Home
Add Document
Sign In
Register
54.pdf
Home
54.pdf
Full description...
Author:
kama8419
409 downloads
1446 Views
1MB Size
Report
DOWNLOAD .PDF
Recommend Documents
No documents
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“သူ မ”
ေပးခဲ ့သည့ သည့ ္ အနိ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ ခုန္န္သံ သံ (€ΣРŢΨ βØỴ)
အခန္ း (၁) ေအာင္ မဂၤ လာအေ၀းေျပး၀င္ းမွ အထု အထု ပ္ေတြ ေတြ အပိ အပိ ု းေတြႏွႏ ္င့ွင ကိ ့ ကိ ု ႔ ုရိရ႕ကားယားႏိ ိ႕ကားယားႏိ ုင္င စြ္ ာျဖင့ ္ ထြ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ လူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ သည္ ေဘးဘီ ကိ ု ေယာင္ ေယာင္ခ်ာခ်ာတစ္ ခ်ာခ်ာတစ္ ခ်က္ လွ လွ မ္ းၾကည့ ္ ၿပီ း ဘယ္ သူ မွ ႔ ဂရု မစိ ု က္ သည့ ္ ဟန္ ျဖင့ ္ တကၠ တကၠ စီ တစ္ စီ းကိ ု တားလိ တားလိ ု က္ သည္ ။ ကားသမားကလည္ း း ထိ ုသူ သ၏ ူ ပံ ု ပန္ းစတိ ုင္င ကိ ္ ု ၾကည့ ္ ကာ အလြန္န ု္ရိရေသသည့ ိေသသည့ ္အသံ အသံအေနအထားျဖင့ အေနအထားျဖင့ ္ “အကိ ုေလး... ေလး... ဘယ္ သြားမလဲ… ပစၥည္ ည းေတြ ္ းေတြ ကားေပၚတင္ ကားေပၚတင္ လု ိ က္ ေလ…” “ရပါတယ္ ... ၿပီ းမွ တင္ တင္ တာေပါ့… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ဘုရင့ ရ ္င့ေနာင္ ေနာင္ က xxx လမ္ းကိ ု သြ သြ ားမယ္ … …” ဘယ္ ေလာက္ ေပးရမလဲ…” “ေအာ ္ ... ဒါမ်ား အကိ ုေလးရယ္ ေလးရယ္ ... ၇၀၀၀ ပဲေပး ေပး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေသခ်ာလိ ု က္ ပိ ုပိ ႔ေပးမယ္ ေပးမယ္ …” “ဘာ...” သူ၏ အထိ တ္ တလန္ တလန္ ႔ ေအာ ေအာ ္ သံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ လူ လူ တစ္ ႔ ခ်ိဳ ခ်ိ ဳ႕ ၿပံဳ ၿပံ ဳးစိ ၿပံ စိ ၿပံဳးစိ ျဖင့ စိ ျဖင့ ္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ ၾကသည္ ။ ဒါမ်ိဳ်ိ းဳ ေတာ ့ သူ ဂရု မစိ ု က္ ုႏိင္င္။ ရန္ ကုန္န ကိ ္ ု ပထမတစ္ ပထမတစ္ေခါက္ ေခါက္ တု တုန္န းက ္ သူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ းမဟု းမဟု တ္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ နဲ ႔။ အဲဒ တု ီ န္န းကေတာ ္ ့ ဘာအခက္ အခဲမ မရိ ွ မရိ ွ။ အခု က်ေတာ ့ ၁၀ တန္ းေျဖၿပီ း ရန္ ကုန္န မွ္ ာ လာေနပါဆိ ု တဲ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေၾကာင့ ္ သူ သူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ရန္ ကုန္န ကိ ္ ု ဆင္ းလာခဲ ့ ျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ေတာသားဆိ ု ၿပီ းေတာ ့ လူ လည္ က က် လာတာမ်ိ းဳ ရင္ သူ သူ မခံ ုႏိႏင္ိင္။ “ဒီ မွ ာ ဟိ တ္ လူ လူ... ... ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ္ ခဏခဏသြ ားေနတာ ၅၀၀၀ ေတာင္ မေပးရဘူ း... ခင္ဗ်ားက ဗ်ားက် မွ လြန္န လြ ္ န္န းတယ္ ္ ၊ ေတာ ္ ၿပီ ေနာက္ ေနာက္ ကားပဲ ကားပဲ ငွ ငွ ားေတာ ့ မယ္ ” “ ဟာ...ဟာ ဟာ...ဟာ… အဲဒီဒ လိ ီ ုေတာ ေတာ ့ မလု ပ္ ပါနဲ ႔ အကိ အကိ ုေလးရယ္ ေလးရယ္ ... အကိ ုေလးေျပာတဲ ေလးေျပာတဲ ့ ၅၀၀၀ ၅၀၀၀ ပဲေပး ေပး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ လည္ း း အဆင္ေျပ ေျပ အကိ ုေလးလဲ ေလးလဲ အဆင္ေျပေပါ ေျပေပါ့ ေနာ္။ လာ... လာ… ကားေပၚတက္ ေနာ္…” ကားသမားက ေျပာလဲေျပာ အထု ပ္ေတြ ေတြ လည္ းဆြ းဆြ ဲေနေတာ ေနေတာ ့ သူ လည္ း း ဘာမွ ျပန္ မေျပာႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘဲ ကားေပၚသိ ု ႔ တက္ တက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ဒီ ကားသမားေတာ ့ ငါေဖာလိ ု က္ တာ တာ မိသြ သ ားၿပီ ြ ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း စိ တ္ ထဲ ထဲက ႀကိ တ္ ၿပံ ၿပံဳးလိ ု က္ သည္ ။ သူ ထင္ တာမွ ားသြ ားမွန္န းေတာ ္ ့ ေနာက္ မွ မွသိ သ လိ ိ ု က္ ရသည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ … “ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရယ္ ရယ္ .... နင္ ကလည္ း း တံ ု းလိ ု က္ တာ... တာ... ရန္ ကုန္န မွ္ ာက ကားသမားေတြေျပာတဲ ေျပာတဲ ့ေစ ေစ်းထက္ ထက္ ထက္ ၀က္ ၀က္ ေစ်းစစ္ မွ ်းစစ္ မွရတယ္ ရတယ္ ဟဲ ဟဲ ့... ... ခု ၅၀၀၀ ၅၀၀၀ ေတာင္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ ရတယ္ ... အလြနဆံ ဆ ္ ု းရိ ံ ွ ၃၀၀၀၊ ၃၀၀၀၊ ၃၅၀၀၀ ပဲ ရိ ွရိ တယ္ …” ေျပာလည္ းေျပာ းေျပာ အထု ပ္ေတြ ေတြ လည္ း း ကူဆြ ဆြေပးေနေသာ ဲေပးေနေသာ အေဒၚေၾကာင့ ္ ကားသမားကိ ကားသမားကိ ု စိ စိ တ္ ထဲ ထဲ က ေမတၱ ာပိ ု လိ ႔ ု က္ မိ မိ တယ္ ။ “ မ်ိဳ …” ်ိ ဳးလြင္ ေရ ေရ… ဒါနင္ေနရမယ့ ေနရမယ့ ္ အခန္ အခန္ းပဲ…” Page 1
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး... ေဒၚေလး... ဒါနဲ ႔ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ က
ဒီ မွ ာေနၿပီ း ဘာေတြ လု ပ္ရမွ ရမွ ာတုန္န း္ ေဒၚေလး…” “ေအး… အဲဒါေတြ ဒါေတြ ငါ ငါ အကုန္န စီ္ စဥ္ ထားတယ္ ၊ နင္ေရမိ ေရမိ ု းခ်ိဳ းခ်ိ းဳ ၿပီ းမွ ၿပီ းမွ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာေတာ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာေတာ ့ မယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ ... ဟု တ္ ေဒၚေလး” ေဒၚေလးထြ က္ သြ ားေတာ ့ မွ အခန္ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ေသခ်ာပိ တ္ ေသခ်ာပိ တ္ အထု ပ္အပိ အ ုပိ းေတြ ေနရာခ်ၿပီ း ေနရာခ်ၿပီ း အိ ပ္ ယာေပၚသိ ု ႔ ေျခပစ္ လက္ ပစ္ ပစ္ လွ လွ ဲခ်လိ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ရန္ ကုန္န ကိ ္ ုေရာက္ ေရာက္ လာၿပီ လာၿပီ း ဘာေတြဆက္ ဆက္ ျဖစ္ ျဖစ္ရဦးမလဲ ရဦးမလဲဆ ု ဘာမွ ိ ဘာမွ ကိ ု မသိေသာ ေသာ အေတြ းမ်ားျဖင့ ္ ......... ......... အခန္ း (၂) “ေဒါက္ … ေဒါက္ … ေဒါက္ …” ေမွ းခနဲ အိ အိ ပ္ေပ ေပ်ာ္ သြ ားၿပီ းမွ တံ တံခါးေခါက္ ခါးေခါက္ သံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လန္ လန္ ၿပီ ႔ းႏိ ု းလာသည္ ။ ကပိ ု ကသီ ျဖင့ ္ တံခါးကိ ခါးကိ ု ဖြ ္င့င ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေဒၚေလးျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ ဟဲ ဟဲ ့ေကာင္ ေကာင္ေလး ေလး… နင္ေရမခ်ိဳ ေရမခ်ိ းဳ ေသးဘူ းလား၊ ေသးဘူ းလား၊ ဘာလု ပ္ေနတာလဲ ေနတာလဲ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း ေဒၚေလး၊ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ခရီ းပန္ းလာေတာ ့ လွ ဲလ ု က္ ိ တာ တာ အိ ပ္ေပ ေပ်ာ္ သြ ားလိ ု ပါ” ႔ “ေအး... ေအး… ေရျမန္ ျမန္ခ်ိဳ ခ်ိ းဳ ေတာ ့ ညေနေစာင္ းေနၿပီ... ... ေတာ ္ ၾကာေနမေကာင္ းျဖစ္ဦးမယ္ ဦးမယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ ... ဟု တ္ … ေဒၚေလး” ဆိ ု ၿပီ း ေရျမန္ ျမန္ခ်ိခ်ိ ဳးရေတာ ့ သည္ ။ ဒီေနရာတြ ေနရာတြင္င ေဒၚေလးအေၾကာင္ ္ ေဒၚေလးအေၾကာင္ း အနည္ းငယ္ းငယ္ ေျပာရဦးမည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ နာမည္ အရင္ းမွ ာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ျဖစ္ ျဖစ္သည္ သည္ ။ အစိ ု းရဌာနတစ္ခုခ တြ ု င္င တာ၀န္ ္ တာ၀န္ ထမ္ းေဆာင္ေနေသာ ေနေသာ အပ်ိ ဳႀကီ းလည္ ကီ းလည္ းျဖစ္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ သူ တြ ႔ င္င္ ညီ ညီ မတစ္ေယာက္ ေယာက္ ွရိသည္ သည္ ။ ၿပီ းခဲ ့သည့ သည့ ္ လကပင္ အလု ပ္ လု ပ္ရန္ ရန္အတြ အတြ က္ စင္ ကာပူသိ သ ု ႔ ထြ ိ ထြက္သြ ားခဲ ့သည္ သည္ ။ တစ္ခ်ိခ်ိ န္ က တာ၀န္ တစ္ခုခ ျဖင့ ု ္ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေနေသာနယ္ တြ တြင တာ၀န္ ္ တာ၀န္ က်ကာ ကၽြန္ ကၽြ န္ေတာ ေတာ ္ တိ ု မိ ႔ သားစု သားစုႏွႏ ္င့ွင့ ရင္ ရင္ းႏွ ီ းၿပီ း ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ့ ္ ္ ကိ ု တူသားရင္ သားရင္ းျခာလိ ု တြယ တာၿပီ ္ တာၿပီ း ယခု ကဲ ့သိ သ ု ႔ သူ ိ သူ ႔ဆီ ဆေခၚထားျခင္ ီေခၚထားျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ အတြ က္ လည္ လည္ း း အဆင္ေျပေအာင္ ေျပေအာင္ ကၽြ ကၽြန္ေတာ ေတာ ့ ္ ္ ကိ ု လည္ း း တိ ု းတက္ ရာ တိ ု းတက္ ေၾကာင္ းျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ မိ မိသားစု သားစု တိ ုင္င ပင္ ္ ၿပီ း ရန္ ကုန္န္သိ သ ု ႔ လႊ ိ လႊ တ္ လိ လိ ု က္ ျခင္ ျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ေရမိ ု းခ်ိ းဳ ၿပီ း ၿပီ း အျပင္ ထြ က္ လာေတာ လာေတာ ့ ေဒၚေလးက ဧည့ ္ခန္ ခန္ းမွ ာ စာအု ပ္ ထိ ုင္င ဖတ္ ္ ေနသည္ ။ “ လာေဟ့ လာေဟ့ … ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၊ မင္ းအတြ က္ ေဒၚေလးသင္ တန္ းေတြ စံ ုစံ စမ္ းထားတယ္ ၊ ဒီေန႔ ေန႔ေတာ ေတာ ့ မင္ းနားလိ ု က္ ဦးေပါ့၊ ေနာက္ ေန႔ မွ ပဲ ေဒၚေလးလိ ေဒၚေလးလိ ု က္ ပိ ုပိ မယ္ ႔ ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့... ... ေဒၚေလး” “ဒါဆိ ု... ... ေဒၚေလး ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ္ ဟိ ုနား နား ဒီနား နား ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ဦးမယ္ ” “ေအး... ေအး… ေလွ ်ာက္ လည္ လည္ း း မသြားနဲ ႔ေနာ ေနာ္ … ေမွ ာင္ေတာ ေတာ ့ မယ္ … ခဏေနရင္ ထမင္ ထမင္ းစားရေအာင္” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့... ... ေဒၚေလး”
Page 2
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ရန္ ကုန္န္သိ သ ု ႔ ပထမတစ္ ိ ပထမတစ္ ႀကိ မ္ေရာက္ ေရာက္ တု တုန္န းကေတာ ္ ့ ခဏသာေနခဲ ့ရသျဖင့ ရသျဖင့ ္ ဘာမွ ဘာမွသိ သ ပ္ိ မသိ လု ိ က္ ၊ ဘုရားႏွ ရားႏွ ္င့င့ တိရိရ စာၦ ိ န္န ု္ရံရ တိ ံ ု႕ေလာက္ ႕ေလာက္ သာ ေရာက္ ဖူ ဖူ းခဲ ့သည္ သည္ ။ အခု လိ ု အၾကာႀကီ အၾကာႀကီ းေနရမည္ ဆိ ုေတာ ေတာ ့ ေလွ ်ာက္ သြ ားပစ္ လိ ု က္ မည္ မည္ ဟု ဟု ေတးထားလိ ေတးထားလိ ု က္ သည္ ။ “ တီ တီ... ...
…” တီ...တီ ...တီ…” “ေတာက္ ... ဒီေလာက္ ေလာက္ ကားဟြန္န းတီ ္ းေနတာ မၾကားဘူ းလားမသိဘူ ဘ းူ …” အနားေရာက္ ေအာင္ ေမာင္ ေမာင္ းသြားၿပီ း အနည္ းငယ္ းငယ္ ပြ ပြတ္ဆြ ဲ လိ ု က္ သည္ ။ “ဒီ မွ ာ... ရွင္ င္ နည္ နည္ းနည္ းနည္ းေလးမွ းေလးမွ နားမလည္ နားမလည္ ဘူ းလား၊ ဒီေလာက္ ေလာက္ ကားဟြန္န တီ ္ းေနတာေတာင္ မၾကားဘူ မၾကားဘူ း၊ ကားကတိ ု က္ ရင္ ေသတတ္ ေသတတ္ တယ္ တယ္ ၊ ရု ပ္ ကိ ု က ေတာသား ၿမိ႕ဳ တက္ ရု ပ္နဲန ႔ဲ” ” စိ တ္ တိ တိ ု တု ိနဲန ႔ စိ ဲ စိ တ္ ထဲ ထဲ ွရ တာေျပာၿပီ ိ း ကားကိ ုေမာင္ ေမာင္ းထြ က္ လာခဲ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ “ဒီေန႔ ေန႔ တစ္ေန႔ ေန႔ လံ ု း ဘာျဖစ္ေနမွ ေနမွန္န းကိ ္ ု မသိ မသိဘူ ဘ း၊ူ ဘာမွ ကိ ု အဆင္ အဆင္ မေျပဘူ း၊ အူေၾကာင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ ေၾကာင္ လူ ကတစ္ေမွ ေမွ ာင့ ္” “ေဟာ...သမီ းေလးေတာင္ ျပန္ ျပန္ လာၿပီ၊
သမီ းဘယ္ ကိ ကိ ု သြ သြ ားေနတာလဲ၊ ေနာက္ က က် လု ိ က္ တာကြ တာကြ ယ္ ” “ဒီနားေလးတင္ နားေလးတင္ ပါ မာမီရယ္ ရယ္ ၊ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ ဆီ ကု ိ သြ သြ ားေနတာ” “သြားတာလဲ သြ သြ ားေပါ ကြ ့ ယ္ … ကု ိ ယ္ က က မိန္န းကေလးမဟု ္ တ္ လား လား… အရမ္ းေနာက္ က က် ေနရင္ မေကာင္ းဘူ းေလ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ပါမာမီရယ္ ရယ္ ... သမီ းလည္ း း ဒီေလာက္ ေလာက္ ေတာ ့ နားလည္ ပါတယ္ ပါတယ္ ၊ သမီ း အ၀တ္ အစားသြ ားလဲ လိ ု က္ ဦးမယ္ မာမီ” “ေအး... ေအး၊ ၿပီ းရင္ ထမင္ ထမင္ းစားဖိ ု ႔ ျမန္ ျမန္ ျမန္ ျပန္ဆင္ ဆင္ းလာခဲ ့၊ ဟိ ု မွ ာ သမီ းဒယ္ ဒီေတာင္ ေတာင္ ထမင္ ထမင္ းစားဖိ ု ႔ ေစာင့ ္ေနၿပီ ေနၿပီ” “ ဟု ဟု တ္ ... ဟု တ္ မာမီ” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ု ေျပးထြ ိ ေျပးထြ က္ သြားေသာ သမီ းေလးကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း ေဒၚတင္ လွ မသိ မသိ မသာ သက္ ျပင္ ျပင္ းခ်လိ ု က္ သည္ ။ တစ္ဦးတည္ ဦးတည္ းေသာ းေသာ သမီ းေလးမိ ု ႔ အားလံ အားလံ ု းက အလိ ု လိ ု က္ ထားေသာေၾကာင့ ထားေသာေၾကာင့ ္ မဟု တ္ တာေတြ တာေတြျဖစ္သြ သ ားမွ ြ ာကိ ု စိ ုစိ းရိ မ္သည္ သည္ ။ သမီ းေလးက အရြ ယ္ ႏွ ္င့င့ မလိ မလိ ု က္ ေအာင္ လည္ း း ဖူ းပြ ္င့င့ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ပိ ုပိ ၿပီ းစိ ု းရိ မ္ေနရျခင္ ေနရျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ခရီ းပန္ းေနေသာ ္ လည္ း း အိ ပ္ မေပ်ာ္ ုႏိင္င ျဖစ္ ္ ေနသည္ ေနသည္ ။ “ဘယ္ လိ လိ ု ေကာင္ ေကာင္ မေလးပါလိ မ့ ္၊ စြ ာလိ ု က္ တာ၊ တာ၊ အင္ းေပါ့ေလ... ုပိ က္ ဆံ ွရိရေတာ ိေတာ ့ မာနႀကီ းမွ ာေပါ့” အေတြ းေတြ ခ်ာခ်ာလည္ ခ်ာခ်ာလည္ ေနသည္ ။ ေကာင္ မေလးကိ ု ျမင္ ျမင္ ၿပီ း အူေၾကာင္ ေၾကာင္ေၾကာင္ ေၾကာင္ ျဖင့ ္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လု ိ က္ ေတာ ့ သူေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီ ေျပာခ်င္ ရာေျပာၿပီ း ထြ က္ သြ ားသည္ ။ သူ ကလည္ း း သူ ပဲေလ ေလ ဟိ ု ၾကည့ ္ လိ ု က္ ဒီ ၾကည့ ္ လိ ု က္ နဲ ႔ ေနာက္ က က ကားဟြန းသံ ္ ကိ ု ပင္ မၾကားလိ မၾကားလိ ု က္ ။ Page 3
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“သူေလးက ေလးက
ဘယ္ သူေလးပါလိ ေလးပါလိ မ့ ္၊ အု ိ... ... ငါနဲ ႔ မဆိ မဆိ ုင္င ပါဘူ ္ း၊ မသိခ်င္ တာေကာင္ ခ်င္ တာေကာင္ းတယ္ ၊ ငါ ဒီ ကိ ုေရာက္ ေရာက္ လာတာ လာတာ ဘ၀အတြ က္ တု ိ းတက္ ရာရွ ာဖိ ု ပဲ ႔ ” အတင္ းဇြ တ္ ႀကီ ႀကီ း မ်က္ လံ လံ ု းမိ ွ တ္ ကာ ကာ အိ ပ္ ဖိ ု ႔ရန္ ရန္ ႀကိ ႀကိဳးစားလိ ု က္ သည္ ။ မာနခဲမေလး၏ အၾကည့ ္ စူ းစူ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ က က သူ ႔ရင္ ရင္ဘတ္ ဘတ္ ထဲ ထဲက ႏွ လံ ု းသားအား ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းခ်င္ း းခ်င္ း ကိ ုင္င လႈ ္ ပ္ေနသည္ ေနသည္ ဆိ ု တာကိ ု ထိ ထိ ုအခ်ိ အခ်ိ န္န က ္ သူ မသိ မသိ ွရိရ ့ခဲိခေပ။ ဲေပ။ နယ္ မွ မွ ာဆိ ု လွ ်င္ ေစာေစာထေနတာ အက်င့ ္ရေနသျဖင့ ရေနသျဖင့ ္ မ မ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေစာေစာစီ းစီ းႏိ ု းလာသည္ ။ သူ ညက ညက အိ ပ္ မက္ မက္ မက္ သည္ ။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ ့ မမွ တ္ မိ မိ။ မာနခဲ မေလးပါတာေတာ ့ သိသည္ သည္ ။ မ်က္ ႏွ ာသစ္ ၿပီ း အခန္ းထဲ ျပန္ ၀င္ လာေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ လည္ လည္ အခန္ းထဲ က ထြက လာသည္ ္ လာသည္ ။ “ေဟာ... ေမာင္ မ်ိဳ ်ိ ဳးလြ င္ အေစာႀကီ အေစာႀကီ းပါလား၊ ဘာလဲ… အိ ပ္ ယာေျပာင္ းလိ ု ႔ အိ အိ ပ္ မေပ်ာ္ ဘူ းထင္ တယ္ ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း ေဒၚေလး... နယ္ မွ မွ ာကတည္ းက းက အက်င့ ္ရေနလိ ရေနလိ ု ပါ…” ႔ “ေအး... ေအး… ေစာေစာထတာ ေကာင္ းတာေပါ ကြ ့ ယ္ ... ခဏေလးေစာင့ ္ဦးေနာ ဦးေနာ္ ... ၿပီ းမွ နံနက္ နက္ စာအတြ စာအတြ က္ ေဒၚေလးလု ပ္ေပးမယ္ ေပးမယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့... ... ရပါတယ္ ေဒၚေလး” အသက္ (၄၀) ခန္ ႔သာရိ သာရိ ွေသးေသာ ေသးေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ သည္ အပ်ိဳ်ိ ဳေလးအတိ ုင္င းပင္ ္ ျပည့ ္ ဖူ းေသာအသားအေရတိ ု ျဖင္ ႔ ့ လွ လွေနေသးသည္ ေနေသးသည္ ။ ဘာေၾကာင့ ္ အပ အပ်ိဳ်ိ ဳႀကီ းျဖစ္ ကီ းျဖစ္ေနမွ ေနမွန္န းေတာ ္ ့ ေသခ်ာမသိ။ ေသခ်ာမသိ ။ ထြ က္ သြ ားေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ေနာက္ ပိ ုပိင္င းအလွ ္ ကိ ု ၾကည့ ၾကည့ ္ ၿပီ း မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ စိ တ္ ထဲ ထဲက သာယာေနမိသည္ သည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မျဖစ္ေကာင္ ေကာင္ းပါဘူ းဆိ ုသည့ သည့ ္အသိ အသိ ျဖင့ ္ ကိ ကိ ု ယ့ ္ဘာသာကိ ဘာသာကိ ု ယ္ ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ လိ ္ လိ ု က္ သည္ ။မ်ိ ဳးလြင္ သည္ သည္ အသက္ သာငယ္ ေသာ ္ လည္ း း နယ္ မွ မွ ာႀကီ းျပင္ းခဲ ့သျဖင့ သျဖင့ ္ အခ်ိ းဳ အစားေျပျပစ္ေတာင့ အစားေျပျပစ္ ေတာင့ ္ တင္ းသည္ ။အရပ္အေမာင္ အေမာင္ းက 5 ေပ8 ေလာက္ ွရိသည္ သည္ ။ ေနေလာင္ဒဏ ဒဏ္ ခံ ထားရသျဖင့ ္ အသားအေရ အသားအေရ ညိတ ဳ ု တု ိ ိ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ နက္ ေမွ ာင္ေသာ ေသာ ဆံ ပင္ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ညိေဳ ခ်ာဟု သတ္ မွ မွ တ္ ုႏိင္င္သည္ သည္ ။ ထိ ုေန႔ ေန႔ က ထမင္ းစားေသာက္ ၿပီ ၿပီ း ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းတစ္ခုခ ကိ ု ု ေဒၚေလးက ေဒၚေလးက လိ ု က္ အပ္ေပးသည္ ေပးသည္ ။ ခ်က္ ခ်င္ းႀကီ ခ်င္ းႀကီ းေတာ ့ မတက္ ျဖစ္ ျဖစ္။ ေနာက္ ႏွ စ္ရက္ ရက္ ၾကာမွ ၾကာမွ လာတက္ လာတက္ ရန္ ေျပာလု ေျပာလု ိ က္ သည္ ။ ေဒၚေလးက ဘယ္ လု လု ိသြ သ ားရတယ္ ြ ၊ ဘယ္ လိ လိ ု လာရတယ္ ဆိ ု ၿပီ း အေသအခ်ာ သင္ေပးသည္ သင္ ေပးသည္ ။ ေနာက္ ေန႔ က်ရင္ ေဒၚေလးကလည္ း း ုရံ းအလု ပ္ ွရိရသျဖင့ ိသျဖင့ ္ လိ လိ ု က္ မပိ မပိ ု ႔ ုႏိႏင္ိငသျဖင့ ္သျဖင့ ္ ကိ ကိ ု ယ့ ္ဘာသာသြ ဘာသာသြ ားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္ ေၾကာင္ း၊ ေဒၚေလးေျပာသမွ ် ေခါင္ းတၿငိ ေခါင္ းတၿငိ မ့ ္ ၿငိ မ့ ္ အိ အိ မ္ ျပန္ေရာက္ ေရာက္ လာခဲ လာခဲ ့ရသည္ ရသည္ ။ “ေဟး
... မိေက ေက ... ဘယ္ သြ ားမလိ ု လဲ ႔ ”
Page 4
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ေနာက္ မွ မွ လွ လွ မ္ းေခၚလိ ု က္ ေသာ အသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ႏွ ႏွင္င းေကခု ္ ိင္င ေနာက္ ္ ေနာက္ သိ ု တစ္ ႔ ခ်က္ ခ်က္ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ တစ္ လမ္ းတည္ းအတူ းအတူေနေသာ ေနေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ျဖစ္ ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ခဏေစာင့ ခဏေစာင့ ္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ အနားေရာက္ မွ မွ “ မိ …” မိေက... ေက... နင္ဘယ္ ဘယ္ သြ ားမလိ ု လဲ ႔ …” “ဘယ္ မွ မွ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း၊ အိ မ္ မွ ာေနရတာပ်င္ းလိ ်င္ းလိ ု ႔ စာအု စာအု ပ္သြ သ ားငွ ြ ားမလိ ု ႔” ” “ေအး... ဟု တ္ တယ္ တယ္ ေနာ္၊ ေက်ာင္ းေတြ ာင္ းေတြ ကလည္ း း ပိ တ္ ထားေတာ ထားေတာ ့ ပ်င္ းစရာႀကီ ်င္ းစရာႀကီ း၊ ဒါနဲ ႔ နင္ နင္သင္ သင္ တန္ းေတြ ဘာေတြ မတက္ ဘူ းလား” “ေအးဟ... တက္ ေတာ ့ တက္ ခ်င္ ပါတယ္ ခ်င္ ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့ ္ ဘာတက္ ဘာတက္ ရမွန္န းမသိ ္ ေသးလိ ေသးလိ ု ႔” ” “ေအာ ္ … ဒါေလးမ်ား … ငါနဲ ႔အတူ အတူ လိ ု က္ တက္ တက္ မလား၊ မလား၊ ငါလည္ အေဖာ္ရတာေပါ” “နင္ က ဘာသင္ တန္ း တက္ မွ မွ ာလဲ” “အဂၤ လိ ပ္ စကားေျပာသင္ တန္ း တက္ မလားလိ မလားလိ ု ႔၊ ငါလည္ းအေဖာ းအေဖာ္ မရိ ွ လိ ု ဟ ႔ … နင္ တက္ မယ္ မယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ေတာ ေတာ ့ ငါလည္ းအဆင္ းအဆင္ေျပတာပါ ေျပတာပါ ဟာ ့ ” “ေအး… ေအး... ငါ အိ မ္ ကိ ု ေျပာၾကည့ ေျပာၾကည့ ္ လိ ု က္ ဦးမယ္ ၊ အဆင္ေျပရင္ ေျပရင္ ဖု ဖုန္န းဆက္ ္ လိ လိ ု က္ မယ္ မယ္ ေနာ္” “ေအး... ေအး… သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ း... ခ်င္ း... ငါေစာင့ ္ေနမယ္ ေနမယ္ ” ဒီ လိ ုနဲန႔ဲ သူ သူ မႏွ ္င့င ဇင္ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းက အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းတစ္ခုခ မွု ာ အတူ တက္ ျဖစ္ ျဖစ္ ၾကသည္ ။ ေန႔ခင္ ခင္ းဘက္ အခ်ိ န္န ျဖစ္ ္ သျဖင့ သျဖင့ ္ နည္ နည္ းနည္ းနည္ းေတာ းေတာ ့ အိ ပ္ ုငိင က္ ိ သည္ ။ သင္ တန္ းၿပီ းေတာ ့ ခ်က္ ခ်င္ းအိ ခ်င္ းအိ မ္ မျပန္ေသး ေသး လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းဘက္ ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနၾကသည္ ေနၾကသည္ ။ “ေအာင္ မေလး… ရွင္ င္… ရွင္င… ္ တမင္ လု ပ္ တာ မဟု တ္ လား၊ လား၊ ကၽြန မလာတာ ္ ျမင္ရဲရ႕သားနဲ ဲ႕သားနဲ ႔ တမင္ ၀င္ တိ ု က္ တာ တာ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ၊ တမင္ လု ပ္ တာမဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဗ်ာ၊ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ အေငးလြန္နသြ သ ္ ြားလိ ု ပါ…” ႔ “ ဟဲ …” ဟဲ ့… မိေက ေက… ဘာျဖစ္ လိ ု လဲ ႔ …” “ဒီ လူေပါ ေပါ့ … ဟိ ု တစ္ခါ ခါ လမ္ းထဲမ ာွ သူ႕ကိ ႕ကိ ု ကားနဲ ကားနဲ ပြ ႔ တ္ဆြ တာကိ ဲ ု မေက မေက် နပ္ လိ နပ္ လိ ု ႔ ေယာကၤ ေယာကၤ ်ားႀကီ းတန္ ားႀကီ းတန္ မဲ ့ ကလဲ ့ စားေခ်ၿပီ း စားေခ်ၿပီ း ငါ ကိ ့ ု ၀င္ ၀င္ တိ ု က္ တာေလ၊ တာေလ၊ ဒီ မွ ာ လူ တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု း ေနာက္ ကိ ကိ ု လန္သြ သ ားတာ၊ ြ လဲ မက်လိ ု ႔ ေတာ ္ ေသးတယ္ ၊ ဟြန း္ … ရု ပ္နဲန ႔ရည္ ဲရည္ နဲ ႔ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း အက်င့ ္ ကိ ု က… သြားမယ္ ဇင္ဇင္ ဇင္” ေျပာခ်င္သလိ ေျပာခ်င္ သလိ ုေျပာၿပီ ေျပာၿပီ း ထြ က္ သြ ားေသာ ငတိ မေလးႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ ေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ခမ ခမ်ာ ဘု မသိ ဘု မသိ ဘမသိႏွႏ ္င့ွင့ ေယာင္ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ခ်ာခ်ာ အိ မ္ မ္ ျပန္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းထဲ ၀င္ ်းထဲ ၀င္ ၾကည့ ္ေနေသာေၾကာင္ ေနေသာေၾကာင္ ့ အိ အိ မ္ ျပန္ေနာက္ ေနာက္ သျဖင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ က က အိ မ္ ကိ ု အရင္ေရာက္ ေရာက္ ေနသည္ ။ “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… ေနာက္ က က် လိ ု က္ တာ တာ… ခါတိ ုင္င းဆိ ္ ု ေဒၚေလးထက္ ေဒၚေလးထက္ အရင္ေရာက္ ေရာက္ တာပါ တာပါ” “ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ ေဒၚေလး… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေစ်းဘက္ မွ မွ ာ ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနလိ ေနလိ ု ႔” ” Page 5
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ေအး…
