°" _
_
ω
__
Η
Η
”
.ἴ×
__
_
__η̨̃
___
_¬__·___,__
_
_.
Ι
__
__ "Υ
_··
_
_
·
'__
~μ__
_
εἔΰ
¦‹_·
·ν
___
_·ψ
_,
__
¬
›*_
ώ
__
_
Δ
Μωβ
_
>
Μ
__
‹_ἔὲμε_.ι;»_¬__
_____η̨̃η̨
α̨ _»
ι|._
Οζ
Η
_
`
__
;±_ἔἶω_;±ἶ.2ν
_¬
__›
Μ
__
υ€Φ_
Φ
“νδἶ›__±
Κ
Υ
Φ
,_
Ν
'__
_
εαν
_"
Μ
Ό
_¬
_$
Φ
_
ιωῖ.
_
ὲῃΐ'ἶ° ”
_
ἐῖ
'
1
ρΙ: ,ο_$·_ ἴ
_±ηἶ____
.
_/_
7
›
_;
_
¿_
___ Με
__±
_
___
_ `
__
παω
__
_.
_
)
_
Χ
_
_
›___
___ἄ__
±__
___
_
__.
_
Φ
®_ξΦΞ\Φ_η̨̃__υ̃ϋ·
__±
_
ι̃Α“
¿Μ
_
›×
μα.
Α
Μ· ιω
Μ εμ _·
Ψ
ἦ _Ἄ__`
Ἡἶ”
±
·
____κ_Ι
*#_____
___
___Ξ______ἔ______
%Μ___·›
ωὼ
_.
_
_____±
_
__
°
_
___ _§___¿$
_
¬·
___··____
α
_0_
_
μ:¿.» _¬_¬___
'η̨_ἦ›_ ”
·×_›
_¬>×±___
`
_
Χ!
×
1:
Ἡΐ
°
νη
_
__
Ύ Ν _¬|°#×εεε± _. Φ _
'
υ
·
_
~
ι̃^ἶὸ_^_ἦ__μβθ_
α̨ >νΑ)!;"?ἔ·
\
_
__
_·_____
·
Ζ
Η _ _
'
__ Μὲ
___ ._
__
__ῃ_·_×
__
_.
Η
_›×Ήἕ(_
.Κ
___
`
ἕἔ
_
»·
·|
|›
_Ψ;_^·:_ _._^:Θ_υ
~
·»
\_·κ·_____
___
ι̃ῦΉ
”
_
___¿¿__τ
_
Ϊ
Ξζ:
_
_°_ω·,»_
;η̨̃±ῖ:;τ#Ψαἐ
Μω
_
ΥΞ
ἔὶι
__›±%_..±
«Φ#2”
ΐἢα̃
τἑἐ ξἔ.
_;
›Γ*
»<._
¬::
·
Λ
¬|_.>
'
_Μ°±_±× __
Ἡ
Ρϋὲὶἔ
_
__
_±_«ΰῇ
_·
#__
_
__`_:
_
_
¬
€«;±Λ×'¬
__ .
_
ι̃_
_
.___
_
___~¬
___!
ω:
__
¦ _
;Μ__
··¬
±;›
ω
_'
_
=
ἶ
Η
_
ω
_
_
`
_
_
__
·
ζ
ω ζμ ζψῖ κ _:
¬
_
Ν ωὲῃ 7
_._____
_
_
_
_ῃ___
_
__×_Ν_
__
_
__¿.
__
_
__._. _·
__
:
Μ”
_
_
>
;ι̃
.
‹_=¬
___
δέ
·
__
_·
Δω Λ
ω̨̃ψ
_
Μ“
__
_
·ω_7±:_;ο4·
=τΜΜ^
ἴη̨̃
.__
__
Φ
¬
_
« «___
.
_
_
.
_.
8
“
\·
Μ
ι
_:___ω»__.εαεὰ
.
__
ν'
____!ε·__
υ̃;.ΐ
ῷὶ
_¬ε
ἶ
:__
_
ώ_ι+··
».”_ωσ1».¬»3
__
·
“ΦΨ
_”
Φ
ἴἔκα̃
·×
›_
~
._
«κα /εἴ» Με _
±_
__
Θα̨.
_
_
Μι _
_
_ __
μ› Ήπ
^
_
_
__‹ ι
¦
_
___
ε¿._
4
)
|
__.
Δ
Η
_
ειἕἱ °'
# |
_
_
__¬
·γ¦ι̃·;»°Ψ··
|·~
ι
_
λ
¬_
_
_· _
×
¬
ὅ
"
__
ωτ
· _4 _¬·¬_ Μ?
έἕὀω̨ιω Ν
·°
¬_η̨̃':·ἔ__¬·ν.·®ν1Μ„ἶ__¬_. ___; σ ε:_±3ἶωΐ6ὶἐ:_ . ·Μ±;__.. 4¬
_
_
'±_ᾶ___
\
Μ
'_
¬_
_
Ν
`
_'
×
ἶἦεἔ"
Β.
¬›1Ϊ±
¬¬±Μ®
¬
_{±'__
`
Μ 4
3
ω
_
ΦἩ_
:_ _
Ψ »£:_/; . _
¦
_
·¬=¬»_›±.±^_“
|
_·`×_ >
_
_
_
;,__Υ¬
^$7·””'ι· . Η
.
_ .ω‹___
_
_
_
_»
¬
___ ___ χω< Υἶι ἱ·_\'# __ ±;_____~ς_ ν'“ ἔ±__.¿__
__
_.ξη̨_
'_. _·_ε_¿Ἄ
±__________}
ΝΕ
Μ
__ Φ ··
·
,ἄἔ
_·
±»__±»¬_ἰ_____ῖ__.ἐ£¦;_<___ἑἶ_β__
.___
__ν_±« »
_
Μ
_”;|ι_'ἐίἶἶ““ .'Ν#¬ _±'2_
; .:___›;=›α#_
Ἡ·
±_
<____
·
Ἡ Μι '^ Ύ . ῳκῖ °·4:
<
__
_.;κ
__· __
°
__
"Ν
ψωπ
Ἱ
>¬
·__.ἀ*_
ψ.
|
_
·<Η
Ἡ»
>
6 4¬<#ι“_!ἰ
έξ”
_;:__·____~;_.¬Λ_
'
έ'
η̨
_
Ν έη̃ε=έι̃ε·α:»_'ὲ_ζ;
_<
Α
__
“'
_
`¬_§'_›ἔἢἐ¬
|
¬
'Ρ
ν
___Σ_:»·κ‹±_
αν
>
|:___ω̃__ἔἑ_η̨ __.__
®
~
_
__
__
_ε
ἶξἔτ¬__ἦ·
ἄν.
_;·_=ν1
__
.___
_
_·|#|#ι_._ν ”#. Μη Δι̃α̃·#¬ ___,
_
_
__
~
Υ
_:
Α1°¬
_=____ῃ
__
_
_
_
··
ἦ,&'ῃ±__ ν
_ ___
ὲτ
Δ
___
^ε_
_¬
_
~
~
`"_ἄ;ψ·
Μ
_
:Ψ"®·_*__ΐ"__‹|__ “| _” σὲ?
Μ_ ως ·· ;_··_·\_”νιν_:_±_
__
___
__.× . __;_Ή __
ε
¬=ΰ___ε9
τ__±_
:¬;£_·:ζεἱε ·'°_1_1%±®
γεα _
_
_τ“:Ξ%?ἑ¥εἶὲἶΰ%%±ι_€×4ἔ;:_ἢ__ςΖ_Ϊϋἐμ___ς©Μ__ =_±ἕ7_.4_$·=_._±_ΩΜ
.
___
τ
__ ω.› _______
Ή·
_:_ὲἑῳ>έ
¬
__! ___«
__
._
Υ
α
_
__
_
_;Μ«|
·
_·
__σὶΝ
`;_>;ωέ®η̨°ἴὲ¿,_„¬_
________ῖ.±_„_;·
_‹_«·_·:Η_·
___
_
_;:______
_.
_
Δ
¬
ίτ
__
_·___ω嬫_.
_
_
Ν
__»____
πα̨
_:________. _
_
`
__
;:¬___
μεε·_ξι___Ξ_ ;τ¬τα̃'_
ἐ_±×πἩ
ὲξἔη̨̃ἐἐ/:·;ὲ}_·_×"_·"`*Ἡ±:2ϋἔΑ_
·Φ 3€¥Ἡ_
_
_
ἶ.ε__
Ά
,___
_____υ̃4
±_°ὕ±_¬`___ #___ .
_
_;__ἶ¦__
___‹
_
ηω
'_
|
_
ω;ευ _=¿¬__'~
_
___α̨___·ἶ®·Ϊ_
\
.±°<7
_
”
|
±
_
_
_ἔ¿_|
_
_
ωἢν
_×.
_
·€
ΦΑ*
__
__
*
Μ
_
_
,=_
_
__
·
¬τ›_.
_
_
·_
_
_
°
.Π
·
·____._±__
·ω̨̃_ν__ῖῖΙ.2Ἀ|_›
¬
_
_
_
<
°ἶ}±}_§;”®
_τ=_ἔω1Μ=:¬^
Ή
Ξ: __ Ϊ”
__
εω
κ
'
μα”
ἶξψ
_
_
..___
ΜΝ
__
_
¬_¦
'Δ
.
__±±>
_
_
¿
__
4
εκωη̨̃τ__¬___ ι____Μχ
_
} ·|~_»'«·
_
#_·Δ`?×_ε
°·
___„__
_.
Η
_
'
Η
___ _
_
_\_;__ξ_ἔ>¬__·
Υ
_·:α̨ζ_±[!°
_
Ἱπ
ψἔξη̨ ̃ἔσκι̃υ̃ _.________
«_ _=¬Νσ_»·'ι£._ __.___ _.›ε ηρ ο /___ ____ ν Δ.„____}ἦ__«_._κ___
¬·_ἐ
'
?_ἦ_
"κτ
η̨̃¿ἶ·Φ:Ζ_____λ.___
___
»¬_ηκη̨̃€:·'
_
._
ϋμψ
.¬
Μ·› _|
_
¬
___
___
Ν
ἰ€:_¿;,__‹<
_.
_Μ×.ζΨ3
×
`
_.__¦___ΐ__"7ἔΤἰ_.____ἔ_ἦῖ
Υ·
»
__‹τ_¿:;
|
¬ζ1ὅὲ?
~›
_
_σῖ:·¬±__
¬_
..__ Ή
_»__¬·
η |βἔἶἶ
_›_ε_
4
ΜΝ Ἄς_¿_ΡΪ`ξ‹_»Θ;¬ἔ¿_
_,
Κέ"
Μ
‹
__
_
Δ
Η
`ζ·*·ἶ#ἶ|_ἰιἶζἶ, η̨ῖυΦ Ψ__ΰ›ἶξ:·?'ἶ ἰ___“Λ_»±_.=›±×__ Ήχο ··_Ζ±.›_ὥέα̨; ΦΦ _.___ κῃπ
'Ν
^
±_#__×ι̃·`^·±$ἰὲ:ωϋτ|°¬:__ Φ "·±›¬__ ω· _ὲ·__ _·η̨ωτφ
·ε·___ =“*ωῖΉἔ¿®|· “ Ἰ _ __ .εμ ¬_±__ὅ·¬__ωι2 ___ἶ±__<· ἱμη _%ἔ______ __χ__Μ
±=>×%. 65 “_ι̃ἑἶἰ Ἡ |
1_6
~
_
¿~¬[¬·Μ04τ # _ \_
_# \¬
'Ϊ'*ι:~
·ι_
ΗΛ:
_¿_ι
_«ἈὉ“Α_'Λ
Δ
.×
_
¬ι̃ι¬
υ̃χ
__
;
_
'
:
Ι
__
×
`;ἶ_ ῳἶϋ τἔ·
_. _
¬.____;_._·
_
ω_ ἠμ
Μ __± ___
`:·_"·¦1ἕἶ_5®;ἶἶ ¬Κβ 'ἶ ¬_ κε
_
___·>,·¬·__ _·_μ.___‹_› __;ΞἔἔΪ_ἐ'ἶ_?ῖ°ἔ±_Φ£___ς± κ Η
_
" ___;._ _·;ω__
_8
___;
__
;¬
___; Η ×
:_
Δ
;”__5
›±_
__<:
Μα
.ῳ;___;α̨4_±_;¿__ἔμ_;_›____
__
Μ¬_®¬ν±Δ_~··
.¬
__= _______ _`__:. α̨Ξ±__η̨ _)____Δ‹Α__;α̨ _ἔ_______
_
:_Δ»;4_:ὲ;_ῖ. ¬ἴ
`
Ϊ <_¦_
"ζ”ν Ε·
±ε¬·_Φ1ς
_
_
Μ
ΜΙ'ς.__
_=__
Ψ ±:»%_\ἢ,Μ:_>¬_ Α ἐςῃω 5
_¬
_ω___"
Δ
_ _±%ι_Ζ›_
ϋ__Η
_ῳ
__¬_
___»/ι̃ἔῖ.__
_
_
”
Μ
=
ψ
|
___#>_Βη̨̃_
Φ>¬:_`:¬9
_
_:
·
·
_”
°_
ε_
#
ώὔἔἔ
~`
_
Ν `η̨ω̃|._._____:
·1·×#
`
_ Ν·ἶ|__±ῖ|=π` ἱὔς_ ~ _;;·
Μη
Ι
}±±›×··Ι§ §··%_ __________ .ῳἰ‹Ν Ή με§ἔ »
_ωΝ__±
χ
±
__
_±±Μι̃$"£ἔ_γ_ῖ'· Μ _ο υ__ ._
η̨̃.___ο:κΙ¥_ω:¬¬_×__·6
__
7
Η;
_
*”__~Α_Ξ__έ>Ή|·'#1ἄΖ_ἔὲε.%__;__×:ε _: ¬'×._.››:_ __ ·××× _¬__;__=·_Η»τ®ῃΥ;___·/τ _¿€ς_ ·_¿±__±Μ __ἐ'____`_: __η̨̃_?
Χ_ ±
¬
_
_
° εϋ
.
_
_
Μμ .
έ
Ν
σῃ ἀἐ" ¥·τ”ἑῇ” __ Φ___”___ ἐωΉΜ____._5_ὲξ_;ἑἑ›ἐβἔ·`: Μ: Ν ὲξἔ __ Μ
.~ψ±Μμ
¬:
_ ~
ὲ___· _:
_
__
_>\_κι̃:_±____ι_=_¬_
_
__
”°·Ώ¿2_ἶἶἕ¿ἔί껬;®_| ”~¬ι_.
Μ
_
ξἢν
'·
_
______%¶____
..__Σ¬Ξ|:ῇῃ·Ν
_¬
Ψ ἴτ :'#!ΐῖ#ἔα̃|Ξτ±”α̃ἐ°`#
ἶ.__·_\±\
›_\.
_
Ιω·
ἔἢ
._
___
Μ
Υ
__
__ .Δ¥1α̃<_ο_±
Μ
_¬#7Μω
_
_
.~__7¬ _ .·ῳ”Σ_ἢε2;βχ_ἔ·ὶ:____=4__
__
Μγι <ω· _\
γ
_
_
»¬Ϊζ8·ἔ¦#
_
*Κ*Ξὲ
___.
__
ἴκ':`&`
/
_
_;_____ς__@:;>··__Ξ:
Μ _°:_„α̃ἔ7·:|__ν¬±·ω;__ζ·_ Ή. ___» .·Ν¿_·_·'·ἴἶ; Δ..
.¬ ® __
_
_·_;ὥ
_
___
.
__
_
Φ
¬
Υ/ΪΚ
.¬
#
_
_
ἦῖ Ἡ
_ _
__
·_±ε#;_ Η: Ρ
Ἱ
πμ
.Μ Μ?ΐ=ἢν_§Ἱ·'ἑ[_ςῖἴἶ;Ρ__ἶ_6_; Η _2
4
ι̃η̨̃ἦἶἔἔ
_
__
_
'
Φ
__Υ.Ψ. _ _
ν
ῖΦ
φ
×·
__».
___
_
_
#__
ι¬__;
_~
ΚΜ
Ἱ _.
Μ _ __
Ω___ #Η
Υ
ῆἔ __·7485 ὐῳ
_«_ _
~
.Πχ
.
_
___:
__
__
Α
τκ.
_
__»
___:__._____ῖ__._
_
Μ¿_
ἔν
ω̃ἔ`§|ί
ί
_
`νΦ±α̨__¬_7__{__‹τ;
_____·_
_
___.
_____________.___
_
.\_›±_
_
Χ
; _
ῖῃ!
ΎΦἹ
~ὲ;_`3¬
__
_
___±§
_:_·Ξυ̃±§
Ν
Μ
`
;ἔ®
1.
__ Ι_Π|"Κ
\
Μο
___
Δ·
___ ἔω \=ιΰ=>α̃_Μ
_
__
.ὥθ
`
=_
__/__
__
Δ
_
_
Ἀ
=ἔΐΎ_.Ρ§Φ··;α̨ °'ψ·_ζ·___;_1____' _ | Φ ±__.¬~¿ὔί`_ηἔζ=~ _ ·
___
>
”
έ ϋ"· __” _ _·ω_ ___ .¬_
.__
:»χ
_
_.._ξὁ9
_
_
×ἔ
_ξ_¬__ε«_;;_«.__ο
±σ£ζ·*_'·~__ε_··Ν ________ “
_
___
_
___ ΰν
_·_
7:
_: ι
.
_
×;Ν¬±π= ΜΒ
_μ<_εἔὶ_±._›_ς
;_ἔ___
_
_;
_
ἔ
__
.
_
ιι
_
_
_
___·
Ώ Ψ
'
__±
__
__
Νιν
;
Ἱ
,__¬_
·_°
'_
_
_
_"
__!
____
~
Η
·
«#1
_|
ἴ__~_§ἶπ3·‹ὲ¿›.ι4~_ε_ἰ±'^¬τ›Μ·.»:×_ _ . _ _ 0»® _ ω | › · _ _____±×η̨̃<ἔ¬·Μ_ 5. =:_ϊ_ἐΜ_ : μ
ἔ >
______ἔ:>.__
_
_
Φ _·
_
_
±± _
ΑΜ'9:#›
Ι
· Ι·
6
Υ
_
Αν
<
Μ
Ψ"
·
Ἱ
_
___»
_
,Ἡ
_
___×____
_.
_:_ω¬
_
Μο
_
__;
_ῃ›±__
·
_.
πΜ=×ι·#ᾶ;___#_
Υ
Ν __
ἶω ›
____×=: ω _
_±__Μ_υ̃ῃ'Ρ·3.±9·Ϊ:
Νιω̨̃.
_
κ
ν
Δ
±:¬
__
___
_×\ ~
·
__;;______ΰ;__________
|¬‹±¬Μ·ς 'εε Η_ε›ἱκ;σὴ__°ζα̨Β·±:> _. ___.:
·=
ε_›___ι̃~
_
×
‹
Ἱ
_
_.
¬_
Μ
_:Ἄ
_
.
__
.Μ
·±___μ_
___. “__ η̨±κμ·_›:ω:_¬μ
η
__
~
__#__¬
ὸἴ
____έ__
·
`
ἦἶἄϋΐμ α̃με
___
Ι
'
;¬ _
€
_;
τ: .
›______¬·
_
___ὲ2η_ῇ`ΐ”_ω·_____<
_»¬¬θ×»¬;_.¬ω_»._ν Ε .
±ΐ=*ὶ
“ · Μ ” ωε
_
άἔ”
·_±·¬
Φ __». ;._ΜΨ®§
ΕΑ:
_κ
_
___»
__”_1
Δ
ῃ!_ ἔα̃ Ύ εε
*Ή±ἐ
Ί ωἔν
Μἶ Μ›_5±» ἴἴἔἔἔἔ
_\_____]¿_____«_;ἶ_ ”
_
_»_._±ὼι_
__
Ε
· _.
|
Ἡ _
¬_
_
η̨̃Ξ›ἴ›#Ψἔ “Δ
:% ἶἔἔὲ ω̨ἄςζιϋθ ;¿#_ ·_
ἶε! __” |χ_›±ω
__
____×ω.
'ΧΡ
___”
_υ
¬ε·¬
_
_φ66›ἔα̨ἐ^±±\__:±±ι̃ ;εΨ§ ___
Α
ῖἰϊ
8·
_κ__ ΣΑ
___
_
¿_±±_ω __ _.
;±.__±
|
¬_
ι·
·`ὶ1_±ῖ_;·_η̨̃ _¥_____ _
¬_±ετ:ε
_
_:·Δ__·#«#ὲ#:×η̨̃ϊξ9§'°5 _
__”
_›‹_
__
5"
__
¬·
,_
__
___ ___»
“
ν
ω >¬±×·%
¬ ·#ν; οι ϊι να
_
_
°
_ω_.¬¬¬.×_›:· _›σ
_
/._¬>‹:
;
_€
__:
__
|·.¿~ ±.¬π6§ῃ_ζ____ Χ
_|·.|_·έ
___:
__@α̃ 'σὲ " Η
__'·___”κ
μ›·___›·ἶ
7
__
_
· ~
±_·‹;`‹7
::./_
_
ιε
Ν
Λ_
1±ἑ;
ἑ_
»ι..___
Δημητοίου Χ<>νὁε><>ΜΜ7 ¬ ε × | Ο νολνοθαε της Βλληφωι̃ε Δημ0%οατΦα9
_
______‹____±__·_;__»_ἶΐ Ψ?
_/×
_«Ϊ;ζμ
Μ”
Φ'
13%.
ὲ__ἔ
_
#”
=_
Η
ῳὲ Μ Ηεἔη ¿_~5__ωΦ×?ἴ· ;¬Ι_Σω __·›__~._¬υ:_ψ_ ____ἐω __ __.____ἑ____ μἦἑ
_
__
___*ἔ_ξἐ§άἩ_¿¬_·η̃________ω__Ἀ_«Ξ__¿ἡ __ὲη̨̃\_·ἐ›^
ἔἐὼ
_;__.ι_
___Η®[
_”
Ψ/
”έδ
]
7
Δ
ζ
·;ῖ7.;'_ἶ3|!'ἶΧεἐ×]±Μ;`_¬
.
__
ΩΒΜΝ
_
"ή#ΰ!ἔ#
_
~_
έ
____/×·ἰ_Σ
'
α̃ω^·#πε!_;·_> _ῖ±__ἔ\:ῳι̃Μ_›8“'‹
>·.·>
_· _
___ἔ;Θεῖἔ'ἴ_#
_·
_ὶ=_;| \
_
>
Ἀ
__
±_
_
η̨̃_‹__±
¬:_:
__
±=4ι̃·›εν%_»_‹ε·¬_
·
__
·_·
_
Μ?
__η̨̃_ἔ_,_ἶ_ἶ¿Ἀ<__;__ῳ_~
¬_.ω :__/
_
~
%
_
__
__
Ἱω
'
_·¿Μ> ¬ΜΝἔἶ^ >
__
ἔ
__¬
_
___
ΜΩ
ω̨̃'_Ὁ_
η̨̃ω̨
·_.___+_
_
_
_
_
_««
_
μ =·ἄ¿___×!|.:_ω;__
_.¦·‹
·\
¬
_/
/_
Μ Ψ Μ υ̃ε·υἔἔἶΨω ΜΝ Μωωωψψω___;±;§ἕ _
___
__
ιν_.<×ω±|._/嬥4# _
___
__¬_¬_
/Δ
Υ
›
·
ζ» ___
Δ
Η_ .Ρ Ἡ __¿ἐ_|_$_„__·_ |____¬ ῃᾶ _.
2
ε
Υ
Ι
η̨̃ζ
Καἶη̨̃ἔ^ἱ
_
__
Ψ;·_
ἸΝ
πἦ
__ Δ
_
"__ _ Με Φ· _» ·›.
_
___ ΑΜΘ;
¬
/__νὕ
ν__ῃ_.‹~±ἴωἶῇ9_+
__"
Ι
¬
_
_Υ
|›.
|_#τ›‹±ζα̃___Ν±Μ·η̨̃}9ἐΨ _: ··
Κ
°ι̃Ἰι̃“ξἔῷιῖ _ἴΐἰ±_
πϋ
ὅ
|___ν;:^·ω ___··_;
›χω____
_
__ ι
Μ.
·×
Ύ°¥"±§ι̃ἴ
!
ΠΝ.
·.. _
Ή ¬
δ ·
Ζ
Ηΐι̃ενἩ ‹
_
'
_
Μΰ' _ Ή _' ¬›.ιΠ× _
|
\
_
ᾶζἶἶω Ώ
ΧΟΝΔΡΟΗΟΪΚΗ
ΔΗΜ.
Συὴχη Τ)Θ. Β. Α ἐκ του̃ ΑΣΠΖΔΑ
Σ,
Ν,
Ο
`.±, .
Η
Ἄ
±».
ΓΟΛΓΟΘΑΣ
ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ε¬
η
›
Γ| ῶς ὴροῃσρσσκεωὰσῖῃκε Πῶς στεριὼθῃκε Πῶς ἐπἐζησε Πῶς έπεσε Τί διδάσκει
Η
Η
ι
τη
ἢ
Δικτατορἰσ των
Συνῖ/ρκῶν
„3;Π„3ἶ
···· ὅ . Η .. .Σ ...Η εωξεα ι ~ Η...ωωω ....”.›.„."..¬Ν.ὥ±Σ..Σ Η" .„_)..ΣΣ.„...._„„„¬.±. ...Σ.η̃.".“Η Η
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΟΥΚΟΥΜΑΝΗ
Η
ΑΘΗΝΑΙ
1974
ι
© ἐκΒὀοειςΜπουιιοι›μάνηΙθ'Ι4 Θιςὲοιτΐὲι Ρ
6!
ΕΑ ”
ΒΙΟΙ 5
`ζἶειι.ω .„ ττω» . .:¬.}:ἶ›Ἰ` μἶοι̃. Μ:;.±
_..|ο¬τΞἔῖ;...:..ο
.
ΥὉΜ .
κοπο
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ι
..
|°.¿"_".×
μἶ
ΰιἔ
.ιι
οι
..
η
.
3
·
Ύ
ι
ι
ιὲνττ
τι“ον ~
>ι°κ/Ι ·
ρ .
Υ
πΡοΔοι·οΣ
9
ι
7.
3 ΜΗ
ΑΝ.
ΒΙΣΑΓΩΓΗ
Ι
4ι `.
Η
. . .
.
..
ΙΙ
ΔΙΚΤΑ
'
φ ά λ οι ι ο τι: ρ ῶ τ ο: 'Ιστορικο της ὁργοινώοεω; τῶν αξιωματικών της ομάοο; Ποιπαοοπιούλου Πῶἐ ὰνεφἀνηι πό” ἀνεω̨άνηι πῶς ἐἔελίχθη Σκοοωοίο Ποοοοοοοποολοο οτον Έοοο Κ ε φ οι λ οι ι ο δ ε ύ τ εε ρ ο: "Ο ρόλοα̨ του̃ α̃μερικοινικου̃ Πενταγώνου στη οιαμόρφωοι της ηγεσίας του̃ Στροιτου̃ ¬ Πῶς ἔγινε Α)ΓΒΣ ὁ Σποιντιοἀκη; ... ... ... . . . ... Κ ε φ οι λ οι ι ο 'Ι' ρ τ ο: Άπίθανε; σκεοωρίε; Ποιποιοο
Κ ε
82.
Δ
μ
Ἄθηνοι τὸ Νοὲμῦριο του̃ ΙΘΙΑ Στοιχειοθετηθηπε και οω τυπογραῳετο του̃ τΒΩΡιι1οτ Δ1±1οΝτΑκ1ΑΝΔ1‹οτ ‹Δοι››ι. πια κεντιαη̨ Β1, Χαλἀνὸρι, τηλ. θ8Ι24Ιὁ'ἴ) γιὰ λογαριασμο τῶν ἐποὸοεων ΜΙΙΟΙΚΟΙΜΑΝΗ (Άκοιδημίοις ΒἹ, °Αθηνοι, τηλ. θ18.ὁθ2)
. . .
ΜΒΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΠΩΣ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΒΥΑΣΤΠΚΒ
.
#6ἕι|
τἶοῆ ,„/."Μο
/
.
ι
Ι
.Χ
..
Α
Αν
}
Η
82
Ε
πούλοο στὴ Λάρισα
. . .
. . .
Πλεκτἀνη στριί›τη...... Πλεκτἀνη οευτὲροι
Κεφάλαιο
ι
. . .
‹‹ Β 0
ιι Κ ο
57, Αοοα̃ιωιεε
νων"Απόφοισι
ι
. . .
.
.
. . .
.
.
.
.. ..
. .
.
ΑΣΠΙΔΑ . .
.
.
.
.
. .
. .
. .
. .
. .
. . . .
.
..
..
7
α̨
τι ἰ ε ›› ΡιιΒΙι0ο.τἰο118, Βτ., ΑτΙ1τιιεΙ43, (ὶτοεοοΤοΙ. 618502
Ι
στ
(Α
ι
Η ῦὀμῦα Ποινουργια̃ Άποτἀξεις ὲιι της υ̃ποθὲσεως ΑΣΠΙΔΑ Ἄποοτροιτεῖε; ΙΙ ῦὐνοιμι της συποφαντιοιη̨ °
Β
·
ει
.
. . . Κατάθεση του̃ °Αρχηγου̃ Ἑνόπλων Δυνάμεων Μάρτυρες Ἄπολογίεη̨ κοιτηγορουμἐ “Αγόρευοι Βοισ. Ἐπιτρὁπου
Ἑξώφολλο: Δικοι Φλώρου
„.
του̃
'Ιἱδίκη του̃ΑΣΙΙΙΔΑ
Διὸρθωση: Χριστίνα Γιατζόγλου
Ξ
σπυεωρἰοι
. .
τέταρτο:°ΙΙυ̃πὀθεοιΑΣΙΙΙΔΑ,~ῆ
πραγματικότητα καὶ η οκεοωρίοι
"ΙΙ
. . .
. . .
..
.Μ
Κ
ε φ οι λ οι ι ο π έ μ τι τ ο: θετινιοὶ και α̃ιρνητιιιοὶ παρά . . . γοντες οοντελἐσοιντεη̨ στην ἐπιτυχιοι της οικτοιτοριοιη̨ Α· Βαωλικὴ ἐχτροπὴ
'75
|Ξ'Π
τοποθέτησι ῶη̨ Α)ΓΠΣ του̃ στρατηγου̃ Σπαντιδἀκη „
Ἱἶνΐως
ἔγ
..
Οίίἀρνητιαοὶ παράγοντες ΜΠΡΟΣ ΔΕΙΓΙἙΡΟ:
Ϊ Π
ε
λ α ι ο π ρ Δικαιοσυνη Πνευματικη ηγεσία ερ
ο'ι
γεσία¬
[
ῶ
"Ανωτάτη ΣΒ' Μεση Υ
.
Παιδεία Παιδεία . . .
. . . .
Γ'Διααιοσύνη
Π.
. . .
.
. .
.
Π ε φ α λ οι ι ο Δ ε ύ τ ε ρ ο: Δικτατορία αει; οργανώσει; Φοιτητικο κίνημα . . . . .. Ή σφαγη του̃ Πολυτεχνείου . . . . . . Αί Σύγαλητοι τῶν "Ανωτάτων Σχολῶν . . Οἱ μητέρες τῶν ηρώων ... ... ...ρ .
_
..
.
.
.
γίνη;
σαν
κι
.
.
...
.
Συ*ίθ”ίίμα”Εα χαὶ δίακηῇύἔείἐ Άφίερὡμαωί · · · Ή Νεολαία τη; Ν. Δημοκρατία; Το Ιἰ.Π.Π. (ὲξωτ.)
1
Η
Οί συμμετοχὲρ '
Κ
. . .
·
οί
λ α ι
ο
τ
ρ
. . .
. .
1ἕ›θ
.
187 169
..
Ιθθ
.
.
.
..
174 174
;.. .. Διατατορία και Κύπρο;
Πεφἀλαιοτὲταρτο:Κατῆλθεἢἔπεσεητυραν νία; Ήφελιμα συμπεράσματα _ Ἑπίλογο; αμαρτίας...
¬
Κίνδυνος υ̃ποτροπης δικτατορίας
. .
.
..
.
. . .
. .
..
Έπίλογος ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΔΤΑ
ΠροσαρτημαίΔίἶ9ΙΑ
.
Π
184
. . .
.. .
. .
. .
.
.
..
.
.
.. ..
247 249
. .
.. .
Φραντζεσκου
..
.
. . .
.. .. ..
Βθυ̃
.. ..
829
. . . .
. .
.
. . .
.
.
.
.. .. ..
.
..
. . . .
°Αναγνωστοπούλου Παν. ›› ›› Χονδροκουαη Δημ. Τ.. ›› » Παπατέρπου Άλεξ. Ἄγὀρευσι ἐξ επαγγέλματος συνηγόρων »
Ρ Ο σ
ά
Ρ
Έ
η
μ α
κρατία η Βασιλεία;
Ιν: Ἑν
.
.
.
.
.
.
.
376
.. . .
..
Δημο. ὅψεί δγίμοψηφίσματος:
_
α)Μία πρὁτασι Προσπάθεια διαφυγη̃; β) Έκδηλώσει; συμπαθείασ . . . . . . .
Φυλααισμενο; (ποίημα Ποκόροδιτς)
217 222 281)
. . . .
2θ4
ΠροσάρτημαΔ·:ΔγάφΟρα”·._
188
241 244
Νικολοπούλου Μίνα;
Άπολογίε; Συνταγματαρχω̃ν ››
2§θ
..
στ) Στατιστικα στοιχεία ἐκ της Δίκη;
Έν δψει ἐκλογῶν. Ποία η πραγματικη ἔννοια της δημο .
ε)
Δ
218
κρατία>>... . . . .. Πριτικη α̃ναλυση τῶν ἐκλογῶν της 17.11.74 'Ο Βασιλιά; ααι η τελευταία δεκαετία
..
2Οὀ
Τίδιδασαειηδικτατορία...
Παπανιαολοπούλου Δ. ~Κατἀθεσι Γαρουφαλια̃ Π.
..
.
Παταλω
.
.
_Καταθεσι Νικολοπούλου Π.
Β)
Κατηγορουμενοι
Συνταγματάρχου 'Γσαμασιὡτου Σπ.
172
Έουρχίχωωπρίαχὲἐ σ1Ρίί·Ἑίω1ί%ὲ€ ὲπίλεψίίσείἑ
Πεντάγωνο
169
174
·
Ιἰαταθεσι
κεκλεισμένων . . .
Τσολίγαα Π. .. Πατσαρίδη .. Πετρίχου .. Σοφηκίτη . . . . . . . . . Ἑίαταθεσι Παλαιολογοπουλου Ν. Καταθεσι Περτεμελίδου Πρ. Κατοιθεσι Νηστικααη
171 171
.
.
Β': 'Π δίκη ΑΣΠΙΔΑ
Πατάθεσι Ιίατάθεσι Κατοίθεσι ·Κατάθεσι
.. 4178
.
.
ί τ ο:
12ἔ›
1ἔ›Ο
Οἱ ΤυπΟΥΡἀΨΟί Πτῶσι Παπαδοπουλου ε φ
12Ο
.. .
οι
¬Καταθεσι Γεννηματα̃ Ι. Κατάθεσι Κανελλοπούλου Π. Κατάθεσι Στειααάκη .
Άντιστασια .
... ... .,.
αυ̃τοὺε
117 118
142
.
Να
.. .. ..
τ η μ
·Ιἰαταθεσιιἰιαρμάκη...
Πνευματικη η
..
.
..
108
11ῦ
Δικτατορία
τ ο:
ά. ρ
Το κατηγορητηριον β) Σύνθεσι Στρατοδιαείου γος μαρτύρων γ) Μαρτυρικὲη̨ καταθέσεις
ΠΩΣ ΠΠΠΖΠΣΠ
ΠΩΣ ΠΠΒΣΠ Η ΔΙΠΤΑΤΟΡΙΑ
Θ
α)
,
1Οθ
ΠΩΣ ΣΤΠΡΙΩΘΠΠΠ
ο σ
τν
Ήἶἶ
πἶφἀι̃ων επῃηρω̨ . 'Ο 'Γύτιοο της Δεξια̃;
” Πἴ
Π Ζ)
108
1
1!
..
.. .
. .
..
έ
"Α φ ι ε Θ ο ·υ τ α ι στὴ μνήμη τω̃ν Ἰἰγωνιστῶν τῆς Δημοαω̨ατίας
«"Ημισυ γάρ τ” ἀρετῆς ἀποαίνυται δούλιον ἦμαη̨» ΟΜΗΡΟΣ (”Οὁύσ. Ρ 323) («ἶ'ὸ μισὁ τῆς α̃η̨ετη̃ς τὸ ἐξαφανίζει η̃ σκλαβιά»)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ἑῖ τελευταία δεκαετία, ποὺ πέρασε, χαρακτηρίζεται σαν μια ἀπὸ τις περισσότερο ταραχώδεις του̃ τόπου μας. 'Εἰ περίοδος απ” το 1964 μέχρι τὸ 1974 περικλείει γεγονότα πολιτικοστρα τιωτικα, μέσα στα ὁποῖα ισυμπλέκονται κόσμοι καί συμφέρον τα ο'ινθ¬ρὼπων ποὺ είχαν κι ανθρώπων ποὺ ζητου̃σαν, ἀνθρώ
πων ποὺ αδικου̃σαν
κι
ανθρώπων ποὺ αδικιὀνταν.
Μιὰ αέναη παλη αρχὀντων κι α̃ρχομένων. Μια πάλη ηθι κη̃ς πρὸς την ἀνηιθικότητα. Μια παλη για να διατηρηθου̃ν πα ράνομα κατεστημένα ἐναντια σ” αὐτοὺς ποὺ θέλησαν νὰ στα θοὺν ὅρθιοι αγωνιστές για να τα γκρεμίσοον. "Οπλα τῶν πρώ των τὸ πα̃ν τῆς ὕλης, δπλα τῶν δεύτερων η τιμη και η αξιο πρέπεια, η συναίσθησι του̃ αδικουμένου ποὺ δίψα δικαιοσύνη, λίγη ανθρώπινη μεταχείρισι, δικαίωμα ἀνθρωπια̃ς. Στὴν πόιλη τούτη, έκείνοι ποὺ χρησιμοποίησαν «τὺ πα̃ν τῆς ὕλης», οἱ δυνόιστες, οί παράνομα κρατου̃ντες, χρησιμοποίησαν ὅλων τῶν είδῶν τα μέσα, απο τις πλεκτόινες, τις δολοπλοκίες, τίς δίες ψυχολογικές, ηθικές, πνευματικές, καθως καί σω ματικές καί οἰκονομικές ως τίς ποικιλομορφες απόιτες και τίς πνευματικές διεγερτικές ἀλλαγὲς του̃ α̃νθρώπινου «εί ναι». Ὁ λαος μας, ὁ, κατα τὸν έθνικό μας ποιητή, «πάντα εὺκο λὀπιστος καὶ χιλιοπροδομένος», ἀγνοει̃ πολλα πλει̃στα απ” τὸν ὰγῶνα αὐτόν, ποὺ σωρεύει ὁδύνες και ῦόισανα στὸ διαῦα της ζωῆς του, χωρίς νὰ μπορῆ να ἑξηγἠση πολλὰ ἀπὸ τίς κακοτυ χίες του, χωρίς να είναι σέ ίθέσι να ξεχωρίση καθαρα τὰ αίτια και τοὺς ὑπευθύνους της κακοδαιμονίας του.
18
ί
ὴ σταθερὴ ἐπιδίωξι „ να φωτίση γεγονότα τῆς χρονικῆα̨ περιοδου 1θθ4 1974, που πανω πα στ'ν στ ίἕγόι ιτου λαουι α Έη̃ ατίστ καν Μρἔὶφη̃ διαδη̨̃ὴοιμφανγερῖίῆ ἔ πιο
Ό
σκοπος του̃ παρόντος είναι
ια·κρ¬ιὅῶς,
ὅμως αλὴθειας ὁλόικε.ρη‹;, αλὴθειαι; πρὸς, καθε κατεύθυνοι, α
λἠθεγαἐ σωσιη̨̃γἐ ἀλλὰ Μω̃ ποὺ ΰφἀζεμ
Μὲ τὸ παρον θιὅλίο αναλαμιὅαγνω να φέρω σὲ ιρῶ; αγνωστοι, ου̃οιώδὴ καὶ συγκλονιστικα γεγονότα ποὺ ὁδὴγὴσαν κατ” εῦ θει̃αν στὴ δικτατορία τῆς 21ὴα̨ "Απριλίου του̃ ΙΘΘΤ, γεγονοτα ὅμως ολόσωστα και τεκμὴριωιμέναι. ”Ο›μ.ω;, πρόκειται να τὴ ρὴσω μόνο τὸ πρῶτο μισο τὴη̨ ιριλοσοιρικὴο αρχὴα̨: «Ψέματα να μὴ λὲ; ποτέ, αλλα τὴν αλήθεια ὅχι παντοτε», γιατὶ ὡς προς τὸ δεύτερο, «τὴν αλήθεια ὅχι παντοτε», θα τὴν παραὅῶ
χ?υν καὶ Ήμωρω̃ν Μ ἀπὸ τὸ ὁπε”ρπέρα”γ° ὁρχίςομαί νὰ γράψω την πασα αλήθεια.
ι
,Έχει
ι
Ξὲα̨'
διπαίωῳα ὁπγοωσεἠποτε ,
_
ὅμωη̨ θα μαι; ἐπιτραπὴ να διεκδικὴσουρε
αχ' Πλάνη ι̃ἴπἶρετ ὁ ἀναγνω Ξ ι λ ι χ ρ ι ν Ϊ νΞιδκαταλογί·ση, α~νειλικρινεια οιριως ποτε. Η πλανη απο
νενδοἔα: Έην
σἶιἑ
ἶπῖ. ρ
_
τις σελιοες, μια
νγ
Ε
Ουνωμια του νου, αλλὰ τὸ ψευδοἑ ποῖαπὀτητα του̃ χα
ηρ ς.
καὶ θα τὴν πῶ παντοτε, ἔστω καί τραρμακερὴ και θλαὅερὴ πολλὲς ιρορὲς,
για τὸ ἴδιο
μου τὸ συμιιρέρον.
Γιατί πιστεύω,
πὼς
ὕποιος πιανει τὴν πέννα να γραψὴ καὶ να κρίνη ανθρώπινες ἑνέργειεη̨, πρέπει να συγκλονίζεται εσωτερικα, να ὲπικοινωνῆ μὲ τὴ συνείδησὴ του ἐν ὅψει Θεοῦ και ανθρώπων, να υπογρα ιρὴ δὴλαδὴ μια αγραιρη σύριθασι μὲ τὴ συνείδὴσί του, μὲ τὸ Κοινό, ιιὲ τὴν Ἱστορία, μὲ τι; ἐπερχὀ·μ.ενε; αγνωοτε; γενιές, ὅτι θα πὴ τὴν ὀλὀγυμνὴ αλὴθεια μὲ ψυχὴ απροσπέλαστη απ" τον ιροθο κι ανένδοτὴ στο παθοι; καὶ τὴν αντικειμενικότητα, μἶ ένα μόνο πόιιθοα̨ να ὑπὴρετὴσὴ τὴν έντιιριὀτὴτα καί τὴν αλὴ θεια μὲ ·μ·εγαλω=σύνὴ απέραντη και ·μ3 ένα μόνο ιρὀθο, τὸν ιρὀθο
μὴπωι; δὲν ὑπηρετὴσὴ πιστα τις, διαμαντένιεο αῦτὲη̨ ανθρώπι νεα̨ αξίες. Γιατι οποιο; υ̃πηρετει̃ τὴν αλὴθεια, ὑπὴρετεῖ τον ανθρωπο καὶ τὴνγπροκοπὴ του, τὸν ανθρωπο καί τὸ μέλλον
του, καὶ καταρτίζει τὸ συμθόλαιο τιμὴς, οο ἰρεο καὶ
ΘΧ
οἰίἴἰοἱο.
Μ” αυτον τον σκοπο, ὁλοσώ·μ.ατσ και αμείλικτα ξαγρυπνο μπροστα ιμιαα̨, θα προσπαθήσουμε συνοπτικα να ἑκθέσουμε γε γονότα και περιστατικα, να κρίνουμε πρόιξειη̨ κι ἐνέργειεη̨ ποὺ ἔλαθαν χώρα και να θγαλουμε ῶφὲλιιμα συμπεράσματα απο
τὴν τρικυιυμιιθδὴ τούτη περίοδο τὴς, τελευταία; δεκαετίαι; στον τόπο μας. Ἐν ὁνὀματι του̃ θρὴνου καὶ τῆι; οδύνὴα̨, ποὺ σκορ πισε ὴ δικτατορία, καὶ τῶν θαυμάτων νεκρῶν της, ποὺ ελέγ 14
16
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Δὲν θὰ ὀιναμασὴθοῦν ὅσα σὲ διόιφοοοὺς τόνούς καὶ μιὰ κά ποια διάθεσι ὺπεοόολὴς λέγονται γοόιφονται ἀπὸ εὶδικοὺς ὴ μὴ εἰδικοὺς γιὰτὴ λαίλαπα τὴς 'Αποιλιανὴς δικτατοοίας, οὔτε Θ” ἀκολούθὴθὴ δ δοόμος του̃: «δούὸς πεσούσὴς, πα̃ς ὀι νὴο ξὺλεύεται». Δὲν ποέπει ν® αύταπατὡμεθα πὼς μόνο οἱ συνωμότες δικτατοοίσκοι ἔφταιζαν. “Εἶφταιἔαν πολλοὶ καὶ πολλά. “Αλλοι συνεισέφεοαν θετικὰ τὸν ὀόολό τοὺς κι ἄλλοι α̃ονὴτικά. Μακόιοιοι ὺπῆοἔαν πολλοὶ ἐν ὅψει ἐπισὴμαινομένοὺ κινδύνου. “Ολοι μας, λίγο πολύ, ἔχοὺμε φταίξει γιὰ νὰ φέ οοὺμε ἐκεὶνοὺς τοὺς καιοούς, ποὺ λέει ὁ ποιητὴς Σοὺοὴς: «Άλλοὶ σὲ κείνοος τοὺς καιοούς, σὲ κει̃να τὰ ζαμόινια, ποὺ γίναν θὺμιατὰ τὰ ἀγγειὰ καὶ τὰ σκ. . . λιόἀνια». Δὲν ἐζηλώ σαμε τὴ δόξα κανενὸς σὺγγοαφέως ὴ μὺθιστοοιογοόιφοὺ καὶ δὲν ποοσόλέποὺμε παοὰ στὸ νὰ φέοοὺμε στὸ φῶς γεγονότα ἄγνωστα, σημαντικὰ ἢ ἀσὴμαντοι ¬ πιστεύουμε σὴμαντικὰ ἄγνωστα στὸν πεοισοότεοο κόσμο, στὴ οόιχι του̃ ὁποίού παι ζόταν τὸ παιγνίδι μιᾶς ὀδὺνηοὴς τύχης καὶ μιᾶς σκλὴοὴς ἐμ πειοίας, καταστοοφικὴς γιὰ τὴν Ἑλλαδούλα καὶ τὸ "Εθνος μας γενικότερα, μὲ σκοπὸ πάντα νὰ παοαδειγματιζόμαστε γιὰ τὸ μέλλον καὶ νὰ μὴ παύσούμε ποτὲ νὰ στοχαζόμαστε ἐποι κοδομὴτικὰ κι ὺπεύθυνα, ἀνεξόιοτὴτα ἀπὸ όποιαδἠποτε πολι τικὴ τοποθέτὴσι ὴ ποοκατόιλὴψι ὅταν ποόκειται γιὰ θέματα ζωῆς καὶ θανάτου, ὅπως εἶναι ὴ ἐλεὺθεοία μας καὶ ὴ ἑθνικὴ μας ὺπόστασι. δΗ ἔννοια, όέόαια, τὴς ὲλεὺθεοίας εἶναι μιὰ
«παοεξὴγημένὴ» ἔννοια, ποὺ τὴν παίονει κανεὶς ὅπως θέλει
καὶ σύμφωνα μὲ τὸ ατομικό τού σύμφέοον. 2. 'Ο γολγοθὸις τὴς Έιλλ. Δημοκρατίας
1?
Ἱἰ ἐλευθερία
μετριέται μὲ λαστιχένιο μέτρο, είτε τὸ ἄτο μο μόνο του πρόκειται νὰ καθορίση σὲ σχέσι μὲ τους ἄλλους εἴτε οἱ ἄλλοι νὰ τὴν καθορίσουν σὲ σχέσι μὲ τὸ άτομο είτε, τέλος, οἱ εκάστοτε κυθερνῶντες με τους θπηκόους τους. Ά νάλογα μὲ τὸ πως θολεύει τὸν καθένα, τὰ συμφέροντά του, . . τὴν ἀντίληψὴ του περὶ ὴθικὴς καὶ δικαίου καὶ τὴ συνειδησι του, τεντώνει καὶ ξετεντώνει τὸ λαστιχένιο μέτρο του γιὰ νὰ καθορίση αύτὴ τὴν πολυπόθητη ἔννοια, ἐν ονόματι τὴς οποίας
ι
ί
ί
Ξ
|
ἐπὶ ἀτελευτὴτους αὶῶνες διαρκώς οἱ ἄνθρωποι σκοτώνουν ὴ
σκοτώνονται, όασανίζουν ὴ θασανίζονται, ἐἔευτελίζουν τι ἑ
ἔεϋτελίἶιονΐϋὡ Ξέρω πὼς ορισμένοι ἀπὸ αυτούς, που θὰ διαθάσουν τὶς γραμμες αυτές, θὰ δείξουν δυσανασχέτησι καὶ μικρόψυχη διάθεσι γιὰ κριτικὴ, γιὰ πολλους καὶ ποικίλους λόγους. Δὲν πειράζει, έ μπρὸς στὴν ὁλότητα τῶν ἀναγνωστῶν καὶ τὴν ἐξυ πὴρέτὴσι τὴς ὴθικὴς καὶ τοῦ δικαίου. \ Ϊ | \ Ἱ ~ \ ξ 3 ` \ Δεν θα τηρηθη ποτε η ιησουιτικη αρχη. «Ψεματα να μη Ἱ 3#` ~ Ϊ \ 5! Ϊ Ϊ λες ποτε, την αληθεια οχι παντοτε». ”Η αληθεια θὰ λεχθη γυ μνὴ, μὲ γεγονότα τεκμηριωμένα, ὅσο κι ὁὶν πειράἔη ὁρισμέ νους. Κεντρικὴ γραμμὴ πλεύσεως του̃ ἀφηγὴματος πάντοτε: «Πῶς έφθασε ὁ Παπαδόπουλος καὶ οὶ σὺν αὐτῷ» στὴν «πο λυπὀθητο» δικτατορία του ΙΔΕΑ, κι άς λένε μερικοί, ἀνίδεοι, ὅτι δὲν ὴταν ὴ “Απριλιανὴ δικτατορία γνὴσιο τέκνο τοῦ
λ
Ε
Ώ
Γ
ΙΔΕΑ Οἱ «σκοτεινὲς δυνάμεις»,
ιε
5
Ώ
που συνηθίζεται νὰ λένε πολλοὶ ἀοριστολογου̃ντες, θὰ γίνουν «λαμπερὲς δυνάμεις» κάτω ἀπί τὸν φακὸ γεγονότων καὶ περιστατικών συγκεκριμένων. Θὰ ἔρθουν στὸ φῶς όλες οἱ μηχανορραφίες, οἱ μικρὲς εκείνες Ι ~ ~ ι ε τ ~ο μηχανορραφιουλες που απετελεσαν τὶς συνιστωοες της μεγα λης μηχανορραφίας που ἀπέληξε στὴ δικτατορία. Πιστεύω νὰ λυθούν ὁρισμένα ερωτηματικά, ὅπως λ.χ.: πῶς ὁ Παττα κός, που πανθομολογουμένως ὴταν πολυ κάτω του̃ μετρίου, ἑπαγγελματικά, ἐγένετο ὴγετικὸ στέλεχος του̃ πραξικόπημα τος ὴ ὁ Σπαντιδάκης, Α) ΓΗΣ, ὲνῶ δεν διέθετε οὔτε τυπικὰ ούτε ουσιαστικὰ προσόντα, γιὰ νὰ προαχθὴ ἐν συνεχεία εἰς ἀντιπρόεδρο καὶ υπουργό Ἐθνικῆς Άμύνης τὴς Άπριλιανὴς
δικτατορίας, ὥς καὶ ἄλλα πολλὰ φεγγοθολὴσαντα μηδενικὰ τὴς Τετίας, πού, ὥς προσδοκα̃τοιι, ἀργὰ ὴ γρὴγορα θὰ πρέ πει νὰ κληθούν νὰ λογοδοτὴσουν γιὰ τὰ ἐναντίον της πατρί δος καὶ τὴς πολυπαθου̃ς Κύπρου τεράστια ἑγκλὴματά τους. "Οσο κι ἀν δοῦμε κάτω ἀπ” τὴ σκιὰ τραγικῶν γεγονότων, . , . ι . ι ι ι . . ως ἐκ του δραματος της Κυπρου μας, δεν θα πρεπει, ουδ επὶ στιγμὴν, νὰ σταματὴση ὴ γενικὴ κάθαρσι καὶ ὴ ἀποκατάστασι τῶν θυμάτων τῶν ὁλετὴρων τοῦ ”Εθνους, γιὰ νὰ μπορέση τὸ κράτος νὰ σταθὴ ὅρθιο καὶ νὰ περπατὴση τὴ δημοκρατικὴ στράτα. Σί όλους τους τομεῖς τὴς ἐθνικὴς μας ζωὴς πρέπει νὰ τεθὴ ὴ σφραγίδα του̃ ἐπείγοντος τῆς δουλειᾶς αύτὴς: Στὴ Δικαιοσύνη, στὸ Στρατό, στὴ Διοίκηση. Δὲν παραγνωρίζεται τὸ δύσκολο, τὸ ἀκανθῶδες, θὰ ἔλεγε κανείς, τῶν προόλημά των αὐτῶν, ἀλλὰ ἐξ ίσου δὲν πρέπει νὰ διαφύγη τὴς προσο ” ἰθυνόντων, ὅτι ἄνευ τὴς επι λύσεως τῶν προ θλημά χὴς των των αυτῶν καθίσταται ἀδύνατος ὴ πορεία πρὸς τὸν εκδημο Ϊ ~ | Ϊ Ἱ \ κρατισμο καὶ την ομαλοτητα. 'Ο «μπαμπουλας» του προθλη ~ ~ ματος της Κύπρου είναι εφεύρημα των φοθουμένων τὴν κά θαρσι. Δὲν ξεχνάει κανεὶς πὼς σὴμερα τὸ υπ' ἀριθμὸν 1 πρό θλημα γιὰ τὴν ἐθνικὴς σωτηρίας κυθέρνησι είναι τὸ κυπρια
ί
ι ί
®
ἐ
κο δρἀμα τῶν ἀδελφῶν μας Κυπρίων, ἀλλὰ παράλληλα μ" αυ τὸ πρέπει νὰ θαίνουν καὶ τὰ ἄλλα ὲθνικὰ προθλὴματα, γιατὶ ἀλλοίμονο ὰν περιμένουμε νὰ τελειώση τὸ Κυπριακὸ γιὰ νὰ ί του” Δ”υγειου. ί ὶ κοπρο καθαρίσου με την τῶν φοὔουμένων τὴν τὸ παιγνίδι παίξει Θὰ ἔχουμε τότε κυθερνὴσεως θὰ ἐθνικὴς κάθαρσι, ὲνῶ πίσω ἀπ” τὴ ράχι τὴς υπάρχη πάντα ένα στιλέττο κι ὴ ἀπόπνοια τὴς δυσοσμίας τὴς επταετίας που θὰ τείνη νὰ τὴ δηλητηριάση. . . "Αν προσέ ε τ ε ι ~ ε ι ξη κανεις θα δη, ότι ολοι οι καθ' οιονδηποτε τροπο συνεργα σθέντες μὲ τους Ἀπριλιανούς, προθάλλουν τώρα τὸ ἑθνικὸ θέμα τὴς Κύπρου ώς «μπαμπούλα» καὶ κόπτονται γιὰ τὴν ἱε ρότητά του, γιὰ νὰ μπορέσουν ν' ἀμθλύνουν τὴν κατἀ αύτὥν κατακραυγὴ καὶ νὰ ἀναθάλουν γιὰ τὸ ὀίδηλο μέλλον τὴν δι καία κατἀ αὐτῶν κρίσι καὶ τὴν ἐπιθαλλομένη κάθαρσι καὶ ἀ ποκατάστασι τοῦ δημοκρατικού μηχανισμου̃. Ὁ χρόνος ἀμ θλύνει πολλά, στοχάζονται χουντικοὶ καὶ ύποχουντικοὶ καὶ τὰ στ
γ
2
19
ύποκατάστατά τους, ἀλλοτροπιάζοντα γλοιώδη ῖιποκείμενα, τὰ ὁποῖα, άμεσα ὴ ἔμμεσα, ἑνεργητικὰ η παθητικά, προσέφεραν, ἔστω ψιχία, γιὰ νὰ γίνη ὅ,τι ἔγινε στὴν Κύπρο, γιὰ τὴν δ ποία τώρα κόπτονται. Καὶ μᾶς θυμίζουν πὼς ὅλη μας ὴ σκέ ψι πρέπει νὰ στρέφεται πρὸς τὰ ἐκεἴἴ. . . Πρόσφατα καὶ εί δημὀνως ἔνας ἐν ἀποστρατεία υποστράτηγος καὶ διευθυντὴς τοῦ γραφείου του Σπαντιδάκη, σὲ μιὰ ἐπιστολὴ του πρὸς τὴν «Άκρόπολι» της 191974, μὲ ύφος ἀρσακειάδος καὶ ὲθνικοῦ μέντορα, θέλοντας νὰ ύπερασπίση τὸν πάτρωνά του, προσπα θει̃ νὰ μᾶς διδάξη τὴν ευαισθησία που πρέπει νὰ ὲπιδεικνύ ουμε ἔναντι τοῦ Κυπριακού δράματος καὶ χάρι του ὁποίου νὰ τὰ ξεχνοῦμε ὅλα τὰ ἄλλα που θὰ ἔλθουν ἐν καιρῷ τῷ δέοντι. Σ® αυτο τὸ «μοτίθο» μιλου̃ν ὅλοι, εἴτε πρωτεργάτες εἴτε συνεργάτες της δικτατορίας εἴτε πρωτόθουλα εἴτε διατετα γμένα. Τί φαρισαἴσμὀς, ἀλλὰ καὶ τί τομαρισμὀς! Δύναται, στ" άλὴθεια, νὰ πῆ κανεὶς γι' αυτούς, ὅτι τὴν ἔννοια τοῦ δι πείρου μπορεί νὰ δώσουν ὴ μωρία καὶ ὴ υποκρισία τους. . . Βιιτιι ὶαοτἰτοειε υοτιιπι (είναι γιὰ κλάματα). Μαθημἐνοι ἐκ γενετῆς νὰ γλείφουν καὶ νὰ ψαρεύουν στὰ θολὰ νερά τους, που άποπνέουν θουρλίσια μυρωδιά... Τὰ ἀνθρωπάρια αύ τὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς διδάξουν ἐθνικὴ προσοχὴ στο πάνσε πτο, μὰ τραγικὸ τούτη τὴ στιγμὴ θέμα της Κύπρου, ποὺ μας τὸ κληροδὀτησαν μὲ τόση μωρία. Κι ἑδῶ άκόμα, στὸ χει̃λος του̃ γκρεμου̃ που ἔφεραν τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Κύπρο, χλιμιν τρίζουν ἀκόμη μὴ λαμθάνοντες κὰν ύπ' ὅψι τὴ λαἴκὴ ὁργη, ἀλλὰ καὶ τὴ λαἴκὴ παροιμία: ‹‹>`Αν παντου̃ χλιμιντρα̃ς, πρό σεχε ὅμως στὸ γκρεμὸ μπροστά». 'Ύστερα ᾶπ” τὴ μικρὴ τούτη εἴσαγωγ στε στὸ κύ ριο θέμα τοῦ ἀφηγὴματος.
20
Ν
ι
”
γ
Ι
Μ Ε· Ρ
Ο
Σ Π ΡΩ ΤΟ 4
ΠΩΣ
Π ΡΟ ΠΔ ΡΑΣ
Η
Ν
Δ
ΚΕΥΔΣΤΗΚΕ
ΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Κεφάλαιο ποω̃το
'Ιστορικο τη̃ς ὀργανὡσεως των Ι
ι
αξτωματικῶν τῆς ὁμόιδος Παπαδοπούλου
Ι
Πῶς ανεφανη, πότε ανεφἀνη, πῶς ἐξελἱχθη 5 6 Ι | νετ οονανωση της ομαδος Παπαδοπουλου, που εφθασε κατα την ἔναοξι του ποαξικοπηματος νὰ ἔχη πεοὶ τους 1Ο0 αξιω μοιτικους ἑνεογὰ στελέχη καὶ ἄλλους τόσους πεοίπου συμπα θουντας, αλλὰ μη ἑκδηλωθέντας, παοὰ μόνο ὅταν είδαν νὰ γέ ν πλαστι ια, ἔ ει τ`η τ ς στὶν π ώτ στ Ο ατιω τικη όογανωση, που ἔνινε στὰ χοόνια της κατοχης στη Μέση Ανατολη, υ̃πὸ την ἑπωνυμία Σ.Α.Ν., που εἶναι τὰ αοχικὰ τῶν λέξεων Σύνδεσ ος ”Α ιω μ ατικῶν Νέων. Φτια τ κε σὰν αντί Θ οπο ἄλλων τότε στὸ στ Θ ατὸ τάσεων δημοκοατικης κυοίως όνοοτοοπίας. ®Απετελει̃το κυοίως απὸ νέ ους αξιωματικούς, που εἶχαν τότε σταλη σὲ διόιφοοα στοα τόπεδα συγκεντοώσεως τῶν “Ανγλων, είχαν δὲ τὸν ὅαθμὸ 3 του~ ανθυπολοχαγου̃ ἕως καὶ του̃ λοχαγου̃. ἹΙ ὀογανωσι αὐ τη λίγο αογότεοα πῆοε την ὁνομασία ΙΔΕΑ, γιατὶ διευρύν θηκε καὶ πηρε μέσα καὶ ταγματαοχες καὶ μεοικους αντισυν ταγματαοχες. ΙΔΕΑ σημαίνει: 'Ιεοὸς Δεσμὸς "Ελλήνων “Α Ω
Η
×
τ
1
ία
Ω
Ρ
ι
ξιωματικῶν.
Ὁ ΙΔΕΑ
απέκτησε καταστατικὸ καὶ διαοθοὡθηκε ἐπιτελι κὰ καὶ ὀογανωτικὰ αντιγοαφοντας στὸν συνωμοτικὸ μηχανι σμὸ την ἔμπειοη ὀογόινωσι του̃ κομμουνιστικου̃ κόμματος (συλλογικη ηγεσία, τοιαδικὸ συνωμοτικὸ σύστημα κλπ). Βοισκόμαστε ακόμα στην κατοχικη πεοίοδο καὶ τοπικὰ στη Μέση Ἀνατολὴ. Γιὰ νὰ μπει̃ κανεὶς ὡς μέλος στὸν ΙΔΕΑ. ἔ ποεπε νὰ ποοταθη απο δυὸ παλιὰ μέλη τοῦ ΙΔΕΑ καὶ τὸ υ πὸ μόησι ατομο θὰ ἔποεπε νὰ συγκεντοώνη ὁοισμένα ποοσόν ι ±: τα: ακσατος αντικομμουνισμος, φιλοόασιλεια, να μη υφιστα ται σχὲσι υ̃ποτέλειας σὲ όποιονδἠποτε ανώτατο αξιωματικὸ η 5
Ι
Ι
Ι
#
κκε:
το
να ὺφίσταται σχέσι του̃ ὺπὸ μόησι μὲ πολιτικὰ ποόσωπα καὶ
τα αναγκαῖα έπιφανειακὰ ποοσόντα ποὺ έθετε ·η̃ συλλογικὴ ὴγεσία της όογανώσεως. ”Ομοοφα, ὅπως ὴταν στὴ όιτοίνα τους, εὅοισκαν απὴχησι στοὺς νέους αξιωματικοὺς μὲ τὴν απονὴοευτη νοοτοοπία καὶ μὲ τὶς ἄὅολες ποοθέσεις. Πιὸ ὅ μοοφος καὶ πιὸ σαγηνευτικὸς γιὰ τοὺς νέους αξιωματικοὺς ὴταν ὁ λεγόμενος "Επτόιλογος του̃ ΙΔΕΑ, ό ὁποῖος ἑὅίὅετο δίκην ὅοκου στοὺς ὺπὸ μύησι. Είναι χιλιοειπωμένος καὶ δὲν νομίξω ὅτι χοειαξεται να ἐπαναληφθὴ. Σαν σὲ πεοίληψι λεγε: 'Αξιοκοατία (οί ὶκανοὶ μόνο θ' ανέοχωνται), απόλυ τη πίστι στὸν ὅασιλέα, φανατικός αντικομμουνισμός, φανα τικὴ φιλοπατοία. καὶ ἔτρεσι γιὰ θυσία. Ποοφοοικὰ διετυμπα νίξετο, ὅτι οὶ ἑπίλεκτοι του̃ ΙΔΕΑ ἔποεπε νὰ ποοὴοχοντο ἐκ τὴς Σχολῆς Ευελπίδων καὶ ἐξ ίὅιωτών. (Μετὰ τὴ συγχώνευ σι τών Σχολών Εὺελπίὅων καὶ 'Τπαξιωματικών ὅλοι ἑθεω οου̃ντο ἐξ Εὺελπίὅων ποοεοχόμενοι. Καὶ παλι ὅμως δὲν α πεφεόχθη ὲκεὶνο για τὸ ὁποῖο καὶ ἐγένετο ὴ συγχώνευσι: νὰ μὴ ξεχωοίξη ὴ ποοέλευσι τών αξιωματικών ποὺ διαιοου̃σε τὰ στελέχη σὲ Α' καὶ Βί ποιότητος, γιατὶ παλι έλέγετο η ἔνδει ξι: έξ ὺπαξιωματικών° ἐξ ἰδιωτών). ®Ετονίξετο ὴ ἔνδειξι αὺτὴ, γιατὶ ἐθεωοου̃σαν τοόπον τινὰ τοὺς ἐξ ὺπαξιωματικών ὅχι ὺψηλης σταθμης αξιωματικούς, κυοίως στὸν τομέα του̃ ὴθους καὶ του̃ χαοακτὴοος. Καὶ τότε, αλλὰ καὶ τὡοα, καὶ νομίζω καὶ πάντοτε, οἱ συνιστώσες αξιολογὴσεως ἑνὸς αξιω ματικου̃ ὴσαν, εῖναι καὶ θὰ εῖναι: Πολεμικὴ δοασι, μόοφωσι, ῇθος καὶ χαοακτὴοας. Αὺτὸ τὸ τοιὡνυμο, ὅπως λέγεται, ποοόαλλόταν σὰν δέλεαο στοὺς ὺπὸ μὺησι πλέον του̃ "Επταλόγου. Καὶ όέόαια ένας νέος αξιωματικὸς μὴ έχων πεῖοα να διακοίνη τὸ όόιθος τών ποοθέ σεων τών συγκοοτησαντων τὸν ΙΔΕΑ, έθεὡοει ὅτι ἦταν γι' αὺτὸν τιμητικὸ ποὺ έπελέγη νὰ ένταχθὴ στὸν ΙΔΕΑ, όπότε θα ανὴκε πλέον στὴν αφοόκοεμα τών στελεχών. Μ” αὺτὸν τὸν ὅό λιο τοόπο μυὴθηκαν πολλοὶ μικοοὶ αξιωματικοί, κυοίως ανθυ πολοχαγοί, ὺπολοχαγοὶ καὶ λιγότεοοι λοχαγοὶ καὶ ταγματόιο χες. "Οταν απελευθεοὡθηκε ὴ ”Ελλὰς κι έγιναν οὶ ποώτες
Δ
ὶ
1
ὶ
Ι
24
έκλογές, πολλοὶ μυηθέντες απεχὡοησαν της ὁογανώσεως, για ὅπως ἔλεγαν, δὲν θὰ ἔποεπε νὰ ὺπόιοχη ὀογόινωσι στὸν Στὶοατὸ μετὰ τὴν έκλογὴ απο τὸν λαὸ της κυόεονὴσεώς του καὶ ὅτι ὅλος ό Στοατὸς είναι μια καὶ μόνη όογόινωσι κατω α πὸ τοὺς ἐκλεκτοὺς του λαου̃. ®Εὰν ὺπὴοχαν στελέχη αοιστε οίξοντα ὴ κομμουνίζοντα ὅστεοα μαλιστα απο τὴν κομμουνι στικὴ ανταοσία του̃ Δεκεμόοίου του̃ 1945, θὰ απομακοόνον ταν απὸ τὴν κυόέονησι του̃ λαου̃ (1948), μὲ νόμιμες κοίσεις καὶ ἐκκαθαοίσεις ὺπηοεσιακές. “Οπως καὶ ἐγένετο μὲ τὶς αλ λεπόιλληλες κατόπιν ἐκκαθαοίσεις τών στελεχών. Παοὰ ταυ̃ τα, ὁ πυοὴν του̃ ΙΔΕΑ παοέμεινε, ανασυγκοοτὴθηκε καὶ ανα στελεχώθηκε. Βοὴκε καὶ παλι έδαφος λόγῳ του̃ κομμουνιστι κου ποαξικοπὴματος του Δεκεμθοίου ποὺ ὴταν νωπὸ ακόμα. "Εν τῷ μεταξυ, φοόντωσε ό ὅεὺτεοος κομμουνιστικὸς γυ̃οος καὶ η ανταοσία του̃ 1948 1949, ποὺ συνετόιοαξε καὶ ξεθε μελίωσε τὴν Έλλαδα, ποὺ ακόμη δὲν εἶχε συνέλθει από τὰ κατοχικα τοαόματα καὶ τὴ Δεκεμόοιανὴ τοαγωδία. Σ” ὅλο τοῦτο τὸ διαστημα αὺτόματα ὺπνώθηκε ό ΙΔΕΑ γιατὶ σκόο πισαν τὰ στελέχη του καὶ απεὅόθησαν στὸν αγώνα κατὰ της κομμουνιστικὴς ανταοσίας. Μετὰ τὴν καταστολὴ καὶ του̃ γύ οου αὺτου ανεόίωσε καὶ παλι ὁ ΙΔΕΑ, ανασυγκοοτὴθηκε μὲ νέα στελέχη, αλλὰ καὶ διαθεσι ώς έκ τών αλλεπαλλὴλων κομ μουνιστικών κινημάτων. Εὺοόνθηκε στὴ όόισι καὶ πεοιέλαὅε καὶ αντισυνταγματόιοχες έπὴοε καὶ αξιωματικοὺς ποὺ ποοηοχοντο ἐξ ὺπαξιωματικών καὶ εῖχαν δείξει καλὴ πολε μικὴ ὅοασι κατὰ τὸ 1948 1949. Ύποὅοηθὴθηκε, παοόιλληλα μὲ τὴν κομμουνιστικὴ ανταοσία, καὶ απο ἄστοχες πολιτικές ἐνέογειες τὴς ἐποχῆς ὲκείνης, ὅτε ακμόιξοντος του̃ ανταοτο 'Γσαλὅαοη η ‹‹ἐ πολέμου συνεζητεῖτο μεταξὺ Βενιζέλου ναλλασσομένη ποωθυπουογία» ποὶν φθάσουμε στὴ λυσι Σο φοόλη. Κι ἐνθυμου̃μαι τὰ πικοόχολα σχόλια, δεδικαιολογημέ να όπωσὅὴποτε, του συνόλου τών πολεμοόντων αξιωματικών: ‹‹'Εμεῖς πολεμαμε κι αὐτοὶ τσακώνονται ποιός θὰ πόιοη τὴν ἐξουσία καὶ ἔφθασαν στὸ σημείο νὰ συξητοϋν πεοὶ έναλλασ σομένης ποωθυπουογίας μεταόόιλλοντας τὸν ποωθυπουογὸ της μαχομένης χώοας σὲ λοχία 4ημεοίας». `“Ι·Ιταν, δυστυχώς, ὅι
τί,
ἰὅία μὲ τὸ τότε Φιλελεόθεοο Κόμμα. Αυτα τουλαχιστον ὴταν
¬
25
καιολογημἐνες ἀνησυχίες, ἀλλὰ εύτυχῶς δὲν ἔγινε κὰτι τἑ τοιο, ἀλλὰ πέσαμε στη σωτἠοια λύσι ποωθυπουογίας Σοφού
ποοιφοονοτοχά, γγοτο ὅπως ἔχογοοο «γγ πχεγονότηο τῶν στε χοχῶν ἦτο οομοκοογτοοοο =ιΑο οομεγωθη̃ ὅτι γον ἐποχὴ ἐοεί
ἔπαϋσελὰ Χθλὶσὶμοποὶη̃ταλ θθαδὐτεθον ῶἔ πθόσχημα γιὰ τὴ μύθο" ἀἔὶωματὶκῶν στὸν ΙΔΒΑ καὶ σὰν ὅ“ πλο κατὰ τη̃ς πολὶῃχη̃ς η̃γεσίας τη̃ς χώθαἔ· ”Ετσι φθάσαμε στὸ ΙΔΒΑτικὸ ποαξικόπημα τού ΜαΐΟυ
νη η λεξι «δημοκοόιτης» η «δημοκοατία» ἦταν χλευαστικη καὶ εἰοωνικη, συνώνυμη του̃ «Κουκουὲς» καὶ «Κουκουεδία». Τὸ δόγμα «ὕσο δεξιώτεοα τόσο καλύτεοα», ἦταν δόγμα καὶ ποσ σὸν γιὰ τὰ μέλη τοῦ ΙΔΕΑ. ίΑποδίδεται δὲ η φοόισι αύτη στὸν διαδόητο στοατηγὸ Καοδαμόικη, ποὺ ἦταν έκ τῶν στε χοχῶν του̃ ΙΔΕΑ τοοο.
λη· "Ομωίὥ δὲν
τοῦ 1951 γιὰ τὴν πθοθολθ καὶ πθοώθησὶ τῆς; λύσεωἔ Πα” πόιγου. "Η ἀτιμωοησία τῶν αξιωματικών του̃ ποαἔικοπημα
τ
τος αύτοῦ ἀποθοόισυνε τους ΙΔΕὶΑτας σὲ όαθμὸ ὥστε νὰ κα ταστοῦν κοὀιτος ἐν κοάτει. 'Ο ΙΔΕΑ είχε γίνει παντοδύναμος μέσα στὸν στοατὸ καὶ ποοωθου̃σε στὶς ἀνώτατες θαθμίδες ὅ σους αὐτὸς ηθελε, ἀποκεφὀιλιζε δὲ στελέχη ύψηλης ἐπαγγελ ιατικῖ ς σταθ ς. “Β θασε στὸ σ ει̃ο στελἐ του ανε ὰ ὰὰ συἐητοῦν ιὶη̨ νὰ δίὰποαγματεύιθιὰὶται πολιτιἴὶις λύσἑίς, ἑεῶ παοὰλληλα στὰ στελέχη του̃ στοατοῦ ἐπεκοὰτησε μιὰ κάποια ι ε ± κθ Ι 6: ι τοφο ια για το μ ον τους, που ετι ετο παντοτε υπο κ
γ
κενΐρλκῇ Δωὶκοβσο· Δἑσμη (86 μελη)
(ΑΘΗΝΜ
Α
κι
Διοικούσα Δεσμη (8 μελη)
,
·
ι
Α
ε
Α
ο
7
λ
Ὁ ΙΔΕΑ
ι
Νπεοοονο'
'Μονἀὀων Λεκσοοῃεῦι̃ου
ί
Α
Ι
Αττικης
·ι
. ὶἑῃεἔυνινν .¬
γ
γ
ό
έ
ΑΡΧΗΓΟΣ
π
την κοισι αυτου. Με τη διακυθέονογσι τῆἐ χώοας ύπὸ τἑυ̃ Ποωτιἐιγοο καὶ εν συνεχεια υπο του νυν ποω υπουογου κ. αοαμαν η, ενεκοω | ς ` θη και παλι ο ΙΔΕΑ, γιατι οι κυθεονησεις τοσο του Παπα γου, όσο καὶ τοῦ Καοαμανλῆ, ἑθεωοοῦντο τῆς ἀοεσκείας των ως ἑντόνου δεξιᾶς ἀποκλίσεως. Ούχ ηττον ὅμως ποοσεπόιθη σαν μὲ στελέχη των νὰ καταλἀόουν θέσεις κλειδιὰ στὸν στοα τὸ καὶ έμμεσα νὰ κυθεονου̃ν τὸν στοατό. (Η ὀογόινωσι παοέ μεινε ὰπλῶς ἐν υπνώσει. Είχε δὲ τη μοοφη που δημοσιεύουμε
ι
ι
_ ι
^'®'κ®"?ἕ α̃ἔἶἦίίι̃ το
···Υ
γὲ
ΛΔΗΣΗΣ
.
.
ευθυνοι Μονσδωνλὶορισης
"οὐ εῖχε η οργανωση
τοσο
οι Ε
ιοεο
Δ
ἔποοἔο οοοοοο οοχο οτο ἐκχογοὼ ποαξγκόπημα
τη̃ς οίοο νοθείας του̃ 1οο1) ποὺ ὲποωτοοτἀτησε σὲ ὲπηοεα ομο Ήχο ψἠφοο του̃ Στοοτου̃ κογ τῶν ἐποοχγοογῶν πόλεων, ἶγ
τούς ύπευθύνους τῶν Μονάδων του̃ λεκανοπεδίου ”Αττικης τη
πὲο του̃ κ. Καοαμανληζ 'Ολὀκληοο σχέδιο θιασμου̃ της θελὴ σεως του̃ λαού ὲξεπονηθη ύπὸ την επωνυμία «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Γοαμματεύς τοῦ σχεδίου τούτου ἦταν στὶς ἀοχὲς ὁ μετέ πειτα δικτατωο Παπαδόπουλος καὶ κατόπιν ὁ ἐπὶ κυθεο νἠοοοοο Ἀνοοοοτοοποοχοο οποοογοο Ἑθνωγῆο Ἀμύνης καὶ ΙΔΒΑἘΜ] οτέλοχοο οονοογγμοτάοχοο Λοτοοὐδηο Εχκπ Δγὰ
εἰσλὶγίὶσεὰ θ μᾶλλον πθοτθοπῇ τῆἔ Κενω̨ὶκη̃ἶ Δὶοὶκθσεως Δε“ σνυε ποὺ ἀπιιετίἔετο ἀπὸ ταγματάνλαε Πιιέπει νὰ σημειω· τος θη, ότι ἀνόιολογη ΙΔΒΑτικη κίνησἔ στὸ Ναυτικο καὶ οοποοια, μεχοι τουλάχιστον της απελευθεοωσεως, δεν υπηο χε. Μαλιστα γιὰ την 'Αεοοποοία μιλούσαν την ἐποχη ὲκείνη
του σχεδίου αύτου̃, ύπὸ καμουφλαοισμένα συνθηματικό, ἐ ειοοντο εεηγιεε κος θα ειεσοε τη οέιησι τον ελληνικού ισ οο οπὲο του̃ κομμοτοο τῆο Δοξγα̃ο, τῆς ΒΡΕ (Κοοομαν Μο). Διὰ του̃ οχοοίοο «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» ο Στοοτὸο ἐψῆφγσε οοτλὲο καὶ τοοπλὲο οοοοὲο ογοὶ ογὰ τῶν κοτοοτάοεων ἑοοί
πὶὸ χάτωι ὅπωἔ φαίνεταὶ στὸ σχέδιο τη̃ἔ σελ· 27· Μέλθὶ τὴν ἀπελενθέθωσὶ δὲν εἶχε ὁθὰσθῆ δὴ μᾶλλον ἐπὰλϋ
γῆ ἀθλθγὸἔ
λωὶὶ
θ ἀθληγία ἦταν σθλλογωίἠ· Ἀπὸ τῆἔ ἀπε“
λελὶθεθώσεωἔ ὅμιωἔ Μ εντευθεν επελεγη Μ αθχηγοῶ Οστὶἔ ε” φεοε τὸν όαθμὸ τού ᾶντισυνταγματόιοχου. Ἑπελεγετο απο
28
Δ
2?
φθησαν ψηφοδέλτια μὲ τὸ τσουόόιλι κυοιολεκτικὰ ῦπὲο της 'Αὶςιωματικοὶ ᾶμιλλῶντο ποιός πιότεοο θὰ παοουσίαςε στη Μοναδα του πολυαοιθμότεοα ψηφοδέλτια ΕΡΕ.
χετο ἐκ Κοζάνης μὲ Φύλλο Ποθεἰαἔ ἀπὸ 1ἙΣ πθὸς Φλώθϋ να. Συνηνῃῆθη μὲ ποώηνστέλεχος τοῦ [ΔΒΔ (ὅαθμὸα̨ ν ταγματἀοχοῖὼ ποὺ υ̃πηθέτει στὸ στοατηγει̃ο του̃ Αν Σώμα
Τάγματα ὁλόχληοα πεωεφέη̨οντο σὲ γεὶτονῃίὲἔ πόλεὶς καὶ καὶ ἑψἠφὶζαν τὸ ψηφοδέλτιο τῆς ΒΡΕ "Ενα π°χ° τάγμα Βεθἕόοίἶἔ ἑψἠφὶσε στὴ ΒέΩΟ0ὶα° στὴ Νάουσα) στὴ Σ.κυδοαζ στην' Εδεσσα! Ηταν γειῖονικεςπολεις καὶζῆ ἑντος
τος Στοατου̃ καὶ του̃ ἔκαμε νύἔι για την ἀνασυγκοότησι τοῦ ΙΔΕΑ καὶ τη μύησι καινοόογιων στελεχῶν ὡς τὸ καταστατικό του, γιατὶ ἔχουν ἐνδεἱξεις πως ό κομμουιιισμὀς, μὲ διόιφοοες ἑπποεπὀμενες μοοφές, (ΕΔΑ, Λαμποἀκηδες κλπ.) θὰ ἐπι
Άωμοπὀλεὶς
|
2
Ήπἶξἕχἶ σἶθατοἔ;
οἠὶςεῖςχτῖόνμῖτῖὰσδόἕἕτόἕαεἕαἶῖἐγωόυνεπἔεαμῖόὶόη̨ηςυἐυ̃τόει̃ἑγόἶ οίας του, ὁ ἙΔΕΑ ἀνεζωπυοώθη ὲντονώτεοα καὶ διεύουνε ὀι κόμα πεοισσότεοο τὸ καταστατικό του. Πεοιέλαόε πεοισσοτέ Ϊ
Ϊ
3
Ϊ
Ϊ
Θους ταγματαΩχες° αντὶσωταγματαθχες καὶ μεθὶκους συντα” γματἀοχεα̨ Βῖχαν ἦδη ποοαχθῆ οἱ λοχαγώ ταγματἀθχεῷ με” οικοὶ μαλιστα ἔγιναν ηδη καὶ ἀνὡτατοι ηγητοοες μεγάλων μο ναδων. Οτανεκανεις γινοταν ανώτατος; απεσυοἶο της ενεο γου δοασεως ως μελους του ΙΔΕΑ και ηταν απλως ενα επιτι μο μελος, όπως καὶ ὅσοι ἀπεστοατεὐοντο. ηῆπηοχε, δηλαδη, Ω'
ὶ
ν
Ϊ
3
Η
ξΪ
ΏΪ
Ϊ
α Ϊ8 δος ωποστθατεὶαἔ» ἐκΪ του ΙΔ Ε)Α ° ετσιΪ ωστε ἦ Ϊ οογανω ~ Ϊ Ϊ Ϊ 3 σι ν δι τ : α ι α ηοη σε ὶσχυ το καταστατὶχο του νεοὶ αἔὶω κ ν παντα οι › σ ~ ο ω ματικοι. Το ακοον αωτον της επιτυχους εἔελιξεως του ΙΔΕΑ Ὁ
πολιτικης ηγεσιας και του κοατους γενικωτεοα. 'Ο συνταγματόιοχης αὐτὸς δὲν κοίνεται σκόπιμο ν” ἀνα ὅνοὶιἀ ἶῖυ 9 ὶω και φλ ἶτ
φεἶὅἴὶ θτη̨ μοἑ
Η μὲιι Ψνἠντἕι̃σε καὶιμἶῖὶ τὸ ιεἶπε . ουτθσι̃ῃ στηωἔιαπ ως νι̃ «κα
τοι̃ὶ
6 ηξἶη
στι ἶωἶα Ήἶυ» και οτὶ ωτόυπει̃ὶ Ήνωθ ΚΌ Ϊθενησιι χα Σἶθὶπος και η ηγεσια, εῖναι οι μονοι αομόδιοι και υπευθυνοι ν αντι μετωπίσουν τέτοιες κομμουνιστικὲς ἀπειλές. Κατόιλαόε πὼς εἶχε κάνει λάθος νὰ μοῦ τὸ πη, ὡστόσο οἱ σχέσεις μας διατη Θἠθηκαν φιλωίὲς ὥς Μαὶ ποὀτεθον Ἐν τῷ μεταἔὺ σχηματίστηκε ἡ υ̃πηθεωακὴ Ήὕἐονησι
Μαω̨ομιχάλη, ποὺ ἐἔέδωσε αυ̃στηοὲς διαταγέἔ, «ὅπως ὁ Στοατὸς ἀπόσχη Ἐῆς ἐχλογικῆς μάχης του̃ 1983». Δὲν ἄοὺ .
ι
.
.
ι
.
Ν
.
κατα το ποοτυπῳ Οπως ποοεὶπαμῇ της σταλὶνὶπηα̨ νοοτοοπὶας ~ Ϊ Ι Ϊ Ϊ Ϊ Ϊ της δικτατοοιας του~ ποολεταοιατου, αλλα απο την αντιπεοα ὅχθη. Μ" ἄλλα λόγια, μαύοη ἀντὶ κόκκινη δικτατοοία. Πότε
καὶ μεταξυ αυτων και στους ΙΔΕΑτικους . κύκλους, που παοὰ τὶς διαταγὲς αυτές στα κουφὰ όλο καὶ κάτι ἔφτιαχναν ὑπὲρ του̃ κόμματος που ὲκποοσωπου̃σε τη Δε ὶἐιἀ. Τότε συνέόη καὶ τὸ πεοιστατικὸ σ” ἕνα δικό μου ἀξιω Ν Ϊ Ϊ μαωωΪ (ωλαοχο Ϊ τοτε), πουΪ δεβχνει καθαθαΪ Ή]Ϊ διαθεσι 9 πουΪ εω χε ὁ ΙΔΕΑ, παοὰ τὶἔ π9ωθὉπ0Ό©γΜὲς διαταγές, νὰ ὕιάση
Ο Παπαδοπουλοἕ και οὶ σὶόνεογατεε του μπηκαν στην Οθγα Ζ Β! Ϊ Ν | Ϊ Ϊ νωσι ως ατομα, δεν μποοει όεόαια να ὲπισημανθη. Εικαζεται όέόαια τὸ ἔτος 1950. Του̃το δὲν ἔχει σημασία. Σημασία ἔχει ποτε εδοαστηοιοποιει̃το ως ὁμας στο συνολο. Και όεόαιο εῖ
καὶ πόιλι τη θέλησι του ὲκλογικου̃ σώματος. Παρουσιάστηκε ὲνὡπών μω) 6 ἴλαθχοἔ αυ̃τὸἔ καὶ μοῦ εἶπε πὼς τὸν ἐκάλεσε ὁ ὲππελάθχης του̃ Αν Σώματος Σω̨ατοῦ (ταἔωθχος) καὶ του̃ εἶπε νὰ ἔθθη σὲ μένα νὰ του̃ δώσω Φύλλο Ποθείαα̨ γιὰ νὰ ὅγῆ
8
Ώ
π
Ϊ
Ϊ
Ϊ
Ϊ
(Ϊ
Ϊ
Α:
4
5
5
5
ια:
Ϊ
3
Ϊ
Ϊ
Ϊ
Ε
Ξ?
Ϊ
3
Ϊ
ΰ
Ϊ
σε αυτο σε πολλοὺς
9
ναι πως απο τοτε πω η Βνωσὶ Κενω̨ου ἢλθε στην εἔ 0Μια ανησύχησε ὁ ΙΔΕΑ (ἐπαναλαμόἀνεται ἐμφαντικά, γιὰ μᾶς τουλαχιστοζἑη̨̃τι ὁμὸιςαἰἶαπαδοπούλουπκαὶ ΙΔΕΑ εἶναι ἕνα καὶ
Ϊ Ϊ ~ Ϊ εξω στην υπαιθοο για δουλεια δηθεν επιθεωοησεως των ΤΕΑ, στὴν πη̨αγμαῃκότηω ὅμως γιὰ ποοπαγἀνδα ϋπὲε) τῆς ΒΡΕ. Ἀονἠθηκα νὰ τοῦ χοοηγἠσω τὸ Φύλλο Πω̨είας) ἀλ
ἶὸ ὶἶυτ0)'_
λὰ καὶ δὲν μπόοεσε ὁ κ. ἐπιτελόιοχης νὰ ἀντιδοἀση ἄμεσα καὶ ευ̃θέως λόγω τη̃ς παοανομίας του Ώστόσο ὅμως τὸ ἑφύλαἔε
χοη̨με ἶνα γεγοα̃οἔ πἶοὶ το τέλος 3:01) 1968 μἶ αοχας του 1984, που φανεοωνει πως ὁ ΙΔΕΑ ανενεουτο και ἐδοαστηοιοποιει̃το: ῖἐνας ὰἔιωματικὸς (ταγματἀοχης) διηο 28
5|
¦Ϊ
Η
καὶ ἀῃότεὀα ἐζητοϋσε διάφορες ἀφοομέει μιὰ νὰ Ήμωθη̃
~
Τὸν
το
ὶ
φαντόιρο όδηγό μου, μια να παρεμόόιλη ἄλλα διαφορα προσ κόμματα στὴ διοίκησί μου ὴ να ρουφιανεύη στὸν στρατηγὸ σὲ όόιρος μου. Παράλληλα μὲ τὸ τζὶπ του Ζου Γραφείου, μὲ πολιτικὸ αριθμὸ καὶ χρώμα που όίλλασσε καθε λίγο, ὲστέλλον το δύο τρομερα πρωτοπαλλὴκαρα του̃ ΙΔΕΑ (Κουμπλῆς Μπονώτης) καὶ ασκούσαν παντοειδει̃ς πιέσεις στὴν ύπαιθρο
ῇ
υπέρ τῆς ΒΡΕ). “Εγιναν οί ἐκλογὲς τοῦ 1988, έφερε πλειοψηφία, αδύνατη όμως, ὴ °Έὶνωσι Κέντρου, τ” ανάκτορα ἐρώτοτρόπησαν προς τὸι ἐκεῖ, δ κ. ὶίαραμανλῆς ἔφυγε στὸ Παρίσι. Τὸ πρῶτο μού διασμα του̃ ΙΔΕΑ εἶναι γεγονός. Ἑπηκολούθησαν οἱ έκλογὲς
του̃ 1964, που έφεραν τὴν “Εἶνωσι Κέντρου μὲ πλειοψηφία 53%. Ἀπὸ τὶς πρῶτες ἐκλογές, οὶ 1ΔΒΑτες ἐπεσὴμαναν ῆδη ὲκείνους τους αξιωματικούς, που καπως αναθαρρησαντες αρ χισαν, τουλαχιστον φανερά, να διαόόιζουν δημοκρατικές έφη μερίδες. Γρόιφτηκοιν φυσικα στα μαυ̃ρα τους καταστιχα. Οί έ κλογὲς όμως του̃ 1984 τους μαρμόιρωσαν κυριολεκτικα καὶ πί στέψαν στὴ δίκαιη τιμωρία τους. Τὸ έλεγαν φανερά: ‹‹Χόισα με τὸ παιγνίδι, θα πληρώσουμε». Μόλις σχηματίστηκε ἐκ τῶν έκλογῶν ὴ κυόέρνησι τῆς ΒΚ., είδαμε όλοι μὲ κατόιπληξι
ΑΠἩΣ ἐτοσθθετεἶι̃σ σι̃θστὴγὀει ποὺ μέχσὶ τὴ στὴιμὴ έκείνη ῆταν γραμμένος στὴ μαύρη όίόλο τῆς ΒΚ. ώς ἑπικε φσλὴἐ ὅίσἐ · νοθείαἐ στὸν Τομέα ευ̃θὐνὴἐ τον· Εἶλε γίνε! ὅοὐτ κινο ὴ αναμιξι τοϋ στρατηγού αύτου̃ υπέρ ἑνὸς κόμματος στὶς ἐκλογὲς τοῦ 1981 καὶ ανέμεναν ὅλοι τὴ δίκαιη αποστρατεία του. “Αντ” αυτου, τὸν εῖδαν ”Αρχηγὸ Στρατου̃. Δεύτερη όόμ θα: υπουργός Ἐθνικῆς ”Αμύνης εἶχε ἐπιλεγῆ ἄνθρωπσσ μὴ
σὼἐ
ΒΚ ὴσίι ῶἐ θὰ ίδωμεν ἀθλίότετ ρον, δὲν ἔπεσαν έξω στὴ δυσπιστία τους. Τόσο ὁ υσσνυγὸσ Ἐθνικῆς 'Αμύνης ὅσο καὶ ὁ Α)ΓΕΣ ἔδειξαν μια ανευ προ ὲμπνέοον ἔμπιστσσὐνὴ στὴν
ηγουμένου ἐφεκτικὴ στόισι έναντι τῶν ὀργιασόιντων του ΙΔΒΑ καί, αντὶ να τους στείλουν στα σπίτια τους, τους ἔστειλαν στους δύο πόλους αμύνης τῆς χώρας: στὸν “Εὶόρο καὶ στὴν
Κὐσίλθ Μεταἔὴ αὐτῶν ποὺ πῆγαν στὸν ΩΉΘΘΟ ὴταν καὶ· ὁ ἀνΐλσυνταγματἀθλὴέ Πυθοὅολυωυ̃ Γεὼθγλοἐ Παπαδόποὶλ· 710€. ποὺ πὴθε δλοίδλὶσὶ Μονάδοἑ Πυθοὅολὶκθυ̃· "Ελἶσὶ Οἱ 801
ΙΔΒΑτικοὶ κύκλοι ανεθόιρρησαν. Πέρασαν απὸ τα στόιδια τοῦ φόόου: απομαρμόιρωσι, αποπόιγωσι καὶ μπῆκαν στὸ στα διο τῆς ίσορροπησεως καὶ ἐν συνεχεία αντεπιθέσεως. Έπα ληθεύθηκε απόλυτα μια σπουδαία ἀρχὴ τού πολέμου ¬ αλ λοι τὸ λένε τακτικὸ δόγμα, δὲν ἔχει σημασία ἀρχὴ που ἐ φαρμόζεται παντου σὲ όλους τους τομείς τῆς ανθρωπίνης δραστηριότητος: «”Οταν καταλαθης καποιον αντικειμενικὸ σκοπό, πρέπει να ὁργανωθῆς πανω σ” αὐτόν, καὶ να κόιμης ἐκμεταλλευσι τῆς ἐπιτυχίας σου κυνηγώντας καὶ ἑἔουδετερώ νοντας τὸν αντίπαλό σου. ”`Αν αυτα δὲν φτιόιξης, ὁ αντίπαλός σου θα ανασυγκροτηθῆ, θα σοῦ αντεπιτεθῆ καὶ θα σοῦ κα ταλόιδη τὸν αντικειμενικό σκοπό, που μόλις είχες καταλαόει». Αύτὴ τὴν αρχὴ τὴν ἑπληρωσε ακριόα ὁ αείμνηστος αρχη γὸς τῆς ΒΚ. Στὸ εἰδικὸ κεφαλαιο, παρα κατω, θα αναφερ θου̃με λεπτομερέστερα καὶ θα ἐπισημόινουμε τα λαθη που ἔ γιναν πανω στὴν ἑκκαθόιρισι τότε του Στρατού ἔκ μέρους του πρόσφατα ἔχοντος τὴ λαϊκὴ έντολὴ πρωθυπουργού του 53%, γιατὶ είχαμε τὸ εύτυχὲς προνόμιο να συναντὴσουμε τὸν αεί μνηστο πρεσόύτη, έστω καὶ μὲ πολλὴ δυσκολία, καὶ να τοῦ αναφέρουμε τί συνέόαινε πανω κεῖ στὶς Μονάδες, να του̃ έ πισημανουμε όρισμένους κινδύνους καὶ να τοῦ εἰσηγηθου̃με ὲφικτὲς νόμιμες λύσεις για τὴν έκκαθόιρισι καὶ συνοχὴ του̃ Στρατού. Δυστυχῶς δὲν εἰσακουσθηκαμε καὶ δυστυχώς επαλη θεύθηκαν οἱ φόόοι μας. “Ομως τὴν ἐπληρώσαμε καὶ ἐμει̃ς ὁ ρισμὲνσι πολύ ακριόόι, μὲ φυλακίσεις πολύμηνες καὶ μὲ έπαγ γελματικὸ αποκεφαλισμό. 'Απεδείχθημεν μόιντεις; “Οχι φυσικα, απλῶς ρεαλιστικὴ στοιχειώδη ἐκτίμησι καναμε τῆς κρατούσης τότε καταστόισε ως° καὶ ἐνθυμου̃μαι τα νηφαλισ. λόγια του̃ αείμνηστου πρεσόύ τη: «Δὲν μὲ απασχολεί, συνταγματαρχα μου, τὸ στρατιωτι χό_ "Αν γίνη πόλεμος, πρᾶγμα ποὺ δὲν Έὸ πισῖεύοχ ὁ Σω̨α. τοι; θὰ πσλεμὴση. Μ' απασχολει̃ μόνο τὸ Ιἰυπριακό»_ Και ὅ
ταν τόλμησα να πῶ: «Μα πῶς, κ. Πρόεδρε, θα έπιλύσετε τὸ Κυπριακό, ὅταν στὴ ρόιχι σας ύπόιρχη ένα στιλέττο;», ῆ α πόιντησί του ῆταν: «Μὴν ανησυχῆς, «ὁίπαντα ἐν τῇ δημοκρα τία πραότερό. ἐστι», κατα τὸν Δημοσθένη. Παντως δ,τι θέ 81
λεις να πὴσ σὲ λεπτομέθειεἔ, πηγαινε στὸν χ_ Παπα̨κωνσταυ τίνουε. Καὶ άφου μὲ κτύπησε στὸν ὥμο καθησυχαστικά, ἔφυ γα με μια ἀποοια: «Γιατί μοῦ εὶπε τὸν κ. Παπακωνσταντί νου καὶ ὅχι τὸν κ. Γαοουφαλιδω̨». Τότε δὲν τὸ εῖχα καταλά όει, σὲ λίγο ὅμως ἔγινε απόλυτα κατανοητό...
Σκευωρἰα Παπαδοπούλου στὸν Έβρο
Ὁ
Παπαδόπουλος ὴταν γνωστὸς ὡς ΙΔἘἱΑτης ύπὸ τὴν ψευ δεπωνυμία «ΝΑΣΒΡ», άλλα μᾶλλον ὡς φαιδοὸς πασα ὡς ἑ πικίνδυνος° τουλάχιστον αὐτὴ τὴ γνώμη ἄκουγε ὁ ύποφαινό μενος. Ἱῖταν γνωστὸς καὶ στὴν ὴγεσία κι αύτὸς κι ὁ Καού δας κι ό Μπαλλόπουλος κι ὁ Λαδα̃ς που τὸν παοατσούκλιζαν ῶς «ΜΠΒΡΙΑ». "Ολοι αύτοὶ σκοοπίστηκαν μὲ τοποθετὴσεις στὸν δίθἶίῖοο καὶ στὴν Κύποο. ”Αντὶ δηλαδὴ να σταλούν σὲ καμμια ἐπιστοατεύουσα αοχὴ, αφού δὲν στάλθηκαν σπίτι τους, ἑστόιλησαν σὲ Διοικὴσεις Μονάδων, στα εύπαθέστεοα στοατιωτικα πόστα. “Ετσι κι ό Παπαδόπουλος, ύστεοα ἀπὸ μια ἑξάχοονη ύπηοεσία συνεχὴ στὴν ΚΤΠ, στάλθηκε στὴν 'Οοεστιάδα ὡς διοικητὴς Μοίοας Πυοοόολικοῦ. Ἑκεῖ, ἀντὶ να στοέψη τὴν ποοσοχὴ του στὸ ἑτοιμοπόλεμο της μονάδος του, ἀντὶ να θλἐπη ποὸς Άνατολάς, ἔθλεπε ποὸς Νότο! 'Γὸ μῖσος του εναντίον τὴς Κεντοώας παοατάξεως ὴταν ύστεοικό. Θα μποοου̃σε νὰ στη κανεὶς πὼς μισοῦσε πεοισσό τεοο τους Παπανδοεὶκους ἀπὸ τὸν απέναντί του ἑχθοό! ἘΗ ταν τότε ὴ ἐποχὴ, που πολύς θόουόος γινόταν για τὴ δοα̃σι τῶν Λαμποόικηδων. "Τστεοία εἶχε καταλάθει πολλους «υπεοε θνικόφοονες». Στὴ Βουλὴ ὲοωτὴσεις καὶ ἐπεοωτὴσεις γιά οιύ τούς; τθὺἐ ΛαμπΟόί”#"ὶδ姛 μάχη σωσΐὴ στὸ Κθὶνθὔθὐλὶθ
Ἀλ·
λὰ 'καὶ σΈὶ€ ἶδιαίτεοες συζητησεις ἐκαλλιεογεῖτο ἕνα παθια σμένο κλῖμα καὶ διογκωνόταν ὁ κομμουνιστικὁς κίνδυνος λό γῳ. . . Παπανδοέου. Είδαμε τὸ ποωτοφανὲς φαινόμενο να καθυόοίζεται ἀνοι
νόμιμος ποωθυπουογὸ; Τη̃ἑ Χώθαἕ ἀπὸ ὁθὶσμἐνοθίἑ ἀ· ἔὶωμαΤθί0”ύ€› ποὺ ὕπωἐ ἀπεδείλθθ ἐκ Τῶν υ̃στέθων ἦταν Ἐσὶ
κτα
82
ὁ
η̨όικια τού
ΙΔΕΑ καὶ συγκεκῷιμἔνοι
ἔποιιἔοιν πῷωι̃εύθντοι Ού
τὴς 21ης Άποιλίου. Τὸ απόγειο της ά ναισχυντίας τὸ ζησαμε στὴ Θεσσαλονίκη. Στὶς πολυκατοικίες ἀἔιωματικῶν, πάνω στα μάομαοα, γοάιρονταν ύθοιστικα συν θὴματα κατα τού ποωθυπουογού της χὼοας, ὡς λ.χ. «Πα πανδοέου ίἰεοένσκυ», «Παπανδοέου παοαιτὴσου» καὶ άλλα πολλά. αἐαοακτηοιστικὸ ὴταν το σύνθημά τους τὴν ἐποχὴ ἑ ·›ιεινη:,Ε”Α[ιΕΕΚ. ΒΗ λεξι ἩΑΕΕΗΧ ὴταν τὸ συνθηματικὸ της διεξαχθείσης τότε συμμαχικης άσκὴσεως ΝΑΤΟ στον ἑλληνικὸ χῶοο καὶ ὴταν σύντμησι τῶν λέξεων ἩΑΕΕ που σημαίνει ερθινόπωοσ άλλα καὶ πτῶσι (πίπτω), καὶ της λέξεως Εἔίἶἰἔὶἰἶίἰἔἴὔ που σημαίνει ἄσκησι. Αύτοὶ λοιπὸν οἱ «κύοιοι» ΙΔΕΑτες συνωμότες άλλαζαν τὸ γοάμμα Χ δια του γοάμμα τος Κ κι ἔτσι ἔκαναν τὸ συνθηματικό τους ΓΑΕΕΕΚ που ση μαινε: Πτῶσι της Β. Κέντοου! Ἐγἑνοντο ανακοίσεις, εύοέθησαν οἱ ἔνοχοι αξιωματικοὶ καὶ παιδια άἔιωματικῶν καθ” ύπόδειἔί τους, αλλα κύοωσι καμμιά, απλώς συστάσεις... Καὶ πάλι δοα̃στες ποόσωπα διαδοαματίσαντα σόλο στὴν Άποιλιανὴ ανταοσία. Μέσα σ” ἔνα τέτοιο κλίμα ἔσκασε ἔνα θοοντεοο «σαμποταζ» στὴ Μονάδα Παπαδοπούλου. Ἑστάλησαν τηλεγοαφὴματα στὴν Άθὴνα, άνεστατώθη ὴ κυθεονησι, τὸ επιτελείο, τὸ Σ. Στοατοῦ. Γοάφτηκαν στὶς εφημερίδες ὅτι πιάστηκαν κομ μουνιστὲς που ἔκαναν ποάξεις «σαμποταζ» στὶς Μονάδ Η θοου. (Ἱτἰταν ὴ ἐποχὴ που ὴ ὅξυνσι του Κυποιακου̃ ὴταν με γόιλη καὶ ανεμἑνοντο απο στιγμὴ σὲ στιγμὴ ἐχθοοποαι̃ἑίες Τουοκίας). Σαν αποτέλεσμα στὴ Μονάδα πιά Ἑλλάδος σανε κάτι φουκαοάδες στοατιῶτες που εἶχαν τὸ χαοακτηοι στικὸ «Β» καὶ τους θασάνισαν απάνθρωπα. Τους θάλανε μά λιστα μέσα σὲ θόθοους, χωμένους μεχοι τὸ λαιμό, για να «ὁ μολογησουν». Διετάχθη κανονικὴ ἔνοοκος ποοανάκοισι, που ἔκανε ὁ συντανματάοχης Στοατ. Δικαιοσύνης Γκόπης, ἐκ τῶν φανατικωτέοων ἑθνικοφοόνων στὸν κλάδο της Στοατιωτικὴς Δικαιοσύνης. Τὸ πόοισμα, μετα ἐνδελεχὴ άνάκοισι, ὴταν κα ταπέλτης: Ὁ ίδιος ὁ Δ)ντὴς ἀντισυνταγματόιοχης Π απαδό πουλος εἶχε διατάξει να οιφθῆ ζάχαοι στα «καομπυοατὲο» λ0 στο ποαἔικόπημα
Β.
Ὁ γολγοθας της Έλλ. Δημοκρατίας
ί
88
τῶν ρυμουλκῶν τῶν κανονιῶν καὶ τῶν αυτοκινητων της Μοί ρας γιὰ νὰ ἑνοχοποιηθὴ τὸ καὶ νὰ διαὅληθη ὴ κυ¬ ὅέρνησι Παπανδρέου. Ἀντὶ νὰ σταλῆ στὸ στρατοδικεῖο δ Παπαδόπουλος ὴ, τουλάχιστον, νὰ σταλὴ στὸ σπίτι του, πα ρἐμεινε στὴ θέσι του ατάραχος. Δὲν ἔὲρω ποιές «δυνάμεις» τὸν ἔσωσαν. . . Σὲ λίγο καιρὸ ἀπὸ τότε ἔγιναν τὰ γνωστὰ Ἱουλιανὰ καὶ ·ῆ παραίτησι Παπανδρέου. "Ας σημειωθῆ εδώ ὅτι ὁ πρῶτος ποὺ ἀπεστρατεόθη μετὰ τὴ δικτατορία εἶναι ὁ συνταγματάρ χης Γκόπης γιὰ τὸ δυσμενὲς πόρισμα που εἶχε ὅγάλει γιὰ τὸν Παπαδόπουλο καὶ τὸ επεισόδιο ”Ίἰόρου. Ἡ 15η Ἱουλιανὴ ὴμερομηνία φαίνεται πὼς εἶναι μοιραία γιὰ τὴν Ἑλλάδα. ”Η πρώτη, τὸ 1985, στὸ ὅασιλικὸ πραξικό πημα κατὰ του νομίμου πρωθυπουργοῦ της χώρας. ”Η δεύτε ρη, τὸ 1974, μὲ τὸ χουντικὸ πραξικόπημα της Κυπρου, που ὁίνοιξε τὴν τρομερὴ πληγὴ της Κύπρου. Μετὰ τὴν πτῶσι τὴς κυὅερνὴσεως Παπανδρέου, ἄρχισαν κυριολεκτικῶς νὰ ὀργιά ζουν οἱ ΙΔΒΑτες (Παπαδόπουλος καὶ Σία) σὲ συνεργασία μὲ τὴν ἀμερικανικὴ ΟΙΑ. "Η 15η Ἱουλίου του 1986 εἶναι ὴ ημερομηνία, κατὰ τὴν ὅ ποία ὴ ὅασιλικὴ ὀιλαζονία κατηργησε τὸν νόμιμο πρωθυπουρ γὸ της χώρας μὲ πλειοψηφία 58%, γιὰ νὰ διατηρηση τὸν Στρατὸ στὰ στεγανὰ διαμερίσματα τὴς Αυ̃λικὴς αυταρχίας, ἀπαγορεόοντας στὸν πρωθυπουργὸ της χώρας νὰ ἔχη ὁποία δὴποτε σχέσι με τὸν Στρατό. Μάλιστα τότε ἦταν, που ἔγινε καὶ ὴ προσπάθεια μετονομασίας του̃ Στράτου σὲ «Βασιλικὸ Στρατό». Μετὰ τὴν 15η Ἱουλίου ἄρχισε ὴ αὐλικὴ κουτάλα νὰ ἀνακατεόη τὰ πάντα κατὰ τὰ γουστα της. Στέριωσε, κατό πιν υποδείξεως του Πενταγώνου, ὥς ἀρχηγὸ Στρατοῦ τὸν πλέον ανίκανο της ἐποχῆς εκείνης ὀιντιστράτηγο, που εἶχε ἀναρριχηθὴ στὸν ὅαθμὸ του̃ άντιστρατὴγου ἑλέῳ τότε τοῦ συντοπίτη του Μητσοτάκη, τὸν ἀντιστράτηγο Σπαντιδάκη (τὸ πῶς ἔγινε μνημονεόουμε ευθυς παρακάτω), γνωστὸ ὶΔΕΑτι κὸ παράγοντα, ἀλλὰ καὶ φανατικὸ μισαλλόδοἔο, μὲ μῖσος ἀ πόθμενο κατὰ της παπανδρεὶκὴς δοζασίας. Ἀπὸ τότε ὴ μοί ρα τὴς Ἑλλάδος εῖχε διαγραφὴ ἔντονα στὸν ορίζοντα. 'Ο
34
Σπαντιδάκης, υπείκοντας στὰ κελεόσματα του ΙΔΕΑ, όίρχι σε νὰ ὰναστατώνη τὸν Στρατὸ καὶ νὰ πραγματοποιὴ ὅλα τὰ κελεὐσματα τῶν ὶΔΗΑτῶν, ἰδιαίτερα δὲ του κουμπάρου του καὶ συμπατριώτου του Παττακου̃, ἐπαγγελματικης μηδαμι νὀτητος πρώτου μεγέθους, ἀλλὰ μασσώνου, ὅπως καὶ ὁ Σπαν τιδάκης, ἀλλὰ καὶ κομπλεξικοῦ ὅπως κι ἐκεῖνος.
ὰ
85
Κεφα|Ζ Μο
ὁ |
ὥς ποὸς τὴν ᾶἔιολόγησι τῶν ἀντιστοατὴγων σας, ποιός δη Ϊ ~ 3 λαδη θεωοειται καλυτεοος». ΝΕμεινα εμόοοντητος απὸ τὴν ἑοώτησι κι όμολογῶ αἰφνιδιάοτηκα. 'Ανέκτησα ὅμως ευθυς
εη̨τείΜ
κ
Κ
~
ιο
"Ο ρόλος του αμεριτεανιττου Πενταγώνου στὴ διοιμόοφωσι τη̃ς ηγεσίας του̃ Στοατου
Πῶς εγινε Α)ΓὶἐΕ.Σ ο Σπαντιδακης
Θα μνημονευθὴ εδώ ἔνα αυθεντικὸ πεοιστατικὸ που μιλαει Ϊ Ϊ | Ας μουΝ επιτοαπη ναΪ τοΪ παοεμόαλω, γιατιΪ : ι ~ : εχει οχεσι με τη δοασι της ομαδος Παπαδοπουλου. Επανα ι ο λαμθόινεται εμφαντικόι, ὅτι: ὴ λεμε ΙΔΕΑ ὴ λεμε ομας Πα | παδοπουλου εἶναι ἔνα καὶ τὸ αυτό. ”Η δμας Παπαδοπουλου είναι τὸ δοαστηοιοποιημένο τμημα τοῦ ΙΔΕΑ. 'Γὸ πεοιστα τικὸ λοιπὸν που δείχνει ὀινακόιτεμα του Πενταγώνου διὰ της ΟΙΑ στὸ ποαξικόπημα του̃ Παπαδόπουλου καὶ στὴ διαμόο φωσι, τότε τὴς ελληνικης στοατιωτικὴς ὴγεσίας εἶναι: ο ι ι τ τ τ 5' Ι Εὶπεσκεφθη τοτε, μετα τα Ιουλιανα, ενα κλιμακιο ανωτα των καὶ ἀνωτἐοων αξιωματικών τοῦ Πενταγώνου της "Αμε οικὴς τὸ Στοατηγεῖο του̃ Γί Σώματος Στοατοιῦ (Στοατηγος Διοικητὴς στὸ Γί ΣΣ. ό ὀιντιστοόιτηγος Τσολακας). Άπετε : οι λειτο ἀπὸ ἕνα όιντιστοατηγο «τοιών ἀστεοων», ενα υποστοα τηγο, δυὸ συνταγματόιοχες καὶ τον ὀιοχηγὸ τὴς ἐν Ἑλλόιδι 'Αμεοικανικὴς Στοατιωτικὴς 'Αποστολὴς (ῖιιὶοτειες), ἔνα υ ποστοόιτηγο του όπλου τῶν Τεθωοακισμένων, γνωστό μου πὸ υπηοεσιακες του επισκέψεις στὸ Σώμα Στοατοῦ, στὸ Στοα τηγεῖο του οποίου υπηοετουσα ώς συνταγματαοχης διοικη τὴς Τεθωοακισμένων του̃ Γί ΣΣ. Ὁ στοατηγὸς Τσολόικας, ευγενικὸς στὴ διοίκησί του καὶ ευχόιοιστος στὴ συνεογασία του, υπεοόιγαν ὅμως ἑπιεικὴς, μου ανέθεσε τὴν ἔενόιγησί τους ΣΣ. μὲ ἐντολὲς κα στὰ συνοοα τοῦ τομέως ευθύνης του θοοισμένες. Καθ” ὁδὸν ποὸς τὰ συνοοα ἔλαόε τὸν λόγο δ Ἀ μεοικανὸς αντιστοόιτηγος καὶ μοῦ εἶπε πεοίπου: ‹‹Ξευοουμε πως ἔχεις υπηοετὴσει στὸ ΝΑΤΟ κι ἔχεις τὸν τίτλο τοῦ δια συμμαχικου̃ επιτελους, μας ἑνδιαφέοει, λοιπόν, η γνώμη σου απο μονο του. Ώ
κ
οκ
ΏΪ
3
κ
ο
9
κ
κ
9
Φ!
κ
π
Ϊ”
θθ
ο
σ
γ
ἀμέϋωε τὴν ψυχοαιμία μου κι απαντησα: «Στοατηγἐ μου ἐ γὼ εἶμαι συνταγματόιοχης καὶ δὲν δύναμαι να ἔχω γνώμη διὰ τους στοατηγους». Τότε παοεμθαίνει δ διοικητὴς τὴς Ά ὶὶεοικανικὴς Στοατιωτιιτὴς Άποστολὴς καὶ λέγει: «Δὲν εί ναι ὁ ὅιντιστοόιτηγος τοῦ ὕπλου μας Σπαντιδακης Δ)τὴς τοϋ Α' Σ.Σ.;» Νέα κεοαυνοόόλησι αλλα καὶ σιωπὴ ἐκ μέοους μου καὶ συνεπλὴοωσε: «Βἶῖδες πῶς ἔορτιασε τὴν Τεθωοακι σμένη Μεοαοχία;›› Ἱτἕζεοα όἑθαια πώς ὁ Τεθωοακισμἑνος αἶὶτὸε θποστοόιτηγος, ο ὀιοχηγος τὴς Ἀμεο. Στοατ. "Αποστο ~ " λητ σεὶι στενες ε ὶ τ ιλινες ιὶ σχεσεεις μιὲ τον 8” π ηταν ..ιποιντι δίοικη ὅταν 3' ηταν μἑοαοχος ποὸ ολίγων ἀπὸ τότε μηνών, της Τεθωοακι ο Ω Ι ι σμενης Μεοαοχιας, δεν εφανταζόμουν όμως πὼς δὲν ὴςεοε απο τὴν καλὴ τον Σπαντιδάκη, ὅπως π.χ. πὼς οὔτε κὅιν ἀ πὀωοιτος τὴς Άνωτ. Σχολῆς Πολέμου ἦταν, ποοσὸν κατὰ Ϊ νομον ὀιπαοαίτητο για ανώτατη ὴγεσία. Άλλα, φυσικά, δὲν μου ἐπιτοεπόταν να μιλὴσω στους ξένους για “Έλληνες συνα δελφους καὶ δὴ ἀνωτόιτους. 'Η σιωπὴ μου, ίσως, ἑξελὴῳθη ὡς συγκατόιθασι. Ὁπωσδὴποτε ποοσπόιθησα ν® αλλαξω συ ' ιο ζητησι δείχνοντας τους ἄἔονες εὶσόολης στὴ χώοα μας, ὡς | ὶ Ι "' καθοοιζε το ποογοαμμα του Σώματος Στοατου̃. Αυτοὶ ὅμως κοιὶ παλι ἕοώτησαν γιὰ τους Μεοόιοχους, ἀλλὰ καὶ πάλι ὴ 'ί δια ᾶπαντησι ἐκ μέοους μου. ”Ομως καὶ ὴ ίδια παοεμθολὴ του Ιιη̨̃τοεαξς, ποὺ μνημόνευσε δύο ἐκ τών υποστοατὴγων, τους διευθυντας Χης καὶ Χὶης Μεοαοχιών τότε. Δυστυχώς τ τ ι τ ι κ Ι ε | δεν κατοοθωσα να μετατοπισω τη συζητησι και τοιτη εοωτη ~ Ϊ οι κεοαυνος: «Καλός αφου δεν θέλετε να αξιολογήσετε στοα τηγους ἀνωτέοους σας, πέστε μας για τους συνταγματάοχες | ~ Ϊ Ϊ σας. Ποιοι θεωοουνται αυοιανη ὴγεσία;» Ἄπηντησα: «Οὔ τε κι αυτο μποοῶ να τὸ ξὲοω». Καὶ παλι ὁ πεοίεογος αυτὸς ' | Ιιιγοτεες, επεμόας, εμνημονευσε μεοικὁι ονοματα συνταγμα · Ν Ϊ ~ Ϊ ταοχων μεταξυ των όποιων καὶ τον ἀντισυνταγματἀοχη τότε 3 | Παπαδόπουλο. 'Απὸ εκπληξεως εἰς ἔκπληἔι, γιατὶ ηταν νω πα τα γεγονότα του «σαμποταζ» του̃ Ἑδοου, τα ὁποῖα ἑφοό
ιἶ
.
7
Ε
_
.
?
ό
κ
?
Ξ
5
3
7
Γ
3?
5
τ
6
νουν ὅτι θὰ ἔκαναν γνωστὸ τὸν Παπαδοπουλο αλλα ως προς Ϊ τὸ κακό. . . κι ὅχι ως ἀνελικτικη προόολή. Δὲν κράτησα το Ἱ : τε κι απήντησα: «Κατί ἀρχην ὁ Παπαδόπουλος δεν είναι συνταγματάρχης καί, δευτερον, ουδεμία γνωστή επαγγελμα ι̃ : Ν τικη προόολη ἔχει, καίτοι ἐξ οψεως μονο τον γνωριζω, αλλα Η
λ
5
κ
π
5
ἔχει την κηλίδα του̃ Ἑόρου, μόλις πρόσφατα». Άναγκάσθη καν νί ἀλλάἔουν συζήτησι. "Η αυθεντία του̃ περιστατικοῦ δό ναται νὰ ἑπιόεθαιωθή ἀπ” τὸν στρατηγὸ Τσολάκα. ”Τστερα ἀπὸ ἔνα διάστημα 2 3 μηνῶν ό μοιραῖος για την ι Ἑλλάδα ἄνθρωπος ἐγένετο ἀρχηγὸς ΓΗΣ, ὀιλλὸι κι αντιστρα τηγοι ἑγένοντο ὅσοι ἐκ τῶν Μεράρχων εἶχαν μνημονευθή ὥς οί καλυτεροι, καίτοι ὡς πρὸς τὸ σημείο αὐτὸ συνέπιπτε κι ή γνώμη μου, ἔστω κι άν δὲν την εἶχα ἐκφράσει. Τα σχόλια περιττεόουν, ὁ καθένας μπορεί νὰ όγάλη τὰ συμπεράσματά του. Τα δικά μου πάντως συμπεράσματα εἶ ναί: 1) Τὸ Πεντάγωνον του̃ 'Αμερικάνικου Στράτου δια τῶν ανωτέρων καθορίζει την ηγεσία του̃ Στράτου μας, μέσω τῶν
Ά
ί ων ”
2) Ὁ διοικητής της ἐνταῦθα "Αμερικανικής Στρατιωτικής ~ . ~ Άποστολης είναι ο εκαστοτε επίσημος κατάσκοπος του Ά ι ε ικανικου Πεντα Υ ώνου ὡς καί τὸ ἐν "Ελλάδι κλιμακιον
ει
μ”© ΉΊΞ
38
(ΠΑ.
3
5
ι
| Ι Κεφάλαιο τριτο Ι
Απιθανες σκευωριες Παπαδοπουλου στη Λαρισα 3
Ρ
π
π
υ
Α)ῖἙΣ ὁ Σπαντιδάκηει ό Παπαδόπουλος τοποθετήθηκε άμέσως στη Στρατιά (στή Λάρισα) σὲ θέσι κλειδὶ (2ον Ἑπιτελικὸν Γραφει̃ον) ὡς υ̃ποδιευθυντής, διευθυντή τὸν γνωστὸ ΙΔΕ]Ατη τὸν καί πρόσφατο υπουργό Ἐθνικῆς Ἄτμυνης στην κυόέρνησι ὔλνδρουτσοπουλου, συντα γματάρχη τότε, Λατσοόδη. 'Ο όποφοιινόμενος εἶχε τοποθετη θη πρόσφατα στη Δ)νση Τεθωρακισμένων Στρατια̃ς. Τήν πρώτη ὀιπρέπεια του̃ άντισυνταγματάρχου Παπαδοπουλου ἑ σημείωσα, ὅταν τοποθετήθηκε στη Στρατιά κι επισκέφθηκε κατί ἔθιμον τὸν στρατηγό, τὸν ἑπιτελάρχη, τους διοικητὰς ὕ πλων καί τους διευθυντὰς τῶν ἑπιτελικῶν γραφείων πλην ἑ “Οταν παρέλαθε
~
ιν
ετ
ετ
κ
Θ" ημουν Δ)ντλι̃€ Τεθωθακίσμένων Ἀαὶ Συν· . λτκ” ' .'ἰ”Οσο ηταν ί το` μάσα λλίδ τ αγίι αταθλίηἔ ί Ο Τ ο Ό πίθ οί ος Ο Οἔἶ ῖἶο μου» παθῦ Ολον
Β
ἔκανε ἐν συνε "Αλλά αὐτὸ δὲν Ὁίταν τίποτα μπ Ο οστα σ οτι › .. ι χείοι που άξίςει πράγματι τὸν κόπο νὁι γραφτη καὶ νὰ μείνη Ϊ ` Ϊ | Ι ΰ δακτυλοδεικτουμενο παραδειγμα ατιμιας κατα συναδελφων του καὶ δη ανωτέρων του. Μαθημἐνος στὶς πλεκτάνες καὶ στὶς σκοτεινὲς σκευωρίες δὲν ἐδίσταζε πρὸ ουδενός. Άδί στακτος μηχανορράφος, μὲ κατακόρυφη πτῶσι ήθικης, μι σαλλόδοξος, μὲ ροπή πρὸς κάθε ταπεινότητα καὶ κακοή θεια άσυλλήπτου ῖίφους. Μέσα στὸ ἴδιο γραφείο τέσσερις λε θὲντες του̃ ΙΔΕΑ που ἔπαιξαν τὸν ρόλο τους στὸ πραξικόπη μα καὶ κατέλαθαν υψηλες θέσεις στη χουντικη κρατική δο μή: Άναστασόπουλος 'Αντισυνταγματάρχης (ό μετέπειτα ἱι πουργός κλπ.), Ταγματάρχης Μπονὀτης, ἀδελφὸς του περι όόητου στρατηγου̃ Μπονότη καὶ στελέχους χουντικοῦ, ὁ ίδιος μελος της ομάδος Παπαδοπουλου, Συνταγματάρχης Λατσού δης Δ)ντης τοῦ 2ου Γραφείου της Στρατια̃ς άναρριχηθἐν 89
ὰἔιώιια·τα της Άποιλιανὴς δικτατοοίας (Στοατηγὀς, θιοικητὴς Στοατια̃ς. 'Επίτροπος διοικὴσεως, θ πουογὸς Ἐθνικῆς Ἄιμυνης). Αὐτοὶ λοιπὸν οἱ κύοιοι ἑἔ ὥν Π απαὅὀπουλος) ὴταν καὶ οἱ γοαμμα οὶ δύο (Ζλατσουὅης
τος ε
οι
τεῖς του̃ πεμιθοητου σχεδίου ΠΕἶΡΠἰΛ.ΗΣ, σκόιοωσαν σὲ θὰοος μου τὶς ἑξὴς ποωτόικουστες ἀτιμίες:
ὅοηθόιει καὶ τὸν νοικοκύοη». Μ” ἔσωσε ὴ συνὴθεια, που στὴν καοοιέοα μου εῖχα: "Οταν παοελόιμθανα ἔγγραφα διαθοιθμη μένα απο Ἑμπιστευτικὰ ἕως ”Άκοως ὰπόοοητα, νὰ τὰ παοα λαμθόινω ἀπὸ τους πμοκατὀχους μου θασει ὀνομαστικοιῦ ποω τοκὀλλου. Καίτοι ημουν θεθαιος ὅτι τέτοιο φακελλο δὲν εἶχα παοαλόιθει, ανοίγω τον φοοιαμὀ μου καὶ παίονω τὸ ποωτό κολλο παοαλαθὴς τῶν ὀιποοοητων, ὅπὀτε διαπιστώνω ὅτι δεν
εῖχα παοαλὰθει τέτοια ἔγγοαφα. . ὅΗταν πλέον φανεοὸ πως ὁ Παπαδόπουλος καὶ ὴ παοέα του εἶχαν συντόιἔει τον φακελλο αυτον γιὰ νὰ μὲ ὲνοχοποιὴ .
Πλεκτἀνη πρῶῃι̃ 5 μη ε μγασίας, ὅογανα του Βου ἶιοαφείου ἔκαναν υνα στὰ γοαφεῖα τοῦ στοατηγείου τῆς Στοατια̃ς γιὰ νὰ 5 Ν 2' τ γῇ 6; χ τ ια ει τιναν λησ μ ονηθγι α κ ο ι ωσ ο υν μηπως αποομςητ α ηοιο Η νασφὅιλιστα καὶ εκτεθειμένα. ”Ας σημειωθὴ οτι ἱιπὴοχαν ἐπη̨ \ Ἱ ~ ιθαλλονταν λιαν αυστηοες δι αυτου αυστηοες θιαταγες
το
3
'Β
»
3
οικητικὲς καὶ ποινικὲς κυοωσεις. διοικητοῦ τεθωοακι Πὴγαν λοιπὸν στὸ γοαφει̃ο μου σμὲνων ¬ καὶ «θοῆκαν» ἕνα «ἄκοως ὰπὀοοητον» φακελλο ου̃ γσαφεὶου μου. ΐΗταν ὴ ὥοα 9 τὸ θοόι Τίαλὶω στο ὅυ. “Αναστατωθηκε το ἔὶτοατηγεῖο κι ὁ ἐπόπτης ὰσφαλεὶας Στοατιὰς ὰντισυνταγματόιοχης Κατσιμὴτοος, ὅ ἔντιμος αὅ τὸς ὰξιωματικός, μου̃ τηλεφώνησε «νὰ παω ὰμέσως στὸ Στοα τηγει̃ο, γιατὶ ὴταν αναγκη». ”Έ]φυγα ὰμέσως, κι ὅταν εἶδα
π
τ
τὸν φακελλο ὅμεινα ὲμθοόντητος. ῖΗταν ἔνας φάκελλος μὲ πολλὰ δὲ μὲ νατὶκὴ διαθόι «ἄκοως ὰποοοητα» ἔγγραφα τὰ ὁποῖα ο υ ὅ έ π ο τ ε εἶχα δὴ μέ θμισι ΟΘΘΜΙΟ χοι τότε. "Ο φάκελλος ἔγοαφε ἀκόμη: «Ποοσωπικῶς ίιπὅ ὅ φιν ὅιοικητοϋ Τεθωοακισμἑνων». Ἑπὴγαινα κατ” ευ̃θει̃αν
ποὲς τὸ Στοατοὅικει̃ον μὲ ἑξευτελτστικὲς επιπτώσεις, πολλῷ μᾶλλον, γιατὶ ὅ θαθμός μου δὲν ἑπέτοεπε τέτοια ὲπιπολαιό τητα καὶ γιατί, ἑπιποοσθέτως, γιὰ μένα θὰ εἶχε ἐπιὅαουντι κὲς ἑπιπτωσεις, γιατὶ ἑκεῖνες τὶς μέοες ὲκοινόμουν γιὰ ποοα γωγὴ. ῦὶὰις ὰφὴσουμε τὸ γεγονὸς ὅτι, ως ἔχων ὅπηοετὴσει στὸ
ΝΑΤΟ, εἶχα ἐπηυξημἐνας εὅθυνας, γιατὶ υ̃ποτίθεται
ὅ
τι ἐγνωοιζα καλὰ ποιὰ σοθαοὀτητα εἶχαν τὰ ὅιαθαθμημένα ἔγγιοαφα του̃ ΝΑΤΟ. "Ομως «ὁ Θεὸς θοηθόιει τὸν κλέφτη, 4Ο
σουν.
κατὰ Νατικὸ σύστη Έκτος τουτου, εἶχα τὴ συνὴθεια Απ ετ αν Ν Με 6: |π Ιλ μο ις σανολουσαν τα γραφεια να οιζω ενα αζιωματικο . φιστόιμενο νὰ ἐπιθεωοὴ τὰ γοαφεῖα καὶ νὰ υπογοόιφη ὅτι τ ~ τ ν ελησμονηθη, ποιν φυγουν απ τα γοαφεια, τιποτε το μη πιτοεπόμενο σημείωμα ὴ ἔγγοαφο. Ύπέθαλα τὴν επομένη ἀναφοοὰ ἔγγοαφη. Ποοηγουμένως ομως ὲκληθην στο γοαφεῖο του̃ ἑπιτελόιοχου ῖιποστοατὴγου (ἄλλον χουντικου̃ φωστὴοος) Ζωιτόικη γιὰ νὰ δωσω λόγο τὴς «ὅισυγγνώστου» ὰμελείας μου. "Οταν τοῦ ἐξὴγησα τὰ πόιοα πανω δὲν ἐξεπλόιγη, ὅπως ἑφόινη. . Τοῦ ἑξὴγησα, ὅτι ἕκα να ἀναφοοὰ καὶ ὅτι εῖχα ἀξιὼσει νὰ ἀνακαλυφθοῦν οἱ ῦπευ θυνοι καὶ νὰ τιμωμηθου̃ν παοαδειγματικόι. Άκόμα πεοιμένω τὴν. .. τυχη της ἀναφοοδις μου.
α
α
τ
τ
5
3
κ
#
Ν
.
Ἑπηκολουθησε μετὅ ὁλίγας ὴμἑοας ἕνα δεύτερο περιστα τικὀ, ἐξ ἴσου ὰνἑντιμο καὶ θοωμεοό, ἔογο κι αὐτὸ του̃ Παστα ὅόπουλου καὶ της ὁμόιὅος του. 'Αλλὰ αὐτὴ τὴ φοοὰ φαίνεται πως εἴχαμε μαζὶ καὶ Παττακό, ὅπως θὰ καταλόιθη ὀτ αναγνώ στης ἀπὸ τὴν ὅλη σκευωοία τὴς μεσαιωνικὴς ὰτιμίας. (Μιὰ παοένθεση, ὰς μου ἐπιτοαπὴ, ποὶν ἐξιστοοὴσω τὴ Λα Παττακοῦ δεὐτεοη πλεκτόινη των Παπαδοπουλου τσουὅη.
Νομίζω ὅτι τὰ δύο αὐτὰ πεοιστατικόι, ταπεινὲς μηχανορ οαφίες τῶν μετέπειτα δικτατόοων, θὰ ἔποεπε νὰ τυπωθου̃ν σὲ φυλλάδια καὶ νὰ μοιοασθου̃ν σ® ὅλους τους αξιωματικούς, γιὰ νὰ δουν ποιοὶ ἄνθοωποι θέλησαν νὰ τοὺς ἐκποοσωπὴσουν 41
καὶ νὰ ἔκμεταλλευθοῦν τὸ τίμιο ὅνομα τοῦ Στρατοῦ καὶ τῶν στελεχῶν του. Νὰ δοῦν τὸ ὴθικό τους ποιόν, νὰ αντιληφθου̃ν τὴν απύθμενη ανοινδρίοι καὶ ατιμία τους. Κλείνει ·ῆ παρένθε ση καὶ συνεχίζω τὸ δεύτερο περιστατικό).
Γραμ. Στρατ. Συμό.)ΓΕΣ Δ)τὰς Μεραρχιῶν: Π, ΙΧ, Μ, ΜΙ, ΜΠ, ΜΙΠ, ΙΧ, ΧΙ, ΧΙΙ, ΧΧ, 'ΓΕὶθ)
Πλεκτανη δευτέρα
υας_
Μιὰ μέρα, ὔστερα απὸ λίγες μέρες, απὸ τὸ παραπάνω περι στατικό, εἶδα τὸν ίεραρχικῶς υ̃φισταμενὀ μου Παττακὸ νὰ μπαίνη στὴ Λέσχη Ἀξιωματικῶν Λαρίσης καὶ νὰ λέη στὸν φαντόιρο νὰ φωνόιζη τὸν Παπαδόπουλο, που εκείνη τὴ στι
_
γμὴ ὴταν στὸ ἑστιατόριο ἦταν ὥρα φαγητου, περίπου 2α μεσημόρινη. Ἑςςεπλαγην καπως, γιατὶ ό Παττακὸς ὴταν στὴ Βεροια διοικητης τεθωρακισμενων Β Σωματος Στρατου. Άφου̃ χαιρετηθὴκαμε, του̃ εἶπα μεταξυ σοόαρου̃ καὶ αστείου: «Πῶς ὲδῶ, ρὲ Στέλιο, χωρὶς νὰ ξέρη τίποτα τὸ προιστόιμενο κλιμακιο;» «Ναί, μοῦ λέει, πὴγα στὴν 'Αθηνα νὰ συγχαρῶ τὸν κουμπάρο μου που ἔγινε ΑΠἙΣ καὶ γυρίζοντας ἔμεινα στὴ Λαρισα γιὰ καποια δουλεια». Σημειωθητω ότι ὁ Α)ΓΕ)Σ Σπαντιδακης ηταν συμπατριωτης και κουμπαρος του Πατ τακου και ομογαλακτος τοσο στη μασσωνια οσο και στην ε παγγελματικὴ κομπλεξικότητα. Τόσο δ Παττακός, όσο καὶ δ Σπαντιδακης εἶχαν δώσει πέντε φορὲς εξετασεις στὴν Ά νωτ. Σχολὴ Πολέμου κι είχαν αποτύχει. Δὲν πονηρεύτηκα καθόλου, αλλὰ τὰ ἐπακολουθὴσαντα ἔδωσαν σαφώς τὴν εἰκό να τὴς αναμίξεώς του στὸ όρώμικο περιστατικό: Μετὰ απὸ δυο μέρες, μὲ τὸ ταχυδρομεῖο του̃ 2ου Γραφείου, μοιραζόταν τὸ παρακατω εἰς όόιρος μου ἔγγραφο, που όσο κι αν φαίνεται απίστευτο είναι πέρα γιὰ πέρα αληθινό:
ΕΜΠ ΙΣΤΕΤΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ~ Πθλίι̃ίκὸν Γοαφεἶθν
¬ Πολιτικὸν Γραφεῖον
42
Α) Στο Ο>¿,ωὉ Α. Μεγαχεγότητοα̨ ΑΠἩΒΘΑ ΑΠἩΣ __ΓΕΣ9 Ι Στθαῃἀ, Αι, Βι Γη ΣΣ” ΑΣΔΑΝ_
κι
Π 00έδΩ0ϋ Κνθεθνίισεωἐ
κ. Ύ. Έθν. Άμόνης. Πολιτικὸν Γραφει̃ον κ. "Τπουργοῦ Συντονισμου̃.
ΚΟΙΝΟΠ. ΑΦ ί
ΓΕ}Σ)1ον
ΠΓ.)
11.
_
νΙλαΩΧ0€ ἑἀ
ΦΕΣΑΤΙΔΗΣ ΕΟΔ, Μπωζανἱου 24
ΤΈ Λ. Πη̨ωκου̃ Θεσσαλονίκης 65
ς
γ
Εν Θεσίνλκῃ τῃ
)
)
Συνλι̃μὅ Μόνον τῇ κολνοποῃλσελ· ΘΕΜΑ: Ἐπιστροφὴ Στρατ. Μεταλλίων. Σχετ: (α) «Η ἀπὸ 212.65 ἀναφοθὰ ποω̨απὀυων μοτχ
(β) ιΗ ἀπὸ (Υ) Τὸ ἀπὸ ,
14ΘΒΞἩ
11.10.85
Ωαδωφ
μἠωμα
,
Πθοεδἕίου Κὥεθνηἶεωςί , (8) ΈΙ άπο 12'1Ο°θ6 αναφοοα παθαπονων φ
μου·
Λαμόανω τὴν τιμὴν νὰ δποθόιλω προσηρτημένως, λόγῳ αρμοδιότητος εἰς ΙἙΣ)1ον Ε].Γ.)Π. .. (λέξις τταραλειπομὲνη) απονεμηθέντων μοι Στρατ. Μεταλλια (Σημ, γραφοντος: “Η ασυνταξία είναι της αναφορας) κατὰ τὴν δπὲρ Βθετὴ ευδόκιμο υπηρεσία μου ἐν τῷ
Στρατευματι, ὥς ανεπιθύμητα, απαράδεκτα αφ" ἑνὸς λόγῳ της προώρου αποστρατευσεὡς μου, κατόπιν πρω> τοφανου̃ς καταφώρου αδικίας υπὸ του̃ αμειλίκτου αδί κου διώκτου μου τέως αντι) ρχου τεθ)νου Χονδροκου ,γη Δημητοίω ,ωχ α̃φε ἑτέῳι̃γ ὡς ἐνθυμίζοντα ἀδτάχετ Μην τὴν πωω̨ίαυ τὸν ἄμετρον ψυχικὸν πόνον μου καὶ 48
τὸν ανἑίὴλανα ἐμαανναὸν τὴ§ 'ὴπὴθεαίαἑ εἶἐ Τα παΘαα0· να μαν
Μετα αααὴἔ ααὴέ ”Ϊὶπ0ΥΩαΦὴ
ΦΕΣΛἹἹΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (Η αναφαιὲα αὐτὴ τααώθηαε μὲ χαθτὶ τοϋ 20ν ΕΕ ΣτΘα· αἄἔ (Παπαδόαωλ09 ·~· Λαταυ̃ὐδὴἐ) σὲ πθλὐγοαφθ τθϋ ἴ· διου Γραφείου καὶ μὲ μέσα τοῦ Γοαφείου αὐτοῦ φακελλώθη Με λίαὶ αναλθὴαε δια τον Στθατ· Ταλνδθοαείαν ατελῶέ ἐκτὸἐ ααὸ τοὺἐ ανὴαθνενομένθνἐ ααΩαλὴαΤῦ€ καὶ σὲ ὅλανει̃ ανα; 3· ξιωματικους του̃ Ἑλληνικου̃ Στοατοῦ τους ἔχοντας όαθμὸ
αὸ ανντανααταθλαν καὶ ανω!
Σνναὴελφαν μέσα στὸ Σνθανὴνεϊα ὅταν Τὸ ἔλαὅαὴ μὲ εἰ· δοποίησαν: «Τί ἐσἠμαινε αί›τό;›› "Απόοησαν ὅλοι καὶ δὲν απαθαυ̃ααν να ἑἔὴνὴαοϋν Υνατί τὸ ἐνδναφέίαθν του̃ 20ν Γαα· φείου τὴς μεγαλότεοης Μονόιδος του̃ Ἑλληνικου̃ Στοατου̃ νὰ πανθαναθὴ ἕνα αναοφαντὶκὸ ἔννθαῳα ἑνὸέ ὶδνώτὴ κατα ανν ταγματαοχου ἐν ἐνεογεία, νὰ τὸ κάμη «φέὶγ θολὰν» καὶ να
Θ” ανοίξω ἔδῶ μιὰ μικοὴ παοένθεσι γιὰ τὸν Φεσατίδη. ἀπὸ τότε ποὺ ἔκανε τὴν ᾶναφοοα, υ̃πηοετοῦ σε σὲ Μοναδα Τεθωοακισμένων, ὅπου ὴμουν διοικητὴς.
Ποὸ ἑπτὰ ἐτῶν,
Ἱἱ
ταν τοῦ Στοατεόματος καὶ τὴς «ὀλίγης ἀναγνώσεως καὶ γοα φὴς». Παρὰ ταυ̃τα του̃ ἔγοαψα διαδοχικές σημειώσεις ἀοκε τὰ καλὲς γιὰ τὴν αξία του καὶ πάντως καλότεοες απο τοὺς ποοηγοὐμενους διοικητές. 'Απεστοατεόθη μὲ ποότασι ἄλλου διοικητοῦ. Τώρα, πῶς ὔστεοα ἀπὸ ἑπτὰ πεοίπου χοὀνια θυ μὴθηκέ τὶς δῆθεν δυσμενεῖς μου δι" αὐτὸν κοίσεις καὶ πῶς ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, ποὺ μένει, όοέθηκε στὴ Λάοισα καὶ τὸν πατοοναοησε ὁ Παπαδόπουλος κι ὁ Λατσούδης, είναι α̃ποοί ας ἄξιο. Είναι ὅμως ἀοκετὰ διάφανο, αν ληφθὴ ὑπό ὅψι, ὅτι ὴταν τεθωοακισμένος που τὸν γνώοιζε ὁ τεθωοακισμένος Στέλιος, του̃ δποίου ὴ παοουσία σημειώθηκε λίγες μέοες ποὶν στὴ Λαοισα μὲ τὸν Παπαδόπουλο. Μετὰ λίγες μέοές ἀπὸ τός τε συλλαμόανόμουν καὶ κλεινόμουν στὰ μπουντοοόμια ὡς αο¬ κηγὸς Έου̃ ἐν_ Μακεδονία̨ ΑΣΠΙΔΑ. _
'Απὸ τὴ φυλακὴ «Άόέοωφ» νπέόαλα μἠνυσι κατὰ τοῦ δ)ντοῦ του̃ Γοαφείου Α2 Λατσούδη καὶ κατ” «αγνώστων» συνεογηοαντων καὶ φυσικὰ κατὰ τοῦ Φεσατίδη. "Η ποόθεσί μου ὴταν νὰ μηνυσω καὶ τὸν Διοικητὴ Στοατια̃ς Λαναοα̃ καὶ τὸν Παπαδόπουλο, ἀλλὰ κατόπιν συστάσεως του̃ δικηγόοου μου πεοιοοίστηκα στὸν Λατσούδη σὰν διευθυντὴ υ̃πεύθυνο
ατείλὴ αὲ φααελλο καὶ αφθανίὴα ναν 201) ΒΤ σὲ ὅλὴ τὴ Δναταἔὴ Μαλὴέ του̃ Ἑλλὴναωυ̃ Σνθανου̃ καὶ σὲ ὅλανἐ ταὴἐ αἔλωααακοὴἐ ἀπὸ τὸν ὕαθμὸ τον ανντανααταθλον ααὶ πανω· Πα τὴν αθωτααονατὴ αὐτὴ ἐνἐθνεὶα ααθοναναατὴαα στὸν στοατηγὸ διοικητὴ Λαναοα̃ καὶ τοῦ παοαπονέθηκα γιὰ τὴ
του̃ Γοαφείου
θθωαεθὴ αὐτὴ ανααφανααὴ πθαἔὴ ανὴν ὁποία τὸ 20 Ἐπαα λναὸ Γθαφει̃α τον ἔφααἔε Μαν εἶπε πὼἐ θα διέτασαε ααα· αὴααὲἔ ανααθίαενῶ αλλα ὴ δαίὴ ααν απαννὴαὴ ὴταν: «Δὲν χοειόιζεται, θὰ ῦποθόιλω μἠνυση, ἀλλὰ καὶ πάλιν αὐτὸ δὲν μὲ ι̃κανοποιεῖ, έκεῖνο που θὰ ὴθελα θὰ ὴταν νὰ ἑπιτοεπόταν ὴ
"Η μὴνυσι όγὴκε νὰ δικασθὴ ἐπὶ δικτατοοίας! "Οταν ό Παπαδόπουλος ὴταν πανίσχυοος δικτόιτωο καὶ ό Λατσούδης ἀντιστοἀτηγος διοικητὴς τοῦ Γί Σώματος Στοατου̃. "Οταν πῆοε τὴν κλῆσγ ὁ Φεσατίδης ἔὅαλε «ω̨̃ωτοὺς καὶ δες μένουἔ» νὰ μὲ πληστἀσοην ω ἀνακαλέσω τὴ μήνυση ἹΙλθε
ααναααλίαα·
κλαίγοντας καὶ μοῦ ἑξιστόοησε τί εἶχε συμθὴ, ἀλλὰ μὲ παοα κάλεσε νὰ μὴ πῶ τίποτα καὶ του̃ συμόὴ κακό, γιατὶ ὴταν ὴδη όλοι πανίσχυοοι. Τὸν λυπηθηκα στὴν κατάσταση που όοι σκόταν, ἀλλὰ καὶ ἔκοινα ὅτι θὰ ἦταν ανόητο νὰ δώσω μαχη ἐναντίον τῶν σκευωοῶν που ὴταν ὴδη δικτὰτοοες. Τὸν ἔόα λα ὅμως νὰ σωττἀἔη καὶ νὰ υ̃πογθάψη ὕλα αυ̃τὰ ποὺ ει̃πε σὲ
Τὸ
Ὁ
ατθανὴνόα ποὺ θα ἔπθααε ανα ὅνὴ απ) να Θαυ̃λα ναν» αόλαέ να αὴτὸἔ αὴθε Τὸ λαθτὶ αν τὸν αννελναφόθο ναν 2®ν ΕΓ› δὲν φανὴαε να ααεαλενίἶενααα ῶἔ ἐαν να ὴναν μένθλοἔ στὴν πὶ~ααανὴ› ἴαωἔ Τὴν ααὸ ανέναμὴ παν εἶχε ποτὲ αναὅὴ σὲ θόιοος ἀξὶωματικου̃, ὅλων των ὲποχῶν καὶ αἰώνων καὶ σ' ὅλα τα νεωνθααὶαα αὴαὴ ααὶ αλατὴ νὴἔ ὴδθονείον ίαφαίθαίἐ 44
μιὰ δὴλωσι, τὴν ὁποία παοαθέτω: 4υ̃
ΔΗΛΩΣΙΣ
Ὁ υ̃πογεγραμμένος Ἱλαρχος ἐ.ἀ. ΦΕΣΑΤΙΔΗΣ ΘΗΟΔΩΡΟΣ του̃ ΙΩΑΝΝΟΤ, Μπιζανίου 28, Θεσ σαλονίκη.
Κεφάλαιο τέταρτο
Η υ̃πὀθεσι ΑΣΠΙΔΑ, ητ πραγματικοτητα · ῆ σκευιορἰα
Δηλῶ
γραφέντα εἰς τὴν ἀπὸ 12 Νοεμθρίου του 1986 Ἑμπιστευτικὴν ὀιναφοράν μου πΩὸ§ πολιτι κας, στρατιωτικὰς καὶ λοιπὰς Ἀρχόις, ἐν σχέσει πρὸ; τὸν συν)ρχην Τ)Θ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΝ ΔΗΜΗ ΤΡΙΟΝ, είναι ανυπόστατα καὶ παντελῶς ἀναληθὴ, ἔ γρόιφησαν δὲ καθ' υποθολὴν παρ® ἄλλων καὶ ὑπὸ τὸ κρόιτος ψυχικοῦ καὶ διανοητικοῦ παρερεθισμοϋ ὥς ἔκ τη̃ς ἀποστρατείας μου. Τὸν συντ) ρχην ἑ.ἀ. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΝ ΔΗΜΗ 'ΓΡΙΟΝ θεωρώ κατεχὀμενον ἀπὸ ὅλας τὰς υ̃ψηλὁι; ὅι· ρετὰς τοῦ ἀρίστου ὴγὴτορος καὶ διατηρώ ἀρίστας ἔν· τυπώσεις διὰ τὸ διαστημα καθ” θ ῦπηρέτησα ίιπὸ τὰἐ
ὅτι τὰ
υπ” ἐμοῦ
δὶαταγἀἐ ΤΘΌ Σθιχεὶῶδεἐι ὅθεν» 'καθῆλον μθὶ ἐπὥάλ λει τὴν παρου̃σαν δηλωσιν τοῦ ὁμολογου̃ντος τὸ σφόιλ μα του̃ τιμίου ἀνθρώπου καὶ τὴν υποθσλὴν εἰλικρινθυ̃ἐ μετανοίας καὶ συγγνώμης διὰ τὸν ἀδικηθέντα συντα¬ γματἀΩχην_
Άθῆναι τῇ 1η Φεθρουαρίου 1969
Ὁ
δηλῶν
"Τπογραφὴ
Ἡ πολύκροτη αὐτὴ υπόθεση θεωρείται, καὶ δίκαια, η πιὸ μεγαλυτερη δίκη τοῦ αίῶνος μας, που συντόιραξε τὸ πανελ λὴνιο. Σ) αὐτὴ ἦλθαν σὲ συγκρουσι ὴ θασιλικὴ παρόιταξι μὲ τὴ δημοκρατικὴ παρόιταξι, μετὰ τὴ σὐγκρουσι τοῦ Κωνσταν τίνου μὲ τὸν νόμιμο πρωθυπουργὸ τῆς χώρας τὴν 15 'Ιουλίου του̃ 1985. δΗταν ὴ υπόθεσι τούτη μιὰ σατανικὴ πλεκτόινη τῶν ἀνακτόρων γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴ συνταγματική τους ἐκτροπὴ κατὰ του̃ ὴγἑτου τὴς δημοκρατικὴς παρατόιξεως ἀ ειμνηστου Παπανδρέου, ἐξ ἀφορμὴς ἑνὸς μοιραίου ῦπουργοιῖ Ἐθνικῆς Άμυνης που σηκωσε δικό του «μπαιρἀκι» μὴ υπα κούοντας στὴ θέλησι του̃ πρωθυπουργοῦ της χώρας καὶ θυμί ζοντας ἐξόιρτησι «Ἑλέῳ Θεοῦ» θασιλείας, μεσαιωνικὴς δο μὴς.
'Η δίκη, που κράτησε πέντε μηνες, μ” ἔντονη προσπάθεια νὰ δικαιώση τὸν θασιλιὰ καὶ τὶς ἀπαίσιες ἑπιστολές του κατὰ του πρεσὅυτη πρωθυπουργου̃ τὴς χώρας γιὰ τὴν «ἐλεεινῆς μορφης συνωμοσία που ἑξεπορευθη ἐκ τη̃ς ΚΤΠ», δὲν ἔεδιόι λυνε απόλυτα τὰ πράγματα. Ἑκεῖνο που ἔγινε σαφὲς εἶναι ὅτι
ἀντὶ νὰ ὅλαφτὴ
ὁ ηγέτης τὴς δημοκρατικῆς παρατόιξεως του ναντίον σηκώθηκε πολὺ ψηλὰ στὴ λαὶκὴ συνείδησι, που ἀ λάθητα κατόιλαθε τί περίπου ἦταν αὐτὴ ὴ συνταρόιξασα τὸ πανελλὴνιον υπόθεσι. ᾶπόφασι τοῦ «στητου̃» στρατοδικείου, καίτοι ὅχι τελε σίδικη, ἄφηνε νὰ πλανῶνται ἐρωτηματικἀ: 'Τπὴρχε ΑΣΠΙ ΔΑ ναὶ ὴ ὅχι, κι ὀὶν ναί, ῶς ποιὸ θαθμὸ ἦταν γεγονὸς καὶ ἀ πὸ που ἀρχίζει ὴ πλεκτάνη τὴς σκευωρίας; 'Η ἀπόφασι του̃ δικαστηρίου δὲν μπορουσε νὰ εἶναι καὶ διαφορετικη, ἀφοῦ ὁ 'ίδιος ὁ θασιλιὰς δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ πιαστη ἀνακριθολογῶν ἀ
Ἱἰ
φου̃ εἶχε ιἶἦοη κολαφίσει τὸν ποωθυπουσγό, γιατὶ εἶχε ἀπὸ τὴν υπηοεσία του ἔεκινὴσει μιὰ «ἐλεεινης μοσφὴα̨ συνωμοσία». Μ® ολη τὴ συναίσθησι του̃ ἀνθοὡπου ποὺ ἔζησε τὴν τοο μεοὴ τουτη ῦπόθεσι, θὰ ποοσπαθηοω μὲ καθε εἰλικοίνεια κι απὀλυτη αντικειμενικότητα νὰ δώσουμε στὸν αναγνώστη νὰ καταλόιίὶη ὥς ποὸα̨ τί υπῆοχε καὶ τί δὲν υπηρχε, τί παοεποιη
καὶ τί διογκὡθηκε, τί ἦταν ὀινἐντιμη καὶ κα οαμπινατη σκεωοία ὥστε νὰ διαλυσουμε καὶ τὴν τελευταία θη ἑσκεμμένα
τυχὸν αμφιθολία που δυνατον νὰ υπαοχη σὲ ὁοισμένους. Ποοσφέοοντας στὸν αναγνώστη ἐτοντα τὰ γοαφόμενα, θελουμε νὰ μπολιασουμε στὴ μνὴμη του, τὴ νωπὴ μνὴμη του̃ χοόνου απο τὴν 15η 'Ιουλίου του̃ 1985 καὶ μἐχοι σὴμεοα καὶ νὰ ποοσθὲσουμε στὴν ὅιτομικὴ ἐμπειοία του τὴν πικοὴ ἐμπει οία μιᾶς μεγάλης εθνικης τοαγωδίας, που ἄοχισε τὴν απο φοαδα εκείνη μέοα τὴς 15ης 'Ϊουλίου του̃ 1985 καὶ ἐτελείω σε τὴν 15η Ἱουλίου του̃ 1974, γιὰ νὰ θοηθηση στὴν πληοε στεοη κατανόηση τὴς δικτατοοιανηι; ἐποχῆς, ἀλλὰ καὶ στὴν υπευθυνη συμμετοχη του στὴ διαδοομὴ του ”Ήθνου; μας ττοὸς τὸ μελλον που ποέπει νὰ εἶναι ἐντελῶι; ὁιόιφοοο ἀπὸ τὸ κον τινὸ ποιοελθόν. Πσέπει απ” τὰ κείμενα αὐτὰ νὰ γίνη πιο θα θειὰ συνειδητό; ὁ ὀλὲθοιος σόλο; τῶν ξένων στὴν τυχη του̃ ”Έθνους μας, ἀλλὰ καὶ οὶ ὀλέθοιες συνέπειες που ἔχει η πο λιτικὴ τὴς υποτὲλειας στους «συμμάχους» οουλεμπόοου; καὶ πολεμοεμπόοους του̃ κόσμου. Ὁ Ναπολέων, γοόιφοντας τὴ οιαθὴκὴ του γιὰ τὸν γιό του στὴν ”Αγία Ἑλένη, λίγο ποὶν τον θανατο του λέει: «Γιὰ νὰ διατηοὴ κανεὶα̨ καλες σχέσεις μὲ τουσ Άγγλοσαξωνεα̨, ποέπει νὰ ὲίἐυπηοετὴ με καθε τοό πο τὰ ἐμποοικόι τους συμφέροντα». Αυτὸ εἶναι αληθεια, αλ λὰ δεν ὰφοοα̃ μόνο τὶι; σχέσεις μὲ τὸν ἀγγλοσαξωνικὸ κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὶς σχεσεις μὲ καθε ἐμποοοκοατοὐμενη καὶ χοημα τθθηθικὴ χώοα.
λαδὶὶ κατανοηση αθτὁ ποθ γιὰ μας είναι ζωντανὴ αληθεια; αλλα καὶ ὶλψὶονὶι̃ ανθοὡπὶνὶὶ λαὶ ἐθνὶὶὶὴ αἔὶοποἐποὶαι Τότε τὸ παοον δημοοὶεναα θα ἔλὶὶ ποπὰ ἔνα τουλάχιστον μεγάλο μέε οοἔ πεννλεὶ τον οποποο νον
Δὲν μποοου̃ὶὶε νὰ κατανοήσουμε τὴν τοαγωδία· της επταε “ὶονἐ ἔοοῆἔ ννὶἐ διντοιτοοίοις αν δὲν τὴν δουμε μέσα σ” ευουτε οαθίοονὶλα πλαὶοὶα› ποὺ "ἦ ποὡνη της ποα̃ζι γοαφεται μὲ
τὸ Ιονλὶανο οαοὶλὶπο ποαἔὶποπνὶμα παὶ νὶὶν ὲπαλολονθθοααα δὶλνὶ τον ΑΣΠΙΔΑ μὲ ὅλε§ νὶε κοιτοιστοοφικὲς ἑπιοοοὲς τῶν ἔένων παὶ φθανεὶ ονὴν ποοοοοὶα νῆἔ Κνποοὶο πάλι μὲ τὶς οοποὶνὶπὲέ ἔενὶπὲἔ παοωθἠοεὶἐ (Η 1ὅη Ἱουλίου του̃ 1965 μα ἕνα νεαοὸ θασιλιόι, που υ πεοαποννὶοεπον παππού τον αὲ Καὶζεοὶπὶὶ νοονοοπὶα λαὶ μνο στη νὶὶὶἐ «ελεῳ θεον» οαοὶλεὶοὶἐι ἔδειἔε φοινεοὰ πὼς καμμια ονὶίὶαοὶα οον ολεὶ οποὶαοηπονε λαὶλὶὶ ὶὶννολὶὶ ἐὶὶποοἐ στη θέ λνὶοὶ νον οαοὶλὶαο απομὶὶ παὶ να οὶολονὶλὶὶ ὶὶλὶπὶα τον ὶὶέννοοος ποωθνπονονον ΤΉΞ Χώοοει̃ ατὶμάσθνὶπε μὲ νὶέ ἀλαἔθνικὲς ἐ κει̃νει; θασιλικὲς επιστολές, που θὰ ποέπει νὰ μείνουν μνη
μεὶο σὲ ποοὶοπονοαονο αναννωονθοὶο τῶν ἐπεολομένων νετ νεῶν νὶα να φοονὶμοπὶὶξονναὶ πολὶνὶνὰ οὶ νὲοὶ ποπανοου̃ννοἐ ονὶι̃ν ποαὶἔὶ τον οαοὶλὶπο θεοὶὶο παὶ πλοννὶἔοννοέ Τὴν ἀγωγὴ νονἔ ῶἐ πολὶνῶν νῆἐ οὶὶμοποοπὶπη̃ἑ Χώοοὶἐ μας, ὅχι πλέον ἀ πο οὶολὶα ννὶἔ μοοφῆἔ ο9ΑΥωνὴ του Πολίτου», γνωστου̃ δι κτατοοικοῦ υ̃πουογοῦ, ἀλλὰ ἀπὸ ἔμποακτα γεγονότα θοῶντα. 'Απο της 16η; “Ιουλίου τοῦ 1986 ὴ πολιτικὴ κατάσταση,
γιὰ νὰ μετὰ εἴκοσι ἀλλὰ μηνες καὶ μηνες, 'Υοννὶι̃θνυ ὅλὶ μενα ἐννέα νὶα τὴν αλοὶοεὶα μενα 1 λΘόνο› 9 μη̃νεἔ παὶ Β ὶὶ!·ὶέΘ姛 Το Τέ οαἔ ννὶἐ 21ὶἹ§ Ἀποὶλὶον 1987· ,Αλλα νὶ ἦταν νέλοὶἐ παντων ὶὶ πολνθονλνὶθεὶοα 'ὶονὶπὶ οπο· θεσι τοῦ ΑΣΠΙΔΑ, που ἔγινε ᾶφοομὴ γιὰ πολιτικὴ κοίσι πλέον› νἦε Χώοαι; μαε μπηκε σὲ πεοίοδο κυοφοοίαι;
αναγνώστης ποοθληματιστη θαθειὰ καὶ καταλαόη γιὰ ποώτη ὴ γιὰ μιὰ ακόμα φοοα, ὅτι ἔχει χοέος νὰ συμθόι λη στὴ δημιουογία μια; ἑλληνικῆς ἀνεξαοτητης κι ὰνυπότα κτης ἐθνικὴς πολιτικῆς, ἀλλὰ καὶ τὸ οόλο τῶν παλαιών κομ ματων μακουὰ απο μικοόψυχα κομματικὰ συμφἐοντα, αν δη
οἔννὶοεε πον ννώοὶοο θ Ἑλλαἔ παὶ ποὺ οονὶννὶοε ονὶὶ οὶνπανοοὶα ὶπὶἔ 21νΙ§ Ἀποὶλὶον· (Η νποθεοὶ νοὶπνὶ ἔλεὶ ἔνα ποανὶὶοπὶὶὶο αλλα αοὶθααντο να Ύονοἔ παὶ εὶναὶ αποὶοῶἔ αὶπο ποὺ ο αολὶὶνοἔ νη̃ἔ Σνοανὶὶοτὶ· απο Δὶποὶοοννὶὶἐ ἀντιοτοανηνοἔ π Σὶμοἔ ἐπεοἠνανο οὶα τον
48
ά.
"Αν
ὁ
απο νὶἐ
®Ο
γολγοθὰ; της Ἑλλ. Δημοκρατίας
49
Καὶ πεθαὶνἑθω
πορίσματός του καὶ μια ἄνευ προηγουμένου καραμπινάτη σκευωρία που γεννήθηκε για πολιτικους λόγους, καὶ συγκε κριμένα για τὸν πολιτικὸ θανατο του̃ ήγέτου της Δημοκρα τίας καὶ λαοπρόὅληταυ πρωθυπουργου̃ τής χώρας αειμνήστου Παπανδρέου καὶ του̃ τὸ πρῶτον αναλαμπόντος εἰς”τὸ πολι τικὸν στερέωμα υῖου̃ του "Ανδρέα Παπανδρέου, του̃ ὁποίου οἱ δημοκρατικὲς καὶ ριζοσπαστικὲς διακηρύξεις ανησύχησαν τὰ οργανωμένα συμφέροντα ήμεῦαπῶν καὶ αλλοδαπών, μετὰ πρωθυπουργου̃. "Ως πρὸς τὸ πραγμα τη ρῆξι ὅασιλέως
`
σαν σὶἐ τσὶὶέ αἔὶωμανὶκσὶὶἔ τσὶκἐ σκσὶσνἔ ἑὶὶννὶσαν ἕὴ πθσσεπαθκσαν να ανὶλσσνν Βὶἔ 'ὶσὶὶἑ λακανσνσ Ματ καὶανὶνθ Χανζόκσνλσκ Θεσφὶὶσνὶαννακ0ν› Πααασνα° θόπουλον καὶ Ἄδαμόπουλον εἶπον ὅτι ὁ σκοπὸς τῆς ὀρ
γανώσεως είναι ἀλληλοόοήθεια καὶ ἀλληλουποστήριξις τῶν ὀιξιωματικῶν τῆς τόιζεώς των. Εἰς τους ἐξ αὐτῶν Χατζόπουλον καὶ Θεοφιλογιαννακον προσἑθεσαν ὅτι ή
«Εἰς Κὐποον παοετηοἠθη μία κίνησγα̨ λοχαγῶν μὲ πρωτοστατου̃ντα τὸν λοχαγὸν Μπουλου̃κον Άριστ., δια τήν σὐμπηξιν μιας ὁργανὼσεως υπὸ τήν ἐπωνυ μιαν ΑΣΠΙΔΑ, κι σιιοπιι τὴν ειιιηιοεοκοειει και αλληλοεξυπηρέτησιν τῶν αἔιωματικῶν της τόιξεώς τον».
γ
ὡς αρχη
ι
γὸς της Ἑθνοφρουρα̃ς ὁ στρατηγὸς Γρίόας, ὅστις υπέόα λε τὴ γνώμη: «νοπωῶ πέοαν τη̃ς λήψεως ῶωσμένων μέ
αθνανωσὶἑ θα νασσνησὶἔνὶ νὴν Κνθέθναὶσὶν κανα Ταἐ ασχασ νη̃σ Δηὶὶσκσατὶασ καὶ εὶἔ ναν Πακασναθόσὶσν λον ὅτι νι ὀονάνωσιε ἦτο α̃ντικοιιιιοννισυκή Εἰς τὸν Ρὁσνὶν ὼμὶλησαν κεσὶ σσσὶαὶὶσμσν Εὶἔ τὸν Σκλασενὶ την εῖπον ότι ή ὀργανωσις 'ὶδρυθη ὑπὸ α̃ζιωματικῶν διωχθέντων ῖιπὸ της ΒΡΕ. "Αλλα καὶ ἐκ τοῦ κειμένου
τον ὅσκσν νἦἐ σσνανὡσσωἐι ὕκεσ εὶναὶ αὶὶσασσσαλὶνσνι ἀσύνδετον καὶ ἐν πολλοι̃ς ακατανόητον, δὲν εἶναι δυ νατὸν νὰ ἐἔαχθή οὔτε συμπερασματικῶς ποίος είναι ὁ σκσκσἔ αν ὲαὶδὶώκσνν σὶ λσκανσὶ Ὁμσὶωσ δὲν πσσέκν ψσν ἐκ τῶν καταθέσεων τῶν μαθννθων πσὶσὶ εὶναὶ σὶ
τρων καὶ την ὲπιθολην διοικητικών κυρώσεων είς τους φερο μἐνους ὡς πρωτοστατήσαντας εἰς την κίνησιν, μή δοθη συ νἐχεια». Κατα τὸν ἀντιστρἀτηγον Σι̃μον: «ό λοχαγὸς Μπου λου̃κος Ἄιριστ., ὅστις εἶχεν ἀναμιχθῆ τὸ 1981 εἰς "ἑξωστρα τιωτικήν” κίνησιν ὑπὲρ του̃ στρατηγου̃ Γρίόα, προσεπαθησε νὰ μυήση λοχαγοὺς εἰς την ὀργανωσιν του̃ ΑΣΠΙΔΑ ἑκμε
σο
.
θῆ ἐκ τῶν καταθέσεων τῶν ἑἔετασθέτων μασνὐσων› καθ, ὅσσν σὶ ἑνσσνἠσαννεἑ τὶι̃ν ὶὶννὶσὶν σὶὶδὲν σννκε κριμένον περὶ του̃ σκοπου̃ της ὀργανώσεως ἀνεκοίνω
ταλλευόμενος τὸν σύνδεσμόν του μὲ τὸν στρατηγὸν Γρίὅαν εἰς τήν ὀργόινωσιν «Χ», του̃ οποίου εὶχεν ἐνταχθή κατα την κατοχήν» καὶ «αφήνων να ἐννοηθη ότι ἔχει την οόναμιν νὰ ἑπιόαλη ἀναπροσαρμογην τῶν τοποθετήσεων τῶν ἀξιωματι κών».
κόθὶσὶὶα Σὶμσσ αὶαλαασανεὶὶ
ατὶσσκνκνσὶ ὅνὶ ὁ ααὶθμὸἔ τῶν ὶὶνὶὶθέννων λσὶίανῶν εὶἔ τὸν ΑΣΠΙΔΑ νη̃ἔ Ἑλὶὶὶνὶκη̃σ Δσναμεσαἐ Κύκσσν εὶναὶ ἐλαχὶσνσσ· Ὁ σκσαὸἔ τῶν ὶαθννῶν τον ΔΣΠΙ° ΔΑ ασννασνητσἔ Δὲν κατέστη δννανὸν να ὲἔακσὶαακ
τικὸ περιστατικό, τὸ πόρισμα του̃ μόνου αρμοδίου ἀντιστρα τήγου Στρατ. Δικαιοσύνης Σίμου, ὅστις ὀινἐλαόε να διεζα γὁιγη ανακρίσεις κατόπιν ορισμένων θορυόων εφημερίδων, προσκειμένων εἰς τήν Δεἔιὸιν διελόιμθανεν (υπὸ ήμερ. 1.8. θὀ) ὅτι:
"Ας σημειωθή, ὅτι στην Κύπρο τότε υπηρἐτει
να
σκσασὶ ναν ΑΣΠΙΔΑ· (Η σκνὶαανὶσθεὶσα ἐκ τῆἔ σε ἔενασεωσ γνώμη εὶναὶ ὅνὶ αλ ὀθνανωσὶσ ΑΣΠΙΔΑ ὶδθνθὶι̃ καὶ δὶενθννεταὶ ὶνὶσ σμαασαν μωσσφὶὶσασἔων καὶ ὲὶἔνὶμμένων ὶσ7ίανῶν› μὲ τὸν ὶσὶστελὶὶ σκσκὸν να ὲτ '
ἔνκὶὶθενὶλσσνν ανσμὶκα σνμφέθσντα αὐτῶν καὶ τῶν με
ὶῶν νῆσ ὁθνανὡσσσαἔ ίεὶὶνσὶκαὶ νσπσθετνι̃σεὶέι ακσσνσ· ὶὶαὶ εὶσ Τὸ ἐἔωνεσὶκόνι εὶσανωνὶὶ εὶἔ Σλίσὶὶι̃ν Πσλέμσν κὶνκ) δὶα νἦἐ κθσωθἠσεσαἐ εὶέ ἐπὶκαὶθσνἑ καὶ σνὶμαὶτ νοὐσας θέσεις» καὶ καταλήγει ὁ στρατηγὸς Σῖμος εἰς 61
τα έξῆς συμπεοάσματα: «Βάσει τὥν ἔκ τὴς ἔξετάσεως ποοκυψάντων καὶ ἀνωτέοω λεπτομεοῶς ἐκτεθέντων στοιχείων
Ἀποφαίνομαι ὅτι: Ἄπεδείχθὴ ποάγματι, ὅτι ἐγένετο κίνὴσις ὶδούσεως ὁογανώσεως ύπὸ τὴν ἐπωνυμίαν ΑΣΠ]ΔΑ ὺπὸ ὁμά δος αξιωματικώνλοχαγῶνμὲ τὸν ὶδιοτελῆ σκοπὸν τὴν ὲξυπὴοέτὴσιν ἀτομικῶν συμφεοόντων αὐτῶν καὶ τῶν μελῶν τὴς ὁογανώσεως διὰ τὴς ποοωθὴσεως με μυὴμένων ἀξιωματικῶν εἰς ἐπικαίοους καὶ σὴμαινού σας θέσεις ὴ καί τινα ἄλλον ἀπώτεοον σκοπόν, ὅστις ὅ μως ούτε απεδείχθη ἐκ τὴς ἐξετάσεως, ούτε διεφάνὴ. Δὲν ἀπεδείχθὴ ὅτι ὴ κίνὴσις αύτὴ είχε πολιτικὰς ἐπι διώξεις ὴ σύνδεσμόν τινα μὲ πολιτικά ποόσωπα. Κατα τὴν ἀνωτέοω κίνὴσιν ἐπεδιώχθὴ δοαστὴοίως ὴ μύὴσις κατωτέοων αξιωματικών χοὴσιμοποιὴθέντων ποὸς του̃ το τῶν λοχαγῶν Μπουλούκου Άο., Πανούτσου Ἱωάν., Παπαγιαννοπούλου Κ. καὶ Θεοδοσίου Ἱωάν. Ὁ ἀοι θμὸς τῶν μυὴθέντων εἰς τὴν έν λόγῳ ὀογάνωσιν είναι ελάχιστος. Ἐκ τῶν συγκεντοωθέντων στοιχείων δὲν ἀ πεδείχθη ὅτι ὺφίσταται ἑτέοα παοαστοατιωτικὴ ὀο γάνωσις.
Ποοτείνω ὅπως:
Οἱ ποωτοστατὴσαντες διὰ τὴν μύὴσιν ἀἔιωματικῶν εἰς τὴν ὀογάνωσιν ΑΣΠΪΔΑ λοχαγοὶ Μπ0υλ0ϋκ0<; Α., Πανοῦτσος Ι., Παπαγιαννόπουλος Κ. καὶ Θεοδ0 σίου Ι., παοαπεμφθου̃ν εἰς τὸ Άνακοιτικὸν Συμθού λιον μὲ τὸ ἐοώτὴμα τὴς αποτάξεως. 'Ασκὴθὴ αὺστὴ Οὸέ πε'θαθχὶκὸἐι̃ ἔλεΎΧ0€ κατὰ τῶν λοχ. Μακοίδὴ Θ., ἰλἀθχου Κουω̨αλιτάκὴ Β., ἰλάοχου Βλάχου Α., λοχ. Δαμηλἀχου Ρα λολ· Κεπενου̃ Α· "αλ 'ῦπ0λ)γ0ὕ Σταυ οοπούλου Θ., διότι ἐδέχθὴσαν καὶ ἑμυὴθὴσαν εἶἐ Τὴν ὁογάνωσιν ΑΣΠΙΔΑ. Ἐπιόλὴθὴ ὴ άομὀζονσα πει¬ θαοχικὴ ποινὴ εἰς τούς: Συντ) οχὴν Παπατὲοπον 'Αλ. καὶ ἀντ) οχὴν Δαμὅουνέλὴν Α., δι' ἐπιδειχθεῖσαν ά μέλειαν κατα τὴν ἐκτέλεσιν τῶν ὺπηοεσιακῶν των κα
52
θὴκόντων. Ἐπιόλὴθῆ ὁμοίως ὴ ᾶομόζουσα πειθαοχικὴ ποινὴ εἰς τούς: Συντ)οχὴν Άσημακόπουλον Μιχ. καὶ ἀντ) οχὴν Παοαλίκαν Δημ. διὰ τοὺς ἀνωτέοω ἐκτε θέντας λόγους».
'Ο τότε ὺπουογὸς Ἐθνικῆς Άμύνὴς Γαοουφαλια̃ς, ὴ πέ τοα τοῦ σκανδάλου ὅπως απεδείχθη ὀλίγον όοαδύτεοον στὴ οὴξι θασιλέως ποωθυπουογου̃, συνεφώνὴσε μὲ τὸ πόσι σμα τὴς ἀνακοίσεως του̃ στοατὴγου̃ Σίμου καὶ έπέθαλε τὴν 8η "Ιουνίου 1985 τας ἑξῆς ποινάς: 1) Παοέπεμψε στὸ Ά νακοιτικὸν Συμόούλιον μὲ τὸ ἑοώτὴμα τὴς άποτάξεως τοὺς
λοχαγοὺς Μπουλου̃κον, Πανου̃τσον, Παπαγιαννόπουλον, Θε οδοσίου, Μακοίδὴν, Κεπενόν, Δαμιλάκον, ἰλάοχους Κουφαλι τάκὴν, Βλάχον καὶ τὸν ὺπολοχαγὸ Σταυοόπουλον καὶ τοὺς ἔθεσε στὴ διάθεσι του̃ ὺπουογοῦ Ἐθνικῆς Ἀμύνὴς. 2) Δὲν ἐπέόαλε οὺδεμία ποινὴ στοὺς μνὴμονευομένους συνταγματάρ χας καὶ ἀντισυνταγματάοχας.
Αὺτὴ ἦταν στὶς ποαγματικὲς διαστάσεις τὴς ὴ ὺπόθεσι πάντα κατά τὸν στοατὴγὸ Σῖμον. Μιὰ άσὴμαντη ὺπόθεσι, άπ® αὺτὲς ποὺ ἔποεπε να λὴξὴ χωοὶς ν® ἀναστατώ σὴ τὴν Ἑλλάδα. Θέλετε νὰ πούμε πὼς εἶχε σκοποὺς ἀλλὴλοϋ
ΑΣΠΙΔΑ,
ποστὴοίξεως συμμαθητών λοχαγῶν; Θέλετε νὰ παοαδεχθου̃ με ὅτι ἐγένετο σ' ἀντίοοοπο του̃ ἐοη̨ιζωμένου στὸν Στοατὸ ἙΔΪΞΑ; Θέλετε ακόμα να δεχθούμε ὅτι είχε πολιτικὴ εὺθυ γοάμμισι μὲ τα ὅσοι τότε πεοὶ δὴμοκοατικὴς αὺθεντικότητος καὶ ὀοθοδοξίας διεκὴούσσοντα ἀπὸ τοὺς δὴμοκοατικοὺς πολι τικοὺς ὴγέτες τὴς χὡοας; (Ποοσωπικὁι πιστεύω ὅτι συνέ πιπταν καὶ τα τοία). Δὲν άλλάσσει τίποτε τὴν οὺσία καὶ ἔκ τασι του̃ ποάγματος. "Ενα μόνο ποα̃γμα δὲν μποοοῦμε νὰ δε χθου̃με: ότι εἶχε καμμία έἔάοτησι καὶ καθοδὴγὴσι ἀπὸ πο λιτικὰ ποόσωπα ὴ ὅτι εἶχε ἀοιστεοὲς κατευθύνσεις, ὅπως, κα θὼς θὰ δούμε στὸ σκευωοικὸ μέοος τὴς ὺποθέσεως, ποοσἠ ῳθη ἀπὸ τοὺς σκεοωοοὺς καὶ μετέπειτα δικτάτοοας.
ῦδ
οιστεοοὶ καὶ ἀκατόιλληλοι γιὰ ὺψηλὰ ἐν τῇ Βουλῇ αξιώμα τα (ποόεδοος) καὶ ἑξαίφνης νὰ γίνωνται θασιλικοὶ όίνδοες καὶ ποωθυπουογοὶ καὶ ἄλλες πολλὲς αθλιότητες, ποὺ γιὰ νὰ τὶς γοόιφη κανεὶς θὰ ἔποεπε νὰ ζοδέψη όλο τὸ χαοτὶ τὴς "Αθὴνας. Γιὰ νὰ αποφύγουμε αυτό, θὰ μᾶς ἐπιτοαπὴ μόνο νὰ παοαθέσουμε τὸ «ανάθεμα» τῶν στο Χ αστῶν τῖὶἔ ἀ θλ αιὀτη ×\ τος που ταιοιαζει στὴν ποοκειμένη πε Θ ίπτωσι:
ἹΙ σκευωρία του̃ ΑΣΠΙΔΑ “Από τὴν ὴμεοομηνία τὴς 15.7.Βυ̃ καὶ πέοα ἀοχίζει νὰ κ ζεται τὸ οἱκοδόμημα τὴς σκευωοίας του̃ ΑΣΙΙΙΔΑ ἀπὸ
κείνους ποὺ ἔστησαν τὴ δικτατοοία τὴς 21ης Άποιλίου. ποεπε νὰ παοουσιαστοὺν τὰ ποόιγματοι τοαγικόι, ὅτι δηλονοτι ό, ότι τὸ κόμ α ὁ Στ ατὸ «διεό ὼθ » ἀπὸ τὸν κοιιιιουνισ ΙΙ του̃ Παπανδοέου ὀδηγου̃σε τὸ κοόιτος στὴν κομμουνιστικο ~ ποίησί του, γιὰ νὰ μποοἐσουν νὰ όοουν τὴν ποθητὴ εὺκαιοία νὰ τὸ καταλόσουν ὺπὸ τὸ ποόσχημα του̃ ἐπικειμένου κινδύ νου. Στὴ σφαῖοα τῶν δολοπλοκιῶν, τὴς ανεντιμότητος καὶ τοῦ μισαλλοδὀξου στείοου πάθους όλων τῶν ὲποχῶν καὶ αἰώνων καὶ ἐφί ὅλης τὴς ὺδοογείου σφαίοας δὲν θ” ἀνεὺοη κανεὶς με γαλότεοο πλέγμα δολοπλοκιῶν καὶ ἀνεντιμὀτητος ἀπὸ ἐκεῖνο
'
ο
της ατεοεσεως Αετιιωι. Ἡ εεσιιικτγ σικαμι, με εκταε στικὸ ὅογανο τὴν κοουφὴ τοῦ Ἑπιτελείου καὶ τὴν ὲξαοτώμε νη ἄμεσα απ” αὺτὸ Στοατιωτικὴ Δικαιοσύνη τὴς ἐποχῆς ἐ κείνης, μὲ κομπαοσους τοὺς θλιόεοοὺς ὰποστὀιτες τῆς δημο κοατικὴς ίδεολογίας καὶ μὲ συνεογασία του̃ δεξιου Τόπου καὶ Ι ξ 3ί 3 Ι ~ του οικείου πολιτικου κομματος, εστησαν και εθεμελιωσαν το οίκοδόμημα τὴς σκευωοίας του̃ ΑΣΠΙΔΑ γιὰ νὰ δολοφονἠ σουν τὸ κόμμα τὴς δημοκοατικὴς παοατόιξεως του̃ ἀειμνὴστου γέοου. Ὁ δοόμος ὴταν ὀινοικτὸς μετὰ τὴν παοαίτησι του̃ ὴγὲτη τὴς δημοκοατικῆς παοατόιξεως. "Ολο τὸ κοόιτος στὰ χἐοτα σα
Γ
καὶ τῶν ἀνθοωπίνων ὰξιῶν. 'Ανθοώπους νὰ σύοωνται νύκτα #9! λ Ι κκ : Νοκ κατα τοιαδες στα ανακτοοα και να όοκιζωνται υπουογοι, α λους νὰ ὺδοίζουν τὴν αποστασία τὴ μιὰ μέοα καὶ τὴν ἄλλη νὰ ~ ι μεταόόιλλωνται σὲ ποοοθυπουογους. "Αλλοι νὰ θεωοουνται δι 5
4
Ι .Εἰς
τοὺς κομπόιζοντας διὰ ποογόνων δόξαν. Άνα θεμα. .Εἰς τοὺς φέοοντας τίτλους χαοισμένους ἀπὸ δασι 2 λέα
6
ἦὶ
τἴους
τύοαννον χωοὶς τὸ δηλοὐμενον ἀπὸ τοὺἔ τί” υ̃πὲἔ) του̃ σι̃όνόλου λεπούθγημα· Άνάθεμα
δ'°ς·
3Με τοὺε αυ̃θωεετοῦνταε Ἀνάθεμα τείε 4· 5·
Εἰἔ τΟὺΞ μεσϋίαῷ Άνἀθεμα τετοάκις. Εἰς τοὺἔ νυχτ0"λέπτ®ίς τῆἔ ἐἔουσίαἔ· Άνἀθεμα 1Ο0"'^ἶ·
Ι
3
τοκ
~
Ώ
Ἱ
,
Ἡ
Ι
Ν
τουἔ πθοοοταἔ "αλ τολμων° τας νὰ ἐκκλησιαζωνται καὶ νὰ μεταλαμθόινουν τῶν
8· Εὺἔ
Ρ
Ἡ
τῶν παοαπέινω αντιπάλων τὴς Δημοκοατίας. ®Ιδοὺ τὸ τοαγι κὸ σφάλμα του̃ γέοοντα ὴγἐτη ποὺ παοαιτὴθηκε. Τοὺς ἄφη σε ἑλεόθεοο τὸ πεδίο δοόισειος. “Αλλο ποὺ δὲν ὴθελαν. Κι ἐζὴσαμε ὅλες εκείνες τὶς θλιθεοὲς στιγμές, κατὰ τὶ; δ ποῖες ό όασιλιὰς «φετοποιου̃σε» τὸ κόμμα τῆς πλειοψηφίας γιὰ νὰ ἐπιτύχη κοινοόουλευτικὴ ἀποδυνόιμωσι τοῦ ποεσὅὺτη ὴγἑτη. Είδαμε μιὰ κατακόουφη πτδοσι τῶν πολιτικών, ἀλλὰ ν
δ
®ω̃®κ0ΌνΙσ·ἔ>
ἀχθἀντων μ·υστηΟἱων= στολὴσμένοί μὲ τὸν πι̃λον τη̃ἔ δοι̃η̃ἐ ἐἔϋϋσίαε Άνάθεμα μυοιόικις».
ΣΙΒ
Ι
Ι
Ἱ
|
Ϊ
|
Τίς 'κθίι̃ἴηγθοὶες νΟμ.ὺζΟ”ΟμΒ πως ΠΩΘΞἙΕΙ νὰ ὅοεθου̃ν οί ὰποστόιτες, ό τότε ὺπουογὸς Ἐθνικῆς “Αμύνης 'ἄίαῖίθίθί
Β
ΟΠΕ
9
3
(1.ΉΈ'ὀί;
Ἡ
ἄλλθ θλὶὔεθὰ πθόσωπα ποὺ συνἠθγθσαν στὴ λαίλαπα ΐῆἔ ΑΣΠΙΔΑ καὶ ποὺ ἔστοωσαν τὰ χαλιὰ τὴς δι
λωίὶ
σκευωοφιας του̃
Ματοωας·
"Η δίκη του̃ ΑΣΠΙΔΑ κοόιτησε πεοίπου 4 μὴνες. ”Βνα θοὐλευμα όθθ σελίδων › Ι ιν Ό μει̃ο νομικὴς καὶ γλωσσικὴς ἀσυναοτησίας, ἔστελνε στὸ στοα ·
Ι
Ιοδὴἔει̃εὺ η ιι. "ΙΟΣ _
μόνοῦὅσἶωἔ διαίἶαμἔἀνονταν σόίὸ πὀθισίόα Σίμου Ι εὅαωί εκελνων ποθ δ Ιίθηπαν να φοίνεθωσολὶν Ήἔ
ὅἐίφὶ
86 ισ
ἐνέογειες Μπουλούκου Μ ἀλλὰ κι ἄλλους, που χωοὶς νὰ ἔ χουν καμμιὰ ἰδέα, όοέθηκαν θύματα του̃ «πλάτους καὶ θά θους» τὴς ύποθέσεως, κατὰ Γαοουφαλια̃ν, γιὰ νὰ δικαιολο γηθου̃ν οῖ ἐπιστολὲς του όασιλέως. Ἡ εἰσὴνησι του πεοιόόη του ὰνακοιτού ὰντισυνταγματάοχου Λαγάνη, ὴταν αύτὸ τοῦ το τὸ όούλευμα. Ύποόλὴθηκε στο δικαστικό συμθούλιο τὴ μιὰ μέσα καὶ τὴν ἄλλη όγὴκε κιόλας τὸ όούλευμα. Τώοα, πότε ποόλαόε τὸ συμόούλιο νὰ μελετὴση τὸ ἐκ 500 σελίδων πὀοι σμα Ααγάνη καὶ νὰ όνάλη τὸ όούλευμἀ του, νὰ τὸ δὰκτύλο γοαφὴση κλπ., είναι ἄλλο θέμα, που κάνει ὅμως «νιάου νιἀου στὰ κεοαμίδια». Κατηνοοὴθηκαν γιὰ «ἔσχατοι ποοδότες» ὰ ξιωματικοὶ μὲ διάτοητα στὴθη ἀπὸ σφαῖοες στοὺς ἐθνικους πολέμους, καὶ που ὴταν πάντα ποῶτοι καὶ στὴν ποώτη γοαμ μὴ τῶν ἑθνικῶν ποοσκλητηοίων. Είχαν κάνει ένα έγκλημα: Είχαν κεντοώα πολιτικὴ ὶδεολονία. 'Αλλὰ αυτό, κατὰ τους χουντικούς, που έκ των παοασκηνίων κατηύθυναν τὴν υπό θεσι, ἦταν «έσχατη ποοδοσία». "Ετσι ὴ δίκη μετεόληθη σὲ πολιτικὴ δίκη που κατηγοοουμένη ὴταν όλη ὴ δημοκοατικὴ παοάταἔι καὶ δὴ λέξι ΑΣΠΙΔΑ ὴταν συνώνυμη του ‹‹ΠΑ
ΠΑΝΔΡΕΤΚΟΣ».
Πιστεύουμε ὰκοάδαντὰ πὼς οὔτε ·ῇ δίκη τοϋ «Ντοέτφούς», ούτε ὴ «δίκη του Κολοκοτοώνη» ἔχει τόση πλεκτανοσκευωοία, δση τούτη ὴ ύπόθεσι του̃ ΑΣΠἙΔΑ, που ἔχει όάλει, ἐκτὸς τῶν παοαπάνω λεχθέντων παοαγόντων, τὸ χεοάκι της καὶ ὴ ΟΙΑ. Πιστεύουμε πὼς θὰ ἔχη μετανοιώσει πικοὰ ένας ὴγέ της μιᾶς πολιτικῆς παοατάξεως ύψηλου̃ ὴθους καὶ μοοφὡ σεως (ὁ κ. Κανελλόπουλος), που θέλησε νὰ παοουσιαστὴ σὰν μάοτυοας κατηγοοίας ύπείκων, ποοφανῶς, σὲ πιέσεις δμο
φοὀνων ὀπαδῶν του, παο” ὅτι δὲν εἶπε τίποτε τὸ μεμπτὸν στὸ Στοατοδικει̃ο, που στὴθηκε κατὰ τὴν ᾶοέσκεια του̃ Α)ΓΕΣ τότε καὶ μετέπειτα δικτάτοοος Σπαντιδόικη. “Ισως τὸν πα οέσυοε τὸ κλῖμα τὴς ἐποχῆς. Καμμιὰ κακία δὲν του̃ κοατα̃με τοὐναντίον τὸν σεόόμαστε ἀπόλυτα, πολλῷ μᾶλλον καθί ὅσον στὰ δικτατοοικὰ χοὀνια ἐκοάτησε ποὥτος τὰ ὴγετικὰ νὴμα
τα θαοοαλέα κατὰ τὴς δικτατοοίας. 'Γὸν πιστεύαμε καὶ τὸν πιστεύουμε ὥς α̃ληθινὰ δοθόδοξο ὅθ
κι αύθεντικὸ δημοκοάτη. Τὸ πλανάσθαι ὰνθοωπινο. Τὸ Στοατοδικεὶο συγκοοτὴθηκε μὲ διαλεγμένα ποόσωπα ἀπὸ τὸν Σπαντιδάκη καὶ σὲ συνεογασία μὲ τὸ σκευωοικὸ ἑ πίτελεἶο Ήἦε ἶλπθθέσεωε Σὰν Τω̨όεδόθε γιὰ τὸ ἀδίάθλητθι ἶλ· ποτίθεται, ἐπιστοατεύθηκε ένας 'Αοεοπανίτης Τοῦ έδωσαν ποωτη φοοὰ γιὰ τέτοιο όαθμὸ στὴν έλλα κατ' ᾶπονομὴ
δικὴ ίστοοία τὸν θαθμὸ του ύποστοατὴνου. Άλὴθεια πόσο
εύκολα ἔθαλε τὰ γαλόνια του ύποστοατὴνου ἀπὸ λθχίαἐ ὴταν κάποτε. . . Θυμηθηκαμε ἐκει̃νο το στοχαστικὸ ἑνὸς νηοοιιου̃ πολιτικού ὁίλλης ἐποχῆς: «Άλλοίμονο στὸ κοάτος που μεταόάλει τὴ δικαιοσύνη σε ὅονανο πολιτικῆς δυνάμεως. . .».
που
Καὶ γιὰ μὲν τὴ στοατιωτικὴ δικαιοσύνη ύπάοχει δυστυχως ·ῆ διοικητικὴ έξάοτησι ἐκ του̃ Α)ΓΕΣ καὶ είναι ἀνθοωπίνως ὰ δύνατο νὰ ἔχη ὰνεξαοτησία, ἀλλὰ δὲν ἰσχύει τὸ ίδιο γιὰ τὸν ἔκ τὴς πολιτικῆς δικαιοσύνης καὶ δὴ του̃ ὰνωτάτου κλάδου ϋι̃ίλοείλυ̃ίόμενθ Σλεφθίιτει λθὶπὀνι σὲ μίὰ πθλὶτωέὶι̃ δίκη, ὕπωἑ ὴταν ὴ υ̃πόθεσι ΑΣΠἙΔΑ, τί είδους ὰμεοοληψία μποοου̃σε
νὰ ύπάοξη, ὅταν ὁ Α)ΓΕΣ ὴταν ὁ ὰοχηγὸς της όοαδύτεοον ἀποδειχθείσης μεγάλης χούντας καὶ ἀντιποόεδοος τὴς ποώ της δικτατοοικη̃ς κυόεονησεως. Σ' αὐτὴ τὴ δίκη είδαμε τὸν ποόεδοο καὶ τὰ πεοισσὀτεοα μέλη νὰ έκδηλώνωνται σὰν ὀιντίδικοι μὲ τ0ὺΞ λίατλὶγθθοϋμέ· νους καὶ όχι σὰν κοιτές τ0°νΞ Μάυτνυει; κοίτηγθίυ̃ίαε πθὶν νὰ ἕοθουν νὰ καταθέσουν, πεονου̃σαν ἀπὸ τὰ γοαφει̃α μιας ἑ φημεοίδος, ὴ ὁποία ἔπαιἔε τὸν οόλο τὴς ποὡτης καὶ καλύτε
λθυντὶκἦἐ ἐφημεθίδοἐ ὅθαδὐῖω̨ον Είδαμε πληοη καταοοάκωσι τὴς στοατιωτικὴς πειθαοχίας. Τέως ὲπιτελάοχης ΣΣ. (τ/χος Παλαιολονόπουλος Ναπ.) νὰ καταθέτη ύδοεις ἐναντίον του Διοικητου̃ του σωματάοχου καὶ τότε Άοχηγου̃ ΓΕΕΘΑ. ”Αλλον λοχαγό, τότε, νὰ καταθέτη, ότι ούδεμία είχε· εμπιστοσύνη στὸν στοατηνό του Σωματάο χη καὶ τότε που κατέθεσε, κατέχοντας τὴν κοουφὴ τὴς Στο. Ἱεοαοχίας καὶ ἄλλες πολλὲς ἀθλιὀτητες που εἶχαν ὀίμεση ἐ πίπτωσι στὴ φἠμη του̃ Στοατου̃. Είδαμε ἄλλον νὰ καταθέτη ὅτι «ὴ σύζυγος ἑνὸς τῶν κατη γοοουμένων ὴταν μελαγχολικὴ τὴν 15η Ἰουλίου του Ἰ55 καὶ ΩΉΞ
όἴ
ποοανακοιτικά, ὅτι ἐγὼ πηγαινα στὴν ΚΤΠ Θεσσαλονίκης καὶ συζητοὺσα μὲ τὸν Παπατἐοπο συνωμοτι κά. Δὲν εἶχα ποτέ μου πάει σ” αὺτὸ τὸ κτίοιο, άλλωστε κι ὁ Παπατὲοπος ηταν στην 'Αθηνα καὶ πού καὶ ἀοαιὰ πεονοὺσε καμμια φοοά. "Οταν ηοθε η σειοά του νὰ ὲξετασθη. ἶἠῃὶσα νὰ ἀχχἀἔω θὲσ, μὲ κάποιον ἄλλο χατῃγοοούμενο, γιατὶ δὲν μὲ εἶχε δη ποτέ. Καὶ τότε εκείνος ποὺ ηξεοε πὼέ ίὶὶλολλν στὴν ποώτη σειοὰ τῶν ἑδωλίων των κατηγοοουμένωγι ἔδεὺἔε Τὸν κατέχοντα τη μόνιμη εκείνη θέσι μουὶ. . . Γενικὰ τὸ πλάνο τῶν μαοτύοων κατηγοοίαἐ επ 200 ἄν δὲν ὲ «Α» κατα κατέθεταν ὅτι «τοὺς είπε ὁ Α» άπατῶμαι ἀλλὰ οὺ Γ», θέτων ἔλεγε ὅτι τού τὸ εἶπε ο «Β» καὶ «ταμπού». δέποτε ἐοχόταν ὁ «Γ», ποὺ ἑθεωοεῖτο ἀποοοητο “Ολους αὺτοὺς τοὺς ποοστάτευε ποοσεκτικὰ ὁ κ. Π οόεδοοει ἀλλὰ κάποιος στοατοδίκης λέγεται ὅτι σ' ἕνα διάλειμμα της δίκης εἶπε, πὼς ὅτι «όλοι αὺτοὶ οἱ λοχαγοὶ ποὺ ἔοχονται καὶ
ὺποθέτει ἐξ αὺτου̃ ὅτι ὁ σύζυγός της συνταγματάοχης, θὰ ηταν συνωμότης τοῦ ΑΣΠΙΔΑ! ίΑμ9 τί σοῦ λέει πάλι ἐκεἶνῦ ποὺ ἔΥΟαφΘ τὸ ὅοὐλεϋμοϋ «Ἐλ των συγκινησιακῶν εκδηλώσεων τῶν θηλέων συζύγων κατὰ την 15ην Ἱουλίου, ποοκύπτει αὺτόθοοον τὸ συμπέοασμα ὅτι ὁ σύζυγος ἦταν συνωμότης. . .». Γενικά, τὸ όούλευμα ηταν ἕνα ἀσυνάοτητο συνοθύλευμα ἐννοιῶν καὶ συλλογισμῶν δο λιχοδοόμου διαθέσεως, μιὰ συσχέτισι γεγονότων ἀσυμόιύά¬ στων καὶ πεοιστατικῶν μηδαμινῶν καὶ παοαφουσκωμένων, μία άγωνιώδης συοοαφη ἀσχέτων ποαγμάτων. *Ηταν σὰν ἔ να τσουθάλι μέσα στὸ ὁποῖο ἀνακατεύθηκαν χόοτα, ψάοια, φοούτα καὶ λάσπη Άογαλαστης γιὰ νὰ μαγειοευτη ἕνα εύ γεστο φαγητό! Αύτὸ ανάγκασε τὸν Καμπἐοη νὰ πη πὼς δὲν τὸ ἐλόιμόανε ὺπ' ὅψι του στη διαδικασία. Δυστυχώς, ηταν ἔνα διάστημα τότε, ποὺ τὸ δικαστηοιο ἔ κλεισε τὶς πύλες του καὶ η δίκη ἔγινε «κεκλεισμένων τῶν θυ φα οῶν». `®Ηταν κυοίως η ἐκδίκασι του̃ μέοους ἐκείνου κελλος «Μακεδονία» _ ποὺ ηταν καὶ τὸ κατ® έξοχη σκευωοι κὸ μέοος ποὺ ἔκανε ἀπὸ μακουὸι μπὰμ γιὰ τη φτώχεια του, ἀναγκάστηκε νὰ ποόεδοος ἀφοῦ κι αὺτὸς ὁ Καμπέοης πη̃: «φτωχη η Μακεδονία». “Εποεπε νὰ καλυφθη κατὰ κά ποιον τοὀπο αὺτὸ τὸ μέοος της ἑκδικάσεως γιὰ νὰ μη ξεγυ μνωθη η σκευωοία. ”Ε”ποεπε νὰ μη ὺπάοχη ὺπεοάσπισι, νὰ μη άκούεται η φωνη τού μαχητικοὺ ᾶειμνηστου Μανδηλαοᾶ καὶ του̃ όαοἑος πυοοθολικοῦ της ὺπεοασπίσεως κ.κ. Σακελλα οοπούλου, Κανελλοπούλου. Γιαννοπούλου, Κουτσόγιωογα καὶ ἄλλων αὺθεντιῶν της νομικης ἑπιστημης. Στὸ διάστημα αὺτὸ μᾶς ἔθαλαν δικηγόοους ἐξ επαγγέλματος ἔφέδοους άξιωματι κοὺς άσκούμενους δικηγόοους, ὁ ἔνας γίνηκε α̃ογότεοα διευ θυντης του̃ γοαφείου Παττακου̃. Τότε, χωοὶς οὺσιαστικη ὺπεοάσπισι, παλεύαμε μόνοι μας εναντίον του ἐσμου̃ τῶν ψευδομαοτύοων. Μεταξὺ αὺτῶν πα οηλασαν άδάμαντες της μετέπειτα δικτατοοίας: Φαομάκης, Θεοφιλογιαννάκος, Σαμψών, Ρηγας, Λαουλάκος, Πετοῖχοςμ Πετάνης, Στειακάκης, Παλαιολογόπουλος, Σοφηκίτης κ.ἄ. Θυμάμαι ἕνα μάοτυοα κλητηοα της ΚΤΠ Θεσσαλονίκης,
ποὺ
58
στη
_
είχε
καταφέοονται κατὰ τῶν ῖεοαοχιλῶἐ πθοῖσταμἐνων των καὶ δὲν φείδονται ούτε της θέσεωἐ Τοῦ Α)ΙἙΕΘΑ› θὰ ἔθθθ μὶὰ μέσα ποὺ θὰ τοὺς θοοὺμε μκποωτά μαἐ Θὰ κάνουν τὰ ἴδια καὶ σὲ μα̃φκ (”Βτσι κι ἐγένετο την 21η 'Αποιλίου τοῦ 1987). "Οταν όίοχισε η ἑξέτασι τῶν μαοτύοων ὺπεοασπίσεως όλοι οἱ κατηγοοούμενοι παοητηθησαν αὺτῶν γιὰ νὰ μὴ λθονίσλὶ θ τάσὶι̃ καἶὰ δίκη. Άφἐθη στην ποοαίοεσι του̃ ποοέδοου κ καταθεση νὰ στθατλὶγοἔ δὲ Ἑκληθη την κοίσι του.
Τσολάκας.
Κατάθεση ωυ̃ Ἄρχηγου̃ Ένὀπχων Δυνάμεων (κεκλεισμένων τῶν θυρών)
ΤΣΟΛΑΚΑΣ: Θὰ καταθέσω εἰς το δικαστηοιόν
ί'
ί
00% δὶα την Βόοειον Ἑλλάδα ὺπὸ την ἰδιότητά μου του̃ διοικητου̃ του̃ Γί ΣΣ. ὅπεο ἔχει την σοόαοωτέοαν εἶλθὐνὶι̃ν ἀμύνηἔ της χὼοας. 'Απὸ τῶν άοχῶν τού 1984 καὶ μἐχοι τἦἐ άπο· χωοησεώς μου, ἐπὶ ἕνα καὶ ημισυ ἔτος η ἐθνικη άποοτολη του Γ' Σ. Στοατού ἑπέθαλε ποοσεκτικην ποοπαοασκευην εις
ὅθ
τὴν γοαμμὴν τον Ἱἶθοου, λόγω τὴς ὁἔύνσεως του̃ Κυπθχα κοῦ. Ἐτοοστατεύομεν τὸν κοομὸν τὴς Ἑλλάδος καὶ νυχθη μεοὸν ἐμοχθούσαμεν μὲ ἐντεταμένὴν τὴν ποοσοχὴν μας ποὸς τὴν κατεύθυνσιν ἑκείνὴν. Δύο στόχους εἶχον καθοοίσει: α) Τὴν συνεχῇ ἐτσιμότῃτα καὶ ὲπαγοὐπνησιν εἰ; τὸν νη̨ὅθον ναὶ ττθὸἔ Β0ΘΟᾶν· β) Τὴν συνοχὴν τῶν στελεχών καὶ τὴν ύ ττὴοεσιακὴν τω̨οσἠλωστν μακοὰν ποχῃχκῶν ὲπω̨οοῶν, Εἰς τὴν ποοσστόιθειόιν μου ταύτὴν είχον τὴν συμπασἀστα σιν ύπεοδισχιλίων αξιωματικών καὶ του̃ λαού τὴς πεοιοχὴς ἐκείνὴς του̃ ΣΣ. ὅστις μὲ ὴθικὸν ὀικμαι̃ον συνἐδοαμεν εἰς τὴν στοοπαοασκευὴν κατὰ παντὸς ἐζωτεοικου̃ καὶ ἐσωτεοικου̃ ἐχθοου̃. Εἶῖς ἐκ τῶν κυοίων συνεογατῶν μου εἰς τὸ στοατὴγεῖον ὴ το ὀ διοικὴτὴς τεθωοακισμένων του̃ ΣΣ. συνταγματάοχὴς Χονδοοκούκὴς, ὅστις πολλὰ συνεισέφεοεν είς τὴν ἑκπὀνὴσιν του̃ Σχεδίου 'Αμύνης τσυ̃ °'Ε6σ0υ (Σχέδτον (Ες) ,ωθόῃ 6 ἐλιγμὸς αμύνης ὴτο τωοίως ὲλιγμὸἔ δτὰ τεθωετακχσμὲνωνο Δύναμαι νὰ σας διαθεὁαιώσω κατὰ τὸν κατὴγοοὴματικώτε οον τοὀπον Ἱὅτι εἰς τὴν πεοιοχὴν εύθύνης τοῦ Σ. Στοατοῦ ου̃δεμία αναὲποτε ὴττὴαἔεν ὅογόινωσις. ̃ οστοατἠγου Παχαω Τα ύττὸ του̃ ἐττιτελασχου μου τότε, η̨π λογοπούλου κατατιθέμενα πεοὶ ὁογανώσεως ΦΑΒ
·ὴ
ΑΣΠΙ
ΔΑ, ἄτινα τῷ ἑξεμυστὴοεύθὴσαν οἱ σὺν αὐτῷ καὶ μοὶ ἀνέ φεοεν δῆθεν, ἀστοτελου̃ν ταπεινότατα ψεύδη, ἐπαναλαμὕόινω ἀσύστολα ψεύδη. "Ο ἐττιτελἀοχὴς Παλαιολογόστουλος, ὥς ὁ ἴδιος κατέθεσε, συνεκέντοωσε 4 5 αξιωματικούς του̃ Στοα τηγείοι̃, καὶ συνέπηἔεν) ὥς ἐπληη̨οφσσὴθὴν, ὁμάδα σταοακο λουθὴσεως τῶν ύπολοίπων αξιωματικών μὴδ' ἐμοῦ ἐἔαιοου μέσου, ὲσῷ χσόυῳ ὅλσι ὴμεῖς ᾶγωνιούσαμε διὰ τὴν ἄμυναν του̃ “Έὶὅοου Βαούτατος χαοακτὴοισμὸς του̃ ἑμποἐπει καὶ θὰ ἐπιὁλὴθου̃ν κατ' αυτού ττοινικαὶ κυοώσεις. ,Ιδού στου̃ ύπὴο ζεν ὴ συνωμοσία. Δὲν διέττοαξεν ὁ ἐπιτελόιοχὴς καὶ ὴ ὀμόις του, ὲλαχιστοι εύτυχῶς (4 5) ἀἔιωματικοί, ανεστίτοεπτον συκοφαντίαν, ἀλλὰ καὶ αχαοιστίαν, διότι τὸν εῖχον ἑπιλέξει ῶς ὲπιτελαοχὴν μου μεταξὺ ἄλλων πολλῶν κοοτασεων. Ἐὰν ὲδυσπίστει ἔδει να παοαιτὴθὴ καὶ ἐὸιν ἔύλοπε «συνωμοσίας» θθ
ἔδει
κι
δὶν
ἀκόμη δὲν εῖχεν ἔμστιστοσύνὴν εἰς ἐμὲ νὰ ἀναφέ
Α)ΓΒΣ› τἰἔ τὸν
τντανΘνὀν› ατττντἔ ανλνα ἐττταμέ· Ύττένθατὶὶτ τα αὴμα τττθὶ μὴ ὴτταθἔεωἑ αθ νανὼαεωἐ εἰς ττεθταλὴν τον Γ! ΣΣ ἐνῷ λθόνῳ φέθττατ ὅ· τι κατι ὴἔευοε. Εἰς τὴν ποώτὴν του καταθεσιν δοθει̃σαν με Οὴ ετα
τὸν
τττοντα τὸ
ΣΣ·
τα 10μὴναν› ταντἔω μετα 1Ομὴναν› αφ, ὴα αμττναλνφθὴ ατα του̃ Τύπου ὁ ΑΣ Π==ΙΔΑ, ὴονὴθὴ ὅτι ύπέγοαψε στοοσποιὴθεὶς ὴττ «δὲν ἑντθνμτττα» ματ ὅταν μετα ὴμὴναν αττὸ τὴἔ ττθώτὴἑ
τον ναταθέατωέ (ττθὡτὴ 28·1·θθ› δτντἐθα 12·τ·θθ) του̃ το τττδττλθὴ ὴ ὴττανθαφὴ ταα ἐδτναταλανὴθὴ τὀααν πατδαθμα αῶἔ·
Ἑψεύσθὴ ακόμη ὅταν ὶσχυοίσθη ὅτι ὁ τότε ύφ. ΒΘΑ Πα τταττωνατανττναν ῶἔ ματ ὁ τντανθνὸἔ Παλνλθανίαὴἑ τἶλαν ζὴτ τὴαττ τὴν ανττματαατασίν τομ ὅττ ατττμανώθὴ ττἐ τὸ Έπτ ττλτταντ ατὀττ αὴταέ ὴτα ὁ αθλὴνὸἐ ὁ δτεμθὐνων τὸ Ἐπτττ λει̃ον, ἀπὸ τὸν διευθυντὴν του̃ 2ου ΠΓ., ὅστις ἐτύγχανεν ἄ οιστος καὶ σεμνὸς αξιωματικός. ””Αν τοῦτο ὴλίθευε τότε ῆτο αντναναἐ Ὁμαλανῶ τὴν ττλανὴν μου ὡέ ττθὸέ τὴν ἑτττλανὴν μαν να τὸν ἐτττλέἔω ἐτττττλαθλὴν μοντ τὴν αταατν τον ὁτταταμ ἐκαυτὴοίασαν χιλιαδες τηλεγοαφημἀτων που μοῦ ὲγένοντο ἀπὸ συναδέλφους αξιωματικούς. Διαποάττει πολλὰς καὶ ποι¬ ντλαέ ἄττθεπείαἐ 'καὶ δὲν ἐπτθμμῶ να ταἐῖ ατταατθμὴαω Σὴ· μετα) τὴν δὴθεν ττθοατταθεταν του̃ ΣΣ· να τταθονατααὴ μετα· μὲνὴν τὴν νταμμαννταττλτὴν δααατὴθτὀτὴτα Ψτυ̃δαἐ ματ πα· λτντ αλλωστε ὁ τὴταἔ ὴτα ὀ ὴτττνθμναἔ τὴα τμτανθαφὴα τῶν σλετὴτῶν δελτίων ττλὴθαφαθτῶν Τονίζω καὶ αύθις ὅτι εἰς τὸ ΣΣ. ἐθασίλευε σύμπνοια καὶ
αναττὴ μὲ τὴν ααΘατΡωνταν› ῶἐ ἐκ τῶν ὴατέελων ἀπεδεὴίθὴ, του̃ ἐπιτελἀοχου καὶ τῶν 4 5 αξιωματικών που ὲκεῖνος συ
νεκέντθωστν εἰἐ ζαταθαατθατὴντταντ ττεθὶ αὴτόν .Η ανντανματααλὴἔ Χανδθαναὴμὴἐ ὴτα ῶλανλὴθωμένθῶ αθταταἔ αἔτωματτμόῶ ντνναταέ τταλεμτατὴἔ μὲ τθαὴματα ματ ἐἔατθετα ττΘααόντα› ὥστε να μὴ ἔλὴ ανανμὴν ὁθνανώαεων· Ὁ ανντανματαθλὴἔ Τααμαατώτὴα ἄΩτϋτ0§ τα αὴτὸἐ πολεμτ· ατὴα ἐνὐτταἔε τὴν νττὴαταταν ταν ματ ττλτν αλα τα ττθααόνο τα νὰ ἀνέλθη κατὰ πλὴθωοικὸν τοόπον χωοὶἐ να ἔχῃ ἀνάν· Β1
κὴν νὰ κατατρυγὴ σὲ ὁογανώσεις. Βἶναι ὅιμφὀτεοοι παντελὥς ἀθῶοι καὶ διαποοῶ διατί ἐφυλακίσθὴσαν. Ἐὰν καὶ ὴ παοαμικοὰ κίνὴσις παοανὁμου τινὸς ὀογανὡ σεως ἀνεφαίνετο εἰς τὴν πεοιοχὴν τοῦ Γ” Σ. Στοατου̃, τὸ τέλειον δίκτυον πλὴοοφοοιῶν του̃ Σ.Σ. θὰ τὸ ἑμάνθανε. Δὲν εἶναι εἰίκολος χῶοος διὰ συνωμοσίας καὶ ὀογανώσεις τὸ Στοατὴγει̃ον ἑνὸς Σ. Στοατου̃. Ἐπὶ τοῦ ἀσφαλοῦς ἐσυνωμὀ τει μόνον δ ὲπιτελάοχὴς του̃ Σ.Σ. κι, ἀδικεῖ τὴν νοὴμοσόνὴν καὶ τοῦ κοινου̃ ὰνθοὼπου ὁ ἰσχυοισμὸς ὅτι εἰς τὸ γοαιτρει̃ον ἑνὸς Διοικὴτου̃ ”Οπλου θεωοοῦνται ἶίποπτοι επισκέψεις ὀι
ἔὶωματικῶμ Σ.Σ. ἐν ὰ Αότὰ εἶχον νὰ είπω διὰ τὴν πεοιοχὴν τοῦ 'Βλὴσμόνὴσα σας. διάθεσίν δοαἶς γοαμμαῖς. Βἶμαι εἰς τὴν νὰ επισημάνω ὅτι όίπασαι αἶ καταθέσεις διὰ τὴν πεοιοχὴν Β.
Ϊ”
Ἑλλάδος ἐγένοντο μετὰ τὸν Νοἐμδοιον 19θῦ. 'Γου̃το ἀσφα λῶς θὰ σα̃ς ὰγάγὴ εἰς τὰ ἀναγκαῖα συμπεοάσματα. (Σὴμ. γοάφοντος: Γιὰ τὴν υ̃πὀθεσὴ ΑΣΠἙΔΑ ἄοχισε ὰνάκοισὴ τὸν Μάιο του 1965. "Έκλεισε χωοὶς νὰ ποοκόψῃ τίποτε γιὰ τὸ Γ' Σ. Στοατου̃. Μόνον κατόπιν οὴζεως μεταξὺ Βασι λέως Π οωθυπουογου̃ καὶ γιὰ νὰ δικαιολογὴθου̃ν οἶ ἐπιστο
λὲς του̃ ποὡτου καὶ τὸ «δάθος καὶ πλάτος» τὴς «συνωμο σίας» κατὰ Γαοουφαλια̃ν, όοὴκαν πῶς ἔποεπε νὰ όοου̃ν «συνωμότες» καὶ ἀπὸ τὴ Βόοειο Ἑλλάδα). Ώσαυτως θὰ
μοῦ ἑπιτοέψετε νὰ είπω ὀλίγα λόγια καὶ διὰ τους ουν ταγματάοχας Παπατεοπον καὶ ”Αναγνωστόπ0υλ0ν κ0ιίτ0ι δὲν ἀνὴκον εἰς τὸ Γ' Σ.Σ. Τουτους ἐγνὼοισα κατὰ τὸ πα οελθόν, ὅτε διετέλεσα ἐπιτελάοχὴς Στοατια̃ς. "Ο συνταγμα τάοχὴς Παπατέοπος, παο" ὕτι ποὲπει νὰ δμολογὴσω ότι ἔ χω κάποιαν δυσαοέσκειαν, υπὴοξεν όίοιστος ἀξιωιιοιτικόει εἴ· δικευμένος μάλιστα στὰ θέματα Διοικ. Μεοίμνὴς, ἀπέδωσεν ἄοιστον εἰς τὴν Στοατιὰν ἔογον καὶ εἶχεν ὅλα τὰ προσόντα νἶ άνέλθὴ. Τὸ αυτό δύναμαι νὰ είπω καὶ διὰ τὸν συνταγμα τάοχὴν Ἀναγνωστόπουλον. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι) ἐμεἶἔ ἐδῶ ἔλομεν ἐκ πολλῶν πλελλθῶν υ̃ιλΉΩΘφΘΩία9 διὰ Τθὺἐ σννταγμθιτἀω̨ίαἐι ὅτι υ̃ιθόλίειτϋι πείὶὶ ὀιοίστων ἀξιωματικῶν, ἀλλὰ ᾶπ0κλείεΤαι °ἦ 'ὕπέθμετθθἐ Φιλος Β2
δοἔία τους νὰ τους ὥδὴγησεν εἶς συμμετοχὴν; ΤΣΟΛΑΚΑΣ: Κόοιε Ποὀεδοε, δὶς πάοω ἕνα ἕνα νὰ σα̃ς
τους α̃νοιλυσω.
Χονδοοκούκὴς: ”Αοιστος καθ' δλα. Σπάνιος εἰς τὴν μὀοφωσιν, εἶχε μίαν άλάθὴτον τακτικὴν κοίσεως, πολε μιστὴς ἄοιστος, ἐθνικὴ γενικῶς δοα̃σις πεοίδλεπτος. Αδτὰ δὲν εἶναι ποοσόντα ἶκανὰ νὰ τοῦ ἱκανοποιὴσουν κάθε ἐπαγ γελματικὴν του φιλοδοἔίαν, ὴν φιλοδοἔίαν ποέπει νὰ ἔχουν ὅλοι οί ἀἔιωματικοὶ καοιέοας; “Αλλωστε εἶχε ποότασιν ὴ δὴ διὰ ποοαγωγὴν κατά ἑκλογὴν. Παπατέοπος: Κιθ αὐτὸς ἄοιστος, ἀποδοτικὸς κι' ἑξελίζι μος ἀπολυτως. Τί ἀνάγκὴν εἶχεν ὁογανὡσεων. Κι” αὐτὸς εἶ χε ποότασιν ποοαγωγὴς κατί ἑκλογὴν. Άναγνωστόπουλος: Ὁμοίως. Τσαμασιὡτὴς: ἶΗτο πολεμιστὴς ὀίοιστος του̃ΣΒίτσι Γοάμμου. Ποοεοχόμενος ἐκ τὴς Σχολῆς Βόελπίδων μὲ ποουπὴοεσία ἐκ του̃ Στοατευματος εἶχε κουοασθὴ κι, ἑπεθυ μει νὰ ἀποστοατευθὴ γιὰ νὰ κυττάξη τὴν οἰκογένειάν του. "Εχει δυο ἄοιστα παιδιά, καὶ εἶχε φιλοδοξίας. ΒΑΣ. ΒΠΙΤΡΟΠΟΣ: Διατί ὁ ἑπιτελάοχὴς σας κατέ θεσε τὰ ὅσα κατέθεσε. Βἶχε λόγους; ΤΣΟΛΑΚΑΣ: θὰ μοῦ ἐπιτοέψετε νὰ μὴ ὰπαντὴσω (εἰς ἱίφος άὴδίας). Β. ΒΠΙΤΡΟΠΟΣ: Εἶναι δυνατὸν μία συνωμοτικὴ δο γάνωσις νὰ ἐζυφανθὴ ἐν ἀγνοία του̃ στοατὴγου̃ διοικὴτου̃ ι
Σ. Στοατου̃;
ΤΣΟΛΑΚΑΣ: Άποκλείεται, διότι είχομεν ον πλὴοοφοοιῶν, συνεογαζόμεθα ἀπολυτως μὲ
ΚΤΠ
πλὴοες δίκτυ
τὰ κλιμάκια
Βοο. Ἑλλάδος.
ΒΑΣ. ΒΠΙΤΡΟΠΟΣ: Κιἶ
όὶν
τὰ κλιμάκια ὴσαν ἱίπο
πω συνωμοσίας;
ΤΣΟΛΑΚΑΣ: Κατ, ἀοχὴν τὸ ἀποκλείω, διότι είχομεν, ἐ παναλαμδάνω, ἑξαιοετικὴν πλὴοοφοοιακὴν συνεογασίαν. Παοεκτὸς τούτου, τὸ Σ. Στοατου̃ εἶχε καὶ καθαοῶς στοα τιωτικὸν πλὴοες δίκτυον πληοοφοοιῶν ἀπὸ τὸ δποῖον ὴτο ἀ δυνατον νὰ ἔεφόγη καὶ τὸ ἐλάχιστον. Τὸ δίκτυον αὐτὸ λό θδ
ε τ ὥστε ναι απο τ διαοθοωθη, 5 ° επιμελως γω̨ του “Εόοου είχεν κλείεται ποιντόιπασιν ἀνἀπτυξις οίασδἠποτε καὶ της ἐλαχί στης παοανόμου ὀογανὡσεως, χωοὶς νὰ υ̃ποπέση εἰς την ἀν τίληψιν του̃ δικτυου πληοοφοοιών του̃ Σ.Σ. ` ' Β. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ: Κατετὲθη ότι ὁ Παπατεοπος και δ 'Αναγνωστόπουλος κατείχοντο ἀπὸ κομματικὸν πόιθος. 'Γί γνωμην ἐπ” αὐτοῦ ἔχετε; ΤΣΟΔΑΚΑΣ: 'Γὸ αποκλείω διότι ἔχουν υπηοετησει δπὸ τὰς διαταγόις μου καὶ τους γνωοίζω καλώς. Β. ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ: Είχατε καταθέσει ἐνώπιον του ἀνα κοιτοϋ ότι οί ἀἔιωματικοὶ Θωμόπουλος, Κατσαοίδης, Πετά νης, Στειακἀκης, Γκαντώνας, Τσολίγκας, Πετοίχος (Σημ. γοόιφοντος: "Ολοι αιυ̃τοὶ ἀπεδείχθησαν στελέχη της Άποι λιανῆς Δικτατοοίας, καὶ μόιλιστα ἐκ τών πλέον σκληοών: Θω μόπουλος ῶς Δ/της ΓΔΕΑ, Γκαντὼνας, υπουογός, Πετόινης, Στειακόικης, Κατσαοιδης της Επαναστατικης 'Επιτοοπης α ξιωματικοί), οίτινες ἀπετέλουν την ὁμάδα του̃ ἑπιτελόιοχου Παλαιολογοπουλου, ησαν καλοὶ επιτελείς, πώς είχατε αυτην την γνώμην·ε ι ι τ ι ΤΣΟΔΑΚΑΣ: Την ἰδίαν είχον ἐντυπωσιν και δια τὸν ἐ πιτελόιοχην, ἀλλά, δυστυχώς, απεδείχθη τὸ εναντίον. . . Τοῦ ¬
π
ἀπέλιπεν καὶ τὸ θόιοοος του̃ Ἱαόἐοη. Εἰς τὸ σημείο τοῦτο παοεμόαίνει δ ποόεδοος κι ἐοωτα̃: ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς ἐξηγεῖτε κ. μόιοτυς, ότι δ κ. Πα πατἑοπος ἑνετόιχθη κατὰ την ἐκ της 'Ιταλίας ἀπομἀκουνσίν
του εἰς τους κομμουνιστὰς ἀντόιοτας
κι ὅχι εἰς τὰ συμμαχι
κὰ στοατευματα;
ποόεδοε, γνωοίζω, ὅτι ὁ τότε όπο λ) γὸς Παπατἐοπος ὅταν ηναγκόισθη ν” ἀποδοόιση ἐκ του̃ στοατοπέδου αίχμαλώτων, δὲν ητο εὔκολον νὰ ἐνταχθη εἰς ` τὰ σΌμμαχΜὰ σῖΩατεὐμαΤα_ Ἐὅγῆχε στὸ Θωνὸ και ὲποχέμῃς
ΤΣΟΔΑΚΑΣ: Κόοιε
Ἱταλους ᾶντόιοτας τους Γεομανούς, χωοὶς νὰ κόιμη διόικοισιν 'Ιταλών ἀνταοτών εἰς οὕς, κατὰ πλειοψη φίαν, ἀνῆκον ἐθνικόφοονες. ” Αχχωστε σαν υπο χ )γος κοιίνε ται συνεχώς ὁ Παπατέοπος κι ἀνηλθεν εἰς τὸν όαθμὸν του̃ συν)οχου, χωοὶς νὰ του̃ καταλογίση τις παοομοίαν ευθύνην. σε μαζὶ μὲ τους
δ
84
λ
ίΕδώ ἔτελείωσαν οὶ ἐοωτἠσεις ποοέδοου καὶ
Β. ”Επιτοό
που.
Εἰς σχετικὰς ἑοωτησεις τών συνταγματοιοχών Χονδοοκού κη, Τσαμασιὡτη κλπ. είπεν: τ Ι τ ι τ Επαναλαμὅανω και υπογοαμμιζω τοια τινα: 1ον) Ουδεμία ὁογἀνωσις υπῆοχεν εἰς πεοιοχην Γ' Σ.Σ. Οί συνταγματόιοχαι τοῦ Γί Σ.Σ. Χονδοοκούκης Τσαμασιὡ της, είναι παντελώς ἀθώοι, θύματα του̃ ἐπιτελάοχου καὶ τη̃ς ὁμἀδος του που τόσον κακότεχνα καὶ ἄτιμα ἐσυκοφόιντησαν. 2ον) "Ϊ`πηοχεν απόλυτος συνεογασία ἐπὶ πληοοφοοιακου̃ επιπέδου μὲ τὰ κλιμάκια ΚΤΠ Βοο. Ἑλλάδος. 7
9
Βον) Ἐτηθθθη Ύθαμμὴ εἰἔ [Ἡ ΣΣί οἱ ἀἔλωματίλωὶ μα· κοὰν πολιτικῆς, ἄκοατος ἀντικομμουνιστικη ὲκδηλωσις, ποσ σηλωσις εἰς τὸ καθηκον μὲ τὰ μόιτια συνεχώς στὸν ”Εόοον. 4ον) Παοαφωνία η μετέπειτα γνωσθει̃σα ὀμὰς συνωμο _. των του̃ ἑπιτελόιοχου που ἑξετέλει ἐντολὰς του̃ ΙΔΕΑ. .Ομοίως σὲ σχετικη ἐοώτηση του̃ κ. Κατσιμητοου πώς ε Ι Ι κοινει τη στασι ὁοισμενων αξιωματικών μαοτόοων καταφε οομἐνων κατὰ ποοισταμένων των διοικητών των στοατηγών Ω
κ
~ 5 ί επιγοαμματικως: κλπ., απηντησε Ξ'
“Αληθης συμφοοὰ διὰ
τὸ στοόιτευμα.
