166439940-18095903-J-Krishnamurti-1986

ΚΚΙδΗΝΑΜϋΚΤΙ

.1.

Τ Α Υ

 ΑΠΟ  ΑΠΟΔΟΣ ΔΟΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΩΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

 Δ'  Δ ' ΕΚΔΟΣΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΑΘΗΝΑΙ 1986

ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ  ΤΟ  ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛ ΚΑΛΟΥ

!.

ΚΚΙ5ΗΝΑΜυΚΤΙ

ΣΤΑ

ΠΟΔ ΙΑ

ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΩΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

 Δ' ΕΚ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΘΗΝ  ΑΘΗΝΑΙ 1986

Ε ΤΑ Φ

Α Σ

«Σ τ ά όδ α τ ου Δ ι δ α σ λο υ» ε να να ό β λ ίο ίο , λ λ α ή ξ ία ία τ ο υ χο νου του ναι π ρα ολύ λη. Τ ό ρ α ε ό ρ ι ν α μ ο υ ρ τ ι, ι, έ τό δ νο μ νον τώ <<* λ κ ν », », έ η λ ι α 13 ΐ ε ρ ιέ ι έ χ ε ι τ ις ις δ λ ίε ίε ς ύ του ί ε 6 νευ ός του δά ος, δταν ν κό η ύπό τήν ο ν ία ία τ η ς Α ορ ο δ ρο υ τότε τη ς οφ ς Ε τ α ιρ ιρ ί ς . ρ α ό Κ ρ ι ν α μ ο υ ρ , χ ω ρ ίς ίς ν ν υλι ό ή ν ευ μ τ ι ό ύνδε ο μ έ τ θεοσοφ ή τ α ιρ ιρ ί , ρ ά ζ ετ α ι ς δι  ο ρ τ ι ά ά ό τ ό τ ε. " χ ετ α π ο ς τ ς οσ οφ ς  λί ς, οχώ ε έ δι ς του όψ ς, υτές ς εκ έτει υνεχώ ς ό τ ό 1927, « λ ώ τ α ς ς ό τ ς δ δα ς τώ ν υ θ ερ ω θ ο ύ μ κα ι ά κε θούμ ε ον χοι ς ω α δι ορα π ρ ο β λή μ α τ α τη ς Ζ η ς. * ν τ ο ύ τ ο ις ις , τ ό το του υτό λί — τοτυπ ε τ ά 1910— ξ α ο λ ο υ θ ί ν ά χ η ν  9 τοτε νε τί τη ξί . * λλα γ υτό άς κ ρί η κ ύ τ ερ α όνος του ό νώ , ς — ε ίν ίν α ι υνα τόν ΐ ο ε ίν ίν α δ υ ν α τ ό ν —χ ω ρ ί κ α π ρ ο κ α τά λη ψ η . β ε

,

6 λ λ η ν ικ ικ ή ρ α σ η (σ τ η ν κ θ α ρ ε ύ ο υ σ α ) ο υ Κ . σσ λή κυκλοφ όρησ ν ϊ « ο σ ο φ κ α ϊ *Ε κ δ ό   —τό  —τό 1946—  ε ις ι ς » τ ό 1926. " ε ιτ ιτ α ό 20 κ υ κ λ ο φ ό ρ η σ ε α υ τή δώ ή με ρ α σ η σ έ ' $κ δ ο ~ . " α ό λ λ α 20 20 χ ρ ν ι , υ ξ α ν τλ ή  κα ν ά ντ υπα ης ' κδό , κυκλοφ ρεί ρα '  κ δ , έ λ ά χ ι ε ς γλ ω ς δι ς. * ς υν ι λε ΐ δ τι ή υ π ρ ά ( ρα ά ρά μμ ) μ ε ρ ικ ικ ώ ν λ ξ ε ν κ α ι ρ ά σ ε ω ν ο ν κει νου λμή κε ό ν ρα , α νά * ντ θή νω υτ ς ή προσοχή ου ν α γ ν σ τη . θ ιν ιν ό π

ρ ο 1966  

Κ

.

.

ΡΟ ΛΟ ΓΟ Σ Τ

Σ Α . Β Ε 8Α Ν

ό

ρ ο ν ό μ ο Ιλ Ιλ α χ ε σ έ να , σα ν λύτ ρη δ ελ φ , ν ά ρ ά ω ρ ικ ι κ έ ς λ έ ξ ε ς γ ιά ιά σα ή * α υ τ ό τό κρ ά β λί , ρώ ο ρ γ ο εν ό ς ν ε ώ ρ ο δ ελ φ ο ύ , π ρ μ α κ ά ν έ ο υ σ τ ο σ ώ μ α *, δ χ ι δ μ ω ς κ α 9 ν υ χ ή . 01 δ ιιδδ α λ ίίεε ς ύ ε ρ ιέ ιέ χ ο ν τ ι αυτό ν δό θη κα ν ό ν δ ά σ κ λ ο τ υ ** * *, δ τ ν ρο  ζότ ν α τή Μ ύ η , κ α ι ς ρα ε ς τ υμ ν, α γά, ι έ κό , δι ι ν ερα νο χ ρ ό ν ο δ έν ή ξ ε ρ ε τ σ ο κ α λ ά α. ' γγλι ά όπ ς ό μεγ λύ ρο μέρος ν α ι μ ιά ιά ε π α ν ά λ η ψ η ν λόγ ν δα κά λου. " , ι δέν να ι νά ληψ η ν λ έ ξε ν, να ι ή κέψ η τ ϋ δ α σ κ λ ο υ , ν τυ μ ν η λό α τ ϋ ύ. υο ρά ς ύ χε ρα λε  ι συμπληρώ θηκα ν πό τ » δάσκαλο. έ δυο  λ ες ε ις ις ρ ο έ θ η ε μ ά λ έ ξη ύ λει . 9 9 9 κ τό ς Αλκυόαυτά, τό παρόν έ ρ γ ο ε ίνίν α ι ν ο ς, ό π ρ ώ ο ο υ δ ώ ρ ο σ το ν κ ό σ μ ο . δ ιδ ιδ α

θε νά βο ηθ ήσ η υ ς ά λ λο υ ς , δ π ς ι π ρ ο φ ο ρ κ έ ς 9 λ ίε ίε ς έ β ν ν Ιδ Ιδ ι ν . υ τ ή τ ν ε λ π ίδ ίδ α

* έ λι ** δάσκ

ό β ιβ ι β λ ίο ίο υ τ ό τ ό ρ α ε ό Κ ρ ισισ ν α μ ο ρ τ ι ( λ κ υ ώ ν ) α 13 ό ν ο ν ε τ ώ ν . ( .τ . .) όν γνω τό τους μελε ητάς $ θεοσοφ * ύστη λο . . ( . . .)

8 ς

ό δ ίν ίν ε κα ύς, δτ ό η στ δασκάλου

.

λ λ α ή δ ιδ ι δ α σ κ λ ία ία ε μ νον θά δώ ση ν κά νει ή ζ σ η , δπ ς ντ ς ην ησ ή π ο υ η ν π ή ρ ε π ό τό σ τ ό μ α ο ν  ον. ν ό ν α γν ώ σ τη ς α κ ο λ ο ν θ ή σ η ν, , ς, ε ά δή νά τ ν α νο γε ι δι λα α ή ' εγ λη η , κ α θ ώ ς σ υ ν έβ η σ το ν σ υ γ ρ α , κα ι θά πρ μα  ο π ο η σ η τά τά π ρ ώ α β ή μ α π ά ν ω σ τη ν ραπό. Ε

8

Υ Σ

Υ Ο Ν Τ Ε

770 77 0 Ο Ο

πα ηλό οδήγ σε με ρα κό. ό σ κ ο τά δ ι ο δ ή γη σ ε μ ε σ τ ό . ν θ ά να τ δδήγησέ ε σ την * θα να .

Ε ΙΣ ΙΣ Α Γ Ω Γ Η Α υτά δέν δέν είναι δικά μου λό λό για . Ε ίναι του του Δ ιδα δα  σκάλου κάλου πο π ο ύ μέ δίδαξε. δαξε. Χ ω ρίς Α υτόν υτόν τί τίπ ο τα δέν δέν βά μπορούσα μπορούσα νά κάνω κάνω . 'Α λλά λλά μέ τή βοήθ βοήθε εια Του Τ ου πά π ά τη τη  σα τό πόδι μου μου επάνω πάνω στην στην Α τρα π ό. Κ αΙ συ θέ θέ λει λεις νά είσέλθ σέλθης ης σ *ήν *ή ν ϊδια δια Α τρα τρ α π ό . Λ οιπ οιπόν, τά λό για για π ο ύ μου είπε, πε, θά βοηθήσ βοη θήσουν ουν καΐ καΐ σέν σένα, &ν τά άκολσυθήση άκολσ υθήσης ς. Δ έν άρκε άρκεϊ νά π η ς δτι είναι αληθι αλη θινά καΐ ώ ραια. ραια. Ό άνθρ άνθρω ω πος π ο ύ θέλει νά έπι έπιτ τύχη πρέ πρ έπει νά κάν κάνη ακρι α κριβώ ς δ,τι δ,τι πρέ πρ έπει. Τ ό νά κοι κο ιτάζη τό φοΛ καΐ νά λέη δτι εϊναι καλό, κα λό, δέν χορτα ορταίνει νει το ν πει πεινασμέ ασ μέν νο. Π ρέπε ρέπει ι ν* ά πλώ πλ ώ σ η τό χέρι χέρι, νά π ά ρ η καΐ νά φ ά η . "Ετ "Ε τσι, δέν δέν είναι αρκε αρκετό ν' άκους μόνον μόνον τους λόγους λόγους του Δ ιδασκάλου. δασ κάλου. Π ρέπε ρέπει ι νά κάνης κάνης δ,τ δ,τι λέε λέει, προ πρ οσ έχο έχοντα ντα ς κάθε λέξη λέξη, νιώ θοντα θοντας κάθε κάθε υπα ινιγμό γμ ό. "Α ν δέν δέν νι νιώ σ ης έναν υπα ινιγμό γμ ό, δν άφήσ άφ ήσης ης α παρα πα ρατ τή ρητ ρη τη μιά μιά λέξ λέξη, χάθηκα άθη καν ν γιά γιά π ά ν τα, τα , διότι ότι ό Δ ιδάσκα δάσ καλος λος δέ δέν μιλάει λάει δυό φορέ φ ορές ς.

14 Τ έσσε σσ ερα πρ προσ όντα χρειάζονται για νά είσέλθης στην *Α *Α τραπό: ραπό: Δ ιάκρι κρισ η. Α π α λ λ α γή ότπό ότπό τΙς επιθυμί θυμίες. Κ οΛ ή δι δια γω γή .

*Αγάπη. Θ ά προσπαθήσω προσπαθήσω νά σου μετ μεταδώ αδώ σω δ,τι ,τι μέ δίδαξε ό Δ ιδάσκα δάσ καλος λος γιά γιά καθέν καθένα ά π ' α υτά .

Α ' . Δ ΙΑ Κ Ρ ΙΣ Η Τ ό π ρ ώ το άπ* α υτά υτά τά τά προσ π ροσ όντα όντα εϊ εϊναι ή Δ ι άκ ρ ισ η . . Μ * το ύ το συνήθω ς εν εννοεί οείται ή διάκρισ άκρισ η άνομε άνομεσα σα στ σ τό α πα τη λό και και σ τό πρα γμ α τικό, π ο ύ οδηγεί οδηγεί τόν άνθρω πο νά εΙσέλ σέλθη σ τη ν Α τρ α π ό . *Α λλά εϊναι ακόμη κάτ κά τι περι περισ σ σ ότε ότερο. Κ αιπρέπε αι πρέπει ι νά έξασκής κή ς τή διά διά κρισ η δχι δχι μόνον μόλι μόλις εισέλθης στη σ την ν *Α τραπό ρα πό,, άλλα σέ κάθε άθε βήμα επάνω πά νω σ ' α υτή υτή , κάθε κάθε μέρα, μέρα, ώ ς τό τέ τέλος. λος. Ε Ισέρχ σέρχε εσαι σ τη ν Α τρα τρ α π ό , διό διότι έμαθες μαθες ό τι μ όνον έκεΐ κεΐ μ πορε πορεί ίς νά βρή βρ ής τά π ρ ά  γμ α τα π ο ύ αξ α ξίζουν νά νά τ' απόκτ απόκ τησ ης. ης. Ο ί άνθρω άνθρω ποι π ο υ δέν δέν γνω γνω ρίζ ρίζουν, ου ν, εργά εργά ζοντα οντα ι γιά γιά ν' α ποκτ πο κτή ή σ ουν ου ν π λού λο ύ το καΐ καΐ δύναμ δύναμ η. Ά λ λ ' α υτά υτά διαρκούν γιά γιά μιά ζω ή τό π ολύ *. Κ αι επομέ πομέν νω ς είναι α πα τηλά ηλ ά . Υ  πά ρχουν μεγ μεγαλύτ αλύτερα πρ ά γμα γμ α τα ά π ό αυτά, αυτά, π ρά -

* Σύμφω Σύμφω να μέ τή δι διδασκαλ ασκαλί ία της Μ ε τ ε ν σ α ρ κ ώ σ ε ω ς, ς, ή ψ ^Χ ^ ^έν ^έν πεθαί πεθαίνει μέ τόν θάνατ θά νατο ο το υ σ ώ ματ μα τος, ος, α λλά εξακολουθε ακολουθεί ί τήν τή ν ύπα ύπ α ρ ξη της ττέραν ά π ό τόν φυσι φ υσικό κόσμο κόσ μο,, στον όποι όπ οιο ο ξαναγυρίζει μέ μιά νέα γέννησ γέννησ η , πα π α ίρ  νοντα νοντα ς και κα ινούργι νούρ γιο σ ώ μ α , γι γ ιά νά ζήση—σ ζήση—σάν άν άλλος ά λλος άνθρω άνθρω πος—  πος—  Ιναν ναν νέ νέο βίο βίο. Μ έ τΙς τΙς διαδοχι δοχικές αυτές υτές ενσαρκ νσα ρκώ ώ σεις τό ψ υ χοπνευμ χοπ νευμα α τικόν όν εξελί ξελίσ σ εται, μέχρις ότου ό άνθρω άνθ ρω πος φ θά θά σ η νά γίνη Μ ύ σ τ η ς ή Δ ιδ ά σ κ α λ ο ς τη ς Σ οφ οφ ία ς καΐ τής Α γάπης. γάπης. (Σ.τ.Μ (Σ.τ.Μ .)

16 γμα γμ α τα π ο ύ εϊναι αληθινά καΐ π ο υ διαρκούν. αρκούν. Ό τα ν τά Ιδη κανε κανεΐ* μι μιά φ ορά ορά, δέν δέν επιθυμε θυμ εί π ιά τά ά λλα . τόν κόσμ κόσμο ο δέ δέν υπά υπ ά ρχουν ρχουν πα π α ρ ά δύο εΙ εΙδώ ν '  δλο τό άνθρ άνθρω ω ποι. Ε κεί κείνοι π ού γ ν ω ρ ίζ ο υ ν , καί εκείνοι πού πού δ έν γ ν ω ρ ίζ ο υ ν . Α υτή ή γνώ ση εί είναι π ο ύ ενδι νδιαφ έρει ρει. Ή θρησ θρησκεί κεία ένό* άνθρω άνθρω που, ή φ υλή υλή σ τη ν οπο οπ ο ία ανήκει ανήκει, εί είναι π ρ ά γμα γμ α τα π ο ύ δέν ενδι νδια φ έρουν. ρουν. Ε κείνο πο π ο ύ πρα γμα γμ α τικά ενδιαφέ αφ έρει ρει είναι αυτ αυ τή ή γνώ γνώ σ η . Ή γνώ σ η τού τού σχε σχεδίου τού Θ εοΰ σ χετ χετικά μέ τού* ανθ α νθρώ ρώ πους πους.. Δ ιότι ό Θ εό* 2χε 2χει ένα σχέδι σχέδιο, καΐ α υτό υτό τό σχέ σχέδιο είναι ή ε ξ έ λ ιξ η . Ό τα ν ό άνθρω άνθρω πο* τό ίδή μιά φ ορά καΐ τό νιώ σ η πρα γμα γμ α τικά , δέν μπορε μπορεί ί π ιά νά μήν μ ήν εργάζετ ργάζεται γι* α υτό υτό καΐ καΐ νά μή συντ σ υντα α ύτι ύτισ η τόν εαυτ εαυτό ό το το υ μαζί μαζί του. Τ όσο όσ ο εί είναι δοξασ δοξασμέ μέν νο καί καί ω ρα ίο. "Ετ "Ε τσι, δ τ α ν γ ν ω ρ ίζ η , εί είναι μέ τό μέρο μέρο* * τού Θ εού, σ ταθερά θερά αφοσ αφ οσι ιω μέν μένο* σ τό καλό καλό καιά καιάντι ντιτασσόμε όμ ενο* στ σ τό κακό. κακό. Ε ρ γ ά ζ ε τ α ι γ ιά ιά τ ή ν ε ξ έ λ ιξ ιξ η κ α ί δ χ ι γ ιά τ ό α τ ο μ ικ ό τ ο υ σ υ μ φ έ ρ ο ν . "Α ν αυτ αυτό* ό άνθρω πο* εί είναι μέ τό μέρ μέρο* το υ θεού, είναι Ινα* ά π ό μά$, καί λ ίγο ενδιαφέ αφ έρει ρει άν όνομάζ όνομά ζη τόν εα εαυτό υτό το το υ Ινδο Ινδου υισ τή ή Β ουδδι ουδδισ τή, Χ ρισ τιανό ή Μ ω αμεθαν αμεθανό, ό, ά ν είναι Ινδό* ή "Α γγλο*, Κ ινέζο* ή Ρ ώ σο*. Ε κεί κείνοι π ο ύ είναι να ι. μέ τό μέρο* το ύ Θ εού, ού, γνω γνω ρίζουν για για τί είναι Ιδώ καί τί πρέπε πρέπει ι νά κάνουν, καί π ρ ο σ π α θ ο ύ ν νά τό κάνουν. Ό λοι λο ι οί άλλ άλλοι δέν γνω ρίζουν ακό ακόμη τί πρέπε πρέπει ι νά κάν κάνουν, ι$αΙ Ιτσ ι σ υχνά ενεργούν ργούν ανόη ανό η τα καί καί ζη ζη  τούν νά επιτύχουν γιά τόν εαυτό του* πράγματα πού ν ο μ ίζ ο υ ν δτι θά τού* ού* είναι ευχάρι υχάριστα, στα,

