சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 1
'ப ொன் பெள்ளி பெய்கிறென் ப ரிய ொன் அல்ல புகழொன அஷ்டசித்தி ப ரிய ொன் அல்ல முன்னின்ற வெத்தி னும் ப ரிய ொன் அல்ல மூச்ெடக்கி எழுப்பி ென் ப ரிய ொன் அல்ல சின்னமுள்ள குழியிருப்ய ொன் ப ரிய ொன் அல்ல திறமுடயன பகெனமிட்யடொன் ப ரிய ொன் அல்ல தன்னிவலவ அறிந்தெயன ப ரிய ொனொெொன் கந்தயெள் உவைத்தபதனக் கண்டுபகொள்யள!’ (சுப்ைமணி ர் சிெய ொகப் ொடல்) எது சித்தம்? ககள்வியுடகேகே ததாடங்குகவாகே...! இப்படி நான் ககட்க, நீங்களும் வாசித்திட... நேக்கிடடகே பல எண்ணங்கள் ஏற்படுகின்றகத.... அதுதாோ? எண்ணக் கூட்டம்தான் சித்தம் என்றால், இந்த உலகில் வாழும் அவ்வளவு ேனிதர்களுக்குகே சித்தம் இருப்பதால், சித்தர்கள் என்றாகிறார்கள். எல்கலாரும் சித்தர்கள்தான் என்பது தபாதுடேக்குப் தபாருந்துகிறது. ஆோல், வலிடேக்குத் துளிக்கூட தபாருந்த ேறுக்கிறகத?! அப்படிோோல், வலிடேமிக்க எண்ணம் தகாண்கடாடை சித்தர் எேலாோ?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எேலாம்தான்! ஆோலும், அப்கபாதும் அதில் ஒரு பரிபூைணம் இல்லாததுகபால் கதான்றுகிறது. வலிடேோே சிந்தடே உடடேவர்கடள சிந்தடேோளர்கள் என்கிறது உலகு! அப்படிோோல் சித்தர்கள்..? சித் எனில் அறிவு; அறிவடதகே வாழ்வாகக் தகாண்டவர்கள்; அறிந்தடதக் தகாண்டு தங்க டளயும் அறிந்தவர்கள்; அப்படி அறிந்ததாகல தங்கடள அடக்கி ஆண்டவர்கள் என்று சித்தர்கள் பற்றி எண்ணும்கபாது, அது விரிந்துதகாண்கட கபாகிறது. குறிப்பாக, சித்தோகிே எண்ணத்டத - எண்ணக் கூட்டங்களின் ததாகுப்பாகிே ேேத்டதக் குழப்பம் இல்லாேலும், ஒளிகோடும், ததளிகவாடும் டவத்திருப்பவர்ககள சித்தர்கள் என்று ஒரு விளக்கமும் இவர்கள் வடையில் தைலாம். கூடகவ, உடம்டபயும் கல்ப மூலிடக களாகல முதிைா வண்ணம் பார்த்துக் தகாண்டார் கள்; அடத ஆட்டிடவத்தார்கள். ேேத்துக்குப் பஞ்ச பூத சிடற கிடடோது. உடம்புக்கு அது உண்டு. ஓர் அடறக்குள் டவத்து ஒருவடைப் பூட்டிவிட்டால், அடறக் கதவு திறக்கப்படும்வடை அந்த உடம்பு அந்த அடறக்குள் ஒரு சிடறக் டகதி கபால அடடந்து கிடந்கத தீை கவண்டும்.ஆோல், ேேத்டத இப்படி அடடக்க முடிோது. ேேத்தால் இந்த உலடக ேட்டுேல்ல, அதற்கு அப்பாலும் சுற்றிவை முடியும். எேக்குத் ததரிந்து சித்தர் ஒருவர் நான்கு கபருடன் கபசிக் தகாண்டிருந்தகபாது, 'இகதா, ஒரு நிமிடத்தில் வந்துவிடுகிகறன்’ என்று தசால்லிவிட்டு தவளிகேறி ோர். இேற்டக உபாடதக்காக விலகிச் தசல்கிறார் என்று கருதிகோம். ஆோல், அந்த தநாடிகளில் அவர் இேேேடலச் சாைல் பகுதியில் இருக்கும் அேர்நாத் எனும் ஸ்தலத்துக்கு கபாய், அங்கு அேர்நாத லிங்க தரிசேம் தசய்பவர்களுடன் கூடி நின்று தரி சித்துவிட்டு, அவர்களிடமும் 'இகதா வருகி கறன்’ என்று கூறிவிட்டுத் திரும்ப எங்களிடம் வந்துவிட்டார். அப்படி வந்தவர், 'அேர்நாத்தில் இன்று அவ்வளவு பனிப்தபாழிவு இல்டல; தரிசேமும் நன்றாகக் கிடடத்தது’ என்று கபச்சுவாக்கில் கூறப் கபாய்த்தான் எங்களுக்கு அவருடடே அந்த சாகச சஞ்சாைம் ததரிே வந்தது. இடதக் ககட்பதற்கு ஒரு ோோஜாலக் கடத கபால இருக்கும். ஆோல், இந்த ோதிரி அற்புதங்கள் அல்லது ஜாலங்கள் சித்தர் வடையில் அற்பங்கள்! நாேறிந்த சத்ே சாயிபாபா வாழ்வில் இந்த ோதிரி விஷேங்கள் சர்வ சாதாைணம்! புட்ட பர்த்தியில் எல்கலாருக்கும் தரிசேம் தந்தபடி இருக்கும் அவர், அதேரிக்காவில் ஆபகைஷ னுக்காக 'அட்மிட்’ ஆகி இருக்கும் அவைது பக்தருக்கும் காட்சி புரிந்திருக்கிறார். இதற்கு என்ே சாட்சி? இடத எதன் அடிப் படடயில் நம்புவது?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இப்படி நம்முள், இந்த ோதிரிோே அோ னுஷ்ேங்கடளக் ககள்விப்படுடகயில் ககள்வி எழும். விஞ்ஞாே அடிப்படடயில் இந்த அோ னுஷ்ேங்கடளக் ககள்வி ககட்க ேட்டுகே முடிகிறது. நம்ப முடிேவில்டல. அதற்குக் காைணமும் இருக்கிறது. எப்கபாதும் அற்புதங்கள் ஒரு கூட்டத்திடகோ, பலர் முன்ோகலா நடந்தகத இல்டல. அது, ஒரு தனி ேனித அனுபவோககவ இருப்பதுதான் காைணம்! இந்த அனுபவம், நாம் தாயின் வயிற்றில் அந்தத் தாகே முதலில் அறிந்திடாத நிடலயில் கருக் தகாள்வதுகபால் நிகழ்ந்துவிடு வகத காைணம். கடவுடளப் பற்றிச் தசால்லும் கபாது ஒரு கருத்டதச் தசால் வார்கள்... 'அது இருக்கிறது; இல்லாேலும் இருக்கிறது’ என்பார் கள். இது என்ே பதம்? இருக்கும் ஒன்று எப்படி இல்லாேல் இருக்க முடியும் என்று நாமும் ேண்டடடேப் பிய்த்துக் தகாள்கவாம். நாகேகூட கேவுகள் இல்லாத தூக்கத்தில், இருந்தும் இல்லாதுதாகே கபாகிகறாம்? அோனுஷ்ேம் பற்றிச் சிந்திக்காேல் கபாோகல இப்படித்தான் ககள்விகள் முடளக் கின்றே. பளிச்தசன்று ஓர் அோனுஷ்ேத்டதக்கூட விளங்கிக்தகாள்ளகவா, நம்பகவா முடிேவில்டல. நம்புவதற்கு நிடறே திைாணி கதடவப்படுகி றது. விசாலோே பார்டவ, சலிோத ேேது, துளியும் அவநம்பிக்டக கலப்பில்லாத முழுடே ோே நம்பிக்டக உணர்வு எேப் பல சோசாைங் கள் கதடவப்படுகின்றே. அப்படி இருந்தாகலஇடத ஓைளவுக்காவது புரிந்துதகாள்ள முடிகிறது. புலன்களுக்குப் புலோவடத ேட்டும்தான் நம்ப முடியும் என்றால், கண்ணுக்குத் ததரிோத மின் சாைம், காற்று ஆகிேவற்டறயும் நம்ப முடிோது. இங்கக சற்று வடளந்து தகாடுத்து, கண்ணுக்கு கநைாகப் புலோகாவிட்டால் என்ே, ேடறமுகோகப் புலோோல்கூட நம்பலாம் எே முன் வந்து, இவற்டற நாம் உணர்வு ரீதியில் ஏற்றுக்தகாண்டு இருக்கிகறாம். ஆக, பார்ப்பது அல்லது ஐம்புலன் களில் ஒன்றால் உணர்வது என்பதுதான் இன்று நம் நம்பிக்டகயின் அளவு. சித்தம் இந்த நம்பிக்டக அளவுக்குள் சில கநைம் அகப்படுகிறது; பல கநைம் விலகி விடுகிறது. நன்றாககவ கண்ணாமூச்சி விடளோடுகிறது. இதுகவ இப்படி என்றால், இந்த சித்தத்தின் மூலோே சிவம், 'அன்தபனும் பிடிக்குள் ேட்டுகே நான் அகப்படுகவன்; ேற்றபடி என்டே அறிவதும் புரிவதும் தபரும்பாடு’ என்கிறது. ஒரு புைாணக் கடதயின்படி, இந்தச் சிவோேது அந்தத் திருோலுக்கும், அேனுக்குகேகூட வசப்பட வில்டல. சிவத்தின் அடி கதடிச் தசன்றாைாம் திருோல்; முடி கதடிச் தசன்றாைாம் அேோகிே பிைம்ோ. முடியில் இருந்து உதிர்ந்து விழுந்த ஒரு தாழம்பூடவ தபாய் சாட்சிோகக் தகாண்டு வந்து நிறுத்தி, சிவபிைாடே அவர் ஏோற்ற முடேே, அது கண்டு தவகுண்ட சிவ பிைான், அேனுக்கு வணக்கத்துக்குரிே ககாயிகல இல்லாது கபாகக்கடவது என்று சபித்துவிட்ட கடத நாேறிந்ததுதான்! இப்படிப்பட்ட சிவத்டததான் 'ஆதி சித்தன்’ என்கிறது சித்தர்கள் உலகம். 'ெத்தத்தின் உள்யள ெதொசிெம் கொட்டி சித்தத்தின் உள்யள சிெலிங்கம் கொட்டி’
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
என்று, ஒளடவயும் தன் பாடல் ஒன்றில் வழிதோழிகிறாள். திருமூலரும் தன் திருேந்திைப் பாடல் ஒன்றில், 'நொபிக்கும் கீயழ ன்னிைண்டங்குலம் தொபிக்கும் மந்திைம் தன்வன அறிகிலீர் தொபிக்கும் மந்திைம் தன்வன அறிந்தபின் ஈென் கூவிக்பகொண்டு அமர்ந்திருந்தொயன’ என்கிறார். 'தசகதேலாஞ் சிவதேன்கற ேறிந்கதான் சித்தன். சிந்டத ததளிந்திருப்பான் அவகே சித்தன்’ என்னும் வான்மீகர் ஞாேப் பாடல் ஒன்று, இந்த உலடககே சிவோகப் பார்ப்பவர்கள் சித்தர்கள் என்கிறது. நம்மில் ஆறு வழிமுடறகள் உள்ளே. ஆதிசங்கைர்தான் இந்த ஆறு வழிமுடறகடளயும் வகுத்துத் தந்தவர். 'டசவம், டவணவம், சாக்தம், தகௌோைம், காணாபத்ேம், தசௌைம்’ என்கிற இந்த ஆறில், ஏதாவது ஒரு வழியில் நாம் நேது ஆத்ோடவக் கடடத்கதற்றிக் தகாள்ளலாம். வெெபமன்றொல் சிென், வெணெபமன்றொல் விஷ்ணு, ெொக்தம் என்றொல் ைொெக்தி, பகௌமொைம் என்றொல் முருகன், கொணொ த் ம் என்றொல் கண தி, பெௌைம் என்றொல் சூரி ன். - இந்த ஆறு வழிகளிலுகே பல சித்த புருஷர்களுக்கு ஈடுபாடில்டல. அகத கநைம், சிவத்டத இவர்கள் ேறுத்து விடவுமில்டல. பைாசக்தி, கணபதி, முருகடேயும் ேறுக்கவில்டல. 'இந்த வழிமுடறகள் என்பது பக்தி தசய்கவார்க்கு! எங்களுக்கு அது கதடவயில்டல. அது புறத்கத கதடுவது கபான்றது. நாங்கள் எங்கள் அகத்துக்குள்களகே அவடேத் கதடிக் கண்டுதகாண்டவர்கள்’ என்பதுகபால் இருக்கிறது சித்தர்களின் கபாக்கு. இதோல், சித்த ோர்க்கம் என்கற ஒரு வழிமுடற உருவாகிவிட்டதுதான் விந்டத. ஆோல், இந்த வழிமுடற அத்தடே எளிேகதா, சுலபோகப் பின்பற்ற முடிந்தகதா அல்ல. ஆதிசங்கைர் காலத்துக்குப் பின்ேகை அகநக சித்த புருஷர்கள் கதான்றி, வைலாற்றிலும் பதிவாயிேர். இவர் கடள என்ே காைணத்தாகலா 18 என்னும் ஒரு கணக்குக் குள் நம் சான்கறார்கள் அடக்கிவிட்டேர். எவ்வளகவா எண்கள் இருக்க, 18-க்குள் சித்தர்கடள அடக்கிேது குறித்து ஆய்வு ஒருபுறம் நடந்தபடி உள்ளது. 'அைவனப் அருவளப் அரிவ ப் அதவனப்
ொடி உ ர்ந்திட்டொர் அறு த்து மூெர் ொடி மிகுந்திட்டொர் அருட்ப ருஞ்யெொதி ொடி சிறந்திட்டொர் ஆறிைண்டொழ்ெொர் ொடி நிவறந்திட்டொர் அறுமூன்று சித்தர்...’
என்கிற ஒரு பாடலும் சித்தர்கடளப் 18-க்குள் அடக்ககவ பார்க்கிறது. ஆோல், எண்ணிறந்த சித்தர்கள் வாழ்ந்துவிட்டுச் தசன்றுள்ளேர். இவர்களில் பாலவர்க்கம், மூல வர்க்கம், டகலாேவர்க்கம் எேப் பிரிவுகள் உண்டு.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
முருகடே குருவாகக் தகாண்டவர்கள் பால வர்க்கம், திருமூலடை குருவாகக் தகாண்டவர்கள் மூல வர்க்கம், அந்த ஆதிசிவடேகே குருவாகக் தகாண்டவர்கள் கயி லாே வர்க்கம். இதுகபாக, கோக, காே, ைசவாத சித்தர் கள் என்று ஒரு கூட்டமும் உண்டு. எதோகலா ஒரு சித்தன்கூட காக் கும் கடவுள் திருோடலப் பின்பற்ற வில்டல. இடடக்காடடையும், திரு ேழிடசோடையும் இம்ேட்டில் திருோலடிோைாகச் சிலர் தசால்வதன் பின்கே நிடறேகவ ககள்விகள் உள்ளே. அறுதியிட்ட ஆதாைங்கள் இல்டல. அவ்வளவு ஏன்... பதி தேட்டு சித்தர்கள் எேப்படும் சித்தர் களிகலகே பலருக்கு அவர்களின் பிறப்புக்குப் பின்ோல் உள்ள விஷேங்கள் தபரும் தேௌட் டீகோககவ உள்ளே. ஆோல், இவர்கள் தசால்லிச் தசன்ற விஷேங்கள், பாடிச் தசன்ற பாடல்கள், இவர்கள் புரிந்த சாகசங் கள் எல்லாகே, ோனுடைாய்ப் பிறந்த ஒவ்தவாருவரும் அறிே கவண்டி ேடவ. உட்கார்ந்த இடத்தில் உடம்டப அளந்து, ஒரு நாடளக்கு ஒரு ேனிதோேவன் 21,600 முடற சுவாசிக்கிறான் என்பதில் இருந்து... அண்டத்தில் சுற்றும் ககாள்களில் புகுந்து, எப்கபாது ேடழ தபய்யும், எப்கபாது பயிர் தசழிக்கும் என்பது வடை அவர்கள் தசான்ேதும்.... அதன்படிகே நடப்பதும் ஆச்சரிே ோே விஷேங்கள்! இதனினும் கேலாே ஆச்சரிேங் கடள அள்ளித் தருபவர்கள் அவர்கள். இறந்தவடை உயிர்ப்பிப்பர், கூடுவிட்டுக் கூடு பாய்பவர், தசம்டபப் தபான்ோக்குபவர், நீர் கேல் நடப்பவர், ஆகாே வீதியில் பறப்பவர், ஆறடி உேை தூலத்டத அணு கபால் சிறிதாக்குபவர், அணு கபான்றடத ேடல கபாலப் தபரி தாக்குபவர்... இப்படி அடுக்கிக் தகாண்கட கபாகலாம். இவற்றுக்குள் புகுந்து விேப்ப கதாடு, இவர்கடள விளங்கிக்தகாள்ள முற்படகவ.... இந்த சித்தம் சிவம் சாகசம்! - சிலிர்ப்ய ொம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 2
'சிவாயவசி என்னவும் சசபிக்க இச்சகம் எலாம்
சிவாயவசி என்னவும் சசபிக்கயாவும் சித்தியாம் சிவாயவசி என்னவும் சசபிக்கவானம் ஆளலாம் சிவாயவசி என்பதத இருதலலத்தீ ஆகுதே!’ - சிவவாக்கியர்
நூற்றுக்குத் த ொண்ணூற்று ஒன்பது சித் ர்களின் இஷ்ட த ய்வம்- பரமனொகிய சிவபிரொன் ொன். இப்தபருமொனன நொம் லிங்க வடிவமொகத் ொன் இந் எங்கும் கொண்கிற ொம்.
பூமி
ரூபமொக என் ொல், நடரொஜ ற ொற் றம புலனொகி து. இந் த் ற ொற் ம் குறித்து ஆணித் ரமொக ஒரு கருத்தும் சொன்ற ொர்களிடம் நிலவுகி து. நடரொஜ ற ொற் ம், உலகின் இயக்க கதினய உணர்த்துகி ொம். அ ன் ஒவ்தவொரு தநளிவுசுளிவுக்குப் பின்னொலும் ஒரு தபரும் தபொருள் இருக்கி ொம். ஈசனின் புருவம் வனைந் ொல், அது கடலின் றமல் வினையும் புயல்; பொர்னவ பதியும் இடம், வினையும் வயல்; விரல்களின் வனைவில் கொற்றின் வீச்சு... தமொத் த்தில் நடரொஜ நொட்டியத்தின் முத்தினர ஒவ்தவொன்றுறம பூவுலகின் பலவி மொற் ங்கனைக் குறிக்கி து. இந் மொற் ங்களுள், நொம் தபொருள் தகொள்ளும் வைர்ச்சியும் உண்டு; நொம் அச்சப்படும் வீழ்ச்சியும் உண்டு. நடரொஜரின் ற ொற் றம ஒரு கருத்துப் புன யல். இந் வடிவம் எங்றக உள்ைற ொ, அங்றக இயக்க கதி சுறுசுறுப்பொக இருக்குமொம். சுறுசுறுப்பும் விறுவிறுப்பும் இல்லொ மிக மந் கதியிலொன ஒரு
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
வீட்டுக்குள் நடரொஜ சிலொரூபம் நுனைந்து அமர்ந் மொத்திரத்தில், அந் வினசப்பொடு பலவி மொன வினனகைொக தசயலொற் த் த ொடங்குகி து.
இல்லத்துக்குள் ஒரு
ஓர் ஆச்சரியமொன கவல் என்னதவன் ொல், உலகில் அதிகம் தசய்யப்பட்ட சிலொரூபம் ஸ்ரீநடரொஜ ரூபம் ொன்; அதிகம் கடத் ப் பட்டதும் நடரொஜ ரூபறம! அதிகம் ரசிக்கப்பட்டுக் தகொண்டிருப்பதும் நடரொஜ ரூபம் ொன். புரிந்தும் புரியொமல் த ொடர்ந்துதகொண்றட இருப்பதும் நடரொஜ ரூபம் ொன்! ஆனொல் பூஜிக்கவும், அபிறேக ஆரொ னனக்கு மொகவும் லிங்க ரூபறம உள்ைது. இன த் ொன் சித் புருேர்களும் இறுகப் பற்றிக் தகொண்டனர். அ ற்கொன கொரணத்ன ப் பொர்த் ொல், ஒரு பிரமிப்பு ஏற்படுவன த் விர்க்க முடியவில்னல. றவ ங்கறை நமக்கு ஆ ொரமொனனவ. அதில், ரிக் றவ றம மு ல் றவ ம். இது மூவொயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முந்ன யது என்பன றமல்நொட்டு அறிஞர்கைொன வில்சன், றமக்ஸ்முல்லர் ஆகிறயொர் ங்கைது ஆய்வில் உறுதிப்படுத்தியுள்ைனர். அ ொவது, இறயசு கிறிஸ்து பி ப்ப ற்கு எண்ணூறில் இருந்து ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முந்ன யது ரிக் றவ ம் என்பது அவர்களின் ஆய்வுத் தீர்மொனம். இந் ரிக்றவ ம் லிங்க வழிபொட்னட வலியுறுத்துவதுடன், அதுறவ உன்ன மொனது, உத் மமொனது என்றும் கூறுகி து. ஆனொல், நம் சொன்ற ொர் கூற்றுப்படி லிங்கத் ற ொற் மும், வழிபொடும் பல்லொயிரக்கணக்கொன ஆண்டுகைொக நிகழ்ந்து வருகின் ன. மூவொயிரம் என்பது ஒரு சுலபமொன கணக்கு! அ ொவது... நொல்வனக யுகங்கனை இந் ப் பூவுலகம் கொண றவண்டும். அ ன்படி, கிரு யுகமும், திறர ொ யுகமும், துவொபர யுகமும் முடிந்து, இப்றபொது கலி நடக்கி து. அதிலும் 5,113 வருடங்கனைக் கழித்துவிட்றடொம். நொன்கு யுகங்களுக்கொன தமொத் கொலம் என்பற ொ 43,20,000 வருடங்கள். இதில் மூன்று யுகங்களின் கணக்றகொடு, நடப்பு கலியுக கணக்னகயும் றசர்த் ொல், ற ொரொயமொக முப்பது லட்சம் ஆண்டுகனை இந் பூமி பொர்த்துவிட்டது. இந் பூமி ற ொன்றும்றபொற றவ ங்களும் ற ொன்றிவிட்டன என் ொல், றவ ங்களுக்கொன கொலமும் முப்பது லட்சம் ஆண்டுகனைக் கடந் ொகிவிட்டது. இந் க் கொலங்கள்ற ொறும் லிங்க வழிபொடு நிகழ்ந்ற வந்திருக்கி து. எ ற்கொக இந் லிங்க வடிவம் எனும் றகள்விக்கு றகொயிற் புரொணத்தின் ஒரு பொட்டில் பதில் ஒளிந்திருக்கி து. 'வாக்சகாடு ேனமிறந்த ேன்னவசனங்கு ோகி
நீக்கற நிலறந்தாதனனு நிகழ்தரா ததனான் முத்தி தபாக்சகளிதல்ல சவன்றப் புனிததன புந்தி சசய்ததம் பாக்கிய வலகயா சவண்ணில் பதிமிகு பாரில் லவத்தான்’ எனும் அந் ப் பொடலின் தபொருள், உருவ வழிபொட்டுக்றக இலக்கணம் தசொல்கி து. சிவதபருமொன் எங்கும் நின ந்திருக்கி ொன். அவன் இல்லொ இடம் இல்னல. வி குக்குள்றை தீயொக, பசுவின் பொலுக்குள் தநய்யொக, எள்ளுக்குள் எண்தணயொக இருப்பது எல்லொமும் அவன் ொன். ஆனொல், இந் உண்னமனய ஞொனத் ொறலறய உணர முடியும். மொனய மிகுந்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
உலகில், அறிவ ொகிய அறிறவ முன் ற ொன்றி தசயலொற்றும். அ னொல், அறிவ ற்றக இங்றக மு லிடம். உணர்வது என்பது இரண்டொம் பட்சறம!
இதுறவ உலக இயற்னக என் ொல், உயிர்கள் முக்தியனடவது இயலொற ? பொவ- புண்ணிய சுைற்சிக்குள் இருந்து விடுபடொமல், பி ந்தும் இ ந்தும், இ ந்தும் பி ந்துமொய் அல்லவொ இருப்பர்? உயிர்கனை மீட்தடடுக்க வழிபட றவண்டுறம? அ ற்கொகறவ, பூவுலகில் சிவதபருமொன் எண்ணற் ஸ் லங்கனை உருவொக்கி அருளினொனொம். ஸ் லங்களில் அவனது ரூபம் லிங்க வடிவம் ஆகும். விக்கிரக ஆரொ னனனயவிட, லிங்க வடிவத்ன ஆரொதிப்பற றமொட்ச கதிக்கு மிக உசி மொனது என்கி து ரிக்றவ ம். இ ற்குச் சொன் ொக, ஒரு கன மகொபொர த்தில் கொணக் கினடக்கி து. பொர யுத் ம் மூண்டு, 18 நொட்கள் நடந் ன அறிறவொம். அதில் ஒருநொள், தகௌரவர்கள் சொர்பொக பொண்டவர்கறைொடு யுத் ம் புரிகி ொர் அஸ்வத் ொமன். அவனர தவல்வது எளி ல்ல. அவரிடம் உள்ை அஸ்திரங்களில் அக்னி அஸ்திரம் ஒன்று றபொதும்; தமொத் உலனகறய சொம்பலொக்கிவிட முடியும். இது பொண்டவர்களுக்கும் த ரியும். குறிப்பொக, கிருஷ்ண பரமொத்மொ நன்கறிவொர். அன்ன ய யுத் த்தில், அஸ்வத் ொமொ அந் அஸ்திரத்ன இறுதியொகப் பிரறயொகித் ொர். தமொத் பொண்டவ னச ன்யமும் சொம்பலொகப் றபொகி து என்ற எல்றலொரும் நினனக்க... கிருஷ்ண பரமொத்மொ, பதிலுக்கு பொசுப ொஸ்திரத்ன ப் பிரறயொகிக்கும்படி அர்ஜுனனனப் பணித் ொர். சிவனொனரக் குறித்து வமிருந்து அர்ஜுனன் தபற் ற பொசுப ொஸ்திரம். அது, அக்னியொஸ்திரத்ன அடக்கிவிடுகி து. அஸ்வத் ொமனிடம் தினகப்பு! அக்னியொஸ்திரத்ன மிஞ்சும் ஓர் அஸ்திரம் இருக்கமுடியுமொ என்று, பின்னர் அவன் வியொசரிடம் றகட்க, அவர் பதில் கூ த் த ொடங்கினொர்: ''அஸ்வத் ொமொ! நீயும் அர்ஜுனன் றபொன்று மிகச் சி ந் வீரனொக இருந் றபொதிலும், அவன் ஈஸ்வரனின் லிங்க ரூபத்ன தியொனித்து வம் தசய்து, பொசுப ொஸ்திரத்ன ப் தபற் ொன். நீறயொ அந் ப் தபருமொனன விக்கிரக ஆரொ னன புரிந் ொய். லிங்க ரூபத்தில் சக்தியும் பீட கதியில் கிடக்கி ொள். ஸ்தூபம் நொ மொக விைங்குகி து. எனறவ, சிவதபருமொன் லிங்க ரூபத்தில் வழிபொடு உனடயவர்கனை, வரம் தபற் வர்கனை முந்தி ஆட்தகொள்கி ொன். அ னொறலறய அர்ஜுனனன உனது அஸ்திரத் ொல் தவல்ல முடியவில்னல!'' என் ொரொம். மகொபொர த்தில் கினடக்கும் இந் ச் தசய்திப்படி லிங்க வடிவறம வழிபொட்டுக்கு உரியது என்பது புலனொகி து.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இ ன்படி, லிங்கம் என்பது மணியொகும். மந்திரம் என்பது 'நமசிவொய’ எனும் பஞ்சொட்சரமொகும். விபூதிறய மருந் ொன ஒைே மொகும். இன றய 'மணி மந்திர ஒைே ம்’ என்பொர்கள். சித் புருேர்களும் மிக எளி ொக, மணிமந்திர ஒைே மொக 'லிங்கத்ன பஞ்சொட்சரத்ன - விபூதினய’க் தகொண்டொர்கள். இந் லிங்கமும் ஏழு வனகப்பட்டு, இந் உலகில் வணங்கப்பட்டு வருகி து. 'சுயம்பு லிங்கம், ற வி லிங்கம், திவ்ய லிங்கம், ஆர்ேக லிங்கம், மொனுே லிங்கம், ரொட்சஸ லிங்கம், ஆசுர லிங்கம்’ என்று வனகப்பட்டு கிடக்கும் இந் லிங்கங்களில், பன்னிரண்டு ஜ்றயொதிர் லிங்கங்கள் சுயம்பு லிங்க வனகனயச் றசர்ந் னவ. இந் ஜ்றயொதிர் லிங்கங்கனை நினனத் றநரம் மனத்தில் நிறுத்தி தியொனிக்கலொம். இதுவல்லொமல், பஞ்ச பூ மகொ லிங்கங்கள் ஐந்து உள்ைன. கொஞ்சி, திருவொனனக்கொ, திருக்கொைத்தி, திருவண்ணொமனல, சி ம்பரம் ஆகிய லங்களில் இந் பஞ்சபூ மகொலிங்கங்கள் உள்ைன. லிங்க வடிவத்ன றய ற வொதி ற வர்களும் வணங்கி, வரங்கனைப் தபற்றுள்ைனர். கொஞ்சி ஏகொம்பறரஸ்வரனர வணங்கிறய அன்ன வொகனத்ன த் ன ொக்கிக் தகொண்டொன் பிரம்மன். இந்திரன், அக்னி, எமன், நிருதி, வருணன், வொயு, குறபரன், ஈசொனன் ஆகிய அஷ்டதிக் பொலகர்களும் ஸ்ரீனசலம், திருவண்ணொமனல, றக ொரம், றகொகர்ணம், திருவொனனக்கொ, திருக்கொைத்தி, சித் வடம், திருவொரூர் ஆகிய லங்களில் உள்ை ரூபங்கனை வணங்கிறய ங்களுக்கொன ஆதிபத்தியத்ன அனடந் னர். சூரியனும் சந்திரனும் தினமும் மகொ றமருனவறய லிங்கமொகக் கருதி வலம் வந்து வணங்குகின் னர். மற் றகொள்கைொன தசவ்வொய், பு ன், குரு, சுக்கிரன், சனி ஆகிறயொர் திருவினடமருதூர், மதுனர, ரொறமஸ்வரம், திருதவண்கொடு, றவ ொரண்யம் ஆகிய லங்களில் சிவதபருமொனன வணங்கி, ங்களின் ஆதிபத்தியத்ன அனடந் னர். சப் ரிஷிகள் சி ம்பரத்தில் வழிபட்டனர். துருவன் கொசியில் வழிபட்டொன். ஆதிறசேன் கும்பறகொணத்தில் பூஜித் ொன். இந் வரினசயில் ொன் சித் ர்களும் வருகின் னர். சிவதபருமொனன வழிபடுறவொரில் ற வர்கள், அஷ்டதிக் பொலகர்கள், கிரகங்கள், சப் ரிஷிகள், அசுரர்கள், யட்சர்கள், கின்னரர்கள், கிம்புருடர்கள் என்கி வரினசயில்... இறுதியில் வந்து றசர்ந் வர்கறை நவநொயக சித் ர்கள். மற் வர்கள் ங்களுக்கொன ற னவக்கு பூஜித்து வரம் தபற் துடன் மகிழ்ந் நினலயில், சித் புருேர்கள் மட்டும் சற்ற விதிவிலக்கொக சிவபிரொனிடம் வரங்கனைக் றகொரொமல், சக்தி தகொடு, முக்தி தகொடு, ஆயு ம் தகொடு, பட்டம் தகொடு, ப வி தகொடு என்று றகொரிக்னக னவக்கொமல், ொங்கள் உணர்ந் ன யும் அறிந் ன யும் தகொண்டு மொனுடர்களுக்கு வழிகொட்ட எண்ணினர். இன ஒரு றநொக்கமொகக் தகொண்டு அவர்கள் தசயல்படவில்னல; றபொகி றபொக்கில் தசய் னர். சிலர் தசொல்லிச் தசய் னர். சிலர் தசொல்லொது தசய் னர். இன்னும் சிலறரொ 'முடிந் ொல் எங்கள் வொழ்னவப் பொர்த்துப் புரிந்து தகொள்’ என்பது றபொல, எதுவும் கூ ொமல் வொழ்ந்து தசன் னர். கூட்டிக்கழித்து, வகுத்துப் தபருக்கி ஆழ்ந்து சிந்தித் ொல் ற வரொல், முனிவரொல், ரிஷிகைொல், திக்பொலர்கைொல், றகொள்கைொல், மற்றுமுள்ை யட்சர்கள், கிம்புருடர்கள், நொகர்கள், ரொட்சஸர்கள் என்று சிவபிரொனின் லிங்க வடினவ வழிபொடு தசய் வர் கைொல், லிங்கத்தின் மகொத்மியம் மட்டுறம நமக்குத் த ரியவந் து; அவர்கள் பக்தியும் பணிவும் த ரிய வந் ன. ஆனொல்,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித் ர்கைொல் மட்டுறம உடல், உள்ைம், ஆன்மொ மு ல் அண்டம், பிண்டம், றபரண்டம் வனர மொனுட உலகுக்கு த ரிய வந் து. அது மட்டுமொ? 'றகைடொ மொனுடொ’ என அவர்கள் பொடிய பொடல்கள், நமது மூச்சுக் கொற்றில் பத்து வி ம் உள்ைது என் து. நொடிகனைக்கூடப் பகுத்து... பித் ம், வொ ம், சிறலத்துமம் என்று அனடயொைப்படுத்தினர். ொவரங்களில் வரமொனது எது என்று அறிந்து, அன த் ங்கள் னகதகொண்டு பறித்து, அ ன் மூலத்ன அறிந்து, அதுறவ மூலினக என் னர். அதில் கொயகற்பம் தசய்து உண்டு, ங்கள் உடம்னப கல்ப ற கமொக்கிக் தகொண்டு, மனி வொழ்வின் தபரும் சவொலொன மூப்பு- பிணிசொக்கொட்னட சொட்னடயொல் அடித்து விரட்டினர். இத ல்லொம் றபொ ொது என்று அஷ்டமொ ஸித்தினய அனடந்து கொட்டினர். தமொத் த்தில், மொனுட சிவங்கைொகறவ நடமொடினர்; நடமொடிக் தகொண்டும் இருக்கின் னர். சிவத்துக்கும் அவர்களுக்குமொன த ொடர்றபொடு, அற்பமொக சொகசங்கள் பல தசய் னர். இந் சொகசத்ன மு ன்மு லொய்த் த ொடங்கி னவத் வறன ஈசன் ொன். அவன் மண்மினச திருவினையொடல் புரிய வந் றபொது எடுத் மு ல் வடிவமும் சித் வடிவம் ொன்! எண்ணி ந் வடிவங்கள் பல இருக்க, பூனஜக்கு லிங்கமொகத் ற ொன்றியவன், பூமியில் மு லில் சித் னொய், புலவனொய், பின்பு றவடனொய் என்ற வந் ொன். அவறன சித் னொய் வந்து புரிந் சொகசத்ன ப் பொர்ப்றபொமொ? - சிலிர்ப்தபாம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 3
கந்துக மதக்கரியை வசமாய் நடத்தலாம் கரடி வவம்புலி வாயையும் கட்டலாம்; ஒரு சிங்கம் முதுகின் மமற்வகாள்ளலாம் கட்வசவி எடுத்தாட்டலாம் வவந்தழலின் இரதம் யவத்து ஐந்து உமலாகத்யதயும் மவதித்து விற்றுண்ணலாம் மவவ ாருவர் காணாது உலகத்து உலவலாம் விண்ணவயர ஏவல் வகாள்ளலாம் சந்ததமும் இளயமமைாடு இருக்கலாம் மற்வ ாரு சரீரத்தினுள் புகுதலாம் சலமமல் நடக்கலாம்; கனல்மமல் கிடக்கலாம் தன்னிகரில்லா சித்தி வெ லாம் சிந்யதயை அடக்கிமை சும்மா இருக்கின் தி மரிது! சத்தாகி என் சித்தமியச குடிவகாண்ட அறிவான வதய்வமம மதம ா மைானந்தமம!’ - தாயுமானவர்
சித்தனாய் வந்த சிவபெருமானின் முதல் சாகசம் மதுரையம்ெதியில்தான் நடந்தது. இதரன வைலாறும் திருவிரையாடற் புைாண நூலில் அழகாய் ெதிவு பசய்துள்ைது. முன்னதாக, சில சிந்தரனப் ெகிர்வும் இவ்வவரையில் அவசியமாகிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மதுரை திருவிரையாடலுக்குப் வெர் பெற்ற நகைம். ஒன்றல்ல திருவிரையாடல்கரை இந்த மண்ணில் நிகழ்த்தினார் சிவபெருமான்.
இைண்டல்ல...
64
மனித வாழ்வில் பவற்றி- வதால்வி அறிமுகமாவது விரையாட்டுகளில்தான். கூர்ந்து கவனித்தால்... அதனுள் ஒரு நுட்ெமான உண்ரம ஒளிந்திருக்கும். விரையாட்டில் நாம் அரடயும் பவற்றிவயா வதால்விவயா நிரலயானதல்ல. அது மாறிமாறி வரும். எனவவ, பவற்றி பெற்றவரின் சந்வதாஷமும் சரி, வதால்வியுற்றவரின் துன்ெமும் சரி... தற்காலிகமான ஒன்வற! இதனால் கர்வப்ெடுவது என்ெவதா, வசார்ந்துவிடுவது என்ெவதா ஏற்ெடுவது இல்ரல. விரையாட்டில் ஏற்ெடும் இந்த அனுெவவம, வாழ்வில் ஏற்ெடும் இன்ெ- துன்ெங்கரையும் 'இதுவும் நிரலயானது அல்ல; மாறிவிடும்’ என்று எடுத்துக்பகாண்டு நிதானமாய் மனிதர்கரை நடக்கரவக் கிறது. மனித வாழ்வின் சாதாைண விரை யாட்டுக்வக, இப்ெடி மனித மனங்கரை ஆற்றுப்ெடுத்தும் ஆற்றல் இருக்கும்வொது, பமாத்த மனித உயிர்கரையும் ஆற்றுப் ெடுத்த எண்ணும் இரறவனின் விரையாட லில் எத்தரன வமன்ரம இருக்கும்? அத னாவலவய அவனது விரையாட்ரட 'திரு விரையாடல்’ என்கிவறாம். அதில் ஒரு விரையாட்ரட அவன் சித்தனாக வந்து பசய்ததில்தான், நாம் சிந்திக்க நிரறயவவ உள்ைது. சிவபெருமான் சித்தனாக வரும்முன் மதுரையில் எவ்வைவவா அருட்பசயல்கள் நடந்துள்ைன. அருைாைர்களும் முனிவர் களும் ரிஷிகளும் அந்த நகரில் வலம் வந்துள்ைனர். உலகிவலவய மானுடர்களின் பமாழிக்பகன்று இலக்கணம் வகுக்கப்ெட்டு, சங்கம் அரமக்கப்ெட்டபதல்லாமும் மதுரையில்தான். இப்ெடிப்ெட்ட மதுரையில் எவ்வைவவா சாகசங்களும் நடந்துள் ைன. அவற்ரற அருள்மாயம் என்றும், இரற மாயம் என்றும்தான் கூறினர். ஆனால், ஆய கரலகள் அறுெத்துநான்கில் சித்துக்கு விைக்கவமா உதாைணவமா இல் லாதிருந்தது. அதற்கு உதாைணமாகவும் விைக்கமாகவும் இருக்க விரும்பிவய முதல் சித்தனாக வந்தார் சிவபெருமான். அப்வொது, அபிவஷக ொண்டியனின் ஆட்சி மதுரையில் நரடபெற்றுக்பகாண்டு இருந்தது. எல்லாச் பசல்வங்களும் இருந்தும், அபிவஷக ொண்டியனுக்குப் பிள்ரைச் பசல்வம் மட்டும் இல்ரல. அரதக் வகாரி, திருச்சந்நிதியில் அவன் உருகாத நாளுமில்ரல. அதற்கு அருள் புரியவவ சிவபெருமானும் சித்த உருக்பகாண்டு வந்தார். இரத இப்ெடியும் கூறலாம்... 'இனி வரும் நாட்களில் முனிவர்கள் ரிஷிகள் நடமாடிடும் சாத்தியம் குரறவு. அருைாைர் என்வொர் சித்த வடிவம் பகாண்வட வருவர். உலகம் உய்ய தங்கள் வாக்காலும் வாழ்வாலுவம ெதில் தருவர்’ என்ெதுதான் சிவபெருமான் சித்தனாய் வந்ததன் அடிப்ெரட வநாக்கம். அப்ெடி வந்த நிரலயில், சித்த சாகசங்கள் எப்ெடி இருக்கும் என்று உலகத்தவர் பதரிந்துபகாள்ை வவண்டாமா? சாகசம் ஆைம்ெமாயிற்று. சாகசம் புரியும் முன், வதாற்றத்திலும் ஒரு மாற்றம்! அதாவது, ொர்த்ததும் ெைவசப்ெடுத்தும் எழில் வதாற்றம். பநற்றியில் மட்டும் பவகு திருத்தமாய் இட்டுக்பகாண்ட விபூதியும், நடுவில் தீச்சுடர் வொல் குங்குமமும் ெளிச்சிட்டன. பதருவில் நடந்து பசல்ரகயில் ஜவ்வாது வாசம் அரல அரலயாய்ப் ெைவிற்று. ொர்த்தவர் ொர்த்தெடிவய இருக்க... ெலர் தங்கரை மறந்து அவர் பின்னால் பசன்றனர். பமய்ம்மறப்ெது என்ெரத, அவர் ஒரு வலம் வந்து ஊைாருக்கு நிகழ்த்திக் காட்டிவிட்டு, அவ்வாறு பமய்ம்மறந்வதாரைப் ொர்த்துச் சிரித்தவொது... பகாடியில் பூத்திருந்த மலர்கள் எல்லாமும்கூட உதிர்ந்து சிலிர்த்துப் வொயின. மிகுந்த பிையாரசக்குப் பின், சிலர் அந்த சிவச் சித்தரன பநருங்கி, 'யார் நீ?' என்று வகட்டனர். 'ொர்த்தால் பதரியவில்ரலயா... உங்கரைப் வொல் ஒரு மனிதன்.'
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'இல்ரல. நீ ஒரு மாயன்!' 'இதுவும் என் பெயரில் ஒன்றுதான்.' 'உனது ஊர்?' 'அது மிக உயைமான இடத்தில் உள்ைது.' 'ஊருக்குப் பெயர் எதுவும் கிரடயாதா?' 'கயிலாயம் என்று ரவத்துக்பகாள்ளுங்கவைன்.' 'நம்ெமுடியவில்ரல.' ''என்ன பசய்தால் நம்புவீர்கள்?' ''எங்வக... விண்ணில் ெறந்து காட்டு!' உடவனவய ெறந்தும் மிதந்தும் காட்டிவிட்டுச் சிரித்தார் சிவச்சித்தன். 'இது ஏவதா மாயம்...' என்றனர் அவர்கள். 'இது மாயமில்ரல; சித்தம் பதளிந்தால் நீங்களும் வாவனறலாம்; பொதிவொல் மிதக்கலாம். அவ்வைவு ஏன்... நீர் வமல் நடக்கலாம்; பநருப்பிலும் கிடக்கலாம்...' 'சித்தம் பதளிந்தால் என்றால்?' 'வொகப் வொக அறிவீர்கள்...' 'உம்மால் இன்னும் என்னபவல்லாம் மாயம் பசய்ய ஏலும்?' 'அவதா பதரிகிறவத குன்று... அரத அந்தப் ெக்கத்தில் இருந்து இந்தப் ெக்கமாய் தள்ளி ரவக்கமுடியும். அவதா மிதக்கின்றனவவ வமகங்கள்... அவற்ரற அருகில் அரழத்து மரழ பெய்விக்க முடியும்...' 'நிஜமாகவா?' 'ஐயம் எதற்கு... இப்வொவத ொருங்கள்...' சிவச்சித்தனின் சாகசம் பதாடர்ந்தது. மரல இடம் மாறியது; வமகங்கள் அருவக வந்து நீரைப் பொழிந்தன. பமாத்த மதுரையம்ெதிவய உரறந்து வொனது. அந்தச் பசய்தி மன்னன் அபிவஷக ொண்டியரனயும் அரடந்தது. 'யார் அந்தச் சிவச் சித்தன்..? இதுவரை வகள்விப்ெட் டிைாத இனத்தவன். அவரன உடவன அரழத்து வாருங்கள்!' என்று ஆரணயிட்டான். ஆனால், அரழக்கச் பசன்றவர்கள் ொவம், ொடாய்ப்ெட்டுத் திரும்பி வந்தனர். 'அைவச! ஒன்ரற அறிய ஒருவர் விரும்புகிறார் என்றால், அவர் மாணாக்கர். அறிவுறுத்த வவண்டிய வர் குருநாதர். குருரவத் வதடி மாணாக்கன்தான் வைவவண்டும்; குருவல்ல!' என்று சிவச் சித்தன் கூறிவிட்டதாகச் பசால்லினர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அபிவஷக ொண்டியன், தன் கட்டரைக்குக் கீழ்ப்ெடியாத ஒருவரைத் தனது வாழ்வில் முதல்முரறயாகக் காண்கிறான். அது மட்டுமா? அவனது ைாஜ கர்வமும் புழுக்கத்துக்கு உள்ைானது. அன்று ஆலயத்தினுள் தரிசனம் பசய்தவொதும் அதன் நிைடல்! 'இரறவா... மன்னவன் என்ரனவய ஒரு மாயாவி வருத்தம்பகாள்ைச் பசய்துவிட்டான். எனக்கு இது இழிவா, இல்ரல விடிவா என்று பதரியவில்ரல' என்று புலம்பிவிட்டு, வகாயில் பிைாகாைத்ரத வலம் வைத் பதாடங்கினான். என்ன ஆச்சரியம்... எதிரிவலவய அந்த சிவச் சித்தன். மன்னனின் உடனிருந்வதார், 'அைவச... இவவனதான் தங்களுக்குப் ெணிய மறுத்த சித்தன்' என்றனர். அபிவஷக ொண்டியனும் மாறாப் புழுக்கத் துடன் சித்தரை ஏறிட்டான். ஆனால், அவரைப் ொர்த்த மாத்திைத்தில், மனத்தில் ஒரு ெைவசம். சிவச்சித்தனிடமும் ஒரு புன்னரக. மன்னன் சார்ொக மந்திரிப்பிைதானியர் வெசினர். 'நீர்தான் மதுரையம்ெதிரயவய மயக்கித் திரியும் சித்தவனா?' 'நான் சித்தன் மட்டுமல்ல... பித்தன், எத்தன், முத்தன் என்று எனக்குப் ெல பெயர்கள்...'' ''அடக்கத்வதாடு வெசு! உன் எதிரில் இருப்ெ வர் இந்த நாட்டு மன்னர்...'' ''அதனாபலன்ன... மூப்பும் திரையும் வரும் வொது முடிந்து வொகப்வொகிறவர்தாவன?’ ''நீ மட்டும் என்ன... வாழ்வாங்கு வாழ முடிந் தவவனா?'' ''அதிபலன்ன சந்வதகம்? சித்தன் என்றாவல வாழ்வாங்கு வாழ முடிந்தவன் என்றும் பொருள் உண்வட..!'' ''சித்தன்... பெரிய சித்தன்... எங்வக உன் ஆற்றரல அைசர் முன் காட்டு, ொர்ப்வொம்...'' ''அதனால் எனக்கு ஆவது ஒன்றுமில்ரல. அடுத்து, எரதச் பசய்தும் உங்கரை நான் அடக்கத் வதரவயும் இல்ரல.'' ''இது, அதிகப் பிைசங்கம். இப் வொவத ரகது பசய்து சிரறயில் அரடக்கவா?'' ''முடிந்தால் பசய்யுங்கள்...'' அந்தப் ெதிரலத் பதாடர்ந்து, வீைர்கள் அந்தச் சித்தரைக் ரகது பசய்ய முயன்றனர். ஆனால் சிவச்சித்தன், 'நில்லுங்கள்’ என்று பசான்ன மாத்திைத்தில் கல்லாய்ச் சரமந்து நின்று விட்டனர். அருகிவலவய ஆலய வகாபுைத்ரதத் தாங்கி நிற்கும் இந்திைன் வதாட்டத்து யாரனகளில் ஒன்றாய் ஒரு கல் யாரன. அரதச் சிவச்சித்தன் ொர்க்கவும், அதற்கு உயிர் வந்தது. தும்பிக்ரகரய விரசத்து அரசத்த அதற்கு, அந்தைத்தில் இருந்து கரும்ரெ வைவரழத்து நீட்டினார் சிவச்சித்தன். அரதயும் அது உண்டது. நடந்தரத எல்லாம் ொர்த்து, மன்னன் அபிவஷக ொண்டியன் விக்கித்துப் வொனான். இருந்தும், தனக்கு எதிரில் பதரிவது நிஜமான யாரனயா அல்லது பொய்த் வதாற்றமா என்று அறிய விரும்பி,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அதன் முன் பசன்று ொர்த்தவொது... அந்த யாரன மன்னனின் கழுத்து முத்துமாரலரயப் ெறித்து அரதயும் கரும்புவொல் கருதி விழுங்கிவிட்டது. அபிவஷக ொண்டியனும் அைச கர்வத்ரத விலக்கி, 'அன்ெவை... யார் நீவிர்? எரத உணர்த்த இந்தச் சாகசங்கள்?’ என்று வகட்ட பநாடியில், அந்தச் சிவச்சித்தனும் பசாக்கலிங்கநாதர் சந்நிதியில் புகுந்து மரறந்து, 'வந்தது நாவன...’ என்ெரத உணர்த்தினார். அப்ெடிவய ொண்டிய மன்னனுக்குப் பிள்ரை வைமும் அளித்தார். முதல் சித்தைாய் வந்து சாகசம் புரிந்த ஈசன் அபிவஷக ொண்டியனுக்கு உணர்த்திய பசய்தி என்ன? 'தன் கருரணயானது சித்த வடிவிலும் இனி பவளிப்ெடும். அவத வவரையில், சித்தத்ரத பவன்றுவிட்டாவலா, நான் புரிந்தரதப் வொன்ற சாகசங்கரை எல்வலாைாலும் புரிய முடியும்’ என்ெதுதான் அந்தச் பசய்தி. இது வொதாபதன்று, மதுரைக்கு அருவக உள்ை திருப்பூவனத்திலும் சிவபெருமான் சித்து வவரல புரிய முன்வந்தார். மதுரைக்குத் பதன்கிழக்கில் இருக்கிறது இந்தத் திருப்பூவனம். ரவரக ொயும் திருத்தலம். ரவரகக்கு இங்வக காசிக்கு உண்டான குணம்! அவத வநைம், உயிர் நீத்தவர்களுக்கான இறுதிச் சடங்கு இங்வக நடப்ெதும், இந்த ஆலயத்தில் வமாட்ச விைக்கு ஏற்றுவதும் ஐதீகம். இந்த ஆலயத்தில் ஒரு வதவதாசி இருந்தாள். 'பொன்னாச்சி’ என்ெது அவள் பெயர். இரறவனுக்குத் தங்கரை அர்ப்ெணித்துக் பகாண்டவர்கவை வதவதாசிகள். ஆடல்- ொடல் எனும் கரல மூலமாக இரறவரனத் பதாழுவார்கள். வவத மந்திைங்கைாலான வழிொட்டு முரற வொலவவ ஆடல்- ொடல் பகாண்ட வழிொட்டு முரறயும் அன்று வழக்கில் இருந்தது. கர்ப்ெக்கிைகத்தினுள் சிலா ரூெத்ரதத் பதாட்டு பூஜிக்கும் உரிரமயும் அவர்களுக்கு இருந்தது. அதனால் ஊவை அவர்கரை ெயெக்தியுடனும் மரியாரதயுடனும் ொர்த்து, அவர்களுக்குக் கட்டுப்ெட்டு நடந்தது. ஒரு நீதிெதிரயப் வொலவும் இவர்கள் திகழ்ந் தனர். பொன்னாச்சியும் திருப்பூவனநாதர் சந்நிதி வதவதாசியாய்- திருப்பூவனத்து நீதி வதவரதயாய்த் திகழ்ந்தாள். இவளுக்குள் ஒரு வமலான ஆரசயும் இருந்தது. திருப்பூவனம் வகாயில் திருச்சந்நிதிக்குள் கல் வடிவத்தில் உள்ை உத்ஸவ மூர்த்திரய அசல் பொன்னில் பசய்து ஆலயத்தில் ரவத்து பூஜிக்க வவண்டும் என்ெவத அவைது விருப்ெம்! அவள் எங்வக விரும்பினாள்? அவனல்லவா அவளுக்குள் புகுந்து அப்ெடி விரும்ெச் பசய்தான்! அப்ெடி அவள் விரும்பினால்தாவன, ஒரு சித்தன் மனது ரவத்தால் பசப்ரெக் கூடப் பொன்னாக்க முடியும் என்ெரத இந்த உலகத்துக்கும் உணர்த்த முடியும்? அந்த ைசவாத சாகசம் அடுத்த இதழில்... - சிலிர்ப்மொம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 4
'வவள்ளியுருகிப் வ ான்வழி ஓடாமே கள்ளத் தட்டானார் - கரியிட்டு மூடினார்
வகாள்ளி றியக் குழல்வழிமய வசன்று வள்ளியுண்ணாவில் அடக்கி வவத்தாமே...’ - திருேந்திேம்
வ ான்னாலே ஓர் உத்ஸவ மூர்த்தி திருஉருவம். அதைத் திருப்பூவனநாைர் திருச்சந்நிதிக்குத் ைன் உபயமாய் வழங்கலவண்டும் என்று நிதனத்ை பபான்னாச்சி, அைற்காக எவ்வளவு பபான் லைதவப்படும் என்று பபாற்பகால்ேர் ஒருவதை அணுகி வினவியலபாது, அவர் பசான்ன பதில் அவளுக்கு அதிர்ச்சிதயத் ைந்ைது. காைணம், பே லைாோவுக்கு (ஓர் அளவு) ைங்கம் வாங்க லவண்டும். அைசர்களுக்கு மட்டுலம சாத்தியப்படுகிற விஷயம் அது. அதைத்ைான் பபாற்பகால்ேரும் கூறினார். ''ைாலய... உனக்பகைற்கு இந்ை ஆதச? உன் பசாத்தைபயல்ோம் விற்றுப் பணம் திைட்டினாலும், உத்ஸவச் சிதேதய அைற்குரிய ேட்சணங்கலளாடு காண்பது கடினம். எனலவ, உன் எண்ணத்தை மாற்றிக் பகாள்'' என்றார். அந்ை பதில், பபான்னாச்சிதய பவகுவாக லயாசிக்க தவத்துவிட்டது. அன்று திருச்சந்நிதியில் ஆடி முடித்ைவள், லகாயில் பட்டரின் மரியாதைதய ஏற்கும் லநைத்தில், உள்ளிருக்கும் புவனநாைதைப் பார்த்து கண்ணீர் சிந்ைத் பைாடங்கினாள்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''பபான்னம்பேத்ைவலன... பபான்மணியா கலவ உன்தனக் காண என் மனம் ஏலனா பபரிதும் விரும்புகிறது. ஆனால், அது அைசர்களுக்லக சாத்தியம் என்கிறார் பபாற்பகால்ேர். அதுவும் உண்தமைான்! என்னிடம் அந்ை அளவு நிதி இருந்ைால் எவ்வளவு நன்றாயிருக்கும்! நான் எனக்பகன்று எப்லபாதும் எைற்கும் ஆதசப்பட்டதில்தே. உன்னிடம் அைற்காகக் லகாரிக்தக தவத்ைதுமில்தே. இன்று உன்தன அதடய உன்னிடம் லகாருகிலறன். என் விருப்பத்தை எப்படியாவது ஈலடற்று'' என்று கண்ணீர் பபருக்கினாள். அதைக் கண்ட பட்டரும், ''அம்மா... உன் விருப்பம் மிகவும் உயரியது. ஆனால், சாத்தியம் இல்தே. அைசர்களால் பசய்ய முடிந்ைாலும், பசய்துபார்க்க விரும்பமாட்டார்கள். காைணம் ஒன்றுைான். எதிர்பாைாமல் திருலமனி களவு லபானால், ைங்கம் என்பைற்காக, திருலமனி என்றும் பாைாமல் மிலேச்சர்கள் அதை உருக்கி விடுவார்கள். அது பபரும் பாவம் அல்ேவா? ஆனால், லகாயில் விமானத்தைத் ைங்கத்ைால் லவய்வார்கள். காைணம், அதைக் களவாடுவது அவ்வளவு சுேபமில்தே'' என்றார். அதைக் லகட்ட பபான்னாச்சிக்குள் லமலும் லமலும் லகள்விகலள முதளத்பைழுந்ைன. ''பட்டலை... கள்வர்களுக்கு பயந்ைா அந்ை இருக்கிறான்?' என்று திருப்பிக் லகட்டாள்.
பபான்னம்பேன்
பபான்னுருக்பகாள்ளாமல்
''அச்சம் அவனுக்லகைம்மா..? அச்சலம அவதனக் கண்டு அஞ்சுலம! அச்சம் எல்ோம் நமக்குத்ைான்!'' ''அப்படிபயன்றால், அவன் லமல் நம்பிக்தக நமக்கு இல்தேயா? நம்தம எல்ோம் காக்கத் பைரிந்ைவனுக்கு ைன்தனக் காத்துக்பகாள்ளத் பைரியாது என்பதுைான் அவன் வதையில் நாம் உணர்ந்து தவத்திருக்கும் உண்தமயா?'' ''உன் லகள்விக்கு என்னால் பதில் கூற முடிய வில்தே, பபான்னாச்சி! ஒன்று மட்டும் உறுதி; பசார்ண விக்கிைகம் என்பது சாத்தியமில்தே; அதை மறந்துவிடு! அைற்காக நீ முதனந்ைால், தினந்லைாறும் நீ சிவனடியார்களுக்கு அமுது பதடப்பது என்பது இயோது லபாகும்'' என்றார். பபான்னாச்சி ைன் அமுதுப் பதடயல் பைாண்டிதனத் பைாடர்ந்ைாள். ஆனால், மனத்துக்குள் அந்ைத் ைங்க விக்கிைக ஆதச இருந்ைபடிலயைான் இருந்ைது. ''இதறவா... நீ எத்ைதனக் கருதணயானவன்! உன் உள்ளம் பபான் லபான்றது. ஆனால், உன் உரு மட்டும் ஏன் பசப்பிலும் ைாமிைத்திலும் இருக்க லவண்டும்? அது பபான்னில் இருப்பதுைாலன சரி? இந்ை மாந்ைர்கள் ைங்கள் அணிகேனுக்குப் பபான்தனப் பயன்படுத்ைோம்; உன் உருவுக்குப் பயன்படுத்ைக் கூடாலைா?'' என்று, சைாசர்வ காேமும் சிந்தித்ைபடி இருந்ைாள். அவளது இந்ை சிந்ைதனத் தீவிைம், மதுதையம்பதியில் ஒரு சித்ைனாய் வேம் வந்ைபடி இருந்ை சிவபபருமான் திருவுள்ளத்தில் பசன்று எதிபைாலித்ைது. அடுத்ை பநாடிலய, திருப்பூவனத்தில் ஓர் அடியார் வடிவில் லைான்றியலைாடு, பபான்னாச்சியின் அமுை விருந்து நடக்கும் இடத்தையும் அதடந்ைார். ஆனால், அந்ை விருந்தில் பங்கு பகாள்ளாமல் ஒதுங்கிலய இருந்ைார். இதைக் கவனித்ை பபான்னாச்சியும் அவரிடம் பசன்று வினவினாள். ''அடியவலை.. அமுதுச்சாதேக்கு வந்தும் அமுதுண்ணாமல் இருப்பது ஏன் என்று நான் அறியோமா?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''ஒலை காைணம்ைான் பபண்லண! அடியவர்களுக்கு அமுதூட்டும்லபாது மனத்தில் சிறு வருத்ைமும் இருக்கக்கூடாது. ஆனால், உன் மனத்தில் ஒரு பபரும் பாைம் இருக்கக் காண்கிலறன். பிறகு, நான் எப்படி அமுது பசய்லவன்?'' அடியார் லவடத்துப் பைமனின் லகள்வி பபான்னாச்சிதய சிலிர்க்கச் பசய்ைது. இதுவதை ஆயிைமாயிைம் அடியார்கள் அமுது பசய்திருக்கிறார்கள். ஆனால், ஒருவரும் அவள் உள்ளத்துக்குள் இருந்ைதை ஊடுருவிப் பார்த்திடவில்தே. பார்த்திடுவது என்பது ஒரு வல்ேதம. அது பேருக்கு இல்தே என்பதும் ஒரு காைணம்.
ஆனால், இப்லபாது அவளது மனத்தில் புதைந்திருந்ை ஆதசதய பவளிக்காட்டியது அந்ை ஈசன் அல்ேவா? அவரிடம் உண்தமதய மதறக்க விரும்பவில்தே பபான்னாச்சி. அடுத்ை பநாடிலய, 'உண்தமைான் ஸ்வாமி...’ என்று மனம் உதடந்து அழுைாள். ''ஒரு பபான் லமனி காண விரும்புகிலறன். ஆனால், எல்லோரும் அது இயோது என்கின்றனர். அப்படி இயோை வண்ணம் என்தன ஏதழயாகப் பதடத்துவிட்டாலன அந்ை ஈசன் என்பலை என் வருத்ைம்.'' ''அப்படிபயன்றால், நீ பசல்வச் பசழிப்தப லவண்டுவது சுக லபாகமாய் வாழ அல்ே... அப்படித்ைாலன?'' ''இந்ை மண்ணுேகின் சுக லபாகம் நிதேயானதில்தேலய ஸ்வாமி? இதை நான் விரும்பினால், அந்ை ஈசதன வணங்குவதிலும் பபாருள் இல்தேலய?'' ''உன் மனம் பபான் என்பது புரிகிறது. ஆனால், உன்னிடம் பபாருளாக பபான் இல்தே. அப்படித்ைாலன?'' ''ஆம் ஸ்வாமி! எனக்கு லவண்டுமளவு பபான்தனத் ைை, இந்ைப் பாண்டி மண்டேத்தில் வர்த்ைகர்களும் இல்தே. ஏைாவது மாயம் நிகழ்ந்ைால்ைான் உண்டு!'' ''அப்படிலய ஆகட்டும்! உன் விருப்பத்தை ஈலடற்ற, நாலன அந்ை மாயம் புரியத் ையாைாக இருக்கிலறன்.'' ''மாயம் என்று நான் ஒரு லபச்சுக்குச் பசான்னால், நீங்களும் பகாண்டுவிட்டீர்கலள? மாயத்தில் வருவது நிதேத்து நிற்குமா?''
அதைலய
பிடித்துக்
'சித்ை மாயம் நிதேயானது. கவதேப் படாலை..!' ''சித்ை மாயமா..? இது என்ன புதிய பைம்?'' ''சித்ைனான நான் புரியப்லபாகும் மாயத்தைைான் சித்ைமாயம் என்லறன்.'' ''நீங்கள் சித்ைனா? அடியார் என்றல்ேவா எண்ணிலனன்.'' ''சித்ைனும் அடியவன்ைான் பபண்லண!'' ''எல்ோலம புதிைாக உள்ளது. ையவுபசய்து என் விருப்பத்லைாடு விதளயாடாதீர்கள்...'
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''திருவிதளயாட்தட ைாைாளமாய் ஆடோம். நீ லபாய் உன் இல்ேத்தில் இருக்கும் உலோக பாத்திைங்கள் அவ்வளதவயும் இங்லக பகாண்டு வா!'' ''ஸ்வாமி...'' ''ையங்காலை... பபான்தன அதணத்து நீ பபான்னதணயாளாக ஆகிட லவண்டாமா?'' அவரின் லகள்விக்கு அைற்கு லமல் மறுபமாழி கூற பபான்னாச்சி ையாைாக இல்தே. அவைது மாயத்தை எதிர்பகாள்ளத் ையாைாகிவிட்டாள். அப்லபாலை அவர் முன் குவிந்ைது பபான்னாச்சியின் உலோக பாத்திைங்கள். சட்டி சருவத்தில் இருந்து அண்டா, அடிப்பபருக்கிவதை அவ்வளவும் அவர் முன் தவக்கப்பட்டன. அவரும் ைன் வசமிருந்ை விபூதிதய எடுத்ைார். பநற்றியின் பால் தவத்து தியானிப்பது லபால் நடித்ைார். தியானலம தியானித்ை காட்சிதயக் காண பபான்னாச்சிக்குக் பகாடுத்து தவத்திருந்ைது. பிறகு, தியான விபூதி அவ்வளவு பாண்டங்கள் லமலும் அவைால் பைளிக்கப்பட்டது. ''பபண்லண... இவற்தற நீ இன்று இைவு முழுக்கத் தீயில் லபாட்டு தவ. விடிந்ை பின் பார்... இதவ அவ்வளவும் ைங்கமாகி இருக்கும்.'' என்றார். ''ைாங்கள் பைளித்ை விபூதிக்கு அவ்வளவு சக்தியா?''- பபான்னாச்சி லகட்டாள். ''அதை நாதள காதேயில் நீலய பார்த்துத் பைளிந்து பகாள். இைற்குப் பபயர் ைசவாைம்...'' ''விவாைம் அறிலவன்; உடதே முடக்கும் முடக்குவாைமும் அறிலவன்; ைசவாைம் என்பதை இப்லபாதுைான் லகட்கிலறன்.'' ''ஒலிப்பது நாைம், ஒளிர்வலைா வாைம்.'' ''அருதமயான விளக்கம். விவாைத்திலும் கருத்து ஒளிர்கிறது; உடல் வாைத்தில் இயக்கமற்ற ைன்தம ஒளிர்கிறது.'' ''இங்லக உலோகம் ஒளிரும். நான் வைட்டுமா?'' ''ஸ்வாமி... இது பபான்னாகும் வதை இருக்கக்கூடாைா?'' ''எனக்கு இருக்க விருப்பம்ைான். ஆனால், மீனாட்சிதயப் பிரிந்ைல்ேவா வந்திருக்கிலறன்...'' ''அது யார் மீனாட்சி?'' ''சரிைான்... அவள் ஆட்சியில் வாழ்ந்து பகாண்டு இப்படி ஒரு லகள்வியா..?'' என்று லகட்டவர், அப்படிலய மாயமானார். அைன் பிறகுைான் பபான்னாச்சிக்கு, வந்ைது ஈசன் என்பதும், அவர் புரிந்ைது திருவிதளயாட்டு என்பதும் புரிந்ைது. உச்சி முைல் பாைம் வதை புளகாங்கிைத்தில் பூரித்ைாள். கண்களில் ஆனந்ைக் கண்ணீர் பபருகியது. மறுநாள் காதேயில், அவ்வளவு உலோகப் பாத்திைங்களும் பபான்னாகி மின்னின. அதை உவப்லபாடு அள்ளிப் பபாற்பகால்ேர் வசம் ைந்ைாள். ஈசன் ைன்னிடம் லபசும்லபாது,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'மீனாட்சிதயப் பிரிந்ைல்ேவா வந்திருக்கிலறன்’ என்று பிரிய விரும்பாை விருப்பத்தை பவளிக் காட்டியதை உத்லைசித்து, அந்ை ைசவாை ைங்கத்தைக் பகாண்டு லசாமாஸ்கந்ை உருதவச் பசய்ய விரும்பினாள். அைன்படி, லசாமனுடன் உதமயும், இருவருக் கும் நடுலவ கந்ைமூர்த்தி நிற்கும் லகாேத்லைாடு, பபான்னாலே உத்ஸவ விக்கிைகமும் ையாைாகியது. அதை அப்படிலய அள்ளி அதணத்து மகிழ்ந்ைாள். கன்னத்தையும் உணர்ச்சிப் பபருக்கில் கிள்ள முற்பட்டாள். குதழந்து பகாடுத்ைார் ஈசனும். அைனால் பபான்னாச்சியின் நகக்குறி கன்னத்தில் பதிந்ைது. இன்றும் இந்ைத் திருவுருவம் திருப்பூவனநாைர் ஆேயத்தில் காணக் கிதடக்கிறது. ைன் விருப்பத்தை ஈலடற்றிய பபான்னாச்சி பிறகு 'பபான்னதணயாள்’ என்று வைோற்றில் பதியோனாள். பைஞ்லசாதி முனிவர் இயற்றிய திருவிதளயாடற் புைாண நூலில் இந்ை திருவிதளயாடல் 36-வது படேமாக காணக் கிதடக்கிறது. இந்ை ைசவாை லீதேதய அந்ை ஈசன் மதுதையம்பதியில் ஏன் நிகழ்த்ைவில்தே? திருவாரூர், காஞ்சி, ஆதனக்கா, சிைம்பைம், காளத்தி என்று பிற ைேங்களிலும் ஏன் நிகழ்த்ைவில்தே? திருப்பூவனத்தில் இதை ஏன் நிகழ்த்தினான் என்பைன் பின்லன சூட்சும காைணங்கள் நிதறய உள்ளன. அைற்குத் திருப்பூவன ைே பபருதமதய அறிைல் முக்கியம். ஆவிலபான பின், அது வாழ்ந்ை வீடாகிய லைகத்தை சுட்டுச் சாம்போக்கி, அதைப் பிறகு காசியில் கதைப்பது என்பது மானுடர்க்கான பித்ரு கர்ம வதையதற. காசியில் பாயும் கங்தக நீருக்கு அோதி குணங்கள் உண்டு. அவனியில் பாயும் நதிகளில் கங்தக மட்டுலம உருகிப் பபருகி வரும் நதி. மற்றதவ மதழ பபாழிவால் மதேலமல் வீழ்ந்து, பின் பாய்ந்து ஓடி வருபதவ. ஆனால், கங்தகலயா உதறபனி கதிைவனால் உருக்கப்பட, ஓடிவரும் நீைாகும். அைனுள் அக்னிக் கங்கின் குணமுண்டு. பாவ எண்ணங்கதளயும் அந்ைக் கங்கினால் கதைத்துவிடுகிலறாம் என்பலை சூட்சுமப் பபாருள். அப்படிப்பட்ட கங்தகயானது பைன்புேம் பாயாைைால், பைன்புேத்ைவர்களுக்கு எல்ோம் கங்தக நீைாடல் ஒரு பபரும் பிையாதசக்குரிய ஒன்றாக இருந்து வந்ைது. எனலவ, பித்ரு கர்மங்கதளச் பசய்யவும் காசி வதை பசல்ேப் பபரும் காேம் லைதவப்பட்டது. பபாருளும் லைதவப்பட்டது. அந்ைக் குதறதயப் லபாக்க விரும்பிய ஈசன், மதுதையம்பதியில் ைன் தகதய தவத்ை இடத்தில் ஒரு நதிதயப் பதடத்ைான். தக தவத்ைைால் வந்ை அந்ை நதி 'தவதக’ ஆயிற்று. கங்தக ஈசனின் கருதண மிகுந்ை சிைசில் இருந்து வருவைாக ஓர் ஐதீகம் உண்டு. தவதகலயா அருள்மிகுந்ை கைத்தில் இருந்து வந்ைது. இைற்கும், காசிக்கும் லமோன பாவம் லபாக்கும் குணம் உண்டு என்பதை உேகத்ைவர் உணை, அவன் எண்ணம் பகாண்டான். அைற்லகற்ப ைன் மூைாதையரின் அஸ்திக் கேசத்துடன் காசிக்குப் பயணம் லமற்பகாண்ட ஓர் அந்ைணர், திருப்பூவனத்தில் பாயும் தவதக ஆற்றில் நீைாடுதகயில்... அந்ை அஸ்திக் கேசத்தை ஒருவர் தகயில் பகாடுத்து பத்திைமாக தவத்திருக்கச் பசால்லிவிட்டு நீைாடச் பசன்றார்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அதை வாங்கிக்பகாண்டவருக்கு, கேசத்தில் இருப்பதைத் திருட்டுத்ைனமாய் பார்க்கும் ஆதச ஏற்பட்டது. பபான்லனா பபாருலளா ைான் இருக்கலவண்டும் எனும் எண்ணத்துடன் அதைத் திறந்து பார்த்ைார். உள்லள இருந்ை அஸ்திச் சாம்பலும் எலும்புத் துண்டுகளும் மணக்கின்ற மேர்களாக அவருக்குக் காட்சியளித்ைன. இதையா பாதுகாக்கச் பசான்னார் என்ற லகள்வி அவருக்குள் எழுந்ைது. அந்ைணர் குளித்துவிட்டு வைவும் அவரிடலம லகட்டும்விட்டார். 'பூக்கேசத்தை பபான் கேசம் லபாே பாதுகாக்கச் பசால்லிச் பசன்றீலை... அப்படி என்ன சிறப்பு இந்ைப் பூக்களுக்கு இருக்கிறது? இந்ை உேக வனத்திலே இல்ோை பூக்களா இதவ?'' என்று லகட்டார். அந்ைணர் விக்கித்துப் லபாய் கேசத்தைத் திறந்து பார்க்க, அவருக்கும் பூக்கலள காட்சி ைந்ைன. இது என்ன மாயம் என்று அவர் பநஞ்சு பைவசப்படுதகயில் அசரீரி முழங்கிற்று. 'அப்பலன.. நீ உன் கர்ம காரியத்தை இந்ை தவதகயிலேலய பசய்யோம். இதுவும் கங்தகக்கு நிகைானலை! பசால்ேப்லபானால் காசிக்கு ஒரு வீசம்கூட என்றும் பகாள்ளோம். இதை உணர்த்ைலவ சாம்பதேப் பூவாக்கிலனன். மண்ணில் மேர்பதவ பூப்ப ைால் பூக்கள் எனப்படும். மைணித்ை உடம்பு பநருப்பில் பூப்பைால் அந்ைச் சாம்பலும் பூவாகலவ கருைப்படும். அந்ைப் பூ இங்குள்ள தவதகயம்பதியில் கேந்திடும்லபாது திருப்பூவாகிடும். இந்ை தவதகப்புறமும் ஆைோல் திருப்பூவனம் என்றாகட்டும்’ என்று ஒலித்து அடங்கிற்று அசரீரி. அந்ைத் திருப்பூவனக் கதையிலேலய இதறவனும் பூவனநாைனாய் லகாயில் பகாண்டான். கங்தகக்கதையில் விஸ்வநாைன். இங்லக பூவனநாைன்! எத்ைதனப் பாவம் பசய்திருந்ைாலும், இங்லக கர்மச் பசயல் பசய்ய... அதைச் பசய்ைவருக்கும் முக்தி - பசய்யப்படுபவருக்கும் முக்தி. சாைாைண உலோகம் ைங்கமாவது என்பது உலோகத்துக்கான முக்தி. சாைாைண மனிைன் ைங்கமாவது என்பது பிறப்புக்கான முக்தி. அதை உணர்த்ை இதறவன் லைர்வு பசய்ை இடலம திருப்பூவனம்! இந்ைத் திருப்பூவனத்து ைசவாை சாகசம், மானுட முக்திக்கும் வழிகாட்டுகிறது. ஈசன் பசய்ை இந்ை சாகசத்தை, அைாவது ைசவாைத்தை சித்ைர் பபருமகன் ஒருவர் ைன் வாழ்நாளில் பசய்து காட்டினார். அது...? - சிலிர்ப்ம ாம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 5
'பாரேது புனரேது அனலு ரேது
பாங்கான காரேது வவளியு ோகும் நாரேது பூரவது வாச ரேது நல்ே புட்பந் தாரனது பூசச ரேது ஊரேது ரபரேது சினமு ரேது ஓரகாரகா அதிசேந்தா வனன்ன வசால்ரவன் ஆரேது குளரேது ரகாயி ரேது ஆதிசிவத்சத ேறிவதனா ேறிேோரே...’ - கருவூர் சித்தர்.