ေအး… ေဒၚေလးလဲ ခုနကမွ နကမွ ေရာက္ ေရာက္ တာ တာ ၊ ေရာက္ ေရာက္ ခ်င္ း ခ်င္ း ခဏထိ ုင္ငေနတာ၊ ္ေနတာ၊ သင္ တန္ းတက္ ရတာေရာ အဆင္ေျပလား ေျပလား” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ုႏွႏိ ္င့ွင့ သူ သူ ႔အခန္ အခန္ းထဲ ၀င္သြ သ ားေသာ ြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း “ ဟု ဟု တ္ ကဲ့ ကဲ့ ေဒၚေလး” ဟုသာ သာ ေျပာလိ ု က္ သည္ ။ သူ လည္ း း အ၀တ္ အစားလဲ ၿပီ း ထြ က္ လာေတာ လာေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ထြ ထြ က္ မလာေသး။ မလာေသး။ ဧည့ ္ခန္ ခန္ းမွ ာထိ ုင္င ၿပီ ္ း ေတြ႕သည့ ႕သည့ ္ စာအု စာအု ပ္ တစ္အု အ ပ္ု ကု ိ ကိ ုင္င္ရင္ ရင္ း မာနခဲ မေလးအေၾကာင္ း စိ တ္ ကေရာက္ ကေရာက္ သြ ားသည္ ။ “ ဟိ ဟိ တ္ … ေကာင္ေလး ေလး” အနီ းကပ္ေခၚလိ ေခၚလိ ု က္ သံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လန္ ၿပီ ႔ း လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားျဖင့ ္ ေနာက္ မွ မွ ာေရာက္ ေနေသာ ေဒၚေလးရင္ဘတ္ ဘတ္ နားကိ ု မ မ်က္ ႏွ ာကေရာက္ သြားသည္ ။ ထိ လု ထိခင္ ခင္ေလးမွ ေလးမွ ာပင္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ အရိ အ ွရိန္နသတ္ ္သတ္ ကာ ကာ ေနာက္ ဆု တ္ ၿပီ ၿပီ း မတ္ တပ္ တပ္ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ သည္ ။ မတ္ တပ္ တပ္ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ ေတာ ့ မွ ထမိ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားေအာက္ မွ မွ ရု ရုန္န းထြ ္ က္ သေယာင္ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ုမိ ႔ေဖာင္ ေဖာင္ းေဖာင္ း ႏွ စ္ မႊ ာစံ ု ကိ ု ဖ ဖ်က္ ကနဲ ကနဲ ျမင္ လိ ု က္ မိ မိေပမယ့ ေပမယ့ ္ မသိ မသိခ်င္ ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ ေဆာင္ ကာ “ဗ်ာ .. ေဒၚေလး ” ဟုေျပာလိ ေျပာလိ ု က္ သည္ ။ “ဘာေတြ ဒီေလာက္ ေလာက္ ေတာင္ ေတြ ေတြ းေနတာလဲ၊ ေဒၚေလးလာတာေတာင္ မသိ မသိဘူ ဘ းူ ” သူ လည္ း း ရွ က္ ရမ္ းယမ္ းၿပီ း “ ဟု ဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းေဒၚေလးရဲ႕… ဒီေန႔ ေန႔သင္ သင္ ထားတဲ ့ ကြ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ ခန္ းစာေတြ ကိ ု ျပန္ စဥ္ းစားေနတာ”“ဒါဆိ ု လည္ း း ၿပီ းတာပါပဲ ကြ ယ္ … ရန္ ကုန္နသူ သ ္ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ူေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ကိ ကိ ု မ်ား စိ တ္ ၀င္ ၀င္ စားေနၿပီ လားလိ ု ႔” “ေဒၚေလးကလည္ း း ဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဗ်ာ …” ဟု စပ္ စပ္ ၿဖီ းၿဖီ းျဖင့ ္ သူ ုခိခ းလူ ိ မိသလိ သလိ ု ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ သူ႕ကိ ႕ကိ ု ၾကည့ ္ ၿပီ း “ငါ တူ ့ က လူေခ်ာပဲ ကြ ေခ်ာပဲ ကြ ယ့ ္” “ဗ်ာ …” “ေအး… ေအး… ု ဗိ က္ ဆာရင္ အစာေျပ အစာေျပ ငွ က္ ေပ်ာသီ းစားထားႏွ ်ာသီ းစားထားႏွ ္င့င့… ၿပီ းမွေဒၚေလး ေဒၚေလး ထမင္ းစားဖိ ု ျပင္ ႔ ေပးမယ္ ေပးမယ္ ၊ ခု ေဒၚေလးေရခ်ိ ေဒၚေလးေရခ်ိ ဳးလိ ု က္ ဦးမယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ … ဟု တ္ … ေဒၚေလး” ေဒၚေလးထြ က္ သြ ားေတာ ့ ဧည့ ္ခန္ ခန္ းမွ ာပင္ ျပန္ ျပန္ ထိ ုင္င ၿပီ ္ း အေတြးစကိ ု ျပန္ ျပန္ရွရ ာၾကည့ ွ ္သည္ သည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မာနခဲ မေလးကိ ု ေမ့ ေမ့ ကာ ပူ ပူေႏြ ေႏြ းေႏြ းႀကီ း ျမင္ လိ ု က္ ရေသာ ုမိ ႔ေဖာင္ ေဖာင္ းေဖာင္ းႏွ စ္ မႊ ာစံ ု ကိ ု ပံ ုပံရိရ ပ္ိ မွန္န းၿပီ ္ း လူ ပ်ိဳ်ိ က ဳ သိ ု ဏ း ္ း ရႈ ၾကည့ ္ေနမိ ေနမိေလေတာ ေလေတာ ့ သည္ ။ “ေဟာ
.... ေတြ႕ျပန္ ႕ျပန္ ၿပီ” သူ ကြ ကြန ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းသြားဖိ ု ႔ လမ္ လမ္ းထဲ က ထြက လာေတာ ္ လာေတာ ့ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းထဲ မွ ်းထဲ မွ ာ သူ ကိ ႔ ုေျပာခ်င္ တာေျပာၿပီ ေျပာခ်င္ တာေျပာၿပီ း လွည့ ည ္ ထြ ့ က္ သြ ားေသာ မာနခဲ မေလးရဲ႕ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းကိ ခ်င္ းကိ ု မ မ်က္ ႏွ ာခ်င္ းဆိ ာခ်င္ းဆိ ုင္င္ ေတြ႕လိ ႕လိ ု က္ သည္ ။ ေတြ႕ေတြ ႕ေတြ႕ခ်င္ းမွ ခ်င္ းမွ ာပင္ သူ သူ႕ကိ ႕ကိ ု မွ မွ တ္ မိ မိ ပံ ုရေသာ ရေသာ ေကာင္ မေလးက ၿပံးဳ သလိ ု လိ ု၊ ရွ က္ သလိ ု လိ ုနဲန ႔ လွ ဲ လွ မ္ းၾကည့ ္သည္ သည္ ။ အနားေရာက္ ေတာ ့ သူ ကပဲ စၿပီ းစကားေျပာလိ ု က္ သည္ ။ Page 6
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ဒီ က
အစ္ မ… တစ္ဆိ ဆ တ္ ိ ေလာက္ ” ေကာင္ မေလးကလည္ း း ုငိ မလု ိ၊ ရီ မလိ ု မ်က္ ႏွ ာေလးႏွ ္င့င့ သူ သူ႕ကိ ႕ကိ ု လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ သည္ သည္ ။ “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ စကားနဲနဲေလာက္ ေလာက္ ေျပာခ်င္ လိ ေျပာခ်င္ လိ ု ပါ…” ႔ “ဘာ… ရွင္ င္ေနာ ေနာ္ …” က်ယ္ ထြ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ ေကာင္ မေလးအသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ သူ သူေၾကာင္ ေၾကာင္သြ သြားသည္ ။ ေနာက္ ေတာ ့ မွသတိ သတိရသြ ရသြ ားၿပီ း “ ဟာ ဟာ… ဟာ… မ… မဟု တ္ ဘူ း… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေျပာခ်င္ တာက ေျပာခ်င္ တာက ဟိ ုေန႔ ေန႔ ကအေၾကာင္ းပါ။ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ့ ္ ္ ကိ ု မွ တ္ မိ မိ မယ္ ထင္ ပါတယ္ … ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ဟိ ုေန႔ ေန႔ က အစ္ မတိ ု ကိ ႔ ု တမင္ တမင္ လု ပ္ တာမဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း။ တကယ္ ႀကီ ႀကီ း မေတာ ္ တဆတိ ု က္ မိ မိသြ သ ားတာပါ။ ြ ကၽြန္နေတာ ေ္ တာ ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ … ဒါနဲ ႔… …” ဟိ ု တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေရာဟင္…” “ရွင္ …” င္…ေအာ္… မိေကကိ ေကကိ ု ေျပာတာလား ေျပာတာလား… ခု ပဲ သူ သူဆီ ဆ ကိ ီ ု သြ သြ ားမလိ ု ႔… ဘာျဖစ္ လိ ု လဲ ႔ …” “ ဟိ ဟိ ု… ဟိ ု… သူ ကိ ႔ ု လည္ း း ေတာင္ းပန္ခ်င္ လိ ခ်င္ လိ ု ပါ…” ႔ “ေအာ ္ … ဒါလား… ကၽြန္န မသူ ္ ကိ ႔ ု ေျပာေပးပါ ေျပာေပးပါ မယ္ ့ ၊ ကၽြန္န မသြ ္ ားေတာ ့ မယ္ ေနာ္” ဆိ ု ၿပီ း သု တ္ သု တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ေလွ ်ာက္ သြ ားေလသည္ ။အင္ း… ဒီေကာင္ ေကာင္ မေလးလည္ း း အနီ းကပ္ ၾကည့ ္ေတာ ေတာ ့ အေခ်ာေလးပဲ။ အေခ်ာေလးပဲ ။ ဒါေပမယ့ ္ မာနခဲ မာနခဲမေလးေလာက္ ေတာ ့ သူ ႔ရင္ ရင္ ထဲ ကိ ု မတိ မတိ ု းေ၀ွ ႔ ုႏိႏင္ိင ဟု ္ စိ စိ တ္ ထဲ ထဲ က ေတြးေနမိသည္ သည္ ။ သူ က မာနခဲ မေလးကိ ု သြ သြ ားေခၚတယ္ ဆိ ုေတာ ေတာ ့ သူ တိ ု ႔ ဒီ ဒီ လမ္ းကပဲ လာမယ္ လာမယ္ ထင္ ထင္ တယ္ ။ မာနခဲ မေလးကိ ု လည္ း း ျမင္ခ်င္ လာသည္ ခ်င္ လာသည္ ။ ထိ ု ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ သင္ သင္ တန္ းသိ ု ႔ မသြ မသြ ားေသးဘဲ သူ သူ လမ္ းထိ ပ္ က ေစာင့ ္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ ေစာေစာက ငတိ မေလး တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း သု တ္ သု တ္ သု တ္ သု တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ျပန္ ထြ က္ လာသည္ ။ သူ ကိ ႔ ု ျမင္ ျမင္ေတာ ေတာ ့ အၾကည့ ္ လႊ ဲ ၿပီ း ေရွ႕ကိ ႕ကိ ုဆက္ ဆက္ သြားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ဘာလု ပ္ လိ ု ႔ လု ပ္ရမွ ရမွန္န းမသိ ္ ဘဲ ဘဲ ငတိ မေလးေနာက္ ကိ ကိ ု မွ ီမွေအာင္ ေအာင္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “အစ္ မ… အစ္ မ…” ေခၚသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ေနာက္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္သည္ သည္ ။ ၿပီ းေတာ ့ ဘာလဲဆ ုိသည့ သည့ ္ အၾကည့ အၾကည့ ္ ျဖင့ ္ ျပန္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ “ ဟိ ဟိ ု တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေရာ မပါဘူ းလား…” “ မပါဘူ …” မပါဘူ း… ဘာလု ပ္ မလိ ု လဲ ႔ …” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ က ေတာင္ းပန္ခ်င္ လိ ခ်င္ လိ ု ႔ ေစာင့ ေစာင့ ္ေနတာ ေနတာ” “အင္… ရွင္ ငေတာင္ ္ေတာင္ းပန္ခ်င္ လည္ ခ်င္ လည္ း း ဒီေန႔ ေန႔ေတာင္ ေတာင္ းပန္ လိ ု မရဘူ ႔ း။ သူ ႔အိ အ မ္ိ ကလူေတြ ေတြနဲန ႔ ပဲ ဲ ပဲခူခ းဘက္ ူ ကိ ကိ ု ခဏသြ ားတယ္ ၊ သင္ တန္ းေတာင္ မတက္ မတက္ ုႏိင္င လိ ္ ု ႔ ကၽြ ကၽြန္န မတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း သင္ တန္ းသြားရမွ ာ” “ေအာ …” ္ … မသိ လိ ု ႔ေနာ ေနာ္ … အစ္ မတိ ု က ႔ ဘာသင္ တန္ းတက္ ေနတာလဲ…” “ဘာလု ပ္ မလိ …” ု လဲ ႔ …” ဘုဆက္ ဆက္ ဆက္ ျပန္ ျပန္ေျပာေနေသာ ေျပာေနေသာ ငတိ မေလးကိ ု ေခါင္ ေခါင္ းကိ ုသာ သာ ထု ုရိရ က္ ိ ပစ္ ပစ္ လိ ု က္ ခ်င္ သည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ သိခ်င္ တာေလးေတြ ခ်င္ တာေလးေတြ ရိ ွရိေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ အသာႀကိ အသာႀကိ တ္ မိ ွမိ တ္ ရင္ း Page 7
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ ဟိ ဟိ ု…
ဒီ လိ ု ပါ… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ လည္ း း လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းမွ ာ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းတက္ ေနတာ သိ ပ္ မၾကာေသးဘူ းေလ၊ အဲဒါေနာက္ ထပ္ ထပ္ ဘာေတြ ဘာေတြထပ္ တက္ ရင္ ေကာင္ ေကာင္ းမလဲ ကမသိဆိ ဆ ုေတာ ိေတာ ့ ေလ၊ ၿပီ းေတာ ့ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းကလည္ ခ်င္ းကလည္ းမရိ းမရိ ွေတာ ေတာ ့ အစ္ မတိ ု ႔နဲန ႔ ခင္ ဲ ခင္ လိ ု ႔ရမလားလိ ရမလားလိ ု ပါ…” ႔ “ေအာ ္ … ဒါေလး” ဆရာမႀကီ းေလသံ ဖမ္ းေျပာေနေသာ ထိ ုငတိ ငတိ မကိ ု စိ စိ တ္ ထဲ ထဲက မၾကည္ ျဖဴ ျဖဴေပမယ့ ္ ္ အရမ္ းစိ တ္ ၀င္ ၀င္ စားေသာပံ ု စံ ျဖင့ ္ “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့… အစ္ မ…” “ဒီဘက္ ဘက္ ေခတ္ မွ မွ ာက ေနရာတကာ အဂၤလ ပ္ိ လိ ုေျပာႏိ ေျပာႏိ ္ ုင္င မွ္ ေခတ္ ေခတ္ မီ မီ တာေလ… အဲဒါေၾကာင့ ္ တိ တိ ု ႔ေတာင္ ေတာင္ အဂၤလ ပ္ိ စကားေျပာသင္ တန္ းတက္ ေနတာ၊ ရွင္င လည္ ္ း း အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းတက္ ခ်င္ တက္ ခ်င္ တက္ ေပ့ ါ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ရသည့ ္အခြ အခြ ္င့င့အေရးကိ အေရးကိ ု လက္ လက္ လႊ လႊ တ္ မခံ မခံ ုႏိႏင္ိငသျဖင့ ္သျဖင့ ္ “အစ္ မတိ ” ဟု ရု ု က ႔ ဘယ္ မွ မွ ာတက္ တာလဲ တာလဲ” ရု တ္ တရက္ တရက္ ေမးလိ ္ ု က္ သည္ ။ “ တိ “ရွင္ …” တိ ု က ႔ xxxxx မွ ာတက္ တာေလ တာေလ” ေျပာၿပီ းမွ သတိ သတိရသြ ရသြ ားဟန္ ျဖင့ ္ “ င ဘာလု ္ ဘာလု ပ္ မလိ ု လဲ ႔ …” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ လည္ း း သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမရိ ခ်င္ းမရိ ွေတာ ေတာ ့ အစ္ မတိ ု ႔နဲန ႔ လိ ဲ လိ ု က္ တက္ တက္ ရင္ ေကာင္ ေကာင္ းမလားလိ ု ပါ” ႔ ထိ ုအခ်ိ အခ်ိ န္န မွ္ ာပင္ လွ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ း၊ ေျမနီ ကုန္န း္ ဆိ ု တဲ ့အသံ အသံ ကိ ု ၾကားေတာ ့ ေကာင္ မေလး ေခါင္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ေမာ့ ၾကည့ ္ ၿပီ း ကားေပၚအေျပးတက္ သြ ားသည္ ။ သူ လည္ း း ေနာက္ ကေနကားေပၚသိ ကေနကားေပၚသိ ု ႔ အတင္ းလိ ု က္ တက္ တက္ လိ လိ ု က္ ေလသည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းအေရာက္ သူ မက အရင္ဆင္ ဆင္ းၿပီ း ေရွ႕ကေလွ ႕ကေလွ ်ာက္ သြားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ေနာက္ က က အျမန္ လိ ု က္ ဆင္ းၿပီ း သူ မေနာက္ မွ မွ စံ ုစံေထာက္ ေထာက္ စတိ စတိ ုင္င္ လိ လိ ု က္ ေလေတာ ့ သည္ ။ သူ မတက္ သြ ားသည့ ္ အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းကိ ု ေသခ်ာၾကည့ ေသခ်ာၾကည့ ္ ၿပီ း မွ တ္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ သူ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းကိ ုေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ နာရီ ၀က္ ခန္ ႔ ေနာက္ ေနာက္ က က် ေနေပၿပီ။ ေနေပၿပီ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ တစ္ဦးခ်င္ းသင္ ဦးခ်င္ းသင္ေပးေသာ ေပးေသာ သင္ တန္ းမိ ု ႔ ကိ ကိ စၥ မရိ ွ။ ဆရာမကိ ု မမွ မမွန္န ကန္ ္ ေသာအက ေသာအက် ိ းဳ အေၾကာင္ းေတြ အေၾကာင္ းေတြ ကိ ု လု ပ္ဇာတ္ ဇာတ္ ခင္ းၿပီ းရွင္င းျပလိ ္ ု က္ သည္ ။ ဆရာမကလည္ း း ၿပံဳးတံ ု တံ ႔ ု မ ႔ ်က္ ႏွ ာျဖင့ ္ ရပါတယ္ ရပါတယ္ ဟု ဟု ဆိ ဆိ ုေလသည္ ေလသည္ ။ သင္ တန္ းခ်ိန္ းခ်ိ န္ ၿပီ းၿပီ းခ်င္ း းခ်င္ း ငတိ မေလး၏ အဂၤလ ပ္ိ စာသင္ တန္ းကိ ု အေျပးတစ္ အေျပးတစ္ ပိ ုင္င းသြ ္ ားၾကည့ ္ေတာ ေတာ ့ သူ မတိ ု ႔သင္ သင္ တန္ းက မဆင္ းေသး။ ခဏၾကာေတာ ့ မွ ငတိ မေလးက အပ်ိ ဳႀကီ းဖားဖားစတိ ကီ းဖားဖားစတိ ုင္င္နဲန႔ဲ လႈ ပ္ လီ လႈ ပ္ လဲ ့ ျဖင့ ္ အျခားသင္ အျခားသင္ တန္ းသားမ်ားႏွ ္င့ ေရာေထြ ေရာေထြ းၿပီ းဆင္ းလာသည္ ။ သူ႕ကိ ႕ကိ ု တစ္ခ်က္ ခ်က္ လွ လွ မ္ းၾကည့ ္ ၿပီ း ကားဂိ တ္ သိ ု ႔ သြ သြ ားေလသည္ ။ သူ လည္ း း ေနာက္ က က အေျပးတစ္ ပိ ုင္င းလိ ္ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “ ဟိ ဟိ တ္ … တူ တူ ျပန္ မယ္ ေလ” ဟု ေျပာလိ ေျပာလိ ္ ု က္ ေတာ ့ ငတိ မေလးက “အာ… ရပ္ ကြက ထဲ ္ ထဲ က တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေယာက္ ျမင္ ျမင္သြ သ ားရင္ ြ တစ္ တစ္ မ်ိဳ်ိ ဳးထင္ေနဦးမယ္ ထင္ ေနဦးမယ္ ” ဆိ ုေတာ ေတာ ့ မွ “ ဟာ ဟာ… ဟ… မထင္ ပါဘူ း၊ ဘယ္ သူ က ထင္ မွ ာလဲ… ကားဂိ တ္ က က ဆင္ းၿပီ းတာနဲ ႔ မသိ မသိခ်င္ ဟန္ ခ်င္ ဟန္ေဆာင္ ေဆာင္ ၿပီ း သြ ားၾကမယ္ ေလ” ဒီေတာ ေတာ ့ မွ ငတိ ငတိ မေလးက လက္ ခံသြ သြားၿပီ း ကားအတူ တူ စီ းကာ ျပန္ ့ခဲခ ၾကသည္ ဲ ။ Page 8
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ေနာက္ ေန႔ က်ေတာ ့ လည္ း း မာနခဲ မေလး ပဲခ းမွ ူ ျပန္ ျပန္ မေရာက္ ေသးသျဖင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ သင္ တန္ းအတူသြ သ ားျဖစ္ ြ သည္ သည္ ။ သူ မပံ ု ကေတာ ့ စေတြ႕ကတည္ းက းက ုပံအတိ အတိ ုင္င း္ ရွ က္ တု တုန္န း၊္ ရွ က္ ၿပံ ၿပံးဳ ေလးနဲ ႔ ေလးနဲ ႔။ ဒါေပမယ့ ္ ပထမေန႔ ပထမေန႔ ကထက္ ေတာ ့ ပိ ု မိ ုရင္ ရင္ းႏွ ီ းမႈ ွရိရ လာသည္ ိ ။ တစ္ခ်က္ ခ်က္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ခိ ု းခု ိ းၾကည့ ္ တက္ ေသာ သူ႕မ ႕မ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြ ကိ ု ျမင္ ျမင္ မိေသာ ေသာ ္ လည္ း း ုရိ းရိ ု းသားသားေနမွ ာပါဟုသာ သာ ထင္ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ထိ ုေန႔ ေန႔ က သင္ တန္ းဆင္ းေတာ ့ အိ မ္ တန္ းမျပန္ ျဖစ္ဘဲ ဘ ဇင္ ဲ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ငွ ့အတူ အတူ မု မုန္န ႔သြ ္သြားစားၾကသည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းကိ ု တစ္ ပတ္ ္ ပတ္ ၿပီ ၿပီ းမွ အိ အိ မ္သိ သ ု ျပန္ ႔ိ ျဖစ္ခဲခဲ့သည္ သည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ တံခါးႀကီ ခါးႀကီ းဖြ ္င့င ထားတာ ့ ေတြ႕ရေတာ ႕ရေတာ ့ ေဒၚေလးျပန္ေရာက္ ေရာက္ ေနမည္ မွ မွန္န း္ သိ လိ ု က္ သည္ ။ အိ မ္ ထဲ ၀င္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေဒၚေလးကိ ု မေတြ မေတြ႕ရေသာေၾကာင့ ္ သူ သူ လည္ း း သူ ႔အခန္ အခန္ းထဲ၀င္ ၿပီ း အ၀တ္ အစားလဲ လိ ု က္ သည္ ။ အခန္ းထဲက ျပန္ ထြ က္ လာသည္ လာသည္ အထိ ေဒၚေလးအရိ ပ္အေယာင္ အေယာင္ မေတြ႕ရသျဖင့ ႕ရသျဖင့ ္ ဘာမ ဘာမ်ားျဖစ္ေနတာပါလိ ်ားျဖစ္ ေနတာပါလိ မ့ ္ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ေဒၚေလးအခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု သြ ားေခါက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ တံခါးေခါက္ ခါးေခါက္ လိ လိ ု က္ ေတာ ့ “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လား… ၀င္ ့ခဲခေလကြ ဲေလကြ ယ္ …” ဆိ ဆ ုေသာအသံ ိေသာအသံ ၾကားရသျဖင့ ္ သူ သူ လည္ း း ေစ့ ုရံရသာေစ့ ံသာေစ့ ထားေသာ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ဖြ ္င့င့၍ ၀င္ လိ ု က္ သည္ ။ အခန္ းထဲေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ မိန္န းမတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ေနသည့ ္ အခန္ အခန္ း၏ သင္ းပ်ံ႕ပ ်ံ ႕ပ်ံ႕အနံ ်ံ ႕အနံ တစ္ ႔ ခုခ က ု သူ႕အာရံ ႕အာရံ ု ကိ ု ၀င္ေဆာင့ ေဆာင့ ္ လာျခင္ းခံ လိ ု က္ ရသည္ ။ ဘာျဖစ္သြ သ ားမွ ြ န္န း္ ေသခ်ာမသိ လိ ေသခ်ာမသိ လိ ု က္ ေပမယ့ ္ မိ မိန္န းေမာသလိ ္ ုေတာ ေတာ ့ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ယခု လိ ု မိ မိန္န းမတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ၏ အခန္ းကိ ု သူ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ၀င္ ၀င္ေရာက္ ေရာက္ ဖူ ဖူ းျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ထမိန္န္ႏွႏ စ္ွ ထည္ ေလာက္ ႏွ ္င့င့ အတြ အတြင္င းခံ ္ ပစၥည္ ည းတခ်ိဳ ္ းတခ်ိ ႕ဳ ကိ ု ႀကိဳးတန္ းေလးျဖင့ တန္ းေလးျဖင့ ္ လွ လွ မ္ းထားသည္ ။ ုရံ းယူနီနေဖာင္ ီေဖာင္ းကိ ု လည္ း း အေသအခ်ာ ခ်ိ တ္ တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ခ်ိ တ္ ခ်ိ တ္ ထားသည္ ထားသည္ ။ သူ ႔ေနရာႏွ ေနရာႏွ ္င့င့သူ သ အားလံ ူ အားလံ ု း သပ္ရပ္ ရပ္ က်နေနေသာ အခန္ းက အခန္ းက်ဥ္ းေလးက ဥ္ းေလးက မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ကိ ကိ ု မသိ မသာႏႈ ိ းဆြေနသေယာင္ေယာင္ ေယာင္။အိ ။အိ ပ္ ယာေပၚ၌ သူ႕ဘက္ ႕ဘက္ ကိ ကိ ု ေက ေက် ာေပးၿပီ း ာေပးၿပီ း သူ ၀င္ လာမွ ခါးေလးကိ ု ဲႏႊႏ႕ႊ ၿပီ း လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည့ ္ ပံ ု က လွ ယဥ္ေက ေက် းမယ္ ၿပိ ၿပိဳင ပြ ္ ပြ ္ က ဲ သမင္ လည္ ျပန္ ျပန္ ၾကည့ ္ လိ ု လိ ု။ စြ ္င့င ကားေသာ ့ တင္ ပါး၊ သိ မ္ေသာခါးႏွ ေသာခါးႏွ ္င့င့ ဖြ ံဖြ ထြ ႔ ားလွေသာ ေသာ ရင္ႏွႏ စ္ွ မႊ ာတိ ု ႔ တစ္ ၿပိဳင္နက္ ္ နက္ တည္ တည္ းေပၚလြ းေပၚလြင္ငေစသည့ ္ေစသည့ ္ အေနအထားကိ အေနအထားကိ ု ျမင္ ျမင္ လိ ု က္ ရ၍ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ေရငတ္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ လာၿပီ း တံေတြ ေတြ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ မသိ မသာမ်ိဳ်ိ ခဳ ်လိ ္ ု က္ ရသည္ ။ လွ ဲေနေသာေဒၚေလးႏြ ေနေသာေဒၚေလးႏြ ယ္ ကိ ကိ ု သူ သူ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း တုန္န္ခ်င္ခ်င္ ခ်င္ ခ်င္ အသံ အသံ ကိ ု ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ ကာ ္ ကာ “ေဒၚေလး… ဘာျဖစ္ လိ …” ု လဲ ႔ …” “ေအးကြ ယ္ … ဘာျဖစ္ မွန္ န းေတာင္ ္ မသိ မသိ ပါဘူ း… ုရံ းကျပန္ လာေတာ ့ ေခါင္ းနဲနဲန မူဲ းတာနဲ ႔ ခဏလွ ခဏလွ ဲေနတာ။” “ေအာ …” ္ … ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး ေဒၚေလး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ဘာလု ပ္ေပးရမလဲ ေပးရမလဲ…” “ရပါတယ္ ကြ ကြ ယ္ … ခဏေနရင္ ေကာင္ ေကာင္ းသြားပါလိ မ့ ္ မယ္ ၊ မင္ း အဆာေျပစားဖိ ု ႔ ေဒၚေလးမုန္န ၀ယ္ ႔္ လာတာရိ လာတာရိ ွ တယ္ …” “ရပါတယ္ … ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ အျပင္ မွ ာ မုန္န စားလာေသးတယ္ ႔္ ၊ ေဒၚေလးကိ ု ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ နင္ းေပးရမလား…” Page 9
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း အခန္ းထဲ မထြ က္ ခ်င္ေသးေသာေၾကာင့ ခ်င္ ေသးေသာေၾကာင့ ္ အေၾကာင္ အေၾကာင္ းရွ ာၿပီ းေျပာလိ ု က္ ေတာ ့ “အမယ္ ေလး… မင္ းခႏၵ ာကိ ု ယ္ ႀကီ ႀကီ း ငါမခံ ုႏိႏင္ိငေလာက္ ္ေလာက္ ဘူ း၊ မနင္ းပါနဲ ႔… ိႏွ ပ္ တတ္ ရင္ေတာ ေတာ ့ နဲနဲန ိႏွဲႏ ပ္ွ ေပးပါလား ေပးပါလား…” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့… ဒါဆိ ု ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ႏွ ိ ပ္ေပးမယ္ ေပးမယ္ ၊ ေဒၚေလးေမွ ာက္ လိ လိ ု က္ …” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စကားဆံ ု းေတာ ့ အင္ း… အင္ း… ဆိ ု ၿပီ း ေဒၚေလးႏြ ယ္ လည္ လည္ း း တစ္ခါတည္ ခါတည္ းေမွ းေမွ ာက္ ေပးသည္ ။ ေမွ ာက္ လိ လိ ု က္ ေတာ ့ ပိ ုေမာက္ ေမာက္ တက္ တက္ လာေသာ လာေသာ တင္ ပါးဆံ ု ႀကီ းကိ ု မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ၾကည့ ္ ၾကည့ ္ ္ ၿပီ း စိ တ္ ေတြဂနာမၿငိ မ္ ျဖစ္ လာသည္ ။ “ ဟဲ …” ဟဲ ့… ေကာင္ေလး ေလး… ိႏွ ပ္ မယ္ ဆိ ု လည္ း း ိႏွ ပ္ေလ၊ ေလ၊ ပု ုခံခ းနားက ံ စၿပီ းႏွ ိ ပ္…” ဆိ ုေတာ ေတာ ့ မွ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ သတိ သတိ ၀င္ လာၿပီ း ိႏွ ပ္ရန္ ရန္ ျပင္ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚေလးလွ ဲေနေသာကု တင္ေစာင္ ေစာင္ းေလးတြင္င္ တင္ ပေခြထ ုင္ငိ ၿပီ ္ း ေက့် ာ ရွင္င းေနေသာ ္ ဂု တ္ သားေလးမွ စၿပီ း ိႏွ ပ္ လိ ု က္ သည္ ။ ုဖိ မဓါတ္ ၏ ASDF ဆြ ဲငင္ ငင္အားေၾကာင့ အားေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရဲရ႕ဲ လက္ ေတြက ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းက ကီ းဘု တ္ ကိ ကိ ု ႏွ ိႏွ ပ္ေနရသလိ ေနရသလိ ု ASDF အခ်က္ က က် လွ လွ ်က္ ။ ဂု တ္ သားေလးမွ အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ တင္ တင္ းေနေသာ ပု ုခံခ းသား၊ ံ ပု ုခံခ းသားမွ ံ ေက ေက် ာ၊ ေက်ာမွ ခါးနားအထိ ေရာက္ ေရာက္ မွ မွန္န းမသိ ္ ေရာက္ ေရာက္ သြ ားေတာ ့ ASDF ကိ ုရပ္ ရပ္ ၿပီ း တံေတာင္ ေတာင္ႏွႏ ္င့ွင လိ ့ ု က္ ေထာက္ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ေလ့် ာ တိေလ ေလ် ာရဲျဖစ္ေနေသာ ဖစ္ ေနေသာ ထမိန္န က ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ဟေနသျဖင့ ဟေနသျဖင့ ္ ျဖဴ ျဖဴျဖဴရွ င္ းရွင္င း္ တင္ ပါးတလင္ း တစြန္န းတစက ္ အျမင္ လွေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ အစြအလမ္ အ ဲ လမ္ းႀကီ းတတ္ ေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္သည္ အပ်ိဳ်ိ ဳစင္ စစ္ င္ စစ္ စစ္ အပ အပ်ိဳ်ိ ဳႀကီ းေတာ ကီ းေတာ ့ မဟု တ္ ေပ။ ပ်ိဳ်ိ ဳရ ယ္ ြ ယ္ ြ စဥ္ စဥ္ က အခ်စ္ ကမၻ အခ်စ္ ကမၻ ာေလးတစ္ခုခ တည္ ု တည္ ေဆာက္ ့ခဲ ဖူ းသည္ ။ သူ ႔နာမည္ နာမည္ က က ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္။ အရမ္ းေခ်ာေသာ ရု ပ္ ရု ပ္ရည္ ရည္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးမဟု တ္ မဟု တ္ ေသာ ္ လည္ း း ခန္ ႔ညားေသာ ညားေသာ အသြင ွ္ရိရသည္ ိသည္ ။ အသားျဖဴျဖဴ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းကိ ု ယ္ ဖန္ ဖန္ေတာင့ ေတာင့ ္ေတာင့ ေတာင့ ္ႏွႏ ္င့ွင ၾကည့ ့ ၾကည့ ္ေကာင္ ေကာင္ းေသာ ုပံ စံ မ်ိဳ်ိ ဳးျဖစ္သည္ ျဖစ္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြယ ထက္ ္ ထက္ အသက္ ၃ ႏွ စ္ခန္ ခန္ ႔ေတာ ေတာ ့ ႀကီ းသည္ ။ သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ ေမတၱ ာႀကိဳးႏြယ္ ေနသည္ ကိ ကိ ု ႏွ ႏွ စ္ ဖက္ မိ မိဘမ ဘမ်ားကလည္ း း ၾကည္ ၾကည္ ၾကည္ ျဖဴ ျဖဴျဖဴခြ ္င့ လႊ တ္ ထားသည္ ထားသည္ ။ သု ိ ျဖစ္ ႔ ၍ သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ဦး၏ ဦး၏ ခ်စ္ လမ္ ခ်စ္ လမ္ းခရီ းမွ ာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ ေျပေခ်ာေမြ႕ေနခဲ ့သည္ သည္ ။ ထု ိေန႔ ေန႔ က… သမီ းရည္ းစားတိ းစားတိ ု ႔ ထံ ထံ ု းစံအတု အတု ိင္င း္ ရု ပ္ရွရင္ွင္သြ သ ားၾကည့ ြ ္ ၾကသည္ ။ အရင္ က ရု ပ္ရွရင္ွင ၾကည့ ္ ္ လွ ်င္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမ ခ်င္ းမ်ားပါတတ္ သျဖင့ ္ ရိ ုရိ းရိ ု းတန္ းမွသာ သာ ၾကည့ ္ တတ္ သည္ ။ ယခု တစ္ေခါက္ ေခါက္ တြ တြင္ငေတာ ္ေတာ ့ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမ ခ်င္ းမ်ားမပါလာသျဖင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ေထာင့ ္ က်က်ေနရာမွ စံ ု တြ ဲ ုခံခ တစ္ ံ ုခံခ ကိ ံ ု ခင္ ခင္ ထားႏြယ္ မသိေအာင္ ေအာင္ ယူ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ွင ုရံရ္ ထဲ ံ ၀င္ေတာ ေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈ ္င္င က ္ “ လာ လာ… ခင္ ထား၊ ကိ ု ယ္ တု တု ိ ႔ ုခံခ က ံ အေပၚမွ ာ” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု လက္ လက္ ဆြ ဲ ၿပီ းေခၚသြ ားသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ လည္ လည္ း း မထူ းေတာ ့ ၿပီ မိ ု ႔ ဘာမွ ဘာမွ မေျပာေတာ ့ ဘဲ ႏွ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တြ တြ ဲ ုခ မွံ ာ ၀င္ ထု ိင္င လု ္ ိ က္ ရသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ မီံ းမ်ား ပိ တ္ ပိ တ္ သည္ ႏွ ္င့င့ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ခင္ ထားႏြယ္ ပခံ ု းေပၚကိ ု Page 10