"Αξιοσημείωτο εἶναι καὶ τὸ γεγονὸς ότι ποὶν η ἀποχωοη
ση ἀποτεινόμενος ποὸς τὸ Στοατοδικει̃ον εἶπε: χοέος μου τώοα νὰ δμιλησω καὶ ὑπὸ την ἰδιό τητά μου του̃ Ἀοχηγου̃ τών “Ενόπλων Δυνάμεων. Ἀπευθό
Κοίνω
νομαι ποὸς συμπολεμιστόις μου στοατοδίκας. "ΐπὸ την ἰδιό τητἀ μου του̃ Α)ΓΕΕΘΑ ευοέθην πολλάκις εἰς τὸ ἑξωτεοι κὸν καὶ συνεζητησα θέματα 'Εθνικης Άμόνης μὲ ηγητοοας όίλλων συμμόιχων κοατών. "Εθλίόην ως ἀοχιστοόιτηγος, “Ελ λην, διὰ τὰ σχόλια τούτων ἐξ α̃φοομης της δίκης ταύτης γε 3 \ 3 νικὼτεοον. "Αλγεινην θἐθαια εντόπωσιν εἰς το εσωτεοικον ε δημιούογησεν η δίκη μιᾶς τοιαότης δποθέσεως. Ἄλνεινοτόι ικὸν εὔ την ὅμωἔ εἶἑ ΈΟ ἑ ξ ω τ 89% όν · Καὶί διὶα μ ὲν τὸ ἐσωτε Θ δια τὸ μας, Στοατου̃ του̃ αυτος κολον νὰ κλείση ὁ διασυομὸς αυτη. πληγη η ὲἔωτεοικὸν όμως δυσκολα θὰ ἐπουλωθη λ
`
ΣΤΝΤ/ΡΧΗΣ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ ΠΡΟΣ ΣΤΡΑ
ίι̃. 'Ο χολγοθὰς της Ἑλλ. Δημοκρατίας
θὅ
ΤΗΓΟΝ: Κόοιε
®Αοχηγέ, χθες μόλις δ ταγματόιοχης Στειακόικης ἐκ τῶν ἐπιτελὥν σας καὶ του στενου̃ πεοιόαλλον τος τὴς ὁμόιδος Ιἱαλαιολογοποόλου κατέθεσε τὸ ἐξωφοενι κόν: ‹‹”Οτι δὲν εἶχε ἑμστιστοσὐνην στὸν Σωματόιοχη του». Σεῖς, ὡς αοχηγὸς 'Ενόπλων Δυνάμεων πῶς τὸ κοίνετε αυτό; ΣΤΡΑΙΓΗΙΙΟΣ ΤΣΟΑΑΚΑΣ: ΙΙαοακαλῶ μὴ μοῦ ανα φέοετε τὸ υποκείμενο αυτό. 'Γόσο γι® αὐτὸν όσο καὶ για τὸν ἑπιτελόιοχη Παλαιολογόπουλον θα ληφθου̃ν μέτοα ποινικὴς
διώἔεως. ποὺ κατηυθό Στοατοῦ, ἀοχηγὸς νοντο ἀπὸ τὸν ΙΔΕΑ, γιατὶ μια ἑόδομόιδα ἀπ® τὴν κατόιθεσὴ του ἀπεστοατεόθη! Τα ἀνόικτοοα τὸν καοοατόμησαν αδθωοεὶ καὶ παοαχοὴμα. Ιίι” αφησαν φυσικα ἔκθετους τὴν κυθέονησὴ Ἄποστατῶν, τὸν Βασιλια̃, τους ξένους (ΟΙΑ, ΙΠΙΜΑΑΘ) που δὲν μπόοεσαν οὔτε καν τα ποοσχηματα να τηοὴσουν, γιατὶ δὲν ὴταν δα ιιικοὸ τὸ γεγονὸς τὴε α̃πομσκοὐνσεωε τον α̃οκηγοϋ
"Αντὶ ὅμως για μὲτοα εναντίον ὅλων αὐτῶν, ὀιπεκεφαλίσθη ὁ
"Ενόπλων
Δυνάμεων
(Α/ΓΕΕΘΑ). Οἶίτε καὶ
ὁ
τελενωἶθἐ
ἀνθνπθλθχανὸε δὲν θἄχε τέτοια μεταχείοισι. Φυσικα δ στοατηγὸς 'Γσολόικας είχε σώσει τὴν ἀζιοποἐπεια του κι® εἶ χε ἐξυπηοετὴσει ὴθικὴ καὶ δίκαιο κι” ὴ όιποστοατεία του ·δ πεόίθαζε αυτους που τὴν κανανε μὲ τόση ευ̃τέλεια. ίσως λίγες μέοες ποὶν ὅι Μετα τὴ δίκη του̃ ΑΣΠΙΔΑ συναντὴθηκα τυχαίως πὸ τὸ Άποιλιανὸ Ποαξικόπημα ἐμοῦ κι ἐκείνου ἔλα μεταξυ μὲ τὸν στοατηγὸ 'Γσολακα καὶ
θε χώοα ὁ ἑξὴς διόιλογος:
ΤΣΟΛΑΚΑΣ: Φαννἀίξομαν νὰ μείνατε ὅλον ῖνανοποννὶμέτ νοι γιατὶ ἔθαλα τὰ ποάνματα στὴ θἐσνὶ τονἐ ὥἐ ἀθυ̃ίνὶνὸἐ ΓΕΕΘΑ καὶ ἱιπὸ τὴν ἱδιότητα του̃ στοατηγου̃ διοικητου̃ τον ΙΉ
ΣΣ.
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ποὔ πανι̃ὀῶ στθατνὶνέι ἶνανοτ ἔμενναν αἱ ἄψνλον λἑἔενἔ: Ιὶθὶκὴ _ δίνανο· Μέσα στὴ ὀθῶμα τῆἔ σλωπνμότητοἔ γὶὰ τὴν σλίενωθία ἀλνούσθηκε ΙΙ φωνλι̃ του̃ πλέον ἀθμοδίον ΕΗ Ἱσνοθία θὰ νθἀψλίὶ· ΤΣΟΛΑΚΑΣ: "Ενα πθᾶνμα ὅμωἐ μὲ λνπεῖ νώθα· Εῖλα μια «ατομικὴ όόμθα» κατα του̃ υ̃πουογου Ἐθνικῆς “Αμύνης
πονημἑναν
θθ
(Κωστόπουλος) καὶ δεν τὴν ἔξαπέλυσα εναντίον τὴς κεφα λὴς του καὶ τῶν ἄλλων κεφαλῶν τὴς σκευωοίας. Έκοινα τό τε, ὅτι δὲν θἄποεπε να τὸν εκθέσω τόσο πολυ. Τὸ μετανοῶ ὅμως τώοα.
ΧΟΝΔΡΟΙίΟΤΚΙ¬ΙΣ: Δηλαδὴ; ΤΣΟΑΑΚΑΣ: ίθλίγον ποὶν ἔλθω να καταθέσω καστὴοιο, ἐποότεινε ξωτεοικό, κατόιθεσὴ
μ” ἐκαλεσε ὁ υ̃πουογὸς
στὸ δι Ἐθνικῆς 'Αμύνης καὶ μου
να φύγω για μια πολυ «σπουδαία» υπόθεση στὸ ἑ δῆθεν ἑθνικοῦ πεοιεχομἐνου ὥστε νδ ἀποφευχθὴ ὴ μου στὸ δικαστὴοιο, ὴ ὁποία ὴταν πεοίπου ἐκ τῶν ποοτὲοων γνωστὴ στὸν υ̃πουογό, ἀφοῦ ἑγνῶοιζε, ὅτι δὲν μουν διατεθειμένος να συμμετάσχω στὴ σκευωοία καὶ μαλι στα να όοκισθῶ καὶ να πώ ανακοίόειες. ”ΈΙξευοε σαφῶς ὁ υπουογὸς ότι δὲν ὴμουν εξ εκείνων που μποοου̃σαν να κηλί δώσουν τὴν ῖστοοία τους.
αὐτὸ εἶναι τοομεοό! 'Ωστόσα οοοαοὸ λαθος σας, ἐφ° όσον ενα ιῆταν κὼς νομίςω οτοατηγέ, τὴν ὴθικὴ καὶ τὸ δίκαιο ἔποεπε ἀναλαθατε να ἐξυπηοετὴσετε να μὴ διστόισετε. Καμια ἄλλη σκοπιμότητα δὲν εἶναι όαοό τεοη κι” αζιολογώτεοη απ” τὴν ἑξυπηοέτηση τὴς ὴθικὴς καὶ τοϋ δτκαίοο. ΤΣΟΛΑΚΑΣ: Σωστα. “Αναγνωοίζω τὸ λαθος. Θα ἔοθη ίσως καιοὸς που θα λεχθὴ κιί αὐτό. Θὁίχω τὴν εδκαιοία να
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Μα
τὸ καταθέσω, ὅταν ὴ δπόθεσις ἔλθει στὸ Άναθεωοητικόν.
Ἐδῶ ἔκλεισε ὴ συζήτησι μὲ τὸν στοατηγό. Τώοα, καλὸ θα είναι να πουμε δυὸ λόγια γι” αυτοὺς τους «μαοτυοες» κατη γοοίας του ΑΣΠΙΔΑ, τους ὁποίους δ στοατηγὸς ἀπεκόιλει «συνωμότας τὴς ὁμαδος Παλαιολογοπουλου». Δηλαδὴ να μνη μονευσουμε τὴν πεοαιτέοω ἐξέλιἔί τους: 'Ιἶαξίαοχος ἑπιτελόιοχης Παλαιολογόπουλος Ναπ.: Ποσ ὴχθη σὲ υποστοατηγο καὶ ἐγένετο μέοαοχος διοικητὴς τὴς Χὶὴς Μεοαοχίας Ιἔαθόιλοις. Τὸ ποαξικόπημα τῆς 21ης ¦Α ποιλίου τὸν όοὴκε μἐοαοχο ἐκεῖ. "Τπηοέτησε υπὸ τας διατα γας τῶν νεωτέοων του δικτατοοίσκων χωοὶς να ἐνδιαφεοθὴ ων γγὰ τὴν ἱεοοοχοὼ οοοντοχογίοο Ποοἠχθη οὲ οοιῃοτοἀ θ?
τηγο ὲπὶ δικτατορίας καὶ ἔστάλη στὸ ἐξωτεοικὸ να άντιποο σωπεύση τὴν Ἑλλάδα ὥς οολτι̃νοἔ τῆἔ Ἑλλνὶνοτη̃ἐ Σνοοττοο· τικη̃ς 'Αποστολῆς στὸ 'Αοχηγεῖο του̃ ΝΑΤΟ. Συνταγματάρχης Θωμόπουλος: Ποοὴχθη, χωοὶς κὰν Οἶἔτε τὴ Σχολὴ Ἑπιτελῶν νὰ ἔχη ογάλει, στὸν οαθμὸ ὺποστοατἠ¬ γου καὶ τοποθετὴθηκε ἀοχὴγὸς δὶοοοὶτὴε τὴς ὶΤπΉοοοίο§ ΓΔΙΞΑ της ἀποιλιανῆς δικτατοοίας. Τονμοτοτολτὶἐῖ Πετἀννὶἐἔ Στολοοοτττι̃ἐ ττὶἔ ἀποτλτανη̃ἐ οτ· κτατοοίας. ”Έὶλυνε κι ἔδενε στὴ Θεσσαλονίκη ὅπου ὴταν καὶ ὶτὲλοἐ τον οττονοτοτοτττνοο οοὶτοονλτοο Ποοτὶλθτὶ οὲ οτνττοον· ταγματἀοχη καὶ τοποθετἠθηκε στὴ οονἑχοτο οτοτνητνὶο τττὶὶίοο νοντντὶτοο τοτνμοτοἔ Ποἔτνοο ι̃ΗΤ0ὶν οοοτοἐ ποο οτντέοοοτοο στὸ οασιλικὸ άντιποαξικόπημα. Είχε τεθὴ σε πεοιοοισμὸ ά πὸ τὸν μέομωίο τον τἦε Τοθοα̃οοοοομἐννκ Μοοοολίοτἐ οτὴν Ιἰομοτηνη, ἀλλὰ κατόοθωσε νὰ εἰδοποιὴση τὸν ὺποδιοικητη
οοτοἐ του̃ ΑΣΠΙΔΑ Δὲν ἔονοομο› νοτλἠ τον οοοοο ντοο τώοο θὰ οπο· οοττν “κτ ἑὶτοτνο€ μὲ ττὶ οοτοἀ τον νττννὶθτὶνο ποοἔ Κομοτηνὴ καὶ ἑλευθεοώσας τὸν διοικητὴ του συνἐλαθε τὸν σωματάο
τον τονμοτἀολτὶ Σοτοτὶνίττὶ
__ ψεοοομοτοτνοοἔ ντ
λτὶ Ποοτοη “άοττ τον ἐττττελοτολτὶ τον τοτἔτοτολο Βτοάὶον ἑνῶ λίγο ττοὶν οἶλο ονλλοτοοτ ντοτὶ τον μέοοτολο τον >Ήίτοοομοτν› ττοο εἶχε ποτοτ νοτ οτὶ τνὶ μονοτοοτ τον ἐποτνοτοτοτττὶοοτντοἐ Πετοτντὶ· ἈΑΞ ἀνοίἔονμο ἐοῶ ὶττοτ ττοτοονθοοονλοτ: Ὁ μέοοτολοἔ Τετ
θωοοοττομέντον τοτἔίοτολοἑ “Βλοοομοτν οἶλο νοτμοτ νοττοτ τὶἐ 9 το οτοωτ μτοτ οονντέντοτοοτ οτοοττὶτῶν Μονάδων τῆἔ Μοοοτο Χίον; τον Τοοε ἐἔτὶντὶοο οττ ο Βοοτλτοτἐ ττοοοτοπτνο οτνέλοτοο τὴ διοίκησι τοῦ Στοατοῦ κι ὲοὼτησε άν κανείς τους διαφω
ντι
Ὁ Ποτάννὶει τόνο ὲνοοθεὶῶ ὲἔτὶτηοο οἔνὶνίὶοοττἐ ντοτττ νοὶ Ὁ μέοοτολοἔ οτέτοτἔο τον ντοοττὶοτ τον· Ἀντὶ νὰ τον θέ
πῶἐ
οτι̃ οὲ ονοοτηοὴ οτττομονωοο τον οπέτοοψο νὰ ἐττοτοτνωντὶοτὶ μὲ τον οτοοοὲο τον τίζίττ τοο› οτον οττοτο ἔοοοοε οὶι̃μοίωμοτ ντο τον ὺποδιοικητὴ του. Ἑκει̃νος μὲ τὴ σειοά του πὴγε στὸν ὺπο
διοικητὴ του Σοφηκίτηι Ὁ μέοοοχοο ἔοντνοτοτ ντο τὴ Μο° νἀοα τον Πετἀννυ λοοοὶτἐ νομμτὰ οτοφοτλοωο ττοτίονοντοἐ μα· ἔί τον μονο ἔνοτ ὲττττολἦ τον "Οταν ἔφθοτοο ἐντοἔ ονλλομοοο νεται καὶ φυλακίζεται μέσα σὲ τεθωοακισμένοὶ. . . ἀπὸ τὸν Θ8
Σοφηκίτη, ποὺ εῖχε ἐν τῷ μεταξὺ πάοει τὸ σημείωμα τοῦ διοικητοὺ του Πετάνη. Κατόπιν παίονει τὸ τάγμα ὁ Σο φηκίτης καὶ ζεκινάει γιὰ τὴν Κομοτηνὴ ποὺ άπει̃χε ᾶπ' τὴν ἔδοα του̃ τάγματος πεοὶ τα πέντε χιλιόμετοα. "Οταν φθά νη, πιάνει στὸν ἱίπνο τοὺς Πεοίδη καὶ Βιδάλη, τοὺς συλλαμ οάνει καὶ ἔτσι τελειώνει ὀίδοξα τὸ θασιλικὸ άντιποαξικόπημα! Οί άλυσιδωτὲς αὺτὲς γκάφες είναι απίστευτες για τὸ ὕψος της ἑπαγγελματικὴς καταστάσεως τῶν στοατηγῶν Πεοίδη Βιδάλη ”Εὶλσεομαν, σὲ τοόπο ὥστε να νομίζη κανεὶς πὼς ὲποοκειτο πεοὶ συμπαιγνίας καὶ ὅχι πεοὶ ἀντιποαξικο πὴματος. 'Οπωσδήποτε τὸ οασιλικὸ τοῦτο ποαξικόπημα ἦταν
_
_
μιὰ σωστὴ ὀπεοέττοι άσυλληπτου ὲπιπολαιὁτητος. Στον τελεὺταἰο α̃ἔιωματικὸ γεννῶνται τα ἑοωτὴματα: Μονὰς Πετάνη ὴταν σὲ δύναμη πυοὸς 1/30 τὴς δυ νἀμεως πνθὸς της Τεθωοαχισμένης Με©αΩχίας_ "Ολες οἱ ἄλ
”Η
λες Μονάδες καὶ κυοίως οί διοικήσεις Μάχης τὴς Τεθωοα κισμένης Μεοαοχίας, ὁ ὅγκος δηλαδὴ της Τεθωοακισμἐνης, ποὺ ἦταν πιστὲς στὸν Μέοαοχο, τί κάνανε; Γιατί δὲν ἀντέ
δωσαν;
“Οσο κι
ὁὶν
ἔκανε τὸ σφάλμα ὁ Μέοαοχος νὰ φύγη μόνος
καὶ νὰ πάη στὴν ἐπαναστατημένη Μονάδα χωοὶς τὸν οὺλαμὸ ποοστασίας του καὶ ἄλλα σοθαοώτεοα μἑτοα, τί ἔκανε ὁ ἐ
πιτελάοχης του ποὺ ὴταν πιστὸς σ' αὺτόν; Τί ἔκαναν ὁ σω ματάοχης καὶ ὁ ἐπιτελάοχης του ποὺ ἦταν πλάὶ; Ποῦ ὴσαν τὰ τμήματα ασφαλείας του̃ σωματάοχου καὶ του̃ μεοάοχου; Ἀλλὰ οὶς σταματήσουμε ἐδῶ τα ὲοωτἠματα κι δὶς κλείσουμε τὴν παοὲνθεσι μὲ μιὰ διαπίστωσι: Δὲν άοκεῖ κανεὶς νὰ εἶναι καλὸς αξιωματικός. Σὲ τετοιες πεοιπτώσεις χοειάζεται λίγο ἀνοοθοδοξία, πονηοιά, ἐπαναστατικὀτητα καὶ σκληοότὴτα. Δὲν ἦταν τὸ ὺφάδι τῶν παοαπάνω στοατηγῶν ὺφασμἐνο για ἑπαναστάσεις, οσο κι ὀὶν, ομολογουμένως, ὴταν καλοὶ ἀ Εγωματχχος
Ταγματάρχης Στειακάκης: "Ο ὺοοιστὴς του̃ άοχηγου̃ τῶν 'ὶὶὶνόπλων Δυνάμεων ἀπεδείχθη ἐκ τῶν πλέον σκληοῶν τὴς ἀ ποιλιανὴς δικτατορίας, καταοοακώσας κάθε ἔννοια πειθαρ χως Αὐτὸς τώοα ὁ άσίκὴς «ἐτιμωοὴθη» μέω ἀογία 12 μη θθ
νῶν. Κάτι τοῦ κάνανε, δὴλαδὴ. 'Γὸν ἔστειλαν νὰ ξεκουοαστὴ ὁ ἄνθοωπος. Οἱ ἄλλοι μνὴμονευὀμενοι ἀξιωματικοὶ ἔπαιξαν ἄλλους δευ τεοώτεοους χουντικούς οόλους καὶ τώοα ΐσως, ποιός ξέοει, κατέχουν διοικὴσεις Μονάδων ὴ ἄλλα πὀστα, ἀφοῦ ἄλλωστε
οἱ δύο σοὅαοὡτεοοι παοάγοντες τὴς στὴμένὴς δίκης ΑΣΠΪ ΔΑ, ποὀεδοος Καμπέοης, θασιλικὸς έπίτοοπος Παπαπου̃λος, ἐγένοντο κοουφές, ὅ ποῶτος τὴς Πολιτικὴς Δικαιοσύνὴς Ποόεη̨̃οος ®Α©ει0ιι Πάγου _. ὁ δειη̨̃τεοοε τῆς Στθατιωτι κη̃ς (ἀντιστοάτὴγος Ποόεδοος Ἀναθεωοὴτικου̃), ἀφοῦ ποο ὴγουμένως ἑθὴτευσε σὰν γενικὸς γοαμματεύς του ύπουογεί Πα ου Ποοεδοίας Κυὅεονὴσεως, που τὸ εἶχε στὴν ἀοχὴ ὅ Δικαιοσύ τῆς πόλοι παδὀπουλος. Δύο κοουφαι̃οι, ἀνὼτοιτοι νὴς του̃ δικτάτοοος Παπαδοπούλου! Τὰ έπακολουθὴσαντα γεγονότα μἀ ἔκαναν νὰ στοχάζωμαι πὀσο τιμωοεῖ στ” ἀλὴθεια ὴ θεία μοῖοα ὅλους τους ἄοχοντες εκείνους που δὲν εἶχαν κατανοὴσει τὴν πολιτικὴ συνταγὴ τοῦ Άγάθωνος: «Π οῶτον μέν, ὅτι ἀνθοώπων ἄοχει, δεύτεοον ὅτι κατὰ νόμους ἄοχει και τοίτον ούκ ἀεὶ ἄοχει». ΤΙ δίκὴ εἶχε καὶ τὰ φαιδοά τὴς μέσα στὴν τοαγωδία τὴς. Κυοίως ἀπὸ τὸ ὅμοοφο λεξικο φοαστικὸ του̃ κ. Ἑπιτοόπου, του̃ ύ πού έγινε, ὅπως εἴπαμε, κατόπιν, γενικὸς γοαμματευς Παπαδὀπου πουογείου Ποοεδοίας (ύπουογὸς Ποοεδοίας ἀν λος) καὶ κατόπιν ἀοχὴγὸς τῆς Στοατιωτικῆς Δικαιοσύνὴς
τιστοάτὴγος ποόεδοος ®Αναθεωοὴτικο·ῦ σὲ ὅάοος συναδέλφων του πεοιωπῆς, ὅπως ἦταν ὅ Σπυοὀπουλος κ.ἄ. "Ο ἄνθοωπος έξέ αυ̃τὸς οὔτε στὸ ὅνειοό του δὲν θὰ εἶχε φαντασθὴ τέτοια κά σὲ λιξι πλουσιοπάοοχὴ, ὲνῶ θὰ ἔποεπε νὰ ἔαναθὴτεύσὴ
νὰ ποιο σχολει̃ο στοιχειώδους ὴ μέσὴς έκπαιδεύσεως γιὰ ἑλ¬ μάθὴ στοιχειωδώς τὸ συντακτικὸ και τὴ γοαμμοιτικὴ τὴς
λὴνικὴς γλώσσας.
λοιπόν, νὰ κάνουμε ένα ψυχαγωγικὸ διάλειμμα, νὰ τέ φύγουμε λιγο ἀπὅ τὸ δοδιμα και νὰ παοαθέσουμε μεοικὰ ἀ τοια μαογαοιτάοια, πού ἔχω σημειώσει στὸ ιιπλοκάκι μου, πὸ έοωτὴσεις ποὸς τους μάοτυοες του κ. Ἑπιτοὀπου:
Άξίζει,
*Τὸ
ὲτὀνισα ούχὶ ἀπαζ, ούχι δίπαξ, ου̃χὶ τοιπαξ.
_ Ἐἔωὅοννωνννῶε ¬ Τὸ ἔθιμον
Εἴχὰτε σχέσεις; του νὰ παοουσιάζωνται οἱ ἀξιωματικοὶ εἰς
τὸν φοούοαοχον εῖναι ένδὴμικόν;
°°3Η [λη νθαμμὴ Τοῦ τν1λ)%Οῦ πίνὰκος ὴτο συσκευασμένὴ, Άνἴελθφθθνε σεἶἐ ὕνν δθύλευὰν ὅλο τὸ ἔόιωοο; Ἐνθνμεἶσθε ϋεἶἐ ἐὰν θ ντουλάπα ει̃λε τόνων;
_ _
γεγονότα σα̃ς ἀνέφεοεν ὡς ποαγματικὰ γεγονό ποαγμὰτννάἑ Τα λι̃ σνἶννόἐ σὰε ποὺ ἦταν γεγονότα ¬Τὰ εἶπεν αὐτὰ στὴν σύζυγό του ἀπὸ ἄπλετον ένδιαφέ
_ Ἑσἄε
Ωονἐ
_ Εθΐπἠοἔατε πολλάκις φοοὰς αύτὴκοοι. _ Ἐἔεταἔόμενον
Οἱ
μἀθτνθεἐι ἔνων νννὲἐ
%ὐΩν0ν
νπεοὰ·
σπλσταὶ θοθνὔηναθ πθοναλου̃ννεἐ ἐννσνὰμενθν Τθνἔ μόω̨ννοεε
Μ, ὲνθνμου̃μὰν τὸν ἦοωὰ μόω̨ννοὰ λοχαγὸν Δαμὴλάκον. _Σνν0ψίωσνΞ Τῶν Μεταθέσεων Σεὕὰσμὸἐ ὅνι̃ννὰ ἔποεπε νὰ μὴ ἔξοιτμισθὴ. τσ ΠὰΩὰν0λ0νθἠσὰτε ἐκ τοϋ σύγγενυς. Συνωμίλησε ὁ Τὀμπθὰἐ μὲ μίαν ἄννωϋτθν φωνὴν;
_
_· Τὰ
ὅαθἠνθννὰ σὰέ ἦτθ ν, ὰνθὐωντὰν ὰῖ μὰγνητοται
νίαιἐ
_ Ἑσεἶέ ὰἶὰὰ πθὐ ὰιωύσὰτε
κατεφέοετο ὴ ταινία κατὰ
του̃ πθοσώπνν ποὺ Θἶἶπὰνεὲ
Σᾶς
_
·
εἶχε μεταχειοισθῆ σὲ πολλὰ γοαφει̃α; Αὔθνἔ ἐπὰνὰλὰμὕὰνω τὴν ἔοωτὴθει̃σαν ἐοώτὴσιν. ωΐπὴοἔε ἀνὴσυχία ὅταν έλέχθὴ ‹‹ΤΑΣΟΣ»; Ποΰ τὀὅαλε τὸ ὅολύμι νὰ γοάψὴ;
τ Δὲν
πεονθάλλετο ποινὴγυοικὸ τύπο. τὸν κ. Σκεμπέα νὰ γυοίζὴ γύοω
Ἄντελὴφθὴς
θωμάτνοἐ
Τὴν
τ
ἀπ®
τὸ
νίννισλι̃ Τῶν Χεθλῶν ἀντελἠφθηἔ ὅτν ἦταν κίνηση
τῶν χεοιῶν, ἔτσι; Ώς αἱ πλείονες καταθέσεις.
δωμὰνἰονἐ ··τ Δὲν ὅλθὰτε μὲ Ονδεμίὰν εἶἐ ἑπὰφὴν γιὰ νὰ νὰ ὰπ0δεί ἔενεἐ _ Ἐπεκὰλέσθὴ καιοῷ τῷ δέοντι τὴν μαοτυοίαν σας; ἙΗΤΘ Θἶκνϋνὴἐ
Τ1
'ῖθ
Αὶ
ἑπικριόὸς χρόνος σοναντὴσεὡς σας; σχέσεις τῶν κατηγορονμένων ὴσαν όμαλαί; Ἱἶκρυθμος ἐποχὴ τῆς πονηρίας. Χωρὶς νὰ προηγηθὴ πρόλογος ὴ έπίλογος ὴρχισεν ὴ
Ποιός
Τοῦ
ό
σνζὴτησις; 'Ησθο κατοχος τῶν επιφανειακών κινὴσεων Μπουλοό κου; τὸ είπε μέσα στὸ αυ̃τί; Τὸν πὴρε στὸ χέρι δ λοχαγὸς Πανοῦτσος; (Ἐννοου̃σε
τὸν ὅρκον
Ἐν
ΑΣΠΙΔΑ).
περιλὴψει καὶ μὲ δοὸ λέἔεις νὰ μοῦ τὸ πὴτε. Καθόλου ποτὲ χαιρετιστὴκατε μὲ τὸν Μπουλοῦκο; ”Οταν ό πα̃ς τις ἄνομος ῶν σννταξιου̃χος, ὅτε λαμόόι νων χρὴματα κατέχει τεχνικὰς γνώσεις λαθραίως έπιχειρεί παρόινομον όποκλοπὴν ἐκτὸς τηλ)κου̃ κέντρου ΟΤΕ δύναται
νὰ κόιμη κροφίως υ̃ποκλοπὴν; Ὁ κομμοονισμὸς εἶναι δννατὸν νδ ὰντιμετωπισθῆ ἑλευ θέρως ἐπὶ ἑλευθέροο πεδίου. Βῖχον λίαν ἀποδοτικὴν απόδοσιν. Αεπτομερέστερον ὲπεξηγῶντες τὸ θέμα παρακατιόντες. Αἱ σχέσεις ἦτο ὰπολύτως φιλικαί. Άλλοίμονον ὰν τὸ ψωμὶ είναι ἑκει̃νο, ποὺ θὰ δδηγὴση τὸν διοικητὴν της Α ὴ Β όπηρεσίας, εἰς τὸ νί ὰντικρούση τε
_
ρόιστια ἐθνικὰ θέματα. τοποθέτησις του̃ Μποολοόκου εἰς τὴν ΚΤΠ ὴτο σφόιλμα ὀλέθριον μὴ ἐπιδεχόμενον οόδένα σχὀλιον. Θὰ μακρηγόρουν, ὰορίστως, ὁὶν ἀνέφερον καὶ ἄλλα γε
'Η
γονότα.
_ "Η γνώμη μου έχει σχηματισθὴ, ὴ ἀκροαματικὴ διαδι
κασία θὰ έπεισε ὑμᾶς. τὸ ἄντρον τὴς ΚΤΠ δὲν πρέπει νὰ είσέρχεται οὕ τε μὐγα. 'Τὸν παρόινομον όργανισμὸν τὴς ΕΔΑ. 4 Δύναται πολλὰς σκέψεις νὰ ἐξαγόιγη. σας ὰναγνώσωμεν κ. Πρόεδρε καὶ δὶς ἐπιόαρύνη τοῦτο τὸν κόιματόν σας.
Εἰς Θὰ
'Ϊ2
Ἐπεξηγηματικὴ ι
ὴ κατόιθεσις του̃ στροιτηγου̃ Δού
κα, όέὁποῖος ἑπεξὴγησε. Νὰ διχασθὴ ὴ ἀγαστὴ ἀγάπη καὶ σόμπνοια. ψυχαὶ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι όαθεῖαι.
Αἱ Με
τὴν ψυχαγωγίαν τὴς χαρτοπαιξίας. "Ο ὰντισυνταγματαρχης ¬ ὰνθοπασπιστὴς ὴθελε νὰ Ντελιδόικης. πὴ Θὰ πρὰτει ν® ὰνταποκρίνεται εἰς τὴν ὰλὴθεια καὶ νὰ είναι ἀληθές. Καὶ ό Μπαλζὰκ είργόιζετο όλόκληρον τὴν νύκταν κ πινε 100 καφέδες. Δικαίωμά του. ¬ Ἐκ παραδρομη̃ς, ό κ. Παπαπου̃λος ὰπεκἀλεσε μιὰ φο ρἀ, τὸν κ. Π. Κανελλόπονλο «τέως ὰρχηγὸ τη̃ς ΒΡΕ».
Ἡπισημανθέντος σοναγερμοῦ.
Οἱ
καταθέσεις αυ̃τὲς του̃ πρώτου καταθέσαντος. Οί Κύπριοι έσχολίαζον μία σονωμοτικὴν ὁργὰνωσιν, ·ὴ ὁποία είς τὴν σκέψιν ου̃δενὸς ὴδύνατο νὰ όπόιρχη. "Ο κ. Κανάκης, ίσως, νὰ ὴτο πρόικτωρ. Είχε, ὅμως, ἐ θνικὴν συνείδησιν. Ἱ” ἀποδειχθέντα ἀπὸ τὴν ὰποδεικτικὴν διαδικασίαν ὰ πέδειξαν. ”Έ}χων ὑπὸ τὴν ἐποπτείαν τον (ὁ κ. Παραλίκας) τε τραμελῆ οἰκογένειαν καὶ τέκνων ἀρίστων. ¬ Πιεζόμενος, ἀπὸ τὴν συνείδησίν του, ἔπρεπε νὰ εἴπη τὴν ἀληθειαν ἔστω καὶ ὰν αὐτὴ δὲν ὴταν ὴ ὰλὴθεια. Ἑἔ ὥν ό εἰς, ὡς ὰπέδειξεν ὴ ἀποδεικτικὴ διαδικασία, ὴτο ἀποδεδειγμένως ἀναμεμιγμένος εἰς τὸν ΑΣΠΙΔΑ. 9Αφοῦ μίλησαν τὰ σχετικὰ σοναδελφικόι. Νομίζω, ότι τὰ χιλιόδραχμα δὲν κυκλοφορου̃ν εἰς τὰς όδοὺς όπως ό χαρτης ὁ ὀικὰθαρτος. Μας συνδέουν μὲ τὸν κ. Χονδροκοὐκην αἱ λογοτεχνι καί μας ἐπιδιὡξεις. _ΒΙΠΕἱ καὶ ένα ἄλλο ό κ. Παπαποϋλος, γιὰ νὰ δείἔη, ὅτι έκανε τὸ καθὴκον του, κατὰ τὴν προανὰκριση. “Αναφερό μενος σὲ μόιρτορα, τὸν ὁποῖο, ὰπλῶς, ἐκόιλεσε μὲ σὴμα τὴς ΚΤΠ, γιὰ νὰ τὸν ἑἶη̨̃ετὀιση ὁ κ. Ααγὰνης, εῖπε: «Θὰ ὴτο
'ἕδ
ν
προτιμότερον νὰ πάρω ένα καλάθι καὶ νὰ πάω είς την Ὁ μόνοιαν νὰ πουλάω λεμόνια, παρὰ νὰ ζητησω νὰ λάόω κα τάθεσιν του̃ μάρτυρος». ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΤΛΟΣ; Τώρα τὸ κατόιλα6ε;¿ ΠΑΠΑΠΟΤΑΟΣ: Κάποιος μίλησε, κ. πρόεδρε. ΚΑΜΠΕΡΗΣ: Ποιὸς μίλησε; ΠΑΠΑΙἙΩΡΓΟ Π ΟΤΑΟΣ: Ἑγώ, κ. πρόεδρε. ΚΑΜΠΠΡΗΣ: Νὰ πα̃ς έξω. ΚΑΤΑ την διάρκεια της άγορεύσεως τοῦ κ. Παπα πούλου άποόληθηκαν ἀπὸ την αίθουσα, κατόπιν ἑντολης τοῦ κ. Καμπέρη, οἱ κατηγορούμενοι κ. Παπατέρπος, Βλάχος, Τόμπρας καὶ Κωστόπουλος.
(ΜΘΩΜἘ καταθέσει9 θλὲπΕ
Αυ̃τοί, λοιπόν, οἱ άνθρωποι ἔκριναν την τύχη μας καὶ μας ἔρριξαν στ' άπομονωτηρια των φυλακών δύο χρόνια γιὰ νὰ μας κοψοκεφαλιάσουν ἐπαγγελματικὰ καὶ νὰ μᾶς δολοφονη σουν ψυχικά. Εἶναι οἱ στυλοθάτες μετέπειτα της δικτατορίας, ποὺ τη στελέχωσαν στὰ ύψιστα τιμημένα αξιώματα τοῦ κράτους. Εἱ ναι επόμενο λοιπὸν ὁ Παπαδόπουλος νὰ πάρη σὰν Δ)ντη ἐκ τῶν πρώτων στὸ γραφεἱο του ἕνα τέτοιο λογοτέχνη του̃ λό γου καὶ της νομικης ἐπιστημης, κορωνίδα δὲ ἐν συνεχεία της θέσεως του̃ ηγέτη της Παπαδοπουλικης Στρατιωτικης Δι καιοσύνης. Φρονου̃με, ότι δὲν θὰ τὸν ξεχάση η νέμεσι, γιατὶ οἱ πλείστες τῶν στρατοδικειακῶν ύποθέσεων ἔχουν καὶ τη δικη του ἐπέμθασι, κρυφη η φανερη. Δὲν εἶναι ὁ πόλος της ηγεσίας της Ε).Σ.Α. μόνο, είναι καὶ ὁ πόλος της Στρατιωτι κης Δικαιοσύνης της 21ης Ἀπριλίου, ηγέτης της ὁποίας η
τον ὁ Βασ. Ἡπίτροπος του̃ ΑΣΠΙΔΑ ποὺ προηγουμένως εἶ χε θητεύσει καὶ στὸ ἰδιαίτερο γραφείο του̃ δικτάτορος. Σ® όλο τὸ διάστημα της δίκης, πράκτορες καὶ υ̃ποπράκτο ρες της ΚΤΠ καὶ της ΟΙΑ παρακολουθούσαν τὰ πάντα ἐν τοε καὶ ἐκτὸς της οἰθούοηε τοϋ οτροτοδικείον Άκοπειράθη καν μάλιστα νὰ οτηοονν μαγνητόφωνο σὲ ὲπίκαιρη στὸ Στροι τοδικεἱο θέσι, ἀλλὰ έγένοντο άντιληπτοὶ ἀπδ τους κατηγορου μένους καὶ την ύπεράσπισι καὶ ἐζεδιώχθησαν. Α
ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ)
κατηγορίας ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ). (Βλέπε
Μ
Μάρτυρες
'Γὸ σύνολον τῶν μαρτύρων ηταν περίπου 300
καὶ υ̃περασπίσεως. Έξετάσθηκαν όλοι σχεδὸν οἱ μάρτυρες κατηγορίας, οἱ πε ρισσότεροι τῶν ὁποίων άπετέλεσαν αργότερα στελέχη της δι κτατορίας. “Ολοι σχεδον διαπνεόντουσαν ἀπὸ απύθμενο μῖ σος, τέτοιο ὥστε νὰ νομίζη κανεὶς πὼς έδίκαζαν αλλοδαπούς ἐχθροὺς του̃ “Εἶθνους Πολλοὶ έκαναν τους κηνσορες του̃ πα τριωτισμοϋ καὶ της όίκρατης ἐθνικοφροσύνης (Σαμψών, Γα ρουφαλια̃ς, Γεννηματα̃ς, Πετάνης, Στειακάκης, Θεοφιλο γιαννα̃κος, Καρύδας, Γρίόας Διγενης, Σταθάκης, Παλαιο λογόπουλος, Πετρῖχος, Φαρμάκης κ.ἄ.). Πρέπει νὰ τονισθη ζωηρὰ πως ὅλοι σχεδον οἱ μάρτυρες κατηγορίας κατέθεσαν πάνω σὲ μιὰ όασικη γραμμη, οἱκοδομημένη καὶ εποπτευομέ νη ἀπὸ τὸ όπατο σκευωρικὸ ἑπιτελεἱο, μὲ ὰρχηγὸ τὸν Α)ΓΕΣ Σπαντιδάκη, ὡς ἐκτελεστικὸ όργανο της Αύλης. Άληθεια, θυμα̃μαι ἐκει̃νον τὸν περιόόητο νεανία Σαμψών νὰ καταθέτη μὲ ύφος Ναπολέοντος στη μάχη του̃ 'Αούστερλιτς, ἀλλὰ τὸν ἔθαλαν στη θέσι του οἱ συνηγοροι καὶ τὸν ἔκαμαν νὰ μη ξέ ρη τί λέει. Χαρακτηριστικη γιὰ τὸν Σαμψὼν εἶναι μιὰ ἐπι ηταν δημοσιογράφος καὶ ἱ στολη του̃ ὰρχισυντάκτου του κ. Γαλα στην Κύπρο ὁ Σαμψὼν διοκτητης ἐφημερίδος
νοῦ.
Ἱδού:
Ἱἰ κυόερνητικη
ὲφημερὶς της Λευκωσίας «Άγών» φύλλον της, τὰ κατατεθέντα χθεσινὸν τὸ είς διαψεύδει, δίκην ἐπὶ της υποθέσεως την εἰς υπο του̃ κ. Σοιμψὼν «ΑΣΠΙΔΑ». Ὁ κ. Σαμψών κατέθεσεν, ῶς γνωστόν, οτι τα αρθρα, διὰ τῶν οποίων ὲττετίθετο κατὰ του κ. Γρίὅα, τῶν Άμερικανῶν κλπ., είχον γραφη, ἐν ὅιγνοία του, οπο τοο αρχιοοντακτου του κ. Γαλονοο, τον ο ποῖον και «α̃ττέλυοε›› διὰ τον λόγον αότον. °Ο «°Αγὼν›› ᾶπ0,ω,χύπτει,7 ὅτι ὁ τη Γαχαοὸς δὲν ἀπεχύθη, ἀλλὰ πα
ρητηθη. Καὶ προσθέτει: 75
ι
‹‹Ἱσχυοίσθὴ, ὅτι απέλυσε τὸν κ. Δ. Γαλανόν καὶ ἴσως ἐἔαχθῇ τὸ συμπέοασμα, ὅτι ἀπελύθη ὁ ὰοχισυν τόικτὴς ὡς ἀοθοογοαφῶν αύθαιοέτως καὶ ἐν ἀντιθέ σει ποὸς τὴν εκαστοτε γοαμμὴν τὴς ὲφὴμεοίδος. Άναγνωοίζεται, θεθαίως, εἰς τὸν κ. Σαμψὼν τὸ δι καίωμα: ¬Εὶἰς μίαν φασιν νὰ εἶναι φιλοκομμουνιστἠς! ἄλλην οὐδετεοὀφιλος! τοίτὴν ὀιντικομμουνιστὴς! Εἰς τετἀοτὴν ποωτομάχος διὰ τὴν Β.Ρ.}Σ.! πέμπτὴν ποωτομάχος διὰ τὴν Β.Κ.! ἔκτὴν ὺπὲο τὴς Δικτατοοίας εἰς τὴν Ἑλλάδα , Εἰς ἑθδὀμὴν νὰ ποομαχῇ του̃ Μακαοίου! ὀγδόὴν νὰ συντάσσεται μὲ τὸν κ. Γοίθαν! Εἰς ἐνόιτὴν νὰ γίνεται σταυοοφόοος κατὰ τὴς κυ ποιακὴς Κυὅεονὴσεως. ¬Εἰς δεκόιτὴν νὰ θόιλλῃ κατὰ Μακαοίου, Γεωοκόιτζὴ, καΐάῇ του̃ Σύμπαντος
Εἰς Εἰς
κ
Εἰς Εἰς
_
Εἰς
Άνεμένετο, ὅτι ὀ κ. Σαμψὼν θὰ εἶχε τὸ θόιοοος νὰ ὰναλαθῃ τὴν εὺθύνὴν διὰ τὴν ὅλην πολιτείαν τῆς «Μά χης», τἦἕ ὁποίας .ἦτο ἰδωκτἠτης καὶ εἰσηγητὴς τῶν γοαφομένων (ὺπὸ τοῦ κ. Γαλανου̃) ἄοθοων, εἰς πολ | Ϊ Ἱ ~ λὰ των ὁποιων εθετε την ἰδικὴν του υπογοαφὴνὶ». Τὸ κείμενον τὴς ἐπιστολὴς τοῦ Σαμψὼν ποὸς τὸν κ. Δ. Γαλανόν τὴς ὁποίας δημοσιεύεται καὶ φωτοτυ πία _ ἔχει ὡς ἐξῆς: Λευκωσία, 8 Ἱανουαοίου 1985 Κύοιον Διομὴδὴν Γαλανον, Ω
ΏΔ
υ
Ἑνταυ̃θα. ι 'Αγαπὴτε κ. Γαλανε, Ι Η αποφασις
Ι
ι
ε
Ι
σας, οπως τεοματισετε τας υπὴοεσιας _ ἑχωτησεν· σας εω̨ το σω/κθὀτημα «Μάχη Λτδ» μω; Β
ο
5
#
επ
Ἱ
Γ
"Η Διεύθυνσις σέθεται τὴν ἐπιθυμίαν σας καὶ θεω οει̃ χοέος τὴς νὰ σα̃ς εὺχαοιστὴσὴ διὰ τὰς μἑχοι του̃ δε πολυτίμους ὺπὴοεσίας σας.
'Ελπίζει δὲ ὅτι θὰ ἑξακολουθὴσετε νὰ τὴν πεοιθόιλ
ι
5
Ι
ε
π
7
Οον'
Παοακαλῶ, δεχθὴτε καὶ πὰλιν τὰς εὺχαοιστίας
μαἔ
Κ
Φιλικῶς Διὰ τὴν «Μἀχὴν»
Ν. ΣΑΜΨΩΝ Η
να
Η
~
ε
Οταν ὴλθε ὴ σειοα εζετασεως των μαοτυοων υπερασπί σεως, δ ποόεδοος μᾶς εἶπε νὰ παοαιτὴθου̃με ἀπ' τοὺς πεοισ σότεοους ἀπ” αὐτούς, ποα̃γμα ποὺ τὸ δεχθὴκαμε, γιατὶ θλέ παμε πὼς ἐνῶ τίποτε δὲν θὰ μᾶς ὼφελου̃σε, θὰ μεγόιλωνε τὸ τοομεοὸ μαοτύοιό μας στὶς κλου̃θες μὲ τὸ πὴγαινε ¬ ἔλα καὶ τὴν κουστωδία τὴς φόιλαγγος ὰστυφυλόικων καὶ στοατιωτι »
π
χων'
Καὶ ἑνθυμοῦμαι, ἑπ' εὺκαιοία, ὅτι οἱ κλου̃θες καὶ τὰ κα μιὀνια ° ποὺ στοιθαζόμασταν, πλαισιὡνονταν μποὸς πίσω μὲ λεωφοοεια και «τζεὴμς» πλὴοὴ αστυφυλακων και στοατιω ύ ουν οἱ. .. π οδὀτες. Κι τῶν , μ ὲαὺτό ατα ιὰ νὰ ὶ τοὺς \ \ , | εὕλεπε κανεις τὴ θλιθεοὴ τουτη φα αγγα να ιασχιζὴ τους δοόμουε τη̃ς Άθὴνας μὲ τὴν ταυτόχοονὴ παοουσία ἑνὸς θλι θεοοῦ τότε ύπουογου̃ Δημοσίας Ἀσφαλείας, ὁνόματι ®Απο¬ στολακου, ποὺ ἔτοεχε μποὸς πίσω ἀπὸ τὴ φόιλαγγα, ἔφθανε ποῶτος στὴν ὁδὸ Σανταοὀζα καὶ ξεπεζεύοντας ἀπὸ τὴν πο λυτελὴ κούοσα του ὁίμα πλαισιούμενος καὶ ἀπὸ τους «γοοίλ λες» του, ἔδινε διαταγὲς κι ἔκαναν ὰλυσίδα «προστασίας» κα τὴγοοουμένων μποοστὰ στὸ δικαστὴοιο ἀπὸ δεκάδες ἄλλους : 5 αστυφυλακες, ἐνῶ ἀνἐμιζε στὸ λαιμό του ἕνα μόιλλινο κασκὸλ ποὺ του̃ ἔδινε τὴν ὅψι τοοπαιούχου ποὺ γύοιζε ἀπὸ τὴ μάχη Ι Ν Ι ε 5 με λαφυοα ανθοωπινες υπαοἔεις που αιχμαλωτιστὴκαν. Αλ_ λες παλι φοοὲς ἔδινε δυνατὰ καὶ θοοντεοὰ διαταγὲς στοὺς ·υ̃¬ κ κ : \ πασπιστες του και κοοδωνοταν σαν να διευθυνε μαχη, κ
α
ι
5
κ
λετε με την ω̃ίαν στοογην Μαι αγαπην' ωε καὶ ποθ"
κ
»
π
τ
#
κ
σ
κ
κεοδιζόταν ἀπὸ τὸ παοατὴοὴτὴοιο. Καὶ κατἐθαιναν ἀπὸ τὶς κλοῦθες αξιωματικοί, μὲ μιὰ συν οικία γαλὀνια, μὲ διπλὲς καὶ τοιπλὲς σειοὲς πολεμικῶν πασα σὴμων, μὲ χαλασμἐνὴ ἀοτιμέλεια ἀπὸ πολεμικὰ τοαύματα γιὰ ·
Τ?
~
|
ν
~
~
να πανε στο εδωλιο του «εσχατου ποοδοτη» τη συνοδει νὸς μεγαλου καὶ τοανου̃ «πατοιώτη καὶ πολεμιστη» που ~ κουγε στ” ὅνομα Ἄποστολακος. Σημεία κι αὐτὰ των καιοῶν της ἐποχης εκείνης. Μποὸς σὲ μια τέτοια κατὁιστασι, σὲ συνδυασμὸ με ὅσα ουνέὅαιναν μέσα στην αίθουσα του̃ Στοατοδικείου, ποοὅληματιζόμουν, στ” ἀληθεια, μηπως ὅ κακὸς δαίμων της Ἑλλόιδος εἶχε ὅόιλει τὸ χέοι του νὰ δυσφημηση τὸν Στρατό, νὰ ὲξευτελίση τὶς ἀν θοὡπινες ὀιἔίες, νὰ μηδενίση τὶς α̃οετὲς; Βλέποντας τὸν Άποστολα̃κο στὸ δοαστηοιο τοῦτο ἔογο του, σκέφθηκα τὸ απόφθεγμα του̃ Μενόινδοου: «ΞΗ χαοίεν κ
ι
ς
#
7
ι
γ
ἔστ” ἄνθρωπος ὅὶν ὀίνθοωπος η». Μέσα μου ἔὅοαζα ἀπὸ ὀογη καὶ πόνο, ἀλλὰ καὶ παλι θυ μηθηκα ἐκει̃νο ποὺ εἶχα γοόιψει, ποομετωπίδα στὸ κελλί μου
καὶ
ποὺ μὲ ἑκοόιτει
χ
ψυχικὰ ἀλώὅητο ἀπὸ τη δοκιμασία:
Μαθε Μαθε
να ὅπομένης νὰ πεοιμἑνης ”Έισο ψὐχοοιιμος Μαθε να γελα̃ς.
.
“Αγὀρευση Βασιλικου̃ “Επιτρόπου Ἄπόφασιὅ Ἄπολογἰες Κατηγορουμἑνων
_
παντοτε κε Ἀφου̃ πεοαιώθηκε η ὀικοοαματικη διαδικασία που Ἑπίτοοπος, Βασ. ό θυοῶν_ἀγόοευσε τῶν κλεισμένων μαογαοίτεῶ φοαστικὲς ἀλλὰ ὅ” αυτη τη φοοὰ ἐποόσεξε τὶς μως δὲν τὶς απέφυγε. Μποοεῖ νὸι πεοιόοισε τα χτυπητὰ μαο
γαοιτόιοια, ἀλλὰ δὲν ἀπὲφυγε τὰ «φιλοι γοόιμματα» της γλώσ σα ς.
Άλλί αυτό
δὲν ἔνδιέφῳε ἐμα̃ἐ Τοὺἔ Ήατηγοθοθμένθθἐι μαἔ ὲνδιέφεοε μόνο η οὐσία. ”Αοχισε την ἀγόοευση του ὅιπαγ γὲλλοντας μὲ στόμφο τὸν ὅοκο γιὰ να ἐντυπωσιἀση. ὅΗταν | πελιδνὸς καὶ στυφὸς στην ἔκφοασι. Φαινόταν ὅταν ἀπηΥΥεὶ“ |
λε τὸν ὅοκθ πὼἐ σθνταθασσὀταν ἐσωτεθωώθ σὰν νὰ συΥκΜ0°
'ἴθ
ταν, ὅτοιμος νὰ κλόιψη. θυμηθηκα ἐκεῖνον τὸν στοατοδίκη ὀιντισυνταγματάοχη της Στοατιωτικης Δικαιοσύνης, που ἄο χισε νὰ κλαίη ὅταν ἀκουστηκε ἀπὸ καποιον τὸ ὅνομα τοῦ θα „ , \ ` , , . σιλια Π αυλου και το δικαστηοιο διεκοψε τη συνεδοιασι. Βῖπε, λοιπόν, πολλὰ καὶ διαφοοα ὅ Βασ. Ἑπίτοοπος, κάθε ἄλλο ὅμως παοὰ πειστικὰ της κατηγοοίας. Φάνηκε πὼς δὲν ἱἔλαὅε υπ? ὅψι του την ὀικοοαματικη διαδικασία. Δὲν μποοου̃ σε ν' ἀπομοικουνθη ἀπὅ τὸ πεοιὅόητο θουλευμα, παο' ὅτι ὅ ποόεδοος εἶπε πὼς τὸ κατηογησε. Βλέπετε, πὼς δὲν απέφυγε τ·η διαπίστωσι του̃ ὅτι ‹‹ό εγκληματίας γυοίζει γυοω απ” τὸν τόπο του εγκλήματος». Ἱσχυοίστηκε στὰ τόσα ἄλλα λογικῶς ᾶπαοόιδεκτα καὶ ὅτι .. „ , ,Ἑ εστω και με «ενδειςεις» ποέπει να καταδικασθου̃ν, γιατὶ τόιχα οἱ συνωμοσίες δὲν μποοοϋν εὕκολα νὰ δώσουν αποδείξεις. 'Γί νὰ ποωτοθαυμόιση κανείς, τη συλλογιστικη του η τὰ νομικά του ἐπιχειοηματα, γιατὶ δὲν χοειαζόταν νὰ εἶσαι νομικός για ν ὰ δ ια π ιστώσ ς τις ` κα α π ινόιτε ς ν ο μικὲ ἀτέ λ ειε τ” ιῖι ¬ ο σεόσεως του. “Ετσι λοιπὸν ποότεινε ὅαοειὲς ποινὲς σχεδὸν στὸ συνολο τῶν κατηγοοουμένων. Για πολὺ λίγο ἀοιθμό, τὸν ἀν τισυνταγματόιοχη κ. Κατσιμῆτοο καὶ «τη μαοίδα τῆς ὅποθέ σεως›› _ ἀνθυπασπιστης Ντελιδόικηἐι υπολοχαγὸς Σταυρό ἐζητησε ἀθώωσι. πουλος Για τους, ὅὶς που̃με, «ἀποστἀτες» της υποθέσεως λοχαγους Ιίολίγοη, Θεοδοσίου κλπ., που εἶχαν καὶ «ὀμολογησει» την ενοχη τους καὶ εἶχαν ποοσφέοει «ἔογο» στὸ δικαστηοιο καὶ την ποοανὁικοισι, εἶχαν δὲ καὶ ἔέχωοη όπεοόισπισι, ζητησε ἀ παλλαγη, Για τοὺς συνταγματόιοχες καὶ ὀιντισυνταγματἀοχες κατη γοοουμένους της όποθέσεως, πλην του̃ Κατσιμητοου, ὅπως είπαμε, παο” ὅτι κι αὐτοὶ οί ίδιοι οἱ λοχαγοὶ της δικης τους γοαμμης όμολόγησαν ὅτι δὲν εἶχαν καμμια ἀνόιμιξι, γιατὶ ·ἦ ταν «ὅπόθεσι λοχαγῶν», ἐποότεινε ὅαοειὲς ποινὲς ἀπὸ 20 δως 9 χρόνια εἰοκτη. Θὰ μοῦ ἐπιτοαπῆ ἑδῶ μιὰ μικοη παοένθεσι, ποὺ ὀιφοοου̃σε τὸν ἑαυτό μου: Βῖπε, στην ᾶοχη της ἀγοοεύ σεως του, ὅτι πόιλαι ποτὲ ηταν φίλος μου καὶ ὅτι είχαμε «λο γοτεχνικη συνεογασία», γιατὶ είχαμε καποια κλίσι καὶ κοινὸ
ί
3
'ἴθ
ενδιαφέροντα πρὸς αυ̃τη. Καὶ ναὶ μὲν δὲν προέκυψε τίποτε αρκετὰ σημεῖα. (Σημ. γράφοντος: "Οτι ὴ γυναίκα μου ἦταν μελαγχολικὴ τὴν ημέρα τὴς 16 "Ιουλίου του̃ '66 κατὰ Πετρῖχον, καὶ κα τὰ όούλευμα: «Ἐκ τῶν συγκινησιακῶν εκδηλώσεων τῶν θη λέων συζύγων προκύπτει αυτόθροον τὸ συμπέρασμα ὅτι οὶ ἄρ ρενες σύζυγοι ὴσαν συνωμόται». "Οσο γιὰ τὴ «λογοτεχνικὴ συνεργασία» που όπαινίχθηκε ὁ επίτροπος καὶ που ἐθεὡρησα ως μεγάλη ὅθρι γιὰ μένα, νὰ συνεργασθῶ μὲ τὸν «λογοτέ χνη» του τὁίπαξ, δίπαξ, τρίπαξ», του̃ απάντησα στὴν απολο γία μου, γιατὶ αυτός εἶχε μετατρέψει σὲ λογοτεχνικὴ συνερ γασία τὸ γεγονός, ὅτι τότε του̃ εῖχα δωρὴσει κάποιο αντίγρα φο όιόλίου μου, αφοῦ κατ” ανύποπτο χρόνο ὴταν φίλος). ®Απ' τους κατηγορούμενους μόνο οἱ συνταγματάρχες καὶ αντισυνταγματάρχες δέχθηκαν νὰ απολογηθοῦν. Οἱ λοχαγοί, αν δὲν απατῶμαι ¬ του λοχαγοῦ Ιίατσάρη, αρνὴ πλὴν θηκαν να ἀπολογηθου̃ν. Οὶ απολογίες τῶν συνταγματαρχῶνὶ ἐκονιορτοποίησαν τὴν αγόρευσι του̃ ἐπιτρόπου καὶ τοῦ κατηγορητηρίου γενικὡτε ρα. Οἱ κατ” επάγγελμα συνὴγοροι εῖπαν, καθ” ὅ ἔφεδροι αν θυπίλαρχοι, ὅ,τι μπορουσαν νὰ που̃ν οἱ ανθρωποι. Ἑνθυμου̃ πρέπει νὰ ὁμολογηθὴ μὲ παρρησία μαι μάλιστα ὅτι ἔκανε ὶδιαίτερη ἑντύπωσι ὴ αγόρευσι του̃ δικοῦ μου καὶ του̃ συν εμένα μὲ θέλανε ὡς αρχη ταγματάρχου κ. Τσαμασιώτου γὸ του̃ ΑΣΠΙΔΑ Μακεδονίας. Μετὰ τὴν αγόρευσι μάλιστα τὸν συνεχάρηκα καὶ μοῦ εἶπε κρυφὰ καὶ χαμηλόφωνα: «Τί να κάνω, συνταγματάρχα μου, ἔπρεπε νὰ μὴν εἶμαι ανθυπίλαρχος υπο τὰς διαταγὰς τοϋ ῶς ἀπόδειξι, αλλὰ ὡς «ἔνδειξι» ύπη̃ρχαν
_
Παττακου̃. . .».
απόφασι τοῦ Στρατοδικείου αθώωνε αυτούς που εἶχε ὁ επίτροπος προτείνει καὶ ἐπὶ πλέον τους τρει̃ς συνταγματάρ χες Χονδροκούκη, Άναγνωστόπουλο, Τσαμασιώτη, καὶ τὸν λοχαγὸ Κατσάρη. Τὸν Άναγνωστόπουλο καὶ τὸν Τσαμασιώ
'Η
τη παμψηφεὶ καὶ φυσικα καὶ τους τρει̃ς λοχαγούς «αποστόι
.__..Δ
1. Βλέπε ΠΡΟΣΑΡΤΒΜΔΤΑ.
80
Ι
Η
τες» απὴλλαἔε παμψηφεί. Στούς λοιπούς κατηγορουμένους ἔ πέθαλε ποινὰς από 20 χρόνια εὶρκτὴ μέχρι 2 ἐτῶν φυλάκισι
προσωρινὰ ὴ ὅπόθεσι ΑΣΠΙΔΑ. Εὶἶχε ἔν” τινι μέτρῳ δικαιώσει τὶς ἐπιστολὲς του̃ Βασιλέως, ὅτι δηθεν είχε ἐκπορευθὴ ἐκ ΚΤΠ Παπανδρέου «συνωμοσία ἑλεεινὴς μορφὴς», αφου καταδικάστηκαν δύο στελέχη της, Παπατέρ πος, Δαμόουνέλης, αλλα εἶχε ταυτόχρονα κολαφισθὴὁ αυλι κὸς ύπουργὸς Γαρουφαλια̃ς, πού εἶχε πὴ μετὰ τὴ ρὴξι Βασι λέως Πρωθυπουργου̃, ὅτι ὴ ύπόθεσι ΑΣΠΙΔΑ είχε: «ΠΣ κτασι καὶ θάθος». ”"Γστερα απὸ ὀκτὼ ημέρες, καὶ μετὰ ἀπὸ παρασκηνιακὰ μαγειρεύματα, μὲ πρωταγωνιστὴ πάλι τὸν με τέπειτα δικτάτορα Σπαντιδάκη, ἔγινε ἀπὸ τὸν 'Επίτροπο του̃ 'Αναθεωρητικου̃ προσόολὴ κατὰ της αποφάσεως ὥς πρὸς τους συνταγματάρχας Χονδροκούκη, ®Αναγνωστόπουλο, Τσα μασιὡτη καὶ λοχαγὸ Κατσάρη, μὲ προφανὴ σκοπό: περιφρουρηθὴ τὸ γόητρο του̃ Γαρουφαλια̃, που ἐ πέμενε νὰ μεγαλοποιῆ τὴ σκευωρία μὲ τὸ «ἔκτασι καὶ θάθος», δοθέντος ὅτι αύτὸ εἶχε δημιουργησει τὸν φάκελλο «ΜΑΚΗ ΔΟΝΙΑ» καὶ εἶχαν ὴδη αθωωθὴ ὅλοι οἱ «συνωμότες», μηδὲ τοῦ «αρχηγού» ἑξαιρουμένου τῶν ΑΣΠΙΔΟφόρων Μακεδό
Έτσι έκλεισε
Νὰ
νων (ό γράφων).
Νὰ ἐκδικηθου̃ν τὸν συνταγματάρχη ύποφαινόμενο, γιατὶ
είχε αρχίσει νὰ δημοσιεύη σε εφημερίδα ὅλη τὴ όρῶμα τῶν σκευωρῶν του̃ ΑΣΠΙΔΑ ἀπὸ ὴμερολόγιο πού κρατούσε στὶς φυλακες σχετικὰ μὲ τὰ όασανιστὴρια τῶν προφυλακισμένων του̃ ΑΣΠΙΔΑ καὶ μ' ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὅρώμικα τὴς σκευωρίας μέχρι καὶ τὴ δίκη του̃ ΑΣΠΙΔΑ συμπεριλαμόανομένη. Πά νω σ' αυτὸ ἔχω νὰ προσθέσω ὅτι ὅταν ὅγηκα απὸ τὴ φυλα κη, εῖχα 20 ρόλους χαρτὶ τουαλέττας πάνω στους ὁποίους έγραφα κρυφά, γιατὶ απαγορευόταν αύστηρῶς, μὲ μολύόι, τὸ ὴμερολόγιο 610 ημερών απὸ της συλλὴψεώς μου μέχρι τὴν αθώωσί μου. ®Ηταν πάρα πολύ αποκαλυπτικὸ καὶ πε ριελάμόανε όίγνωστα στοιχει̃α καταπληκτικῶν γεγονότων, πλεκτανῶν καὶ ατιμιῶν σχετικὰ μὲ τούτη τὴν ύπόθεσι. “Εκα νε πράγματι μεγάλη ἐντύπωσι στὸν κόσμο καὶ πηρα πάνω α πὸ 4.000 τηλεγραφὴματα καὶ ἱιπερτριπλάσια τηλεφωνὴματα θ. 'Ο γολγοθὰς της
Έλλ. Δημοκρατίας
81
κ/
›
συμπαθειας καιι συγχαρητηριων, οταν αρχισε να δημοσιευε τοιι στὴν ἔφὴμερίδα «ΒΗΜΑ». Δυστυχῶς όμως δὲν πρόλαὁε νὰ δημοσιευθὴ ὁλόκληρο, γιατὶ μα̃ς πρόλαόε η Βτκτατσρία τὴ; 21ὴς Ἄπριλίου. Ἐδημοσιεόθη τὸ περιεχόμενο τῶν 7 06 λων ἐκ των 20 σὲ μιὰ σειρὰ δημοσιευμάτων περίπου ἑνὸς μηνός. Πολλὲς προτάσεις ἐπὴρα ἀπὸ οίκους του̃ εξωτερικου νὰ τὸ αγοράσουν, ἀλλὰ δὲν δέχθηκα, όπως δὲν δέχθηκα οῖίτε δεκάρα σὲ σχετικη πρότασι του̃ «ΒΗΜΑΤΟΣ». Ιίατὰ τὴ διάρκεια τοῦ δημοσιευματος πηρα μερικὰ ἀπει λητικὰ τηλεφωνηματα, «ότι θὰ μετανοιώσω όὶν δὲν τὸ στα ματησω». Καὶ δὲν τὸ σταμάτησα, σταμάτησε μόνο του ἀπὸ τὴ δικτατορία. "Ομως οἱ ανώνυμοι τηλεφωνητὲς ἑπαληθευτηκαν, γιατὶ ἔγινε η ἔφεσι κατὰ της άποφάσεως ἐξ αἰτίας μου. εἶχαν τυπικὰ δίκιο οἱ συνάδελφοι καὶ φίλοι μου συνταγμα τάρχες που μοῦ ἔλεγαν: «Μας ἔκαψες μὲ τὸ ὴμερολόγιό σου. Γιατί δὲν περίμενες νὰ περάσουν 10 μέρες, που εἶχαν τὸ δι #
ω
οι
κ
χ
Ιίι
χαίωμα Τη̃ἐ ἐΦέσεω€» ”Αλλοι πάλι φίλοι μοῦ ἔλεγαν: «Μάχεσαι ὅρθιος». Δυστυ χῶς η ευτυχώς είναι ό χαρακτηρας μου καὶ πολλὲς φορὲς πληρώνω τὴν παροιμία: ‹‹"Η γριὰ μὲ την καλὴ ψυχη όρέθη κε γκαστρωμένη». ..Μι··τε που ἔκαναν, χάσαμε καὶ τὸ δικαίωμα νὰ μας Μὲ τὴν ἔφεσι ἐπιστραφου̃ν ὁρισμένα χρηματα που μας κράτησαν απ' τὸ μισθό μας κατὰ τὸ διάστημα τὴς προφυλακίσεώς μας. Περί που μισὸ μισθὸ ἐνεργείας. υ̃πόθεσι δὲν ἔφτασε στὸ Άναθεωρητικό, γιατὶ ἐν τῷ μεταξὺ ἀμνηστευθηκε ἀπὸ τὴ δικτατορία μαζὶ μὲ τους κατη γορηθέντες ἀξιωματικους τοῦ Δεκεμόριανου̃ ἀντιπραἶςικοπη κι
Ι
ἹΙ
μαΐθεῖ
Στὸ διάστημα της δικτατορίας καὶ ἀπὸ τὰ πρῶτα που ἔ κανε τὸ 'Απριλιανὸ καθεστώς, ὀίρχισε ἔνα δεύτερο κυ̃μα διώ ξεως γιὰ την υπόθεσι ΑΣΠΙΔΑ. 'Γὸ ὀνὀμασε πολιτικό, δη θεν, σκέλος τοῦ ΑΣΠΙΔΑ, μὲ στόχο πάλι τὸν 'Ανδρέα Πα πανδρέου. “Ετσι προεφυλάκισαν τὸν στρατηγὸ Γεωργιάδη, που ηταν διευθυντὴς ΕΑΔΤΚ, καὶ εῖχε κάμει «θανάσιμον ὰ μάρτημα» νὰ πάη στὴν δποδοχὴ του̃ Άνδρέα Παπανδρέου 82
ε
5
Ι
5
ν
στην Κνπθίδ ετὐλὶἔαν τον επὶτελαθλη τω Μοϋθψὶλαι πθοετ φυλάκισαν τὸν συνταγματάρχη 'Ασημακόπουλο Μιχ. καὶ ἄλ λους. 'Γελικὰ ἔκλεισε η όλη υπόθεσι, που θὰ μείνη στὴν 'Ι στορία μνημεῖο κακοηθείας καὶ ἀνεντιμότητος μὲ τὴ δοθεῖσα ά
κ
#
ἄμνηστία ἐἔ ἀφοθμη̃ἔ Τοῦ θασὶλωίου̃ πθαἔὶκοπίὶματοἐ "Ομως δὲν ἔκλεισε πστὲ τὸ μέΥεθ0ς τὴς κσκότὴωε τησ μὶσαλλοδθἔίαέ λαὶ Τη̃ἐ ἀνηθὶλίότηῖοἔ ὅλων ἑκείνων τῶν πα· ραγόντων που συνετέλεσαν στὴν ἱίφανσι της άτίμου αυτης πλεκτάνης μὲ πρῶτον ἐν τῇ κατευθύνσει καὶ εκτελέσει του̃ σχεδίου τὸν μετέπειτα δικτάτορα Α)ΙἩΣ Σπαντιδάκη, ό ό ποῖος, καὶ μὲ τὰ τόσα ἄλλα κακουργηματα κατὰ τὴς Ἑλλά δος που ἔχει διαπράξει, δὲν θὰ γλυτώση τὴ νἐμεσι της δικαιο καὶ πιστευομεν γρηγορα στὴν σύνης ἀργὰ η γρηγορα τῶν ἐρειπίων που κατέ πρώτη γρσιμμὴ τῶν ῖιπευθὐνων λιπαν οἱ δικτάτορες, οἱ ὁποι̃οι ἐπωφεληθέντες του ΑΣΠΙΔΑ ἰσχυρίσθησαν τὰ ἀνόητα ἐκεῖνα ὅτι: «ὁ Στρατὸς διαόρώνε ται ἀπὸ τὸν κομμουνισμό», ὅτι «ό Παπανδρέου θὰ κομμουνι στικοποιηση τὴν Ἑλλάδα», καὶ ἄλλα τέτοια τεχνάσματα, που μᾶς ὁδηγησαν, συνεργουσης καὶ της ὀιφελείας μερικών δε ξιῶν καὶ αυλικῶν παραγόντων μεσαιωνικὴς νοοτροπίας, ευ θει̃α στὴν 21η Άπριλίου 1967, «η ὁποία ἐκ τῶν πρώτων συν τακτικών πράξεων που εξέδωσε ὴτο καὶ ἐκείνη η ὁποία ἀπε στράτευε 67 ἀἶςιωματικοὺς του̃ Στρατου̃ ώς φίλα προσκειμέ νους πρὸς τὸν ΑΣΠΙΔΑ». Ἑπηκολοόθησαν καὶ όίλλες τέ τοιες ἀποστρατεῖες στους ἄλλους κλάδους τῶν Ἐνόπλων Δυ νάμεων, σωστὲς προγραφὲς ὑπὸ τὸ αὐτὸ πρόσχημα. “Ετσι η ποθητὴ «ΑΣΠΙΔΑ» γιὰ τὸν ΙΔΕΑ του̃ Παπαδόπουλου καὶ Σία ἔδωσε ἀφορμὴ νὰ σφαγου̃ν σωρεία δημοκρατικών ἀςιω ματικῶν όλων τῶν κλάδων τῶν Ἑνόπλων Δυνάμεων. Σὲ συνέ χεια ἔόλεπαν ότι γιὰ νὰ σταθοῦν ἔπρεπε νὰ διώξουν κι ὁίλ λους ἀξιωματικους προσωπικότητες, γιατὶ δὲν ηταν δυνατὸ νὰ συνυπάρξουν ἔστω καὶ όμόφρονες ώς πρὸς τὴν μέχρι του̃ δε πολιτικὴ τοποθέτησι, οῖ. ὁποῖοι θὰ τους δημιουργησουν θέ ματα στὸν Στρατό, ἐπισκιάζοντάς τους. "Έτσι προχώρησαν στὸν σφαγιασμὸ τῶν στελεχὥν, μὲ κριτηριο «πα̃ς ὁ μὴ ἔμ πνέων ἐμπιστοσύνην η ὁ μὴ παρέχων γην καὶ ὕδωρ στὴν 'ΙΙ
83
πανἀστασι θ” αποστοατεύεται». Ἑκοὀιτὴσαν μόνο ὅσους ἔδει
ἔον ἔφεον νὰ τονέ ἐἔνπηοετἠσονν καὶ νὰ δεχθοον ἄδιαμαο· τύοὴτα τὴν κατόιστασι. Αύτοὶ που ἔμειναν καὶ δέχθηκαν ποο ῖσταμένονἐ τοὺἐ Χθὲἐ οΦνσΤαμένον§› εἶναι ὅλον ἑπίμποπνον ὅοὶ· ποέποὶ νὰ θοωοηθοον ἀπὸ οτοοιΐοωῃνη̃ἑ ἶοοοολνὅἦἔ οοον· τολο ίαα̨ ανα ιοπ επεῖς, ιατὶ δέ θ καν ν' ακολουθούν, στ Θ α τλὶγοὶ ἐὅοῖνοοι ονντανμοὶτἀολεἔ καὶ ἀντὶονντοοίμοΤάολεἔ ον· ὅνοτοοίοκοο§
νοω̨γτα̃ ἐστἀχη εἰς ἀπἀντησ, δωωα̃ς μου ποὸς τὴν <<Ά%9ό πολιν» ἑπιστολη̃ς δὴμοσιευθείσὴα̨ τὴν 1.974 ἐξ αφοομὴς μτα̃ἔ παΩαγ9ἀφ0Ὁ ἀφηγἠσεως εἰα̨ ἔχθεστ του̃
%_
Πανοω̨γτα̃
δὴμοσιευομένὴ στὴν ὲφὴμεοίδα αύτὴ καὶ καθ” ὴν ὴδικου̃ντο οὶ δὴμοκοατικοὶ αζιωματικοὶ στα σχόλιά του, ἐν τῇ ποοσπα οι του να αποδείξει ὅτι ὴ χούντα απεστοἀτευσεν σωοὴδὸν και αδιακοίτωι; πολιτικῆς τοποθετὴσεω; αξιωματικούς, αφο πλιζομένου οὅτω του̃ ἑπιχειοὴματό; τὴς, ὅτι: ‹‹αύτο·ὺ‹; ποὺ απεστοατευσεν ὴσαν 5Ανδοεοπαπανδοε'ικοί». 'Η ἐπιστολὴ, α ὲντελῶς ποόσφατὴ, ποὺ λὴθινὴ θόμὅα, εἶναι ὴ ακόλουθη τὴν πῆοα αφού εῖχα γοόιψει μέχοις ἑδῶ.
Ἱ·Ι βόμβα Πανουρνια̃ Για τὴν πλὴοὴ κονιοοτοποίὴσι τὴς
ύποθέσεως
ΑΣΠΙΔΑ καὶ
2
Σεπτεμθοωυ 1θγ4
τὴν καταδειξι τὴς σκευωοίας σ” ὅλο τὴς τὸ μεγαλεῖο, παοα θέτομε κατωτέοω ποόσφατὴ ἐπιστολὴ τοῦ Στοατὴγου̃ ἐ.α.
Άγαπηι̃ὲ
Πονονονὶα̃ Πσ πολντοοἦἔ οοἔὶα̃ἐ νοποθοΈ”οοοω§› ποὺ “ἦταν τότε ὁ ἀομοδιὼτεοος ὅλων, αφού διηύθυνε τὶς ίιπὴοεσίες Δ)ντὴς Α2)ΙἙΣ καὶ ποὅχε πλὴοοφοοιῶν Στοατου̃
διευκοίνὴσιν ὡς ποὸς τὴν δὴμοσιευθεῖσαν εἰς αὐτὴν ἔπθεσω, μω, του̃ 1987.
~
~
Ώ
οολςοοοοῇοοὶοθη ποιοι
αιτια
ι
_ οξπολωοηοοἦ οοοοντοοον› 5
Ϊ
Ϊ
τακτικο 9 στ ο ατοδικΤΙ ς τη
ι
_ δἴ
Ἱ
οὶννωοτο Υνοἦ υποθεσεως. Εἶναι Ν
ἀλλι̃θενο οτν ολοι μοἔ εμοὶἔ οἱ ὅοτηνοοονμονον τον ΑΣΠΕ ΔΑ ὲθοοοοοοοομο το Α2)ΓΒΣ ῶἐ Το ναθο οοτο οογονο ποὺ Α κατ ύθυνε τὸν ΑΣΠΙΔΑ ύπὸ τὶν Ή ἐποπτεία Σπαντιδόικ Μ
3
ΓΒΣ)· Ἐκ Τἦέ πλέον τί ὅταν λα
ἑπνστθλη̃ἐ οοοίνοτοο ὅοθοοὰ καὶ ἔάονοοο Ϊ
\
Ϊ
~
Ώ
ποοὶοολὶτλὶ οοτὴ οποθοοο πον οποτολονοε πὴγὴ πολιτικῆς ανωμαλίας καὶ ὲξεμεταλλεύθὴσαν οἱ δικτα
ΙΔΕΑ Υὶὰ νὰ μα̃ἔ ὅοθἠοοον οτο οοέοὅο μαἔ τὴν
τοοοἔ τον
ἑπονείονοτλὶ οοοτοτοοίο καὶ νὰ μπῆ οὲ γοψο κάθε ΕΉλλΎΙνοἔ· Φωτίζει ὁλοκόιθαοα τὴν ύπόθεσι καὶ αποκτα ὅλως ἰδιόιζουσα
ολὶμοοίο πολλῷ μᾶλλον ὅοθὅ οοον ποοέολοτοο οπο ποοοοοπο : 5 1Ο0% οὶομοοὶο ὅοὶ 10ο% οονἐοοὶον ἀλλὰ ὅοὶ 1ΟΟ% ἀντὶθετο πολιτικά. Κλείνει μια για παντα πλέον τα στόματα τυχὸν αμ \
Ἱ
Γ
φὶλονοντοον καὶ ονννμοτίἶον ομμοοο ολοοἔ τονἔ οὅονωοοοἕ ι ι ι σ ο Τηἐ οποθεσεωῶ οονοὶωνεν δε απολννα τη οημοὅοοτοοι̃ ποοοο π
κ
κ
Ϊ
|
λ
ΰ
Ϊ
Ἱ
Ταἔν ποὺ ἀπθ Τὴν ποώνη Μολοἔ στιγμη ολογο καν οτοννἶο την τω
3
ἀνέντὶμη πλοὅνονη των ἀντοτάλοον τηἔ (Η οπνοτολὶι̃ 84
Πο·
Χ. Χ0νδ€,0%0ὐ„η,
Εἰἔ τὴν ἐφημεθίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» πάνω μίαν
ιι, .ι Ππειδη
τ ν εὐγενὴς καὶ καθ ολα ὴ επιστοληι σου ειναι ὼ καλοποοαίοετος σου αναλύω τὴν θέσιν μου, ὅπως ° ° | ° \ ° ° ανα την παοαγοαφον εις τὴν οποιαν τὴν ὴννοουν εις 3
<
9
3
Φ
ν
α
Α
φἑοεσαι. ἙΙ ὅλὴ μου ἔκθεσια̨ σκοπεύει να αποδεὶἔὴ εἰ; τὸν ποὸι; δν απευθύνετο, ὅτι ὴ χούντα ἐστεοεῖτο οἱων ι ι τ ποο εσεων ι ·| ° Ι επεν ε ἰ ς απε πατοιωτικωι καιι οτι ὴποτε ποα̃νμα τὸ τὴν ὲπιόολὴν μακοοτὀιτὴ; δικτατοοὶαα̨ 3 οποιον τὸ 1987 ἑλόιχιστοι ἐπίστευον, τούλόιχιστον εκ τῶν δεἔω̃ν· 1
Ο
"Η παοὀιγοαφος μου ἐκεινὴ δὲν εῖχεν τὴν ποόθεσιν να μειὡσὴ τούς δὴμοκοατικοὺα̨ αξιωματικούς, αλλα νὰ .καωδείἔη καὶ νὰ τονίση, ὅτι ἐὰν ἡ χούντα εἰς τὰς διώξεις τῶν αξιωματικών, τὰς οποίας ἔκανε, ποοέὅαλε τὸ ἐπιχεὶοὴμα, ὅτι ποοόαίνει εἰς τὰς αποστοατείας των Άοδθεο Παπανη̨̃οετιιῶν θὰ ῇτο ὲνδεχομένως δὴνα τὸν να κόινὴ πιστευτὸν ὅτι αὶ διώξεις ἑγὶνοντο μόνον ἐ ~ ναντίον ἐκείνων, οὶ οποιοι κατ, αὐτὴν, ποοεκόιλεσαν τὴν ανωμαλίαν. 'Βνω ὴ σύγχοονος δίωξις καὶ ἄκοων _. ~ δεἔιῶν καὶ ὶκανοτόιτων αἔιωματικων τὴν αποστεοουσε __,
85
Ἱ
επιχείρημα. “Εξ ἄλλου θα πρέπει να ἐνθυμει̃σαι καὶ να γνωρίῖςης, ὅτι προσωπικα ουδέποτε ἔλαόα θέσιν εναντίον ἀντιφρονουντων, πρὸς ἐμὲ ἀἔιω ματικῶν καὶ μετα την 21ην 'Απριλίου συνειργασθην μὲ πολλους έξ αὐτῶν. ι ν¬ τ νθ ε λ α ακομη α σου προσ θ·εσω και κατι, που Θα η | αντιθε μᾶλλον δὲν θα γνωρίζης, ὅτι δηλαδη υπηρξα τος ποὸς τὴν δίνην του̃ ΑΣΠΙΔΑ δὲ εἰσἠνησίς νῦν
καὶ
×
=
×
,αγ
πρὸς τὸν Α)ΪἙΣ (ὁ ὁποῖος όεθαίως μπορεί να μὲ δια ψεόση) αλλα καὶ πρὸς τὸν τότε πρόεδρο της κυόερνη θ σεως κ. Στεφανόπουλο υπηρἔε, ότι η υπό εσις έπρε πε νὰ κχεγσθη̃ ἄνεν δίκης καὶ Μόνον δγὰ τη̃ς ᾶποσνθνν
τείας δυο ἢ τριων αἔιωματικῶν. Με φιλικοὺς χαιρετισμους Π. Σ ΠΑΝΟΤΡΓΙἌΑΣ
_
ὅτι ἀπετέλει τὸν έγκέφαλο της σκευωρίας, γιατὶ δὲν πρέπει να ξεχνοῦμε, ὅτι ὁ αρχιχουντικὸς Α)ΓΕ}Σ Σπαντιδακης δυο Θ εἶχε αρμόδια γραφεία για να κινη καὶ να κατευ ύνη ὅπως ~ Τι Α ο 2ο Γ ραφειο αυτὸς ηθελε την πλεκτόινη του̃ ΑΣΠΙΔ : πληροφοριών του ΓΕΣ καὶ τὸ Γραφείο ¬ Δ)νσις Δικα Ή στικου̃ του ΓΗΣ. Τὸ ένα ηταν τὸ ἐπιτελικο όργανο, το αλλο δικαστικης καρατομησεως. Καὶ τα δυὸ στα χέρια, ὁίμεσα ἑ
ι νυ̃ν Α/ κτελεστικα όργανα, του τέως, αλλα έπιτίμου (.!) χ τ Κυ _ ~ Άπρι ιανης ΓΗΣ, αντιπροέδρου καὶ υπουργου̃ Βθνικης όερνησεως Σπαντιδόικη. Παρακάτω, ὲκτελεστικα όργανα αυ ~ του, οἱ Ε]ΣΑτζηδες καὶ τα Στρατοδικει̃α σφαγεια. ί ὁ χ 'Γὡρα εξηγείται, μετα την παραπανω ἑπιστο η, γιατ στοατηγὸς Δ)ντης 2ου Γρ. Α)ΓΒΣ Πανουργια̃ς απεχώρη σε`απὸ τὸ «στητὸ» Στρατοδικείο του̃ Στρατηγου̃ που θα δί καζε τους «προδότες» τοῦ ΑΣΠΙΔΑ. 'Γίμια συνείδησι ἑνὸς ευπρεπου̃ς στρατιὡτου, που δὲν θέλησε να κηλιδώση τὸ ἰστο =
θθ
η̨|
εφεθε·
ε
σκόπιμο να δώσουμε μερικὲς διευκρινήσεις σχετικα μὲ ένδε λ όμενα έρωτηματικα που μποροῦν να γεννηθου̃ν στὸν ἀνα
γνωστη: 1. Καλα, σκευωρία ὁ ΑΣΠΙΔΑ στὸ 95%, αλλα γιατί να Ι στ ι ι ~ ~ 5 επιλεγη σκευωρησι στο Στρατηγειο Γ Σ.Σ. κι οχι και ἄλλα Σ. Στρατου̃ ία τη Στρατιά; Καὶ γιατί σέ τόσο λίγους 9
7
Ω
ἔλωματωωύἔἔ
ὡς «ὀίντρο συνωμοσίας» η ΚΤΠ ; αρχίσουμε ἀπὸ τὸ δευτερο: Αυτο φαίνεται πιὸ καθαρὸ καὶ ίσως να εἶναι αυτεἶςηγητο στὸν αναγνώστη. “Απλοὐστατα απ, ευθείας στὸν Παπανδρέου κι® ἢ ταν υπηρεσίαΪ υπαγομένη Η η̨̃| ~ 3 Ἱ Ἱ ειχε και τη συμπτωσι να υπηρετουν εκει ενας δυὸ λοχαγοὶ που έφέροντο ὥς πρωτοστατου̃ντες στην κίνησι του̃ ΑΣΠΙ ΔΑ κατα τὸ πόρισμα Σίμου, ὅπως γραψαμε προηγουμένως ”Βπειτα ἐκεῖ ἦταν φωληα ἀντιπαπανδρείκη ποὺ δὲν ἦταν εὔ κολο να έξηγιανθη δομηθει̃σα ἐπὶ μακραν σειραν ἐτῶν κατα τὸ ΙΔΕΑτικὸ δόγμα «"Οσο δεξιώτερα τόσο καλυτερα» καὶ συνεπώς ἦταν καταλληλο τὸ κλῖμα για ὁποιαδηποτε Παπαν δρεικη κατασκόπευσι καὶ ἱὅφανσι πλεκτόινηἐι ὅσο κι® αν ὁ 2.
Γιατί να έπιλεγῆ
Θα
·
· χι · Ο Χρειάζονται σχόλια; Νομίζουμε ὅχι. ” ταν η επιστο η ἐ_ · ὁ Ι ι προέρχεται ἀπὸ τὸν δ ιευ Θ υντη μιᾶς υπηρεσιας, την ποια μει̃ς ὕλογ οἱ κατηνοοονμενον ἐθεωω̃γσαμε __ .καὶ δνωίως =
ν
Πρὶν κλείσουμε τὸ περὶ ΑΣΠΙΔΑ κεφαλαιο ι κρίνουμε
Ε
λ
Ρ;
'Τποστρατηγος ἐ.α.
¬
3!
θλλω ονομα ποθ
ἀπὸ αὐτὸ τὸ
Δ)ντ”θ§ τὶη̃ἔ ΚΤΠ ἕὴ ῶθὶσμένοὶ τμλὶματἀθλεἔ δὶἐλεὶντο φὶλλ κα πρὸς τὸν Πρωθυπουργό. Μαλιστα ἐδῶ πρέπει να μνημο νευθη πῶς ὁ τὸ πρῶτον τοποθετηθεὶς έπὶ κυθερνησεως Πα πανδρέου ἔντιμος καὶ ὶκανώτατος στρατηγὸς Ἀγόρος ηναγ ι
ι
ι
~
~
ρ
π
πασθθνα παθαὶτηθλι̃ι γιατὶ δεν Ντου λυσανε τα λέθια νὰ εε· καθαθὶσλι̃ τη φωλλὶα αλπη ελ· των ποὶλθλων αντὶπαπανδθω κῶν κατασκόπων καὶ ἄλλων ἑγγενῶν καὶ μη ι δυσκολιών › που λ
Ἡ
Σ;
Ἱ
5
Ά
5
_.
|
προόαλλόνταν στὸ ἔργο του. Τὸ θόιρος αὐτὸ θελησαν να τὸ αναλόιόουν οἱ έπιγιγνόμενοί του Συνταγματαρχες Παπατέρ πος καὶ Ἀναγνωστόπουλος αλλα έμοιαζαν σαν να θέλουν μὲ μια ὁδοντόόσυρτσα να καθαρίσουν την ὁδὸ Σταδίου. Παλαι
ψαν σκλλὶθὀο ἀλλὰ στὸ Τέλοἐ θθέθλὶκαν Μ αίποὶ %ατλὶΥ0θ0ύ μενω Υλὰ «ἐσλάτλι̃ πθοδοσίαδ· ΚΤΠ λοίπὸν Τη̃ἔ ὲπολῆἕ ἐλλείνλὶἔ ἔπθεπε νὰ σΌ%0ΕΡαν τηθη ὡς «ἄντρο συνωμοσίας» του ΑΣΠΙΔΑ. "Έτσι ὅαλλό
Ἱἱ
8?
ταν ευθέως ὁ Ποωθυπουογὸς τὴς χώοας καὶ ποὸς τοῦτο αυ ΚΤΠ ττοοσφεοοταν ὡς ὲκμτὴς το τουτο τοη̨πεοιὅάλλον κατα 90% αντιπαπανδοεικης του συνθεσεως. Το 10% το α στετέλει ὴ ὴγεσία της ΚΤΠ καὶ μικοὸς ἀοιθμὸς ἀξιωματι κῶν που ἑτοποθέτησε ὁ Ποωθυστουογός. Είδατε πόσοι ψευ δομάοτυοες καί, πολλὲς μάλιστα γυναικου̃λες, παοὴλασαν στὴ δίκη του̃ ΑΣΠΙΔΑ ἐξ αὐτοῦ τουτου τοῦ προσωπικου τὴς ΚΤΠ. “Επρεπε πάση θυσία νὸι μὴ διαψευσθου̃ν οὶ ἐπιστο λὲς του̃ Βασιλέως: «Ἐκ τὴς Παπανδοεικης ΚΤΠ ἐξεπο οευθη συνωμοσία ἑλεεινὴς μοοφὴς». “Οσον άφοοα̃ τὸ ποῶτο έοώτημα, γιατί ὲπελέγη τὸ στοα τηγεῖο του̃ Γ' Σ.Σ.: Έκεῖ τότε υπὴοχε ὁ στοατηγὸς Τσο λάκας που ἐφέοετο κεντοὡας τοποθετὴσεως. Είχε μάλιστα, ~ σημειωθὴ άιτί τὴ Χούντα σαν φιλοπαπανδοεικὸς ἐξ άφοομης μια̃ς ττοοσφωνὴσεώς του κατὰ τὴ διάοκεια οείοτνου στὴ Στοατ. Λέσχη ποὸς τιμὴν του̃ ποωθυστουογου̃ της χώοας. Ἑξ άλλου, ἐκεῖ όοίσκονταν, ὅπως ἐκ τῶν υστέρων ἑδείχθη, άξιωματικοὶ μεμυημένοι στὴν κίνηση Παπαδοπουλου (Γκαν τώνας, Πετάνὴς, Στειακάκης, Σοφηκίτης κλπ.), ποὺ εἶχαν στόστα στὸ στοατηγεῖο καὶ ὴταν γι” αυτους εὔκολο να έξυ φάνουν σκευωοία. “Εξ ἄλλου είμασταν κι ἑμεῖς, ὁ υποφαινό μενος κι ὁ συν)οχης Τσαμασιὡτης, γνωστὴς πολιτικῆς τοπο θετὴσεως καὶ κατά κάποιο τοόττο τιοωτοστατου̃ντες καὶ κο ~ Η Ϊ πτόμενοι στὴν ἀντιμετωστισι της ΙΔΕΑτικης ιτοοιταγανοας. ῖΗτανὴ ἐποχὴ πού, ὡς ἀφηγηθὴκαμε, κυκλοφοοου̃σαν ῖιόοι
_°_ὡὡ
Ζ
ΪΨΔΤΟΔΙΚΕΙΟΝ
ι
\
Ρ
στικά συνθἠματα κατά του̃ ποωθυττουογου̃ στὸ Στοατηγει̃ο καὶ στὶς πολυκατοικίες ἀξιωματικῶν. ”Έ]ττειτα είχαμε κολα φίσει τὸ πατταδοπουλικὸ σαμποτάζ τοῦ Ἱἶόοου. ”Αλλος λόγος ποὺ έδιόιλεξαν γιὰ θολὴ σκευωοικὴ τὸ Στοα τηγεῖο τοῦ Γ' Σ.Σ. εἶναι, γιατὶ ἐκεῖ ὴταν καὶ ἄλλη «Παπαν δοεικὴ» ΚΤΠ. 'Ως γνωστόν, ποοόλέπεται στὴ Θεσσαλονίκη κλιμάκιο, στὸ ὁποῖο όοέθηκε Δ)ντὴς ὁ μετέπειτα μέλος τοῦ ἐ σιαναστατικου̃ Άιτοιλιανου̃ Συμόουλίου άντ) οχης Καοαμπέ σης Σταρ. ι
όλους λοιπὸν αυτους τους λόγους ἔποεπε τὸ «εὔοος καὶ ὅάθος» να υλοττοιηθὴ διά τὴς ἐπιλογὴς του̃ Γ' Σ.Σ. που
Για
88
`
ολολαογλοεὴτιεο της Βουλης;
Η
Σ*
πάω; Δεν α̃ιωυσες ει
μανιεω
σου κ, οωκ. Δηιητριοσοο;
ἔἔθ
ἄλλωστε ηταν καὶ ὁ κορμὸς της δυνάμεως τοῦ 'Ελλην. Στρα του κι ἔπρεπε νὰ φανῆ πὼς ἐκεῖ ἦτο ἄμεσος καὶ σοὅαρὸς ὁ κίνδυνος της κομμουνιστικης διεισδόσεως ἐξ αἰτίας τῶν «ᾶ ριστερῶν» αυτης τάσεων τῶν ΑΣΙΙΙΔΟφόρων ἀξιωματικῶν. ,Εναντίον μου εἶχαν κι ἄλλα δεδομένα: εἶχα ἑναντιωθη σὲ ᾶπόπειρα νοθείας στην Κοζάνη κατὰ τὶς ἐκλογὲς 63 84 κι εἶχα γραφτῆ στὰ μαυρα κατόιστιχα του̃ ΙΔΕΑ. “Ελησμόνησα νὰ μνημονεύσω κι ἔναν ἄλλο σοθαρώτατο λό γο: Στὸ Σ.Σ. εἶχε διαχυθῆ η φημη κατὰ τὶς πρὸ τῶν Ἰουλιοινῶν ημέρες, ὅτι ἑπέκειτο κίνημα τοῦ ΙΔΕΑ πρὸς ὰ νατροπην τοῦ Παπανδρέου, όρἐθηκαν, μόιλιστα, καὶ ἔντυπα συνθηματα ριγμένα στὸν περίόολο τοῦ Γ' Σ.Σ. καὶ ποὺ προέ τρεπαν τους «ἐθνικόφρονες» ὀιξιωματικους νὰ ἑπαγρυπνοῦν στην κομμουνιστικοποίησι του̃ Παπανδρέου. Τότε, μαλιστα, ἦλθε στὸ γραφεῖο μου ὁ Δ)ντης τοῦ 2ου Γρ. του̃ Σ.Σ. ὰντ)ρχης Κερτεμελίδης ἐκ τῶν ἐπιλέκτων καὶ κεντρώας το ποθετἠσεωἐ ἀἔὶωμμτὶκῶν καὶ ἔρώνηϋενι ἄν ἐκ Τῆς θέσεὡέ μου ως Διοικητου̃ τεθ)νων νώίμἔμ τίποΐει Υμπὶ ἐμ τῶν πλλι̃θοφοἐμὥμ τοῦ δμίτύομ τομ φέθοντομ φῆμμὶ Υμμ πθμἔμίό· πημα δεξιᾶς, του̃ ἀπάντησα ὅτι δὲν ἐδιέθετα δίκτυον πληρο
Ι”
Ι”
9
~
ι
ι
σκ
›
φοιμωνι άλλα Το “ιι̃κομσμ δὶμδὶδθμενο ἀοθίστωἔ Ἑν σμνεχεία̨ ὁ στθμτηγὸἐ Τσθλάμμἐ μ, ἑμάλεσε στὸ Υθμφεῖο Τομ μμὶ μοῦ εῖπε περίπου τὰ ἴδια πράγμαται μᾶἐ συνέστησε δὲ νὰ «ἔχου με τὸ μοῦ μμἔδ Αμτὴ ΙΙ ἀνησμλίμ μμ€ μετεφθάσθη ι̃μὰ μένα στὸ Στρατοδικεῖο, ὅτι «ἑσυνωμοτου̃σα μὲ τον στρατηγό», ὅτι
ἔμενμ στὸ Υθμφει̃ο του ὥθεἔ ὁλόμληθεἐ μλπ. ΚΙ ὅταν μοῦ ἔμμνε τὸ ἑθώτημμ αὐτὸ ὁ Πθόεδθοἐ τοῦ Στῷθίτοδὶ/κείολὶ του̃ εῖπα πὼς αυ̃ι̃ἶὸ δὲν εῖχε Ιίαμμίὰ
σλἑίμ μὲ ΑΣΠΙΔΑ› ἀλλὰ μὲ ἑμδελόμενο πθμἔμίὀπμμμ τῆἑ δεξιᾶς ἄλλωστε ό μεθί ου «συνωμοτου̃σα» ηταν ἀρχηγὸς ®Εν. Δυνάμεων ηδη. Μένει ἱστορικὴ η ἀπόιντησί του: «Αυτα τὰ ἑδιέδιδαν οἱ κομμουνιστές. Καὶ εἶναι ἀστεῖα τὰ διαδιδόμενα πε ὶ ουντα καὶ ΙΔΕΑΜ Τὰ ὲπακολουθ”σαντα ε ονότα ἔ Ο χ Ξ η γ γε δειἔαν οτι ειχαμε δικιο που ανησυχουσαμε, ὅπως κι η Χουν
τμ
ποὺ μα̃ἐ ἔθμλε ςΡμλμμ”ὶι̃ διὰ Τῆἔ μεθόδομ του̃
ΑΣΠΙΔΑ
=Απ0στρΜεἱ8€ υ̃ποθἑσεωα̨
ΑΣΠΙΔΑ
Ι
Μετὰ ἀπὸ λίγους μηνες ἀπ” τὸ 'Απριλιανὸ πραξικόπημα, ἐξεδόθη μιὰ συντακτικη πρα̃ξι που κοψοκεφἀλιαζε κυριολε κτικὰ 5? ἀξιωματικους μὲ τὸ αὶτιολογικὸ ότι «φίλα προσέ κειντο πρὸς τὸν ΑΣΠΙΔΑ». “Ετσι όποιοδηποτε δημοκρατι κο αῖμα ἀπεμυη̨̃ηθη ἀπὸ τὸν Στρατό. ®Εν συνεχεία ἑξεδόθη την 812.198? τι υ · οριο. ιλι 8. 12.198? Συντακτικη Πρα̃ξι, δημοσιευθεῖσα εἰς τὸ όπὶ ἀριθ. 5)9.1.1θΒ8 ΦΕΚ (Τεῦχος Γ”) διὰ της οποίας ἀπετόισσοντο οὶ κατηγορηθέντες καὶ καταόασανισθἑντες ὑπὸ της Χούντας ἀἔιωματικοὶ τοϋ ΑΣΠΙΔΑ (17) ἀθωωθέντες καὶ μη ἄνευ τῃρὴσεως καὶ αὐτῶν ἀκόμη τῶν τυπικῶν. Ἀπὸ όλη αὐτὴ τὴν όπόθεσι τοϋ ΑΣΠΙΔΑ η πιο θρωμε ρὴ συκοφαντία ἦταν, ὅτι οὶ εἰς αὐτὸν κατηγορηθέντες αξιω ματικοὶ εἶχαν ὀιριστερὸι φρονηματα καὶ ἐθεωρεῖτο, κατὰ την χουντικονοοτροπία, ἱὅποπτος κάθε ὰξιωματικὸς που εἶχε το ποθέτησι κεντρώα. Τὸ πολυ ἀστεῖο είναι ότι ἐπὶ τωρινῆς κυ θεοοἠσεως Καραμανλῇ ἔγινε μιὰ συντακτικη πρα̃ἔι επανα _ \ ' .., 5 φορας στην αποστρατευτικη ἰδιοτητα των ὰποτόικτων αξιω ματικῶν Στρατου̃ του̃ όασιλικου̃ ἀντιπραξικοπηματος της 18ης Δεκεμόρίου καὶ μὲ τερτίπια φακιρικὰ ἐξαίρεσαν τους ἀποτόικτους ἐκ του̃ ΑΣΙΙΙΔΑ!! "Απίστευτο όέόαια, μὰ ὅμως πέρα γιὰ πέρα αληθινό. Τὸ πιὸ περίεργο ὅμως ἀιϋ τὴν ὑπό ρ
5
θεσι τούτη είναι πῶς οὶ ηγέτες τῶν δημοκρατικών κομμάτων ἐσιώπησαν στην οῖιρανομηκη τούτη διαεροροποίησι τῶν ἀπο λέγετα!! πὼἕ γίνεταχ νόμος νὰ τοὺς δώσοῃν 2 .. τἀκτων· 3 όαθμους ἀποστρατευτικοὐς. Μὲ γειό. τους, μὲ χαρα τους. Τέτοια Κρη̨̃έροηστ τέτοια ἔργα. . . 1
· 'Η δυναμι της συκοφαντιας ×
'Απὰ την υπόθεσι τοῦ
τικό της σταδιο θθ
_ Ἄπωἀξεις ἐκ τῆς
όσο
ΑΣΠΙΔΑ,
τόσο κατὰ τὸ προανακρι
καὶ κατὰ τὸ εκτελεστικό της
δίκη
Θ1
οδος της συσιοφαντίας όρηκε τὴν ἀποθέωσί της. Φυσι
Ἱ Ϊ πα σε κάθε πλεχτάνη ἢ σκευωοία "νω̨ὀφισσα ἀχὡοιστη εἴ συχοφαντίαγ γγ. αὐτὸ πθέπεγ τὴ ὕασίλγσσα τούτη τῆα̨ ναι
ὴ λιγα ι τ τιακοη Θ ειας να την .. τιμησουμε καιι να πουμε λογια γι' αὺτὴ τὴν ὀισίτιισσα μὲ τὴν ὁποία οἱ ΙΔΕΑτες πολέμησαν τοὺς δημοκθαωωὺς ἀἔιωματῃωὺς μὲ τὴ μέθοδο του̃ Α” ¬
×
×
×
ΣΠΙΔΑ.
συποφαντία είναι μια πολὺ παλια «τέχνη», ποὺ ὀινθει̃ ἀπὸ πολὺ παλια σ' αὺτὸ τὸν τόπο. Μιὰ τέτοια «γηραιὰ τιυ ρίοι», λοιπόν, ποὺ ἀδιόιποπα «επιστρέφει», ἀξίζει νὰ της ᾶφιε Θώσοη̨με τὴν πθοσοχἠ μας.
Ψέμα, καποηθεια, ἀνανδρία, ὺποιιρισία εἶναι τὰ δεκανίκια Μθίας αὐτῆεγ ποὺ Κἑογάζεταγ» μὲ τὸν ψίθω̨ο, τὴν κοοω
Έῆα̨
Υίι̃ λλ τοὺς όλοερυρμοός. Ψέμα, γιατὶ διαδίδει γεγονότα ἀνα ληθὴ. Κακοὴθεια, γιατὶ τα διαδίδει γνωρίζοντας τὴν ἀνα πρίόειόι τους. Άνανδρία, γιατὶ. δὲν χτυπα̃ τὸν «ἐχθρὸ» κατὰ πρόσωπο, ἀλλὰ μὲ τὸ στιλέττο της απάτης. Ύποπρισία, για τὶ καμὼνεται πὼς ὺπερασπίζεται αὺτὰ καὶ αὺτοὺς ἀπριόὥς ποὺ υ̃πονομεύεγγ
Πεδίο δράσεως της είναι τόσο ὁ ἰδιωτιπὸς όίος ὅσο πι ὁ ~ Ι ει στον ποωτο τα εἰδεχθηω ἐογα της εἶναι δημοσ ως. ΑΜ» αν 9
τ
κ
όλαόερὸι γιὰ όρισμένα ἄτομα, στὸν δημόσιο είναι ὀλέθρια για τὸ σύνολο. Γιατί τὴ συποφαντία χρησίμοποιοῦν (ςὅμοιος γὰρ
Ϊ
`
δ
Ἱ
_
~
|
Γ¬
Ϊ
`
Ϊ Ϊ
ετεργουν
\
`
Ι
Ϊ
λ
σφαζουν περισσοτερο απγ τα μαχαιρια. ειερουν πως η δια \ 'ύ / Ϊ όολη είναι πραγμα «δεινοτατονεξ που εχει ὁισφαλτη επίδρα σι πανω στα ανυποψιαστα πληθη: «οι γαρ πολλοι την αλη θείαν ᾶγνοουσι, πρὸς δὲ τὴν δόξαν (τὴ γνώμη τῶν ἄλλων) 'Πέ ουν πὼς ἀπὸ τ`η συπο φ αντία δὲν γ λυτω ἀποόλέπουσω" · στ Θ | =\ ” \ \ \ Ϊ νἶιτ «ίἶκομξχ Μγαν εἱσαιγαγνξκ σαν ἶο ꩶΌσταλο\κα"/αθἶ" Θες εαν το )§ωνι»° γγιαἶὺ «με τὸ σφω̨ὺγμα τηἔ ὥς γῖης γης τη), ωἶοη (ἶτελνΐ Ξἶ 609" τηἔ τξἶ δηλητηῳἶχσμενο σαν ἶίανο νία στο στόχο». παρουν, με δυο λογια, τη διαόρωτιπη της 2
3
Ώ?
5
'Η
#
τη ¬ πο" φἶασοι̃ίν στο δεΉτεΘο° τηπωςθὺατακο"λογια δυναμικη εἔοντοασι τωνἔενογλητισαον». Ϊ
Ξ
η ση̨κοςίἶαντλἶί
Ω
λ
δι̃ίναμἔ Μ ακολ0Ήθ0Ό_ν τη ἶσοφηἶ παλὺγα σι̃ίἑὥοι̃ίλη φαντειτε, συτιοφαντειτε, παντα κατι μενει».
:
«ΣΙΜΟ
ΕἶσΕ°\ω9ε φοοοἶ ΜΡ) κξχη̨̃ἶοως θα Ἑολλἔησηςνα Ήηὶωση φαϊ νη για το δ""0° για την αληθεκμ για τον ν0μ0° Μἶθε φω̨α πἕίὺ Ἀόἑποως θὰςτολμἠσηγνὰ ἀπεὺλἠσῇ Έὸι̃ζςκἔἀτος του ω̨̃φοωζ εἕνω' ετοἕμίμ πανἶἶτλη? η (ἶΌκ3φανΪ[α να Ϊον σῃἕματἱἶη με τοι̃φαθμακιῃτης' Οι̃ταν δενἕχἶι̃ επὺχεω̨ηματίἔ ελἐεὺ Ήβθεια̨ και ψευδη. Οταν δεν μπορη να δυσφημηση τις ι δ ε ε ς, ~ Ν Ϊ | ~ ~ Ν 0 ρ εγι ς των ιδεων, παραποιει τα λογια δωφημεί ἙΘΉΞ τους, διαόαλλει τις προθεσεις τους, καπηλευεται τα λαίκα αι σθἠμεῃξὺ εἱλἶονίἔελη̨τὴν ἀλἠρείοί για ψέμα, τὸ δίπιο γγιὰ ἄδι λ
5
δμοίῳ. . .») μόνο ἐκει̃νοι ποὺ δὲν ὀιποόλὲπουν στὴν προαγω γὴ τῶν συμφερόντων τοῦ συνόλου, ἀλλὰ στὴν ἑξαπόιτησι κι ἐκμετἀλλεωγ τοϋ ωνόλου γιὰ τὴν ποοαγωγὴ τῶν δ Β Χ ῶ ν
κξῃ Ήἶ εθνωαἶ για ¶ντ;ἶθνΜ0® τον φιλο για εχ·θΘ0® τον μαχη τη γἑα πω̨δοτη κο" «ἶἔ0ἶλλ0»' ' “~ Σ ὲίἶοχεα̨γμαλιστα Ρη̨̃υτηἶοα̨ των πολιἶωίων αλ/ωΪων° σῖί ποφαντια όρισκει πεδιο δρασεως λαμπροτατο. Κι επειδη αυ
τ
συμφερόντων. 'Γὴ χρησιμοποιου̃ν ἐκει̃νοι ποὺ ἀντι μετωπ ίζουν τὸ εθνος καὶ τὸ λαό τους ὅχι σὰν ἐντολοδόχοι καί
____....„..__
Μ ἀφέντεἕ ΤΟΌ· Καίτ φυσω̃ίόί, Οἶ πιο θοινόισιμ0ι ἐχθροί τους εἶναι. ἔυ̃ίεἶνοι ίσοιἶσσ. ποὺ ἀποσκοπου̃ν στὴν ὺπ”η©έτ”ησι, στὴ διαῖυ̃ὡτισιε στὴν πρόο δο του̃ συνόλου. Γιατί πρόοδος, γνῶσι αληθεια σημαίνουν γκρἐμισμα τῶν π ρ ο ν ο μ ί ω ν ποὺ στηρίζονται στὴν πα
2. Ἱσοπρἀτοος «Προς Δημόνιπον», Τ. Θυμίζουμε καὶ τὶς ὀξύτατες επιθέσεις του̃ Ἄριστοφάνη κατὰ. τῶν ουκοφαντω̃ν σε όλα του σχεδον τὰ ἔργα. Στίς «°°0ρνιΘες», μοίλωτα, τους κανει την τιμη να τους παρουσιἀση καὶ ἐπὶ σπηνὴς. Β. «"Αμλετ>>, Γ, Ι 139 πα! Δ, Ι 40. 4. Ἡ φράστ δεν ανηκει, όπως συνηθως νομίζετοιι, στον Βσειιιτοετ οΙ1ειἰ8 (ποὺ ἔχει ὅεῦαια περιγράψει γλαφυρὰ τὶς μεθόδους της συ τωφαντίας στον «Κουρεα της Σεοίλληςη, αλλα στον Ρτετιοίε Βο 00% «ΑΠα̃ο0ιτοτ γοω̃οιτιιτιετε, εειορετ ει1ιοιιι‹1 Ιπιετετ».
ο υ ς
υ̃πηθέτεἔ
Τολὺ ἀλλὰ σὰν ἀπ0μΌζ”ἢτὲἔ
5
θυστέθησω σλἶὸ ψέμα› στὸ σκοτάδι Καὶ τὸ πρῶτο ὅπλο ποὺ οἱ «προνομιοῦχοι» ξεκρεμδινε γιὰ νὸι πολεμήσουν κάθε ἀπόπειρα προόδου, εἶναι ὴ διαόολὴ καὶ 92
1 Ηρόδοτοα̨ Ζ, 107 7.
98
τὴ τὴν ὥρα, σἱ αυτό τὸν τόπο, μαἱνονται τόσο οἱ άγῶνες ὅσο καὶ ὴ συκοφάντησι τῶν ἀληθινῶν αγωνιστών, δὲν εἶναι ἄσκο πο νὰ θυμίσουμε τὴν πιὸ πύρινη καὶ πιὸ πληρη ἴσως ἑπίθε σι κατὰ της συκοφαντἱας που ἔχει γραφτὴ ἀπὸ πολιτικό. Ά νὴκει στὸν Ροόεσπιέρο καὶ ἐκφωνὴθηκε στὶς 28 Ὁκτωόρίου 17Θ2 στὴ Λέσχη τῶν Ἱακωοινων σὰν α̃πὰντησι στις θι αιες κατηγορίες τῶν Γιρονδίνων ἑναντίον του. 'Γὸ περίεργο εἱναι (ἀλλὰ ε ῖ ν α ι περἱεργο;) πὼς πολλὲς ἀθλιότητες, που στηλιτεύει ό λόγος αὐτός, παρουσιάζουν ἐκπληκτικὲς ό μοιότητες μὲ τὶς τοτινὲς ἑλληνικὲς συνθὴκες καὶ πὼς τὰ ἔργα τὴς συκοφαντίας που μαστἱγωνε ὁ «άδιάφθορος» θυμί ζουν πάμπολλα δικά μας «οἱκεἱα κακά». Μεταφέρουμε, λοιπόν, τὰ πιὸ καίρια καὶ τὰ πιὸ «ἐπίκαιρα» σημει̃α του̃ λόγου του:
Πολίτες,
Τὴν ἀνιίθοσι στοὺς το· το μεγσιλὐτεοο μέ μεισὕόιλλονν οοιννιλοὺἐ νόμους, ποὺ οοἐ ῖῶν πολιτῶν σὲ οἶλωι̃εει τὴν ονομοιοοιν σἑἔωφοονι κὸ μελοδραματισμὸ καὶ δ η μ α γ ω γ ί α». Μὲ δυὸ λόγια, προσπάθησαν νὰ διαθάλουν καθετὶ ἔντιμο κι ἄ ἔιο, νὰ τὸ μολύνουν μὲ σιχαμερὰ ὀνόματα καὶ νὰ κρύ οι ο
λ
οι Ή
Β
ί
οι ο
Τοῦ πλἠθοοἐ
ψουν τὰ τεχνάσματα τἦἑ μθλανοθθοφίοἔ πίσω ἀπὸ τί· μιες ονομασίες. [Σημη "Ως παρ” ὴμι̃ν, «Πατρὶς Θρησκεία ¬ Οἱκογένεια», «γαληνη καὶ πρόοδος του̃ λαου̃» καὶ τὰ τούτοις ὅμοιαὶ. Γιατὶ ζέρουν τί δύναμι ἔ
Θέλω νὰ σα̃ς μιλὴσω σημερα γιὰ ἕνα θέμα πού, ὅσα ξέρω, κανένας πολιτικὸς συγγραφέας δὲν τὸ χειρίστη
χουν οἱ λέἔεις πάνω στὸ πνεῦμα τῶν ἀνθρώπων.
τ ἱ α ς.
ὴ σκευωρία όρίσκουν σίγουρα ἕνα συκοφαντία θ ΰ μ α ὴ ἔναν π ρ ά κ τ ο ρ α. [Σημ.: "Η ἔνα «γεν νσῖον ἄνδοοσ ι
κε/Εννοῶτὴδύναμιτὴς συκοφαν .
.
Συντρόφισσα ἀχώριστη τὴς Σκευωρίας (ὴ Συ¬ κοφαντία) περιέλαόε, όπως κι εκείνη, τὰ πάντα στὶς μηχανορραφίες της. "Ολες οἱ φατρἱες τὴν ὲπιστρόιτευ σαν, ὴ μιὰ μετὰ τὴν ἄλλη, γιὰ νὰ πολεμὴσουν τὴν Ἑ λευθερἱα. . . . Οἱ σκευωροὶ ὴξεραν πὼς τὸ όίμαχο πληθος συν δέει τὶς πολιτικὲς ἀ ρ χ ὲ ς μὲ τὰ ὁ ν ό μ α τ α ἐ κείνων ποὺ τὶς υπερασπίζονται. Ἀγωνίσθηκαν, λοιπόν, ὸ οἱ συκοφάντες νὰ δ υ σ φ η μ η σ ο υ ν τους .
ἔν
. .
θερμους προμάχους τῶν λαι
“Εκαναν κάτι παραπά νω: ἑσυκοφάντησαν τὴν "Ε λ ε υ θ ε ρ ί α τὴν ἴδια. Ἀλλὰ πῶς νὰ ὰτιμόισουν τὴν Ἐλευθερία; Πῶς νὰ στι γματἱσουν εκείνους που τὴν υπερασπίζονται; Δὲν ίιπὴρ χε παρὰ ἕνα μέσο: νὰ παρουσιάσουν κάθε ᾶ ρ ε τ ὴ μὲ τὴ μ Ο ρ φ ὴ τοϋ ἀντίστοιχοο α̃ μ α ρ τ τι μ α
κ ῶν
94
ο 97 ἐἔογκώνοντάς το στο ἔπσικροι Έτσι, τὶς φιλο σοφικὲς θεωρίες γιὰ τὴν όργάνωσι τῆς πσλιτοιἦε λοι νωνἱοις, τὶς ὁνόμασαν «κηρύγματα που δ ι α λ ύ ο υ ν τὴ δημόσιοι ταξι». Τὴν ἀνατρσπὴ τὴς τυραννίας τὴν ονόμασαν σ όι ν οι ρ χ ί οι ››. 'Γὴ διεκδἱκησι τῶν δικαιω μόιτων του̃ λαου̃, τὴν ονόμασαν « ὰ ν οι τ ρ ε π τ ι κ ὴ Έ
σ υ μ
φε
ρ ό ν
τ
ω ν.
Κοιὶ ποιντου̃ ὅποο οπάολει ἔνοιἔ
ᾶοὐν
ἱὶ
λ ί θ
ι
ο Ξ,
.
.
ἔνοοἐ
ἱιἔνοἐοιεφθσομένοἐιη̃
Γλὰ νὰ πθαγματοποὶἱὶσοον Τοὺ€ οχοποὐς Τοοἔ (Οἱ σκευωροὶ καὶ οἱ συκοφόιντες) παρουσίασαν. . . τὴν ὴ θικὴ της ἰσότητος καὶ τὴς κοινωνικὴς δικαιοσύνης σὰν σι τ σι σ Τ ο ο Φ ἦ ς λσιὶ οι ν οι Ω Χ ί οι Ξ» Ἑζωγράφισαν τους πιὸ φανατικους ύπερασπιστὲς της ελευθερίας μὲ χοώμσιτσι τ ο 0 μ οι κ τ ι κ ὰ γιὰ όσους κατέχονται ἀκόμα ἀπό τὴν ὰ μ ά θ ε ι α καὶ τὴν προκατάληφι. 'Γουςκατηγόρησανστουςμεγα λοκτηματίες, σὰν «κόλακες τῶν ἑργατῶν καὶ τῶν φτω χῶν»° στους εμπόρους, σὰν «μάστιγα του ἑμπορίου››°
«σύστημα ιι
στους λιγόψυχους, σὰν «υποκινητὲς ὲπαναστάσεων» καὶ σὰν «κινδύνους γιὰ τὴ δημόσια τάἔω' σὲ όλους, υ ς» καὶ «τα ρ αχοπο ιού ς››. σὰν
«ἔἔαλλο
Τὸ ἀριστούργημά τους ὴτοιν ότι ἐχρησιμοποἱησαν γιὰ 95
κ α ὶ τ α γ μ α. Ἐνῶ ἔκαναν τα παντα για να το προσαρμόσουν στὶς φ ι λ ο δ ο ξ ί ε ς τους καὶ στὰ ιόι
τους
ὅι
κ
ό μ α
συμφέροντα τὴ ς Αὺλὴ ς,
προσπαθούσαν
να πείσουν τὸν λαὸ πως οἱ ὀπαδοὶ τὴς Ἑλευθερίας. . . δὲν εἶχαν ἄλλο σκοπὸ παρὰ να τὸ αφανίσουν! Αὺτὸ τὸ Σύνταγμα. .. ἔγινε γρὴγορα στα χέρια τους εργα λεῖο τ υ ρ α ν ν ί α ς καὶ π ρ ο γ ρ α φ ῶ ν. Παν τα ανίκανο να προστατεύση τοὺς καταδιωκόμενους πα
τιὰιῶτεει ἦτὰν πὰντὰ Χὰίὶσὶμο Υὶὰ νὰ ὰὰίὰὶὰλογἠὰη ὰλεε
τὶς
επιθέσεις κατὰ τὴς ἐλευθερί
ὰ Ξι
Υὶὰ νὰ ὰὰλύψη ὰλεἐ
Αὰλὴε κὰὶ τὴ
τὶἐ 9
ὰ
Ό
νω
Ρ Ο
ί
σ
ε 9
Τ 'ἶὶ 9
ὰΩὶὰτ0%Ωὰτίὰ€
[Σὴμ: Ὁ δοθεί τὴν σὴμερον ὴμέραν, μεταφράζεται εὺστοχώτερα σὲ ‹‹ὁ λ ι γ α ρ χ ί α»]. Μ) αὺτὸ τὸ σύστημα τὴς συκοφαντίας πρόσφεραν σ” ὅλους τοὺς κακοὺς πολίτες (ποὺ ὴταν πολὺ «συνετοὶ» ὴ πολὺ δειλοί, ὥστε νὰ φορέσουν ἀνοιχτὰ τὶς λιδρέες τὴς ἀριστοκρατίας), τοὺς πρόσφεραν τὸ μέσο για να π ο
λεμὴσουν τὴν ἐλευθερία, χωρὶς ί
λ π 0 Τ ὰ κ Τ 0 ὰ ν ὰπὸ Τὰ; Υεὰὰμμέἔ ΤΉΞ· Οἱ πλοὐσὶθὰ Οἱ ὰημόσὶοὶ λεὶ· Ἐοὺργοίι Θἶ ἐγωΐστέει̃ι Θἶ φὶλὀὰὰἔοὶ Θὰὰὶου̃θγοθ Οἱ δα· τεστημὲνθὶ τὴἐ ἐἔὰὰὰίὰἐι ϋϋὰπεὶθὡθὶὶὰὰν κάτω ὰπὰ Τὶἔ ν ὰ
Φ
ὰ
ν ω ν Τ ὰ
Φ
π ὼ Ξ
Φ
σημὰἶεἐ ὰὰτὴἐ τη̃ἐ φὰῖθίὰῶ ποὺ εῖνὰὶ Υνωίπὴ μὲ Έί ὅς «μ ε τ ρ ι ο π α θ ὴ ς›› καὶ ποὺ ἀποτελεῖ. τὸν
νομα
μεγὰλὐτεθο λίίνθυνο Ύὶὰ τὴ Δημολίθαῖία· ὰμὰ Θ_ (Η σθκοφὰντίὰ ποθ μόνο ἔδωσε ἄ Ψ Ε σ στὴν Τ Ὁ €· ὰ ν ν ί ὰ ὰὰὶ σΐὴν π Ω 0 ὰ Ο · Έ ὶῶ ν ποὺ ἐκπροσωπου̃σε δ τελευταῖος θασιλιόις. 'Γι μοιραία δύναμι ἔχει, λοιπὸν, ὴ συκοφαντία καὶ κατορθώνει ὥστε ὴ α̃ξίωσι να ἐφαρμοσθου̃ν μὲ δίκαιη αὺστηρὀτητα οὶ νόμοι καὶ τὰ δικαιώματα του̃ προσθλη · ·
Β
μένω ἔθνολὶῶ νὰ θεωθῆτὰὶἔ ὰ ν Τ ὰ Ο σ ί ὰ » καὶ ίςἐὶί κληματικὸ σχέδιο γιὰτὴν ἀνατροπὴ ὅλων τῶν νόμων καὶ για τὴ δ ιόι λ υ σ ι τοϋ ‹‹κράτους››; 'Γί 98
μαγικὴ δύναμι ἔχει ὴ συκοφαντία ὥστε νὰ μεταμορφώ νη τὴν ἀρετὴ σὲ αμαρτία καὶ τὴν αμαρτία σὲ ἀρετὴ ὥστε νὰ δίνη στὴ θ λ α κ ε ί α, στὴ δ ια φ θ ο ρ ὁι καὶ στὴν ὰνανδ ρία, τὸ δικαίωμανὸι κα τ η γ ο ρ ὴ ἀφί ὺψηλου̃ τὸ θ όι ρ ρ ο ς, τὴν ἀ κ ε ρ α ι ό τ η τ α καὶ τὴ λ ο γ ι κ ὴ ; Τὸ εὶδοι αὺτὸ τὸ ὲξωφρενικὸ σκάνδαλο. Βίδα τοὺς
ἐκπροσώπους (ὔουλευτὲς) ἑνὸς μεγάλου λαού νὰ γί π α ί γ ν ι οι στα χέρια δὀλιων ὀί θ λ ι σι
νωνται
τ
σ
α ρλ
εῖδανὸι τ ὸ λ οι
οι
τ
όι
ν ω ν
ποὺ ἑπρόδιναν τὴν πατρίδα, τοὺς
καὶνὸι συκοφαντου̃ν [Σημ.: Ἱουλιανιστί, «ὕχλο»], νὰ κηρύχνουν
τρέμουν ό.
ι
σ” ἐκείνους ποὺ ὴθελαν νὰ μείνουν π εντολές του° νὰ τοὺς καταλογίζουν σὰν στὶς ὶ ἔ Υ Ή λ γγ μ α τὴν ὀι γ όι π η τῶν συμπατριωτών τους καὶ τὴν οι ύ θ ὁ ρ μ η τ η ἀ γ α ν όι κ τ η σ ι τ υ ρ α ν ν ί α, [Σημ.: στ 0 ὶι π Ο 0 κ όι λ ε σε ὴ Ἱσυλὶανιστίς «ἀσχημίαι του πεζοδρομίου»], να πιστεύ ουν ὴλίθια ὕλα τὰ φ α ν τ όι σ μ α τ α σ υ ν ω μ ο ποὺἐπιστρατεύθη σιῶν καὶ καν γιὰ νὰ τοὺς τρομοκρατὴσουν. [Σημ.: ®Ως π.χ. «ἑ παναστατικαὶ ὀργανώσεις πρὸς ἀνατροπὴν του̃ Συν τάγματος καὶ ἑπιθολὴν δικτατορίας ὲλεεινὴς μορφὴς»]. Τοὺς είδα νὰ χειροκροτου̃ν τὸν ἑαυτό τους γιὰ τὴ «σω φροσύνη» καὶ τὴ «μετριοπάθεια» τους, τὴν ὥρα ποὺ ν μὲ τὰ ίδια τους τα χέρια τα ἰερὰ ὲγ χ Ο έ μ θεμέλια τὴς ελευθερίας. [Σημη Λέγοντας, πάντα, πὼς αὐτοὶ «περιφρουρου̃ν τοὺς ἑλευθέρους θεσμοὺς ἀπὸ οἱ ανδὴποτε ἑπιδουλὴν εἰς τὴν ὲπιτέλεσιν τὴς ἐθνικὴς των
τὸν πόλεμο σ
τ
ο
δικτατορίας
ὶζα
ἀποστολῇςςχ ΦΗ συχοφαντία ὲ σ χ 6 τ ω σ ε τοὺς πγὸ πεθιπα θετς μαχηΕὲἔ τη̃α̨ ἐχερθεοίοω̨ ἹΙ σωωφαντία ὲ σ φ α ¬
ὴ ἔ δ ι ω ξ ε ἀπὸ τὸν ίσ τ ρ α τ ό μας τοὺς πιὸ ἀφοσιωμἐνους στὸν λαὸ στρατιωτικούς μας ὁὀλιαη̨ίμὲ πα ρόιν ο με ς μὲ ὰ
γ ί α
σ ε
τιμ ωτιχὰ
ἀποφἀσεγἑ
καὶμὲ
αη̨̃θαίρετες δια
'ῖ. Ὁ γολγοθὰς τὴς Ήλλ. Δημοκρατίας
Θ?
τ
οι
γ
έ
ς.
. .
(Η συκοφαντία ύπαγόοευσε τὶς σ τ 9 οι τὶς ιῦπουογι,
τιωτικὲς έγκυκλίσύς,
Ρ
κ ὲ ς ὀι ν α φ ο ο έ ς, τους λ ό γ ο υ ς τῶν Βου λευτῶν, που τὴ γλώσσα τους ἐ ξ α γ ό ο α σ α ν οἱ σκευωοοὶ καὶ οἱ μὴχανοοοάφοι. "Η συκοφαντία γέμι
φ
ι
σετὶςφυλακὲςμὲπολίτεςποὺοἰτύοαννοιφο
ὅόνταν τὴ δοα̃σι τους' αὐτὴ ἔκανε νὰ χ υ θ ὴ ἐ κ οι τ ὁ φ ο ο ὲ ς τ ὸ α ί μ α του̃ λαου στὸ ὅνομα ε κ ι κ εν η̨ τ ενος νομου, που και το ονομα του μονο ατιμαζει τους Γάλλους νομοθέτες. . [Σὴμ.: Κάθε ὁμοιότητα τῶν ὀινωτέοω μὲ ΑΣΠΙ ΔΕΣ καὶ ΠΕΡΙΚΛΗΔΕΣ, μὲ μέτοα τάξεως καὶ πι στοποιητικὰ φοονὴμάτων, είναι ἑντελῶς συμπτωματι κἠ !]. . . . Μα̃ς κατὴγοοουν (οἱ συκοφάντες) πως ετοιμά ζουμε δ ι κ τ α τ ο ο ία [Σὴμ.: Παντού τὰ πόινταὶὶ, κατὴγοοούν έ μ δι ς, που δεν έχουμε ούτε στοατό, ούτε χοὴματα, ούτε καίοιες θέσεις. . . Δειτε ὅμως σ ὲ π ο ι ά χ έ ο ι οι θοίσκονται ὅλες οί έζουσίες καὶ ὅ λα τὰ πλούτη. Τὸ δημόσιο ταμείο, ὅλη ὴ κυδέονὴσι, ὅ λες οἱ 'Αοχὲς ἔχουν περιέλθει σ' α υ τ ο ύ ς. . . Τί μ έ σ α λοιπὸν μᾶς άπομένουν σἠμεοα γιὰ νὰ έμποδίσουμε τὰ ὀλέθοια σχέδιά τους; Δὲν θλέπω παοὰ ἕνα καὶ μόνο: τὴν ἔ ν ω σ ι ὅλων τῶν ὀιλὴθινῶν φί λων τὴς Ἑλευθεοίας. . . Πολίτες, θέλουν νὰ σας χ ω ο ί σ ο υ ν γιὰ νὰ σα̃ς ἑξασθενίσουν, γιὰ νὰ σα̃ς ξε σκίσουν μὲ τὰ ἴδια σας τὰ χέοια καί, ἔπειτα, νὰ κατὴ γοοὴσουν ὲ σ δι ς γιὰ υπεύθυνους τῶν κατοοθωμά των τὴς κοικοἠθειάς τους. Μείνετε γαλὴνιοι. Παοακο λουθὴστε ὅίγουπνοι τὰ ἔνοχα τεχνάσματά τους. “Αστε τους νὰ ξεμασκαοευτου̃ν καὶ ν® ὀιφανιστοῦν. Ένας με γαλόψυχος καὶ φωτισμένος λαὸς ἔχει πάντα τὸν και 7
κ
σ
ν
(
Ωίσετετολἐ
ἐσωτεθὶκοὺἐι̃ λωποδύτεἔ
νά τὸ μυστικὸ γιὰ νὰ θοιαμθεύσετε πάνω σ” ὅλους μα ἔὶ τους ἔχθοούς σας.
ρ
.
δικαιώματά
οὸν” ἀξιὡσὴ τὰ του \ και να έ κ δ ι κ η θ η~ τ ο υἹ ς υ 6 ο ι σ τ ε| ς τ ο υ. Φωτίστε τους συμπολίτες σας ὅσο μποοει̃τε° σκοοπίστε τὶς πλάνες καὶ τὰ ψέματα, ὅπου στηοίζεται λ
ὴ σκευωοία. Καὶ θὰ ἑἔαφανισθὴ. . . "Τψῶστε ὅπλα ἐναντίον τῶν τυοάννων,καὶγνῶ σι, άλὴθεια εναντίον τῶν σκευωοῶν. "Οπλισθὴτε μὲ δ ύ ν οι μ ι, γιὰ ν" ἀποκοούσετε τους ξ έ ν ο υ ς λ η σ τ έ ς, μὲ φ ῶ ς τ ο ύ ·ν ο ίι̃ γιὰ ν® αναγνω
ι
Δυὸ χοόνια ἀογὀτεοα, ὁ Ροὅεσπιέοος ὲτέλειωνε τὸν τελευ ταῖο του λόγο (8 Θεομιδὸο 2871794) ποὶν ἀπὸ τὴν ἐκτέλεσί του, μ' οιύτὴ τὴν ὀιποστοοφὴ:
«Δὲν ὴοθε ἀκόμα ὁ καιοὸς ὅπου οἱ τίμιοι ἄνθοωποι θὰ μποοου̃ν νὰ ύπηοετου̃ν ἀτιμὡοητα τὴν πατοίδα τους.
Οἱ υπερασπιστές τὴς ἐλευθεοίας θὰ ω ν τ οι ι, ὅσο θὰ κυοιαοχὴ ὴ
φ λ
γ
ι
λ
Ο
Ν
άι π
α τ ε
γ ο ά
ο
ὴ
τ
ώ ν
ώ ν ω ν ».
Δὲν εἶχε ἔοθει τ ό δ καιοὸς γιὰ τὴ Γαλλία. Ἱἱοθε άογότεοα. Καὶ μένει τώοα ν” ἀποδειχθῆ πὼς ἦ ο θ ε επὶ τέλους καὶ γιὰ μᾶς δ καιοὸς νὰ κατοιλυθὴ ὴ ὅασιλεία τὴς πάτὴς καὶ τὴς συκοφαντίας. Με τὸ «λέγε λέγε, λοιπόν, κάτι στὸ τέλος θὰ μείνη» ἔφθα σαν μεοικοὶ συνάδελφοι «πουοιτανικὴς έθνικοφοοσύνὴς» νὰ μας ὅλέπουν λοξά, έννοῶ θἑὅαια ὁοισμένους έν ένεογεία̨ συναδέλφους. Άλλά, ὅπως θὰ ξεύοουν κι αὐτοὶ κι ἄλλοι μι κοότεοοι συνάδελφοι, τὸν ἀξιωματικὸ τὸν κοίνει ὴ ὅλη ἐθνι κὴ συμπεοιφοοὰ που καθοεφτίζεται μέσα στὰ άτομικά του ἔγ γοαφα καὶ εἰδικὼτεοα μέσα στὴν επίσημη πολεμικὴ ἔκθεσι του̃ ΪἙΣ, που τὸν συνοδεύει μέχοι τάφου. Ἀτομικὰ κάμνω ἑ πίσὴμα μιὰ δἠλωσι, ποὺ ίσως θεωοηθὴ τοαὅηγμένη καὶ ἑ γωτστικὴ, ἀλλὰ ποοκειμένου γιὰ πατοιωτισμὸ καὶ έθνικὰ θέ ματα, ὅλοι μας ποέπει νὰ είμαστε ἑγωῖσταί. Ποοκαλῶ, λοι πόν, οῖονδἠποτε χουντικὸ ὴ ὁποιονδὴποτε ἔχει ἐοωτὴματικὰ γιὰ τὴν ἐθνικὴ δοα̃σι μας νὰ δὴμοσιεύση τὴν επίσημη πολε
ι
θθ
'
θθ
Κεφάχαγο πέμπτο
μικὴ του ἔκθεσι πλάι στὴ δικὴ μας καὶ πρῶτο καὶ καλύτερο προκαλώ τὸν ἀρχηγὸ τῆς χούντας Σπαντιδόικὴ καὶ τὴν τριαν δρία τῶν δικτατορίσκων. Θὰ ὴθελα νὰ ὰπευθυνθῶ στοὺς συναδέλφους ἐν ἑνεργεία̨ καὶ νὰ τούς πώ νὰ προσέξουν πολύ και να μη παρασυρωνται απὸ ἐπιτηδειους, να κλεισουν μεσα τους καὶ νὰ ἀγιοποιὴσουν τὸ καθὴκον τους, τὴν Ἑλλάδα μας, μακρυὰ ἀπὸ στει̃ρα ὅιώματα τὴς Δεξια̃ς ύπὀπτου κατευθύν σεως καὶ νοοτροπίας 1897. Νὰ καταλόιδουν, ἐπὶ τέλους, ὅτι ἐθνικοφροσύνὴ καὶ προοδευτικὀτὴς μπορουν νὰ συνυπάρχουν. Δὲν ἑπιτρέπεται νὰ τίθεται ἐν ἀμφιὁόλω̨ ὴ ὲθνικοφροσύνη ὅ σων δὲν ἀνἠκουν στὴ Δεξιά.
.μίἱιῃ
ι.
._
.ιι Η κι Ξ
έα'
Πχ,
”
·
ιιπμ
Τ Ιὶ
.”
Ξἰι.„ιἱ.ἑι.ἑ.ι'Ι
:
,ι
#
γγ
ι ι|··"_
„
ές
.ρ
'
Ϊ ες
ἦ
.ιξγἰ
Ι
Ί
τις
α̨` :±ιεκιῃεισεἔό
.
ρ;
ι±+ἶ”±·ι ι
___
1ΟΟ
"Εχουν πάρα πολλὰ λεχθὴ γιὰ τὴ ὅασιλικὴ ἐκτροπὴ τὴς ι κ ι ι ε ι | ~ ζὶὅὴς Ιουλιου του 1Θθἔ›, γι αυτο και δεν θα πουμε πολλα ι ι τ πραγματα. Κυρίως θὰ τὴ συσχετισουμε με τὴν Ι ΔΒΔτικη ἐκτραχἠλινσι που α̃πέλὴἔε στὴ δικτατορία. Οὔτε συνταγμα τολόγοι είμαστε, οὔτε νομικοὶ γενικώτερα, γιὰ νὰ πουμε, ἄν ὁ ὅασιλιὰς παρέὅὴ τὸ Σύνταγμα μὲ τὸ νὰ μὴ δεχθὴ ν® ἀλ λογικὴ λέει πὼς ὁ λαγῆ ὅ υπουργὸς Ἐθνικῆς 'Αμύνης ὅασιλιὰς ὅασιλεύει καὶ δὲν κυὅερνα̃. “Επειτα πῶς καὶ ποιό δικαίωμα ὁ νεαρὸς θασιλιὰς καταργουσε ενα λαοπρο δλὴτο κυὅερνἠτὴ; Μὴπως ὅ δασιλιὰς ὴταν παραπάνω ἀπὸ τὴ θέλησι του̃ λαού; Με ποιό δικαίωμα ἔνας ὅασιλιὰς «τε μαχίζει» τὸ πρῶτο κοινοθουλευτικὸ κόμμα τὴς χώρας; Αύ τὰ καὶ ἄλλα ἐρωτὴματικὰ γεννὴθὴκαν στὸν λαὸ τῆς χώρας που ἔθγαλε ἀναπόδραστα τὸ συμπέρασμα ὅτι ἐκ των ἄνω ἄρχισε ὴ κατόιλυσι ὅλων τῶν θεσμῶν τὴς χώρας. "Ανεπί τρεπτη ὴ ἔντονὴ δασιλικὴ προσπάθεια ν" ὰποδυναμώσὴ κοι νοθουλευτικὰ τὸ πρῶτο κόμμα καὶ νὰ γελοιοποιὴσὴ πολιτι 9
π
ρ
ν
<
Ἱἰ
ι
τῆι"
Γ
Ιω
"ὴωογ Κω. Μ πρωι”
ιἔᾶλστϋκ "Φιλ
ί
Α' Βασιλικὴ ἑκτροπἠ
λητι ι 2 „
“
`<
~ιχ τισ τι γτ
.ςὶἐθἔῇ
.
Οἱ θετικοὶ παράγοντες, που συνετέλεσαν στὴν ἐπιτυχία τὴς δικτατορίας ὴταν: α) "Η θασιλικὴ ἐκτροπὴ τὴς 15ης 'Ιουλίου του̃ 1985. 6) Ἡ τοποθἑτὴσι ὡς ΑΠἙΣ τοῦ παλαιού γνωστοῦ ΙΔΒΑτου Σπαντιδὰκὴ. γ) Ό ἔενικὸς παρόιγων. δ) 'Η Ἑπετὴρίδα. ε) Ὁ Τύπος τῆς Δεξια̃ς.
·»ῃΰΞ±μ,ψ›ρεκ°72°
"οί
„¿.±
.
Θετῃςη̨ὶ καὶ ᾶρνητῃςη̨ἰ παράγοντες συνωχἑσαντες στὴν ἑππυχία τη̃ς δικτατορίας
τῦὐε εϊῦσν .οιφεοπω̨...
1Ο1
κοὺς ηγέτες καί κοινοόουλευτισμὀ. 'Γί ὅίλλο πεοισσότεοο ζη του̃σε ὅ καοαδοκῶν ΙΔΕΑ, ποὺ ποοσπαθου̃οε νὰ πείση τὰ μικοὰ στελέχη πως ὅ πολιτικὸς κόσμος της χώοας ἑχοεω κόπησε; Αυτό, σὲ συνδυασμο μὲ τὸ ἄλλο ἐπιχείοημόι του: του̃ κομ μουνιστικου̃ κινδύνου, δὲν ηταν τὰ δυὸ ἀτοῦ στοὺς δικτόι τοσες γιὰ νὰ παοασὺοσυν ἀἔιωματτκοὺτ μττω̨οὺτ καὶ τὰ ἐγ καθιδουσουν τη δικτατοοία του ΙΔΕΑ η γιὰ νὰ θοου̃ν ποό σχημα οἱ στοατηγοὶ γιὰ τη δικη τους δικτατοοία; "Ι·Ι θλιθεοη αποστασία, ἐξ όίλλου, ποοιὸν της ἰουλιανης ἐκτοοπης, δὲν ἦταν τῇ γέφω̨α ἀπὸ τὴν ὁττοτα ττἑοασαν οἱ
Β' 'Η τοποθἐτησι ὡς Α)ῖἙΣ
δικτἀτοοες στην ἐκτοοπη; Ποιός καλης πίστεως ἄνθοωπος μποοει̃ νὰ ἰσχυοισθη τὸ αντίθετο; Μηπως η ἀποστασία δὲν κατέδειξε όοεοὰ την κατακόουςοη πτῶσι του̃ κοινοθουλευτι , Ι κι τη τηἔ αυθοωπτυης αἔτοποεπετας; Μτι̃ σμου̃ κι αὺτης ~ 5 πως ὅ ΙΔΕΑ δὲν ὲχσῃσιμσπση̨̃ῃσε την ττυη̨̃ὲθντγστ των απο στατῶν γιὰ νὰ πλὲἔη τη σκευωθἰα τοϋ ΑΣΠΙΔΑ, νὰ γίνη ὅ ἀπαισιώτεοος ἑπιὅητοοας της ἑζουσίας; Τί ὰζία μποοου̃ν νὰ ἔχουν δποιεσδηποτε δικαιολογίες τῶν ὰποστατῶν, ὅτι τάχα ὁ γέοος ἔφταιγε η ὁ υἰός του ποὺ ἔικολουθου̃σαν μιὰ γοαμιμη Α η Β ποὺ δὲν ἄοεσε σ° αὐτούς; Ὁπιδηποτε κι όὶν συνἐόαινε, η ποοδοσία του̃ κόμματός τους δὲν ὲδικαιολογεἱτο. Δὲν τοὺς ἔτυπτε ὀίοαγε η συνείδησι ποὺ ἔοοιξαν στη φυ λακη ὅμοτδεόιτες τους, δημσκοατικοὺς ἀἔιωματικσὺς κτ ἐττέ τοεψαν νὰ γίνουν ὅοοὰ του̃ ΙΔΕΑ; 'Γὸ 18μηνο λοιπὸν της θασιλικης ἐκτοοπης εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ἔστοωσε τὰ χαλιὰ της δικτατοοίας κι ἔδωσε ὅλα τὰ ἑπιχειοηματα καὶ τὸ κλι̃μα στοὺς δικτόιτοοες γιὰ νὰ δοόισουν ὰνενόχλητα κι ἀκίνδυνα. Ὁ δημοκοατικὸς κόσμος ηοθε καιοὸς νὰ τοὺς πληοώση καὶ νὰ τοὺς θυμίση τη φιλοσοφικη οησι: ‹‹"Ο,τι δωοίζει η μοῖ οα σί ὰνταλλαγη εὺτελῶν ὺπηοεσιῶν, φέοει ἀπόινω του την
Θητσντηὸ Πεντάλίωνσ Τὸ ττστἀ ἐττσγγελμστητη ἀἔίσ δτἑθε· τε τὸ ἔτύθοην ὅλστ σττεἔστθέτωσ στ σστάδτλφστ ἀπὸ την τά ἔτ τση 19% ἔωσ ττσ τότἔστἐ 1989 Γτθ αὐτὸν δὲν Ισλησε ὁ οι ~ ι τ ι τ ~ 'νθμθς 'των Τΰῖυ̃ίτίων ποθσθνῖωντ ΟίφΟΌ δεν 'ηῖίαν ΟΌἘΕ 'λίαν α· ετ ~ ¬ ω ι : πσφοιτος της Ανωτεοας Σχολης Ιἱολεμου. Ξεύοουν ολοι οί πιὸ πάνω συνάδελφοί του πὼς μπηκε ἀλεξιπτωτιστης στην 1η σειοὸι τῶν σπουδαστών Σχολῆς Ἑθνικης 'Αμύνης ἀπὸ
τ
Ω
5
του̃ στροιτηγοῦ Σποιντιδόικη Δευτεοος θετικός παοόιγων, ποὺ ἑπέδοασε καὶ δδηγησε κατ* ευ̃θεῖσλ' καὶ ἀνενὀλλητσ στην 21η Ἀττθτλίση ητση' η τ0ττ0° θέτηστ ῶἕ ἀἑηίηγσυ̃ ΓΗΣ τσυ̃ ίτστθσίοτ σητσυ̃ στθστηγσῖϋ ποὺ λέγεται ὅτι τῇ ἐπεμθόισει τοῦ συμπατοιώτου του καὶ ττσθστγσντσἐ
Τὸ ττῶἐ ἔγττε Α)ΓΕΣ› εἴττσηττ τττσ ττἀνω ἔνσ ττεθίστστλτ κὸ ποὺ ἔδειχνε καθαοὰ ὅτι τὸ χέοι του εἶχε θόιλει τὸ άμε
¬·
τ
η̨
×
=
>
π
τὸ Υθσφεῖο Πσττστγστο ὅττση ηττηθέτετ "στ στη σλττὰ τοῦ 6· ττσίστ κόλλησε 'Υτστ νὰ μττσσέση νὰ ἀνσσσηίηθη· Δτέθετε ὅτ μως ἔνα ποοσὀν: ηταν παλιὸ μέλος του̃ ΙΔΕΑ. Βέθαια δὲν «τοιχοκολλιόντουσαν» πουθενὰ τὰ ὅνόματα τῶν του̃ ΙΔΕΑ, ὰλλὰ η φημη ηταν ὰλόιθητη. Ἐκ της ποοστασίας Παπάγου
Δ
μττεπηδηστ στη σητὰ τηἐ Φσετδεθίλτηἐι τητἰ ὁττσίσἐ Υτὰ τη σε ποκτηση την εὔνοια δὲν ἑδίστασε νὰ πη ἐκει̃να τὰ ῶοοιῖα στη Λέσχη Ἀξιωματικῶν Καστοοια̃ς: «Ιἰυοιοι αξιωματι κοί, η θεία ποόνοια μου ἐπηδαψίλευσε την τιμην νὰ σα̃ἐ στ· ναγγείλλω ὅτι η σεπτη ημων ὁίνασσα μᾶς ἕτυ̃τμάἔστ στστδσ·
χον››. “Ασχολίες ἄντιοτοατηγου. .. Φοιίνετοιτ πὼἐ ὅττσσ ση μειώνει παοουσία αὺτὸς ὅ ὅίνθοωπος, σπέονει τη συμφοοόι.
Ιίαὶ
θυμηθηκα τὸ 1955, ποὺ ηταν υπαοχηγὸς τοῦ κλιμακίου μὲ τὶἐ Υτωστὲἐ τσσστττττὲσ ἀθλτότηττἐ τσ· τὰ τῶν ἀξιωματικῶν καὶ τῶν οἰκογενειῶν των. ”Αληθινη συμφοοὰ γοητοου καὶ τότε. “Οταν, λοιπόν, αὺτὸς ὁ ἄνθοωπος ἔγινε Α)ΙἙ]Σ, αμέσως ὁ Παπαδόπουλος θοἐθηκε ἀπὸ τη Θοἀκη στὸ 2ο Γοαιρεῖο
ΝΑΤΟ Σμησνηἐι
Υ
τιμη του̃ κόστους του».
102
τότε τησ ΒΚ Μητσστάηη ἐγένετο ἀτττστθάτητ
Υστέ
ι
ἰ
108
Στοατια̃ς κι ἐκεῖθεν κατ' εὺθεῖαν στὸ Γοαφει̃ο Ἑπιχειοὴ σεων ΓΗΣ. Ποέπει ἐδῶ νὰ σὴμειωθὴ πως δ Παττακὸς ἐ μεσολαδοῦσε σδ αὺτὲς καὶ ἄλλες τοποθετὴσεις σε κλειδια τόσο τῶν Μονάδων λεκανοπεδίου Άττικὴς ὅσο καὶ στὸ Έ πιτελει̃ο, γιατὶ είχε ὶδιαίτεοο σύνδεσμο μὲ τὸν συμπατοιώ τη του καὶ ὀμογάλακτο τόσο στὸ ὅπλο, ὅσο καὶ στὶς ἰδέες. δΗταν ἐξ ἄλλον καὶ κονμπάοοι. Ἑμεῖς οἱ θωοακισμἑνοι ξέ οουμε καλα τὸν δεσμό τους αὺτό, ὅπως καὶ τὸ καθετὶ μ' αυ̃νθύῶ ννατὶ θοαἔαυμε 09 ἔνα «μικοὸ καζάνι» καὶ ὲγνωοι ζόμασταν καλα καὶ απὸ τὸ τί ζὺγιζε δ καθένας μας. Ἑδῶ ἐξὴγεἰται γιατί οὶ συνωμότες ἐπὴοαν μαζί τους στὴν ὁμάδα Παπαδοπούλου τὸν Παττακό, ἑπαγγελματικῶς πολὺ κάτω τον μέσου δοου. ”Ἡξεοαν ὅτι θα εἶχαν ὺποχεί οιο τὸν αοχὴγὸ του̃ Ἑπιτελείου σ' δπιδὴποτε θελήσουν. ”Έ ἐδίωἔαν ἀἔὶωμαῖὶκθὺη̨̃ ὥς Τσὶ ἑσκόιθωυ̃αν Τὸν «φίλα ποοσκειμένους ποὸς τὸν ΑΣΠΙΔΑ», ἐτοποθέτὴσαν ὅσους καὶ όποιους ὴθελαν στα πόστα τη̃ς Άθὴνας, τη̃ς Θεσ σαλονίκὴς καὶ τὴς Λάοισας. Ἑδιάλεγαν ἕνα κι ἕνα ὕλους τοὺς δπλίτες του̃ Κεντοου “Εκπαιδεύσεως Τεθωοακισμἐνων, του̃ δμφαλου̃ Άσφαλείας Ἀθηνῶν καὶ ἑστελέχωσαν τὸ αὺ
τὸ Κἑντοο μὲ ῖΔΒΑτες φανατικοὺς αξιωματικούς.
Ὁ
Σπαν
Τνὀααλι̃έ παόθνμα ἐανελοϋαα ννατὶ ἑνονμαἔονναἔ τὴ θανατο
Οία τῶν ΣΤΩαΤ”ηνῶν› ὅπωἔ ααὐανθλα ὀμολόνλὶσα ἑνόμὶίζε πὼς μπνατοί τον ἑθναίζόννονααν να αὐτόν Να καὶ ταυ̃τα
να ναν νί ἄλλο» λθναόν “Οπου στὸ τέλος του̃ ειπαν πεοίπου: «Ἀφοὺ οὕτως
τὴ
ἄλ
λωἔ θὰ φννὰσλὶἕ δνανανοθία μὲ νθνἐ στθατλι̃νονἐι τὸ ἔλεὶἔ αποφασισμένο καὶ ἔχει γίνει δοὐκινο στὶς Μονάδες, ποὺ εἴ ναι ὴδὴ ἔτοιμες. Τί ἐκει̃νοι, τί ἐμει̃ς, ίδιος ό σκοπός: σωτη οίοι τὴς Ἑλλάδος απο τὸν κομμουνισμό. Μαλιστα, θα σοῦ δώσουμε τὴν ποοεδοία τὴς Κυδεονὴσεως, αοκει̃ να εὶδο
ποιὴθου̃ν οἱ Μονάδες να μὴν αντιδοάσουν, γιατὶ ποόκειται γι” αὺτὸ ποὺ ἔχεις αποφασίσει: τὴ σὺλλὴψι ὺπόπτων κομ μουνιστῶν, συμφωνα με τὸ σχέδιο «ΠΡΟΜΗΘΒΤΣ» καὶ θ” αναλάδὴς νὰ πείσὴς τὸν δοισιλιὸι να μὴν αντιδοάση, δοθέν τος ὅτι ἐμεῖς για τὸ καλό του κάναμε τὴν ἐπανάστασι». 1Ο4
Κ0λααΘΰτΠ%ε
°ἦ
%0νΦὀΉὶτα› δέχτηκε. να απὸ αεἶ ααὶ πέθα
Γἱα να ααἔ πονν 'κατ τόπὶν ὁ Παπαδόπανλαα καὶ ἶδ·να› ὸνν εθνψοαννδννεψαν να κεφάλια ΤΟΌΞ· Κάνανε δηλαδὶὶ νονἐ “ἦελααεἑ ἐν τον ααφατ λου̃ς. .. δασιλιὸι πὴγαν ὅλα κι ἐκεῖ ὅμοοφα Στὸ παζάοευμα μ Δὲν ὴθελε να σὡσὴ τὸν Άοναουτὴ; 'Γὸν σώζει. Δεν ὴ θελε να εξασφαλίσὴ τὴ μὴτέοαδασίλισσα; Τὸ είχε κι αδ
Τα πθανμανα ἐπη̃ναν ναν, Θνλἠν
ἄλλο ἔμενε; "Η σὺνθεσι τὴς κνδεονὴσεως, αλλα καὶ ὴ ὺπόσχεσι τοῦ Σπαντιδάκὴ. 'Ο δασιλιὸις δὲν ὴθελε ποόε δοο τὴς κυδεονὴσεως τὸν Σπαντιδόικὴ, για να μὴ κτυπὴσὴ
τό.
Τί
ἄσχὴμα στοὺς ὺπὴκόους του. "Ηθελε να δάλὴ στὴν κυδἐο νὴσι ὺποτιθἐμενους αδιάδλὴτους κι ακὲοαιους. Ἑδιάλεξε τὸν δικαστικὸ κλάδο ποὺ ἦταν κάπως πιο αδιαδλὴτος στὸν κό σμ_ο_ ”Βλα ὅμως ποὺ ῇπῆοχε ~ἦ υ̃πόσχεσγ στὸν Σπαχ;ῃδά κὴ! Βοἐθὴκε ὴ χουσὴ τομὴ: Ὁ Σπαντιδάκὴς αντιποόε η̨̃η̨ος ιωθεουὴσεωἔ χαὶ υ̃πουογὸ; Ἑθνικῆα̨ °Αμὐυης καὶ θὰ αντιποόεδοος κυ του̃ είπαν ποοφανῶς: Ποωθυπονογὸς
=
δεονὴσεως Αν ὺποὺογὸς Ἐθνικῆς Ἄμυνὴς. "Εῶαλαυ καὶ 5 8 ἄλλους ὺπουογοὺς απο τὸν δικαστικὸ κλάδο κι ἔτσι ὅλα χι ὅλοι ὶκαυοποιὴθὴκαν. Καὶ να σκεφθὴ κανείς, ὅτι δ κὺοιος αὺτὸς ὺπεύθυνος ὺπ' αοιθ. 1 ἔχει τὸ θοάσος να δὴμοσιεόη ἐπιστολές, νὰ ὲπαίοε¬ ται γιατὶ ἑτοίμαζε τὴν Α ὴ Β δικτατοοία καί, τελευταίως, όπως ἀκοόσθὴκε, να στέλνὴ ἐπιστολὴ απολογία στὸν ποω
θυποω̨γὸ τὴς χώοας ποὺ ὴοθε για να ανασυγκοοτὴση τα ἐοείπια ποὺ αὐτὸς κυοίως ἐπεσὡοευσε!
Γ· Ξενικὁἑ παρἀγων
Για
τὸ πῶς ὁ ξένος παοάγων ὺπεισὴλθε στὴ διαμόοφωσι τότε τῆς ὴγεσίας του Στοατοῦ, φάνηκε απὸ ποοηγοὺμενα δημοσιεύματα. 'Αλλα καὶ στὴ συγκεκοιμένη πεοίπτωσι Πα παδοπουλου, ὅπως είδαμε, εῖχε εκδηλώσει ἑνδιαφέοον, ποδι 1θ 5
γμα που ἔοχεται νὰ ἐπιόεόαιὡση ὅτι ό Παπαδόπουλος ἔ παιζε κάποιον οόλο στὴ ΟΙΑ1 καὶ γενικὼτεοα στὸ ὀιμεοικα νικὸ Πεντάγωνο. "Ενα ἄλλο πεοιστατικό, που δείχνει τὴν ξενικὴ έπέμθασι είναι: Στὴ Λέσχη 'Αξιωματικῶν Θεσσα λονίκης, σὲ μιὰ δεξίωσι, λίγες μέσες μετὰ τὴν 15η Ίου λίου, ἦταν κι ἔνας ἀντισυνταγματάοχης Άμεοικανός, ἰατοὀς, κει εκὴεετοιεσε στὴ Σχοιὴ Πολέμου. τὸν εεεεμε ετσι εε ὀινὴκοντα στὴ ΟΙΑ. “Ηξεοε ἀπταίστως τὰ ἑλληνικά. Τὸν εἶχα γνωοίσει τὸ 1957, ὅταν ύπηοετούσα στὸ εκπαιδευτικό ποοσωπικὸ τὴς Σχολῆς. Καθὼς μὲ γνώοιζε, ὴλθε κοντά μου καὶ συζητούσαμε γιὰ τὸ νωπὸ τότε θέμα τῆς παοαιτὴσεως Παπανδοέου, κι ἔλεγε, ποοφανῶς ἀγνοῶν τὴν τοποθέτησί μου: «Μὰ θὰ τὸν ἀφὴσετε νὰ λέη ἀκόμα αὐτὸς ὁ Κεοέν σκυ;». Κάτω, ἔξω ἀπὸ τὸν Λευκὸ Πύογο, πεονου̃σαν κό σμος πολύς, λεωφοοει̃α, πλακὰτ κλπ., μὲ φωνες καὶ συνθὴ ματα δπὲο του̃ Παπανδοέου. Καὶ τοῦτο, γιατὶ πεονου̃σε ὁ μακαοίτης ὁ Τσιοιμῶκος, ἐλθὼν ἐξ Ἀθηνῶν, γιὰ νὰ στηλι τεύση τὴν αποστασία τὴν ἑπομένη τὴν ἀσπάσθηκε κι αύ τός. Συνεχίζοντας ὁ Ἀμεοικανὸς ποάκτοοας τὴς ΟΙΑ διε πίστωνε: «Βλἑπεις, γέμισε ὁ Πύογος κουκουέδες. Λίγα εἶ ναι τὰ ψωμιά τους». Τότε του̃ άπάντησα: «Κύοιε ὰντισυν ταγματάοχα, ὅλο αύτὸ τὸ πλῆθος κάθε ἄλλο παοὰ κουκουέ δες εἶναι, άλλοίμονο άν μὲ τέτοιες εντυπώσεις τοοφοδοτὴτε τὸ ἐπιτελεῖο σας». Δαγκώθηκε καὶ άπομακούνθηκε ἀπὸ κον τά μου, κοατώντας τὸ ποτὴοι της δεξιώσεως. Βέὅαια, εἶναι κάπως δύσκολο, μὲ πιὸ συγκεκοιμένα στοι χεῖα, νὰ ἀποκαλύψη κανεὶς τὸν οόλο τῶν ξένων, ἀλλὰ τί χοεία ἄλλων μαοτύοων ἔχουμε, ὅταν δύο ὴμέοες ποὸ τὴς πολιτικὴς άλλαγῆς στὴν Ἑλλάδα, τὴν ἀνὴγγειλε ὡς ἐπικει μένη δ ύπουογὸς τῶν Ἑξωτεοικῶν του̃ Σταίητ Ντηπάο τμεντ; Πιστεύω ὀικοάδαντα ὅτι ὴ Άμεοικανικὴ Στοατιω τικὴ Άποστολὴ είναι τὸ μάτι του̃ Πενταγώνου στὴν Ἑλ λάδα καὶ ὁ ἐπίσημος καὶ ἀνεπίσημος ποάκτωο αυτού. "Ολα όιπὸ ἐκεῖ ἔεκινοϋν. .. Ἡ πεῖοα μου αὐτὸ μοῦ λέει. ________ 1. Τὰ περι ΟΙΑ Βλέπε ειδικὸν κεφάλαιον εις ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑΤΑ.
ὶθὀ
Δ' ἹΙ ἐττετὴμἰς ωθν ὅλα τὰ ωῖὰ Μαὶθοὐιἐ πθαἔλκοπθμϋτου ἀλώμη καὶ Οἱ ἐτ παναστάσεις ἀνατομηθου̃ν καὶ ἀναλυθοῦν, στὸ όάθος θὰ όοε θὴ ῶς μία τῶν σοδαοωτέοων αίτιῶν ὴ ΒΠΕΤΗΡΙΣ τῶν ὰξιωματικῶν. Ἑδῶ άς ἑπιτοαπὴ νὰ δοθὴ ὁ ὁοισμὸς γιὰ τὸν
α̃τλὸ α̃νοιννὡστυ τῶν λὲἔεων Ἑτανάστασιι Πσαἔιιττὀππυαι ὥστε στὸ έξης νὰ μὴ κάνουμε λάθος κι ὀίθελά μας νὰ λέμε
τὴν Άποιλιανὴ ἔκιι̃οοπὴ Ἑπανάστοιϋκ ὔπωέ Τὴν ἄπθπαλθυ̃· σαν αύτάοεσκα οί δικτατοοίσκοι. Ἑπανάστασι, λοιπόν, θὰ ποέπει νὰ λέμε λαικὴς θάσεως έζέγεοσι ποδς οιζικὴ μεταο ούθμισι πολιτικῶν, κοινωνικῶν καὶ οἰκονομικῶν δεδομένων μὲ σκοπὸ τὴν ὰποθολὴ σάπιων καταστάσεων καὶ θελτιὼσεως του̃ θιοτικου̃ καὶ πνευματτκου̃ επιπέδου τῶν μαζῶν, ἐνῶ ποα ξικόπημα θὰ ποέπει νὰ λέμε μιὰ έξέγεοσι ὁμάδος ἀνθοὡ πων γιὰ νὰ ἐπιθάλουν μιὰ ὁποιαδὴποτε θέλησί τους. Τὸ ποαξικόπημα λοιπὸν τῶν συνταγματαοχῶν, ὰναλυό σχέσι καὶ μὲ τὴν ἐπετη μενο στὸ θάθος, όοίσκεται νὰ οίδα τῶν άξιωματικῶν: Στὶς μικοὲς θαθμίδες, κυοίως λο χαγους ταγματάοχες, είχαν συσσωοευτὴ πολλοὶ άξιωματι κοὶ που δὲν θλέπανε διέξοδο ποὸς τὰ πάνω, θάζανε κάτω τὴν ἑπετηοίδα, τους ἔπιανε ίλιγγος ὅταν μὲ μιὰ άπλὴ ποδι ξι ἀοιθμητικὶῆς, θλέπανε πὼς θὰ γίνουν, μὲ τὰ δεδομένα που ύπῆοχαν τότε, συνταγματάοχες μετὰ πενὴντα χοόνια, ὴτοι μετά. .. θάνατο. Αύτὸ τὸ ὴζεοαν ὁ ΙΔΕΑ καὶ δ Παπαδό πουλος καὶ οἱ συνεογάτες τους, καὶ ἀνέλαθαν νὰ λύσουν τὸ ποόδλημα δι” όιποκεφαλισμού τῶν πεοισσοτέοων στελεχῶν του̃ θαθμου̃ του̃ ἀντισυνταγματάοχου καὶ ἄνω. “Ιἰλεγαν λοιπὸν κάπως ἔτσι στὴν ποοπαγάνδα ποὸς τους μικοούς: «Με τὸν ουθμὸ τῶν ποοαγωγῶν καὶ ἀποστοατει ῶν, δὲν ποόκειται νὰ φθάσετε ποτὲ στὸν θαθμὸ του̃ συντα ἔτσι γματάοχου ἔστω, ὀὶν δὲν φύγουν οἱ "σαπιοκοιλιὲς” θά ἀξιωματικούς. Καὶ ἀποκαλου̃σαν τους μεγάλου θαθμου̃ ζουν κάτω τὸ κονδύλι καὶ τὸ χαοτὶ κι ἔύγαινε καθαοὰ καὶ άπαοάλλακτα ὴ πιὸ πάνω διαπίστωσι. “Ετσι λοιπὸν μπαί νουν μὲ τὰ μοῦτοα στὴ «σωτὴοια» ὁογάνωσι Παπαδοπού
1θ?
λον, ποὺ δὲν τοὺς διέψευσε ὡς πρὸς τὸ σημειο αρτό, ἀφοῦ μέσα σὲ ἑπτὰ χρόνια ἔλαόαν μετὰ τὴ θεομηνία τῶν άπο στρατειῶν ο και 4 οαθμοος. Και εμεις ὲκαναμε 8 και 1ο χρόνια ἑνθυμου̃μαι ἀντισὺνταγματάρχες 11 χρόνια. (Η κακοδαιμονέα της ἐπετηριδος τωρίως ὁφειλὀταν στὸν
μη ὁρθολογισμὸ της εἰσόδοο καὶ ἐξόδοο στὸ στράτευμα. Δη λαδη θὰ πρέπει νὰ μπαίνουν στη Σχολη Βὺελπιδων τόσοι, όσοι ῦπολογίζεται νὰ ἀποστρατευθου̃ν κατὰ τὸν χρόνο ἐ
κεῖνο. "Αλλὰ λόγῳ του̃ ἐμφὺλιου πολέμου, ἀπὸ τὸ 1948 ¬ 50 μπαινανε και όγαινανε μεγάλες φοορνιὲς αξιωματικών σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα. “Έτσι ἑπῆλθε τὸ «φρακάρισμα» τη̃ς ἑπετηθίδοττ
ι .
Ε
.
„
Ο Τυπος Ἐη̃ς Δεξιας
Κι
αὺτὸς ὁ παράγων ἐπέδρασε άποφασιστικὰ στην ἐπιτοχία Τἦἐ δικτατορίας. ΞΗταν η ἐποχὴ ποὺ ορισμένες, ἄν μὴ όλες, οἱ δεἔλα̃ἔ ἀποκλίσεωἔ ἐφημεθίδεςι ἄθελα, ἴσως, μὰ ἀσφα λῶτ ἔθαλοτν ,γτ αττὲτ τὸ λτθατἀκτ τῆς οτττοδομἠστωτ τῆς δτ_
κτατορίας. Καταλαμόανόμενες ὰπ® τὸ πάθος της άντιπολι τεοτικῆς διαθέσεως, μιᾶς πρωτοφανου̃ς άντιπαπανδρεικης διαθέσεως, λυσσομανου̃σαν κοριολεκτικῶς σὲ κιτρινισμὸ παο θέριεοε τὸ πάθος του̃ διχασμου̃. Δὲν τολμου̃σε ὁ Παπαν δοέοττ ὥτ ττοωθτττοττμτὸτ τότε, τὰ ,τἀττττ οὔτε ττὰτ τὶς ττθο_ θλεπόμενεἐ α̃ποστθοιτεῖεἐ και τὸν ἄρπαζαν: «Προγγρὸμ στὸν Στρατό», «Ὁ Παπανδρέου διαλύει τὸν Στρατό», «Λαμ πθἀκηδετ στὸν Στωτό», «Ὁ Παττττνδθέοτ ὁνοττἀζττ ἔφ. ἀ_
ξιωματικοὺς κομμοονιστάς», κι ἄλλα πολλὰ ποὺ φανάτιζαν κι ἐἔέτρεπαν πολλοὺς ἀπὸ τὸν ὀρθὸ δρόμο. Κατηντησε η ἔν νοια Παπανδρεικὸς συνώνυμη του̃ Κοοκονέ. Μέσα στὸν Στρατὸ αὺτὲς οἱ ἐφημερίδες διαόάζονταν ὲπιδεικτικά, για τὶ ἡ ἐθνικοφροσόνη ἦταν εὺθέως ταὺτισμένη μὲ τὸ ὰν διόιόαζες «ΊΙμέρα» ἢ «Κόσμο». Στην ὺπόθεσι τοῦ ΑΣΠΙ ΔΑ τί νὰ πρωτοθαυμάση κανείς; «Πιάναν μιὰ κλωστὴ καὶ την κάναν τριχιά». Πολλές φορὲς ἀπὸ τὸ τίποτα στέριω 108
ναν άπιθανες ‹‹παπανδρεϊκὲς πλεκτάνες» γιὰ νὰ άλώσῃ τὸν
ΣτΘατό› ὁ Ἐύπ0§ αὐτὸέ ἔπαλἶιε Τὸ παλγνίδλ του̃ Παπαδόπ0υ° λον Σνντελονοητ και της Ἱονλιανῆ: ἐκτοοπῆε. ἄιια δὲ καὶ μλἄι; κἀπωαἐ παθσπανίσλαἔ ἀσυδθσίαἑ πεζθδθομίων δημλουθο γου̃σαν άνεπίτρεπτο κλῖμα πολιτικῆς άστάθειας ποὺ επέτει ναν ἔτι μᾶλλον οἱ ζωηροὶ καὺγάδει; τῆἑ Βσυὺη̃ἑ Τῶν ἐκπθοτ ϋώπων τοῦ “Ε‹θνΘΉ§
Οἱ αρνητικοὶ παράγοντες Στοὺς άρνητικοὺς παράγοντες, ποὺ σονετέλεσαν στην έπι τὺχία τη̃ς δικτατορίας, πρέπει, κατὰ τη γνώμη μας, νὰ πε ριληφθοῦν τὰ δύο μεγάλα κόμματα τότε της ΒΡΕ καὶ της
ΠΚ.
'Γὸ κόμμα της ΒΡΕ, μὲ ηγέτη τὸν κ. Κανελλόποολο, ἄν
δω πανθομολογωμένηἔ ἀοετη̃ς "αἱ ἦθουἔ:
παοξχσυἔόταν 6
καὶ περισσότερον ἀπὸ τὶς ἑςαλλτοσὺνεςτ ακραιων τοὺ στοιχείων και άόασάνιστα ἐδημιοοργοὺσε κλιμα διχασμοὺ,
λονὲν
πατρονόιριζε ἄκρως δεξιές τάσεις, ποὺ ἐγκὺμονουσαν δλονεν δαὶ πεθισοότεοονε κινδύνους ἔκτροπης. Πρσόαλλαν οπορ μετρο στη Βουλη τὸν κίνδυνο έκ τῶν Λαμπρακηδων κατ ε καλλιέργησαν στὸν Στρατο μιὰ κάποια φοότα στα στελέχη τον, ποὺ μὲ τὴ σειρά τοὺς ἐηὲννησαν ενα κλιμα οστεριας Ϊ ναντίον του̃ φερομένοὺ ὡς ὺπεοθὺνοὺ πρωδοποὺργοὺ της
λὡθαἔ· Είδαμε τὸ φαινομενα Οπωἔ πΘ¶αναξΡεΘαμε› αἔλωμω
ωωὶ ἐν ἐνεθγεία̨ νὰ υ̃θθίζων ἀνοωπατ ἶον πἔωθυπουθγὸ της χώρας καὶ νὰ γράφουν ἑπαναστατικα εναντιον τοὺωσὺν θἠμαῖα στὰ μἀομαθα πολυχατἶω̨ωνγ αἔτιωμοξῖλκωἶ Ετσι' ἀνοῃέτὰ πλέον δθου̃σε ὁ ΙΔΕΑ 'υποττλἶ εὶλλογἕεἔ τἶλἔ ΒΡΒ ποὺ εῖλε ἀπόλυτα ευ̃θλλγθαμμωθῆ με τα συνθηματα τσ", α” θελά "ὶἔ ἴσωἔ· , ”Ϊ`πὺ τὶς εὺλογίες στελεχῶν της ΒΡΕ :¬ αλλἕοστε έστη
ωζε τὴν ὰποστατιχὴ Μὕἐονησιτ”Β στεωωθηα̨ἶε Ύ! σκεωἶοία ΑΣΠΙΔΑ και ”ῆ ὥθησλ σῖην εγκἶιηἕλατωάη δἴκλὺ που ἕ“ Ψεθε ἀληθλνὴ ωμφοθὰ στὸν Στθατὸ απ ὅσα ὅοωμικα ὔγη”
Έου̃
109
Με
καν στο φωιι τη εττεανωνἠ της λοκιινοι και αλλοι ὀινὡτεοοι ἀξιωματικοὶ καθύόοιζαν ἀνωτἑοους των καὶ ἄλλοι ἔλεγαν πὼς χαμωὰ δὲν εἶχαν ἐμπω̃τοσύνη στὸν στΩαἙ,ηγὸ_ σωμαῖὁω̨χη τοκ, ποὺ τὀῖε ῆταν καὶ ὁ ἐπὶ κεφαληε ΈΟΉ Στθω
ση πεὀσωπα ἐνδεδυκιιένα τόσο στὸ νπονετει̃ο Ἐθνικῆς μόνης όσο καὶ στὴν ηγεσία του̃ Στοατου̃ ποα̃γμα ὅχι =
ι
ι
τἱ
ἡοῖεἑ
ὶ
._
`||
Μιη̨̃η̨̃γμ
ι
ψλἱὶγηκ |
ί
`§>
τ Φο.
°
;
.ερ
Φ
Έ:
”
Μ
εὲ?ἕ>®
Φ ”
Ν
0..,
α̃
‹2; 4
ε _
9.
,
4
¶
Β ·
'=
°·
..
Ϊ
Φ
'
τ
εκ.
_ αφηνω τους σειο αυτου και το κόμμα της 9 ε θοηνητους ἀποστἀτες κατα μεοος, γιατι αοκετα ειπαμε γι αυτους τους ἐνεογητικους παοόιγοντες της επιτυχίας το” »
κ
κ
στ
_
ἔκαμε τοαγικὰ σφάλματα _ ποιλιανου̃ ποαξικοπὴματος πὸ τῆς πθὡτὴἔ σττγμὴς τῆς ὲκλογικη̃ς της επιτυχίας, σφόιλ
μα”
τακῃκῆς καὶ στθατηγγχῆς_ ό ποωθυπουογὸς τῆς χώοας νὰ θαδίση ἀποφασι στικα στὴν ἐκκαθαοισι καὶ διόιλυσι τοϋ ΙΔΕΑ, νὁι τοποθετη
'Αντὶ
110
Δ
:
ί
σ
καὶ μποὸς νὰ διαόαζουν ἐλευθεοα δημο ἑφημεοίδες, ἐνῶ, ἐξ ἄλλου, οἱ όιξιωματικοὶ τοῦ Ι κοατικὲς οι : τ· Ι εδειχναν φανεοα την\οινησυχια τους, οτι είχε φθασει η ωοα που θα πληοωναν τις παοανομιες τους. Μετα τις ἑ κλογες και του ἱθ4 που ἔερεοε τὴν ΒΚ. παντοδόναμη μὲ τὸ 58%, τὸ μούδιασμα ἔγινε σωστὸ πόιγωμα τῶν ΙΔΕ]Ατῶν ἀ ἔιωματικίον, που δὲν πεονουσε σὲ ενεογὰ μέλη πάνω ἀπὸ 50 ΒΟ αξιωματικους. Αφηνω τους της παλιας φοουοας, που είχαν είτε ἀποστοατευθη, κι ἦταν απόλυτα γνωστοί, εἴ ε ο ι ι τε εμεναν ως ανωτατοι στον Στοατο σε ὀοισμενες θεσεις. Α ο ~ τ· πο αυτους οἱ ποωτοι ηταν, αμεσως τουλάχιστον, ακίνδυνοι, | | Ἱ οι δευτεοοι μετοιοντουσαν στα δαχτυλα κι ὴταν απολυτα γνωστοί. Αυ̃τοὶ λοιπόν, οἱ 50 θθ ἀξιωματικοὶ σ' ἕνα ἀοκετὰ μεγάλο ποσοστὸ ἦταν γνωστοί, κι οἱ ἴδιοι μάλιστα πεοίμεναν τὴν ἀποστοατεία τους. Αυτο τὸ πάγωμα κοόιτησε 3 4 μὴ νες. Μετὰ ὅταν εῖδαν πλέον, που ἦταν η ἱσχυς, ποιὸς κυόεο Ὁ
γτἑλὲ
Πα̃νε νὰ μᾶς; Θὰλουνε... τρι _ Π" ^Μ^°®°ἱ
Ἐε
|
ε
Ύ'
κ
Ϊ
ι
π
ων ταυοου», αφου ηταν στη μαυοη ι ο της . . των ια . στων της θελησεώτ του τὸ 981. Οἱ εκλογες τοῦ "#53 ἔδειζαν ε ὅτι θὰ ἑτηοου̃ντο τὰ ποοσχὴματα γιὰ τὴ μὴ ὲπἑμόασι του̃ Στοατου̃. Έγιναν, καὶ ῶς αποτέλεσμα για τὰ στελέχη του
στ
'_
εε
.
οί! ”·ὶὶ.α σ
Ι
Ξ
§
κ
.
Ψ
ι
κ
Ν
πον ὥστε απο τότε
Ικὲἐ
ί
'ί
=ε>
.`
ἢ
ι
Στοατου̃ υπηοχε ὴ καποια ἐνθόιοουνσι τῶν στελεχών σὲ τοό
λ
ί
ὶίί"
_ ῃρσοεκε! ὰ'
'Κλυ̃ῃϋὕἱ .
”
±
λ
'
!
'τ
·
·
Ἰἦη̨̃/ίίίίἶ
θε
τ
Μη
®
Μ
°ο ε
”“_”
Μ?
5
χων νωπη απο τον λαο εντολη, ποοεόη σε υποχωοησεις τοσο στὸ ποόσωπο του̃ υπουογου̃ Ἐθνικῆς Άμύνης ὅσο καὶ στὴν | Ϊ Η Ϊ Ι Ϊ | | τοποθετησι του Α)ΓΕ]Σ και μαλιστα στην τελευταια αυτη θε οι μὲ ποόσωπο που ἀπετέλει γιὰ τὴν ΒΚ. τὸ «κόκκινο πανὶ
ναν τὸ ἑλληνικὸ γόητοο καὶ στὸ εξωτεοικὀ. Οἱ αθλιότητες \ αυτες ἔδωσαν τὴ χαοιστικὴ θολη στὴν ἔστω χωλαίνουσα δη μοκοατία, ἀπὸ τους Μεσαίες μας...
“”ι̃ζ”””` οι Μ τιχηἱ ὶλιὴ· ε
καὶ
τοσο δυσκολο, οπως θελουν να το παοαστησουν μεοικοι, ε
του, δπαλληλίσκοι να καταφέοωνται θόιναυσα κατὰ ποοἱστα μένων των Τῇἔ ΚΤΠ καὶ ἄλλες άσχημα ποὺ "ατεΩ9ά"ω_
σ
Ά·
7
επ
τι
τ
κ
τ
π
τι
1
5
κ
9
π
τ
3
?
νονσε τον Στοατοτ δηλαδη, αοκιεαν το παιενονκ παλι «θε σεις μαχης» κατα της ΒΚ. Για να φθασουμε στην εγκλημα τικὴ ποα̃ξι του Παπαδόπουλου, στὸν Ἱἶόοο, καὶ στὴν ἱου
λιανὴ ἐκτοοπη.
"Η μα̃ζα τῶν ἀξιωματικὥν κατὰ 95% ὴσαν νομιμόφοονες καὶ οἱ πεοισσότεοοι ἀπ, αυτους ἀπέθαλαν τὴν ΙΔΒΑτικὴ φο θέα του̃ παοελθόντος, τουλάχιστον γιὸι τους ποώτους
μηνες της κυόεονησεως Παπανδοέου.
Άντί,
Β
4
λοιπόν, ὁ λαο
111
πθὀθλλὶῖοἔ ἦνἔτηε νὰ ποοχωοὴσὴ θαοοετὁι στὴν ἔκκαθάοισι του̃ Στοατου̃ ἄπ" αὐτὴ τὴ μαφία, τοποθετῶντας στὴν κοῳτ. φὴ τον Στοατου̃ ἔναν ἐγνωσμένων δημοκοατικῶν αἰσθὴμἀ. των στοατὴγόν, ίκτείκοντας στὶς όασιλικὲς επιθυμίες, ἐτοπο θὲττισε όχι μόνο στὴν κοουφὴ τοῦ Στοατου̃ όασιλικὸ ἄνδοα, ἀλλὰ καὶ στὴ διεόθυνσι του οπουογείου ὲπη̨̃σης, αὐχικό, χοντα τὸ ἐπίχοισμα του̃ φίλου τὴς ΠΚ. “Έκτοτε ὅλοι οί Ι ΔΒΑτες ποοστατεὐτὴκαν ἐπιμελῶς ὴθελὴμένα ὴ ἀθέλὴτοι καὶ τοποθετὴθὴκαν σὲ διοικὴσεις Μονάδων στὸν Έθοο ὴ στὴν Κύποο. Ὁ ἀντίκτυπος τῶν ἑνεογειῶν αὐτῶν στὴ μα̃ζα τῶν νομι. μοφοόνων ἀξιωματικῶν ὴταν τεοάστιος. "Η ἔλἔι ποὸς τὸν ἰ σχυοότεοον καὶ ὴ διαπίστωσι ὅτι τὸν Στοατὸ δὲν κυόεονα̃ ὴ Κυθέονὴσι, ὥθησε τὴ μα̃ζα τῶν νομιμοφοόνων ἀἔιωμαῃκῶν στὸ καθοόκι τὴς φοόίας εἴτε στὴν υποτέλεια ποὸς τὸν ΙΔΕΑ καὶ στὴ φυσικὴ φανεοὴ ἄντικυόεονὴτικὴ διάθεσι. "Η μέθοδος ὴ διατυμπανιζομένὴ του̃ «λόιου λάου» εἶχε ὰ ποδειχθὴ καταστοοφικὴ. 'Η παοάόοισι όασικῶν ἀοχῶν πολέ μου, τον ετχαν κι ἐοῶ κατ παντου σὲ ὁποιοὸὴποτε α̃ντανω νιστικὸ στίόο, ἐφαομογὴ, πλὴοώθὴκε ἀκοιῦά: "Οταν κατα λαμόάνὴς ἄντικειμενικὸ σκοπὸ άμέσως ἐδοαιὡνεσαι σί αυτόν, ὁογανώνοντάς τον καὶ διὼκοντας τὸν ἀντίπαλο μέχοι πλὴ οους συντοιθὴς, ἄλλως ἀνασυντάσσεται, αντεπιτίθεται καὶ ἀ νακαταλαμοανει τὸν ἀντικειμενικὸ σκοπό σου ἐκ νεου 6 αν τίποιλός σου! Αὐτοῦ του̃ τακτικου̃ δόγματος υπῆοἔε θυ̃μα ὁ σεθάσμιος νέους. Χοόνια καὶ χοόνια αγωνιζόταν νὰ κατα λάόὴ τὸν ἀντικειμενικὸ σκοπὸ που λεγόταν «ἐξουσία». Κι ὅ ταν τὸν κατἐλαόε ἀντὶ νὰ όονανωθὴ καὶ ἐδοαιωθὴ ἐπ® αδ του̃, ἐξουδετεοώνοντας τους πολεμίους του, ἐπαναπαυθὴκε μὲ μια ὀλέθοια μέθοδο «λαου λάου» που ἔδωσε τὸν χοόνο στὶς σκοτεινὲς δυνάμεις μαζὶ μὲ τὸν ΙΔΕΑ νὰ τὸν ἀνατοέ ψουν καὶ νὸι καταλάθουν ἐκ νέου ἑκεῖνο που μὲ τόσες θυσίες είχε κερδίσει. Π ούτανις ἐκεῖνος τὴς πολιτικῆς, τὴν εἶχε πάθει. Κι ὅταν ἀντελὴφθὴ τὸσφάλμα του καὶ ὴθέλὴσε νὸι ξεκαθαοίσὴ τὴν
_
ἐ Εν; μάτην ἐνκαίθωἐ ·· ἄπὸ τθέ πθὥτηἐ ϋτννμἦΞ κοοόσθὴσαν οἱ κώδωνες του κινδύνου ἀπὸ ὀοισμένους φίλους του ἀξιωματικους που ὲγνὡοιζαν καλὰ τὰ τεκταινόμενα στὸν
Στθατό· Μεοικοὶ ἰσχυοίζονται ὅτι δὲν μποοοῦσε. Δὲν τὸ παοαδέ χομαι. Είχε νωπὴ τὴ λαὶκὴ ἐντολὴ κι ὁ λαικὸς χείμαοοος τὴς ἰσχνοε ττόχλττἔε ἀνόμτμ ὥστε ἦταν ἀδὐνοιτον νὰ ἀνοιτοοιπὴ ἀπὸ ὀττὶδίὶποτθ ἄλλωστε ἀπὸ μέσα ἀπὸ τὸ Σνθανὰ α̃ποκλεὶό· Ταν› ννα̨τθ ὅπωἐ πΘ0είπαμε› Ἰἶ μα̃ἔα τῶν ἀἔνωμανννῶν νατὰ 90% ὴσαν νομιμὀφοονες κι ὲἔ ἄλλου υπὴοχαν καὶ φίλοι του ἰσχυοοὶ τότε. Ποέπει νὰ σὴμειωθὴ καὶ ἰσχόει αυτό πάντο 15% είναι τὸι ζωὴοὰ τε: Στα στελέχη ἔνα ποσοστὸ 10
στοιχεῖα τἶνοιτέοωθεν. Στὴν ποοκειμένὴ πεοίπτωσι απ' τὸ ποσοστὸ αυτό οί μισοὶ πεοίπου ἦταν ]ΔΒΑτες κι ἄλλοι μισοὶ ἀντν · ΙΔΕΑΝΘ Οἱ νπόλονπον ἀπετἐλονν τὴν ἀδθανου̃σα μα̃· ζα ὑπὸ τὴ γενικὴ κατὴγοοία νομιμὀφοονες. Θὰ τὴν ὁνόμαζα «μενανννονμένλὶ μα̃ίξα» ποὺ Τθαὅα̃ πθὸἔ νὰ ἐκεῖ ποὺ θλέπεν τὴ δὐναμν
Παπανδοέον εἶχε χάσει τὴ μετακινουμἐνὴ μα̃ζα μετὰ τὸ τετθἀμηνο τῆἐ δνακνθω̨νἠσεωε τῆε Χὡοοἐ μὲ τὴ ϋφοιλε οὴ τοικτικὴ του «λαου λάου». Ποιοέθλεψε τὴν Βενιζἐλειο (Ἡλευθεοίου) οὴσι: ‹‹”Ο ποιος πολιτικὸς ἔχει τὸν Στοατό, τἄχει ὅλα». Εἶναι σχὴματα
Ὁ
λὀνων καὶ ΰνἔαντινολονίεε κενὲτ οί ἰσκνοτσμοὶ ὅτι ὁ Στοατὸε «δὲν όουλεὐεται», «δὲν ἄνὴκει πουθενα» κλπ. Μακάρι νἄφθα νε σ' ἔνα τέτοιο τέλειο σὴμεῖο, ἀλλά, ποοσωπικά, δὲν τὸ όλε πω, γιὰ τὴν ἑλληνικὴ μάλιστα νοοτοοπία, εἰίκολο. Δυστυχῶς, ἀκολουθεῖ τὰ συγχοονα οεόματα τῶν πολιτικῶν ἐπιοοοῶν κι
ἑπιδοάσεων.
ὴστος ποεσθότὴς ἑκύτταξε να ποοστατευσὴ τὴ Φοειδεο ὶ κὴ μὲ νόμους καὶ νὰ ἑξευμενίσὴ τὸ αυλικὸ κλίμα. Ἀλλὰ ὁποιοδὴποτε φίδι θέλεις νὰ τὸ ζεστάνὴς στὸν κόοφο σου, στὸ τέλος θὰ σὲ δαγκὡσὴ.
Ἀντὶ
όλων αὐτῶν που ἔλέχθὴσαν. ὅ
κατάστασι, ὴταν πλέον α̃ογά. 112
8. 'Ο γολγοθὰς τὴς Ἱυ̃λλ. Δὴμοκρατίας
113
ΕΨΗΦΙΣΘΗ Το Σ`ΓιΡΑΤΙΩ¬ ΝΟΜΟΣΧΕΔΜ) “Η ΔΕΝ ΞΨΗΦΙΣΘΗ ΤΟ ΣΤΡΑ ἹἹΠἹἹΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ:
ΤΙΚΟ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΒΡΟ ΠΩΣ ΣΤΕΡΙΩΘΗΚΕ
σοψτο 2
πω̃αιω'
ΕΠΕΖΗΣΕ
ΠΩΣ ΕΠΕΣΕ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Ά·
Παρὰ
ΠΩΣ
Ἰω ·ωιωι=›
¬ Κεφάλαιο ποῶτο
Δικτατορία Πνευματικὴ ἠγεσἱα Δικαιοσύνη
Ἡ
τυχη τῶν ἀνθοωστίνων ἀξιῶν καὶ τῶν θεσμων ἑνὸς κοόι τους ἐξαοτῶνται ἀπὸ τὴν ῆθικὴ αξία τῶν φορέων τοῦ ἀ ξιὼματος καὶ τὴ στόισι τη̃ς στνευματικῆς του η̃γεσίας, δηλα δὴ ἀπὸ τὸ ἦθος καὶ τὸν χαοακτῆοα τῶν δημοσίων γενικῶς λειτουογῶν, καὶ τῶν κατεχόντων θέσεις στὸι ανώτατα πνευ ματικα ίδούματα, καθως καὶ τῶν πνευματικῆς ποοθολῆς πνευματικῶν μονάδων πανθομολογουμένης ποοθολῆς. "Η κοι νωνικὴ δὲ η̃θικὴ είναι ὁ γεωμετοικὸς τόπος τῶν ἀτομικῶν ·ῆ θικῶν καὶ τὸ δίκαιο ὁ γεωμετοικὸς τόπος τῶν κοινωνικών ·ῆ θικῶν.
Ταγοὶ καὶ υστηοέτες του̃ δικαίου καὶ τῆς ἠθικῆς είναι ττόιν τοτε οὶ δικαστικοὶ καὶ γενικὡτεοα οί πνευματικοὶ ῆγέτες μιᾶς χώοας. «Δικαιοσύνη υ̃ψοῖ ἔθνος, ἑλασσονου̃σι δὲ φυλὰς ἀ δικίαι». "Η ῶμὴ θία ὲπιθόιλλεται με κανὀνια καὶ σπαθιὰ μὰ δὲν ἑδοαιὡνεται μί αυτά. Καμμιὸι δικτατοοία δὲν μπορεί νὰ σταθῆ μὲ τα ὅπλα. Έχει αναγκη α̃π" τὴν υποστἠοιξι τοῦ πνευματικου̃ ἀνθοὼπου σὲ σόλο ἑνεογητικὸ ιἦ παθητικὸ καὶ πεοισσότεοο ἔχει ἀναγκη ἀσιδ τους ἀνθοώττους ὲκείνους πού, νόμῳ καὶ θέσει, είναι ἐντεταλμένοι νὰ πεοιφοουοου̃ν αυτες Οἱ δικαστὲς δὲν ῆθικἠ, δίκαιο τὶς ᾶνθοώτιινες αξίες πιο σπουδαῖος εἶναι κάτι ὀίνθοωποι, απλως πνευματικοὶ εῖναι είναι κόιτι πόιοα πάνω, που τους τὸ ἔχει ἐμπιστευθῆ ·η̃ Πο
.
λιτεία σαν μιὰ θει̃κὴ ἀττοστολἠ. "Ας οίξουμε, λοιπόν, μιὰ ματια στους θασικους πόλους φοοει̃ς του̃ πνευματικου̃ δυναμικου τη̃ς χὡοας.
¬
117
Πνευματικὴ ἠγεσἰα Ποτὲ
δὲ θὰ μπορουσε νὰ στεριὡση ὴ δικτατορία της Χούν τας ὁὶν οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι τῆς χώρας στεκόντουσαν στὸ
όψος τους στὴν καθολικότητά τους. "Τπῆρξαν όἐόαια οἱ λα μπερὲς ὲἔαιρέσεις, γιατὶ ἀλλοίμονο όὶν δὲν υπηρχαν. "Η φυ¬ λὴ θὰ μοιράζωνε, θἄσθηνε. “Άν πάρωμε τὴν πνευματικὴ μα̃ζα στὴ γενικώτερη μορφὴ του̃ ρόλου τους θὰ διαπιστώσουμε στὴ κυρίως μὅιζα μιὰ κάποια φοθία, ἔναν δισταγμό, μιὰ θουθα μάρα, μιὰ παθητική, ἔστω, άνοχὴ καὶ μὲ μικρες παλληκαρί
σιες ὲνεργητικὲς άντιδράσεις. Στὴν πνευματική, όμως, ηγεσία ἔχουμε χουντολιθανωτὸ ἀ παράδεκτο, άηδιαστικὸ θἄλεγε κανείς, ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν πανεπιστημιακών δασκάλων. “Αν αότοὶ κρατάγανε τὴ θέση τους σωστὰ ὴ δικτατορία δὲν θὰ ζου̃σε ὰσφαλῶς ἑπτὰ μισυ χρόνια κι ἴσως, πολυ περισσότερο, όὶν δὲν ἔκαναν τὴ γκάφα του Κυπριακου̃. ἱΗταν ἐξοργιστικὸ καὶ σιχαμερὸ συ νάμα νὰ όλέπη κανεὶς κορυφὲς τῶν γραμμάτων καὶ τῶν πιστημῶν, πρυτάνεις κι άκαδημαὶκοὺς νὰ λιθανίζουν τους γράμματους δικτατορίσκους, νὰ προσέρχωνται καὶ νὰ ἀκου̃ν τους ἀσυνάρτητους λόγους του̃ δικτάτορος καὶ άκαδημαὶκοὺς καὶ πανεπιστημιακους δασκάλους νὰ συνταυτἱζουν τὴ σοφία τῶν προγόνων μας πρὸς τὸ πνεῦμα της 21ης Ἀπριλίου. Οἱ πνευματικοὶ αὐτοὶ πατέρες μας μέσα στὰ πολυποίκιλα πανηγύρια τους προσπαθου̃σαν νὰ μα̃ς πείσουν πὼς ἔφθασε ό χρυσός αἰώνας του̃ Περικλέους καὶ νὰ μᾶς ἐνθυμίζουν «τὰ καθ όκοντά μ α ». Άλλ” ἐκει̃νο που κατώ θωσαν ἱταν νὰ ιια̃ .
| ι̃ 3 ενθυμιζουν ἀπλως το του Ομηρου: « Ημισυ γαρ τ αρετης τὸ μ ισὸ τ” ὰ ετ”ς του̃ ᾶν¬ ὰποαίνυται δούλιον μ α » Ἑδῶ εἱχε χαθῆ όλόκλη θρώπου χάνεται μὲ τὴ σκλαθιόι. Η
σν
ἱ
ρο...
ξ
_
|
Ω!
Ϊ
9
5
~
”Αλλ“ όὶς δουμε μερικὰ τέτοια λιθανωτά, μνημον ευτου̃ν :
γιατὶ άἔὶζει
νὰ γ
Τὸν
118
(Τη κ. Φωκ Δημητριάδη) (Σκίτσο της ἐποχῆς της δικης του̃ ΑΣΠΙΔΑ)
χταπόδι
Α· ·Ανωτἀτη παιδεία
επέτειος της 21ης Άποιλίου. Ἐκ ὁ ποόεδοος τῶν «αθανόιτων» καί... «ἀποφηνατο», ὅπως θἄλεγε ὁ καθηγητης:
Γιοοτόιζεταὶ μὲ φιέστα φωνεῖ τὸν πανηγνοικὸ
·ἦ
.Ἐντὸς τοῦ σηκοῦ τη̃ς Ἑπιστημης, μόνον η ἑπι οτἠμη ἔχει τὸν θοόνον καὶ την ποωτοκαθεδοίαν. Πα̃
«.
.
σα ἐπέταος ἑοοταζομένη ἐντὸς τοῦ σεπποῦ τοῦτοῦ τε
12θ
μείς ἐκοιμώμεθα ᾶμέοιμνοι, μία δοὸιξ ἀνθοὼπων, οι ψοκινδυνεύσασα( !) τὰ παντα, ἐδημιούογησεν ἐντὸς ῶ οῶν μίαν οοδόχοοον ἐλπιδοφὀοον ὀινατολην. 'Γαῦτα δὲ παντα ἀναιμόικτωςί ! !) καὶ τοῦτο είναι ἄξιον νὰ το ντσθῆ ὶδιαιτἑοως καὶ να τύχη ποοσθἑτοῦ ἰδιαιτέοας εῦ
γνωμοσύνηςί ! Ι). Το καθεστως της 21ης Ἀποιλίοο ὀιπετελει̃το ἀπὸ ἄνδοας φιλοκινδῦνοος, ἄνδοοις φιλοπόιτοιδας. Ἄπέδει ξαν ηδη ἀπὸ της ποώτης ημέοας οἱ ἄνδοες αὐτοί οἱ
μῶωςτῷἰΑΜῶῳαΜ”ΑΜΜΜιωώμιϋκἐΜαη
πω̨ὥΜβῶπςπὼωςτΜ ἔωωως α̃ιω̃ωακω̃ω̃
μης καὶ ἑκφοόιζεται διὰ τῶν μέσων της Ἑπιστημης. Σημεοον ἑοοτάζομεν διὸι ποὡτην φοοὰν μίαν νέαν ἐ πέτειον εἰς την δολιχοδοομίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ ”Έθνοος. Εἶναι η ἐπέτειος της 21ης Ἄποιλίοο. Διασταοοοῦται η σοαπα τῶν ποογόνων μας ποὸς τὸ πνεῦμα της 21ης Ἀποιλίοο. Εἰς όλους μας την ἀναμνησιν ῦπἀοχει ἀκό μη ζωηοὰ η εἰκὼν της καταπτωσεως τῶν δημοκοατι κῶν θεσμῶν ὀλίγον ποὸ τῆς ἑπαναστόισεως. Τίς θὰ δν
τὰ λόγια ἐλέχθησαν ἀπὸ τὸν ἀποθανόντα ἀκαδημαί κὸ Σπ. Μαοινα̃το μέσα στην αίθουσα τελετῶν τοῦ «σεπτοῦ τεμένοος της Σοφίας καὶ τῶν Ἐπίστημῶν», στὸ ὁποῖο ῦ ποτίθεται ότι πεοιίπταται πόιντοτε τὸ πνεῦμα της Πολιτεί
νηθη νἰ ᾶονηθη ότι τὸ Κοινοθοὐλιον εἰχεν ἐξεντελισθῆ εἰς σπάνιον όαθμόν; "Οτι η κομματικη κοαιπάλη είχε καταογησει παντα νόμον; "Οτι μιὰ παοεμπεσοῦσα δί κη μετέόαλε τοὺς δικαστὰς εἰς μαοτοοας(!) καὶ ότι σπανίως ἑσημειώθη τοιοῦτος ἑκτοαχηλισμὸς εἰς τὰ χοο νίκὸι τοῦ ἰεοοῦ λειτοοογηματος της Θέμιδος(!). Παν τες σῦνεκοατοῦν την ἀναπνοην ἐκ τοῦ φόόον. Σπανίως ίσως Κοινοθούλιον εἰχεν ἑογασθῆ τόσον ἀτασθαλῶς διὰ την ἰδίαν αὐτοῦ ἐξονθἐνωσίν. Τα Ιίοινοὔούλια, ὡς θα σικὸν δημοκοατικὸν θεσμόν, τὸι στηοίζοον καὶ τὰ δοξα ζοῦν κοινοόονλεντικοὶ ἄνδοες ἀξίας καὶ ηθονς καὶ παν τοίας ὀιοετης. ”Αλλως, θὰ ἐπέοχεται, ἀεὶ μία ἑκόιστοτε θεία τιμωοία ὑπὸ μοοφην 21ης Άποιλίου καὶ απλῶς δὲν θὰ την στἐογη ἀλλὰ θὰ την ποθη̃ καὶ θα την εἰί χεται πα̃ς γνησιος "Ελληνς πα̃ς φιλόνομος πολίτης. Δι ότι θὰ εἶναι ἄγκυοα σωτηοίας ἀπὸ φθοοόις, ἀπὸ ἀναο χίας καὶ ἄοα ἀπὸ αἱμόιτων. “Ολος ὁ κόσμος ποἐπει να εῦλογη την στιγμην της 21ης Ἀποιλίου, διότι ὲνῶ η
θηγητης Πανεπιστημίου). Γ. Ρόιμμος ”Αλλος, πούτανις αῦτην την φοοὸιν συναγωνιζόμενος στὸ στίόο της ῦπὲο της δικτατορίας αμίλ λης, ἔλεγε: «. . . Παοακολοοθησαμεν μετὰ πολλης συμπα θείας καὶ ᾶναγνωοίσεως καὶ την, δια την, διὸι της κεοαυ νοόόλου καὶ εῦτῦχῶς ἀναὶμόικτου ἐπεμθόισεως τοῦ Ἑθνικοῦ Στοατοῦ καὶ τῶν 'Ενόπλων Δυνάμεων της Πατοίδος ἐν γέ
γνῶσταί τῶν σοφῶν ἀοχῶν τοῦ ἄλλου «ΑΡΧἙΔΑΜΟΤ» της Σπόιοτης. Βίθε η ἐπιτοχία νὰ στέψη τὸ ἔογον αῦ τῶν, χόιοιν της φιλτόιτης πατοίδος». .Αὡτὰ
ας τοῦ Πλάτωνος. Τί νὰ ποωτοθαομάση κανείς; Δωοίζεται μόνο δ ὀιφοοι σμὸς τῶν ἀοχαίων ημῶν ποογόνων: «Εἰς τοὺς φἐοοντες τί τλους χαοισμένονς ἀπὸ τύοαννον χωοὶς τὸ δηλούμενον ἀπὸ τοὺς τίτλους ῦπὲο τοῦ συνόλου λειτοῦογημα. Άναθεμα». “Αλλος πόιλιν μέγας κἠνσοοας της δικτατοοίας, πανεπι στημιακὸς δασκαλος αὐτός, ἔλεγε: «”Ανδοες τίμιοι, εῦθαο σει̃ς καὶ πιστοί, ὲστόιθμισαν τὰς εῦθὐνας των ὀιπἑναντι της Ἱστοοίας κι ἀνέλαθον την ποαγμόιτωσιν τοῦ μεγαλου ἐγ χειοηματος (Σημ. γοόιφοντος: τῆς ῦποδοῦλώσεως τοῦ ἑλ ληνικοῦ λαοῦ), ὅπεο ποοηγαγον κλπ.›› Νικ. Τωμαδόικης (κα
_
_
Ἐ21
νει. ἑπελθοίι̃σαν την 21ιι̃ν Άπθιλίου 198? μεταὔολὴν καὶ πολλην ῆσθόινθημεν ῖκανοποίηοιν ἐκ πλείστων τοῦ ἑνὸς μέ τρων, ληφθέντων ὑπὸ της ἀναφερθείσης μεταθολης σχηματι σθείσῃ; °Ε)θνὶκ¬ἦς Κὶ,6ε©νἠσεως_ _»
Καὶ γιὰ νὁι μη ὐστερηση καὶ τὸ Ἄκριστοτέλειο Πανεπιστἠ μιον Θεσσαλονίκης σταχνολογοῦνται λόγια τοῦ τότε προτάνε ως κ. Κ. Γκανιατσοιι (καθηγητου̃ Χημείας), ποὺ αργότερα παρέδωσε την πρντανείαν στὸν γνωστὸν ως «πρὑτανι τῶν τὸινκς» κ. Σδρόικα: «Μέσα εἰς τὰ πλαίσια τῶν ἐορταστικῶν
τ. Θ
...ι
ῖι:
Ἐἶλει̃ετὸ πῖω̨ακάτἔο Ξτθωτοφίινες Έυηὶρΐι̃ὶἔα ἶηα̨ φω̃:ε%πἶὶ§εὶ)τἱ_ κης εταιριας: που απαρτιἔοταν απο αν ροαπουἕωψη ἔν ατ οι πεδοα νραμμξιιτων, και που επεδοθη στρνῦπερι οητο
την Μ, ΟΜἩΘΩΕΟΌ 1973 παἶα τα εχχαὶνὶα κῃὶῃαίἶωὶί σλίγκθοτηίιὶατων του Τοσπσεωυ ”_\ ΑΩσα\κεὶΟὉΤὉμνἶσὶ0Ό κοίὶ Δημοτικοϋ Σχολείον Ἑκόιλης, προς τιμην που κ. αντιπροε τ ” ' σνντακτ τον ο πανε
λ'·0>
ι
ςιτιὁιιειειιι
πε κινετε τι
ρἐ\Ἡν\ε±ω°
τα ±Με
Ξ
4
Χ) α̃ι̃
Η»
._>±=±υ̃ιτ›νιι›±ιν±±¬:=ν$ι±±±τ±±··±=±ε=
ι
×
ὥς,
·
ί
σελ.
›`
°
..ια
.±.,„.τ=.ι.:ι,._ι,.;±=±ὶι.¬
.ι
,>ι)ν„., μιι...,.„.,.ῃ.„,μ3,
,ι̃ι=¬,.,ρ,5 ρ 4.πω και` .νε .
.
>±ι..±;±±±±±·
μκ,ἶ,ιἰ,ρ.,.Ή.
κια.,
ι
,·
ιι
τα
,.
.αι
ρ
ι.
κι Με ι..
ιι
ι
_.ρ,..2ׄ.
ιιιιι
,έὶε,=,±ιιίἰτ:.;.ιειν .τι·>5› ι
·κιτι:±ι,ε·5ι'.τετ===Ξι=
ι
4±·;±.ι·:ι±ι,.ι
8
τι
ιὶ
,ι
ι"'η̨ιι ίν±ὶ` ι ±ε=ει=±Ξ;.,ι,ετ., ι·_..τ..±;·ι=±
··τ::°,±#ι: ι·;=·ε
ιν
5
ιτε·,
ιι '=¬
Ἡ
Β
Δ
,
„_γ
κη
_
· χ
„κ<::±±±±ι.=±¬:ιι·±ι:±±.·<ιιςφνεις
ι
Υ
νιι·ι=·
τ
λ
Ή
νει
..νενι;.ιιιντ>ι.ιτ.;;ι±_.=±,ι. οι κιτμ.. ι ι ιγ +
ι.
5
.
.α
ζε¥=ι.:2#';ε:±ε,± αν τι τε'·ἱνκ ι
νι=ι
ο
Ι
°$
Τὰ πρωτοπαλλἠκαρα
του̃ Σπαντιδἀκη
ἑκδηλὡσεων ἐπὶ τῇ πρώτη ἑπετείῳ της ἐπαναστόισεως ὁἱ ραγε δὲν ηξερε ὁ κ. καθηγητης τὸν ὅρον «Ἑπανόιστασις» τί σημαίνει της 21ης Άπριλίου 1987, περιλαμὅόινεται καὶ η σημερινη συνεδρίασις της σογκλητου, η ὁποία ἔχει πανεπι στημιακὸν χαρακτηρα. Ἱτἰ ἐξαθλίωσις καὶ η κατόιπτωσις του̃
κοινοὅουλευτισμοῦ, η διαὅρωσις τῶν ηθικῶν άξιων, τὸ συνε πεία τῶν ἀνωτἐρω προκληθὲν μῖσος μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων, η ασυδοσία των ἀναρχικῶν καὶ ἀντεθνικῶν στοιχείων κλπ., κλπ., καὶ περαιτέρω, ἐφ“ ὥ καὶ ἔχομεν καθηκον νὰ θοηθη 122
ν
Ψηνισιιν
ι
±
ι
_; τι
ι̃.±±,;±ι·ζ,ξ_:
ιι
·
\
,_
ι.
ιιι
Μ.
«Η ΑΘΠΝΗΣΙ
ἕω̃
,±ι==ι:Ξττιιτ·:ιιη̨εμττιὶνη̨̃μ·ἶ:ι·>,ι.ι·ιιτε .·±:Ντιν. ιι==±>=ε'τ=¬ =·.ι·±ι:¬±=Διεειτιι:ι..ν=ι±,ν5.ι·;»τ.± .›±¬.›ιιτ±±ιι·τ±ει›.±;:ι±±
ι=ιε.ν·=±εκ ·ι±±ι±›±›·±:.;τα:›:±:±τν·‹±5ι±›· Φιν.,.ο,¬.ιιτ, ιι×ει:·›5·Ξ¬·.!ε ¬μμ3'ἱ,τ..τ... „_.,.„.,.,.,: , .,.„.,¬,.„,ν.,;.,\τ±κ,.ι.ι·
.ΜΑ
νος Ποιιδειοιε ιι Στ ΚΟΩΩΕΞ
αν„ιυι± τι Η.ιττῳ×=.=τ±ι±;·;ι=.πι· ,ἦ.ιἑι„τ±ς,¿ριὶιθ,ιερ
τι±ιιι: . ε±.„α̨ε±;τει;:,±
ια6
,
,τ.±,±ν
ιικο
ε±ε·ιι±ε±:ε×ι:·=·,ι
τε;=:.τ.±;.το·,±·>±±±±ι±·αεἑ:±.±,
Ψ, ¬.
·
__
τι#5=Ξ=ει̃εε·
Κ
ι
=:·”τνκε5±1·Σ=·τικ:..τ;ιν×.>±'..4±:κΣ·±
μιν.κι.
,_ι.ι:ι =ιω.±:· Ιῃχι ων ὶὶι®3 νι· ±±±ι·:±ε.±.ιιι ,ιιι=ι=;· κι
ε±·;ε;ι5ε.·5±ι,ι_;,±;ι.ξ,±ι;,=ιι:,ι,·.:
ι
,.
ι. ι. ιι .Ξχ.
.
.
Μ, ·.., .ὲζ,`±ι.ἑ,α›ς ι:ιι==τ., Καιι ιν ικιιε±ε±·ι±.ιε=.›±:±,. ,ζαεζ
τειει;ε=ε·ε,¬===5=·
.τι ἦ..;.±ιιιπ±,μ±αιὲιτι, τζιι̃ ρ,,_Ξ.;,.,..μέΞ.ια..ι
τ:±=τι.=×τ±=ν± = 5,κ._.. ιιΜ:·±;ι..εν.>›±ι .».κι×ιι,:.ι,..±·.¬..Ρ ±ι:#±±;τι›±¬±¬ι›±<· ε·κει..εε.ι±.;±>,·ι.=¬"νων ι.ι.ιτ›Ξ.·±±:±,±!ι̃®:ι±ι=±.±νκ `ὺ›.ιἹ,ι..,._ι ι±χ±±ιι±<,±.ι±,±..;εὶ¬ῖ.!ω.±ιτα,ν.¬>...ι¬,±ι..ι̃ ζι.κι·»·=±¬ι¥..> =±ιιειιι·ι±±··ε.ιτα
嬱±κ¬ν›×~ι=<·
ν . ` ._Μ,..„ι, ._ι_, ι
··
,;;._,
μ.η̨̃'±ιτι5.· τικ=±=2ι·ἔ,τμι9κ:ἑὲι:=:ειἔιιμι±ενιι:± ¬·1
›ε±ι:τι.ιιιι<ε.,±ῃ;¬:¬.±ἐε·=:; Ψ.
.±„,±×·±;±ε ι,Η ·±.
.,..€ι>ι.ι
,,§ἔ,±_,;,!η̨̃:ι›ι,ί±ι.:.,ρἩ;
τι,
ι;ιτ..".κτι
κιταὶε
_
9
υ̃ῳ” της ,Απῖὶ“α””ζ δ”ἶζὶἶτἶἔζἔξ„„ αν Μαξι̃ξιιιιη
.`„
κιὲἑν,
πΘο“
Καὶ τὴν κοθωνίδα τῆι; φοωλότλὶΐοἐ καὶ του εχμῖλνλὶἶματ ως της ἀνωτόιτης παιδείας μας ίιπὸ τῆς οικτατοριας απο
σ
.....ἑνςκ,ιι»ι.,ι.εἔ›,.ι\..ᬛ ·:±.ικαι×·.·_αρ:±ε±Ξε±=ιιιτε. .:·>ι.~ειινπιι
Ἑθνὶκὶι̃ν ΚὉ6ἑΘΉ'ὶσὶν› δὶὀτὶ πθὀλλεὶταὶ δὶὰ τὴν
σωμεν τὴν
λθπὶι̃ν Τοῦ ῃὶἑθνουἔ μαΞ»
Α Ώ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ 'ΤΡΜ ΓΛΗΗ προηδρενεν ι ι , , 7
Ο
Οη
Δ
λ
3
_
ι
Νικόλαος Λιανόπονλος, Γεώργιος Χοονοιτ, Κωιθννε Μπονης, Παναγιώτης Πἐοοικαε. Κων)νος Ποι Παναγ_ Παπασπί)ΘΟΌ9 Κων)νΟς 9Αδαμιδης σρνηδρευον.
Νικόλαος Κοντολέων εἶπεν Ἑπειδη ὁ της Ἑλληνικῆς Κ·οΒερνἠο€ωΞ Α! Ἄντὶ· πρόεδρος
ΣΤΤΛΙΑΝΟΣ ΠΑΤΤΑΚΟΣ
ανηρ φιλὀπατρις, ἐχὲιρρων τε κοιὶ πθλὐπθνθἐι ι̃η̃ἐ πα· τρίου πολεμικης ἀρετῆς ἔξοχί ἔμφθῷθὐμενθἔι ἄλλα τε πολλὰ τῇ πατρίδι παρὲσχηται, όὕν ἕνεκα μενόιθνμόἐ τε καὶ μεγόιτοιμος ἀναδἐδεικται καὶ τῇ του̃ Ἱἶθνονς παι δεία η μόιλ” ἀεὶ μεμἐληκεν αὐτῷ, πὀλλ” εἰσενηνοχεν, ἐν τοῖς δὲ καὶ της Ἑταιρείας της ημετέρας τὸ ἔργον τὸ 128
παιδευτικὸν ἔκτιμῶν πλεῖσθ' ῦπὲο αὐτῆς εἱογἀσται, καὶ δὴ καὶ τὴν τῇ τῶν ἐν 'Εκάλη διδακτηοίων ῖδουσει μέγα συνεὅἀλετο, Δ ε δ ὀ χ θ α ι
σὰν νν σσνὸν νσννὶσῦννσν κάθε λίλνσ λσσννσδ· Θὰ πσέπεν νὰ νσάφνὶ τόσσσἔ· Γνη̨ σστὸ σνσμσνσσμε ἑσῶ στὰ λίνσ ννσ ννὶν ὀινωτόιτη παιδεία γιὰ νὰ τονίσουμε, ὅτι ναὶ μὲν υ̃πῆοχοιν Μαγκόικηδες, Καοαγιώογηδες καὶ Πεσμαζόγλου, Κακουδη δες, Άθανασιάδηδες, Κοκκινόπουλοι καὶ Κονωφάοι ἀλλὰ δὲν ἀοκου̃σαν αὐτοί. Οὔτε ζητείται ἀπ" ὅλους τοὺς πνευμα
'Γῷ Διοικητικῷ Συμὅουλίω̨ ἐπαινέσαι τε αιὕτὸν δημο σία̨, τὸ δὲ ψὴφισμα τόδε ἐπὶ πεογαμηνῆς α̃ναγοάφαὶ | \ καὶ τὸν Ποόεδοον ως τὶμὰς ᾶνεὶποδὶα ἐν τῃ των ὲγ
ννκσὺσ νὶνένεἐ νὰ νίνσνν σἴλθσνἀσνσν Δνσνσσδ ἀλλὰ ἔλεν σ
καινίων τῶν διδακτηοίων τελετῇ ἐπιδου̃ναι αὐτῷ καθ' νενόμισται. Ἐγὲνετο Άθὴνησι μηνὸς Σεπτεμόοίου ἑνόιτη ἐπὶ εἰ κάδι ἔτει τοίτω̨ καὶ ὲὁδομῃκοστῷ καὶ χὶλὶοστῷ ἐπὶ Χοὶ
νσσίσ λσὶ σὶν σὲν ὶσνσση̃ ἐνεσννὶνννὰ νὰ νσ νάμνλ Τσλλάλν· | Ἱ Ι Ν ~ | Ι στο να σωπαση και να μη γινεται οργανο της δικτατοοιας.
λαός, ὁ ὰπλὸς λαός, τὴν α̃ξίωσι νὰ ποδηγετηται στὶς δυσκο ε ι 3 ~ : σ ι ν λες καμπες του εθνικου του ὅιου απο την πνευματικη του η ·<
π
Χ
ὁί
Χ
Γνσνὶ ἄν
σλ ἔνσ σπλὸ σσσλσλσλσ νὶ λσθνὶννὶννὶ "λ σπσνσσνλσ ποτε ἄλλο ποοδαλλὀταν τὸ εμπόδιο τῶν ἐπιδιωτικῶν ᾶναγκῶν δὲν συνέόαινε τὸ ἴδιο μὲ τους ἔχοντες διανύσει πολλὰ χοόνια διακονίας δημοσίας ζωης.
στου̃ Γεννὴσεως.
'Ο Ποόεδοος
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΤΡΜΟΤΛΗΣ 'Ο Γοαμματεὺς
ΣΤΤΛΙΑΝΟΣ ΚΟΡΡΕΣ
Β' Μέση παιδεία
Τί νὰ ποωτοσχολιὁιση κανείς; ”Οσοι τῶν κ.κ. αναγνωστών χοειασθου̃ν μετόιφοαση γιὰ νὰ τὸ μελετήσουν κοιλὰ δὶς σι ποτανθοῦν σὲ κανένα ἀοχαιοφιλόλογο ὴ στὸ σοφολογιώτατο τῆς Βαὅυλωνίαςἔ "Οπωσδήποτε τὸ οολόι τῶν κ.κ. καθηγη τῶν είναι σταματημένο στὸ χοόνο της γλώσσης του̃ ψηφὶ σματος. 'Ημείς τὸ μόνο που μᾶς ἔοχεται στὴ γλῶσσα εἶναι: «”ὶΗ Θεὸς πἀσχη ὴ τῷ πόισχοντι συμπόισχει. . .» δηλαδὴ ὴ ὁ τ ι τ Θεὸς πόισχει ὴ μαζὶ με τον πασχοντα συνυποφἐοει. Ἀλλὰ γὶὰ νὰ γη̨άψη ὶὶανεὶς ὅλως τοὺς λὶὅανωτοὺς ποὺ
Μιὰ
λσνεἔεννέλίσε ὅλεἐ Τὶἑ σσθμίσεσ νη̃ἐ Πσνσσί ασ σσὸ σσννσσ ὅμσνἔ τὴ Μέση Πσσσσίσ· Οἱ λεννσνσνσὶ Μὲ° σνὶἔ Πσνσείσσ ἀπὸ τὸ 1955 εῖλσν ἔνσ λσσνωἔ νπσφεσνσ σν σθολὀγιο απεναντι τῶν ἄλλων δημοσίων υ̃παλληλων δηλαδὴ λσθε σσθμσσ σῖλε 260 _ 400 σσλ· ἐπὶ πλέον ἔνσννν νσσ σν° νὶσνσίλσν σσθμσυ̃ τῶν ἄλλων σπσλλνὶλων· ·· 3 φωστὴοοις» ἐνσκηψοις «οικονομολόγος Ο ἐξ Αμεοικης Άνδοουτσόπουλος ἰσοπέδωσε τους ἐκποιιδευτικους της Μέσης μὲ τσὺσ ἄλλσνσ σπσλλνὶλσνῶ νν ἶὶἐ ἀπσναλθϋσε αὐτὸς καὶ ὕ <
γίνανε στὸ διαστημα της δικτατοοίας ἀπὸ πανεπιστημιακους δασκαλους καὶ ὰκαδημαίκους μέχρι μιὰ «Πουτανιδα» της θεατοικὴς τέχνης, ποὕπε ἑκει̃νο τὸ ἀπίθανο, γιὰ νὰ γλυτώ ση κάποιο σκάνδαλο ποἶιχε ξεσπόιση τότε καὶ ποὺ φεοόταν σὰν ὰναμεμειγμἐνη, «Θαυμόιζω τὸν Παπαδόπουλο. ”Ανδοες .
.
.
.
1. Οπωσδήποτε δ Παττακὸς απ” δλο αοτὸ τὸ ψηφίσμα ῦαισς πῶς δὲν κατάλαδε λεξι.
124
είμαι δε .
μσννὰ νώσσ στὴ μέση Πσνσείσ·
ΕΗ λσύννσ
9
ν
λνὶ νὶ Χσνννσ νὴ Μέσνὶ Ἑλπσίσσνσνὶ σπσνσνλνλνὶ σνἠλσι̃ νη̃σ σε
Πσνσείσἐ Ἐἔ ἄλλσν σ πσσσσνὶμσφσθνὶμένσἐ ὲνλάθσνσἐ ννὶσ λσσντσἐ Κων Κσὐσναἐ Γεν Δνενθνντὴἔ Γενσίη̃ἐ Παν· δσίσἐ μὲ νσν πεσνσσνὶτσ νσμσ σσ1)1970 ἔσωσε λσὶ ἀπὸ σἰ° κονομικὴς καὶ ἀπὸ πολλῶν ἄλλων πλευοῶν τὴ χοιοιστικὴ δο λὴ ἐνοιντίον της Μέσης Παιδείας. Τὸ κακὸ ὅμως δὲν είναι μόνον ὅτι κατεδίκασε η χούντα λνὶσ
Ύ
125
τους λειτουογοὺς Μέσης Παιδείας σὲ οίκονομικὸ μαοασμό, ἀλλὰ καὶ ὴθικὸ ὲἔευτελισμό. Οἱ πλει̃στοι λειτουογοὶ Μ. Παι δείας γιὰ νὰ πεοισὼσουν τὸ θλιὅεοὸ τους μισθόιοιο καὶ νὰ αποφύγουν ἄλλες πικοὲς πεοιπέτειες ὅχι μόνον ἑἔαναγκόι ζονταν νὰ μένουν ὅουὅοὶ ἔναντι ὅλων τῶν ἐζευτελισμῶν ἀλ λὰ καὶ νὰ ύμνολογου̃ν τὴν ξενοκίνητη σκλαὅιἀ. Ἑἰεοιὴλθον δηλαδὴ σὲ τέλεων ἐἔανδοαποδισμὀν.“Επσι ὅλα τὰ χοόνμι
της Ὁ
τὴς χούντας τὰ διωοισμένα καὶ «ἐκλεγμένα» ὅογανα μοσπονδίας Λειτουογῶν Μέσης Παιδείας (ΟΛΜΕ) ἐκλιπα οοῦσαν τὴ χούντα νὰ δώση καὶ στους φτωχοποόδοσμσνς της Μέσης Παιδείας«σπονδυλικὴς στηλης του̃ έθνους»μεσω κὰ ψίχουλα γιὰ ὅελτίωσι τὴς οἰκονομικὴς τους θέσεως καί, ὅταν τυχόν, ὅπως καὶ στους ἄλλους ύπαλλὴλους έδιναν οἱ «φιλεύσπλαγχνοι» κυὅεονὴτες τὴς «Ἑλλάδος Ἑλλήνων Χοι στιανῶν» μεοικὰ ψίχουλα, τότε οἱ διωοισμένοι καὶ ‹‹ἐκλεγμέ νον» ῇγηνω̨ες τη̃ς ΟΛΜΕ ἔσπενδαν νὰ ἐνω̃ηλώνονν σννεχῶς τὴν «θαθυτόιτην εύγνωμοσύνην» των ποὸς τὴν «Ἑθνικὴν Κυ ὅέονησιν». Φυσικά, σοφώτατα εἶπε καποτε (τὸν ὅο π.Χ. αἱ ὼνα) δ σπουδαίος Άθηναίος ποινικολὀγος 'Αντιφῶν «ού δὲν ἀνόιγκης φαίνεται πικοὀτεοον εἶναι». Καὶ ὴ λογικὴ καὶ ὴ δικαιοσύνη ἐπιὅόιλλει νὰ είμαστε παντοτε ἑπιεικέστατοι ποὸς τους αποδεδειγμένα ἀπὸ σκληοὴ ἀνόιγκη παοαπαίοντας ὅπως παραδέχεται καὶ ὁ τελειωτὴς της ἀοχαιοελληνικὴς φι λοσοφίας Σταγιοίτης “Λοιστοτέλης στὰ «Ἡθικὰ Νικομόι χαό» του (11Ο0 σ.2227), πούεἱναιτὸ σπουδαώτεοο ὴ θικοκοινωνικὸ Ιἰίυαγγέλιο του̃ ἀοχαίου Ἑλληνισμου̃ζ Τί νὰ είπὴ ὅμως κανεὶς γιὰ κείνους που ἔγιναν γλοιὡ δεις κόλακες καὶ σιχαμεοοὶ ἐπαινέτες τὴς τυοαννίας, γιὰ νὰ πόιοουν θεσόιοες καὶ ἄλλα σημαντικὰ ύλικὰ ὡφελὴματα; Σ' αυτους δὲν ἐὅόιλανε τὸ πεοίστοοφο στ' αύτί, απειλώντας τους μὲ ἄμεση ἐκτέλεση, ούτε τους σημαδέφανε κατ” εύθει̃αν στὸ στομἀχι, γιὰ νὰ τους θανατώσουν θαθμιαῖα μὲ τὸν ἐκ πείνης ὀδυνηοότατο θανατο. 'Απὸ ἀοοιὅισμὸν ἄκοατο, φιλοχοηματία ἀποκοουστικὴ καὶ απύθμενη ἐσωτεοικὴ φαυλότητα, ποοσχω Θἠσανε ὁλόψνχα στὴ χούντα καὶ μες”χοὶ ἀπ® αὐτοὺς ἐγίνα νε μαχαίοια στὰ χέοια των τυοόιννων, ὅπως π.χ. ἔνας τεοα 12θ
Τώὕηὶ; ἄνθοωπος, Γυμνασιάοχης τότε στὴν ”Αοτα, ἔγινε αἰ τία νὰ παυθούν α̃οκετὲς δεκάδες λειτσυσνῶν της Μέσ_ Παμ
δείαἐ στὴν πεωολὴ ἐκείνη Φϋσωεἀτ ΜΥ0 πολύ ὅλες ἐκει̃νες Θἶ ἀνδῳποδώδεις ψυχὲς ἔγιναν τὰ χαίδεμένα παιδιὰ τὴς τυ Ωαννίαἐ καὶ ἄμείφθηκαν μὲ πεοίὅλεπτες θέσεις (Ματαοόισης %λπ.)
Αῶτωνὥν τὰ ὁνόματα καὶτὴ δοἀση θ' ἀοχίσουμε νὰ δέ νουμε πιὸ κόιτω σύντομα μὲ α̃κλόνητες ἀποδείξεις, παομένες
μάλιστα ἀπὸ κάμποσα Δελτία τὴς ΟΛΜΕ. (Τὰ στοιχεία μας, ἔστω καὶ ἑλλιπὴ, διαφωτίζουν ἑπαοκῶς τὸ λαό). ΔΕΛΊἹΟΝ 2ὁ)9)19θ7. Καὶ οὶ τοεῖς (Εύθ. Καλογεοα̃ς, ΠΩόεδΩ0;. Νικ Παττακιᾶς, γεν. γοαμματευς καὶ 'Λντ. Λό ἔαεε ταμία; τὴς ΟΛΜΕ) διοοισμένοι ἀπὸ τὴ χούντα ἐγίνανε ἘπὶθεωΩΉΤα̃δε€ τὴς Μέσης Παιδείας, ἀφοῦ κατὰ καιοοὺς τὴν ἐξυμνὴσανε, γιὰ νὰ τὴς ἀποσπόισουν τὴν ἀπόλυτη έμπι στοσύνη. Στὴν ὲγκύκλιό τους 1 ἑπικοίνουν έμμεσα τὴν ἐκπαι δευτικὴ μεταοούθμισι του̃ 1984 καὶ ἐγκωμιόιζουν σαφῶς τὴ δλκτατοθία Ἰδοὺ ἕνα ἀπόσπασμἀ Τλὶἑῖ «. .. Κατὰ τὸ παοελθὸν ἔνιοι τῶν ὲκπαιδευτικῶν λει τουογῶν ὲπιλησμονες τὴς αποστολης των δὲν ἀπέὕλε πον είς τὴν ψυχικὴν καλλιέογειαν τῶν μαθητών των, Ούτως ἀπειογόιζοντο αύτοὺς θύματα αύτοκλὴτων ὁδη γῶν, οἱ ὁποῖοι διὰ καταλλὴλων μέσων ἑνεφόινιζον εἰς τ0ὐς μαθὴτὰς χοεωκοπημένα ίδεώδη τδς σύγχσσνα. Σὴμεοον ὅ κίνδυνος αύτὸς ἀπεφεύχθη τελείως, διότι ἑ θν0σωτὴοι0ς ἄνεμος ἀπεστείοωσε τὴν μολυσμένην ὰ.
τμόσψαιοαν.
ι
.».
Στὴν θπί ἀθὶθμ 2 ἐΥ%ὐ%λὶό ΤΟΌΞ ἀπθλαμὕὁινουμε καὶ τὴ . . καὶ ὲοχόμενοὶ ἄοωγοὶ εἰς τὸ μέγα ἀναγεννητι
φοάσιτ «.
τὴ; ἔθνικὴς κυὅεονὴσεως. .». ΔΒΛΤΙΟΝ τὴς 1ὀ)11)1θθ7. Τὸ Διοικητικὸ Συμὅούλιο του̃ Ἱδῳλματθἐ ΚΘ0ιι̃Φ%ῶν ”Γπ0τΩ0φιὥν (Ι.Κ.Ί".) παύθηκε κὸν ἔΩΥ0ν
ἀπὸ
.
τὴ χούντα καὶ τὸ «Δελτίον» ύμνει̃ τὰ νέα διοοισμένα
ὅι
φεντικάν ἔτσι2 «Μὴ ἀλλαγὴ τῶν μελῶν τού διοικητικού συμ
12?