ேசவாத சாதுர்யத்தில் ப ான்னணையாணைத் பதாட்டு ல சித்தர் ப ருமக்கள் வித்ணத காட்டியுள்ைனர். ஆனாலும், முதல் வித்ணதக்காரன் அந்த ஈசனன! சித்த சாகசங்களினலனய எல்னலாரும் ப ரிதாகக் கருதிடும் சாகசம் ஒன்று இருக்க முடியுமானால், அது ரசவாத சாகசனம! பசப்ண த் தங்கமாக்கும் வித்ணதணய அறிவதற்காகனவ சித்தர் ப ருமக்கணைத் னதடிச் பசன்று, தங்கணைச் சீடர்கைாகச் னசர்த்துக்பகாள்ைச் பசால்லி பகஞ்சி நின்றவர்கள் லர் உண்டு. ஆனால், அந்த உனலாக ரகசியனமா, இன்றுவணர அறியப் டாத ரகசியமாக- ப ரும் புதிராகனவ உள்ைது. இன்று 'பமட்டலர்ஜி’ எனப் டும் உனலாகவியல் கல்வியில் உச்சம் பதாட்டவர்கள்கூட மண்ணிலிருந்து கிணடக்கும் தங்கத்ணதத் தவிர்த்து, ஏணனய உனலாகங்கணை ணவத்து அதன் குைத்ணத மாற்றி தங்கம் பசய்வது என் து அசாத்தியம் என்கிற கருத்ணதனய பகாண்டுள்ைனர். பசயற்ணகயாகத் தங்கம் பசய்ய முணனந்து, அதில் ஓரைவு சாதித்தவர்கள்கூட... இயற்ணகயாகத் னதாண்டி எடுப் ணதவிட பசயற்ணகத் தங்க முயற்சி ல மடங்கு கூடுதல் பசலணவத் தருவதால், அந்த முயற்சிணயத் பதாடரவில்ணல. மாறாக, 'சூப் ர் கண்டக்டிவிடி பமட்டீரியல்’ எனும்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எணடகுணறவான, அனதனேரம் மிக லமான ஓர் உனலாகத்ணதக் கண்டறிவதில்தான் மிகவும் சிரத்ணத காட்டி வருகின்றனர். இந்த சூப் ர் கண்டக்டிவிடி பமட்டீரியல் கண்டறியப் ட்டுவிட்டால் விமானம், ன ருந்து, ரயில் என்று சகலத்திலும் அது யன் டுத்தப் ட்டு, எரிப ாருள் பசலவினம் மிகக் குணறயும். அடுத்து, மின்சாரத்ணதக் கடத்துவதில் ஏற் டும் விரயம் தவிர்க்கப் ட்டு, உற் த்தி பசய்யப் டும் மின்சாரமானது முழுவது மாய் யன் டுத்தப் டும். எனனவ, தங்கமாக்கும் விஞ்ஞான முயற்சிகள் மிக மிகப் பின் தங்கிய நிணலயினலனய உள்ைன. ஆனால், தங்கத்தின் னமல் உள்ை மதிப்ன ா ோளுக்கு ோள் கூடிக்பகாண்னடதான் ன ாகிறது. உலகின் ப ாதுப் ைமாக இணதக் கருத முடிவதும் ஒரு காரைம். இன்று எந்த ோட்டிடம் அதிகக் ணகயிருப்பு தங்கம் உள்ைனதா, அந்த ோனட உண்ணமயான ப ாருைாதார லமுள்ை பசல்வச் பசழிப் ான ோடாகும். அந்த வணகயில், ேம் ாரத னதசத்ணத உலகினலனய மிக அதிக தங்கம் பகாண்ட ஒரு ோடாக தாராைமாகச் பசால்லலாம். இங்னகதான் மிகக் குணறந்த வருமானம் உள்ைவர்களிடம் கூடக் குந்துமணி தங்கமாவது உள்ைது. தங்கத்ணத மிகத் பதய்விகத் தன்ணம ப ாருந்தியதாகக் கருதும் கலாசார அடிப் ணட இன்பனாரு காரைம்.வாழ்வின் எல்லா முக்கிய தருைங்களிலும் தங்கம் இங்னக முக்கியப் ங்கு வகிக்கிறது. ஆண்- ப ண் னசர்க்ணகக்குக் காரைமான திருமைத்துக்னக தங்கம்தான் பிரதான காரணியாக உள்ைது. சுமாரான அழகுடன் பிறந்துவிட்ட ப ண்கணை எல்லாம் இல்வாழ்க்ணக எனும் கடணலக் கடக்கணவக்கும் ப ரும் காரணியாக தங்கனம உள்ைது. ஒருவருணடய அந்தஸ்ணத இதுனவ தீர்மானிக்கிறது. எந்த விஷயத்துக்கும் ஓர் அைவு உண்டு என் ார்கள். அந்த அைவு என் து கைக்காக, அதாவது எண்ைாக உள்ைது. பமாழி என் து எழுத்தாக உள்ைது. இந்த இரண்டும் இல்லாமல் மனித வாழ்க்ணக இல்ணல. இணத ணவத்னத, 'எண்ணும் எழுத்தும் கண்பைனத் தகும்’ எனும் வாக்கு னதான்றிற்று. இந்தக் கண்ைான எண்ணின் அைவீட்டில், கண்ணுக்குப் புலன் ஆகாத ஒரு தூசி எணடக்கும் கீழான எணட பகாண்ட தங்கத்துக்கும் ப ரும் மதிப்பு இருப் துதான் விந்ணத! தங்கம் என்று ஒன்று இல்லாத ட்சத்தில், அப் டி ஒரு அைவீட்ணடனய யன் டுத்தும் ஒரு நிணலப் ாடு மனித இனத்துக்கு ஏற் ட்டிருக்காது. எண்ணின் பதாடக்கமாய் இங்னக ஒன்றுதான் உள்ைது. அதன் கீழான அைவுகள் அணர, கால், கானலஅணரக்கால் என் துதான். அந்த கானலஅணரக்காலுக்குள் ல கானலஅணரக்கால்கள் இருப் பதல்லாம்கூட தங்கத்ணத எணடயிடும்ன ானத உைரப் டுகிறது. இதனால் தான், ப ாற்பகால்லர் வீட்டுக்கு அருகில் உள்ை சாக்கணடகூட சிலரால் அரித்பதடுக்கப் டும் நிணலக்கு உள்ைாகிறது. மிக ேல்ல ஒரு மனிதணர பமச்ச முற் டும் ன ாது அவணர ேல்லவர், தூயவர், சிறந்தவர் என்று எவ்வைவு பசான்னாலும் ஏற் டாத ஒரு நிணறவு, 'தங்கமான மனிதர்’ என்றவுடன் வந்துவிடுகிறது. இப் டி பூமியின் ப ரும் பசல்வமாய், அழகின் இருப்பிடமாய், ஒளியின் நிணலக்கைனாய், குன்றாத மதிப்ன ாடு ஒவ்பவாரு ோளும் உயர்ந்த டினய இருக்கும் ஒனர வஸ்து தங்கம் மட்டுனம! இன்று மட்டுமல்ல, உலகில் மனித ோகரிகம் பதாடங்கிய ோளில் இருந்னத இதுதான் நிணல. பூமியில் மட்டுமின்றி, பூமிக்கு அப் ால் விண்ைகத்னத இருப் தாக ேம் ப் டும் மற்ற புவனங்களிலும் தங்கத்துக்குதான் முதல் மதிப்பு; முதல் இடம்! குன ர நிதியில் இதுனவ பிரதானம். ப ாருணைப் புறந்தள்ளிய ப ரும் ஞானியர்கூட கடவுளிடம் னவண்டிப் ப ற்றது இணதத்தான். தனக்குப் பிட்ணசயிட ஏதுமில்லாத ஓர் ஏணழயின் ப ாருட்டு மனமிரங்கி, ஆதிசங்கரர் ாடியதுதான் கனகதாரா ஸ்னதாத்திரம். இந்த நிதிணயப் ப றுவதற்காகனவ
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
வித்யாரண்யர் துறவறம் பூண்டார். திருமகணைத் தியானித்து இந்த நிதிணயயும் ப ற்றார். தன்ணனச் னசாதிக்க நிணனத்தவர்களுக்குப் ாடம் புகட்ட விரும்பிய னவதாந்தனதசிகன், ஸ்ரீஸ்துதி ாடினார்; ப ான்னும் மணழயாகப் ப ாழிந்தது. இப் டிப் ட்ட சிறப்புக்குரிய ப ான்னுக்குரிய கிரகமாகவும் கிரகாதி தியாகவும் திகழ் வர் குரு கவான். 'ப ான்னன்’ என் து இவருக்கான இன்பனாரு ப யர். குரு என் வர் ேம்ணம எல்லாம் இருளில் இருந்து பவளிச்சத்துக்கு அணழத்துச் பசல் வர். அறியாணம இருணை நீக்கு வர். எனனவ, ஒளிமிகுந்த தன்ணமணய குைமாகக் பகாண்ட குருனவ தங்கத்துக்கு அதி தி. ஜாதகத்தில் இவரது லம் குணறயும் ன ாதும், இவரது சஞ்சாரம் தவறாகும் ன ாதும் தங்க ேணககள் பதாணலவது, திருடு ன ாவது ன ான்றணவ நிகழும். உடனனனய எப் ாடு ட்டாவது ோம் தங்கத்ணத வாங்கி விடும் ட்சத்தில், குருவருள் குணறய னேர்ந்தாலும், அணத எப் ாடு ட்டாவது அணடந்துவிடும் சக்தி ேமக்கு இருப் ணத அது உைர்த்தும். இந்திரனலாகத்தில் தர் ாரில் இந்திரன் அமர்ந்திருக்க, அரம்ண யர் கூட்டம் ஆடிக் பகாண்டிருக்கிறது. உல்லாசமான சூழல். அப்ன ாது சண க்கு, பிரஹஸ் தியாகிய குரு கவான் வருகிறார். அவணர அந்த உல்லாச சூழ்நிணலயில், இந்திரன் வரனவற்க மறக்கிறான். தான் வந்திருப் ணத பிரஹஸ் தி குறிப் ால் உைர்த்தியும் அவனிடம் அலட்சியனம பதாடர் கிறது. உடனன பிரஹஸ் தி, 'இனி இந்த அமர னலாகம் க்கனம ோன் வரமாட்னடன்’ என்று கூறி, னகாபித்துச் பசல்கிறார். குரு நீங்கியதால், இந்திரனின் பசல்வம் குணறகிறது. நிரம்பிய ப ான் ன ணழகளில் உள்ை ப ாற்காசுகள்தான் முதலில் மாயமாகின்றன. அதன்பின், அவன் ாடாய்ப் ட்டு ஓடாய்த் னதய்ந்து இந்திர உலணக விட்டு பூவுலகு வந்து, இன்ணறய மதுணரயான அன்ணறய கடம் வனத்தில் உள்ை பசாக்கலிங்க சுயம்புனமனிணயத் தரிசித்து, ாவ வினமாசனம் அணடகிறான். அப் டினய, அருகிலுள்ை ப ாற்றாமணரக் குைத்துப் ப ாற்றாமணரகைால் லிங்க ரூ த்துக்கு அர்ச்சணனயும் புரிகிறான். அப் டி அவன் அர்ச்சணன புரிந்து வழி ட்டது ஒரு சித்ரா ப ௌர்ைமி ேன்னாளில்..! அன்றிலிருந்து இன்றுவணர, மதுணர பசாக்கோதப் ப ருமாணன சித்ரா ப ௌர்ைமினதாறும் இந்திரன் வந்து தரிசித்து வைங்கிச் பசல்வதாக ஐதீகம். சூரியனின் கதிர் ட்டு, கூரிய தாமணர பமாட்டு அவிழ்ந்து, இதழ்கள் அணனத்துப் க்கமும் பிரியும். ார்க்கனவ கண்பகாள்ைாக் காட்சியாக இருக்கும் அது. இதனானலனய மனத்ணத தாமணரனயாடும் ஒப்பிடுவர். மனமும் அறிபவாளியால் மலர்கிறது. தான் மலரக் காரைமான குைம் எவ்வைவு ஆழமாக இருந்தாலும், தாமணர அதனுள் மூழ்கி விடுவதில்ணல. மனமும் அறிபவாளியால் மலர்ந்தால், அஞ்ஞானத்தில் மூழ்குவதில்ணல. இப் டித் தாமணரக்கும் மனத்துக்கும் அனேக ஒற்றுணம உண்டு. மலர்த் தாமணரக்னக இப் டி என்றால், ஒளிமிக்க ப ாற்றாமணரக்கு இன்னும் எத்தணன வினசஷம் உரியது என்று எண்ணிப் ார்க்கனவண்டும். அதன் பிரகாசம், அதன் திண்ணம எத்தணகயது என் ணத எண்ணிப் ார்க்கனவ இயலவில்ணல. அது ேம் கற்றலுக்கு பவளினய உள்ைது. அப் டிப் ட்ட ப ாற்றாமணரகள் பூத்த குைம் உணடய பசாக்கலிங்கோதர் னகாயிலும் இந்திரனால் கட்டப் ட்டு, அவனானலனய குடமுழுக்கும் பசய்யப் ட்டது. குடமுழுக்கு ோளில் அந்த ஆதிசிவன் தன் சிரசிலிருந்து அமுதமாகிய மதுரத்ணதனய எடுத்து ஆலயம் மீதும், அது அணமந்த ஆலவாய் ேகர் மீதும் பதளித்தார். அந்த மதுரத் துளிகள் ட்டு ரட்சணை
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ப ற்றதானலனய அந்த ேகர் 'மதுணர’ என்றானது. அதனானலனய இம்மண்ணில் அந்த சிவனின் திரு விணையாடல்கள் நிகழ்ந்தன; அமிழ்தான தமிழ்பமாழியும் இங்கு சங்கம் கண்டது. கங்ணகக்கு நிகராக, இணறவன் ணக ணவக்க 'ணவணக’யும் ாய்ந்து வந்தது. காலங்கள் ல உருண்டுவிட்ட நிணலயிலும், அந்த அமுதத்தின் குைம் காரைமாகனவ இன்றும் இம்மண்ணில் இயலும், இணசயும், ோடகமும் பிற இடங்கணைக் காட்டிலும் தூக்கலான தரத்திலும், தன்ணமயிலும் இருந்து வருகிறது. ப ான்ணன குைத்தில் மட்டுனம பகாண்டிருந்த பதய்விக குைத்தவர்கள் இருந்த வணரயில் ப ாற்றாமணரயும் பூத்த வண்ைம் இருந்தது. கலிமாணய காரைமாக அந்த எண்ணிக்ணக குணறந்து முற்றாக இல்லாது ன ாகவும், அதுவும் மணறந்தது. ஆனாலும், இன்றும் ப ான் னவண்டுனவாரும் குருவருள் னவண்டுனவாரும் மதுணரயம் தி வந்து அந்த சிவபிராணனயும், தீயில் பூத்த அன்ணன மீனாட்சிணயயும் துதிக்கும்ன ாது, அவர்களுக்கான விருப் ம் நிணறனவறத் னதணவ யான அருளும் உருவாகிறது. இந்தப் ப ான்ணன தன் ஸித்தியினானல அந்தப் ப ருமானும் ப ான்னணையாள் வணரயில் உருவாக்கித் தந்து பசன்றான். இவனுக்னக ப ான்னம் லன் என்று ஒரு ப யரும் உண்டு. இந்த ப ான்னம் லனின் ப ான்னம் லம் இருப் து சிதம் ரத்தில்! ஞ்ச பூதத்தில் ஆகாய தத்துவத்துக்குரிய தலம் இது. ஆகாயனம முதல் பூதம்; ப ரும் பூதம். அது இருப் தானலனய அதனுள் பூமி மிதக்கிறது. அதணனக் காற்றும் சுற்றி வணைக்க முடிகிறது. மணழ னமகங்களும் னதான்றி மணழணயப் ப ாழிந்திட... சூரிய- சந்திரர்களின் சுழற்சியானல இரவு- கணல உருவாக்க முடிகிறது. எனனவ ப ரிதான- எல்ணலயில்லாத, இருந்தும் இல்லாத ஆகாய பூதத்தலத்தில் அதன் ப ாருட்பசறினவாடு உலக இயக்க கதிணயயும் விைக்கும் முகமாய் திருேடன னகாலத்னதாடு ேடராஜ மூர்த்தியாக னசணவ சாதிக்கிறான் அவன். இந்த ேடன னதாற்றத்ணத அனுதினமும் ரசிப் வர்கள் விண்ணுலகில் ோல்வனர! அவர்கள் இணத ஒரு வரமாகனவ ப ற்றுவிட்டார்கள். ஒருவர்- தஞ்சலி. மனித உருவம், ாம்புச் சிரம் இவரது னதாற்றம். அடுத்து பிருங்கி முனிவர், வியாக்ர ாதர், ேந்தீசர். இவர்களில் ஒருவருக்குக் பகாம்பு சிறப்பு; ஒருவருக்குப் புலிக்கால்கள் சிறப்பு; ஒருவருக்குக் காதுகள் சிறப்பு. ஆனால்... ாவம், தஞ்சலி! இவருக்குக் காலும் இல்ணல, காதும் இல்ணல, பகாம்பும் இல்ணல. கண்கள் மட்டுனம! இவர், 'ரஜித ஸ்ருங்க ஸ்னதாத்திரம்’ என்று ஒரு துதியானல ப ான்னம் லத்தில் உணறயும் இணறவணனப் ாடுகிறார்! எப் டிப் ாடுகிறார் பதரியுமா? தான் ாடும் துதியில் எங்கும் பகாம்ப ழுத்துக்கனைா, 'கால்’ எனப் டும் துணை எழுத்னதா இல்லாத டி வார்த்ணதகணை அணமத்துப் ாடுகிறார். அது ஒரு வியப்பூட்டும் ஸ்னலாகம். ஏன் இப் டிப் ாடனவண்டும் என் தற்கு, ேமது மகாப ரியவர் னவடிக்ணகயாக ஒரு கருத்ணதக் கூறியுள்ைார்! - சிலிர்ப்ரபாம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 6
ததளிவறி யாதார் சிவனை யறியார்.... ததளிவறி யாதார் சிவனு மாகார்... ததளிவறி யாதார் சிவமாக மாட்டார்... ததளிவறி யாதவர் தீரார் பிறப்பே! - திருமந்திரம்
சிதம்பரம் திருத்தலத்தின் பபொன்னம்பலத்துள் உறையும் ஸ்ரீநடரொஜபபருமொறன 'ரஜித ஸ்ருங்க ஸ்ததொத்திரம்’ எனும் துதியொல் பதஞ்சலி முனிவர் பொடுவது பற்றி அழகொகக் குறிப்பிடுவொர் கொஞ்சி மகொ பபரியவர். நந்தி, பிருங்கி, வியொக்ரபொதர் மூவருக்கும் இறைவனின் அந்தத் திருநடனத்றத இறசச் சிைப்தபொடு தங்களொல் மட்டுதம பூரணமொக ரசிக்க முடியும் என்கிை கர்வம் இருந்ததொம். பதஞ்சலிக்குக் கொதுகள் இல்லொததொல், கண்களொல் பொர்த்து ரசிக்க மட்டுதம முடியும். இறைவனின் திருநடனத்தில் பமய்ம்மைந்து கண்கறளமூட தநரும்தபொது, கொட்சி அற்றுப் தபொகும். எனதவ, அவரொல் பூரண திருநடனத்றத ஒருநொளும் கொண இயலொது. எனதவதொன், அந்த மூவருக்கும் அப்படி ஒரு கர்வம்! அதற்குப் பதிலொகதவ பதஞ்சலி இப்படி ஒரு துதி பசய்தொர். இது ஒரு தவடிக்றகயொன தபொட்டி. அதொவது, இறைவறனத் தரிசிப்பதில்- வியப்பதில்பூரிப்பதில் யொர் முதலில் என்கிை தபொட்டி! இறத நமது மனித மதனொபொவறனயில் மலிவுபடுத்தி, அந்த ஞொனிகளுக்குள்தளதய தபொட்டிபபொைொறமயொ என்று தகட்டுவிடக் கூடொது. இறைவறனத் துதிக்க... அவதனொடு ஒன்றிட...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
கலந்திட... பகொம்பும் தவண்டொம்; கொதும் தவண்டொம்; கொலும் தவண்டொம்;. மனம் மட்டுதம தபொதும் என்று பதஞ்சலி உணர்த்துவதுதொன் உட்பபொருள். இப்படி, இவர்களிறடதய ஒரு தபொட்டிக்குக் கொரணமொய் நின்ை அந்தப் பபொன்னம்பலத்த வறன இரணியவர்மன் எனும் மன்னவனும் தரிசிக்கிைொன். அவன் மனம், என்றும் கொணொத அறமதிறய அறடகிைது. அப்படிதய அவனுள் பலவிதமொன எண்ண அறலகளும் எழும்பு கின்ைன. சிதம்பரத்து ஆலயக் கூறர பபொன்னொல் தவயப்பட்டுப் பபொன்னம்பலமொய்த் திகழ்ந்திட, ஏன் திருதமனி மட்டும் முழுவதும் பபொன்னில் இல்றல? சுத்தமொன பசம்பபொன்னில் ஒரு நடரொஜ ரூபத்றத ஏன் நொம் உருவொக்கக் கூடொது? திருப்பூவனம் பபொன்னறண யொளுக்கு உத்ஸவ மூர்த்திறயச் பசய்யும் ஆறச வந்தது. இரணிய வர்மனுக்தகொ நடரொஜ ரூபத்றததய பசய்யும் ஆறச வருகிைது. நொடு திரும்புகிைொன்; பிரதொனியர்கறள அறழக்கிைொன்; விருப்பத்றதக் கூறுகிைொன்; பசம்பபொன்றனயும் குவிக் கிைொன். ஆனொல், ஒரு பபொற்தச்சரொலும் சுத்தமொன பபொன்னில் பசப்பு கலவொமல் ஸ்ரீநடரொஜர் ததொற்ைத்றத வொர்க்க முடியவில்றல. இரணியவர்மதனொ துளியும் பசப்பு கலக்கக் கூடொது என்பதில் உறுதியொக இருக்கிைொன். தச்சர்கள் 'இது ஆகொது’ என்கிைொர்கள். இரணியவர்மன் வருந்துகிைொன். அவனது வருத்தம் தபொகர் சித்தர் கொது வறர பசல்கிைது. புன்னறகக்கிைொர் தபொகர். தன் சீடனொகிய கருவூரொறர இரணியவர்மனிடம் அனுப்புகிைொர். கருவூரொரும் வருகிைொர். இவரது பபயறர இருவிதமொகப் பிரித்துப் பொர்த்துப் பபொருள் பகொள்ளலொம். 'இனிவரும் நொளில் ஒரு கருவிலும் ஊர்ந்திடொமல் பிைவொ வரம் பபை தவண்டும்’ என்று வொழ்ந்தவர்; தன் தநொக்றகதய கொரணப் பபயரொக பகொண்டவர் என்பது ஒரு பபொருள். 'அன்றனயின் கருவில் இருந்த நொளிதலதய தவதிய தந்றதயின் சொஸ்திர ஞொனத்றத, குறிப்பொக ஆலய ஆகம விதிகறள அவர் பசொல்லக் தகட்டுக் கருவிதலதய ஊறி வளர்ந்தவர்’ என்பது இன்பனொரு பபொருள். தவிர, இன்றைய கரூரில் பிைந்த கொரணத் தொலும் அப்பபயர் பகொண்டவர் எனக் கருவூரொறரப் பற்றிச் பசொல்லும்தபொது நமக்குப் பல பபொருள் ஸித்திக்கும். அப்படிப்பட்டவர் ஸ்ரீநடரொஜர் ரூபத்றத வடிவறமக்கிைொர். கூடுதலொன பபொன்தனொடும் பகொஞ்சம் பசப்தபொடும்..! அந்தச் பசப்புதொன் அவர் பசய்த தப்பு. மன்னன் இரணியவர்மன் அறத அறிந்து, பபரும் தகொபம் பகொள்கிைொன். ''நூறு சதம் பபொன்னில் நொன் உருக் கொண விரும்பினொல் பசப்றபக் கலந்துவிட்டொதர..! பசப்பு கூடொது என்பதத என் விருப்பம். என் கட்டறள! அறத மீறிவிட்டொர். எனதவ, இது ரொஜ குற்ைம்!’ என, அவறரத் தூக்கிச் சிறையில் பூட்டினொன். கருவூரொர் தயொர் பசய்த நடரொஜர் பபொன் விக்கிரகத்தினுள் நூற்றுக்கு நூறு பபொன்னில்றல. சிறிது பசப்றபச் தசர்த்தொல்தொன் நடரொஜ திருதமனி உருக்பகொள்ள முடியும் என்பதத உதலொக நுட்பம். இறத மன்னன் இரணியவர்மன் ஏற்கவில்றல; அவனொல் நடரொஜ உருறவ உருவொக்கப்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
பணிக்கப்பட்ட ஏறனய சிற்பிகளும் ஏற்கவில்றல. 'பசப்றபக் கலந்து பசய்ய இவர் எதற்கு? இந்தச் தசொழ ததசத்தில் இல்லொத பபொற்பகொல்லர்களொ?’ என்று ஏகடியமொய்ப் தபசினொர். ஆனொல், கருவூரொர் பசய்த நடரொஜ மூர்த்தத் தில் நுட்பங்கள் அதிகம் இருந்தன. கொலிலும் றகயிலும்தொன் பசப்புக் கலப்பிருந்தது. திருமுகம் நூற்றுக்குநூறு பபொன்னில் பகொஞ்சியது. 'மன்னொ... எந்த ஒரு சிலொ ரூபத்றத கொணும்தபொதும் அதன் முகத்றதப் பொர்த்தத நொம் வியப்தபொம். முகத்தின் அறமப்றப றவத்தத மற்ை பொகங்கறள ரசிப்பதும், அறதக் கணிப்பதும் நிகழும். இங்தக பபொன்முகத்ததொடு கொட்சி தருகிைொன் அந்த ஈசன். எனதவ இறத ஒரு பூரண பபொற்சிறலயொக தொங்கள் கருதலொம்’ என்று கருவூரொர் பசொன்ன சமொதொனத்றத மன்னன் ஏற்கவில்றல. அதத தவறளயில், எங்தக... கருவூரொரின் சமொதொனத்றத மன்னர் ஏற்றுக்பகொண்டு விடுவொதரொ என்னும் அச்சத்தினொலும் பபொைொறமயினொலும் அங்கிருந்த ஏறனய சிற்பிகள், 'அரதச... எங்களுக்பகன்னதவொ இந்தத் திருதமனியில் பொதிக்கும் தமதலதய பசப்பு கலந்திருக்குதமொ என்று சந்ததகமொக உள்ளது. இவர் இந்தத் திருஉருறவப் பறடக்கும் தபொது எங்கறள கொண விடவில்றல. மிக ரகசியமொகதவ இறதச் பசய்தொர். அதிலிருந்தத இவர் பபொன்றனக் களவொடி ஒளித்து றவத் திருக்கலொம் என்று எங்களுக்குத் ததொன்றுகிைது' என்று கூைவும், மன்னரின் மனது பற்றி எரியத் பதொடங்கியது. ''எங்தக நொன் பகொடுத்த பபொன்?'' என்று கருவூரொறரக் தகொபத்துடன் தகட்டொன். கருவூரொருக்கு அது அதிர்ச்சிறயத் தந்தொலும், சித்த உள்ளம் அறத ஜீரணித்து, 'இது ஒரு தசொதறன! இதறனத் துணிதவொடும் தநர்றம தயொடும் எதிர்பகொள்ள தவண்டும்’ என்று தீர்மொனித்து, தன்றன இச்பசயலுக்கொக பணித்த தபொகறர மனதில் நிறனத்தொர். சித்த தயொகிகளுக்கு தூரதமொ இறடபவளிதயொ ஒரு பபொருட்டில்றல. எத்தறன பதொறலவில் ஒருவர் இருந்தொலும், தொன் நிறனக்கும் எண்ணத்றத அவருக்குள் புகுத்த முடியும். அதற்கொன அவர்களின் பதிறல அறியவும் முடியும். கருவூரொர் மன்னனின் தகள்விக்குப் பதில் கூைொமல், தபொகறர எண்ணி தியொனத்தில் மூழ்கிட... மன்னனும் கருவூரொறரத் தூக்கிச் பசன்று அந்தகொரச் சிறைக்குள் தபொட்டுப் பூட்டச் பசொன்னொன். உணர்வுகளில் சிக்கி, அதன் தபொக்கில் தபொகின்ைவனொக மட்டுதம அவன் அப்தபொது இருந்தொன். அரசன் என்னும் அதிகொர மமறத அவறன ஒரு சித்த புருஷனிடம் எப்படி நடந்துபகொள்ள தவண்டுதமொ அப்படி நடக்கவிடவில்றல. அதனொல் ஒரு பொதகமும் இல்றல. அடுத்த சில நொழிறககளில் தபொகர் தன் சீடர்களுடன் பழநியம்பதியில் இருந்து வொன மொர்க்கமொக, 'தமகமணிக் குளிறக’ என்னும் வொனில் சஞ்சரிக்க உதவும் குளிறகறய வொயில் தபொட்டுக்பகொண்டு, மன்னன் இரணியவர்மனின் அரண்மறன தர்பொறர அறடந்தொர். அவதரொடு வந்த சீடர்கள், தங்கள் தறலதமல் கட்டுக்கட்டொக தங்கக்கட்டிகதளொடு கொட்சி தந்தனர். பபொதுவொக தங்கம் பொளம் பொளமொக சதுரத்திலும்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
பசவ்வகத்திலும்தொன் இருக்கும். இங்தக சிதறிய பொறைத்துண்டுக் கற்கள் வடிவில் அந்தத் தங்கக் கட்டிகள் இருந்தன. இரணியவர்மன் அறதப் பொர்த்து அதிசயித்துப் தபொனொன். தபொகறரப் பொர்த்து ''சித்தர்பிரொதன... என்ன இபதல்லொம்?'' என்றும் தகட்டொன். ''அபதல்லொம் இருக்கட்டும். என் சீடன் கருவூரொன் எங்தக?'' - தகொபமொகக் தகட்டொர் தபொகர். ''சிறையில் இருக்கிைொர். அவர் உம் சீடரொ?'' ''எனக்குச் சீடன். ஆனொல், உனக்கு அவன் குரு!'' ''குருவொ..?'' ''ஆம்... உன் ஊனக் கண்கறளத் திைக்கப் தபொகிைவன் அவன். அப்படிபயன்ைொல், அவன் உனக்கு குருதொதன?'' ''சித்தர்பிரொதன... தங்களின் தகொபமொன பதில் எனக்கு வியப்றபத் தருகிைது. நொன் சிவனடியொர்கறள அந்தச் சிவபிரொனொகதவ கருதிப் தபொற்றுபவன். அப்படிதய தங்கள் சீடறரயும் கருதிதனன். ஆனொல், அவர் என் விருப்பம் பதரிந்திருந்தும் தவறிறழத்து விட்டொர்.'' ''நிறுத்து உன் தபச்றச! சிற்ப சரித்திரம், ஆலய ஆகமம், உதலொக சொத்திரம் மற்றும் சூட்சுமம் எனச் சகலத்றதயும் தொயின் கர்ப்பத்துக்குள் இருந்ததபொதத கற்றுத் பதளிந்தவன் கருவூரொன். ஒரு பபொன் உருவுக்கொக நீ ஏங்குவறத அறிந்து, நொதன அவறன இங்கு அனுப்பி றவத்ததன். துளியும் பசப்புக் கலவொமல் தூய தங்கம் பகொண்டு எந்த ஒரு உருறவயும் பசய்ய இயலொது. தகொறட கொலத்தில் பவப்பம் தொளொது குறழந்து பகொடுத்து, தமனியொனது தகொணியொகிவிடும். இது ஆபரணங்களுக்கும் பபொருந்தும். ஆபரணம் குறழந்தொல் அணியொமல் உருக்கிப் தபொட்டுவிடலொம். ஆனொல், வழிபொட்டுக்குரிய திருதமனிகள் குறழயக்கூடொது. சொத்திரப் பிறழ ஏற்பட்டு, ததொற்ைப்பிறழ உருவொகி, பின் அது பபரும் பிறழயில் முடிந்துவிடும். இறை ரூபங்கள் குறித்த ஞொனம் உனக்கு இல்லொததொல், நீ என் சீடறனப் புரிந்து பகொள்ளவில்றல. இறை மூர்த்தங்களுக்குள் தத்துவங்கள் ஒளிந்திருக்கும் என்பறத முதலில் நீ புரிந்துபகொள். அருளும் கரங்கள் தநர் தநொக்கில் இருப்பதில் இருந்து மண் தநொக்கி, தன்றன தநொக்கி, ஒன்றைப் பற்றிக்பகொண்டு, பின் முத்திறர புரிந்த நிறலயில் இருப்பது... என்று ஒவ்பவொரு ததொற்ைத்துக்குப் பின்னொலும் பபரும் பபொருள் உள்ளது. தவதியர், ஞொனியர் அந்த மூர்த்தத்றதப் பொர்த்த மொத்திரத்தில் பபொருறள உணர்ந்து பகொண்டு, அதன் தத்துவத்றதப் புரிந்து பகொள்வொர்கள். பழநியம்பதியில் முருகன் கரத்தில் இருக்கும் தண்டமொகிய தகொல் பசொல்லும் பபொருளுக்கும், மதுறர மீனொட்சியின் கரத்தில் வீற்றிருக்கும் கிளியொனது உணர்த்தும் பபொருளுக்கும் தவறுபொடு உண்டு.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
பதன்திறச தநொக்கி அமர்ந்திருக்கும் தட்சிணொமூர்த்தக் தகொலம் சின்முத்திறர கொட்டி நிற்கும். அது பசொல்லில் ஏதுமில்றல, அறமதியில்தொன் எல்லொம் உள்ளது என்பததொடு சும்மொயிரு என்றும் கூறுகிைது. திருமொலின் சயன தகொலத்துக்குள்ளும் பபரும் பபொருள் புறதந்து கிடக்கிைது. இப்படி ரூபங்களுக்குப் பபொருள் இருப்பததொடு, அறவ எந்த உதலொகத்தில் எப்படி ஒரு சிலொ ரூபம் இருக்க தவண்டும் என்பதற்கும் கணக்கு உள்ளது. ஜொதிக் கற்களுக்கும், ஐம்பபொன்னுக்கும் சத்தத்றத கிரகித்துத் ததக்கி றவத்துக்பகொள்ளும் ஆற்ைல் உண்டு. பபொன்னுக்கு ஒளிரும் குணதம மிகுதி. பபொன்வசம் உள்ள ரத்தினக் கற்கள் தவண்டுமொனொல் மந்திர உச்சொடனங்களின் அறலக்கதிர்கறள ஏற்றுப் பிரதிபலிக்கும். தூய பசம்பபொன் ஒளி கண்பணொளிறய கொலப் தபொக்கில் குறைத்துக் குருடொக்கிவிடும். இப்படிப் பபொன்னின் குணம் பற்றி அறியதவண்டியது எவ்வளதவொ உள்ளது. இவற்றைக் கசடைக் கற்றுக் பதளிந்தவன் கருவூரொன். என்ன ஒரு மமறத இருந்தொல், அவறனப் பபொற்கள்ளனொகக் கருதி அந்தகொரச் சிறையில் அறடத்திருப்பொய்?' - நீண்ட விளக்கத்ததொடு வந்த தபொகரின் தகள்வி மன்னறன ஒரு புரட்டு புரட்டிப் தபொட்டது. 'கருவூரறர அந்தகொரச் சிறையில் அறடத்து அறர நொள்கூட ஆகவில்றல. ஆனொல், நடந்தவற்றை அப்படிதய பக்கத்தில் இருந்து பொர்த்ததுதபொல எப்படி தபொகரொல் கூை முடிந்தது? அடுத்து... பபொன்னுக்கும் சிலொ ரூபங்களுக்கும் பின்னொல் இப்படி ஒரு பபொருட் பசறிவொ? இது எறதயும் இங்குள்ள பபொற்பகொல்லர்கள் நம்மிடம் கூைதவ இல்றலதய..?’ - மன்னனுக்குள் தகள்விகள் முறளத்பதழுந்து ஓடத் பதொடங்கின. 'என்ன தயொசறன? இபதல்லொம் எப்படி எனக்குத் பதரியும் என்ைொ? சித்தம் பதளிந்து நீயும் சித்தனொகு. உனக்கும் பல உண்றமகள் யொரும் கூைொமதல புரிந்துவிடும். உயிர்வொழும் ஒரு வீடொன இந்த ததகத்தின் தபச்றசக் தகட்டு நடப்பவன் சரொசரி மனிதன். இந்த ததகத்றத தவத்தொலும் கல்பங்களொலும் தங்கள் கட்டுப்பொட்டுக்குள் றவத்திருப்பவதன சித்தன். நொபனொரு சித்தன். கருவூரொனும் சித்தன். இரண்டு சித்தர்களுக்கு நடுவில் கொற்று தபொதும், எண்ண அறலகறள எடுத்துச் பசல்ல! கருவூரொன் என்றன நிறனத்து நடந்தறதக் கூறினொன். நொனும் பழநியம்பதியில் இருந்து பைந்தத வந்துவிட்தடன். கருவூரொறன உன்னிடம் அனுப்பி றவத்த பிறழறய இததொ நொதன தநர் பசய்யப்தபொகிதைன். சித்தனுக்கு மனம் பபொன்னொக இருப்பதத கணக்கு. இந்த மண்ணின் பபொன்பனல்லொம் தூசுக்குச் சமம். பகொண்டு வொ, கருவூரொன் பசய்த அந்தப் பபொற்சிறலறய! துலொபொரத் தரொசில் அறத ஒரு பக்கம் றவ. ஈடொக இததொ பசம்பபொன் கட்டிகள். எறடக்கு எறட எடுத்துக் பகொள். எங்தக கருவூரொன்? முதலில் அவறன விடுதறல பசய்...!'' - தபொகரின் ஆதவசம் மன்னறனத் திறகக்க றவக்க, அந்தப் பபொற்சிறலயும் வந்து தரொசில் ஏறி நின்ைது. மறு தட்டில் தபொகரின் சீடர்கள் தங்கக் கட்டிகறளக் பகொட்டினொர்கள். மன்னனுக்கு தொன் தவைொன திறசயில் பசல்வது புரிந்தது. ஆனொல், தபொகரின் தகொபத்றத எதிர்பகொண்டு அவறரச் சமொதொனப்படுத்தும் விதம் பதரியவில்றல. முதல் கொரியமொக கருவூரொறர விடுவிக்கச் பசொன்னொன். ஆனொல், அந்தகொரச் சிறைக்குள் அவறரக் கொணவில்றல. அரண்மறன வீரர்கள் ஓடிவந்து 'சித்தறரக் கொணவில்றல’ என்ைனர். இது அடுத்த அதிர்ச்சி! 'உன் பபொன்றனத் தந்துவிட்தடன். எங்தக என் கருவூரொன்?' என்று தபொகர் மீண்டும் இடிஇடித்தொர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'சித்தர் பபருமொதன! அவறர சிறையில் அறடத்த தவறை உணருகிதைன். உங்கறளப் தபொல உணர்த்துவொர் இல்லொததொல் நிகழ்ந்து விட்டது பிறழ. உண்றமயில் அவர் எவ்வொறு மொயமொனொர் என்று எனக்குத் பதரியவில்றல. தமலும், தொங்கள் எனக்கு எறடத் தங்கமும் தரத் ததறவயில்றல. இந்தப் பபொன்மூர்த்திதய எனக்குப் தபொதும். இந்தத் திருஉருவம் பல உண்றமகறள இந்த உலகத்துக்கு இனி உணர்த்தியபடிதய வழிபொடு கொணட்டும். என் பிறழறய அருள்கூர்ந்து மன்னியுங்கள்!'' என்று உருக்கமொய் தவண்டி நின்ைொன் மன்னன். அதன்பின் தபொகரும் சற்று அறமதியொனொர். பின், அதத அந்தகொரச் சிறைவொசலுக்குச் பசன்று, ''கருவூரொ, பவளிதய வொ! உணரதவண்டியவற்றை உணர தவண்டியவர்கள் உணர்ந்துவிட்டொர்கள்'' என்ைொர். கருவூரொரும் புன்னறகத்தபடிதய வந்து தபொகரின் திருப்பொதங்களில் விழுந்து வணங்கினொர். அப்படிதய அறனவருமொகச் பசன்று, அந்த நடரொஜ திருதமனிறய வணங் கினர். அப்தபொது மன்னன் இரணியவர்மன் தபொகரிடம், 'இந்தத் தங்கக் கற்கள் உங்களுக்கு எப்படிக் கிறடத்தன என்று பதரிந்துபகொள்ளலொமொ?' என்று தகட்டொன். 'தங்கச் சுரங்கம் எதிலிருந்தொவது இவற்றை எடுத்து வரவில்றல.பழநியம்பதியின் பொறைக்கற்கள்தொன் இறவ. ரசவொதத்தொல் இவற்றைத் தங்கமொக்கிதனன்' என்ைொர் தபொகர். ''ரசவொதத்தொல் எப்படிக் கற்கறளத் தங்கமொக்க முடியும்?'' ''அது சித்த விஞ்ஞொனம் மன்னதன...'' ''சித்த விஞ்ஞொனமொ... புதியதொய் உள்ளதத?'' ''புதியதததொன்! இந்த மண்ணில் ஒவ்பவொன்றுக்கும் ஒரு குணம் உண்டு. அந்த குணப்பொட்றட தவதிமொற்ைத்தொல் மொற்றும் முறைக்குப் பபயதர ரசவொதம்.' ''அது எப்படிச் சொத்தியம்?' ''உயிரின் மூலத்றததய அறிந்துபகொண்டுவிட்ட சித்தனுக்கு இதுவொ பபரிது? என் வறரயில் ரசவொதத்றதவிட பபரியது நவபொஷொணமும் அதன் மூலமொக உருவொகப் தபொகும் பதய்வத் திருதமனியும்தொன்!' தபொகர் மறைமுகமொக பழநி முருகனின் மூலத் திருதமனி அருதக தன் தபச்சில் வந்து நின்ைொர். - சிலிர்ப்போம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்.. சிவம்... சாகசம் 7 இந்திரா சசளந்தர்ராஜன் 'சித்திக்கு லட்சணந்தான் பிரண்டைமுந்தி சசய்த பின்பு என் மக்காள் ககளுககளு...
மத்திக்கு பாஷாண சமல்லாந்தின்னு மலஜலசமலாம் சபான்னாகும் வயிரம் கதகம் சமாத்திக்கு மூன்றுைம்பில் கதகம் தங்கம் உத்தமகன சசம்பாகு கமாடுந்தூரம் சுத்திக்கு சூதசமாடு கந்தகத்டத உண்ணு அம்மம்மா கதகசமல்லாங் களங்குமாச்கச!’ - சித்தர் பாைல் மன்னன் இரணியவர்மனிைம் ரசவாதம் குறித்துப் கபசத் சதாைங்கிய கபாகர், 'சசம்டபயும் இரும்டபயும் தங்கமாக்கும் ரசவாதம் ஓர் அற்புதம்! அடதவிை கமலானது நவபாஷாணகம!’ என்று கூறத் சதாைங்க, இரணியவர்மன் அதிசயித்துப் கபானான். 'சபான் சபரிதல்ல, விஷம் சபரிது என்கிறாகர, எப்படி?’ என்ற ககள்வியும் அவனுக்குள் எழும்பியது. அவனுக்குள்தான் எழும்புமா என்ன? நமக்குள்ளும்தான்..! அதுமட்டுமா? நவபாஷாணம் என்றதும், பழநி முருகனின் திருஉருவச்சிடல நம் மனக்கண்களில் முந்தும். முருகன் என்றால் அழகன் என்கற சபாருள். அந்த அழகன் இங்கக விஷமாக இருப்பது எத்தடன முரண்பாடு? முரண்பாடு என்று நமக்குத் கதான்றும் இந்த முருகனின் பின்னாகல, நம் சிறு மூடள சகாண்டு உணரப்பைமுடியாத சூட்சுமாதி சூட்சுமங்கள் பல உள்ளன. அவற்றில் இதுவடர சதரியவந்திருப்பது சகாஞ்சம்தான்; சதரியாமல் ஒளிந்திருப்பது அகநகம்! இந்த முருகடனயும், அவரது திருகமனிக் குள் கலந்துகிைக்கும் நவ பாஷாணங்கடளப் பற்றிசயல்லாம் அறிந்துசகாள்வதற்கு முன், இதற்சகல்லாம் கர்த்தாவான கபாக முனிவர் பற்றித் சதரிந்துசகாள்வது மிக அவசியம். கபாகர்! கபாகங்கடள எல்லாம் அறுத்து எறிந்தவர் எனும் சபாருளிடன இவரது சபயர்மூலம் நாம் சகாள்ள கநர்ந்தாலும், அவர் ஒரு சீன கதசத்தவர் என்ற கருத்தும் நிலவுகிறது. அதற்கு ஆதாரமாக, அகத்தியர் பன்னிரண் ைாயிரம் எனும் நூலில், ஒரு பாைலும் காணக் கிடைக்கிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'சித்தான சித்துமுனி கபாகநாதன்
சிறந்த பதிசனண் கபரில் உயர்ந்த சீலன் கத்தசனன்னும் காலாங்கி நாதர் சீைன் கனமான சீனபதிக்குகந்த பாலன்’ - எனும் அந்தப் பாைல் வரிகள், அந்தக் கருத்டத நம்பச் சசால்கின்றன. கூைகவ, அகநக சிந்தடனகளும் எழுகின்றன. அந்த நாளிகலகய பாரத கதசம் கபாலகவ சீன கதசமும் 'சீனா’ என்று, இன்று நாம் அடழக்கும் சபயரிகலகய இருந்து, அங்கக நாம் கபாய் வரவும் இைம் இருந்திருக்கிறது என்பது ஒரு சிந்தடன. சீன கதசத்தில் இவர் சபயர் 'கபா-ஹீ-யங்’ என்பதாகத் சதரியவருகிறது. கூைகவ, பாரத மண்ணில் ஒரு சித்தனாய் அடலந்து திரிந்த கபாகர், தன்முடனப்பால் பல அரிய வித்டத கடளக் கற்றார். அதில் ஒன்றான, ஆகாய மார்க்கமாகப் பறடவகபால் பறந்து சசல்லும் வித்டத மூலம் சீனா சசன்று, அங்கு 'கபா-ஹீ-யங்’ எனப்படும் ஒரு ஞானியின் உைம்புக்குள் பரகாயப் பிரகவசமாகக் கூடு விட்டுக் கூடு புகுந்து, அந்த மண்ணின் மூலிடக ரகசியங்கடள எல்லாம் அறிந்து வந்தார் என்றும் ஒரு கடத நிலவுகிறது. இதில் எது உண்டம, எது சபாய் என்ற ககள்விக்கக கபாகாமல், கபாகரின் சாகசங் கடள நாம் வியக்க முற்படுவகத உத்தமம். ஆதாரமற்ற கட்டுக் கடதகளில் வியக்க என்ன இருக்க முடியும் என்ற ககள்விக்குள் புகுந்தால், நூற்றுக்குத் சதாண்ணூறு சித்தர் சபருமக்களுகம சபாய்யாகிப் கபாவர். அகதகநரம், அவர்களின் பாைல்கள் மட்டும் எப்படி வந்தன என்கிற ககள்வி மிஞ்சி நிற்கும். இதனால்தான் 'நதிமூலம் ரிஷிமூலம் பார்க்காகத!’ என்றனர். அது நம்டமத் திடச திருப்பி, நமக்குக் கிடைக்க கவண்டியடதக் கிடைக்கவிைாமல் சசய்துவிடும். சபாதுவாக, எந்த ஒரு சித்தருடைய சபயரும் அவரது இயற்சபயராககவ முதலில் இல்டல. கருவூரார், பாம்பாட்டி, சகாங்கணர், கதடரயர், பட்டினத்தார், புலிப்பாணி, மச்சமுனி, கராமரிஷி, பிண்ணாக்கீசர், பிராந்தர், சிவவாக்கியர், சட்டை முனி, திருமூலர் என்று அடுக்கிக்சகாண்கை கபாகலாம். அவ்வளவு சபயர்களும் காரணப் சபயர்ககள! அடுத்து, அவர்களின் தாய்- தந்டதயர் பற்றிகயா, குலம்- ககாத்திரம் பற்றிகயா, மடனவி- மக்கள் பற்றிகயா சரித்திரச் சான்றுகள்கபால கல்சவட்டு, பட்ையம் என்று எதுவும் இல்டல. ஒரு சிலரது பின்புலம் சதரிகிறது; அதில்கூை ஒரு சதளிவற்ற தன்டமகய காணப்படுகிறது. ஆனால், இவர்களது பாைல்கள் கால சவள்ளத் தால் அடித்துச் சசல்லப்பைாமல், ஓரளவு நம் வசப்பட்டுள்ளன. அதுவும் ஓரளவுக்குத்தான். அந்தப் பாைல்கடளக்கூை இவர்ககள எழுதினார் களா அல்லது இவர்கள் சசால்லச்சசால்ல இவர் களின் சீைர்கள் எழுதினார் களா என்று ஆராய கவண்டி உள்ளது. மக்கள் சமுதாயத்துக்குச் கசதி சசால்ல கவண்டும், அவர்களுக்கு நல்வழி காட்ைகவண்டும் என்சறல் லாம் எண்ணி அவர்கள் சசயல்பட்ைது கபாலகவ சதரியவில்டல. ஒரு சித்த புருஷன் அப்படிச் சசயல்பை வாய்ப்பில்டல என்கற கதான்றுகிறது. ஒரு சித்தன் எப்படி உருவாகிறான் என்று சிந்தித் தால், இந்த விடைகய நமக்குப் புலனாகும். மண்ணில் பிறந்துவிட்கைாம்; உைம்பு என்று ஒன்று இருந்து பசிக்கிறது; அதற்காக உண்ண கவண்டியுள்ளது; அந்த உணவுக்காக உடழக்க கவண்டியுள்ளது; கூைகவ துணிமணி, வீடுவாசல் எனப் பல கதடவகள்; மடனவி- மக்கள் என உறவுகள்; இடவ அடனத்துக்குமாகவும், இவர்கள் அடனவருக்குமாகவும் உடழக்க கவண்டியுள்ளது; இந்த விடனப்பாடுகளுக்குள் நிடறயகவ ஏற்றத் தாழ்வுகள். சபரியவன்- சிறியவன், ஏடழ- பணக் காரன், வீரன்- ககாடழ, நல்லவன்- சகட்ைவன் எனப் பலப்பல நிடலப்பாடுகள்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'இசதல்லாம் எதற்கு? இவ்வளவு சபரிய உலகில் நான் வந்து பிறக்க எது காரணம்? நான் யார்? எனக்கு என் சபற்கறார் இட்ை சபயர்தான் நானா? இல்டல, இந்த உைல்தான் நானா? இதனுள் மனம் எங்கக இருக்கிறது? அது ஏன் அச்சத்திலும் மிச்சத்திலும் அவ்வப்கபாது சிக்குகிறது? சாப்பிட்ைால் பசி அைங்குகிறது; திரும்பப் பசித்திைாமல் இருப்பதில்டலகய! பசியாது இருக்க வழிகய இல்டலயா? நான் விரும்பும் விதமாக வாழ இயலாதபடி எதிகர எவ்வளகவா விஷயங்கள்... இவற்டற சவற்றி சகாள்வது எப்படி?’ - இப்படிப் பல ககள்விகள் எழும்பிய நிடலயில், அவற்றுக்காக ஓர் உறுதிகயாடு விடை கதடி, அப்படித் கதடியதால், தானறிந்த விடையால் தன்டன அறிந்தவகன- அதனால் சித்தம் சதளிந்தவகன சித்தன். இந்தத் சதளிவுக்குள் எவ்வளகவா அைக்கம். அதில் ஒன்று, 'யாரும் யாருக்கும் எடதயும் சகாடுத்துவிை முடியாது’ என்பதும் ஆகும். ஒருவன் ஏடழயாக, ஒருவன் பணக்காரனாக... அறிவாளியாக, அறிஞனாக, அழகாக, ஊனமாக என்று இருப்பதன் பின்னாகல, அகநக கர்ம காரணங்கள் இருக்கின்றன. விடனப்பாடுககள வழி நைத்துகின்றன. அந்த விடனப்பாட்டுக்குள் இைம் இருந்தால் மட்டுகம, ஒரு சித்தகனா முனிவகனா ஒருவருக்கு உதவ முடியும். உதவ கநருகிறது என்றாகல, கைன்பட்டிருக்கிகறாம் என்றாகிவிடுகிறது. யாருக்கு அப்படிக் கைன் பட்டிருக்கிகறாகமா, அவடர காலமும் உரிய கநரத்தில் கண்ணில் காட்டும். அவரும் ககட்பார். அவருக்குக் சகாடுத்துவிை கவண்டியதுதான். அது, தான் சகாடுத்ததாக ஆகாது; அவருடையடத அவர் எடுத்துக்சகாண்ைதாககவ சபாருள்! இந்தத் சதளிவுதான் சித்தர்கடள மனித சமுதாயத்டத விட்டு ஒதுங்க டவத்தது. காடு, மடல, குடக என்று கபாகச் சசய்து வாழ்டவக் கழிக்க டவத்தது. அடுத்து... இது மாயா வாழ்வு; எச்சிலும் மலமும் எப்கபாதும் இருக்கும் வாழ்வு; காமமும் குகராதமும் உைம்கபாடு படசகபாட்டு ஒட்டிக்சகாண்ை வாழ்வு. ஒரு குருட்டுப் பறடவகயா, குருட்டு ஆகைா, மாகைா இடர கதை வக்கற்றுப் கபாய் இறந்து கபாகும். ஆனால், மனிதன் குருைாகப் பிறந்தா லும், கபச்சு சமாழி எனும் சத்தத்தால் வாழ்ந்து விை முடியும். ஒலி மனிதனுக்குக் கிடைத்த பரிசு. அடதயும் கமம்படுத்தி, அதில் ஏழு சுரங்கடள இனம் பிரித்து, எழுத்து எனும் சமாழியின் உடறவிைத்டதக் கண்ைறிந்து, மனிதன் கமலா னவனாக இருக்கிறான். இசதல்லாம் இவனுக்கு அளிக்கப்பட்ை கநாக்கம்... இவன் தன்டனயறிந்து, இந்த மாயா உலகில் இருந்து விடுபட்டு, முக்தி அடையகவண்டும் என்பதற்காககவ! ஆனால், அதற்கு முயலாமல் சிற்றின்பங் கடள அனுபவித்து வாழ்வகத வாழ்க்டக என்று, அவன் உலகின் நிடலயற்ற இன் பங்களில் ஆழ்ந்துவிடுகிறான். அப்படி அமிழ்வதாகலகய அவனது கர்ம விடனப் பாடும் மிகுதியாகி, பிறப்பதும்- இறப்பதும், பின்பு திரும்பப் பிறப்பதும் என்கற அவன் வாழ்நாள் சசல்கிறது. இதில் எவராலும் எப்கபாதும் இன்பத்தி கலகய இருக்க முடிவதில்டல. இளடமடய டகக்சகாள்ள முடிவதில்டல. கநாய் சநாடிடய சவல்லவும் வழிவடக சதரிய வில்டல. உரிடமயாக 'என் உைம்பு’ என்கி கறாம். ஆனால், நம் உைம்பில் ஒரு முடி எப்கபாது நடரக்கும் என்று நமக்குத் சதரியவில்டல. அடத நடரக்கவிைாமல் சசய்யவும் சதரியவில்டல. சமாத்தத்தில், நாகம நம் வசமில்டல. எதன் வசம் இருக் கிகறாம் என்பதும் சதரியவில்டல. இதுகவ மனித வாழ்வு! இதில் உைம்டபயும் மனத்டதயும், பின்பு காலத்டதயும் சவன்று வாழ எவனால் முடிகிறகதா, அவகன சித்தன். கபாகரும் அவர்களில் ஒருவர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ஆனால், எடுத்த எடுப்பிகலகய அவர் முழுடமயான சித்தனாக ஆகிவிைவில்டல. சித்தத்தின் ஆரம்ப நிடலடயச் சுலபமாக அடைந்திை, அவரது கர்மத்தில் இைம் இருந்தது. பின், அடுத்தடுத்த நிடலப்பாடுகள் அவருக்கும் சபரும் அனுபவத்தாகலகய சாத்தியமாயிற்று. அவரது அனுபவங்கள் அலாதியானடவ. சித்த புருஷர்களிகலகய ரசமான அனுபவங்களுக்குச் சசாந்தக்காரர் என்று கபாகடரக் கூறலாம். சித்தத்தின் ஆரம்ப நிடலயில், இவருக்கு அஷ்ைமா சித்து வசமாகிவிட்ைது. அதாவது, அணிமா (அணு கபான்று சிறுத்தல்), மஹிமா (மடல கபால் சபருத்தல்), கரிமா (கனத்தல்), இலஹிமா (கலசாதல்), வசித்வம் (ஈர்த்தல்), பரகாயம் (கூடு மாறல்), காரிய ஸித்தி (விரும்பியடத அடைதல்), ஈசத்வம் (இடறநிடல எட்ைல்) ஆகியடவகய அஷ்ைமா ஸித்தியாகும். மானுை வாழ்வில், ஒளி- ஒலியிலான வாழ்க்டகப் கபாக்கில் கர்ம விடனப்பாட்டுக்கு நடுவில், இந்தச் ஸித்துகள் மிகப் சபரியடவ! இதனால், மாயா வாழ்டவ நம் விருப்பம்கபால் அனுபவிக்கலாம். ஆனால், இடத அறிந்து, இடதக் கைந்துவிை கவண்டும். இதிகலகய லயித்துவிைக் கூைாது. இதில் லயித்தால், ஒருகட்ைத்தில் இது டகவிட்டுப் கபாய், இடத அறிந்திருந்த சித்தனும் சபரும் சாபத்துக்கும் பாபத்துக்கும் ஆளாகும்படி ஆகிவிடும். இந்தத் தவறு பல சித்தர்கள் வாழ்வில் ஏற்பட்டுள்ளது. குறிப்பாக, அஷ்ைமா ஸித்திகடள தன் சபாருட்டுத் துளியும் பயன்படுத்திக்சகாள்ளாதவகன அசலான சித்தன். உதாரணமாக, பஞ்சடணயில் படுத்து உறங்க கவண்டும் என்றால், காரிய ஸித்தியால் சநாடியில் இடத அடைந்துவிைலாம். எதிரி தாக்க வந்தால், அணிமா ஸித்தியால் அணுகபால் சிறிதாகி, எதிரியின் கண்களிகலகய பைாமல் தப்பித்து விைலாம். நம்டமத் தூக்கிக் கைலில் கபாட்ைால், இலஹிமா ஸித்தியால் மூழ்கிவிைாமல் மிதக்கலாம். இப்படி மிதந்துதான் கடர கசர்ந்தார் திருநாவுக்கரசர். மஹிமாவால் விசுவரூபம் எடுத்தார் அனுமான். கபாகரும் சதாைக்க காலத்தில் இந்தச் ஸித்திகடளப் சபரிதாகக் கருதி, இடத அறிந்துள்ள தன்டனயும் சபரிதாகக் கருதிக்சகாண்டு, இந்த உலடகக் காக்க கவண்டியது தன் கைடம என்று எண்ணி, தானறிந்த கயாகக் கடலகடள எல்கலாருக்கும் அள்ளி அள்ளிக் சகாடுக்கத் சதாைங்கிவிட்ைார். குறிப்பாக, மருத்துவக் கடலக்குள் புகுந்து, இறவாடமக்கு என்ன வழி என்பதில் கவனம் சசலுத்தத் சதாைங்கினார். இவரது சீைர்களில் ஒருவன், வனத்தில் மூலிடக கசகரிக்கும்கபாது, பாம்பு கடித்து இறந்துகபானான். நீலம் பாரித்த அவன் உைம்டபக் கண்ை கபாகருக்கு, அவடன எப்படியாவது உயிர்ப்பித்துவிை கவண்டும் என்கிற எண்ணம் ஒரு சவறியாககவ ஏற்பட்ைது. 'அவன் கர்மம், அவன் கபானான்’ என்று எண்ணாமல், 'என் சீைனுக்கு எப்படி மரணம் கநரிைலாம்?’ என்ற ஆங்காரம், இப்படி ஒரு சவறிடய அவருக்குள் உருவாக்கியது. அதாவது, சித்த நிடலடய எட்டியவடனகய உலக மாடய விைவில்டல. அந்தச் சீைடன உயிர்ப்பிக்க விரும்பிய அவர், ஆகாய மார்க்கமாக, தானறிந்த பறக்கும் வித்டதயால் இமயமடல கநாக்கிப் பயணிக்கத் சதாைங்கி விட்ைார். அங்கக...?! - சிலிர்ப்ப ாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 8
'விட்டகுறை வந்தததன்ைால் தானே தெய்தும்
விதியில்லார்க் தகத்தறேதான் வருந்திோலும் பட்டுமே மாய்தலல்லால் னவதைான்றில்றல பக்தியில்லார்க் குறைத்து மேம் பாழ்னபாக்கானத திட்டமதாய்ப் பாணம் றவத்துத் னதவி பூறச சீர்தபற்ைார் பதிதேட்டுச் சித்தர் தானம...’ - கருவூர் சித்தர்
னமகமணிக் குளிககயின் தயவாலும், அட்டமாஸித்தியில் ஒரு ஸித்தியான இலஹிமாவின் திறத்தாலும் பஞ்சு பபாலாகி வானவீதியில் பறந்து, இமயமகலக்கு பேர்பமபல நின்று, அந்த வவள்ளிப்பனி மகலகய போக்கிய பபாகர், அகதபய கயிலாயமாகக் கருதி 'ஓம் ேமசிவாய’ என்று வேக்குருகத் துதித்தபடிபய, அந்த மகலயின் ஒரு பகுதியின் பமல் இறங்கினார். இமயம் ஓர் அற்புதம். அது ஒரு புதிரும்கூட! அங்பக எதுவும் வளர்வதும் இல்கல; எதுவும் அழிவதுமில்கல. அங்பக மாசுமருவுக்பகா, தூசு தும்புக்பகா இடமில்கல. தூய்கமயின் நிறம் வவண்கம; அகமதியின் நிறமும் வவண்கம தான். எனபவ, அங்பக எங்கு பார்த்தாலும் இருப்பது அகமதி யும், தூய்கமயும் மட்டும்தான்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எப்பபர்ப்பட்ட காபமந்திரியன்கூட அங்கு வெல்லும்பட்ெத்தில் உடற்சூட்கட இழந்து, அதன் பிடியில் இருந்து விடுபட்டவனாகிவிடுவான். உலகில் அளவில் மட்டும் இது உயர்ந்தது அல்ல; அகனத்திலும் இதுபவ உயர்ந்தது. உயபே வெல்லச்வெல்ல, ஒரு ஆத்மாவுக்கு எது ஸித்திக்கும் என்பகதச் வொல்லும் ஒரு பதாற்றமாய் இமயம் விளங்கிக்வகாண்டிருக்கிறது. 'மயம்’ என்றால் எல்லாமாயிருப்பது, வியாபித்திருப்பது என்று வபாருள். இமயம் என்றால், 'இதுபவ எல்லாம்’ எனப்படுவதாகும். இது மட்டுமல்ல, உலகின் கமயம்- உயிர்களின் கமயம் என்றும் இகதக் கூறலாம். ேமது இகமகள் இேண்டின் கமயத்தில்தான் ஆக்ஞா ெக்கேம் சுழன்றபடி உள்ளது. இங்பகதான் ோம் விபூதி, குங்குமம், திருமண் என்று தரிக்கிபறாம். இதனால், இதனுள் துர்நீர் பெோதவாறு தடுக்கப்படுகிறது. துர்நீர் பெர்ந்தால், ோம் குகழத்துப் பூசும் விபூதியும், திருமண்ணும் தன் ஈேம் காயும்பபாது, இகதயும் உறிஞ்சி காயச்வெய்து விடுகிறது. அதனால், ேம் முகப்வபாலிவு பதஜொய் வவளிப் படுகிறது. இந்தப் புருவ கமயம்தான் லலாடக்பகாயில். மகாபீடம், மூன்றாவது கண், திரிபவணி, திரிமூர்த்தி, குருபீடம், ஞானவாெல் என்வறல்லாம் சித்தர் வபருமக்களால் குறிப்பிடப்படுகிறது. இந்தப் புருவ கமயம்தான் ஒரு மனிதகன ஞானியாக்குகிறது. இந்த கமயத்தில் மனத்கதக் குவித்து தியானிக்கும்பபாது, பபோற்றல் உருவாகிறது. இந்த ஆற்றலால் பேற்று ேடந்தகத, இன்று ேடக்க இருப்பகத, ோகள ேடக்கப்பபாவகத அறியலாம். உச்ெபட்ெமாக, இந்த கமயத்தில் அந்தப் பேமகனபய ோம் காண முடியும். இந்த கமயம் ஒருவருக்கு எப்படி இருக்கிறது என்பகத கவத்பத, அவேது அறிவும் ஞானமும் வதரியவரும். இந்த கமயத்தில் மனத்கத ஒடுக்குவதற்குப் வபயர்தான் தவம். மனிதனுக்கு இரு இகம ேடுபவ கமயம் என்றால், உலகுக்கு பமல்- கீழ் எனும் இரு புறத்துக்கு ேடுபவயான கமயம் இமயம்! தவிே, பூமியின் ெமதளத்தில் இருந்து ஆகாயம் போக்கி அதிகபட்ெத்துக்கு எழும்பி நிற்பது இது ஒன்பற! இதன் உச்சிபய இந்த உலகின் உச்சி. இப்படி ஓர் உச்சிக்கு மனிதனும் வென்று இம்கமயாகிய இமயத்தில் நின்று, தன் கமயமாகிய லலாடக்பகாயிலில் மனத்கத அடக்கி தவம் வெய்வது பபோற்றல் மிக்க வெயலாகும். அடுத்து, ெத்தமற்ற ஒரு நிகலகய இந்த உலகில் வாழும் ஒரு மனிதர்கூட உணர்ந்திருக்க முடியாது. ஏவனன்றால், அதற்கு வாய்ப்பப கிகடயாது. மிக அதிகபட்ெமாக, ஊபே தூங்கும் ேள்ளிேவில், வீட்டுக் கடிகாே விோடிமுள் ேகரும் ெத்தம்கூடக் பகட்கும் ஓர் அகமதிகயத்தான் ோம் அனுபவித் திருப்பபாம். இந்த அகமதிகயப்பபால நூறு மடங்கு அதிகமானது இமயத்தின் உச்சியில் நிலவும் அகமதி. இப்படி இமயம் பற்றிச் சிந்திப்பதற்கு நூறு நூறு விஷயங்கள் உள்ளன. அப்படி ஒரு இடத்துக்கு பபாகர் வேவும், அவரிடமும் ஒரு புத்துணர்வு. பமனி எங்கும் ஒரு பேமானந்தச் சிலிர்ப்பு! ஏற்வகனபவ தவப் பரிச்ெயமும், அதற்கான கர்ம பலமும் உகடயவோக இருந்தபடியால், அப்படிபய ஒரு குககயாகப் பார்த்து அமர்ந்து, தன்கனயும் உலககயும் மறந்துவிடத்தான் முதலில் விரும்பினார். ஆனால், சீடனின் நிகனவும், அவனுக்கு உயிர் தரும் விருப்பமும் அவேது தவபோக்கத்கத மாற்றி, இந்த வவண்பனிக் பகாட்டத்தில் எங்பக ெஞ்சீவி மூலிகக கிகடக்கும் என்று பதட கவத்தது. கூடபவ, அந்த மகலயில் தவமிருக்கும் சித்தர் வபருமக்கள் நிகனவும் வந்திட, அவர்கள் எங்பக என்று பதடத் வதாடங்கினார். அதற்கு பதாதாக, கயிலாய ஏரி எனப்படும்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மானெபோவர் ககேக்குச் வென்றார். அங்பக நீோட வரும் சித்தர் வபருமக்களிடம் தன் விருப்பத்கதக் கூறினால், அவர்கள் ெஞ்சீவி பர்வதம் உள்ள இடத்கத காட்டக்கூடும் என்று கருதினார். அவர் எண்ணியது வீண்பபாகவில்கல. பல சித்தர் வபருமக்கள் பகாவணதாரிகளாக மானெபோவர் ககேயில் நீோட வந்திருந்தனர். அப்பிவயடுக்கும் குளிோல் உடம்பானது பாதிக்கப்படாதவாறு இருக்க, அவர்கள் தங்கள் உடம்பில் உள்ள அக்னிகய நிகலநிறுத்தி இருந்தனர். ேம் உடம்பின் பமல் ோம் ஆதிக்கம் வெலுத்துவது என்பது ஒரு வபரும் ஆற்றல். பசியாதிருப்பது, உறங்காதிருப்பது, அகெயாதிருப்பது, நின்றவாபற இருப்பது என்று அதில் பலவிதங்கள் உண்டு. காயகல்பங் களால் உடம்கபப் பபணுபவர்களுக்பக இவதல்லாம் ொத்தியமாகும். பபாகபோ துவோகடயால் பமனி மூடி, குளிருக்கு ஆளாகியிருந்தார். இருப்பினும், அந்த ஏரிக்ககே வகே வேமுடிந்த அவரின் தீேச்வெயகல அந்தச் சித்தர்கள் புரிந்துவகாண்டு, அவகேப் பார்த்து சிரித்தனர். பபாகர் அவர்ககள எல்லாம் வணங்கினார். ''யாேப்பா நீ?'' ''மதங்வகாண்ட யாகனகய அடக்குபவன் பாகன் என்றால், அதனினும் பலம் வகாண்ட காமம், குபோதம், மாச்ெரியங்ககள அடக்கமுடிந்த காேணத்தால் பபாகன் என்றானவன்!'' ''பாகன்- பபாகன்... பபல!' ''இங்கு வந்த காேணம்?'' ''உங்ககள எல்லாம் தரிெனம் வெய்யவும், பமலான ெஞ்ஜீவி மூலிகககய அகடயவுபம..!'' ''அது எதற்கு உனக்கு?'' ''எனக்கல்ல... என் சீடனுக்கு...'' ''அப்படிவயன்றால், உன் சீடன் இப்பபாது...?'' ''ஆம். அேவம் தீண்டி, உதிேம் சுண்டி, உயிகே இழந்து கிடக் கிறான்.'' ''ஓ... அவன் பிகழத்வதழ பவண்டுமா?'' ''ஆம்... மிகுந்த இளம் வயது. அவன் இறந்தது வபரும் வகாடுகம.'' ''அட, அகேச் சித்தா! கர்மம் குறித்த சிந்தகனபய உன்னிடம் இல்கலபய..?'' ''கர்மமா?'' ''என்ன பகள்வி இது? கர்மமாகிய விகனப்பாடு குறித்து நீ சிந்தித்ததில்கலயா?'' ''நிகறயபவ சிந்தித்திருக்கிபறன். அதற்வகன்ன?'' ''அதற்வகன்ன என்றா பகட்கிறாய்? அேவம் தீண்டி அவன் உயிர்பிரிய பவண்டும் என்பது அவன் கர்மம் என்பகத நீ உணேவில்கலயா?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''அந்தக் கர்மத்கத வவல்ல பவண்டும் என்பபத என் போக்கம்...'' ''வவன்று..?'' ''இது என்ன பகள்வி? சித்தன் நிகனத்தால் பகடத்தல், காத்தல், அழித்தல் என ெகலமும் ொதிக்க முடியும் என்று ோன் நிரூபிக்க விரும்புகிபறன்...'' ''நிரூபித்து..?'' ''நிரூபிப்பதன் மூலம், சித்தத்கத உயர்த்திப் பிடிக்க விரும்புகிபறன்...'' ''ஆமாம், நீ எப்படி சித்தனானாய்..?'' அந்தக் பகாவணச் சித்தர்களில் ஒருவர் இப்படிக் பகட்கவும், பபாகருக்கு வேஞ்சில் முள் கதத்ததுபபால் இருந்தது. ''சித்தர் வபருமக்கபள... என் பகள்விக்கு பேேடியாக பதில் கூறாமல், எதற்காக என்கன இப்படிச் சீண்டுகிறீர்கள்? இதில் தங்களுக்குக் கிகடப்பதுதான் என்ன?'' - பபாகரிடம் இருந்து பகாபமாய் பகள்வி வவடித்தது. ''பபாகபன... சினம் வகாள்ளாபத! சினம் தவத்துக்கு பேர் எதிோனது. நீ பெமித்து கவத்திருக்கும் உன் தவப் பயன்ககள எல்லாம் அது அழித்து விடும். மாறாக... அந்த தவப் பயன்கள், நீ பகாபிக்கும் எங்ககள அகடந்துவிடும். எங்களுக்கு எவரிடம் இருந்தும் எதுவும் பவண்டாம். உனது தவப்பயன்கள் எங்ககள அகடந்தால், அகத அனுபவிக்க ோங்கள் பமலும் சில காலம் வாழும்படி இருக்கும்...'' ''உங்கள் பதில் எனக்கு ஆச்ெரியம் தருகிறது. என் சினம், அருளாசி உங்ககள அகடந்துவிடும் என்பதும், அந்த அருகள தாங்கள் பவண்டாம் என்பதும் பமலும் ஆச்ெரியப்படுத்துகிறது.'' ''ோங்கள் பவண்டுவவதல்லாம் ஒன்பற! அது மீண்டும் பிறவாகம! ெஞ்சித கர்மம், பிோேப்த கர்மம், ஆகாமிய கர்மம், நிஷ்காமிய கர்மம் என்னும் எல்லா கர்மங்களில் இருந்தும் வதளிந்து விடுபடத்தான் மானுடப் பிறப்பு. எனபவ, எதன்பாலும் விருப்பம் வகாள்ளாமல், இகறவன்பால் மட்டும் விருப்பம்வகாண்டு இந்த உடம்புச் வெல்களின் முற்றான அழிவுக்காக காத்திருக்கிபறாம். ககடசி வெல் இயங்கும்வகே ஜீவித்திருப்பபாம். அதுவும் அடங்கவும் எங்கள் விடுதகல நிகழும்...'' ''ஒருோள், உடல் அழிந்து உயிர் விடுவபறத்தாபன பபாகிறது? அதுவகே உலக மக்கள் ேன்கமக்காகப் பாடுபட்டு, அவர்களின் இன்ப வாழ்வுக்காக வழிகாட்டி வாழலாபம..?'' ''உன் எண்ணம் பமலான எண்ணபம! ஆனால், அதில் மாகய மிகுந்திருப்பகத நீ உணேபவண்டும். எல்பலாருக்கும் எல்லாவற்கறயும் வகாடுத்துவிட முடியாது. வகாடுத்தாலும் எல்பலாோலும் வபற முடியாது.'' ''அவேவருக்கு எது பதகவபயா அகதத் தேலாபம..?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''உன் பதகவக்பக இகறவன்தான் தருகிறான். இதில் நீ எகத பிறருக்குத் தந்துவிட முடியும்?'' ''என்னிடம் இருப்பகத..!'' ''அப்படி நீ தருவதன் மூலம் நீ அகடய விரும்புவது...?'' ''நிகறகவ..!'' ''அது உனக்கு ஏற்படாவிட்டால்?'' ''அது எப்படி ஏற்படாமல் பபாகும்? இப்பபாதுகூட என் சீடனுக்கு ோன் உயிகேத் தந்துவிட்டால் அது எத்தகன வபரிய நிகறவு?'' ''இந்தச் சீடன் ோகளபய ஒரு பாவச்வெயல் புரிந்தால், அது இவனுக்கு உயிகே அளித்த உன்கனயும் ொர்ந்திடும். பேவாயில்கலயா?'' இந்தக் பகள்வி முன் பபாகர் ஒரு விோடி பதங்கினார். அதுவகே பளிச் பளிச்வென்று பதில்ககள கூறியதுபபால அவோல் கூற முடியவில்கல. ''என்ன சிந்தகன..? பதில் கூறு!'' ''பாதகமில்கல. அந்தப் பாவம் என்கனயும் பெேட்டும். ோன் இதற்காக அஞ்ெத் தயாரில்கல!'' ''பபாகா... அகேச் சித்தன்தான் நீ என்பகத இந்த பதில் மூலம் நிரூபித்துவிட்டாய். அகே கவத்தியனும், அகேச் சித்தனும் ஆபத்தானவர்கள். உனக்கு உன்கன உணர்த்தபவ ோங்கள் இவ்வளவு பகள்விககளயும் பகட்படாம். உன்னிடம் 'ோன்’ என்னும் வெருக்கும், புகழ் மீது பமாகமும் நிகறயபவ உள்ளது. இந்தச் வெருக்கும் பமாகமும் ஒரு பயாகிக்கு துளியும் ஆகாதகவ. நீ அறிய பவண்டியதும் புரிய பவண்டியதும் நிகறயபவ உள்ளன. அவற்கற நீ அகடந்த நிகலயில், இப்பபாது ோங்கள் பபசிய அளவுக்குக்கூடப் பபெ மாட்டாய். ோங்களும் உன்னால் இன்று பல நூறு வருடங்களுக்கு பிறகு பபசியுள்பளாம். இந்தத் தூயவவளியும், இதனால் அதிர்வுக்கு ஆளாகியிருக்கும். இங்பக இன்னும் பல நூறு பயாகியர் தவம் வெய்தபடி உள்ளனர். வதாடர்ந்து உன்பனாடு பபசுவதால், அவர்கள் தவத்துக்கு ஊறு பேேலாம். பபசியது பபாதும்; வந்த வழிபய புறப்படு!’ அவர்கள் கட்டகள இடும் குேலில் கூறிவிட்டு, நீருக்குள் இறங்கினர். பபாகருக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. அந்தச் சித்தர்கள் அவருக்கு சுயேலவாதிகளாகத்தான் வதரிந்தனர். அப்படிபய ேடக்கத் வதாடங்கினார். கயிலாய மகலகய வலம் வந்து முடித்தவர், ஓரிடத்தில் இருந்து வந்த சிவோம ஒலிகய வெவிமடுத்தார். அந்த ஒலி அவகே ஒரு வபரும் முனிவர் முன் வகாண்டுவந்து நிறுத்தியது. அவேது கால்களும், மூச்சுக்காற்றும் அங்கு வியாபிக்கவும், அந்த முனிவரின் தவமும் ககலந்துபபானது. கண் திறந்தவர் எதிரில், பபாகர்! பபாகரும் அவகே பயபக்திபயாடு வணங்கினார். அவரிடம் பதிலுக்கு எந்த ஓர் உணர்வும் வவளிப்படவில்கல. மாறாக, அமர்ந்திருந்தவர் எழ முற்பட்டார். ஆனால், அது சுலபத்தில் ொத்தியமாகவில்கல. பபாகர் அவருக்கு உதவி வெய்தார். அவரும் ேன்றிபயாடு பார்த்தார். இருந்தும், அவோல் எழுந்து நிற்க முடியவில்கல.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''அப்பபன... இன்கறய கால கதிகய அகடயாளப்படுத்துவாயா?'' என்று பகட்டார் அவர். ''இப்பபாது கலியுகத்தில் பல நூறு ஆண்டுகள் கழிந்து, அதில் விபவமும், அதனுள் வெந்த பேமருதுவும் ேடப்பில் உள்ளது. கிழகமயில் இன்று குருவுக்கான வியாழக்கிழகம'' என்றார் பபாகர். ''அபடயப்பா... கலி பிறந்து, அதில் பல நூறு ஆண்டுகள் கழிந்துவிட்டனவா? ோன் முந்கதய துவாபே யுகத்தில் தவத்தில் ஆழ்ந்பதன். அது இங்கு நீ வேவும், முடிவுக்கு வந்துள்ளது. அதனால்தான் ெட்வடன்று எழுந்து நிற்க முடியவில்கல!'' என்றார். அகதக் பகட்ட பபாகரிடம் வபரிதும் அதிர்ச்சி. ''முனிவர்பிோபன... தாங்கள் யுகக்கணக்கிலா தவத்தில் இருந்தீர்கள்?'' ''ஏனப்பா... ேம்ப முடியவில்கலயா?'' ''ஆம்... இன்னுமா உங்களுக்கு இகறவனிடம் வேம் ஸித்திக்கவில்கல?'' ''ோன் வேம் குறித்து சிந்திக்கபவயில்கலபய...?'' ''அப்படிவயன்றால் தங்கள் தவத்தின் போக்கம்...?'' ''போக்கம் இல்லாதபத என் போக்கம்...'' ''போக்கம் இல்லாததா..? என்ன வொல்லுகிறீர்கள்?'' ''பின், நீ பவறு என்ன எதிர்பார்க்கிறாய்?'' ''ஒரு போக்கமும் இன்றி எப்படி தவமியற்ற முடியும்?'' ''ோன் இயற்றியிருக்கிபறபன... என்கனப் பார்த்துமா பகட்கிறாய்?'' ''ெரி, இதில் தாங்கள் அகடந்தது எகத?'' ''இத்தகன காலம் ோன் அழியாமல் அப்படிபய இருந்திருக் கிபறபன... அது பபாதாதா?'' ''இதில் என்ன வபரிதாக இருக்கிறது?'' ''வபரிதாகவா..? அப்படிவயன்றால், சிறிதாக என்கிற ஒரு எண்ணமும் உன்னிடம் உள்ளது. ஒன்கற வபரிவதன்றும் சிறிவதன்றும் கருதுவது மானுட அறிவின் வதாடக்க நிகல. உண்கமயில் வபரிவதன்று ஒன்றில்கல; சிறிவதன்று ஒன்றில்கல. வபரிதும் சிறிதும் அகடயாளங்கபள! இந்த ஊனுடம்பு அழியாமல் யுகம் கடந்து அப்படிபய இருந்திருப்பபத தவத்தால்தான். இனியும் இகதத் வதாடர்ந்து இருந்தும் இல்லாமல் பபாவது என்பதுதான் உத்தம நிகல. இகத ஈெத்வம் என்பார்கள். உன் அறிவுக்குப் புரிகிறாற்பபால் கூறபவண்டும் என்றால், ோபன கடவுளாகிவிடுகிற நிகல - நித்ய இன்ப நிகல! ோன் மீண்டும் அகதத் வதாடே விரும்புகிபறன். நீ புறப்படு!'' பபாககேப் பார்த்து இப்படிச் வொன்னவர், திரும்பவும் தவத்தில் ஆழ்ந்தார். அவர் பபசிய பபச்சுகளுக்குள் மிக ஆழ்ந்த வபாருள். பபாகருக்குள்ளும் அவற்றின் தாக்கங்கள்..!- சிலிர்ப்னபாம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்... சிவம்... சாகசம் 9
வினவையிலே சமாதியதுதான் திறந்து லைகமுடன் அசரீரி ைாக்குண்டாச்சு தினகரன்றன் ஒளில ாே ைடிைம் கண்லடன் திகழான சட்வட முனி தவனக் கண்லடன் மனமுருகி என் மீதில் கிருவ வைத்து மாட்சியுடன் ஞாலனா லதசம் சசான்னார் அனல் கண்ட சமழுகது ல ால் செஞ்சம்தானும் அப் லன மனமுருகி அழுதிட்லடலன... - ப ாகர் ஏழாயிரம் ப ாகவரப் புறந்தள்ளி செடிய தைத்வத மீண்டும் சதாடர ஆரம்பித்துவிட்ட அந்த முனிைர், ல ாகவர மிகலை ாதித்துவிட்டார். ஏற்சகனலை அைரது தைம் யுகங்கவைக் கடந்துவிட்டது. திரும் வும் தைத்வதத் சதாடர்கிறார் என்றால், அப் டி தைத்தில் சதாடர்ைது என் தும், தைத்லதாடு தைமாய் கிடப் தும்தான் ஞானியர் சசயோ? தைத்தில், இருந்தும் இல்ோது ல ாகிலறாம். குறிப் ாக, 'மலனா ொசம்’ எனும் எண்ணங்கைற்ற நிவே உருைாகி, உயிரானது உடம்புக்குள் சிவறப் ட்டது ல ாோகி, விடுச ற்று லைறு மாற்றங்களுக்கு ஆைாகாமல், ஒரு ச ட்டகத்து ெவகல ாே அப் டிலய இருந்துவிடுகிறது. அது மாறுைதும் இல்வே; இயங்குைதும் இல்வே. இப் டி ஒரு நிவேவய, இைர் ஈசத்ைம் என்று எவத வைத்துச் சசான்னார்? ஈசத்ைம் என் து, ொலம அந்தப் ரம்ச ாருைாகிய ஈசனாக மாறிவிடுைவதக் குறிக்கிறது என்றால், அந்த ஈசன் என்ன இப் டியா தைத்தில் தைமாய் இருக்கிறான்? உேகின் ஒட்டு சமாத்த இயக்க கதிக்லக சசாந்தக்காரன் அைன். அைனது ெடனம் ஒன்று ல ாதும். உண்வமயில்...இயக்ககதியில்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
உேக ெேவன உத்லதசித்து ஈசவனப் ல ான்று இயங்கிக்சகாண்டிருப் து ொன்தான். இந்த முனிைர், தனது தைத்வத லமன்வமப் டுத்துைதற்காக ஈசத்ைத்துடன் அவத ஒப்பிட்டுள்ைார் என்று, அந்த முனிைரிடம் ஏற் ட்ட தாக்கத்தால், தன் ைவரயிலும் ஒரு புது அர்த்தத்வதக் சகாடுத்துக்சகாண்ட ல ாகர், சதாடர்ந்து சஞ்ஜீவி மூலிவகவயத் லதடுைவதக் வகவிடவில்வே. ஆனால், அைருக்கு அவதத் தவிர, எல்ோலம கிவடத்தது. குறிப் ாக, தாைர ரகசியங்கள் ல ாகர் ைவரயில் நிர்ைாணமாகின. புல்- பூண்டில் இருந்து விண்ணைாவும் விருட்சம் ைவர ஒவ்சைான்றின் குணப் ாடும், விவனப் ாடும் ல ாகருக்குத் சதரியைந்தன. இமயத்து லயாகிகள், அைருக்கு அவ்ைைவையும் உ லதசித்தனர். அப் டிலய, 'இறந்தைவனப் பிவழக்கச் சசய்கிலறன் என்று எமலனாடு மல்லுக்கட்டாமல், இருப் ைர்கவை... அதாைது பிறவி எடுத்துவிட்டைர்கவை எமன் சகாண்டு ல ாக முடியாத டி, முடிந்தைவர யிலும் மானிடர்கவை கல் லயாகிகள் ஆக்கு’ என்றனர். அந்தக் கருத்து ல ாகருக்கு மிகப் பிடித்துப்ல ானது.ஆனால், ஒருைனுக்குக் கல் லதகம் உண்டாைது என் து அத்தவன சாதாரணமானது அல்ே. அதற்குத் தைம் சசய்திருக்க லைண்டும். லகாள்களின் குறுக்கீடும் இருக்கக் கூடாது. அதிலும், கலியுகத்தில் ஒரு மனிதன் பிறப் லத கர்மத்தால்தான். மாணிக்கைாசகர், தமது சிைபுராணத்தில் உயிர்களின் ல்லைறு பிறப்பு நிவே ற்றிப் புேம்பும் விதமாய் ாடியிருப் ார். 'புல்ோகிப் பூடாய்ப்
புழுைாய் மரமாகிப் ல்விருக மாகிப் றவையாப் ாம் ாகி கல்ோய் மனிதராய்ப் ல யாய் கணங்கைாய் ைல்ேசு ரராகி முனிைராய்த் லதைராய்ச் சசல்ோஅ நின்ற இத் தாைர சங்கமத்துள் எல்ோப் பிறப்பும் பிறந்திவைத்லதன்; எம்ச ருமான் சமய்லய, உன் ச ான்அடிகள் கண்டு இன்று வீடு உற்லறன்...’ - எனும் அைரது சகாள்ைோம்.