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
လက္ ေလးအသာတင္ လိ ု က္ သည္ ။ အရွ က္ အေၾကာက္ ႀကီ ႀကီ းေသာ ခင္ ထားႏြယ္အဖိ ု ႔ အေမွ အေမွ ာင္ ထဲ မွ ာ ရင္ ဖိ ု လိ ႈ က္ ကာ ကာ သူဘာမ ဘာမ်ား ဆက္ လု လု ပ္ မလဲဆ ုသည္ ိသည္ ကိ ကိ ု ေၾကာက္ ေၾကာက္ သိခ်င္ စိ ခ်င္ စိ တ္ ႏွ ္င့င့ ရင္ ရင္ ထိ တ္ ေနမိသည္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ က ္ စျပေနေပၿပီ။ ထု ိအခ်ိန္ အခ်ိ န္ မွ ာပင္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ပခံ ု းေပၚတင္ ထားေသာ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ပိ ု ၿပီ းတင္ းၾကပ္ လာၿပီ း ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု သူ သူ႕ရင္ ႕ရင္ခြခင္ြင က ္ ် ယ္ ႀကီ ႀကီ းထဲသိ သ ု ႔ ဆြ ိ ဆြ ယူ ဲ လိ ု က္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ ခင္ ထားႏြယ မ ္ မ်က္ ႏွ ာေလးကိ ု ရႊ ရႊန္န းလဲ ္ ့ေသာ ေသာ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းမ်ားျဖင့ ္ စိ ုစိ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ ၿပီ း ေခါင္ းေလးငံ ု ကာ ႔ ပါးခ်င္ းကပ္ ပါးခ်င္ းကပ္ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ပါးေလးေပၚတြ ပါးေလးေပၚတြင ႏွ ္ ႏွ ာေခါင္ းေလးတင္ ကာ မသိ မသာ ပင့ ္သက္ သက္ ရႈ လိ ု က္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ရိ ွန္န းကနဲ ္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ႏွ ာေခါင္ းမွ ျပန္ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ ေလပူ တိ ု ႔သည္ သည္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ေသြးေၾကာမ်ားကိ ု ပါ ပူ ွရိရန္ိန းရိ ္ ွ ္န္န းျဖစ္ ္ သြ သ ားေစသည္ ြ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ မ မ်က္ လံ လံ ု းေလးကိ ု စင္ းၿပီ း ေမာသလိ ု ပင္ ျဖစ္ လာသည္ ။ မ်က္ လံ လံ ု းေလး ိမွ တ္ သြ ားသည္ ကိ ကိ ု ျမင္ ျမင္ေတာ ေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ႏႈ တ္ ခမ္ းသားေလးမ်ားကိ ု သူ၏ႏႈ ၏ႏႈ တ္ ခမ္ းထူ ႀကီ းျဖင့ ္ စု စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ဖ်က္ ကနဲ ကနဲ ခင္ ခင္ ထားႏြယ္ မ်က္ စိ စိ ျပန္ ပြ ္င့င လာၿပီ ့ း ခ်က္ ခ်င္ းျပန္ ခ်င္ းျပန္ လည္ ေမွ းဆင္ းသြ ားသည္ ။ ကု ိ ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ပိ ု ၿပီ းတင္ းက်ပ္ လာသည္ ပ္ လာသည္ ။ က်န္ လက္ န္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ခါးကိ ု ဖက္ ထားရာမွ ထားရာမွ တစ္ တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းအေပၚကိ းအေပၚကိ ု တက္ လာၿပီ လာၿပီ း ုႏိ ႔အံ အ ု၏ ံ ေအာက္ နားတြင ပင့ ္ ပင့ ္သလိ သလိ ု လိ ု၊ ပြ တ္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ စိ တ္ ထဲ ထဲတြင ထိ ္ ထိ ု လက္ ကိ ကိ ု ထိ ထိ ထိ မိ မိ ပိ ု ၿပီ း ထိခ်င္ လာသည္ ခ်င္ လာသည္ ။ သူ မ၏ ဆႏၵ ျပည့ ္ ၀ခဲ ့ ပါသည္ ။ အေပၚကပြ တ္ သပ္ေနရံ ေနရံ ု ျဖင့ ္ အားမရေတာ အားမရေတာ ့ ၍ အက်ီ ၤီ ၤေအာက္ ေအာက္ ကိ ကိ ု လွ လွ ် ိိဳဳ၀င္ လာေသာ င္ လာေသာ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏လက္ ္၏လက္ က က ုဗိ က္ ေပၚမွေန၍ ေန၍ အနည္ းငယ္ းငယ္ က က် ပ္ေနေသာ ပ္ ေနေသာ ေဘာ ္ လီ ကိ ု အေပၚသိ အေပၚသိ ု ပင့ ႔ ္ တင္ လိ ု က္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ လက္ တိ တိ ု မွ ႔ ာ တားဆီ းႏိ ုင္င ဖိ ု္ ႔ အားမရိ အားမရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ မိ မိ၏ ုႏိ ႔အံ အ ုေလးေပၚ၌ ေံ လးေပၚ၌ စိ တ္ ႀကိ ႀကိက ဳ ္ ပြ ပြ တ္ သပ္ေနေသာလက္ ေနေသာလက္ ေတြက ု အားေပးသလိ ိ အားေပးသလိ ု လိ ု ပင္ ေကာ ေကာ ့ ေကာ ့ ေပးမိေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ ႏႈ တ္ ခမ္ းႏွ ္င့င့ ႏိ ုႏိ ႔အံ အ ု တင္ ံ းတင္ းတစ္ စံ ု ကိ ု ပြ ပြတ္သပ္ေနျခင္ ေနျခင္ းျဖင့ ္ အားမရႏိ အားမရႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘဲ ျမင့ ္ တက္ လာေသာ လာေသာ အခ်စ္ ဒီဒ ဂရီ ီ ၏ ေစ့ေဆာ ေဆာ ္ မႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ေပါင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ အလိ ုအေလ အေလ် ာက္ ေအာ္ တိ ုေရာက္ ေရာက္ ွရိသြ သ ားေတာ ြ ့ သည္ ။ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းေလးေလးေရြ းေလးေလးေရြ႕လ်ားျခင္ းဒဏ ားျခင္ းဒဏ က ္ က ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု အပီ အပီအျပင္ အျပင္ ိႏွႏ ပ္ွ စက္ ေနေပၿပီ။ တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းရိ ွ ၾကက္ ၾကက္ သည္ းေမႊ းေမႊ းညွင္င းေတြ ္ က အၿပိဳင္ အဆိ အဆိ ုင္င ထေနၾကသည္ ္ ။ မလု ပ္ ပါနဲ ႔ေတာ ေတာ ့ ဟု ေျပာခ်င္ ေျပာခ်င္ သလိ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေပမယ့ ေပမယ့ ္ ေ၀ဒနာႏွ ေ၀ဒနာႏွ ္င့င့ ေရာေထြ းေနေသာ အရသာကိ ု လည္ း း မစြန္န လႊ ႔္ တ္ ခ်င္ ျဖစ္ ခ်င္ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ဤသိ ု ႔ေသာ ေသာ ခံ စားခ်က္ မ မ်ိဳ်ိ ဳး တစ္ ႀကိ မ္ တစ္ခါမွ ခါမွ မခံ မခံ စားဖူ းသျဖင့ ္ ခင္ ခင္ ထားႏြယ္ခမ်ာ ေရအလ်င္ မွ မွ ာေမ်ာသည့ ္ ်ာသည့ ္ ငွ ငွ က္ ေပ်ာတံ ု းႏွ ယ္ ရင္ခုခန္နု ္သံ သအနိ ံအနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားစြာႏွင့ ႏွ ္င့ ေမ ေမ်ာလြင ့္ ေနေပသည္ ေနေပသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ ဆီ းစပ္နားထိ နားထိ တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ထိ ထိ လာေသာ ခံ စားမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အသိ အသိ စိ တ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ျပန္ ၀င္ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ ထဲ ံ ေရာက္ ေနသည္ ကိ ကိ ု ခု ခု မွ သတိ သတိ ျပန္ ၀င္ လာၿပီ း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ရင္ခြခြင ထဲ ္ မွ ရုန္န းထြ ္ က္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ အံ အံ ့ ၾသစြာ ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ ကိ ၿပီ းမွေတာင္ ေတာင္ းပန္ေသာ ေသာ အၾကည့ ္ ျဖင့ ္ “ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ခြ ခြ ္င လႊ ့ တ္ ပါ ပါ” ဟု ဆိ ဆိ ုေလသည္ ေလသည္ ။ ပါးစပ္ ကသာ
Page 11
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ေတာင္ းပန္ေနေသာ ေနေသာ ္ လည္ း း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ စိ တ္ ထဲ ထဲ၌မူ ၌မူ ရာဂေသြ ရာဂေသြးတိ ု ႔၏ အားေပးမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ခရီ းဆံ ု းထိသြ သ ားႏိ ြ ုင္ငရန္ ရ္ န္ ႀကိ ႀကိ တ္ ၍စဥ္ းစားေတြ းေတာေနသည္ ကိ ကိ ု ခင္ ခင္ ထားႏြယ တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ မရိ ပ္ မိ ့ခဲခဲ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ၿပီ ္ းလိ ု ႔ ျပန္ ျပန္ ထြ က္ လာေတာ လာေတာ ့ အခ်ိန္ အခ်ိ န္ ကေစာေနေသးသည္ ။ “ခင္ ထား… ကိ ု ယ့ ္သူ သငယ္ ငူ ယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ ဆီ ကိ ု ခဏသြ ခဏသြ ားမလိ ု ႔ ခင္ ခင္ ထားလိ ု က္ ့ခဲ ပါလား… သူ ကလည္ း း ခင္ ထားကိ ုေတြ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ခ်င္ ေနတာ… ကိ ု ယ္ တိ တိ ု က ႔ ငယ္ ငယ္ တည္ တည္ းက းက ကြ ဲသြ သြားၿပီ း ခု မွ ျပန္ေတြ ေတြ႕တာ ႕တာ သိ ပ္ မၾကာေသးဘူ း…” “အရမ္ းၾကာရင္ေတာ ေတာ ့ ခင္ ထားမလိ ု က္ ေတာ ့ ဘူ း…” “ မၾကာပါဘူ မၾကာပါဘူ း… ခဏတျဖဳတ္ စကားေျပာၿပီ စကားေျပာၿပီ း ျပန္ မွ ာ…” “ဒါဆိ ု လည္ း း ၿပီ းေရာေလ…” ခင္ ထားႏြ ယ္ စကားဆံ ု းေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ အငွ အငွ ားကားတစ္ စီ းတားလိ ု က္ သည္ ။ ကားေပၚေရာက္ ေတာ ့ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ ထဲ ံ က ႏြ မ္ းလ်မႈ ေတြ ေတြေၾကာင့ ္ ခင္ ခင္ ထား မ်က္ လံ လံ ု းေလးေမွ းၿပီ းလိ ု က္ လာသည္ လာသည္ ။ အိ မ္ တစ္အိ အ မ္ိ ေရွ ေရွ႕ေရာက္ ႕ေရာက္ ေတာ ့ ကားေပၚမွဆင္ ဆင္ းၿပီ းကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ “ ထြ ထြန းႀကီ ္ းေရ… ထြန္န းႀကီ ္ း…” ဟု အိ အိ မ္ေရွ ေရွ႕မွ ႕မွ လွ လွ မ္ းေခၚလိ ု က္ သည္ ။ ေခၚသံဆံ ဆ ု းဆံ ံ ု းခ်င္ းမွ းခ်င္ းမွ ာပါ အိ မ္ေပၚက ေပၚက ထြန္န းႀကီ ္ းဆိ ုသူ သဆင္ ဆ ူ င္ းလာၿပီ း “ ဟာ… ေဟ့ ေကာင္ ႀကီ း… ၀င္ းလိ ႈင္င္… မင္ းဘယ္ ကလွ ကလွည့ ည ္ လာတာလဲ ့ ၊ မိန္န းမခိ ္ ု းလာတာလား…” ကိ ု ထြန္န းႀကီ ္ း စကားေၾကာင့ ္ ခင္ ခင္ေလးႏြ ေလးႏြ ယ္ မ မ်က္ ႏွ ာ ရွ က္ ေသြ းျဖာသြ ားသည္ ။ ထိ ုအခါမွ အခါမွ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ “ ဟာ …” ဆိ ဟာ… ေဟ့ ေကာင္… ဘာေတြေလွ ေလွ ်ာက္ ေျပာေနတာလဲ…” ု ၿပီ း ထြန းႀကီ ္ းအနားကပ္၍ တိ ု းတိ ု းေျပာေလသည္ ။ ထြန္န းႀကီ ္ းလည္ း း ေခါင္ းတၿငိ မ့ ္ ၿငိ မ့ ္ လု ပ္ ၿပီ း “ လာေလကြ လာေလကြ ာ… အိ မ္ေပၚတက္ ေပၚတက္ ၾက ၾက” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ေရွ႕မွ ႕မွဦးေဆာင္ ဦးေဆာင္ တက္ သြ ားသည္ ။ “ မင္ မင္ းတိ ု လာတာနဲ ႔ ႔ အေတာ အေတာ ္ ပဲက ာြ … ငါ ဟိ ုဘက္ ဘက္ လမ္ လမ္ းထိ ပ္ မွ မွ ာ အေၾကြးသြားေတာင္ းရင္ း မင္ းတိ ု စားဖိ ႔ ု တစ္ ႔ ခုခခုုခ ၀ယ္ ု ၀ယ္ ့ခဲ မယ္ ၊ အိ မ္ခဏေစာင့ ခဏေစာင့ ္ေပး ေပး” ဆိ ု ၿပီ း ထြ က္ သြားရန္ ျပင္ေတာ ေတာ ့ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ “ ဟာ ဟာ… ေဟ့ ေကာင္ ႀကိ ီ းရာ… ဒီ လူနဲန႔ဲဒီဒ လူ ီ ဒါေတြ ဒါေတြမလိ ု ပါဘူ း၊ မင္ းအိ မ္ ကိ ု တမင္ တမင္အလည္ အလည္ လာတာ၊ လာတာ၊ ဘာမွ မ၀ယ္ နဲ ႔ေတာ ေတာ ့ ” “ဘယ္ ဟု ဟု တ္ ပါ ပါ မလဲ ့ ကြ ာ… ခဏေလး” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ထြန္န းႀကီ ္ းက အတင္ းထြ က္ သြ ားေလသည္ ။ “ဒီေကာင္ ေကာင္ ႀကီ းက သိ ပ္ခင္ ခင္ ဖိ ု ႔ေကာင္ ေကာင္ းတာ” ဆိ ု ၿပီ း ခင္ ထားအနားကိ ု ကပ္ ကပ္ လာသည္ ။ ခင္ ထားလည္ း း ေခါင္ းေလးကိ ု သူ သူ႕ပခံ ႕ပခံ ု းေပၚတင္ ၿပီ း ေမွ းေနလိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င လည္ ္ း း ဒီ တစ္ခါမွ ခါမွ မရရင္ေနာက္ ေနာက္ တစ္ တစ္ခါမလြ ခါမလြ ယ္ သည္ မိ ုမိ ႔ ပညာကု ပညာကုန္န္ သံ သံ ု းရန္ ႀကိ ႀကိဳးစားေလေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားမ်က္ ႏွ ာေလးကိ ု ေမးေစ့ ေမးေစ့ မွ မတင္ မတင္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း နဖူ းေလးကိ ု ခ်စ္ စႏိ ခ်စ္ စႏိ ု းေလး စနမ္ းလိ ု က္ သည္ ။ “အကိ ု ကလည္ း း သူ မ်ားအိ မ္ ်ားအိ မ္ ႀကီ းမွ ာ” “ဒီေကာင္ ေကာင္ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု တိ တိ ု းတိ ု းေလးေျပာသြားတယ္ …သူနဲနနဲ ၾကာမယ္ ဲ တဲ တဲ ့” Page 12
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ ဟင္ …” ဟင္…ဒါဆိ ု…” “ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ ခင္ ထား… ကိ ု ယ္ တိ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ လြ တ္ လြ လြတ လပ္ ္ လပ္ေနရေအာင္ ေနရေအာင္…
သူေရွ ေရွ ာင္ေပးသြ ေပးသြ ားတာ…”
“ဒါဆိ …” ု ခင္ ခင္ ထားျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ …. အကိ ုေနခ်င္ေနခဲ ေနခ်င္ ေနခဲ ့…” “ မလု မလု ပ္ ပါနဲ ႔ ခင္ ခင္ ထားရယ္ ၊
ကိ ု ယ္ နဲ ႔ ခင္ ခင္ ထား ႀကိ ္က ဳ ္ တာဘယ္ တာဘယ္ ေလာက္ ၾကာၿပီ ၾကာၿပီ လဲ၊ လူ ႀကီ းေတြကလည္ း း အကုန္န လံ ္ ု းသေဘာတူ ထားတာပဲ ထားတာပဲ၊ ကု ိ ယ္ နဲ ႔ခင္ ခင္ ထား ႀကိက ဳ ္ ၿပီ ၿပီ းကတည္ းက းက ဘယ္ သြ ားသြ ား ခင္ ထားသူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းေတြ ခ်င္ းေတြ ပါေနေတာ ့ ကိ ု ယ္ တိ တိ ု ႔ ဘယ္ ဘယ္ တု တုန္န းက ္ လြ တ္ လြ လြ တ္ လပ္ လပ္ လပ္ေနရလိ ေနရလိ ု လဲ ႔ ခင္ ထားရယ္ … ဒီ တစ္ခါေလးပဲ ခါေလးပဲ ကိ ကိ ု ယ္ တိ တိ ု ႔ လြ လြ တ္ လြ လြ တ္ ေနရမွ ာ၊ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ခြ ခြ ္င လႊ ့ တ္ ပါကြ ပါကြ ာ… ကိ ု ယ္ ခင္ ထားကိ ု အရမ္ အရမ္ းခ်စ္ လိ းခ်စ္ လိ ု ပါ” ႔ စကားလည္ းအဆံ းအဆံ ု း အတင္ းဖက္ လိ လိ ု က္ ရာ ခင္ ထားမွ ာ အငိ ု က္ မိ မိသြ သြားၿပီ း ကု ိ ၀င္ းလိ ႈင္င္၏ ရင္ခြခင္ြင ထဲ ္ သိ သ ု ႔ိ အရု ပ္ တစ္ရုရ ပ္ု လိ ု ေရာက္ ေရာက္ ွရိသြ သြားေတာ ့ သည္ ။ ျပင္ းထန္ေသာ ေသာ အသက္ ရႈသံ သႏွံႏ ္င့ငွ ့အတူ အတူ ခင္ ခင္ ထား၏ ႏႈ တ္ ခမ္ းကိ ု ျပတ္ ျပတ္ မတက္ မတက္ စု စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ ႏႈ တ္ ခမ္ းကု ိ ရု ရု တ္ တရက္ တရက္ အစု ပ္ခံခ လိ ံ ု က္ ရသျဖင့ ္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ မ်က္ လံ လံ ု းမ်ား ေမွ းစင္ ေမွ းစင္ းသြားၿပီ း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ကိ ္ ု အတင္ အတင္ းဖက္ တြ တြယ လိ ္ လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ အခြ ္ငအေရးကိ အ ့ ေရးကိ ု လက္ လႊ လႊ တ္ မခံ မခံ လိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ကလည္ ္ း း ခင္ ထား၏ ေက်ာကု န္န းေအာက္ ္ ကိ ကိ ု လက္ လွ လွ ် ိိဳၿဳပီ း ပီ း ေဘာ ္ လီ ႀကိဳးကိ ု ျဖဳ ျဖဳတ္ ုႏိင္င္ရန္ ရန္ ႀကိဳးစားေတာ ့ သည္ ။ အနည္ းငယ္ းငယ္ က က် ပ္ေနေသာ ပ္ ေနေသာ ေဘာ ္ လီ ႀကိးဳ ေၾကာင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ဥာဏ ္ ဥာဏ္ သံ ု းရေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားကိ ု ပိ ုပိ ၿပီ းတင္ းတင္ းဖက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ထိ ုအခါ အခါ အသားက်ံ ႕ဳ သြ ားမႈ သြ ားမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ေခ်ာင္ လာေသာ ေခ်ာင္ လာေသာ ေဘာ ္ လီ ႀကိဳးကိ ု လက္ လက္ ညိ ႈ း၊ လက္ ခလယ္ ႏွ ့င္င လက္ ္ လက္ မ မ သံ ု းေခ်ာင္ းအသံ းေခ်ာင္ းအသံ ု းျပဳၿပီ း ပီ း အျမန္ ျဖဳတ္ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ုႏိ ကေလးမ ႔ ်ားကိ ု အျပင္ အျပင္ းအထန္ ပြ ပြ တ္ သပ္ေပးေတာ ေပးေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာ သတိ လစ္ခ်င္သလိ ခ်င္ သလိ ု ပင္ ျဖစ္ ျဖစ္သြ သြားကာ တစ္ ကု ိ ယ္ လံ လံ ု းလည္ း း ံႏု းခ်ိ ေနၿပီ း အရသာေတြ႕ေနေတာ ႕ေနေတာ ့ သည္ ။ ထိ ုအခ်ိ အခ်ိ န္န မွ္ ာပင္ ႏႈ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းစု းခ်င္ းစု ပ္ေနရာမွ ေနရာမွ ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ကိ း ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ေခါင္ ္၏ေခါင္ းက ခင္ ထား၏ရင္ႏွႏ စ္ွ လႊ ာေပၚ ဆင္ းသက္ သြ ားသည္ ။ ျဖဴ၀င္ းၿပီ းၿပီ း တင္ းေနေသာ ုႏိ ႔အံ အ ုေလးမ ေံ လးမ်ားမွ ႏိ ်ားမွ ႏိ ု ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးႏွ စ္ လံ ု းက ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ကိ ္ ု ငံ ့ငံ လင့ ္ေနသေယာင္ ေနသေယာင္ ေထာင္ ေထာင္ မတ္ ေနသည္ ။ “ ဟင္ ဟင္ း …. ကၽြတ္ ကၽြတ္” ဟူေသာအသံ ေသာအသံႏွႏ ္င့ငွ ့ ေကာ ေကာ ့ ေကာ ့ တက္ လာေသာေၾကာင့ လာေသာေၾကာင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င မွ္ ာ ုပိ၍ တက္ ၾကြ ၾကြ လာသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ အေပၚပိ ုင္င းတစ္ ္ ပိ ုင္င းလံ ္ ု း အ၀တ္ အစားမရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ တစ္ ကု ိ ယ္ လံ လံ ု း အႏွ ံ ႔ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ လွ ်ာၾကမ္ းႀကီ ာၾကမ္ းႀကီ းက ဟိ ု မွ သည္ သည္ မွ မွ ေရြ ေရြ႕လ်ားေနသည္ ။ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ကလည္ ကလည္ း း ဒူ းေခါင္ းခန္ ႔ တက္ ေနေသာ ထမိန္န္ေပၚမွ ေပၚမွ ပြ ပြ တ္ သပ္ေနသည္ ေနသည္ ။ တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းအထက္ းအထက္ သိ ု ႔ တက္ တက္ လာေသာ လာေသာ ထမိန္န္ အနားစသည္ အတြင္င းခံ ္ ေဘာင္ ေဘာင္ းဘီ ပန္ းေရာင္ေလးကု ေလးကု ိ ပင္ ျမင္ ျမင္ေနရၿပီ ေနရၿပီ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ေမာဟု ိ က္ ေနၿပီ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င လည္ ္ း း ေဇာကပ္ေနၿပီ ေနၿပီ။ အတြင းခံ ္ ေလးေပၚမွ ေလးေပၚမွ မထိ မထိ တထိအု အ ပ္ု ၍ ကိ ုင္င ၾကည့ ္ ္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ လက္ လက္ ေတြ က ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ ေက်ာကု န္န းကိ ္ ု ကု ကု တ္ ျခစ္ ျခစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ လက္ ကေလးက ကေလးက ပင္ တီေအာက္ ေအာက္ သိ ု ႔ အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ တိ တိ ု း၀င္ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ ေက်ာကု န္န းမွ ္ ေသြ းအနည္ းငယ္ းငယ္ စိ ုစိ တက္ ႔ လာသည္ လာသည္ ။ ပင္ တီေလးက ေလးက ေပါင္ လယ္ နားထိ ေရာက္ ေရာက္ ွရိသြ သ ားၿပီ ြ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ တံေတြ ေတြးတစ္ခ်က္ ခ်က္ မ်ိဳ်ိ ခဳ ်လိ ု က္ သည္ ။ အေမႊ းႀကဲ ႀကဲႏ ္ွင့င့ အက္ အက္ ကြ ကြဲေၾကာင္ ေၾကာင္ းေလးတစ္ခုခ ကိ ု ု ျမင္ ျမင္ေနရၿပီ ေနရၿပီ။ Page 13
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ လက္ ခလယ္ က က အက္ ကြ ကြဲေၾကာင္ ေၾကာင္ းထဲတ ု း၀င္ ိ သြ သ ားသည္ ြ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ လူ းလိ မ့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အေပၚေအာက္ စုန္န္ဆန္ ဆန္ အရည္ အရည္ ၾကည္ ၾကည္ ေလးမ်ား လိ မ့ လိ မ့ ္ဆင္ ဆင္ းလာသည္ ။ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ လံ လံ ု း မ်က္ ႏွ ာခ်င္ းဆိ ာခ်င္ းဆိ ုင္င လဲ ္ ေလ်ာင္ းလု ာင္ းလု ိ က္ သည္ ။ ဟိ ု တစ္ စဒီ တစ္ စ ျပန္ ႀကဲ ႔ ေနေသာ ေနေသာ အ၀တ္ အစားမ်ားၾကားတြင္ ်ားၾကားတြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ႏွ ္င့င တစ္ ့ ေယာက္ ေယာက္ တင္ းတင္ းၾကပ္ ၾကပ္ ဖက္ ၍ လူ းလြန ႔ေနသည္ ေ္ နသည္ ။ လူ းလြန ႔ေနရာမွ ေ္ နရာမွ ကိ ကိ ု၀င္ းလိ ႈင္ငအေပၚဘက္ ္အေပၚဘက္ ေရာက္ လာသည္ လာသည္ ။ ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ အေပၚပိ ုင္င းကိ ္ ုအနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ခြာ၍ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ၏ အကူအညီ အညီ ျဖင့ ္ ခင္ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ းေလးထဲသိ သ ု ႔ မာတင္ ိ မာတင္ းေတာင့ ္ေနေသာ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ တိ ု း၀င္ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ လြ တ္ သြ ားေသာ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င၏ ္ အေပၚပိ ုင္င းကိ ္ ု ခင္ ခင္ ထားႏြယ္ အတင္ းဆြ ဲ၍ အတင္ းျပန္ ဖက္ သည္ ။ အနည္ းငယ္ းငယ္ တိ တိ ု း၀င္ေနေသာ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အားနည္ အားနည္ းစိ းစိ ု က္ ၍ ထည့ ္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အံ ႀကိ တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ကြ ကြ မ္ းသီ းေခါင္ းေလးကိ ု အထု အထု တ္ အသြင္င းလု ္ ပ္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ အရည္ ၾကည္ ၾကည္ ေလးမ်ားျဖင့ ္ ေလွ ်ာေလွ ာေလွ ်ာလွ ာလွ ်လ ဴ ွ ်ဴျဖစ္ လာသည္ လာသည္ ။ ထပ္၍အားစိ ၍အားစိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ထည့ ္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ တစ္ခုခခုုခ က ု တားစီ းထားသလိ ု ထပ္ ထပ္ တိ ု းမရျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အားကုန္န္သံ သ ု းၿပီ ံ း ထည့ ္ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ျပန္ ျပန္သည္ သည္ ။ “အား… နာတယ္ … နာတယ္ …” ဟူေသာ ေသာ အသံ က ခင္ ထားႏြ ယ္ ထံ ထံ မွ ခပ္ ခပ္အု အ ပ္ု အု အ ပ္ု ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ လႈ လႈ ပ္ရွရ ားမႈ ွ ကိ ု ရပ္ ရပ္ တန္ လိ ႔ ု က္ သည္ ။ ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ လက္ တိ တိ ု က ႔ ယခု တြန းကန္ ္ ေနသည္ ေနသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္အတင္ အတင္ းျပန္ ဖက္ ၍ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းစု းခ်င္ းစု ပ္ လိ ု က္ သည္ ။ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးမ်ားကိ ု ပြ ပြ တ္ သပ္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ၿငိ မ္သက္ သက္ သြ ားသည္ ။ အေရွ႕အေနာက္ ႕အေနာက္ … ၀င္ ထြ က္ အနည္ းငယ္ းငယ္ လု လု ပ္ ၾကည့ ္ ျပန္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ က်စ္ က စ္ က်စ္ ပါေအာင္ စ္ ပါေအာင္ ဖက္ ထားျပန္ ထားျပန္သည္ သည္ ။ ေလွ ႀကီ းထိ ု းနည္ းျဖင့ းျဖင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ၀င္ ၀င္ ထြ က္ မွ မွန္န မွ္ န္န ျပဳ ္ လ ပ္ ု ပ္ ု ေနသည္ ေနသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ဖင္ေလး ေလး ၾကြသလိ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ လာသည္ ။ အပ်ိဳ်ိ ဳစင္ စစ္ င္ စစ္ စစ္ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ ၾကပ္ တည္ းစြ းစြ ာလႈ ပ္ရွရ ားေနရသည္ ွ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အနာေပ်ာက္ ၍ အရသာေနာက္ လိ လိ ု က္ ေတာ ့ မည့ ္ဆဲ ဆဆ ဲ တြ ဲ င “ ္ “ ဟင္ ဟင္ း” ကနဲ အသံ အသံႏွႏ ္င့ငွ ့ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င္ခင္ ခင္ ထားႏြ ယ္ အေပၚ ေမွ ာက္ ရက္ ႀကီ ႀကီ း က်လာသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ဖင္ေလးေကာ ေလးေကာ ့ ၍ အားမလိ ုအားမရ အားမရ လႈ ပ္ရွရ ားမိ ွ သည္ သည္ ။ ေဖာ့ ဖေယာင္ းလိ ု ေပ်ာ့ ေပ်ာင္ းသြ ်ာင္ းသြားေသာ လိင္င တန္ ္ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ လိ လိ ုအင္ အင္ မျပည့ ္ ၀ျခင္ း၊ စိ တ္ တိ တိ ု ျခင္ း၊ ရွ က္ ျခင္ ျခင္ းတု ိ ႔ တစ္ တစ္ ၿပိဳင္နက္ ္ နက္ ျဖစ္ ျဖစ္ေပၚလာကာ ေပၚလာကာ ုငိေၾကြ ေၾကြ းျခင္ းကိ ု ျဖစ္ ျဖစ္ေစေတာ ေစေတာ ့ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ဘု မသိ ဘမသိ ဘမသိ ျဖင့ ္ “ ကိ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ခြ ခြ ္င့င လႊ ့ တ္ ပါ ပါ… ကိ ု ယ္ စိ စိ တ္ မထိ မထိန္န းႏိ ္ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ လိ ု ပါ ႔ ” ဟု ေခ်ာ ေခ်ာ့ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ပိ ုပိ၍ စိ တ္ တိ တိ ုသြ သြားသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ အ၀တ္ အစားေတြ ျပန္ ၀တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င လည္ ္ း း အ၀တ္ အစားေတြ ျပန္ ျပန္ ၀တ္ သည္ ။ “ ၀င္ ၀င္ းလိ ႈင္ငေရ ္ေရ ငါျပန္ လာၿပီ ကြ” ဟူေသာအသံ ေသာအသံ က အိ မ္ေရွ ေရွ႕က ႕က ထြ က္ ေပၚလာသည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ရွ က္ စိ စိ တ္ က က ငယ္ ထိ ထိ ပ္ေရာက္ ေရာက္ သြားသည္ ။ ဘာမွ မသိေတာ ေတာ ့ ။ ျဖဳတ္ ခနဲ ထေျပးေတာ ့ သည္ ။ ဖိနပ္ နပ္ ပင္ မပါ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င ေနာက္ ္ ေနာက္ က က အေျပးလိ ု က္ သည္ ။ ကိ ု ထြန္န းႀကီ ္ းက ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္ေတာင္ ေတာင္ ျဖင့ ္ Page 14