17 χω ρίς νά νιώ θουν ουν δτι δτι όλοι όλοι είναι " Ε να , και επο μέν μένω ς π ώ ς μόνον μόνον ό,τι ό,τι θέλει τό Μ οναδι οναδικό "Ο ν μπορε μπ ορεί ί νά είναι α λ η θ ιν ά ε υ χ ά ρ ι σ τ ο γιά όλους. Α ύτοι ύτοι ακολ ακολουθ ουθούν ούν τό α πα τη λό αντί αντί γιά γιά τό π ρ α  γμα γμ α τικ ό . "Ο σ π ο υ νά μάθο μά θουν υν νά ξεχω ρίζουν α υ τά τά δύο, δέν δέν είναι με τό μέρ μέρος το ΰ Θ εού. Ε πομ πο μ ένω ς αύτη αύτη ή δ ιά κ ρ ισ η είναι τό πρώ το βήμα ήμα πού πρέπε πρέπει ι νά πρα γμ α τοποί οπο ίησ η ς. 'Α λλά λλά και και όταν όταν εχ εχη γί γίνει ή εκλογ εκλογή, ή, πρέπε πρέπει ι ακό ακόμη νά θυμάσαι μάσαι ότι ότι σ το πραγματι πραγματικό και και σ το α π α τη λό υπά υπ ά ρ χουν χου ν πολλές πολλές ποικιλίες, και ή δ ιά  κ ρ ισ η πρέπε πρέπει ι πάντ πά ντοτ οτε ε νά γίνεται ανάμε ανάμεσα σα στ σ το καλό καλό και σ το κακ κακό ό, στο στο σπουδαίο σπουδαίο και και σ το ασ ασ ή μ α ντο, ντο, στ σ το χρήσ χρή σ ιμ ο και στό~ ά χρησ χρη σ το , στ σ το αληθι α ληθινό καΐ καΐ σ το ψ εύτι ύτικο, στ σ το εγω εγω ισ τικό και σ το α λτρο λτρουι υι στικό. Α νάμε νάμ εσ α σ το καλό και σ το κακό δεν θα έπρεπε πρεπε νά εί είναι δύσκο δύσ κολη λη ή εκλογή λο γή,, διότι διότι εκεί κείνοι π ο ύ θέλουν θέλουν νά ακολουθήσ ακολουθήσουν ουν τον Δ ιδάσκα δάσ καλο λο έχ έχουν ή δη α π ο  φασίσει σει νά ακολ ακολουθ ουθήσουν ήσουν τό καλό, μ ε κ ά θ ε θ υ σ ία . Ά λλα τό τό σώ μα και ό άνθ άνθρω πος πος είναι δυο διαφορε αφ ορετ τικά πρ π ρ ά γμα γμ α τα , και ή θέ θέληση το το ύ ανθρώ α νθρώ  π ο υ δέν δέν είναι π ά ντοτε ντο τε σύμ σ ύμφ φ ω νη μέ τις επιθυμί θυμ ίες το υ σώ μ ατος ατος.. "Ο ταν τό τό σώ σ ώ μ α σ ου έπι έπιθυμή κάτ κά τι, στάσ στάσου ου και σκέ σκέψ ου αν είσαι σαι πρα γμ ατι ατικά έσ έσ ύ π ο ύ τό θέλε θέλει ις. Δ ιότι έσύ έσ ύ είσαι Θ εός και κα ι θέλε θέλει ις μ όνον δ,τι δ,τι ό Θ εός θέλει λει. Ά λ λ α πρέπει πρέπει νά αναζήτ α ναζήτη η σ η ς μέσα μέσα σ τον εαυ εαυτ τό σου σ ου,, γιά γιά νά νά βρής βρή ς εκεί το ν Θ εό και νά ακού ακούσης σης τη φ ω νή Τ ου, π ο ύ εί είναι ή φ ω νή σ ου. Μ ην κάνης κάνης τό λάθος λάθος νά παί πα ίρνης τά σ ώ μ α τα σ ου

18

για για τον εαυτ εαυτό ό σον/. σον/. Ο ΰτε ΰτε τό φ υ σ ικ ό σ ώ μ α, ούτε ούτε τό α σ τρ ικ ό * , ού ούτε το νο η τικ τικ ό * * . Κ αθέ αθένα άπ ά π ' α υτά θά ττροβάλη ότι ότι είναι ό Ε α υ  τός σον/, γι για νά έπι έπ ιτύχη τύχη έκεϊ κεϊνο πο π ο ύ θέλε θέλει ι. *Α λλά εσύ πρέπε πρέπει ι νά τά γνω γνω ρ{ζης ρ{ζης καλά δλα καΐ καΐ νά νιώ Θ ης τον εαυτ εαυ τό σ ου νι νιά κύριο τους τους. "Ο ταν πρέ πρ έπει νά γίνη 'μιά εργασ ργασί ία} τά φ υσικό σ ώ μ α Ισ χυρίζεται ότιέ ότι έχειανά ια νάγκη γκη νά ξε ξεκουρασθη, κουρασ θη, νά π ά η πε π ερίπα ρίπατ το, νά φάη φά η και νά π ιη . Κ αΙ ό άν ά νθρω πος πού πο ύ δ εν γ ν ω ρ ίζ ε ι λέει στον στον εαυτ αυτό του: «Θ έλω νά κάνω κάνω αυτ αυ τά τά π ρά γμα γμ α τα και καιπρέπε πρέπει ι νά τά κάνω ». 'Α λλά ό άνθ άνθρω πος πος πού γ ν ω ρ ίζ ε ι λέει: «Εκεί «Εκείνο π ο ύ θέλει α υτά υτά δέν δέν είμαι έγώ έγώ , άλλα τό σώ μα μου, μου, καιπρέ καιπρέπε πει ι νά περιμένη». Σ υχνά, υχνά, ότ ό τα ν παρο πα ρουσ υσι ιά ζετα ι ευκαι υκαιρία νά βοηθήσ βοη θήσω ω με κά ποιον, οιον, τό σώ σ ώ μ α λέε λέει: «Π όσον σον κόπο Θ ά μου δώ ση α υτό! υτό! Ά $ τό τό κάνη κάνη κάποιος άλλος άλλος». 'Α λλά ό άνθρω άνθρω πος πρέπε πρέπει ι νά αποκρί απ οκρίνετ νεται σ το σώ σ ώ μ α του: του : «Δέ «Δ έν θά μέ έμ ποδίσ ης νά κάνω κάνω μιά καλή πρά π ράξη» ξη».. Τ ά σώ μα είναι τό ζώ ζώ ο σου, τό τό άλογο άλ ογο πο ύ ανε ανε βαίνεις. Γι* α υτό πρέπει νά τό περιπ ριποιή οιή σ α ι καλά καλά καΐ νά τό τό φ ροντ ροντί ίζης μέ επιμέλει λεια. Δ έν πρέπει νά τό παρα πα ρακουρ κουράζης άζης,, πρέ πρ έπει νά τό τρέ τρέφ φ ης κανον κανονι ικά, μόν μόνο μέ α γ ν έ ς τροφέ ροφές ς και και πο τά , καΐ καΐ νά τό διατη ρής π άντ άντο τε τε λ ε ίω ς κ α θ α ρ ό κα καΐ άπό * Ή δ ρ α τ ω ν π ιθ ιθ υ μ , υγκ νήσ ν κ α ΐ σ υ ν α ισ ισ θ  τ ω ν . ( .τ . .) ** Ή δ ρ α τ ω ν σ υ γ κ ε κ ρ ιμ ιμ έ ν κ α ί α φ η ρ η μ ν σκέ . ( .τ . .)

19 τό π ιο μικρό λέρω μα. Δ ιότι, χω ρίς τελεί λείω ς κα θαρό θαρό καΐ γερ γερό σ ώ μ α, δέν μπορεί μπορείς νά κάνης κάνης τήν τήν κουρα κουρασ στική εργασ εργασ ία "της "της προπ προπα αρασ ρα σ κευής κευής, δέν δέν θά μπόρεσ πόρεση ης νά άνθέ άνθέξης ξης σ τις αδιάκοπε οπες προσ πάθειες. ες. Ά λλα πρέπε πρέπει ι πάντ πά ντοτ οτε ε νά νά είσαι έ σ ύ π ο ύ διευ θύνεις τό τό σώ μα σου, καΐ δχι δχι τό σώ μα σου νά διευθύνη εσένα. Τ ό ασ ασ τρικό σώ σώ μα Ιχ Ιχει τις δικές το του επιθυ θυ μίες, δω δεκάδε δεκάδες ς άπ* αυτ αυτέ ές, θέλει θέλει νά σέ βλέπ β λέπη η θυμω μέν μένο, νά λές σκληρά κλη ρά λόγι λό για , νά νιώ θης ζη λό λό  τυπα τυπ α , νά εί είσαι σαι φ ιλοχρή λοχρήμ ματος ατος,, νά φθ φθονης ονης τά α π ο  κτήμ κτήματ ατα α τώ τώ ν άλλω άλλω ν καΐ νά πέφ πέφ τη$ σ την α π ο θάρρυν άρρυνση. ση. θέλει λει δλα αυτά αυτά κα καΐ πολλά άλλα, δ χ ι δ ιό τ ι θ έ λ ε ι νά σ έ β λ ά ψ η, η , άλλα άλλα διότι ότι του αρέ αρέσου σουν οι βίαιοι κραδασμο σμοί καΐ οί αδι αδιάκο άκοπες αλλα λλαγές γές τους. Ά λλα έσύ έσ ύ δέν δέν επιθυμε θυμείς τίπ οτε άπ* άπ* α υτά. Ε πομέ πομ ένω ς πρέπει πρέπει νά διακρίνης ανάμεσα ανάμεσα σ τίς δικές σ ου επιθυμ θυμίες καΐ καΐ σ τίς επ επιθυμ θυμίες του το υ αστ ασ τρικού σώ σ ώ μ ατος ατος σ ου. Τ ό νοητι οητικό σου σ ου σώ μ α θέλ θέλει νά σκέ σ κέπτ πτε εται τόν εαυτό υτό το το υ υπερή υπερήφ φ ανα ξεχ ξεχω ρισ τό, νά Ιχη Ιχη μ εγάλη Ιδέα δέα γι γ ιά τόν τόν εαυ εαυτό του το υ καΐ^μικρή γιά τους άλλ άλλο ους. Α κόμη καΐ δταν δταν §χ §χης κατ κατορθ ορθώ σει σει νά τό άπομ άπ ομαακρύν κρύνης ης ά π ό τά πρόσ π ρόσκα και ιρα, ρα , προσ προ σ παθε πα θεί ί πάντ πά ντοτ οτε ε νά νά σ κέπτ κέπτε εται τόν εαυ εαυτ τό το του, νά σέ κάνη κάνη νά άπ ά π α σ χολή χολή-σ αι μέ τή ν ατομ ατομι ική σου σ ου πρόο πρ όοδο, δο, α ντί ντί νά σκέπτ σκέπτε εσ αι τό "Εργ "Ε ργο ο του Δ ιδασκάλου ασκάλου καΐ τ ή β ο ή θ εια εια π ο ύ π ρ έ π ε ι ν ά δ ώ σ η ς σ το το υ ς ά λ λ ο υ ς . Ό τα ν σ υγκε υγκεν ντρώ νεσαι σα ι σέ βαθύ βα θύ διαλογ αλο γισ μ ό, θά π ρ ο σ π α θήση θήσ η νά πα π α ρασ ρα σ ύρη τή σκέψ σκέψ η σου σ ου σέ διάφορα άφ ορα

20

π ρ ά γμα γμ α τα πο π ο ύ αυτ α υτό ό θέ θέλει, καΐ καΐ όχι σ τό μοναδι μοναδικό εκείνο π ο ύ Θ έλεις. Έ σ ύ δέν δέν εί είσαι σα ι α ύτη ή διά διά  νοια, άλλ ά λλα α ή διά νοια νοια είναι δική σον/, σον/, γιά νά τή χρησι ρησ ιμ οποίησ οποίησης ης.. "Ο ΰστε καΐ ιδέα πάλι πά λι ή δ ιά κ ρ ι σ η είναι αναγκαί αναγκαία. α. Π ρέπει πει νά είσαι αδιάκοπα ά γρυπνος, γρυπνος, διότι ότι αλλιώ ς βά άπο ά ποτ τύχης ύχη ς. Μ εταξύ αξύ το ύ καλού και το ύ κακο κακού ύ ό α ποκρ πο κρυφ υφ ι σμός σμ ός δέν ανέχ ανέχεται σ υμβι υμ βιβασ βα σ μ ό. Μ έ κάθε άθε θυσί θυσ ία πρέπει πρέπει νά κάνης κάνης εκε εκεί ίνο πο π ο ύ είναι σ ω σ τό και δέν πρέπει νά κάνης έκεϊ κεϊνο πο π ο ύ δέν δέν είναι σ ω σ τό, α διά διά  φ ορο τΐ μπορεί μπορεί νά σκεφθη σκεφθη ή νά π η ό άμαθης άμ αθης.. Π ρέπε ρέπει ι νά με μελετήσης ήσης βαθε βαθειά τους κ ρ υ μ μ έ ν ο υ ς νό  μ ο υ ς τ η ς Φ ύ σ ε ω ς καί καί, όταν όταν τους ους νιώ σης, σης, νά κανον κανονί ίσης τή ζω ή σ ου σύμφ σύμ φ ω να μέ αυτ αυ τούς, ούς, χρησ ρη σ ιμ οποι οπο ιώ ντας ντας πάντ πά ντοτ οτε ε τή λογι λογική καί τόν κοι κοινό νου νου. Π ρέπε ρέπει ι νά διακρίνης ανάμ ανάμε εσα σ τό σ π ουδα υδα ίο καί κα ί σ τό ασήμ ασ ήμα α ντο. ντο. Σ ταθερός αθερός σάν σά ν βρά β ράχος χος σέ δ,τι δ,τι άφ ορα τό καλά καλά ή τό κακό, νά νά ύπο ύπ ο χω ρ ή ς πάντ πά ντοτε οτε σ τους άλλου άλλους ς γιά γιά ασ α σ ήμαντ ήμ αντα α πρά π ρά γμα γμ α τα . Δ ιότι ότι πρέπε πρέπει ι νά είσαι π ά ντοτε ντοτε ευγε υγενικός καί καί καλός κα λός,, λογικός κό ς καί καί με τριοπ ριοπα α θής, θής, αφ ήνοντας ήνοντας σ τον άλλον τήν ίδια π λ ή  ρ η ε λ ε υ θ ε ρ ία πού έσύ χρειάζε άζεσαι γιά γιά τόν τόν εαυτό σου. Π ροσπά ροσ πάθησ θησε ε νά νά Ιδ Ιδής τί αξίζει νά κάνης κάνης καί Θ υ μ ήσ ου π ώ $ δ έ ν π ρ έ π ε ι ν ά κ ρ ίν η ς τ ά π ρ ά γ μ α τ α ά π ό τ ή φ α ιν ο μ ε ν ικ ικ ή τ ο υ ς α ξ ία . "Ε να μικρό κρό πρά πρ ά γμα γμ α , πο π ο ύ εί είναι αμέσω αμέσω ς χρή σ ιμ ο σ τό ίρ ίρ γο τού το ύ Δ ιδασκά δασ κάλου, λου, αξί αξίζει π ο λύ π ε ρισσότ σσ ότε ερο νά γίνη γίνη,, άπ ά π ό Ινα Ινα μεγάλο μεγάλο πρά πρ ά γμα γμ α , π ο ύ