όούλίού διὰ διοοισμοὐ νέων, όίτινα ομολογουμένως εἶναι ἑπίλε κτα. . .››. Τὴ χοονιὰ εκείνη είχε ὅιπολύθὴ ὁ ἑπίλεκτος Νεοελ ληνιστὴς Κ. Δημαοα̃ς, γενικος διεύθύντὴς τού Ι.Κ.Ἱ`. κ.ὁί.
ΔΒΛΤΙΟΝ της 8)12)19θ?. ”Ϊ'μνολογεῖται
ὴ χούντα
καὶ
σύνιστα̃ται στοὺς ἐκπαιδεντικοὐς μὲ τοόπο πατοιδοκαπηλικὸ ὴ ττοοοκὡοηοτ ο“ αὐτὴν: «Ἐκ τοϋ ττεοτοοτνμοιτοε τῆς κοτοοί ας ἡμῶν ἔχομεν σημεοον, ὐπέο ποτε καὶ ἄλλοτε, καὶ δὴ μετὰ τοὐς κλύδωντσμοὐς καὶ τὰς καταπτώσεις, όὶς οἱ νέοι ὐπέστη σαν ποὸ της 21ης Ἄιποιλίού 1987, χοέος ἰεοὸν καὶ μέγα νὰ μεταδὡσωμεν εἰς αὐτούς τὴν ποὸς τὴν πατοίδα ἀγάπην. . .››. Ἑξ ἄλλον σὲ τοῦτο τὸ δελτίο ὁ κ. Παττακια̃ς ὐμνει̃ τὸν Άσ λανίδη καὶ τὴ χούντα. Ἑπίσης ὐμνεῖται η χούντα καὶ τὸ κα ταοτισθὲν ἀπὶ αὐτὴν 'Ανώτατον “Εὶκπαιδεντικὸν Σύμόούλιον, οολοοὴ λολ ο ἔοθομελὶωτὴέ τῆἐῖ Μὲοηἐ Ποοοείοἔ Κοοονλοἔ ιοττ μὴ ἔοκνα̃ιττ τον νοττοτλέο τον Νονο οοτ/1970), ο Φτλο οετος, ἔμπιστος τῶν διαόοὴτων θοησκεύτικῶν ὀογανώσεων «Ζωης» καὶ ‹‹`Σωτηοος››, ὁ Μπάοκας, ὁ ὲνθούσιώδης ποοσφω
οὴτὴἐ Τοῦ οοττότοοοἐ οτοὶ ἄλλοι ΔΒΛΤΙΟΝ Τῇ§ 2ο)8)1Θο8· Ἐοῶ οημοολεοετοο λογοἐ του̃ Θεοφύλακτού Παπακωνσταντίνου, ἐξομὡτού καὶ μεγάλου ἔμ πειοοτέχνού τῶν ἐπανειλημμένων ἰδεολογικῶν σαλταδοοι σμῶνν οποοογοο
τοτε τἦἔ Ποοοοίοἐι̃
«Θοωοῶ ἑἔοοοοττλὶι̃ν εὕνονον Τἦἐ ΤοΧλΙΞ› οτι μοῦ οίοε· ται η εὐκαιοία νὰ επικοινωνησω μὲ τὸ θανμασιώτεοον
τμημα του̃ ἔθνονς, τὴν σπούδάζούσαν νεολαίαν, ἐξ ἀ νοοιτὴε του̃ οννοντοοοτέοον ΐοοοε ντνονοτοε ττι̃ε ντω τέθοοἔ ι̃οτοοίοἐ μοἐ οῆἔ Ἑπονοοτἀοεωἐ Τῆἔ 214ο7› Έἦἑ οποίοἔ ἑοοτἀζομον τον οί' ἐπἑτελον· Ἑκεῖνοὶ ποὺ άπεφάσισαν καὶ ὲποαγματοποίησαν τὴν Ἑπανάστασιν μὲ ττλτνοτητοτ ᾶοτοτονονὐνοττοε. τὴν ντοτητο ννοίτοε εῖχον κατα νοὐν καὶ αὐτὸν τὸν κίνδύνον άνεπανοοθώ
τον ἑἔονοοοποολομου̃ ἀποοοοηοον
·
»
Στο ἴδιο οολτίο ο μοθημοτοίοἔ Ποττολοα̃έ Ψίοὶ οἱ φλλολο· γοι Βὐθ. Καλογεοα̃ς καὶ Ἀντ. Δόξας ὐμνὴσανε ἀοκετὸι τὴ Χούντα καὶ σὰν ομνολογοὶ "Ιἔ ἀμελοοθίὶκονε Κοὶ οἱ τοοῖἔ ἔ° 128
γιναν ἔπιθεωοητὲς της Μέσης Παιδείας. Ὁ Ιἶαττακιᾶς έδὥ γοαῳει: «Τὸ ”Ἑλλὸις Ἑλλήνων Χοιστιανῶν” τοῦ "Εξοχωτά τού Ποοέδοού τὴς Ἐθνικῆς Κοόεονὴσεως εὐοίσκει την πληαη οικαιωσιν εις τα νέα μέτοα τον σεοαστου̃ καὶ λογίού ἐπὶ της Ἑθν. Παιδείας κ. ὐποὐογου̃ (ἐν Ά ναετ τὸν ὲἔωμότη Θεοαα Παττανωνστανττνοττ) πὸ τὴς «σκοπια̃ς» αὐτῆς της μόνης ὀοθῆς, ἐἔεταζόμε να τα νέα μέταα τῇ; Ἡθντκῇς Κνθεονῇσεως εἰς τὸν τομέα τη̃ς Ἑθν_ Πατδείατ δἐον να Θεωοηθοϋν ὡς μέ τοα αττοὁλέττοντα οὐχὶ μόνον καὶ κύοίως εἰς δημιούα νίαν ττααῶν ὲντεη̨̃νων τῶν ααοϋποθὲσεων τῶν απαοαι
τὴτων διὰ τὴν ποαγματοποίησιν εἰς τὸν ῖστοοικὸν ἑ οναὸν τατιον, ενετ ναιιιτεαν νέλτοντοτ, αμα ενν χοόνως καὶ ὡς μέτοα εὐούτέοας χοησιμοποιὴσεως καὶ μιμὴσεως ἀπὸ απόψεως γεωγοαφικου̃ χώοού, ῶς μέτοα εὐούτέοας πανανθοωπίνης σημασίας καὶ ὼφε λιμότητος δύνανται νὸι κοιθου̃ν. .. ”Η Ἑθνικὴ κύ Θέόνησις ποοσεπάθησε ἐν παντὶ νί ἀνεύοη τὴν ττααν "Αα τὴν ματτττὴν αἰτίαν τταστηα̨ νατταδατμονίαα _
_
σύντοέἔωμεν όλοι εἰς τὴν μεγάλην τὴς εθνικης ἀνα γεννὴσεως ποοσπάθειάν της. Εἶναι τοῦτο χοέος μας ._ναθῇν0ν τῶν Ἑλλήνων παντων».
ΔΒΔΤΙΟΝ της ωεμοεέ. Στα σελίδα
1,
τε, εο και ελ,
κατακοίνεται καὶ ὴ ἑκπαιδεύτικὴ μεταοούθμισι του̃ 198485, ὐμνολογει̃ται τὸ χούντικὸ σύνταγμα ἐπικει μένω) του̃ ττχαστου̃ δημοψηφίσματα; της 2ο)ο)τ;8. ΔΒΔΤΙΟΝ τὴς τε °1ανονανιον ιοεο. Στὴ σελ. 12 και 4 ἐἔνμνεττατ τη̨̃ δτντατοθαςτ «ετα αν ὲαφααςετατ τῇ μενίατη εὐγνωμοσύνη του̃ κλάδου» (ΛΗ' Γεν. Σύνέλεύσις Λειτούο γῶν Μέσης Ἑκπαιδεύσεως. Φυσικά, ἐξύπονοει̃ται εύκολα ότι οί διοοισμένοι καὶ «ἑκλεγμένοι» δοοὐνε τὴν ἐποχὴ εκείνη ἀ σύδοταᾶ Χωοτἔ "ανετα να ταλμα να τούς ἀντείπη). Ἑἔάλλιον ὁ Θεολόγος Μενδοινὸς (σελ. 1112) ἐξύμνεῖ τὴ χούντα ὔπού μάλιστα
0. 'Ο γολγοθὰς της Ἱὐλλ. Δημοκρατίας
129
σίεἔ» τουἔ πθὸἔ αἶὶτὴν καὶ Οἱ Γεν Ἑπὶθεωθητὲἔ Κοσμα̃ἔ καὶ
για τὸ «Τόιμα». "Επίσης στὴ σελίδα 28 εἶναι καταχωοισμένος ύμνος ποὸς τὴ χούντα (ἀσφαλῶς πληοωμένος ἀπὸ τὰ μυστι κὸι κονδύλια) δημοσιευόμενος ἀπὸ τους «Τόιὶμς τῶν Ἱνδιῶν».
Ζῶτοἔ·
ΔΗΛΤΙΟΝ τη̃ἐῖ 1θ·6·1θθΘ· ωφμνοἔ πθὸἔ τὴ Χούντα ἀπὸ τὸν Δημ. Ν °Αοαιι=ιατΖτ. Γνννασιάοκη Θὶκονοιινιου̃ Γν μνασίου Κομοτηνης επ” εύκαιοία τῶν Γυμνασιακῶν επιδεί
Δελττοικ
ΘΟἩ
της τειεμοεο. ·ο φιλόσοφο; Άχιμ. λετε ἐγκωμιἀζεγ τὸν σφαγγασῖὴ Τῆς Μέσης Παιδείας Κο".
Κούονια καὶ λοιπούς φωτοσὅέστες καὶ λέει ἐπὶ λέξει:
ἔεων·
ΔΒΛΤΙΟΝ της 1.5.197Ο. Λιθανὶζεται ὴ χούντα γιὰ τὴν 8η επέτειό της καὶ ἐγκωμιόιζεται μεταξύ ἄλλων ἐπειδὴ απ' αὐτὴν τὴν «. . .γενικῶς ἑδόθη εἰς τὴν ὲκπαίδευσιν ὀοθὸς ποοσανατολισμὸς ἀπὸ πλευοα̃ς ἰδανικῶν καὶ πεοιεχομένου...››. Στὴ σελ. 16 δημοσιεύεται τὸ ὲγκὡμιο που πλέκει ὁ Δικτόιτο οας στὸν ‹‹εύουμαθη›α ἑἔομώτη Θεοφ. Παπακωνσταντίνου, γιὰ τὴ σύνταἔι τῆἔ «Πολῃωίη̃ς ιΑγωγη̃ς»__›Αγωγὴ του̃ Πο
«' °Τὸ Νέον ¦ΑναλΉτὶ%ὸν Ποόγθαμμα φὶλοδοἔεῖ ποόιγματι νὰ δώση ὁοιστικὴν λύσιν, διότι διακοίνεταὶ διὰ τὴν ἐντυπωσιακὴν ἀοτιὀτητα, τὴν ὶκανὴν τεκμη °
Θίωσὶν° °° Ποὸς Έοῦτο ἄλλωστε εἱθγἀσθησαν οἱ ἀο” μόδιοι παοόιγοντες συντόνως καὶ ἀφιεοώθησαν ἐξ ὁ
καὶ πολύτιμον εκπαιδευτικὴν πεἰοαν ποοσωπικην, καθξϋτ τι ὁιπαντες οὶ εκπαιδευτικοὶ σύμΰουλοι ποοεοχονταιι̃εκ
ἀἔωποὶἠσαντες μίαν ῖπλουσίοξν
λίτου, ὅπου στὴ δὶς διαπασῶν ύμνολογεῖται η χούντα. ΔΒΔΤΙΟΝ της 119.197 Ο. Λιὅανίζεται ὁ Δικτόιτοοας ἀπὸ τὸν Α· Φατσἑα σὲ λόγο τω) τη̃ς Μκ Γεν. Σωελεύσεως τη̃ς
της ἐνεογου̃ Μέσης Ἑκπαω̃εύσεοη̨ "τη̨̃ εξοχην ὁἶ 0 ποὀεδοος Κούονιας ἀπὸ ἐτῶν ἔχει δημοσιεύσει καὶ ειδι
ΟΛΜΕ. “Επίσης ἐγκωμιόιζεται καὶ ὁ υφυπουογὸς τὴς Παι δείας Δημηω̨άκος (σελ Β Θ). Ἑπίσης στὴ σελ. 16 ῦμνολω
χὴν Δω̃ακτὶκὴν τῶν φὶλολογὶκῶν μαθημάτων° ἀποωυ” σταλλωθεῖσαν μαλιστα μετὰ τὰς ἐογασὶας ἑνὸς ἑπιτυ
γεῖται ὴ χούντα
λΟ%λἠ©0Ό
ἐπὶ ὲὶη̃ναῶ
Γυμνασίω)
Δειιττοιν
Χου̃ς καὶ ωθποφόωυ ἐπὶστημονὶκου̃ Συνεδθίω Φὶλοὶ λόγων, κατὰ τὸ ὁποἰον τότε ὥς ποὀεδοος ἐποοθληματὶ σθη γενικὼτατα. Πέοαν τούτου ἑκόιλεσαν εἰς συνεο
ἔασἱαν ποἱὶ εω̃ωαἶυς ἔεχθηῇύηταἔ τω) ΙἘανεἶὶστημξ0Ὁ,ΐ_ ηνωΪ "αὶ\π@Οσετὶ εν απηἔὶωσαῖἴ την εποζσαν 3αἔὶ0 Ρ γον αμοὥην συναδελφο” των' Οὶπως η ολη εθγασὶα ποω̨ὰ τὸ Ολὶγοὴ@Ον0|ν° Ξταἔουσὶαἔεὶ πληθοτητοἔ η οποια ὲγγυα̃ται καὶ την, κατα το ὅινθοωπινον δυνατον, τελειό τητξχ Ἑου̃ σὶζντοἰχθέντοἕ πθογἔἀὶἶματοἔ Ἱ:ὰ Νέα Έλλη: νικα υπο την επωνυμιαν 7Νεα\ Ελληνικη γλωσσα και Γοαμματεια, κατεχουν πλεον την ποεπουσαν θεσιν εις
το πΘ®γΘαμμα·
·
·»·
Καὶ ἐξακολουθεῖ ὁ ύμνος ποὸς τὸν Κούονιαν καὶ τὴν πα οέα του. Σημειωτέον ὅτι παοασημοφοοηθὴκανε ἀπὸ τὴ χούντα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Κούονια, για τὶς μεγάλες «ύπηοε 180
ἀπὸ τὸν
Χα.ΕδαΩίοὉ_
της
τσέας τὴν χούντας
Κ. Βεοτσἐτη, φιλόλογο τότε του̃
ι.ιε.ιετο.
Στη σει. ε τιεανιςει
Φα
Ὁ Σωτἠθης Παπαϊωάννου, τότε Γεν. Ἑπιθεωοητὴς (της τὀτε ΑΒ' Ἑκ παιδευτικης Π εοιφεοείας), ὲνθἐομως ἑπαινεῖ τὸν Δικτόιτοοα. ΔΒΛΤΙΟΝ τη̃ς 16.12.1970. Στὴν
ι
ει
σελ. 18.
"Αογότεοα ἔγινε καὶ διευθυντὴς Μέσης Παιδείας, ὁ ἑπαινέ της ἑκεῖνος μὲ μισθὸ καμμιὸι εὶκοσιπεντοιοιὸι χιλιάδες τὸν μῆνα!
ΔΕΛἸἹΟΝ τὴς 1 15 Σεπτ. “71. Ἑγκώμια (σελ. 13) ποὸς Φοαγκα̃το (υ̃ποω̨γὸ τῆς Πωδείαα̨) καὶ Δημηω̨α̃κο (υ̃φυποω̨γὸ Παιδείας).
ΔΒΔΤΙΟΝ της εο.1ο.1ετι. Στη
σελ. ε
ιιοανιςεται
απο
τὴν ΟΛΜΕ καὶ πόιλιν ὁ Φοαγκα̃τος. ΔΕΛΤΙΟΝ Τῆε 1·121971 Ὁ Φὶλὀλθγθἐ Κ Πατἐθαἐτ ᾶντιποοεδο0Ξ τη§ ΟΛΜΕ Ήποδανλὶἔθνταἐ Ἑὶε πὶκθεἐ Θενα μνησεὶἐ ΈΟΌ εμφυλὶου πολεμου τον Δεκεμὅθὶον 1944 πλεκεὶ
18ἰ
τὸ ἐγκώμιο καὶ στὴ χούντα (σελ. 1 2). «Τὸ ἔργον ὅλων αυ̃ τιῖιν τῶν Ἑλλήνων θὰ σώσουν πάλιν ἐκείνοι, οί ὁποῖοι ὰγω
νίἔοντσι νπὲο της "πατοὡατ τῆς". Ἐκει̃νοι οι̃ ὁποι̃οι κεοδί ζουν τον κότινον, οἱ Ὁλυμπιονῖκαι της Ἐθνικῆς ἱστορίας, οἱ δὴμιουργὴσαντες τὴν 21 Άπριλίου, τὴν σώτειραν τῶν πα τρίων καὶ τιμωρὸν τῶν ὀιθλίων. 'Ο Ἑλληνικὸς Στρατὸς ἐπε νέδη, διὰ νὰ κάμη ἐφικτὸν ἕνα νέον ἀνέδασμα εἰς ἱὶψη οὐ . .›. ΔΕΛΤΙΟΝ τὴς
ρανοφὀρα.
Ἱἰ
116 Ἱανουαρίου 1972 (σελ. 8). ΟΛ ΜΗ μὲ τὸ θπη̨ άς). 68/24121971 ἔγγθαφό Τλὶἔ πΘὸ€ Τὸν θτ πουργὸν Οίκονομικῶν Ι. Κουλην γράφει: ‹‹. . . Πιστευοντες α̃κραδάντως, ὲξοχώτατε, ὅτι θὰ ᾶκονσθῆ ιἦ φωνη τοϋ ὅο γανωμένου κλάδου τῶν καθηγητῶν ὡς φωνὴ δικαίου καὶ κα λοπίστου εἰσηγητοῦ, πονου̃ντος εἰλικρινῶς καὶ κατανοιλίσκον Τθἐ ἑαλπὸν διὰ Τὴν ὕπὸ Τη̃ἐ Ἑπαναστἀσεωε ἐπὶλεω̨οθμένην ἑλληνικὴν ἀναγέννησιν, ὲξαιτουμεθα τὴν ἀμέριστον συμπα ράστασίν σας. Μετὰ θαθυτἀτον σεθασμοὕ Ὁ Ποόεδοθέ Ν Μιχαήλ Ὁ Γεν Γοαμματεὺε Κ Κατσαμπέλίλὶἑ (ΚαΤαθάλ
λετοιι δηλοιδὴ προσπάθεια νὰ δοθθθν °θπὲ@ τοθ κλάδθθ ἀπὸ τὸν δημόσιο προϋπολογισμὸ μερικά, κατὰ κανόνα. ψίχθνλοι).
ΔΒΛΤΙΘΝ τὴς
Ἱουνίου 1972 (σελ. 12) Τηλεγοαφου̃ν οὶ Ν. Μιχαὴλ καὶ Κ. Κατσαμπέκης πρὸς τους «τρει̃ς σταυ Ωαετθθἔ» τλἶἐ λούκταἐ Τὰ ἐἔῇει̃ «ΕΗ διθίκησλἐ τθἔ ΟΛΜΒ ἐκφράζουσα τὰ ευγνώμονα αἰσθἠματα του̃ ὼργανωμένου κλάδου διί ὅσα ὑπὲρ τη̃ς Παιδείας καὶ τῶν λειτουργῶν αδ· Τθε ἔχετε πθάἔελι θὶαδλὶλοῖ καὶ Οω̃θὶἔ πίσΐλν καὶ ἀφοσίωσλν εἰς τὰς α̃ναγεννητικὸις α̃οκὰε καὶ τὰ ειυ̃γεκῆ ἰδεὡδη τῆς Έ παναστόισεως, διαθεθαιοι̃ την υμετέραν ἐξοχότητα ὅτι η οἱ %0νΘιλλ%ὴ ἑνίσχθσίἐ τῶν λεὶτ0υΩΥῶν Μέσο; ΠΟΥὶδείαἐ ἐνέ· πλησε Χαίυ̃ᾶε καὶ ἑνθοϋσὶασμθθ αθτθὺέ ὥἐ ἔμπθαδτον πθοατ νόικρουσμα ὴθικῆς καὶ δλικῆς ἀποκαταστάσεώς των καὶ υπό σχεται ὅτι δ σεμνὸς καὶ δπερηφανος κλάδος τῶν λειτουργών Μέσλὶἐι π©ωΤΘπὀ©0€τ ὕπωἔ πἀνΐοΐὰ εἰ§ ἐθνὶχὰἔ ἐἔϋθμἠσεὶἐ θὰ πράξη είς τὸ ἀκέραιον τὸ καθηκον του ἔναντι της Ἑπα ναστάσεως, της Ἑλληνικῆς Νεολαίας καὶ τἦε Φιλΐἀτηἐ Πα τΘίθΟΞ» ίΣΉμείωυ̃ι€: Βἶχαν ἀποφασίσεὶ Θἶ δὶ%ΤάΤ0Ωε€ νὰ δώ” 1ὅ2
6
σουν ἕνα μικρὸ ἐπίδομοι στους ὲκπαιδευτικους Μέσης που ἄρ χιζε ἀπὸ 1.200 δρχ. γιὰ τὸν 8ο καὶ '70 θαθμὸ καὶ ἔωθανε τὶς λοο δρχ. για τον ευ (οηλαοὴ τον Γυμνασιαρχὴ). Το μισθο λόγια τοϋ σφαγιαατῇ τὴς Μέσης Καν. Κουρνια αατερρακωσε ἀκόμη περισσότερο τὸν κλάδο, μὲ σταθερὸ ὰποτέλεσμα τὰ καλύτερα νεανικὰ μυαλὰ νὰ στρέφονται συνεχώς πρὸς δίλ λους κλάδους καὶ ὅχι πρὸς τὶς καθηγητικὲς σχολές. Καὶ ὡ στόσο οί δικτόιτορες συνεχώς ἑκφρόιζανε άπατηλότατα «τὸ δί κρως στοργικὸν ἐνδιαφέρον των ὑπὲρ της Παιδείας». ΔΕΪΛΤΙΟΝ της 18 'Ιουνίου 1972. Ὁ Ν. Μιχαὴλ έπαινεῖ (σελ. 38) τὸ Βιὁλίο τοϋ ανεκδιὴνὴτου υττονομευτοϋ τὴς Ἑκ παιδ. Μεταρρυθμίσεως Άθαν. Παπακωνσταντίνου: «Πῶς νὰ μελετα̃τε καὶ νὰ ἐπιτυγχάνετε είς τὰς εξετάσεις. Ἀθηναι 1872» μὲ τα ὲἔὴς λόγια: «_ /Ο τα ®Αθαν. Παπακωνσταντί νου ἀνὴλθεν εἰς ὅλην τὴν κλίμακα της Ἑκπαιδ. 'Ιεραρχίας καὶ ὴσκησεν λίαν ἐπιτυχῶς τὰ καθήκοντα του̃ Γεν. Γραμμα τέως τοῦ δπουργείου Παιδείας καὶ τὰ τοιαῦτα του̃ Γεν. Διευθυντοῦ Ἑπαγγελματικῆς Ἑκπαιδευσεως, είς τὴν ὁποίαν καὶ ἔδωκεν μεγάλην ὥθὴσιν διὰ του̃ καταρτισθέντος ῦῃἔ αὐ του̃ νομοθετικου̃ ἔργου». (Σημείωσις: Ὁ ἐπαινούμενος ὴταν δάσκαλος: ἔπειτα προσλὴφθηκε ἀπὸ ἔναν ἀγράμματο καὶ δο 'λωτλόκο ὲθνοκαττὴλο καθὴνὴτὴ τὴς ψυχολογίας του Πανεπι στημίου Θεσσαλονίκης μακαρίτη τώρα Γεώργιο Σακελλα οίον., Ἐπἦοε πτυχίο Φιλολογίας καὶ μὲ είσὴγηση του̃ Σακελ λοιρίου ἔγινε καὶ διδάκτορας. 'Τποστηριζόμενος θερμὰ καὶ ἀ πὸ τὸν «ποιητὴ» καὶ ἔπειτα ᾶρχιαποστάτη Γ. "Αθανασιάδη Νοοα ειωρισοὴκε τον Αονσυστο του ιοιε απο τον Ἱταλσ διόριστο μακαρίτη Ι. Τρόικα, Γεν. Δ)ντὴς Θρησκευμάτων μὲ θαθμὸ Δ)ντου̃ α' τάξεως στὸ ἀρτισυστατο τότε ι̃εροδιδα σκαλεῖο Λαμίας. Μετὰ ἀπὸ δεκαήμερο ἔγινε γενικὸς Δ)ντης. "Ο Νὀὁας ὼς υπουργὸς τὴς Παιδείας γιὰ ἔνα φεγγάρι (τοιιη̨̃ 1946) τὸν πὴρε Γεν_ Γραμματέα του. “Επειτα αὴνε στὴν Άμερικὴ γιὰ μετεκπαίδευσι. Τὸ 1950 πάλι δ Νόδοις
τὸν διὼρισε ἐκπαιδευτικὸ σὐμθουλο.
Πολλοὶ συνάδελφοι δημοτικης καὶ Μέσης Παιδείας κάτω ἀπὸ τὴν ἔντεχνη ίιπηρεοιακὴ δεσποτεία του ἐστέναξαν χρό
188
ΔΒΛΤΙΟΝ ι
17): Γίνεται (σελ Ν .
15Ι Δεχεμθςοίου 1973
νια καὶ χοόνια. Τὸ 1985 πόιλι μέσω του Νόὕα ἔγινε μέλος του̃ Παγδαγωγωωυ̃ ›1νσΉτΟὐτ0Ὁ° ποὺ ἐκύτταἔε μὲ κάθε τω
ίθνοκαπηλικη εκμεταλλευσι των Δεκεμὀοιανων του 1944.
να τὸ υπονομεύση ἀπὸ τὰ μέσα. (Η Ἄποιλιανη δικτατο υ̃ποω̨γὸ τὸν ἀνεα̨ῶγἠγητο μακαθγῖη ἀοεοπαγίτη Κα λαμποκγα̃ γιὰ λίγους μῆνες τὸν ἔκαμε "αγ κείνη γεν γΩαμ_
ὶκαὶ τωοα και μεοικα για το επι Χουντας Ανωτατο Εκ Ι | \ Ϊ ἕ \ παιδευτικο Συμὕουλιο Τπουογειου Παιδειας. Για τον πε
πο
Οία μὲ
μοιτἐα τοῦ υπ.
Παιδείαἐ ἀφοῦ θέὔαια εἶχε Ύίνει καὶ πάλι
:ι
1 ”
Γ
1
υ̃πθθίὅα” 851/1971 ποὺ μὲ τὸΙ Νόμο υώόητο Κ° \ Κούονὶψ \ Ϊ ` Ϊ | Δημοῃκη Μα" Μεση Παιδεια και ἐἔὶσωω τον νεοδὶα οιζὀμενο ἑκπαιδευτικὸ Μέσης Παιδείας ποὸς τὸν μόνιμο λο χία του Στοατοῦ, είπαμε ηδη τα δέοντα. Ἀλλὰ ὁ σημεοινὸς
γεν. γοαμματεὺς καὶ ἐπὶ ἀποστατῶν, τὸ καλοκαίοι τοῦ 1985. .Ως γενγκὸς γοαμματεὺς τῆς χούντας ἔστεγλε σι ὅλα τὰ σχ0_ λεῖα Μέσηἔ τὸ Μάη ωθῖ τηλεγθἀφηημαγ μὲ Έὸ ὁποῖο άστα
"Ε
γόοευε να διδασκωνται «Στοιχεῖα δημοκοατικου̃ πολιτευμα
«π‹Μδαγωἶί0Φ›”π£ἶ0εδ©0ς πἶι̃ί Ανωτοω Εκπἶωδ' ΣὉμ60ἩλωΡ καὶ Γενῃως Δῃτηἔ Πωδεὶας Χ' Δημ° Κωταλος πθοαλεὶφο” τανε ηδη ἀπὸ τὸν "Αποίλη του̃ 1968 νὰ καταλόιὅῃ την πεοί
τος». Τοῦτον τὸν «δημοκοατικώτατον» ὁίνθοωπον ἐκθειαζει ὁ πγ
Μιχαὴλ).
Δπλττοιτ τη̃ς ιοτο Σιπτεμοοιοι τοτε (σει. εε): .Η ΟΛΜΕ λὥανγζει τὸν σω̨ατοωἀτη ὑποω̨γὸ τῆς Πω δείας Ν. Γκαντώναγ Τσωω̨γτζη̃ Μ
τούτη θέσητ 9191 ὥς 911199 Παὶδαγωγ· 29999· μίας Μυτγιληνης εξυμνουσε τη Χουντα στη διαλεξη του «Η διαλεκτικη της Ἱστορίας καὶ η Ἑλλην. Ἑπανόιστασις τοϋ 1821 ῶς καταξίωσις του̃ ἑλλην. πνευματος καὶ παοόιγων
ὅανίζει τὸν ἐπὶ Χούντας ἀναοοιχηθἑντα στὸ αξίωμα του̃ Γ. Δ)ντΟυ̃ Γεν. Ἑα̨ωωω̃εύσεωα̨ "_ Κοι̃πἀλογ ΔΒΛΤΙΟΝ 146 ιΙαν0ΌαΩί0υ 1978 (σελ. 2): τΗ ΟΛΜΕ
ποοσδωωσμου της εθνεγεη̨σίαἔ τη̃ς 21% 9ΑπΟὶλ"0”»° Έηἔ 0” ποίας πεοίληψη διαθαζουμε στὸ θοησκευτικὸ πεοιοδικὸ της Μητοοπολεως Μυτιληνης «Ποιμην» (σελ. 89 Άποιλ. 1988).
ΔΒΛΤΙΟΝ τῆς 16.10.1972: ιΗ Χθνσούλα
γοόιερει
γιὰ τὸν Γκαντώνα καὶ τὸν ”Ασλανίδη: «. . .ἄπειοα
μὲχοι του̃δε δείγματα καλης θελησεὡς των ἔχομεν δοκιμἀ σει.. .». (”Αοθοο «Πεοὶ τὸ θέμα τῶν μεταθἐσεων»). ΔΒΛΤΙΟΝ τη̃ς 121978 (σελγ 17): Εγυ̃χαθγστίες Ἐῆς
ΟΛΜΕ ποὸς Ν. Γκαντώνα γιὰ τὸν. διοοισμὸ του̃ κ. Άθαν. Φλώοω σὲ θέση Ἐκπαω̃. Σι̃γμὅοὐλουγ Όντωἐ ὁ κγ Φλῶοθς ἔχει αξιόλογη φιλολογικὴ σΉγκΩότ”ίὶ91ὶτ 19 ὁποία ὅμως καθό γω) δὲν τὸν ἐμπὀδωε νὰ ἀποφύγη νὰ ἀναδεγχθῆ ἐπὶ φαω σῃκῆς τω̨αννίας ογτψηλὴ νοημοσύνη καὶ ἔἔοχον .ἦθος δὲν σ" ὅλους τοὺς ἀνθοώπους ὶδιότητες ὁογανικὰ ἑνωιιένες, ὅπως παοατηοει̃ καὶ ὁ Πλάτων στην ἰδανικὴ «Πολιτεία» του ίὁθΰβε καὶ 519α). ΔΒΔΤΙΟΝ τῇα̨ 20518 (σελ. 8): Ὁ ἑἔωμὀτης φωτο σὅέστης πθώην ῦποω̨γὸα̨ τη̃ς Παγδείαα̨ ἐπὶ Χούντας μὲ ἄΩ_
είναι πόιντοτε
ἐκδθομὥν. Καὶ τὸ %*ὶΘὐσσεται κατὰ τῶν σχολικών ἄ©θΩ0 τοῦτο ἐν” μέοουἔ τη̃ς ΟΛΜΕ θεωη̨εῖταγ ‹‹πεΩγσπ0ύδα_ σῖον Ήαγ ἀνῃκεῳενωὀνω θθο
134
ΈΟὉ
ίλλεπτλη
~
9
ε
:τ
7
εν
π
Βτουτοἕ 0 «ςίἶωτἕσμεἶος» οἶνθθξωὶοςλ σἶποι̃ίδίἶστηἰ αἔλοῖε τηἔ Σοοθονηἔε με την εωίαω̨ὶα της ὅηἔ επετειοι̃) της απο" λ'1ανηΞ`απ017ΣΉταΩχΕας ενθεομα εἔυμνἶὶ τη Ϊἰοἶνταγ («Διἱ5α” σκαλικον Βημα» της 24 4 1972). Δινουμε εδω μονον λιγα α̨ποσπξχσὶἔαταλ τα πὶοξεμςεανῃἶίαζ απο Ἐ0 πθοἔ τἶὶν τῳξχννὶαν υμνολογιο του: «. . . Η εθνικη Βπαναστασις της 21 Αποι λίου~ ποοὅαλλει το αιωνιου κυοους διπτυχον των υπεοθατὶκων αη̨̃ιων του ελληνοχοιστιανικου πνευματος και πολιτισμου. .. ὶὶγ εθνικη επαναστασις δετεητην δεοντολογιαγ του απο λ
Ἡ
τ
” ωπ Ο
Ἱἴ Υ
Ο Ό
σ 8 6 α σ μ
κ ότ η Τ μ α Τ Αη
1
ιρ ω σ ε ω ς».
Χ
0 €
Ο Ό
αὶ
τ
Ή 9
αν θ Χ
Τ ὸ
Ο
Ε
Ο
σ
ω π
τ α Β
ἶη
Β
ν
ν η ς Β
π
κὸν
Ο Ο
”
" η”
ἔ σ Ή ν αγδ Θ3” Οϊγγαῦπ Ἐὶ ς "γα Β: απο εκεινον «τον απολυτον σεθασμον της
(Κατι
ιὶνθοωπίνης ποοσωπικότητος καὶ τὸ χοιστιανικὸν κηουγμα
λίὶἔ ἀλίάπλὶἔ 14911 119€ σ1^'α9ελ9Ρώσεω§» θὰ ἔέθολλν πθοφανῶἔ μεοικοι ανθοωποι, λ.χ. σαν τον Μηνη και τὸν Μουστακλη, που Ϊ ~ Ϊ ` ὶμποακτα εδοκιμασαν τις «θωπειες» των, ως γνωστον, «ποαο Κ
Ώ
._
Ε
1?›ῦ
τάτων αποστόλων» τοῦ ἑλληνοχοιστιανικου̃ πνεύματος καὶ του̃ δυτικοχοιστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ὁογάνων τὴς «λελαμπου σμένης» ΕΣΑ, π.χ. Θεοφιλογιαννάκων, Σπανῶν καὶ λοιπών «φωστὴοων» της «ἐθνικοχοιστιανικὴς φιλανθοωπίας», άξιο θαύμαστε «παιδαγωγέ», κ. ῖίουτάλοὶ). ‹‹. . .Δόγμα καὶ πίστις, ίδέα καὶ ποα̃ξις, όοαματισμὸς καὶ ποαγμόιτωσις, ἑνοοατικὴ θεῶοησις τῶν ἑλληνοχοιστιανικῶν ἀξιων καὶ άναγωγὴ εἰς πεοιεχόμενον πίστεως καὶ παοάγον τα ὀογανώσεως τῆς ἐθνικὴς, κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς μας ζωῆς, ἰδοὺ τί εῖναι ὴ 'Επανάστασις τὴς 21 Ἄποιλίου. ”Ο πως ὁ λόγος ἄνευ ποάξεως είναι ούτοπία, ὴ ποα̃ξις ἄνευ ἰ δέας καὶ τοῦ λόγου είναι ὴ τυωλὴ ἐμπειοία. "Η ἐθ ν ικὴ "Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς τ ὴ ς 2 1 η ς Ά π ο ι λ ί ο υ ε ἱ ν α ι ὴ π λ έ ο ν δ η μ ι ο υ ο γ ι κ ὴ σ ύ ν θ ε σ ις δι μφ οτ έ ο ων. Σύλληψις σχεδίων καὶ ποογοαμματισμός, ὀίμεσος ἐκτέλεσις καὶ ποαγμάτωσις. . .». «Μετὰ τὴν ἐξάο θοωσιν της ἑουθοᾶς καὶ συνοδοιποοιακὴς συνωμοσίας κατά ὴ ὲθνικὴ Ἑπανάστασις ἐχάοισεν εἰς τὸν της "Ελλάδος ἑλληνικὸν λαόν, ὅ,τι ἀπὸ πολιὺν καιοὸν ἐπόθει ἐντόνως, τὸν καταστατικὸν χάοτην της ζωῆς του, τὸ Νέον Σύνταγμα τοῦ 1θθ8. .. .τ ὸ ν έ ο ν Σ ύ ν τ α γ μ α σ υ ν ι σ τ α̃ γ ε γ ο ν ὸ ς π ο ω τ ο φ α ν ὲ ς ε ἰ ς τ ὰ π ο λ ι τ ι κ ὸι
χοονικὰ ὅχι μόνον τὴς 'Ελλά
τ ο υ̃ κ ό σ μ ο υ ό λ ο υ, καθὼς καὶ τὴν κ α ὶ πλέον εὕγλωττον ἀπάντησιν εἰς ὅλους ἐκείνους, οὶ όποι̃οι άμ φισθητου̃ν τὴν άγνότητα τῶν ποοθέσεων της ἑθνικὴς Κυόεο νὴσεως έναντι τῆς Δημοκοατίας». (“”Αφεοιμ, Παοισινοσπου δασμένε «παιδαγωγέ» μας γιὸι τὶς όαθύτατα «φιλελεύθεοες» ἰδέες σου καὶ τὴν παχυλωτάτου μισθου̃ θεσάοα σου Ι) Καὶ ὅ μως μέχοι τῆς στιγμης, που τυπώνονται αυ̃τὲς οἱ γοαμμές, παοαμένετε άκλόνητος στὸ θῶκο σας. Ποιὸς ᾶοαγε καὶ ση μεοα πανίσχύοος φαυλόμπαομπας συντελεί τόσο αποτελεσμα τικὸι στὸ ἀπαοασάλευτο της ύψηλὴς σας θέσεως;). «. . .Χά οις εἰς τὸ πνεῦμα, τὸ όποῖον διέπει τὴν ἐθνικὴν 'Επανάστα σιν της 21ης 'Αποιλίου καὶ του̃ ὀποίου ἔκδηλος είναι ὴ πα οουσία είς καταστατικὸις άοχὰς τοῦ νέου Συντάγματος, αύ λ ὰ
138
τη ἑπέτυχε μέχοι σἠμεοον ὅσα δὲν εἶχον ἔπιτευχθὴ συστάσεως του̃ ἑλληνικοῦ Βασιλείού››! ‹‹. . .Ὁ ἰδιαίτεοος μως τομεύς, ὅπου ῆ ἐθνικὴ Έπανάστασις ἐπέφεοεν άληθῶς κοσμογονικὁις μεταθολάς, είναι η ”Εθνικὴ Παιδεία, τὴν ό ποίαν πολύ ὀοθῶς ἀπὸ τὴς ποώτης στιγμὴς ἐθεώοησεν κύοιον καὶ όασικὸν αὐτῆς στόχου». «. . .”Εσχάτως ὴ σύστα σις τῆς 'Επιτοοπῆς Παιδείας, ὴ ύπὸ μοοφὴν ἀληθου̃ς Σταυ οοφοοίας, ποωτοφανου̃ς διὰ τὰ ἐκπαιδευτικά μας χοονικά, ποόσκλησις όλων τῶν "Ελλὴνων, ὅπως ὲκφέοουν τὴν γνώμην των ἐπ® αυτού, ὡς καὶ ἰδίαςτποοτάσεις ὲνεχούσας ποωτοτυ πίοιν σκέψεως, συνιστου̃ν άδιάψευστα τεκμὴοια ὅχι μόνον του̃ ἐντόνου ἐνδιαφέοοντος τὴς έθνικὴς ,Επαναστάσεως διὰ τὴν Παιδείαν, ἀλλὰ καὶ του̃ δημοκοατικου̃ αὐτῆς πνεύματος καὶ τῶν διαθέσεών της, ὅπως διὰ παντὸς τοόπου καταδείξῃ τὴν ποοσὴλωσιν αὐτῆς ποὸς τὰς ἀοχὸις μιᾶς υ̃γιου̃ς δημοκοα τίας››! (Τὸ πόσο μεγάλη άνακαίνισι στὴν Παιδεία ἐπέτυχε ῆ «δημοκοατικὴ» Χούντα, τὸ φανεοὡνει έπαοκέστατα τὸ σημε οινὸ χάλι της Δημοτικὴς καὶ Μέσης Παιδείας καὶ ό πεοι όόητος για τὸν ἑξανδοαποδισμὸ τῶν ἐκπαιδευτικων νόμος 851/1971 του̃ «Άγίου» ἐκείνου κ. Κούονια). ”Εξ ἄλλου άλλος «τηλαυγὴς ἀστὴο», Ποόεδοος καὶ του̃τος τότε (τὸ 1989) του̃ “Ανωτάτου Εκπαιδευτικού Συμθουλίου Ν | κι κ. Νικ. Μπαοκας («Διδασκαλικον Βημα» της 25)8)19θθ) γίνεται ὁ θεομὸς ἑπαινέτης του Χούντας καὶ τοῦ «φαεινου̃» ποωτοστάτη της Γ. Παπαδοπούλου. Παοαθέτουμε ἑδῶ με οικὰ αποσπάσματα ἀπὸ τὸν λόγο καὶ τούτου του̃ «ταγου̃» τῆς Παιδείας: «. . .Είμαι εἰς θέσιν να γνωοίζω ως ἐκ τῆς ἰδιό τητὀς μου, ὅτι ὴ ®Εθνικὴ “Επαναστατικὴ Κυόέονησις ἔχει το ποθετησει τὸ θέμα Παιδεία εἰς τὸ σημείον ἐκεῖνο, τὸ όποι̃ον άομόζει. Ὁ κ. Ποωθυπουογὸς καὶ "Τπουογὸς τὴς Παι δείας μας, καθὼς καὶ ό κ. “Γφυπουογὸς ἀναγνωοίζουν τὸ ύ ψηλόν, τὸ ῶοαῖον, τὸ ἑθνικὸν ἔογον, τὸ όποῖον ἑπιτελεῖτε καὶ πασχίζουν δι” ὑμᾶς καὶ τὴν Παιδείαν. Είναι δὲ εύτύχημα ὅ τι ὁ κ. Ποόεδοος τὴς Ἐθνικῆς Κυόεονὴσεως άνέλαόεν αύ τοποοσὡπως τὰ καθηκοντα του̃ "Τπουογοῦ τὴς 'Εθνικὴς Παιδείας. 'Γοῦτο σημαίνει ότι νέα ἐποχὴ διὰ τὰ θέματα τὴς γ
13?
Παιδείας μας ὅινοίγεται ἐνὡπιόν μας. 'Γὸ πάθο ς του̃ Π ρ ω θ υ π ο ν ρ γ ο υ.Τ λ ά δ οι ῦυ̃. ` η '
διατνἰῖλ Ἡ
την Π αιδ το ο μορφη καὶ π
Ε
αστ
ιότ
ν ,
ε
δ
Φ
πΒφωῖΒσμΒ'
'η Ε
α κ
Θ
ί
ν 0
α
Ό Ο Οι
ύῶνται διὰ
τ
Ἱ
Τὰ
·
γο η̨̃γετ ὲμπρ
μ α ς.
.». Δὲν θα μοὔφτανε ασφαλως ! # \ _ ενας μηνας, για να απαριθμησω ολων των αχρείων και των ' ° ' ° ° Ο πονεμενος μαλιστα οπε τοϋ λαοῦ τα' ονοματα. διαερθορεων ρασπιστης της Δημοκρατίας, ό Δημοσθένης στὸν περιώννμο ~
Ι
5
Χ
#
ό
Τ
.
Ἡ
ύ
«Π ερὶ του̃ Στεφάνου» λόγον του (§ 296) λέει χαρακτηρι
ζετε ὅτι τὸ σύντελεσθὲν μέχρι του̃δε ἔργο εἰς τὸν τομέα τοϋ 'Τπονργείού Παιδείας εἶναι ἀξιόλογον, δὲν εἶναι εύκατα
στικά: «Έπιλείψει με λέγοντα η ημέρα τὰ τῶν προδοτῶν ” νόματα» (Ξδὲν θὰ μοῦ ἐπαοκἐση μιὸιὀλόκληρη μέρα να παριθμησω τῶν φαολοόίων τὰ ὀνόματα) ! Φυσικά, ὅπως δια πιστώνει. κανεις ἀπὸ τὸ «Διδασκαλικὸ Βημα» καὶ ἄλλα γρα πτὰ κείμενα της ἑπτάχθονης °Απ0λυταΩχίας9 καὶ ἄλλογ με
δ
Ο
νι Ω
°η
ε Υ Υ
5
Τὶ
ν
πι τ ύ χ ι' α ν ῶ ν ὁ ρ α μ α τ ι σ μ ὥ ν Τ Ον, Τ Τὰ ν ῶραίων καὶ ύψηλῶν δια την παιδειαν μ ὰ Ξ ν ὰὶ Τ ΤΙ ν Έ λ λ ὰ δ ὰ Η ὰ Ξ Κύωὰνι θέλω νὰ ννωθίτ στ
φθόννὶνονὰ ἔνννὰν ΤΤΟλλὰ› ὰλλὰ μένονν ὰνὀὰνι νὰ νἰνονν πολ· λὰ νὰὶ θὰ νίνοννι Α νι Τ ὸ ἐ ν Υ ν δι Τ Οι Τ ἶι̃ ΤΤ Ο Ο ὰ ω ·
ῖἱῖλ ν
Ά
Έπ
ὰνὰ· σ Τ ὰ σ Θ ω 9 κ Γ Π ὰ ΤΤ ὰ ὰ Ο ΤΤ 0 ύ λ Ο Ό ΜΑΞ ἐνθνμηθῶ· μεν Τὸ Χὰθἔι Τὸ ὁποἴον ἶ)7ΤἦΩΧΘ πρὸ Τη: 21 ΆΤΤΩΤΜΘΌ καὶ Τί ἐπετεύχθη ἔκτοτε. Τα επιτεύγματα εἶναι ὅχι μόνον υ̃λικὰ ᾶλ λὸι πρὸ πάντων ηθικά επιτεύγματα. Κύριοι, εἴχαμε χάσει την ἐμΤΤΤσΤ0σὐνΤιν εἶἐ Τὸν ἑαυτόν μας καὶ τὸ ἔργον μοι: κὰὶ ἑπὰ· ό Τ ΤΙ §
Τ 0 υ̃
Ο
Χ
ΤΙ
Υ έ Τ 0
ν
Τ ΤΙ
(Ξ
νενθομεν Τλι̃ν ὲμπνὰνοσνννὶν ὰὰὶ Τὴν πίσνλν εἰἔ Τὸν ἑὰνΤὀν μὰἐ νὰὶ Τὰ ἔθνον μὰἐ Αἶὰὰ εἶνὰν ὰνὰμΦνσ6ἠΤνΙΤ0ν Ἑὰὰῃι̃ἐ εἶλε σλι̃μενωθῆ λὰλόω̨ωϋνἐ εὰἐ Τὴν Τὰἔνν νὰὶ Θἶἐ Τλι̃ν πενθὰθ· λίὰνι ὰὰωἔ ννωθἴἔθμεν ὅλΟκ ἀπὸ Τὰ πεἔοδθὀμνὰ· Σἠμεθον ὰ· νΤΘνὰΤεὰΤὰθΎι̃ ὁ Ονθμὰἐ Τη̃ἐ νὰλῆἔι Τἦέ εὰθνθμὰν λεὰονθνίὰἔ Τῶν σλολενων μὰἐ Κὰὶ σννὰ _ σννὰ θὰ ὰποὰὰνὰσνὰθἶι̃ ἔὰ πε· Θνσσὀνεθθν· βΐὰῆθλεν “θ δνὰίθεσνῶ Τὰ μι̃σΘ§ ὰνὰμενὰἔὐ μὰἐ” καὶ ἐξέλιπον ῶς δια μαγείας. Αυ̃τὰ εῖναι ηθικά επιτεύγματα, νὰ ὁποι̃ὰ εἶνὰν ὰνὡτεθὰ ὰπὸ ὅλὰ νὰ ὰλλὰι ὰλνκὰ ὰὰνεννμὰ τα και τὰ ὁποῖα δεν θὰ α̃ναφὲοω. διότι τὰ τνωοίἔετε Ποέ πεν νὰ πεθνμένωμεν δνὰ τὰν ἐπνλνσνν τῶν ὰθοὀλημὰνων Τη̃ἔ Πὰνδείὰἐ Σὴμεθον πΘ0νΘὰμμὰνίἶ0νΤὰν› ὰνὰ νὰ λνθνυ̃ν νὰ Τὰ ὰτὰὰνὰ· "Ολὰν ὰἱ ὰνὰνὰὰνι ὅλὰν ὰἶ ὰΤέλε'·ὰν› δὲν νὶμποε Θονν νὰ σνὰπλῳωθονν ἀπὸ τὴν μίὰν ὰνννμνὶν εἰἔ Τὴν ὰλ· λνὶνὰ
λθενὰἔῃὰν Χθόνθἔ νὰὶ ὰννεσνἔ Ἐὰ ὰν ὰ λὰ μ 6 ὰ ν ωι ΓΒΩ ΡΓΙΟΤ Π Α Π ΑΔΟ_ Τ 0 Ό ἐ π ν κ ε φ ὰ λ ἦ Ξ ἐ ν ν ν ὰ ν ὰ ν δ νὰ
ρον
188
στάδιον ι τὸ ὁποῖον
ά
γάλοι και τρανοὶ θ ε σ α ρ ου̃ χ οι της Παιδείας καθόλου δὲν ύστὲρησαν σὲ ύμνολὀγια τῶν ξενοκινητων Ἀπριλιανῶν Σατραπῶν. Λ.χ. ὁ Ἑκπαιδεύτικὸς Σύμόούλος κ. Κιτσαρα̃ς ἀκλόνητος καὶ τοῦτος μέχρι τώρα στὸ φρούριο τού, ὲγκω μίασε τη Χούντα. Κάτι περὶ αὐτοῦ σχετικά πρέπει νὰ ἔέρῃ 6 πθὡην Γερ Δῃτνγς τῆς Μοω̨ασλείου Παω̃αγωγγκῆς Ά
ωρημως
τς Σπυ̃θοα̨
Παγτατἀκηιἐ "Ας μτλησούμε Θαρρετά
'Αλλοι ἀκόμη και ὁ «διαπρεπης θεολόγος» κ. Κούρκούλας, ἐκ παιδεύτικὸσ Σύμόούλος ἀπὸ την ἐποχὴν ύπονργίας κ. Γρ Κασιμάτη, Άκαδημαι̃κου̃, στάθηκε ἐπαινἑτης της. Φυσικά, πάμπολλοι, δύστύχῶς, Θεολόγοι εκμεταλλεύονται μὲ σατανι κη καπατσοσύνη τα ἐπούράνια, για νὰ καλοζἠσουνε στὰ ἐπί γεια, ἐν ὀνόματι του̃ Χριστοῦ! Ἑξ ἄλλον δεν καταδεχόμα οτε νὰ σχολιάσούμε τὰ πρὸς τη Χούντα ἐμετικὸι ἐγκώμια του̃ κ. Π. Γαλιώτού, Γεν. Ἑπιθεωρητου̃ Δημοτικης Παιδείας Α' Πεογφεγγείας καὶ Ποοέδωυ τη̃ς Ἑνώσεως Ἡπγθεωοη τῶν. (‹‹Διδασκαλικὸν Βημα» της 25889. Ἄιριθ. 858 σ. 3) τελικα εε των σοεαεώεατιγ πιιμττειιιι, αν ειν εμνημο νεύαμε ὲδῶ καὶ ἕνα καταπτύστοο δούλοπρεπείας τηλεγράφη μα τῶν τότε διωρισμένων της «Διδασκαλικῆς "Ομοσπονδίας Ἑλλάδος», ποὺ στιγματίζει του̃ κ. Α. Παναγούλη την άνε
πιτύχη απόπειρα ὲἔοντώοεως τοῦ ἀμερικανόδούλού τυράν νου: αῖίαθ' ἢν στιγμην ἐπρόκειτο νὰ τεθῇ εἰς κνκλοφορίαν τὸ "Διδασκαλικὸν Βημα” η Διοίκησις της "Ομοσπονδίας ἑ πληροφορηθη, ότι ἐγένετο δολοφονικη απόπειρα κατὰ της | τ Κύόερνησεως τ Εθνικης κ Γ. Πα ΑΕ τοντ Προεδρού της ι.
Τ
9
λδθ
ποιδοποόλου. Σὐμπας
ὁ η̨̃ιδααααλαὼς κόσμος συνησθάνθη τοῦτο μὲ ἀποτροπιασμόν, φρίκηυ ααὶ αγανάκτησω ἐπὶ τῷ ἀκοόσματι τῆς εἰδὴσεως, ἀλλὰ τοῦτο καὶ μεγίστην χαραν, διὀτι ἐπιχειρηθὲν α̃νοσιούργημα απέτυχε πρὸς μεγίστὴν ὅέ όαια λύπην τῶν αονὴαιπαταίδων ἢ καὶ ἔένων μηχανοοοὼ φων, οἱ ὁποῖοι ποοἔ ὔλεθαον τῆς παω̨ίδοἔ ἐογἀζονταω̃ι Και τώρα τὸ τηλεγράφημα ὁλόαληαο: «Ἑη̨̃χώτατον Ποόεδῳν
Ἐθνὰτῆτἐ Κνὰεθνἠσεωἐ Σΰμποις ὅ Διδασκαλικὸς κόσμος τη̃ς
ἐκφράζει τὴν ἀγανἀκτησιν αὐτοῦ διὰ τὴν ἐπιχειρη θει̃σαν καθ® "Ἑμῶν δολοφανταὴν ἀπόπεω̨αν. Δῶάσκαλοι Ἐλ_ λόιδος εὔχονται ἐκ οαθέωτ ψαχῆςς ὅπως ὁ νφψτστοἔ χαοίζῃ ὶἴλα̃ν υ̃γεὰας ζωὴν καὶδυναμμ›ὲπ®ιἀγαθῷ πολυπαθου̃ς απλ τόιτης πατρίδος››! Παρόμοιο ψήφισμα, που διεδὴλωνε τὴν «ῖερὰν ὰγανόικτησιν» γιὰ τὴν ᾶπόπειρα ὲξέδωκαν καὶ απέ στειλαν τηλεγραφικὥς καὶ Οἱ αοοαομμἐνοι δςωοισμένω τῆς 'Ομοσπονδίας Δετταοαγῶν Μέαηἔ Παιδείας ἐκείνη τὴν ἐ_ ποχὴν. ‹‹Βὐγενὴι¿» ἄμιλλα πατὸς θα γονυαλτνἠση ἐντεχνότεοα Χὡ€2α€
(Τὰ διωρισμένα δουλοπρεπέστατα χα μαιδιδασκαλαρια εοχόντοοααν ἐκ η̨̃αθαυς ψαχῆἕ τὴν εὐταχμ σμένη μακροοιότὴτα τη̃ς Τοααονίαςι ,Αλλα οἱ ὅπως τυοαα νοκτόνοι ὅχι μόνον δὲν ηέγονται καὶ δὲν τααορου̃νταα ἀλλὰ ἀπεναντίας ἀθωώνονται, τιμῶνται, γεραίρονται καὶ ὰπολαμ θόινουν «εὐκλείας κόιλλιστον στἐφανον», γιὰ τέτοιες ἑθνοσω τὴριες πράξεις τους. 'Όμως οἱ σιχαμεροὶ καὶ θηριὡδεις πρό μαχοι τῶν προσωπικῶν τους συμφεροντιδίων θρηνου̃ν καὶ ὀ δὐρονται γιὰ τέτοιες ἑκλάμψεις ἀνδρείας καὶ ἀρετῆς τῶν ἐ κάστοτε κατὰ τόπου; το©αννοατ6νωνι›_ Ἑμνημονεόθηκαν περιληπτικὰ στοιχεία μόνον ἀπὸ τὰ «Δελτία» τη̃ς ΟΛΜΕ] τὴν ἐποχὴ τῆς δααατοοίαα̨η̨ ααλὀνητα πρὸς τὸν Τύραννο!
μἐν, ἀλλὰ ὀλίγα καὶ συνεπῶς δὲν μποροῦμε νὰ ἰσχυρισθου̃με ὅτι τὰ στοιχει̃α μας αὐτὰ είναι πληρη ἀπεναντίας πιστεόου με ὅτι εῖναι πολυ λειψἀ. Π όιντως ὅσα παραθέτουμε, εἶναι ὁ λότελα ἀκλόνητα καὶ μὲ υπευθυνότητα, ἀπακριθωμένα. Γιὰ νὰ ἐπέλθη μιὰ κόιθαρσι στὴ Μέση Παιδεία, εἶναι ἀνόιγκη νὰ ῖἑανακριθου̃ν μὲ ααιτὴρια αμεαολῃψίας καὶ εοθαααταίαἔ 8 λοι οἱ ἀπὸ 21ηα̨ 1967 καὶ μέχοια 22, Ἱοολίοο 1974 πασα
140
χθέντες σὲ γυμνασιόιρχες, ἐπιθεωρητές, γενικοὺς ἐπιθεωρη τὲς καὶ ἑκπαιδευτικους συμόοόλους. Είναι ὀλότελα ἀπαράδε κτο νὰ χάνουν τὸν Δεκέμθρη τοῦ 1988 ]ἶυμνασιἀρχες ἄν θρωποι ποὺ κατωχυρωθὴκανε ἀπὸ τὴν Χούντα μὲ τὸ ἀνέκ κλητο ἐνώπιον του̃ Συμθουλίου Ἑπικρατείας! Καὶ ὰς μὴν ἰ σχυρισθη̃ «ἀφελῶς» ὁποιοσδὴποτε καλοπροαίρετος ὴ «κακο προαίρετος» ὀπαδὸς τὴς τυραννίας ὅτι ἀρκετοὶ ἀπὸ τους ἀ ναδειχθέντες ἔχουν σπουδαία ἐπιστημονικὴ συγκρότησι. Κι ὰν τνλὰν ὰνόμὰ ὰ τσλνοτσμός τους αὐτὸς ὴταν απόλυτα θά σιμος, ό ἰσχυρισμός τους αὐτὸς ἀποτελεῖ ἀκριθῶς τὴν πιὸ κραυγαλέα ἀπόδειἔι τὴς ἀμείλικτης ὴθικὴς καταδίκης τους, ὰφον ὰντὴ ὰ τνλὰν ἔἔὰλἠ τὰνἔ σνννθὀτηστὰὲν τὰνἔ ὲμτό” ὰτὰε νὰ ἑτττὰτώἔονν τὰν ὰνὰὰετἔί τονἔ στὰ Χθόντὰ τνὶἔ τττὰ μαύρης σκλαθια̃ς του̃ μεγαλομόιρτυρος γιὰ τὶς ταλαιπωρίες του̃ ἑλληνικου̃ λαοῦ. Ἀπόδειξι τρανὴ του̃ ἰσχυρισμου̃ μας γιὰ τὴν ἀνύπαρκτη συμόολὴ τους όλων αὐτῶν τῶν ἀναρριχη θέντων στὰ «ψηλὰ τὰ μπαλκονόικια» τὴς Παιδείας στὴν υλι νὰ νι̃θτννὶ λτὰὶ ττνενμὰττὰτὶ της ὰελττωστ εἶνὰτ τὰ ὰτὶμεθτνὰ ὰ ξιοθρὴνητο κατόιντημόι της ἀπὸ κάθε πλευρά, γιὰ τὸ όποι̃ον ἄλλωστε καὶ αὐτὴ ὴ ΟΛΜΕ) σὲ πολλὰ δελτία της ἔχει ἐπα νετλημμένὰ μτλἠσετ μὲ ὕφὰἔ ἔντονὰ Σλεὰὰν νὰνένὰν ὰπὰ τὰὰέ ἐτττνθτνὰμὲνὰνἐ δὲν ννωθίἔὰνὰε οὔτε στὴν ὰψτ· Μομωἔι ντνὰνμεθὰ ἐνὰντίὰν τονἔ ὰττὰ μτὰ ττὰ τθτωττνὰτὰτη λθνὰη̃ ὰττόὰετἔν τον μενὰλον Κοθὰνὶι των λέετ Οητὰ: «Νὰ μὴν ἔχετε νὰνένὰ ἑτὰὰττὶθτον φίλὰν σὰῶ ττὰθὰ μόνον τὰν ἑἔντττι̃θετονντὰ τὰ “Υεντνὰν σνμφἑθὰν τον τόπον. καὶ·νὰ μὴν ἔχετε κανένα ἄλλον ἄσπονδον ὲχθρόν σας,εἰ μὴ μόνον ἐνεῖνονι ὁ ὁποἶοἐ μὲ ὰτονδἠττοτε τΘόττ0ν› ὰπὰ Ψτλὰλθτὶ·
ματίαν ὴ ἀρχολιπαρίαν ὴ ἐγωιστικὴν ματαιοδοἔίαν, παρα ὰλὰτττετ τὰ σνμφέθοντὰ τον ἔθνὰνἔνὶ Τὰ ἴὰτὰ ττεθίττὰν λέετ μὲ τὰ ὰτόμὰ τον μενὰλὰν ὰνὶμὰνθὰτὰτὰυ̃ τὶνέτὰι̃ τῶν Ἀθηνῶν
Πεθτνλῆ νὰτ ὰ ὰνομὰστὰἔ Υτὰ τὰν ὰμεθὰληψίὰ ὰὰὶ ὰὰθννθν νία τον ἱὰτὰθτὰὰἔ Θονὰνὰτὰνι̃ἔ (Β| θ0)· "Οτὰν ττὰθὰμελντ Οονν νὰὶ ὰλθνὶστενθονν ὰὰτὲἐ Οἱ σωτἠθτεἐ 'ῦττὰὰετἔετέι δὲν είναι καθόλου, μὰ καθόλου, όέθαιο ὅτι είναι ἑζασφαλισμένη ὴ φυλετικὴ ἀφθαρσία μας! Καὶ τὸ μὲν 1920 ἀπὸ ἐγωιστικὰ 141
ὲλατηρια κτηνώδους μικροψυχίας ἐχάσαμε τὴ Μεγάλη Ἑλ λάδα, τώρα ὅμως, ὀὶν άφησουμε άτιμώρητους τούς αὶτιους τὴς νέας εθνικης συμφορα̃ςχύπάρχει ἄμεσος ό κίνδυνος νὰ χάσουμε όριστικὰ καὶ τὴ Μικρή! Κλείνοντας τὸ κεφάλαιο τούτο τῶν Μηδισάντων της Παι δείας πρέπει να διαστείλουμε ἔντονα τὴ μάζα τῶν καθηγη τῶν της Μ. Παιδείας, άλλά καὶ της Στοιχ. Παιδείας, που στάθηκαν ὅρθιοι κι άξιοπρεπει̃ς ἔναντι της δικτατορίας σὲ τρόπο ὥστε οί ὸικτατορες να λένε: «°`Αυ μπορούσαμε, θὰ σας κόθαμε καὶ τὸ μισθουλάκο που παίρνετε».
Γ' Δικαιοσύνη Ἱτῖ ἐπιδρομὴ της Χούντας εναντίον του̃ ὀχυρου̃ της Δι καιοσύνης ἦταν κάτι τὸ άνεπανάληπτο. “Ολα τὰ ὁλοκληρω τικα καθεστῶτα σκοπεύουν όέόαια πάντοτε στὴν καθυπόται̃η̨̃ι του̃ ὀχυρου̃ αύτου̃, άλλα τέτοια μανία άλὡσεώς της σὰν ἐ τούτη της Άπριλιανὴς λαίλαπος δὲν ξανάγινε ποτὲ στὸν τό πο μας, που σκορπίστηκε δαιμονικὰ ό φόόος, δ τρόμος, η σύ $ λχ ὅ| Ὁ 91 ωαννης | Χ | γχυσι, η αχα ινωτη ια. ρυσοστομος ο (Ἑλληνικὴ Πατρολογία Μἰςμε 'Τόμος 52 σελὶς 481) λέγει: «Π άντα δίνω καὶ κάτω γέγονεν, πολύς συγχύσεως τὸ τῶν άν θρώπων εμπέπλησται γένος καὶ πολλοὶ καθ' ἑκάστην ραν οὶ ὀιδικούμενοι, οὶ ὲπηρεαζόμενοι, οὶ διαζόμενοι, οἱ όλα πτόμενοι, οὶ άσθενει̃ς παρὰ τῶν δυνατοτέρων, οἱ πένητες πα ρὰ τῶν πλουσίων καὶ ὥσπερ τὰ κύματα της θαλάσσης ούκ ἔστιν άριθμεῖν ούτως οὐδὲ τὸ πληθος τῶν ἐπιδουλευομἐνων, τῶν ἐπηρεαζομἐνων, τῶν κακῶς πασχόντων° καὶ ούτε νόμων διόρθωσις, οὔτε δικαστηρίων φόόος, ούτε ἄλλο τι τὸν λοιμὸν τοῦτον ἔστησεν καὶ τὴν νὀσον, άλλά καθ" ὴμἑραν αύἔάνεται τὸ κακόν' καὶ οἰμαγωγαὶ πανταχού καὶ θρηνοι καὶ δάκρυα τῶν άδικουμένων καὶ οὶ τ α χ θ έ ν τ ε ς τ ὰ τ ο ι α υ̃ Ε
Ε
διορθου̃ν δικασταί, |
Τα
~
χ ε ι μ ω ν α
επ
Ω
ε π
ιτ ρ ίθ ο υ σ ι»
142
ιτ
ε
ι ν
ω σ
ι
`
κα ι Ἡ
την
τ
ὸ ν
ν ό σ ο ν
δηλαδὴ στὴν ἀπλὴ γλῶσσα: «Τὰ πάντα
ἔχουν ἀναστατωθῆ, πολλὴ σύγχυσι ἔχει πλημμυρίσει τὸ ἀν θρώπινο γένος καὶ είναι πολλοὶ κάθε μέρα οῖ ἀδικούμενοι,
υ̃φλστάμενοὶ ἔντονα Τὴν ὲπὶθθοὴ τη̃ἐ πθοπαλίάνδαἐ Μιλ ά· πειλούμενοι, τὰ θύματα της θίας, οὶ όλαπτόμενοι, οἱ άνίσχυ Οι
Ωω ἀπὸ Τοὺέ ἰσλνθθὐἐι Οἱ φτωλοὶ ἀπὸ τοὺἐ πλθὐϋωνἐ” λαίι λαθὼἐ ἀλω̨ὶθῶἔ τὰ 'λύματα τῆἐ θἀλασσαἔ εἶναι ἀδὐναῖθν νὰ μετα̨ηθθυ̃νί ἔτι" ἀλθὶὅῶἐ λαὶ τὸ πλῆθοἐ τῶν ἀνθθὡπων ποὺ πέφτουν θύματα τῶν συνωμοτικῶν σχεδίων, τῶν άπειλουμέ νων καὶ γενικῶς τῶν κακοπαθούντων δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ
μετθἠσλι̃ κανείἔ καὶ Οὕτῦ ὁ ἐπὶθαλλὀμενοε ἀπὸ τθὺε νόμονε σωφρονισμός, ούτε ό φόόος τῶν δικαστηρίων ούτε τίποτα άλλο τὴ μεταδοτικὴ τούτη άρρὡστια καὶ τὸ νόσημα μποροῦν νὰ σταματησουν, άλλά κάθε μέρα αυξάνεται τὸ κακό' καὶ ὁ δυρμοὶ παντού άκούονται καὶ θρηνοι καὶ δάκρυα τῶν άδι κουμἑνων. Καὶ ὅσοι διοριστηκανε δικασταί, γιὰ νὰ διορθώ σουν κάτι τέτοια δεινά, αὐτοὶ ὲπαυἔάνουν τὴ θύελλα καὶ διε ρεθίζουν περισσότερο τὴν πληγη». Μιὰ άκριόῶς παρόμοια κατάσταση όπως τὴν περιγράφει ὁ Χρυσόστομος ἐπικρατου̃σε στὶς δικτατορικὲς ημέρες καὶ ὴ μόνη ελπίδα που ύπηρχε ἦταν ὴ δικαιοσύνη. Δύσκολο, δυ λ| λεν ἕἴ Ϊ Ἱ ὀλ| λ σκο ωτατο το εργο της σ ενα τετοιο κ ιμα, μα οχι οτε α άδύνατο. «Ἑν δὲ δικαιοσύνη συλληόδην πα̃σί ἀρετὴ ἐστιν» μέσα στὴ δικαιοσύνη περικλείεται ὁλοκληρωτικὰ κάθε ά ρετη) ἔλεγεν ὴδη τὸν Βον προχριστιανικὸν αἰῶνα ὁ περίφη μος γνωμικὸς ποιητὴς Θἐογνις ὁ Μεγαρεύς. "Η δικαιοσύνη ἀποτελει̃ μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ άποφασιστικὲς προϋποθέσεις τη̃ς ελευθερίας καὶ της ἀνθρωπίνης άξιοπρε πείας. Εἶναι τὸ ὀχυρὸ τοῦ σεθασμοῦ τῶν άνθρωπίνων δικαιω μάτων. Εἶναι άπαράδεκτη δποιαδηποτε καὶ γιὰ οἱαδὴποτε σκοπιμότητα ὴ ύπαγωγὴ της δικαιοσύνης στὶς ἐπιταγὲς της ἐκτελεστικης ἐἔουσίας, γιατὶ δὲν γνωρίζω καμιά σκοπιμότη τα πιὸ ύψηλὴ γιὰ τὴ δικαιοσύνη ἀπὸ του̃ ν” άνευρίσκη τὴν αληθεια καὶ νὰ άποδίδη τὸ δίκαιο σὲ δποιονδηποτε του̃ άνη κει. Τίποτε δὲν ἔμεινε ὔρθιο ἀπὸ ὅ,τι χαρακτηρίζει ἔνα νο μοκρατούμενο κράτος. Ὁ μισαλλόδοξος φανατισμὸς ἀντικα τἐστησε τὴ δικαιοσύνη καὶ τὴν ἐκτελεστικὴ ἐξουσία η τυφλὴ Χ
37
3
5?
(Ξ
143
όαοόαοότητα. Κοἀτος, ποὺ οι πολιτες του συχχαμθἀνονωγ χὼοὶς δικαστικό ἔνταλμα. κοάτος ποὺ δὲν γνωοίζει οἰκογε νειακὸ όίσυλο, κοόιτος ποὺ ξεκουοέλιασε στὴν κυοιολεἔία τὴν ἀνθοώπινη ἀξιοποέπεια, ποὺ κατεθίόασε τὶς ὴθικὲς καὶ νο μικοδικαστικὲς ἔννοιες στὸ μηδέν, ποὺ κι αὺτὲς τὶς θεμελιω δέστεοες ἀοχὲς του̃ Συν)τος κατεξευτέλισε μὲ τὴν αὺθαιοε σία καὶ τὸ μισαλλόδοἔο φανὰτισμὸ και τὶν Ευ λὶ ὅα 6α 6 τητα, δὲν είναι πλέον παοὰ ζούγκλα ἀγθὰι̃πν Θιι̃ροίτὰα ὅὶ ἕω οοφόλακες, οί ἀστυφὺλακες στὴν ὁλότητα σχεδόν, καὶ ῶοι σμένοι ἀνώτεοοι καὶ κατώτεοοι δικαστικοὶ εἶχον μεταόληθὴ σὲ όογανα μιᾶς ὰποθηοιωμένης μισαλλοδοἔίαα̨ Καὶ θυμἠ θηκοι τὸν συχωοεμένο δημοσιογοόιφο, τὸν παληὸ ἔκεῖνο δη μοσιογοόιφο, ποὺ ἔγοοιφε, γιὰ τὴν ἐποχὴ του̃ ἄλλοτε διχα σμου̃ (σελίς 250 Βεντὴοη): Μισαλλόδοἔοι δικαστὲς εἶχαν ἑκδόσει ἀπόφαση καὶ ἀποφαινόντουσαν: «Ὁ φονεόων Βενι ζελικὸν δὲν φονεὺει όίνθοωπον››! Ι Διὰ τὴν ὲποχὴν της δικτα ι0Ωί0ιΞ ἀλλὰ καὶ διὰ τὸν χοόνον ὀλίγον ποὸ αὺτὴς θὰ μπαι οου̃σε νὰ λεχθιη̃ κόιτι παοόμοιο στὴν κοίσι Παπανδοεικῶν: «Ὁ όασανίζων καὶ καταδιώκων παπανδοεικὸν δὲν όασανίζει καὶ δὲν καταδιώκει ἄνθοωπον». 'Ηλεκτοοφόοο επικίνδυνο σὺομα ὁ γέοος. Κοατος ποὺ μεταόόιλλει τὴ δικαιοσύνη σὲ ὺποτελικὸ ὅογα νο τὴς ἑκτελεστικὴς ἐζουσίας παόει νὰ λέγεται κοόιτος. "Η ὺψηλὴ καὶ α̃ναντικατόιστατη σκοπιμότητα της δικαιοσύνης ἦταν, είναι καὶ ποέπει νὰ είναι, σὲ ὁποιοδὴποτε πολιτειακὸ καθεστώς: Πεοιφοοόοηση ὴθικὴς καὶ δικαίου. Βαοὺ τὸ χέ οι στὸν ἔνοχο, ὰπόπλυσις τῶν ὲπικινδόνων κηλίδων τὴς ὺπό νοιας ᾶπί τὸν ἀθῶο (γιὰ τὰ Ποινικά), συμπαθὲς κλίμα γιὰ τὰ πολιτικὰ ἀδικὴματοι. Κατὰ τὴ γνώμη μου δὲν μοῦ φαίνε ται σωστὸς ό ὅοος «πολιτικο ἀδίκημα». 'Γ ί θὰ πῆ «πολιτικὸ ἀδίκημα». “Εκείνο ποὺ γιὰ τὸν Α λέγεται «πολιτικο αδίκημα» γιὰ τὸν Β' λέγεται «ἑπαινετικὴ ποόιξι». Εἶναι όμως τὸ ἰδιαί τεοο χαοακτηοιστικὸ τῶν ὁλοκληοωτικῶν καθεστώτων: «Ἑ πιείκεια στὸ κοινὸ ἔγκλημα, αὺστηοότητα στὸ πολιτικό». Δὲν ξεόοουν οί πολιτικὲς ἐκτελεστικὲς εξουσίες πόσα ὼφελὴματα ἀποκομίζουν ἀπὸ τὴν ἀκοιόοδίκαιη μεταχείοισι τῶν α̃ντιπόι
144,
λων
καὶ
πόσο πλατότεοα διευοόνουνε
τὶς συμπόιθειἑς
τουα̨ἔ
δωίτατοίἕία ῖὅλε ἔελάσεὶ αλλο' στοὺἔ Ου̃δέτεθουἔ πολι̃τεἔ· Τὸ ὁλότελοε ὕπωἐ εἶχε ἔελἀσεὶ καὶ λίἀτὶ πὶὸ ᾶπλοὐστεθοἕ τὴν ῶφέλίμη ἐπίπτωσλὶ ὅΐὶ ίὶ ὀὶλίθὥοδίλίαίη μεταλείθὶσὶ τῶν ἀν Ήπάλων Τοιλἐ θεμελὶὡνελ θαθύτεἔλα τὴ θέση τολλἔ σΐὴν ῖδὶα τὴ συνείδησι τῶν φίλων τους καὶ τῶν ὀπαδῶν τους, ἐκτὸς φυσικὰ εκείνων ποὺ ὰποφασίσανε νὰ μὴ σκέπτωνται (οἱ κά θε λογὴς όασανιστὲς καὶ πεπωοωμένοι) καὶ νὰ μὴν ἔχουνε ΩΗ
Υνώμλὺ ἀφἠνονταἔ τὴν ἑνολλητὶκὴ τούτη ἀπασλόλησί σῖοὺἐ ΤΟὉΞ Αἶιτοὶ ὅμωἐ παίθνολλν μηδὲν ῶἐ ἄνθθωποιι δη· λαδὴ «σκεπτόμενοι όντα». Μόνον αὺτός, ποὺ δὲν ἔχει τὰ συ
ῇγέτεέ
στατικὰ στοιχεία νὰ είναι σκεπτόμενον ὅν, μόνο αὺτὸς ἀφὴ νει νὰ σκέπτωνται ἄλλοι γιὰ λογαοιασμό του... Ἀλλὰ τότε κατὰ τί διοιφέοει δ ἄνθοωπος ἀπ” τὸ ζώο; Κι εκείνη τὴν ἐ πθχίὶι ποὺ μα̃ἐ ἀπασλολεἶι ἑπινοἠθηλαν πολλὰ μετὰ Τὴν 15 Ἱθνλίοίυ ιθυ̃ ,θό Δὲν ζητοῦσε ὁ κόσμος, ποὺ συοόταν στὰ στοατοδικεῖα, Πολυζωίδηδες καὶ Τεοτσέτηδες (δίκη Κολοκοτοώνη), ζη τοιἶσε όμως νὰ ὅλεπῃ ἀνθοὡπους μὴ «ὰλωθέντας» στὴν εκτε λεσιικὴ ἐἔονσία Τῆἐ πιὸ ἀδίστακτίιε δϋιτατοθίοιἐ ίίλἶπανα· λαμὅόινεται ὅτι γιὰ μα̃ς ὴ δικτατοοία ἄοχισε μὲ τὴν Βασιλι κὴ διιιτοιτοοίοι τον 1%5ί15 · 7 καὶ ἔληἔῦ τὴν 23 · 7 · 1974) Βὲθαια στὴ μδιζοι, τῶν κατωτέοων ίδία δικαστικῶν, που τόινευε ὴ δικαστικὴ συνείδησι, ἀλλὰ ὺπὴοξοιν τιεοιιιτώσειἐ ποὺ τὸ δικαστικὸ σῶμα τοοφοδότησε τὰ στοατοδικεῖα μὲ ἀν θοὡπους, ποὺ ἀσφαλῶς ἐπελέγησαν γιὰ νὰ γίνουν μαχαίοια στὰ χέοια τῶν τυοόιννων ἀλλὰ καὶ ὅογανοι τῆε ποώτηε Ά ποιλιανὴς Κὺόεονὴσεως. Καὶ μὴ ἔεχνοϋμε ότι τὰ 2/3 ἦσαν ὰνώτατοι δικαστικοί: Κόλλιας, Ροζὰκης, Οἰκονομόπουλος Ν., Οἱκονομόπουλος Δ., Τσαοοὺχης, Καλαμποκια̃ς, Τσαντὴ λας. 'Γὸ ὲγχειοίδιο τῶν «ἔκκαθαοίσεων» τῶν δικαστικών ἀπ“ τὴν Άποιλιανὴ λαίλαπα ἄοχισε τὸν Αὺγουστο του̃ ”θ7 μὲ τὴν Ι Συντακτικὴ ποα̃ξι, ὴ ὁποία ανέστειλε γιὰ ἕνα τετοόι μηνο τὴν ἰσοδιότητα του̃ Συμόουλίου Ἐπικοατείας καὶ τοῦ Ἡλεγκτικου̃ Συνεδοίου. Είχε ποοηγηθὴ σφαγὴ σ” όλη τὴν κη̨ατικὴ μηχανη: οί ἔνοπλες δὺνόιμεις, τὰ σώματα Άσφα ΙΟ. 'Ο γολγοθὰς
της Έλλ. Δημσκροιτίοιιῖ
Ξὶέὶὅ
λείας, τὰ ανώτατα ἐκπαιδευτικὰ ἰδούματα, οἱ δημόσιοι ύπόιλ ληλοι, οἱ ῦπαλληλοι νομικῶν ποοσώπων δημοσίου Δικαίου, τῶν ὀογανισμῶν κοινης ῶφελείας κ.λ.π. εἶχαν κιόλας οπο στη την «ἐκκαθόιοισιν» μὲ ὅαθειὰ ἐπἐμοαση ποὺ εἶχε σὰν οι· ποτέλεσμα νὰ οιχθου̃ν στὸ δοόμο κόσμος καὶ κοσμόικης, ἐγὼ η φοὅία κατελαὅε τοὺς ύπόλοιπους γιὰ τὸ ἄδηλο μέλλον τους. Μεοικοὶ δὲν πίστευαν πὼς η «ἐγχείοησις» θὰ γινόταν καὶ στὸ δικαστικὸ σῶμα ὀιλλὰ διαψεύσθηκαν παταγωδῶς. Τὸ ἔο γο της ὲκκαθαοίσεως τῶν δικαστικῶν εἶχε ἀναλόιοει ἔνας ὰο χηγὸε της ὰεοοποοίας (εἑσ) Ι ”Αοχισαν νὰ ἀνασκαλεύουν τι πηοεσιακους φακέλλους καὶ νὰ τσιμπολογου̃ν τυχὸν «τοωτα». ντιπῆοχαν μεῳκοτ παληοι λοναοτασμοτι «Ο Πτιωθτιττοντινὸτ
κου̃σε τη μύτη κοκ ἀπὸ τη δησὡδη ἐκεὶκη λαμἐθπεὶω Κὶ σὶσατε σσὶσὶ κσσωθηθηκαν· Άτσ ἐκεὶ καὶ κέσα τὸ σα
της Χούντας εἰσαγγελευς ,Αοείου Πάγου, εἶχε σχολιασθη δυσμενώς στὸ παοελθὸν γιὰ ἐπέμὅασίν του στὶς ὰνακοίσεις
καστὶκσὶὶσ στὶσ ὶἶέσεὶσ τσμσ· Εὶιὶκαὶ ὶσωσ η τὶεὶωτη κΘστεΘαὶα° τητσσ σωστη εκεσλίεὶα› γὶα να λεὶτσμσλίη σΘθα› μεσα στα
δολοφονίας Λαμποόικη ἀπὸ πολλους συναδέλφους του. ”}ἕ]ποε
κλαὶσὶα τησ ακσστσλησ τησ· Γὶα τὸ ἄλλο σκέλοσ ὅμωσ τησ Στσατὶωτὶκησ Δὶκαὶσσύκησἕ ὶίὶκλίεὶ κὶ αὐτὸ ακελὶλίθη μέσα στη κσστσσκὶα τησ 21ησ ,Ακσὶλὶσμ >ΈὶλίΟμκ κὶ ἀπὸ ἐκεὶ σὶὶἴ λίὶὶη στο σὶαστημα τησ σκταοτὶασ (ακα 1σ·7·σσ) τὶλεὶστσὶ στ σοὶ τησ Στοατὶωτὶκησ Δτκαὶοοονηῶ σψηλσσ ηθοοσ καὶ νομὶ κης καταοτίσεως γιὰ χόιοι αλλων, που ἔστελναν στὸ πὶ καὶ φὶ
λμσσ τησ Δὶκαὶσσμκησ» εὶλίε ὶκὶσστη τα σηγματα τσκ· Άλλα δὲν ἔαεσε· Ἱὶτσὶ σλέκσμμσ στσμσ αμα πόλοὶλσ τησ Παπαδο πουλικης δικαιοσύνης, πολιτικῆς καὶ στοατιωτικης, νὰ ποοω
ὶὶσυ̃κταὶ αμα φωστησεσ καικελληκὶωσ κκωστοὶ ᾶπὶ τη δίκη τοϋ
ΑΣΠΙΔΑ· Ὁ τὶσόεσσσσ τση ΑΣΠΙΔΑ καὶ ὁ Βασ· Ἐπὶ' καοποσ του̃ ΑΣΠΙΔΑ (Κ®ὶμπἐΘησ“Παπ®ὶπ0υ̃λ0Ξ)· Ἐἔωφλη” θηκε τσ Υοαμματὶὶκ «ανθη σαα ὶκτὲσ Χσμκτασ Πατὶασσασμλσκ ὶὶπαασακἶ στην ιπεσὶὅοηἶη δὶκηττοκ ΑἦΠΙΔΑ; Εκτμλωσ σοκ η κμὅεακησὶ ακαστηλωσεωσ της Δημοκσοκ τίας, ὅπως ἐπαγγέλλεται, ἀποκατέστησε τους οιωχθέντας δι
πε λοιπὸν αύτοὶ νὰ πληοώσουν τὼοα. Σύμμαχοί του οἱ αὶώ
νιοι καιοοσκόποι κι αοοιθιστές, ποὺ δὲν ἔπαυσαν νὰ ὅλέ πουν την εύκαιοία νὰ ποοωθηθου̃ν στην ηγεσία του̃ δικαστι κου̃ κλόιοου. Είναι τὸ αὶὡνιο ποόολημα της ἐπετηοίδος. "Ο τιωτ ττιὸ ιτόινω ὲἔνιννισοιτιει ὅτι δηλονότι μιὰ ἀτιε τις σοὅιιιιγό τεοες αὶτίες τοιι̃ ποαξικοπηματος ηταν καὶ η ἑπετηοίδα τῶν ὀιζ)κῶν, ἔτσι καὶ στὸ δικαστικὸ σῶμα ἔπαιξε οόλο στην ‹‹ἐκ καθαοιστικη» μανία της Χούντας η δικαστικη ἐπετηοίδα. Σὲ καθε τοικυμία αναπόφευκτα ὔγαίνουν από τὸν πόιτο τὰ σαοίδια, οῖ φελλοί, που ἑπόμενο εἶναι νὰ όγοῦν ἀπὸ τὸ τέλ μα του̃ πόιτου στην επιφανεια. ”Έτσι ὁ σιραγιασμὸς τῶν τίμιοον δικαστῶν ὁίοχισε. Φύγανε κοουφὲς ἀπὸ τὸ Σώμα που τιμοῦσαν καὶ θὰ τιμοῦν την δι καιοσύνη μας. Ἀλλὰ δὲν ὶαοκεῖ. που φύγανε. Άνέντιμα, οοὼ μικα τοὺς κόλλησαν μιὰ οετσινιὰ στὸ αίτιολογικό, οετσινιὰ ττοὺ θτιὼτιτισε ὅχιι τινν Ἑχχόιδοι νιὸι τὴν ιιοινιογιθεια κι ἀναι σχυντία που δὲν εἶχε ποοηγούμενο στην Ἱστοοία της Ἑλ λόιοος: «Άπώλεια ηθικου̃ κύοους, ποοσηλωσι σὲ μη ύγιεῖς κοινωνικὲς ἀοχές, συμπεοιφοοὰ ἀσυμοίθαστη ποὸς τὸ λει τούογημα». Διαφημίστηκε ἀνὰ τους αἰθἐοας γιὰ νὰ πείσῃ τὸ κοινὸ γιὰ την «δίκαιη ἐκκαθόιοισι». Ἀλλὰ τὸ κοινὸ κοα
ιτο
μὲ σαοοὶὲσ ττοὶνὲσ οτὶἐ φολακὲσ ττολὶττκοοε ἀνττποιλοοε τησ ¬
ηὶκτατσσὶασ καὶ ἔλίὶκαν ασὶστακτα σσκακα τησ λίσμκτὶκηστμαε νὶασ Βέσαὶα στη Στσατὶωτὶκη Δὶκαὶσσκκη ὶσλίμεὶ ἔκ κσμσκ η σὶσὶκητὶκη τησ ὶστταγσαγη στο Ἀθληκεὶσ Στσατσμ καὶ θα
τὶναὶ πολὺ οοοκολο οὶ οττοὶονοηκοτο αἔὶοαματὶκο του̃ Σώμα τος αὐτοῦ νὰ ἑναντιωθη στη γενικη γοαμμη που εδινε η κο θὶὶκὶαη τησ στσατὶωτὶκησ ηλίεσὶασ ἐπὶ Παἶτασσκσμλσμ· Νσμὶε ὶὶσὶὶμε ττὼσ ττσέκεὶ να ακστελέση κὶα τσ μελλσκ θεμα ακεἔασε τητσττοὶησεωσ καὶ τησ Στσατὶωτὶκησ Τακτὶκησ Δὶκαὶοσσαησ· Ήσῶ θη̨ ανοὶἔσμμο μὶα σύντομη τὶασἐνθσσττ Στὶσ σὶοἕφοοἶσ δημοσιεύσεις, που εῖδαν τὸ φῶς τὶς τελευταιες μεοες απο ει
οὶκοὺσ καὶ μη› μὶλακτ Υὶα αττσφαοοὶἐ οκτακττοκι αλλα κατ τα κτὶκῶκ Στσατσσὶκεὶωκ μὲ τμηὶΡσσσ› λ·7ί› σ ° οτ η 4 _ 1 ην 8 _ 2·
'ὶὶ κοὶοα μασ λέγεκ στὶ η ἐκσλη η μη σὶκσητὶοταὶ καὶ ασκ ψη
ὶιὶὶσοταμ πασα σὲ ἔσλατη ακαγκτὶ ὅταν σηλαση κακεὶσ σὶα” ὶὶκοκη κατα τηκ ὶσὶαν «σμσητηοὶ». ττσαγμα ακὶθακο Ἱὶκσμοε
147
ν
|
5
λ
\
Ϊ
~
Ϊ
Ἱ
Ϊ
ωἔ: σχξτὶκη ἶἔὶα Ξὶθεπεἱ να δἶθη στἶ ποσοστο ιὶὶηφων· Βἔ ΟΜΟὉ Ο μετα μεγὶστηἔ Βπὶμονηἔ πη̨οωλλομενος τοτε Ἱ \ Ϊ Ἱ Ϊ Ϊ Η ισχὺοισμος στις δικες, ειτε απο πολιτικα ειτε απο στοατιωτικα\ δικαστηοια ὅτι «η ἐπανόιστοισις δημιοὺογεῖ δίκαιον», δὲν εὺ ~ \ Ι Ϊ Ϊ \ | Ϊ Ϊ Ξἔἶίἶεἕἕῖαἶῖμζ τοἔλαπλοὺστατο λονο οτι δεν εποοκἶιτἐ κἕληγἱα . οι οι ια ὶιια κατα πο ιτειοι8 επι Ρ ηη α 3
9!
Ε
Ϊ
ν
9
3
κὺμιίες ὅγαίνοὺν πανω στην ὲπιφὀινεια κάθε είδους σαοίδια καὶ ἀκαθαοσίες, οὔτε ὅτι: «ημισυ γὁιο τί ὰοετιῆς ὀιποαίνοται Μύλων ἦμαθ» (τὸ μισὸ τῆς ἀοεῖῆς τὸ ἐἔαφανίζει „η̃ σκλω
3
(Ψ
ίὶια) . Άλλοι , ἀλλά . .
5
.
.
ὶἰὶναι τὡοα καιοὸς κάθε ἐπιστημονικὸς σύλλογος (δικηγο ι ¬ ι 3 οικύς, ιατοικος, μηχανολογων, οδοντιατοικος, μηχανικων, οιο χιτεκτόνων κλπ.), νὰ ὅοῆ καὶ νὰ στιγματίση δημοσία τοὺς =
×
ακῖ ν ςαθθἔι̃ὲστωνε ἶτοΉ,τ0ὉἔἐΡ.ολίὶΕεἔ πο ος της εἔοϋ σιας και μονο. νομικο μεοοςτ ανεπτὺ αν νομικοιπεοιω πἦς Ἑμεῖἑ εἴ ·αστε π ὸς τοῦτο ἀκατόιλλ λοι ἀλλὰ ” λο ικ` ·ει ἀαχεἔ Οσ η| η Υ ο ιστν οοσι εν δςγ ς` ἔ ς φ\ ἑὲ αἶ ηὶἑ Ωγ'® δικοιιο και κἕινεις ικαστηἑ ν α πο πει νοιλεχη σαἰνδπνἔὶ_ οι νομο αντι αινοντα στο ὺνταγμα ποὺ κανε Ήσαν Ο λ%Τα°
συνεογατεα̨ Μποαΰο της και νααοχιτεκτονων, τους δωἶιγθαψη πως αυλλογοὺς. στον σὺλλογο ποὺαπ ποωτος ι =ι~ καὶ καλὺτεοος οιεγοαψε απ τα μελη του τοὺς αναλςιοος αο χιτέκτονες, ὲκείνοὺς ποὺ ἔδωσαν χέοι ὅοηθείας στοὺς δικτα τοοίσκοὺς καὶ ἐπηοαν ἀπὸ α̃οοιὅισμὸ καὶ ἰδιοτἐλεια θέσεις
τθὶἔες'
καὶ αξιώματα της δικτατοοίας. “Ολοι οἱ ὲπιστημονικοὶ σύλ
σ
Λ
ιι
9
ιὺ
ἕ
Ϊ
Ἑκτὸς τῶν ὡς ἄνω δημοσίων πνεοματικῶν φοοέων σοὁαοη εὺθὺνη ὔαοὺνει καὶ τοὺς πνεὺμοιτικοὺς ἀνθοὡποὺς ποὺ θοί
148
_
τ
ι
ι
±×ι
| Ἱ δΜταῖ0©||αἦ ×
ὶ
σκονται ἔξω ἀπὸ τὸν δημόσιο πνεὺμοιτικὸ χῶοο, μὸι μέσα στὸ γενικὼτεοο πνεὺματικὸ χῶοο της χώοας καὶ ὥς ἐλεὺθεοοε παγγελματίες πνεὺματικοὶ ἄνθοωποι ὲντεταγμένοι καὶ στοὺς οίκείοὺς σὺλλὀγοὺς, ἔχουν κι αὺτοὶ την εὺθὐνη τοῦ ὅόιοοὺς του̃ πνεὺματικου̃ ὀινθοώποὺ ἔναντι της δικτατοοίας. Οί πνεὺματικοὶ ἄνθοωποι τη̃ς κατηγοοίας αὐτῆς πιότεοο ὰπ' τοὺς ἀσκου̃ντας δημόσιο λειτούογημα είχαν μιὰ κόιποια μεναλιύτεοη δυνατότητα δοόισεως κατὁι της δικτατοοίας. Καὶ εἶναι ἀληθὲς ὅτι η μα̃ζα τῶν πνευματικών μας αὺτῶν ἀνθοώ πων τηοησε μιὰ παθητικη ὀιντιδικτατοοικη στἀσι, ἀλλὰ ἦταν αὐτὸ ὀιοκετό; Δὲν ηθελε ὁ κόσμος «Ἄθανασίοὺς Διάκοὺς», οὔτε εἶχε ἀποιίτησι ὀιπ” ὅλοὺς νὰ θγου̃νε ἀνοιχτὰ στην αντί στασι. Δὲν ζητου̃σε μόνο Πεπονηδες, Γιαννὀποὺλους, Τσολα κηδες, Κοοωναίοὺς, Βεοὺκόικηδες κ.ἄ., ζητου̃σε ὅμως ὅιπί ὅ λοὺς νί ὀινοιλόιίὅοὺν μια κάποιοι, ἔστω σὺγκεκαλυμμένη, διαφώ τισι τοϋ κοσμάκη ἐπὶ τῶν «ἀγαθῶν της Δικτοιτοοίαῳκ ὶοπωσ δήποτε ὁ κοσμόικης μας εἶχε την ἀξίωσι οῖ πνεὺματικοὶ αὐτοὶ ἄνθοωποι νὸι κοατηθου̃ν μακοιὰ ἀπὸ κάθε είδους σὺνεογασίοι μὲ τη δικτατορία. ”Εγινε αὺτό; Σ" ἕνα σημαντικο ποσοστο ναί, ὀιλλὸι κι ἕνα μεγάλο ποσοστὸ εἶπε «ναὶ» στη οικτατοοία. Δὲν ξεχνου̃με θἐθαια πὼς στὶς τοι
ι
Ν
ι
ιη,
ι
Ἱ
5
ι
_'
¬
λογω πθἑπεω νὰ τοὺς μἱμηθου̃ν·
.
14; Θ
τόν, ποὺ ἀφορα̃ τοὺς τυραννοκτόνους: «Ὁ τὴν τοῖς πολλοίς ἐιθίαστον εἶναι δοκου̃σαν τών παθών τυραννίδα τυραννικώς θιαζόμενος καὶ ὥς ἀνδρει̃ος ἄδεσθαι όφείλει καὶ ὡς τυραννοκτόνος». Δηλαδη, ὅποιος δυναμικὰ κα ·ι:‹ιπιέζει τὴ δικτατορία, ποὺ θεωρείται άπὸ πολλοὺς ἀπαρα όίαστος, αὺτὸς πρέπει νὰ ἑξυμνῆται καὶ ώς γενναῖος καὶ ώς ιοραννοκτὀνος. ”Αρχισαν νὰ ξεφυτρώνουν σὰν τὰ μανιτά ρια ὴ μιὰ μετὰ τὴν ἄλλη οί άντιστασιακὲς ὁργανώσεις κατὰ
Κεφάλαιο δεύτερο
Δικτατορἰα “Αντιστασιακὲς οργανώσεις Φοιτητικὸ κίνημα Άπὸ τὴν πθὡτη κιόλας σττγμὴ
.Ζ
ὁ ἑλληνικὸς λαὁς ἔὅλεπε μὲ
Κ"
Κ
(Ψ
Κ
5
ἔικοπὴματος ὕσο καὶ στὴν ἐγκαθίδρυσι καὶ ἑδραίωσί του άν τέγραφε τὶς Σταλινικὲς μεθόδους: Συνωμοτισμοὺς, δο θία, προπαγάνδα, χαφιεδι λοπλοκίες στὴν ποοπαρασκευὴ, ` σμοὺς γιὰ τὴν ἑδραίωσι. Στὸν συνωμοτισμὸ τὸ τριαδικὸ συ στημα του̃ ΪΔΗΑ σε συνδυασμὸ μὲ τὴν περὶ κομμουνισμου̃ καραμέλλα ἔφερε τὸ ποθουμενο αποτέλεσμα μέσα στὸ κλῖμα του̃ ἀπὸ τι ν ΑὺλὶΊ ἐκ αυλισ ου̃ του̃ πολιτικου̃ θίου. Στὴν ἐ | υ̃ἴ ι̃ | | | δραιωσι της η δικτατορια εδωσε πολυ μεγαλη σημασια. Στον οργανώτικο τομέα έχουμε τὴ μέθοδο των κυθερνητι κών έπιτρόπων ἀντὶ τών «λαϊκών ἑπιτρόπων», κατὰ κομμουνι σμόν. Στὴν προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκαν εὺρυτατα τὰ μέ σα «ψυχολογικου̃ πολέμου», ποὺ αποτελει ενα σοθαρὸ κεφά λαιο του άνορθόδοξου πολέμου, καὶ ποὺ ἑσπούδασαν πολλοὶ ὶνστροὺχτορες τὸ πάλαι κομμουνιστές. Χρὴμα ῖἐρρεε άφθονο γιὰ τὴν προπαγάνδα καὶ τὸν χαφιεδισμό. Τὰ Σώματα Άσφα λείας έδειξαν περίσσιο ζῆλο γιὰ ἐξάρθρωσι κάθε άντιστασια κὴς ὀργανὡσεως. Ἑζου̃σαν τὸ κλιμα ποὺ τοὺς ἄρεσε πολ λοὶ ἀστυφὐλακες καὶ χωροφὺλακες, ποὺ, ὅπως είπαμε, έκτε ι ι Κ·ον _ η να κρινουν, διαταγες. λουσαν, χωρις να σκεπτωνται Ε
¬
Γ
¬
τενναν νὰ πνσνέψθνν πὼς
η̨‹
=×
×
πνὸ ὰθλνα :
×
ποαἔν ῇναν ἐθννκὸ .ω_
κι
τλ
“~©|
Η ιι ε λυτρα για τη συλ ηψι του η ς θὴκον. Εςητουσαν, υπερηφανα, ρωος Παναγούλη, ποὺ τὸν ὀιποκαλοῦσαν δολοφόνο τὴς στυ γερώτερης ἰδιοσυστασίας. Ἀλλὰ πάνω σ” αὺτό, του ἕὶν ὴταν δολοφόνος ὴ ὴρωας, οί ὰγράμματοι δικτατορίσκοι θὰ ἔπρεπε νὰ γνωρίζουν τὸ ρη Ν
λὅθ
|
ἔ
Ω
ως
μι̃σος τὸ “Απριλιανὸ καθεστώς, ποὺ δὲν ὲδίστασε πρὸ οὺδε | Ἱ \ |® | νθς μεσθι̃ὶ 'γία να σῖηῷίἐη Έλι̃ν Όπθίοἔί ἙΟΌ. ποα Εἴπαμε στὴν ᾶθλλλ ὅΐι Τόισθ στὴν προπαρασμεοὴ του
ν
5·
ι
τι
|
:ο
>
Ν
>
·
ι
|
Ϊ
5?
η Οποὶα εδεὶἔε πεθὶσση σδληθοτθται τοσο οιὶ άτομικὴ στενὴ παρακολοὺθησι, ὅσο καὶ σὲ θάναυσι κατὰ Ν ι ι : ς.~ Ζ ιων οικογενειών των συμπεριφορα, στους μεχρις εκεινης της οτιγμιη̃ς γνωστοὺς ἀπὸ παλαιότερη δρα̃σι ἐχθροὺς της, γιὰ νὰ τοὺς ἐἔουδετερὡση απόλυτα ἐνώ ἄλλους ὲξόριζε προλη πτικὰ δώθε κι ἐκεῖθε σὲ απίθανα μέρη καὶ νησιά. Ἀλλὰ δὲν ι ἔγνωριζαν ὅτι γιὰ ἐλευθερία διψου̃σε ὅλος δ Ἑλληνικὸς λαὸς καὶ ςεπηδου̃σαν ὴ μιὰ μετὰ τὴν ἄλλη οὶ ἀντιστασιακὲς ὀργα νιίισεις ιι καὶ τὰ ποικίλα σαμποτάζ · Πρέπει νὰ δμολογηθὴ › πὼς δούλεψε γερὰ ὁ χαφιεδισμὸς στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ εξωτερι κό, καὶ ξηλωνόταν ὴ μιὰ μετὰ τὴν ἄλλη οἱ ὀργανώσεις ἀπὸ δ"®τ®":0Θ'·®"ἔ>
ι
κ
τι
ι
ν
,ι
ι
ε
π
Μα δὶκτυο καλα Οθγανωμενων λαφὶεδωνι γὶα τουἔ Οποὶουἔ
ιρρονώ πὼς πρέπει νὰ γίνη ἰδιαίτερη ἔρευνα. 'Όσο κι ὀὶν ὴ άνέχεια δημιουργῇ χαφιεδισμό, δὲν συγχωρει̃ται τέτοια κα |
Ἱ
5
\
|
|
αν
τἀπτωση ποθ παθοωὶαστηκε ανελπὶστθ στα λθονὶα τθἔ δὶ Ι νι τ ε 5 ι ε 3 κλἶατοθὶαἔ· Εὶλαν λοὶπον λα παλαὶψοθν Ολ αντὶστασὶαλίεἔ ενεθ γειες μὲ χίλια δυὸ εμπόδια: Με μιὰ αστυνομία συγκροτημένη κ
Ἱ
Γ
π
Ἱ
Ι
|
Η
ἕἰ
Μ ὀθγανωμενη δατα τα πθοτνπα Τηἔ δὶκτατοθὶαώ Όστεθα μάλιστα ἀπὸ τὶς αλλεπάλληλες ἑκκαθαρίσεις στὰ σώματα. Με ζ
\
ζ
|
~
Ϊ
~
ἕἴ
ὶνα πλέγμα πθκνο δὶκτλλολλ πληθοφοθὶων τοσον τλὶἔ ΟΙΑ 0 σο καὶ κυρίως τών περιθοἠτων ΚΤΠ ι ΓΔΒἈ ι καὶ 2ου γρα ῳείου πληροφοριών Στρατιωτικών Μονάδων καὶ σχηματι Ἱ Ϊ ι ι ι Ϊ ι σμων που διέθεταν πλουσια χρηματικά μεσα για εξαγορά πρακτόρων καὶ συνειδὴσεων στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ ἐξωτερι Ἱ
ΰ
κό. Με μιὰ συκοφαντικὴ προπαγάνδα ποὺ γάνωνε κυριολεκτι
κὰ τὸ μυαλὸ του̃ Ἑλληνικου̃ λαου̃ διὰ του ραδιοφώνου, τηλε Γ
\
?
θθασεωἔ "αλ ΤΜΟΌ·
Με μιὰ τρομερὴ τρομοκρατία ποὺ δημιουργου̃σε φοθία 1ὅ1
χειοότεοη ἀπὸ εκείνης της Κατοχης. Ποιο' όλες τὶς ᾶντι ξοότητες, τὸ ἀντιστασιακὸ κίνημα φοόντωνε καὶ η τιθάσευσί του ἀπὸ τη δικτατοοία δεν ηταν ὁοιστικη ποτέ. Είχε η ἔξαο σιτης ἀναστάσεως τὰ σκαμπανεόάσματά της,ἀλλὰ δὲν ἔ σόηνε.
Λυσσομανου̃σε η δικτατοοία καὶ ἑσκληοαινε όλο καὶ πιὸ τη στάσι της. Κι εἶναι, αληθεια, πὼς η ἀντίστασι τών άντιδικτατοοικών ὀογανὡσεοον στὸ δυναμικό τους τομέα λυ γιζε, ελλείψει κυοίως υλικών μέσων καὶ συντονισμου̃ ἐνεο γεμών, αλλά ουδέποτε σταματου̃σε ώς ἐκδηλωσμ ἐνεογητοαγ η παθητικη. σὲ όλους τους τομεῖς της κοινωννκης καὶ οίκο νομικης ζωης του̃ τόπου, ώσπου ξεπηδησε τὸ φοιτητικὸ κί νημα μὲ ζωηοὸ παλμό, σαν χείμαοοος που πάφλαζε ζωηοὰ καὶ η όση του ἦταν άκουστη ἀπὸ μακουά. Πηοαν τὸ. φοιτη τικὰ νειάτα ττμι τύχη της ἶἔλλάδος στὰ χέοια τους Ιίατέ όηκαν στους πανεπκστημιακοὺς χώοους για νὰ δπκδικησουν τὸ δικαίωμά τους νὰ λύσουν τὰ ποοόληματά τους. Πώς ἀλ λοιώς θα δικαιολογοῦσαν τόσο ἀνοικτὰ τη λευτεοιά. Ξεκίνα γαν μὲ τη διεκδίκηση” συνδικαλιστικών δικαιωμάτων γιὰ ν” άποληγουν τελικα στη διεκδίκησι του̃ ποώτου ἀγαθοῦ του άν θοώπου: τη λευτεριά του. Χιλιάδες φοιτητὲς κλείνονταν μέσα στα Π ανεπιστημια ὁλόκληοες ώοες καὶ ὁλόκληοα 24ιωοα. φωνάη̨̃ωπας τὰ συνθηματα της Δημοκοαπας,‹π δολοφό νοι της ὁποίας δὲν δίσταζαν νὰ παοαόιάζουν καὶ αὐτὸ τὸ πανεπιστημιακό ἄσυλο πολλὲς φοοὲς μὲ τη συγκατάθεσι τών πανεπιστημιακών άοχών. Ξυλο άλυπητο μὲ γκλὸμπς έπεφτε ακατάπαυστα ἀπὸ άφιοναοισμένα ὅογανα μισαλλοδοξίας του καθεστώτος κατὰ τών ηοώικών φοιτητών καὶ ηοωίδων φοι πολυ
τητοιών καὶ πάντοτε μὲ τὸ δικαιολογητικὸ «ότι κομμουνι στες ποοκαλου̃σαν τὰ γεγονότα». ”Επεφταν, είναι αληθεια, κομμουνισακὰ συνθηματα, ἀλλὰ αὐτὰ τἄοοιχναν ἑσκεμμένα οἱ ποοόοκάτοοες της «Ἐθνικῆς Κυόεονησεως», για να δυσ φημου̃ν τὸ φοιτητικὸ κίνημα. Τέτοιες φοιτητικές εκδηλώσεις
ίι̃ μιὰ κατόπιν
Τἦε ἄλληετ πολὺ συχνά, μὲ πΩω ῆω̨̃ωικὸ ΠΟλὉΈΕχν8ῖ0 υ̃ίαὶ μὲ %ι1θ0δ"η'γηΈι κὲς ἐνέογειες διαφόρων φοιτητικών ὀογανώσεων, όπως ἔ
Υινόνιθνσθιν Ἐθῖὶῖόοθ
ἰὕἶἔ
7Ἑόιν°ΕΟ'ΕΕ Έὸ
·
κνίνη τοῦ «Ρηγα Φεοοαίου», ποἶιχε σάν σιύμόολο της δοάσε ώς της αὐτὸ τουτο τὸ όίοθοο του Συντάγματος του̃ Ρήγα Φεοοαίου: «“Οταν η διοίκησις θιάζη, άθετη, καταφοονη ιαθ.δὲν δηαγσημασόα στὰ δϋαμα παοάπονα του̃ λαοῦ,τότα ό λαος η μέοος του̃ λαου, τὸ ζωντανὼτεοο, έπιθάλλεται νί άο πάξη τἄοματα καὶ νὰ τιμωοηση τους τυοάννους του. Του̃το ιείναι το πλέον ἰεοὸν άπ” όλα τὰ δικαιώματά του άλλα καὶ τὸ πλέον άπαοαίτητον ἀπὸ όλα τὸι χοέη του». Οί τυοαννοι ένιωσαν γεοὁι τὸ φοιτητικό κίνημα καὶ θέ λησαν νὰ τὸ σόησουν άπε έκποονευοντάς το ω̃πε πνίγοντάς το μὲ κάθε όαμο μέσο. Ἰλκολουθησαν καὶ·ας δυὸ μεθόδους: Ἡ «ἐκπόονευση» όίοχισε μὲ ποοσπάθεια της χούντας νὰ «λύ ση» άπλόχεοα όλα τα συνδικαλιστικά φοιτητικά αίτηματα μὲ παοοχὲς καὶ μὲ έκλεγμένες δηθεν διοικησεις φοιτητικών σω ιιατεάυν, ὲνώ οταοάλληλα μετὲόαλλαν πολλους αστυνομικους σὲ «ακκτητές», που ησαν οἱ έπικεφαλης μιάς πολυάοιθμης όιιάδος χαφιέδων. Εἰς μάτην ὅμως. "Η φοιτητικη ζωντά νια του μεγίστου μέοους τών φοιτητών καὶ του̃ συνόλου σχε δὸν τών σπουδαστών τοῦ Πολυτεχνείου, ὅχι μόνον δὲν γονά τιζε, ἀλλὰ τοὐναντίον θέοιευε την άντίστασί τους όλο καὶ πε οισσότεοο. Ἑδώ μποοου̃σε νὰ ἰσχόση μὲ κάποια τοοποποίη σι άνάλαφοη ἕνα τετοάστιχο ἀπὸ τὸν «Ἑθνικὸν ”'Ϊ`μνο» του Σολωμου̃: ‹‹”ίΑογειε νἄοθη εκείνη η μέσα καὶδὲν ησαν σαοπηλά° ὶ δ έ ν τ ὀί σ κ ι α ζ' η φ ο ό έ ο σ, κ ι όὶ ς π λ ά κ το ν ε η σ κ λ α 6 ιά !» .
Οὶ δυνάστες αναγκάζονται τότε να κλείνουν τα ανώτατα πνευματικα ὶδουματα, για νὰ ησυχάσουν όπως νόμιζαν. . Ξεύοαν οἱ φομππὲς πὼς ἔνας πόθος για κάτι η̨̃υγατὸ κτ αναντικατάστατο, όπως ηταν η λευτεοιά, δὲν άπόληγε παοὸι στην ἐκπληοωση τοῦ πόθου τη στὸ θάνατο τών ποθουντων. Φεγγοόόλο παοάδειγμα μιᾶς τέτοιας ἰδεαλιστικης νοοτοο πίτχι; τῆς φοιτητιώσας τιεολαίαἔ ὁ ῇθωῖχὸς ςχυ̃τοπῃθπη̨λγσμὸς .
του̃ φοιτητοῦ στη Γένοθα
'Ιταλίας 22 χοονών Κώστα Γεωο 158
Η ΓΗ ΜΑΣ ΠΟΤ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΒΛΕΤΘΕΡΙΑ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΝ ΤΈΡΑΝΝΙΑ
γόικη. (Ο λεθέντης τοῦτος Κερκυροιῖος φοιτητὴς τριτοετὴς της Γεωλογικὴς Σχολῆς του̃ Πανεπιστημίου Γενουης διὰ τὴς ἑθελοθυσίας του σήμανε τὸ προσκλητηριο ὴρωικῶν μα χῶν γιὰ τὰ ἰδανικὰ της Δημοκρατίας καὶ των ἀνθρωπίνων ὰξιῶν, που στραγγάλιζαν τόσο θάναυσα οἱ δικτατορίσκοι της ι
Άἕόηναςν Ο Κωστας Ι εωργακης θγηκε νικητὴς στὴν τρομερὴ πά λη τοῦ ανθρώπινου ἔνστικτου ζωῆς καὶ υπέρτατου χρέους.
Άστραποθόλησε η δίψα του̃ πάθους γιὰ τὴ λευτεριά. Με τὴν ὁδυνηρὴ ἔξαρσί του, ἐπαληθευσε τὸ ἰδανικὸ του̃ ἀνερχόμενου προοδευτικου κινήματος τῶν νέων γιὰ μιὰ ᾶξιοπρεπὴ φιλε . 3 . ι . ι ν
ν
ιττίτειιι̃ιιι.ιιι:::ιι:τ::ι;:ι:;ιε:2:ιτι;::ιι:.ι3ε
β)
Πρὸς φίλο του: «Άναπητέ μον
”Η θυσία του̃ φοιτητου̃ Κώστα Γεωργάκη, ποὺ τόσο ὰ παίσια, θέλησε νὰ κρύψη η τυραννία της Ἑλλάδος, ἔγινε πό λος συγκεντρώσεως συναισθηματικὥν ἀντιδράσεων ευρυτέ Θων μαι̃ἰὥν
θαἶἕὲἔυ
ἶντὸα̨ καὶ ἐκτὸἔ τη̃ς Ἑλλάδος μὲ κοούφωσλ γαλ”
Τολλ ςΡΟλτλἹτ'·%0Ό~αΥ0:νἔ§·ν
ςι ει να μνημονευτουν οι
φοι και που
υο επιστο ες του ηρωος
τητοῦ που θρέθηκαν μετὰ τὸν αἰιτοπυρπολισμό του
δείχνουν τὸ μεγαλείο της ψυχης του, μεγαλει̃ον ἀνεπανάλη
πω: α) Πρὸς τὸν πατέρα του:
«Άναπητέ
τμιτειημερες τν αρχισαμε νι τν· κι ευωμε καπως. να ι ι
.
ν
ι
Ι
ι
ι
Κάτω οἱ 'Γύραννοι
.
ου ι
ς
ι
ι
5
ρ
9
λόῖἔἕὰ ὰόίΐοχχἔνἶἶἕυἑἑλη̨̃η̨̃ἕ Σἠμενα νὸ θοάδνν ὅμως) ἔλαὅα ἕνα νοἀμμα
κα
ἀπὸ τὸ
σπίτν μονο =Η ἀσνννομία ἔνανε τὴν ἐπγσκεψί τννα̨ στὸν
πατέρα μου. ”Ητανε, ὅπως τὀίλεγα ἐγὼ. Δὲν ἔχει δι καίωμα νὰ σκἑφτεταιν σημερα ὁ ἄνθρωπος. Πρέπει να μπαίνη στη νοαμμην
ι
ι
.
ι
ι
σ
.
ι
Θυμαμαι μια φορα εδω και τρια χρονια, προτου φύγω ἀπὸ τὴν Κέρκυρα, μὲ φώναξε ὁ τότε διοικητἠς, γιὰ νὰ μοῦ κάνη τὶς συστάσεις Ϊ
`
ν
Προσποιηθηκα οτι υπακουσα και ηταν η πρωτη φο | ἴ Ϊ Ἱ Ϊ ρα πουνοιωνσα αηδια γνα τον εαυτο μου . ΣἌηιιερα θνρι σκουμαι στη θεσι να πω το μεγαλο «ναι» η το μεγαλο 3?
Πατέοαν
"Αρ Χαν
ρομαι τὴν πίστι στὸν ἀγῶνα μας καί, θὁίθελα κι ἐγώ,
|
ι Συγχωρεσε μου αυτη την πραξι, χωρις να κλαφης. Ὁ γιός σου δεν είναι ἔνας ὴρωας. Εἶναι ἔνας ὁίνθρω πος, ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι° ίσως μὲ λίγο περισσότερο φό θο. Φίλησε τὸ χῶμα τὴς πατρίδος καὶ γιὰ μένα. Μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια όίας δὲν ἀντἐχω ἄλλο. Δὲν ὴθελα ἑ σεῖς νὰ διατρέξετε κανένα κίνδυνο ἐξ αἰτίας τῶν δικῶν ι ι ζησω | ι να ~ να χωρις μου πράξεων, ἀλλὰ ἐγὼ δὲν μπορω σκέπτωμαι καὶ νὰ ζώ σὰν ελευθερος ἄνθρωπος. . . Ζητω γῆ Δημοκνατία α
φνλεν
Δὲν ξέρω πῶς νὰ σοῦ αρχίσω τοῦτο τὸ γράμμα. χνσα νὰ σοῦ νθάφω ἀνόμα ἄλλα δύο, μὰ νἄσχνζα.
ι
νοιων.
1ῦ4
Σννχὼθεσἐ με Ὁ Κώστας σον»
ζ'|
Ώ
Ω
Χ
Ε
3'
?
Ζ
Γ
\
Ἱ
ἔλἶἔε ὁ Καὕάφης' Αυ̃τὴ τὴ φοθὰ δεν θα ι Ϊπα πο αν
«ἶόχὲἦλὅπωςν
τον α ω
Η πθαἔη
μοη̨ αΌτη> δεν θελω να θεωθηθθ ηθωιλίη· Ἑλλάδα θὰ θεωρηθῆ σαν «ανθελληνι
ω πὼς στὴν
» ενέργεια. “Ίσως πάλι νὰ ξυπνὴση μερικους καὶ νὰ τους δείξη σὲ τί χρόνια ζουμε. Δὲν θέλω νὰ γρά
ψω πομπώδελἔ ςρίἑόίσελἔ Ὁ δλπὀἔ μαἔ σλωπὸἔ δὲν ῖεχει ανάγκη. Συγχώρεσέ με, ὁὶν μπορεις.
ΚΩΣΤΑΣ»
τὶἔ
(Τ
πέντε στοέμματα οἰκοδομικῶν κτιοίων, μέσα στὰ ὁποῖα γαλ θανίζεται πνεῦμα, ψυχη καὶ σῶμα τοῦ «χἀι̃ λόι'ιτρ›› της φοι λ ι σΕ λ λ νδ . λ ιλ Β ι λῃ "Έ νἶο (Πας μαςθγ ναι ου ΡΗ ιἶ αγωἶ οἱ) 03) Ο πετα ζη̨α μεσα σε συγκλονισμο ψυχης στην ποοτα των ηοωων. Ὁλόγυοα στολίζουν σωοοὶ στεφόινια, λουλούδια, ἀληθινὸ ι ο κ ετ ~ λουλουδενιο «τέμπλο» αλλα και ποιηματα, υμνοι λογιων λο γιῶν, που σὲ κάνουν νὰ οιγη̃ς ἀπὸ συγκίνησι. Κανένας ποι ητης, κανένας ζωγράφος καὶ καμμιὰ φτεοωτη γοαφίδα λο γογη̨όιφου δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ παοαστηση τὸ έξαίσιο τοῦτο (Μ _ λ Ολ δ , , _ _ .αμα μιας ου ου ιασμενης και στεφανωμενης γωνιας της , γ, „¿ , , „ , , , | Αθ ηνας. Είναι ενας χοονος ακοιθως απο τοτε που γοαφτηκε ἐποποιία τουτ τ~ς σπουδα ουσ ς νεολαίας ματ. 'Γι ` καὶ θόξα στὰ νεια̃τοίηκαλ) αἰώνια μι̃ημηηστὰ ἀδικοσκοτωιιένῖιηταλ · _ ληχἀοια Σὰν σὲ μνημόσωο Θὰ ἐπωχεω̨ἠσω μιὰ σύντομη ἀῇ ναδοομἦ στὰ γεγονότα. Τετάρτη 14 Νοεμὅθἑω ἡ ,Αθήνα Πέμπτη 15 Νοεμὅω̃ου
, Ω
γ
Ο
Θ
9
(Β ο“_
Ι
ϊ
3
«Βἶμαι θέθαιος πως αογα η γοηγοοα οί Ευοωπαι κοὶ λαοι θὰ καταλόιθουν πὼςιἔνα φασιστικὸ καθεστώς, ς,
3
`
_
Ξῖτῖἕεα̨ῖΐῖο
Ω
|
γ
ὲλευθἐ ἔνμἔβοθ νίἔἶξξζη ἐλἶὰ ἐη̨̃τι̃σα ιὰ τγῖ ἴδ Ρ Ες ζπ ης γ η ια την ω̨ω η ' λ·
,
γ
γ
Ευῖαδἶἦ στῇῳἶλἐεν; (ἶἶεῖι Τ02:15”
γστην
,
Ε
~
Ιβ ἀι̃ἐωλἔ
Λη
η
ἶωἕῖυνῖῇ ί
δὅῖν
3
γ
Μεγαλειο ποαγματι ψυχης, που θα λαμποκοπα στις επεο | Ή _ ξ 3 , _ χομενες γενηες οπως ακοιθως κι η ανθοωπινη λαμπαδα του |
9
,
Ὁι
|
\
γ
Ι
'”
,'
Π
ἔη”
λ
ο
`
κ
Τγ
_
,
ὁ
γ
,
,
Ο
ι . ι τι ι τα τιμημενα αυτα σιδεοικαι που ηι θεσι τους ηταν καπου στην Κύποο, καπου στα συνορα. Τὸ Πολυτεχνείο ἔφαγε θέ ι . τ ι ι 3 ι 3 θαια τον Παπαὁοπουλο, αλλα η αλλοτοοπικη μοοφη της 2οης ν
γ
ν
Ρ
Νοεμὅῷίολθ δὲ? ἄλλαἔιε τὴ σκλαὅαἶ· "Ομως ῖὸ Θῆἕἕἔποἰί πθο χαλεσἶστοςθεμεἶτο ως Ὁίθοθίηςτ Απἶιλιανηἶ Ι ἶ.Μ1ἶι̃Ις ἶι_ ο ιυ κτατοοιας ηταν εντονι̃ο και το αιμα των θυματων του
τεχνελου δεν πηγε επλ ματωω'
=Η σφαγὴ
Πιόινω τη πέννα μου καὶ γοάφω γιὰ τὸ καινοὐογιο αὐτὸ Άο κάδι, το Ἄοκόιδιτοῦ 1973, ἀκοιθῶς στις 1? του̃ Νοέμθοη του̃ Ν
1ἴ›θ
Κ·
Π
γ
.Η
Ἑλλ,δ
Π
Ν
Ἱό
6',
λ
2
θ
α, αοασκευη 16 οεμ οιου οι κ ηοη η αν οω πὀτητα έζησαν μὲ κομμένη την ανάσα ἀπὸ ἕνα παγωμένο κῦ α αγωνίας τὶς συγκλονιστικές ὥοες ἀνατἀσεως καὶ ε γαλείου ἑνὸς λαου που σπάει τὰ ἔἶεσμόι του ὲ π ωτοπό θιυς κάμποσες ιλιόιδες παιδια στὰ στηθια τωνμ ὁπἕίων χἕυπα̃ κοῃδιγ ”δ ς ,_ Κ| ' τ α ανα ογη με την καο ια του συμφοιτητου τους ωστα Πω άκ ποὺ αἶπ0πυ9π0λ,θ ιὰ τ, λευτεοιὰ καὶ τ„ν ί θγ ,η _ , „η η_ γ ,η „ ~ , η„ ἀνθοωπινη αξιοποεπεια. Τα νειατα, η αλκη της Χωοας στο , ~ λ , , , τ „ αποκοουφωμα ἑνος ψυχικου μεγα ειου, πισω απο τα θαοεια κιγκλιδώματα ἀτενίζουν τὸ Γολγοθα̃ τους θαδίζοντας τὸν ττοαχιὁ, τοαχιό τους δοὀμο, μὲ τὰ μάτια στηλωμένα πόιντα στὴ κοοφἠ» ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Στὴν Ήοθφὴ ἦταν ἢ Σταϋ η
οι
γ
3
γ
γ
γ
Ύ
,_
γ
5
Ω
γ
οωσι. Τα σιδεοένια θηοία, η γυαλιστεοη λάμα της ἔιφολόγ χης, τὸ καυτὸ μολύθι της σφαίοας. . . Τὰ παιδιά, ὁ λαός, ·ῆ ἀνθοωπότητα, πίστεψαν γιὰ μια στιγμη στην Ἄνόιστασι. . . «Άπόψε πεθαίνει ὁ φασισμός». 'Ηταν τὸ μυοιόστομο συν
ωυ̃ Πολυτεχνείου
·
ί
#
φωτηῃκ κινημα στο απ κ Ωνφω μα τῆε δὀἔας του” ΚΕ ῆθθαν ἐκει̃να τὰ τοομεθα «Άποφω σίζομεν χω Δλατάσσομελίλ γιὰ νὰ στείλουν τί ἄθματα σκθεμ πώντας ὅλεθθο στοὺἔ φωτητὲς καὶ σωθεὐοντες νεανωίὲἔ ἀν θοὡπινες σαοκες. .. Τα ἄοματα του̃ Ἑλληνικου̃ Στοατοῦ Ο Ότεχνεω”
γ
,
γιαι τη δημοίω̨ ατλα” ποθος καθολῃωςί γιγαντω ι · ι νε τις φοιτητικές ψυχές και ὁημιουογουσε αληθινη ζωντα νια, πού, ὅιν και πολλὲς φοοὲς ἀκαθοδηγητη «ἄνωθεν», κυ λοῦσε σὰν χιονοστιίἰάδα στὸ δοόμο της λευτεοια̃ς, γιὰ ν” ά ποληζη στὸ καινουογιο Άοκάδι, που λέγεται μὲ μια λέ ποθος
κ
γ
γ
στζὶ Θἀθη Ἐῶν ἐπεοχομένων αἰὼνων
κ
ι
.τιιιικ
ι
έ
θημα της νι̃ίχτοξς τἶλς Παοασκευης 19 Βἶοἔμὕοωυ 1973” Το πλὸ σαγηνἶι̃ίῃκοζ το ἰῃὸ σλζγκλοθίιστωίο συν ημαί που μπὀοε σε ποτὲ να πεταξη απὸ τα στηθια του ἔνας καταπιεσμένος
,γτ
Δ
15?
Άντίθετα,
δ θάνατος ἑωοηθηκε καὶ ἔδειἔε τὸ παγωμένο του χαμόγελο πάνω απ” τὸ ἀνυπεοάσπιστο φοοόοιο της ἐλευθε οίας, ποίῦταν καὶ φοοὐσιο κείνη τη στιγμη, ὅληε της Ἑλ·
τῶν φοιτητών. ΗΔωθεὰν φοιτηττχὸ συσσίΜ_
ΔΚατάογησι Τμηματος Πνευματικης Κινησεως Γεν. Ἄσφ. Ἀθηνῶν (σπουδαστικό). Ἡ “Αστυνομία παοίσταται μὲ ἰσχυοὲς δυνάμεις ἀλλὰ ά κόμη δὲν ἐπεμὔαίνει. "Η ποοσἐλευσι φοιτητών ἀλλὰ καὶ ἐο γ‹ιτ‹ῖ›ν συνεχίζεται ὡς τὸ θοάδυ καὶ η Ἑπιτοοπη αγώνος κ¿›‹›τοὲττει τους φοιτητὰς νὰ κλειστου̃ν μέσα στὰ κτίοια γιὰ ‹ι:‹ὶγώνα διαοκείας». Τοὺς διαόεόαιώνει ὅτι ἔχουν γίνει ποσ μηθειες σὲ τοόφιμα κι ἄλλα ὰναγκαῖα είδη. “Ενας οαδιοπο μττὸς τέθηκε σὲ λειτουογία καὶ τὸ ποωὶ της ἑπομένης α̃οχίζει
λάδος.
"Ένα ξέφοενο πανηγυοι θανάτου ὀίοχιζε ἀπὸ τέοατα μὲ μοοφη ἀνθοὡπινη. 'Γὸ μεγαλεῖο κα ηοωισμος απ τη μια μεοια, η
κτη καὶ κτηνὡδης ὰγοιότης τῶν τνφλῶν ὁογἀνων Τηε ὕίὰε απ) την άλλη. Οἱ θάνατοι, οῖ τάφοι, τὸ αῖμα άνοιξαν ἕνα λο γαοιασμό, λογαοιασμὸ που ζητὰ την ἐξὡφλησί του 'Η χοονολογικη σειοὰ τῶν γεγονότων που θὰ κείνη ἄνά· λογα καὶ θὰ κολαφίση η θὰ θαυμάση η Ἱστοοία γιὰ τους μὲν καὶ τους δὲ, εξελίχθηκε κάπως ἔτσι: Τετάρτη 14 Νοεμθοίου. “Αοχίζει η ποὼτη φάσι τῶν γεγονότων του̃ Πολυτεχνείου.
νὰ ὲκπὲμττη στους 1050 χιλιοκὐκλους. ”ΙΞνα μεγάλο πληθος κόσμου συγκεντοώνεται ἔξω ἀπ” τὸ ὶὶολυτεχνεῖο, συντάσσεται μὲ τους σπουδαστὲς κι επαναλαμ ίὶάνει τὰ συνθηματόι τους που πλουτίστηκαν μὲ συνθηματα
ιὶντιδικτατοοικὰ καὶ τοαγουδια ἀντιστασιακά. Μόλις τὡοα ἀοχίζει η διαδηλωσι νὰ παίονη πολιτικό χαοακτηοα, ἐνῶ η ιὶστυνομία ἔφεοε ὁλόγυοα του Πολυτεχνείου ἰσχυοὲς άστυ νομικὲς δυνάμεις μὲ τεθ)να ὰστυνομικὰ αυτοκίνητα.
Τὸ πθωῖ ὰννέθλοντὰν Ολ· Γενηίὲἑ Σννελεὐὰενἐ τῶν Σνλλόγων τῶν φοιτητών γιὰ νὰ σνἔητησονν τὸ θέμὰ τῶν ἀθλὰνθεσὶῶν· Σι̃ὶέ σμνελεὐὰενἐ ὰπὰφὰσίἔετὰν νὰ ὰιενεθγηθου̃ν Ολ ἐμλογὲἔ στμἐ 4 Δεκεμθθίοὰ λμ ὰν δὲν γίνη ὰεμνὰ Τὰ ὰἶτημὰμ νὰ γη· ουχθη ἀποχη ἀπὸ τὰ μαθηματα. Ἑν τῷ μεταἔύ, μαθευτηκε πὼἐ η Κμθέθνησν πθὰωθὰνὰε νὰμὰθετμὼ ὰνὰτὰγμὰ
Π ὲμπτη 15 Νοεμθοίου: Ἱ·Ι "Αστυνομία πεοισφίγγει ὅλο καὶ πιότεοο τὸ_ τετοάγωνο του̃ Πολυτεχνείου. Οἱ φοιτητὲς στὶς 9.?›Οί καῖνε δυὸ ση
γιὰ τὶἐ
φμννηνηίὲε ὰθλὰνθεὰίεέ μετὰ την 16η Φεὅθονὰθίον 1974· Έπντθὰπη φοηἴηνῶη ποὺ πὰμονσνὰσνημε στὸν νπονθγὰ Πὰν ὰείὰἔ ἔπὰνθνε νελεὰνγθὰφηνη δηλωση «Στη μιὰ τσέπη μην θθίσγετὰν τὰ Νομ· Δνὰτὰγμὰ γνὰ νὰ γίνουν Ολ ὰμλὰνἑλεσίεἔ μενὰ Την 15η Φεὅθονὰθίον κὰλ στην ἄλλη νσέπη μην ἔἶνὰν τὸ χάος». ι
ι
Ανω το θεώμησὰν σ
σ
1
ε
Ι
7
εμπὰνγμὰ οι φὰντητεἔὶ νὰ ὰποφὰὰὶὰὰν νὰ παοαμείνουν στὸ Πολυτεχνείο καλώντας όλους τους συν °° 3 ὶ αδἑλφους τους, που ησαν ἐκτὸς πεοιθόλου, νὰ εἰσέλθουν εντος =
~
λ
"'
τον Πὰλντελνείὰμί Ενω ι̃ὰἶλτὀλθονὰ νὰτὰλὰμὅὰνὰν τὰ νδὶὰ ~ ' Τὰ σπὰμὰὰὰνηίὰ μτίθνὰ τον Πὰλντελνείὰμ Μὰἔὰψὰν ὰπὰθὰμ ί Τ Τὰτ ὁ νμὰ νὰ ὰλλὰ Οενώὰη νμὰθλνὰὰν νὰ Θηίνονν νὰ σνν | θηματα τους. .
5
?
λ
5
ὰ
_
_Ψωμὶ ·· Παὶδεία · ¦ΕλΕὉθΕ@ί(Χ. ·Κὰνὰθγησν νόμὰν 1847› ποὺ πθοὰλέπεν τη σνθὰτενσν 158
μαῖες μὲ τὸ σόμὅολο τῶν ποαξικοπηματιῶν καὶ καταστοέ φουν φωτογοαφίες του̃ Γ. Παπαδοπουλου. Παοάλληλα οἱ φοιτητες ὀογανώνουν ὁμάδες Διοικητικης Μέοιμνας που
φοοντίζουν γιὰ τοόφιμα, φάομακα, τσιγάοα, που δίνουν μὲ ὰπλοχεοιὰ ὁλόκληοος ὁ γυοω τοῦ Πολυτεχνείου κόσμος, ~ νω τὰ μεγάφωνα του Πολυτεχνείου ἀναγγἐλλουν ὅτι. ὁ Πο Τανγς Κονοφἀγος θὰ στείχη κουθέσεες καὶ τοὁφγμα. ...
α
ε Συνέοχεται ηε σόγκλητος του~ Πολυτεχνείου καὶ εκδίδε ι ι .ε νακοίνωσι που στέλνει στο ιυ̃πουογειο Παιδείας. Ζητει ν ~ ι Ν .. ποφευχθη τυχον παοαόίασι του Πανεπιστημιακου ὰσυλου, ι καθὼ καὶ ἐπε θασι "Αστυνο ίας ιὰ θίαι διάλυσι φ οιτ η ~ ~ Ἱ ~ | Ἱ Ι Ν των, συνιστα δε να επιχειοηθη διαλογος για επιλυσι των αἱ. ισ
Χ
5
3
3
τημἀτων τῶν φ0ῃ;·ητῶγ_
Τώοα γυοω στὸ Πολυτεχνείο ὁ κόσμος μαζεύεται ὰσφυ 1ὶυ̃θ
ανανα ααὶ αννῖαααεταν μὲ
ῖαὴἐ φοὴίὴναῶ ταὴἐ ὁααἰθνἐ ἐνν·
σλνεν μὲ κάθε εἴδονἔ Τθὀφνααε
Μέσα ανα Παλντεῦίνεῖα Οἱ Ψοὴὴτὲἔ ἔὴαψαν ὅὴα τὰ σὴμω Τα νὴἑ 21ὴ§ 9Απ©νλί0ν› ἐνῶ πὴθαν ἀπαὴαλνπωία ἔννθαφα του̃ Κυθεονητικοῦ Ἑπιτοόπου του̃ Πολυτεχνείου Μπελιγιάν νὴ
_ αλὴθννὴἐ Άαίὴλνανὴἔ μαστννοἔ
δνὰ Τὸ Πολντελνεῖο πέταἔαν ααη̨ Έὸ παθαθνθο στὸ πεζοδθόμὴο· (Η να τἀστασι ἐντὸς τοῦ Πολυτεχνείου ὴταν ἰδιαίτεοα ἑκοηκτικὴ. Τὸ όοόιδυ ποαγματοποιὴθηκε ἑπαφὴ τοιμελοῦς Έπιτοοπὴς καθηγητῶν του̃ Β. Μ. Πολυτεχνείου ὑπὸ τὸν Σκουληκίδην
_
%αὶ Τα
δὶοφωνικὸς σταθμός τὥν ἔλευθέοων αγωνιζομένων φοιτητὥν, τῶν ἑλευθέοων αγωνιζομένων Ἑλλὴνων», ό σταθμὸς συναομο λογὴθηκε ἀπὸ σπουδαστὰς μηχανολόγους ὴλεκτοολόγους καὶ λίγο μετὰ ενισχύθηκε ἀπὸ παιδια ποὔχαν ἐοασιτεχνικοὺς νναθμονς Μ εἶχαν νάπονα ἐμπεω̨ία. Τὰ συνθἠμανα ἑὸίδοντο από τὴν ἐπιτοοπὴ τῶν σπουδαστών. Μετὰ ὅμως τὶς δέκα τὸ ϋοαδυ, ποὺ ἄοχτσαν τὰ δακουγόνα ὴ ἐπιτοοπὴ εἶχε σοόαοὡ
"ων πθθὕχἠματα ννσχεδίαζαν.
ν»
ἀντνμετωπίση
κι
ἔνσν Οἱ
ἑνφωνηνὲς αὑ
Ηαθασνενὴ 16 Νοεμὅθίον.
ἐναλείστων σπονδαστῶν· Οἱ ὴαθὴνὴῖὲς πώ” τειναν ν' ἀναλόιθουν μεσολαόησι μεταξυ σπουδαστών καὶ Κυ
'Κις
ὅεθνὴσεωἔ καὶ ἔααμαν ἔὴαὴὴσν να αὥασθννν τὴν αεθνονσία του̃ Πολυτεχνείου. Οἱ σπουδαστὲς υποσχέθηκαν γιὰ τὸ τε
μαϊκου̃ ασύλου, καὶ ετοιμάζονται. Ἑν τῶ μεταξὺ στὸ Πολυ ,ννχνεῖο εἶχαν πνὰ σνννεντθωθῆ ὅχν μόνον σπονδαστὲς ἀλλὰ
λενταἶα αλλα αίαὀθαλαν ἔννονα να αἰτὴματἀ τονς ποὺ ἦταν σπουδαστὶκὰ καὶ πολιτικά. Λίγο ποὶν ἀπὸ τὰ μεσάνυχτα ὴ ἐπιτοοπὴ τῶν σπουδαστών υπέόαλε τὴν ποότασι: «Νὰ κη
καὶ ὲογόιτες γιὰ συμπαοόιστασι στὸν πολιτικό τώοα στίὅο. Μέσα στὸ Πολντεχνεῖο εἶχαν παθενσφοἠσεν καὶ πθοὅονάνα νες αὐτοὺς οἱ σπουδαστὲς ποοσπαθου̃σαν νὰ ἐἔουδετεοώ σουν. Γιὰ τὶς 8.80 μ.μ. οἱ φοιτητες καλοῦν μέσῳ τοῦ δικου̃
να ἐπννθοπὴἔ
Θνλθὴ νεννκὴ ααεθνία σί ὅλὴ νὴ Χώθα ναν νὰ ὴὴὴθὴ ὁ λαὸἔ στους δοόμους μὲ τὴν ὰπόφασι ν” ἀνατοέψη τὴ χρὐντα νολον
μαἔ ὁφείλονμε πλέον να ἀποτνναἔονμε Τὸ Εννὸ νὴἔ δνὴτατίὴ Θίαἔ ναν νί ἀναλἀὕονμε τὸ θἀθθἔ τὴἔ ενθύννὶἔν· Ἑἔ ἄλλον ἀπὸ τοὺς δυὸ πομπους, ποὺ εἶχαν ἑγκαταστὴση ἐντὸς του̃
Π0λντεχνείαν καὶ ἀπὸ να μεγάφωνα ποὺ εἶχαν τοποθενἠση στὶς ποοσόψεις τῶν κτιοίων μετέδιδαν τὰ ουνθὴματα: ‹‹Συμ παοόιστασν λαέ». «Να παθαμείνὴἔ λαὲ ἔἔω ἀπὸ τὸ Ποὴντθ ?ίνει̃0› ανν εἶναν ὴ ὴαθδαν νὴἔ Άθὴναίὥ αὴτὸ ὲπὶὕάλλεν τὸ συμφέοον σου», «Γενικὴ ἀπεογία» καὶ ἄλλα. Τὸ πλῆθος τῶν συγκεντοωμἐνων ἐκτὸς του̃ Πολυτεχνείου ὰπαντου̃σε μὴ ἐν θουσιασμὸ ἄλλοτε ψόιλλοντας τὸν Ἑθνικὸ ”Ί`μνο κι ἄλλοτε ἑπαναλαμόανοντας τὰ συνθὴματόι του. 'Ο οαδιοπομπὸς τῶν φοιτητών όοισκόταν στὸ κτίοιο τῶν Μηχανολόγων καὶ ὴταν ἰσχνος ἔὕο ἌΪΑΤΤ Οἱ Ψοαὴνὲἔ τὸν νίἔοφοδοτου̃σαν ἀδὶἀνν νὶὰ να μὴ σταματὴσὴ· Στὸ ντω̨ὶο τῶν Χνν μικῶν νπἦαχε ἔναἐ δέὴτὴἔ ννὰ τὸν ἔλενλο τον πομπον Ὁ
πα μὲ λαμπεἐ
ααμπὸἑ αντὸἔ ἄθλνσε νὰ λεντονθνὴ ἀπί τὴν Πέμπτη τὸ ποωὶ μὲ τὸ σύνθημα: «ΕΔΩ ΠΟΛΤΤΕΧΝΕΙΟ· Σα̃ἔ μνλα̃ ὁ θα”
1θθ
Οί φοιτητὲς διαισθάνονται πιὰ καθαοὰ τὸν κίνδυνο, παοὰ
ὲπίσημες δναὅεὅανὡσενς πεθὶ μὴ παοαὅνἀσεως τον ᾶκαδνν
των σταθμοῦ τους ἐκποοσώπους του Τόπου σὲ ποὲς κόν ῳεοανς στὴν αἴθουσα τοῦ Κτιρίου τὴς Σχολῆς Άοχιτεκτό νων. Ποοσέοχονται 25 δημοσιογοάφοὶ ἔένοι κι “Ελληνες Σνονα̨ φωτοθεπόθνεος δὲν ὲπντθέπεταν ,ἦ λῆψν φωτονθαφνῶν
κατὰ τὴ διἀοκεια τῶν συνεντεύξεων, ἀλλὰ κατόπιν. Κιίαίιτὸ ἔνννε ννὰ νὰ μὴ πληθοφοα̨ηθου̃ν οἱ ἀθχὲς νὰ πρόσωπα ποὺ κατευθύνουν τὴν φοιτητικὴ ἐξέγεοσι. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ οί φοὶτητὲς ἔχουν ἐγκαταστὴσει μεγαλα κατοπτοα, μὲ τὰ ὁποῖα υ̃ημνονθνου̃ν ἀνταναπλἀσενς στὶς νἀμεθες ναὶ τοὺς φανοὺς ὼυγσμένων σννεογείωνγ ἴσως υ̃πῃη̨εστῶγγ που ἔχουν στηθὴ. στὰ ννίθνα ᾶπἑναντν·
Ἐν τῷ μεταἔὺ
νν
Σύννληνος του̃ Πολντεχνείου σννεὀωάζεν
σννεχῶς Μ ἔχετ τηλεφωνικὴ ἐπαφὴ μὲ τὸν υπουογὸ Παι δείας Σιερναῖο. Ἀποφασίζετ νὰ συνεχίση μὲ καθε τοόπο τὴν ἑπαφὴ μὲ τοὸς σπουδαστὰς «ἔστω κι αν ἐκτοαχυνθὴ ὴ κατά στασι καὶ κοατηθου̃ν ὥς ὅμηοοι». Οὶ καθηγητες δηλώνουν πὼς μόνον σὲ δευτεοεόοντα ζητὴματα μποροῦν νὰ όοηθὴ σουν.
Οἱ σπουδαστὲς τὸ
11. 'Ο γολγοθὰς της
μόνο που ζητουν απ' τους καθηγη
Έλλ. Δημοκρατίας
181
ί ί ὶ
τές τους, εἶναι να «εξασφαλίσουν τὸ ακαδημαικό ασυλο». Σιγα σιγα, τὸ κίνημα τῶν σπουδαστῶν φουντώνει καὶ α πλώνεται ὁλοένα. Μηνύματα συμπαοαστασεως στέλλονται α πὸ αλλα πανεπιστημια (Θεσ)κης Πατοῶν), απὸ τους δι κηγόοους Θηθῶν, απὸ "Ελληνες του̃ ἐξωτεοικοῦ καὶ ἄλλους. Τὸ πληθος ἔξω απὸ τὸ Πολυτεχνείο ὁλοἑνα πυκνώνει. 'Ο μεγαλος αοιθμὸς τῶν συγκεντοωμένων ἐπιθόιλλει ἀπὸ τὸ ποωὶ τη διακοπη της κυκλοφοοίας τῶν αυτοκινητων στην Πατησίων. Τὶς ποῶτες απογευματινὲς ὥοες καὶ μέχοι τὶς 8 τὸ θοαδυ, ὁπότε σημειώνονται οἱ ποῶτες συγκοούσεις με ταξυ φοιτητών διαδηλωτών καὶ αστυνομίας, τὸ σύνολον τῶν συγκεντοωμένων ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ Πολυτεχνείου ύπεο θαίνει τὶς 80.000. 'Απὸ τὶς 7.80' μ.μ. οἱ σπουδαστὲς αο χίζουν να ζητουν φαομακα, θελόνες για οαφἐς, λαθίδες, ψαλίδια κι ἄλλα χειοουογικὰ ὲογαλεῖα. Ζητούν φιάλες όἔυ γόνου σὲ ἐκκλησεις των καὶ αντιασφυζιογόνες μάσκες. Στὶς 8.30' μ.μ. ὁίοχισε η χοησι δακουγόνων, κατόπιν ἐντολης του δ)ντου̃ της 'Αστυνομίας Χοιστουλουκα, που ηταν ὁ ἐπὶ κε φαλης τῶν αστυνομικών δυνάμεων. Μέχοι τὶς 9.80' χοησι μωιθιἠθηκοιν πλέ0γ τῶν 100 δαλεωγόνων Σι̃ῖὶε 8θθί μμ ανακοινώθηκε ὅτι ἐογόιτες κατέλαθαν τὸ κτίοιο της νομαοχί
2
ι
ίίολισμοὶ πυκνοί στδν αἔοα από τὶς θ.80ί μ.μ. Παοα ταύτα ομαδες διαδηλωτῶν πεοὶ τους 2.000 έκαστη εἶχαν συγκεν τοωθη στην πλατεία Άμεοικῆς καὶ στα Ἐξαοχεια κι ἐκοαύ γαζαν τα συνθηματα: «Κάτω οί φασίστες», «Κοεμόιλα στη Χούντα» κι ἄλλα. “Επεισόδια σημειώθηκαν καὶ στην πλατεία Λαυοείου, ὅπου στηθηκαν ὁδοφοόιγματα. Τελικα κατω ἀπὸ θοοχη δακουγόνων καὶ μετὸι απὸ τοομεοη σαδιστικη συμπε οιφοοα τῶν αστυνομικών, εγκατέλειψαν τα ὁδοφοαγματα, α φου̃ ποοηγουμένως τα ἐπυοπὀλησαν, κι ἐτοαπησαν μὲ πολλη αύγχυσι ποὸς τὶς παοόδους. Οὶ ποῶτοι πυοοθολισμοὶ ακούστηκαν πεοὶ τὶς 10.80' ίι̃οαδυνη. 'Γην ίδια ὥοα αστυνομικοὶ μὲ αύτόματα ποοωθηθη καν ποὸς τὸ Πολυτεχνείο. Στη γωνια Πατησίων Τοσίτσα τοαυματίσθηκαν απὸ σφαῖοες δύο διαδηλωτές. αστυνομία ὶσχυοίσθη ὅτι διαδηλωτὲς χοησιμοποίησαν θόμθες Μολότωφ καὶ πολιόοκησαν για τοίτη φοοὰ τὸ κτίοιο του̃ υπουογείου Δημ. Τἀἔεως. °ΑπεκοσύσΘησαν κι ὑπεχώοησαν μὲ πολλοὺς τοαυματίες. Τα μεσανυχτα η πεοιοχη του Πολυτεχνείου πα υοοσίαςε τὴν ὲἔῇς εἰκόνα; Οἱ διαδηλωτὲς τοαγουδου̃σαν θούοια καὶ φώναζαν: «ὅ
Ἱἱ
χι
ἄλλο αῖμα»_
Οἱ
αἐ στην ὁθὸ Αἶὀλθθ· Στὶἔ 10 Τὸ θθάδυ ἐἔητου̃νω λολλλλθλσ για τα ματια, «φενεογκόιλ», θόιλιουμ τῶν 2,5 καὶ 5, αντιε γκαυματικὲς αλοιφές, οίνόπνευμοι, κοοτιζόνη "Ολοι τοῦτο ση μαίνοον τοαοματίες ἀπὸ δακουγόνα. Διαδηλωτὲς ἐκινου̃ντο
αστυνομικοὶ πυοοθολου̃σαν απὸ την πλευοα του̃ Μου σείου καὶ της ὁδοῦ Βης Σεπτεμθοίου. Μέσα στὸ ποοαύλιο του̃ Πολυτεχνείου οὶ σπουδαστὲς κατόιοτισαν πεοιπόλους που πεοιπολου̃σαν, ἑνῶ σφαῖοες σφύ
τὸ Σύνταγμα διὰ τῆι; Σταδίοθ πθὸἐ τὸ Π0λΌτεΧ.νεῖ0› 0 μοίως ἀπὸ διαφοοες ἄλλες κατευθύνσεις συγκλίνοντες ποὸς Πολυτεχνείο, αλλα η "Αστυνομία τους ὲμπόδιζε κανοντας χοησι δακουγὀνων.
Σῖὶἐ 8ἔοί μμε πολλὰ δαλθλλγόνα Ωίλτηλαν σλὴν Ὁμό· 'νθὶα Χι ἔἔω ἀπὸ Τὰ Χϋω̃ι̃ῖεῖα ῦιαὶ Ἐὸ Πθλϋῖῦχνεῖθ. 60 'ὑίόσμθς
οιζαν πανω απὸ τα κτίοια του̃ Πολυτεχνείου καὶ τοαυματίες σημειώθηκαν μέσα στὸ Πολυτεχνείο. Τα μεσάνυχτα τῆς Παοασπεηῆἔ ποὸς τὸ Σἀη̨̃ὅα(0 τὰ πθῶ τα τὰνκς κανουν την ἐμφανισί τους στους Άμπελοκηπους κα τεοχόμενα απὸ τὸ Κέντοον 'Γεθ)νων. 'Γην ίδια στιγμη ὁ ·ῆ ῃεοτοχὴ πεθὶ τὸ Πολντεχνει̃ο πεοὶ 8 .. 4 χιλιόμε
“Εθυ̃
ἐν σλὶγλὐσελ ἄθλλσε νὰ δλαλύεταλ λαλ νί ἀπομαλθὐνεταὶ ἐκ 'ἦ Σι̃ῖα· 'τὶς 9 Ίῖὸ χώῷθι̃ὶ Έθυ̃ ΠΟλΉἘεχνΒίΟὉ.
τοα ὁλόγυοα ἑφλέγετο απὸ συγκοούσεις "Αστυνομίας δια δηλωτῶν. ΕΗ ¬Ασ·ῃ)νομία ἔδιδε νὰ χη̨θιαοχἠση
δλολλ λολ ”ῆ Πανεπλστημίοθ εἶλαν ἀδελάσελ λαλ πολλὰ σλόθ· πια παπούτσια, πανωφόοια κι ἄλλα αντικείμενα ηταν ὲγκατα
του̃ χώοου αλλα δὲν τὸ κατώοθωνε. Ἑν τῷ μεταξυ κυλου̃σαν απο Ἀμπελοκηπους δια της Λεωφ. Άλεξόινδοας ποὸς τὸ Πο
λελεὶμμένα στὸ λατάστθωμα τῶν ὁδῶν· Ρίλνονταν λαλ πυθοε
λυτεχνεῖο τα τόινκς, τα ὁποῖα, για να μποοἐσουν να κινηθούν
ὅιπὸ
162
ιεε
ττθὸἐ αθτὁ χρειάστηκε νὰ μετακινοὔν τὰ ᾶχρηστευμένα οιὺτο κίνητα πάνω στὸ ὁδόστρωμα. 'Γὰ τὰνκς ἔφθασαν έξω ἀπὸ τὸ
.Πολυτεχνείο στὶς 2.1ἕ›ί. Γαντζωμένοι στὰ κάγκελα οἱ φοι τητὲς ἔψαλλαν τὸν Ἑθνικὸ ”Ύ`μνο, ἐνῶ ἄλλοι ἔρριχναν συνθἠ ματα σάν: «Είσαστε αδέλφια μας», «ὅχι ἀδελφικὸ αίμα», «ὁ Στρατος είναι λαός». Οί προθολείς τῶν ἀρμάτων φώτιζαν ὅ λο τὸ χῶρο του̃ Πολυτεχνείου. Ἐπὶ μιάμιση ὥρα συνεχῶ; Ολ φθττητὲἐ μὲ τὶε κάννττ; τῶν ΠνΘ)λων καὶ Π0λ)λων στοαμ Ιτένεἐ πάνω τονἐ δὲν σταμάττὶσαν νὰ ωαννάἔθνν τὰ σννθίὶ μοιταἱ «ὁ ΣτΩατὸΞ μὲ τὸ Λαό», «Ζήτω ὁ ἀδτλφὸἐ Στθατὸἐδ καὶ νὰ ψόιλλουν τὸν Ἑθνικὸ “Τμνο. Στὶς 8 ἀκριθῶς ένα ἀπὸ τὰ άρματα μάχης ἔπεοε πάνω στην κεντρικη πυλη του̃ Πολυτεχνείου, την γκρέμισε, ἔκανε πίσω καὶ ἄφησε ἐλεύθερο τὸ χῶρο γιὰ νὰ εὶσθόιλλουν ἄστν νομικοί, καὶ τὰ Λ.Ο.Κ., ἑνῶ συγχρόνως έρρίπτοντο ριπὲς πολ)λων στὸν ἀέρα. Κατὰ την είσοδο τοῦ τὰνκς φοιτητρια ἔπεσε κάτω άπό την ἑρπίστρια καὶ σὺνθλιψε τὰ πόδια της. Μέσα στὸ προαύλιο του̃ Πολυτεχνείου ἔγινοιν ονμττλθντὲε ά· στυνομικῶν καὶ φοιτητών, ὲνῶ πολλοὶ τῶν φοιτητῶν ζητοῦ σαν νὰ διαφύγουν ἀπὸ ἄλλες ὲἔ,όδ0ντ; πρὸς τοϋ; Υὐεὶω δ9ό· μονῶ ὅττον καὶ σνννθονονσαν ἀμέσωἐ δταδηλὡσεττ Σκλτὶθὲἐ σνμπλονὲἐ μὲ ττολλονἐ νενθονἔ καὶ τθανματίτἐ ἔλαὅαν λώθα καὶ μέσα στὶς αίθουσες του̃ Πολυτεχνείου.
Ἀπὸ ἕνα νεθωθακνσμένο ἀνοννετατ _Μπράόο παιδιά!
λθ
φωννὶ νἀπονοντ
Μτὰ σφαι̃θα ὅμωἐ τον ἔττλετσε τὸ στόμαὶ (Η νατἀστασν ἔγινε τραγικη. "Αλλα τρία άρματα κατευθύνονται πρὸς τὰ κάγκελα τοϋ Πολυτεχνείου στη φάτσα ἐπὶ Πατησίων Πέ φτουν μὲ φόρα καὶ τὰ γκρεμίζουν καὶ μοιζὶ συνθλίθουν καὶ
τθὺἐ Φθττητὲτ των ἦταν Υαντζωμένον πάνω στὰ νἀννελα· "Β τσι μπαίνουν στὸ χῶρο του̃ Πολυτεχνείου καὶ κτυπου̃ν ἀδια
τὰ δνὸ πολλλα νάθε ἄθματοἔ Πό· σοι σκοτώθηκαν καὶ πόσοι τραυματίστηκαν σὲ αὐτὴ την κό λασι τῶν γαζωμένων π0λυθ0λισμῶν τῶν ἄθμάτωνἐ Άφρο σταμάτησαν γιὰ λίγο τὰ πυρὰ τῶν αρμάτων στρα
%Ωὶτω§ τονἔ φοττνὶτὲέ μὲ
τιῶτες μὲ ἑφ' όπλου λόγχη σχημάτισαν διάδρομο καὶ πέρ 1θ4
ναγαν ἔἔω σπουδαστές. Οἱ στρατιώτες αὺτοὶ δὲν κτυποῦν ὰλλὰ στὸ τέλος του̃ διαδρόμου τοὺς περίμεναν οἱ ἀστυνομικοὶ μὲ τὰ ὅπλα καὶ τὰ «γκλόπς». 'Γοὺς χτυπου̃σαν δὲ μὲ τόση λυσσα, ποὺ δὲν θὰ έδικαιολογεῖτο οὔτε γιὰ τὸν πιὸ μισητὸ
ῇχθοα
'Γὸ μέγα ερώτημα: Πόσοι σκοτώθηκαν; Βέθαια ό αριθ μὸς τῶν 18 νεκρῶν ποὺ ανακοίνωσαν οἱ δικτάτορες μόνον ώς αστεία δικαιολογία μπορουμε νὰ τη χαρακτηρίσουμε. Μάρτυρες ὁμιλου̃ν γιὰ Βδθ τουλάχιστον νεκροὺς καὶ γιὰ πολ λές εκατοντάδες τραυματιῶν. Ἑὰν δὲ ληφθῆ ὺπ” ὅψι ὅτι νε κροὶ σημειώθηκαν καὶ πέρα τοῦ Βμέρου τοῦ Πολυτεχνείου, καὶ ὅτι μυστικές ἔρευνες ποὺ ἔγιναν μὲ στοιχεία ποὺ παρε χώρησαν γιατροὶ καὶ τὰ νοσοκομεία καὶ τὸ νεκροτομεῖο θὰ πρέπει νὰ παραδεχθου̃με νεκροὺς πολλούς, περισσότερους καὶ ἀπὸ τὸν αοιθμὸ τῶν 350,
Κηδεὺτηκαν πολὺ μυστικὰ πάρα πολλοὶ νεκροί. Στὸ νε κροταφεἰο Ζωγράφου ἔφθασε στὶς πρῶτες ώρες ἐκείνου του̃ Σαόθάτου ἕνα Στρατιωτικὸ αὺτοκίνητο γειια̃το πτώματα. Τὸ ειδαν καὶ τὸ ὅεη̨̃αιώυουν μαοταοεα Στὴν ἴδια αεοααχὴ Θοέ θηκε ὁμαδικὸς τάφος. Στὸ Στρατόπεδο Χαϊδαρίου, ποὺ εῖ χε χρησιμοποιηθη ἀπὸ τοὺς Ναζί, ὅασανίστηκαν καὶ τάφη καν ἐκεῖ μερικοὶ συλληφθέντες. “Αλλοι αὺτόπτες μάρτυρες θεθαιώνουν ὅτι πολλοὶ γονεῖς, στοὺς ὁποίους είχαν δοθῆ τὰ πτώματα τῶν παιδιῶν τους, εἶχαν άπειληθη «νὰ μη πουν τί ποτε». Σὲ μιὰ μάνα εἰπώθηκε: «Θυμήσου πὼς ἔχεις κι ἄλλα παιδιά». Τὸ ὅνομα της νέας ποὺ ἔκανε θάρδια στὸ ραδιοφω νικὸ σταθμὸ του̃ Πολυτεχνείου καὶ ποὺ σκοτώθηκε ἀπὸ σφαῖρες, είναι Μαρία Γεμενάκη, ἐτῶν 22. Στὸ Ρυθμιστικό Κέντρο Ἀθηνῶν, η Ἀστυνομία μετέφε ρε άρκετὰ πτώματα, τὰ ὁποία ἔθαλαν ἐπὶ ημέρες στὰ ψυ γατα καὶ τοὺα̨ νεαοαθαχαμοαα Σύμφωνα μὲ μγα αλλη μαθω ρία, στὸ 401 Στρατιωτικὸ Νοσοκομείο, μεταφέρθηκαν πολ λσὶ αααοποιημέυοι, ἀπὸ τοὺς ὁαοίοὺἔ πέθαναν 1ο6_
Χιλιάδες εἶναι οἱ τραυματισμένοι ποὺ δὲν καταγγέλθηκαν ἀπὸ φόθο ᾶντεκδικησεων καὶ πολλὲς ἄλλες χιλιάδες οί έλα ιρρότερα τραυματισμένοι ποὺ δὲν φανερώθηκαν ἀπὸ φόόο,
ὶδό
Μὲ την πίστιν ὰντηνιθτὰ ἑλληνικὰ νειὅιτα ἀπἐδειξαν
ἑνῶ ἄλλοι ὀιποτελειώθηκαν, μολονότι ηταν τοαυματίες.
Τὰ ὁίοματα γιὰ 23 ημέρες μετὰ τὰ γεγονότα διἐσχιζαν τὰς δδοὺς τῶν Ἀθηνῶν πολυὅολοῦντα μὲ τὸ ἀντιαεοοποοικὸ πο λυθόλο πάνω ἀπὸ τὰ μέγαοα γιὰ ἑκφοθισμό. Ἀπὸ τὰ ἀδέσπο τα αὐτὰ πυοὰ τοαυματίστηκαν καὶ σκοτώθηκαν διόιφοοα ὀί
ίθαν ςἶοθανετἶὶν λίπεθολονκπαθξῃὶσὶαν τοἶν· ]ἔ^ἔ τα Ϊειατα ®®ὉΈ¶> τα ῖἐωΐῖοἕνα και ελπἱθοφοθοθ Ἑα ἶ'Ε'·ατα ίἶου Ξωἐἶἱαθλουνἶαἱ απθ αγλότἶὶτα κε" λεὅενῃαν ελί:ηΪωι̃ην> Οφεἔλεταὶ κθθε Ήμηΰκαί Ϊίαθε δοθα· Γο υπουογειον ευοιακεται εις το πλευοον των.
“Ετσι γοόιφτηκε τὸ αἱματηοὸ τοῦτο ἑλληνικὸ δοα̃μα κατὰ της ἑλληνικῆς νιότης ἀπὸ σαδιστὲς κακουογους μὲ θηοιωδη
Καμαθοἕνεἱ τε" απτοἱπον ἱἶαἱ Ήῖἱεθηφανον παλμθν τξΩν·”Καὶ αἱἔεἱἱἱἶὶλνεἱ θεθμἶν 30" ὲγκαθἶλὶον λαιθἕτἱσμον Ηἔ ἶσοἔὶἔ ίθθγἶνωσαν χξ" Οσονἔ μεῖελοη̨ν του σημε Θὶνου ΕΌΎΝΜΟΌ μνημοσι̃θίουδ·
ἀκοη̨̃ίζἕη
τομα ἀνύποπτα σὲ ῦιάφοθες πεθιοχἑς.
ψυχη, τους δποίους οἱ αἱῶνες θὰ φτύνουν μὲ ἀποτοοπιασμό. Ποτέ, μὰ ποτὲ στὴν Ἱστοοία πολιτισμἐνου κοἀτους δὲν εἶ χε συμθῆ τέτοιο μακελειό. τέτοια σφοιγὴ ὀιποοστόιτευτων Ἑλ λήνων σπουδαστών ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ ὅπλα τοῦ Ἑλληνικσυ̃ λαοῦ ποὺ τὰ εἶχε ὲμπιστευτη̃ σὲ χέρια «Ἑλλήνων». . . Εἶναι ποαγματιιΐ ἀποοη κανας μὲ την ἑφεκακη στἀσι του̃ κοόιτουέ μα; ἔναντι των δολοφόνων. Ἀνακοίσειε ἐπὶ ὰ νοικη̨ίσεων γιὰ νὰ ᾶποδειχτου̃ν οἱ ποωταίτιοι. Μὰ τέλος πάν των δὲν γίνεται ἀντιληπτὸν ποιους θαουνει αὐτὸ τὸ μακε λειό; Εἶναι δυνατον νὰ ἱιπόιοχουν ᾶμφιθολίες τουλάχιστον ως ποὸς τους ἔχοντας, λόγω θέσεως, την ποοτοευθὐνη; Χοει όιζεται νὰ πουμε τί είναι ὲκει̃νο που κανει «νιὁιου, νιόιου» στὰ
κεοαμίδια;
.Η πθώτη τούτη
ἐπἐτετοτ; τη̃ς σῳαγη̃ς ἐπιτἀσσει τὸ συντο
μώτεοο νὰ σταλου̃ν στὸ εδώλιο του̃ κατηγοοουμένου οἱ σφα
γεῖς της νεολαίας μας. Οἱ νεκοοὶ μιλουν καὶ πέοαν του τόι φου. "Ολες οἱ ἀοχὲς συμπαοαστἐκονται ευ̃λαθικὰ σημεοα στους ἦοωες του̃ Πολυτεχνείου. Τὸ ἱίΐπουογεἱο Παιδείας, δλες οἱ Πανεπιστημιακὲς ἀοχὲς ἑξέδωσαν ἀνόιλογα ψηφί σματα. Ψηφίσματα καὶ ανακοινώσεις συμπαθείας ἔθγαλαν χαὶ ὁθγανώσεωα̨ πολλὲς καὶ διάφοθες Ἱδοὺ μεῳκές: «Τὸ υ̃ποω̨γει̃ο
Ἐθνωι̃ς Παιδείαα̨ και Θθησκευμά
των συμμεοίζεται ολόψυχα την μνὴμην του̃ πεουσινῶν γεγονότων του Πολυτεχνείου. “Οσα συνἑθησαν κατὰ τον Νοέμθοιον του 1973 υ πῆοἔαυ ἔτιφοασις τη̃ς πίστεως του̃ ὰνθοώπου εἰς τ ἐλεη̨θεοίαν· 166
Μ Συ̃γκλητοι των 'Ανωτάτων Σχολῶν
μἶ
Ιἱἰῃἱ "ΗΕ Ξι̃
νελΐθουἔ του ἔι̃ολη̨τελνεὰον Ϊἱμθσε ψηφὶσμα Σἔἱγκλητἶἕ ἙΟἘ Ι;[οἰνεπἱστημἱΟΌ Αθηνων·
10 ψηφωμα ελεὶ ως
"ὶἔ
εἔθίἶ:
«Το~ Εθνικονυ̃ και ἱίαποδιστοριακονη̨̃Πανεπιστημιου Α θηλίωὶϋ επ ἶυχαὶἔἱα̨ τηἔ πθωἶηἔΰεπεἶεων του Ρίγωνοἔ και της!θυσιας των σπουδαστων εν τω ἱὶ/Ιετσοὔιω Πο: λυτεοςνειω, αισθανεταωθαθειαν υπεοηφανειαν, διοτι το αδουλοΐον φθονημίἶ τλὶἔ σἱἱοΐδαἶοΐσηἔ ελλΎὶνω"ι̃§ νεο τητΐἔ αἰἱοκεὶθυφωθἶν εις το ολοκαυτωμα, του Πολυτε ιλνεἱοἱὲ εἶλονἱσεἶ' τα 6\αθ9α|τΟΌ ανεῇεϋθεθου καΕ”]εστ¶)° τνἔ Εηἦ επωετὶέἱἐ Ζωη σλλνεθαλεν ἶποφἶσὶἶτἱπωἶ ΕΦΞ τἶι̃ν ἶπαἶοδίἴν Ήἔν ελἶυθεθων ἱἶεἶμων ἶἱἔ την λωθοθϋ ΕΜΞ ἶην Οΐεοίαν εἶεννηθησα̨ν καὶ αα̃επτυλθηἶαν ›› Αποτιει θαθυτατον φοοον τιμης ποος παντας τους θυσιασθέντας καὶ δωνοπαθησαντας δυα την ἀποκατα στασιν τῆς ἐλευθεοίοις σπουδοιστόιἔ ἀποδειχθεντας ἀν
Τίἶἔἱολἱἔ φθθεἑἔ ζω ἱἶη̨νελἱἱἶταἔ τηἔ ἶλληνθἶηἔ πἶίθοετ δοσεως, των|οποιων το παοαδειγμα θα φωτιζη και θα
κἶθοδηγἱὶ παλίτοτε τοῖ θηματαἶωἶί μελλοίυξπῖν Νγεἶεωλί της σπουδι̃αζουσης νεοτητος, ου μονον παο ημιν αλλα και ανα τον κοσμον. 18?
››ΣΤΕΦΑΝΟἹ`Σ ὲἔ ἀνθέων ΐη̃ἔ α̃τΐὶὶα̃ὶἔ Υῆἔ θὰ καταθἐσουν είς τὸν τόπον τῆς θυσίας οἱ σύλλογοι τῶν φοιτητῶν τοῦ Πανεπιστημίου. »Η ΣΤΓΚΛΗΤΟΣ του Πανεπιστημίου απεφάσι σεν, ὅπως ἀντὶ στεφόινου διαθεση τὸ ποσὸν τῶν 50.000 δραχ. υπερ τῶν Κυπρίων φοιτητῶν μέσω της παρ, αυ̃ τοῦ ὲπιτροπῆς Κυπριακου Ἄγῶνος». Ἐτἐ ἄχχουγ ἡ Σύγκχητοἔ του̃ Ε Μ. Πολυτεχνείου ἐἔέδω σε τὴν ἐἔῆς ἀνακοίνωσγ: «ΒΝΑ χθόνο μετὰ τὴν ἐἕέγεοση του̃ Νοεμὅοίουγ
ΛΝΑΜΒΣΑ στὸ ὔουίὔὀ, κλαμὲνο πλῆθος που ἐπεσκἑφθη χθες τὸ Πολυτεχνεῖο ηταν καὶ οὶ μητέρες τῶν τραυματισμέ νων καὶ θασανισμένων φοιτητῶν, οἱ μαθητες της τεχνικης
τὸ Πολυτεχνεῖο στὸ επίκεντρο της ᾶντι στἀσεως καὶ τὸ ἔκανε συμθολο 'Ελευθερίας καὶ Ἑθνι κη̃ς Ἀνεἔαθτησίας γγὰ ὁχόκχηοο τὸν Ἐχχηνωγὸ χαὀγ .ἦ Σὐγχχητοἔ του̃ Ἑθνωωυ̃ Μετσοὅίου Π0χΌτεχνεί0Ό9 ἐθμηοεύοντας τὴν ἐπγθυμία καὶ τὴν ὅούχηση των σπου_
Σλολῆἔ ”Ηφαὶστ0ἔ› 6 πατὴθ ΠΌΘ0Ὁνἀ%*ὶἔ= ὸουλελλτὲἔ χω· πολὶτελλτὲἔ καὶ πολλὲἔ πθοσωπὶλὶόῃι̃τεἔ τη̃ἕ ἑλλὶὶνὶχη̃ἔ ἔωῆἔ Μέσα στὶς δυο αίθουσες που στεγάζονται οἱ ἐκθέσεις τῶν ντοκουμέντων καὶ του̃ παρανομου τυπου, οί επισκέπτες κυτ Ν : τουσαν συντετριμμενοι τα εκθεματα και αρκετοι ξεσπουσαν
δαστῶν, τῶν δασκάλων τους καὶ ὅλου τοῦ προσωπικου του̃ Ἱδρυματος, ἀποτίει φόρο τιμης στα θύματα καὶ εκφράζει στους ἀγωνιστὰς της ἑξεγἑρσεως την υ̃πε
Πλ λΌΥμΟΉ§
αυτοτέλειας του καὶ τοῦ ἀπαραὅίαστου του ακαδημαϊ Πολη γῆ ἱστορικὴ πιὰ κεντρικη πύλη του̃
χου̃ ἀσὐλω)
τεχνείοι̃»
Οἱ μητέρες τῶν ηρώων
ποὺ ἔφερε
κ
Ἱ
α γ νης σαν
~
2
γ
πρεπειας, της δημοκρατικης ομαλοτητος και ανεξαρ εκ υ ~ : ._ π ουπο σε τσι τ κ δ ιου ὅησὶαα̨ της χξοοαἔ' _ω ςημ Ωγη ςε Βἶ Ο εσεις για μια σωστη και προοδευτικη παιδεια. Με τὶ θεὅαιότ τα ὅτι οἱ σπουδαστἑς ἀντιλαμθἀνον ὅ ιη [_ Εν Ξ) ύ τῶν ἑππευγ άτων α “σι (1 Ἱ γ η , χ εἰ ' μ , και την πεῳφοοω̨ ηση τηα̨ δημοίω̨ατιαῷ ὅασικη πθου ε ο τ κ
π
ι
κ
.
τ πε σε ΒελἑῖΞἑοῃὰπἶἑἶεἕω̨̃ύζΐἐἐηπἕἕςΟῖῖαιἔείαα̨
Τἶἕἕεἕῖ Ό
Ύ
κατ 2
Ό
αοτο
λ
α
π
ν
α
εἴ
_
ς
.
Ή
Ω
„
γ
Η Συγκλητος του Ιδρυματος, ερμηνευοντας το
ν
ν
·
3
ν
4
σημειώθηκαν πολλὲς λιποθυμίες ιμεταξυ τῶν θεατῶν ' τ ι Καὶ χθες συνεχίστηκε η κατόιθεσι στεφάνων ἀπὸ διαφο οκ τ υ τ ρες οργανώσεις, ἑνω μπουκεττα άπο ασπρα και κοκκινα γα . ρύφαλλα ὰποθεσαν ὅλοι σχεδὸν οι επισκεπτες. Μ
7
7
κ
νυατ μ _η.
ν
πνεῦμα του̃ συνόλου τοῦ προσωπικου καὶ τῶν σπουδα Ϊ ~ ' ¦ | στων του, καθιερωνει την 17η Νοεμθριου «Ημερα Ϊ Ἱ Ϊ του Πολυτεχνείου», σὰν ημερα αργιας και αποφασι
Συνθήματα καὶ διακηρύξεις
ἔεὶ νὰ παθαμείνὶὶ δὶὰ παντὸἔ Χλεὶστὶὶ σὰν σύμθολο Τἦἔ
'ΓΑ ΜΠΓΑΦΩΝΑ του Πολυτεχνείου δὲν σταμάτησαν κα
λ
Αυ
108
9
.. Η · ζ Στὴν αίθουσα της σχολης Χημικων Μηχανικων, ὅπου προ τ ίὶόιλλονται οὶ ταινίες ἀπὸ την μεγάλη νυκτα της εξεγερσεως Ύ
_
π
α
ε
Έν
»
κι
ι ιι ι ι . η 28χρονη Ελενη Ματσου, καθως εὅλε τὰ ματωιιένα ρου μὲ τὸ παιοὶ” στην ἀγκαλιόι της πε Χ ε ι ι ι λι χα των φοιτητων, ξεσπασε σε γοερα κ οιματα και τρωναξε μέσα στὴν αἴθουσου ' . «Παιδί μου. . . Θελω σὰν μεγαλώσης νὸι γίνης καὶ συ σὰν αὐτούς Τ, ἀκου̃εγ»
3
γ
,
¬
ι ΜΙΑ νεαρηι μητερα
ΩΉ λη εγ Ω η η η Ή α δρόμο γιὰ την αποκατάσταση της ἀνθρωπίνης άξιο
ς
|
ἔἰ
ρηφόινειά της καὶ τὸν θαυμασμὀν της για τη λεθεν τιόι τους. ΩΗ σι” ἐἔζ ρων αυ̃τ_ πος ςγνοιἔε Ἑὸν γ
Ἱ
καὶ εφευὶίαν πνὶγμενοὶ στα δακθλλα·
Ε
5
Β
109
ἔόλουααὶ χθὲς τρίτη ημέρα του̃ ἑορτασμου̃ της επετείου καὶ
Ἄφιερῶματα
η του προσκυνηματος.
Ιίυρίαρχο σύνθημα ποὺ ἐπανελαμθάνετο κάθε τόσο: αγώνας γιὰ την ἐλευθερία καὶ την εθνικη ἀνεἔαρ τησία συνεχίζεται. “Αργότερα μετεδίὀετο η παρακάτω διακηρυξι τῆς ὁργα
_”Ο
νωτικης ἐπιτροπης: Ο
«ΕΑΑΗΝΤΚΕ ΑΑΕ, ἀφοῦ για 'ἱὶέ χρόνια τὸ ΝΑ ΤΟ καὶ οἱ 'Αμερικανοὶ ὶμπεριαλιστές, μὲ ὅργανα τοὺς ντόπκους πράχτορές τους έπέόαλαν καὶ στήριξαν τὸ
ο
λαομίσητο καθεστὼς τῶν δικτατὀρων, θασάνισαν, ἑξό ρισαν, φυλάκισαν καὶ δολοφόνησαν χιλιάδες ἀγωνιστὲς της δημοκρατίας. Οἱ ίδιοι αὺτοὶ κύκλοι, οἱ Ἄμερικα νοὶ ἱμπεριαλιστὲς καὶ τὸ ΝΑΤΟ, ἀφοῦ ἔπνιξαν στὸ αῖμα τὸν Κυπριακό λαὸ μὲ τὸ φασιστικὸ πραξικόπη μα καὶ την τουρκικη ὲπέμόασι κι ἔφεραν την ἶδλλά δα στὸ χείλος τῆς πολεμικῆς καταστροφη̃ς, οὶ ίδιοι αὺ τοὶ οἱ κύκλοι, οὶ Άμερικανοὶ ἱμπεριαλιστὲς καὶ τὸ ΝΑΤΟ, μὲ ὅργανά τους την ντόπια ἀντίδρασι, ἔχουν τὸ θράσος τώρα νὰ ἐπιχειρου̃ν τὸ ξαναμάντρωμα της Ἱἰλλάδος στὸν αίσχρὸ ἑπιθέτικὸ συνασπισμὸ τοῦ Γύίλ
ΤΟ.
ΟΧΙ, μαἐ
ση̨̃
ἑἔαρτα̃ται
δὲν
αὐτό Τὸ
ἀπὸ τὸ
ΝΑΤΟ
ΝΑΤΟ τὸ Υνωθίζεὶ
ης
έπανένταξί
Τὡθα ὁ λαόἐ
Πέτ
ταξε τὸ προσωπείο τον, ἔδείἔε Τὸ ἄληθίκὸ πΩόϋωπό Του· Βἶνω Τὸ ἀπαίσιο πθὀσωπο του̃ μαντθόσλωλοθ ῖῶν. Άμερικανῶν ὶμπεριαλιστῶν, τῶν ἀδιστάκτων ὺποστη ρικτῶν της φασιστικη̃ς δικτατορίας, τῶν δολοφόνων της Κύπρου μας. Ι
5
|
ω
τ
~
α
ὶὶλῆθος τα ποιήματα καὶ τα μηνύματα ἀπὸ ανώνυμους καὶ ίπὡνυμους ανθρώπους, αφιερώματα στοὺς νεκροὺς του Πο λυτεχνείου. Στὸ κέντρο του̃ προαυλίου ξεχώριζε, χθές, ένα μαϋρο πανὼ μὲ κόκκιναιγράμματα: «Λευτερια̃ς λίπασμα οἱ πρώτοι νεκροί». Καὶ γύρω πολλὰ στεφάνια, λουλούδια: Γαρύφαλλα κόκκι να καὶ ἄσπρα. Τὸ μεγάφωνο καὶ πάλι κάλυπτε τὸ χώρο μὲ τα συνθη ματα: ¬ Ψωμί, παιδεία, ἐλευθερία, ἀυεἔαρτησία, λαὶκη κυριαρ χία. Ααὸς ἑνωμένος, ποτὲ νικημένος. Πάλὶ τραγούδια, μουσικη ἀντίστασιακη ποὺ τοὺς στίχους ψιθυρίζουν όλοισχεδὸν οἱ έπισκέπτες. Σαν μότο, στην πύλη του̃ Πολυτεχνείου, αφιερωμένο ένα ποίημα λέεα Μιὰ δέηοη πρὸς τὸ Θεὸ α̃ς κάνουμε όλοι άντάμα ατα της ἄνοιξης τὸ δροσερὸ τ" αγέρι νὰ μὴ δτψάση τὸ πατδὶ Τ
Τ
της λεφτερια̃ς ξεφτέρι! 'Απὸ μακρυα τὸ μεγάφωνο ακούγεται τώρα νὰ καλη: ¬ Ααὲ της Άθἠνας, μαθητές, φοιτητές, έργάτες, όλοι μαζὶ στὸ Πολυτεχνείο την Κυριακη γὶὸι νὸι ἀπαιτησουμε ὁί μεση σύλληψι καὶ παραδειγματικη τιμωρία τῶν χουντικῶν πραξικοπηματιῶν, τῶν όασανιστῶν καὶ τῶν σφαγέων του̃ Πολυτεχνείου.
ε
Ν
Ἱἶἔω Α3
Τὸ
ΝΑΤΟ
ἀπό Τὴν
Ἑλλάδα
ηἱἔω
Οἱ 9θμεθιλίαε
νθί ηΐι̃ἔω Οἶ ὅάσείἐ Τθυ̃ θανάτου Ἐμπθὸἐ νί ᾶλωνλ στου̃με Υὶὰ ἐθνθθι̃ ᾶλ'εἔαΘτ®Ίσία› λαίθίίὶ λωθὶαθλίω̃· ι
1?θ
Στὶς αὺριανὲς ἐκοηλώσεις, ποὺ θὰ αρχίσουν μὲ ἀκτινωτὲς στὶς 2 μ.μ. πορείες ἀπὸ τὶς συνοικίες πρὸς τὸ Κέντρο ὶίχεὶ δοθη ἀπὸ την ὁργανωτικη έπιτροπη πανεθνικός, ακομ μάτιστος χαρακτηρας. Καμμιὸι έπίσημη προσφὡνησι κομμα 1'ῖ1
τικῶν ὴ ἄλλων ὁργανὡσεων δὲν θὰ γίνη δεκτὴ. Στὰ πλαίσια αὐτὰ ὴ Νεολαία τὴς Νέας Δημοκρατίας εξέδωσε τὴν ἀκό λσυθη α̃νακοίνωσι: ι
«Πέρασε ἔνας χρόνος ἀπὸ τὴν ὴμέρα ποὺ τὰ τὰνκς τὴἐ Χούντας ἔπνιξαν στὸ αίμα τὴν κραυγὴ τὴς ἐλευ θερίας στὸ Πολυτεχνείο. ί`Αν ὅμως κατάφεραν νὰ ρί ζουν νεκροὺς τοὺς ἐκφραστὲς τῶν ίδανικῶν μας, δὲν μπόρεσαν οὔτε θὰ μπορέσουν νὰ σὅὴσουν ἀπὸ τὴ μνὴ μη μας αὐτοὺς καὶ τὸ νόημα τῶν αγώνων τους. Σήμερα ἐλεύθεροι πιά, στὴν ἑπέτειο τὴς θυσίας, ὁρσντοφωνοϋμε ὕττ:
Οί ὴρωες νεκροὶ ζοῦν στὴ συνείδηση του̃ Έλλη
νικσϋ λαθη
Ὁ
αγώνας τους δὲν πὴγε χαμένος, ὴ Ἑλευθε ρία ξαναγύρισε στὴ Χώρα καὶ τὰ ἰδανικά τους μένουν όαθέιὰ ριζωμένα μέσα μας. δολοφόνοι θὰ λογοδοτὴσουν καὶ θὰ πληρώ° σουν γιὰ τὰ ἑγκλὴματά τους. Γιὰ νὰ τιμὴσουμε αὐτὸ τὸν ίερὸ ἀγὥνα καὶ αὐτὰ τὰ ἰδανικὰ, καλου̃με ὁλόκληρο τὸν Ἑλληνικὸ Λαό, καὶ εἰδικώτερα τὴ Νεολαία νὰ μετἀσχη στὶς ἐκδηλὡσεις ποὺ ὁργανώνονται στὸ Πολυτεχνείο. 'Αλλὰ ὴ συμμε τοχὴ πρέπει νὰ εἶναι όμοια μὲ τὴ συμμετοχὴ στὸν ὀι γῶνα, τότε που ὁ Λαὸς αυ̃θόρμητα, συσσωμος καὶ ἑ νωμένος, μακρυὰ ἀπὸ κομματικοὺς διχασμούς, ἔχυσε το αῖμα του ντα την °Ε}λευΘε€›η̨̃α_ Γιὰ μας καὶ ντα τοὺς ὁπαδσὺς της Νέας Δημοκθα τίας οί τωρινές ἑκδηλώσεις δὲν πρέπει νὰ ἔχουν ῶρ γανωμένο κομματικὸ χαρακτὴρα. Γιί αὐτὸ τὰ μέλη τὴς Ο.Ν.ΝΙἰ.Δ. θὰ προσέλθουν σὰν ὁίτομα καὶ θὰ ἀ πόσχουν ἀπὸ κάθε απόπειρα κομματικὴς καπηλείας τῶν ἐκδηλὼσεων, ἔστω καὶ ἄν ἄλλες παρατἀἔετς ἐπί χειρὴσουν τέτοιο ἀτόπημα. Στὸ τέλος τῶν ἑκδηλώσεων τὰ μέλη μας θὰ διαλυθοϋν ὴσυχα, όπως ταιριόιζετ σὲ όσους τιμου̃ν τὴ μνὴμη ὴρὼων νεκρών».
Οί
1'ἴ2
ι
Ἡξ ἄλλου ὴ ΕΪΔΗΝ ἑξέδωσε α̃νακοίνωσι συμφωνα Ϊ
μὲ τὴν
ἔννοια:
«Καλου̃νται τὰ μέλη καὶ οί φίλοι τὴς ἰἔ.Δ.Η.Ν. νὰ ὅρίσκωνται τὴν Κυριακὴ στὶς 3 μ.μ. μπροστὰ στὴν Ἑλτὴὴὴσία τὴἕ Ζωοδὀλον Πὴνὴἔ (Άὴαδὴμίαἔ) ντὰ τὴν σνμμετολὴ τὴἔ ΒΔΗΝ στὴν ἔνδὴλωσὴ ντὰ τὸ
"Π0ὴντελνεῖ0”»·
Τὸ Κ. Κ. Ε. (ἐξωτ.)
Σὲ ἀνακοίνωσί τὴς ὴ Κεντρικὴ Ἑπιτροπὴ του̃ (ἐ ἔωτ·› τονίἔετ μεταἔὴ ἄλλων ὅττῖ «Τιμοῦμε τὴν πρώτη ἐπέτειο τὴς ὲἔέγερσης τὴς φλ0νεΘὴ€ Νε0λ0ιία€ μαἐ __ τῶν φοττὴτῶν νττὶ ἐθνττθ τῶν› του̃ δὴμοὴθατνὴοῦ λαοὴ τὴἔ ἀδοὴλωτὴἔ 9Αθὴναἕ› που μὲ τὸν ὴρωίσμό, τὴ μαχητικότητα, τὴν αυταπάρ νὴσὴ καὶ τὴν ἑνότὴτα ἔδωσαν σνντθτπττνὸ λτὴπὴμα στὴν ξενόδουλη χούντα, σφρόιγισαν τὴ χρεωκοπία τοῦ δὴττατοθτνου̃ ναθεστῶτοἐ καὶ τὴέ ἀμεθτὴανονθατίαἔ στὴ λὼθα μαέ ΕΗ μάλὴ τον Νοέμθθὴ μὲ νότστθο τὸ Πολὴτεχνεἶθτ μότλὴ τὴἔ Άθὴναἐν μάχη τὴ§ Ἑλλάδαἐτ ντέθασε στὴ δοἔασμένὴ ἶστοθία τοῦ λαου̃ μττἐ σὰν τὸ ἔττοἐ τὴἐ νέαἐ ἀντττΡαστσττντὴ§› ἀνττῖμπερταλτσττνὴ§ ,Αντίστασὴῶ τὸ ἔπος δημιούργημα τὴς συνένωσης του̃ νεολαιίστικου μὲ τὸ ὲργατικὸ κίνημα, ἔπος που πρώτοι ἔγραψαν μὲ τὸ αίμα τους οί ἀθόινατοι νεκροὶ τοῦ Πολυτεχνείου καὶ
τῶν δθόμων τὴἔ Ἀθὴναἐ Τνμου̃με εὴλαὅνὴὰ τὴ μνὴμὴ τοντῶ τοὴἑ 'κλείνοὴμε στὴν ναθδτά μαἑ νοὶ νἀνομε θαθετὰ σννείδὴσὴ τὴν ἐ· ττττανὴ τονἐ 'Γὸ Πολυτεχνείο ὲπιτόισσει νὰ συνεχίσουμε τὴν πόι λὴ› νὰ ττθανματώσονμε τὰ ἰδαντνὰ τὴἐ τταλτα̃ἑ τταὶ τὴἐ
νέαἐ Ἀντίστασὴἐνν
1?Β
ιιὶοχες δὲν ηταν εὺχαοιστημἐνοι ἀπὸ τη στἀσι τοῦ Παπα ἰδία στὸ θέμα τοῦ θασιλια καὶ ἀναζητουσαν κά ποιον αλλον ν” ἀκουμπησουν. "Ο 'Ιωαννίδης μέχοι καὶ τῶν μιἔοων τοῦ 1972 ἀκολουθου̃σε τὸν Παπαδόπουλο καὶ τὸν ·ῦ
Οἱ συμμετοχἐς
οόπ‹›υλ‹›υ,
Στον ἐοοτασμὸ της ἐπετείου του̃ θανάτου τὥν ηοωὶκὥν φοι τκτῶκ στὸ Πολκτεκκει̃ο, συμκετέκει καὶ ἡ Ἑθνγκὴγ Γενικὴ Σκκομοσπονδία Ἀκακἠοων καὶ Θυμἀτων Πολέμου Ἑλλα·
ιι;οαι:ηοιζε φανεοἀ, ὲνῶ ὺποχθόντα τὸν ὺπὲόλεπε, λόγω πολ
δος. Άντιποοσωπεὶα της μετὲόη στὸ Πολυτεχνεῖο καὶ σὲ ἔν δεγἔκ Ήμιῆς κατέθεσε στέφακο ἐκ δάφνης'
ὶὶὶνν ὶὶνθὶωἕ ἀὶασθαλνῶν τον καὶ μενὶσὶανὶαὶη̃ἕ ν00Τ©Οαὶα§ ισα. Οἱ λοχαγοὶ τοὺς οποίους πάντα ἀποκαλου̃σε μὲ τὰ μτ κη̨α τους ὀνόματα ποοσκολληθηκαν τότε κοντόι του θεωοών τας τον ὥς τὸν πλέον δυναμικο καὶ πεοισσότεοο στοατιώτη.
“
οἱ Τοπογράφοι
/ι
Ἱὶὶἐ ἶλλου η ἀντιόιἔσιλικη η̨̃ᾶδιάλλἑικτη θέσικτου̃ὶλωαννίδη τους εφεοε κοντυτε α σ
Ἱἱ
”Έ)νωσις 'Γεχνικῶν Ἱἱμεοησίου καὶ Πεοιοδικου̃ Τυπου Ἀθηνῶν, τιμώντας την ἑπέτειο της σφαγης, απέστειλε ποὸς την ὀογανωτικη ἐπιτοοπη του̃ ἐοοτασμου̃, τηλεγοαφημα ἐνῶ τὸ Σωματεἰο Τεχνικών 'Γυπογοόιφων 'Αθηνών Πεοιχώοων καλά τὰ μέλη κοκ νὰ σιυκκενω̨ωθοῦν στὶς 2 μμ τῆς Κκ) Ωκκκῆς στὸ Ἐοκατικὸ Κέκκοο, Μεκάνδθου 44.
_
τοϋ ἐνοχλητικου̃ ἐπαναστατικου̃ συμόουλίου, στην ποώτη φά σι καὶ στη δεὺτεοη κατ” αὐτῶν τῶν συναδέλφων του στοατιω¬
ὶιικῶν, δια διοοισμου̃ πολιτικῆς κυθεονησεως Μαοκεζίνη, δ ὀ ποῖος θα ποοπαοασκεὺαζε τη χὡοα για ἑκλογές. Για να γι νη πιὸ πιστευτὸς κυοίως στη διεθνη κοινη γνώμη κατηογη σε καὶ τὸ στοατιωτικὸ νόμο ἀπὸ όλη σχεδὸν τη χὡοα πλην
Πτῶσι Παπαδοπουλου
1 7 4:
νωπιον μιας τετοιας κα
λαατααεωἐ ὁ Παπαδόπανλαῶ Τὶὶεἔόμεν0§ ὶὶαὶ ἀπὸ τὴ αὶααὶ ὶὶὶὶἑ αὶὶὶθναυ̃ἐ νὶαὶνῆἐι ννὡμηἑὸ θέλησε να ὶὶεναὀαλὶι̃ τὶὶ μοθφὴ ὶὶὶΞ ἐἔαααὶα§ ταν Μ, ἔνα δὶι̃μοψἠφὶαμα αααλλαλτὶὶλὶε ααα ὶὸ ὔααὶλὶα λὶαὶ ταννόλθανα ἔνὶνε αανὶαλνθοἔ «ΠΘόεδΘα§ Τθἔ /\ημοκοατίας››. Νόμισε πὼς ἔτσι αφ" ἑνὸς ὶκανοποιοῦσε τοὺς ιὶντιθασιλικοὺς λοχαγοὺς, αφ” ἑτέοου κορόιδευε καὶ τοὺς ανὶλὶνὶόφθαννανἐδ ἔἑνανἐ ὅτὶ θαδὶἔεὶ πθὸἐ ὁμαὶαποὶλὶαὶ τα ὶὶαοεατὡἐ ταν Ἑἔ ἄλλον θθη̃λὶε τὴν ενλὶαὶθὶα ν, απαλὶὶανῆ
Ψηφισμα εξέδωσε η (Ελληνικη Συνομοσπονδία Ἑογα σίας, ἐνῶ η “Ενωσις Ἐπαγγελματιῶν Λογιστῶν Ποωτευου σης καλεῖ τα μέλη της να μετόισχουν εἰς ὲκδηλὡσεις της ἑ πετείου
Μέσα στὸ ἐπαναστατικὸ συμόοὺλιο ποὺ συγκοοτηθηκε 4Ομε λὲς απο τη̃ς ποὼτης ἐγκαταστόισεως της 21ης Άποιλίου ὺ πηοχαν δυὸ φατοίες. €Η ποώτη ἀκολουθου̃σε τὸν δικτατοοα Παπαδόπουλο κι ἐθεωοεῖτο πιὸ συντηοητικη. Πεοιλαμόανε τὰ πεοισσότεοα στελέχη, ἀνώτεοα τὸ πλεῖστο. 'Η δευτεοη α κολουθου̃σε τὸν Ἄγγελῆ, ὁ ὁποῖος ὅμως γοηγοοα ἑξουδετε οώθηκε κι ἀναγκασθηκε να ἀφομοιωθη μέσα στη φατοία Παπαδοπουλου. 'Γὸ πἐοασμα του̃ χοόνου ἔφεοε σ® ἀντίθεσι πολλοὺς ἀπὸ τοὺς συγκοοτου̃ντας τὸ ἐπαναστατικὸ συμθοὺ λιο κι οἱ ηγέτες του τὅόλεπαν σὰν ὅογανο δεσμευτικό γιὰ την ανεξέλεγκτη ἐξουσία του. Οἱ πεοισσότεοοι λοχαγοὶταγμοκ
αυτον.
Ἀθηνῶν καὶ Θεαααλανὶὶαὶἐ καὶ Τελεὶλταἶα καὶ ἀπὸ αὐτὲἐ τὶ€ πόλεις.
ι
Ὁ
διοοισμὸς ὅμως πολιτικών μελῶν Κυόεονησεως ἑ
ὶἔιὶὶθέθὶαε ταὶὶἔ ανντθόφανἐ Τη̃ἔ Ἑὶαὶθεὶαἐ τον ποὔλαααν νε πανθνὶααὺἔ θώνανἑ Μεθὶναὶ μαλὶστα παθαὶτἠθνὶααν” μεταἔὐ αὐτῶν ναὶ ὁ ἔναἐ αντὶπθόεδθαὶἐ Ἐν Τῷ μεταἔὶλ ὁ Ἱωαννὶδνὶἐ οιὔἔανε την ὲπιοοοη του στοὺς μικοοὺς ἀἔ/κους. Λέγεται μά
λιστα ὅτι σὲ καποιον απ” αὺτοὺς ποὺ τὸν ἔθοιζε φανεοα, λό νω ααποὶαἔ δνααθἐανεὶαὶἐ ὁ Ἱωαννὶδηἔ τὸν ἔαὶααε καὶ Τοῦ ϋὶπεῖ
_ Τὶ ααὶὶλὶανα Νὶὶὶο καὶ μὲ θθὶὶἔεὶὶδἱ
Πεθὶεθναὶ αθανὶὶαΐὶ ανμπεθὶφαθα αανὶσλνθον Συν/Ολη 17 5
τίοκοὶ Ἀλλὰ φαίνεται ότι ό τρόπος του̃τος ἐφαρμόζε ται μεταἔυ εκείνων που κατέλυοαν κάθε ἔννοια πειθαρχίας. Φαίνεται ὅμως ὅτι αολακεὐθηνε ὁ κατώτεοοες ἀφοῦ ὁ υ̃ὕθγ στης ἔγινε ἔκτοτε μέγας φίλος του̃ Ἱωαννίδη. Οἱ τέτοιες πε ρίεργες ἰκανότητες του̃ 'Ιωαννίδη κοίμιζαν ἀκόμα καὶ τὸν
πουλος είδοποιεῖτο πολλάκις
Παπαδόπουλο, που τὸν ἀποκαλου̃σε «Ἀρσακειάδα», μολονό σὲ κάποια περίοδο φάνηκε ότι εἶχε νοιὡσει κάποια δυσαρέ σκεια τοῦ Ἱωαννίδη πρὸς τρ πρόσωπό του (Παπαδόπουλο) κι ἀνέλαὁε τότε νὰ τοὺς συμφιλὶώσῃ ὁ1ν1αστ@σ_ντώνης, Ἀρχη
οοννο Τοῦ
ποοε
γιά τη δυσαρέσκεια τοότη
ποό
Ἱωοννλδλι̃ἐ ἀλλὰ δὲν πίοτεοε σὲ ἀπιοτίοι λὶὶν πννθννάθνἔε ιοίἰ πιστου̃ φίλου του, του̃ ἀποκαλουμένου ‹‹”Αρσακειάδος››. ὁ
Πλ λθλοὶ· θνοαθεονημἑνον μνλοοὶ ἀἔῃοὶ δὲν ἔθλεπαν μεναθ° ονθὶλίοενἔ ονὴν οἰλωνομνλὴ καὶ χοννωνννὴ ζωὴ "αλ στὸ πΘὀ°
τι
Ἰωοννίδνὶ ἔθλεπαν τὸν νμεναθθνθμνσνλὶ μὲ οοονο· Ἑἔ ἄλλον πίονενον ὅννι Μ ἄν ὁ Μοοκοἔιἶ·
λθζοοοοἐ ἀοΧέΞ»
θἄνον μόνοἑ τον νοὶ οονοπῶἐ ιο αποτέλεσμα θὅιταν διαθλητὸ καὶ επομένως η δμαλότητα ιὶιν οποίαν ειῖιαγγελιζόταν ὁ Παπαδόπουλος ανέφικτη. Τὸ
νλνι̃ πθνλωοονοο οτὶ9 ἐλλ0ΥέΞ› .
νο; Στοοιτοο Εἶναι πολὺ δύσκολο όέόαια νὰ μαζἑψη κανεὶς λεπτομέρειες συνωμοσίας εναντίον συνωμοτῶν. Παντοῦ ὅμως ιὕπάρχουν χαραμάδες ακόμα κι ἐκεῖ που νομίζει κανεὶς ὅτι ά ποτελοῦν ὁιεροστενεῖς χώρους. Στη δὶαπασῶν ὁ Μαρχεςίνῃς διακηρυσσε πως πα̃με δλοταχῶς σὲ ἑκλογές. 'Αλλὸι ἔκανε τὸ λογαριασμο χωρὶς τὸν ζενοδόχο. Καὶ ο ξενοδόχος ἦταν ἐν προκειμἐνω οἱ φοιτητές, τὸ Πολυτεχνείο. Μόλις καταργηθη κε ὁ στρατιωτικὸς νόμος τὸ φοιτητικὸ κίνημα θέριεψε πιότε ρο καὶ φθάσαμε στὰ γεγονότα τοῦ Πολυτεχνείου, που ἀπέ δειξαν ὅτι τα Μεσολόγγια, καὶ τὰ Ἄρκάδια δὲν ἔσόησαν, ξαναζου̃ν. Παρὰ ταυ̃τα ὁ θλιόερὸς «πρωθυπουργός» Μαρκε ςίνης δηλωνε ἐνώπιον εἰοικῆς συσκἐψεως τῶν στρατιωτικών η̃γητόρων στὸ Πεντάγωνο μετὰ τη σφαγη του Πολυτε χνείου: «Διαόεόαιῶ τους ηγέτας τῶν ,Ενόπλων Δυνάμεων, ὅ τι οί υποκινηταὶ τῶν γεγονότων του̃ Πολυτεχνείου που ἐρ γάζονται για την ματαίωσι τῶν ἐκλογῶν θὸι άποτόχουν Ι» 'Γην ἄλλη μέρα δ ἀστεῖος δπουργός του Ζουρνατζῆς δηλωνε: «Οί δηθεν πολιτικοὶ ηγέτες φαυλοκράτες Κανελλόπουλος, Ζί γδης κι ἄλλοι, άς τολμησουν νὰ περάσουν απ" την ὀδὸν Πα νεπιστημίου° θὰ τους πτὐῃ ὁ κόσμος, γιατὶ οποκίνησαν τους κομμουνιστὰς του̃ Πολυτεχνείουεὶ ! "Αμέσως την ἑπομένη κηρυχθηκε πάλι ὁ στρατιωτικὸς νό μος, ἀλλὰ ἐν τῶ μεταἔυ ὅλη η υφηλιος ζεσηκώθηκε κατὰ τῶν δικτατόρων ἐξ ἀφορμης τῶν ἐκατοντάδων θυμάτων του Πο λυτεχνείου ποὺ οί δικτάτορες τὶς ἀναόίόαζαν σὲ 18 νεκρούς. Οί μικροὶ ἀξ/κοὶ φανερά πλέον διετυμπάνιζαν, ότι προδόθη κε η Ἑπανάστασίς τους της 21ης Ἀπριλίου. 'Ο Παπαδό
Λιοοινὶτὴε Στρατιἄἐ Γννἔίννὶῶ λολ οἶ Δνοοοὶνὲἐ Τοῦ Β' νοὶ Σώματος Στρατου̃ Γαλατσα̃νος καὶ Μπονα̃νος. Ἡ πτῶοι Ποποιοοποολοο εἶχε ουζητηθῆ ἀπὸ του̃ Αογοό στον του̃ 1978 ἀλλὰ ἀποφασίστηκε ἕνα μηνα ᾶργότερα. Ἡ ημερομηνία ἦταν νὰ γίνη μεταξυ 15 20 Νοεμόρίου. Τα γε γονότα του̃ Πολυτεχνείου ᾶνὲόαλαν την ἑκδηλωσι, γιατὶ λό γω τῶν γεγονότων οἱ Μονάδες του̃ λεκανοπεδίου 'Αττικης εῖ χαν τεθη σὲ αυστηρη ἐπιφυλακη ποὺ ἀπαιτεῖ ἑτοιμότητα Μο νάδων γιὰ δρα̃σι ἄμεση καὶ γι' αὐτὸ ἦταν δύσκολο γιὰ τους κινηματίες νὰ πάρουν τμηματο. καὶ να αἰφνιδιάσουν τὸν Πα παδόπουλο. “Ετσι ᾶναόληθηκε γιὰ τὸ πρωὶ στὶς 3 της 2υ̃ης Ν οεμὅρίου. Στὸ μεταξὺ εἶχε γίνει πίστι σ' όλους τους μι κροὺς ὅτι ἑκτελου̃ν ἑπιταγη της ᾶληθινῆς Ἑπαναστάσεως της 21ης Ἀπριλίου, που εἶχε στόχους κοινωνικης ἀναμορφὡσεως καὶ κρατικοποιησεως βασικών όιομηχανιῶν. Ἑφἐροντο ὥς ἀ πηχουντες σοσιαλισμὸ Καντάφι. Ἐκ τῶν πολιτικών προσώ πων είχαν θολιδοσκοπἠσει 2 8 παληὰ πολιτικὰ στελέχη τῆς ‹‹Ἑπαναστάσεως›› μεταξυ τῶν ὁποίων καὶ τὸν Άνδρουτσό πουλο δ ὁποῖος είχε δεχθεί ευ̃χαρίστως. 'Ήτσι μὲ τὸν Ἱωαν
1?θ
12. 'Ο γολγοθας της
οι̃ονίὶον ετλο ἔελενλίοον λολ οἱ μννοοὶ ἔνὶνηοον ἀπὸ τον Ἱωοιν· νλοὶὶ νὰ ποολωοἠολὶι ὅολὶδοσλοπώννοἔ ῶονσμένονἑ ἀνϋ τὴν
Σιρατιωτικη ηγεσία, άν θὰ ἐδέχοντο αλλαγη ρόλων. “Εκεί νος πράγματι ῆλθε σὲ επαφη μὲ τὸν Ζαγοριανάκο μέσω του̃ ίιπιισπιστου̃ του άλλα αὐτὸς (Ζαγοριανάκος) ἀρνἠθηκε, ἰ οχυρισθεὶς ότι δ «Παπαδόπουλος ηταν πανίσχυρος». Ἐθολι
οοολοπνὶθνὶοοιν οἶ ποοὰ νάνω νῆἐ ἶοοοοχίοε λολ δέχτηκαν ο
ὶ”
Ἐλλ. Δημοκρατίας
177
νίδη οὺσιαστικὰ ὅιοχηγὸ κόλισαν τα ὅίομοιτα στὶς Β τὸ ποωὶ απ τὸ Γουδί καὶ τὰ τεθ)νοι αὺτ)τα μεταφοοα̃ς προσωπικου ἀπ” τὸ Διόνυσο. "Ένα σημείωμα ἑστόιλη ὺπογοαφόμενο ἀπὸ τὸν καινούογιο ὀιοχηγὸ ΒΔ. στοατηγὸ Μπονα̃νο κατ® ἄλλους ἀπὸ τὸν Ἱωαννίδη ποὺ καταογοῦσε τὸν Παπαδόπουλο. Ἑ στόιλη μὲ ὅιντ) οχη στὸ Λαγονὴσι, ἀφοῦ ποοηγούμενα λόχος τιεζικου̃ μὲ οὺῖλοιμὸ ᾶομἀτων είχε τιεοικυκλὡσει τὴν θίλλα Παπαδοπουλου. “Έτσι καθαιοέθηκε δ δικτατοοίσκος καὶ με ταπεθἀσαμε σὲ μιὰ ἀλλονθοπνκνι̃ μοθφνὶ Τνὶἔ δνντανοθίαἑ μὲ Ονσνασννκὸ θνέτνὶ τὸν Ἱωαννίδλι̃ε ὁ ὁπθῖοἑ σὰν πνὸ «πονθνς τανὸέδ δὲν δέχθηκε ὺπουογικὸ ἢ ποωθνπθυονϋιὸ θῶν~0› ἀλ· λὸι καὶ δὲν ὲστέτοεψε στοατιωτικοὺς νὰ μπου̃ν στὴν Κυθέονη
Κεφάλαω τθίἐθι
Δικϊατορἱα καὶ Κύπρος 'ΙΙ
δικτατοοία θοηκε τὴν Κύποο πόινοστλη. 'Η κυθέονὴσι Παπανδοέου τὴν εῖχε καταστὴσει ἀπόοθητο φοοὺοιο. Τὸ μοναδικο ίσως σοθαοὸ «σὺν» τοῦ Α)ΙἙΣ τότε στοατηγου̃ Γεννηματᾶ, στὸν ὁποῖο καὶ κυοίως οφείλεται τὸ θαυ̃μα τὴς ὰμυνης Κόποου. “Τποσχεθηκαμε ἀοχικὸι τὴν ποὸς πᾶσαν κα Ἐειύοηνσγ ἀχὴθεγα μὲ μεοίδιο εὐσἠμων χαὶ σὼν η̨ποω̨
_
σϋ ννανὶ εἶλε ννι̃ν δελεάἔονσα ννώμλι̃ στονἑ μνκθονῶ ὅτι οἱ σω̨ατιωῃνθὶ θὰ εἶναι μόνον «στΩαΉῶτε€»ί
γὸ Ἐθνικῆς Άμύνὴς τότε Γαοουφαλιᾶ, μοναδικοίι̃ «σὺν» κι αὺτουνου̃ τὴς ὺπουογίας του. Γιατί θόιζω ποῶτο τὸν Α) ΓΗΣ; Σὲ τέτοιες πεοιπτώσεις τὴν θαούνουσα γνώμη παίζει, νωμίςομεγ ἡ Σω̨αῃωτικὴ ῇγεσία καὶ καλώς γνωθίι̃ἑομε ὅτι
Ξεκίνησαν λοιπὸν λννπώνναἔ πὀθτοϋ πόθνα νὰ ὅθονν ἀε τονόχηδες διόιφοοα πολιτικὰ ποόσωπα γιὰ νὰ ὁοκίσουν υ π0νΩΥΟνΞ Τὸν Ποωθυπουογὸ τὸν εἶχαν ὴδη έτοιμο, ὥε 60· λνδοσνοπνὶθέννα ἀπὸ μανΘΟν› ναθὼἔ είπαμε
ναν μνὰ Χαθάυ̃ μόνο
νι̃ δνσμονθνὶ
Έλλάδα
τί
Κι
δὲν είναι εὔκολο νὰ έναντιωθὴ σὲ καθαοῶς στοατιωτικὸ θέ μα ὴ πολιτικὴ ὺπεόθυνος ὴγεσία, όσο κι ὁὶν ὴ εὺθυνη ἑπιπίσττη ἀπόινω της γιὰ κάθε ὲπιτυχία ὴ ἀποτυχία ενός, ἔστω καὶ στοατιωτικὴς ὺφὴς, κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ὴττον, ποοθλἠματος.
ἔνσν ὅλα πη̃
ἔφναννε·
· ·
ι
'Ως διοικητὴς τεθ)νων Ι” Σ. Στοατου̃, ἐγνώοιζα πὼς πολ λὰ ὁίοματα, ὅ,τι έκλεκτόν, ἦταν ἐκεῖ, κι ὀμολογῶ ὅτι μ' όλη μου τὴν ψυχὴ χειοοκοοτοῦσα τὶς ἑνέογειες αυ̃τές. 'Γὶς ἕθλε πα σωστές, ἀπόλυτα ὁοθολογιστικὲς ἀπὸ ὲπιτελικὴς καὶ γε νικώτεοης στοατιωτικὴς πλευοᾶς. 'Ακοόιδαντα πιστευω, ὅτι ἶὶν τότε οἱ 'Γου̃οκοι ἑπιχειοοὺσαν ἀπόθασι στὴν Κύποο δὲν
.
θὰ ποολάθαιναν νὰ πατὴσουν τὸ πόδι τους ἐκεῖ, ὁσεσδηποτε δυνόιμεις κι ὁὶν διέθεταν. Τὸ κόιζο ποὺ θὰ πόιθαιναν θᾶταν μοναδικο στὴν ίστοοία. Ὁποιοδὴποτε κι ὁὶν διέθεταν οἱ 'Γοὺοκοι δίκτυο κατασκοπείας στὴν Κύποο δὲν μποοου̃σαν νὰ η›ανταστο·ῦν τὸ μέγεθος τὴς ἀμυνης τὴς Κυστοου καὶ τὴν τε λειότητα του̃ Σχεδίου Ἑπιχειοὴσεων. Τὸ ποῶτο λοιπὸν ἔγ κλημα τοῦ ”Αποιλιανοῦ καθεστώτος ἦταν, ὅτι δέχτηκε νί ὰποσόοη όλες αὺτὲς τὶς δυνόιμεις ἀπὸ τὴν Κὐποο. Λένε πὼς τὅκαναν αὺτὸ γιὰ νὰ ἀποφυγουν πόλεμο μὲ τὴν Τουοκία. Δὲν νομίζω πὼς ἦταν ῖσχυοὸ τὸ ἐπιχείοημοι αυτό. "Αλλα κι όὶν
178
1'ῖθ
ί
πρός στιγμὴ τὸ θεωρὴσουμε ότι εύσταθούσε, καὶ πάλι ύπὴρ χε κάποιο περιθώριο νὰ μὴ άφοπλισθη τελείως ὴ Κύπρος. Τρόποι; Χίλιοι δυό. Τουλάχιστον σὲ δίρματα, ἀντιαεροπορι
κὰ κι ὀιντιαρματικὰ όπλα. 'Η συμφωνία ποἰίκαναν οὶ Ἀπριλιαυοὶ ἀφέυτες μας μὲ τους Τούρκους προέθλεπε μὲν άποχώρησι τῶν Ἑλληνικῶν δυνάμεων, πλὴν ΒΛΔΤΚ. Δὲ γίνεται ὅμως καμμιὰ μνεία γτὰ άποχώρησι μυστικῶν τουρκικῶν δυνάμεων. Μόνο προὲόλεπε διάλυσι συγκεντρώσεων τουρκικῶν δυνάμεων στὶς μικρασια τικὲς άκτές, άπέναντι άπ' τὴν Κύπρο. Ἀλλὰ αύτὸ τὸ ‹‹ἐπί τευγμά» τους ἦταν ἄνευ α̃ξίας, γιατὶ άπλούστατα μπορούσαν οὶ α̃πομακρυνόμενες άτα τὴ Μερσὶγα καὶ °Αλεἔαυδρέττα δρ νάμεις νὰ ξανασυγκεντρωθούν άμέσως. Ἡ συμφωνία ἐξ ἄλ λου πρόόλεπε τον α̃φοπλισμο και τὴ οιαλυσι τῶν ενόπλων ου νάμεων Ἑλληνοκυπρίων καὶ τουρκοκυπρίων, πρᾶγμα που ἐ σὴμαινε διάλυση ἑθνοφρουρα̃ς 15.000 ἀνδρῶν τού Μακα ρίου, ἐνῶ άπὸ τουρκοκυπριακης πλευρᾶς τίποτα τὸ ἄζιο λό γου. Γκάφα λοιπὸν πρώτου μεγέθους της χούντας. Λένε μερι κοὶ πὼς τὰ ἀφεντικὰ εἶχαν ύποσχεθὴ ύποστὴριξι ἑνὸς σχε δίου 'Ενώσεως της Κύπρου μὲ τὴν Ἑλλάδα ἔναυττ ἀνταλλα γμάτων τού τριγώνου Καραγὰτς στὸν "Βδρο, όάσεις στὴν Κύπρο στους Τούρκους καί τινων ὁίλλων διευκολύνσεων πού άφορούσαν στὴν τουρκικὴ μειονότητα της Θράκης. Δὲν μπορούμε νὰ πούμε δὶν αύτὸ ἦταν ἀληθεια, ἀλλὰ κι δὶν πράγματι ὴταν σὲ τί θὀίλλαζαν τὰ πράγματα, ὀὶν με κάθε τρόπο, κρυφὸ καὶ φανερό, είμαστε ἰσχυροὶ στὴν Κύπρο; Καλὸς εῖναι δ άγιασμὸς γιὰ τούς ποντικούς, ἀλλὰ γιὰ κα λὸ καὶ κακὸ χρειάζεται καὶ μιὰ γάτα. “Ετσι λέει η λαὶκὴ σο φία. “Αλλωστε πικρὴ ὴταν ἀπ' τὸ παρελθὸν ὴ εμπειρία ά πὸ ξενικὲς ύποσχέσεις. . . Φάνηκε ὅμως, στὸ διάθα τού χρόνου, πὼς ἕνα τέτοιο σχέ διο δεν ὴταν άποδεκτὸ ἀπὸ τουρκικὴς πλευρᾶς. Οὶ Τούρκοι ἔόλεπαν ξεκάθαρα πὼς ὴ δικτατορία ἔπαιζε τὸ παιγνίδι τους, γιατὶ φοθόταν τὸν πόλεμο. ”Ηξεραν οἱ Τούρκοι πως δ στρα τὸς άποστελεχώθηκε, άναστατώθηκε ἀποδυναμώθηκε. ”Ήξε 180
ριιν πὼς καμμιὰ ἐπαφὴ δὲν ύπὴρχε λαού δικτατορίας (Κυ θορνησεως), στοιχει̃α πρώτα κι απαραίτητα γιὰ ἕνα πόλεμο. Μῃι̃σὶ ποιίζάω̃νε σνμφωνίεε ἀπὸ θέσεωἐ ἰσλὑοῶ ἔνῶ τό ἀφεν· ιῖικὰ μὲ τὴν «ύψηλὴ» διπλωματία παίζανε καὶ στὰ δυὸ «τοι μπλιὶι» μὲ ἔφεσι πάντοτε ὲξυπηρετὴσεως τού ὶσχυροτέρου. πολυπράγμονες δικτατορίσκοι δὲν ὴσαν μόνον σαίνια στὰ οὶκονομικὰ ἦσαν καὶ στὴ διπλωματία, ἑφ' όσον μάλιστα θά λιινε θροιδύτερα καὶ συναδέλφους των τόσο στὸ ύπουργει̃ο Ἡἔίϋτϋθὶκῶν (ἔναἔ υ̃φλὶπολὶθγόἐι ἔναἐ Υενωίὸἔ Υθαμματέαἐ καὶ 000 ἄλλθνε σὲ Ναίἐπεέ θέσει; τού ύπ0νργεί0υ Ἐξωτερι κιἶιν σὲ όάρος διπλωματων καρριἑρ0ι§)› ὅϋῦ %αὶ στὸν πρε οίὶευτικὸ κλάδο στέλνοντας νὰ ἐκπροσωπούν τὴν Ἑλλάδα σὲ κιιίριες πρεσόει̃ες τού εξωτερικού, αμέσως μαλιστα ἀπὸ τους ιιιιώτονε μύνετ. ὅπωτ στὸ Παρίσι. στὸ Λονδι̃νο. στὴν Ούά νινκτωνι στοατηγθὐἐι πθόσφατα ἀποσφατευθέντεέ Τί "Νώ ριζαν οἱ δύσμοιροι αύτοὶ ἀπὸ διπλωματία; Ἑμει̃ς μάλιστα οἱ στρατιωτικοὶ που τους ξεύραμε καλὰ διερωτώμεθα ἐὰν δ Θεὸς της Ἑλλάδος δὲν είχε δαιμονιστὴ. . . Με τὴν πάρα πάνω ἐνθάρρυνσι ἄρχισαν οἱ χουντικοὶ νὰ ὶη̨̃ιυηρεύουν τὴν κίνησι Ἑνώσεως τῆς Κύπρου μὲ τὴν Ἑλλά δα καὶ ξεκαθάριζαν κάθε στοιχεῖο πούόλεπε «εύκταία μὲν άλ λὰ άνέφικτη» τὴν «Ἱἰνωσι»δολοφονία Γεωρκάτζη_. Τὸν Μακάριο τὸν εἶχαν προγραφέντα. Ἀλλὰ θέλεις οἱ πολιτικοί του ἐλιγμοί, θέλεις ὴ φαινομενικὴ του φιλία πρὸς τὴν χούν ιιι τὸν ἔσωσαν πρὸς τὸ παρὸν γιὰ νὰ σωθῆ ταυτόχρονα καὶ ὴ Κυπριακὴ Ἑθνοφρουρά, ὴ ὁποία διατηρήθηκε μὲ επιδε ὶἐιους χειρισμούς τού Μακαρίου. Ἀλλὰ κυρίως σώθηκε ὴ Κύ προς απ, τὴν τουρκικὴ θουλιμία, γιατὶ ὁ Μακάριος, πολιτι κὴ προσωπικότης μεγάλης ἀκτινοόολίας, κρατούσε σὲ κάποια ὶσόρροπη κατάστασι τὰ διασταυρούμενα στὴν Κύπρο θέλη συμφερόντων τῶν μεγάλων δυνάμεων. "Ομως αύτὸ δὲν ἦταν τῆς άρεσκείας τού "Αμερικανικού παράγοντος, που ὴθελε σώ νει καὶ καλὰ μιὰ Κύπρο ὀιπόλυτα Νατοικη, δηλαδη, σὲ τελευ ταία ἀνάλυσι Άμερικανικὴ. "Η στρατηγικὴ αξία της Κύ πρου τόσο στὴν Άνατολικὴ λεκάνη της Μεσογείου, όσο καὶ γιινικώτερα στὸ Μεσανατολικό χώρο καὶ στὴν 'Αφρικανικὴ
ίὶὶ
γ
γ
181
ηπειοο γενικώτεοα κατέστη ζωηοότατα ἑμφανης ὰπ' τὶς ὰλ λεπόιλληλες συγκρούσεις 'Αοαόοίσοαηλινῶν στὸ χῶοο αὐτό. Έποεπε λοιπὸν νὰ τεθούν σ® ένέογειοι όλα τὰ «ύψηλὰ δι πλωμοιτικὰ μέσα», ἐκει̃να κυοίιος ποὺ ὀιποκαλου̃ν στη γλώσσα τους «ιιμεὶετςτουιπὶ ειοτἰοιπε» (ὺποχθόνιες ἐνέογειες). Κινη θηκε η ἀοόιχνη του̃ μηχανισμού τῶν ὺπηοεσιῶν αὐτῶν τόσο ποὺς την 'Γουοκία ὅσο καὶ ποὺς την Ἑλληνικη πλευοόι. Οὶ λύσεις ποὺ ὲξυπηοετου̃σαν τὰ συμφέοοντα τῶν 'Αμεοικανῶν ἦσαν: όλοκληοωτικη ἔνωσι Κύποου μὲ την Ἑλλάδα, διπλη ἔ νωσι Κύποου (διχοτόμηοι) μὲ Ἑλλάδα καὶ Τουοκία. Την ποώτη λύσι την ἔόλεπαν, φυσικα, ἀνέφικτη, τη δεύτεοη πιὸ
δυνατη
Καὶ στὶς
δυὸ λύσεις εμπόδιο ό Μακόιοιος (ὰνεξόιοτητη έ
=Έ}ποεπε λοιπὸν νὰ όγῆ ἀπ® τη μέση ὁ Μα κόιοιος. Θὰ κεντοιζόταν η έλληνικη μεγαλομανία τῶν δικτα τόοων πεοὶ ἐνώσεως. Θείο δῶοο γιὰ την δικτατορία της Ἑλλόιδος, ποὺ σὲ μιὰ τέτοια πεοίπτωσι θὰ ὰναστηλωνόταν τὸ γόητοό της καὶ τότε πλέον θὰ τοαόου̃σαν γιὰ τοιακονταετία, ένῶ μέχοι τότε ὁλονὲν καὶ πεοισσότεοο όιοπόιλαιαν στην ᾶο χη. . Ἑστείλανε τὸν Γοίόα νὶ ἀναζιοογονηση τὸ πεοὶ «Ἑ νὡσεως» αίσθημα τῶν Κυποίων, κι είπαν ὅτι δὲν γνὡοιζαν
νιαία Κύποος).
.
τίποτα
“
Γοίόας καὶ ποοκόιλεσε ένα ἑμφύλιο στην Κυ καὶ τῶν ᾶφεν τῶν των... Καὶ η τελικη μοοφη της ἀφοοσύνης ἔφθασε. Ἱῖταν η 15η “Ιουλίου του̃ 1974. Φαίνεται η ημεοομηνία τούτη, η 15η “Ιουλίου εἶναι μοιραία γιὰ την Ἑλλαδούλα μας. ”Έἶπεσαν στην παγίδα οὶ δικτόιτοοες της Ἑλλάδος. Σὲ μιὰ
Καὶ πηγε
ὁ
ποο ᾶγώνα ποὸς μεγαλη χοιοὰ τῶν 'Γούοκων
Ἡ
παγίδα ὅμως ποὺ ηταν τόσο χονδοοειδης, ὥστε μόνο, μωοοὺς σὲ χιλιοστη δύναμι μποοοῦσε νὰ ξεγελόιση. 'Ο καταχθόνιος ὺπουογὸς τῶν Ἑἔωτεοικῶν Κίσσινγκεο εἶχε κόινει τὸ θαυμα του καὶ ποοσπόιθησε νὰ ὰποδείξη «ἄλλοθι». "Η σκοτεινη οιύ ε ι ι 5 τ ι τη αοαχνη ποὺ συνδυαζει τη συνεσι με τη οαδιουογία, ο φοόεοὸς σύγχοονος Μακιαόέλλης έσχοινοόόιτησε ἐπικίνδυνα Ϊ Ϊ Ϊ Ἱ καὶ τὡοοι ταλαντευεται ὼσπου να σημόινη η ῶοα του. . . ~ °' ' Ν ιι 5 ~ ι Οι αφελεις δικτατοοες αφου δὲν ειχαν την ποονοια, ε κ
ν
καὶ μετὰ τὸ ποαἔικόπημά τους της Κύποου νὰ θόιλσυν τῆι; πΩ0%0πἦ€ Υὶὰ πθόεδθοι λὲι; καὶ τοὺἐ ἔὅαλε ὁ ὅελ· ἔεὕθὐληι; νὰ ὅλ0κληΩώσ0υν την μωοία του, έστησαν γιὰ ποόε δυο της Κύποου ένα τυχοδιώκτη νεανία πληοονέ ἄννπολη· στιν
λνάποὶο
°ψία€
«τὸ ἄφοον κι ἑγκληματικὸν ἑγχείοημα» ποοσ παθου̃ν νὰ τὸ φοοτώσουν στὸν Ἱωαννίδη. Συσκέψεις, παοα
Καὶ τώοα
συσ%έ”ψελΞ, πηγαινθεῷχθμθὶ στην ΚΰπΩ0 στω̨̃ατηγῶνι ἐπιστο λὲἐ Μακαθίοι̃ὺ ὅλα αὐτὰ ἔδεὶλναν πὼἐ ”ἦ ευ̃θὐνη ἑπεμὅάσεωέ στην Κύποο δὲν ηταν μόνον του̃ Ἱωαννίδη.
Ἀλλὰ κάθε λθγινὰ σκεπτόμενθἐ ἄνθΩωπΘ§ χάνει την ἑἔῆέ σκέψι ὰπλη καὶ χωοὶς νδ ὰπαιτηται καμμιὰ ὀξύνοια: λΗταν δυνατὸν νὰ μη ἐπέμόουν οἱ 'Γοῦοκοι σὲ μιὰ τέτοια ποόκλησι; Οἱ 'Γου̃οκοι ποὺ λέγαν πῶς καὶ πῶς νὰ ὅοοῦν Ιὶλὰ ἀφοθμλὶὶ Υιὰ νὰ ἶκοινοποιησουν ὅ,τι ἀπὸ χοόνια καοαδο κου̃σαν νὰ κάνουν; Οἱ 'Γοῦοκοι ποὺ ἀκόμη καὶ «ὺφαλοκοηπῖ δα» γέννησαν γιὰ νὰ ξελογαοιαστου̃ν μαζί μας, νομίζοντας πὼς καμμιὰ κοατικη συνοχη δὲν ύπόιοχει μετὰ την δικτατο οία; Ὁποιοιδἠποτε κι ὰν οἱ δικτόιτοοες είχαν διαόεόαίωσι του̃ κοινού ἀφέντη, δὲν ἦσαν δικαιολογημένοι νὰ πιστέψουν ἕνα τέτοιο ποα̃γμα. Καὶ ἐν τοιαύτη πεοιπτώσει καὶ ἑφ® ὅσον θέ λεις σώνει καὶ καλὰ νὰ κόινης τὸ λιονταοη, λόιόε καὶ τὰ μέ τοα σου. Εὶῖναι σὰν νὰ θέλης νὰ πα̃ς νὰ ποοκαλέσης ένα κα κοποιὸ ῶπλισμένο μὲ μαχαίοια καὶ κουμπούοια χωοὶς καμ μιὰ ποοφύλαξι, χωοὶς νὰ λόιόης στοιχειώδη μέτοα ᾶμύνης, έπειδη σὲ διεόεόαίωσε κάποιος τοίτος, κοινὸς «φίλος», πὼς θὰ τὸ χόιψη ὁ θιγόμενος. Φτειόισε ποῶτα μιὰ Κύποο όπως ηταν το ”θό και μετά, στω, κόινε τοὺς λεονταοισμούς σου. Άλυσιδωτὲς δηλαδη ιιιίὶθσύνεἐι ποὺ τὶἐ πλἠεκνυ̃οιν μὲ αἶμα καὶ καταστοοφη ο δελφοί μας Κύποιοι. Μιὰ νέα Μικοασιατικη καταστοοφη οί α Ι κ Ι ~ ε Ι αιτιοι της οποίας μενουν ανενοχλητοι στη μητεοα Ελλαδα... Β
επ
α
Ω
Ω
5
182
183
Τουρκοκυπριακὲς στρατιωτικὲς ἐπιχειρῇσες
ύπεόοηθοϋντο ἔσωθεν ἀπὸ τουρκοκυπριακὲς δυνάμεις υπολο γιζόμενες σὲ 5 7 χιλιάδες ὲνόπλους καθώς καὶ ἀπὸ την δύ
”Ας ρίξουμε τώρα μιὰ ματια στὶς στρατιωτικὲς επιχειρησεις ποὕλαὅαν χώραν στην μεγαλόνησο. Καὶ πρῶτα πρῶτα στα
ναμὶ τῆἔ ΤΟΤΡΔΙΚ (Τάγμα ἐνὶσλλὶμένολ· ΗΛΛΗΝΟΚΤΠΡΙΟΙ: >Ήναντὶ Τῶν ῶέ ἄνω ΐ0ΌΟ%ὶ%ῶν δν· νίὶὶὶεων Οἱ Ἑλληνοὶώπθὶοὶ δὶέθει̃αν χατὰ Ἑλι̃ν εἰσθολλὶ δύναμὶ 8 _ 10 λὶλὶάδων ἀνδθῶν ἀνελθόντων μετὰ τὴν ἐπὶστθάτελλσὶν σὲ 20 λὶλὶἀδεἔ πεθίπου· Δυνἀμεὶἔ ὕμωἔ πεζὶκου̃ λωθὶἔ ἶὶποτ σῖἠθὶἔὶ ὰθμάτωλϋ α̃ντὶαΩμαΉὶίῶν› α̃ντὶαω̨οποθὶκῶν ίσοὕα· Οα̃ἔ καὶ σὶϋγὶίθόνου ἀπ0τελεσματὶλότΎὶῖ0§) Μὲ λίγα λόγια λιανοτούφεκα καὶ ὁπλοπολυόόλα 15άρια παληὸι τεθωρακισμέ
σχέδια ἐπιχειρησεών τῶν ἐνόπλων δυνάμεων τῶν άντιπάλων.