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
” ကနဲ ေနာက္ ကလိ ကလိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ေျပးေနသည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္ငေျပးလိ ္ေျပးလိ ု က္ ေနသည္ ။ ” ကၽြ ီ” အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ ” ဒုဒုန္န း္ ” ဟူေသာ ေသာ အသံ ပါၾကားလိ ု က္ ရသည္ ။ ခင္ ထားႏြယ္ ေနာက္ ကိ ကိ ု ျပန္ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ကားတစ္ စီ းေရွ႕ ေသြးအိ ုင္င ထဲ ္ တြင္ ကိ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္င က ္ ပက္ လက္ လက္ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ထိ ုေနရာသိ ေနရာသိ ု ႔ အေျပးျပန္ အေျပးျပန္ လွည့ ည ့္ သည္ သည္ ။ ကိ ု ၀င္ းလိ ႈင္ငအသက္ ္အသက္ မရိ မရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ ခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ေတာင္ းပန္သည့ သည့ ္ မ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းမ်ားျဖင့ ္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။
ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ သက္ ျပင္ ျပင္ းရွည္ ည ႀကီ ္ ႀကီ းခ်လိ ု က္ သည္ ။ “ရပါၿပီ ေမာင္ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ရယ္ ရယ္ ၊ ေဒၚေလးလည္ း း သက္ သာသြ ားပါၿပီ” အရိ ွန္နေကာင္ ္ေကာင္ းေနေသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ဘာျပန္ေျပာရမွ ေျပာရမွန္န းမသိ ္ ေအာင္ ေအာင္ ျဖစ္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး ေဒၚေလး… ဒါဆိ ု ကၽြ ကၽြန္ေတာ ေတာ ္ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ ဳးလိ ု က္ ဦးမယ္ ” ေျပာေျပာဆိ ု ထြ က္ သြ ားေသာ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ေက ေက် ာကုန္ ာကု န္ းကိ ု ၾကည့ ္၍ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ သက္ ျပင္ ျပင္ းရွည္ ည ႀကီ ္ ႀကီ း တစ္ ႀကိ မ္ ခ်လိ ခ်လိ ု က္ မိ မိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ေဒၚေလးေရခ်ိဳ ေဒၚေလးေရခ်ိ းဳ ရန္ ထြ ရန္ ထြ က္ လာမည္ လာမည္ ကိ ကိ ု သိ သိသျဖင့ သျဖင့ ္ အိ အိ မ္ေရွ ေရွ႕ခန္ ႕ခန္ းမွ ာပင္ စာဖတ္ စာဖတ္ သလိ ု လု ိႏွႏ ္င့ွင့ ထိ ုင္င္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားျဖင့ ္ အျပင္ အျပင္ ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ လွ လွ မ္ းၾကည့ ္ ၿပီ း ဘာမွ မေျပာဘဲ ေရခ်ိ ေရခ်ိ းဳ ခန္ းထဲ ခန္ းထဲ ၀င္သြ သ ားသည္ ြ ။ “ ျဗန္ ျဗန္ း… ျဗန္ း…” ႏွ ္င့င့ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ခန္ းမွ ခန္ းမွ ေရခ်ိ ေရခ်ိ းဳ ေနသံ ကိ ေနသံ ကိ ု ၾကားရသည္ ၾကားရသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ထဲ ထဲတြင ေစာေစာကမွ ္ ေစာေစာကမွ မိ မိ ထိေတြ ေတြ႕ ့ခဲရေသာ ရေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ကိ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းတီ းျဖင့ ္ မ မ်က္ စိ စိ ထဲ တြင္င္ ျမင္ ျမင္ေယာင္ ေယာင္ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ စိ တ္ ေတြက ထၾကြ လာသည္ ။ စိ တ္ မထိ မထိန္န းႏိ ္ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ သျဖင့ ္ မိ မိ မိအခန္ အခန္ းထဲ ၀င္ ၿပီ း ပုဆိ ဆ ု းကိ ိ ုခၽြ ခ တ္ ၽြ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ မ်က္ စိ စိ ထဲ တြင ေဒၚေလးႏြ ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ကိ ု ယ္ တီ တီ းလံ ု းပံ ု စံ ကိ ု မွန္န းၿပီ ္ းျမင္ေယာင္ ေယာင္ လိ ု က္ သည္ ။ အရွည္ ည္ ၈လက္ မနီ မနီနီန းရိ ီ ွေသာ ေသာ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းက အေၾကာၿပိဳင းၿပိ ္ းၿပိ ္ ဳင းႏွ ္ းႏွ ္ ္င့င့ ေထာင္ မတ္ ေနေပၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မ်က္ လံ လံ ု းစံ ု မွ ိ တ္ ကာ ကာ လက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ေရွ ေရွ႕တိ ႕တိ ု း ေနာက္ ဆံ ု းလု ပ္ရင္ ရင္ ဖီ းလ္ ေတြအရမ္ းတက္ ေနေတာ ့ သည္ ။ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ၿပီ းၿပန္ ၿပီ းၿပန္ ထြ က္ လာေသာ လာေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြယ တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု မေတြ႕၍ သူ၏အိ ၏အိ ပ္ခန္ ခန္ းနားကိ ု သြ ားၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ျမင္ လိ ု က္ ရေသာျမင္ ကြင းေၾကာင့ ္ ္ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွင္င တက္ ္ သြ ားသည္ ။ မ်က္ စိ စိေတြ ေတြ ျပာကု ျပာကုန္န္သည္ သည္ ။ အႏွ ိ ပ္ခံခေနစဥ္ ံေနစဥ္ တုန္န းက ္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ အထိအေတြ အေတြ႕မွ ာ သာယာမိသလိ သလိ ု ျဖစ္ မိသျဖင့ သျဖင့ ္ စိ စိ တ္ ထိ ထိန္န းကာ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ဆက္ ဆက္ မႏွ မႏွ ိ ပ္ ိခုခင္ုင းျခင္ ္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ယခုေတာ ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏အေပၚအက ၏အေပၚအက် ီၤ သာရိ သာရိ ွ ၿပီ း ေအာက္ ပိ ုပိင္င းဟင္ ္ းလင္ းျပင္ႏွႏ ္င့ွင ေထာင္ ့ ေထာင္ မတ္ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အားပါးတရ ဂြင္င းတိ ္ ု က္ ေနသည္ ကိ ကိ ု ျမင္ ျမင္ေတာ ေတာ ့ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္၏ စိ တ္ တိ တိ ု လြ ႔ တ္ ကု ကုန္န္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ဂြင္င းတိ ္ ု က္ ေနသည္ မွ မွ ာ အားပါၿပီ းတျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းျမန္ းျမန္ လာသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ရာဂေသြးတိ ု မွ ႔ ာ ဆူ ပြ က္ လာေလၿပီ လာေလၿပီ။ ထိ ုခဏမွ ခဏမွ ာပင္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လိင္င တန္ ္ မွ ျပစ္ ျပစ္ခၽြ ခၽြခၽြ ခဲ ၽြအရည္ အ ဲ ရည္ တိ တိ ု ႔ ထြ ထြက လာၿပီ ္ လာၿပီ း Page 15
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မွ ာလည္ း း ကု တင္ေပၚတြ ေပၚတြင ၿငိ ္ ၿငိ မ္ က်သြ ားေလေတာ သြ ားေလေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ သက္ ျပင္ ျပင္ းအႀကိ မ္ ႀကိ မ္ခ်၍ ခ်၍ အခန္ းတြ အခန္ းတြင္င းသိ ္ ု ၀င္ ႔ သြ သြားသည္ ။ အခန္ းထဲေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ေသခ်ာပိ တ္ ေသခ်ာပိ တ္ ၿပီ ၿပီ း မိ မိ တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းကိ ု မွ မွန္န္ေရွ ေရွ႕တြ ႕တြင္င္ ဟိ ုဘက္ ဘက္ သည္ ဘက္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။အသက္ ႀကီ ႀကီ းေသာ ္ လည္ း း အသားအေရတိ ု ႔ တင္ းတင္ းရင္ းရင္ းရိ ွေနသည္ ေနသည္ ။ ိႏု ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးသည္ ညိသ ဳ ေယာင္ရိ ေယာင္ ွရိေသာ ေသာ ္ လည္ း း ရာဂေသြးေၾကာင့ ္ ေတာင့ ္ေတာင့ ေတာင့ ္ေလးျဖစ္ ေလးျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အေမႊ းႀကဲႀကဲသာ သာ ေပါက္ ေသာ ခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ေစာက္ ပတ္ ပတ္ ေလးမွ ာ တစ္ ႀကိ မ္သာခံ သာခံ ့ခဲခရဖူ ဲရဖူ းေသာေၾကာင့ ္ နီ နီနီနေဖာင္ ီေဖာင္ းေဖာင္ းေလးပင္ ွရိရေသးသည္ ိေသးသည္ ။ မိ မိ ကု ိ ယ္ ကိ ကိ ု မွန္န ထဲ ္ ၾကည့ ္ေနရာမွ ေနရာမွ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ပစၥည္ ည းေလးထဲ ္ းေလးထဲ က တစ္ခုခခုုခ ကိ ု ုေတာင့ ေတာင့ ္ တသလိ ု ယားက် ယားက ိ ယားက ိ ် ျဖစ္ ိ ျဖစ္ ိ လာသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြယ လက္ ္ လက္ ကေလးျဖင့ ကေလးျဖင့ ္ တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ႏွ စ္ခ်က္ ခ်က္ ပြ တ္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ အရမ္ းေကာင္ းေသာ အရသာေၾကာင့ ္ ဆက္ ဆက္ တိ တိ ု က္ ထပ္ ထပ္ ပြ တ္ မိ မိသည္ သည္ ။ ေစာေစာက မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းက မ်က္ စိ စိ ထဲ မွ ာ ျပန္ေပၚလာသည္ ေပၚလာသည္ ။ အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ းထဲသိ သ ု လက္ ႔ိ ညိ ႈ းကိ ု ထိ ထိ ု းထည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ျပန္ ထု တ္ လိ လိ ု က္ ျပန္ ထည့ ္ လိ ု က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကု တင္ေပၚေတာင္ ေပၚေတာင္ မတက္ မတက္ ုႏိင္င္ဘဲ ဘ ကု ဲ ကု တင္ေအာက္ ေအာက္ တြ တြင္ လူ းလွ ိ မ့ ္ေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ ထမင္ းပြဲေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကလည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြယ ကိ ္ ကိ ု ရွ ရွ က္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကလည္ ကလည္ း း မ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု ရွ ရွ က္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု း ကိ ု ယ့ ္အေၾကာင္ အေၾကာင္ းႏွ ္င့င ကိ ့ ု ယ္ ရွ က္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ္ လည္ း း တစ္ေယာက္ ေယာက္ ၏စိ တ္ ကိ ကိ ု တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ မသိ ွရိရ ့ခဲခိ ၾကေသးေပ။ ဲ ထိ ုေန႔ ေန႔ညက ညက သူ တိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ ေစာေစာစီ းစီ း အိ ပ္ ယာ၀င္ ၾကသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ စိ တ္ ထဲ ထဲ တြင္င္ မ မ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု ေသြ ေသြ းေဆာင္ ဖိ ု စဥ္ ႔ းစားေနသလိ ု၊ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကလည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ေသြ ေသြ းေဆာင္ ုႏိႏင္ိင ဖိ ု္ ႔ စဥ္ စဥ္ းစားေနေပေတာ ့ သည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္သည္ သည္ ကိ ု ယ္ ပိ ုပိင္င ကားရိ ္ ွေသာ ေသာ ္ လည္ း း ဟိ ုနားဒီ နားဒီနားသာ နားသာ အိ မ္ ကသြ ားခြ ္င ျပဳ ့ သည္ ။ နဲနဲနေဲ ၀းလွ ်င္ ကားမေပးသျဖင့ ္ အဂၤ အဂၤ လိ ပ္ စကားေျပာသင္ တန္ းကိ ု ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ လိ လိ ုင္င းကားစီ ္ းၿပီ း သြားၾကသည္ ။ ကားမွ တ္ တိ တိ ုင္ငေရာက္ ္ေရာက္ ေတာ ့ သူ မ ၾကည့ ္ မရသည့ ္ ေတာသားပံ ေတာသားပံ ု စံ လူ ကိ ုေတြ ေတြ႕ေတာ ႕ေတာ ့ မ်က္ ႏွ ာလႊ ဲေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ထု ိသူ သ ကလည္ ူ း း သူ မကိ ု ျမင္သြ သ ားၿပီ ြ း တည့ ္ တည့ ္ေလွ ေလွ ်ာက္ လာသည္ လာသည္ ။ အနားေရာက္ ေတာ ့ သူ ကတစ္ခ်က္ ခ်က္ ၿပံ ၿပံဳးျပသည္ ။ သူ မမသိခ်င္ေယာင္ ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ ေဆာင္ေနေပမယ့ ေနေပမယ့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ က ျပန္ ၿပံးဳ ျပေနသျဖင့ ္ ဘာေတြ ဘာေတြျဖစ္ ကုန္န ၿပီ ္ လဲဟု ေတြ ေတြးမိသည္ သည္ ။ “ဇင္ဇင္ ဇင္… ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ့ ္ ္ ကိ ု လည္ း း မိ တ္ ဆက္ ေပးဦးေလ…” ထိ ုအခါမွ အခါမွ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း “ ဟဲ ဟဲ ့ မိ မိေက ေက… သူ က တိ ု လမ္ ႔ းထဲ ကပဲ ဟ… အပ်ိ ဳႀကီ းေဒၚခင္ ကီ းေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ရဲ႕ တူေလ၊ ေလ၊ နင္ ပဲခူခ းသြ ူ ားတဲ ့ေန႔ ေန႔ ကမွ ငါနဲ ငါနဲ ႔သူ သ ခင္ ူ ခင္သြ သ ားတာ၊ ြ သူ က ငါတိ ု ကိ ႔ ု ေတာင္ ေတာင္ းပန္ခ်င္ေနတာ၊ ခ်င္ ေနတာ၊ အဓိ က ကေတာ ့ နင့ ္ ကိ ုေပါ ေပါ့ ” Page 16
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င ကလည္ ္ း း “ ဟု ဟု တ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ဗ်ာ၊ အစ္ မေလးနဲ အစ္ မေလးနဲ ႔ ကၽြ ကၽြန္ေတာ ေတာ ္ စေတြ႕တုန္န းက ္ ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ နယ္ ကတက္ ကတက္ လာတဲ လာတဲ ့ေန႔ ေန႔ ပါ၊ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ လည္ း း ဟိ ုေငးဒီ ေငးဒီေငးျဖစ္ ေငးျဖစ္ရင္ ရင္ း ကားဟြန္န းသံ ္ ကိ ု မၾကားမိ တာပါ၊ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေစ်းမွ ာတု ်းမွ ာတုန္န းကလည္ ္ း း ကၽြန္ေတာ ေတာ ္ တမင္ လု ပ္ တာမဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း။ အေငးလြန္နသြ သ ္ ြားလိ ု ပါ ႔ ” ဟုေျပာေပမယ့ ေျပာေပမယ့ ္ မာနခဲ မာနခဲ မေလးကေတာ ့ မသိသလိ သလိ ု ပင္ ကားအလာကိ ုေစာင့ ေစာင့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ ဟဲ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု အားနာသျဖင့ အားနာသျဖင့ ္ “ ဟဲ ့… နဲနဲန ပါးပါး ဲ ျပန္ေျပာလိ ေျပာလိ ု က္ ဦးေလ” ဆိ ဆ ု မွိ “ေအာ ”ဆု ိ ကာ ္ … ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့… အင္ း… အင္ း… ရပါတယ္ ” ဟုေျပာၿပီ ေျပာၿပီ း “ဇင္ဇင္ ဇင္ ဟိ ဟိ ု မွ ာ ကားလာေနၿပီ” ဆ ု ကားေပၚသိ ု ႔ အေျပးတက္ အေျပးတက္ သြ ားေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လိ ု က္ တက္ တက္ ရန္ စဥ္ စဥ္ းစားေသာ ္ လည္ း း ခုေန ေန လိ ု က္ တက္ တက္ လွ လွ ်င္ သူ င္ သူ႕ကိ ႕ကိ ုအထင္ အထင္ေသးသြ ေသးသြ ားမည္ စိ ုစိ းသျဖင့ ္ ေနာက္ ေနာက္ ကားထပ္ ကားထပ္ေစာင့ ေစာင့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ကြန္န ပ္ ်ဴတာသင္ တန္ တန္ းဆင္ းဆင္ းခ်င္ း းခ်င္ း မာနခဲ မေလး၏အဂၤ လိ ပ္ စာသင္ တန္ းဘက္ ကိ ကိ ု သု သု တ္ ေျခတင္ ၿပီ း သြ ားေစာင့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ မာနခဲမေလးႏွ ္င့င့ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ အတူ အတူ တူဆင္ ဆင္ းလာသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ က သူ႕ကိ ႕ကိ ု လွ မ္ းၿပံဳးျပသည္ ။ သူ လည္ း း အနားသိ ု ႔ ေလွ ေလွ ်ာက္ သြားၿပီ း “ဇင္ဇင္ ဇင္ နင္ နင္ တိ ု ႔ တန္ တန္ းျပန္ မွ ာလား” “ေအး… ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ေလ… နင္ေရာ ေရာ…” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း… ငါက နင္ တိ ု ကိ ႔ ု မု မုန္န လိ ႔္ ု က္ ေကၽြးမလိ ု ႔” ” “ တကယ္ တကယ္ လား လား” ဇင္ဇင္ ဇင္ က ႈမိရသည့ ရသည့ ္ မ်က္ ႏွ ာျဖင့ ္ ျပန္ ျပန္ေျပာသည္ ေျပာသည္ ။ “အာ… ငါမလိ ု က္ ခ်င္ဘူ ခ်င္ ဘူ း ဇင္ဇင္ ဇင္… ငါအိ မ္ ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ” “ မိ မိေကကလည္ ေကကလည္ း း ခဏေလးပါဟာ နင္ မလိ ု က္ ရင္ ငါလည္ ငါလည္ းမသြ းမသြ ားဘူ း” “အဲဒီ ဒ လိ ီ ုေတာ ေတာ ့ မလု ပ္ ၾကပါနဲ ႔ဗ်ာ၊ ဗ်ာ၊ ႏွ စ္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု းလိ ု က္ ့ခဲေလ၊ ေလ၊ ခင္ တဲ ့အထိ အထိ မ္ းအမွ တ္ နဲ ႔ေပါ ေပါ့ ” “ ဟု ဟု တ္ ပါတယ္ ပါတယ္ မိေကရယ္ ေကရယ္ လာပါ.. လာပါ.. ခဏေလးပဲ ဟာကိ ု” ဆိ ု ၿပီ း ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု အတင္ အတင္ းဆြဲေခၚလာသည္ ေခၚလာသည္ ။ ကားမွ တ္ တိ တိ ုင္င္အနီ အနီ း အေအးဆိ ုင္င တစ္ ္ ဆိ ဆ ုင္ိင တြ ္ င္င္ ထိ ထိ ုင္င ျဖစ္ ္ သည္ သည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ ဘာမွ မျပန္ဘဲ ဘ အေအးကိ ဲ အေအးကိ ု ေခါင္ းငံ ု ႔ေသာက္ ေသာက္ ေနသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င ကိ ္ ု ကြ ကြန္န ပ္ ်ဴသင္ တန္ တန္ းအေၾကာင္ း ေမးေန၍ ျပန္ေျဖေနရသည္ ေျဖေနရသည္ ။ “ မႏွ မႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ ေအးတယ္ ေနာ္” သူ မတစ္ခ်က္ ခ်က္ ျပန္ ၿပံဳးျပသည္ ။ “ ကိ ကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င္ေနာ ေနာ္ တိ ု ႔နဲန႔ဲအရင္ အရင္ခင္ ခင္ တာေနာ္… ဘာလဲ မိ မိေကကိ ေကကိ ု စိ စိ တ္ ၀င္ ၀င္ စားလိ ု လား ႔ ” ဟု ၀င္ ၀င္ေဖာက္ ေဖာက္ ေတာ ့ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ရွရ က္ ွ ၿပီ ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု လိ လိ မ္ဆြ ဆ လိ ြဲ ု က္ သည္ ။ ယခု မွ ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င မ္ ်က္ ႏွ ာေလးက ၿပံဳးရႊင္ ရႊ င္ လာသည္ ။ “ ကိ ၿပီ းမွ အသံ အသံ တိ ု းတိ ု းျဖင့ ္ “ ကိ ု မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င ကိ ္ ု တိ တိ ု က ႔ သူငယ္ ငယ္ ္ခ်င္ းလိ ခ်င္ းလိ ုခင္ ခင္ ပါတယ္ ” ဟု ေျပာလာသည္ ေျပာလာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလိ ႈင္င လည္ ္ း း ရသည့ ္အခြ အခြ ္င့င့အေရးလက္ အေရးလက္ လႊ လႊ တ္ မခံ မခံဘဲ ဘဲ “ ဟု ဟု တ္ သားပဲ တိ တိ ု ႔နဲန ႔ ႏွ ဲ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ သူငယ္ ငယ္ ္ခ်င္ းျဖစ္ ခ်င္ းျဖစ္သြ သ ားၿပီ ြ ၊ အျဖဴေရာင္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းေတြ ခ်င္ းေတြ” ဟု ေျပာေတာ ေျပာေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ က
Page 17
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ခု မွ ႏွ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ သား
အတိ ုင္ငအေဖာက္ ္အေဖာက္ ေတြညေနလိ ေီ နလိ ု က္ ၾကတာ ၾကတာ…ေစာေစာကေတာ ့ ရွ က္ သလိ ု လိ ု ေၾကာက္ သလိ ု လိ ုနဲန ႔ ဟြ ဲ ဟြန္န း္ … ေျပာ… မေျပာခ်င္ဘူ မေျပာခ်င္ ဘူ း” ဆိ ု၍ အားလံ ု း၀ိ ုင္င းရယ္ ္ ၾကရသည္ ၾကရသည္ ။
ေနာက္ ပိ ုပိင္င းရက္ ္ မ မ်ားတြင လည္ ္ လည္ ္ းသူ းသူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ သင္ တန္ းဆင္ းလွ ်င္ အိ မ္ တန္ းမျပန္ဘဲ ဘဲ ေလွ ်ာက္ လည္ လည္ ေနတတ္ သည္ ။မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ က ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ႏွႏ ္င့ွင့ ဇင္ဇင္ ဇင္ တိ ု ကိ ႔ ုသူ သ ႔သင္ သ ူ င္ တန္ းၿပီ းၿပီ းခ်င္ းသြ းခ်င္ းသြ ားေစာင့ ္ရသည္ ရသည္ ။ လူ စံ ု လွ ်င္ တစ္ေနရာရာသိ ေနရာရာသိ ု ႔ သြ ားျဖစ္ ၾကသည္ ။ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္အိ အ မ္ိ ကိ ု မ မ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေခါက္ ေခါက္ မွ မွ မေရာက္ မေရာက္ ဖူ ဖူ းေသာ ္ လည္ း း ဇင္ဇင္ ဇင္ တိ ု ႔အိ အ မ္ိ ကိ ုေတာ ေတာ ့ မၾကာခဏသြ ားျဖစ္သည္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ေဖေဖႏွ ္င့င့ ေမေမကလည္ ေမေမကလည္ း း သူ႕ကိ ႕ကိ ု ခြ ္င့င ျပဳ ့ ထားသည္ ။ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ႏွႏ ္င့ွင စာလွ ့ ်င္ ဇင္ င္ ဇင္ဇင္ ဇင္ က သူ ႔အေပၚပိ အေပၚပိ ု၍ ခင္ တြယ္သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္အေနႏွ အေနႏွ ္င့င လည္ ့ းဘယ္ းဘယ္ သြ ားသြားဇင္ဇင္ ဇင္ ကပါ ကပ္ ပါေနသျဖင့ ္ ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု အစပ်ိ းဳ ရန္ခက္ ရန္ ခက္ ေနသည္ ။ ထိ ုေန႔ ေန႔ ကၾကာသပေတးေန႔ ျဖစ္သည္ သည္ ။ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ သင္ တန္ းကအျပန္ ကားေပၚကဆင္ းခါနီ းတြင္င မ္ ်ိဳ်ိ ဳးလြင က ္ က ္ အသင့ ္ေရးထားေသာ ေရးထားေသာ ရည္ းစားစာကိ းစားစာကိ ု ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္၏ ေက်ာပိ ု းအိ တ္ ေလးထဲသိ သ ု မသိ ႔ိ ေအာင္ ေအာင္ ထည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ေနာက္ ေန႔ မွ ာ ေသာၾကာေန႔ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ လံ လံ ု းသင္ တန္ းပိ တ္ သည္ ။ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းမွ သင္ သင္ တန္ းအမ်ားစု မွ ်ားစု မွ ာ တနလၤ ာမွ ၾကာသပေတးအထိ ၄ရက္ ၄ရက္ သာသင္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင မွ ္ မွ ္ ာ တနလၤာေန႔ေရာက္ ေရာက္ မွ မွ ာကိ ု ပင္ ရင္ ထိ တ္ ေနမိသည္ သည္ ။တနဂၤေႏြ ေႏြေန႔ ေန႔ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ ေဒၚေလးလည္ း း ုရံ းပိ တ္ သျဖင့ ္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု းအိ မ္ မွ ာပင္ေန၍အျပင္ ေန၍အျပင္ေတာင္ ေတာင္ မသြ ားျဖစ္ ၾက။ ေန႔ခင္ ခင္ းဘက္ ေရာက္ ေတာ ့ ေဒၚေလးကလက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ စားခ်င္သည္ စားခ်င္ သည္ ဆိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ လမ္ းထိ ပ္ ထြ က္ ၀ယ္ ၀ယ္ ရသည္ ။လက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ ၀ယ္ ၿပီ ၿပီ းအျပန္ လမ္ းတြင္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ ေတြ ေတြ႕သည္ ႕သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ေတြ ေတြ႕ေတာ ႕ေတာ ့ အက်ိ းဳ အေၾကာင္ း အေၾကာင္ း တစ္ စံ ု တရာသိ လိ ုသိ သ ျငား ိ “ဇင္ဇင္ ဇင္… နင္… မိေကနဲ ေကနဲ ႔ ေတြ ေတြ႕ေသးလား ႕ေသးလား” “အင္ း…ေတြ႕တယ္ …ဘာျဖစ္ လိ ” ဟု ျပန္ ု လဲ ႔ ” ျပန္ေမးေလသည္ ေမးေလသည္ ။ သူ လည္ း း ဘာျပန္ေျပရမွ ေျပရမွန္န းမသိ ္ ဘဲ ဘဲ “ ဟိ ဟိ ု… ဟိ ု… ဘာမွ မဟု တ္ ေတာ ့ ပါဘူ းဟာ… နင္အားရင္ အားရင္ ငါတိ ငါတိ ု ႔အိ အ မ္ိ လိ ု က္ လည္ လည္ ပါလား ပါလား … လက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ စားမလိ ု ဟ” ႔ “ မလိ ”ဆိ ု ၿပီ မလိ ု က္ ေတာ ့ ပါဘူ း..ငါလည္ း း သြ ားစရာရိ ွေသးလိ ေသးလိ ု ႔” ဆ ိ း လွည့ ည ္ ထြ ့ က္ သြ ားေလသည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ မ်က္ ႏွ ာၾကည့ ္ရ သည္ မွ မွ ာ သိ ပ္ မေကာင္ း၊ တစ္ခုခခုုခ ျဖစ္ ု ေနသလိ ေနသလိ ု ပင္။ သူ လည္ း း ဆက္ မေတြ မေတြးေတာ ့ ပဲ အိ မ္ ျပန္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ လက္ ဖက္ ဖက္ သု ပ္ စား၊ ေဒၚေလးႏွ ္င့င့ စကားနည္ းနည္ းနည္ းေျပာၿပီ းေျပာၿပီ း အိ ပ္ခ်င္ လာသည္ ခ်င္ လာသည္ ။ ထိ ု ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အိ အိ ပ္ ယာထဲ ၀င္ ၿပီ းခဏလွ ဲေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ အခန္ းတံခါး၀မွ ခါး၀မွ ာ ဖ်က္ ခနဲ လွ မ္ းျမင္ရေသာလူ ရေသာလူရိရ ပ္ိ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္သူ သ ထထိ ူ ုင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။