21 ό κόσμος κόσμος ονομάζ ονομάζε ει καλό. κα λό. Δ έν άρκε άρκεΐ ΐ νά ξεχω ρίζης μόνο μόνο τό χρήσ ιμο ά π ό τό τό άχρη σ το, ά λλα καΐ καΐ τό περισ περισ σ ότε ότερο χρήσ χρή σ ιμ ο ά π ό τό τό λι λ ιγώ τερο χρήσ χρή σ ιμ ο. Ν ά τρέ τρέφ φ ης τους ου ς φ τω χούς χού ς είναι μ ια κα λή, λή , ευγε ευγενική και χρ ήσι ήσ ιμη πράξη. πράξη. Ά λλα λλ α νά τ ρ έ φ η ς τΙς ψ υ χ έ ς τ ο υ ς εϊναι π ιο ευγε υγενικό και και π ιο χρήσ ιμο ά π ό τό νά τρέ τρέφ φ ης τά σ ώ μ α τα τους. ους. Κ άθε άθε πλούσ ιος άνθρ άνθρω ω πος μπορε μπορεί ί νά θρέ θρέψ ψ η τό σώ μα , άλλα μονάχα μονάχα εκείνος π ο υ γνω γνω ρίζ ρίζει μπορεί μπορεί νά θρέ θρέψ η τη τη ν ψ υχή . Ά ν γνω ρίζ ρίζη ς, είναικαθήκον αι καθήκον σ ου νά βοηθήσ βοη θήσης ης και τους άλλους νά μάθουν. "Ο σο σοφ ός και αν εί είσαι σα ι, θά εχ εχης π ο λλά λλ ά ακόμη νά μ άθης επ άν ά νω σ τη τη ν Α τ ρ α π ό * . Τ ό σ α πο π ο λλ λλ ά , πο υ και και έδώ ακόμη ακόμη πρέπε πρέπει ι νά χρησι χρησιμοποί μοποίησης τη Δ ιά κ ρ ισ η καΐ νά σκε σκεφθη φθης προσε προσεκτ κτι ικά τί τί αξίζει νά μάθης. μάθης. Κ άθε άθε γνώ σ η είναι χρήσ χρή σ ιμ η και μιά μιά μέρα μέρα θά α π όκτ όκ τη σ η ς όλε όλες τΙς γνώ σ εις. Ά λ λ α όσο όσ ο δέν δέν θά εχη εχη ς π α ρ ά Ινα μόνο μέρος μέρος ά π ' α υτέ υτές, φ ρόντ ρό ντι ισ ε νά είναι τό πιο πιο χρή σ ιμ ο. Ό Θ εός είναι τό σ ο Σ οφ ία , όσ ο και Α γ ά π η . Κ αι ό σ ο π ερ ισ σό σ ό τερη σ ο φ ία έχε έχεις, τόσ ο π ερισ ερισ σ ό τερο μ πορεί πο ρείς νά Τ ο ν εκδήλω σης ση ς. Μ ελέτ λέτησε, ησε, λοι λο ιπόν, πό ν, άλλα άλλ α μελέ μελέτ τησε π ρ ώ  τα εκεί κείνο π ο υ θά σέ σ έ β οηθή οη θήσ σ η πε π ερισ ρισ σ ότερο ότερο γ ι ά ν ά β ο η θ ή σ η ς τ ο υ ς ά λ λ ο υ ς . Κ α τά γινε μέ επ ιμ ονή σ τίς μελέ μελέτ τες σ ο υ , όχι ό χι γ ιά νά σέ σ έ θεω θεω ρούν ρο ύν οι άνθρω ποι σ οφ ό, οΰτε οΰτε γιά γιά νά εχ εχης τη ν ευτυχί υτυχία * Ή Α τραπ ός Α ρχίζει ά πό την Π ρώ τη Μ εγάλη άλη Μ ύηση καΐ τελειώ νει μέ τήνΠ έμπτ μπ τη, όταν όταν ό Μ α θ η τ ή ς γίνη Δ ι δ ά σ κ α λ ο ς, δταν δταν 6 άνθ άνθρω πος πος γίνη Θ εός. (Σ.τ.Μ (Σ.τ.Μ .)

22 νά είσαι σοφ ός, ός, αλλά δι διότι ότι μόνον μόνον ό σ ο φ ό ς ά νθρω  πος μπο μπορεί νά β ο η θ ά η με σ ο φ ία . "Ο σο πολύ και αν έπιθυμής νά βοηθάς βοη θάς,, αν είσαι σα ι αμαθής αμ αθής,, Ο τ κάνης κάνης ίσ ω ς περισ περισ σ ότερο ότερο κακό, κα κό, πα π α ρ ά καλό. κα λό. Π ρέπε ρέπει ι νά διακρί ακ ρίνης ανάμ α νάμε εσ α σ την τη ν α λήθε λή θει ια και κα ι σ το ψ έμα. Π ρέπε ρέπει ι νά μάθης νά εϊσαι α πό λυτ λυ τα ει λικρινής στή στή σ κ έ ψ η , στά στά λ ό γ ια και στην στην πράξη. Σ τή σκέψ σκέψ η πρ ώ τα. Κ αι α υτό υτό δε δεν είναι εύκολ ύκολο, ο, διότι ότι υπ ά ρ χουν χου ν σ τον κόσμο κόσμ ο πολλές πολλές λανθασμέ λανθασμέν νες σκέ σκέψ εις, πολλέ πολλές ς ανόητ ανόητε ες δ ε ισ ιδ α ιμ ο ν ίε ς και και κανέ κανένας σ κλαβω κλαβ ω μ ένος απ* απ * αυτέ αυτές δεν δεν μπορε μπορ εί νά π ρ ο α υ τό δε δεν π ρέπει ρέπ ει νά νομίζης π ώ ς μιά μιά όδευση. Γ ι' αυ ιδέα είναι σ ω σ τή μόνο μόνο διότι ότι πολλοί άνθρω ποι τή ν παρα πα ραδέ δέχον χοντ ται γιά γιά σ ω σ τή , οΰτε οΰτε διότι ότι πιστε στεύθηκε π ο λλά λλ ά χρόνι χρό νια γιά γιά σ ω σ τή, τή , ούτε ούτε διότιε διότιεί ίναι γραμ μ ένη σέ μερι μερικά βιβλ βιβλί ία π ο υ οι ά νθρω ποι πο ι τά θεω θεω ρούν ιερά. Π ρέπει πει νά σκε σκεφθης φθης τό ζήτημ ήτημ α έσ έ σ ύ ό ίδ ιο ς και νά κρίνης μονάχος μο νάχος σ ο υ άν ά ν ή Ιδέα δέα α υ τή είναι λ ο γικ γικ ή . Ν ά θυμάσα μάσαι ι πώ ς κα ι α ν χίλιο ι άνθ άνθρω ποι ποι συμφω συ μφω  νήσουν νήσ ουν γιά γιά ενα ζή ζή τη μ α , ά ν δέν δέν γνω ρ ίζουν τίπ τίπ ο τα γ ι' α υτό, ή γνώ μ η τους ου ς δέν δέν έχει καμμι καμ μιάν άν αξί α ξία . "Ο ποιος θέλει νά βάδιση βάδιση επά επά νω σ τη ν Α τρα π ό , π ρ έπ ει ν ά μ ά θ η ν ά σ κ έ π τ ε τ α ι μ ό ν ο ς τ ο υ , διότι διότι ή δεισ ιδαι δα ιμ ονία ονία είναι ενα ά π ό τά με μ ε γαλύτε γαλ ύτερα ρα κακά τού κόσμ ου, ενα ά π ό τά δεσμ δεσμά, ά, ά π ό τά όποι όπ οια α πρέ πρ έπει τελεί λείω ς νά απελε απελευθέ υθέρω ρω σης ση ς τον εαυτό σου. Ή σκέψ σκέψ η σου σ ου γιά γιά τους άλλους πρέ πρ έπει νά εί είναι ειλικρινής.Δ νής.Δ έν πρέπει πρ έπει νά σκέπτε σ κέπτεσ σ α ι γ ιά το υ ς άλλο άλ λους υς

23 Ιττάνω σέ δ,τι δ,τι δεν γνω ρίζ ρίζεις. Μ η φ αντάζ αντάζε εσ αι π ώ ς σ κέπτω κέπτω ντα ντα ι διαρκώ ς εσέν σένα. Ά ν κάποι κάπ οιος ος κάνη κάνη κά κά  τι ττου νομίζεις π ώ ς θα σέ βλά βλ ά ψ η ή λέη λέη κάτ κά τι π ο υ νομίζεις π ώ ς σέ σ έ ά φ ορα ορ α , μη σκεφ σκεφ θης αμέ αμ έσ ω ς: «"Η «"Η θελε νά μέ μέ π λη γώ σ η ». Π ολύ πιθανόν πιθανόν αυτός αυτός ό άνθρω άνθρω πος νά μ ή ν είχε σ τον νου του καθόλο κα θόλου υ εσ εσ ένα, διό διό τι κάθε ψ υ χή έχει χει τις δι δικές κές· της τη ς φρο φ ροντ ντί ίδες και κα ι οί σκέψ κέψ εις της τη ς τριγυρ ριγυρνού νούν ν κυρίω ς γύ ρ ω ά π ό τον εαυ εαυτ τό τη ς. "Α ν κάπο κά ποι ιος σ ου μιλάη μιλάη θυμω θυμω μέν μένα, μη μ η σκεφ σκεφ θης: ης: «Μ έ μισεϊ, Θ έλει νά μέ π λ η γώ σ η » . Π ιθανόν νά το το ν έθυέθυμ ω σ ε κάπο κά ποι ιος άλλος άλ λος ή κά κ ά τι τι ά λλο, λλ ο, και επειδή έτυχε έτυχε νά σ υνάντ υνά ντη η σ η εσέν σένα στρέ στρέφ φ ει τον θυμό το υ επά επά  νω σου σου . Ε νερ γεί ανό ανό ητα, ητα, διό τι κ ά θ ε θ υ μ ό ς ε ίν α ι α ν ό η τ ο ς . ' Α λλά ά π ' α υτ υτό εσ ύ δεν πρ π ρ έττει νά σχημ σχημα ατισ τής κακή κα κή ίδέα δέα γι' γι' α υτόν. "Ο τα ν θά γίνη ς μ α θ η τ ή ς τ ο υ Δ ι δ α σ κ ό  λ ο υ θά μπο μ πορή ρής ς π ά ντοτε νά νά δοκι δοκιμάζ μά ζης αν εί είναι σ ω σ τή ή σκέψ σκέψ η σου, παρα βάλλοντ βά λλοντας ας τη ν μέ μέ τή δική του. του . Δ ιότι ό μ αθητ αθη τής εί είναι ε ν α μέ το ν Δ ι δάσκαλο δάσκ αλο του και και αρκε αρκεί ί μόνο μόνο νά νά ένω ση τή τή σκέψ σκέψ η του το υ μέ τή σκέ σ κέψ ψ η το το υ Δ ιδασκά δασ κάλου λου του γιά γιά νά ίδή αμέσω αμέσω ς άν συμ φ ω νούν. "Α ν δεν συμφ συμ φ ω νούν, ούν, ή σκέ σκέ ψ η το το υ μ αθητ αθη τού είναι λανθασμέ λανθασμέν νη και και τή ν αλλάζε αλλάζει αμέ αμ έσω ς, διότι ότι ή σκέψ σκέψ η του Δ ιδασκάλου δασκά λου είναι τε λεί λεία, επε επει ιδή Α υτός υτός τά γνω ρίζει όλα. όλα . Ε κεί κείνοι π ο υ δεν δεν έχουν γίνει νει ακόμη ακόμ η δεκτ δεκτοί οί ά π ' Α υτόν υτόν γιά γιά μ αθητ θη τα ί Τ ου, δέν μπορ μ πορούν ούν νά τό κάνουν κάνουν α.υτ α.υτό, ό, α λλά θά βοηθήσ βοη θήσ ουν π ο λ ύ τον εα υτό υτό τους άν σ τέκω νται νται σ υχνά υχνά καΐ καΐ σ κέπτω κέπτω νται νται:: «Τί «Τ ί Θ ά σ κεπτ κεπτότ όταν αν γι' γι' α υ τό ό Δ ιδάσκα δάσ καλος λος ;Τ ί θά έλεγ λεγε ή τι θά έκα έκαν νε ό Δ ίδασ δα σ κακα -

24 λος λος σ 'α ύτή τη ν περί περίσ σ τα σ η ;». ;» . Δ ιότι ότι δέν πρέπει πρέπει π ο τέ νά κάνης κάνης,, νά λε λες ή νά σκέ σκ έπτε πτεσ αι κάτ κά τι π ο ύ δέν δέν μπ μπο ρεί ρείς νά φ α ντα ντα σ θης θη ς νά νά κάνη, κά νη, νά λέη ή νά σ κέπτε έπτε ται ό Δ ιδάσκαλος. δάσκαλος. Π ρέπει επ ίσης ση ς νά εΤσα Τσαι ε ίλ ικ ρ ιν ή ς σ τ ά λ ό γ ια σ ο υ , ακ ακριβής βής και όχι όχι υπερβολ βολικός. Μ η φ αντάζ αντάζε εσαι σα ι π οτέ γιά γιά άλλον ά λλον π ώ ς έχει σκοπούς σκ οπούς πο πού δέν δέν τους ου ς έχει χει. Μ όνον ό Δ ιδάσ δά σ καλο κα λος ς του το υ γνω ρ ίζει ζει τις σκέψ σκέψ εις του και μ πορεί α υτός νά ενεργή νεργή κ α τά ώ ρισμέ σμ ένον τρό π ο γιά γιά λόγους λό γους π ο ύ ποτ πο τέ δέν π έρασ έρα σ α ν α π ό τη σ κέψ κέψ η σου σ ου.. "Ο ταν ακούς μιά μιά ισ ισ τορί ορ ία εναν ναν τίον κάποι κά ποιου, ου, μη τή τή ν έπαναλαμ βάνης. βάνης. Μ πορεί πορεί νά μήν είναι αληθι αλη θινή. Ά λ λ α καΐ αν ακόμη ήταν αληθι αλ ηθι κα λόκαρδο ρδο νά μήν μ ήν π ή ς τίπ τίπ ο τα ι* νή, είναι π ιο καλόκα αυτή. Ν ά σκέ σκ έπτε πτεσαι σα ι καλά π ρο τού μιλήσης μιλήσης,, αλλιώ αλλιώ ς θά πέσης σέ ανακρίβειες. Ν ά είσ αι ε ίλ ί λ ι κ ρ ιν ή ς σ τ η ν π ρ ά ξ η · Μ ήν προσ πρ οσ ποι πο ιείσ α ι π ώ ς είσαι σα ι διαφ ορετ ορετικός άπ* άπ * ό,τ ό, τι είσ αι. αι. Δ ιότι κάθε κάθε π ρ ο σ π ο ίη σ η εμ ποδίζει τό καθα κ αθαρό ρό φ ω ς τη ς αλήθει αλήθειας π ο ύ πρέπε π ρέπει ι νά περνά περνάη η ανάμεσα ανάμεσα α π ό τή τή ν ψ υχή σ ου, όπω ς ή αχτ α χτί ίδα το υ ήλιου ήλιου περ νάει άει ανάμε ανάμεσα σα ά π ο εν ενα καθαρό γυα λί. λί. Π ρέπε ρέπει ι νά διακρί ακ ρίνης ανάμε ανάμ εσ α σ το εγω εγω ισ τικ ό καισ το μή εγω ιστι στικό. κό. Δ ιότι ότι ό ε γ ω ισ μ ό ς έ χ ε ι π ο λ λ έ ς μ ο ρ φ ές , και Ινώ νομίζεις πώ ς τον έχεις τελείω ς π νίξει σέ μ ιά ά π ' α υτές υτές, ξανα ξα ναπ π ετά ετά γετ γετα ι μέ μιαν ά λλη μορφ ή, τόσ ο δυνατ δυνατός ός,, όσ ο πά ντοτε ντοτε.. Ά λ λ α σι σ ιγά—σ ιγά θά γεμ ίσ ης τόσ ο π ο λ ύ ά πό π ό τή σ κέψ η ν ά β ο η θ ά ς τ ο υ ς ά λ λ ο υ ς ,

25 π ο ύ δέν δέν 0ά ύπ ύ π ά ρ χη π ιά σέ σέν σένα ούτε ούτε χώ ρος ρο ς, ούτ ο ύτε ε χρόνος ρόνος,, γιά γιά νά σκέπτε σκέπτεσ αι τό ν εαυ εαυτ τό σου σ ου.. Π ρέπει νά δι διακρ ακρίνης ακό ακόμη καΐ κάτι κάτι άλλο. Μ ά θ ε ν ά δ ια κ ρ ίν η ς τ ό ν θ ε ό σ τ ο ν κ α θ έν α κ α ΐ σ τό κ ά θ ε τ ί, αδιάφορ φορο πόση πόση κακία μπορεϊ μπορεϊ νά φαί φ αίνεται π ώ ς Ιχουν· Μ πορε πορείς νά βοηθάς βοη θάς τόν αδελφ δελφό ό σο σ ου μέ α υτό πο π ο ύ Ιχει χεις κοινό μαζ μαζίτου ίτου και πο ύ εϊναι ή Θ ε ία Ζ ω ή . Μ άθε πώ ς νά τή τή ν ξυπνάς μέσα μέσα το το υ . Μ άθε άθε π ώ ς νά νά τή τή ν έπι έπικα κα-καλήσαι μέσα μέσα το το υ . "Ετ "Ε τσι θά σώ σ ώ σης ση ς τόν αδε αδελφό σου σ ου άπό τό κακό.