ΤΟΤΡΚΟΤ: Τὸ Γεν. Ἑπιτελεῖον τῶν Ἡνόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, εἶχε καλοπροπαρασκευασμἑνο στρατιωτικό σχέδιο ἐπιχειρἠσεων μὲ δυνάμεις ἐκ τῶν καλυτέρων τῶν Τουρκικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. "Ένα σχέδιο πολυσυζητημένο καὶ ποχνδωχμασμένο τόσο σὲ χἀοτη καὶ σὲ ἀμμοδόχο ὅσο
καὶ στὸ ἔδαφος, στὶς νησίδες Πρινκηπονησων καὶ άλλαχοῦ. Έὸ σχέδιο πθοέθχεπε 8 φἀσειἔ:
ΤΤ
Διεύρυνσι πρὸς Νότο καὶ
ΝΑ. μέχρι ¬
όάθους πεοί ×
Ιἶζι̃ἀἶρη̨̃ἱἐι̃λὶ:Ε`έἑἑἶΈἑέ:ιῖΞςόΪ±τ'0υ
Στην Τ φάσι χρησιμοποίησι 2 μοιρῶν ἀλεξιπτωτιστῶν μὲ ταυτόχρονο ἀπόόασι 2 ταγμάτων πεζοναυτῶν, ΑΟΚ καὶ ί λῃς ἀθμάτωα Στὴν Π φάω ᾶπόθασχ ὑπὸ τὴν κἀχὶιψν του̃ ποογεφω̨ὡ ματος, μιᾶς μεραρχίας πεζικου̃ καὶ μιᾶς ὲπιλαρχίας ᾶρμάτων Μ47 καὶ Μ48 καὶ μοίρας πυροθολικου̃. Στὴν ΙΠ φάω ἀπόη̨̃ασὶ ἐτέρων η̨̃ὐο μεοαοχτῶν πεζιχου̃
καὶ μιᾶς ἑπιλαρχίας αρμάτων καὶ
2 μοιρῶν πυροόολικου̃.
Σύνολον περίπου δυνάμεων μιάς στρατια̃ς. (Οἱ τουρκικὲς στρατιὲς ἔχουν δύναμι περίπου ἑνὸς ἰδικσϋ μας ΣΣ. εἰς πληρη ὲμπόλεμον σύνθεσι). ”Απὸ πλευρας δποστηρίξεως εἶχε άεροπορικη κάλυψι καὶ κάλυψι ὁμοίως ἀπὸ τὰ πυροόόλα του̃ στόλου της. Βἐθαια τὸ σχέδιό τους προέθλεπε καὶ άεροπορικούς όομ ὅαρδισμους ὅχι μόνον πολεμικῶν στόχων (στρατόπεδα, λιμά νια κ.λ.π.), αλλά καὶ άμάχων για την ἑξάρθρωσι καὶ κατά πτωσὶ του ὴθικοϋ. Οὶ ὀρθόδοξες αύτὲς δυνάμεις του̃ Τουρκικού στρατού θὰ
184
“
να αυ̃τοκίνλι̃τα καὶ 10 _ 15 παλαὶου̃ τύπω) Άγγλὶλάὰ ἄθματα Σέρμαν. 'Αεροπορία μηδέν. Ναυτικο μηδὲν. Ἑδῶ ἀκριόῶς προόάλλει ἐγκληματικὴ η αδιαφορία της χούντας ποὶκδὲν εἶ
λε την ἐλἶχχξίστη ιπῷονἶω νοὶχη. καμμια ὅοοια τουλαχιστον άρματα παντα και μονιμωςὉ εκει. Ἀπὸ πλευράς Σχεδίου Άμύνης: Μηδέν. Ούδὲν σχέδιον ύ πῆρχεν° |ὅ,τι ἔγινε, εγινε ἐκείνη την στιγμη. Αύτοσχεδιασμοί, προχειροτης, πρωτογονος καταστασι.
ΔΙΒΞΑΓΩΓΗ ΕΠΙΧ/ΣΒΩΝ:
Ἱἱ
τουθκὶκλι̃ εἰσὅολλι̃ ὅθῆὶίε τοὺἔ ἀδελυ̃ρθὐἐ ΚνπΘίΟὉΞ ἀλληλοϋπαθασσθμένονἐ ἀπὸ τη μω· ρία της χούντας καὶ τοῦ Σαμψών. Παρὰ ταῦτα μόνιασαν στην πλειονότητα καὶ μὲ την παλληκαριά τους καὶ μόνην κα τώρθωσαν απίθανα πράγματα. Κατέστρεψαν σχεδὸν παντε λῶ§ τὰ πθὥτα 2 · 8 κύματα Τἦἔ Ωίψεωἐ τῶν ἀλεἔὶπΐωτὶσῖῶν περὶ την Κυρηνειαν. Μικρα τμηματα ἐφόδου τουρκικῶν δυ
νόιμθων τῶν πρώτων τῆη̨̃ εἰυ̃ὕθλἦς ἔρρίφθησοιν στη θάλασ σα. "Η πρώτη καὶ η δεύτερη ημέρα τἦἐ εἰσθολῆἐ Υὶὰ τθὺἐ
Τούρκους άνεπιτυχεστάτη. Δὲν χρειαζόταν τότε παρα ἕνα μι κρὸ φύσημα για νὰ πέση κι ὁ τελευταίος στη θάλασσα. Δὲν εἶχαν ἀκόμη κατορθώσει να όγάλουν οί Τούρκοι ούτε ἕνα άρμα. Λυσσομανου̃σαν μὲ όομόαρδισμούς άμάχων. Οὶ ” χειρησεις τους κρεμόντουσαν σὲ μιὰ κλωστη, ὅταν ἔγινε νακωχη την ὁποίαν, τίμησαν μόνον οἱ "ΕλληνΕ€ Άπὸ την πρώτη κιόλας νύχτα της άνακωχης οἱ Τούρκοι ἀποόίόασαν 2 ὲπιλαρχίες άρμάτων. “Αντε τώρα νὰ τους πιά σης. . . Οἱ ὁλονύχτιες συζητησεις τῆι; Γενειὐὶὶἐ ἦταν Υὶη̨̃ αὐ 18ὕ
τους «
ανῆς Θεός». . ἦταν γῇ αὐτοὺς στοατγωωὡἔ πὲ. οίπατος γιὰ νὰ ῳθάσοην καὶ ὁχοκχηθὼσουν τὸν ΑΤΙΔΑ τους. Ουτε Συμθούλια Ἄσφαλείοις, οὔτε ΝΑΤΟ, οὔτε τίπο τε δὲν χἀθαγναν υ̃πι ὅγμ τω, ς. ΈΙ συμφωνια Ι ι Κ'ισσιν μει τον '·ἴ ~ γκεο ειχε εκτελεσθη πλεον. Μτιοάθο στὴν 'Γουοκικὴ διπλωμα τια. Γιατί νὰ μὴ καυχιου̃νται πως ἔχουν Σουλτανικὴ πασά δοσι στὴ διπλωματία; Δὲν ἑλυθηκε οὔτε μύτη στὸ Βά Παγ οι ι 5 5 Ν κοσμιο Πολεμο. Κι οχι μονον αυτο αλλα εοωτοτοοιτουσαν και μὲ τὸν Φὸν Πάπεν (Γεομανοφασίστα). Κι ὅμως κάτσα νε στὸ τοασιέζι τῶν νικητῶν συμμάχων! Ἐὰν κοιτικάοουμε τὴν ἑλληνικὴ πλευοὰ θὰ ποἐπει νὰ πουμε πως κάναμε γκάφα μεγάλη γιατι ἔποεπε ἀπ' τὴν σιοώ : ε ω τη κιολας ημερα των ἐπιχειοὴσεων νσίχουν πάη τουλάχιστον ΒΟ ὁίοματα . Και μὴ μοῦ πὴτε πως ὴταν ᾶδυνατο ὴ ὅτι θὰ γινόταν πόλεμος ιὴ ὅτι θ” ᾶογου̃σαν κ.λ.π. Εἶναι σὰν νὰ μὲ δέονη ἔνας κακοποιὸς καὶ νὰ μὴν κάνω χοη̃σι του̃ ὅπλου που ἔχω στὴν τσέπη μου μὴ τυχον και θυ μώση ὁ κακοποιός!! Ξεοοστάλιαζαν τὰ ἄοματα στὴν “Αθηνα γιά. .. ἐθνικοὺς _
Άπὸ κεῖ. και τιέοὰ πλέον Β
3
#
Π οοθάλλεται συνεχῶς τὸ ἑπιχείοημα τη̃ς ᾶποστάσεως τὴς Ιίιΰποου ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Ναί, ἀλλὰ δὲν νομίζομε ὅτι δὲν μτιοοιιυσαμε, ἔστω και σὲ δυὸ 24ωοα, νὰ πα̃με ὅσα ἄοματα θέλαμε θ ὅτι “Υλὰ α̃εθοποθωι̃ πἀλλλψλ δὲν μποθούσαμε νὰ ϋοι Ι θιίΙ σου μ ε συντοιια ἀπλ τὰν ι η Κ Θηίτ *Ι
Ρ
#
π
3
Ν
5
τ
8
.
|
σκοπους.
Μποοου̃σαν λοιπὸν νὰ φοοτωθου̃ν αμέσως στὰ ὰοματαγω γὰ και νὰ φθάσουν σὲ ἕνα 24ωοο στὴν Κυποο. Κι ἄν ἔθγαιναν τὰ ὁίοματα στὴν Κύπρο, οἱ Του̃οκοι δεν θὰ ξεμυτιζαν νοτιώτεοα της Κυοηνείας. "Οσο ἀφοοα̃ γιὰ πόλεμο; Δὲν νομίζω νὰ τολμου̃σαν νὰ κάνουν τίποτε. "Εχω ζὴσει 3 στεοίτιου χοόνια στὸ ΝΑΤΟ Σμύρνης και ξευοω σὲ ποιὰ κατάστασι ειναι ὁ στοατός τους, ὴ ὀογάνωσί τους, ·ὴ ἀ ξία τους, ὴ ἐπιτελικὴ τους δεινότητα, τὰ όίοματά τους. Κατὰ τὴν ταπεινη μου γνώμη, και ἀπὸ πλευρᾶς κυθεονητικου̃ χει οισμου̃ ὴταν ίσως σφάλμα νὰ μὴ οιασιοαγματευτοῦν σὲ τοὀ πο ὥστε νὰ διασφαλιστὴ στοῶτα ὴ γοαμμὴ ἐκεχειοίας, και μετὰ νὰ πηγαίναμε γιὰ ὁλονυκτιες συζητησεις, οἱ ὁποι̃ες ἑ | \ | Ϊ \ Ἱ Ἱ 3 στετοεψαν στους Τουοκους οχι να αναπνευσουν αλλα και να θελτιώσουν σοθαοὰ τις θέσεις τους θγάζοντας ὁλονὲν και πε οισσοτέοας δυνάμεις. 37
18θ
?
Ώ
18?
Κεφάλαιο τέταεγτο
Κατῆλθε ἢ ἔπεσε ἠ ωραννἱα;__ 58Ξφἑλιμα συμπεράσματα ,Επίλογος «Ἑπὶ τὸ δένδοον τὴς τυοαννίας α̃νὴλθον πολλοί, συδεὶς κα τὴλθεν, άπαντες ἔπεσαν». Παω̨ιἀθχης Φώῃοα̨ ίἦ ἔπευ̃ε ὴ τνοαννία; Ἰδου τὸ μεγάλο ἐοὡτη λοιπὸν πεποωμένο γιὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ χατεθου̃ν οἱ δικτάτοοες; ίΑπὸ μα̃ς τους ”Ε`.λλὴνε§ ἐπέποωτο νὰ διαψεωτῆ
1
μα.
Κατῆλθε
Ἱἱταν
ὴ φιλοσοφημένη τούτη οησι του̃ Ποιτοιάοχη; Δὲν νομίζω ότι θὰ ποἑπει νἄχουμε κάθοδο, μᾶλλον για πτώσι πρόκειται, ἔστω καὶ στὰ μαλακά, πάντως πτώσι, γιατὶ ἀλλονῶς θὰ τοί
ἔθνν Τὰ κόκκαλα του̃ ἄγιου σοφου̃ Πατἐοα. . . ”ΊΞπεσαν, λοιπόν, ἀλλὰ ἔπεσαν ὅχι ἀπὸ κάποιο ἀντιποαἔι κόπημα, άλλα απ” τις ἀμαοτίες τῶν ίδιων τῶν ποάξεών τους. Φυσικὸι τὴν ἀοχὴ του̃ τέλους εἶχε σαλπίσει τὸ Πολυτεχνείο, μα ποιός είδε πόσο θα κοάταγαν, ἀκόμη, όὶν δὲν ἔκάναν τὸ
ἔγκλὴμά της Ιζόπθοω Ἱ~Ιταν φαίνεται της μοίοας γοαφτὸ νὰ ἐλευθεοωθοϋμε ἀπὸ τὴ θυσία της Κόποου! Τοομεοὸ πεποωμἑνο, πεοίεογο παι
χνίδι. 2. ἙΙ μοι̃οα υφαίνει τὸ στεοεὸ δίχτυ του̃ πεποωμένου μ' ὀι οαχνοκλωστές. Μέσα στὸ θαυμάσιο μηχανισμό της, ὴ παοαιιι κοότεοη ὥθηση εξαπολύει τὶς πιὸ τοομεοὲς δυνάμεις. Εἶναι χάοι θεικὴ να μὴ ἔέοη ὁ ἄνθρωπος τι του μελλεται. Έτσι ὅ λοι μας τοαόου̃με άνόποπτοι τὸ δοόμο τῶν πεποωμένων μας δίχως φόόο, δίχως ἕνα κάποιο ποοαίσθημα καὶ ὴ κοινὴ μοι̃οα δουλεύει ἔἔω καὶ μέσα μας καὶ τὸ οιζικό μας μᾶς ἀνεθάζει κουφά στὸ γολγοθα̃. Ἱδου τί ἔμελλε νὁι παίξη ὴ μοῖοα γιὰ τους τυοάννους. 3. Οί τυοαννίες ποοπαοασκευάζονται μέσα σ, ἕνα θολὸ
1θθ
.
κλῖμα πολιτικῶν καταστάσεων, που ποοσφέοεται στὴν όφανση δολοπλοκιῶν, μὲ τοομεοὴ πάντα τὴ δὐναμι τὴς σιυκοφαντίας καὶ τὴς οαδιουογίας. 'Ένα τέτοιο κλῖμα δημιοόογησε ὴ Ίου λιανὴ(θασιλικὴ ἐκτοοπὴ (15 "Ιουλίου 1985). 4. Η Αυλὴ ἦταν ἕνα ὲογαστὴοιο ὅπου, ὴθελημένα ὴ ὅχι, σφυοηλατουντο τὰ δεσμά του̃ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἡίίταν τὸ ἐογαστὴοιο ἔκμαυλισμοῦ τοϋ δημοσίου όίου. Ἑ λθὶι̃ σίυὶπεντθώνονταν καὶ δλϋλίἶονταν σταγόνα πθὸἔ σ1αΥόναι μὲ χημικὴ ὀικοίὅεια ὅλα τὰ χολιασμένα μίση κατά τῶν δημο κυατικῶν δυνάμεων κι όλες οἱ οαδιουογίες γιὰ τὴν πολιτικὴ θανάτωσι τῶν ὴγετῶν της. Οί τυοαννίσκοι ἐκμεταλλευονταν τὴ σαποία τούτη καὶ κατάφευγαν σὲ κατάπτυστες σκηνοθεσί ιτς γιὰ να ἐξοντώσουν ὕ,τι ὴ Αυλὴ ἑπιθυμοιυ̃σε: τους πολιτι κους κοινους ἀντιπάλους (αντίπαλοι ΙΔΕΑ ¬ Αυλὴς). Κά ποτε ὅμως γοὴγοοα άογὰ ὴ ἀποκάλυψη γίνεται, «οὐδὲν ίίθπλὶί ψευ̃δοἐ εἰ€ Υῆθαἐ λθόνοωι λαὶ τότε πεονᾶνε μποοστὰ ίηίλὺἔ καῖάπῖνσΐοϋἔ Τλὶθάννολὶἔ καὶ Τθὺἔ σλλνεθγάτεἐ Τθνἐι τους όποιους τυοάννους, τοὺς όποιους συνεογάτες, αηδιασμέ 101 Οἱ
αἶῶνεἐ Τἦἐ Ἱστοθίαἑ “καὶ τθὺἐ Φτὐνθννε κατάμθντοα
'τὴν πεθὶφθόνησί Τονἐ
ΩΗ σλίηνοθετημένλὶ σκεθωθία του̃ ΑΣΠΙΔΑ στἠθηλε ιὶνέντιμα, γιὰ νὰ καοατομὴση πολιτικὸι τὴν δημοκοατικὴ πα οάταξι Παπανδοέου. Αυτὴ μὲ ἐκτελεστικὸ ὅογανο ἕνα κού ιριο καὶ ἀλαζόνα ἀλλὰ καὶ φανατικὸ αντίπαλο τὴς Δημοκοα τίας, ἔνα δακτυλοδεικτούμενο ΙΔΕ}Ατη που ἐκμεταλλεότηκε τὴν ἔντιμη υψηλὴ θέση του̃ Άοχηγου̃ ΓΗΣ (Σπαντιδάκης) και μὲ ὲπιτελεῖο όλους εκείνους που ποωταγωνίστησαν στὴν Ἄποιλιανὴ δικτατοοία, ἐστέοιωσαν σὲ συνεογασία μὲ τὴν ΟΙΑ, τὴν γιὰ ν” όιοπάἔουν τὴν ἐξουσία ῦπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ΑΣ ΠΙΔΑ ἦταν «δο στὰ Χἐθλα Τουἔ μὲ Έὸ πθόσλημα ὅτί γάνωση ἀοιστεοῶν ἀξιωματικῶν» που εἶχε σκοπὸ νὸι διώξη τὸ όασιλια̃ καὶ να κομμουνιστικοποιὴση τὸ στοατόὶ. . . Β. Καίτοι ὴ ὁμολογία τοῦ υπευθύνου τότε διευθυντου̃ Α2) ΓΗΣ στοατηγοῦ Πανουογια̃ ὴταν ἀοκετἠ, γιὰ νὰ δείἔη τὴ
σκευωοία του ΑΣΠΙΔΑ καὶ ποὺ μνημονεόσαμε πιὸ πάνω σὲ είδικὸ κεφάλαιο, ἐν τούτοις καλὸ θὰ είναι ὁ αναγνώστης, ό 189
δύσκολος αναγνώστης τὴς ἀμφιόολίας νὰ διαὅάση καὶ τὰ παθαωτω δημοσιεύματα ἔένων καὶ δὴ °Αμε9Μανῶν;
«9Απεχαλὐφθ”η πεθλΐθάνωἔ ὁ Θόλοἐ Τθῦ μθνθπωλὶακοὕ κεφαλαίοὺ τῶν ἀντιδοαστικῶν πολιτικάντηδων, τῶν μὺ
α) «Άτλάντικ Μάνθλὺ» (ἔγκὺοο ἀμεολικανικὸ πεοιοδικό):
στωνῶν ἶλπψῦϋιῶν κλπ. στὴ δολοφονία τοὺ ποοέδοοὺ
καὶ στὴν ἐγκαθίδοὺσι δικτατοοιῶν «Ἑγκοίναμε τοὺς ποωθὺποὺογοὺς, ἐπεμόαίναμε στὶς ὲκλογές, ὺπαγοοεόαμε τὶς στοατιωτικὲς ποοαγωγές. "Η ΟΙΑ ἐκπαίδεὺε καὶ ἔπἑόλεπε τὶς ἑλληνικὲς ῦπηοεσίες πληοοφοοιῶν.
ἀἶἔίωσι, οί Έλληνες ῖιοωδὺπονοἶ γοι ν αντιμετωπιςοὺν τα σὺμφεοοντα της Ελλαδος με τὸν τοόπο, ποὺ ὴ Άμεοικὴ τὰ α̃ντιλαμὅάνεται. . .››.
‹‹"Αφιλοκεοδεῖς ὺπὴοξαν οὶ σχέσεις Παπαδοποόλοὺ μὲ τὴν (ΠΑ ἀπ, τὸ 1952 κιόλας»
ε) «“Ομπσέοόεο››: «ἹΔΙ Ἑλλάδα ἔχει ἕνα μοναδικὸ ποονόμιο:
«Ὁ Βασιλιάς ὴταν ἕνα εῖδος " 'Αντιόασιλέως τῶν ΗΠΑ” στὴν Ἑλλάδα καὶ κοοιτοῦσε τὸν ἔλεγχο του̃ Στόατοϋ. ΟΙΑ ηταν ααόοσσα και αποτελεσματαὰ
Μεταἔὺ τῶν (Κωνὴ ἘπΠΩ0πὴ Στθατὶωτνκἦἐ Βοηθείαε στὴν Ἑλλάδα). Ὁ Παπαδό πονλοε εἶναι ννωστὸε σὰν ποῶτοε ποάκτοοαε της ΟΙΑ
δοαστὴοια στὸ ἑλληνικὸ στοατιωτικὸ ποαξικόπημα, ποὺ
ποὺ ἔλίὶνε πθωθυπουθγὸἔ σί εὐθωπαῖκλι̃ λώθοω·
ετοιμάστηκε
ἀπὸ τὸ 1965 μέσω
Έ γῆ Ξ
¿
σ Ό ν ω μ 0 σ
α
9
τ
Ο Θ
ΑΣ Π
Ι
Δ
Α
εἶναι του̃ γοάφοντος), κι ἐκτελέστηκε ἀπὸ τὸν σὺινταγματάοχη Παπαδόπονλο ”ἀνταποκοιτὴ” λίαν ὲκτιμὡμενο (σὶκ) της ΟΙΑ».
τι
να λιγη, αατγε, ιώεα ό ναιαα χος Ἑγκολφόποὺλος ΑΠἙΝ τὴν ἐποχὴ ἐκοὴξεως του̃ ποα ζικοπὴματος, ὅταν δηλωνε μόλις ποὸ ὀλίγον σὲ συντάκτη ἐ φημεοίδος ποὔκανε σχετικὴ καμπάνια, «ὅτι νόμιζε πὼς τὸ πθαἔωώστημα ἦταν ἔογο ἀοιστεθῶν ἀἔγωμαῃκῶν τοῦ ΑΣΠ1
Μια πααινοεσι εαα
ΔΑ, κάποιοὺ παοιακλαδιοὺ ποδχε ἀπομείνει ἐκ του̃ ΑΣΠΙΔΑ καὶ τώοα χτόπησε››; Ιἶιῖχε γίνει, όίθελά του, όἐόαια, ὅογανο τῶν χοὺντικῶν. . Ἀλλὰ ὅιοαγε ἦταν ἐπιτοεπτὴ μιὰ τέτοια α̃μφι6οΜα για ἕνα ναόαοχο πεοιωπὴς; (κλείνει ὴ παοένθε .
σγγ «ἩΞ
Άμεοικὴ φλέγεται» (τίτλος θιόλίοὺ φίλων του̃
χοφονηθέντος πθοέδοοιυ Κέννεντυ): 1θΟ
ΟΙΑ»
«Νιοὺ Στα.ίητσμαν»:
(ιὴ ὺπογοάμμιση
γ)
σὲ ὺποανάπτὺκτες πανταχθῦ τῆς γῆς, μἑσῳ ὺποποακτόοων τὴς
Β) «Τόλϊμἔ Ν Ύὁθλίλι̃ἐδι̃
'
Οὶ ΠΠΑ εῖχαν|τὴν
Θ)
Χῶνὲεἐ
δο
ἀθλοῃοῖἐἐλων
Κυ̃
όὶν ἀποοη
στὴν
ΠΠΜΑΑΘ
κανένας γιατὶ ποοτιμὴθηκε δ Παπαδόπου
λνέ Μιλ ὁ ἄ%ΩαΤ0Ξ
σὺ
ἀνωωμμοῃνλσμὸ ΙΔΕΑ› Τὴν ἐἔλλΥΉσὶ
δίνω ὁ Ζνλιένι̃
«ἹΙ (ΠΑ
θεωοεῖ ότι τὰ στιὸ ὀιντικομμοὺνιστικὰ στοι κει̃α. ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ υ̃ιεφθαομένα εἶναι τὰ πιὸ
Χθἠσιμα στὴν αντοκοατοοία».
Τὰ παθαπάνω λίγα ἀπὸ τὰ πολλὰ ἔένα δλι̃μοσὶεύμαῖα δεί· χνοὺν καθαοὰ τὸν σόλο τῆς ΟΙΑ καὶ ΙΠΙΜΑΑΘ στὴν ποσ παθασλίευλι̃
(ΑΣΠΙΔΑ) καὶ
ὲλίτέλεσλ του̃ πθαἔὶκοπίὶματοἐ Άΐω̨λλίθν Παοὰ ταῦτα οῖ σκενωοοὶ δὲν σταμάτησαν στὴν ποώτη δί κη ΑΣΠΙΔΑ. Ποοχώοησαν οἱ α̃νακοίσεις γιὰ τὴν δεύτε οη φάσι της, τὸ πολιτικό, ὅπως τὅλεγαν, μέσος, γιὰ νὰ ἐξον τὡσθνν τὸν Ἀνδοέα. . . Κι ἔκλεισε τούτη ὴ τοομεοὴ πλεκτάνη, μόνον ὅταν πλέον Έῆἐἱ 21ΌΞ
191
εἶχε επιφέρει τὸ ποθούμενον: τὴν δικτατοοία τοῦ ΙΔΒΑ. 6. "Ομως ὕλοτ Οι Ἐυοαννηθέντες τῆς ῦποθέσεωε Τοὐγηἔη̨̃ ποῶτα θύματα τὴς ἀδίστακτὴς χούντας, ῇ μεγάλη ποω̨ἀταἔγ τὴς Δὴμοκοατίας, ποέπει νὰ ὅοοῦν τὸ νομικὸ τοόπο ὥστε νὰ ἐπανὲλθὴ στὸ ποοσκὴνιο ὴ ὺπόθεσι ΑΣΠΙΔΑ καὶ νὰ γί νὴ μιὰ νέα δίκη ἀπὸ κανονικους δικαστές, γιὰ νὰ ἀποδειχτῆ καὶ δικαστικὰ ἀλὴθεια και νὰ στιγματιστοῦν οἱ παντοῖοι ὅοωμεοοί σκευωοοὶ ὴμεδαποί κι ἀλλοδαποί. Θὰ εἶναι σφάλ μα ὰσυγχὼοὴτο, ἐὰν αφήσουμε αὐτὴ τὴν ὶιπόθεστ νὰ ἔχη χχεί σει μὲ μιὰ αμνηστία. 7. Ποῶτος καὶ κὺοιος ὺπεὺθυνος τὴς δικτατοοίας τὴς 21% Άπθλλίολλ ὁ τότε α̃θληγὸἐ ΓΒΣ Σπακτιδόικὴς, διότι: α) "Ετοίμασε τὴ δικτατοοία τῶν ὰντιστοατὴγων (τὸ καυ χιόταν μὲ καμάοι λέγοντας καὶ γοάφοντας, ἀλλεπαλλὴλως ὲ πι πανισχυοότὴτος τὴς ἀποιλιανὴς δικτατοοίας ὅτι «ὴταν ὅ τοιμὴ ὴ δικτατοοία τῶν ἀντιστοατὴγων καὶ μετὰ ὀλίγας ὴ μέοας θὰ ἑξεδὴλώνετο, ἀλλὰ τοὺς ποόλαὅαν οί άνυπόμονοι συνταγματάοχες»). Ὁ ἑλλὴνικὸς λαὸς ὰἔιοι̃ νὰ ὀνομασθου̃ν επωνύμως οἱ κ.κ. ἀντιστοάτὴγοι τότε, ὺποψὴφιοι δικτάτοοες καὶ «σωτῆοες» για τί, ἄν δὲν ὀνομασθου̃ν, ἑμει̃ς θὰ τοὺς κατονομάσουμε νὰ τοὺς γνωοίζὴ ὁ ἐλλὴνικὸς λαός. Ἐὰν δὲν τὸ κάνουμε τώοα εἶναι
γιὰ νὰ μὴ ὀιδικὴσουμε ἕνα ἐκ τῶν δυὸ ποὺ διεφώνὴσαν ¬ ὅ γιατι τὸν ἔνα ἐκ τῶν διαφωνὴσαντων τὸν λοι ὴσαν 11 γνωοίζουμε. β) °\Αν ὁ στθατηγὸς Α)ΓΕη̨̃Σ δὲν συυτασοόταν μὲ τὴ μι κοὴ χούντα, ὴταν, μὲ μαθὴματικὴ ἀκοίὅεια, ἀδύνατὴ ὴ ἐπικοάτὴσι του̃ ποαξικοπὴματος, διότι οί Μονάδες, ὅλος Στοατὸς ὴταν κατάλληλα ποοιδεασμἐνος γιὰ ὀιντίδοασι σὲ ἐ πικείμενὴ, δὴθεν, κομμουνιστικὴ ἑπανάστασι, στὴν ποαγμα τικότὴτα ὅμως γιὰ ὲγκαθίδουσι ὅασιλικὴς δικτατοοίας στοα τὴγῶν, φυσικῶν ὴγὴτόοων, καὶ δὲν ἑποόκειτο νὰ ὺπακοὺ σουν οἱ δ)τὲς μεγάλων καὶ μικοῶν μονάδων σὲ κανένα παοὰ μόνο στὸ φυσικο ὴγὴτοοά τους, τὸν Α)ΪἙΣ ὴ στὸν Βασι λια̃. Τὸ κυ̃οος τὴς θέσεως του̃ ΑΠἙΣ χοὴσιμοποίὴσαν, λοι πόν, οἱ ΙΔΕΑτες ποαξικοπὴματίες, ποὺ ὴσαν καὶ. τοῦ στε 102
νοῦ ἐπλτελείολλ τοϋ Σπαντίδάλλι̃ι ἑΩΥαἔὀμεν0ί Φανεθὰ μὲν γιὰ λογαοιασμὸ τοῦ Σπαντιδάκὴ, κουφὰ δὲ γιὰ ίδιο λογαοιασμὸ των καὶ δεν θἄφὴναν νὰ τοὺς φύγὴ ὴ εὺκαιοία, ποὺ ἐπὶ τό
λαὶ ποθθυ̃σαν _· ὕπωἑ ὁ % μοΰνλσμὸἔ δίατϋμπανἰἔεί ω̃λκτατοθία πθολεταθλάτολλδ τὸ δω καὶ Ολ 1ΔΕΑΤε§ ἔλεγαν ὕτί «θ ᾶνωτἀτη ἐπιθυμὴτὴ ἐπιτϋ· Χία του̃ ΙΔΕΑ Εἶναι °ἦ δικτατθοία τοϋ ΙΔΕΑ. ἘΗσαν ὁ Παπαδὁπθυλοἔ καὶ Σία ἀπὀλη̨τα ἐνίιμεθοί Τῶν σχεδίων δικτατοοίας Σπαντιδάκὴ. ”Ήἔευοαν πὼς εἶχαν εἰ δοποιὴθὴ καταλλήλως οί διοικὴτὲς μονάδων γιὰ τὴν ὲφαο μογὴ του̃ σλεδίολλ «Π9Ομ”ιΙθεὐ€»› (ἔχω ὲΘΥασθἦ πάνω στὸ σχέδιο αὺτό, ὅταν ὺπὴοετου̃σα κάποτε στὸ ΓΒΣ) καὶ δὲν ἐπεοίμεναν παοὰ μόνον τὴν ὴμἐοα Χ καὶ τὴν ὥω̨̃α Ω, ὅπωἔ λέμε στὰ στοατιωτικὰ σχέδια. Ὁ Σπαντιδάκὴς ἐν ὅψει του̃ ἰδίου ποαἔικοπὴματός του, Παπαδο ἦταν πειθὴνιο ὅογανο τὴς ὁμάδος Παττακου̃ πούλου σ' ὅλες τὶς τοποθετήσεις τῶν ἀἔιωματικῶν και δπλι τῶν, σ" ἀποστοατει̃ες κ.λπ. Μάλιστα ὀλίγον ποὸ του̃ ποαἔι κοπίΙματΘ€ εἶχε ἔχκοίνει τθπῦθέτησι ἀπὸ κ0ιικ0ὐΩΥιες ΕΣΣΟ 1000 ὁπλιτῶν, παοὰ τὶς ὺφιστόιμενες διατοιγὲς γιὰ νέους ὁ πλίτες, στὸ ΚΠΡ. Αυτοί ἦταν ἐπιλεγμένοι ἕνας κι ἔνας (γυιοὶ ταγματασφαλιστῶν, παθόντων ἀπ' τὸν κομμουνισμὸ κλπ.). “Ετσι οἱ «ὴοωες» ποαξικοπὴματίες ποὺ κοοδοκίζονταν, ὅ τι οισκάοὴσαν τὴ ζωὴ τοὺς, ὴταν όἐόαιοι γιὰ τὴν δι° ὺγιει νοῦ πεοιπάτου ἑπιόολὴ τους, ἀφοῦ ὴσαν ὅέθαιοι γιὰ τὴ στά σα Χθόνία πθοπαθασκεύαίζαν
σι τοῦ Σπαντιδόικὴ, τὸν ὁποῖο άπόλυτα ἐπὴοέαζε δ πατοιώ
της κουμπόιοος καὶ δμογόιλακτος ἐν ὅπλοις Παττακός. “Αλ λωστε κι ὅὶν πάοουμε ενδεχόμενο τὸ 1%, ὅτι δὴλαδὴ δὲν θὰ συντασσόταν ὁ Σπαντιδάκὴς καὶ δὲν χοὴσιμοποιόταν τὸ κυ̃ οος του̃ Α)ΓΕΣ στὶς μονάδες, καί, συνεπῶς, ὅτι θὰ ἀπο τὺγχανε τὸ ποαζικόπὴμα, νομίζετε πὼς θὰ πόιθαιναν τίπο τε ἀπὸ τοὺς ἐν δικτατοοικὴ ὅμογενεία, ὴγέτας του̃ Στοατου̃; Ὁ στόχος δ ίδιος ὴταν καὶ συνεπῶς τίποτε δὲν είχαν νὰ φο ὅηθοὺν οὅτως ὴ ἄλλως. Τοὺς συνένωνε τὸ ἀντιπαπανδοει̃κὸ μίσος. . . γ) Συντάχθηκε καὶ ὅινέλαὅε μὲ τὸ κὺοος του̃ Α)ΪἙ)Σ νὰ 18. 'Ο γολγοθὰς τὴς
Έλλ. Δημοκρατίας
193
ἶιποστηρίξη τὸ πραξικόπημα πείθοντας καὶ τὸ δασιλιᾶ νὰ | ι προσχώρηση. Δὲν τον ενοιαζε δὶν πρόδινε τους λοιποὺς στρα τηγοὺς της δικτατορικὴς εταιρίας. Ἑἔ ἄλλου δ νεαρὸς δασι λια̃ς ὲφόιρμοζε τὴν τακτικὴ «πάρτε με κι δὶς κλαίω» ποθώντας δαθειὰ τὴ δικτατορία τών υποτακτικών του στρατηγών, ἀλλὰ καὶ θέλοντας νὰ ἔχη κι ἔνα «ἄλλοθι». Ὁ στενὸς συνεργάτης του τότε υποστρόιτηγος ἑ.α Πα νουργια̃ς καὶ νυ̃ν στρατιωτικὸς σὐμδουλος της Κυθερνηοεως, ῖιπὸ τὴν ἰδιότητόι του ώς διευθυντου̃ του̃ κυριωτέρου ἑπιτε λικου̃ γραφείου τών πληροφοριών ¬ 2ον Εἰ. Γ. εἰς ἔκθε σί του, γραμμένη σὲ ἀνύποπτο χρόνο, καὶ δημοσιευθεῖσα πρό σφατα σὲ εφημερίδα λέγει τί εἶπε ὁ Βασιλια̃ς περὶ Σπαν τιδόικη: «”Ή εῖναι προδότης καὶ ιι' ἐξηπόιτησεν παρὰ τὸν λό γον τῆς τιμης του ὴ εἶναι όλὰἔ καὶ δὲν ὰντελὴφθη τὴν συ νωμοσίαν τών συνεργατών του καὶ οὕτω πόιλιν μὲ ἐἔηπόι τησεν διαδεδαιώνων με ὅτι ελέγχει τὰς ὲνόπλους δυνάμεις». «Ἀκρόπολι» 2Ο.8.Τ4. δ) Κατηυθυνε τὴ σκευωρία του̃ ΑΣΠΙΔΑ, ὡς ἐκ της θέ σεώς του τόσο στὸ προανακριτικὸ στάδιο, δσο καὶ στὸ ὲκτε λεστικὸ δίκη επηρεάζοντας ὅργανα της Στρατ. Δι καιοσύνης ποὔχαν ἄμεση ἀπδ αὐτὸν διοικητικὴ ῦπαγωγη. Κι ὅπως ἀναπτυἔαμε πιὸ πόινω, η ίιπόθεσι ΑΣΠΙΔΑ ἦταν στη μἑνη παγίδα γιὰ νὰ ὁδηγηθη̃ η χώρα στὴ δικτατορία. 8. Συνεργατες στὴν πλεκτόινη του̃ ΑΣΠΙΔΑ καὶ στὴν ἑγ καθίδρυσι τῆς δικτατορίας οὶ ξένοι (Άμερικανοί), διὰ τών 'Αμερικανικὴ Στρατι εδώ ὁργόινων τους (ΙΙΙΙΜΑΑΘ ωτικὴ 'Αποστολὴ καὶ ΟΙΑ). Ἀἔιοσημείωτα δημοσιεύματα ὲπ® αὐτοῦ μνημονευτηκαν πιὸ πανω σὲ κρίσεις ξένου Τύπου. Χα ρακτηριστικὲς εῖναι οἱ πιὸ κατω δηλώσεις του̃ Άμερικανου̃ γερουσιαστοῦ καὶ προέδρου της ἐπὶ τών εξωτερικών ἑπιτρο πης της γερουσίας που δείχνει καθοιρὰ τὸ ρόλο της 'Αμερι
γοἄφετοιι δ κίνδυνος νὰ καταστραφὴ ὴ δημοκρατία μὲ Ι τις ὁλοκληρωτικὲς αυτες ἀντιληψεις, συνάμα δὲ ὁλοέ νοι καὶ περισσότερο δουλιόιζουμε στὸ δου̃ρκο μιᾶς ανη θὶκὀῃι̃ΐαἐι ποὺ ἀποτελεἶ τὸ ἀπόνειθ τῆι; πεοιφοονἠοε
εκ
ως τών ηθικών ἀξιών. Ἑνθαρρύνομε φιλοφασιστικὰ στοιχεῖο στὴν προσπάθειά μας νὰ καταπολεμησουμε τὸν
ι
_
=
λῆἔ:
Ι
¬
ι
κ
°
9
ετ
3
~
Ύλὶστθουμε 9 ενα εὶδἶἔ ἐἔωτεθθίηἔ πΟλΙτθ"Ι§› που τεὶνεὶ στη δλαμοθφωσὶ Ιολ) ὁλοκληθωῃ "' ` 2 ' \ Μ ΧΟΌ δογματοἔἰ «ὁ σλίοποἔ αγὶαζεὶ τα μέσαδ· Βτσὶ δια” «
·· Εργα 7
194
Ρ
_
κομμουνισμό. Ὁ δαίμονας ὅμως του̃ κομμουνισμου̃ δὲν διαφέρει του̃ δαίμονος του̃ φασισμου̃. Άγκαλιάζουμε διεφθαρμένοι καθεστώτα ἐν ὀνόματι τοῦ ἀντικομμουνι στικου̃ μας διώματος καὶ υποστηρίζουμε κυόερνησεις, που υπονομεύουν τὴν πολιτικὴ, διοικητικὴ, καὶ κοινωνι κὴ ζωὴ τών χωρών των. “Έτσι ἀποξενοὐμεθα ἀπὸ τους δημοκρατικους λαούς των γιὰ χάρη τοῦ τσαρλατανι σμοῦ τών ὀλίγων καιροσκόπων. Ιίαιρὸς ν' ἀντιληφθοῦ με πλέον πὼς η ”Αμερικὴ πρέπει νὰ σταματηση τὸ ρό λο που εῖναι ρόλος διεθνοϋς φασιστικοϋ χωροφύλακος. ”Ι3ἶχουμε ἀνόιγκη τών ηθικών ἀξιών, τών δημοκρατι κών ἀντιληψεων, τών λαίκων μαζών. Πρέπει νὰ ἐφαρ μόσουμε τὴν πολιτικη μας μέσα στὰ ὴθικὰ πλαίσια τών ὰναλλοιώτων ηθικών αξιών. Χρειαζόμεθα λοιπόν, μιὰ δημοσία ἀγωγὴ, μὲ τρόπο ὥστε νὰ ἐπικρατὴσουν στὸ δημόσιο ὅίο φυσιογνωμίες, που νὰ διακρίνωνται γιὰ τὸ ἦθος καὶ τοὺς ἀγώνες τους, γιὰ τὴν πίστι τους στὶς ἀρχὲς ὀινθρωπίνης ἀἔιοπρεπείας καὶ τὶς ὴθικὲς ἀρχὲς της ζωης καὶ στὸν ἄνθρωπο. ,Απέναντι σ” αυτες τὶς δημόσιες φυσιογνωμίες ὴ κοινὴ γνώμη θὰ μπορὴ νἄ¬ χη εμπιστοσύνη. “Αν δὲν γίνη αὐτὴ ὴ ἀλλαγη, τότε η ὴθικὴ παρακμὴ είναι ἄμεση, τὸ τέλος της Δημοκρατί¬ ας ὀδυνηρὸ καὶ οἱ ἀνθρώπινες ἀζίες θὰ πόιρουν τὸ μοιραῖο τέλος τους». Θ) Πρέπει τὸ συντομώτερο δυνατό νὰ στιγματιστοῦν δη μοσία καὶ νὰ δποστου̃ν τὶς δέουσες κυρώσεις δλοι οἱ καθ” ὁ | , , \ \ ποιοδηποτε τροπο συνεργασθεντες μὲ τη χούντα, είτε στην πνευματικὴ ὴγεσία ὰνηκουν είτε ὁπουδηποτε ἀλλου̃ του̃ κοι σ νωνικου̃ συνολου. Πρέπει να μόιθουν τὰ ανθρωπἀρια αυτὰ δ =
ΪΠΥΟΕ
”
υ
κ
ο
κ
195
τι: ‹ἔίΟ,τι αγαθὸ δωρίζειὴ μοῖρα
σὲ ανταλλαγμα εατελὥν ό πηρεσιῶν, φέρει απανω του τὴν τιμὴ του̃ κόστους του». Βἴ χαμε δυστυχως πολλα τέτοια πυώδη ανθρωπόιρια αρριθισμοῦ καὶ φαυλότητος, τὰ ὁποῖα ὡς λαμποντα μηδενικὰ προσπαθου̃ σαν να αναρριχηθοῦν λείχοντα διαρκῶς τους δικτατορίσκους, χωρὶς κανένα ἔλενχο σννειη̨̃ὴσεωἔ, ἀφοῦ ἄλλωστε δὲν δτἑ
Ὁπθόπονλον καὶ ἑνὸἐ Μονατααλῆτ ποὺ ναὺἐ ααὶίἀτεψαν καὶ του: αφἠθεσαν καὶ ὅαθμονἐ ναὶ ἶθαγένεια Ἱδὶαίτεθλὶ μέθὶμνα πθέπεὶ να ληφθῆ Υὶα ὅλονἔ ἐκείνανἐ νανἔ νέανἐ αἔιωααανανἐ παν ὕγὶἦναν στὸ διάστημα τὴς δι ὶαΐαναιαίαἐι ἀπὸ τὴν Σλολὴ Ενελπίδων "Ολοι αὐτοὶ ποὺ · ποτελου̃ν ουχὶ ευκαταφρόνητον αριθμὸ (2.500 περίπου)
θεταν καν συνείδησι καὶ ὡς ασυνείδητα οντα εφθασαν σ ποιαδὴποτε ατιμία εναντίον συνανθρώπων τους, αφου̃ τὴν νατροφὴ τους τὴν πηραν κινοόμενοι παντοτε σὲ ταπεινὲς θο λὲς καταστάσεις που ανέπνεαν θου̃ρλα. 10_ Στὴν Σχολὴ Ειη̨̃ελπιδων νὰ χαθιεοωθῆ μάθημα «Κω νωνικα συστὴματα καὶ Π ολιτευματα» ὥς πρωτευ̃ον μαλιστα. Ευρεία πρέπει να γίνη διαφὼτισι στὶς μοναδες στρατοῦ καὶ στὰ στελέχη, ότι ὁ στρατὸς δὲν είναι τίποτε διαφορετικο ἀτη̨̃ τὸ λαό) τον ὁποίαν οἱ ἀνῶνες ἦσαν πάντοτε ὑπὲρ νῇἕ ῆι θικῆς καὶ του̃ δικαίου καὶ πάντοτε πανω στα δημοκρατικὰ ἰ δεώδὴ νὰ ὁποῖα ἔεπὴδὴσαν ἀπὸ τὴν ῇρωτκὴ μετρ Ἑλλαδού λα, που ἔγινε πρόσφατα ὁλοκαυτωμα στὸν αγῶνα της ἑναν τίον δυο φασιστικῶν αυ̃τοκρατοριῶν (Γερμανία Ἱταλία). Ν ὰ μαθουν τέλος παντων, ὅτι ὴ Ἑλλὰς δέν καμνει διόικρισι μεταξυ μαύρης καὶ κόκκινης δικτατορίας. Ν” αντιληφθου̃ν ἐπὶ τέλους ῶρισμένα στελέχη πὼς δὲν είναι ασυμὅίόαστη ὴ ἔννοια αξιωματικὸς καὶ δημοκρατία οὔτε τὸ δόγμα: ‹‹”Ο σο δεξιώτερα, τόσο καλυτερα» αποτελεί προσὸν για τὰ στελἐ χη. ὶΗ προοδευτικότης δὲν αντίκειται πρὸς τὴν ἐθνικοφροσυ νη καὶ ὁ στεὶρος αντικομμουνισμὸς δὲν ὼφελεῖ. Ὁ πατριω τιομὸς ἑνὸς ”Ήλληνος, ὴ ὴ ἐθνικοφροσυνη γενικὡτερα δὲν εῖ ναι σὲ ευ̃θεὶα συναρτησι μὲ ὁποιοδηποτε δεἔιὸ κόμμα αλλα σὲ συνόιρτησι πρὸς τους αγῶνες καὶ τὸ μεγαλείο του̃ Έλλη νικου̃ "Έθνους 'Ιδιαίτερα για τὸν αξιωματικό, ὴ ἐθνικοφρο σόνη εἶναι αναμφισθὴτητη σ' όλους αλλα ό πολυς ὴ ὀλίγος πατριωτισμὸς είναι σὲ ευθεία αναλογία μὲ τὴν παρουσία του̃ αξιωματικου̃ στὰ ἑθνικὰ προσκλητὴρια καὶ ὁπωσδηποτε ὴ ἑ πίσημη πολεμικὴ ἔκθεσι ἑκαστου ζωγραφίζει τὸ ὔψος του πα τριωτισμου̃ του. Κι ὅχι οἱ κρίσεις τῶν οὶωνδὴποτε δικτατο ρίσκων που αμφισόὴτησαν ακόμα καὶ τὸν πατριωτισμὸ ἑνὸς
χουν υποστη πλυσι εγκεφαλου
τοο
ρ
κι εχουν γαλουχηθὴ στα να
ματα της Άπριλιανὴς χούντας, ὴ ὁποία αλλωστε, μὲ ἐπιμέ τς ὀναμασνὶαὲἔ καταατααεαἐ ·· Φαὀννιαε να Εἶαανανη στὴν Σχολὴ Ευελπίδων απορρίπτοντας τὸ δικαίωμα καὶ να δώσουν ακόμη εξετασεις σὲ Ἑλληνόπουλα ποὔχαν τὴν ατυχία νἄλανν αατω̨αδεἔ αννὶδαίναναθὶαοὐἔ Χα©ακνΎι̃©ὶαΤὶ%ἠ› α€ Ηαν ὲπινααπἦ νὰ μνηαθνενθῆτ ίι πεοίπτωσι τῶν υἶὥν των αναανηνῶν Τεθωααὶααμένων Ζααμπαλα καὶ Γεωθνὶαδνὶ ἐν τῶν αριστέων του̃ ὅπλου καὶ του̃ πολεμικου̃ πεδίου ὴγητόρων. Να τονισθῆ στα στελέχη ὴ απατη τῶν δικτατορίσκων να χρησιμοποιου̃ν καὶ να δυσφημοῦν τὴν ὶερὴ λέἔι «Στρατός», «Άξιωματικὀς». Να αναλυθὴ εξ αλλου τὸ πῶς ἔχει ὴ ἐπετη ρίδα τῶν αξιωματικῶν, ποὺ δὲν αποτελεί για τὴν ανἐλιξί τουἔ ἀπλη̃ αλλα εἶναι αννόιονηαι πολλῶν ποἀἔλ ἀῳθμηῃκῆἐι παραγόντων καὶ ὁπωσδὴποτε τὸν πρῶτο ρόλο για τὴν προ οιγωγὴ τους θα παίἔη τὸ αθάνατο τριώνυμο: Ἱἱθος, πολεμι κὴ δοάαι. μόοφωσι. 11. Πρέπει να ὁρισθῆ μια ὴμερομηνία. που να γιορτα ζεται ὴ μνημη ἑκείνων που ἔπεσαν για τα ἰδανικὸι τὴς δημο κρατίας απ® τοὺς πρωτοπόρους Μανδηλαρα καὶ λοχαγὸ Πα ναγουλη μέχρι τα θύματα του νέου Άρκαδιου̃, του Πολυτε χνείου καὶ να στηθὴ ἕνα μνημεῖο πεσόντων για τους αγωνες κατα τὴς τυραννίας. Έκει̃νοι που ἔπεσαν στα φωτοόόλα κρα σπεδα τοϋ ὶδανικου̃ μὲ τους ἱριδισμους τῶν μελλουμενων ραμάτων στα ματια πρέπει νὰ τιιιηθοὕν για να φρόνημα ζωνται οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς καὶ ό θαυμοισμὸἐ Χλωοὸἐ νι
λαα
λ
Ε
μαααννα; να αεθὥαλλη ὅσονἔ Υενναίανἔ στὴν ὶὶατωμένὶὶ πο· ρεία της Ἑλληνικἦε Ἱανοθίαἐ μπόαεααν να θναυ̃νε νὶὶαὶνὲἐ στὴν ἐπικὴ αὐτοσόγκρουσι μὲ τὸ ἔνστικτο της αυτοσυντηρὴ σεως καὶ να ανεόοῦνε στὴν υψηλὴ ὅαθμίδα του̃ ὶδανικοῦ, δη
ιοί
χαδττ τὴν δττμοντη̨αττκττ ττττόοδο τον νοτνωντκοῦ σννόλονῖ
Π θέ
θέμα είναι ἀκοιθτῶς τὸ ἐκ διαμέτοου ἀντίθετο τῶν λεγομένων
πει νὰ δείξη η πατοὶς ὅτι ὁ ηοωισμὸς ἑνὸς ”Βθνους είναι ὁ γεωμετοικὁ; τόπος του̃ ηοωισμου̃ τῶν πολιτών ὥς μονάδων. 12. Κόιθαοσι ὲττιὔόιλλεται νὰ γίνη πὀιοαυτα, ποὶν κὰν ὀι κὀμη θαδίσουμε σὲ ἐκλογές. 'Η Ἐθνικῆς Σωτηρίας Κυθέο νττστ νταττ ᾶνανε ὅτταδύνεττ Κάττ μτνττοττττἀνματα ντνοντατ στὸν τομέα αὐτόν, που θυμίζει κόπου του̃ Αὐγείου ζετατ μὲ ττονταχἀτττ τον νλννωῦ.
νὸι
"Π ὶῖυοὶου
καθαοί
ῃθτει φἶλὰ πθεπἶὶ
|ί)ὶ ττμιθυοοι
Γιατί, τέλος πάντων, διαψευδουμε ἀκόμη καὶ τὸ ὀιλόιθητο ἑκεῖνο του̃ Πατοιὀιοχου Φωτίου: «Άνέὅησαν μὲν ηδη πολ τοι ἐπὶ το οενοοον τες τυοαννιας, ται· οοοεις καιτιοε πάλιν, ἄτταντες ἔστεσαν»; Μέχοι τώοα ὅχι μόνον «κατηλθον» οἱ τὐοαννοι ἀλλὰ στοώ θηκαν καὶ πολυθοὀνες. Ποοαγωγές, ἑπίτιμοι τίτλοι κλπ. °Η ἄποψι ὅτι ἑμττοδίζει τὸ Κυττοιακὸ ὲθνικὸ θέμα εἶναι φεύοημα τῶν χουντικων καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς, γιὰ τὸν ὰττλου στατο λόγο, ὅτι τὸ Κυποιακὸ θὰ θοαδύνη πολυ καὶ θὰ πεοόι ση ἀπὸ τὴν ὀἔετα φἀστ στὴ χττὀνταν ἀφοῦ ἄχχωστε τὸ ττττνε
αυτοἶί·
Ψὶθυοοὶ δὶαὀω̃ονταὶ ποωλοὶτ Αδη̨νὶἶτωμἶ ναττοθς Ϊτὶστε” ψξ)υὶ:ε° γἕἶΠἶ° ἄν εἶΐαὶ ἀλητθωἰοθ σημαλνἶὶ πως Ρ κυθἶθνηἶὶ Μαν εχει εθτευθεοει χεοὶα ἶαὶ τοτε στὸ ζθοἑίῖο μὶλαμε και ἶθἶ” ῳουμε πεοι καθαοσεως; Ηνχουντα δεν ἶχει ξεδοντιαστη ο
Ϊ
ανξχμἕνοθμεν καὶΐτουθτγὶε) γυθο· αυτον πιἶοι αμνηοτιας, ανταληθευαν, θαχαμτ
"ἔσω ἶὶ αφεἶὶκἶωἔ θα πεσἶυμε σε αθτεδὶκὶεςι πθαγμα πξῃιθῖχ 'ως καμη να Οπὶϋθοδοομησουμε σε Αφθὶκανοασὶατὶκα επ" πεἶιη̨̃ τοϋ 1500· Ημείς ὀτδυνατουμετ να ττιστεψουτμε ιτατι τετοιο, αλλατκαιτδεν αποκαταστασι της ηθι μνησικακουτμε. Ζητουμε απλως
"ης πο" τω δλκαωυλ νηματισμό. . .
Οπωἔ ολοἔ
Ο
Ελληνλκοα̨ λαοα̨
γὶα φθο
Πἴστεὐοι̃ίμε :ἐἔ ἄλἶὶοι̃ί πὼἔ ἑλληνικὸς λαὸς διὰ της ψήφου του θα καταδικασητσε ττολττικο θανατο οοους σκεφτουν νανκα νουν κατι ττἶτοιο. Αλλα ακοιθως εττειδη τοιττης Κτθεονησε
.
στα χεοια του ο οιτιτ. Ἡ ειιιη που οικαιοιογια, οτι η τά θανστ θὰ ντνττ ὁττωσδττττοτε ἀττὸ Κνὅέθνηστ χαττττν; ἐντοχη̃ςν τταττοτ σωστή, ἐκ ττθώττττ ὅψεωττ δὲν τὸ νομίζονμετ ὅτι .ῆ
νε μας η̨̃αι ιδιαιτενα Ο η̨̃θεη̨̃θνπῆνἔγοε μιοξενλἶθχιχη̨̃ι̃εῦκὴίλεθ· νησεως εκδημοκοατισμου δεν θατηθελε να οθη σεταντιθεσι μὲ την καθολικη λαικη γνώμη, δεν ειναι δυνατον να πιστευ
παοου̃σα Κυθέονησι δὲν ὰντανακλᾶ τη λαϊκη ουσιαστικη θ _ λησι. Έν πάση ττεοιπτώσει, καὶ σ" αυτη την πεοίσττωσι, ὁ χ ο νος εἶνατ κοντά. ντδωμεν.
πε νὰ δώσουν
Ἑἔ
δίλλου, ποῶτα κανεὶς σιγουοευει τὸ σττίτι του
καὶ
198
κάτι τέτοιες φη̃μες. Την ὀοθὴ καὶ γενναία λύσι θὁίποε τοεῖς τέσσεοις τουλάχιστο α̃π' αὐτοὺς μιμοὐμε
νοι τὸ τέλος του ἀφέντη τους ἔἔίτλεο.
,ἄλλα ανἔθοἶποο πουττουἕ αγωνεἔ Τἶλἔ δεν Ξίλωτἕεε κανε: νος ιδαντκου το τιειστικο φεγγος δεν ετχανε τουτε εχουνττο
ἔστει
τα κανονίζει τους λογαοιασμοὺς μὲ τους γείτονες. Παντοτε θὰ ῦπἀοχη ἐνιαία, συνολικη καὶ υ̃πεοκομματικη ἀντιμετὡπισι του̃ *Εθνικου θέματος της Κυποου, ποὺ θὰ γί νη τιιὸ ᾶοῷαγἠἐι ὀὶν οὶ υπαίτιοι της συμφοοα̃ς λογοδοτἠσουνς ὁὶν οί ποωταίτιοι της Ἄποιλιανης τοαγωδίας κλειστοῦν στὶς φυλακές. Βῖναι ἔντονη καὶ καθολικη ἀπαίτησι της κοινης γνώ μης, ἐκτὸς δὶν ἀκουμε τὶς εἰσηγησεις καὶ τὶς «πατοιωτικὲς» γοἀφε «δικτατοοικὲς» ἑξόιοσεις γνωστου̃ δημοσιογοὰ φου, ἐπαινέτη θεομου̃ της Πασταδοττουλικης τυοαννίας. Ἄλ λὰ ὅχι μόνο δὲν ποέπει νὰ λαμὅόινεται υπ) ὅψι ὁ κύοιο€ οιυ τὀς, ἀλλὰ τοὐναντίον η ὀοθη λυσι σὲ δποιοδηποτε στολιτικὸ
θοῦν
τῖὶ ζθἶλι̃ τουἔτ ἔντλθεἶα ελίίἶλπολθολὶν τεμ κιομεσα, ετιιεικιατκατ αμνηστνα. Λεγἶταιτ μαλι πθωἶοἔ Ρπαὶτεοἔ τθἔ ἶγκαθω̃θλλσἕωἔ τὶὶἔ ;Απθὶ°
σοενοίδττ να θλὶσὶεξσολλν
μεσαιτιΦωτ; .
σταιοῃ
Ο
λὶανηἔ δὶνκτατοθλαἔ Ο λἶω Αἶἶὶπθοεδτθοἔ λξαλνΌπ0ΡΘ”`ἔ(3§ Εθλίλ κῆἔ 9ΑμΉνλὶἔ Σπαντὶ·δα%”ίὶἔ› Ρστλἔ φεθελ ἶθλομη ἶπλτλθωἔ τον τίτλο του̃ Α)ΓΒΣ› ὲΥθαψε~απ0ἱὶΟγ*ὶΉ%λΊ επὶστξλλλι̃ ἶτολξ πθωτ θυττουογὸ της πἶοισυλλθγὶι̃τἐ των καῖιἔιϋτιὲοἰυ̃ίζλν τΐης ζθπἕπτ λιανη̃ἐ λαίλαποἐ εἔλὶγΐλν Χαλ ἶλκαὶολογωἶ Υξαΐὶ ἶϋηθε Ϊὶὶν οἰν Ήπθοεδθείαν καὶ τὸ λἐπουθλίεων Εθνὶκηἑ Αμυνλὶἔ ακθλὕωἔ Ἑίλὶἔ λωθεθνἠσεωἔ αυ̃τλὶἔὶ Η 1θθ
'Τὸ μἐγεθος του̃ άπείοου δααι άκοιόῶς η θοασὐτητα αυ
τη.
ι
.
9
9
.
3
δ
Ἱ
Π
3
5
ων
×κι×·.·ν·:τ: στ
Τιμω ιία τω”ν
α)
μ
ατιῶν.
#
#
ι
α·ικοπ
π
δημοκθαι̃ὶκὸ λτίσθαὶθὰ ἔλθ θεμελαϋθῆ ἐπὶΐῆἐ ἄμμ0Ό¬ ι : ι Δεν επὶΐθεπεταὶι ὁπωσδηποτε νὰ ἶὶπἀθχη Χ,0ὉνΤὶ%°ἢ δθμἢ στό Στοατό. Έφ“ ὅσον αότη μείνη ὁίθικτη, ὁποιαδηποτε ἄλλη κάθαοσι σὲ οὶοδηποτε ἄλλο κλάδο τἦε λθαωα̃ὶὶἐ μηλανἦς θ' ὰποτελῆ νὀμὶσμα δὶὶμθκθαῖὶκὸ μὲν ἀλλὰ Χωθὶἐ ἀνι̃ίλθωμα . Δὲν στεθθὥνεταὶ Ήαμμάὰ δημολθατθε ὅταν ὁ στθατὸἐ δὲν | ϋκεπΐεῖαὶ δὶι̃μοκθατὶκὰ καὶ δὲν ἔχει παλμὸ εί)θΌΥΟ0ὶμμὶσμἐ· _ 3 Ϊ νο καὶ σι̃λντονὶσμένο απόλυτα μὲ Τὸ λαό, από Τὸν ὁπθὶο κατ, οὐδὲν διαφέοει. Οὕτε νομίζομε, ὅτι θὰ υπάοξη καμμιὰ άνα ._ ι : ι ι ‹πατωσι που θα μαωση στο παοαπαν το αξωμαχον του πλ' λστ α. Ἡ φ η τόσον ἐ πειοοε στατου~. Τουν αντίον άι \ ~ Ξ! ` Ν 8 μων και ιιοοφωμενων στελεχων ηταν σ αγ κατα του Ε 5
σι
Απ αυτό το αθλιο ψυχικό υλικό είναι φτιαγμένα ὅ ~ λα τα φαυλόθια καθιη̨̃ηματα, που τθομοιω̨ατοκνε τὸ λαὀ_ Με όάση, λοιπόν, ὅτι δὲν δόθηκε κανενός είδους αμνηστία καὶ ὅτι δὲν ἔχουν ἐπικοατησει στην κυόέονησι οὶ θεωοητικοὶ ι σ του συμόιόασμου̃ καὶτῆς «γεφυοοποωυ» δμαθέσεως ποός τη Ώ. ~ Η Ϊ Ϊ δικτατοοια, θα ποεπει μέσα στο γενικό πλανο του καθαομου Μ Ν Ϊ ~ και της αποχουντοποιησεως του κοατικου μηχανισμου καὶ μὲ την ὶεοάοχισι ἑπείγοντος νὰ γίνουν: #
ι
ι̃
~ κτος των 15 που πεοωληφθησαν στην μηνυσι Λυκου 'λ εσαν το` 3 “ ” ο“λ οιεκεακκ που` απετε ο ἐζου π ο έπει ν`α πε οι ληφ θ ουν ` επαναστατικό συμθοόλιο καὶ όλοι οἱ διατελέσαντες δπουογοί, δφυπουογοί, γενικοὶ γοαμματεῖς. Ἱἰπωτοόσθετες κατηγοοίες‹ός κατασκόπων ποὲπεινὰ άπο δοθου̃ν κατὰ τῶν ἐπισήμων ποακτόοων τῆς (ΠΑ. Οἱ ἐπίση μοι αυτοὶεπαγγελματπς ποάκτοοες «συμμάχων» ηταν τοό πον τινὰ κατάσκοποι εἰς την δπηοεσίαν «ὶδεωδῶν ἀντικομμου νισμου̃» δῆθεν, γιό αυτό κι® ἦσαν αδίστακτοι καὶ ἐποόδιναν τὰ πάντα χωοὶς νὰ ἔοχωνται σὲ σόγκοουσι μὲ τὸν νόμο της πα ΐ τοιδος των, που εἶναι αμείλικτος διὰ τοὺς κοινοὺς κατασκὀ πους μη φιλικῶν δυνάμεων. Δὲν νομίζουμε δά, ότι υ̃πάοχει καὶ μεγάλη διαφοοὰ μεταξυ τῶν κατασκόπων μη φιλικῶν δυ νάμεων από τους κατασκόπους «φιλικῶν» δυνάμεων. `
κ
τ
7
5
_
5
3
3
β) χ
οι
9
Αποχουντοποιησι κοατικου
ν ι σ μ ο υ̃.
~
Ϊ
ιιη
Μὲ ὶεοάσχισι:
1) Ἡπαναφοοὰ καὶ αποκατάστασι τῶν διωχθἐντων ἀξιω ματικῶν τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καὶ Σωμ. ,Ασφαλείας ἀπό ἱὶὕης Ἱουλίου ἱὶθθὅ. ~ οι ι ~ ι ι Δεν μποοει να νοηθη καμμια καθαοσι αν δεν άποκαθαοθη τὸ εἶὶπσθέστεθθ κομμάτι τῆι; λθατὶκη̃ἔ μηὶίανθἔι ποὺ ἔχεὶ Μ άμεση σχέσι μὲ τό πολεμικό δυναμικό της χώοας ἄλλως τὸ =
Ζθθ
τ
κ
7
σαι
Χ
ΰΒ
5
π
θνου9
Χ
φ
Δ
η
' ' και` οι° τη` χουντα ()“ι θ εωοητωακ` του“ συμ θ ι θ ασμου“ πσσς νὰ παοαμεοι ποέπει «γεφυοοποιοὶ» καθ' οὶονδηποτε τοόπο σθου̃ν. Μιὰ γάγγοαινα δὲν θεοαπευεται μὲ χάπια ἀλλὰ μὲ ὲγχείοησμ "Η ἐγχείοησι εἶναι απλη κι ανώδυνη. Λίγος νοῦς, λίγη ~ στοαταοακη γνωσι. Δεν χοαάζεται πολυποαγμοσὐνη κι άπεοισκεψία. Κατανοου̃με ἀπὀλυτα καὶ σεθόμαστε τό στοα τό ὅσο λίγοι. Ἀλλὰ ποέπει νὰ καταλάόουν μεοικὰ όπόλοιπα Παπαδοπουλάκια στό στοατό, πὼς την ὶεοη τούτη λέζη δὲν ποἐπει νὰ την κηλιδὡνη κανένας, οὔτε νὰ την ἰδιοποιειται γιὰ προσωπικό του συμφέοον. ”Έ]χουν πολλοὶ ποοσφἑοει, ἔ στω ψίχουλα, γιὰ νὰ κτισθῆ τό οἰκοδόμημα που λέγεται Ἑλ τ
Ν
οι
λάς.
Δὲν δίνουμε σὲ κανένα τὸ μονοπώλιο νὰ κὀπτωνται γιὰ τὸ \ στοατο καὶτηνἙλλάδα. Λέμε λοιπόν ὀοθη γοαμμη άποχουντοποιησεως στόν στοα τό, ὅταν μπουν δυνάμεις, που καὶ επαγγελματικά καὶ ἐθνικὰ εἶναι στην ποώτη γοαμμὶι της ἀξιωσυνης καὶ θ” ὀινεθάσουν άναντίοοητα τὸ ἀξιὀμαχο του̃ στοατου̃. Γιὰ μας 30 θέσεις, ὅ λες όλες, μπο Θ εῖ. νάναι “ δ~θεν «ἀναστάτωσι» στό Στ ατό: 8 δποστοατηγων Με 5 θ θέσεις ἀντιστοατἠγων, Β οόιοχων, κι υπόλοιπες συνταγματαοχῶν, ταξιάοχων σὰν πιτελάοχες η στὰ Ἑπιτελικὰ γοαφεία “Αοχηγείων καὶ Μεγ
3
ΖΟ1
καὶ Διοικητὲς Συντοιγμάτων. Για ῶοισμένους μικοοτέοων όαθμῶν η ἀποοοόφησι εἶναι απλη καὶ εύκολη στὸν στοατιωτικὸ κοομό. Οἱ όπὀλοιποι άδικηθέντες θἄχουν κλείση τὸν ὶεοαοχικὀ τους κύκλο καὶ θἄχουν ἀποκατασταθη ὅιποστοατευτικῶς. Βέὔαια, τὸ σύνολο τῶνδιωχθέντων ά ποτόικτων, ἀποστοάτων ποέπει νὰ κοιθῆ καὶ νὰ ὀιποκλει σθου̃ν τυχὸν σύνεογασθέντες μὲ τη χούντα ὶὶ ἐπαγγελματι κῶς ἐπιληψιμοι, ἀλλὰ νὰ κοιθου̃ν ἀπὸ ἀποστοάτους ύψηλου̃ ¦' ιν ΠΘΟὉ2, καί. παντως, μακοὰν κομματικων κοιτηοίων. Γιατὶ τιτ _ παοχει καὶ δ φόόος νὰ θεωοηθονν «διωχθέντες» καὶ πολλοὶ φυσιολογικῶς ἀποστοατευθέντες λόγω ἄλλων κοιτηοίων μὴ πολιτικῶν. Δὲν θὰ ποέπει νὰ σύγχωοεθη̃, μιὰ κατηγοοία, ἀ νωτάτων ἀα̨ιω μ ατικῶν κυ Ε›ίω §› οὶ ὁποῖοι κατά τιΊ ν 21 η ν Ά πΩιλί0ν ὶθθΐ παοέμειναν ἱιπηοετου̃ντες τη μικοὴ χούντα μὲ δούλικὴ διάθεσι καταοοακὼνοντας τη Στοατιωτικη ἱεοαοχι κη δεοντολογία ποὺ μᾶς μάθαιναν ἀπ' την ποὡτη κιόλας τά ἔι της Σχολῆς Ευ̃ελπίδων: να ταχθου̃ν ίιπὸ τὰς διαταγὸις τῶν μέχοι χθὲς κατωτἑοων των. Αῖιτὸ στη στοατιωτικη γλώσ σα τὸ λέμε «Στοατιωτικη ἀναξιοποέπεια», γιὰ ἰδιοτελεῖς σκο πούς. Κάποτε ἔμεινε «στάσιμος» με τὸ αἰτιολογικὸ της «ἀ ναξιοποεποῦς στάσεως» ἔνας ανώτατος αξιωματικός, γιατὶ ἔμεινε αναμένοντας κοίσι ἀναφοοα̃ς του για ποοαγωγἠ, ὑπὸ τάς διαταγὸις σύμμαθητου̃ του νεωτέοου ὅμως, ἀλλὰ ποσα χθέντοσς ποὸ αὐτοῦ . Κι ἔτσι ῆτο, ὀοθῶς, ὀοθότατα. Πῶς ὁλόκληοοι ἀντιστοά τηγοι, ῖιποστοόιτηγοι, ταξίαοχοι ἐδέχθησαν ν® ακολουθούν σύνταγματάοχες η άντισύνταγματόιοχες, ποὺ τύχαινε νὰ πα̃ νε ύπούογοὶ ὶὶ ύφύπούογοὶ στὸν τομέα ευ̃θύνης τούς, ὅχι θέ ὅαια κατόπιν λαϊκῆς ἐντολῆς, ἀλλὰ λόγω υ̃πεοπατοιωτισμου̃ Μεσσία; ”`Αν αύτη η στάσι δὲν εἶναι καοαμπινάτη «στοατιωτικη ᾶναξιοποέπεια», τότε τί ἄλλο εἶναι; ”Η δέχεσαι πως αὐτοὶ διεῖδαν τὸν κίνδυνο τῆς καταοτοο
πθθάλλενε την παοαίτησὶ σου καὶ σὡνεις την α̃ξιοποέπειά σού, ποὶν σὲ «παοαιτησουν» ἐκεῖνοι. Τὶ εἶχες ἄλλωστε νὰ φο
λων Μονάδων
δη θ“ Πε;
νῶ Τώθαἐ
λ
ΒΟΖ
κι η σύνταἔι
σου θά ταν
Ἑ
(Η ὅψιμη δημοκοατικοποίησι ῖἢ ὅψιμη άντιχούντικη στάσι διπλώνει τὸ κακό, δεν τὸ ἀπαλείφει, άπλῶς δειχνει, ὅτι δέ χτηκεει̃ ι̃απεἔνωσν γιὰ νὰ σώσλὶἐ τθὺέ θαθμοὐἐ σθϋ 13η Ϊ ~ /λεκεμὅοίου, δὲν δείχνει δημοκοατικὸ πονο. . . Δειχνει απλως ` τό. «γιατί σὺ κι ὅχι ἐγώ». Πιστεύω καὶ ποεπει να το ομο λογἠσω μὲ παοοησία πὼς ό ἑπιλεγεὶς ὡς στοατιωτικὸς σύμ ϋούλος τῆς κύόεονησεως στοατηγὸς Πανούογια̃ς δὲν θὰ δι. αιΡ ων”η μ ὲ ὅσα ἐπὶ του̃ στ Ο ατιωτικου̃ το μ έω ἔ ἑπιόάλλονται νὰ γὶνουν δεδομένου ὅτι καὶ ποοσωπικότης στοατιωτικη ειναι καὶ ἀδέκαστη κοίση διαθέτει.
Ἱἰ
?
7
\
σου τ ά χες κ λ είσει
ιὶκέοαιη, όπως ἀκέοαιη θἄμενε καὶ η υ̃στεοοφημία σού.
?
Φῆἐ τῆἐ Ἑλλάδθῶ ποὺ σὺ %ὐΩὶε στθατλὶγὲ δὲν εἶδεῶ ων την ἔϋωσανι ὁπότε ὀθθῶἐ ἶλποὅὥἀὶξεσαὶ ἢ εἶναι· σφετεθὶστὲἔ τῆἔ ἐἔουσίαῶ ποὺ σὲ υ̃ποὕὶὅάἔουν ἐἔελπελίἔοντἀέ σει ὁπότε ἶλ·
Τ ὰ κούνια
Ε
7
_
2) σ
ιξ
'Β
π α ν α
"Τ
ω ν
οι
διω
χ
λ
Ω
έντων Δημο
π α λ
Φαίνεται πως όοίσκεται σὲ κάποιο καλο στάδιο. Ποἑπει νὰ ἑπιταχυνθοῆ τὸ συντομωτεοο καὶ ό δημόσιος κοατικὸς μη χανισμὸς ποὺ ἔχει τώοα καὶ 716 χοόνια δηλητηοιασθῆ νὰ ὲπανέλθη στὸ δημοκοατικὸ δοόμο τού.
3)
Υ
Ἡ
π α ν οι ερ ο ο ὸι
Δ ι κ α σ τ ι κ ῶ ν
Ἑγένετο ηδη. “Ισως να ύπόιοχούν ἀκόμη μεμονωμένες ὀι δικὶες ποὺ πρέπει τὸ σύντομὡτεοο νὸι ἐπανοοθωθου̃ν. "Εξ ἄλ λου, στην κόιθαοσι τοῦ κλάδου αὐτοῦ ποέπει να καταθληθη μέοιμνα για τιμωοία ὅσων ποοσέφεοαν ύπηοεσίες στὸι έκτα κτα στοατοδικει̃α ιἦ πηοαν ποοαγωγὲς ἀνεπίτοεπτες Ἱἑὶπ” εύκαιοία μνημονεύομε τὸν ἐπὶ μακοὸν όασιλικὸ ἐπί τοοπο στα ἔκτακτα Στοατοδικεῖα, εἰσαγγελέα Λιαπῆ, τὸ σκληοὸ αὐτὸ καούδι της δικτατοοίας, ποὺ κατώοθωσε νὶ νοιοοιχηθη̃ στὸ ἱὅπατο ἀξίωμοι τοῦ συμόούλού τοῦ νομικού Σνμόούλίου του̃ κοάτονς καὶ πού ἑνῶ φυσιολογικά καὶ νομο 2ΟΒ
λονικὰ τὸν έστειλαν σπίτι του, στὴ θέσι ποὺ ἔποεπε νὰ είναι, ί του χοοηγηθηκε συνταξι νομικου~ συμὅουλουίὶ
Κά
4)
κ
αἱ ,Ι Κι
ν
δ
θ
ὁ
ῶ
ί
ί
Δ
υ̃
ω
Δ
οι
οτ
εδω αοχισε, εστω καὶ στοαθά. . . Καὶ λέγομε στοαδόι, Ἱ Ι ~ γιατὶ δεν θα ποεπει νὰ μπουν ποόσωπα ποὀσφατης δημοκοα τικη̃ς υ̃φῆς, ἀλλὰ ποόσωπα μὲ δαθειὰ δημοκοατικὴ δομη. σ
Πλει̃στα ακόμη ἔχουν να γίνουν. 5)
Κ α
θ α
Ω σ
Β
Π
α
Β
δ ε
ια
ς
Βυτυχῶς ἔπικεφαλὴς στὸν οὐσιωδέστατο καὶ δασικώτατο τοῦτο τομέα, θοέθηκαν θεληματικοὶ δημοκοατικοὶ ὁίνδοες. ”Αοχισε καπως δειλά, ἀλλὰ οπωσδηποτε ἄοχισε. Στὸ εἰδικὸ κεφάλαιο ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΠΝΙΞΤΜΑΤΙΚΗ ΗΓΒΣΙΑ λέχθηκαν πολλὰ καὶ πεοιττευει να ἑπαναληφθου̃ν. Ἑδῶ νο μίζουμε πὼς ἔχουμε πλὴοη στοιχεία συνεογασθέντων μὲ τὴ Χούντα, οπότε τὸ ἔογο της ἐκκαθαοίσεως είναι ὁιπλου̃ν. Ποο σοχὴ χοειόιζεται στοὺς χαμαιλέοντες.
_
γ)
Τιμωοία συνεογασθέντων γενικώς.
γανισμῶν πάσης φύσεως. 'Ιδιαίτεοα ποέπει να πέση ὅαοὺς ιι ι πελεκυς στοὺς επὶ δικτατοοίας πλουτίσαντες καὶ τοὺς συν Ϊ Ἱ \ (Ϊ \ | Ϊ αλλιἔγεντες οικονομικα ἄαι υπὅπτα υπο διαφοοα ποοσχηματα με' πιφανειακὴ νομοτε,εια. ιη̨ ὅοωμεοοι Βχαφιεδες, οι και νουογιοι Βφιαλτες, ποεπει να αποκοπουν απο το δημοκοατι \ ~ Ι κο κοομο τὴς Ἑλλαδος. 5
ὁ
δ
Ώ
ς
δ)
'Γιμωοία υπευθύνων Κύποου
Οὺδεὶς δισταγμὸς γιὰ τὸν κολασμὸ τῶν υπευθύνων του̃ Κυ πθὶαλίου̃ δθάμαΐοἔ· Καμμὶὰ σλίοπὶμότητα δὲν δωίαὶολολίεῖ νὰ μένονν ἀνενόχλητθι Οἱ ὁποὶοιδἠπθτε ἔνοχθί Τη̃ἐ ἐσ9ίάτὉ€
αίὶτῆἔ πθὼοσίαἔ Καμμὶὰ ἀναθολίμ Ήανένα πθόσχημα δὲν ἐτ πιτοέπεται στὸ καθολικὸ αὺτὸ αίτημα. Είναι ξεκάθαοο τὸ θέμα τῆς υ̃πενθννόι̃ητοἐ Ὁ Μακἀθωἐ εἶὶτνχῶἐ ζῆ
\ Πεντάγωνο αμαρτίας
Οἱ καθ” οὶονδὴποτε τοόπο συνεονασθέντες καὶ σὲ ὁποιοδὴ ποτε τομέα, εἴτε κοατικό, εἴτε ὴμικοατικὸ είναι, είτε σὲ ὁ ποιοδὴποτε ἄλλο τομέα ἰδιωτικὴς ὴ κοινωνικης δοαστηοιότη τος εὺοίσκονται, ποέπει να ἐπισημανθου̃ν μὲ ὀικοίθεια καὶ νὰ
Ύπῦύθυνο Τἦέ δϋιτατοθίαέ είναι τὸ ΠΕντάΥωνΘ τῆἐ ἄμαθ· Τίαἐῖ ΑΤΑΗ ΙΔΕΑ _ ΞΒΝΟΙ _· ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ _· ΑΠ ΟΣΤΑΤΕΣ· Ὁ λίοσμἀκηἐ μὲ μιὰ λέξη συνηθίζει να λέη
υποστοῦν κυοώσεις ποινικὲς καὶ οἰκονομικές. 'Απὸ τὰ λεχόι οιοι του̃τοι τῆς κὰθιζημὰτικῆς σφὰίοὰς νὰ ζὴτηθου̃υ χὰὶ η̨τοι
Ἑεινὀτατθ
νικὲς καὶ οίκονομικὲς ευθύνες καὶ να στιγματισθου̃ν ὴθικά. 'Απο τοὺς πεοιθόητους «σωτὴοες» τὴς Συμδουλευτικη̃ς Ἐπὶ τοοπης, ὥς τοὺς «νέους ἑπιστὴμονες» του̃ Πειοαιῶς, ποὺ μᾶς θομθόιοδιζαν κάθε λίγο καὶ λιγάκι μὲ δικτατοοικὴ εὐφοοσύ νη ποέπει νὰ μὴ ξεφυνη κανεὶς καὶ να υποστου̃ν τὶς δέουσες κυΩὡσετς„ Ποὸς τοῦτο ποέπει νὰ συστὰθῆ μιὰ εἰδικὴ ίῃτὴη̨ε σία ἑοευνης μὲ κεντοικὴ κατευθυνσι καὶ μὲ παοαπλὴσιες υπο επιτοοπὲς κατὰ κλάδους σὲ ὲλευθεοοεπαγγελματικοὺς χώοους καὶ στοὺς δημοσιουπαλληλικοὺς τοιοὺτους μέχοι καὶ τῶν ὀο¬ 204
_
δϋνάμεὶἐκ Αἀθοἐ Εἶναι λαμπὶκαθὶσμὲνθ 'καὶ Φω· Πεντἀγωνθ αὐτὸ Τῆἐ καὶίοδαίμθνίαε Τῆἐ Ἑλ· λόιδος τῇ; τελευταίας 10ετίοις, τῆι; τ@0με@ώΈ8Θης καὶ θυελλ0 δέστεοης της νεώτεοης πολιτικοστοατιωτικὴς ὶστοοίας. 'Η δεκαετία 19841974 είναι ὴ δεκαετία ποὺ γέννησε τὶς «Σ%ΟΤεὶνὲ§
Έὸ
ὔοομεοώτεοες πλεκτόινες ὅλων τῶν παοαγόντων ἑκείνων, ποὺ δεσπόζουν του̃ δημοσίου θίου. Εἶῖναι ὴ 10ετία κατὰ τὴν ὁποία ὅλα τὰ κατεστημένα (πολιτικά, οἰκονομικἀ, πνευματικά, κοι νωνικόις ἔενικά) συνεογάσθηκαν γιὰ νὰ ἐ%μ°ηδενίσ0υν κάθε
λαῖκη ΰναθἀιψννση μὲ Φθθέα ΐηἐ Τὴν Αημοκθαῃκὴ παθά· τοιἔι τ0ϋ Κἐντοονι "Οπως στὴν ἐποχὴ του̃ διχασμοῦ ἔτσι καὶ τώοα οἱ πέντε 20ο
κ
αύτοὶ παράγοντες σὲ απόλυτη συνεργασία καὶ για λογαρια σμὸ ό καθέναἔ για τὸν ἑαυτό του ἔφεραν τὸν τόπο πλησι έστερα στὴν 21η Άπριλίου τού 1987. Κι” ὅπως τὴν ἐποχὴ του̃ διχασμού τότε ἦταν τρίγωνο αμαρτίας αφού ἔλειπαν οἱ δύο παραγοντες ΙΔΕΑ καὶ αποστόιτες συνηνωνε τὸ μῖ σος κατα του̃ «Κρητικού» ἔτσι καὶ τώρα τους ἐταίρους του̃ Πενταγώνου της αμαρτίας συνηνωνε τὸ μῖσος κατὰ του̃ ὴ γέτου της Δημοκρατίας Γεωργίου Παπανδρέου καὶ δὲν μπο Θου̃σαν νὰ δοῦν τίποτε πιότὼο ἀπὸ τὸ πάθος ΈΟΉ9
τοοο μὲ τοοἔ θλνοοοοοἔ ὰποονὰτοἔ ννὰ τὴν Κοννοοοολοονοὰλ ὰποοννὰμωον τῆι; ΗΚ· το ἐγωϊοῃὰο ἑκεῖνο Τοῦ νοὰοοο θὰ· ολλέοὰἔ ποοἔ τον ποεοοοννὶ νέοοντὰ Ποωθνπονονο: «Γιὰ "νττὰἔέ με ονὰ μὰτνὰνἐ
ίὰ) ο
στασεως ἐπιμαρτυρούσης τὴν απόλυ ὅχι τὸν Π Ωωθψ
ονὰ λονὰονὰ·
Άμερικανικου̃ Πενταγώνου ὲπεδίωκαν
η καθε
κοἔιμοω/[σἶΜὸ χθῶθα' Μό ὁἔλλα λόγια μιᾶς δωποτοοίαἔ πιονια δικαη̨̃ τους και κατα το προτυπον τῶν δικτατοριῶν της
του
ἔδωσε τὸ σύνθημα σειρας πλεκτανῶν καὶ μη για να φθάσουμε στὸν ΑΣΠΙΔΑ, απόγειο χανορραφιῶν, της ἐγκληματικης πλεκτόινης τῶν ανωτέρω πέντε παραγόντων. ιΗ κάθε πλευοὰ του̃ Πενταγώνοι̃) αὐτοῦ ὲπεδίωκε:
_
μιὰ ῦπηθεσίαιδιἶῖ τῶν ὁθγἀνων της (ἶτείατιωτίκὸζ ¦Α%όλ0Ή _ Οἔ/Χ) τον "διο ὅασὶκὸ σκοπο: την εγκοθίοοοσὶ ως "Έ" όερνητων στην Ελλαδα, πρακτόρων τους, μὲ ἔντονο αντι
ἑἔἀοτησι ὑποω̨γοῦ εἰς τὸν Βασιλέα
πουργό
_
009
Ἑθνικη̃ε ,Δώνης Γαθωφαλια̃θ ἔχ/αντι του̃
πρωθυπουργού του
_
ΠΠΜΑΑΘ (Ἀμοο Στοὰτ· Ἀποονολἠ)
σμὸ του̃
®Η οῆἔι Βασιλέωε Ποωθυπουθνού ἑἔ ἀφοομῆἐ τνιἐ περιέργου καὶ πρωτοφανούς εἰς τα πολιτικὁι χρονικὰ στασε
ως Έου̃ υ̃πουθγου̃
ΞΕΝΟ1: Τὰ ονο οκέλη νη̃ἔ ἔονοιῆέ ἐπεμθάσεωι; η πρε ονὰ λογὰονὰομο νοο Σνὰοι̃τ · Ννηπἀθτμεντ καὶ
σὔείο
Λατωωὶς Αμεοικηο ,
νοοωθη̃ ονὶμοσίὰ ο ονννὰννηἐ ὰονῶν Τῶν ἑνὰονολῶνἐ _ καὶ οὲ ονωνοντονομοοἔ ὰπίθὰνονίἐ ννὰ τὴν οπολἠ μὰῶ νὰὶ ποὺ οπεοέοὰλὰν ὰὰὶ τὴν ὲπολὴ Τῆἔ «Ἑλέῳ Θεοῦ» Μονὰολίὰἔ·
λη) ΘΠΟΣΤΑΤΒΣ: ίἔδίτοὶ ενδιεφεοοντο για την εἑουσὶὰ αν” τηοιασδηποτε θυσιας. 'Τπερἐόαλαν είς Αύλοδουλείαν καὶ τους Αυλοκολακες του̃ μεσαίωνα. Τα ειχαν μὲ τὸ γέρο, τὰ εἶχαν μὲ τὸν Άνδρέα. Πούλησαν τὴν ἰδεολογία τους, τους ψηφο φόρους τους αντί. . . πινακίου ἑζουσίας. Πσἶσκαψαν τὸν λόικ κο τοῦ αρχηγού τους, αλλα μπηκαν οἱ ίδιοι μέσα μαζὶ μὲ τὸν Βασιλια̃ αφέντη καὶ προστάτη τους. Ὁ ὲλληνικὸς λαὸς ἔ νοιωσε γι” αύτούς τὴν πιὸ απαίσια σιχαμαρα καὶ ασφαλώς μια για παντα θα τους θόιψη πολιτικὸι φρεσκαροντας στὴ μνημη τους όλες ἐκει̃νες τὶς αθλιότητες ποὔκαμαν μαζὶ με τους συνωμότες της Αύλῆς. Οἱ ανθρωποι αύτοὶ που σημερα ἔντρομα τρέχουν να σωθούν καὶ νὰ ζητησουν στέγη στὸν ἱὸς χθὲς πολιτικό τους αντίπαλο, πρέπει στὸν πολιτικό αλλα καὶ ὴθικὸ στίόο νὰ μείνουν ὡς παραδειγμα προς αποφυγη, για τὶ γι' αυτούς τους «ἐναρετοφανει̃ς κυρίους» τους προικισμέ νους πλουσιοπαρόχως μὲ τὴ όασιλίδα τῶν κακιῶν, τὴν ύπο κρισία καὶ τὸν αρριὅισμό, ἱσχύει απόλυτα τὸ του̃ 'Αποστόλου Παύλου «Αυτός γαρ ὁ σατανᾶς (δηλαδη ύποκρισία αρριόι
”Αληθεια τί νὰ πρωτοθυμηθη κανείς; τον ἐκμαυλισμὸ του̃ Κοινοὅουλευτικοῦ θίου, τὴ φετοποίησι της 'Ενώσεως Κεν
σμὀ§) μενὰολημὰνὰζεων εοἐ ὰνγελον φωνοἐν Μὲ Τὴν ἀπθστατικὴ ποἄἔι ἔπεσαν %0ιΤ0ι%όΩΉφα ὅχν μόνο
ὰ) Η ΑΤΛΗ: Νὰ θὰνὰτώολὶ πολντονὰ τον ὰνθοωπο ποο θέ λησε να ἐναντιωθη στὸν Βασιλέα καὶ να ύπεισέλθη στὰ «ονονὰνὰ» τῶν ὰνὰννοοων› ὡέ ἐὰν ο ονοὰνοἐ δὲν ὰνη̃νε εἶἐ τὴν ὰφὰι̃οὰν ονοοὰὶσεωιἐ τον νομίμοο ποωθνπονονοο ννιἐ λοοοὰἐ Ὁ νοὰοὰἐ μονὰολνὶἐ ναθοονὶνονμονοἐ ἀπὸ ἔνὰ νὐνλο ὰολὰνῶν νοοτοονὰὰέ Τον 1897
νὰὶ οννοονονονὶἔ νὰὶ ννι̃ἐ Καν
νὰὶ νοονοοπίὰἔ τοὰ θέλησε νὰ τοπεννὡοη Πονοθνπονονοι Τον λὰοποοοληνο Ποωθνπονονο νῆἔ λώοὰἐ νὰὶ ποεοοντη στὴν ῇλννίὰ Κὰνοπὰνθθη οὰνὰνσωιἱ θ λὰὰὰι̃ ἐντολλλ ννὰ νὰ φθάσουμε ονὶἔ ποονοοηνεἐ ἑκεῖνεἔ ὰλἠθενὰ οὲν θὰ ποέπεν νὰ φὰ° ποοοολνὶνννὲέ ἐπιστολέἐ ἔεονννὶέ ὰνωνηἐ Τον
_
Ζθθ
νι
20?
κάποια πολιτικη δεοντολογία, ἀλλὰ κι αύτἑς οἱ ηθικὲς έννοιες καὶ οἱ ἀνθοώπινες ἀἔίες. 'Ο ὰπλὸς ἄνθοωπος ἐοωτα̃ καὶ διεοωτα̃ται γιατί, κύοιε οι ποστάτιηι _
1) Ἑποόδωσες τὸν αρχηγό σου καὶ τους ψηφοφόρους σθι̃λζ
\
.
2) =Ήοοτἔοἔ οτὰ ννλτο τηἔ λονντοτἔ ττον λτοττοοοοοντοο Ἑοοἐ ἔονἐ λθὲσ σομοτοοοττοσ» σσσ οημολτοοτητοὺἐ
ἀἔῃονἔι
ι ι ι ποτολη οτοητηττηη ἐἔάοτίηισο οοτη εἶνστ μνο ττοτὶ μονη: ξόιοτησι ἀπὸ τὸν λαοποὁολητο ποωθυπουογὸ της χώοας. ·
ο
ὲν
οι̃λτ στοοηνούμονο στὰ ττολττητὰ λοονητσ τησ λὡοοἔ οττοοο· γὸς νὰ διαφωνη οιζικώτατοι μὲ τὸν ποωθυπουογό του, νὰ τοῦ λέει «φύγε» κι αὐτὸς νὰ στηλών καὶ νὰ τοῦ λέει «ὅ ι» «ἔ ,
ςηε
|
γ
Χ
γ
χω μπαομπα στην Κοοωνη». Οι οποιεσδηποτε δικαιολογίες, ὅτι δηθεν ὁ ποωθυπουογὸς ηθελε νὰ πόιοη τὸ ύπουογεῖο γιὰ νὰ «συγκαλύιμη» τὸν ΑΣΙΙΙΔΑ είναι ἀστεῖες καὶ γίνονται ®
στον
ιι̃στειότεοες τώοα πλέον, που ἔεσκεπόιστηκε ἀπόλυτα η σκευωοία τού ΑΣΠΙΔΑ μὲ ομολογία του̃ υπευθύνου Δ)ντου̃
3) Άντάλλαξες ἀντὶ ἑνὸς «πιάτου ἐξουσίας», την ἰδεολο γία σου καὶ συνεογόιστηκες μὲ τὸ κόμμα που ως χθὲς ἔθοι
τοϋ Γοσοστίον Πληοοφοοτῶν (ΓΕΣ)› ὕττοσ€ στο ττἀνω οημοτ σιεύσαμε. Μὲ τὰ τωοινὰ δημοσιεύματα του διαποόιττοντοιι καὶ μεοικὲς ταπεινότητες ποὸς τὸν ἀείμνηστο νεκοὸ ᾶοχηγὀ του, ἀποέπειες ποὺ δεν ταιοιάζουν σὲ οποιοδηποτε ἄνθοωπο,~ὅχι σο ένα διαφημιζομενο νεο ηγέτη νεου κομματος οασιλικου υ πο δημοκοατικο ενδυμα.
ἄλλονἐ τΡνλοοοστ› ἄλλοντδ ἀττοστοἀτονσο·
ζες.
4) 'Γην μιὰ μέοα ἑστιγμάτιζες σχληοὰ τὴν ἀποστασία .καὶ τχν ἑποαένη γινόσουν ὁ ἶδως ἀποστἀτηςῃ η
°
5) Βύθυγοαμμίοτηκες ὀιπόλυτα μὲ τη χούντα, ἔστω καὶ ἀπὸ ἀνιδεότητα κι ἐποοστόιτευσες τὸν ΙΔΕΑ · 9
|
Β) Ιἰαταδέχτηκες νὰ σα̃ς παίονουν οἱ συνωμότες αύλοκο
λακες νύχτα κατὰ Βόιδες σὰν νεοσυλλέκτους καὶ νὰ σα̃ς πη
γαίνοωί στα αντθα της Φθεω̃εθὶκης'
Ι)
Ἑἔοττοονεψσ€ το
οημοστο οτο σο ἔοτοσοἔ «στον» στη
λονντοτ νὰ μτλάη ντο τη σοοττλοη στον ἐοὺ τοστ η Αολη οη μιούογησΕ€› νσὶ σονοπῶἐ ἔστοοσσεἐ το Χοτλτὰ στην 21 Άττον
λίου.
_
~
αὐτὸν δ ἀείμνηστος γέοος. ”Ιἰστω.
σ” Ἱ
Ζ
\
|
Ώ
του̃ συνέταξαν σωστὰ καθ' ημα̃ς ῶοισμένοι, τους δ ποίους δὲν γνωρίζω δυστυχώς, ὀιλλὰ καθ' ὅλα ἑνημεοη γιὰ τους ἀξιωματικους ἐκείνους που ηταν τὰ ποωτοπαλληκαοα του̃ ΙΔΕΑ. Μάλιστα, ὀὶν καλως ένθυμοῦμαι, ἔλεγε η κατάστα
σι αύτη ὅτι ὁ Σπαντιδόικης ηταν ὲκ τῶν φανατικωτέοων ὀ¬ ΙΔΕΑ καὶ τῶν πλέον ἀκαταλληλων γιὰ την θέ σι τού Δ)του̃ Α.Σ.Σ. "Αν συνεπώς εἰσηκούοντο οἱ ποοτόι σεις ἑκει̃νες τῶν ἀγνὼστων συντακτῶν, δὲν θὀίχαμε Α) ΙἙΣ τὸν μοιοαῖο γιὰ την Ἑλλάδα Σπαντιδόικη, την πηγη ὅλων τῶν μετέπειτα δεινῶν της Ἑλλάδος. παδῶν του̃
Θὰ σταθούμε ίδιαίτεοα στον τότε ύπουογὸ Ἐθνικῆς ”Α μύνης Γαοουφαλια̃, που ποόσφατα θέλει νὰ διαφημίση καὶ νὰ κόιμη μυθιστὀοημα τον ἐἔοττλτσμο τησ Κνττοοο το 1964 ° ,δεη στον ἄλλτοστο ητον τττοτεοο ἔονο τησ στοοττττοτητηἕ ηνε σίσἐ
Ἐὰν ἀνστοἐἔονμο στὶἐ οοστλοἶσἐ τοῦ Μοσσίοσνσι
1) Εῖχε ὰδυναμία
Ἱ Ι | 'Γου̃ είχε ἑμπιστευθη μια υψηλη θεσι και\ τον εθεωοει φιλο ιι ε ν ι Ι . ε του. Εστω. Του εἶχε δωσει μια καταστασι αζιωματικων ποὺ
σττστντοτ
θσ οοοτμο μοοφη οολοττολσοτοτσἐ τοσο ἔντονη οσο η Γσοον φολτσνη τοτοτντη·
Την ἔδωσε στὸν κ. Γαοουφαλια̃ την κατὰστασι τούτη ὁ ποωθυπουογὀς του σὰν ὰομόδιο νὰ ένεογηση τὰ «κατὰ κοί σιν του». Ἑκεῖνος τότε πού τὰ εἶχε καλὰ μὲ τὸν ποωθυπουο
”Βνσ€ οττονονοἐ Ἐθντνηἔ Ἀμννηῶ η νομολοντνη νοοτττη κι ἄγοαφη λέει, πὼἐ οτνστ οπο τον ττοωθνττονονο νοίι ἄν οτ
γό του δὲν εἶπε τίποτε ἀλλὰ κι ούτε ἔκανε τίποτε. Στη δίκη του̃ ΑΣΙΙΙΔΑ μετὰ δηλαδη χοόνο πεοίπου, που ηταν μόιο τυοας κατηγορίας, διατυμπόινισε: «Έχω μιὰ μπὀμπα ποὺ θὰ
208
14. Ὁ γολγοθὰς της
Έλλ. Δημοκρατίας
Ζθθ
Ϊ
ὶί
~
| στο κε αλι του Παπανδ εου» κι απεκαλυ ε τ \ ν κατα η ,φ Ο ψ η στασι υπερηφανα! Κι εἶπε κι ἐλάλησε ὅτι ὁ Παπανδρέου ἑτοίμαζε προγ Ι ~ γρὸμ στὸ στρατο, ειχε σχέδιο κομματικοποιὴσεως στρατου~ κι ἄλλα. . . Κι ἔρχεται καὶ τώρα καὶ δημοσιογραφει_ ρίπτοντας λάσπη στὸ νεκρό. Εἶναι αυτὴ ὴ ἐνέργεια πρα̃ξι ἀνδρὸς ἐν
πεσ
λ
9
Ρ
ὅ
Ρ
.
Β
Δδῆιωι
”””Μ νιοϋ
×ι<›¬<>ν
Μ ιαωὴικ
3
με Ἱαόέρειο στάσι, ἀλλὰ μιὰ κάποια ευπρεπιῆ συμπεριφορα ἔναντι ἑνὸς νεκρου̃.
2) Παρουσιάζει ὁ κ. Γαρουφαλια̃ς μια φωτογραφία που |„ ι ί ι ι Ι δεικνει τον αειμνηστο γερο ναι χαιρετα~ καποια κυρια καπως γελαστὸι καὶ φιλόφρονα καὶ πλάι εἶναι ὅ κ. Γαρουφαλιας καὶ λεειε οε κ Π απαν ρεου χαιρεταΝ μιαι κυρια καπως περι παθὴς καὶ φέρνει σὲ δυσκολη θέσι τὸν κ. Γαρουφαλια̃››!! ”Αν αυτό δὲν λέγεται ταπεινότητα ἔναντι του̃ νεκρου̃ πρυ τάνεως τὴς Πολιτικης, τότε πῶς λέγεται; Δὲν θὰ ἔεχἀσονμε ἐμει̃ς οἱ δικαζὸμενω γιὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ
τι
λ
ι ί
1. Βλέπε κατάθεσε του στο σικετο ΠΡΟΣΑΡΦΙΙΜΑ.
210
.
Μ"
®®"'·®®®°®®°
Μποστ σοῦ Πενελα̃ον
υινοοωικον ιποιιννι ιοοτιιιιισται Με σιοια̃ι ιιοιοττινιιτω Βνω”£ρΜ_ “„Μ"°ωὕ με
"ιωι
""”””°
Φιλικὡ
φζ
το
`
ώ/γα
.ΗΡΟΪΦΜΙΝ
καιλὀ στὸν ΜΙ' Γιαἡ
«νιός τον πιστώ Φίλὁυ» ὸοτἐυςκε στίς ίὲἐἔτα̃σειι 'τεῦ #<×αΘο·ι±<×ΐ=×›εϋ Τό λὁιθοςγ ττροφωνῶτ, ἕ κειιται στον θσσμογ πού δέν ὁοφηινει ιιιιτεριθὡριοαα̨ για ρωσιωια σαι Κ. που ζητω" τι .ε ιωιοοφακιαε Με ιό.
ὁ
Με
"ι
'ἶ”θ'"η”ὶ·
μέ *ήν Ήη̨ψαπἀνω
ῇιῇω̃η Μ”
Βί
δ) ΙΔΕΑ: ΕΟ ΪΔΕΑ δια |των αρειμανιων της ι̃ὁμριδος Παπαδοπουλου ἔκανει̃τὴ δουλιτσα τουρ Ἄιλλο ι̃που δεν ηθε λε: νὰ δῆ σλλπομἶνο ων χολὅοθξωλεθτωαἶ θα), Ψ ἶἶωγκωἔη ὁ κθμιωυνιστικος κινδυνος|και να στεριιοση στο ακρρ αωτο του κομμουνιστικου̃ κινδυνου που θα επεὅαλε αμεση επεμὅα σι τοῦ Στρατοιυ̃: Τὸν ΑΣΠΙόΑ δια του οποιου ο Παπαν
καὶ τῆς ὴθικης συμπεριφοράς. Ἱσχυρίσθηκε ὅτι τάχα
ὅομὅαρδιζόταν, μὲ σημειώματα ρουσφετιῶν ποὺ στελλόντου σαν ἀπὸ συναδέλφους του ὅουλευτὲς κι ὅτι αὐτὸς στάθηκε θράχος. Θέλετε, φίλοι μου ὀιναγνῶστες, νὰ ἑκτιμησετε τὸ όί τεγκτον τοῦ κ. Γαρουφαλια̃; Διαθάστε:
"®®"'ὁ”®®'°° 121,Βετο
'Η κταρἑμἕνιτοσιι τοῦ θουλπῃσυ κ. Π. ἴίσψσυψαλιᾶ δέν έκανε. .ΦΚΟ γιὰ ῖὀ Β μαῇώ .Απολυτήριο πρωωῃυὀμἱνο
·
τὴν υπεροπτικὴ στάσι του̃ κ. Γαρουφαλια̃ στὸ στρατοδικεῖο, που ἑξετάστηκε σὰν μάρτυρας κατηγορίας? Καὶ τί δὲν ξέ Θασε ἐνάντια τοῦ πῳστάτη τω) τέως ποωθη̨ποω̨γου̃ τη̃α̨ χώ_ Οας. =Ή%ανε καὶ τὸ δάσκαλο ὅχι μόνον τη̃ς ἑθνοφθοσύνηα̨ άλλὸι
'"®'"""
να οσον πι νει ικυτεσιιι
οίει Β'τϋ×ον και
7
οι
“”""”
°"®
ό λόγος γι' αὐτὴ τὴν κατάστασι πρέπει νὰ πουμε ἐὶν οἱ εἰσηγησεις αυτης της καταστάσεως υλοποιοῦντοιν Ἰ Ϊ Ώ/ | Χ Ώ' Ἱ αδυνατο ναχαμε 21η Απριλιου, γιατιΪ δεν θαχαμε στο στρα τὸ Σπαντιδάκη, Παπαδόπουλο καὶ Παττακό. Νά γιατί λέ με πὼς ὴ αποστασία ἑπροστάτεψε τὸν ΙΔΒΑ κι ἔστρωσε χα λιόι στὴ δικτατορία. Δι θσπ ἄ ιι Ι ι τ εν απρεπε ραγε να υπαρχη καποια ευγνωμοσυνη, κα ποια ευπρέπεια ἔναντι τοῦ αείμνηστου πρεσόότη; Δὲν ζητοῦ
5
ι
Ά
'
ιροωιιισιυ̃ι ὸια̃' ι̃η̨̃τ ειτιτυττω «οι
Καὶ μια καὶ
π
.
¬
τίμου;
κ
.
αν ια. ΝΔΕξ
δθέου ὲσκόπελ νὰ ἀθλστεθθπολησθῇὸν Στθοα̨οίί ε) Τέλοίῶ τὸ πέμπτο σκελοἔ του Πενταγωνολλί Ι
Β
εἔ
νὰ ιι ι
ὁ
Τ υπο
ς
τη ς.5
Ἱ)
αλά
Θ
α
Τὸ Ἱκομματικο παθος ~της
δὲν τὴνα̃ἄφλὶνε νὰ ἶὶῆ πλὸ πἶθξχ απο Τη μλπἶλ τῇς: Δωθωτατξ" κανεὶς εὰν ἢ κακολὶθελα χω Ἡ μλσαλλοδθἔὶα ωδηγησαν στην ηλιθιότητα τὸ ἀντίστροφο η, τέλος, ὀὶν ὅλα ὅασίστηκαν στὴν πολιτικὴ σκοπιμότητα, που τὴν προπαγάνδιζε μερὶς του
211
Τόπου τὴς κατὰ τὴν ᾶοχὴ τών Γκαιμπελικών μεθόδων ‹‹λέ γε, λέγε, στὸ τέλος κάτι θὰ μτίνὴ»."Ἑἱ κακομεταχεὶοισι τῆς
αλήθειας,
ιιιαιτιαι σαν ακοισι κτ ΑΣΠΙΔΑ αν και
ποοηνονμενον Θἄπθεπε Οἱ στῆλες τῶν ἐφημεθίδων νὰ μὴ εῖ_
ναι ἀνοικτὲς σὲ σκευωοὶες καὶ κακοἠθειες στημένες γιὰ τὴν ὴθικὴ δολοφονία πολιτικών ἀντιπόιλων. Βὲόαια ὁ Τύπος ποέ
Τί διδάσκει ἠ δικτατορία ττ
Ἡ τααθααι ΑΣΠΙΔΑ ἦταν
του̃
ΙΔΕΑ κι
ατααἐνα αανὶαα ταα
αποτέλεσε τὴν ποοπαοασκευαστικὴ
ΟΙΑ
φόισι
ἀλλὰ .ἦ ἐλενθεθία αὐτὴ ννὰ να ἀποδώση ἀναθονς νωω̨πονςθ πθέπεν νὰ ἔεχἀση λίνο τὴν πολντνκλ ἐ_ μπάθενα καὶ νὰ σεὅασθῆν ἀνῶνεἔ θνσνῶν ννὰ τὸ μεναλεῖο τῆἔ πατη̨ίδοῷ ἀνεἔάθτηνα ἀπὸ πολνῃλὲς σλοπηλὀτητεα̨. .Η παλιὰ ᾶυτηθγοσχληθωμἑνη γεννὰ ποὺ σωνωστίζεταν στὶς
ὰὰτὰτοθίὰἕ Οἱ ὰὰλνκοτ θὰ ττθέττετ να νατάλὰθὰν τώὰὰ ὅττ ὰλὰτντονν τὰ θεσμὰ ὰτὰν ὰντοὶ· ντ νωνται ἑστίες μὴλανοοοαφιών ἐντοπίων καὶ ἔένων καί, ὅτι δὲν ποἑπει νὰ ὰναμιγνὐώνται στὶς διαμάχες τών κομμάτων οὔτε νὰ ἐνθαοοόνουν τὸ ὰνακόιτεμα του̃ στοατου̃ σὲ ἔογα ποὺ δὲν του̃ ἀνὴκουν,γαατὶἔνας ὅασω̃κα̃ς,ὅπου υ̃πὰοχεμ δὲν ιιὶναι ποόσωπο, ἀλλὰ ἑνσάοκωσι καὶ συμόολο του̃ ”Έθνους.
ἑναπομείνασες δυναστικὲς αυλές, μὲ ὲκποοσώπους σὰν τὸν Γαοουφαλια̃, ποέπει νὰ καταλόιθη πὼς ξεπεοάστὴκε πλέον, ὕτν δὲν ἔχω λαμμνὰ ἀἔνόλονη δύναμν καὶ δὲν μποοεἰ νὰ υ̃αν_ "ὡση κάν. Άπλῶν; τῆς φεύνονν σάλια ἀπὸ τὴ λύσσα του̃ νέ_
ὰννεττῶἔ κὰὰ τἦἕ ττὰμμονντστὰτὶἔ ντνετὰτ μὲ ἔΘνὰ› ννΘνω§› ὰλλων ἰδεολογιών ἐπὶ του̃ κοινωνικου̃ καὶ ὶδεολογικου̃ πεδίου, ιιλ ἄλλα λόγια, μέσα σὲ δὴμοκοατικὸ κλἱμα διαλόγου (ὁ ἔξυ
πεν να̃ναν ἐλενθεθοςγ
λους τὴς. Τώοα οἱ νέες γενιὲς τινόιχτὴκαν ἀπὸ τὴ σκιὰ στὸ φώς καὶ σαλπίζουν κιόλας τὴν ἰδέα τὴς κοινωνικῆς δικαιο; σὐνης καὶ δημολθατνλῆς ἐλενθεθίαςν
αιώνα, ἀσφαλῶς θἄχονν λαναλἀὅεν τὸ σφάλμα τονς ὅλον
ἐκεῖνοι ἔκ τῆς ἄκοας δεξιᾶς ποὺ συνὴογὴσαν γιὰ τὴν πολι τικὴ διαφθοοὰ καὶ τὴν ὲξουθὲνωσι τών πολιτικών τους ἀντι πόιλων. Θὰ καταλόιόουν ασφαλώς πὼς δὲν ἔκαναν τίποτε ἄλ λο ἀπὸ του̃ νὰ στοώσουν τὰ χαλιὰ στὴ δικτατοοία. "Ο πολι τικός τους ἀντίποιλος ἀντὶ νὰ θλαφτὴ θέοιεψε πεοισσότεοο.
οιτναι
αφιιικ ακιος αν ετα
εησε ἀντὶ νὰ
πὼς τν αιόοακ ΑΣΠΙΔΑ ατε ὅλάψη τὴ δημονννόνηνα τον νέων, ννατὶ 6
κόσμος εῖδε, ἔζησε, ἀντελὴφθη τὴν πλεκτόινη ποὺ τοὔστὴναν οὶ πιὸ πάνω λαμπεοὲς κι ὅχι σκοτεινὲς δυνάμεις. Καὶ θὰ τὅ ὅλεπαν ζεκάθαοα ἄν τοαθου̃σαν σὲ ὲκλογἑς.
Ἑλπίζομε μεθαόοιο στὶς ὲκλογὲς ὁ ἑλλὴνικὸς λαὸς φοε σκόιοοντας στὴ μνὴμὴ του τους «ἄθλους» τοϋ κ. Γαοουφαλια̃ νὰ τὸν πεοιποιὴθὴ καταλλἠλωΞ_
νλὶτ ἐνναθὶδθνσεωἔ τνὶτ
16· <Η νὰτὰττολέμτὶστ μτὰἔ ὁττοτὰσδἠττοτε
τὰε0λ0”Υτὰ§ 'κατ
τινος συἔητετι ὁ κοττὸἔ ὰττοθθττττετ νὰτ ὰ Ιτωθὸἔ νελὰ) τὰ ὅ· Χὶ· μθ ὰνοντὶ ὰτετθότλλτὰ ὰτὰφόθων ὰντδέων ἐττὰννελμὰττῶν
τη̃ς ὅεομπαλιστικὴς νοοτοοπίας καὶ του̃ ποὀλειοου αυ̃τοσχε διασμου̃. Οἱ ὀιντὶπαλες ὶδέες θεοιεόουν στὸ σκότος καὶ στὴ όλα καὶ καμμια δικτατοοὶα δὲν ἑκμηδένισε τὸν αντίπαλό της
νὰὶ θτὰ (Η ττλεντὰίὰ ὰτντὰτοθτννι̃ ττεθτττέτὰὰ θὰ ττθὰτττ νὰ δί
ὶτὲ μονόλονο
17· δττἔετ
ὰ) Τοὺἔ ὰἔτωμὰττνοὰἔ ὅττ δὲν ττθὰτετ νὰ ττὲφτονν θύμὰ τα ταααλατανααν αααααααταιαααααῦα “Θα α ααααααααααε ἑνὸς ὰξιωματικου̃ μετοιέται στὰ πεδία τών μαχών στὸν πό λεμο, καὶ στὴν ἑπακοιόῆ ἐκτέλεσι τών στοατιωτικών του κα ὶὶτὶτόντων στνι̃ν ετθθννι̃· Πάντοτε ὰμωἔ στμμοθφώνετὰτ μὲ τὴν λαὶκὴ ἑπιταγὴ ὁποιανδὴποτε ἐκείνὴ φέοει κυθέονὴσα ετ τε αὐτὴ ϋυὰττττττετ μὲ τὰ ττολτττνὰ των φθονἠμὰτὰ εἴτε ὅλτ· β) Τοὰἔ ττολτττνοὰἐ νὰ τῖνὰτ ὰεμνοὶ μὲ Χὰλτνὰνωνημένὰ πάθη κατὰ τών πολιτικών ὰντιπόιλων τους. Νὰ μὴ γίνωνται πειθὴνια ὅογανα τῆς Αδλῆς, ώς οὶ ποωθυπουογοὶ καὶ υ̃πουο γοὶ τῆς θλιθεοὴς ὰποστασίας, ἀλλὰ υ̃πεοασπισταὶ τών δι
καιωμάτων τὴς ἑκτελεστικὴς ἑζουσίας καὶ τὴς πολιτικῆς καὶ ιὶνθοώπινὴς ἀξιοποέπειας ώς οὶ Βενιζέλος, Τοικοόπὴς, 212
21δ
ειοθωνοἔγ Νὰ μὴ
Ποαΐδης (”Γπουογὸς Δικαιοσύνης
ίλλια
παοαμελοῦν καὶ νὰ ἐπιλὺουν τὰ ποικιλα ποοόλἠματα ποὺ οι πασχολου̃ν τοὺς ἀἔιωματικοὺς (ὺλικὸ μέσος, ἀνέλιξι κ.λ.:τ.).
γ) Τοὺς δημοσιογοάφους,
'ὶίνὶωἔ σννλίοόνων θοόνων
ίὶὶοὺς θοόνους στηοίζει ὁ λαός › ποὺ απαιτεί ὀιπ' τὸ όασιλιὰ να ὺποτάσσεται στη θέλησί του κι ὅχι να ἐνοιντιώνεται καὶ
πὼς η 4ιη ἐξουσία διαμοοφὡνει
Δ
την κοινη γνώμη, ότι τὸ δημοσιογοαφικὸ ἔογο αποτελεί ὺ ψλλλὸ λεντονονημοί νοο οχι χοιμεοπὲς ἔπόιγγελμα. Νὰ μη δου λεὺουν στα ἐμπαθῆ κόμματα, ὅπως στην εποχη τῆς δίκης Κολοκοτοὡνη η ἑφημεοίδα «ΑΣΤΗΡ», ἀλλὰ καὶ νὰ μη δι στάζουν νὰ φθάνων .καὶ μέχογ του̃ ἐδωλίω του̃ κατηγοθου
Ν
"ν'ινμ”ίλ ὑπένοοίφε
Ἱ Ν | στ) Στον Κληοο διδασκει πωςμ δὲν ποέπει νὰ ὺποτάσσεται στὶς σκοπιμότητες μια̃ς στυγνης δικτατοοίας. Οἱ αἰωνες ει ναι άψευδεῖς μόιοτυοες πως ὁ Κλῆοος ἔπαιξε τὸν ποῶτο οό¬ λί) σὺ ὅλολλζ Ἑθὺζ ἀγῶνεζ του̃ ἔθνολλζ Ήιαῖὸ. Έῆς Βθι̃λλείίλζι Δὲν
ίλποθοῦμε δνστνλῶἐ νὰ ἰολίνθνστοῦμε το ΐολο "αλ στὴν πΘόσ° ῳατη δουλεία τοῦ ἑλληνικου̃ λαου̃. Γιατί ᾶοαγε σιωπου̃σαν
ΰ
ονὸ δοα̃μο τοῦ ἑλλλι̃νννου̃ λοίου̃› στὰ Ιλοίοτοολοί τῶν πολλνννῶν
λνίἔατονμένων οἱ Ἱεθἀολίεἔ μοίέἑ
Ο Στοὺἔ ολνοίοτὲἐ οίοοίἔο πὼέ σὲ ἐθνννὲἔ οοοὶπέτονοέ ο· πως η ποόσφατη, η δικαιοσυνη ποέπει να παοαμένη ἀσάλευ
τ
ε
«
πθέπελ νὰ νοὺἔ νον
Πολοἔωἶοοἐ ναὶ Τεθτοέτηοοἔ ίΣΤοίοννοπονλο% Μανοο·
ίλνλἀλλι̃οοἐι Φλῶοοο Κοοοολάννὶοοἐ Μ ἄλλον πολλοὶ ποὺ
μοἶο
διαφεὺγουν). Ὁπωσδἠποτε η όοοντοφώνησι οῖουδηποτε δι κοονου̃ ποοἔ το οίον τῆἐ ἑντολεοτοοΊ€ ὲἔοοοίαέ οῖοέπεν νἄ Ϊ Ν Ϊ Ι ναν: «Δεν φοὕονμοίϋ λι̃ λλθὶλίη μου οννοίμν εἶνοίν νψηλοτεθη
7
5
Ὁ Πολυζωίδης καὶ ὁ Τεοτσέτης φἔλονημοίτίἔλλ· καὶ υ̃πνι̃θἔοίν ευ̃τνλίοἔ ο”ύνλΘΟ°
τη στὸ θεικὸ οόλο της.
Ὁ μονάολνὶἐι ποὺ όλα είναι θεωοητικῶς δικά του, στην ποαγματικότητα δὲν ὁοίζει οὔτε τὸν εαυτον του. τ ε Οἱ εποχες που οι Αυλες ηταν τα εογαστηοια Κυθεονη σεων καὶ παντος είδους μηχανοοοαφιῶν καὶ δολοπλοκιὥν πα τ
.
Α
μουςυ̃ θεθἔζεγ θύελλεα̨
5
τὴν ἑνναθίοονσί Τνι̃ἔ (Η 13ο Δονομοοίον
οὺν σώζω·
π
Ω
Ἱου
ῃοθενν κύθλοἔ καὶ ποῶτοἔ υ̃παίτὶοἔ τῆἔ δνκωτοθίαἔ ὁ θα” σιλιὰς καὶ το πεοιοάλλον του, ποὺ καὶ την τελευταία ἀκόμη
τεὺονται στο ψεῦδος καὶ την δολοπλοκία διότι κατὰ όάθος Ϊ'Ϊ (Ϊ Ϊ Ϊ Ϊ | Ϊ Ϊ είναι θεικη επιταγη να πληοωνουν στο τελος ο,τι παοανομο απέκτησαν: ‹‹"Ο,τι διοοίὶζει η μοῖοα σ” ἀνταμοιόη εὺτελῶν ὺπηοεσιῶν, φέοει απάνω του την τιμη τοῦ κόστους του». Θα την ἐπαναλαμόάνουμε πολλὲς φοοὲς τούτη τη οη̃σι, γιατὶ θέ ά λουμε νὰ γίνη κτῆμα σί ὅλους αὐτοὺς τοὺς «κυρίους» π ποτελου̃ν σημεοα φοου̃το τῆς ἐποχῆς. ε) Τὸν Κωνσταντῖνο καὶ την Αὺλη: ”Οτι ξεπεοάστηκαν οὶ αἰῶνες. Δὲν ζου̃με στὸ μεσαίωνα. Κτυπα̃ η μοῖοα εκείνους ποὺ δὲν ἔιιαθαν να την ἐξουσιάῖουν κι ὅποιος σπέονει ἀνέ _
,„
~
Μου νου 1986·
ποὸς τιμην τους. δ) Τοὺς πάσης φύσεως άῃτονὐχηδεα̨ ἀοχομανεῖε, κάπη λους τη̃ς ἐθχιοφοοσύχνης καὶ ποάχτοοες τῶν ἔένων, ποὺ γ0·η„ Ρ'
ι
να την καταογη, ὅπως τόσο όόιναυσα ἔκαμε στὶς 1ο του
μένου ως η τότε ἐτρημεοίδα «ΑΘΗΝΑΙ», ποοκειμένου να ὺ πηοετησουν ηθικὴ καὶ δίκαιο. Ποα̃γμα ποὺ πολλὲς φοοὲς ~ ἔκαμαν στὰ χθὀνγα της δῃπατοοίας ῶογσμἐνεἕ ἑφημεῳδες ι
για τὸ ἑπεοχόμενο μοιοαῖο τέλος της καὶ τα ἄ γηοατειά της, δὲν ἀποτελου̃ν στηοιγμα, ἀλλὰ ζύμη ση
να ὲκδικηθῆ
_
Ω
' τλι̃ἔ οντολονοίἐ οονο
×
Ὁ
Ω
?
®
·
η) Στην πνευματικη ηγεσία δίδαξε πὼς καμμιαΪ δικτατο μία δὲν στέκεται χωοὶς τη συμπαοάστασι του πνευματικου̃ ανθοώπου. Καμμιά δικτατοοία δὲν στεοιώνεται σὲ πνευμα τικὰ ᾶνεπτννμένοοο λαοοἐ· ωοπον ἡ ὰποοοονοίατ ονοἶ νοίὶ ο τον \ | Ϊ Ἱ Ϊ κίνδυνος της δικτατοοίας. Ριξτε μια ματια σημεοα να δητε ποῦ στεοιώνονται οἱ δικτατοοίες. “Αλλὸι ἕὶν οὶ πνευματικοί μονο ίὶνέτεἔ στένοντοίν ὅθθλον ναὶ δὲν λύννἔον τὴ μέση οτοὺἐ
~λθαν ἀνεπγστΩΒπτ¿ · ον
ι
Τὸ ἀγκάλιασμα τζακιῶν, καστῶν ἀνωτ. αξιωματικών, με γαλοπλουσίων κ.λ.π., δὲν σώζει μια σόγχοονη Βασιλευομένη Δημοκοατία. ιες καὶ τὰ σκουλήκια ἑνὸς ἔεπε Οἱ ξωφλημένοι, οασμένου κόσμου, μιᾶς γενιας ποὺ μυοίζει χῶμα καὶ θέλει
21ο
214 ί
×
δικτάτορες, όπως δυστυχώς συνέόη μὲ τὸ μεγαλυτερο μέρος των πανεπιστημιακών μας δασκάλων, τότε πολὺ δύσκολα θὰ κραταγε ηε δικτατορία, ὅσο κι όὶν χώλαινε τὸ πνευματικὸ ἑ ' ~ πιπεδο του κοσμάκη μας, ποὺ ἐσκεμμένα χρόνια καὶ χρόνια Ι Ν τωρα το κρατουν χαμηλό. “Ακοόσαμε κρίσεις ἀπὸ ῶρισμέ νουέ «πνενμοιτικοὺε» άνθρώπους στὸ διάστημα τῇ; δικτατο ~ Ϊ ριας ποὺ μας ἀπογοἠτευσαν. ”Ελεγαν μερικοὶ πὼς ὁ «πνευ ματικὸς ἄνθρωπος δὲν πρέπει να .άνακατεόεται στην πολι
Τὰ δύο ἄλίθα τθοφοδοτου̃ν τὸ ἕνα Τὸ ἄλλο (Η ἄλίθα Δε· ἔὶὰ μὲ τὸ ἑπὶλείθλὶμα του̃ φόὔολλ ΤἦΞ ἄκθαἐ 9ΑΩιστεΘᾶ€ λναὶ Το ἀντίστθοφο· Μεὶοψλὶφίεἔ ὲλἀλὶϋῖεεν μὰ Ωνθμὶσωίεέὶ δΌ·
τικἠ››ί
στρατὸ μὲ νοοτροπία «”Οσο δεξιώτερα τόσο πατριωτικώτε ρα», ποὺ λίγο, άν μη καθόλου, άπέχει της φασιστικης νοο τροπίας, μὲ αποτέλεσμα να ξεπηδοϋν Παπαδόπουλοι καὶ
7
τ
”Ϊ”ποκρισία καὶ ποταπότητα μαζί. θ) Σὲ ὅλους μας δίδαἔε πως πρῶτα άπί ὅλα ·ῇ κακοδαι μονία μας ῶφείλετο στὶς εσωτερικές μας αδυναμίες ποὺ έκ μεταλλεότηκαν οἱ ξένοι. Ἐὰν ὁ πολιτικός μας θίος δὲν είχε διαθρωθη μὲ ὁίστοχες ενέργειες τῆς Αὺλῆς, ἐὰν ὁ Στρατὸς δὲν είχε έντονα ὺπονομευθῆ ἀπὸ ξένες ἐπιρροὲς καὶ συμφέ › ~ τ ι ροντα με εντεταλμενους πράκτορες της ΟΙΑ μέσα στὸ Στρα το, δεν θα ηταν εὔκολη ῆ δικτατορία στην Ἑλλάδα. Πρέπει ε να το καταλάόουμε ὅλοι πώς, ὁὶν δὲν γίνουμε κύριοι του οί κου μας, δὲν θα σταματησουν τὰ δεινὰ τῆς Ἑλλάδος. Πρέ πει να συνειδητοποιήσουμε θαθιὁι τὸν ὁλέθριο ρόλο τῶν ξέ νων στὶς τύχες τοῦ ἔθνους μας καὶ τὶς ὀλέθριες συνέπειες, ποὺ ἔχει η πολιτικὴ της ὺποτέλειας στοὺς «συμμάχους» Βου λεμπόρους καὶ πολεμοεμπόρους του̃ κόσμου. Ἱτἰ αμερικανικη πρεσόεία καὶ η ἐν Ἑλλάδι "Αμερικανικη Στρατιωτικη "Απο στολη ἦταν καὶ θὰ είναι ασφαλώς, ἑστίες πολυπλόκων μηχα νορραφιὥν, μέσα στὶς ὁποῖες λειτουργοῦν οἱ ὺπηρεσίες τη̃ς ΟΙΑ. Είναι οἱ δυὸ πόλοι ποὺ δουλεύουν γιὁι λογαριασμὸ τῶν Σταίητ Ντηπάρτμεντ καὶ 'Αμερικανικοὺ Πενταγώνου, καὶ διαθέτουν ιὁι τοὺς σκοπού του ἕ ὁί Ψ θονα οἰκονομικὰ καὶ ἄλ λα μέσα. Εἶναι κρίμα να ὺποφέρουμε έν ονόματι της εσυμ μαχίας» μας. ι) Τέλος σὰν τελευταία διαπίστωσι απ" την τελευταία τρα γωδία μας θ αίνει τὸ δίδαι α ὅτι ἀνα ένν σι ὀλοκληθ ωτι ~ ω Ν ~ σμων καὶ φασιστικων καθεστώτων γεννουν άκραιες πολιτι κὲς καταστάσεις καὶ νοοτροπίες ποὺ σημερα εἶναι ἐντελῶς τι
_,
κ
.
.
ξεπε ασ ένες. 21θ
3
2
τ
~
Ν
~
στυχωῶ Των Ήλλων μαε
~
‹
ε 'Όλα τὰ εξελιγμένα κράτη της Δύσεως έχουν θρη τον ορ ίὶὸ δρόμο τῆς γκαμηλας, ἑμει̃ς δυστυχώς θέλουμε, σώνει καὶ τ
κ
λαλόκ νὰ ἀναθὶώνοΰμε πολὶῖὶκὲἔ ἀθτλι̃θὶοσλίλλὶθωμένεέ 'κατα στάσεις ποὺ μυρίζουν πτωμαίλα. Γαλουχοῦμε στελέχη στὸ
Σπαντιδάκηδες.
Ἐν
ϋτμετ ἐκλογὼν. Ποία ἠ πραγματικη ἔννοια τη̃ς δημοκρατίας
Πρὶν κλείσουμε τὸ
Ἡ
Ο
κ
παρον ανάγνωσμα ἶὶε Οίεουμε μία μαΐὶὰ σὲ μνὰ πολύπαθη λέἔὶ ποὔλεὶ ι̃όϋθ %αὶίΟπ0ὶ”ίὶθἴὶ› ὅσο καὶ η λεξι Ἐλευθερία, γιὰ την οποία είπαμε πὼς ὁ καθένας,
18.
άτομο η κοινωνίες ίὶ κράτη τὰ μετρα μὲ τὸ δικό ΤΉΞ λαστὶ· χένιο μέτρο, ποὺ τὸ τεντώνει καὶ ξετεντώνει, ὅπως συμφέρει στὸν καθένα. “Ετσι περίπου γίνεται καὶ μὲ την ταλαιπωρη μένη τούτη λέξι ποὺ λέγεται Δημοκρατία. Για Δημοκρατία μιλοὕσε ὁ Παπαδόπουλος, για Δημοκρατία μα̃ς μιλάει καὶ ὁ Γαρουφαλιᾶς ποὺ ώνόμασε τὸ καινούργιο του κόμμα «Ἐθνι κη Δημοκρατικη ”/Βνωσι», «Νέα Δημοκρατία» ονομάζει τὸ κόμμα του κι ὁ κ. Καραμανλης, για Δημοκρατία μιλου̃ν καὶ ΕΔΑ καὶ τὸ ΚΚΕ] καὶ οἱ νέε § Άντιστασιακὲς Δυνά ·ίὶ τέω μεις καὶ τὸ ΠΑΣΟΚ. Για Δημοκρατία μιλου̃νε καὶ κόπτον Ἱ ται σὲ ὅλα τὰ Άνατολικὰ κράτη καὶ τα Δυτικά, κι η Αμε 1
ρικὴ κι η Άγγλία. ιὁι άπλ” λέξι. Φίλε υσι λοιπὸν άπόλυτ ό ω ἀπὸ ~ Ν Ι αναγνώστη, δὶς αφήσουμε τοὺς εξω της χώρας μας κι ας δου με μαζὶ μί ἀπλὸι λόγια τί άκριθῶς σημαίνει τούτη η λέξι, στε να τὸ όάλου μ ε καλὰ στὸ υαλό μ α ἔ καὶ να δώσου ε τίν
Σύ
5
ΒἹ
21?
ψὴφο μας σ” ὅποιο κόμμα μᾶς δίνει τὴν πιότεοη Δημσκοα τία, τὴν ἀληθινὴ Δηιιοκοατία. Ἑκτὸς κι αν δὲν θέλωμε τὴν πλὴοη δημοκοατία γιὰ λόγους φοθίας ὴ ἄλλους ιὶνεξόιοτη τους τὴς .θελὴσεώς μας. Ώστόσο ἐμεἰς θὰ πάοουμε τοὐς γνὴ σιους, τοὺς σωστοὐς ὁοαματιστὲς τὴς δημοκοατίας, τοὐς ὰ πλοὐς κυοίως ἀνθοωπους, τοὐς ἄφοθους καὶ α̃συμθίθαστους, πλὴν ἑιπλοικοὐς ἀνθοώπους του̃ λαοῦ μας. Σ" αὐτοὺς λοιπὸν θὐ σιπευθυνθου̃με μὲ τὸ σχετικὸ τοῦτο κεφάλαιο. ”Η Δηιιοκοατία λοιπόν, ὅπως καὶ κάθε πολίτευμα ἔχει τὸ ὲἔωτεοικό της γνώοισιια, τὴ μοοφὴ δηλαδὴ, θὰ λέγαμε στὴν ὁιπλὴ γλῶσσα, τὸ ἑξωτεοικὸ οου̃χο της καὶ τὸ ἐσωτεοικό της ννὼοισμα, τὴν οὐσία, τὸ ἴδιο της τὸ κοομί, τὸ πεοιεχόμιενο δηλαδὴ που πεοικλείει τὸ ἐξωτεοικὀ της οοὐχο. Ἡἶ ιιοοφὴ δὲν παίζει κανένα οὀλο, δηλαδὴ τὸ ὲξωτεοικό της γνώρισμα, γιατὶ ἑιπλοὐστατα μποοεῖ νὰ τὴς θόιλης ὅποιο οοὐχο θέλεις. 'Γὸν παπα̃ δὲν τὸν κανει τὸ οόισο, ὅπως λέμε. “Έτσι καὶ τὴν Δημοκρατία δὲν τὴν κάνει τὸ ἐξωτεοικὀ της οοὐχο, ἀλλὰ τὸ ἐσωτεοικό της πεοιεχόμενο, ὴ οὐσία της, ὁ ίδιος ὁ εαυτός της. Λέει ὁ κ. Γαοουφαλια̃ς «Δημοκοατικὴ» ”Εὶνωσι τὸ κόμμα του κι ἀσφαλῶς κάθε ἄλλο παοὁι Δημοκοα τικὴ ”Έἶνωσι εἶναι. ”`Αν τὴν εἔλεγε Βασιλικὴ ”Ενωσι, Πλου τοκοατικὴ "Βνωσι ὴ οπωσδήποτε ἀλλοιῶς θἄχε δίκιο καὶ θἄ ταν σωστό. Ποτὲ ὅμως δὲν μποοεῖ νᾶναι «Δημοκοατικὴ ΕΈΪ νωσι». Γιατὶ τὸ πεοιεχόμενο μιᾶς δημοκοατίας ποέπει νὐίχη τοία ἀπαοαίτητα συστατικά: Δαικὴ κυοιαοχία, κοινωνικὴ δικαιοσυνη, ᾶνθοωπιόι. Τὁίχει ὁ κ. Γαοουοραλια̃ς; Γιὰ τὸ ποῶτο ἔχει δώσει στὸ παοελθὸν ἐξετάσεις καὶ πὴοε μηδέν, ᾶφοὐ θέλησε μὲ τὴ γνωστὴ στόισι του νὰ τὰ θόιλη ἐναντίον τὴς λαικὴς κυοιαοχίας, τὴν ὁποία ἐκποοσωποὐσε ὁ λαοποό θλητος ποωθυπουογός. Γιὰ τὸ δεὐτεοο, τὴν κοινωνικὴ δι καιοσὐνη δεν χοειαζεται καμμια ἀπόδειξι. Άπλοὐστατα πλουτοκοατης, ὅπως εἶναι, καὶ κοινωνικὴ δικαιοσύνη εἶναι δυὸ ποἐιγιιατα αντίθετα. Γιὰ τὸ τοίτο, ἀνθοωπιὁι; Καὶ σ” αὐ τὸ ἔχει δώσει εξετασεις κι ἔχει μηδενιστὴ, ἀφοῦ σὰν μόιο τυοας κατηγοοίας του̃ ΑΣΠΙΔΑ θέλησε νὰ στείλη, κι ἔστει λε, φυλακὴ αθώους ἀνθοὡπους. ι
21ῖἕ
„ _ του\ κ. Καοαμιανλὴιδ ἔσνμε μὲ πΟσσ0χη μια ποοσεκτικη Ἱιιατια για να χουμ ,ναχ .
Γιὰ τὴ «Νέα Δημοκοατία»
=×
ὴσὶ να τῳα στἶιχεπὴ που πἔεποἶ αἔαἶπἶὴτητα Ζ αικὴ κἕετἶῳ Χὴ ὴ συ̃σίσ νὴἔ Δὴμξυ̃κθιἶτιας τ03›. Ποωτογ.
Τὴἐῖ σθσυ̃με
λίσ: Φαννομεννκὰ Την εχω' (ἔλίὶἶιαστὴΐαγ Ομως αμα̨ῖὴ α νῖὶ. καὶ λέγω σὶλφνσσλλω: γὴαἶν ηη ίὶαλἶλη κυίἶἔΐἕχὶαὐ ὁπόλυτὴ» να̃ναι πθεπεὴνἶχ Όπαθχεὴ Οι '”η σνἶἔ, κιιλνμμένὴι πλω στὴ λσὶὴηλ αοξθατην Υλεγομεἶη, « θέ
'ε
Ἄἶὁ
φωτο»
ἐἔονσία· Πἶθσἕθατοῶ Οπως ἶὶεμε ,σῖψ Ιὴλσνμένὴ νλῶσσσ· Μ |0 Ή· Καοαμανἶὶης ΕΠ) ςπαθἶ Τσυλσλίνσνσν στὴν Πσλνσ τον ἔνηιἑοκοατιοι, ειχε οιολιἶι̃ὴ
Ο
νάφενσ μὲ τὸ! Πσθσὴσσντοἔ της ωω̨αἶ Οεἔιοὶεὐ |ὴ|ἱΠἑ› 73 στὴν ὴσνσνὴλἶνι̃ Τσσ Κνσσθνὴσνο σὴλ· στηλὶἕντξλλφἔεἶ ίἐἱλἑυη̨̃
σσθστὴῇαἱ θ «ντἶ φακἶο» __ αἶὶη̨ηα „”„ νί τοκθάτεἔ κλπ· _ ὴ μὴπωἔ ὴανω λἶχθοςωκαἱ μ απἶτα Ψ! μΔἑν μὴ; Τἄσσλε μὲ Τὸ Πσσσὴσσνοἔ θξι νξοιἰ πῇτε κι Ξςίἔίγωγ ζὲ τ0νΩΥΘΌσε
Τἄὕαλει μὲ Τὸ πσθθσὴσσνσίἔχσλλα δεν ἶπετΝΌὴἶ_συμἶὴ αἶίἶΞπἑυ 8ξ0υσια€.0πελλ0 τσ πσθσνσἀτσἕ (σέ Ἱπσϋἶ ἶην Φιατανοιιη τα, μὴ ἔελίνσσμε τὴ λσνἶνη παοοιμωὴ ζς ποὴοἔ τα Μ
μἀθὴ› δὲν τὰ νεθσντσφννἶνν· Τ, ἐ Ώσ πθσἔ τὸ δεντἶθον την Κ0ὴν(ΡνΜΊλΊἑ"ἶἶι”0(ἰΌνη. ὐλἐἶἑται λ α Ἄεπἔγη̃ἶ εθε πσννέλλστσν ὴ «Νεα Δημοκοατια». καὶ ὲλενθέθσ Οὴίσνσμνσ: ΔΉΟΩ πθαλίὴὴατοἰν δη 'α η ὶἶῃτἴϊ τα Γνατὶ στὴν είἔενθεἔἶα θνὴολίοἑὴὴα η πθοἶφοὴίαγ ἔογασίαε διέπεται απ η̨̃το νομο της ῖιοι̃θσφσἕἱσἰἐ ὴσν ὴἔ γ
ἐκ
ζητὴσεωἐι σὴλσσὴ ὀἔ εθνοδοτηςν Ο ΓΔΜ: ,απα§,πἑ)ὶ'ζῖ παίρνει καὶ πλὴθώνεν σνσι̃μεσσὴσμσἶσ σῖσνξδἶογαἑηλκἔἔ Ἐ ὐπεοαἔία τὴἐ ἐσνσσιίἕ Ϊηῖ καθἶτοη̨τἶὴ 0 ὴζοςί
ἶὶ
ἔτ
Ο,
πάθχεν ἐνμσνάλὴενσν32·τὴν|εὴσσθεΘσῖ σνὴονομναι λίἶωῖἶαὶ ίαει̃ Οἶασὴπστε μένθσι ὴι̃ ελι̃θεταλλενσἕ δενω λειπἶι Ξἶοτω ὕπωἐ ὴ ἀνσπνσὴ σἶσν σνἶσωῖεσ· Απλωἔ μη̨ἶ ἔαποὶα πα Μὲ
φισι μπσθεἶ νὰ
ΡπσΩ)Ξὴ› σλγν σμωἔ Ϊοννωλἰικλι̃ ωω7ἱωσὉ κηατία καθεστὼς ἀπολυτου ελ€νθε\Ω0ιΞ~ σννσνσμνσσ Ρ π ὅνἰξῖῃἔΐ πθθχωθεἶ πεθσ σἶν τσ πετσν νσν εσνατὴό Ἐονι̃μισ Ο κἴἔ του, καὶ κτυπα̃ το” κοκκαλο και| ποοσπα εν νσῃσσνφ λοῖεῖω Ή
Τσμ Πάπας θἀνα" Τομ Παπας°
ὁ®Ή
Μ"
αν
φτιαχ 21θ
γι
ο
τι
αυτον, εφ” ὅσον θὰ κινὴτοιι ἐλεύθερος στὸ χωρο τῇ; λεΌθέΘαΞ 0ἶ%0ν0μίας καὶ θὰ εκμεταλλεύεται τοὺς ἐργαζο _ νους του μέχρι τὸ κόκκαλο. Θὰ ὲκμεταλλεύετοιι τὸ κράτος, πως θέλει. Κι ὅταν δὴ τὰ σκούρα, θὰ μας στεριώνη ἔνα Πα παδόπουλο κι ἕνα Σπαντιδάκη στὰ παλιὰ ανάκτορα κι ένα Ἱωαννίδη στὴν ΕΣΑ κι ὴ νεαρὴ δημοκρατία θὰ πηγαίνη Ύὶἀυ· ὅθου̃θεἐ Καὶ τοῦτο γιατὶ ὴ πλουτοκρατία είναι ένα διεθνὲς συνδι κα̃το μὲ ανελέητο δηλητήριο. "Ως πρὸς τὸ τρίτο, τὴν ανθρω πιά, δὲν τὴν αμφισὅητοῦμε παρί ὅτι στοὺς κόλπους της Ν. Δημοκρατίας χωρου̃νε καὶ χουντικοὶ καὶ ὺποχουντικοὶ καὶ πλουτοκράτες, ποὺ κάθε ἄλλο παρὰ ως ανθρωπιστὲς μπορεί νὰ θεωρηθούν. Συμπέρασμα, λοιπόν, γιὰ τὴ «Νέα Δημοκρα τία»: Γεροντοκόρη, φτιασιδωμένη μὲ μπογιές. . Ἡ Ἑνωμένη Ἀριστερὰ (ΕΤΑ.) ἔχει τονίσει τὴ «Ααικὴ Κυριαρχία», αλλὰ κατὰ τὸ δικό της τρόπο, ὅπως αὺτὴ τὴν ἐννοεὶ, δηλαδή, νοθευμένη καὶ κατὰ τὰ πρότυπα των κρατῶν τοῦ ανατολικού συνασπισμου̃, δηλαδὴ τὴν «λαίκὴ κυριαρχία του ἑνὸς καὶ μόνο κόμματος», μὶ ἄλλα λόγια, μονὀπλευρη «λαϊκὴ κυριαρχία». Τὴν κοινωνικὴ δικαιοσύνη τὴν έννοεὶ πα λι κατὰ τὸ μαρξιστικό δόγμα: «®Απὸ έκαστο ὅ,τι δύναται καὶ εἰς ἔκαστο αναλόγως τῶν αναγκών του». Ποὺ σημαίνει: Θὰ ι ι παίρνω τὴν ὅποια δουλειὰ μπορεί νὰ μου~ δωσει οε καθενας καὶ θὰ αμείόω ὅλους, σύμφωνα μὲ τὶς ανθρώπινες ανάγκες. ”Ανθρώπινες ὅμως ανάγκες σὶ ὅλα τὰ ἄτομα είναι ίδιες, δη ί λαδὴ και ο ἐργάτης καὶ ὁ προεδρος του~ Ἀρείου Παγου ετε χουν τὶς ίδιες ανάγκες. "Αρα ὶδιες πρέπει νἄχουν αμοιόές. 9 ' ~ Ι των παντων, Ϊ σοπεδωσι ί δηλαδη. Αυτο, 3 ” " ομως είναι και` πα .ιι ι ι ράλογο καὶ αφυσικο, γιατὶ ποτε δὲν ειναι ίσα δυὸ ὅμοια πράγματα, δυὸ όμοειδῆ δέντρα, δυὸ δάχτυλα κλπ. Τιο ι τ ι ι σωστο ειναι να λεμε το σοσιαλιστικόι δόγμα «Απο Ψεκοι ι ο ι ι στο, ο,τι δυνατοιι και εις εκαστο αναλόγως της εργασιας του», δηλαδὴ θὰ παίρνω απὸ καθένα τὶς υπηρεσίες ποὺ μπο¬ ρει̃, αλλὰ θὰ ἀμείόω τὸν καθένα ανάλογα μὲ τὴ δουλειὰ ποὺ κάνει. Μ” ἄλλα λόγια ἄλλο έργάτης, ἄλλο αρεοπαγίτης. "Οσο γιὰ τὸ τρίτο συστατικὸ της Δλι̃μολίθοιτίαει τὴν εάν· 9
π
.
λ
Ω
π
ἔν
.
κ
εκ
Ζθθ
κ
2
:›
εκ
7
9
γ
5
τ
θρωπιά», δεν πρέπει νὰ τὴν αμφισόητὴση κανεὶς στὴν ΒΑ. ”Η ΕΚ.Ν.Δ. εἶναι ὁ γνωστὸς χῶρος, ό παραδοσιακός
της δημοκρατικῆς παρατάξεως εἰς τὸν ὁποι̃ον ἔχουν προστε θῆ οὶ νέες αντιστασιακὲς δυνάμεις, ὅχι γιατὶ ὁ ἴδιος του ὁ χὥρος δὲν εἶχε αντιστασιακὲς δυνάμεις απεναντίας μάλιστα περιλοιμόάνει στελέχη μὲ πλούσιοι αντιστασιακὴ δράσι, αλλὰ γιὰ νὰ περιλάὅη καὶ αλλα στελέχη ποὺ ξεπὴδησαν απὸ διά φοθουἐ ἄλλοι̃λε Τθμεἶε μὲ πλούσια ὅιντιχουντικὴ καὶ γενικὰ άντιδικτατορικὴ δράσι. °Η ΒΚ¬ Ν.Δ. ὡς πρὸς τὸ πρῶτο συστατικὸ τὴς Δημοκρατίας, τὴ «Ααι̃κὴ Κυριαρχία», τὴν πι στεύει απόλυτα κι αγωνίζεται μὲ παρόιδοσι γιὰ τὴν ἐἔάλει ψι κάθε παρακράτους. Τὸ δεύτερο συστατικό: «Κσινωνικὴ Δικαιοσύνη», τὴν πιστεύει μέσα στὰ ἐφικτὰ ὅρια καὶ νομί ζουμε πως μπορεί νὰ τὴν κερδίση, γιατὶ καὶ τὴ θέλησι ἔχει καὶ τὴν πίστι νὰ τὴν ἑπιὅάλη. "Οσο γιὰ τὸ τρίτο συστατι κό: «'Τὴν ανθρωπιά», τὴν δικαιούται μὲ τὸ παραπάνω. ·] ςι Τὸ ΠΑΣΟΚ είναι καινούργιο κίνημα, ποὺ μὲ τὴ διακὴ εϋὶυ̃ὶ ρυξί του ξεπερνα σὲ ῶρισμένες αριστερὲς θέσεις κι αὺτὴνφω τὴν ΒΑ. “Εχει πολὺ ακραία κηρύγματα, πολλάκις προκα ὲὼαςςς,ς λου̃ντα σύγχυσι μὲ τὰ τοιαῦτα της ΒΑ. "Έχει., ὅμως, καὶ ·τΐ»=ε·ΖΟ`ὶτ[` πολλὰ σημεία ἐἔέχοντα σὲ ριζοσπαστισμό, ποὺ συγκινούν τὴ ρίὶγέδζί νέα γενιά, ποὺ ανυπομονεί νὰ όγὴ απ' τὴ σκιὰ στὸ φῶς. 'Ως Ή ~ ι. Την «Ααὶκη Κυριαρχια», ι προς το πρωτο συστατικό. την τι τι ιιγν διακηρύσσει απόλυτη κι ανόθευτη, τὸ δεύτερο συστατικό· Οί ὶ ί ιθιἶΜ3τ ..„...Α ·””“”' «Τὴν„Κοινωνικὴ Δικαιοσύνη», σύμφωνα μὲ τὶς διακηρύξεις ιὶ βὶμἶζ ~ ι ε ' του την δικαιουται απολυτα, τουλάχιστο στὴ θεωρία, γιατι. η ω„ω,.ι̃„ πράξι εἶναι ἄδηλη καὶ ό φόόος εὶνοιι, μὴπως στὸ θέμα τὴς τωτι ί “ δικαιοσυνης ' κοινωνικης ' ταυτιζεται με` την ` ΒΑ. Τὸ τριτο σ υ („„,"λ„τει× ' ι.. ... Ί ς στατικό: Τὴν «”Ανθρωπιόι»,ς τὴν δικαιούται απόλυτα. ιιιετοέκιγκ ?Μ|”θω3“ὶὶἐθηων |'” Κατόπιν ὅλων αυτων ο ψηφοφόρος ας προσεςη υπευ'Θ υνα ,γ σε φ|.ι ·¬ ι Ι ~· λ 0~ επ, τιν ἐπει_ ϋι̃Α. 6 που θα ριξη την ψηφο τον ς ανα ογισ η α η μ _3ῃχ,_,ι.μ,λγ Ν Ι Ι 5 Ι οι ρια της 8ετιας τι πρέπει ν αποφυγη. Ας διαλεξη τὸ κομ ὶοικγγςς ι ι μα ποὺ του̃ παρέχει τὴν περισσότερη δημοκρατικότητα. Π ρὸ παντός, νὰ σκεφθὴ πῶς πρέπει νὰ γκρεμίση τὸ παλιὸ Π ολι τικὸ Κατεστημένο. Νὰ στείλη στὴ Βουλὴ συνηγόρους του κι ὅχι ρουσφετολόγους καὶ κουμπάρους, αλλὰ νέους πολιτευο
'Ϊ
¬
¬
¬
¬
×
`
κ
±
7
9
Αλ
αι
Ρ
Βλ
Ο
κ
ρ
9
7
7
221
Η”
μὲνους, ὴθους, υψηλῆς δημοκοατικη̃ς ὁοθοδοξίας καὶ υ̃ψηι λη̃ς ἠθικῆς στόη̨θμης'
Σ'×Ε'Α
ί
Δ
τι
·` ·
οι
Δ
~
.
βῃτο|ΝΩΝιιςΗ Δηςηιοεγῃῃ
,ζς
ι
ωλπικκ κνι>ιΑτ›‹μι
#1·
Μ
ι
ΠΝΕΑ
(Δ
Δ
ΝΕΑ ΗΜΟ. ΚΗΝΠΛ ΝΑΙ κατὰ
Τ
τοοσε ΒΧ'
ίη̨ὲι̃ἕακρη̨ 30ὲΟ%
ἱ
Ι
ι
ι
±
Ἡ, _
ευρω
Ο
ι̃οοεἔ
4πιΑ.εο.κ. Ως ῃῳτῃω
,
2)εΝΩΣΗ ΑΝΣΤΕΡΛΣ Ἄλογη ὰφὑσικη
ω
Ἐῶν
)
4
_
δὴ
Ύ
Δ
Κίπῃκὴ ἀνωνυση
Ώ
ι
Νἶι Μονιἰδοα̨ Ή
·ι
οι
2ιεΑ
ι
·
`
Δ”Μοκρίὶῃ^ σοκ,
Δ
ο
.
¿_
,Δ
·
γ› ΑΝΘΡΩΙΉΑ ΝΝ Με ολα Τα κομμωα
ι
ΝΑ' ι̃οοοε
η
εκ.
3)εκ_ΝΔ
στο ὀοτικα̃ πλωσια 90%
ΝΑΙ
ἐκλογῶν τη̃ἑ 17·Π·Ι974
Δὲν εῖχα κλείσει τὸ ὔιθλίο τοῦτο κι ῆοθαν οἱ ἑκλογὲς του̃
Νοὲμὕοη ποὺ ἔφεοον νικητὴ τὸ υ̃ω̨θσωποπαγὲἐ %όμμ0ι «Νέα Δ μ οκ Ο ατία» του κ. Κα α ανλ~η μ ὲ τὸ π ωτο ανὲς ποσοστὸ ~ ω ~ Ν Ἱ Ϊ ' του 55% των ψήφων του Ἑλληνικου λαου, που κατεπληξε συ
Τοὐἐ πἀνΐαἐ Πῷθσωπικὰ αἶΦνιδιἀϋτη%α› ἀλλὰ δὲν Φιαιευ̃ιίιόι· Υηνι Υιὰ ΜΥΟΌΞ ποὺ θὰ Φοινοὕν καθαοὰ στὴν παρακάτω ὀι νόιλυσι, που θὰ ὲπιχειοησω μὲ κάθε ἀντικειμενικότητα. Ἄ νόιλυσι ὅμως σὲ ὅόιθος, που θὰ τέμνη καὶ θα ἀναλυη ψνχι
σιιονει α̃όοοτεε ποοωθίιοειε τοϋ κοινοϋ α̃νθοὡπον. ποϋἰησε !Νὰ σχληθλι̃ ἐσωτεθὶκὴ σκλαθὶὰ ἑπτάμὶσυ Χθόνων καὶ ποὺ του̃ ἀλλθίωσε ὅλεἐ Τὶἐ πνεὉμαΉ%έ§› ἠθὶκὲἐ λαὶ ψλὶλὶκὲέ ἶδὶό· τητες συμφωνα μὲ τὴν κατεύθυνσι τῶν εἰδικῶν ἰνστοουχτό Ωων
222
τἦε πολιῖικη̃ἐ ἀΥωΥῆ€
Έῆἐ μ0ΘΦῆ§
«Άγωγὴ του̃
Πο”
του» του ὐμνολόγου τὴς δικτατοοίας Θεοφύλακτου Παπα κωνσταντίνου καὶ τῶν ἄλλων γνωστων «φωστὴοων» Γεωρ
γαλα, Κωνσταντοπουλου κ.λ.π. Οἱ ὀμόγλωσσες κατοχές, σαν σκληοότεοες καὶ διαστοε θλωτικώτεοες του ὴθους καὶ χαοακτῆοος του χειμαζομένου λαου ἀσκου̃ν τε ο όιστια ἀλλοίωσι του ἐσωτε ο ικου̃ «εἶναι» τῶν ὴπηκόων τους. 'Αλλοιώνουν ἀκόμη καὶ τὸ θόιοοος του καὶ τὴν ὁοθη του σκέψι καὶ πολλάκις υποὅόιλλουν τὸ ἄτομο σὲ ὀι πὡλεια ἀοετῶν. Μὴ ἔεχνοϋμε τί ἔλεγε ὁ σοιρὡτατος παντων ποὀγονὀς μας ”Ομηοος: «”Ημισυ γὰο τόιοετὴς ἀποαίνυται δούλιον ημαο» που σημαίνει πως τὸ μισὸ της ἀοετὴς τῶν ἀν ι ο ~ ε ι οκ Οοώπων το αφαιοει η σκλαὅιἀ. Αυτο σὲ συνδυασμοι μ" αλ λους ἐξωφανεῖς παοόιγοντες, που θὰ μνημονευτου̃ν παοακόι , , , , , Ν , , Ν τω, δινουν απολυτη εζηγησι των αποτελεσματων των ελλη ~ ς νικων εκ κ\ογων ε της 13η; Ν οεμ 6 οιοατουχ ί ι ε τοτα. Πωνιζον _ ται πολλοι να ὅοουνε ενα ελαφουντικο, μια λογικη, εστω, αι τιολογία πῶς ὁ κοσμόικης ὕστεοα ἀπὸ μια δικτατοοία της δε :|τ πὅ τ ι ›π7λ 6 λ δ τ οι οι θτ ὶςιας τοα ηξε ποος μια αι η κοινο ου ευτικη εἔια η αν ε λετε σε μια ποοτιμησι κόμματος ὁλινωτέοας οπωσδηποτε δη μοκοατίας τῶν ἄλλων συναγωνιστικῶν κομμάτων. Συνὴθως ὶὅστεοα ἀπὸ μιὰ ὅοισανιστικὴ δικτατορία ἑνὸς χοώματος, ὲν ποοκειμένω μαυοου, ὁ κόσμος τοαὅόιει στὸν ἑντελῶς αντίπο δα της δικτατοοίας. Ποα̃γμα που δὲν ἔγινε ἐδῶ. "Ιλιγγια̃ ϋέὀαὶα ὁ νοϋς τοϋ σωστου̃ δημοκοατη καὶ ἀονει̃ται ὴ κασ διόι του νὰ τὸ δεχτὴ. Μα ὅμως δὲν εἶναι ὀινεἔηγητη ·ῆ στόισι ωυ̃ "Ελλ η νο ἔ φ Ο φ ό ου, ἄν ἀναλο ιστου̃ ε ὅτι " σκλαὅιὰ ~ Ι ι̃ ~ ~ μας οουφηἔε το μισο των ἀοετων μας, κατὰ τὴν ποοανα φεοθεῖσα Ὁμηοικὴ διδαχη. Πλέον αὐτοῦ συνετέλεσαν κι ὡ ω̨ισμἐνοι ἐξωγενει̃ς του̃ ψυχισμου̃ παοόιγοντες. Οἱ ἐκλογὲς τῆς 17 τοῦ Νοεμὅθίω, υ̃πιῆθἔαν μιὰ δὐσμολη μάχη, κάτω ὰ ο
Ε
Ά
3
κ
γιὰ τὶς δημοκοατικὲς ποοοδευτικὲς δυνά μας. Δὲν ικτη̃οςαν συνθηκες για μια ποαγματικὴ ἔκφοασι τοῦ λαὶκοῦ φοονηματος. Σ ενα κοόιτος δομημένο σὲ χουντι κὴ δομη, μὲ μιὰ ψυχολογία φὀὅου, ἔστω καὶ ἀδικαιολογὴτου, πμὸς τὴν υποτοοπὴ της δικτατοοίας που δὲν εἶχε πέσει ἀπ' τὸ δἐνδοο της τυοαννίας, ἀλλὰ απλώς εἶχε κατεὅῆ, δὲν πὸ ἄνισους ὅοους
η̨
κ
22ἔ
νοουνται ἀληθινὲς εκλογές. Βέόαια η ᾶποχουντοποίησι ἀπαι τοϋαε χη̨όνο σχετιμῶς ἀμκετόγ ἀῃη̨̃ ὅμως καὶ στὸ λίγο αὐτὸ χοόνο, που διατέθηκε, γίνανε ποάγματα, που ηταν ἀκοιθῶς στα μέτοαπου̃ νικησαντος κόμματος. "Ολοι σχεδὸιηοἰ νο¬ μαοχες μπηκανε της παοαταζεως της παλιας ΒΡΕ), δλοι οι διοικητὲς τῶν ὀογανισμῶν δημοσίου καὶ ἰδιωτικου̃ δικαίου διοοίστηκαν ἀπὸ την δμοφοοσυνη. “Ολοι οί διοικητὲς τῶν οί αἱ Τοαπεζῶνδτὸ ίδιο. Οἱ δίὲμαοχοι καὶ κοινοτάοχες οετοι εν ὀιποκαταστά ηκαν, παοὰ πάσαν ἔννοιαν ηθικης καὶ δικαίου, γιατὶ αυτό ἐἔυπηοετουσε τὸ κομματικὸ συμφέ οον¬του κ. Καοαμανλη. Ζιτὸ στοατὸ τίποτε τὸ ουσιαστικό δὲν εγινε. Αυὸ τοεῖς άποστοατει̃ες κι ἔνας διοοισμὸς ἀοχηγοῦ ΠΔ. φίλα ποοσκειμένου ποὸς την ‹‹Ν. Δημοκοατίαν» καὶ τὸν θα
0θτὶ%ὲ§ πθοϋποθέσελἔ διὰ τὸ λίόμμα τοῦ Χ Καθαμανλη̃ σΐὴ νίκη του συνέθαλαν καὶ οί αδυναμίες τῶν αντιπάλων του. Ἡ
πθθαδοσλαλὴ ΕΚι ὁ Φθοέαε αὐτὸ€ τη̃ς μεγάλης μάζας τῶν θλι̃ὶλθκθατλκῶν Ρθνάμγεωναῆέ Χεϋῷας, όοέθηκε διασπασμένος
καὶ διχοτομημενος. Ακομη και αλληλοκατηγοοοόμενος. "Ο Ιϋλληνὶπθἐ λ0ιὸ€ %υττ0ὕυ̃ε νὰ ἀκ0υμπηση τὶς ελπίδες του σ' ιὶκϋῖνο τὸ κόμμα που θα του̃ ἑἔασφάλιζε σὲ ποώτη δόσι μιὰ κάποιοι ἔοεμία μακοιὸἕδάπὸ θοουόους τάνκς, ἔστω σὲ όάοος ὸὶ κυιιτου ημοκοατίας. ὲν ἔόλεπε πὼς ηταν σὲ θέσι ·η̃ διάσπα ομἔνη δημιηιοατικη ποιοόιτοιζιγνὸι του ἐξασφαλίση μιὰ κυόέο νησι ουνογης. ἔίαι γι αυτο εκανε ιδεολογικη ἀθαοία. Συνη θισμενη είναι η| φοάση: «Αυτη τη φοοὸι θὰ ψηφίσω Καεια μανλη, για ποωτη καὶ τελευταία φοοά, νἄχω την ησυχία
σὶλὶα μἶ παθαίλλλὶλλὶ πολὶτὶδὴ «Θοὶπείαἔ ἶΤελελων~Τῆ€¦ΧΡύν: τας» τεινει στην ἐκκαοαμανλικοποιησι του στοατου. Αυτα σε συνδυασμὸ ποὸς εόνοίκη μεταχείοισι τῶν άποτάκτων του
μου»
Πεοίεογη όέόαια ἀντίληψι καλοπεοασάκηδων, ἀλλὰ ὅχι καὶ παοάλογη για τη νοοτοοπία της μετακινοόμενηε ἑκλογγκῇς γγγγἀζαῷ
” ~ 1 ί Β ~ „2ἶχἑ)ἩΙΔἶαν;" Ναωλὶκουδιἶνῃπου̃ἔυκἔπημἔτος τηἔ ι 3) α της σιἔυἑοοιαςη̨ του
ι ~ ε ι „ , . , ι Τὸ εκλογικό σωμα, εκτιμωμενο αυτο καθ' εαυτο, μποοει να χωωστῆ σὲ τἐσσεθες χατηγοοίες:
ημο%Ω~ατ"ἴς»· ὶαφαἱνετἶὶ ε α 0" "ΟΕ αθαι̃καἕ η τασὶ θε” τατοοπης της χουντικης εις καοαμανλικη δομη των στελεχων
*Στους μόνιμους ἑκλογικους πελάτες της Δεξια̃ς 25 80%. εεΣτους μόνιμους ἐκλογικους πελάτες της ΠΚ 30%. ¬Στους μόνιμους ἐκλογικους πελάτες της 'Αοιστεοα̃ς 10, 12%.
1
.
3
1
των| συνα ὲεφων κτων κ ἔοτακτων λινει~ το μετοο της "ηθ εν αηοῶματιστηε ἕτθν Δτοατο πο ιτικης του, εἔενΩ=(ἔπ3ἄἶ εντοἶ) ηθίετοι̃ἰ ῖθἔ 'ω εαἔ
του̃ \Στ9ατ0υ̃° Ύίἕεσχἐθη ὅτι δὲλλθὰ Εἶὶγθταν ἡ θἶὶπάοχἶωα δομη των στελεχων των Ε.Δ.›› και μετα τις εκλογες, ποαγμα που υποδηλοι̃ τη μέθοδο της θωπείας καὶ την τάσι μετατοο , , \ ς ~ πης και χουντικων ακομη σὲ καοαμανλικους , , ς , Με τετοιες συνθηκες, σε συνδυασμο με τον ληστοικὸ νομο , , , λ ὲ , , 2 , Ν «πεοι εκλογων», οδηγηθηκε ο λαος στις εκ ογ ς μανι μανι, 3
γ
γ
γ
γ
γ
ς
,
5,
ς
γ
γ
γ
,
„
κ
3
Στη μετακινουμενη ἐκλογικη μάζα τὸ υπόλοιπον, πεοίπου 30%. ,
ι
,
,
,
Ξ
Αυτη η μετακινουμενη εκλογικη μαζα είναι εκείνη για την , „ „ , ι . . .ι . ὁποία ισχυουν ολα τα πιο πανω λεχθεντα και η όποια μαζα Ν , λ, , ανα ογως μετακινειται και δινει τη νικη στο Α η Β κομμα. , „ „ , Στην ποοκειμενη πεοιπτωσι, για τους λογους που ειπαμε, αλ | | , ~ λ„ , οι και για λογους μιας καποιας ιδιοτελειας (οουσφετολογη γ
κ
γ
γ
γ
_
γ
γ
γ
χωοις ακομη να εχη αποθαλει το συναισθημα της δικτατοοι , έ , ,λ „ , Ν του να ιέσ ω , ε καποια, εστω συ κε υ ν , αντι ἶόι̃χι ληπίι̃ημγδοτθη̨̃ ὲ· τιῖν ςκεοαμανλη «ἔλευθεοόοτηἐ ξουσίας. Τη οευστη αυτη ψυχοσόνθεσι του̃ Ἑλληνικου̃ λαου ἦλθε νὰ συγχόση ακόμα πεοισσότεοο τὸ σύνθημα «Καοαμαν λης η τάνκς», σύνθημα στὸ ὁποῖο οί πολιτικοί του αντίπαλοι άντέδοασαν, πεοιὲογως, τόσο χαλαρά Ἑκτὸς ἀπὸ αυτες τὶς
μἶπων) φαθηἑεαπθἶιἔ τἶν Ιἶαἶαμαχίλη. Σ3 αἶπγὶ την εκλοἴικη Ηαζοἶ, ποπ) ἶωστῳω ΟΤΕ αθγα ηςγοηγοθα θα το μετανωωση° αομοζων οι στιχοι τω Παλαμα: «Θα σέονεσαι μποοστὸι σὲ μιὰ μπαλσαμωμένη κουκου όάγια
224,
1ῦ. 'Ο γολγοθὰς της
_
γ
γ
ἱι
5
γ
,
,
.
γ
γ
Έλλ. Δημοκρατίας
Ν
γ
3
225
με ὅχα σου
θὰ ζη̃ς τὰ ταπεινὰ
ἑθεωρἠθη ἀνεπίτρεπτο άμάρτημα ἀπὸ τὸν κ. Παπανδρέου καὶ διεγράφη ἐκ του̃ ΠΑ.ΣΟ.Κ.ὶ
μὲ καμμιά δὲ θὰ ζῆς μεγαλωσυνη καὶ σοφοί σου καὶ κριτάδες του̃ ἄδειου λόγου οἱ τρο
.
πωου̃χω
3
Έἔρἔἔὶαμεθὶλίἦΐὶἔὰ
,
δὶςὶίαιι
,_
τουσαν ὅέόαιοιὶῶἀπὸ τὸν κόσμωσὰνίἀπὸςῃςσφουγγάρι, ἀλλὰ δί 5 ..
καὶ διαφεντάδες, κυόερνητες σου, οί ευνου̃χοιὶ»
'ἶπὶ οι τ
σΌλθημ9€Ἐ,α̨ττ9Ρ,. Π.ἔἔ.±„Σ9.·ἔς#„ἔἶἶΕἙο[ἑνξ
Β
Η:
ιφ
ὶωὶνωνωίὲἐ Οὶναωατατἀἔεὶἐ μὲ Τοὺἐ κολλωίτὶὅὶσμοὺἐ καὶ τὰ‹ί“.ὶἶίὶ'~ἶ ,ΙΚτα ,κ καντόνια ἀνησὐχησαν όαθειὰ τὸν κόσμο. (Ο κόσμος διψουσεἕἐζξβὶὶ Μό ε Μ τ | <Ο χ Οίθς ι ι ΰὉνΟ ι χιΟ ΈΟΉ ῖ㬬±·υυτ 'ησι̃ᾶχὶθί 'ὶίὶ Οχὶ ΰίθὶνωνὶῦίες Ἑ@ὶ0ίΌμὶες ΟΈΟ · ποθοῦσε ἑκδημοκρατισμὸ πρῶτα καὶ μετὰ όλα τί ἄλλα. (Ο λὶλὶβόίὶὶί ,.λ,' .χ. ἀοχηγὸς του̃ ΠΑΣΟΚ· δγεκἠθῖγσσε σοσγαχγσ ιό” ι ναι τατιμὶ μα χωρις ,τί
Θα ἦταν ὅμως παράλειψι ἄν δὲν μνημονευόντουσαν καὶ τὰ
×
Ρα
σφάλματα ποὺ δὶαπθάλθλὶχαν ἀπί Τοὺἔ ίὶγἐῖεἔ τῶν δλὶμολίθα” Ν | \ ς τικων παρατάξεων. Η αυτοκριτικη επιόαλλεται. Αυτο ση Ω
τ
3
5
χ
γ
γγ
μαίνεὶ δημοκθαῖία· Σεὅόμαστε κι ἀγαπουμε Τοὐἔ “η̃γέτεἔ αλ” λὰ «φίλθἐ μὲν Πλάτων» φὶλτάτὶὶ δί ᾶΜὶθεία»› κατὰ τὸν Ά 5
·
Η
γ
"Ετσι ὁ κ Π0ὶπανδΩὲ0Ό ἄθλὶσε πθῶτοἐ «Χεω̨ῶν ἀδίωωλω ῖὶςὶλθε ἀπὸ τὸ εξωτερικο μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ. στην τσέπη του κατ) ἀντιγραφη του̃ σοσιαλιστικοῦ κόμματος του Νένι της Ἱταλίας κι ἄρχισε νὰ διασαλπίζη ἀνὰ τους αἰθέρας σαγη± νευτικὰ συνθηματα σοσιαλισμου̃, καθὼς κι ἄλλα ἀκραίας πρ0 Οδεντὶκόωι̃ι̃θἐ %ΎὶΘύΥματ0ο ἀνθδαωὶκὰ ὅμως ἐπὶ του παρόν τος έν οχέσει μὲ την ἑλληνικὴ πραγματικότητα. Αυτὰ ἐγοη τευσαν μὲν την νεολαία, της δποίας μάλιστα ἰσχυρὸ ποσοστὸ .
δὲν εἶχε δνστνλωἐ δωωίωμα ψἠωωι ἀπεμἀωίωνοω ὅμως τωὶἔ ἶσυντηρητικοὺς ψηφοφόρους της δημοκρατικης πριρατάἔἶωε ση̨η̨̃ηματα έκεινοςέιωὶωςτόισο Ξθλὶὶλὶθαι ωστε νπερακθνῖὶ·
Ἡα
μονταζ ὶίὶἶλίῶαἶέφ ῷλὀμηςγωαὶγΈὰ?ί0μφΗ})λἦλίΔὶ?Ἐὶ%ά Ἐἔ ἄλλον μέσω στὸ ~ΠΑ: ω„λ]μὶ,γκγχῇ,τχΣΟ.Ιί. ἐπεκράτησαν πρόσωπα έπιληψιμου εθνικου ποιου° και
παθοὶτλὶθἠθλὶλε τὸ φαὶνόμενο νὰ θεωθλίὶταὶ μεὶονέκΐημα ”ίΙ άν” τικομμουνιστικη ἰδεολογία καὶ λόγος διαγραφης πθοοδευῃ· κῶν προσωπικοτητων ἀπὸ τους συνδυασμους του̃ κόμματός
Ι
_
του ἐκ του̃ λόγου καὶ μόνον, ὅτι πρὸ Βθετίας παρουσίασαν άν¬
χησι στὸ δημοκρατικὸ κόσμο, ἀλλὰ ό τελευταῖος αὐτὸς ἀ παιτουσε, τώρα τουλάχιστο, ένωση όλων τῶν Δημοκρατικών ουνάμεων γιὰ νὰ γκρεμιστιη̃ αὐτὸ το μπετου _ ἀομὲ 'τη̃ς δε ἔγᾶα̨
τικομμουνιστικη δρα̃σι! Παράλληλα έξεδηλὡθησαν μέσα στὸ ΠΑΣΟΚ. καισαρι¬ σμοὶ ἄνευ προηγουμένου, ὅπως η διαγραφη του̃ τέως όου λευτου̃ της ΒΚ. Τάλμποτ Κεφαλληνου̃ ἔκ του λόγου ὅτι αυ τὰς «εἶχε ἀποστείλει τηλεγράφημα ἀπὸ τη Ζάκυνθο μὲ τὸ ό ποῖο ἔκαμνε ἔκκλησι στὸν Πρόεδρο τοῦ ΠΑΣΟΚ. καὶ τὸν κ. Μαυ̃ρο γιὰ συνένωσι τῶν δημοκρατικών δυνάμεων». Του̃το
“Εχει συνεπώς σοὅαρη ευθυνη γιὰ τη διάσπασι τούτη τῶν δυμοκρατικῶν δυνάμεων δ κ. Παπανδρέου γοητευμένου ἀπὸ εἰσηγησεις συνεργατῶν του, που ζου̃σαν μαζί του στὸ έξω τερικὸ κι οὶ ὁποῖοι ἦσαν ἔζω τῶν πραγματικών περιστατι κῶν που έπικρατου̃σαν στην Ἑλλάδα. Βασίστηκε πολὺ σὲ γνῶμες καὶ εἰσηγησεις ἄπειρων νέων καὶ νεανίδων που' όια ζόντουσαν νὰ προόληθου̃ν. "Αφησε νὰ τὸν περιτριγυρισουν
226
τ.
Ν
:
Θὶσωτελη·
Ματ
υπάρχη δημοκρατία. Μὲ ποιό φορέα θὰ εφάρμοζε τὸ σοσια ξ λισμό του; Εἶναι σὰν νἄχουμε μιὰ ἄρρωστη, που νὰ ψυχο εέφςμη ~ ,_ Ν ἰὶ μαχάει στὸ κρεόόάτι κι ἐμεις νὰ της τάζουμε πως θὰ της δω¬ όγ·¿.ο,ι×γξ ρἠσουμε πλουσια χρυσαφικά! Κι ἑκείνη όέόαια θὰ μᾶς λέει, μὲ τη σόησμένη φωνη της: «Φέρτε μου καλὸ γιατρό. Δῶστε μου την υγειά μου πρῶτα καὶ μετὰ ὅλα τἄλλα». ἄὶἰὶτσι εἶναι καὶ η Ἑλλαδουλα μας, ποδναι ἄρρωστη, κατά κοίτη ἀπὸ φασιστίτιδα η ἄλλως ἔλλειψι δημοκρατικου̃ ὁξυγό νου. .. Κανεὶς όέόαια ἀπὸ τους ἀληθινοὺς δημοκράτες δὲν ἀντιλέγει σὲ ρεαλιστικά σοσιαλιστικὰ συνθήματα, ἀλλὰ στην ὥρα τους κι ἀφοῦ πρῶτα φτειάσουμε Δημοκρατία, η ὁποία, γιὰ νὰ φτειαχτῆ θέλει πολλὰ πάρα πολλὰ νὰ γίνουν που θὰ ἀπαιτηθη χρόνος καὶ μεγάλη προσπάθεια, γιατὶ η Ξὶἔὶλ λάδα κυόερνιέται 40 χρόνια ἀπὸ δεξιές καταστάσεις κι εχει δομηθιῆ κράτος μὲ ἀρχιτεκτονικη ἀντιδημοκρατικη της φη̃γ; μπετὸν _ ὰ©μὲ_ Πἀσχγζε τὸ ΠΑ_ΣΟ.Κ_ να εω̨η απη
22?
ύ±
πολλὰ ποόσωπα ὅχι ὺποδειγματικὰ κι ἕδιδε τὴν ἐντὑπωσι μιᾶς κάποιας μὴ σοόαοὴς διοιθέσεως, συγγενικὴς έν μέοει ποὺς τὸ Χιπτισμό. Σημειώθὴκαν ὅέόαια κι ἄλλα σφάλματα,
είναι ανάγκη νὰ ἀναλυθοῦν τώοα λεπτομεοειακά. Ύπί αἶιι̃ὲἔ τὶἐ σσνθἦλεἐ δὲν ἦταν δυνατὁ νὰ τοαὕὴξει ποφασιστικὰ πυκνὲς λαὶκὲς δημοκοατικὲς μάζες. ποὺ δὲν
όι
Ὁ ἔτεΩσ§ Τῶν σσνσσ7ίλΙΥῶν› σ λ Μσσσσσν σὶἐπσσἔε Μ αὺτὸς κατὰ κοινὴν ὁμολογίαν πολλὰ καὶ σοόαοὰ σφάλμα τα. ”Γπετάγη στὸν κ. Καοαμανλῆ ἄνευ ὅοων. Ποοσυπέγοα φε τὶς συντακτικὲς ποόιἔεις: του̃ ἐκλονικοϋ νόμου. τὴς τἦἔειε. α̃φίἔεὶσ Οὔ» ἀμν”ΠσΤίσ€› Τσσ σὶι̃μσψηφίσματος. τῶν δημοτικῶν καὶ κοινοτικών ἀοχόντων, τὴ σταδιακὴ ἀποκοιτἀστασι τῶν α̃ ποτάκτων τοϋ ὕοισιλσιῦυ̃ ἀντιπσαἔὶλσπἠμσιτσἐ Ήἶἐ 13% Δε· κεμθοίου χωσὶἐ νὰ πσσὶληφθσυ̃ν σἱ σημσκσστλκσὶ ἀσότσλσῖσὶ του̃ ΑΣΠΙΔΑ μαςὶ μὲ τοὺς ἄλλους πέντε ὺπουογούς του, χά¬ σι Κσσσμσνλῖι̃σ ἔκσμε ἑὶίλσγσίσ πεσίπσλΐσ 'Βπέτοεψε άδιαμαοτὺοητα. νὰ πλαισιωθὴ τὸ κοάτος μὲ νομόιο¬ χὲς 90% Βὶηἰτζὴδες. Ἑπέτοεψε νὰ διοοισθου̃ν σ® ὅλους τοὺς ὀογανισμοὺς δημοσίου καὶ ὶδιωτικου̃ δικαίου, τοάπεζες κ.λπ.
Οι Τῶν σπσίων σ
Φίλοι του̃ ιι Κσσσμανλὶλ μσσὶλσὶ μάλιστα ἐπὶλλίὶψὶμλὶἐ Χσσν·
τσιῆἐ δὶ0ιΥωΥῆ€ι ἄνευ Οσσεμὶα̃ἐν ἔστω καὶ ἶσλνη̃ἔ ἀντὶσσἠσσ ως.
Π αοεδέχθη ἄνιοη μεταχείοισι ἀποτάκτων όασιλικὴς νοο τοοπίας καὶ δημοκοατικῶν ἀξ,)ῶν τὴς σκευωοίας ΑΣΠΙΔΑ. Δὲν ἔποαξε τίποτε, ὥστε νὰ γίνη, έστω ένα ὲλάχιστον, σῆμσσ πσσ νὰ
σείλνεὶ κσσσὶσ μσσσσσισ σλὶὶλσλσστσσἶἐ πνσῆἔ
στσ Στσστσ· Κστελἠφθη ἀπὸ φσσἱσ στὸν ἑντέλνωἔ σὶσσσθέν τα θόονὕο πεοὶ ἶιπστσσπῆέ Τῆς δὶκτατσσίσσἐ “Επεσε στὴν
παγίδα τῶν συντομων έκλογῶν ἄνευ καὶ τὴς έλαχίστης ποου ποθέσεωε Υνἠσὶων ἐκλσὶίῶν Οσσεμωσ ἔσΐω Χαλ Ἱλ ἐλσλίτ στην κἀθσσσὶ ἔγὶνσ· Κι σστσ τσ λίΥσ ποὺ ἔὶλνσν σὲ σὶάφστ σσσἐ Τσμσῖἐ Τη̃ἔ κσστσσίὶἐ Ισὶλσνῆσ εσνσσυ̃σσν μσνσν Τσολόόμε μσ Τσυ̃ %· Κσσσμσνλῆ· Καὶ ΒΥΜΘ στὰ μσσλλσνὶσ Ήσὶ λίστλι̃έ
γοοου̃σε ἀκοιόῶς έκει̃να, τὰ ὁποῖα εἶχε ποοσυπογοάψειὶ Δὲν ἀντέδοασε ὅπωἐ ἔπσεπε στὸ σύνθημα: ςςλίσσσμσνλὶἶἑ ὶὶ τάνλἔκ καὶ ὲφάὶσὶ σνσ%σλσσθσΞ ῶσ πσσἔ Τὸν Χσσνσν σῆἐ
228
παοαιτὴσεώς του, ένῶ ἐξ ἄλλου εὶχαν γίνει σοὅαοοὶ «άλλοι Οωοισμοὶ» σὲ μετεκλογικὴ συνεογασία μὲ τὸν κ. Καοαμανλὴ. "Ολα αὺτὰ μαζὶ μὲ τὴν διόισπασι τὴς δημοκοατικὴς πα. η̨ατάξεως, δὲν άπογοὴτευσε μόνο ἔνα μεγάλο άοιθμὸ ψηφο φόοων, τοὺς οποίους ποοσέφεοε «δῶοο» στὴν αντίπαλη πα η̨άταξι, ἀλλὰ καὶ παοάλληλα εἶχε σὰν αποτέλεσμα τὸν κα τακεοματισμὸ τὴς ὅλης έκλογικὴς δυνάμεως, μὲ συνέπεια ὁ ὲκλογικὸ; νόμος νὰ ἐἔονθενώσὴ σω̨ακνινὰ τὶς δὴμοιω̨ατννὲἕ ψὴφους. Ποέπει νὰ οημειωθῆ, ὅτι σὲ ὁοισμένες ἐκλογικὲς περιφέρειες τὴς χώρας, τα ποσοστὰ που συγκἐντοωσαν τὰ δη μοκοατικὰ κόμματα καὶ οἱ δημοκοατικῆς ποοελεὺσεως άνε ἔἀοτὴνοι όπσψἠφιοι ἦσαν ᾶόκετὰ γιὰ νὰ υ̃πεοφαλαγνίσονν τὴ «Νέαν Δημοκοατίαν». Ἀλλὰ ὴ διάσπασι καὶ ὁ έκλογικὸς νόμος έξασφάλισαν τὴν έπικοάτησι τῶν ἀντιπάλων. Ἑξ ἄλ λου ὴ διάσπασι δὲν πεοιοοίσθηκε στὴ διχασμένη ἑμφάνισι άλλὰ καὶ στὴν ἄσκησι ἔντονης πολεμικὴς καὶ στὴν ὲκτό Ἐἐευσι κατηγοοιῶν μεταῖςύ τους, ποὺ ῶφέλησαν, φυσικά, τὸν ν_ Ι(_
Ιζαοαμανχῆ
Τέλος) ὁ "_ Ζίγδηἔγ ὴγετμὼ στέλεχοἔ ἐν τῶν σπανίων τη̃ς
παοαδοσιακὴς Ε. Κ., ὁ έκ τῶν πλέον συνεπῶν τῶν δύο ά νενδότων καὶ ἐκ των κοουφαίων του̃ ᾶντιστασιακου̃ α̃γῶνος ἔμεινε σὺξυλος ποοσπαθώντας νὰ συμόιόάση τὰ ἄσυμὅίόα στα μὲ αποτέλεσμα ὴ σπάνια φωνή του νὰ μὴ άκούετατ πλέ ον στὸ Κοννοὅούχγα Ὁ ν_ Καοαμανχῆἔ ὲἔεμεταλλεύθη κάθε ᾶδμναμία τῶν άν τιπάλων του καθὼς μπόοεσε νὰ παίζη στὴν Κυθέονησί του ὕ πως ὴθελε τὸν κ. Μαῦοο καὶ τοὺς ὺπουογοὐς του, ὴ στάσι τῶν οποίων απέναντί του ἦταν σὰν τοϋ νεοσύλλεκτου φαν νἀοου πόὸς τὸν Συνταγματάοχη διοικητὴ του.
"Αντιδοάσεως μὴ οὕσης, τοὺς χόοεψε, ὅπως ὴθελε, καὶ τοὺς ἕσυοε ποὀωοα καὶ μὲ τὶς ὅποιες αὺτὸς συνθὴκες ἐπιθυμου̃σε στὴν ἄνιση ἀναμέτοὴσι μὲ τὰ γνωστὰ αποτελέσματα τὴς σφαγὴς τῶν κατεσπαομένων δημοκοατικῶν δυνάμεων. Καὶ τώοα στὸ σχημαΠσμὸ τῆς μετενχογνκῆἔ Κω̃εονὴσε ώς του όλἐπουμε στους δυὸ νευοαλγικὡτεοους τομει̃ς της κοατικῆς μηχανὴς, τὸ ὺπουογεῖο Δημοσίας Τάξεως καὶ τὸ
229
ῦποω̨γει̃ο Ἑθνοοῆς Ἀμονης, τὰ ἴδια ποοοωπα ποὺ ἦσαν και πρὶν και για τα ὁποῖα ο λαος οοοπγστοοοε, ὥς ποὸα̨ τὴν α̃ν_ τιχουντικὴ πουριτανικότητά τους. ”Επσι ἔρχεται νὰ ἰσχυροὲ ποτηθῆ ῇ ἄποοα ὅτταυ̃τα τα ποοοοοαιἐποοχἠθησαο ἀπὸ τοὺς δότοις της ἔξουσίας, γιατὶ ὁ ἔνας εἶχε πρότασι απο Τὴ χοον_ τα τότε τὰ γίνη ανῃη̨̃αοιλγαα Μ εἶχε καὶ τον ἐπίζηχο γιὰ τὴ
τολευταίας πολυτόιραχης δεκαετίας, ποὺ ὁδὴγησαν τὸν τόπο στὴν πλέον στυγνὴ δικτατορία όλων τῶν ἐποχῶν μὲ πρωτερ
γἀτη τὸ ὕασλλαἰ μαἔ λαὶ τὸ πεθὶὅἀλλον τοϋ Στα πκ›πολλὰ κεφάλααττου̃ παρόντος όιόλαπ›μνημονεόον ται ἀλλοῦ περισσότερο, ἀλλου̃ λιγώτερο, όἑόαια, ὁ ρόλος του̃ νοαροῦ όασιλια̃ Κωνσταντίνου, στα διαδραματιζὀμενα δραμα¬ τικὰ γεγονότα τῶν τυχῶν της Ἑλλαδικὴς Δημοκρατίας καὶ
χούντα ἑπίτιμο τίτλο «του̃ πρώτου ἀοχῃγοϋ του̃ ΙΔΕΑ» (Γκίκας Σόλων), ὁ δ” ἄλλος γνωστὸς όασιλικὸς ἀνὴρ καὶ συζητητὴς γεῳυοοποιὸς (°Α6έο(οφ)5 ο οποῖοα γιὰ νὰ ὀχο_ κληράκαιτὸ «καλό» προσέλαόε καὶ υφυπουργό του τὸν συν τοπίτη καὶ όποψὴφιο τὴς δικτατορίας τῶν στρατηγῶν, στρα τηγὸ Ιίατσαδὴμα.”Εὴΰ ευ̃καιρατ (υποαχεθἠκαμε) φέοοομε σὲ φῶς τὸι ὁνόματαπῶνίστρατηγῶν ἑκείνων ποὺ ἦσαν ὴγε Άπ γλίοο τοτε ποὺ σία του στρατοϋ ὀλί αν πρὸ τίς 21 ό Σπαντιδόικης ἐτοίιιτἶζε τὴδν όαὶειλικίίςδικταετορίαότῶν στρα τηγκυ̃ν καὶ διὰ τὴν ὁποίαν ἀλλεπαλλὴλως καὶ δημοσίως ἔχει καυχηθὴ, ὅτι «ἦταν ἔτοιμη νὰ σὡση τὴν Ἑὶλλόιδα, ἀλλὰ τους εἶχαν προλόιόει οἱ ανυπόμονοι Συν)ρχες»: ἀντ)γος ΑΠἙΣ Σπαντιδόικης, ἀντ)γος Δὶτὴς Στρατια̃ς Κατααη̨̃ἠααας ανο) γος Διοικητὴς Γ'Σ.Σ. Ζωττἀχῃς, αοἢγος Δῃὴα Α'Σ_Σ_ Κόλλιας, ἀντ)γος Διοικητὴς Β'Σ_Σ_ Μαοαοτοῷ αυτ) γοο Δα
ίίίυ̃ ηἰθνουἔ μαἔ Υενὶχὡτεθα· Σὰν σὲ πεθίλλὶψὶ ὶω̨ίνεταὶ σκό πιμο να περιληφθὴ παρακάτω καὶ μια συνοπτικὴ τρίτη κρίσι
τῆἔ πέν ίίίἶἶφημεθίδα «Τὸ Βῆμα» ῖῆἔ 24·
ὴνὸἔ α̨^λΟσ0φημένοΌ λογοῖέλνου καὶ·ᾶΟλὶκ0ΘΌα̨Κπ0Ό
Μάθὶωλ Πλωθίτὶι̃ὶ
νίλἔν
ὶἩ1974) «" "Ολες οὶ κῦικθδωμονίεἔι στὴν Ἑλλόίδαι πθοέθλονταλ ἀσ πό τὰ λόιθη τοῦ Θρόνου”. Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, 18.12.67.
(Σὲ συνομὶλία μὲ
Τὸν
Άμεθωίανὸ δλὶμοσίολίθἀφο Σ Σολλλτσ·
μπέΘΎκεΘ)·
'Η
ἔένοὶ ὶίαὶ λλ ἔένη πΟώ° σΐοὺἔ καὶ κἀθπὶσε Χθὀνολλἔ Τῇἐ δω· τη δυναστεία» φοὐντωσε ·τοΟλι̃€› που, ξένη κι εκείνη, ἔμεινε ξένη ως τὸ τέλος. Τὸ τέλος αότό, που τὸ ἑκπροσωπεῖ. καὶ τὸ συμόολίζει ὁ σημερινός φορέας του̃ «στέμματος», συμπυκνὡνει όλα τὰ χα ρακτηριστικὰ τὴς μοναρχικὴς δραστηριότητας στὴν Ἑλλά δα. Στὸ σύντομο διάστημα της όασιλείας του, ὁ υστατος τῶν ὶι̃λύἔμπωθγλ καΐόθθωσε νὰ σωθεύσλὶ στὸν τόίω ὅλεἐ Τὶἐ ἀπὸ τὴν ἀ πληγὲς τῶν Φαραὼ του̃ «ἑλληνικου̃» θρόνου σόστολη παραόίασι τοῦ Συντάγματος, ἑὸς τὸν ὲξευτελισμὸ τοῦ πολτακου̃ ὅίου, μί ἀποτέλεσμα κι ἀποκορὐαομα τὴ δα κτατορία, που τὴν κόιλυψε μὲ τὸ «κῦρος» τὴς πορφυρας του.
οικητὴς ΑΣΔΒΝ Παπαδα̃τος, ἀυηγας Α' ἱγπαοχῃγος ΓΒΣ Άριιποόζης, ὀιντ)γος Βἶ υτταοχηγὸς °Ανδοιώτης, ανο) γος Ἑπιθεωρητὴς Στρατου̃ Μανέττας. Έἔ αὐτῶν δυὸτρει̃ς διεφὼνησαν χαλαρα, ἀλλὰ οὐδὲν ἀλλοιοϋται.
«λίαλὴδ σποθὰ ποὺ ἔθθὶξαν Οἱ
_
το Βαοιχιαα καὶ ἡ τοχεοταία δεκαετία
Οἱ ἐπιδόσεις του «Κωνσταντίνου του̃ μικροῦ» στὴν περίο όϋ 1985
Δὲν παίρνω τὸ όασω̃ικὸ θεσμὸ ἀπὸ τὴς ἑγκαταστασεώς του απο τοος ςένους προστάτες μας στην Έλλαδα, για να ἐςε τόισω τὶς ὁλέθριες συνέπειες ποἶιχε πανω στὶς τύχες τοῦ θνους μας, γιατὶ τότε θἄπρεπε νὰ γρόιφωνται τόμοι ἐπὶ τό μων, που θὰ μ" ἔκανε νὰ μπώ σὲ χωράφια τῶν Ἱστορικῶν της Πολιτικὴς Ἱστορίας πολλῶν δεκαετιῶν, ἐνῶ πρόθεσι
·θ7
Εὕπυ πάρα πολὺ
καὶσαᾶρα
πολυ ὁδυνηρὰ
γνωστές. Αιγὀτεοο γνωστὲε ίσως είναι ιιεοικὲτ πτνκὲς
(κι αἰτίες) ἐκείνων τῶν ἄθλων καὶ τῶν ὀιθλιοτὴτων, καθὼς καὶ τῆς στάση; τον κατὰ καὶ μετὰ τὸ πραἔικόπημα της 21.
Κὶ αἶλι̃ὲἐ θὰ μα̃ἐ ἀπασχολἠσθνν ἐδῶ· Θὰ πρέπει, ίσως, ν” αρχίσουμε «ἐκ του̃ ῶοῦ». Μ' ἄλλα
^=Θἶε
λόγια,
του όιόλίου αυτου̃ είναι να περιλόιόουμε γεγονότα μόνο τὴς
ἀπό
τὴν «παιδεία» του̃ Κωνσταντίνου. 231
2ὅΟ ί ι ι
Άδιαόλητος μάρτυρας ἔνας συγγευὴς του, ἔκπτωτοἔ κι αῦτός, ὁ Παῦλος τῇ; Γιοργκοσχαη̨̃ίαςη̨ ἔλεγε πὼς «γγ ἐγὼγαι δευσι τοῦ νεαροῦ Κ. ἦταν π α ν α θ λ ι οι. Ἐπηρεασμέ
ξεις τοῦ πατέρα του. Γιατὶ ό «συνταγματικὸς όασιλιας» Παῦ λος ἦταν ἐκει̃νος που «λανσαρε» τὴ «θεωρία τοῦ κηπουροῦ» τὴ θεωρία, δηλαδὴ, υ̃υ̃ὼἑ ὁ θασὶὶὶὰε μπθιϋεἶ νὰ δὶω̨ὶσεὶ πρωθυπουργό «του» όποιον θέλει, «ακόμα καὶ τόν κηπουρό του»... Ἱ) «απονὴρευτος» Ιῖαῦλος ἦταν ἑκεϋφς που ἔλεγε
νος απ” τὴ Φρειδερίκη, ό Παῦλος προετοίμαζε πολὺ ἄσκημα τὸν Ϊἰιγαα τό θρόνο». (Γὴυ κρακ αὐτὴ καταγρἀα̨ργ ὁ οτε. νός φίλος τἦς όασιλικἦς οὶκογἑνειας Σ. Σουλτσμπέργκερ στό
ΣΒ2
ὶι̃ ὅασὶὶεὶα «ἔχω ἀὶὶόμα ὶὶεΥἀὶα πεωθὡθὶα γιὰ π α τ ἐνέθὶίεὶεἐ καὶ ΰὶἐὶοσπἀθεὶεἐ» (Σ0ὶ#ὶτσ Θ Οί σ κ ὶι̃ ν ὶα τι ὲ € σελ. 15). . . "Ο «δημοκρατικὸς» Παῦλος ἦταν ὲκει̃νος ποὺ σ%ἑ(Ρτηὶὶε› Τὸ 1ὶΜ=Θ› νὰ ἐπὶὅάὶὶι̃ Β ὶ κ α Τ Ο Θ ὶ α μὲ σόμμαχο τόν Π απαγο, καὶ ποὺ εὶπε, αργότερα στὸν Κ. Κα ραμανλἦ (όπως αφηγὴθηκε ό ἴδιος) ότι «ἐκεῖνον θα διαλε
πὼἐ
όιόλίο του «Ἑποχὴ μετριότητας» σελ. 14 απ” όπου παίρνουμε αρκετα στοιχεῖα για τοῦτο τὸ αρθρο). ”Ολοι ξέρουμε καὶ τὴν καταγωγὴ τὴς Φρειδερίκης (ανι ψια τοῦ Κάιζερ γαρ. . . ), καὶ τὴ θητεία της στὴ Χιτλερικὴ Νεθλαὶαε καὶ Τὶ; μὴχαν0ρραφίες καὶ παρεμόασεις της σὲ όλα καὶ για όλα, καὶ τὶς «κρουαζιέρες τοῦ αἰῶνος» που ὁρ γἀνωνε, καὶ τὶς «προῖκες» που αποσποῦσε, καὶ τὶς απόψεις της για τὴ Δημοκρατία πρό περιφρουσϋσς («Θὰ εἦμορο κι ἑγὼ δημοκρατικὴ _ εἶχε πεῖ σ° ἔυαν Έλληνα πολγῃχὸ ._ αν ἦ Δημοκρατία μποροῦσε να προσφέρει στό λαό κατι πε ρισσότερο από μοντέρνες μπανιέρες»!. . . Ἑφἦ ὥ καί, αντὶ γιὰ λουτἦρες, απολαμόαναμε ἑστεμμένους σωτἦρες. . .) “() λοι ἔὲροομε καὶ τὴν παθολογιχὴ ἀρχομανία της .καὶ τὸν_ μεταφυσικό μεσσιανισμό της, που τὴν ἔκαναν να πεῖ στό γιό της, τὴν ὴμέρα τοῦ μνημοσονσυ τοϋ ἄυτρα της; «Ὁ Παυ̃λοἔ ἦρθε τὴ νόχτα καὶ μοῦ εἶπε: Ἐγὼ εἶμαι στόν Παραδεισο. ΒΕ σ ὐ θ ὰ δ ι 8 ν θ ύ ν ε ι ς τώρα τὴ χώρα μ ο υ. Ϊὶαμε να γαορτασουμε τό γεγονός στους αγροός»! (κατα τὴν αφηγησι τοῦ πρίγκιπα Πέτρου, «Νέα», 12.11.74). ”Ο λοι ξέρουμε καὶ τὴν αῦταρχικότητα της καὶ τὴ γνὴσια «ἑλ ληνικότητα» της, που ὲπιγραμματικα τὴν χαρακτήρισε ό πα τέρας τοῦ γαμπροῦ της Χουαν Κάρλος: ‹‹"Η Φρειδερίκη δὲν εῖοαγ Ἑλληυίδα, εἶναι Π ρ ώ σ σ α». Σα να εἴχαμε καμ μιαν αμαμόολίαὶ ὶΑλλα κι ὁ ταγαθὸς» ἐκααος Ιῖαῦλος δὲν ἦταν τόσο α γαθὸς όσο τόν παρουσιαζει ἦ ανακριτικὴ μυθολογία. Μπορεῖ, όέόαια να συμόοόλευε _ θεωρητικα _ τὸ γιό του «νὰ μὴν κόινει όρώμικα κόλπα» (Σουλτσ. σελ. 204), αλλα, όπως φαί νεται, ἦ ἦ πατρικὴ συμόουλὴ ἔπεσε σὲ πετρῶδες ἔδαφος, ἦ ό γιός διδάχτηκε περισσότερα από ἄλλες «θεωρίες» καὶ πρα
1?
γε Υὶὰ Β ὶ ὶὶ Τ ά Τ Ο Θ αι ἄν παθοὶὶσὶαἔὀταν ἀνἀγκὶὶδ τττ πραγμα που εῖχε αποκρούσει ὁ τελενταἶοἐ (Σουλΐσι σελ· 183 καὶ 288) . .. Ὁ Παῦλος, τέλος, ἦταν ἐκει̃νος ποό, λί γο πρὶν πεθάνει, αφησε ῦποθὴκη στό γιό του: «Τό Στρατό .
καὶ τὰ μάτὶα σθὶὶὶδ Αὐτὲε Θὶ καῖαὕθὶὲἐ ὶὶαὶ Οὶ συὶὶὅουλὲἐ δὶαμὀθφωσαν Τὶ) νο οτροπία καὶ τό χαρακτἦρα τοῦ Κ. “Οπως όλοι οὶ προκόιτο χοί του δὲν ἦθελε, κι ἑκεῖνος, να όασιλεῦει μόνο, αλλα καὶ να κυόερνα̃, να παύει πρωθυπουργους καὶ να διορίζει «κηπου ακολουθώντας ροός», να σκαρώνει καὶ να διαλύει κόμματα ἄὶλωστεί Τὶἔ ἀπόψεὶέ ἐνὸε ἄλλου «σΌνταΥμαὶ0ὶόΥ0ὶὶ» 'καὶ ὶὶο· ναρχολατρη, τοῦ Π. Πιπινέλη (τοῦ κατόπιν όπουργοῦ τῶν
Ἱη̨̃ἔωτεθωαυ̃ν τῆἐ δὶ%τατ09ὶα€ καὶ πὐθὶνθυ ἀπολογητἦ ὶη§)ι λίγες μέρες πρὶν απ” τό πραἔικόπημα τἦε 214ι̃
που ἔλεγε,
«Ὁ Βασὶλεὺἔ θθ ἀπεγνμνθυ̃το πάσηἐ πθαγματὶὶίἦἐ ἀὲλμθδὶὀ· ΤἩΈΘΞ ἐὰν ὶζὶὶὶῆ Εὶἔ πᾶσαν πεθὶπὶωσὶν ὶὶι̃ν Υνώμθὶ του̃ Κοὶτ νοόουλίου καὶ ουμμορφοῦται εῦσυνειδὴτως (εἰς) με αῦ τὴν»!. . . "Οπως όλοι οἱ προκατοχοί του, ό Κ. ‹‹σ ι χ α ι ν ό τ α ν τους πολππκοός καὶ τα κόμματα» κι αποκαλοῦσε τόν δημοκρατωα›λαό «ό χ λ ο» (Σουλτσ. σελ 2Ο4„ 208, 209). . . “Όπως όλοι οἱ προκόιτοχοί του, ἔόλεπε τό Στρατό σαν ίδιοκτησία, ασπίδα κι ῦπηρέτη τοῦ στἐμματος. . . Κι ό πως όλοι οἱ προκόιτοχοί του, δὲν δίστασε να ἐπιδοθεῖ σὲ «πα
ρασκηνιακὲς ἐνὲργειεεὶ καὶ σὲ εὕθώὶὶὶὶὶα κόλπο» Τα «κόλπα» αυτα κανένας δεν τί αγνοεί: τὴν αὐλικὴ «πέμ Σόό
πτη φόιλαγγα» ποὺ εἶχε ἐγκαταστὴσει μέσα στὴν κυὅέρνησι Παπανδρέου μὲ τ, ὅνομα Π. Γαρουφαλια̃ς. .. τὴν περιὅόη τη δὴθεν συνωμοσία του̃ ΑΣ Π ΙΔΑ, ποὺ δὲν ἦταν παρὰ μιὰ «μηχανορροιφίοι τῆς παράλληλης ὲξουσίας, γιὰ νὰ δυσ φημὴση τοὺς πολιτικοὺς καὶ στρατιωτικοὺς αντιπάλους της»
.. τὶς ἐπαίσχυντες ἑκεῖνες τρει̃ς ἐπιστολὲς στὸ νόμιμο πρωθυπουργό, ποὺ «απο ὅπως ἔγραφε ὁ καθηγητὴς Ζὰν Μεϋνὼ.
τελου̃σαν ἰσάωθμα λαστοὐλωα στοίὺἔ <ΉλλλΊνεἔ δημοὅθάτεἔδ
(χαι̃ὰ τὸν ἴδὶο πολὴτεὶολόγο) τὸ θασὶλὶὅὸ ποαἔλὅόπημα της 15.7.}Θξ6ὅ|.¬.. τὶς χυδαιες ἑςαγορὲς ὅουλευτῶν γιὰ νὰ ·
·
·
Οὶασπἶλσθη η Ενωση Κενΐθολὶ ίπολοἔ δε θλλμα̃ταλ τὴ φωτ0° γραφιοι τῶν τελευταίων «αγορασμένων» ποὺ ὅδευαν ὺπὸ συ νοδείαν «ὅασιλικοὺ ανδρός», πρὸς τὸ παλάτι γιὰ νὰ ὁρκι στοὺν;) . . . τὶς αλλεπάλληλες κυὅερνὴσεις μαριονέττες τῶν Ν Ι ι. Αποστατων που, «αντὶ νὰ περιὅάλλωνται απὸ τη λαικὴ ἐμπι στοσυνη, περιὅάλλονταν απο τὴν καθολικὴ περιφρὀνησι καὶ χλευη». .. ὅλη ἐκείνη τὴν α π ο σ υ ν θ ε σ ι καὶ τὴ σὴ ψ ι τὴς πολιτικὴς ζωῆς, ποὺ τόσο «σοφὰ» προετοίμα σε τὸ δευτερο, τὸ στρατιωτικό, πραξικόπημα τὸν τελει ωτικὸ καταλυτὴ καὶ τὴς κοινοὅουλευτικὅς καὶ τ” ἐλευθε η ης Οκ : 9
δηλαδὴ, αν ρικὰ αρθρα τοῦ Συντάγματος αν χρειασθὴ χριιιασθὴ, κ α τ ὰ τ ὴ γ ν ιδ μ η μ ο υ, θὰ τὸ κα ὅαερτίζοντας, ὅπως ὅλοι οὶ νω γιὰ νὰ σώσω τὴν Ἑλλάδα» τ ὸ ν ἐ α υ τ ό τ ο υ «Ἑλλάδα» ὺπερεθνικὀφρονες, αὺτὴ ἑδραιωνὀταν μέσα (Σουλτσ., σελ. 284). Κι ὴ απόφασι ἐξ αἰτίας του: του ὅσο τὰ πράγματα χειροτέρευαν
_
Τέσσεθγε
μὲθες πθὶγ ἀπ° τὸ ποαἔιχόπὴμοι,
μόχγγἔ
«Τάιμς
01
τὴς Νέας "Ί”ὀρκης», ἔγραφαν πὼς τὸ αὺλικὸ περιὅάλλον ὺ ποστὴριζε ὅτι «αφοῦ διακυὅευεται τὸ μέλλον τὴς δυναστείας, Μ ὰ 0 ε μ έ σ Ο γ εῖγάιθεμιτὸ γιὰ νὰ κρατηθὴ η Η Κ. πρόσθετε ὴ ὲφημερί μακριὰ απ, τὴν ἐξουσία. . “Ετσι Μ __ ὁ Κ ὁδηγἠθηχε μὀνοε Ή,Ό σ° ἕνα α̃διέἔοη̨̃ο; ὴ ἐπα νομος τοῦ Παπανδθέθὴ γγ Β Εκ Τ α Έ Ο Ο ί α στὴριγμὲνὴ
.
"τὸ στθατόςγ
5
τ
σ
μιας.
Κ ανενας .ι
.
ι
ν
:ι
Ρ
~
»
ταν ὁ αἰωνιος «κομμουνιστικὸς κίνδυνος» καὶ τὰ «μιόισματα». ὅμως, ὁ ίδιος ὅ Κ. διαψεύδει τὶς δημὁσιες διακηρύξεις του, λέγοντας κατά ἰδίαν πὼς «δ ὲ ν ἱι π ά ρ χ ο υ ν ἐ ν δ ε ί ξ ε ι ς ὅτι οἱ κομμουνισταὶ ἑτοιμάζονται γιὰ ὅιαι ότητες αὶματοχυσία. Δὲν ἔχω τὴν ἐντὐπωσι ὅτι συγκεντρώ
ὶἰι
νουν ὅπλα» (Σουλτα, σελ. 207).
Κανένας δὲν αμφισὅητεῖ πιὰ πὼς ὁ Κ. απελπισμένος απ" ι Ν ί ι . την αποτυχία των «κολπων» του, ἔντρομος μπρος στην ογ κοὺμενη λαικὴ αγανάκτησι, ὅαθιὐτατα ανἠσυχος γιὰ τὶς ἐ περχόμενες εκλογες (28.!5.1Θθ7), δὲν ἔὅλεπε ἄλλη λυσι απ" τὴ σ ι. Τἰν εἴ·κί ε ὁ μ ολο 'σ η απ” τὸν Ὁ ὶ π Θ ὸθεσί του αὺτὶη τὶν Τὶ κτώὅρὴ 1908: «Εὶμαι ὅτοιμος νδ α ν α σ τ ε ί λ ω με ί
τ
δυναμική, στρατιωτικὴ ἔπέμὅα
ΖΒ4
κυὶῖος Αμἶωχανὅἱ ἶχολὶαἐπι̃ἶ ΜἩΦΕΙ8 ηγὶγκτων
Πἶστ» (ωαίὅἶιθί), ξγὶνἶ
ὶἐτὺι̃νγ
ἔ1)131}ὀ8
Οτην
«ὶἶυἶῖ
ὶγκτοἰν ἐἑὶα (1
Οα̨ίν ηνοωωῃυ «εμοὶὶιζε με . Αναφορες πυὅωὶτη .σωκἶψὶ πουτραγωδια. της ΟΙΑ δεν .. Θωθ για την επερχομενη ι < ό Τ α ν : ιρ ι ι μ ιιιρηναν καμμια αμτριὅολια πως ε τ γ ν ώ τ
Δ
ο
τ
δεν ξεχνα πως το επιχειρημα τοσο του πατριω , τη ὅασιλια δσο καὶ τῶν πατριωτῶν συνωμοτῶν τὴς 21.4., ὴ τ
Κι α ὺ τ ὴ ν ακριὅῶς τὴ λυσι ἑτοίμαζε ὁ «δημοκρόιτης διηγείται ὁ ἔγ ὅασιλευς››: στὰ μέσα Φεὅρουαρίου 1θθ7
στρατιωτικὸ πραἔικὀπημαὲ μὲ τὴν συγκα υ̃ί 6 λ °\
θ ε σ ι,
°'
Κωνσταντίνου». Τὸ αποτέλεσμα αὺτὴς τη̃ς σύσκεψης τὸ συνὀιμισε δ *νλίω̃τ Βοετονν (συμὅουλος του ι ί ι , ~ ὶὶροεδρου των ΗΠΑ στα θεματα εθνικης ασφαλείας), λέ γοντας στοὺς συναδέλφους του: «Αὺτὰ ποὺ συμπερόιναμε ἐ ὴ καλυτερα, ποὺ δ ὲ ν κατορθώσαμε νὰ συμπερά δῶ ° κάνουν τὴν ἐξέλιἔι τῶν γεγονότων στὴν Ἑλλάδα νουμε 4
5
|
ι
Ἑ
ι
ι
~
εν σε δ τλω ατικν γλωσ . αναποφεωίτη» ΗΤαν° ιδὶατυπωμ Ή Η μ , ] Ι ιι ~ 5 ' ε 'Μ Ύὶ ελίλω̨ὶσὶ Ή η ανοχη της «επεθχομενης Έοαλ/0)Οὅαῷ›“ Ἀλλὰ Μ λἶ ἴδια ἡ Δεἔλὰ ὀμολόγησε ἀργότεροι: «Ὁ Βα καθίστατο α ἐ κ τ ρ ο π ὴ σιλεὺςὴτοπεπεισμένοςὅτ ..
σκ
ναπὀτ ευκτος.
/ὶεξιὰ ἐθεὡρει
±
Καὶ
σ
λδ
τ
`
ν
τόσον πολὺ ὅτι
τοίμαζε»...
«Ἱτῖ
ανάστασι αποτελει τὴ μό Ζδὅ
νη Ματ, ὥστε τὴν πνοηννίμαζες («·Α%Θόποχν;ς› 4 καὶ 88· 1Θθ8). ,Ακόμα πτὸ α̃ψενη̨̃ὴἔ μάη̨τνςν ὁ σνθανηνὸς Σόλων Γκίκας ἀοχῃγὸς τον ΓΒΣ ἔν; τὸ 19589 ἱδθντὴς .ωυ̃ ΙΔΕΑ Ήαί'
_
σἠμεθαι νπονθνὸἐῖ Δημοσίου; Τάἔεωε θεόαίωνε τὸν Σε πτἑμὔθη 1Θθθ: «Οἱ στρατὴγοὶ ἑτοίμαζαν τὸ δικό τους πρα ξικόπὴμα. . . Τὸ °Ανὡτατν Στνατνωνννὸ Σνμὅονχνο σννῆχθε πρὶν ἀπὸ τὴ σνγνέντνωσν νη̃α̨ Θεσσαχονίνηα̨ (ποὺ εἶχε π©0_ γραμματὶσθῇ ννὰ τὶς 234) καὶ σνζἠνησε τὴ χοονγχὴ στη/μὴ τοῦ πραἔαωπἠματοςν ποὺ θὰ νγνόναν ν ν ὰ χ Ο ν α Ο ν οι
σμὸ τοῦ θασιλέως τ Καὶ
ρ ὴ
χ ώ ν»_
τ
_
_
καὶ τῶν συντὴ
(Σονλ(ση σεχ. 674).
ὴ «αναπόφευκτη τραγωδία», ποὺ προφὴτευε ο Κοετονν «ἐπῆλθε» στὶς 21.4. ῖΗταν ὴ μόνὴ διέξοδος ποὺ άπόμενε στο «σύστημα», γιὰ νὰ δαμἀση ἕνα χαὸ ποὺ εἶχε πνὰ σννεν
δὴτοποιὴσὴ του.
τί
δουλεῖες του̃ εἶχαν ἐπιθάλει οὶ «ἄρχοντές»
Πσλὺ λίγῃ σημασία ἔχενν ἄν τὸ ποαἔμώπημα τῶν σνν_ ταγματαρχῶν δὲν ἦταν ἑκει̃νο άκριθῶς ποὺ ἑτοὶμαζαν ὁ Κ. καὶ οὶ σὺμμαχοί του. Τρία πράγματα, μια φορά, εἶναι θέ ὅαια:
Πθῶνα άν) ὅλον» ὁ ἴδιϋο ὁ Κ μιὰ τέτοιοι, προιξικοπὴματι κὴ, λὐσι τη̃ς ὶουλιανῆς κρίσεως εῖχε ἑπιλέξὴ. "Ε]πεὶτα, τὸ πραἔτκὸπημα τῶν σνννανμαναθχῶν ἦταν ἡ φ υ σ ι ν ὴ σ Ό ν έ π ε ν α τ Ο ν ἀ δ ν 8 ἔ ό δ Ο Ἡ, ὅ_ που εἶχε κλειστὴ μόνο του τὸ παλάτι μετά τὸ ὅασιλικὸ πρα ἔικόπὴμα τη̃ς 15.7,1Θ65_ Οἱ σνντανματἀθχες δὲν θὰ νοχ
πετυχαίνατε ποτέ, ὅὶν δὲν χρὴσιμοποιο·ύσατε άπατηλὁι τὸ ὅνομά μου». Κι οἱ ἔνοπλες δυνάμεις π ί σ τ ε ψ α ν τοὺς άπατεῶνες, ἐπειδὴ ὴ Ε ερ οι ν πὼς ὁ Κ. όυσσοδο μοὺσε γιὰ τὸ δ ι κ ό του πραξικόπημα. Τέλος, ό Κ. τ α υ τ ι σ θ η κ ε μ ὲ τ ὸ δ ι κ τ α Έ
χ
0
Ο
Θ
η
*
κ ὸ
κε
Χ
Οι
θ ε σ Τ ώ ἔν
ἀφοῦ α)
π α
Θ
α δ
τὶς «ἔντιμες καὶ πατριωτικἑς» προθέσεις τῶν
έτ συ
νωμοτῶν (οἔὲὶῖμαι ὅέὅαιος πὼς ὅ,τι ὲκάνατε, τὸ ἐκάνατε γ ι ὸι ν ὸι σ ώ σ ε τ ε τ ὴ ν χ ώ ρ οι», τοὺς εἶπε στὸ Πεντάγωνο), μ” ὅλο ποὺ ὴ ξ ε ρ ε πὼς οἱ τίμιοι ἐκεῖνοι
κινηματίες
«κατεχράσθὴσαν τὸ ὔνομά
τ ο υ» (ὅπως ἔλεγε, ἀργότερα, στὸ διάγγελμά του τῆς 13. 121987) . . . β) % ά λ ν 'Ψ 8 ανθημεθὸν "αλ ν Ο μ ντ μ Ο π Ο ί λὶ Ο 8 τὸ πθαἔννόπνὶμον ὁθνίζονναἑ Τὴν κνὅέθνησὶ· Ιίόλλια, δὴλαδὴ τὴν κυόέρνὴσι τὴς Χούντας. .. γ) δ ι
κ α λ 0 λ ό Ύ νὶ σ ε τονἔ ννλτνκλέῳτεἔ λέγονναἔ __ στὴν προσφώνὴσί του στοὺς πρώτους «ὺπουργοὺς» τὴς δικτατορί ας πὼς «οἱ δὴμοκρατικοὶ θεσμοὶ εἶχον ὺπονομευθὴ (ἀπὸ
τἀλαἔλ ὁ θθὁνοἐϋ αἱ ἔνοπλοὶ δννάμενῶ “ἦ δὶκνὶοτ Ο ὶ ό ν σννη ἑθάλλοντο ἀδνακόπωἔν (Υ ὶ α Τὶ 'νἀλαἐλ καὶ Β) μ ό χ Θ η σ ε γιὰ τὴν ὲπιτυχία του̃ νέου καθεστῶτος (‹‹Θὰ πῶ στοὺς στρατὴγοὺς νὰ ὅάλουν τὰ δυνατά τους για νὰ θο π
ὶὶθἠσονν νλὶν ννὕέθννὶσὶ· νὰ ἐπὶτνΧνΡ›› εἶπε Τὴν πθώτη ἐπί νη μἐρα στὸν Παττακό. .. «Οἱ ΗΠΑ πρέπει νὸι τονίζουν συνεχῶς ὅτι ὴ κυόέρνὴσι πρέπει νὰ ἐπιτὺχη», τόνιζε, στὶς
8·5·1%7 στὸν Σ0νλτσμπέΘννεΘ› σελ· Μω· Αὺτὴ ὴ οκάλυψι», αὺτὴ ὴ «συνεργασία» ἐἔασφάλισαν στοὺς
μου̃σαν ποτὲ νὰ καταλὺσουν καὶ τυπικά τὸ Σύνταγμα, ἄν δὲν ποῶ τὸ
πθαἔὶνοπνὶματίεἑ νὴν πθοσλώθνὶσὶ (λὶ τὴν ἀὁθἀνεὶα) στθατοἴϋ οι περ ναυτικοῦ καὶἀεροπορίαςποὺ
τ
μ ε ν α ν ὀασὶλὶπὴ δὶατανλλ γιὰ νὰ κὶνηθου̃ν νατὰ τνὶἔ ἀτ πριλιανὴς συμμορίας. Κι αὺτὴ ὴ κάλυψι χάρισε στοὺς συνω
εῖχε καταλόσῃ ονσναντνκὰ
ο ς
λὴ, άν
ὁ ὁ
. δὲν θα τολμοῦσαν νὰ διαλὺσουν τὴ Βου Θ ρ ό ν ο ς δ ὲ ν τ ὴ ν ε ὶἶ χ ε μ ε τ α .
θάλὴ σὲ «οἶκον ἑμπορὶο·υ...»
τολμοιυ̃σαν να ὲπιχειρὴσουν
τους, ἄν
ὁ
6 α σ
ι λ ι ὰ
σὴμο»
τὸ ς
Β
δὲν θα «ανεπίσημο» πραξικόπημα ὲ ν π ρ ο ε τ ο μ α ς ε
Έθνη
Ε
νθπωςει̃πεὁ
ὶδιος στοὺς κινὴματίες, τὴν «ιστορικὴ» ἐκείνὴ μέρα, «δὲν θὰ 23ο
μάτ
ὶ
ια
ἀναννώθνσὶ
τ0υ̃%αθεσΈῶτΟ€τ0νΞἀπ9 μὀτεἔνλὶν ἔένεἔ ννθεθνἠσειέ σὰν νόμὶμνὶἔ ννθεθνἠσεωἐ τῆέ ΧώΟα€ “Εστω κι άμέτοχος, λοιπόν, στὴν «ἐπιχεὶρὴσι» τῶν συνταγ
Έν;
ματαρχτῖ›ν,ὁΚεῖναιὁ π
Β
ν θ
Ή
ν 0
§
πρῶτος καὶ κύριος
Υὶὰ Τὴν ναἶἀλνσν τη̃ἑ δνὶμοκθανίαἔ
ὺ
ἀφοῦ 28?
α υ τ ὸ ς την εἶχε πρωτυτερα γυμνώσει ἀπὸ κάθε νόημα μὲ τὰ «κόλπα» του, α ὺ τ ὺ ς εἶχε ετοιμάσει τὸν πέλεκυ, γιὰ νὰ τὴν ὀιποκεφαλίσει, κι α ὺ τ ὸ ς κάλυψε τοὺς δήμιούς της
μὲ την «όασιλικη όιλουργίδα». ”Ἑτσι, ὁ θασιλιὰς φρουρὸς του Συντάγματος, στὴν κρίσιμη ὥρα, ὅχι μόνο δὲν περιφρου ρησε τὶς ελευθερίες τῶν «ὺπηκόων του», ἀλλὰ καὶ μεταμορ φώθηκε σὲ «φρουρὸ» της δικτατορίας ποὺ τόσο θάρθαρα τὶς πω̃οπἀτιησες
Προσπαθώντας νὰ δικαιολογήσουν αυτή του τη στάσι, τό σο ὁ ίδιος (στὸ διάγγελμά του τής 13.12.1987) ὅσο καὶ συνήγοροί του, ἰσχυρίζονται πως ὁ Κ. δὲν ὰντιτάχθηκε στοὺς Μνηματίεςγ νγὰ «ν° ἀποφενχθιῆ ἦ αὶμαΕ0χνσία»_ °Αλ λὰ ή απλη αλήθεια θρίσκεται ἀλλου̃. "Ο Κ. υὶοθέτησε τὸ πραξικόπημα ὅχι ἀπὸ «πόνο» γιὰ τὸ αἶμα τῶν Ἑλλήνων (ή θασιλεία ἔχει γίνει οιἰτία νὰ χυθοῦν π ο τ α μ ο ὶ ἐλλη νικῶν αὶμάτων), ἀλλὰ γιὰ ἕί λ λ ο υ ς, πολὺ «σπουδαιότε ΘΟΌΦ, χὀνονς:
α) “Αν
Κ. καταδίκαζε τὸ πραξικόπημα καὶ τιμωρου̃σε τοὺς ενόχους, θὰ τοῦ ήταν αδυνατο νὰ εὺλογήση καὶ νὰ κα λόψη λίγες μερες αργότερα, τὸ «αναπόφευκτο» πραξικὀπη ὁ
μα ποὺ ὁ ἴδγος ἐτοίμαζε,
β) :°Αν ποοχαχονσε «διχασμό», ἔστω καὶ παροδνμάγ μέσα ί μοναδικο στηριγ
στὸστρατό,θὰκλόνιζετὸ
καὶ που, παράλληλα, ὀιποτελοῦσε όασικὸ ρεισμα του̃ ΝΑΤΟ στην περιοχη τοὺτη. γ) Μιὰ σύγκρουση ἀνάμεσα σὲ στρατιωτικὲς μονάδες ή ταν ποχν πνθανὸ νὰ ἔη̨̃ννε τὴν ειὐμαω̨ία σὲ ἔ ε σ ἡ τι ω μ οι τῶν λοιικῶν μαζῶν, μὲ ὀιπρόόλεπτες κι επικίνδυνες γιὰ τὸ θρόνο συνέπειες, όὶν λογαριόιση κανένας τὰ ἔντονα αντι ~ ... όασιλικὰ αὶσθήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των Ἑλλήνων. ~ δ) Τὸ πραςικόπημα των συνταγματαρχων ἐ ξ υ π η π ο λ λ α π λ α τὸν Κ. καὶ τοὺς ὺποόο ρ ε τ ο υ σ ε λει̃ του: Β α υπ όθεσ α αταίωνε τὶς τόσο ὲπίφοόες ὲκλο σθ ι Η μ Ο Ο χε ιἔ › γες της 28.5., υπηρετουσε, δηλαδη, την ιδια «ε νικη σκοπι , μότητα» μὲ τὸ «δικό του» πραξικόπημα. («Πολλοὶ ”Ἑλληνες ποὺ του άπόμενε
,_
Γ
9
κ
οι
κ
θὰ θεωρήσουν, σίγουρα, πὼς ὁ όασιλιὰς προτίμησε τὸ πρα
εεε
τὶἔ
ἔννόπημα ἀπ9
ὲνλ0νέ§› ποὺ θὰ ἔανἀφεθναν στὴν ἐἔονσία
τὸν θανάσνμον ἐλθθό τον Γ· ΠαπανθΘέ0ν»› ἔνθνφαν Οἱ «Τάς νμἔ τη̃ἐ Νἑαἐ Ύόθννι̃ἔ» σῖὶε 224·1θ87)· Μακθοπθόθεσμοο ἐξθνδετέθωνε καὶ φίμωνε› «ἐπί ἀόθνστοννδ νὶἔ δνὶμονθανννὲἐ δννἀμενῶ πθανμανοπονώνταἑι νι ἐδῶ› Τθὺἐ πὀθθνἐ τθἐ Αθ ίνη̃ἔ Τέλοἔι λάθνζε σι̃ὸν Κ ἕνα πολύννμο ἄ λ λ Ο θ Η Τοῦ ἐπένθεπε νὰ παίἔεν νίὶν ν ω μ ω δ ί Οι τθἔ «ἀθωόννὶταἔδ καὶ της «θυσίας χάριν τῆς γαλήνης του τόπου», ἐνῶ τοῦ ἄ
τὸ πεθνθώθνο νί ά π Ο δ Ο ν ν μ ά σ Β Μ στὴν ως νἀλλνὶλη σνννμνὶι τοὺἔ Μνλι̃ματίεἐ ναὶ νὰ πῦιθθνσνοίστεἶ σὰν θ (Ρθνε
πέθμαλοἐ τῆἔ δημονθατίαἔ καὶ του̃ νιθννθθθυλεννιϋμθὶυ̃ ΝΕ· τσι, ἐνῶ πετυχαινε τοὺς ὀμολογημἐνους ή ὀινομολόγητους σκοπούς τω). ὁ Κ ἔμενε εἀλώθνὶνοἐ» Μι̃ὶ δὶΟιθέϋνμθἐ πάντα ὅχι μόνο ἐναντίον τῶν προοδευτικῶν δυνάμεων, ἀλ
σὰν όπλο
λὰ
κι εναντίον ἑνδεχομένης «ὰπείθειας» τῶν κινηματιῶν.