Page 18
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
အခန္ း၀ကိ ု ထြ ထြ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ အခန္ းထဲ ၀င္သြ သ ားသည္ ြ ကိ ကိ ုေတြ ေတြ႕လိ ု က္ ရသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စိ တ္ ထဲ ထဲ ဘာပါလိ ဘာပါလိ မ့ ္ ဟု ေတြ ေတြ းလိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ တနလၤာေန႔ေရာက္ ေရာက္ ၿပီ ၿပီ။မ ။မ်ိ ဳးလြ င္ရင္ ရင္ေတြ ေတြခုခန္ုနေနသည္ ္ေနသည္ ။ ကားဂိ တ္ မွ မွ လည္ လည္ ပင္ ပင္ းတစ္ရွရည္ ွည္ရွည္ ည ျဖင့ ္ ျဖင့ ္ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ေစာင့ ေစာင့ ္ေနမိ ေနမိသည္ သည္ ။ ကံအားေလ အားေလ် ္ ာ စြာ ဒီေန႔ ေန႔ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ မပါဘဲ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ အနားေရာက္ ေတာ ့ မွ “ဇင္ဇင္ ဇင္ မပါဘူ မပါဘူ းလား” ဟု ေမးလိ ေမးလိ ု က္ သည္ ။ “ ဟင့ ဟင့ ္အင္ အင္ း… ဇင္ဇင္ ဇင္ေခါင္ ေခါင္ းကိ ု က္ လိ လိ ု ႔ ဒီ ဒီေန႔ ေန႔ မတက္ မတက္ ေတာ ့ ဘူ းဆိ ု ၿပီ း က်န္ခဲ န္ ့ခဲ တာပဲ” “ေအာ ္ ” ဟု တစ္ တစ္ခြခြန းတည္ ္ းသာေျပာၿပီ းသာေျပာၿပီ း သူ႕စိ ႕စိ တ္ ထဲ ထဲတြင္ေတာ ေတာ ့ ႀကိ တ္ ၿပီ ၿပီ း ၀မ္ းသာေနသည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ၾကည့ ္ရသည္ ရသည္ မွ မွ ာ ဒီေန႔ ေန႔ မွ ပိ ုပိ၍လွ ၍လွေနသည္ ေနသည္ ။ကားေပၚေရာက္ သည္ အထိ သူ သူႏွႏင္ွင းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ဘာေျပာရမွ ဘာေျပာရမွန္န း္ မသိေသး။ ေသး။ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ စလံ စလံ ု းတိ တ္ ဆိ တ္ စြ စြ ာျဖင့ ္ လွ လွည္ ည းတန္ ္ းတန္ းေရာက္ လာသည္ လာသည္ ။ သူ စိ ႔ တ္ ထဲ ထဲ တြင သူ ္ သူ စာႏွ ႔ ္င့င့ ပတ္ သက္ ၿပီ ၿပီ း ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ဆီ ဆ က ီ တစ္ခုခခုုခသိ ုသခ်င္ေနသည္ ိခ်င္ ေနသည္ ။ အျပန္ က်မွ ေျပာေတာ မွ ေျပာေတာ ့ မည္ ဟု ဟု သူ သူ ဆံ ု းျဖတ္ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု အဂၤ အဂၤ လိ ပ္ စာသင္ တန္ းအထိ သူ သူ လိ ု က္ ပိ ုပိ လိ ႔ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ ကြ ကြန္န ပ္ ်ဴတာ သင္ တန္ းကိ ု ေျပးရသည္ ေျပးရသည္ ။ “ႏွင္ င းေက ္ … ငါ ဟိ ုေန႔ ေန႔ က စာထည့ ္ လိ ု က္ တာ တာ ရလား” “ ဟု ဟု တ္ လား လား… ဘယ္ စာတိ စာတိ ု က္ မွ မွ ာ ထည့ ္ လိ ု က္ တာလဲ တာလဲ” ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ရုရ ပ္ု တည္ ျဖင့ ျဖင့ ္ေနာက္ ေနာက္ လိ လိ ု က္ သျဖင့ ္ မ မ်ိ ဳးလြ င္ေၾကာင္ ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္ေတာင္ ေတာင္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ၿပီ းမွ “အာ… နင္ ကလည္ းဟိ းဟိ ု ဟာေလဟာ… နင့ ္ေက ေက် ာပိ ု းအိ တ္ ထဲ ထဲ ကိ ု ထည့ ထည့ ္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ တာကိ တာကိ ုေျပာတာ ေျပာတာ” “ေအာ ္ … အဲဒါလား ဒါလား… အဲဒါဘာျဖစ္ ဒါဘာျဖစ္ လိ ု လဲ ႔ ” “အမ္… အဲဒါဖတ္ ဒါဖတ္ ၿပီ ၿပီ းသြားၿပီ းလားလိ ု ႔” ” “အင္ း… ဖတ္ ၿပီ ၿပီ းသြ ားၿပီ၊ ဖတ္ လိ လိ ု ႔ေကာင္ ေကာင္ းသားပဲ ဟ… အဲဒါဘယ္ ဒါဘယ္ စာအု စာအု ပ္ ထဲကလဲ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ုငိငင္ိင္သြ သ ားသည္ ြ ။စိ တ္ ဓါတ္ ဓါတ္ က က် သည့ ္အသံ အသံ ျဖင့ ္ “အဲဒါ ဒါ ဘယ္ စာအု စာအု ပ္ ထဲကမွ မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… ငါ့ရင္ ထဲ က လာတဲ ့အတိ အတိ ုင္င း္ ငါခ်ေရးထားတာပါ၊ ငါ နင့ ္ ကိ ု အရမ္ အရမ္ းခ်စ္ တယ္ းခ်စ္ တယ္ ၊နင့ ္ ကိ ု စၿပီ စၿပီ းေတြ႕တဲ ့ေနကတည္ ေနကတည္ းက းက ငါ့ရင္ ထဲ မွ ာ နင္ ကစိ ု းမိ ု းသြ ားခဲ ့ တာ၊ ငါဒီ လိ ု လု ပ္ လိ ု က္ လိ လိ ု ႔ နင္ နင္နဲန ႔ အခင္ ဲ အခင္အမင္ အမင္ ပ်က္ သြားမွ ာကိ ု ေၾကာက္ ေၾကာက္ မိ မိေပမယ့ ေပမယ့ ္ ငါ ငါ ကိ ့ ု ယ္ ငါ ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ ဖိ ္ ုဖိ ႔ မႀကိးဳ စားႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘူ းဟာ ငါ့ရင္ ထဲမ ာွ အရမ္ းခံ စားမိေနၿပီ ေနၿပီ၊ရင္ ၊ရင္ဘတ္ ဘတ္ ထဲ ထဲ မွ ာ လမင္ းတစ္ စင္ းလိ ု သာေနတဲ သာေနတဲ ့ နင့ ္ မ်က္ ႏွ ာေလးကိ ု အခ်စ္ေတြ အခ်စ္ ေတြနဲန မႈ ႔ဲ န္န းခ်ယ္ ္ ဖိ ုဖိ ႔ငါ င ကိ ့ါ ုခြခ ္င့ြင့ေပးပါဟာ ေပးပါဟာ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ငိ ၏ ုငိသံ သ ပါပါႏွ ံ ္င့င ေျပာေနေသာ ့ ေျပာေနေသာ စကားေၾကာင့ ္ ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င မ္ ်က္ ႏွ ာတြင္င္ ရွ ရွ က္ ေသြးျဖာသြ ားသည္ ။ “ငါ ကိ ့ ု စဥ္ းစားခ်ိန္ းစားခ်ိ န္ေလးေတာ ေလးေတာ ့ ေပးပါဦး မ်ိ ဳးလြင္ ၊ ငါတိ ု မိ႔ န္န းကေလးေတြ ္ လည္ း း အခ်စ္ ကိ အခ်စ္ ကိ ု တန္ တန္ ဖိ ု းထား တတ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ၊ ခံ စားတတ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ၊ ဒါေပမယ့ ္ ဟာ တကယ္ တမ္ တမ္ းနစ္နာၾကၿပီ နာၾကၿပီဆိ ဆ ုရင္ ိရင္ ငါတိ ငါတိ ု က ႔ အရင္ ပိ ုပိ ၿပီ း နစ္နာခံ နာခံ စားရတာ၊ ငါ့နင့ ္ ကိ ု စဥ္ စဥ္ းစားေပးပါမယ္ ၊ ဒီ ၾကားထဲမ ာေတာ ွ ့ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပဲ ခင္ ပါရေစ”
Page 19
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ အိ ပ္ မေပ်ာ္ ုႏိင္င ျဖစ္ ္ ေနသည္ ေနသည္ ။ႏွင္င းေကခု ္ ိင္င္၏ စဥ္ းစားေပးပါမည္ ဆိ ုသည္ သည္ မွ မွ ာ သူ ႔အတြ အတြ က္ ေတာ ့ ထီေပါက္ ေပါက္ သလိ ု ပင္။ႏွ ။ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ ထိ ထိ ုသိ သ ု ႔ေျပာၿပီ ိေျပာၿပီ းကတည္ းက းက မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ သူ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ း ခ်င္ း တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပင္ ဆက္ ဆက္ ေနခဲ ့သည္ သည္ ။ တစ္ခါတစ္ ခါတစ္ရံရ ႏွ ံ ႏွင္င းေကခု ္ ိင္င္ဆီ ဆ က ီ အခ်စ္၏ အခ်စ္ ၏ အရိ ပ္အေယာင္ အေယာင္ ပါေသာ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြ ကိ ု သူ သူ ျမင္ရသည္ ရသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ ဘယ္ ေတာ ့ အေျဖေပးမည္ ဆိ ုသည္ သည္ ကိ ကိ ုေတာ ေတာ ့ တိ တိ က်က် မသိရေသးသျဖင့ ရေသးသျဖင့ ္ ထီေပါက္ ေပါက္ ၿပီ ၿပီ း ထီ လက္ မွ မွ တ္ ေပ်ာက္ သလိ ု ျဖစ္ေနရသည္ ေနရသည္ ။ ေသာၾကာေန႔ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ သင္ သင္ တန္ းလည္ းပိ းပိ တ္ သည္ ။မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း အိ မ္ မွ ာပ်င္ းေနျဖင့ ်င္ းေနျဖင့ ္ မနက္ မနက္ စာ စာ စားေသာက္ ၿပီ ၿပီ း အျပင္ ထြ က္ လည္ လည္ ရန္ ျပင္ လိ ု က္ သည္ ။ အျပင္ ထြ က္ ခါနီ းမွ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ေရာက္ ေရာက္ လာသျဖင့ လာသျဖင့ ္ “ ဟာ ဟာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ပါလား… ဘယ္ ကလွ ကလွည့ ည ္ လာတာတု ့ န္န း္ ” “ငါ နင့ ္ဆီ ဆ ကိ ီ ု တမင္ လာတာဟ” “ ထူ ထူ းထူ းဆန္ းဆန္ းပါလား… ဘာကိ စၥ ွရိရ လိ ိ ု လဲ ႔ ” “ ကိ ကိ စၥ ွရိရ မွိ လာရမွ ာလား” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… မလာစဖူ းအလာထူ းေနလိ ု ပါ” ႔ “ဧည့ ္သည္ သည္ ကိ ကိ ုအိ အ မ္ိ ေပၚမေခၚေတာ ေပၚမေခၚေတာ ့ ဘူ းလား” “ေဆာရီ း… ေမ့သြ သ ားလိ ြ ု ႔… လာေလ… အိ မ္ေပၚတက္ ေပၚတက္ ရေအာင္” အိ မ္ေပၚေရာက္ ေပၚေရာက္ ေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ က မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ေသခ်ာစိ ေသခ်ာစိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနသည္ ေနသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း မေနတတ္ ေတာ ့ သျဖင့ ္ “ေဟး… ဘာလိ ု ႔ဒီဒေလာက္ ေီ လာက္ ေတာင္ စိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနတာလဲ ေနတာလဲ၊ ဘာလဲ ကိ ကိ ုရီရ းယားမင္ ီ းသားနဲ တူ ႔ လိ ု လား ႔ … ဟား… ဟား…” “ငါ နင့ ္ ကိ ုေမးစရာတစ္ ေမးစရာတစ္ခုခ ွရိုရ လိ ိ ု ႔၊ နင္ဘယ္ ဘယ္ သူ႕မွ ႕မွ ျပန္ ျပန္ မေျပာရဘူ းေနာ္” “ဘာမ်ားလဲ ဟ ်ားလဲ ဟ… ေအး… ေအး… ေမးပါ… ငါ ျပန္ မေျပာပါဘူ း” “နင္နဲ န ႔ မိ ဲ မိေကနဲ ေကနဲ ႀကိ ႔ က ဳ ္ သြ ားၾကၿပီ လား” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ းတစ္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ုငိင္ငသြ ္သြားသည္ ။ ၿပီ းမွ “ ႀကိ ႀကိက ဳ ္ ေတာ ့ မႀကိက ဳ ္ ေသးပါဘူ းဟာ၊ ဒါေပမယ့ ္ ငါသူ ငါသူ႕ဆီ ႕ဆီ ကေတာ ့ အေျဖေတာင္ းထားတယ္ ” “ ဟု ဟု တ္ လား လား… နင္ သူ သူ႕ကိ ႕ကိ ုအရမ္ အရမ္ းခ်စ္ တာပဲ းခ်စ္ တာပဲ လားဟင္” “ေအးဟ… ငါ သူ ကိ ႔ ုေျပာမျပတက္ ေျပာမျပတက္ ေအာင္ ကိ ု ခ်စ္သြ ခ်စ္ သြ ားတာ၊ တစ္သက္ သက္ မွ မွ ာ တစ္ခါဆိ ခါဆိ ု တာ ဒါမ်ိဳ်ိ ဳး ထင္ ပါရဲ႕ဟာ ႕ဟာ…” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကခံ စားခ်က္ အျပည့ ္ႏွႏ ္င့ငွ ့ ေငး၍ ေငး၍ ေျပာလိ ု က္ သည္ ။ “ ဟင့ …” ဟင့ ္… ဟင့ ္…” ုငိသံ သ ၾကား၍မ ံ ်ိဳ်ိ ဳးလြင လွ ္ လွ ္ ည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာ မ်ည္ ရည္ ေတြျဖင့ ္… လက္ ၀ါးအု ၀ါးအု ပ္ ကာ ုငိေနတာ ေနတာ ေတြ႕ရ၍ ႕ရ၍ “ဇင္ဇင္ ဇင္… ဘာျဖစ္ တာလဲ” Page 20
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စိ ု းရိ မ္ တႀကီ း လက္ ကိ ကိ ု ကိ ုင္င၍ေမးလိ ္၍ေမးလိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ျပန္ ျပန္ ၾကည့ ္ ၿပီ း လွ မ္ းဖက္ ကာထပ္ ကာထပ္ ုငိငေနျပန္ ိေနျပန္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ဘာလု ဘာလု ပ္ရမွ ရမွန္န း္ မသိေတာ ေတာ ့ ဘဲ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု ျပန္ ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ဖက္ ထားရင္ ထားရင္ းမွ “ဇင္ဇင္ ဇင္ နင္ နင္ဘာျဖစ္ ဘာျဖစ္ လာတာလဲ… ငါ ကိ ့ ုေျပာဦးေလဟာ ေျပာဦးေလဟာ” “ငါ မေျပာပါရေစနဲ ဟာ ႔ … မေျပာပါရေစနဲ ႔” ဆိ ု ၿပီ း ဆက္ ုငိ ျပန္သည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ းဖက္ းဖက္ ထားရင္ ထားရင္ းမွ အထိ အထိအေတြ အေတြ႕ေၾကာင့ ္ စိ စိ တ္ ုရိင္င းမ ္ ်ား ၀င္ လာသည္ ၀င္ လာသည္ ။ တစ္အိ အ မ္ိ လံ ု းတြင္င္ မိန္န းမႏွ ္ ္င့ငေယာကၤ ့ေယာကၤ် ား ႏွ စ္ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ းရိ းရိ ွေနခ်ိန္ ေနခ်ိ န္ ျဖစ္၍ အေျခအေနက မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏စိ ၏စိ တ္ ုရိင္င းမ ္ ်ားကိ ု ပိ ုပိ၍ ဆိ ု းရြားသြ ားေစေတာ ့ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ငိ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ အတိအက အက် ေျပာရလွ ေျပာရလွ ်င္ မ င္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ဖက္ ဖက္ ၍ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ အရပ္အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ပု ပုေသာ ေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ရင္အစံ အ ုစံသည္ သည္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ ရင္ခြခင္ြင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ ဖိ ဖိ မိေနသည္ ေနသည္ ။ ႈရိ က္ ႈရိ က္ ၿပီ ၿပီ းငိ ုေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ တစ္ တစ္ခါရိ ခါရိ ႈ က္ တစ္ခါရိ ခါရိ ု က္ သကဲ ့သိ သ ု ႔ မ ိ မ်ိ ဳးလြ င္ခမ ခမ်ာလည္ း း ခံ စားခ်က္ ျပင္ ျပင္ းထန္ လာသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္အား အား ဖက္ ထားရင္ ထားရင္ းမွ ေက်ာကုန္ ာကု န္ းေလးကိ ု အသာအယာ အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနမိ ေပးေနမိသည္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္အနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ အငိ ု တိ တ္ သြား ေသာ ္ လည္ း း ဖက္ ထားေသာ ထားေသာ လက္ ကိ ကိ ု မေျဖေသးေပ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ ကလည္ ကလည္ း း ေက်ာကုန္ ာကု န္ းမွ ခါးလည္ သိ ု ႔ ေရာက္ ေရာက္ သြ ားသည္ ။ ထိ ု မွ တစ္ဆင့ ဆ ္င့ တင္ တင္ ပါးအေပၚပိ ုင္င းေလးကိ ္ ု အသာအယာ အသာအယာ ေရာက္ ွရိသြ သ ားျပန္ ြ သည္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ တြ တြင္င မူ္ တင္ တင္ ပါးတစ္ခုခ လံ ု ု းေပၚသု ိ ႔ အတိ အတိအလင္ အလင္ းေရာက္ ွရိသြ သ ား ြ ေတာ ့ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ၿငိ ၿငိ မ္ခံခေနသည္ ံေနသည္ ကိ ကိ ု သိ သိရသျဖင့ ရသျဖင့ ္ ပိ ုပိ ၿပီ းအတင့ ္ရဲရ လာသည္ ဲ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ အိ မ္ေရွ ေရွ႕ခန္ ႕ခန္ း ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ “ဇင္ဇင္ ဇင္… ငါတိ ု ႔အခန္ အခန္ းထဲ မွ ာ စကားသြ ားေျပာရေအာင္” ဆိ ု ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အေျဖကိ ု ပင္ မေစာင့ မေစာင့ ္ေတာ ေတာ ့ ဘဲ ပခံ ု းေလးကိ ု ဖက္ ဖက္ လ လ် က္ ေခၚသြ ားေတာ ့ သည္ ။ အခန္ းထဲေရာက္ သည္ ႏွ ္င့င့ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင က ္ က ္ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ္ လု ိ က္ ၿပီ ၿပီ း က်စ္ က စ္ က်စ္ ပါေအာင္ စ္ ပါေအာင္ ဖက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကလည္ း း အားက်မခံ ပင္ မခံ ပင္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ျပန္ ျပန္၍ ဖက္ ထားေလသည္ ထားေလသည္ ။ ဖက္ ထားလ ထားလ် က္ ႏွ ္င့င ပင္ ့ အိ အိ ပ္ ယာေပၚသိ ု ႔ ႏွ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ လံ လံ ု းလွ ဲခ်လိ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မ်က္ လံ လံ ု းေလးမ်ားက ရွ က္ ရွ က္ ၍လား မသိ။ မ်က္ ံခြေလးမ ေလးမ်ားေအာက္ တြ တြင္င္ ပု ပုန္န းကြ ္ ယ္ ေနသည္ ။ မည္ မွ မွ ်ပင္ ပုန္န းကြ ္ ယ္ ေနေသာ ္ လည္ း း လႈ ပ္ရွရ ားေနေသာ ွ စိ တ္ တိ တိ ု ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ မ်က္ ေတာင္ေလးမ ေလးမ်ား ပု တ္ ပု တ္ ခတ္ ပု ပု တ္ ခတ္ ျဖစ္ လွ ်က္ ွရိသည္ သည္ ။ ယု ယမႈအျပည့ အျပည့ ္ ပါေသာ အနမ္ း တစ္ခ်က္ ခ်က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ မ မ်ိ ဳးလြင္ အစပ အစပ်ိဳ်ိ ဳးလိ ု က္ သည္ ။ စိ တ္ လႈ လႈ ပ္ရွရ ားမႈ ွ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ တဆက္ တဆက္ ဆက္ တု တုန္နေနေသာ ္ေနေသာ ႏႈ တ္ ခမ္ းေလးကိ ု ငံ ုငံ၍ လွ ်ာကေလးျဖင့ ္ ကလိ လိ ု က္ သည္ ။ ရမၼ က္ ုခိ းတိ ု ႔ လႊ လႊ မ္ းၿခံေဳ နေသာ အသက္ ရႈသံ သေတြ ံေတြက တိ တ္ ဆိ တ္ မႈ မႈ မွ ာ အကာအကြ ယ္ မဲ ့မဲ အတိ အတိ ုင္င းသား ္ ၾကားေနရသည္ ။ မိ မိႏႈႏ တ္ ႈ ခမ္ းကိ ု စု စု ပ္ ယူခံခေနရသည့ ံေနရသည့ ္အခိ အ ုခိ က္ အတန္ ႔ တိ တိ ု းျမင့ ္ လာသည့ ္ ခံ ခံ စားမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ အသိ စိ တ္ မဟု မဟု တ္ ေသာ ပကတိ စိ တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ တု တုန္န ျပန္ ႔္ အနမ္ အနမ္ းမ်ားကိ ု ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ ျပန္ လည္ ေပးလာေလၿပီ။ အရိ ွန္န္ေတြ ေတြ က တျဖည္ းျဖင့ းျဖင့ ္ ျမင့ ျမင့ ္သထက္ သထက္ ျမင့ ျမင့ ္ လာသည္ ။ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ း းခ်င္ း ကဗ်ာစပ္ေနရင္ ကဗ်ာစပ္ ေနရင္ းမွ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အက် ီ ၾကယ္ ၤ သီ း မ်ားမွ ာ ်ားမွ ာ တစ္ ပြ ္င ၿပီ ့ းတစ္ ပြ ္င့ ပြ ပြ ္င့င လာသည္ ့ ။ အတြင္င းခံ ္ အျဖဴ အျဖဴေရာင္ ေဘာ ္ လီေပ ေပ်ာ့ ေလး ၾကားမွ ဗီ ြဗီ ပံ ု စံရင္ ရင္ႏွႏ စ္ွ မႊ ာ၏ နမူနာက နာက လြ တ္ လပ္ လပ္ မႈ ကိ ု ေမွ ေမွ ်ာ္ လင့ ္ေနၿပီ ေနၿပီ။ အလြယ ကူ ္ ကူဆံ ဆ ု းနည္ ံ းလမ္ းလမ္ းကိ ု Page 21
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္သံ သ ု းလိ ံ ု က္ သည္ ။ ေဘာ ္ လီ ႀကိဳးကိ ု မျဖဳ မျဖဳတ္ ေတာ ့ ဘဲ ေဘာ ္ လီေလးကိ ေလးကိ ု အေပၚသိ အေပၚသိ ု မတင္ ႔ လိ ု က္ သည္ ။ ထင္ ထင္သာသာထြ သာသာထြက္ေပၚလာေသာ ေတာင္ ပူ စာငယ္ ႏွ စ္ လံ ု းမွ ာ အပ်ိဳ်ိ ဳစင္၏ရွ င္ ၏ရွ က္ ေသြးတိ ု ျဖင့ ႔ ္ နီ တာရဲေလးျဖစ္ ေလးျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ ဟင္ ဟင္ း… အင္ း… အ ” ုႏိ ႔ဆာေနေသာ ဆာေနေသာ ကေလးငယ္ တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု လူ လူ ပ်ိဳ်ိ ဳရ ုိ င္င း၏ ္ အစပိ ုင္င းၾကမ္ ္ းရမ္ းမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ အသည္ းေပါက္ းေပါက္ မတတ္ မတတ္ ခံ စားေနရၿပီ။ ုႏိ ႔ႏွႏ စ္ွ လံ ု းၾကား ဗ်ာမ်ားေနေသာ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လွ ်ာလမ္ းခရီ ာလမ္ းခရီ းက သြ က္ လက္ လက္ လွ လွသည္ သည္ ။ ခံ စားမႈေအာက္ ေအာက္ တြ တြင ရု ္ ရုန္န းကန္ ္ ေနရသည္ ေနရသည္ က က ဇင္ဇင္ ဇင္။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေခါင္ ေခါင္ းကိ ု အတင္ အတင္ း ဆု ပ္ ကိ ုင္င ထားၿပီ ္ း လူ းလိ မ့ ္ စြာ ခံ စားေနရသည္ ။ အတန္ငယ္ ငယ္ ေျပေလ့် ာ ေနၿပီ း ထမိန္နေလးကိ ္ေလးကိ ု မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ေအာက္ ေအာက္ သိ ု တြ ႔ န းခ်လိ ္ ု က္ သည္ ။ လိ မ္ ယွ က္ ထားေသာ ထားေသာ ေပါင္ တံ စင္ းစင္ းႏွ ္င့င့အတူ အတူ ခရမ္ းေရာင္ ပင္ တီေလးေပၚလာသည္ ေလးေပၚလာသည္ ။ ုႏိ ႔ႏွႏ စ္ွ လံ ု းကိ ု ခဲ ခဲေနရာမွ ေနရာမွ ဗိ ုဗိ က္ သားျပင္ေပၚေလွ ေပၚေလွ ်ာဆင္ းလာကာ ာဆင္ းလာကာ တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့ ႕ျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏လွ ၏လွ ်ာသည္ ခရမ္ းေရာင္ ပင္ တီေလးေပၚမွ ေလးေပၚမွေန၍ ေန၍ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ႏွ စ္ခ်က္ ခ်က္ ပလပ္ လိ ု က္ သည့ ္အခါ အခါ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ယွ က္ ႏြယ ထားေသာ ္ ထားေသာ ေပါင္ႏွႏ စ္ွ လံ ု းမွ ာ မသိ မသာျဖင့ ္ တစ္ တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ း း ကား၍ လာေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ ရင္ခုခန္နု ္သံ သေတြ ံေတြ ျပင္ ျပင္ းထန္ေနၿပီ ေနၿပီ။ ပင္ တီေလးကိ ေလးကိ ု ဒူ ဒူ းနားေလာက္ ထိ ထိ ဆြ ဆြ ဲခ်လိ ု က္ သည္ ။ အေမႊ းနက္ နက္ မ မ်ား ၾကားမွ ပြ ပြ ္င့င ဖတ္ ့ ေလးမ်ားမွ ာ ်ားမွ ာ ပန္ းႏုေရာင္ ေရာင္အဆင္ အဆင္ းရိ ွ ၿပီ း ကာမဦးေရေလးမ်ားေၾကာင့ ္ အေရာင္ အေရာင္ေတာက္ ေတာက္ ေနေတာ ့ သည္ ။ အေမြးနက္ ေလးမ်ားကိ ု လက္ လက္ ျဖင့ ျဖင့ ္သပ္ သပ္ တင္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပါးစပ္ ျဖင့ ္ လွ လွ မ္ းဟပ္ လိ ု က္ ေသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ လု ပ္ရပ္ ရပ္ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာ အသက္ ရႈ ပင္ေခတၱ ေခတၱရပ္ ရပ္သြ သြားၿပီ း ဖေႏွ ာင့ ္ႏွႏ ္င့ွင့ ေနာက္ ေနာက္ စိ စိသာက သာက် န္ ၿပီ န္ ၿပီ း တစ္ ကိ ု ယ္ လံ လံ ု းေကာ ့ တက္ သြားေလသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ေကာ ့ တက္ လာသည့ လာသည့ ္ တင္ တင္ ပါးစံ ုေအာက္ ေအာက္ ကိ ကိ ု လက္ ႏွ စ္ ဖက္ လံ လံ ု းသြင းၿပီ ္ း ပြ ္င့င ဖက္ ့ ေလးမ်ားကိ ု အငမ္ အငမ္ းမရ စု ပ္ ယူ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ းတစ္ေလွ ေလွ ်ာက္ လွ ်ာကိ ု ျမဳပ္ သြင္င းလိ ္ ု က္ သည္ ။ “အား… အ… ဟာ… မ်ိဳ ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရယ္ ရယ္ …” မတိ ု းမက်ယ္ ထြ ထြက လာသည့ ္ လာသည့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မခ်ိ တင္ မခ်ိ တင္ ကဲ ျငီ ျငီ းညဴသ က ံ က အခန္ းထဲတြင္င္ ပ ပ်ံႏွ ်ံ ံႏွ ႔ေနသည္ ေနသည္ ။ ပြ ္င့င ဖတ္ ့ ေလးမ်ားကိ ု ငံ ုငံ လိ ု က္ အက္ ကြ ကြ ဲေၾကာင္ ေၾကာင္ းေလးကိ ု လွ လွ ်ာျဖင့ ္ ကလိ ကလိ လိ ု က္ လု ပ္ေနေသာ ေနေသာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကေတာ ့ ဘာကိ ု မွ ဂရု ဂရု မစိ ု က္ အား။ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ေခါင္ းမေဖာ္ စတမ္ း အလု ပ္ရႈရ ပ္ႈ ေနေတာ ့ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာလည္ း း လူ းလိ မ့ ္ေနရင္ ေနရင္ းျဖင့ ္ “ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ရယ္ ရယ္ … ငါ မရေတာ ့ ဘူ းဟာ” ဆိ ုသည္ သည္ အထိ ဖြ ဖြ ္င့ငေျပာလာရေတာ ေ့ ျပာလာရေတာ ့ သည္ ။ ထု ိအခါမွ အခါမွ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ပုဆိ ဆ ု းကိ ိ ု ကြ ကြင္င းလံ ္ ု းခၽြ တ္ ခ်လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း အတြင္င းခံ ္ ေဘာင္ ေဘာင္ းဘီ ကိ ု ပါ တစ္ခါတည္ ခါတည္ း း ခၽြတ လိ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ေတာင့ ္ တင္ းေနေသာ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းက ေငါက္ ဆက္ ေငါက္ ဆက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အေၾကာ အေၾကာ ၿပိဳင းၿပိ ္ းၿပိ ္ ဳင းထေနသည္ ္ းထေနသည္ ္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အေပၚမွ ထပ္အိ အ ပ္ိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း လိင္င တန္ ္ ႀကီ းကိ ု ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အပ်ိ ဳစင္ေစာက္ င္ ေစာက္ ပတ္ ပတ္ ေလးအတြင းသိ ္ ု ႔ ဒစ္ ဒစ္ ျမဳပ္ရံ ္ ုရံသာသာဖိ သာသာဖိသြ သင္ြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ တစ္ခ်ိန္ ခ်ိ န္ လံ ု း မ်က္ စိ စိ “… အ…” ဟူေသာအသံ စံ ု မွ ိ တ္ ထားေသာ ထားေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ “… ေသာအသံႏွႏ ္င့ွင့ ပါးစပ္ ပါးစပ္ေလးသဟသြ ေလးသဟသြားၿပီ း မ်က္ လံ လံ ု းေလးျပဴးကာ