Β '. Α Π Α Λ Λ Α Γ Η Α Π Ο ΤΙΣ Ε Π ΙΘ Υ Μ ΙΕ Σ Ε ίναι πολλοί πο λλοί εκεί κείνοι γιά γιά τους όποιους ή * Α  π α λ λ α γ ή ά π ό τΙς έπ ιθ υ μ ίες εΐναιπολ πολυ δύσκολο προσ προ σ όν, διότι ότι νιώ θουν π ώ ς ό εαυτ εαυτός ός τους ου ς  €ΐναι οί επιθυμίες τους τους και π ω ς αν οι Ιδιαίτερες ρες επι πι θυμίες τους, οι συμπά υμ πάθε θει ιες τους ου ς και και οι αντι ντιπάθει πά θειες τους ους ξερι ξεριζω θούν, δέν δέν μέν μένει π ια τίπ τίπ ο τε άπ ά π ό τον τον εαυτό υτό τους. τους. 'Α λλ* αυτ α υτοί οί δέν έχουν έχουν Ιδή ακόμη ακόμ η το ν Δ ιδάσκαλο, δάσκα λο, δι διότι ότι σ το φω φ ω ς τη ς α γία ς Τ ου πα ρου ρο υ σίας όλες όλες οι επιθυμ θυμίες εξαφ εξαφ ανίζονται ζονται, έκτος ά π ό την τη ν επιθυμ θυμ ία νά γίν γίνη κανε κανεί ίς όμοι όμ οιος με Α υτόν. Έ ν το τούτοις, τοις, π ροτ ρο το ύ ακόμη λάβη λά βης ς τη ν ευτ ευτυχί υχία νά Τον Τ ον συνάντ συ νάντη η σης ση ς κατ κα τά π ρ ό σ ω π ο , μπορεί μπορείς, α ν θ έλ η ς, νά φ θάσης ση ς σ τη ν απ α π α λλα λλ α γή ά π ό τις επι επιθυμί θυμίες. Ή Δ ι ά  κ ρ ια η σου Ιχει π ιά δεί δείξει π ώ ς τά πρά πρ ά γμα γμ α τα π ο υ επιθυμούν οι περι περισ σ ότε ότεροι ά νθρω ποι πο ι, όπω όπ ω ς είναι ό πλο π λούτος ύτος καΐ ή δύναμη δύναμ η, δέ δέν α ξίζουν το τον κόπο κόπ ο νά α ποκτη θούν."Ο ταν αυτ αυτό έ ν ν ο η θ ή π ρ α γ μ α  τ ικ ά καΐ όχι όχι μόν μόνον νά λ έ γ ε τ α ι, όλες οι επι θυμίες γι* α υ τά τά π ρ ά γμ α τα σ τα μ α τούν. "(ΰς "(ΰς έδώ δλα είναι ά π λα, λα , χρει χρειάζετ άζετα ι μόνον μόνον νά νά έχουν κατ κα τα νοηθη νοη θη.. *Α λλά είναι μερι μερικοί κοί π ο υ α π α λλά λλ ά σ  σονται σονται ά π ό τό τό κυνηγ κυ νηγητ ητό ό τω τω ν επί επίγ γειω ν σκοπώ σκο πώ ν, α ποβλέποντ λέπο ντα α ς μόνο σ τό νά κερδί κερδίσουν τον ουρα ουρανό νό ή νά απο απ ολυτ λυ τρω θούν θο ύν ά π ό τΙ τΙς μετ μετενσαρκώ σα ρκώ σει σεις. Δ έν

28 πρέ πρ έπει νά πέση ς σ ' α υ τό τό λάθος. λάθος. "Α ν εχης κατ κα τορ ορ  θώ σε σ ει ν ά λ η σ μ ο ν ή σ η ς τ ε λ ε ίω ίω ς τ ο ν ε α υ  τ ό σ ο υ , δεν μπορε μπ ορεί ίς νά σ κέπτ κέπτε εσ αι π ό τε ό εαυτός αυτός σ ου θα άπ ά π ο λυτ λυ τρω θη ή τι είδους δους θά εί είναι ό ουραν ουρα νός πού πο ύ θά π ά η . Ν ά Θ υμάσα μάσαι ι πώ ς όλες όλες ο! έ γ ω ϊσ τ ικ έ ς ε π ιθ υ μ ίε ς , δσο μεγ μεγάλος άλος και αν είναι ό σκο σκοπός πός τους, δ ε σ μ ε ύ ο υ ν , και ώ σπου νά νά τις ξεφ ορτ ορτω θης, θης, δέν είσαι τελεί λείω ς ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς νά άφ οσι οσ ιω θής σ το έργο το υ Δ ιδασ κάλου, κά λου, "Ο τα ν όλες όλες οι εγω εγω ισ τικ ές επιθυμί θυμ ίες εξαφ εξαφ α νι σ θούν, μ πορε πο ρεί ί νά μέν μένη ακόμη ακόμ η ή επι επιθυμ θυμί ία ν ά ί δ η ς τ ό α π ο τ έ λ ε σ μ α τ η ς ε ρ γ α σ ία ς σ ο υ . "Α ν βοηθ βο ηθή ή σ η ς κάπο κά ποι ιον, νά Θ έλης νά ίδής π ό σ ο το ν έχεις βοηθή οη θήσ σ ει. Ίσ ω ς μά μ ά λισ τα νά Θ έλης νά τό Ιδη και αυτός αυτός και νά σου σο υ είναι ευγν υγνώ μω ν. 'Α λλά λλά αυτ αυ τό είναι ακόμ ακ όμη η μι μ ιά επι επιθυμ θυμί ία και κα ι σ υ γχρό γχρ ό νω ς μ ιά έλλε έλλει ι ψ η πίσ πίσ τεω ς. Ό τα ν διαθέτ αθέτης τη δύναμη δύναμ η σου σο υ γιά γιά νά βοηθήση βοηθή σης ς, πρέπει πρέπει α ναγκασ ναγκα σ τικά νά ελ ελθη εν ενα α ποτ πο τέλεσμ λεσ μ α , α διά φ ορο ορ ο α ν μ πορή πο ρής ς νά τό ιδής ή δχι δχ ι. Ά ν γνρορίζης τον Ν όμο, μο, γ ν ω ρ ίζ ε ις ότι ότι έτσι είναι. "Ε πομέν πομένω ς πρέπει πρέπει νά κάν κάνης ης τό καλό α π ό α γ ά π η σ τ ο κ α λ ό και δ χ ι μ έ τ η ν ε λ π ίδ α α ν τ α μ ο ι β ή ς . Π ρέπει νά έρ γάζε άζεσαΓαπ σαΓαπό ό αγάπη σ τη ν Ιρ γασ γα σ ία και δχι μέ την ελπίδα ελπίδα νά Ιδ Ιδής τό α π ο τέλεσ μα μα . Π ρέπει νά δ ώ σ η ς τ ο ν ε α υ τ ό σ ο υ σ τ η ν υ π η ρ ε σ ία του κ όσ μου, δ ιό ιό τ ι τ ο ν α γ α π ά ς κ α ΐ δ ε ν μ π ο ρ ε ίς ν ά κ ά ν η ς δ ι α φ ο ρ ε τ ικ ικ ά . Μ ην έπιθυμης νά απόκτησης απόκτησης ψ υ χ ικ έ ς δ υ  ν ά μ ε ις . Θ ά έλθ έλθουν ουν όταν ό Δ ιδάσκαλος δάσ καλος κρίνη δτι δτι

29 είναι καλύ κα λύτ τερα γιά σένα νά τΙς Ιχης χη ς. Ή βία ιη ανά α νά π τυξη τυξη του τους ς φέ φ έρνε ρνει σ υχνά πολλές πολλές ένοχλή ένοχλήσ σ εις.Ό ποιος οιος έχει χει αυτές υτές τΙς δυνάμ δυνάμεις ξεγε ξεγελι λιέται σ υχνά ά π ό πνεύμα νεύμ α τα τη ς φ ύσεω ύσεω ς π ο ύ τό τό ν απα απ α το ύν ή γίνετ νετα ι μ α τα ιό δοξος οξος καΐ καΐ νομίζειπ ώ ς είναι αλάνθασ αλάνθαστ τος. ος. 'Ο π ω σ δήδή π ο τε, ό χρόνος χρόνος καΐ ή δύναμη, δύναμ η, π ο ύ χρει ρειάζοντ άζονται γιά γιά νά τΙς απόκτησης, θά μπορούσαν νά χρησιμοποιη θούν σ έ ε ρ γ α σ ία γ ιά τ ο υ ς ά λ λ ο υ ς . Α υτέ υτές οί δυνάμ δυνάμε εις θά έλθουν κα τά τήν τή ν πορεί ορ εία της της εξελίξεω ς σ ου, ου , πρ π ρ έπει έπ ει νά ελθ ελθουν ουν.Κ .Κ αΙ &ν &ν ό Δ ιδάσ δάσ κα κα  λος κρίνη πώ π ώ ς Θά Θ ά σ ου είναι χρήσ χρή σ ιμ ο νά τΙ τΙς α π ό κ τη τη σης γρηγορώ γρη γορώ τερα, ρα , θά σ ου π η μέ ποι πο ιόν τρόπ τρό π ο θά τΙς ανάπτ ανάπτυξ υξης ης χ ω ρ ίς κ ίν δ υ ν ο , "(ύς τότε ότε είσαι καλύτε κα λύτερα ρα χω ρίς αυτές υτές. Π ρέπε ρέπει ι επίσ ης νά φ υλα υλαχθης χθης ά π ό μερι μερικές κές μικρές κρές επιθυμί θυμ ίες, συνηθι συνηθισμένες νες σ την την καθη καθημ μερινή ζω ή . Ν ά μήν Ιχης ποτέ πο τέ τήν τή ν επι επιθυμ θυμί ία νά λάμ λά μ πη ς ή νά φα φ αί νεσαι σαι έξυπνος ξυπνος.. Ν ά μήν εχης τήν τή ν επιθυμ θυμ ία νά μι μ ιλάς λάς. Κ αλό είναι νά μιλάς λ ίγο. γο . Α κόμ κό μ η καλύτ καλύτε ερο νά μή μή μιλάς καθόλο κα θόλου, υ, έκτος κτος άν εί είσαι εντε ντελώ ς βέ βέβαι βα ιος πώ πώ ς αυτό αυτό πού πο ύ θέλεις νά πης πη ς είναι α λ η θ ιν ό , κ α λ ό καΐ ω φ έ λ ιμ ο . Π ροτού μιλήσης σης, σκέ σκέψ ου καλά αλά &ν α υτό π ο ύ πρόκειτα ι νά πη π η ς ίχει αυτέ υτές τΙς τρεϊς Ιδιότητ τητες. ες. *Α ν δέν δέν τΙ τΙς έχη, έχη , μή μ ιλάς λά ς. Ε ίναι καλό νά συνηθ συνηθί ίσης ά π ό τώ ρα ν ά σ κ έπ τ ε σ α ι ε π ιμ ε λ ώ ς π ρ Ι ν μ ιλ ή σ η ς , διότι όταν όταν θά φθάσ φθάσης ης σ τή Μ ύ η σ η , θά πρέ πρέπει πει νά προ σεχής τήν κάθε σου λέξη, άπό φόβο μήν πης κάτι π ο ύ δέν δέν πρέπει νά τό τό π η ς. Π ολύ ολύ κοινές ομιλίες είναι περιττές καΐ ανόητ ανόη τες. Ό τα ν ξεπέφ πέφ τουν σ τη ν κακόκακό-

30

λο γία γία γίνοντα νο νται ι κακοή κακοήθε θει ις. Συνήθι Σ υνήθισε λοι λο ιπόν μά μάλλον λλον νά άκοΰς άκοΰς,, πα ρ ά νά μι μ ιλάς. λάς. Μ η δί δίνης τή γνώ μ η σ ου αν δέν σ ου τή ζη τή σ ουν ου ν ά π ' ευθεί υθείας. ας. Έ νας να ς προσ ρο σ διο διο ρισμός σμ ός τω ν π ρ ο σ όντω ντω ν εϊναι: «Ν ά γ ν ω ρ ίζ η ς, νά το λ μ ά ς, νά θ έ λ η ς, νά νά σ ιω π ά ς» . Κ αι τό τε τελευτ λευτα α ίο άπ ά π ό α υ τά τά τέ τέσ σ ερα είναι τό δυσκο δυσ κο-λώ τερο άπ* όλα. Μ ιά άλλη κοινή επιθυμία, πο π ο υ πρέ πρ έπει πει α υστ υσ τη ρώ ς νά τήν τή ν κατ κα τα πνίξης ξη ς, εϊναι ή επιθυμί θυμ ία νά ανακ α νακα α τεύεσα ύεσαι ι σ τις υποθέσει υποθέσεις τω ν άλλω άλ λω ν. Ό , τιδ τιδ ή π ο τε και &ν κάνη κάνη ή λέη λέη ή π ισ τεύ τεύη ένας άλλος άνθρω πος πο ς, δεν δεν εϊναι δική σου σ ου δουλει δουλειά και πρέ πρ έπει νά μάθης νά το ν άφήνης άφήνης τελείω ς ανε ανεξάρτητ άρτητο. ο. " Ε χ ει π λ ή ρ ε ς δ ι κ α ίω μ α ν ά σ κ έ π τ ε τ α ι, ν ά μ ιλ ά η κ α ι ν ά έ ν ε ρ γ ή ελ εύ θ ερ α , έφ* όσον σον δεν ανακα τεύετα ύετα ι σ τίς υποθέ υποθέσ σεις τω ν άλλ ά λλω ω ν. Έ σ ύ ό ίδιος ζη ζη  τάς τά ς τήν τή ν ελευθερί λευθερία νά κά κάνης νης εκείνο πο π ο ύ νομί νομίζεις καλό. Π ρέπε ρέπει ι νά έπι έπιτρέπη ρέπης ς και σ ΐόν άλλον τή ν ϊδι < ελευθε λευθερί ρία. Κ αΐά αΐ ά ν κάνη κά νη χρή χρή σ η α υτή ς της ελε ελευθε υθερί ρίας, ας, δ έ ν Ι χ ε ις ις κ α ν έ ν α δ ικ α ίω μ α ν ά τ ο ν κ ρ ίν η ς. *Α ν νομίζης π ώ ς ενεργε ργεί άσ χημα ημ α καΐ βρή τή ν ευκα υκαιρία νά του του πη π η ς Ιδι Ιδιαιτέρω ς καΐ π ο λύ ευγενικά για για τί έσύ σ κέπτε κέπτεσ α ι διαφ ορε ορετικά, κά , ίσ ω ς νά το τον πεί π είσης ση ς. Υ π ά ρ χουν χου ν όμω ς πολλές πολλές περιπτώ πτώ σ εις πο που ακόμη ακόμη και και αυτ αυ τό θά ήταν ήταν μιά άτοπη άτοπ η έ τέμβαση. Μ έ κανέ κανέναν τρόπ τρό π ο δέν επι επιτ τρέπετ ρέπετα ι νά κανολογ κα νολογήσ ήσης ης επάνω πά νω σ* αυτ α υτό ό μέ τρίτ ρίτο π ρ ό σ ω π ο , διό τούτο θά ήταν ήταν μιά πολύ πο λύ κακή πρ π ρ ά ξη. ξη .

"Α ν !δής !δής νά φέ φ έρω νται σκληρά σέ Ινα παι πα ιδί ή αέ ίνα ζώ ζώ ο, 2χ 2χεις κ α θ ή κ ο ν ν ά έπέμβη πέμβης ς/Α ν Ιδής κανέ κανέναν νά έγκ έγκλημ λη μ α τή , πρέπει νά είδοποι δοπ οιήσ ης τΙ τΙς αρχές ρχές. *Α ν είσαι επιφ ορτ ορτισμένος μέ τήν τή ν εκπα κπαίδευσ δευση η Ινός π ρ ο σ ώ π ο υ , Ιχε Ιχει ις καθήκον καθήκον νά το το υ ύπο ύποδε δε(ξη (ξης ς μέ γ λ υ κ ύ τ η τ α τά σφάλ σφάλματ ματα του. ου. Έ κτο κτο ςάπ* άπ* αυτές τις περι εριπτώ σ εις, φ ρόντιζε γιά τΙς δικές σ ου υποθέσει σεις και μάθε τήν α ρ ε τ ή τ η ς σ ιγ ή ς .