.
.
8) Τὸ πθαἔννόπθμα θναν «ἀπαθαίτνὶνθδ ναὶ ννὰ νοὺἔ ,Α μερικανοὺς πἀτρωνες του̃ Κ. Τήν ὥρα εκείνη, οὶ ΗΠΑ εἶ χαν επιτακτική ὰνάγκη «ήρεμίας» στην Ἑλλάδα, γιατὶ ἑπι
νθεμόταν θ νθίσν Τθἔ Μ έ σ Ό Ξ Ά ν Οι Τ Ο λ θ 9 ποὺ ἔὲσπασε λίνεε ἑθδομάδεἔ ἀθνὀτεθοϋ καὶ ὅπου Τὸ νέο ναθε στὼς στάθηκε «πιστὰ χρήσιμο» (ὶογεθγ Ιτοἱρίιιθ) στοὺς ὺ περατλαντικοὺς προστάτες του... Ἑπιπλέον, μιὰ δικτατο ρία, απαλλαγμένη ἀπὸ κοινοόουλευτικη καὶ κάθε ἄλλου εί δους κριτική, θὰ μπορουσε ἐπιτέλους νὰ λυση τὸ κυπριακὸ πρόόλημα συμφωνα μὲ τὶς ἀμερικανικὲς καὶ νατοὶκὲς ἑπιθυ
μίεἑ καὶ σνμφεθθνω Γιὰ ὅλους αὺτοὺς τοὺς λόγους, ὁ Κ. συμόιθάστηκε μ κείνουε ποὺ δίκαια, κατηγόοησε (καὶ τόσο την Ἑλλάδα» ξεχνώντας, φυ θαια) πὼς «καταστρέψανε ἀω/ότεθα χι υ ι Ι ι ε ιν ι σικα, πως την ιδια καταστροφη σκοπευε να κανη ο ιδιοςὶ.. ι ι τ ε ι ε Με τη σειρα τους, οι κινηματιες ξεχασαν πως η «διαφθορά Ν : Ι ι της κοινοθουλευτικης δημοκρατιας», που χρησιμοποιησαν ~ ι σαν προφασι του πραζικοπηματος τους ηταν προπαντων ~ Θ ι ϋιγ | Ζ, ι ἔ που στ οιομα του εκαναν το πρα ικο εργο του ρονου ε τ ι ι :ι ιν ε πημα τουςὶ. . . Η ευγενεια υποχρεωνει, και το αμοιθαιο ~ ~ | \ Ἱ | «δουναι καὶ λαόειν» χαλυθδωνει τις «πατριωτικες» σχεσεις..
_
τ
τ
κ
Ι..
.
κ
κ
τ
οτ
α
τ
κ
9
±
π
Ξ·
τ
#
¿
239
Ἄλλὁι οὶ απολογητὲς του Κ. ποοσπαθουν νὰ το παθω” σιόισουν καὶ σὰν τὸν υπ” ἀοιθ. 1. .. ἀντιστασιακὸ κατὰ της
χοὺνωὶἶὶ "Ομως
Έὸ ὕασὶλὶκὸ ἀντὶποαἔὶκόπημα τῇἔ 1812· 1987 δεν τὸ υπαγόοευσε, όέόαια, κανένας «καημός» γιὰ τους
Π
δημοωοὶτὶκὶἶι̃ίς θἶσμἕως ποὺ Τόσο πεθὶφθονητωίὰ τοὺς εἴ' χε καταπατησει ο ςεστεεμμενος φύλακας» τους. Άπλοόστατα, ο Κ. διαπιστωσε πως οι νεοκοποι δικτόιτοοες, ἀντὶ νὰ ἐογόι ἔονται για τα συμφεοοντα του θοόνου ὅπως εἶχε πιστέψει, εογαζονταν γιὰ τὸ δικό τους συμφέοον καὶ μόνο. Τὸ διόιγ γελμό. του της ημέοας εκείνης δὲν αφηνει καμμιὰν ἀμφιθο | ~ λια πως σκοπὸς της «ανταοσίας» του ἦταν «η ἀποκατόιστασι ὅλων ὲκείνων τῶν όασιλικῶν ποονομίων, που εἶχαν ἐπιτοέ ψει στους "Ελληνες μονάοχες νὰ ὲπεμόαίνουν στην πολιτι κὴ ζωη» (ὅπως ἔγοαφε ὁ «Ἑκόνομιστ» στὶς 23.12.1967) · Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς τὸ κατόιλαόε ὰμέσως κι ἔμεινε παγεοὰ ἀ 5
|
|
Ϊ
Ἱ
\
|
Ϊ
~
|
3
ἄῃἰηἔ Το Ξη̨αἶτηλεὶἶωἔῖ ικο υ Έ
Ϊίγ
Ω
Εθ
`
5
οί
Οί
Τἔἕ ὶὶεα̨ἔς ἶἶεὶὶόηἔ τἶὶν Βδωσε ι ικο ο ‹‹ ιου τε τσ αν››
Ο
ῦη Νμ
ε
12.198ι): «Το κυοιοτεοο χαοακτηοιστικο αυτου του
(Ξἕ .
απο
τυχημένου ποαξικοπἠματος ἦταν η απόλυτη ἀπομόνωσι του̃ όασιλια̃. Τὶς ὥοες που εἶχε στὸν ἔλεγχό του την Καθόιλα ° φέοθηκε σὰν παλιὸς μοναοχης. Δὲν απέλυσε τους πολιτικους κοατουμἐνους. Δὲν απευθύνθηκε στὸ λαό. Δὲν ὅοισε κυθέο νησι ἑθνικης ενότητας. Άντίθετα, διέταἔε τὸ λαὸ νὰ τὸν υ ) 3 \ | Ἱ πακουση, δηλωσε πως θ αμνηστευση τους δικτατοοες και ποοειδοποίησε εναντίον του̃ κομμουνιστικου̃ κινδύνου που 7
Ρ
?
Ἡ
κατὰ τὴ γνώμη τω) Π εἶχε δὶαὅθώσεὶ τὰ 40 ἔωἔ 80% του̃ ἑλληνικου̃ λαου. Ἄποτέλεσμα: οί “Ελληνες κάθονταν ἀτόιοα ~
Ε
~
Ϊ
Γ
Ἱ
των π0λεων° θωφωντας τον χω στὶς ηλὶὀλουστες πλατεὶες ~ | καφε τους και στοιχηματιζοντας, ἑνω μποος στα ματια τους μιὰ φασιστικη συμμοοία κανόνιζε τους λογαοιασμοός της μ Ἱ
?
Χ
Χ
Γ
3
'
ΠΪ
Ε/
' °»° Ϊ φασὶστω Ϊ \ Ἱ Ϊ Η ~ Ηταν η «ωοα της αληθειας» για τον ὅασὶλωθ που εἶχε θελησει νὰ κυόεονηση αντίθετα ποὸς τη λαίκη θέλησι καὶ ° που τὸν ἀπαονηθηκε ὁ λαός, ὅταν ὁ «ηγεμόνας» ζητησε τη
ενοξν αλλο ς;
240
Ε
ἀλλοδαπἠ, σώπαινε αἰδημόνως γιὰ τὸ ἑλληνικὸ δοόιμα (που
ὲχει̃νος ἦταν γῆ ἀφετηθία τω), εἰσπθάττοντας ἀνω̃ωτελῶς τὴ θασιλγχὴ χοοηγία του Καὶ δὲν θυμήθηκε τὶς θωίεἔ τῶν Ἑχχἠνων παοὰ ποοχτὲε μόλὶῶ Υίὰ νὰ Φιαπηλευθῆ τους νε κοους του Πολυτεχνείου καὶ νὰ ψηφοθηοηση ἀνεουθοίαστα».
Ω
δὶαφοθοςε Ἐίεωθωνταα̨ τη συγκοοη̨σὶ ὅασὶλὶα “ χούντας σὰν 8” να «ἔεκαθαοισμα λογαοιασμῶνἶ, που δεν τὸν ἀφθθθῦσε· Ϊ
δοηθειἀ του. Ὁ τόσο «θοησκευόμενος» θὰ ἔποεπε νὰ εἶ χε θυμηθεῖ τους Ψαλμους: «Λάκκον ἱόουξε καὶ ἀνέσκοιψεν αυτόν, καὶ ἐνἐπεσε εἰς όόθοον δν εἰογόισατο. . .». >Απὸ τότε, Μ ἔἔη ὁχὀχχηθα χοὀνγα τουῳσῃκου̃ θίω στὴν
Ή
Κἱνδυνος υ̃ποτροπη̃ς δικτατορίας Πολλοί, μὰ πόιοα πολλοὶ διεοωτῶνται όὶν υπόιοχει κίνδυνος υποτοοπης της δικτατοοίας. Θα πῶ την γνώμη μου χωοὶς φόόο καὶ πάθος, που λένε. Θὰ κάνω μιὰ συντομη ἀνάλυσι του θέματος γιὰ νὰ δοῦμε ὰν υπάοχει ἢ ὅχι τέτοιος κίνδυ νος. "Αν ναί, ἀπὸ που υπόιοχει ὁ φοόος καὶ ἐν τοιαότη πεοι ι ι τί ποεπει να γίνη. πτωσει, ι Η ψυχολογία τῶν στελεχῶν τῶν Ἑνόπλων Δυνάμεων εί ναι πάντοτε ἔντονα δεξιᾶς ἀποκλίσεως. “Ετσι ἔχουν γαλου χηθη ἐπὶ μίαν τουλάχιστον γενεά. Καὶ σ' αὐτὸ συνετέλεσαν τὰ ἀλλεπὰλληλα κομμουνιστικὰ κινήματα. Τὸ ‹‹”Οσο δεζιώ τεοα, τόσο καλυτεοα» είναι τὸ δόγμα, μέσα στὸ ὁποῖο ἔχουν γαλουχηθῆ. Μέσα Μὴ μα̃ζα τῶν στελεχῶν τὰ θ0% εἶναι ν0_ ×
¬
μιμόφοονες. Δὲν θέλουν ἐκτοοπές. Κυττἀζουν τὰ στοατιωτι κά τους ἔογα. Τὸ 10% εῖναι τὰ ἀνησυχα ζωηοὰ στοιχεῖα. Οἱ ‹‹υπεοπατοιῶτες››, που λέμε, που συνηθως ἀπὸ ἐπαγγελ πλ ευοα̃ς οὶ πεοισσότεοοι εἶναι κάτω του μέσου ὅ ματικης οου. Αυτοὶ κυττόιζουν νὰ ψαοέψουν σὲ θολὲς πολιτικὲς κα ταστἀσεις. Πολλόικις εκμεταλλεύονται «κακῶς κείμενα» στὸν ω ι ι : πολιτικο στιόο, δυσαοεσκειες για το οικονομικο των αξιωμα τικῶν καὶ κυοίως δυσαοέσκειες γιὰ την ἐπετηοίδα. Πότε θὰ ποοαχθοῦν, ἀφοῦ ἔχουν «θουλώσει». Είναι τόσοι πολλοὶ μποοστόι τους. Βάζουν τὸ χαοτὶ κατω καὶ λένε: «Είμαι λοχαγός, ἔχω νούμεοο 800 στους λοχαγους, γίνον ν
κ
Ιθ. Ὁ γολγοθὰς της Ἡλλ. Δημοκρατίας
α
5
24,1
!
ται κάθε χρόνο 40 ταγματάρχες, ἄρα ἐγὼ θὰ γίνω τάγμα Τἀθλνίἔ μετὰ 20 χρόνιαίε Τοῦ λέει λοιπὸν ό «κρόιχτης››: «Τὸ όλέπεις κ. λοχαγέ. Θὰ γίνης Συνταγματάρχης στὴ δευτέρα Παρουσία, όιν δὲν φύγουν οί σαπιοκοιλιές». «Σαπιοκοιλιὲς»
λένε Τ0ν§ πἀτθμ πάνω ἀπό αἶῃΐϋὐἐ “Ετσι ἔκοινε κι ὁ Παπαδόπουλος κι ἔδιωξε χιλιάδες ἀξιω ματικους μὲ τὴ όοηθεια τῶν «μικρῶν» καί ῶργανωμἐνων. Κι ἔφτασε στὸ φαινόμενο ὴ δικτατορία νὰ προωθηση ξιωματικους σὲ ἱίπατα ἀξιώματα τοϋ στρατου̃, άξιωματικοὺς που δὲν εἶχαν οὔτε Ζόετία. Καί τότε όιντιληφθηκανε τὸ λόι θος τους καί τί νομίζετε κάνανε; ”Έίφτιασαν νομοσχέδιο κι είπαν «πὼς θεωρου̃νται πολεμικὰ χρόνια δηλαδὴ διπλά καίοτὰ χρόνια που ἀίςιαὲματικὸς όπηρετοῦσε σὲ Μονάδα!!!
εν ωθμ ενθνίννι̃§» Βτσν Ολϋν θὰ «φτειάσανε» δόετίες. Γιατί ὅιλλοιῶς υπηρχε κίνδυνος νὰ φόγη ἔνας συνταγματάρχης στὸ όαθμὸ καί νὰ μὴν ἔχη οὔτε 2ἔ›ετία. Στὸ θεμα οιυτὸ η όρθολογι στικὴ λέει, κι ἔτσι ηταν παραδεχτὸ πάντα, πώς, ὅταν κανείς πατα τὸν όαθμὸ τοῦ συνταγματόιρχου, θἄπρεπε νὰ εἶχε συμ πληρωσει πραγματικὰ χρόνια στὸ στρατὸ τουλάχιστον 30, ἔ τσι ωστε με τα πολεμικοι, της κατοχης κλπ. νὰ συμπληρώνη γιατί απ' τὸν Βόετία, είς τρόπον ὥστε, κι ὀίν τὸν διώξουν όαθμὸ του συνταγματάρχου καί πάνω στένευε η δυνατότης νὀίχη τὰ συντάξιμα χρόνια πληρη. Τὴν παραόη ἀνόδου "^μν› λ0νπὀν› τὴν ἀθλὴ αὐτὴ Οἱ δΜνἀΤ0Ωε§ καί δὲν ἄμγηϋε νὰ φμνῆ τὸ τεθάσμο σφάλμα Τομἐ ναί σπεὐϋμνε μὲ τὰ πιὸ πά
νωἦφενθἠμθννα νὰ μπμλώνθνν ὅπωἐ _ ὅπωἔῇῖὰ πθάνμανμ Αλλη αιτια δυσαρεσκειας στὰ στελέχη ηταν πάντα τὸ μι σθολογικό. Ἑπί ἀειμνηστου γέρου ἔγινε η μεγαλυτερη, ου Θμνομἠκνίῶ θὰ ἔλενθμ Υκάφαι σνθεφομἐνμ ναν) ενθεἶμν ἐ· όλων τῶν υπαλληλων, λίγο πολύ, κυρίως, ὅ
ναντίον
ἐνανῖίθν Τῶν ἀἔνωμμτμίῶν, γιοιτί οί ἄλλοι κλάδοι θπαλλἠλων, λίγθ πθίιθ Ἐὰ Μαῖἀφθραν ι̃ίλθιδίκὸ. νὰ παίρνουν καί ἀπὸ κανενα επίδομα. Ποιὰ λοιπὸν ηταν : ν : αὐτὴ η γκάφα ποἰίκανε στελελνι̃ νμ «πνεονν μενεα» ἐναντίον του̃ γέρου; Ἱῖταν δνπλμσνμσμοἔ τον μισθου των μω§›
Έῶν
κ
δικαστικών. Θυμάμαι τότε, υπηρετοῦσοι σὲ ἔδρα Σ. Στρατοῦ 242
±
κι
στρατηγὸς μὲ 3? χρόνια πραγματικά ἔπαιρνε λιγώτε ρο μισθὸ άπ" τὸν Κίρηνοδίκη τῶν 'ῖ χρόνων!! Άπὸ τότε ·ῦ πὴρχε κίνδυνος νὰ τὸν ρίξουν τὸ γέρο. Ίσως δὲν ἔγινε, για τί ἀκόμα ὴταν νωπὴ η λαίκὴ εντολη, ίσως γιατί ὁ ΙΔΕΑ ὴ ταν μαρμαρωμἐνος ὀιπί τὰ ἑκλογικὰ ὰποτελέσματα. Ώστόσο όραδυτερα σ” όλες τίς συζητησεις, που κάναμε, τὸ πρῶτο ἐ πιχείρημά τους, που μα̃ς λέγανε ὲμα̃ς τῶν «Παπανδρείκῶν», ηταν ᾶκριόῶς αὐτό. Καί δεν μπορούσαμε οὔτε κουόὲντα νὰ ποϋμε, γιατί γιὰ τὴν ἄλλη καραμελλα, τῶν Λαμπράκηδων, τοϋ κομμουνισμοῦ κ.λ.π. τους κολλοόσαμε στὸν τοίχο. Οἱ πιὸ πάνω, λοιπόν, λόγοι δυσαρεσκείας: Ἑπετηρίδα, μι σθολογικό, κομμουνιστικὸς κίνδυνος, υπάρχουν σημερα; Το πρῶτο καί τὸ δευτερο, ακράδαντα όχι. Τὸ τρίτο, καίτοι οίῦδείς κίνδυνος όπάρχει, ίσως τὸ χρησιμοποιου̃ν δπο τονικά. "Γπάρχουν ἀκόμη δυο αίτίες: πολιτικὴ κατάστασι, ξένοι. Ὁ τέταρτος λοιπὸν λόγος: ὴ πολιτικὴ κατάστασι: Ση μερα δὲν υπάρχει σῆψι, που προκαλου̃σαν Αυλὴ Ἀποστά τες. Είἶναι πεθαμἐνοι καί ὴ Αὐλὴ καί οί Ἰὰποστάτες. Τέλος, ὁ ξενικὸς παράγων. Αότός, όέόαια, ἱιπάρχει πάντοτε παρών. Ἀλλὰ σημερα εἶναι μουδιασμένος, γιατί ἔχει κάνει μιὰ με γάλη όρωμιά στὴν πατρίδα μου τὴ Μάνη τὸ λέμε «σκα τία» κι ἀκριόῶς ὴ πέννα μου ζητάει τὴ λεξι τούτη γιὰ πλη ρες νόημα γιατί σημαίνει όρωμιὰ ἀλλὰ μὲ πολλὰ συστατικὰ στοιχεία: όιτιμία, παληανθρωπιόι, όιπάτη, άνηθικότητα κι ἄλ λα άνέντιμα στοιχείατης Κυπρου καί ίσως δὲν παρέχεται σημερα η Ἑλλάδα σὰν εὕκολο πεδίο Άμερικανικῶν μηχανορ ραφιῶν, Δὲν εῖναι ετὔκολο πραγμα σημερα νὰ όρη Παπαδό πουλους. Οῖίτε σημερα ἔχει εδώ τὸ Σταίητ Ντηπάρτμεντ καί τὸ Πεντάγωνο, Ἑλληνικὴ πρακτόρευσι, όπως εἶχε πρίν τὰ ανάκτορα, γιὰ νὰ μπορη νὰ στεριώνη μεσω αὐτῶν τους Σπαντιδάκηδες καί τὴν ηγεσία γενικως του̃ Στρατου̃. Δεν νὰ χάυη χά ἀπό εὐθείας νὰ ἐυεργῆ χι, ξὶς μπορεί γγ τη Πθέπει νὰ στεογὡση τὸν Σπαντω̃ἀχη της, γιὰ νἄχη τὸ ό
_
,
κυρος του ΑΠἙΣ καί να φτιόινη δικτατορίες. Τώρα λείψα νε αυτά. Κανείς δὲν είναι παρανοίκὸς στὸ Στρατὸ νὰ δεχθη ἀπί ευ̃θείας νὰ μεταόληθη σὲ Παπαδόπουλο μὲ μιὰ Κύπρο ,__
,__
εεε
ει
ὲ
αιμοοαοουσα καὶ χωοὶς νἄχη στημίνμανα Σπανῃδάκηδες, τ ὅοισιλιαδες. Να γιατι θλεττω αδύνατη την νποτμοπιμ τουλάχν ι ὶ Ν ι ~ στον για το εγγυς μελλον των 8 4 ἐτων. Γ ια πέοαν του ~ ~ \ ~ χοονου αυτου ο κινδυνος εκ των ξενικων ἑπεμὅασεων θα εῖ. ναι σοθαοός. Θα ἐξαοτα̃ται δὲ ἐκ της θεληματικότητος της ελληνικης Κυθεονησεως. Ας ττοοσεχθου̃ν γνωστικὸι οὶ πιὸ πάνω παοόιγοντες: 1) Επετηοιδα. 2) Μισθολογικό. ^, 3) ,ἶί9ὶ‹ὶ,ὶἑ9ΕἹζξξἱ”ΕΕ?ἔ„ὲΞ_ἔὶΧἔΕΕ95±„_ὶ°ὶ ας τσ η '·μ,νιἙο ὶεμαι.ῇιὶκε>τ., 4) Πολιτικη κατόιστασι καὶ ποὸ πανῖοςοὶ Ο θαὶ>·” _! ί _ι/ης· ι¿,¬ ν,η̨̃ἐ.;;ε.Ξ Ρ) αενοι. ί ο ῇλὶτὶ ὶὶὥ ὶ Γότε, ποτε δεν θαχονμε δικτατοοία στην Ἑλλάδα. ξὶἦπωσ μμ°°Μ.\ | ί δηποτε, ὅμως, εἶναι! ανέφικτη γιὰ τατ ποοσεχη τουλάχιστον ἔκ; Ξ Ο Ι ι τ › νγιι“τι 0 λθονὶαν που θα γινουν πολυ πεοισσοτεοα, οὶν σημεοα χτυ κκ Ν Ι ,.. τςνῃὶη̨ πηθουν οἱ «μουδιασμενοι κοάχτες» της δικτατοοίας του Ι ΔΒΑ στο Στοατο καὶ ὸισχετενθη λίγο οημοκοατικὸ αὶμα μέ Ι Ι σα στη στελεχωσί του. κ
_,
ν
9
#
'
`
ι
Υ·
ἡΜ
ξἶἐμ
Μ
λ
κ
Θ?
'
υ̃
¬
,
Η
κ
×
.ιν
λλ
κ
Ἐπἰλθγθς Αν γοόιφτηκε τὸ παοόν, γοαφτηκε μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ δωση στοιχεια στον ὶστοοικὸ του̃ μέλλοντος να γμάψη τη σε λίδα της ὶστοοίας, ποὺ θα πιόινη τὸ χοὀνο της τελευταίας πο :
τ
Ν
κ
λνκνμαντον 1Οετιας, να φοεσκαοη στη μνημη των σνγχμο νων το τι ακοιθως εγινε μέσα στο χοόνο αυτό. Νὰ φανεοώ ~ ~ σηι̃αΝγνωστα στοιχεια ποὺ τα ἀγνοουσε δ πολης λαός μας καὶ ει | Ι 5 που ομως σταιξανε αποφασιστικὸ οολο στην τύχη του. Νὰ α ί Ν ~ ποδωση «τὰ του Καίσαοος τω Καίσαοι». Νὰ κατανείμη τὶς ευθυνες ὅλων μας σ' ὅ,τι ἔγινε, γιὰ νὰ μη ἔπαναληφθη στὸ μέλλον. Να φωτίση ὀζπλετα τὸ χῶοο τῶν σκοτεινῶν δυνόι μεων καὶ να τὶς κόιμη στη συνείδησι τοῦ κοινοῦι "Έλληνα λα \ | μττεοες πλεον δυναμεις, ωστε να τὶς έχη επισημόινη καὶ νὰ κ : ε τ ~ τις γνωοιζη στο μελλον, ώστε ἀνόιλογα να τὶς πολεμα. Νὰ ὶυ̃ ο ~ πογοαμμιση ζωηοα τα αιτια καὶ τὰ αιτιατα της λαίλαπος ποὺ κ
τι
κ
Έ?
Ρ
1
τ
244
π
σαν στη ,Ι πιοτητες
ο
3
7
περάσαμε. 'Ανατἀμαμε γεγονότα καὶ σιεοιστατικἀ, φανεοώ 5 ι σαμε τὸ οολο τταοαγόντων ποὺ θετικὰ η αονητικὸι συνετέλε
κ
5
κ
Α
τι
κ
5
3
#
κ
κ
σε
κ
κ
:
ωλθθνη εθνὶκη δθκὶμἶχσωμ Χωθὶἐ Χολμϋἴἔλὶλεἔ πθΐα· ι σι και ποοσπαθησαμε να εχουμε μιὰ θαθύτεοη θέα, π
κ
κ
μια θαθυτεοη γνώση του̃ ἑσωτεοικου̃ ιτυοηνα τῶν ττσαγμόι των, να κατοοθώσουμε να ξεχωοίσουμε θύτες καὶ θύματα ΨΓΙΞ ἐ0νθίῆ€ λαίλϋποῶ Υλὰ νὰ πάθη 6 'καθέναἐ ἶλτὶ Τοῦ ἀνἠ· Ι κει στην κόιθαοσι πού, οπωσδηποτε, ἀογὸι η γοηγοοα, θα γί νη σὲ πείσμα τῶν ὀποιωνδητιοτε συμθιθαστῶν η αγεφυοο τ
ω
ποιων››.
|ὶεοὸ αῖμα τῶν χιλιάδων ἀδελφῶν μας της Κυποου, ε ι τα ηλιοπατητα πεοιγιαλια της, τακ ἀτελεύτητα κα Ι ~ ι η̨αθανια των ξεσπιτωθέντων Κυπσίων μὲ την αγωνία καὶ ω ω τ την ὁδύνη στα ματια, ζητανε τη δίκαιη τιμωοία των ενοχων. τ Ν κ 3 Θ αποτελη θαοεια θλαστημια για τον οίνθοωστο, για την ν Ι \ τ η̨τ Ινλλαδα, για τον οιονδηποτε ὲοευνητη κι αναγνώστη, αν οὶ ίνιαίτιοι της σνμφοοα̃ς της Κὐποον καὶ γενικὰ της 10χοο ~ ' νης ἑοημώσεως της Ἑλλάδος μείνουν ἀνενοχλητοι. "Αν οὶ νεκη̨οὶ δὲν ζοϋν σὲ κανένα ἴσως «ἑτιἐκεινα», ζου̃νε ὅμως αθα νατοι στη μνήμη τῶν ἀνθρώπων καὶ ελέγχουν κι απαιτουν καὶ τιμωοοῦνε απ, ἐκεῖ για τὸν ἄδικο χαμό τους. . . Οἱ λαοὶ δὲν φταίνε ποτέ, η ηγεσία φταίει παντα. "Ολοι οἱ ἄνθοωποι ὶη̨̃ου̃νε τὰ ἀνθοώττινα συναισθηματα, αὐτοὶ ποὺ δεν τα ζου̃νε είναι συναισθηματικὲι ἀνὁιπηοοι. Καὶ ποὶν φθόισω στην τελευ ταία στοοφη του̃ ἐοτίλογου θἄθελα μ' ὅλη τη δυναμι της ψυ ω 5 ~ : ~ ε χης μου καὶ φοονω δτι τουτο αποτελει καθολικη ελληνικη α σιαίτησι, ὀὶν ευχαοιστησω ὅλους τοὺς ξένους σταθμούς (Γαλ #.. Ν λικο, ΒΒΟ, Ντουτσε Βὲλλε), ποὺ παοαστόιθηκαν στο δοα _. ~ ~ μα του ἑλληνικου λαου, που ζουσε κατω απο την κοψι της ~ Ι.. τη̨ομοκοατίας. Ἱδιαίτεοο χοἑος τιμης στην Ντουτσε Βέλλε, στοὺς °Έ]λληνες καὶ ξένους ἐκεῖ, ποὺ μας τοοφοδοτου̃σαν μὲ τὶς ἀληθινὲς είδησεις καὶ μᾶς ἔδιναν κουοὀιγιο να ίυτομένου με τὸ Γολγοθα̃ μας, τὸ Γολγοθα̃ της Δημοκρατίας, καὶ να μη ο οι ~ υποστείλουμε τον κατὰ της τυοαννίας αγωνα μας. Για μας εκ ~ .. κ ίἰλους τους Ελληνες η φωνη της Ντόυτσε Βέλλε θα μείνη ω \ αλησμόνητη και η συνεισφοοἀ της στὸν κατα της δικτατο "Γὸ
που ττοτισε
κ
κ
π
κ
υ
Αν
σ
κ
σ
±
τ
ιε
8
~·
κ
π
τ
π
Ρ
ν
··=
·~·
ν
ει
×
ρ
Κ
Δ
¬
Βαἔι
~
ε 3 ι ι 3 οιας αγωνα ως κατι το εξαιρετικό και ανεπαναληπτο. Νομίζουμε πὼς κατι πιότεοο ποὲπει νὰ γίνη, σὰν ἔνδειξι εὐγνωμοσυνης σ” αὐτὸ τὸν σταθμὸ ἀπὸ ἐλληνικη̃ς πλευοα̃ς, ἀπὸ μιὰ φιλόφοονα ῦποδοχὴ στὸν Δ)ντὴ του̃ σταθμοῦ καὶ στὸν "Ελληνα δημοσιογοόιφο κ. Νικόλαου. Θελήσαμε μέσα στὶς δυνατότητές μας νὰ φωτίσουμε πιο Ϊ Ν κι Ν ὰπλετα τὸ δοαμα του παοελθόντος της τελευταίας 1Οετίας καὶ νὰ κατανοήσουμε τὸ παοὸν σε τσόπο ὥστε, παοαδειγιια τιζὀμενοι, νὰ οἰκοδομήσουμε σωστὰ καὶ δίκαια τὸ μέλλον μας. 'Αποφὐγαμε ν” ἀκολουθήσουμε δλοκληοωτικὰ τὸ δόγμα: «ψέ ματα να μὴ λὲς ποτέ, τὴν αλήθεια, ὅμως, ὅχι πάντοτε». Ἑ μει̃ς τὴν ἀλήθεια εἴπαμε παντοῦ καὶ πάντοτε, ἀνεξαοτητα ἄν θὰ ευχαοιστήση ή θὰ στενοχωοήση. Ἀκολουθήσαμε ὀιπόλυτα τὴ οησι: «Δὲν ὀιοκει̃ μόνο ή σκέτη αλήθεια ἀλλὰ καὶ ή ἀλή θεια που σφόιζει». “Εχει δικαίωμα δποιοσδήποτε ὀιναγνώστης ν, ὀιονηθὴ ὁ ποιαδήποτε ἀοετὴ στὶς σελίδες αὐτοῦ τοῦ όιόλίου, ὅπως το νίσαμε στὴν ὀιοχή. Ἀλλὰ ἕνα μόνο ποα̃γμα δὲν μποοεῖ νὰ μᾶς ἀμφισὅητήση: τὴν εῖλικοίνεια. Μποοεῖ νὰ μᾶς καταλο γιστή πλάνη, ὅχι ὅμως ἀνειλικοίνεια ή διόιθεσι ὀποιασδήπο τε ευ̃τὲλειας. π
Ζέἰθ
5
ν
τ
τ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ Π ΡΟ Σ Α Ρ Τ Η Μ Α Τ Δ
Πη̨οσάη̨τημα
Οο Ισ ΔΩ
Α' \)
'Η 'Αμεοικανικὴ ΚΤΠ
ὴ όπως τὴν λέει ὁ κόσμος ΟΙΑ, δὲν ἀνὴκει στὸ 'Αμεοικανικὸ Πεντάγωνο. Εἶναι ᾶνεἔόιοτὴτὴ, αυ̃τεξοὐσια υ̃πὴοεσία καὶ δουλευει γιὰ λογαοιασμὸ τὴς 'Α μεο. Κυθεονὴσεως, στέλνοντας στοόικτοοές τὴ; μὲ διπλωμα τικὴ μάσκα εἴτε σὲ στοεσόεῖες εἴτε σὲ στοατιωτικὲς υ̃πὴοε σίες, εἴτε τέλος σὲ διεθνεῖς ἐταιοίες σὰν ὐτταλλὴλους. ‹‹'Η ΟΙΑ ἔχει ἐἔελιχθῆ σὲ μιὰ ἀόοατὴ ί›ιτεοκυόέονὴσι. Και διαμοοφὡνει τὴν ἐξωτεοικὴ πολιτικὴ τῶν ®Ηνωμ. Πο λιτειῶν ῖντοκαθιστώντα; τὸν στοόεδοο καὶ τὸ Κογκοέσσο». «ΊΙ ΟΙΑ ποέπει νὅιναι τλ ἀφτιὰ και τὰ ματια τὴς κυὔεο
νὴσεως».
Οἱ δυὸ αὐτοὶ ποοσδιοοισμοὶ τῶν καθηκόντων τὴ; ΟΙΑ ἔ γιναν σὲ διαφοοετικοὺς χοόνους καὶ ἀπὸ διαφοοετικὰ ἄτο μα. Ὁ ποῶτος ἀνὴκει στὸν δὴμοκοατικὸ γεοουσιαστὴ τὴς Μιννεσότα Μακκόιοθυ κι ἔγινε τὸ 1981 μετὰ τὸ «φιόισκο» τῆς Κοὐόαα̨ καὶ δίνει ἀκοιόῶς τὸ μέτοο τὴς ἐκτοοπὴς τὴς πεοιόοὴτου αὐτῆς ὁογανώσεω; ἀπὸ τὰ ἀοχικόι τὴς καθὴκον τα. Ὁ δεύτερος χαοακτηοισμὸς ὀινἠκει στὸν εἰσὴγὴτὴ του̃ νομοσχεδίου θόισει του̃ όποιου συνεκοοτὴθὴ τὸ 1947 ὴ ΟΪΑ ποὺ θέλησε ν“ ἀντιγοόιψὴ τὴν πανίσχυοὴ Ἱντέλιζενς Σέοόις τῶν ”Άγγλων. "Η ΟΙΑ ἀνἑπτυξε ττοόιγματι δη̨όισι και δοαστὴοιότὴτα ποὺ δὲν εἶχαν ποοόλέψει οἱ δὴμιουογοί τὴς: 'Ανέτοεψε κυόεο νἠσεις, ἐγκατέστησε «ἀντικομμουνιστικὰ» καθεστῶτα, συνε κοότησε όλόκλὴοους στοατους κι ακόμα θοὴθὴσε νὰ κτι σθου̃ν ἀεοοδοόμια, σχολεῖα, ἐκκλὴσίες, νὰ ἰδουθου̃ν σύλλο γοι, νὰ συγκοοτὴθου̃ν συνέδοια καὶ νὰ ποοωθὴθου̃ν πολιτι
κοὶ που δὲν φόινὴκαν ὀιγνὡμονες. Ἱἰταν καὶ εἶναι τόσον στο λόμοοφὴ καὶ πολυσχιδὴς ὴ δοόισι τὴς ΟΙΑ ὥστε δὲν μπο οου̃σε νὰ παοαμείνὴ μυστικὴ γιὰ πολὺ καιοό, ἀλλὰ ταυτό Ζἑθ
Α
«Δ
χρονα τόσο απίθανη ὥστε δύσκολα μπορούσε να πιστέψη κα Ἱ 5 , | §| νείς πῶς μπορου̃σε ναχη επισημη πρακτορεύσι σε διαφορα, Ε δία ύπαναπτύκτα, κρατη. Ὁ μέσος ἄνθρωπος τὴς Δύσεως δὲν μπορούσε να πιστέ ψη. ὅτι σὲ μια χώρα δημοκρατικη, ὅπως ὴ Ἄιμερικη, ηταν δννατὸ ν" αναπτύχθῆ μια τόσο ίσχύρὴ, ανεξέλεγκτη και ἀν τιδημοκρατικὴ ὀργόινωσι. Κι αἰτία ἦταν, ὅτι δὲν ἑγνὡριζε τὴ ὅασικὴ ίδιομορφία τὴς Ίλμερικανικης δημοκρατίας, μιᾶς δημοκρατίας σχεδὸν ίδεώδούς μ” ἑξαίρεσι μόνο τὸ φυλε στα εσωτερικα καθημερινα προὅλὴματα, αλλα αδια τικό φορης στα διεθνὴ ἐξωτερικα ζητηματα. Κι ακόμα μιᾶς δη μοκρατίας μὲ παθολογικὸ φόόο, ὅχι μόνο για τὸν κομμού λλί Ἱ Ἱ \ Ἱ ι̃ Ι Ι Ἱ ι̃ σμο, αλλα και για το καθε τι που ειχε και την «πιο ελαφρια 5 Ἱ \ ροζ αποχρωσι» οπως ελεγε χαρακτηριστικα ο Στηόενσον, Β πικρίνοντας τὴ νοοτροπία τῶν συμπατριωτών τον. Ι · Ι Ϊ ι̃ Και η περιτρομη αυτη Δημοκρατια ηταν προθυμη να λη σμονὴση τις αρχές της στὴν καταπολἑμησι τού κομμουνι σμού, του̃ σοσιαλισμού, του̃ ἑκδημοκρατισμου̃. Ἱτἶίταν ὴ Ἄ μερικανικὴ Δημοκρατία του̃ δολλαρίου. Μέσα στὴν ατμό σφαιρα αύτὴ ξέσπασε τὸ πρῶτο μεγαλο σκόινδαλο τὴς ΟΙΑ. ”Η ἀνατροπὴ της κύὔερνησεως του̃ δόκτορος ”Αρμπενζ τὴς Γουατεμόιλα. Δὲν ὴταν κομμούνιστὴς ό Δρ. ”Δρμπενζ, οὔτε 3
;¬
'Αποκαλύτπααι γιά πρώτη φορά ἀνἀμιη̨̃η τῆς ὰμερικα νικης ΚΥΠ.ἑ
3
|
ὅ”
5
Γ
?
Ρ?
Ρ
Ε
1
3Ρ
Ε
7
3
5
Χ
Χ
καν σοσιαλιστης. Τὸ μόνο τού σφα̃λμα ηταν πώς, σπουδασμέ νος στὴν Ἄμερικη, πίστεψε ότι θα μπορούσε να ἐφαρμόση καὶ στὴ χώρα του τις ἀμερικανικὲς δημοκρατικὲς αρχές. Άλ λα στὴν προσπαθεια του τούτη απείλησε να διατοιραξη τὴν «Παζ Άμὲρικα» ποὺ μπορούσε να δημιούργὴση όδύνηρὲς ἑ πιπλοκὲς στὴν Λατινικὴ Άμερικὴ, τὸ μαλακὸ ύπογόιστριο
Η.Π.Α. Τὸ σφαλμα τού ὴταν ὀισυγχὼρητο... Τὸ ίδιο «σφάλμα» ἐπρὁκειτο να διαπρόιξη τὸ 1984 κα να διαταραξη τὴν Κύθέρνησι αειμνὴστού Παπανδρέου σορροπία, πού εἶχαν καθορίσει για τὴν Άνατ. Μεσόγειο οἱ ο αμ ατισταὶ τοῦ Στέητ Ντηπάρτμεντ, καὶ οἱ ὴλεκτρο π Θγθιμ νικοί, ἐλλείψει φύσικῶν, ἑγκέφαλοί τού. Και στὶς δύὸ περι πτώσεις χρησιμοποιήθηκε ὴ ίδια μέθοδος, ·ὴ ΟΙΑ. ”Αλλα μη των
··η̨,.Κἑη̨ῃ
Μ σω̃Ο·¬
ΔΜΦΘΩΦΣ
πως πρόσφατα δὲν σύνέθη τὸ
ἴδιο μὲ τὴν Χιλη; ΖΒ1
Πρὸ 14ετίας περίπου υπηρετώντας σὲ στρατηγει̃ο ΝΑ¬ ΤΟ του εξωτερικου διάόασα μιὰ ἀμερικανικὴ ἐφημερίδα ποὺ
ἔλεγε πως δ μακαρίτης ὁ πρόεδρος Κέννεντυ ὴταν ὁργισμέ νος, σχεδὸν ἔξαλλος, μετὰ τὰ γεγονότα τὴς Κουόαςα̨ Βημά τιζε, νευρικὰ στὸ γραφείο του καὶ σὲ μιὰ στιγμὴ, οἱ θοη θοί του, ποὺ δὲν τολμουσαν νὰ τὸν διακόψουν, τὸν ἄκουσαν νὰ λέγη:
«Μιὰ εἶναι ὴ λυσι. Νὰ τὴν κάνω χίλια κομμάτια καὶ νὰ τὴν σκορπίσω στοὺς 5 ἀνέμους. Καὶ θὰ τὸ κάνω». “Αντικείμενο τὴς όργῆς του Κέννεντυ ὴταν ὴ ΟΙΑ, ἀλλὰ ἀντὶ νὰ διαλυθὴ ὴ (ΠΑ ἐδολοφονὴθη ὁ Κέννεντυ.
Ἀλλὰ
άς άφησουμε νὰ σκιαγραφίση τὴν ΟΙΑ ένας πρώην άξιωματου̃χος αὺτη̃ς καλυπτόμενος υπὸ μανδὑαν ἀνωτέρου διπλωμάτου του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, ὁ κ. Μάρκς, ὁ ὁποῖος τώρα εργάζεται ώς συνεργάτης του Κέντρου Μελετών Ἐθνι κῆς Άσφαλείας. 'Τπενθυμίζεται ότι ὁ κ. Μὰρκς είναι ό συγ γροιφέας του όιόλίου: «'Η ΟΙΑ καὶ ὴ λατρεία τῶν Πληρο
φοριῶν».
Ὁ κ. Τζὼν Μάρκς, λοιπόν, γράφει εἰς ἄρθρον του εἰς τευχος του Νοεμόρίου του 1978 του περιοδικου «Ουάσι γκτων Μάνθλυετ «Τὸ 1ά καὶ πλέον τῶν καταγραφομένων ώς υπαλλήλων του Σταίητ Ντηπάρτμεντ εἰς τὸ ἑξωτερικὸν εἴ ναι είς τὴν πραγματικότητα υπάλληλοι τὴς ΟΙΑ. Οί υπάλ ληλοιπράκτορες αυτὴς τῆς μορφὴς στεγάζονται εἰς 'Αμε ρικανικὰς πρεσόείας είς τὰς περισσοτέρας χώρας του κόσμου καὶ φέρονται είς τοὺς διπλωματικοὺς καταλόγους ώς άξιω ματου̃χοι τῶν πρεσόειὥν. "Αλλοι πάλιν πράκτορες τὴς καλό πτονται ώς άξ)κοὶ ὴ υπάλληλοι στρατιωτικών άποστολῶν ὲ ξωτερικου καὶ όχι ευκαταφρόνητος άριθμός, εἰς θέσεις συμ όουλων είς ἀμερικοινικὰς πάσης φύσεως υπὴρεσίαε που λελ· τουργουν σὲ διάφορες χῶρες του έἔωτερικου. "Η (ΠΑ προ τιμά τὴν κάλυψιν τὴς διπλωματικὴς ἀσυλίας διὰ τοὺς πρά κτοράς της μὲ ἑξαίρεσιν μόνον στὶς χῶρες Γερμανία καὶ Ἱα πωνία καί τινας ἄλλοις χώρας, ὅπου σταθμευει μεγάλος ὀι ριθμὸς 'Αμερικανών στρατιωτικών. Εἰς τὰς χώρας αυτὰς ὴ θέσις διοικὴσεως τὴς ΟΙΑ ευρίσκεται είς τὴν ίἰὰμειῷιλιίλνὶλιίιν 252
Πρεσδείαν, άλλὰ τὸ μεγαλυτερο μέρος του προσωπικου της ευρίσκεται υπὸ στρατιωτικὴν κάλυψιν. Ὁ πράκτωρ διπλω μάτης δὲν εκτίθεται είς τοὺς άνωτὲρους ἐπισὴμους της φιλο ξενουσης χώρας καὶ εἰς ἄλλους διπλωμάτες ἄλλων χωρών, παρὰ μόνον υπὸ τὴν καλυμμένην ὶδιότητα του διπλωματικου υπαλλὴλου καὶ εἰς λίαν σπάνιες περιπτώσεις. "Ολοι αυτοὶ οἱ πράκτορες δὲν επιτρέπεται νὰ έλθουν σὲ ἐπαφὴ ὴ ὁπωσδἠπο τε νὰ χρησιμοποιὴσουν οἱ ίδιοι τὸ δίκτυον ὲπικοινωνιῶν τῆς ΟΙΑ, αἱ όποῖαι στεγάζονται κανονικῶς εἰς πρεσόείας. "Η ἐπιτροπὴ εξωτερικών υποθέσεων τῆς Γερουσίας καὶ ὴ ίδια ὴ Γερουσία του Κογκρέσσου συμόάλλουν είς τὴν συγκά λυψιν, όταν ὲπικυρώνουν τους διορισμοὺς μελῶν ζένων άπο στολῶν ὡς προξενικῶν ὰἔιωματουχων καὶ γραμματέων είς τὴν διπλωματικὴν υπηρεσίαν τῶν "Ηνωμένων Πολιτειών. Τὸ 1973, τουλάχιστον 70 ἐκ τῶν 121 ὀνομάτων, ποὺ υπε όλὴθησαν πρὸς ἔγκρισιν εἰς τὴν γερουσίαν ὴσαν πράκτορες τὴς (ΠΑ, οί ὁποῖοι θὰ ὀινελάμόαναν ὰποστολὲς είς τὸ ἑἔω τερικόν». Χαριτωμένα πράγματι όλα του̃τα περὶ ΟΙΑ του̃ κ. Τζὼν Μάρκς, ό ὁποῖος μάλιστα στὸ ἴδιο δημοσίευμα άποκαλυπτει πῶς ὴ ΟΙΑ άπέστειλε τὸν υπάλληλό τὴς Τζέημς Λίλλευ εἰς τὴν 'Αμερικανικὴ άποστολὴ στὸ Π εκῖνο ώς «πολιτικὸν ἀἔ,ιω¬ ματουχον».
Πάνω στὰ δημοσιευματα αυτὰ εκπρόσωπος του Σταίητ Ντηπάρτμεντ ὴρνὴθὴ νὰ σχολιόισυ ἀμέσωι; Τὰε ἄπωιαλὐψεὶἐ του κ. Μάρκς. Ἀλλὰ στὴν όιὰμεθλλίτλνλλίλὶ ἀπόλυλη δημοκθω τία του εσωτερικου χώρου μπορουν νὰ γράφονται πολλά, στοὺς υποτακτικοὺς ὅμως; Ποιὸς θὰ τὰ πὴ καὶ θὰ τὰ ξεκα θαρίση στὸ λαό; Τὸ δυσμοιρο αυτό λαό, που στὴν πλάτη του παίζει ὁ κάθε κατεργάρης τὸ παιγνίδι τῶν συμφερόντων του, όπως του γουστάρει, όρίσκοντας ντόπια όργανα μὲ τὰ ὁποῖα συνεργάζεται υπὸ διαφόρους μορφάς; Είναι όέόαια τόσο δυσκολοπίστευτο, ὥστε κανεὶς δεν μπο ρεἰ νὰ χωνέφη πῶς ὁ δικτάτορας ὴταν επίσημος πρόι%τ0Ωα§ τὴς ΟΙΑ ἀπὸ τὸ 1955 καὶ μάλιστα ἔμμισθοἐ Πθοσωπλκὰ δὲν θὰ τὸ πίστευα ὀὶν δὲν διάόαζα ξένη, ὅιμερικἀνιλη ἔφη 253
,
μεριδα, να καυχιιέται, ὅτι κατόρθωσαν νὸ. θάλουν πράκτορά ~ της ως πρωθυποιυργὸ χώρας, εὺρισκομἐνης κι αυτης στὸ ὺ ~ | Ι πογαστριο της Ελὕρώπης (Ἑλλάς). Δὲν πρόκειται όεόαια νὰ ι ι ι Η . Ν ι . . υποστειλη τις ενιεργειἑς της εδω η ΟΙΑ αλλά πρέπει όλοι οι ιθυνοντες .στην όίίμοιρη τουτη χώρα να ἑπαγρυπνου̃ν καὶ πο λὺ πιότερο τα σττελέχη τοῦ Στρατου̃. Φρονῶ, ὅτι σημερα δὲν Ι ~ ~ παρεχεται, λογω της άτιμίας ἐπὶ του Κυπριακου, πρόσφορο ι ι εὁαιμος για την ΏΖΙΑ, ὅμως άν δὲν ὺπάρξη η κάθαρσι στὰ ~ ~ ι ~ στελεχη εκ των σπασης φυσεως Ἀπριλιανων, πολυ φοόουμαι, μηπως η ΟΙΑ όρη ἔδαφος και δουλέψη. Δὲν νομίζω πὼς αὺ ι τ . ~ τα` τα τοιρακια ·του Παπαδοπουλου είναι πιοτερο απο 50 ΘΟ ἀἔ)κους, κι αιὐτοὶ τώρα στὸ στάδιο του παγώματος. ”\Αν τί άερησουν καὶ ξεπαγώσουν, τότε δὲν ξευρω που η ἀνοησία Τθυἐ μπθρεῖ νὰ τοὺς ὅδηγἠση. | ?! | Ϊ \ κι ~ ἹΓ Ες αλλου σηγμερα υπαρχει ζωντανό το δράμα της Κυ προικ ποὺ δημμωόργησε ὅέόαια η όλακεία της χουντας, άλλά ποὺ ηταν ηθικὸς αὺτουργὸς του̃ ἐγκληματος ·ῆ ΟΙΑ, ·ῆ ὁποία \ 5 . ί παρεσυρε τοὺς μκοροὺς Ἰλπριλαηωὺς στην ανεπανάληπτη η λιθιότητα του̃ Κιυπριακου̃ πραζικοπηματος. Δὲν ἔχει λοιπὸν «μου̃τρα» νὰ δρῶση μέσω ᾶζ)κῶν σημερα καὶχαὰ ἔνα του λάχιστο ὥρισμέναο χρονικὸ διάστημα, οὔτε η ΟΙΑ οὔτε η ΠΠΜΑΑΘ οὔτε: φανερη πολιτικη Ἰἄμερικανικη εκπροσώ πησι μέσα στηνιὁποία ὺπάρχουν μὲ μάσκα οἱ ἄνθρσυτοιτης ΟΙΑ. Εὺρίσκοντσιι ὕλες αὺτὲς οἱ ὺπηρεσίες σὲ κάποιο νεκρὸ σημείο δράσεως υααίζουν ἔντονα τὸ μίσος τοῦ ἑλληνικου̃ λαοῦ κατ” αὐτῶν, καί, άσφαλῶς καὶ ὅλων τῶν στελεχῶν τῶν Έ νόπλων Δυνάμαον."Ωστόσο ὅμως,ὲαν δὲν ὺπάρζη,ιμὰ κά ποια κάθαρσι στιὸι στελέχη, τώρα στὸ όίμεσο καὶ ἐγγὺς μέλ λον ἴσως ζεπεραστῆ η κρίσι θανῆς της χουντικης νοοτροπίας στὸ στράτευμα κιαὶ τότε πάνω στὸ ξεθάρρεμα της άτιμωρη σίας πολλὰ μπορεί να συμόου̃ν."Ἑἱ (Πμλ σημερα θὰ άναζη τηση κυρίως τομιέα δράσεως πιότερο τὸ πολιτικὸ κι ὀλιγώτε ρο τὸ στρατιωτικιὸ ὺπὸ μορφην ὲπισημου διπλωματικης δρα στηριότητος. Χαιρακτηριστικὸ ειναι τὸ πιὸ κάτω δημοσίευμα στὸν'Γυπο: Ω
τ
»¬
Ω
5
λ
5'
254
ι
..
Φ
στ
_
ΟΤΑΣΙΓΚΤΩΝ, 28 Νοεμόρίου. Άσσοσιέίτεντ Πρές. \ Ὁ Άμερικανος όουλευτης κ. Μάιηλ Χάρρινγκτον ζητη
ς
#
Ω
7
Χ
=
\
σε σημερα άπο
τ
~
~
την επιτροπη ἐξωτερικων Σχέσεων της Γε¬ 3
Ωθνσίαἐ νὰ δίε©εΌνἠσΉ Έὶε πληθϋψθεἠεἐ Υίὰ την δραστηιυό· τητα της ΟΙΑ στην Πορτογαλία καὶ συγκεκριμένα «ἐὶν πρα γματικά η ὺπηρεσία αυτη ἑπεμόαίνει στα ἐσωτερικὰ της Πορτογαλίας ὅπως ἔπραξε στην Χιλη». "Ο όουλευτης ὺπενθυμισε πρόσφατες πληροφορίες σχετι ιν ι ι κες με δηθεν φοόους του κ. Κίσσινγκερ για κομμουνιστικὴ ἐ πικράτησι στην Πορτογαλία καὶ κατόπιν άλυσιδωτὸι στην Ἱ ι ι ι | ε ε ι σπανια, την Ιταλια και την Ελλαδα. «Οἱ θεωρίες αὺτὲς όπως καὶ ἄλλες χαρακτηρίσθηκαν άπὸ ἔμπειρους παρατηρητὲς σαν μέρος μελετημένης άπόπειρας γιὰ να όικαιολογηθου̃ν άναι ις ἢ ἐπεμόάσεις»,τόνισε ό κ. Χαρρινγκτον. 'Τὸ σημεα̃ομα τοῦτο άς τὸ προσέξουμε ἐμεῖς οἱ "Ελληνες ίδιαίτερα. Κρουει τὸν κώδωνα του̃ κινδύνου για τὸ λίαν προ ι Ν σεχὲς μέλλον μας,ὁπσς άκριθως οῖταὸ πάνω άναλυσεω μας γ
·
εε
¬
γ
×
_
255
Προσάρτημα Β/
*Η δίκη ΑΣΠΙΔΑ κεκλεισμένων των θορῶν
Οἰ κατηγορούμενοι ἦσαν: 4 συνταγματάρ Χ αι, 8 άντισνν ταγματαρχαι, 18 λοχαγοί, ἔνας ύπολοχαγὀς, ἔνας ύποσμηνα γὸς καὶ ἔνας ἀνθυπασπιστης τη̃ς Χωροφυλακης.
ιη
α. Τὸ κατηγορητηριον 6ιυν
¬'Ενώσει προς στάσιν ὡς . . .. (ἐπὶ κεφαλῆς ἢ συ στασιὡσης) Συνωμοσία πρὸς ὲκτέλεσιν πράξεως ἑσχάτης προδοσίας. .
Συ̃νθεσι Στρατοδικεἰοο . Κατάλογος μαρτύρων β.
'Τὸ
Κατηγοροὐμενοι
ΜιιεοΦ0Ρι9Μ
ετιτιινι κι
Αεαιοο
Με
τξῇΞ:.4..
ι
ςιρ±±ρι¿›ε «ιιρ:ι.=ι·ι5ε #::#::3:::
Η
ι
..ἔκ
Ω`
ί
.. ει.".ειιειι:τω.±±ι›.:.±± :¦¬::·::[:ἰί##ἶ:”##ἔ:#:ἔί#ίἔ#:ἔ|#3Ξ
.
:=.
μιαρε.:.ἑ.ιι:.·±.ε=±εε.·¬.
±ιε=:ε==ε=.>ε=ιεει=ι:ε=±εε. #::#:;”':.¦ ±:ί¬:ἔ#:ΐ¦#::¬ΉΞ#€. :· ·· · ι· ·· ·· ε=ς=ς±.
..ι Ξ Γ ο.......,...;.ι„.±..±ι..:.±ι..±...γ......ι±..±..ι;...±±=±ιιοι ι.. ·¬
α=;±εΞε:ρε:τ:ι;:ι
¬..πιο..πι=Ξ±.Ξ±":ι:.Ξ±..;καει....±ι;.ειναι.·:ιι:±ιε.·±±=±. τι¦_:)„;„;ι.ιτ,.„:ἱ..Ξ.„αριι.±ιι.>±ἰι:±±.=.ε·±±ιε±ἔ::ιι=±±=±¬=:ι;.
Στρατοδικεῖον ἀπετέλεσαν οί εξης:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Τυω̃ον Τον
ιι ιιιιταινιι
.
·
ί
ἀπονομην “Ϊ`ποστράτηγος, Γενικὸς Δικαστικὸς Στρατιωτικὸς Σύμθουλος Β” Τάςεως. ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΕΠ ΓΓΡΟΠΟΣ: ®Ηλίας Παπαπου̃λος,
Γ
1
Δ
ι.
. .
.
=·.
·¬
.ι
‹5μι.;±±τ¿::±±τ|;鱄:'_ι.± οι=::±;.τεο± ·±::=:Ξ:=ῖ==::=:5ει:±'=±5±
Θεόδωρος Καμπέρης, Ἀρεοπαγίτης, κατ*
Ζ
:
ς;±ινεςο:=Ξπ6εε=ω̃=ε==±εε±εε=Ξ±ει9ε=5.ι:εε=ιε:±ϋε±5ι±%.±:=ατοί.
,_4ιεγἰγιτι.Ξ±ις±ι,;τΙ7ε±ι:±ι;:±;,·:±.:±±ε::ι:τε±±.μετιωγιετιιεοι
ι
τι :#±
εε ιτε
ΠΝ·
.
:ε==:¥=.ίΞ
εϋετα ιι::.=|±ε:ι
τιιι..
π±ε=ει
.==±.πε.
ι
·
ι
4
.
'
·Ξ5=:Ξι=Ξε±
`
'Ο ιι. Κωστόπουλος προἑῦη είς διινκρι ν ισει ς . (Τοῦ Κώστα Μητρόπουλου
Συνταγματάρχης της Στρατιωτικης Δικαιοσύνης, Βασιλικὸς ,Επίτροπος του̃ Διαρκούς Στρατοδικείου Ἀθηνῶν ἀπὸ του̃ ἔ
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΑΡΤΤΡΩΝ ΚΛΗΘΕΝΤΩΝ
τους 1982.
”Εν
'ΓΑΚ'ΓΠίΑ ΜΕΛΗ: Γεώργιος Μπεληγιόιννηςι̃ Ταςίαρ χος, Γεώργιος Χατςης, ”Ϊ'ποστρόιτηγος, Διευθυντης Πυρο θολικού τοῦ Γενικοῦ 'Επιτελείου Στρατού, Ἀπόστολος Ζαλα χώρης, Ταςίαρχος, καὶ Νικόλαος Μπιρμπίλης" 'Αντισυντα γματάρχης της Στροιτιωτικης Δικαιοσύνης. ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΜΕΛΗ: "Εμμανουηλ Κεχαγιάς,
Ταςίαρχος και Α. Πολίτης, Ταςίαρχος. ΓΡΑΜΜΑΤΕΤΣ : Νικόλαος Τσατσούλης, ”Ϊ`πολοχαγὸς Στρατιωτικης Δικαιοσύνης. 'Ημερομηνία ἐνόιρςεως δίκης: 14η Νοεμόρίου 1968. 1. Ἀντικαταοτάθηκε μὲ τὸν ὀινατιληρωματικὸ Α. Πολίτη. 2. °Αντικοιτοιοτἀ.θηκε με τὸν αναπληρωματικό Ε. Ιἰεχαγια̃.
Ζῦθ
ἑνεργεία Στρατιωτικοί:
1) Λοχαγὸς Μηχ. Ἀδαμόπουλος Νικόλαος τοῦ Ἀλεςίου. 2) Λοχαγὸς Μηχ. Νίτης Χρηστος του̃ Σωτηρίου. 8) Λοχα γὸς Μηχ. Ζαφειρόπουλος Νικόλαος του̃ Πολυκάρπου. 4) Δα μηλα̃κος Γεώργιος του̃ Πέτρου. 5) Λοχαγὸς Πες. Μακρί δης Θεόδωρος του̃ Δημητρίου. 8) Ἀντιστράτηγος Γρίθας Διγενης Γεώργιος του̃ Θεοδ. 7) Λοχαγὸς Πες. Κυρατςῆς Γεώργιος του̃ Θωμα̃. 8) Ἀντισυνταγματάρχης Πες. Σταθό πουλος Λάμπρος του̃ Εύσταθίου. 9) Λοχαγὸς Πες. Παπα γεωργίου Εύστάθιος του̃ Φωτίου. 1Ο) Λοχαγὸς Πες. Θεο φιλογιαννα̃κος Θεόδωρος του̃ Δημ. 11) Λοχαγός Πες. Σκλα θενίτης Ἀθανάσιος του̃ Γερασ. 12) Λοχαγὸς Πες. Παπα σταθόπουλος Γεώργιος τοϋ Σταύρου. 13) Ἀντιστράτηγος 1'?. °Ο γολγοθὰς
της °Ελλ. Δημοκρατίας
η̨̃η̨̃ι̃
Πρόκος 'Ηλίας τοῦ Κωνστ. 14) Συνταγματάρχης Κεφάλας Πέτρος τοϋ Παναγ_ 15) °Ἡφ_ Άνθρποη̨̃γοχαγὸς Πες Ἀπο στολούδης ,Αντώνιος του̃ ®Αποστ. 13) Δ.Β.Α. Πεξ. Γεωργό πουλος Κωνστ. του̃ Βασιλείου. 17) "Γπολοχαγὸς Πεζ. Ζω γράφος Ἰωάννης του̃ Βασιλείου. 18) Αοχαγὸς Π εξ. Γκό ρος Πέτρος του̃ Ἰωάννου. 19) Λοχαγὸς Πεξ. Δαουλα̃κος Νικόλαος του̃ Πέτρου. 20) ”Βφ. Λοχίας Μακρης Ἰωάννης του̃ Γεωργίου. 21) Ταγματάρχης Πεξ. Μακρυγιῶργος Ἰω άννης τοῦ Χαριλάου. 22) 'Αντισυνταγματάρχης Ἰππ. Τεθ. Καρύδας Κωνστ. του "Αθανασ. 23) Λοχαγὸς Πεξ. Χαντξό πουλος Κωνστ. του̃ 'Αθανασ. 24) Λοχαγὸς Τε. Σ. Κόντος Νικόλαος του̃ Σταματίου. 25) Λοχαγὸς Πεξ. Κοσμόπουλος Ἰωάννης του̃ Δημητρ. 28) Λοχαγὸς Πεξ. Καλατξὴς Νικ. του̃ Σεραφ. 27) Λοχαγὸς Πεξ. Ρόρης Πασχάλης τοῦ Διον. 28) “Τλαρχος Κακουρα̃τος Δημὴτριος τοῦ Κωνστ. 29) “Τ λαρχος Μπίκας Χρῆστος του̃ Κωνστ. 30) “Τπίλαρχος Μπαρ δάνης Μιχαὴλ του̃ Ἡμμαν. 31) ”Τπίλαρχος Δαθάκης Μιχαὴλ του̃ Δικαίου. 32) 'Ανθυπίλαρχος Γοόλιος Κωνστ. του̃ ®Αναστ. 33) <Τπίλαρχος Σταθάκης Σπυρίδων του̃ Γεωργίου. 34) Λοχαγὸς Πεξ. Μεντζίνης Διονόσιος του̃ Χαριλάου. 35) "Τ πίλαρχος Στρατηγέας Ευστράτιος του Νικολάου. 38) Αοχα γιὸς Πεξ. Νικολετόπουλος Κωνστ. του̃ Διομήδους. 37) Λο χαγὸς Πεξ. Χωματίδης Ἰωάννης του̃ Ἰωάννου. 38) 'Τπί λαρχος Δρακουλαρα̃κος Γεώργιος του̃ Σταύρου. 39) “Ἰλαρ χος Φιλίππου Νικόλαος του̃ Δημοσθένους. 40) Λοχαγὸς Πεξ. Ἀποστολόπουλος Νικόλαος του Γεωργίου. 41) Αοχα γὸς Πεξ. Γαλανόπουλος Δημὴτριος του Παναγ. 42) Λοχα γὸς Πεξ. Κοτίνης Κωνστ. τοῦ Γεωργίου. 43) Λοχαγὸς Πε ξικ. Παλαίνης Χαράλαμ. τοῦ Πολυκάρπου. 44) Λοχαγὸς Πεξ. ,Αναστασόπουλος 'Ανδρέας του̃ "Αναστ. 45) Ταγμα τἀθυ̃ίηἔ Π Δ Γεθσσίμοη̨ Δημἠῖθωἐ του̃ Στεφάνου 48) Λο· χαγὸς Πεξ. Τξουόαλα̃ς Γεώργιος του̃ Ματθαίου. 47) "Τπο λοχαγὸς Πεξ. ,Αλεξάκης Ἰωάννης του̃ Ἰἱλία. 48) Ταγμα τάρχης Πεξ. Σκουτερόπουλος Φίλιππος του Ἀλεξάνδρ. 49) Ταγματἀθληἔ Πεἔ Δίκαια̃κοἐ Βασίλειθἐ του̃ Γεω9Υί0Ό 50) Συνταγματόιοχηε Ἱπ Τεθ Φθαντίἐέσλάαθοἑ Ἀν7ών10§ του̃
Πείλλκλ· 51) Ταἔίαθῦίθἐ Ζαχαὼἔκηε Ἐμμοινουὴλ του̃ Ἑἶμμ. 52) 'Ανθυπασπιστὴς Χωρ. Χαλκιάς Ἀλέξανδρος τοῦ Κο ϋμα̃ 63) Χωῳφὐλαἔ ΜαϋΩί7715 Βασίλειο: τοϋ Γεωργίου. 54) Ταγματάρχης Πεζ. Κουργιαννίδης Κωνστ. του̃ Ἰωάν νου. 55) Λοχαγὸς Πεξ. Σκουρλέτος Ευθύμιος τοῦ Ἰωάννου. 56) Ἐνωμοτἀθλίηἔ Πθρφὐρης Δημὴτριος του̃ Γεωργίου. 57) Ταγματάρχης Πες. Μουρίκης Κωνστ. τοῦ Γεωργίου. 58) Χωροφύλαξ Τσάλτας Ἀλέξανδρος τοῦ Νικολάου. 59) Στοατιώτηε ΚΤΠ Χ0υριόγλ0υ Ἰωακεὶμ τοῦ Δημοσθένους. 30) Χωροφόλαξ ΚΤΠ Κυριόπουλος Γεώργιος του̃ Κωνστ. 31) Χωροφυλαξ ΚΤΠ Ζεργγας Γεώργιος τοῦ ”Αθανασ. 82) Χωροφόλαξ ΚΤΠ Μαργαρίτης Νικόλ. του̃ Βασιλ. 83) Χωροφόλαξ ΚΤΠ Παπασταθόπουλος 'Αθανάσ. του̃.Βασιλ. 34) Χωροφόλαξ ΚΤΠ Στάθης Μιχαὴλ του̃ Παναγ. 65) Χωροφόλαξ ΚΤΠ Μεγαπα̃νος Νικόλαος του̃ Ἰωάννου. 38) Λοχαγὸς Πεζ. Τερζάκης Χρῆστος του̃ Ἰωάνν. 87) Ἑνωμο τάρχης Τριάντος Βασίλειος του Χρὴστ. 88) Ἑπισμηναγὸς Χρυσαφόπουλος Βασίλειος του̃ Νικολ. 39) Άντισυνταγμα τάρχης Χωρ. Καρτάλος Γεώργιος του̃ Διονυσίου. 70) Τα γματάρχης Πεξ. Πηλίτσης Δημὴτριος του̃ Λουκά. 71) Λο χαγὸς Πεζ. Γκοόγιας Λάζαρος του̃ Δημητρ. 72) Χωροφό λαξ ΚΤΠ Άντιμησάρης Ἑμμαν. του̃ Χαρ. 73) "Ιλαρχος Γιαννίτσης Μιχαὴλ του̃ Σταματ. 74) Ταγματάρχης Πεζ. Μπονώτης Σωκράτης τοῦ Κωνστ. 75) Λοχαγὸς Δ/Β Πα παγεωργίου Βασίλειος του̃ Βυ̃αγγέλου. 73) Ταγματάρχης Πεξ. Χριστόπουλος Γεώργιος του Βασιλείου. 77) Ταγμα τάρχης Πεξ. Χρυσοχόου Γεώργιος τοῦ Δημητρίου. 78) Αο χαγὸς Δ/Β Γεωργιάδης Γεώργιος του Νικολάου. 79) Τα γματάρχης Δ/Β ®Αόραμέας Μιχαὴλ του̃ Σωτηρίου. 80) Τα γματάρχης Πεξ. Μουρίκης Λεωνίδας του̃ Κωνστ. 81) ®Αν θυπαστυνόμος Μηλιώνης Δημὴτριος τοῦ Παναγιώτου. 82) Ταγματάρχης Πεξ. Τσιλικουδης Στυλιανὸς του̃ Κωνστ. 83) Συνταγματάρχης Πεξ. Μητρέλης Κωνστ. του̃ Ἰωάννουι 84) 'Αστυνόμος Α' Παπαναστασίου Νικόλαος του̃ Κωνστ. 85) Άντισυνταγματάρχης ΣΤΠ Μακρυγιάννης ®Αθανάσιος του Νικολ. 83) Αοχαγὸς Δ/Β ®Αντωνόπουλος Ευριπίδης του̃
Πανοιγ. 87) Λοχαγός Πεζ. Περδίκης Ἄθανάσιος τοῦ Ἰω άννου. 88) “Τποστράτηγος Περίδης Γεώργιος του̃ Παναγ.
89) Ἀντισυνταγματάρχης Σ.Θ.Τ. Άναγνώστου Γεώργιος
του Νικολάου. 00) 'Ανθυπασπιστης Στρ. Δ/σύνης Κουνενὸς Ἐλευθέριος τοῦ Ἑιιμανουηλ. 01) Ταγματάρχης Πεζ. Βι τσάκης Άντών. του̃ Π αναγ. 02) Ταγματάρχης Πεζ. ®Αντω νακεας Ἱωάν. του Ν ικολ. 93) Ταγματάρχης Πες. Άνορια νὸς ”Ιάκω5ος του̃ Ἱλνδρέου. 94) 'Ελαατρος Σταυρόπουλος Νικόλαος του̃ Παναγ. 05) Λοχαγὸς Πεζ. Λιανόπουλος Ά λέξανδρος τοϋ Χρηστου. 90) Λοχαγὸς ΣΤΠ Ν όνας Στυλια νὸς τοῦ Κωνστ. 87) Ταγματάρχης ΣΤΠ Γεωργακόπουλος Ἱωαννης του Δημητρ. εε) Λοχαγός ΣΤΠ Χλωρὸς Παναγ. τ0υ̃ Βὐαγγ. 30) ,Λντισυνταγματάρχης ΣΤΠ "Λόροιμάκος Ἰωάννης τοϋ Νικόλ. 100) Λοχαγός Πεζ. Κολόμὅος Ν ικό λαος τοῦ Άθανασ. 101) Λοχαγὸς Πεζ. Λαλα̃κος Χρῆστος του̃ Ἰωάννου. 102) Ταγματάρχης Πεζ. Ευσταθίου Άνδρέ ας του̃ Παναγ. 103) Χωροφύλαξ ΚΤΠ Φωτόπουλος Πα ναγ. του̃ Γεωργ. 104) Χωροφύλαξ ΚΤΠ Δούόρης Γεώργιος του Θεοδώρου. 105) 'Αντισυνταγματάρχης ΣΤΠ Πάντζα λης Ἰωάννης τοῦ Βασιλείου. 108) 'Αντιστράτηγος Τσολάκας Κωνστ. του̃ Θεοδώρου. 107) 'Τποστράτηγος Παλαιολογό πουλος Ναπολέων του̃ Γεωργ. 108) 'Λντισυνταγματάρχης Πεζ. Ιίερταμελίδης Πρόδρομ. του Φιλοθέου. 109) Άντι συνταγματάρχης Πεζ. Μανωλαράκης Ἑμμανουὴλ τοῦ Στυλ. 110) Ταγματάρχης Πεζ. Άναγνωστόπουλος Χαρίσης τοῦ Ἰωάνν. 111) Ἡπίλαρχος Νταϊλάκης Εἶύστράτιος του̃ Νικόλ. 112) Λοχαγός Πεζ. Κουρκουλάκος Μιχαὴλ τοῦ Δημητρ. 113) Ταγματάρχης Δ/Β Λυμούρης Δημητρ. τοῦ Νικόλ. 114) ”Ἰλαρχος Άγόρος Σωτηριος τοῦ Ἰωάννου. 115) Λο χαγὸς Πεζ. Πετρίχος Νικόλαος του̃ Λαζάρου. 110) Λοχα γος Πεζ. Τσολίγκας Παναγ. του̃ Πέτρου. 117) Λοχαγός Πεζ. Νηστικάκης Κωνστ. του̃ Γεωργίου. 118) Λοχαγὸς Πεζ. Στελακάκης Ἰωάννης του̃ Ἑμμαν. 119) Ταγματάρχης Πεζ. Βζατσαρίδης Κωνστ. του̃ Ἰωάννου. 120) Ταγματάρχης Πες. Π ετάνης Νικόλαος του̃ Γεωργίου. 121) "Ἰλαρχος Οἱ σωνόμου®Λντώνως·αω̃ Γεωργωυ.122)”ΕΝωμοτάρχης.Ντϋ 250
Παντελῆἔ Τοῦ Κωνστ 128) ΒἩΨ· Ἀνθλλπολολαγὸέ ΠΜ· άλαἐ Γεώθγωἐ Τθυ̃ Βασιλείου. 124) Λοχοιγὸς Πεζ. Σοφι %ίτ1ιΞ Μω̃ίαλι̃λ Τθυ̃ Ἄντωνίου. 125) Ταγματάρχης Πες. 110€
Καλφέλλι̃ἔ Ἱωἀννηἐ Τοῦ Σΐλθθανου̃ 126) Λθλαγὸἐ Πεζ Μθίαλι̃λ Χθη̃στοἔ τοῦ Θεοδώθθλλ 127) Ἱλαθλίοἐ ,Αθ01νασ1ά· δης Σάόόας τοῦ Νικολάου. 128) Ἰλαρχος Στεορανέλλης Άν τώνιος του̃ Ἑπαμειν. 129) Άντισνντσνματάοκηε Πεζ. Γού λωἑ Ι3ασΘεκΈ του̃ Γεωθλὥου 180) Ἰ)*ΠσΌντα7ματἀΘλη€ Πεἔ Γλωλφίδ1Ι§ Χθῆστθέ Τοῦ Ἱωάννοι̃λ 131) ΤΘ1Υμ0ιΤἀΘΧ1ι̃Ξ Πεζ. Σούνδιας ”Λ.ναστάσιος τοῦ Ἑμμαν. 132) Λοχαγὸς Πεζ. Μπαγιῶνος Βασίλειος του̃ Άθανασίου. 133) Λοχα χὸε Πεἔ Ζοἔάνηε Θεοφάνης τοϋ Βασιλ 184) Λοκαχὸε Πυρ. Τσάκας Ευάγγελος τοῦ Δημητρ. 135) Ἀνθυποσμηνα γὸς Δαλιοινάκης Χωνστ. τοῦ Ἑμμοιν. 133) Ἑπισμηναγὸς
Παλωθλόγθέ Ἱωάννηέ τοϋ Παὐλθν ,
Ι
δ
ῶ .
137) Ἡ. ά. ”Αντιστράτηγος Γεννηματᾶς Ἰωάννης του̃ Γεωργίου. 138) Γεωργιάδης Νικόλοιθἐ του̃ Σαμψῶν ἕὴ Σαμ· ψῶν. 130) Σπορίδης Γεώργιος του̃ Πέτρου. 140) Ἀσκια νάκης Ἐμμαν. του̃ Γεωργίου. 141) Δούκας Στέφανος του̃ Δούκα. 142) Βιτζηλαἰος Βασίλειος του̃ Στυλιανού. 143) Βασαλάκης Ἐμμανουηλ τοῦ Βύαγγέλου. 144) Δασκαλόπου λος Νικόλαος του̃ Άριστ. 145) Βούρτσης Διονύσιος τοϋ "Ανδρέου 146) Μανώλης Βασίλειος του̃ ἸΤλία. 147) Χό κόρης "Αλέξανδρος τοῦ Γεωργίου. 148) Μαδούρης Γεώρ γιος του̃ Ἰωάννου. 140) Σκιακαόέλας Χαράλαμπος του̃ Λάμ πρου. 150) Τσώλας Δημητριος του̃ Θεοδώρου. 151) Γιαν νακόπουλος Βασίλειος τοίι̃ Κωνστ. 152) Καραπα̃νος Γεώρ γιος τοῦ Νικολάου. 153) ”Αγόρος Γεώργιος του̃ Ἰωάννου. 154) Μανούκη Χρυσάνθη σύζ. Φ. Δρακοπούλου. 155) Δα λέζιος Θεοφάνης του̃ Ἰωάννου. 158) Ξένος Γρηγόριος τοῦ Ἰωάννου. 157) Μιχαλοπούλου Ἰωάννα τοῦ Κωνστ. 158) Θίκονομοπούλου Λουκία του̃ Κωνστ. 159) Σιμίτης Γεώργιος του̃ Δημητρ. 100) Σταματοπούλου Βασιλικη σύζ. Ἑλ. Πα παδοπωΉου.1θ1) Γεωργωυ Σταμάτως·αω̃ Γεωργωυ.162) 201
Κουρτοὅὶκ Μερόπη χἠρ. του̃ Ἰωάννου. 163) Σταματοπού λου Δημητρα του̃ 'Αποστόλου 184) Μπεχ όικ Πανα ιώτα Θ 9 Ύ σνζ Γεωο. Σνάμον. 185) Τῷἀνακαἔ Μνχαὴλ του̃ Δημηω̨ί ον. 188) Ἀοννω̨̃όπονλος .Άν ελος τον Πανα 167) Έ λί Υ ἔαοχάνη Γεωθνία νον Ἀνησνλἀον 188) Κανάση Βασνλν
Μαοούδἶία̨ Δημἠτοιος του̃ Ἱωἀννωἴ'
212) ~Ρἠγα§ ἶχλἑἶἕαν Θεμωτωἶλ” 218) Κανακης 4 14Χθηστος τω) ΕὉἀν_ ορρυ, 214)|Φαρμαιιης Νικολαος του Γπαμειν., 215) Χω ραιτης Δημητριος του̃ Παναγ., 216) 'Αποστολίδης Εὐάγγε λος του Βασιλειου, 217) 'Γζαὔελλας Χαραλαμπος του Κων., Μοε
ἘΟΌ
κη τοῦ Λεωνίδα. 139) Σωτοπουλου Σοφία τοῦ Λυκού ου. Θγ 170) Λιατακης Βασίλειος τοῦ Βαρδη. 171) Σίνης Άθανόι σιος τοῦ Άναστ. 172) Ζέρθας Παναγιώτης του̃ Γεωργίου. 173) Λεὔίτστιυ Μιχαὴλ Μάριος του̃ Μιχαὴλ. 174) Πετρά κη Μεταἔία του̃ Δημητρ. 175) Καραγκούνης 'Ηλίας του̃ Γε ωργίου. 178) Πολίτου Πα ρα σ κευη συζ. τοῦ· Σπ”υρου . 177 ) Πρωτοπαπα̃ Διονυσία σύζ. του̃ Ἱωόινν. 178) ”Αποστολόπου¬ λο€ Δημήτριος του̃ Γεωργίου. 179) Κεφαλὀπουλος Έλευθέ νων νου̃ Σννλνανου̃ 180) Καλαμίνσης Ἰωάννης τον Χαθν
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΑΡΤ ΓΡΩΝ ΓΝΩΣΤΟΠΟἙΗΘΕΝΤΩΝ
λαου. 181) Πέππας Γεώργιος του̃ Ἀντωνίου. 182) Κανελ
Κ
218) Ρόμποἔας Ἰωάννης του̃ Γεωθγίου' ί | 219) ΚαἶπζόγλοὉ Οοέστης του Αναστ” 220) Ζἕοὅας Στεφανος του Αθαν” Ί
3
9
Ἱἶν Ἀθἠνως
τῃ, 7)|10)1%θ
Ο Ιἔαἔιλἔίη̨̃ἕς Εππἔοπος ” πογοαφη ”
ΠΑΠΑΔΟΠΟΤΛΟΣ ) ΗΛΙΑΣ | |
`
Σω̨ατ” Δα” Ση̨μθουλοα̨ Α Ταἔεωη̨̃ β
α
τα
Θ
έ σ ε
τ
ς
ά υ
οτ
γ
ν ω σ
τ
έ α
λόπουλος Μοδέστος τοῦ Κανέλλου. 183) Πλαστήρας Δημη
τ ; 7
τριος τοῦ Νιιιολ. 184) Μπαλλα̃ς Δημητριος του̃ Γεωργίου 185) “Αγγελίδης 'Ιωαννης του̃ Γεωργίου 188) Κατσαούνης Ι ~ Ι Αντώνιος του Χρηστου, 187) Κανελλοπουλος Παναγιωτης του̃ Κανέλλου 188) 'Αργυρίου Κων)νος του̃ Άργυρ. 189) 'Γσιρώνης Γεώργιος του̃ Ξενοφῶντος, 190) Δαλκαφοὐκης Άθανάσνος τον Παν. 191) Μανοονένης Ἐμμαν· τον Γεωο 192) Καονὀαἔ Πανἐννώνης τον Γεω". 198) Γαθονφψ
1) Γεωογἕαδης Δημητ©ως® 2) Μοω̨γελοξς Γθηγοῳἶἔ' 8) ἔ\ν/ξουστοξίίλης Σπυἔίδωὴ 4) Παθαδἶλσιανος ΣἶἶλλανἶἶΙν5,) γγελοπωλος Γεωογωῷ Θ) Ποω̨ναοας Μιχαη ' 7) ώθ πουλος Εὐίθύμλοζῶ 8) Χοόνης Ἱωάννηῷ 9) 9Αλεἔανδ©η̃ς ΝΒ κόλαοῷ 10) Πάνου Χοῆστοἶ] 11) Δουἔινλὡτης Ρενοῷ 12) Σκουτερὀπουλος Φιλ., 13) Μωρος Μιχαηλ, 14) Πἀλλαἦ =Α ναστἀσιος, 15) Σωτόπουλος Γεώργιος, 18) Τσεπαπαδακης
λια̃ἔ ΠέτΩ0; του̃ Β·υ̃αΥΥέλου 194) Νιτιολοπουλου Μἠνα σύζ. Πέτρου, 195) Νικολόπουλος Πέτρος του̃ Ευαγγέλου, 196) Παπανικολόπουλος Δημητριος του̃ Γεωργίου 197) Παπαν δρἐου Γεώργιος του̃ Ἀνδρέου, 198) "Αθανασιάδης Νόὅας ΓεὡΘ7ιο€ του̃ Θεμιστ.. 199) Ταλόιντη€ Δημἠτθιοε του Ευ σταθίου, 200) Παπαγεωργόπουλος Ἄτνδρέας του̃ Ἱἰλία, 201) Μανἀκας Κων)ν0ς νου̃ Άθανασ” 202) Παπαθασν
Χαθίλαοςί 17) Κονμανα̃κος Άογὐθωἔί 18) Ιἶουτθα̃χἶς Δη μὴω̨ιοῷ 192 Ψαθάκης Μενέλαος 20) Νωωλουδης Γεωογωἔ 21) Λαναθας 9Αθανἀσλ0ς° 22) Βλτουλαδίτης Ἱωἀννης° 23) Ἑἶαπαγεωθγόπουλος Ιζυῳά3)ωἔ® 2406 Κασίμγἕ Παναἔἕωἶνι̃ς' 20) Αυ̃λωνίτης Κωἠνοἔ” “θ) Σ” αχτα̃ς 0Όκα̃Ξ® ) 0 ταἶίδηῖγίἱωἀννηῷ ἴ8) Δελμου̃ζοα̨ Παναγἔώτηἔ” 29) Δελ μουζος 9Αλκης, 30) Αναγνωστοπουλος Ιῖίικολοιος, 31) Τσαλ
λείου Γεώργιος του̃ Παναγ. 203) Μελα̃ς Παῦλος του̃ Μι χαἠλ) 204) τι̃ανονσης Κωζὴνος τον Νννολ3 205) Των
δοω̨ης Αθανασιοῶ 32) Παπανδθεου Ανδθείη̨ ὀἔ) Πα πανορέου Μαργαρίτα, 34) Κοιικας Παναγιωτης, 35) Στε
Παναγιώτης τοῦ Βασνλ 207) Γνόφας Δημἠνννος τον Χνὴστον 208) Δάοννἕ “θ Δημἠνννος τον Άχνλλέωςν 209) Νννολἀον Μανωλη τον Νικ
8997914715 |Κωγ)γ0ς, 35) Θεοχαρης Κων)νος, 37) Παπα κωνσταντινου Αναστασιος, 38) Τζιτζελης Αντωνιος, 39) τ ι τ 40) Ηλνοπουλος Ανδρεας, Κανελλοπουλος Χαραλαμπος,
κολἀου, 210) Ναχνικιὰν Ἑλένη Ἑρμανς τοῦ Ζεράρ, 211)
41) Γκόφα ΜαΘία° 42) Λουκἀχηα̨ Χαοαλαμπος' 48) Κω)
9
κ
7
πας Στέφανος του̃ Νικολ., 208 Κουρελέας
ο
9
εεε
υ
7
268 ι
λουοιανὸς Αημὴτοιος, 44) Μουοίκης Θεοφάνης, 45) Χοι στόπουλος Παναγιώτης, 48) Βασίλοιοος Βασίλειος, 47) Μα νος Ἱωάννης, 48) Δόπουλος Φιλὴμ., 49) ”Ηλιοῦ Χρηστος, 50) Τοαυλὸς Δημὴτοιος, 51) Ναχμικιὰν Ἐομάνς, 52) Λου μάκης Κων)νος, 58) Αὐτοας Νικόλαος, 54) Ζέοόας Νικό λαος, 55) 'Ασημακόπουλος Μιχαὴλ, 58) Μπακάσης Ξενο φών, 57) Πεολεπὲς Παναγιώτης, 58) Κατσιφάοας Γεώο γιος, 59) Φωτίου Μαοία, 80) 'Αλευοα̃ς Σπυοίδων, 81) Πανουτσόπουλος Ἑπαμεινώνδας, 82) Στεφανόπουλος Στέ φανος, 88) Βαλλίδης Βὐάγγελος, 84) Μαοκόπουλος Κιονσ ταντίνος, 85) Σιοὐκας Ἄοιστοτέλης.
Ἑν 'Αθὴναις τῇ '?)1Ο)1Θ88
Ὁ Βασιλικός
Δ
Ἑπίτοοπος
'Γ.Σ. 'Τπογοαφὴ
ΠΑΠ ΑΔΟΠΟΤΑΟΣ ΗΛΙΑΣ Αί Τάξεως
Στοοιτ. Δικ. Σόμόουλος
Υ.
Μαρτυρικες καωθεσεις:
Α)ΓΒΣ. 284
ποότοι.
Θὰ ἀντιληφθη ἐξ ὀίλλου πόσο ποοφητικὸι δικαιώθηκαν ὅ λοι οἱ κατηγοοουμενοι ποὐ μιλοὐσαν πεοὶ χούντας, ποαξικο πὴματος του ΙΑΒΑ, καὶ ἄλλα τὰ ὁποῖα ὁ πεοιόόητος ποόε δοος του̃ Στοατοδικείου Καμπέοης καὶ ὁ ἰσάξιός του Βασι λικὸς Ἑπίτοοπος τη̃ς ὴμιμάθειας Παπαπου̃λος (η αμάθεια γὐμνια, ὴ ὴμιμάθεια νόσος), ἀποτελου̃σοιν «διαδόσεις κομ μουνιστῶν». Κοιτάθεσι Φαρμάκη
«Άοχὰς Μαίου ἔγοοιψε μιὰ τοπικὴ ὲφημεοὶς της Ααοίσης
τι
αγνώστης όλα τὸι χαλκεἱα που
ὅ
ἀνεκαλόφθη μια ὁογάνώσις ὐπὸ τὴν ἐπώνυμίαν ΑΣΠΙ ΑΑ. Τὴν συνεκοότησαν λοχαγοὶ εἰς τὴν Ιίόποον μὲ επικεφα λῆς τὸν λοχαγὸν Μπουλου̃κον, τὸν ὁποῖον ἐγνώοισα όοαδὐ τεοον καὶ μοῦ απεκάλυψε, ὅτι είς τὴν ὀογάνωσιν αὐτὴν εἶ αν υ Θ”η πε ὶ τοὐς 200 λο α οὐ , οἱ ὁποῖοι εἴ αν πιάσει Ἱ Ϊ Ϊ Ϊ Ι Η τα ποστα στο Στοατευμα. Γνωοιζομεν δε παντες οτι τον Στοατὸν τὸν ἐλέγχουν στὴν οὐσία οἱ λοχαγοί. Οἱ λοχαγοὶ ἐ πέλεξαν σὰν άοχηγό τους τὸν 'Ανδοέαν Παπανδοέου, παο' ότι οὐτος δὲν εἶχε ποτὲ μετάσχει εἰς τὴν ἐθνικὴν ζωὴν του̃ τόπου. Μοὐ ἔκανε ὲντὐπωσιν πῶς οῖ λοχαγοὶ ὲδιάλεξαν σαν ἀοχηγό τους τὸν 'Ανδοέα Παπανδοέου. Οἱ σκοποὶ της ὁο γοινώσεως φαίνεται να ἦσαν: 1. ”Βζοδος της Ἑλλάδος ἐκ του̃ ΝΑΤΟ. 2. Ἑκθοόνισις του̃ Βασιλέως. 3. Δημιουογία πολιτεύματος ὀιναλόγου ποὸς τα τοιαῦτα Τίτο, Νάσεο. 'Ο Γ. Παπανδρέου ὴθέλησε να ἀναλάόη τὸ ὐπουογεἱον Ἐθνικῆς Άμύνης διὰ νὰ συγκαλὐψη τὴν ὐπόθεσιν. Βῖχε μά λιστα ἐκ τῶν ποοτέοων διοοίσει ώς Δ)ντὴν του̃ Στοατιωτ. Γοαφείου του τὸν Συν)οχην Χονδοοκοὐκην καὶ ὐποδ)τὴν τὸν ἀντ) οχην Παοαλίκαν. Ἀπὸ ἄλλας πηγὸις είχα πληοοφοοηθῆ, ὅτι οἱ δημοκοατι Α
Βἰς τὸ ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ Βί φαίνονται όλοι οί κλητευθέν τες μάοτυοες διὰ τὴν πολὐκοοτη ὐπόθεσι ΑΣΠΙΔΑ. "Η ἑξὲ τασι τῶν πεοισσοτέοων άπ” αὐτοὺς κοάτησε πεοίπου 4 μηνες. Δὲν είναι φυσικα δυνστὸ νὰ πεοιληφθου̃ν ὅλες αὐτὲς στὸ ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ αὐτό. 'Ωστόσο κοίνεται σκόπιμο νὰ συμ πεοιληφθοὐν μερικές, κυοίως δὲ καταθέσεις ποὐ γίνανε κε κλεισμένων τῶν θυοῶν καὶ που ὁ λαός ἀγνοεῖ, γιατὶ δὲν εῖ δαν τὸ φῶς της δημοσιότητος, ἀπὸ τὶς ὁποι̃ες ὁ αναγνώστης δὲν θα ἀογὴση νὰ καταλάόη τὸ μέγεθος της κατευθυνομένης πλεκτάνης τῶν σκευώοιῶν κατὰ της δημοκοατικὴς παοατά ξεως. 'Θὸι ἀντιληφθῆ ὁ ἀναγνώστης τὸ πὐον καὶ τὸ μῖσος τῶν συνωμοτῶν κατὰ της ΒΚ. μὲ ποοεξάοχοντας πάντοτε ἀόοα τους: Τὸν ΙΔΒΑ, τὴν Χούντα, τὴν Αὐλὴ, τὴν ΟΙΑ καὶ τὸν Θὰ νοιώσηί διαόάζοντα
μύοιζαν μεσαίωνα καί, ποὐ ξεπέοασαν ἀναμφισόὴτητα τὴν ὐπόθεσι Ντοέιφους καὶ τὴ δίκη τῶν Κολοκοτρώνη Πλα
Γ
Α
Σίὅὕ
κοὶ ἀἔ)κοὶ εῖἶχαν συμπηξει ὅμάδα διὰ ᾶντιμετώπισιν ἐνδεχο μενου ποαξικοπηματος ᾶἔ)κῶν της δεξιᾶς. Ξεύοω ὅμως τί σημαινει ὀογάνωσις καὶ δημοκοατία ποὺ ἀπαγγέλλονται: ση μαίνει ἀοιστεοοφιλία. Μποοεῖ κανείς νὰ φανταστη τί κατα ι ο τ ι στοοφη\ θαε ητο δυνατὸν να ἐπελθη εις το στοατευμα με μιαν τοιαύτην ἀοιστεοόφιλον τάσιν. Ὁ Μπουλου̃κος μοῦ εἶχε πη, ὅτι η ὀογάνωσις εῖχε σκοπὸ νὰ άπομακούνη ὅλους τοὺς ἐθνι κόφοονες ἀξιωματικοὺς καὶ τοὺς στοατηγοὺς, ποὺ θα ἦσαν ανίκανοι ν" ἀντιδοάσουν. 'Ο κατηγορούμενος Παοαλίκας εἰς μίαν συνάντησίν του μὲ τὸν Νὀὅαν εἶπε, ὅτι συνεπηχθη ὅο γάνωσις Δημοκοατικῶν ίΑξ)κῶν δι' ἀντιμετὡπισιν ποαξικο πηματος της δεξιᾶς». Ἑν συνεχεία ὀίοχισε να ὅμιλη πεοὶ ἐ θνικοφοοσύνης και πατοιωτισμου̃, πεοὶ. ἑθνικῶν πεποωμένων κι ἄλλα, δίδοντας την ἐντὺπωσι καθηγητοὺ μὐστου της εθνι κοφοοσὺνης. δΗταν τόσο αστεία η κατάθεσί του ὥστε ποοκαλου̃σε τὸν γελωτα συνηγοοων, κατηγοοουμενων και ακοοατηοιου και σὅ αὺτὸ τὸ επιλεγμένο δικαστηοιο φαινόταν κάποια διάχυτη ' θυμηδία, που\ την μεγάλιοναν πιὸ πολὺ οί χειοονομιες δίκην δικηγοοικων ἀγοοευσεων, οἱ ἑμφἀσεις καὶ η ποοσπάθεια ἐν τυπωσιασμου̃. Κουνῶντας τα χἐοια του γυάλιζαν δαχτυλίδια Ι Ι \ \ καιΪ ὅοαχιολια ταυτοτητες που λες κι εκανε διαφημισι χου σαφικῶν σὲ σχετικη ανάλογη ἔκθεσι. τιΡοεΔΡοΣ± Κε Μάοτυτ εεε στην ιετεοεει εεε ιι. Νοὅα διαλαμὅάνεται, ὅτι ναί μὲν τὸν συνάντησε ὁ κατηγο οούμενος Παοαλίκας ἀλλὰ λέγει ὅτι του̃ ἑἔέφοασε ᾶπλῶς ά νησυχίας διὰ ἑνδεχόμενον ποαξικόπημα της δεξιᾶς μέσω του̃ και οχι οτι «συνεπηχθη οογανωσις δημοκοατικων α ~ ιν ξιωματικων κ.λ.π.›› οπως καταθεσατε. ) τ ~ ΦΑἙ ΜΑΚΗΣ: Εμενα αὺτα μου ειπε. ΠΑΡΑΖΠΚΑΣ: Με διευκολυνατε κὺοιε Ποόεδοε, διότι ποάγματι είχα συναντήσει τὸν συντοπίτη μου κ. Νόὅαν καὶ του̃ εῖχα εκφοάσει ανησυχίας για ἑνδεχόμενον ποαξικόπημα του̃ ΙΔΕΑ, διότι ·ἦτο ὅουκινο στὸ Στοατό, ἀλλὰ καὶ πολλὲς ἄλλες ἐνδείἔεις ἔδιδαν αὺτην την ἐντύπωσιν. 'Γώοα πῶς τό σο ἀφελῶς διαστοὲφονται τὰ ποάγματα εἶναι θεμα του̃ δι κ
π
τ
π
.ωστηοίου σας νὰ συνἀγη τὰ σμμπεοἀσματἀ του ῶζ ποὸς την ἀἔιοπγστίαν του̃ μἀθωθοςς ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ: Πόθεν ,ώογε μἀθτυἔ συναγάγετες ὅτι ὁ Άνδοἑαἔ Παπανδθέον ἦταν ἀθχηγὸα̨ τιη̃ἔ φεθομἐνης ὀθ γανώσεως;
ΦΑΡΜΑΚΗΣ: Ἑχ πχεηοοφοογῶικ ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ: Ποίων καὶ Έγνων; ΦΑΡΜΑΚΗΣ: .. ΜΗ ΟΤΛΟΤΚΟΣ (κατηιω: Κύωε Ποὀεδοε,
/
τέθεσε δ μάοτυς είναι καθαοὸι φαντασιοπληξίες και διαμαο τύη̨ομω Αυ̃τὰ ποὺ χέεγ 6 μἀθωα̨ τὰ μαγειζθεψε μὲ τὸν Λα
γάνην.
ΚΑΤΑΡΡΞΕ| ΣΥΝΕΧΩΣ!
Ζθὅ
κ
Δ
'ι
ί
,ι
ι Ό
·
4
ι
,ιλἑζί νε
'
Δ
ι
ί
'
ι Ξχξέξετ °
Μάτ '
τ
9
ς
±ἔ"#¦#›°ί=ἔὅτἱΞ:±ἕ.
νίίϋιι'
Ξ?
#
ὅσα κα
ί
'^ὀ·πίδΩ'αὁ¶6; ΣάΜΏΠ, ἀΰερῷξ· ηω̨__ ί Μγἀῃς πρωωςαγ."
·ι·
Πο? κ#¿ε·Φ'#^εηεαωλ°°)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
.
Σγωπὴ Μπ0Όχ0υ̃κ0_ Ἑοὡτησγ ἄν ἔχετε
στὸν μάθτω̨α·
ΜΠΟτγ¬ΛΟ<γ¬ΚΟΣ: Κάποτε, ποὺ μὲ κάλεσε καὶ παθίστατο καὶ ὁ Μεχα̃α̨ ὁ Ποω̃χος ...
μάκης
Ρη 2θΤ
γίλλης 15, μοῦ εἶπε ὅτι ὅιν μιλἠσης ὲναντίον τοῦ Άνδρέα Παπανδρέου θα πόιρης 20 χιλιαδες λίρες. Καὶ να ἔχης ἰ›π° ὅψιν σου ὅτι θα υπογράψουμε σὲ σένα συμόόλαιο. Θα τὸ ίι
πογρόιψουν ὁ Πιπινέλης καὶ ὁ Ροδόπουλος, γιατὶ ὁ Κανελλό πουλος δὲν είναι κατάλληλον πρόσωπον... “Οταν πῆγα νὰ κα ταθέσω στὸ γραφει̃ον τοῦ Λαγόινη ἐκεῖ συνὴντησα καὶ πάλιν τὸν Φαρμόικην, ὁ ὁποῖος μοῦ εἶπε: «Δὲν μ' ἄκουσες, τότε. Θὸι
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: "Οσον ἀφορα̃ αῦτὸ ὁ
κ. μάρτυς,
μὐνηἐ ο ΠοωθοποοοΥο€ ἐι̃ὶὼ θὰ παοελάμοονοι ΔἩΉἸΞ Τοῦ Στριπ· Γοαφείοοι το ἀκούω ποώτλι̃ φοθά· Τὸν εὐλοθὶστῶ για τὴν τιμὴ αἶὶτἠ› ἀλλὰ Τὸν πλὶὶοοφοθᾶο ὅτὶφτὶι̃ν θέσιν αἱ"
ΣἩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ Α"ΣΠἰΔΑ ΠΑ ΝΑ ΔΙΚΑΝΟΛΟΔΓΗΣΟΥΝ
ἦταν τώρα διαφορετικα. 'Αλλοι καὶ αῦτὴ τὴν στιγμὴ σοῦ δί δεται ιἦ εῦκαιρίοι νὰ ἑπαναλόιὅης ὲκει̃να που σοῦ εἶπα». Καὶ τὸ καταπληκτικὸν εἶναι ὅτι ὁ κ. Λαγόινης έρώτησε παρουσία μου τὸν λοχαγὸν της φρουρα̃ς τοῦ Στρατοδικείου: «Μίλησε ὁ ψηλὸς (έννοῶν τὸν κ. Φαρμόικην) μὲ τὸν Μπουλοῦκον››... Η 5 × ς ι 5 ι ι Και οταν μ απειλουσε ο κ. Λαγανης εζητησα απο τον κ. Βασιλικὸν Έπίτροπον νὰ μοῦ συμπαρασταθῆ. Πράγματι ὴλ ^ Ϊ ~ ~ Ϊ ~ θε, αλλα πηρε σαφως θεσιν ῦπερ του Λαγόινη. Αῦτὸ ὴτο, ἄλλωστε, καὶ τὸ πνεῦμα τη̃ς αναφορας του πρὸς τὸν υπουρ γὸν Ἐθνικῆς Άμόνης... κ
η̨
»
Β
,
ι\ὶ
ἹὉ ΠΡΑΞἹΚΟΠΗΜΛ
ο
Ν
Ἱ
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κυριε μάρτυς, ἔχετε ταΘ0ε°
που κατέθεσε
ὅτι δηλαδὴ ἄν παραλόιμὅανε ῦπουργὸς Ἑθν. ,Α
πόιει
φαν
ι
ΦΑΡΜΑΚΗΣ: (Διαμαρτύρεται καὶ κατι λέγει
μουρμου
ριστὸι στὸν Πρόεδρο μὴ ὀικουόμενος).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μὴ θίγετε τὸν μάρτυρα κύριε Χονδρο
κουκη.
Ωω
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κυριε Πρόεδρε. Δὲν τὸν θίγω, ἑκει̃νος ἀπεναντίας ἔθιξε ὅλους ὴμα̃ς μὲ τα περὶ ἀριστερι σμοῦ καὶ τα παρόμοια. Ἐπειδὴ μας παρουσιάζεται εδώ σὰν μέγας ἑθνικόφρων καὶ πατριώτης θόίθελα, έστω καὶ μέσω̨ ὑμῶν να τοῦ πῶ ὅτι η έθνικοφροσυνη καὶ ὅ πατριωτισμὸς με τριέται μὲ παρουσία τοῦ ατόμου στὰ ἐθνικὁι προσκλητήρια καὶ στὶς μάχες της πατρίδος του κι ὅχι μὲ τὶς παρουσίες του στὶς δεξιώσεις καὶ κοσμικὲς συγκεντρώσεις στα Χίλτον καιἹ Μ. Βρεττανία οὔτε ἀκόμη καὶ μὲ τὰ χρυσα̃ δακτυλιδοὅρὀι 3 ~ ι χιολα που φοραει στα χερια του εκεινος άλλα με τραυματα στηθαι̃α ἀπὸ μόιχες ποὅχομε ἑμεῖς. κ
9
κ
Ν
α
Φλεινιλκτιεε (Κια και
μὴ
ι εκοιομειιεω̨ .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Κροόει τὸν κώδωνα).
288
¬
ν κἴὶ ιῃ.
Ξὶα υ
ζ
ι
Σηρ
6
σοοιεο.Οαωιω̃ααοαο
'
ί ΕΓοι την ` " λεεκ οπὶοῳε μο”λλον κάποιο ίἔ ἄλλο 9 ἐκ τῶν που εγω δεν διαθετω κι ἰδιότητας ἀετονυχικὰς δ ὶοι θετόντων °'ισως | Κυ ` ί μαλιστα και αανεναε ΪΔΠΑΤηε· Ἑ Υ ὼ πόιντώ ο ἐπὶ ι ὅερνὴσεως Παπανδρέου ἔρεὅα μεταζυ Κοζάνη€·¦ΑμΌν_
' Την» ποοι
Ι
289
τοιίουΑαρίσης σὲ ἀποθηκες ἐπιστρατεύσεως καὶ σέ ἄλλες μηδαμινὲς θέσεις, ποὺ σημαίνει πως εἶμαι ἀνίκανος νὰ πιανω πόστα ἔστω καὶ σὲ φιλικὲς Κυὅερνἠσεις. “Αλλωστε η θέσις αὐτη ἦταν θέση; ἀντ)ΘΧ0Ὁ› ἐΥὼ μάλιστα ὲπρόκειτο νὰ προα χθῶ εἰς ταξ)ρχον ὁὶν ἄλλως εἶχον τὰ πράγματα.
ΠΡΟΒΔΡΟΣ “Αλλη ἐοὡτησιτ. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε ὅτι
ναι σχετικη μὲ την κατηγορονμένην ὅπόθεσακ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κύωε Πθόεδοε τΗ ἑθὡῃησια̨ εἰ
ναι σχετικοτόιτη. "Αφηστε μου νὰ ὁλοκληρώσω καὶ θὰ δητε. ”Οταν καθνὅρίζεται ἀπὸ ἐν ἐνεργεία ἀξ)κοὺς ὁ νόμιμος πρωθνπουργὸς της χώρας, ὅταν ὲκτοζεύονται ἀπειλαὶ πρα | ζικοπηματων εναντιον τον, οταν και προκηρνζεις διανεμον ται διί αὐτὸν τὸν σκοπὸν σὲ στρατηγεῖα, τί θὰ πρέπει άραγε νὰ κανουν οἱ νομιμόφρονες ἀξ)κοί; Δὲν θὰ πρέπει ν” ἀνη ιν Ν ;Δι δι ε . ι ι Κ θν σνχονν εν εχουν ωσει ορκον εις την νομιμον ν ερνησιν Αὐταὶ αἱ ἀνησυχίαι πρέπει νὰ ὅαπτίζονται ΑΣΠΙΔΑ; Αιὔ τὸ ἀκριὅῶς εἶναι τὸ σ έδιον του̃ σ νο ωτου̃ντος ΙΔΕΑ, ν` α ίς Ό μ διαὅόιλη τοὺς ἀνησσχοοντας δημοκρατικοὺς ἀἶῇκούς. Δὲν εἴ ~ ι χομεν εμεις αναγκη να καμωμε καμμια ὀργόινωσι, γιατὶ ὀρ ελ
τ
ν
τ
κ
×
3
3
τ
τ
Ϊ ελ γανἕῖσεἔι̃ Ενω Ο ος με ους. τ
6
οι
ν
νομὶμοφθων στθατος Ή
ΠΡΟΒΔΡΟΣ: ο·
ι
ι
ι
ἐ
.
τ
5
τ
μεις ανηκο Ι
·
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΙΙΣ: Διαφωνου̃με ριζικά. κάτι λέ Τσα ασιώτ ΠΡΟΕΔΡΟΣ_ το ”
ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ:
ΜΙΒ
ης Υ ” Θέλω νὰ κάνω κι ἐγὼ μίαν ἐρώτησιν ”
μ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: "Ορίστε
Πεθωίλἦἐἐ
2'ἶ0
ΦΑΡΜΑΚΗ» Δεν τι εειεω. ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Πῶἐ νὰ τὸ ἔεύθεῖε
ΈὅπΟΤα
Οίὰ Τὸ
σχέδίον
ἀφοῦ Χάίλιν αὐ
ι̃ϋυ̃ 6ΥἠΉατε θθϋλενι̃ἠἐ ΠΡΟΕΔΡΟΣ "Αλλη ἐΘὼΤησΦ ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, τὸ σχέδιον «ΠΕ ΡΙΚΑΗΣ» είναι τέκνον του̃ ΙΔΕΑ. “Ο ΙΔΕΑ δὲν συγχωρεί ἀμφιλεγόμενα καὶ ἀντιρρησεις στὸ στρατό. Θέλει, ὅ,τι λέει νὰ γίνεται, ἄλλως θανοιτώνεσαι. Εαπτίζεσαι κουκονές, Α
ἶἐἶχΙΔἐΧλΜ 'δω θελετἶ” Αι̃πα εππασσων οι ηγετες του Οὶ
Χ
ύν τα .
°
ςγ
ρ
γ
παλω οωτη η γ
ΤΣίἕΜἐἔΣ19ΤΗ1ἶ' ἔι̃να̨ὶ οωτη πω) μαα̨ εφεοε ρο οσι|α». μνὶ για « σἑίατη κυριε Τσαμασιωτη. ΟΣ: Οχι ΠΡΟΕΔΙ ὐν εῖν Μ λ ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ νλλ
χανεις α
λ Ύ]
:
γ
ΙΡ"
πο ὅτὶκη
Π (3 λ Ν ΠΡΟΕΔΡΟΣ: δγδ
1
„
εγομενω «χ0Όντα»”
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παλ" τα ῶὶα” Τὶ ειναι
Ο
θγτην
στο σκα
νν
εγίἶ ηἔαἔ ἶχχη Ήοςγαπἶ αίω̨αια εγὶα” ε ωνα ινεσθε · Μ
χἐο
ετηγσὶ
_τας γαἕ
ον φεθ φ χο τα' ' η 1ΪΙ Ἱ αμ α ο τον ο οσνισται. ο ( Ωρ ς 9 Βγεί μ των οσωγν ία γυἶ 0! χγμμ τέα): Δεν ε ῖν αι αναγκη να κρατ ας π ρ ακτικα γι αστα. ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: ”Εμεῖς δὲν γινόμαστε φερέφωνα κοι ί . Λέμε την ἀληθεια. Ἱ·Ι "Ιστορία θα μας δικοιιωση. ρ
·
Β
"Ιος
ΕΟ
ιι.
,
,
Καταθεσι Νικολοπουλου Π. Παποινικολοποὐλου Δ.
ο
Πθόεδέε·
Γνωθίζεΐε
ΤΣΑΜΑΣΙΩἸἩΣ: "Ωστε ἐφευρηματα λέτε ἑσεῖς ὅταν η ὅία καὶ νοθεία αὐτὴ ἔχει ἐπιὅεθαιωθη καὶ μὲ ὅικαστικὲς ἀ ποφἀσεὶς;
σννεπη
χθη ὀμὰς Δημοκρατικών ἀἔ)κῶν κ.λ.π. Γνωρίζετε, ὅτι κα θνὅρίζετο μέσα σὲ στρατηγεῖα Μεγ. Μονάδων ὁ λαοπρόὅλη τος Πρωθυπονργὸς της χώρας; ΠΡΟΒΔΡΟΣ: Κωπα̃ τὸν κώδωνα· «Η ἐοὡτησις νὰ εἶ_
3
ΦΑΡΜΑΚΙΙΣ: Αυ̃τὰ εἶναι ἑφευρηματα τῶν πολιτικών μας αντιπάλων.
,
_
,
Νικολοπουλοο Μινας
Ντκσλοτιοτλοε τιετεοε Πέτθος Παπανικολόπονλος ἑ τὸν κ. Ααγόινην καὶ κατέθεσεν διὰ δηθεν κί
Στθατηγὸς τέως
κλητεύθη ἀπὸ
271
νημα ποὺ έτοίμαζεν ὁ Γεώογιος Ιἶαπανδοέου κατὰ του̃ Βα σιλέως τὴν 15 Ἱουλίου 1985. Κατέθεσε διἀφοοα κουτσομπο λιὰ ποὺ ὴκουε στὴν Λέσχη 'Αξ)κῶν καὶ δῶ καὶ κεῖ, χωοὶς τίποτε τὸ συγκεκριμένο. Θέλησε μάλιστα νὰ συσχετίση τὸ «έτοιμαζόμενο ποαξικόπημα του̃ γέοου Ποωθυπουογου̃» μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ. Είναι στ, αληθεια ν" ᾶποοὴ κανεὶς πῶς ἔνοις ποωθυπουογὸς μιᾶς χώοας μὲ πλειοψηφία 53% ὴθελε νὰ κόι νη ποαξικόπημα ἐναντίον του̃. . . ἑαυτοῦ του. Ποέπει νὰ ση μειωθὴ ὲδῶ πὼς ὁ στοατηγὸς τέως Α)ΓΕΣ Νικολόπουλος Π. διοοίστηκε Α)ΓΕΣ μετὰ τὸ ποαξικόπημα του ΙΔΕΑ τὸ 1950, συγκεκοιμένα τὸ 1955 1958, τη ἐνεογεία του̃ στοα τηγου̃ Α. Μπαλλοδἠμου 'Αοχηγου̃ του Στοατ. Οίκου τοῦ Βασιλια̃, μὲ ἐντολὴ νὰ καθαοίση τὸν ΙΔΕΑ. "Ο στοατηγὸς ®Ανδ. Μπαλλοδὴμος κατὰ τὸ ποαἔικόπημα τοῦ ΙΔΕΑ τὸ 1950 εἶχε συλληφθῆ καὶ ταπεινωθὴ εἰς τὸ γοαφει̃ο του ίὺ παοχηγου̃ ΓΕΕΘΑ). Κατόπιν διοοίστηκε στὴ θέσι του Άο χηγου̃ του Στοατ. Οίκου του Βασιλια̃. ”Εκοινα σκόπιμο νὰ κανω αυτὴ τὴ διευκοίνησι γιὰ νὰ μὴν ἀποοῆ ὁ ἀναγνώστης πῶς ἐπὶ τέλους όοέθηκε Α)ΙΙΕΣ στοατηγὸς «μὴ φίλα ποοσ κείμενος ποὸς τὸν ΙΔΕΑ». *Ηταν ὴ ἐποχὴ ποὺ μετὰ τὸ Ι ΔΕΑτικὸ ποαξικόπημα του̃ 950 ἀνὴοχετο ὁ ΙΙαπάγος καὶ φθονιόταν ἀπὸ τὸν θασιλια̃ Παυ̃λο ἢ μᾶλλον τὴν Φοειδεοί κη, ποὺ κατόιλαθε πὼς ὁ ΙΔΕΑ ἦταν όποστηοικτὴς τοῦ Πα πόιγου ἀφοῦ γιὰ χόιοι του ἔκανε τὸ ποαἔικὀπημα ἐκεῖνο, οί σχετα ὀὶν μετὰ τὸν θανατο του Παπάγου τὰ ἀνόικτοοα ἀγ κόιλιασαν τὸν ΙΔΕΑ. "Ετσι λοιπὸν ἐξηγει̃ται πῶς θοέθηκε καὶ τὴ εἰσηγὴσει τίνος ὁ στοατηγὸς Πέτοος Νικολόπουλος Α)ΓΕΣ μὲ διαθέσεις διαλυσεως του ΙΔΕΑ. 'Ο κ. Νικολόπουλος δὲν ξεχνου̃σε θέθαια τὴν εὺεογεσία της Αὺλης καὶ θέλησε στὴ διένεξι ποωθυπουογοῦ θασιλέως νὰ πόιοη θέσι καὶ νὰ παοοιστηση τὸν ἀείμνηστο γέοο ‹‹ἑπανα στόιτη» κατὰ του̃ Κωνσταντίνου! ”Ας δουμε τὡοα ἐοωταπο κοίσεις παοαγόντων τὴς δίκης καὶ του̃ στοατηγου Νικολό πουλου
Απ
ΙΙ.
ΤΟΤΑΟΤΠΑΣ (συνὴγ.): Εἶναι
όέθαιον πὼς πολλὲς φο οὲς ὰναφέοεται καὶ ὰποφασίζεται νὰ γίνη ένας υπουογὸς καὶ ΖΤΖ
ΟΙ ΦΟΒΕΡΕΣ
ῇα
ΔΕΞΙΩΝ: Τὶ τή θέλανε ὁιϋτἠ τἢ δίκη, οἱ Χαἔῦἴ Ι
Τοῦ ιι. Φωκ. Διῃιητμὁῦη̨
18. °Ο γολγοθὸις της Ήλλ. Δημοκρατίας
278
Τελῦντὰἴαν στιγμήν ματαιοῦται. Γιατί λοιπὸν νὰ σας κά μή νὰ άνήσυχήσετε ἐπειδὴ ὁ κ. Παπανδρέου δὲν ἔκαμε ·υ̃ πουργὸν τὸν κ. Π απανικολὀπουλον; Ἐὰν
ΜΔΡΤΤΣ:
. . .
Ρ
\ΤΟ.Γ·/ΧΡΤΠΑΣ: Μἠπωἔ
σᾶἐ σὰνἑστησε λίὰνεὶἑ νὰ πα̃τε
να καταθεσετε;
ΜΑΡΤΤΣ ῃολλ· |ΤΟΤὰΟ”ἴ`ΠΑΣ: Έἶπιτρέψατέ
Οι
Ο
Δ
μου στρατήγὲ νὰ ὰα̃έ ὕθι/ι~
ΘΨΨἐὰαὰω̃#ΆὰαΜκῶεαΜςῦϋὰαωωνααωνΡ τον Υεγονόὰ θὰ ἀνὰ!Μνύὰτε τὸν Ἡ Πὰπὰνϋωλόποωιονἑ πατε ἔτι τὰς συνομιλίας τής συζύγου σας μὲ τὸν κ. Πάπα νικολοπουλον άναωέρατε άρμοδίως. Μήπως πρόκειταιγπερὶ
ων
Μ”
Γα©οΉφαλ"α;
Ρ
ΜΑΡΤΤΣ: · ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
· ·
Δὲν ἀπαντᾶήὁ μἀθτυἐ ¦ΗΘωτ”ἡθ”η καὶ δὲν απηντὴσε. Βῖναι δικαίωμά του.
ΤΟΤΛΟΤΠΑΣ: ΜΑΡΤΤΣ:
Μἠπωἔ διὰ Τθὺἔ ΑΣΔΕΝ› ΓΕΣ3
· · ·
'ΓΟ'ΓΛΟ”1"ΠΑΣ: Μήπως τὸ άρμόδιον πρόσωπον σᾶς συ νέστήσε νὰ καταθέσετε; Μήπως τὸ πρόσωπο αὐτὸ ἔχει κατι μιὰ σχἑσι μὲ τὴν συνταξιν τῶν επιστολών του̃ ὅασιλέως; ΠΡΟΒΔΡΟΣ: Κε μάρτυς μὴν ἀπαντα̃τε. ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ (συνἠγ_): Εχπατε κ μάθτϋς, ὅτι αἱ διαδηλώσεις που ἐπήκολουθήσαν τὴν 1ὁήν Ἱουλίου σα̃ς καναν ἐντύπωσιυ_ γ
ΜΑΡΤΤΣ: Μάλιστα.
εἰς τὸν Οκ. Ραρουφαλιἄν; Δὲν άναμένατε τὴν ὰναταραχὴν καὶ σπεήσατε; ΜΑΡΤΤΣ: ΞΉΈσι ἔκθγνα σωστὰ
ΜΠ ΟΤΔΟΤΚΟΣ: Χωρις νὰ ἑλέγἔὴτε, χωρὶς νὰ δια σταυρώσήτε τὰς πληροφορίας, σεις ἔνας εἰδικευμένος άξ)κὸς σπευσατε νὰ ὅγάλετε τὰ συμπεράσματά σας καὶ νὰ τὰ σερ ϋίρετε. Μήπως κ. μάρτυς τὸ γεγονὸς ἔχει σχέσιν μὲ τὴν ἐπι Ουμίαν του κ. Γαρουφαλια̃;
ΠΡοααοΣςαωαωαωω:ιαιαωκωε
Μ ΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Διακινδυνευετε κ. μάρτυς τὸ κῦρος σαα̨
ΠΡΟΒΔΡΟΣ: Νὰ ἀναγοαφῆ εἰς τὰ πθακῃκά. ΜΠΟΤΔΟ'ῖ`ἙίΟΣ: Κυριε μάρτυς ἑντυπωσιασθήκατε ὀι πὸ τὰς λαικὰς ἐκδήλώσεις. Σεῖς μὲ τὴν πει̃ραν σας δὲν ἀν τελήφθήτε ὅτι τίποτε δὲν συνἐὅαινε, ἀλλὰ ὅτι ήτο φυσιολο ἀντω̃θασγς του̃ χαου̃ἐ
γγγκὴ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (παρεμὅαίνων): Δὲν
μὲ τὸν
ΑΣΠΙΔΑ·
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (παρεμθαίνων): Ἑρώτήσιν παρακαλῶ. ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Τὴν συνδέσατε; ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προχωρει̃τε εις ἐρωτήσεις. ΜΜ Ο'Ϊ'ΛεΟ”Γ5ἰΟΣ: Πως Ωμαρτυς κανατε \τήν|συνδεσ\ι;
Θεωρήσατεοτι εχει αποδειχθη
μασμα» κινήματος χωρὶς νὰ γίνη.
συἱἔῖἑἶἶἕγὲ
ΜΠΟ|Ϊ`ΔΟΊ”ΚΟΣ: .Μήπως κ. μάρτυς ὴσασταν κοινωνὸς Οχι, με κανένα δὲν εῖχα σχεσεις
ΤΚΟΣ· Πωἔ 2?4
"τε
δωσατε τας πληὰφοὰαε
ἐνδιαφέρει ή
ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Δὲν ήλθαμεν ἐδῶ νὰ ἑξετάσουμε τὸ γάλα. (Σήμείωσις: Βῖχε κατατεθή ἀπὸ τὸν μάρτυρα ὅτι λό γω του̃ ἑτοιμαζομένου Παπανδρεικοῦ πραξικοπήματος ήγο ρόιζετο γάλα ἐὅαπορέΙ). ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Συνὀέσατε τὴν λαικὴν ᾶναταραχὴν
ΜΠΟιγ¬ΛΟτΓΚΟΣ: κι ἀμέσως τὴν ἐντύπωσίν σαἔ τὴν σκυνδέσατε μὲ χατκὸν κίνημα. ΜΑΡἸΤΣ: ιιοχι, ὅτι αἱ διαδηλώσειἔ ἀπετέλων «ἔεθϋ
αποψεων κυκλων, που εἶχαν σχέσιν μὲ τὸ Ἱουλιανὸν πραξι κοπὴμα και παρεσύρθήτε;
μᾶς
κρισις του̃ μάρτυρος.
_
.
_
_
ο
ΑΣΠΙΔΑ και
κανατε τον
_
ΟΙ «ΒΞΤΡΒΜΙΣΤΑΙ»
ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Βῖναι
Α›τιτΣ
ἀπὸ τὸ
ωεε σε.
τι
γνωστὸν κ. μάρτυς ὅτι εῖσθε
τοτε ατφνιειωε
σας αντικα
ατε
| | ἕπειδη κατηγοοηθητε Τεστησανι Σεἶἐ δέλεσθε τὸλ' σνσλετλσμὀνἐ Μ
ί δτι ανεπτύξατε κίνησιν. 9
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (παοεμόαινων): Μήν ἀπαντα̃τε κ. μόιοτυς. ΜΠ ΟΤΑΟΤΚΟΣ: ®Επὶ Παπάγου κ. μάοτυς καὅαλήσα
τε τὸ ἀεοοπλόινο καὶ κάνατε. . . ΠΡΟΕΔΡΟΣ ίπαοεμόαινων): Ἄφαιοει̃ται
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύθλε μἀθτνε μήν ἀπαντα̃τε. ΧΟΤΤΑΣ: 'Ρον στοατηγον Παπανικολόπουλον τὸν γνω Θλζετε πολλα Χθονλαἐ
1\ἐ[ΑΡΤΤΣ:Ο 15 λθόνια ΣΟΤΤΑΣ: Εῖνω Υενναῖοἐν σοθαθὀω̃ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: "Οταν φθόιση κανεὶς εις ένα αξιωμα κα·
τ
1
π
ε
π
5
π
ι
Ν
Καστοι. 'Αρνεί
σθε νὰ πήτε ποίος εἶναι ό ὰομόδιος που ᾶπηυθύνθητε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (παοεμθαίνων): “Αλλην ἑοώτησιν. ΧΟΤΤΑΣ: “Οσα καταθέσατε τὰ ὲσημείωσεν ὅλα ὁ Υάνης
ό λόγος διὰ δεκάδαἐ ἀσκὀπων ἑθωτἠσεων ,ΧΟΊ"ΓΑΣ: Αυτὰ που ἐλέχθησαν ἀπὸ τὸν κ. Παπανικο λοπουλον, σπεύσατε καὶ νὰ τὰ καταθέσετε;
ι
μου δεν μετεθη ἐκεινην την ημεοαν εις το
Ξ]
κ. Λα
ἀπέθογψεν ῶωσμἐνα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ,Ερωτήσεις κ. συνήγοοε. ΧΟΤΤΑΣ: Μήπως γνωρίζετε κάποιον λοχαγὸν πεζικοῦ Σείδα̃;
ΜΑΡΤΤΣ· ΧΟΤΤΑΣ: Μήπως κ. μόιοτυς ὅταν ήσασταν ἀοχήγὸς ΓΕΣ ἐνεφανίσθητε εἰς τὸν κ. Καοαμανλήν καὶ ὰναφέοατε ὅ τι υπήοχεν ὁ ΙΔΕΑ ἀκόμη τότε, εἰς τὸν ὀποῖον ήσαν ὁογα νωμένοι 150 ὰἔιωματικοί; ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήν ὰπαντα̃τε κ. μὰοτυς.
ΧΟΤΤΑΣ: Μήπως συστήσατε ὁμάδα παοακολουθήσεως ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήν κουοάζεσθε κ. συνήγοοε, δὲν θὰ ἀ 7
τα τεκμηοων ειναι' . ναι υνατονναπα καὶ νὰ ωυφθῆ εἰς τὸ σπίτι η
νααοασ Υ Ο η
τοι φ Ο
Π ΡΟΕΔΡΟΣ: 'Απαγοοευω τήν ὲοὡτησιν. ΧΟΤΤΑΣ: “Ενας γενναῖος δὲν κούόεται εἰς τὸ σπίτι του. Βγπατε κι μόω̨ως 8" ἐπεκοάτησαν εἰς τὸ Κασω̨ὶ Οἱ ἐἔτοὺ μισταὶ μεταἔυ τῶν οποίων ἀναφέοατε τὸν πατέοα μου, τὸν κ. Κατσώτα και τὸν κ. Τσιοιμῶκον. Διὰ τὸν κ. 'Γσιοιμῶκον ἔ χετε ἀκόμη τήν ἰδίαν γνώμην; ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν τὸν γνωοίζω
ΧΟΤΤΑΣ: 'Απὸ φήμη; ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύοιε μόιοτυς ΧΟΤΤΑΣ: Μήπως ποὶν τὸν
μήν ἀπαντᾶτε. θεωοουσατε «ἑξτοεμιστή» μετὰ που ἔγινε ὀιποστἀτης ἑπαύσατε νὰ τὸν θεωοῆτε; ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μἀοτυς μήν ᾶπαντα̃τε. ΣΤΝΗΡΟΡΟΣ: Εἶναι ἀνύπαοκτον τὸ γεγονὸς που κατέ
μαθτθῶ δίότί Τὸ θέμα θποθθγοπωἠσεωἐ Τθϋ % Πα¬ πανλκολοπούλου εἶχε λίὶἔελ ἀπὸ Τῆἐ 13Όἔ Ἱοϋλίου· Τὸ ἔι̃ίθατ ψαν οἱ ἐφημεθίδείἐ καὶ νομίἔετε κ μαθῖνἐ οτί κομλίζεῖε Υλαὐ κα είε °Αθήναε. Βἶναι γεγονὸς παοωκήμένον. 6 δὲ τατέυατ θεσεν
276
Ο
..Γ
ΧΟΓΓΑΣ:
τ.
. . 150 αξιωματικοί. απεστοατευθησαν;
ΜΑΡΤΤΣ: . ί ΧΟΤΤΑΣ· Μέχοι τὸ 1958ιυ̃πήοχεν \ ' Ἱ Ι θ
ρ
Ἱ
_
γ
ὁ
ΙΔΕΑ και
συνεχω
νευθη με την ΕΡΕ 9δια το σ~χεδιον «Περικλής».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφωοεπαλ 6 λογος καθηστὰ Α3\λΔΡἙΚ(ΖΠΟΤΛΟΣ: Τὸ ᾶομοδίως π0ὺ ἀναφέοατε ἀ φοθα αθλλι̃ν η πθοσωπονἕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ (παοεμθαίνων):
Άπαγοοεὐεται ή
Τησίἐ
ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ: Γνωοίζετε κ. μόιοτυς ότι κατὰ τήν 15ην Ἱουλίου κατελήφθη ἐνόπλως ὁ ραδιοφωνικός σταθμὸς καὶ ὅ τι ὁ γενικὸς διευθυντής κι Πεπονής ἀπεπὲμφθη ἀπὸ τὸ όα διόφωνον;
ΜΑΡΤΤΣ: 'Εκείνο που ήκουσα γνωρίζω, ότι δηλαδή τήν ήμέοαν ἐκείνην κατὰ τὰς ἑκφωνήσεις τῶν εἰδήσεων ὁ όασι λευς δὲν ἀνεφέοετο ή Α.Μ. ὁ όασιλευς, ὡς συνήθως, ἐνῶ ὁ κ. Παπανδοέου ἀνεφἐοετο ή Α.Ε. ό κ. ποωθυπουογός ΠΑΔΔΗΣ ςσινηγιεοε της μὴ ενιαίας τπεωεπισεωςμ 277
Δια τοὺς ανωτέοους ἀἔιωματικοὺ; ἔκ τῶν κατηγοοουμένων γνιοοίζετε τίποτε;
ΜΑΡΤΤΣ: °'Ονχι_ ΠΑΑΑΗΣ ζσυνἠγοοος): Κατα τὴν διόιοκειαν που ὴσα στε Α)ΓΕΣ ποοέκυψε τιποτε εἰς δασος των; ΜΑΡΤΤΣ: "Ονχυ \ῖίΑΝΕἶΛΑΟΠίΟ”ΓΛί)Σ (τῆς ἑνιαίας οπεοασπισεως): Βυχαοιστου̃μεν διὰ τὴν ἱνπεοόισπισιν. Εἰς τὸ σὴιιει̃ον τοῦτο διακόπτεται ὴ συνεδοίασις ἐπὶ δε
ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣῖ Μἠααοἐ ίι ἐἔἠνηοίἐ δίναν Τὸ ὅνί Οί νί Γοίὕα; καὶ Σία ἦσαν ἀπολυτως οέοαιοι ὅτι
κ. Γεννὴματα̃ς,
οὐδένα θα συνελἀμὅαναν καὶ οὐδὲν δακτυλικὸν αποτύπωμα θα ἀνευοισκον, διότι απλούστατα τὰ πάντα εἶναι σκευωοία;
ΜΑΡΤΤΣ: . ι . ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ: “Εχετε
δεδομένον νὰ πιστευετε ὅτι ὅ τὀ τε ποωθυπουονόῶ ῶέ ί›πΘνΩνὸ§ ἐθνίνῇἔ ἀμννηῷ θὰ ἐνἀλν πτε τὸν ΑΣΠΙΔΑ; × Μ
Α
ΜΑΡΤΤΣῖ Αονὸ ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ:
κόιλεπτον.
τι
δὲν Το ἔἐοω Δὲν ἔχετε λοιπὸν κανένα δεδομένον, ὅ δ τότε ποωθυπουογὸς Γ. Παπανδοέου θα ἐκάλυπτε τὸν Α
«ΗΓΙ ΝΑΝ Π Α ΡΑΛΕΙΨΕ)ΙΣ››
Σ Π ΙΔΑ.
Ἑπαναλὴφθείσὴ; τὴς συνεδοιασεωι; δποοόιλλει ἔοωτὴοεις
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΤΜΒΝΟΙ
ποὸς τὸν μαοτυοα ὁ κ. Κανελλόπουλος.
ΚΑΝΗΛΛΟΠΟΤΛΟΣ
Δ
(σὉνἠγ0Ω0€): Εἴπατε ὅτι τὸν
ἐ_
ξεδίωξαν τὸν κ. Παπανικολὀπουλο ἀπὸ τὸ Καστοί, ὅτι ἐπε χοἀτησαν Οἱ ἐἔἙΩεμισταί. Μἠπω; γνωοίζεῖε ποῖοἔἕ
ΜΑΡΤΤΣ: νοχὴ
Α
κΑΝι1ΛΔοττοτΔοε:
ειπατε ὅτι συνδέετε οια ιιιτὰ (οαδιόφωνον, διαδηλώσεις, ὅ,τι καταθέσατε), μὲ τὴν ἐκδι καζομένὴν δπόθεσιν. Ποίου εἴδου; συνδεσιν κανατε; Ἑξὴ γὴσιν θέλω τὴ; συνδέσεως. ΜΑΡἹΎΣ: Πλὴοοφοοίας εἶχα. Α. ο1κοινοΜ1ΔΗΣ: ·ο ιι. νιτειιιιιιιῖιουιιιε ισχιθιτεωι ὅτι ὁ κ. Μπουλου̃κος του̃ ανέθεσε τὴν δακτυλογοόιφὴσιν ὅο κων. Γιατί ὁ κ. Γεννὴματα̃ς να μὴ θόιλὴ τὸν Άδαμόπουλον να παοαδὡσὴ μερικους ὅοκους εἰς τὸν Μπουλοῦκον ὥστε νὰ τὸν συλλόιοὴ ἐπδ αῦτοφὡοω; Διατί να μὴ λὴφθου̃ν αμέσως δακτυλικὰ αποτυπώματα του̃ Μπουλουκου ἀπὸ τὸ ἔγγοαφον που παοἑδωσεν δ Ἀδαιιόπουλο; εἰ; τὸν Γεννὴματαν; ΜΑΡΤΤΣ: “Εγιναν πολλὲς παοαλείψεις. ΟἙΧΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δὲν εἶναι πεοίεογον τὸ ὅτι λίγες πα οαλείψεις ἔγιναν καὶ στὴν Κύποο καὶ στὴν “Αθὴνα καὶ στὴν Βόοειο Ἱτἶλλόιδα. Πῶς τις ἐξὴγει̃τε; _
ΜΑΡΤΤΣ:
278
Δὲν μποοῶ νὰ τις ἑἔηγἠσω
Α
'Ακολούθως δποθαλλουν ἐοωτὴσει; οἱ κατὴνοοούμενοι.
ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΣ ίλίατηνοοοομενοἕλί Ἱίλενε αεοίοτα τικὰ που θα δικαιολογὴσουν τὴν ἄποψίν σας, ὅτι οπόιοχει κά ποια σχέσις μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ; Γνωρίζετε στοατὴγέ, ὅτι οἱ ναννννοινοννεννν νανὰ τον ννεοίοῦον ἐνείνννν ενῦονσνοννο διν σκ0Ω7'ααμένοί είἕ ολαἔ νοίἔ φοονοαἔ νίίὶἔ Ἑλλαοοἔ λίαί είἔ Έαἔ πλέον οοίοαίαἔ αίίομη ναί νανείἐ δὲν οίλον ίνίεοθννον οίοί λοι̃οίν μονάοοἐἑ
×
Δ
ΜΑΡΤΤΣ= Δὲν το ννίοοίίξίο· ΠΑΠΑΤΒΡΠΟΣ= Σα̃ε τὸ λὲνω λοιπὸν ἐνὡ Μννοοει̃ νὰ είχαν οί αἔαοματοίοί αονοί σλέαίν μὲ μίαν νένοίαν οονα Δ
νωσιν3
ΜΑΡΤΤΣ: (Η ννώμη
„
Δ
.
οίμἠ μον είναμ οτί οον είοθο μο° νῦν σα€ είἐ μίαν ἔοονναν ίι̃ οποία αοοοίίἐοίαία ἔνίνα φαίνο ναί να οίεαίανὡθνυ οτί οὲν Είσθε μονοί· ΠΡΟΙΦΑΡΟΣ: ίίοναν οααολη μία οονανίοοίἐι οί μονέ λοννεἐ είΞ αντίι̃ν μαοοοί να είναί ναί είἔ να πέοανα 'ίη̃ἔ Ἑλ λἀδοἐ (Ποο§ Τὸν %. Παπατέοαίον): ΞΟ ονλλονίομοἐ δὲν οίι̃μαίνοί ὅνί μία οονανοαοίἔ οὲν μαοοοοοο να ἔλη μέλη ΤΉΞ είίἐ να αέοατα νῆἐ Ἑλίνάδαἐ Οι συνὴγοοοι τῶν κατηγοοουμἐνων συνεπεία παοατὴοὴ Ίο
ν
Α
279
σεως αὐτῆς του κ. Καμπέρη ὅρθιοι διαμαρτύρονται ἐνῶ ὁ πρόεδρος κρουει τὸν κώδωνα.
ΠΑΠΑΤΗΡΠΟΣ: Ποῖος
ἐσχεδίαζε πραξικόπημα ὴ λαοπρὀὅλητος κυθέρνησις που εὅρίσκετο εἰς τὴν έξουσίαν ῖἢ ὴ παρακυὅέρνησις; ΜΑΡΤΤΣ: Ἑκεϊνος που ἔκανε τὴν διαταγὴν τὴς ἐπιφυ λακὴς πρέπει νὰ καταθέση τί εἶχε υπ® ὅψιν του. ΠΑΠΑΤΒΡΠΟΣ: Αἰ ἐπακολουθὴσασαι διαδηλώσεις καὶ τὰ συνθήματα που άκούσθησαν είχαν καμίαν σχέσιν μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ; 'Τπῆρχε κανένα πλακὸιτ σχετικὸν μὲ τὴν δι καζομένην υ̃πόθεσιν;
Α
Ξ
Οἱ σονταγματάρχαι Χονδροκούκης, Παπατέρπος καὶ ναγνωστόποολος εἰς ἕνα διάλειμμα.
Ά
Π
ΧΟΝΑΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ἑν πρῶτοις ἐπιτρέψατέ
μου
νὰ
κατὰ Ααγάνην ὀιρχηγὸς του ΑΣΠΙ ΔΑ Μακεδονίας. (Γὲλωτες). Στρατηγέ, ἐνθυμει̃σθε ἐὰν ως ἀρχηγὸν ἰππικου̃τεθωρακισμένων μὲ ἐπροτείνατε διὰ τὸ ΝΑΤΟ μὲ ἀΘίστ°ην γνωμθδότησιν; ΜΑΡΤΤΣ: Μάλιστα ΧΟΝΔΡΟΚΘΤΚΗΣ: Ἑνθυμεῖσθε ἐὰν τὸ 1956 ῶς ἀρ παρουσιασθῶ. Είμαι
280
ὁ
χηγὸς του̃ ΓΗΣ καὶ ἐγὼ διοικητὴς μονάδας τεθωρακισμένων μοῦ άπονείματε εὅφημον μνείαν ἐξ ἀφορμὴς μιᾶς ἑπισκέ ψεώς σας εἰς τὴν μονάδα μου; ΜΑΡΤΤΣ: Μάλιστα. ΧΟΝΔΡΟΚΟ'ἶί`ΚΠΣ: “Εχω μίαν άπσρίαν, στρατηγἐ, καὶ ἐπικαλου̃μαι τὴν πει̃ραν σας. "Οταν ένας συνταγματάρ χης φέρεται έχων πολιτικὸν πιστευω, ταυτιζὀμενον πρὸς μίαν λαοπρόὅλητον κυὅέρνησιν εἶναι δυνατὸν να στέργη εἰς πα ραστρατιωτικας ὀργανώσεις, αῖτινες ασφαλως θὰ θέτουν δυ ναμίτιδα εἰς τὴν ὅπαρξιν ὅχι τοῦ ἔθνους, ἀλλὰ αὐτῆς ταύτης τὴς φίλα θεωρουμένης κυὅερνὴσεως; ΜΑΡΤΤΣ: 'Ο κανὼν εἶναι αυτός, άλλα υπάρχουν μερι κὲς εξαιρέσεις ὅπως εἰς τὴν περίπτωσιν τὴς κυθερνὴσεως Πλαστὴρα του̃ 1922. (Η δργάνωσις αὐτὴ δὲν ἑπρόκειτο να ανατρέψη ἀσφαλῶς τὴν κυὅέρνησιν. ΧΟΝΑΡΟῖἰΟ”ΓΙίΗΣ: Ναί, άλλα τότε ἐπρὀκειτο περὶ ἐ παναστατικὴς καὶ ουχὶ περὶ λαοπροθλἠτου κυθερνὴσεως. ΜΑΡΤΤΣ: "Εκείνο που ξέρω εἶναι αυτό: "Τπῆρχε μία ἑπανάστασις, ὴ ὁποία εἱχεν έπικρατὴσει. 'Γότε ἐγένετο μία ὁργάνωσις αξιωματικών ὴ ὁποία ἐγένετο συνδεσμος άξι.ωμα τικῶν καὶ ὴ ὁποία εῖχεν ὡς σκοπὸν νὰ ὅποστηρίξη τὴν κυ θέρνησιν Πλαστὴρα. Αὐτὴ ὴ ὁργάνωσις εἶχε γίνει ἀπὸ τὴν ἰδίαν τὴν κυὅέρνησιν. 'Η ὀργάνωσις, ὅμως, αὐτὴ ἀπὸ πίσω είχε ἄλλους, τὸν Πλαστὴρα, ὁ ὁποῖος ὴτο ἔνας θαυμάσιος ἄνθρωπος καὶ γενναῖος πολεμιστής. Πίσω ἀπὸ αὐτὸν πάλι ὴσαν ὁ Πάγκαλος καὶ ὅ Κονδυλης. Βλέπετε ὅτι υπάρχει μία ὁργάνωσις. Ποῖος τὴν σεκοντάρει; αναστατι ΧΟΝΑΡΟΚΟΤΚΗΣ: Τότε ἐπρόκειτο περ κὴς καὶ ὅχι λαοπροθλὴτου κυὅερνὴσεως.
ΜΑΡΤΤΣ: ΧΟΝΑΡΟΚΟΤΚΗΣ: “Εχετε
σας στρατηγέ, υπ® ὅψιν τῶν ὀι εἰς τὰς διαδοχικὸις σημειώσεις ἐὰν υπάρχη ὲρώτημα ξιωματικῶν «εἶναι πιστὸς εἰς τὴν νὀμιμον ἐξουσίαν», εἰς τὸ ὁποι̃ον ἀπαντα̃ ὅ διοικητὴς ὅταν κρίνη τὸν υφιστάμενόν του; ΜΑΡΤΤΣ: Μάλιστα. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: 'Γούτου δοθέντος καὶ ἐν συνδυασμῶ
281
μὲ τὸν ὅοκον τῶν άξιωματικῶν, τὸν καθοοίζοντα τὴν πίστιν \ ι τ τ πθθἐ τον συνταγματοαὴ›ὅασω̃εα καιτην νομηαὴικυὀέονη λ
λ
δέ0ν` να'
\
χαοακτηοίζωνται αξιωματικοί, οι οποιοι καθυδοισαν τον νομιμον ποωθυπουογὸν τὴς χώοας κ. Γ. Ιι̃απανδθέονἔ (Πλ/› ΪΕΦΟΞ
=
Ε
±
~
ΜΑΡΤΤΣ: · ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ:ΙΏω̨̃ω ω@ης‹Μὸ·ὼνπω̃ῳω
·
σας ἔχετε δει ποτὲ νὰ σχεδιάζεται κίνημα καὶ δ φεοόμενος ¦ 5 _: ~ ~ ω€|αΘλλΊΥ0ι; μιας πεοιοχης τὴν ημέοαν της ύποτιθεμἐνης εΚ Ω
Χ
κοηξεως τοῦ κινὴματος νὰ εἶναι ὀιδειοῦχος καὶ να ποιὴται \ ' ι ~ ταἔ δλατθὥαἐ του παθα θλλν ᾶλόἐ;
ΜΑΡΤΤΣ:
·
ι \ΣΟΝΔΡΘΚΟΤΚΗΣ:Ίη̨̃πεκ.ωωΉςδηπΜὲῷΜὴ 7
3
”
τθεἰἐ Οπαδολλἐἑ (ὁ συνταγματάοχης Χονδοοκούκης ἐν νοεῖ τους τοεῖς ἐκ Βοοείου Ἑλλάδος κατηγοοουμένους). ` ί ΜΑΡΤΤΣ· Δεν ἔεθω· ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κύοιε μάοτυς ἐπικαλου̃μαι τὴν διοτητά σας ὥς ἑπιτίμου ᾶοχηγοῦ ΓΕΣ καὶ τὴν ὥς ἐκ του του πειοαν σας. Ἑγένετο ποτὲ εἰς τὴν ι̃στοοίαν τῶν κινημά των ἔλῶἡλωϋίε ἀνατοεπτικὴ ἀξιωματικῶν κατὁιφίλα ποὸς τούτους κυδεονὴσεως; Τὰ κινήματα δὲν ἑκδηλοῦνται ἀπὸ άν Τλθέΐθνε ποὸς κυδεονητικὰς καταστάσεις; λ/ον με
Ο
ΜΑΡΤΤΣ: Ἰσωἐ
Λ
~
ι
τ
5
Ε
ΜΑΡΤΎΣ: Λογικῶς ἔτσι είναι. Ἀλλὰ υ̃πάοχουν και οί
ἀντλλέγοντεἔ
ΧΟΝΔΡΟΙ®#ΟΈΚΗΣῖ Ώἔ πΘὸ§ Τί; Διότι ἠμεἶἔ αὐτὴν την στλγμην Βλεπομεν σνμμαθητάἐ μαε στΘαΤΘδί%α€ ϋτΩαΤη· τμ τ γουςτον ὅαθμον.ΙἙοεπειναι συμφαωἠσεάεστοατηγέ,δτιδκτι κ
282
ν
ι
ι
κ
×
×
τας εἰς μίαν ὀογάνωσιν και ἐν τοιαύτη πεοιπτώσει να οι ηυκηδυνεύσουν ιύαν παοανόμησμκ Δεύτεοον ἀπὸ ἰδωτἐ λειαν, ἀπὸ ἐπαγγελματικὸι οφέλη. Εἰς τὴν ποοκειμἐνην πεοί
πωωωμω̃πτὸϋά‹ὥπτὸἄΜοσωὥηων ΜΑΡΤΤΣ: Ούδέποτε
ποέπει νὰ ἀναμιγνύεται δ αξιωμα 5 τικος εις παοαστοατιωτικὰς οογανὼσεις. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Συμφωνω απολύτως καὶ δεχομαι 5 ει 3 ~ Ι τὴν ἄποψιν ταύτην, αλλα αν αποδεχθη τις παοανομησιν ποε πει ὁπωσδὴποτε νὰ συντοέχουν οὶ δύο ἀνωτέοω λόγοι. Ἐν ×
¬
ι
πῳπῳάωεωωεπω̃ωςωύφωηουωθωηκωωω̨σωω ~
ιν
ο
ο
ε
7
¬
μοσίαν ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ του. 'Ο συνὴγοοος κ. Στεφανάκης, λέγει ὅτι δύο ὅογανα τὴς ι τ τ τ ταξεως δεν επιτρέπουν την εισοδον εις τας συζύγους των α ἔιωματικῶν, φεοόμενα ποὸς αύτὸις κατά τοόπον σκαιὸν και ἶσχυοιζόμενα δτι ἐκτελοῦν διαταγὸις του̃ κ. ποοέδοου. ···
τι
οτ
σ
κ
Φ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: “Ισως νὰ παοεἔὴγησαν τὰς διαταγάς μου.
ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ: Ποόκειται
πεοὶ τὴς συζύγου του̃ λοχα
γου̃ Ι¬αΏΩγι0υ_
'Ο κατηγοοούμενος λοχαγὸς Γεωργίου ὲγείοεται άποτό
μωςπαφωωῷμ
Κύοιε ποόεδοε τὴν ὁίδειάν |
σας νὰ δγῶ ἔξω.
. .
Π ΡΟΒΔΡΟΣ: Θα κανης φασαοία. . Ν Ι ΓΕΩΡΓΙΟΤ: Θελω να δγω εξω κ. ποόεδοε.
ε
.
7
τ
ε
σα παοαταζις νὰ εχη αντιθετον πιστευω στους τους μετεχον
ε
νησν; Τωκ λοχγγωνι με σκοπον αλληλοὅοηθείας, ὡς ποὸς τὰς τ : ο κ ποοαγωγας, τας τοποθετησεις και την εισαγωγὴν εις τας σχολάς. Δύνασθε κατόπιν τούτου νὰ μοῦ εἴπητε ἐὰν ἔνας συν ταγματαοχης καοοιέοας, ὅστις ἔχει ἀποφοιτὴσει ἀπὸ ὅλας ι ο ι τ Ν τας ανωτατας σχολας και αάκαταιη ποοαγωγὴ του,εχει νόημα διί αύτὸν ὴ συμμετοχὴ εἰς μίαν τοιαύτην ὀογάνωσιν;
ιι
ι
νὰ υ̃πη̃θλεν ἀπώτεθοἔ σκοπὀἐ
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ:Άπὸωμδωα̃κωώνὴωάὥηἀ πὸ ὼθλσλλἐνθι̃λἐ μάθτλλθαἐι ὅτλ ὁ φεθόμενοἐ ΑΣΠΙΔΑ ὴτο κί ~
νὰ εἰσἐλθη τις εἰς μίαν παοαστοατιωτικὴν ὀογάνωσιν ποέπει ~ ε ~ τ ιι ~ ι να συντοεχουν τα εςης δύο σακχωα: Ϊῖοωτον η κυὔεονω
κ
σε
Ὁ
ποόεδοος κοούει τὸν κώδωνα, ἐνῶ δ συνὴγοοος κ. Μπουλου̃κος λέγει, ὅτι ὁ ὔασιλικὸς ἑπίτοοπος δεικνύει α |
παθααν.
ΒΠΙΤΡΟΠΟΣ:
'Γί νὰ κάνω ἐγώ; Άποκατασταθείσης τὴς τάἔεως ὁ ποόεδοος δίδει τὸν λό· γον εἰς τὸν κατηγοοούμενον ἀντ) οχην κ. Δαμδουνέλλην. ΔΑΜΒΟΤΝΒΛΛΗΣ: Ἐνθυμει̃σθε στοατηγὲ άν ὴονη θην νὰ ύπογοάηκο πολτυκὸν ποοπόκολλον τῶν ἀνταοτῶν της | ὁμἀδο; Ζεοὁα; 283
ΜΑΡΤΤΣ: Ναί, τὸ ἴδιο ἔκανα καὶ ἑγ λΑιιιεοτΝεΔΔΗΣ: τιμιτε ιιιιιμιισεμε,
ἔιωματικρύ
,
ρ
στον αυιοι ει
_
ΙΙ ραγματι ἐπολεμησαμεν. 'Ερωτησεις ἐν συνεχεία εἰς τὸν μάρτυρα ύποόόιλλει ὁ κα τηγορσύμενρς λοχαγός, Μπ0ρλοϋχ0§_ ΜΑΡΤΤΣ:
ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Σα̃ς κατηγγελθη ποτὲ ἀπὸ τὸν τότε διοικητην τοῦ ΚΕΒΟΙΙ, ὅτι οἱ ὁπαδοὶ του̃ συνταγματάρχου λζπεκοάκη καὶ ὁ α̃ἔιο›ματικὸ\<; τοϋ δεντὲοον νραφεἰον λοκα γος Ραδος παρηκολουθουν τα τηλέφωνα και τας κινησεις α ξιωματικῶν κατ” ἐντολην του̃ ΙΔΕΑ·
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μὴ ἀπαντα̃τε. Δὲν επιτρέπεται 3
~η̃
Γεωογιἀδην Βἶἐ Νεάπολη] μαἔλ μὲ ΙΙ ΡΟΕΔΡΟΣ: Μὴ ἀπαντα̃τε·
Μποτιιονιεοε
Ρ
ν
στηριότης στελεχών του̃ ΙΔΕΑ δὲν μετεθέσατε στρατηγὲ 284
ιτιὅιρε' ·
Υ
Ελ
Ν
Ἡι:°*ἔΗ
Η·
ττλταιιιαο
Ι
ι.
νι Ι
Ε·
Ι
ρ Ρ
.
Ο
ιἴ=ιι,ῖ
η̨̃γ
°
Μχϊ
εειαιτοτοι με
·
Δ Ν
γῃερχεῃιη̨̃εη̨̃ἰ
ατι ὶ
τ
.
Μιι.
τεοαωι ῳω̨α οοχσικαι ών Βια
.
οἱ ἀξιωματικοι, ἀντισυντ) ρχης τότε λοχαγοὶ Σεΐδης, Κουζεντα̃κος, υπολοχαγὸς Χωραφα̃ς και ἄλ ι ι ι . Η . . ι ι λοι, αμεσως μολις σας αντικατεστησαν απο Α)ΓΕΣ; Μηπως, διότι εἶχον αποκαλύψει κατὰ τὸ διαστημα της ἀρχηγἰας σας τὰς συνωμοτικὰς κινησεις του̃ ΙΔΕΑ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 'Απαγορεύεται η ἐρώτησις. ΜΠΟ×γ¬ΛΟ×γ¬ΚΟΣ: Πη̨οκεγμένου νὰ ἐεαθθθωθῆ .ἦ δΩα_
Ο
,
Ψ. Ι'Ο
ΜΑΡΤΤΣ: . . ΜΙΙΟΊ”ΑΟ"Ι`ΚΟΣ: Διατί ἀπεστρατεύθησαν
σαν
ἄλλ0Ή93
ιτιι Δικιι ΣΥΝΜΙΖΠΑΙ
ειναι ειηοὲε ιι.
η ἐδιώχθη Ζαχαρόπουλος,
|
ΜΜΜ
ιι
Ρ
μάρτυς, στι ε ανω τἑρω συνταγματόιρχης Μπεχράκης, γνωστὸς ἄλλως τε ἀπὸ τὸ κίνημα του̃ ΙΔΕΑ του̃ 1961, ἀναφερόμενος καὶ εἰς τὸ πό ρισμα τοῦ Σιοζωνόικη, ὡς και ὁ λοχαγὸς Ρόιδος, ἑδιὡχθησαν κατόπιν τούτου πειθαρχικῶς ἀπὸ ὑμᾶς καὶ μετετέθησαν εἰς Νιγρίταν εἰς τὸ 1Βον σύνταγμα πεζικου̃; Πεοιαιεοειι ιΑπεγορειεισι τε ερώεησιε. ΜΙΙ ΟΤΑΟΤΚΟΣ: Εἶναι αληθές, ὅτι προκειμένου νὰ πε ριορίσετε την δραστηριότητα τοῦ ΙΔΕΑ, εἴχατε ἰδρύσει εἰ δικην ὁμάδα ἀπὸ αξιωματικούς του̃ δευτέρου ἐπιτελικου̃ γρα φείου ΓΕΣ, οἱ ὁποῖοι κατόπιν ἑντολης σας, ὡς Α)ΓΕΣ, πα¬ ρηκολούθουν στρατιωτικούς και πολιτικους παράγοντας τοῦ ΙΔΕΑ, οἱ ὁποῖοι συνωμὀτουν; .
π
ΜΠΟΤΛΟΤΚΟΣ: Δεδομένων ὅλων αὐτῶν των στοι Χεἰων ΐη̃ἔ στΘατλωτΙ“^0π0λΙτΙκῆ§ δθαστηθιότλὶτοἔ Τοῦ ΙΔΕΑ=
×
Με
|ε
τους ἀντισυντοιγματόιρχας Παπαδοπουλον Γεωργιον υπευθυ να στα τὸ σαιιτοτὰι τον Έθοον. Ἱωαννιδην ισημεωσι/= Ελ· ναι ὁ πασίγνωστος δικτατορίσκος), Δαμασόπθυλθνι Μπαλλαν
Ξ
λόγον.
κωωρ χωΐρὀῃη̨ρλρυ)
ῖεωΑνιΚΑ
Ρ
*πττν
ημ ε”λἔ υποστηἔ) ίζομεν καὶ καταγγἐλλομεν ὅτι της υ̃ποθέσεως
' ` ” Δ Α Ρογαἶωἔαἱεἶναβ Ο Ι\ ΕΚΤΉΕ θέ σλωτελνω "ΌΜ0" της δεἔιας χο" η αμεοηἶαναη Ϊ μ Ι τ τοτε ' „ και νομιμ ου λαοπροόλητου της σκοπον την ἀνατροπην
¬ ΑΣΠΙΑΑ
°
κ
κ
Ο
°ἶμπνεἩσἶα" "Ο"
_
¬
×
λωἔεθνἠσεωἔ ἶοῦ ]ἶ°>|ΠαπαΪδΕ3έ0υ α̨ἶαὶ τὴἔ ἴατα̨ὅἶδἴχθθωσιν του Ιίυπριακου. 'Γι εχετε να απαντησετε π αυτων,
ΜΑΡΤΤΣ: 285
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κηούσσεται πεοαιωμένη μόιοτοη̨οςε
Νὰ ποοσέλθη ἡ
η
ασκ τον
εν Ννκ0λ0π0νλ0ν_
”Ο ἐ.ά. στοατηγὸς Νικολόπουλος εἶπε μεταξὺ τῶν ἄλλων εἰς τὴν κατἀθεσίν τον; ὅχλος ἐκεῖνες τὶς ῆμέοες ἐφώναζε τὸ σύνθημα: «Ιζωνσταυῇνε πα̃οε τὴν μάνα σον καὶ φννεν "Ο συνηγοοος κ. Μοινδηλαοα̃ς τὸν ἐοωτα̃: ¬Γιατί δὲν άναφέοετε τὰ συνθήματα «Δημοκοατία», «Ἑ κλογές», ‹‹Παπανδοὲου»; Καὶ γιατί λέτε πὼς ἐποὀκειτο πε οὶ ὔχλου ἀφοῦ εἶμαι εἰς θέσιν νὰ γνωοίζω καὶ όλος ὁ κό σμος ἐγνώοιζε ὅτι τὶς διαδηλώσεις αυτες τὶς ἔκοινοιν οἱ δημοκοατικοὶ διανοούμενοι, ἐνῶ οἱ ἄλλοι ὲκάθηντο στὸ σπίτι των;
Ὁ
Ά·
Ἑκπληκτικὸς συλλογισμὸς του̃ μάοτυοος:
Δ Ὁ Παπανδοἐον ηθελε νὰ κάνη
νω̨αἔννόπημα, νμ αν
τὸ καὶ ὲκεῖνο τὸ θοάδυ της 1οης "Ιουλίου 1985 παοητηθη καὶ δὲν ποιοητηθη. . . ἐπειδὴ ἐντὸς της "Ενώσεως Κἐντοου ε πεκοάτησεν η ὀίποψις τῶν ἐξτοεμιστῶνὶ
ΒΤΑΓΓΕΔΑΤΟΣ (συνηγοοος): Καὶ ποτοὶ εἶναι αὐτοὶ οί ἐἔτοεμισεαί¿_
ΜΑΡΤΤΣ: τας.
_
_
"Ο κ. Τοιοιμῶκος, ὁ κ. Κατσώτας, ὁ κ. Χου
. .
ΣΤΝΗΓΟΡΟΣ:
Θα ἑννοεῖτε όέόαια τὸν κ. ®Ηλ. Τσιοι μῶκο, ποὺ κατόπιν ὀιπεστάτησε! Σπουδαίος ἐξτοεμιστης. ..
Στὸ σημείον αυτὸ παοενέθη κοιὶ ὁ υἰὸς τοῦ κ. Χούτοι, που εἶναι συνηγοοος στη δίκη. Θ. ΧΟΤΤΑΣ: "Οσο γιὰ τὸν πατέοα μου κ. μάοτυς τὸ θεωοῶ τιμη μου, άν εἶναι τέτοιος ἑξτοεμιστης, ὅπἶος τὸν λέ τε σει̃ς. . . Ά· ὁ πεοιόόητος ὅοκος του̃ ΑΣΠΙΔΑ στὸ ποο μάοτυς πιστευει ὅτι στοέφεται ὲναντίον τοῦ θα
Καὶ πάλιν σκηνιο. σιλὲως.
288
ΔΟ
'Ο ποόεδοος παοεμθαίνει. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ”Έ, ὅχι καὶ ὲναντίον τοϋ όοισιλέως! Π ε θὶ του̃ καθεστῶτοἐ ὁμὶλεῖ! ΜΑΡΤΤΣ: Καὶ τὸ καθεστὼς δὲν εἶναι ὁ θασιλεύς;. ..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποια σύγχυσι κάνετε κ. μάοτυς. Συν
ταγματικῶς
όασιλευς δὲν κυθεονα̃ καὶ καθεστὼς σημαίνει: δω"ω6ἑΘνΎὶσίΞ› σὐστλὶμα δλαλωὅεθνὴσεωἐ ὁ
Δ Δύο νέολ μάθτλλθεἔ ποὺ ἐἔητάσθησαν κατὰ τὴν ἀπογελλμα σλλνεδθίοίσὶν ἦσαν Ίίὶ Μ· Νωίολοποὐλολϋ σύἶλλι̃ίοἐ Τοῦ ποὡην άοχηγου̃ ΓΗΣ που η μαοτυοία της εἶχε φαιδουνει καὶ ὁ στοατηγὸς ἐ.ἀ. κ. Παπανικολόπουλος για τὸν ὁποῖον οί δυο ποοηγηθέντες κατέθεσαν ὅτι τους εἶπε όλα ἑκεῖνα τὰ
"νὴν
καταπληκτικὸι πεοὶ ἑτοιμαζομένου λαικου̃ κινηματος. Ἡ κ. Ν ικολοπουλου κατέθεσεν ὅσα εῖχεν ει̃ίπει ό σύζυγός
δαὶ Τὰ σννεπλίὶθωσε ἔι̃ΐσι ὥστε πθλλὲἐ Φοθὲἐ πΩΟ°Θ%ἀλε· σε αυ̃θόομητα ξεσπάσματα γέλιου τόσον του̃ ἀκοοατηοίου ὅ
ΤΉΞ
καὶ τῶν ἄλλων παοαγόντων της δίκης. 'Ο κ. ποόεδοος μόλις κατέθεσεν η κ. Νικολόπουλου, ἔσπευσε να της πῆ ὅτι μποοου̃σε να ἀποσυοθη διότι τὸ δικοιστηοιον δὲν την χοεια ζόταν ἄλλο. Οὕτε ὁ ίδιος οὔτε ό ἐπίτοοπος τῆς υπέὅαλαν ἐ σον
οωτησεις. Ὁ κ. Στεφανάκης παοετηοησεν:
τ_Αυ̃τὸ σλι̃μαίνεί
δίδεΐαὶ εἱἐ Τοὺἐ μάθω· Λαγἀνηε Ἀλλὰ ὁὶς ίδωμεν τί ἀκοιόῶς εἶπε η κ. Μίνα. ἹΙ κ. Μίνα Νικολοπουλου, σύζυγος τοῦ ἐζετασθέντος πΟοη'Υ0ΌμὲνωΞ σΤΩατ”ίΙΥΟυ̃› πΩ0σέΘχεΐαὶ καὶ ἀφθυ̃ ὀῷκίἔεται λέγει τὰ ἑἔἦε: ΝΙΚΟΛΟΠ ΟΤΔΟΤ: Τὴν 1ὁην Ἱουλίου 1965, καθὼς ἔθγαινα ἀπὸ τὸ διαμέοισμα της πολυκατοικίας, συνάντησα στα σκαλάκια τὸν στοατηγὸν Παπανικολόπουλον. Ἑγὼ εο λὀμουν ἀπη̨ ἔἔω› εἶἐ Τὴν εἴσθδθν Τῆε πολωίατοίχίαἐ Τοῦ δί δω τὸ χέοι καὶ τοῦ λέγω: Ἡ «Ἀπογευματινη» καὶ τὸ οαδιό Ωω; ποὺ ἐλάλεσαν ὁ
πόση σλὶμασία
Ή
28?
αοννιἐ Τοῦ λέγω λοονον νίνοοοα οαοοονοἐ καὶ τον οονλαί οω. "Εχουμε κ. ποόεδοε πολὺ σύνδεσμον, τοώγομε στὸ ίδιο
νοποίησιν, ότι αποδεικνύεται το συνεχὥς θπί αἶπὴς δηλοόμε νον, ὅτι δηλαδὴ ῖιπὸ τὴς κατηγοοούσης αρχης ἐκλὴθησαν οἱ πλέον ἀπίθανοι μάοτνοες.
τοααέἔν Σονλαοητἠονα Μοο λέενι οι οχι, ὅχν Καὶ μοῦ κάνει νὰ σοῦ πῶ. (Ἡ κ. Νικολόπουλου κόινει χαοοικτηοιστι
ἐν ἀποστοανεία
οοοονον ἔῦίοον αοταοὼοολ ονο
αναλαμοανοτο το οπονονοῖον ,Ας
τῆι; οεἔναἐ λονοοἐ οἰἐ Το οτομαλ Αντο ἐναοαννὶοο οονονναῶέ Σαἐ Τα λέγω οπωἔ μοῦ το εἶπε κ· ποοοοοο· Τον ἐοωτῶ νονὶ ποο το ἔέοονἔ καὶ μοῦ ον ααντα «μοῦ νηλοοοώνοοαν ατὶἐ 11 απο ἐπανοο» ναὶ τον ἑοω αο απο ποο πανω καὶ μοο απαντα «απο το Καοτοίν· Τον οω τῶ τί σαὕ εἶπανι Καὶ λέγει· Μοο εἶπαν πὼἐ ο νέοοἔ οἶναν ἔο ναὶν αίνηονν Ωοιέοονῖαἐ τον οεθανὶν
Το ααονεομα ο νέοοἔ θα παο εοἐ ἔηνθοη ο ἴο'ο§ να νίνη οποοονο§ αμο νης ὴ νὰ όόιλη ἄλλον της εμπιστοσύνης, μοῦ λέει ὅιόιζομαι μοαον τῶν ἐἔονοοιαοαον
Τον οαονλέα ναὶ θα
γιατὶ εἶναι
ἦ ὥοα 12 ααὶ παω εἶἐ Το ποανθονον να ψοονί αω, νὰ κανω ποομὴθειες γιὰ πολλὲς μέοες καὶ πὲς στὸν στοα
ννι̃νο να ναννὶ ααὶ αοτὸἑ Το ἶονα να ανοοαοο νοοοονμοι. ΠΡΟΒΔΡΟΣ: Τα οἴαατο στον οοἔονον οαἔἱ
ΜΑΡΤΤΣ: Τα
οἶπα αμέαωἐ οαωἐ μοῦ να εἶπε ο κ·
. .
Πο
πανικολόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα
εἶπῦἐἐ
ΜΑΡΤΤΣ2 Καὶ ίἶέὕαια ι
"Ο ποόεδοος δὲν δποόόιλλει ἄλλας ὲοωτὴσεις καὶ δίδει τὸν λόγον εἰς τὸν ὔασιλικὸν ἐπίτοοπον. Β. ΕΠΓΓΡΟΠΟΣ: ἹΙ συνομιλία ἐγένετο ὅπως τὴν εἴ
που θέλει νὰ ἀπευθό
νη ἐοοονίὶοειἐ ποοἔ τὴν μαονοοα η̨ολοα ανννλνοοον νοὶ να τνὶνοοοομονονι οαοποον› οποτε ἐνείοοταν ο οννἠνοοοἐ νο· Στο οοαναναι̃α ο οποἶοἔ οννοψίἔοον Τα§ παοαννὶοθοενἔ “νθἔ οπεοο σπίσεως, λέγει:
(Η οπεοασι̃αϋιἐ εἶναι αλίὶοοοἑ ἶαανοαοαιμὲνα ονοτν ον δεμίαν έοὡτησιν ὲκὰνατε κ. ποόεδοε εἰς τὴν μάοτυοα κ. Μί ναν Νικολόπουλου, εξ οὕ αποδεικνύεται ποίαν σημασίαν οι παδίδεταν εἰἐ τὴν μαοτ”οοα› οηλολ ομοοα μὲ ἰοιοθνέοον λλία
288
κ_
ό ἀντιστοόιτηγος
Παπανικολόπονλος.
Ν ομίζω, λέγει, ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἀποδὡσετε καμμίαν σημασίαν καὶ σοόαοότητα εἰς τὴν κατόιθεσιν τῆς μόιοτυοος. Εἰς μίαν συζητησιν που είχα μὲ τὴν κ. Ν ικολοπουλου οτιδη ποτε καὶ ἐὰν της εἶπα οὐδεμίαν ἑπίσημον καὶ σοὅαοὰν ποοέ λευσιν εἶχε. Τὴν ὴμέοαν εκείνην ὴμουν εἰς τὸ ἀεοοδοόμιον τὴς Ἑὶλευσἰνος, κατόπιν ἐπὴγα εἰς μίαν δεἔίωσιν εἰς τὴν Κη φισια. Ἐκεῖ ἐπληοοφοοὴθην διὰ ποώτην φοοὰν τὴν παοαί τησιν τὴς κυὅεονησεως. "Ακολούθως μετέθην εἰς τὴν οἰκίοιν του̃ ὐποπτεθἀθχον Καθαχίτσον ὅπου ἔμεινα μὲχθτ Τὴν μια, ἀπὸ ἑκεὶ δὲ ἐπέστοεψα εἰς τὸ σπίτι μου καὶ παοηκολοόθησα τὸ Ωαδιόφωνον. Κατόπιν μετέθην εἰς τὴν οἰκίαν τον νυ̃ν τν πουογου̃ κ. Ν ιόινια, ὅπου τὸ ποῶτον ἑπληοοφοοὴθην τὰς ἐ πιστολὰς του̃ όασιλέως. "Αν ἐγνώοιζα τίποτε θὰ τὸ κατηγ γειλα εὶς τὰς ἀοχὰς οπευθυνως διὰ τὴν τὴοησιν τῆς τάξεως, ἀλλὰ καὶ ὁ στοατηγὸς Νικολόπουλος εἶχε ῦποχοέωσιν νὰ τὸ καταθέση ευ̃θὺς αμέσως καὶ ὅχι μετὰ παοέλευσιν μηνών. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κόιποιαν συζὴτησιν θὰ ἐκόινατε. Τί σα̃ς εἶπε;
ΜΑΡΤΤΣ; Μου̃ είπε τὰ συγχαοητὴοιόι μου. Περιμένου με νὰ νινὴς οπουογός. 'Απηντησα ότι μποοεῖ νὰ μὴ γινω δώ
τι
πατε ἐοῶἐ
ΜΑΡΤΤΣΞ Ἀνονοοοέ 'Ο ποὀεδοος ἐοωτα̃ αν υ̃πόιοχη τίς
Ποοσέοχεται κατόπιν διὰ νὰ ἐἔετασθῆ
υ̃πὴοχον ἄλλοι αξιώτεοοι καὶ ἔγοαψαν κατόπιν καὶ οἱ ἑ φημεοίδες. Αὐτὰ τὰ ὁποῖα λέγει, ὅτι θὰ γίνη κίνημα, θὰ γί νη ἑπανἀστασγς, εἶναι ἀπωωἠματα τῆς φαντασίας Ἐπανα λαμθἀνω ὅτι μοῦ κανει ἐντυπωσιν πὼς ὁ κ. Νικολόπουλος ἄ φησε νὰ πεοάσουν τόσοι μὴνες καὶ τὰ κατέθεσε. Μετά, εἰς τὴν παλυκατοικίαν μένουν καὶ ἄλλοι στοατηγοί. "Ενα τόσον σοόαοὸ θέμα μὲ μία γυναίκα θὰ τὸ συζητου̃σα; Ποόκειται πεοὶ ἀποκυηματων φαντασίας. Ἑπαναλαμθὰνω ὅτι όλα αυτὰ εἶναι ἀπωωἠματα τῆς φαντασίας_ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δγεμαθτνθἠθηνε εἰς τὸν σω̨ατῃγόν;
ΜΑΡΤΤΣ: Συνηντησα τὸν στοατηγὸν Ιθ. Ὁ γολγοθὰς της Έλλ. Δημοκρατίας
Νικολόπουλον καὶ
289
τοὔ είπα, μὲ ἔέθεις
τί
πράγματα είναι αὺτἀ; "Ημουν ἑπιτελόιρχης σοὺ, καὶ σὲ ἔέοωγ τί ποάγματα εἶναι αὐτά; Μου̃ ἀπἠν_
μάθωἔ ἀπὸ εἰὶωσαετίαἔ καὶ· πλἐονἱ ΜΑΡΤΤΣ: Μάλιστα. Καὶ είχον καὶ διατηρῶ ὀιρίστην ἑν
τησε, ὅτι εὺρισκόμοὺν εἰς παρέα καὶ είπαμε μερικὰ ἔτσι λό γίνεται. Διεμαρτνρηθηκα δι' αὺτὀ. Τὸ ὲκπληκτικὸν] εῖναι ὅτι τὰ εἶπε καὶ εἰς τὸν ὰνακριτἠνς. . Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον τονίζω κατηγορηματικῶς εἶναι, ὅτι ἐπισημοὺς πληροφορίας δὲν μοῦ ἐπετρέπετο νὰ μεταὅὡσω εἰς την κ. Νικολοπούλοὺ. ,ΣΤΒΦΑΝΑΚΗΣ (σργιὴγοοοω̃: Μἠπωἔ Ή. μάοῃγς γνω_
τὐπωσὶν·
ρίζετε ἐὰν η κ. Ν ικολοποὺλοὺ εἶναι σὺγγενης της κ. Γεωρ γοπούλορ;
φἐθατε υ̃ψίσΐαἔ ῦπλὶθεσίαἔ εἰἔ τὴν πατθίδα καὶ ἐν σλὶνελεία εἰς τὸν ὰνταρτοπόλεμον είχατε λαμπρὰν πολεμικην ὅρα̃σιν καὶ ἰστορίαν γενικῶς. (Ως ἀἔιωματικὸς μηδέποτε ἐπολιτικο λογἠσατε. Μου̃ προξενεῖ κατἀπληξιν πῶς σα̃ς ἔχουν κατη γοροὺμενον. Ή θἐσις σας δὲν ἦτο αὺτου̃. ΧΟΝΔΡΟΚΟΊ`ΚΗΣ: “Ήχομεν, στρατηγἐ, σὺνεργασθη εἰς ἐθνικην ὀργανωσιν κατὰ την κατοχην ἐν Μακεδονία; ΜΑΡΤΤΣ: Καὶ σα̃ς γνωρίζω ὡς πολὺ καλὸν ὰξιωματικόν. 'Ισχύουν ὅι” ἐσα̃ς ὅσα εἶπον καὶ διὰ τὸν κ. Τσαμασιώτην. 'Η Οέσις σας δὲν ἦτο γιὰ ἐδῶ.
γος νὰ
γ
Ύ
ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Γνωθίἔετε ὅτὶ ὅατὰ τὴν
πατοΰίλι̃ν ἐ
ἔλὶλθον ὼἔ πθῶτοἔ ἀΘλ”ίὶ`ίὸ§ ἀνταθτὶκοῦ Τμήματος της ἐθνι
κῆἔ ἀντὶστἀσεωἔἔ ΜΑΡΤΤΣ: Μάλιστα· Είμεθα μαζὶ καὶ εῖχομεν πολλὰ θύ“ ματα ἐκ της οὶκογενείας σας. Ἐπίσης, γνωρίζω ὅτι προσε
Κατὰθεσι Γαοουφαλια̃ Π.
,
Ύ
Στη δίκη του̃ ΑΣΠΙΔΑ οί συνταγματἀρχοιι Τσοιμασιώ της καὶ Χονδροκούκης ανταλλάσσουν τὶς ὰπὀψεις τοος.
ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν ξέρω. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ”Έ}χοὺν νὰ
ὺποὅἀλοὺν ὲρωτησεις οἱ σὺνη
ΣἹἙΦΑΝΑΚΗΣ: 'Απὸ
ὰποκόιλὺψις του̃ πληροφοριοὅότοὺ θὰ προκαλέση «σεισμὸν» εἰς τὸ Καστρί. Τελικώς ὅμως η ἀνωνὺμία ἑκρατηθη καὶ ὁ
'ΓΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ ίκατηγορούμενος): Μὲ γνωρίζετε,
«σεισμὸς» ὰπεσοὅηθη. ”Έρ¬ριψεν ὅμως καὶ μίαν «ὅόμὅαν» ὅ κ. Γαροὺφαλια̃ς. Βί πεν ὅτι τὸν Ἱούνιον του̃ 1964 του̃ διεὅιὅἀσθη ἀπὸ τὸν κ. Γ.
ΥΘΩΘΦ3
σεὅασμὸν κ. πρόεδρε πρὸς τὸν μαρτὺρα δὲν ὺποὅόιλομεν καμμίαν ἑρώτησιν, ποὺ είναι ἄλ λωστε καὶ περιττη. Οἱ κατηγορούμενοι νὰ ὺποὅάλοὺν. ι
Πολλὰ διηγηθη εἰς τοὺς στρατοὅίκας ὁ κ. Γαροὺφαλια̃ς πε ρὶ του̃ «πραξικοπὴματος», τὸ ὅποι̃ον ἑπρὀκειτο νὰ γίνη την νὺκτα της 1Ξ›ης Ἱοὺλίοὺ, ἐπἐμεινεν ὅμως ζηλοτὑπως νὰ τη ρηση μὺστικὴν «την πηγὴν παντὸς είδους πληροφοριών» ἀπὸ την ὁποίαν εἶχε προει ὥς ὁ ίδιος την ὲχαρακτηρισεν δοποιηθῆ. Εὶῖπεν ἑπίσης πολλὰ ὅι" «ῶργανωμἐνον σχέὅιον τα ραχῶν», «ἐφιαλτικην νύκτα», «σωτηρία μέτρα τάξεως», ἀλ λὰ ὅταν του̃ ἑζητει̃το νὰ κατονομάση τὸν πληροφοριοδότην τον ἔπεκαλεῖτο, ὅτι εἶχε δώσει τὸν λόγον της τιμης του νὰ μην τὸν ἀποκαλὺψη. 'Γὸ μόνον ποὺ είπε σχετικῶς εἶναι, ὅτι
290
κ.
291
Παπανδρέου μία μελέτη στρατιωτικῶν, ὴ δποία ὴτο πλὴ ρες σχέδιον «καταλἡψεως» καὶ «έλεγχου» του̃ στρατεόματος. Το ονόμασε Σχέδιον «ΠΛΙΚΩΝ». Εἰπεν, ὅτι οί συντάκται του εἶναι οἱ ἀοχηγοι του̃ ΑΣΠΙΔΑ. Και ναί μὲν τὰ ὀνό_ ματά των δὲν τὰ γνωρίζει ἀλλὰ χάρις εἰς τὴν διαίσθὴσίν του υ̃ποπτεύεται περὶ ποίων πρόκειται. Πάντως ὴ διαίσθὴσις τοῦ κ. Γαρουφαλια̃ δὲν ἐλειτούργησε διὰ νὰ είπὴ ποῖοι εἶναι ἔ νοχσι ἐκ τῶν ᾶἔιωματιχῶα Πολλὰ ὅμως δὲν έπέτυχε νὰ διευκρινὴσὴ ὁ κ. Γαρσυφα λια̃ς. Ὁ συντ)ρχὴς Παπατέρπος τὸν ὴρώτὴσεν ἐὰν ὁ κ. Παπανδρέου του̃ ἑζὴτὴσε ποτὲ πληροφορίας διὰ τὴν τύχὴν του̃ σχεδίου αυτου̃ ὰλὼσεως τοῦ στρατεόματος. Ὁ κ. Γα ρουφαλιας ἀπὴντὴσεν α̃ρνητικῶς. Καὶ ἑγεννὴθησαν τὰ έ ρωτὴματα: αὐτὸ τὸ τρομερὸ σχέδιο, που θὰ ἑκομματοποίει τὸν Στρατὸν ἐγκατελείφθὴ ἀπὸ τους έμπνευστάς του χωρὶς νὰ γίνὴ προσπάθεια νὰ τεθὴ εἰς ἐφαρμογὴν; Μέσα εἰς ἔνα δλόκλὴρον χρόνον ουδεὶς ὲνδιεφέρθὴ; Καὶ ὁ κ. Γοιρουφα λια̃ς, ὁ ὁποῖος ἀνατρίχιασε εἰς τὴν σκέψιν τοϋ τί ἑκρυπτε το πίσω ἀπὸ τὴν μελέτὴν, εἰς ποίας ἐνεργείας προέὅὴ; Ἄ νὲῳερεν ὲιϋ αὐτοῦ τοϋ Θέματος εἰς ῖὸν Βασιλέα; Καὶ ἐνεφανίσθη μὲ τὴν μελέτὴν ἀνὰ χεῖρας νὰ ἰσχυρίζεται, ὅτι δὲν τὴν ἔφερεν εἰς φῶς ἐπὶ τόσον χρόνον διὰ λόγους τα κτικη̃ς καὶ ὅτι ὁ κ. Παπανδρέου «έδωσε τὴν ἐντυπωσιν», ὅ τι υὶοθέτει τὰς απόψεις τῶν συντακτῶν του̃ σχεδίου. Ἀλλὰ δὲν κατὡρθωσε νὰ δώσὴ ᾶπάντὴσιν διατὶ ὁ «υἰοθετὴσας» τὰς απόψεις αυτάς, δὲν ἐζἠτὴσε καὶ τὴν ἐφαρμογὴν των. Δὲν ἐλὴσμόνὴσεν, ἐξ ἄλλου, ὁ μάρτυς νὰ ἀναφερθὴ καὶ εἰς πολιτικους ἀρχὴγους. Ἑχρὴσιμοποίὴσε πλὴθυντικόν, ἀλλὰ ὅ ταν ὴρωτὴθὴ συγκεκριμένως, εἶπεν, ὅτι «ὁ πολιτικὸς ἀρχὴ γὸς τῆς συνωμοσίας πρέπει νὰ ὴτο πρόσωπον άγαπὴτὸν εἰς τὸν Γ. Παπανδρέου, ὥστε ὁ τελευταῖσς νὰ Βάλὴ τὴν καρ δίαν ιυ̃περάνω τὴς λογικὴς του καὶ να ὁὁὴγὴσὴ τὴν χώραυ εἰς διχασμόν». Καὶ μιὰ «μικρὴ» λεπτομέρεια: οὐδὲν στοι χεῖον ένεφάνισε διὰ νὰ στὴρίξὴ τὸν ἰσχυρισμόν του αυτόν. Φυσικὰ τὸ περιεχόμενου αὐτὸ τὴς χαταθέσεως του̃ χ_ Γα ρουφαλια̃ προεκάλεσε τὰς ἐντόνους διαμαρτυρίας τῶν ᾶζιω 292
ὶὶανοϋῶν
Βἰἔ μίαν οανμνὶν
ο
λολανοἐ Παπανείοονοποολοἐ
Να πἄἐ ονὰ μπαλλονναο Ὁ Ή· Γαοονφαλὶαἔ ὅμωἔ οννέλνοε να ἐλ ίὶειόιζὴ τὸν ἑαυτόν του καὶ «μετριοφρόνως» νὰ εμφανίζεται
λνοώναἔον: «Άπολονία νἦἔ αποοταοίαἐ οοο νανενἐἐ
ὥς οωνὴο Τη̃ἔ Ἑλλαοοἔ οὐ ὅοα ἔποαἔεν· Ἡλλλοοονο δὲν οἶτ
εἶχε τα αοωνοι̃α› αλλον ἐν Τῶν 'οτ τον να ὴμφοοοὴτὶι̃οαν Ὁ ν· Νοοαἔ καὶ ο Τονονμοο κος καὶ ὅλοι οί ἰουλιανοὶ καὶ μεταιουλιανοὶ ὲνεφανίσθὴσαν ναν ο μοναοοίοἔ καὶ ἐὰν ονέοονν
ὼἐ οωτῆοεε τον τοπον
Άνολὥέ ομωἔ
ονα τον λ
Γαοονφαλναλ τὴν ὥοαν ποὺ ἐνε ταἔ μνλίαἔ οὶαὶοθοοαἔ Τοα
πνονονονο ελίἐ το Στοανοονλοῖον
Βοολὴν αννοκαλοπνοννο› οαοεν ονολλοίοον» πολο οο ίὶαοώνεοα ποανμανα· Ἱ“Ι οονανίοονἔ ΑΣΠΙΔΑ ττ ὲἐοί οσον οπνὶοἔε ττ δὲν ο· ἔοποοονθνι̃ απο τον ΚΤΠ› “ίὶ οποία ονοὲαονε ἐἔἑφονε τον αθοοονομοο Ήι̃ἐι σομφὡνως προς τὴν ρὴτὴν ἔντολὴν του̃ τό ολέ Τὴν
Γεωονίοο Παπανοοἑον οπίοἐ λοαννὶθνὶ ίίαλοαν τῆἔ πολναννιἔ καὶ οπεοανοο Τῶν κομμάτων Εἶἐ τὴν Κοννοὶννὶν οὲ Ἱλπνὶοεοίαν Πλνὶοοοοοονὥν οοοοαία ὕποπΐοἐι μεταμεσονόκτιος σύσκεψις ἐγένετο. Τὰ ανωτέρω διεὅεόαίω
νο ννοωθνποοονου̃ λ·
οον ὲνοοναον τον Δναολοοἐ Σνοατοοννοίοο Ἀθηνῶν ο στοα νηνοἔ ,Ανοοοα ῶἐ ἄποκαλοατεναν εἶ§ νίι̃ν κανανοθοἶοαν εἶἐ Τὴν Βοολὴν ὲοὡτνὶονν Τῶν οοολεοι̃ῶν τῆἐ Ἑνοοοαοἐ Κέντοοο να Τ Κατοοίοπονλοο Άχαΐαἐι Ι Χαοαλαμποποολοο Μεο· ονινίαἐ ναὶ Κ Κοαννωτόααι̃ !ΗΘανλείοο· Συγκεκριμένως, ἐκ τὴς ἑρωτὴσεως διαψεύδονται ὅλαι αἱ
ολεναιαὶ αλνιοοφοοίαν Τἦἐ οοἔὶα̃ἔ αοολ οη̃θον παοανολοοθἠ· ααοἔ Τῶν Τηλεφώνων τῶν ναν· Γαοονφαλνα Χαλ Γονννὶμανα καὶ αποκαλύπτεται ὅτι αῖ πρῶται πλὴροφορίαι διὰ τὴν ἱί παοἔνν οιονανώσαοἐ είε Τὴν Κΰποον ἔααθαοαν οἰἐ Τὴν ΚΤΠ τὰ μέσα Μαίου 1985, ἐνῶ είχε λόιὅει γνῶσιν ὅ τότε άρχη γὸς του̃ ΓΗΣ, Ι. Γεννὴματας ἀπὸ του̃ Μαρτίου 1985, χωρὶς
_
ῶἔ ὥφονλε _ Ταἐ ονννὶοοοίαἐ ννιίἐ ΚΤΗ να οἰοοποὶἠονὶ Κονλον ΤῆΞ Ἑνώαεον; Κέντοοο αναοοοοομενον Τοτε ελ; τὴν Μοιτάθεσιν τ0ὕ κ. ΓΟιρ0υ€ροιλιοί ἐνώπιον του̃ Στροιτοδιπείου,
παοονἠοονν τα ἐἔνιἐῖ
293
‹‹”Ο κ. Γαρουφαλιάς εῖχεν ἀπειλήσει, ὅτι ὡς μάρτυς εἰς
τὴν όπόθεσιν ΑΣΠΙΔΑ θὰ προέθαινεν εἰς τρομερὰς άπο ι ~ κα λ·υψεις. Κ αι κατωρθωσε να καταστὴ~ καιι παλιν γελοιος. Διότι κατέθεσεν ἔνα γραφομήχανήμένον πίνακα ὁνοιιάτων ά ' ἔιωματικῶν, εἰς τὸν ὁττοῖον ὁ τότε πρωθυπουργός εῖχεν ά νανθἀψεν: ×
Π ρος ι
¬
×
~ τον κ. Γαρουφαλιαν, πρὸς μελέτὴν». ι ε ι ι ι υπὴρξεν ή τρομερά αποκαλυψις. Ἀχχια ή διαθιόασις προς ι τους αρμόδιους υπουργους, προς μελέτήν, θεμάτων τὴς ὰρμοδιότὴτός των, άποτελεῖ τὴν πλέον ὁθθόδοἔον καὶ ἄψονον ἐνέονεναν ἑνὸς π@0έδΘ0ν νη̃α̨ Κν6εΟ_ ‹‹
×
Αιυτήι
3
=
×
×
Υ
=
×
<
×
¬
νὴσεως.
Ἱδοὺ διοιτί ὁ κ. Γοιρουφοιλιᾶς, μὲ τὴν μαρτυρὶαν του, ΞΕΩΟ καὶ μίαν ἀνὀμη ἀπόδενἔννν ὕτν εἶχεν ὲννελῶν; ἀπω_ λέσε, Τὸν ἔχενχον καὶ τῶν πθάἔεων καὶ τῶν λὀνων τον. .Κόκλοι τὴς Ἑνώσεως Κέντρου, άναφερόμενοι τότε εἰς τοὺς σενώμνσε
ἰσχυρισμοὺς του̃ κ. Γαρουφαλια̃ κατὰ τὴν κατάθεσίν του ” νώπιον του̃ Διαρκου̃ς Στροιτοδικείου Ἀθηνῶν, προσέθεταν _ πίσης τὰ ἑἔη̃ς:
Κέντρου ό Στρατός θὰ μείνή έξω ἀπὸ τὴν πολιτικήν περάνω τὴς πολιτικής καὶ ἔτοιμος μόνον διὰ νὰ προστατευ σὴ τὰς ἐλευθερίας τοῦ ἑλλήνικου̃ λαου καὶ τὴν άκαιρεότὴτα την χὡνας»° (Ζωηνὰ 9 ι χεω̨ι 0κνΟτἠματα)' τ : τὴν αγορευσιν του ό υπουργός Εθνικής Καιι συνεχιζων 'Αμύνης κ. Γαρουφαλιᾶς, ἐνώπιον τὴς Βουλής, τὴν 2θὴν 'Ι ανουαρίου 1985 προσέθετε: «Κύριοι θουλευταί ἔχω τὴν ευκαιρίαν, νὰ σα̃ς κάμω τὴν δήλωσιν καὶ νὰ δώσω δι' ”ν τὴν κατὴγορὴματικὴν διαθε 5' Ϊ Ϊ ξ| Ϊ θαίωσιν προς τὸν ἑλλὴνικον λαόν, οτι οχι μονον διαόρωσις τι
σ
ν
9
9
των Ἐνόπλων Δυνάμεων δὲν ἔλαόε χώραν, ὅχι μόνον ουδε μια κομματικὴ διεισδυσις ἐγένετο, ἀλλὰ τουναντίον, αἱ “Ενο πλοι Δυνάμεις, μὲ ὴθικὸν ἐξαιρετικῶς υψωμένον, πειθαρχου μενοιι, πισταὶ εἰς τὸ καθήκον των, πισταὶ εἰς τὸν ὕρκον των, εἶναι έτοιμοι εἰς τὴν πρώτην στιγμήν, κατὰ τὴν ὁποίαν, οὶοσ δνὶπ0νε> ἐἔ Οῖασδθποτε πλενθα̃ἔ ναν ἐὰν πθοέθλεταν θὰ ἀπο τολμήσή νὰ άπειλήσὴ τὰς δὴμοκρατικὰς ἑλευθερίας του̃ ἑλ λήνικου λαου, εἶναι έτοιμοι νὰ συντρίψουν τὴν κεφαλὴν του». (ἔωήρὰ καὶ παρατεταμένα χειροκροτήματα έκ τὴς πτέρυνος
«Εἰς τὸν μάρτυρα του̃ Στρατοδικείου κ. Γαρουφαλιάν δι Άμννης Μ. Γαοονφον χνα̃α̨ν δνὰ τη̃ς ἀνονενσεώα̨ τον ἐνώπιον τη̃ς Βονχη̃ςν τὴν ρων
νθἔ Ἑνώσεωἔ Κέννθονλ
Ἱανονανίον
τοδικείου κ. Γαρουφαλια̃ν. Εἶναι καὶ ό κ. Γαρουφαλια̃ς, ὁ δ ποι̃ος τὴν Ζόὴν Ἱουνίου 1965 εἰς τὴν Βουλήν, ὀλίνας ὥρας
δεν ἀπἀντησνν ὁ νπονθνὸα̨ Ἐθνννῆα̨ 19635
η̨̃η̨χενε τόνε: «Κάμνω τὴν δήλωσιν, ότι δὲν υπάρχουν διὰ τὴν "Βνωσιν Κέντρου εἰς τὸν Στρατὸν άζιωματικοὶ τὴς ΒΡΕ ὴ τῆς Ἑ _ νὡσεως Κέντρου. "Γπάρχουν “Ελληνες άξιωματικοί, οἱ ποῖοι τὴρου̃ν πίστιν εἰς τὸν ὅρκον, τὸν ὀποι̃ον έδωσαν κ κτελοὔν τὸ καθήκον των. "Αἔιωματικοὶ οὶασδήποτε προελεύσεως καὶ οὶουδήποτε φρονήματος, εἴτε εἶναι του̃ Κέντρου, εἴτε εἶναι τὴς ΒΡΕ, εἴ τε άνήκουν εἰς τὸ Κόμμα τῶν Προοδευτικῶν, οἱ όποι̃οι ἐξέρ χονται τῶν καθηκόντων των καὶ θέλουν νὰ κάμουν πολιτικήν, ὴ κομματισμὸν ἐντὸς του̃ Στρατεόματος, πατάσσονται άμει Μίνως, (ΧενΩ0%Θ0τἡματα).
Ὁ Στρατὸς καὶ 2Θ4¦
αὐτὴ εῖναι ὴ γραμμὴ
τὴς
®Ρ]νώσεως
Ἀλλὰ
Δ
δὲν εἶναι μόνον ὁ άνορευων ἐνώπιον τὴς Βουλής κ. Γαρουτραλια̃ς, ὁ ὁποῖος άπαντά εἰς τὸν μάρτυρα του Στρα
πθὸ του̃ πθαἔννοπθματοἔ Τῆἐ 1ὅνὶ§ ἹΟὉΜΘΨ ὁίδεν πθῶτννἔ τὸ
σύνθημα τῶν λενθ0νΟ0τνι̃μἀΤων› ὅταν ὁ πθωθνπονθνὸἔ 'καὶ άρχήγὸς τη̃ς 'Ενώσεως Γ. Παπανδρέου, ὁμιλῶν άπὸ του̃ θή ,
ματοἔι δὶεκηθνσσε· «Σεθὀμεθα τὰς ένόπλους δυνάμεις. Δὲν καταδεχόμεθα νὰ σνεφθῶμεν νὰν τὴν ἀνόσων π©α̃ἔνν› Τὴν εἰσανωννὶν του̃ νομ· μαῃσὶὲου̃ εἰἔ τὸν ἐλλνὶννκὸν στθαῖὸν· Τὶμῶμεν τὰἔ ἐνόπλονἔ δννἀμεὶέ Ἀνωννἔόμεθα νὰ τεθου̃ν ἐντὸἔ θολθἔ ἀπὸ οἱανδθ' ποτε κομματνκνὶν πθοσπἀθεναν Δὲν θέλομεν στθάτενμα ἰδνόόν μαἑι του̃ ἶδὶκθυ̃ μαἐ Φνόμματθς. Ἀλλὰ καὶ δὲν δεχόμεθα στρα τὸν άνήκοντα εἰς οἰονδήποτε ἄλλο κόμμα. (Ζωήρὰ καὶ παρα τεταμένα χειροκροτήματα. Οἱ θουλευταὶ τὴς 'Ενώσεως Κέν σ
Ἡθῦ
τρου έγείρονται καὶ χειροκροτοῦν ὅρθιοι). Δὲν δεχόμεθα νὰ υπάρχουν ὲγκάθετοι, οἱ ὀποι̃οι ὅεὅαίως ἐὰν υ̃πάρχουν
καὶ ὅπου υ̃πάρχουν θὰ ευ̃ρεθου̃ν νὰ ἀναφέρωνται πρῶτον εἰς τὸ κόμμα των καὶ ἔπειτα εἰς τὰς προὶσταμένας άρχάς των. Πρῶτον εἰς τοὺς παρακρατικοὺς καὶ κατόπιν εἰς τὸ Κρἀ ΤΟΞ. Θὰ πληροφορηθοῦν ὅτι ὀφείλουν νὰ ἀναφέρουν εἰς τὴν Κυὅέρνὴσιν, εἰς τὰς προισταμένας "Αρχὰς καὶ εὶς οιὕδένα ἄλ λον. (Παρατεταμένα χειροκροτὴματα). Ἐὰν υπάρχουν ἑγ κάθετοι, οἱ ὁποῖοι θεωρου̃ν προὶσταμένας των ”Αρχὰς ἐκεί νους, οἱ ὀποῖοι σὴμερον εὅρίσκονται ἐκτὸς του̃ στρατεόματος, πλανῶνται ἐλπίζοντες ὅτι θὰ μείνουν ἀκαταδίωκτοι. Ὁ στρα Τὸἔ θὰ ἐἔυγὰανθἦὰ Ἀλλὰ ὰς ίδωμεν τί ἀκριόῶς εἶπεν ό κ. Γαρουφαλια̃ς κατὰ τὴν ἐνώπιον του̃ Στρατοδικείου κατάθεσίν του, συνοδευόμε νος ίιπὸ του̃ σωματοφόλακος του̃ στρατὴγου̃ Γρίόα: Άρχικῶς ὅ κ. Γαρουφαλια̃ς ἔπλεξε τὸ ἑγκώμιον του̃ ἑαυ τοῦ του διὰ τὸν τρόπον μὲ τὸν ὁποῖον ἑχειρίσθὴ στρατιωτικὰ Ρέμὰτὰ ῶἐ Ξὕπθυργὸς Ἐθνικῆς 'Αμύνης Καὶ συνέχισε: «Τὸν Ιουνιον του 1964 συνέθὴ ἕνα γεγονὸς ἀπίστευτον: ὅ πρωθυ πουργὸς μοῦ διεθίὅασε τὴν μελέτὴν μιᾶς ὁμάδος ἀξιωματι κῶν. Ἱἰτο ἕνα πλὴρες σχέδιον καταλὴψεως καὶ ελέγχου του̃ Στρατου̃. Ἑχαρακτὴρίζοντο α̃νώτεροι ἀξιωματικοὶ καὶ ὅπε δεικνυοντο θέσεις κλειδιά, που ἔπρεπε νὰ καταλὴφθουν ἀπὸ ἑμπίστθι̃α̃ ἀξιωματικσυς. Οἱ συντάκται τῆς εκθέσεως αὐτῆς εἶναι οἱ ἀρχὴγοὶ τοῦ ΑΣΠΙΔΑ. Αυ̃τοὶ ἔπρεπε νὰ κάθωνται στα εδωλια σημερα. Οἱ λοχαγοὶ εἶναι οἱ τέταρτοι τροχοὶ τὴς αμαἔθς· Μοῦ εἶχε ζὴτὴθῆ εκείνη τὴν περίοδο νὰ τοποθετὴσω ὰξιω μὰτθωὺἔ έθμετέθονέ» ῶἔ δϋευθυντὰἔ Τῶν γραφείων του̃ κ. Γεννὴματα̃ καὶ του̃ ἰδικοῦ μου. Ὁ κ. Παπατέρπος μάλιστα μοῦ ἑἶζἠτησε νὰ τὸν τοποθετἠσω διευθυντὴν τοϋ γραφείου του̃ κ. Γεννὴματα̃. 'Αντὶ ὅμως ὁ κ. Παπανδρέου νὰ άρνηθὴ τὴν ἔκθεσιν, τὴν παρέλαθεν καὶ τὴν διεὅίὅασεν εἰς ἐμὲ πρὸς μελέτην. Οὅτω έδωσε τὴν ἐντύπωσιν ὅτι υὶοθετει̃ τὰς ἀπό ψεὶ€ ὰὐτὰἐ Τὴν ἔκθεϋιν δὲν τὴν Ήὰτέθεσὰ εἰἐ τὰν %· Λὰ· Υἀνην κυθίωἔ δὶὰ λόγουἔ σὅοπλμόωτοἔ θὰ ἐδημιουργει̃το Σθὅ
σάλος εὶς τὸ στράτευμα. Τὴν καταθέτω ὅμως τώρα, εἰς τὸ
δικαστὴριον. Καὶ προσθέτω ὅτι
Παπανδρέου μὲ είχε διοι τάξει νὰ συμὅουλεύωμαι εἰς περιπτώσεις μεταθέσεων τους κ. κ. Παπατέρπον καὶ Τσεπαπαδάκὴν. Άργότερα μετέὅὴ είς Κύπρον ὁ κ. Α. Παπανδρέου. Τοῦ ἰίγιναν στρατιωτικαὶ τιμαί. 'Ηρνὴθὴν ὅτι ἔδωσα ἐγὼ έντο λἠν. Καὶ είπα εἰς τὸν πρωθυπουργόν, ὅτι εἶναι προτιμότερὴ ὴ τακτικὴ τὴς σιγῆς, ἐπειδὴ ἐὰν τὸ ὅπουργεῖον ὰπὴντα θὰ πρεπε νὰ διατάξὴ τὴν ἐπιὅολὴν ποινών. Ἑν συνεχεία εὅρέ θημεν εἰς τὸ Παρίσι μὲ τὸν τότε υ̃πουργὸν Οὶκονομικῶν κ. Μὴτσοτάκην καὶ οὅτος μοῦ εῖπεν, ὅτι θὰ μοῦ ἐγένετο πρό τασις νὰ ἀναλάὅω τὸ ὅπουργει̃ον Συντονισμοῦ, ἐπειδὴ ὴ κα τάστασις εἰς τὸ ὅπουργει̃ον αὐτὸ δὲν ὴτο ευ̃χάριστος. Πρά γματι ὴ πρότασις μοῦ ἐγένετο ἀλλὰ ἐσκέφθὴν, ὅτι ἐὰν ἐγκα τέλειπα τὸ υπουργεῖον Ἐθνικῆς 'Αμόνης ό στρατὸς θὰ ἑκομ ματοποιεῖτο, θὰ περιὴρχετο εἰς χεῖρας ῶρισμένων ἑξόιλλων καὶ ὴ Ἑλλὰς θὰ ἐγνὡριζεν δυσκόλους ὴμἐρας. Τὸν Μάρτιο τοῦ 1985 δ κ. Γεννὴματα̃ς μοῦ ἀνεκοίνωσεν τὴν ἑπίσκεψιν τῶν Νίτὴ Άδαμοποόλου. Δὲν είπα τίποτε εἰς τὸν πρωθυπουργὸν διότι τίποτε ὁριστικὸ δὲν ὅπὴρχεν. ®Ηκολοό θὴσε τὸ πόρισμα Σίμου καὶ ὲπρότεινα νὰ παραπεμφθου̃ν εἰς Συμὅουλιον καὶ οἱ 10 ἀξιωματικοὶ που ἀνεφέροντο. "Ο κ. Α. Παπανδρέου ἐπέμεινε νὰ παραπεμφθου̃ν τέσσερις ἀλλὰ τελικώς ὁ κ. Γ. Παπανδρέου συνεφώνὴσεν διὰ τους δέκα. 'Ως πρόεδρον του̃ Συμὅουλίου ἑπρότεινα τὸν συνταγματάρ χὴν ὅἰἔλσερμιαν, ὶκανώτατον ἀξιωματικὸν καὶ προσωπικὸν φί λον του̃ κ. Α. Παπανδρέου. Τὰ λοιπὰ μέλη ἐπελέγὴσαν ἀπὸ ~ ε καταστάσεις όνομάτων, ποὺ μοῦ ἔδωσαν οι κ.κ. Γεννὴματας καὶ 9Αναγνωστόπουλος. "Ακολούθως ὴ ῦπόθεσις πὴρε τὸν δρόμον τῆς τακτικὴς ὀινακρίσεως. "Ο ίδιος ὁ κ. 9Αναγνωστό πουλος μοῦ συνέστησε νὰ δώσω τὴν δικογραφίαν εἰς τὸν κ. ὁ
Λαγάνὴν. Εἰς τὰς 28 "Ιουνίου διετάχθὴ ὴ προφυλάκισις του̃ λοχα γου̃ Μπουλοόκου. Τότε ὴρχισεν ὴ ἀναστάτωσις. "Ο πρόεδρος τῆς κυὅερνὴσεως ὑπὸ τὰς πιέσεις τῶν πολιτικών ἀρχὴγῶν τοῦ ΑΣΠΙΔΑ ὲζἠτει νὰ ἀναλάὅὴ ὅ ίδιος τὸ δπουργεῖον. 297
λ
Γἶίωθίἔω τὸν κ. Παπανδρέου καὶ είμαι ὅέὅαιος, ὅτι διὰ κα νενα δὲν θὰ ἑδἑχετο νὰ δδὴγἠσὴ τὴν Ἑλλάδα εἰς ἐθνικὸν δι
Πρέπει λοιπὸν νὰ ὴτο πολυ ἀγαπὴτὀν του πρόσωπον πολλτίλὼἐ ἀω̨̃χιιγὸς του̃ ΑΣΠΙΔΑ διὰ νὰ θέσὴ ὁ κ. Γ. Πα
χοισμόν. ὁ
πανδρέου τὴν καρδίαν του ύπερόινω τὴς λογικῆς». |Εἰς τὸ σὴμει̃ον αύτὸ οί ὀιειωματικοὶ ἐγείρονται καὶ διαμαρ τυρονται διὰ τους ἰσχυρισμους τοῦ κ. Γαρουφαλια̃. ”Ο κ.
κτοι θὰ δπόιρξουν προσχεδιασμέναι ταραχαί. Δεν δύναμαι νὰ ὰποκαλύψω τὴν πὴγὴν τὴς πληροφορίας μου διότι ἔχω δώ
σει τὸν λόγον μου. Ἐὰν ὅμως τὴν ἀπεκόιλυπτα θὰ ὲγίνετο σεισμὸς εἰς τὸ Καστρι και τὴν ὁδὸν Μασσαλίας». ΠΑΠΑΓΠΩΡΓΟΠΟΤΑΟΣ: Νὰ μᾶς πὴ ποιὰ είναι ὴ πὴγὴ του. 'Απολογία τὴς ἀποστασίας του κόινει; "Ας πόιὴ στὰ
”Οχι ἑδῶ μέσα. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πὴγαινε ἔξω.
μπαλκόνια.
Κατόπιν τούτου δ κ. Γαρουφαλια̃ς συνἑχισεν: Εἰς τὰς Μι Ἱουλίου ἐκὁιλεσα τους ὀιρχὴγοὺς τῶν Ἑπιτελείων. 'Απεφασί σθὴ νὰ λὴφθου̃ν μέτρα ἐξασφαλίσεως τὴς τάξεως. "Απαρα σίσθὴ γενικὴ ἑπιφυλακὴ καὶ ὴ μετοικίνὴσις δύο συνταγμόιτων είς τὸ λεκανοπέδιον Ἄττικὴς. Τὰ μέτρα αύτὰ ἦσαν ὴ αἰτία που δὲν γνώρισε ὴ Ἑλλὰς τὴν νύκτα τὴς 1ῦὴς Ἱουλίσυ μίαν ἀπὸ τὰς τραγικωτέροις νύκτας τὴς ἱστορίας τὴς. Τέλος δ κ. Γαρουφαλια̃ς ἰσχυρίσθὴ ὅτι παρὴκολουθεῖτο ύπὸ τῆς ΚΊἹΪ καὶ. ὅτι ὁ κ. Γ. Π απανδρέου του̃ τὸ εἶχε πὴ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιοι εἶναι οί συντὰκται τὴς εκθέσεως ἐ
κείνὴς;
ΓΑΡΟΤΦΑΑΙΑΣ:
Οἱ
συντσκαααάρχες· κλςανᾶραη̨ωὐκηςῖ (αριστερά) καὶ πωῖατέεπᾶἔ, κατα ως απαιονιις τους ὲνωπιω του Σταωτσσιωεεω. γ
Καμπερὴς
θ`
στελνει «τιμωρια» τους κ.κ. Παπατἑρπον και
Γεὴρ)γί0νΜΚαὶ «δρχ α̨ξ;
ὁ Ιν
Γοιοιὶνφαλια̃τ συνεχίζει:
Οἰνοι̃ἴσακης
μἶι̃)
ἦζηλἶησε νἶχ παθαλτηθω· Του Εἱπα
Δὲν ἔχω ἀποδείξεις ὥστε νὰ σας πω. Γνωρίζω ὅμως ἐκ διαισθὴσεως ποῖοι εἶναι. Εἶναι δύο ύπο στρόιτὴγοι καί ἔνας ταξίαρχος. Ἐρωτὴθεὶς δπὸ του̃ προέδρου διὰ τὴν ταυτότητα του̃ πλὴ ροφοριοδὀτου του ὁ κ. Γαρουεραλια̃ς εἶπεν ὅτι δὲν δύναται νὰ τὴν ἀποκαλύψὴ. Παντως, ως εἶπεν, πρόκειται διὰ πὴγὴν παντος ειδους πλὴροεροριων.
Ι ΒΑΣ. ΒΠΙΤΡΟΠΟΣ: Καταθετων
πεν ὅτι ὁ
ΚτΠ.
ΑΣΠΙΔΑ
ἐγωοφοοἠθη
Σννιιρωνιια εσεις;
Ε
ο
~ Γεννὴματας εῖ ετθἀφιη εἰς τὴν
δ
ΓΑΡΟΤΦΑΑΙΑΣ: "Απολύτως Β_ ΕΠΙΤΒ: Τί ὲπεδίωκον κατὰ τὴν γτώμην
οτι! εν εχω αντιρρὴσιν, αλλα θελω μιαν δικαιολογιαν. Και ε προτεινα να μὲ ὀιπολύσουν. Εἶἰς τὰς 12 Ἱουλίου συνὴλθε τὸ
ὁα̨γανώσεωα̨.
υπουργικον συμι̃ὅούλιον τι̃οιὶ ὅιπεἶλάσλσε παμψηφεὶ τὴν δια Ύθαφλι̃ν μου απο την Ελ· Το "τὸ ἔπθαἔε καὶ ἢ κοινοΰου
σμὀν. “Αρκεί μόνον νὰ ἀναγνώσὴ τὸν δρκον.
θ εἰ” ὅτι ἐὰν λἶΰακῃη ὁμοές' Τοτε μου ἶλλθε ῖη πληθοφοθία ι ι 5 Τον Ανα” απο δεκῖη δεν γλνη Παπανδθεου του Μ' σηγησις 7
298
κ
9
ΓΑΡΟΤΦ.: Εἶναι περιττὸν νὰ
σας ῦγὰ τὴς
δώσὴ κανείς χαρακτηρι
μάρτυς εἶπεν ὅτι δ κ. ,Αγόρος ἀντεκατε στόιθὴ διὰ λόγους ὰνικανότὴτος, ἀλλὰ δὲν ἰσχύει τὸ αὐτὸ καὶ
Ἑν συνεχεία
δ
299
διὰ την αντικατάστασιν τοῦ κ. Παπατέοπου.
τιπλλιια:
ςσοινἠγσσος
τσι ετα): τα ιιαιιιαὰ γεγονότα
του̃ Ἱουλίου 1985 ὀερείλοντο είς ποοσπαθειαν καλύψεως του̃
ΑΣΠΙΔΑ;
Εἰς
3`Εη̨00”ΞΈἀθΕὶ0.ν Φίαλύψεθα̃ς
ι̃ῖθϋ πθλίι̃ῖίυ̃ίθυ̃ ἀθ
ληγολί·
ΠΑΛΑΗΣ: Ποὶοἔ είναὶἐ ΓΑΡΟΤΦ.: Σας είπα ὅτι διὰ νὰ ὁδηγηση τὸν κ. Γ. Πα ἶἕἶὕειἶίῖον υ αι
εἶεθνίκον
διχασμονξ το ατομον|αυτο\ποεπει να αγσιπητο~ωστε να~ τον αναγκαση να θεση την
πο
καοδιαν του υπεοαἑνω της λογικης τομ.
ΠΑΜΧΕἘΣ: Μηπωἔ το σχεδιο, "ΟΌ "αταθεσατε εὶλίαὶ ἀ“ σχετθν με Ητον · ΑΣΠΙΔΑ; 5 εκ ω ~ ἶἕνξῃδτο ῖαὲἶὶονγοπλο των σλίὅωμοτων·
ΙΕΙΑἈΪ “
κ
π
ί
Μ ια" εν το χθησίμοποίησατε τοσον και ΓΑΡΟΤΦ: Ζήτημα τακῃκῆἔ ία
Ζ
Οόψ
·^:
, | ΠΑΛΛΗΣ: "Η διαισθησις
5
γ
3
_
Ι
σας ελειτουογησε εις το θεμα
ας.
Ωχ “
ΓΑΡΟΤΦ.: ”Οχι. Παντως τοὺς κ.κ. "Αναγνωστὀπουλον
καὶ Χονδοσκούκην τοὺς αποκλείω. ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Άφησατε μία σχιὰ εἰς Θάσος μου, ὅ ταν είπατε ὅτι αποκλείετε τοὺς δύο συναδέλφους μου. ”Έ]χε τε κανένα συγκεκη̨ιμένο στοιχεῖο δι' ἐμέ; ΓΑΡΟΤΦ.: Δὲν ἐγνώοιζα ὅτι εἶσθε συνταγματάη̨χης. ®Α ποκλείω
κι
ἑσας.
ί
ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Κι μου
ὅμως τὰ διαιτσιτιμὰ τοϋ Θαθμου̃ εἶναι ἐμφανη. Μηπως ὅμως ἔχετε ὁπσιαδηποτε στοιχεία
έναντίον μας;
ΓΑΡΟΤΦ.: ΚΑΤΣΙΝἘΕΙΤΡΟΣ: Τὸ ποωὶ ανεγνώσατε μίαν ἔκθεσιν ποὺ ἔστειλα απὸ την Κύπρον. Διαὅασατε μόνον την μίαν σελίδα. Νὰ ανοιγνὡσετε καὶ την ἄλλην διὰ νὰ μη θεωοηθη ὅτι ησχο ὅθθ
ἀνῃσῃνταγματάθχηἔ Κατστμῆτοος ὲῃχμένει) καὶ ὁ κ. Γαοουφαλιᾶς ἐπικαλεἱται την ἐπέμὅασιν τῶν κατηγοοουμέ νων συνταγματαοχῶν. Τελικῶς η σελὶς κατατίθεται είς τὸ δικαστηοιον χωοὶς νὰ αναγνωσθη δημοσία. ὁ
ΧΑΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Είπατε, ὅτι η συνεογασία σας μὲ τὸν ποωθυπουογὸν ητο ἐπιτυχης ὅὺς τὰς 29 Ἱουνίου 1965. Θα σας αποδείζω ὅτι δὲν ἐκτελούσατε τὰς ὅιαταγὰς τοῦ ποω τὸ θυπουογου̃. Σας ἐσταλῃ σημείωμα απὸ τὸν κ. Παπαν αἰ δοέου διὰ νὰ διενεογησετε ανακοίσεις κατόπιν έγγοαφου ` τησεὡς μου. Άλλ' οὺδὲν ἐποόιἔατε. ΓΑΡΟΤΦ.: Δὲν ητο εντοληι του ποωθυπουογου~ αλλαι
_
τῶν συντακτών τοϋ σχεδίου καὶ είπατε ὅτι ὺποπτεὐεσθε ῶοι σμένους. Μηπως φθάνει η διαίσθησίς σας καὶ εἰς τοὺς κα τηγοοουμένους; Ἑννοῶ φυσικα τοὺς ἐξ αὐτῶν συνταγμα
τά
λούμην μὲ τὰ φοονηματα συναδέλφων μου. ΓΑΡοτο.± Δεν είχα ποὀθεσιν νὰ τὸ κοησιμοπνιιι̃σω είε θόιοος σας. 'Απλώς ηθελα νὰ δώσω εἰκὀνα της καταστασεως ἐν Κὐποω. Ή σελίς, ποὺ δὲν ανέγνωσα, πεοιέχεί απόοοητα.
ο
¬
σ
ση
μειωμα απο το πολιτικὸν γοαφειον. Βποεπε ὅμως να κανε τε ανα ο αν. φ Ο Ν Ι ' ν ΧΟἔἔΡΟΚΟΤΙδΗΣ,' ιὅκἶνα αἶίαφοὅῳ Οξλλαςῃἶοτε δε? εγίἕἶ: 6 ας ἐῖεεοἴέφ η ἶοτε 0 αἶἶὶἶἶος γμοίἐ ίἶαί του ἑἶἶπαἶἔ ὁ τι ςα γα" την αναφἶθαν μ(3Ό® Οι την ἔασατε” Ϊαςγε ω: σε αντιγοαφον κι έσεις διεταἔατε να γινη εοευνα. Αλλα και γ
γ
ΟΕ
τ
ι
εκ
τ
παλι δεν εγινε τιποτε”
ΓΑΡΟΤΦ.: . . . . ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Μὲ ἑτοποθετησατε είς τὸ Άμύν
μὶα̃ἐ ἀποθἠκγὶέ ὲπίσω̨ατεύσεωἐ “καὶ δὲν ἐ· ἶςευτελησατε φυσικα έμένα αλλὰ αὺτὰ τὰ ανώτατα ῦπεοπα
Τα'Ον δίοθίΎὶῖίὶν
νεπὶστίὶμὶα ὥἔ εἶναι Οἱ 5ΑνώΤαΐεΞ Σλολὲἔ Πολέμολὶ καὶ· Ἐ° θνικης 'Αμύνης τῶν δποίων ἐτύγχανα ἄλλοτε καθηγητης, αλ λὰ ακόμα καὶ τὸ ίδιο τὸ ΝΑΤΟ τὸ ὅποῖον μ' εῖχε τιμησει μὲ τὸ ανώτατο τιμητικὸ δίπλωμα τοῦ Αοὶασνσμτεμτ. Φυσικὰ ὅ λα αὺτὰ ὅχι γιὰ ἰκανὀτητες πεοὶ τὸ μέτοημα σωὅοακοπουκόι μισων ποὺ χοειαζὀταν η αποθηκη ἐπιστοατεὺσεως στην ὅ ποία μ' ἑστέλλατε κατ) ὲντολην του̃ ΙΔΒΑ. Καὶ ὡς νὰ μη αο Ήου̃σε αὐτό. μετὰ ω̨ίμηνθν μὲ μεῖαθέσατε Εἶἐ Τὴν Δάίπϋαν εἰς ἄλλην ἐξευτελιστικην θέσιν. Βθ1
Ὁ
κ. Καμπέοὴ; ὲπεμὅαίνει εἰς τὸ σὴμει̃ον αὐτό, ἀλλὰ ὁ συνταγματόιοχὴς Χονδοοκουκὴς συνεχίζει: Τὸ θοὐλευμα μὲ ἐμφανίζει ὅτι ἔκανα μεταθέσεις ἄλλων. 'Αλλα στὴν ποαγματικότητα οὔτε τὸν ἑαυτόν μου δὲν μπο οου̃σα να μεταθέσω. "Γπέστὴν ἀφαντόιστους ταλαιπωσίας κι ἐγὼ καὶ τι οἰκογένειόι μου ἐν πλὴοει χειμῶνι. ΠΑΠΑΤΒΡΠΟΣ: Ἐνθη̨μεῖσθε ὅταν μοῦ εῖχατε πη̃ ὅ_
τὴν
ΓΑΡΟΤΦ:
ΠΑιτΑτεΡΠοΣ:
Δεν ειοεμετσοε,
εε
ειπατε
εεε εε
· · · ·
ΠΑΠΑἹἙΡΠΟΣ: Γνωρίζετε
ΓΑΡΟΤΦ.: ὅοχιι
ποῖοι τὴν συνέταξαν;
ι
ΠΑΠΑἸἙΡΠΟΣ: Μήπως ἐκ τῶν υστέοων έγινε ὴ ἔκ θεσις γιὰ νὰ ἔλθετε ἐδῶ νὰ καταθέσετε ὅλα αυτά;
Ώἔ ἀπάντησθ' εἰἔ Ἑὴν ἐθὼτλι̃σίν αὐτὴν ὁ λί· Γαθονφαλία̃ἐ ποοσπαθεῖ νόι. . . νουθετὴσὴ τὸν κ. Παστατέοπον.
μου ἔχετε ἐμστιστοσυνὴν καὶ πιστεύετε, ὅτι δὲν είχα συμ μεωχὴν εἰς παοἀνομον ὀογάνωσωἔ
μὲ τοποθετὴσετε ἐπιτελάοχὴν στὴν μεοαοχία Ἱωαννίνων; ΓΑΡΟ×Ϊ×Φ·. Αυ̃τὸ τὸ θῳα̃μω.
Ξέθετε ὅαλὰ ὅῃ τέτοία Χαθτλὰ τὰ πε
του̃σε·
τι
ΓΑΡΟΤΦ.: Δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ σνμὕἦ κἀτι τέτοιο.
ὁ Χ· Παπανὕθέολλ·
'
ΚΑΤΗΓΟΡΟΤΜΒΝΟ1: “Αφ”ίΙσέ τα αὐτά Ἀλλου̃ τὰ μαθήματα
ΠΑΠΑΤΒΡΠΟΣ ίἔντονοθἱ Νὰ πῳσέἔετε
ἐσεἶΞ ποὺ
ἀπὸ τὸ ποωί ως τὸ ὅοόιδυ ευοίσκεσθο στὸν Ααγόινη.
Ποιὸς
ἄλλοἔ ἐκτὸς ἀπὸ ἐσα̃ἔ ἔχει δώσει ὁλίτὼ λίαταθέσειἔἑ Ὁ Πθόεδθοἔ Μ· Καμπέθηἔ ωταφεύγελ εἰἔ Τὰἔ Ήωδωνοτ
Άκολουθως τονίζεται ὅτι ὅ κ. Παπατέοποι; ὥς υ̃ποδιευ θυντὴα̨ ΚΤΠ ἐπεσκέφθὴ δυο φοσὰι; τὸν κ. Γαοουφαλια̃ν διὰ τὸ θέμα τῶν πυοαυλων. Τὴν ποώτὴν φοοὸιν τοῦ είπε ὅτι οἱ >ΑμεΩΜαν0ὶ ἐζἠτων πληθοφοθίας διὰ τὸ θέμα τῶν πυη̨οώ
κθουσίαἔ· "Ο κ. Παπατέσπος ὲκφοόιζει ἀκολούθως τὴν ἀττοοίαν διὰ
λων και ὅ κ. Γαοουφαλια̃ι; ὀιπὴντὴσεν: «”`Αν θέλουν πλὴοο φοοίες α̃ς μοῦ τηλεφωνὴση ὁ Μακναμάθαμ Τὴν δὲ δευτέ_
τὸ πῶἔ ἐγένετο υ̃πὸ του̃ μἀθωθοἔ θ ἑπλλογὴ Έὥν ἀἔλωμαῖλε κών οἱ ὁποι̃οι. . . ὴτο δυνατὸν νὸ. ἐνέχωνται εἰς τὴν υ̃ττὀθεσιν
οαν φοοὸιν ὅταν του ὀινέφεοε τὸ ὅνομα του̃ συνταγματόιοχου Ουίλλιαμ ἐτὴλεφὡνὴσεν ἀμέσως είι; τὸν ἀοχηγὸν του̃ ΓΠΑ καὶ του̃ εἶπε νὰ φοοντίζουν κι έκει̃νοι και νὰ μὴ τὰ πεοιμέ
καὶ ἐπθὀτεννεν εἰἔ τὸν
νουν ὅλα ἀπὸ τὴν
ΚΤΠ.
ιτΑ1τΑτεΡΠοΣι ·αμιιιισετε
πεει ειιηιοεπεεεηει ξεωι; αξιωματικών, οί ὁττοῖοι ποὀσκειντο φιλικῶ; εἰς τὴν κυ ὅέσνησιν. ”Ολοι ὅμως οἱ ὀμολογὴσαντες συμμετοχὴν εἰι; τὸν ΑΣΠΙΔΑ ἦσαν «Χίτες». Τί δουλειὰ εἶχαν αἰιτοὶ μὲ τὴν κυ ὅέονὴσιν; 1¬ΑΡοτ‹τ›.± νιεμεειεε ευ ειστε πει λετε. των ε ενα
ΠΑΠΑΤΒΡΠΟΣ:
'Γὴν ἔκθεσιν που καταθἐσατε τὴν εἴ 1984. Σας ὴοώτὴσε ποτὲ δι” αυ τὸν Ἱούνιον του̃ χατε λόιὅει τὴν ὁ κ. Παπανδρέου ως τὸν Ἱούλιον του 1986;
ΓΑΡΟΤΦ.: ”Οχι.
ΒΟ2
Λαλίάνην νὰ Έοὺἔ ὲἔεΐάσλλ·
Ἑνολοπολἠσατε ἀκόμη Μιλ τὸν Νΐε· ἐγὼ δὲν ἐγνώθίἔα ὅολα αυ̃τὰ ἀποδείτ κνὐουν ττὼ; ὴ υπὀθεσις κατεσκευόισθη. λω̃ἀ%”ιι̃®·'›
ποὺ οὔτε
«Ἐλέκθυ ἀκόμη λέγει ὁ κ Σνντανματἀεκτιε. ὅτι ὅοὴθὸε δικός σας ἀνη̃κε είι; τὸν ΑΣΠΙΔΑ».
ΓΑΡΟΤΦΑΛΙΑΣ Μίὶπωἐ εἶμαι ἐγὼ ὁ ἀθληγὸἐ Τοῦ Α· ΣΗ ΙΔΑΞ (ΥέλωΤε€) ΠΑΠΑἹἙΡΠΟΣ: Ἑνθυμεῖσθε. .. διὰ νὰ σα̃ς αποδεί Εω πὼτ
ἐστί; ἑκάνστε τὸ ποαἔικὀτιιιια και ὅκι
ὁ κ
Παπαν
δοέου.
ιω̨ιΕἠς_
ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΣ: οὔτε
Μ·
ΠέΠΑ'ΓΒΡΠΟΣ=
κὁὶν
κύτταἔε τὴν ἔκθεσιν αδ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθίστε κάτω ΑΝΑΓΝΩΣ'ΓΟΠΟ'ΓΛΟΣ: Τί γνώμὴν είχατε σχὴματί σει γιὰ μένα; Μ.: Είσαστε συνεογόισιμος. "Ο κ. Γαοουφαλια̃; δέχεται ὅτι ὁ κ. ®Αναγνωστὀστουλο‹; 803
κατί ἑντολὴν τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ παρενέθη εἰς τὴν ἀνά κρισιν καὶ ὅχι δια νὰ παρακωλυση τὸ ἔργον της. ι
ΑΝΑΓΝοΣτοι1οτΔοΣ: Πιστεαττ κα
στις ετχα
“°
Κατίιθεσι Γεννηματᾶ Ι.