ாடலில், ஓர் உயிரின் யாத்திவர எப் டிப்
ட்டது என் வத ஓரைவு புரிந்து
ஒவ்சைாரு பிறப்பிலும், அந்தப் பிறப்பில் ொம் புரிகின்ற ாை- புண்ணிய சசயலுக்லகற் , ெமக்கான அடுத்த பிறப்பு தீர்மானம் ஆகிறது. அதனூலட பிறவி எனும் அந்தத் தவையில் இருந்து விடுச ற ொம் என்ன சசய்கிலறாம் என் தில்தான் ெமக்கான முக்தி உள்ைது. இந்தக் கருத்தின் டி, ெம் அவனைரின் லதகமுலம கர்ம லதகமாகும். இந்தத் லதகத்தால் டலைண்டிய ாடுகவைப் ட்ட பின்ல , ெமக்கான விடுதவேயும் ெமக்கு ஏற் டும். இந்தத் லதகத்தால், ஒருைவன எப்ல ாதும் இன் ரசத்துக்கு உள்லைலய மூழ்க வைத்திருப் து என் து சாத்தியலம இல்வே; துன் த் திலேலய ஒருைர் இருக்கவும் ைாய்ப்பு இல்வே. இரண்டும் கேந்து கிடப் லத ைாழ்வு! எப்ல ாது எது அதிகமாய் உள்ைது என் து அைருவடய பிறந்த காே லெரத்வதப் ச ாறுத்தது. ஏசனன்றால், பிறந்த லெரப் ள்ளிக்குள், ெமக்கான ஜாதகம் என் து, ெமது சமாத்த ைாழ்ொளுக்கான ஒட்டுசமாத்த சசய்திகளுடன் அச்சிட்டு முடிக்கப் ட்ட ஒரு புத்தகம் ல ாே உள்ைது. அவத டித்துக் கூறு ைலர லஜாதிடர். அைர் கூறினாலும் கூறாவிட்டாலும், அந்தப் புத்தகத்தில் உள்ை டிதான் ஒவ்சைாருைரது ைாழ்வும் சசயலும்! அதில் ஓர் அணுத் துகள் மாற்றத்வதயும் ஏைராலும் ஏற் டுத்த இயோது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இப் டி ஒரு கருத்வதக் லகட்கும்ல ாது, கிவைக் லகள்வி கைாகப் ே லகள்விகள் லதான்றும். அதில் பிரதானமானது... விதித்த டிதான் எல்ோம் என்றால், ஒரு சகாடுவமக்காரன் சகாடுவம புரிைதற்குக் காரணமும் அைன் விதிப் ாலட என்றாகிறது. அப் டியிருக்க, அைவனத் தண்டிக்க நீதிமன்றம் எதற்கு? ெடப் துதான் ெடக்கும் என்றால், ல சாமல் சிைலன என்று இருந்துவிடோலம? எதற்கு எல்லோருக்கும் உவழப்பு எனும் கடப் ாடு?’ இப் டியான லகள்விகள் மிக மாவய சார்ந்தவை. இைற்றுக்சகல்ோம் மிகச் சரியான விவடகளும் உள்ைன. சும்மா இருந்துவிடோலம என்று சசால்ைது மிகச் சுே ம். ஆனால், அவர ொளில் இருந்து ஒருொள் ைவரயிலும் ொம் சும்மா இருந்துவிட்டால், அதுலை மிக அதிகம். எவதயாைது சசய்து, திரும் வும் விவன ைழி சசல்ேத் சதாடங்கிவிடுலைாம். விவனக்கு அப் டி ஓர் ஆற்றல். அந்த ஆற்றவேக் கசடறப் புரிந்துசகாள்ளும்ல ாதுதான் மனத்துக்குள் ஒரு சதளிவு பிறக்கும். அந்தத் சதளிவுதான் விவனவய சைற்றிசகாள்ை எது சரியான ைழி என் வதக் காணவைக்கும். அந்த ைழியில்கூட, எடுத்த எடுப்பிலேலய மிக லைகமாகச் சசன்றுவிட முடியாது. சமள்ை சமள்ைலை சசல்ே முடியும். ஓர் எண்சணய்க் கிண்ணத்வதக் வகயில் சுமந்துசகாண்டு, அது சிந்தாத டி உேவகச் சுற்றிைருைவதப் ல ான்ற சசயல் அது. வழய விவனகவை அனு வித்த டிலய புதிய ெல்விவனச்சசயல்கள் புரிந்து, சமள்ை சமள்ை விடுச ற லைண்டும். அப் டி விடுச றுைதற்குள் புல், பூண்டு, புழு, பூச்சி, றவை, மிருகம் எனப் ே பிறப்புக்குள் ெமது கர்மங்கைாலேலய சிக்கிக்சகாள்கிலறாம். இப் டி, ெமது பிறப்புக்குப் பின்னால் ஒரு நீண்ட கதி உள்ைது. எனலை, உேகத்து மாந்தர்கவைக் கல் லயாகிகைாக மாற்றுைது என் து சாதாரணமான ஒன்றல்ே. ல ாகர் ல ான்ற சித்தர் ஒருைர் திட்டமிட்டு முயற்சித்தாலும், ஒருைவனக் கல் லயாகியாக ஆக்கமுடியாது. ஒரு கல் லயாகிக்குப் புேனடக்கமும், வைராக்கியமும் மிக முக்கியம். இந்த இரண்டும் ஒரு துறவிக்கு ைசப் டுைலத ச ரும் ாடு! இதற்கு உதாரணமாக விஸ்ைா மித்திரரின் கவதவயச் சசால்ைர். சகௌசிகன் எனும் ச யர் சகாண்ட ல ரரசன்தான் பின்னாளில் விஸ்ைாமித்திரர் ஆனார். அதற்கு ஒலர ஒரு காரணம்தான். 'ஒருைரால் லகாடானலகாடி ல ர் சகாண்ட ொட்வடக்கூட ஆண்டுவிட முடியும். ஆனால், தனது கூட்வட (உடம்வ ) கட்டுப் டுத்தி ஆை முடியாது’ என்று கூறப் டவும், 'ொன் ஆண்டு காட்டுகிலறன், ார்’ என்று தைம் சசய்யப் புறப் ட்டைலர சகௌசிகன். புேன்கவை அடக்கி விஸ்ைாமித்திரர் ஆகி, பின்னர் ைசிஷ்டர் ைாயாலேலய பிரம்மரிஷி ட்டமும் ச ற்றார். ஆனாலும், ஒரு லமனவக அந்த பிரம்மரிஷிவயலய வீழ்த்திவிட்டாள். விஸ்ைாமித்திரர் வீழ்ந்ததும் சரி, எழுந்ததும் சரி... ச ரும் உதாரணங்கள். புேனடக்கம் அவ்ைைவு கடினமானது. எனலை, ல ாகர் தனது ைாழ்ொளில் தனக்கு இவணயாக தன் சீடர்கைான புலிப் ாணி, லகாரக்கர் என்று சிேருக்லக கல் லதகத்வதத் தர முடிந்தது. மற்றைர்களுக்கு அைரால் எளிய வைத்திய முவறகவைலய அளிக்க முடிந்தது. சரி, கல் லதகம் என்றால் என்ன?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இவத விைங்கிக்சகாள்ை ெமக்குத் துளியாைது ெம் லதகம் ற்றிய சதளிவும் புரிதலும் லைண்டும். இன்வறய விஞ்ஞானத்தின் புண்ணியத்தால், ள்ளி இறுதி நிவே முடிைதற்குள்ைாகலை, ஓரைவுக்கு ெம் உடலின் உள்ளுறுப்புகளின் ச யர்கவைத் சதரிந்துவைத்துள்லைாம். ெமது மருத்துை விஞ்ஞானம், நுட் மான உள்ளுறுப்புகள் எல்ோைற்றுக்கும் ஒரு ச யவர வைத்திருப் தால், அந்த உறுப்புகைால் நிரம்பியதுதான் ெம் லதகம் என்று ொமறிலைாம். இதில், ஒரு வியப்புக்கு உரிய விசித்திரமான சங்கதியும் ஒளிந்துள்ைது. ொம் உயிர் ைாழக் காரணமான இந்த உள்ளுறுப்புகள் எவதயும், ொம் ெமது ைாழ்ொளில் ார்க்கப்ல ாைலத இல்வே என் துதான் அந்த விசித்திரம். கூடலை இருக்கின்றன; இயங்கிக்சகாண்டும் இருக்கின்றன. ஆனால், உணரத்தான் முடிகிறது; ார்க்கலை முடிைதில்வே. ஒரு கருவியின் துவண சகாண்டு சிே இயக்கங்கவைக் காண முடிகிறது. ஆனால், அங்கும் லெராகக் காணும் ைாய்ப்பு கிவடயாது. இந்த விசித்திரம்தான் சித்தர் ச ருமக்கள் சிேவர, இந்த உடம்பின் ால் லகா மும் சைறுப்பும் சகாள்ை வைத்தது. 'காயலம இது ச ாய்யடா... சைறும் காற்றவடத்த வ யடா’ என்று ாடவும் வைத்தது. சரி.. எது கல் லதகம் என்று அறிலைாம். முன்னதாக இந்த உடம்புக்குள் ஞ்ச பூதங்களும் இருப் வத ொம் சதரிந்துசகாள்ை லைண்டும். நீர், நிேம், காற்று, செருப்பு, சைளி எனும் ஐந்து பூதங்களின் லசர்க்வகலய ெமது உடம்பு. இதில் நிேத்தின் கூறு ஒன்றவர ங்கு. நீரின் கூறு ஒரு ாகம். காற்று முக்கால் ாகம். ஆகாயம் முக்கால் ாகம். செருப்பு ஒரு ாகம். கூட்டினால் ஐந்து ாகம் ைரும். இந்த ஐந்தின் அைவு கூடுைதும் குவறைதும் நிகழும்ல ாதுதான் ெமக்கு உடல்நிவே ாதிக்கப் டுைதும், ொம் முதுவம அவடைதும் நிகழ்கின்றன. நிேத்தின் ங்கு, சவதப் ாகத்தில் சுருக்கம் மற்றும் மடிப் ாக எதிசராலிக்கும். நீரின் ங்கு, லராமத்தின் மாற்றத்தில் எதிசராலிக்கும். செருப்பின் ங்கு, சி- தாகத்தில் எதிசராலிக்கும். ைாயுவின் ங்கு, தள்ைாவமயில் எதிசராலிக்கும். ஆகாயத்தின் ங்கு குவறயும்ல ாது, ொம் மீை முடியாத உறக்கத்துக்குச் சசன்று விடுலைாம். - சிலிர்ப்ப ாம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம்.. சிவம்... சாகசம் 10
'தானான மகிமாவும் கர்மாவவாடு தங்கும் ஈசத்துவமும் வசித்துவமாகும் பூனான பிராத்திபிரா காம்யத் வதாடு புகழ் எட்டு வதவததயும் தளத்தில் நின்வே ஏனான இதழாவே மூடிக் ககாள்வார் ஏற்ேமாம் நந்திதயத் தான் காக
ாட்டாமல்
வானான வஸ்துதவ நீ பானம் பண்ணி வங்கென்று வாங்கியுகம கும்பித்தூவத’ - வபாகர் 7000-த்தில் ஒரு பாடல் நீர், நிேம், காற்று, கநருப்பு, கவளி என்னும் ஐந்து பூதங்கள் ஒவ்கவான்றுக்கும் நம் உடலில் ஓர் இடம் உண்டு. இதவ தவிர மனம், உயிர் என இரண்டு கூறுகள் வசர்ந்து, கமாத்தம் ஏழு ஆதாரங்கள் நம் உடம்பில் உள்ளன. இததத்தான் சித்தர்கள் உேகம், 'மூோதாரம், சுவாதிஷ்டானம், மணிபூரகம், அநாகதம், விசுத்தி, ஆக்ஞா, ஸஹஸ்ராரம்’ என்கிேது. இந்த ஏழு ஆதாரங்களும் ஏழு சக்கரங்களாக உச்சந்ததேயில் இருந்து முதுககலும்பின் அடிப்பாகம் வதரயிோன தூரத்துக்கு உள்வளவய உள்ளன. ஆதாரம் எதனால் சக்கரமாயிற்று என்று ஒரு வகள்வி எழோம். சக்கரம் என்பது ததடயின்றி இயங்குவதாகும். விதசக்கு ஏற்ப இதன் வவகமும் கூடும்; குதேயும். நம் உடம்பிலும் உயிர் விதச உள்ள வதரயிலும் இந்தச் சக்கரங்கள் இயங்கிக்ககாண்வட இருக்கின்ேன. இந்த ஏழு சக்கரங்கவளாடு கதாடர்புதடயதுதான் நம் உடம்பில் உள்ள 72,000 நாடி நரம்புகள். இந்த ஏழு சக்கரங்களும் நாம் உயிர் வாழக் கார மான சுவாச கதிக்கு ஏற்ப இயங்குகின்ேன.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இதில் நாம் அறியவவண்டிய அடுத்தவதார் உண்தம, நமது ஒரு நாளின் சுவாசம் 21,600 தடதவ என்பதாகும். ஒருநாளின் 24 மணிவநரத்தில் இந்த சுவாசமானது, ஏழு ஆதார சக்கரங்களிலும் பங்கு வபாட்டுக்ககாண்டு கசயல்படுகிேது. மூோதாரத்தில்- தினசரி 600 மூச்சுக்காற்று... அதாவது, காதே 6 மணிக்குத் கதாடங்கி 6:40 வதர - நாற்பது நிமிட வநரத்துக்கு இந்த சுவாச ஓட்டம் நிகழ்கிேது. அடுத்ததாக, அது அப்படிவய சுவாதிஷ்டானத்துக்கு மாறி (மதியம் 1:20 வதர) கசயோற்றுகிேது. இங்வக 6,000 முதே மூச்சுக்காற்தே உள்வாங்கி கவளியிடுகிவோம். அடுத்து, மணிபூரகத்தில் 6000 மூச்சு இரவு 8 மணி வதர. அதற்கும் அடுத்து அநாகதத்தில் 6000 - இரவு 2:40 வதர. விசுத்தியில் 1000 மூச்சு- 3:46 வதர, ஆக்கிதனயில் 1000 மூச்சு- 4:54 வதர, சஹஸ்ராரத்தில் 1000 மூச்சுகாதே 6 மணி வதர. இப்படிச் கசயோற்றும் மூச்சுக்காற்தே, அதாவது இந்த 21,600 எனும் அளதவக் குதேத்துக்ககாண்வட வபாகும்வபாது ஆயுள் அதிகரிக்கிேது. கூடிடும்வபாவதா... வவகமாக நாம் நமது முடிதவ கநருங்கிவிடுகிவோம். இந்த 21,600 என்ே க க்குக்கு ஒரு மனிதனின் ஆயுள் 120 வருடங்களாகும். நாம் இன்று 70, 80 வயதுக்குள் வபாய்ச்வசரக் கார ம், இந்த அளதவ அதிகரிக்கும் விதமான சுவாசக் க க்வகாடு நாம் இருப்பதுதான். அது எப்படி அதிகரிக்கும் என்ோல்... மனம் படபடக்கும்வபாது, அச்சப்படும்வபாது, வபராதச வயப்படும்வபாது! குறிப்பாக வகாபப் படும்வபாது... இந்த 21,600 க க்ககல்ோம் சும்மா! 30,000,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
40,000 என்று நம் மூச்சுக்காற்றின் எண்ணிக்தக இருக்கும். வபசாமல் ஒரு மூதேயில் அமர்ந்துககாண்டு, மனத்தத ஒருநிதேப் படுத்தி சீராக மூச்சுவிட்டபடி இருந்தால், எண்ணிக்தக குதேய ஆரம்பிக்கும்.
இந்த
இதில் நாம் உ ர வவண்டிய ஒரு விஷயம்... மனிதன் ஒருவன் கவறும் 200 மூச்தச மட்டுவம விட்டு, ஒரு முழு நாதளக் கடத்த முடியும். எனில், 21,400 மூச்சு ஒரு நாளில் மிச்சமாகிேது. இப்படி ஒரு பத்து வருடம் மூச்சுப் பயிற்சியில் இருந்தால்கூடப் வபாதும்; மிச்சமான மூச்சுக்காற்று நீண்ட ஆயுளாக, அதாவது 300 வருடம், 400 வருடம் என்கிே ஆயுள் காேமாக மாறிவிடுகிேது. மூச்சால் ஆயுள் நீட்டிப்பு நடக்கும் அவத வநரம், உடம்தபயும் கிருமிகள் கவல்ே முடியாதபடியும், பஞ்சபூத அளவு சிததந்துவிடாதபடியும் அவத கட்டுக்வகாப்புடன் தவத்துக்ககாண்டு விட்டால்... அவவன கநடுநாள் வாழ முடிந்த, வநாய்-கநாடியற்ே, நதர- திதரதய கவற்றிககாண்ட கல்ப வயாகியாவான். இதற்கு மூலிதககள் பயன்படுகின்ேன. ஆக, ஒரு கல்ப வயாகி ஒருபுேம் மூச்சுப் பயிற்சியாலும், மறுபுேம் கல்ப மூலிதககளாலும் உடம்தபப் வபணிடும்வபாது, அவன் எமதன கவன்ேவனாகிவிடுகிோன். கல்ப மூலிதககள் தங்கள் சக்தியால் உடம்பில் உள்ள ஏழு தாதுக்களான ரசம், ரத்தம், மாமிசம், ககாழுப்பு, எலும்பு, மூதள, சுக்கிேம் ஆகியவற்தே வசப்படுத்தி, அவற்றின் மூன்று பூதங்களான 'வாதம், பித்தம், கபம்’ எனும் காற்று, கநருப்பு, அப்புதவத் துளியும் ககட்டுவிடாதபடி தவத்துவிடுகின்ேன. ஒருவருக்கு வநாய் என்பது ஏழு தாதுக்களில் மாற்ேம் உண்டாகும்வபாதும், மூன்று பூதங் களிடம் சக்தி குன்றும்வபாதும்தான் ஏற்படும். இந்த மூன்று பூதங்கதளயும், அவற்றின் அடிக் கூறுகளான ஏழு தாதுக்கதளயும் துளியும் ககடாதபடியும், இயல்பு மாோதபடியும் தவத்துக்ககாள்ளும்வபாது வநாயாவது, கநாடியாவது? ஆக, மனிதன் கல்ப வயாகியாவது என்பது முதலில் மூச்சால்; பின்பு வதகத்தால்! மூச்தச புரிந்து வசப்படுத்தினால், வதகம் அடிப்பதட சக்தி கபறும். அத்துடன், கல்ப மூலிதக மருந்துகள் வசரும்வபாது அந்தச் சக்தி, உருக்கு வபால் ஆகிவிடுகிேது. இந்த மூச்தச புரிந்து வசப்படுத்துவது என்பது ஒன்றும் சாதார விஷயமல்ே. மூச்சுப் பயிற்சி என்று இரு கசாற் களுக்குள் எளிதில் அடங்கிவிடும் இந்தப் பயிற்சி, ஒரு பல்கதேக்கழகம் அளவுக்குத் தனக்குள் ஏராளமான பாடங்கதள உதடயது. பிரா ாயாமம் எனும் ததேப்பின் கீழ் கதாடங்கும் இது, பிராக்ருதம்- தவகிருதம் என இரண்டு வதகப்படும். இதில் பிராக்ருதம் நாம் இயல்பாக சுவாசிப்பதாகும். தவகிருதம்- இந்த இயல்பில் இருந்து விேகி, ஆயுதள நீட்டித்துக் ககாள்ளவும், நமது சிே மவனாவததவகதளப் கபாருத்தும் வமற்ககாள்ளப்படும் முதேயாகும். மூச்சுப் பயிற்சி இப்படி என்ோல், உடம்தப உருக்கு வபால் ஆக்கும் காயகற்பம் எப்படிப்பட்டது? இததத்தான் வபாகர் இமயத்து வயாகி களிடம் வகட்டு அறிகிோர். அதில் ஒன்று கமர்க்குரி எனப்படும் பாதரசத்ததவய காயகற்ப மருந்தாகப் பயன்படுத்தும் முதே!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இந்த பாதரச காயகற்பம் கசய்திட, கல்தாமதரக் கிழங்கு என்று ஒன்று வததவ. இது மனித சுவாசம் நிகழாத மதேகளில், பாதே இடுக்குகளில் வளரக் கூடியது. இததத் வதடி அதேந்தவபாது, வபாகர் பட்டபாடு ககாஞ்ச நஞ்சமல்ே. கல் தாமதரதயத் வதடிய வபாகரின் வனப் பய ம் மிக சுவாரஸ்யமானது. இந்தப் பய வம மிகப் கபரும் பூவகாள ஞானத்தத வபாகருக்குள் உருவாக்கியது. இந்த கல் தாமதர உருவாக பூவகாள ரீதியாக பருவ முதேகள் மிக முக்கியம். ஒரு பனிமதேயில் இது உருவாகாது; உருவாகவும் முடியாது. சம அளவு இரவும் பகலும் உள்ள ஒரு நிேப்பரப்பில், அதிலும் பருவங்கள் சமமாகப் பிரித்துக்ககாண்ட காே அதமப்பில் (வசந்தம், வகாதட, குளிர், மதழ, இளவவனில், இதேயுதிர்) தமிழ் வருடங்களில் குறிப்பிட்ட சிே ஆண்டுகளில்தான் இது மதேயகத்துப் பாதே இடுக்குகளில் வதான்றும். காற்றின் ஈரப்பதமும், அதனூவட நுட்பமான மகரந்தச் வசர்க்தகயும் பாதே இடுக்குகளில் வமாதிடும்வபாது உருவாகி, இத்தாவரம் கருக்ககாண்டு வளரும்வபாது மிதமான மதழப் கபாழிவும் அவசியம். அடாது மதழ கபய்தாலும், இது வளர முடியாது. பாசியானது ஈரத்தில் பிடித்து தன்தன வளர்த்துக்ககாள்வது வபாே, இதுவும் வளர்ந்து அளவான உஷ் த்தத உள் வாங்கி, அப்படிவய விரிந்து பரவும். பின்பு, இதில் கிழங்குகள் வதான்றும். கபாதுவாக கிழங்குகள் பூமிக்கு அடியில், பூமிதய கர்ப்பமாக ககாண்டு உருத் திரள்பதவ. அதனால்தான் கிழங்குகதள மனித உயிருக்கும், ரத்தமும் சததயுமான உயிரினங்களுக்கும் இத யாகக் கருதி, ஆசாரம் காப்பவர்கள் உண் மாட்டார்கள். இவ்வதகயில் கவங்காயம், பூண்டு, முள்ளங்கி வபான்ேதவ அடங்கும். இதவ ஜீரணிக்கப் படும்வபாது, இவற்றின் கு ம் ரத்தத்தில் ஆதிக்கம் கசலுத்த முதனயும். இதனால் புேன்கதள அடக்கித் தவம் கசய்ய முதனபவர்களுக்கு கிழங்கு வதககள் எதிரியாகும். இவற்றுக்கு வநர் எதிர்கு ம் ககாண்டதவ பழங்கள். இப்படி கிழங்குகள், பழங்களுக்குப் பின்னாவே நுட்பமான பே சங்கதிகள் உள்ளன. இதிலிருந்து ஓர் உண்தம புேனாகும். கிழங்குகள் உருவாக மண் மூடியிருத்தல் அவசியம். ஆனால், கல் தாமதரக் கிழங்குகள் பாதேகள் மூடப்கபற்ே நிதேயில் உருவாகக் கூடியதவ. இந்தக் கிழங்குக்கு அரிதான பே கு ம் உண்டு. இதில் சாறு பிழிந்து, இந்தச் சாற்றில் இரும்தபப் வபாட்டு தவத்தால், ஒரு நாளில் அந்த இரும்பு கசம்பாகிவிடும். இதன் சாற்றில் கசம்தபப் வபாட்டு தவத்தாவோ, அது கு ம் மாறி தங்கமாகிவிடும். இந்தக் கிழங்குகளும் தாமதரயும் வளரும் இடத்தில் இருந்து வானத்ததப் பார்த்தால், நட்சத்திரக் கூட்டத்தத மிகத் துல்லியமாகப் பார்க்கோம். இப்படிப்பட்ட இந்தக் கிழங்தக வதடிப் பறித்து வந்து நிழலில் உேர்த்த வவண்டும். நிழலில்தான் இது தன் கு ம் ககடாதபடி தன் ஈரத்தத இழக்கும். சுட்கடரிக்கும் கவயில் இதன் கு த்தத உஷ் த்தில் மாற்றிவிடும். இப்படி நிழலில் உேர்த்தப்பட்ட கிழங்தக, அது முற்ோக ஈரம் நீங்கிவிட்ட நிதேயில் இடித்துப் கபாடி வபாேச் கசய்து, ஒரு சிட்டிதக அளவுக்கு வதனில் குதழத்து காதே, மாதே இருவவதள என ஒரு மண்டே காேம் சாப்பிட வவண்டும். இப்படி உட்ககாள்வதால் உடல் கல் வபாோகும். இந்த ஒரு மண்டே காேத்தில் கவற்றிதே, அகத்திக்கீதர வபான்ேவற்தே உட்ககாள்ளக் கூடாது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இவத கல்தாமதரப் கபாடிதயப் பாதரசத்தில் வசர்த்துக் குதழக்க, கவண்க ய் உருண்தட வபாோகும். இந்த உருண்தடகதள மண் கேய நீருக்குள் வபாட்டு தவக்க, இதவ கல்லுருண்தட வபாோகும். இதத ரசமணி என்பர். இந்த ரசமணிதய, கல்தாமதரதய அதரத்துச் கசய்த உருண்தடயுள் மீண்டும் தவத்து, பின் அப்படிவய அதத பூமியில் புததத்து பசுஞ்சா வேட்டியால் தீயிட்டுப் புடம் வபாடவவண்டும். புடம் வபாடப்பட்ட இந்த ரசமணிதான் பாதரச காயகற்பம். இததச் சிவனாகக் கருதி பூஜித்து வ ங்கி எடுத்துதவத்துக்ககாள்ள வவண்டும். தினமும் உேங்கச் கசல்தகயில், இதத வாயினுள் தவத்துக்ககாள்ள, எச்சில் சுரக்கும். இந்த எச்சிலுக்கு அமிர்த கு ம் உண்டு. இதத கீவழ உமிழ்ந்த நிதேயில், இதத உண்ணும் ஈ, எறும்புகள் தங்கள் சராசரி ஆயுதளக் கடந்தும் மிக வலிதமவயாடு திகழ்ந்து உயிர் வாழும். இந்த எச்சிதே நாவம விழுங்கிட, நம் உடல் ஆவராக்கியமான ஒரு நிதேயில், வளர்ச்சியும் வீழ்ச்சியும் இன்றி அப்படிவய நின்றுவிடும். ஒரு வதகயில் இது மர த்ததத் துரத்தும் குளிதகயும்கூட! இதத உண்டு உடம்பு கல்ோகிப் வபானவர்கள் தீயில் புகுந்து உயிர் விட்டாவே உடல் அழியும். தானாக உயிர் பிரியும் ஒரு நிதே இவர்களுக்குப் பே நூற்ோண்டுகளுக்கு வராது. இந்தப் பாதரச காயகற்பத்ததப் புடம் வபாடுவதில் வமலும் பே மாதிரிகளும் விதங்களும் உள்ளன. அவற்றுக்வகற்ப அந்த காயகற்பத்தின் தன்தம யும் மாறும். வபாகர் இந்த காயகற்பத்ததத்தான் கசய்து, பிேகு தன் சீடர்களுக்கும் ககாடுத்து, அவர்கதள எல்ோம் மிகுந்த வலிதம உதடயவர்களாக மாற்றிக் காட்டினார். இந்த காயகற்பங்களுக்காகப் கபரும் வீரர்களும், நிேக்கிழார்களும், அரசர் கபருமக்களும் எவ்வளவு கபான்னும் தரத் தயாராக இருந்தனர். அவத வநரம், இதத உண்டவருக்குச் சுக்கிேம் கல்ோகி, காம உ ர்வு ததேகயடுக்காது என்பதால், பேர் இதத வவண்டாம் என்றும் தவிர்த்தனர். வபாகரின் கல் தாமதரத் வதடலில் அவருக்கு ஒரு ஊருக்கும், வனத்துக்குமான வவற்றுதமகள் புரிந்துவபாயின. ஊர் என்பது ஊர்வவாராகிய உயிர்கள் வாழுமிடம். உயிர்கள் விடும் மூச்சுக் காற்ோல் காற்றுகவளி எங்கும் அதிர்வுகள் பரவியிருக்கும். வனம் இதில் மாறுபட்டது. தாவரம் என்பது நின்ே இடத்தில் வான் வநாக்கி வளர்வது. அதுவும் சுவாசிக்கிேது. ஆனால், அதன் சுவாசம் பரவிய ஒரு இடத்துக்கும், மனம் ககாண்ட மனிதர்கள் வாழும் இடத்துக்கும் நிதேய வவற்றுதம இருப்பதத அவர் முதலில் கண்டறிந்தார். அடுத்து, பேதவகவள தங்கள் எச்சங்கள் மூேம் தாவரங்கள் எல்ோ இடங்களுக்கும் கசல்ேக் கார மாக இருப்பததயும், வன விேங்குகள் தங்கள் கழிவுகளாலும் கரித்துண்ணும் முதேயாலும் வனத்திதனப் வபணுவததயும் புரிந்துககாண்டார். எந்தகவாரு வனத்தில் மான்கள் மிகுதியாக உள்ளவதா, அங்வக சிறு தாவரம் எனப்படும் புற்கள், ககாடிகள் மிகுதி. எங்வக ஒரு வனத்தில் யாதனகள் மிகுதியாக உள்ளவதா, அங்வக நீர் நிதேகளும், புதராய் மண்டும் தாவரங்களும், குறு மரங்களும் மிகுதி. இதுவபாக, உயரமான மரங்களும், அவற்றில் வதன்கூடும் இருக்கும் பட்சத்தில், அப்பகுதியில் குளிரும் அதிகம் இருந்தால்... வராமம் அதிகம் ககாண்ட கசம்மறி ஆடுகள், கரடிகள் ஆகியன இருக்கும் என்று ஒன்வோகடான்று கதாடர்புபடுத்தியும், அதவ கதாடர்வபாடு இருப்பததயும் அறிந்தார். அப்படிவய சிங்கம், புலி வபான்ே வன் மிருகங்களும் எங்கு இருக்கும் என்பததயும் அவர் அறிந்துககாண்டார். மான் இருந்தாவே புலியும், புலி இருந்தாவே எருதுகளும் என ஒன்றுக்குள் ஒன்று அடங்கிய தன்தமதய உ ர்ந்து 'வனச்சாகரம்’ என்று ஒரு நூதேயும் எழுதினார். ஆனால், அந்த ஏடுகதளக் காே கவள்ளம் ககாண்டு கசன்றுவிட்டது. இவரது நூல்கள் பற்றிய விவரம் அகத்தியரின் 'கசௌமிய சாகரம்’ எனும் நூலில் கா ப்படுகின்ேது. அதில்... வபாகர் நிகண்டு, வபாகர் சப்த காண்டம் 7000, வபாகர் ஜனன சாகரம், வபாகர் கற்பசூத்திரம், வபாகர் அட்டாங்க வயாகம், வபாகர் பூஜாவிதி வபான்ேதவ குறிப்பிடப்பட வவண்டியதவ.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
கமாத்தத்தில், வபாகர் என்ோவே முதலில் அவரது சித்த தவத்தியம்தான் நிதனவுக்கு வரும். பிேகு, அவரால் ஸ்தாபிக்கப்பட்ட பழநி ஸ்ரீதண்டாயுதபாணி ஸ்வாமியின் நவபாஷா விக்கிரகம்! இந்த விக்கிரகத்துக்குப் பின்னாவே உ ர முடிந்த அளவுக்கும், உ ரமுடியாத அளவுக்கும் ஏராளமான நுட்பங்கள் உள்ளன. வபாகர் மற்ே முனிவர்களின் வழிகாட்டுதலிலும், தன் வதடலிலும் மருத்துவ முதேகதள உேகுக்கு அளித்தது ஒருவிதம் என்ோல், ஸ்ரீதண்டாயுத பாணி ஸ்வாமிதய அளித்த விதம் ஓர் அற்புதமாகும். எவ்வளவவா கதய்வ வடிவங்கள் இருக்க, முருகப்கபருமானின் உருவத்திதன இவர் ஏன் வடிக்க வவண்டும்? முருகன் என்ோல் அழகன் என்று கபாருள். அவன் கவறும் அழகன் மட்டுமல்ல்; நல்ேவதார் தமிழழகனும்கூட! அவனது ஆறுமுகமும், பன்னிரு கரமும், அதன் கூட்டான பதிகனட்டும் நம் உயிர்கமய் எழுத்துக்கதள நிதனவூட்டுபதவ. அவனது வவல், கூரிய அறிவின் சின்னம். இப்படிப்பட்டவதன ஆண்டிக் வகாேத்தில் வடிக்கவவண்டிய அவசியம் ஏன்? இப்படிப் பே வகள்விகள் நம்முள் எழோம். முருகப்கபருமானின் திருவிதளயாடல் கதத ஒன்றும், அதில் அவன் வகாபித்துக்ககாண்டு பழநி மதே வமல் வந்து நின்றுககாண்டதால் அந்த மதே 'பழநி மதே’ என்ோயிற்று என்கிே புரா வரோறு ஒருபுேம்; வபாகர் வவல்முருகதன தண்டபாணி யாகச் சிந்தித்து வந்தித்து, அப்படி வந்தித்த உருதவ நவபாஷா த்தில் உருவாக்கியதன் பின்னாவே, மிகவவ நுட்பமான கார காரியங்கள் உள்ளன. வபாகர், உயிர் வாழ்க்தகக்கு இதடயூோன வநாய்கதள கவல்லும் வழிமுதேதயக் கண்டறிந்தார். பஸ்பங்கள், காயகற்பங்கள், மூேரசங்கள், குளிதககள்... என்று எல்ோம் கண்டறிந்தும், மனித இனம் அதனாவேவய கதடத்வதறிவிடும் என்று அவர் நம்பவில்தே. இதவ எல்ோவம அருளுள்ளவர்களுக்வக என்பதுதான் அவர் இறுதியில் அறிந்துககாண்ட வபருண்தம. வியாதியும்- மூப்பும், நதரயும்- திதரயும் கர்மத்தால் வருபதவ. அப்படி அதவ வருவதத எது ககாண்டும் தடுத்து நிறுத்த வபாகரால் முடியவில்தே. இந்த உேகின் எல்ோவிதமான மாயா சுகங்கதளயும் கபரிதாகக் கருதி, இதில் ேயித்திருக்கவவ எல்வோரும் விரும்பினார்கள். வபாகரிடவம சிேர் 'சிற்றின்பத்தில் ஈடுபடும் வபாது அது நிதேத்திருக்க வழியுண்டா? அதற்கான மருந்து உங்கள் வசம் உள்ளதா?’ என்று வகட்டனர். 'இளதமவயாடு இருக்க வழி கசால்லுங்கள்; முதுதமவய வரக் கூடாது’ என்ேனர். புேன் அடங்கியும், புேன் அடக்கியும் வாழும் வாழ்க்தகதயவிட மனம் வபான வபாக்கில் வாழவவ எல்வோரும் விரும்பினர். இன்றும் அதுதான் வாழ்வின் நிதே! இததக் கண்ட வபாகரும், 'எதத அறிந்தும் பயனில்தே. இதேயருள் இல்தேவயல் எவராலும் கதடத்வதே முடியாது’ என்பததவய இறுதியாக உ ர்ந்து ககாண்டார். அருளற்றுப் வபாகும்வபாது கமள்ள கபாருளற்றுப் வபாகிேது. கபாருளற்றுப் வபாகப் வபாக, இருளுற்ேவர்கள் ஆகிவோம். இந்த இருளுக்குள் விழுந்தவர்களுக்கான ஒளிதய எதனால் தரமுடியும்? இந்தக் வகள்விவயாடும் கமய் வருத்தத்வதாடும் அவர் தவத்தில் மூழ்கவும் - குறிப்பாக, சித்தர்கள் சக்திதய வாதேயாக, கன்னிக்குமரியாக வழிபடும் விதத்தில், அவர் வழிபட்டு தவத்தில் மூழ்கவும் - அவருக்கு அந்த ஆதிசக்தியின் தரிசனம் கிட்டியது. 'வபாகா... உன் வநாக்கம் மிக உயர்ந்தது. நீ அறிந்த எதுவும் வீண் வபாகாது. ஆயினும், இதவ எல்ோம் வநாயுற்ேவர்க்வக! பிேவி எனும் வநாயுற்ேவர்க்கும் நீ ஒரு மருந்தத உருவாக்கு. அந்த மருந்துதான் முருகு. முருகன், சக்தியும் சிவமுமானவன்; மாலின் காக்கும் கு ப்பாடும்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
உதடயவன். சத்தும் சித்துமாய் வள்ளி- வதவாதனதய உடன் ககாண்டவன். அவன் குழந்ததக்குக் குழந்தத; பிள்தளக்குப் பிள்தள; காதளக்குக் காதள; ஞானத்திலும் பரிபூர ன்; அப்பனுக்வக பாடம் கசான்னவன்! கமாத்தத்தில் வானவர்க்கும், வதவர்க்கும், பூதவர்க்கும், ஞானியர்க்கும் என்று, எவர்க்கும் எளியவன், இனியவன். நவவகாள்கவளாடும் கதாடர்புதடயவன். எனவவ, அக்வகாளின் கு ம்ககாண்ட பாஷா ங்களால் அவதன வடிவாக்கு. மற்ேதவ, அந்த உருவம் உருவாகுங்கால் உனக்வக தானாகப் புரியும்...' என்று கூறி மதேந்தாள். வபாகருக்கும் அப்வபாதுதான், 'பிேந்துவிட்டவர்க்கு மருந்தத அறிந்த எனக்கு, பிேப்புக்வக மருந்து இருப்பது கதரியாமல் வபானவத’ என்பது புரிந்தது. நவபாஷா ங்களால் முருகப்கபருமானும் தண்டபாணியாக எழும்பி நிற்க ஆரம்பித்தான். - சிலிர்ப்வபாம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'அஞ்சல்லவ ோ பூதம்? பஞ்சல்வலோ வ ழுத்து? அஞ்வசோடுங்கும் வபோது வெஞ்சடங்கும் அத்தோன் ஆறுமுகமல்வலோ அறுபதியோ வலட்டோம் ஆறல்லவ ோ தோரம்? வ றல்வலோ வசோரூபம்?’ - வசஷ வயோகியோர்
பழநியம்பதியில், சண்முக ெதிக்கரரயில் ஆஸ்ரமம் கண்ட நிரலயில், ெ போஷோணங்கரைக் வகோண்டு அந்த ஆதிசக்தி வதவியின் கட்டரைக்கு ஏற்ப, அ ைது சக்திச் சுடரோனது வபோய்ரகயில் விழுந்து, பின் குளிர்ந்து, மலர்ந்து எழுந்து, கோர்த்திரகப் வபண்கைோல் ஆரோதிக்கப்பட்டு, அதற்கும் பின் ஆறும் கூடி ஒன்றோகிய ஆறுமுகரன- கோர்த்திவகயரன- அழகரன, அதன் கோரணப்வபயரோன முருகரன தண்டபோணியோக தன்னுள் ோங்கி, அந்த ஆண்டிக்வகோலத்ரதவய உரு ோக்குகிறோர் வபோகர். இந்த ஆண்டிக்வகோலத்தின் பின்னோல் உள்ை புரோணச் சங்கதிரய ெோம் எல்வலோருவம ஓரைவு அறிவ ோம். ஒரு மோம்பழத்துக்கோக விரைந்த சண்ரடயில் விெோயகப் வபருமோன் முந்திக்வகோள்ை, தோன் பிந்திவிட்டதோல் உண்டோன வகோபத்வதோடு, பிஞ்சு போலகனோக முருகன் திகழ்ந்தவபோவத துறவிக்வகோலத்துக்குத் தோவி, அந்த வகோலத்வதோடு அ ன் பூவுலகில் ந்து நின்ற இடம்தோன் பழநி. இந்தப் வபயர்கூட அவ்ர யோல்தோன் விரைந்தது. 'குமரோ, நீவய ஒரு பழம்; ஞோனப் பழம். உனக்வகதற்கு ஒரு மோம்பழம்?’ என்று அந்தக் கிழவியோல்தோன் உரிரமவயோடும் ோஞ்ரசவயோடும் வகட்க முடிந்தது. பின்னர், முருகனும் சினம் தணிந்தோன். ஆனோலும், அ ன் தனது ரக வ ரல வீசி எறிந்துவிட்டு, ஒரு வகோரலப் பிடித்துக்வகோண்டு, பட்ரட உதறிவிட்டு, ஒரு வகோட்ரட கட்டிக்வகோண்டு போலவயோகியோக நின்றது என்பது... என்ன, தூங்கி எழு துவபோல ஒரு சோதோரண சம்ப மோ?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அதன்பின்வன, ெோம் ஆய்ந்தறிய ஏரோைமோன வகள்விகள் உள்ைன. பரந்த இப்பூவுலகில் எவ் ைவ ோ இடங்கள் இருக்க, இன்ரறய ெம் பழநியம்பதியின் அந்தச் சிறு குன்ரற அ ன் ஏன் வதர்வு வசய்ய வ ண்டும்? அங்வகவய வபோகர்பிரோனும் ஏன் இருக்க வ ண்டும்? அ ரர ஏன் ஆதிசக்தி போஷோண உருர ச் சரமக்கப் பணிக்க வ ண்டும்? இப்படி ெமக்குள் நிரறயவ வகள்விகள் எழும்பும். இர
மட்டுமோ?
எங்கோ து இரற வன மனிதரனப் வபோலச் சினந்து துறவு வமற்வகோள் ோனோ? அதுவும், ஒரு பழத்துக்கோக என்னும் வகள்வி எழும்பும். இந்தக் வகள்விக்கு பின்னோல் உள்ை சம்ப ங்கரைத்தோன் திருவிரையோடல் என்கிவறோம். உலகில், இைம் யதில் பிள்ரைகள் ஆடு து விரையோட்டு. இந்த விரையோட்வட மோந்தர்க்கு வ ற்றிரயயும் வதோல்விரய யும் அறிமுகம் வசய்கிறது. ஒரு விரையோட்டில் கிட்டும் வ ற்றிரயயும் சரி, வதோல்விரயயும் சரி, சமமோக எடுத்துக் வகோண்டோவல ெோம் வதோடர்ந்து விரையோட முடியும். வ ற்றியும் வதோல்வி
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
யும் நிரந்தரமுமில்ரல. அது மோறி மோறி ரும். இதனோல், பிஞ்சோக இருக்கும் வபோவத வெஞ்சம் பண்பட்டு விடுகிறது. பின், ைர்ந்து எழுந்து ோழும் ெோளில், ோழ்வில் ஏற்படும் இன்பதுன்பங்கரை யும் சமமோக போவிக்கும் தன்ரம சற்வறறக் குரறய எல்வலோருக்கும்
ந்துவிடுகிறது.
இந்த விரையோட்டு உடலுக்கும் சரி, உள்ைத்துக்கும் சரி... வபரிதும் ஆவரோக்கியத்ரத மட்டுவம அளிக்கிறது. விரையோடுப ருக்கு மட்டுமோ... போர்ப்ப ர்க்கும் அது ஆனந்தத்ரத ோரி ழங்குகிறது. மோனுட விரையோட்டுக்வக இத்தரன மகிரம என்றோல், இரற விரையோட்டுக்குள் எத்தரன மகிரம இருக்க முடியும்? அதனோவலவய இரறவிரையோடல்கள் திருவிரையோடல்கள் ஆகின. திரு ோகிய வபரும் சிறப்புகள் அதனுள் பூடகமோய்ப் வபோதிந்துள்ைன. சரி, தண்டபோணிக் வகோலம் குறித்து சிறிது சிந்திப்வபோமோ? அந்தக் வகோலம் ஏற்படக் கோரணம், ஒரு மோம்பழம். அரத உண்டோல் ஞோனம் ஸித்திக்கும் என்பவத அந்தப் பழத்தின் பின்னுள்ை சிறப்பு. அப்படிச் வசோல்லிவய ெோரதர் அரத ஈசனோரிடம் தந்தோர். எங்கோ து பழம் ஞோனம் தருமோ? அது பசியோற்றும், ருசியோற்றும். அரதக் கடந்து அது அளிப்பது ஒருவித திருப்தி. இந்த உண்ரம, இந்த உலரகப் பரடத்து, அதனுள் ஒரு மோமரம் பரடத்து, பின் அதனுள் அப்பழத்ரத பரடத்த ஈசனோருக்குத் தோன் வதரியோதோ? இல்ரல, ெோரதர்தோன் சரோசரி மோனிடனோ, இந்த உண்ரம வதரியோமல் வபோக..!
ஆனோலும், அந்தப் பழம் ஞோனப்பழம்தோன்! எப்படி? அது இருக்கப்வபோய்தோன், அதனோல்தோன் வபோட்டி உண்டோனது. அதோ து, ஞோனத்ரத யோர் அரட து என்னும் வபோட்டி. அதில், கணபதி அலுங்கோமல் குலுங்கோமல் அம்ரமயப்பரனச்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சுற்றி ந்து, தன் சூட்சும ஞோனத்தோல் பழத்ரதப் வபற்றுவிடுகிறோர். கணபதி இந்த விரையோட்டில் வ ற்றிவபற வ ண்டும் என்றோல், முருகன் வதோற்றுத்தோவன ஆக வ ண்டும்? எனவ , அந்த விதி முருகரன உலகத்ரதச் சுற்ற ர க்கிறது. பின், வகோபம் வகோள்ைவும் ர க்கிறது. அதனோல், அம்ரமயப்பரனப் பிரியவும் வெர்கிறது. பழநியம்பதி குன்றின் வமல் ஒரு துறவியோக ந்து நிற்கவும் ர த்துவிடுகிறது. துறவி வ ண்டு தும் ஞோனத்ரததோவன? இகபர சுகங்கரை அல்லவ ..! இரத, இனி இப்படிப் போர்க்க வ ண்டும். 'சூட்சும ஞோனம் உள்ை ர்கள் இரற ரனப் பிரியவ மோட்டோர்கள். அதனோல், துறவு பூண்டு மனத்ரத அடக்கிப் பின் ஞோனம் வதடும் ஒரு வபோக்குக்கு அ சியம் இல்லோது வபோகிறது. அல்லோத ர்க்வக வகோபம் ரும். வகோபம் ந்தோல் பிரிய வ ண்டி ரும். பிரிந்துவிட்டோல், துன்பமின்றி இன்பமோக ோழ் து சோத்தியமில்ரல. அ வனோ ஓர் ஆண்டியோகிவிட வெரும். பின், த த்தோவலவய உய் ரடய முடியும்.’ இதுவ இந்தத் திருவிரையோடல் உணர்த்தும் வசய்தி. அடுத்து... முருகன் என்னும் வதய்வீக போத்திரமோனது, அப்பனுக்வக போடம் வசோன்ன வபரும் ஞோனிய ன் என்பரதயும் உள்வகோண்டது. பிரண த்துக்வக வபோருள் வசோன்ன னுக்கு அம்ரமயப்பவன உலகம் என்பது வதரியோதோ என்ன? ஆனோலும், வதரியோததுவபோல போவிக்கப் வபோய்த்தோன் இச்சம்ப ம் நிகழ்ந்தது. இப்படிப் வபரும் வபோருள் வகோண்ட முருகன், கோக்கும் கடவுைோம் மோலுக்கு மருகன். கூட்டிக் கழித்துப் போர்த்தோல் சி மும் சக்தியும், மோலும் கணபதியும், முருகனுக்குள் அடங்கியும், ஆனந்தமோய்க் கலந்தும் இருப்பரத ெோம் உணர முடியும். இந்திரன் மகைோன வத யோரனரய மணக்கப் வபோய், வத ர் உலகின் மோப்பிள்ரையோகி, அ ர்கைோலும் துதிக்கப்படுப ன் முருகன். இத்தரனப் வபரிய னுக்கு மண்ணுலகில் எத்தரனவயோ வகோயில்கள்! அதிவலல்லோம் அ ரன ெோம் ெம் விருப்பத்துக்கு ஏற்பவும் அந்தத் தலத்தின் வெோக்கத்துக்கு ஏற்பவும் டி ரமத்வதோம். ஆனோல், பழநியில் அ னுக்கினிய வகோலம், பற்றற்ற ஆண்டிக் வகோலம்தோன். அதுவ , பூவுலகில் முக்தி வபறவும் உற்ற ழிகோட்டவும் கூடியது என்று உணர்த்தவ ஆண்டியோய்- தண்டபோணியோய் ந்து நின்றோன் என்பர். மண்மிரச பழநிமரல வமல் அக்வகோலம் வகோள்ை விஞ்ஞோன பூர் மோகவும் பூவகோை ரீதியோகவும் சில கோரணங்கள் கூறப்படுகின்றன. அதன்படி போர்த்தோல், ெ வகோள்களில் ஒன்றோன வசவ் ோய் என்னும் சி ந்த வகோளின் வெரோன வீச்சு பழநிமரல வமல் பட்டுத் வதறிப்பதோகவும், அந்தக் வகோளின் தரல னோன முருகன் அந்த மரலவமல் நின்ற நிரலயில் அதன் வீச்ரச அ ன் தன்னுள் ோங்கி, பின்... ஆகம விதிப் படியோல் ஆன பூரைகைோல் அருள் அரலகைோக ஆக்கி, அரத பக்தர்களுக்கு அன்றோடம் ழங்கிக் வகோண்டிருப்பதோகவும் ஒரு கருத்து உண்டு. வசவ் ோயின் வீச்ரச ஒரு கற்சிரல உள் ோங்கு ரதவிட, போஷோணம் உள் ோங்கி வ ளியிடு தில் பற்பல ரசோயன மோற்றங்கள் நிகழ்ந்திட இடம் இருக்கிறது. இதனோவலவய வபோகர்பிரோனும் ெ போஷோணத்தோல் இந்தச் சிரலரய உரு ோக்கினோர். இந்த போஷோணங்கள் ஒவ்வ ோன்றுவம ஒரு வகோரை பிரதிபலிக்கும். ஒன்பது வகோள்கவை ஒன்பது போஷோணங்கள். மனித ோழ்வும் ஒன்பது வகோள்கைோவலவய ழி ெடத்தப்படுகிறது. பழநி முருகரன ணங்கிடும் நிரலயில், இந்தக் வகோள்கரையும் ணங்கிய ஒரு பரிகோரோர்த்தம் ஏற்படுகிறது என்வபோரும் உண்டு.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மோனுடர்கள் இப்படிப் பரிகோரோர்த்தம் புரியவும், வயோகியர் தங்களின் ஞோனத் தரல னோகக் கருதவும் இந்தத் தண்டோயுத போணி கோரணமோக விைங்கி ருகிறோன். ெ போஷோணத்துக்கு என்று குணப்போடு உண்டு. விஷத்துக்கு எதிரோனது அமிர்தம். இது, ோழ் ோங்கு ோழ ர ப்பது. விஷவமோ அழிப்பது. ெ போஷோண தண்டபோணியும் தன்ரன தரிசிப்ப ரின் விஷமோகிய அஞ்ஞோனத்ரத தோன் ஏற்று அழிக்கிறோன். அஞ்ஞோனம் அழிந்தோவல வமய்ஞ்ஞோனம் வதோன்றிவிடும். அ ரன தரிசித்த மோத்திரத்தில் அங்கு நிலவும் கதிர்வீச்சோல் ெோம் சுத்திகரிக்கப்படுகிவறோம். அ ன் திருவமனி அபிவஷகப் பிரசோதம் ெம் ரரயில் அமிர்தமோய் ெம்ரம அரடகிறது. அ ன் திருவமனி படும் விபூதியும் மருந்தோகி ெமக்கு ெலம் தருகிறது. இப்படி இந்தத் தண்டபோணிக்குப் பின்னோவல ெோம் உணர்ந்திட ஏரோைமோன சங்கதிகள் உண்டு. இவ் ண்ணம், தன்ரன வபோகரரக் வகோண்டு அந்த முருகன் நிறுவிக் வகோண்டோன். இதனோல் வபோகரும் இற ோப்புகழும் வபயரும் வகோண்டோர். அங்வகவய ஜீ சமோதியும் வகோண்டோர். இப்படி ஒரு ெ போஷோண உருர வபோகர் உரு ோக்கியவபோது, எஞ்சிய போஷோணக் கலர வகோண்டு வமலும் ஒரு சிரல வசய்ததோகவும், அது பழநியம்பதிக்குள்வைவய பத்திரமோக உள்ைதோகவும், உரிய கோலத்தில் அது வ ளி ரும் என்றும் ஒரு கரத கோலம் கோலமோகப் பழநியம்பதிரய லம் ந்தபடி உள்ைது. இல்ரலயில்ரல, அதன் மிச்சம்தோன் பூம்போரறயில் முருகனோக உள்ைது என்வபோரும் உண்டு. ஆனோல், இது குறித்வதல்லோம் திண்ரமயோன ஆதோரங்கள் இல்ரல. அருஞ்சிறப்புரடய விஷயங்களின் பின்புலத்தில், கோலத்தோல் இதுவபோன்ற சங்கதிகள் முரைப்பது என்பது ஒன்றும் புதிதல்ல. வபோகர்பிரோரன சீனர் என்று கூறுவ ோரும் உண்டு; அரத ன்ரமயோக மறுப்வபோரும் உண்டு. அ ர் ஒரு குய ர். அதற்கோன சோன்று அ ர் போடலிவலவய கோணக்கிரடக்கிறது என்று, அ ர் போடல் ஒன்ரற ஆதோரமோகக் கோட்டுகிறோர்கள். அதுமட்டுமல்ல; அ ரது சீடரோக புலிப்போணி, வகோங்கணர், கருவூரோர், சுந்தரோனந்தர், மச்சமுனி, இரடக்கோடர், கமலமுனி, சட்ரடமுனி என்று ஒரு சித்தர் கூட்டத்ரதவய கோட்டுகின்றனர். வபோகரின் சீடர்கள் இ ர் கள் என்றோல், வபோகவரோ அகத்தியரின் சீடர் என்கிறது அபிதோன சிந்தோமணி. இ ர் எழுதிய நூல்களும் ஏரோைமோக கோணக் கிரடக் கின்றன. வபோகர் 12000, சப்தகோண்டம், நிகண்டு 1700, வபோகர் ர த்தியம் 1000, வபோகர் சரக்கு ர ப்பு, வபோகர் ைனன சோகரம், வபோகர் கற்பம், வபோகர் உபவதசம், வபோகர் ரண ோகடம், வபோகர் கற்ப சூத்திரம், வபோகர் அட்டோங்க வயோகம், வபோகர் பூைோவிதி என்று வபோகரின் நூல்கள் விரிந்துவகோண்வட வசல்கின்றன. இதில், வபோகர் 12000-மும், ரண ோகடமும் என்னோயிற்று என்று வதரியவில்ரல. மற்ற நூல்கள் இன்று சோன்வறோர்கைோல் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. வபோகர் தண்டபோணி உருர ச் சரமத்த நிரலயில், ஆகமப்படி அ வர பல கோலம் பூஜித்தும் ந்தோர். அ ருக்குப் பின் புலிப்போணியும், அ ர் வதோடர்பில் ந்வதோரும் பூஜித்து ந்து, அந்த பூைோ முரறகவை இன்று ரரயிலும் வதோடர்கின்றன. இ ரது ோழ்வில் இன்ன மும் பல ரசமோன சம்ப ங்கள் இரறந்து கிடக்கின்றன. இ ர் மிருகங்களுக்குக்கூட ஞோவனோபவதசம் வசய்திருக் கிறோர் என்பது விந்ரதயோன வதோரு தக லோகும். ஒரு பூரனக்கு இ ர் வ தமந்திரம் ஓதக்கற்றுக் வகோடுக்க, அதுவும் மந்திரம் ைபித்த கரத, அதில் ஆச்சரியமூட்டும் ஒன்றோகும். இச்சம்ப ம் வதோடர்போன போடல் ஒன்று, வபோகர் 7000 நூலில் கோணப்படுகிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மிகுந்த சு ோரஸ்யம் வகோண்ட, பூரன மந்திரம் வசோன்ன சம்ப த்துக்குப் பின்னோல், வபரும் ரச ோதச் வசயரலயும் வபோகர் புரிகிறோர். அந்தச் சம்ப ம்...? - சிலிர்ப்வபோம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'பார்த்திருந்த சித்தர்களை பார்க்க ளைத்தத பக்குைமாய் தபாகரைர் தயங்கிடாமல் சீர்நிளை என்தபால் அைளர ஏய்த்துப் தபாட்டு சிதைாமல் உரளகயினில் என்ளைக் கண்டார் தபார் விைங்கப் புதுளமயுடன் எளை அளைத்துப் பபாய்ளக நல்லூர் என்றிடும் பூங்கா பென்ைார் தநர்ளமயுடன் எைக்கு அடக்கம் நிளைளம காட்டி பநடிய கடல் தாண்டி மறுததெம் தபாைார்!’ - தகாரக்கர் ெந்திரதரளக தபாகருளடய ைாழ்வில் எவ்ைைதைா அதிெயங்கள்! அதில், அைர் ஒரு பூளைக்கு தைதத்ளத உபததெம் பெய்த ெம்பைம் சித்த உைகில் தைடிக்ளகயாகவும், அதததநரம் ஆழ்ந்த பபாருளுளடயதாகவும் கருதப்படுகிைது. தபாகர் ஒரு மருத்துைர்; தபாகர் ஒரு யாத்ரீகர்; தபாகர் ஒரு தைசி; தபாகர் ஒரு நாதடாடி... இப்படி, தபாகளர எல்ைா நிளைப்பாட்டிலும் பபாருத்திச் பொல்ைைாம். நான்கு முைத்தில் ஒரு துைராளட, காலில் ஜாதிபத்திரி மரத்தால் ஆை பாதரட்ளெ, ளகயில் ஐம்பபான் கமண்டைம். ததாளில் துணி மூட்ளட - இதுதான் தபாகர். எங்கு தைண்டுமாைாலும் கிைம்பிவிடுைார். ஆகாய மார்க்கம், நீர் மார்க்கம், தளர மார்க்கம் என்று எதிலும் பயணிக்க ைல்ைைர். தூரம் இைருக்கு ஒரு பபாருட்டாக இருந்ததத இல்ளை. தபாகரின் இந்தச் ொதுர்யங்கள் இன்று நம்மில் யாதரனும் ஒரு மனிதனிடம் இருந்தாலும் தபாதும். அைளை இந்த உைகதம வியந்து தநாக்கும். அது மட்டுமல்ை; தபாகரின் ொதுர்யங்கள் நம்மிடம் இருந்தால் நமக்கு எந்த ஒரு ைாகைமும் ததளையில்ளை. எரிபபாருள் என்ை விளை விற்ைாலும் கைளையில்ளை; பாஸ்தபார்ட், விொ என்று எந்த நளடமுளைகளும் நமக்கு ததளையில்ளை. இபதல்ைாம் நடக்கை காரியமா என்றுதான் நம் பட்டறிவு நம்ளமப் பார்த்துக் தகட்கும். ஆைால், தபாகர் ைாழ்வில் அபதல்ைாம் ெர்ை ொதாரணமாக நடந்திருக்கின்ைை. ெரி, பூளை களதக்கு ைருதைாம். தபாகர் ஒரு யாத்ரீகர் என்பைரும்கூட என்று ஏற்பகைதை பொல்லிவிட்தடன் இல்ளையா? ஒருநாள் காைார கிைம்பிவிட்டார். ஓர் ஊருக்குள் நுளைந்ததபாது, நடந்த களைப்பில் தாகமும் பசியும் தமலிட்டது. காடாக இருந்தால் மூலிளக உணைாகிவிடும். இருப்பததா நாடு... பாலும் கனியும் கிளடக்காதா என்று ததடத் பதாடங்கிைார். அப்தபாது ஒரு தைதியர் வீடு குறுக்கிட்டது. அந்த வீட்டின் உள்தை பபரிதாக த ாமம் நடந்துபகாண்டிருந்தது. தைதியர்கள் தைத மந்திரங்களைக் கூறி, த ாமம் ைைர்த்தபடி இருந்தைர். அங்தக தன் ததளைக்கு உணவு கிளடக்கும் என்று கருதிய தபாகர், அந்த தைதியர் வீட்டுத் திண்ளணயில் ைந்து அமர்ந்தார்.