Γ. Κ Α Λ Η ΔΙΑ ΓΩ ΓΗ Τ ά §ξ §ξη στοι στοιχεία της της Δ ια γ ω γ ή ς , που πο υ χρει ρειά ζοντα οντα ι, §χουν §χουν δοθη άπ ά π ό το τον Δ ιδάσκα δάσ καλο λο ώ ς έξη έξης ς: υτοκυρι ριαρχία σ τή σ κέψ κέψ η. 1. Α υτοκυ υτοκυριαρχία σ τη ν π ρ ά ξη. ξη . 2. Α υτοκυρι οχή. 3. Α νοχή. 4. Χ αρούμεν αρούμενη διά διάθεσ θεσ η. 5. Μ οναδι αδική προσή λω ση στον στον σκοπό. σκοπ ό. 6. Ε μ πισ πισ τοσύνη. οσ ύνη. (Γνω (Γ νω ρίζω δτι δτι μερι μερικά απ* α υτά δια τυπώ υπ ώ νοντα νοντα ι συνήθω ς κάπω κά πω ς δι διαφ ορετ ορετικά, κά, καθώ ς επίσ ης καΐ οΙ ονομασ ονομασί ίες τω ν προ πρ ο σ όντω ν. 'Α ' Α λλά μ εταχει αχειρίζομα ομ αι πά ντοτε τά ονόμ ονό μ α τα πο π ο ύ χρησ χρησ ιμ οποι οπ οιού ούσ σ ε ό ίδιος 6 Δ ιδάσκαλος δάσκαλος,, δτα δτα ν μου τά εξηγούσε ξηγούσ ε). υτοκυρι ιαρχ αρ χία σ τή σκέψ σ κέψ η . 1 . Α υτοκυρ Ή Α π α λ λ α γ ή ά π ό τ Ις ε π ιθ ι θ υ μ ίε ς διδάσκει άσκει ότι ότι τό αστ ασ τρικό ρικό σώ σ ώ μ α πρέ πρ έπει νά κυρια κυρια ρχηί α σ τ ή σ κ έ ψ η δι θη. Ή α υ τ ο κ υ ρ ια ρ χ ία δάσκει άσκει τό ίδιο πρ π ρ ά γμ α γι γ ιά τό νοητι νοητικό σ ώ μ α . Σ η* μαίνει ίλεγ λεγχο της δ ια θ έ σ ε ω ς , σέ τρόπο ρόπ ο πο πού νά μή νιώ θη θυμό ή ανυπομ ανυπ ομονησ ονησί ία. "Ε λεγ λεγχο τη ς δ ια ν ο ία ς , σέ τρόπο ρόπ ο πο ύ ή σκέ σκέψ η νά νά είναι πά ν τοτε ήρεμ ήρεμη καΐ α τάρ τά ρ α χη. χη . Κ αΙ μέ τή διάνοια έλεγχο λεγχο

.ν* ν* τω ν ν ε ύ ρ ω ν , σέ τρό πο π ού νά νά ερεθ ρεθίζω νται δσο τό δυνα δυ νατ τόν λιγώ λιγώ τερ τερ ο . Τ ό τελευτα λευτα ίο εί είναι δύσκο δύσ κολο, λο, διότι διότι δταν πρ π ρ ο σ π α θή ς νά νά έτ έτοιμ ασθής ασ θής για για την τη ν * Α τρα  δεν μπορ μ πορε είς νά εμ εμ πόδι πό δισ η ς τό σ ώ μ α σ ου νά νά γί γ ίνη π ό , δεν π ιο ευαί υα ίσ θητ θη το, σέ τρ τρ ό π ο π ο υ τά νε νεΰρα σ ου εύκολα νά τα τα ρά σ σ ω ντα ντα ι με έναν ή χο ή με ενα κτύπ κτύπη η μ α καΐ καΐ νά νιώ θουν με οξύ τρό π ο κάθ κάθε π ρ ο σ β ο λή . Π ρέπε ρέπει ι δμω δμ ω ς νά κάνης κά νης τό καλύτε κα λύτερο ρο πο π ο ύ μ πορεί πο ρείς. Ή ή ρ ε μ η δ ι ά ν ο ι α σ η μ α ίνει επ ίσης σης θ ά ρ  ρ ο ς, έτσι π ο ύ νά νά μπορής μπορή ς νά αντι αντιμ ετώ πισ πισ ης ά φ ο β α τις δοκι δοκιμ ασ ίες και κα ι τις δυσκο δυσ κολί λίες της τη ς * Α τρα τρα π ο ί/ . Σημ Σημ αίνει επ ίσης σης σ τ α θ ε ρ ό τ η τ α , έτσι που νά μ π ο ρ ή ς νά ύπομ ύπ ομέν ένη η ς εύκολα τις ενοχλήσε νοχλήσ εις π ο ύ έρ χο ντα ι σ τη τη ν κα θημ ερινή ζω ζω ή κα και ν ά ά π ο φ ε ύ γ η ς τ ις ις σ υ ν ε χ ε ίς ί ς φ ρ ο ν τ ίδ ί δ ε ς γ ι ά μ ικ ρ ο  π ρ ά γ μ α τ α , γ ια τά ό π ο ια π ο λ λ ο ί ά νθρ ω π ο ι σ π α τα λούν λο ύν το το ν περισ σ ότε ότερο και κα ιρό τους ου ς. Ό Δ ι δάσκα δάσ καλος λος διδάσκε δάσ κει ι ό τι δεν δεν π ρέπει καθόλου κα θόλου νά ένδι ένδια φ έρη τί συμβαίν συμβαίνει σέ έναν ά νθρω πο εξω τερικά. Λ ύπε ύπ ες, δυσκο δυσ κολί λίες, ασθέν ασθένειες, α π ώ λειες. ες. "Ο λα α υ τά πρέ πρ έπει νά το υ εί είναι αδιάφ αδιάφ ορα και δεν πρέπει νά έπιέπιτρέπ τρ έπη η νά επηρ επη ρεάζουν εάζου ν τή τή ν η ρεμία ρεμία της τη ς δια νοία ς του το υ . Α υτά υτά είναι τό αποτ απ οτέ έλεσμ λεσμ α πράξε πρ άξεω ω ν το υ πα ρελ θόντος θόντος καί, καί, ό τα ν ερχω ντα ντα ι, πρέπει νά τά ύπομ ύπο μ ένης με ευχαρί υχαρ ίσ τησ η , διότι ότι πρέπε πρέπει ι νά θυμάσαι θυμάσα ι π ώ ς κάθ κάθε κακό κακ ό εί είναι π ερασ ερα σ τικ ό και κα ι π ώ ς έχεις καθήκ κα θήκον ον νά μέν μένης π ά ντοτε χαρούμε χαρούμ ενος καιήρε και ήρεμος μος.. Α υτά ανήκουν ανήκ ουν στους στου ς προηγούμενους προηγούμενους βίους σ ου και όχι σ* αυτ αυ τόν έδώ έδώ . Δ εν μπορ μπ ορε είς νά τά ά λλά λλ ά ξης ξη ς. Ε ίναι, λο λ ο ιπ ό ν, π ερι ερ ιττό νά σκοτίζεσαι ι'  α υτά. υτά . Σ κέψ κέψ ου μάλλον μά λλον γιά γιά τό

τ{

κ ά ν ε ις τ ώ ρ α , π ού αυτό αυτό π ροετο ιμάζ μά ζει τά γεγονό γεγον ό τα το το ύ προσ προ σ εχούς βίου βίου σ ο υ. Δ ιότι εκεί κείνα μ π ο ρ ε ί ς νά τά άλλά άλ λάξης ξης.. Μ ην έπιτ πιτρέπης ρέπη ς π ο τέ στ σ τον εαυτό σου νά πέφτη σέ λύπη ή σέ αποθάρρυνση. Ή αποθάρρυνση απο θάρρυνση εί είναι κακή, διότ διότι ι μολύν μολύνε ει και τους άλλους καικάν και κάνε ει τη ζω ή τους τους π ιο δύσ δύσκολη, κολη, π ρ ά γμ α π ο ύ δεν δεν έχεις τό δικαί κα ίω μ α νά τό κάνη κ άνης ς. Ε π ο  μέν μένω ς, αν π ο τέ ελθη σ' σ ' εσέ εσέν να, διώ διώ ξε την τη ν αμ α μ έσ ω ς. Κ αι μέ έναν άλλον άλλον ακόμη ακόμη τρό πο πρέπε πρέπει ι νά έλέγχ λέγχη η ς τη σ κέψ κέψ η σο σ ο υ . Δέ Δ έν π ρέπει νά τη τη ς έπ έπ ιτρέπη ς νά τρ τρ ιγυρ γυ ρ ίζη έδώ κ* έκεϊ κεϊ. Ό , τιδ τιδ ή π ο τε και α ν κάνης κ άνης,, σ υ γ κ έ ν τ ρ ω σ ε σ' α υ τ ό τη σ κ έ ψ η σ ο υ , γ ιά νά μπόρ μπ όρε εσ η ς νά τό κάνης κά νης σ την τη ν εντέ ντέλει λεια. Ν ά μη μέν μένη άνεργη άνεργη ή διά νοια σου σ ου.. Ν ά εχ εχης πά ντοτε κ α λ έ ς σ κ έ ψ ε ις σέ εφ εδρεί ρεία, έτοιμες μες νά την α π α σ χολ χο λ ή σ ο υ ν μ όλις μείνη ελεύθε λεύθερη. ρη. Ν ά μ εταχει αχειρίζεσ αι καθημε καθημ ερινά τη δύναμ η τη ς σκέψεω ψεω ς σου σου γιά γιά κ α λ ο ύ ς σ κ ο π ο ύ ς . Ν ά εί σαι μιά δύναμη ύναμη π ο ύ νά προσ ανατολί ανατολίζεται σ την έ ξ έ λ ι ξ η . Ν ά σκέ σκ έπτε πτεσαι σα ι κάθ κάθε μέρα μέρα εν ενα π ρ ό σ ω π ο π ο ύ ξέρει ρεις π ώ ς εί είναι λυπη λυπ η μ ένο ή υποφ έρει ρει ή χρειά  ζεται βοήθ βοήθε εια, και νά στέ στέλνης λνης σ* αυτ αυ τό σ κ έ ψ ε ις αγάπης. Κ ράτα ράτα μακρυά μ ακρυά τη τη διάνοια άνοια σου σ ου απ α π ό τη τη ν ύπερη ύπ ερη-φ ά ν ει ε ια , δ ιό ιό τι τ ιή ύ π ε ρ η φ ά ν ει ε ια π ρ ο έ ρ χ ε τ α ι μ ό ν ο ν α π ό ά γ ν ο ι α . Ό ά νθρ ω π ο ς π ο ύ δέν γνω γνω ρίζ ρίζει, νομίζει ότι ότι ειναι μ εγάλος, άλος, ότι ότι κάνε κάνει α υτό ή εκε εκεί ίνο τό κατ κα τόρθω μ α. Ό σοφός σοφ ός άνθρω πος γνω γν ω  ρίζει π ώ ς μόνον μόνον ό Θ εός είναι μεγάλος μεγάλος και π ώ ς όλα τά καλά καλά έργα έργα γί γίνοντα νοντα ι μόνον μόνον α π ό τον τον Θ εό.

36

2. Α υτοκ υτοκυρ υρι ια ρχία σ την πρά πρ ά ξη·

*Α ν ή σκέ σκέψ η σον; σον; είναι ό π ω ς πρέ πρ έπει νά είναι, θά ενεργ νεργής ής χω χω ρίς ρίς δυσκο δυσκολί λία. *Α λλά νά Θ υμάσαι ότι, γιά γιά νά είσαι χρήσι ρήσ ιμος σ τη ν α νθρω πότ πό τη τα , ή σ κ έ ψ η π ρ έ π ε ι νά μ ε τ α φ ρ ά ζ ε τ α ι σ έ π ρ ά ξ η . Δ έν πρέπει πρέπει νά ύπάρχη ύπά ρχη οκνηρί οκνηρία, άλλα ά λλα α δ ι ά κ ο π η ε ν ε ρ γ η τ ικ ικ ό τ η ς σ έ χ ρ ή σ ι μ η ε ρ γ α σ ία . Π ρέτΐει όμω ς νά εί είναι δική σου εργασί ργασ ία α υτό υτό πο π ο ύ κάν κάνεις καΐ δχι κάποι κά ποιου ου άλλου, ά λλου, Ικτός &ν &ν εχης την τη ν άδει ά δεια του του και κα ι ενεργής νεργής μέ τήν τή ν πρόθεσ πρόθεσ η νά τον τον βοηθήσ βοη θήσης ης.. Ν ά άφήνης άφ ήνης κάθ κάθε άνθρω  πο* πο* νά κάνη άνη τ η δ ικ ή τ ο υ εργασί ργασία α κατά κατά τ ο ν δ ικ ό τ ο υ τρό π ο . Ν ά είσαιπά σαι πάντ ντοτ οτε ε Ι τ ο ιμ ο ς νά π ρ ο σ φ έ ρ η ς β ο ή θ ε ια όπου όπου χρειάζε άζετα ι, ά λλα π ο τέ νά μην έπεμβ έπεμβαίνης νης στι σ τις ξέ ξένες δουλει δουλειές. Γ ιά πολλούς ανθρώ πους τό δυσκολώ τερο π ρ ά γμα γμ α σ τον κόσμο κόσμο εί είναι νά μάθο μ άθουν υν νά απα απ α σ χολούντα χολούντα ι μέ τις δικές κές τους υποθ υποθέ έσεις. Κ αι α υτό ακριβ ριβώ ς εΐναι εκεί κείνο πο π ο ύ πρέπει π ρέπει νά κάνης κά νης.. Ε π ειδή προσ προ σ παθε πα θεί ίς νά άναλάβης άναλάβη ς μιαν α ν ώ  τ ε ρ η εργασ ία , δέν πρέ πρ έπει νά ξεχ ξεχάσης άσ ης τά συν σ υνηθι ηθι σμένα σ ου καθή κα θήκο κοντ ντα α,δι ,διότιόσ ότι όσο ο α υτά δέν δέν έχουν γίνει νει, δέν είσαι ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς γιά γιά άλλ ά λλη η υπηρεσί υπηρεσία. α. Δ έν πρέ πρ έπει ν* άναλαμβάνης άναλαμ βάνης νέα καθήκον καθήκ οντ τα σ τον κόσμο, ά λλα εκεί κείνα π ο ύ έχει χεις π ιά αναλά ανα λάβ βει, πρέπει νά τά έκτε κτελής κα τά τόν τελειότερο ότερο τρό τρ ό π ο . Δ η λαδή λα δή εκεί κείνα π ο ύ έ σ ύ ό ίδ ιο ς αναγνω αναγνω ρίζεις γιά γιά πρα πρ α γμα γμ α τικά και λογι λογικά καθήκοντ καθήκοντα καΐ καΐ όχι όχι τά φ αντασ ανταστ τικά κα κα  θή κοντα πού ο ί ά λ λ ο ι προσπαθ σπαθο ούν νά σου σου

37

επιβά πιβάλου λουν. ν. "Α ν πρόκ πρόκε ειτα ι νά άκολουθήσης άκολουθήση ς τον Δ ι δάσκα δάσ καλο, λο, πρέ πρ έπεινά πει νά κάνης κάνης τή συνηθισμέ σμ ένη σου σ ου εργα σ ία καλύτε καλύτερα καΐ καΐ δχι χειρότε ρότερα ά π ό τους άλλους. άλλους. Δ ιότι ότι καΐ αυτήν αυτήν ακόμη ακόμη πρέπε πρέπει ι νά τήν κάνης κάνης για για τό Ιρ γο το το υ Δ ιδασκά δασ κάλου. λου. 3. Α ν ο χή χή .

Π ρέπεινά ινά νιώ θης π λ ή ρ η α ν ο χ ή γιά γιά δλους και κα ι εγκάρ εγκά ρδιο διο ενδι ενδιαφ έρον ρον γ ιά τις Θ ρησκε ρησκευτ υτι ικές κές π ε ποιθήσε θήσ εις τω ν άλλω άλ λω ν, ακρι ακ ριβώ ς όπω όπ ω ς καΐ γιά γιά τις δικές κές σ ου. Δ ιότι ή θρησκε θρησ κεί ία τους ου ς, έξ ϊσ ου καλά κα λά όσο και ή δική σου, σου, είναι μιά Α τ ρ α π ό ς , πού οδηγ οδηγε εί προς προς τά άνω άνω . Κ αιγι ιγιά νά νά τόύς β ο η θ ή σ η ς όλους όλους,, πρέπει πρέπει νά τους ν ιώ σ η ς όλους. όλους. 'Α λλά γιά γιά νά πραγμα πρα γματ τοποί οπ οίη η σ η ς α ύτη ύτη τη τη ν π λή ρ η α νοχή νοχή , πρέπει πρέπει π ρ ώ τα εσύ ό ίδιος νά άπεά πελευθερω θής άπό τον Θ ρ η σ κ ε υ τικ τικ ό φ α ν α  τ ισ ι σ μ ό και τή δ ε ισ ι σ ιδ α ιμ ο ν ία . Π ρέπει νά μάθης πώ ς οΐ τ ε λ ε τ ο υ ρ γ ίε ς δέν είναι απα ραί ρα ίτη τες. Δ ιότι αλλιώ λλιώ ς θά νομίζης τον εαυτ εαυτό σ ου κά πω ς καλύτ κα λύτε ερο ά π ό εκε εκεί ίνους π ο ύ δέν δέν συμμ συμ μ ετέχουν σ* αυτέ υτές. Έ ν τούτ τού τοις οις, δέν πρέ πρ έπει νά κατ κα ταδικάζ κά ζης άλλους, άλλους, πο π ο ύ είναι ακόμη προσκολλημέ προσκολλημ ένοι σέ τελε λε τουργί ουρ γίες. "Α ς κάνουν κάνουν ό,τι ό,τι Θ έλουν ουν, άρκε άρκεΐ ΐ νά μήν ανακα νακ α τεύω ντα νται μέ σένα π ο ύ γνω γνω ρίζεις τή τή ν αλήθεια. Δ έν πρέ πρ έπει νά προ π ροσ σ παθο πα θούν ύν νά σέ ξαν ξαναφ αφέ έρουν ρουν μέ τή βία στό σ τό σημείο π ο ύ τό 2χε 2χεις π ιά ξεπερά ξεπεράσ σει. Ν ά είσαι σα ι σ υγκατ υγκα τα βατ βα τικός κό ς γιά γιά όλα, όλα , νά ε^ ε^σαι σαι γιά γιά όλα ανεκτ ανεκτι ικός καΐ καλό κα λός ς.