Page 22
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ နာ… နာတယ္ မ်ိဳ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ ၿပီ းမွ “ ်ိ ဳးလြင္ ” ဆိ ု ၿပီ း ဆက္ ေျပာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း အသံ တုန္န တု ္ န္န ျဖင့ ္ ္ “ခဏေလးပါ ဇင္ဇင္ ဇင္… ခဏဆိ ုရင္ ရင္ မနာေတာ မနာေတာ ့ ဘူ းေနာ္” ဆိ ဆ ု ၿပီ ိ း ႏွ စ္သိ သ မ့ ္ိ လိ ု က္ သည္ ။ ဒစ္ ျမဳပ္ရံ ္ ုရံသာသာ သာသာ ၀င္ေနေသာ ေနေသာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု ဆက္ ဆက္ မသြ မသြင းေသးဘဲ ္ မ်က္ လံ လံ ု းအျပဴးသားေလးျဖင့ ္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေနေသာ ေနေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ႏႈ တ္ ခမ္ းေလးကိ ု လွ လွ မ္ းငံ ု လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မ်က္ လံ လံ ု းေလးမ်ား ျပန္ လည္ ျပန္ လည္ ေမွ းစင္ းသြားသည္ ။ ထိ ုေတာ ေတာ ့ မွ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း အားနည္ းနည္ းနည္ းစိ းစိ ု က္ ကာ ကာ လိင္င တန္ ္ ကိ ု ထပ္ ထပ္သြ သြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ တစ္ ၀က္ နီ းပါးထိ ၀င္သြ သ ားသည္ ြ ။ ဒီ တစ္ခါေတာ ခါေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ မ်က္ လံ လံ ု းျပန္ မဖြ ္င့ေတာ ေတာ ့ ပဲ အံ ႀကိ တ္ ၍ေနသည္ ။ ထိ ုေနရာမွ ေနရာမွ ာပင္ ဆက္ မသြ မသြင းေသးဘဲ ္ အထု အထု တ္ အသြင္င းလု ္ ပ္ ကာ ဇင္ဇင္ ဇင္၏အေနအထားကိ ၏အေနအထားကိ ုေစာင့ ေစာင့ ္ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ အံ အံ ႀကိ တ္ ေနရာမွ ာ အရသာေတြ႕လာဟန္ ႕လာဟန္ တူသည္ သည္ ။ ျငီ းသံေလးျဖင့ ေလးျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ တင္ ပါးကိ ု အားမလိ ုအားရလွ အားရလွ မ္ းကိ ုင္င္ သည္ သည္ ။ အေျခအေနေကာင္ းသည္ ႏွ ္င့င မ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း လိင္င တန္ ္ ကိ ု အဆံ အဆံ ု းအထိ ေဆာင့ ္သြ သင္ြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ “အား…” ဆိ ုေသာ ေသာ အသံ က ုပံ မွန္န ထက္ ္ က က် ယ္ သြားသည္ ။ အေတြ႕အႀကံ ႕အႀကံဳမရိ ွသည့ သည့ ္ လူ လူ ပ်ိ ဳရ ုိ င္င းႏွ ္ ္င့င့ အပ်ိ ဳစင္ ျဖစ္ င္ ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ အၾကပ္ အၾကပ္အတည္ အတည္ းျဖစ္ းျဖစ္ေနရေသာ ေနရေသာ ္ လည္ း း မထူ းေတာ ့ သည္ မိ ုမိ ႔ ေအာ ေအာ ္ သံ ကိ ု ဂရု မစိ ု က္ ေတာ ့ ဘဲ အထု အထု တ္ အသြင္င းမွ ္ န္န မွ္ န္နဆက္ ဆ ္ က္ လု လု ပ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ အား… အ… အာ… အ… အား… ဟင္ း…” ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အသံ ဆက္ ဆက္ တိ တိ ု က္ ထြ ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မ်ိ ဳးလြင္ ၏ အထု တ္ အသြင းမွ ္ န္န မွ္ န္နေအာက္ ္ေအာက္ တြ တြင္ အနာသက္ သာလာၿပီ း အရသာကိ ု တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းခံ းခံ စားရလာသျဖင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ အသံ မွ ာ နာက်င္ မႈ င္ မႈအသံ အသံ မဟု တ္ ေတာ ့ ဘဲ အရမ္ းေကာင္ းသည့ ္ခံခ စားမႈ ံ ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ထြ ထြက္ေပၚလာသည့ ္အသံ အသံ ပင္ ျဖစ္ေတာ ေတာ ့ သည္ ။
ကု တင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င ပက္ ္ ပက္ လက္ လက္ အေနအထားျဖင့ ္ အခန္ အခန္ းမ်က္ ႏွ ာက်က္ ကိ ကိ ု အေၾကာင္ အေၾကာင္ းမဲ ့ေငးေနေသာ ေငးေနေသာ ေကာင္ေလး ေလး တစ္ေယာက္ ေယာက္ ႏွ ္င့င့ ေကာင္ ေကာင္ မေလးတစ္ေယာက္ ေယာက္ တု တု ိ ႔၏ စိ တ္ ထဲ ထဲတြင္ ေ၀ခြ ေ၀ခြ ဲရခက္ ရခက္ ေသာ အေတြ းတိ ု ျဖင့ ႔ ္ ၿငိ ၿငိ မ္သက္ သက္ ေနၾကသည္ ။ ခဏၾကာမွ ေကာင္ ေကာင္ မေလးဆီ မွ စကားသံ စကားသံ ထြ က္ ေပၚလာသည္ ။ “နင္… ေနာင္ တရသြားလား မ်ိ ဳးလြ င္” “အဲဒီ ဒ လိ ီ ု လည္ း း မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… နင့ ္ ကိ ု နစ္ နစ္နာေအာင္ နာေအာင္ လု ပ္ ့ခဲခ မိဲ လိ ု ႔ ငါစိ ငါစိ တ္ မေကာင္ မေကာင္ းျဖစ္ေနတာပါ ေနတာပါ” “ငါ့ဘက္ က က နင့ ္ ကိ ုေပးခဲ ေပးခဲ ့ တာဆိ ုရင္ ရင္ နင္ နင္ ယံ ု မလား” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ အံ အံ ့ ၾသသြ ားသည္ ။ “ဘာ… ဘယ္ လိ လိ ု… နင္ က ငါ ကိ ့ ုေပးဆပ္ ေပးဆပ္ တယ္ … ဟု တ္ လား လား” “ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ … နင္ မသိ လိ ု က္ တာပါ တာပါ” “ငါ… ငါက ဘာကိ ု မသိ လိ ု က္ တာလဲ တာလဲ… ငါ ကိ ့ ုရွရင္ွင းရွ ္ င္င းေျပာစမ္ ္ းပါ” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ု မ ိ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ထထိ ုင္င ၿပီ ္ း ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု ေသခ်ာၾကည့ ္ ေသခ်ာၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း ေစာင္ တစ္ ထည္ ကိ ကိ ု ရင္ ရင္ဘတ္ ဘတ္ ကိ ကိ ုအု အ ပ္ု လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ထထိ ုင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။
Page 23
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ ဟု ဟု တ္ တယ္ တယ္ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္…
ငါေလ နင့ ္ ကိ ုခ်စ္ ခ်စ္ သြ ားတာ… နင္ စာထည့ ္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ တာကိ တာကိ ု မိ မိေကက ေကက ငါ ကိ ့ ု ျပၿပီ းတိ ုင္င ပင္ ္ တယ္ ၊ အဲဒီဒအခ်ိ ီအခ်ိ န္န ကတည္ ္ းက းက ငါခံ စားခဲ ့ရတာ၊ ရတာ၊ နင့ ္ ကိ ုဆံ ဆ ု းရံ ံ ႈ းလိ ု က္ ရၿပီဆိ ဆ ု တဲ ိ ့ ခံ စားခ်က္ က က ငါ့ရင္ဘတ္ ဘတ္ ကိ ကိ ု ၀င္ ၀င္ေဆာင့ ေဆာင့ ္ လာတာ၊ ဒါေပမယ့ ္ ဟာ နင္ငါ င ကိ ့ါ ု ခ်စ္ လာေအာင္ ခ်စ္ လာေအာင္၊ နင္နဲန ႔ မိ ဲ မိေက ေက အဆင္ မေျပျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ လု လု ပ္ ဖိ ု ႔ ငါ ငါ မွ ့ ာရည္ ရြ ယ္ ခ်က္ မရိ မရိ ွ ပါဘူ း” ေျပာရင္ းႏွ ္င့င့ မ မ်က္ ရည္ တိ တိ ု ႔ စီ စီ းဆင္ းလာေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကု ိ ၾကည့ ္ ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္သနားသြ သနားသြားသည္ ။ “ငါလိ ုခ်င္ တာက ခ်င္ တာက တစ္ခုခ တည္ ု းပါ။ းပါ။ အဲဒါက ဒါက နင့ ္ ကိ ု ငါခ်စ္ တယ္ ငါခ်စ္ တယ္ ၊ အရမ္ းခ်စ္ေနတယ္ းခ်စ္ ေနတယ္ ဆိ ု တာကိ ု နင္သိ သသြ သ ိ ြားရင္ ငါေက ငါေက် နပ္ ပါတယ္ နပ္ ပါတယ္ ဟာ ဟာ” “ ဟင္ ဟင္ း…” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္သက္ သက္ ျပင္ ျပင္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ သူဘာေျပာရမွ ဘာေျပာရမွန္န းမသိ ္ ေအာင္ ေအာင္ ရႈ ရႈ ပ္ေထြ ေထြ းသြ ားသည္ ။ အခန္ းနံရံရ ကိ ံ ုသာ သာ ေငးစိ ု က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ……. “ႏွင္ င းေကခိ ္ ုင္ငရဲ္ရ႕ဲ ေရွ႕မွ ႕မွ ာ မဟု တ္ တဲ တဲ ့အခ်ိ အခ်ိ န္န္ေတြ ေတြ မွ ာ နင့ ္ ကိ ု ငါခ်စ္သူ ငါခ်စ္ သူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ေနေပးလိ ေနေပးလိ ု ႔ရပါတယ္ ရပါတယ္ ” ဇင္ဇင္ ဇင္ မ မ်က္ လံ လံ ု းက အေရာင္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ လက္ လက္ သြ ားသည္ ။ “အဲဒါကလည္ ဒါကလည္ း း ငါအခြ ္င့င့အေရးလိ အေရးလိ ုခ်င္ လိ ခ်င္ လိ ု ႔ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း၊ နင့ ္အခ်စ္ ကိ အခ်စ္ ကိ ု စာနာမိ စာနာမိ လိ ု ပါ၊ ႔ ဒါေပမယ့ ္ ငါ ငါ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကိ ္ ု ခ်စ္ တဲ ခ်စ္ တဲ ့အခ်စ္ ကု အခ်စ္ ကု ိေတာ ေတာ ့ နင္ မတားဆီ းပါနဲ ႔၊ ငါ့ခံ စားခ်က္ ေတြ က ရပ္ တန႔ ္ လိ ု ႔ မရႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘူ းဟ၊ အဲဒါတစ္ခုခေတာ ုေတာ ့ ငါနင့ ္ ကိ ု ေတာင္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ” မ်က္ ရည္ ္ စမ်ားျဖင့ ္ ေရာေထြ ေရာေထြးေနေသာ အျပံဳးတစ္ ပြ တစ္ ပြ ္င က ့ ဇင္ဇင္ ဇင္၏မ ၏မ်က္ ႏွ ာေပၚ ယွ က္ သန္ းသြားသည္ ။ “ေက ် းဇူ းတင္ းဇူ းတင္ ပါတယ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၊ နင့ ္ဆီ ဆ က ီ ဒီ လိ ု စကားမ်ိဳ်ိ ဳးကိ ု ၾကားရတာ ငါေပးဆပ္ ့ခဲခရတာအတြ ဲရတာအတြ က္ ငါေနာင္ တမရပါဘူ း၊ ငါနင့ ္ ကိ ု ခ်စ္ေနရရင္ ခ်စ္ ေနရရင္ ပဲ ေက်နပ္ ပါၿပီ နပ္ ပါၿပီ” ဇင္ဇင္ ဇင္၏ စကားအဆံ ု းတြင မ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ တိ တိ ု က ႔ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ ပခံ ု းေလးကိ ု အသာအယာကိ အသာအယာကိ ုင္င ၿပီ ္ း အိ ပ္ ယာေပၚသိ ု ႔ လွ လွ ဲခ်လိ ု က္ ေလေတာ ့ သည္ ။ ေနာက္ ေန႔ မ်ားတြ င္ သူ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ သင္ တန္ းၿပီ းခ်ိန္ းခ်ိ န္၌ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္သိ သ ု ႔ အလည္ ိ အလည္ ထြ ထြက ျဖစ္ ္ ျဖစ္ ့ခဲခ ၾကသည္ ဲ ၾကသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ မွ ာလည္ းႏွ းႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ွရိရ္ သည့ ိသည့ ္အခ်ိန္ အခ်ိ န္ မ်ားတြ င္ သူ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းတစ္ ခ်င္ းတစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ုသာ သာ ဆက္ ဆံသည္ သည္ ။ တစ္ခါတေလႏွ ခါတေလႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကြ ္ ယ္ ရာတြင္ငေတာ ္ေတာ ့ မ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု ခိ ုခိ းနမ္ းတာမ်ိဳ်ိ းဳ ၊ လက္ ကိ ကိ ုင္င တာမ ္ ်ိဳ်ိ ဳး ေတာ ့ ွရိသည္ သည္ ။မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ႏွႏ ္င့ွင့ ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င၏ ္ အေျခအေနမွ ာလည္ း း တစ္ စတစတိ ု းတက္ လာသည္ လာသည္ ။ သူ တိ ု ႔သံ သ ု းေယာက္ ံ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င ခဏထိ ္ ခဏထိ ုင္င ၿပီ ္ း လက္ ဖက္ ဖက္ ရည္ ဆု ိင္င္သိ သ ု ႔ ေျခဦးလွ ိ ေျခဦးလွည့ ည ့္ ့ခဲခသည္ ဲသည္ ။ ေခ်ာင္ က ေခ်ာင္ က်က်တစ္ ေနရာတြင္င ယူ ္ ၿပီ း အေအးတစ္ခြခြက စီ ္ စီ မွ ာလိ ု က္ သည္ ။ “ခဏေလးေနာ ္ … ငါေနာက္ ေဖးသြားခ်င္ လိ းခ်င္ လိ ု ႔” ဆု ိ ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ေနာက္ ေဖး၀င္သြ သြားသည္ ။ ရသည့ ္အခြ အခြ ္ငအေရးကိ အ ့ ေရးကိ ု လက္ လက္ လြ လြ ႊ တ္ မခံ မခံဘဲ ဘဲ မ်ိ ဳးလြင က ္ က ္ … “ႏွင္ င းေက ္ … နင္ စဥ္ းစားတာလဲ တစ္ တစ္ လျပည့ ္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ၊ ငါတိ ု ႔ေတြ ေတြ သင္ သင္ တန္ းေတြ လည္ း း ၿပီ းေတာ ့ မယ္ ၊ သင္ တန္ းမၿပီ းခင္ ငါ ငါ ကိ ့ ုအေျဖေလးတစ္ အေျဖေလးတစ္ခုခေတာ ုေတာ ့ ေပးပါဦးဟာ” “ငါလည္ းစဥ္ းစဥ္ းစားေနတာပါပဲ… ဒါေပမယ့ ္ အခု အခုေတာ ေတာ ့ မေပးေသးဘူ း” Page 24
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ဒါဆိ ု ဘယ္ ဘယ္ ေတာ ့ မွေပးမွ ေပးမွ ာလဲ ဟာ” “အၾကာႀကီ းမေစာင့ ္ရေတာ ရေတာ ့ ပါဘူ း…
ငါတိ ု ႔အဂၤ အဂၤ လိ ပ္ စာသင္ တန္ း ေနာက္ ဆံ ု းေန႔ က်ရင္ ေပးမယ္ ” ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င္ရွရ က္ ွ စႏိ စႏိ ု းေလးျဖင့ ္ ေျပာလု ေျပာလု ိ က္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မ မ်က္ ႏွ ာ၀င္ းပသြ ားသည္ ။ “ တကယ္ တကယ္ … တကယ္ ေျပာတာလားဟင္” ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ဘာမွ ္ ဘာမွ ျပန္ မေျပာႏိ ုင္င္ခင္ ခင္ မွ ာပင္ “ ဟိ ဟိ တ္ … ဘာေတြ တိ ု းတိ ု း တိ ု းတိ ု းလု ပ္ေနတာလဲ ေနတာလဲ” ဆိ ု ၿပီ း ဇင္ဇင္ ဇင္ ျပန္ေရာက္ ေရာက္ လာသည္ လာသည္ ။ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င က ္ “ ဘာမွ မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းဟာ… သင္ တန္ းၿပီ းသြားရင္ ပ ပ်င္ းစရာႀကီ ်င္ းစရာႀကီ း ျပန္ ျဖစ္သြ သြားမွ ာလု ိ ႔ ေျပာေနတာပါ” “အမယ္ ေလး… ဘာမ်ားလဲလ ု ႔ိ … မပ်င္ းရေတာ ်င္ းရေတာ ့ ပါဘူ းဟာ… ေက်ာင္ းေတြ ာင္ းေတြဆက္ ဆက္ တက္ တက္ ရေတာ ့ မယ္ ၊ တကၠသိ သ ု လ္ ိ မွ မွ ာထပ္ေပ ေပ်ာ္ ၾကတာေပါ့… ဟု တ္ ဘူ းလား” “ေအး… ဟု တ္ သားပဲေနာ ေနာ္ … ငါတိ ု ႔ တကၠ တကၠသိ သ ု လ္ ိ တက္ တက္ ရေတာ ့ မွ ာေနာ္၊ ေအာ္… ဒါနဲ ႔ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… နင္ ကဘယ္ မွ မွ ာေက်ာင္ းဆက္ ာင္ းဆက္ တက္ တက္ မွ မွ ာလဲ .” “ငါကေတာ ့ ဟာ ၁၀ တန္ းအမွ တ္ သိ ပ္ မေကာင္ းေတာ ့ တကၠသိ သ ု လ္ ိ မတက္ မတက္ ေတာ ့ ဘဲ အေ၀းသင္ အေ၀းသင္ ပဲ တက္ ေတာ ့ မလားလိ ု ႔” ” “နင္ ကလည္ း း ပ်င္ းစရာႀကီ ်င္ းစရာႀကီ း၊ငါတိ ု ႔နဲန ႔အတူ ဲအတူ လု ိ က္ တက္ တက္ ပါလား ပါလား…” “ တက္ တက္ ေတာ ့ တက္ ခ်င္ တာေပါ ခ်င္ တာေပါ ဟ၊ ့ ဒါေပမယ့ ္ မတက္ မတက္ ေတာ ့ ပါဘူ းဟာ… အေ၀းသင္ ပဲ တက္ တက္ ၿပီ ၿပီ း အလု ပ္ လု ပ္ေတာ ေတာ ့ မယ္ … ၿပီ းရင္ ပိ ုပိ က္ ဆံ စု ၿပီ း မိန္န းမယူ ္ မယ္ ေလဟာ” “ ဟား ဟား… ဟား… ဟား…” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စကားေၾကာင့ ္အားလံ အားလံ ု း၀ိ ုင္င းရယ္ ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ၾကသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ငွ ့ ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င တိ ္ ု ႔၏ စိ တ္ အတြင္င းမွ ္ ာလည္ း း အေတြ းကိ ု ယ္ စီ စီ ျဖင့ ္ ရင္ ရင္ခုခန္ုနသြ သ ္ ားၾကေလေတာ ြ ့ သည္ ။ “ေဒၚေလး… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ ေဒၚေလးကိ ု တစ္ တစ္ခုခေျပာစရာရိ ုေျပာစရာရိ ွ လိ ု ႔” ”
ညေန ထမင္ း၀ိ ုင္င းတြ ္ င္င မ္ ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ စကားေၾကာင့ ္ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ စားခါနီ း ထမင္ းကိ ု ျပန္ ျပန္ခ်ၿပီ း ခ်ၿပီ း “ဘာေျပာမလိ ု လဲ ႔ … မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… ေျပာေလ” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ အလု ပ္ တစ္ခုခေလာက္ ုေလာက္ လု ပ္ခ်င္ တယ္ ခ်င္ တယ္ ၊ ေဒၚေလးက ကၽြန္ေတာ ေတာ ့ ္ ္အသံ အသံ ု းစရိ တ္ ေရာ သင္ တန္ း စရိ တ္ ေတြပါ ေပးၿပီ း၊ထမင္ းလည္ းေကၽြ းေကၽြးထားတယ္ ၊ ၿပီ းေတာ ့ ေနစရာလည္ း း ေပးထားေတာ ့ ဒီအတိ အတိ ုင္င းႀကီ ္ း ေနရတာကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေဒၚေလးကိ ု အားနာလာလိ အားနာလာလိ ု ပါ” ႔ “ေအာ ္ … ဒါမ်ားကြ ယ္ ်ားကြ ယ္ … ေဒၚေလးကိ ုဘာမွ ဘာမွအားနာစရာမလိ အားနာစရာမလိ ု ပါဘူ း၊ ေဒၚေလးရတဲ ့ လစာက နည္ းေပမယ့ းေပမယ့ ္ ေဒၚေလးညီ မႏိ ုင္င္ငံင ျခားကပိ ံ ု တဲ ႔ ့ေငြ ေငြန ႔ အမ ဲ အမ်ားႀကီ းပိ ်ားႀကီ းပိ ု ပါတယ္ ကြ ကြယ္၊ ၿပီ းေတာ ့ ဒီ မွ ာ မင္ းကိ ု ေခၚထားရတယ္ ေခၚထားရတယ္ ဆိ ု တာလည္ း း ေဒၚေလးက အသက္ ႀကီ ႀကီ းၿပီေလ၊အားကိ ေလ၊အားကိ ု းစရာေယာကၤ်ားသားလည္ းမရိ းမရိ ွေတာ ေတာ ့ တူ လိ ု သားလိ ု ရင္ ရင္ းႏွ ီ းတဲ ့ မင္ မင္ းကိ ုဒီဒ မွီ ာေခၚထားရတာေပါ့၊ အဲဒီဒအတြ အ ီ တြ က္ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ အေနအထိ အေနအထိ ုင္င္ အဆင္ မေျပရင္ ေဒၚေလးကေတာင္ ေဒၚေလးကေတာင္ ျပန္ ၿပီ းအားနာရဦးမွ ာ” Page 25
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
“ ဟု ဟု တ္ ေတာ ့ လည္ းဟု းဟု တ္ တာေပါ တာေပါ့ ေဒၚေလးရယ္ ၊
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ဒါေပမယ့ ္ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ဒီအတိ အတိ ုင္င းႀကီ ္ းေတာ ့
ထိ ုင္င မေနခ်င္ဘူ မေနခ်င္ ္ ဘူ း” “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္အလု အလု ပ္ လု ပ္ခ်င္ တယ္ ခ်င္ တယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ လည္ း း ေဒၚေလးတိ ု ႔ ရံ ုရံ းမွ ာ၀င္ လု ပ္ ပါလား… မင္ းက ၁၀တန္ း ေအာင္ ၿပီ းသားဆိ ုေတာ ေတာ ့ ရံ ု းစာေရးေတာ ့ ရမွ ာပါ၊ အလု ပ္ မရခင္ေတာ ေတာ ့ ဒီအတိ အတိ ုင္င းေလးပဲ ္ ေနပါဦး၊ ကဲ… စား… စား… ၿပီ းမွ ဆက္ ဆက္ ေျပာၾကတာေပ့ ါ” ထမင္ းစားၿပီ းေတာ ့ ေစာေနေသးသျဖင့ ္ ေဒၚေလးကိ ေဒၚေလးကိ ု ခြ ခြ ္င့င့ေတာင္ ေတာင္ းၿပီ း လက္ ဖက္ ဖက္ ရည္ ဆု ိင္င္သိ သ ု ႔ိ ထြ က္ လာခဲ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ ၁နာရီေလာက္ ေလာက္ ၾကာမွ ၾကာမွ အိ အိ မ္ ျပန္ လာခဲ ့သည္ သည္ ။ အိ မ္ေရာက္ ေရာက္ ေတာ ့ အိ မ္ တံခါးမ ခါးမ်ားကိ ု ေသခ်ာစစ္ ၿပီ ေသခ်ာစစ္ ၿပီ းလိ ု က္ ပိ ပိ တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ အိ ပ္ခန္ ခန္ းထဲ ၀င္ရန္ ရန္ လု ပ္ေတာ ေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ အခန္ းမွ မီ းေရာင္ ကိ ု ျမင္ ျမင္ လိ ု က္ သျဖင့ ္ အနားသိ အနားသိ ု ႔သြ သ ားၿပီ ြ း ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ အခန္ းတံခါးအနည္ ခါးအနည္ းငယ္ းငယ္ ဟေနသျဖင့ ဟေနသျဖင့ ္ မီ းေရာင္ က အျပင္သု သ ိ ထြ ႔ု က္ ေနျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ ခါတိ ုင္င းဆိ ္ ု လွ ်င္ေဒၚေလးႏြ င္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ အခန္ းထဲသိ သ ု ႔ ၀င္ ိ ၀င္သြ သ ားၿပီ ြ းလွ ်င္ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ု ေသခ်ာပိ တ္ ေသခ်ာပိ တ္ တက္ တက္ သည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔ မွဘယ္ ဘယ္ လိ လိ ု ျဖစ္ တာပါလိ မ့ ္ ဟု ေတြ ေတြ းၿပီ း ဟေနေသာ အခန္ းတံခါးကိ ခါးကိ ုအနည္ အနည္ းငယ္ းငယ္ ထပ္ ထပ္ ဖြ ္င၍ေခ်ာင္ းၾကည့ ့၍ေခ်ာင္ းၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ျမင္ လိ ု က္ ရေသာ ျမင္ ကြင္င းေၾကာင့ ္ ္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မ်က္ လံ လံ ု းအစံ ု ျပဴးက်ယ္ သြားသည္ ။ ခု တင္ေျခရင္ ေျခရင္ းမွ ာ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားျဖင့ ္ ပံ ုပံရက္ ရက္ သားလဲ က်ေနေသာ ေဒၚေလးကိ ုေတြ ေတြ႕လိ ု က္ ၍ အခန္ းထဲသိ သ ု ႔ိ အလ်င္အျမန္ င္ အျမန္ေျပး၀င္ ေျပး၀င္ လိ ု က္ သည္ ။ “ေဒၚေလး… ေဒၚေလး…” အတန္ငယ္ ငယ္ လႈ လႈ ပ္ ိႏႈႏ းေသာ ႈ ္ လည္ း း သတိ မရေသးသျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေဒၚေလးကိ ေဒၚေလးကိ ုေပြ ေပြ႕ခ်ီ ၿပီ ႕ခ်ီ ၿပီ း ကု တင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ ေနရာတက်ျဖစ္ေအာင္ ျဖစ္ ေအာင္ တင္ တင္ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လ်ားအတိ ုင္င းပင္ ္ သတိ သတိေမ့ ေမ့ေနေသာ ေနေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေနာက္ ေနာက္ တစ္ တစ္ ႀကိ မ္ လႈ လႈ ပ္ ၿပီ းေခၚၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ေဒၚေလး… ေဒၚေလး” ထိ ုေတာ ေတာ ့ မွ ျပန္ ျပန္သတိ သတိ ၀င္ လာၿပီ း “အင္ း… ဟင္ း… ဟင္ း… ေခါင္ းမူ းလိ ု က္ တာကြ တာကြ ယ္ ” “ ကၽြ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ဘာလု ပ္ေပးရမလဲ ေပးရမလဲ ေဒၚေလး ေဒၚေလး” “ရပါတယ္ ကြ ကြ ယ္ ။ ေစာေစာကေခ်ာ္ လဲ ၿပီ း ခု တင္တ ုင္ိင္နဲန ႔ ေခါင္ ဲ ေခါင္ းနဲ ႔ေစာင့ ေစာင့ ္ မိ ၿပီ း မူ းသြ ားတာ၊ ခဏေနလု ိ က္ ရင္ သက္ သာလာမွ ာပါ” ” ေဒၚေလး ေဒၚေလး ခဏေလးေနာ္” ဆိ ု ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ အျပင္ အျပင္ ျပန္ ထြ က္ သြားသည္ ။ အခန္ းထဲ ျပန္၀င္ လာေတာ ့ လက္ ထဲ ထဲမ ာသံ ွ ပုရာရည္ ရာရည္ တစ္ တစ္ခြခြက ပါလာသည္ ္ ပါလာသည္ ။ “ေရာ့… ေဒၚေလး… သံ ပုရာရည္ ရာရည္ နဲနဲန ေသာက္ ဲ ေသာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ … လူ လန္ းသြားေအာင္ လိ ု ႔” ” “ေက ် းဇူ းပါပဲ းဇူ းပါပဲ ကြယ္… မင္ းရိ ွ လိ ု ႔သာပဲ သာပဲ၊ မဟု တ္ ရင္ေတာ ေတာ ့ ေဒၚေလးတစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ဘယ္ လိ လိ ု ဆက္ ျဖစ္ ျဖစ္ မယ္ မသိဘူ ဘ းူ ” “ရပါတယ္ ေဒၚေလးရယ္ … ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ က ခု လိ ု ကူညီ ညီခြခ ္င့ြင့ရတာကိ ရတာကိ ု ပဲ ၀မ္ းသာေနပါၿပီ၊ ေဒၚေလး သက္ သာရင္ အ၀တ္ အ၀တ္ အစားလဲ လိ ု က္ ဦးေလ… ကၽြနေတာ ေ္ တာ ္ အျပင္ ထြက္ေပးမယ္ ” Page 26
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“အျပင္ ထြ က္ ေပးစရာမလိ ု ပါဘူ းကြယ္… ကိ ု ယ့ ္ တူ ကိ ကိ ု ယ့ ္သားေတြ သားေတြ ပဲ ဟာကိ ု၊