அளைந்து திரிந்து ைந்தளமயால் பார்ப்பதற்குப் பக்கிரி தபாை பதன்பட்ட அைளர, தைதம் ஓதும் தைதியர்கள் பார்த்து முகம் சுளித்தைர். அைரது அருளம உணராது அைளர எழுந்து தபாகச் பொன்ைார்கள். தபாகருக்குக் தகாபம் ைந்துவிட்டது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''தைதியர்கதை! என்ளை ஏன் துரத்துகிறீர்கள்? நானும் உங்களைப்தபால் ஒருைன்தாதை?'' என்று தகட்டார். அைர்கள் சிரித்துவிட்டைர். ''பார்க்கப் பரததசி தபால் இருக்கும் நீ எங்களைப் தபான்ைைைா? எங்களைப் பார்... நாங்கள் உன்ளைப் தபாைைா இருக்கிதைாம்?'' என்று ஏகடியம் தபசிைர். ''ததாற்ைத்ளத ளைத்து எளடதபாடாதீர்கள். உங்களுக்கு நான் இளைத்தைனில்ளை. பொல்ைப்தபாைால், எைக்கு இளண உங்களில் ஒருைர்கூட இல்ளை!'' என்ைார் தபாகர். ''என்ை... தபச்சு தடம் மாறுகிைது. நாங்கள் தைதியர்கள். இங்தக நடப்பது புனிதமாை ம ாமிருத்யுஞ்ெய த ாமம். அப்படி என்ைால் என்ைபைன்ைாைது உைக்குத் பதரியுமா?'' ''என்ளைச் தொதிக்கிறீர்கைா?'' ''இல்ளை... தொதிப்பது என்பது, ெந்ததகம் ைரும்தபாது நடக்கும் ஒன்று. இங்தக உன் தமல் எங்களுக்கு எந்தச் ெந்ததகமும் இல்ளை. உன்தைாடு நாங்கள் இவ்ைைவு தபசியதத அதிகம். எங்களை இனியும் தபெவிடாமல்நாங்கள் த ாமம் பெய்ய இளடயூறு பெய்யாமல் இடத்ளத காலி பெய்!'' என்று கூறிவிட்டு அைர்கள் விைகிட. தபாகர் முகத்தில் தகாபம் குடிதயைத் பதாடங்கியது. அப்தபாது பூளை ஒன்று அைளரக் கடந்து த ாமம் நளடபபறும் இடம் தநாக்கிச் பென்ைது. ஒரு தைதியர் அளத அடிப்பதுதபாை பாைளை காட்ட, அது பயத்துடன் ஓடிைந்து தபாகரின் காைடியில் விழுந்தது. தபாகர் உடதை குனிந்து அளத எடுத்தார். பரிதைாடு பார்த்து ைருடிக் பகாடுத்தார். பூளைக்கும் இதமாக இருந்தது. அப்படிதய அதன் பநற்றி மீது தன் கட்ளட விரளை ளைத்து தன் தைெக்திளயச் ெற்று அந்த பூளைக்குள் பாய்ச்ெவும், அந்தப் பூளை தபெ ஆரம்பித்தது. 'முனிைர் பிரானுக்கு என் ைணக்கம்’ என்ைது. ''நான் முனிைைல்ை பூளைதய... முளைந்து தைம்புரிபைதை முனிைன். அைனுக்கு ைரசித்தி பபைதைண்டும் என்னும் தநாக்கம் இருக்கும். நான் சித்தன். ெகை ஸித்திகளையும் நான் என்ளை பைன்தை பபற்றுவிட்டைன்'' என்று பூளைக்கு விைக்கமளித்தைர், அதன் காதில் தைதமந்திரங்களை உபததசிக்கத் பதாடங்கிைார். பூளையும் சிஷ்ய பாைளையுடன் தகட்டுக்பகாண்டது. அதத தநரம், த ாம மந்திரம் பஜபித்தபடி இருந்த தைதியருக்கு, பொல்லி ைந்த மந்திரத்தில் அடுத்த அடி மைந்துதபாய், முதல் அடிளயதய திரும்பத் திரும்பச் பொல்லி, தன் தளையிலும் அடுத்த அடி நிளைவு ைருைதற்காகக் குட்டிக் பகாண்டார்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
தபாகர் பைளிதய இருந்தபடிதய அளதக் தகட்டுச் சிரித்தார். பிைகு, அைர் பூளையுடன் அங்தக தபாய் நின்று பூளைளயப் பார்க்க, அது அடுத்த அடிளய எடுத்துக்பகாடுத்தது. அளதக் கண்ட தைதியர்கள் அப்படிதய ஸ்தம்பித்து, ஆச்ெரியத்தில் மூழ்கிைர். இது ஏதும் மாயமா, ஸித்து தைளையா எைத் தங்களுக்குள் தகட்டுக்பகாள்ை, பூளை மந்திரத்ளதத் பதாடர்ந்து உச்ெரித்து, முழுைதுமாகச் பொல்லி முடித்தது. பின்பு தபாகளரப் பார்த்து, ''குருநாதா... நான் பெல்ைட்டுமா?'' என்று தகட்க, ''நீ பெல்ைைாம்'' என்ைார் தபாகர். அதுவும் தன் ைழிதய துள்ளிக் குதித்து ஓடத் பதாடங்கியது. இப்தபாது தைதியர்களிடம் ஒரு மாற்ைம். ''ஐயதை... தாங்கள் யார்?'' ''நீங்கதை பொன்னீர்கதை... பரததசி என்று!'' ''மன்னியுங்கள். நாங்கள் ததாற்ைத்ளத ளைத்துத் தைைாகக் கருதிவிட்தடாம்.'' ''அப்படிக் கருதக்கூடாது என்தைதை..'' ''உண்ளமதான். எங்கள் பெருக்கு உங்கள் தபச்ளெக் தகட்கவிடவில்ளை.'' ''அது தபாகட்டும். இந்த த
ாமத்தின் தநாக்கம்?''
''நாட்டில் மளையில்ளை. அதைால் கடும் ைைட்சி. ைாழ்விலும் இதைால் ஒளியில்ளை. எைதை, இளையருளுக்காகதை இந்த தைள்வி. நாங்களும் ைறுளமயில் ைாடுகிதைாம்.'' ''இளதப் தபான்ை தைள்விகளின்தபாது மைத் தூய்ளமயும் பணிவும் மிக முக்கியம். அப்தபாது தான் தைத மந்திரங்கள் ைானில் முழுளம யாகப் பரவி அதிர்வு உருைாகி, தமக மண்டைத் தில் மாற்ைம் ததான்றி, மளைக்காை கார்தமகங்கள் ஒன்றுதிரளும்...'' ''உண்ளமதான். நாங்கள் பதளிந்ததாம். தங்களைப் பற்றித் தயவுபெய்து கூறுங்கள்.'' ''என் பபயர் தபாகன். நாதைார் சித்தன்!'' ''தபாகர் பபருமாைா? தகள்வியுற்றிருக் கிதைாம். இன்று தநரிலும் பார்த்துவிட்தடாம். மட்டற்ை மகிழ்ச்சி! ஒரு பூளைக்தக தைதத்ளதப் புகட்டி தாங்கள் எங்களுக்குப் பாடம் கற்பித்துவிட்டீர்கள்...'' ''தைதம் இளைைனின் பமாழி. அளத பமாழிைது தைதியர் கடப்பாடு. அப்தபாது சுயநைம் துளியும் கூடாது. அடுத்து, உச்ெரிப்பு பிெகிைாலும் அது ஆபத்து.'' ''தாங்கள் கூறுைளத ஏற்கிதைாம். எங்கள் தைள்வி பைற்றி பபற்றிட, தாங்களும் உடனிருந்து அருளுங்கள்.''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''கைளை தைண்டாம். உங்கள் தைள்வி பைற்றி காணும். மளை ைைம் இனி பபாய்க்காது. உங்களின் ைறுளமளயயும் நான் தபாக்குகிதைன். நான் எனில், என் சித்த ஞாைம்!'' என்ை தபாகர், அந்த வீட்டில் இருந்த அவ்ைைவு அண்டா குண்டாக்களையும் பகாண்டுைந்து தன் முன் தபாடச் பொன்ைார். கடப்பாளர, மண் பைட்டிளயக்கூட விடவில்ளை. பிைகு, அைற்ளை ைைட்டி எைப்படும் பசுஞ்ொணத் தட்ளடகள் பகாண்டு மூடி பநருப்பிட்டார் தபாகர். பகாழுந்துவிட்ட பநருப்பால் அவ்ைைவு உதைாக பாண்டங்களும் சிைப்தபறிப் பழுத்து நின்ைை. அப்தபாது அதன் தமல், தன் ைெம் இருந்த ஆதிரெம் எனும் ரெைாத மூலிளகச் ொற்ளைத் பதளித்தார். பின்பு அளதக் காற்றில் ஆறிய நிளையில் காணச் பொன்ைார். அைர்கள் எடுத்துப் பார்த்ததபாது அவ்ைைவும் தங்கமாக மாறியிருந்தது. 'இது உங்கள் ைறுளமளய பைல்ை உதைட்டும்; உங்கள் மைமும் பபான்தபாை மின்ைட்டும்'' என்று ஆசி கூறிவிட்டுப் புைப்பட்டுவிட்டார் தபாகர். இந்தச் ெம்பைம் தபாகர் ைாழ்வில் ஒரு பாட்டாக காணக் கிளடக்கிைது. குருபைன்தை தாகத்துக்கு அமுதம் ஈந்தார் பகாண்டுதம ைந்துபைாரு சித்தி ஈந்தத அருபைன்தை பாத்திரங்கள் ஈந்து ஐயா ஆயி அைன் உபததெம் அனுகிரகித்து தருபைன்தை அைரைர் வீட்டில் உள்ை தைளை பெம்பு மண்பைட்டி உைவுப்பாளை பைருபைன்தை பைளிதனில் குவிக்கச் பொல்லி விராட்டிப் தபார் தளையடுக்கி பநருப்பிட்தடதை இட்டுதம சிைந்த பின்பு பகாணர்ந்த சூதம் எள் அைைாய் எடுத்துதம திைளை வீசி கட்டுதம கைகம்பத் தளரயுமாச்சு கணக்காக அைரைர்கள் எடுத்துக் பகாண்டார்கள்!’ - எனும் இந்தப் பாடல், தபாகிை தபாக்கில் தங்கம் பெய்ய முடிந்தைர் தபாகர் என்பளத உணர்த்துைதுதபால் உள்ைது. அது மட்டுமல்ை, தைத மந்திரங்களும் அைருக்கு பதரிந்திருந்தை. இந்த ரெைாத ரெத்ளத எப்படிச் பெய்ைது என்பது குறித்தும் தபாகர் ஓரிடத்தில் குறிப்பிட்டிருக்கிைார். பபான்ைாைளர மூலிளகச் பெடிளய தைதராடு பிடுங்கி எடுத்து, ஒரு கைஞ்சு முப்புளைச் தெர்த்து (உப்பு, கந்தகம், பாதரெம் மூன்றும் தெர்ந்தது) ளதைம் தபால் காய்ச்ெ தைண்டும். பிைகு அளத ரெமாக்க பிரிபதாரு முளைகள் உள்ைை. இதில், 'எது பபான்ைாைளரச் பெடி? அந்த முப்புவின் அைவு எவ்ைைவு? அளத எப்படிக் காய்ச்ெ தைண்டும்? எப்தபாது காய்ச்ெ தைண்டும்?’ என்பதுைளர அதனுள் நுட்பங்கள் உள்ைை. காய்ச்ெப்படும் பாத்திரம் எத்தன்ளம பகாண்டிருக்க தைண்டும் என்பதும் இதில் முக்கியம். இபதல்ைாம்தான் ரெைாத ரகசியம். தபாகரின் ரெைாதம் இப்படி என்ைால், மற்ை சிை சித்தர்கள் தைறு மாதிரிகளில் இதததபாை ரெைாத ரெம் பெய்திருக்கின்ைைர். தபாகர் ரெைாதத்தில் மட்டுமல்ை, அஷ்டமா ஸித்திகளிலும் சிைந்து விைங்கிைார். அதில் ஒன்று இைஹிமா ஸித்தி. அதாைது, எளடப்பாடுள்ை நாம் பஞ்சு தபால் ஆகிவிடுதல். இது எப்படி ொத்தியம்?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
விமாைம்கூட மிகுந்த கைமாைதுதான்; ஆைால், அது காற்ளைச் ெமன் பெய்யும்தபாது தைொகி ைானில் மிதப்பதுடன் பைக்கவும் பெய்கிைதல்ைைா? இதத தத்துைத்ளத நம் உடலிலும் நாம் பெயல்படுத்தைாம். அதற்குத் தெைாயுக்கள் பற்றிய அறிவு நமக்கு முக்கியம். தெைாயுக்களில் ஒரு ைாயு அபாை ைாயு. இன்பைாரு ைாயு உதாை ைாயு. இதில் அபாை ைாயுவுக்குக் கீழ் தநாக்கி அழுத்தும் தன்ளம உண்டு. உதாை ைாயுவுக்கு தமல் தநாக்கி இழுக்கும் தன்ளம உண்டு. இைஹிமாவில் நாம் தைொக, நம் உடலில் உதாை ைாயுளை நிரப்ப தைண்டும். அப்தபாது நாம் தைொதைாம். அளத எப்படி நிரப்புைது என்பபதல்ைாம் தயாகப் பயிற்சியால், தகுந்த குருநாதர் மூைம் படிப்படியாக அறிய தைண்டியளை. பபௌத்த குருமார்கள் இம்மட்டில் ொதாரணமாக இந்த இைஹிமா வித்ளதளய பெய்தைர். அைர்கள் ஆகாயத்ளத ஒரு தனி பூதமாகக் கருதவில்ளை. ஆகாயமும் பூமியும் அைர்கள் ைளரயில் ஒன்றுதான்! ஆதிெங்கரரின் சீடர்களில் ஒருைர் பத்மபாதர். அதாைது, தாமளரதபால் பமன்ளமயாை பாதங்களை உளடயைர் என்பது பபாருள். ஆதிெங்கரர் ைகுப்பு எடுக்கும் தநரம், பத்மபாதர் ைரும் ைழியில் ஆற்றில் பைள்ைம் பபருகி ஓடியபடி இருக்கிைது. ைகுப்புக்குச் ெரியாை தநரத்துக்குச் பெல்ைதைண்டிய ஒழுக்கம், கட்டுப்பாடு அைளர நீர்தமல் நடந்து பெல்ைச் பெய்கிைது. அைர், உதாை ைாயுளை உள்ளுக்குள் பபருக்கப் பபருக்க... அது உடம்ளப தமல் தநாக்கி இழுத்திட, எளட இைப்பு ஏற்பட்டு, அைர் நீர்தமல் நடந்து ைந்ததாகப் புராண ைரைாறு கூறுகிைது. இப்படிப்பட்ட ஸித்திகள் தபாகர் ைளரயிலும் ொதாரணம். தாைறிந்த இளை அவ்ைைளையும் தபாகர் தன் சீடர்களில் ஒருைராை தகாரக்கரிடம் கூறியதாகவும் ைரைாற்றுக் குறிப்புகளின்படி பதரியைருகிைது. அைதர 'தபாகர் ஜைை ொகரம்’ எனும் நூலில் தன் ைாழ்வியல் அனுபைங்களை எழுதியதாகவும் பதரிகிைது. தமற்கண்ட தகைல்கள் அவ்ைைவும் தொை அரென் இரணியைர்மனுக்கு எடுத்துளரக்கப்படவும், மன்ைன் அளதக் தகட்டு பநகிழ்ந்து தபாைான். அதன்பின், அைன் கருவூராளரயும், தபாகளரயும் பென்னியில் ளைத்துக் பகாண்டாடிச் சிைப்பித்தான். இப்படிப்பட்ட தபாகரின் ஜீைன் முக்தியும் மிக விதநாதமாக, சித்தர்கள் உைகதம எண்ணிப் பார்த்து வியப்பதாக உள்ைது. - சிலிர்ப்தபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'மாயத்தைக் கண்ட சித்ைர் மதியதைப் பெருக்கிக் பகாண்டு காயத்திலிருக்கும் பொபை கர்த்ைதைக் கலந்து பகாள்வார். பேயத்தை விட்டபொது பேர் சிவந்ைன்தை பேர்வார் மாயத்தைக் கண்டு சூட்ட வாசியில் வாழுவாபே!’ - சுப்பிேமணியர் சுத்ைஞாைம் பொகரின் ேமாதி நிதலக்குப் பின்பை ோம் அறிந்துபகாள்ளவும் புரிந்துபகாள்ளவும் சூட்சுமமாை விஷயங்கள் நிதையபவ உள்ளை. உலகில் பிைந்பைார் ஒரு ோள் இைந்பை தீே பவண்டும். இது இயற்தக நியதி. இைற்குச் சித்ை புருஷர்களும் விதிவிலக்கல்ல. ஆைால், இவர்கள் விதியின் பொம்தமகளாக, பவந்ைதைத் தின்றுவிட்டு பவதள வந்ைதும் பேத்துப் பொகிைவர்கள் அல்லர்! ோன் யார் என்னும் விைா எழுப்பி, ைன்தை அறிந்துபகாண்டைாபலபய இவர்கள் சித்ைர்கள் எைப்ெட்டார்கள். ைன்தைபய அறிந்ைபின், இந்ை உலதக அறிவது ஒன்றும் பெரிய விஷயமில்தல. உலதகயும் அறிந்து, அைன் வேம் உள்ள ெஞ்ே பூைங்கதளயும் அறிந்து பைளிந்து விட்ட நிதலயில், இவர்கள் உலகில் இருந்து பகாண்பட இல்லாமலும் இருக்கத் பைரிந்துபகாண்டார்கள். ைண்ணீரில்ைான் மிைக்கிைது ைாமதே இதல; ஆைால், ைண்ணீபோடு அது ஒட்டுவபையில்தல. அப்ெடிபய இந்ைச் சித்ைர்களும் இந்ை உலபகாடு ைங்கதள தவத்துக்பகாண்டார்கள். ைன்தையும் உலதகயும் அறிய முடிந்ைைால் விதிதயயும் அறிய முடிந்ைது. அப்ெடி அறிந்ை விதிதய மீைாமல், அபை பேேம் விதி விலக்காகவும் இவர்களால் திகழ முடிந்ைது. பிைந்பைார் இைந்ைாக பவண்டியபை விதி. இைந்தும் வாழ முடிவபை விதிவிலக்கு! அது எப்ெடி? இந்ைக் பகள்விக்கு விதட ெகர்ெதவைான் சித்ைர்களின் ஜீவ ேமாதிகள். ேமாதி என்ை போல்தலப் பிளந்து ொர்த்ைால் உண்தம பைரியும். ேமாதிக்குள் 'ஆதி’ என்னும் ெைம் ஒளிந்துள்ளது. 'ஆதி’ என்ைால் பைாடக்கம் என்று பொருள். ஏபைா ஒன்றின் பைாடக்கம் அல்ல; உயிரின் பைாடக்கம். அதைத்துக்கும் முைலாை பைாடக்கம். அந்ைத் பைாடக்கம், அைாவது... அந்ை ஆதியாைதுடன் ேமாதியுறும் சித்ைர்களின் ஜீவனும் ேமமாகக் கலக்கிைது. அைாவது, பேன்று பேர்கிைது. அந்ை ஆதிக்குச் ேமம் இது; அைற்குச் ேமமாை ஆதி... ேமாதி எைலாம். அந்ை ஆதி (ெகவனுக்கு)க்குச் ேமமாை ஆதிதய ேமாதி என்ைாலும், அது பகாயிலுக்கு நிகோைைன்பைா? ேம்தமப் பொன்ை ஊைப் பிைப்புதடபயாரும் புதைக்கப் ெட்டு ேமாதிபய பகாள்கிபைாம். ஆைால், இங்பக ஜீவனில்தல. உடம்பு மட்டும் உள்ளது. ஜீவன் நீங்கிய உடல் பவறும் குப்தெ. எைபவ, ேமது ேமாதிகள் பவறும் குப்தெக் குழிகபள! ஆைால், சித்ை
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
புருஷர்களின் ேமாதிகளில் ஜீவன் அப்ெடிபய இருக்கிைது. இது, சூட்சும உடம்பெடுத்து வந்து ேடமாடவும் பேய்யும். உள்பள இருந்துபகாண்டு அருள் அதிர்வுகதள பவளியிட்டெடியும் இருக்கும். பிேெஞ்ே பவளிபயாடும் ேட்ேத்திேங்கபளாடும் பகாள்கபளாடும் பைாடர்புபகாண்டு இருக்கும். இன்தைய வாழ்வில் உைாேணமாகச் போல்ல பவண்டும் என்ைால், ஒவ்பவாரு சித்ைனின் ஜீவ ேமாதியும் ஒரு விண்பவளி ஆய்வுக் கூடத்துக்கு ேமம். அந்ைக் கூடத்தில் இருப்ெவர்கள் உலகில் எங்பக பவண்டுமாைாலும் பைாடர்புபகாள்ள முடிந்ைவர்களாக இருப்ெர். இருந்ை இடத்தில் இருந்துபகாண்பட பூவுலபகாடு மட்டுமல்ல, விண்ணில் ஏவப்ெட்டிருக்கும் பகாள்கபளாடும் அவர்கள் பைாடர்பில் இருப்ொர்கள். புயல், மதழ, காற்தை முன்ைபே கூறுவார்கள். பகாள்கள் பேருங்கி வருவதை, பூமி பமல் உேேப் பொவதை முன்ைபே கணித்துக் கூறுவார்கள். அப்ெடிபய இன்ைமும் அறியப்ெடாை ேட்ேத் திேங்கதளத் பைடியும், பகாள்கதளத் பைடியும் ஆய்வு நிகழ்த்தியெடி இருப்ொர்கள். இதை எல்லாம் அறிவாற்ைலால் கண்டறிந்ை கருவிகதளக் பகாண்டும், மின்ைாற்ைல், மின் காந்ை ஆற்ைல் கதிர்களின் ஆற்ைல் பகாண்டும் பேய்ைவண்ணம் இருப்ொர்கள். இைன் பின்பை, ெல ஆண்டு கால உதழப்பு, ெல நூறு பகாடி ரூொய் பேலவும் இருக்கும்; இன்னும் பேலவழிந்ைெடிபயயும் இருக்கும். ஆைால், ஒரு கருவியும் இல்லாமல், மின்ைாற்ைல் மின்காந்ை ஆற்ைல், கதிர் ஆற்ைதல எல்லாம் ைன் உடம்பிபலபய கண்டறிந்து, அதை பவளிப்ெடுத்தி ஒரு சித்ை பயாகி ஜீவ ேமாதிக்குள் இருந்து பேய்ைெடி இருப்ொர். கால்காசு பேலவு கிதடயாது. பேடிய ைவமும் புலைடக்கமும்ைான் இவர்களுக்குத் பைதவ. இது விந்தையிலும் விந்தையாை பெருண்தம. எைபவ, ஒரு ஜீவ ேமாதிக்குப் பின் உள்ள இந்ை ஆற்ைதல முைலில் ோம் புரிந்துபகாண்டாக பவண்டும். அடுத்து, இைன் வதககதளயும் பைரிந்துபகாள்ளுைல் ேல்லது. ஜீவேமாதியிலும் வதககளா என்று ஆச்ேரியபமா, குழப்ெபமா அதடயாமல் அவற்தைப் ொர்ப்பொம். நிர்விகற்ெ ேமாதி, விகற்ெ ேமாதி, காயகல்ெ ேமாதி, ேஞ்ஜீவிை ேமாதி, ப ாதி ேமாதி, ெரிபூர்ண ேமாதி என்று ஜீவேமாதிகளில் வதககள் உள்ளை. ஏன் இந்ை வதககள் என்ெைன் பின்பை காேணகாரியம் உள்ளது. நிர்விகற்ெ ேமாதி என்ெது, ஒரு சித்ைன் மீண்டும் பிைவாைெடி பிேம்மத்பைாடு கலந்துவிட்டதைக் குறிப்ெது. விகற்ெ ேமாதிபயா, மறுபிைப்புக்கு இடமுள்ள ேமாதி. அைாவது, ஒரு சித்ைர் ேமாதியுறுகிைார். அவர் மீண்டும் பிைக்கும் விருப்ெபமா அல்லது கடப்ொபடா பகாண்டிருந்ைால், அவேது ேமாதி விகற்ெ ேமாதியாகும். ேஞ்ஜீவிை ேமாதியில், உள்பள அடங்கியிருக்கும் உடல் துளியும் பகடாது. அப்ெடிபய இருக்கும். மண்ணால் இந்ை உடதலத் தின்றுவிட முடியாது. ப ாதி ேமாதி என்ெது, ஒரு சித்ைன் ைன் ெருஉடதலத் தீச்சுடர்பொல ஆக்கிக்பகாண்டு வானில் கலந்துவிடுவைாகும். இப்ெடி, ேமாதிகளின் உள் அடங்கிக் கிடக்கும் சித்ைர் பெருமக்களின் போக்கம், விருப்ெத்துக்கு ஏற்ெ அதவ பெயர் பகாண்டுள்ளை. இந்ை வதகயில், பொகர் பிேம்மத்பைாடு கலந்து மீண்டும் பிைவாதிருக்க விரும்பியைால், அவேது ேமாதி நிர்விகற்ெ ேமாதியாகும். மீண்டும் பிைவாதமதயத்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ைங்கள் வாழ்வின் போக்க மாகக் பகாண்டவர்களுக்கு இங்பக மைம் ஒடுங்கும்பொது, அவர்களின் போக்கமும் விதேந்து ஈபடறிவிடும். எது ேமாதி எனும் பகள்வியில் பைாடங்கி, அைன் வதககதளயும் சிந்தித்பைாம். இனி, இந்ைச் ேமாதிக்குள் சித்ைர்கள் எப்ெடி ஒடுங்கு கிைார்கள் என்று சிந்திப்பொம். உடம்பொடு முதுதம எய்தி ைவத்தைத் பைாடரும்பொது அதைப் பெணுவைற்காக மூச்தேக் கட்டுப்ெடுத்துைல், ெச்சிதல உண்ணுைல் பொன்ைதவ பைதவப் ெடுகின்ைை. ஒருகட்டத்தில் அந்ை உடம்தெச் சுமந்ைெடி வாழ்வது என்ெது ொேம் சுமப்ெது பொலாகி விடுகிைது. இத்ைதைக்கும் அது ேமது உடம்புபொல பித்ை, வாை, வாயு சிபலத்துமங்களால் ொதிக்கப்ெட்ட ஊத்தை உடம்பு அல்ல. காயகல்ெங்களால் கல்பொல் விளங்கும் உறுதியாை உடம்பு. ஆைாலும், அது சுதமைாபை? இந்ைச் சுதமபயாடு இதுவதே சுற்றித் திரிந்ைது பொதும்; இதை உதிர்ப்பொம் என்கிை முடிவுக்கு எப்பொது ஒரு சித்ைன் வருகிைாபைா, அப்பொபை அவன் ேமாதியுை விரும்புகிைான் என்று பொருள். அப்ெடிச் ேமாதியுறும்பொது, அவன் ைாைறிந்ை ேகசியங்களால் ைன் ஒரு உடதல எட்டு சூட்சும உடம்புகளாக ஆக்கிக்பகாள்ள முடியும். இது எட்டு ஸித்திகளாை அனிமா, மஹிமா, லஹிமா, கரிமா, பிோகாமியம், வஸ்யம், பிோப்தி, ஈேத்வம் என்ெைன் கூைாகும். இப்ெடி எட்டாக ஆக்கிக்பகாண்டு, எட்டு இடங்களில் ேமாதி பகாள்ள முடியும். இந்ை ைகவல் ஆச்ேரியம் ைேலாம். ஆைால், இதுைான் உண்தம. இந்ை உண்தமக்குச் ோன்ைாக உள்ளதுைான் பொகர் வாழ்வு. பொகரின் ஜீவேமாதி என்ைவுடன், ெழநியின் நிதைவு வரும். ஆைால், ேமாதி நிதல அதடந்ை பின், அவர் அதிலிருந்து பவளிவந்து ோகப்ெட்டிைம், வடபொய்தக, ேல்லூர், பிைகு... சீைபைேம் என்று சூட்சும உடம்பொடு சுற்றித் திரிந்ைார். எட்டு பைகத்தில் ஒன்று மட்டுபம பிேம்மத்பைாடு கலந்து பிேம்மமாகிவிட்டது. மீைமுள்ள ஏழு, இந்ைப் பூவுலகில் ெல்பவறு இடங்களில் ேமாதி நிதல பகாண்டது. அதவ எங்பக என்ெதில் பைளிவில்தல. இப்ெடிச் ேமாதி நிதலதய ெல இடங்களில் பகாள்வதை அட்டாங்க நிதலப்ொடு என்ெர். 'ஒருவர் ஏன் எட்டாகி அடங்க பவண்டும்? ஒன்பை ஒன்று கூடாைா? பொைாைா?’ என்பைல்லாம் ேமக்குள் பகள்விகள் எழலாம். இவற்றுக்காை விதடதய ஜீவ ேமாதிகளால் ஏற்ெடும் ேன்தம கதளக் பகாண்பட உணே முடியும். எந்ை ஒரு ஊரில் ஜீவேமாதி உள்ளபைா, அந்ை ஊரில் பெரும் இயற்தகச் சீற்ைபமா, அேக்க குணம் பகாண்ட மக்கபளா, ெஞ்ே பூைங்களின் பகாடுந்ைாக்கபமா இருக்காது. மாைாக, அருளாளர்கள் நிதைய இருந்து, ொவ- கர்ம விதைப்ொடுகதளச் ேமன் பேய்ைெடி இருப்ொர்கள். அந்ை அருளாளர்கள் ஜீவேமாதிகளின் பைாடர்பில் இருப்ொர்கள். பொகரும் ைன் பேடிய ைவமும் அருளும் ைன் ேமாதி நிதலக்குப் பின்பும் இந்ை உலகுக்குப் ெயன்ெட எண்ணிபய இப்ெடி எட்டு இடங்கதளத் பைர்வு பேய்து ஒடுங்கியிருக்கலாம். இப்ெடித்ைான் ேம்மால் யூகிக்க முடிகிைது. இைற்கு என்ை ோன்று என்று பகட்ெவருக்கு, 'பகாேக்கர் ேந்திே பேதக’யில் வரும் 22, 23-ஆம் ொடல் ோன்ைாக உள்ளது. பகாேக்கரும் ஒரு சித்ை புருஷர். இவர் பொகதே குருவாய் வரித்துக்பகாள்கிைார். ேமாதியுைவும் விரும்புகிைார். இப்ெடிச் சித்ை புருஷர்கள் ேமாதியுை விரும்பும்பொது, ைங்கள் சீடர்கதளக் பகாண்டு அதை நிகழ்த்திக் பகாள்வர். ேமாதிக் குழிக்குள் உடம்ொைது அடங்கிய நிதலயில், அைன் பமபல கற்கதளக் பகாண்டு அக்குழிதய மூடி, அங்பக தூய்தமயாை சூழ்நிதலதய உருவாக்கிட பவண்டியது
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அவசியம். அல்லாை ெட்ேத்தில், உள்ளிருக்கும் உடம்தெ விலங்குகள் உண்டுவிடும், ொம்புகள் விழுங்கிவிடும் ஆெத்து உண்டு. அபை பேேம், சில சித்ை புருஷர்கள் பிைர் அறியாைெடி ேமாதியுை விரும்புவர். இந்ை உலகு அறியாைெடி பவளிபய வந்து ேடமாடிவிட்டும் பேல்வர். எைற்கு இந்ை ேகசியத்ைன்தம என்று ோம் பகட்க முடியாது. பகட்கவும் கூடாது. அதை ோம் அறிய பவண்டுபமன்ைால், ோமும் சித்ைம் ஒடுக்கிச் சித்ைைாக பவண்டும். ஒரு வழக்கறிஞர் அதையில் ைதலயதண ைதலயதணயாய் வழக்குக்குப் ெயன்ெடும் நூல்கள் உள்ளை. வழக்கறிஞோக இல்லாை வர்களுக்கு அந்ை நூல்களால் ஆகப்பொவது ஒன்றுமில்தல. எைபவ, அவர்கள் அதை நூலாக மட்டுபம காண்ெர். அைன் உட்பொருள் பைரியபவ பைரியாது. பைரிய பவண்டுபமன்ைால் வழக்கறிஞோக ஆக பவண்டும். சித்ைமும் அப்ெடித்ைான். இன்தைய பேல்பொன் யுகத்தின் விஞ்ஞாைத் ைாக்கங்களால், காலிருந்தும் ேதடபேத்துப்பொய் வாகைங் களின் அடிதமகளாகி, கருவி களின் ையவால் அதை இயக்கும் அறிவுடன் மட்டுபம வாழும் ேம்மால், ைன் உடம்பின் ஒவ்பவாரு பேயதலயும் ைன் கட்டுப்ொட்டுக்குள் தவத்திருந்ை ஒரு சித்ைனின் பெோற்ைதல எல்லாம் அவ்வளவு சுலெத்தில் உணே முடியாது. சித்ை வாழ்வு என்ெது ஒரு ேம்ெமுடியாை புதைகதையாகபவா அல்லது ஃபென்டஸி எைப்ெடும் மாயமாகபவாைான் பைான்றும். பைான்றிவிட்டுப் பொகட்டும். சித்ைர் பெருமக்களும் ஊத்தை உடல்பகாண்ட ேமக்காக இல்தல. பின்ைால் வேப்பொகும் ைங்கதளப் பொன்ை சிலருக்காகபவ உடல் துைந்தும் சூட்சும உடம்பொடு இன்றும் வாழ்ந்து வருகிைார்கள். அப்ெடி வாழ விரும்பிபய பொகரும் ஜீவ ேமாதி ஆகிடத் ையாோைார். அைற்கு ஏற்ை இடமாக ெழநிமதல ஸ்ரீைண்டொணிச் ேந்நிதிக்கு அருகிபலபய ஒரு மூதலதயத் பைர்வுபேய்ைார். முன்ைைாக, அவர் ேமாதிநிதல பகாண்ட கமலமுனி என்னும் சித்ைதேக் கண்டார். 'பேருங்கிபய கமலேது ேமாதி கண்டார் பேர்தமயுடன் யாபகாபு வணங்கி நின்ைார்'' என்னும் 'பொகர் ஏழாயிேம்’ நூலின் வரிகள் இைற்குச் ோன்று. இைன்ெடி, கமலமுனி ேமாதியில் யாபகாபு சித்ைர் என்னும் ோம பைவதே பொகர் ேந்திக்தகயில், கமலமுனி பொகரின் வாழ்வியல் அனுெவங்கதள நூலாக எழுைச் போல்கிைார். 'பைாழுதிட்ட என்ைைக்கு முனிைான் போன்ைார் பைால்லுலகில் (சீைா) நீர்கற்ை வித்தை ைன்தை முழுத்திட்டம் ைன்னுடபை முனிைான் போல்ல முயற்சியுடன் கற்ை வித்தை ெழுதில்லாமல் வழுதிட்டமுடன் ோனும் மதைப்தெ எல்லாம் மாநிலத்தில் பகாட்டிவிட்படன் வண்தம ொபே...’ - என்கிைார் பொகர் ைன் ஏழாயிேத்தில்! இைன்ெடி, அவர் ைைது ' ைை ோகேம்’ நூதல எழுதி முடித்ைார். ைன் சீடர்களில் ஒருவோை பகாேக்கதே அதழத்து ைைக்கு ேமாதி எழுப்ெச் போல்லி, அதில் பேன்று அமர்ந்துபகாண்டார். அப்ெடிச் ேமாதி எழுப்ெச் போல்லும்பொது, பகாேக்கருக்கும் ேமாதி பகாள்ளும் விருப்ெம் ஏற்ெட்டிருந்ைது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''குருபவ.... நீங்கள் ேமாதியுை ோனிருப்ெதுபொல, ோன் ேமாதியுை யார் இருக்கிைார்?'' என்று பகட்க, 'உைக்கு ோபை ேமாதி எழுப்புபவன்' என்கிைார் பொகர். பகாேக்கரும் சித்ைர் என்ெைால், புரிந்துபகாண்டு மிகபவ மகிழ்ந்ைார். அைன் பின், ெழநியம்ெதியில் மதலபமலுள்ள குதகப் ெகுதியில், ஒருபுைம் ஸ்ரீைண்டாயுைொணியின் ஞாைக் பகாயிலும், அதில் பூ ா க்ேமங்களும் ஈபடறிக்பகாண்டிருக்க... பொகர் ேமாதி பகாள்ள, பகாேக்கர் அதை எழுப்பி முடித்ைார். இதை பகாேக்கபே ைன் ேந்திேபேதக நூலில் 22, 23-ஆம் ொடல்களில் குறிப்பிட்டுள்ளார். அது ேரி, பொகர் இங்பக ேமாதியாகிவிட, பகாேக்கருக்கு அவர் எப்ெடி ேமாதி எழுப்பிைார்? முன்ைைாக, பொகர் ேமாதிக்குள் ைன் குண்டலினிதய ேஹஸ்ோேத்துக்குக் பகாண்டுவந்து கொலம் திைந்துபகாண்டது எப்ெடி? எப்ெடி இைனின்றும் பவளிபயறிைார்? அைன்பின் சூட்சும உடலுடன் அவர் பேய்ை பேயல்ொடுகள் எல்லாம் என்ை? - சிலிர்ப்பொம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'ப ோடுவது திலகமடோ மூலர் மமந்தர் ப ோகர் கருவூரோமரத் தியோனம் ண்ணு நோடு நகரந் தனிலுள்ள ஜீவசந்து நோதோந்த சித்தருக்கும் பதோணோமதயோ ஏடதனில் எழுதிபனோர் ோடல் என்று எண்ணோபத ஒருநோளும் தப்ப இல்மல பதடின ப ர் ப ோருள் பகோடி தனமீந்தோலும் பசப் ோபத இக்கருமவ உலகத்பதோர்க்பக’ - சட்மடமுனி ப ோகர் சமோதிபகோள்ள புறத்பத பகோரக்கர் அவருக்கோன சமோதிமய எழுப்பி முடித்துவிட்டோர். ப ோகரும் உடலிமன அங்பக உதிர்த்துவிட்டு, தன் தவவலிமமயோல் தனக்கு ஏற் ட்ட ஞோனத்தினோல் சூட்சும உடம்ம உருவோக்கிக்பகோண்டு அங்கிருந்து பவளிபயறி, தோன் விரும்பும் கோலம் வமர இந்த மண்ணுலகில் வோழ முடிவு பசய்தோர். இந்தக் கருத்மதக் பகட்மகயில் குழப் மோகவும், நம் முடியோத ஒன்றோகவும் இருக்கும். ஒரு மனிதன் உடம்ப ோடு சமோதியுறும்ப ோது அவன் முற்றோக முடிந்தவன் ஆகிறோன். சமோதிக்குள் கோற்மறக் பகோண்டு சுவோசிக்கபவோ, ஒருபவமள சுவோசிக்க முடிந்தோலும் உணவில்லோததோல் உயிர் வோழபவோ முடியோமல் ப ோவபத மோனுட வோழ்வில் யதோர்த்த நிமல. கோலங்கோலமோக அவன் கண்டு வருவதும் இமதத்தோன். ஆனோல், இந்த யதோர்த்தம் சித்த புருஷர்களுக்குக் கிமடயோது என் பத உண்மம. அது எப் டி என்கிற பகள்விக்கு சித்தர்கள் வோயிலோகச் சிந்திக்க முடிந்தோபல விமட கிமடக்கும். அந்த விமடமய இன்மறய விஞ்ஞோனம் எந்த அளவு ஏற்கும் என்று பதரியோது. ஆனோல், சித்த புருஷர்களுக்கு இந்த விஞ்ஞோனம் ஒரு சுண்மடக்கோய்! இன்மறக்கு ஒன்று, நோமளக்கு ஒன்று என, தோன் பசோன்னமதபய மறுத்துப் ப சும் விஞ்ஞோனம். பகட்டோல்... அதுதோன் வளர்ச்சி; வளர்ச்சி நிமலயில் மோற்றங்கள் வந்து பகோண்டுதோபன இருக்கும் என்று அது எதிர்க் பகள்வி பகட்கும். ஒரு பகோணத்தில் மிகுந்த நியோயத்துக்குரியதோன இக்கருத்துக்குள் உண்மமயில் ஒரு ப ரும் உண்மமபயோ, உலமக பவன்று கோட்டும் லபமோ இல்மல என் பத யதோர்த்தம். இப்ப ோது நோம் ப ோகரின் சமோதி நிமலக்கு வருபவோம். அவர் தன் உடமல உதிர்த்து சூட்சும உடமல எப் டி எடுத்தோர் என்று ோர்ப்ப ோம். இப் டிச் பசோல்லும்ப ோபத, உடல் என் து இரண்டோக இருப் து பதரிய வருகிறது. ஒன்று ருவுடல்; இன்பனோன்று சூட்சும உடல். இந்தப் ருவுடல், தோய்- தந்மதயரின் சுக்கில சுபரோணிதத் தயோரிப்பு. இந்தப் ருவுடலில் ஏழு தமலமுமற கண்ட நம் ஏழு ோட்டன், ோட்டிமோர்களின் அணுக்கூறுகள் நிச்சயமோக இருக்கும். முதலோம் தோத்தனின் பநற்றி, நோன்கோம் தோத்தனின் தமலமுடி, ஆறோம் ோட்டியின் விரல் நகங்கள் என்று ஒவ்பவோருவருள்ளும் ஏழு தோத்தன்களின்- ோட்டிகளின் ஜீவ அணுக்கள் இருந்பத தீரும். அது எப் டி? தோய் வழித் தோத்தோ, ோட்டிகள் என்று ஏழு தமலமுமறயினர், தந்மத வழியில் ஏழு தமலமுமறயினர் என்று தினோன்கு தமலமுமறக் கணக்குப் டி 28 ப ரின் ஜீவ அணுக்களும் அல்லவோ நம் உடம்பில் இருக்கபவண்டும் என்று கூட சிலர் பகட்கலோம். ஆனோல், அதற்கு
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இடமில்மல. ஒபர பகோத்திர வழியில் ஆணும், மோறு ட்ட பகோத்திர வழியில் ப ண்ணும் திருமணம் புரிந்துபகோள்வதோல், அந்த ஒரு பகோத்திர வழி விந்துவுக்குள்தோன் விமனப் ோடுகள் நமடப றுகின்றன. இதனோல் தோய்வழித் தோத்தோ, ோட்டிகள் பதோடர்பு உடம் ளவில் பதோடர்வதில்மல. விமனவழியிலும் பதோடர்வதில்மல.
அடுத்து, சித்தவியிலின் டி ப ண் என் வள் ஆண் தரும் மண்மணக் பகோண்டு தன் வசம் உள்ள தண்ணீமரக் கலந்து ோமன பசய்து தரு வள் மட்டுபம! அவளிடம் இருந்து ஜீவ அணு எதுவும் பிறவித் பதோடர் ோல் பதோடர்வபதயில்மல. பதோடரவும் கூடோது என் தோல்தோன், ஒரு பகோத்திரத்தில் உள்ள ஆண்- ப ண்ணுக்கு நம்மவர்கள் திருமணம் புரிவதில்மல. ஒரு பகோத்திர வழி என்னும் ஒபர வழிக்குள் சபகோதர உறவு நிமலதோன் உள்ளது. சபகோதரன் என்ற பசோல்பல 'சக உதிரன்’ அதோவது, 'ஒபர ரத்தம் பகோண்டவன்’ எனும் ப ோருளில்தோன் வந்தது. ஒபர பகோத்திரத்தில் சபகோதரனுக்கும் சபகோதரிக்கும் ரத்த வமக பவறோக இருக்கலோம். ஆனோல், அவர்களுக்குள் இருக்கும் மரபுவழி ஜீவ அணுக்களின் பதோடர்ச்சி ஒன்பற! இந்த ஜீவ அணுக்கள் வழியோகபவ பூர்வ பென்ம ந்தங்கள் பதோடர் ோன அம்சங்களும் பதோடர்கின்றன. ப ோருத்தம் ோர்த்து மணம் முடிப் பதல்லோம் இமத உத்பதசம் பசய்பத பதோற்றுவிக்கப் ட்டது. இந்த வமகயில், கோதல் மணங்களில் ஜீவ அணுக்களின் பதோடர்பு அறுந்து ப ோய், ஒரு புது வரிமச உருவோகிவிடும். அதனுள் மரபுத் பதோடர்பு, விமனத்பதோடர்பு எல்லோபம நீக்கப் ட்டு, பவறும் உயிர்த் பதோடர்பு மட்டும் இருக்கும். இதனோல், வழிவழியோகத் பதோடர்ந்து கிமடத்து வரும் விஷயங்கமள இழந்துவிடுபவோம். உதோரணமோக, நோன்கு தமலமுமறக்கு முன் நம் தோத்தோக்களில் ஒருவர் ஒரு ஊமரபய ப ரும் ஆ த்தில் இருந்து கோப் ோற்றியிருக்கிறோர் என்று மவத்துக்பகோள்ளுங்கள். அந்த ஊரில் உள்பளோர் ஒன்றுகூடி அவமர மனதோர வோழ்த்தியிருப் ோர்கள். அந்த வோழ்த்து அவர் பசவிவழிபய ருவுடலில் திவோகி, பின் சூட்சும உடலிலும் திவோகியிருக்கும். ருவுடலில் திவோனது அவர் உடம்பின் ஒட்டுபமோத்த சக்தியின் திரட்சியோன விந்துவிலும் பசன்று திவோகியிருக்கும். அதன் வழியோகத்தோபன தமலமுமறகள் பதோடர்கின்றன? அந்தப் திவு, ஏழு தமலமுமற வமர உறுதியோகத் பதோடரும். எட்டோம் தமலமுமறக்குதோன் அது மிச்சமிருக்கோது. இது ஒரு கணக்கு. இப் டித் தமலமுமற தமலமுமறயோகத் பதோடர்கின்ற விஷயங்கள் வோழ்த்துக்களோக மட்டுபம இருக்க பவண்டும் என்றில்மல; சோ ங்களோகவும் இருக்கலோம். அதனோல்தோன் எந்தபவோரு நல்லதும் சரி, பகட்டதும் சரி... நமக்குப் பிறரோல் தரப் டுவதில்மல. நோம்தோன் வரவமழத்துக் பகோள்கிபறோம். நம் நடவடிக்மககளோல் எனும் ப ோருளில்தோன், 'தீதும் நன்றும் பிறர் தர வோரோ’ என்றனர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
நமக்கு இன்றுள்ள அமனத்து விஷயங்களுக்கும் இப் டி ஓர் அடிப் மட இருக்கிறது. நோம் ஒவ்பவோருவருபம ஏழு தமலமுமறகளின் பதோடர்ச்சியில் வரு வர்கள்தோன். இந்த ஏழு தமலமுமறக்கோலம் எப் டிப் ட்டதோக இருந்தபதோ, அமதப் ப ோருத்தபத நம் அறிவு; இந்த ஏழு ப ர் எப் டி வோழ்ந்தோர்கபளோ, அமதப் ப ோருத்தபத நம் வோழ்வு! இவர்கள் ப ரும் கல்விபயோடும், தர்ம சிந்தமனபயோடும், ோவத்துக்கு அஞ்சியும் வோழ்ந்திருந்தோல், நம் வோழ்விலும் நல்ல கல்வி, பசல்வம் நிரம்பியிருக்கும். அதற்பகற்ற கோலப்புள்ளியில் அந்த விந்தின் ப ோக்கு ெனனம் கண்டுவிடும். இல்லோவிட்டோலும் இல்மலதோன்! இமத மோற்ற நம்மோல் இயலோது. ஒரு வமகயில் இந்தப் பிடிப்பு ஒரு பதோடர்கமதயோக, வோழ்க்மக எச்சமோய், லகோல நிமலப் ோடோய் இருப் பத அடிப் மடயோன உண்மம.
லரின்
இதனோல்தோன், நோம் ோர்க்க ஒருவர் பகோட்மடயில் இருக்கிறோர்; இன்பனோருவர் குப்ம பமட்டில் இருக்கிறோர். சத்தியம் தவறோமல் வோழ்ந்தும் ஒருவர் சிரமப் டுகிறோர்; தவறு பசய்வமதபய வோழ்வோகக் பகோண்டும் ஒருவர் உல்லோசியோக உள்ளோர். இவர்களின் இன்மறய ப ோக்குக்குப் பின்னோபல அந்த ஏழு தமலமுமறயின் ோவ- புண்ணியக் கணக்கு உட்கோர்ந்துபகோண்டு, தன் கணக்மகத் தீர்த்த டி உள்ளது. இன்மறய நம்முமடய ப ோக்கு, நம் பிள்மளகள் கணக்கில் எதிபரோலிக்கும். இதில் எந்த மோயத்துக்கும், மோய்மோலத்துக்கும் இடமில்மல. இதுவும் ஒரு விஞ்ஞோனபம! இந்த விஞ்ஞோனம் புரிய, மனித உடம்ம ப் ற்றிய ப ரும் ஞோனப் ோடு அவசியம். இன்மறய மருத்துவ விஞ்ஞோனம் உடம்புக்கும், அதன் உறுப்புகளுக்கும் ப யமர மவத்துள்ளது. வியோதிக்குக் கோரணமோன கிருமிகமளக் கண்டறிந்து, அந்தக் கிருமிகமளக் பகோல்லும் மருந்துகமளக் கண்டறிந்துள்ளது. கண்ணுக்குப் புலப் டுகின்ற ருவுடமலக் மகயில் எடுத்துக்பகோண்டு, ஓர் உச்சத் மதக் கூடத் பதோட்டுவிட்டது. பசயற்மக இதயம், மூமள மோற்று என்று உடம்ம இயக்கத்பதோடு மவத்துக்பகோள்ள முயன்ற டிபய உள்ளது. ஆனோல், உடம்புக்குள் ஒளிந்திருக்கும் சப்தம் சோர்ந்த மனம் என்னும் விஷயத்தில் அது மிக மிகப் பின்தங்கிபய உள்ளது. குறிப் ோக, மன ஒடுக்கம்- அதன் தவம்- அதனோல் உடம்பில் உண்டோகும் மோற்றங்கள் மற்றும் இந்த ருவுடல்- ஒளியுடல் ற்றிபயல்லோம் அது இனிதோன் பமம் ட பவண்டும். இந்த வமகயில், ஒவ்பவோரு சித்தனும் ஒரு விஞ்ஞோன ஆய்வுக் கூடத்துக்கு ஒப் ோனவர்கள். அவர்கள் தோங்களோகபவ தங்கள் உடல் ற்றி அறிந்து, அதன் சி- தோகத்மத முதலில் பவற்றிகண்டு, பிறகு... மனத்மத அடக்கி, தோங்கள் யோர் என்கிற பகள்வியில் விழுந்தனர். தோம் ஒரு ரம் மரத் பதோடர் ோளன் என் மத உணர்ந்து, தம் முன்பனோர் ற்றிப் பின்பனோக்கிச் பசன்று அறிந்தனர். அபதோடு, அவர்கள் புரிந்த விமனகமள அறிந்து, அதனோல் தம் ருவுடல், ஒளியுடல் இரண்டிலும் உள்ள திவுகமளத் பதரிந்துபகோண்டனர். பிறகு, அந்தப் திவுகளில் அழிக்க முடிந்தமத அழித்து, அழிக்க முடியோதமத அனு வித்து முடித்து, தங்கபளோடு தங்கள் ரம் மரத் பதோடர்புக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளியும் மவத்து, 'ப ோதும் இந்த இமடவிடோத பிறப்பு’ என்று, பிறப்புகளில் இருந்பத தப்பித்துக் பகோண்டோர்கள். இது ற்றி ஓரளவு சிந்திக்கமுடிந்த எல்பலோருக்குள்ளுபம நியோயமோன பகள்வி ஒன்று இருக்கும்; ஒன்றல்ல, ல பகள்விகள்கூட இருக்கும். * ஏன் எவ்வளவு முயன்றும் சில விஷயங்கள் வசப் டபவ மோட்படன் என்கின்றன? * எதனோல் எனக்கு மட்டும் சரோசரி உடலமமப்பு அமமந்துவிட்டது? * நோன் எவ்வளவு முயன்றும் சில ோடங் கமளச் சுல மோக டிக்க முடியவில்மலபய, ஏன்?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
* நோன் ஏன் ஒரு ஏமழயின் வயிற்றில் வந்து பிறந்பதன்? * நோன் ஏன் ோழோய்ப்ப ோன இந்தப் ட்டிக்கோட்டில் பிறந்பதன்? அபமரிக்கோ விபலோ பெர்மனியிபலோ பிறந்திருந்தோல் நல்ல ஆங்கிலம் ப சிக்பகோண்டு ளிச்பசன்ற ஒரு நகரவோசியோக இருந்திருப்ப பன! இப் டி, அந்தக் பகள்விகமள அடுக்கிக் பகோண்பட ப ோகலோம். இதற்பகல்லோம் நிச்சயம் விமடகள் இருக்கத்தோன் பசய்கின்றன. ஆனோல், அந்த விமட இரண்டு விமடயோக உள்ளன. ஒன்று, ளிச்பசன்று உணர முடிந்ததோகவும், இன்பனோன்று ஒளிந்தும் உள்ளது. முதலில், ளிச்பசன்று பதரியும் விமடக்கு வருபவோம். முதல் பகள்வி, 'ஏன் எவ்வளவு முயன்றும் சில விஷயங்கள் வசப் டபவ மோட்படன் என்கின்றன?’ இதற்கோன அறிவியலோர் தில், 'வசப் ட பவண்டிய அளவுக்கு நீங்கள் முயற்சிக்கவில்மல. எனபவ, பதோடர்ந்து முயலுங்கள். நிச்சயம் ஒரு நோள் வசப் ட்டு விடும்’ என் தோகத்தோன் இருக்கும். இதன் ஒளிந்துள்ள விமட என்ன பதரியுமோ? 'அது எப்ப ோது வசப் ட பவண்டும் என்று இருக்கிறபதோ, அப்ப ோதுதோன் வசப் டும். அதுவமர எவ்வளவு முயன்றோலும், அது வசப் டோது. இதுதோன் அதன் விதிப் ோடு’ என் பத! இந்த இரு விமடகளில், அன்மறய நம் உணர்வு நிமலக்பகற் நோம் ஒரு விமடமய ஏற்றுக்பகோண்டு, ஒன்று... பதோடர்ந்து முயற்சி பசய்பவோம்; இல்லோவிட்டோல், அது வசப் டும்ப ோது வசப் டட்டும் என்று மனத்மத ஆற்றுப் டுத்திக் பகோள்பவோம். இப் டித்தோன் மனித வோழ்வின் சகல நிமலப் ோடுகளிலும் நோம் இருவமகயோக இயங்கிக் பகோண்டு இருக்கிபறோம். ஒன்று, இமடவிடோத முயற்சி; இன்பனோன்று, கிமடத்தமத ஒப்புக் பகோண்டு திருப்திபயோடு வோழ முயற்சிப் து. அடுத்து, இமடவிடோத முயற்சியோல் ஒன்மற அமடகிபறோம் என்பற மவத்துக்பகோள்பவோம். அமத அமடந்த பிறகு, நம் மனத்துக்கு அது சோதோரணமோகி, அதற்கும் அடுத்தமத பநோக்கி நம் மனம் புறப் ட்டு விடுகிறது. கிமடத்தமத மவத்துத் திருப்தியோக வோழ்வதோக கருதிக் பகோள்வதிலும் ஒருநோள் அலுப்பும் சலிப்பும் ஏற் டத்தோன் பசய்கிறது. இறுதியோக ஒரு பகள்வி எல்பலோர் முன்னோலும் விஸ்வரூ ம் எடுக்கத் பதோடங்குகிறது. நோம் விரும்பியதுப ோல எதுதோன் நடந்தது? நடந்தமத விரும்பித்தோபன வோழ்ந்துள்பளோம்? அப் டி வோழ்ந்துதோன் எமதப் ப ரிதோகக் கண்டுவிட்படோம்? அமடய முடியோதமவ குறித்த ஏமோற்றங்களும், அமடந்துவிட்டமவ குறித்த 'இவ்வளவுதோனோ’க்களுமோகத்தோபன நம் மனது உள்ளது. ஒரு முழுமமயோன திருப்தி, ஒரு ரிபூரண சந்பதோஷம், கிமடத்தற்கரிய வோழ்க்மகமய நூறு சதவிகிதம் பூரணமோகப் யன் டுத்திக்பகோண்ட நிமறவு ஒருவரிடமும் இல்மல. சுருக்கமோகச் பசோன்னோல், அப் ோ- அம்மோக்கள் ஒன்று பசர்ந்ததோல் வந்து பிறந்பதோம்; பிறந்துவிட்ட டியோபல தின்று
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
வளர்ந்பதோம். கோலம் எப் டி எல்லோம் அமழத் துச் பசன்றபதோ அப் டி எல்லோம் பசன்பறோம். ஆற்று பவள்ளத்தின் பமல் ஒரு துரும்பு விழுகிறது. அந்தத் துரும்புக்பகன்று ஒரு தனிப் ப ோக்கு இருக்க முடியுமோ என்ன? பவள்ளம் ப ோகின்ற வழிதோபன அதன் வழி...? தனித்த- பிரத்பயகமோன சுயமோக தன்மன வழிநடத்திக் பகோள்ளுதல், உலகின் சர்வ பிடிமோனங்களில் இருந்தும் விடு டுதல், விரும்பிய வடிவம் எடுத்தல், விரும்பிய வோழ்க்மக வோழல்... பமோத்தத்தில், 'உலகம் எனக்குக் கீழ்! அதற்கு கீழ் நோனல்ல’ என்கிற நிமலப் ோடு எத்தமன ப ருக்கு இந்த உலகில் சோத்தியம்? எவன் ஒருவனுக்கு அது சோத்தியப் டுகிறபதோ, அவபன சித்தன். சித்தனோவதற்பகோ உடம்பு, உலகம் ற்றிய பதளிவு மிக முக்கியம். ப ோகரும் தன் புலத்தோபல இந்த உடம்பு, உலகம் குறித்பதல்லோம் பதளிந்தோர். ரம் மர விமனப் ோடுகமள அனு வித்தும் முடித்தோர். உச்ச ட்சமோக தண்டோயுத ோணிமய நவ ோஷோணத்தோல் வடிவமமத்து, வருங்கோல உலகம் க்தி பசய்ய, அதோவது ஒவ்பவோரு பநோடியும் ஒரு நல்விமனப் ோடு அவர் ப ோருட்டு நிகழ வழிவமக பசய்துவிட்டு, தன் ரம் மரத் பதோடர் ோல் உண்டோன பதகத்துக்கும் சமோதியில் ஒரு முடிமவக் பகோடுத்தோர். அப் டி முடிமவக் பகோடுக்க, அவர் தன் வசம் மிச்சமிருந்த விந்துமவத்தோன் யன் டுத்தினோர். ஜீவசமோதி என் பத, நம் உடலில் நம் குதப் குதிக்குக் கீழ் கிடக்கும் விந்துமவ, குண்டலினி என்னும் பயோக முயற்சியோல் திரவநிமலயில் உள்ளமதச் சற்பற திடமோக்கி (சப் ோத்தி மோவின் உருண்மடநிமல) ஒரு பகோலிக்குண்டு அளவு அமத உருட்டி, பின்புற முதுகுத்தண்டின் வழியோக பமள்ள பமபலற்றி, பிறகு கழுத்மதக் கடந்து, அதன் பிறகு தமல வழியோக அப் டிபய அந்தச் சரிவில் சிரமப் ட்டு மமல ஏறுவது ப ோல் ஏற்றி, உச்சந்தமலயில் அமதக் பகோண்டுப ோய் நிறுத்திவிடுவதுதோன்! இமதத்தோன் குண்டலினி பயோகம் என் ோர்கள். ஆண் ஒருவன் ப ண்மணப் புணர்மகயில், அவனது விந்து பவளிப் டும். அப்ப ோது அவனது உடம்பின் சர்வோங்கமும் ரவிடும் ரவச உணர்வு நிமலமயப் ப ோன்றபதோரு ரவச நிமல குண்டலினி பயோகம் புரியும்ப ோதும் ஏற் டும். ப ண் பதோடர்பில்லோத, சன்னியோசம் பகடோத, அபத பநரம் உடல் நலத்துக்கு யோபதோரு தீங்கும் இல்லோத, உடம்புக்குள்பளபய இருக்கும் இன் ம் இது! - சிலிர்ப்ப ோம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'ச ோதி தன்னைப் பதினைண்சபரும் ஒளித்து- நூலிற்சபசி சித்துஞோை மர்மம் மிகக் கோட்டிடோமல் ஏகி ஓதியதன் உண்னம தன்னை சயோகஞோைசதகி உனைத்சத நித்தம் மந்திைத்னத யனுதிைமும் சேசி நீதியோயிைம் மந்திைத்தோ லகலும் சபய்பி ோசு நினலத்து வோசி தங்கிக்கோயம் அழியோதுவிசுவோசி ஆதிமந்திைம் இது தன்ைோசல சித்தர் அசைகம்வீசு அம்பினகயின் போதத் தோனை அனைந்திட்சடன் ந்யோசி. - சகோைக்கர் ேமைோ த் திைவுசகோல் குண்டலினி சயோகம் பற்றி ன ன்ை இதழில் விரிவோகப் போர்த்சதோம். இனத இன்னும் விளக்கமோகவும் எழுத முடியும். ஆைோல், என்ை எழுதிைோலும், குண்டலினினய அப்படி எல்லோம் ஒருவைோல் சுலபமோகப் பயின்றுவிட முடியோது என்பசத உண்னம. ரியோை குரு மூலம் உடம்னப னவன்ை ஒருவைோல்தோன் இது முடியும். னவைோக்கியம் இதற்கு மிக மிக முக்கியம். ஓர் இமோலயத்து சயோகிக்கு, அவர் முக்தி அனடவதற்குச் சில ேோட்களுக்கு முன்புதோன் இது வ ப்பட்டது. இது வ ப்பட அவர் எடுத்துக்னகோண்ட கோலசமோ எழுபது வருடங்களுக்கும் சமல்! முக்கியமோக உடம்பு புரிய, சயோகம் வ ப்பட, சித்தைோக 'விதிப்போடு’ மிக முக்கியம். ேம் விதிப்போசடோ, ேமக்கு முன் ேோம் வைக் கோைைமோை ஏழு தோத்தன்- போட்டிமோர் ோர்ந்த ஒன்ைோகவும் இருப்பனத மைந்துவிடக்கூடோது. எைசவ, இனதப் படித்துவிட்டு, 'ேோனும் குண்டலினி பழக விரும்புகிசைன்’ என்று ஏசதோ கம்ப்யூட்டர் கிளோஸுக்குப் புைப்படுவது சபோலக் கிளம்புவசதோ, அல்லது இந்தப் பைவ நினலக்கு ஆன ப்பட்டு ' ந்நியோசியோகசவ ஆகிவிடுகிசைன்’ என்று ன யல்படுவசதோ னபத்தியக்கோைத்தைமோகும். இந்தக் குண்டலினியில் சிறு பி கு சேர்ந்தோலும் ரி, னபத்தியமோகிவிட சேரிடும். சித்தர்கனள இந்த உலகத்தவர்கள் மோயோவிகள்சபோல நினைத்துவிடக்கூடோது என்பதோலும், சித்தர்களும் விஞ்ஞோைத் தன்னமக்கு உட்பட்டவர்கசள என்பதோலும், விதிப்போடும் அதன் கோைைமோய் அவர்கள் புலைடக்கம் சமற்னகோண்டதுசம அவர்கனளச் சித்தர்கள் ஆக்கிற்று என்பனதயும் ேோம் அறிதல் சவண்டும். இவ்வோறு ேோம் னதளிவோய் அறிவதோல், ேம் உடல் குறித்தும் ஒரு விழிப்பு ேமக்கு ஏற்படும். அதில் சேோய்- னேோடிகள் சேரும்சபோது, கர்மவினை என்று அனத மைவிருப்சபோடு அனுபவித்துத் தீர்க்க முயல்சவோசம தவிை, னவறுப்சபோடு அனத எண்ணி வருத்தத்சதோடு வீழ்ந்து கிடக்க மோட்சடோம். இந்த ஞோைசம, ைமைனைப் புற்றுசேோய் தோக்கியசபோது, அனத விருப்பத்சதோடு ஏற்றுக்னகோள்ளச் ன ய்தது. வலினயயும் ந்சதோஷமோக 'வோ... வலிசய வோ!’ என்று இன்பத்னத விரும்புவதுசபோல விரும்பி அனழப்பதுதோன் உயர்ந்த மைத்னதளிவு; மைத் துணிவு! அது ைமைரிடம் இருந்தது. இவற்னை உைரும்பட் த்தில் ேமக்கும் அது னகோஞ் ம் னகோஞ் மோய் வரும். சித்தர்கள் வோழ்னவக் க டை அறிவதில் இனதல்லோம்தோன் ேமக்குத் னதளிவோக சவண்டும்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ரி, இனி ேோம் சபோகரிடம் வருசவோம். பழநியம்பதியில் மோதி கண்ட சபோகர், குண்டலினியோல் தன் மிச் விந்துனவ உச் ந்தனலக்குக் னகோண்டு வந்து, உடல் இயக்கத்னதயும் மை இயக்கத்னதயும் நிறுத்திைோர். இப்படி ஒரு நினலயில் அந்த உடனல மண்ைோல் அரித்துவிட முடியோது; அந்த உடம்பும் சினதந்து புழு பூச்சி எை ஓருயிர்களோகப் னபருகோது. இப்படி ஒரு நினலயில், குறித்த அளவு னவப்பம் இருக்கும்; ேகமும் முடியும் வளரும்; இதயமும் ஃப்ரிட்ஜில் னவக்கப்பட்ட பழத்துண்டு சபோல் தன்னினல மோைோமல் அப்படிசய இருந்துவிடும். னமோத்தத்தில், ஜீவ க்தி நினலப்படுத்தப்பட்ட, ஒரு னகடோத உடலோக இந்த உடல் கோல கோலத்துக்கும் இருக்கும். இந்த ஜீவ க்தி, அருள் அனலகளோக தீபச்சுடரில் இருந்து ஒளி அனல வட்டமோய்ப் பைவுவதுசபோலப் பைவியபடிசய இருக்கும். எைசவதோன், ஜீவ மோதிகளுக்கு ேோம் ன ல்லும் சபோது, ேம் உடலின் ஜீவ க்தி எந்த நினலயில் இருந்தோலும், இரும்பும் கோந்தமும் ஒன்னை ஒன்று சேர்க்சகோட்டில் ந்திக்கும்சபோது கவைப் பட்டு ஒன்ைோகிவிடுவதுசபோல, ேம் ஜீவ க்தி, ஜீவ மோதியின் ஜீவ க்தியுடன் ஒன்றுபட்டுப் பலமனடகிைது. ேம் ஜீவ க்தியின் பலத்னத தவத்தோல் அதிகரித்துக்னகோள்வது ஒரு விதம்; இதுசபோல மோதிகளில் வழிபோடுகளோல் அதிகரித்துக்னகோள்வது இன்னைோரு விதம்.