38 Τ ώ ρ α ττ ττού τά μ ά τια σ ο υ είναι α νοικτά νοικτά,, μερι μερικές κές άττό τις π α λιές λιές σ ο υ πεπο πεποι ιθήσ θή σ εις, οί π α λιές σ ο υ τε λετ λετουργί ουργίες, μπορεί μπορεί νά σ ου φ α ί ν ω ν τ α ι π α ρ ά  λογε ογες. Μ πορεί και νά ε ίν α ι παράλογ παράλογε ες. Έ ν τού το ις, μ ολονότι ολ ονότι δέν δέν μπορ μπ ορε είς π ιά νά συμ συ μ μ ετέχης σ* αυτέ αυτές, σεβάσ σεβάσ ου τες, γιά γιά χάρη χά ρη τω ν α γαθώ γαθ ώ ν α υτώ ν α νθρώ νθρ ώ πω ν γιά γιά τους τους όποι όπ οιους ους έχ έχουν ακόμη ακόμ η σ η μ α σ ία . Α υτέ υτές οί τελετ ελετουργί ου ργίε ες έχουν ακόμ ακό μ η τον σκ σ κ ο π ό τους του ς, τη χρη χρ η σ ιμ ό τητα τους ου ς. Ε ίναι ό π ω ς εκεί κείνες οί διπλ διπλέ ές γραμμές, που σέ οδηγούσαν, όταν ήσουν παιδί, νά γρά γρά φ η ς ίσ ια και κανονικά, ώ σ π ο υ έμαθ έμαθε ες νά γρ α  φ ής π ο λ ύ καλύτ κα λύτε ερα και εύκολώ τερα χω χω ρίς ρίς αυτ αυ τές. Υ πή ρξε καιρός ρός π ο ύ σού σ ού χρει ρειάζοντ άζονταν. αν. Ά λλ α τώ ρ α π έρασ έρα σ ε α υ τό ς ό και κα ιρός ρό ς. "Εν "Ε νας μ εγάλος άλο ς Ε κ π α ιδευτής έγραψ έγραψ ε κάπ κά π οτε: οτε: «"Ο ταν ήμ ή μ ουν ου ν π α ιδί, δί, μι μ ιλούσ λού σ α σ ά ν π α ιδί, δί, ένιω θα σ α ν π α ιδί, δί, σκε σκ επτόμ πτόμουν ουν σ άν π α ιδί. δί. Ά λ λ α όταν έγι έγινα ά νδρας, άφ ά φ η σ α κα κ α τά μέρος μέρος τους ου ς π α ιδικ δικ ο ύς τρόπο ρό πους υς»* »*.. Έ ν τούτ ού τοις οις, όποι όπ οιος ος έχει λησμονήσ λησ μονήσε ει τήν τή ν π α ιδική δική του ηλι η λικία κία και κα ι έχει χάσε χάσ ει κάθε κάθε σ υμπά υμ πάθε θει ια γιά γιά τά π α ιδιά διά , δεν είναι ό άνθρω πος πο ς π ο υ μ πορε πορ εί νά τά διδά διδάξη ξη ή νά τά β οη θήσ θή σ η . Κ οίταζε, αζε, λοι λο ιπ ό ν, όλου όλους ς με καλω σύνη, ευγ ευγέ ένεια και και ανοχή, ό λ ο υ ς εξ ίσ ο υ , Β ουδδισ τάς ή Ίνδουϊ νδου ϊσ τά ς, Τ ζα ϊνισ τά ς ή Ε βρα βρ α ίους ου ς, Χ ρισ τιανούς ή Μ ω αμεθαν αμεθανούς ούς.. * «"Ο τε ή μη ν νήπ νή π ιος, ώ ς νήπι νή πιος ος έλά έλάλο λουν, υν, ώ ς νήπ νή π ιος έφ έφ ρόνουν, ώ ς νήπι νήπ ιος ελογιζόμην* όμ ην* δτε δτε δέ δέ γέγονα γέγο να ά νήρ, νή ρ, κ α τήργη τήρ γηκ κα τά του νηπί νηπ ίου». ου ». Π αύλου αύ λου Α ' προ ς Κ ορινθίους, ους, φ . ΙΓ π α ρ . τ. Μ . ) 11 . ( Σ . τ.

39 4 . Χ αρούμε αρούμεν νη δ ι ά θ ε σ η .

Π ρέπει νά ύπομέν μένη ς μέ χ α ρ ο ύ μ ε ν η δ ιά  θ ε σ η τό κάρμ κά ρμα α * σ ου, ου , δττ δττοιο και αν είναι, Θ εω ρώ ν τα ς τιμ η τικό πώ π ώ ς τά π λ ή γμ α τα ερχοντα ρχοντα σέ σέν σένα, διότι ότι α υ τό δε δείχνει π ώ ς οι «Κ ύρι ύριοιτού οι τού Κ άρμα»** άρμα»** σέ κρί κρ ίνουν άξι ά ξιο βοη β οηθε θεί ία ς. "Ο σ ο σκλη σκ ληρό ρό και κα ι α ν εί είναι, νά είσαι ευγνώ μ ω ν, πο π ο υ δε δεν είναι σ κληρότ κληρ ότε ερο. Ν ά θυμάσ θυμάσαι αι π ώ ς δεν είσαι πο λύ χρήσ χρήσι ιμος σ τον Δ ι δάσκαλο, δάσ καλο, ώ σ π ο υ νά έξαντληθη αντληθη τό κακό κακό κάρμα σ ου καΐ νά είσαι σαι ε λ ε ύ θ ε ρ ο ς ά π ' αυτό. αυτό. Π ροσφέρ σφέρον τα ς τον εα υτό σ ου σ το ν Δ ιδάσ δά σ καλο κα λο ζή ζή τησ ες νά νά ξεπληρώ σ ης τα χύτε χύτερα τό κάρμα κάρμα σου, σ ου, ώ σ τε σέ έναν ή σ έ δυο βίους νά εξάντλη εξάντλησ σ η ς εκε εκεί ίνο ττου δια  φ ορε ορ ετικά μ πορεί πο ρεί νά δι δ ια μ ο ιρ α ζό τα ν σέ εκατ κα τό βί β ίους ου ς. Ά λ λ α γιά γιά νά επω φ ελή θη ς όσο όσ ο τό δυνατόν δυνατόν περισ περισ  σ ότε ότερο, ρο , πρέπει νά τό ύπομ ένης μέ χαρούμ χαρο ύμε ενη διά  θεση θεση και μέ ευχαρίσ υχαρίσ τησ η. * Κ ά ρ μ α είναι ό νόμος τη τη ς ισ ορροπί ορρ οπίας ας ή δικαιοσύνης καιοσύνης,, δηλαδή δηλαδή της αναπό αναπόφε φευκ υκτ της σχέ σχέσεω σεω ς α ιτ ία ς κα καΐ α π ο τ ε  λ έ σ μ α τ ο ς . Κ άθε άθε τΐ ττου συμβαί συμβαίνει στον στον άνθ άνθρω ττο οφεί οφεί λετ λεται στη στη δράση δράση του κατά κατά τό παρελθ παρελθόν όν και είναι α ν α π ό  φ ε υ κ τ ο αποτέ αποτέλεσμ λεσμ α αυτής αυτής του της δράσε δράσεω ω ς κατά κατά τον πα  ρόντ ρό ντα α ή τους τους προη πρ οηγούμ γούμ ενους ενους βίους βίους του. του . Ε π ίσ η ς κάθ κάθε ε τι π ο υ κάνει τώ ρα προκαλε αλεί ά ν α γ κ α σ τ ικ ά* ανάλ ανάλογ ογα α αποτ αποτε λέσμ λέσμ ατα, ατα, π ο ύ Θά Θ ά εκδηλω θούν κα τά τον τον πα ρόντ ρό ντα α ή τους τους προ  σ εχεί χείς βίους το το υ . «"Ο «"Ο γ α ρ εάν σ π είρη ά νθρω νθρ ω π ο ς, εκε εκεί ίνο καΐ θερί θερίσει σει». (Σ . τ.Μ . ) ** Μ εγάλα Π νευματ νευματι ικά Ό ν τα π ο ύ ρυθμί ρυθμίζουν τη ν εφ αρ μ ογή τού νόμο νόμου υ τού κάρμα. (Σ .τ.Μ .τ.Μ .)

40 Κ αι ενα άλ άλλο ακ α κόμη: μη: Π ρέπει νά ε γ κ α τ ά  λ ε ιψ ιψ η ς κ ά β ε α ί σ θ η μ α κ α τ ο χ ή ς . Μ π ο  ρεί τό κάρμα νά σ ου αφ α φ αίρε αίρεση ση τά π ρ ά γμ α τα π ο ύ α γαπά γα πά ς περι περισσότ σσ ότε ερο, ή καιτά καιτά π ρ ό σ ω π α πο π ο ύ α γα  π ά ς περισ σ ότε ότερο, *Α κόμη και τότε πρέ πρ έπει νά είσαι σα ι χαρούμε αρούμεν νος, ος, έ τ ο ιμ ο ς νά νά άποχω ρισθή ρισθής ς άπό ό,τ ό, τιδήποτ δήπ οτε ε και ά π ό οποιονδήπ οποιονδήπ οτε οτε. Σ υχνά υχνά ό Δ ιδά σκαλος χρει χρειά ζετα ι νά διά διά χυσ η τη δύναμη δύναμ η του διά διά μέσου μέσου το ύ μ αθητ αθη τού το υ . Δ έν μπορεί μπορεί νά τό κάνη, άι> ό μαθητ μα θητής ής ύ π ο κ ύ π τη σ τη ν α ποθά πο θάρρ ρρυνσ υνσ η . Γι* α υτό ή χαρ χαρούμ ούμε ενη διάθεσ άθεσ η εί είναι α π α ρ α ίτητη τη τη.. 5. Μ οναδ οναδι ική προσή λω ση στον στον σκοπό.

Τ ό μόν μόνο πρά πρ ά γμα γμ α π ο ύ πρέπε πρέπει ι νά εχ εχης πά ντοτ ντοτε ε σ ου εί είναι νά έκτε κτελής τό έργο του Δ ιδα δα  ύ π ' όψ η σου σκάλου σκάλου.. Ό ,τιδή ,τιδή π οτε άλλο άλλο και αν παρουσιασ παρουσιασθή θή σ τον δρόμο δρόμο σ ου, δεν δεν πρέπει πρέπει π οτέ νά νά τό τό λησ μ ονήσης ση ς α υτό. Π άντω άντω ς, τί τίπ ο τε άλλο άλλ ο δέ δέν θά μπο μ πορο ρούσ ύσ ε νά πα ρουσ ρο υσ ια σ θή, θή , διότι διότι κάθε κάθε έργο βοηθε βοη θεί ίας καια και α λτρου λτρο υ ισμού σμ ού είναι έργο το ύ Δ ιδασκάλου, δασκ άλου, καΐ καΐ πρέπε πρέπει ι νά τό έκτε κτελής γι* Α υτόν. τόν. Π ρέπε ρέπει ι νά οίνης όλη σ ου τήν προ πρ ο σ ο χή σέ κάθε κάθε λεπτομ λεπτομέ έρεια τής τή ς εργα εργασ σ ία ς σο σ ο υ , γι γ ιά νά εί είναι δ σ ο μ π ο ρ ε ί κ α λ ύ τ ε ρ η . Ό ίδιος Ε κ πα πα ιδευ τή ς έγραψ ε: « Ό , τιδή π ο τε καΐ καΐ αν κάνετ κάνετε, νά τό κάνε κάνετε μ έ δλη δλ η σα ς τήν τή ν κ α ρ διά διά , σ ά ν νά τό κάνε κάνετε γιά γιά τον Κ ύριο και και δχι γιά γιά τους ανθρώ ανθρώ πους»*. πους»*. ΣκέΣκέ* «ΤΤ «ΤΤ οιούν ούντες τό θέλημα θέλημ α τού το ύ θεοΟ θεοΟ έκ ψ υχής, χή ς, μετ μετ* εύνοίας δον/λ ον/λε εύον ύοντε$ ώ ς τα) Κ νρίω καΐ οΟ κ άνθρώ άνθρώ ποι πο ις». Π αύλου αύ λου ττρός Έ φεσί φεσίους ους, Κ εφ, Σ Τ τταρ. 6 - 7 . (Σ .τ.Μ .τ.Μ .)

41 ψ ο υ π ώ ς θά έκανε κανες ενα μέρος μέρος της τη ς εργασ εργα σ ία ς σ ο υ, αν ήξε ήξερες ρες δτι δτι θά ερχότα ρχότα ν αμέσω αμέσω ς ό Δ ίδασ κακα λος νά νά τό έλέγξη, έλέγξη, Κ α τά τον το ν ίδιον ακρι ακ ριβώ βώ ς τρό τρ ό  π ο πρέπει πρέπει νά κάνης κάνης ό λ η τη ν εργασ εργασί ία σ ου. Ε κεί κεί νοι π*ού γνω ρ ίζουν ζου ν πε π ερισ ρισ σ ότε ότερα, ρα , θά νιώ σ ουν καλύ κα λύ τερα τί σημαί σημαίνει αυτός αυτός ό στί στίχος. ος. Κ αι υπάρχε υπάρχει ά λλος ένας σ ά ν αυτ αυ τόν, α λλά λλ ά πο π ο λ ύ α ρχαι ρχα ιότερο ότερος ς: «Ό ,τιδή ,τιδή πο τε και και αν κάνη κάνη τό τό χέ χέρι σου, νά τό κάνη μέ όλη του τη δύναμη». Ή μ ο ν α δ ικ ικ ή προσ ή λω σ η στον σ κ ο π ό σημαίνει επίσης δτι δτι τίπ ο τα δεν πρέπε πρέπει ι νά σέ πα ρα σ ύρη ύρ η , έσ έσ τω και γιά γιά μιά σ τιγμή γμ ή , α π ό τή ν Α τρ α π ό σ τη ν ό π οια οια έχ έχει εισέλθ σέλθε ει. Ο ύτε ύτε οι πειρα  σμοί σμ οί, ούτε ούτε οι α πολαύ πολ αύσ σ εις τού κόσ μου, ούτε ούτε οι γήινε γήινες ς συμ πάθει πάθειες δεν δεν πρέ πρ έπει νά σέ π α ρ α σ τρα τή τή  σ ουν, Δ ιότι ότι ό ίδιος πρέ πρ έπει νά γίνης νη ς ε ν α μ έ τ ή ν Α τ ρ α π ό , π ρ έπ ει νά γίν η ή Α τρ α π ό ς σ έ τέ το ιο σημ σ ημε είο ή ϊδια δια σ ου ή φ ύσ η , ώ σ τε νά νά τή τή ν ακό α κό λουθης λουθης χω ρίς ρίς νά χρει χρειάζετ άζεται νά τή σκέ σκ έπτε πτεσα ι και χω ρίς ρίς νά μπο μ πορή ρής ς νά λοξοδρόμ λοξοδρόμησ ησ ης. ης. 'Εσύ, ' Εσύ, ή Μ ο  ν ά δ α , τό έχεις απο απο φασίσε φασίσει ι. Ν ά χ ω ρ ισ θ ή ς α π ό τ ή ν Α τ ρ α π ό , ε ίν α ι σ α ν ν ά χ ω ρ ισ θ ή ς α π ό τ ο ν ε α υ τ ό σου . 6. Ε μ πισ πισ τοσ ύνη. Π ρέπει νά εχη ς ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η σ το ν Δ ι δ ά σ κ α λ ο σ ο υ . Π ρέπει νά εχ εχη ς έ μ π ι σ τ ο σ ύ ν η σ τ ό ν ε α υ τ ό σ ο υ . *Α ν εχη ςίδ ή τον Δ ιδάσ καλο, κα λο, θά του εχ εχης π λ ή ρ η εμ πισ πισ τοσ ύνη