ကဲ… ကဲ… ေဒၚေလးကိ ု နဲနဲန ထူ ဲ ေပးဦး ေပးဦး” ဆိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ပခု ပခု ံ းမွ ကိ ုင္င ၿပီ ္ း ဆြ ဲ ထူေပးလိ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ေရခ်ိဳ ေရခ်ိ းဳ ၿပီ းကာစျဖစ္ ၿပီ းကာစျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ဆပ္ ဆပ္ ျပာနံ ႔သင္ သင္ းသင္ းႏွ ္င့င့ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ယ္ သင္ းနံ က ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ ပင့ ္သက္ သက္ တိ တိ ုင္င းမွ ္ ာ ေရာစြတ္သြားေစခဲ ့သည္ သည္ ။ ေစာေစာက ုစိ းရိ မ္ ပူ ပန္ မႈ ဖံ ုဖံ းလႊ မ္ းေနျဖင့ ္ သတိ မထားမိေသာ ေသာ အထိအေတြ အေတြ႕က ယခု မွ အတိ အတိ ု းခ်ၿပီ း းခ်ၿပီ း ုႏိ းထလာသေယာင္။ ပခံ ု းေလးကိ ု ဖက္ ၿပီ ၿပီ း ဆြ ဲ ထူေနရင္ ေနရင္ းမွ “ေဒၚေလးက အရမ္ းလွ တာပဲေနာ ေနာ္ ” ဟု သတိ သတိ လက္ လြ လြတ စြ ္ စြာပင္ ေျပာမိ ေျပာမိသြ သြားသည္ ။ ေယာကၤ ်ားပ်ိ ဳ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ၏ အထိအေတြ အေတြ႕ႏွ ္င့င့အတူ အတူ မိ မိ မိ၏အလွ ၏အလွ ကိ ု ခ်ီ းက ခ်ီ းက်းဴခံ လိ လိ ု က္ ရေသာေၾကာင့ ္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ ရင္ခုခန္ုန္သံ သ တိ ံ ု က ႔ စည္ းခ်က္ းခ်က္ အျပင္သိ သ ု ႔ ခု ိ ခုန္န ထြ ္ က္ ကု ကုန္နေတာ ္ေတာ ့ သည္ ။ “ ဟင္ …” ဟင္…” ရွ က္ ေသြး ုစိသြ သြားေသာ အရြ ယ္ အိ ု မွ ာ အပ်ိဳ်ိ က ဳ ေလးမ်ားထက္ ပင္ ၾကည့ ၾကည့ ္ေကာင္ ေကာင္ းေနသည္ ။ ရီေ၀ေ၀ ေ၀ေ၀ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းတစ္ စံ ု ျဖင့ ျဖင့ ္ မ မ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု ေမာ ေမာ့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု သိ ုင္င းဖက္ ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ လည္ လည္ း း ေယာင္ရမ္ ရမ္ းစြ ာ ျပန္ ဖက္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ပါးေပၚမွ ေႏြ းကနဲခံခ စားခ်က္ ံ ႏွ ္င့င့အတူ အတူ ႏႈ တ္ ခမ္ းကိ ု အစု အစု ပ္ခံခ လိ ံ ု က္ ရသျဖင့ ္ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကာမပင္ လယ္ မွ မွ ာ ေမ်ာပါသြ ားေတာ ်ာပါသြ ားေတာ ့ သည္ ။ ေျပေလ့် ာ ေနေသာ ထမိန္န္ရင္ ရင္ လွ ်ားေအာက္ သိ ု ႔ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ အသာအယာ တိ ု း၀င္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ရင္ လွ ်ားကိ ု ခါးလယ္ ခါးလယ္ နားထိ ေလွ ေလွ ်ာခ်လိ ု က္ သည္ ။ ညိတ ဳ ု တိ ိ ု ျဖစ္ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးမ်ားက ဖြ ံ႕ထြ ႕ထြ ားလွေသာ ေသာ ုႏိ ႔အံ အ ုံေပၚ၌ ေပၚ၌ ၀င့ ္ ၾကြ ားေနသေယာင္ ျဖင့ ္ ခမ္ ခမ္ းခမ္ းနားနား ထြ က္ ေပၚလာသည္ ။ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ တည္ တည္ းျဖင့ းျဖင့ ္ ႏိ ုႏိ ႔ႏွႏ စ္ွ လံ ု းၾကားမွ ာ ကူ းခ်ည္ သန္ းခ်ည္ လု လု ပ္ေနရာမွ ေနရာမွ အားမရႏိ ုင္ငေတာ ေ္ တာ ့ သျဖင့ ္ လက္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ကိ ကိ ု ႏိ ုႏိ တစ္ ႔ လံ ု းက် အရယူ ၿပီ အရယူ ၿပီ း ဆု တ္ နယ္ ေနသည့ ္ဒဏ ဒဏ မွ ္ မွ ာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ အတြ က္ ခံ စားခ်က္ ေတြ ျမင့ ျမင့ ္သထက္ သထက္ ျမင့ ျမင့ ္ေအာင္ ေအာင္ တြ တြန္န းပိ ္ ု ႔ေနသည့ ေနသည့ ္ႏွႏ ယ္ ွ ။ လက္ ႏွ စ္ ဖက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ စိ စိ တ္ ႀကိ ႀကိက ဳ ္ ျခယ္ ျခယ္ လွ လွ ယ္ ၿပီ ၿပီ းမွ လွ လွ ်ာနဲ ႔ ာနဲ ပါးစပ္ ႔ က တစ္ စခန္ းထလာျပန္သည္ သည္ ။ ုႏိ ႔သီ သ းေခါင္ ီ းေလးတစ္ ၀ိ ု က္ ကိ ကိ ု လွ လွ ်ာေလးနဲ ႔ ာေလးနဲ ပတ္ ႔ လိ လိ ု က္ ၊ အံ ု လိ ု က္ ကိ ကိ ု ငံ ုငံ စု ပ္ လိ ု က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ လက္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ဆီ းစပ္ ကိ ုဆင္ ဆင္ းသြ ားသည္ ။ ဆီ းစပ္ မွအေမႊ အေမႊ းၾကမ္ းေလးမ်ားေပၚတြင္ ်ားေပၚတြ င္ စမ္ စမ္ းတ၀ါး၀ါးျဖင့ ္ ေအာက္ ေအာက္ သိ ု ႔ ဆက္ ဆင္ းလာရာ ပြ ္င့င့ခ်ပ္ႏွ ခ်ပ္ ႏွ စ္ လႊ ာ၏ၾကားတြင္င္ ရပ္ ရပ္ တန္ ႔သြ သြားၿပီ း ပြတ္သပ္ေနေလေတာ ေနေလေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာ ငယ္ စဥ္ စဥ္ က အရသာမွန္န းေသခ်ာစြ ာပင္ းေသခ်ာစြ ္ ာပင္ နားမလည္ နားမလည္ ့ခဲေသာ ေသာ ္ လည္ း း ယခုေတာ ေတာ ့ အထာက်က်ျဖင့ ္ ရင္ ရင္ခုခန္ုနသံ သ ္ တိ ံ ု ႔ လွ လွေနေပၿပီ ေနေပၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ အျပဳအစု အယု အယုအယတြ အယတြင္င ေမာဟိ ္ ေမာဟိ ု က္ သံေလးႏွ ေလးႏွ ္င့င့ တင္ တင္ ပါးဆု ံ ကပင္ ေကာ ေကာ ့ ေကာ ့ တက္ လာသည္ လာသည္ ။ လက္ ေတြက မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ျပန္ လည္ ပြ ပြ တ္ သပ္ေပးေနသည္ ေပးေနသည္ ။ တစ္ခ်က္ ခ်က္ မွ မွ ာေတာ ့ ေတာင့ ္ တင္ းေနေသာ လိင္င တန္ ္ ႀကီ းကိ ု ထိ ထိ မိသြ သ ားသည္ ြ ။ ေယာကၤ်ားပ်ိ ဳတစ္ေယာက္ စ္ ေယာက္ ၏ လိင္င တန္ ္ ကိ ု အေသအခ်ာပင္ မျမင္ မျမင္ဘူ ဘ းေသာ ူ အပ်ိဳ်ိ ဳႀကီ းမွ ကီ းမွ ာ ရင္ ထိ တ္ သြ ားသည္ ။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ ဘယ္ လိ လိ ု မွ မရည္ ရြ ယ္ ဘဲ ထိ ုအရာကိ အရာကိ ု ကိ ကိ ုင္င မိ္ လ်က္ သားျဖစ္ေနသည့ ေနသည့ ္အျပင္ အျပင္ ျပန္ ျပန္ မလႊ တ္ ဘဲ ဆု ဆု ပ္နယ္ နယ္ ေပးေနမိသည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မွ ာလည္ း း မိန္န းမတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ၏ အကိ ုင္င ကိ ္ ု မခံ မခံ ဖူ းသျဖင့ ္ ပု ပုဆိ ဆ ု းကိ ိ ု ကြ ကြင္င းလံ ္ ု းခၽြတ္ေပးလိ ု က္ သည္ ။ Page 27
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
အသားခ်င္ းတိ အသားခ်င္ းတိ ု က္ ုရိ က္ ထိ ထိေတြ ေတြ႕လိ ႕လိ ု က္ မွ မွ ပိ ုပိ ၿပီ းေပၚလြင္င လာေသာ ္ အရသာေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင တစ္ ္ တစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ေမွ ာက္ ခ်လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပြ ္ငခ်ပ္ေလးမ ့ခ်ပ္ ေလးမ်ားကိ ု အသာငမ္ အသာငမ္ းငမ္ းျဖင့ ္ လွ လွ ်ာကမ္ းလိ ာကမ္ းလိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြယ မွ ္ မွ ာ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ေခါင္ ၏ေခါင္ းကိ ု အတင္ အတင္ းဆြ ဲ ကပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း တင္ ပါးဆံ ု ကိ ု လည္ း း ေကာ ့ လိ ု က္ သျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာ မ်က္ ႏွ ာတစ္ လံ ု း ဆီသု သ တ္ ု ထားသလိ ထားသလိ ု ျဖစ္ ျဖစ္ေနေတာ ေနေတာ ့ သည္ ။ “ အား… အင့ ္… အင့ ္… အား… ဟင္ း…” ဟူေသာ ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ ေကာ ေကာ ့ ေကာ ့ ေပးေနေသာ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာ အားမရဟန္ ထင္။ “ေကာင္ေလးရယ္ ေလးရယ္ … ေဒၚေလး… မေနတတ္ ေတာ ့ ဘူ း” ဟု ကတု ကတုန္န ကယင္ ္ ျဖင့ ္ တိ တိ ု းတိ ု းေလး ေျပာရရွ ာသည္ ။ ထိ ုအခါ အခါ လု ပ္ လက္ စကိ စကိ ု ရပ္ ရပ္ ၿပီ း လိင္င တန္ ္ ကိ ု ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္၏ ပြ ္င့င့ခ်ပ္ေလးၾကားသိ ခ်ပ္ ေလးၾကားသိ ု ႔ တည့ ္ တည့ ္ ပင္ ထိ ထိ ု းစိ ု က္ လိ လိ ု က္ ေလသည္ ။ လွ ်ာအစြ မ္ ာအစြ မ္ းေၾကာင့ ္ ထင္သည္ သည္ ။ အရမ္ းတင္ းၾကပ္ မေနဘဲ ဲႏွ ႔ ဲႏွႏ ၿပီ ႔ွ းသြင္င းကာ ္ အဆံ ု းထိ ၀င္သြ သ ား ြ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ေခါင္ းအံ ု းကိ ု လက္ လက္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အတင္ အတင္ း ဆု ပ္ ထားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ေရွ ေရွ႕တိ ႕တိ ု းေနာက္ ဆု တ္ ကိ ကိ ု အခ်က္ အခ်က္ က က် က် ျပဳလု ပ္ ပ္ေနသည္ ေနသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ မွ မွ ာလည္ း း အရိ ွန္နေကာင္ ္ေကာင္ းေနၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင ျမန္ ္ ျမန္ ္ လာသည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ လည္ လည္ း း အသက္ ရႈသံ သေတြ ံေတြ ျပင္ ျပင္ းထန္ေနၿပီ ေနၿပီ။ “အ… အ… အား… အင္ း…” ဟူေသာ ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွငအတူ အ ့ တူ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြယ္ ေပ်ာ့ က်သြားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ေဒၚခင္ ထားႏြယ္အေပၚ ေမွ ာက္ ရက္ ႀကီ ႀကီ းက်သြားေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ ေခါင္ းေလးကိ ု အသာအယာပြတ္သပ္ေပးေနရင္ ေပးေနရင္ း ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ၏ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းမွ ာ အရည္ ၾကည္ ၾကည္ ေလးမ်ား ျဖင့ ္ ေ၀့ ၀ဲ တက္ လာသည္ လာသည္ ။ “ေမာင္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္… ေဒၚေလးကိ ု တစ္ တစ္ မ်ိဳ်ိ ဳးထင္သြ ထင္ သြ ားၿပီ လား” “ဗ်ာ … ကၽြန္ နေတာ ္ေတာ ္ ေဒၚေလးကိ ု ေတာင္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ၊ ကၽြန္နေတာ ္ေတာ ္ ေက်းဇူ းရွ းဇူ းရွင္င္အေပၚ အေပၚ မွ ားခဲ ့ မိ ၿပီ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း ၀မ္ းနည္ းသံ းသံ ႀကီ းျဖင့ ္ ျပန္ ျပန္ေျပာသည္ ေျပာသည္ ။ “အဲဒီ ဒ လိ ီ ု လည္ း း မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ းကြယ္… ၿပီ းခဲ ့ တာလည္ း း ၿပီ းခဲ ့ ပါၿပီ၊ ေဒၚေလးက လူ ႀကီ းျဖစ္ ၿပီ း မထိန္န းခ်ဳ ္ ပ္ ုႏိင္င ့္ခဲခ တာပါ၊ ဲ ေမာင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ေဒၚေလးအေပၚ ေဒၚေလးအေပၚ တစ္ မ်ိ ဳးျမင္သြ ျမင္ သြ ားမွ ာကိ ုေတာ ေတာ ့ မလိ ု လားဘူ း၊ အျပင္ မွ ာေတာ ့ ပံ ု မွန္နအတိ အ ္ တိ ုင္င းပဲ ္ ေနၾကတာေပါ ေနၾကတာေပါ့ ” “ ဟု ဟု တ္ ကဲ ကဲ ့ ေဒၚေလး ေဒၚေလး… ေဒၚေလးေျပာသလိ ု ကၽြ ကၽြန္ေတာ ေတာ ္ ေနပါ မယ္ ့ ” “ေအး… ေအး… အခန္ းကု ိ ျပန္ ျပန္ မေနနဲ ႔ေတာ ေတာ ့ ဒီညေတာ ညေတာ ့ ေဒၚေလးနဲ ပဲ ႔ အိ ပ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ေဒၚခင္ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ကိ ကိ ု ရီ ရီေ၀စြ ေ၀စြ ာတစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ ေခါင္ ေခါင္ းေလးကိ ု အသာညိ အသာညိ မ့ ္ ျပ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚခင္ ထားႏြ ယ္ ျပံးဳ ျပံဳ ျပံ းဳ ေလးျဖင့ ္ ျပန္ ျပန္ ၾကည့ ္ ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင ကိ ္ ကိ ္ ု ဖက္ ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ ေလေတာ ့ သည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔သင္ သင္ တန္ းေနာက္ ဆံ ု းေန႔ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ကားမွ ကားမွ တ္ တိ တိ ုင္င္သိ သ ု ႔ေစာစီ ိေစာစီ းစြာ ေရာက္ ေနသည္ ။ ေကခိ ုင္င္ေပးမည့ ေပးမည့ ္ အေျဖေၾကာင့ အေျဖေၾကာင့ ္ လည္ း း ရင္ေတြ ေတြခုခန္ုနေနသည္ ္ေနသည္ ။ ဒီေန႔ ေန႔ က်မွ ႏွ မွ ႏွင္င းေကတိ ္ ု လည္ ႔ း း ေနာက္ က က် ေနသည္ ။
Page 28
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ဘာျဖစ္ လိ ” ဟူ ေသာ ု မ ႔ ်ားပါလိ မ့ ်ားပါလိ မ့ ္” ေသာ
အေတြ းျဖင့ ္ လမ္ လမ္ းဘက္ သိ ု ႔ ေမွ ေမွ ်ာ္ ေငးၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ဇင္ဇင္ ဇင္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ထြ က္ လာသည္ လာသည္ ကိ ကိ ု ေတြ ေတြ႕လိ ႕လိ ု က္ ရသည္ ။ သူ လည္ း း အနားသိ ု ႔ ေရာက္ ေရာက္ ေအာင္ ပင္ မေစာင့ ္ ုႏိႏင္ိငေတာ ေ္ တာ ့ သျဖင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင့ ဇ ္င့ ထံသိ သ ု ႔ အေျပးအလႊ ိ အေျပးအလႊ ားသြ ားၿပီ း “ေဟ့ … မိဇင္ ” ဇင္ ႏွ ႏွင္င းေကေရာ ္ “ငါလည္ း း ပထမေတာ ့ သူ လာေခၚမယ္ ထင္ ထင္ ၿပီ း ေစာင့ ္ေနတာ ေနတာ ေနာက္ ေတာ ့ ငါလည္ းမေစာင့ းမေစာင့ ္ ုႏိႏင္ိငေတာ ေ္ တာ ့ လိ ု ႔ သူ႕အိ ႕အိ မ္ လိ ု က္ သြ ားတယ္ ” ေျပာရင္ းႏွ ္င့င ပင္ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မ်က္ ႏွ ာကိ ု တစ္ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ “သူ ကိ ႔ ု ဒီ ဒီေန႔ ေန႔ ကစၿပီ းအိ မ္ ျပင္ေပးမထြ ေပးမထြ က္ ေတာ ့ ဘူ းတဲ ့” “ဘာ… ဘာျဖစ္ လိ ” ု လဲ ႔ မဇင္ ဇိ င္၊ ငါ ကိ ့ ု ေသခ်ာရွ ေသခ်ာရွ င္င းျပပါဦးဟာ ္ “ငါတိ ု တစ္ ႔ ေနရာရာသြ ေနရာရာသြ ားရေအာင္ ဟာ… ၿပီ းမွ ဆက္ ဆက္ ေျပာတာေပါ့” ဇင္ဇင္ ဇင္ေျပာမွ ေျပာမွ သူ သူ လည္ းသတိ းသတိ ထားမိသည္ သည္ ။ လမ္ းမေပၚတြင္င မ ္ မ်က္ စိ စိ မ်က္ ႏွ ာပ်က္ ျဖစ္ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ သူ တိ ု ႔ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ ကိ ကိ ု ပတ္ ပတ္ ၀န္ ၀န္ းက်င္ က င္ က ကြ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ ကြ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ ျဖစ္ေနသည္ ေနသည္ ။ “ မထူ မထူ းပါဘူ းဟာ… ငါတိ ု လည္ ႔ း း သင္ တန္ းမသြားေတာ ့ ဘူ း… ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ မွ ာ သြ ားေျပာၾကမယ္ ” ေျပာေျပာဆိ ုဆိ ဆ ု ပင္ ိ မိ မိဇင္ ဇင္ ကေရွ႕မွ ႕မွဦးေဆာင္ ဦးေဆာင္ ထြက္သြားသည္ ။ “နင္ေပးထားတဲ ေပးထားတဲ ့ စာကိ ု ႏွ ႏွင္င းေကအေမကသူ ္ ႔အခန္ အခန္ း၀င္ရွရင္ွင းရင္ ္ းေတြ႕သြ ားတာဟ။
ၿပီ းေတာ ့ သင္ တန္ း သြ ားရင္ နင္ နင္နဲန ႔အတူ ဲအတူ တူသြ သ ားတာကိ ြ ု ပါ သိသြ သ ားေတာ ြ ့ စိ တ္ တိ တိ ု ၿပီ း ႏွင္င းေကကိ ္ ု အျပင္ အျပင္ေပး ေပး မထြ က္ ုခိင္င းေတာ ္ ့ တာ။ ၿပီ းေတာ ့ တကၠသိ သ ု လ္ ိ လည္ လည္ း း ဒီ မွ ာ ဆက္ မတက္ မတက္ ိခုင္င းဘဲ ္ စကၤ စကၤ ာပူ က သူ ႔အေဒၚဆီ အေဒၚဆီ ပိ ု မယ္ ႔ တဲ တဲ ့။ ေက်ာင္ းလဲ ာင္ းလဲ အဲ အဲဒီဒ မွီ ာပဲ တက္ တက္ ုခိင္င းေတာ ္ ့ မယ္ တဲ တဲ ့” မိဇင္ ဇင္ စကားဆံ ု းေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ အားေတြ အားေတြဆ တ္ ု ယု ယု တ္ ကု ကုန္န္သည္ သည္ ။ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ ျမက္ ခင္ းစပ္ တြင္ ေျခပစ္ လက္ ပစ္ ပစ္ ထိ ထိ ုင္ငခ်လိ ခ္ ်လိ ု က္ သည္ ။ သူ ႔ေမွ ေမွ ်ာ္ လင့ ္ခ်က္ ခ်က္ ေတြ၊သူ ၊သူ ႔အခ်စ္ အခ်စ္ ေတြ ေတြ အကုန္န လံ ္ ု း သြ ားၿပီ။ ကန္ေရျပင္ ေရျပင္သည္ သည္ မ်က္ ရည္ ၾကည္ ၾကည္ တိ တိ ု ၾကားမွ ႔ ာ၀ါးတားတားသာရိ ွေတာ ေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ အံ အံ တစ္ခ်က္ ခ်က္ ႀကိ တ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ၿပိေဳ တာ ့ မေယာင္ ွရိရေသာမ ိေသာမ်က္ ရည္ စတိ စတိ ု ကိ ႔ ု လက္ လက္ ဖမိ ဖမိ ု းျဖင့ ္ သု သု တ္ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “ေအးေပါ ဟာ ့ … ငါလိ ု ငမြ ငမြ ဲေတာသားတစ္ ေတာသားတစ္ေယာက္ ေယာက္ ကိ ကိ ု ဘယ္ ဘယ္ သူ က သေဘာတူ မွ ာလဲ… သူ တိ ု မမွ ႔ ားပါဘူ း၊ ငါကသာမွ ားခဲ ့ တာ၊ ဒါေပမယ့ ္ သူ သူ ႔အေပၚ အေပၚ ငါခ်စ္ခဲ ငါခ်စ္ ့ခဲ တဲ ့အခ်စ္ အခ်စ္ ေတြ ေတြ ကိ ုေတာ ေတာ ့ ဘယ္ သူ မွ တားဆီ တားဆီ းႏိ ုင္င မွ္ ာ မဟု တ္ ဘူ း၊ ငါသူ ကိ ႔ ု အရမ္ အရမ္ းခ်စ္ တယ္ းခ်စ္ တယ္ ဟာ ဟာ… သူနဲန ႔ ခြ ဲ ခြရမယ္ ရဲ မယ္ ဆိ ု တဲ ့ မျဖစ္ မျဖစ္ခ်င္ဆံ ခ်င္ ဆံ ု းကိ ု မွငါရခဲ ငါရခဲ ့ရတယ္ ရတယ္ ၊ ေလာကႀကီ းက မတရားဘူ းဟာ…” “ မဆီ မဆီ မဆိ ုင္င ေလာကႀကီ ္ ေလာကႀကီ းကိ ုဘာလိ ဘာလိ ု ႔ စြ စြ ပ္ စြ ဲေနရတာတု ေနရတာတုန္န း္ ” ေနာက္ မွ မွ ထြ က္ ေပၚလာေသာအသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္အံ အ ့ ၾသစြ ံ ာ ေနာက္ လွ လွည့ ည ္ ၾကည့ ့ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ႏွင္ င းေက ္ …” “နင္… နင္… ဘယ္ လိ လိ ု ဘယ္ ဘယ္ လိ လိ ု လု ပ္ ဒီ ဒီ ကိ ု ေရာက္ ေရာက္ လာတာလဲ လာတာလဲ”
Page 29
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
သူအံ အ ့ ၾသစြ ံ ာပင္ မိဇင္ ဇင္ ကိ ု လွ မ္ းၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ မိဇင္ ဇင္ က သူ ကိ ႔ ု ျပံ ျပံးဳ ျပေနသည္ ။ ေကခိ ု ္င့င ကိ ့ ု ၾကည့ ္ ျပန္ေတာ ေတာ ့ လည္ း း ေကခိ ုင္င က ္ ၿပံးဳ ၿပီ းသူ ၿပီ းသူ႕ကိ ႕ကိ ု ၾကည့ ္ေနေတာ ေနေတာ ့ မွ သူ သူသေဘာေပါက္ သေဘာေပါက္ သြ ားသည္ ။ “နင္ တိ ု ႔ ငါ ငါ ကိ ့ ု ၀ိ ုင္င းညာၾကတယ္ ္ ေပါ့” ၀မ္ းနည္ းသံ းသံ မျပယ္ မျပယ္ ေသးေသာသူ စကားေၾကာင့ ႔ ္ မိ မိဇင္ ဇင္ က “ငါနဲ ႔ မဆိ မဆိ ုင္င္ဘူ ဘ းူ … အဲဒါမိေကလု ေကလု ပ္ တာ” “ငါ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္။ မိန္န းကေလးတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ အတြ က္ အခ်စ္ ကိ အခ်စ္ ကိ ုေရြ ေရြးခ်ယ္ တဲ တဲ ့အခါ အခါ ကိ ု ယ့ ္အေပၚ အေပၚ တကယ္ ခ်စ္ ရဲ႕လားဆိ ႕လားဆိ ု တာ အေရးႀကီ းတယ္ ေလ။အဲဒါေၾကာင့ ္ ငါ ငါ ဇင္ဇင္ ဇင္နဲန႔ဲ တိ တိ ုင္င ပင္ ္ ၿပီ း ခု လိ ု မ်ိဳ်ိ းဳ လု ပ္ လု ပ္ လိ ု က္ တာပါ။ တာပါ။ ငါတိ ု ကိ ႔ ုခြခ ္င့ြင လႊ ့ တ္ ပါဟာ။ ပါဟာ။ ခု လိ ု မ်ိ ဳး နင္ ငါ ကိ ့ ု တကယ္ တကယ္ ခ်စ္ တယ္ ခ်စ္ တယ္ ဆိ ု တာ သိရေတာ ရေတာ ့ ငါ၀မ္ းသာပါတယ္ ။ၿပီ းေတာ ့ ….” “ ၿပီ ၿပီ းေတာ ့ ဘာျဖစ္ လဲႏွင္င းေက ္ ” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ႏွ ႏွင္င းေကပခံ ္ ု းေလးကိ ု ကိ ကိ ုင္င ၿပီ ္ း ေမးလိ ု က္ သည္ ။ “အာ… မိဇင္ ဇင္ ွရိရ တယ္ ိ ေလ” ဇင္ဇင္ ဇင္ဘက္ ဘက္ သိ ု ႔ႏွႏ စ္ွ ေယာက္ ေယာက္ လံ လံ ု းလွ မ္ းၾကည့ ္ လိ ု က္ ေတာ ့ ေစာေစာေနရာမွ ာ မရိ ွေတာ ေတာ ့ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ က အလိ ု က္ တသိ တသိ ေရွ ေရွ ာင္ေပးသြ ေပးသြားၿပီ၊ “ေစာေစာက ၿပီ းေတာ ့ ဆိ ု တာဆက္ ေျပာဦးေလ” “ေျပာစရာလိ ုေသးလိ ေသးလိ ု လား ႔ ” “ လိ လိ ု တာေပါ့… သူ မ်ားကိ ုအရူ အရူ းျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ လု ပ္ ့ခဲခ ၿပီ ဲ းေတာ ့ ” ႏွ စ္ဦးသားမ ဦးသားမ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြ ကိ ု စိ ုစိ က္ ၾကည့ ၾကည့ ္ရင္ ရင္ းမွ ႏႈ ႏႈ တ္ ခမ္ းႏွ စ္ လႊ ာၾကားမွ “အင္ း… ခ်စ္ တယ္ ခ်စ္ တယ္ ” ဟု တိ ု းတိ ု းေလး ၾကားလိ ု က္ ရသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ အားရွ အားရွ ိသမွ သမွ ်ႏွ င္ းေကကိ ု ဖက္ ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ရင္ခြခင္ြင ၾကားမွ ္ ရုရန္ုန းထြ ္ က္ ရင္ း “သူ မ်ားေတြၾကည့ ္ေနဦးမယ္ ေနဦးမယ္ … ရွ က္ စရာႀကီ စရာႀကီ း…” “ေဆာရီ း… ကိ ု ယ္ အရမ္ းေပ်ာ္ သြားလိ ု ပါ…” ႔ “သြားပါ… သူေပ ” ေပ်ာ္ တာႀကီ းကလည္ း း လူ ကိ ု အသက္ အသက္ ရႈ ၾကပ္သြ သ ားတာပဲ ြ သူ တိ ု ႔နည္ နည္ းတူ းတူ မေပ်ာ္ ရႊင္င ု္ႏိႏင္ိငေသာသူ ္ေသာသူ တစ္ေယာက္ ေယာက္ ကေတာ ကေတာ ့ ကန္ေရျပင္ ေရျပင္ ကိ ု အဓိ အဓိ ပၸ ါယ္ မဲ ့မဲ ၾကည့ ၾကည့ ္ေငးရင္ ေငးရင္ း ခဲ လံ ု းေလးေတြ တစ္ လံ ု းၿပီ းတစ္ လံ ု းပစ္ခ်ေနသလိ ခ်ေနသလိ ု မ မ်က္ ရည္ စတိ စတိ ု ႔ တစ္ တစ္ စက္ ၿပီ ၿပီ း တစ္ စက္ ၿပိက ဳ ် လ်က္ ွရိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ သင္ တန္ းေတြ ၿပီ းသြ ားၿပီ မိ ု ႔ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ အိ မ္ မွ ာပင္ နားနားေနေနရင္ နားနားေနေနရင္ း ႏွင္င းေကကိ ္ ုသာ သာ အလကားေန သတိရလ ရလ် က္ ွရိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ ခုဆိ ဆ ု ႏွ ိ ႏွင္င းေကႏွ ္ ္င့င့ ခ်စ္သူ ခ်စ္ သူ ျဖစ္ ၿပီ းကတည္ းက းက မေတြ႕ရတာ ႕ရတာ တစ္ ပတ္ ေလာက္ ပင္ ပင္ ွရိရ ၿပီ ိ ျဖစ္သည္ သည္ ။ ဒီ တိ ုင္င းဆိ ္ ု လြ လြ မ္ းလိ ု ပင္ ႔ ေသႏိ ေသႏိ ုင္ငေလာက္ ္ေလာက္ သည္ မိ ုမိ ႔ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု အကူအညီ အညီေတာင္ ေတာင္ းရန္ စဥ္ စဥ္ းစားလိ ု က္ သည္ ။ သူ က စဥ္ းစားတုန္န းပင္ ္ ွရိရေသးသည္ ိေသးသည္ ။ ဇင္ဇင္ ဇင္ က အိ မ္ ထဲသိ သ ု ပင္ ႔ိ ၀င္ ၀င္ လာသည္ ကိ ကိ ု ေတြ ေတြ ႔ရသျဖင့ ရသျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ၀မ္ ၀မ္ းသာသြ ားသည္ ။ Page 30
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
“ငါေတာင္ နင့ နင့ ္ဆီ ဆ လာမလိ ီ ု ႔ စဥ္ စဥ္ းစားေနတာ။
နင္ေရာက္ ေရာက္ လာတာနဲ လာတာနဲ ႔ အေတာ အေတာ ္ ပဲ” “ေအာင္ မယ္ … သူ မ်ားလာမွ ေလွ ်ာက္ ေျပာေနတယ္ ” “ မဟု မဟု တ္ ပါဘူ ပါဘူ း… ငါ တကယ္ လာမလိ လာမလိ ု ပါဟ” ႔ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ စကားပင္ စကားပင္ မဆံ ု းလိ ု က္ ။ သူ ႔ေဘးသိ ေဘးသိ ု ႔ ကပ္ ကပ္ လ်က္ ၀င္ ၀င္ ထိ ုင္င လိ ္ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပခံ ု းေပၚမွ ီ လိ ု က္ ေသာ မိဇင္ ဇင္ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မိ မိ ်းဳ လြ င္ရင္ ရင္ ထဲ ထိ တ္ ခနဲ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ ေဒၚေလး ုရံ းသြားေနခ်ိန္ းေနခ်ိ န္ မိ ု ႔ ေတာ ေတာ ္ ေသးသည္ ။ “ငါလည္ း း နင့ ္ ကိ ု သတိ သတိရလိ ရလိ ု ႔ လာတာပါ။ လာတာပါ။ နင္ က ငါ တိ ့ ု ႔ အိ အိ မ္ဘက္ ဘက္ ေတာင္ မလာဘူ မလာဘူ း” “ငါ ဘယ္ မွ မွ ကိ ု မသြ မသြ ားျဖစ္ တာပါ။ ဒီေန႔ ေန႔ေတာ ေတာ ့ လာမလိ ု ပဲ ႔ နင္ နင္ ကတိ ု က္ တိ တိ ု က္ ဆိ ုင္င္ဆိ ဆ ုင္ိင ေရာက္ ္ ေရာက္ လာတာကိ လာတာကိ ု း” “ ဟု ဟု တ္ လား လား… နင္ လည္ း း ငါ ကိ ့ ု သတိ သတိရေနတယ္ ရေနတယ္ ေပါ့” မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ဘယ္ ဘယ္ လိ လိ ု ျပန္ေျပာရမွ ေျပာရမွန္န းမသိ ္ ေအာင္ ေအာင္ ျဖစ္ ျဖစ္သြ သ ားသည္ ြ ။ “ေအး… ေအးေပါ့။ ငါ မွ ့ ာ ဒီသူ သငယ္ ူငယ္ ခ်င္ းေတြ ခ်င္ းေတြပ ွရဲ တဲ ိ ့ ဟာကိ ု” “ ဟု ဟု တ္ မွ မွ လည္ း း ေျပာပါ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ရယ္ ရယ္ ။ နင္သတိ သတိရတာ ရတာ မိေကကိ ေကကိ ု မွ တ္ လား လား” “ ဟီ ဟီ း… အဲဒါလည္ း း ငါမျငင္ းပါဘူ း၊ နင့ ္ ကိ ု လည္ း း သတိရပါတယ္ ရပါတယ္ ဟ ဟ” “ငါကေတာ ့ နင့ ္ ကိ ု ပဲ အၿမဲသတိ သတိရေနတာ ရေနတာ” ေဆြ းေျမ႕ဟန္ မ်က္ ၀န္ ၀န္ းေတြျဖင့ ္ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ေျပာလိ ု က္ ေသာ စကားေၾကာင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင့ ဇ ္င့ ကိ ု သနားစိ တ္ ျဖင့ ျဖင့ ္ ျပန္ ျပန္ လည္ ေထြးဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ပု ုခံခ းထက္ ံ က က ေႏြ းကနဲ စြ စြ တ္ စု ိစု လာေသာေၾကာင္ ့ ဇင္ဇင့ ဇ ္င့ ကိ ု မ မ်က္ ႏွ ာခ်င္ းဆိ ာခ်င္ းဆိ ုင္င ၾကည့ ္ ္ လိ ု က္ သည္ ။ “ ဟင္ ဟင္… ဇင္ဇင္ ဇင္… နင္ ငိ ုငိေနတယ္ ေနတယ္ ” ဇင္ဇင္ ဇင္ ကေတာ ့ ေခါင္ းေလးငု ံ ႔၍ ုငိ ၿမဲ ုငိေနသည္ ေနသည္ ။ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ဘာလု ပ္ရမွ ရမွန္န းမသိ ္ ေတာ ေတာ ့ သျဖင့ ္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္၏ မ်က္ ရည္ စေတြ စေတြ ကိ ု ယု ယု ယစြ ာ သု တ္ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ မ်က္ ရည္ စေတြ စေတြ ကိ ု သု သု တ္ ေပးေနရင္ းမွ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ စိ တ္ ေတြလည္ း း ထိန္န းခ်ဳ ္ ပ္ ုႏိင္င မႈ္ ၏ အျပင္သိ သ ု ႔ ခု ိ ခုန္န ထြ ္ က္ သြ ားေတာ ့ သည္ ။ မိဇင္ ဇင္၏ ပါးျပင္ေလးေပၚသိ ေလးေပၚသိ ု ႔ ေႏြ ေႏြ းေထြ းေသာ အနမ္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အစပ အစပ်ိဳ်ိ ဳးလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ း းခ်င္ း စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ မိဇင္ ဇင္ ကလည္ း း အလိ ု က္ သင့ ္ ပင္ အနမ္ အနမ္ းမ်ားျဖင့ ္ ျပန္ ျပန္ လည္ လက္ လက္ ခံသည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လက္ အစံ ုသည္ သည္ လည္ လည္ း း ေယာက္ ယက္ ယက္ ခက္ ေနရာမွ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ ရင္ ရင္သားမိ သားမိ ု မိ ႔ ု ႔ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ တပ္ တပ္ဦးႏွ ဦးႏွင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။ လက္ ဖ ဖ်ားေလးမ်ားျဖင့ ္ တစ္ တစ္ေရြ ေရြ႕ေရြ ႕ေရြ႕ခ်ီ တက္ ႕ခ်ီ တက္ လာရာမွ လာရာမွ လက္ လက္ ဖ၀ါးတစ္ ဖ၀ါးတစ္ခုခ လံ ု ု းနီ းပါး အု ပ္ မိခ်ိန္ ခ်ိ န္ တြင္င္ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ က ရု တ္ တရက္ တရက္ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းခြ းခ်င္ းခြ ာလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း မ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ ကိ ကိ ု လည္ း း ဖယ္ ခ်ကာ “ငါျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ … ေတာ ္ ၾကာ နင့ ္ေဒၚေလးလည္ ေဒၚေလးလည္ း း ျပန္ လာေတာ ့ မွ ာ” ထိ ုအခါမွ အခါမွ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း နာရီ ကိ ု ၾကည့ ္ လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ “ေအး… ဟု တ္ သားပဲ… နင္… နင္… ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ ငါလု ငါလု ိ က္ ပိ ုပိ မယ္ ႔ ေလ” “ရပါတယ္ … ငါ့ဘာသာပဲ ျပန္ေတာ ေတာ ့ မယ္ ” “ဒါဆိ ု ငါလိ ငါလိ ု က္ မပိ မပိ ု ႔ေတာ ေတာ ့ ဘူ းေနာ္” ဇင္ဇင္ ဇင္ ထသြ ထသြ ားၿပီ း တံခါး၀ေရာက္ ခါး၀ေရာက္ ခါနီ းမွ လည္ လည္ ျပန္ ျပန္ ့ငဲင ကာ ဲ “ စေနေန႔ …” စေနေန႔ က်ရင္ ေန႔ လည္ ၂ နာရီ ကန္ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ ကိ ု လာခဲ ့ ပါတဲ ့ … ႏွင္င းေကက ္ Page 31