திரும்பவும் சபோகருக்கு வருகிசைன். சபோகரின் வோழ்வு அவரின் மோதி நினல பற்றிச் ன ோல்லும்சபோது, ேோம் சிந்தித்து அறிந்துனகோள்ள இவ்வளவு விஷயங்கள் உள்ளை. இப்படிச் மோதியில் அமர்ந்த சபோகர் தன் உடனல ஜீவ க்திக்கு ஆட்படுத்திவிட்டு, தன் சூட்சும உடலோல் அங்கிருந்து, முன்சப சகோைக்கரிடம் கூறியபடி அவனைத் தன் சூட்சும உடம்சபோடு ேோகப்பட்டிைத்தில் ந்தித்து, அவனை அங்கிருந்து அனழத்துக் னகோண்டு வடக்கு னபோய்னகேல்லூருக்குச் ன ன்று, அவருக்குச் மோதி ன ய்வித்தோர். சகோைக்கரும் தன் உடனல ஜீவ மோதிக்கு ஆட்படுத்திவிட்டு, சூட்சும உடம்சபோடு வோழ விரும்பியதுதோன் அதற்குக் கோைைம். இதற்கோை ோன்றுகள் சகோைக்கரின் தனி நூல் னதோகுப்பில் உள்ள 4, 5, 6 போடல்களில் கோைக்கினடக்கின்ைை. இவ்வோறு சகோைக்கருக்குச் மோதி ன ய்வித்த சபோகர், அதன்பின் சூட்சும உடம்சபோடு சீைோ, னமக்கோ, மதிைோ முதலோை பல போகங்களுக்கும் பல கோைைங்களுக்கோகப் பயணித்தோர். சகோைக்கரும் அவனைப் பின்னதோடர்ந்தோர். குருவின் வழியில் சிஷ்யன்! அசதசேைம், சபோகரின் சூட்சும உடல் ஞ் ோைம் இன்றும் நிகழ்கிைது என்பதுதோன் ேோம் நினைவில்னகோள்ள சவண்டிய ஓர் அதி ய விஷயமோகும். குருவோகிய சபோகர் குறித்து இயன்ை அளவு போர்த்துவிட்சடோம். இனி, இந்தச் சிஷ்யனையும் பற்றிச் சிந்திப்சபோசம! யோர் இந்தக் சகோைக்கர்? சித்தர் னபருமக்களில் சிறிது குழப்பமோை வைலோறு னகோண்டவர் இவர் என்ைோல், அதில் ஆச் ரியப்பட ஏதுமில்னல. இவைோல் 22 நூல்கள் எழுதப்பட்டுள்ளை. சகோைக்கர் ந்திைசைனக,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சகோைக்கர் ேமேோ த் திைவுசகோல், சகோைக்கர் ைக்ஷசமகனல, சகோைக்கர் முத்தோைம், சகோைக்கர் கற்பம், சகோைக்கர் மனல வோகடம், சகோைக்கர் முக்தி னேறி, சகோைக்கர் அட்டகர்மம், சகோைக்கர் தோண்டகம், கற்ப சூத்திைம், பிைம்ம ஞோைம்... எை அந்தப் பட்டியல் னபரிதோக நீள்கிைது. ஓர் ஆச் ரியம்சபோல, இவர் எழுதிய நூல்களில் ரி போதிக்கு சமல் கினடக்கவில்னல. சகோைக்கசை அவற்னை எல்லோம் எங்சகோ ஒளித்து னவத்துவிட்டதோகவும், அவ்வோறு ஒளித்து னவத்தற்குப் பின்ைோசல ஒரு கனதயும் கூைப்படுகிைது. அந்தக் கனதக்னகல்லோம் ேோம் பிைகு ன ல்லலோம். அதற்கு முன்போக, அவைது வைலோற்னைச் சுருக்கமோகப் போர்த்துவிடுசவோம். ஏற்னகைசவ ஏடுகள் பலவற்றில் சகோைக்கர் குறித்த பல ன ய்திகள் வந்திருக்கக்கூடும். எனினும், இங்சக சகோைக்கருக்கோை எளிதோை, அசத சேைம் னதளிவோை ஒரு வைலோற்றுச் சுருக்கத்னத அளித்துவிடுவது ேலம் என்று கருதுகிசைன். சித்தர் நூல்கள் பலவற்னை வோசித்ததன் அடிப்பனடயில், சகோைக்கர் குறித்த ஒரு னதளிசவோடு இனத ேோன் இங்சக அளிக்க விரும்புகிசைன். சகோைக்கர் குறித்த குழப்பம் அவர் தமிழைோ, இல்னல மைோத்தியைோ என்பதில் இருந்சத னதோடங்குகிைது. வடேோட்டில் 'சகோைக்கர்’ என்சை ஓர் ஊர் இருக்கிைது. சில ோன்றுகளின்படி அவர் மைோத்திய கோைக் குைவர் எனும் வகுப்னபச் ச ர்ந்தவர் ஆகிைோர். ஆைோல், இங்சக தமிழ்ேோட்டில் வடக்கு னபோய்னகேல்லூரில் கோர்த்தினக மோத ஆயில்ய ேட் த்திைத்தில் அவர் அவதரித்ததோக ஒரு குறிப்பு ன ோல்கிைது. பழநியிசல ஒரு பதினைட்டுச் சித்தர் வரின உண்டு. இந்த வரின ைோசமஸ்வைத்திசல கினடயோது. இந்தப் பழநியின் கைக்குப்படி, சகோைக்கர் கோர்த்தினக மோதம் அவிட்டம் ேட் த் திைத்தில் அவதரித்தவர் ஆவோர். இப்படி, இவைது ேட் த்திை கோலகதியிசல நினைய முைண்போடுகள்! இனத எல்லோம் உற்றுப் போர்த்தோசலோ, இல்னல... தைோசில் எனட சபோட முனைந்தோசலோ ேமக்குத்தோன் ேஷ்டம் ஏற்படும். இதைோசலசய 'ேதிமூலம் ரிஷிமூலம் போர்க்கோசத’ என்ைைர். சகோைக்கர் மைோத்தியசைோ, தமிழசைோ? அவர் போடல்கள் தமிழில் இருப்பதில் இருந்து, அவர் தமிழைோக இருக்கசவ வோய்ப்பு அதிகம் என்று னகோள்ளலோம். அசத சேைம், வடேோட்டில் வழங்கப்படும் அந்த சகோைக்கர் மகோஜீ சவறு ஒருவைோக இருக்கலோம். சகோைக்கர், தோய்- தந்னதயர் கூடிப் னபற்ை சயோனி வழி வந்தவர் அல்லர். இவர் ஓர் அசயோனிஜர். னவைவ ம்பிைதோயத்தில் முதல் மூன்று ஆழ்வோர்களோை னபோய்னக ஆழ்வோர், பூதத்தோழ்வோர், சபயோழ்வோர் ஆகிசயோர், ஆண்டோள் இவர்கள் ேோல்வரும் அசயோனிஜர்களோய் இந்த மண்ணுக்கு வந்தவர்கள். சித்தர்களில் இந்த அசயோனிஜம் சகோைக்கருக்குப் னபோருந்தும். மச்ச ந்திை ேோதர் என்னும் சித்தரின் தவ க்திக்கும் விபூதிக்கும் பிைந்தவர் இவர். னபண்னைோருத்தி பிள்னளப்சபறு இல்லோமல் வருத்தத்சதோடு இருந்த சேைம்... அந்தப் னபண்ணின் வீட்டு முன் பிட்ன சகட்டு வந்து நிற்கிைோர் மச்ச ந்திைர். 'பிச்ன ’க்கும் 'பிட்ன ’க்கும் வித்தியோ ம் உண்டு. பிச்ன இடுபவர் தர்மம் புரிபவர் ஆகிைோர். பிச்ன னபறுபவசைோ கர்மம் னகட்டவர் ஆகிைோர். பிட்ன இடும்சபோசதோ, பிட்ன இடுபவர் அருள்னபறுபவர் ஆகிைோர். பிட்ன னபறுபவர், அனத இடுபவர் கர்மக் கைக்னக சேர்ன ய்தவர் ஆகிைோர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
பிச்ன , ஊை உடம்னப வளர்க்க உதவும். பிட்ன , ஊை உடம்பு ஒளிை உதவும்! பிச்ன எடுப்பவன் இயலோதவன்; கோலம் அவனைக் னகவிட்டுவிட்டது என்று னபோருள். எைசவ பிச்ன சயோ, பிட்ன சயோ இடுவது சிைந்தது. ஆைோல், வித்தியோ ம் புரிந்திருக்க சவண்டியது மிக முக்கியம். ஒன்று புண்ணியம் தரும்; மற்னைோன்று போவத்னத நீக்கும். போவங்கனள நீக்கசவ ந்நியோ தர்மப்படி சித்த புருஷர்களும் பிட்ன சகட்டு வருவர். மச்ச ந்திைரும் அப்படித்தோன் வருகிைோர். அந்தப் னபண்சைோ பிள்னளயில்லோக் கவனலயில் அவைது பிட்ன க் குைனலக் கோதில் வோங்கோமல் அமர்ந்திருக்க... மச்ச ந்திைருக்கு அவளது முகத் சதோற்ைசம அவளின் நினலனய உைர்த்திவிடுகிைது. அவளருகில் ன ன்று, ''உன் முகக்குறிப்னப னவத்சத உன் ச ோகத்னத உைர்ந்துனகோண்சடன். கவனலப்படோசத! எைக்கு பிட்ன இடு. உன் பிள்னளக்கலி தீரும்'' என்கிைோர். அவளும் பிட்ன யிடுகிைோள். அவரும் 'னகனய நீட்டு’ என்று ன ோல்லி, ஒரு சிட்டினக விபூதினய சிவேோமம் ன ோல்லி னஜபித்து, அவள் கைத்தில் னவக்கிைோர். ''என்ை இது?'' ''விபூதி, தோசய! உன் வனையில் இதுசவ பிள்னள!'' ''என்ை.. இந்த விபூதி பிள்னளயோ?'' ''ஆம்... ேமசிவோய ேோமம் ன ோல்லி, வோயில் சபோட்டுக் னகோள். என் தவ க்தி இதில் உள்ளது. பிள்னள இல்லோத கோைைத்துக்கோை உன் கர்மக்கைக்கு சேைோகி, உைக்குப் பிள்னள பிைக்கும்.'' ''இனத என்ைோல் ேம்ப முடியவில்னல!'' ''ேம்பு! இன்றிலிருந்து சிலகோலம் கழித்து ேோன் திரும்ப வருசவன். அப்சபோது இந்த இல்லத்தில் குழந்னத இருக்கும். இது த்தியம்.'' மச்ச ந்திைர் த்திய வோக்களித்துவிட்டுச் ன ல்ல, உள்ளங்னக விபூதிசயோடு அந்தப் னபண் சிந்தனைசயோடு நின்ைபடி இருந்தோள். அனத தூைத்தில் இருந்சத போர்த்த பக்கத்து வீட்டுப் னபண் ஒருத்தி ஓடி வந்தோள். விபூதினய வோங்கிய னபண் அனத வோயில் சபோட்டு விழுங்க முற்பட, அனத அந்தப் பக்கத்து வீட்டுப் னபண் தடுத்தோள். ''நிறுத்து!'' ''ஏன் தடுக்கிைோய்?'' ''இப்படித்தோன் னதருவில் சபோகும் யோசைோ ஒரு பிச்ன க்கோைன் தருவனத எல்லோம் துளியும் சிந்திக்கோமல் வோயில் சபோட்டுக் னகோள்வோயோ?'' ''நீ என்ை ன ோல்கிைோய்?'' ''அவன் யோசைோ, எவசைோ... இது வசிய விபூதியோகவும் இருக்கலோம். இனதச் ோப்பிட் டோல், நீ அவனைத் சதடிக்னகோண்டு அவன் பின்ைோசலசய ன ன்றுவிடவும் கூடும்..!'' ''அய்சயோ... என்ைடி இது, இப்படி பயமுறுத்துகிைோய்? இதன் பின்ைோல் இப்படி எல்லோம்கூட உள்ளதோ?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''பின்சை... யோர் எனதத் தந்தோலும் உண்பது ரியோ? சபோ... சபோய் அனத வீசி எறி!'' அந்தப் னபண்ணும் பயந்து, அந்த விபூதினய வீசி எறிய முற்பட... ''இரு இரு... கண்ட இடத்தில் அனதக் னகோட்டோசத. னதரியோமல் யோைோவது தீண்டப்சபோய், அவர்களுக்கும் ஏதோவது ஆகலோம். உன் னகோல்னலயில் உள்ள மோட்டுத் னதோழுவத்தில் னவந்நீர் அடுப்பு இருக்கிைதல்லவோ? இனத அதில் னகோண்டு சபோய்ப் சபோட்டுவிடு. ோம்பசலோடு ோம்பலோகட்டும்!'' அதன்படிசய, அந்தப் னபண்ணும் மச்ச ந்திைர் தந்த விபூதினய மோட்டுத் னதோழுவத்தில் இருந்த அடுப்பில் சபோட்டோள். னகனயயும் ேன்ைோகத் தூசு தட்டிக்னகோண்டோள். கோலம் உருண்டது. சில ஆண்டுகள் கழிந்த நினலயில், மச்ச ந்திைர் அந்தப் னபண்ணின் வீட்டு வோ லுக்கு, ன ோன்ைது சபோலசவ வந்து நின்ைோர். அந்தப் னபண்ணும் அவனை அனடயோளம் கண்டுனகோண்டோள். ''என்னைத் னதரிகிைதோ தோசய?'' ''ஏன் னதரியோமல்..?'' ''உன் பிள்னளக்கலி தீர்ந்துவிட்டதோ? நீ தோயோகிவிட்டோயோ?'' ''இல்னல..!''’ ''ஏன்?'' அந்தப் னபண் தயங்கியபடி அன்று ேடந்தனதக் கூை, அவர் முகத்தில் லைமும் சகோபமும் ஏற்படத் னதோடங்கியது. ''ஹூம்... உன் ேற்கருமம் எைக்குப் பிட்ன இடச் ன ய்தது. ஆைோல், அனதவிட உன் தீய கருமத்துக்கு க்தி அதிகம். அது என் விபூதினயசய பழித்து, உன்னையும் மலடோகசவ னவத்துள்ளது.'' ''அப்படினயன்ைோல், உங்கள் விபூதிக்குப் பிள்னளனயத் தரும் உண்னம?''
க்தி இல்னல என்பதுதோசை
''தவறு னபண்சை! சித்தன் தவமும் வோக்கும் னபோய்க்கசவ னபோய்க்கோது..!'' ''இங்சக னபோய்த்துவிட்டசத..!'' ''ஒருக்கோலும் னபோய்க்கோது. அந்த விபூதினய என்ை ன ய்தோய் நீ?'' ''அசதோ, அந்த னவந்நீர் அடுப்பில் சபோட்சடன்.'' ''தவச் ோம்பனல சகோவகத்து (மோட்டுத் னதோழு
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
வம்) அக்னிசயோடு ச ர்த்துவிட்டோயோ?'' ''ஆம்.'' ''ேோன் இப்சபோசத என் தவத்தின் சபைோல் சகோருகிசைன்... சகோவகம் பிள்னள தரும், போர்! சகோவகத்சத சகோருகிசைன்... என் வோக்கு னமய்யோக சவண்டும்!'' என்று அவர் சவண்டிய னேோடி, அந்த அற்புதம் நிகழ்ந்தது. சகோவகத்து னவந்நீர் அடுப்பின் முன் ஒரு சிறுவன் சதோன்றி, அவனை சேோக்கி வந்தோன். அவசை பின்ைோளில் சகோலகைோகி, பின்ைர் சகோைகைோகி, ேோவின் வ திப்போட்டிற்சகற்ப 'சகோைக்கன்’ என்ைோைோன் என்பசத சகோைக்கரின் பிைவிக் கனத. இவர் வனையில் மச்ச ந்திைர்தோன் குரு. மச்ச ந்திைசை தோய்- தந்னத எல்லோம்! மச்ச ந்தி ைரும் தோன் அறிந்தனத எல்லோம் சகோைக்கருக்கு உபசதசிக்கிைோர். சபோதோக்குனைக்கு சபோகர் சவறு. இதுசவ சகோைக்கரின் வைலோறு. இன்றும் சித்தம் விரும்பும் சீலர்களுக்கு சகோைக்கர் தரி ைம் தருகிைோர் என்னைோரு ன ய்தியும் உண்டு. பூைோனவச் ச ர்ந்த ஓர் அன்பர் சகோைக்கனை மோைசீக குருவோகக் னகோண்டு, அவைது ஜீவ மோதிக்குச் ன ன்று தவமிருந்தசபோது, சகோைக்கர் அவருக்குக் கோட்சியளித்திட... அந்தக் கோட்சினய அப்படிசய ஓவியமோகசவ வனைந்துவிட்டோர் அந்த அன்பர். ஜீவ மோதிகளில் ஒடுங்குபவர்கள், விரும்பிய சவனளயில் னவளிசய வந்து, தங்கள் அருளோட்சினயத் னதோடர்வது என்பதன் பின்ைோசல பல கைக்குகள் உள்ளை. சகோைக்கரும் அவர்களில் ஒருவைோக இன்றும் தீவிைமோய் பிைோர்த்தனை புரிகின்ைவர்களுக்குக் கோட்சி தருகின்ைோர் என்பசத ஆச் ரியமோை ன ய்திதோன். அந்த வனகயில், இன்றும் ேம்மினடசய வோழ்ந்து வரும் சயோகி னகலோஷ் ேோத் என்னும் சயோகியோருக்கு சகோைக்கர் தரி ைம் வோய்த்திருக்கிைது என்பது ஓர் ஆச் ரியமூட்டும் ன ய்தியோகும். சயோகி னகலோஷ்ேோத் என்பவர், 'பதஞ் லி சயோக மந்திைம் ட்ைஸ்ட்’ என்னும் ஒரு அனமப்பின் கீழ், பழநிக்கு அருகில் உள்ள கைக்கன்பட்டியில் வோழ்ந்துவருவதோகத் னதரிகிைது. சித்த வோழ்சவ சுத்த வோழ்வு என்று ஒரு தூய வோழ்னவ வோழ்ந்து வரும் இவருக்குப் பல அமோனுஷ்ய அனுபவங்கள். அதில் ஒன்சை சகோைக்கரின் தரி ை அனுபவமும்! ச லம் மோவட்டத்துக் னகோல்லிமனல ஒரு சித்தர் பூமி. இங்குள்ள ஆகோ கங்னக நீர்வீழ்ச்சி ஓர் அற்புதம்! இந்த நீர்வீழ்ச்சியின் நீர்ப்போனதயின் வழியில் ஓர் இடத்தில் சகோைக்கர் தவமியற்றிய குனக மற்றும் மச்ச ந் திைர் தவமியற்றிய குனககள் இருப்பதோகத் னதரிகிைது. ஒரு னபௌர்ைமி ேோளன்று, சயோகி னகலோஷ் ேோத்தும், அவரின் சீடர்கள் இருவரும் அந்தக் குனகனயத் சதடி அனலந்துள்ளைர். உள்சள அமர்ந்து குளிர்கோற்னைத் தோங்கிக்னகோண்டு தியோைமும் புரிந்திருக்கிைோர்கள். அப்சபோது உடன் வந்தவர்கள் குளிர் தோங்கோது அங்கிருந்து விலகிவிட, சயோகியோர் மட்டும் அங்சகசய ஆறு மணி சேை அளவுக்குத் தியோைத்தில் இருந்திருக்கிைோர். அப்சபோது ஒரு டோமுடி சயோகி ஒருவரின் குைல் அவனைக் கனலத்து, ''வோ, மகசை! உைக்கோகத்தோன் கோத்திருக்கிசைன். சித்தோனுக்கிைகத்தோல் மட்டுசம நீ இங்சக வந்துள்ளோய் என்பனத ேோைறிசவன். னகோடுவிலோர்ப்பட்டி ஆஸ்ைமத்தில் இருக்கும் என் சீடரின் ஆசி னபற்ைவன் நீ என்பனதயும் அறிசவன்' என்ைது. சயோகி னகலோஷ்ேோத் கண் திைந்து போர்த்திட... எதிரில் சகோைக்கர்! - சிலிர்ப்சபோம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
உண்டப்பா இன்னும ாரு அதிசயந்தான் உலகத்தில் உள்ள ார்கள் அங்கு வந்து குண்டப்பா ளகாரக்கர் தீர்த்த ாடிக் மகாள் ளவ எப்பிணியும் அகன்று ளபாகும் ண்டப்பா கரம் இரண்டும் ஒன்றாய்க் கூட்டி வாரிநீர் மூன்றுகக யுண்ணப் ளபாகத மகாண்டப்பா மசன் சாபல்ய ாகும்... ளகாரக்கர் தகைப் ளபாற்றக் குணமுண்டாள ! - ஞாைவித்து ரகசியத்தில் காலாங்கி நாதர் ளயாகி ககலாஷ்நாத், மகால்லி கலயில் உள் ளகாரக்கர் குககயில் ளகாரக்ககரச் சந்தித்தார் அல்லவா? ஆைால், ளகாரக்கர் என்கிற மபயரில் அல்ல; கககட்டிச் சித்தர் எனும் மபயரில்! கிட்டத்தட்ட ஆறு ணி ளநரம் குளிகரப் மபாருட்படுத்தா ல், நம்பிக்ககயுடன் மபாறுக யாக அந்தக் குககக்குள் இருந்ததற்காை பலன் அது. கண்ணில் பட்ட அந்த சித்தளராடு ளயாகி ளபசத் மதாடங்குகிறார்... ''தாங்கள் யார்? தாங்கள் ளகாரக்கநாத சித்தளரா?'' ''ஆம் களை! நான் ளகாரக்களைதான். ஆைால், இப்பகுதி என்று அகைப்பார்கள்.''
க்கள் என்கைக் கககட்டிச் சித்தன்
இப்படிச் மசான்ைவர், அதற்ளகற்ப கககள் இரண்கடயும் கட்டிக்மகாண்டார். நீ ாக வ ர்ந்திருந்த அவரது கக நகங்கள் உடம்கபச் சுற்றி வக த்துக்மகாண்டை. கட்டிக்மகாண்ட கககக அவர் அவிழ்க்களவ இல்கல. அளதளபால, தகலயிலும் ஜடாமுடி! நகத்கதயும் தகலமுடிகயயும் பார்க்கும்ளபாது, அகவ கால கால ாக வ ர்ந்திருக்க ளவண்டும் என்பது புரிந்தது. அடுத்து... அப்படிளய கககட்டிக் மகாண்டிருப்பது அசாத்தியம்; உடம்கபத் தூசு ளபால கருத முடிந்தாளல இது சாத்தியம். ளகாரக்கர் தூசு ளபால உடம்கபக் கருத முடிந்தவர் என்பது அவகரப் பார்க்கும்ளபாளத மதரிந்தது. அதைால் அவருக்கு அருகில் இருப்பது, ளயாகி ககலாஷ்நாத்துக்குள் பலவித ாை பரவச உணர்கவ உருவாக்கியது. ளபச்சும் மதாடர்ந்தது. ''அப்பா... அஷ்ட ா ஸித்திகள் உண்க யா?'' ளயாகியின் இந்தக் ளகள்விக்கு 'உண்க தான்’ என்று பதில் கூறியளதாடு, அனுபவபூர்வ ாக அகத உணர்த்தவும் தயாராைார் ளகாரக்கநாதச் சித்தர்.
ளயாகிக்கு
'' களை! கண்கண மூடிக்மகாண்டு, உன் உள் ங்கககய விரித்தபடி உட்கார்!'' என்றார். ளயாகியும் அவ்வாளற உட்கார்ந்தார்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
20 முதல் 25 நிமிடங்கள் கழித்து, அவர் வலது ககயில் ஒரு சிறு பாதரச லிங்கம் அ வு கைத்துடன் ஓர் அழுத்தம். '' களை... கண்கக த் திறந்து பார்!'' என்றார் ளகாரக்கர். கண் திறந்து பார்த்த ளயாகிக்கு மபரும் ஆச்சரியம்! சற்று முன்பு வகர, 60 கிளலாவுக்குக் குகறயா ல் ஐந்தடி உயரத்துக்குக் கண் எதிரில் காட்சி தந்த ளகாரக்கர், இப்ளபாது ளயாகியின் உள் ங்ககயில் ஒரு சிறு மபாம்க ளபால அ ர்ந்திருந்தார்.
அப்படிளய, அந்தத் ளதாற்றத்தில் இருந்தபடிளய, 'இதுதான் அணி ா ஸித்தி’ என்றார். ளயாகியிடம் ஏற்பட்ட பிரமிப்பு அடங்களவயில்கல. ளயாகி ககலாஷ், தான் எழுதிய 'சித்தர் க ஞ்சியம்’ என்னும் நூலில் இந்த அனுபவத்கதக் குறிப்பிட்டுள் ார். ளகாரக்க சித்தர் காலம் கடந்தும் வாழ்கின்றவர் என்பது இதைால் மதளிவாகிறது. சூட்சு சரீரத்துக்ளக உண்டாை ஆற்றல் அது. ளகாரக்கர் ளபான்ற சித்த புருஷர்கள் சூட்சு சரீரத்தால் ட்டு ல்ல, ஸ்தூல சரீரத்தாலும் இந்த உலகின் நகர, திகர, மூப்கப மவற்றிமகாண்டவர்க ாகத் திகழ்ந்தார்கள் என்பதற்கும் நிகறயச் சான்றுகள் காணக் கிகடக்கின்றை. அது எப்படி என்று மதரிந்துமகாள் ளவண்டும் என்றால், நாம் சதுரகிரி கலக்குச் மசன்று வர ளவண்டும். எங்ளக இருக்கிறது இந்தச் சதுரகிரி? இன்கறக்கு சதுரகிரிகயப் பற்றி அறியாதவர்கள் இல்கல என்ளற கூறலாம். தமிைகத்தின் மதன் பகுதியில், ராஜபாக யம் நகருக்கு அருகிலுள் வத்திராயிருப்பு எனும் ஊர்வழியாக இந்த கலயின் அடிவாரத்கத அகடயலாம். அதன் பின்ைர், அங்ளகயிருந்து ஒரு 15 கிளலா மீட்டர் வகர கலள ல் மசல்ல, சதுரகிரியின் க யப் பகுதிகய நாம் அகடயலாம். இங்ளகதான் ஆகாயம் பார்த்த லிங்கங்க ாக சந்தை காலிங்கம், சுந்தர காலிங்க ாய் அந்த இகறவன் ளகாயில் மகாண்டுள் ான். ஒன்ளறயாை இகறவனுக்கு இங்ளக எதற்கு இரண்டு சந்நிதிகள் என்று ளகள்வி எைலாம். ஈசனின் சந்தை ரூபம் இகபர சுகத்கதத் தரவல்லது. அதாவது... பிள்க ப்ளபறு, கல்விச்மசல்வம், அதுளபாக நவநிதிகளும் மபற்று இகபர ாயா சுகத்கத முழுவது ாய் அனுபவித்துத் மதளிவதற்கு உதவுவது. சுந்தர ரூபம், பற்கற அறுத்துக் மகாள் வும் சித்தைாய் ாறிடவும், தவக்ளகாலம் ஏற்கவும் அருள்வதாகும். இந்தத் மதய்வங்க ால் அன்றி இயற்கக வ த்தாலும் ஓர் அரிய தலம்தான் சதுரகிரி. ' ந்தரங் கலக்க முன்ைாள் வாரியின் ருந்தின் மிக்க நந்தலில் மூலிகககள் நன் சுக சதுர மவற்பின்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சுந்தரலிங்கர் வாசத் தூய நற்றவத்தின் சீகர எந்தரங் மகாண்டு சாற்ற மவழுந்தை மீங்கு ாளதா’ என்பது, சதுரகிரியின் கிக கயக் கூறும் ஒரு பாடலாகும். கிரி என்றால் கலகயக் குறிக்கும். சதுரகிரி என்றால், அந்த கல சதுர ாக உள் து என்று மபாரு ல்ல. சதுர் என்றால் நான்கு என்று கணிதப் மபாருள். இங்ளக நான்கு புறமும் கிரிளயாடு, அதாவது கலகள ாடு உள் து. நான்கு என்றதும் நான்கு ளவதங்கள் நம் நிகைவுக்கு வரும். இந்த நான்கு என்பது ளவதங்கக ட்டு ல்ல, திகசகக யும் நிகைவுக்குக் மகாண்டுவரும். நான்கு பக்கமும் ஒளர அ வாை ளநர்க்ளகாட்கட 90 டிகிரியில் நாம் வக வின்றிப் ளபாடும்ளபாது, அந்தக் ளகாடுகள் ஒன்ளறாமடான்று சந்தித்துக்மகாண்டு ஒரு சதுரம் உருவாகும். அந்தச் சதுரத்துக்கு மவளிளய அதன் முகைகக இகணக்கும்ளபாளதா வட்டம் உருவாகும். அதாவது, பூஜ்ஜியம். இகதச் சற்று ாற்றி, 'நான்கும் வசப்பட்டால் பூஜ்ஜிய ாகலாம்’ என்றும் கூறலாம். சதுரத்துக்குள் முன், பின், ள ல், கீழ், இடது, வலது ளபான்றகவ உண்டு. வட்டத்தில் இது எதுவுள கிகடயாது. இப்படிச் மசால்வகதப் புரிந்துமகாள் ச் சிர ாக இருந்தால், ஒரு கற்பகைக்குத் தயாராகுங்கள். சதுரத்தின் ள ளலா அல்லது உள்ள ளயா எங்கு ளவண்டு ாைால் ளபாய் நின்று மகாள்ளுங்கள். நீங்கள் நின்ற இடத்கத உடளை அகடயா ப்படுத்த முடியும். உதாரண ாக, ஒரு சதுரத்தின் வலது பக்க ளகாட்டின் நடுவில் நீங்கள் நிற்கிறீர்கள் எனும்ளபாளத, அது வலது பக்கம்; ள ளல உள் து ள ல் பக்கம்; கீழ் உள் து கீழ்ப் பக்கம்; நீங்கள் இருப்பது வலது ளகாட்டின் க யத்தில் என்று உங்கள் இருப்பிடத்கதக் கண்டறிந்து அகடயா ம் காண முடியும். அப்படிளய ஒரு வட்டத்தின் விளிம்பில் ளபாய் நில்லுங்கள். அளத விளிம்பில் இன்னும் பலரும் நிற்கட்டும். வட்டத்தில் நிற்பவர்களுக்கு, முன்- பின்ளைா, கிைக்கு, ள ற்கு, வடக்கு, மதற்கு என்று எதுவும் கிகடயாது. எதற்கு இந்த வியாக்கியாைம் என்று ளகட்பவர்களுக்காக, இன்னும் சற்று வி க்க ாகக் கூறுகிளறன். னித வாழ்வில் மபரியவன், சிறியவன் எனும் பாகுபாடு உண்டு. வயதால் ட்டு ல்ல; மசல்வத் தால், குணத்தால் என்று அளநக விஷயங்க ால் இந்தப் பாகுபாடு ளதான்றிளய தீரும். இகதத் தவிர்க்களவ முடியாது. பாகுபாடு உள் இந்த வாழ்க்ககயில், நம் நிகல எப்படிப்பட்டது, நாம் எங்ளக உள்ள ாம் என்பகத எல்லாம் கணிதப் படுத்திக் கூற முடியும். இப்படிக் கூற முடிந்தால், இளதளபான்று கணிதப்படுத்த முடிந்த சதுரத்தில் நாம் உள்ள ாம் என்பது மபாருள். இதிலிருந்து விடுபட ளவண்டும் என்றாளலா, அதாவது ள ல்- கீழ் அற்ற, உயர்வு- தாழ்வு அற்ற ச நிகலப்பாடு ளவண்டும் என்றால் சதுரம் கடந்து, சதுர விளிம்புகக த் மதாட்டு உருவாை வட்டத்துக்குச் மசன்றுவிட ளவண்டும். சதுரகிரி கலயும் தன்கை நாடி வருபவர்களுக்கு அருள் தந்து, அவர்கக ள ல்- கீழ் ளபத ற்ற, உயர்வு- தாழ்வு அற்ற பூஜ்ஜியத்துக்குள் மகாண்டு ளசர்த்துவிடுகிறது. இகத கவத்ளத சித்த புருஷர்கக , ஞானிகக 'பூஜ்யஸ்ரீ’ என்றகைக்கும் நிகல ளதான்றியது. பூஜ்யத்துக் மகை ஒரு திப்பில்கல. ஆைால், அது எந்த எண்ணின் பக்கத்தில் அக ந்தாலும், அந்த எண் திப்பில் பத்து
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
டங்கு அதிகரித்து விடும். ஞானிகக நாடிச் மசல்லும் ந க்கு அவர்க ால் பல என்பகத எல்லாம் இகத கவத்ளத உணரலாம்.
டங்கு பலன்
ஆக, சதுரகிரியில் ஆரம்பித்த சிந்தகை பூஜ்யம்- பூஜ்யஸ்ரீ வகர மசன்றுவிட்டது. திரும்ப வருளவாம். இந்தச் சதுரகிரியில் நாற்புறமும் உள் கலகளும் நான்கு ளவதங்கக க் குறிப்பதாகச் மசால்வர். இதற்கு 'பூளலாக கயிலாயம்’ என்றும் ஒரு மபயர் உண்டு. இந்தப் மபயருக்கு பின்ைாளல ரச ாை ஒரு சிவச் சம்பவமும் உண்டு. ஈசனுக்கும் பார்வதிக்கும் பூவுலகில் திரு ணம் நகடமபற்றது. ஈசனின் உகறவிடள ா இ யம். அங்கு நகடமபற்ற அந்தத் திரு ணத்தில் பிரம் ா, விஷ்ணு முதல் இந்திராதி ளதவர்களும், ரிஷிகளும், முனிவர்களும் பங்கு மகாள்கின்றைர். இதைால் வடபாகம் தாழ்ந்து, மதன்பாகம் உயர்ந்துவிடும் ஒரு நிகல. இகதச் ச ன் மசய்ய, அகத்திய முனிவகர சதுரகிரி கலக்கு அனுப்பி, அங்கிருந்தபடிளய கல்யாண ளகாலத்கத அவர் கண்டுகளித்திட ஈசன் அருளுகிறார். இதைால் இதற்கு 'பூளலாக கயிகல’ என்ற மபயரும் உண்டாயிற்று. இந்த கல்யாணக் ககதகயக் ளகட்கும் ளபாது ந க்குள் நிகறய கிக க் ளகள்விகள் எழும். 'ஈசனுக்கும் பார்வதிக்கும் பூவுலகில் திரு ணம் நடக்கத் ளதகவ என்ை? தன்னில் சரிபாதிகய அந்த ஈசன் ளதவியாருக்கு எப்ளபாளதா தந்துவிட்ட நிகலயில், இந்தக் கல்யாணம் என்பது எதற்கு? அடுத்து... இதற்கு எல்ளலாரும் வருவதால் எப்படி வடதிகச தாழ்ந்து மதற்கு உயர முடியும்? பூளலாக அக ப்பு என்ை, தராசு ளபான்றதா... ஒரு தட்டு தாழ்ந்தால் ஒரு தட்டு உயர்ந்திட?’ எைப் பலப்பல ளகள்விகள் எழும். இன்கறய ந து வாழ்க்கக முகறயும், நம்ள ாடு கலந்துகிடக்கும் விஞ்ஞாைமும் பகுத்தறிவும் இவ்வாறு நம்க சிந்திக்கச் மசய்வதில் ஆச்சரியம் ஏதும் இல்கல. அளதளநரம், விஷயத்துக்கு ஏற்ற அணுகுமுகற என்று ஒன்று உள் து. நாம் இந்த உலகில் ஒரு மபாருக வாங்கும்ளபாது, அது ஆகடயாக இருந்தால் மகஜத்திலும், முைத்திலும், மீட்டர் கணக்கிலும் அ ந்ளத வாங்குகிளறாம். அதுளவ திடப்மபாரு ாக இருந்தால், எகடக்கல்லால் நிறுத்து வாங்குகிளறாம். திரவப் மபாரு ாக இருக்கும்பட்சத்தில் பாத்திரத்தில் கால்படி, அகரப்படி என்று நிரப்பி வாங்குகிளறாம். இவ்வாறு அ ந்து வாங்கா ல் ளபாைால் வாங்குபவருக்கும் சரி, விற்பவருக்கும் சரி, நியாயம் என்ற ஒன்று கிட்டா ல் ளபாய்விடும். எைளவதான், நியாய ாக ஒரு வர்த்தகம் நடக்க, அதற்ளகற்ற அ வு முகறகக , அணுகுமுகறகக நாம் உருவாக்கியுள்ள ாம்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இளதளபான்ற ஓர் அணுகுமுகறகயத்தான் காலம் மதாடர்பாை ற்றும் கற மதாடர்பாை விஷயங்களிலும் நாம் பின்பற்றளவண்டும். ஆன்மிக சங்கதிகக , அதிலும் சித்தர் மபரு க்கள் சார்ந்த விஷயங்கக ள மலழுந்த வாரியாக ளநாக்கிைால் ஒரு மபாருக த் தரும்; ஆழ்ந்து ளநாக்கிைால் ளவறு மபாருள் தரும். எைளவ மபாறுக யாை, விரிந்த ைம் மகாண்ட, எதிர் கறயற்ற, நம்பிக்கக எனும் தன்க மிக முக்கியம். அந்தத் தன்க ளயாடு, இந்தத் திரு ணம் குறித்தும், வடக்கு தாழ்ந்து மதற்கு உயர்ந்தது குறித்தும் ளநாக்கும்ளபாது, அதில் பல நுட்பங்கள் புகதந்திருப்பது மதரியும்.
ந து பாரத ளதசத்தில் இ யம், தகல பாகத்தில் உள் து. சதுரகிரி கால் பாகத்தில் உள் து. திரு ணம் என்பது சிவமும் சக்தியும் ளசரும் ஒரு சம்பவம். சிவசக்தி ளசர்க்கககய உலக இயக்க ாக- மசயல்சக்தியாக உருவகப்படுத்திக்மகாள் ளவண்டும். அதற்கு ளதவர்கள் அகைவரும் வருகிறார்கள் என்பகத, 'கலந்துமகாள் வருகிறார் கள்’ என்று ள ளலாட்டப் மபாரு ாகவும், அந்த சிவசக்தி ளசர்க்கக நிகை உற்ற காரண ாக நிகழ்த்தும் கடக உகடயவர்க ாக அவர்கள் உள் ார்கள் என்பதும் ஆழ்ந்துபட்ட காரண ாகும். இது பூவுலகில் இ யத்தில் நடக்கிறது. இவ்ளவக யில் ஈசளை அகத்தியகர சதுரகிரிக்கு அனுப்பி, அங்கிருந்ளத கல்யாணக் ளகாலத்கத காணச் மசய்கிறார் என்பது ள மலழுந்த வாரியாக ஒரு மபாருக யும், ஆழ்ந்த ளநாக்கில் ளவறு மபாருக யும் மகாண்டதாகும். ள மலழுந்த ளநாக்கில் ச நிகல ஏற்படுத்துவது என்பது, ளநாக்கம். ஆழ்ந்த ளநாக்கிலும் ச நிகல ஏற்படுத்துவளத ளநாக்கம். அது நிலமிகச அல்ல... ைமிகச! ஆம்... இவ்வுலகில் சிவசக்தி ளசர்க்கக என்னும் இயக்க கதிகய- அதைால் உருவாகும் உயிர்களின் வாழ்கவ அகத்தியர் ளபான்ற முற்றும் துறந்த முனிவர்க ாளலளய ச ப்படுத்த முடியும் என்பது ஒரு கருத்து. அடுத்து, இ யத்துள் குவிந்திருக்கும் ளதவசக்திக்குச் சற்றும் குகறவில்லாதது தவசக்தி என்பகத இது உலகுக்கு உணர்த்துகிறது என்பது இரண்டாவது கருத்து. இ யம் எப்படி இகணயற்றளதா, அப்படிளய சதுரகிரியும் இகணயற்றது. இது மூன்றாவது கருத்து. எல்லாவற்றுக்கும் ள லாக, சதுரகிரி என்பது திருவடி பாகம். அங்கு வருபவர்கள் திருவடி ளசர்பவர்கள். திருவடி ளசர்பவர்களுக்குத் திருவருள் கிகடப்பதில் ஆச்சரியப்பட எதுவுமில்கலளய!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இப்படி, சதுரகிரிக்குப் பின்ளை நாம் சிந்திக்க நிகறய விஷயங்கள் உள் ை. இதைால்தான் இங்ளக பதிமைட்டு சித்தர்களில் இருந்து ளதவர்கள் வகர சகலரும் வந்தும், தவம் மசய்தும், வாழ்ந்தும், வாழ்ந்துமகாண்டும் இருக்கிறார்கள். இப்படி ஓர் அற்புத ாை தலத்கத ளநாக்கி ளகாரக்கர் வந்ததிலும் வியப்பில்கல அல்லவா? அப்படி இங்கு வந்த ளகாரக்கருக்கு, பிரம் முனி என்று ஒரு சித்த புருஷரும் நட்பாகிறார். இருவருக்கும் எல்லா விஷயங்களிலும் ஒத்த கருத்து என்பது, அவர்களின் நட்பு இறுகவும் மபருகவும் காரண ாகிறது. ளபாகர் வாயிலாக அறிந்திருந்த மூலிகக ஞாைம் இங்ளக ளகாரக்கருக்குக் ககமகாடுக்கிறது. எப்படித் மதரியு ா? அது ஒரு ககத! ளகாரக்கர் பிரம் முனிளயாடு இருந்த ஒரு நாளில், சந்தை காலிங்கத்கதயும் சுந்தர காலிங்கத்கதயும் தரிசைம் மசய்ய ளதவளலாகத்தில் இருந்து ஒரு ரதமும், அதிலிருந்து இந்திரன் முதலாை ளதவர்களும் வருகின்றைர். அது ஒரு ாகலப்மபாழுது. அன்று திரளயாதசி திதி. இந்தத் திதி சார்ந்த ாகலப்மபாழுகத பிரளதாஷ ளவக என்பார்கள். அதிலும், சனிக்கிைக அன்று வந்திருக்கும் பிரளதாஷம் அன்று! இந்தப் பிரளதாஷ ளவக யின் பின்ளை அமுதம் ககடந்த சம்பவம் நகடமபற்றகத நா றிளவாம். ள ரு கலகய த்தாகக் மகாண்டு, வாசுகிப் பாம்கப கயிறாகக் மகாண்டு, தகலப்பாகத்தில் அசுரர்களும், வால் பக்கம் ளதவர்களு ாய் நின்று பாற்கடகலக் ககடந்திட... அதில் முதலில் ஆலகால விஷம்தான் உருவாயிற்று. பிறகு, கா லட்சுமி ளதவியில் இருந்து உச்கசச்ரவஸ், கற்பக விருட்சம், கா ளதனு எை வரிகசயாக மசல்வ சம்பத்துக்கள் மவளிப்பட்டை. இறுதியாக, அமுத கலசம் மவளிப்பட்டது. இந்த அமுதத்கத அருந்தியவர்களுக்கு என்றும் சிரஞ்ஜீவித்துவமும், ளநாய் மநாடியும், மூப்பும் நகரயு ற்ற நித்ய மயௌவைமும், ஆயுளும் ஸித்திக்கும் என்பளத அமிர்தத்தின் பின்புலம். இந்த அமிர்தம் வருமுன் ஆலகால விஷம் வந்து, அது அமிர்தம் ககடயும் முயற்சியில் இருந்த ளதவாசுரர்கக அழித்துவிடாதபடி இருக்க, அந்த ஈசளை அந்த ஆலகாலத்கத உண்டு தன்னுள் அடக்கமுகைய... அப்படிப்பட்ட தருணத்தில், சிவமபரு ானின் கண்டகத்தில் பார்வதிளதவி கககவக்க, அந்த விஷம் கண்டத்திளலளய நின்றுவிடுகிறது. இதைாளலளய, அந்த ஈசனும் நீலகண்டன் ஆைார். இப்படி விஷம் மவளிவந்த ளவக தான் பிரளதாஷ ளவக . அதாவது, மபரிய ளதாஷமுள் ஒரு காலகதி. இக்கால கதியில் நம்க அறியாது நாம் மசய்திடும் சிறு பாவமும் மபரிதாகி ளதாஷ ாகிவிடும். எைளவ, இந்த ளவக யில் இகற தியாைத்ளதாடு இருந்து, இந்தத் ளதாஷம் ஏற்படாதவாறு நம்க நாம் காத்துக்மகாள் ளவண்டும். இந்த ளவக கடந்து, அமிர்தம் கிகடக்கப்ளபாகிறது. நாம் புரிந்த பூகஜக்கும் தியாைத்துக்கும்கூட அரு ாைது அமிர்த பலத்ளதாடு கிகடக்கும். அதைால்தான் பிரளதாஷ வழிபாட்டுக்குச் சிறப்பு அதிகம். அதிலும், கீர்த்தி மிகுந்த சிவாலயங்களில் ளகட்களவ ளவண்டாம். சதுரகிரி சந்தை- சுந்தர காலிங்களைா பூளலாக கயிகலயின் உன்ைத ரூபங்கள். அதைால்தான் அங்ளக இந்திரளை வருகிறான். அவளை வரும்ளபாது ற்ற சித்த புருஷர்கள் வராது இருப்பார்க ா?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ம ாத்தத்தில், அன்று சந்நிதியில் அப்படியரு கூட்டம். அதில் ளதவர்கள் ஒருபுறம், முனிவர்கள் இன்மைாருபுறம். இரு தரப்பிலும் வழிபடுவதிலும்கூட ஒரு ளபாட்டி! இகதக் கண்டபடி இருந்த ளகாரக்கர் ற்றும் பிரம் முனி இருவரது ைதுக்குள்ளும் ஒன்ளற ளபால ஓர் எண்ணம். அதில் முதலாை எண்ணம் என்ை மதரியு ா? எதற்காக ளதவர்கள், முனிவர்கள் என்கிற இரு நிகலப்பாடு? ஏன் எல்ளலாரும் ஒளர இருக்கக்கூடாது? ளபதள இல்லாத ஒரு ானுட நிகலப்பாட்கட உருவாக்க முடியாதா?
ாதிரி
இப்படி ஒரு சிந்தகைகயத் மதாடர்ந்து... ளதவர்கள், அசுரர்கள்தான் அமுதம் ககடந்து அகத அனுபவிக்க ளவண்டு ா? இப்படிச் சிந்தித்தவர்கள் ைதுக்குள், 'ஏன்... சித்தர்க ாகிய நாம் இந்த கலயகத்தில் ஒன்றுகூடி மூலிகககளில் இருந்து அமுதத்துக்கு இகணயாை ஒரு ரசத்கத எடுக்கக்கூடாது? அமிர்தத்துக்கு இகணயாை மூலிகககள் உள் கலயாயிற்ளற இது!’ என்கிற எண்ணமும் ஒரு ளசர எழுந்தது. ஒரு பிரளதாஷ ளவக யில் உருவாை இந்தச் சிந்தகை... பின்ைர், எப்படி எல்லாம் அவர்கக ச் மசயல்பட கவத்தது மதரியு ா? - சிலிர்ப்ளபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம் அறிவ ோம்... - 17 இந்திரோ ச ௌந்தர்ரோஜன்
''மலையோது பூரணமோய் அறிந்வதோரோனோல்
அந்தரத்தில் ோரியது அல யோ நிற்கும் அலையோமல் உண்ட ர்கள் கண்வட சகோள் ோர் கஞ் ோவும் கள்ளும் உண்வடோர் கோணோர் வேயர் முலையின் ேோல் உண்டோைல்வைோ நிலைக்கும் வதகம் நிை ரமோய் வயோக சித்தி ஞோன சித்தி தலைகோமப் ேோலுண்வடோர் அருட்சித்தனோகி ோழ்ந்திருப்ேோர் வகோடோனு வகோடி கோைம்..!'' - ந்திர வரலக அமிர்தத்துக்கு இலணயோன மூலிலக ர த்லத அலடந்து, அதன் மூைமோய் சிரஞ்ஜீவித்து த்லத அலடந்துவிட வ ண்டும். அதோ து, உடல் ோர்ந்த நலர- திலர- மூப்லே ச ற்றி சகோண்டுவிட வ ண்டும். பின், அந்த நலர- திலர- மூப்புக்குக் கோரணமோன ஐந்து பூதங்கலை தன் உடம்பில் மட்டுமல்ை, உைகிலும் அடக்கி ஆைவ ண்டும் என்கிற எண்ணமும் முலனப்பும் வகோரக்கருக்குள்ளும் பிரம்மமுனிக்குள்ளும் ஒருவ ர எழும்பியது. கூடவ , இன்சனோரு எண்ணமும் வ ர்ந்துசகோண்டது. உைகில் பிறந்துவிட்டோல் இறந்தோக வ ண்டும் என்ேது ஒரு மோற்றமுடியோத விதியோக உள்ைது. ஆனோல், இது வத ர்களுக்குப் சேோருந்து தில்லை. எனவ , இந்த உைகிலும் இறப்பின்றி ோழ ழி கோண வ ண்டும். அதோ து, பூவுைகிலும் வத ர்கலைப் வேோை ஏற்றத் தோழ்வில்ைோத இற ோப் சேரு ோழ்வு ோழ வ ண்டும் என்று இரு ரும் விரும்பினோர்கள். தோங்கள் இரு ர் மட்டும் இற ோப் சேரு ோழ்வு ோழ்ந்தோல் வேோதும் என்று அ ர்கள் எண்ணவில்லை. இந்த உைகில் பிறக்கும் ஒவ்ச ோரு ரும் ோழ வ ண்டும் என்று விரும்பினோர்கள். நல்ை எண்ணம்தோன் இது. ஆனோல், நடக்கக் கூடியதோ? முயற்சி திருவிலனயோக்கும் என்ேது ேழசமோழி. எனவ , கடும் முயற்சி ச ய்தோல், இந்த எண்ணம் ஈவடறிவிடோதோ என்ன? இப்ேடி நம்மில் ேைருக்கும்கூடத் வதோன்ற ைோம். ஆனோல், இதுவேோன்ற சிந்தலனகலை ச றும் உணர்வு மற்றும் புைனறி ோல் மட்டும் அணுகினோல் வேோதோது. இ ற்லறக் கடந்த, அதோ து... உணர்வு, அறிவு இரண்லடயும் மன்ேடுத்திச் ச ய்யும் சிந்தலனயோல் விலையும் ஞோனத்லதக் சகோண்வட இலத அணுக வ ண்டும். அப்ேடி ஞோனத்வதோடு இந்த விஷயத்லத அணுகும்வேோதுதோன் ேை உண்லமகள் புைனோகும். அந்த அடிப்ேலடயில் ேோர்த்தோல், இன்ேம் என்ற ஒன்றுக்கு மதிப்பிருப்ேவத துன்ேம் என்கிற ஒன்றோல்தோன் என்ேதும் புரியும். இது அப்ேடிவய இனிப்புக்கு மதிப்பு க ப்ேோல், அன்புக்கு மதிப்பு ச றுப்ேோல், குணப்ேோட்டுக்கு மதிப்பு வியோதியோல் என, ஒன்று இரண்டோக எல்ைோத் தைங்களிலும் இருப்ேதும் புரிய ரும். அப்ேடி இல்ைோதேட் த்தில், எந்தச ோரு நல்ைதின் மதிப்பும் ேரிமோணமும் நமக்குப் புரியோமவைவய வேோய்விடும். இன்லறய நம் ோழ்க்லகயிவைவய அதற்கு நிலறய உதோர ணங்கள் இருப்ேது, சகோஞ் ம் சிந்தித்தோல் புரியும். சேரும்ேோலும் நோம் ஆவரோக்கியமோக, ேசிலய உண்ணும் உண ோல் ச ன்று மகிழ் ோகவ ோழ்ந்தேடி இருக்கிவறோம். எப்வேோதோ துதோன் ேசிக்கு உணவில்ைோத ஓர் இக்கட்டுக்குப் ேை கோரணங்கைோல் ஆைோகிவறோம். ஆனோல், அப்வேோவதோ நம் மனது,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'கோைசமல்ைோம் இப்ேடித் துன்ேப்ேட வநர்ந்தோல்..?’ என்னும் அச் த்துக்கு ஆைோகி, தவிக்கத் சதோடங்கிவிடுகிறது. அந்த அச் ம் நம்லமப் ேைவித சிந்தலனகளுக்கு ஆைோக்கி, அடுத்துப் ேை மோத கோைத்துக்கு உணவுப் சேோருட்கலை நம் இல்ைத்தில் வ மித்து ல த்துக்சகோள்ைக் கோரணமோகிவிடுகிறது. அதோ து, நமக்கு ஏற்ேட்ட ேசி ேயமோகி, இறுதியில் ச றும் சுயநைமோக மோறிவிடுகிறது. இந்த லகயில் மனிதலனத் தவிர, மற்ற உயிரினங்கள் நோலைக்கு என்று எலதயும் வ மித்து ல த்துக் சகோள் தில்லை. அப்ேடி வ மித்து ல த்துக்சகோள்ைத் சதரியோததோல் அல்ைது முடியோததோல் அல ோழோமலும் வேோய்விடு தில்லை.
நோலைய தினத்லத எண்ணி அரிசி, ேருப்பில் இருந்து... தங்கம், ச ள்ளி லர தன் எதிர்கோை நைம் கருதிச் வ மித்து ல த்துக்சகோள்ளும் மனிதன், கலடசி லர அல்ைது தோன் விரும்பும் லர இற ோப் சேரு ோழ்ல இந்த மண்ணில் ோழ்ந்துவிடுகிறோனோ? என்னதோன் வ மிப்பும் ச ல் மும் இருந்தோ லும் மரணம் எப்வேோது ரும் என்ேது சதரிய வில்லை. ேை நூறு ஆண்டுகைோக இந்த மண்ணில் ோழ்ந்து ரும் ஒவர ஒரு லரக்கூட இந்த உைகம் இது லர கோணவில்லை; இனி, கோணப்வேோ தும் இல்லை. ஒருவ லை, அப்ேடி ோழ முடிந்துவிட்டோல், அதோ து, கோைகோைமோய் பிறப்பு மட்டுவம உண்டு, இறப்வே கிலடயோது என்கிற நிலை உரு ோகிவிட்டோல், பின்பு இந்த உைகில் நோம் நடமோடித் திரிய நிைப்ேரப்பு இருக்குமோ என்ேது ந்வதகவம! தவிர, இந்த உைகம் என்ேது ஆயிரம் ஆண்டு, இரண்டோயிரம் ஆண்டு, மூ ோயிரம் ஆண்டுகள் இற ோது உயிர் ோழ்ந்து ரும் முதிய ர்களின் பூமியோகவ இருக்கமுடியும். அப்ேடி மரணமில்ைோப் சேரு ோழ்வு ோழ்கிற ர்களின் மவனோேோ ம் எப்ேடி இருக்கும்? 'அட, வேோப்ேோ! ஆயிரம் ஆயிரம் ருடங்கைோக ஒவர மோதிரி இரவு ேகலைப் ேோர்த்துக் சகோண்டிருக்கிவறன். உடம்ேோல் அழிவின்றி அப்ேடிவய இருக்கிவறன். ஆனோல், உள்ைத்தில்தோன் உற் ோகம் என்ேவத கிஞ்சித்தும் இல்லை. ஒவர மோதிரி ோழ்க்லகப்வேோக்கில், மோற்றவம இல்ைோத இந்த ோழ்ல ப் வேோைக் சகோடிய ோழ்ல ேோர்க்கமுடியோது. இதற்குப் ேதிைோகத் தீயில் குதித்துச் ோம்ேைோகிவிடு வத வமல்’ என்ேோர்கள். அதுமட்டுமல்ை, புதிதோய் பிறக்கும் குழந்லதலயப் ேோர்த்து, 'இந்த உைகச் சிலறக்கு இன்சனோரு லகதி ந்துவிட்டோன்’ என்வற நிலனப்ேோர்கள்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எனவ , இற ோப் சேரு ோழ்வு என்ேலதப் வேோை ஒரு அேத்தமோன சிந்தலன இருக்கவ முடியோது என்ேவத யதோர்த்தம். இருக்கவ முடியோது என்ேதல்ை; இருக்கவும் கூடோது என்ேோர்கள் சிைர். இன்றுள்ைலதப் வேோை நூறோண்டு என்ேவத வேோதுமோனது. இதிலும் நலர- திலரமூப்பில்ைோவிட்டோல் ஒரு ரின் யலத அறி து முதல் அலனத்திலும் குழப்ேம் ஏற்ேடும். நலரதிலர- மூப்பு ஏற்ேட்டோவை அலடயோைங்கள் கோணமுடியும். இதன்ேடி ேோர்த்தோல், இப்வேோது நலடமுலறயில் உள்ை மனித ோழ்க்லகப் வேோக்கில் ஓர் அ ோதோரண திட்டமிடலும், நிகரில்ைோத கட்டலமப்பும் இருப்ேது புைனோகும். ஆனோலும், வகோரக்கரும் பிரம்மமுனியும் இ ற்லறப் ேற்றி எண்ணோமல், மரணமில்ைோத ோழ்ல யும், ேஞ் பூதங்கலையும் கட்டுப் ேடுத்த எண்ணியதன் பின்னோவை நோம் க னிக்கவ ண்டியது... அ ர்களுக்கு இந்த உைகத்து உயிர்களின் வமல் இருந்த கருலணயும் கரி னமும்தோன்! அந்தக் கருலணயும் கரி னமும் ச யைோனது. அந்த நோளிலும் ரி, இந்த நோளிலும் ரி... வ ண்டியலத அலடய மோனுடத்துக்கு இருக்கும் மகத்தோன ஒவர ழி- வ ள்வி புரி து என்ேதுதோன். வ ள்வியில் அக்னிக்குத்தோன் பிரதோன இடம். நோம் மந்திர முழக்கத்வதோடு இடும் அவிர் ேோகங்கலைப் சேற்று அ வன உரிய ர்களிடம் வ ர்ப்பிக்கிறோன். அவிர் ேோகம் சேற்ற வத ர்கள், ேதிலுக்கு நம் வகோரிக்லகலய ஈவடற்றுே ர்கள் ஆகிறோர்கள். தனிசயோரு மனிதன், தன் நைன் சேோருட்டு ைர்க்கும் தீ 'வ ோமம்’ எனப்ேடும். இது வீடுகளில் நிகழ் து. ஒரு மனிதக் கூட்டம் நோட்டு நைன் விரும்பி ைர்க்கும் தீ 'வ ள்வி’ எனப்ேடும். இது சேோது ோன இடத்தில் நிகழ் து. பிரம்மமுனியும் வகோரக்கரும் உைக நன்லமக்கோகவ யோகம் எனும் வ ள்விலய ச ய்யத் தயோரோனோர்கள். அதற்கு அ ர்கள் வதர்வு ச ய்த இடம் துரகிரி மலையில், ஆையத்துக்கு சதன் தில யில் உள்ை பிரம்ம னம் எனும் ேகுதி. எப்வேோதும் இதுவேோன்ற நற்ச யல்கலை கோை ேைத்வதோடு ச ய் து முக்கியம். கோை ேைம் என்ேது... இரவு- ேகல் எனும் இரு பிரிவுக்குள் கிடக்கும் கோலை, மதியம், மோலை, நள்ளிரவு, பிரம்மமுகூர்த்த அதிகோலை எனும் பிரிவுகளில் மட்டுமல்ை; அன்றுள்ை மோதம் மற்றும் கிழலம, அது ோர்ந்த நட் த்திர ஆதிக்கம், இந்த இரண்வடோடு கூடிய திதிப் சேோழுது, அதனுள் நிைவும் வ ோலர எனும் ஐந்து அம் ங்கள் சகோண்டதோகும். ஐந்து எனும் ேஞ் அம் ங்கலை அங்கங்கைோக உலடயலதவய 'ேஞ் ோங்கம்’ என்கிவறோம். ேஞ் ோங்கம் என்ேவதோ கணிதமயமோனது. மிக மிகத் துல்லியமோனது. கணிதம் என்றோவை துல்லியம் என்றும் ஒரு சேோருள் உண்டு. அடுத்து, மிக நியோயமோனது என்றும் ஒரு சேோருள் உண்டு. ஏசனன்றோல், கணக்லக யோர் எங்கிருந்து வேோட்டோலும் விலட மோறோது. அது ஆளுக்குத் தகுந்த மோதிரி மோறும் ஒன்றல்ை; மோறோத் தன்லம உலடயது. இந்த மோறோத் தன்லம உைகிவைவய இலற னுக்கு மட்டுவம சேோருந்தும். அடுத்து, கணிதத்துக்குதோன் சேோருந்தும். எனவ , கணிதத்லதக் கடவுைோகவும் கருதைோம். அதில் தப்பில்லை. இந்தக் கணிதம் எண் டி ோனது. அதனோவைவய நம் ோன்வறோர்கள் இலதக் கண்ணோக கருதினர். அதுவும் எப்ேடி... 'எண்ணும் எழுத்தும் கண்சணனத் தகும்’ என்ேதில், எண்லண முதலில் ல த்து சிறப்பித்தனர். எழுத்லத ஏன் பின்னோல் ல த்தனர் என்றோல்... அது, இனத்துக்கு இனம், கண்டத்துக்கு கண்டம் மோறுதல்கவைோடு உள்ைது. எழுத்துதோன் சமோழியோல் தமிழ், ஆங்கிைம், ஹிந்தி, சதலுங்கு எனப் ேை விஷயங்கள் கண்டுள்ைது. அதோ து, அது மோறும் தன்லமக்குரியது. ஆனோல், ேை சமோழியோைரிடத்தும் எண் மட்டும் மோறோமல் ஒன்றோகவ உள்ைது. ஒன்று, இரண்லட அசமரிக்கன், இந்தியன், ஆப்பிரிக்கர்கள், அவரபியர்கள் என்று எ ரும் ஒவர டிவில் ஏற்று, அலதவய ேயன்ேோட்டிலும் சகோண்டுள்ைனர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இப்ேடி, எண் குறித்துச் சிந்திக்க அவநக விஷயங்கள் உள்ைன. இந்த எண்ணின் பின்புைத்துக் கணிதம்தோன், கோைப் சேோழுலத அைந்து கணித்து, இந்த நோளில் இந்த வ லை யில் இத்தலன நிலை அைவுக்கு உட்ேட்ட நிமிடங்கள் மிகுந்த ச றிவுலடய- கதிர் வீச்சு சகோண்ட சேோழுதோக உள்ைது என்ேலதக் கோண நமக்கு உதவுகிறது. இந்தக் கணக்கில் வகோரக்கரும் புலி. உைக நன்லமக்கோன வ ள்விலயத் சதோடங்க அ ர் இந்தக் கணிதப்ேடி வதர்வு ச ய்த இடவம பிரம்ம னம். வதர்வு ச ய்த கோைம்- மோசி மோதம் சேௌர்ணமி திதி, மக நட் த்திர நோளின் இரவுப்சேோழுது. அதிலும் ேத்து நோழிலக ச ன்றுவிட்ட ேதிவனோரோ து நோழிலகயின் சதோடக்க கோைம்..! இப்ேடிக் கோைமறிந்து ச யல்ேட்டோல்தோன் அது ச ற்றியில் முடியும். இங்வக கோைம் கூட ோ ச ற்றிக்குரியது, வதோல்விக்குரியது என இரண்டோக இருக்க வ ண்டும் என்கிற வகள்வி எழைோம். ஒன்று இரண்டோக இருந்தோவை, அதில் ஒன்லற நோம் உணர முடியும். இந்த ஒன்று இரண்டோக இருப்ேது என்ேதும், உணர்ந்துவிட்ட பின் இரண்லடயும் மமோகக் கருது தும்தோன் அத்ல தம் ஆகும். துல தம் என்றோல், இரண்டோக இருப்ேலதக் குறிக்கும். இரண்லடயும் உணர்ந்து, அலத ஒன்றோகக் கருதும் நிலைக்கு ந்துவிட்ட ர்கலை 'அத்ல திகள்’ என்ேோர்கள். நோம் திரும்ே கோைகதிக்கு
ருவ ோம்.
பிரம்மமுனியும் வகோரக்கரும் கோைகதிலயக் கண்டறிந்து வ ள்விலயத் சதோடங்கவும், அது மற்ற சித்த புருஷர்கள், வத ர்கள் என எல்வைோருக்கும் சதரிய ந்து, அ ர்களும் அங்வக ந்து குழுமினர். துரகிரி தைத்தில் த மியற்ற ந்த வயோகியர்களும் அந்த வ ள்விலய ஆச் ரியத்வதோடு ேோர்த்தனர். 'எதற்கோக இந்த வ ள்வி?’ என்ற அ ர்கள் வகள்விக்கு 'பூவுைலகயும் வத ருைகம் வேோை இன்ேதுன்ேங்களுக்கு இடமில்ைோத, அலமதி மட்டுவம த ழும் உைகமோக உரு ோக்க’ என்கிற ேதில் அளிக்கப்ேட்டது. அலதக் வகட்டு அ ர்கள் ஆச் ரியப்ேட்டனர். அ ர்கள் மட்டுமோ ஆச் ரியப்ேட்டனர்? கயிைோயத்தில் சி சேருமோனும் ஆச் ரியத்துக்கு ஆைோனோர். அருகில் இருந்த ேோர் திவதவிலயப் ேோர்த்தோர். ஏற்றத் தோழ்வ இல்ைோத அலமதியோன உைகத்லதப் ேலடக்கும் வநோக்வகோடு நடத்தப்ேடும் இந்த வ ள்வி குறித்து சி சேருமோனின் எண்ணத்லத அறிய விரும்பினோள் உமோவதவி. சி சேருமோவனோ, 'வதவி! அந்த இரு சித்த புருஷர்களும் நல்ை எண்ணத்வதோடுதோன் வ ள்வி புரிகின்றனர். ஆனோல், அ ர்களிடம் தூர திருஷ்டி (சதோலைவநோக்கு ேோர்ல ) இல்லை. அ ர்கைது வ ள்வி ச ற்றிசேற்றோல் ரத்லத அளித்வத தீரவ ண்டும்'' என்றோர். ''நம் வகள்விக்கு இரு விலடகைோ?'' என உலம திருப்பிக் வகட்டோள்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''இந்த இரு விலடகளில் ஒன்லற நீதோன் முடிவு ச ய்ய வ ண்டும். அ ர்களுக்கு வ ண்டுமோனோல் இற ோப் சேரு ோழ்ல ரமோகத் தரைோம். உைவகோர்க்குத் தர முடியோது. எனவ , அ ர்கள் வ ள்வியும் ச ன்றதுவேோை, நம் எண்ணமும் ச ன்றதுவேோை ஒரு ழிப் ேோட்லட நீ உன் திறத்தோவை உரு ோக்கு' என்றோர். உலமயும் தன் க்ரியோ க்தியிலிருந்து அருள், இருள் எனும் இரு க்தி அம் ங்கலை அழகிய சேண்கைோக ஆக்கி, வ ள்விச் ோலை வநோக்கி அனுப்பிவித்தோள். அருளும் இருளும் 'அருள்மோயோ’, இருள்மோயோ’ ோக வ ள்விச் ோலையில் வதோன்றி எழிவைோடு நின்றிட... அக்னி, ோயு, ருணன் முதைோன ேஞ் பூதோதியர் அ ர்கலைக் கண்டு மயங்கத் சதோடங்கினர். இதனோல் வ ள்வி தலடப்ேடும் சூழல் உரு ோகியது. மற்ற ர்கள் மனமும் மயங்கியது. என்னதோன் கோைக்கணக்லகத் துல்லியமோகப் வேோட்டிருந்தோலும், வ ள்வி தடுமோற்றம் கண்டது. அது பிரம்மமுனி, வகோரக்கரிடம் வகோேமோக மோறியது. வ ள்வியின்வேோது ரக்கூடோதது ந்தும் விட்டது. அ ர்களுக்குள் வ மிப்ேோகி இருந்த த க்தி ோேமோக மோறியது. 'வத ர்கலைவய மயக்கும் ல்ைலம சேற்ற சேண்கவை! நீங்கள் உங்கள் வதோற்றத்லத இழந்து தோ ரங்கைோக ஆவீர்கைோக. தோ ரங்கைோன உங்கலை இந்த அக்னியும், எந்த ோயுவும் கண்டு மயங்கினோர்கவைோ, அ ர்கவை ோம்ேைோகவும் ஆக்கிடு ோர்கள்' என்று பித்தனர். ோேம் வ லை ச ய்தது. அருள்மோலய கஞ் ோச டியோகவும், இருள்மோலய புலகயிலைச் ச டியோகவும் ஆயினர். - சிலிர்ப்வேோம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'ச ொல்லுகிறேன் துரகிரி தன்னிலப்பொ
சுகமொன ஆற்றேொரம் என் குககக்குள் வல்ல சித்தர் அனந்தம் றபரொகக் கூடி வொழ்ந்திருப்பொர், அதனருறக குண்டொதன்னில் நல்லசதொரு கஞ் ொகவ நொன் க க்கி நயம் சபேறவ அவர்களுக்கு சகொடுத்ததொறல எல்லவரும் பயன் சபற்ேொர் குககயில் தங்கி இயற்றிறனன் கதலங்கள் அறநகம் தொறன’ - பிரம்மஞொன தரி னம் றவள்விச் ொகலயில் றகொரக்கர், பிரம்மமுனி ஆகிறயொரின் ொபத்தொல் இருள் மொகயயும் அருள் மொகயயும் கஞ் ொ, புககயிகல எனும் தொவரங்களொக மொறிவிட... றவள்வியும் ஒருமுகனப்றபொடு சதொடர முடியொமல் றபொயிற்று. றவள்வி புரிறவொர், உணர்வுகளுக்கு இடம் சகொடொது றவள்வியின் றநொக்கம் ஒன்கேறய பிரதொனமொகக் கருதி ச யல்படறவண்டும் என்பதுதொன் றவள்விகளுக்கொன அடிப்பகட விதி. எனறவதொன், இத்தககய இகேசநறிப் பணிகளில் இன்றும் ஈடுபடுறவொர், ககயில் ரட்க கய கட்டிக்சகொண்டு உடற்சுத்தம், மறனொசுத்தம் என இரு விஷயத்திலும் விரதம் இருப்பொர்கள். பிேகரத் தீண்டுவது, வொய்க்கு ருசியொன உணவுககள உண்பது, மது- மொது இரண்கடயும் மனத்தொலும் நிகனயொதிருப்பது என்கிே எல்லொறம மனத்துக்கு ஒறர முகனப்கபத் தரவல்லகவயொகும். இந்த முகனப்பு மிகச் சிறிய ஒரு விஷயத்தில்கூட குகலந்து றபொகலொம். ஆனொல், இங்றக பிரம்மமுனி, றகொரக்கர் என்னும் இருவர் வகரயில், அவர்கள் றகொபப்படறவ கொரணமொகிவிட்டது. முனிவர்கள், ரிஷிகள், சித்த புருஷர்கள் முதலொறனொரின் றகொபம் வலிகமமிக்கது. அது இரு பக்கமும் கூர்கமயொன கத்திகயப் றபொன்ேது. எதிரில் இருப்பவர்ககள மட்டுமல்ல, பித்த அவர்ககளறயகூட நிகலகுகலயச் ச ய்துவிடும். 'விதுர நீதி’ எனும் நீதி ொஸ்திரத்தில், றகொபத்கத ' த்ரு’ என்கிேொர் விதுரர். றகொபப்படுவதுறபொல நடிக்கலொம். ஆனொல், நிஜத்தில் றகொபம் கூடறவ கூடொது என்கிேொர் அவர். றகொபத்தில் ஒருவகர நொம் நிந்திக்கும்றபொதும், பிக்கும்றபொதும் நம் வ ம் உள்ள அருள் ொர்ந்த அத்தகனயும் எதிரில் இருப்பவர்ககளச் ச ன்று ற ர்கிேது. இதனொல் புலன்ககள அடக்கியும், பக்தி ச லுத்தியும் நொம் ற மித்து கவத்த அருள் அம் ம் அவ்வளகவயும் இழந்துவிடுகிறேொம். எனறவ, றகொபப்படுவகத எதிரிக்கொக இல்லொமல், தனக்கொகவொவது தடுத்து நிறுத்திக்சகொள்வறத புத்தி ொலித்தனம் என்கிேொர். அறதறநரம், றகொபத்துக்கு ஆளொனவர் அருள் வயப்படுகிேொர் என்கிே அரிய கருத்கதயும் கூறுகிேது விதுர நீதி. இருந்தும், தன்னிகல மேந்து முனிவர்கள் பித்துவிடுவது நடந்துவிடுகிேது. இங்றகயும் அதுறவ நிகல!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ஆனொலும், பிரம்மமுனி மற்றும் றகொரக்கரின் றகொபம், இரண்டு அரிய தொவரங்கள் இந்த பூமிக்குக் கிகடக்கக் கொரணமொயிற்று. இதகனத் சதொடர்ந்து சிவசபருமொனும் அவர்கள் முன் பிர ன்னமொனொர். இருவகரயும் பொர்த்து, அவர்கள் ச ய்யும் யொகம் குறித்துப் றப வும் ச ய்தொர். 'முனிவர்கறள! பஞ் பூதங்ககள அடக்கி ஆளும் வல்லகம என்பது றமலொன ஆதி க்திக்கு மட்டுறம! அகத இந்த மண்ணில் பிேந்துவிட்டவர்கள் அகடயறவ முடியொது. அருட்பிர ொதமொன விபூதியில் றதொன்றியகமயொலும், பிரம்மஞொனம் இருந்த கொரணத்தொலும் உங்களுக்கு இந்த உலகக ஏற்ேத்தொழ்வற்ேதொகப் பகடக்கும் விருப்பம் ஏற்பட்டது. ஆனொல், அது றதகவயற்ேது. ஏற்ேத் தொழ்வு என்பது பொர்கவயொல் வருவது. மனது மமொகக் கருத றவண்டியறத ஞொனமொகும். ஞொனப்பட்டவருக்கு சபரிது எதுவும் சபரிது இல்கல; சிறிது எதுவும் சிறிதும் இல்கல. றநொக்குவதில்தொன் எதுவும் உள்ளது. இகதப் புரிந்துசகொண்டு முக்தி கொணுங்கள். ஆனொலும், நீங்கள் ச ய்த யொகத்துக்கு உங்களுக்கு வரஸித்தி ஒன்கேத் தருகிறேன்.
இந்த மகலயகத்திலும், இமயச் ருக்கத் திலும் அகொல மரணம் அகடறவொகர நீங்கள் விரும்பினொல் உயிர்ப்பித்து எழச் ச ய்யலொம். உமக்கு அதற்கொன க்திகயத் தருகிறேொம். இந்தச் க்தி ஓர் அமிர்த ர ம் றபொல ஒரு ர மருந்தொக உமக்குக் கிகடத்து, அதனொல் அகொலப்படுறவொர் கொலப்படுவர்!' என்று கூறி மகேந்தொர் சிவசபருமொன். அதன் பிேறக, றகொரக்கர் அந்த அபூர்வ ர த்கத உருவொக்க முகனந்தொர். முன்னதொக, அதற்கு ரியொன இடத்கத சகௌண்டின்ய நதிக்ககரறயொரம் றதர்வு ச ய்தொர். இந்த நதிகய ஒட்டி ஒரு சபொய்ககயும் உண்டு. இந்தப் சபொய்கக வற்ேொப் சபொய்ககயொகும். இதகனச் சுற்றி ஏழொயிரம் மூலிககச் ச டிகள் முகளவிட்டு, அதன் றவர்கள் இந்த சபொய்கக நீகரத் தீண்டி, அகத உண்றட ஜீவித்துள்ளன. இதனொல் இந்தப் சபொய்கக நீருக்கும் அந்த ஏழொயிரம் மூலிககத் சதொடர்பு கொரணமொக மருத்துவ குணம் உண்டு. இதில் ஒருவர் நீரொடும்றபொது, றரொமக்கொல் துவொரம் வழியொக உட்புகும் இதன் நீரும், றமனிச் சூட்கடக் குகேக்கும் இதன் குளிர்கமயும், ஒரு வொய் இகத உண்ணும்றபொது உட்புேமொய் இது ரத்தக் கலப்பொவதும், பிேகு அதனுள் ஜீவ வொயுக்கள் மிகுவதும்... அதன் கொரணமொக நூறு வயகதக் கண்டுவிட்றடொர்கூட கொகளகயக் ககப்பற்றி அடக்க முகனயும் ஓர் இகளஞகனப் றபொல தினவும் வலிவும் சகொண்டவரொவர். இப்படி ஒரு சபொய்கககய ஒட்டிறய மகலப் பொகேயில் ஜொதிப்பொகே ஒன்கேத் றதர்வு ச ய்து, அதனுள் றதகர இல்லொத வலிகவ உணர்ந்து, அங்றக சபரும் குழிகய உருவொக்கினொர் றகொரக்கர். அதில் மூலிககககள இடித்துச் ொேொக்கி ற ர்த்து, பின் உச்சிவொனச் சூரியக் கிரணங்களொறலறய அகத சகொதிக்கச் ச ய்தொர். சதொடர்ந்து, அகத மூடிகவத்தொர். மறுநொள் அகதத் திேந்து,
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
திரும்பவும் அதனுள் கல்ப மூலிககககளச் ற ர்த்து ஒரு மண்டலம் சகொதிப்பொக்கி, அகப்கபயில் குழம்புறபொல் அள்ள முடிந்த ொேொக அகத ஆக்கினொர். இதில் கஞ் ொ, புககயிகலகய உரிய பக்குவத்தில் ற ர்த்து ஆதிர த்கதத் தயொரித்தொர் றகொரக்கர். இந்த ர மொனது மூப்கபத் தடுக்கவல்லது; இளகமகய நிகலநிறுத்துவது; விரும்பும்வகர உயிர் வொழத் துகண நிற்பது. இகத றகொரக்கர் ச ய்த றபொது, விதிப்பொடுகடய பல சித்த புருஷர்கள் மூன்று ககயளவுக்கு அள்ளிக் குடித்து, தங்ககள கல்பறயொகிகளொக ஆக்கிக்சகொண்டனர். இதன் பின்புலத்தில் உள்ள மூலிகககள் எகவ எகவ என்பசதல்லொம் சபரும் ரகசியமொகும். இந்த ரகசியங்ககள பரிபொகஷயில் பொடல்களுக்குள் புகுத்தி கவத்தொர்கள். இகத எல்றலொரொலும் புரிந்துசகொள்ள முடியொது. விதியுகடறயொர் பரிபொகஷகயச் ரியொகப் புரிந்துசகொண்டு, அந்த மூலிகககள் என்சனன்ன என்பகத அறிந்து சகொள்வர். தப்பித் தவறியும் றகொரக்கறரொ பிரம்மமுனிறயொ, இன்று கஞ் ொபுககயிகலகய நம் மக்கள் தவேொகப் பயன்படுத் துவது றபொலப் பயன்படுத்தவில்கல. கஞ் ொகவ றபொகதக்கொகப் பயன்படுத்துறவொகர 'றபயர்’ என்கிேொர் றகொரக்கர். 'கஞ் ொவும் கள்ளும் உண்றடொர் கொணொர் றபயர்...