42 κατ κα τά τη τη διάρκε άρκεια πο λλώ ν βίω ν καΐ θανάτω θανάτω ν. "Α ν δεν το ν εχ εχης ιδή ακό α κόμ μ η , π ρέπει το υ λά χισ χισ το νά τφ ο σ π α θή σ η ς νά σ χημ χη μ α τίσ η ς μιά μιά Ιδ Ιδέα γι* Α υτόν υτόν και νά το το ύ εχ εχης εμ πισ πισ τοσ ύνη. Δ ιότι ότι χω ρίς ρίς εμ εμ πι πι σ τοσ ύνη, ύνη , ούτε ούτε κ' Ε κεί κείνος δε δεν μπορε μπο ρεί ί νά σέ βοη βο η θήσ θή σ η . Χ ω ρίς π λή ρη εμ πισ πισ τοσύνη οσ ύνη δέ δέν μπορεί μπορεί νά ύπ ά ρ χη τελεί λεία διά χυση χυσ η α γά π η ς και δυνάμ δυνάμε εω ς. Π ρέπει νά εχη ς ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η σ το ν ε α υ τ ό σ ο υ . Λ ες ότι ότι γνω ρίζεις πο λύ καλά καλά τον τον εαυτ εαυ τό σ ο υ ; Ά ν τό νομίζ νομίζης αυ α υ τό, δεν γνω ρίζ ρίζεις τον το ν εαυ εαυτό σο σ ο υ . Γ νω ρίζεις μόνον τό ασ θενι θενικό εξω τερικό ρικό σ ου περίβλημ βλη μ α, π ο υ συχν συ χνά ά κυλίστηκε στηκε σ τη λά λάσ πη. 'Α λλά λλά Έ σ ύ — ό πραγμα πραγμα τικός Έ σ ύ — είσαι σαι ένας σ π ι ν θ ή ρ α ς ά π ό τη ν ίδια τη Φ λ ό γ α το ύ Θ εού,. ού,. και ό Θ εός, ός, πο π ο ύ είναι παντ πα ντοδύνα οδύναμ μ ος, ος, βρίσκε σκε τα ι μέσα μέσα σου. σου . ΓΥ ΓΥ α υτόν υτόν τό λόγο τίπ τίπ ο τα δεν υπ ά ρ  χει π ο ύ νά μην μ πορής πορή ς νά τό κάνης κάνης,, α ν τ ό θ έ λ η ς. Π ες στ σ τον εα υτό υτό σ ου: ου : «"Ο ,τι ,τι έκαν κανε ένας άνθρω άνθρω πος, πος, κάθε άθε άνθρω πος μπορεί μπορεί νά τό κάνη. κάνη. Ε ίμαι ένας άνθρω πος πο ς, α λλά είμαι επίσ πίσ ης ό Θ ε ό ς π ο ύ β ρ ίσ κ ε τ α ι μ έ σ α σ τ ο ν ά ν θ ρ ω π ο. Μ πορώ πορώ νά κάνω κάνω αυτό αυτό τό τό πρά γμ α, κα και θ ά τ ό κ ά ν ω ». Δ ιότι ότι ή θέληση σου πρέπε πρέπει ι νά είναι σάν βαμμέ βαμμέν νο ατσά ατσά λι, λι, α ν θ έ λ η ς νά β ά  δ ισ ισ η ς ε π ά ν ω σ τ η ν Α τ ρ α π ό .

Δ '. Α Γ Α Π Η Ά π ό δλ α τά προσό προσόν ντα ή Α γ ά π η είναι τό σ π ουδα ου δαι ιό τερο, ερο , διό διό τι, &ν είναι α ρκε ρκ ετά δυνα δυ νατή τή μέσα στον στον άνθρω άνθρω πο, επι επιβάλλε βάλλει ι τή ν απόκτ απ όκτησ ησ η όλω ν τω ν άλλω άλλω ν, και αυτά, αυτά, χω χω ρίς την Α γά π η , δέ δέν θά ή τα ν π ο τέ αρκε αρκ ετά. Σ υχνά ή Α γ ά π η ερμην ερμηνε εύετ ύεται σ α ν μ ιά έ ν τ ο ν η ε π ι θ υ μ ί α α π ο λ ύ τ ρ ω  σ ε ω ς ά π ό τον κύκλ κύκλο ο τω τω ν γε γεννήσεω ήσεω ν καΐ τω ν θανάτ ανάτω ω ν και ε ν ώ σ ε ω ς μέ μ έ τον Θ εό. ' Α λλά νά νά έρμηνε ρμηνεύη κανέ κανένας έτσι τη ν Α γ ά π η φ αίνεται εγω ι σ τικό και δεν δεν εκφράζ κφ ράζε ει π α ρ ά μόνον ενα μέρο μέρος ς άπό τή ν εννοιά τη ς. Ή Α γ ά π η δεν ειναι τό σ ο επι επιθυ θυ μία, μία, όσο όσ ο θέλη σ η , σ ταθερή αθερή απ α π όφ α σ η . Γ ιά νά νά εί είναι αποτε αποτελεσμ λεσματ ατι ική αυτ αυ τή ή απόφ απ όφ ασ η, πρέπε πρέπει ι νά γ έ μ ι σ η ο λ ό κ λ η ρ η τ ή φ ύ σ η σ ο υ , έτσ ι π ο ύ νά μήν μ ήν ά φ ή νη θέση θέση γιά γιά κανέ κανένα άλλο ά λλο αίσ αίσ θημ α. Ε ϊναι π ρα γμα γμ α τικά ή θέληση θέληση νά γίνης ε ν α μ έ τ ο ν Θ εό , δχι δχι γιά γιά νά νά ξεφύγης φύγης ά π ό τή ν κούραση κούραση και τον πόνο, πό νο, άλλα γιά γιά νά δράση δράσης ς μαζί μαζί Τ ου και δπω δπ ω ς Α υτός υτός,, έξ έξ αιτ αιτίας τη ς βαθε βαθειάς σ ου α γ ά π η ς γι* Α υτό ν. Δ ιό ιό τι ό Θ ε ό ς ε ίν ίν α ι Α γ ά π η και μαζί Τ ου, πρέπει πρέπει νά εσύ, άν θέλης νά γίνης ε ν α μαζί είσ αι γ ε μ ά τ ο ς ά π ό τ έ λ ε ιο ιο α λ τ ρ ο υ ι  σμό και α γ ά π η .

44

Σ την καθημερι καθημερινή ζω ή α υ τό έχει διπ διπ λ ή έννοι ννοια. Π ρώ τον, νά προσ πρ οσε εχής ν ά μ ή β λ ά π τ η ς κανέ κανέ να ζω ντανό ντα νό όν. ό ν. Δ εύτε ύτερον, ρο ν, νά παρα πα ραμ μ ονεύης δλε δλες ς τις ευκαι υκαιρίες γιά γιά ν ά β ο η θ ά ς . Π ρώ τον, ον, νά μή β λά κ τη ς: Υ πά ρχουν τρί τρία α α μ α ρτήμα ρτήμ α τα π ο υ προξενούν προξενούν περι περισ σ σ ότε ότερο κακό άπό όλα τά άλλ άλλα στον στον κόσμο σμο: Ή κ α κ ο λ ο γ ία , ή σ κ λ η ρ ό τ η ς κα κα ι ή δ ε ισ ι σ ιδ α ι μ ο ν ία ία . Δ ιότι ότι είναι αμ αρτήμ αρτήμ ατα ατα κατά κατά της α γάπη ς. Ό ά νθρω πος πο ς π ο υ θέ θέλει νά γέ γέμ ισ η τήν τή ν καρδι κα ρδιά το υ με τή ν α γά π η του Θ εού, ού, πρέπε πρέπει ι νά προφ υλάγετ υλάγεται α διά διά κοπα κο πα ά π ό α υτά τά τρί τρία α αμ αρτ αρ τή μ α τα. Π αρατήρησε αρατήρησε τά αποτε αποτελέσμ λέσμ ατα ατα της κ α κ ο  λ ο γ ία ς . Α ρ χίζει με κ α κ έ ς σ κ έ ψ ε ις, καΐ α υτό εί είναι ή δη α μ αρτ αρ τία . Δ ιότι ότι σ τον καθ καθέ ένα καΐ καΐ σ το κά κάθε τι υπάρχε υπάρχει κ α λ ό . Σ τον καθέ αθένα και σ το κάθε τι υ πάρ πά ρ χει κ α κ ό . Μ πορούμε νά δυ ναμώ σω με τό εν ενα ή τό άλλο ά λλο με τή σκέψ σκέψ η μας μα ς. Κ αΙ έτσ ι μπορούμε μπ ορούμε νά έπιτ πιτα χύνω μ ε ή νά έπι έπιβρ βραδύνω αδύνω μ ε τήν εξ εξέλιξη. Μ πορούμε πορούμ ε νά νά συμμορφ συμμ ορφω ω θούμε μέ μέ τή θέληση θέληση το ύ Λ όγου ή νά Τ ού αντι αντιταχθούμε, "Ο ταν σκέπτ σκέπτε εσαι σα ι τό κακό π ο ύ βρίσκε βρίσκετ ται σ ' Ιν Ιναν άλλον, κάνε κάνεις σ υ γχρό γχρ ό νω ς τρία τρία κακά κα κά.. 1. Γ εμίζεις τό π ερι ερ ιβ ά λλο ν σ ο υ μέ κακέ κακές ς σ κέ ψ εις, άντι άντι μέ καλές καλές, και κα ι έτσ ι μ εγαλώ νει νεις τά β ά σ α να τού κόσμου. μέσα σ τον άνθρω ά νθρω πο υπ υ π ά ρχη τό κακό κακό 2. "Α ν μέσα πού σκέπτεσαι \'  α υτόν, δυναμώ δυναμ ώ νει νεις α υ τό τό κακό και τό συντ σ υντηρ ηρε είς, και 2τσι 2τσι κάνε κάνεις τον αδελφ αδελφό ό σ ου χει χειρότε ρότερο, αντί αντί καλύτε κα λύτερο ρο.. *Α λλά γενι γενικά τό

45 κακό δέν δέν υπά υπ ά ρχει σ* α υτόν και μόνο τό τό έχεις φ ανσ ου σκέ σ κέψ ψ η παρασ παρασέ έρνει ρνει τασθη. Κ αΙ τότε ή κακή σου τόν αδελφ αδελφό ό σ ου σ τό κακό, κακό, διότι, άν άν δέν δέν εί είναι ακόμ ακόμη η τέλει λειος, ος, μπορεί πορείς έσυ νά τον το ν κάνης κά νης τέτο έτοιον ό π ω ς τον φαντάζεσαι*· νοια σ ου μέ κακές κακές σκέψει έψ εις, 3. Γ εμίζεις τη διάνοι α ντί ντί μέ καλέ καλές, και Ιτσ ι αργ αρ γοπορε οπο ρεί ίς τη ν α νάπ νά π τυξη σ ου καΐ καΐ παρο πα ρουσ υσι ιάζεις σ τά μ ά τια εκε εκεί ίνω ν π ο ύ μ π ο  ρούν νά νά τό τό βλέπουν Ινα Ινα θέ θέαμα άσ ά σ χημο χημ ο και δυσάρε δυσά ρε στο, α ντί ντί γιά γιά ώ ραϊ ρα ϊο καΐ καΐ ελκυστι λκυστικό. Χ ω ρίς νά εί είναι ικανοποι κανοποιημέ ημ ένος γιά γιά δλο α υτό τό κακό πο π ο υ έκαν κανε σ τον εαυτ εαυτό ό το το υ και σ τό θύμα του, εκεί κείνος π ο ύ κακο κα κολογε λογεί ί, προσ πα θεί μέ όλες όλες το το υ τΙς δυνάμε υνάμει ις νά κάνη και άλλους ανθρώ πους πους σ υ ν ε  ν ό χ ο υ ς σ τ ό έ γ κ λ η μ α τ ο υ . Α χό ρ τα γα γα τους ου ς διη γεί γείτα ι την τη ν κακή του το υ Ισ τορία ορία, μέ την τη ν ελπίδα πώ ς θά τη ν πισ τέψ ουν. Κ αι υστέ υστέρα ενώ ενώ  νοντ ονται όλοι όλοι μαζί μαζί γιά γιά νά νά εξαπολύσου απολύσουν ν ενα κ ύ μ α κ α κ ώ ν σ κ έ ψ ε ω ν στρ στρ φτω φτω χό θύμ α. Κ αΙ α υτά εξακολουθ ακολουθε εί κάθε κάθε μέρα μέρα νά γίνετ νετα ι, όχι μόνον απ από έναν άνθρω νθρω πο, αλλ* αλλ* ά π ό χιλιάδες δες. Α ρχίζ ρχίζεις τώ ρ α νά βλέπη βλέπης ς πόσ πό σ ο τα πεινή και τρομερή ρομερή είναι α υτή ή αμ α μ αρτ αρ τία; Π ρέπε ρέπει ι τελεί λείω ς νά τή ν απο α ποφ φ υγής. Π ο τ έ ν ά μ ή λ έ $ κ α κ ό γ ιά κ α ν έ να να . Ν ά άρνήσαι ν* άκοΰς άκοΰς ότ ό τα ν κά κά ποι πο ιος λέη λέη κακό κακό γιά έναν άλλον, λλον, καΐ νά λές λές ευγενι υγενικά: κά : «"Ισω ς α υτό νά μή μ ήν είναι * Ή ν α η τ η ς έ ψ ε ω ς φ ω ν έ τ Ι$ κ φ $ δ ιδ ιδ α λ ίε ί ε ς, ς , ε ίν ίν α ι τ τ ο λ ύ μ ε γ ά λ η κ α ΐ τ τ δ ρ α μ έ λ ό γ ι τ η τ το τ ελ ε τ ιχ ιχ ό τ τ α . ( .τ . .)

νυ 

46 αληθινό. Ά λ λα και άν ακόμη εί είναι αληθιν αληθινό, καλύ τερα νά μη μιλάμε γ ι' α υ τό » . Ή σ κ λ η ρ ό τ η ς είναι δύο ειδώ ν: ' Εκού Εκούσια και ακο ακουσία . Έ κ ο υ σ ία σ κ λ η ρ ό τ η ς είναι νά κάνης κάνης σ κόπι κό πιμ μ α νά π ο νάη νά η εν ενα ζω ντα ντα νό δν. Κ αι α υτό εί είναι τό μεγαλύ μεγαλύτ τερο άττ άττό δλα τά α μ α ρτή ρτή  μ α τα . Έ ρ γο ν μ άλλον Ιν Ινός δαίμ δαίμ ονα, ονα , ττ τταρά ενός άνθρω ποι/. ποι/. Θ ά πη π η ς ίσ ω ς π ώ ς κανέ κανένας άνθρω πος δέ δέν μπο μπορεί νά τό κάν κάνη η αυτό. αυτό. Ά λλα οί οί άνθ άνθρω ποι ποι τό έχουν κάνε κάνει σ υχνά και τό κάνουν ακόμη ακόμ η καθημε καθημ ερι νώ ς. Τ ό έκαναν οι ιεροεξε ροεξεταστ ασ ταί. αί. Τ ό κάνουν κά νουν π ο λλο λλ ο ί θρησκευόμεν θρησκευόμενοι οι, εν ονόμα ονόμ α τι τη ς θρησκείας του τους ς. Τ ό κάνου κάνουν ν οι ζω οτόμ οτόμοι οι.. Τ ό κάνουν κάνουν σ υχνά υχνά πολλοί πο λλοί δάσκ άσκαλο αλοι στά στά σχολ σχολε εία. Ό λοι αύτ αύτοι προσπαθ προσπαθού ούν ν νά δικα δικαι ιολογή ολ ογήσ σ ουν ου ν την τη ν κ τη νω δία δία τους ου ς, λέγοντα λέγοντα ς π ώ ς είναι έ θ ιμ ο . Ά λ λ α ε ν α έ γ κ λ η μ α δ έ ν π α ύ ε ι ν ά ε ίν α ι έ γ κ λ η μ α δ ιό ιό τ ι τ ό κ άν ο υ ν π ο λ λ ο ί. Τ ό κά ρμα δέν λα βα ίνει ύπ ' ό ψ η το υ τά έθιμ α. Κ αι τ ό κ ά ρ μ α τ η ς σ κ λ η ρ ό  τ η τ α ς ε ίν α ι τ ό τ ρ ο μ ε ρ ώ τ ε ρ ο άπό δ λ α . Σ τη ν Ινδί Ινδία α , τουλ τουλά ά χισ τον, δέν μπορεί μπορεί νά χω ρ έση έσ η δικ δικ α ιολογί ολ ογία α γ ιά τέτο έτο ια έθι έθιμα, μα , διότι διότι τό κα θήκον ν ά μ ή ν κ ά ν η ς ά λ λ ο υ ς ν ά π ο  ν ο ύ ν είναι πο λύ γνω σ τό σέ όλου όλους ς. Τ ήν τύχη τύχη τού σ κληρού θά έχ έχουν επίσ πίσ ης δλοι εκείνοι π ο ύ π η γ α ί ν ο υ ν σ κ ό π ιμ α ν ά σ κ ο τ ώ σ ο υ ν π λ ά σ μ α τ α τ ο ύ Θ ε ο ύ , κα ι α υ τό τό ονομ ά  ζουν « σ π ο ρ τ». Τ έτοια πρ π ρ ά γμ α τα ξέρω π ώ ς δέν θά τά τά κάνης κάνης