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
စကားဆံ ု းသည္ ႏွ ္င့င့ ဇင္ ဇင္ဇင္ ဇင္ လည္ း း မေျပးရံ ု တမယ္ လွည့ ည ္ ထြ ့ က္ သြ ားေလေတာ ့ သည္ ။ စေနေန႔အတြ အတြ က္ ႀကိဳတင္ရင္ င္ ရင္ခုခန္ုန္ရင္ ရင္ း အေတြ းစတိ ု က ႔ အိ ပ္ခ်င္ စိ ခ်င္ စိ တ္ ကိ ကိ ု ဖံ ုဖံ းလႊ မ္ းထားသည္ ။ ေန႔ လည္ က က ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့အျဖစ္ အျဖစ္အပ အပ်က္ ကလည္ ကလည္ း း အေတြးထဲျပန္ ္ ၀င္ လာသည္ ။ ိမိ မိအေပၚ အေပၚ တစ္ ဖက္ သက္ ခ်စ္ေနေသာ ခ်စ္ ေနေသာ ဇင္ဇင္ ဇင္ ကိ ု လည္ း း သနားေတာ ့ သနားမိသည္ သည္ ။ သိ ု ႔ေပမယ့ ေပမယ့ ္ ႏွ ႏွင္င းေကခိ ္ ုင္င ကု ္ ိသာ သာ လက္ ခံ ထားသည့ ္ မိ မိႏွႏ လံ ွ ု းသားကိ ု လည္ း း မလြနဆန္ ဆ ္ န္ ုႏိႏင္ိင္။ ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင မိ့ မိ တစ္ တစ္ ႀကိ မ္ တစ္ခါ ခါ လြန္န မွ္ ားခဲ ့ ဖူ းသည့ ္အတြ အတြ က္ ေတာ ့ မိ မိဘက္ ဘက္ က က တစ္ စံ ု တစ္ခုခ ျပန္ ု ေပးႏိ ေပးႏိ ုင္င ဖိ ု္ ႔ေတာ ေတာ ့ လိ ု လိ မ့ ္ မည္ ။ “ ကၽြ …” ကၽြ ီ…” တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းပြ းပြ ္င လာေသာ ့ အခန္ းတံခါးသံ ခါးသံေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မ မ်က္ လံ လံ ု းကိ ုေမွ ေမွ းထားၿပီ း အခန္ းတံခါးဆီ ခါးဆီသိ သ ု ႔ိ နားစြ ္ငေနလိ ေ့ နလိ ု က္ သည္ ။ ဖြ ဖြေလး ေလး ေလွ ်ာက္ လွ လွ မ္ းလာေသာ ေျခသံႏွႏ ္င့ွင့ ကိ ကိ ု ယ္ သင္ းနံ ႔ေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွန္န း္ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္သိ သသည္ သ ိ ည္ ။ “ဒီအခ်ိန္ အခ်ိ န္ ႀကီ းက်မွ ေဒၚေလးႏြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ဘာလာလု ပ္ တာပါလိ မ့ ္” ဟုေတြ ေတြးၿပီ း အေျခအေနကိ ု မသိ မသိ မသာ အကဲခတ္ ၾကည့ ၾကည့ ္သည္ သည္ ။ သူ ႔ခုခ တင္ ု နားေရာက္ နားေရာက္ ေတာ ့ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေျခသံရပ္ ရပ္သြ သ ားၿပီ ြ း ခု တင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ တင္ ပါးလႊ ဲ ၀င္ ထိ ုင္င္သည္ သည္ ။ ထိ ု ႔ေနာက္ ေနာက္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ နဖူ းေလးကိ ု ကေလးငယ္ ကေလးငယ္ တစ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပြ တ္ သပ္ေပးသည္ ေပးသည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ နဖူ းက လက္ ကိ ကိ ု ဖယ္ လိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ခပ္ေလ ေလ် ့ ာ ေလ့် ာ ျဖစ္ေနေသာ ေနေသာ ပုဆိ ဆ ု းေအာက္ ိ သိ ု ႔ လက္ လက္ လွ လွ ် ိ ဳ၀င္သြ င္ သြ ားသည္ ။ ဆီ းစပ္ႏွႏ ္င့ွင့ ေပါင္ ေပါင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င တစ္ ္ တစ္ စိ မ့ ္ စိ မ္ေရြ ေရြ႕လ ႕လ် ားေနေသာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ လက္ ဖ၀ါးႏု ဖ၀ါးႏုႏုႏေၾကာင့ ုေၾကာင့ ္ ငယ္ ပါေလးမွ ပါေလးမွ ာ တစ္ဆင့ ဆ ္င့ ၿပီ းတစ္ဆင့ ဆ ္င့ မတ္ မတ္ တပ္ တပ္ ထလာသည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ က်န္ လက္ န္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ေလ့် ာ က်ေနေသာ ပုဆိ ပု ဆိ ု းကိ ု ဒူ ဒူ းေခါင္ းေအာက္ နားေလာက္ ထိ ထိ ေရာက္ ေရာက္ ေအာင္ ဆြ ဆြ ဲခ်လိ ု က္ သည္ ။ “သွ ် းစ္ …” ီီ းစ္…” လံ ု း၀ မထင္ မွ တ္ ထားသည္ ထားသည္ မိ ုမိ ႔ အံ အံ ့ လည္ းၾသ၊ းၾသ၊ ေကာင္ းလည္ းေကာင္ းေကာင္ းမိ ု ႔ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္အသံ အသံ ပင္ ထြ ထြ က္ သြ ားေအာင္ ညဥ္ းမိသည္ သည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကေတာ ကေတာ ့ ရွ က္ လိ လိ ု လား၊ ႔ မၾကားလိ ု က္ တာလားမသိ တာလားမသိ။ လွည့ ည ္ ပင္ ့ မၾကည့ ္ဘဲ ဘဲ လု ပ္ လက္ စကိ စကိ ုသာ သာ အာရံ ုႏွႏ စ္ွ ၍ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ကိ ု အေကာင္ အေကာင္ းဆံ ု းျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ ပိ ုပိ ႔ေဆာင္ ေဆာင္ေပးေနေတာ ေပးေနေတာ ့ သည္ ။ ေန႔ လည္ က က ဇင္ဇင္ ဇင္ႏွႏ ္င့ွင့ မရိ မရိ ု းမရြ ျဖစ္ခဲခရသည့ ဲရ့ သည့ ္ ဖြ ဖြ ားဖက္ ေတာ ္ မွ ာလည္ း း အစြ မ္ းကုန္နအေၾကာမ ္အေၾကာမ်ား ထၾကြျပေနသည္ ။ ္မိန္န းကေလးတစ္ ္ ေယာက္ ေယာက္ ႏႈ တ္ ခမ္ းအတြင္င းသိ ္ ု ႔ ပထမဆံ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ၀င္ ၀င္ေရာက္ ေရာက္ ခြ ္င့ ရသည္ မိ ုမိ ႔ ဖြ ဖြားဖက္ ေတာ ္ ပင္ မက တင္ ပါးမ်ားပါ ေကာ ့ ေကာ ့ ၿပီ း ထိ ု းထည့ ္ မိေတာ ေတာ ့ သည္ ။ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ေခါင္ းကိ ု အားမလိ အားမလိ ုအားမရဟန္ အားမရဟန္ ျဖင့ ္ ပြ ပြ တ္ သပ္ေပးသလိ ေပးသလိ ု လိ ု ဖိ ဖိခ်ေနသလိ ခ်ေနသလိ ု လိ ု။ ၁၅ မိနစ္ နစ္ေလာက္ ေလာက္ ၾကာေတာ ၾကာေတာ ့ ၿပီ းခ်င္ သလိ ု လိ ု ျဖစ္ လာတာေၾကာင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ေခါင္ းေလးကိ ု ဖယ္ ဖယ္ ၿပီ ၿပီ း ခု တင္ေပၚကိ ေပၚကိ ု လွ လွ ဲခ်လိ ခ်လိ ု က္ သည္ ။ ၿပီ းမွ ႏႈ ႏႈ တ္ ခမ္ းေလးကိ ု စု စု ပ္ ယူ ကာ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ အေပၚပိ ုင္င း္ ၾကယ္ သီ းေလးမ်ားကိ ု တစ္ တစ္ လံ ု းခ်င္ းဖြ းခ်င္ းဖြ ္င့င လွ ့ စ္ လိ ု က္ သည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ကေတာ ကေတာ ့ မ်က္ စိ စိအစံ အ ုစံ ကိ ု ေမွ းစင္ းၿပီ း လက္ ႏွ စ္ ဖက္ ကေတာ ကေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ ေခါင္ းကိ ု ရင္ ရင္ လႊ ာမိ ု မိ ႔ ု ႔ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ တြ တြန္န းခ်ေနသည္ ္ ။
Page 32
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
လည္ တိ တိ ုင္င္ေဖြ ေဖြ းေဖြးကိ ု ႏႈ ႏႈ တ္ ခမ္ းသားတိ ု ျဖင့ ႔ ္ ပြ ပြ တ္ တိ တိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ရင္ လႊ ာႏွ စ္ မႊ ာၾကား ဘယ္ ကိ ကိ ု လွ မ္ းရမည္ မသိေသးသည့ ေသးသည့ ္အလား အလား ေယာင္ လည္ လည္ လည္ လု လု ပ္ ၿပီ းမွ ညာဘက္ ညာဘက္ သိ ု လွ ႔ မ္ းလိ ု က္ သည္ ။ တစ္ဆက္ ဆက္ တည္ တည္ းမွ းမွ ာပင္ ဘယ္ ဘယ္ ဘက္ လက္ လက္ က က ဘယ္ ဘက္ ရင္သားမိ သားမိ ု မိ ႔ ု ႔ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ လွ လွ မ္ းတင္ လု ိ က္ သည္ ။ တစ္ ဖက္ က က ပူေႏြ ေႏြ းစိ ု စြ တ္ သည့ ္ လွ လွ ်ာျပားႀကီ း၊ ာျပားႀကီ း၊ တစ္ ဖက္ က က လက္ ဖ၀ါးႀကီ ဖ၀ါးႀကီ း… ပံ ု စံႏွႏ စ္ွ မ်ိဳ်ိ ဳးျဖင့ ္ ႈႏိ းဆြခံခေနရသျဖင့ ံေနရသျဖင့ ္ ရင္ ရင္ႏွႏ စ္ွ လႊ ာမွ ာ မာတင္ းလွ ်က္ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွ ာ တဟင္ းဟင္ း ျဖင့ ္ ၿငီ ၿငီ းညဴေနေပၿပီ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း အခ်ိန္ အခ်ိ န္ မဆြေတာ ေဲ တာ ့ ဘဲ ဗိ ုဗိ က္ သားမ်ားေပၚသိ ု ႔ လွ လွ ်ာဖ်ားေလးျဖင့ ္ မထိ မထိ တထိေလး ေလး ကလိ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ မနီ မညိဳပြင့ ြ ္င့ ဖတ္ ေလးမ်ားကိ ု အားရပါးရ အားရပါးရ စု ပ္ ယူ လိ ု က္ သည္ ။ “သွ ် းစ္ ီီ းစ္....” အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ ေကာ ေကာ ့ ပါလာေသာ တင္ ပါးစံ ု ႀကီ းေအာက္ သိ ု ႔ လက္ လက္ လွ လွ ် ိ သ ဳ ြင္ ြ င္ းလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ပြ ္င့င ဖတ္ ့ ေလးမ်ားကိ ု စု ပ္ ယူ လိ ု က္ ၊ လွ ်ာထိ ပ္ ာထိ ပ္ေလးျဖင့ ေလးျဖင့ ္ ပြ ပြ တ္ တိ တိ ု က္ လိ လိ ု က္ လု လု ပ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွ ာ အားမနာႏိ ုင္ငေတာ ္ေတာ ့ ဘဲ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္၏ေခါင္ ၏ေခါင္ းကိ ု ေပါင္ ေပါင္ ၾကားထဲသ ု ႔ိသာ သာ အတင္ းဆြဲခ်ေနေတာ ခ်ေနေတာ ့ သည္ ။ ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ အတင္ း ဆြ ဲရမ္ ရမ္ းမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာ အသက္ ရႈ ပင္ ၾကပ္သြ သြားသျဖင့ ္ မတ္ မတ္ တပ္ တပ္ရပ္ ရပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ငယ္ ပါခ်င္ း ပါခ်င္ း အကဲစမ္ းရန္ စတင္ စတင္ လိ ု က္ သည္ ။ “အင္ း … ဟင္ း” စစခ်င္ းဆိ စစခ်င္ းဆိ ုသလိ သလိ ု တစ္ တစ္ ၀က္ ေလာက္ ထိ ထိ ထိ ထိ ု းစိ ု က္ လိ လိ ု က္ ေသာေၾကာင့ ္ ေဒၚေလးႏြ ေဒၚေလးႏြယ တစ္ ္ တစ္ေယာက္ ေယာက္ အိ ပ္ ယာခင္ းကိ ု အတင္ အတင္ းဆု ပ္ညစ္ ညစ္ ၿပီ း ေခါင္ းပင္ေမာ ေမာ့ သြ ားသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း နည္ းနည္ းနည္ းစီ းစီ ေခ်ာ ေခ်ာ့ သြင္င းၿပီ ္ း အဆံ ု းထိ ၀င္သြ သ ားေတာ ြ ့ မွ ေလးေလးမွ ေလးေလးမွန္န မွ္ န္န ျဖင့ ္ ္ ေရွ ေရွ႕မွ ႕မွေနာက္ ေနာက္ သိ ု ႔ ေနာက္ ေနာက္ မွ မွေရွ ေရွ႕သိ ႕သိ ု ႔ အဆု အဆု တ္ အတက္ ျပဳလ ပ္ ု ပ္ ု ေလသည္ ေလသည္ ။ ထိ ုနည္ နည္ းအတိ းအတိ ုင္င း္ အခ်က္ သံ ု းဆယ္ ေလာက္ ျပဳလ ပ္ ု ပ္ ု ၿပီ းသည္ ႏွ ္င့င့ အျပင္ အျပင္သိ သ ု ႔ိ လြ တ္ လြ လြ တ္ ကၽြ ကၽြ တ္ ကၽြ ကၽြ တ္ ျပန္ လည္ ဆြ ဲ ယူ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ေဒၚေလးႏြ ယ္ ၏ ခါးေလးကိ ု ကိ ုင္င ကာ ္ ေလးေဘးေထာက္ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ ျပင္ ျပင္ေပးလိ ေပးလိ ု က္ သည္ ။ ေတာင့ ္ တင္ းက်ယ္ ျပန္ ျပန္ ႔ေသာ ေသာ တင္ ပါးဆံ ု ႀကီ းေအာက္ နားေလးမွ ေဖာင္ ေဖာင္ းၾကြၾကြေလးျမင္ရေသာ ရေသာ အက္ ေၾကာင္ းေလးထက္ ေအာက္ စုန္န္ဆန္ ဆန္ႏွႏ စ္ွ ခ်က္ ခ်က္ ေလာက္ ပြ တ္ သပ္ လိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း တစ္ရစ္ ရစ္ခ်င္ း ခ်င္ း ဖိ ကာ ဖိ ကာ အဆံ ု းအထိ သြ သြင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ “သွ ် းစ္ ီီ းစ္… အင္ း… ဟင္ း…” “အ… အား… အား…” အရိ ွန္န ကျမင့ ္ ္ တက္ လာေပၿပီ လာေပၿပီ။ အေပၚေအာက္ အေပးအယူ ျမန္ ျမန္ သြ သြက္သြ က္ လက္ လက္ လက္ လက္ လႈ ပ္ရွရ ားေနရင္ ွ းမွ “အီ း…” “ ဟင္ ဟင္ း…” ဟူေသာ ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွင့ ေဒၚေလးႏြ ေဒၚေလးႏြ ယ္ မွ မွ ာ ေမွ ာက္ ရက္ ႀကီ ႀကီ းက်သြ ားၿပီ သြ ားၿပီ း မ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ေဒၚေလးႏြ ယ္ အေပၚသိ ု ႔ ေမွ ေမွ ာက္ ထပ္ ထပ္ ႀကီ းက်သြားေလေတာ ့ သည္ ။
Page 33
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ေန႔ လည္ ၁ နာရီေလာက္ ေလာက္ ကတည္ ကတည္ းက းက ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ေပၚသိ ေပၚသိ ု ႔ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ေရာက္ ေရာက္ ေနသည္ ။ ဟိ ု ဟိ ုဒီဒဒီီဒီ ေလွ ်ာက္ ၾကည့ ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ႏွင္င းေကလာမည့ ္ ္ လမ္ လမ္ းဘက္ သိ ု ႔ ေမွ ေမွ ်ာ္ ေနမိသည္ သည္ ။ အျခားအတြ ဲမ်ားကိ ု ၾကည့ ္ရင္ ရင္ း ႏွင္င းေကႏွ ္ ္င့င ၾကည္ ့ ႏူ းရမည္ ကိ ကိ ု ေတြ ေတြ း၍ ေပ်ာ္ ေနမိသည္ သည္ ။ ၂ နာရီ ထိ ု းဖိ ု ႔ ၈ ၈ မိနစ္ နစ္ေလာက္ ေလာက္ အလိ ု မွ ႏွင္င းေကေရာက္ ္ လာသည္ လာသည္ ။ ယခု လိ ု ႏွ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း ေတြ႕ရျခင္ ႕ရျခင္ းမွ ာ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ႏွ ႏွ စ္ဦးစလံ ဦးစလံ ု း ရင္ခုခန္ုန္၍ ရွ က္ ံရြ႕ရြ ႕ ံရြ ႔႕ ျဖစ္ေနၾကသည္ ေနၾကသည္ ။ အေအးဆိ ုင္င တြ ္ င ေဘးခ်င္ းကပ္ ္ ေဘးခ်င္ းကပ္ ထိ ုင္ငေနေသာ ္ေနေသာ ႏွင္င းေက၏ ္ ႏု ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ လက္ လက္ ကေလး ကေလး ေပၚသိ ု ႔ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လွ ္ လွ ္ မ္ းကိ ုင္င လိ ္ ု က္ သည္ ။ ႏွင္င းေက ္ ေခါင္ းေလးငံ ုသြ သ ားၿပီ ြ း လက္ ကိ ကိ ုေတာ ေတာ ့ မရုန္န းေခ်။ ္ “ႏွင္ င းေက ္ …” “ ဟင္ ဟင္… ေျပာေလ” “ ဟိ ဟိ ု… ဟိ ု… ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ မွ ာက ေနပူ တယ္ ဟ ဟ… ငါတိ ု ႔ ရု ရု ပ္ရွရင္ွင္သြ သ ားၾကည့ ြ ္ မယ္ ေလ” “ဒီ… ဒီ မွ ာပဲ မေနဘူ းလား” “နင္ ေနခ်င္ တယ္ ေနခ်င္ တယ္ ဆိ ုရင္ ရင္ ေနမယ္ ေနမယ္ ေလ။ ဒါေပမယ့ ္ ဆိ ဆိ ုင္င ထဲ ္ မွ ာ အၾကာႀကီ းထိ ုင္င လိ ္ ု ႔ မေကာင္ မေကာင္ းဘူ းေလ။ ၿပီ းေတာ ့ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ေပၚမွ ေပၚမွ က ေနပူေသးတယ္ ေသးတယ္ ” “ဒါဆိ ု နင္ နင္ရုရ ပ္ု ရွရင္ွင္သြ သ ားခ်င္ လိ ားခ်င္ ြ လိ ု လား ႔ ” “ႏွင္ င းေက ္ သြ ားခ်င္ မွ ားခ်င္ မွ သြ သြ ားမွ ာပါ” “အင္ း… အင္ း… ဒါဆု ိ လည္ း း သြားမယ္ ေလ” ႏွင္င းေကဆီ ္ က အေျဖရသည္ ႏွ ္င့င့ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း စားပြ ဲ ထိ ု းေလးေခၚၿပီ း ုပိ က္ ဆံရွရင္ွင းလိ ္ ု က္ သည္ ။ ကန္ေဘာင္ ေဘာင္ မွ ဆင္ းၿပီ း အငွ ားကားတစ္ စီ းကိ ု တားကာ တားကာ သမၼ တသိ ု ႔ ေမာင္ ေမာင္ းခိ ုင္င းလိ ္ ု က္ သည္ ။ စေနေန႔ ျဖစ္ ျဖစ္သျဖင့ သျဖင့ ္ ရု ရု ပ္ရွရင္ွင လက္ ္ မွ မွ တ္ က က ကုန္နေနေလၿပီ ္ေနေလၿပီ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ဘာလု ဘာလု ပ္ရမွ ရမွန္န းမသိ ္ ျဖစ္ ျဖစ္သြ သြားသည္ ။ ထိ ုအခိ အ ုခိ က္ လက္ မွ မွ တ္ ေမွ ာင္ ုခိခ တစ္ ိ ေယာက္ ေယာက္ က က “အကိ ု… စံ ု တြ ဲ ုခံခ ၁ ံ ၁ ံခုရမယ္ ရမယ္ ” မတန္ တဆေစ်းမွ န္ းသိေသာ ေသာ ္ လည္ း း ရု ပ္ရွရင္ွင မွ္ မၾကည့ ္ လွ ်င္ ဘယ္ မွ မွ မသြားတတ္ သည္ မိ ုမိ ႔ သူ သူေျပာသည့ ေျပာသည့ ္ ေစ်းႏွင့ ်းႏွ ္င့ ပင္ ၀ယ္ ၀ယ္ လိ လိ ု က္ သည္ ။ ႏွင္င းေကကေတာ ္ ့ ဘာမွ မေျပာ။ ကေလးငယ္ ေလးတစ္ေယာက္ ေယာက္ လိ လိ ု ပင္ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ေနာက္ ေနာက္ က က ကပ္ လွ ်ပ္ ပါလာသည္ ပ္ ပါလာသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ ု္ရံရ ထဲ ံ ေရာက္ ေတာ ့ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တြ တြ ဲ ုခံခ ကိ ံ ု မွ ေထာင့ ေထာင့ ္ဆံ ဆ ု းျဖစ္ ံ ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ မ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ ႀကိ ႀကိ တ္ ေပ်ာ္ သြ ားသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ငွ စျပေတာ ္ ့ ႏွင္င းေကမွ ္ ာ ပါလာသည့ ္ မုန္န မ ႔္ ်ားစားလိ ု က္ ၊ ရု ပ္ရွရင္ွင ၾကည့ ္ ္ လိ ု က္ ၊ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ ကိ ု မုန္န လွ ႔္ ည့ ည ့္ ေကၽြ ေကၽြ းလိ ္ ု က္ ျဖင့ ျဖင့ ္ အလု အလု ပ္ရႈရ ပ္ႈ ေနသည္ ေနသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာေတာ ့ ဘယ္ ကဘယ္ ကဘယ္ လိ လိ ု စရမည္ စရမည္ ကိ ကိ ု စဥ္ စဥ္ းစားရ ခက္ ေနသည္ ။ ၿပီ းေတာ ့ ကိ ု ယ္ ခ်စ္ရသူ ခ်စ္ ရသူ မိ ု ႔ တစ္ တစ္ မ်ိဳ်ိ ဳးထင္ခံ ထင္ ခံရမွ ရမွ ာကိ ု လည္ း း ေၾကာက္ မိ မိသည္ သည္ ။ ပထမဆံ ု းအႀကိ မ္ ခ်ိန္ ခ်ိ န္ းေတြ႕ေတြ႕ျခင္ ႕ျခင္ း ရု ပ္ရွရင္ွင ု္ရံရ ထဲ ံ သိ သ ု ႔ လု ိ လု ိ က္ လာခဲ လာခဲ ့ မိသည္ သည္ မွ မွ ာ မိ မိ ကိ ုအထင္ အထင္ မ်ား ေသးသြားမလားဟု ႏွ ႏွင္င းေကေတြ ္ းမိသည္ သည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ွင ၾကည့ ္ ္ မည္ ဆိ ု တုန္န းက ္ ယခု လိ ု ႏွ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တြ တြ ဲ ုခံ ေနာက္ ဆံ ု းတန္ းမွ ာၾကည့ ္ရမည္ ရမည္ ဟု ဟု မထင္ မထင္ မိ။ ခါတု ိင္င း္ သူငယ္ ငယ္ ခ်င္ းမ ခ်င္ းမ်ားႏွင္ ်ားႏွ င္ ၾကည့ ္သလိ သလိ ု ရိ ုရိ းရိ ု းခံ ု မ်ားမွ ာပင္ ်ားမွ ာပင္ ဟု
Page 34
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
(€ΣРŢΨ βØỴ)
ထင္ ထားခဲ ့သည္ သည္ ။ အခုေတာ ေတာ ့ ေမွ ာင္ လဲေမွ ေမွ ာင္ ႏွ ႏွ စ္ေယာက္ ေယာက္ တည္ တည္ း း သီ းသန္ ကလည္ ႔ း း ျဖစ္ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ႏွင္င းေက ္ ရင္ခုခန္ုန တာေရာ ္ ေၾကာက္ တာေရာ တာေရာ ႏွ စ္ မ်ိဳ်ိ ဳးျဖစ္ေနသည္ ျဖစ္ ေနသည္ ။ ထိ ုအခိ အ ုခိ က္ မွ မွ ာပင္ မ မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ႏွင္င းေက၏ ္ ပု ုခံခ းေပၚက ံ ် လာသည္ ။ ႏွင္င းေက ္ ထိ တ္ ကနဲ ကနဲ ရင္ခုခန္နု သြ ္သြားေပမယ့ ္ အျခားသမီ းရည္ းစားအတြ းစားအတြေတြ ေဲ တြ လည္ း း ဒီ လိ ု ဖက္ ေနက်တာ ျမင္ ဖူ ျမင္ ဖူ းေနသျဖင့ ္ ၿငိ မ္ေနလိ ေနလိ ု က္ သည္ ။ သူေဘးက ေဘးက မ်ိ ဳးလြ င္၏ အသက္ ရႈသံ သ ျပင္ ံ းျပင္ းကိ ု အတားအဆီ အတားအဆီ းမရိ ွ ၾကားေနရသျဖင့ ္ သူ ႔အသက္ အသက္ ရႈသံ သေတာ ံေတာ ္ ေတာ ္ ျပင္ းတာပဲ ဟု မွ မွ တ္ ခ်က္ ခ်လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ အမွန္နေတာ ္ေတာ ့ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္၏ စိ တ္ ေတြ ႀကံ စည္ မရႏိ မရႏိ ုင္င ျဖစ္ ္ ေနသျဖင့ ေနသျဖင့ ္ ေမာပန္ ေမာပန္ းစြာ အသက္ ရႈေနရျခင္ ေနရျခင္ းျဖစ္သည္ သည္ ။ တင္ ထားသည့ ္ လက္ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ ကိ ကိ ု ဆက္ ဆက္ မလႈ မလႈ ပ္ရဲရသျဖင့ ဲသျဖင့ ္ ဒီ ဒီ တိ ုင္င းသာ ္ ၿငိ မ္ေနရသည္ ေနရသည္ ။ ရု ပ္ရွရင္ွင ံ္ရုရ ထဲ ု တြင္င္ ေအးစိ မ့ ္ေနေသာ ေနေသာ ္ လည္ း း မ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ မွ ာ ေခၽြ းစိ ု ႔ေနသည္ ေနသည္ ။ ေနာက္ ဆံ ု းႀကံရာမရသည့ ရာမရသည့ ္အဆံ အဆံ ု း ႏွင္င းေက၏ ္ ပု ုခံခ းေလးကိ ံ ု တင္ တင္ းတင္ းေလး ဆြ ဖက္ ဲ လိ လိ ု က္ သည္ ။ တိ ု က္ ဆိ ုင္င၍ပဲ ္၍ပဲလားမသိ။ ႏွင္င းေက၏ ္ ေခါင္ းေလးက သူ ပု ႔ ုခံခ းေပၚ ံ ီမွ က်လာသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ လြ င္ လည္ း း ႏွင္င းေကဖက္ ္ ကိ ကိ ု ေခါင္ ေခါင္ းလွည့ ည ္ လိ ့ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ႏွင္င းေက၏ ္ နဖူ းေပၚသိ ု ႔ ျပန္ လည္ မီ ွမီ လိ ု က္ သည္ ။ ႏွ စ္ဦးလံ ဦးလံ ု း၏ အာရံ ု က ရု ပ္ရွရင္ွငဇာတ္ ္ဇာတ္ ကားထဲ ကားထဲ တြင မရိ ္ ွေတာ ေတာ ့ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင္ ၏ ျပင္ းရွရွရအသက္ ွအသက္ ရႈသံ သ က ံ ႏွင္င းေက၏ ္ ပါးျပင္ေပၚတြ ေပၚတြင္င္ ယွ ယွ က္ ေျပးေနသည္ ။ ႏွင္င းေက ္ ၾကက္ သည္ းေတြ းေတြ ျဖန္ ျဖန္ းခနဲ ျဖစ္သြ သြား သည္ ။ အသိ စိ တ္ ေတြ ေ၀၀ါးသလိ ု ျဖစ္သြ သ ားၿပီ ြ း မ်က္ လႊ လႊ ာႏွ စ္ခုခ က ု တစ္ ျဖည္ းျဖည္ းျဖည္ းခ်င္ း းခ်င္ း ေမွ းစင္ းက်သြ ားသည္ သြ ားသည္ ။ ညင္သာေသာအနမ္ သာေသာအနမ္ းတစ္ခ်က္ ခ်က္ က က ပါးျပင္ေပၚထိ ေပၚထိေတြ ေတြ႕လာမႈ ႕လာမႈေၾကာင့ ေၾကာင့ ္ ရွ ရွ က္ ေသြးတိ ု ႔ ရဲ ရဲတက္ လာ၏။ လာ၏။ တစ္ဆက္ ဆက္ တည္ တည္ းမွ းမွ ာပင္ အေပၚႏႈ အေပၚႏႈ တ္ ခမ္ းပါးေလးကိ ု စု စု ပ္ ယူခံခ လိ ံ ု က္ ရသျဖင့ ္ မ မ်ိ ဳးလြ င္၏ ပု ုခံခ းႏွ ံ စ္ ဖက္ ကိ ကိ ု က်စ္ က စ္ က်စ္ ပါေအာင္ စ္ ပါေအာင္ ဖက္ ဖက္ လိ လိ ု က္ မိ မိသည္ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ လည္ း း အားတက္ လာၿပီ လာၿပီ း အခြ ္င့င့အေရးကိ အေရးကိ ု လက္ လက္ လႊ လႊ တ္ မခံ လိ ုသျဖင့ သျဖင့ ္ ဖက္ ဖက္ ထားေသာလက္ ထားေသာလက္ ကိ ကိ ု ရင္ ရင္ဘတ္ ဘတ္ ေပၚသိ ု တင္ ႔ လိ ု က္ သည္ ။ ေသြ းသားတိ ု ႔ အျမန္ အျမန္ႏႈႏန္ႈန းျဖင့ ္ ္ လႈ လႈ ပ္ရွရ ားေနျခင္ ွ းေၾကာင့ ္ ရင္ ရင္ လႊ ာမိ ု မိ ႔ ု မွ ႔ ာ ုပိ၍ေမာက္ ၍ေမာက္ တက္ တက္ ေနသေယာင္ ပင္။ သိ ု ႔ေသာ ေသာ ္ မ်ိ ဳးလြင္ ၏ လက္ တစ္ တစ္ ဖက္ က က ႏွင္င းေက၏ ္ ဘယ္ ဘက္ ေဖာင္ းမိ ု မိ ႔ ု ႔ ရင္ ရင္ ပံ ုေလးေပၚတြ ေလးေပၚတြင္ ” ဟူ ေသာ ႏွ စ္ခ်က္ ခ်က္ မွ မွ ်ပြ တ္ ပြ တ္ မိ မိခ်ိန္ ခ်ိ န္၌ ႏွင္င းေကမွ ္ ႏႈ ႏႈ တ္ ခမ္ းခ်င္ းခြ းခ်င္ းခြာလိ ု က္ ၿပီ ၿပီ း ေခါင္ းေလးငံ ု ကာ ႔ “အင့ ္” ေသာ အသံႏွႏ ္င့ွင့အတူ အတူ မ မ်က္ ရည္ တိ တိ ု ႔ ၿဖိ ၿဖိဳင ၿဖိ ္ ၿဖိ ္ ဳင္ လိ ္ လိ မ့ ္ဆင္ ဆင္ းလာေတာ ့ သည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြ င္ မွ ာလည္ း း မိ မိ ကိ ု စိ စိ တ္ ဆိ ု းသြ ားၿပီအထင္ အထင္ႏွႏ ္င့ွင့ ႏွ ႏွင္င းေက၏ ္ ပု ုခံခ းေလးကိ ံ ု ဆု ဆု ပ္ ကိ ုင္င လိ ္ ု က္ ၿပီ ၿပီ း “ ကိ ကိ ု ယ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ ႏွင္င းေက ္ … ကု ု ိ ယ္ … ကိ ု ယ္ … မရည္ ရြ ယ္ ဘဲ ျဖစ္ မိသြ သြားတာပါ ေနာက္ တစ္ တစ္ခါ ခါ မျဖစ္ေစရဘူ ေစရဘူ းေနာ္… ကိ ု ယ္ ေတာင္ းပန္ ပါတယ္ …” ႏွင္င းေကမွ ္ ာ အငိ ု မတိ တ္ ုႏိင္ငေသးဘဲ ္ေသးဘဲ တရႈ ိ က္ ႈရိ က္ ုငိေနေသးသည္ ေနေသးသည္ ။ မ်ိဳ်ိ ဳးလြင လည္ ္ လည္ ္ း း ဘာဆက္ လု လု ပ္ရမွ ရမွန္န း္ မသိေတာ ေတာ ့ သျဖင့ ္ ရင္ ရင္ခြခင္ြင ထဲ ္ ထည့ ္ ကာ ဖက္ ထားလိ ထားလိ ု က္ သည္ ။ ခဏၾကာေတာ ့ မွ “ ကိ ကိ ု ယ္ … ႏွင္င းေကကိ ္ ု အထင္ အထင္ေသးသြ ေသးသြ ားၿပီ လားဟင္။ ႏွင္င းေက ္ ခု လိ ု ကု ကု ိ ယ္ နဲ ႔ေတြ ေတြ႕လိ ု က္ တာ တာ … ကိ ကိ ု ယ့ ္ ကိ ု ယ္ ကိ ကိ ု မထိ မထိန္န းသိ ္ မ္ းတတ္ တဲ တဲ မိ မိန္န းကေလးလိ ္ ု ႔ ျမင္ ျမင္သြ သ ားမွ ြ ာစိ ု းတယ္ … ႏွင္င းေကေလ ္ ု ယ့ ္ ကိ ု ခ်စ္ လြ ခ်စ္ လြန္န းလိ ္ ု ႔ လာေတြ လာေတြ႕တာပါ ႕တာပါ… ၿပီ းေတာ ့ အိ မ္ေထာင္ ေထာင္ မက်ေသးခင္ မွ ေသးခင္ မွ ာ ႏွင္င းေက ္ ျဖဴျဖဴစင္ စင္ ပဲ ေနခ်င္ တယ္ ေနခ်င္ တယ္ ကိ ု ယ္ ရယ္ …” Page 35
“သူ မ”
ေပးခဲ့သည့ သည့ ္ အနိ မ့ ္အျမင့ အျမင့ ္ မ်ားေသာ ရင္ခုခနု ္သံ သံ
“ ဟု ဟု တ္ ပါတယ္ ပါတယ္ ႏွင္င းေက ္ … ကိ ု ယ္ လည္ လည္ း း
(€ΣРŢΨ βØỴ)
အဲဒ လု ီ ိ ပဲ စိ စိ တ္ ကူ ကူ းထားတာပါ… ေနာက္ တစ္ တစ္ခါမျဖစ္ ခါမျဖစ္ေစရဘူ ေစရဘူ းလိ ု ႔
ကိ ု ယ္ ကတိ ကတိေပးပါတယ္ ေပးပါတယ္ …” ရု ပ္ရွရင္ငွ လည္ ္ း း ၿပီ းခါနီ းၿပီ ုမ ႔ိ ရု ရု ပ္ရွရင္ငွ ၿပီ ္ းေအာင္ မေစာင့ မေစာင့ ္ေတာ ေတာ ့ ဘဲ မ မ်ိ ဳးလြင တိ ္ တိ ္ ု ႔ အျပင္ အျပင္ ထြ က္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။ သမိ ုင္င းလမ္ ္ းဆံ ုအထိ အထိ ကားအတူ ကားအတူ တူ စီ းလာၿပီ း သမိ ုင္င းလမ္ ္ းဆံ ု မွ ာပင္ ႏွ ႏွင္င းေကကိ ္ ု အရင္ အရင္ ျပန္ လႊ တ္ လိ လိ ္ ု က္ သည္ ။ သူ ကေတာ ့ ေနာက္ ထပ္ ထပ္နာရီ နာရီ ၀က္ ခန္ ႔ ေစာင့ ေစာင့ ္ ၿပီ းမွ အိ အိ မ္ ျပန္ လာခဲ ့ေတာ ေတာ ့ သည္ ။
Page 36
×
Report "54.pdf"
Your name
Email
Reason
-Select Reason-
Pornographic
Defamatory
Illegal/Unlawful
Spam
Other Terms Of Service Violation
File a copyright complaint
Description
×
Sign In
Email
Password
Remember me
Forgot password?
Sign In
Our partners will collect data and use cookies for ad personalization and measurement.
Learn how we and our ad partner Google, collect and use data
.
Agree & close