முகலயின் பொல் உண்டொலல்றலொ நிகலக்கும் றதகம்’ எனும் அவரது ந்திரறரகக பொடல் வரிகள் அகதக் குறிப்பிடுகின்ேன. இன்று புககபிடிப்றபொர் பயன்படுத்துவது புககயிகலகயத்தொன். இது வொய், சநஞ் கம், நுகரயீரகல றவககவத்துப் புண்ணொக்கிவிடுகிேது. ஒறர கொரணம்தொன்... இதன் ர த்கதப் பக்குவப் படுத்தி உட்சகொண்டொல் மருந்து. இல்லொவிட்டொல் விஷம்! அதுமட்டுமல்ல; இந்தத் தொவரங்கள் றதொன்றியறபொது, இவர்ககளச் பித்த விதமும் கொரணம். அருள்மொகயயும், இருள்மொகயயும் றவள்வியின் றபொது மன ஒருகமகயக் சகடுத்தனர். றதவர் களுக்றக மதி மயக்கம் ஏற்பட்டது. எனறவ, இகவ இரண்கடயும் நொடுறவொரிடமும் மனச்சிகதவு ஏற்பட்டு, மனஒருகம இல்லொது றபொகிேது. அத்துடன், ொபத் சதொடர்பும் இருப்பதொல், இவற்கே நொம் தீண்டும்றபொது, நொமும் அதன் சதொடர்புக்கு ஆளொகிறேொம். இதனொல், ஒருவர் அழிவுக்கு ஆளொகறவண்டிய விதிப்பொடு இருந்தொல், இவற்கேத் சதொடர்பு சகொள்ளும் நிகலப்பொடு ஏற்படும். எனறவ, இவற்கேச் ொபத்துக்கு உரியகவயொகக் கருதி விலக்கி கவப்பறத சிேந்த விஷயமொகும். இன்றும் துரகிரி மகலத் தலத்தில் றகொரக்கர் குண்டொ இருப்பதொகக் கூேப்படுகிேது. ஓர் ஆலிகல வடிவில் அது கொணப்படுகிேது. இன்றும் இதில் றதங்கியிருக்கும் மகழநீருக்கு மருத்துவ குணம் மிகறவ இருப்பதொகக் கருதுகின்ேனர். இந்தக் குண்டொ நீகர அள்ளி, மூன்று கக உண்டொல் சஜன்ம ொபல்யமும் பிணிகளில் இருந்து விடுபடுதலும் நிகழ்கிேது. றகொரக்கர் இதுறபொல ஆதிர ம் ச ய்தது மட்டுமல்ல, கொலஞொனத்றதொடு 'நொஸ்டர்டொமஸ்’ எனும் றமல் நொட்டு தீர்க்கதரிசிகயப்றபொல பல எதிர்கொல நிகழ்வுககளயும் முன்றப றஜொதிடம் றபொலக் குறிப்பிட்டுள்ளொர். அந்தக் குறிப்புகள் அவர் இயற்றியுள்ள ந்திரறரகக எனும் நூலில் கொணப் படுகின்ேன. குறிப்பொக, கலியுகம் எப்றபொது எப்படித் சதொடங்கியது என்பகத இரு வரிகள் அழுத்தமொக கூறுகின்ேன. 'இந்தக்கலி
உதிப்பு பிரமொதி ஆண்டு ஆன சித்திகர சவள்ளி நவமி மூலம்...’ என்கிேொர். அதொவது, பிரமொதி ஆண்டு சித்திகர மொதம் சவள்ளிக் கிழகம நவமி திதி, மூலம் நட் த்திர நொளில் கலி புருஷன் பிேந்தொனொம்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இந்தக் கலி எப்படிப்பட்டவனொக இருப்பொன் என்பகதயும் ந்திரறரககயிலுள்ள 98, 99-ஆவது பொடல் வரிகள் கூறுகின்ேன. அத்துடன், நம் பொரதநொட்கட யொசரல்லொம் ஆள்வொர்கள் என்றும் பொடியுள்ளொர். 'பழியில்லொ
பரீட்சித்து ஐந்நூறே ஆண்டொன் பரிவொக னறமச யன் முந்நூேொண்டொன் இழிவில்லொ நறரந்திரனொம் என்ே மன்னன் இரண்டு நூற்சேண்பத் சதட்டொக ஆண்டொன் ச ழிப்பொக ொரங்கன் எண்பகதந்து ச கமுழுதும் விக்கிரமொதித்த றவந்தன் இரண்டொயிரம் ஆண்டதப்பொல்...!’ என்று ச ொல்லும் பொடல் வரிகள், ஒரு கட்டத்தில், 'ஆன்மநலம் அறிந்த கிள்ளு நொமக்கொரர்’ என்று ஒருவகரக் குறிப்பிட்டுக் கொட்டுகிேது. இந்தக் கிள்ளு நொமக்கொரர் றவறு யொருமல்ல; நமது மகொத்மொகொந்திகயத்தொன் குறிப்பிடு கிேது என்கின்ேனர் ொன்றேொர். சமொத்தத் தில் 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்றப ந்திர றரககயில் பொரதறத ம் குறித்து எழுதியது ஏேத்தொழப் சபொருந்துவதொக உள்ளது. அடுத்து, றகொரக்கரிடம் நொம் கொண றவண்டிய தனிப்சபரும் சிேப்புக்குரிய ஒரு விஷயம் அவரது வொன்மிக ப் பயணம்.
ஒரு மனிதன் பேகவ றபொல் வொனில் பேக்க முடிந்தொல் அகதவிட ஓர் இன்பம் இருக்க முடியுமொ? எண்ணிப் பொருங்கள்... பேக்க றவண்டும் என்ேொல், நமக்குச் சிேகுகள் றதகவ. ஆனொல், சிேறகொடு பிேக்கொவிட்டொலும், அகதச் ச யற்ககயொக உருவொக்கிக்சகொண்டு, ஆகடறபொல அகத அணிந்தபடி பயணிப்பது றபொன்ே முயற்சிககள பலர் விஞ்ஞொன ொக மொகச் ச ய்து பொர்த்துவிட்டனர். விண்ணின் புவிஈர்ப்பு விக க்கு எதிரொக உடல் எகடகயச் மன் ச ய்துசகொண்டு பேப்பது என்பது இன்றுவகர ஒரு ொத்தியமில்லொத விஷயமொகறவ உள்ளது. ஆனொல் றகொரக்கரும் ரி, அவரது குருவொன றபொகரும் ரி, அடிக்கடி சீன றத த்துக்குச் ர்வ ொதொரணமொகப் பேந்து றபொய்விட்டு வந்திருப்பகதக் குறிப்புகள் உணர்த்துகின்ேன. அது எப்படி என்பதற்குச் ொன்ேொக, றபொகரின் பொடல் வரிகளில் விகட கொணப்படுகிேது. 'அறிந்திட்றடன் சவள்ளி என்ே மகலயும் கண்றடன் அப்பறன ச ம்பினுகட மகலயும் கண்றடன்...’
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
என்று ச ொல்லும் பொடல் வரிகள், ஓர் இடத்தில் 'குறித்திட்டு சவளியொக்கசவன்றே எண்ணி குளிககயிட்டு சீனபதி அமர்ந்திட்றடறன...
பதியொன தீவு தீவொந்திரங்கள் பேக்கறவ குளிககயன்று ச ய்து சகொண்றடன்’ என்கிேொர் றபொகர். இந்தக் குளிகககய வொயில் அடக்கிக்சகொண்டு விண்ணில் பேக்கலொம் என்பது இதிலிருந்து புலனொகிேது. ஒரு குளிகக வொயில் அடங்கும்றபொது எப்படி உடல் எகடகயச் மன் ச ய்யும் என்கிே றகள்வி இங்றக எழுகிேது. றபொகர் இப்படிக் குறிப்பிட்ட குளிகக பற்றி றகொரக்கர் பதில் கூறுகிேொர்... ஆகொய மொர்க்கமொக ஏறிப் பேக்க ஒரு குளிகக உதவும். அதற்குப் சபயர் சகவுனகுளிகக! இகத எப்படிச் ச ய்யலொம் சதரியுமொ? பலுணி எனும் மரத்கத முதலில் கண்டுபிடிக்க றவண்டும். இதன் தூர் சபரிதொகவும், இகல கக அகலமொகவும், கொய்கள் அத்திக்கொய் றபொலும் இருக்கும். இந்தப் பழத்கதப் பேகவகள் ொப்பிடுமொம். இந்த மரத்தின் றவகரக் குகடந்து, அதற்குள் ஒரு பலம் பொதர ம் விட்டு, அந்த மரப்பட்கடயொறலறய மூடிவிடறவண்டும். மூன்று மொதம் கழிந்த பின் எடுத்துப் பொர்த்தொல், அந்த பொதர ம் சவள்ளிறபொல் உகேந்து றபொயிருக்கும். அகத உருட்டி உருண்கடயொக்கி வொயில் அடக்கிக்சகொண்டொல், பேக்கும் க்தி ஏற்படுமொம். அது எப்படி? - சிலிர்ப்றபொம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம் அறிவ ோம்... - 19 சித்தம்... சி ம்... சோகசம்! இந்திரோ சசௌந்தர்ரோஜன்
ஆய்ந்திட செய்க் வகோரக்கன் என்றனுக்வக ஐந்து செண்டிர் அறுெதுவசய்; விளக்கம் உண்மெ ெோய்ந்திடோது இவ்விதெோய் ெதிசெண் வெர்கள் ெமெவி ெக்களுடன் ோழ்க்மக; வெரன் வெத்தி வதோய்ந்திடவ இருந்வதற்றுக் கோலன் தன்னும் சதோடர்ந்திடோது நீடுழி கோலம் செற்வறோம் ோய்ந்த உமெஅரன் ெோகத்து அமுது உண்வட யங்கு புலிக்குமகப் செோதிமக எங்கள் ோழ்வ !’ - வகோரக்கரின் 'முத்தோரத்தில்’ இருந்து... ெலுணி என்னும் ெரத்தின் உதவிவயோடு சசய்யப்ெட்ட சகவுெ குளிமகயோல் ெறக்கும் சக்தி ஏற்ெட்டு வகோரக்கரும் சரி, வெோகரும் சரி... சர் சோதோரணெோக சீெ வதசம் மர வெோய் ந்தோர்கள் என்கின்றெ சித்த நூல்கள். இந்த ெலுணி ெரக் கற்ெ குளிமக ெட்டுெல்ல, இன்ெமும் சில குளிமககள் ெற்றியும் குறிப்புகள் கோணக் கிமடக்கின்றெ. குளிமக என்றோல், இன்மறய ெருத்து த்தில் ெோத்திமரகவளோடு இமத ஒப்பிடலோம். ெோத்திமரகள் உமிழ்நீவரோடு கமரந்து யிற்றுக்குள் சசன்று ஜீரணெோகி ரத்தத்தில் கலந்து உடம்செங்கும் ெரவி, உெோமதக்கு கோரணெோெ கிருமியிமெ ஆக்கிரமித்து அழித்து, இறுதியில் சிறுநீவரோடும் ெலத்வதோடும் ச ளிவயற்றமும் கண்டுவிடுகின்றெ. இமதப் ெோெரெோல்கூடச் சந்வதகமின்றி உணர முடிகிறது. இதில் எந்த ெோய்ெோலமும் இல்மல. ஆெோல், இங்வகோ ஒரு குளிமக ோயில் அடக்கிக்சகோள்ளப்ெட்ட நிமலயில், ஒரு ெனிதமெ அ ெது உடவலோடு ெறக்கம க்க முடிகிறது என்றோல், அது எப்ெடி என்கிற வகள்வி எழுகிறது. இந்தக் குளிமக என்றில்மல; 'கழுகோஞ்செம்’ என்று ஒரு மெ இருக்கிறது. அதோ து, கழுகின் இறமகச் சுட்டுப் செோசுக்கிச் சோம்ெலோக்கி, அதில் செய், புனுகு, ஜவ் ோது வசர்த்துக் குமைக்க... மெ வெோலத் திரளும். இந்த மெமய புரு த்தில் பூசிக்சகோள்ள, பூசிக்சகோள்ெ ர் எதிரில் இருப்ெ ரின் ெோர்ம க்குப் ெடெோட்டோர் என்று ஒரு சித்தர் ெருத்து ப் ெோடற்குறிப்பு கூறுகிறது. சகவுெ குளிமக, கழுகோஞ்செம் - இம எல்லோவெ ெெக்குள் ெோய்ெோல உணர்ம வய வதோற்றுவிக்கின்றெ. கோரணம், இன்று ெம்மெ ஆக்கிரமித்துக் சகோண்டிருக்கும், ஏன் என்று வகள்வி வகட்கச் சசோல்லும் விஞ்ஞோெ சக்தி. ஆன்மிகம் சோர்ந்த சித்த விஷயங்கள் செய்ஞ்ஞோெம் சோர்ந்தம . இங்வக விளக்கிக்சகோள்ள முடி து விஞ்ஞோெெோகிறது; அப்ெடி முடியோெல் இருப்ெது செய்ஞ்ஞோெெோகவ நீடிக்கிறது என்று ஒரு விளக்கமும் சிலரோல் அளிக்கப்ெடுகிறது. ஆெோல், ஆன்மிகத்மத எப்ெடி வெோக்கிெோலும், அதிலும் விஞ்ஞோெம் இருக்கவ சசய்கிறது. கடவுவள ஆெோலும் அ ர் கோல்களோல்தோன் நிற்கிறோர்; மக சகோண்டுதோன் எமதயும் சசய்கிறோர்; அள ோெ தமலமுடிவயோடு அைகோய் ஆமட உடுத்தி நிற்கிறோர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
உலமகவய எடுத்துக்சகோள்ளுங்கள். அது சதுரெோக இருந்து சுைன்றோல் இப்வெோது இருப்ெது வெோல இரவு- ெகல் கிமடயோது. இப்வெோது இருப்ெது வெோல கடல்ச ளி மூன்று ெங்கோகவும், நிலப்ெரப்பு ஒரு ெங்கோகவும் இருக்க முடியோது. அவ் ளவு ஏன்... அந்தச் சதுரப்ெரப்பு சீரோகச் சுைலவ முடியோது. சுைல முடியோவிட்டோல் கோற்று, ெமை என்று எதற்கும் ழி இல்மல. இதன் விமள ோக பூமியில் ஒரு உயிரிெம்கூட இருக்க முடியோத நிமலதோன் ஏற்ெட்டிருக்கும். எெவ , உலக இயக்கவெ விஞ்ஞோெத்துக்கு உட்ெட்டதுதோன். கடவுளிடமும் ஆன்மிக செறிப்ெோடுகளுக்குள்ளும் விஞ்ஞோெம் இருந்வத தீர வ ண்டும். எெவ , ெோம் எங்கோ து ெோய்ெோலம் என்வறோ, ெந்திரஜோலம் என்வறோ, கண்கூட்டு என்வறோ ஒரு ஆன்மிக விஷயத்மதச் சசோல்கிவறோம் என்றோல்... அது ெெக்கு இன்னும் புரிெடோத ஒரு விஞ்ஞோெெோக இருக்கிறது என்ெவத நிமலப்ெோடு. அதிலும், சித்தவியல் சோர்ந்த ஆன்மிக செறி 'சூப்ெர் சயின்ஸ்’ எெப் ெடும் உச்செட்ச விஞ்ஞோெெோகும்.
இந்த விஞ்ஞோெ அடிப்ெமடயில் சகவுெ குளிமக, கழுகோஞ்செம் இம இரண்மடயும் எப்ெடி விளக்கிக் சகோள் து என்று ெோர்ப்வெோம். இந்த மகயில் குளிமகமய ோயில் வெோட்ட ெோத்திரத்தில் இந்த உடமல அது எமடயற்றதோக ெோற்றி, விமசவயோடு விண்ணில் ஏற்றிவிடக்கூடியதோக இருக்க வ ண்டும். அவ் ோறு விண்வணகிவிட்ட நிமலயில், சு ோச கதிக்குள்ளும் சில ெோறுெோடுகமளச் சசய்து சகோண்டு, மசக்கிள் ஓட்டும்வெோது உணர்வு ரீதியோக ெோம் வெற்சகோள்ளும் சென்ெோட்மட (balancing) இங்வக சசய்தெடி ெறக்கிறோர்கவளோ என்வற கருத வ ண்டியுள்ளது. அஞ்செமும் ெம் உடல் அணுக்கமள ெோம் இருக்கும் இடம் சோர்ந்த அணுக்கவளோடு இமணத்துவிடு தோகவ ோ, அல்லது ெம் உடமல ஒளியுடலோக ஆக்கிவிடு தோகவ ோ இருக்க வ ண்டும். இம்ெட்டில், ெோன்கு குருடர்கள் யோமெமயத் சதோட்டுப்ெோர்த்து அதன் தும்பிக்மக உலக்மக வெோல் இருப்ெதோகவும், கோதுகள் முறம் வெோல் இருப்ெதோகவும் தோங்கள் அறிந்த ஒன்வறோடு சதோடர்புெடுத்தி எண்ணிப் ெோர்த்தது வெோலத்தோன் ெோமும் எண்ணிப் ெோர்க்க வ ண்டியுள்ளது. இ ற்றுக்கோெ சதளி ோெ விமடமய ெோமும் ஒரு சித்தெோக ெோறிெோலன்றி சதரிந்துசகோள்ள முடியோது என்வற கருத வ ண்டியுள்ளது. இமத ம த்வத 'விண்ட ர் கண்டிலர், கண்ட ர் விண்டிலர்’ என்று கூறிெோர்கவளோ என்றும் எண்ணத் வதோன்றுகிறது. சித்த சோகசங்கமள ஒரு ோர்த்மதயில் 'புருடோ’ என்வறோ, 'மிமகயோெ கற்ெமெ’ என்வறோ ெோம் கூறிவிடு து மிகவ சுலெம். அதற்கு ெெக்குத் வதம அந்த இரு சசோற்கள் ெட்டும்தோன். ெம்ெவும் ஏற்கவும்தோன் நிரம்பிய ெம்பிக்மகயில் சதோடங்கி செோறுமெ, ெணிவு, சகிப்புத்தன்மெ என்று ெலப்ெல சங்கதிகள் வதம ப்ெடுகின்றெ.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ெோம் திரும்ெ வகோரக்கரிடம் ருவ ோம். இ ர் பிறப்பு இருவிதெோய் சித்திரிக்கப்ெட்டுள்ளதோக முன்வெ ெோர்த்வதோம். ெச்வசந்திரரின் சீடெோய் விபூதிச் சோம்ெலில், ஒரு வகோ கத்து அடுப்புக் குள் இருந்து இ ர் ந்த ர் என்ெது இட்டுக்கட்டப்ெட்ட கமத. உண்மெயில் சிஷ்டருக்கும், ெரோட்டிய ெோநிலத்தில் கோட்டில் சித்த ஒரு குறத்திக்கும் ெகெோகப் பிறந்தோர் வகோரக்கர் என்ெவத உண்மெ. இதற்கு வெோகர் ஏைோயிரம் ெோடல்களில் கோணப்ெடும் ெோடசலோன்வற சோட்சி என்கின்றெர். இந்தப் ெோடல் மூலம் இ ர் அனுவலோெ வகோத்திரம் எனும் வகோத்திரத்மதச் வசர்ந்த ர் என்ெமதயும் குறிப்பிடுகின்றெர். இ ர் செயரும் சதோடக்கத்தில் வகோரக்கர் என்று இல்மல. 'வகோரட்சர்’ என்ெவத சரி என்கின்றெர். வகோரட்சர் என்றோல் 'வகோ ோகிய ெசுக் கூட்டங் கமள ரட்சித்து அன்பு கோட்டுெ ர்’ என்ெது செோருள். ஒரு ெசு ோெது ஆயிரம் தோய்க்குச் செம். அதனுள் முப்ெத்து முக்வகோடி வத ரும் உமறகின்றெர். அதன் புலத்தில் இருந்து கிமடக்கும் அமெத்துவெ மிக உன்ெதெோெம .நீர் இழிநிமல கோணும்வெோது சிறுநீர் என்கிவறோம். ெனிதர்களின் சிறுநீர் வெோய்க் கிருமிகளின் புகலிடமும்கூட! ெற்ற விலங்கு களின் சிறுநீருக்கும் அதுவ நிமல. ஆெோல், ெசுவின் சிறுநீர் உன்ெதெோெ ெருத்து குணம் சகோண்டது. அதன் சோணம் கிருமிகமளக் சகோன்று, சூரியஒளி ெடும்வெோது விமெபுரிந்து ஒரு தூய ச ளிமய உரு ோக்குகிறது. ெசுவின் ெோல் தயிர், வெோர், ச ண்சணய், செய் என்ெ ற்மற தருகிறது. இந்த ெோன்கும் குளிர்வின் அம்சங்கள். அவத வெரம், செய் செருப்வெோடு கூடும்வெோது அமதப் ென்ெடங்கோக்கி ெலமிக ோயுக்கள் உரு ோகக் கோரணெோகிறது. அதெோவலவய யோக, வ ோெ குண்டங்களில் செய் முதலிடம் செய் அன்ெ சுத்தி எெப்ெடுகிறது.
கிக்கிறது. உண்ணும் உணவிலும்
ஒரு ெசுவின் பின்புலத்தில் இத்தமெ சிறப்புகள் இருப்ெதோவலவய இமத தோெெோய் தரு து செரும் புண்ணியச் சசயல் என்கிவறோம். இமதப் வெணு தும் செரும் புண்ணியச் சசய லோகும். இதெோவலவய ெசுக்கமள வெணு து, அமதக் சகோண்டோடு து என்று சகலத்திலும் வகோரட்சர் முன்னிமலயில் இருந்தோர். இ ர் தெக்கோெ தியோெ ெந்திரெோக 'ஓம் ெசுெட்சரோஜ...’ என்ெமதவய சகோண்டிருந்தோர் என்ெதும் சதரிகிறது. இந்த ெந்திரத்மத இமடயறோது தியோனிப் ெ ர்களுக்கு வகோரக்கர் தரிசெம் நிகழும் என்றும் ெம்ெப்ெடுகிறது. இ ரும் சரி, இ மரப் வெோன்ற பிற சித்த புருஷர்களும் சரி... ெனித ோழ்வின் சரோசரி அள ோெ நூற்றோண்டு எனும் அளம க் கடந்து ெல நூறோண்டுகள் ோழ்ந் துள்ளெர். கோரணம், இ ர்கள் உண்ட கல்ெ மூலிமக ரசமும், கோயகற்ெங்களுவெ..! வகோரக்கர் செடுங்கோலம் ோழ்ந்தது ெட்டுெல்ல, தன் மூலம் சந்ததிகள் உரு ோகி, அ ர்கள் மூலம் சித்த விசோலம் சதோடரவும் ழிகண்டோர். அதெோல், இ ருக்கு ஐந்து ெமெவியர்! ஐந்து ெமெவியர்க்குெோய் அறுெது பிள்மளகள்! அ ர்கள் செயர், அ ர்கள் ளர்ந்து சதோடர்ந்த விதங்களில் சதளிவில்மல. ஆெோல், அந்தப் பிள்மளகளில் ஒரு பிள்மளயோ து இன்னும் ோழும் ஒரு குடும்ெத்துக்கு கோரண கர்த்தோ ோக இருக்க வ ண்டும் என்ெது ெட்டும் நிச்சயம். அதன் அடிப்ெமடயில் ெோர்த்தோல் வகோரக்கர் ம்சம் இன்றும் உள்ளசதன்வற சசோல்லலோம். சித்த புருஷர்களில் அதிக ெமெவியர் குதம்மெச் சித்தருக்குத்தோன். அ ருக்குப் ெதிெோறு ெமெவியர். மிக அதிக பிள்மளகள் செற்ற சித்தர் ரோெவத ர். இ ருக்கு 200 பிள்மளகள். இந்த வி ரங்கள் வகோரக்கரின் முத்தோரப் ெோடல் திரட்டில் கோணப்ெடுகிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இ ரது ெோடல்களின் எண்ணிக்மக 8,450. இம அவ் ளவும் ெல ரகசியங்கமளப் ெட்ட ர்த்தெெோக வெோட்டு உமடப்ெம ஆகும். இமத ெற்ற சித்தர்கள் விரும்ெவில்மல. எெவ , இ ரது நூல்கமள எல்லோம் செற்றுச் சசன்று அழித்துவிடவ ோ, இல்மல ெமறத்து விடவ ோ எண்ணிெோர்களோம். இமத எப்ெடிவயோ சதரிந்துசகோண்ட வகோரக்கர், அப்ெடிப்ெட்ட சித்தர்கள் தன் இல்லத்துக்கு அதுகுறித்துப் வெச ந்தவெோது, கஞ்சோவின் உதவியோல் அ ர்கமள ெயங்கி விைச்சசய்து, அ ர்கள் ெயங்கிக் கிடந்தவெோது, தோன் எழுதிய ெோடல்களில் மிக முக்கியெோெ ற்மற எல்லோம் சதோகுத்து 'சந்திரவரமக’ எனும் நூலோக எழுதி முடித்தோர் என்ெர். அதில் உள்ள 200 ெோடல்களும் ெல உண்மெகமள ெெக்கு எடுத்துமரப்ெம . இதுவெோக 'பூரணம் செோக்கிஷம்’ என்சறோரு நூல். இதில் 4,500 ெோடல்கள் இருப்ெதோகக் கூறப்ெடு கிறது. இந்த பூரண செோக்கிஷத்தில் கூறப்ெடோத சித்த ரகசியங்கவள இல்மல எெலோம். ஆெோல், இந்த நூமல ெற்ற சித்தர்கள் சலித்துப் ெோமறயோக்கி விட்டதோகவும் ஒரு சசய்தி உண்டு. இந்தப் ெோமறமய கோட்டுத் சதய் ெோெ கருப்ென் முதல் ெல சித்த புருஷர்கள் ழி ழியோகக் கோ ல் கோத்து ருகின்றெர். வகோரர்களின் யந்திர ெந்திரம் அறிந்து பூமஜ சசய்து இந்தப் ெோமறமயத் வதடி ருவ ோருக்கு இந்தப் ெோமற பிளந்து ழிவிடும்; உள்வள சசன்று, அந்தப் பூரண செோக்கிஷ நூமல எடுத்துச் சம்ெந்தப்ெட்ட ர்கள் ோசிக்கலோம். ஆெோல், அதற்குக் கோல அளவு உண்டு. அங்கிருந்து எடுத்துச் சசல்லவும் முடியோது. இப்ெடி வகோரக்கர் பின்புலத்தில் ஏரோளெோெ ரசெோெ சசய்திகள் உண்டு. இறுதியோக, ெரூர்ப் ெட்டியில் செோதி சகோண்டதோக அ வர கூறியுள்ளோர். அந்தச் செோதிமய அமெத்த ர் வெோகரோக இருக்கலோம். பின் அங்கிருந்து சூட்சுெெோக ச ளிப்ெட்டு, இப்பூவுலகில் அ ர் நிமெத்த இடத்துக்குச் சசன்று ர முடிந்த ரோக இன்றளவும் இருந்து ருகிறோர் என்ெதுதோன் வகோரக்கர் பின் உள்ள அரிய சசய்தியோகும். சித்த புருஷர்களில் வகோரக்கர், பிரம்ெரிஷி வெோகர் முதலோவெோர் ஒரு விதம் என்றோல், திருமூலர் இ ர்களில் முற்றோக வ றுெட்ட ர்! - சிலிர்ப்வெோம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'பின்னைநின் றென்னை பிெவி றெறுவது
முன்னை நன்ொக முயல்தவம் றெய்கிலர் என்னை நன்ொக இனெவன் ெனைத்தைன் தன்னை நன்ொக தமிழ் றெய்யுமானெ!’ - திருமந்திரம் திருமூலர் இயற்றியதுதான் திருமந்திரம். இந்தத் திருமந்திரப் ொைல்கள் மிக எளினமயாைனவ மட்டுமல்ல, ஆழ்ந்த றொருட்சுனவ உனையனவயும்கூை! இவனர 'ஒன்னெ குலம் ஒருவனை னதவன்’ என்ெவர். அதுமட்டுமா? 'உள்ளம் னகாவில், ஊனுைம்னெ ஆலயம்’ என்ெவரும் இவனர! இவரது மூவாயிரம் ொைல்களுனம மூவாயிரம் முத்துக்கள்! 'திருமந்திரம் னதறியவர் பிெ மந்திரம் னவண்ைார்!’ என்ெர். திருமந்திரப் ொைல்கனள மைைம் றெய்து, அவற்றின் றொருனளக் கெைெப் புரிந்துறகாண்ைவர் வாழ்வு மந்திரம் னொட்ைதுனொல மாறிவிடுமாம். ஏறைன்ொல், திருமந்திரத்தில் இல்லாதனத இல்னல; அது றொல்லாததும் ஒன்றுமில்னல. ெரி, யார் இந்தத் திருமூலர்? னொகருக்கு அடுத்து, அனைவருக்கும் றவகுவாகத் றதரிந்த சில சித்த புருஷர்களில் திருமூலரும் ஒருவர். திருமூலர் என்ெ உைனைனய கூடுவிட்டுக் கூடு ொய்வது என்னும் ஒரு விஷயம் ெளிச்றென்று நினைவுக்கு வரும். சித்தர்களில் திருமூலர், அரெர்களில் விக்கிரமாதித்தன், னயாகியர்களில் ொொ - இம்மூவருனம தங்களின் உைல் எனும் கூட்னை விட்டு உயிர் என்னும் ஆத்மானவ றவளினய றகாண்டு றென்று, பிரிறதாரு உைலுக்குள் புகுத்தி அனத இயக்க முடிந்தவர்கள்.
இதில் திருமூலர் முதன்னமயாைவர். ஒரு முனெக்கு மூன்று முனெ இவர் கூடுபுகுந்தவர். றொதுவில், சித்த புருஷர்கனள வர்க்கப்ெடுத்தியதில் ொலவர்க்கம், கயிலாய வர்க்கம், மூலவர்க்கம் எை மூன்று வர்க்கங்கள் உருவாயிை.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மூலருக்கு முன் கயிலாய வர்க்கனம பிரதாைமாக விளங்கியது. அந்த வர்க்கத்தவருக்கு அந்த ஈெனை ஆதிகுருவாகத் திகழ்ந்தான். திருமூலருக்கும் ஈெனை ஆதிகுரு. ஆைாலும், இஷ்ைகுருவாக விளங்கியவர் நந்தி. (சித்தர்களில் நந்தீெர் என்றொரு சித்தர் உண்டு. இவர் னவறு!). கயிலாயத்தில் ஈெனைாடு கூடி அந்தப் ொர்வதி இருந்திை, ெப்த ரிஷிகள், நவநாயக சித்தர்கள் மற்றும் சிவபூத கணங்கள் எை கயிலாயத் துள் ஈெனைத் துதிறெய்து, அங்னகனய வாழ்கின்ெவர்களும் ெலருண்டு. அவர்களுள் ஒருவர் சுந்தராைந்தர். கயிலாயனமா, னவகுண்ைனமா அதுவுமில்னல... ெத்ய னலாகனமா, இந்திரனின் அமரனலாகனமா... இங்னக னதவர்களுக்னக இைம். னதவர்கனளா அமர வாழ்வு எனும் நனர, பிணி, மூப்ெற்ெ இெவாப் றெருவாழ்வு வாழ்ெவர்கள். னதவநினல என்ெது தவத்தால் உருவா வது. புலன்கனள ஒடுக்கிச் றெய்யப்ெடும் தவனம னதவ மாகிெது. தவத்திற்காை வரனம அமர வாழ்வு! இந்த அமர வாழ்வில் சில னநரங்களில் ெலைம் ஏற்ெடுவது உண்டு. ஆைாலும், அதைால் இறுதியில் நன்னமனய வினளயும். அமர வாழ்னவ அசுர வாழ்வு ஆட்டிப்ெனைக்க வினையும். இறுதியில் அசுரம் அழிக்கப்ெட்டு, னதவம் நினல றெறும். அமர வாழ்வுக்கும் இலக்கணங்கள் உண்டு. அந்த இலக்கணங்கள் மீெப்ெடும்னொது அசுரம் தனலறயடுக்கும். பின், அந்த அசுரம் வதம் றெய்து அழிக்கப்ெடும். இனதனய ொணா சுரன் முதல் மகிஷாசுரன் வனர நைந்த ெம்ெவங்கள் உணர்த்துகின்ெை. சில னநரங்களில், அமர வாழ்வில் மானுை மானய ெடிவதும் உண்டு. கயிலாயத்து கணங்களில் ஒருவராய் விளங்கிய சுந்தராைந்தர் மீதும் மானுை மானய ெடிந்தது. இதைால் அவருக்கு அகந்னத ஏற்ெட்ைது. தன்னைவிை னமலாை சிவெக்தன் இல்னல என்கிெ ஓர் எண்ணம் தனலதூக்கியது. இனத நந்திறெருமான் உணர்ந்து, 'மானுைர்னொல அகந்னத றகாள்வது தவறு’ என்று அறிவுறுத்திைார். அப்னொனத மானுை வாழ்வு எப்ெடிப்ெட்ைது என்ெ னதத் றதரிந்துறகாள்ளும் ஆவல் சுந்தராைந்தருக்கு ஏற்ெட்டுவிட்ைது. சிவறெருமானும் அவனர பூவுலகு றென்று, மானுை வாழ்வு வாழ்ந்து திரும்ெப் ெணித்தார். அப்ெடி வாழ்ந்தானல பூவுலக மானய விளங்கும்; விளங்கிக்றகாண்ைானல றதளிய முடியும்; றதளிந்துவிட்ைானலா சித்தைாகிவிடுவான்; சித்தைாைால் அதைால் ெமூகத்துக்கும் நலம் வினளயும் என்ெனத ஈெனின் எண்ணம். அவ்வானெதான் ஆைது. சுந்தராைந்தர் சித்தராகி, அதைால் வினளந்த நலனம திருமந்திரம். னவறுவிதமாை கருத்துக்களும் உண்டு. திருமூலர், நந்தியின் மாணவர். இவர் நான்கு னவதங்கனள அறிந்தனதாடு, அஷ்ைமா ஸித்திகனளயும் உனையவர். இவர் கயிலாயத்திலுள்ள நந்திறயம் றெருமானை விட்டு நீங்கி, பூவுலகில் றொதினகயில் தவமியற்றிவந்த அகத்தியருைன் தங்கி இருக்கவும், பூவுலகில் உள்ள திருத்தலங்கனள தரிசிக்கவுனம பூவுலகு வந்தார் என்ெர் சிலர். இவர் இப்ெடிப் பூவுலகு னநாக்கி வந்ததன் பின்னை ெல சிந்தனைகள் உள்ளை. அவர் எதன் றொருட்டு வந்திருந்தாலும் ெரி, அவருக்கு னநரிட்ை அனுெவம் மிக விந்னதயாைது. அதுமட்டுமல்ல, அவரது ொைல்களில் காணப்ெடும் றொருள் நயம், இன்று தனலசிெந்த அறிஞர்களாகத் திகழ்கின்ெவர்கனளனய வியப்பில் ஆழ்த்துகிெது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
திருமூலர் வனரயில் ஒரு கருத்து மிகத் றதளிவாக உள்ளது. அதாவது, அவனர தைது ொைல் ஒன்றில், 'என்னை நன்ொக இனெவன் ெனைத்தைன் தன்னை நன்ொகத் தமிழ் றெய்யுமானெ’ - என்கிொர். அதாவது, 'இனெவைாகிய அந்த ஈென் தைது அருட்தன்னம, கருனண முதலாைவற்னெ இந்த உலகுக்கு உணர்த்தனவ என்னைப் ெனைத்திருக்கிொன்’ என்கிொர். அதற்னகற்ெ, 3,000 ொைல்கனளப் ொடிக் றகாடுத்து விட்டும் னொயிருக்கிொர். இந்த 3,000 ொைல்களுக்கும் றதளிவாை றொருளறிந்து, ஒருவர் அனதத் தன் உள்ளத்தில் னவத்துக்றகாண்டுவிட்ைால், அதன்பின் அவருக்குத் னதனவப்ெடுவது எை ஒன்று இந்த உலகில் இருக்காது என்ெனத னெருண்னமயாகும். ெரி, இப்ெடிப்ெட்ை திருமூலர் பூவுலகில் எப்னொது எப்ெடி அறியப் ெட்ைார் என்ெனத இனி ொர்ப்னொம். முன்ைதாக, இவரது காலம் எது என்ெனத அறிவது முக்கியம். அந்த வனகயில், றதளிவாகனவ குறிப்புகள் காணப்ெடுகின்ெை. சுந்தரர் ொடிய திருத்றதாண்ைர் றதானக, றெரிய புராணம், உமாெதி சிவாச்ொர்யரின் திருத் றதாண்ைர் புராண ொரம் எைப் ெல நூல்கள் மூலம் திருமூலரின் காலத்னதக் கணக்கிை முடிகிெது. கி.பி. 7-ஆம் நூற்ொண்னைச் னெர்ந்தவர் திருநாவுக்கரெர். இவருக்கும் முற்ெட்ை 4-ஆம் நூற்ொண்ைவர் மாணிக்கவாெகர். இந்த மாணிக்க வாெகருக்கும் முற்ெட்ை காலமாை ெங்க காலத்தில் திருமூலர் வாழ்ந்திருக்க னவண்டும் என்ெது சிலரது திைமாை கருத்து. அதற்குச் ொன்ொக, இவரது ொைல்களில் கலிப்ொவின் தன்னம இருப்ெனதச் சுட்டிக்காட்டுகின்ெைர். ெங்க காலம் என்ெனதா 9,990 ஆண்டுகால வரலாற்னெக் றகாண்ைது. இதன் அடிப்ெனையில் ொர்த்தால், நாயன்மார்களுக்றகல்லாம் முற்ெட்ை வராகத் றதரிகிொர் திருமூலர். அது மட்டுமல்ல, இவர் மூவாயிரம் ஆண்டுக் காலம் வாழ்ந்ததாகக் கூெப்ெடுவனதயும் ெல னநாக்கில் சிந்திக்க னவண்டியுள்ளது. பூவுலகில் ஒரு மனிதனின் தீர்க்கமாை ஆயுள் என்ெது 120 ஆண்டுகள். ஆயினும், காய கற்ெங்களால் னதகத்னதத் திைமாக்கிக் றகாண்டும், மூச்சுப் ெயிற்சிகளால் சித்த புருஷர்கள் தங்கள் ஆயுனள நீட்டித்துக்றகாண்ைனதயும் அறிந்னதாம். திருமூலரும் ெகல ஸித்திகள் றெற்ெவர். எைனவ, இவர் ெராெரி மனித ஆயுனள றவற்றி றகாண்டு வாழ்ந்திருக்க வாய்ப்பு உண்டு. இவரது சில ொைல் வரிகளினலனய அதற்குச் ொன்றும் உள்ளது. 'இருந்னதன் இக்காயத்னத எண்ணிலி னகாடி’ என்கிொர். இந்த 'எண்ணிலி னகாடி’ எனும் றொல்னல உரிய முனெயில் அணுகிப் றொருள் றகாள்ள னவண்டும். ெராெரி மனித வாழ்னவ அணுகுவனதப் னொல் சித்த புருஷர்களின் வாழ்வினை அணுகிவிைக் கூைாது. ெரி... சுந்தரன், திருமூலன் ஆை கனதக்கு வருனவாம். திருவாவடுதுனெக்கு அருகில் உள்ளது ொத்தனூர் என்னும் கிராமம். இந்தக் கிராமத்தில் அந்தணர்கள் மிகுதி. அந்தணர்களுக்குப் ெசு மாடுகனளப் னெணுகின்ெ கைப்ொடு உண்டு. இந்த மாடுகனள னமய்க்கும் றொறுப்பு இனையர் குலத்தில் வருனவார்க்னக உண்டு. அந்தக் குலத்தில் வந்தவன்தான் மூலன் என்ெவன். இவன் ெசுக் கூட்ைத்னத னமய்த்துக்றகாண்டிருக்கும்னொது, இனெவன் திருவுளப்ெடி இவன் உயிர் பிரிகிெது. மந்னதறவளியில் மாடுகளுக்கு நடுனவ பிணமாக விழுந்து கிைக்கிொன்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அப்னொதுதான் விண்ணின் வழினய கயிலாயத் துக்குச் சுந்தரர் ெயணித்தெடி இருக்கிொர். அவர் ொர்னவயில் ொத்தனூர் மந்னதறவளியும், அதில் மாடுகளும், மாடுகளுக்கு நடுனவ மூலன் பிணமாகக் கிைப்ெதும் றதரிகிெது. பிணமாகக் கிைக்கும் மூலனைச் சுற்றி அத்தனை ெசுக்களும் நன்றி உணர்னவாடு கூடி நின்று அழுகின்ெை. ெசுக்கள் கண்ணீர் சிந்தும் அந்தக் காட்சிதான் சுந்தரனரப் றெரிதும் உலுக்குகிெது. மூலன் உைல் கிைக்கும் இைத்னத அனைந்து, ெசுக்கூட்ைத்னதப் ொர்க்கிொர். இருள் சூைப் னொகும் னவனள. மாடுகள் தத்தம் எஜமாைர் குடினல அனைந்தாக னவண்டும். ஆைால், வழி நைத்தும் மூலனைா பிணமாக! சுந்தரரின் னதவ உள்ளத்தில் கருனண றெருக்றகடுக்கிெது. தான் அறிந்த கூடு விட்டுக் கூடுொயும் வித்னதயால் தன் உைனல அங்னக ஓரிைத்தில் கிைத்திவிட்டு, உயினர உைம்பினின்று விடுவித்து, உயிரற்ெ மூலன் உைலுக்குள் புகுத்துகிொர். மூலன் எழுந்து நிற்கிொன். மாடுகளிைம் மகிழ்வும் உற்ொகச் றெருமலும் ஏற்ெடுகிெது. அனவ மூலன் என்று கருதி, சுந்தரனரத் தம் நாவானல நக்கி அன்னெ றவளிக்காட்டிை... சுந்தரரும் றெரிதும் மகிழ்கிொர். இப்ெடிப் புெத்னத அன்பு காட்டி, அதன் மூலம் ெதில் அன்னெப் றெறும் முதல் அனுெவமும் அவர் வனரயில் அப்னொதுதான் ஆரம்ெமா கிெது. றதாைர்ந்து, மாடுகனள எல்லாம் ஊருக்குள் அனைத்து வருகிொர் சுந்தரர். மாடுகள் அனைத்தும் தத்தம் ெட்டினய அனைகின்ெை. 'அப்ொைா... கைனம முடிந்தது; இனி நாம் சுந்தரைாக நம் ெயணத்னதத் றதாைங்கு னவாம்’ என்று அவர் எண்ணும்னொதுதான், விதி தன் வினளயாட்னைத் றதாைங்கியது. மூலனின் மனைவி அவனைத் னதடிக் றகாண்டு எதிரில் வந்தாள். 'இன்று ஏன் இவ்வளவு தாமதம்? னவகமாக வீட்டுக்கு வாருங்கள்’ என்று ொெத்னதாடு னெசிைாள். சுந்தரனுக்கும், தற்னொனதய தைது உைம்புக்கு உரியவனின் மனைவிதான் இவள் என்ெது புரிந்தது. அவளிைம், 'மூலன் இெந்துவிட்ைான்; நான் அவைது உைம்புக்குள் இருக்கும் சுந்தரன் என்று எப்ெடி றொல்வது? அனத அவள் நம்புவாளா? நம்பிைால், அவளால் தாங்கமுடியுமா?’ - சுந்தரனுக்குள் னகள்விகள் எழுகின்ெை. அவைது இதயத்திலும் கருனணயின் ஊற்று. அதைால், றமௌைமாக அவனளத் பின்றதாைர்ந்தார். ொெமும் ெந்தமுமாை ஒரு குடும்ெ வாழ்வு எப்ெடி இருக்கும் என்ெனத அறிந்திடும் வாய்ப்ொகவும் அன்னெய நினலப்ொடு இருந்தது. அனத னவனளயில், மூலன் மனைவி அவரிைம் இருந்த னவற்றுனமகனள றமள்ள உணரத் றதாைங்கிைாள். மூலன் ெசி தாளாதவன், முன்னகாபி. ெைெைறவன்று னெசுெவன். ஆைால், சுந்தரனரா ெசினய அறியாத னதவர். ொந்த றொரூபி. னெச்சிலும் மிக இதமாை தன்னம. இனவ எல்லானம அவனள ஆச்ெரியப் ெடுத்திை. ஒருகட்ைத்தில், ெந்னதகத்னதாடும் துக்கத் னதாடும், ''மச்ொன்... உைக்கு என்ை ஆச்சு? நீ என் மச்ொன்தாைான்னு ெந்னதகமா இருக்கு!'' என்று அவள் வாயினலனய வந்துவிடுகிெது. சுந்தரரும் இனியும் உண்னமனய மனெத்தால் அது றெரும் தவறு எை உணர்ந்து, ''தானய! நான் உண்னமயில் உன் கணவன் அல்ல; உன் கணவனின் உைம்புக்குள் கூடுவிட்டு கூடுொய்ந்த கயிலாயத்னதவன்'' என்ொர். அனதக்னகட்டு ஆடிப் னொைாள் மூலன் மனைவி. அவளால் அனத நம்ெவும் முடிய வில்னல; நம்ொமல் இருக்கவும் முடியவில்னல. விஷயம், ொத்தனூர் றெரியவர்கள் ெலரிைம் றென்ெது. அவர்களும் சுந்தரன் றொன்ைனதக் னகட்டு ஆடிப் னொைார்கள். 'கூடுவிட்டுக் கூடு ொய்வதா? அது எப்ெடிச் ொத்தியம்? இதுவனர னகள்விப்ெட்ைனத இல்னலனய!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இது உளெல்; ஏமாற்று னவனல!’ - இப்ெடிப் ெல கருத்துக்கள். சுந்தரன் அதற்றகல்லாம் றொன்ைது ஒரு ெதில்தான்: ''ெந்னதகமாக இருந்தால், மாடுகள் னமயும் மந்னதறவளியில் தான் என் உைல் கிைக்கிெது. வாருங்கள், அங்னக னொய்ப் ொர்க்கலாம். இந்த உைம்னெ விட்டு, அதில் புகுந்து எழுந்து, உங்கள் கருத்துக்கனள றொய்யாக்குகினென். நான் கயிலாயத்னதவன். உங்கனளப் னொல ெஞ்ெ பூதங்களுக்குக் கட்டுப் ெட்ை, கர்மப் பிெப்றெடுத்த அற்ெ மானிைன் அல்ல!'' என்ெெடினய மந்னதறவளி னநாக்கி நைக்கத் றதாைங்கிைார். நைந்த அனைத்னதயும் கயிலாயத்தில் இருந்துறகாண்னை னமாைக் கண்களால் ொர்த்தெடி இருந்த ஈென் உதட்டினலா குறும் புன்ைனக. அனத நந்தினதவரும் கவனித்தார். ''ஐயனை..! தங்களின் புன்ைனகக்காை காரணத்னத அடினயன் அறியலாமா?'' என்று ெணிவாகக் னகட்ைார். 'என் ெக்தனும் உன் சீைனுமாை சுந்தரன் ொவம்... இப்னொது இனைமூலைாகிவிட்ைான். கருனணயால் னநரிட்ை அந்த மாற்ெத்துக்கு இனையில், 'நான் அற்ெ மானிைன் அல்ல; கயிலாயத் னதவன்’ என்கிெ றெருக்காை னெச்சு னவறு! பூனலாகக் காற்று சுந்தரனையும் 'நான்’ என்கிெ றெருக்குக்கு ஆளாக்கிவிட்ைது. அனத எண்ணும்னொனத சிரிப்பும் வந்துவிட்ைது..!'' 'னதவா! உலக மானயயும் ெந்த ொெங்களும் சுந்தரனைக் கட்டுப்ெடுத்தாது. அனத றவன்று விை முடிந்த னவராக்கிய சித்தன் அவன்..!' 'அனதயும்தான் ொர்ப்னொனம..!' இப்ெடிச் றொன்ை ஈென், மந்னதறவளியில் கிைந்த சுந்தரனின் உைம்னெ மனெயச் றெய்தார். சிலர் அந்த ஈெனை புலி வடிவில் வந்து, அந்த உைம்னெத் தின்று றென்ொர் என்ெர். எப்ெடியாைால் என்ை? சுந்தரன் உைம்பு இல்லாது னொவதுதானை முக்கியம்? அப்னொதுதானை கர்மத்தால் வந்த இந்திரிய உைம்புக்குள் இருக்கவும் முடியும்? மந்னதறவளிக்குக் கூட்ைமாய் வந்து, உைல் இல்லாதது கண்டு விக்கித்துப் னொைார் சுந்தரன். தான், மூலன் உைலில் சிக்கிக் றகாண்ைதும் புரிந்தது. உைனை, அவரது மைம் குருவாை நந்தினய எண்ணிப் பிரார்த்தித்தது. நந்தியும் சுந்தரன் முன் னதான்றிைார். 'சுந்தரா! இது இனெவனின் விருப்ெம். உன் சித்த னவராக்கி யத்னத இந்தக் கர்ம உைம்பில் இருந்து காட்ைனவ சுந்தரைாை நீ இப்னொது மூலைாகி உள்ளாய். அந்த னவராக்கியத்னதக் காட்டு. உலகின் மாயா வினநாதங்கனள, கர்ம குனராத னலாெ மாச்ெரியங்கனள னநருக்கு னநர் ெந்தித்து, அவற்னெ றவற்றிறகாள். அப்னொதுதான், இனைமூலைாய் நிற்கும் நீயும் திருமூலன் ஆவாய். உன்ைால் புதியனதார் சித்த இலக்கணம் னதான்ெட்டும். அரிய றெய்திகனள உலகு அறியட்டும். மைத்து எண்ணங்கனள னெச்ொகின்ெை. அந்த எண்ணங்கனள அைக்கி றவற்றிறகாண்ை மைத்தின் திெனமா மைத் திெமாகி, அதுனவ மந்திரமாகிெது. உன்ைாலும் மந்திரங்கள் உருவாகட்டும். அது திருமந்திரம் என்ொகட்டும். உைக்கு என் வாழ்த்துக்கள்!' என்று கூறி மனெயவும், சுந்தரரும் அப்னொனத தன்னை மூலன் என்ொக்கிக்றகாண்ைார். - சிலிர்ப்னொம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'நடுவு நின்றான் நல்ல கார்முகில்வண்ணன் 'நடுவு நின்றான் வல்ல நான்மறற ஓதி
நடுவு நின்றார் சிலர் ஞானிகள் ஆவவார் நடுவு நின்றார் நல்ல நம்பனும் ஆவம!'' - திருமந்திரம்.
பூவலாகம் வந்த இடத்தில் உடம்பு இல்லாதுவபான சுந்தரன், நந்தியின் அருளால் மூலன் உடலில் இருந்தபடிவே திருமூலன் ஆனார். 'இந்த மூலன் இனி ஒரு வோக சித்தன். இந்த உடம்றப அடக்கி ஆளப் வபாகின்றவன். இனி, என் உள்ளவம வகாயில்; இந்த ஊனுடம்வப ஆலேம்; உள்வள உள்ள கள்ளப் புலன்களளல்லாம் ஏற்றிறவத்த மணி விளக்குகள்; ளதள்ளத் ளதளிந்த எனக்குள் உள்ள ஜீவவன சிவலிங்கம்’ என்று சங்கல்பித்துக்ளகாண்டார். இதுவவ, பின்னாளின் திருமந்திரப் பாடலாக ளவளிப்பட்டது. 'உள்ளம் ளபருங்வகாயில் ஊன் உடம் பாலேம்
வள்ளல் பிரானார்க்கு வாய் வகாபுர வாசல் ளதள்ளத் ளதளிந்வதார்க்கு சீவன் சிவலிங்கம் கள்ளப் புலன் ஐந்தும் காளாமணி விளக்வக!’ - என்னும் அந்தப் பாடல் மட்டுமல்ல, திருமந்திரப் பாடல்கள் ஒவ்ளவான்றுவம எளிதில் மனத்தில் தங்கிவிடக்கூடிே ளசாற்கட்டும் ளபாருட்சிறப்பும் ளகாண்டறவ. மூவாயிரம் பாடல்கள் ளகாண்ட திருமந்திரம் மட்டுமல்ல... முந்நூறு மந்திரம், முப்பது உபவதசம் என்றும் இவர் எழுதியிருப்பதாகத் தகவல். சரி, நாம் திரும்ப மூலனிடம் வருவவாம். திருமூலனாகிே சுந்தரன், அந்த உடம்புக்குரிேவனான மூலனின் மறனவிறே எப்படிச் சமாளித்தார் என்று பார்ப்வபாம். தன் வதவ உடல் மறறந்தால் என்ன, தான் இருப்பது புகுந்த உடல் என்பறத நிரூபிக்க முறனந்த சுந்தரன், மூலன் உடம்றப விட்டுத் தன் உயிறர ளவளிக்ளகாண்டு ளசன்றார். அப்வபாது பிணமான மூலனின் உடறலப் பார்த்து அழுத அவன் மறனவி, 'நான் உண்றமறேத் ளதரிந்துளகாண்வடன். இந்த உடலில் இருந்வத நீங்கள் உங்கள் திருத்ளதாண்றடச் ளசய்யுங்கள். நான் இனி உங்களிடம் மறனவி என்று உரிறம ளகாண்டாடமாட்வடன். இந்த உடம்பாலும் ளபேராலும்தான் நீங்கள் இனிப் பரவலாக அறிேப்படப் வபாகிறீர்கள் என்கிற சந்வதாஷவம எனக்குப் வபாதும்!'' என்று வணங்கி நின்றாள். சுந்தரனும் அதுமுதல் மீண்டும் மூலனாகி, அந்த உடம்பில் இருந்தபடிவே திருவாவடுதுறற ஆலேத்றத அறடந்து, வோகத்தில் ஆழ்ந்தார். இந்த வோக ளநறிக்குள்தான் 'ஞானம், வோகம், சரிறே, கிரிறே’ எனும் நால்வறக நன்ளனறிகளும் உலகத்தவர் ளபாருட்டுப் பாடல்களாய் அவரது மனத்தில் திரளத் ளதாடங்கின.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இப்படி, வோக ளநறிவோடு ஒருபுறம் வாழ்ந்த வபாதிலும், கூடுவிட்டுக் கூடுபாயும் வித்றத காரணமாக திருமூலருக்குப் பல அனுபவங்கள் காத்திருந்தன. திருமூலறரயும் அவரது திருமந்தி ரத்றதயும் ஆழ்ந்து அனுபவித்துக் கற்றவர்கள் பலர். அவர்களில் சிலரிடம் இந்தக் கூடு மாறல் சங்கதிகள் குறித்த ஈர்ப்பு ளபரிதாக இல்றல.
இறடேனான மூலன் உடம்பில் புகப்வபாய் அவர் திருமூலர் ஆனார் என்பவதாடு, அவரின் திருமந்திரம் வநாக்கி இவர்கள் ளசன்று விடுகின்றனர். ஆனால், திருமூலர் அதன் பின் வீரவசனன் எனும் அரசன் உடம்புக்குள்ளும், பின்பு ஒரு வவதிேர் உடம்புக்குள்ளும் புகும் ஒரு விதிப்பாடு அவர் பூவுலகம் வந்த நிறலயில் ஏற்பட்டதாகவும் ளதரிகிறது. இறதப் ளபரிதாகக் கருதாமல் கடப்வபாரும் உண்டு. 'இருந்துவிட்டுப் வபாகட்டும்; அதனால் என்ன?’ என்று வகட்வபாரும் உண்டு. சித்தர்கள் வரலாற்றறக் கறத வபாலத் ளதரிந்துளகாள்ள விரும்புபவர்களுக்வகா, அவர்களின் கூடு விட்டுக் கூடுபாய்ந்து வாழ்ந்த வாழ்வவ ளபரும் சுவாரஸ்ே மானதாக உள்ளது. திருமூலரின் அந்த அரச வாழ்றவயும், வவதிே வாழ்றவயும் அறிவதற்கு முன், அவர் கயிலாேத்தில் இருந்து வந்தவர் என்பதன் பின்வனயும் நாம் சிந்திக்கச் சில விஷேங்கள் உள்ளன. கயிலாேத்து சுந்தரறன இறறவவன பூவுலக மாறேறே உணரவும் ளதளிே வும் அனுப்பிறவத்தான் என்பது ஒரு கருத்து. 'இல்றலயில்றல... 'வளப்பில் கயிறல வழியில் வந்வதவன’ எனும் பாடல் வரியின்படி பார்த்தால், அவர் திருக்கயிலாே பரம்பறர வழிவந்தவர் என்றுதான் ளகாள்ளவவண்டும். இறறவவன அவறர அனுப்பிறவத்தார் என்பது மிறகோனதாகப்படுகிறது' என்று கூறுவவாரும் உள்ளனர். திருமூலர் பற்றி நுட்பமான ஆய்வு வமற்ளகாள் வவாருக்குச் சவாலாகப் பல சங்கதிகள் அவர் பாடல் வரிகளிவலவே இருக்கின்றன. 'நந்தி அருளாவல மூலறன நாடிவனன்...
நாடிப்பின் நந்தி அருளாவல சிவன் ஆயிவனன்...’ எனும் அவரது வரிகளின்படி ளபாருள் ளகாள்ளப்வபானால் நிறறேவவ இடிக்கிறது. 'நந்தி அருளாவல மூலறன நாடி’ எனும் வரிகளில் உள்ள மூலன், அந்த ஆதிசிவறனக் குறிப்பதாகும். அவன்தான் முற்றிலும் முதலுமாகி மூலமாய் இருப்பவன். எனவவதான், அந்த மூலறன நாடிவனன். பின், குருவான நந்தி அருளாவல என்னுள்வள நாவன சிவனும் ஆயிவனன்’ என்று கூறுவதாகவும் ளகாள்ளலாம்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இந்த மாதிரி ளபாருள் ளகாண்டால், மாட்டு இறடேனான மூலறன அவர் குறிப்பிடவில்றல என்றாகிறது. அப்படிளேன்றால், இறடேன் உடம்பில் அவர் கூடுமாறிப் புகுந்தார் என்பது புறனகறதவோ என்று எண்ணத் வதான்றுகிறது. ஆனால், திருமூலர் குறித்துப் ளபரிே புராணம் பறடத்த வசக்கிழார்பிரான் மற்றும் உமாபதி சிவாச்சார்ேர் பாடல் வழிோகப் பார்த்தால், கயிலாே சுந்தரர் இறடேன் மூலன் உடம்பில் புகுந்து பூவுலகவாசிோகச் சிக்கிக் ளகாண்டது உண்றமயில் நிகழ்ந்த ஒன்வற என்று கருத வவண்டியுள்ளது. 'கயிலாேத்ளதாரு சித்தர் ளபாதியில் வசர்வார்
காவிரிசூழ் சாத்தனூர் கருதும் மூலன் பயிலாவநா யுடன்வீ ேத்துேர் நீடும் பசுக்கறளக் கண்டவன் உடலில் பாய்ந்தவபாத அேலாகப் பண்றட உடல் அருளால் வமவி ஆவடு தண் டுறற ஆண்டுக்ளகாருபா வாகக் குயிலாரும் அரசடியில் இருந்து கூறிக் வகாதிலா வடகயிறல குறுகினாவர!’ எனும் பாடல் வரிகள், மூலன் உடம்பில் சுந்தரர் புகுந்தறத உறுதி ளசய்கின்றன. சித்தர் ளபருமக்கள் வறரயில் அஷ்டமாசித்துக்கள் ஒரு ளபாருட்டானறவ அல்ல! எனவவ, திருமூலர் கூடு புகுந்தவர் என்பறத நம்பிட நாம் தேங்கத் வதறவயில்றல. எப்படிப் பார்த்தாலும், கயிலாேத்து சுந்தரன் சிவளபருமானால் பூவுலக மாறே உணர்ந்து ளதளிே அனுப்பப்பட்டார் என்பதில் உள்ள கனபரிமாணம் மற்றதில் இல்றல. எனவவ, அறத அப்படிவே ஏற்றுப் பின்ளதாடர்வவத சரி எனப்படுகிறது. ளநடிே காலகதியும், சில சங்கதிகளும் மாறுபட்ட கருத்துக்களுக்கு இடம் தருவறதயும் ஆவராக்கிேமானதாகவவ கருதலாம். 'பாத்திரம் ளபரிதா? பதார்த்தம் ளபரிதா?’ என்றால், பதார்த்தத்துக்வக பாத்திரம்! அந்த வறகயில், திருமூலர் குறித்துப் பல மாறுபட்ட கருத்துக்கள் இருந்தாலும், அவரது திருமந்திரம் குறித்து இதுவபால மாறுபட்ட கருத்துக்கறளக் கூறமுடிோது. 'திருமந்திரவம
சிவகதிக்கு
திருமந்திரவம சிவமாம் புந்திக்குவள நிறனந்து வபாற்றும் அடிோர் சந்திக்கும் தற்பரவம தான்!’ -எனும் பாடல் திருமந்திரச் சிறப்றப உறுதி ளசய்கிறது.
வித்தாம் அருமந்த தமக்குச்
திருமந்திரம் இந்த அளவு வபாற்றப்படுவதற்கு காரணவம, அதனுள் உள்ள கருத்துச் ளசறிவும், மனித சமுதாேத்துக்கு அது வழிகாட்டுவதாக இருப்பதும்தான். கடவுள் மறுப்பாளர்கள் எனப்படும் நாத்திகர் கள்கூடச் சில திருமந்திரக் கருத்துக்கறள மறுக்காமல் ஒப்புக்ளகாண்டு, அறத ஏற்றுச் ளசேல்பட்டுள்ளனர். திருமந்திரத்தின் இன்ளனாரு சிறப்பு, பளிச்ளசன்று பாமரனுக்கும் புரியும் விதத்தில் அதன் ளசாற்கட்டுகள் இருப்பதுதான்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'சிந்றத ளதளிந்தார் சித்தர்’ 'ளதள்ளத் ளதளிந்தார்க்கு சீவன் சிவலிங்கம்’ 'தன்றன ேறிந்திடுந் தத்துவ ஞானிகள்
முன்றன விறனயின் முடிச்றச ேவிழ்ப்பவர்கள் பின்றன விறனறேப் பிடித்து பிறசவார்கள்’ 'ஆடியும் பாடியும் அழுதும் அரற்றியும் வதடியும் காணீர் சிவனவன் தாள்கவள!’ 'ஆறசேறுமின்கள் ஆறசேறுமின்கள் ஈசவனாடாயினும் ஆறசேறுமின்கள்’ 'ோவர்க்குமாம் இறறவர்க்ளகாரு பச்சிறல ோவர்க்குமாம் பசுவுக்ளகாரு வாயுறற ோவர்க்குமாம் உண்ணும் வபாளதாரு றகப்பிடி ோவர்க்குமாம் பிறர்க்கின்னுறர தாவன!’ 'நான் ளபற்ற இன்பம் ளபறுக இவ்றவேகம்’ 'ஒன்வற குலம் - ஒருவவன வதவன்’ - இப்படித் திருமந்திரப் பாடல் வரிகறள அடுக்கிக் ளகாண்வட வபாகலாம். இந்த வரிகளுக்குப் ளபாருள் ளதரிே ளபரும் தமிழறிவவா கல்வி ஞானவமா வதறவயில்றல. காதில் விழுந்த மாத்திரத்தில் ளபாருள் புரிந்துவிடும். இத்தறனக்கும் திருமூலறர சங்க காலத்தவராகக் கருதவவ வாய்ப்பு அதிகம் காணப்படும் நிறலயில், அன்றறே சங்க காலப் பாடல்கவளாடு ஒப்பிடுறகயில், இதன் எளிறமயும் எக்காலத்துக்கும் ளபாருந்தும் தன்றமயும் விேப்றப அளிக்கிறது அல்லவா? ஒரு விஷேம் காலகாலத்துக்கும் வாழ வவண்டும் என்றால், அது எளிேதாய், அவதவநரம் வலிேதாய் இருக்க வவண்டும். அப்படி இருந்துவிட்டால், அறத எவராலும் மறுக்கமுடிோது என்பதற்குத் திருமந்திரம் ஒரு ளபரும் சான்று. இப்படிப்பட்ட திருமந்திரப் பாடல் களில் பல பாடல்கள் மனித குலத்துக்கு இன்றும் என்றும் வழிகாட்டக் கூடிேறவ. அதில் மிக ரசமான ஆழ்ந்த கருத்துள்ள சில பாடல்கறளயும் அதன் ளபாருறளயும் பின்னர் பார்ப்வபாம். இப்வபாது சுந்தரனாகிே திருமூலருக்கு உலக மாறே ளதளிவாகக் காரணமான சம்பவங்களுக்குள் புகுவவாம். முதல் சம்பவம்... மூலன் உடம்புக்குள் புகுந்து பசுக் கூட்டத்தின் கண்ணீறரத் துறடத்த சம்பவம். பின், மூலன் மறனவி யிடம், 'நான் உன் கணவனில்றல’ என்று கூறி அவளுக்கு பிரிறவத் தந்து விலகிே சம்பவம். இந்த இரண்டுக்குள்ளுவம ளபரிே உணர்வாய் இருந்து அவறர சஞ்சலப்படுத்திேறவ பந்தபாசம் என்னும் உணர்வும், கருறண என்னும் உணர்வுமாகும். அடுத்து, அவருக்காகக் காத்திருக்கும் அனுபவம் அரச வாழ்க்றக! அது எப்படி? - சிலிர்ப்வபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'நில்லா சீவன் நிலலயென்யென எண்ணி
வல்லார் அறுத்தும் தவத்துளும் ஆயினார் கல்லா மனிதர் கெவர் உலகினில் ய ால்லா விலனத்துெர் ப ாகம் யெய்வாபே!’ - திருமந்திேம் ஒருமுலெ, வீேபெனன் என்னும் அேென் இளம் வெதிபலபெ விஷத் தாக்குதலுக்கு ஆளாகி இெக்க பேரிட்டது. அவனது இளம் மலனவி குணவதி, அேெனின் உடலருபக அமர்ந்து கண்ணீர் விட்டாள். அந்த ோட்களில் கணவன் இெந்தால், மலனவியும் உடன்கட்லட ஏறுவது வழக்கத்தில் இருந்தது. இன்று, ய ரும் மூடப் ழக்கமாக- யகாடிெதாக இது கருதப் ட்டாலும், அன்றிருந்த சூழ்நிலலயில் உடன்கட்லட ஏறுவது என் து ய ரும் ாக்கிெமான விஷெமாகவும், உடன்கட்லட ஏறு வர் யதய்வமாகிவிடுவதாகவும் கருதப் ட்டது. அப் டி உடன்கட்லட ஏறி யதய்வமாகிவிட்டவர்களுக்கான பகாயில்களும் 'ெதி பகாயில்’ எனும் ய ெரில் இன்னும் ல இடங்களில் காணப் டுகின்ென. இருந்தாலும், இந்த உடன்கட்லடச் ெடங்கு, உடன் இருப் வர்கலளப் ய ரிதும் துக்கத்தில் ஆழ்த்துவதாக இருந்தது. அேென் வீேபெனன் இெந்துவிட்ட நிலலயில், ஒரு ோபட வழிகாட்டிலெ இழந்து நின்ெது. கூடபவ, அந்த ோடு உடன்கட்லட என்னும் ய ெரில் அேசிலெயும் இழக்கப் ப ாகிெது. அேென், அேசி என இருவரும் இெந்துப ானால், அதன்பின் இந்த ோட்லட ொர் நிர்வகிப் து? எதிரிகளும் இதுதான் ெந்தர்ப் ம் என்று ோட்லடத் தங்கள் வெப் டுத்த முெற்சி யெய்ெலாம். இப் டியொரு குழப் மான நிலலயில், வீேபெனனின் ோபட ய ரும் பொகத்தில் சிக்கித் திணறிக் யகாண்டிருந்தது. இது ற்றி அறிந்த திருமூலருக்கு, அது ஆச்ெரிெமாகவும் அதிர்ச்சிொகவும் இருந்தது. திருவாவடுதுலெ ஆலெத்தில் தன்லன நிஷ்லடயில் ஈடு டுத்திக்யகாண்டு தவத்தில் இருந்தவலேச் ெந்தித்த ோட்டு மந்திரி, திருமூலலேபெ ஒரு கடவுளாகக் கருதி, திொனத்தில் அமர்ந்திருந்த அவலே வலம்வந்தார். யதாடர்ந்து, 'பொகிொபே... எங்கள் ோட்டுக் குழப் ம் தீே தகுந்த வழிகாட்டுங்கள்’ என்று கண்ணீர் மல்க பிோர்த்தித்தார். அது திருமூலர் உள்ளத்லத உருக்கிெது. பமற்யகாண்டு விஷெத்லத அறிந்தவர், அப்ப ாபத அேெனின் உடம்புக்குள் கூடுமாறி உட்புகத் தீர்மானித்தார். அேென் உயிர்த்து எழுந்தால், அேசியும் உடன்கட்லட ஏெ பேோது. எதிரிகளும் ஏமாறுவார்கள். ோட்டு மக்களின் பொகமும் அகலும். ஆனாலும், இயதல்லாம் ஒரு தற்காலிகத் தீர்பவ!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
நிேந்தேமான மகிழ்ச்சி, நிேந்தேமான விடுதலல உணர்வு என் து இந்த மாொ உலகில் ற்ெற்று வாழ்வதில்தாபன உள்ளது? இந்த உண்லமலெ உணர்த்தும் கடலமயும் தனக்கு இருப் லதப் புரிந்துயகாண்டு தன் ோடகத்லத யதாடங்கினார் திருமூலர். பிபேதமாக கிடந்த அேெனின் உடம்புக்குள் நுலழயும் முன், தனது உடலல ப ான முலெ இழந்து விட்டலதப் ப ால இழந்துவிடக்கூடாது என்று கருதிெவர், சித்தர்கள் உலெயும் ெதுேகிரிக்கு வான் மார்க்கமாகச் யென்று, அங்கு ஓங்கி வளர்ந்திருந்த மேம் ஒன்றின் ய ாந்துக்குள் தன் 'மூலன்’ உடலல ாதுகாப் ாக லவத்துவிட்டு, அதன்பிெபக அேென் வீேபெனனின் உடம்புக்குள் உட்புகுந்தார். திடீயேன்று மன்னன் உடலில் அலெவுகள் ஏற் டக் யதாடங்கிெதும், எல்பலாரும் விெந்து நின்ெனர். ெற்று பேேத்தில் அேெனும் விழித்து எழுந்தான். அேசி பூரித்துப் ப ானாள். இம்முலெ, மூலனின் மலனவியிடம் ேடந்து யகாண்டதுப ால், அேசிொன குணவதியிடம் திருமூலர் ேடந்து யகாள்ளவில்லல. மாொக, ஒரு ஞானி அேெனாக மாறினால் அவன் ஆட்சி எப் டிப் ட்டதாக இருக்குபமா, அப் டி ஒரு தர்மத்தின் ஆட்சி அவோல் ேடக்கத் யதாடங்கிெது. அபதபேேம், அேசியிடமும் மந்திரிகளிடமும் வாழ்வின் நிலலொலம குறித்த ப ச்சு அவோல் அடிக்கடி ப ெப் ட்டது. 'உயிர் பிரிவலத இழப் ாகபவா அழிவாகபவா கருதக்கூடாது. அது ஒரு மாற்ெம். உடல் என் து ஞ்ெ பூதங்கள் ஒன்று ட்டு உருவாகும் ஒன்று. அதற்குக் கருவலெ யதாடக்கம் என்ொல், முதுநிலலபெ முடிவு. உடல் அழியும்; ஆன்மா அழிொது. அப் டி அழிொத ஆன்மா இலெவபனாடு கலக்கபவண்டும். அதற்பக மானுடப் பிெப்பு! எனபவ, பிெப்பின் போக்கம் புரிந்து வாழ்லவ இலெச் சிந்லதபொடு வடிவலமத்துக் யகாள்ளபவண்டும். பிெவா நிலலலெ அலடெ, வாழும் ோலள அர்த்தப் டுத்திக்யகாள்ள பவண்டும்.’ - இப் டி அவோல் உ பதெங்கள் யெய்ெப் ட்டன. இது அேசியிடம் ஆச்ெரிெத்லத உருவாக்கிெது. அவள் கணவன் யெத்துப் பிலழத்தவன். அப் டிப் பிலழத்துக்யகாண்ட பிெகு, அவனுக்குள் இருந்த வீேம்மிக்க அேென் எங்பக ப ானான் என்பெ அவளுக்குத் யதரிெவில்லல. மாொக, ஒரு ற்ெற்ெ ெந்நிொசி ப ால மன்னன் ப சுவலத அவளால் ஜீேணிக்க முடிெவில்லல. அேெனாக இருந்தும் ெந்நிொசி ப ாலபவ அவன் வாழ்ந்ததும் அவலள உறுத்திெது. ஒருோள், அேெனாகிெ திருமூலரிடபம அலதக் பகட்டுவிடத் தீர்மானித்தாள். அந்த பேேமும் வந்தது. ''உங்களுக்கு என்னாயிற்று? நீங்கள் அேெோ? இல்லல... ெந்நிொசிொ? ோஜ ப ாகங்கபளாடு ஒட்ட மறுத்து, ஞ்ெலண இருக்க, கீபழ தலேயில் டுக்கிறீர்கள். ால், ழங்களுடன் மதுேெமும் இருக்க... ஏழு மிளலக மட்டும் உண்டு தண்ணீர் குடித்து, ஒரு ோலளபெ கடத்துகிறீர்கள். உங்கலள என்னால் புரிந்துயகாள்ள முடிெவில்லல'' என்ொள். திருமூலரும் அேசியிடம் உண்லமலெச் யொல்லும் பேேம் வந்துவிட்டலத உணர்ந்தார். ''உண்லமதான் ய ண்பண! ோன் பதாற்ெத்தில் உனக்கு அேென். உண்லமயில் ோயனாரு ெந்நிொசி. என் ஆதி ோமம் சுந்தேன். பின், மூலன் ஆபனன். இப்ப ாபதா இந்த உடல் நிமித்தம் வீேபெனன் ஆகியுள்பளன். உன் கணவன் ஆத்மா எப்ப ாபதா இந்த உடலலப் பிரிந்து இலெவன் நிழலடி பெர்ந்து விட்டது. நீயும் உடன்கட்லட ஏறிடத் துணிந்தாய். ோட்டு மக்கள் கதறினார்கள். எதிரிகளும் சுற்றி வலளக்கத் தீர்மானித்தார்கள். இலவ எல்லாம் என்லன பொசிக்க லவத்தன. ோன் கற்ெ ேகாெப்பிேபவெம் என்னும் கூடுமாறும் வித்லத எனக்கு லகயகாடுத்தது. அதனால், இெந்து
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ொம் லாக இருந்த உன் கணவன் உடலுக்குள் புகுந்து எழுந்பதன். உங்கலள எல்லாம் ஆற்றுப் டுத்த எண்ணிபெ உ பதெம் புரிந்பதன். அதுமட்டுமல்ல, ஆண்டிொன ோன் அேெ வாழ்லவயும் உணேத் தலலப் ட்படன். இந்த உலகின் மாலெ யதளிெ இலெவனால் அனுப் ப் ட்டவன் ோன். மனித வாழ்வின் அலனத்து நிலலப் ாடுகலளயும் இப்ப ாது உணர்ந்து வருகிபென். உணர்ந்தவற்லெ வருங்கால மாந்தர்கள் கெடெ உணர்ந்திட ோன் எழுதபவண்டிெலவ ஏோளம் உள்ளன. இனி அலத போக்கிபெ என் ெணம். நீயும் வாழ்வின் நிலலொலமலெப் புரிந்துயகாண்டு, இருக்கும் ோலள இலெத் யதாண்டுக்கு ஆட் டுத்து. மக்கலளயும் அபத யேறியில் ேடக்கச் யெய். அதற்பக உனக்கு அேசி எனும் தவிலெ இலெவன் அளித்துள்ளான்!'' என்று அேசிக்கு உ பதெம் யெய்திட... அேசியிடம் ய ரும் திலகப்பு! கூடபவ, ஒரு சுெேலமிக்க தவொன முடிலவயும் அவள் எடுத்தாள். அதன் அடிெற்றி, ''நீங்கள் யொல்வலத ோன் எப் டி ேம்புவது?'' என்று அவள் பகட்க, 'ெந்பதகமாக இருந்தால், ெதுேகிரி வனத்தில் மேப் ய ாந்தில் இருக்கும் என் உடலலப் ார்த்தால், ோன் கூறுவலத உண்லம என்று நீ உணேலாம்'' என்ொர். அடுத்த யோடிபெ அேசி தன் பெவகர்கள் சிலலே அந்த உடல் இருக்கும் இடத்துக்கு அனுப்பினாள். வீேர்கள் ெதுேகிரி மலலலெ அலடெபவ ல ோட்கள் ஆயின. பின், அங்பக திருமூலர் ஒரு மேப் ய ாந்துக்குள் லவத்திருக்கும் உடலலக் காண பமலும் ல ோட்கள் பதலவப் ட்டன. ஏயனன்ொல், ெதுேகிரியின் ோன்கு மலலகளில் எந்த மலலயில் உள்ள குலகயில் திருமூலர் தன் உடலல உதிர்த்து லவத்திருந்தார் என் லதக் கண்டறிவது ொதாேண யெெலில்லல. ஒருமுலெ, தன் பதவ உடலலப் ாதுகாப்பு இன்றி விட்டுவிட்டதால் அலத இழக்க பேர்ந்த அனு வம், இம்முலெ அவர் வலேயில் கவனமாகச் யெெல் ட லவத்திருந்தது. சில யெவிவழிச் யெய்திகளாலும், கலதகளாலும் இந்த உடலல திருமூலரின் சீடன் ஒருவன் காவல்காத்து வந்ததாகவும் கூறுவார்கள். எது எப் டிபொ... அேசி வலேயில் இந்தக் கூடுமாெல் என் து எந்த அளவு ொத்திெம் என் து யதரிெ பவண்டும். அவளுக்கு இது ேம் முடிொத ஓர் அதிெெம். வீேர்களும் ெதுேகிரி வனத்தில் மே ய ாந்து ஒன்றுக்குள் த்மாெனக் பகாலத்தில் அமர்ந்த நிலலயில் திருமூலரின் உடல் இருக்க, அதன் பமல் இலல தலழகள் விழுந்து உடம்ல மூடியிருப் லதக் கண்டார்கள். இதுப ான்ெ கூடுமாறும் தருணங்களில், உடல் யகட்டுப் ப ாகாமல் இருக்கவும், மிருகங்கள் அங்பக வந்து தின்று விடாமல் இருக்கவும் உடம்பில் சில களிம்புகலளயும் லதலங்கலளயும் பூசிக் யகாள்வதும் உண்டு. வீேர்கள் கண்ட உடலின் மீதும் களிம்பும் லதலப்பூச்சும் காணப் ட் டது. ஒரு பிடிக்காத வாலடயும் யவளிப் ட்ட டி இருந்தது. வீேர்களில் சிலர் அங்பகபெ இருக்க, மற்ெ வீேர்கள் ோட்டுக்குத் திரும்பி வந்து திருமூலர் உடல் இருப் து உண்லமதான் என்று அேசியிடம் தகவல் யதரிவித்தனர். அந்த உடம்பின் அருகில் சில வீேர்கள் காவலுக்கு இருப் லதயும் கூறினர். வீேர்களின் யெய்தி பகட்டு, பமலும் ஆச்ெரிெ அதிர்வுக்கு ஆளானாள் அேசி. தீவிேமாகச் சிந்திக்கத் யதாடங்கி விட்டாள். அப் டி அவள் என்ன சிந்தித்தாள்? - சிலிர்ப்ப ாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மன்னன் வீரசேனனின் உடலுக்குள் கூடுவிட்டுக் கூடு பாய்தல் மூலம் உட்புகுந்திருப்பது திருமூலர் என்பதத அறிந்த அரசி, என்ன சேய்வது என்று சதரியாமல் தவித்தாள். அரசி வதரயில் உடல் மட்டுசம அரேன்; உயிசரா திருமூலர்! அதாவது, ஒரு சித்தசயாகி. இந்நிதலயில் உடலுக்கு மதிப்பளிப்பதா? உயிருக்கு மதிப்பளிப்பதா? இதனால் தன் கற்புசெறி என்னாகும்...? இப்படி அவளுக்குள் பல சகள்விகள்! அரசிக்கு இருக்கும் இந்தக் சகள்விகள் திருமூலருக்கு இருக்காதா என்ன? கடந்த முதை மூலன் உடம்புக்குள் இரக்க உணர்ச்சி காரணமாகப் பிரசவசிக்க செர்ந்தது. இம்முதைசயா அரேன் உடம்புக்குள் இரக்க உணர்ச்சியால் மட்டுமல்ல; பல உண்தமகதை உலகுக்குப் புரியதவக்கவும் சவண்டிசய இந்தப் பிரசவேம் நிகழ்ந்துள்ைது. 'பிைந்தவர் ஒருொள் இைந்சத தீர சவண்டும். இந்த இைப்பு ஒன்றும் அழிவு அல்ல; இது ஒரு மாற்ைம். உயிரின் யாத்திதரயில் அதன் அனுபவங்களில் ஒன்சை உலக வாழ்வு! பிைப்பில் சமலான பிைப்பு மனிதப் பிைப்பு. இந்தப் பிைப்தப எடுக்கும்சபாசத முக்கால சிந்ததன ஏற்படுகிைது. முக்காலம் என்னும் செற்று இன்று ொதை என்னும் காலகதி ஏற்படுவசத மனம் சிந்திப்பதால்தான். இந்த முக்கால சிந்ததன மூலம் பிைப்தப உணர்ந்து, அதன் மதிப்தப உணர்ந்து, மீண்டும் பிைந்துவிடாதபடி விதன புரிந்து, முக்தி அல்லது சமாட்ேம் எதுவுமில்லாது இதைசயாடு கலந்துவிடுதல் சவண்டும். இதற்கு உடம்பு பற்றிய சதளிவு, அததக் கட்டியாளும் வலிதம மிக முக்கியம். இதத உணரும் தன்தம சகாண்ட மானுடப் பிைப்பில் பிைந்தும், இதத உணராது காலத்தின் தகதிகைாய், உடம்பின் வேம் சிக்கி, அதன் விறுப்பு- சவறுப்புக்கு ஏற்ப ெடந்துசகாண்டு, திரும்பத் திரும்ப பலவித பிைப்சபடுத்து, உலக மாதயயில் இருந்து விடுபட முடியாதவர்கைாகசவ மனிதர்கள் இருக்கிைார்கள். எனசவ, அவர்களுக்கு இதத உணர்த்த சவண்டும். குறிப்பாக, மக்கதைக் கட்டி ஆைமுடிந்த அரேன், அரசிக்கு இது முக்கியம்!’ என்று உணர்ந்சத திருமூலர், அரேனின் உடலில் புகுந்தார். இப்படிப் புகுந்தவர், எவ்வைவு காலம் இருப்பார் என்பது அரசி உள்பட யாருக்கும் சதரியாது. அரேன் உடலில் அவர் புக செர்ந்தது சபால, ொதை தன் பதைய திருமூல உடம்பில் மீண்டும் புக செர்ந்தால் தன் நிதல என்ன என்று சயாசித்த அரசிக்கு, அப்படியரு நிதல ஏற்பட்டால், தான் கணவதன இைந்த விததவயாக பார்க்கப்படுவது மட்டுமல்ல, ஒரு கூடு பாய்ந்த சித்த சயாகிசயாடும் வாழ்ந்தவள் என்று இந்த உலகம் தூற்ைாதா என்றும் அஞ்சினாள்.