ΚΙ Π Ρ
'Γὴν
ὁ
ν
ν
Σ
δι
"Μ" φα” "Ό" 15/8/65 ὴλθον καὶ μοῦ ἀνέφεραν οἱ λοχαγοὶ Άδαμό
908 ®ε°
τ
10'12'1Θθ4 ἘΟὉ Αναστασίου Ραπὶη° συνταγματαοχου ὲλ Πἀθγας ἀπενθωομὲνην ποὸἔ τὸν| ἀντὶ· Ἱ5 Ϊ ίΗπείΘΟΌ Ἱ | Ϊ 3 Ἱ στρατηγον κ. Βυτυχιον Ίζιακην ° εις την οποιαν αναφερει με ταξυ ἄλλων: «. . .προτίθεμαι καὶ εἰς Ἀθήνας νὰ ἔλθω νὰ
καὶ Νίτης περὶ υπόιρἔεως μιᾶς ὀργανὼσεως λοχαγῶν τὴν ἐπωνυμίαν ΑΣΠΙΔΑ μὲ πρωταγωνιστου̃ντα τὸν λο ~ ο ι ι Τ χαγον Μπουλονκον υπασπιστην εις την Κ Π, του Συντα γματόω̨χω Παπατέθπου Μετὰ 8ἠμερ0ν ἔδωσα τὴν πληρο φορίαν αὐτὴν εἰς τὸ συνελθὸν Ἰἄνώτ. Στροιτ. Συμὔουλιον υ̃ πὸ τὴν ίδιότητόι μου ὥς ἀρχηγοῦ ΓΒΣ, καὶ ἔδωσα ὲντολὴν νὸι ὲρευνἠσουν τὴν υπόθεσιν καὶ να μοῦ αναφέρουν εἰς τὴν ἑ πομἑνην συσκεψιν του Άνωτ. Στρατ. Συμὅουλίου. Καὶ εἰς ι Ν .ν ι . ι ι ι την δευτεραν αυτην συσκεψιν οι αντιστρατηγοι μου εδωσαν ὀιρνητικὴν ἀπόιντησιν. Εἰς τὸ τέλος Μαίου ἀπέστειλα καὶ ἑ κισημον σῇμα κριςταςιιιεγ. Μονάδας, κιιιπἀκν ἔταεονἀρ ι . Ν ι ι ~ τι Ϊ ι . νητικην απαντησιν. Ωστοσο ανησυχουσα απο φημας, ας ε χον ἐν σχέσει μὲ τὰα̨ Ἀθἠνας καὶ τὸ Ρ ΣΣ” τοῦ ὁποίω) ὁ
σᾶα̨ θοηθησεθ καὶ συμπαω̨̃ασταθω ἑφη̨ ὸσον ὐποω̨γος σας θα είναι ο κ. Γαρουφαλια̃ς καὶ μεταξυ μας σας γράφω, είναι
διοικητὴς αντιστράτηγος 'Γσολἀκας ἐπολιτικολόγει!ὶ ΝΑΩΧΜΕ ἐν σΌνεχεία νὰ μνημονεὐη δαιφὀωυἔ δῆθεν πα
μεταἔὐ μας° εἶναι πρωθυ
ραλείψεις τοῦ στρατηγου̃ Τσολόικα τὴν σοθαρωτέραν τοῦ δ ποίω) θεωοει̃ τὴν «ὀλιγωθίαν» του εἰς τὸ ἑγχείθημα τῶν
παγῶεὐσεὶ τὸ Ἐηλἐφωνόν σας; 'Μ': Μηπως δὲν τὸ ἔεη̨ατε καὶ σει̃ὶῶ λόγω φοθτου ἑθγα σὶας· ° ~ΑἘκίΑΓΝ;: Δελτία παρακολονθὴσεως τηλεφώνων ἄλλων
είχα δωσω ποτε; Μ.: η̨̃ίθχι. . . Μπορεί καὶ νὰ μὴ τὸ ξέρατε. Ἑδῶ ὴ «”Αλ
σας
ἢ
δὲν ἔέθω ἄν τὴν ἔχὶἶ μαζί μοὶί __ ἔγοαφε πὼθ στὰ επἶτο τηλεφωνα |παΩακΟλ0Όθεὶταὶ|τ0 ἕνα' Ο συνταγματαρχης κ. Παπατερπος καταθέτει επιστολην
λαγὴ» ι
~
5
%
ι
:
Ο
Γ
Ε
Ἡ
θαθὺ μΉστΜόν° Τὸ ὁποι̃ον παθωὶαλῶ νὰ μείνηἹ ) Ϊ Οι̃ῖὶ πιθανον κατα Μαρτιον Απριλιον 1986 να που γὸς δια δια όρους λόγους
καὶ ἀπὸ ἄλλα αίτια καὶ υπὸ
πουλος υπὸ
σ
κ
3
5
ν
α
ἐτῶν) ἀνάπηοος πολέμου καὶ πατὴο μονάκοὥου Όἱου̃ ἀνθυ ποσμηνανου̃ φονευθέντος κατὰ τὸν ἀνταρτοπόλεμον καὶ ἐν
Τούρκων εἰς τὴν νησίδα ”Βὅρου. «”Ί·1ἶπρεπε, εὶπεν, νὰ διαταξη ἄμεσον ἐπὲμθασιν πρὸς ἐκ δίωξιν τῶν Τούρκων οίτινες κατἑλαθον τὴν νησίδα ”/Βὅρου». Κατόπιν καταθέτει, ὅτι ὅταν ἑσχηματίσθη ὴ κυθέρνησις Νόθα παρουσιόισθησαν ἐνὡπιόν του οἱ στρατηγοί Τσολόικας παὶ Δωκἀκης καὶ τὸν ἠοὡτησαν «εἰς ποίαν Κω̃έονησιν θὰ
πλἠοεὶ ἀγανακτἠσεὶ εἶπεν: | ωλῖσὴος, ἐντροπη σας. Ψευδεσθε ἀσυστόλως, καπηλευεσθε
υπακουουν του̃ Νόθα ὴ τὴς παραιτηθείσης κυθερνὴσεως Παπανδθέου» ῆναγα̨ξάσθη, λέγει, νὰ τοὺς ψὲἔη σφοδθῶἔ.
'εθα χω 0σὶα»°
Καταλὴγων τονίζει, ὅτι πιστευει πως ὴ ὁργἀνωσις «εξε πορεύθη» ἀπὸ τὴν ΚΤΠ κι ἐμνημόνευσεν καὶ πόιλιν ῶρισμἐ νες λεπτομέρειες που τοϋ εἶχαν ἀναφέρει λοχαγοὶ παρουσια . . . σθέντεα̨ απ› "θείας εἰς αυτόν.
φ
Ο
Τὶίἶίὸΐ ἔχετε υ̃πη̨ ὅψὶν σαἱ»' Ρίὶε το σηὶἑεὶον ἑωτο ηγεἶθὶὴὁ πενθεοοςς του Χ' Χονδοοί λίολίλίλὶ ίὴακαθὴτηέ ηδη γεν· αθχὶατθοἔ Τασοποὶίλος Π' (88 δὶἀςίἰοοοἶί μ0@φ3Ἱν°
Ὁ
|
ποόεδθος δὶέκοψε Τὴν σννεδθίασὶν
για να μεὶνη ὶστὶἶ
Οὶκὴ θ κατάθεσὶ τοῦ εΉ” ΓαΟ0Όφσ“λὶα̃ το ι ι 5° ὁ9 ὁποῖος ἀμείφθηκε ο ι τι „ , λαο ανθ ων υπ ὲ ρ αυτου ειχ ε ΠΟ δικαια απο τον ελληνικο κ
π
ίω̨άἔεὶ
Η
τσ
Φ
Ψ
Θ'
ΒΑΣ. ΒΠΙΤΡΟΠΟΣ: Κε μάρτυς, είναι δυνατὸν μία συνωμοσία ν' ἀναπτυχθὴ ἐν αγνοία του στρατηγου̃ διοικη του̃ Σ. Στρατου̃; Ζθ. 'Ο κολγοθὰς τὴς
ΒΟ4
Ἑλλ. Δημοκρατίας
805
ΜΑΡΤΤΣ: 'Ο στοατηγὸς ἔχει διαφόοους πεοισπασμους καὶ δυνατὸν νὰ του̃ διαφύγη μία τοιαύτη υπόθεσις ἐὰν μά τ ω ~ λιστα τα οογανα πληοοφοοιων του ὀλιγωοουν.
Στὸ σημείο αὐτὸ κάποιος ψιθυοίζει σὲ ὅόιοος τοῦ μάσ .Τυῳς ί
στ
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ωστε στοατηγε μια συνομωσια είναι παοονυχις και οι στοατηγοιΙ δεν διδουν σημασια ` ί ί μεσα ί σ' ἄλλα σοθαοώτεοα, ῶς τὸ νόημα της ἀπαντἠσεὡς σας. Ἑἔ ἄλλου ποοεξοφλεῖτε «ὁλιγωοίαν» τῶν ὁογἀνων του̃ Τ” Σ.Σ. ,Αλλὰ νομίζω κατ” ἔθιμον τόσον ὁ στοατηγὸς του̃ Τ” Σ.Σ. ὅ σον καὶ οἱ λοιποὶ του̃ στοατηγείου ἀξ)κοὶ καὶ ἰδία του̃ Γοα φείου Πληοοφοοιῶν εἶναι εκ των επιλεκτων του._ Ελλην., ~ | Στοατοῦ, ὥστε νὰ μη δικαιολογεῖται καμμιὰ ὀλιγωοία. ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν εἶναι απολύτως ἔτσι. ὰ
Α
Ε
3
3
'
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Τότε γιατί ΓΕΝ Ν ΗΜΑΤΑΣ: . ΤΣΑΜΑΣΤΩΤΗΣ: Ἑν .
υπεύθυνος
δι®
.
πάση περιπτώσει
τί
σχέσιν μπο
Κατονομόισατε ἕνα συγκεκοιμένο
πεοιστατικό.
δυ
ΓΕΝ ΝΗΜΑΤΑΣ:
.
ὅ,τι ἔγινε.
ΧοΝΔΡοκοτκΗΣ τ Στ ετ έ, κατ Ο πειτε τὸν στοατηγὸν κ. Τσολόικαν διί «ὁλιγωοίαν» εἰς τὸ ἑπεισὀδιον της νησίδος ”Έ]όοου. Ἡοωτω υμας: ®Ηθέλατε νὰ κηουξη τον πόλεμον ὁ στοατηγὸς κατὰ τῆς Τουρκίας; Μὰ ὁὶν δεν κάνω λάθος, αὐτὸ τὸ χωμάτινο «τσουγκαοόικι» που τὸ λέτε «νησί δα» "Πόρου κάθε λίγο καὶ λιγάκι τὸ πιανουν γιὰ ὀλίγες ιἶ› ε Τοῦ κοι α όιδε καὶ τα εύουν κι όσο νὰ πα ε ὲαεῖ αὐτοὶ φεύγουν. Θὰ θέλατε λοιπὸν γιὰ τὸ ἀστει̃ο αὐτὸ γεγο νὸ § νὰ κόινου μ ε... πόλε μ ο; Θέ μ ατα τέτοια συ Χ νά, συ λ. νότα τα πάνω ἐκει̃ που λέτε «νησίδα» “Εόοου γίνονται καὶ λύον ται σχεδὸν αμέσως στὸ επίπεδο διμοιοιτῶν Ξὴ λοχαγὥν ποὶν κὀὶν ποολόιόουν νὰ πληοοφοοηθοῦν καλὰ καλὰ τὰ ποοϊστόιμε να κλιμάκια. 806
.
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ:
νατόν. Θόουόος εἰς τὸ δικαστηοιον. 'Ο ποόεδοος κοοόει τὸν κώ δωνα καὶ λυει αμέσως την συνεδοίασι. Μετὰ 15λεπτο ἀοχί ζει ἐκ νέου ῆ συνεδοίασι καὶ συνεχίζονται διόιφοοοι ὲοωτἠ σεις ποὸς τον μόιοτυοα.
δὲν ὲλέγξατε τὸν στοα
η̨εῖ νόίχη τὸ ἑπεισόδιον αὐτὸ μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ; ΓΒΝΝΗΜΑΤΑΣ: Σκιαγοαφῶ την ὅλην πολιτείαν τοῦ στθατλι̃γου̃ δλοὶκητου̃ Γί ΣΣ› διότι πὶστεύω› ὅτὶ υ̃πῆθλε Μ ἐκεῖ κατι που μυοιζε ΑΣΠΙΔΑ.
ΖΑΛΑΧΩΡΗΣ (στοατοδίκης): Στοατηγέ. *Ησθο ὁ ®Αο χηγὸς Στοατου̃. "Οταν στὸ στοόιτευμα ἐκτοἐφονται ὁογανώ σεις καὶ συνωμοσίες ποιος φταίει;
ΖΑΛΑΧΩΡΗΣ: Βῖσθε
ΙΤ ΡΟΕΔΡΟΣ (ἀντιλαμὔάνεταω̨̃: Ὁ Μπουλου̃κος καὶ ὁ Ιἱαπαγεωογοπουλος να πανε στο όαθος οοθιοιὶ ΙἙΝΝΗΜΑΤΑΣ: Δὲν ἦταν συνηθισμένο ἐπεισόδιο αὐτὸ γῆς νηση̨δος °/Βθθογχ
Τηγόν;
Ω
ΓΒΝΝΗΜΑΤΑΣ (ἐν αμηχανία): Μὰ ἔκανα ὅ,τι ἦτο
ί
.. _
ε
τ
ααεαααααααααααεααἐτ δΤη̃ΔΤοΔΙΚ€ιοΝ ··
`
·
ἔ
ε
ι
τ
Γ
λ
|
ι
ὁ
Β
0
4
| 0
ί
ι
Α
_##±α 'Α
τα
Δ
.
Λ
..'
.ι
ρησα” τε;°ἩσἹύ;ωρω μἀμυς (Τοῦ κσοτα αητραιοαωω
Λ
Ψ
.Τ
Μω̨ω
εοτ
ὺπ" ὅψιν του̃ ιι. Γ. Πα πανδρέου παὶ ὅ τελευταῖος ὅταν ἑπληοοφοοἠθὴ ὅτι ὁ Μπαλ λα̃ς ἀνη̃πε εἰς τὸ ίδιαίτεοον γοαφεῖον του ιι. Κανελλοπούλου δγέταἔε νὰ ιχαταστοαφοϋα
Καταθεσι Κανελλοποολοο Π.
ζει ὅτι τὰ στοιχει̃α αὺτὰ ἑτέθησαν
Ου̃τοἐ εἶπεν ὅῃ οἶ ὅθνλενταὶ Τοῦ κὀμματόέ τοϋ Με Τσαλδἀ· Θὶίὶ; Φιαὶ Άναγνωστόπουλος τὸν ἐπλὴοοφὀοὴσαν τὴν Μεγά
ΚΤΠ
Μαδού·
ΠΑΝΟΨΓΣΟΣ: Πῶς ὅλέπετε τὸ γεγονός, ὅτι είμεθα ποοφυλακισμένοι ἐπὶ 20 μη̃νας παὶ γίνεται πολιτικὴ εἰς θα Φος μας;
Υοθηθῆ ὁ α̃9ληΥὸ§ τῇἐ ΕΡΒ Καὶ πθοσέθεσεν ὁ κ Κανελ· λὁπθνλοἐ: «Φλὶσὶλὰ δὲν Υνωθίζω ἐὰν ἦ πλλὶθοφοθία εῖναὶ ά· ὶίθὥλὶἔ ἢ ὅλω· ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἡ ΚΤΠ ἶὶποστηθίἔεὶ μίαν δὶἀφοοον ὁί ποψιν. "Οτι δὴλαὅὴ ἑσὴμειοῦτο ὅιαοοοὴ ἀποοοὴτων ἐγγοόι φων εἰς τὰς ἑφὴμεοίδας τὴς Δεἔια̃ς καὶ τοῦτο ἐγένετο ὺπὸ ὅμόιδος 8 4 ατόμων μεταξὺ τῶν ὁποίων ὴτο παὶ ὁ κ. Μαὅου Θηἐ ”Γποστὴοίζει δὲ ὅτι ὅ σι. Μπαλλα̃ς επεδίωκε τας συναν τὴσεις μὲ τὸν Μαδουοὴ καὶ ἔπαιονε τὰ ἔγγραφα. ΚΑΝΒΛΛΟ ΠΟΤΛΟΣ: Είναι ἀδυνατον να διαφωτίσω τὸ διπαστὴοιον. "Ο Μαδουοὴς δὲν μοῦ είπε ποτὲ κάτι τέτοιο. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σα̃ς τονίζω ὅτι οὔτε ὅ ιι. Παπανδοέου οὔτε ὴ ΚΤΠ ἀμφισὅὴτεῖ ὅτι εῖσθε ἀμἐτοχος του̃ ἐπεισοὅίου. Μὴπως ὅμως ἔγινε ἀπὸ ἄλλα μέλη τὴς ἀντιπολιτευσεως; Μὴ πως ἀπὸ τοὺς πα. Μπαλλᾶν καὶ Λιὅανὀν; ΚΑΝΕἈΛΟΠΟΤΛΟΣ: Κατα τὴν γνώμὴν μου ὅχι. Παντως δὲν μποοῶ νὰ τὸ αποκλείσω πατὴγοοὴματινιῶς. ΠΑΠΑἹἙΡΠ ΟΣ: Είχαμε ἀναστατωθὴ ὅταν ὅλέπαμε ἀ πόοοὴτα ἔγγοαφα νὰ δημοσιευωνται στὶς ὲφὴμεοίὅες. 'Ο κ. Μπαλλα̃ς ἐζὴτει ἔγγοαφα σχετικῶς μὲ ἐπαναπατοισμοὺς καὶ , , , ~ , , , , με τὴν πινὴσιν των Λαμποαπηδων. Μαλιστα εις τὴν ποωτὴν
ΚΑΝΙΞΔΛΟΠΟΤΛΟΣ: Ἡ ΒΡΕ δὲν ἑξεμεταλλεὐθὴ πο λιτικῶς τὴν ὺπόθεσιν. "Οσον διὰ τὴν ἀνἀκοισιν εῖναι γεγο νὀς, ὅτι ἐὅοἀδυνε πολὺ καὶ ὁ ίδιος είχα συστὴσει εἰς τοὺς πα. Στεφανόπουλον καὶ Κωστόπουλον, ὅτι ἔποεπε να ἐπι
λη Ἡθδομάδα του̃ 1965
ὅτὶ
ὁ
ῦπἀλληλοἐ Τη̃ε
Θὶὶἐ πὶεἔόμενοἐ ἶὶπὸ ἀνωτέθων ἀἔὶωματὶκῶν τῆε ΚΤΠ θὰ ἔλθὴ εἰς ἐπαφὴν μὲ τὸν ιι. Μπαλλα̃ν ὥστε εμμέσως νὰ ιιατὴ
σπενσθἦ_
ε
·ο χειειεμεε νεες επ
γ
συνἀνῖλὶσὶν Τοῦ Μαδούωὶ μὲ τοὺἕ Μπαλλᾶν · Βασὶλόπολὶλον ἀντὴλλἀγὴσαν καὶ τηλέφωνα. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΤΛΟΣ: Δὲν γνωοίζω. Πάντως τὸ θέμα αὐτὸ δὲν ἔχει σχέσιν μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΤΛΟΣ:
,Αθλ”ίὶΥὸ§ τῆἐ ὁμἀδοἐ Ου̃τη̃ἔ ἦτο ὁ Βὶτολὶλαδίτὶι̃ἔ Δὲν πθολάὅαμα̃ ὅμωῶ νὰ τοὺἐ πὶάσουτ με ὅλοϋε ἐπειδὴ ὁ Μαδούθὶὶἐ ἔπαὶίξνε δὶπλὸ παὶ'Υνίδὶ Ἑν συνεχεία ὅ συνταγματάοχὴς Ἄναγνωστόπουλος τονί
808
,μεμεεψωω εωαειμσενεεε
ωιτοφωρῳ ωτὁ τοϋ φωωῦι
ΠΑΝΟΤΤΣΟΣ: Είναι
ἑπιτοεπτὸν νὰ εἶναι φυλαπισμὲ νοι α̃ξιωματικοὶ ἐπὶ 20 μὴνες; ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΤΛΟΣ: Δὲν είμαι ἐὅῶ ὥς πραγματο γγὡμωα
Ἐν συνεχεία υ̃ποὅόιλλει ἐοωτὴσεις ὅ λοχαγὸς Παπαγεωο γὀπουλος, ὁ ὁποῖος ἀοχιπῶς τονίζει ὅτι διὰ τὴν παγίδευσιν του κ. Μπαλλᾶ ἐὰν είναι κάποιος υπευθυνος τότε είναι αὺ Τόἔη̨
διότι οη̨̃τος σογέταἔε τὴν σχετταὴν ὰναφοοαν. ὅθθ
¬ΠΑΠΑΓΒΩΡΓΟΠΟΤΔΟΣ: Σα̃ἐ ἀτέφω̨ε
ποτὲ ὁ Μα·
Χονδοοκούκης ει̃χε τὰ μέσα εἰς τὴν κυθέονησιν Παπαν δοέου καὶ ὅτι θὰ μποοοῦσε νὰ μᾶς ἐξυπηοετὴση εἰς ὅ,τι θὰ χοειαζὀταν εἰς τὸ μέλλον. Τὸ γοαφεῖο Χονδοοκούκη ὴτο διαοκῶς γεμα̃το. "Ο Πετοῖχος ξέοει πιὸ πολλὰ ἐπ” αὐτοῦ, γιατὶ πὴγαινε ἄπαἔ κόιθ' ἑθδομόιδα στὸ γοαφεῖο Χονδοοκού κη. ®Εξ ἰδύας ὰντιλὴψεως γνωοίζω ὅτι ὅ Κεοτεμελίδης πὴ γαινε ἄπαξ τουλάχιστον τὴς ὴμέοας στὸ γοαφεἱο Χονδοο κούκη. Πιστεύω πὼς ὅλα τὰ παοαπὰνω ἔχουν σχἐσιν μὲ Α
δοὐθτὶἔι ὅττ εἶἔ μίαν στνάτττι̃σττ μὲ τὸν Μτταλλα̃ν ἐμαγττι̃το· ι φὡντι̃στ τὴν στἔθττὶσττἑ
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΤΛΟΣ Νολτ ΠΑΠΑΙἩΩΡΓΟΠΟΤΛΟΣ
Βλέπετε λθτττὸν ὅττ ϋα̃ἐ ἔ
λτθτψτ πολλά;
ΚΑΝΒΛΛΟΠΟΤΛΟΣ: Γιατί τὰ Θτι̃ε
μὴ μοῦ ττη̃ 6 Μττδοὐτ
ὅτι ὴ πΘωτ060τλτα τῶν στνοτττἠστωτ ῶφττλετο ττἐ τὸν
Μπαλλα̃ν;
ΣΠΙΔΑ.
Ρ
ΠΑΠΑΓΕΞΩΡΓΟ Π ΟΤΛΟΣ: Διότι
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δὲν πηγαιναγε ἀμέσως νὰ τὰ ἀνα φέθετε στὸ Στθατηγὸ Σωματἀθχη; ΜΑΡΤΤΣ: Γγατὶ ὁ στθατηγὸς τὰ ἢἔεω̨ε κι ἀδΩαν0υ̃σε_
δὲν τολμούσε νὰ τὸ
Σα̃ς ὲοωτῶ ὅμως κάτι ἄλλο: Ξέη̨ετε ὅτι σα̃ς ὁ φείλω ευγνωμοσύνη γιὰ κάποιο θέμα καὶ ὅτι εὶμεθα συμπα τοιῶτες. Δὲν σα̃ς λέω ὅτι εἶμαι ψηφοφόοος σας, διότι δὲν κάτω φτηνὴ ττολτττττἠ Νομίζετε λοτττὸν ὅττ θὰ ἑδτλὀμοτδϋ οῖοσδὴποτε καὶ ἐὰν μοῦ ἔδιδε ἑντολὴν νὰ παοακολουθὴσω τὸ πὴ σὲ σα̃ς.
ττὶλέφωνό σοτέ;
ΚΑΝΕΛΛΟΠ ΟΤΛΟΣ:
Δὲν ύπὴοχε λοιπὸν εμπιστοσύνη. (Θόουθος στὴν αἴθουσα, στὰ ἑδὡλια, στὶς θέσεις τῶν συ
νηγὀθων).
Σημείωσι: Ἀπὸ ἑκείνης τὴς στιγμὴς ἐκλείσθησαν οἱ θυ̃ χαὶ ἀπεχὡθησε ἦ υ̃πεθάσπγσμ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΤΜΕΝΟΙ: Εἶναι ύθοιστὴς τοῦ 'Αοχηγου̃ ΓΕΕΘΑ. Νὰ συλληφθὴ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοούει δαιμονιωδῶς τὸν κώδωνα καὶ λύει τὴν συνεδοίασι.
Μου̃ εἶναι πολύ δύσκολο νὰ τὸ
Θες
τττστεύσω·
Καταθεσι Στειακακη
«Μοῦ εἶπε ὁ Νηστικἀκης τὸν Ἱούνιον (18/8/86), ὅτι ὁ λοχ. Κατσὰοης τὸν ἐπλησίασε καὶ του̃ ποότεινε νὰ συμμετόισχη σὲ μιὰ ὀογόινωσι φιλίας καὶ συνεογασίας μεταξὺ τῶν ἀξ)κῶν
φαινομενικῶς, μὲ ποαγματικὸν ὅμως σκοπὸν τὴν ποοόισπισιν τὴς Δημοκοατίας ἐκ παντὸς κινδύνου καὶ δὴ ποοεοχομένου ἑκ των ἀἔ)κῶν τὴς Δεξια̃ς. "Οτι εἰς τὸ πλαίσιον τὴς συνεο γασίας αύτὴς θὰ ἀντὴλλασσαν πληοοφοοίας σχετικὰς μὲ τὰ φοονὴματα των ἀξ)κῶν δηλ. ποίους δὲν θὰ θεωοου̃ν καλους κι ἐμπίστους καὶ ποίους ὅχι. Μοῦ εἶπε δὲ μεταξὺ τῶν ἄλλων ὅτι αὐτὸν (Νηστικόικη) τὸν θεωοου̃ν καλὸν ἑνῶ εμένα (Στειακόικη) μ” ἔχουν γοὰψει «μαυ̃οον». Εἰς τὴν ὀογόινωσιν αὐτὴν θὰ εἶχαν ως πιὸ πόινω ἀπὅ αυτούς τὸν συν) οχην Χον δοοκούκην στὸν ὀποι̃ον θὀἰποεπε νὰ παοουσιασθὴ ὁ Νὴστικόι κης καὶ στὸν ὅποῖον θὰ μπορουσαν νὰ καταφύγουν γιὰ κά θε ζὴτημόι των. Συμπληοωματικῶς μ' ἑπληοοφὀοησε ὅτι ὅ
ειο
Μετὰ ἕνα πεοίπου ὴμιωοο επανέρχεται καὶ τὸ δικαστὴοιο καὶ ὰπαγγέλλει ὰπόφασι νὰ κλείσουν οἱ θύοες τοῦ Στοατοδι κείου καὶ νὰ συνεχισθὴ ὴ δίκη «κεκλεισμένων τῶν θυοῶν». Σημειωθὴτω ὅτι ὁ Στειακἀκης ὴταν ὁ ποῶτος μὰοτυς κατη γοοίας που ἐξετάσθηκε γιὰ τὴν Μακεδονία κατὰ συνέπεια ὅ λες οἱ καταθέσεις τῶν μαοτύοων κατηγορίας διὰ τὸ Γύ Σ. Στοατου̃ ἔγιναν κεκλεισμένων των θυοῶν (Παλαιολογοπού λου, Πετόινη, Τσολίγκα, Πετοίχου, Πλιόικα, Νηστικόικη, Κατσαοίδη κλπ. κλπ.).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 'Εοωτὴσεις ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Γιατί
ὰ
φ
δὲν σπεύδατε νὰ τὰ ἀναφέ οετε ᾶμέσως ἀλλὰ μετὰ 4μηνον καὶ μετὰ τὴν 15ην Ἱουλίου; ΜΑΡΤΤΣ: Ποῦ νὰ τὰ ἀναφέοω; Σα̃ς εἱποι δὲν υ̃πὴοχε ὴ
ειι
ἑμπιστοσύνὴ. 'Αναγκάστηκα νὰ στείλω ἐπιστολὴ στὸν α̃να
κοιτἠ.
ΧΟΝΔΡΟΚΟγ¬ΚΗΣ= Μποἀθοο Στοατιωῃχὴ ἐνέθγεωο
Γιατί δὲν ἔκανες ῶς οἱ κανονισμοὶ ἐπιθάλλουν (α̃ναφοοἀ, μὴ οοοω̃; Ἀλλὰ ἑδῶ οὅοίζεταγ ὁ Άοχηγὸς Στθατου̃ οαὶ ·οητ0υ̃_ με ωλλγγοοφία ἀπὸ μέοοοο σας. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (κοούει χὡδωνα καὶ παοατηοει̃ τὸν Χον_ οοοκοοχηγ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κύογε Ποόεδοε μὲ συγχωοεῖτεο τ
.
ἀλλὰ νομίζω πὼς αὐτὴ τὴν στιγμὴν ὁ λοχαγὸς διαποάττει
θαοότατον ποινικὸν αδίκημα καὶ θὰ ποέπει νὰ συλλὴφθὴ δι” ἐἔυθοισιν ἐνώπιον Στοατοδικείου του̃ 'Αοχὴγοϋ Στοατου̃. ·
ίξ
Α
δ·
6·
ΐὶ »|
<
4
„
.
Ι
ν
ι 'οτ
/ι
›
›
¦
ε
.
το
τ
.Δ
κ
γ
Νά πῶο ὁδηγου̃οτοο (μὲ
ι
'
τηςίωηἔ Ἀπθὶλὰου
σεωἔ
στὴν Μακεδονία μαζί· μὲ τοὐἔ:
αντ)οχὴ Καοαμπεοὴ Στεφανο (τοτε Δ)ντὴ ΚΤΠ Βοο. Ἑλ λαδοἔλ και το αλλο πθωτοποιλληκαοο και υθοιστὴ του̃ ”Αοχὴ γου̃ Στοατοῦ τότε λοχαγὸν Στειακακὴν. Βῖχαν πόιοει πολυ τὰ ε
ι
ί
Ε
Υ
γ
`:;ἰ.;;οε=εε5ΞιὲΞ2ἐῖ...;ἐ·ἔ1τ:ι̃ε2εε.
Έὶο οολοοοοο)
7
οἱ κατηγορούμενοι ἀ„
Έῆο οοου̃ι Σοονοοοοοςοο
ΠΡΟΒΔΡΟΣ: Σιωπή. Πηγαίνετε ὅοθιος. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Εἰυχαοιστῶ. Με ἀπαλλόισσετε τῆς υ̃ποχοεωτικὴς ἀνάγκης νὰ θλἑπω τὰ μου̃τοα αὐτοῦ τοῦ υθοι στου̃, που ξεοοιζώνει συθέμελα κάθε ἔννοια πειθαοχίας. 9Αλ λὰ εὔχομαι νὰ μὴ γίνὴ ζύμη κακου̃ στὸ Στοόιτευμα. (Σὴμείωσι: Άογότεοσ ὁ «κόοιος» αἰιτὸς ποωτοστόιτὴσε στὴν καταστολὴ του̃ Δεκεμθοιανου̃ Βασιλικου̃ Ποαξικοπὴ ματος καὶ μάλιστα λέγεται πὼς συνέλαόε καὶ στοατὴγὸν ἐκ τῶν στΘοίΤΟδί%ῶν)
ι
Ι
\
=×
του αεθα καὶ 0* Νοείὰθθιανοὶ δὶκτατοθεἔ τον εφαγαν ἀποστοοτεὐοντἀε τον. Ὁ οίνθοωπος λοιπὸν αὐτὸς τότε ῇτο ὁ μοχλὸς τὴς σκευωοίας τοῦ ΑΣΠΙΔΑ στὸ ΣΣ. Κατὴυθν νε' ὅλτ τί θ ώιιικ ἐκστ ατεί ἐν ν 'ον του νομί π λ λ Ο η Ο ια α τι “μωί Ωω” θνπονονοϋ ολο κὡοοο μὲ νοονίοοτο ἐνοντίον τον οννθο μόιτων στὶς πολυκατοικίες ἀξ)κῶν, ὅπως ἀναφέοαμε πιο πά μ"®®λ®®
·
σε
ξιωμαιτικοὶ τῆς δίκης του̃ «ΑΣΠΙΔΑ» εἰς τὸ δικαστὴριον
312
'Ο λεθεντὴς αυτος είναι ὁ κυοιος υπεύθυνος τὴς σκευωοίας στο Γ Σ Στοοιτον Είναι αὐτὸς που διετρὡνὴσε μὲ τὸν Μέ οαοχο του Εὶλσεομαν και που ἐξ αἰτίας του κατὲοοευσε τὸ Βασιλικὸ ὀιντιποαξικὀπὴμα. ῖΗτο ἀπί τὴν ἀοχὴ μέλος τη̃ς «Έπαναστατικῆς Ἑπιτοοπὴς» τοῦ Παπαδόπουλου. ”Ἑλυνε κι ἔδενε στὴν κυοιολεξία τους ποώτους μεταποιλιανοὺς μὴνες τὴς δικτατοοίας. Ἑθεωοει̃το ὁ δεοθέναγας τῆς Ἑπαναστά
ί
/
/
¬·'
/ |
·"τοσωἑ:ἐ=±=±τι::=ἔ±=±=±τ±±:ἔτ;:±=Ξα̃=;ι̃±Ξ=Ξ·Ξἐ=ΞΞιὲτο
Κατἀθεσι Πεἴάνη Ν·
νω, οννθομάτων τέτοιων ποὺ
·
καὶ τὸ καοτὶ τοντο α̃κομὴ οι
νενγεια κατα του εν ενείλνειοι ποωθνπονογον τον Ειναι ον· τος που ὅταν πέθανε ὁ συχωοεμένος Λουκα̃ς Άκοίτας εἶπε τὸ πεοιθόητο ‹‹. ..καὶ στὸ κεφαλάκι του̃ Παπανδοέου». Εἶ
ναὶ αυ̃ΐὸἔ ποὺ καθώθὶίζε Τὸ ΡΑΕΕΕΚ ποὺ 'ΥΘἀψΟίμε› σὰν συνθηματικὸ τῶν ΙΔΕ]Ατικῶν συνωμοτικῶν συνθὴμόιτων. Σημαίνει δὲ ΓΑΕΕΕ]Ιί πτῶσι "Ενώσεως Κέντοου. Εἶ ναι ὁ ἄλλοτε υπασπιστὴς του̃ Φοοντιστὴ. “Ενας τοο μεοὰ μισαλλόδοξος κου̃φος καὶ ματαιόδοξος ἄνθοωπος που ἔπαιξε πολὺ σοθαοὸ οόλο στὴν ἐγκαθίδουσι τὴς δικτατοοίας Παπαδοπούλου καὶ δεν ποέπει νὰ τὸν ξεχάσει ὴ Δικαιοσύνη ὀὶν ποόιγματι ἐνδιαφἐοεται γιὰ τους ποαγματικους ενόχους τὴς 21ὴς Άποιλίου. Αὐτὸς λοιπὸν ὁ «κυοιος» ὴλθε νὰ καταθέσὴ γιὰ τὴ «συνωμοσία» μας. Ποσα νακοιτικὰ κατέθεσε δυὸ φοοἑς, γιατὶ συνέθαινε καὶ τοῦτο τὸ απίθανο στὸν ἀνακοιτὴ εὶσὴγὴτὴ Ααγάνὴ: Νὰ πηγαίνουν 313
οἱ μάρτυρες νὰ καταθέτουν δυὸ καὶ τρει̃ς φορὲς σὰν στὸ σπί τους. Δηλαδὴ έλεγαν, ἔλεγαν ὅ,τι ὴθελαν, μετὰ ἔφευγαν
τι
καὶ ζανὰ γύριζαν καὶ συνέχιζαν: ”Α, ζέχασα κάτι κυριε ἀνακριτὰ νὰ τὸ πῶ; Πέστο, ἔλεγε ὁ Ααγάνης. 'Γὅλεγε λοιπὸν ὁ «μάρτυρας». ”Βφευγε ἐκ νέου καὶ πάλιν μποροῦσε νὰ ξαναπάη καὶ νὰ πῆ: ¬ Ξεῦρετε κυριε άντ)ρχα. 'Ξέχασα (ὴ θυμηθηκα ἢ ἔμα θα) κάτι ἀκόμη. “Ελα ντὲ πέστο, ἔλεγε ὁ περιθόητος προανακριτὴς τοῦ ΑΣΠἙΔΑ. (Σημ.: ἐγένετο καὶ ῦποστράτηγος της Στρατ. Δὶλίαὶοσὐνηἐ Άμέί ) ”Αρχιζε λοιπὸν καὶ πρόσθετε ὁ κ. «μάρτυς» κι ἄλλα κι ἄλ λα: ‹‹”Αρρητ” ἀθέμιτα κουκιὰ μαγειρεμένα». Στοίὅαζε τὸ τσουὅάλι του ὁ Ααγάνης μὲ λογιῶν λογιῶν ά πίθανα πράγματα: χόρτα, ραπάνια, ψάρια, κρέας, σταφίδες, λάσπη άπ” τὴν ”Αργαλαστὴ κι ἔθγαλε στὸ τέλος τὸ περιὅόη το ὅοὐλευμα (εὔγευστο φαγητό) γιὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ μνημει̃ο νομικὴς καὶ συλλογιστικῆς μεγαλοπρέπειας που ἀνάγκασε τὸν Ἑίαμπέρη νὰ τὸ καταργὴσηὶ ΐΗλθε λοιπὸν ὁ περιθόητος αὐτὸς ταγματάρχης Πετάνης νὰ ρίζη κι αῦτὸς τὸν όὅολὀ του μετὰ ἕνα καὶ πλέον χρόνο ἀπὸ τὸν θόρυὅο τοῦ ΑΣΠΙΔΑ σ” ἐκτέλεοι ἐντολης τοῦ ὴ γέτη τοῦ ΪΔΒΑ (Σπαντιδάκη). Βἶπε λοιπὸν στὸ «σεὅαστὸ» Στρατοδικείο τοῦ ΑΣΠΙΔΑ. ΠΒΤΑΝΗΣ: ®Αναφέρομαι στὶς καταθέσεις μου 23)11) 1965 καὶ 24)11)Βὅ. Οἱ καταθέσεις αῦτὲς ἔλεγαν: Ἑν ”Αθηναις σήμερον τὴν 23ην Νοεμὅρίου 1985 ἐνώπιον ἐμοῦ τοῦ Βὶσηγητοῦ τοῦ 'ΓΠ τμηματος Διαρκοῦς Στρατοδι κείου 'Αθηνῶν Στρατ. Δικ. Συμὅοόλου Β τάἔεως Ααγάνη Παντελλλ ἐνεφανίσθη ὁ χαι̃ωτέθω μάθτυέ Π ε Τ ά ν Ὁ § Ν τοῦ Γεωργίου, ὲῶν42,ὰωγ@%
ὶκόλιιοἐ
ΑΠ ΟΧΡΙΣΙΣ:
Γνωρίζω τὰ κάτωθι. περιστατικά: "Ο Αο Α.Σ.)Γί Σ.Σ. κατὰ μίαν συνάντησίν μας μοῦ εἶπε ὅτι τοῦ ἐγένετο πρότασις, ἀπὸ τὸν Αοχαγὸν Κα τσόιρην τοῦ 490 'Γ.Δ/Β, μυὴσεώς του είς παράνομον στρατιω τικὴν ὁργάνωσιν μὲ σκοπό νὰ ἀντιδράσουν κατὰ ἐνδεχομένου πραξικοπὴματος τη̃ς λεγομένης δεξιᾶς καὶ μάλιστα ἐκ μέρους Άζιωματικῶν, διὰ τὴν προάσπισιν της Δημοκρατίας. “Επίσης μοῦ εἶπε ὅτι ὡς άρχηγὸς τὴς ἐν λόγω κινὴσεως διὰ τὴν Βὀρ. Ἑλλάδα ἐφέρετο ὁ συν) ρχης ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ, ἀπὸ τὸν ὁποι̃ον καὶ θὰ ὴδόνατο νὰ ζητησουν όποιοδὴποτε ἀτομικὸν ὅ χοιγὸς Νηστικάκης τοῦ
τρελος.
Συνέστησα εἰς τοῦτον νὰ σπευση νὰ καταγγείλη τὰ συγκε κριμένα γεγονότα που μοῦ ὰνέφερεν, ὡς εῖχεν ῦποχρέωσιν, καὶ ἐκ τοῦ ὅρκου του ὡς “Αξ)κου̃, ἀλλὰ καὶ έκ τῶν νόμων καὶ στρατιωτικών Κανονισμών. Μετὰ πάροδον ολίγου χρόνου ἔ σπευσε καὶ πάλιν νὰ μὲ συναντηση καὶ μὲ διεὅεὅαίωσεν ὅτι ἐ ζετέλεσε τὸ καθὴκον του νὰ καταγγείλη τὰ άνωτέρω καὶ νὰ δι ποκαλόψη τους «Άσπίδες» κατὰ τὴν ἔκφρασίν του. Διὰ τὸ αὐ τὸ πρόσωπο, τὸν Λοχαγὸν Κατσάρη ἐπληροφῦοὴθην ἀπὸ τὸν Αοχαγὸν Στειακάκην Ἱωάννην τοῦ 2ου ΕὶΓ)Ϊ” Σ.Σ. ὅτι τὸν κατὴγγειλε ὁ Δοχαγὸς ΖΕΡΒΑΣ Στέφοινοἐ τοῦ Γί ΣΣ Θἶἐ τὸν Δ)ντὴν τοῦ Ζου Β1ὶ)Γί ΣΣ 'Αντ) ρχην ΚΒΡ'ΪἙἶΜὶἔ]ΑΙ ΔΗΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟΝ ὡς «ΑΣΠΪΔΑ» ἕλαθε δὲ τὴν ά πάντησιν παρὰ τοῦ εὶρημένου "Αντ)ρχου «νὰ μὴν ἐνδιαφέ ρεται». Συναφῶς πρὸς τὰ ἀνωτέρω καὶ ως ἔνδειζιν τῆς ῦ πάρῖἐεως πράγματι παρανὀμου ὀργανώσεως ἐν τῷ Στρα τεόματι καταθέτω καὶ τὴν πληροφορίαν τὴν ὁποίαν ἔχω καὶ ἐξ ἱδίας ἀντιλὴψεως καὶ έκ τοῦ Αοχαγοῦ ΚΟΤΡΚΟΤ ΛΑΚΟΤ. Ἑζ ὶδίας ἀντιληψεως ὥς κάτωθι: ίθλίγας ὴμέ ρας πρὸ τὴς ἀποκαλυψεως εἰς τὸν τόπον τοῦ «ΑΣΠΙΔΑ» καὶ ἑνῶ ἑπρόκειτο νὰ πραγματοποιηθὴ σόσκεφις εἰς τὸ γρα
τμωντωὔΔ)Ήοῦ2ω›ΒΓΠ”ΣΣ,πα̨ωῆω̃ωιὁτΜεΔΒΑ
ματθἔ ΤαΥ)©)ίΉΞ Πεζιπθῦ ΕΡΩΤΗΣΪΣ: “Εχετε πληροφορίας ἐὰν εἰς τὴν περιοχὴν Βορείου Ἑλλάδος υπὴρχον ὅποπτοι κινὴσεως συνωμοτικὴς
καὶ ὴδη 'Ανθ)ρχος ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ Φραντζέσκος της Δ. Ι/Γ. (εἶναι υἰὸς Παλαιοῦ Κομμουνιστοῦ καὶ συναναστρέφε ως νυ̃ν οἰιωδόμους χοωστὰς, Ααμττρόικηδες κ.λ.π.) εἶπε
ὀθγανώσεωἔἕ
κάτι χαμηλοφώνως εἰς τὸν συν)ρχην Χονδροκοόκην, ὅστις
314
31ὅ
έσπευσε διμέσως νὰ ἀποχωρηση τῆς συσκέψεως ιιαὶ νὰ με ταὅῆ εἰς τὸ κλιμάὶὶὶον τῆι; ΚΤΠ9 ἔνθα τὸν ἀνέμενε ὁ συν_ ταγ) ρχης Παπατέρπος, μετὰ τοῦ ὁποίου καὶ εἱχε ἰδιαιτέ θω' σττθτιιλίαν. Άργότερον ἑπεσκέφθησαν τὸν Παπατέρ πον εἰς τὸ Κλιμόικιον δ νῦν 'Γαἔίαρχσς ΓΙΞΡΜΙΔΗΣ
Αττελοε,
ε ·Ανε›ὶ›χηε ΚΒΡΤΕΜΕΔΙΔΗΣ, ε νσν ειν) ρχης ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ ΣΠΤΡΙΔΩΝ καὶ ἐὰν ἐνθυμου̃μαγ καλῶς ὁ τότε σύμὅουλσς της Πθοεδθὶας ΜΠΒΡΤΣΟΣ. Ἑκ του̃ Λοχαγου̃ Κουρκουλόικου ἑπληροφορἠθην ὅτι κατ” έπανόιληψιν ὁσόικις ηρχετο εἰς Θεσὶνίκην 6 Παπατέοπος Οἱ αὐτοὶ ῶἔ ἀνωτέθω Άἔ)%Οὶ ττοθἢοχοντο εἰς τὸ Κλιμόικι ον ΚΤΠ καὶ συνεσμέπὶοντο εὶς τὸ γθαφεὶον Οἰκονόμου ἐ_ ττθτε Ὁ Λοχοιγὸς Οἰκονόμου Δημητρισς_ ὁσόὶὶὶὶς ἦθχοντο πρόσωπα έκ της ΚΤΠ 'Αθηνων ίἢ έξ ἄλλων πηγῶν, τους έδέχετο αὐτὸς ὁ ῖδιος, διότι αὐτὸν εζήτουν καὶ ούχὶ νὰ πα ρουσιὀιζωνται ὶεραρχικῶς. "Ο αὐτὸς Αοχαγὸς Δ_ Οὶ%0νό_ μου εἶχε συνεχεῖς ἐπαφὰς τηλεφωνικώς μὲ τὸν Δοχαγὸν Μπουλου̃κον, υπασπιστην του̃ συν)ρχου Παπατέρπου, αλ λὰ καὶ ὅταν ὁ Μπουλου̃κος ἦρχετο έκ Κύπρου εἰς 'Αθηνας μὲ ὀίδειαν. Αἰ τηλεφωνικαὶ δὲ αδται ἐπαφαὶ δὲν έγένοντο μὲ τὰ τηλέφωνα τη̃ς υπηρεσίας ἀλλὰ μὲ τὰ τοιαῦτα τῶν οἰ ιιιῶν των ητσι του Μιισυλοι5κου± τιεοελ και 718.235 και του̃ Οἰκονόμου 82117 σὶκίας ἐν Θεσμὶὶὶῃ καὶ 20221 τοῦ Γραφείου (Κλιμόικισν ΚΤΠ Θεσὶνίμῃςγ Οὶ ἀθὶθμοὶ τῶν τηλεφώνων ἦσαν σημειωμένοι εἰς καρτες του̃ Αοχαγου̃ Οἱ κονόμου, ὅπως μου εἶπε 6 Κσω̨μοη̨λα̃ὶὶοα̨ η̃η̨̃χω τὴν γνώ μην ὅτι ἐκ τοῦ ΟΤΕ δύνανται νὰ ἐλεγχθου̃ν αἱ συνδιαλέξεις καὶ η συχνὀτης τούτων. Ἑνταῦθα παρελθούσης τῆς ὥρας διεκόπη η κατόιθεσις τοϋ μόιρτυρος δι” αὔρισν ῇμέραν Τετἀρτην καὶ ὥοαν Ο_8_8ο|, ἄ νευ έτέρας κλητεύσεως. Ἐφ® ὥ συνετόιγη ῇ παρουσα,
η̃τις α̃ναγνωσθεὶσα καὶ
ὅαιωθεἰσα υπογράφεται ὡς έπεται. Ὁ Έξετασθεὶς 'Ο Εὶσηγητὴς
318
Ὁ
Θε
Γραμματεὺς
Ἑν "Αθηναις σἠμερον την 24ην Νοεμόρίου του̃ ἔτους καὶ ὥραν προσῆλθεν ὁ ἀνωτέρω μόιρ
19Θῦ ημέραν Τετόιρτην
ως ΠΒΤΑΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ διὰ τὴν σττέλτστν τη̃ἔ χα ταθέσεώἔ το" ὥἔ ἑξη̃ἔ: Ἐπίσης γνωρίζω ἀπὸ τὸν Δοχαγὸν Κουρκουλα̃κο ὅτι ὁ νῦν σννὶοκοε Τσαμασιὡτηε ετκε καθημεοινὸιτ σκεδὸν ἐσοιφὰε εἴ τε ἀπὸ τηλεφώνου είτε προσωπικώς μετὰ του Αοχαγου̃ Οἰ κονόμου Δημητρίου. 'Ομοίως γνωρίζω τὸ κατωτέρω περιστα ττλτὸτ' πθὸ 15νθτΊμέΘ0τ πτθίττοτ μὲ ἑτττστέφθτὶ τἰἐ τὸ Υθατ φεῖον μου δ Δοχαγὸς ΣΟΦΗΚΙἹἩΣ, όστις ύπηρέτει μέχρι τέλους 1984 εἰς Κλιμόικιον ΚΤΠ Θεσ)νίκης καὶ μοῦ ὲἔεμυ στηρεύθη τὰ έξης: Κατὰ τὸν παρελθόντα Ν οέμόριον ὰν κα λῶς ὲνθυμου̃μαι, προσεπόιθει νὰ ἀκυρὡση δυσμενῆ κατὰ την
Υνώμτι̃τ τοτ μττἀθτστν ἐκ τῆἔ ΚΤΠ Θεσλνίκηἐ καὶ ὥτἐ ἐττ τοὐτοτ ὲτττσκέφτθη τὸν στνλθλητ Τσαμαστὼτητ τἰἑ τὸ Υθττ φεῖον του ίνα του̃ ζητηση την όοἠθειόιν του πρὸς έπίτευἔιν ἀλττθώστωἐ τὶ μετατθοτττι̃ν τῆἔ τταταθέσεωἐ τἰἐ ἑτέωτ φθοττ Θὰτ ττλέιοτ ετμεττὶ Ὁ Σοφτὶτττηέ Υτωθίίξωτ ὅττ ὁ στνλθλτὶἐ Τσττμαστώτη€ δτέτττττο ττλμττῶἐ ττθὸἐ τὴν τότε ττολτττλττὶν τα
τάσταστν κατ ῶἔ ἐκ τούτου η̃ντλετ δύταμττ ἑἔωττττὶθτσταλττι̃ν τοταὐττὶτ τττττὰ ττὶτ μεταἔύ των στἔἠττίστν τταθτσταμένοτ κατ του̃ στνὶοκον Χονδοοκοὐκο ὲπλειοδὀτησεν σκοπτμωε ὲκφοἀ σεις κατὰ τῶν ἀδικιῶν της υ̃πηρεσίας εἰς όὁιρος τῶν ἀἔ)κῶν καὶ μόιλιστα διὰ νὰ καταστῆ πλέον ὀιρεστὸς πρὸς τους συνο μτλτὶτάἔ του ἔλταμε τὴν δίὶλωσττ ὅττ λθττἀἔεττττ μία ἑττανότ· στασις διὰ νὰ ἀποκαθαίρη την κατόιστασιν. Εἰς τὸ σημεῖον αὐτὸ τοῦ ἑδτὶλωστν ὁ στν) ΘΧΌΞ Τσαμαστώττι̃έ ὅττ ὁ «Άη δρέας» υπονοῶν τὸν όονλευτην ”Ανδρέαν Παπανδρέου, δεν
τὰ δέλττατ αὐτὰ τταὶ ἀμέσω€ στθεφόμενοέ ττΩὸΞ τὸν ϋΌτ)Ω· χην Χονδροκούκην του̃ εἶπε: «Νὰ ρὲ Μητσο καὶ ὲμεῖς ψά χνουμε γιὰ λοχαγούς, τέτοιους θέλουμε». Τὰ ανωτέρω συνέ στησα εἰς τὸν περὶ ού δ λόγος Αοχαγὸν Σοφηκίτην νὰ σπεύ ση καὶ καταγγείλη ένυπογρόιφως εἰς τὸν ὲνεργοῦντα την τα κτικην ἀνόικρισιν εἰς την υπὀθεσιν του̃ ΑΣΠΙΔΑ διότι του̃ το απετέλει σοόαρὸν στοιχεῖον δι' ἐνίσχυσιν τοϋ ἀνακριτικοῦ ἔργου της υποθέσεως ΑΣΠΙΔΑ. 31?
”Ἡτεοον πεοιστατικὸν ἀφοοὸν τὸν Λοχαγὸν Οἰκονόμου Δ.
τὸ θέμα τον Λολανον Νἰι̃στικάνΊἹ πθοσθέτω ὅτι Τὰ ὅσα
‹ ~ εἶναι τὸ έξης το ὁποων γνωθίζω απὸ τον Ταωθχην Καλφἐ_ τι
κ
\
ιι ιτε
››››
¬
ιἘἐνννΠτῖἰεὰ;ε=¦¦ΐλεἐἔ |
Β
Π
ι Ό. Ντ ι.τ:ντι ..εττ. ·
ι
'
ι
“
¬4::
_ με
ἑέ
ἕῇἔκῖ
ΜΗ.
'ευ
τ
Ἱ
ΰι
.ι
_
Ναπυιλἐων,
σοῦ
τη
τ.β„,.Ξγ„αἹ.
τι ν
±=.
,
κάτι κρὐῦεις κα"
σπεόδὴ νὰ τὸν συναντα̃ εἰς τὸ Κλιμἀκιον τὴς ΚΤΠ Θεσ)νί κὴς, ότι θὰ ποέπει οἱ όιξ)κοὶ νὰ ὀογανωθου̃νε και νὁίχουν τὸν νουν τους διὰ τὴν ποοόισπισιν τὴς Δὴμοκοατίας. Ιἱἰς τὸ σὴ μει̃ον τοῦτο ὁ ταγ)οχὴς Καλφέλὴς ἀντιλὴφθεὶς ὅτι ὴ συνέ χισις τὴς συζὴτὴσεως μετὰ του̃ Οἰκονόμου ἀπέόλεπε εἰς σκο πους καθαοῶς πολιτικους και ἑξωστοατιωτικους ἀπέπεμψε τὸν Οἰκονόμου δὴλὡσας εἰς αὐτὸν ὅτι ποέπει νὰ πὴ εἰς τὸν Μπσυλου̃κον ότι «εκτόπησε λάθος πόοτα». Ἑπανεοχόμενος εἰς
ειε
νὰ πθοσθὲσηἔἕ
Ποοσθέτω, ότι οι Συνταγματόιοχες Χονδοοκουκὴς καὶ Ι ι ι ι ι Τσαμασιωτὴς κατευθυνανε τους δημοκοατικους αξ)κους στο ¬# ` Ι ι ι Ι ΣΣ. και ποοπαγανδιζανε για τον ΑΣΠΙΔΑ 3Ηταν όου . . ι ὁ Χονδοοκοιύκὴς που' κατὴόθυνε κινο αυτο. 'Αοχὴγὸς ὴταν τ τ | και συντονιζε τις ενεογειες οπως αυτος νόμιζε, γιατι ειχε ε λευθεοία κινήσεων λόγω τὴς φιλίας του μὲ τὸν στοατὴγὸ Τσολόικα. Πολλὲς φοοὲς ό Συν)οχης Χονδοοκούκὴς πὴγαι νε στὸ γοαφεἱο του στοατὴγου̃ και καθόταν ὥοες. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἐοωτὴσεις ὁ κ. Χονδοοκουκης. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: "Απαξιῶ ὁποιαδὴποτε ἑοώτὴσι εἰ δικῶς στὸν μόιοτυοα αυτόν, γιατὶ μαστίζεται ἀπὸ τοικυμία ἐν κοανίῳ. ΠΡΟΒΔΡΟΣ (κοούει τὸν κώδωνα): ”Ο κ. Τσαμασιώ τὴς. ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Τὸ ἴδιο κι ἐγώ. Με τέτοιους ἀνθοώ πους εἶναι ἀδόνατο ὁποιαδὴποτε συζὴτησι. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: “Αλλος κατὴγοοουμενος θέλει τίποτε νὰ ε
6
νες
··#'#ἔ##::Ρ'.Ρ##ἔ;“
ετΜακ 2/40 ι
=/Ελενδ ἄλλο Τί
τ
ν
α
·¬
π
μια' εκει" τεμ
_
3
κ
.„....;ι..:....ι...ι
. :ιτ·ἕ.ι'ι.§Ξλ'
ἶό
..ζ
„„ζ
κ
κ
πό
'ιΞἱνἴιἔ τεεεεε ·τωε
'Ψ
·ι
7
3
Χ
Ἐφἰ ω συνετόιγὴ ὴ παοουσα ὴτις ὀιναγνωσθεισα και όε επεται όαιωθεισα υπογοαφεται ως . . Ο Ιὶξετασθεὶς “Ο Βἰσηγὴτὴς (Ο Γοαμματεὺς
·
τ.
'°
6
1
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: “Οχι, πλὴν ὴκουσα, ὅτι ό Λοχαγός ΣΤΠ Λιανόπουλος γνωοίζει κόιτι πεοι ΑΣΠΙΔΟΣ.
:.
·
›
^
·
ΕΡΩΤΗΣΙΣ:
ἔν§ἔἔἶειἔνἔἰ“ Ϊ
3
3
οὶς νὰ γνωοίζὴ τοῦτον, καὶ του̃ ἐδὴλωσεν ότι ἔοχεται νὰ τὸν γνωοίσὴ κατὰ σόστασιν του Μπουλοὐκου. "Ο Καλφέλὴς τὸν ὴυχαοίστὴσεν ἀοχικῶς διὰ τὴν όοὴθειόιν του διὰ τὴν μετόι θεσίν του, διὰ τὴν ὁποίαν ἐφοόντισε ὁ Μπουλοῦκος. Πεοαι τέοω δ Οἰκονόμου εἶπε εἰς τὸν Καλφἐλὴν ότι θὰ ποέπει ἀπὸ τώοα καὶ εἰς τὸ ἑἔὴς όσόικις κατέοχεται εἰς Θεσ)νίκὴν νὰ
.κ,
5
ν
λὴν, υπὴοετου̃ντα εἰς Κατεοίνὴν. 'Ολίγας ὴμέοας ποο ᾶποκαλυψεως τὴς υποθέσεως ΑΣ ΠΙΔΑ εἰς τὸν Τυπον, Οἰκονόμου Δ. ἑπεσκέφθὴ τὸν Καλφέλὴν εἰς Κατεοίνὴν χω
ντεττετεεκεε ·'ι¬Ξ:~!;Ι·¦4·..,> 7~<.ν .η̨̃ἔιι;ιτμτιἰ·±ιτΜ·
Θἶ
~ εις εμε\ οε Λοχαγός οἶιτος, ἀνεπιστεόθὴ ἀοχικως εἰς τὸν τι ι ι Δοχαγον Στειακακην, αμεροτεοοι δε με επεσκεφθησαν καὶ ~ \ 'Ιλ 6 Κ | ἕἴ Ϊ μου τα επανε α ον. αι επαναλαμόανω οτι συνεστὴσα εις α̃μφοτέθονἔ ὅτν ἔλονν νπολθέωσν νὰ σπεύσουν καὶ νὰ ἀνα· φἐθονν τὰ ἀνωτέθω εἰἐῖ τὸν ἀνανθντὴν Τῆἔ ῦπθθέσεωἐ Α· ΣΠΙΔΑ Καταλἠνων θὰ ἰἰθελα νὰ ἐνφθάσω τὴν ννώμην ὅ° τν θὰ δννανταν νὰ θσηθἠσονν τὸ ἔ©νΟν τη̃ἐ ἀνανθίσεωι; Οἱ ἶι· πἀλληλον καὶ Οἱ ἀἔῃοὶ τον Κλνμανίον ΘΕσ)νίν”秛 ἐφἰ ὅσον ᾶπαλλανονν τνλῶν αἰσθηματννῶν ἐπῶθάσεων·
πε
κ
Η
Δ
3
×
επ
3
τ
τ
>·
5
οωτὴσὴ τὸν μόιοτυοα; Ουδεὶς ἐοωτα̃ κι ἀπέοχεται ὁ ταγμ) οχὴς (ὅιοαγε ἦτο ἐν 819
τάἔττ μὲ τὴν στνττδηστ
ἀταστατωμέτοἐλ
του» Υτατὶ· Ψατνὀταν
Ἐδῶ μτὰ μτλτθτι̃ ττττθένθεστ ἐν σλέσετ μὲ τὸν μἀθτυθα αὐτὸν που ὅπως είπαμε απεδείχθη ἐκ των ὑστέρων σημαἰνον στέ λεχος τὴς Άπριλιανὴς δικτατορίας.
Καταθἐτει ὅτι «ὁ ΔΕΑ Φραντζέσκος υπ) στὴς του̃ Χον δροκουκη κατά τινα σύσκεψιν του̃ στρατηγείου ὴλθεν καὶ εἰ ὅοποίησεν είς τὸ αὐτὶ τὸν Χονδροκούκην κι ἐκεῖνος ἔφυγε ἀ μέσως καὶ συνὴντησε τὸν Παπατέρπον εἰς τὸ κλιμόικιον τὴς
ΚΤΠ».
Ἱἱ
σύσκεψις αὐτὴ ἐτέλει υπὸ τὴν προεδρίαν του̃ ὴ τοῦ ἐπιτελὁιρχου ἀπόντος τοῦ πρώτου. Πῶς στρατηγου̃ νοείται είσοὅος ΔΒΑ εἰς τοιαύτην συσκεψιν καὶ ἀπομἀκρυν σιν τοῦ υποφαινομένου;
'Η ἀλὴθεια εἶναι ὅτι
πρὸ τὴς συσκέφεως μὲ εἰὅοποίησεν ὅ
τὰς λοιπὸις ὲφημερίὅας τὴν πολυπληθὴ συγκέντρωσιν ὅτι λοι αὐτοὶ θέλουν Πολ)λον καὶ θέρισμα».
‹‹ὅ
Καταθεσι Τσολίγκα Π.
Άνεφέρθη εἰς τὴν
ἀπὸ
11ην “Ιανουαρίου 1988 κατόιθεσίν
του, ὴ ὁποία ἔχει ῶς ἀκολούθως:
Ἐν ”Αθὴναις σήμερον τὴν 11ην Ἱανουαρίου 1986 ἐνώπιον ἐμοῦ τοῦ ΛΑΓΑΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ ἐνεφανίσθη ὅ κατωτέρω μάρτυς 'ΓΣΟΑΙΓΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ἐτῶν 89 ἐπαγ. Ἱ”αγ)ρχης Πεζικου̃ τὴς ΧΤ Μερ)χίας.
.
.
Ἡθωτίθθτι̃ δεόντωἐ
Δόκιμος ὅτι μὲ ζητα ἀπὸ τηλεφώνου ὁ Παπατέρπος. Ἑπειδὴ τὸ γραφείο μου ὴτο δίπλα μετέὅην κι ἐμίλησα στὸν ἐκ τὴς ΣΧ. Ευ̃εχπίδων συμμαθητἠν μω) Παπατέθπον ποὺ εἶχε ἔχ
5/Βλετε ττλτι̃ιΘΟτΡ0Θία§ τττθτ ἀνττμίἔεωἐ ἀἔλ ττῶν εἰἑ τταθανὀμθτἐ στίὴκὰἔ ὀθγατώσετέ ἐν Ματττδονταἐ ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Γνωρίζω τὴν προσπόιθειαν τοῦ Αοχαγου̃
υ̃πὴγετο θει στὸ κλιμάκιο τὴς ΚΤΠ να τὸ ἑπιθεωρὴση τελειώσω κι αν καὶ του̃ είπα πὼς ἔχω συσκεψιν σ' αυτόν καὶ δὲν ἔχει φυγει θὰ πάω νὰ τὸν δῶ γιὰ λίγα λεπτα. “Οπως κι ἐγένετο. 'Αδυνατος ὴτο ὴ ἀπομἀκρυνσίς μου ἐκ τὴς συ σκέψεως. "Ο Πετὁινης παρακολουθου̃σε χωρὶς νὰ τὸ φαν ταζὀμαστε ὅλους τους μὴ ΙΔΒΑτας ἀζ)κους ἀνεξαρτὴτως
Δ/Β Κατσάῳι̃ δτὰ ττθλοστὶὴτττσμὸτ τοῦ Λολαγου̃ ΝΗΣΤΙΚΑ· ΚΗ ἀπὸ στἔτι̃ττι̃σττ τὴν ὁποίαν τῖλα μετὰ του̃ Λ07ία”Υ0”υ̃ Σττταττἀκη ετἐ τὸν ὁττθτοτ τὰ ἐἔτμτσττἱθεύθτι̃ ὁ ἴδτοτἐ ὁ Νη·
Ἑξε όιζετο ἐναντίον τῶν ἀξ)κῶν οίτινες ὰνεγίγνωσκον ἑφημεοἶἕας τῆς Β Κ
σὐνδεσμον ᾶλληθοϋποξπηἶίἔεωἔἰ ἔχολἴμῖ δὲ ἀθχξηγθ τὸν σἶένλ” ρχην Χονὅροκουκη εις τον ὁποιον να ελθης να σε γνωρισω, διότι εῖναι ἔνας ἐἔαιρετικὸς ἄνθρωπος καὶ μπορεῖ. νὰ σὲ ἐ Ί \ =| Ϊ Ἱ Ε! | Ϊ | γιατι εχει πολλα ισχυρα ἔ υπη Θ ετηση ,σε ο,τι ὅηποτε θελεις ς ς _ ἐὰν ἑπηγε ἢ μέσα στην Ιευὅερνὴσι». Τελικώς δεν γνωοίζω \
ὅαθμου̃γ
9
·
\
ὸ
\
Π
,
δ
απα 0 Ηθχετο εκ ωχναε ὲπαφαε με τ ν ωὴθχην τ Έἶθ ο . Σ νεσκεπτετο συ να τα απο ευ ατα εις λ Υ μ 5 χ Ὁ Ὁ ον του Ο που ι̃ Ι τ τ ~ \ Στ ατ ειον δι ασ ετα ε τ ν υπ εσιαν θε μ ατα ,μ ε τους μ η ηο Χ Ἑ0 Ο ηγ Κ τσα ίὅ ν Παλαιολο οπουλον. Τ ' ν ' , γ , α Ο η ' , σολιγω Στελακω‹”ην° Παθατὴοησε τὸἶ) ΘΕΑ Φἶαντζἶσκἶν διοτΐ ὲδλαἦαζε εφηέἶϋ θίδα «ΝΒΑ» και αποκαλουσε τις εφημεῳδεἔ της ΕΚ' ωἔ «μὴ ἑλλην'"ἑ§»° Ἀπὸ τὸ πθὸ του̃ ΣΣ' πεοίπτεθον (παλωα ἔλτθεστἔλ ἀγόθασε ὲφημεθίδα «ΗΜΕΡΑ» τὴν ἑπομἑνην Τῆς ομιλίας τοῦ Τσιριμώκου εἰς Θεσ)νίκην (δὲν εἶχε ἀκὀμὴ ἀ ποστατὴσει), καὶ είπε εἰς τὸν περιπτεριου̃χον ὅταν είδε εἰς Ἱ
3
Ωθ
εε
Ω
η̨
σ
σκ
®
820
=
¦
5
κ
π
#
Π
Ψ
Ψ
ΒΡΩΤΗΣΙΣ:
σττκἀττηἔ
"Εμαθα ἑτττστι̃ἔ ὅττ ἐκ μέθοτἔ του̃ Κατσάθτὶ ἐλέλθτι̃σαν τὰ ἔἔτὶἑτ «Ἐμεῖς οἱ ἀξ)κοὶ ποὺ πρέπει νὰ ἔχωμε μεταξυ μας ἔναν
Ἄ
γ
γ
„ ὅ Χ ι ὅ ΙΝ τὶ στικακἸΊ ς,
~
νο μ ίζω ὅμως ὅτι δὲν πηγε. Πρὸς επιθε Η Μ ς ς ς Ν ὅαίωσιν της αληθείας των ανωτερω εχω να καταθεσω οτι ὁ Λοχαγὸς Νηστικόικης ἐπανερχὀμενος ἐξ αδείας μοῦ εῖπε εἰς ἀπόιντησιν σχετικὴς ὲρωτὴσεώς μου ὅτι παρουσιἀσθη είς τὸν ἀνακριτὴν καὶ κατέθεσε ὅλα ὅσα γνωρίζει. Περὶ τῶν ἐπα 5
γ
γ
γ
φῶν του̃ Αοχαγου̃ Κατσόιρη μετὰ τοῦ συν)ρχου Χονδροκου δὲν ἔχω ἰδίαν ἀντίληφιν ἐκτὸς τῶν πληροφοριών, ὅτι πθοσελθὼν εἰς τὸ Στωγεῖον του̃ Γ! ΣΣ. 6 ποῶτος μεῖὰ τὴν
Μη
21.
Ό
γολγοθὸις τὴς
Ἑλλ. Δημοκρατίας
821
γονδς τοῦτο ἑζὴτησα ἀπὸ τὸν Ἄνθ)γὸν Πλιάκα νὰ μοῦ έξη γὴση τους λόγους διὰ τους ὁποίους, παρὰ τὰς ῦφισταμένας
ἀναχώρησίν του .ἐκ τοῦ 4θΟ Τ. Δ)Β ὴ κατὰ τὴν αὐτὴν του λάχιστον ὴμέραν τῆς άναχωρὴσεώς του μετέὅη εἰς τὸ γραφει̃ον τοῦ δευτέρου δὲν γνωρίζω ἐπὶ πόσον χρόνον πα ρέμεινε ὡς ὁ ίδιος διεπίστωσα, ἐνῶ ουδεμία ῦπηρεσιακὴ σχέσις μεταξυ των ῦφίστατο. Πάντως ὴ ἐπαφὴ τοῦ Κατσά ρη μετὰ τοϋ Χόνδροχούχῃ εἰς τὸ γραφεῖον τω ἐκ πληθοφο
η̨̃
γ
ὶ
θὶῶν δὲν εἶναὶ· Τὶ μοναδὶὅἠ· Ὁ συν) Ωληἐ Χθνδοοκοῦκης εἶχε ᾶλλεπαλληλους επαφὰς μὲ διάφορα πρόσωπα, πότε καὶ ποῖα
λόγοι μου εἶχον ὅαυεἴσν ἀπἠχησιν εἶέ Τὸν ἐν λόΥω› ὁ 6· ποίος ἐκ τῆς στιγμης ἑκείνης ἐκινει̃το ἀνησυχως. Εἰς τὴν κα Ωω
δὲν γνωρίζω.
τάστασιν αῦτὴν εῦρισκόμενος τὸν ἐπλησίασεν ὁ ΔΕΑ ΦΡΑΝ
Ἡπίσης ἐκ πληροφοριών εἰς τὸ γραφεῖον του̃ Χονη̨̃οοχού κη ἔλαὅον χώραν δύο συγκεντρώσεις τὰς παραμονὰς της δί κης κατὰ ὶλάρχου Κυὅετοῦ Δημητρίου εἰς τὸ ἐνταῦθα 'Ανα θεωρητικὸν Δικαστηριον εἰς τὰς ὅποίας χωρὶς νὰ εἶμαι θέ Βαιος πλὴν τοῦ Χονδροιωόχῃ, παρίσταντο η̨̃ ἰλαρχος Κσὁε τός, ὁ ἐξετασθεὶς ὡς μάρτυς όπερασπίσεως ὁδηγὸιἔ αὐτοιιι
ΤΖΒΣΚΟΣ
?›22
λαὅὼν Υνῶσιν τῆἐ στιχομυθίαἔ μου μετὰ τοϋ
νὰ ἀναλωθἠσοϋν μετὰ τὸ πέθαἐ Τη̃ἔ ἐθγασίαἑ μαἔὶ πθὸἑ τὰέ Οἰκίαε των Κα· τὰ τὴν διαδρομὴν τοῦ εἶπε ὅτι ἔμαθε γιὰ τὴν περίπτωσίν του καὶ ὅτι εἶναι ὁμοιοπαθὴς. Τοῦ εἶπε επίσης ὅτι αῦτὸς είναι κα λὸς Δημοκράτης ὅπως ἐκ πληροφοριών του εἶναι καὶ ὁ Πλιά κας. Τοῦ ἀπαρίθμησεν καὶ τὰ ὁνόματα έτέρων ὁμοι̃δεατῶν δημοκρατικῶν ἀξ)κῶν τοῦ Στρ)γείου καὶ κατέληξε εἰς τὸ ὅτι δ Δ)ντὴς του (ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ) θέλει νὰ τὸν ἰδὴ.
9ΑνθΌπΟλ0λαΥ0υ̃ Πλὶἀλωυ Τοῦ ἐπθότεὶνΕ
4
νὴτου καὶ πιθανώτατα ὁ Άντ) ρχης Κερτεμελίδης, ὁ ὁποῖος ῶς λέγεται ἔδωσε καὶ τὰς κατευθυντηρίους γραμμὰς διὰ τὸν χειρισμὸν της ὅποθέσεως (δίκης) τοϋ Κοη̨̃ετοη̨̃
"Εμαθα ἑπίσης ὅτι συγκεντρώσεις διάφοροι ἔλαὅον χώραν και εις τὸ γραφετον Τσαμασιώτη (Δ)νσις ΤΕΑ Γί Σ. Στρα τοῦ) τὸ ὅποῖον λόγω της θέσεως του προσεφέρετο, εἰς τὰς ὁ ποίας γνωρίζω ὅτι παρευρέθη ὁ Λοχαγὸς Οἰκονόμου Δημη τριος καὶ ὁ συν)ρχης Χονδροκοόκης. Ἐπληροφορὴθην ἐπί σης ἀπὸ τὸν Λοχαγὸν Στειακάκην ὅτι ἐκ μέρους τοῦ Κατσά ρη ἐγένετο προσπάθεια μυησεως καὶ τοῦ Λοχαγοῦ Ζέρὅα, δὲν γνωρίζω ὅμως λεπτομερείας. Εἰς τὸ 1ον ΕΡ/Γί Σ. Στρα τοῦ ῦπηρετεῖ ὡς ἀπεσπασμένος ἐκ τοῦ 585 Τ.Π. ὁ έφ. Άν θ)γὸς Πλιάκας Νικόλαος. Οῦτος ἀπὸ της άποσπάσεώς του εἰς τὸ Στρατηγεῖον καὶ μέχρις ὴμερομηνίας δὲν ἑνθυμοῦμαι, της ὴμέρας τὴς πολιτικῆς συγκεντρώτσεως Τσιριμὡκου ἐν Θεσ)νίκη οῦδεμίαν δρα̃σιν ἐνεφάνισεν. Τὴν ἑπομένην ὅμως τὴς συγκεντρώσεως αῦτὴς ἀνεφέρθη ἐκ της ΟΑΣ τοῦ ΡΣΣ ὅτι εἰς τὴν συγκέντρωσιν ἑθεάθησαν ὅ ανωτέρω έφ. 'Ανθ) γὸς καὶ ὁ τότε ΔΕΑ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ τὴς Δ)σεως Ἱππ. Τεθ)νων τοῦ Ρ' Σ.Σ. ('Τπασπιστὴς Συν)ρχου Χονδροκοόκη). Εῦθυς ως ἐπληροφορηθην τὸ γε
δὶαταλίὰἔ μετέὔη εἶέ Τὴν π0λιτι%ὴν υ̃ϋγιιἐνιοιοοιν. Αὐτὸς προσεπάθησε νὰ δικαιολογηθη προὅάλων διαφόρους δικαιο λογίας τὰς ὁποίας ἐγὼ ἑθεώρησα ἀστηρίκτους καὶ τοῦ εἱπα ὅτι ὴ ἑνέργειά του αῦτὴ θὰ τὸν όδηγὴση εἰς τὸ Συμὅούλιον μὲ ὅλα τὰ πιθανὰ έπακόλουθα μέχρις ἐκπτώσεως. Οἱ ἀνωτέ
τ
ι
Τὴν ἑποιιένην ποάγιιατι
ὁ
'Ανθ)γὸε Πλιἀκαε ιιετέὅη ποὸε
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗ εἰς τὸν ὁποῖον ἀνέφερε τῆέ θπθθέσεώι; του. "Ο ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ τὸν καθη
συνάντησιν τοῦ γ
γ
ὶ
γ
ὶ
γ
ὶ
λ
Τιεθὶ σὐχασε εἱπὼν ὅτι ὴ ῦπόθεσις εἶναι στὰ χέρια τοῦ Κερτεμε λίδη ὅ ὅποἰος εἶναι δικός τους ἄνθοωποἐ Ὁ ,Ανθ)Υὸ~Ξ Πλιάκας πληροφορηθεὶς ὅτι ὴ ῦπόθεσις ὅαίνει πρὸς ἐνέρ
γειαν ΕΔΕ μετέὅη ἐκ δευτέρου Θἶέ Τὸν Συν) ΘΧΨ Χθνδθο· κουκην διὰ νὰ ἐκφράση τὶς ἀνησυχίες του, πρὸς τοῦτο, ὅ Χονδροκουκης τὸν καθησόχασε έκ νέου καὶ ῦπεσχέθη ὅτι θὰ τακτοποιηση τὴν ῦπόθεσιν μὲ τὸν Στρ)γὸν (κ. Τσολάκαν Δ/τὴνΡ' Σ.Σ.). ®Εν συνεχεία ἐπηκολουθησε συζὴτησις μετὰ τοῦ κ. Χονδροκούκη ὁ ὁποῖος ἀφοῦ τοῦ έδωσε διάφορες ἐν τολὲς γιὰ τὸ τί θὰ κάνη εἰς περίπτωσιν πραἔικοπηματος τῆς δεἔια̃ς έξέφρασε ἐν συνεχεία τὴν λόπην του διότι έχασε τὸ δεξί του χέρι, ένα ᾶνὼτερον ἀξ)κὸν τῶν Τεθ)νων τοῦ ὁ ποίου ανέφερε τὸ ὅνομα ἀλλὰ δὲν ὴδυνηθη νὰ συγκρατὴση ὅ "Ανθ)γὸς Πλιάκας καὶ νὰ τὸ μεταφέρη καὶ διὰ τοῦ ὁποίου 828
ἀἔ)νοο ο Χονοοοὅοονηἔ θὰ ἐνωη οολομον ᾶομἀτων πλἠοη ττοοομολτνῶν ντο νὰ κάνη ομττοοοτλοο το Στοοτηνοι̃ον τοο ΓΙ Σ· Στοατοο Εἰἔ οοώτηοτν τοο ονο)νοο Πλτοοτοτ τν ἀττέ· ντνον ο οτἔ)νο§ οτοτοέ ο Χονοοονοοκνιἔ του̃ οοτἠντοοο οττ με· τετέθη καὶ εὑοίσκεται εἰς ἀναοωτικὴν ἄδειαν ιἦ ὅτι πιθανως άπεστοατεόθη, δὲν ὲνεθυμεῖτο καλῶς. Πάντως ὅλες μου οι̃ ποοσπάθεαχ τότε δὲν ἐκαοποφόοησαν διὰ τὴν ἀνακάλυνκν του̃ ὀνόματος τούτου, καίτοι κατωνόμασα διαφόοους εἰς τὸν ἀνολνον Πλνοοτον· Π οοοπάοενο νοο νοονον ποοἔ τον οτνολ γὸν Φοαντζέσκον ὁ ὁποῖος γνωοίζει τὸ ὅνομα δὲν ἐκαοπο
φὀοοσεν 'ο α̃νίϋνὸτ Πλιἀκαε ἔσκε καὶ τοίτνν ἐπαφνν με το τοο Χονοοονοοννὶ ἀλλὰ ττοονωονοονὶ μονον οἰἔ το ἐλοτοο· μου̃ν θέμα του̃ Ἀνθ)γου̃ Πλιάκα. "Απαντα τὰ ἀνωτέοω ὲ πληοοφοοἠθην ἐκ του̃ τἰδίου ὀινθ)γου̃ Πλιάκα, τὸν ὅποῖον ποοσεπάθησα νὰ άποτοέψω ἐκ τῶν σχέσεων του μετὰ τοῦ οτνθλνοο Φοοντἔέονοτο οτοττ τττοτεοω οττ ο μὲν ττοῶτοἐ
«σὲ πραξικόπημα τῆς δεξιᾶς θὰ ἐκϋωυν ου̃λαμὸν καὶ θὰ ἔ κανα, ὅπως ίσχυοίζεται, σμπαοάλια τὸ ΣΣ», αὐτό, δηλαδὴ ῆ άντίδοασις κατὰ του̃ ποαξικοπἠματος τῆς δεξιᾶς, θὰ ῆτο παοάνομος ἑνέογεια ἢ σόννομος μὲ τὸν ὅοκον που ἔχομε πά θα ὡς αἔ)ν0ί_ ΠΡΟΕΔΡΟΣ (πααεμααἱνωἠν Καλα, κανα αννα θα ἦ
ααν παααχἠμανα_
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ; Κω̨τε Πθόεδοεν μὲ σογχωη̨εττε ἀλλὰ ὑποστηλώνετε τὸν μάοτυοα, ἐγὼ ἐοώτησα ἐκεῖνον κι ὅ χν
ἐααα
11ΡοεΔι>οΣ: “Αυτη ενώτηστς. ΧΟΝΔΡΟΚΘΤΚΗΣ: Βῖχα άομοδιότητα διοικἠσεως, κ. μαθταα ένα μοναδων νπομοναδων τεθμων; ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν ἔενααα ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ; Σα̃; πλῃοοφοοῶ λοιπόν, ὅτι ῶς Ξὴ
ττνέετοο· άπο οοίοοοτονῆ ἐονοτὰ οοοονἠμοτοκ ο οὲ οοοτοοοἐ οττ
Διοικητὴς 'Γ)Θ ἦμουν ἀναομόδιος νὰ διατάζω κίνησιν ὅ ποιασδἠποτε μονάδος τεθ)νων. Αὐτὸ τὸ ξεόοουν καλὰ οἱ κ.κ.
των ἀνοτττοομων οττ οηλοονι̃ ο Φοοντῖἔέονοἔ οονονοοτοέφοτοο άποκλειστικῶς τους ‹‹Δαμποάκ·ηδες›› ποοὅαίνων εἰς διαφό
στοατοδῖκες. Παοὰ τον ολνι̃οο τίτλο τῆἔ οέοοὡἔ μον> μονον σὲ ἐκπαιδευτικὰς οδηγίας εῖχα ὰομοδιότητα. Μ® ἄλλα λόγια ἢ φοάσις Διοικητὴς 'Γεθ)νων Σώμ. Στοατου̃ δὲν αποδίδει τὸ σωστό, ἔπθεπε να λένεταν ζη̨η̨̃αθεωαηννγα Ἑνανανδεναεωα Τε
οτοττ
τυγχάνει Σοσιαλιστἠς. Του̃το νομίζω ὅτι άπεκαλυφθη κατὰ τον ὲνοοννιοοι̃οον ΕΔΕ ον πολλῶν πλνὶοοφοοτῶν ἐτττοἠμων
Ωοοἐ ονοτι̃λώοττῶ ττοτοοοοοθοὶἔ μάλτοτοτ
ττοο·
νοτὰ τοο ΒΑ
ΣΙΛΒΩΣ 'Ο α̃ντδνὸτ Πιιάκατ α̃ντεπενοίθο
ποὸτ τὸ αι̃ττ
μἀ μοο τον τολοτῶἔ μοο ἀνέφεοο οσο οτνωτοοω ὅοννοοεοο μοῦ ἐτόνισε ὅμως ὅτι δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ καταθέσω τὰ ἀνωτέοω εἰς τὸν άνακοιτὴν τοῦ ΑΣΠΙΔΑ διότι φοόα̃ται νὰ άναμι χθῆ, διότι ἑζαοτα̃ται οἰκονομικῶς ἀπὸ τὸν θει̃ον του ΒΟΤ
ΛΒΤΤΗΝ ΤΣΑΠΑΡΑ ΕΡΩΤΗΣ1Σ: ΜΒΧΘ9
ΑΠ0ΚΡΙΣΙΣἔ "Ολο °Β<ι>°
Φ σννετάνο
Ὁ Ἐἔοτοοθοὶἔ
ἄλλο
τί
νὰ ποοοοέοτι̃οἐ
Η Εἰοτὶννὶτὴἔ
· . .
Ὁ
Ὁ
Γοομμοτονἔδ·
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:Ἱῷώαωιὅκ.Χωα̃ῳΜώΜῃ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ:Κιὰνὼώωνα̃η̨̃ώῇωσωωὰτὰ ὅσα σα̃ς εἶπε ὅ δόκιμος
324
θ)νων Σ. Στοατοῦ». Κατὰ συνέπειαν δὲν ἠδυνάμην νὰ δια εττςω ουτε οοταμὸν ὡς λέγει ο Πτιεαος τοτε ἄλλην μονάδα Τ)Θ. “Εξ ἄλλου πῶς θὰ ἔκανα σμπαοάλια τὸ στοατηγεῖο τοῦ Σ. Σω̨ατοϋ του̃ ὥς ἰαχααίζεαθε ὅλον ααα, φίλου μου στοα τηνου̃ Τσολἀαα; τα τ
τι
ΜΑΡΤΤΣ: ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ἑμονιμοποιἠσατε μετὰ τὴν κατά θεσίν του τὸν δόκιμον Πλιάκαν; ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἄπαγοοεόω τὴν ἐοὼτησιν. ΧοΝΔΡοκοτκΗΣ± Δεν μπονοοτμε τεστ να οπεναστιι σουμε τους ἑαυτοός μας ἀπὸ τὶς κακοἠθειες κόοιε Ποόεδοε. Πεοιττεύει τότε νὰ κάμουμε ἄλλην ἐοώτησιν.
Πλιάκας, ὅτι δηλαδὴ του̃ εῖπα, ὅτι 826
τὸ δικαστἠοιόν σας ἔν
Κατἀθεσι Κατσαρίδη
σχέσει μὲ τὸ ποιὸν τῶν μαοτυοων. ὅσα είπατε σημαίνουν Α
(Ποὸς τὸν μόιοτυοα): "Ολα
«Ιίατὰ Μόιι̃ον του̃ '85 ἦλθε
ΣΠΙΔΑ;
τίως καὶ ἀόιάστως μοῦ ὰφηγηθη τὰ έξης: «Ποὸ τοιμηνου εὺοισκόμουνα εἰς τὸν ταμίαν τοῦ Λόχου Στοατηγείου του̃ Γ' Σ. Στοατου̃ γιὰ νὰ πληοωθῶ. Ἑκει̃ ποὺ ἐκαθόμουν εἰσῆλθε ὁ ὺπηοετῶν στὸ Τάγμα Διαθ. Στοατηνείου Λοχ. Κατσἀοης Θωμα̃ὰ καὶ ἀφοῦ μι ὲχαω̨ἐτησε μοῦ εἶπε νὰ γίνουμε φίλω
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ῦίίὶλλονἔκ ἄλλην ἐθὡτησὶν; Οὐδεὶἔ ἑθωτα̃ καὶ ὁ μαθως ἀπομακθύνεταὰ Σημείωσὶἔ γθάφοντος: “Οπωἔ μποοεῖ νὰ χαταλἀὅη εὕ: "Ολα ὁ ἀναγνὡστης ὅλοὶ οἱ μἀοτω̨ες γιὰ τε) Γί Σ° Στθατοἶί (Φόικελλος Μακεδονίας) μιλουν γιὰ ποαξικοπημοι δεξιᾶς, νια δλΊμ0%Ωατὶ%0ὺς ᾶἔ)κοὺς καὶ παοόμοια χοσοις κὰν να υπαο
ἐπὶ νεφὰχῆὰ
ΟΑΣ'
στὸ γοαφεῖο μου ὁ λοχ. Ζέοθας ὰτὰὰτηνείου Γ× ΣΣ καὶ ὅλως άνω
καὶ νὰ παοακολουθου̃με τοὺς ὅιἔ)κσὺ€ τῆς δεξιᾶς τί φτια χνουν καὶ τί σχεδιάζουν γιατὶ ὺπόιοχουν πληοοφοοίες ὅτι οἱ ἀἔιωματικοὶ αὐτοὶ ποὺ φτιάχνουν τὸν ΙΔΕΑ θὰ κινηθου̃ν νὰ κάνουν κίνημα ννὰ νὰ ὰίἔοὰν τὸν Πὰπὰνδὰὲὰὰ =ιΕχουὰε ὰὰ_ ζί μας ὰὰὶ τὰν Σωὰὰχη Χονδὰοὰοὐκην ἀλλὰ ὰὰὶ ὁ ἴδνοὰ ὁ σωμὰνὰὰχηὰ θὰ ὰνὰτὰχθῆ σὲ μνὰ τέτονὰ πεὰίπτωὰὰ Ἐνὼ
ΜΑΡΤΤΣ:
Δὲν ἔεὺοω. Αὺτὰ θὰ τὰ κοίνη τὸ δικαστἠοιο.
λη Μό" γὶὰ ΑΣΠΙΔΑ: μύησὶ κλπ· Μία ποίῖλ) κακογουστῖὶ σωχὲτησ' ἐπὶχεω̨ησε ἶία χάνη ὁ Παλακἶλογίἶπουλος "θὰ 0 Στειακόικης ποὺ ἱσχυοιστηκαν μαλιστα πως δεν εἶχαν εμπι: στοσὺνη καὶ στὸν Σωματἀοχηὰ ποὺ τότε που κατεθεσαν στο Στρατοδικείο ὁ Σωματόιοχης ητο πλέον Άοχηγὸς Στοατου. σόλὶκο ~ὀὲ εἶναίκ 6" ἐνἰῖ) μὲ κατηγοθου̃ἶαν ὅτὶ ῖεὴὰίαῃζα στο Υθαψειο του στοατηνου και «συνωμοτουσαμε», εγω μεν ημουν φυλακη γιὰ «ἐσχόιτη ιτσοδοσία», εκεινος δὲ 'Αοχηγὸς
του̃ ἀντέτεινα καὶ τοῦ εἶπα πὼς όλα αὐτὰ δὲν είναι σωστὰ ποόιγματα». "Οταν μοῦ εἶπε αὐτὰ ὁ Ζέοθας του̃ είπα διν αὺ τὰ ποὺ τοὕλεγε δ Κατσόισης τὁίκουγε καὶ ὁ ταμίας λοχαγὸς Νηστικὰκης καὶ μοῦ ἀπἀντησε καταφατικἀ». Π ΡΟΒΔΡΟΣ Ἑὰώτησν ὰ νὰ Χονδὰοὰοὰκηὰ ΧΟΝΔΡΟΚΟτΓΚΗΣ: Κὰὰιε μὰὰωὰ ννὰτί ἑνῶ τότε ποὺ στὰ ἔχενε ὰὐτὰ ὁ Ζέὰὰὰὰ δηχ· Μάϊο Ἑ5 δὲν τὰ θεώὰησεὰ ὰ ποπτὰ κὰὶ δὲν ἔσπευὰες νὰ νὰ ὰνὰφέὰηὰ ὰχχὰ τὰ νὰτὴννεὰ χεὰ μόνον μετὰ ὁμηνον; ΜΑΡΤΤΣ (σνωπὰχ
Τὸν
σετ τισ ἐγὼ μια και δεν μια οει̃ς ἐσύ. Τὸν Μάιο καὶ μέχοι στὶς 15 “Ιουλίου του̃ "θῦ ἦτο στὰ πὰὰνμὰτὰ ὁ Πὰπὰνδὰέον χὰὶ σννεπῶς δὲν υ̃πῆὰἔε τότε
κατὰ Μάονο τον 1965, ὅτι 6 ΙΔΕΑ θὰ κάνη τοαἔαὀτιτμα καὶ θὰ ἀνατθέψθ τὸν ΙΙαπανδΘἑΟΌ· ἘΗΉ" λι̃ ἐπολὴ "ΟΡ Ψ οιολεκτικὰ λυσσομανου̃σε η πασαστοατιωτικη τουτη οογα νωσι, ποὺ α̃ονότεοα ἔφτιασε την 21η Άποιλιου, ἐνὰντίον της Κυθεονησεως Παπανδοέου. Οἱ ΙΔΕΑτες υποθοηθοντσν
ΧοΝΔΡοκοτκΗΣ± Νε
ἀναγκη νὰ ποῦμε τέτοια ποόιγματα, ἀλλὰ ἦτο καὶ φόθος νὰ ὅὰου̃ὰε τὸν ὰπεχὰ μὰὰ ἐνῶ μετὰ εἴχὰμε πεδίον δὰὰὰεωὰ νὰ που̃με ὅ,τι θέλουμε μιὰ καὶ δόθηκε τὸ σύνθημα ἄνωθεν. τὰν;
ΜΑΡΤΤΣ: (σνωπὰ). ΠΡΟΕΔΡΟΣ: “Οχι δικές
σας κοίσεις κ. Χονδοοκοὺκη.
ΧοΝΔΡοι‹ονκΗΣ± κιειε Πσὀεεεε,
μου κοίσεις ἀλλὰ ἀναγκαῖες διαπιστώσεις
δεν ειναι
ταις
γιὰ νὰ διαφωτιστῆ
ΓΕΕΘΑ δηλ Άθλθγὸἔ Στθατου̃ὶ Γιὰ νὰ ἔεκαθαθὶστη̃ τὸ ποα̃γμα μιὰ γιὰ παντα θὰ διαφωτίσω τὸν αναγνώστη τί ὰ
κοιθῶς συνέόη μὲ κάθε παοοησία καὶ ὰνδοισμο. Γιατὶ μα σουλα̃νε ολοένα τὰ πεοὶ «δημοκοατικῶν ὰξ)κῶν» κινηματος δεἔια̃ς καὶ τὰ παοόμοια, ποὺ θέλουν νὰ τὰ ταυτίσουν μὲ Α ΣΠΙΔΑ. Ἱδοὺ λοιπὸν τί είχε συμθη̃: "Οπως καὶ ἀλλου̃ του̃ θιθλίου τονίστηκε, φῆμες φέοανε
σαν ἀπὸ τὸ θὀθυὅο ποὺ ἔωνε στὴ ΒΟΌΜΊ θ ΒΡΒ καὶ ἀπὸ ε° δὲν μποοου̃σαν θἐθαια νὰ φημεοίδες της ὀίκοας δεἔια̃ς φανταστου̃ν τί τοὺς πεοίμενε καὶ τοὺς ὶδιουςὰ \Ἑνὡπιον μλα̃ἔ Τέτωαἐ καταστάσεως κάθε νομιμοφοων αἔ)κος ὰνησυ κου̃σε Μέσα στὸ Στοντηνει̃ο τον Σ Στοατον νονννσυοε τοὐσαμε θπῆθλε ἔντονλὶ θ ἀνησνλία αὐτὴ λωθίωἔ σ ὅσοθἔ
_
εἶχαν καὶ ὶδεολογικὸ πολιτικό πιστευω ταυτιζόμενο μὲ την Β. Κ. Αυτοὶ ἦσαν κυρίως ὁ στρατηγὸς Τσολάκας παρ” ὅτι ~ εδειχνε πολὺ διακριτικη στάσι τότε καὶ ἔναντι των ΙΔΕΑ τῶν, ὁ ὁποφαινὀμενος, ὁ Τσαμασιώτης, ὁ Κερτεμελίδης, ὁ Χ' ίγιαννάκης καί τινες ὁίλλοι κατὼτεροι τὸν θαθμόν. ”Ο Στρατηγὸς 'Γσολάκας ἀνησυχησας ἐκ τῶν φημῶν καὶ της Ι ~ ~ ζωηροτητος των ΙΔΙἕ)Ατων ἐκάλεσε ἑμένα καὶ τὸν ἀντ)ρχη Κερτεμελίδη δ)ντη του̃ 2ου Γραφ. Πληροφοριών τοῦ Σ.Σ. καὶ μα̃ς ἐρὡτησε ὁὶν ἕχομε συγκεκριμένες πληροφορίες τί γί νοντοιι στὶς Μονάδες του Σ. Στρατου̃ καὶ ἰδία στὰ τεθ)να. "Ο Κερτεμελίδης του̃ ανέφερε πως δὲν ἐρευνἠσαμε ἰδιαίτε ρα, γιατὶ θαθειὰ μας άπασχολου̃σε ὁ "Εόρος που ἀπὸ στι ι γμη σὲ στιγμη κινδὐνευε νὰ γίνη εστία πολέμου με τους Τοὐρκους λόγῳ Κυπριακου̃. Τὸ ἴδιο του εἶπα κι ἐγὼ καὶ του̃ ἐτόνισα ὅτι ἐγὼ δεν διοικου̃σα τεθ)να ἀλλὰ εκείνος, δι" ῶρι | ι ε ι ε ι ~ σμενες μοναδες τεθ)νων και η μη υπαγομενη στο Σωμα Τε θ)νη Μεραρχίαὐπηγετο ἀτιἔ ευθείας στη Στρατιά.Σα Ωἴ
ν
Ω
Ρ
π
νεπῶς δὲν μπορουσα νὰ κάνω ὁποιαδηποτε ἔρευνα μέσα στὶς μονάδες, τὶς ὁποῖες μόνον ἀπὸ πλευρᾶς ὲκπαιδεύσεως έπέόλε πα. Τότε ἐκει̃νος μὲ συνέστησε μὲ κάθε τρόπο νὰ προσπα |
”
Η
θησω να συλλέη̨̃ω πληροφορίες ὡς πρὸς πασαν παράνομη κί νησι τῶν ΙΔΕΑτῶν γιὰ «νὰ μη μᾶς πιάσουν στὸν ἱίπνο». Έ
~
~
~
Στὰ πλαίσια αυτης της προσωπικης ἑντολης
~
κ
›¬‹
τ
στὸ στρατη _
κ
ΥΠΟ ὶίἀλεσα τον Υνωστο μου λοχαγθ Κοιτσὁω̨η Υνωστηε ~
Η
εἶἔ .ι
ἐμὲ πολιτικης τοποθετησεως καὶ τοὔπα «Θωμα κότταξε αν πέση κάτι στην ἀντίληψί σου γιὰ κινησεις ἱίποπτες του̃ Ι νὰ νὰ μοῦ %ατ5 ευ̃θει̃αν εἴτε καὶ. στὸ στρατηγό». Τοῦ ὲζἠτησα πληροφορίες άν μέσα στὸν κὐ
κλο τῶν λοχαγῶν υπάρχουν δημοκοατικοὶ τΟ›
Υὶαῖὶ δὶεδίδετθ καὶ ἦτθ
ἀἔ)κοί
_ καὶ τοϋ
Υνωστό. καὶ ἐδιχαιώθημεν 600· κίνημα εἶχε σὰν όάσι τους λοχα
δότερα, ὅτι τὸ ΙΔΗΑτικὸ νὰ τους ἐνημερώση κι αὐτούς, ὥστε άν ἑξεδηλοῦτο γούς πραξικόπημα τοῦ ΙΔΕΑ νί ἀντιδροόσαμε. Αυτὰ όικριθῶς η σαν τὰ σωστὰ περιστατικά. Ὁ Κατσάρης θεωρώντας τὸν
Νηστϋιάκη καὶ Ζἐοὅα ίλοχαγοὺἐ) δημοκθατὶκθὐἔ Τοὺἐ δὶε· όίὁασε αυτές τὶς ανησυχίες μου, κι έδέχθησαν νὰ ὁοηθησουν 328
μιὰ τέτοια περίπτωσι, καθηκον ὁίλλωστε ὲκπορευόμενο ἀ πὸ τὸν ὅρκο τους. Λίγο ὁραδυτερα ξέσπασε ὁ θόρυόος του̃ ” ΑΣΠΙΔΑ (Μάιος Ἐῦ). Ουδεὶς ἑσκέφθη ποτε νὰ συνδυά σὲ
Κ
ση τὰ παραπάνω νόμιμα μὲ τὸν θρυλουμενον ΑΣΠΙΔΑ, γιὰ τὸν ὁποῖο ἐμεῖς πρώτοι ἐκπλαγηκαμε. "Οταν ὁμως ἔγιναν τὰ Ἱουλιανὰ καὶ οὶ γνωστὲς ἀθλιὀτητες, τότε πλέον άρχισε νὰ Ι ιο Ν οἰκοδομηται η σκευωρία. Γιὰ νὰ δοθη ἐκτασι καὶ θαθος σκε φθηκαν τὰ παρὰ πάνω νὰ τὰ συνδυάσουν μὲ ΑΣΠΙΔΑ καὶ τ
Ω
Ω
πρὸς τοῦτο πρόθυμη ἀλλὰ καὶ σὲ κατευθυντηριο ρόλο η Ι ΔΗΑτικη ὁμάδα Θωμόπουλος, Πετάνλὶῶ Στειακάκης κλπ.
μετὰ την πα στην ὁποία προστέθηκε τελευταία στιγμη καὶ ὁ ὰἔιοθρηνητος Παλαιολογό ραίτησι Παπανδρέου τ πουλος. Βέθαια άν Α)ΪἙ}Σ δὲν γινόταν ὁ ὰρχιχουντας με γας ΙΔΒΑτης Σπαντιδάκης, τὸ Γί Σ. Στρατου̃ θὰ ηταν μᾶλ λον ησυχο παρ” οὶεσδηποτε θελησεις τῶν ΙΔΕΑτῶν του (Πε Θ ί ~ Η τανη, Στειακακη κ.λ.π.). Δεν ηταν θεθαια τυχαιο το οτι οι «κύριοι» αὐτοὶ Βρέθηκαν στὰ μεγαλύτερα 'Απριλιανὰ πόστα τη̃ς δικτατορίας φοὁεροὶ καὶ τρομεροὶ στυλοθόιτες της.
_
1
Ω
λ
λ
π
“Αλλὰ τώρα πλέον ποὺ ἑξελίχθησαν ως ἐξελίχθησαν τὰ γεγονότα πόσο, στ® αληθεια, ἐδικαιώθημεν; Που̃ εἶσαι Κα Ἐ ~ ~ ` μπὲρη που ἔλεγες πὼς «οἱ φημες για πραςικοπημα του Ι ΔΕΑ ἦτο ἐφευρημα τῶν κομμουνιστῶν καὶ ότι ημουν φαντα ί | ω σιόπληκτος». 'Αποτελει, τουλάχιστον, θλιδερη δικαιωσι μου. ε Πρέπει νὰ σημειώσω ομοίως πως ὁ υποφαινομενος, οταν ει ι ι εε πὼγ; ὁ ΙΔΕΑ ὅχν μόνον δεν νννηννόνανγ ἀχχα "αγ ποοσω ?
Ἡ
υ
Ε
.
υπ
τ°
ν
τευόταν καὶ ἀπὸ τὰ ανάκτορα καὶ ἀπὸ την ΟΙΑ ἀλλὰ καὶ κυ ἀπὸ τσὺγ; φυσικοὺς ῆγέτες του̃ Στθατου̃ ..__ Γα©0Όφα
ὁπέόαλε την παραίτησίν του, που δυστυ λια̃, Γεννηματα̃ χῶς δὲν ἐγένετο δεκτη μὲ τὸ αὶτιολογικὸ «ὁτι λόγῳ του̃ Κυ πριακοῦ η χώρα ἑτέλει εἰς κατἀστασιν ἐπιστρατεὐσεως καὶ ἀπανοθενεταν μάθε παθαἰτησν ἀἔῃῶνν Κατἀθεσι Πετρίχου
‹‹”Πμουν διαχειριστης τῶν πολυκατοικιών τῶν όιἔ)κῶν στην περιοχη του Στρατηγείου του̃ Γ' Σ. Στρατου. 829
'Ο Συν)οχης Χονδοοκοόκης Δημ. εἶχε ὁοισθῆ καὶ ποόε δοος τής ἐπιτοοπῆς τῶν πολυκατοικιῶν αὐτῶν. Πήγαινα υ πὸ τὴν ὶδιότητα μου του̃ διαχειοιστοῦ στὸ γοαφει̃ο του̃ Συν) οχου καὶ υπέγοαφε διὰφοοα χαοτιόι. "Οταν πήγαινα ἔόλε ιιιιι ιιοίιλοὺιῖ ἀἔ)ιι0ν§ στὸ νθοιφειο τον νὰ σνἶνὶνονν μή αὐτὸν ἱίποπτα, γιατὶ μόλις ἔμπαινα σταματου̃σαν τη συζήτησι. Με ταἔυ αυτῶν τῶν ἀἔὶκῶν ήσαν οἱ: ταγ)οχης Χατζηγιαννά κης, λοχαγὸς Κοιτσόιοης, Συν)οχης Τσαμασιώτης. Πολλὲέ φθθὲἐ ἔννχε νὰ πάω στὸ σπιτι τον Σννλθλιὶ Χθντ δοοκσόκη καὶ εῖδα φωτογοαφίες του̃ Γεωογίου Παπανδοέου. Εῖδα τή γυναίκα του καὶ τη γυναίκα του̃ ταγὶχου Άναγνω στοποόλου μέσα στὸ σπίτι του̃ κ. Χονδοοκουκη νὰ κλαι̃νε ὅ ταν παοαιτήθηκε ὁ Παπανδοἐου την 15ην Ἱουλίου. Ξέχα σα νὰ σα̃ἐ ἀνΘιΦὲΩω› ὅτι ὅταν πήγαινα στὸ Γοαφῦἶο τον Συν)οχου Χονδοοκουκη .ἔόλεπα στὸ γοαφεὶο του ἑπόινω ὲ φημεοίοες συνοδοιποοικὲς «ΒΗΜΑ» «ΝΕΑ» ‹‹ΑΘΗΝΑ·Ι° ΚΗ» μαλιστα πολλὲς φοοὲς ὁ Χονδοοκουκης τὶς κοατου̃σε καὶ στὸ χέοι ἐπιδεικτικὰ ὅταν ἔφευγε ἀπὸ τὸ στοατηγει̃ο καὶ πήγαινε σπίτι του, που ἀπεῖχε 300 ΒΟΟ μέτοα. Πολλὲς φο οὲς ἔλεγε, ότι ὅταν οὶ δεξιοὶ κανουν κίνημα θὰ σπάσουν τὰ μου̃τοα τους “Εκει πολλὲς φιλίες μὲ τὸν Σωιιατάοκη και α̃ο νιειΐὲἐ φοθὲἔ πάει στὸ νθιιφειο τον και κάθεται ὥ©ε€» ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξεόοειις τίποτα συγκεκοιμένο πεοὶ Α
ΣΠΙΔΑ5 ΠΕΤΡΙΧΟΣ: Τότε
δὲν ήξευοα τίποτε. 'Γώοα ὅμως τὰ
μεοίδες καὶ νομίζω πὼς ἔχουν σχέσι μὲ ΑΣΠΙΔΑ καὶ μα λιστα ὅτι ό Χονδοοκουκης ήταν ὁ ἀοχηγὸς στήν Μακεδονία. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἑπαναλαμόάνω. Ποῦ τὸ ἐξάγεις αυτό; ΠΕΤΡΙΧΟΣ: Μὰ τὅγη̨οιψε καὶ ὁ «Ἑλληνικὸς Βοοη̨ὅις». ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαοιστῶ. Σ
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ Ἀπὸ ιὸ Υθαφειον σον ίειΞ Τὰἐ πθλυωτοιιιιαἐ) ἔωἐ τὸ Σιθαιιι̃νειον ἦιο ἀιιόσνοισιἑ νιιιειίπου μ. Ἑτηλεερωνου̃σες ἀσφαλῶς ποὶν ή μεταόής στὸ γοα
φειο ὶι0ν› ἐὰν ὶὶμονν εὕὶιιιιθοἔ νὰ σὲ δεχτώ διη̨ νιι0νΘοιφὴν› δοθέντος ότι ημουν ὰπήσχολημένος μὲ τὰ κόοιόι μου καθή
στο
Β
πανδοέου αὶ σύζυγοι ΧονδοοκοὐκηἌναγνωστοπουλου εἶ χον κλεισθῆ στὸ σπίτι τοῦ Χονδοοκοόκη κι ἔκλαιγαν. Πῶς ἐ συ τὸ ἀντελήφθης αὐτὸ ἀφοῦ ἔκλαιγαν ἐντὸς οὶκίας;
ΠΒΤΡΙΧΟΣ
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: "Οταν ήλθες
στὸ
Σ. Στοατου̃
μὲ
8)γὴν τοποθετἠσεως στὰ σύνω̨α μὲ παοεκἀχεσες νὰ μεσο λαὸήσω νὰ σὲ κοατήση στὸ Στοατηγεῖο ὁ Στοατηγὸς Τσο λάκας, γιατί εῖχες οἰκογἑνεια;
ΠΒΤΡΙΧΟΣ: Ναι. Και μὲ κοατηστ σ° αυτή τη Θἑσι τῇ μεσολαὅήσει σας. Είμαστε πατοιῶτες καὶ μὲ τὸ θἀοοος αυ τὸ ῆλθα και σα̃ς παοεκαλεσα. Παντως γι, αὐτὸ σἄ: Θὐχα· οιστῶ.
ι
συνδυόιζω όλα τὰ πιὸ πάνω μ” αῦτὰ που διαόὁιζω στὶς έφη
ΒΟΟ
,
κοντα του̃ Δ)ντου̃ 'Γεθ)νων. "Εφ® ὅσον λοιπὸν σοῦ ἔλεγα ἔ λα, ήτο δυνατὸν νὰ εἶχον υπόπτους συναντήσεις καὶ συζη τήσεις στὸ γοαφεῖο μου; Μήπως ἐθεωοουσατε φυσικὸν νὰ σα̃ς που̃ν οὶ Συν)οχαι «ὁοίοτε κύοιε λοχαγὲ αυτό συζητού σαμε, μπαῖτε στη συζήτησί μας». "Αλλωστε ποὶν μπῆς στὸ γοαορεἰο μου δὲν σὲ ὰνήγγελεν ὁ υ̃πασπιστής μου; Πῶς λοι πὸν συ ανακάλυψες τὰς υπόπτους συζητήσεις ἐκ της σιωπής τῶν ὲπτσκεπτῶν μου; ΠΕΤΡΙΧΟΣ: “Ετσι τὸ υπέθεσα τώοα μετὰ τὸν θόουθο του ΑΣΠΙΔΑ. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: “Ωστε τωοινὲς υποθέσεις. Δὲς ὅτι τὴν 15)7)ΘΞ› ήμέοαν παοαιτήσεως τής Κυόεονήσεως Πα
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κι ἐγὼ γιὰ ὅ,τι
μοῦ ἀνταποδώσα λέτε κὐοιε λοχαγὲ ὁ γιός σας εἶχε ἐγγῷαφἦ στους Λαμποόικηδες; ΠΡΟΕΔΡΟΣ; Τί σχὲσι ἔχει αυτό; ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Μή όιόιζεστε κόοιε Ποόεδοε. Θὰ δη̃τε ἀμέσωα̨ "Εκανα τὴν ἐοώτησι ὅχι γιὰ ἄλλο λόγο ἀλλὰ διότι ἐπὶ 8 μήνες τώοα ἀκου̃με ἀπὸ του̃ Βήματος του̃ μαρτυ
τε_ Δὲν μου̃
οος διδαχὲς πεοὶ ὰντικομμουνισμοῦ, ἑθνικοφοοσυνης καὶ τὰ παοὀμοια καὶ πολλοὶ θίξανε καὶ τὰ «μυόισματα» τους Δα μπθἀκῃδες ποὸς τους ὁποίους ἐμεῖς «οέπαμε» όπως εῖπε κά
ποιος. 'Επιμένω λοιπὸν νὶ ὰπαντήση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ”Οχι. Ἄπαγοοεόω. 831
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κΰῳε Ποόεδθευ̃
δὲν
ἔχουμε στὴν ουσία, ἀφὴστε μας τουλάχιστον νὰ υπεοασπίσου μεέτοὺα̨ ἐαυτοὑἔ μας
μόνλολ μας· Λέγω λολπὸν πὼς ὁ γλὸε του̃ εἶχε γοαφη̃ εἰς τοὺς «Λαμποἀκηδεἔ» ωὶ ἐἔ ἀφοα̨ μῇἔ αὐτοῦ 55 ἀἔλότιμος λώολος Άθχηγὸς τη̃ς ΒΡΕ (Κανελμ λοπουλος) εκολοιςοισεα στὴ Ρουλὴ τὸ πεοιστατικὸν εὶπὼν ότι στους νεους αυτους που ὴσαν τέκνα ἀξ)κῶν οἱ κομμουνι , σταὶ ὲχοησιμοποίουν για δέλεαο ὀμοοφες Λαμποακιότισσες... , „ , „ „ , Ἱ Βπαναλαιόοινω οτι τα λε ω αυτα επειδ ο Πετ ~ι ο ια ,
μἀλθτλλοοἔ
3
„
,
2
3
γ
ς „ , πουλαει κι αυτος εθνικοφοοσυνη. Και γι αυτο θα συνεχισω ετ ωλλ ς μ ενα α ο εοωτημα μιαι καιτ οε λογος για εθνικοφοοσυνη. ι ι Ν ι .ι ι Ιίυοιε μαοτυς μηπως μποοειτε να μας πητε αν εφιλοἔενη , , , , τ σατε Βουλγαοον δημοὀιδασκαλον συγαμθοον σας _ μπα 3 Ι 5 5 ~ \ τσανακη σας κι εγενεσθο αφορμη ανησυχιων στο Τμημα ,Αλλοδαπῶν; 9
„
±
,
»
¬
9
γ
ς
»
α
?
γ
γ
ν
ν
λ
αν
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (κοοόει τὸν κώδωνα): Δὲν ἔχουν ἄμεσον σχέσιν μέ τὴν κατηγοοίαν αὐτόι °
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Μθπωἔ νὰ ὅὰὰ εἶπε ὁ μὰθτνἔ εἴ λον καμμία ὰλέσλ μὲ Τὴν λὰνηνοθίὰνἐ Ἐκτὸἔ ἐὰν ὰὰΟὰδἐ° λεσθε λνθνε πθόεδθὰ ὅνν τὸ νὰ ὰλὰὅὰἔω «ΒΗΜΑ» «ΝΒΑ» λλ «ΑΘΗΝΑΤΚΗ» ἔλονν σλέσνν μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ "θ ὰν ἔλεν σλέσν μὲ ΑΣΠ1ΔΑ› ἔστω νὰ ὰν νλ «θῆλνἔ» σὐλζννὁἔ Ιων θε τὰν μελὰνλολλλλι̃ νὰ ἔλλὰλνε νλι̃ν λλμέθὰν ποὺ ὰὰθὰννἠθηλε ὁ Πὰπὰνδθέον·
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Άφὴστε τα. “Ολα αὐτὰ σιν μὲ τὴν κατηγοοίαν.
δὲν ἔχουν σχέ Ο
ΧοΝΔΡοΚοτκΗΣ±Δαιαακιωαετηκωα,εμε
εἶμαι ὴδη ποοφυλακισμένος 15 μηνες τώοα. Και γιὰ νὰ τελειώνω: μια τελευταία ἐοώτησι στὸν μαοτυοα: Γιατί κὐοιε μόιοτυς σ' όλο τὸ διάστημα τῶν ἐοωτὴσεών μόἶἶιἶου σας κάνω δὲν στοέφετε τὰ ματια ποὸς τὰ μένα; Πέ στε μου ἀφοῦ μὲ κοιτάζετε κατάματα: Ποιός σας ἔθαλε νὰ απ” αυτοι ἐγὼ
καταθέσετε όλα αὐτὰ που εἴπατε εναντίον μόιλιστα ἑνὸς ευεο γέτου σας, ὅπως καπου εἴπατε, είιεογέτου σας ἀλλὰ καὶ συν τοπίτη σας;
εεε
ἀπἑξἕ.ι̃ἶΡΙΧΟΣ (Σ
(πελιδνος με τα ματια κατεθασμένα. Δεν
ί
Τῶ ὅντι ἡ σύζυγός
κατάγεται ἐκ
Βουλγαοίας καὶ οἱ γονείς της μένουν ἐκεῖ. Τὸ καλοκαῖοι του̃ ι̃θθῦ εῖχεν φιλοξενὴσει τὴν κουνιόιδα του ἑλθοῦσαν ἀιτὸ τὴν Πουλγαοίαν ἐκ του γεγονότος τουτου παοηκολουθει̃το τὴ οἰκο γένεωα Πετθίχω καὶ εἱχεν φασαοίεα̨ μὲ τὸ Τχγη̃αα ,Αλλοδα „ ι ς . , ` , ' ζ „ πων και τ ν Στ›ατ. Τσι εσιαν. Το ιε εθο του θους του „ η θ ι λ ιγ ς ι η Δοχαγου Πετοιχου δεικνυει κα αοα το κατωτεοω πεοιστα ι ιι ~ .γ ι ι .. τικον, αξιον μνημονευσεως τῳ οντι. οχαγος ετοιχος ς
ς
,
ι
,
. τ εἶναι' σΉμπαΤΟλωΈης 'καν σλλγγενης (Χλὺω̨̃αλοζ ΈΟΊ)~ Όποφαλνομε ε ι , . ι Δ ςι ΣΣ ιθ . νου, τη ενεογεια μου εις τον )ιην του . . εκοατη η εις . τ | “ ι ι ι ι ι τὴν θεσιν εκεινην. Τον εθοηθησα στην απαγγυστοωσιν του „ „ ι ι υ 5 τ ιι γιου του εκ των Λαμποακηοων, και γενικως επεδεικνυα ευ ι . Ι Ν ι νοια ποος τὸν Λοχαγὸν Πετοιχον. όΟταν εσταλη σημα εκ του̃ ΠΕΣ δια νὰ σταοουσιασθῶ στὸν πεοιθόητο Σπαντιδόικη, 'Αοχηγὸν)ΓΒΣ (ὴτο κι αυτὸ ψεῦοος και ὀινὴκουστος ἐνέο γεια, διότι μὲ ὴθελεν ὁ Λαγόινης καὶ δὲν υπηοχεν ουδεις λό γος να μὴ λεχθῇ η αληθεια), ὁ λοχαγὸς Πετοι̃χος παοη̨̃ ὅτι εἶχε καταθέσει ἐναντίον μου, ποα̃γμα που ὀιγνοου̃σα, ποοσε ποιεῖτο (ὁ λοχαγὸς Πετοῖχος) κι ἔκλαιεν ὅτι «ἔχανε τὸν ποσ στόιτη του» ἔσπευδε δὲ τόσον υποκοιτικὸι να μὲ ὲξυπηοετῇ διὰ τὴν ὲξαγωγὴν διαφόοων υπηοεσιακῶν χαοτιῶν, τὴν θεώοησι φύλλων ποοείας κλπ., κλπ. "Ο λοχαγὸς Πετοι̃χος μὲ τὴ στόισι του αὐτὴ εἶχε δείξει όλη τὴν ποταπότητα τοῦ χαοακτηοος του, μὲ ἰσχυοὴ δόσι ἀνανδοίας μαζι μὲ αχα οιστία ποώτου μεγέθους. Για ἀναισχυντία δὲν γίνεται λό .
3
3
κ
5
γ
5
νκ.υΜνσ>Μυ×ωτιαυα συα̃υωω̃υνἔυνυᾶων σχυντία».
Δὲν ἦταν λοιπὸν μόνον ἀναίσχυντος συκοτρόιντης
πθώννιἐ νθὰνμλἦῶ ὰλλὰ ἦνὰν λὰλ ὰπὰίὰνθἐ πὰ©ὰθὰΤνΙ€ νὰ ττοιοιἐ ἔωλι̃θῆἔ νὰ ἔντονλι̃ἔ Μὰνλὰτνκηἔ δεοντολονλὰῶ ὰνεη̨
ὰννὲἐ ποὺ δὲν μένὰνν ὰννμώθνι̃νεἔ νὰτλ ἄγθὰφο νομο σξη Μόιννυ ὰλλὰ νὰλ πὰννου̃ νομίζω· Αντοὺἔ ἶονἔ 'τνπουἶε αν δὲν ὀιτιατωμαι ὁ Δόιντε στὴν Ιἶόλασί του τους όαζει στο τ\ε¬ λευταξο ἶλλκλο·
μικοους
Ιδἶλυ εις πολον σημελον λλατηντησαν
αἔιωματικους .).
ἘΟΉΞ
888
Κωἀθεω Σοφηκἰτη
λιξιν της υγείας μου κατόπιν της Θμἠνου ἀναρρωτικης μου ἀδείας».
«Περὶ τὰς ὰρχὰς Μαρτίου 1965 ὲπεσκέφθην ἑθιμοτυπικῶς εἰς τὸ γραφείου του είς τὸ Ρ” Σ. Στρατου̃ τὸν 'Αντ)ρχην Πεζικου̃ Τσαμασιώτην ὁ ὁποῖος ἀφοῦ μοῦ προσέφερε καφ φὲ μὲ ἑρώτησε σχετωαίς που̃ιθρίσκομαι καὶ μὲ τί ἀσχολου̃ μαι, δηλαδη τὶς συνηθισμένες τυπικὲς ἑρωτησεις. Ώς ητο φυσικὸν ἑἔέθεσα εἰς τὸν ανωτέρω Συντ) ρχην α̃φ“ ἑνὸς μὲν τὰ της μεταθέσεώς μου καὶ αφ” ἑτέρου δὲ τὰ τῆς υγείας μου, δεδομένου ὅτι ευ̃ρισκόμουνα εἰς θμηνον ὀιναρρωτικην ἄδειαν. "Εκείνη τη στιγμη εἰσηλθε εἰς τὸ γραφείον ὁ συν) ρχης Χονδροκουκης τῶν Τ)Θ, ὁ ὁποῖος ἀφοίι̃ ὲχαιρέτησε εἶπε: ‹‹τί κόινετε εσείς ἐδῶ, κίνημα ὀργανώνετε;», ὁ δὲ ἀντ) ρχης Τσαμασιὡτης ὰπηντησεν. «”Οχι δὰ καὶ κίνημα κ. Συν)ρχα, ὁ ,Ανδρέας δὲν επιτρέπει τέτοια πράγματα». Ά κολούθως άς την συζητησμὶἔλαόε μέρος καὶ ὁ Συν)ρχης Χονδροκουκης πρὸς στιγμην δὲ ό ὀιντ) ρχης Τσοιμασιώτης μὲ ηρώτησε τί γνωρίζω σχετικῶς ὡς έκ της θέσεώς μου, εἰς την ίιπηρεσίαν πληροφοριών κατὰ τὸ παρελθὸν μὲ τὸ θέμα «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Τοῦ ὰπηντησα ἐπὶ λέξει ‹‹καθ” ὅν χρό νον όπηρέτησα εἰς την "Τπηρεσίαν Πληροφοριῶν ἐτηρησα τὸν όρκον μου καὶ ουδενὸς κατέστην κομματικὸν ὅργανον, οἰίτε δὲ υπέπεσεν εἰς την ἀντίληψίν μου ἐνέργειαι ἄλλων σχετικὰ μὲ την ὰνωτέρω υπόθεσιν τουτί ένεκεν εἶμαι τρο μερὰ πικραμένος διὰ την μεταχείρισιν την ὁποίαν μοῦ ἑπε φυλαἔεν η υπηρεσία εἰς την ὁποὰιν ητο γνωστη τόσον η οἰκογενειακἠ μου κατἀστασις, όσον καὶ η ἀπόδοσίς μου κα τὰ την ἐκτέλεσιν τῶν καθηκόντων μου». 'Ανταπαντῶν ό Ἀντ) ρχης Τσαμασιώτης καὶ ἀπευθυνόμενος εἰς τὸν Συν) χην Χονδροκούκην είπε: «Βλέπετε τί αδικίες γίνονται ρὲ Βἄητσακ τότε ἐγὼ είπα «νὰ δουμε μέχρι που̃ θὰ τραθηξη αυτη η κατάστασις καὶ δὲν θὰ όρεθη κανένας δίκαιος ἄν Παρεμθαίνων θρωπος νὰ ξεκαθαρίση αυτη τη όρωμμίι». που ψαχνουμε να «να Λοχαγους δὲ δ Τσαμασιώτης είπε όρου̃με, τέτοιους θέλουμε». 'Ακολούθως η συζητησις περιε στρόιφη είς θέματα σχετικὰ μὲ τὸ ἄτομόν μου καὶ την ἑξέ
884
ι
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Θέλετε νὰ ρωτησετε τίποτε κ. Τσαμα
σιὼτη;
ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Τί νὰ
ρωτησω κ. Πρόεδρε. Εἶναι τό αστεία ὅσα καταθέτειὁ κ.λοχαγὸς ὥστε ὁποιαδηποτε ὲ¬ ρώτησις περιττεόει καὶ θ" ὰδίκει την κρίσι σας ἐὰν ηθελα νὰ ρίξω τὰ ὅσα ὀιπιθόινως ὀπεραττικὰ καταθέτει ὁ νεώτερος Μινχόιουζεν. Μὰ είναι δυνατο ἑγὼ ν' ὰποκαλῶ τὸν Συν)ρ χην Χονδροκούκην «Μητσο» ἑνῶ ημουν τότε ἀντ)ρχης κι ὁίλ λα διαφορα περὶ «Άνδρέα» που σοφίζεται. Μόνον ῦλικὸν εόθυμογραφημόιτων μπορεί νὰ αποτελέσουν τὰ ὅσα απίθανα καταθέτει. Τὸ μόνον ἀληθὲς είναι ὅτι ηλθε στὸ γραφείο μου, γιατὶ μου̃ ητο γνωστός, καὶ ὅταν τὸν ἐρώτησα τὰ τυπικὰ «τί κανεις κ.λ.π.» ἀπόιντησε παραπονουμενος γιὰ κόιποια μετά θεσίτου κιέκπνη τη σαγμη μπηκε ό Συν)ρχης Χονδρο σον
κοόκης γιὰ κόιποια συνεργασία πόινω στὸ θέμα ἀσκησεως. Τοῦ συνέστησα τὸν λοχαγὸν καὶ κατόπιν ἔφυγε. Τίποτε πλέον του̃ περιστατικοῦ αὐτοῦ. 'Ο Σοφηκίτης ηταν γνωστὸς του̃ ὰρχισκευωρου̃ Πετὀινη κι ἀσφαλῶς αὐτὸς τὸν ἔόαλε νὰ διαστρέψη μιὰν ἀπλην ἐπίσκεψιν στὸ γραφείο μου, στὸ ό ποίο συνέπεσε νὰ έλθη ὁ Συν)ρχης Χονδροκοὑκης. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σείς κυριε Χονδροκουκη;
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Τίποτε κύριε Πρόεδρε, γιατὶ εἶ ναι ἀστειότητες αὐτὰ που λέγει ὁ λοχαγός. Τὸ πραγματικὸ περιστατικὸ σα̃ς τὸ εἶπε ηδη ό κ. Τσαμασιώτης. Κατἀθεσι Παλαιολογοπου̃λου Ν·
Ἀνεφέρθη στὶς δυὸ καταθέσεις του ἐνώπιον τοῦ ὰνακριτοῦ (της μὶα̃ς ἀπὸ 28)1)θθ καὶτης ἄλλης ἀπὸ 15)7)θθ) τὰς όποίας ἐπιθεόαιοί. Οἱ καταθέσεις αότὲς εἶναι: 1) 3, Β θ ἐ ἔ ά 28 ,Ι
ίου
1968
Ω
Ἐν Άθηναις σημερον την 28ην Ἱανουαρίου 1966 ἐνώπιον 335
ΛΑΓΑΝΗ ΠΑΝΤΕΛΗ
ἐνεφανίσθη ὅ κατωτέοω μάοτυς Παλαιολογόπουλος Ναπολέων ἐτῶν 50 ἐπαγγ. Τα
ἐμοῦ του̃
ξίαοχος Δ)τὴς Πυο. Στοατια̃ςι . . . . . . . 'Ηοωτὴθη δεόντως. Άπόκοισις. 'Η γνωοιμία μου μὲ τὸν Στοατηγὸν Τσολά καν χοονολογει̃ται ἀπὸ τη̃ς ἐποχῆς της Μ. Άνατολὴς (Μάο τιος 1948) ὅπότε συνυπηοετούσαμε εἰς ΓΚΒΣ καὶ διεμένα μεν μέχοι τῶν παοαμονῶν τὴς ἀπελευθεοώσεως τὴς Ἑλλά δος εἰς τὴν αὐτὴν σκηνὴν. Ἑν δεδομένη στιγμη ὴθικὴς του κοίσεως ὴσκησα εὐεογετικὴν ἑπ' αὐτοῦ παοέμὅασιν γεγονὸς ὅπεο ὁ Στοατηγὸς πάντοτε ἀνεγνὡοιζε τηοῶν ἔναντι ἐμοῦ όίκοως καὶ κατὰ τὸ μᾶλλον ευγνώμονα φιλικὴν στάσιν. Συνυ πηοετὴσαμεν ἐκ νέου ἐν ἔτει 19581957 είς ΓΗΣ ὅτε, ὅ μὲν στοατηγὸς ὅπηοέτει ὡς Δ)ντὴς της Δ)σεως ΑΒ (ἑκπαι δευσεως) ἐγὼ δὲ ὡς έπιτελὴς του 2ου ΠΓ. Μετὰ τὴν επά νοδόν μου έξ ΗΠΑ ὅπου ὅπηοέτησα ὡς στο)κὸς ακόλουθος παοουσιάσθην τὴν 7 2 1988 εἰς ΜΠΙ Μεοαοχίαν εἰς ὴν εἶχον ἀπὸ θμὴνου τοποθετηθη ὥς Δ)τὴς Πυο)κοῦ. Τὴν αιυ̃ τὴν ἀκοιὅῶς άφίκετο καὶ ὁ τότε ἱιποστοάτηγος Τσολάκας ἀ Μεοαοχίας. Ἐπὶ πλέον τῶν κα” ναλαὅὼν τὶν λλ η Αιοίκλλ σιν τ”ς . θηκόντων μου ὥς Δ)του Πυο)κοῦ μου ανέθεσε καὶ τὰ καθη κοντα του̃ Φοουοάοχου, ἔχων οὅτω τὴν εὐκαιοίαν νὰ έκτι μηση τὰς ὶκανότητάς μου καὶ τὴν έν τῶ μεταἔυ ὲξέλιξίν μου ως "Αξ)κου̃. Ἐκ της ΜΙΠ Μεο)χίας μετετέθην εἰς*Ανωτ. Σχολὴν Πολέμου διά ὴν ἀνεχώοησα μετὰ τὰς έκλογὰς τοῦ Ν)ὅοίου 1988, άναλαὅὼν τελικῶς τὰ καθὴκοντα του̃ 'Τπ) του̃ ταύτης. Τὴν Την ίὴ 9ην) "Ιουνίου 1984 ἐκλὴθην έπει γόντως είς Γ' Σ. Στοατου̃ ὅπου μοῦ ἀνεκοινώθη ὅτι μοῦ ά νετἐθησαν τὰ καθὴκοντα του̃ ἐπιτελάοχου εἰς άντικατάστα σιν του̃ άποστοατευομένου Ταἔ)οχου Κονδύλη Νικολάου. Τὴν ἰδίαν ὴμέοαν ἐξεδίδοντο ἐἔ Ἀθηνῶν ὅπου ευοίσκετο ὅ Στοατηγὸς τηλεφωνικώς αἱ Διαταγαί του διὰ τὴν μεταστά θμευσιν τακτικου̃ Στοατηγείου εἰς Καθάλαν, λόγῳ όξυν σεως της στοατ)κης καταστάσεως εἰς τὸν ΕΒΡΟΝ. (Η το τ ποθέτησίς μου εἰς τὴν θέσιν ταύτην ωφειλετο εις την μετ ε πίμονὴς άπαίτησιν του Στοατηγοῦ Τσολάκα ὅστις ἐκ τῶν .
=
888
×
¬
=
ποοσώπω̨ μου θὰ ἐξησφάλιζε
ποοτέοων ἑγνώοιζεν ὅτι έν τῷ τὸν ἱκανόν, πιστὸν καὶ τίμιον τως πολιτικῆς τοπσθετἠσεως, εἰς τὸ καθὴκον ποοσηλὡσεως.
έπιτελάοχην ὅστις άνεξαοτη δὲν θὰ ἀπεμακοὐνετο ἐκ της Εἰς τὴν πίστιν του ταύτην ἑ Σ. φοόντισα μέχοι τῆς τελευταίας στιγμης της είς τὸ Στοατου̃ παοαμονης μου (18.8.8ὅ) νὰ μὴν τὸν διαψευσω. Μετὰ τὴν παοέλευσιν τῆς κοίσεως καὶ τὴν ἐπάνοδον του̃ τα κτικου̃ Στοατηγείου εἰς Θεσ)νίκην ἐπεσκέφθη τὴν Φοουοὰν ὅ τότε ΤΦΒΘΑ Παπακωνσταντίνου Μιχαὴλ. ὅΩς έπληοοφο σὴθην ὀλίγον μετὰ εἰς ἐκ τῶν σκοπῶν τη̃ς ἑπισκέψεὡς του ἦ το ὴ ἀπομάκουνσίς μου ἐκ τὴς θέσεως του̃ ἑπιτελάοχου μὲ κοιτὴοια φυσικῶ τῶ λόγω καθαοῶς πολιτικά. 'Εκ παοαλλἠ λου ἐπληοοφοοουμην ὅτι εἶχε λάὅει χώοαν σύσκεψις ἐν 'Α θὴναις καὶ εἰς τὴν οίκίαν τοῦ τότε 'Τπουογου̃ Π. Πολυχοο | νιδη εἰς ην ἑξητάσθη καὶ τὸ ἰδικόν μου ζητημα ἐτέθη δὲ ἐν ἀμφιὅόλω καὶ ὴ πίστις τοῦ Στοατηγου̃ ποὸς τὴν Κυὅέονη σιν, λόγω τῆς υπ” αὐτοῦ ἑκλογης μου ὡς ὲπιτελάοχου. ,Οφεί λω εὶλικοινῶς νὰ ὅμολογησω ὅτι ὁ Στοατηγὸς εἰς τὰ άνω τέοω ἀντέδοασε σθεναοῶς μὲ αποτέλεσμα νὰ παοαμείνω εἰς τὴν θέσιν μου. Ἑγὼ ὅμως ἀπὸ τῶν ποώτων ὴμεοῶν εἰς τὴν νέαν μου θέσιν άντελὴφθην ὅτι τὸ ἔογον τὸ ὁποιον ἐπωμίσθην Ἱ Ϊ Ἱ Ϊ \ Ϊ Ἱ 3 ὴτο εξαιοετικα δυσχεοες και απητει λιαν λεπτους χειοισμους ίνα άχθὴ εἰς αίσιον πέοας. Ἐὰν ποάγματι δὲν ὴμουν έξω
Ϊ”
5
πλισμένος μὲ τὴν οἴαν διέθετα ἐπαγγελματικὴν κατάοτισιν καὶ τὴν πει̃οαν χειοισμου̃ ποοσώπων καὶ ζητημάτων ὡς ἐκ της εἰς Η.Π.Α. ὅπηοεσίας μου, δὲν θὰ ὴτο δυνατὸν νὰ ευσ δωθὴ ὴ θητεία μου καὶ νὰ κατακτὴσω τὴν ἀγάπην τὸν σε ὅασμὸν καὶ τὴν ἐκτίμησιν των υφισταμένων μου, έν ὅψει τῶν
δυσχεοειῶν της πεοιόδου τόσον ἀπὸ της καθαοῶς στοατιω τικης ὅσον καὶ ἀπὸ πολεμικὴς καταστάσεως. Είναι γεγονὸς ἑπίσης ὅτι εἰς τὰ καθαοῶς υ̃πηοεσιακὰ ζητὴματα ὁ Στοατη γὸς μὲ πεοιέὅαλε μὲ τὴν ἀπόλυτον ἑμπιστοσὐνην του καὶ μοῦ παοεῖχε πλὴοη ποωτοὅουλίαν. Του̃το καὶ κατέστησε τὸ ἔο γον μου ευχεοέστεοον. Ἑν τὴ παοόδω του̃ χοόνου πάντως ἑ σημείωνα μίαν σαφὴ διαφοοοποίησιν τῶν ἀξ)κῶν τοῦ Στοα τηγείου ἀπὸ πλευοα̃ς πολιτικών συμπαθειων καὶ μίαν συγ 22. °Ο γολγοθὰς της
Έλλ. Δημοκρατίας
ὅὅ?
κεκριμένην προσπὰθειαν κυρίως ἀπὸ τῆς πλευρας τοῦ Δ)ν τοῦ τοῦ 2ου ΕΤ Άν) ρχου ΚΒΡΤΒΙὶἰΙΕΑΙΔΗ διὰ τὴν απομό νωσιν>μου ασἑσ ῶρισμένρρς ἑομἑι̃ς πληροφοριῶν καὶ σιἔιθαν των εις την ωνην του ί . τρατοῦ ως καὶ εἰς τὸ τρα τηγει̃ον τούτου. Τοῦτο κατέστη ἑμφανέστερσν αφὶ ἑνὸς μὲ τὴν αὔξουσαν δραστηριότητα τῶν «ΑΑΜΠΡΑΚΗΔΩΝ» εἰς τὰς διαφόρους Μοναἱἔκς φοῦ Γ' Σ. ἔτρριτοῦ κοἱὶἱ αφ' έτέρἐυ με την επισκεψιν εἰς εσ νίκην τοῦ υν ρχου υρ)κοῦ ναγνοἶστοπούλρυζἶἱὰν. της ΚΤΣΠ ἔατὰ τ1Ε.ι̃ρἑαἶρἔΣτηςΕα νακινησεως του ητηματος τοῦ χε ίου« ». τὶς ὅ,τι αφορα τὴν ἑπίσκεψιν εἰς Θεσ)νίκην τοῦ Συν)ρχου ®Α ναγνωστοπούλου ταύτην ἐἔηκρίόωσα μίαν έσπέραν ὅλως α προσδοκητως ὅτε, μεταὅὰς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Στρατηγοῦι ί να συσκεφθῶμεν ὁμοῦ μετ” ἄλλων έπιτελῶν ἐπὶ ζητημάτων τοῦ ΕΒΡΟΤ διεπίστωσα ὅτι εύρίσκετο ἐκεῖ καὶ ὁ ως δίνω Συν)ρχης. Τοῦτον δὲν ἑπανει̃δον, ἀλλὰ μετὰ 2 ὴ 3 ημέρας μοὶ ανεφέρθη ὅτι τὴν ἐπομένην ηλθε εἰς τὸ Στρατηγει̃ον τοῦ Σ. Στρατοῦ καὶ ὴρεύνησεν εἰς τὸ “Αρχεῖον τοῦ ἔτους 19θ1 τοῦ 2ου ΠΓ. διὰ τὴν αφαίρεσιν Διαταγῶν αναφερο μένων εἰς τὰς ἑκλογὰς τοῦ ἔτους 1961. Δὲν ὲνθυμοῦμε ἐὰν α φὴρεσε τοιαύτας Διαταγας, παντως διὰ τὸ γεγονὸς τοῦτο ἑ πέπληἔα δριμύτατα τόσον τὸν Δ)ντὴν τοῦ 2ου Β. Γραφείου ®Αντ)ρχην Κερτεμελίδην ὅσον καὶ τὸν αρμόδιον Τμηματαρ χην Ταγ) ρχην Πενθερουδόικην διὰ τὴν έν αγνοία μου ένέργειόιν των ταύτην. Κατόπιν αῦτοῦ (καὶ δι' ἕτερον λόγον ὅν περαιτέρω θὰ αναφέρω) ὁ Ταγ)ρχης Πενθερουδόικης ὲ ζὴτησε τὴν έκ τοῦ 2ου Β. Γραφείου απομόικρυνσίν του, της αἰτησεώς του μὴ γενομένης αποδεκτὴς ῦπὸ τοῦ Σωματόιρχου. Συμπληρωματικῶς ἐπληροφορηθην ὅτι οί ανωτέρω αἔ)κοὶ ὲπεπληχθησαν καὶ ῦπὸ τοῦ Συν)ρχου Ἄναγνωστοπούλου διό τι ἄφησαν τὰ ανωτέρω νὰ περιέλθουν εἶε γνῶσιν μου. ῖΑνα φορικῶς πρὸς τὴν προσπόιθειαν απομονὡσεώς μου αλλα και συγκαλύψεως ὡρισμένων δραστηριοτητων τῶν ‹‹ΛΑΜΠΡΑ χαρακἔγριστισἑόι. ΚΗΔΩΝ» καταθέτω τὰ κατωτέρω » εἰς τὸ τρατο ι α) Μετὰ τὴν δίκην «ΛΑΜΠΡΑΚΗ
φ
Α
.
γ
λ
γ
γ
τ
ὶ
Ϊ”
κεῖον Θεσ)νίκης καὶ τὸν έγκλεισμόν των εἰς τὰς Στρ)κὰς
ὶ
1
γ
Ξ
ι
γ
φυλακὰς Ἱἶἔτταπυργίου, ὅμὰς ἔτέρων ὁπλιτῶν «ΑΑΜΠ ΡΑ ΚΗΔΩΝ» μετέὅη ἐν σώματι εἰς τὰς φυλακὰς καὶ απὴτει νὰ ὶδὴθτους φυλακισμένους ἐν μὴ έπιτρεπομἑνη ὥρα. Ἑδημιουρ γη η ἑπεισόδιον οῦτινος ἔλαθα γνῶσιν καὶ δι® ὅ απέστειλα πόιραυτα τὸν Ταγ)ρχην Κατσαρίδην (2ον Ε}.Ϊ”.) ίνα ἐζετα ση ἐπὶ τόπου. "Η ἑἔέτασις τοῦ Ταγ) ρχου ἐπεὅεὅαίωσε τὰ α νωτέρἕα, αλλὰ δὲν ἑκρίθη ἐπαρκὴς δι” ὅ καὶ ἐσταλη (οῦχὶ παρ μοῦ) καὶ ἔτερος αἔ)κὸς διὰ περαιτέρω ἐἔέτασιν. Τε Ιλ/ἱκὸς τὸ γεγονὸς δὲν ανεφέρθη εἰς προὶσταμένας αρχάς. β) ετα τὸ ἑπεισόδιον της δημοσιεύσεως εἰς έφημερίδα «Α ΚΡΟΠΟΛΙΝ» αν ὲνθυμοῦμαι καλῶς αποσπασμάτων ἐκ τῶν Μηνιαίων Δελτίων Πληροφοριῶν ΪἙΣ διετάχθη ὅπως τὰ αντίστοιχα δελτία τοῦ Σ. Στρατοῦ, μὴ ύπογρἀφονται πλέον ύπὸ τῶν ἑπιτελαρχῶν αλλ” υπ' αῦτῶν τούτων τῶν Σωματαρ χῶν. 'Εὶσημείωσα καὶ πάλιν τασιν εἴτε παντελοῦς αποκρύ ψεως ῶρισμένων περιστατικῶν, εἴτε παρουσιασεως τούτων κατὰ πολύ ὴπιώτερον τρόπον. Εὶἰδικώτερον διὰ τὴν περίπτω σιν της δολιοφθορα̃ς εἰς τὴν 117 ΜΠΠ τοῦ ΒΒΡΟΤ αύ τη, ἑνῶ εῖχεν αναγραφη ἐπὶ τοῦ σχεδίου τοῦ Δελτίου τελι κῶς διεγράφη, αναγκασθέντος ἐμοῦ νὰ αναγραψω εἰς τὸ πε ριθὡριον τοῦ σχεδίου «καιρὸς είναι νὰ αρχίσωμεν νὰ ανα φέρωμεν τὴν αλὴθειαν» δι' ἑρυθρα̃ς μελάνης. γ) Διαφορα αλλα περιστατικὰ παρομοίας φύσεως ὲτύγχανον αναλόγου χειρισμοῦ. 'Γαυτοχρόνως ὴιρχισε νὰ καθίσταται αντιληπτὸν εἰς ἐμέ, αλλὰ καὶ νὰ μοῦ αναφέρεται ἔκ διαφόρων κατευθύν σεων ὅτι ὲτέλουν ῦπὸ παρακολούθησιν πάσης φύσεως. Τὰ α νωτέρω μὲ ὴνόιγκασαν νὰ παρουσιασθῶ τελικῶς είς Σωμα τἀρχην καὶ νὰ τοῦ αναφέρω τὴν κατἀστασιν τονίσας ὅτι δὲν είναι απὸ μέρους μου αύτη παραδεκτὴ καὶ ὅτι ἐφ' ὅσον δὲν χαίρω της απολύτου εμπιστοσύνης θὰ πρέπει νὰ απαλλαγῶ τῶν καθηκόντων μου, ἄλλως ἐφὶ ὅσον παραμείνω ἐπιτελόιρ χης θὰ πρέπει νὰ μετέχω απασῶν τῶν δραστηριοτὴτων καὶ ἐνεργειῶυ τοϋ Σ_ Στρατοῖκ
'Η ανωτέρω ἐνέργεια μου ὲστενοχὡρησε τὸν Σωματάο χην ὅστις μὲ διεθεθαίωσε περὶ τοῦ αντιθέτου καὶ απέδωσε τὰς σκέψεις μου ταύτας εἰς ἐσφαλμένας ὲντυττώσεις
Μετὰ μίαν ἢ δύο ημέρας πάντως καὶ ό "Αντ) ρχης Κερτε μελίδης μοῦ παρέσχε παρομοίας εξηγησεις χωρὶς νὰ τοῦ ἔ χω ἀναφέρει τί σχετικόν. Ἐκ παραλλήλου συν τη παρόδω του̃ χρόνου καθίστατο ὲμφαυὴς μια αϋἔορσα δραστηριότῃς
καὶ συχναὶ μεταξυ τών Συν) ρχών Χονδροκούκη καὶ του̃ ”Ι` πασπιστρϋ του̃ ΔΕΑ_ ΦΡΑΝΈΖΕΣΚΟΤ, ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗ 'ΓΑΞΙΑΡΧΟΤ ἐ.ἀ. Γερμίδη καὶ ἔστιν ὅτε καὶ Χατζηαντω νίου. Συχνὰ μοὶ ἀνεφέρετο καὶ τὸ ὅνομα του̃ 'Τπὶντου̃ του̃ κλιμακίου της ΚΤΙΙ Ταγ) ρχου ,Αναγνωστοπούλου Χαρίση, Συν) ρχου 'Αλεξοπούλου Ἰωάννου κ.λ.π. 'Βπανειλημμένως έ πίσης έπεσκέφθη την Θεσ)νίκην ό 'Ι`αἔ)χος Ιίουμανα̃κος καὶ είχε κατ® ἰδίαν ἐπαφὰς μὲ τους πρώτους έκ τών ἀνωτέρω. Πρὸ της ούτω πως δημιουργημένης καταστάσεως ηναγκά σθην νὰ ἔχω στενωτέραν πληροφοριακην συνεργασίαν μετὰ ῶρισμένων έκ τών ἀξ)κών τοῦ Στρ)γείου ίνα γνωρίζω τὰ τεκταινόμενα καὶ είμαι εἰς θέσιν νὰ λάόω ἐν δεδομένη στι γμη τὰ ἀναγκαῖα μέτρα. Ιίυριώτεροι ἐκ τών ἀξ)κών τούτων
ἦσαν οί Συντ)ρχης Θωμόπουλος (δν καὶ ώρισα στρατοπε δάρχην Στρατοπέδου Π. Μελα̃), ἀντ) ρχης Γκαντὼνας, 'Ι'α
γμ) ρχης Τσολίγκας, Πετάνης, Πενθερουδάκης, Ιίατσαρί δης καὶ Αοχαγὸς Στειακάκης. ”Απαντες οἱ ἀνωτέρω ἐτύγ χανον ἀφί ἑνὸς έξαίρετοι ὲπιτελεῖς ἀξ)κοὶ ἀφ" ἑτέρου δὲ ὁί ξιοι πάσης εμπιστοσύνης όίνδρες ἀφοσιωμένοι είς τὸ καθη κον των. Τὸ ἀποτέλεσμα ητο κατὰ μηνα Φεό)ριον περίπου 1985 νὰ μοὶ ἀναφερθῆ ύπὸ του̃ 'Γαγ)ρχου 'Γσολίγκα ὅτι κα τὰ ύφισταμένας πληροφορίας του ύπηρχεν ύπὸ ἑκκόλαψιν στρατιωτικη δργάνωσις ἱιπὸ την έπωνυμίαν ΦΑΒ (Φρουροὶ "Αναγεννομένης Ἑλλάδος) μὲ όάσιν κυρίως συν)ρχας τοϋ Στρατου̃ Ξηρα̃ς. Ούδὲν ἕτερον στοιχεῖον τότε ἦτο γνωστὸν. ”Έ]δωσα έντολὴν νὰ καταόληθη̃ προσπάθεια πρὸς συλλογην πλέον συγκεκριμένων πληροφοριών έκρινα δὲ ἀπαραίτητον νὰ ἀναφέρω τὸ περιστατικὸν εἰς τὸν Στρατηγόν. Δὲν ἐξεδη λωσε ἔκπληξιν καὶ μοὶ ἔδωσεν καὶ αύτὸς ἀνάλογον ὲντολην. Ούδεμία όμως συνέχεια εῖχεν η ύπόθεσις αύτη πλην του̃ γε γονότος ότι ὁ Ταγ)ρχης Τσολίγκας ἄγνωστον εἰς ἐμὲ πώς, ἐπληροφορηθη τὰ της ἐνημερώσεως υπό ἐμοῦ του̃ Σωματάρ 340
ΧΟΌ
λίαὶ μὲ ῆθώτησεν σλετθίῶἐ Μετὰ πἀθοδον μηνὸἔ πεθί· ἴδιος 'Γαγ)ρχης μοὶ ἀνέφερεν καὶ πάλιν περὶ νέας ὀρ
που δ
'Υανὡσεωἐ υ̃πὸ Τὴν ἔπωννμίαν ΑΣΠΙΔΑ χωρὶς νὰ διαθέση οὶοδηποτε συγκεκριμένον στοιχεῖον. Προσέθεσε μόνον ὅτι δὲν θὰ ἔδει νὰ τὸ ἀναφέρω είς τὸν Σωματάρχην, διότι ού τος έτέλει έν γνώσει' παρὰ ταυ̃τα ἔκρινα ἀναγκαῖον νὰ ἑνη μερὡσω τὸν Σωματάρχην ἐπὶ τῆς νέας ταύτης πληροφορίας, σημεὶώσαέ καὶ πάλιν τὴν αὐτὴν ἀντίδρασιν ἀπὸ μέρους του καὶ λαόὼν την γενικὴν ἑντολὴν τῆς περαιτέρω ἑρεύνης χω Οὶἐ ὅμως νὰ δοθη συνέχεια είε τὴν υ̃πόθεσίν ταύῖὶι̃ν μεταἔὐ ἡμῶν τῶν δύο Εἰς τὸν Ταγ)ρχην Τσολίγκαν ἔδωσα την ἐν τολην έντάσεως τών προσπαθειών διὰ την συλλογην περαι τέρω πληροφοριών τηρησεως δὲ έκ παραλλήλου όίκρας ἑχε μνθείας. Πράγματι κατὰ καιρους μου παρείχοντο πρόσθε τ0ι πληροφορίαι ἐπὶ της πορείας του̃ ςητὴματος κυρίως ἐπὶ τῆς ἔκτάσεώς του. (Μοὶ ἀνεφέρθη κάποτε ότι τὸ σύνολον τῶν μεμυημένων ἀἔ)κών δὲν ύπερέόαινε τους 12Ο 130). Οὐδὲν ὅμως στοιχει̃ον εύρίσκετο ἀναφερόμενον εἰς συγκε κριμένα πρόσωπα. “Αλλοτε μοὶ προσεκομίσθη δακτυλογρα φημένη σελὶς εἰς ἦν ώς μοὶ ἐλέχθη ἀνεγράφετο ό ὅρκος τών μεμυημένων εἰς τὸν ΑΣΠΙΔΑ. Διεφύλαξα τὸ κείμενον αὐτὸ έπί τι χρονικὸν διάστημα ἀλλὰ τελικώς τὸ κατέστρεψα μετὰ την ἔναρξιν του̃ θορύπου περὶ ΑΣΠΙΔΑ εἰς τὰς εφημερί δας καὶ την δημοσίευσιν καὶ τοῦ ὅρκου, ὁ ὁποῖος ώς ένθυ μου̃μαι ώμίλει περὶ ἀρχηγου̃ του̃ ΑΣΠΙΔΑ, ἀἔιοκρατίας κ.λ.π. Ούτω πως έσυνεχίζετο η πορεία της ύποθέσεως ταύτης ό πότε κατὰ μηνα Μάίον 1965, όὶν ένθυμοϋμαι καλώς, μου ἀ νεφέρθη ὑπὸ του̃ 'Γαγ)ρχου 'Γσολίγκα ότι ό Αοχαγὸς Κα τσάρης Θωμα̃ς του 493 7 Δ)Β, παρουσία του̃ Αοχαγου̃ Ζέρ όα προσεπάθησε νὰ προσηλυτίση τὸν Αοχαγὸν Νηστικάκην έξ ὀνόματος του συντ)ρχου Χονδροκούκη. Μοὶ έζητηθησαν όδηγίαι περὶ του̃ πρακτέου καὶ έκρινα ότι εῖχεν έπιστη ιῆ στι γμη διί ἀντίδρασιν δους τὰς σχετικὰς ἐντολάς. ®Αλλὰ καὶ πά λιν ἀπητεῖτο προσεκτικός χειρισμὸς διότι η κατάστασις δεν εῖχεν εἰσέτι έκκαρισθῆ πα̃σα δὲ ἀόλεψία θὰ ἀπέόαινεν εἰς
Β41
ὅαρος ὴμῶν αὐτῶν. Δι' δ καὶ καθώρισα ὅπως τὸ νέον τοῦτο θέμα προσὸληθη̃ ὲμμὲσως διὰ της ἀναχὶνἠσεως τη̃ς υ̃π0θέ„ σεως τοῦ Λοχαγου̃ Ζέρόα. Ἑνταυ̃θα καὶ περὶ ὥραν Μςοοί η̨̃ὶαχόπτεταὶ η̃ ἐἔέτασὶε
ὑπὸ του̃ ΞΑΠΘΧΟὉ ΚεΘτεμεΜδὶΊ›
τω̃ι̃ανωτέρω μἀρτυροςδΰ αὔρων 2Θην®Ιανουαρακ›1ΘθΒ ὴ μέραν Σόιόόατον καὶ ῶρα 12.00' ἄνευ νέας κλητεόσεὡς του. ®Βαα ῶ
συνετἀγη
Ὁ Ἑξετασθεὶς
. . . . . .
..
'Ο Εἰσηγητης
Ὁ
Ζέθθα καὶἑἔεταθὴἄνων μαθτὐθαθ τοῦ Ιι̃ενθεθοθδἀκη Άαὶ Στεὶακάκη (ὁΰ δν εῖλεν εἶπεὶ ὅῃ θὰ ἀπεκλείετο τη̃ἔ Σλο λης Ιῖολεμου λόγω τῶν φρονηματων του), θα ὴρχετο εἰς τὴν ἐπιφανειαν καὶ η υπόθεσις του̃ ΑΣΠΙΔΑ. Οὕτω καὶ ἑ γένετο, της ΕΔΕ] ανατεθείσης τελικῶς εἰς τὸν Συν) ρχην Κα ραδημητρόπουλον. Καταστασης όμως ὡς φαίνεται καταφα νοῦς τῆς τελικῆς ἐἔελίξαυς ταύτης ἐκρίθη περιττὴ αφ εξέτα ση καὶτα̃α ανωτέρω αναφερομένων μαρτύρων του̃ θέματος του̃ ΑΣΠΪΔΑ παΩαμείν0ινΤ0€ ἔν ἄφανεία Ἐκ παοαλλίὶλθϋ νατεὅλὴθη προσπάθεια ὅπως τα όλο ντὀθεσιτ καλνφθὴ τον Ζἑρόα ὲλεγχομένου πειθαρχικῶς. 'Γου̃το απεφεύχθη τη αντι δράσει μου. Ἑν τῶ μεταξυ ἐξὲσπασε καὶ ὴ πολιτικὴ κρίσις αἱ δὲ ἐφημερίδες κατα ἐκτενέστερον τρόπον ανεαἐροντο εἰς τὴν ὐπόθεσιν ΑΣΠΙΔΑ. Άνατεθείσης τελικῶς τῆς διενερ Υείῦιέ τῆι; ᾶνα%ΩίσεωΞ εὶέ Ἀίῶκὸν Τοῦ Δθναστὶκου̃ ᾶπεΦασί· σθη καὶ ἐσταλη ἐπιστολὴ ὑπὸ του̃ Αοχαγου̃ Στειακόικη απ'
Γοαμματεὺς
¬Α·
αἔπ ἸΑθὴναω̨ σἠμεροντὴν 2θην”Ιανουαραη›1θθΒ ἡμέραν Σόιόόατον καὶ ὥραν 12.Ο0ί προσὴλθεν ἐνώπιον ὴμῶν ὁ α νωεεεω μάρτυς ταςταρχοε ΝΑΠΟΛΕΩΝ πρὸς συνέχισιν τη̃ς αρχομένης ἀπὸ χθὲς
ττλωετοιιοτοποτλοε
(28 του̃
· 1 .
19%) καταθέσεώς του, οὔτος
. . . . .
..
δὲ
ὀρκισθεὶς ἐπὶ
'Η
υπόθεσις αὕτη ἐν ὀλίγοις ἔχει ὥς ακολούθως: Ὁ Αο χαγὸς Ζέρόας ὴτο απὸ ὀκταετίας καὶ πλέον Δ)τὴς τοϋ ΟΑΣ του̃ Γ' Σ.Σ. Μοναδικὸν σκοπὸν ἔχων τὴν παραμονὴν του εἰς τὴν θέσιν ταύτην επεδίωκε να ὲξασφαλίζη τὴν εὔνοιαν α παντων. Φυσικῶ τῶ λόγω ὥς ἐκ τῆς θέσεως του, υ̃πὴγετο απ, ευ̃ θείας ὑπὸ τὸν Δ)τὴν του̃ 2ου ΠΓ. οὔτινος καταφανῶς εῖχεν ἐἔασφαλίσει τὴν εὔνοιαν καὶ μεθα οὔ ὥς απεδεικνόετο ἐκἀ στοτε είχε στενὴν συνεργασίαν. Έν τῶ μεταξὺ ὁ Ταγμα ταρχης Κατσαρίδης μοὶ ανέφερεν ὅτι κάποτε του̃ πα ρουσίασε ὁ Αοχαγὸς Ζέρόας δελτία εἰς τα ὁποῖα ανε φέρετο παρακολουθησις διαφόρων Άξιωματικῶν (αντι θέτων πρὸς τὴν Κυόερνητικὴν παρόιταἔιν). Κατα τὸν Αοχα γὸν Ζέρθαν ταυ̃τα του̃ ἐνεχεαμσε πρὸς καταστροφὴν ό
'Αν)ρχης Κερτεμελίδης
κατἠγι̃ίεὶλεν ὲγγθάφωε δία·
φόρους ατασθαλίας του̃ Αοχαγου̃ ὥς καὶ τὸ ότι οότος ἐξε φρόισθη ανευλαόῶς κατα της οἱκογενείας του̃ Σωματόιρχου καὶ του̃ Βασιλέως. Οῖὅτω διετασσομένη ΒΑΠ εναντίον τοῦ
Θὐθείαε εἶε τὸν 9ΑνΟί%Ω|τὴν ἐνημεΩώχ'0Ὁσα τσϋτον ἐπὶ του̃ ᾶ· νωτέρω ζητήματος. 'Γου̃το καὶ απετέλεσεν αφορμὴν ίνα ἐπι σκεφθη τὴν Θεσ)νίκην καὶ εξεταση ἐπὶ τόπου τους ανωτέ ρω αξ)κους τοϋ Γ' Σ. Στρατου̃ ἐπὶ της όλης υποθέσεως καὶ τῶν δραστηριοτήτων τῶν εἰς ταύτην αναμεμινμένων ®Αξ) κῶν. Ἑνθυμου̃μαι ότι κατὰ τὴν 15ην 'Ιουλίου 1985 τόσον ὁ Συν)ρχης Χονδροκοόκης όσον καὶ ὁ ®Αν)ρχης Κερτεμελί δης εῦρίσκοντο επ® αδεία. 'Αμφὀτεροι ἑπεκοινώνησαν μετ® ἐ μοῦ κατα ὲπαναληψιν τας ἐπομένας ημέρας δια τὴν διακοπὴν της αδείας των καὶ ἐπιστροφὴν εἰς τὸ Σ. Στρατοῦ. Της κα ταστάσεως οὔσης ὑπὸ απόλυτον ἔλεγχον τους δαθεόαίωσα ὅ τι ἐπερίττευεν η ενέργεια των αὕτη καὶ ὅτι ου̃δεὶς λόγος υ πῆρχε διακοπῆς τῆς αδείας των. (Ως ἐπιτελαρχὴς του̃ Γ' Σ. Στρατοῦ ἑτόγχανον καὶ Πρόεδρος της ΜΒ ΒΜΕ) ὴτις εῖ χε τὴν τακτικὴν ἑζαμηνιαίαν της σόνοδον εἰς ΣΟΦΙΑΝ (Βουλναρίαν) τὸ πρῶτον 1Οὴμερον τοῦ Αυ̃γουστου 1985.
σὺν τη πληροφορία ὅτι τα εἶχε συν
τόιξει ὁ Τοιγ) ρχης Πενθερουδάκης γεγονὸς ὅπερ απεδείχθη αναληθὲς καὶ ἐκ του̃ πορίσματος της ἐν συνεχεία διεξαχθεί σης ΠΔΠ. Τέλος ὁ μόνιμος Λοχίας Παπαθασιλείου τὴς Ο ΑΣ, ὅστις ἑδιώκετο τόσον υ̃πὸ του̃ Αοχαγοῦ Ζέρὅα ὅσον καὶ
348
?›42
ί ι
Οὕτω ἀπὸ τὴς 1.8.Θ5 ἀνεχὼσὴσα μετὰ τη̃ς ἑλληνικῆς ὁμἀ δ0; εἰ; Σόφιαν ὁπόθεν ἐπανὴλθον τὴν 1Ο.8.1965. “Αμα τὴ ἑπανόδω μου ἐκ Σόφιας ἐιτλὴοοφοοὴθην εἰς Θεσ)νίκὴν ὅτι ὅάσει σχετικου̃ σήματος μετετἑθην ἐκ τοῦ Στοατὴγείου τοῦ Σ. Στοατου̃ «ἄμα λὴψει καὶ ἄνευ ἀναμονῆς ἀντικαταστόι του» ὁμοῦ μετὰ του̃ Συν)οχου Χονδοοκοόκη καὶ Άν) οχου Ιίεοτεμελίδὴ. Τὴν μετόιθεσιν ταύτην, ὁμοῦ μάλιστα μετὰ τῶν ποοαναφεοθέντων ὶ®Αξ)κῶν, ἀντιμετὡπισα οὐ μόνον μετ' ἐκ πλὴξεως ὀδυνηοα̃ς ἀλλὰ είσέτι αὅτὴ ἀποτελεἰ δι” ἐμὲ μυστὴ οιον. Ιίαὶ οὶ συνεογασθὲντες μετ' ἐμοῦ α̃ξ)κοὶ διὰ τὴν ἀστο κόιλυψιν του̃ ΑΣΠΙΔΑ συνεμεοίζοντο τὴν ἔκπλὴξιν καὶ τὴν στενοχωοίαν μου. ®Ανἑμενον νὰ κληθῶ ὑπὸ του̃ ἀνακοιτοῦ καὶ ως τέως ἑπιτελάοχὴς του̃ Γ' Σ. Στοατου̃, ίνα καταθέσω ὲπὶτῆς ὅποθέσεως καίακ κατὰ τὰς ὴμέοας των ἑοοτῶν,εὅ οισκόμενος ἐστί αδεία ἐν Άθὴναις ἐσκέφθὴν ποὸς στιγμὴν νὰ παοουσιασθῶ αυ̃θοομὴτως. Ἐπειδὴ ὅμως εξακολουθεί εἰσἐ τι νὰ ἀποτελῆ δι” ἐμὲ μυστὴοιον ὴ ὡς ἄνω ἔκτακτος μετὰθε σίς μου, ἔκοινα σκόπιμον νὰ παοουσιασθῶ είς τὸν κ. Α)ΙἙΣ "Αντ)νον ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗΝ καὶ ν” ἀναφἐοω τὰς ἀνὴσυ
Ι"
χίας μου.
Ι
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: ”Ι`πῆοχε
πλὴοοφοοία ὅτι ὁ Χονδοοκοόκὴς διέθετε ου̃ λ αμὸν ἀομόιτων θὰ ττοὸς κατἀλυψιν του̃ Στοατη Σ. Στοατου̃ εἰς πᾶσαν πεοίπτωσιν που ὥς κα γείου του̃ ταλλἠλως διεδίὅετο ὅτι ὴ λεγομένὴ δεξιὰ θὰ ἐνὴογὴ ιτοαξι
Ι”
κόπὴμα. Ι
ΑΙΙΟΚΡΙΣΙΣ:
Είχα ἀκούσει τοιοῦτον τί δὲν είμαι εἰς
θέσιν νὰ παοασχω πληοοφοοίας πεοὶ ποοσώπων ἑνθυμοῦμαι ὅμως καλῶς ὅτι ὁ Ου̃λαμὸς "Αομόιτων θὰ διετίθετο ἔτι τῆς ἐ πιλαοχίας ἀναγνωοίσεως τὴς ἑδοευοὐοὴς εἰς τὸ Στοατόπε
«ΒΟΤΣΗ». ΙΣΡΩΤΙΙΣΙΣ: Ιίαθ“
δον
δν χοόνον υπὴοέτει ὁ Χονδοοκούκὴς
ἐν Θεσ)νίκὴ συνέὅὴ νὰ ὅπηοετη̃ εἰς τὴν Θεσ)νίκην καὶ ὅ ®Αντ) οχὴς 'Γ)Θ Μεταλλινός; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Ναί, ἐνθυμου̃μαι που κατ' ἑπανόιληψιν
τὸν εἶχα συναντήσει εἰς τὴν Στο)κὴν Αέσχὴν Θεσ)νίκης καὶ μάλιστα τὸν εῖχα χαιοετίσει διότι τὸν ὲγνὡοιζον.
344
ΕΙΡΩΤΗΣΙΣ: Ἑλόιθατε γνῶσιν διαταγῆς του̃ τότε 'ΓΕΙ ΘΑ Γαοουφαλια̃ δὴλαδὴ κατὰ μὴνα Μάϊον 1986, ἀπευθυνο μένὴς ποὸς ἄπαντα τὰ Σώματα Στοατου̃, ίνα ἀπαντἡσουν ἐὰν εἶἐ τὰέ πΘΩιΘΧάΞ των θπη̃θχον πλνΙΟ0Φ0Θἰαν πεθὶ σννω μονννῆἐ ὀΘνανώσΒω§ ΑΣΠΙΔΑ ΙΙ ἄλλνι̃ἐ νννὸἔ καὶ ἀναμν ἔεωἐ Άἔ)%ῶν εἰς νανναἐἐ Ἑλἀθανε ὕμ0ἴω€ ννῶσνν ννιἐ ἀ· Σ.Σ., τῆς ὅποὅλὴθείσης εἰς ἀπόιντὴσιν τὴς ναφοοα̃ς του̃
Ι”
ἀνωτέοω Δ)γὴς του κ. ΤΙΞΘΑ; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν ἐνθυμου̃μαι νὰ ἔλαὅα γνῶσιν οὔτε τῆς σχετικὴς διατανὴς οὔτε τὴς ἐπ" αὐτῆς ἐνεογείας του̃ Σ. Ι
Στοατου̃.
ΙΪΙΡΩΤΗΣΙΣ: Ι]ίχατε ἑνὴμεοωθῆ ἐκ
τῶν ατοοτἐοων ἐστὶ Γ' Σ. Στοατου̃ Διοικὴτου̃ ὑπὸ τοῦ λόγου ἐκφωνηθέντος του̃ εἰς γευ̃μα ΙΙαπανδοέου ΙΙ. ποὸς τὸν τότε ΙΙοωθυπουογὸν του̃ τε τιμὴν δοθὲν ἐν τὴ Στο)κῆ Λέσχη Θεσ)νίκης ιτοὸς λευταίου κατὰ μῆνα Σ)ὅοιον πεοίπου του̃ ἔτους 1984; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: ”Οχι. καίτοι μετέὅὴν εἰς τὴν οἰκίαν του̃ Σωματόιοχου κατόπιν ἐκφοασθείσὴς υπ' αὐτοῦ συναφου̃ς ἐ πιθυμίας τὴν ποοὴγουμένην καὶ διὰ νὰ του̃ ἀναφὲοω ἐπεῖ γον ζήτημα σχετικώς στοὸς τὴν κατόιστασιν εἰς τὸν ΒΒΡΟΝ. "Η ἑπίσκεψίς μου αὅτὴ ἔλαὅε χὡοαν δυο ὥοας πεοίττου ποὸ
του̃ δείστνου.
ΒΡΩΤΗΣΙΣ: "Οταν ἐφὴμεοίς τις ἀνέγοαψε
ὥς συμμετέ
χοντα εἰς τὸν ΑΣΠΙΔΑ καὶ συν) οχὴν τὴς Φοουοᾶς Θεσ) ιάκὴς ἐγένετο συζἠτὴσις ἐπὶ του̃ θέματος αὐτοῦ μεταξὺ ὅ μῶν καὶ του̃ Σωματόιοχου; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Ναί, εἰς τὸ γοαφει̃ον του̃ Σωματἀοχου. Τοῦ τελευταίου ἐοωτὴσαντός με ποῖον ἄοανε νὰ ὲννοου̃ν. *Ι·Ι Δ
ἀπἀντὴσίς μου ὴτο υπὸ μοοφὴν ἐοωτὴσεως «ἔχετε ἀμακὅο λίαν ὅτι ττοὀκειται πεοὶ του̃ Χονδοοκοόκτμ» 'Η συζὴτὴσις δὲν εἶχε συνέχεια. ΒΡΩἹἩΣΙΣ: Ποῖοι κατὰ τὴν γνὡμὴν σας οί επιδιωκό μενοι σκοποὶ ὑπὸ τοῦ ΑΣΠΙΔΑ, ῶς οῦτοι ἀναγοόιφονται εἰς τὸν κατασχεθἐντα ὅοκον τὴς ὀογανὡσεως ταύτης; ΑΙΙΟΚΡΙΣΙΣ: Ἀνεξαοτὴτως τῶν ᾶναγοαφομένων εἰἐ τὸν ὅοκον τῶν μυουμένων ὴ συνωμοτικὴ αὅτη ὀονόινωσις ἐν 84ὅ
ὅψει τής χοονικής πεοιόδου καθ' ήν συνεπήχθη καὶ τῶν δυσ χεοειῶν τής χώοας ἀναφοοικῶς μὲ τὸ Κυποιακὀν, δὲν είναι δυνατὸν νὰ ἀπέὅιλεπε εἰς ἄλλο τί εἰμή εἰς τήν ὅιαίαν ἀνατοο πήν τής νομίμου ἑζουσίας καὶ ἰδία του̃ πολιτεύματος. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Αὶ σχέσεις μεταξυ του̃ Σωματαοχου Στοα τηγου̃ Τσολόικα καὶ συν) οχου Χονδοοκούκη ήσαν καθαοῶς ὅπηοεσιακαὶ ή είχαν ἑξελιχθή εἰς σχέσεις οἰκογενειακάς; ΑΠΟΚΡΪΣΪΣ: Ἑνθυμοῦμαι ὅτι ἀοχικῶς αὶ σχέσεις ή σαν αυστηοῶς ίιπηοεσιακαὶ σὺν τή παοόδω ὅμως του̃ χοό νου ἐξελίχθησαν εἰς φιλικὰς οὶκογενειακόις. ΕΡΩΤἩΣΙΣ: "Εχεις ἄλλο τί νὰ πσοσθέσης; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: “Ετεοον ουδέν.
Ἐψί ιἶι 2) λ ί
”Εκ ο υ
ι
θ ε σ
.
ι
ς
ὶδ ίο υ
1966
ετασεως
15
"Ιου
νίας α̃ποστολής του̃ ἀνωτέοω σήματος είχατε λόιὅει γνῶσιν ὑπὸ του Ταγ)οχου Τσολίγκα ὅτι ὅ Αοχαγὸς Δ)Β Κατσαρής Θωμα̃ς παοουσία τοή Δοχαγου̃ Ζέοὅα ποοσπόιθησε νὰ μυή ση εἰς ὀογανωσιν τὸν Λοχαγὸν Νηστικακην, ὁμοίως δὲ εί χατε πληοοφοοηθή ὅτι διεδίδετο καὶ ὅπαοξις ὁογανώσεως Φ.Α.Β., καὶ ὅτι τὰς πληοοφοοίας σας πεοὶ Φ.Α.Β. καὶ ἄλ λης ὁονανώσεως είχατε ἀναφέοει εἰς τὸν Διοικητήν του̃ Γ' Σ.Σ. ”Αντ)γον Τσολάκανἐ ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Ποόιγματι ή μονογοαφή εἰς τὸ επιδει χθέν μοι σήμα είναι ἰδική μου. Βεὅαίως ὥς καὶ είς τήν ἀο χικήν μου καταθεσιν ἀναφέοω κατὰ τήν ήμεοομηνίαν ὅπο γοαφής τοῦ σήματος είχα πληοοφοοίας ἀπὸ τὸν Ταο)οχην 'Γσολίγκαν ὅτι ἐγένετο κίνησις “Αξ)κῶν διὰ μίαν νἐαν ὀογόι νωσιν, ποοφανῶς ὅμως τὸ θέμα Νηστικόικη δὲν μοὶ εῖχεν ἀ ναφεσθή, διότι ἄλλως θὰ είχα ἀναφέοει εἰς τὸν Στοατηγὸν ὅτι μόνον πληοοφοοίας πεοὶ κινήσεως ποὸς ὁογανωσιν ἀλλὰ | καὶ τὰ ὀνόματα, ως ἀναφεοω εις τήν ποοηγουμένην κατάθε σίν μου. ”Έ]θεσα τήν μονογοαφήν μου είς τὸ σήμα, καίτοι εἶ χα πληοοφοοίας ὅτι υ̃πόιοχουν κινήσεις ὁογανώσεως ΦΑΣ καὶ ἄλλης ὀογανώσεως, διότι δὲν ήθελα νὰ ἀποκαλύψω είς τὸν Κεοτεμελίδην τί γνωοίζω πεοὶ ὀογανὡσεως, διότι οὐδὲν τὸ συγκεκοιμένον μεχοι τής στιγμής είχον καὶ λόγω ελλεί ψεως ἑμπιστοσυνης ποὸς αὐτόν, ποοσπαθου̃σα νὰ διασφαλί σω καὶ αὐτὰς τὰς πληοοφοοίας ὁὶς ει̃χον. Ἐξ ἄλλου, ως καὶ εἰς ἀοχικήν μου κατόιθεσιν καταθέτω, αφ” ής διεπιστὼθη ὅ Ι τι εἰς τας πλησοφοοίας μου πεοὶ ΦΑΒ καὶ ἐν συνεχεια ἑτέ σας ὁογανώσεως ουδεμία συνέχεια ἐδόθη, ὲσκέφθην ὅτι ή ἄονησις τής μονογοαφής μου θὰ ἔὅλαπτε τὰς ἀνωτέοω ἐ νεογείας μου διὰ τήν ἀνεύοεσιν τής αληθείας. Διευκοινίζω ὅ τι εἰς τὸν Στοατηγὸν εἶχαν ἀναφέοει ὅνομαστικῶς μόνον πε οὶ ὅογανώσεως ΦΑΣ, ὅταν δὲ καὶ πόιλιν ἀνἐφεοα είς του̃ τον μεταγενεστέοως πεοὶ ἄλλης ὁογανώσεως δὲν τήν ανέ φεοα ἑπωνυμως, διότι ή λέξις ΑΣΠΙΔΑ διὰ ποώτην εροοὰν εἰς τὸν τόπον ἀνεγοἀφη. ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Ἑνθυμεῖσθε ἐὰν κατὰ τήν ἀποστολήν τοῦ ὀινωτέοω σήματος ἀπουσίαζεν ὁ Στοατηγὸς Διοικητής Γ' Σ
Έν “Αθήναις σήμεοον τήν 15ην του̃ μηνὸς Ἱουλίου του̃
. . . .. ἐνώπιον ἐμοῦ του̃ Ιἶιὶσηγητου̃ τοῦ ΪΪΠ Τμήματος Διαοκοῦς Στοατοδικείου Ἀθηνῶν Στοατ. Δικ. Συμόουλου Β” Τάξεως Λαγάνη Παντελή . . . . ἐνεφανίσθη . . . . . ὁ Παλαιολογόπουλος Ναπολέων του̃ Γεωογίου. . . . .
τους 1968
.
”Ί`ποστοόιτηγος Δ)τής
ΧΙ Μεο)χίας
.
.
.
.
..
Ά·
Π
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ἑπιδεικνύεται ὑμῖν σχέδιον Σήματος υπ® ἀοιθ. Φ. 807325/26.19.00” Μαίου 1985, διὰ του̃ ὁποίου τὸ Γ' Σ.Σ. 2ου ΗΡ. ἀναφέοει ποὸς κ. "Τπουογὸν Ἐθνικής Ά μύνης ὅτι είς πεοιοχήν Σ.Σ. ἐπικοατεἱ απόλυτος ήσυχία κ.λ.π. καὶ «ουδεὶς παοουσιόισθη καὶ ου̃δεὶς μοὶ ᾶνέφεοε ποτὲ πεοὶ ὁογανώσεως ΑΣΠΙΔΑ», καὶ παοακαλει̃σθε νὰ καταθἑ σητε ἐὰν ἐν αὐτῶ υπάοχει ή μονογοαφή σας; Ἐὰν ὅπόιοχει αὅτή, πῶς δικαιολογεῖται νὰ τεθή ή μονογοαφή σας εἰς τὸ Σήμα, ὲφ® ὅσον ὡς ποοκύπτει ἐκ τής ἀπὸ 28.1.1ΘΘ8 ἐνώπιον ήμῶν καταθέσεώς σας ίσχυοίζεσθε ὅτι μέχοι τής ήμεοομη
Ϊ”
846
34?
ΟΑΣ· Γί ΣΣ Ζέοθας Σ; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Τὰ εἰς ἐμὲ παρουσιασθέντα
Σ.Σ. καὶ τὸ περιεχόμενον τοῦ σἠματος ὲνεκρίθὴ τὴλεφωνι
χαγὸς
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν ἑνθυμου̃μαι τοιοῦτόν τι. Πάντως όε όαιῶ ὅτι τὴλεφωνικὴ· συνδιἀλεζις μεταἔὺ ἐμοῦ καὶ τοῦ Δ) του̃ τον ΣΣ. ἐπὶ τον ἀνωνἐοω θέματος δὲν ἔλαὅε χὡθανν ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Εἰς τὴν ἀοχννννν νανάθεσίν σας ἀναν©ά_
χω ἀπετὲλουν τμἠματα δελτίωί τὸ ὁποῖον εἶχε σχισθη̃ τὸ δὲ πεθὶελομενον τοι̃ὶἔ δὲν ποω̨εῖχε ὕλ0κλὴρωμένας φράσεις ὴ ὀ νοματα, πλὴν όμως ἔδιδε σαφως τὴν ἔνδειξιν ὅτι τὸ δελτίον ἐκ του̃ ὁποίου προὴρχοντο περιεῖχε στοιχεία παρακολουθἠ
.χῶς νπ= αννον;
φεται ὅτι «ἐν τὴ παρόδω του χρόνου ἑσὴμείωνα μίαν σαφῆ διαφοροποίὴσιν τῶν 'Αξ)κῶν τοῦ Στρατὴγείου ἀπὸ πλευρᾶς πολιτικών συμπαθειῶν καὶ μίαν συγκεκαλυμμἐνὴν προσπά θειαν κυρίως ἀπὸ τὴς πλευρᾶς του̃ Δ)ντοῦ του̃ 2ου Ε.Γ. Άν τ) ρχου Κερτεμελίδὴ διὰ τὴν ὀιπομόνωσίν μου ἀπὸ ῶρισμέ νους τομείς πλὴροφοριῶν καὶ συμόάντων εἰς τὴν ζώνὴν τοῦ
Γι ΣΣἹ
ὡς ναν
εἰς
νὸ Σννννννννεῖον νούνονν
σεως Άξὴκῶν' Λόγω το? ὅτι ῶἔ Μ", ἐπανἀἶὶηψὶν ἔχω ἀ ναφέθεὶ δεν υ̃φίστατο κλὶὶῖα ἐμπὶστοσύνἶι̃ς πως Ιἶεοτεμελί δη καὶ Δ)τὴν Γί Σ°Σ° δὶα τωαὑτης φυσεως ζητηματῳ ὰ” πλῶς ἐχοησὶμοποὶὴσαμε καὶ ἶὸ γεγονὸἔ αὐτὸ ὡς ἕνα ἐπὶ πλέἶν στοὶχεῖον δὶὰ τὰς πἶθωἶεθω ἑνεογἶίαἕ μἶἔ' Ε'ΡΩΤΗΣ1Σ: ίἈπὸ ποὶον επληοοφοοηθητε 0"| ἐζηῃὶθη ~ ~ \ ὴ ἀντικατάστασίς σας άπο τὴς θέσεως του Εἰπιτελαρχου ἀρ
Πὀνε τοννοθῦ
¶
3
τειτε νρονολονικῶς τὰ ανωτέρω· Συνέόὴ περιστατικόν τι διὰ Άν
νὰ ἑπἑχθη
νν
δναφοοοπονννσνςν
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
μικρὰ τεμά
π
ι
2
ι
ι
π
ι
χὶκως 3 απο τον ΤφΌπ0ΌΩγ0ν Παπακωνσταντὶνοι̃ ί Μὶχαηλ και \ Ϊ εἶτα απο τον "Γπουργὸν Πολυχρονιδὴν; ΑΠΟΚΡΪΣΙΣΞ Ως και εις τὴν αρχικὴν μουνκαταθεσιν ὰναφέρω, σχετικώς πρὸς τὸν 'ΓΕΙ).Ι5ἶΘ.Α., μου τὸ εγνὡρισε ὁ
9
Ἡ
Δὲν δύναμαι μετ” ᾶκριόείας νὰ προσδιο
Θίσω η̃μεννμηνίανν ἐν πάση ὅμως πεονπνώσεν νενννῶς μὲν θὰ
τοῦ ΓίΙ Σ°Σ° ,Αναφοθὶχως πως! Πολυχθοὰω̃ηνζ δὲν Ι | ω ἐνθυμουμαι το προσωπον, παντως ἑπροκειτο περι αἔ)κου ἐλ
ἔλεγον μετὰ πόιροδον 2 8 μὴνῶν ἀπὸ τὴς ἀναλὴψεως καθὴ νὀννων ὡς Δ)νν0ῦ του̃ 2Ον ΒΓ· του̃ Άνν) Θχονν Κεθνεννενώ
ωτὴς
δὴ, εἰδικώτερον δὲ μετὰ τὴν γνωστὴν προσφώνὴσιν του̃ Στρατὴγου̃ Δ)τσυ̃ Γ' Σ. Στρατου̃ πρὸς τὸν τότε Πρωθυ πουρνὸν Γ. Παπανδρέου εἰς δεῖπνον ἐν τὴ Στρατιωτικὴ Λἑ
θθὶτοἔ ὲἔ Ἐὶθηυ̃ίῶν νπἶὰ γνωοίσαντοςνεἱς ὅτὶντὸ θέμα σέ) νείηΐλι̃θη εν; τὴν Θικιαν Πολυχρονιδη με παραγοντας της
σχνν
Σ
ὁ
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ἀπὸ ποῖον ἑπλὴροφορὴθὴτε ὅτι ὁ Συν ταχκκπε °Δναννωστὀπονλοτ Παν· ἐπέπλνἔε τον: Κεντε
εταωεετἠοη
ει; τι εοι ιε:Γ)Γι Σ.
Ανν) Οχννς Κεοτἔμνελίδννς Ποόδοομοεν
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
Δνντννς του̃ 20Ὁ
μελίδὴν καὶ Πενθερουδάκὴν διότι ἑλάόατε γνωσιν τὴς ερεό. νὴς τῶν 'Αρχείων του Γ Ι Σ.Σ. καὶ παραλαόὴς φακέλλων διὰ
ΕΓ)Γ| ΣΣ. ὅτε ἀνέλω ὴτο ὁ Άντ) ρχὴς Πεζι
όον καθὴκοντα ἑπιτελάρχου τούτου, κοῦ Παπαφιλίππου. 'Ο ®Αντ) ρχὴς Κερτεμελίδὴς ότοποθε τὴθὴ περὶ τὸν Αὔγουστον του̃ 1984 εἰς τὸ Στρατὴγεῖον του̃ Γ' Σ.Σ. μὲ σαφὴ ἔνδειἔιν ὅπως ἀναλάόὴ τὰ καθὴκοντα του̃ Δ)ντοῦ του̃ 2ου ΠΓ., τοῦ πΘοκατόΧ0υ τον μετατεθἐντος εἰἐ Β” ΣΣ. ὡς μὴ ἐμπνέοντοτΒ ἑμπιστοσύνην εἰς τὴν κρατου̃σαν νανἀσνασνν· ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Εἰς πονας ἐνεθνείας ποοέθνννε ὅταν ὁ Τα
γμ) ρχὴς Ιῖατσαρίδὴς σας παρουσίασεν τεμάχια τοῦ Δελτίου πληΩ0Φ0Ωιων "Ηὕνου τὰ ὁποῖα του εἶχε παΩ0ιδὡσει ό Λο
εαε
ΒΚ'
Θεσσαλονίνηςν
ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Πα
Ἡ
Τὸ
«ΙΙΕΡΙΚΛΗΣΣ ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Ἐὰν ἐνθῳου̃μαὶ Σχέδὶον
καλῶς ἀπὸ τὸν Ταωη̨ χην Κατσαθίδηὶὴ ὅστὶἔ υ̃πηοέτεὶ εἰα̨ τὸ 20ν ΒΤ” καὶ πιθα νῶἔ ὁ Ταγ) ΟΧΉΖ Τσολίι̃ῃίαἔ ΐι̃ ὁ Ταγ) Θλλὶίδ Πεἴἀνηἔ· ι
ΒΡΩΤΕΙΣΙΣ Ποία ἀπἠχησις εἰς Έως ¦Αἔ)κοΌς τηἔ ΦΩ0υρα̃ς Θεσ)νίκὴς καὶ γενικώτερον του̃ Γί ΣΣ. ἐκ τὴς 9 ' προσφωνησεως νου Δ)του του Σωματος ι^ῖντ)γου Κ. 'Ιἐσο λακα, τὴς γενομενὴς κατα τὴν διαρκειαν δειπνου παρατε εν τος πρὸ; τιμὴνντοῦ τότε
Πρωθυπουργρυ Ιὲθνἶθιἶνανδἕνἔου
εἰς την Στωκην Λεσχην Θεσ)ν|'%ης Την
®
η 349
μνονονηοε μονον οὐμενῆ ίὶ μόν0ν δυσμενὴ ἔντύπωσιν ὴ αντι θέτως διαφοοοποίὴσιν καὶ ἐπέφεοε οη̃γμα εἰς τὴν σύμπνοιαν τῶν Άξ)κῶν;
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: ἶΩς καὶ είς τὴν ἀοχικὴν μου κατόιθεσιν ἀναφέοω, δύο ὥοας ποὸ τοῦ δείπνου μετἐόην εἰς τὴν σἰκίαν του̃ Σωματόιοχου διὰ νὰ αναφέρω σοὕαοὸν ὲπεισόδιον λαοὸν χώσαν εἰς °'Ε6Ο0ν_ Μετὰ τὴν ἑνημέοωσω ἐπὶ του̃ ὲπεγσω δίου καὶ τὴν λὴψιν ᾶποφάσεων, ἑζὴτησα ἀπὸ τὸν Σωματόισ χην νὰ μοῦ δώση νὰ ἀναγνώσω τὴν ποοσφώνησιν Βάσει τὴς ὴς εἶχε διατυπώσει ἐπιθυμίας. 'Γοῦτο δὲν ἔλαόε τελικώς χώ οοιν ἐπὶ τῇ δικαιολογία ὅτι ὁ χοόνος ὴτο ακατάλληλος. Τὴν ποωίαν τὴς ἑπομένης ὁπότε ὁ τύπος τῆς ἀντιπολιτεύσεως ἐ στηλίτευε τὸν λόγον αὐτὸν του̃ Σωματάοχου ἐνθγγμου̃μω ὅτι του̃ είπα καὶ τὸ παοεδέχθη ὅτι θὰ ὴτο σκοπιμότεοον τουλόι χιστον διὰ τὸ μέλλον τοιαύτης φύσεως κείμενα, κατὰ τὴν
δύο
μᾶλλον ὁ ποῶτος
μοῦ είχε προσκομίσει ποὸς ύπο
νοοφνὶν Το οελνίον ἀπὸ το οποῖον εἶχον ονοννοονφῆ ῶονοοένα συμοόιντα, ἐξ αἰτίας του̃ οποίου ἀνέγοαψα τὰ ἀνωτέοω εἰς τὸ πεονθώονον
ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Ὁ Τοννμλολνι̃ἐ Πενάννὶἐ νι̃ποίλον εἶέ το Σνοανηνεῖον Γ' ΣΣ· πάντα μνὶ ἀννὶνοννοί εἰἐ τὴν ΒΡΕΖ Τὸν θεωοει̃τε ὶκανὸν νὰ σκηνοθετὴση κατηγοοίαν συνωμοσίας κα οννοίοέλφον τον 9Αἔ)νον› μὲ μόνον νοντἠοὶον τὴν ονοοΡο° οἀν των εἰἔ τονἔ πολντοοοἔ των ἀντνλνὶψενἔἱ
τον
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ
Βἶνοο ἀονοννοηνον ονὰ ννὶν ἐπολνὶν ἐκεί Ἀἔλνον ᾶονονντο νοομονοονίον νπὲο τη̃έ ΒΡΕ ονὰ τον ἀπίνονονοτον λονον ὅτν θὰ ἐἔονθονοννο αύθωοεί, ανεξαρτητως τού γεγονότος ὅτι τοιοῦτον τί δὲν ἑ ννὶν νὰ ομνίνου̃μεν ον
πετοέπονο νὰ λάονὶ λώοον ἐντοἐ Τοῦ Σνοοντνὶνείον
Ὁ
Τον·
ἀντὶ τῶν δύο».
νμ) ολίνι̃ἕ Πενοννὶέ ἐν τον οννολοο Τον ᾶπονολει̃ ἔνο ενθοίο σῆ καὶ τίμιον στοατιώτην, ἀφοσιωμένον είς τὸ κοιθὴκον του καὶ ἀνίκανον νὰ διαποόιξη τοιαύτην ἀτιμίαν. Ἐὰν ὴθελε νὰ
φέοονται μετὰ θλίψεως εἰς τὸ γεγονὸς αὐτό. Ούδόλως ἐν θυμου̃μαι νὰ διετυπώθησαν εύμενῆ σχόλια παο” οἱουδἠποτε, ὰναμφισὅητητως δὲ ό λόγος αύτὸς ὁ τόσον σχολιασθεὶς καὶ διὰ τοῦ τύπου ἀπετέλεσεν καὶ ῖἑν ἐκ τῶν αἰτίων της ἀλλαχσὔ
ὶοἶλο ἀνοοττνἔνὶ νονοννννὶν οοάονν θὰ νο εἶχε ποοἔεν πονλοοο τοοον ὅτε νπηοένεν ὥἔ νοπονοπνοννι̃ἔ του̃ Άολνὶνον ΓΒΕΘΔω πεοὶ τον οποίον ομωἔ ονοὲ νὰν φήμης νπονολεν· ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Θεωοεῖνοο ονν νφίονοντο νονάλληλον νλῖμο εἶ§ νο Ιν ΣΣ ἑπντοέπον τὴν νποπνον οοοοννὶονοτνι̃το τῶν
φοοονν ποὺ ἐχονι̃ονμιοποίησα «νὰ τὰ ὕλέπουν τἐσσαοοι μάτια ®Η ἀπὴχῃστ; εἰς τοὺς °Αἔ)κ0ὺς ἦτο ὁπωσδἠ ποτε θλιθεοόι. “Ακόμη δὲ καὶ σὴμεοον πολλοὶ ”Αξ)κοὶ ἀνα
ἐμοῦ ἀναφεοομένης διαφοοοποιὴσεως τῶν 'Αξ)κῶν εἰς το Στσατηνει̃ον τού Σ. Στσατσο. εΡοτΗΣ1Σ± Ἐνοομιτσοε τον τον ΝοεμοσιονΔεκω θοιον 1964 συνέύη νὰ ὰπουσιόισουν δι' ,Αθηνας συγχοόνως οἱ Κεοτεμελίδης Χονδοοκούκης Τσαμασιώτης; ΑΠΟΚΡΪΣΙΣ: Δὲν ἔνθυμου̃μαι. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Βἱς πεοίπτωσιν μὴ ἀνευοέσεως είς τὸ Ἀο χεῖον του̃ 2ου ΒΓ)Γ' ΣΣ. του̃ σχεδίου του̃ μηνιαίου δελτίου πληοοφοοιῶν ἐπὶ τοῦ οποίου είχατε σημειώσει ὡς είς τὴν ποοηγσυμἐνην καταθεσίν σας δηλείτε, δι, ἑουθοα̃ς μελάνης «καιοὸς εἶναι νὰ ἀοχίσωμεν νὰ ἀναφὲοωμεν τὴν ἀλὴθειαν», ποι̃ος δύναται νὰ θεοαιώση τὸ ᾶνωτέοω πεοιστατικόν; Ατ1οκΡ1Σ1Σ± κατὰ το μα̃ιισν σ Ταγῃχη; Κιιτσατι δης ὴ ἄλλως δ 'Γαγ)οχης Πενθεοουδἀκης, διότι εῖς ἐκ τῶν ύπ®
850
ΧονοοονονλοΊ·ΚοντοάονΊ ν·λ·π ῶἔ ἀνοφὲοοτε εἰἐ Τὴν ἀοᾶίν· κὴν κοιτάθεσίν σας;
ΑΠοΚΡΙΣΙΣ±
°Ασφολῶ<:
καὶ ίοιαιτέοωτ κατὰ το 1966 καὶ ο
ννολλῶ μᾶλλον νονθοοον νοοον ο Χονοοὶονονννι̃ἐι ὅοον
Τοονμοονώννὶἔ ών; ἐν ννὶἐ θέοεὡἑ των οπείνοννο ἀπη̨ ου̃θοίονἐ ύπὸ τὸν Διοικητὴν του̃ Σ. Στοατοῦ καὶ εἶχον συνεπῶς σὺν
νοἶἐ ἄλλονἑ καὶ ἐίνενθεοίον ννννὶοεοοἐ ἐν τῇ ζώνη τον Σώ μοννοἐ
ΒΡΩΤΗΣΙΣι̃
=|ΕΧεν§ ἄλλο
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
ἘΦΡ ὥ ϋονενάννὶ
τί
νὰ ποοοθέονι̃ἐἐ
"ΟΧΑ “ἦ
παοοῦοοο νὶννἔ ἀνονννοοοθεῖοον
ὅοιωθεῖσα υπογοόιφεται ῶς ἔπεται. °Ο °ΒΕετοσθειε Ὁ Βίσονυτὶκ ε
°Ο
νοὶ οε·
Γοαμιιοτεντ
·
οσιι
συνεχεία ἐποιναλαμὅόινει περίπου τὰ ἴδια τὰ ὅσα οῖ πιὸ πόινω καταθέσεις του. 9Εν
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἑθὼαὴαενἐ ὁ να Χανδθακαναὴέ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣἩ Καταθέτενε ανν εῖλίανε
αὴαναεν
πλὴΩΟΦ0Θία§ Χ.ωΘὶ€ να δὐνααθε να θεθανώαὴτε πεθὶ πθααὡπωὴ ανν Βἴἔ αὴλαμὸ§ αθματων θα δνενίθενα πθὸἔ να ναλὴψνν ναν Σταατὴνείαν ἐν πεθνπνὡαεν καθ, ὴν ὴ λενομέ νὴ δεἔνα θα ὲνὴθνεν αθαἔνκόπὴμα ναί ὅτι 6 ανλαμὸἔ αννὸἔ τῶν αρμάτων θὰ διετίθετο ἀπὸ τὸ στρατόπεδον Βότση.
ἀπὸ
Διατί να ὴανελααθανενα μὲ 5 αθματα ίεἱἔ ανλαμὸἔ) τὸ ανθανὴνεῖαν τον ΣΣ· ἐν πεθνπτώαεν πθαἔνναπὴμαναἔ 'κανα τὴἐ Κναεθνὴαεωέἐ Μὴπωέ ὁλὀνλὴθαν τὸ Σ· Στααταν δὲν ὴ° το ἱιποχρεώμένον νὰ ·ῦποστηΩίἔὴ τὴν νόμνμαν Κνὅέθνὴανν ἐς ναντίον παντὸς πθαἔνὴαπὴματαἔἐ Π©ὸΞ Τί λοιπὸν ναναννὴ περίεργος ενέργεια εἶχε κανένα νόημα;
ΜΑΡΤΤΣ Δὲν ἔενθω τί νόὴμα εἶχαν αλα αννα· Ἑνὼ τί ἔμαθα. ΧΟΝΔΡΟΚ0ΤΚΗΣι̃ Σεἶἐ εἰἐ Τὴν πεθἰπνωανν αννὴν τί
καταθέτω
Δωγκητου̃ σαρ;
ΜΑΡΤΤΣ: Αυ̃τὸ ὴτο δικαίωμά μου. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ἱσχυρίζεσθε, ὅτι
συνυπηρετὴσα
με μὲ κ. Μεταλλινὸν στὴ Θεσ)νίκη. Εἶναι ψευδἐστατον. Θὰ σας προσκομίσω χαρτὶ του̃ επιτελείου. (Πρὸς τὸν Πρόε
δρον). Κύριε Πρόεδρε, εἶναι ψεύδορκος ό κ. 'Επιτελόιρχης Ζητὴσατε νὰ σα̃ς ἔλθη ἀπὸ τὸ ,Επιτελείο χαρτὶ ποὺ υπηρέ τει ό κ. Μεταλλινὸς τότε που ἰσχυρίζεται ὁ ὲπιτελαρχης. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλα, καλά, ἄλλη ἐρὡτησις. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Εἰς τὴν κατόιθεσίν σας τὴς 28) 1)θθ ίσχυρίζεσθε ὅτι δὲν ἐνθυμεῖσθε νὰ ἑλόιὅατε γνῶσιν οὔ τε τὴς Δ)γὴς τοῦ κ. ”Τπ. 'Εθν. Ἀμύνης τὴς ἀπενθυνομἐνης πρὸς ἄπαντα τὰ Σ. Στρατου̃ ίνα ἀπαντὴσουν ἐὰν εἰς τὰς πε ριοχόις των ὐπὴρχον πληροφορίαι περὶ συνωμοτικὴς όργα νώσεως ΑΣΠΙΔΑ ὴ αλλης τινος καὶ ἀναμείἔεως ἀἔ)κῶν εἰς ταύτας οὔτε καὶ τοῦ ἀρνητικου̃ ἀπαντητικου̃ Σὴματος του̃ Σ. Στρατου̃. Εἰς τὴν κατόιθεσίν σας τὴν δευτέραν τῆς 15)'7)θθ ὅτε σα̃ς απεδείχθη τὸ σχέδιον τοῦ Σὴματος μὲ τὴν ἱιπογραφὴν σας παρεδέχθητε ὅτι είχατε ὴδη αποκρύψει τὴν ἀλὴθειαν μὲ τὸ «δὲν ὲνθυμου̃μαι». Εἰς τὴν πρώτην σας κατόιθεσιν ἰσχυ ρίζεσθε, ὅτι είχατε πληροφορίας πρὶν υπογράψετε τὸ σὴμα ἀπὸ τὸν Ταγ) ρχην Τσολίγκαν, ὅτι ἐγένετο κίνησις ἀξ)κῶν διὰ μίαν νέαν ὁργόινωσιν, ὅτι είχατε πληροφορίας περὶ ΦΑΕ κ.λ.π. ¦Εν τούτοις υ̃πεγρόιψατε Σὴμα περὶ τοῦ αντιθέτου καὶ δικαιολογει̃σθε διὰ δικαιολογιῶν όὶς ὴδύνασθο νὰ προὅόιλλε τε καὶ εἰς τὴν πρώτην σας κατάθεσιν. Εἶναι ἑνέργειαι ἐπι τελόιρχου αῦται; ΜΑΡΤΤΣ: Δικαίωμα μου. Δὲν θὰ μοῦ πὴτε σει̃ς τὰ κα
φρῦνεἶτεἐ Παααναμῶν εἶναν 6 απαὴθανων Τὸ πθαἔνὴααὴμα κατὰ τὴς νομίμου Κνθερνἠσεωἐ ὴ ὁ ἑντεὴῶν τὸ ὴπαννθἐμε νῦν πθαἔνκὀπὴμαἐ Πόθεν εῖλανε αθναθὴ νὴν αὀθανον αν” Τὴν πὴὴθαφαθίανἔ Τὴν αναφέθανε εἰἔ τὸν ατθανὴνόν ααἕἱ ΜΑΡΤΤΣ: Εἶναι ννωανὸ αννα· Ώἔ αφαθα τὸ δεννεθο καὶ τρίτο σκέλος τἴιέ ἐθωνὴαεωἐ Τὴν πλὴθαφαθίαν μοῦ τὴν ἄνέφεθανι ννα Τὸ ανν δὲν ανέφεθαν εἰἔ τὸν Σνθατὴλίὸν εἶχον τους λόγους μου. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Δηλαδὴ πθίαὺἐ ὴὀνανέ ααἔἰ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μὴν ἀπαντἄτε μαθταἐ ”Αλλν1 ἔΘώΤὴαν§ἶ ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Καταθἐτετε δα αννὴνώαανε ννθω σας α̃ἔιωματικονε τοὺς Σνν)οκην Θωμόπονλονι Ἀννλθὶιὴν τκανιοναν, τεγιοχατ Τσολίνκανι Πετάνιιν. Κανσαείδνν Πενθεθανδανὴν καὶ λαλανὸν Στεναὴάὴὴν τὴ σννεθγασὶα τῶν ὀποίων ἑπετεόχθη ὴ ἀπθναλνψνἔ νὴἔ παθανὀμον δθα” στηριότητος τῶν κατηγορονμένων αἔλκῶν η̨Ηνα αννὴ ὴ έ” νἐργειόι σας νόμιμος καὶσυμφώνώς πρὸς τοὺἐ ὴανανναμανἐ ὅταν μαλιστα γίνεται πίσω ἀπὸ τὴν πλἀτην τοῦ Στρατηγου
ΧοΝΔεοκονκΗΣ± Δοετοχῶς για σεις πρέπει νὰ σας ΐιπομνησθου̃ν πολλὰ καθὴκοντα, ἀφοῦ προδώσατε καὶ τὸν στρατηγόν σας του̃ ὀποίου ἐκανατε τὸν φίλον. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (κροόει τὸν κώδωνα): Θὰ σας ὅγόιλω ἔ ἔω %_ Χονδοοποὐκη ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Καταθέτετε ὅτι εῖχατε εἰς χεῖθαα̨
852
28. 'Ο γολγοθας τὴς Ήλλ. Δημοκρατίας
Θηιωντἀ μου.
858
σας ὅρκον ΑΣΠΪΔΑ καὶ τὸν ἐσχίσατε φοόηθέντες μόλις ἀ νεκαλυφθη!! Εἶναι ἐνέργεια αὐτὴ καὶ δεκανέως ἔστω; Εἶ ναι δυνατὸν νὰ γίνη πιστευτὸν τὸ τερατῶδες τοῦτο; Διατί νὰ
Μ
μη τὸν καταθέσετε αὐτόν;
ΜΑΡΤΤΣ: . . ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Διατί .
Δ
ν
σ
υ
.
ι
.
λ
τόσα ἑγνωρίζατε ΑΣΠΙΔΑ χρόνον δὲν ἐσπεό σατε νὰ καταθέσητε ἔστω καὶ τοὐς πρώτους μηνες της διε νεργουμένης ἀνακρίσεως ἀλλὰ μετὰ 10 καὶ 12 μηνας; Δὲν είναι περίεργον αὐτό; ΜΑΡΤΤΣ: Διότι τότε ἔκρινα σκόπιμο νὰ καταθέσω. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: “Οταν κανεὶς γνωρίζει μία συνω μοσία δὲν ἀφηνει ἕνα χρόνο νὰ ἑξελιχθῆ, ἀλλὰ ἐνεργεῖ πά ραυτα. Ἑν προκειμένω εἶσθε παραόόιτης τοῦ Στρατ. Κώδι κος ἄρθρον θθ. ΜΑΡΤΤΣ: Είχα τὸν λόγον μου. “Επειτα ὁ στρατηγὸς δὲν ητο αὐτὸς ποὐ θὰ ὲνεργοῦσε ἀνόιλογα. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Δηλαδη δυσπιστία στὸ στρατηγό; ΜΑΡΤΤΣ: “Έχω ηδη καταθέσει επ' αὐτοῦ. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ἱσχυρίζεσθε ὅτι μετὰ την ἀποκά λυψιν του̃ ΑΣΠΙΔΑ καὶ του̃ θορὐθου εἰς τὰς ἑφημερίδας κάποια εφημερίδα της Δεξια̃ς ἐν Θεσ)νίκη εῖχεν ὐπαινιχθη ἀνόιμιξιν “Ανωτ. ”Αξ)κου̃ της Φρουρα̃ς Θεσ)νίκης καὶ ὅτι ὁ Στρατηγὸς σα̃ς ηρώτησεν ποῖον νὰ ἐννοοὐν καὶ σει̃ς είπα τε «ἔχετειἀμφιθολίας ὅτι πρόκειται περὶ του̃ Χονδροκοὐκη;» Ὁ στρατηγὸς τὸ ἀρνεῖται. Ποῖος ἀνακριθολογεῖ; ΜΑΡΤΤΣ: Τὸ δικαστηριο θὰ κρίνη. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: "Απὸ ὅσα καταθέσατε προκύπτει, ὅτι δὲν είχατε ὲμπιστοσὐνην στὸν Στρατηγὸν Σωματόιρχην σας, ποὐ συμθαίνει τώρα νὰ εἶναι καὶ 'Αρχηγὸς Στρατοὐ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ίδιακόπτει): “Αλλη ἐρώτησις. ΧοΝΔΡοκοτκΗΣ; κύριε Πσεεεεε, Θελω νε ειπα, ε τι κι ἄν δυσπιστοῦσεΆ στὸ στρατηγὸ θὰ μποροὐσε νὰ τὰ ἀνα ἐφ® όσον
Α
ἀπὸ του̃ πρὸ τοῦ θορόὅου τοῦ
ν
γ
ε
#
λ
λ
Σ
γ
Α
ί
ί
ί
ς
|
φέθη στὸν Α)ΓΕΣ η στον Ηΐπουθγο Ἑθνὶλίηἔ πρῶτος μάλιστα συχνὰ ἐπεσκέπτετο τὸ Σ. Στρατοῦ καὶ μἀ λιστα ὅχι μετὰ ἕνα χρόνο. (Στὸ μάρτυρα): Κύριε μάρτυς,
ἔ
¦Αμ”υν”ηἔ ΕΟ
σελ
γ
Ξ
Ξ
Α
'Ο στοαιτηγὸς ΤΣΟΔΑΚΑΣ (κατέθεσε
κεκλενσμἑνων τῶν θυρών)
γ
1
ι
855
θὰ ἐνθνμεῖσθὰ ὅνὰν μετὰνεθἠνὰμε οἱ δυό μὰἐ μὲ τὴν ὰννὴν δλννὶ στὴν Δὰθνσὰ μοῦ εἰπὰτὰ ὅνν μᾶἐ νννηνου̃ν νὰὶ ὅτν κννε δννεύεν νι̃ πἐλοὰνωννλ μὰἔι νὰὶ νι̃ ὔλνἱ
ΜΑΡΤΤΣ Ναί
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Γιατί καταθέσατε
δὺὸ φοοές;
Τί
ἑμεσολὰὔησε ὥστε νὰ σνμθη̃ ὰυ̃τὀἐ ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν σᾶἔ ὰφοἑλὰ αννὀ·
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κνθνε μὰθννἔι πόσων Χθόνων θνἠ κατε ἐκτὸς Ἀθηνῶν καθ' ὅλην τὴν ἑθνικὴν δοκιμασίαν τοῦ ἀνταοτοπολέμου;
ΜΑΡΤΤΣΨ "Ασλετη
”ίΙ
Πθόεδθονλί
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ἀσφὰλῶἔ
δνὰπθὰννοννὰν σοθὰθὰὶ ὰπθέπενὰν ὰλλὰ ὰπὸ πονα̃ἑ πλενθα̃ἔ ὅμωἔ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ὁ ν Τσὰμὰσνὡτηἔ ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Καταθέτετε ὅτι
ὁ Δ)ντὴς 'Γεθ)νῶν Δλννὴἔ ΤΕΑ Σ· Στθὰτον ῶἔ νπὰνὀμενον ὰπη̨ ενθείὰἔ νῶ στθὰννὶνῶ εῖλον ἐλενθεθίὰν νὰνἠσεων εἰἔ τὴν πεθνολνὶν Γί Σ.Σ. Δηλαδὴ ὁ στοατηγὸς ὺπέθαλπεν τὴν ἀσὺδοσίαν; ὁ
Μἠπωἔ νπνὶθλεν Δλννι̃ δνὰ πὰννὰ ὰἔλνὸν τον Στίὶὰτνὶνείον πθὶν νὶ ὰπομὰνθννθνι̃ δν Οἰὰνδἠπονε ὰἰτίὰν νὰ τὸ νίὰθνσνὰ ννωστὸν εἰἐ νὸν ἐνὰνελὰθλνὶνἐ
ΜΑΡΤΤΣ Σᾶέ
εἶπὰι ὅτι ὅταν νὰποτε ίι̃θέλνι̃σὰ νὰτν νὰ πῶ εἰέ νὸν Στθὰννὶνὸν σλενννῶἔ μὲ ΦΑΒ νὰὶ ΑΣΠΙΔΑ ποὺ ὴκοὺοντο εἰς τὸ Σ.Σ. ὁ στοατηγὸς δὲν ἑξεπλάγη. “Οσον ἀ
φθθὰ ννὰ Τὸ δεννείὶο σνέλοἐ τῆἑ ἑθωτἠσεώε σαε α̃παντῶ ναί· ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Τί ννωθίἶετε πεθὶ φὰνέλίνων «ΠΒ
ΡΙΚΛΗΣΝ ΜΑΡΤΤΣ: Νὰί›
ἦλθε νὰποτε ὁ Σννλθλίνὶἔ Ἀνὰννωστὰ πονλθἔ νὰὶ ἦλθε νὰτόνὰν ἐννολη̃ἔ μὰἔ σὲ σὰἔ νὰ Τον δώσε” Τε διὰ φὰνέλλονἔ ἔχετε σλενννὰ μὲ τὴν νπόθεσν «ΠΕΡΒ
ΚΛΗΣ»
ΤΣΑΜΑΣΙΩἹἩΣ: Καταθέτετε ὅτι
σννεστὴσατε κατὰ τὸ
Ἱθνλίον 1985 εἰἔ τὸν λολὰνὸν Σνενὰνίὰννι̃ν νὰ νθὰψη ἐπιστολὴν εἰς τὸν ἀνακοιτὴν Ααγάνην πεοὶ τῶν ὺποψιῶν του
Τέλθἐ
δν ὀθνὰνωσνν· Βῖνὰν ὰντίι̃ σνθὰτνωὰνὴ ἑνἑθνενὰ ἐπννελὰθ· Βὅθ
ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν δέχομαι μαθήματα στοατ. σὺμπεοιφοοᾶς. ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: Δὺστνχῶς, θὰ ποέπει νὰ γίνωνται τέτοιες ὺπομνὴσεις. Ἀλλὰ ὴ στοατιωτικὴ σὺμπεοιφοοὰ φαί νεται ἀπὸ τὴ στάσ, σαε ἔνανῃ του̃ Άοχηγου̃ Στοατοϋ,
Δ
ὲθὡτνι̃σν· (ΠΘὸ€ Τὸν Δνὰμὰθνύθομὰν δνὰπθὰτνοννὰὶ· ὰπθέπενὰν·
νὰὶ
χου; Διατί δεν ὴκολοὺθὴθη ὴ ὀοθὁδοξος τῶν κανονισμῶν καὶ τῆς ἰεοαοχίας ὁδὀς; Διατί πίσω ἀπὸ τὶς πλάτες του̃ Στοα τηγοῦΔιοικητου̃ του̃ Σ. Στοατου̃ αἱ ἐπιστολαὶ καὶ ὅχι αἱ της παοοησίας καὶ τῶν κανονισμῶν ὁδοὶ τῶν ἐπισημῶν ἐγ γοάφων ᾶναφω̨ῶν
Ἑδῶ τελείωσε ὴ ὲξέτασι του̃ μάοτὺοος. Θα ποέπει νὰ δια φωτιστη ὁ αναγνώστης μὲ τὰ ἀκόλοὺθα ἐπεξηγηματικά: 'Ο 'Γαξίαοχος Παλαιολογόποὺλος ἀποτελει̃ τὴν πιὸ κλασικὴ πε οίπτῶσι στητοῦ ἀπὸ τὸν Σπαντιδάκη μόιοτὺοος. Αὺτὸς μέχοι τινος ὺπηοετῶν στὸ Σ. Στοατοῦ του̃ Τσολάκα, ὅταν άντε χἠφθη πῶς 6 Σω̨ατηγὸα̨ ἐἔετίμε, τὸν γὲθοντα πθωθηποὺογὸ Παπανδρέου παοίστανε τὸν φίλο του̃ Παπανδοέου κι ἔλε γε μάλιστα σὲ φιλικὲς σὺγκεντοὡσεις πὼς κι αὺτὸς καὶ ·ῆ σύ ζυγόα̨ τω ἔχουν δημοκθα"μὴ παη̨ἀδοσμ Μάλτστα τῇ σύζυγός του ἔλεγε πὼς εἶναι Κοητικὴ τὸ γένος, ἄν δὲν ἀπατῶμαι, Μπενάκη, καὶ ὴτο «ἀναντὸιμ παπανταμ» δημοκοὁιτισσα. "Ο ταν ὴλθαν οἱ «ἰσχνὲς αγελάδες» τοῦ ἀειμνὴστοὺ γέοου ἔσπεὺ σε νὰ κόιμη στοοφὴ 180 μοιοῶν καὶ τότε ὴταν ποὺ ἔσπεὺσε να πατοονάοη τὴν ὁμάδα τῶν ἀσηκηδων του̃ ΙΔΕΑ του̃ Σ. Σω̨ατοῦ (Θωμόπωχος, ΠεΕάνηἔ, Τσολίγχας, Γκαντώνας, Στειακακης). 'Εκείνοι τὸν δέχτηκαν ἀλλὰ ἔποεπε νὰ ἀκολοὺ θὴση τὴ γοαμμὴ του̃ ΙΔΕΑ, τὴν ὁποίαν ἄοχισε να σέθεται. Έν τῶ μεταξὺ ὅμως ἀπὸ κάτω (ἀπὸ τὸ ΓΕΣ) ὁ Σπαντιδόι κης ποὺ δὲν εἶχε ἀκόμα πάοει τὴν πολιτικὴ μεταθολὴ τοῦ κ. Ἑπιτελάοχοὺ ἔστειλε τὴν μετόιθεσί τον στὴν Αόιοισα μαζὶ μὲ τὴν μετάθεσι του̃· ὺποφαινομένον καὶ του̃ ἀντ) οχοὺ Κεοτεμε λίδη. “Οταν ἐφιθάσαμε ἐκεῖ καὶ οἱ τοει̃ς ὁ ταξίαρχος ἦτο ά νἠσηχος γτὰ τὴν τὺχη της ποοανωγῆς τοὺ. ”Έ]σπεὺσε μὲ ἄ δεια στὴν "Αθηνα καὶ παοονσιόιστηκε στὸν Α)ΓΕΣ Σπαντι δἀκη Έκεἰ ἔὁωσε α̃σφαλῶς γην καὶ ὺδωο γι' αὺτὸ σί ἕνα μηνα πηγε να δώση τὴν ποώτη τον κατάθεσι ἑναντίον μας. θῦ?
αυτουλισμό; Μὲ τέτοια ἀνέντιμὴ ᾶπόπνοια θα φτιάσουμε στε
Ἑν τῶ μεταξυ ἐγὼ μετὰ ἀπὸ τὶς πλεκτάνες έναντίον μου τοῦ Παπαδόπουλου στὴ Λάοισα πήγαινα στὴν φυλακὴ σὲ σκλὴ οὴ ἀπομόνωσι και ἐπὶ πολλους μὴνες δὲν ἕὅλεπα ὁὶν ὴταν ὴ μέοα ὴ νύχτα σ" ἕνα απίθανο κελλὶ μελλοθανάτου 2 Χ 1. Με τα ὀλίγες ὴμέοες ἀπὸ τὴν ποώτὴ του κατάθεσι ὁ Παλαιο λογόπουλοἔ πθοαγόταν σὲ υ̃ποστθάτηγο καὶ τοῦ δλνόταν “θ ὅαλύτεθλι̃ Μεθαθλία του̃ Ἑλλλι̃νλὅου̃ Στθατθυ̃ (ΧΙὉ Καθά
ὁποῖο ἀπέστειλε ὁ πεοιὅόὴτος έπιτελάοχὴς Παλαιολογόπου
λαἔλ
λος, τὸ ὁποῖο ὴθέλὴσε νὸι α̃ποκοὐψὴ μὴ φαντασθεὶς ὅτι ὲμεῖς
Σὲ λίγους μὴνες
χ·η°
Τ
'Ιδου τὸ σὴμα πεοὶ ἀνυπαοξίας οὶασδὴποτε ὁογανώσεως, τὸ
θὰ τὸ εἴχαμε έξεύοει στὸ ποότυπό του μάλιστα:
ἀπὸ τὴν ποώτὴ του κατάθεσι ἔσπευσε νὰ
Σ Η Μ Α Γ, ΣΣ/20ν
δώσὴ δεὐτεοες ὅελτιωμένες εκδόσεις. *Ηταν στὸ φόοτε τὴς
ἔποεπέκι αὐτὸς κάτι ακόμα νὰ~ποοσθέσὴ.ΐ”Έ
ὴ σκευιοοία
ι:;τ;ι:τ::;ι:ιτι:: ;:α:;;ι:::;::;ιτ:ε±:0ιὲ:;::ι:;:: “ ,
Παλαιο
ὸ σ Ἱι̃ μ α π Ο ὺ λ ο γ ο π ο υ λ ο ς
»
,
ΚΑΤΒΠΕΙΓΟΝ
τι
Κον ”ἶΓφ. Ε. Άμύνὴς
και τοεῖς φοοες ὁποιοδὴποτε μαοτυοα κατηγοοιας. “Ετσι ὁ Παλαιολογόπουλος εἶχε πλέον σώσει τὸν ἑαυτούλὴ του. Εῖχε γίνει υποστοάτὴγος και μετὰ απο λιγο, ὅταν ὴλθε ὴ
Κο" Α/ΓΕΣ
σωτἠθλα 21η θθπῳθίουι Τοῦ ἐἔὁφλησε καὶ τὸ δεὐτωο γοαλἴ μάτιο: τὸν ποοὴγαγε σὲ αντιστοάτὴγο και τὸν ἔστειλε στὸ ε ξωτεοικὸ να ἐκποοσωπὴση τὴν Ἑλλάδα στὸ ΝΑΤΟ...
Ἀναφέοεται, ὅτι τὰ δὴμοσιευθέντα τὴν 25 Μαΐου εἰα̨ ἐφημ. ,Αθηνών «Καθημεῳνὴ» ωὶ «,Απ0γεΌμαΉ_ νὴ» πεῷὶ παθουσιάσεοκ δύο Αἔῃῶν Μονάδων ΑΛΒ
,
,
®
`
.ιΒτσι,
δες
2Θ)1θ00)Μαΐ0υ 1966 807325
ΞΑΝΔΡΟΤΠΟΛΒΩΣ ωχ ἀναφοοα̃ς των
λοιπόν, ὁ «έξυπνος» ἀνῆλθε στὶς ανώτατες ὅαθμί
τὴς.Στοατιωτικῆς Ἱεοαοχίας και οἱ ἀμετανὀὴτοι ςκου
κῶα̨ εἰς ἐμὲ σχετγκῶς μὲ ὀογἀνωσιν
τελείως ἀναχηθῆ) κακὀθουχα καὶ κακοἠθη μυθεύματα. Ο Ό δ ε ου
φιοκεφαλάκὴδες» και μονοκὀμματοι Χονδοοκουκὴς και Τσα μασιώτὴς, που σώνει και καλὸι θέλανε νὰ ἐπιμεἱνουν στις ά Ϊ νὀσιες ἔννοιες, ἐντιμότὴς, ὀινδοισμός, ἐπῆγαν στὰ μπουντοου μια δυὸ χοόνια και τους ἔκανε ῆ χούντα ἀπότακτους.
5
δ 8
ὶς
`ςέπαοουσιάσθὴ και Β
μ
Ο
ὶ
ά ν έ
φ
8
Ο
Ε
ποτὲ πε
Θ
Θ
γ α ν ώ σ ε ω ς Α Σ Π Ι Δ Α Ἄναφέοεται, ποοσέ τι, ὅτι εἰ ἕ τὰ ἔ Μονάδα τοῦ Γ' ΣΣ. ἑπικ ατεῖ ἀπόλυ τος ὴσυχία, ταξις και ἀγάπη μεταξυ τῶν συναδέλφων Η τ καὶ ὅτι απαντες ειναι ποοσὴλωμένοι εἰς τὸ στοατιωτι που των καθῇκον και μὸνον. Δ)ντὴς 2 ΠΓ
=|Αντ€ τώ Θ Οι νὰ 6 Ου̃ν τὸ δθιιοδτθυῶ Φατὶ καὶ Τώ Οι ἀπό· μα, ὴ ὅποτιθέμενὴ ὥς ἀντιχουντικὴ κυὅέονὴσι, ἐνῶ ἀποκα ± ~ ~ ... θιστα τους ἀντιποαξικοπὴματίες τὴς 13ὴς Δεκεμὅοίου, εμας τα ποῶτα θύματα τὴς χούντας, τους αθώους παντελώς, δὲν μας θυμα̃ται κανένας, ἑνῶ ὅ Ποιλαιολογὀπουλος, ὅ Σπαντιδά .
(ΤΤΣ) ”Αντ)οχὴς ΚΒΡΤΒΜΕΛΙΔΗΣ
κὴς, δὅ Ἱωαννίδὴς κλπ. κλπ. εἶναι στοατὴγοὶ ἐπίτιμοι ἐν άπο στοατεία. Δὲν διδάσκεται λοιπὸν καθαοὸι ὴ ἀνεντιμότὴτα; Δὲν φοονὴματιζει τὸν καθένα αξιωματικὸ νὸι πὴγαίνὴ, ἀνεξάο τὴτα ἀπὸ ὴθικὴ και ευποέπεια, ἐκεῖ ποὺ εῖναι τὸ ἰσχυοὸ κι ἀνὴθικο; Δὲν διδάσκει ὁλοκάθαοα τὴν ἰδιοτέλεια και τὸν έ ΒΒ8
ποοσωπϋ
ΑΣΠΙΔΑ εἶναι
Ἑπιτελάοχὴς
(ΤΤΣ) 'Γαἔίαοχος ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΠΟΤΔΟΣ Στοατὴγὸς
(ΤΤΣ) 'ΓΣΟΛΑΚΑΣ δῦθ ι
ι
μη ὅτι ὁ συντ)ρχης Χονδροκούκης ἀνῆκεν εἰς παράνομον ὁρ
Καταθεσι Κερτεμελιδου Πρ.
γάνωσιν;
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
«Ἀναφέρομαι εἰς την ἀπὸ 18ην Μαίου 1986 κατὰθεσίν μου. . .››, άρχίζει νὰ καταθἐτη περίπου τὰ ὅσα εἶχε τότε κα ταθἐσει καὶ τὰ ὁποῖα ἐπαναλαμθάνει. “Η κατάθεσί του, ἔγ γραφη, ήταν ή πιὸ κάτω:
Δὲν ίἢκουσα.
ΒΡΩΤΗΣΪΣ3 Πθἶθὶ ἐπεσλὲπτθντϋ τθὺἐ εἶἐ Θεσλνίκην ἀτ φικνουμένους Ἀξ)κους της ΚΤΠ Παπατἑρπον καὶ Ἀνα γνωστὀπουλον εἰς τὰ Γραφεία της Μονάδος της
ΚΤΠ
ἄλλους χώρους;
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
Ἑν Ἀθήναις σήμερον την 18ην του̃ μηνὸς Μαίου του̃ ἔτους
Ι
μα̃ς ἐνήργει κατ' ἐντολην τοῦ Συντ)ρχου Χονδροκούκη μύη σιν Ἀξ)κῶν εἰς ὀργάνωσιν «Δημοκρατικῶν τοιοὐτωνν; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Περὶ τοῦ ἀνωτέρω ἐριοτήματος οὐδὲν γνωρίζω, καθ' ὅτι οὐδὲν μοὶ ἀνεφἐρθη. ΕΡΩἹἩΣΙΣ: Που̃ υπηρετουσατε κατὰ τὰ τέλη Ν)ὅρίου 1984; Μήπως, ἐὰν υ̃πηρετουσατε ἐκτὸς Ἀθηνῶν, ευρέθητε εἰς Ἀθήνας; Ἐὰν ναί, διὰ ποίαν αἰτίαν; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: 'Τπηρἐτουν εἰς τὸ Γ' Σ. Στρατοῦ, εἰς δ εῖχα τοποθετηθή ἐὰν ἐνθυμου̃μαι καλῶς περὶ τὸν Ἱοὐλιον μὲ Αὔγουστον 1984. Δὲν ἐνθυμου̃μαι ἐὰν την ἀνωτἑρω ή
Ἑν
θυμοῦμαι ὅμως μία φορὰ που ἐκλήθην τηλεφωνικῶς ἀπὸ τὸν "Τπασπιστην της ΚΤΠ Θεσ)κης Λοχαγὸν Κουρκουλα̃κον νὰ πάω ἐκεῖ. Μεταθὰς ἐσυνήντησα εἰς τὸ γραφει̃ον του̃ Διοικη τοῦ τότε Ἀντ)ρχου Μανωλαράκη τὸν συντ) ρχην Παπατέρ πον. Παρόντες ήσαν δ Δ)της του̃ Κλιμακίου καὶ ὁ "Ϊ`πασπι
1θ8Θ. . . ἐνώπιον ἐμοῦ του̃ Εὶσηγητου̃ του̃ λἶΠ τμήματος Διαρκοῦς Στρατοδικείου Ἀθηνῶν Στρατ. Δικ. Συμὅουλου Β' τάξεως Λαγάνη Παντελή. . . ἐνεφανίσθη . . . ὁ Κερτε μελίδης Πρόδρομος του̃ Φιλοθέου Ἀν) ρχης Πεζικου̃ του̃ Βου ΕΓ)1 Ἑφ.. . .
ΒΡΩἸἩΣΙΣ: Σα̃ς ὰνεφέρθη ώς Δ)ντου̃ του̃ Ζου ΠΓ) Γί Σ.Σ. υπο Ἀξ)κου̃ ὅτι ὁ Λοχαγὸς Δ)Β Κατσἀοηἐ Θω
Δὲν ξέρω ποῖοι τους ἐπεσκἐπτοντο.
ή εἰς
στήςτου.'Ησυνάντησιςήτουπηρεσιακου̃περιεχομένου. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: "Τπήρχε μεταξυ ὑμῶν, Χονδροκούκη, Γερ μίδη, Τσαμασιώτη, Χαρίση, Ἀναγνωστοπουλου, ΔΕΑ Φραν τζέσκου, Συντ) ρχου Χατζηαντωνίου, Συντ) ρχου Ι. 'Αλεξο ποὐλου, ὶδιαίτερος συνδεσμος; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Ουδείς συνδεσμος υπήρχε μεταξὺ τῶν
ἀνωτέρω. Τὸν συντ)ρχην Ἑ. Ἀλεξὀπουλον, ἐὰν εἶναι ἔνας ψηλὸς τοῦ Πυρ)κου̃, ουδεμίαν γνωριμία ἔχω μετ® αὐτοῦ καὶ εἶμαι θέθαιος ὅτι δὲν ἔεὐρει οὔτε τὸ ὅνομά μου. ΠΡΩἹἩΣΙΣ: Ἐπὶ τῇ θάσει ποίας διαταγής ἐγγράφου ή
προφορικῆς ὁ Συντ) ρχης της ΚΤΠ Ἀναγνωστὀπουλος Παν. ἐνήργησεν ἔρευναν εἰς τὰ Γραφεία του Γί Σ.Σ., διὰ την ἀνεύρεσιν στοιχείων σχετικῶν μὲ την υπόθεσιν «ΠΕΡΙ ΚΑΙΙΣ»; Καὶ παρέλαθε μάλιστα ἐκ τῆς Δ)νσεως ἹἩΑ ἔναν φάκελλον; 'Η ἔρευνα ἐγένετο ἐν ὰγνοία του̃ Ἑπιτελάρχου
μερομηνίαν ήλθα εἰς Ἀθήνας. Πάντως κατὰ διαστήματα εἰρχόμην, διότι ἔχω ἐδῶ ὶδιόκτητον οἰκίαν την ὁποίαν εῖχα ἐνοικιάσει καὶ θὰ εἰρχόμην διὰ ζητήματα σχετικὰ δι® αυτήν. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Γνωρίζετε ἐὰν ὁ Ἑπιτελάρχης του̃ Γί Σ. Στρατου̃ Ταξίαρχος Παλαιολογόπουλος παρηπονἑθη εἰς τὸν Στρατηγὸν Διοικητην τούτου ὅτι παρηκολουθεῖτο;
ταγη είχε περὶ τούτου. “Οταν ἐγένετο ή ἐπίσκεψις του̃ Ἀνα γνωστοπουλου εἰς τὸ Γή Σ. Στρατου̃ καὶ ἐπηκολουθησεν ή
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ Αὐτὸ δὲν ἶὶπέπεσεν εἶἔ τὴν ἀντίληψίν μου καὶ δὲν μοῦ εἶπε κανεὶς τέτοιο πρᾶγμα. Οἰίτε ὁ Ἐπιτελάρχης μου̃ τὸ εἶπε Οὕῖε ὁ Στθαῃι̃γόἔ ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Ύπη̃θλεν εἰἐ Τὴν Θεσλλλὶν δλάχντοε Υνώ·
ἀνωτἐρω ἔρευνα, ἐγὼ άπουσίαζα εἰς Ἀλεξανδροὐπολιν μὲ τὸν Ταῃρχην Κατσαρίδην ή Καθάλα, ἔνθα εῖχε προγραμματι σθῆ σύσκεψις τῶν Δ)ντῶν τῶν 2ου ΠΓ. τῶν Μεγ. Μονάδων. Αἱὅτη ήτο ή κατὰ μηνα συνερχομἐνη περιοδική συσκεψις ή
360
Παλαιολογοποὐλου;
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
'Γὸ 2ον
ΠΓ.