47 και και ά π ό α γά π η σ τον Θ εό, δταν δταν σου παρουσ ιασ θη ευκαιρία, θ α μ ιλ ή σ η ς κ α θ α ρ ά ε ν α ν τ ί ο ν τ ο υ ς . Ά λλα υπάρχε υπάρχει σκληρό σκληρότ της και σ τα λ όγ ια, ια, όπω ς και στι στις π ρ ά ξ ε ις . Ό άνθ άνθρω πος πος πο υ προφέ προφέρ ρει μια λέξη, μ έ σ κ ο π ό νά π λ η γ ώ  σ η έ ν α ν ά λ λ ο ν , είναι ένοχος αυτού αυτού του εγ κλήματ κλήμ ατος ος.. Κ αι α υτό επίσ πίσ ης δέν θά τό κάνης κάνης.. Ά λ  λα μερικές φορ φορές μιά α π ε ρ ίσ κ ε π τ η λέξη προ πρ ο ξενεί τό σ ο κακό, κακ ό, όσ ο και μιά μιά κ α-κ ή λέξη λέξη . Π ρέπε ρέπει ι, λ οιπόν πόν, νά νά φυλάγ φυλάγε εσαι και άπό την α κ ο υ σ ία σκληρότητα. Α υτή υτή προέρχ προέρχε εται γενικά ά π ό ά π ε ρ ισ κ εψ ία. ία . "Ε "Ε νας άνθρω πος, πος, π ο υ εί είναιγε αι γεμ μ άτος άτος ά π ό α π λ η  σ τία και φ ιλαργυρ λα ργυρί ία , ούτε ούτε κάν σκέ σ κέπτ πτε εται τό κακό π ο υ προξε προξενεί σ τους άλλους, άλλους, πλη πλ η ρώ νοντα νοντα ς τους π ο λ ύ λίγο λίγο ή σ τή γυναίκα γυναίκα του και σ τά πα ιδιά διά το το υ α φ ή  νοντα νοντα ς το υς νά πεινού πεινούν. ν. "Εν "Ε νας ά λλος λλο ς σ κ έπτετ έπτετα ι μ ό νον νον τις σ αρκι ρκ ικές του το υ επιθυμ θυμ ίες και γ ιά νά τις ικα νο νο π ο ίη σ η , λ ίγο εν ενδιαφ έρετ ρεται πόσ πό σ ες ψ υχέ υχές και σ ώ μ α τα κατ κα τα σ τρέφε ρέφ ει. "Ε νας ά λλος, λλος, μόν μό νο γιά γιά νά ά π ο φ ύ γη μερι μερικές κές σ τιγμές ένοχλήσε νοχλήσ εω ς, δέν δέν πλη ρώ νει νει τους ου ς εργάτ εργά τες του του τήν τή ν κανον κα νονι ισ μ ένη μ έρα, χω ρ ίς νά λο λο γαρ γα ρ ιά ζη τις δυσκολίες π ο ύ του τους ς δημ δη μ ιουργε ου ργεί ί μ' οφ είλον λονται αυτό. Υ πά ρχο υν τόσοι πόνοι, π ο ύ οφ ακρι ακριβώ ς στην στην απροσε απροσεξ ξία και στην στην α δ ια φ ο  ρ ία γ ιά τ ις σ υ ν έ π ε ιε ς πού μιά πράξη πράξη μπο μπορεί νά §χη γιά γιά τους ους άλλ άλλους ους. Ά λλα τ ό κ ά ρ μ α δ έ ν λ η σ μ ο ν ε ί π ο τ έ κα καΐ δέν λα βα ίνει ύπ* όψ η του του δτι δτι οι άνθρω άνθρω ποι λησμον λησμονούν ούν. Ά ν θέ θέλης νά

48 είσέλ σέλθης σ τη ν Α τρα τρ α π ό πρέ πρ έπει πει νά σκέπτ σκέπτε εσαι σα ι τΙς συνέ συνέπει πειες τω ν πράξε πρά ξεω ω ν σ ου, απ α π ό φ όβο μήπ μ ήπω ω ς γίνης Ινοχος απερίσκεπτου σκληρότητος. Ή δ ε ισ ιδ α ιμ ο ν ία είναι Ινα άλλ άλλο μεγ μεγάλο άλο κακό καΐ καΐ έχει προκαλέσει προκαλέσει πολλές πολλές φ ρικώ δεις σ κλη κλη  ρότητ ρότητε ες. Ό άνθρω πος πος, π ο ύ εί είναι δούλος δούλος σ ' α υτήν, περι περιφ ρονε ρονεί τους άλλους άλλους π ο ύ εΐ εΐναι σοφώ σοφ ώ τεροι και προσ προ σ παθε πα θεί ί «α τους βιά βιά σ η νά κάνουν κάνουν όπω όπ ω ς αυτός αυτός.. Σ κέψ κέψ ου τΙ τΙς απαί πα ίσ ιες σ φ αγές γές π ο ύ προκ πρ οκα α λούντ λούντα αι άπό τή τή δεισιδαιμον μονία ό τ ι π ρ έ π ε ι νά γ ίν ω ν τ α ι θ υ σ ίε ς ζ ώ ω ν και ά π ό τή ν ακόμη σκλ σκληρό ηρότερη δεισιδαιμον μονία ότι ότι ό ά ν θ ρ ω π ο ς χ ρ ε ιά ιά ζ ε τ α ι κ ρ έ α ς γ ιά τρ τ ρ ο φ ή . Σ κέψ ου τον τρό τρό π ο μετα εταχει χειρίσεω ς π ο ύ ή δεισ ιδαι δαιμονία επέβαλε στίς καταπιεζόμενες τάξεις της αγαπημέ νης μας Ινδία νδία ς* και και ίδές τί άκαρδη άκα ρδη σκλη σ κληρότητ ρότητα α μπορε μπορεί ί νά δημ δη μ ιουργή ου ργήσ σ η ακόμη ακόμ η καΐ ανάμεσα ανάμεσα σ* εκεί κεί νους ους π ο ύ γνω ρίζουν ζουν τό καθήκον του τους ς τη ς άδελφ άδελφόότη το ς. Π ο λ λ ά ε γ κ λ ή μ α τ α Ι ξ ε τ έ λ ε σ α ν οι ά ν θ ρ ω π ο ι έ ν ο ν ό μ α τ ι το υ Θ εο ΰ τ ή ς ' Α γ ά π η ς , μ έ κ ίν η τ ρ ο α υ τ ό ν τ ό ν ε φ ιά λ τη τη ς δ ε ισ ιδ α ιμ ο ν ία ς. Ν ά είσ αι, επομέ πομ ένως νω ς, π ο λύ προσ προσε εκτικός κός, γιά νά μή μεί μείνη σέ σένα τό ελά ελά χισ χισ το ίχνος χνος δεισ ιδαι δα ιμονίας. Α υτά υτά τά τρία ρία μεγάλα μεγάλα εγκλήμ κλή μ ατα* ατα** * πρέπε πρέπει ι νά Ό σ υ γ γρ α ύ ς κ α ά τ ή σ η μ ερ ι ή τ ο υ σ ά ρ κ ω σ η γ εν  ν ή θ ε τ η ν " ν δ ί . ( ,τ . .) ** ολ ογί , λη ότη ς, ει ο ν ί . ( .τ . .)

49 τά ά ποφ εύγης ύγη ς,διότι ,διότι είναι ολέθρι ολέθρια γι γ ιά κάθε κάθε π ρόοδο, δο , επειδή είναι α μ α ρ τ ή μ α τ α κ α τ ά τ η ς α  γ ά π η ς· Κ α! πρέπε πρέπει ι, δχ δχι μόνο μόνο νά άποφ άπο φ εύγης ύγης τό κακό, ά λλα κοΛ νά κ ά ν η ς ε ν ε ρ γ η τ ικ ά τό κ α λ ό . Π ρέπει πει νά εί είσαι γεμάτος μάτος ά π ό ν τ ο ν η ε π ιθ υ μ ία νά υ π η ρ έ τη * , ώ στε στε νά είσαι π ά ντο ντο τε σέ επιφ υλακή υλα κή,, γιά γιά νά προσφ προσ φ έρης Ή ς υπηρεσ υπηρεσ ίες σ ου σέ σ έ όλου* τρ ιγύρω γύρ ω σ ου, ου , δχι μόνον μόνον στους στους ανθρώ ανθρώ πους, πους, άλλα ά λλα ακόμη ακόμη καΐ καΐ σ τά ζώ ζώ α καΐ καΐ σ τά φ υτά υτά . Π ρέπε ρέπει ι νά προσφέ προσφ έρης υπηρε υπη ρεσ σ ία σ τίς μ ικ ρ έ ς περισ τά σ εις, κάθε κάθε μέρα, μέρα, γιά γιά νά σ ου γί γ ίνη συνήθει συνήθεια, ώ σ τε νά μήν μ ήν άφήσ άφ ήσης ης νά σ ου ξεφ ύγη, δταν σου σου π α ρουσια σθή σθή , ή σ π ά ν ι α ε ύ κ α ι ρ ί α ν ά π ρ ο σ φ έ ρ η ς υ π η ρ ε σ ία σ έ μ ιά μ ε ε γ ά λ η π ε ρ ίσ τ α σ η . Δ ιότι, &ν ποθης νά ένω θής μέ τόν θεό, θεό, δέν δέν εί είναι χάρ χά ριν του το υ εαυτού υτού σ ου. Ε ίναι γιά γιά νά γίνης Ινα κ α ν ά λ ι, άπ* όπου όπο υ ή Α γά π η τού θεού θεού θά ξεχυθη υθη και θα φ θάση στους στους σ υναν θρώ θρώ πους σ ου. "Ό ποιος βαδίζει επάνω πά νω σ τη ν*Α τραπό ρα πό δ έ ν ζ ή γ ιά τ ό ν ε α υ τ ό τ ο υ , ά λ λ ά γ ι ά τ ο υ ς ά λ λ ο υ ς . "Ε χει λησμονήσε ησμονήσειτόν ιτόν εαυτό αυτό του, γιά γιά νά μ πόρεσ η νά το υ ς υ π η ρ έ τ η σ η . Είναι μ ιά π έ ν ν α σ τό χέ χέρι του θεού, θεού, μέ μέ τή ν οποία οποία ή Σκέ Σ κέψ ψη του θεού θεού εκδ εκδηλώ ηλώ νεται και και βρί βρίσκει σκει έδώ κάτ κά τω μιά έκφραση, κφ ραση, π ο ύ χω ρίς ρίς α υτή τή τή ν πένν πέννα α δέν θά μ π ο  ρούσε ρούσε νά πρα πρ α γμα γμ α τοποι οπ οιη η θη. θη . Κ αί σ υγχρόνω υγχρόνω ς είναι μιά ζ ω ν τ α ν ή π ύ ρ ιν η δ έ σ μ η , π ού ο ύ α κ τι νοβολεί στο στον κόσμο τή θ ε ία Α γ ά π η πού πλημμυρί πλημ μυρίζει τή ν καρδι κα ρδιά Τ ου. ου .

50 Ή

ία

ο υ σ έ κ ά ι κ α νό ά β ο η θ ά ς, ή η ού κατ ι τή σοφ α, ή ά γ  π η ύ εμ π ληση, τά ι τά οσ όντα σου. ληση , οφ α καΐ η αι ο ί ις δ ψ ε ις τ υ . Ι σ ε , π ο ύ Θ έλετε νά π ρ ο σ φ έ ρ ε τ ε τους εαυτούς σας σ τ η ν υπηρεσία Τ ο υ , ι ά ε α τές τι δ ψ ε ις ν .

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Σημείωμα ημείωμα τ ον μεταφραστή μεταφραστή

Σελ.

5

Πρόλογο* τή$ Αηηίβ Αηη ίβ ΒββαηΙ ΒββαηΙ

»

7

ΕΙσαγω ΕΙσαγωγή γή τον το ν Σνγγραφέω*

«

13

»

15

Β'. Β' . Απ αλ λαγή λα γή άτ άττό τό τ!$ έπιθνμ πιθνμίε ίε$ $

»

27

Γ . Καλή Καλή διαγωγή

»

33

*

43

 Α'  Α ' . Διάκριση Διάκρι ση

 Δ \ Α γ ά π η

ΒΙΒΛΙΑ ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ

 Τό Βασί Βασίλλειον της Ευδαι Ευδαιμονία νίας (Όμιλ (Όμιλίαι 1926) 926)  Ή Πηγ Πηγή της Σοφί Σοφία ας (Όμιλί (Όμιλίαι αι 1926-192 1926-1927) 7)  Ή διά διάλυσις υσις τοΰ Τάγ Τάγματος τοΰ Αστ Ασ τέρος έρος (1 (192 929) 9) Διεθνές ιεθνές Δελτίον Δελτίον Ασ Ασ τέρος έρο ς (Ίούλ. (Ίού λ. - Δεκ. 1930) Δελτίον ελτίον Αστ Ασ τέρος έρος ίΦεβρ. ίΦεβρ. - Δεκ. 1931) Δελτίον "Αστέρος (1932) Δελτίον Αστέρος Παν. - Αΰγ. 1933)  Ό άνθρωπ ος και τό έγώ (1 (193 934) 4) 12 Όμιλίαι είς είς Όχάϊ 1934 1934 10 Όμιλίαι είς είς Όχάϊ χάϊ 1944 Ε κπαίδευσ κπ αίδευση η καί καί σημασία ζωής ζωής (1953) (1953) "Ελευθερία, "Ελευθερία, ή αρχή αρχή και τό τέλος τέλος (195 (1954) 4) Στοχασμοί πάνω στή ζωή, Α' σειρά (1956) Στοχασμοί πάνω στή ζωή, Β' σειρά (1958) Στοχασμοί πάνω στή ζωή, Ρ σειρά (1960) Ομιλίες οτήν Ευρώπη (1967) Στή σιγή τοΰ Νοΰ (1970)  Ή αναγ ναγκαιότη ότητα της αλλαγής (1970 (1970))  Τό π έταγμα του άετοΟ (1971 (1971))  Τά π ρώτα βήματα της μάθη μάθηση σηςς (1 (197 975) 5)

Β Ι Β Λ Ι Α Κ Ω Σ ΤΗ ΤΗ

ΜΕΛΙΣΣΑ ΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ

Περί Περί Α π οκρυφ οκρυ φ ισμού και Μυστ Μυ στικι ικισμ σμού ού (1939) Αγνώστω Θεώ (1951)  Ό Κομήτης Κομήτης (Θέατρο (Θέατρο ιδεών ιδεών - Α ' βραβ. βραβ. Κ αλοκαι αλοκαιρι ρινεί νείου ου (1952) Συμβολή στην στην Ιστ Ισ τορία τοΰ Συλλόγ Συ λλόγου ου Υ π αλλήλων Ε θνικής θν ικής Τ ρα πέζης (1961) Απ οκρυφισμός οκρυφ ισμός καί καί Μυστ Μυ στικ ικισμός ισμός (1964) ( 1964) Μελετήματα (1965) Ε ισαγωγή ισαγωγή στή στή Θεοσοφ Θεοσ οφία ία (Β' Έ κδοσ κδο σ η αναθεωρημένη) (1966) (1966 )  Τά Βήματα Βήματα της Φ ιλοσοφ ιλοσοφία ίαςς (Α' τόμος) όμος) (1968) (196 8) Μήτ Μήτις (Τό (Τό βιβλίον της σοφίας σοφ ίας)) (197 (1 970) 0)  Έκλ  Έ κλογα ογαίί άπ ό τον Κ ρισναμοΰρτι ρισναμοΰρτι (1971)  Ό Ίησοϋ Ίησ οϋςς (1973)  Τά Βήματα Βήματα της Φ ιλοσοφ ιλοσοφία ίαςς (Β' (Β ' τόμος) όμος) (1977) Πέντε Τεκτονικοί Όμιλίαι είς Α' Ε π τά Τ εκτονικαι εκτονικαι Ό μ ιλίαι ιλία ι είς είς 18ο Μεγάλες Μεγάλες π ράξει ράξειςς και εγκλήματα εγκλήματα στην στην Ι σ το ρία των Ε λλ λλήν ήνω ων (1980) Ο Κρισναμοΰρτι για τον Διαλογισμό (1981) Αρχαιοελληνικά (1985) ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

Περικλέους Ε π ιτάφ ιτάφιος ιος - Παγκόσμια Διακήρυξη του ΟΗΕ για τά τά δικαιώματα του άνθρωπου (1950) Φώς στην στην Α τραπ ό (1957) (19 57) Κπ δηηβπ δηηβπιιυΠί: Στά Στά π όδια του Διδασκάλου Δ ιδασκάλου (Δ' (Δ ' Έ κδ. κδ . 1986) «ΙΛΙΣΟΣ»

Περιοδικόν Περιοδικόν Ελευ Ε λευθέρ θέρας ας Σκέψεως Σκέψ εως,, έκδιδόμενον απ απ ό τοΰ 1956. 195 6.

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΠΤΑΛΟφΟΣ ΑΒΕΕ ΤΗΛ.: 9217513