இதற்கு ஒசர வழிதான் உள்ைது. ெடந்தது ெடந்துவிட்டது. இனி, இந்த சயாகிதான் தன் வதரயில் எல்லாம்! இந்த உடம்தப விட்டுத் திருமூலர் விலகிடாத வண்ணம் இருக்க ஒசர வழிதான் உள்ைது. அது, அந்தத் திருமூலரின் உடதல அழித்துவிடுவது ஒன்றுதான். எனசவ, தனது வீரர்கதை அதைத்து, அந்த உடதல எரித்துவிட உத்தரவிட்டாள் அரசி. அவர்களும் அவ்வாசை சேய்யச் சேன்ைார்கள். அரசியும் திருமூலசராடு ஒன்றும் அறியாதவள் சபால வாைத் சதாடங்கினாள். திருமூலரும் ஓர் அரேனின் சுகசபாகங்கதையும், ராஜ மரியாததகதையும், ராஜ்ஜிய சேயல்பாடுகதையும் அணு அணுவாய் உணரும் வாய்ப்தபப் சபற்ைார். ஒருமுதை, சவட்தடக்குச் சேல்லும் ோக்கில் தன்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
உடதலக் காணச் சேன்ைவர், அங்சக உடல் இல்லாமல் ோம்பல் பூத்திருப்பது கண்டு, உண்தமதய ஞான திருஷ்டியால் அந்த சொடிசய உணர்ந்துசகாண்டார். அவருக்கு உடசன அரசியின் சமல் சகாபம் தான் வரசவண்டும். ஆனால், வரவில்தல. காரணம், அரசி உலதக எண்ணி பயந்தது முதல், சுமங்கலியாக வாை விரும்பியது வதர ேகலமும் அவருக்குப் புரிந்தது. அசத செரம், அரேனின் உடலில் இருந்து சகாண்டு சயாகசெறிகதைப் பின்பற்றித் தன்னாலும் வாை முடியாத இக்கட்டான சூழ்நிதலயும் திருமூலருக்குப் புரிந்தது. இந்த அனுபவங்கள் 'நிதலப்பாடு’ என்பதன் தன்தமதய அவருக்கும் உணர்த்தின. திருமூலர் தனது சேயல்பாடுகதை எல்லாம் சதரிந்துசகாண்டுவிட்டதத அரசியும் அறிந்து, அவர் காலில் விழுந்து, தன்தன மன்னிக்கக் சகாரினாள். ''இதில் மன்னிக்க எதுவுமில்தல. அரேனாக வாழ்ந்து பல உண்தமகதைத் சதரிந்து சகாண்சடன். ொட்டில் சில புதிய செறிகதை ொன் உருவாக்கினாலும், இந்த உடம்தபக் சகாண்டு எனக்கான சயாக செறிகதை என்னால் பின்பற்ை இயலாது. உன்தனயும் என்னால் பூரண மகிழ்வுக்கு ஆைாக்க முடியவில்தல. சுருக்கமாகச் சோல்வதானால் ஆதே, மாதய சபான்ைவற்றின் ேக்திதய மிக ென்ைாகப் புரிந்துசகாண்சடன்'' என்ைார் திருமூலர். அரசி அவதர அரேனாகத் சதாடர்ந்து வாை சவண்டினாள்; ஆனால், திருமூலர் மறுத்துவிட்டார் என்பர். அரே உடம்புக்குப் பின் அவர் ஒரு சவதியனின் உடம்புக்குள் புக செர்ந்ததாம்! ஜம்புசகஸ்வரம் எனப்படும் திருவாதனக்காவல் திருத்தலத் தில் ஒரு பிராமண இதைஞன் பிராணாயாம மூச்சுப் பயிற்சி யில் குரு உபசதேம் இன்றி இைங்கப் சபாய், அதில் சிக்கி உயிதரசய விட்டுவிட செர்கிைது. அவனது உடம்புக்குள் புகுந்து எழும் திருமூலர், அதன்பின் அந்த உடம்பில் இருந்தவாசை தனது சயாக செறிதயத் சதாடர்ந்தார்; உலக மாதயயிதன முற்ைாக சவற்றிசகாண்ட பிைசக திருமந்திரத்ததப் பதடத்தார் என்றும் கூைப்படுகிைது. திருமந்திரமானது 3,000 பாடல்கதைக் சகாண்டது. இதத, திருமூலர் மூவாயிரம் ஆண்டுகள் வாழ்ந்து, ஆண்டுக்சகான்ைாகப் பதடத்தார் எனும் கருத்து சபரிதும் ஆய்வுக்குரியது. ெம் வதரயில் ஓர் ஆண்டு என்பது பன்னிரண்டு மாதங்கதைக் சகாண்டது. திருமூலரும் ொன்கு வரியில் உள்ை ஒரு திருமந்திரப் பாடலுக்கு இந்தப் பன்னிரண்டு மாதங்கதை எடுத்துக் சகாண்டார் என்பது ஏற்றுக்சகாள்ைக் கூடியதாக இல்தல. அதற்கு அவர் வாக்கில் எங்சகயும் ோன்றுகள்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இல்தல. ஆனால், அவர் ேராேரி மனித வாழ்வும் வாைவில்தல; செடுங்காலம் வாழ்ந்தவர் என்பதற்கு 'ஒப்பில் ஒரு சகாடி யுகம் இருந்சதசன...’ எனும் வரி ோன்ைாக விைங்குகிைது. ஆனாலும், மூவாயிரம் பாடல்களுக்குப் பின் மூவாயிரம் ஆண்டுகள் என்பதத ோன்சைார்கள் மிதகப்பட உதரத்ததாகசவா, மூவாயிரம் பாடலுக்கு மூவாயிரம் ஆண்டு என்று கவிததச் ேந்தக்கணக்கு சபாலச் சோல்லிச் சேன்ைதாகசவா கருதவும் இடமில்தல. இதன்பின் நுட்பமான சபாருள் இருக்கிைது. அது சேழுதமயான ஆய்வுக்கு உரியது. திருமந்திரத்தத பக்திசயாடும் பாங்சகாடும் கற்று, அதன் கருத்ததக் கேடை உணர்ந்த நிதலயில், இதற்கான விதடதய ஒருசவதை ொம் உணர செரலாம். அப்படி உணர்ந்திட திருமூலரின் திருவருளும் துதண சேய்ய சவண்டும் என்பதும் முக்கியம். ஒரு குருவாக அவதர ஏற்று, அவரிடம் ேரண் புகுந்து, பின் ஒரு மாணாக்க உணர்சவாடு திருமந்திரத் துக்குள் கற்கப் புகுந்தால்... பல அரிய உண்தமகதை ொம் உணர முடியும். அரிய உண்தமகள் என்பது கூட சலௌகீகமாகக் கூைப்படுவசத..! ஞானப்பாடு என்று கூறினாசல ேரியாக இருக்கும். புலன்களுக்குப் புலனா வதத அறிய முற்படுவசத அறிவு. புலனாவதற்கு அப்பாலும் ஊடுருவ முடிவசத ஞானம். அந்தவதகயில், திருமூலரின் சில பாடல்கதையும், அதன் ஆழ்ந்த சபாருட்கட்தடயும் அறிய முற்படுசவாம். 'நூலும் சிதகயும் நுவலில் பிரமசமா
நூலது கார்ப்பரிேம் நுண்சிதக சகேமாம் நூலது சவதாந்தம் நுண்சிதக ஞானமாம் நூலுதட அந்தணர் காணும் நுவலிசல’ - என்று ஒரு திருமந்திரப் பாடல். இது, எது பிராமணீயம் என்பதற்கு விைக்கம் தருகிைது. 'எண்ணி ஒருொள் இயங்கிடில் பிங்கதல
தண்ணிய மூவாண்டில் தப்பாது மரணம் ஒண்ணிய உபாயத்தில் ஓடிடில் பத்துொள் மண்ணில் மதி ஆறில் மரிப்பான் குறி இசத’ - எனும் பாடல், மனித உயிரானது ஓர் உடதல விட்டுப் பிரிவதற்கு முன் காட்டும் குறிகதைப் பற்றிச் சோல்கிைது. இதத உணர்ந்தால், எப்சபாது மரணம் என்று கூறிவிடலாம். இப்படி ஒவ்சவாரு பாடலுக்குள்ளும் ஒவ்சவாரு உண்தம. அதவ பற்றி, வரும் இதழில் காண்சபாம். - சிலிர்ப்சபாம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'அண்டம் சுருங்கில் அதற்க ோர் அழிவில்லை
பிண்டம் சுருங்கில் பிரோணன் நிலைபெறும் உண்டி சுருங்கில் உெோயம் ெை உள ண்டம் றுத்த ெோலியும் ஆகே!’ - திருேந்திரம் திருமூைரின் திருேந்திரப் ெோடல் ளில் ெை ெோடல் ள் அரிய ெை ருத்துக் லள மி எளிலேயோ ச் ப ோல்லிவிடுகின்றன. உதோரணத்துக்கு, 'ேரத்லத ேலறத்தது ேோேத யோலன’ என்னும் ெோடல். தமிழ்ச் ோன்கறோர் ள் இந்தப் ெோடலைப் பெரிதும் வியந்து கெசுவோர் ள். 'ேரத்லத ேலறத்தது ேோேத யோலன
ேரத்தில் ேலறந்தது ேோேத யோலன ெரத்லத ேலறத்தது ெோர்முதல் பூதம் ெரத்தில் ேலறந்தது ெோர்முதல் பூதகே!’ - இதுதோன் அந்தப் ெோடல். அதோவது, ஒரு யோலன பெோம்லே இருக் கிறது. அது ேரத்தோல் ப ய்யப்ெட்டது. அலத ஒரு குழந்லத ெோர்க்கும்கெோது அதற்கு ேரம் பதரியோது; யோலனதோன் பதரியும். அலத ேரேோ ப் ெோர்ப்ெவர் ளுக்க ோ யோலன பதரியோது. இலதப் கெோைத்தோன், ெஞ் பூதங் லளப் ெோர்க்கும்கெோது ஞோனி ளுக்கு அது தனித் தனிகய ெஞ் பூதங் ளோ த் பதரியோது; அலதப் ெலடத்த ெரேன்தோன் பதரிவோன். தனித்தனிகய நீர், நிைம், ோற்று என்று இவற்லறப் பிரித்துப் ெோர்ப்ெவர் ளுக்க ோ ெரேன் பதரியேோட்டோன். இந்தப் ெோடலின் மூைம், ஒரு விஷயம் ெோர்க் ப்ெடுவதில்தோன் அதன் ெரிேோணம் புைனோகிறது என்ெது பதரிகிறது அல்ைவோ? ெோர்க் ப்ெடுவதிலும்கூட எப்ெடிப் ெோர்க் கிகறோம், எங்கிருந்து ெோர்க்கிகறோம் என்ெது மி முக்கியப் ெங்ல வகிக்கிறது. ஒரு பெரும் கூட்டம். ஆயிரக் ணக் ோனவர் ள் உள்ளனர். அதில் ஒருவர் தூரத்தில் முதுல க் ோட்டியெடி நின்றுப ோண்டிருக்கிறோர். அவலரப் ெோர்க்கும் இன்பனோருவர், அவரது பின் கதோற்றத்லத லவத்து, தன் நண்ெர் ளில் ஒருவரோ அவலரக் ருதி அருகில் ப ன்று, கதோளில் ல கெோட்டு, அந்த நண்ெரின் பெயலரயும் ப ோல்லி அலழக்கிறோர். ஆனோல், அந்த நெர் திரும்பினோல் அவர் கவறு ஒருவர் என்ெது பதரிகிறது. உடகனகய, தோன் தவறோ அனுேோனித்துவிட்டலத இவரும் கூறுகிறோர். இப்ெடி நேக்ப ல்ைோமும்கூட நடந்திருக்கும். இந்தச் ம்ெவம், ெோர்ப்ெது ேட்டும் கெோதோது; ரியோன க ோணத்தில் ெோர்க் கவண்டும் என்ெலத உணர்த்துகிறது அல்ைவோ?
ஒருவர் வோழ்வில் இன்று எவ்வளகவோ ம்ெவங் ள். அவற்றுள் இந்தப் 'ெோர்ப்ெதோல்’ வரும் குழப்ெங் ளுக்கு மி கவ இடம் கிலடத்து விடுகிறது. பதளிவில்ைோத ெை குழப்ெங் ள் நேக்குள் இருந்தோல், இந்தத் தவறோன ெோர்லவக் க ோணகே அதில் முதலிடம் வகிக்கிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
திருமூைர் எப்ெடிப் ெோர்க் கவண்டும் என்று ேட்டும் கூறவில்லை; எப்ெடி வோழ கவண்டும், எப்ெடிப் கெ கவண்டும், என்ன ப ய்ய கவண்டும், எலதச் ப ய்யக்கூடோது, எது நிலையோனது, எது துன்ெம் தருவது என்று, ேனித வோழ்வின் அவ்வளவு விஷயங் ளுக்கும் திருேந்திரப் ெோடல் ள் வோயிைோ வழி ோட்டு கிறோர். அவர் ெோடல் ளில், ோன்கறோர் உை ம் மி வியந்து மி ப் பெரிதோ க் ருதுவது, உடல் குறித்த அவரது சிந்தலன லளத்தோன்! 'உடம்பிலன முன்னம் இழுக்ப ன்றிருந்கதன்
உடம்பினுக் குள்கள உறுபெோருள் ண்கடன் உடம்பினுள் உத்தேன் க ோயில் ப ோண்டோபனன் றுடம்பிலன யோனிருந் கதோம்பு கின்கறகன...! - இது, திருேந்திரப் ெோடல் ளில் ஒன்று. இதில், நம் ஒவ்பவோருவர் உடம்லெயும் க ோயில் என்கிறோர். நம் உள்கள உள்ள ஜீவனோ கிய ஆன்ேோகவ சிவேோகிய டவுள் என்கிறோர். 'உடம்ெோர் அழியில் உயிரோர் அழிவர்
திடம்ெட பேய்ஞோனஞ் க ரவு ேோட்டோர் உடம்லெ வளர்க்கும் உெோயேறிந்கத உடம்லெ வளர்த்கதன் உயிர் வளர்த்கதகன’ என்ெதும் திருேந்திரப் ெோடல்தோன். இன்று உடல் வளர்த்தலை நம் மூ த்தில் மி த் தவறோ ப் புரிந்துப ோண்டு, நோக்கு க ட்ெலத எல்ைோம் தின்ெதும், தின்ற லளப்பு தீர உறங்குவதும்தோன் வோழ்க்ல என்று ெைர் உள்ளனர். உடல் வளர்த்தலுக்குப் பெோருள் இதுவல்ை. கநோயற்றதோ வும், க்தியின் வங்கியோ வும் இந்த உடலை ஆக்கிக்ப ோள்வகத உடல் வளர்த்தல் என்ெதற்குச் ரியோன பெோருளோகும். கநோயற்றதோ வும் க்தியின் இருப்பிடேோ வும் இலத லவத்துக்ப ோள்வது எப்ெடி? ேருத்து வர் ள் கூறுவதுகெோை நலடப்ெயிற்சி ப ய்து, உடற்ெயிற்சி ள் ப ய்து, த்தோன உணலவ உண்டு, நன்கு தூங்கி எழுவதோல் ேட்டும் நல்ை உடல் அலேந்துவிடுேோ என்றோல், அதுதோன் இல்லை என்ெகத ெதிைோகும். அலத, ை ைப்ெோன ஆகரோக்கிய உடல் எனைோம். ஆனோல், நல்ை உடலுக் ோன இைக் ணம் கவறு. ஆகரோக்கியேோன உடல் உலடயவர், உடம்புக்கு ெயந்தும் அடங்கியும் நடப்ெவரோவோர். நல்ை உடல் ப ோண்டவர் வலரயிகைோ, இந்த உடைோனது அவர் ேனத்துக்குக் ட்டுப்ெட்டுச் ப யைோற்றும். முன்னதோ , உடல் குறித்த ஒரு அறிவும் பதளிவும் மி முக்கியம். இன்லறய விஞ்ஞோனம் நம் உடல் உறுப்பு ளுக்ப ல்ைோம் ஒரு பெயலர லவத்துள்ளது. அது எதனோல் இயங்குகிறது என்ெலதக்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
கூறுகிறது. கநோயுறும்கெோது எந்தக் கிருமியோல் கநோயுற்கறோம் என்ெலதக் ண்டறிந்து கூறி, அந்த கிருமிலய அழித்திட வழிவல ப ய்கிறது. அவ்வளவுதோன்! ஆனோல், நேது உெநிடதங் ள் உடல் குறித்து விரிவோன ெை அரிய ப ய்தி லளத் தருகின்றன. அந்த வல யில், ஐந்து வித அலேப்பு ளுக்குள் நம் உடலும் உயிரும் இருப்ெலத அலவ பதரிவிக்கின்றன. 'அன்னேய க ோ ம், பிரோணேய க ோ ம், ேகனோேய க ோ ம், ஞோனேய க ோ ம், ஆனந்தேய க ோ ம்’ - இதுகவ அந்த ஐவல நிலை. உணவோல் வளரும் உடல்தோன் அன்னேய க ோ ம் எனப்ெடுகிறது. இதனூகட சுவோசித்து நடப்ெது பிரோணேயம்; ேனத்தோல் எண்ணங் ளுக்கு ஆட் ெட்டிருப்ெது ேகனோேயம்; அறிவோகை இவற்லற உணர்ந்து பதளிவது ஞோனேயம்; ஞோனேயத் தில் ையிக் த் பதோடங்கிவிட்டோகை ஆனந்தேயம் ஏற்ெட்டுவிடுகிறது. அத்லவத சித்தோந்தப்ெடி ஒவ்பவோருவருக்கும் மூன்றுவித உடம்பு ள் இருக்கின்றன. ஒன்று, தூை ரீரம். அடுத்து, சூட்சுே ரீரம். மூன்றோவது, ோரண ரீரம். இதில், தூை ரீரம் ஐவல பூதத்தோல் ஆனது. அதோவது, நம் வ ம் இருப்ெது. சூட்சுே ரீரகேோ ெத்பதோன்ெது கூறு ளோல் ஆனது. அதோவது, ஐந்து ர்கேந்திரியங் ள், ஐந்து ஞோகனந்திரியங் ள், நோன்கு அந்த ரணங் ள் ேற்றும் ஐந்து பிரோணன் ள் ப ோண்டது. இலவ அத்தலனயோலும் கயோ ம் பிரியும்கெோது ேனம் ஒடுங்கி, உடம்பும் அடங்கி, குண்டலினி கேல் எழும்பி, அது உச் ந்தலைலய அலடந்து, ஒரு கெரின்ெ நிலை ஏற்ெடும்கெோதுள்ள ரீரம்தோன் ோரண ரீரம். திருமூைர் குண்டலினிலயப் பெரிதும் வற்புறுத்துகிறோர். குண்டலினி கயோ ப் ெயிற்சிலய அவர் ஒரு யோ ம் ப ய்வகதோடு ஒப்பிடுகிறோர். குண்டலினியில் பவன்றவர், உடம்லெப் ெற்றி வலைப்ெடத் கதலவகய இல்லை. இந்த உடம்லெப் ெட ோக்கிக்ப ோண்டு, அவர் பிறப்பெனும் பெரும் ஆற்லற மூழ் ோேல் டந்துவிடைோம். குண்டலினி ெற்றித் திருமூைர் ேட்டுமில்லை; ெோம்ெோட்டிச் சித்தர் முதல் ோலரச் சித்தர் வலர ெைரும் ெோடியுள்ளனர். இது, அத்தலனச் சுைெத்தில் வ ப்ெடோத ஒரு பெரும் வித்லத. பூர்வ பென்ே புண்ணியம். தகுந்த குருநோதரின் வழி ோட்டகைோடு, நி ழ் ோை வோழ்வில் ோேத்லத பவன்று உடம்லெப் புரிந்து வோழும் ஒரு நிலைப்ெோட்கடோடு ஒருவர் இருந்தோகை இது வ ப்ெடும். ஏபனன்றோல், குண்டலினிக்கு மூைேோய்ப் ெயன்ெடுவது விந்துவோகும். இது ெரம்ெலரத் பதோடர்கெோடு வரும் ஒன்று. இந்த விந்துகவ ஒரு வல யில் ஆல , ெோ ம், ோேம், குகரோதம் முதைோனலவ கதோன்றவும் பெரும் ோரணேோ உள்ளது. ஆணுக்கு விந்தும், பெண்ணுக்குச் சுகரோணிதமுகே அவர் லள முழுலேயோன ேனிதர் ளோ க் ருதச் ப ய்கின்றன. இதில் குலறெோடு கநர்ந்துவிடும் ெட் த்தில், அவர் லள முழுலேயோ ருத முடிவதில்லை. ஏபனன்றோல், இதிலிருந்கத வம் ம் விருத்தி ஆகிறது. இதனோகைகய உறவு ள் கதோன்றுகின்றன. ஒரு துறவி இலத அடக்கிக் லரக ர்கிறோன். அல்ைோதவர் ள், இலதத் தங் ள் ெந்தங் ளோ ஆக்கி, இல்வோழ்வுக் ோன தர்ேத்லதப் பின்ெற்றிக் லரக ர்கிறோர் ள். இதில், அடக்கிக் லர க ர்வதில்தோன் குண்டலினி கயோ ம் வருகிறது. இந்த கயோ த்தில்தோன் விந்துவோனது லவரேோகிறது. விந்துலவக் ட்டுப்ெடுத்தி, நிறுத்த முற்ெடுவது என்ெது
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அ ோத்தியேோன ஒரு ப யல். மிகுந்த ேனக் ட்டுப்ெோடும் உடல்கேல் ஆதிக் மும் ப லுத்த முடிந்தவர் ளுக்க இது ோத்தியம். அப்ெடி நிறுத்தியலத, முதுகுத் தண்டுவடம் வழியோ உச் ந்தலைக்குக் ப ோண்டுப ல்வது என்ெது குண்டலினியில் இன்பனோரு விதம். இப்ெடிச் ப ய்யும் கயோகியின் உடலில் வியர்லவகூட நறுேணத்கதோடு ேணக்குேோம். இலதச் ப ய்ய முடிந்தவர் லள நோத சித்தர் ள் என்ெர். நோத சித்தர் ள் இப்ெடிச் ப ய்வதன் மூைம், ெஞ் பூதங் ள் வ ம் சிக்கி அதன் ஆளுல க்கு உட்ெட்டிருக்கும் உடம்லெத் தங் ள் ேன ஆளுலேயின் கீழ் ப ோண்டுவந்து, அந்த ெஞ் பூதங் ளின் இயல்லெகய ேோற்றி விடுகிறோர் ள். இதனோல், இவர் ளின் உடம்பு க ோள் ளின் பிடியில் இருந்தும் விடுெட்டு ஒரு தனிச் க்தியோ ேோறிவிடுகிறது. இந்தத் தனிச் க்திலயக் டவுள் நிலை என்று தோரோளேோ க் கூறைோம். ஏபனனில், இந்தச் க்தி சுதந்திரேோய் நித்ய இன்ெத்கதோடு உைகின் எந்தபவோரு க்திக்கும் ட்டுப்ெடோததோய், முடிந்தோல் அந்த க்தி லள எல்ைோம் அடக்கி ஒடுக் வல்ைதோய் ஆகிவிடுகிறது. இலறத்தன்லே என்ெதும் அப்ெடிப்ெட்டதுதோகன? இந்நிலையில் இருந்து திருமூைர் ெோடியகத கீழ்க் ோணும் ெோடல். 'தன்லனயறிய தனக்ப ோரு க டில்லை
தன்லனயறியோேல் தோகன ப டுகின்றோன் தன்லன அறியும் அறிலவ அறிந்தபின் தன்லனகய அர்ச்சிக் த் தோனிருந்தோகன..!’ இப்ெடிப் ெோடிய திருமூைரிடம் இன்பனோரு சிறப்பும் உண்டு. அது, தோன் எழுதிய ெோடலின் ெடி அவர் நடந்து ோட்டியதுதோன். இன்று அறக் ருத்துக் லள ெைரும் கூறுகின்றனர். ஆனோல், அந்தக் ருத்துப்ெடி அவர் ள் நடக்கிறோர் ளோ என்று ெோர்த்தோல் பெரிதோ இடிக்கும். அவர் ளிடம் க ட்டோல், இதற்கும் ஒரு ெதிலைத் தயோரோ லவத்திருப்ெோர் ள். 'அறவழி ப ல்ைோேல் நோன்தோன் அழிந்துவிட்கடன். ேற்றவர் ளோவது அறவழியில் ப ன்று நல்ை விதேோய் வோழட்டுகே என்கற கூறுகிகறன்’ என்ெர். இலதக் க ட்கும்கெோது, அவர் ளின் அந்த நல்ை எண்ணம், அவர் ள் ப ய்யோதலத நம் வலரயில் ேன்னித்துவிடச் ப ய்துவிடும். ஆனோல், திருமூைர் அப்ெடிப்ெட்டவர் அல்ை. 'ஞோைம் அறிய நலர திலர ேோறிடும்
ெோைனும் ஆவர் ெரோநந்தி ஆலணகய’ என்கிறோர் அவர். அதோவது, 'உடம்லெப் ெற்றி முழுலேயோ அறிந்து குண்டலினியில் மூழ்கியவர்க்கு நலர திலரகூடப் கெோய்விடும். ெோைலனப் கெோை சிறு பிள்லளயோகிவிட முடியும். அதோவது, வயதோவது அப்ெடிகய நின்றுகெோகும். இது பெோய் அல்ை; நந்தி மீது ஆலணயிட்டுக் கூறுகிகறன்’ என்கிறோர் திருமூைர். - சிலிர்ப்கெோம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''ஓதுகின்ற வேதமெச்சி லுள்ளெந் திரங்கமளச்சில்
வெோதகங்க ளோனமதச்சில் பூதலங்க வளழுமெச்சில் ெோதிருந்த விந்துமேச்சில் ெதியுமெச்சி மலோளியுமெச்சில் ஏதிமலச்சி லில்லதில்லல யில்லலயில்லல யில்லலவே!’ - சிே ேோக்கிேர் சிே ேோக்கிேர்! திருமூலலரத் மதோடர்ந்து நோம் அறிந்துமகோள்ளப் வ ோகிறேர் இேர். சித்தரோக ேோழ்ேமதற்மகன்வற பிறந்தேர் இேர் என் ோர்கள். எவ்ேளவேோ சித்த புருஷர்கள்..! அவ்ேளவு வ லரயும் கோலம் மெள்ள மெள்ளத்தோன் சித்தனோக ெோற்றிேது. குழந்லதப் பிரோேம், அலதக் கடந்த ேோலி ப் ருேம், பின்பு அலதயும் கடந்து இல்ேோழ்க்லகக் கோலம் என ெனிதர்கள் டிப் டிேோகத்தோன் முதிர்ச்சியுறுகிறோர்கள். இதில், குழந்லதப் பிரோேத்துக்குப் ோே புண்ணிேங்கள் இல்லல. ஏமனன்றோல், இது ஏதுெறிேோப் ருேம். இந்த ஏதுெறிேோப் ருேத்துக்கு உணர்ச்சிகவள கணக்கு. இந்த உணர்ச்சியின் ோற் ட்டு ோேம் மெய்தோலும் புண்ணிேம் மெய்தோலும், அலத எேரும் ம ோருட் டுத்துேதில்லல. அடுத்து, விடலல கடந்த ேோலி ப் பிரோேம். ஓடுகிற ோம்ல ப் பிடிக்கிற லதரிேமும், ோய்ந்து ேரும் கோலளலே அடக்கும் ெோதுர்ேமும் கலந்த ருேம். ஆனோல், இந்தப் பிரோேத்தில் மெய்யும் தேறுகள் ோதிப்ல ஏற் டுத்தும். இப் டி ெோனுடப் ருேங்களுக்குப் பின்னோவல அேற்றுக்வகற்ற தன்லெகள் உள்ளன. இந்தத் தன்லெகளுக்கு ஆட் ட்வட ெனிதன் ேோழ்ந்தோக வேண்டும். ஆனோல், எதிலும் விதிவிலக்குகள் இருப் துவ ோல, இதிலும் விதி விலக்கோனேர்கள் இருக்கவே மெய்கின்றனர். அப் டி ஒரு விதிவிலக்கோன சித்த புருஷர் சிே ேோக்கிேர். இந்த ெண்ணில் ேோழ்ேதற்கோகப் பிறக்கும் பிள்லளகள் ம ோதுேோகக் 'குேோ... குேோ’ என்றுதோவன அழும்? இந்தப் பிள்லளவேோ 'சிேோ சிேோ’ என்று அழுதது. ஆச்ெரிேெோக இருக்கிறதல்லேோ..? அப் டி அழுதவத அேரது ம ேருக்கோன கோரணெோகிவிட்டது. எப்வ ோதும் 'சிேோ சிேோ’ என்று மெோன்ன இந்தப் பிள்லளக்கு 'சிே ேோக்கிேன்’ என்று ம ோருத்தெோகப் ம ேரிட்டுவிட்டனர். ''அது எப் டி, ஒரு குழந்லத பிறக்கும்வ ோவத இத்தலனத் மதளிவுடன் 'சிேோ சிேோ’ என அழும்? தோன் ேோர், தன்லனப் ம ற்ற தோய்- தந்லத ேோர்? எங்கு பிறந்திருக்கிவறோம்? எதற்கு பிறந்திருக்கிவறோம்? - இப் டி எந்த ஒரு வகள்விக்கும் விலட மதரிந்திரோத நிலலயில், மதரிந்துமகோள்ள முடிேோத நிலலயில், அதோேது ெனம் என்கிற ஒன்வற உருேோகியிரோத நிலலயில், அது எப் டி 'சிே சிேோ’ எனச் மெோல்ல முடியும்? அது நோவின் பிறழ்ச்சிேோன ஒலிேோகத்தோன் இருக்கும்!'' என்று சிலர் அலதப் ற்றிக் கருத்து கூறினர். ஆனோல், பிள்லள ேளர ேளர, அதனிடம் மதன் ட்ட விஷேங்கள், அப் டிக் கூறிேேர்கள் ேோலே அலடத்துவிட்டன.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சிே ேோக்கிேர் பிறந்த இடத்தின் அருவக ஒரு சிேோலேம் இருந்தது. அந்த ஆலேத்துக்கு சிே ேோக்கிேலர அேரது தோய் தூக்கிச் மென்ற வேலளயில், உள்ளிருந்த சிேலிங்கத் திருவெனிலே உற்றுப் ோர்த்த பிள்லள, 'சிேோ சிேோ’ என்றது. 'ஆம்... இதுவே சிேம்..’ என்றோள் தோய். பிள்லள உடவன லக தட்டி 'சிேோ சிேோ’ என்று ரோகம் வ ோட்டுப் ோடத் மதோடங்கிவிட்டது. இலதக் கண்டேர்கள் 'இது விட்ட குலற, மதோட்ட குலற’ என்றனர். முன் மென்ெத்தில் ரெ சிே க்தனோக இருந்து, அவத பிரக்லைவேோடு உயிர் பிரிந்திருந்தோல்தோன், இப் டி ஒரு நிலல குழந்லதப் பிரோேத்தில் ஏற் ட முடியும் என்றும் சிலர் கூறினர். - சிே ேோக்கிேர் குறித்து இப் டி ல விேோக்ேோனங்கள். அேவரோ ெற்ற எல்லோக் குழந்லதகலளயும் வ ோல ஓடிேோடி விலளேோடோெல், அந்தக் வகோயிவல கதிமேனக் கிடந்தோர். வகோயில் அர்ச்ெகருக்கு உதவிேோகப் பூக்கள் றிப் து, ஸ்ேோமி அபிவஷகத்துக்கு உதவுேது என்று மெேல் ட்டேர், சில கோலத்திவலவே அவ்ேோறு மெய்ேலத நிறுத்திக்மகோண்டோர். 'ஏனப் ோ திருப் ணி மெய்ேலத நிறுத்தி விட்டோய்?’ என்று சிலர் வகட்டனர். 'உங்களுக்குத்தோன் இது திருப் ணி; எனக்கில்லல. எனக்குள் இருக்கும் ஈெவன மேளிவேயும் இருக்கிறோன். இருேரும் ஒருேவர! நோன் மேளிவே உள்ளலதத் துதிக்கும்வ ோது உள்ளிருப் லத உணரோத ஒரு நிலல உருேோகிவிடுகிறது. எனக்குள் அேனிருக்க எனக்மகதற்கு மேளி?'' என்றோர். மிகச் சிறிே ேேதிவலவே சிே ேோக்கிேர் வகட்ட இந்தக் வகள்வியில் உள்ள உட்ம ோருலளப் புரிந்துமகோள்ளும் ெக்தி லருக்கு இல்லல. சிலர் தேறோகப் புரிந்து மகோண்டவதோடு, 'மகோஞ்ெம் விட்டோ 'நோவன சிேன்’ என்றுகூடக் கூறுேோய் வ ோலத் மதரிகிறவத?'' என்று வகோ ெோய்க் வகட்டனர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''அதிமலன்ன ெந்வதகம்? நோன் சிேன்தோன். நோன் ெட்டுெோ சிேன்? நீங்களும்தோன்..!’ என்று அேர் தில் கூறவும், சிே ேோக்கிேலர புத்திமகட்ட ஒரு பித்தனோகப் ோர்க்கத் மதோடங்கிவிட்டனர் ெக்கள். சிே ேோக்கிேருக்கும் இப் டித் தன்லன விெர்சிப் ேர்களுக்கு நடுவில் கோலத்லதக் கழிக்க விருப் மில்லல. ஏவதோ ஒரு ெக்தி அேலர கோசி வநோக்கித் தள்ளிச் மென்றது. அதற்குக் கோரணமும் இருந்தது. கோசியில்தோன் சிே வேோகிகள் அதிகம். அேர்களில் ஒருேர் மதோடர்பு ஏற் ட்டோலும் வ ோதும்; தோன் உணர்ந்தேற்லற அேரிடம் கூறி, தன்லன வெலும் வெம் டுத்திக்மகோள்ள முடியும் என்று சிே ேோக்கிேர் கருதினோர். ம ற்வறோர்களோலும் ஓரளவுக்கு வெல் அேலரக் கட்டுப் டுத்த முடிேவில்லல. 'என்வெல் லேக்கும் ோெத்லத அந்த ஈென் வெல் லேயுங்கள். அேலன மேளியில் வதடோதீர்கள். உங்களுக்குள் வதடுங்கள். வதடிக் கண்டுபிடித்து, அேனிடம் ெரணலடந்து விடுங்கள். அப் டிச் ெரணலடேதுதோன் என் வநோக்கம். நோன் என்னுள் அேன் இருப் லத உணர்ந்துவிட்வடன். ஆனோல், என்னோல் உங்களுக்குள் அேன் இருப் லத உணர்த்த முடிேவில்லல. எதனோல் அது முடிேவில்லல என் லதக் கண்டறிந்து, எப் டிேோேது அலனேருக்கும் நோன் அந்த ஈெலன உணர்த்துவேன். அதுவே என் வநோக்கம்!'' என்று ம ற்வறோரிடம் கூறிவிட்டு, கோசிக்குப் புறப் ட்டுவிட்டோர். அது, இந்தக் கோலெோ என்ன... ஒரு ரயிலில் ஏறி அெர்ந்தவுடன் இரு தினங்களில் கோசிலே அலடந்துவிட! அந்த நோட்களில் நடந்வதோ, அல்லது ேண்டி கட்டிக்மகோண்வடோதோன் மெல்ல வேண்டும். ேழியில் எது வேண்டுெோனோல் ஏற் டலோம். த்து வ ர் கோசிக்குப் புறப் ட்டோல், ஒருேர்தோன் அந்த ஊலரச் மென்று வெர்ேோர். ெற்றேர்கள் ேழியிவலவே ெடிந்து முடிேோர்கள். சிே ேோக்கிேவரோ ஸ்திதப் பிரக்லை மகோண்டேர். தவிர, திருவேோடு பிறந்தேர் ஆதலோல், அேரது ேணத்தில் ம ரிதோக எந்த இலடயூறும் ஏற் டவில்லல. அத்வதோடு, அேருக்குக் கோசியில் ல ைோன அனு ேங்கள் ஏற் ட வேண்டும் என் து விதி. எப்வ ோதும் விதி ேழிவேதோன் ேோழ்வு மெல்லும். ஒரு விதி தனக்வகற் ஞ்ெ பூதங்களின் வெலும் ஆதிக்கம் மெலுத்தும். விதிப் டி ஒருேன் மகோல்லப் ட வேண்டும் என்றிந்தோல், மகோலலகோரன் வதடி ேருேோன். மகோலலேோக வேண்டிேேனும் அேலனத் வதடி அலடேோன். அப்வ ோது சூழலும் அலெதிேோக வேடிக்லக ோர்க்கும். உலகின் ெோறோத அதிெேம், விதியின் மெேல் ோடுதோன்! அந்த விதி சிே ேோக்கிேலர ஒரு மூன்றோண்டு நலடப் ேணத்தில் தோடியும் மீலெயுெோக, வேோகிக்கு உண்டோன வதோற்றத் வதோடு கங்லகக் கலரக்குக் மகோண்டுேந்து வெர்த்தது. இந்தப் புண்ணிே ெண்ணில் எவ்ேளவேோ நதிகள்! எதற்கும் இல்லோத சிறப்பு கங்லகக்கு இருப் து எதனோல் என் லதக் கூர்ந்து கேனித்தோல் உணரலோம். ம ோதுேோக, ஒரு நதி உருேோக நிச்ெேம் ஒரு ெலல வேண்டும். ெலலவெல் ம ோழியும் ெலழதோன் விலெவேோடு வீழ்ந்து ஓடி, நதிேோகிறது. இல்லோவிட்டோல், வதங்கி ஏரி, குளெோகும் ெோத்திேவெ அதிகம். அந்த ேலகயில், ெலல என் து ெண்மிலெ மிக உேரெோன ஒன்று ெட்டுெல்ல; ஆற்றல் எனும் ெக்திலே மிகுதிேோகத் தன் ேெம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மகோண்டிருக்கும் ஒன்றும்கூட! அதிலும், இெேெலல பிற ெலலகலளப் வ ோலக் கல்லும் ெண்ணுெோனது அல்ல; அது னிேோல் மூடப் ட்ட ஒரு ெலல. பிற ெலலகள் வெல் விழும் ெலழேோனது, அந்த ெலலயின் ெண்ணின் குணத்வதோடு தோேரங்களின் தன்லெலேயும் சுெந்துமகோண்டு ெண்ணுக்கு ேரும். ஆனோல், இெேத்தில் ெண்ணின் தன்லெக்கு இடவெ இல்லல. தோேரங்கலளத் தழுவும் தன்லெக்கும் இடமில்லல. குளிர்ந்த னிக்கட்டிேோனது சூரிேனின் கிரணம் ட்டு உருகி ேரும் நீரோகவே கங்லக நீர் உள்ளது. ெற்றலே ம ருகி ேரு லே என்றோல், கங்லக நீர் உருகி ேருேதோகும். ம ருகி ேருேதுள் ெண் குணம்; உருகி ேருேதனுள் சூரிேனின் உஷ்ண குணம். இதனோவலவே இந்த நீரில் மகடோத தன்லெ அதிகம். அடுத்து, ோேம் என்னும் அழுக்லக இந்தத் தீயின் குணம் எரித்துவிடுகிறது. கங்லகலே நுட் ெோக ஆய்ந்து, விளங்கிக் மகோள்ள வேண்டும். இதில் நீரோடி, பிறவித் தலளலே அறுத்மதறிே ேரு ேர்கள் மிக அதிகம். அதிலும், இது ெோலே மிகுந்த ேோழ்வு என்று மதளிந்த வேோகிகள், கங்லகலேயும் அதன் கலரலேயும் தங்கள் ேோழ்விடெோகக் கருதினோர்கள். அப் டி எண்ணினோல் ெட்டும் வ ோதோது; கங்லகலே எப் டி வநோக்க வேண்டும் என் தன் பின்னோவல ஒரு கலதயும் உண்டு. ஒரு வகோணத்தில் அது ஒரு வேடிக்லகேோன கலத; இன்மனோரு வகோணத்திவலோ மிகப்ம ரிே ம ோருட்மெரிவு மகோண்டது! இந்தக் கலத, கயிலோேத்தில் அந்த ஆதிசிேன்- ோர்ேதியிடம் இருந்வத மதோடங்குகிறது. கயிலோேத்தில் ோர்ேதிவதவி வேோக நிமித்தம் கண்கலள மூட முேலும்வ ோமதல்லோம், பூவுலகில் இருந்து க்தர்கள் துன் ம் தோளோெ லும், ெரிேோன ேழி மதரிேோெலும் உலடந்து அழுது, 'இலறேோ, கோப் ோற்று!’ என்றும், 'தோவே, கோப் ோற்று!’ என்றும் லககலள உேர்த்திப் பிரோர்த்திக்கும் கூக்குரல்தோன் வகட்கிறது. இந்தக் கூக்குரல் ோர்ேதிலேவே ஆச்ெரிேப் டுத்தி, ஈெனிடம் விேோதம் புரிேவும் கோரணெோகிவிடுகிறது. ''பிரவ ோ... என்னோல் திேோனத்தில் மூழ்கவே முடிேவில்லல. பூவுலகில் இருந்து ஒருேர் ெோற்றி ஒருேர் குரல் மகோடுத்த டிவே உள்ளனர். அங்வக குலற இல்லோத ெனிதர்கவள இல்லல எனத் வதோன்றுகிறது. உங்கள் லடப்பில் ெனிதக் கூட்டம் இப் டி அல்லல் டலோெோ?'' என்று வகட்கிறோள். ''அதற்கு நோன் என்ன மெய்ே முடியும் வதவி? அேரேர் ோேத்லத அேரேர் அனு விக்கத் தோவன வேண்டும்?'' என்று திருப்பிக் வகட்கிறோர் ஈென். ோர்ேதிவதவியிடம் இதனோல் அதிர்ச்சி! - சிலிர்ப்வ ோம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
க ோயில் பள்ளி கேதடோ குறித்து நின்ற கததடோ வோயினோல் ததோழுதுநின்ற மந்திரங் கேதடோ ஞோனமோன பள்ளியில் நன்மமேோய் வணங்கினோல் ோேமோன பள்ளியில் ோணலோ மிமறமேகே - சிவவோக்கிேர் அவரவர் போவங் ேோல் அவரவர் ளும் ஷ்டப்படுகிறோர் ள் என்று ஈசன் கூறிேதோல், கமலும் அதிர்ச்சிேோனோள் போர்வதிகதவி. ''போவமோ..? அமதப் கபோக் த்தோன் ங்ம மே போேச் தசய்துள்ளீர் கே? அதில்தோன் நோள்கதோறும் ஆயிரக் ணக்கில் மக் ள் நீரோடிக்த ோண்டு இருக்கிறோர் கே! அதில் நீரோடினோல்தோன் போவதமல்லோம் கபோய் புண்ணிேரோகி விடுவகர! அப்படி இருக் , போவி ள் எப்படி பூவுலகில் அதி ரிக் முடியும்? ஒருகவமே... என் சக் ேத்திேோன ங்ம தன் டமமமேச் சரிேோ ச் தசய்ேோமல் எனக்த ன்ன என்று கிடக்கிறோகேோ?'' என்று க ட்டோள். போர்வதிகதவியின் க ள்விமேக் க ட்டு நம த்தோர் சிவதபருமோன். ''இப்படி நீங் ள் சிரிப்பதற்கு என்ன தபோருள்..? நுட்பமோய் ஏகதோ எனக்குப் புரிே வில்மல என்பதுதோகன?'' - போர்வதி தமல்லிே க ோபம் ததோனிக் க் க ட்டோள். ''சக்தி, உனக் ோ புரிேோது? உனக்கு இதற் ோன விமட ததரிந்திருந்தும், ததரிேோதது கபோல என்னிடம் வினவுகிறோய்...'' என்றோர் பரமன். ''விமட எதுவோ இருந்தோலும், அமத நோம் கசோதித்கத உணரலோகம?'' ''எப்படி கசோதித்து என்கிறோய்?''
உணரலோம்
''உடகன என்கனோடு புறப்படுங் ள் ோசிேம்பதிக்கு..!'' ''உத்தரவு!''
பரமனும் போர்வதியும் அடுத்த தநோடிகே ோசிேம்பதியின் ங்ம க் மரகேோரம் ஒரு மரத்தடியில், நலிந்த வகேோதி த் தம்பதிேரோ க் ோட்சிேளித்தனர். பரமனோல் நிற் க்கூட முடிேவில்மல. ட்மடவிரல் நுனியில் நின்று ஆனந்த
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
தோண்டவம் ஆடமுடிந்தவர், ஆக்கிக்த ோண்டுவிட்டோர்.
ஒரு
திருவிமேேோடலுக் ோ த்
தம்மம
அப்படி
உடம்தபல்லோம் நடுக் ம். வோயிலில் எச்சில் ஒழுக்கு (அதுதோன் அமுதம் என்று எத்தமன கபருக்குத் ததரியும்?). அருகில் நின்றிருக்கும் போர்வதியிடமும் நல்ல நடுக் ம். அவர் ள் எதிரில், ங்ம கநோக்கிப் கபோகவோரும் வருகவோருமோ பலப் பலர். போர்வதி அவர் மேப் போர்த்து ஈனசுரத்தில் த ஞ்சலோனோள்... ''புண்ணிேவோன் கே! சற்று நின்று எனக்கு உதவுங் ள். என் ணவரோல் ஒரு அடிகூட எடுத்துமவக் முடிேவில்மல. அவமர ேோரோவது சுமந்துவந்து ங்ம க் மரயில் விட்டுவிடுங் ள். நோன் எப்படிேோவது நடந்து வந்துவிடுகிகறன். இதமன இலவசமோ ச் தசய்ேகவண்டோம். நோன் அதற்குச் சுமமகூலிேோ நூறு தபோன் தருகிகறன்'' என்றோள். நூறு தபோன் என்றதும், பலர் கவ மோய் முன்வந்தனர். அப்படி வந்தவர் ளிடம் தபோன் மூட்மடமேக் ோட்டிேவள், 'உங் ளிடம் இன்தனோரு முக்கிே விஷேத்மதயும் கூற கவண்டும்' என்றோள். ததோடர்ந்து, 'இவமர ேோர் தீண்டினோலும், இவர் தசய்த போவங் ள் அமனத்தும் தீண்டுபவமரச் கசர்ந்துவிடும். இப்படி ஒரு வரத்மத இவர் தபற்றிருக்கிறோர். இமத நோன் மமறத்துப் போவம் தசய்ே விரும்பவில்மல' என்றோள். அமதக் க ட்ட விநோடிகே, தநருங்கி வந்தவர் ள் மு ங் ள் இருண்டன. 'நீ நூறு தபோன் தருவதோ க் கூறும்கபோகத நிமனத்கதன்... இப்படி இடக்கு முடக் ோ ஏதோவது இருக்கும் என்று..!’ என்றோன் ஒருவன். 'நோன் தசய்த போவத்மதகே என்னோல் சுமக் முடிேவில்மல இதில், இந்தக் கிழவனின் போவம் கவறோ?’ என்று க ட்டு, நமடமேக் ட்டினோன் இன்தனோருவன். 'இந்தக் கிழவனோல் இவ்வேவு தூரம் வர முடிந்தும், ங்ம மே அமடே முடிேவில்மல என்றோல், நிச்சேம் இவன் தபரும் போவிேோ த்தோன் இருக் கவண்டும். ஆமே விடு தோகே..!’ என்று ஓட்டம் பிடித்தோன் மூன்றோமவன். இப்படி ஆளுக்கு ஆள் க லியும் கிண்டலும் தசய்துவிட்டு ஓட்டம் பிடித்தனகர தவிர, ஒருவர்கூட பரமமனச் சுமக் முன்வரவில்மல. மோமல கவமே வந்துவிட்டது. இரவு வரப் கபோகிறது. அதற்குள் ங்ம யில் நீரோடுவகத புண்ணிேம். இரவில் நதி ளில் மனிதர் ள் நீரோட சோஸ்திரம் அனுமதிப்பதில்மல. அதிலும் நள்ளிரவு கநரம் கதவர் ள், ந்தர்வர் ள், ேட்சர் ள் முதலோனவர் ளுக் ோன ோலம். அதி ோமலயில் இருந்து மனிதர் ள் திரும்பவும் நீரோடலோம். போர்வதி தவிக் ஆரம்பித்தோள். பரமன் அந்தக் கிழட்டு நடுக் த் திலும், 'இந்த மனிதர் ளுக்குத்தோன் போவம் என்றோல் எவ்வேவு பேம்?' என்று கிண்டலோ க் க ட்டோர். 'இப்படி அச்சமும் சுேநலமும் இருந்தோல், அங்க எப்படி கேம நலன் ள் இருக் முடியும்' என்று போர்வதியும் திருப்பிக் க ட்டோள். ''நம் திருவிமேேோட்டோல் ஒரு பேனும் ஏற்படப் கபோவதில்மல என்கற கதோன்றுகிறது. நீ என்ன நிமனக்கிறோய்?' 'இல்மல; எனக்கு நம்பிக்ம இருக்கிறது' என்றோள் போர்வதி.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அவள் நம்பிக்ம க்கு ஏற்ப ஒருவன் வந்தோன். போர்வதிக்கு உதவவும் தேோரோனோன். போவம் பற்றிக்த ோள்ளும் என்றோள். ''அதனோல் என்ன?'' என்று அவன் திருப்பிக்க ட்டோன். ''அதனோல் என்னவோ? போவம் கபோக் கவ ங்ம ப் புலத்துக்கு நீ வந்திருக்கிறோய். கபோக் வந்த இடத்தில் இவர் போவத்மதயும் கசர்த் துக் த ோள்வமத எண்ணி அச்சமமடேவில்மலேோ?' ''எதற் ம்மோ அச்சம்? என் போவம், இவர் போவம், அவ்வேவு ஏன்... உங் ள் போவம், இந்த ஊரின் போவம் என எல்லோகம என்மனச் கசரட்டும். அமத எல்லோம்தோன் ங் ோ மோதோ கபோக்கிவிடுவோகே?' ''ஓ... ங்ம அத்தமன சக்தி வோய்ந்தவேோ?'' ''இது என்னம்மோ க ள்வி... நம்பிக்ம இல்லோமலோ நீங் ள் ங்ம யில் நீரோட வந்துள்ளீர் ள்?'' அவனிடம் போர்வதியும் பரமனும் அதற்கு கமல் விவோதிக் வில்மல. தங் ள் திவ்ே தசோரூபத்மதக் ோண்பித்து, அங்க கே அவனுக்கு முக்தியும் அளித்தனர். பின், பரமன் போர்வதிமேப் போர்த்தோர். போர்வதிக்கும் புரிந்தது. ''அப்படி போர்க் ோதீர் ள். இன்று முழுக் ஆயிரம் கபரோவது நீரோடச் தசன்றிருப்போர் ள். ஒருவன் மட்டும் தோன், ங்ம யில் மூழ்கினோல் தன் போவம் நிச்சேம் நீங்கும் என்று உறுதிேோ நம்பினோன். ஆயிரத்தில் ஒருவனுக்குத்தோன் நம்பிக்ம இருக்கிறது. மற்றவர் ளின் போவங் ள் ஏன் நீங் வில்மல என்பதற்குக் ோரணம் புரிந்து விட்டது' என்றோள் போர்வதி. ''சரிேோ ச் தசோன்னோய். நம்பிக்ம முக்கிேம். மூடிே போத்திரம் எத்தமன ஆழமோன டலில் விழுந்தோலும், அதனுள் ஒரு துளி நீர்கூடச் தசல்லோது. ஆனோல், மர கமல் கிடக்கும் கிளிஞ்சல் திறந்திருப்பதோல் தன் உட்குழிவுக்குள் நீமர வோங்கிக்த ோள்ளும். தசேமலவிட, அதனுள் இருக்கும் கநோக் கம தபரிது. உன் மோேோ சக்திகே மனிதர் மே இப்படி நம்பியும் நம்போமலும் ஆட்டிப் பமடக்கிறது'' என்ற பரமமனச் சற்று க ோபமோ ப் போர்த்த போர்வதி, 'குமற தசோல்வதில் நீங் ளும் மனிதர் மே விஞ்சிவிடுவீர் ள்கபோல் ததரிகிறகத..!' என்று சிடுசிடுத்தோள். 'எல்லோம் பூவுலகில் ோல்பட்ட கதோஷம்!' என்று சிரித்தோர் பரமன். இந்த மத, நம்பிக்ம என்பது எப்படிப்பட்டது என்பமதத் திட்டமோய் விேக்கி விடுகிறது. ங்ம யின் பின்புலத்தில் இது கபோலப் பல மத ள் உண்டு. இப்படிப்பட்ட போர்ப்கபோம்.
ங்ம , சிவவோக்கிேரிடமும் விமேேோடுகிறது. அது எப்படி என்று இனி
ோடு கமதடல்லோம் நடந்து ோசிேம்பதிமே அமடந்த சிவவோக்கிேருக்கு நல்ல பசி எடுத்தது. அதற்குத் கதோதோ , ஒருவர் புண்ணிேம் கவண்டி அன்னதோனம் தசய்து த ோண்டிருந்தோர். சிவவோக்கிேருக்கும் அதனோல் உணவு கிமடத்தது. நல்ல சுமவேோன உணவு. உண்டு முடித்து, அப்போடோ என்று இமேப்போறினோர். அவருக்கு உணவிட்ட அந்தப் புண்ணிேவோனின் அன்னதோனம் ததோடர்ந்துத ோண்கட இருந்தது. வருகின்றவர் ள் எல்லோம் உண்டனர். ஆனோல், ஒரு தசருப்பு மதக்கும் மனிதன் மட்டும் தசருப்பு மதத்தபடிகே இருந்தோன்; அன்னதோனத்மத ஏதரடுத்தும் போர்க் வில்மல. அது சிவவோக்கிேமர ஆச்சரிேப்படுத்திேது. அப்படிகே ஓரமோ உள்ே ஒரு மண்டபத்திகலகே அவனும் தங்கிவிட, சிவவோக்கிேரும் அங்க கே ஓர் ஓரமோ ப் படுத்துவிட்டோர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
நோட் ள் ழிந்தன. அந்த மனிதன், உணவு என்கிற ஒன்மறப் பற்றிே வமலகே இல்லோதவனோய் தன் டமமயில் ண்ணோ இருந்தது சிவவோக்கிேமரச் சிந்திக் மவத்தது. அமத அவனிடகம க ட்டும்விட்டோர். ''ஐேோ! நோன் தினமும் உங் மேக் வனிக் கிகறன். நீங் ள் எமதயும் சோப்பிடுவகத இல்மல. எப்படி உங் ேோல் பசியின்றிச் தசேல்பட முடிகிறது?'' ''அமதத் ததரிந்துத ோண்டு நீ என்ன தசய்ேப்கபோகிறோய்?'' ''என்மனயும் இந்தப் பசி ஆட்டிப் பமடக்கிறது. உணவுக் ோ ப் பிறரிடம் ம கேந் துவது எனக்குப் பிடிக் வில்மல. உமழத்து உண்பது என்பதும் எனக்கு வோழ்க்ம ப் பற்மற வேர்க்கும் வழிேோ கவ ததரிகிறது. நோன் எனக்குள் இருக்கும் ஈசமனப் போர்த்து விட்டவன். ஆனோலும், பசிமே தவல்ல மட்டும் என்னோல் முடிேவில்மல. உங் மேப் போர்த்தோல், அமத தவன்றுவிட்டவர்கபோலத் ததரிகிறது...'' சிவவோக்கிேர் கபசிேமதக் க ட்டுச் தசருப்பு மதப்பவன் சிரித்தோன். ''என் கபச்சு உங் ளுக்குச் சிரிப்போ இருக் கிறதோ?'' என்றோர் சிவவோக்கிேர். ''ஆமப்போ... உனக்குள்கே ஈசமனப் போர்த்து விட்டதோ க் கூறினோய். அப்படிதேன்றோல், நீகே ஈசன் என்றோகிறது. ஈசனோ கவ முடிந்த உன்னோல் அன்னமே க ோசமோன உடம்மப தெயிக் முடிேவில்மல எனும்கபோது, எப்படிச் சிரிக் ோமல் இருக் முடியும்?'' ''நோன் தசோல்வது உண்மம. என்னுள் அந்த ஈசன் இருக்கிறோன். உங் ளுக்குள்ளும் இருக்கிறோன். ஆனோல், அமத உணரோமல் எல்கலோரும் அவமனப் புறத்தில் கதடுகின்றனர்.'' சிவவோக்கிேரின் பதிலுக்கு மீண்டும் சிரித்தோன் அவன். ''அப்படிச் சிரிக் ோதீர் ள்..!'' ''இது க லிச் சிரிப்பல்ல அப்பகன! உனது அறிேோமமமே எண்ணிகே சிரிக்கிகறன். உலகுக்க படிேேக்கும் ஈசனுக்குக் கூடவோ பசிக்கிறது?'' அவன் அப்படிக் க ட்டது, தபோட்டில் அடித்தோற்கபோல் இருந்தது சிவவோக்கிேருக்கு. ''புரிகிறது. நோன் என்மனகே ஈசன் என்றதோல், எனக்கு எப்படிப் பசிக்கும் என்று க ட்கிறீர்?'' ''ஆமோம். ஒன்று... நீ உன்மன ஈசன் என்று உணர்ந்தது பிமழேோ இருக் கவண்டும். இல்லோவிட்டோல், பசிக்கிறது என்று தசோல்லு வது தபோய்ேோ இருக் கவண்டும். உண்மம மேச் தசோல்லப்கபோனோல், நீ இன்னும் முழுமமேோ ப் பக்குவப்படவில்மல.'' ''அமத ஒப்புக் த ோள்கிகறன். பக்குவம் தபறகவ இந்தக் ோசிேம்பதிக்கு வந்கதன்.'' ''வந்த நீ, ங்ம யில் நீரோடி உன் போவத்மதப் கபோக்கிக்த ோண்டோேோ?'' ''நோன் போவி என்று ருதினோல் அல்லவோ அப்படிச் தசய்ே கவண்டும்?'' ''புண்ணிேவோன் என்றோல் பசிக் க்கூடோகத..?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''உண்மமதோன். பசிேோதிருக் என்ன வழி?'' ''பிரோணமே க ோசமோன உடம்மப மகனோமே க ோசமோக்கி, பின்பு அமத ஆனந்தமே க ோசமோக்கிக் த ோள்வதுதோன் வழி!'' ''அது எப்படி?'' ''உணமவத் துச்சமோ க் பமடக்கின்றன.''
ருது. அதன் வழிேோ த்தோன் க ோள் ள் மனிதர் மே ஆட்டிப்
''உண்மமேோ வோ?'' ''ஈசனோ இப்படி க ட்பது?'' ''மன்னிக் கவண்டும். நோன் அவசரப்பட்டு விட்கடன். எனக்கு குருவோ இருந்து, எது ஆனந்தமே க ோசம் என்று புரிேமவயுங் ள்.'' ''அது அவ்வேவு சுலபமல்ல. நீ பசிகேோடு கமோதி, மவரோக்கிேத்கதோடு அமத தவல்ல கவண்டும்.'' ''உணவில்லோவிட்டோல் உடம்பு எப்படி இேங்கும்?'' ''நீரிலும் ோற்றிலும் உள்ே பிரோண சக்திமே உட்த ோள்ேப் பழகிவிட்டோல், மண்ணில் விமேவமத உண்ணத் கதோன்றோது.'' ''அது எப்படி?'' தசருப்பு மதப்பவன் இன்னும் விேக் மோ கபச ஆரம்பித்தோன். - சிலிர்ப்கபோம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எங்கள் தேவர் உங்கள் தேவர் என்றிரண்டு தேவதரோ? இங்குமங்கு மோயிரண்டு தேவதர இருப்பதரோ... அங்கும் இங்குமோகி நின்ற ஆதிமூர்த்தி ஒன்றத ோ? வங்க வோரம் ச ோன்ன தபர்கள் வோய்புழுத்து மோள்வதர - சிவவோக்கியர் ஆனந்ேமய தகோ ம் என்றோல் என்ன என்பதே எனக்குப் புரிய தவயுங்கள் என்று சிவவோக்கியர் தகட்டேற்கு, ''அது அவ்வளவு சு பம் அல் . பசிதயோடு தமோதி தவரோக்கியத்துடன் அதே சவல் தவண்டும்'' என்று பதில் ேந்ேோர், ச ருப்பு தேக்கும் அந்ே மனிேர். ''உணவு இல் ோவிட்டோல் உடம்பு எப்படி இயங்கும்?'' என்று சிவவோக்கியர் அடுத்ே தகள்விதயக் தகட்க, ''நீரிலும் கோற்றிலும் உள்ள பிரோண க்திதய உட்சகோள்ளப் பழகிவிட்டோல், மண்ணில் விதளவதே உண்ணத் தேோன்றோது!'' என்றோர் அவர். ''அது எப்படி?'' ''அேற்கு திடசித்ேம் மிக முக்கியம்.'' ''என்னிடம் அது இருக்கிறது.'' ''அதே நோன் எப்படி நம்புவது?'' ''என்தன எப்படி தவண்டுமோனோலும் த ோதித்துக் சகோள்ள ோம்.'' ச ோல்லிவிட்டு, ேன் வ ம் இருந்ே தேோல் தபக்குள் தகதய விட்டுச் சி எடுத்து சிவவோக்கியரிடம் ேந்ேோர் ச ருப்புத் தேப்பவர்.
ேங்க நோணயங்கதள
''எேற்கு இது?'' ''ேங்க நோணயமப்போ!'' ''அதுேோன், எனக்கு எேற்கு என்கிதறன்?'' ''தவண்டோமோ உனக்கு?'' ''நோன் உங்களிடம் தகட்பது ஞோனத்தே; இது தபோன்ற ச ல் வத்தே அல் ..!'' '' ரி, இதே நோன் ேந்தேன் என்று கங்தக யிடம் சகோடுத்துவிட்டு வோ..!''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''உத்ேரவு!'' சிவவோக்கியர் ஒரு வோர்த்தேகூடப் தப ோமல் ேங்க நோணயங்களுடன் கங்தகதய தநோக்கி நடந்ேோர். அவதர த ோதிக்கத் சேோடங்கி விட்ட அந்ே மனிேருதடய முகத்தில் சமல்லிய ஆச் ரிய தரதககள்! கங்தகயும் போய்ந்து ச ன்று சகோண்டிருந்ேோள். இந்ே உ கத்தில் ஆயிரமோயிரமோய் நதிகள். அவற்றில், கங்தகக்கு மட்டும் வித ஷமோன இடம்! உயரமோன இடத் தில் பிறப்பது முேல் நீண்ட தூரம் பயணிப்பது வதர கங்தகயிடம் எவ்வளதவோ சிறப்புகள்! அவற்றில், அவள் மோனுடர்களின் போவங்கதளச் த ர்த்துக் கழுவுபவள் என்பதுேோன் உச் பட் நித . இேனோல் அந்ே கங்தகயில் ஆயிரமோயிரம் தபர் மூழ்கி எழுந்ேவண்ணமிருக்க, சிவவோக்கியரும் கங்தகதய அதடந்ேோர். தகயில் ேங்க நோணயங்களுடன் கங்தகதயப் போர்த்ேோர். தவறு எவரோக இருந்ேோலும், அல் து நோதமகூட ேங்கத்தேத் தூக்கிக் கங்தகயில் தபோடுவேோ... இது என்ன முட்டோள்ேனம் என்றுேோன் நிதனப்தபோம். கோரணம்... நம் வதரயிலும் ேங்கம் வித மதிப்பற்றது! உ குக்தக அது சபோதுப் பணமோகவும் திகழ்கிறது. புரோணக் கதேகளில் கிதடத்ே ேகவல்களின்படி போர்த்ேோல், இதற உ கிலும் அது மதிப்புக்கு உரிய ஒன்றுேோன். அப்படிப்பட்ட ஒரு வஸ்துதவத் தூக்கிசயறிய மனம் வருமோ? அதுவும் போய்ந்து ச ல்லும் சவள்ளத்தில்! இதேவிட ஆச் ரியம், அதே வோங்கிக்சகோள்ள கங்தகதய வருவோள் என்று அந்ேச் ச ருப்பு தேக்கும் மனிேர் ச ோன்னதுேோன்!