του̃ Σώματος ου̃δεμία δια
3ει
ὁποία ἐλόιμὅανε χὡοαν εἰς τὰς ἔδοας τῶν Μ. Μονάδων. Με τὰ τὴν ὲπιστοοφἡν μου ἑπληοοφοοἡθην τὰ ἀνωτέοω ἀπὸ τοὺς ἐπιτελει̃ς μου ἐπὶ πλέον ὅ Ταγ) οχης Πενθεοουδόικης μοὶ ὀι νέφεοεν ὅτι ὁ Συντ)οχης Άναγνωστόπουλος ἔλαὅε καὶ δυο διαταγές τοῦ Ζου Γοαερείου ἀπὸ τὸ παληὸ ἀοχεῖον, παοελ θόντων ἐτῶν. Εἰς ὲοώτησίν μου ποίος τὸν διέταξε, μοὶ ὀινέ φεοε ὅτι ἐκλἠθη εἰς τὸ Γοαφείον τοῦ Στοατηγοῦ καὶ διετά χθη παο” αὐτοῦ γιὰ νὰ γίνη ἔοευνα εἰς τὸ ἀοχεῖον ῦπὸ τοῦ άνωτέοω Συντ)οχου. Ἐπίσης ἠοώτησα τὸν Πενθεοουδόικην ἐὰν τοῦ ἀνωτέοεο γεγονότος ἔλαὅε γνῶσιν ὴ Ἱεοαοχία ὴτοι ὁ Αί ΒἘ. καὶ ὁ Ἐπιτελόιοχης καὶ ἔλαὅον ἀονητικὴν ἀπόιντη σιν. Μαλιστα ὲνθυμοῦμαι ὅτι μοῦ ἔδωσε καὶ τοὺς α̃οιθμοὺς τῶν ἐγγοάφων τῶν παοαληφθέντων ῦπὸ τοῦ Συντ)οχου Ά ναγνωστοποὐλου καὶ ἀνέτρεοα ποοσωπικῶς καὶ ἀμέσως τὸ γε γονὸς είς τὸν κ. Α' ΒἘ. καὶ είς τὸν κ. Ἐπιτελόιοχην. Άμ φότεοοι έξωογίσθησαν διὰ τὸ γεγονός. Ἐξ αὐτοῦ συμπεοαί νω ὅτι ὅ Ἐπιτελόιοχης δὲν εἶχε λἀὅει γνῶσιν. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Εἰς τὰ ῦποὅαλλόμενα πληοοφοοιακὰ δελτία ῦπὸ τοῦ Γ' Σ.Σ. ἐνεφανίζετο ὴ ποαγματικὴ εὶκόνα τῆς κομ
μουνιστικῆς δοαστηοιότητος καὶ. τῶν «Δαμποόικηδων» ίὶ ἑγέ νετο ποοσπόιθεια συγκαλύψεως ταύτης; Ἐὰν ναί, διατί; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣΦ Οῦδεμία ποοσπόιθεια συγκαλῦψεως τῆς λθμμθννιστϋίἦε δοαστὴοιότητιος καὶ τῶν «Δαμποάκηδων» ὲ γένετο. Τὸ ὅασικὸ ἔγγοαφο ἀοχικῶς τὸ συνἐτασσε ὁ ᾶομό διος Τμηματόιοχης. Καὶ ἐν προκειμένω ὅ Ταγ)οχης Κατσα οίδης καὶ ὴκολουθὴτο ἐκεῖθεν η ίεοαοχικὴ ὅδὸς διαδικασίας ῦπογοαφῆς τοῦ ἑγγοόιφου. Ἐνθυμοῦμαι καλώς ὅτι ῦπὸ εφη μεοίδος έδημοσιευθη εἰς τὸν τόπον καὶ ένα απόσπασμα ἀπὸ Δελτίον Πληοοφοοιῶν τοῦ Γ' Σ. Στοατοῦ, διὰ νὰ τονισθὴ ὴ κομμουνιστικὴ δοαστηοιὀτης, ὴ ὁποία ἐπικοατοῦσε τὴν ὲ ποχὴν ἑκείνην (χοὀνος συντάξεως τοῦ Δελτίου). Ἐπ“ αῦτοῦ συμπληοώνω καὶ τὰ έξης: “Οχι μόνον δὲν ἐγένετο ἐνέογεια συγκαλυψεως της κομμουνιστικῆς δοαστηοιὀτητος, ἀλλὰ ἀπ® έναντίας κατεὅάλετο πα̃σα δυνατὴ ποοσπἀθεια ῦπὸ τοῦ 2ου Γοαφείου καὶ γενικῶς της ὶεοαοχίας μας, ὅπως ἀποκαλυφθῇ πὁι̃σα δοαστηοιὸτης εἰς τὸν Στοατὸν καὶ ὰν ὴτο δυνατὸν νὰ 382
.
δοθοῦν στοιχεία συντοιπτικὰ διὰ νὰ τὰ χοησιμοποιηση η ῦπη οεσία διὰ τὴν διόιλυσιν τὴς ὅογανὡσεως τῶν Δαμποἀκηδων. Ἐπ” αῦτοῦ ῦπόιοχει εἰδικὴ ἀναφοοὰ τοῦ 2ου Γοαφείθι̃ο Τὸ ὁποῖον ἀναφέρει εἰς τὸ ΙἘΣ)2ον ἔν συγκεκοιμένον πεοιστα
τικὸν ποοσπαθείας μυησεως στοατευσίμων εἰς τὴν ὁογἀνω σιν τῶν Λαμποὀικηδων καὶ τοῦ τοόπου διενεογείας Σαμπο τἀζ, ὅταν θὰ μετέὅαιναν εἰς τὰς Σέοοας, καὶ έπ” αὐτοῦ ὴ συ νεογασία τοῦ Γί Σ.Σ. μὲ τὴν Χ Μεοαοχία ἦτο ἀπὀλυτος. ΕἙΡΩΤΗΣΙΣ: Ἐπληοοφοοὴθητε ὅτι ῦπῆοχε ῦπὸ τοῦ Χον δοοκούκη σχέδιον καταληψεως τοῦ Γ' Σ. Στοατοῦ ῦπὸ Τμη ματος ὰομάτων; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν ἔλαὅον γνῶσιν ῦπόιοξεως τοιούτου σχεδίου.
ΕΡΩἸἩΣἙΣ: Τί γνωοίζετε πεοὶ τοῦ ”ἶί`πασπιστ0ὕ τοϋ Συντ) οχου Χονδη̨οκοόκη ΔΒΔ Φοαντζέσκου καὶ ποῖα τὰ κοι νωνικὰ φοονὴματα τούτου; ΔΠΟΚΡΙΣΙΣ: Με τὸν έν λόγῳ ΔΒΔ, οῦδεμίαν συνεογα σίαν ὴ ἐπαφὴν εἴχομεν, πλὴν τοῦ χαιοετισμοῦ. Ἐὰν ἐνθυμοῦ μαι καλῶς, ὅ Ταγ)οχης Κατσαοίδης μοὶ ἀνέφεοεν, ὅταν εί χα μετατεθῆ ἀπὸ 2ον Γοαφείον τοῦ Γ' Σ.Σ.. καὶ εἰς ὲοώτη σίν μου «τί νέα ἀπ” τὸ Γοαφεἶθυ̃ε «τὰ σννηθὶσμἐνω πολλὰ δουλειὰ καὶ ὅτι ὅ ΔΕἈ Φοαντζέσκος φημολογείται ὅτι εἶναι σοσιαλιστικών φοονημἀτων». Τοῦ ἀπηντησα ὅτι ποέπει νὰ ἐ οευνἠσουν τὸ θέμα διὰ τῆς Άστυνθμίαἐ Χαλ νὰ παθαὅολολὴ θηθῆ ποὸς ἐξακοίὅωσιν. ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Κατὰ τὰ τέλη Νοεμὅοίου ὴ ἄω̨̃χὰἐ Δεὅεμ· θοίου 1984 συνηντὴθητε ἐν 'Αθήναις καὶ εἰς τὸν αὐτὸν χῶ σον, εἰς συγκέντοωσιν οῦχὶ ῦπηοεσιακὴς μυ̃ίλφῆἔτ μὲ τοὺἕ
Παπατέοπον, Τσεπαπαδακην, Άναγνωστόπουλον Π., Ρουγ γέοην, Τσαμασιὼτην, ”Αντ)γον Λουκάκην, Ταἔίαθλον Μπάλ λαν; Ἐὰν ναὶ εἰςτποῖον μέοος καὶ ποῖθε ὁ σχοπὸἔ Τῆἔ σλλγὅεν· τσὼσεως; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Οῦδέποτε συνηντἠθη μὲ τους ἀνωτέθω εἰς κοινὴν συγκέντοωσιν. Χαοακτηοιστικῶς δὲ ἀναφέοω ὅτι τὸν Ἀντ) γον Λουκἀκην παοηκολοόθησα εἰς κοιτικὴν άσκη σεις εἰς τὴν Λέσχην Στοατια̃ς, ᾶφ' ὴς ἐγένετο Ἄντιστοἀτη 888
γος καὶ ὅταν ἦτο ταξίαοχοἕ εἰς τὴν ±Αλεἔανδ©0ύπ0λ"' τὸ
κατ” ἔντολὴν του̃ Χονδοοκουκη, τὸν Λοχαγὸν τοῦ Στοατη
ὅτε ἐγὼ μετέὅαινον εἰς 'Γουοκίοιν λόγω ἀσκἠσεων. Μὲ τὸν Συν) οχην Ἄιναγνωστόπουλον καὶ μὲ δέκα καὶ πλέον Ά ἔῃοὺς ἀντγποοσώπους Κγ×Π ΓΗΣ εἰς σὐσκεψιν εἰς τὸ ΓΒΣ ἐπὶ θέματος ὀθγανώσεως σι̃γστἠματος πληοοφοῳῶν ἐ_ πὶ τουοκγκῇἔ δθαστηθγότητος εἰς =×Ε6Ωον. <Η σύσκεψις δὲ
γείου Γέ
ΣΙΘΘ2,
ττθοενλτλθη ἑἔ ᾶναφοοα̃ς μου ὡς Δ)ντου̃ 2ου Γοαφείου
ΣΣ.
διότι αἱ παοασχόμεναι πληοοφοοίαι ὑπὸ της
ΚΤΠ
Ϊ”
Γ' ἐπὶ
τοῦ ἀνωτέοω θέματος δὲν ἱκανοτιοιου̃σαν ουδόλως τὸ Σ. Στοατου. Ἐκ του̃ γεγονότος τουτου, διότι ὲσυνεχίσθησαν καὶ ἔτεοαι άναφοοαί μου αἱ ὁτιοι̃αι ὲχαοακτηοίζοντο ττοσσδλητι καὶ δτὰ την ΚΤΠ, αἱ σχέσεις μου τόσον μετὰ τοῦ >Αναγνω_ στοποὐλου Π_ ὅσον "αγ μετὰ του̃ Παπατἑθπω δὲν ἦσαν φι_ λτχαη δώ" δὲν ἦμων σϋμπαθὴα̨ πθὸς αυ̃τούα̨ ΕΡΩΤΗΣΙΣ Ώα̨ Δῃτὴς του̃ 201, ΕΓ)Γ× ΣΣ. εἴχατε πληοοφοοίας ὅτι ὑπῆοχε ἐν τῶ Στοατευματι καὶ εἰς την οτε Ωτοχὴν τοῦ Γι ΣΣ· ὀογἀνωσγς ,γαχουμένων «Δημοκωῃχῶν
°Αἔ)κῶν»;
.
Ααοκετετετ οὔτε τμουεε. οὔτε εκτηυοφοεηοην τοιοῦτον τί, διότι ἐν ἑναντία πεοιττώσει θὰ ἐνἠογουν ποὸς ἑ ἔοτνθίθωστν του̃ νενῦνόι̃οε καὶ νὰ ἄνοιφέοω εἰς τους ποστ σταμένους μου. Αἱ πηγαὶ πληοοφοοιῶν του̃ 2ου Γοαφείου του̃ Γ' ΣΣ. ἦσαν οἱ Δ)νταὶ καὶ γενικως τὸ 2ον ΒΓ τῶν Μ. Μ. του Σ. Στοατου̃ καὶ οὐδὲν ἄλλον δίκτυον ῦπῆοχεν. Ἐὰν οὶ άνωτέοω ἀνέφειοον θὰ ἑλάμὅανον γνῶσιν, ἄλλως ἐκ τυ χατου γεγονότος τὴ άνωνόμου ἐττιστολῆς, ποα̃γμα τὸ ὅποῖον δὲν συνέὅη. Τὸ ὅάοος τῶν ἑνεογειῶν του̃ 2ου ΠΓ. του̃ ΣΣ. εῖχε δοθη κατὰ ποοτεοαιότητα εἰς την 'Γουοκικην δοαστη οιότητα ττεοιοχῆς ηἶιὅοου, Μουσουλμανικην δοαστηοιότητα εἰς Θοάκην καὶ δοαστηοιότητα Κομμουνιστικη Λαμπράκη δων εἰς τὸ Στοατό. "Η ττοοτεοαιότης αὕτη ἐδόθη οὕτω, λόγω τη̃ς εντάσεως τῶν σχέσεων Ἑλλάδος 'Γουοκίας καὶ τιοοωθἠ σεως σημαντικών Τουοκικῶν Δυνάμεων ἐγγὺς του̃ "ὶἔὶὅοου ποταμοϋ ΒΡΩΤΗΣΙΣ:
Ἱτἶπληοοφοοηθητε ὅτι ό λοχαγὸς
τσόι©τὶ§ Θωμάς ποοσεπάθησε νὰ μυἠση εἰς τὸν
Βἢά
Δ)Β Κα
ΑΣΠΙΔΑ,
ΣΣ· Νηστωτάνηνἔ ΑΠΟΚΡ 1Σ1Σ: Δὲν ἐπληνοφονἠθτλν
κατ οὐδὲ μοῦ ἀντ· φέοθη τίποτα σχετικό. Τὸν Λοχαγὸν Νηστικάκην τὸν συναν τοῦσα τουλάχιστον άπαξ του̃ μηνὸς υ̃ποχοεωτικῶς ὅταν με τέὅαινε διὰ μισθοδοσίαν. Εὶῖμαι απολύτως ὅέὅαιος ὅτι δὲν μοῦ ἀνέφεθεν τντοτα·
ΒΡΩΤΗΣΙΣ χαλονμένων
Ύπῆνλε σλέδων τταθοτλτολονθἠστωἔ τῶν «Δεἔ'ῶν_ Άἔνωματτλτῶν» τῆἔ ττεθτολη̃ἐ Γ| Σ·
Στθατου̃;
ΑΠΟΚΡΪΣΙΣ Ηοττωἔ ττθοανὲφεθα δὲν τνττὶθλτν ἔτεθον δίκτυον στληοοφοοιῶν ἐκτὸς ἀπὸ τὰ 2α Γοαφεῖα τῶν Μ. Μο νάδων, καὶ οὐδὲν σχέδιον παοακολουθησεως «τῶν Δεξιῶν Ἀ ξιωματικῶν» μοὶ ἀνεφέοθη ὅτι υπάρχει. Ἐὰν ῦπῆοχε τοιοῦ τον σχέδιον δ ποῶτος ποὺ ἔποεπε νὰ παοακολουθηθη θὰ η μουν ἐγὡ> ῶτ δεἔτὸἔ ,Αἔτωματτνὁτἐ
ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Γνωρίζετε τὸν Βουλευτην Α. Παπανδοέου καὶ ἐπεσκέφθητε αυτὸν τὸ 1984 1966 εἰς τὸ Γοαφει̃ον του τι εττ την οι̃κίαν τον ἐν Ψνκτκῶ; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Τὸν ἐν λόγω Βονλτνττι̃ν δὲν τὸν σννἠν· τησα ποτέ, τὸ ὅὲ ποόσωπόν του τὸ γνωρίζω ἀπὸ τὶς ἐφημε Θίδετ·
ΒΡΩΤΗΣΙΣ Γνωνίἔετε τονἔ Άντ) Θλτὶν ΣτσμἀντΊν› Λο· λανὸν Παττοτνεωθνόττονλον Παν» Ἱλαθλον ΚολίνΘτὶν› Ἀν τ)Θλτὶν Κτττστμτὶτθον Ταἔτἀἐτλτὶν χατ σνντι̃νττὶσατε τοντονἔ ἐν Ἀθἠνανδ λτατὰ τὰ ἔττὶ 1984 19653 ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ Ἐκ τῶν ἀνωτέθω ννωθτζω μόνον τὸν τὸν ¦Αντ)Θλτὶν Κτττστμτὶτθιον ἀπὸ ττι̃ν Σ·Σ·Ε·› ἀπὸ τὸν Ἱεθὸ Λόλο ὅττον ντττι̃θεττλσαμε μττἶτ› νατὰ τὸν σνμμθῳτθττόλεμον κατ τελεντατωἕ ετἔ ττι̃ν Στθαττὰν ὅττον ττττηἑὶὲτετ ετἔ τὸ έτον Γἐλαφετον Τοῦτον σννἠνττι̃σα ττεθτ τὰ τέλη Ἱονλτον 1966 εἰἔ ἐσττατόθτον τῶν Άθτι̃νῶν νττμένον ἐνννἔ τον ἔενοδολετον «ΚΛΑΡΙΤΣ» τνλατωἔ· Ἀττλῶἔ λατΘεττσττΡταμτ› δτόττ σννοτ δευόμην ἀπὸ την γυναίκα μου καὶ την κόοην μου, ὲπιστοέ φοντεἔ ἐκ Κτθττνθαἔ ἔνθα τἴλομτν μτταθη̃ μὲ ἄδεταν: λόγω ἀσθενεταἔ τη̃ἔ σνζύνον μον ὅιὅὅ
εεοτττκτει ττ
γνωεττετε
σιωπῶν ποὺ ἐπιδγὼχεγ Οη̨̃τος;
και τετ ΑΣΠΙΔΑ
και ταν
ΑτιοκΡτΣτΣ± ιτεει τετ ΑΣΠ1ΔΑεπιηα›φοεἠοην ιι πὸ τὰς ὲφημεοίδας καὶ πεοὶ τῶν σκοπῶν του επίσης ἀπὸ τὰς ὲφημεΩίδας_ °Η η̨̃παοξγα̨ ὅη̨κον, ὥς α̃ναγοἀφεταγ εἰς τὰἔ έ
ςρημεοίδας, μαοτυοεἰ καὶ τὴν ὅπαοἔιν τοιαότης ὀογανώσεως. Μέγεθος καὶ σκοποὶ μοῦ εἶναι ἄγνωστοι ὅπως ἀνέφεοα. ι¬1ΡοτΗΣ1Σ± τα αναφετοενιε ει; χετσαε τετ Λοχανοτ Ζέοὅα τεμόιχια Δελτίου πληοοφοοιῶν ἀναγοαφομένου εἰς πα οακολοὐθησιν ”Αξ)κῶν τῆς πεοιοχής τοῦ Γί Σ. Στοατοῦ, ῦ πὸ ποίου ἐδὀθησαν εἰς τὸν Ζέοὅαν καὶ ποῖον σκοπὸν ἐζυπη οέτουν αἱ πληοοφοοίαι αῦται; ΑΠΟΚΡΙΣΪΣ: Της ῦποθέσεως αυτής ὲπληοοῳοσήθην ὅ ταν διὰ ποὡτην φοοὰν ἐγένετο ἀνόικοισις ῦπὸ τοῦ Ταξιάο χου τὴς 87 Σ. ΔΙ. Γοηγοοοποόλου καὶ μοῦ ἐζητήθη ή μασ τυοική μου κατόιθεσις. Ἐὰν ἑνθυμοῦμαι καλώς τότε ὁ Λοχα γὸς Ζέοθας διετείνετο ὅτι τὸ χαοτὶ αὐτὸ ἑδόθη ἀπὸ εμένα εἰς αυτόν, διὰ νὰ τὸ καταστοέψη καὶ ὅτι εῖπα εἰς τὸν Ζέοὅαν μειδιῶν: «εἰς τὸ χαοτὶ τοῦτο κοέμεται ή τιμή μου». Άναφέ οω καὶ πόλιν ὅτι οῦδέποτε ἐνεχείοισα τοιούτου είδους δελτίον εὶς τὸν ἐν λόγω Λοχαγόν. Ἐὰν υπῆοχε τοιοῦτο τί, ἔχω τὸν νοῦ καὶ τὴν κοίσιν ὥστε νὰ τὸ καταστοέψω μόνος μου καὶ νὰ μὴ στηοίἔω, ὡς διατείνεται οῦτος, τὴν τιμήν μου εἰς ®Α ξ)κὸν ἀναξιόπιστον, δολοπλόκο. διακατεχομένου ῦπὸ συναι σθήματος κατωτεοότητος, ὥς τὸν Ζὲοὅα. Εἶναι γνωστὴ ή ὶ στοοία τοῦ Λοχαγοῦ Ζέοὅα εἰς τους 'Αἔ)κους τοῦ Γ' Σ.Σ. Οῦτος ῦπηοέτει εἰς τὴν Ο.Α.Σ. τοῦ Γί Σ.Σ. ἐπὶ Β ἢ 8 ἔτη. ΩΗ μόνη του ὲπιδίωξις ήτο πῶς νὰ παοαμείνη εἰς τὴν αἰιτὴν θἑσιν, παντοιοτοόπως, κολακεόων ὴ ἐκὅιόιζων ·ὴ μηχανοοοα φῶν κατὰ τῶν ποοίσταμένων του. "Οταν παοέλαὅα Δ)ντὴς τοῦ Γοαφείου (2ου) οῦτος, (Ζέοθας) ἐλόιμόανε ἑπίδομα διὅ ἔζοδα τὴς Ο.Α.Σ. παγίως τὸν μήνα 500 δοχ. καὶ ὲκινει̃ το μὲ τὸ τζὶπ τὴς Ο.Α.Σ. ἄνευ ελέγχου, ἀσυδότως. Διέμε νε μὲ τους ὁπλίτας είς τὸν αῦτὸν θόιλαμον (Γοαφει̃ον Ο.Α. Σ.) καὶ εἶχε μαζί του καὶ ἔναν ἰδιώτην ἀφυπηοετήσαντα ὅι πὸ ἔτους ἔκ τῆς Ο.Α.Σ. καὶ ὲογαζομένου εἰς τὸ Συνεογείον Βθθ
ΓΣΣ Όταν κατετοπίσθτν ἐπὶ τα υ̃πτοεσίατ μου καὶ ὴσχιολήθην μὲ τὴν Ο.Α.Σ., ἔλαόα τὰ κάτωθι μέτοα: Τὸ ἐτίῦομν τῶν 500 ατα τὸ ντεααισα ατ 200 δικ καὶ νετ Οὔἔνολν τὸ νανίὶΟνλΙαα› μὲ Τὴν ἐννολὴν ὅαν ἔἔὶοδα ναανεν καὶ ἐπὶ αποδείξει καὶ τή ἐγκοίσει νὰ ἐἔοφλεἱται παοὰ τοῦ Τα ΤΣ
μενου· Δνέναἔα
τὸ ὅλνὶαα νἔὶα να αανεἶταν μόνον τῇ δὶανανῆ ααα 6 δὲ ἰδνώνηἔ να παύση να μέννὶ εἶἐ Τὴν ΟΑΣ Έπαν δὴ ατο καὶ α̃νίκανοτ 6 Ζὲου̃ατ να τοοσφέαι ναναινὴν ντο Οεαίαν εἶἐ Τὸ ααμόδὶαν νμῆμα εἰἐ 8 καὶ ανἦαενν νθὕ ἔὕωοα νὰ καταλόιόη ὅτι θὰ ἔποεπε νὰ μετατεθῆ. "Ολα τὰ ἀνωτἑοω ἐδαι̃μνανθννὶααν ανναίαθνὶμα εἰἔ αντόν› πνθανῶἔ ὲαδααίὶαεωἐ καὶ ἔκφοθισμοῦ ἐμοῦ, ἰδίως ή μετόιθεσίς του καὶ νὰ ἐμη
Ξὴ
χανευθη τὴν ἱστοοίαν τοῦ Δελτίου πληοοεροοιῶν. Π οοοέτι αναφἐθεναν ὕνν δὲν απανλείεταν να ἦνθ ναὶ Τνποἐ ανώμαλαα παθητικός, διότι μετὰ τὴν ἀπομἀκουνσιν τοῦ ίδιώτου ἐκ της
ΟΑΣ· αενεφέθθνὶ οἰνεναθελῶέ ναν ὁ Λαλανὸέ Ζέθὅαἐ εν; Θἶνίαν ἑννὸἑ του̃ ΣΤΘαναῦ› ἔνθα ανέμεναν μαζί Μὲ ανἶνένα Ἄξ)κὸν εἶχε σχέσεις φιλικὰς ή ὁμαλόις. Ἑκατηγόοει τους
είναι γνωστὸν εἰς ἄπαντας. Πεοὶ τής διαγωγιἦε νυ̃ν δύνανται να αναφέρουν σαφώς οἱ προηγούμε ναν Διενθννταί του Ἄντ)οχης Γκαντώνας καὶ 'Αντ)οχης Παπαφιλίππου. Ἑπίσης ἰδίαν ἀντίληψιν πεοὶ αῦτοῦ ἔχει καὶ ὁ ῦποστοόιτηγος Παλαιολογόπουλος. Ποοσέτι ἀναερέοεται ὅ¬ τι ήτο οῦχὶ ”Οοθόδοξος, ἀλλὰ Βῦαγγελιστὴς μὲ ὅαθμὸν ἐ¬ πισκόπου. Τὴν ὶστοοία αὐτὴ πεοὶ τοῦ Δελτίου τεχνιέντως ἄ φησε νὰ μαθευθη ῦπ” ἐμοῦ διὰ τοῦ Λοχίου Παπαθασιλείου, ὅστις ήτο εἰς τὴν Ο.Α.Σ.¦ μὲ προφανή σκοπὸ τὸν ἐκὅιασμόν μου. Άνατρέοω ὅτι οὔτε ήσχολήθην οὔτε καὶ τοῦ ῶμίλησα πο τὲ ἔκτοτε. Άδιαφόοησα πλήοως διὰ τὸ γεγονός, διότι οὐδὲ ποτε τοῦ εἶχα ἑγχειοίσει τοιοῦτον τί ἔγγοαφον καὶ ὲγνώοι ζον τί ὲπιδιώκει μὲ τὴν ἐνέογειαν ταύτην. Πιστεύω ὅτι ή ὶ στοοία αὐτὴ εἶναι δημιούογημα αὐτοῦ τούτου τοῦ Λοχαγοῦ Ζέοόα. Δὲν πιστεύω ὅτι Άἔ)κὸς τοῦ ἔδωσε τέτοιο δελτίο. ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Ἑπεσκέπτεσθο τὴν ΚΤΠ εἰς τὰς 'Αθήνας κατὰ τὰ ἔτη 1984 1985; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Μία φοοὰ πήγα διὰ νὰ συναντήσω τὸν πανταἐα ποἄνμα ὅπεο
38?
ὁ ὁποῖος ῦπηρέτει ὁίλλοτε υπο τὰς Μεραρχίας καὶ ὁ ὁποῖος διαταγόις μου εἰς τὸ Βον Γραφ. ἐχειρίζετο τὰ θέματα τῶν πληροφοριών τουρκικὴς δραστη ριὀτητος, δι” υ̃πηρεσιακους λόγους. Με τὴν ευκαιρία ἐνθυ μου̃μαι ἐπεσκέφθην τὸν Στρατηγὸν 'Αγόρον διὰ νὰ τὸν χαι ρετὴσω, λόγω παλαια̃ς μας οἱκογενειακης γνωριμίας πρὸ τῆς στρατευσεὡς μου. Ἑπίσης ἐχαιρέτησα καὶ τους Συντ)ρχας Παπατέρπον καὶ Άναγνωστόπουλον. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ποι̃αι αἱ σχέσεις του 'Γσαμασιὼτη καὶ του Λοχαγου̃ της ΚΤΠ Θεσ)νίκης Δημ. Οἰκονόμου; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν γνωρίζω τὰς σχέσεις τῶν ανωτέρω. Το μόνο που ξέρω εῖναι ότι ὁ κ. 'Γσαμασιώτης εῖχε τοποθε τηθη γιὰ όραχυ χρονικο διάστημα εἰς τὴν ΚΤΠ. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: 'Γί γνωρίζετε περὶ τὴς ὀργανὡσεως ‹‹Φ. Α.Ε.››; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν γνωρίζω καὶ οὔτε ἄκουσα περὶ
'Γαγ)ρχην Παπαηλιόικη,
ι̃ἴἰ
ταυτης.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πρὶν
συλληφθη δ Συν)ρχης Χονδροκού κης μὲ ποίους συνανεστρἐφετο ἐν Λαρίση ἰδιαιτέρως; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: 'Ο Συν)ρχης Χονδροκουκης εἰς τὴν Λα ρισα έζη σχεδὸν ἀπομονωμένος ἀπὸ όλους τους λοιπους 'Α
ζ)κους. Σπανίως ἐσυχναζε είς τὴν Λέσχην Άξ)κῶν, διέμε¬ νεν εἰς τὸ Ξενοδοχεῖιον «ΟΛΤΜΠΙΟΝ» καὶ ὅταν ἑτοποθε τὴθη εἰς τὴν Στρατιὰν καὶ ὁ Συν) ρχης Ρουγγέρης, όμοιο όἀθμιος, ἀμφότεροι ἔκαναν παρέα. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Κατὰ τὴν περίοδον τῶν ἐκλογῶν 1983 1984 που υπηρετούσατε καὶ που̃ υπηρέτουν οἱ Παπατέρπος, Άναγνωστόπουλος Π., 'Γσαμασιὡτης καὶ Ρουγγέρης; ΑΠΟΚΡΙΣΪΣ: Κατὰτὴν ανωτέρω περίοδον υπηρέτουν
_
Δὶνννὶἐ Βον Γθαφείον τς ἐν ΧΙ Μεθαθλίαν γνωρίζω. δὲν ἀνωτέρω τους Ιίιλκίς. Διὰ ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Γνωρίζετε τὸν λοχαγὸν Σοφηκίτην; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Τὸ όνομα είναι γνωστὸ παντως. Πιθα νὸν νὰ νὸν ννωθίἔω νναὶ νὰ ἢλθιε είε τὸ Γραφει̃ον ἐν Θεσ
ἐνὼ εἰἐ Τὴν
σαλονίκη
(Γ' Σ.Σ.).
ΒΡΩΤΗΣΙΣΣ Γνωρίζετε, ἐὰν 388
ὁ Παπανέζννοἑ
εἶλεν
ἐπντ
σπεφθη̃ τονε Παπανδρέου (πατέρα καὶ υῖόν) πρὸ τῶν έκλο γῶν 1968 καὶ 1984;
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ:
Δὲν γνωρίζω. τὸν ”Ϊ`φυπο·υργὸν Προεδρίας Τόικην Γεωργίου; Γνωρίζετε ἐὰν οὔτος ἐπεσκέφθη τὸ Θέρος 1984 τὸν Παπατέρπον είς Καστοριόιν; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: 'Γὸν "Γωυπουργὸν 'Γἀκην Γεωργίου ἐ γνωρισα διὰ πρώτην φορὰν έξ αποστάσεως τὸ 1966 κατὰ τὴν διόιρκειαν εθνικης έορτῆς ἐν Λαρίση εἰς ην παρευρέθη ὡς ἑκπρόσωπος τῆς Κυόερνὴσεως. Ἐπὶ του̃ υπολοίπου σκέ¬ λους του ἐρωτὴματος δὲν γνωρίζω. ΒΡΩΤΗΣΙΣ: Οἱ Χονδροκουκης, Τσαμασιὼτης, Γερμί δης, ἐπηρεόιζοντο έκ τῶν πολιτικών του πεποιθησεων; Καὶ ποίων; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Διὰ τους Χονδροκούκην καὶ Τσαμασιὡ την δὲν γνωρίζω, ἀλλὰ ὁ Γερμίδης νομίζω ὅτι ῶμίλει έμφα νῶς υπὲρ τὴς Ἑνώσεως Κέντρου. Τοῦτο ὅμως δὲν ᾶντελὴ φθην ὅτι επηρέαζε τὴν ὲκτέλεσιν τῶν στρατ)κῶν του καθη
ΗΡΩΤΗΣΙΣ: Γνωρίζετε
κόντων.
ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Ἑφ” ὅσον τὰ τεμάχια χάρτου, τὰ ὁποῖα ἑ δώσατε είς τὸν Ζέρὅαν, όιφεώρουν καθ' υμα̃ς, ἑπιστολὰς ἐκ Κυπρου, διατί εἴπατε εἰς τὸν ανωτέρω Λοχαγὸν «κατέστρε ψέ τα, διότι σί αυτὰ κρέμεται η τιμη μου››; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: “Οπως ἀνέφερα προηγουμένως τὴν τι μὴ μου δὲν τὴν στηρίζω εἰς ουδένα καὶ πολλῶ μᾶλλον εἰς ένα Λοχαγὸν ὡς τὸν Ζέρόαν. Ἑπιστολὰς ἐκ Κύπρου στρατιωτῶν αἱ όποῖαι μοῦ παρεδίδοντο υπο του̃ Δ)ντοῦ τοῦ Σ. Ραδιοφω νικου̃ Σταθμου̃ Θεσ)νίκης Ἄλεζιόιδου, καί τινες ἀφεώρουν αἰτησεις τούτων διὰ νὰ ἐκτελεσθη ἄσμα της αρεσκείας των, διαφυλἀσσονται μὲ θρησκευτικὴν ευλόιόειαν παρὰ του̃ Γρα φείου καὶ τοῦ ὰρμοδίου τμηματος καὶ κατεστρέφοντο υπὸ του̃ ΟΑΣ., ίνα μὴ κοινολογηθὴ ὴ ἄφιζις ἑλληνικῶν στρατευμά των εἰς Κύπρον (διὰ λόγους ασφαλείας) καὶ ἀνεφἐρθη τη λεφωνικῶς κατ® ἀρχὰς εἰς ΓΒΣ)2ον ΠΓ καὶ ἐν συνεχεία καὶ ὲγγρἀφως, ῖνα συστηθη εἰς τους ἐν λόγω ὁπλίτας καὶ Μο νόιδας όπως αποφευγουν ἀλληλογραφίαν μὲ τὸν Σ. Ραδιοφ. 24. 'Ο γολγοθὰς της
Ἐλλ. Δημοκρατίας
889
Σταθμὸν Θεσ)νίκης. 'Γοιαύτην φρα̃σιν δὲν ἔχω ἀναφέρει. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: 'Γὴν άπαντητικὴν α̃ναφορὰν εἰς τηλεγρα φικὴν Δ)γὴν του̃ ΤΕΘΑ, περὶ τύπάρξεως ή μὴ παρανόμου ὁργανώσεως εἰς τὴν περιοχὴν Σ.Σ. ποι̃ος συνέταξεςκαὶ ,διατί δὲν ἔλαὅε γνῶσιν ὁ Ἑπιτελάρχης; Δὲν ύπήρχον πλη ροφορίαι, περὶ ὀργανὡσεως; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Ὁ Στρατηγὸς Τσολάκας, Δ)τὴς τοῦ Σ.Σ. τότε, ὅτε εύρίσκετο εἰς περιοχὴν ΧΙ Μεραρχίας ἔλαόε τηλεφωνικὴν διαταγὴν υπὸ τοῦ τότε Α)Ι¬Ι·1ἶΣ ®Αντ) γου Γεν νηματα̃ νὰ ἀναφέρη ἐὰν ύπάρχη πληροφορία περὶ ὁργανώ σεως ΑΣΠΙΔΑ εἰς τὴν περιοχὴν του̃ Γί Σ.Σ. 'Ο Στρατη γὸς ἐπεκοινὼνησε μετ' ἐμοῦ τηλεφωνικώς εἰς τὸ Γραφεῖον, τὰς ἀπογευματινὰς ὥρας, δὲν εῖμαι θἐόαιος ἐὰν ἐπεκοινώνη σε μὲ τὸν ἐπιτελάρχην, νομίζω ναί, και μου ὲγνωστοποίησε τὴν διαταγὴν τὴν ὁποίαν ἔλαθε άπό τὸν “Αρχηγὸν του̃ ΙἙΣ και μὲ ὴρὡτησεν ἐὰν ἔχουμε καμμία σχετικὴ πληροφορία ή άναφορὰ σχετική. “Ανέφερα εἰς τὸν Ἑπιτελάρχην κ. Πα λαιολογόπουλον τὴν τηλεφωνικὴν Δ)γὴν του Στρατηγού καὶ προσέθεσα ὅτι ούδεμία ἀναφορὰ ἔχουμε ἀπὸ τις Μονάδες, ού τε καὶ καμμιὰ πληροφορία ἔχουμε περὶ υπάρξεως ὀργανώ¬ σεως ΑΣΠΙΔΑ εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ Σ.Σ. Έν συνεχεία ά νέφερα εἰς τὸν Στρατηγὸν τηλεφωνικῶς ὅτι δὲν ἔχουμε ού ΈΕ πληθθξρθῷίθί, Οὔῖε ἀναφθοά, ῖνα ἑΤΕ|.ΜΟ!Νωνἠσ”η Ἐὸν Α)· ΓΕΣ καὶ τοῦ ἀναφέρει σχετικώς. Με διέταξε νὰ συντάξω Σήμα πΩὸ€ ΓΗΣ ἀναφέῳυ̃ν ἀωητικῶἐ λαὶ ὅτι Οἱ 9Αἔ)%0ὶ δι· σλολοῦτω μὲ τὰ στθαῃωῃκἀ Των καθθκοντα καὶ μόνον καὶ νὰ τεθὴ υ̃πὅ ὅψιν τοῦ Ἑπιτελάρχου, ὁ ὁποῖος καὶ νὰ ύπογρόι ψη τοῦτο καὶ ἐν συνεχεία νὰ ἀναγνὡσωμεν εἰς τὸν Στρατη γὸ τὸ Σὴμα και εφ, ὅσον ἐγκριθὴ ύπὅ αὐτοῦ νὰ ἱιποθληθη. Π9άΥματι συνὲῖαἔα τὸ σῆμα θάσεὴ τῶν ὁδηγω̃λν του̃ ΣΙΕΜ· τηγου̃ Διοικητου̃, τὸ ἔθεσα υπ® ὅφιν του̃ κ. Ἐπιτελάρχου, ὅ¬ στις καὶ τὸ υπέγραψε καὶ ἄν ἐνθυμου̃μαι καλως ἐδιόρθωσε μιὰ φρα̃σι εἰς τὸ σχέδιο του̃ σήματος. Ἑν συνεχεία τὸ άνἐ γνωσα εἰς τὸ Στρατηγὸν καὶ τὸ διεθίὅασα διὰ της κανονι κής ὅδοῦ Δ)σεων, μὲ τὸ ὅνομα του̃ Στρατηγου̃Διοικητου̃. Τὸ Σχἐδιον του̃ Σήματος ύπεγοάφη παΩὰ του̃ ἶδίου του̃
Στρατηγού Διοικητοῦ του̃ Σ.Σ. τὴν ἑπομἐνην τῆς ὲπιστρο φὴς του εἰς Θεσ)νίκην καὶ ἐνθυμου̃μαι καλως ὅτι ὲξήτησε ὁ ίδιος νὰ ύπογράψη τὸ σχέδιο εἱπὼν ,ὅτι εῖναι ζήτημα τάξεως
Ι”
νὰ υπογραφη υπὸ τοῦ ιδίου.
Ι”
870
Ι
ι
.
τ
`
ΒΡΩΤΙΙΣΙΣ: Πῶς δικαιολογείται τὸ ενδιαφέρον της, εἰς τὸ παραπέτασμα εὅρισκομένης ηγεσίας του̃ Ιί.Κ.ΕΙ., διὰ τὸν Χονδροκούκην και τὴν πεποίθησίν της ὅτι ούτος δὲν θὰ προθη̃ εἰς ἀποκαλύψεις διὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Τὸ ζήτημα ἔχει δύο ὅψεις. 'Η πρώτη εἴ ναι ὅτι τὸ Ιί.Κ.Β. ἔχει κάθε συμφέρον νὰ ᾶναλαμθάνη τὴν προστασίαν =Αξ)κῶν, καθ' οἰονδήποτε τρόπον, 'ίνα δημιουρ γὴ ἐρωτηματικὰ και ἀμφιὅολίες εἰς τὴν ῇγεσίαν τοϋ Στρα. τοῦ, ὥς προς τὴν ὲθνικοφροσύνην και τὰς πεποιθήσεις τῶν ”Αξ)κῶν τούτων, διασπῶν ούτω τὸ Σῶμα τῶν ®Αξ)κῶν. 'Η δευτέρα ὅψις του εἶναι ὅτι πιθανὸν ὀ Συν)ρχης Χονδροκού κης να εῖπε είς τὸν δικηγόρον του ὅτι δὲν πρόκειται νὰ ἀνα φέρη τίποτα ούτος (σὲ δικηγόρο) νὰ τὸ ἑκοινολόγησε μὲ ἀ ποτέλεσμα τὸ νὰ τὰ ἐκμεταλλευθὴ, μὲ άπώτερο σκο πὸ οἱ συλλαμὅανόμενοι διὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ νὰ μὴν ἀναφέρουν λεπτσμὲρεπς.
ι
ΔΝ
~
Ν
.
Ἡ
ΕΡΩΤΙΙΣΙΣ: Κατατίθεται είς τὴν ἀνἀκρισιν ὅτι μετὰ τὴν ὲπιστροφὴν τοῦ ®Ανδρέα Παπανδρέου ἐκ Κύπρου, πα Οεῃοέθητε εἰς σῃγκέντοωσχυ ¦Αἔ)χῶν εἰς τὴν ἐν Ψη̨χιχῶ οἱ. κίαν του, εἰς ήν σα̃ς ἀνέπτυξεν ούτος τὴν ἀνάγκην ἀμέσου ὁργανώσεως τῶν δημοκρατικών καλουμένων 'Αξ)κῶν ἐν Ἑλ λάδι καὶ Κύπρω, διὰ τὴν ὲξουδετέρωσιν τὴς δεξιᾶς καὶ τὴν ἐκδίωξιν τῆς Αύλής. Εἶναι άληθές; Ποῖοι παρευρίσκοντο εἰς τὴν ἄνω σσγχέντρωσιν; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: 'Ως ἀνέφερον προηγουμένως τὸν ὅουλευ± τὴν Α. Παπανδρέου, ούδέποτε τὸν συνήντησα καὶ τὸν γνω ρίξω μόνον ἀπὸ τις εφημερίδες καὶ ὅτι εἰς ούδεμίαν συγκέν Τρωστν ἔλαρρν μέρος ΒΡΩΤΗΣΙΣ; Εῖίχατε πληρσφσρηθῇ ἀδικαιολογήτους σχέσεις του̃ Ταγ) ρχρρ Ἀρετἀχη μὲ τὸν Σρν) ρχην Ρρργγέ ρην; Τί γνωρίζετε περὶ τοϋ Ἀρετακη; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Άδικαιολογήτους ὅχι. Θὰ εἶχαν προφα 371
Παπαόασιλείον ένδιεφέρετο διὰ τὴν ῦπὴρεσία, διὰ τὴν Λ. Μ., τὸν Στρατὴγό, τὸν Δ)ντὴν του καὶ τοὺς ὁπλίτας, θὰ ὥ φειλε νὰ τὰ καταγγείλὴ εῦθῦς ῶς ἔλαὅον χὡραν τ' ἀνωτέρω καὶ οῦχὶ μετὰ παρέλευσιν' μὴνῶν. Ἐπίσὴς μοῦ ἑγεννὴθὴ ὴ
νίὕε ἶιπὴοεσιοικδις σχέσεις διότι ὁ μὲν Άρετόικὴς ὴτο Λω̨̃τὴς Μονόιδος ΚΤΠ Σερρών ό δὲ Ρονγγέρὴς Λ)τὴς Σον)τος προκσιλῦψεως εἰς τὴν περιοχὴν τὴς ΚΤΠ Σερρῶν. Γνωρί ζω ὅτι ό 'Λρετόικὴς κατὰ τὸν Σομμοριτοπόλεμον ὴτο εἰς τὰς Κοιταδρομόις, ἑπιδειξόιμενος κατὰ τὰς μόιχας λίαν καλὴν δια
γνώμη ὅτι μἠπωε ιη̨ ἄνωτέθω δὲν ἦσαν πθαγματικὀῃὶτεε καὶ τὰ ἀνέφερε ῦπὸ τὸ κράτος θῦμοῦ πρὸς έκδίκὴσιν τοῦ Λοχα
γωγὴν.
ι:ΡοτΗΣ1Σ± Διοτι, τα οσον ιιιιεαιε γνῶσιν τὴς επι τοῦ Λοχαγοῦ Ζέρθα ἑξνόρίσεως τοῦ Βασιλέως καὶ τὴς οἱ κογενείας τοῦ Σωματόιρχου Τσολόικα, δὲν εἰσὴγὴθὴτε τὴν ἄ μεσον κίνησιν κατδ αῦτοῦ ποινικῆς διὡξεως; ΑΠΟΚΡΙΣἙΣ: "Ο Μόνιμος Λοχίας Παπαὅαοιλείοο ἰιπὴ ρέτει εἰς τὴν ΟΑΣ. πλέον τῶν τριῶν ἐτῶν, ῦπὸ τὰς ὰμέ σονς διαταγὰς τοῦ Λοχαγοῦ Ζέρόα, περὶ οῦ ἐκτενῶς ὀιναφέ ρω ἀνωτέρω. Αἱ σχέσεις μεταξύ των ὴσαν ἄρισται. “Οταν ἑπρόκειτο νὰ μετατεθὴ ὁ Παπαθασιλείον, δ Λοχαγὸς Ζέρ όας ὲνδιεφέρθὴ ζιοὴρῶς καὶ μὲ έπαρεκἀλεσε θερμῶς νὰ με ριμνὴσω ὥστε νὰ μὴν μετατεθὴ. Αῦτὸ σννέόαινε τὶς πρῶτες ὴμἐρες ποὺ παρέλαόον τὸ γραφει̃ον. Πράγματι ὁ Λοχίας δὲν μετετέθὴ. "Οταν ὁ Λοχίας οὅτος ἔδιδε εξετάσεις διὰ νὰ προαχθῆ ό Λοχαγὸς Ζέρόας ένδιεφέρθὴ διὰ τὴν έπιτοχίαν τον. "Οταν ό Λοχαγὸς Ζέρόας εἰσὴχθὴ εἰς τὸ Νοσοκομείον δι' ὲγχείρισιν, δ Λοχίας Παπαόασιλείον ως μοὶ ὰνέφερεν, τὸν ἑπεσκέφθὴ είς τὸ Νοσοκομεῖον μὲ ἀνθοδέσμὴν. Γνωρί ζων τὰς ἀγαθὰς καὶ τόσον στενὰς σχέσεις των έἔεπλόιγὴν ὅ ταν ὴκοοσα τὸν Λοχίαν ΪῖαπαὅασιΜποῦ νὰ καταγγέλλη τὸν Λοχαγόν τον. (Η καταγγελία ὴτο σοόαρἀ, ὴτοι ὅτι έξόόριζε ἑμένα προσωπικώς, τὸν ΣτρατὴγὸΛιοικὴτὴ ίΛντ)γο Τσο λόικα καὶ τὴν γυναίκα τον. Αῦτὰ μοῦ τὰ ανέφερε ὅ Παπαθα σιλείοο περὶ τὰ τέλη Μαίου μὲ ἀρχὰς Ἱοννίον 1985. Ἐπὶ πλέον ἀνέφερε ὅτι περὶ τὸν Μόιρτιον τοῦ ἰδίοῦ ἔτοος έξεφρόι σθὴ ἀνενλαόῶς διὰ τὸ ὅνομα τὴς Λ.Μ. τοῦ Βασιλέως, ὅτι οἰ κειοποιεῖτο καυσόξυλα ἀπὸ τὸ ΛΣ. τοῦ Γ' ΣΣ., ὅτι έφέ ρετο σκαιῶς πρὸς τοὺς ῦφισταμένονς τον καὶ ὅτι ὅταν ἔ παιρνε τὰ έξοδα κινἠσεως τῶν όπλιτῶν δὲν τὰ ἔδιδε εἰς αῦ τούς, ως ὥφειλε. 'Αμέσως μοῦ ἐγεννὴθὴ ὴ γνώμη ὅτι κατι θὰ σννέόὴ μεταξὺ τῶν ΖέρόαΪῖαπαόασῶεὰκκ δώτιὲὰν ὁ ΒἸΖ
Λ
νοϋ Ζέοὀα “Ανα τῶ α̃κοὐσιιοιτι τῶν α̃νωτέοω καὶ τιοὸε δια φύλαἔιν τοῦ Λοχίοο, διέταξα τοῦτον (Λοχίαν) νὰ τὰ ἀναφέ ρὴ έγγρόιφως ἐὰν πραγματι σννέόὴσαν καὶ ὅὶν ἔχη μάρτυρας ίνα μὴ ὴ ὰνόικρισις στραφὴ εἰς όόιρος τον, διότι ὴ καταγγε λία ὴτο σοθαρὰ καὶ κατὰ ἀνωτέρων τοῦ. Ὁ Λοχίας κατόπιν τούτου ἐιπὴλθεν καὶ ανέφερε τὸ γεγθνὸἐ ἐγγθάφωἔ μετὰ πα· Θέλενϋιν σχεδόν ἑνὸς (1) μηνόἐ Άμέσωε Τὴν Τω̨οφθθικὴν ἀναφορὰν τοῦ Λοχίοο Π απαθασιλείοο τὴν ἐγνωστοποίὴσοι ἐν γενικαι̃ς γραμμαίς εἰς τὸν 'Εὶπιτελόιρχὴν Παλαιολογόπονλον καὶ τοῦ ὰνέφερα ὅτι διέταξα τὸν Λοχίαν Παπαόασιλείοο νὰ ῦποόόιλὴ ἔγγραφον ὰναφορόιν. Βῦθὺς ως ἔλαόον τὴν ἔγγρα φον ἀναφορὰν εὶσὴγὴθὴν τὴν διενέργειαν ὰνακρίσεων πρὸς διαπίστωσιν των καταγγελλομένων καὶ καταλογισμὸν τῶν εῦ θῦνῶν. Οῦδεμίαν πρόθεσιν είχα καὶ οὔτε ἦτο δονατὸν νὰ ἀ ποσιωπὴθὴ ὴ καταγγελία διότι, ὁ Λοχίας Παπαόασιλείου προτοῦ μοῦ τὰ ὰναφέρὴ προφορικῶς τὰ εἶχε ἀναφέρει είς τὸν θοὴθόν μου Ταγμ)ρχὴν Πενθερονδόικὴν καὶ Λοχαγὸν Στειακὰκὴν, οῖτινες τὸν εἶχαν παραπέμψει εἰς ἐμέ. Ἑπομέ νωςιἠια̃νακρίσας διὰ τὸ θέμα αῦτὸ ὴταν ζήτημα χρόνου καὶ μόνον. 'Ως πεπειραμένος ἀξ)κὸς είς τὸν δαθμὸν καὶ τὴν ὴ λικίαν δὲν μοῦ έπετρέπετο νὰ προθῶ εἰς ἐνεργείας όόισει προφορικῶν καταγγελιών καὶ μαλιστα ῦπ® ιαῦτὰς τὰς σονθὴ κας, διότι ἐὰν ὁ Λοχίας Παπαθασιλείοο ὴρνει̃το τὰ ὅσα μοῦ ᾶνέφερε προφορικῶς καὶ ἐγὼ καὶ τὸ Ζον Γραφείον θὰ έγε λοιοποιοόμεθα τὸ δὲ Σ. Στρατοῦ θὰ έκτίθετο. “Εξ ἄλλον ὴ ὰποστολὴ τῶν ανωτέρων δὲν εἶναι μόνον νὰ τιμωροῦν ὴ κα ταδιώκοον τοὺς κατωτέρονς των, ἀλλὰ νὰ τοὺς προστατεύουν καὶ προλαμὅὰνονν όλισθὴματα ἐν ὅρασμῶ ψυχῆς, όπως θὰ ἦτο ἐὰν ὁ Λοχίας δὲν μοῦ τὰ όινέφερεν ἐγγρόιφως. Δὲν εἶχα οῦδεμίαν πρόθεσοινὰ καλόὴωιτὸν Λοχαγὀν Ζέρόαν τὸν ό _
δἶδ
ποῖον σᾶς περιὲγραψα ανωτέρω. 'Η μέχρι τοῦδε πολιτεία μου καὶ ἐν πολἐμω καὶ ἐν εἰρὴνη ὅεὅαιώνουν τὰ ὅαθύτατα αὶ
σθὴματα σεθασμοῦ πρὸς τὸ ὅνομα καὶ τὸ πρόσωπον τῆς Α. Μ. τοῦ Βασιλέως καὶ πιστεύω ὴ καθῦθρισις τοῦ ονόματός του εἶναι ἔγκλημα καθοσιὡσεως καὶ προδοσία πρὸς τὸν ὅρ κον τὸν ὅποῖον παίρνουν οί ®Αξ)κοὶ καὶ γενικῶς οἱ στρατιω τικοί. Ἑπικαλοῦμαι τὴν μαρτυρίαν, διὰ τὴν μέχρι τοῦὁε πολι τείαν μου, τοῦ Στρατηγοῦ Φροντιστῆ Άθανασίου, τοῦ Στρα τηγοῦ Παπαγεωργοπούλου, Δ)ντοῦ τὴς ΚΤΠ, τοῦ Στρα τηγοῦ Παπαδόιτου, Δ)τοῦ ΑΣΔΒΝ, καὶ Στρατηγῶν Καζα κοπσόλου καὶ Καραὅίτη, ῦπὸ τὰς Δ)γὰς τῶν ὁποίων ὅιετἐλε σα ἐν πολέμω καὶ ἐν εἰρὴνη. ΒΡΩἹἩΣΙΣ: Κατατίθεται εἰς τὴν ἀνάκρισιν ὅτι ὅ Λο χαγὸς Ζέρὅας σας ἀνἑφερεν ὅτι τοῦ ἐγένετο πρότασις μυἠ σεως εἰς ὀργόινωσιν Δημοκρατικών ®Αζ)κῶν ῦπὸ τὴν ᾶρχη γίαν τοῦ Χονδροκούκη καὶ ὅτι τοῦ ἀπαντὴσατε «ἄστον τὸν Χονὅροκούκη». Είναι τοῦτο αληθές; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν εἶναι αληθές. Ποτὲ δὲν μοῦ ὰνέφε
ἀπὸ
ματθνοί· Ἐπεῶνὶ του̃νο ἶὶνθ δννανὸν νὰ ἑδνὶμνοὐθνεν τὴν νπό· νοναν ιεἱἐ ὥθνσμένονἐ Άἔλκοὺἐ Θἶ ὁποἶοὶ· παθἐμενον δν ἔθ
νασίαν› ὕτν παθνὶκολονθου̃ντῳ σννεκἐννθωσα νὰ ὅθνανα τον ΟΑΣ· ναὶ νοὺἔ ἀπνὶνόθενσα εἰέ Τὸ ἐἔθἐ νὰ εἰσέθλωνταν εἰἔ τὰ γραφεία καὶ ὴλεγζα τὸν Λοχαγὸν Ζέρόαν. Ἡφὅ ὅο συνετόιγη ὴ παροῦσα, ὴτις ὰναγνωσθει̃σα καὶ θε
ί
ὕανωθει̃σα υ̃π0ΥΘάΦΘτω ὥἐ ἔπεταν Ὁ Εἰσνὶννὶννὶἔ Ὁ Ἑἔετασθεὶἔ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε μεταὅὴ
στὸ γραφει̃ον Χονδροκοῦ
νη πολλὲἔ φοθέἐἐ
ΜΑΡΤΤΣ:
2 ·
ἶἔ
φθοὲε ἶλπνὶεα̃σνοινῶέ
ΠΡΟΒΔΡΟΣ3 π©0ι̃ἔν%όπνΙμα
Εἶχοιι̃ε Τοῦ ΪΔΕΑ3
πλ”ηΩ0φ0ΩίΒ€
Υνὰ
ἐνδεχόμενθν
ΜΑΡΤΤΣ: Ἱἰταν κόιτι φὴμες γιὰ πραξικόπημα ὅεξιᾶ€¬ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεὶς σὰν Διευθυντὴς 2ου γραφείου είχα
τί σχετικὥς. Εὶῖναι ψευὅἐστατον. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: 'Γί γνωρίζετε περὶ
εγω
Ὁ Γθαμματεὺἔ
"Δ"
ρεν
τοῦ Ἑφ. 'Ανθυπ)γοῦ Πλιόικα; Μηπως κατηγγέλθη διὰ συμμετοχὴν του εἰς πολι τικὴν συγκέντρωσιν ῦπὲρ τὴς ΒΚ., ὅιετόιχθη κατ' αὐτοῦ δι νόικρισις καὶ ἀνέλαὅε ὁ Χονδροκοῦκης νὰ τακτοποιἠση τὴν θέσιν του καὶ νὰ ἀποφόγη τὰς συνεπείας; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν ἐνθυμοῦμαι τοιοῦτον τί. Τὰ θέματα ὰνακρίσεων τὰ ἑχειρίζετο τὸ 1ον Ε). Γραφεῖον. ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Γνωρίζετε ὴ ὲπληροφορὴθὴτε ἐὰν ὁ Συν τ)ρχης Χονδροκοόκης συνηντὴθη μὲ τὸν Στρατηγὸν Τσολά καν μετὰ τὴν τοποθέτησιν τοῦ τελευταίου ὥς Α)ΓΒΕ'ΘΑ; ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ: Δὲν ὴκουσα τοιοῦτον τί, ἀλλὰ δὲν άπο κλείω καὶ νὰ συνηντὴθησαν. ΒΡΩΤΗΣΙΣ: “Εχεις ἄλλο τί νὰ προσθέσης; ΑΠ ΟΚΡΙΣΙΣ: Ναί, ἔχω νὰ προσθέσω ὅτι ὁ Ταγ)χης Πετόινης μοὶ παρηπονέθη ὅτι στρατιώτης της Ο.Α.Σ., μετὰ τὴν παῦσιν τῆς ἐργασίας καὶ τὴν ὀιποχὡρησιν τῶν ®Αζ)κῶν
τὰ νθαφει̃α τθϋῶ εἱσνὶθλετο εἰἔ αἶπὰ ὅσα δὲν ἦσαν ὰτ καὶ παθετίὶθεν ἐὰν ἐννὸἔ αἶπῶν παθἐμενον ἀἔὶωτ
σφαλνσμένα
τε λόιὅει μέτρα;
ΜΑΡΤΤΣ: Τὰ Π ΡΟΕἶΔΡΟΣι̃
Ο
συνηθη τοῦ δικτύου πληροφοριῶν. ἘΗΦΜ ᾶθνῦτἀἑ
ΜΑΡΤΤΣ2 Νομίζω ναί Π ΡΟΕἸΔΡΟΣ: Είχατε πληροφορίες, ὅτι ἐκυοφορει̃το καμμιὰ ὀργόινωσις εἰς τὸ Στρατηγεῖον; ΜΑΡΤΤΣ: Κύριε Πρόεδρε, διαθόισαμε στὶς ἐφημερίὅες τὰ περὶ ΑΣΠΙΔΑ. Στὸ Σ. Στρατοῦ δὲν ὴτο δυνατὸν νὰ ῦ πόιρχουν ὀργανώσεις, γιατὶ ὅλοι μας ὰγωνιοῦσαμε διὰ τὴν κατόιστασιν ἐκεῖ επάνω εἰς τὸν ΕΒΡΟΝ. Ἑπἠραμε ἀπὸ τὸ ”Ϊ`πουργεῖον Ήθν. Άμόνης ἔνα σὴμα καὶ μὅιε Θωτου̃σε νὰ ἀπαντὴσωμε ἐὰν ῦπὴρχε καμμιὰ ὀργἀνωσις στὴν περιοχὴ τοῦ Σ.Σ. κι ἀπαντὴσαμε ἀρνητικόι. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί τότε γεννήθηκαν αῦτοὶ οἱ ψίθυροι στὸ Στρατηγει̃ον περὶ ΑΣΠΙΔΑ; ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν ζεῦρω.
Ν
γ
ὶ
ι
εεε
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κὐθνε
μάἐλννἐι Ωίχτηκαν ποοκηοὐ
ξεις γιὰ ἑνδεχόμενον ποαξικόπημα δεξιᾶς στὸ ποοαυλιον του̃ Σω̨ανἢνείον;
ΜΑΡΤΤΣ: Τὸ ὀίκουσα, ἀλλὰ δὲν μοῦ φέοανε καμμια. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: ”Ηλθατε στὸ γοαφεῖο μου καὶ μοῦ
είπατε ἐὰν εἱχον πληοοφοοίας για τέτοιο ποαξικόπημα;
ΜΑΡΤΤΣ: Ναί. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Συνωμοτοῦσαν οἱ
Παλαιολογὀ πουλος, Πετἀνης, Θωμόπουλος, Στειακάκης κ.λ.π.; ΜΑΡΤΤΣ: (Διστἀζει ν' απαντηση). (Σημ.: "Εγινε ἀντιληπτὸν πὼς ὁ μἀοτυς ποοσπαθου̃σε να πεοισωθη καὶ γι' αὐτὸ τότε δὲν θέλησα νὰ τὸν οωτἠσω πιό τεοο. Ἀλλὰ δὲν πεοισὡθηκε παοὰ μόνον λίγους μηνες μετὰ τὸ 'Αποιλιανὸ ποαξικόπημα 'Γὸ γεγονὸς πάντως ἦτο, ὅτι ἔν τονη δπῆοχε η ανησυχία στους νομιμόφοονες α̃ξ)κοὺς ότι ἑ πἐκειτο ποαξικόπημα γιὰ ἀνατοοπη τοῦ γἑοου ἐκ μέοους ὀι ξιωματικῶν του ΙΔΕΑ. "Ολοι οἱ ψίθυοοι πεοὶ ΑΣΠΙΔΑ γεννηθηκαν ἀκοιὅῶς ἀπὸ τους ΙΔΙἱ'.Ατας για νὰ καλυφθου̃ν αὐτοὶ καὶ νὰ κατηγοοησουν τοὺς ἀντιθέτους τους που ποοσ παθου̃σαν να λάθουν μἐτοα ὲναντίον τοιούτου ἑνδεχομένου ἐπ® ευ̃καιοία τοῦ θοοόθου πεοὶ ΑΣΠΙΔΑ στην ®Αθηνα, ποὺ φοὐντωσε ἐσκεμμένα μετὰ την παοαίτησι του̃ γέοου. 'Από δειξι τοανη ὁ χοὀνος του̃ θοοὐόου. Δηλαδη ὲνῶ δ ποῶτος θόουθος γεννηθηκε στην 'Αθηνα τὸν Μἀι̃ο του 1965, στὸ Σ. Στοατου̃ γεννησανε τους ψιθύοους πεοὶ ΑΣΠΙΔΑ μετὰ ἔνα ἀπὸ τότε χοὀνο, γιὸι να δείξουν «πλάτος καὶ θἀθος στην ίι πὀθεσι››).
νὰ κάνωμε μιὰ ὁμάδα καὶ να παοακολουθου̃με αὐτοὺς τους ἔξαλλους δεξιους μη καὶ κανουν κανένα κίνημα». “Επειδη μὲ είδε πὼς καπως παοαξενεύτηκα μοῦ ποοσθέτει: «Μὴ φοθα̃ σαι, ἔχομε μαζί μας καὶ τὸν Χονδοοκοὐκη». Δὲν ὀιπέδωσα καμμια σοόαοη σημασία, γιατὶ ηταν συνηθισμένα τότε κατι τέτοια. Οἱ ἀἔ)κοὶ οἱ μιοοὶ μὲ τη Δημοκοατία οἱ ἄλλοι δε
ἔιοὶ είχαν καποια διαμάχη. ””Τστεοα ἀπὸ 2 8 μηνες μὲ θοηκε ὁ Στειακὀικης καὶ μὲ οωτου̃σε καὶ του̃ εῖπα δ,τι συνέθη. “Αλλο τίποτα δὲν ξεύοω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ὁ κ. Χονδοοκούκης ἐοώτησι. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Γιατί δὲν ἦλθεἔ νὰ μοῦ
πἦἔ να κάτι η όταν ἐοχόμουνα να πληοωθῶ. 'Ακόμα ὀὶν τὸ θεω οοῦσες αὐτὸ ὔποπτο γιατί δὲν πηγες νὰ τὸ καταγγείλης; ΜΑΡΤΤΣ: Δὲν τὸ θεώρησα ὔποπτο τότε καὶ δὲν εῖπα τί ποτε. "Οταν παοαιτηθηκε ὁ Παπανδοέου καὶ μετὰ φουντω σε ὁ θόουθος του̃ ΑΣΠΙΔΑ σκέφθηκα μηπως ἑκείνη η συ
ζητησι ἦταν όποπτη.
ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Καὶ πόιλιν δὲν πῆγες νὰ στης τί ποτε ἀλλὰ ὁ συντοπίτης Στειακόικης σ' ἔόαλε ·'ὴ κόινω λάθος; ΜΑΙ"Γ'Ι`Σ: (Σιωπα̃). ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κυριε λοχαγέ, όμολογηστε: Σας πίεσε ὁ Στειακάκης και σα̃ε εἶπε νὰ πἄτε νὰ νοιταθέυ̃ετει ΜΑΡΤΤΣ: Μου εῖπε, ἀλλὰ δὲν μὲ ἐπίεσε. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: “Αν ἐγὼ είχα κάποια οχέσι μὲ ΑΣΠΙΔΑ ὅταν γινότανε δ θὀουθος δὲν θα ἔσπευδα νὰ σοῦ πῶ ἔστω κάτι, δεδομένου ότι σὲ ηξευοα; ”Αλλὸι όλόπεις οὔτε φανταζόμουνα ποτὲ ὅτι θὰ γεννηθῆ θέμα ΑΣΠΙΔΑ° τί λες
λοιπόν;
Καώθεω Νησῃκἀκη
ἹΙλθε μια ημέοα νὰ πληοωθῆ στὸ ταμείο που ημουν ὁ δια χειοιστης ταμίας, δ λοχαγὸς Κατσόιοης Θωμα̃ς. "Αφου πλη οώθηκε ἀοχίσαμε να συζητου̃με την ἐπικοατου̃σα πολιτικη κατάστασι στὸ Σ. Στοατου̃ ὅπου διαδιδόταν πὼς ῶοισμένοι ἀξ)κοὶ δεξιοὶ θἄκαναν ποαξικόπημα. ,Εκείνη τη στιγμη ὁ Ιίατσἀοης μοῦ λέει «ἐμεῖς που είμαστε δημοκοατικοὶ ποέπει
ΜΑΡΤΤΣ: Μαλλον ἔτσι εῖναι. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Πόσες φοοὲς
σὲ θοηκε ὁ Στεια καταθέσης; κόικης καὶ σὲ πίεσε να πα̃ς νὸι ΜΑΡΤΤΣ: Δυὸ η τοει̃ς νομίζω. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Μόνος σου κατέθεσες ὅτι υπη̃οχε φημη για ποαξικόπημα τῆς Δεξια̃ς. "Αν λοιπὸν παοαδεχτου̃ με πὼς ὁ φίλος σου ὁ ὁμοιόθαθμός σου Ιίατσόιοης, σοῦ εἶπε «να ἔχουμε τὸ νοῦ μας ὅλοι ἐμεῖς οἱ Δημοκοατικοὶ» αυτό εἶ
ναι ὕποπτο;
τ
ΜΑΡΤΤΣ: "Θχι. Στὴν αρχὴ
δὲν τὸ πηρα
για
ἱὅποπτο αλ
λα μετα τὸ θόρυθο που ἔγινε για τὸν ΑΣΠΙΔΑ. “Έπειτα μοῦ είπε να «κάναμε ὁμάδα οί Δημοκρατικοὶ αξ)κοὶ» για να
αντιμετωπίσουμε τὸ κακό.
ΤΣΑΜΑΣΙΩἹἩΣ: Σου̃
εἶπε για ὁργάνωσι
ΣΠΙΔΑ;
·ἦ
για Α
ΜΑΡΤΤΣ: ”Θχι.
διαταγὲς τοῦ Σωματάρχου πὴγε στὴν συγκέντρωσι του̃ κ. 'Γσιριμὡκου στὴν πλατεία Ἀριστοτέλους. Σὲ διαμαρτυρία του δὲ για τὶς κατηγορίες, ὁ ταγματάρχης τοῦ απάντησε: ‹‹”Αφησέ τα αὐτά. "Γπόιρχουν αποδείξεις. Θα τιμωρηθἦε Για να σωθὴς θα καταθέσης κατα τοῦ συνταγματόιρχου Χον δροκοόκη. ”Αν πὴς εναντίον του, τότε μόνο θα σὲ σώσω». «Δὲν πρόλαθε να μοῦ πὴ τί θα πῶ, συνέχισε ὁ μάρτυς. "Αν ἐνέδιδα, ασφαλώς θα μοῦ ἔλεγε. Ἑγὡ, ὅμως, αγανά κτησα. Αυτοί εἶναι, εἶπα μέσα μου, στους ὁποίους στηρίζεται
Καταθεσι Φραντζἑσκοο
Ἐν τῶ μεταξυ,Ι ἑνῶ ὴ δίκη πλησιαζει στὸ τέρμα της, δύο
ἐν¬
τυπωσιακὲς αποκαλύψεις ἐνέτειναν τὴν σόγχυσι στους κό κλους τῶν σκευωρῶν καί στους αποστάτες. Τα δόο γεγονότα εἶναι: 1. 'Η κατάθεσι τοϋ ἐφέδρου ανθυπιλάρχου Φραντζέσκου στὸ στρατοδικεῖο, ποὺ απεκάλυψε ὅτι έπιέσθη απὸ τὸν τα γματάρχη 'Γσολίγκα να καταθέση πείς όάρος του̃ συνταγμα τάρχου Χονδροκοόκη καὶ 2. Οἱ απολογίες τῶν δόο διαχωρισθέντων αἔιωματικῶν, Θεοδοσίου καί Κολίγρη, οἱ όποίοι ἰσχυρίσθηκαν ότι όέόαιοι όπὴρξε ὁ ΑΣ Π ΙΔΑ μὲ λοχαγούς, αλλα ανέφεραν τα ὀνόμα τα δύο αποστατῶν ῦπουργῶν, τῶν κ.κ. Μητσοτάκη καί Σαό όοποόλου, ἑνῶ οὔτε λέξι ανέφεραν για ανάμιἔι στὸν ΑΣΠΙ ΔΑ των κ.κ. 'Ανδρέα Παπανδρέου καὶ Π. Βαρδινογιάννη, απέκλεισαν δὲ οίαδὴποτε συμμετοχὴ ανωτέρων αξωματικῶν. "Ο πρῶτος μάρτυς τὴς συνεδριάσεως τοῦ στρατοδικείου Φραντζέσκος Φραντζέσκος, λογιστἠς, απὸ τὴν Θεσσαλονίκη, ὁ ὁποῖος υ̃πηρέτησε σαν ἔφεδρος ανθυπολοχαγὸς στὸ Γ” Σω μα Στρατοῦ καὶ ως υπασπιστὴς του̃ κατηγορουμένου συντα γματάρχου Χονδροκοόκη απὸ τὶς 5 Δεκεμθρίου 1984, κατέ θεσε, ὅτι ἐπειδὴ δὲν όπέκυψε σὲ πιέσεις να κατηγορὴση τὸν κ. Χονδροκοόκη, κατηγορήθηκε σαν «Λαμπράκης» καί υπο θιθάστηκε στὴν ταξι του̃ στρατιώτη. "Θ μάρτυρας κατέθεσε ὅτι ό ταγματάρχης 'Γσολίγκας τὸν κάλεσε ένα απόγευμα στὸ γραφει̃ο του καὶ τοῦ εἶπε ὅτι τὸν κατηγορου̃ν γιατὶ παρα τὶς τ
878
ἦὀορἐ ἀνη̨υπίχωχ.,Ξ ναροαντςεσἐιρς
υ̃ἑη̨̃ιζοίτἑτξατξὲωξἔ
ὁἕἕωᾶη̨̃ἔἦπίἔἔἑἔνχἔἔηζη̨̃ἑἰἶεσἔκγση̨̃ετἐζζἔς π„λ,Μἠς συγνεντσὼσεως.
Σ' αὐτοὺς πρέπει ἐμεῖς να όπακοόωμεν; Ἑπειδὴ διστάζοντα, προσέθεσε: Τὸν Πλιάκα θα τὸν γλυ¬ τώσω. Καί ὅχι μόνον δὲν ἐτιμωρὴθη, αν καὶ μετέσχε τὴς συγκεντρώσεως, όπως ανέφερε παρακάτω ὁ μἀθτι̃λἐι ἀλλὰ πὴρε καὶ χρὴματα δια τῶν δποίων ὴγὀρασε καὶ ένα σπίτι καὶ συγχρόνως ανακατεταγη εἰς τὸν στρατόν. ”Οσ0ν; ὅμωἔ Πλιάκηδες καὶ αν μοῦ ανέφερε καὶ όσες απειλὲς καὶ αν ἔἔε τόξευεν ὲναντίον μου, δὲν επρόκειτο να μὲ κάνη να γίνω αί τιμος καὶ να μὴ μπορῶ πια να κυκλοφορὴσω. Θα προτιμοϋ σα να αυτοκτονὴσω. Ποτὲ ὅμως να κάνω αὐτὴ τὴν ἄτιμη
ὴ πατρίς; μ” ἔθλεπε
θἶθ
πρα̃ξι. Τὰ λόγια του, λόγια που δὲν περίμενα ποτὲ νὰ όγου̃ν ἀπὸ τὸ στόμα ἑνὸς ταγματάρχου, μ" έκαναν νί ἀγανακτησω τόσο πολυ, καὶ δὲν μπόρεσα νὰ συγκρατησω τὰ νευρα μου. Τοῦ μίλησα πολὺ ἄσχημα. Δὲν τόλμησε ὅμως νὰ με άναφέρη, γιατὶ ηταν ἐκτεθειμένος. Θὰ άπεκάλυπτα ὅταν θὰ μὲ ρωτοῦ σαν γιατί του̃ μίλησα ἔτσι, την πρότασι ποὺ μοῦ είχε κάνει. Καὶ αυτό θέθαια θὰ ηταν εἰς θάρος του. Γιὰ τοῦτο καὶ δεν τόλμησε νὰ πῆ λὲἔι γιὰ ὅ,τι ἔγινε την ημέρα ἑκείνη στὸ γρα φείο του. Μὲ κτύπησε ὅμως ἱίπουλα. Μί ἔόγαλε κοιιμουνιστη καὶ μὲ υπεθίόασαν εἰς την τάξιν του̃ στρατιώτου. "Τστερα ἀπὸ την συζητησί μας, διετάχθησαν ανακρίσεις είς όάρος λ
μολλ
τὶἐ ὁπθἶεἐ ἔκανε
ὁ σὉνΤαΥμαΤά0ΧΉ€ Μπ0Όλ0ιντἔἄΞ»
Άκθλοὐθινετ ὅ μάοτνε κατέθεσε, ότι ὅχι μόνο δὲν πηγε στην συγκέντρωσι, ἀλλὰ οὔτε ἀπὸ περιέργεια δὲν πέρασε ἀπὸ ἑκεῖ. Πηγε μόνο σὲ μιὰ ἑταιρεία ‹‹”Ιον», της οποίας τὰ γρα : τ φει̃α θρίσκονται κοντὰ στὸν χωρο της συγκεντρωσεως, όπου ἐργαζόταν σὰν λογιστης καὶ τοῦτο πολλὲς ὥρες προτου̃ ὰρ Χισεί Ή συψίεντοωσι «Ἱἶνας συνάδελφός μου, ό Πλιάκας κατέθεσε ὁ μάρ ω τ ΤΉΞ πΠΥΘ στην ϋὉΥ%ένΤΘωσί Ὁ τωίμαΐἀθλλὶἔ Τσϋλίγκαἐ ηταν σίγουρος γιί αυτό, ὀὶν καὶ ὁ Πλιάκας ηρνεῖτο ότι πῆ γε ἘΥὼ τὸν συμθθὐλενυ̃α νὰ πἦ την ἀλἠθεὶα” ἔτσι θὰ ἔτι· μωρεῖτο ἑλαφρότερα. "Αργότερα τὸ ομολόγησε πὼε πέρασε _ Ι άπο κει, γιατὶ ηταν περιπολάρχης. Παρουσιασε το σημείω μα, ἔλεγε, όμως, ὅτι θὰ ἐξετἐλει την υπηρεσίαν του περιπο ΜΩΧΘΌἹ ὅχι την ημέρα ἑκείνη. Ἱσχυρίσθηκε πὼ: ἔῦταμε λά· θος καὶ ἑδῶ, ὅμως ψέματα ἔλεγε, γιατὶ την περιπολία δὲν θὰ την ἔκανε μόνθἐ Θὰ εἶχε μαἔὶ την ΕΣΑ, Χωθοφλθακίὶτ ὰε οπο ία καὶ ναυτικό. Άπ® αὐτοὺς δὲν άνἑ ε ε κανένα. Καὶ Φ
τ
κ
κ
κ
σ
ὅμω€› Τα δελθηλίαν ὅσα εἶπε
Βῖλε τθομοκθατλὶθθ
καὶ
7
Τὸν Τὶμώθλι̃σαν δέκα μεθεἔ
ὅπωΞ μοὔλεγετ ἀπί αὐτὸ Τὸ πεΩὶσταΉ%ό›
γιατὶ θὰ ματαίωνε την ἀνακατάταἔί του
στὸ στράτευμα. Δὲν εῖχε δουλειά, όπως ἐγὼ καὶ ὅταν θὰ άπελόετο θὰ ἔμενε χω ρὶς δεκάρα. Γιὰ τοῦτο καὶ φρόντιζε νὰ μείνη στὸ στρατό. Μὲ εἶχε, μάλιστα, παρακαλέσει, νὰ τὸν παρουσιάσω εἰς τὸν συν ταγματάρχην κ. Χονδροκουκην, διὰ νὰ μεσολαόηση εἰς τὸν 88Ο
σωματάρχην κ. 'Γσολάκαν καὶ του έπιόληθη ἐλαφροτέρα ποι νη. Τὸν παρουσίασα στὸν συνταγματάρχη ἀλλὰ λόγω τῶν υπηρεσιακῶν άσχολιῶν του ἀμέλησε νὰ μιληση γι' αὐτὸν στὸν κ. Τσολάκα. Τὸ σκανδαλῶδες εἶναι, κ. πρόεδρε, ὅτι ἑ γὼ που ὰπέδειἔα που ημουν, την ὥρα της συγκεντρώσεως, τιμωρηθηκα μὲ τριάντα μέρες φυλάκισι, ἐνῶ ἑκεῖνος μὲ δέκα μέρες, γιατὶ πῆγε άπὸ λάθος στην συγκἐντριοσι».
300.000 η κ α
τά θ ε σ
ι
Ὁ μάρτυς κατέθεσε ὲπίσης ότι ὁ Πλιάκας δέχθηκε νὰ γίνη μάρτυς κατηγορίας καὶ νὰ πη κατὰ του̃ κ. Χονδροκου κη, όσα άρνηθηκε αυτός. «Δὲν ηταν μόνο ότι τιμωρηθηκε λίγο, εἶπεν ὁ μάρτυς. "Εμεινε στην μονάδα του, ἐνῶ ἐγὼ με τετέθην. Καὶ ἀκόμη αγόρασε σπίτι που έκανε 300.000 δρα ε ι ι Βδωσε 150.000 δραχμές μπροστα και τα υπολοιπα αυτ αθε νὰ τὰ πληρώνη μὲ γραμμάτια τῶν 5.000 δραχμῶν Τώρα, πῶς θὰ κατάφερνε νὰ πληρὡνη κάθε μηνα 5.000 γιὰ τὸ γραμμάτιο, ἀφοῦ έπαιρνε όλα 8.000 δραχμές, αυτὸ δὲν ~ τ μπορεσα να τὸ καταλάόω. Μου είπε ότι δουλευε και η μνη στη του. °'Ομως, νομίζω, ὅτι αὐτοὶ που τοϋ ἔδωσαν τα λεφτα δὲν του τὰ έδωσαν ἀπὸ σκοποῦ, γιὰ νὰ μην άναιρέση την κα τάθεσί του. “Αν μιὰ στιγμη άλλαζε την κατάθεσί του κι ἔ ~ _ λεγε την αληθεια θα σταματουσαν γραμ την πληρωμηἹ των τ
σκ
ν
τ
κ
κ
ο
κ
.
τ
τ
ν
κ
ματίων, αὐτὸς δὲ θὰ έχανε τὸ σπίτι. "Οταν του̃ ἔκαναν την πρότασι νὰ κατηγορηση τὸν συν ταγματάρχη, συνέχισε δ μάρτυς, ηταν ταραγμένος. Μου εἰ πε δτιτου̃ εἶχαν κάνειτην άνηθικη αυτη πρότασι. Του εἶπα να ά στὸν στ ατ ὸ ιι στὸν εισα ελέω ,Β ὼ εῖπα στον συν π λὶ Θ ηὶ' η ~
~
Ι
Η ταγματάρχη οσα μου ειπε, αλλὰ εκεινος μου απηντησε οτι «ὅσοι έχουν την συνείδησί τους ησυχη δὲν φοθου̃νται». Ὁ πατέρας του Πλιακα, ἔνας τίμιος ἄνθρωπος, μόλις ἔ μαθε αὐτὸ που ἔκανε ό γυιός του ἔπαθε νευρικη κρίσι. ¬|
···
ο
3
υ
ο
Ὁ μάρτυς κατέθεσε, ότι οἱ σκευωροὶ ησαν οἱ Τσολίγκας. Πετανης καὶ Στειακάκης, ὁ υθριστης του̃ ΑΠἙΕΘΑ.. Αυ ΒΒ1
τοὶ ἔὅριζαν καὶ τὸν πρωθυπουργό, λέγοντάς τον κομμουνι στὴ.
‹εΜα̃€ ἔλεγαι
κι ἐμᾶς νὰ Βρίζουμε τὸν πρωθυπουργὸ κσμ
μουνιστὴ καὶ συνοδοιπόρο. Εὶἶχαν πάθει πολιτικὴ πώρωση καὶ κατείχοντο ἀπὸ ἑμπάθεια καὶ ἐσυκοφάντουν τοὺς πάν τας. Μάλιστα ὲμένα δ Πετόινης απείλησε ὅτι θὰ μὲ ὅάλη φυ λακἠ. Μου̃ εἶπε: "Σῶπα, γιατὶ ἔχουμε αρκετα γιὰ σένα Μαι τὴν οἰκογένειά σου". Τί εἶχε; Τίποτε. Δὲν ἦταν ανάγκη νἄ χη. Κατεσκεὺαζε. “Απὸ τέτοια ξέρανε πολλά».
'Η απογευματινὴ συνεδρίασι αρχισε μὲ τὴν απολογία του̃ λοχαγου̃ Θεοδοσίου, ὁ ὁποῖος είναι ἔνας ἀπὸ τοὺς τρει̃ς κα τηγορουμένους αξιωματικοὺς ποὺ ἔχει διαχωρίσει τὶς εὺθύ
νε; τον λίγες μέρες μετὰ ἀπὸ τὴν ἔναρξι τὴς δίκης γιὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ. Ἑν συνεχεία απολογὴθηκαν καὶ οἱ ἄλλοι δυο. Καὶ οἱ τρει̃ς αρνηθηκαν συμμετοχὴν ανωτέρων αξ)κῶν. δι Ἄπολογίες Συνταγματαρχῶν
Ἐκ τῶν λοιπῶν κατηγορουμένων αρνηθηκαν νὰ απολογηθου̃ν ὅλοι οί λοχαγοὶ καὶ απολογὴθηκαν μόνον οἱ συντ) ρχες καὶ αντισυνταγματάρχες, ποὺ ἐκονιορτοποίησαν κυριολεκτικὰ τὴ σκευωρία της χούντας και τῶν ανακτόρων. Στὸ πρόσωπο τῶν δημοκρατικῶν οιὺτῶν αξιωματικών δικαζόταν μὲ τὸν πιὸ α νέντιμο τρόπο τῶν πάνω παραγόντων καὶ της ΟΙΑ, ὁλόκληρη ὴ δημοκρατικὴ παράταἔι τη̃ς χώρας. Ουδέποτε ἄλλη περί πτωσι ἐδικαίωσε καὶ ἐδυνάμωσε περισσότερο τὰ θύματά της ὅσο τούτη ὴ δίκη του̃ ΑΣΠΙΔΑ. Στηθηκε παγίδα γιὰ θανά τωσι του̃ ηγέτη της Δημοκρατίας κι απέληξε στὴ θανάτωσι τῶν σκευωρῶν ανακτορικῶν. Δὲν χρειάσθηκαν πενὴντα χρὀ νια, ὅπως εἶπε ὁ πρόεδρος τοῦ Στρατοδικείου Καμπέρης, γιὰ νὰ λάμψη η αληθεια. Καὶ είναι αληθεια πὼς οι σκευωροί, ὅταν εἶδαν ὅτι μὲ τὴ μέθοδο του̃ ΑΣΠΙΔΑ ἔχασαν τὸ παιγνίδι, ανοίχτηκαν πλέ ον στὴν απροσχημάτιστη δικτατορία, ὴ ὁποία απλῶς ἐπιμἠ ιιννε τὴ σννιθιὅἠ 'ιονἔ σὰν ἦρθε ἄφευκτη καὶ δίκαιη. Βερ
Οἱ ιέσσεθειἔ σννιανματἀθλε9 διελιἠθνἔοιν ὅτι ιἶνοιι ἀθῶθι καὶ θύματα σκευωρίας. Καὶ ἐπειδὴ είναι αθῶοι, είναι κατὴ γοροι. Ἄπεκάλυψαν τὶς πρωτοφανεῖς πιέσεις καὶ τα ψυχικά ὅασιινισιιίι̃θια εἰἐ Τὰ ὁποῖα ιοὺἐ ἶιπέὅιιιλοιν Οι τσκενωοθὶ» γιὰ νὰ ἀποσπἀσονν ζςὁμολονιοιέν Καὶ ιιοιτιλννειλαν ὅτι πθοσωπι· ιιὰ πάθνὺ ποίιινιλιοι φανιινισμοὶ ναι ἐπαννελματιναι ἀνιιἔη· λίαι σννἐθεσαν μιὰ κατάπτυστον σκευωρία ατιμάζουσα τὸν πολιτισμό μας. Συντ)9κ0ι› ΐσαιιασιὡτον Σπ
Ἱἱ
σννεδθιιισι ἄΩΧισΘ Τὴν 880' νιιι Ὁ πθὀεδινθἐ ἐιιόιλισε τὸν συνταγματάρχη 'Γσαμασιώτη νὰ απολογηθὴ. Με συγκί νησι ὁ ιιοιινι̃νοθούιιενοιἐ ιννννοινματόιθλνὶἐ ἄθλνσε τὴν ἀποδο γία του, ἐν μέσω απόλυτου σιγῆς. Κύριε πρόεδρε, κύριοι στρατοδίκαι, εἶπε, ιὴ ηλικία μου, ὁ θαθμός μου καὶ ὴ πείρα τὴς ζωῆς μὲ κάνουν να αὶσθάνω μαι περισσότερον παντὸς ἄλλον τὴν ἰερὀτητα της στιγμης αὐτῆς, κατὰ τὴν ὁποίαν παρουσιαζομαι ὲνὡπιόν σας, διὰ νὰ απολογηθῶ, ἐπὶ μίας κατηγορίας τόσον ὅαρυτάτης. Αι λέ ζεις, αὶ αναφερόμεναι εἰς τὸ κατηγορητὴριον «“Έἶνωσις πρὸς στάσιν καὶ ἑσχάτη προδοσία», είναι λέξεις ᾶπλαῖ, τὴς πλου σίας γλώσσης μας. ®Η ἔννοιά των, ὅμως, δὲν είναι τόσον απλὴ. Δι, ἕνα, μάλιστα, θετερα̃νον τοῦ ἑλληνικοῦ στρατεύμα τος, ὁ ὁποῖος ὴνάλωσε τὴν ζωὴν του εἰς τὰ πεδία τῶν μαχῶν, ὺπερασπιζόμενος πάντοτε τὴν πατρίδα του, αἱ λέἔεις αὺταὶ δὲν ἑκιρράζουν απλῶς μίαν κατηγορίαν. Εἶναι στιλέττο κατευ θυνθὲν παρα αγνώστου, κατ” εὺθείαν εἰς τὴν καρδίαν ἑνὸς τι μίου αξιωματικου̃. Εἶναι στιλέττο, του̃ ὁποίου τὸ πλὴγμα δὲν πρόκειται δυστυχῶς νὰ ὲπουλωθὴ, ὅσα χρόνια κι αν περά σουν. Πλὴγμα., ποὺ μἕ ἔκανε νὰ νοιώσω ψυχικὸν ἄλγος, πι κρίαν, τὴν μεγαλυτέραν ποὺ ἔνοιωσεν ανθρωπίνη ψυχη. Πι κρίοιν, της ὁποίας συμμέτοχος είναι καὶ ὴ αξία σύντροφός μου, η ὅασανισμένη έκείνη μάνα, ποὺ αφηνει τὰ παιδιά μας εἰς τὴν μακεδονικὴν πρωτεὐουσαν, διὰ νὰ ἔλθη είς "Αθὴνας καὶ σταθῆ γιὰ λίγες στιγμὲς κοντά μου καὶ γλυκάνη τὸν πό 888
ναν ματι νὰ
Ωὶἔιι̃ μιὰ αταὶιανματιὰ ὅὰίιααμο στὴν αανεμένιι̃ μον ψνλἡ· Στὴν ιεθὶι̃ αὐτὴ ατινμἠι ὁ ἄἔιαἔ αυ̃τὸἐ αύντθαφόἑ μαν ειναι ααὶ πάλιν ἐὰῶ· Βθιατιεται στὰ ἑδὡλια γιὰ νὰ μαυ̃ ανμτταθααταθῆ τιι̃ν ατινμὰι̃ τη̃έ νέαἐ ὰαντιμααὶαἔ μου α Ἰαωα αὐμὶαι δινασταιι τι ανὶμεθινὴ ιὰμἐθοα κατὰ τιι̃ν ὰ ποιαν ἐνλἠθὶι̃ν νὰ απολογηθώ» νὰ μὴ ειναι μια τνλαια αύμ· πτωσιἑ Νὶαωῶ νὰ μὴ εἶναι ἕνα ααιννὶὰι τῆι; τνληέ εὶιἐ ὰὰθαἐ μαν Μὶαωἔ νὰ ἔλτὶ αανταιαν θαθντέθαν ἔνναιαν· Καὶ λένω τοῦτο» νὶνθὶοι ὰιμααταὰ διότι τὴν 8ιι̃ν τον μιι̃νὰἐ Δεμεμὅθὶον τον 1%ὰ› ἐλιλτὶθην αντὰ τὸν ὰναλιθιτὴν ὶτ· Λανὰνλι̃ν› διὰ νὰ ὰττοὶιαντὶθῶ ἐπὶ τῶν ὰαὰντατων αὶιτῶν ὶιαττὶνοθτῶν· Βὶἐ τὰἔ 8 Μαθτὶοα νατεθα ὰαὰ δ0νιιμααὶα§ ὰτμαντὰατανιἐ νιαὶ ἐἔτν° τελιαμαὶιἑ ὰττεμινμὰατανἔ 15 ὁλανὶιἠμων μ”ιΙνῶν› ααλαυ̃μαι νὰ απολογηθώ ἑνώπὶόν ααἔ Εὰἐ τὰέ 8 Δειιεμὅθιαν 1%ὰ› ἐνια· λανμτὶν ναὰ τον τι Δαναντι διὰ νὰ ὰααλανιι̃θῶ ἐπὶ μιαἔ μα· τιι̃ναθιαἐ ὅλωἐ ασνατατανι ἐπὶ μια̃ἐ ματηναθὶαῶ ατνὶθιλθεὶαιι̃ἔ ἐπὶ ττι̃ἑ καταθέσεωνΞ ἑνὰιἐ καὶ μόνον αἔιωματιλιαῦ ἠλαττωμὰ ντὶἐ τι̃θιμτὶἐ ὰντιατααεωἔ Ἐπὶ τῶν ὁφθαὶιμοααανῶἔ ὰνμααστα· των αὐτῶν ιιατιΙν0Θιῶν› ατηθιλθεὶἔ ὰ ὰναινθιτὴα ὰιέταἔε τὴν ττθμφνλὰκιαὶν μαα ιταμὰ ταἔ ἐντὰνονἐ διαμαθτνθιαἐ μον να· τὰ τῆς ὰδίκου ταύτης μεταχειοίσεώς μου. “Ας μοῦ ὲπιτοαπη, κυοιοι δικασταί, νὰ είπω ὅτι αὐτὸ τὸ ὁποι̃ον ἐγένετο εἰς θά
τον καθἢκοντος και οίιχἶ τῶν κινημάτων. Διότι ἦμην ό αξιω ματικὸς ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος δὲν ἐπεδίωκε νὰ παοαμεοίση τοὺς συναδέλφους διὰ νὰ ὰνέλθη διὰ μέσων αθεμίτων. Κατὰ την Βῦετη σταδιοδοομίαν μου, ἔζησα πολλὰ κινηματα, σὲ κανένα ὅμως ἀπ, αὐτὰ δὲν ἔλαόα μἐοος. Στάθηκα, πάντοτε, στοατιώ της και μόνον στοατιὡτης, πιστὸς εἰς τὸν ὅοκον, τὸν ὁποι̃ον ἔδωσα ποὸς την πατοίδα. Βἱς τὸ κίνημα του̃ 1988, υπηοετοῦ σα και τότε. Κσινεὶς δὲν μὲ ἔθιἔε, διότι ημην ποοσηλωμένος εἰς τὸ καθῆκον μου και μόνον εἰς αυ̃τό. Εἰς τὸ κίνημα του̃ 1935, τὸ ἴδιο. Κανεις και πάλιν δὲν μὲ ἔθιξε. Διετάχθην νὰ φοουοησω τον διοικητὴν τῆς Σχολῆς Ευελπίδων Πολίτην. 'Γὸ ἔκαμα, υπακούων εἰς τὰς διαταγὰς τῶν ὰνωτέοων μου. "Γπη̃οἔα παντοτε ἀνώτεοος πάσης ὐπονοίας, ἀκοιόῶς, διότι ημην ὐπηοεσιακός. Διότι δὲν ἦμην ἀπὸ τους αξιωματικούς, ἑπαναλαμθάνω, ποὺ ἐπεδίωκαν νὰ ανέλθουν διὰ τῶν κινημά των. Ἱτἰλθεν η πεοίοδος 19481949. Πιστὸς και πάλιν εἰς τὸν ὕοκον, τὸν ὁποῖον ἔδωσα, ηγωνίσθην διὰ την ποοάσπισιν της ποιτοίδος μου. "Ενας αξιωματικός, λοιπόν, σὰν καὶ μένα, δὲν θὰ ἔκαμε ποτὲ τὸ θανόισιμον αὐτὸ σφάλμα νὰ ἀναμιχθη εἰς υπόθεσιν ἀποόλέπουσαν, όπως λέγεται, εἰς ὲνεογείας ἀν ῃχαθεστωτικὰς μαι γενωιῶς ἀυατοεπτιχἀς, ,ι Κατόπιν ὅλων αὐτῶν εἰς τὸν η̨̃γθὀν μου τάφου, ὅπου τὸ
Θαἔ μοι) ὰιτο μια ττΘωτΟφανὶἹ§ ὰδιμὶα› τὶτα μὶα ιτθαἔὶἔ τι̃ ὁποία θὰ ααθαμεινιι̃ ὥέ στὶνμα εὶἐ τὴν ὶατοθναν ττὶἔ ατθατιωτινῆἔ διμαιααύνιι̃ἔ Πέθαααν ἔὶιτμτε 15 μη̃νεῶ πὶιτὶθειἐ ανώνων› ἀλλὰ καὶ διαπομπεόσεων καὶ ἑξευτελισμῶν, ἄνευ ουδενὸς ποο
φῶς της ημἑοας δὲν ἔφθσνε, ἔθεσα τὸν ἑαυτόν μου ὑπὸ ἔλεγ χον. Κάτω ἀπὸ τις ὁοώμικες κουόἑοτες τῶν στοατιωτῶν, ζα οωμένος σὲ μιὰ γωνιά, ὰοχισα νὰ ξαναφἑονω στη μνημη μου ὅλη μοι̃, τὴν ζωὴ Σκοπόἔ μω, νὰ Τεθῶ ὑπὸ αυ̃τοἐλεγχ0ν_ Βα
αλἠματαἔ Ἑθμιφθην τὶἔ ἕνα ὰνθὰν ταφον ὶιαὶ ὰφέθτὶν ειιἕ αὰτὰν τμτὰ τὴν αναττὶμὰν φθανθὶι̃αιν ιτλειαδαἔ ὰπλὶτῶνι λὲἐ καὶ ὶλμτιν ὁ μεναὶιντεθοἔ μαααιταιὰἔ του̃ αὶῶναἔ μαὶ ιὰτττὶθλον φόίὰαι ὰτταὰθὰαεὡἐ μαν τι ἐααφῆἑ μαιι μὲ ααθανανταἔ ἐπιδιτα κοντας την παοοχην εἰς ἐμὲ οἱασδηποτε ὅοηθείας. Και ὅλα
σάνισα τὸν ἑαυτόν μου, δὲν μπόοεσα ὅμως νὰ ὕοῶ τὸ πα οαμικοό. Δὲν υπῆοχε τίποτε. Θέλω νὰ μὲ πιστέψετε, πὼς αν εὕοισκα, θὰ του̃ ἀπέδιδα ευθύνην. Δὲν ευ̃οηκα ὅμως. Εἔἶμαι τελείως ἀθῶος καὶ γι® αὐτὸ ἔχω ὅλο τὸ δικαίωμα καὶ την δό ναμιν νὰ εἶμαι, %ατἠγ0@0ζ_ Νὰ ἀπευθύνω τὸ «κατηγοοῶ» σ°
0ατά, δὶατὶἐ
Βὶλα αναμὶλθτὶ εὶἔ
Τὸν
ΑΣΠΙΔΑ› εὶἐ
μιαν 69
'Υανωαιν ἔλανσαν ανααοὶὶἔ ανατθεατιμανῶ σνιαποὶιἐ αντιμαθεε στωτικούς. Δὲν ειχα, κυοιοι δικασταί, ποτὲ σχέσιν μὲ τὰ κι
νηματα. Κανεις ποτὲ δὲν μὲ ὲπλησίασε νὰ μου εἴπη πεοὶ ὀο νανὼσεωΞ
384
Καὶ δὲν
μὲ ὰτὶινι̃αὶααα διότι 'ἦμην ὰ ὰἔιωματὶλτὰιἐ
εκείνους που ῶογάνωσαν όλην αυτην την σκευωοίαν καὶ ἑνέ πλεξαν κατὰ τοόπον στιγματίζοντα τὸν πολιτισμόν μας καὶ Τὴν ἱστω̨ίαιι μας, ὲντίμους αξιωματικούς, ὰγωνισθέντας υ πὲθ τη̃ς πατοίδος των_ ››"Ο αυτοελεγχος αὐτὸς μοῦ δίδει την δύναμιν νὰ κατηγοοη 25. 'Ο γολγοθὰς της
Ἑλλ. Δημοκρατίας
386
σω έκεῖνον, ὸ ὸποῖος μ έκλεισεν εὅις τὸ μπουντ ρ ού μ ικαὶ μ ἑ κατεδίκασε νὰ μένω ζαρωμένος σὲ μιὰ γωνιά, κουκουλωμέ νος μὲ τὶς όρώμικες κουόέρτες. Ἑκει̃νον ό ὁποῖος μὲ ἀπεκόι λει φίλον καὶ μετὰ διέταξε νὰ μὲ όόιλουν, ὅσο μπορου̃σαν πιὸ όαθειὅι. Αὺτὸς είναι ὁ Ααγόινης. Άπὴυθυνθὴν εἰς τὸν όασι λικὸν έπίτροπον στὶς 12 Δεκεμόρίου, τὴν ὴμέραν τὴς γιορ τὴς μου, καὶ ζητησα νὰ μὲ όόιλουν σὲ κάποιο ανθρώπινο μέ ρος. Τὶς μέρες μαλιστα ἐκεῖνες, εἶχε φοόερὸ κρυο. Δὲν είχα, όέθαια, θερμόμετρο γιὰ νὰ μετρὴσω ως ποὺ εἶχε κατέλθει ὴ θερμοκρασία. Ἀλλὰ καὶ δὲν μοῦ ἐχρειόιζετο, ὅστερα ἀπ” αὺ τὸ ποὺ ἔ ινε. Μιὰ σταγόνα νε ὸ ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὸ δάκτυλό μου, παγώσε. Τί ἄλλο ὴθελα γὰὰ νὰ ἔχω τὴν πιὸ τρανὴ ἀπό δειξι του ψόχους ποὺ έπικρατου̃σε στὴν υπόγεια φυλακὴ μου; Άντ' αὐτοῦ, ὅμως, μοῦ ἑλέχθη καὶ μόιλιστα παρὅ ἀνωτέρου μου κατὰ όαθμόν, ὁ ὁποῖος καὶ εἶναι γνωστὸς εἰς ὺμα̃ς, κό ριοι στρατοδῖκαι, πώς, έαν έξηκολούθουν νὰ επιμένω, εἰς τὸ δὲν ξέρω, δὲν εῖδα, δὲν ἄκουσα, θὰ πέθαινα ἐκεῖ μέσα. Δὲν όγαινα ποτὲ ἀπὸ τὴν φυλακὴν. Ποῖος ὅμως ἀἔιωματικὸς ἔντιμος θὰ ὲδέχετο τὴν πρότασιν ταύτην; Ἐὰν ἐπεχείρουν νὰ διασώσω το σαρκίον μου, διὰ τοιούτων μέσων, θὰ ἀτίμαζα τὴν ὺπόληψίν μου. Καὶ ένας ἀξιωματικὸς προτιμα̃ τὸν θά νατον ἀπὸ τὴν ὀιτίμωσιν. » Κυριε πρόεδρε, δὲν εῖναι, όεθαίως, δυνατόν, νὰ ὀιποσεί σω τὴν κατηγορίαν μὲ όλα αυτα. Πρέπει νὰ μὲ πιστευσετε σεῖς διὰ νὰ ἔχω ἑπιτὺχει εἰς τὴν προσπόιθειόιν μου ταύτην,
προσπόιθειαν ἑνὸς αθώου, ἑνὸς θυματος τῶν σκευωρῶν. Δὲν ἔνι̃νῶι λώθνον ὰνκὰσνὰὰ τὴν ἐπὶείνενὰν σὰέ μὲ ὅσὰ ὰνὰφέθω νὰὶ θὰ ὰνὰφέθω ἐν σννελείὰ εἶέ ὰμὰἐ Λένω ὰα̃ν ννωθίἔωι
λένω ὰνν ἔλω ὰπὰ ὅψνν ὶνὰὰ ὰνὰ νὰ ὰὰοθονὶθἠὰω Τὴν ὰνὅὰνο συνὴν, διὰ νὰ καταστὴσω εὺκολωτέραν τὴν δικαίαν κρίσιν
Ἐν μέὰῳ μνθίων ὅὰὅὰνλνῶν νὰὶ ἑἔεννελνὰμῶν› ἑφθὰσὰ μεν εἰἐ Τὴν ὰνθοὰμὰννὅλλν δνὰὰννὰὰίὰν· Κὰνη̨̃ ὰὰννλν› κ· πθὰ εδθει Οὐδὲν ὰπεὰείλθνλ πὰθὰ τὰν ἔφνλὀννμονδ πθὰὰπὰθενὰν νῶν ὰὰθελὰὰὰννων μὰθννθων %ὰννὶν0Θίὰ§› νὰ μὰἔ ἐμπλἐἔονν σὰἐ
Τὰ μόνο ποὰ ὅθνὶνὰν ἦνο
ὰὰέ
“θ
Ολ ὅὰνθνοθοί μον νὰ που̃ν ἐνὰντίον μ0ν› πὰθὰὰοὰνἑ ῶθνὰμένων λίὰθννῶν· Ἀλλὰ νὰὶ ὰννὰ δὲν τὰ
ἶ
Ϊἱοῖα ἦσαν ταυ̃τα, τὸ γνωρίζετε, ἐπρόκειτο περὶ τοῦ σχεδίου ‹‹ΠΕ]ΡΙ πα ρ έδωσα αὺτσόοόλω ς, ἀλλὰ κατόπιν διατα γης . .
ν
ΚΛΗΣ». Εἰς τὰε
σελ 868 λὰὶ 869 τον ὰὰνλεὐὰὰνοέ εἰέ τὰἐ δποίας ό ὀινακριτὴς κ. Λαγόινης ἐξόιγει τὰ συμπεράσματα του, δὲν κατορθώνει νὰ ὰνεόρη δι' ἐμὲ τὸν ρόλον ποὺ ἔπαιἔα, τὸν ὁποι̃ον εἶχεν ἀνευρει διὰ τοὺς ἄλλους. Εἰς τὴν σελίδα 478 του̃
ὶδίου όουλεόματος αναφέρει μόνον ὅτι εἰς τὸ γραφει̃ον μου καὶ εἰς τὸ γραφει̃ον τὴς ΚΤΠ ὴσχολουμην μὲ προπαρασκευα στικὰ ἔργα διὰ συσκέψεων. Άλλα, κ. πρόεδρε, κ.κ. στρα τοδῖκαι, οἱ ἀἔιωματικοὶ ὴρχιἐντο σὲ μένα καὶ συνειργαζοιρ το μαζί μου διὰ ζητὴματα κα αρῶς ὺπηρεσιακὰ καὶ οὺχι δια τὴν συγκρότησιν ὀργανώσεων. Άνακεφαλαιώνων τὰ ὅσα ἐκ του̃ θουλεόματος ανέφερα, λέγω, ὅτι τὴν ἐναντίον μου κατη γορίαν ὁ κ. Λαγόινης, ό «τόίσπονδος» αὺτὸς φίλος μου, τὴν ἐ στὴριξεν εἰς δυο στοιχεῖα: εἰς τὰς συσκέψεις καὶ εἰς τὰ χαρ τιόι, τὸ σχέδιον δηλ. «ΠΕΙΡΙΚΛΗΣ». Αἰ συσκέψεις ἦσαν ὺ πηρεσιακαί. Οἱ έπισκεπτόμενοι τὸ γραφεῖον διὴρχοντο ἀπὸ τὸ γραφει̃ον του̃ ὺπασπιστοῦ καὶ ὀινηγγέλλοντο εἰς ἐμὲ ὺπ® ἐκεί νου. Οὐδὲν τὸ πονηρὸν ὺπὴρχεν εἰς αὺτόις. Δὲν ὴσχολουμὴν μὲ ὸργανώσεις, .αἱ όποι̃αι ἄλλωστε εἰς οὺδὲν ἑπρόκειτο νὰ μὲ έξυπηρετὴσουν. Δὲν θέλω νὰ ἐξόιρω τὴν δρα̃σιν μου. Τὸ καμαν ἄλλοι ἀντ” ἐμοῦ. Ὁ κ. Γεννὴματα̃ς, ὁ κ. Τσολάκας, ἀ ε κόμη καὶ οἱ μόιρτυρες κατηγορίας, μηδὲ του Καρύδα ὲςαι ρουμένου, ὅλοι ἑἔέφρασαν τὴν ἔκπλὴξίν των. Τοὺς εὺχαρι στῶ διότι μου ἔδωσαν τὸ κουρόιγιο ὥστε νὰ μπορέσω νὰ συ νεχίσω νὰ όρίσκωμαι στὸ εδώλιο.
Άπί
ὅλα αὺτὁι, κυριοι, καθίσταται φανερὀν, ὅτι δὲν εἶ μαι κατηγορούμενος, εῖμαι ἀθῶος. Τὸ ἴδιο είπα καὶ εἰς τὸν ἀ νακριτὴν. Μόιρτυς μου ό κ. θασιλικὸς ἑπίτροπος. 'Αποκρουω, εῖπα πθὸρ αυ̃τόνφ μετὰ θδεχργμίαα̨ τὰς ματηγοθίαῷ ὅταν πα ››
ρουσιόισθην διὰ νὰ ἀπολογηθῶ. 'Η δίωἔίς μου ὅμως δὲν ὴρ χιζε τὴν στιγμὴν έκείνην. Εὶἶχε προηγὴθὴ. Βῖχον μετατεθὴ ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκην είς τὴν Καρδίτσαν ἀκριθῶς τὴν ἐπο χὴν ἑκείνην καὶ μοῦ έστόιλὴ σὴμα νὰ παρουσιασθῶ εἰς τὸ ΓΗΣ πρὸς λὴψιν διαταγῶν. “Οπως σα̃ς εῖπα, εἶχα λαόει τὴν διαταγὴν τὴς μεταθέσεώς μου ὲκεῖνες τὶς μέρες. Τὰ πράγμα
εετ
. τα ·· τοἶι̃ σπιτιοἶι̃ μου εδρισκοντο καθ, δδὀν. Τοιἔιἶδευαν. ΩΗ κό ρη μου και ὴ γυναίκα μου τὸ ἴδιο. Δὲν πρόλαΰα νὰ σταθῶ . . στὴν Καρδιτσα γιὰ νὰ τους ~ υ̃ποδεχθω. Έφυγα κατ® ευ̃θειαν „ διὰ τὸ 1ον γραφειον του ΓΕΣ, ἐκει δὲ ἐπληροφορἠθην ὅτι οῖ . . . «διοιταγες» ὴσαν ιιιὰ κλησις κατηγοοουμενου. Κλησις τι ὁ τ ~ ι ι δ ι ι τιοια περιειχε τας τρομερας ἑκεινας φρασεις «Βσχατη προ δοσία» καὶ «ἔνωσι π ὸ στάσιν». Λέ ε που ἔτυπτον τους
Η
ι
Δ
ι
τ
Δ
τ
ς
Ω
×
τ
ν
×
Δ
ι
Ες
>
α̨ω̨οταφονἔ μω) ωἔ πυοωμενα ὅελη. Αγχος μὲ κατεχεω, εχ τοῦ δποίου δὲν θὰ ἀπαλλαγῶ, παρὰ μόνον ὅταν ἀποκαλυφθῆ τ κι ~ ὴ αληθεια. Παρα τὸ θόιρος της κατηγορίας, διατὴρω τὴν γα . . . ι . ιηνην του αοωσυ. Με την ιοιαν γαλἠνην θα ακουσα και την
ἀπὀφασίν σας” »Θέλω δικαιοσὐνην, δικαιοσύνην ἀληθινην, ὀινεπηρέαστον ι ι 5 τ τ :ι Ι ετ που θα αποδωση ἐνα εντιμον αἔιωματικον, ινα εντιμον στρα . ~ τιώτην καὶ πατερα εἰς τὴν οἰκογένειόιν του ἀπηλλαγμένον της .., θαρείας αυτης κατηγορίας. Που θὰ αφαιρέση απο τὴν ἀ ι ι ι ~ φωσιωμενην ν συζυγον μου και τα τεκνα μου το στιγμα, οτι δ προστάτης των ὴτο ἔνας προδότης. Ἑγὼ δὲν αναμένω τίποτε . . ς ἄλλο ἀπὸ την αποκατάστασιν της υποληψεώς μου. ζωὴ δϋ ἐμὲ ἐἔέῃπεν» :›
στ
5
×
¬
×
×
ἹΙ
Ν ι Κατα τὴ διόιθκεια τηἐ ὀιπολονίαἐ του κ. Τσαμασιώτη. θ'
.
.
ὅι
πεὔληθη της αἰθουσης ὁ συνταγματἀρχης κ. Παπατὲρπος, ¬ ι · ι ~ διοτι προεθαινεν εις σχολια καται Λοιγανη καιι των ααλλ ων „ ι σκευωρων, τους οποίους ανεφερε ὁ ὀιπολογουμενος συνόιδελ φό„ του ×
=
υ
·
Ἱ 'ι
' ` ἶΡλἶἶη1ἶ/ἶ€..ἕ0ν ι
του 1984 ἐτοποθετλθ ν εἰς τὴν Κ. Κύπ Ον καὶ ἐγκατέση̨̃ηἐἑ τὸ ἐκεῖ Μι ως ἙἹ Ο Ἐπ νελθὼν έλαβα τὸν Αν
ι
;
ἶῖε
°
Ζην
ν
ΟΌΞἘ)
ου.
α
μἶἶίἑον τἶ]ς.Ήπ3Ί©ε‹ἔΪ1ς μ .νεται ὲ ἐσωτεἕωκὰ ζητἠμαῖα κατα ι α̨ξ αι̃ονῖ Ο οπἶως εἶθ _/ ό ἔν ετὰ Ήω̨έλαὅον α̨ίαἱ ι των συν αλλα με τοωωω ελεἰ εν Ο ξ μ λ , . . τὸν Β! τὸν οποιον ειχεν ὁ κ. Φραντζεσκαρος. Εἶκεινο το 0 6' \ ΚΤΠ ὶγὰ Οι Οὺς εἶναι ἐὰν δὲν “ κα τ υ "Οων αουχει την ς . όι νω κακ`ν ἑκτίιιησιν τῶν πραγματων, η τταρακολουθησις κ”μ ἶι̃νω και κυ ιωέ τὸ κέντοον υποκλοτιῶν τη̃ἐ ὁδου̃ λ ἶἶν ῃλεφω ι̃ν ς
·
03 ίσθ ὥς παθἀνομον Καὶ · ατηἶ)[ἶΩν°6 το Βοἶἶοων ερχγ(Χ. Ο Οι γ ηθ ,οτῖ κατηγοοίας μὲ ἐ ι ο ατο α τοσο; ιἰον ῖἕνεγἶνζτ αἔα̃ν του χαἶ ι:ιὸνιΓοιΞ©0ΉφαλΜα̃ ν. _ ι
Ψ επι` Φ αντ ζ'σκ ε α ου και ἐπαγιδευθη · τθον αυτο σἕθθἶστη|Θημ° η Ω \ ` , _ . σαν ῦϋ αλ γ\'(χ)σ”ῖα[, γοαμμαλ. ταα̨ Οπολας σας δω τὀτ πω/ω̃εύσεωα̨ ἄλ ι . εν υπ να _ οι τε|μΜω ἶουθ Δ_ ΐτηωε ΕΣΕ γαλὶ αὐτὸ Οἱ Ἑεχνωωί . ..ας ἶο λων γραμμων εξ αυτου 2α · Τὸ κἑντρον αὐτὸ τὸ ἔγνὡοιἔον 0 Αλίοθοίὥ ω Αμεθλκανω ὅτ δὲ ἀνέγα̨ιψαν πεθγ "(3" 0 η ξη“ θσω̨α τιωτικ Ὁ ιεΝΟ οι Ωχ ια ' ος αὰ ὀξπω νὰ σταματἠ ν αυτου” αι εφὴμεοι ετη εσπευσαν ι Ρμ · σουν καθε θορυὅον γυρω απο αυτο, ΦΘΉ εν επθε Ξ γ κ τ ι ~ ' |ρ των. Δι̃εν προ'λ α 6 αν ομ 0) Ξ± ς τα ἐ υιτα θἔὰεωἔιχωολογηθου̃ νλι̃ι̃καἑλ λολἔἶἔετῖἔθνσαη̨ ν Βἔποεπε Μ κεφοξ
ι
5
λ
3
ι
Ε
Ε
"αλ Ουἶω “Φ \ην ' 3! . , . . πλέον να φτιαἔουν και εφτιαξαν. Ηπιασαν εμενα, ως τον Ίο ΑΣΠΙΔΑ .Βγὼ . ιις · φοθεθο |ελ/'Ἡ; ηθαἔια γα: ιω ἦιτ Ε, θὰ· στρατοδικαι τα ηἔεροι ολα πιο μπθοστα ἔεθα οτ ι Ή φευγε ὁ κ. 'Αγορος και ὅτι θα παρελαμθανε στρατη αλλος \ οτ 5 · · τ γος. Πως μπορουσα να` μη ς ερω τι επροκειτο να γινη σε μιὰ θέση σὰν τὴν δωίἠ "Οταν στὶἔ 18 Ἱουλίου πηγα ι
ι
9
¬
=
5
×
×
7
Β88
7
λ
.
5 Άκολοιύθως, ἑκληθη καιι απελογηθη ὁ συνταγματάρχη; κ. ~ Ανα Υ νωστοπουλο , υτιοδιευθυντης της ΚΤΠ. ι ν › ι ι ι Αποκρουω ηρχισε, μετ αγανακτησεως την κατηγορι › . . ι αν. Εις την θεσιν αυτην δεν ευρισκομαι σημερον δια να οι ~ ι ι > ι δια να ι κα πολογηθω, διοτι δεν εἶμαι κατηγορουμενος, αλλα . . . τηγορησω, ἐκείνους οι ὀποιοι εσκευώρησαν ἑναντίον μου. ι ι . ι . . . . οϊι ι Δεν υφισταται εναντιον μου ουδεμια κατηγορια. παρχει μο ~ νον παράνομος κατακρόιτησίς μου διὰ λόγους πολιτικης σκο Ε
×
π
Συντ)9Χοι› Αναγνωστοπουλου Παν.
ν
Ε
ς
ν
9
ν
|.
· # (1) (βοισἱλενα ° τα και ποαγμα στον Νοὕα γιοιι ναι τΟὉ~ ανα Φςο . .Ν' Ζ' να τοῦ υποθἀλω την παραιτησιν μου, μου ειπε, οτι α παρε . .. . ι κ λα Βανε καποιος στοοιτηγοε ων μονο πθοτεννε να μελνω· μ ι . ι ι . . ι «Δὲν θέλω να ῳυγης ἑσυ απο την υπηρεσια αυτη, θελω να ¬
×
γ
ν
|
ι ι
..
ἐκεῖ γιατὶ εἶσαι πολυτιμο στοιχειο» μου ειπε. μ είνης __. \ .. θι ἔπε τε ἡ κυὅέονησγς ὅτι θὰ ἀνε τ δτεθονταετ ΜΕΘ ν οτι α ερ 5, ”. ι τι λαμὅανεν αλλος στρατηγος, θ οι ι ιπο Ω ουσα ο ι τις γοοιμμεε ®
__
×
να απο εσ μ ευσω .
ι
οι
ι
οι ο
τὴν πολωατοικία νὰ
θθθ
Ι
κ
5
ιν
9
τ
π
εκ
εκ
ν
δαφωω Ἱ | Ήποτε `\ απ Ολα (Ντα, ομως, δεν εκαμα, διο" Ϊ το παοανομο δεν γινοταν. διοτι δεν εἶχαν πανιδευθη~ τιποτε τη̨̃ λεφωνα του κ. Γοιοουφαλλια και του κ. Γεννηματα. Αυτα εἰ Ρ
7
λ
Ι
Ω
κ
κ
κ
ι ι ἔκλεισαν στὸ κελλὶ που τὸ ειχαν ἑτοιιμόισει δυο μεοεε πθνν μεν Ϊ συλλόιθουν. “Εμεινα ἐκεν σὲ ἀπομὀνωσυ ὥς κατηγοοουμενος πιὰ γιὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ Νανἀνησαν νὰ τηλέφωνα· Πῶἔ νὰ ι ® . °` 'νώσου ε τι δύο υποθέσεις καὶ Εουε |ἶΠλἶἔ0Ὁμε”, ελπαν Ζλἔ τ μι ςΑΣΠΙΔΑ Κ ι ἔ ας τους ανακατεψουμε και αυτους στον « » αν ἐ ίνα ὅλω «α̃σπω̃Μ0ί» ..Οταν μὲ κάλεσε γιὰ νὰ μοῦ ¬ γ μ ι οτ απαγγειλη κατηγοοίια δὲν τον αφθσα να\ δναὅασθ το επο"|__ ι ι Ι ~ σχυντο κατηγοοητἠοιο. Δὲν θελησα να το ακουσω και σας | \ Ϊ 5/ διαθεὅαιω κ.κ. στοατοδικακ ὅῃ μελθλ σημεθα δεν το εχω 6,σεΒ Δὲν ἔέω̨̃ω τί λέγει θα α › ' „Α§ ἐἔετἀσουμε Τώθα πῶς ὲχάλκεωαν τὸ ἀπαοάδεκτον
ν
Ξ
ν
5
κ
ν
στοατο γικαιι̃
ν
!\
\
Ώ
|
οκ
ν
για κάθε ἔντιμον πολίτην ὅουλευμα. Που στηοίζουν τὴν υ
,
σ
κ
Ϊ
\
9
3
¬
¬
σ
γὀοος, δὲν εἶπαν τιποτε. Γελου̃ν κ. ποὀεδοε καὶ τα μικοὰ παι δβὰ , αὐτὰ ποὺ εἶπαν Οἱ σκεωα̨ομ πὼς δῆθεν κάναμε συσχέ. ψεια̨μγιὰ Ἐὸν Κωνγνο και νὰ θόιλοομε στὸν θυόνυ ὅμως) μἀωνῷ δὲν τὸ θεθαίωσε αὐτό, ἕως Δαλέζως ποὺ εἶχεν ἀκούσεγ ἀπὸ τὸν ἠχεκ_
`
Ώ
Ε
1
Ο9
π
\~
Γ
Γ
°
ε αὐτὴν ὁ )Αν®αγνωστόποΌλ0ς καὶ ὁ Παπατέθπος” Βλ ε ν ν πε, λοιπόν, μεοικὲς κουταμόιοες καὶ μεταξυγαυτων και οτι η μουν χαοτοπαίκτης και ἀνόιθεμα και αν ἔεθω πολοἔ εῖνα , , „ , . ..Ολ . ι π ι εἶπε τὰ εἶπε με φαντης και ποιος 0 οηγοις. Οι αννα Ον › δ.λ Γ λα. Ἱἶλιἔ σςυγκενω̨ώσεις ..Αλλο καὶ αὐτὸ χονδῷοειδὲς Ο Ον. · Φοαντζέσκαθος ποὺ ἦταν ὁ α̃θμοδγώτεθοἔ καὶ ὁ =Α_
ναν
×
7
×
ν
κεινος απε | λυθη, ενω ἐγω ἐκοατηθην καὶ μὲ ῖεοοιξαν στις φυλακες. =Ο | \ ἕἴ | ~ Ϊ ξ | Σισμανηἐ με ενα τνιλεφωνημα του Νοθα αφεθνι̃ ελευθεοος. | ΰἴ ¬Εγὼ μεσα_ "Γπεθαλα | ξ Ϊ αιτησιν αποφυλακισεως, τι οποια εγε νετο δεκτλ Ἄπε υλακίσθ ν. Μολις τὸ 5!εμαθαν στο Γ.Ε].Σ. . . . ι . . ~ 6 λυιλασαν Ετον κοσμο.=Μετεθεσαν τον ἶω̨οεδθυν του ι̃συμ ου λιου και ενα μελος, ο δε Λαγανης διεδιδε πως θα με ξανα .ι . ι ι . ι ιι τ πιανε υστεοα απο λιγες μεοες. Και το εκαμε στις 10 › Οκτω Γ
Ἡ
¬
®
Μαζι με εἕιενα ἶη̨αἶανε ἴαλ τον. Σωλιανη. Η ἶοἕηἶοωαἔης κατασκοπειας δεν απεδειχθη εις θαοος μας. ~
.
των τηλεφώνων, Βνἔ ταἔ μαθτνθνκαἔ καταθεσεις κλητἠοων τῶν δαῃυλογα̨ ᾶφων καὶ τῶν χωθοφγγχἀκωνἐ ἀἔιωμαωωὶ ποὺ ἑκλἠθησαν; Κανείς. Ὁ Δού | “ ἀθάδη̨ασε μεθϋίὲς' ἀνγοησίες, ηταν ·; δέκα χθόνγα στὴν ΚΤΠ "αγ ἑφοὁεῖτο πὼἔ θὰ ἔχανε τὴν θέσγ του, ἄν πηγαι ι
τ
|
Ἱ
Ἱ
ι
ε
πόθεσιν
Ο ν
5
τι
κ
χ
ατἔηέι α αχι̃ωθηε~ και ιο ιτχες. ε τον κ. Κεχαγιαν δεν εἶχον την τιμην να συνυπηοετησω. Τα χαοτια κ μου εἶναι λευκα. εκ Οταν μεκ πιασανε και ακουσα την φοθεοη ία εἰ θά ζιτ νὰ ὲπικωνωνισω ἀ έσω” . . ηγρ ., Ϊ] . ι η . τον Νοθαν για ναιθιςεμ ιδω τι θα ελεγε και. εκεινος, διοτι αλλα5 λε , , . „ . . , . . . ι γοινε το ποωι και αλλα φτιαχνανε το απογευμα. Δεν τον θθη Ν ... ι ε Ι καμε, ὅμως, γιὰ να ιδω πως θα εδικαιολογει την στασιν του. υ
λ
#
κ
κ
.
κ
3
σ
κ
λ
ι
···
ὁ Χ·Ϊ Τσαμασιωτης· ` ~ Η νσυμπεθιφω̨Ϊ α των Ν σι̃ἑναδεὲἶἶον ἕας, αλλα και της στοατιωτικης δικαιοσυνης υπηο εν α ια. υμ ι ι ι ι . ι ι .. πεοιεφεοθησαν κατ αυτον τον τοοπον και. κατηγοοησαν ε ~ τ ναν συνταγματαοχην, οε όποιος ελευκανθη αγωνιζομενος πι ~ ε τ ~ στωε υσἔἶθ τηἑ παῖθιδτἔ γου . |Τι πυοσεφἦθοἐαΤακ ἔ ε Ο ν οιε κ /Κ. =
λ
κ
¬
Μὲ ποιοφυλάκισαν καὶ μὲ
_
5
ι
πῆ, ἄοχγσε νὰ Ωωτα̃ ποιὸς διὼοισε τὸν ἀδελφόν μου στὸν Ο Γ Α καὶ διἀφοοα ἄλλα ποἀγματαα̃ ᾶφοθῶντα τὴν οἰκο γέχγειἀν γγ Τοὺς ωγγενει̃ς μου
ναι παοαμύθια που τὰ ἔπλασαν γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ ἴ "' | (Γ Ι π α ικοπ οι του Ιουλιου. Οτ ν πα ελαὔε ο Παπα εω 9 ἔ λ ημ. . ιλ .ρ . Οι ε Θ . γ ι Ο γοπου ος με εκα εσε εις το γοαφειον του γιοι. να. τον ενη . ι . . ι . . Η ι μεοωσω. Αυτο τουλαχιστον επιστευα εγω. ι Αντι, ομως, της . . . .. . . . .` ενημεοωσεως που. πεοιμενα, οτι θα μου ζητουσε, επετεθη ε ναντίον μου και μὲ κατηγόοησε, ὅτι εἴχομεν παγιδευσει τη . ι ε . λεφωνα ποοσωπικοτητων. «Ποια του ειπα. Πεστε τα». 'Γι. νὰ πῆ ὅμως, μήπως εἶχε τίποτε; Αυτα ἦταν ποοσχὴματα. . . . ι ε Φωναξα γιατι. εῖχα δικαιο και. το. αποτελεσμα ητο ναι μουι .. .ι . . . . . . πη, οτι τιθεμαι υπο πεοιοοισμον. Συνελιηφθην δικην ληστουι . ι ε ι Ὁ . .θ . . λ γρ και συνοδεια ὁπλιτων. της ΠΑΑ, ωδηγη ην εις τας φυ ακας. ε Ι ι : ι ~ ~ ››Τι υπεστηνγ δεν ειναι αναγκη να`σας~ το πω. ἶας τα ειπε 9
~
πηγαν στὸ γθαφελο του Έὸν θωτησα, "Οταν ἴὶν εἶχε καινουογια στοιχεῖα που μὲ ἔπιασαν καὶ ἀντὶ νὰ μοῦ ῦοίλοι̃)
τ
π
ο
1
Ο
μ
λ
9
,
7
οι . Παπαδημητοοπουλο, τον «υπεοδιευ Θ υντη››. μόλις ἦλθε ἐδῶ τὸ διέψευσε· Πολπῃγὰ πθόσωπα , „ . Λε_ δὲν ἦοχοντο εἰς το γοαφειο μου. Τθνἑ ΒαΘδννοΥ'ανν”θ=
τοολὀγο
τ
.
ε
×
=
×
891
θθθ
λ
φάκη καὶ Κανάκη δὲν τους ὴξερα. Παμε στὴν Θεσσαλονί κη γιὰ ύπηρεσιακὰ ζητηματα. Συσκέψεις καὶ ἐκεῖ παρόινο μες, με τους Τσαμασιώτη καὶ Χονδροκούκη. “Αλλα παραμύ θια αὐτὰ. Ἀλλὰ ἐὰν μὲ ἐπεσκέφθησαν οἱ δύο αὐτοὶ ὰξιωμα τικοὶ τη̃ς Θεσ)νίκης, ηταν ἔγκλημα, ἀφοῦ πηγαινα γιὰ ύπη ρεσία; Ὁ Τσαμασιώτης μὲ ἐπεσκέφθη, ὅταν μοῦ ἔφερε τὸ σχέδιον «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Με κατηγόρησαν γιὰ συσκέψεις εἰς τὴν Ξόινθην, ἀλλὰ ἀντὶ νὰ καλέσουν καὶ νὰ ἐξετασουν τὸν Διοικητὴν της Μονὰδος, εξετάζουν τὰ γκαρσὀνια. Γιὰ τὴν σύσκεψι του̃ Ψυχικού, που τὴν λέγει ὅ δημοσιογράφος του «Ἡλευθέρου Κόσμου», Ρηγας, δὲν ἀναφέρει τίποτε, γιατὶ ηταν μέσα καὶ ὁ Σισμάνης. Κατηγορία γιὰ μένα δὲν ύφίστα ται πιά. Αύτὸ εἶναι φανερό. » “Ας ἔλθουμε σὲ ἕνα ἄλλο ζητημα: Της ἀναμίξεὡς μου εἰἐ τὸ ἔργο τὴς δικαιοσύνης καὶ της παρακωλύσεως του̃ ἔρ γου της, ὅτι δηλαδη, ῦπεδείκνυα ἐγὼ εἰς τους μάρτυρας τί θὰ πουν. Ψέμα καὶ αὐτό. Ποιος εἶπε γι, αὐτὸ τὸ ζητημα; ΜιὰςΜιχαλοπούλου μόνον καὶ αὐτὴ διεψεύσθη ἀπὸ ἄλλους. Τίποτε λοιπὸν καὶ σὶ αυτό. Βἶπαν οἱ σκευωροὶ μαζὶ μὲ τὸν Λαγόινη, ὅτι εῖχα κόκκινη γραμμη, ἰδιαίτερη δηλαδη τηλε φωνικὴ γραμμη ᾶπ” εύθείας με το Καστρί, γιὰ νὰ ένημερὡ νω, τὸν πρωθυπουργὸ σχετικὰ μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ. Καὶ εῖχα ὰνὰγκη νὰ ὅόιλω ἰδιοιίτερη γραμμη; Δὲν πηγαινα στὸ Κα στρὶ νὰ'του̃ τὰ πῶ γιὰ νὰ ἀποφύγω καὶ τὴν παγίδευσι της γριοιμιιηςγὰπὸ τους κατασκόπους της δεζια̃ς που παρακολου θὸῦσα̨νῇ τὰἶἘΤΙλέ(Ρωνά μαεἐ
»ὶ”Ας ἔλίἶγωτώρα εἰς τὴν ὰντιδικία μου μὲ τὸν ἐπίτροπο, τὴν ὁποίαν ἀναφέρει τὸ θούλευμα γιὰ νὰ στηρίἔη τὴν ἀνὰ μιξίμου στὴν δικαιοσύνη καὶ παρακὡλυσι τού ἔργου της. '
πρωἶ ἔφθοιυ̃ε στην ΚΤΠ ἔνοι σἦμοι, νὰ πόιη δ ὶλὰοιδού ρης νὰ ὲξετασθῆ. Τὸ σὴμα ηταν ἀπὸ τὸν όασιλικὸ ἑπίτρο πο. Τοῦ είπαμε, ὅτι ὁ Μαδούρης ἔχει ὁίδειαν. Μας ζητησε τότε τὴν διεύθυνσίν του γιὰ νὰ τὸν καλέση ὁ ὶδιος. Τὴν δώ εΈ:ν·οι
σαμε Αῦτίλ ὅμωει ὅπωἐ μᾶἐ εἶπε ἴ› νομικὸς σύμὅουλος ὰξιω
ματὶκὸἐ καὶ αὐτὸἔ ἀνώτεθθἔ μάλιστα τη̃ἔ σΐθατὶωτὶλη̃ἐ δι· καιοσύνης, ᾶπετέλει παρὰόασιν καθηκοντος ἐκ μέρους τοῦ 392
ὅασιλικοῦ ἑπιτρόπου. Δὲν ητο δηλαδὴ κανονικὸν τὸ νὰ τὸν καλέση ὁ ίδιος. Μου̃ εἶπε μαλιστα ὅ νομικός μας σύμόουλος νὰ μὴ τὸ ἀφησουμε ἔτσι. 'Απετόινθην τότε εἰς τὴν ΑΣΔΚΝ, η ὁποία καὶ διέταξε σχετικώς. Ἱἑὶκεῖθεν η ὲχθρότης. 'Γὴν σχε
τικὴν ὰλληλογραφίαν τὴν ἔχετε, δὲν ξέρω ὰν τὴν διαόὰσατε μόνον. Αὐτὰ ξέρω ἐγώ. °`Αν ἔχετε περισσότερα σεῖς πέστε μου νὰ τὰ μαθω καὶ ἐγώ. Γιὰ νὰ δητε πόσα εμπόδια ἔθαζα στὸ ἔργο τη̃ς δικαιοσύνης ἀρκεἰ νὰ σας ὰναφέρω τὰ εξης: ›› ὅίἶινα πρωὶ ὴλθαν δ ὅασιλικὸς επίτροπος καὶ ὁ Ααγόινης γιὰ νὰ κανουν κάποια ὲἔὲτασι. "Εκείνη τὴ στιγμὴ μὲ ἐφὡ ναξε ὅ πρωθυπουργός καὶ δὲν μπορούσα νὰ όρίσκωμαι στὸ γροιφεῖο μου. Τὸν ἄφησα λέγοντας: ‹‹Κάντε, ὅ,τι θέλετε, κα λέστε ὅποιους θέλετε νὰ εξετάσετε καὶ μένα. Σημερα δὲν μπορῶ, σα̃ς παρακαλώ νὰ ἀναὔάλετε γιὰ αύριο». Ἐὰν αυτό, κ. στρατοδι̃και, λέγεται παρακώλυσις του̃ ἔργου της δικαιο σύνης τότε τὴν παρεκώλυσα. Μὲ αυ̃τὲς τὶς ανοησίες πηγαι νε νὰ μὲ τυλίἔη ὁ Λαγανης. Εὶπανε πὼς παρακολουθούσα τὰ πολιτικὰ πρόσωπα καὶ σὰν τέτοια περίπτωσι ἀνέφεραν τὸν Κανελλόπουλο. Γιὰ νὰ μαθω, λέγουν, πόσοι πηγαν στην συγ κέντρωσί του, πεντακόσιοι η περισσότεροι, ξεκίνησα ἐγὼ ό ὰρχηγὸς τοῦ κλάδου γιὰ κὰτι δηλαδη που μπορου̃σε νὰ κά νη ἔνας ύπαλληλος. Γιὰ τὸν Φαρμάκη λένε, ὅτι τὸν παρακο λουθούσαμε. Αὐτὸς παρακολουθούσε ὲμα̃ς καὶ ὅχι ἐμει̃ς αύ τόν. Είποινε, πὼς κἀψαμε στους φούρνους τὰ ἀρχεῖα της ΚΤΠ. “Αλλο παραμύθι. Καλεσα ἐγὼ ἔνα στρατιώτη καὶ καψε τὰ ἄχρηστα χαρτια, ὅπως γινότανε πάντα. Κανεὶς γι' αὐτὸ μάρτυρες δὲν ὴλθε νὰ σα̃ς πῆ, ὅτι εῖδε πὼς καιγὀντου σαν χαρτια. “Ολοι τὸ κατόιλαὅαν ἀπὸ τὴ μυρουδια. Ἑρχό μαστε στὶς μεταθέσεις: Σα̃ς εἶπαν αὐτοὶ που ηξεραν τὰ πρά γματα, ττὼς δὲν εὶχαμε κριμμιὰ σχὲσι μλ ρι·ὀτές_ Ἱξἦγὼ προσω
πικὰ σα̃ς λέγω πὼς δὲν ἐνδαφέρθηκα, οὔτε γιὰ μετόιθεσι, οὔ τε γιὰ τοποθέτησι κανενός. Δὲν ἑνδιαφέρθηκα γιὰ κανένα, οὔτε συγγενη οὔτε φίλο. Ἐκει̃νο που εἶτα ηταν, ὅτι οἱ ἀρ γόμισθοι στὴν ΚΤΠ ἦσαν πολλοί, ἐγὼ θὰ μπορουσα νὰ δου λέψω μὲ τους μισοὺς καὶ θὰ τους ἔδιωχνα, παρὰ τὶς ἀντι δράσεις. Ἀλλὰ δὲν μπόρεσα. Μὲ κατηγόρησαν γιὰ ἀυτὥασγ
εεε
λικὸ πνεῦμα. 'Απεδείχθη ἐκ τὴς διαδικασίας ἐντελῶς τὸ άν τίθετον. Μοῦ διέφυγε να ἐρωτὴσω τὸν κ. Γαρουφαλλια̃ για κάτι που του̃ εἶχα πὴ καὶ τὸν εῖχε ἀνησυχὴσει. Ἐὰν τὸ λεγε θα ὅλέπατε ποι̃οι εἶναι ἐκει̃νοαπου ἐμφοροὔνται ἀπὸ ἀντιθασιλικὸν πνεῦμα. Δὲν είμεθα ἐμεῖς κ. πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε το τώρα.
εἶναι υ̃ποχρεωμένος να ἀκολουθιῆ τὴν τακτικὴν τῶν προηγου μένων. Δια τὴν ἀπόδοσιν τῶν υ̃φισταμένων μου, δὲν θὰ ἀ ναφερθῶ ἀλλὰ σας παραπέμπω εἰς τὰ θιθλία ὅπου ἔχω κάνει σχετικὰς σημειώσεις δι” ἕνα ἔκαστον. Κατἐ άξίαν καὶ μὴ δια πνεὀμενος ἀπὸ πολιτικὸν πάθος, ώς κατετέθη. Δια τὸ ἄτομόν μου κατέθεσεν, εἰς Βάρος μου, ὁ στρατηγὸς κ. Παπαγεωρ
αναφέρω. ”Έ]πρεπε νὰ τὸ πῆ δ ἴδνθἐ Ἐνὼ δὲν ἔχω τὸ δὶκαίω° μα νὰ τὸ ἀποναλνψω· » Ύπερηφανευιομαι διὰ τὸν κλάδον Α' τὸν ὀποὶον διὴύ θυνα. Δὲν κράτὴσα τα σχετικα σημειώματα που άποδεικνύ ουν αὐτά, τὰ ὁποῖα ῦποστηρίζω διὰ νὰ ἀνατρέψω τὴν κατη νοθίαν Σα̃€ κατέθεσε ὅ κ. ”Αγό¬ρ¬ος τρία ἔγγραφα.
τι εἰς τὰς διαδοχικάς
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΤΛΟΣ:Δωιωω̨ῶδωπηῶςηὶὡ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλὶστνϋ
Τὰ ἔλνμεν νπθ ὅψνν
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΊἌΟΣ: Αὐτὰ αναφέρονται εἰς τὴν ἀπόδοσωιτοῦ κλάδου μοα Ιἶρέπεινὰ σᾶς πῶ καὶτὸ ἐξης νενονὸἐ ποὺ ἀπθδενννὐεν τὰ ὅσα ἶσχνθνἔθιμαν Τὴν πΘΘπ0ιΟα· μονλὶν ιννὶἔ πτὡϋεωἔ νῆἐ κνθεθννὶσεωἔ Γ ΠαΤν0ννδΩέΟν μὲ ἐ πεσνέφθη ἶννάλληλθέ νη̃ἐ ἀμείῃνανννη̃ἐ πθεσὅείαἐ καὶ μοῦ εἶπεν ἄν θέλω νὰ μείνω εἶ€ τὴν ἶνπηθεϋἰαν Τῆς ΚΤΠ. Κατέ θαλα ἐπὶ πλέον ὶδιαιτέραν προσοχὴν μἠπωἐ νὶ ἀπόδθσνἔ τον κλάδου μου μειωθὴ ἐπἐ ἐλάχιστον καὶ εὶδικώτερον ἶέναντι τῶν ξένων κρατών μετά τῶν ὁποίων συνεργαζόμεθα. ”Ε]π“ αὐτῶν συνέστησα εἰς συγκέντρωσιν τὴν προσοχὴν τῶν υφισταμέ νων μου. Αυ̃τὴ καὶ μόνον εἶναι συγκέντρωσις διὰ τὴν ὁ ποίαν μὲ κατηγορου̃ν. Βῖχα μεταὅῆ εἰς τὴν Γερμανίαν προ κειμένου νὰ συνεργασθῶ μὲ τὴν ἐκεῖ ΚΤΠ. Γερμανος άξιω ματικὸς ἐξεδὴλωσε τὴν ἔκπληξίν του ὅτι πῆρα αυτὴν τὴν πρωτοθουλίαν να συνεργασθῶ μαζί του. » Ἐλέλθλι̃ νπὸ μαθνύθων ὅνν ἑδνώἔαμε ἀνννφθονου̃νταἐ ν· παλληλους. Άλλα ποίους ἐξεδίωξα, μήπως ἐκείνους που με
νἑθεϋαἐ Ἀλλθίμθνον ἐὰν ἔναἐ δνενθννννι̃ἐ μνα̃ἐ νπηρεϋἰαἐε δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ κάνη ἐπιλογὴν τῶν συνεργατών του. ωη̨̃νθεπε μθπωἐ νὰ νπομεἶνω εἴΞ Τὴν πθονὶνονμἑνην κατάντια σιν, δηλαδὴ ἔπρεπε να συνεργασθῶ μὲ ἐκείνους, «γουρουνι στὸ σακκί». Κάθε ἔνας ἔχει δικὴ του τακτικὴ ἐργασίας. Δὲν
394
γΜωλκΟΑΜὰὁσω̨ωὴ@ςα̃ωωῶατΜἑωπῶτω.Μά
του σημειώσεις γράφει ὁ ίδιος ὅτι δὲν κατέχομαι ἀπὸ πολιτικὸν πάθος. Άλλα καὶ ὁ στρατηγὸς Τσο λάκας είδατε τί κατέθεσε. Καὶ ὁ κ. Λουκάκης εἶπε ἐδῶ, ἐνώ πιόν σας δὲν γνωρίζομεν ὁ Άναγνωστόπουλος «τί καπνὸ φου μἀίνενδ Καὶ ὁ Λαγάνη; για να άνευρη στοιχεῖα νὰ μὲ κα τηγορηση άπετάθη στὴ Λάρισα νὰ μάθη για τὸ κομματικόν μου πάθος. Πιστευω ὅμως δτι ἔνας ἄνθρωπος, προκειμένου να κατηγορηοη κάποιον εἶναι υποχρεωμένος να διασταυρώ νη ας πληροφορπς του.¦Εδῶ ὅμως ω̃ς·π›πὀρισμα ἀναφέ ροντοιι τελείως άνεξακρίοωτες πληροφορίες διότι περιορίζε ται ὁ άνακριτὴς στὶς πληροφορίες καὶ μὀνον ἑνὸς οἱουδὴπο τε κλητὴρος. Καὶ ἀναφέρει ὁ Λαγάνης εὶς τὸ πόρισμα: "Ο Άναγνωστόπουλος εἶναι εἰς τὸν ΑΣ Π ΙΔΑ. Ποιὸς τὸ εἶπε; 'Ο Καραπάνος. Άλλα αὐτὸς καταθέτων ἐδῶ δὲν εἶπε τέτοιο πρᾶγμα ΤΟΜΠΡΑΣ; Δὲν εῖχε συνείδὴσι Λαγάνης. ΠΡΟΒΔΡΟΣ: ®Ο Τόμπρας, νὰ παη ἔἔω. ΤΟΜΠ ΡΑΣ: Δὲν εῖπα κανένα ψέμα. "Ο δικαστὴς μόνον εἰ; τὴν συυείδὴσί του δίδει λόγον. ΑΝΑΓΝΩΣΈΟΠΟΤΔΟΣ ίσυνεχίζων): Ρωτῆστε τοὺς α̃ξιωματικους τὴς ΚΤΠ νὰ πληροφορηθῆτε ἐὰν ἐγὼ ἐκράτη σα εἰς τὸ ἱὅψος της αὐτὴν. "Βμπαινα μέσα εἰς τὴν ΚΤΠ καὶ ἔτρεμαν ὅλοι τους. “Ετσι ἔπρεπε να κάνω, διὰ τὴν πειθαρ Χίαρ χατ τὴν απόδοσιν. "Ο κ. Άναγνωστόπουλος ζητεί νὰ ἀναγνώση διάφορα ἔγ γτταφτα, ἀλλὰ ὁ %_ Κτιμττὲρὴ; του̃ λέγει να τα καταθεση καὶ θὰ λάθη γνῶσιν τὸ στρατοδικεῖον του̃ περιεχομένου των. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΤΛΟΣ (ἀπὸ τὴς θέσεώς του): Νὰ ἀκοὐσωμε τὰ τομττὰ μαργαριταρτα. Βθδ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγαινε ἔξω γιὰ ὅλο τὸ ποωί. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΤΔΟΣ (συνεχίζων): Εἰς τὴν
Συνὺρκον Χονδοοκυ̃ϋκη Δημ σελίδα
57 του̃ ποοίσματος γοἀφει ὁ Λαγἀνὴς, ὅτι κάποιος Σταγα κης ὴταν ἔμπιστός μου. Ἀπὸ που̃ ὅγόιζει αὐτὴ τὴν ὅιαπίστω σι, ὅταν οὅὅεὶς τὸ καταθέτει; Ὁ Ντελιὅόικὴς, γοόιφει καὶ πάλιν, ἦταν καὶ αυτος ἔμπιστός μου. Οὔτε τὸν ὴἔεοα, οὔτε
καμμιὰ ἀποστολὴ του̃ ἀνέθεσα. “Αναφέοεται ἐπίσὴς, ὅτι οἱ Μαοκέτὴς καὶ Κολλίγοὴς μοῦ ἔδιναν ὅελτία παοακολουθὴ σεως αστυνομίας και χωοοφυλακῆς. Σα̃ς κατέθεσε τίποτε σῖίετίκὸν ὁ Κολλίγθηἔὲ Ἑγώ, τουλάχιστον, δὲν ὅίκουσα κάτι τέτοιο είς τὴν ἀπολογίαν του. 'Επίσης ἀνατρέοεται, ὅτι ὲποο τὰθὴ απο μένα καὶ τὸν Παπατέοπο, ὅπως ὅιωχθου̃ν οἱ πα οακοατικοί. Σα̃ς εἶπε κανείς τέτοιο ποα̃γμα; Και ὅτι εἰς τους συνοικισμοὺς είχαμε συμὅοὅλους ποὺ παοακολουθοῦσαν τὴν
ἀστυνομία. Καὶ ἀκόμη, ὲνῶ μὲ τὸν ὅὴμοσιογοόιφο Μπέοτσο ὅὲν είχα ποτὲ καμμιὰ δουλειά, ἐπιμένουν ὅτι πῆγα καὶ ἔκοι να ἔλεγχο τῶν γοαφείων Θεσσαλονίκης. 'Γὸ ὅούλευμα ὅοίθει ἀνακοιὅειῶν, μὲ σκοπο μόνο καὶ μόνο νὰ κοιθὴσὴ τὸν Ἄνοι γνωστὀπωλο 20 μῆνεα̨ στὴ φυλαγάγ » Τελευτῶν, κύοιοι στοατοὅῖκοιι, σας δηλώνω, ὅτι οὅὅεμίαν σχέσιν ἔχω μὲ τὰ τηλέφωνα. Οἱίτε τὸν Α)ΓΕΣ εἶχα ἀνάγ κη νὰ παοακολουθὴσω, πολυ πεοισσὀτεοον τὸν ὅπουογὸν ὲ θνικὴς αμύνης, μὲ τὸν ὁποι̃ον συνεογαζὁμουν ὅίοιστα μέχοι
τῆς τελευταίας στιγμὴς καὶ ἐγνώοιζα ὅλα τὰ μυστικά. Ποἑ πει νὰ σας πῶ, ὅτι τὴν ὴμἑοα ποὺ ἐὅὴμοσιευθὴ εἰς ἐφημεοί ὅα των 'Αθηνων ὴ ἐπιστολὴ Γοίὅα, ὴ ὁποία ὰπὴυθὐνετο εἰς τὸν ποωθυπουογὀν, ποοτου̃ αὐτὸς τὴν λόιὅὴ, μὲ ἀνεζὴτὴσε ά πὸ τῆς 'ῖὴς ποωινὴς διὰ νὰ μοῦ πὴ νὰ ὅιαὅιὅόισω εἰς τὸν ποόεὅοον τὴς κυὅεονὴσεως, ὅτι δὲν τὴν ἔὅωσε ὁ κ. Γαοου φαλλια̃ς ποὸς ὅὴμοσίευσιν. Γιὰ τὸν ΑΣΠΪΔΑ οὐδὲν γνω οίζω, οὔτε εἶχον οἰανὅἠποτε ἀνόιμιξιν. Δὲν ἦτιο ὅυνατὸν νὰ ἔχω ἀναμιξιν. Τί μοῦ ἔλειπε, κυοιοι στοατοὅι̃και; πολε μικὴ μου ὅοα̃σις, ὴ φοίτὴσίς μου εἰς σχολόις; Ἀλλὰ θὰ απο φύγω νὰ πεοιαυτολογὴσω. Άφἠνω στὴν κοίσι σας νὰ άπο φασίσετε καὶ κατὰ ὅικαστικὴν συνείὅὴσιν. Εἰς τὸ σὴμεῖον αὐτὸ γίνεται ὅιακοπὴ ἐπὶ δέκα λεπτά.
Ἱἱ
ὅθὅ
ίΑ%0λ0νθω€
καλειται να απολογὴθὴ
ο
γ
σννταγματαοχηἔ λ
Χονδθοὅούκηἔί __”
|
Π Θίἶσἑθχομοωῇεἶίωπιον
ῖολί σεἕὅαἶποι̃ί σ(3ἶ|δΜαἶπηΟ[ἕΌ” ίίθῖίίσελΰ ελομενος αἶτο Θαουτοξτηἶ Οδυνην δὴ εἶία τοσον α Θὐζτἶἶον ὅαΐηγοθηἶηθλον· λίινεταἑ πἶρὰσξοτεἶον γία ἶνα ξλΉ:'ταγί{~αἶαΘ7ίη›|π(3}) Ολη Ϊω̨λη ζωη ε νἶἐ αφλεἶεη̨ἶιε: νη εΐἔ τα εθνἕὅα ω̃ανίὅοξ· Βλω ίὶίπο Ήἶον πεΐἶοί Ύὶσλἶι ίπῇλ συνειδησίἔ ΤΟΌ δλκασλἶλἔπἶυ σἶς εἰνἶ" αῖεπηθεἶστοἔαπο ποί θε ἄλλην ὲπίἶθασίν Τει" ηίἔεθων πἶυ ζοι̃ίμεἑ Βυθλσποἴηΐ "_ Θα" στθατοὸλὅαλ μὲ Ολλγοημεθοῖ αυ̃είοιν εις Θεσστἔἕνικὴν, ὅπου ἔλοιὅα σημα να ἶταθίἶἶλσίασθξυ ελἔ Ϊον Αὶῃη̨̃ἶ· Ἡθνλμπψ
ἶ
θοῦσα να εἔηλίησω ἶλ μὲ Ί]θελε° Τπἶλογλσξίω ότι Ηε Ή ε πω θοινὸν νὰ ὅικαιολ0ΥΉση~ τηνῖ λίνωσθεὰσαν αποσἶθατελλσλλ' δμοὅί ὑπὸ του̃
ΑΣΒΑ, τὸ ὁποιον Ϊίχε πθαγίἴατοπωἶλθη ἶτεἔ"
Τοὅ ίευζ
τεθον δεὅαπενθλι̃μεἔον τομ Ν0ἶίλὅΘί0”υ·¬Καλ ἑλίομαἶοὅ
Έκο
Α)ΓΕ·Σ›
τη;
ὁ ὁποῖοἔ με ὲΥνωθ±ζε›
ηθἶλε
νε] δἴκαλολολζησῖη
κοίσιν. ”Ηοωτὴσα εαν ὴτο αναγκαιον να παοωῇκοιι τὴν λο %ΟΥένείάν μἶλυ ΜΟΒ οιπηντὴσανωκαταφατικως. ἶιεκινὴσοι Οι: πὸν παὶ ἀφλλθην ελἔ Δἔθηἶαἔὴ Επθεπεζ σι̃ίμφωνωςῃπρος ΕΟ σῆματ νὰ παθιουσίασθϋἔ ελἐ το ΓΒΣ την ὅὴν ποωἐνην τὴς
ὅλι̃ἑ Δελεμὀώοἔλ· Πἕἶω̨α τηλ: ταίλαλπωῳοξἶίοτου
ἶίὅἶἔ λουὴπίἶ τανῦελίῖ αεῖα1εκεἑ' πληιθίοφοθἠθλι̃ὅαἰ ὁῖλη̨δεν ~μἶ ηθελεέι̃ ΑλΓΕΣ› αλλα τ0| Ον 8 πιτελωίὸν γθαφίείον· Εὅελ'Όπ”ηΘετ0υἶε=ὲναἔ|σ"μμ®*9ητηζλ¦0ν° ὁ ὁπθἶθἔι ὅἶαν Ξεαθουσλαἶθηντ μἶ” ενἶχεω̨ισε ἶιωζ καησἕἶ πΩὸ§ ἀπολογίίξν· Οτο? ἶιαθασα τηἶ χλησῃ? ἶμἔ Ργἑυ, Οξι εν νοιωσα ἕνα αισθίὶμα Οξναίνολίον ἐκεΐίου πἶι̃ί ἶλσ αἶίλ ην Οτίἕ Υα τὴν ταλθελσαλῖ ωθἶιν
ἶλι̃
το
ΓΗΣ
πῆθα τὴν Θλπην
πιολι̃λξἶοίνοὅλ ἰλἔ το στἶλθος ἶλς τονΰπο ἶμονη̨της Ἄλὅανίας ΣΌνεὅ5)αΤ:ίΙθ”ίίν Βμωἔ ὅοξλ Ξὰετἶὅηνβελς έῖην Ρενα: κοισιν Ιἶάθλι̃σα›`αΖίλα~ δεν ηθελα να| ακολίξίω ν ἶἔί Ξ) ῖἶἕὺ ΤΠΥΟΘΌΈΌΘΏΟΨ3 τοι̃οποων εῖλεί δλοξθασελ Εελἔ την ηἔ| μοῦ ἔπεδόθλίείἐ το ΙἙΣ|Μ0Ό ὲδλαὅασἶ 0 ανοξὅθλτηἕδ Ρο δὲξ τοεἶἐ λαταθεσἶλἔ Δίἶλογίσρην μηπωἔ Ολίελἔευομαἔ ἔτι ὴτο δυνατὸν να πίσῖεψϋλ ὁτί ὁ σλλντοίγματαἐλλλλἔ Ον 00" Έ"
Ϊ
39?
κης ὴτο δυνατὸν νὰ φθάση είς τὸ ἔσχατον σημεῖον. Ώδηγἠ θην ἀπὸ τὴν ᾶνάκοισιν εἰς τὸ κέντοον Χαίδαοίου, ὅπου καὶ ἐνεκλείσθην ἐπὶ 15 μὴνας. »Καθ9 ὅλον αὐτὸ τὸ διάστημα ὅασανίζω τὸν ἑαυτόν μου νὰ ἀνακαλυιμω τί είναι ἑκεῖνο που μὲ ἔφεοε εἰς τὴν θέσιν τοῦ κατηγοοουμένου. Μἠπως ὴ ἐθνικἠ μου δοάσις, τὸ παοὼν μου εἰς ὅλα τὰ ἐθνικὰ ποοσκλητὴοια,τη̨ῖστοοία μου που εἰ ναι ἔμπλεος ὲθνικῶν ἀγώνων όπὲο του ”Έἶθνους; Ἑθυσίασα τὴν άοτιμέλειαν τὴν ἀτομικὴν μου, ἀλλὰ καὶ ἔχω δεκάδας συγγενών ἀτάφων νεκοῶν. Εἰς τὴν 'Αλὅανίαν μὲ ὅοὴκε ὁ πόλεμος τοῦ 194041. Ἐκ τῶν ποώτων ὅοέθηκα εἰς τὴν Πίνδον καὶ ἔδωσα μάχην ἑναντίον τῶν είσὅολέων, τὴν ὁ ποίαν καὶ διεἔὴγαγον ἐπιτυχῶς. Μου ἐγένετο ποότασις ποσα γωγη̃ς μου ἐπί ἀνδοαγαθία. Συνεχώς παοέμεινα είς τὴν ποώτην γοαμμὴν, ἀγωνιζ,όμενος.μὲ ἐνθουσιασμὸν καὶ πίστιν υπὲο τα̃ηιἑθνπκῶν ίδανωαὅν.'Τὴν 25ην Βάαοτίου τὸ σύντα γμά μου παίονει διαταγὴν καὶ μετασταθμεόει είς τὰ ὀχυοά. Τὴν 4ην Άποιλίου μεταὅαίνομεν είς τὴν πεοιοχὴν Κιλκίς. Ἑκεῖ μοῦ ὸὶνετέθη ὁ τομευς του̃ τοιγώνου τὴς Δοιοάνης. Τὴν θην Άποιλίου γίνεται ὴ εἰσὅολὴ τῶν Γεομανῶν εἰς τὴν Στοώμνιτσα. Χείμαοοος ὴ γεομανικὴ στοατιά. Θέλω νὰ πι στευω, ὅτι ἐκεῖ δώσαμε σκληοὰς μάχας και ἐὰν δὲν κάνω λά θος εἰς τὰς μάχας αὐτὰς ευοίσκετο καὶ δ κ.)ίατζὴς (στοα τοδίκης). Καὶ ὲδώσαμεν μάχας ἐκ τοῦ συστάδην. Γεομανὸς αξιωματικός, μὲ τὸν ὁποῖον συνηντὴθην, μου είπε: «Τί κά θεστε ἐδὀὀ καὶ σκοτώνεσθε εσείς; μὲ σας δὲν ἕχομε τίποτε, τους ”Αγγλους πολεμου̃με, παοαδοθῆτε». 'Αντετάχθην είς τὴν ποὀτασίν του, οώτησα ὅμως καὶ τους υ̃π” ἐμὲ ἀξιωματι κοός «Τί γνώμην ἔχετε;» Καὶ οί ἀξιωματικοὶ μοῦ εῖπαν: «”Ο,τι πὴτε σεῖς». Καὶ δὲν παοεδὀθημεν, πολεμὴσαμε σκλη οά. Τὴν 8ην 'Αποιλίου δίδαμε τὴν τελευταίαν μάχην. "Απὸ ἐκεῖ καὶ πέοα δὲν θυμάμαι τί ἔγινε, διότι ἑτοαυματίσθην σο ὅαοῶε Βοέθηκα σὲ νοσοκομει̃ο τὴ; Σεοὔίαε Τὸ νπονονει̃ον μα̃ς ει̃χε δώσει ώς φονευθέντας, ἐμένα καὶ ἕνα ἄλλον άξιωμα ! . Η ι ι . ι τικον. Με ενα Γεομανοι στειλαμε σημειωμα στη Θεσσαλονικη .
ὅαὶ πθοσδὶωθίἔαμε τὴν θέσὶν ποὺ ὅῳσκόμαστε' Τὸ σημείωμα 398
ἑδόθη εἰς τὴν διεύθυνσιν που ἐστέλλετο καὶ μετ νον ἕνα «γκαζοῖςὲν» μᾶς παοελάμόανε
ιγον χοό
καὶ μᾶς ιιετειιϋειλε
εὴἐ
τὴν Θεσσαλονίκην. »Διαὅεόαιῶ τὸ δικαστηοιόν ϋ0ιΞ› ὅτι ἐν παντὶ ἔπθαἔα Τὸ καθὴκον μου. Ἰἰθέλησα νὰ ποοστατευσω κάποιον που ὴπει λὴθη ἀπὸ ἀνώτοιτον άζιωματικόν. Ἀπὸ ἐκεῖ ἀοχίζουν οί τα λαωαυοίες μου. ”Εὴαναν οἱ ἑκλογὲς καὶ ζητησα νὰ τοποθε τηθῶ εἰς ἄλλην φοιουοάν, διότι διεπίστωσα ὅτι τοιάντα χοό νια υπηρεσίας ἔόλεπα νὰ μουτζουοώνονται. Μιὰ ὲφημεοὶς μοῦ ἔκανε μία ἐπίθεσι, ζητησα τὴν ἄδεια του υ̃πουο γου̃ νὰ υποὅάλω μἠνυσι, δὲν μου ἐπετοάπη. ”Ἑγινε, ὅμως, διοικητικὴ άνάκοισις καὶ διελευκάνθη ὴ αληθεια. Με τοπο θέτησαν είς τὸ κέντοον ἑπιστοατευσεως, δηλαδὴ θέσις εξευ τελιστικὴ δι” ἕνα συνταγματάοχην. Στὶς 2 Ἱουλίου ὴλθα εἰς τὴν Λάοισα, ἄλλη ἑξευτελιστικὴ θέσις, διότι ἑποόκειτο πε οὶ νεκοα̃ς Βίεοαοχίας ὴάετὰ ἑπτὰ ὴμέοας ἀπὸ τὴς έγκατα στάσεώς μου εἰς Λάοισα, νέο σημα μὲ διατάσσει νὰ φύγω άπο ἐκεῖ καὶ νὰ υπάγω σὲ ἄλλην νεκοὰν υπηοεσίαν, τῶν τε θωοακισμένων. Μὴν ἐντυπωσιάζεσθε, κ. στοατοδῖκαι, ἀπὸ τὸν τίτλον, ποόκειται πεοὶ νεκοα̃ς θέσεως. ”Ήμουνα ὁ ἀο χαιότεοος συνταγματάοχης καὶ ὅμως ὴμουνα τοποθετημένος εἰς τὴν πλέον νεκοὰν θέσιν. “Ήθελα νὰ υποὅάλω τὴν παοαί τησίν μου. Βἄὲ καλεί ὁ στοατηγὸς ἶΓσολάκας καὶ μοῦ συνυ στα̃ νὰ μείνω διὰ νὰ μὲ χοησιμοποιὴση ώς σύμὅουλόν του, διότι, ὅπως μοῦ ὲτόνισε, μᾶς ἀπασχολει̃ τὸ θέμα του̃ "Έ)ὅοου. ὴα̃α̃ς άπασχολου̃σε μόνον, τὴν ἐποχὴ ἐκείνη,·ὴ ἄμυνα τὴς Ἑλλάδος. Γνωοίζετε κ.κ. στοατοδῖκαι, πόσον νευοοιλγικὸν σημεῖον εἶναι ὁ ”Εόοος. "Τπεοηφανεόομαι δὲ νὰ πιστεύω ὅτι ἐκάναμε μιὰ πολυ καλὴ δουλειά. ›› "Έτσι εἶχαν τὰ ποάγματα μέχοι τὴς θης Αυγουστου 1985, ὴμέοα κατὰ τὴν ὁποίαν εῖχεν ἔλθει ὴ διαταγὴ τὴς με ταθέσεώς μου εἰς τὴν Λάοισαν, εἰς τὴν διοίκησιν τὴς ἐκεῖ τεθωοακισμενης στοατια̃ς. Ἡ μεταθεσις αυτη ειχε την επι φαω, τὴς ποοαγωγης, ὴτο ὅμως κατ" ουσίαν μιὰ ἐντελῶς νε . , ., ι . . ι κοη θεοις. Μαςι μου μετετεθη τοτε και ο στοατηγος Πα λαιολογόπουλος, ἐπιτελάοχης τότε του̃ στοατηγου̃ Τσολάκα. ν
θθθ
νέα
Ξεθιὅἀλλον που συνἠνῃὶσα στὴν (}ντη|Θεσι μου ἦτα ἰδὲ: τα εχθοισιό. Μποοῶ νὰ συῶ συνω ιιοτ ικο. Καποια μέοα τὸ ο 2ο νοαφει̃ο τῆς στοατυ ἔναν εναν αισχιι ι ε~λο (τς εῳὶλοφοεησε στον ὁποῖο ποοσέδωσε τὴν ἐνανιίον μου.δῆθεν χῷοιὰ μιᾶς Ἰη̨̃ναἐ ἴλαθυ̃ιοε (ἔνὶαφοῷα̃ α̨ υτἔκηἔ ταἔ μου, ποὺ εἶχε διαταγά; υ̃πεογετηθη̃ ηθετἠσει ιιάποἔαυπὸ εἶχε ποὺ ευ̃ μάλιστα νιαὶ που εῖ κατ, ἑπανἀληψιν ὅτι Χἶ ᾶποστοατευθὴ πθὸ δεκἔἐἶα υπεστὴατἔε ἑἑοκληθηε. δηθεν ἀπεμακουνθὴ ἀπὸ ἶιας συῖῖἐεἶαἶειε Ντου στοατοῦ κατόπιν «καταφώοου ἀδιαίαἔ ωὶ διώξεων». ἹΙ ὶα̨ ὶἶὶκων μω) χθίσεώς ποιθαμονὴ τὴς χη το δὲ αυτοὶ συἶθφαντωὶοὶ και τελείως ἀνυπόστατοι ἰσ υμω, σῖὸν ΠΘόε ›Εθν_ >Αμύνης, ἐἔσμω ἐσταλησαν τὸιἶ πον\©Υὸ Κυὅεθνἠσεωε 800 τη̃ἔ Στοατ. Οῖνιον τθυ̃ Βοισιλέω πεἔιιιοῦ. Τὸ Πα Μεἔΐἰθχίεἔ αὐτὸ στὰ σε ενιπλὴσαομω. ἕέ καὶ Χαθι̃ ὶ παίθνω τὸ μοἶ %αι ΕΣ: Θἶνσιόιζομαι στὸν ἐπιτελἀοχη Μου̃ ἀπαν δεὶχνω· τοΧωθιε τὸ διἑνειμε. τω τὸ νὰ γνωοίζὴ γθαφεῖο δεύτεθο τὸ Τα ΟΠ Π πεθιεχὀμενόν του. στθατοδῖνιαιὶ Ά
ἔἑ
ιιεαιι
τι
ἶι
_
κἢὶ·
Τίοἄλἶποι̃ἕστοἶ τό" σύλληπτονὶ ›ΆΉμον! γθαφει̃ ο 0τΪα ἔω . ' ~ΠαΩετἠθησα δεὐτεθο νιαοαὰ τὸ μοιοάιυ ἐὰν ὅτι ττθατὶας τι πειιέκιυν..Ηδὶς εν αποδεικνύει αὐτὸ πλἠοῃ ά χωθὶἔ νὰ ἔενοιι Πλἠοη ποσὐνθεση μα̃ἔ Ύίνε ΜΝ, Οτι δὲν ἔὲοωμε τί
ται...
Κύθιε Ποόεδοεᾶ ἐπὶ
τα
ει; ὶἔηναἔ ευ̃θίσκοναι ισονχασὶεἶ" υ̃πο ιἐυζυγοσμου ενώ ἔχοαμε φνλαιἀι. ταλ¿"πω©ίεἐαιἹ:ηΙ στη̃ ὅιφόινταστες Ρκὶμὶασὶἦ μαἐ ἦταν ἄνευ μα ὲμα̃ πθοηγουμένου. Καὶ μαζι πενθεοόε υπὲον ςοκω ἦ τὶχλἶχὶπωθοςἀἔὶωμοιτι μὶ)Ό° ἕως παλαίμαχος ς Με Οὶναπηθος κος· ἦθωἐ τῶν πεδίων τῶν ὶἐἶχων, που ειχε νιαὶ τὸ ἀτύχημα νὰ χόιση καὶ τὸν υι̃όν ὅμως, %. ττοόεδσε, ν πτοουμαὴ γνἑυ ἀπὸ καλὰ ὅτι αὐτὴ ἱστοοία τὴν ὔλοαμας γιατὶ ἀθιζουμε εἶναι .ἢ μοῖοα τῶν τνωνιστων. Να υποκινου̃ν πάντοτε τὸν Φθόνον. Τὸ ἀναφέοει θ|οσο πἶω̨αστατικὰ δ Θουκυδιδῃς; δὲν «(1.1 α̃οετὴ Μιἶταῖὶἑθν». "Ο δικοἰιος ®ΑΩιστείδ,ης ἐἔωστοι̃ακίσθη μάχης του̃ Μα λης, ηοφα̨ της οαθῶνος δὲν πέθανε στὶ καὶ φθό ἀντιζὴλίαε λογω (Ξ φυ ακὲἔ ››
τισιι
ηἶ
×
400
νου
Ὁ
Θ
εμιστοκλης δὲν εστάλη σὲ ἑἔ ν "αὶ 6 Κίμων, 6 0ἶ”ἶ" απέθανε δεν οιυτοἕ στὶς φυλακές; και }"®ς ΡΒ Μιλτιαοοι κατὰ Ξλλἶια καὶ ᾶογότεθα, απελεΉθεΩωτὶκ(ἶΦν 1821, δὲν ἔχουὶὶε ὶοχη ἶων τῆε διώἔεω€ αγωνων Τοῦ Θεοἕἔυ̃παυ̃αδειγμα καὶ φυλαιιισεως του̃ ἦοωθς Αυτὴ 901] ,Κ0λ0ΖωτΘὡνΉ; και. στθαι̃οδι̃και α̃γω τιμίων τιιἶν μοὶθακ δυσωχῶεν Ἐ° εὶναἰ νιστων, ὴ μοίοα τῆς Ἑλλάδοἔ ᾶποτελῶ πα μπΩ0ἐτὰΥΞτΞῖυσικα'δεν Θα ἕνα έλαχιστο μόωο Ήἶανας Ρω̃τοὺἔ τη̃ἐ εθνὶἶίηἔ μαἔ ἔωῆε. Δὲν ὴτο ὅμως δΌναΉἕ ἶἑεφωω ἀπὸ Τὸν καὶ ἐγὼ τἦε α̃δτἶν να θύμα Εἶμω νοοω̨οπίαε καὶοναῇ 8 φἕῃπονου ἀπὸ τους συ πὶατθιωτοιἐ ι:ια<;. Ἐκεἰνου; πολλοὺἐ κατέχω ὲπολἑὶ ποὶυ τους συμπατυτὼτας ποὺ ὅταν εχθω̨̃ὸ ῆθνοϋν ἑιτεαἶαν τον Βενιἔελικοί! το νὰστἀοιουν τὰ πολυὅόλα, διότι ἀπὶὲ πχ . κυῳαοχεῖτω » Το ὔσυλευμεα ὸῃ δῆθεν ἐνδιεφὲ©θΉ ιὰηφφοθἕαἶ Έὸ ἐἔωτε κόμμα Οξπο α̨ ἶ οἶμοωὶστὶκὸ το τα γ ι. μενἶ Θὶκο= Β%φΩάἶζω τὴν υπόνοια .αυτα ὲχαλκεύθητ Βδελυσσθμοιι ὅλὶὶιὶ (39 ωὶα Όούτω· επὶ σα? ἶνηἑἶγησαν κατὰ τὸν τ
=
¬
Ἑεωπον Ρὥτόν·
Π Θἐπεὶ
νὰ μὲ
ἀτενἶζἔὶῖῖι
880€” ;£ "Οταν νσάνει ατα τοι ΑΣἩ ΙδΑ› ημ0υν στὴν . ἶφημεωες εἶχαν ι Διηοωτὴθὴν τό
Οἱ
Ουεστιόιδα.
νὰ εγω: Εἰναὶ δυνατὸν ἔ τέτοια πΩάΥματαἶε›ἔ(ἶ[ εῖχα |στ©ατ0¬δῖ%αι Ζ? συμθαίνθνν ἀνἀμιἔιν °εἰ ἐλαχίστην τὸ καὶ (ἔτω αὐτὴν. θα ω ην.”π0θ"'°ν στοατιιοτικῆς μου Π ενθὲωι. επι τα υ̃λὀα̨ πόἔεσἶὴε στὴν ἐμπλοκἡ μου
®ὶἕ®λ®γ0ϋσα
μὴς.
Ἡ
θεσω; ποοσὼπων πθὐ κατέχονται
ἀῖτἶνη
οςίἶὶλεἶω ῖι̃ὲ κατα Ψκα παθη "αἱ
πο
Εἶναι οἱ Στειαιιόαιιε Ν Πετάνηἔ ·ησΉἶία%ης°ποοσχετμε Τὸ στθατιι̃γει̃ο εἴ τὴχεῖανθοωπους Κατσαθίδηἔ καὶ Αυ̃ῖὸ νους κατὰ 99% στὴν ΒΡΕ' αντἴὶηφθῆ ἀπὸ τὴν 0 ε χοὶ στὸν στ πθώτη στιγμὴ καὶ τὸ εἶπαἐπειδ ἐοαἶηνο. Του εῖντα, ὅτι πΩ0_ καλου̃σαν μεγάλη ζημία, ουσαν την συνοχή. Γιὰ φοἶνὶατὶσνμόν·
9
έα
ι νσοτοοπια; ἄνθοωπω ἦ_ (Ο Πετάνὴς, σαν ἀποθάνεῇὶὀθθιἶιτηἶισῖικο; εἶχε τὴν ὴμἐοα ποὺ Παὶδείαἔ Ὁερι̃ὶποι̃ὶω̨̃γὸς <<”Ένα<; λι ' τοτε Κέν Ένωσ' Άκθίταἔ· εἶχε π”ἶ= την στὸιἴοἔοος απ¶ . .››.~Ὁ τθου· · παὶ τώοοι σειοὰ λύπηναπἕδοἶουζ τ”ηΥὸε μου ἐἔέφοασε τὴν υν αλλοι μου εἶπε ὅτὶ να καταλόιὔετε σωι. στοατοτδῖκἑὴ καὶ σα̃ς λέγω
·
28. 'Ο γολγοθὰς τ ῆι °1ι›ι:ι. Δημοκρατί
ας
401
δυστυχὥς, ἐπὶ τοὔ παοόντος τουλάχιστον δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ γίνη καμμία ἑνέογεια. Τότε, ὲἔ ἄλλον, ὴοχισαν νὰ κυκλοφο οου̃ν ἔντονοι ερῆμαι, ὅτι ἐπέκειτο ποαζικόπημα της δεἔια̃ς. Ἡμένα μὲ εῖχανε «μαοκόιοει» ἀπὸ τότε ἀκόμη που ὴμουν στὴν Κοζανη, γι) αὐτὸ δὲ καὶ ὲσκεπτόμουνα νὰ φύγω ἀπὸ τὸν στοατό. Ν ὰ ἀφὴσω ἔστω τὴν καοοιέοα μου τῶν 84 ἐ τῶν. . . 'Γι θοισίδι ἐλέγετο τότε γιὰ τὸν ποωθυπουογό, εἶναι
ι
γ
κατὰθεσιν τῆς 28)1)θθ καὶ νὰ τὸ ὁμολογἠση τότε ὕτνν¬εΦ€ τὴν συμπληοωματικὴν του κατόιθεσιν τὴς 12)'ἶ)θΘ του επε
αφάνταστα Κυοιε Ποόεδοε, εἴπατε πὼς ὴ Βόο. Ἑλλὰα̨ εἶναι πτωχὴ. Δὲν ποόκειται πεοὶ πτωχείας ἀλλὰ πεοὶ ἀνυπαοξία; παντε λοϋς κόοιε ποόεδοε. "Αν ιυ̃πόιοχη ὲἔώφθαλμος καὶ καοαμπι νόιτη ὴ σκευωοία αὐτὴ καταφαίνεται κατὰ τὸν πλέον ἐναο Ί/ῆ\τἶόῖΕ0ν δὶὰ τὰ Στθὰτλὶγεῖον τὰϋ Γ| ΣΣ» ὅπου μίὰλὰ·
ὰείλθλι̃ Ἱἶ ὰπογθὰφἠ πιωδῶτ.
Ἀλλὰ
τι ἐξ ίδιας
'×
ἀντιλὴψεως, ἀλλὰ καὶ ὅσα
ΩΪ
Ω
5
\
~
Νε
|
Ϊ
7
ι
γ
|
Ἱ
σο" το Στοατηγεὰον του Γ ΣΣ' εδοθησαν απο Νοεμὀθὰου 5 Ἱ \ 985 Μ ἐπἐκεὰνα; δὲν κὰατετέθη| τι ευ; ~ Ι ι Διατί ε :›~ι 3 ~τον Στθατηγὰον ι ἕδ
Ώ
π
3
Ἱ
,
,
,
ι
ὁ κ.
Ἑπιτελόιο
Φὲοει ὡς πληοοφοοιοδότην του τὸν τὴς ὀμόιδο; του τα γμ)οχὴν Τσολιγκαν, ἀλλὰ ὁ Τσολίγκα; τόσον εἰς τὴν ποοα νὰκοισιν ὅσον καὶ ὲνώπιόν σας οὐδὲν κατέθεσεν ὅτι ἐγνώοι ζεν πεοὶ ΑΣΠΙΔΑ ὴ ἄλλης ὀογανώσεως καὶ ὅτι ουδέποτε ἔδωσεν πεοὶ αὐτῶν πληοοφοοίας εἰς τὸν Ἑπιτελόιοχην. ι ' °' Κατεθεσεν δ οκ. ° Επιτελαοχης οτι ειχεν δοθη αποετο`νΤσο λιγκαν εἰ; αὐτὸν ἀπόσπασμα δακτυλογοαφημενου οοκου Α ΣΠΙΔΑ πνοὸ τῆς ἀποκαλυψεως τὴς υ̃ποθέσεως, δν ἔσχισεν ὅταν ἀπεκαλύφθη διὰ τοῦ Τύπου. Διατί τὰ ἔσχισεν; Χοεια ζετω ἄοαγε πηαμμιὰ ἰδιαίτγεοη χογικὴ διὰ νὰ ἀποδεγχθη ὅτι λέγει ὰνωω̨ὥείας ὁ Χ. Ἑππελἀθχης; Ἐπὶ του̃ σημείω) Τ0ύ_
“°`
στοατηγὸν Σωματόιοχην, διότι τὴν λέξιν ΑΣΠΪΔΑ τὸ πρῶ . . ι . ι ιν τον ανεγνωσα εις τας εφημεοιδας». Μαι αφου ηδη εἶχεν δ μολογὴσει, ὅτι εἶχε ἀπὸ ποὶν· τὸν ὅοκον ΑΣΠΙΔΑ ποὸ της ὰποκαλυψεως της υ̃ποθέσεως. Θέλετε ἄλλην ἀπόδειξιν τού 3
,
τοἶἔ πθωτἶἶςλμηνἶα̨ἑ,Δενλδὰηἕωτηθηἶεᾶω̨̃αἔἶ Ξζῖἰἕθῖζεἶπἑ τε αοχης α αιο ογοπου ος οστις φε ται ι \ , ι „ , „ . στιο καὶ αυτας
τας φημας δεν εσπευσεν να τας καταγγειλη εἰἔ ὁποιονδἠποτε πα©άΥ0ντα, τὸν Α)ΓΕ]Σ ποὺ ἦτο σχεδὸν κάθε ἑὔδομόιδα, ὡς ὁ ἴδιος κατέθεσεν, εἰ; τὸ Στοατηγεῖον τοῦ Σ.Σ., εφ” ὅσον δὲν εῖχεν ἑμπιστοσυνην εἰς τὸν Στοα τηγόν του; Δὲν ἦτσ ὁ τυχὸν λοχαγός, καὶ πει̃οαν εῖχεν καὶ μόοφωσιν ν' ἀντιληφθῆ, ὅτι ἐφ® ὅσον ῶοαματίζετο συνωμο
τί κατέθεσεν
τόσον νη·
του αυτοδιαιψευδεται κατὰ τοόπον ποἀγματι τοαγικόν, διότι ὁ ἴδιος εἰς τὴν συμπληοωματικὴν του κατάθεσιν λέγει ἐπὶ λέ ἔω: «Δὲν ἀνἑφεοα τι επωνύμως πεθὶ ΑΣΠΙΔΑ εις τὸν
Σιμον, Διατι και εις αυτον τον Δαγανην επηγαν μετα θμη νον; Διατί δεν ἐσπευσαν ἐφ' ὕσον ἰσχυοὶσθὴσαν οτι κατι η | , ὲευοαν, να το καταγγειλουν αν οχι αμεσως τουλαχιστον ει; \ , ~
ἐν πάση πεοιπτώσει
Ξ
>
_
Κὰὶ τότε ἐδλκὰωλογηθλι̃
λ
κατε λεων τα Ἱ ΜΠΕ\ εσαν~ μετα Ϊπο Ὁμηνον / σουἹ Ον ως τας Ν Ἱ ἶφημἶῷὰδαἶ υ̃ὰοκνα ςἶἶχνη ΟΡ” κατὰ Όπηθχἶνεκαὰ εὰἶ Έην Ελλαδα, εις τοοπσν ωστε να δικαισλογὴθη η πεοιθοητθε «Θ ~ Ι Ϊ κτασιἶ» του~ κ.|Γαοουφαλια.|Θελετε τοανοτεοαν αποδειἔιν του~ γεγονότος τουτου; Διατι απασαι αι καταθεσει; αι αφοοω 3
ΤΟΌ·
χηα̨;
Ἀθὰ Ομὰἔ ἐμπὰθων μὶκθῶν συνὰδελφων δὶελλὶσεν ἔνὰ ψὶθὰ Θὶον πολὺ μετὰ τὴν ὰποκὰλλὶψλν τη̃ς Υελοίὰἔ ὰὰτῆἔ ὰποθέσεωῶ η̃τὶιἐ ἔλὰθεν ἐσὶιεμμένλι̃ν ὰὶὰὰτὰσὶν διὰ νὰ ἑἔλὶπλλθετἠση ὰνοτ μολογὴτους πολιτικους σκοπούς.
Ου̃δεὶς κατέθεσέν
σίὰιἐ καὶ ὰθλλὶγθὰἐ ἔδει νὰ τὰ ὰὰτὰΥγείλλὶ· Μολὶ μετὰ ἕνὰ χοόνον καὶ νὰ ποοσπαθὴση νὰ συσχετιση τὰ ἀσυσχέτιστα καὶ νὰ πιθανολογὴση τὰ ἀπίθανα. Ὁ στοατηγὸς Γεννημα τὰς τὸν ὥκτιοεν ὡς ἑνθυμεῖσθε ἀλλὰ δὲν ἀοκεῖ τοῦτο. *Ο αὐ τὸ; υπέγοαψε καὶ σημα πεοὶ ἀννιιαοἔίαἐ ὀθγανώσεωἕ Ἐὰν 2Β)5)86 καὶ ποοσεπόιθησε νὰ τὸ ὅιονηθἦ εἴ9 τὴν πθὡτλὶν τὰ"
5
ι
¬
Δ
Ϊ”
λ
.ν
τω ὅτλόὰεύἶετὰἱ ὰτυλῶἔ ὰὰ· Ἐπὶτἶλὰθλλὶἕξ Νομἔὰω :)λ'·· |Π0ιΩ0ι ταντα ο κ. ΒΡ. επιμενει να ισχυοιζεται οτι η|κα ταθεσις Παλαιολογοπουλου εἶναι ἶκουσταλλινης διαυγειας» καὶ αἰχμαὶ ἀναληθείας οίπτονται εις την καταδεσιν του αο Χλλγου̃ του̃
Στθὰτοὰ
ποὺ κὰτηγοθημὰωνωἐ σαἔ δλεὰεὅὰὶω
λογο
408
ὅτι δὲν ὅπὴοἔεν ὅογόινωσις εἰς ἠθέλησεν νὰ ὑποστηοίἔὴ: σεν
Ϊ”
Σ.Σ. Καὶ
ὅ κ.
ΒΕ
Ι”
σιν» ἀλλὰ ὲοωτὴθεὶς ἐπιμόνως ἀπὸ τὸν κ. ποόεὅη̨ον κατέθε σεν ὅτι «όπὴοχον ακαθόοιστοι φὴμαι που κυκλοφὀοὴσαν με \
ῆτο ανεπαοκὴς ὁ χοόνος ἐοεόνὴς τοῦ Σ.Σ Άλλα ἐπὅ οιὐτου ο ἴδιος ὁ τέως Α)ΓΒΣ του̃ εδωσεν τὴν ἀ πάντὴσιν ὅτι ἀπὸ τὴς 2Οὴς Μαοτίου 1985 εἶχον ἐνὴμεοωθὴ οἱ Σωματἀθχοω καὶ εἶχον λἀθει ἐντολὴν ἐοεὐνηἔ, ἦν ὲντγολὴν
τα την απο Γ Σ.Σ. μεταθεσιν του Συν)οχου Χονὅοοκου κὴ» μὴ δυνὴθεὶς νὰ κατονομἀσὴ τι τὸ συγκεκοιμένον. Με τὰς ἀὅεσπότους λοιπὸν φὴμας τῶν παοόδων, ας ἑσκεμμένως | διεδιὅον οι ιμιθυοισται οιη̨ειμανιοι της ομοιδος Παλαιολόγο
ὅιετυπωσεν καὶ ἐγγοόιφως τὸ τελευταῖον 1Οὴμεοον Μαΐου 1985 καὶ ἔλαόεν ἀπόιντὴσιν καὶ ποοφοοικῶς κι ἑγγοόιφως ὅ τι ΟΤΔΒΜΙΑ ΤΦΙΣΤΑΤΟ ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ εἰς πεῳοχὴν
πουλοὅ θα ὅγαλετε ενοχην Χ' Βπἔτὅοπε; 20ν) Δνα ναν ανἶλι̃τνι̃ανν που εἶχον Κανσαθλι̃ἔ _ Ννὶαννὅα° κὴς Ζέοόας ποοέκυψεν ὅτι ὴτο μόα κατὰ ανύποπτον χοόνον
1ον)
του̃
Γ'
2ον
"Οτι
Σ.Σ. "Οτι
Ν
ι
Δἰτίλι̃ἶί |
ματικὴν διαδικασιαν; : ιν Ισχυοισθὴ ουτω:
Δὲν
ΤΕΟι©'ηΉ.Ολ0όύθεΕ
Τὴν
/
|
ι
!
5
βἄ
Χ
κ
1
Ἱ
Ἱ
Γ
ν
τθὺἕ λιολαναύἔἕ Άαύλλνὶπνον αὐτό· Άλλα καὶ αθνὸἔ ὁ ἴδναἔ ὁ Νηαανααηἔ ποὺ τόσον ἐαίεααν να καναθέανυ δὲν εἶπεν ὅτ τι ἑσχὴμὁιτισεν ἐντυπωσιν ἐκ τῆς συζὴτὴσεως ἐκείνὴς ὅτι ἦ ~
Ϊ
9
Ϊ
ἔν
Ἱ
5
Ἱ
Ϊ
\
?
το ααμμνα αθονανἔ δν Οθνανωανν αλλα ναἔ ακεψενἔ ναν καν· 3 Ἱ Ἱ Ί? Ἱ Ἱ Ϊ 3 Ϊ Ϊ σεις αυτας τας εκαμαν μετα πολυν χοονον απο του̃ θοουὅου τοῦ ΑΣΠΙΔΑ και ου̃δέποτε ἀνέφεοεν εἰς τὴν καταθεσίν του '
καν τὴν λέἔνν ὀθνανωσνν· “Ολοι οἱ καταθέτοντες, Πετόινης, Στειακόικης, Κοιτσαοί η̨̃ὴῷ Τσοιλιγκιας, Παλαιολογόπουλος, όασιζουν τὰς καταθέ σεις των ἑπάυω σο .αὐτὴ τὴν συζἠτησιν τῶν Νηστυκάκη Κα 8
ἀΉ.ΘΟΟι··
Ι
|
τσαοὴ Ζεοθα.
9
ω τ Χαοακτηοιστικὴ τυγχανει ὴ καταθεσις του «σκλὴοου» Στειοικόικὴ ὅστις εἶπεν ὅτι: «Τὴν 15 Ἱουνίου τὸ ποῶτον συ νὴντὴσεν τὸν φίλον του συντοπίτὴν Νηστικόικην καὶ του̃ ἐ ξὴγὴσεν ὅτι παοὴκολοόθει και ὴοεόνα κόιποιαν υ̃πόθεσιν». Ἄλλὰ τὴν 16 'Ιουνίου 1985 τίνα υ̃πόθεσιν ὴοεόνα ἀφοῦ ὴ ὅπὀθεσις ΑΣΠΙΔΑ εῖχεν ὴὅὴ τεθὴ εἰς ὀινόικοισιν καὶ εξα χθῆ καὶ τὸ πὀῳσμα Σίμοω ,Η Ήατἀθεσις Πετάνη δὲν ἦτο κ
ὅτὴ
10ν) “Ολα ὁ Σνν) θλθἔ Νἕαναἑλαθαὅθἔ ὅατέθεθεν πηγα στην ΚΤΠ 82 _ 3 φΟΘας° ενω Ο Μανωλαοαχης δι εμε ὴτο λίαν κατὴγοοὴματικός: «Ὁ μόνος που δὲν πὴγε, εἶπεν ° πλὴν μιας φοοα̃ς» ἐκείνὴςς ὴν ὁ Πετόινὴς τὴν ἔφτιασε μυ _ θιστόοὴμα. Ἀλλὰ ὅχι μόνον ὁ Μανωλαοὀικὴς ἀλλὰ ὅλοι ἀνε _ ξαιοέτως ἀξ)κοὶ καὶ ῦπόιλλὴλοι του̃ κλιμακίου ΚΤΠ τὸ οιυ τὸ κατέθεσαν δι® ἐμέ (Κουοκουλδικος, Άναγνωστόπουλος, Άποστολίὅὴς, Τζαὅέλλας, Καπιτσόγλου κ.λ.π.). ξομοίως ἰσχυοίσθὴ ὁ κ. ΒΕ. ὅτι ὁ κ. Μανωλαοόικὴς κα τέθεσε ὅι” ἐμὲ «ὅτι ὴτο διόιχυτον ὅτι ὴμουν εἰς τὴν ὀογόινω
404
'
3
νθενἔ αυτον· Τν αλεανν ὁνναμαν να ελα ενὼ με την σνἔηνη· ανν αντων των τενιων λοχαγων τον Στοοιτευματος; Μπορει να νοὴθιη ανθρώπινος νοῦς ὅτι λἔγὼ ὁ Συνταγματόιοχὴς Χον ο ι Ι ι ι 3 δοοκούκὴς απεστειλα τον Κατσαοὴ ναι «μυησὴ» τους δυο αυ
ὅιὰ τὸ ἄοτιον δίκτυον πλὴοοφοοιῶν που διέθετεν τὸ Σ Στοατοῦ, τουλαχιστον διὰ τὸ Στοατὴγειον του Σ. Στοατου Π οα̃γμα ὅπεο καὶ ὁ διστακτικὸς Δ)ντὴς τοῦ 2ου ΠΓ. κα τέθεσεν, ἀποκλείσας απολυτως πεοίπτωσιν συνωμοσίας διὰ τὸ Στοατὴγεἰον του̃ Γ' Σ.Σ. Ὁ κ. ΒΕ. ποοκειμένου νὰ στοιχειοθετὴσὴ τὴν εναντίον μου κατὴγοοίαν δὲν ἔλαθεν κὰν υπ” οψιν του τα ποοκυψαν ι ε ι τα γεγονότα ἐκ τὴς ἀκοιοοιματικὴς διαὅικασιας. Καιι επιμενε ι εἰς τὸ ὅοὐλευμόι του μὲ τὸ ‹‹”Ετσι θέλω». Πεοιστοἑφεται γύ οω ᾶπὅ αὐτὸ ὅπως ὁ δοόιστὴς ἑνὸς ὲγκλὴματος γυρω ἀπὸ τὸ θῦμα του, ῶς εἶπεν ὁ κ. ποόεδοος. Διαστοἑφει καταθέσεις %ίΧΈὰ Τὸ δθΰόθυ̃ν.
πολιτικολογία θελετε, «κουςκους» θέλετε, σας τὸ εἶπαν οἱ ~
ισω ἔ ανεπτυ θ η συνω μ· οσία εν α γ νοία του. Καὶ ἑπ' αὐτοῦ ὅμως ἔλαόε τὴν απόιντὴσιν ὅτι θὰ ἦτο αδύνατον
,
γ
η
×
Δ
,
Ω
γ
γ
1
~
5
ὅιαφοοετικὴ. Λεγει οτι ὴ πὴγη Νὴστικακὴς αοχικως ανέ \ | , ς φεοεν στον φιλον του Στειακακὴν και μετα ὴλθον εις αυτον καὶ οἱ δυο μαζι κι απεφάσισαν νὰ πανε νὰ καταθέσουν. γ
Ω
γ
γ
'
405
Ὁ Κατσαοίδης λέγει Τσοχίγκας ὁμοίως
ῖὰ
Ὁ κ. Β.Β. την έπεκαλέσθη κι εἶπεν ὅτι δὲν ἔποεπε να τὸν δεχθῶ. Άλλα ὅταν μὲ παοεκόιλεσεν ὁ φίλος τού Φοαντζέ
ἔμαθε ἀπὸ τὸν Στωαα̨ἰάκην και ὁ
Πόθεν λοιπὸν κ. Β.Β. σύνόιγεται ὅτι ημουν σὲ ὁογανω στν; Βἰπεν ὁμοίως ὁ κ· ΒΕ ὅτι ῆη̨χετο στὸ γθαφεῖον μου ὁ
σχοἔ δὲν νομίζω ὅῃ ἦτο κοκὸν ποὺ μὲ παθεκἀλεσεν διὰ πθοε σωπικην τού ύπόθεσιν, ἦν ύπενθύμισεν μετα μίαν έόδομαδοι. Δύο φοοὲς κι ὅχι τ Ο εῖς κύοιε Β. Ἑπίτοοπε. Δύο αλλωστε κα
Κατσόιοης καὶ έζ αὐτοῦ σύνόιγει ὅτι «θα ημουν ὅ αοχηγός». ~ Βἰνω α̃οαγε σοθαειὰ ποάγματα ωπἀ; εο Κωσἀ@ης ηχθεν
Ϊ
ταθετει και
~ ίἢ 3 φοοὲς σὲ διαστημα ἑνὸς ἔτούς δια θέμα ὲπισκεύης : ι ιν ετ α ~ «τρανζιστορ» και οταν μετετιθετο, αλλωστε ῆτο εκ τού αν ταοτοπολέμού γνωστὸς ὅτε σννύπηοετούσαμε. Δύτὸ ητο ἱί σ
Ὁ κ. ηθέλησεν να ὅγόιλη αναληθῆ τὸν λοχαγὸν Ζέο θαν. Άλλα ὁ λοχαγὸς Ζέοθας είς την ἐνώπιον του̃ ανακοι τού κατἀθεσίν τον κατέθεσεν ἴσως ύπὸ την δαμόκλειον σπα θην της κατηγοοίας τον κι ὅταν εἶδε ὅτι δὲν ἐσὡθη ἔσττευ τ
|
3!
·
3\ Αλχ ωστε και αν δε χθῆ τις καὶ την ποώτην του κατόιθεσιν ούδαμου̃ ὁμιλεῖ πεοὶ ὁω̨̃γανὡσεώἔ .Μος τὴ ΑΣΠΙΔΑ. Χ
ν
Κ
ι
Δ
1
Ἱσχύοίσθη ὅ κ. Β.Β. ὅτι ἦλθεν είς τας φύλακας ΑΒΕ ΒΩΦ καὶ ἄερησε να ἑννοηθη ὅτι ἑπιέσθη να αλλόιζη κατόιθε σιν. Άλλα κ. Β.Β. εἰς την δίκην τον ἐν Θεσ)νίκη κατ” ανύ ποπτον χοὀνον τὸ αύτὸ ίσχύοίσθη καὶ τότε τί ἔχετε να πῆ τε; Διατί ύμει̃ς πηγατε ὡς ποόεδοος απ” ἐ δῶ είς τὸ Σ τοα τοδικείον τού; Βῖναι αοαχνούφαντος η α χη θ εια καὶ πας τις δύναται ν“ αντιληφθη~_ Δια τας δῆθεν ύπόπτούς έπισκέψεις εἰς τὸ γοαφεῖον μού δὲν νομίζω ὅτι ύπόιοχει πεοιθώοιον σύζητἠσεως. " Ο ασχη ' ° γὸς ἑνὸς ὅπλού ἔχει τας ύπηοεσιακας καὶ φιχοφοονούς επι σκέψεις. Άλλα μοῦ κανει κατόιπληξιν διατί δὲν ἑξητόισθη έπί αὐτοῦ ὁ έπίλαοχος Κακοιοας ποὺ ἔμενε μέσα στὸ γοαφεῖον μον καὶ ἦτο ανεψιὸς του̃ θουλεύτου̃ της ΒΡΕ Κ ακαοα~ τ δ ο Βἰς ὅ,τι αφορα τέλος την κατα Θ εσιν του̃ νεύοοπα θ ους ~ κίμον Πλιόικα δὲν νομίζω ὅτι ποέπει ν, ασχοληθω, διότι εἶ ίδ σε δαεν μ ° αφι ° ί ναι τόσον αστεία ὥστε καὶ ύμεἱς κύοιε πὸοε Η νατε να τὸν ἑοωτἠσω καὶ σωστα διότι ἐκτὸς τον” οτι ού δλεν πεοὶ ΑΣΠΪΔΑ είπεν καταθέτει απιθόινοος τεοατολογίας ἐ
ι
ι
αν ἀπάντλι̃σιν ἐπί 0ῶτΟυ̃› δώ" ἰσλυθίσθη ὁ λί· Β Β ὕτλ ἀπὸ του̃ 1963 πικοαθεὶς ύπεισῆλθον εἰς την πολιτικὴν. Κατα πρῶτον ούδέποτε ύπεισῆλθον εἰς την πολιτικην ι διότι εἶμαι ι
Δ
ἑἔ αυ̃ΐῶν ποὺ δλεφώνλι̃σα εἰἔ τὴν ἀνάμίἔω τοῦ Στθατου̃ εἰἔ την πολιτικἠν › ην ἑπεδίωἔαν ἄλλοι Ἑγὼ ἐτἠοησα τας Δ)γὸις τῆς ”Γπηο. Κύθεονησεως. Ἐκτὸς έαν πολιτικην ἐννοεῖ μόνον ὅσούς αντιτίθενται σὲ σχέδια κομματικοποιὴσεως του̃ Στοα
θ
~
ετ
ο
Ν
ι
ετ
:
στ
τ
Οσον αφοθα ΟΠ Το 1988 ημων πίκθαμενοἐι καμνεί / ΩἹ | \ Ϊ Ϊ καποιο λαθος, διοτι εαν εκύνηγηθην και εδιωχθην, εγε νετο απὸ την ποοεκλογικην πεοίοδον τοῦ 1984 καὶ μέχοι
ΤΟΌ· Ϊ
~
5
νώπιον τού Φοαντζέσκον.
ι
Δ
ποπτον ;
σεν να καταθεση την ποαγματικοτητα.
~
~
3
ανακοιτού, δύο καὶ ὅ ποὸς δν ἐνεπιστεύθη τὴν σύζἠτησιν Τσολίγκας. Δια την Β. Έλλαδα ὁ αξιότιμος κύοιος ΒΕ. ἰσχύοίσθη ὅ τι δὲν είναι θέὅαιοιἔ αν Όατο ΑΒΠ ` · ΙΔΑ θ“` ΦΑΒ Ό”` ὁ ΟΥ όινωσις Δημοκρατικών "Αἔ)κων. Τούτο αοαγε δὲν σημαίνει ὅτι δὲν ἔλελτ τί νὰ είπη καὶ τί νὰ ὐποθἑσηἔ Κύριε Ἐπίτοοπε › οὔτε ΑΣΠΙΔΑ ἐγνωοίζαιιεν : ι οὔτε Φ. Α Β · οὔτε καὶ καμμια δὸγόινωσιν «Δημοκοατικων 'Αξ)κκ.ἶ›ν» › διότι ὁ Συλθθλίηἐ Χθνδθοκούληἔ τὸν ἀπ”θσΧὀλ0υν ἄλλα σο ~ ~ | θαοὡτεοα θέματα εθνικης Τὸ μετωπον 3 σοὅαοας ύποθέσεως. Β “Βθοού 'Γην λέξιν ΑΣΠΙΔΑ ανέγνωσα ὡς ποοει̃πον ἔκ τῶν εφημεοιδων, την λέζιν ΦΑΒ ιἦκούσα ἐδῶ εἰς τὸ ακοοατηοιον καὶ τὰ πεθλ ὀθγανώσεωἔ «Δημοὅθατθίῶν ἀἔιωμαῃκῶν» ὁ· μοίωἕ· Τί ὀθγἀνωσω δημοκίἔατλκῶν ἀἔιωίιαῃλω̃λνἕ ὅολω οἱ ἀἔιωμαῃκοὶ δὲν εῖνω δημοκθατίκοίἐ . ι ι . ι Βύχαοιστω τον κ. Β. Βπιτο., διότι ἐπεθεθαίωσεν ἐμμέσως πλην σαφὲς αύτὸ ὅπεος αοχῆθεν εῖπον ι ὅτι δηλονότι τα ποοε κλογικα των γεγονότων της Κοζανης καὶ ὅχι καμμια ὁογόινω σις μ" ἔφεοαν ἑδῶ στὸ ἐδώλιον. Ὁφείλω ὅμως μίαν όοαχει̃
2
τ
5!
ὁ ιδιος ενώπιον του
Ἡ
ζ
Γ
Η
Ρ
Ϊ
Ό
Ἱ
'ἔ
3
Ϊ
Ἱ
Β
3!
Τθἔ σϋλληψεωἐ μθνι δεν εω̃ία κανενα λογον να ημονν πικοα μένος ποίν, δοθέντος ὅτι ποὸ τοῦ 1964 μποοει̃ να πῆ κανεὶς ?
ί
4θ8.
40?
ὅ
.. ι ν : ημουν εις ευνοικην μεταχειρισιν, μολις μαλιστα επανελ ~ Ν , θων εκ του εξωτερικου. Εῖπομένως τὸ ύποστηριζομενον ύπὸ του̃ κ. Β. Ε., ὅτι ἀπὸ τοϋ °Οκτω6ρ€ου 1968 ὲνεπιστευθη 6 Παπατέρπος εἰς τὸν Ρί·ν " υπηρχεν ·“ ' Δημο η χαν οτι «οργανωσις κρατικῶν Άξιωματικῶν», διωχθέντων ὑπὸ τῆς ΒΡΕ, δὲν θὰ 3! ισχυε καὶ θὰ τὸν ἀπογοητεύσω. Τελεντῶν ἔπιθνμῶ, κύριε πρόεδρε, νὰ ἐρωτὴσω: Ο 0 ς π Ο τ ὲ Ε ῖ π ε π ε Ο ὶ ὲ μ Ο °υ̃ σ Ώ γ ¬ κ ε κ ρ ι μ έ ν α σ τ ο ι χ ε ῖ α ἦ ἔο τ ώ ἀ π ο χ ρ ώ
τι
Ν
ι
±
5
:›
υ
Φ
®
.
~
®
ί
σ υ μ μ ε
ς
ὁ ρ
γ
όι
ν ω σ ι ν
τ
ο χ η ν
ι
60
8
κλ
ι
ιν
Κλθρἴὶε 1Ιοόεδθῖἱ, δὲν Τὰ δὶ(Ι.δίδ0Ὁν
Είναι γεγονότα πραγματικά. Εύρέθησαν προκηρύξεις. Καὶ ΙΔΕΑ ύπόιρχει καὶ χούντα ύπἀρχει. Σα̃ς ἑξηγὴθη ἐδῶ τί σημαινε ΦΩΛΕΚ (ΡΑΕΕ ΕΙΚ), ἐκ τοῦ ΡΑΙΙΙΙ ΒΚ Πτῶσι ΒΚ. Μὴ ύποτιμα̃τε τὸν κίνδυνο. Ἑ
μ ο υ
=
Ἐδῶ ὡμολόγησαν έκ τῶν ἀποστατῶν λοχαγῶν, τοὺς ὁποί ους κατευθύνουν οί σκευωροί, μύησίν των. Ἑφανέρωσανίκοι Δ
ΙΙ
'
408
π
οἱ κομμουνισταί.
;
ταστὁισεις μεμυημένων. Ἑφόινη πουθενὰ η συμμετοχη μου; Ιἶἶιρἑθη καποιον ῆμερολόγιον, ὅπως κατετέθη, ποὺ λέγει «ΙΟ λοχαγοὶ ίδρυσαν τὸν ΑΣ ΙΔΑὲ. “Ολα αύτὰ εἶναι ἀλὴ θεια; "Αν ναί, τότε γιατί δὲν θέλετε νὰ ὰποδοθῆ δίκαιον; ”`Αν ὅχι, διατί συκοφαντου̃νται ἄλλοι; Ἐλέχθη ὁμοίως ὅτι καποιος Κανάκης κατέθεσεν ὅτι του̃ εῖπεν ό Παραλίκας, ὅτι προωριζόμουν διὰ Δ)ντὴς του̃ Γραφ. του̃ ύπουργείου Ἐθν. Άμύνης, ὅταν θὰ τὸ παρελάμθανεν ό κ. Παπανδρέου. Ευ̃χαριστῶ διὰ τὴν τιμην, ἀλλὰ σὲ τέτοιες περιπτώσεις σπεύδουν πάντοτε οἱ έπιδὲξιοι τών παρασκηνίων καὶ ἀπέδειξα ὅτι στεροῦμαι τοιούτων ὶκανοτὴτων. Κύριε πρόεδρε, ὁ κ. Βασιλικός Ἑπίτροπος φαίνεται πὼς ὴτο ἀπὼν ἀπὸ τὴν ἀκροαματικὴν διαδικασίαν καὶ ὲπωφελει̃ ται καὶ τῆς ὰπουσίας τῶν συνηγόρων ὅπερασπίσεώς μας διὰ νὰ λέγη ὅ,τι θέλει, που δὲν προέκυψεν ἀπὸ τὴν διαδικασίαν. "Εφαρμόζει συλλογιστικὴ νομικῶς, ἀλλὰ καὶ στοιχειωδώς ὀι παρόιδεκτη. Λέγει γιὰ μένα πὼς δὲν προέκυψαν ὰποδείξεις, ἀλλὰ «μόνον ενδείξεις», καὶ ὅτι πρέπει νὰ καταδικάζεται ὅ κατηγορούμενος γιὰ συνωμοσία καὶ μὲ ενδείξεις ακόμα, γιὅ αὐτὸ καὶ πρότεινε νὰ μοῦ ἐπιθληθῆ ποινὴ καθείρξεως 15 ἐ τῶν! Εἶναι αὐτὸ νομικὴ συλλογιστικί· Ἀλλὰ οὔτε κὰν ενδείξεις προεκυψαν. Ἐκτος εὰν λέγη ἔν δειξιν τὸ ὅτι διόιὅαζα «Βημα» ὴ «Νέα». 'Ο κ. Β. 'Επίτροπος
σ
ιω
ἱ
ε
κ
Ρ
πεθίστθεφεταί Υλλθω απο το πει" οητθ Ου ευμαι πθν σειε Ν ἐν Τούῖολἔ τὸ καταθγἠσατε Τὴν ἀνησυλία ποὺ ειχαμε μὴπωε κόιμονν πσαἔικόπημα οἱ χονντικοίί ὁ κ 'Επίτροπος τὶε κάνει ” ὶ ΑΣΠΙΔΑ Μ αΌΤε§ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἀφἦυ̃τε, κύριε Χιλνδροκούκη, τὰ περὶ ~ χούντας καὶ πραξικοπημόιτων της Δεξιας. Αύτὰ δὲν είναι σοὅαρὰ πραγματα. Τὰ διαδίδουν οἱ κομμουνισταί.
χ
.
μεἶῷ ἐν πάσῃ πεθλπτώσείν πω̃τεὐολλμε πὼἔ υ̃πῆθλε κίνδυνοἔ καὶ ἐλαμθὰναμε τὰ μέτρα μας. Ἑρωτῶ: Ποιὸς παρανομεῖ; Ἑκει̃νος που ἐναντιώνεται στὸν προσπαθου̃ντα νὰ ἀνατρέψη τὴν νόμιμον κυὅέρνησιν του̃ λαού ὴ ὁ ὅυσσοδομῶν διὰ τὴν ἀ νατροπὴν τηεἑ ΙΙΡΟΕΙΔΡΟΣ: Άφἦστε τα αὐτά, προχωρὴστε. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Πῶς νὰ τί ἀφἠσω, ἀφοῦ αὐτὰ μ” ἔφεραν εδώ σὰν ἔσχατο προδότη; 'Η ἱστορία θὰ δούμε ποιόν θὰ δικαιώση. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μ” ένδιαφέρει η Ἱστοιρία. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Ἑμένα μί ενδιαφέρει ὴ Ἱστορία καὶ ὴ υστεροφημία. ΠΡΟΕΔΡΟΣ (διακόπτων): "Οταν ἐγὼ πεθάνω, δὲν μὲ ένδιαφέρει τί θὰ που̃ν! Προχωρὴστε. ΧΟΝΔΡΟΙἔΟ”Ϊ`ΚΙΙΣ: Ἐλέχθη ὁμοίως, κύριε Πρόεδρε, πως τὴν 15ην “Ιουλίου του̃ 1985, ημέρα καθ” ἢν παρητὴθη ὁ πρωθυπουργὸς της χώρας, θὰ ἐκδηλώναμε πραξικόπημα κατὰ τοῦ Βασιλέως. Ἀλλὰ ἐγὼ σα̃ς αναφέρω, ὅτι τὴν ημέραν έ κείνην ὴμουν μὲ κανονικὴν ἄδειαν. Είδατε ποτὲ «ἀρχηγὸν κι± νήματος», ὅπως μὲ θέλει τὸ κατηγορητὴριον, νὰ ἔχη ὅίδειαν τὴν ὴμέραν πού θὰ έζερηγνύετο τὸ πραξικόπημα του; ΠΡΟΒΔΡΟΣ: "Αν θέλουμε τὸ πιστεύουμε. ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ύπόιρχει στὰ χέ ρια σας τὸ φύλλον μητρώου μου, που γράφει ὅλας τὰς μετα 409
›
:
,
„.
ίλαλαἔ μοντ καὶ σννεπωἔ ναί Τὴν ἄδειά μου. “Βπειδὴ σει̃ς δὲν ι :ι ςευρετε απο Στρατιωτικά, ρωτηστε τοὺς κ.κ. στρατοδίκας.
ντ
#
,__
, κι.
Προεδρος κατι λεει στοὺς στρατοδίκας, ψάχνει τὰ ι : λαθτνα Τον ααι ὅεΰαιωνενοιιι ι . 8 ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ.ι Δεν ζητω καμμιὰ απολυτως ἐπιεί ( ~ ` / Ἱ %ενα› ζητω δικοιοσυνην. Δεν ἔχω πρόθεσιν νὰ ὲπικαλεσθω ·κκ ι : αννεπωε ταε εθννααἐ μον υ̃νεργαμηνὰς γιὰ νὰ συγκινίσω. Ά ~ \ ι̃ Ἱ πλως θα ειπω προς ολους τους ταπεινοὺς συκοφάντας καὶ κμ Ν τους καπηλους της εθνικοφροσύνης πὼς δεν δοινείζομαι ἑ \ Ἱ Η θνικοις περγοιμηνας αλλὰ δανείζω. \Ζητω ἀπὸ τὸ δικαστὴριόν Ἱ Η | ΘΘΦΞ νοξ διἶιοιση ανεπηρεαστον απο το επικρατουν σημερον κλι μα και να επικοινωνηση μονον μὲ τὴν συνείδησίν του, ἐὰν θείνλὶ να μὴ λέγεῖαν δὶκαστἠθιὶον ααοπνμὀναι̃τοἔ Ο
ν
π
π
#
Ρ
Υ
πω
υ
·›
3!
Ε/
3
α
§
τ
·
Ρ,
_
Συντ)ρκσι› Παπατερπσυ
Άλεξ.
Μετα την διακοπὴν καλείται νὰ ὰπολογηθὴ ὁ ὲκ των κατη γορουμενων συνταγματάρχης κ. Ἀλέξανδρος Παπατέρπος. › τ .. _ἶΚνΘὶΕ πἕὶαεδθει ανθναν ατθαταδὶκαν ἄθλνσει θὰ ποοσ παθησω να εἶμαι πολὺ σύντοαθἔ Ἀπὸ Τη̃ε ὲνἀοἔεως τὴς ά αθαααατααι̃ἐ δναδναασίναε πολλάλαἔ κανέθεσο πρὸς τὸ σεόα στον δικαστηριον, ὅτι ουδόλως αἰσθάνομαι ῶς κατηγορούμε ιν
„
~
νος, οτι ειμαι παντελως άθωος καὶ ὅτι είς τὸ ἑδώλιον του ααταὶνοθονμένθν θὰ ἔπινεπε νὰ εἶνοίσνωντοιν ἔνεῖνοιι οἱ όποιοι ¬
5·
ὶ
ί
ι
ι
ελαλαενααν την εἶε ίἶάθθἐ μου σνενωοίανι Μετα τὸ περοις ~ ε ε ~ τ τλλαααἱὶααμαννκηἕ δλαδὶαααναἔ επανέθλαμαν ααὶ παλνν Θἶἐ τὴν ` ί | Ν αυτην δλι̃λωανν καν πνανενωι ανν καὶ νμενἔ να αννασταίι Τὴν Ἱ ` | αυτην εντνπωαὶν ἔχετε αληματίαεν » Ἑτοποθετὴθην εἰς τὴν ΚΤΠ τὴν 28ην Ἱουλίου 1964 ι ε ι ε _, λίαν πιαθεμεννα Θα; την νπηρεσίαν αυτὴν εννέα περίπου μη § Η ως: μετατεθεὰἔ είς τὴν Μην μεθαθλίαν Καανθθιοις τὴν 15ην τ τ ι ~ ,. Μαλον 1985 Η μεταθεανέ μον εν ννιἔ ΚΤΠ φανν0μενν%ω€ ς τ οῖ Ν ς; ,_ ανενενθι εε οσων Μαν Ενπεν ὁ τόνε νπονθνὸἔ Ἐθνααι̃ἐ Άμν· νηἔ αν· Γαθανφαλὶα̃ει διὰ τὴν διευκόλυνσιν του ἔ ου τίς όι , ,
'
'
»
Ώ
Ε
3
×
.
.
1
σ
κτ
~ ,. ` ί 5 νανθνσεωε Ωνυ̃η̨ναϋνννωἐι Θινωει διοτι εἶχον λαὅει ΗΘΩΟΞ εν; ” _ ὶ ί νὶι̃ν επντθοπλι̃ν εαεννηε ανα τον αλεδναν «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» κ·
|
#
`
ἩΟ
'Γουτο εἶναι απολύτως όέόαιον, διότι πολὺ πρὸ της αποκαλυ ψεως του̃ ΑΣ ΠΙΔΑ ἑγὲνοντο πιέσεις ἐκ μέρους του κ. Γεν
νηματα καὶ ἄλλων παραγόντων, τόσον πρὸς τὸν ὺπουργὸν 'Β θνικης Άμύννιἐι ὅσον καὶ πρὸς τὸν πρόεδρον της κυόερνἠ , ~ ~ 7 σεως, όπως μετατεθω ἐκ της ΙΩΤΠ εἰς ἄλλην ὺπηρεσίαν ἐ ~ Ν κτὸς των ®Αθηνων. 'Η κυόέρνησις ὅμως ἀντέδρασεν εἰς τὰς πιέσεις αὺτάς, διότι ἐθεώ ει ῶ ἀπα άδεκτον ίαν τοιαὺτ ν Ο ἐνὲργειαν, τὴν στιγμὴν ποὺ ὴ ἰδία εἶχε διατάξει τὴν σχετι κὴ ἔρευναν διὰ τὸ σχὲδιον «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Με τὴν εὺκαι ετ ν ~ ρίαν ομως της αποκαλύψεως του ΑΣΠΙΔΑ, διετάχθη τόσον ~ Ν ὴ μετάθεσις ὴ δικη μου, όσον καὶ του ἑτέρου μέλους της ἐπι τροπὴς ὲρεύνης του̃ σχεδίου «ΠΕΡΙΚΛΗΣ», ταξιάρχου Τσεπαπαδάκη. Οὺτω ἐγένετο ὴ μετάθεσίς μου εἰς 1ῦην Με ραρχίαν Καστορια̃ς, ὅπου παρέμεινα μέχρι τὴς 29ης Ίου λίου 1985, ὅτε συνελὴφθην παρανόμως, κατόπιν ἐντάλματος του διευθυντοῦ τὴς ΚΤΠ στρατηγοῦ Παπαγεωργοπουλου καὶ ῶδηγὴθην εἰς φυλακὰς τὴς Σχολῆς Ευελπίδων. ἹΙ σύλ ληψίς μου ἐγένετο κατόπιν του̃ πορίσματος διοικητικὴς εξε , τάσεως του ταςιάρχου κ. Παίονος καὶ ὴτο παράνομος, διό τι τὴν ἑποχὴν ἐκείνην ὺπηγόμην εἰς τὴν 1ἔ›ην μεραρχίαν καὶ συνεπῶς οὺδεμίαν δικαιοδοσίαν εῖχεν ὁ διευθυντὴς τῆς ΚΤΠ, στρατηγός Παπαγεωργόπουλος. » 'Γὴν 31ην Ἱουλίου 1985 ἐκληθην είς απολογίαν υπο του ἀνακριτου̃ κ. Λαγάνη, διὰ τὴν ὺπόθεσιν τηλεφώνων, ὅτε καὶ ~ διετάχθη διὰ νέου δικαστικου εντάλματος ὴ προερυλάκισίς μου. ”Ήκτοτε αρχίζει η περιπέτειά μου καὶ ὴ μακροχρόνιες προφυλάκισίς μου, ὺπὸ άπαραδέκτους καὶ μεσαιωνικὰς συν θὴκας, αῖτινες στιγματίζουν τὸν πολιτισμόν μας καὶ προσ όάλλουν τὸ γόητρον τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. ›› Ἑγένετο τόσος θόρυόος διὰ τὰ τηλέφωνα. Τί, όμως ἀ πεδείχθη; Εἰς τὸ κέντρον Πατησίων 95, νομίμως εγκατα Ἱ ~ _, σταθὲν διαταγη της διευθύνσεως εἶχον παγιδευθη δυο τη λέφωνα του Μπαλα καὶ ένα του Σκαρμαλιωρἀκη. 'Γὰ δυο πκἶιτα ἀ φ ο Ο ου̃σαν ὺπόθεσιν ὺπε αι Ο έσεως› άπο Θίῃὶ'των ἐ ί 3 ι Ν _· γράφων καὶ επαγιδεύθησαν κατ” εντολην του στρατηγου Α ω ~ γορου, τὸ δὲ τρίτο αφορουσε ὰσφάλειαν διαρροης πληροφο Ζ
Ω
ο
5
ν
411
ιών ἐπὶ τῶν πυοαυλων ί του~ Κυποιακου~ Στοατου” καὶ ὴ παγί Θ δευσις του εγενετο κατόπιν ἐντολῆς μου, του διευθυντου απου . ¬ σιαζοἔτος τοτε εἰς το ὲξωτεοικόν. Διὰ τας παγιδευσεις αυ τοι ί \ °>ΑΥοοο€± ' ὶ κατεθεσεν ὅτι ἑ Ν/ἐξ” τοτε διευ (ἶΉν"ἶ= σἶοοτηγοε ε τ εντο ς των π οὶὶοὶων ΤΉΞ ° ~ ~ ~ ” εθνὶΉὶέ αποστολης τὴς ΚΓΠ. Πεοαν των παγιδευσεων αυτων, ὁ στοατὴγὸς Άγό 0 κατέθεσε " ° ' ί · Ξωἶη̨ )αν> σῖτἶ) ολὶδεμὶο πογἔοεοοο; ῖηλοφωνου υπουογου ί
ο
Ξαὶ
ἐ
ί
ςΝ οεσωπικοτητος
”" ~ γενετο επι των η̨̃ημεοων του, ί των ημεοων του συνταγματαοχου Αναγνωστο υ ου ι . "ἐν ιοττ ἀλλη̨̃οο μίὀλἰον οἶῖννἐθοεν διαι τοιαυτὴν ε εγενετο γ 3 ῇόντν ετωἔ Ε ηφ οσον και οιποιντοι τα δυνατα μετοα ασφαλειας τῶν τηλεφώνων τῶν υπουογῶν καὶ τῶν εν αλλων στεἰ* ι οσωπ ὅικοτητων.~ ί ' του“ι στοατηγουτ Αγοοου Εκτος καὶ ι
ξξ
Β
τ
τ
ι
×
~ ι Μ ομου τὴς. Ἱτἰναγκἀσθὴν να καταφυγω εἰς διἀφοοα μέλη της τότε κυόεονἠσεως Στεφανοπουλου καὶ νὰ διαμαοτυοηθὥι κα ί
ι
ταγγέλλων διὶ ἑπιστολῶν μου ότι ό ἀνακοιτὴς δὲν διεξἀγὶι οι , νάκοισιν, ἀλλὰ χαλκευει σκευωοίαν. Δια τὸν λογον αυτόν, ~ , 3 ι υπεθαλα τὴν παοάκλησιν, ὅπως ὴ ανόικοισις ἀνατεθὴ εἰς ανώ τοπον δωγαστγκόιν : ἀοεοπαγίΐην οι ἑφἐτην ; ἴνα ἀποδειχθγῆ ἡ ..
τ
ε 5 κ αλήθεια, καὶ απελευθεοωθουν ἀπὸ τὸ. γοανόιζια τὴς σκευωοί ο κ ι ,„„ ας αθωοι και εντιμοι αἔιωματικοί. Ουδὲν δυστυχως μέτοον ι οτ ι 1 ~ αυωω̨γισε εληφθὴ, ουτε διὰ τὴν αδιόιθλὴτον διεἔαγωγὴυ της υ „ ως, ουτε διὰ τὴν όελτίωσιν των συνθηκων ποοτρυλακίοεώς μου. Εις νεωτεοαν ἔπιστολὴν μου ποὸς τὸν τοτε ἀντιποόεδοον τη̃ς τωη̨̃εὶονἠσεως ἔγοαφα τὰ ἀκόγωθα. .
σε
σ
."'
κτ
τον
λεώνων
τ„,„ °°°
ι
Φ
5
κ
σ
σ
λοτοοτο οίοὶοο ηνων το [Ολο το οποὶο εἔεοωοον το .~ Ξἶεὶὶ 0 ¶ἶχτοἑΥμοταο7ί”ηἔ Κοἔοκοἔηἔ ανο?| ο οίοΐοῖονον οομ οολιον
ευμ κ
··ι
οοο μελη τοο οονοστικου ε | οοολοομο οποφολοοοοοωέε
κ
π
(ΖΌ
Ι
σθο
ι
ε
ο
κ
ῖίοὶ ο\εὶο”ηλ^Ίτ”ὶἹ§ κ μπε υπο την νεαν του συνθε
,
Κ
οι
5
τ
›
Ἱἔλὶἶαοε καὶ οΐπεοοὶψε την οοτηοο' οποφολοοοοεωἔ
μοο Όποθεσὶἕἱ ομωῶ των τηλεφωνωνι δεν ὴτο δυνατον ου ~
»
ο
κ
3
7
ι
Ψ
°Ξ
κ
Ι
τ
Ι
τε να λ§ὶκαὶΟ^0λ^ι̃οη την επ! τοοολ' Χοονιον παοοτεὶνομονὶι̃ν ' Μ Πι ε Ζἶοφθ απὶθὶν μολυ Ολὶτε λα στλι̃οὶἔη ίοὶονοηποτε κοτηλίοοίον `| : ~ 'ζ αλὶτο ἶηλ' 1λΊν Δεκεμοοὶοο 1985 μοο απηι̃ίγελθὶι̃ νεα χα· τηγοοιοι _” ΜΕ; η τη̃ς συ ίἑμι̃ετο ληἔ μ ου εἰ §~τἱν υπόθεσιν ΑΣΠΙ ·€ ΰὶα̨οτε πλοίο απο τοντομποο του αποοοητολυ οολολὶζο· ται ιη ατεομων ανακοισις, ανευ ουδεμιας ποοοπτικης τεοματι τ
1
*
εν
(ζ
®
.
412
.Ξ
×
η̨
α
π
·
®
.
:ο
εγἶνολἶο οντοἐ τον
αποοτο Ύὶἔθτηἦ Χ Π λίοο ποοἔ οφολοἔ Τηἐ ο· ι υ̃ηθ εσι ας . οι̃` ν 28ην ίὴογοοοτοο 1985, 0° σονταγτιαταοληἔ Αναγνωστόπουλος, κατοπιν αὶτὴσεώς του, ὲπὲτυχε τὴν διακο π”ν ' ί Τοο· Πληοοφοοηθεὶἔ ι η τὶι̃” ἔ ποοοοολοοοοοοκ τον ἀποφολά· κισν Τοοὴοπἶοαλα “ ι ι 3 · Ν ~ χοξι ένω αοθημεοον οοοι̃οὶν οὶοοίοπηἔ ΉΈ ποοφυλακισεως μου, αλλα δυστυχώς συνέὅὴ τότετὸ ἑξὴς κα τ 7 ί ν : ε ν ± ι ~ οπ~”ὶΊ"οίολ' Βντοἕ ἶλαλὶστων ημεοων απο "Ε αποφυλακί σεω ' ' ἕου̃του~ συντἔλίμοταἶἔλἐυ ”βνολίνωοτοποολοο οενετοθησαν
”'
ν
#
3.
τ
¬
7
Ἱ
αν Ι οί ὶιοοίοπῖλὶἔ τὶΊ±|πΘο(Ρολί`οοοεο)Ξ Τοο οοντοιγματαο Χου Αλ®οΎνωοΤοποΌλοο› οελίοῖοίυ οτι οἱ ποΥὶοοοοεὶἔ Τῶν ἙΉ·
πλ(Ξ[σί0Ό 3/Ιποἔλα καὥ /··%οίομΡί|¥`ωοοὶ"ὶ\
α
` τ «Ἑκπλὴσσομαι διὰ τὴν ἀδιαφοοίαν τὴς κυὅεονὴσε π¬‹ Ν ,.. ως. Σας ειδοποιω, ὅτι χαλκευεται σκευωοία. Πως ειναι δυνατὸν να καταπατῶνται τόσον θαναυσως δικαιώματα „ , 3' του ἀνθοὡπου, τὴν στιγμὴν που εἰς οἱανδἠποτε οίλλην : ι ~ _ εποχην καὶ υποψία ἀκομη να υπιηοχεν, ὅτι αδικειται 2 εις ἄνθοωπος, θὰ συνεκλονίζετο δλόκληοος ὁ κοατικὸς μηχαντσμός»
=
®
3
Ώ
.
Καὶ
ὅμως, ουδεὶς συνεκινὴθὴ, διότι καὶ ὴ κυοέονὴσις υ επεδίωκε τὴν διαιώνισιν τὴς υποθέσεως, διὰ νὰ δικαιολογη ι
»
τὴν ὕπαθἔίν της ~ » Τὸν "Οκτώόοιον του 1968, μετὰ 16 ὁληκλὴοους μηνας Ι ~ ανακοισεως, ἑξεδόθη τὸ θουλευμα, οόισει του ὁποίου ποιοεπέμ φθὴν ἐνώπιον υμῶν, ὡς ποωτοστατῶν εἰς τὴν ῖδουσιν τῆς παοανομου ὀογανὡσεως ΑΣΠΙΔΑ καὶ τὴν ἐπιτυχίαν των σκοπων της. Ἄποκοουω μετ9 ἀγανακτἠσεως καὶ αὴδίας τὴν χαλκευθει̃σαν εἰς όόιοος μου κατόιπτυστον σκευωοίαν. Ουτε ε ὁ χαοακτὴο μου, οὔτε η ιστοοία μου, οὔτε αὶ πεογαμηναί μου θα επἑτοεπον τὴν ἀναμιξίν μου εἰς μίαν παοάνομον δο γόινωσιν. Καὶ ὅμως ὁ ἀνακοιτἠς, θάσει αυθαιρέτων συμπε οασμἀτων, ἐξαχθέντων ἐκ της καταθέσεως ἀπιθόινων ψευδο \' μαοτυοων, ὲπεδιωἔε νὰ στηοίξὴ τὸ κατὴγοοὴτὴοιον. ί ° τ ° ° ° ί ομως, υπηοςαν τα\ υποστὴοιζοντα ›› Ποια, τα\ στοιχεια, ο Ι σα ~ τὸ κατὴγοοὴτηοιον; Ουοεν απολυτως. Τουτο, απεδείχθη εκ τῆς ἐπὶ, τετοότμῃνου ἀκοοαματικῆς διαδικασίας, καθ9 ἦν οἱ _
3
._
π
Ε
5
ν
ι
5
¬
τι
418
μάρτυρες, παρουσίασαν ἐνώπιον ὑμῶν είτε ὰσόστολα ψεύδη, εἴτε όπηρεοιωοὰς δραστηριότητας, εἰς ἄς ἔπεδιώχθῃ νὰ (1 ποδοθῆ τὸ ὅποπτον και τὸ συνωμοτικόν, διὰ νὰ δικαιολο νηθῆ τὸ κατηγορητηριον. Τρεῖ; εῖναν αι περιοχαί, εἰς ἄἔ ὲπεζητἢθη ῆ ἀινεύρεσις στοιχείων: ἹΙ Κύπρος, αἱ Ἀθηναι και ἢ Θεσσαλονίκη. Εἰς την Κύπρον ἑπεδιώχθη νὰ διαόληθῆ μία γόνιμος υπηρεσιακη ἐπίσκεψίς μου και νὰ οονδεθῆ ατι τη κατὰ κάποιον τρόπον μὲ υπόπτους σκοπούς. Ἐκ της ά κροαματικης ὅμως διαδικασίας ἑκονιορτοποιηθησαν αἱ όπο ψίαι τοῦ ἀνακριτοῦ δι' ιἶιν ἐπεδιώχθη απαράδεκτος ὲκμετάλ λενσις ἑργατικότητός μου και της μετὰ φανατισμου̃ άφοσιώ σεως μου εις το καθῆκον, ὥστε νὰ ὐποστηριχθῆ ὅτι ἐνένοντο ὅποπτοι νυκτεριναὶ συσκέψεις εἰς την ΚΤΠ, ἐγένετο δίωζις τοῦ ἀντιφρονου̃ντος προσωπικου̃, ἐξετράπη η ΚΤΠ της κυ Οίας τηε ἀπϋστολἢς, νπἦρξε τὸ ὁίντρον τῆς συνωμοσίας, δι είπετο ἀπὸ ἀντιὅασιλικὸν πνεῦμα. "Ο στροιτηγὸς Δουκας εῖ πεν ὅτι ἐγένοντο εἰς την ΚΤΠ ὅποπτοι νυκτεριναι συσκέ ψεις, χωρίς, ὅμως νὰ ἔχη ἰδίαν ἀντίληψιν καὶ χωρίς νὰ μᾶς ἀναφέρη τίποτε τὸ συγκεκριμένον. Οἱ πληροφοριοδόται του ἄνθρωιτοι ανιοεοι και αναρμοοιοι, οιτεστηριἔον ὅτι οοδεις χει ἰδίαν ἀντίληψιν και ὅτι ὅλοι γνωρίζουν ἐκ πληροφοριών, χωρὶς καὶ ἐκεῖνοι νὰ είναι εἰς θέσιν νὰ κατονομάσουν την ἀρχικην πηγην. Οὅτω ἀπὸ στόματος εἰς στόμα ὲπλάσθη ὁ μό θος τῶν νυκτερινῶν συσκέψεων, διὰ τὰς ὅποίας ὁ μὲν στρα τηγὸς ®Αγόρος εἶπεν ὅτι εἶναι κακοηθέστατον ψευ̃δος, δ δὲ ῦπεόθυνος της κατασκοπείας κ. Φραντζέσκαρος, υ̃πεστηριξεν ὅτι οίιδέποτε ἑγένοντο και η αληθεια εἶναι ὅτι ου̃δέποτε ἐγένοντο ὅποπτοι συσκέψεις, οὔτε νυκτεριναὶ οὔτε ημερησιαι. Αἰ ὅποπτοι νυκτεριναι συσκέψεις είναι η μέθοδος του̃ άνα κριτοῦ, ό ὁποῖος εἰς ἄλλην περίπτωσιν υ̃πεστηριξεν ὅτι τῆς περιοχῆς Σιδηροκάστρου, ἀνώτεροι ἀζιωματικοὶ συνηντῶντο την νύκτα εἰς τὰ χωράφια διὰ νὰ συσκέπτωνται συνωμοτι Ἡ
κῶς. ›› Ύπεστηρίχθη, ἐξ ἄλλον, ὑπὸ μαρτύρων, ὅτι κατὰ την περίοδον της εἰς ΚΤΠ υπηρεσίας ἐδιώχθη τὸ προσωπκὸν αυ̃τῆς, είτε διὰ μεταθέσεως, είτε δι' ἀπολόσεων. Ὁ τότε δι
4ι14
σΤ©αΉἹΥὸΞ Ἀγόθοει ὅμ(νει ὁ καὶ ἶιπεὐθννθι; διὰ Τὰε ι ~ ~ τ ι ε ~ α τ μετοιόολας του προσωπικου, κατεθεσεν ενωπιον υμων οτι δ
ενθννΐίιέ
5
Μι αἱ μεταὅολαλ· ἑγένοντο Βάσει ὐπηθεσιαὅῶν κἑιιτηθίων καὶ ὅτι οὐδεὶς απολυτως ἐδιὡχθη, παρ' ὅλον ὅτι παρουσιάσθησαν πλει̃στα ὅσα κρούσματα υ̃παλλἠλων, οἱ ὁποῖοι ίιπενόμευον τὸ ἔθι̃ίον Τη̃ἔ ἶλπηθεσίαἐ ,Ρπίθανοι μάθτνθεἔ ἐπεδίωἔαν νὰ με· ταφέρουν ἐνώπιον υ̃μῶν ῖιπηρεσιακὰς δραστηριότητας τὰς ποίαἐ ἐχαθαχτίιθισαν δῆθεν ῶἐ ἀντιτιθεμἐναἐ πθιὸἐ Τὴν ποσῖθλὴν νἦε ΚΤΠ Κϋιτθιθέσειἐ ἀΥΥελι0ιΦὀ©ων› χίιητίιυ̃ωνι ΜιαθϋΩιϋΤΩιῶν και διικτνλῦνράφων, ἦσαν τὸ ὅαρὺ ἀποδεικτι κὸν τοῦ ἀνακριτου̃, δ ὁποῖος ἐπεχείρησε νὰ διαόάλη τὸ ἔρ Υον ῃι̃ἔ υ̃πηθεσίαἔ ιιαἔ Ἀλλὰ διὰ τὸ ἔθι̃ίον Τη̃έ ΚΤΠ› ἐπὶ τῶν ημερών μας, μόνον ῖιπερἠφανοι μπορου̃με νὰ είμεθα › Εἴχθιιεν τὸ θάΩΩ0€ νὰ εἴπωμθν τὸ ὅχι πθὸε πᾶσαν τιστεν· θυνσιν, η ὁποία ἔόλαπτε τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα. Ἑπεζητἠ Οιι ἀκολούθως ιἦ διαὅολὴ τῶν υ̃πηρεσιακῶν δραστηριοτήτων μου εἰἔ τὴν Θεσσαλονίκηὰ' καὶ σλλνέθλι̃ ὅαὶ ἐκεῖ ὅπωἔ εἰιἐ ὅλαἔ τὰς περιπτώσεις νὰ καταγγελθου̃ν ὅποπτοι συγκεντρώσεις εἰς Τὰ Υοθιφεῖα Τἦἐ ΚΤΠ, Θνδέπθιε γενόμενοι ”Ολ0ι 0ἶ μάρ τνοεε κατηνοοίαει οι οποιοι νσεστηοιἔαν τὸν ι̃σχνρισμὸν αυτόν, αυτοδιεψεύσθησαν διότι κατὰ την ἀκροαματικην δια δικασία κατετἐθη ὅτι οίιδεὶς εῖχεν ἰδίαν άντίληψιν. “Ϊ`πάο χουν ἀκόμη αἱ φυλακαι Άόέρωφ, ὅπου άνευρέθησαν και κεῖ δύο μάρτυρες. Ου̃δαμου̃, οῖιδείς, ὅμως κ. πρόεδρε πα ρουσίασε στοιχεῖον τι δυνάμενον ἔστω καὶ όποψίαν νὰ προ καλέση περὶ της καθὅ οιονδήποτε τρόπον ἀναμίξεώς μου εἰς τὴν ῖιπόθεσιν ΑΣΠΙΔΑ. "Αντιθέτωἐι ὅῖαν Τὴν 12Ήν Μοιἶθν 1Θΰἴ› διὰ πρώτην φορα ἔπληροφορἠθηνι ἀπὸ τὸν ἀντισννταγ ματάρχην Παπαπου̃λον τὰ περὶ ὀργανώσεως ΑΣΠΙΔΑ, η ἀντίδρασίς μου ῖιπηρξεν ἄμεσος. Ἑκάλεσα τὸν λοχαγὸν Μπου λοῦκον και ἐπὶ μακρὸν τὸν ἐξητασα, διὰ νὰ πληροφορηθῶ τί ὀικριὅῶς συμόαίνει. Και ὁ στρατηνὸς Γρίδας διέταξε την δι ενέργειαν, ἀνακρίσεων. Μου̃ ηρνει̃το τὰ πάντα και ίσχνρί ζετο ὅτι ἑπρόκειτο περὶ συκοφαντίας. 'Γην ἑπομἐνην, ὥς τοῦ το κατετέθη ὑπὸ τοῦ κ. Άγόρου, καὶ του̃ τότε υ̃πουργου̃ Γα ρουφαλλιδι, εἰσηγηθην την ἄμεσον διενἐργειαν άνακρίσεων,
416
Κττι,
ποα̃νμα ὅπεο ἐγένετο εαιτὸν ατο του ααουνωο τῆς πλὴν ὅμως δὲν ἐπθαγματοπογἠθη τι εἰσἠγησχ μωγυ̃ δώ" Τὴν
ἰδίαν ὴμέοαν μὲ έκάλεσεν ὁ κ. Γαοουφαλλια̃ς καὶ μὲ ἐπλη οοφὀοησεν ὅτι εἶχε αναθέσει τὴν διεξαγωγὴν τῶν ἀνακοί σεων εἰς τὸν ἀντιστοάτηγον Σίμσν_ » Τί ἑλέχθη, ὅμως, κατὰ τὴν διάοκειαν τὴς ἀκοοαματι κῆς διαδικασίας; Ἰἶὰν ποάγματι υπὴοξεν ὴ ὀογάνωσμἑ αυ̃ τὴ, τότε ποέπει νὰ δεχθὼμεν τὰ ὅσα κατέθεσαν οἱ ὁμολογὴ σαντες συμμετοχὴν εἰς τὴν ὀογάνωσιν, καθως καὶ οἱ πεοισ σότεοοι τῶν μαοτύοων, ὅτι δηλαδὴ ὴ ὀογάνωσις εῖχε σμο πὸν τὴν ἀλληλοεξυπηοἐτησιν τῶν λοχαγῶν της τάξεως τοῦ 1968. Ποία ὴ θέσις ἑνὸς συνταγματἀθχου ἀνεεγχομένγομ ἀ_ νέτως ποὸς τὴν κοουερὴν της ὶεοαοχίας, εἰς μίαν Έογαὐμην ὀογάνωσιν; "Ασφαλώς ουδεμία. Καί, ὅμως, ἀπεφασίσθη η σύλληψίς μου, διότι τὸ έπέθαλλεν ὴ πολιτικὴ σκοπιμότης, της άνωμάλου πολιτικὴς πεοιόδου τῶν τελευταίων είκοσι μηνῶν. Ιέατετέθη υπὸ του στοατηγου̃ Λουκάκη, ὅτι ὁ ποώην υπουο Ύαἔ Γαθααφαλίααῶ έα Τῶν πθωταγωλαστῶν του̃ πθαἔικυ̃πἠ ὶξαλααἔ: πεντἠααατα ὁλόαληθεἐ η̃μέθεἐ μετα τὴν Μην Ίου λ®®υ= ενἶθαμίὶθαμὅτίη̨̃τὴλ' αίαἶὶν Ἱααλἔοα θα ἐλαμθανε λώἐλαν
καὶ τὸ πλάτοέ έδόθη διὰ τὴέ ἐπεκτάσεωἐ ὁηἶὀ τα να ·0 Ἱλίῦς ς ἕχ 5' ποὺ ἐπὶ εἴα̨ωσι μἠη̨̃αἔ ζ ςθατῖι̃ίμε α ἔκ ως φϋλαχαἔ α̨ω" Μ” ς τος ειναι ο λογος που επὶ εικοσι μηνας ταλαιπωοει̃ται τὸ θνος καὶ δοκιμάζεται ὁ ἔνδοξος ἐλληνικὸς στοατὀς». Τὸ ὅαθοε τηγοθίας
„
Ε
γ
Ἀπὸ τονε τεει̃ε «ἐἔ ἑπαννέλματοε σννυνὀοσνε» οἱ
νο ἔκαναν ποαγματικὴ
υπεοάσπισι
τῶν
δύο μό
«πελατων» τους.
Π Θόαεὶταλ γία ταὺἔ ἀααααμένουἐ δααι̃γόθααἐ Με Κατϋθὐδα καὶ Α· Φἱλα ααα υ̃πηθέΐααν τὴ θητεία τουἔ ὥἑ ἔφεδὶθολ αλ" θυπίλαοχοι. Οὶ δύο νεαοοὶ δικηγὀοοι δέχθηκαν τα συγχα Θλι̃τίὶθαα τῶν ααΐηγαθοαμένων σανΐαγματαθλῶν κα Παπα τέοπου, Χονδοοκούκη καὶ Τσαμασιώτη γιὰ τὶς έντυπωσιακὲς ἀγοοεύσεις τους. Ὁ τοίτος «ἐξ ἐπαγγέλματος συνὴγοοος»
κ. Ι. Βουτσινα̃ς (ἀντισυνταγματάοχης της Στοατιωτικης Δι καιοσύνης) προκάλεσε τὶς έντονες ἀντιδοάσεις πολλῶν κα τηγοοουμένων, μὲ αποτέλεσμα να παοαπεμφθὴ σὲ δίκη γιὰ «ἑξύθοισι του̃ Δικαστηοίου» ὁ λοχαγὸς κ. Μπουλουκος καὶ νὰ καταδικασθῆ σὲ φυλάκισι τεσσάοων ἐτῶν.
Ὁ κ. Βουτσινα̃ς δέχθηκε τὴν ὅπαοξι ΑΣΠΙΔΑ (κατὰ τὸ ποοηγούμενο τῶν κ.κ. Πάλλη καὶ Ἀλφαντάκη) ἀλλὰ σὲ ἑπίπεδο, ὅπως εἶπε, λοχαγῶν, οἱ ὁποὶοι «ἔπεσαν θύματα δύο σημείων του ὅοκου». Ἑξο„πέλ·υσε ἑπίθεσι κατὰ τὴς «μείζο νος υπεοασπίσεως», τὴν ὁποία «κατηγὀοησε γιὰ ἐγκατάλει ψι τῶν κατηγοοουμένων», καὶ ἀντὶ γιὰ τὴν ἀπαλλαγὴ τῶν αξιωματικών που ‹‹υπεοασπίσθηκε››, ζητησε νὰ τοοποποιηθὴ Ά. Βἶυτσιναἔί .δεὴπαθελειψε "Ψ ναδακΘνση: ξἶωσλ». οταν κατέθεσε στο \Στοατοδικειο φωτογοαφιες του λοχαγου κ. Κωστοπουλου με το Βασιλεα Παυλο. Τὸ η̨̃αφνικὸ δα κουσμα του̃ κ. Βουτσινα̃ ανάγκασε τὸ δικαστηοιο νὰ διακό τνν Ό Μι ε Βὰ νὰ ἐπανεύ δ ι σι ΐσω Θη η ψ χ η ηο Ξ, Υ Ιὅη τη ἶωίε Οια ., μια του ο κ. συνηγοοος. ν
'Η
ε. 'Αγὀρευσι ἐξ, ἐπαγγἑλματος συνηγὀρων
”Η υπεοάσπισι των κατηγοοουμένων έἔακολουθου̃σε φυσικα \ να ἀπουσιάζη ἀπὸ τότε που ὴ δίκη συνεχίστηκε κεκλεισμένων τῶν θυοῶν. Μόνον οἱ συνὴγοοοι τῶν λοχαγῶν «άποστατῶν» παοευοίσκοντο έξ ὥν ὁ εἰς ἐγένετο καὶ υπουογὸς Δικαιοσύ νης Δικτατοοίας (Το ιανταφύλλου).
41θ
99η συνεδοίασι του̃ Στοατοδικείου ἄοχισε μὲ τὴν αγό οευσι τοῦ α̃νθυπιλάοχου κ. Κ. Κατσούδα, ὁ ὁποῖος απέοοιψε το ενδεχόμενο υπάοἔεως συνωμοτικὴς κινησεως αξιωματι
Ἑλλάδα' Ὁ Βὀθεω ΑΣΠἘΔΑ° στὴ κῶὶα υ̃πὸ τὴν ἐπωὶωμία ~ ~ ι ΑΣΠΙ” πω' φημων των πεθαν Μ· Κατσούδαἔ πθοσεθεσεε 0" 'καὶ πΘ0έ° οὔτε δααυ στὴ ΔΑ› απατα αλλο δὲν κατατέθηκε στ
κ
'Υλὰ τοὺἔ 'κα συμπεράσματα, τηγοοουμἐνους άἔιωματικούς. «Τὰ αυθαίρετα
λαλψε
ααΐὰ τὴ διαδικασία αταὶλεῖα ἑπὶΰαθωῃκὸ
27. °Ο γολγοθας της
Ἑλλ. Δημοκρατίας
41?
ύπογρόιμμισε ό κ. συνήγορος, δὲν αποτελούν στοιχεία ὲνο
νιιιές τους καὶ στὸν Στρατὸ καὶ τούς κατηγορουμένους. 'Ο τρίτος «ἐἔ επαγγέλματος συνήγοριος» προεκαλεσε τὴν ιὶγανακτησι τῶν κατηγορουμένων. "Έἰπλεἔε τὸ έγκώμιο στρα ι:‹›δικ‹ῖ›ν καὶ Βασιλικού Ἑπιτρόπου καὶ ἐπετέθη κατα τῶν συ νηγόρων τῶν 25 αξιωματικών. Προσέθεσε, ὅτι απεδόθησαν μ‹›μφὲς καὶ κατηγορίες κατὰ τού Βασιλικού Ἑπιτρόπου, απὸ ουνηγόρους «καλυπτομένους ὑπὸ τὸν μανδύα τής θ0νλενΉ κής ασυλίας». Ὁ κ. Βουτσινα̃ς συνέχισε: «'Η ἐἔ ἑπαγγέλμα τος υπερόισπισις θὰ ασχοληθῆ μὲ τὰς πτυχὰς ἐκείνας ποὺ α ιμ›ρι›ον το κατὴγορὴτη̃οιονκ διότι τὸ πανελλήνιον ἀναμένει τὴν απόφασιν, διὰ νὰ ἰδή τί συμόαίνει μὲ τὴν ύπόθεσιν, αλ λὰ καὶ διὰ νὰ πληροφορηθὴ, αν ὁ αἔὶόῃμοἔ 'κ Βασιλικὸἐ Ἐ°
λη̃εε
'Ο κ. Κατσούδας, αφού αντέκρουσε, ἔνα πρὸς ἕνα, τα ἑ πιχειρήματα τού Βασιλικού “Επιτρόπου κ. Η. Παπαπού λου, ἐτόνισε «Ἀλλὰ τὸ σημαντικώτερον ὅλων, τὸ σῶμα τού εγκλήματος, ὁ ὅρκος, δὲν εύρέθη εἰς τὴν Βόρειον Έλλαδα. “Αν ύπηρχεν ΑΣΠΙΔΑ εἰς τὴν Βόρειον Ἑλλάδα δεν θὰ
ἔ πρεπε νὰ ἔχουν καὶ τὰ μέλη του ἔνα αντίτυπον; Τόση φτώ χεια ἐμαστιζε τὴν ὀργανωσιν; Καὶ ἐφ' όσον δὲν ανευρέθη ὁ ὅοκο: νεννα̃ται τὸ ερώτημα, αν όλα αυτα τα ασθενὴ περι
στατικὰ στοιχειοθετούν τὰ αδικήματα τού κατηγορητηρίου». "Ο κ. Κατσούδας ζήτησε τὴν αθώωσι τῶν κατηγορουμένων καὶστροέτρευα τους στρατοδίκες·νὰ «φέρουν τὴν ὁμόνοια καὶ τὴν σύμπνοια στὸ Στρατό». Μεστὴ σὲ επιχειρήματα ύπὲρ τής αθωότητος τῶν αξίωμα τικῶν ήταν καὶ ή αγόρευσι τού έπίσης, νεαρού ανθυπιλάρ χου κ. Α. Φίλου, ὁ ὁποῖος ανέτρεψε θασικὰ στοιχεία τῆς α
τατροπος εἶναι σκευωρός...»
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΤΑΟΣ: του.
ΙἙΩΡΙἹΟΤ: Εἶναι απαράδεκτο ή ύπερἀσπισι νὰ πλέκη τὸ ἐγκώμιο τού Βασιλικού Ἑπιτρόπον Π ΡΟΒΔΡΟΣ: Καὶ οὶ δύο νὰ πατε ἔἔω. ‹‹'Η Ἑλληνικὴ Δικαιοσύνη, προσέθεσε, ὁ Ά· Βθντϋινα̃ῶ είναι ύπεύθυνος καὶ ὅχι ανεύθυνος, όπως τὰ λαοδικεῖα». .. ΠΑΠΑἹἙΡΠΟΣ: Ν ὰ σταματήση τήν ‹ΦπΘΘἀσπ'·σὴ»> γιατὶ εἶναι φερέφωνο τού Βασιλικού Ἑπιτρόπου. ΜΠΟ'Ϊ`ΑΟ'Ϊ”ΚΟΣ: Είναι έν διατεταγμένη υπηρεσία. Δὲν δεχόμαστε, κ. Πρόεδρε, νὰ πλέκη τὸ ἐγκώμιο τού σκευωρον
γορεύσεως τού συνταγματόιρχου κ. Η. Παπαπούλου. 'Ο κ. Φίλος ύπογραμμισε, ὅτι αποδείχθηκε απὸ τὴν διαδικασία ὴ μὴ ύπαρξι συνωμοτικής ὀργανώσεως στὸ Στρατὸ καὶ ἰδι
αίτερα στὴν ΚΤΠ καὶ ύποστήριἔε, ότι τὸ σύνολο της κατη γορίας όασίζεται στὴν κατόιθεσι τού κ. Άλέκου Ρήγα (ἐρ γαζεται ὡς συντάκτης στὴν ἐφημερίδα «Ἑλεύθιερος Κό σμος»). 'Ο κ. Φίλος είπε ακόμα, ὅτι ολόκληρο τὸ οἰκοδόμη μα Τη̃ἔ “όαι̃ὶι̃γοίήαέ λαι̃ῖέρρευσε. 'Αναφερόμενος στίς, δήθεν, συσκέψεις, πού γίνονταν κατὰ τὸ κατηγορητήριο στὴν ΚΤΠ, ὁ κ. Φίλος, απέδει ξε, ότι όλες ἦσαν καθαρὰ ύπηρεσιακὲς καὶ ὅτι ὴ ἑπίσκεψι τού στρατηγού κ..Δουκακη στὸ γραφείο τού κ. ΪΙαπατέρ¬ που ήταν ἑθιμοτυπική. Ἄναφερόμενος στὸ θέμα τής παρα κολουθήσεως κατὰ τὸ κατηγορητήριο τηλεφώνων δια φόρων προσώπων, ὁ κ. Φίλος έπεκαλέσθη τὴν κατἀθεσι τού αρχηγού τῆς ΒΡΕ κ. Παναγιώτη Κανελλόπουλου, στὸ Στροι τοδικείο, ὁ ὁποῖος εἶχε τονίσει: «ΕΠ υπόθεσις τῶν τηλεφώ νων ούδεμίαν σχέσιν ἔχει μὲ τὸν ΑΣΠΙΔΑ». Ὁ κ. Φίλος ζή
ωωαΜτὸΣω̨ωω̃ωΜνἩΜω̃ὼηλωω@σὼμΜηέ 418
Φάνηκε ἀπὸ τὶς προτασεις
ι
Βασιλικού Ἐπιτρόπου. ΧΑΤΖΗΣ (ὁργισμέν0€)ι̃ 9ΑναιὶδέσταΤεὶ Δὲν σέὅεσαὶ τί ποταὶ ΠΑΠΑΠ ΟΤΛΟΣ: Για τὴν συμπεριφορα του κατηγο ρουμένου, κ. ῖῖρόεδρε, τού απαγγέλυ κατηγορία γιὰ εἔυ όρισι τού Δικαστηρίου. Ἱἰπακολουθεῖ ή δίκη τού λοχαγού Μπουλούκου. Ἡἔετάἑονσ ται ὡς μάρτυρες οὶ συγκατηγϋρωὐμενθἰ τον Μι Τσαμασὶω̃ της καὶ Παπαγιαννόπουλος. ΤΣΑΜΑΣΙΩΤΗΣ: “Ακουσα τὸν Μπουλούκο ν” αποκαλη τὸν Βασιλικὸ Ἐπίτρ0π0 ·· «σλευωθὀδ
ΠΑΠΑΠΑΝΝΟΠΟἩΠἙ:Τὸῶώωἔιώῳῃῳϋ 419
νος σε\ κατάστασι άγανακτησεως,
γιατὶ κοινη πεποίθησι τῶν
κατηγορουμένων εἶναι, ὅτι ὁ Βασιλικός 'Επίτροπος εἶναι μέ λοἔ τῶν οὅοοιοοὥνι Σὲ' συνέχεια, ἄρχισε ν" άπολογηται ὁ ιι. Μπορλοῦγως) ἀλλὰ ο προεδρος κ. ἱίαμπέρης του̃ ἀφαίρεσαι το λόγο. "Ο κ. Πα παπούλος ζητησε νὰ ἐπιὅληθη στὸν λοχαγὸ τεσσάρων ἐτῶν φυλάκισι. Την πρότασι του̃ Βασιλικοῦ “Επιτρόπου ἀποδέ χθηκε τὸ Στρατοδικει̃ο. "Ο κ. Μπουλοῦκος καταδικάσθηκε σὲ όαρυτάτη ποινη, λίγες ὥρες πρὶν ἀποσυρθου̃ν οἱ στρατσδίνεα̨ *Ν ~ ' γιοι\ την έκδοσι της αποφάσεως. Κατά την ἀπογευματινη συνεδρίασι ἀγόρεοσε 6 σρυἠγο ρος του λοχαγού κ. Κλαδογένη, κ. Στέλιος 'Γριανταῳτ5λλσΌ, ο όποιος περιορίσθηκε στὸν πελάτη του. Ὁ κ. Τριανταφύλ λου ύπέόαλε τὸ ερώτημα: «Δὲν ηταν δυνατὸν η πολιτικη ὅιελ ~ Ἱ .Ι ὅωσι̃λνδα πειολ· Τοοέ ἀτυχεις κατηγορουμένους, νὰ γίνη μετὰ ιο κ. Τριανταφύλλου ηλεγξε, κατόπιν, την α̃πρ Τὴν δίὅη;›› λώοησι της «μείζονος ύπερασπίσεως», ὅπσστηριξε, ὅτι 6 τι, ἔίλαδογένης εῖναι ἀθῶος καὶ προσέθεσε: ‹‹”`Αν ένας απλος Ιιλληνας χωρικὸς παρακολουθούσε τί συνέόη, τόσους μη νοέι ὲδῶ μέσα, τί θὰ ἔλεγε εἰς τὸν εἰρηνοδίκην τοῦ χωριού του;»
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΤΛΟΣ: ”Αν
ἔόλεπε πῶς ζούσα θὰ ἔφῳττε αρ στὶς φυλακές, μηνες, περίπου, ἐπὶ οέκοιι με Τοἐ λοιὶ τὸ πανελληνιο. ΠΡΟΕΪΔΡΟΣ: Κάτσε κάτω. Δὲν μπορειτε, ἐπὶ τέλους, νὰ θοομἠοοτε δνο στιγμές; ~ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΊ`ΛΟΣ: Εῖμαι ηρεμος, Δὲν μπη̨ οοοι ὅμως, ν, ἀκούω αὐτὰ πού λέγονται. Μετὰ δεκαπεντάλεπτη διακοπη οἱ κατηγορούμενοι ἄρχισαν νὰ προὅαίνουν σὲ συμπληρωματικὲς διευκρινησεις.
ΠΑΠΑἹἙΡΠΟΣ:
Χαρακτηρισε την κατηγορία ὡς «σοκ θρὸ κατασκεύασμα» καὶ ὅποστηριξε, ὅτι τὸ κατηγορητηριο, κατέρρευσε κατὰ την διαδικασία. 'Αντέκρουσε ὅλα τὰ ἐπι χειρηματα του̃ κ. Παπαπούλου, δηλωσε ὅτι ὅ κ. Μπσυλσϋ 'κοέ τοποθετηθηκε στην ΚΤΠ κατόπιν έπεμόάσεως του κ. "' Γεννηματά, ύστερα ἀπὸ παράκλησι του̃ πρώην υ̃πουργου̃ 420
Ι
~ 'Γἔθνικης 'Αμύνης κ. Κωστοπούλου, εἶπε, ότι «οἱ κ.κ. Φοιρ μάκης καὶ Κανάκης ἔκαναν κατασκοπεία σὲ όάρος της ΚΤΠ», ἀποκάλυψε ὅτι η ὀιμερικανικη ΚΤΠ ζητούσε πλη ροφορίες γιὰ τους πυραύλους στην Κύπρο και ύπενθύμισε, ὅτι «οἱ περισσότεροι ἀπὸ τούς όμολογησαντες αξιωματικούς υπηρετούσαν στὸ ΓΗΣ». «Τὸ πιο σωστό, ύπογράμμισε, εἴ
Χοοοοοἴἠολοε ΓΗΣ» νοθ ὅῃ το ἄνι̃ΐοο οονοομοοίοο ὅτονότὸ ι . . . . ομοθοοἔο οοο ὅοοέθοοε ο κ Α Ρηγοἔι τον οποιο οοοοὅολο σε «ὲγκάθετο στὶς φυλακές». Ειπε, ὅτι ‹‹ό Ρηγας ἑξετέλεσε .Ι ι ~ κατάπτυστη έντολη των σκευωρων», γιὰ νὰ δημιουργηθη τὸ «μυθιστόρημα Φαρμάκη» καὶ ἰσχυρίσθηκε ὅτι ὁ 'ίδιος σ μαρ τυς ἐπεσκέφθη τοὺς δικούς του, στην Καστοριά, στους ὁποί ους εμφανίσθηκε ως έκπρόσωπος της «Φωνης της Ἑλεύθε ρης Έλλάδας», γιὰ νὰ τους απόσπαση κουόεντες, αλλα ε ΡΙ Ι Η ! κεινοι τὸν ἀπέπεμψαν. Προσεθεσε, επισης, οτι ‹‹ο ηγας Ϊ \ , προσηλθε καὶ κατέθεσε σὰν ὅρεγμενη γατα στο Δικαστηριο». ΓΕΩΡΓΙΟΤ: "Τποόάλλω αΐτημα νὰ κληθη ὅ κρατούμε νος στὶς φυλακές 'Γίρυνθος Ἰωάννης Φαντάκης, ὅ ὁποῖος προ έθη σὲ συγκλονιστικές αποκαλύψεις καὶ νὰ ἕξετασθη ὥς μάρ κ
Ω
_'
Γ
Ε
3
λ
'Ενέ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ἑκατὸ αἰτηματα νὰ ύποόάλετε,
δὲν κα
λῶ κανένα ἄλλο μάρτυρα.
"Αναθεωρητικό θ” ἀ ποδείξουμε την αληθεια. Θὰ πούμε ὅσα δὲν θελησαμε ν* δι
ΠΑΠΑΪἩΩΡΓΟΠΟΤΔΟΣ: Στὸ
ποὅολοψοομε ἐοῶ· Καὶ 100 λοονλο ἄν μοῦ ὅάλοον Θ9 ἀΐω· νισθῶ, γιὰ νὰ όάλω τους σκευωρους στη φυλακη. Βὅχομαι, κ. Πρόεδρε, νὰ ζησετε, γιὰ νὰ τους δητε ολους αυτους δε
μένους.
Νὰ πα̃ἑ ἔἔοο Π ΡΟΕΔΡΟΣ Θὰ ἔἠοω ει. 'Ο Βασιλικός Ἑπίτροπος αναφέρθη ΙἙΑΠΑΤΕΡΠΟὉ· ·
κε στὸν σκοτεινό Μεσαίωνα. Μόνο τότε, ἀθῶοι άξιωματικοὶ πηγαιναν φυλακή. άκα ΧΟΝΔΡΟΚΟΤΚΗΣ· Χαραντηρισε τὸ ὸ ὅούλευμα .καὶ ` 3! θσ· 5: ιν ~ τανόητο. Ει̃πε, οτι εχουν συσχετισ η σ αυτ τα ασχ έ
~
ι
3
5
|
Ἱ
ποο ἔλοον πλθονολογοθῆ Τὰ ἀπἰθονο "Οτο~ πεολέλελ ὅθλοολἐι ~ σ να σαν 1880 μπορου του κράτη μονο σε αφρικανοασιατικα π
π
ν
τ
α
λ
¬
ιιει
γίνουν παραδεκτές. "Οσον ἀφορα̃ τὸν κ. Βασιλικὸ Ἑπίτρο (παλαιὸ προσωπικὸ καὶ οἰκογενειακό του φίλο) εἶπε, ὅ τι ξεπέρασε σὲ ορισμένα σημεία τὸ Θσὐλερμα καὶ σ° ἄλλα τὸ διέστρεψε. Περὶ ΑΣΠΙΔΑ ἑτόνισε, ὅτι δὲν ἔχει ἰδέα. ”Οσον ἀφορα̃ τὴν ΚΤΠ, ἐζέφρασε τὴν ἄποψι, ὅῃ ώπο τελει̃ παθητικὸ γιὰ τὴν χώρα». ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΤΛΟΣ: Μίλησε γιὰ προσωπικὴ αν τιδικία μὲ τὸν κ. Παπαπου̃λο καὶ ὺπογρἀμμισε, ὅτι τὴν α̃. γόρευσι του̃ Βασιλικου̃ Ἑπιτρὀπου χαρακτήρισαν «αὺθαίρσ τα συμπεράσματα καὶ ὀιναληθειες. "Αν παρακολουθοὐσαμε τὸν Φαρμάκη, προσέθεσε, θὰ τὸν πιἀναμε καὶ θὰ του̃ είχα με τραὅὴξει τὸ αφτί». Οῖ κ.κ. Τσαμασιώτης, Δαμόουνέλης καὶ Παραλίκας α̃ντέ κρουσαν μὲ τὴ σειρὰ τους τὰ σὲ θάρος τους ὲππχειρὴματα τοῦ κ. Παπαπουλου καὶ ὴ συνεδρίασι του̃ Στρατοδικείου διε
στ. Στατιστικα στοιχεῖα ἐκ της Δίκης
πο
κὀπη,
γιὰ τὴν ἑπομένη.
'Γερματίστηκε μὲ τὴν 10Οὴ συνεδρίασι του̃ Στρατοδικείου 'ίὶ δίκη Υίὰ τὴν «ῦπόθεϋί ΑΣΠΪΔΑ» (ὴ ὅικροαμοιτικὴ διαδι κασία). Οἱ στρατοδίκες ὺπὸ τὴν προεδρία του̃ κ. Θ. Κα μπέρη, αποσύρθηκαν σὲ διάσκεψι γιὰ νὰ ἐκδώσουν τὴν ἀ πόφοισι, τὴν ὁποία μὲ μεγάλο ἑνδιαφέρον ανέμενε τὸ πανελ λὴνιο. (Ἡ α̃πόφασι μνημονεὐτηκε ὴδη). Οί δικαστές, ποὺ ᾶποφἀσισαν γιὰ τὴν τύχη των 28 ἀξιωματικῶν είναι: ὁ ®Α
Δ
ῖ
.
ΧΟΤΝΤΑ: Μἀ ΉΜΕ ῷωμαοτἱΐ ἕἕσἕἔἔἐοιἔζώλη̨̃ἶἑίὴἔ ῃπς αοωωση ο„.
“π0ο”ω;!"' 422
ι
ὶ
ί
Οεοπαγίτηἔ % Καμπἑεῃὶἐσ Οἱ υ̃πθστθάῃι̃γοί· Ή:%· Χαῖἔη̃ἔι Ζα· λοχώρης καὶ Κεχαγια̃ς, καὶ ὁ ταξίαρχος κ. Πολίτης. Τώρα, μερικα στατιστικὰ στοιχει̃α καὶ α̃πολογισμοὶ δια φόρων μὴ οὺσιωδῶν μὲν σημείων τὴς δίκης, ωστόσο ὅμως ἑνδεωαπκὥν σημεὰον του̃ ἐμπαθου̃ς κλὴιατος ποὺ ἐπκκρατου̃ σε στὴν πολιτικὴ τούτη δίκη, ποὺ αντιμέτωποι ὴσοιν απ' τὴ μιὰ μεριὰ ὴ δεξιὰ μὲ ἐπικεφαλὴς τὸ Βασιλια̃ καὶ ἀπ” τὴν ἄλ λη ὴ δημοκρατικὴ παρὰταξι μὲ τὸ γέρο Παπανδρέου: 'Η δίκη τῶν 28 αξιωματικών, γιὰ τὸν ΑΣΠΙΔΑ, ἄρχισε στὶς 14 Νοεμθρίου 1988, στὴν αίθουσα πολιτικών συνεδρι άσεων του̃ Πρωτοδικείου. "Π αίθουσα διαρρυθμίστηκε, εἰδι κα, καὶ τοποθετήθηκαν μικροφωνικὲς ὲγκαταστόισεις. ”Γπεν θυμίζεται, ότι κατω ἀπὸ τὴν ἔδρα του̃ ἀρεοπαγίτου, κατ” ἀ πονομὴν ἀντιστρατὴγου, προέδρου του̃ Στρατοδικείου κ. Θ. Καμπέρη, θρέθηκε εἰδικὸ μαγνητόφωνο, τὸ ὁποῖο ὅπως εῖ παν κατηγορούμενος ὴσαν ἀπὸ ἑκαπα, ποὺ χρησιμοποωὶ ὴ ΚΤΠ. "Ο χειριστὴς μὲ τὸ μαγνητόφωνο ἐἔαφανίσθηκε μό λις τὸν ἐπεσημανε ·ὴ ὺπερόισπισι. Τὸ στρατοδωαα̃ο ἄρχισε μὲ τὴν ἐξὴς σύνθεσι: Ιῖρόεδρος ὁ κ. Καμπέρης, μέλη ὁ ᾶντιστρόιτηγος κ. Χατζῆς, οἱ ταξίαρ χοι κ.κ. Ζαλοχώρης (προὴχθη κατόπιν) καὶ Μπελιγιόιννης καὶ ὁ ὀιντισυνταγματόιρχης τὴς Στρατιωτικὴς Δικαιοσύνης κ. Μπιρμπίλης, Βασιλικός 'Επίτροπος ὁ συνταγματόιρχης κ. Π. Παπαποῦλος καὶ γραμματεὺς ό ὺπολοχαγὸς|κ. Τσατσσύλης. Οἱ κ.κ. ὴίπελιγιόιννης καὶ Μπιρμπιλης αρρωστησαν, ξαφνι κα, καὶ αντωαακστάθησαν ἀπὸ τοὺς ἀναπληρωματυκὼς τα ξιαρχους κ.κ. Κεχαγια̃ (προὴχθη κατόπιν) καὶ Πολίτη. Κα
428
τὰ την πορεία τῆς δίκης οί κ.κ. Ζαλοχώρης καὶ Κεχαγια̃ς ' ε προηχθησαν σὲ υποστρατηγους. Ἀπὸ την Βουλη ἑἔ ἄλλου, ιμηφισθηκε νομος ό ὁποῖος προόλέπεη ότι τὰ Δικαστηραχ '°' ι μπορουν να\ διακόπτουν τις συνεδριάσεις μέχρι 12 ημερών, 5 ὶ Ν ~ Ι αντι των τριων όπως όριζε ό προηγούμενος νόμος. ἹΖΙ ἀνάγνωσι του̃ ὁγκοδεστάτου όουλεύματος ἀπὸ τὸν γραμ ματεα του̃ Στρατοδικείου, διήρκεσε δύο ημέρες. Μία ἑόδο μάδα χρειάσθηκε, γιὰ νὰ συζητηθούν καὶ ἀναπτυχθου̃ν διά φορα νομικὰ θέματα ἀπὸ την ύπεράσππσμ ὅπως ἀναρμρδμα τητα του Δικαστηρίου, ὰντικανονικη σύνθεσι του̃ Δικαστη Ι 5 _ ριου, ακυροτητα του~ όουλεύματος καὶ της προδικασίας, εςαί ρεσι του̃ κ. Ϊἰαπαπούλου κλπ. "Γποόληθηκαν περισσότερες άπὸ 50 ενστάσεις ἀπὸ πλευρᾶς ύπερασπίσεως καὶ 100 αἱ τἠσεις καὶ αὶτηματα, που δὲν ἔγιναν ἀποδεκτά. Πολλἐς «μίνι δίκες» ἔγιναν κατὰ τη δίκη μαμμοὺθ γιὰ τον ΑΣΠΙΔΑ. Δικηγόροι παραπέμφθηκαν γιὰ πειθαρχικὰ παραπτώματα καὶ καταδικάσθηκαν σὲ χρηματικὲς ποινές. Οὶ καταδικασθέντες εἶναι οί κ.κ. Βασιλάτος, 'Αγγελούσης καὶ Τσαπάρας (Βουλευταί), Μανδηλαρα̃ς, Στεφανάκης, Γιάν νος, Χρυσικοπουλσς, καὶ Πανταζόπουλος. Καταδικάσθηκαν, ἀκόμα καὶ οἱ έξης κατηγορούμενοι: Παπαγεωργόπουλος (ἔ '“ ω ξι μηνες και ενα χρονο φυλάκισι), 'Γομπρας (ὀχτωι μηνες), Μπουλουκος, καὶ Πανου̃τσος (τρει̃ς μηνες). 'Ο τελευταίος καταδικάσθηκε στην περίοδο τῶν «κεκλεισμένων θυρών». Στὶς 9.30' π.μ. τῆς 281.67εἶχε ἑξετασθη ὁ θῦος μάρτυς ....
Ψ
Ψ
7
#
π
~ ι Ι ¬το Στρ/κειο «εκλεισε τις πορτες», κατοπιν προτάσεως του κ. Παπαπούλου. 'Γην ίδια μέρα, η ύπεράσπισι τῶν 25 ἀξιωματι σκ
Ψ
κ
ω
κῶν ἀποχώρησε ἀπὸ τη δίκη καὶ δὲν ἑπανῆλθε. “Ύστερα ἀπὸ Β2 ημέρες, οἱ πόρτες τοῦ Στρατοδικείου ξανάνοιξαν ( 1η Ι Ρ ι μἄαρτωυ 1Θθι) κατὰ την ὲξετασιτου~ πρώην άρχηγου..ι του.. | ω ~ ΓΗΣ κ. Ϊὶεννηματα~ καιι του~ πρωην όπουργου Ἑθνικης Ά Ι ~ › Ν μυνης κ. Γαρουφαλια. 'Η ύπεράσπισι όμως των κατηγορου μένων δὲν ἑπανηλθε μέχρι τέλους της δίκης. Στὸ διάστημα τῶν μυστικῶν συνεδριάσεων έξετάσθηκαν περισσότεροι ἀπὸ ×
Ϊ
Ϊ
~
100 μαρτυρες. 'Ο συνολικὸς ὰριθμος των μαρτύρων κατη γορίας ἀνῆλθε σὲ 250 καὶ υὥν μαρτύρων ύπερασπἱσεως σὲ
424
(οἱ κατηγορούμενοι παραιτηθηκαν τῶν ύπολοίπων). “Ο
10
_
ε
ἀρεοπαγίτης κ. Ιναμπέρης διόρισε τρεις αξιωματικούς, ως «έξ ἐπαγγέλματος συνηγόρους»,τους όποα̃κς ὔμοη, δὲν ἀ ε ναγνὡρισαν οι κατηγορούμενοι. ~ ~ 5 Ω : ”Γπολογίςεται, ότι αν ·ῆ δίκη των 28 αξιωματικων γινο ταν ὁλόκληρη μὲ «ἀνοιχτὲς τὶς πόρτες» καὶ δὲν ἀποχωρου̃σε γν·
ι:
α
ν
ίι̃ υ̃πεθἀσπὶσὶ τῶν 25›
λἶ ἀπόφασὶ δὲν θὰ ἐἔεῦίδετο πθὸ του̃ Αυγούστου η Σεπτεμόρίου τοῦ 1987.
Σνὸ δνἀστημα Τη̃ἐ δίκηἐ ὁ ΪΪΩόεδΩΟ€ κΙἶαμπέΩΉ€ ἀπα· γόρευσε 600 ερωτησεις εἴἙε σννηγόθων εἴτε κατηγοθοϋμέτ ι ι νων με την πολυθρυλητη φράσι: «Άπαγορεύω την ερώτη σι».ἶΙἱταν μαέστρος στὸ νὰ προστατεύη τους μάρτυρες κα 5
κ
τ
τηγορίαεν πϋλλοὶ Τῶν ὁπθίων κατὰ τὴν πθὸ Τοῦ δΜασΤηΟί0Ό έξέτασι περνούσαν άπό εἰδικὸ φροντιστηριο. .. Κατα τη διάρκεια της διαδικασίας ὁ κ. Πρόεδρος ‹‹ἑτιμώ ρησε» μὲ δασκαλίστικα τερτίπια κατηγορουμένους άξιωματι κους σέ. . . ” οστασία στη γωνιὰ της μεγάλης αίθουσας του̃ δικαστηρίο Πῶς κάνει μιὰ δασκαλίτσα που λέει στὸ παιδάκι πού άτα κτούσε: «Σηκω ὅρθιος καὶ γράψε μου ἑκατὸ φορὲς τη φρά σι, εἶμαι όίτακτος». “Ετσι ἔκανε καὶ ὁ κ. Καμπέρης μὲ τους οτ κατηγορουμενους αξιωματικούς: «Σηκω Πατατέρπο, Χον δροκούκη κλπ. πηγαίνετε ὅρθιοι στὴν άκρη, γιατὶ ψιθυρίσα τε, η γιατὶ στριμώξατε κάποιο ψευδομάρτυρα. . .» Οἱ φαι δρὲς τούτες νότες καὶ οί ἄλλες των φραστικῶν μαργαριτα ι ι ε ιι ~ ριων του κ. Ἑπιτροπου, ἦταν οι μονες που φαιδρύναν το μεγάλο δράμα μας. Γι" αυτό καὶ ἐμεῖς. . . ἐπιδιώκαμε τέτοιες τιμωρίες, γιὰ νὰ σπα̃με τη μονοτονία της στητης τούτης δί κης. Ἀλλὰ άραγε ηταν δικονομικὰ έπιτρεπτὲς αύτὲς οί γε 7
π
#
π
Δ
λοαπητες; ν
Οιε πιοι εντυπωσιακοὶ μάρτυρες
ι
ι
ι
τη μεγα ι νικητης ἀπ” τη λοπρέπεια ἑνος Μ. Ναπολέοντος που γυριζε μάχη του̃ Ἄούστερλιτς ηταν ὁ Γρίόας Διγενη̃ἐι ὁ Σαμ ψών, ὁ Γαρουφαλλια̃ς, ὁ Θεοφιλογιαννα̃κος, ό Παλαιολογό Ϊ \ ἕ Ϊ Ϊ πουλος, ό Πετανης, ὁ Φαρμακης. “Ο πιό άἔιοθρηνητος ο 5
κ
›¬
που ηρθαν με π
ι
Α
ῖῖετρῖχος 425
,
_ _ Οι πιὸ στιφοιὶ στοατοδικε; που ἀντιδικουσαν καὶ δὲν δί τ ι . καζαν ηταν ὁ Χατζης καὶ ο Κεχαγιας. ~ Οι πιο θοουὅοποιοιι ἐκ των ν κατηγοοουμενων οιι Μπουλου ¬
· ι πωσ ' οι° Ἐιτηγ οἑλ ο'Όιὶἑ ενοι πλόιθϋυν Τέλος, τόνισε, εμφαντικα, · . με τη φαντασια τουϋ «Χοη̨Ηντεα̨ » ὶἶτο _τΩατ ξγ,οι , Ϊ· κοφαντἠσουν» καὶ ἰσχυοίζονται ότι δηθεν «ο ανυπαυκι̃θἐ ΔΡΑ θ, γάω πθυ̃ἔἱνκόπηαα» (Σηαείωσω Βοὲ τοὺς σωω |“ )α ν Ἱ ' ' ι αντε . .
×
ι
ν
κος, Παπαγεωργόπουλος.
Ὁ Βασιλικὸς
¬
,
·
, , Ἡπιτοοπος κατατ την άγοοευσί του χοησιμο ποίησε 21 φοοὲς τὴ φοόισι ‹‹ὀ μόιοτυ; κατέθεσε μετὰ λόγου γνώσεως», καὶ 16 φοοὲς τὸ «αὐτὸς του̃τος». 'Τπεστἠοιξε τὴ νέα νομικη θεωοία, ὅτι σὲ ῦποθέσει; ὅπως ὁ ΑΣΠΙΔΑ, άο
φ
ἦ
κοῦν μόνο οἱ «ὀιπλὲς ὲνδείξεις» γιὰ νὰ θεμελιωθη̃ κατηγο οία! Θεώοησε σὰν ἀπλὲι; ἑνδείξεις ὅτι, ὲφἦ ὅσον κατὰ τὴν
15ην Ἱουλίου 1965 «αἱ θἠλεις σύζυγοι» ἦσαν μελαγχο λικαὶ ὁ. .. «ἄοοην» σύζυγος ἦταν... συνωμότη; τοῦ Α ΣΠΙΔΑ!! “Έἶνδειξι ὁμοίως ἀπετἑλει καὶ ἦ ἀνόιγνωσις έφη μεη̨ίδων «ΒΗΜΑ», «ΝΒΑ», ἑνῶ. . . «ἀπόδειξι» ἦ ἀνόιγνωσι ἐφημεοίὁων «ΑΘΗΝΑΤΚΗ», ‹‹ΑΝΕ)ΝΔΟΤΟΣ», ἀπεκάλε
γ
σε «ουσιώδη μάοτυοα» κάποιον ψευδομόιοτυοα Κανελλόπου λο Ααλόικη (ἦταν γνωστός στὸν υπόκοσμο ὡς
ποοαγωγὸ; καὶ ἦταν φυλακἦ γιὰ μαστοωπία). Ἑκεὶ ὅμως τὸ σκευωοι κὸ ἐπιτελεῖο τὸν ἔόαλλε καὶ «ψόιοεψε» τους Συντ) οχες σὰν
ἦταν μοιζὶ στὴ φυλακὴ καὶ «ὁμολόγησαν». . . ἀνομολόγητα!. . 'Αναξιόπιστους χαοακτηοισε τους μόιοτυοει; κατηγορίας Ζέσ όα, Κουνενό, Γεωογόπουλο καὶ Παπαθασιλείου, ίσως ἐπειδὴ τόλμησοιν να καταθέσουν υπὲο τῶν κατηγοοουμἐνων. Μίλησε γιὰ τὸ «αἰττολικὸ σκῶμμα» τοῦ ἀοεοπαγίτου κ. Κοιμπἑοη ( Π οοέδοου Στοατοδικείου) .
Μίλησε γιὰ «ἑπάοατο κομμουνισμὸ» καταφέοθηκε ὲναντί ον πολιτῶν καὶ ὲφημεοίδων που ἀποκαλου̃σαν τὸν «συμμοοι τοπόλεμο», «ἑμφυλιο πόλεμο», κιἦ ἔπλεξε τὸ ἑγκώμιο τῶν Γα
οουφαλλιᾶ, Νόὅα, Γεννηματα̃, ὲνῶ ἔψεἔε δοιμυτατα τὸ ‹‹γέ οο» καὶ την ΒΚ. Είπε, ακόμα, ὅτι ἦ κυόἑονησι Β. Κ. ἔθλε πε, ὅτι ὅσοι θὰ ἦταν υπουογὸς Ἐθνικῆς Άμύνης ό κ. Γα οουφαλια̃ς «δὲν θὰ ἐπετόγχανε τὴν κομματικοποίησι του
Γ_
Π.„„.,.ι„„τ„„ Σ. π."ω.ι„
Γ.
.τ.ι.ι.ιι.ινι„: ι: 2: ,ιταινιι σιινιινιιιι, ναυτια.,
να
9
ιι, "ισ", μπι
Στοατου̃» καὶ ἔποεπε ν' ἀπομακουνθῆ (ό κ. Γαοουφαλια̃ς) γιὰ ν' ὅιναλόιὅη ἄλλοις. «”Οταν ἔχασαν τὸ παιχνίδι ποοσέθε σε, δημιουργήθηκε ὁ ΑΣΠΙΔΑ». 426
427
ι·
ωι'Μη ιι. μωωοοϋιοε Μ ωαιοῶιι τον τοῦ Σιτρατοδιιοοίου ὡς τιμές τοιι̃ς ἀθοωιθἑντα̃ς ὰἔιωμωῃκαεε· __. `ϋ. "¬Ξ„ ςς.¬ι̃
Λι»αει εκ ιι ωειοιιιαε ὰποιοοοοη
7
.
ι
ιιει
_
ι
ξ κι
.
έ
ιειιειιπ
ι̃±ι,ε.ι.
Η
ι
·
ἶ
Ό
ΥΛ .
|
ι
`
ι
ι
ιλ
ιἶ Ξ'
α
Ζ ι τουτ
ι
” ·
ἕἴιἶθε
Ν
ΜΜΜ
σνοὶτ"
ιν
.
Χ
ικι
ιο Η
.
θέ
νι
Ή
7
εη̨̃ι
ι οι
ιιγ γ·
”\
°ῃρ0Ἱ_ο
έ
”
ι Ἱ ι χ Ι ε τη στι μι που οι ασσονται οι οι ε αυτές του θιθλίου τὸ πολιτειακό μας μένει έκκοεμές. Μιὰ θδομόιδα Ι ι . ι Κ ι ι ι λ τμ θι 7 θε ι απομενει απο την υοιακη που ο αος μας οι κιη η στις κόιλπες και πόιλιν γιὰ νὰ άποφανθη γιὰ τὸ πιο ζωτικὸ θέμα Ν της χὡοας μας' τὸ ὀὶν θέλουμε δημοκοατία η θασιλια̃. Γιὰ οι αο με πιευματ κ επιπε ο υψη ο στην κα ο ικοτητα του ι θα ηταν ἀστεῖο τὸ έοώτημα αὐτό, ὅσο κι αν τὸν θασιλικὸ θε ' ' ' | σ ο` τον θαφτιζουν «θασιλευομενη δημοκοατια» σαν πασαλει ιας σοκολατας σε στ υ νιν Ο ως ακ ιθως επειδ ο λαος μας σ” ενα σημαντικο ποσοστὸ τηοειται σε πολιτικη υπανόι πτυ ι ιατί νὰ τὸ κ ύθουιιε· ἔτσι δὲν εἶναι· ` τοῦ καλλιεογουνται θιωματα υποπτα ¬ ειναι κι αυτο αποοοοια των ποικίλων κατεστημενων στὴ χώοα μας ω γι“ αυτὸ εῖναι αναγκαιο να διαφωτιζωνται απλα και σωστα ολοι εκεινοι που οὰ τυς έ μποισα ” έδ ν νὰα δο”ν ¬υ τοφωςτηςαηας ” ”λ'θει σ το δ ιαατο 'ὅ ιῖ χοόνου ποὺ ζοῦν και κινου̃νται. Σὲ τέτοιες κοιταστόισεις θο¬ λες και υποπτες που παοαμοοφωνουν την ποαγματικοτητα, ι ~ ι που δεν αφηνουν τα ειδωλα τῶν σωστων εικονων να ποοθλη ~ (7 Ξ Ἱ κι | θουν οπως ειναι στα ομματα του κοσμακη, επιθαλλεται να υπόιοξη μιὰ σωστη διαφὡτισι γιὰ νὰ ἀποφευχθου̃ν δεινὰ στὸν τόπο τοῦτο. Τὸ πολιτειακὸ θέμα δὲν εἶναι ένα ὀποιοδηποτε ὰπλὸ θέμα που καλούμαστε νὰ λύσουμε μὲ την ψηφο μας γιὰ ὡοισμέ νο χοονικὸ διάστημα. Δὲν ἐκλέγουμε τους κυθεονῆτες μας γιὰ ῶοισμένο χοονικὸ διάστημα μετὰ τη ληξι του̃ όποιου θὰ μποοου̃με πάλιν μὲ την ψηφο μας νὰ τους καθαιοέσουμε. Ἑ κλεγουμε, αν τὸν εκλεἔουμε, ενα θασιλια που θαναι αοχον | 5 τας μας για γενηες, για επ απειοο. Ο ὔασιλιας δεν εκλε γεται κάθε λίγο καὶ λιγάκι. Μένει πάντα πόιππου ποὸς πόιπ Ι
Με
·
τι
έ·αλ._Ἱ
±;
Έν διμει δημοψηφίσματος: Δημοκρατἰαἦ βασιλεία;
Μ
ι
.
έ
5
νλ"ι ιὸ””δ”λ"θλ" έ
_
`
κ
ο
κ
κ
`
οι
τι
5?
ι
ε
Ν
ΑΝΑΘ ..
ι
ι
ΔΞΜΆ
*Φ
“
ιιωεςιιιςιιιγιιμιιιιιεωιιιιιιιι.ι ςε±ι.±ιςι±;
ι
ΠλΠΑΓἶΟγλΟΣ: ¬ Μἢν τούς όστοχαιρετᾶτε. Θἀ σας τούς ιτιιι. απ. Δηνιιριάαι στειλω αόαι μὲο·α!.·..
.
λ
.
γ
π
5
γ
3
3
Ω
Γ
Ἡ
γ
ς
429
Είτε ἔξυπνος εἴτε ὴλίθιος είναι ὁ ὰπόγο τῆς Θασιλείας Θἄυαι πάνω στα τὸ κεφάλι μας. Ἡ νοοτοοπία του θᾶναι πόιντα ὴ ίδια είτε ἔξυπνος είναι είτε κουτός: νοοτοοπία ξένου, ἀφοῦ δὲν θὁίχη κὰν ἑλληνικὸ αῖμα. "Οποιαδήποτε φοοεσιὰ τῆς φοοἑσουμε τὴς θασιλείας (συνταγματικὴ ὴ φαλκιδευμἑνη) θἄναι πάντα της ίδιας νοο τοοπίας: Μοναοχικὴς καὶ θὰ κυμαίνεται ἀπὸ «ἐλέω̨ Θεοῦ» ἀλὰ Σαχης καὶ Χασὰν Μαοόκου ως Σκανδιναυικὴς νοοτοο πίας σὲ ἑλληνικὰ ὅμως πλαίσια. Οὶ ξένοι που ἀπί τὸ 1833 μας ἐπιόόιλλανε τὸ θεσμὸ δὲν κοπὴκανε γιὰ τὴ δικὴ μας ποόοδο ἀλλὰ γιὰ τὰ δικά τους συμ φέοοντα. Γιί αυτό καὶ οί όασιλιόιδες στὴ χώσα μας ἐκποο σωπουσαν πόιντοτε ξένα συμφέοοντα καὶ ἀποόὴκανε εστίες που ἐκθοέψανε ὅλων τῶν εἰδῶν καὶ ποιοτὴτων τὰ κατεστημέ να ντόπια ὴ ξένα (οίκονομικόι, κοινωνικά, πνευματικά, πολι τικόι). "Ο τελευταίος μάλιστα ὕασιλια̃ς μας μέσα στὴν τελευ ταία πολυτόιοαχη 10ετία τὴ χειοότεοη καὶ πιὸ πολυτόιοαχη του̃ αἰῶνος μας, ἔπαιἔε τὸν ποῶτο οόλο στὸ ΓΟΛΓΟΘΑ 'ΓΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όπως καθαοὰ δεί χτὴκε στὴν ὀιφὴγησι τῶν γεγονότων καὶ πεοιστατικῶν τοῦ κυοίου σάηιατος του παοόντος όιόλίου ντοκουμἑντων.”Ιὰπεο δὴ ὅμως ὁ Κωνσταντῖνος θέλησε ἀπὸ τὴν τηλεόοασι νὰ δι καιολογὴση τὴ στόισι του ἐκλιπαοῶντας τὴν ψὴφο μας καλὸ θᾶναι νὰ του̃ θυμίσουμε μεοικὰ ποὁιγματα, γιὰ νὰ πόιψη νὰ ὶσχυοίὶςεται τὸν ἀντιστασιακό!! “Οπως πάει αὐτὸς είναι ἐν δεχόμενο νὰ μας πὴ πως δ υπεοασπιστὴς τῶν Θεομοπυλῶν ὴ το ὁ 'Εφιάλτης καὶ ὅχι ό Λεωνίδας. 'Απὸ τὴν 15η Ἱουλίου του̃ 1985 στὴν ψυχὴ του̃ Κωνσταν τωου κυομαοχουσανε δυό μεγάλα α̃όυσσαλέα πάθη που δὲν τὸν ἄφηναν νὰ δὴ τὸ σωστὸ δοόμο: Τὸ μῖσος κατὰ του̃ κόμ ματος τῆς Δημοκοατίας του «γέοου» καὶ ὴ παθιασμένη λα τοεία του στὴν Καίζεοικὴ νοοτοοπία καὶ στὴν «ἑλέῳ Θεοῦ» όασιλεία του. 'Γὰ δυὸ τουτα πάθη του σὲ συνδυασμο μὲ τὴν πνευματικὴ ἀτοοφικότητόι του τὸν κατέστησαν ἐπικίνδυνον ἀλλὰ καὶ δέσμιον τόσο τῆς πονηοης μητοός του όσο καὶ τῶν ἀοτηοιοσκληοωμενων ὁσφυοκαμπτῶν τὴς Αυλῆς, σὲ τοόπο ὥ πον κληοονομικόι. σος, ὁ διόδοχοη̨̃
έίιδθ
οτε ὁ Τόποέ μαἐ νὰ ὁδηΥ1Ιθἦ ἐἔ αἶτίαε του, μετὰ μιὰ διετλἦ πολιτικὴ ἀναστόιτωσι που κυοιαοχοῦσε ὴ δολοπλοκία, ὴ ευ τέλεια καὶ ὴ απατη στὴ δικτατοοία τη̃ς 21ης Ἀποιλίου. Ὁ Κωνσταντἶνθἐ δὶέθετῦ Τὸν Στοοιτιωτικὸ μηχανισμό που δια πλαθόταν ἐπὶ 1Οετίες στὰ δεζιὰ όασιλικὰ νὁιματα μὲ θιωματι κὴ ψυχολογία ὅτι του ἀνὴκει δικαιωματικὰ ὁ Στοατός. "Π τσι διαμόρφωσε μιὰ ὴγεσία στὰ μἐτοα του μὲ τὴν ὁποία τοίμαζε τὴ γνωστὴ Βασιλικὴ δικτατοοία τῶν Στοατηγῶν του. Κι ἔόαλε ὲπικεφαλὴς αυτης τῆς ὴγεσίας τὸν πιὸ ανίκα νο στοατηγὸ όλων τῶν εποχών καὶ αίώνων της Στοατ. Ἱστο οίας μας γιὰ νὰ ἀπολὴξουμε πλησίστιοι στὴν 21η Ἀποιλίου του ὶθίἴί. Ἡ ομιλία του Κωνσταντίνου στὴν τηλεόοασι ηταν μιὰ σύν θεσι ᾶπολογίας γιὰ τὸ παοελθὸν καὶ «δημοκοατικὴς Βασι λείας» γιὰ τὸ μέλλον. Ἑκλιπαοεῖ τὸν ψηφο μας ὁ Κωνσταν τίνος καὶ υπόσχεται αλλαγη. Θέλει νόι ”οθὴ στὴν Ἑλλάδα σὰν όασιλιᾶς ἔστω καὶ «δεμένος». 'Αλλὰ ὁ «δεμένος» λύνεται καὶ
τότε...
Στὸ κείμενο της όμιλίας του υπάοχουν καὶ πολλὲς ἀνα κοίόειες ἀλλὰ καὶ υποσχέσεις που ἔοχονται σὲ ἀντίθεσι μὲ τὶς ποαξες του, του παοελθόντος: 1. Είπε ὁ Κωνσταντῖνος σὲ σπασμένα Ἑλληνικόι: ‹‹”Ήἶλληνες, Ἑλληνίδες, "Απὸ ξένη χώοα σᾶς απευθύνω μὲ όαθειὰ συγκίνησι ἐγ κἀοδιο χαιοετισμό. Είναι χαιοετισμὸς τιμὴς διὰ τους ἀγῶ νας καὶ τὰς θυσίας σας κατὰ τὴν διάρκεια της ὲθνικὴς δο κιμασίας. Με τους ἀγῶνες καὶ τὰς θυσίας σας ὴοχισε ἦ όι ποκατἀστασις τῶν δημοκοατικῶν θεσμῶν καὶ κατέστη δυνα τὸν νὰ ἀσκὴσετετὸ δπέοτατον καθὴκον καὶδικαὰομα: νὰ ἀ ναδείξετε διὰ τὴς ψὴερου σας τὴν όουλὴν καὶ τὴν κυόέονη σιν της χὡοας».γ Πῶς ἔχει ἄοαγε τὸ σθένος νὰ θαυμἀζη τους ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες του̃ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ὁ όίνθοωπος που συνέχαιοε τὸν Παπαδόπουλο ἐπὶ τῇ διασώσει του; Στὶς 16 Αυγούστου 1888 δόθηκε στὴν "Αθὴνα ὴ ἀκόλουθη ἀνακοίνωσι: 'Αμοοαλιστικὴ κι ἀπόινθοωπη παντα ὴ Αυλὴ στὸ ποοπα 431
οοισκευαστικὁ στάδιο τὴς δικτατοοίας ἑξυφανε τὴ σκενωοία τοῦ ΑΣΠἙΔΑ γιὰ νὰ ἕξουθενώση πολιτικὰ τὸν Παοταν δοέου καὶ νὰ ἀπομακούνη απ' τὸ Στοατὸ στελέχη που δὲν ἔ στεοναν στὴ στεγανιοποίησι τον Στοατου̃ στὸ ὅασιλικὸ θεσμό. «Καθ' υ̃ψὴλὴν Βασιλικὴν ἑπιταγὴν ὁ Αυλάοχὴς τὴς Α.Μ. του̃ Βασιλέως κ. Λεων. Παπάγος, ἑπεσκέφθὴ τὴν 10.80ί π.μ. τὴς σὴμεοον τὴν ΑΕ. τὸν στοὀεδοον τῆς Κυθεονὴσε ως κ. Γεώογιον Παπαδὀπουλον καὶ διεθίθασεν αὐτῷ τὰ θεομὰ συγχαοὴτὴοισι του̃ ”Ανακτος ἐπὶ τῇ διασώσει του, ~ 5 Ι | ~ 3 | εκ της εναντιον αυτῳ γενομενὴς δολοφονικὴς αποπειοας». Ώ
5
οι /|ν^ / .|,.,‹...;ἔ¿ἑἔἀΜ
„
ιὶ ·αν
Ή=._±±:;ι.ι:±±±±.±.,.¬.±±.›;:τ±±±·=±±:<··.<::··=:·¬:·:τι±ια:¬:>:±±±:±±±= / αγ..·7;·..·τ›:ι=›%ν±±. × » .. ›±ιΜαὥ;×α̃ .ε×|2μεπἔ ¬τ·±.±±±.;±ι:ε·±ια±ιε±±±ναι:=±ι·±±=±=±·±1=:=±±±ι ::·±ανΔααὶα·α·α#:·¬τνι . “ααταα νο.×>>ι·· 2 Ζὥἕ έςςυςιὥ .,.κ
±:±±·±·
.·:.:ε:Ζ±.ε<=`ὔἶ”>¬
ςιῃς. σε
Κ
_
.±·±
Ἡ.±±.τ_±±:±±.._.›±:_.±,±ι_±_±=±=„.±:±ς±·=.ε±·_:αι·τ. ν
ιτ_ςιι_τι±.4·;.Ξτ±=.Ξ±:.ΞιΞ±Ξ±
ι
α
τις...ττ±=±;±_εςμζι±±ε±±_±ὲτ
Χ
ι
ιι
αν
Η
/
τατει.ν.=ετ:ι·;±τιτιτι=±ε.=±:±.τ;±=ν=:±.±:τΜι:ετ.
›
λ
α
τι ε.εττε:ε5α=εἰι±ι5ε
×
Η6?
ΞεεττΞΞεζεἔτανε.ε3··±±.τ5=ι:ε=ε=εε±ε±εεατειε±τι±.Η;Ξεἔἐε:=ι̃ε5=±=ιατ3
·
^
/
ῖἔ=;ι̃ὲζη̨̃ἐἔἐ:ξζ;ἶ:ι}Ϊἶυ̃ἐἐζἶξῖἔἔ±ἔἕ:`Σ
.ἱ:ιτε5ἐ
τα
· ·×
ι
.· αν=ενα±±:±±±±.ι.±±±±±:;
=ὶ.ι=:=5=5ε;;ει̃=να··==ναεΞει̃2Ξὲει̃εαει̃εἔει̃ι
„
κκ
¬
έ
„.±:±τ±.±τ.έ,±
α
ατε αν
ά
Μ:±=;Μ±=±=±=τ±;±.
;.#
±=±±±=±=±±±·
.
ι
.τ
±±±:.ι±±±¬±±
Ο
Ε
Ι
ά
ανν
«Θα πω στοα; αναααινανα να ααλανν τα δννατα τους νια ι
Ι
Ι
”4
Γεώργιον Παπαδόπουχον. Διακρίνεται 6 ἔτσρσς τω̃ν σῳωτεργατῶν τη̃ς ἱστορικη̃ς νύ χτας τη̃ς 21ης Άπριλίου, ταξίαρχος Στυλιανὸς Παττακός. ω̨ίσθνὶαιε ὅ Κααναναννἶνοἐ: Ἱ | Ϊ 3 αωοπωἐ ὅλον ννωθίἔετα̃ μενα την πθοσπαθεναν μον να ατ παλλαἔω τὴν Χώῳν ἀπὸ τὴν δνντατοθίαν ευ̃θέθνὶν μανθὰν ννὶἐ Ἑλλἀδθἐ Ἀπὸ τόνε ~Ο”υ̃δ¦ επὶ σνννμνὶν ἶπανσξν να νίἶθονα νίἔω μὲ κάθε μέσον καὶ· να ανωννἔωμαν με ολαἔ νοἶἔ δνναμενἔ μον δνα την ννολνννννὶν απελενθεθωσνν νλλἔ Πανθνδοἔ· · ·»·
Καν στὸν “Αιαοαανὸ δονασαναανα «Ον
›
ι
ἐαανατε. τα ὲαααατε νια νὰ αὼ·
τνι̃σμααναα ἔαντ·
'
ε
ατι
.
τα·
ραψίαν μὲ τὸν συνταγμαῖάρχην
432
αἔῖααν θέααιαι: τιὼε
ξῇ
Ὁ Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος χαμογελώντας ἀνταλλάσσει χει
Ἱα
να
ών·εὶει̃εὲαΞἰεαϋει̃ει ι̃εὶἐιξι
τί
2
κ
2
·=ε±ειτεειιεεε±ι±τιτι=±=±±±=±=·=τ=±±τ:±τι=αει
έ
νὰ σφανέννα νενἀτα νῆέ Ἑιλλάδαἔ Δ ὲ ν ὲ μ ί λ η σ ε θ ό λ ο υ' ὲ σ ι ώ στ η σ ε. "Οπως ἔκαμε τὸ ἴδιο καὶ ὁ αλλος Κωνσταντῖνος στὸ Παοίσι. Δὲν ἄνοιξαν τὸ στόμα τους μετὰ τὴν κοσμογονία τοῦ νέου Άοκαδιοῦ. Ὁ Κωνσταντῖνος κάλυψε απόλυτα τὸ ποαξικόπὴμα παο" ὅτι του̃ διατάοαξε κατὰ κάποιο τοόστο τὰ σχέδια τῆς δικιᾶς του δικτατοοίας διὰ τῶν στοατὴγῶν τον. Ἀλλὰ ὅταν πεί 3 ) ι̃ ¬η Ϊ ζ'| Ἱ Ϊ στὴκε απ τον Ζιταντιιδακη οτι ὴταν στους σκοπους ἕνα και\ τοΪ αὐτὸ μ' αὐτὴ τὴ δικτατοοία τῶν στοατὴγῶν του, ἔσπευσε νὰ εἴπει μετὰ ὁθὴμεοον ἀπὸ τὸ ποαξικόπὴμα: 'Υνὰ
ί·Δ±ιε¿ἕ¿;τ·εςη̨̃ιτε±·¬ιε±;:±.Ξι±;°°ε:±±=Ξ;;±ι
5
5·
Δ·
α
|
Καὶ ὅμωα 6 Κωνσταντῖνος άκόμη καὶ μετὰ τὴ στραγὴ του̃ Πολυτεχνείου δὲν θσῆκε οὔτε μιὰ κουὅέντα συμπαθείας
ΗΠΑ
ααὶ ααα τον
α·
ι
ααααα να ναννἔανν αννα9ίω§ δα
αλ ανὅέθννὶαη ποέπει να ἑπιίτυχ|η»” τ τ τ τ ~ «Με την παρουσια του, κατα την ὁοκωμοσια της κυθεονη κ
ααα; π
Νανα 0 Ζαν Μαϋναα_ ὁ ~
σ
π
τ
τ
ααανλενα ὲαελανε
~
..
ααα
ααν
ι
Ωισεως της χουντας Χαι' του πθαἔ Μοπη ματος» '
“Οχι μονάχα
κάλυψε τὸ ποαξικὀπημα. Ποοχώοὴσε καὶ στὴ ὸικαιολὀγὴσι τὴς ὲπεμθάσεως. ,Απαντώντας σὲ ποοσφώ νησι του̃ ποωθυπουογου̃ του̃ ποαη̨̃ικοπὴματος κ. Κόλλια στὶς 26 °ΑπΩιλί0Ό 1967, εἶπε τὰ ἑἔῇς:
«Ποάγματι ὴ Ἑλλὰς κατὰ τὸν τελευταῖον καιοὸν ἑδοκιμά σκλ ότατα. Οἱ δι οκ ατικοὶ θεσ οὶ του̃ πολιτεὐ ατος η Θ μ μ είχον ῦποσκαφθη̃. Τὸ ”Έ}θνος, ὴ Βασιλεία, αὶ ”Βνοπλοι Δυ σθ
νόιμεις, ὴ Δικαιοσύνη ὲθίγοντο συνεχῶς, πεοισσὀτεοον δὲ ὅ τὰ ποαγματικὰ συμφέροντα τοῦ λαου̃. 'ΩΞ ὀιοχὴγὸς τῶν 'Ενόπλων Δυνάμεων, ἐκ του̃ Συντάγματος, πι στευοο άκοαδόιντως ὅτι αἶιται ποέπει νὰ εἶναι ἐθνικαί, διότι
λων ίιπέφεοον
28. °Ο γολγοθας τὴς Ήλλ. Δημοκρανίαἐ
4ΰ?›
αποτελουν τὸ σπουδαιὀτερον κεφάλαιον τη̃ς Πατρίδος. Βἶμαι θἶθαιθε ὅτι μὲ τὴν ευχὴν του̃ Θεοῦ, μὲ τὴν προσπάθειαν ὅ μων καὶ πρὸ παντὸς τὴν θοὴθειαν του̃ λαου, θὰ ἑπιτευχθὴ τα
ὁίρρεν σὴμερον ὥραν 1ῦ.Οὅ
λέωἐ ἶι̃ίὀθγάνωσίἐ ἐνὸἔ Κθάωυε Δικοιί0υ. μιᾶς άληθου̃ς καὶ υ̃Υὶ0υ̃§ΝΔημ0%θατία§ ,Βγω προσωπικῶς ὡς Βασιλεὺς ὅλων τῶν 'Βλλὴνων θα ἑ¬ πιτελῶ τὸ καθὴκον μου ἔναντι τὴς πατρίδος καὶ του λαοῦ
Ἄπαντῶν ὁ κ. Πρωθυπουργός, απέστειλε πρὸς τὴν Α. Μ. τὸν Βασιλέα τὸ ακόλουθο συγχαρητὴριο τηλεγράφημα: «Ἐκ μέρους τὴς ΑΒ. του κ. Πρωθυπουργου̃ πρὸς τὴν Λ.Μ. τὸν Βασιλέα. ›› 'Η Κυθέρνησις καὶ ἐγὼ προσωπικῶς μετὰ μεγίστης χα ρα̃ς, λαθόντες γνῶσιν τὴς γεννὴσεως Βασιλόπαιδος, σπεύδο μεν υποθάλλομεν "ΐμετέραν Μεγαλειὀτητα καὶ Α.Μ. τὴν Βαι σίλὶσσαν θεθμὰ σϋγχαρητἠρια ὴμῶν ευχόμενοι εἰς ”Ϊ"μετέ ρας Μεγαλειότητας καὶ τὸν νεογέννητον, πᾶσαν δυνοιτὴν ευ
ΠΟΤΜΠΟΤΡΑΣ
μοω·
3. Καὶ ἄλλοι ἰσχυρισμοὶ περὶ άντιστάσεως: «Συμπατριῶται μου,
Σ
Ἱἰτο φυσικό, ὅπως καὶ τόσοι ἄλλοι ἑζόριστοι συμπατριῶ ται, νὰ ἐττιστρέψω εἰς τὴν Πατοίδα τὴν ἑπομένην τῆα̨ Ματαα̨ Η
:
_,
Ω
π
ρευσεως του δικτατορικου καθεστωτος, εναντίον του ὁποίου
ἐπρωτοστάτησα καὶ ὴγωνίσθην. Ἀλλὰ εἰδικαὶ περιστάσεις ἐ Ο ία μου πέθαλον τ`ν πα Ο ἀταστ τετ Ύὶ ὶ.¬ Ο 9 | ” Ηδη, ἐπικειται Δημοψηφισμα. τὸ
συνέπωα
τι
ης
επ α 3
#
ατοπο
ι
.Ν
ι
.αὉθαιΕἔΞΈ0Ό ι
“
.
ε
~
τυλίαν·
ἐ¬
Στὶς 24 Νοε
οποιον όμως ερχεται ως ε
επ
.
χω παθανομου μεταπολῃεωεωἔ πω) ε ίι̃τ ° ι ι
'ι
Εναὅτῃης ποαὸεωςί εχεὶνηἔθε ~ κατα των δικαιωματων του Βλληνικου Λαου, αντεταξα τοτε, ὅτι θὰ τεθῶ προθυμως υπὸ | την κῳσγ ἘΟΝ) εφι όσον Ομως θὰ συνέω̨εχαν γιμ εστ ρΨσε ε φ~ετοη πΜταίοῳα ω τι σ τως τι· οποια 5
Ν
·
ι
προϋποθέσεις ἐλευθέρας, άθιάστου, ἀνοθευτου καὶ ὀιδιαφιλο | νγεγκηῖοι̃γ εα̨γφθασεως της λαῖκηα̨ θελΝΝσεωςΝ Ἡ απἀντησίς
¦
5
ε ”το μ ία πΝραξις ” ” ' αντιστασεως και' εἶχε σκοπο` ναι καταδειἔη τον ὅιασμον και την πλαστογραφίαν τὴς Λαικὴς Θελὴσεως. ἘΗΝΝΟ ἀπαντησίς μία πθόπληση̨ πθὸα̨ τὴν δωῖατοθία,
ου τ . . του , ασὶ εως Οι ς ης τον Πρωθυπουργον. 5
.
,
σω υμετεραν
484
ἐ
,
Φ.
ζοχοτητα οτι Α.Μ. Βασιλισσα ετεκεν αισιως
2
#
των Τπουθγων Εἔω κατα την ποοσεχη συνοδον ὅεονησεωἔ 5 : .~ Ι ε ~ Ν : τερικων του Συμθουλιου της Βυρωπης, εἶναι απολυτως ανα ·<
_
ο
1
με
λ
Ε
αἶω τηνὅ|λἶἔὶη° οι ν του
ουν ωνσταντινου ε ία αἱ ὁπ0„ Νηἀ , , ΜΝ ης , ς ηἔὶ Ψω̨ νουν να εννοηθη οτι ο εξοριστος Αναξ ενδεχεται να ειναι ι . . άναμεμιγμενος εἰς την υπὀθεσιν της συνωμοσίας εἰς τὸ Πο . ι ει . ι ι . Αι . λεμικον Ν αυτικον. υτο τουτο το γεγονος οτι η συνωμοσια ~ 3 Ἱ ίσθ ῶ ίδ «οπε Ο ιέετα» απο τὸν εκπ Θ όσωπον της ἑλ ἐ α ακ Χ Ω τλὶθ η ληνικὴς Κυθερνὴσεως, μειώνει σημαντικῶς τὴν σημασίαν τὴς Ν
`
Ν
·
« ι το πε ι ὅῃ εῦἶω «ἔκπἶ 3
ἀπὸ τὰ
Ν,
Ν
ασι εω πλ
ἶΝ
5
3
η
ι
Β
5
,
δ~θ Θ! ποοἔ εν αθὶῳίνσὶὶν η~ Εν οωτων ~ ια την ως το ε ωτεθωων σ Ι ~ ε ληψιν δυσμενους αποφάσεως εναντιον τησ Βλληνικηῖ Κυ
γθαἕἶι
ωνστανῃνω) πθοα̨
| | Ἱ | »Α.Μ. Βασιλευς μοιΙ ανεθεσεν στιγμην ταυτην ανακοινω Η
Έ
3
Ἡ
, . ι Ὁκτωθρίου 1989 αποστελλεται στὸν κ. Παπαδο πουλο τὸ ακόλουθο τηλεγράφημα: ΑΜ Β ΝΝ, «ἘΝΝ έ
μ
Ἐ θη ἔΐαἴἕὅνωσὅ' πουργειον 4 ωτερικων ε ναι ε ουσιο οτημενον να ‹‹ ο άνακοινώση ὅτι πάντα τὰ άναγραφέντα είς τὸν ξένον Τυπον περὶ ὲπαφῶν τὴς ΑΜ · του̃ Βασιλέως μετὰ προσωπικοτὴτων
πολὶῃχωίν ποοσωπὶποτητωνλ Ι Ἱ Καἱ σἴιἶ 2ἶ3 Β1/ἑαγὅοω̃ 1978 το Γαλλωω Πίθακτοοεω Τηλε
2
ΑΕ.
ακόλου
π
ἀλλὰ ὲξέφραζε καὶ τὴν πεποίθησί μου, ὅτι ὁ Βασιλευς δὲν πρέπει να φοὅητοιι τὴν κρίσι του Λαου, ὅταν μάλιστα ἔχη ηρεμη την συνείδησι, ὅτι ἐξεπλὴρωσε τὸ χρέος του».
ι
Ω
.
ιαι θα α ασ' ιενα̨αδμετε η ἶεις ἐ ανα" » 5 ι Μωτεοοω̨ ~ ἐ κ Ι ~ ρως ιδιωτικους λογους|και ου εμιαν ε χεν κει παφην μετα
ΝΝ
την
ΠΑΠΑΔΟΠΟΤΛΟΣ»
δίδεται στ`ν "Αθίνα
ὅθὥῆ·
ι
Στὶς
θ ίου 1989
Ν~
ΛΝΝΝΝΝΝΝΝ,
ὴΝ
|
5
Ε
τ
Ἱταλίας.
Πρέσθυς τὴς Ἑλλάδος ἐν Ρώμη»
γ
ί
5
485
ώποθέσεωἔν δνὰ Τὴν ὁποίαν ὁ θασνλεὺἐ Κωνϋναντἶνθἐτ ῶἐ
"αἱ
ποθαίνουν μόνον οὶ τεχνὴτοὶ νομικοὶ φραγμοί, ὅταν ὲμποδί ζουν τὴν ἑξέλιξι. Οἱ θεσμοὶ υφίστανται ἀναγκαίως τὴν ἐἔε
πάλνν
δνενκθννίἔὶεναν ἀπὸ Τὸ πεθνὅάλλον Τον» εἱέ Οὐδε· μύαν πιθανώτατα δὴλωσιν πρὸς τὸν 'Γύπον πρόκειται νὰ πθοθη̃·
λικτικὴ διαδικασία εἰς τὴν διάστασι τοῦ χρόνου καὶ τῆς Ἱ στορόας. Δικαίωμα τὴς συντακτικὴς ἑξουσίας εἶναι νὰ λαμ ύόινὴ υπ' ὅψι τὴν ἑξέλιζι τῶν θεσμῶν». “Αλλες ὅμως ὴταν οἱ ενέργειες του στὶς 15 Ἱουλίου 1965. Στὸ Συμθούλιο του̃ Στέμματος (1ὴ καὶ 2α Σεπτεμόρίου 1985) διεξήχθη ὁ ἐἔὴς διάλογος μὲ τὸν ὴγέτὴ του̃ 53% Γ.
»”1”πενθυμίζομεν ὅτι ἀπὸ τὴς 13ὴς Δεκεμόρίου 1987, ὁ πότε θθλνσεν 11 ἑἔοθία τνν εἰἐ Ἱναλίαν› 6 Βασνλεὐε ἠθνἠ θὴ νὰ προόὴ εἰς οἰανδἠποτε δἠλωσιν ἐπὶ τῆς ἐν Ἑλλόιδι κοι¬
ναστἀσεωἐ Ἐκ Τἦἔ οιννη̃ἔ πλὶνῆέ δηλθϋτοιι ὅτι δὲν προτίθε τον νὰ ιιοταοαλυ τὴν νοαιιιιὴν τη̃ς αοοειαε τον». 4. Γιὰ τὰ «λόιθὴ» καὶ τὶς νέες σκέψεις του ὁ Ιίωνσταντὶ
11οιτσνερεσι±
νος εἶπε:
ὰ
«Λαὲ τη̃ἐ Ἑλλἀδθἐν ὴ ὥρα τῆς ὁιριστικῆς ὲκκαθαρὶοεως τῶν ἑκκρεμο τόνων, τὰς οποίας ἐκλὴοοδοτὴοε το παοολθονι κοοκοιιιένον νὰ ναταστἠσωμεν ἀθθανη̃ τὴν Ἑθνννὴν Ἑνότνὶνα› παθαδεντ νματννὴν δὲ “καὶ ἀταλἀντεννθν Τὴν Δηινθνθοινίαν δνη̨ ὅλθνἐ 9ΑναμΦνσ6ηΤ”ἠτω€ κατὰ τὸ παρελθὸν διεπρόιχθὴσαν λαθη μὲ ἀποτέλεσμα Τὴν ἀποδννἀμωσν τον δημθκθοιτικοῦ τρόπου ἔωῆἔ μα§ Ἀνάλονα λάθη πθέπεν νὰ ἑμποδνσθθυ̃ν εἰ§ νὸ μὲλ· λον· (Οδηγοί μα€ ᾶ§ι εἶναν 11 ὀθθοφθοσύνη ναὶ “θ πολνννμθἔ πεῖθα πον ᾶννεκομίσομε· Χθεναἔόμεθα ὕμωἐ καὶ ἠνννλι̃μἑννὶἐἐ ἀλνοτελεσματννότηνοἔ σννναγματθνονἔ μλὶλανλσμούέι Οἶ ὕπϋἶθν θὰ καθιστούν παραλλὴλως ἀδύνατον κάθε απόπειρα ἐκτρο πὴς ὴ ἀνωμαλύας. Διότι ποτὲ πλέον δὲν επιτρέπεται νὰ πα οαδοθῆ νι̃ Χὡοα εἰς τας τοομεοαε δοκιμασίας τὴς πολιτικὴ: ύποδουλώσεως καὶ τὴς ταπεινώσεως του̃ Λαού μας. (Η ἐπι νενμέννι̃ ννατάθτνσνε τον νέον Σνντάνμνατοἐ νναθέλεν μοναδνκὴ εύκαιρία διὰ τὴν συγκρότὴσι ἑνὸς συγχρόνου, προοδευτικοῦ
Ἱἱλθεν
1
1
γ
ναὶ δημονθιατννου̃ πολπεναπου̃
χω· πολννννον μνὶλαννσμοῦ· Δὲν δννανοῦμαν νὰ νάμω νποδείἔενῶ δνὀτν ὁ Βσσνλεὐῶ ὥς συντε τοιγμένὴ ἐξουσία ἀπλῶς υποτόισσεται εἰς τὴν Θέλὴσι τοῦ
_
_
Λαου̃ (Ο Λαόἔ μόνον αννόἔ εῖναν θ ἐἔονσία ποὺ διὰ τῶν ἀντιπροσώπων του συντάσσει ὴ ἀναθεωρεῖ τὸ Σύνταγμα.
Πνσνεννκ ὅτν Οἱ θεσμοὶ ἐἔαελίσσοννω· Ἄναλθοννστνλωὶ ἀτ 4313
τὸ θέμα
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ; Ἡπειοὴ δεν ει̃ἰχσμεν εττικσινωνἠσει διὰ νὰ συνομιλἠσωμεν ό κ. Σγουρίτσας, ὁ ὁποῖος σας ἐπε σκέφθὴ, σα̃ς εἶπε τί θὰ σα̃ς ἔλεγον. Τὸ ἴδιο ἔκαμα καὶ τότε. Σα̃ς εῖπον ὅτι εἶμαι όέθαιος ὅτι ὴμπορει̃ εύκολα νὰ όγῆ κα¬ νεὶς ἀπὸ αὐτὴν τὴν δύσκολον θέσιν, ἐὰν σεῖς ῶς Πρωθυ πουργὸς υπεύθυνος, ὲκόιματε μίαν δὴλωσιν, εἰς τὴν ὁποίαν θὰ ἐλέγατε ότι θὰ τοποθετήσετε εἰς τὸ 'Τπουργεῖον Ἐθνικῆς Άμύνὴς τὸν κ. Άντιπρόεδρον τῆς Κυθερνὴσεὡς σας, ὴ οἰον δὴποτε ἄλλον ἐκ τῶν 170 Βουλευτών που εἶχεν ὴ "Ενωσις Κέντρου δτὰ μίαν ῶρισμένὴν περίοδον ευαίσθὴτον. Γ_ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΤ: Αότὸ ἀκριὁῶς. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Δια να μὴ εθεωρη̃το, ὡς εϊπστε, ὅτι ἑτέθὴτε ὑπὸ «ἀπαγόρευσιν» νὰ ἑκόιματε μίαν δὴλωσιν 'ἀ πο τὴν ἀρχὴν ὅτι σεῖς θὰ ἀναλαμόόινετε τὸ "Γπουργει̃ον Ἑ θνικὴς 'Αμύνης μετὰ τὸ τέλος μια̃ς διαδικασίας καὶ τοῦτο θὰ σας ἐτοποθέτει πολύ πιο ψὴλὰ στὰ ματια του̃ λαου̃ καὶ διὰ νὰ μὴ εθεωρῆτο ὅτι ἐγὼ εἶχον ἀντίρρὴσιν νὰ ἀναλόιόὴτε τὸ νΐπουθγετον Ἡθνιμῇἔ °ΑμὐνὴΞ_ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΤ: Ἱἰρνὴθὴτε νὰ υπογρόιψὴτε τὴν ἄ Άμύνης και αν ἀνεεἀιιμε στα τι μαμν. Ατει ετων τι θεμα και ει· αὐτὸ παρὴτὴθην. Τὴν ἄμεσον υπογραφὴν τὴν ὴρνὴθητε καὶ μεσον ἀνόιλὴψιν υπό ἐμοῦ του̃ "Τπουργεὼυ Ἐθνικῆς
“Ηονι ἔκα
ἐκλεννι̃ ο Βονλντ τι οποία οικαιου̃ται να το ανα θεωθἠση ἐκ ὅἀθθων·
‹ζΚΩΝΣ¶)ΑΝΤ1ΝΟΣ; Ἑγὼ ἀονὴθηκα ποτὲ ὅτι ἔχετε ΒΕ καιωμα νὰ ἀναλόιθετε τὸ "Τπουργεῖον Ἐθνικῆς Ἀμύνὴς; Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΤ: Τὴν τελευταίαν ὴμἐραν αὐτὸ ὴτο
1
ὰ
τὴν ἀνεόόιλατε διὰ τὸ μέλλον. Άερό ὴς λοιπόν, α̃νεόόιλατε τὴν 43?
ἄμεσον ἀνάληψιν υπ' ἐμοῦ, τοῦ 'Τπουογείου Ἐθνικῆς Άμὐ, , Μ νης, εθεὡοησὰ ὅτι μὲ κατηδγησατε ἀπὸ Π©ωΘωωὉΘγόν, ε
νματὶνὴ Οὔ" παθἀνιομνοέι διότι €ἶν0μ νὲντὸίἐ τοῦ Συντάνμα” 3 η 'Ι ι τος και εἶναι απολυτως νόμιμος καὶ ὲτσι θα είναι αὶ ἐνέο
5
1
γινα Ποωθυπουογὸς ὑπὸ ἀπαγὀοευσιν. Καὶ κατόπιν αὐτοῦ ῦπὲόαλον τὴν παοαίτησιν. Εἶναι ἀκοιὅέστατα ὅσα είπατε. Ἱ δού, κ. Ν όθα, ποία υπῆοξεν ὴ διαφωνία ἐπὶ τὴς λειτουογίας
νεὶαί μου ἑφα̨ ὅσθν ἐνὼ ἶῶ Δν αὐτὸν Τὸν λόνον δὲν ἑδέλθνὶν σὕνε νὰν νὰ ὰλωνσω αὐτὴν Τὴν πίεσὶν ἐν μέἐλονίἐ Τοῦ κόμμα” τόἐ σϋἐ διὰ νὰ μὴ πθοσέλθη ὁ Ή Νὀθαἐ εἰἐ Τὴν Β0νλίὶν» Έ ὁίλλου, στἰ ν π ώτ ἐπιστολ' του πι ος τὸν Γ. Παπαν
του̃ Πολιτεύ ματο Ξ . Ἐὰν ὁ Π Ω ωθυπου ογ ὸ ς ικα ιουται °` ο “ η χι νὰ πάση τὸ ®Τπ0όΘγεη̨̃0ν της ποοτγμἠσεώς τοπ» Στὸ ἴδιο συμβούλιο του̃ Στέμματος:
8 Ἱουλίου 1θΘΒ, ὁ Κωνσταντῖνος ἔγοαφε: «Δέχομαι να άντιπαοέλθω πάντα ταυ̃τα υπὸ τὴν ποοϋπο
δοέου στὶς
«κοΝΣτΑΝτ1ΝοΣ (πως Ρ. Παιαιοσέουντ ειπατε ὅτι αἱ κυθεονὴσεις αἱ ἑμφανισθεῖσαι ἐνώπιον τὴς Βουλῆς ὴ σαν Βασιλικαί. Θὰ ὴθελα νὰ σα̃ς παοακαλέσω νὰ ἐξηγὴσε τε τοῦτο, ἐὰν εἶναι ὕόοις ὴ ὅχι.
Θιεσιν ὅτι θα θελόσετε. σε ηδη σα̃τ ζητο, διὰ σαφῶν καὶ ἀ πεοιφοάστων δηλώσεων σας νὰ ἐζηγὴσητε εῦθαοσῶς καὶ τι 2
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΤ; Πη̨αγμαῃκὸν γεγονός, Μεγαλεγό
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Χοησιμοποιεῖτε
πολλὰς ἐκεροάσεις διὰ τὸν Βασιλέα, π.χ. τὸ Στέμμα, ὁ Θιοόνος, ὁ Ρυθμιστὴς τοϋ Πολιτεόματος, δ Άνώτατος ”Αοχων κλπ. Ἑγὼ ως Βα σιλειὺς ἐκτελῶν τὸ Συνταγματικόν μου καθῆκον, ἔδωσα ἑντο λὴν δίὰ νὰ ὲμφαυισθῆ μία Κυη̨̃έονησγς εἰς τὴν Βωλἠν, ὑπὸ τὸν ὅοον καὶ μόνον νὰ λάθη ψῆφον ἐμπιστοσόνης. Ἐν συνε χεία ὴσκὴθη κολοσσιαία πίεσις, ἀπὸ πολλὰς πλευοὰς καὶ μὲ πολλους τοόπους ἐκ μέοους τοῦ κόμματός σας, καὶ ἀπὸ οτε νοός σας συνεογάτας ἀκόμη ἐναντίον της Κυόεονὴσεως τὴς ΒΚ. διὰ νὰ μὴ φθάση εἰς τὴν Βουλὴν ·ῇ Κυὁὲόνηστς τοϋ τα Ν όόα καὶ νὰ δώσω ἐντολὴν είς ἔτεοον κύοιον ἐκ του̃ κόμμα τός σας. Έπέμεινα νὰ τηοηθὴ ἀπαοεγκλὴτως ὴ συνταγματι κὴ διαδικασία. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΤ: Τὸ ὼνόμασα συυωμοσίαυ.
ν
Ν
458
5?
πΘν0σηλωμένιΟ€
5
Ε
καὶ ὅτν θὰ τηθθσω ἀπαθιεννλἠτωἐ Τὸν ὅθκον
Ιων»
Καὶ
μνα ἄλλη ἔννωθη ννώμη στὸ ἴδιο θέμα: «Τὸ σνθατνωτννὸ πθαἔὶνόπημα τῆἕ 21Ἡ§ 9Απἔ^λί0ν 1967 ἀποτελει̃ τὴν φυσικὴ συνέχεια τῆς κοίσεως που ἄοχισε στὶς 15 ,Ιουλίου 1985 καὶ τερματίζει τὴν καθαοὰ ἀνακτοοικὴ φά
Ν
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Διότι
ὰ
μίωἔ πἑὶὸἔ ΐὸν λαόν› ὅτν οὔτε εῖλον ποτὲ οὔτε ἔλίω Τὴν πθότ Ί ~ \ Ϊ ' \ Η ` θεσιν να απομακουνθω εστω και κατα κεοαιαν απο των υπο του̃ Συντάγματος οητῶς καθοοιζομένων καθηκόντων καὶ υ ποχοεώσεών μου, ποὸς τὰς ὁποίας θὰ παοαμείνω αυστηοῶς Ώ
τατε. Σεἱς τὸ ἐξελέξατε.
ἐγὼ δὲν ποόκειται ποτὲ νὰ διακινδυνεὐσω τὴν ζωὴν της Ἑλλάδος. "Ενα ποα̃γμα διεπί στωσα, ὅτι υ̃πὴοχιεν ὲκείνη τὴν στιγμὴν μία διαφοοὰ άπό ψεως. Ἀπὸ τὴν στιγμὴν ποὺ σεῖς παοαιτὴθητε, ὴμουν δπο χοεωμἑνος νὰ ποοχωοὴσω εἰς μίαν ἐνέσγειαν. Αυ̃τὴν τὴν ἐ νὲογειαν τὴν ἔκαμα απολύτως ἐντὸς τοϋ πλάτσίου τοϋ Συν τάγματος, διότι αὐτὸ θὰ κάμω εἰς όλην μου τὴν ζωὴν καὶ δὲν δέχομαι νὰ ὀνομάζεται ὴ ετα αὐτὴ οὔτε ἀνττσυντα
#
σι τνὶἐ νατεδαφίσεωἐ Τῆἔ κοννοθθνλεντννη̃ἐ δνΙμ0κ©αΤία€»· Αυ̃τὰ νθἀφεν ὁ καθλι̃νηνὴἐ Ζὰν Μεϋνὼ καὶ πθοσθὲτεὶὶ «ΞΗ ἀπΩι0%άλνπτη θποτανὴ τη̃ἑ Χὡίλαἐ στὸ ϋπαθὶ Τῶν ΘΤΩΘΦ· τιωτικῶν ἑπισφοαγίζει καὶ ἀποδεικνόει κατὰ τοόπο ἀναντίο οητο την ατοτυχια αντικοινοόουλευτικων των ανακτοοικων ε Ι ~ Ἱ ~ 3 ~ 3 πιχειοημάτων. "(),τι τὸ Στέμμα δὲν μπόρεσε νὰ ἐπίτόχη μὲ τὸν ἐκφοθισμό, τὴν ἐςαγοοὰ συνειδὴσεων καὶ τὴν διαφθοοὰ τῶν κοινοόουλευτικῶν θεσμών, ·ῆ ηγεσία τοῦ Στοατεύματος ὅιπεφόισιζε νὰ τὸ ἐπιχειοὴση μὲ τὴν όία». ¬
3
ςομνλεἶ τὡθίν
5 Ν
κη̃ἐ
ὁ
Κωνσταννῖνοἔ πεθὶ σεθιασμου̃ τἦἐ Αλατ
%ΌΩναΩχία€ἕ
«Άωίἠ
μον
_ εἶπε τ εἶναὶ
ὁ
ἀπόλντθἔ σεθασμὸἐ πῷὸἐ
τὴν Λαϊκὴ Κυοιαοχία καὶ τὰς Δημοκοατικὰς Ἑλευθεοίας ὴ διασφάλισις τῶν ὁποίων ὀιποτελει̃ τὴν ποωταοχικὴ ἑπιδίωἔί ΜΟΒ»
Ἱδοό, ὅμως,
πῶς φέοθηκε στὸ παοελθόν:
489
«Ἐν μέσω τη̃ς όαρείας ἀτμοσφαίρας ἦν ἀφησατε νὰ δη μιουργηθἦ, θεωρῶ ὅτι αποτελει ὺποχρέωσίν σας η ἄμεσος καὶ ἄνευ δισταγμοὺ πραγματοποίησις τῶν όσων σας ζητώ. 'Η
ὲπ' ἐλάχιστον την προσοχην καὶ την δραστηρίαν ἐπαγρυπνη σιν διὰ την προστασίαν του̃ δημοκρατικου̃ ἡμῶν πολιτεὺμα
τος ἀπὸ τῶν ἑσωτερικῶν ἑχθρῶν του̃ ”Βθνους. 'Ο κομμουνι
πῳωὼῃώΰῳὶωΉαωὴεἩωίμπΜωΜω.(Πα̨Μηἐω
ωὼςὼωπΜῖΜωῳαγΝωβΜἔη̨̃οω̃ςἹΠΜἄκἐῳωώω
στολη τοῦ Κωνσταντίνου πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸ Γ. Πα πανδθἑον στὶἐ 8 9Ι0νΜὉυ 1ΘΘὕ) Γ. Παπανδρέου: Νὰ μη πόιρωμεν εὶς όικέραιον ὕ,τι εὶπεν ό κ. Γονατα̃ς. Μέλη ὅμως τῶν κομμάτων θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ μετάσχουν της Κυὅερνησεως ἑκατέρωθεν ώς ἐγγυηταὶ
νον καὶ κινούμενον ἔξωθεν. ”Ηθικη του εἶναι τὸ ψευ̃δος καὶ η προδοσάτ ὺάσλόνει καὶ καθιστά ἀνὐποπτον ἐχθρὸν της
Πατρίδος πάντα ἐρχόμενον εἰς ἐπαφὴν μὲ αὐτόν, ἄτομον
Τη̃ἔ ἐλευθεθίαἔ του̃ φθιονλὶμανοἐ τῶν ἔκλογέων. Καὶ ἐπιθυμῶ να ἀπευθύνο›ιααν ἔκκλησιν πρὸς τὸν Βἰεγαλωότατον μὲ
αἴ
καὶ διαστρέόλωσιν της άληθείας."Ιἰ διαστρέόλωσις της ἀ ληθείας ἐγένετο ἑπίσης συστηματικῶς καὶ ἀπὸ τοὺς ὀργανω
σθημα ἰστοθὶλὶῆἐ εὐθύνλὶἔ »
Κωνσταντῖνος: Κυττάξτε με μέσα εἰς τὰ μάτια κ. Πρόε
μένους ἐσωτερικοὺς ἐχθροὺς του̃ “Έὶθνους». Καὶ μόλις προχθὲς δ κ. Χαρ. Πσταμιάνος, ἑδηλωνε: «Ὁ Βασιλεύς, είναι Βασιλεὺς ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ποὺ ἀ γαποῦν την πατρίδα τους. “Οχι εκείνων, ποὺ θέλουν νὰ όά λσυν την πατρίδα τους μέσα στὸ Παροιπέτασμα. Αὺτοὺς, τοὺς θεωρει̃ἐχθρσός.Ἐίιἑγὼ τοὺς θαορώ ἐχθροός.“Ί)ταν ἐρώτησα τὸν Βασιλέα Παυ̃λο, «γιατί ἐπιμένετε να μιλα̃τε στὰ Δγαγγἑχματἀ σας ἐναντίον τῶν κομμοννγστῶνυ̃ς μοῦ εἴ.
δθεδ·
(Πθακῃχὰ
ΣΉ!ὥΟΌλίΟλλ Τθυ̃ Στέμματος της 1ης καὶ 1965)· «Εὶῖμαὶ ἔΐοὶμοἔ Κ ἄναστείλω μερικα ἄρθρα του Συνταγμα τος ἄν χρωασθῆ δηλαδη άν χρωασθη κατὰ την γνώμη μου θὰ τὸ κάνω για νὰ σώσω την Ἑλλάδα». Αυ̃τα ἔλεγε δ Κωνσταντῖνος τὸν 'Οκτώόριο 1988 στὸν κ. Σὶουλτσμπέθγκεθ καὶ ἀναφἑρονται στὸ όιόλίο του̃ Ἀμερικα νοῦ δημοσιογράφου «Μία ἐποχὴ μετριοτητων» (σελ. 284). Θ. Περὶ ἰσότητος τῶν πολιτῶν ὡμίλησε ό Κωνσταντῖνος: «Ἀθλἠ μου εἶναι ·ῇ ὶσότη; καὶ °ἦ ἰσοτιμία τῶν πολιτών ναντι του̃ νόμου. Δια τὸν Βασιλέα δὲν είναι δυνατὸν να υ πάρχιουν πολι̃ται πρώτης καὶ δευτέρας τάξεως, ἀφοῦ, ὥς ἐκ της φύσεως καὶ τοῦ προορισμοῦ του, ὁ όασιλικὸς θεσμὸς ἀγ καλὶάἶεὶ λωθὶἔ δνάλνωϋν πλεὶοψηφίαε καὶ με'0ψΉΦί᧛ ΐθὺἐ πῦλλθὺἐ "αλ τοὐέ ὁλίγοϋἐι Τθὺἔ δϋνατθὺἐ καὶ Τθὐἐ ἄδννἀΤΟν€ "Όλοι ανεξαιρέτως οὶ πολι̃ται, ὅλαι ανεξαιρέτως αὶ πολιτι καὶ παρατάξεις, πρέπει νὰ ἔχουν την πεποίθησιν, ότι ἀπὸ τὸν Βασιλέα θὰ ᾶπορρέη τὸ παράδειγμα του̃ σεόασμου̃ τῶν πο λιτικῶν των δικαιωμάτων».
τοῦ
2 αἔ Σεπτεὶὶὅθίολλ
Στὸ δὶάγγελμῶυ ὅμωέι Τη̃έ 1”η€ Ἰανθϋαὥοϋ 1Θθ8 ἑτόνὶζει̃ «Ἀλλὰ δὶς μη λησμονῶμεν ὅτι ὁ κίνδυνος ἐξακολουθεῖ καὶ ῇ ευ̃θύνλὶ ὅλων μαἔ θὰ εἶνω μεγίστλι̃ ἐὰν λαλαθώσωμεν καὶ 44ὶΟ
·'ὴ
ὁμάδα, πάντα καλὸν "Έλληνα, μη διαόλέποντα τὸν κίνδυνον. »Μὲ λυπην μου κατὰ τὸ ληγσν ἔτος παρετἠρησα τὸν υ̃για̃ καὶ δημιουργικὸν διάλογον μεταόαλλόμενον εὶς ἑμπάθειαν
«Κι ἐγὼ
δὲν θα τὸ ηθελα, ἀλλὰ δὲν τὸ κάνει κανεὶς ἄλ Καταλάόατε τώρα»; 7. Γιὰ τὶς “Ενοπλες Δυνάμεις υποστηρίζει τώρα: «Ἀρχή μου εἶναι ἀκόμη ὅτι αὶ “Ήνοπλοι Δυνάμεις πρεπει νὰ εἶναι αὺστῃρῶς ἀφσαιωμέναι εἰς την ὺπερόισπισιν της ἔ θνιιιη̃ς ἀνεἔαρτησίας, χωρὶς νὰ ἔχουν οἰανδηποτε ἀνάμιξιν εἰς την πολιτικἠν». Άλλα οἱ δασιλει̃ς στην Ἑλλάδα θεωρου̃σαν τὸν στρατὸ δι κό τους. Ὁ Παῦλος κληροδότησε στὸν γυιό του Κωνσταντῖ Σώ νο την περίφημη ρησι πρὸς τοὺς ἀξιωματικοὺς τοῦ ματος; «Εὶὶμαστε ενωμένοι μπροστα στὸ Θεό, σας ἀνηκω καὶ μοῦ ἀνηκετε». Καὶ στην δευτέρα ἐπιστολὴ του πρὸς τὸν Γ. Παπανδρέου στὶς 10 Ἱορλίσὺ 1865 ἔγραφε: «Πρὶν ἢ άναόῶ εἰς τὸν Θρόνον ώρκίσθην εἰς τὸ ὅνομα
πε:
1_οἔ»_
Ϊ”
ὶ
ὶ
ι
441
"Α ι ας καιι < Ομοουσίου ναι ιΑδναω̨έτ0Ὁ τὴε σωτε] Ἑιθια οι; να ποο .. υω την ἑπικοατου̃σαν Θυησνείαν των” λλὴνων, νὰ ων ωὶ αττω το\ Σύνταγμα ομουι; του Ἑλληννκου̃ ΝΕ Ξ θνους και νὰ διατη ῶ και υπἶοασπίςω τὴν ἐθνιιιὴν άντεξαν) ἀκεθωἕ τησίαν “ ~ ° τητα του Ελλ (Ω ς εγ Κθαθουἐ ” ηνωωυ Ν ~ Συντάγματος; καὶ εν δια υλά ε ωῖτου γθητὴἔ συνεπῶ Τιν; θεμελωἕἴἔ ἔη̨ διιιὼτεοωυ τῶν οιΩχων τῆς λαιιινν; κυοναω̨ίας ωἔ τ ι και τῶν δννμοκα̨αῃκῶ ν ε ευ οωων του~ κατ εξοχὴν δ 'η Οκ „ ,Λαου̃ ι _ τικου ω 005 ἐνὁιιαφἑθωΐια νὰ Φ· ¬ν¦ ἶῳῖαβ υ̃ποχθεωμὲνος λόγον διαιτέθω διὸι̃ι̃μταἐ ενοπ λουι; δυνάμεις, αῖτινες ὥς _
ν
ι
ν
(Ξ
ν
9
~
Β
ι
, ποω̨ ἔεωἔ Β
τ ιιΒθν0Ή ά „ , π ο το ασπισιν νου~ ωτε ε Οι ς πο κοὺ ἦν ι _ιιιους κινδυνου ἔ Ἱ εσωτεο Ξ ι
3
ι ι Τὸ ὲνδωνφέοον μου τουτο πεονοοίζετνα εις την διατηοη ἀἔωμ, σιν των ενοπλων δυνάμεων 3 αχων: απο"λΘισΤ||Η,~ ως ασχο 3 λΟΌμένων μεἹ Τα 'υπηοεσια * καθη%οντ°α των καιι αδιακό κα πτωἔ 3 ι ° εἰ ι εκτέλεοιυ ~ < αφοσιωμένων τ ι
θ
Ω
×
»
του υπεοτατου ἐθι των "κου ναθἡκοντο μαποαν παο τι ει ΤΝ πολιτ “ Μαμά κομμαῃκης Μηἕ Χηἐ ἢ πιέσεως. Διὰ τὴν κατιο ὅτι αἱ ἔνοπλοι τηἐ η=αοχῆς ι δυνάμεις ανήκουν μόνον ε, νο ἐν διεν αοκει ον ·ι€ το μ Ό Π° δια , Τς ἀπ κηουξι; ν; αρχης ι αλλὰ αιτε ιται επιμελὴς και συνεχὴς ἐ_
την
Ξ
ι
×
=
3
,
8 τντποσχέθηκε
νσ°ιοιντ“νι 05
του γιὰ τὴν πη̨οστασία τῶν δηι
°| θαι α̃ναλώσὴ τὴ ζωὴ οτι
μοκθατικων θεσμῶν·· ° «”`Ας ἔΚουν οι παντε ° ` απολυτον τὀὴν θεθαιότὴτα και τὴν ά ὅτἐ χλόνητον πεποίθησνν τ πάνι ειμαι α πιστα ποοσ λωμε τοτε ' Φ η ι ά νος ειέ τὰς Θχαἔ ιιου. Μὲ π | τῶν ευθυνών συνθαίσθησι άν απο τιηνληοιη σνΥΧοονον δὴμονοατιιιὴν ἀποθθἐουν μου” ὅπως Βασβλείας ι πεω ι τίληψιν υποσ ο τὴν ζωὴ μου να αναθὀωσω ~ _ διὰ τὴν πουστασίαν τῶν δξμὲῖ"Ωατινων εν εομων ° και οτι °' , ι ι θε_ παντὶ και οι Ξ καθε τι εοιπτωσιν θα υπουάσσω μα ι ει; την λ ὴσιν του Κυοωωχσυ Λσου̃» ×
=
ι
ι
ι
ν
| ο ν · ` Ποια στα σι " ὁ Κωνατοιντΐν ι ος την μ 8 Θα του ετηθησε ομως „ ι . αὐθεντυκν αφηνενταν ποαξιν οπὴματος . Κανελλόπ α 0 να ΟΌ ι ος, ποὺ ὅοέθ ηχε μαζι στὸ Πεν ταγωνυ ' ι : «η̨Β”ε[ννο Ξλέο τοτε θασιλεὺς) μοῦ εῖπε, ὅτι θὰ ιιαλοϋοε (ναιι _
_
Ω
ι
_
Φ
ι
442
ι
ι
ι
ου γο αθγοτεθα) τννε σταατὴ Υ ς·
ι
Θαα
τ Τον; ελε ×
6' 5 γε ὅτι άν αλ αμνανει τ τὴν αοχιστοατὴγία και θὰ του Ξ ἔητου ι ἑγνὡωζα ι Ἐγὼ ι στνθαῖηνοί, τους σε να τον θοηθησοννν ι
ἦσαν
τ
σ
ν
ιαστννα αιχ αλωι· Οι' ι θοισιλέα μ οτι °' δὲν ωλλ Βἶπα στον › Μη μου ποοτασὴ 'θταν α Ὁ °Η νπαοχουν παρα μόνον δυο δυνατὲς λύσει; Τὴν.π μιοιλνεῖναι να δεύτεθη αντισταθη̃· Ἡ οωτη υσι διετ'1" . ς πωσ ι ι τ 6¬/Ου ι «Να Ε ἔἔὴς: α _ωἐ ἀπὸ τὸ ιΜ:¶γαλει0τατε° Ι αζἕ, γθαφεια αὐτό, και νὰ διατόθἔετἐ με εμενα στ'ἕπλενθο σας, λ να συγκεντοωθοῦν ὅλοι οι ἀξιωματινοι (Β η α Ὁ ποαξιιιοττη ν ιλ ι _ στν ι Στθανην ειιον. Ἑκει καὶ μη) ματιες Ϊ μεγα Π αιθι Ονσα του , Ϊ τ να ιιαλεσετε τους ποωταιτίους του π Ο αἔνκο πηματος (εννωΩν_ ν δινθ ' ι . , Τεθου̃ν στὴν ςαμε νδ ι̃ι̃ Πι̃τα ονοματα των τυνων) νὰ οποιους υπονοου̃σε ὁ θασιλεὐα̨ Ρ
Ἡ <
Β
ν
·
°
ν
Ξ
¬
ν
αν
Εσι' α ι τ ®' Ά ὀτι .ος τους αλλοϋἕ αν πειθαοχὴσουν να πῆτε σὲ και' ας „ τ ι ι σε σα̃ ς= διεν θα υποστουυ τινπθτε ναι να αναμεινουν ὁ ®®®τσ·° 2 ι νιβ ι 3 ι 8 ν ναι αδυνατο Οτο Τ0 Ο θασιλευς μ ου απαντησε νει». › οτι , ν, 2) Μχαγοί. μὲ τὰ αυτόματα στὰ Χ έ ανα τους, θεοτκοι αγωεμένοιν “ὅτι οι μα; ντυποϋσαν. Ιει̃ῖπα στὸν θασιλέα ν ιιποοω να α ι .ι ι υπι οτι πονλει ϋω το· ενοοχωνενο Θ και Ἱ ανω. αλλα ἴξεναλθ ν τ . ' τοὀννννἶ πιθανοτὴς νὰ θοεθουν σὲ δίλημμα, νὰ τα χάσἶθθν τι
¬
>
9
ι
ι
¬
¬
¬
<
>
=
.
ν
=
·
Ω
×
~
ι
¬
ι
,
αι
α ε Ο του μοαφωθουν. Ποὀσθεσα, μαλιστα ° ὅτι στὸ πλευὀθκίνδυν παοέλθει ἔχη ι ὲαιη̨̃νμεχοι της στιγμης, που θὰ οἕ κο" τι θα ιιο ενα πθἑὺθυπουογὸς τι οεν οτι ῖου̃ α εχη επὥληθῆ Ἐτόν ισα. κιν υνου ι αφου̃ οὔτε ἔνα δευτεοόλεπτο μετὰ τὴν πἀοοδο . „ ἐπὶ ἰδ Ι ι ,. | οτ οι ποωθυνων το Μη; μου Μια» εἶχε γινει τ Υη την αι Ἡ ἑπὴθυμώνταἔτ ὅπως εἶπε νὰ απο ΨΩυἔικοἶεημθἶ Ι Ο θασιλεύἔ _ απένοουοε τὴν ποότνασί . ματοχυσια ¬ δῃι̃γειται; «Ἱτῖ ἄλλη λύσι που ποότε Ι/νε» , ι (δι̃ίἔθασὴλεὺἔ · ~ ' ° ι) στ η α η που ποοτειναὲ νω «ηταν καποια μοθφη οιποδοχὴς». ι ι Ποόινμαῃ εῖσνα στον θασιλεα, οτι ἀφοῦ ἀπέοοιψ την ε ± ου“ 8 __ ι απεμενε τίποτε ἄλ πθοτασν μθν να ἀντιστ (1, θ Η δεν τω ι ὴθ πα Θ οι υ`α σνμμο ΟΦ ωθ Ν με την σιαταστασι. Ἀλλὰ πθὀσθε _ ,Α ι .Ι σ ι ι ναν πθωι̃ῖη λυσι θα ε ιν ενια στο πλευ Υ! ν ειχατε δενθῆ « ι α· Ά ι δι | αν νο σα ἔν οντὴ και εἴτε κατώο ηποτε (ἶἶηλαδὴ, ενω μα̃ςσ;›νεΒαΕνε›› θωνε νὰ ἐπιοληθῆ › .τυπ οωαν 0" πΩαἔ"ωπηματίε§) ι θα δὲν μου αὐτὴ δὲν ἔχετε πΠ" πθότασἰ «Άφου̃ την ετησατε θωο ι ι ` το ι ιθασθι” ε συμ ητε να θα πναἔαονινανῖεε. ανια ποιπιι ¬
ι
α
ν
ν
¬
×
>
ν
ν
Ν
ν
Ε
9
μ
Ής
443
νωγνωτοίζετε ὅτι ἔτσι θὰ παύσετε ουσιαστικα νὰ εἶσθε θασι λευς». Τότε μοῦ εἶπε ὁ θασιλεὺς ὅσα διηγηθηκα στὸν Μ ς· . ' ×Ολυλτσμπεογκεο, δηλαδη ότι «τὸ καλωεοο θὰ ἦῖαν ἴσως νὰ Ν μπουν ωοισμενοι μη στοατιωτικοὶ στην Κυθέονησι καὶ ακέ φθηκἶ τὸν Κόλλια». Ἡἶ ἀπόιντησί μου ηταν, ὅτι δὲν ἔχω τι 3 Ν | „ ποτε επ !αυτου. Σηκωθηκα και ό θασιλευς συγκινημένος με απθλωοετησε. “Ομολογῶ ὅτι δὲν ἐπσότεινα στὸν θασιλέα, ὡς λύσΞῃνα` θαθαλι̃ηθη. Σκέφθηκα οτι ν αυτὸ θα έποεπε νὰ τἕ (ἔαθ τ
Φ
·
ν
λ
ι
ς
.7
τιτ
ιι
=
Ώμω̨ ι μονος του». | μιιησε τελος για` το\ σπιτι του
=
Ἡ
σεΙ
ι
σνγκιινησηἔ
μια ποοσπόιθεια ναἹ ὰ
ἔπαυλι Ρόδου.
.
.
.
Κυνηγετικὰ πεοίπτεοα. Στη Λειθαδια και στη θυη̨̃αντινη
°
.
×
ἑκατομμὐοια χωοὶς νὰ χοησιμοποιηθη σχεδον καθόλου.
σε
ι
κι
Μονλλ Βελλα Ἀλλὰ ὀὶς αφησουμε νὰ σχολιόιση την Κωνσταντινικη ἔκλη
Ι
ς
.ι
~
σι ο πουτανις της δημοσιογοαφίας καὶ. του Λόγου Μαοιος
Πλωοίτης: ι
.
π
Με «θαθεια συγκίνησι» σας ακουσαμε καὶ σας διαθασαμε. Γιὰ νὰ κυοιολεκτησω, μὲ την ἴδιαν α̃κοιθῶς συγκένησι που ~ : ι νιωθατε και σεις, μιλώντας στους «συμπατοιωτες» σας ¬ ε ω λ ωλλ λο: εΑλλη̨ ιι : στω κι αν, α οτε, τους αποκα υσατε «οχ ον». ακομα ε τ κι ο «οχλος» γινεται συγκινητικος, όταν φεοει ψηφους. .. . ι ι Κατανοουμε, ης, παοα πολυ καλα την απόπειοόι σας οτ
×
εν
τι
ν
ι
(1
Ἀπευούνομῖω
λύτεωυς Έως ¬
Υαλευ̃ Ύ
ζὸ μίἶυτ
|,(,|_)τ
α
|,
“
τ ν τιεν
” πφέ· οὲουςτ τοκ μεγα· Ι καιλτους νἶωτἶθουε και\ α το κα ον τηθ ενδοξολλ Πα”
ηλ, ητεωῳ σωνο λκουρ δμου |ώναῖ κοωοὺςμλὲ
Ι
®
Ύ
=
ι
τοιδος μας. Βυ̃οίσκομαι ε, , , Ι ις την υπη εσιαν τ 1 όι ιο . " °\ Ο ὕι θ. ι Μ και' αν . ς, Ο, , ης υμ Π. α την υπησετω και θα την υπεοασπιἰωμαι μὲ αἱ) τοθυσία μὲ αὐταπάθνησι Ἱ ι › αι ε τΡ εια. νΞ" Ο τοπος ' καὶ τὸ σπίτι ,Η ΠΜ ,δ μ μου · έν ιι α _' Ἐκειι ειναι , , , _ Ο , αι το σπῃ" των ποωλδαὺν μω· οι ταφοι του πατερα μου και τῶν ποογόνων μου». Στην Ἑλλάδα, ὅμως, δὲν ῦπόιοχει ἔνα θασιλικὸ σπίτι, ὀιλ λὰ πολλὰ καὶ συγκεκωμἐνα: Τὰ ιΑνάχτΟ©α Ἀθηνῶν (τὸ Μἐγαοο ‹ΗΘὡδου του̃ Άτ Ω
γ
τ
Ξ
ωωυ̃). Τα Ανακτοοα Δεκελύας (Τατόϊ) ..Εχει ἔκτασι 41.800 Θίπω, στοεμμἀτων
Κτῆμα «Μὸν Ρεπὸ» (Κέοκυοα). “Εχει ἔκτασι 238 στοεα ι μάτων, την κω̨ιγὀτητα τὴν ἔχει ὁ Κωνσταντῖνοἔ καὶ τὴν ὲ_ πικασπια τι̃ Φοεγδεθίκη Στὸ Πολυδένδοι (στὴν Άγωὰ Λάωσας). ..Εχω ἔκτασι 38.600 αω̨εμμάτωγη Τὸ 'Ανὁικτοοο Ροδοδάφνης (Πεντέλη). 'Η ποοσωπιαὴ κατοικία τοϋ τότε διαδόχου Κωνσταντίνου "Η θίλλα τοῦ Π. Ψυχικοῦ. Ι $ 'Γὸ Ανόικτοοο Θεσσαλονίκης. “Βογο σπατάλης που κουτι
444
±
απ
»
»
π
ν
ι
ι
ι
:
ι
να συγκινησετε αυτο τον «δλλο», επικαλουμενοε τα παιδια σας τὰ σπιτια σας τη θυσια της μητέοας σας, τὸ καντηλι Μ' , ζ , _ , \ του πατερα σας, τους ταφους των ποογονων σας. Πολυ σω ι ι .ι Ξ ι_ ι στα. Όποιος δὲν έχει λογικὰ επιχειοηματα για να πείση ι . ἑ θι . δ . . ι 5 τους ακοοατες του, επιχειοει να σε ιση τους ακουγονους ι ι ι εἶναι ἔνα τεοας πὼς το «πληθος» αδένες τους, πιστευοντας ι : Ι ω μὲ απειοα κεφαλια και διολου μυαλο... α
π
κ
σ
κ
ν
¬
κ
.
Κατανοου̃με, τέλος, την ποοσπόιθειό. σας νὰ «γοητευσετε» . ι ι ι ι τους δημοσιογοαφους, ἑπιστοατευοντας τα τοια παιδια σας, Ϊ Ϊ 3 Ἱ ~ | | | ` Ἱ που «με ιι̃σαοιθμους δισκολλε ανα χἶιθαει πθοσφεοανι ελεεξι α ναψυκτικα στους εκποοσωπους του Τυπου. . .». 'Γι απλοτης : ι Ι | Ι τ Ι ι τ και τι καταδεκτικοτης. Και τι5μαγικη ¬ιδιοτης ειναι αυτηἐ της καλπης, που μεταμοοφωνει ακομα και τα θασιλοπουλα σ ν
3
3
σεοθιτοοους! ε
9
ε,
5
π
,
,
,
Εἔπιτοέψτε, ωστοσο, σ εναν κοινὸ πολιτη, να διατυπωση | | μεοικὲς ἀποοίες, που μόνον ἐσεις θα μποοουσατε να τις λυ τὡοα μαλιστα, που σημειώνετε τόσην ὲπίδοσι στὰ σετε «μέσα διαφωτίσεως» καὶ στὶς «δημόσιες σχέσεις»: ο
π
σα
Ἡ
×
λ
Ἡ
Μὲ πολυν «ηοωισμό», παοαδεχτηκοιτε πὼς, στην πεοῦοδο 1985 ΒΤ, κανατε «λάθη». Καὶ σπευσατε νὰ ποοσθέσετε πὼς «καθε ἄνθοωπος κανει λαθη», πὼς «ἔγιναν λαθη καὶ ἐκ μέ | ~ οους διαφοοων πολιτικων» και, τὸ σπουδαιὀτεοο, τὰ λαθη 44ὅ
αὐτὰ «δὲν τὰ ἐκάματε ἐσπεμμένως», ἀλλὰ «δγὰ νὰ π©οστατεύ_ σετε τὸ Σύνταγμα». . .
'Αλλά ¬ λυπα̃μαι πολύ ἦταν άπλὸ «λάθος» καὶ ὴταν «προστασία τοῦ Συντάγματος» ἑκείνη ὴ αλυσίδα συστηματι λῶν ὲκτοοπῶν καὶ παραθιάσεων, ποὺ ἑἔαπολύσασε τὸν 9Ι0,ύ_ λοο 1θθυ̃ καὶ πού, μὲ τόσο ἀμετανόητο πείσμα, ἐξευτέλισε θε σμούς καὶ πρόσωπα 20 ὀλόκληρονέ μνὶνοἕἕ Τὴν ἀπάννηον τὴς συντριπτικὴς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων τὴν ξέρετε, όέ6αια_ Ἱἰποιδὴ, ὅμως, τὴν κρίσι τους δὲν τὴν ἐκτιμα̃τε, ὅπως φαί νεται, διόλου (άλλιώτικα, θα είχατε «ύπακούσει» σ, αὐτὴν, ὅπως λέτε τώρα, κατόπιν ἑορτῆς), θα ὲπικαλεσθῶ τὴν κρί σν ἑνὸἐ κορυφαίου πολιτειολόγου, του̃ καθηγητὴ Ζαν Μευ
γράφει: «'Γὸ γεγονὸς ὅτι
νώ, που
_
να οίνονοα αλαννὶνοποννὶοανε να νονα ωοπλα αοὺ ἦταν ἔ° τοιμα να κινηθου̃ν ἐναντίον τους, καὶ δρκίσατε τὴν κυόέρνη οί νον› ποο νὶναν (κανα το ἦμναα νοολαλίνονο) οννὴ ααα ατ φοῦ σεῖς ὲπιθάλατε τὸν πρωθυπουργό της κι αύτὸς πάλι τα πολιτικά μέλη της. Πῶς μπορείτε, λοιπόν, να χαρακτηρίζετεσει̃ς!‹‹πει οανονα› ἔναλνὶαα καὶ απατη» αονὴ ννὶν «ἑθνοοωννὶονα ἐανλείτ ρησι»; Καὶ πῶς δὲν σκεφτὴκατε τί ποινικὲς πια συνέπειες ἔ
_
νατα τον Ποννννο Νόμο “_ λεν αονὴ νὶ ολλλωαί α᧛ ἀφοῦ ἐκ προθέσεως παρέχων οἱανδὴποτε συνδρομὴν πρὸ ὴ κα
‹‹δ
ὁ όασιλιας διόρισε πέντε διαδοχικὲς κυ ίἰερνὴσεις, μὲ μοναδικο ἔρεισμα τὴν προσδοκία ὅτι τη̨̃ πα̨οσω πικὴ του εύνοια, θα ἑπέφεριε τὴν διάσπασι. .. τὴς Ἑνώσεως Κέντρου, άποτελου̃σε κατάφωρη παραόίασι του̃ Συντάγμα τος.5 Τὴν ἑπανειλημμένη, συστηματικὴ καὶ άπεγνωσμένη α·υ̃ τη εκτροπὴ. .. ἐπιδείνωσε ' σκ νοθεσία ὲ τ`ν ὁποία κεύτηκε τὸ πραξικόπημα κὅιι̃τὰ Ξίὶου̃ κοινοὅδυλέι̃υτισμοϋὅὅοὅ ταν ὁ ὅασιλια̃ς πὴρε άνοικτὴ θέσι πάνω σὲ μὶὰ σὴνωμοσία ποθετικὴ (τὸν ΑΣΠΙΔΑ). .. Ἰἔτσι, κηρύσσοντας τὸν πιὸ άμείλικτο πόλεμο σὲ κείνους ποὺ αναπόδεικτα καὶ προκατα ὅολϋίάι ἔυ̃πενδε να χαρακτηρίση προδότες ὲπενέ6αὶνιε___ στὸ ἔργο τῆς άνακρίσεως καὶ ἑδίχαζε τὸ λαό του. . . "Οσα όπέ στη ἀπὸ τότε ὴ Ἑλλάς, χωρὶς νὰ ἑξαιρεἱται ὴ στρατιωτικὴ δικτατορία, αποτελούν τὴν πληρη καὶ ἀκριόὴ προέκτασι. . . Τῶν δ0Υμάτ0Φν καὶ κυρίως του̃ μίσους ποὺ α̃πὲπνεαν τὰ Βασὶ λικὰ γράμματα τοῦ ,Ιουλίου 1985. . .››. Ποῦ όρίσκεται, λοιπόν, ὴ αλήθεια; Σ® ὅσα λέτε στὶς, 6 κρινὀμενος, ὴ ὅσα λέει ὴ άδιάόλητη κρίσι τὴς Ἑπιστὴμης; Μὲ πολλὴν ἀγανάκτησι, είπατε ὅτι «στὶς 21 'Απριλίου, διεπράχθη μία πειρατεία, ἔνα ἔγκλημα, μία απάτη». Πολύ σωστά! Καί, ὅπως ξέρετε, τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ κάθε ἐγκλἠματος είναι ὁ δόλος. . . Σεῖς ὅμως λυπα̃μαι πολύ _ τὸ πρωῖ τὴς 21.4., ὅχι μόνο δὲν άποδώσατε δόλο στους πρα
448
ξικοπηματίες, ἀλλί αντίθετα τιμὴσατε τὶς ἄδολες καὶ πατριω τικὲς προθέσεις τους, αναγνωρίζοντας ὅτι σκοπός τους ὴταν «νὰ σώσουν τὴν χώραν». Καί για νὰ τοὺς ἑπιοραόεύσε
να τὴν τέλεση» ἑνὸ§ ἐναλἠματοέι Τναωοοῖναν οαν οννοονο§; "Ἡ μὴπως δὲν ὴταν «συνδρομὴ» αύτὴ που απλόχερα προσφέ οανο στοὺἐ ἑναλνὶμανίεἐ ·_ ααα ααλνονα ανοοναννὶν αφον αοοοολοναν ανν Τὸν Άνώτατο; Μὲ αολλνι̃ οοοίναλ οοοανώσαῖε πὼἐ ἔνννο «φοναννὶ απατη» σὲ ὅἀ Ο€ σαἔι νατὶ δὲν ἔ ενο οπο α ον οὔνο το ονανανμα ααταοἶίνὶοοωίἐ ἄἶαθοων νου̃`χΣννναν!=ἶἕνο1ἐ› οὔνε ναμμναν ανν° τακτικὴν πρα̃ἔιν. .. Καὶ συντακτικὴ πρα̃ξι δὲν ύπογράψα
να οέοαὶοα ἑαονονὶ απλονονανα οὲν λίοοναἔοναν ἀφοῦ τὶέ ῶ· οαῖεἐ ἑαεἶνεἐ Π οαἔενἐῖ Τὶἐ «ἐἔέονοο» μονο τον νο οποοονοίο τὸ Βασιλικὸ Διά συμὅούλιο. . . "Αλλά Ο λυπα̃μαι πολύ Ταγμα 280 τῆἔ 2148? «Ποοὶ ανὶούἔεωἐ τη̃ἐ Χὡοαἐ εἶἐ αα· τάστασιν πολιορκίας καὶ ᾶναστολὴς όίρθρων τοϋ Συντάγμα
ἔχω ἀπὸ λἀτω Έὸ ὅνομά σαἐ Καὶ Τὸ ΒΔ 281 «Πα ρὶ συστάσεως έκτακτων στρατοδικείων» ἔχει κι αὐτὸ τὸ ὅνο μά σας... Καὶ 200 ἄλλα ΒΔ. ἔχουν καὶ αύτα τὸ ὅνο κατὰ τὴν άπλὴ κι ὅχι τὴ όασιλικὴ μά σας. . . Που θα πῆ λογικη _ ένα ἀπὸ τὰ δύο: ίὴ ὴ πρόσφατη δὴλωσί σας εἶναι τοτε»,
·
ανααονονὶἐ αλ οἱ λαννίματίεἔ ἐἔαι̃παννὶοαν τον ἐλλαι̃ναίο λαο καὶ πλαστογράφησαν τὴν ύπογραφὴ σας. ””Αν συμόαίνη τὸ πρῶτο... σχόλια δὲν χρειάζονται. "Αν συμὅαίνη τὸ δεύτερο. . . χρειάζονται κάποια: Γιατί, ὅσο ξέ ρουμε, ὅποιος πέσει θῦμα πλαστογράφων ὴ άπατεώνων, τους
44?
_
καταγγέλλει αμέσως στὴ Δικαιοσύνη. Ἀλλὰ ἑσεῖς, όχι μόνο δὲν τοοἐ κοτμγγοίλοτο στο υ̃πέοτοοΐο ολλοοτἠολο του̃ ἑλλλι̃λμ· κου̃ λαου̃ καὶ του̃ κόσμου, ἀλλὰ καὶ τοὺς ὁνομόισατε «σωτήρες τῆς χώρας», ποὺ ὺποσχεθήκατε πὼς θὰ τοὺς όοηθήσετε νὰ
€,ωτγγῃη,γΕ γγ
ἰταλικὸ περιοδικὸ «Θοοτο» (23.4¬.89) ὰν «θεωρεί πι θανὸ ὅττ θὰ ὲτττστρέψὴ στὴν Ἑλλάδα», ἀπόιντησε κατηγορη ματτττότ; «Φοσικόο Δὲν ἔχω τὴν παραμικρὴ ἀμφιόολία γι' αὺ
τό». .. Που̃ όρίσκεται, λοιπόν, τὴ αλήθεια; Σ' ὅσα όεόαιὡ νετε σει̃ς; "Η σ' όσα προφητεόει ὴ μητέρα σας; Μὲ πολλὴν εὺθιξία, δηλώσατε πὼς «ἐὰν επανέλθετε, δὲν πρόκειται νὰ διεκδικήσετε τὸ ποσὸν της χορηγίας σας» γιὰ τὸ δτἀστὴμα ἀτη̨̃ τὴν κατόργησι τὴς θασιλείας ξὸς τώρα. Καὶ προσθέσατε: «Ποτὲ δὲν θὰ τὸ κανω αὺτὸ διότι τὸ θεωρῶ ἀ νέντιμον». . . Άλλα ¬ λυπὅιμαι πολύ αὐτὸ τὸ ἔκανε ὁ θείος σας Γεώργιος Β' πού, γυρίζοντας τὸ 19%, «ἐζήτησε ποὺ α̃ντιστωχου̃σε στὰ 11 χω ἔλαθε τὴν χογοηγία χοό
Ποὺ θὰ πη, καὶ πάλι, πὼε εἶοτο
πῶἐ νὰ Το πῶἐ οομ· μἐτολοο οὲ ολο Τὰ νομοθετήματα ΐῆἔ ολλτοΤοιοίοέ ίοοἐ Το Δε κέμθριο 1987), δηλαδή στὰ «πογκρόμ» τῶν ὲκκαθαρίσεων, τῶν διώξεων καὶ τῶν ταπεινώσεων του̃ λαου̃ μας... Μὰ κι δὶν ἀκόμα δὲν ὺπὴρχε αὺτὴ ὴ «τυπικὴ» συμμετοχή σας, τὴ νο μοθετικὴ καὶ τὴν ἄλλη δραστηριότητα τὴς δικτατορίας τὴν ξέρατε καὶ μάλιστα καλυτερα ἀπὸ κάθε ἄλλον. ”Αν, γιὰ τὸν ἀπλὸ πολίτη, ‹‹ἄγνοια νόμου δὲν συγχωρεῖται», γιὰ τὸν ἀνώτατον ἄρχοντα εἶναι ἀδιανόητη. .. Πότε, λοιπόν, δια
νια της Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας» (όπως ἔγραφε ό καθηγη τὴς κ. Φ. Βεγλερης, προ καιροῦ, στὸ «Βὴμα»). Πῶς γίνεται, λοιπόν, ἔσεῖς, ποὺ τόσο ἐκτιμα̃τε τοὺς προ. γόνους σας, νὰ ἀποκαλεῖτε τὸν θείο σας ‹‹ἀνἐντιμο»; ἌΗ μή πως ἔχετε γτὰ κείνον τὴν ίδια γνώμη μὲ τὸν οὶκογενειοικό
μαρτυρηθήκατε γιὰ τοὺς ἐγκληματικοὺς νόμους τῶν ἀπατεώ νων, πότε α̃ντιταχθήκατε στὶς ὀινόσιες πρόιζεις τῶν πειρα τῶν; Καὶ ὴ σιωπή σας δὲν προσυπογρόιφει όλους τοὺς νό μους καὶ τὶς πράξεις τους, ἔστω κι όὶν δὲν ὺπῆρχε ὴ τυπικὴ
σας φίλο Σ. Σουλτσιιπἑργκερ, ποὺ γραφει στὸ οιόλίο του ρΠ0λτωτὰ παρασκήνια τὴς ἐποχῆς μας››: «Κάθε φορὰ ποὺ
μιλῶ μαζί του, μοῦ δίνει τὴν ὲντὺπωσι ἑνὸς εὺχόιριστου ή λίθιου, δίχως κανένα ενδιαφέρον γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὸ λαό της ή τὴν πολιτική της». (Προσθέτουμε ὲιιεἶέὶ ἀλλὰ μὲ πο λὴ ἐνδιαφὲρον γιὰ τὴ χορηγία της. . .). Φαίνεται νὰ θεωρή τὴν Ἑλλάδα σὰν μιὰ δυνητικὴ περιοχὴ γιὰ ἐκμετόιλλευσι ἀπὸ τὴν (αμερικάνικη εταιρία) «Μόργκαν καὶ Σία». . . Μὲ πολλὴν ἔγνοιὰ γιὰ το μέλλον τοῦ τόπου, όεθοιὶώσομῖο πῶς (γῆ Βαστλεοομένὴ δημοκρατία ὴμπορεῖ νὰ προσφέρη πολ χὰ εἰς τὴν χὡοανγχ ὴτοι «ττολιτειακὴν σταθερότητα, ομαλήν λειτουργίαν τῶν δημοκρατικών θεσμῶν καὶ ήρεμον ἐζἑλιξιν τὴς πολιτικὴ; καὶ κοινωνικής ζωῆς». .. “Αλλά λυπα̃μαι πολύ τόσο ἑσεῖς όσο καὶ οὶ φίλοι σας, μέσα στον μοοι̃μο σας γιὰ τὸ μέλλον, ἔοχνα̃τε ολότελα τὸ παρελθόν. Ξεχνα̃τε πὼς ό θρόνος στόιθηκε πάντα ὴ πηγὴ ἀνωμαλίαἐ σε αὐτὸ τὸν τόττσ Ξεχνα̃τε πὼς η αὺταρχικότητα της ὕαυ̃ὶλείοἐ ἐἔὡθηοο
υπογραφή σας, πραγματικὴ ή πλαστογραφημένη; Μὲ πολλὴ μετριοφροσυνη, όεόαιώσατε ἐπίσης πὼς «μιλή σατε πολλὲς φορὲς ἀπὸ ξένες τηλεοράσεις καὶ ραδιόφωνα κα
το τἦἔ οοίτοτοοίμἔδ Άλλο _· λμπᾶμολ πολύ _· τον 18· 72, οί αὺλικοὶ κυκλοι όεόαίωναν πὼς ‹‹δ Βασιλεὺς ἔχει άπο φυγει πᾶσαν δημοσίαν ἐμπλοκὴν εἰς πολιτικὰ ζητήματα ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν». . Καὶ στὶς 256.78, οί ίδιοι κύκλοι τὺπενθό μλἶον οτὶ άπο Τόἦἐ 131287· ο Βοοὶλοὺἔ ἡονἠθη νὰ πολο όῆ εἰς οὶανδήποτε δήλωσιν ἐπὶ τής ἐν Ἑλλόιδι καταστόι οεοοἐδ · Ποιος λέει, τελοσπαντων, τὴν αλήθεια; Ἑσει̃ς ή οὶ ‹‹κό
.
_
κλοι» σας;
448
__ ἢ γδτα ἦ μητέθα σαἔ, ὅταν
πὸ τὸ
«ἐπιτύχουν» (στὸ ἔγκλημόι τουι;;), ὕοκἰσατε την λοοέονησί Τοοε λαὶ οονεογοοθἠκοτο μαζί Τομέ ολτὼ μῆνοἔ Μὰ καὶ πάρα πέρα: “Η πρώτη Συντακτικὴ Πρόιξι τῆς χούντας λέει στο ἄρθρο 3: ‹‹”Η Νομοθετική ἐξουσία ασκεί ται. . . ὺπὸ τοῦ Βασιλέως ὺπί εὺθύνη τῆς κυόερνήσεως. . .».
Με πολὺ πόνο, ὺποσχεθήκατε πὼς ὴ μητέρα σας θὰ κάνη τὴ «μεγάλη θυσία νὰ μὴν γυρίση στὴν Ἑλλάδα». .. Ἀλλὰ
α̨ωπα̃μαγ πολύ
λ
ὶ
Δ
29. ·ο γσκγσοατ της
·1±1λ›ι.
Δημοκρατίας
ολο
τοὺς Έλληνες σὲ πέντε ἑπαναστόισεις (184Β, 1882, 1905, 1909, 1922).
Ξεχνα̃τε πὼς η πάγια πολιτικὴ της Αὺλης (ποὺ «ίσταται μακοὰν τῶν πολιτικῶν ἀνταγωνισμῶὶα!) ἦταν οὶ ἑπεμὅόισεις καὶ οἱ παοαόιόισεις του Συντάγματος. Ξεχνα̃τε τί ἔγοαφε ὁ καθηγητης τοϋ Συνταγματικοῦ Δι καίου καὶ δικός σας Σὐμὅουλος τὸ 1985, Χιο. Σγουοίτσας, γιὰ τὸν ποόπαππό σας: «Ὁ Γεώογιος Α' ὲθεὡθει ὥς ζἠτη μια ᾶποκλειστικῶς ποοσωπικόν του τον σχηματισμοί» τωη̨̃ειθ νησεων» καὶ ὅτι απ” τὸ 1883 ῶς τὸ 187 5 «ἑξεοοόιγησαν 22 κυὅεονητικαὶ κοίσεις, ἐκ τῶν ὁποίων αἱ πλεῖσται ποοεκληθη σαν ἐκ τῶν ἑπεμὅὰσεων του̃ Στέμματος» (Συνταγματικὸν Δί καιον, Α. σελ. 350). Ξεχνα̃τε πὼς οὶ παοεμὅόισεις του̃ παπποὺ σας Κωνσταν τίνου ποοκόιλεσαν τὸν ὰπαίσιο διχασμὸ του̃ 1916 καὶ πὼ.¿ ·ῆ «ἄφοων πολιτικη» του όδηγησε στην ἐθνικη τοαγωδία της μικοασιατικης καταστοοφῆς. Σεχνα̃τε πὼς ὁ θοόνος ἦταν ὁ κοστος ὺποπινῃτὴς τῶν Μ νημόιτων ποὺ υπονόμευσαν την Ἑλληνικὴ Δημοκοατία. Ξεχνα̃τε πὼς ὁ θεἰος σας Γεὼογιος Β' ἦταν ὁ ποωτεογά της της τεταοταυγουστιανῆς δικτατορίας ποὺ «εἰσηγαγε (στην Ἑλλάδα) τὰς ἑγκαινιασθείσας εἰς τὰ φασιστικὰ κοόιτη ὲξειλιγμένας τυοαννικὰς μεθόδους» (κατὰ τον Σὐμὁουλό σας παλι: σελ. 161). Ξεχνα̃τε τὸ δικό σας Ἱουλιανὸ ποαξικόπημα ποὺ ἄνοιζε διόιπλατα τὶς πόοτες στοὺς ὰποιλιανοὺς ποαξικοπηματίες. Ξεχνα̃τε πὼς οὶ «ἐστεμμένοι μας» μοίοαζαν πάντα τὸν και οό τους ἀνάμεσα σὲ δολοπλοκίες γιὰ νὰ διατηοησουν τὸ στέμμα τους καὶ σὲ ἑξοοίες, ἀπ' ὅπου δολοπλοκου̃σαν παλι γιὰ νὰ τὸ ξανακεοδίσουν. Ξεχνα̃τε πὼς ὁ θοόνος σὺμὅολο σταθεοότητας κλπ., ·ἦ ταν παντα ὺπόδικος καὶ ἀμφισόητούμενος, καὶ πώς, μέσα στὰ τελευταῖα 55 χοόνια, ἔγιναν έξη (6) δημοψηφίσματα (192Ο, 1924, 1935, 1940, 1978, 1974) γιὰ τη διατηοησιη την ἀποπομπη τῆς ὅασιλείας δηλαδη, κατὰ μέσον ὅοο, ἔ να κάθε ἐννιὰ χοόνιαΙ Καὶ πὼς στὸ διαστημα αὺτὸ του̃ μι
γ
Σ
ι
4
459
(μία κάθε νέσσεθα λθόνναλ Καὶ τὸ σπονδαὶὀτεθο: Οἱ ἐκὶνοτ νὲἔ αὐτὲἐ ἀπονελου̃σαν ἀναπόσπαστο μέθοἔ ν1ὶΞ ὁμαλῆἐ ναὶ ὺγιοῦς λειτουογίας του̃ πολιτεύματος, ἐνῶ τὰ καθεστωτικὰ δημοψηφίσματα μαθτνθου̃ν καὅοίὶθη 'καλεἔία Μ ἀνωμαλω Τον Οἱ ὲὶυ̃λθνὲἔ Θὐνὲἐ Εἶναν ἔνφθασν Τῶν δημθκοαννκῶν θεσμῶν, ἐνῶ τὰ δημοψηφίσματα εἶναι ἀποτέλεσμα κι αἰτία
ὅαθυτάτων ἀμφισόητησεων κι ὰναστατώσεων, διχονοιῶν καὶ δὶλασμῶὶϋ πθαἔὶκοπγὶμάνων χαὶ δὶὅτατοθὶὅῶν α̃ν0μὶΊμάτων··· Καὶ η ὰνωμαλία γίνεται ἀκόμα ὅαούτεοη, ὅτι ἀμφισὅητεῖ ται ὅχι μόνο ὁ θεσμὸς ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιο τὸ ἀποτέλεσμα του̃ δημοψηφίσματος ὅπως ἔγινε μὲ ὅλα τὰ δικά μας. Τότε, η
ἀντὶ νὰ λύση τὸ ποόὅλημα ναὶ νὰ νανα· σιγόιση τὰ πάθη, διαιωνίζει καὶ τὸ ένα καὶ τὰ ἄλλα, κι υπο
λαΜὴ ἔτνμηνοοίαι
δανλίἔεν Τοὺἔ δνλιασμοὺἔ καὶ τὶἔ ἀνωμοὶλίεἔ στὸ ἄπεὶθο · Καὶ πάλιν ό Σύμὅουλός σας λέει: «Ὁ θεσμὸς της ὅασι λείας ἐδοκίμασε ὀἔεῖαν κοίσιν κατὰ την τελευταίαν 5Οετίαν. 'Η παοὰ τὸ κοατοὺν δημοκοατικὸν πνεῦμα πείσμων ποοση λωσις τῶν ὅασιλέων εἰς μεταφυσικὰ οχηματα, ·ῆ παοὰ τὸ ἀ νεὺθυνον αὺτῶν ἀξίωσις νὰ κατευθύνουν την πολιτικην του̃
γ
7
|
"ἦ ἶι̃ννα Τῶν Μοναθλὶῶν κατὰ τὸν Α| παγ° κόσμιον πόλεμον, ὲκλόνισαν την παλαιὰν πίστιν εἰς τὸν θε σμόν. . .›› (σελ. 849). Μὲ ὰκόμα μεγαλὺτεοη παοοησία, ὺπεοθεματίζει δ συνά δελφόἐ Τον Ζὰν Μεννώ: «Τὸ δυστύχημα γιὰ την Ἑλλάδα εἶναι ὅτι η διαλεγμένη ἀπὸ νὶἐ Μϋθσνἀνθνεέ δννάμεις γεομανικὴ δυναστεία τῶν
ὅθἀΐονἔι ναὶ
Γλύἔ9πΟνΟΥ%› σπἀνὶα ἔδεὶἔε ἑμπνσνοσύνη στὸν ἑλληνὶὅὸ λαὸ καὶ ὅτι, σὰν καλὺτεοη ἀσπίδα γιὰ την διατηοησι του̃ θοόνου της, θεώοησε πάντα την συμμαχία μὲ τὰ συμφέοον
σοῦ αἰώνα, οἱ «α̃σταθεῖς» καὶ «ἀσυγχοόνιστες» ἀὅασίλευτες δημοκοατίες γνὡοισαν διπλάσιες μόλις ἐκλογὲς πη̨οέδη̨ων
τα τῶν ποονομιοὺχων καὶ την ἀφοσίωσι του̃ σώματος τῶν ἀ ἔιωματικῶν. .. Στὸν πολυκὺμαντο ὅίο της, η δυναστεία δὲν κατόρθωσε ποτὲ νὅ ἀποκτηση εὺοὺ λαϊκὸ ἔοεισμα καὶ δὲν ἔ παψε ποτὲ νὰ θεωοηται σὰν ξένη ὰπὅ τὸ μεγάλο τμημα τοῦ
ὶ
γι
ὰ
ἑλληνικου̃ λαοῦ».
. .
461
Πού όρίσκεται, λοιπόν, η αληθεια; Στην μνημη καὶ στην πείρα τη δικη μας, η στην «αμνησία» καὶ στην κληρονομικό τητα τη δικη σας; Στα δικά σας ὅψιμα δακρυα η στὶς ἀμέ ΤΩΠΤΘΞ πληγὲς ποὺ ὁίνοιξε στην Ἑλλάδα η δυναστεία σας; Μέσα στα τόσα ἄλλα δεινὸι ποὺ ἐφόρτωσε τὸν τόπο ὁ Κων σταντἰνος δὲν πρέπει νὰ λησμονηθη καὶ ὁ σεόαστὸς ὀιριθμὸς (ποινω ἀπὸ 2.000) ποὺ ἔστειλε στὶς φυλακές για «ἐἶςύθρισι Βασιλέως» κι ἔκλεισε ἔτσι πολλα σπίτια. Στὸ Στρατὸ μόιλι στα ἔκανε μεγαλη θραύσι: Πολλοὶ ἑπίλεκτοι ἀξιωματικοὶ πληρωσαν μὲ φυλακίσεις καὶ ἀποτόιξεις τὸν ύπέρμετρο ζηλο τοῦ Ἄρναούτη νὰ προστατεύση τὸ Θρόνο. Μιὰ ἔστω καὶ ἐκ τού πλαγίου απονηρευτη κουόέντα ηταν δυνατό νὰ σὲ στείλη στὸ Στρατοδικείο γιὰ «ἐξύόρισι του̃ ὁίνακτος». 'Αλλὰ δὶς ἀκούσουμε καὶ τη γνώμη ἑνὸς ἔένου, διασημου δημοσιογράφου καὶ ἀντικειμενικού κριτου̃, του̃ Ηατιιερροκ: «Καὶ μόνον δ ὅρος «Βασιλευομένη Δημοκρατία», ποὺ έ φευρέθηκε στὸν τόπο μας καὶ ποὺ μόνον ἐδῶ χρησιμοποιεί ται για να ὺποδηλὡνη την ΣυνταγματικηΜοναρχία, δείχνει πόσο ξένη είναι η Μοναρχία στὸν Νέο Ἑλληνισμό. ΔΗ Μοναρχία είναι τιμημένο στοιχείο της εθνικης ζωης στην Ἀγγλία, στὶς Σκανδιναόικὲς καὶ τὶς Κατω Χῶρες. Γι® αὺτὸ καὶ δὲν αίσθανεται καμμιὸι απολύτως ἀνόιγκη νὰ φτια σιδωθη μὲ τόσο κραυγαλέα «Οοοττεἀἰοτἰο ὶο Τοτιοὶοὶε» ἀντίφασι στοὺς ὅρους της προτόισεως. μια καὶ στην Οί δύο όροι είναι πρόιγματι ἀντιφιατικοὶ Έλλαδα χρησιμοποιουμε τὸν όρο Δημοκρατία καὶ γιὰ την Πολιτεία, ποὺ δὲν ἔχει Μονόιρχη, ἀλλὰ καὶ γιὰ την Πολι τεία ὅπου η λαὶκη κυριαρχία είναι οὐσία καὶ ὅχι τύπος τοῦ
452
σμοῦ. ἰ
ι
ί
ὶ
_
Πολιτεύματος. Τώρα, γιατί ἐφευρέθηκε στην Ἑλλάδα ό ὅρος «Βασιλευο μένη Δημοκρατία», ἀντὶ γιὰ τὸν ὅρο «Συνταγματικη Μοναρ χία», δὲν είναι καὶ πολὺ δύσκολο νὰ τὸ φαντασθη κανείς. Στοὺς τόπους, ὅπου η Μοναρχία ἔχει ἑπιθιὡσει σὰν διακο σμητικὸ στοιχεῖο, γιὰ λόγους ὶστορικούς, η δημοκρατία, ἄν ὅπως στη Σουηδία λόγου χόιρι λειτουργη σωστα κι ὀὶν η σοσιαλδημοκρατία, ὅχι η Μοναρχία ἔχει α̃ναπτύξει τὸ τε
λειότερο σύστημα κοινωνικης προνοίας, τοῦτο δὲν συμόαίνει ἑπειδη ἑπιὅίωσε η Μοναρχία. ”`Αν η Δημοκρατία λειτουργη σωστὸι κι ἄν οί έργαζόμενοι ἔχουν κατακτησει κἀποιαν έξα σφόιλισι της ὀινθρωπιιι̃ς τους, αὺτὸ ἔχει γίνει ύστερα ἀπὸ μα κροὺς κοινωνικοὺς αγώνες, στοὺς ὁποίους η Μοναρχία, παν τοϋ, όσο είχε καποια δύναμη, ηταν στηριγμα του̃ συντηρητι
ε
Στην Ἑλλάδα η Μοναρχία απόλυτη στην ἀρχη μὲ τὸν “Ο θωνα, συνταγματικη αργότερα μὲ τη δυναστεία τῶν Γλύξ μπουργκ, μὲ ταραχώδη ἱστορία 110 ἐτῶν ὅλων κι ὅλων, ἐπι όίωσε μὲ την ἀνοχη ᾶπλῶς, στην καλύτερη περίπτωσι της μεγάλης μάζας των Ἑλληνων, όταν δὲν ὺπηρἔε καρπὸς νόθων καὶ ματωμένων δημοψηφισμόιτων. Κι ἑπειδη οὶ "Ελληνες ἀμ φισόητου̃σαν τη χρησιμότητα της, την ἔδιωχναν καὶ την ξανα φερναν κάθε τρείς καὶ μία, ὅταν δὲν τοὺς την ξαναφόρτω ναν ἄλλοι. .. Στην περίοδο της Δημοκρατίας 1924 1985, οί Μοναρχικοί, ποὺ εῖχαν για πολιτικό τους ἔρεισμα τὸ Λαί κὸ κόμμα, κατασκεύασαν τὸν δρο «Βασιλευομένη Δημοκρα τία», σαν είδος γραμμόιτιο ποὺ ύπέγραψε ὁ ἔκπτωτος Γεώρ γιος, σὁιν ὺπόσχεσι ὅτι δὲν επρόκειτο νὸι παραόιόιση κι αύτὸς τὸ Σύνταγμα, ὅπως ὁ πατέρας του Κωνσταντῖνος, ἀλλὰ ὅτι θα περιοριζόταν να «όασιλεύη χωρὶς να κυόερνα̃». Τώρα θέδαια, ὁ Γεώργιος, μὲ τη δικτατορία του̃ Μεταξα̃, καταπατησε καὶ τὸν όρκο του στὸ Σύνταγμα καὶ την «Βασι λευομένη Δημοκρατία». Αὺτὸ ὅμως είναι μια «λεπτομέρεια». Γιέ αὺτὸ καὶ τὸ έρώτημα στὸ Δημοψηφισμα δὲν είναι λο γικὸ να είναι «Βασιλευομένη Δημοκρατία» καὶ «®Αὅασίλευ τος Δημοκρατία», ἀλλὰ «Συνταγματικη Μοναρχία» καὶ ἀ πλῶς «Δημοκρατία».
Δ
ὶ
Τὸ «Βασιλευομένη Δημοκρατία» είναι κόιλπικη μονέδα. 'Τ ποδηλώνει πραγματα ποὺ δὲν ὺπόιρχουν. Είναι πλαστη ὺπό σχεσι ὅτι ὁ Βασιλιὸις θα είναι δημοκρατικὸς καὶ ὺποδηλὡνει ἐπίσης ὅτι, όλοι ὅσοι καταξοδεύονται γιὰ νὰ προπαγανδίσουν την ἐπαναφορὁι του, είναι επίσης τόσο δημοκρατικοὶ ὅσο καὶ ὁ Ἀλέξανδρος Παπαναστασίου, τουλάχιστον. Μοναρχικοὶ είναι οὶ ἄνθρωποι καί, επιτέλους, δὲν είναι 458
οἱ μόνοι Μοναθχωοί, υ̃πἀοχουν Μ ἀλλοῦ ἄλλωστε. "Ιπἀθῇ
ταν οῆ3Φοειδεο|ίκη διανοει̃ται ἐκεῖ πέοα ἀπὸ τηνλίαισοιοιανη
χουν ᾶκόμα καὶ στη Γαλλία, ἑκατὸν είκοσι ἔξι χοόνια μετὰ την ἔξωσι τοῦ τελευταίου ὕασιλιᾶ της Γαλλίας, του̃ καλοκόι ναθου ᾶστου̃ Λονδοόίκου Φιλίππου, γόνου τοῦ Βονοὅωνικοῦ κλἀδσυ τῶν ιοολεανω̃ῶν
ὁἶεουωοἱπαγἶθωεταίςπασἶξ πθοσίἶέλασἕςξζευγαθαίωων και παν ἘΟΞΒΜΟὉ εποχουμενολί η πεζου παω' Τμηῖτἑ μω̨ιἀ; Ι 'α̃εταἕ ἶἕἔοξσλλελίομένη Δπα̨μοκθἶιτξα» χωοἔς Ξἰω̃ελδι̃εθαη; ἔῖωοις Αολη με κοτμομεσιασμενο Ατλαοἔιηκοιι οιυστηοο ποιο
Μὀνο ποὺ ἐκεῖ οἱ Μοναοχικοὶ εἶναι οομαντικοί, ἀντιδοα στικοί, κληοικὀφοονες και ὅ,τι ἄλλο παοόμοιο φαντασθη κα νείς, ἀλλὰ δὲν είναι κόιλπηδες. Δὲν παοιστόινοον τοὺς δημο κοατικοὺς μὲ τὸν όασιλέα για κεοασἀκι πανω στη σαντιγό. Οί ὁίνθοωποι αυ̃τοαποκαλου̃νται υ̃πεοἠφανα «ῦεητεὶοτε Πα Κοἰ», ὅπως μεθεομηνευόμενον χυδαϊστί, εἰς την τῶν μαλλια οῶν διόιλεκτον, «Λου̃στοοι τοῦ ὕασιλια̃» λέγεται. Οἱ ἄνθη̨ω ποι πιστεύουν στη Μοναοχία, μὲ ὅλα τα ελαττώματα της καὶ δὲν ντοέπονται. «Λου̃στοοι τοῦ ὅασιλια̃» ἀποκαλου̃νται καὶ ὅχι «Φίλοι της Βασιλευομένης Δημοκοατίας» μὲ ὅογανο τὸ «Δημοκοατωίὸ Στέμμα τῶν Ἡλλἠνων». Πὰ νὰ μὴν ἀποκαλου̃ντω χαθαθὰ Βασιλὁφοονεςΰ οἱ Μο
ἶωἶολίἶο; Ποἕος
ναοχικοὶ στην Ἑλλάδα, σημαίνει ὅτι ποέπει για πολλὰ να ντοέπονται ἀπὸ τὸ ἕὶς μη πα̃με στὰ παλιὰ ποόσφατο παθελθὸν τῆς Μοναοχἱας στὴν Ἑλλάδα. (Εἶναι λίγεἔ μέοες πού, ἀφοῦ μοω̨άστηων τὰ λεφω ἄλ_
λη ἰστοοία αὐτὴ, που̃ ὅοέθηκαν τόσα; και τοπώθηκαν οί λιθογοαφίες τοῦ λοιοφιλου̃ς ἄνακτος, ἀκούγεται καὶ τὸ ἔ ε
ί
καἶθικίαῃποοέδοτοοι
τσι
ἶης ζωη̨̃ς και μπο
λ
,
.
η Μονἶω̨λίλα θα εἶναε ἶχεἑον τζἶἱμποΐ ΣΞΜΜΞ μεγἕι”
ι
σα, ανακτοοα, τκταοχοον.
Κι επι τελοοςῷ αν
δεν¬εινοιι7εντελως τζαμπα, οἱ κοοωνες, τα μεγαλεια, τα αλογα δεν αξιζοον τα
λεφἶόε τολίςἔ
Και
~λ
γῃἶταλ λογος για τα λεφτα: Πουςτα βθηκοἰν τοσα λεφτα οι «ἶἰπλοι της Ιζἶιασιλεοομενηςκ Ποιος τα κατἶ μΕα\%®®ἕ
θεσε`καὶ μὲ ποιαν ελπιδα ανταμοιόηςῖ ιλνρποοεοχονται α πο την πεαιοοαια τον Κωνσταντινου, δεν οπαοκει ποοόλημα. Ο Μεταξας ειχε δωσει στον Γεωογιο\ΒΗ και ολα τα μελη
ινε θνσιλικἢε οἰκονένειαεΙ ἀνιοῇνοιμηα Ρλεῇ ης λοθηγιες τῶν λω̨όνωλί τῆἔ Δημοἶω̨αῃαἔ; Αθα ελ:Ή§α"Όπα9χελ'¬ ἌΑΪ' ὅμωἔ Οἱ χοοηἶλἶἔ πφεθχθνἶω απἶ αλλεῃία̨ε θα πη̨εἶ πἶι να νιοοεςιχονται απο πολο πλοοσιοος ανίἶοωποος. Ιῖιοιτι
ὅ
μυστηῳα
"Αγιος Φλωοινης και
κοατιας, ο\οποιος ‹‹αναγκαστικο›ς θα ποοσδεση μεγαλα εἶςο δα. Ἑκλογες καθε τεσσεοα χοονια, Γεη̨ουσια, Γεοοοσιαστες,
ετ] μὲ συνοδεία; Δὲν θἄοθη καὶ ἡ ὅασίλισσα μἠτηθ ἀπὸ τὶς Ἱνδίες) νὰ φω_
Κοοασίδων; Χωοὶς ῦψηλὲς ἀνατόισεις στὰ υ̃πεοκόσμια
Ϊῖῖι
λἱοτα "ΟΡ εκελτοσο ἦμἶαθἶνελ τησ ιννχης; 5Βεόαια θ αφοιση ο
ναι̃την 'ἶφοθλση Τιϋνα γἔνη εηίωἔ; Η Αλίλη Ψἐελαἔετω στω̃οῖθαἦ Χεἶοαα̨ε γαἶῃ αλλολἶος θα Ύωη λεσχἴλ του α̨ἶαοαἶῶ' ~Γλα το μελλἶνε παντως, με ἶωλλη συγκαταἔασϊολ «ἶιῃλολ τηἔ Ιἶασω̃ὲευομενηἰ ΔΎ]μ03ω̨α"α€»~ πθοσἶταίἶοω νεχ πελσοι̃ίν τουἔ αφἶλεσΈε©0Όἔ 0" 0 Ιἶωὰσἶανι̃λνος θα εἶναι Μὶσυμφεθ” τλκοἶστθεπίἶθτελφολιΰμαἔ απο τεν Θῖἶθλο Πθίἶεδθο τλι̃ἔ Δη̨μοε
νοα̨ του θἄοθη
ιιιιοι τέως ατε τα ·τστέειιει ττε τικοι, τιν τέως Άοχιεπίσκοπο 'Αθηνών και Πόισης Ἑλλάδος ὅταν ῇ Ἑλ λάδα είχε γίνει Παττακιστὰν ¬ νὰ συμὕιὅόισοον ἀπὸ κοι νου̃ τὰ μεγαλα πνευματικα οεὐματα τῆς Ἱεοα̃ς Ἑξετόισεως καὶ του̃ ἰνδουῖσμοῦ, ποὺ μὲ τόση επιμέλεια και ταπεινοσύνη η Φοειδεοίκη μελετα̃ μὲ τοὺς γιόγκι στις Ἱνδίες; Γίνεται <<ΒασΩνεΌομέν„η Δημωω̨ατία» χωῷὶς Φθεω̃εοίχη; Χωοὶς >ΉΘαν0 Βοθείων Ἡπαθχιῶν καὶ ὅὥλιἀῳα Άπὀοων
ανίεισΐἶτησῖλ ῖίην|ΑΌλη° α?`ηθεια°|Ήστε©Ϊχ η όασιλισσα μητηἕσ, τωοα μα
Ωω
ερχεται τῶν «Φίλων τῆς Βασιλευομένης Δημοκοατίας». ›Αλἠθωα¦ ὅμωςε τί ἐπαγγέλλοντω ὅτι ἔς ε εη̨χεταῶ; Μό_
ντεκ τὸν
θἶ
απο τοσαι̃ 7ί¥;30Ή0ιι|0ιν δεν ελίἶλη
πω λίλῃίλοςίἶοοολίἶίε για λἦθτλ Ψ* ῖνπωμξι μοναχα: ειναι πολλα. Και ἀπ® ὸ,τι ξεοοον ακομη και οι «τλοοστοοι τσο Βασιλια̃» στη Γαλλία, οί πλομσιοι ὁινίὶοωποι δενῦκανοον πενδὐσεις χωοὶς την ελπιδα ι̃κοιποιοο κεοδοος. Η εκστοατεια τῶν Μοναοχικῶν είναι πολο επισφαλης ἐπιχείοησι και μια
Έ? λεφτοδ
'ι
456
ρίξουν οἱ ὀπαδοὶ του ΠΑΣΟΚ καὶ της "Αριστεράς ἔχουν πάρει κρυφὰ «γραμμη» νὰ ψηφίσουν υπερ του θασιλιᾶ. Φυσικὰ η διάδοσι σπέρνεται ἐκεῖ ὅπου γίνεται ευκολα πι στευτὸ πὼς «οί μηχανισμοὶ τῶν ὰριστερῶν είναι τόσο σατα¬ νικοί, ὅσο καὶ η πολιτικη τους», δηλαδη τους πολυ ἀφελεῖς που μπορεί νὰ στραὅωθουν, ὅπως πρέπει νἄχουν στραὅωθη αυτοὶ οί ευγενεῖς Γαλα̃ται που λέγονται «Αουστροι του θα σιλια̃». Οὶ ἄλλοι δὲν έχουν ἀνάγκη νὰ τους πη κανεὶς «Προσοχη στὸ χρωμα». Ξέρουν τί χρώμα ψηφοδέλτιο νὰ ρίξουν στην κάλπη καὶ ποιό χρῶμα εὶναι πιὸ κατάλληλο γιὰ ἄλλη χρηση, έπίσης ἑφ' άπαξ. Καὶ νὰ μην πάη κανενὸς τὸ μυαλὸ σὲ χρήσεις δύσοσμες. Ἑπειδη πράγματι έλάχιστοι είναι που δὲν ἔχουν καφὲ η μαυρα παπούτσια, μποροῦν μὲ τὸ καφὲ χαρτὶ νὰ τὰ ξεσκο νίξουν γιὰ νὰ δικαιώσουν αἰσθαντικὰ ἐκείνους τους ρομαντι κους Γάλλους που θέλουν νὰ γυρίσουν ἑκατὸ χρόνια πίσω καὶ ὰποκαλουνται «Αουστροι του όασιλιᾶ». “Οσον άφορα̃ τώρα την διατυμπανιξομένη ἑθνικη ἑνότη τα, είναι κι αυτη μυθος, γιατὶ δ θεσμὸς σ' ὅλο τὸ διάθα της πολιτικῆς μας ζωῆς ἔγινε άφορμη διχασμῶν καὶ διαιρέσεων. "Ο Γεώργιος πρῶτος έδιωξε τὸν Τρικούπη καὶ προεκάλεσε διχόνοια καὶ διχασμό. Ὁ Κων)νος δ Αί τὸ 1915 προεκάλεσε τὸν διχασμὸ διώχνοντας τὸν Βενιζέλο, ὁ Γεώργιος ὁ Β' δί χασε κι αυτὸς τους "Ελληνες καὶ στέριωσε τη δικτατορία Με ταξα̃. Ὁ Παυλος καὶ η Φρειδερίκη τἄόαλε μὲ τὸν Καρα μανλη καὶ τὸν έξανάγκασαν σὲ αυτοεξορία. 'Ο τωρινὸς τέως Βασιλιάς έδιωξε τὸν πρωθυπουργὸ του 58% καὶ προπαρα σκεύασε την 'Απριλιανη δικτατορία, την ὁποία καὶ ὲστηριξε ἐπὶ 8μηνο. Καὶ μετὰ εἰσπράττοντας την παχυλη χορηγία ἐ σιώπα η ευθυγραμμίξετο μὲ την πολιτικη της χούντας. Που, πότε, πόθεν λοιπὸν δ θεσμὸς είναι σύμόολον ἑνότητος; Στην 'Αγγλία θεωρεῖται σύμόολο ὲνότητος γιατὶ ένωσε τρία μερι κώτερα θασίλεια: τῆς Σκωτίας, της *Αγγλίας καὶ της Ἱρ λανδίας καὶ κάτω ἀπὸ τὸ λεγόμενο 'Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγ. Βρεταννίας ηταν μιὰ ὁλόκληρη αυτοκρατορία. Στὸ
δυνος είναι μέγιστος νὰ πάνε στὸν θρόντο όλα αὐτὰ τὰ λεφτά, σίγουρα αυτοὶ που τὰ άκούμπησαν θὰ ἔχουν πάρει υποσχέσεις, ὅτι θὰ τὰ πάρουν πίσω στὸ πολλαπλάσιο, «ὅταν ἔλθη έν τῇ θασιλεία του». Κι ὅχι ἀμέσως ὅέθαια, γιατὶ άν σπάση δ διάόολος τὸ ποδάρι του καὶ «έλθη έν τῇ Βασιλεία του», τὸ κλι̃μα δὲν θὰ σηκώνη στην άρχη τουλάχιστον «”Β ρανο Βορείων Ἐπαρχιῶν» μὲ ἀνεξέλεγκτη διαχείρισι, ουτε καὶ άμέσως ἀμέσως υποδείξεις «νὰ προτιμηθη ὁ κ. Α η δ %
Β»
"Ολα αυτὰ είναι, ωστόσο, λεπτομέρειες. “Αλλο είναι τὸ κρίσιμο θέμα. Οί «Φίλοι της Βασιλευομένης» προσπαθουν νὰ πείσουν τὸν κοσμάκη, ὅτι μὲ τη Μοναρχία θὰ ἔχουμε καὶ Δη μοκρατία καὶ δμαλότητα, περισσότερη μάλιστα άπὅ ὅση μὲ Πρόεδρο αὶρετό, στην κορυφη του Κράτους. Μά, διάὅολε, δ Μονάρχης της «Βασιλευομένης Δημοκρα τίας» η δὲν θὰ παίξη κανένα ρόλο στην πολιτικη ζωη, ὁπότε πῶς θὰ έξασφαλίξη περισσότερο κάτι που δὲν θὰ μποροῦν νὰ τὸ εξασφαλίζουν οί ἐκλεγμένοι πολιτικοί, μὲ τὶς άρμοδιότη τες που θὰ τους δρίξη τὸ Σύνταγμα, η θὰ παίξη ἐπὶ τέλους κάποιο ρόλο ὅπως νὰ πουμε εκείνον που έπαιξε τὸ καλο καίρι του 1965, ὅταν καθαίρεσε τὸν πρωθυπουργὸ του 58%, ὁπότε νὰ μἄἐ λείπη Θὰ είναι, λένε, τὸ σύμόολο της εθνικης ἑνότητος. Μὰ γιὰ νὰ είναι, πρέπει νὰ τὸν άποδεχθουν άν ὅχι ὅλοι άνεξαιρέτως οὶ “Βλληνες, οἱ ἑνενη̃ντα τουλάχιστον στους έκατὀ. “”Αν οἱ θασιλόφρονές μας ρωτουσαν τους Γάλλους ὁμοιδε άτες τους, οἱ «Αουστροι του όασιλια̃» θὰ τους ἔλεγαν ὅτι αυ¬ τὰ τὰ λεφτὰ δύσκολα νὰ πιάσουν τόπο ὅλα. Γιὰ νὰ γίνη κά ποιος θόρυόος, χρειάζονται ἄλλα πράγματα: Μαύρη Προ παγάνδα, λόγου χάρι. Οὶ πρῶτες διαδόσεις, πάντως, ἄρχισαν κι' ὅλας νὰ κυ κλοφορουν. Καὶ είναι άκριόῶς τόσο τερατώδεις, ὥστε νὰ
¬
πθοκαλθῦν θάμπθἐ στους ἀΦελεἶΞ 'Ο ψίθυρος που ἔτρεχε στους καφενέδες τὸ περασμένο
Σαὕὅατολώθὶακο ἦταν ὁ ἀκόλθϋθοἑέ ¬Ἑπειδη ὁ Καραμανλης εῖναι πανίσχυρος, γιὰ νὰ τὸν ί
ί
ι
|
γ
λ
τετ
466 λ ὶ
·'
Βέλγιο, που σχηματίστηκε ἀπὸ διάφορες φυλὲς (Γεομανοὶ ποίγκηπες, 'Ολλανδοὶ κι ἄλλοι), μὲ διαφοοετικὲς γλῶσσες καὶ θοησκει̃ες, ίσως να πουμε ναί. Στὰ Σκανδιναυικὁι κοἀτη υφίσταται απλώς, κάτω ἀπὸ ἄκοατα σοσιαλιστικὰ κα θεστὥτα, ὅπου οἱ ὅασιλεῖς, σὰν κοινοὶ θνητοὶ διαὅιου̃ν καὶ σὲ τίποτα δὲν ἀνακατεύονται. Μάλιστα στη Σουηδία ἀπὸ τώ σα υ̃πἀοχει ἀπόφασι του̃ Κοινοΰουλίου, ὁ τωοινὸς ὅαϋιλιὰ; νὰ εἶναι ὁ τελευταίος.
.
εαπ·5|·
·± 4 ἄα·¬::<ετ·ζ€. όὀιἶζα̃ὲ „. κιτιεε±::=±ε=±
ι·
ἐἶη̨̃έι/λα :
:·ε
Ω;ελ952επ±±ε±~.ι¬εΞ.ιι¬=2ζ=Ξ:'
η
0..,
.¬
±±.ι±=±=5
..
σ
α
ι
.
.
.;:.°ι±ι±..: τετἐὲι
×·ί.»
5
~ὶε:ειε±ε±Ξε±ε±Ψ
·
==ε±..
.
5<>
έξ, ·
‹
Ζ:
4·
χι.
:η
.ια_±,ι±±.;ιτ_ιΖι,± ;,±=±,±,±,ι±,ι_±,ι=,±,ι
λ
6
ι_
„
.
=ι±=±›±ε.±··ι±·;.·×.±τιε
κ
4*ι̃±5±5±2:Ξ62ἐ°ᾶΞ=Ξ=±=='>·;;=Ξ±Ξ± κ Υ
ε:ε±τε3ε·
κ #
„
ατι.,¬_.±± ±‹..ι.ιι±
.ο 6 μιτττ¿±
..
κ·.
„ /.
η̨̃×3ὶΣ±ΞΞτ±
ιιι,
_';Ξ:
....;ι„±ὶ=<ι.
=
.
κ.
ν
ιααιτ.
·
ι
.
..
..ια τα .ι ..ιι±.ι.ι¬
_·ι...;,.±_.±,τει,±τ=
τι
νἔ..
.·±
.
.
.ἐ
χ. 1鱬·ε›:±,±ραν””
·
±¬τι·ιει=±=±=Ξ=<=τ5=5==ε·ι±·4ι.4
±±ι:;.±:εε.5ε±ε±=: .,
.
.
ΰ.
:τ =~=·ὶε.ι›
μιαστοα· αι να.
°ε.:·±±':
·.±ιτ¬·.;;Ι
,ξ...ὶ
_
,
··
#
πσῦοθεὶ
4·
τετα
±· :;:±·αι·
““
,Κ
›×
'
4
ε_
Μ
σ±·4ὶ±ι3<±ι±ι±τ=±±.=±=ιι:±=ε·±α=τ=.=:
ι,±'=±=Ε εἐ··ἐ±·±ι,±Ξ±5=ῖ±±Ξ
6
‹
.τ
κ·
λ ·
μίἶς ἀοέση. θὰ.μ"ἶ®0υ̃με νἶὶ τὸν στείλω” ἀπὸ Είναι λοιπον να γινεται συγκοισι; .
ί
·
..
.¬:¬= .ἑΞἐ‹„_=ξ
ι=..±τ.±=τ=εἐ<τςιἕ.±ι,;·_
Λ
±ι±»;
Ζ
τι
.ε=.ε±=.ε±π~
¬:<¬2.'±'.·<;±=.·.·τοι.±±ι..:±=;·
>.ὶ'±:± °.;τι ·;± «
Η
τα :.;.±;ε:ε=ε:±. ·±ι=ι:ι±·.:±ε.
.ιαι. πα·
.=ι=ιτ±κ<η±;.±ι· ...τα鱋
:=Εειεὶ:ἑι..ι·°·ι== ;.ω̨̃ι±›..ἔ=ἔε=κε.ε=±=
_±,;;~=±>=·±±ε.ια̨ε·±_,ιι
±±›
'τς:=.±τ±Ξ±,±.οι
3:
ιη εε
ι
2;Ξ±›±. ¬>ἢ·τ=±=.±±±>:·:·Ϊ.ι
±.>:±±±±=
|
Ώ
„;;.±·±
× =“ΰ5='ἹΖ.:·ἔ5τι:®.'Ἰ.ἴ'Ἱ'.:?ί`.':.:±¬¬:υ̃ ι>:Ξ:; 7 τ ιι;ι.ἔετὶἔ±=·3;'·ί3ε=εεεἐ±έεε=μια
ί
3..;;±ι<ε3=ὶ
.ν Σ·
.. .
.
·τ=±=¬ι±±·”;ι
.
ε.=±
_±·¬#=5:ε·.Ξ.·ῃε±= ./κἔ=~ε=ε±ε±ε±±· κκοι±ι.›±=± ±±.±.±...
. αττττκὶ ἔ/οτ. τ#×·..×·κι τι ..›..τα . ·.ιΐίξἔ.±.ιι.ι..
ἐκ
;±Ξη̨̃η̨̃;·;±2=Ξ;.ἐ_ἱεΞ5ιη̨̃ε
.
=%22Φ±ὶ=ι̃ °ε1==ι±:±·ι·ε±ε:±..τα··ειεε.ε±ε6=2=5=5· .
Υ,
Η
τετὶ
ιι±±5;σ=ε±±τε±±±ι±±.`ε:, ‹ ,ω̨ἐ
7:
ι
τ
Η
.
..ι ..
Μετα....
=
¿έι.:τ±τ±:ὶ··<±ικι.αεί ±'>·.¬±±α±ι . ..ισ κιτ.σαι.. τσακ” α
α.. . ‹.. 7 Ι Νκ.. κιτ;ι±›2:±±›<ι>.ω̨̃:Ζέ:.ΞοΞ±Ξ±>τα×±·
τι έ±ιι±..±2.<
.ι
αει±=5τὶὶ= κι
.
·=
·<τὶ·`·ιΦ
±±.5=:ἐ5›·;··:±5·¥Φ·:=εἐ¥ε±±±
.
μένουμε καμμια ανωμαλία, πσαξικὀπημα ὶὶ ἐπανιίιοτασι γιὰ να ἀτταλλαγσϋαε ὰπ“ αυτην. Ὁ αῖοετὸς ποόεϋη̨ος; ίὶἑ ιὶναντίας θὰ τὸν ἐκλὲγσυμε μεταξυ τῶν ἑαυτῶν μας, "ὶῦλληνα ἑπίλεκτο πολίτη, σἀοχα ὲα της σασκός μας, χωοὶς Αὐλές, λοφία καὶ μπιχλιμπίῦια, χωοὶς παλάτια καὶ παοαπαλόιτια καὶ σταυλόιο χες καὶ αυλάσχες, χωρὶς νἄχη ἰὀιοκτησία του οὔτε στοατὀ, οὔτε 'Αοναουτηδες καὶ Χοίδἀδες, οὔτε τίποτε, ἀλλὰ ὰπλῶς θα του παοἐχονται τὰ μέσα για μιὰ ἀξιὀποεπη ζωη, κι ὁὶν δὲν
_
,
αν .
×7
|
ι. ..
·
.
Στα ‹‹τεθ·ωρακισμὲνα››, στὸ Γουδί: "Ο Γεώργιος Παπαδόπου λος, ὑπσυργὸς Προεδρίας ἀκόμη, ὁ αντιπρόεδρος τῆς Κο ιὕερνἡσεως στρατηγὸς Σπαντιδὀικηίς καὶ ὁ Στ. Παττακὀς, ὑπουργὸς Ἑσωτερικῶν τότε, μπροστα στη Λέσχη Άξιωμα τικῶν του̃ Κ. Τ) Θ, κατα την αλλαγη δισικησεως αὐτῆς της
ὶθθἶ. Ἄπὸ ἐδῶ ἐξεπσρεύθη ἡ κυρία δύ ναμις του̃ πραξικοιπἠματος.
μονάδος τὸν Μάϊο
”Έ]τσι, λοιπόν, η ἑλληνικὴ δυναστεία ὡς θεσμός, ἐνῶ ἀπο
τελει̃ ἄντοο προστασίας ποικιλωνυμων ξένων συμφεοόντων, δυσὕόιστακτη καὶ ἀπεοίνοαπτη σὲ ἑθνικὲς δοκιμασίες, ὥς μνημονεύεται πιὸ πάνω, ἐνῶ νοθευει ὀὶν δὲν την ἀφαιοεἰ τη λατκη ὲἔουσία, ὲνῶ ἀπομυζα̃ σὰν θδέλλα τη φτωχη μας οί κονομία, θὰ παοαμένη, ὁὶν την ξέοουμε, αἰώνια καὶ θα πεοι 4ῦ8
4ῦθ Ι
Πη̨οσάθτημα Δτ
τὰ τὴς χούντας ἀγῶνος. Τονίστηκε ὶῦιαιτεοα πὼς οἱ συνθὴ κες δὲν ἦσαν οι ὶδιες που ὴσαν ἄλλοτε ὅταν ακόμα δὲν εἶχαν ὀογανωθὴ στοατὸς καὶ ὁστυνομία. Οἱ ἔνοπλες δυνάμεις εἴ χαν ἑκκαθαοιστὴ ἀπὸ δημοκοατικὰ στελέχη καὶ συνεπῶς δὲν . ι Ν ι . . τ ι υπηρχε εὸαφος εσωθεν γμα δοασμ (λιτοακατοουκες που ἔπεεἔταν εις ουδεἔχσἔνετελὲουν κατα τὴ γν|ωμἔλιἐου.δΜονο σο α ς ενε ειες α νοιω αν οι ουντικοι. α, υστυ ως, νιἶιυ̃τὲἐ ἐγλῶινεέ Έου̃ Παθαπετέσμανοἐ θελτίωσαν τὶἔ Ἐχέτ σεις τους μὲ τὴ χούντα ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, ὴ δὲ Ρωσία ἔγινε ἀ
Δὶἀφιηια, α_
Μία πρύτασι __ Πρθσπἀθεια διαφυγη̃ς
Στὸ διάστημα τοϋ ποώτου καλοκαιριού τὴς 'Αποιλιανη̃ς δι κτατοοίας .ἔλαθα ἔνα σονθηματωὼ τηλεφώνημα στὴ Σαχα_ μῖνα, ὅπου ἔμενα, καὶ γύοισα στὴν Άθἠνα. Συναντἠθὴκα μὲ νοὺἔ λοχαγὸ κ. Πανου̃τσο καὶ δικὴγόοο κ. Τουλούπα. Άφοῦ πὴγαμε σὲ μιὰ ταθέονα πάνω στὸν "Αι1Γιόιννὴ τὸν Καοοἑα, ὁ κ. Τουλούπας μ” ἔκανε τὴν ποότασι κατὰ πόσο θἄμουν ὸια τεθειμένος ν, ἀναλὰθω ἀοχὴγὸς Στρατιωτικού τμὴματος 60 γανώσεως ύπὸ τὸν κ. “Ανδοέαν Παπανδοέου. Ἑἔὴγὴσα, ὅτι ὴ χούντα μ' ἔχει ύπὸ αύστὴοὴ παοακολούθὴσι καὶ θἄταν πο λὸ δύσκολη ὁὶν μὴ ἀδύνατη νὰ πεοπατἠσὴ μιὰ τέτοια σοθαοὴ ύπόθεσι ἐντὸς τῆς πόλεως. "Ολους ὲμα̃ς τους ΑΣΠΙΔΕΙΣ δὲν μᾶς ἄφὴνε οὔτε στιγμὴ ἀπὸ τὴν ὅψι της καὶ α̃ποτελούσα με τὸ «κόκκινο πανὶ» γι' αὐτούς. Συνεπώς ἀντὶ καλοῦ θὰ γινόταν κακό. “Αν ὅμως ύπόιοχει θέλὴσι καὶ σοθαοὴ α̃ντιμε τώπισι του θέματος αύτου̃, ἐποότεινα ὅτι ποέπει νὰ ἐπιλεγοῦν σὰν η̃ΥέΤε§ πθόσωποι ποὺ δὲν κινοἶν τὶς ύποψίες τὴς χούν¬ τας γιὰ τὴν ὁογὰνωσι πολιτικὴ καὶ στοατιωτικὴ ἐντὸς τὥνπόλεων καὶ ἀφοῦ γινη αύτὸ νὰ ὁγοϋμε στὸ Βοονὸ σὲ ἀ. νοιχτὴ παοανομία ἀντόιοτικου οὶ «σεσημασμένοι» ἀντιπαλοι τὴς χούντας. Στὴν τελευταία αὐτὴ πεοίπτωσι θὰ ποἐπει νὰ ἑξασφαλιστῆ ὴ συντἠοησι τῶν οἰκογενειῶν μας καὶ νὰ ἐξα σφαλιστη̃ ὁ ὁπλισμὸς κι ανάλογα ἄλλα μέσα γιὰ νὰ ζὴση ἕνα ᾶνταοτυακ Βἄὲ Βάσι πάντοτε μιὰ γεοὴ πολωκκὴ ὁογάνωσα γμπἢ.γιὰ ἕνα ἀντὰοτη ποέπεινὰ δουλεύουν δέκα πίσοκ κατὰ τὸ ἀνοοθόὸοξο δόγμα. Άντιλὴφθὴκα τὸν κ. 'Γουλούπα νὰ ποοθλὴματίζεται καὶ μᾶλλον νὰ τὰ ὅοίσκη σωστὰ τὰ ὅσα του̃ ἔλεκαι Εἶἴπαμε κι ἄλλα διάφοοα καὶ κάναμε μιὰ γενικώτεοη συ ζὴτὴσι τῶν ποοϋποθέσεων ἑνὸς ἀποτελεσματικου̃ ἔνοπλου κα
480
δελφ0πΟννὸ€ τνιἔ Χοὐνταε
Ἑἔ
ἄλλονο ,Απθνλνανοθ μθ ἕνα δίνννο λαφνἑδων› ννθίωἔ ἐν τον ἑἔωτεΘνν0υ̃› ἔνὶλωναν τὴ μνὰ μετὰ νὴν ἄλλη νὶἔ ἰσλνὲἐῖ ἄπειΘε9 ἀνι̃ιστασιανὲἔ ὀθνανὡσεω̨̃ Στὶς πιὸ πόινω ποοτἀσεις δὲν δόθηκε συνέχεια. ”Ομως,
πθέπεν νὰ νοννσνη̃ ἔννονα νὶ ἐπνννλία τνὶἔ Χθύνταἐι ποὺ να·
νόθθωσε νὰ πθοσενοννθνσνῆ Τὴν πλενονότνι̃τα τη̃ἔ πνενμαννννῆἐ ῇνεσίαἐ Αυ̃τνὶ ἦταν νὶ ὅασνννὶ αἰτία ποὺ θ δνννανοθία νθἀνητ σε "Πο χοόνια.
Κατὰ τὸν Αύγουστο του̃ ῖδιου καλοκαιοιοῦ μπῆκα σ' ἔνα νανἀλν φννὶῆἐ ἀπὸ τὴν Κῶ σννὶν Άλνναθνασὀ· Στὴν Κῶ ἦταν γνωστὸ κάποιο ποὀσωπο ποὺ ἀνελόιμθανε τέτοιες ύποθέσεις.
Ἐἔανθνθώθλι̃νε ἀθνότεθα πὼἔ ἐπθὀνεννο ννὰ τὸν ἐἔαἱθενο πατοιώτὴ μὲ πλούσια ἐθνικὴ δοἀσι κ. Μιχαὴλ Κουγιουμτζῆ. ”Έἶφυγα γιὰ κυνὴγι ἐκεῖ ἀλλὰ δυστυχῶἔ ὅταν ἔῳθασα ἐκεῖ εἰδιοποιὴθὴκα ὅτι παοακολουθου̃μαι καὶ ὅτι θὰ ἐξετελούμὴν
ἄν ὲπνχεω̨θϋσα νἀτι Τέτοιο ΝΕΠ" ἀφοῦ ζςνννἠννὶσων μιὰ νι· μἐοα γύοισα ἐπὶ τὰ ἴδια. Νοιώθω ὅμως τὴν ἀνόιγκὴ νὰ εύ
χαοιστὴσω γιὰ ἄλλη μιὰ φοοὰ τὸν κ. Μιχ. Κουγιουμτζῆ που ἐν τῶ μεταξὺ γνώοισα καὶ διαπίστωσα τὸν φλογεοὸ πατοιω ·ακὀ του χαοακτῆοα. λ
Ν
β.
Ἱἰκδὴλῶσεις σομπαθείας
Ἱἰκατοντάδες γοάμματα συμπαθείας ἔλαθα ἐκ τοῦ ἐσωτε οικοῦ καὶ ὲξωτεοικου̃ ἐξ ἀφοομῆς του̃ τότε ὴμεοολογἰου που δὴμοσίευα στὴν ἐφημεοίδα «Βῆμα». 'Γὸ ὴμεοολόγιο ἑκεῖνο 4631
ποαγματικη είκόνα του̃ τί ύπέστην ἐπὶ τοιακοσίας ημέοαι; φο λακῆς εία̨ τούς ὅνυχας του̃ πανίσχοοού τοίο: Αύληι; Χούν τας ΟΙΑ. Ἑποόλοιόε καὶ δημοσιεύτηκε σὲ 37 συνεχείς ·ῆ μἐοες καὶ κόπηκε την 21ην Άποιλίοο. ®Ηταν γοαμμένο κού φὰ σὲ οολὸ χαοτὶ ύγεία; μὲ χίλιες δύο ποοφολάἔεις κάτω στὰ μπούντοούμια των φυλακών ΑΒΕΡΩΦ. 'Απο όλους τοὺς οολούς ποόλαθαν καὶ δημοσιεύτηκαν πεοίποο οί μισοί. "Αα ὲλπίσουμε πὼι; σύντομα θὰ τὸ ὲκδώσούμε σὲ όιόλίο. Γιατὶ ἐκ τυλίσσεται ζωντανη η κακονογία της Χούντας μέσα ἀπὸ τὶς τσαλακωμένει; γοαμμὲς τού χαοτιοῦ καὶ πού γινόντουσαν ποοφητικοὶ ποάγματι στοχασμοί.
Φυλακισμἐνος
Ὁ ίδιος,
ἐγὼ, τὸν ἑαυτό μου ἔχω κλείσει σὲ κελλὶ φυλακησ, σκ‹›τι#ι.νὸ καὶ. στενό. Δίχως τοῦτο δὲ ζῶ: 'Γόσο τὔχω ἀγαπησει. ΚΦ ἄς μοῦ χθύόει κι ιιίιτδν τὸ γαλάζιο ούοοινό.
'Γί κι ἄν φτάνουν
κι η
σ” ἐμὲ τῶν
οῖ.
φωνου̃λες
ὶἑονὴ μὲ
στὸ χλωμὸ μέτωπο μου, τὸ ψυχοό τους
#
τί
ι
=
ι;
:
Η
Έ
.Β
^
.
„
Ζ"
η̨̃
ί
”
Σ
το
φιλί...
Κι ίσως ἔτσι καὶ νἄναι πιο σωστό, πιὸ καλό. Κι αν ἐγὼ μετανιώσω, ίσως νἄχούν οὶ ἀπέξω πιὸ πολύ μετανιώσει. Κι ὀὶν μὲ πούνε δειλό,
ν
ι
.
καλεί. . . ἀφίνουν καὶ χαοὲς καὶ τοεμου̃λες,
πολύόούη πλάσι, στη
”Έ.χω, ἐγώ, ποὺ μ”
παιδιῶν
.
οι
οαμαι κατσε ενο και
ειιιε
ετιιοιε
οι
φεεωι
"Εξω η μέσα κανεὶι; μποοεῖ νὰ δονλέψη. Κι ἄλλο; στέκει ὅταν τοέχει κι δίλλος πάει καθιστός! Φτάνει νὀίχης όαθιὰ σὲ κάτι πιστέψει, σ” ἔνα μέγα Ἱδεῶδες, για πάντα πιστός. . .
Κι
άν ό ίδιος, ἐγώ, τὸν ἑαυτό μου ἔχω κλείσει σὲ κελλὶ φολακης, σκοτεινὸ καὶ στενό, ἔχω κάμει πολλὰ καί, νεκοὸ; ἔχω ζησει,
ξαγναντεύοντα; λίγο, μετοημένο ούοανό!
Μέ ὰτοσσμἕτσητο ἑνθσιισιασμὁ, τὰ μέλη τῇ: νεολαὶμὲ τῆς·βΔΙ{Ν'ζσξ;ιωσσν_ῇίλὶι:_·Π2υ̃ἑὥνἰοὶίἔ .'§!ἶ..ίΕὁι̃ 5ισ‹μ<νΞ›ντιι ὑπό τὴ μἐννενη των σκειιωοων σμντανικιτασχη ε.α. Χονόσοοιτἔνιιη¬
“Απ” ὅλα τούτα τὰ γοάμματα ἱδιαίτεοη σογκίνησι ἀποτε λεῖ τὸ χαοισμένο ποίημα τού ὲξαίοετοο ποιητού Κοκόοοόιτς.
Ἱδού: 482
Σ η μ ε ίω σ ι : “Ολα τὸι σκίτσα καὶ οἱ φωτογοαφίες
πού ἀναδημοσιεύσνται του̃ ΑΣΠΙΔΑ. δίκης ἐδῶ, είναι τῆι; ἐποχῆς ἐκείνης, της Άληθεια πόσο ποοφητικά!
4θΒ
·
1
»ΦΜ ;¬›
ψ
”
Ψ·#
ννν
Ϊ
.
.:
Ήι̃..___ 6
π.ῖ·ἰ`
|¬¬ι̃η̨̃ο_
_.
μ
.
\·
_
ο
··
μι
τ<ε>·._ ¬|
Μ
__
.‹~.
_
._
_
._"±'1_
.ΜΗ
±.
.
_ε±
πψ. Λ*._Ἰ@ἔ3ιἄ.;ἔ_ α̃·_
ει.=;:› _.Μ°€4·.
Ω
._ §.|ἶ·}ἶΛ`
ἶ|1]”.ι̃€
.. .. _. '_ὶ”\”ἕἶΥ »
.
¬
Ϊ”
Α»
__
ως
_·¬›5.Μ_....±.±_.ι̃.
>.·
.»·
Ψ.
›
Ψἶϊ7±`
;
ε
|
._
”
Δ
.δὲ
γ'”~Α%ἦ£¿ἶἶ?ἶῖἶ
|
_.
ε. _Ι_·_ ..±_“_;_›.__¿ ^ _· _
_
ι̃:___". Ἱἶ_±±_
¬
_ὕ
*
”
ΜΑ
Β
Κάθε γνήσιο
ω
___
Φ
]
κ
·
.#/°“Μ”η̨̃Μ)\\
ἄ|\„ὲῷυ”ἀ_α̃ ·.
/9
`°°Μ°'”#ἔ
///×
/7
"_
^
ἶἴ
._
Τί
έ/
ί
Η
_
Ν
.
°
“
'
ΜΜΜ . ._
ἄν
Μ!.ἔ.η̨̃#:.7/ μι . Έ.
_
(_ΝΒ
.·.
.
«
π
_
“__
°$.
·
ὲ'ἶ
Μ
_.·8;¿|ἔ;ςε :«~__ἶ__.
_
Ι
.__
.αί
·._
_;
.Ϊ
_.
Ἱ
.
_
±
#23 ._
+¬.Ἐ..?Μ
.
_
φ
×
»·
¿·_
¬
ἔε
Ι
·
_
τ
ῃϋ : «_
..__
Ψ'
Ν 2
.δ
___ ἐίῃ
_
_
··
2
`
'Θ
'°_ῖ Ἀψη̨̃;
_.
·ΐ».._ μμ
“Α
.
.ω
._×.
ωιι̃:
54
Ἱὶι!·_' Ἰζ..
|·__
×
..Ξ
μ
_κ_
Ψ 'ἔκ
|
.υπ
._
!
ι
_
..ἄ¬ ~.. __ _
.
___
.
Ήωἔ. ὅ%^··;_ Λ
ωωιῆ.
.¬
λἐ_β__:κ› τϋ·
ρ» .:_.
..
ό
Ἐἔα̨
_%?Ξἶ¥ι̃._.
ἰΐ¿_¬_±ν
_εΒη̨̃_ἕὥ3;›..
' «±_.¬.·#τ·7Θ Μ»
.
›ι. _. _.
.._×...·
__...¬_ὶ¦_.._ε. .__
.
¬
._
.
¬
¬
_
_
Ή. ._
Ϊ·
__
ἴ|~<Μ^>τφ..
_.
_.
__
_
.
|
·
__
_¿.
~
Μ"
`_
_.±5_..
.
.±¿;”
_
.
.
›.Η _.
_. 8” 9
._
_
αἱ
»
__
_
ῃὸἶ
_
_
:_
_
.
¦
__
Ἐ ,_
πη̨̃ἶϋ.
°_ωπ‹»§.¬Ϊ
~
_.
”
___
7
ὁ __
›
_
:_
Μ
·
ζ .Ψῖ 9.* ξ' 8 ω̨νε. Μ.
._
·ω.ΘΑ __
._ .__
¬
_
..
ω̨̃ἶῦι .¬_ὶἶ¬_
¬
ξ
·
¬·^
Υ
›
#9.
|¦ΞΦ.._η̨ἐω|±{'υ̃.ν:._ Φ) Μ×_“'ι 3* __;
‹
__.___ἔὲ#~ε°#ὁ:__ξΞἶἔ;¬`._ . 13 ».±.Ξ:._ έΞΈΜ»×.ἔ_ ϋα̃
›.¦
__;ἄ‹ἐ€ζἔἔἶ·ἶἔἐἑσ6.
_
_Φ·
4____.__ . _
_
._
¿__;_
Ε.
.
Σ
_α̨__,_
Ὁϋιω̨
.
__
.
|
“_'·'"ἶ
°·ἔ
> ·
Ἡω ___. _ ___
__Ξ¿
_
_
>ΐ7.
εε;
ω̃ῖνα̨ς
__
._
___.
._¿_ω̨.η_.η̨̃.ἐ___
Ψ
Ω;
|_.·ῃ ¬
Δ».
›·Ψ|η̨̃_'
.Ή.Ἱ__...
Μ
.
`
!
,ων
5" ..έὼἶἴ
_ι»_.
Με
Ή... ._
.Ι ;5 ___η̨ ______.„_¿__..ῇ_¿«
.
.>
ἱὲς4...β(
_
___.
Ϊ{ἔ.'ρα̨4
__
?'®._
Φ.
.=
_
.
:_›__ 'ί
ἕω̨ἔ
..Ξ:_; _
:|¬·_7Ἄ. ..έῳ
.__
:_
_
_
¿_}_%μ_§ἶ'_`_χ__Λ¿Ἑ
ὴκῖεἦ
_¬
_
Η
__:Θ
ῳ>κ.έ.:..±3_
=._:._¬..τ?.Μ
Ἱι?
.
_
.
..
τ·ῖ_
_.
.¬ “..'ἶἶ
:_3_ἶη̨̃_Ω¦η̨̃1
Γ ' _*ῇξῇ°ἴ""*
_....››4ἐ_».
ἐΧξ?__)_μ_ Λ» ἐκ· Ἡὲψ Ἡἔτ7.
.___;ὅ__,_Ξἔ_.±_
..._ἦδἑζ
®`^$ἰὰἶἐε;ἴξΐ:ἶ ¬·___¬_«_#_¿_. _ Ζΰε_ 9
κὶὅ
__
±.1>__
_
Α
.___Λι̃ ± ν
γω»·
_ γ_
/
.
_;_¬.__“ ._α̨.
._
_ ρ .ων_
ἴ
ι
ΑΜ_ ¬.;'·_ϋ‹_;ν.·±ε°ἶ ±ῦ±·ῖΜ=τ9\.
._
_.
_.;×: _ἰ.__3
_ξ/
..
_
_
... ωἕ
ω=;.=ὲ;ι±,. Μ«ω ῳ. κὲη
Η
ΑΙ
τ9Φ._
.
_
_
_ὲ._|
Η .
¬
_»
λ
_
›
¬
_.±6\_
ι̃_ξ
.ἢ
Λ ” .
_:_×6.§Φ
·Ἡ·Μ®η̨̃Μἶ
ι̃ὸκἰἶ
ἐῳ±:¬Ἐ§°_[ἱ±__
. Η Μ
Χς
;ἔ×.#ὲΪἔἦἔ*%±¬¬η̃εεξἱ .___ §ζ_ 4;)±=ώ·._`__¬ (_. ” Τ ι¿·.,_.. ..·;__ ἢ ›.ῃ_¦(` . Φ. .._ Ἰ ρῖμ. απ Νὰ, ;_.__ η Ν. .× _ .ἔἰ.^Ἐἶ»ἑ._±. Α.. Μ ._ . 4. ·τ:‹Σωψω. Μ
Ζ
_.
Λ;
_ Μη̨̃,›ἄ7
ϋδ#'.ἴ·|±·Ἡ.=ἕ
Ἱ
τ..
:
__
9)
.κι
~
)
5
..ΜΝ.
.|
|}.
Μ
Ή×υ· Δ6··±·εΘ·Μεη̨ .__._›η̨ ̃η̨̃ἱ5ῖι.. ·.ῖ _=.
_
1
ι;
·_
__».
›.€..~_ἕ·_
κ·\:·'
Α
`ῖ_.
__
Μ .ἡ.
_
_
_
_ω±_±ρ·~Χν
_ι̃'ἶἩ|Ϊ`”##
_._._Μ_~ω__
_×
2
Μ ωἕῖεἴἶἶ ΜΗ
. _
__
Μ
Υ.
:Μ·#!η̨̃.=:”×ἴῖ5ΐν
.___.._.να̃
Ν
_·
._
¦ε__
___”
Α
Ε.
.._
|¶Δἕτν3_ «ωλ
\ε:_ε.¬
_
_
Μ." ›‹
|
Ύ
ξἔἶ/Ώ) _
_
.
___.
.
.Α._ 1
__.
...__;
¬
Α
"
Α
.
_. ωεα̃ .. _...ξ
_
ώΔω!..ἔ: ω...;_·· ω
_
Μ.
_
ι
¬
ἡ¿ὲ.ἕἔ__»_
κ
_
.
_
.
=›±=±·σ±±...±~·ε«Δ _... ἔῃ ..Ι η̨̃ε
|»¿_ ν .Ξ ·“ ἰῖἑμ. __
}_._]ξ;:_
Λ
_
|. άἔα....Μ ”ὲ^€τ'›"±·> κ__Η.Ὁ ._¿¬¿ἔ¿___ἐ
Δ
__ε×Ψ.!:ἕ%ῖ
Α
ἐω..
Μ·
'Ζω
_
|
.¬_ή
ι̃ἐ.
__..
“ΦΡ
Μ.. _ἔ_
_
\
_
·
Ι
..Γ
¦ άῖ.
__
η̨̃_¦ ἔ`ἕέ¬·¿;·5°Ή:¬!ξ”Χ
ν
_
`.ἑἦὶ_.·;±ἐῖωεη̨̃;__¬Ξ._
¬ῖ;‹;;1:ωἶ.'.'”ἶ'
7
._
ΜΜε
.
Μῃ_
_.'¬
1
.
_
°
κὲ
5
_
Ι
Μ../» _ ±¿
|
¬
ῖ±_
Δ
¬
.
_
_
»:%ἶΜ“_
×_
€_.
ω.___ῳ2.:
¬τ_=πΚ#€ :=`
Ἀ
_.__.μι_.,¬¬';
|.
._
|>
|
ἶῶά.
±
"_
__
“ _..γἐ¬_;4ἶ·¿.‹
`>
κ .›
·\1
¬
Μ
.. ..
ῇ
...νε
.
ὺἶ§_..ῃἔ
_._·ΣΔ_°·
_.
_
¬›ῳ.\
#·
Θ
_
~
\
%ὲς‹_
.
..
.
_
\
±:~×Μ=±·| α̃ῇ.
_ _
.
____..·:;±
¦
_
._
_
..1?ίἔ7ἴἶ¥?×2_ἔ...._:_..ὔ;Θ2±>:ὲ
_® ___.×)
|
_
.ῖἸε_.
_
.ω
ω.>›.'|›Η. ._..¬' με _ ..Ν .›Δ_ _. .›#_ἐ.._,Ἡ.
Α
__
"Α μἔ
Ἱ
..Ϊ
_
ι_._Η
¬;;ο± .2;τ_ αν ω_
__.;_›_;_¦___ξ3άμ___›.|
_.
·
<‹_
._
ῖζΐξλΰ Ν
Μ...>›
ψ
·
_
"Φ . ..___
__=±
_
_.
_
.__
_.
ν±»®| ὉἩ: ._.._ _.. "Β · ω.3>·\.>§ .. Κ .·.Χ× Μὴ... .ων Ϊ _ΑΜ ".__".|Ἐ_ἔ.α̨ _._|ι·±_:σ_ ›.υ̃|ἐ_.»._}ἶ.εΜ_. ...Δω _._· Ξ_|Ἄ;1{__;_\Ι Η ί. Φ.. κ αν .ὲὲἦ
·
..«
:
4
”
·°
_
¬
··..¬
°
_
___/
.
|
κ
_ι̃|_.
_
Ϊ
_
..
_¬<
#τΔ5›ὲ'.±×ϋΜ
·.__$._
_
__
__]
.___
::'°^ζ×
_
#η̨̃.±Ϊ.±__~%_¬±~Θ _»
__..
__
.
ἔο.
Ψ
×;.»>;·
=»· _±__×_.Φ .ῃω ___._|¬__ω Θεω.
¬_¿._._
Α
.
_
_
_. ×_<τ.ζ
›_=___
“ιζ ;.¬=ωωε
ι:ῇἶ_›ω̃.ὲ;¿± ηὅνὲ_. __
|
_
· ·
._¬:._
Ι
.~.__#ἶη̨̃_
.Ζ.Ι
2
#·κ`πἔ Φ.`
.
±·ἕ*·Δ #ῖ.ῖ±› ἔβξ. _.ὼ____._ Ή"#
ι̃ὴ
Η
ν
'·
Φ..
_.
ε
'
,·__.¬
_
(ω.
.
#
_
_
Ἡ
__×._ζς›_.ὶ.¿¿.;.χω̨
^
.
_
·. ¬
_
_¬
±±·ῖὔἐ _ 5
___»
|
. ._ _.×
γ
.
ζἶ
_
¦
ἕ¦___]ὲἐὶἕἑ_ῖ.____;...
Μ
.» |_
_
±Μὲξι̃
_..~._
.έκ'κ
_· .:ν®ἶ§ϊΗΐϋ
|
°
±±›ι̃“4„ἶκ.¬. ±ώ± ε .
ων?
ω \
_..γμη̨̃ῳ
.=___
.Μ
ΤΕΜ.
.Ν σἶἱν:
›
4»
_
ἶη̨̃ἶνἴ__|9ἑἸΝ¬ζ"“ὲ_Ρ
_ὲ._
.___
._
νρ
Μ
Ἰ
__¬_
ω;€α̨6ῇ›8.±.; έξ
Φὁ .Μ..Θ
>›_±¬3]
+
_
._
__
ωἐῃἰἴ.
_..ι^°.ν.«Δ
__.¬_.#ε×
=Η Ἡ..
._
ἦν
_
_·
_
__
.
.±.
"
_
..ε_4...π
ἦ%±¿·¿
Ζ
_
.
Μ.`_...ε.
|.ἔ|_..
ζ Τ
μ_____._
.__
Ψι̃ἴἔκί. |
ΰἔ_Ίἔ»._..
γ
«γἐ
._
·.›:±ἶ__Η»» Μ .ΠΊ ‹¬.Μ_›_.___ Ϊ·
ωη̨̃
ἔα̃α̃`.
.__
|
··
ς
_.
›.×_¬...`..ψι¬
|_
_·
¬·
›.
4
..ω̨̃.|εμ~¬ .__
__:±
ΐὥἔῖ'›__κο;.ΦΗ_.:±.._.._ _. .
Αθ
¬.`ἑ·ξἶἐἔ"ΨΠ_ἔ
Ν:
.
_
ΨἔΜἔω'· `··
_
|
.¬
'
.
νωωω __ ἔω̨.
___ τἶἶ...
.¬.__Ϊ_
_5ἔ;`ιἶΞ_"ὶδ€ἔ“_
..._
._
¬
Φ
..Δἱ'ἔ”`‹_ _Αν : ‹
μ
_5
_ἔ.Μ_.
Η
×
ε.
¬
`*"Ύ^·Ξ"$×Ϊ“'Ι «Σ
. ἶἕχ ω
±Μἕ×_
ω
6ε?ῖ3|ἐ._.:_×__ω_`
::;ὶ¬
_·
_
_
_
__
ι _.. .¬ ἔἐ
.
__
¬|·›#__ι̃ ω .,'·.·| (Ψ Μ.. .. ·; _.. >·Μ¬
υ
\ ·
_. ¶¬Ϊ#_._.ζῃ
_
_.
. ΉΗ
.ωνα̃ν ώ
_Α...
_
:/ἶ_ω:?·±.> ~ __ Μ.
_..:ξ_¬.__|__ __
μἶεἶἔὲὲὀῳ· Ή
.κ
42%/
Α 'ἶ=.·::ἶἦ!±_
Δ
·›
Η
|
ωζἔ .·Δ_¬_...›_.
.
|
.
_
Ψ:
Ρ
.Μ
^,__._·.ι1·¿____
_
_
Ν.
..___
_ Υ
›
_
|.^ἔἶ;ἐἕ:_Δ___Ι_ϊ_.
ἡ
.
. ~Μ.Μ)._.
.___.ν__._._Μ_
ῃἶχ_
¬
|
_.
χ
»
_
_".
._
_
_
,Ϊ . /± ;_.Η±ε.±τ .___. .ξ._._¿__Δ
__ω=
.ε
.
_Μ
“ἕ
¬__ν."*·
8
_
...Η Η
_
.ΑΗ
...¬.›... .~^
Ω
·κ¬
1°:_
σ
_
..ΑΨ
.
.
'
·
.
_..
.
_
Μα»
ΐ~¬.¬‹
ἦω.. .5.'¬ἦ±|›...
ΗΑ ι __
»
.
___
εξ
.
Υ
|
~»__
›ς_
ιι̃·Ν·!'?Α›
;ι›_._._._
ὶ»„“ωω»νω» .)ν_Μ:.ῃὔ
._
._
¬5;.ἔ5_ῃ”;ν·/Κὶϋ.
_ .· __ ×._=·;ωῃ ...__ῃῇ_ _...ῃ ._._.
_
.Μ
”
_>
¬ω..×._×.¬„.¬
.
._ ω;¿Ρ__ῖ7_._..ι._
_±5_ἑῖΈ
_)
|__¦_±‹_.»·
._
_:._Μ_¿':”Ἡὕ®°ἶἐΔἔ*~›ε_±.
.ΔὉ "3Φἔ'_;_._Ϊ .
Εκ
±
.Υ
_
·
_
ἐ.
|“#¦”®_
”
_
_,_α̃;χ __:ε_. ....__._._
._ .ων
ΗΜ..
Υ
|
.
.Δ
^·±_.'‹ἔσκ:ι̃ = ....±»Ή›ἐ_;|
ι̃=._ ἔξ;`:±·° ..4_
_.
Μ .»_.·.εΜ.·
.ωΜΘω%Μ@..
.Ν
_
.
_±_ω±__.
'ΜΡ ..
·.
_
:._¦ιΙ®®“ὴἑ”ζ:ἐξἑ:"ἶἑ;`ἕ:¿¬.: Ψ .
”
_«..ι̃τ
¬
ι̃ῃ
ἔἶϋ κ
Ο
~
. <__·_
»
..
Ν
__
_?
.
ξἶὲ.ῇ;.;τἑ'·Ίἔ:
¬
"
Ι
.”®‹_`ἰῖ!Μ :
Δε
Ζ .
π
ῖ.
_
Λ
.
__
_
¬_
.
.
___
>
Η
._
.
.
...Μ ___.
|¬.ἰέἕ_ΐ__.
.
._
__ω_.ἔ9ὲ.ἶ:·°;!._€
!Ξ_
ν.
Μ
ἦἶ)
.Λ
\__ν/δ... ×
._
ω. ὲ¿ὉἘ_.;.»_±ρ%;'· 9. Μ1
..
.×θ_.__‹_.._
_
.Δ ......_.¦_. ·._.ἔἱ __
_
.
'
ϊ»
¿ .___._¥___.Ν
.
°°
Η
%#;;°."__;ἑ¿.
_
__
.
.
.·.×:Μ _...
_
μ···_· ±›· ·_ ._×:ν'|×γ¬_=_·';_ω̨ὴη̨χ `__‹;ΐν_._{
Ἡ
__
_`¬¬¬›_.>.$_§±
_.
_
._¬
__
5
Δ
±
ΨΜ .
_
_
Λ
±×..
>
Ἱ
'__'
__Ιἄἐ®ἔ®“ἶΪἶ·_~ _.
μ
Μ
._.._.±.¬ἔ±
_
\
ῖ2·=°®ὶ_
±~.›3¬
_¬:
'Ἄ
_
:_μ·_ῃ.“__.__..ω̨_.η̨̃_
_.
_
.ων
Υ;
κ·
.__ . . ·5__.›:_._¬
_· ι¿'
4μ±ἐ_ἶ Η
Ι
. α̃ἔ_ϊ_ςῖ_”¿ῃ._^:›ἑη̨\__ ̃ξΣι̃_ῖ· .._.._.;› . ῃ.ε¬_»Μ:_!__ _.._ ._._σ!_..Μἔ...
___
`
Μ
`
ἴἶ
_ 9
. .
μ».
_
/
.·_ι·
|
.·›ἑ_ __
_.
._
.
__.
_
_.
_.
.
μ ._ Δ_ _.Ψ__ἶ___ῆῇ__
__.
›
»
_¿
___? “Δ
¬°
.κ
°·
|
μ·
×
`
=ι̃=}$”`ἔ* ω̨ω
_
_ _
_.
>_.
Η #κ_,ϋ...__
ψΝ
_
Α
Δ.
·
Η
...~ Ϊ*
.___
_
κ
_
_
·¬
¬
__·τω.,
<
..
»
__
ϋἴκξἰ'.ςἄ”
·
0
__
_..__..±·Ἱ.Σ=#ἔε._...»_.;
.
ἶ
_
Φ/
_.:/Ι .ὲ
.. ν____ῃ›6;.: /
_ω̨̃____γ
4
_.
.
ω
Δ
_
|__Υ:`ε·τ.!Μ_
_..
__ _ .._ _μ..× Μα ._Ἡ ν .π.__.___:ἴ_Κ;γ±.__.εΐ. _Ή;_χ .·#. ._
ι
_Α
τ
._
Ϊ·
.Ι
ἸΖ _.
ι ἴι̃.>.
.Ή __
Φ
_
η
..
6
__
_μ_ψ__
__×...±
Δ__.#».1$ω€±
_.
.ἙΉ
_.
_
__
_
__
Φ!ἑἩ<7°§#}ι̃
:±4
φα .
”ἑω=°
·
ζ”
._
Μ.. ΝΕ Ὁ Ν ) ___
1
_
ἴ . _ |
ωῇ
.
_.
>
׬
'
; Μὀ›ἑ1:>7;_._.·η̨ _..> ῃα̨υμη .Μ _”>_×,_ ̃/ _¿¬_·___.±× Μ _» 6ἐ±·;;¿·Μ›¬.±·×;; Φ" `#± Ι9· _'=ῖ"”ν.}ε`®Ἑ'ί υγἔ ἰΠ.“' ±¬'6_;. ε 4· Ν. ω̨.._ι_
__
__
=
<¬
±ι~›_.;›
__±~##=ῃ·η̨̃‹±7ἔ¬η̨̃__..
Η_Ν ὲἴ.ν
._
ν
·¬
_.. ρ
.¬:
`ἢΉ
_.
Ή· _7_.
"
ι̃^ἔἱ›_$___„¬. `#ι̃#'¬ι̃
_
{_.
_: ?
.
_
;±··
β.
_κ·¬¬'ν.
×
._
4
_
.Μ .ΜΑ
Δ.;ἐἶ×:
._
.·._#. .: ›·¬
υ μωνκἀ _.4 ·.
|
.Ή
_
±. ΰ ._·:._. ·_ σ_ _. _×._
. ἶ .
=
ων Ή
Η ςιῖπ «__
_,¬Μ¬__
ἦ”¬
_¬
_.
Μ
·
Ψι̃”
_#_·_± »_.:/'
_
!
·ν.
Η
..
.
.~¬
.
___.._¿;._'
.¿.›#_
·
..έἐ Ἡ β:
ὲ
. ·.
3
_
'ν
___
ζ·_.
·.
;..5ἰ.ׄ×=¬
.
;>.__:Ρν×ἐ.ἶἐἑ·8Ξ*#
Ι
Η ¬.. ¬¬
.
Ηνα.πω
_
>
”
_
.
.
ω\£ἶΞῖ"ι
®
.ν·°ἔ#±7›Φῳ 3·__.{ἑ(ἕ›_ἦ.ἐ:._
ἠἐ
.
κ Μωε ·¬
..Ϊ
ΐ·
_
Μ
.
.
_
Μ
.Ν
_\.}.._
<.¿_
.
_
_
3_¿._. .Μ ἕϋὲ .ωῖἔ τ·ΐ® ω μ±:Μ.(._».Φ_.__.›Μ
›_ε.
ζἔζἔα̃ω̨
|
_
_
>
ἔἔξἔἠ
η
.
._·
=
Δΐὲἴ^ἑ.;ἰ.]ὲ
Μ ἡῃ.. ,Ι ›
Έ
«_
.__
Α
|··|_¬__.1
ω
α̃κὲἶ
να...
Κ.
¬
¿ έ·§φ|¿_7._
Ά
~
;.
_
ἐη̨̃=ὔ.ῇ¬)ἶη̨̃ἔ.¬Ι.ε2ῖ*Η .έ `= Ή _. Κ Ι. Ἐϋ Ξ· ¬
η̨̃ββ . ω·
:.;>..ἐ_ξ_Λ„___..__ | ¬
_
ν
Μ
Ε
_
#ἔ;”_·.:
.‹¬
_
__
=
.×:_×._
.
.Ω
.._
κι"
»_
'
νη/_ Γἄἴ
·' _
¬·
_
Ἡ
| Δ
ἐἔ
ιἕ =κ~..ν».__. Φ.. Α. Ι, Μ· ..ΘΏνἐ.τ7¬ἕἶ%.·. _. __... Μέ :. :.›_._ ι̃...`4ς·.:›~ _.. 'η̨̃Φξ›ξΥ§®_1τ_ψῇ °ἶΜ_.¬”·ξ/ 'ἰη̨̃ἶ ἶἶω̃ῖ· .Φ
Κ'
_
ἴἶ" ε
4
_
_
..
=|
~κ '«×.._..·
ι
|
_3
.νω ῖἴ |
'Ν ι'"'τ· Ω ._ νἶ _. \..[._.__η̃ _. Φ_.¬__ .. Μ . _Ρ.|ΐ°;.¿____Ϊἐυ.._;...η̨̃6§'.κ5 ·· Η
_
.ι __ ΜΗ ._η_ξῖἶὲἔξ}ῃ„___.ι_ι̃ __ξΜ..›___ῦἔ__
_.
¬
_
Φ
ι̃^:ϋ_...›¬· κ #±·±_.._¬ _.
5¬·4Ή·×#ὲ.π
_.._:_>!_±'2Μ;ῦ;.% .Β
;_.:._ι_ἰἶ"ἶ
Λ
/ |_”'·=σ_¬ .‹§___. ___
_
¬·;'~υΜ
\
|
.¬>..·ιτ=
_._ΞΜ.ἔΚἔς ._
Έ
×υ"=#.\
Α
_
>
.._
>·
_
.
__.
_
.___.._¬_·
`¬ΨΒ!+_¬
=
»
ΰ
._η_
.
_._3γ_._
Μτω
.Μῇ μ ΜΝΉ, Ρωω
.___
·
φέρει τὴν ὑπογραφὴ του συγγη̨αφἐως
ἀἕᾶἑῃω̨πρ
`
_
.¬
_ ·
·· Ἐ _.
~
.
ἔν
.
^_
¬›
=
__.ψς_____
Μ _"
ἰἶ:`”
× »'.±¬_.
¬
ΑΜ \ζ“.%ν ×5.. .Η |,._..
ἔκ. .
ΎΨ._
_
Φἔ
..›±·
__
.
€;#§^2°
°.ω__._'. . _·
_
Ί
_
··
_
_
·.μ
›_>:_£ε__:_¬ξ
_
Με
_ΣΔ
.
.›
·_
Ξ
¬
:
Ϊω̨̃.
Ϊ? >·
·
¬
ἶἔἦξἄ
=
_
Ύ
_
Φ.
.. ἦἕ?ἶη;'_ε®±×ὲ·ἐζὲΖἶἶ...
·.
®
_
/ι
ζμ.
__¬_
×
...×τ·#::_Ω1¬;;...__
Ψ
_.
|
__
Ψ Χ ..__.
_.
_;‹·:|` ._
Φ. .Μ× ·.. .
.έ
›
··
._
χω
.ω_1ῳ¥#σ;?#_ι̃_.4 5..
|
..Φ ω _..ε)._,____ι ~
._
¬
.Μ
η
¬
ἶἴἶῖ· _. "_
ῃ·›¬›_ἐ׬ Ν.
.ν_..+τ· ἢ
|
?ἶἕῇ:.ἶ1ὲ| ://_› Ξ» νἔὕκ. ~ὲ›%κ¬
____._ω̨___
ι
.
>
_..__
"
._
γω» Νῳἐὲὕ
Δ .._._#ι̃`αἱ:ὶἸὶ_$>. ῖἔ.η̨ ·ἶι̃.|:ἔἶἐ¥€‹ =·> .·.·~¬~·/_:_ ..·±.±¬. Να; . ¬__±
|_
Ώ
Β
4
.
__μ3#τ”.
.
ΜΉ” 'Ν " . ·"·\ Ι.
'^ ( Ή'
¬×
_
Η
μ
Ἐ~__.¿__»
_.×·;..Ξ.= ·..·.» 2
×
.
.
.Κ ν:”:1ἶ έῖἶ α̃ἔἔἔξ
.
” ·
._ _
_
.ν
Β
'Ϊ .
`
Η
_
.
\
Ἱ
π
ε
Η
ι̃±±
·
°
¬
Η
ν
Ἱ
.
~~%~Μνο±Ἐω%%#ῳ%ωαωῳω%ὥἩἄ%Ἡω̃ πώ. ιι̃α̃η̨̃κ ___. ΩἩα̃ !×.$_· άν Μ · .ΜΜ Η °η̨̃ἴ.›Ή;‹«_› |.®3ψω.__η.
_›_
ωΜ~ώ\.×Μ¬·νωωρΜωφωωωΉω».»ῳψ |
Ἡ
_
_
..
4
Δ
_.
Ν
Δ
ι̃ἶ
Ἄ·\:_.+
Μ:
._Μ.^¬4α̃
.·
Ϊ
·
<
Λ ·. .ανω
._
_
εω~
Ό =