'ச ருப்பு தேக்கும் ஒருவரது தபச்த இந்ே உ கம் என்தறக்கு மதித்திருக்கிறது? ேோழ்ந்ே நித யில் உள்ள ஒருவரது தபச்த அவதரப் தபோ த் ேோழ்ந்ே நித யில் உள்ள இன்சனோருவதர மதித்துக் தகட்போரோ என்பதே ந்தேகம்ேோன். இந்ே நித யில், கங்கோதேவி தகட்போள் என்பது எத்ேதன சபரிய பூச்சுற்றல்?!’ - இப்படித்ேோன் எல்த ோருக்குள்ளும் தகள்விகள் எழும். ஆனோல், இதில் ஒரு தகள்விகூட சிவவோக்கி யருக்கு எழவில்த . கோரணம்... ச ருப்பு தேக்கும் அந்ே மனிேதர ஒரு கர்மதயோகியோக அவரோல் போர்க்க முடிந்ேதுேோன்! அப்படிப்பட்டவர் ஒரு ச யத ச் ச ோல்வேன் பின்பு த்தில், நிச் ய மோக சபரும் சபோருள் இருக்கும்; அதே, அந்ேச் ச யத ப் புரிந் திடும்தபோது மட்டுதம உணர முடியும் என்ற எண்ணத்துடன் கங்தகக்கு வந்ே சிவவோக்கியர், ேங்க நோணயங்கதள எடுத்து ஓடும் கங்தகயில் தபோடத் ேயோரோனோர். அப்தபோது, 'அவசியம் இல்த , நோதன தகட்டு வோங்கிக் சகோள் கிதறன்’ என்பதுதபோல், கங்தக யின் வதளக் கரம் மட்டும் நீர்ப் பரப்பின் தமல் எழும்பியது. சிவ வோக்கியர் அந்ேக் கரத்தில் ேங்க நோணயங்கதள தவத்ேோர். அந்ேக் கரம் திரும்ப உள் மூழ்கியது. சிவவோக்கியர் திரும்பி வந்ேோர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'கங்கோதேவி ேன் தகயோத தய தகட்டு வோங்கிக் சகோண்டோள்’ என்று ச ருப்புத் தேப்பவரிடம் ேகவல் ச ோன்னோர். உடதனதய ச ருப்பு தேக்கும் அந்ே அன்பரின் முகத்தில் ஒரு சிந்ேதன. ''என்ன தயோ தன சுவோமி?'' ''இல்த ! அந்ே நோணயம் திரும்ப தவண்டும்'' ''அேனோச ன்ன... தபோய்க் தகட்டு வோங்கி வந்துவிடவோ?'' ''இேற்கோக கங்தகக்கு தபோக தேதவயில்த . தகட்டோல், அவள் இந்ே தேோல் தபக்குள் இருந்தும் சவளிப்பட்டுத் ேந்துவிடுவோள்'' என்றவர், அவ்வோதற சிவவோக்கியரின் எதிரில் தேோல் தபதயப் போர்த்து சகோடுத்ேதேக் திருப்பிக் தகட்கவும், கங்தகயில் முதளத்ே தக இங்தகயும் முதளத்து, திருப்பித் ேந்ேது! ஆனோல், 'ஏன் இப்படிக் சகோடுக்கிறீர்கள்? திரும்பக் தகட்கறீர்கள்?’ என்று சிவவோக்கியர் தகட்கவில்த . அவர் அந்ேச் ம்பவத்தேப் போர்த்துத் துளிக்கூட வியப்பு கோட்டவில்த . அந்ே மனிேருக்கும் சிவவோக்கியரின் ஸ்திர மோன மனது புரியத் சேோடங்கியது. ''அப்பதன... எனது ச யல் உன்தனப் போதிக்கவில்த என்பது உன்தனப் போர்க்கும் தபோது நன்றோகத் சேரிகிறது. ேங்கமும் மயக்க வில்த . கங்கோதேவியின் அருட்கரமும் உன்தன வியப்பில் ஆழ்த்ேவில்த . நீ உ கின் மோதயக்குள் உழ ப் பிறந்ேவன் இல்த ; அந்ே மோதயதய சவல் ப் பிறந்ேவன். உனக்கு நோன் தயோக ரகசியங்கதள உபதேசிக்கிதறன். அவற்தற சிக்சகனப் பிடித்துக்சகோள். நம்மிடம் ேங்கம் இருப்பது சபரிதில்த . நோதம ேங்கமோகத் திகழ்வதுேோன் சபரிது! உன்னோலும் அப்படி திகழ முடியும்...'' என்றோர். அத்துடன், சிவவோக்கியருக்கு தயோக ரகசியங்கள் அதனத்தேயும் உபதேசித்ேோர். உடம்தப ஆட்சி ச ய்யும் ே வோயுக்கதளப் பற்றிக் கூறி, அதவ ச ய்யும் விதனகதளயும் கூறி, அதனத்துக்கும் மூ ம் நோம் உள் வோங்கும் பிரோணக்கோற்று என்பதே எல் ோம் விளக்கி, அந்ே தயோகப் பயிற்சிகதள எல் ோம் சிவவோக் கியருக்கு அளித்ேோர். கூடதவ, ஒரு குடத அளவு ஆற்று மணத யும், தபய்ச் சுதரக்கோய் ஒன்தறயும் ேந்ேோர். ''சுவோமி, இது எேற்கு?'' என்று தகட்டோர் சிவவோக்கியர். ''அப்போ... மண்ணில் இடப்படும் விதே சநல் விதளயும்; அது பசியோற்றும். ஆனோல், மண்தண ஆற்றுமோ?'' ''அது எப்படி சுவோமி?'' ''இந்ே மண் ஆற்றுமப்போ.... இதே சநல் ோக மோற்றும் கரம் இதேத் தீண்டும்தபோது...'' ''அது எப்படி சுவோமி?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''சபண்ணும் ஒரு வதகயில் மண்ேோனப்போ. அேனோல்ேோன் பூமிதய பூமோதேவி என்கிதறோம். சபண்தணயும் மண்தணோடு சபோருத்தி, மண் விதளவிப்பதுதபோ நீயும் உயிர்கதள விதளவிக்கிறோய் என்கிதறோம்.'' ''சபண்ணிடம் மண் குணம் இருப்பேற்கும், நீங்கள் இதே எனக்கு அளிப்பேற்கும் என்ன சேோடர்பு சுவோமி?'' ''ேன் ஆற்ற ோல் இந்ே மண்தண உயிர்ப்பிக்க முடிந்ே ஒரு சபண்ணரசி உனக்கு மதனவி யோகத்ேோன்...'' ''என்தன ம் ோரியோகச் ச ோல்கிறீர்களோ?'' ''இல்த யப்போ... சிவத்தேோடு க்தி த ர்ந்ேோல், அந்ே சிவ க்திேோன் பூரணமோனேோகும்.'' ''இந்ேக் க ப்போன சுதரக்கோய்?'' ''க ப்பு இேன் ேன்தம. இதே நீக்க முடிந் ேோல், இது உண்ணப் பயன்படும். ேோன் பிறந்ே தநோக்கம் இேற்கு ஈதடறும்!'' ''மணத அரிசியோக்க முடிந்ே கரத்ேோல் சுதரக்கோயின் க ப்தபத்ேோனோ நீக்க முடியோது?'' '' ரியோகச் ச ோன்னோய்..!'' ''ஆனோலும் தகட்கிதறன்... நோன் சிவ க்தி தமேனோகி என்ன ச ய்யப் தபோகிதறன்?'' ''நல் தகள்வி! அப்படி ஆகோமல்ேோன் என்ன ச ய்துவிட முடியும் உன்னோல்?'' ''எதேச் ச ய்வதும் எனது தநோக்கம் இல்த சுவோமி! எதேச் ச ய்தும் எவருக்கும் எதுவும் ஆகிவிடப் தபோவதில்த . அவரவர் கர்மப்படி அவரவரும் பிறந்து வளர்ந்து வோழ்ந்து முடிந் திடப் தபோகின்றனர்.'' ''அந்ே அவரவர் கர்மத்தின்படிதய உனது கர்மத்துக்கு நோன் வருகிதறன். எங்தகோ பிறந்ே நீ, இங்தக என்தன அதடந்து, தயோக ரகசியங்கதள அதடயப் சபற்றோய் அல் வோ?'' ''ஆமோம்...'' ''எல்த ோரும் ேங்கள் ச ருப்புகதள என் வ ம் விட்டு, தேய்ந்து தபோன அதேத்ேோன் தேய்த்துக் சகோண்டனர். உனக்கு மட்டும்ேோதன அப்போ நோன் பரமோத்மோ- ஜீவோத்மோ எனும் இரண்தட யும் இதணத்து தேப்பவன் என்பது சேரிந்ேது.'' ''அேனோல்..?'' ''உனக்கும் ஊருக்குச் ச ோல்லும் கடதம இருக்கிறேப்போ!'' என்றோர் ச ருப்பு தேப்பவர். சிவவோக்கியர் அதே ஒப்புக்சகோண்டோரோ? - சிலிர்ப்தபோம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
செங்கலும் கருங்கலும் சிவந்த ொதிலிங்கமும் செம்பிலும் தராவிலும் சிவன் இருப்பன் என்கிறீர் உம்பதம் நினைந்துநீர் உம்னைநீர் அறிந்தபின் அம்பலம் நினைந்த நாதர் ஆடல்பாடல் ஆகுமை! - சிவவாக்கியர் ''ஒரு கடனை உைக்கு இருக்கிைது' என்று, செருப்பு னதக்கும் கடனைனயச் செய்கின்ை அந்த மயாகி, சிவவாக்கியனர மநாக்கிச் சொன்ைமபாது, அவரால் அனதச் ெட்சடன்று ஏற்க முடியவில்னல. ைைத்தின் உணர்வுகனை அப்படிமய எதிசராலிப்பதுதாமை முகம்? மயாகிக்கு அது புரியாைலா மபாகும்? ''என்ைப்பா மயாசிக்கிைாய்?'' என்ைார். ''எைக்கு, ஊருக்குச் சொல்லும் கடனை எை ஒன்றிருப்பதாகச் சொன்னீர்கள், அல்லவா..?'' ''அந்தக் கடனை உைக்கு ைட்டுைல்ல; ஆைறிவு சபற்ை ைைத்னத உனடய ைாந்தர்கள் அவ்வைவு மபருக்குமை உள்ைது! என்னைமய எடுத்துக்சகாள்... 'கங்கா, என்னை ஏற்றுக் சகாள்!’ என்று நான் கங்னக ஆற்றில் இைங்கிைால், அவள் என்னை ஏற்றுக்சகாள்ைாைல் மபாய்விடுவாைா? பிய்ந்துமபாை செருப்புகனைத் னதத்துக்சகாண்டு எதற்காக இங்மக உட்கார்ந்திருக்கிமைன்?'' ''இனத நானும்கூட எைக்குள்மை மகட்டுக்சகாண்மடன்!'' ''இப்படி நான் இங்மக இருந்திருக்காவிட்டால், உன்னைத்தான் நான் அறிந்துசகாண்டிருப்மபைா?''
நீ
என்னைச்
ெந்தித்திருக்க
முடியுைா?
''உண்னைதான்! தைக்சகை வாழ்வது சுயநலைாைது என்பனத நானும் ஒப்புக்சகாள்கிமைன். ஆைால், இந்தச் ெமூகம் எைக்குக் மகாபத்னதயும் சிரிப்னபயுமை தருகிைது. ஆளுக்சகாரு விதைாகச் சிந்திக்கிைார்கள். தான் சிந்திப்பமத ெரி என்றும் எண்ணுகிைார்கள்!''
''அதுதாைப்பா கருத்துச் சுதந்திரம்! ைைமும் வாைமும் பல வனககளில் ஒன்று. வாைம் என்ை ஒன்று உண்னையில் எதுவும் இல்லாதது. பூமியும் பிை மகாள்களும் இருக்கப்மபாய்த்தான், இனடசவளி சதரிந்து, அனத வாைம் என்கிமைாம். அதில் இந்த பூமி ைற்றும் பிை மகாள்களின் சுழற்சியாலும், ஒளி- ஒலியாலும் இலங்குவதாய் உள்ைமத ஆகாயம்! இனவ எல்லாம் இல்லாது மபாைால், ஆகாயமும் இல்லாது மபாகும். ைைமும் இவற்ைால் பாதிக்கப்பட்டுத் தன்னை பிரதிபலிக்கிைது. இந்தப் பிரதிபலிப்புகமை நீ அவர்களிடம் காணும் சிந்தனைகள்...'' ''எனில், உலகத்தவர் யாவரும் ஒமர கருத்மதாடு இருக்கமுடியாது என்று கூை வருகிறீர்கைா?'' ''ஒன்றுதாைப்பா பலவாக இருக்கிைது. அந்த பலதுதாைப்பா பக்குவம் சபறும்மபாது ஒன்ைாகிப் மபாகிைது..!''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''குழப்புகிறீர்கமை?'' ''சதளிவதற்காகக் குழம்புவதில் பினழயில்னல!'' ''இந்தச் ெமூகத்னதத் திருத்தமுடியாது, அது மதனவயுைற்ைது என்பமத எைது சதளிவு! ஒருவன் தன்னைத் திருத்திக்சகாண்டாமல மபாதும்; ஒவ்சவாருவரும் திருந்தத் திருந்த, சைாத்தமும் தாைாகத் திருந்திவிடும் என்கிைது என் ைைம்.'' ''உன் சதாடக்கமை தவைாக உள்ைமத!'' ''எப்படி?'' ''திருத்துவது என்னும் உன் கருத்மத தவைாைது. அப்படிக் கூறும்மபாமத, நீ திருந்தி பினழகமை இல்லாைல் வாழ்பவன் என்று ஓர் அர்த்தம் வருகிைமத! அது உண்னையா?'' ''நாைறிய என்னிடம் ஒரு பினழயும் இல்னல, சுவாமி!'' ''என்ைால், அறியாப் பினழகள் இருக்கக்கூடும் அல்லவா?'' ''அதில் எைக்கு ைாற்றுக் கருத்மத இல்னல.'' ''நல்லது. அறியாப் பினழகள் என்னிடமும் உள்ைை. பினழகள் துளியுமின்றி ஒருவர் இருத்தல் அரிதினும் அரிது! இருந்த இடத்னத விட்டு அகலாைல் காற்னை ைட்டும் உட்சகாண்டு தவம் புரியும் துைவிகூட, அப்படிக் காற்னை உட்சகாள்ளும்மபாது, கண்களுக்குப் புலைாகாத நுண்ணுயிர்கள் சிலவற்னை உட்சகாள்ளும் நினலப்பாடு உள்ைது. அதன் காரணைாக அவரும் அறியாப் பினழயாைர் ஆகிைார்.'' ''இதன் மூலம் தாங்கள் எனத வலியுறுத்த விரும்புகிறீர்கள்?'' ''எந்த ஒரு விஷயத்துக்கும், அனத விைங்கிக் சகாள்ை இரண்டு பக்கங்கள் இருந்தாக மவண்டும். விைங்கிக்சகாண்ட பின்ைர், அது விைங்கிக்சகாண்டவருக்குள் ஒன்ைாகிவிடும். இதற்குச் ொன்ைாக உள்ைனவமய இரவு- பகல், இன்பம்- துன்பம், இனிப்பு- கெப்பு, மைல்கீழ், சபரிது- சிறிது மபான்ைனவ. இந்த இரட்னடத்தன்னை இல்லா விடில், ஒன்றின் ைதிப்னப உணரமவா, அைவிடமவா முடியாது. உைது குழப்பத்துக்குக் காரணமும் இந்த இரட்னடத்தன்னைனய நீ காண்பது தான். உைக்கு எதிராை தைத்தில் இந்தச் ெமூகம் இருப்பதாக நீ கருதுகிைாய். உன் அனைப்பு ஒரு தைம் என்ைால், உைக்கு எதிராை அனைப்பு இன்சைாரு தைம். இது இயற்னகயாைது. காலம் காலைாக இப்படித்தாைப்பா இருந்து வருகிைது. இனியும் இப்படிமய இருக்கும். இனடயில் வந்தவன் நீ... நான்... நாம்..!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''இப்படி நீ... நான்... நாம் வரவும் ெரியாை காரணம் உண்டு. காரணம் இல்லாைல் ஒன்னை, இந்த உலகில் ஒரு தூசு தும்பிடம்கூட நீ காண முடியாது. ஒரு தூொைது குப்னபயிலிருந்து உருவாகி இருக்கும். குப்னபமயா தைக்காை மதனவயும் பயன்பாடும் முடிந்த நினலயில் அப்படி ஆகியிருக்கும். முன்ைதாக அது பயன்நினைந்த ஒன்ைாகமவ இருந்திருக்கும். ''இமதா, இந்தக் கிழிந்த செருப்னபமய எடுத்துக் சகாள்; இது எருனைத் மதாலால் ஆைது. எருனை இைக்கப்மபாய், இது உரிக்கப்பட்டுச் செருப்பாைது. எருனை அதற்கு முன் மவமைார் எருனையின் சுமராணிதத்தில் இருந்தது. அந்தச் சுமராணிதம் சகாண்ட எருனை, இன்மைார் எருனையின் சுமராணிதத்தில் இருந்தது. இப்படிப் பின்சதாடர்ந்து மபாைால் மபாய்க்சகாண்மட இருக்கலாம். இதிலிருந்மத, காரணம் இல்லாைல் காரியம் இல்னல எனும் அழியாக் கருத்து மதான்றியது. இந்தக் கருத்தின் வழியாக இனி இந்தச் ெமூகத்னதப் பார். அப்மபாதுதான் ஒன்றின் இரு நினலகனைச் ெைைாகப் பார்த்தது மபாலாகும். ெைைாகப் பார்த்தாமல ெரியாை செயல்பாட்னடச் செய்ய இயலும். பார்னவமய ெைைாக இல்லாதமபாது, உன் செயலில் அது எப்படி வரமுடியும்?'' ''சுவாமி! உண்னையில் தாங்கள் யார்? நான் ஒன்சைன்றும், என்றும் உண்சடன்றும் நம்பும் அந்தச் சிவசபருைாமை நீங்கள்தாமைா? என் அகக் கண்கனைத் திைந்துவிடப் மபசும் உங்கள் மபச்சு, எைக்குள் ஒரு சதளினவ உருவாக்கிவிட்டது. அமத மநரம், என்னுள் இன்ைமும் பல மகள்விகள் வினடக்காகத் துடித்தபடிமயதான் இருக்கின்ைை..!'' ''மகைப்பா... சதரிந்தால் பதில் கூறுமவன்.'' ''பினழமயயின்றி இந்தப் பூமியில் ஒரு துைவியால்கூட இருக்கமுடியாது என்ைால், எப்படித்தான் கனடத்மதறுவது?'' ''தவிர்க்க இயலாத பினழகனை அந்தப் பரைன் தன் கருனணயால் ைன்னித்து ஏற்றுக் சகாண்டு விடுவாைப்பா! அவன் கருனணக்கும் துளி இடம் மவண்டுைல்லவா?'' ''புரிந்துசகாண்மடன் சுவாமி! ஒன்மை இரண்டாக இருக்கிைது; அப்மபாதுதான் புரிந்து சகாள்ளுதல் எளிது என்றீர்கள். எனில் நன்னை- தீனை எனும் இரண்டும் ெைம் மபாலக் கருதமவண்டியுள்ைமத! ஒரு நன்னை எப்படி ஒரு தீனைக்குச் ெைைாகும்?'' ''தீனை இருந்து, அனதத் தடுக்கப் மபாய் அல்லது ைாற்ைப் மபாயல்லவா நன்னை வந்தது? குப்னபமய விழ வாய்ப்பில்லாத இடத்னதச் சுத்தைாை இடம் என்று எப்படிக் கூை முடியும்?'' ''புரிகிைது! ஒன்று இரண்டாகமவ இருக்கும். அனதச் ெைைாக நைக்குள் கருதிைாமல, அனத முழுனையாக விைங்கிக் சகாள்ை முடியும். விைங்கிக்சகாண்டால்தான் வினையாற்ை முடியும். வினையாற்றுதமல கடனை. அனதச் செய்யமவ பிைப்பு. வினைனவப் பற்றிய கவனல யின்றி, கடனைனயச் செய்துசகாண்மட மபாக மவண்டும். கடப்பாட்டுக்கு உரிய பலன் தாைாகமவ மதான்றும். முனைந்து மதாற்றுவிக்கத் மதனவமய இல்னல என்கிறீர்கள்!'' ''ஆம்... அப்படிக் கடனையாற்றிடும்மபாது ஏச்சும் மபச்சும் மதான்றும். ெைைாக பாவிக்கும் ைைப்பாங்கு வந்துவிட்டதால் ஏச்சு வருத்தம் தராது; வாழ்த்தும் ையக்கம் தராது!'' ''நல்லது... நானும் இனி ெமூகத்னத விட்டு ஒதுங்கி இருக்காைல், என் கடனைனயச் செய்மவன். நான் எனத உண்னை என்று உணர்ந் மதமைா, அனதப் பிைருக்கும் உணர்த்துமவன்.''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''அப்படிமய செய்! இதுதான் ஞானிகளின் செயல். நீ உணர்ந்து உனரப்பனதச் சிலர் ைறுக்கக்கூடும். அவர்கள் உணர்ந்தனதத்தான் நீயும் ைறுக்கிைாய். இடது என்று ஒன்றிருந்தால், வலசதன்று ஒன்று இருந்மத தீரும். இடமும் வலமுைாை வினைப்பாசடன்னும் துடுப்பு அனெந்தால்தான், வாழ்க்னகப் படகு மதங்கி நிற்காைல் வாழ்சவனும் நதினயக் கடக்கும். ''ஆைால், இடமைா வலமைா, எங்மக இருந்தாலும் அங்மக- அதிமல முழுனையாக இருத்தல் மவண்டும். இல்னலசயனில், ஊைைாகிப் மபாவாய்; ஞானியாக ைாட்டாய்! இவ்வைவுதாைப்பா விஷயம்...'' - அவர் மபசி முடித்திட, சிவவாக்கியரும் ஒரு புத்சதாளிமயாடு புைப்பட்டார். உபமதெம் என்பது உயரைாை பீடத்தில், பட்டும் பீதாம்பரமும் தரித்த ைடாதிபதியிடம் இருந்துதான் கினடக்க மவண்டும் என்பதில்னல; இப்படித் சதருமவாரத்துப் பாைரனிடமும் கினடக்கும் என்பமத, இதன் மூலம் நாம் உணர மவண்டிய உண்னை. சிவவாக்கியர் புடம்மபாட்ட தங்கைா கிப் புைப்பட்ட பின், அந்த ைணனலயும் மபய்ச் சுனரக்கானயயும் ெனைக்க முடிந்த சபண்னணயும் காலத்தால் கண்டறிந்தார். திருைணமுைாகியது. சிவவாக்கியருக்குள் ைானுட வாழ்க்னக சநறிகளில் இடது ொர்புத் தன்னைமய அதிகம் இருந்தது. அவரது மகாணம் அப்படி என்று கூைலாம். அவருக்குள் இனைவன் அவ்வாறு செயல்பட்டான் என்றும் எடுத்துக்சகாள்ைலாம். உருவ வழிபாடு அவருக்கு ஏற்புனடயதாக இல்னல. மவதங்களுக்குள் இனைவன் இருக்கிைான் என்பனத அவர் ைறுத்தார். 'ஒரு புத்தகம் எப்படிக் கடவுைாக முடியும்? எனில், அது னகயிலிருக்க ஒருவன் ஏன் கடவுள் தன்னை அனடயாைல், அதன் அடினை மபாலிருக்கிைான்?’ என்று மகட்டார். மவதங்கள்தான் ொதினய உருவாக்கிை. ொதி ைனிதன் பாவியாகிவிட்டான். ஒருவனைப் பாவியாக்கிய மவதம் எப்படிச் சுத்த சுயம்பிரகாெ ைாை இனைவனை அனடயாைம் காட்ட முடியும் என்றும் மகட்டார் சிவவாக்கியர். இந்தக் மகாபமை ''பனைச்சியாவமததடா, பைத்தியாவமததடா, இனைச்சித் மதால் எலும் பினும் இலக்கம் இட்டிருக்குமதா?'' என்று பாடல் வழி மகள்வி மகட்கச் செய்தது. இதைால் சிவவாக்கியருக்கு ஆதரவாைவர்கனைவிட எதிராைவர்கமை அதிகம் உருவா யிைர். கருத்தைவில் அவமராடு ஒன்ை முடிந்த வர்கள், அவர் சொல்வனத வழி சைாழிந்தைர். குறிப்பாக இடதுொர்புச் சிந்தனையாைர்கள் சிவவாக்கியர் பாடல்கனைத் தங்களுக்குச் ொதகைாகப் பயன்படுத்திக்சகாண்டைர். சிவவாக்கியர் இப்படி, தான் உணர்ந்தனதச் சொல்ல வழிகாட்டியவராக கங்னகக் கனரச் செருப்பு னதப்பவனரச் சொல்லலாம். ஒன்றின் அழுக்னக நீக்க, அனத அடித்துத் துனவக்க மவண்டியுள்ைது. அப்மபாது, உனடயின் அழுக்கு நீரிடம் சென்று மெர்கிைது. நீர் அழுக்காைால்தான் உனட சுத்தைாகும்! நீராக இருந்து நம் அழுக்னக ஏற்று, தங்கனை அழுக்காக்கிக்சகாண்டு, பின்பு ஆறு மபால ஓடி தங்கள் அழுக்னக உதிர்த்துவிட்டு மீண்டும் சதளிவாகின்ைவர்கமை மயாகிகள்- குருநாதர்கள். இவர்களில் ஒவ்சவாருவரும் ஒவ்சவாரு விதம்! இந்த வரினெயில், சிவவாக்கியர் மபால் சில கருத்துக்கள் சகாண்டிருந்து, பின்பு அதில் ைாறுபாடு சகாண்ட காகபுஜண்டனர அடுத்துச் சிந்திப்மபாம். - சிலிர்ப்மபாம்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'பாரடா இப்படியே யுகங்கள் ய ாறும் பார் னில் நானிருந்ய ன் பலயகாடி ஆண்டு ஆரடா என்னைப்யபால் அறிவாருண்யடா ஆதியேன்ற சித் ருக்கும் ஆதிோயைன். வீரடா விமலரிடம் யெல்லும்யபாது யவற்றியுடயைனை எடுத்து முத் மிட்டார் காரடா கயினலயின்யமல் இருக்கச்யொன்ைார் காகயமன்ற ரூபமா யிருந்ய ன் பாயர...’ - காகபுஜண்டர் காகபுஜண்டர்! சித் புருஷர்களில் மிகுந் ஆய்வுக்குரிே சித் ர் இவர் என்றால், மினகயே இல்னல. சித் ர்களின் ய ாடக்கம் சுந் ராைந் ரில் இருந்து ய ாடங்குகிறது என்பது ஒரு கணக்கு. மதுனர மீைாட்சி சுந் யரஸ்வரப் யபருமான் ான் சுந் ராைந் சித் ராக மதுனரயில் நடமாடி, யமாத் மதுனர மக்கனையும் ன் யபரழகால் மேக்கி, சித்து யவனலகள் பல யெய்து, பின் இந்திரைால் கட்டப்பட்ட ஆலேத்துக்குள் பாண்டிே அரெனின் முன்ைால், கல் ோனைக்குக் கரும்பு யகாடுத்து, பாண்டிேனுக்கும் பிள்னைப் யபற்னற அளித்துச் யென்றவராவார். இப்படி, சுந் யரெப் யபருமாயை சுந் ராைந் சித் ைாக வந்து, சித் ர் வரினெ ய ாடங்கிேது. அ ற்கு முன் முனிவர்கள், ரிஷிகள் என்யபாயர இருந் நினலயில், சித் ர் என்யறாரு வரினெ ஈெைால் ய ாற்றுவிக்கப்பட எது காரணம் என்ப ற்குத் ய ளிவாை ஒரு வினடனே இதுநாள் வனரயில் எவரும் கண்ட ாகத் ய ரிேவில்னல. நினலோய் ஓரிடத்தில் அமர்ந்து வத்தில் முனைந்து, சுவாெத் ால் ஓரங்குல அைனவ எட்டுபவன் ான் முனிவன். இந் நினலயில், ெமாதி நினல ஏற்பட்டு யபரின்பப் யபருநினல உருவாகி, பலப்பல ஆண்டுகள் இந் ெமாதி நினலயியலயே அமர்ந்திருப்யபார் பலர் உண்டு. நாயமல்லாம் இந் ஓரங்குல சுவாெ கதினே அனடவது என்பது, கற்பனைகூடச் யெய்து பார்க்கமுடிோ ஒரு விஷேமாகும். நாம் எதுவும் யெய்ோமல் ொ ாரணமாக அமர்ந்திருக்கும் நினலயில், நம் சுவாெம் 12 அங்குல அைவுக்கு உள் யென்று திரும்புகிறது. நடக்கும்யபாய ா 16 அங்குலம்; ஓடும்யபாது 25-ல் இருந்து 30 அங்குலம்; உறங்கும்யபாது 36 அங்குலம்; உடலுறவு யகாள்ளும்யபாது 64 அங்குலம் என்பது நமது அன்றாட சுவாெ கதி ஆகும். இப்படிப்பட்ட நாம் எப்படி ஓரங்குல அைனவ அனடே முடியும்? நம் சுவாெ அைவு குனறேக் குனறேத் ான் நமக்காை ஆயராக்கிேத்தில் இருந்து பல அதிெே ெக்திகள் நமக்குள் ய ான்றும். நமது ெராெரி அைவாை 12 அங்குலத்தில் இருந்து ஓர் அங்குலம் குனறத்து, 11 அங்குல அைவுக்கு நாம் சுவாசித் ாயல, பல அதிெேங்கள் நடக்கத் ய ாடங்கிவிடும். அ ாவது, 11 அங்குல சுவாெம் நமக்குப் யபாதும் என்றாகிவிட்டால், உலக இச்னெ நம்னம விட்டுப் யபாய்விடும். அதுயவ இன்ைமும் குனறந்து 10 அங்குலமாைால், ோரும் உபய சிக்காமயலயே நமக்கு நாயம ஞானிோகிவிடுயவாம். இன்யைார் அங்குலம் குனறந்து 9 அங்குல அைவுக்கு நமது சுவாெம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
யெேலாற்றும்யபாது, என எப்படிச் யெய்ேயவண்டும் என்பது புலைாகிவிடும். எட்டு அங்குல அைனவ அனடயும்யபாது, அடுத்து நடக்கப்யபாவன முன்கூட்டியே உணர முடியும். இப்படிக் குனறயும் சுவாெ கதி இரண்டு அங்குல அைனவ எட்டும்யபாது, சுலபமாக உடம்னப விட்யட நம் ஆத்மானவ யவளியேற்ற முடியும். அ ாவது, கூடுவிட்டுக் கூடு பாேலாம். இப்படி சுவாெ கதிக்காை யபாக்கில் ான் மனி னின் அடுத் பரிமாண நினலப்பாடுகள் உள்ைை. யோகப் பயிற்சியும், குந் குருநா ரின் வழிகாட்டலும், அருள்பலமும் ான் இதில் நமக்காை பரிமாண நினல எது என்பன முடிவு யெய்கின்றை. இன க் யகாண்டு, முனைந்து கனடத்ய றுபவன் முனிவன். பின், முனிவயை அடுத் நினலோக ரிஷி எனும் ப விக்குச் யெல்கிறான். ஒரு முனிவன் ன்னை யவன்றவைாவான். ரிஷி என்பவன் ன்னை யவன்றதுடன், உலகின் ெகலத்தின் மீதும் ஆதிக்கம் யெலுத்தி, அன யும் யவல்ல முடிந் வைாவான். இந் இரு நினலப்பாடு கடந்து அல்லது இந் இரு நினலப்பாடு யபா ாது என்று மூன்றாம் நினலப்பாடாக வந் ய சித் ம். அந் சித் த்ன உலகுக்கு அறிமுகப் படுத்தி, மு ல் சித் ைாக வந் வன் அந் ஈென். முனியோ, ரிஷியோ சுேமாக ஆக முடிோது. குருவருைாலும், மந்திர உபய ெத் ாலும் மட்டுயம முனியும் ரிஷியும் உருவாக முடியும். இவர்களுக்குச் சிஷ்ேர்கள் ய ான்றக் கூடும். ஆைால், இவர்கள் ெமு ாே நலனை முன்னிறுத்திப் யபரி ாக என யும் யெய்பவர்கள் இல்னல; யொல்பவர்களும் இல்னல. யொல்ல ஒருவர் இருந் ால் எப்படி இருக்கும் எனும் யகள்வியின் பின்புலத்தில் உருவாைவயை சித் ன். இந் சித் ன் உடம்னப அறிந்து, அன யவன்றவன்; பிரபஞ்ெம் அறிந்து அன க் கடந் வன். இன ச் சுேமாக, ன்முனைப்பால் கண்டவன். அந் ச் சுேமாை ன்முனைப்புக்குப் பின்யை முற்பிறப்பும், அதில் ஈயடற்றிே அருட்யெேல்களும் அடக்கம். இவன் எப்படி இருப்பான் என்ப ற்குப் பதில் யபாலவும், இப்படியும் இருக்கலாம் என்பது யபாலவும் ஒரு திருவினைோடற் யெேலாக ன்னைச் சுந் ராைந் சித் ைாக ஆக்கிக்யகாண்டு, நிரம்பிே சித்துக்கனைச் யெய்து காட்டிைான் அந் சிவன். ஒரு திருவினைோட்டாக, ாயை யநரில் வந்து சித் பரம்பனரனேத் ய ாடக்கிேவன், அ ற்கும் முன்யப காகபுஜண்டர் வடிவில் அந் ப் பரம்பனரனேத் ய ாடங்கிவிட்டான். காலத்ன ஊடுருவிப் பின்யைாக்கிச் யென்று பார்த் ால் இன உணரலாம் என்று கூறி, அந் வனகயில் பார்த் ால், சுந் ராைந் ர் மு ல் சித் ர் இல்னல. அவரினும் முன்ை ாை அகத்திேரும் சித் ர் இல்னல. அவர் ஒரு முனிவர். பின்ைர், மகரிஷிோக ன்னை உேர்த்திக்யகாண்டவர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித் ன் என்றால்... அதிலும் மு ல் சித் ன் என்றால், அது காகபுஜண்டர் ான் என்பது சிலரது கருத் ாகும். எ ைால், எப்படி என்பன இனி காண்யபாம். கயினலயில், ஒருநாள் அம்னமயும் அப்பனும் ஆைந் நடைம் ஆடத் ய ாடங்கிைர். அவர்கள் இருவரும் ஆடுகிறார்கள் என்றால், ஒரு யகாணத்தில் ான் அது நடைக் காட்சி. உண்னமயில், பிரபஞ்ெயவளியில் பல மாறு ல்கள் அ ைால் உருவாகத் ய ாடங்கிவிட்டை என்பய , அந் நடைத்தின் பின் உள்ை யபருண்னம. இந் நடைக் காட்சினே, கயிலாே பூ கணங்கள் மு ல் ெக்தி கணங்கள் வனர ெகலரும் கண்டு இன்புற்றிருக்க, இவர்களுடன் ெப் ரிஷிகளும் நவநாேக முனிவர்களும் அடக்கம். ஓர் ஆச்ெரிேம் யபால, இந் யவனையில் சிவயபருமானின் சிவகனலயில் இருந்து காகம் ஒன்று ய ான்றிேது. அய யநரம், ெக்தியின் கனலயில் இருந்து அன்ைம் ஒன்று ய ான்றிேது. ஒன்று யவண்ணிறமாைது; பானலயும் நீனரயும் கலந்து ந் ாலும், பிரித்து உண்ணத் ய ரிந் து. காகயமா, பிரிக்கத் ய ரிோமல் கினடப்பன உண்பது. இரண்டும் யநர் எதிராைனவ. அழகு, குணப்பாடு எை அனைத்திலும் மாறுபாடு உனடேனவ. எப்யபாதும் இந் உலகில் ஒன்று இரண்டாகயவ உள்ைது. அது இரண்டாக இருந் ால் ான், அந் ஒன்னற நம்மால் ய ளிவாகப் புரிந்துயகாள்ை முடியும். யபாழுது எனும் ஒன்று இரவு, பகலாக உள்ைது. சுனவ எனும் ஒன்று இனிப்பு, கெப்பாக உள்ைது. குணம் எனும் ஒன்யறா ொந் மும் யகாபமுமாய் உள்ைது. இவ்வாறு இருவி மாய் இருந் ால் ான் அ ை ன் ன்னமனே நாம் ய ளிவாக உணர முடியும். இங்யகயும் ஏகாந் நடைத்தில்... இப்படி ஒரு யபருண்னமனே உணர்த் யவ, அன்ைமும் காகமும் ய ான்றிே ாகக் யகாள்ைலாம். அனவ இரண்டும் கூடிை. அ ன் வினைவாக 21 முட்னடகனை அன்ைம் இட்டது. அதில் 20 அன்ைங்களும், ஒரு காகமும் ய ான்றிை. சிவ கனலோை காகம் அழிவில்லா ன்னமனேப் யபற்று, பிறப்னபத் ய ாடர்ந் து. அன்ைக் குஞ்சுகள் அன்ைமாய் வாழ்ந்து முக்தினே அனடந்துவிட்டை. கயினலயில் பிறந் இந் க் காகத்தின் அடுத் பிறப்யப காகபுஜண்டர் எனும் மானுட வடிவாகும். அப்யபாது இவருக்கு இப்யபேர் வாய்த்திருக்கவில்னல. இப்யபேர் பின்ைால் ான் ஏற்பட்டது. இந் காகபுஜண்டர் எனும் யபேருக்குப் பின்ைால் யபரும் காரணங்கள் ஒளிந்துள்ைை. முன்ை ாக, காகம் எனும் யபேர்க் காரணத்ன நாம் ஆராய்வது நலம். 'கம்’ என்றால் அடங்கியிருத் ல் என்பது யபாருைாகும். லிங்கம் என்றால், அ னுள் எல்லாம் அடக்கம் என்று யபாருள். ரங்கம் என்றால், அனைத்தும் புறத்தில் அடக்கம் என்று யபாருள். ங்கம் என்றால் ' ண்’ எனும் ஒளி அடக்கம். ' ண்’ என்பது ான் ' ங்’ எை மருவி வழக்குச் யொல்லாயிற்று என்பர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இவ்வனகயில் 'கா’ என்பது காலத்ன க் குறிக்கிறது. அ ாவது காகம் காலத்தின் ஒரு வடிவமாகும். காலம் என்பது, உண்னமயில் இருள் ொர்ந் து. சூரிேைால் ான் ஒளி ய ான்றி பகல் உண்டாயிற்று. எப்யபாதும் இருப்பது இருயை! இ ைால், வந்து மனறவய ஒளி! எையவ, காகத்தின் நிறம் கறுப்பாைது. இது, ன் குரலாலும் காலத்ன யே உனரக்கிறது. கானல, மானல யநரத்தில் காகங்கள் கூட்டாகக் கனரயும். அய யபால், இனவ குரல் யகாடுப்ப ன் பின்புலத்தில் ஒரு காரண- காரிேம் இருக்கும். ஒரு வீட்டில் உள்ை மரத்தியலா, கூனர மீய ா ஒரு காகம் அமர்ந்து கத்திைால், அந் வீட்டுக்கு உரிேவனர எண்ணிேபடி உறவிைர்கள் வந்துயகாண்டு இருக்கிறார்கள் என்பது யபாருள். காகத்தின் குரனல ஒரு யெய்திோக எடுத்துக்யகாள்ைலாம். எப்யபாதும் காலத் ால் நடக்க இருப்பன யே இது எதியராலிக்கிறது. பறனவகளில் இது மட்டும் ான் மனி ன் உண்ணும் அனைத்ன யும் உண்ணக்கூடிேது. அ ாவது, பிற பறனவகள்யபால பச்னெோகவும் உண்ணும்; யவந் ன யும் இது உண்ணும். மனி ர்களிடயமா பிற மிருகங்களிடயமா இ ற்கு அச்ெம் கினடோது. இ ைால் ான் மானுட வாழ்வு முடிந்து அமரர்கைாகிவிட்ட நம் முன்யைார், பித்ரு யலாகத்தில் இருந்து, இ ன் வடிவில் பூ உலகுக்கும், ங்கள் ய ாடர்புனடேவர் வீட்டுக்கும் வந்து, அவர்கள் இடும் அன்ைத்ன உண்டு திருப்தியுற்று, 'கா கா’ என்று ஆசீர்வதித்துச் யெல்வார்கள். 'காகா’ என்றால் 'காலத் ால் காப்யபன்’ என்பது யபாருள். நாமும் 'காகா’ என்று அனழக்கும்யபாது, 'காலத் ால் எங்கனை காக்க வருக’ என்று அனழக்கியறாம். சிலர் 'காப்பாற்றுங்கள்... காப்பாற்றுங்கள்’ என்ப ன் சுருக்கம் என்பர். இப்படி, காகம் எனும் பறனவயின் பின்புலத்தில், நாம் உணர்ந்திட அயைக விஷேங்கள் உள்ைை. இப்படிப்பட்ட ன்னம யபாருந்திே காகம், கயினலயில் சிவகனலோக வந் து. பின், அது மானிடப் பிறப்யபடுத் து. சிவ கனலக்கு அழிவில்லா ால், அது காலத் ால் பிறவிகனைத் ய ாடர்ந் து. அண்டமாகிே உலகமாைது, காலத்தின் வடிவாகிே காக வடியவடுத் வரால், அவருனடே புஜத்தில் ாங்கப்படுகிறது. இதுயவ காகபுஜண்டர் என்றாைது என்பர். தூே மிழில் காகபுசுண்டர் என்பர். அ ாவது, காலத்ன த் ாங்கி நிற்பவர் எனும் யபாருளில் காகபுஜண்டர் பார்க்கப்படுகிறார். இந் ப் யபேர்க் காரணத்ன மறுப்பவர்களும் உண்டு. - சிலிர்ப்யபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'காகமென்ற ரூபொயிருந்து மகாண்டு காரணங்கள் அத்தனையும் கருவாய்ப் பார்த்து வவகமுடன் மவளிவ ாட்ட நினைன ப் பார்க்க மவகுதூரம் சுற்றியின்ைம் விபரம் காவணன் வொகமுடன் பரந்தெைம் அணுவ தாக்கி மூர்க்கமுடன் பரமவளின ெைமவளிதாக்க நாகரிகொகவுந் தாைண்டவெவி நடுவனண முச்சிநடு ெத்தி தாவை!’ - காக புஜண்டர் காகம் கயினையில் சிவகனை ாக பிறப்மபடுத்து வந்தது; பின், அது ொனிடப் பிறப்மபடுத்தது; சிவ கனைக்கு அழிவில்ைாத தால், அது காைத்தால் பிறவிகனைத் மதாடர்ந்தது குறித்தும், காகபுஜண்டர் எனும் மப ருக்காை காரணம் குறித்தும், அந்தப் மப ர்க் காரணத்னத ெறுப்பவர்களும் உண்டு என்றும் மென்ற அத்தி ா த்தில் பார்த்வதாம். சுகப்பிரம்ெ ரிஷி எழுதி ஞாை சூத்திரத்தின் வாயிைாகவவ இந்தச் ெங்கதிகள் மதரி வருகின்றை. இதிலிருந்து, காகபுஜண்டர் காைத்தால் அழிவற்றவர், காைத்னத எதிமராலிப்பவர், காைத்தால் நடக்க இருக்கும் பிற விஷ ங்கனை, ஊழின முன்ைதாக அறி முடிந்தவர் என்பமதல்ைாம் மதளிவாகிறது. அனத முன்ைதாக உணர்த்தும் ஆற்றலும் மிக்கவர் என்பதும் புைைாகிறது. எல்ைாவற்றுக்கும் வெைாக, மநடி காை கதின தன் வனரயில் ெட்டுெல்ை, பிறர் வனரயிலும் இவரால் அறிந்துமகாள்ை முடிந்தது. காை ொற்றமும் அழிவும் வநரும்வபாமதல்ைாம், இவர் காக வடிமவடுத்து மவளியில் பறந்து தப்பிப்பார். பின் புதி யுகம் வதான்றும்வபாது, இவரும் வந்து இனணந்துமகாள்வார். 'கயினையில் ஓர் அன்ைத்தின் வயிற்றில் பிறந்த காரணத்தாைா இந்தத் தன்னெ?’ என்கிற வகள்வி எழைாம். இதற்கு வவறு வனகயிலும் ஒரு வினட காணக்கினடக்கிறது. முதலில், அன்ைம் வயிற்றில் பிறந்த காகொகி, பின் ொனிடப் பிறப்மபடுத்த வவனையில், இவருக்குள் சிவபக்திவ மிகுதி ாக இருந்தது. கூடவவ, தன்னை விஞ்சி ஒரு சிவபக்தன் இல்னை என்கிற ெெனதயும் இருந்தது. அந்தப் பிறப்பில், ஓர் அந்தணர் இவருக்குக் குருவாக அனெயும் ஒரு விதிப்பாடு இருந்தது. அந்த அந்தணரிடம் பாடம் கற்றுக்மகாண்ட இவர், அவனரவிட தான் மிகவும் புத்திொலி என்பவதாடு, அவனர விடவவ தனைசிறந்த பக்திொன் என்று தன்னைக் கருதிக்மகாண்டு, குருனவப் மபரிதாகக் கருதாெல் அைட்சி ப் படுத்தத் மதாடங்கிவிட்டார். ஒருமுனற, ெகாகாைர் எனும் ஆை த்தில் மபரும் வவள்வி நனடமபற்றது. அதில் பங்மகடுத்துக்மகாண்டிருந்த நினையில், இவரது அந்தண குரு அந்த ாகத்தில் பங்குமகாள்ை வந்தவபாது, இவர் அவனரக் கண்டுமகாள்ைவவ இல்னை. அவனர அைட்சி ப்படுத்தி நிந்திக்கவும்... அதுவனர பூனஜகனை ஏற்றுக்மகாண்டு அருைாசி வழங்கி படி இருந்த அந்த ெகாகாைைாகி ஈெவை வநரில் வதான்றி, குருனவ நிந்தித்த இவனரச் ெபிக்க முனைந்தான். எப்படித் மதரியுொ? 'இந்த உைகில் வாழும் அத்தனை உயிரிைங்கைாகவும் பிறக்கக் கடவது’ என்று ொபெளித்துவிட்டான். இந்தச் ொபப்படி காகபுஜண்டர் ஒவ்மவாரு பிறப்பாக எடுத்துக் மகாண்வட
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இருக்கவவண்டி துதான். அந்தப் பிறப்புக்கு ஏற்ப வாழ்ந்து, ெடி வவண்டும். ஒரு முனறதான் அந்தப் பிறப்பு. அடுத்து, இன்மைாரு பிறப்பு. கிட்டத்தட்ட பதிைாயிரம் பிறப்பு!
இனதக் வகட்டு காகபுஜண்டர் மிகவவ வருந்திைார். தன் தவற்னற உணர்ந்து ென்னிப்பு வகாரிைார். ஆைால் ெகாகாைவரா, 'பாவத்தில் மபரும் பாவம் குருனவ அவெதிப்பது. துவராகத்தில் மபரும் துவராகம் குருவுக்குப் புரிவது. நீ இரண்னடயும் மெய்தவன்’ என்றிட, அந்த குருவாகி அந்தணவர காகபுஜண்ட ருக்குப் பரிந்து வபசிைார். ெகாகாைரும் அவரின் பரினவ ஏற்று, காக புஜண்டருக்குத் தந்த ொபத்தில் ஒரு ொற்றத்னத ஏற்படுத்திைார். அதன்படி, 'எந்தப் பிறப்பிலும் உைகின் ொன ாகி துன்பங்கள் இவனர எதுவும் மெய் ாது. அவத வநரம் அந்த ொன பற்றியும், துன்பங்கள் பற்றியும் உணர்ந்து, ஓர் உத்தெ குருவின் இடத்தில் இருந்து, இவர் எவருக்கு வவண்டுொைாலும் அருைைாம்’ என்று திருத்தம் மெய்து தந்தார் ெகாகாைர். அதன்பின், காகபுஜண்டரின் பிறப்புகள் காைந்வதாறும் மதாடர்ந்தை. ஒவ்வவார் உயிரிைொகப் பிறந்ததும், அதன் தன்னெயும் அனுபவொகப் படிந்தது. இதைால், ெகை உயிர்களின் வாழ்க்னகப்பாட்னட உணரமுடிந்த ஓர் ஆத்ொவாக காகபுஜண்டர் திகழ்ந்தார். இது, இந்த உைகில் காகபுஜண்டருக்கு முன்னும் பின்னும் எவருக்கும் கினடத்திராத ஒரு வாய்ப்பாகும். இதைால், அண்டத்தின் அனைத்து உயிர் அனுபவங்கனையும் தன் வதாள்வெல் சுெந்தவராை இவருக்கு, ஒரு பிராெணப் பிறப்பும் ஏற்பட்டது. அப்பிறப்பில், வைாெெர் எனும் முனிவரின் சீடைாகும் பாக்கி மும் வாய்த்தது. இவரின் இப்பிறப்பில் அந்தத் திருொலின் ராொவதாரம் முற்றுப்மபற்று, ராெனின் ெரிதம் மொல்ைப்படுவதும் வகட்கப்படுவதும் மபரி புண்ணி ொகும் என்னும் கருத்து இவருக்குக் கூறப்பட, 'அந்த ராெனைத் தன்ைால் காணமுடியுொ?’ எனும் வகள்வி இவருக்குள் எழும்பி து. குரு வைாெெரிடம் இவர் தைக்கு ராெ தரிெைம் சித்திக்கச் மெய்யுொறு வற்புறுத்திைார். வைாெெவரா, ''அதற்கு உைக்குப் பக்குவம் வரவவண்டும். உன்னுள் பக்தி முதிர வவண்டும்!'' என்றார். உடவை, ''எப்படி பக்தி புரி வவண்டும்?'' என்று இவர் வகட்டார். ''அது மொல்லி வருவதல்ை; உணர்வால் வருவது'' என்றார் வைாெெர். ''உணர்வால் எப்படி வரும்?'' என்று வகட்டார் இவர். வைாெெர் மொன்ை எனதயும் புரிந்துமகாள்ைாெல், சிறுபிள்னைத்தைொக அவரிடம் தான் வபசி வத வபச்சு என்று வபெவும், வைாெெர் தன் திருஷ்டி ாவை இவரின் முதல் பிறப்பு காகம் என்பனத உணர்ந்து, அந்தக் காகம் வபாைவவ இவர் விடாது கனரவது கண்டு, ''நீ உன் பூர்வ பிறப்னப எடுப்பா ாக!'' என்று
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ெபித்துவிட, இவர் மீண்டும் காகொைார். பின்ைவர, ொப விவொெைம் கினடத்து, காகபுஜண்டர் ஆைார் என்பார்கள். வைாெெ முனிவரின் ொபத் தால், தன் பனழ பிறப்பாை காக்னகப் பிறப்னப புஜண்டர் எடுத்துவிட்ட நினையில், வைாெெ முனிவரிடவெ ஒரு ெைை ெஞ்ெைம் இதைால் ஏற்பட்டது. ஒரு சீடனை மநறிப்படுத்தி வழிப்படுத்த வவண்டி வனை அவெரப்பட்டு ெபித்துவிட்வடாவொ என்று அவர் தைக்குள்வைவ தடுொற ஆரம்பித்தார். நல்ை ஒரு தவசிக்குக் வகாபவெ வரக்கூடாது. வகாப தாபங்கனை மவல்ை முடிந்தாவை, ெைொைது ஒரு புள்ளியில் அடங்கி தவம் வெப்படும். தவம் வெப்பட்டாவை வரங்கள் கிட்டும். இப்படி ஒரு நினைன ஒரு முனிவர் ஒரு நாளின் ஒரு மபாழுதில் அனடந்துவிடுவதில்னை. ஆைால், வகாபவ ப்பட்டுச் ெபிக்கும்வபாது, அத்தனை நாட்கைாய்ச் வெர்த்த அத்தனை தவ ெக்தியும் ஒரு மநாடியில் அந்தக் வகாபத்தால் மவளிவ றி, திரும்பவும் ஆரம்ப நினைன ெபித்தவர் அனடந்துவிடும் ஒரு ஆபத்து உண்டு. அப்படி ஒரு நினைன ஒருவர் அனடந்து விட்டாவை ெைம் ெஞ்ெைப்படும். அதில் குழப்பங்கள் ஏற்படும். ெஞ்ெைமும் குழப்பங்களும் கிரகங்கைால் ஆட்டுவிக்கப்படும் ெனிதர்களுக்வகயுரி தன்னெகள்! ஒரு முனிவனுக்கு அந்த நினை ஏற்படுகிறமதன்றால், அந்த முனிவன் உ ர்ந்த முனி நினையில் இருந்து இறங்கிவிட்டதாகவவ மபாருள்! இதைாவைவ , வகாபத்தில் ெபித்துவிடும் பைர் பரிகாரம் கூறித் தங்கனை நிமிர்த்திக்மகாள்ைப் பார்ப்பார்கள். இனதம ல்ைாம் உணர்ந்வத, ெகாபாரதத்தில் விதுரர் தான் வகுத்த 'விதுர நீதி’யில் வகாபம்- ொபம் குறித்துத் மதளிவாகக் கூறியுள்ைார். 'வகாபப்படுவதும், வகாபத்துக்கு ஆைாவதும் உருவாக்கும் விஷ ங்கள் என்ை மதரியுொ? வகாபப்படுபவன் தன் வெம் உள்ை அருைம்ெம் அவ்வைனவயும் இழக்கிறான்; வகாபத்துக்கு ஆைாைவவரா அவ்வைனவயும் அனடபவராகிறார். இந்த உண்னென உணர்ந்தவன் எக்காரணம் மகாண்டும் வகாபிக்க ொட்டான். வகாபித்து, தன்னை இழப்பாளி ாக ஆக்கிக் மகாள்ைொட்டான். எைவவ, ாவரனும் வகாபித்தால் பதிலுக்கு நீங்களும் வகாபித்து, அவர் தந்த அருனை இழந்துவிடாதீர்கள்!’ என்பது விதுர நீதி உணர்த்தும் ஒரு நுட்பொை உண்னெ ாகும். இனதத் தன் வாழ்நாளில் கனடப்பிடித்த ஒவர முனிவர் வசிஷ்டர்தான்! வசிஷ்டனர விசுவாமித்திரர் படுத்தி பாடு மகாஞ்ெ நஞ்ெெல்ை. குறிப்பாக, வசிஷ்டரின் புதல்வைாை ெக்தியும் தந்னதன விஞ்சுெைவு தவமும், அதன் ப னும் உனட வன். அவனைவ விசுவாமித்திரர் கல்ொஷபாதன் என்னும் ொபம் மபற்ற ராட்ெென் மூைம் மகால்கிறார். ெக்தி உள்பட, வசிஷ்டருக்கு நூறு பிள்னைகள். அவ்வைவு வபனரயும் கல்ொஷபாதன் தாவை உண்டு ஜீரணிக்கிறான். இதைால், தைது வாரிசுகள் அவ்வைவு வபனரயும் வசிஷ்டர் இழக்கிறார். ஒரு கட்டத்தில் புத்திர வொகம் தாைாெல் தற்மகானைக்குக்கூட துணிகிறார். ஆைால், ெறந்தும் வகாபாவவெம் மகாண்டு, தைது துக்கத்துக்குக் காரணொை விசுவா மித்திரனரச் ெபிக்கவவா, அவர் மீது வகாபப்படவவா மெய் வில்னை. இதைாவைவ வசிஷ்டரால் பிரம்ெ ரிஷி ாக இறுதிவனர வாழ முடிந்தது. இமதல்ைாம் வைாெெருக்கும் நினைவுக்கு வருகிறது. உடவைவ பரிகாரம் காண வினழந்து, காகொகிவிட்ட புஜண்டர் முன் வதான்றி, ''புஜண்டா! வகாபத்தால் அவெரப்பட்டு உன்னைச் ெபித்து விட்வடன். அதிலும், ஒரு காகொக! காகம், அச்ெம் மிகுந்த பிறவி. தன் இைத்துடன் கூடி ஒற்றுனெ ாக உண்ணத் மதரிந்த இதற்கு எச்சில் வபதம் இல்னை என்பது ஒரு குனற. அழகில்ைாத ரூபமும், குரலும்கூட குனறவ ! இந்தக் குனறகள் உன் வனரயில் நீங்கிட, நீ நினைத்த வடிவம்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
மகாள்ளும் ெக்தின நான் உைக்கு வரொகத் தருகிவறன். அது ெட்டுெல்ை... அழிவவ இல்ைாதபடி யுகயுகொக வாழ்ந்திடும் ஆயுனையும் தருகிவறன். யுகங்கள் அழிந்து புதி யுகம் வதான்றிடும்வபாது, அனதக் காண முடிந்த காை தூதைாக நீ திகழ்வாய். ொறாதது ொற்றங்கள் ெட்டுவெ! அந்த ொற்றங்கள் எப்படிப்பட்டனவ என்பனதக் காணவும் உணரவும் முடிந்த ஒரு பறனவ ாகவும் ொனிடைாகவும் நீ திகழ்வாய். உன்ைால் இந்த உைகம் அறி ப்வபாவது, காைம் என்ற ஒன்றின் தன்னெ ாகும். இதற்கு, உைக்குக் கைங்காத மதளிந்த சித்தம் வாய்க்க வவண்டும். அதன் மபாருட்டு நான் உைக்கு ராெநாெத்னத உபவதசிக்கிவறன். இந்த நாெொைது ஈெனின் ஜீவெக்தியும், திருொலின் பிராண ெக்தியும் மகாண்டதாகும். பஞ்ொட்ெர நெசிவா த்தில் 'ெ’ எனும் பதத்தில்தான் ஜீவெக்தி னெ ம் மகாண்டு, மபாதிந்து கிடக்கிறது. அஷ்டாட்ெர ெந்திரொை நாரா ணாவில் 'ரா’வில்தான் அதன் பிராணெக்தி ெண்டிக் கிடக்கிறது. இரண்டும் இனணந்த ெகா ெந்திரச் மொல்வை 'ராொ’ எனும் நாெொகும். இனத மஜபிக்க, சித்தத்தில் ஜீவ பிராணெக்தியின் ஒளி ஏற்பட்டு, அதைால் அைப்பரி ெக்தியினை அனட வும் முடியும். 'ராொ’ எனும்வபாது உயிர்ப்பும், அனதவ திருப்பி 'ெரா’ எனும்வபாது ெரிப்பும் ஏற்படும். மதாடர்ந்து இனதச் மொல்லும்வபாது நல்ைை உயிர்க்கப் மபறும்; அல்ைமதல்ைாம் ெரிக்கப் மபறும்! உன்னிடமும் அது நிகழட்டும். காைத்தின் தூதைாய், சித்தர்களின் தனைெகைாய், இனி வருவவார்க்மகல்ைாம் அவர்களின் முக்காைத்னத உனரப்பவைாய் நீ இருப்பாய். அதற்காை அத்தனை ஆற்றனையும் என் தவபாெக்தி ால் உைப்பூர்வொக உைக்கு அளிக்கிவறன். காைம் உள்ை அைவும் நீ வாழ விரும்பிைால் வாழ்வா ாக..!'' என்று வைாெெர் கூறவும், காகபுஜண்டர் மிகவும் ெகிழ்ந்தார். பின்பு, முதல் காரி ொக ராெ நாெத்னத மஜபித்து சித்த ஒளி மபறத் த ாராகிவிட்டார். மநடுங்காைம் தவமிருந்து, ஆயிரம் வகாடிமுனற ராெநாெத்னத மஜபித்து, மபரும் அறிவுத் மதளினவ அனடந்தார். பிரபஞ்ெம் பற்றி ஞாைம் முதல், ெகைமும் இதைால் இவருக்கு வெப்பட்டது. காைமும் உருண்டதில், பைப்பை யுகங்கள் வதான்றி ெனறந்தை. இதில், சிவ- விஷ்ணுபிரம்ொக்கைாய் பைர் வதான்றி ெனறந்ததாக காகபுஜண்டர் குறிப்பிடுவனதப் பார்க்கும்வபாது, அவர்களின் அம்ெங்கனைவ இவர் அவ்வாறு குறிப்பிடுகிறாவரா என்று எண்ணத் வதான்றுகிறது. பூவுைகில் சித்தர்களின் புகலிடொகவும், அவர்கள் விரும்பும் ஒரு தைொகவும் திகழுமிடம் ெதுரகிரி ெனைத்தைொகும். ெதுரகிரி என்பனத ெதுர வடிவொைது என்று தவறாகப் மபாருள் மகாண்டுவிடக் கூடாது. ெதுர் என்றால் நான்கு என்று மபாருள். நான்கு கிரி, அதாவது நான்கு ெனைகனை நாற்புறமும் உனட து என்பது மபாருள். இந்த நான்கு ெனைகனை, நான்கு வவதங்கவைாடு மபாருத்திச் மொல்வார்கள். சிலிர்ப்வபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'கண்டு ககொள்வர் ஒளி கெரிந்ெ சீடன்ென்னை கண்ணொை ஞொைக் கண் ககொண்டு ெொனை விண்டு க ொல்லொர் அங்கிருந்து ககவுைம் பொய்வொர் கெய் சிலிர்த்து நின்றகெொரு சீடன் முன்னை கண்டு ககொள்ள வந்ெகைன்னற க ொல்லி - நிற்பொர் கெவனடத்து இருட்டனறயிலிருந்ெொலுந்ெொன் ககொண்டு வந்து கொதிலுனற உபனெ ங்கள் ககொண்ட ெட்டும் ஊட்டுவிப்பொர் னகொடி - ெொனை?’ - கொக புஜண்டர் பிரம்ெனைக் ககொண்டு ெகொவிஷ்ணு பனடத்ெ நொன்கு னவெங்களும், அவற்றுக்குண்டொை ப்ெொகெங்களும் துரகிரியில் திட வடிவம் ககொண்டு நொன்கு ெனலகளொய், அவற்றின்கண் உள்ள மூலினககளொய் எழும்பி நிற்கின்றை. இென் கொரணெொக, பஞ் பூெங்கள் இங்னக ெச்சீனரொடு திகழ்வெொகவும் கூறலொம். பஞ் பூெங்கள் ெ பலத்துடன் உள்ள ஓர் இடம், பூனகொள ரீதியொகப் பலவிெங்களில் வலினெமிக்கது. இந்ெ உலகில் பிறந்துவிட்ட உயிரிைங்கள், உடலில் உருவொகிடும் பசி, ெொகத்னெ கவல்ல முனைந்து, நீனரயும் உணனவயும் னெடி அனலந்து, அவ்வொறு னெடித் தின்ைனவ வொழ்வு என்று வொழ்ந்து வந்ெ நினலயில், ெனிென் ெட்டும் அந்ெ நினலப்பொட்னடத் ென் ஆறொம் அறிவொல் உணர்ந்து, னெடிச் ன ொறு நிெம் தின்னுவது ெட்டுனெவொ வொழ்க்னக என்று னகட்டு, பின்பு அெற்கு ெட்டுமில்னல என்று அறிந்துககொண்டொன். பின்ைர், னென்னெகனளப் படிப்படியொக அனடந்து, ஒரு கட்டத்தில் பசி, ெொகத்னெயும் கவன்று, வொய்த்ெ உடம்னபயும் கல்ப உடம்பொக்கிக்ககொள்ள துரகிரி எனும் ெலனெ னபருெவியொக அனெந்ெது. கொரணம், இென் பஞ் பூெ பலம் ெற்றும் இென் புரொெைச் சிறப்பு! இெைொனலனய சித்ெர்களுக்கு இந்ெச் துரகிரி, அவர்களுக்கொை பட்டிைம் என்றொைது. 'நிலவும் பதிகைண் சித்ெகரனும் நீர்னெக்கும்பன் முெலொகக் குலவும் கபருனெ னகொரக்கர் ஈறொக் குறிக்குந் ெவமுனிவர் உலவும் னென்னெெனைக் ககொண்னட உனெென் பொகன் அகத்திருக்கக் கலவும் துரகிரிப் கபருனெ கனிய வுனரப்பொங் கொசினிக்னக.’ - எனும் பொடல் துரகிரிச் ருக்கத்தின் சிறப்னபக் கூறுகிறது. பூவுலகில் சித்ெர்களுக்கு இது ெட்டுனெ சிறந்ெ புகலிடம் என்றும் கூறுகிறது. இந்ெச் துரகிரிக்கு கொகபுஜண்டரும் வந்து ன ர்ந்து, இங்னக ஒரு குனகயில் ெவத்னெொடு கூடிய இன்ப வொழ்னவ வொழ்ந்ெவரொகவும், இன்னும் வொழ்ந்துககொண்டிருப்பவரொகவும் திகழ்கிறொர். இன்னும் அவர் எவ்வொறு வொழ்ந்து ககொண்டிருக்கிறொர் என்னும் னகள்வினயப் பிறகு சிந்திப்னபொம். துரகிரியில் அவர் வொழ்ந்ெ நொளில், அவரொல் இந்ெ உலகம் பல அரிய ங்கதிகனளத் கெரிந்துககொண்டது. அது என்ைகவைக் கொண்னபொம். ென்ெொர்த்ென் என்பவன் சுனவெ ெகொரொஜொவின் பிள்னளகளில் ஒருவன். இவன் அர வொழ்வில் லிப்புற்று, எது உண்னெயொை ஆைந்ெ வொழ்வு என்ற னகள்வியில் விழுகிறொன். பின்பு, அெற்கொை வினடனயத் னெடிப் புறப்படுகிறொன். ஒனர இடத்தில் இருந்துககொண்டு, திரும்பத் திரும்ப சிலனரனய பொர்த்துக்ககொண்டு, கவந்ெனெத் தின்று பசினய அடக்கி, பின் னவனள வந்து க த்துப்னபொவெல்ல வொழ்க்னக என்பனெ உணருபவன், ஒரு நொனடொடினயப் னபொல இந்ெ உலனகச் சுற்றி வரத் ெயொரொகிறொன். குறிப்பொக, வைங்களுக்குள் புகுந்து, அங்கு வொழ்னவ கவறுத்து ெவம் க ய்ெபடி இருக்கும் முனிகள், ரிஷிகள், சித்ெர்கனளச் ந்தித்து, அவர்கள் மூலம் வொழ்க்னகனயப் பற்றிப் புரிந்துககொள்ள முடிகவடுக்கிறொன்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ென்ெொர்த்ெனை ெனியொக அனுப்ப சுனவெ ெகொரொஜொ ெயங்கவும், அவனைொடு பிரம்ெொர்த்ென் எனும் அவைது னகொெரனும், அவ்விருவரின் ெனைவியரும், அவர்களுடன் வீரன ைன் எனும் னகொெரனின் ெனைவியும் எை ஐந்து னபர் வைம் னநொக்கி முெலில் புறப்படுகின்றைர்.
அவர்களது பூர்வ புண்ணியம், அவர்கனள துரகிரி வைத்துக்குள் அனைத்துச் க ல்கிறது. இந்ெ வைத்தில் ஏரொளெொை சித்ெர்களுக்கொை ஆசிரெங்கள், அவரவருக்குப் பிரியெொை இடத்தில் அனெந்திருந்ெை. அதில், னெற்குப் பக்கெொக அனெந்திருந்ெதுெொன் கொகபுஜண்டரின் ஆசிரெக் குடில். இந்ெக் குடிலுக்கு ஐவரும் வந்து, கொகபுஜண்டனரப் பணிந்து நின்றைர். புஜண்டரும் ென் ஞொை திருஷ்டியொனலனய அவர்கனளப் பற்றி அறிந்து ககொண்டொர். குறிப்பொக, ென்ெொர்த்ெனைப் பொர்த்து, ''அப்பனை! நீ இதுவனர பல பிறவிகனள எடுத்து இருக்கிறொய்'' என்று கூறியவர், அவன் எடுத்ெ பிறவிகனள வரின யொகக் கூறிைொர். ''உன் முெல் பிறப்பில் நீ ஒரு புழுவொக இருந்ெொய். உன்னை உண்டு, ஒரு பறனவ பசியொறியது. அந்ெப் புண்ணியம் கொரணெொக, அடுத்ெ பிறப்பு உைக்குக் கொல்கள் ககொண்ட பல்லியொக அனெந்ெது. பல்லியொக இருந்ெ உன்னை ஒரு பொம்பு விழுங்கி, அென் பசி அடங்கியது. அந்ெப் புண்ணியம் உன்னை அடுத்து கொனலொடு சிறகு ககொண்ட பறனவயொக ஆக்கியது. பறனவயொை உன்னை ஒரு னவடன் னவட்னடயொடி, அவன் பசி அடங்கிடக் கொரணெொைொய். அென்பின், அறிவில் ற்றுச் சிறந்ெ நொயொகப் பிறந்ெொய். எஜெொை விசுவொ முடன் வொழ்ந்து ெடிந்ெ உன் அடுத்ெ பிறப்பு கருடபட்சியொக அனெந்ெது. உன்னைக் கண்டு பலரும் வணங்கி, பக்தியில் மூழ்கிடக் கொரணெொைொய். அெைொல் உைது அடுத்ெ பிறப்பு, யொனையொக அனெந்ெது. னகொயில் யொனையொகத் திகழ்ந்ெென் கொரணெொக, அடுத்ெ பிறப்பில் வயலில் உழுதிடும் ரிஷபெொைொய். உன்ைொல் பலருக்கும் கநல் கினடத்துப் பசியொறிைர். அந்ெப் புண்ணியனெ, நீ அர புத்திரைொக ஜனிக்கக் கொரணம்!'' என்று அவன் பிறப்பின் பின்ைொல் உள்ள ரகசியங்கனளக் கொரண கொரியங்கனளொடு கூறவும், ென்ெொர்த்ென் ஆச் ரியமுற்றொன். பின்பு, ''சுவொமி! ஓர் உயிர் அழியொெல் இப்படித் திரும்பத் திரும்பப் பிறப்கபடுத்துக் ககொண்னடெொன் இருக்குெொ? இதில் இருந்து விடுபட முடியொெொ?'' என்று னகட்டொன். ''பிறப்பில் இருந்து விடுபட, அரிய பிறப்பொை ெொனுடப் பிறப்னப அனடவது முக்கியம். அதிலும், பொவ கர்ெங்களில் சிக்கியிரொெபடி ஒரு வொழ்க்னக வொழ்ந்திருப்பது மிக முக்கியம். புண்ணியம் மிக்க வொழ்வு வொழ்ந்ெொனல, ெகுந்ெ குருனவக் கொணும் வொய்ப்பு ஏற்படும். குருனவக் கண்ட பின், அவர்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
வழிகொட்டலொல் பிறப்பிலிருந்து நிச் யெொக விடுெனல கபற்று நித்ய இன்பத்னெொடு வொைமுடியும்'' என்றொர் கொகபுஜண்டர். ''என்னை உங்கள் சீடைொக ஏற்று, பிறப்பில் இருந்து விடுெனல அனடய வழிகொட்டுவீர்களொ?'' ''அதுெொனை என் னநொக்கம்! கொலகொலெொக நொன் அழிவின்றி வொழ்ந்துககொண்டிருப்பனெ அெற்கொகத்ெொனை?'' என்றவர், ''முெலில் நீங்கள் ஐவரும் இந்ெ வைத்தில் ஓடியபடி இருக்கும் நதிப்புலத்தில் நீரொடிவிட்டு வொருங்கள். பசியொறுங்கள். பின்பு, ஆற அெர அெர்ந்து னப லொம்!'' என்றொர். அவர் அப்படிச் க ொன்ைென் பின்ைொனல ஒரு கொரணமும் இருந்ெது. ஆைொல், ென்ெொர்த்ெனும் ரி, அவன் னகொெரனும் ரி... அந்ெக் கொரணத்னெ எண்ண இயலொெவர்களொக, நதி நீரொடப் புறப்பட்டைர். வழியில் ஒரு பலொெரம்! அதில் ஏரொளெொய் கனிகள். குறிப்பொக, னவர்ப்பொகத்தில் ஒரு பலொ கவடித்திருந்ெது; சுனளகள் பளிச்க ன்று கவளித்கெரிந்ெபடி இருந்ெை. அனெக் கண்ட ென்ெொர்த்ெனின் னகொெரன் பிரம்ெொர்த்ென், 'நீங்கள் முன்னை க ல்லுங்கள். நொன் இந்ெப் பைத்னெ உண்டு பொர்த்துவிட்டு வருகினறன்’ என்று கூறியவைொக, அனெ னநொக்கிச் க ன்றொன். அது கூனைப்பலொ! உள் நீர் அதிகம். எைனவ, ககொைககொைகவை சுனளகனளொடு கிடந்ெ அென் ஒரு சுனளனய எடுத்து ஆன யொகச் ொப்பிடத் கெொடங்கிைொன் பிரம்ெொர்த்ென். ொப்பிட்ட சில கநொடி களினலனய, அவனுனடய உடலில் ஒரு விெ ெொற்றம்... ெதி ெயங்கி, மூச்சும் முட்ட ஆரம்பித்ெது. பிரம்ெொர்த்ென் பலொச் சுனளகனள ொப்பிட்டு ெயங்கிக் கிடந்ெ நினலயில், நீரொடச் க ன்ற ென்ெொர்த்ெனும் அவனுடன் க ன்றவர்களும் நீரொடி விட்டு, பிரம்ெொர்த்ென் நீரொட வரவில்னலனய என்னும் வருத்ெத்னெொடு திரும்ப வருகின்றைர். அவர்களின் பொர்னவ யில் பிரம்ெொர்த்ென் ெயங்கிக் கிடக் கும் கொட்சி கெரிகிறது. பனெத்துப் னபொகின்றைர். அவனைத் ெட்டி எழுப்ப முனைகின்றைர். முடியவில்னல. அனெ னவனளயில், அவன் உடலில் நீலம் கெள்ள பொரிக்கத் கெொடங்குகிறது. பொம்பின் விஷம்ெொன் உடம்பில் நீலெொய் பொரிக்கும். அந்ெ யூகத்தின் அடிப்பனடயில் பொர்த்ெனபொது பிரம்ெொர்த்ெனை பொம்பு தீண்டி விட்டெொகக் கருெனவண்டி வந்ெது. உடனைனய ென்ெொர்த்ென் பிரம்ெொர்த்ெனைத் ென் னெொளில் தூக்கிப் னபொட்டுக்ககொண்டு, கொக புஜண்டரின் ஆஸ்ரெக் குடில் னநொக்கி னவகெொய் நடந்ெொன். கொகபுஜண்டர் முன் பிரம்ெொர்த் ெனின் உடம்னபக் கிடத்தி, அவனர கண்ணீருடன் பொர்த்ெொன் ென் ெொர்த்ென். கொகபுஜண்டர் கபரிெொகப் பனெக்க வில்னல. நொடி பிடித்துப் பொர்த்ெொர். நயைங்களில் கவண் பகுதினய ஊடுருவி னநொக்கிைொர். பின், ெொர்பின் னெல் கொனெ னவத்துப் பொர்த்துவிட்டு, கென்னெயொகச் சிரித்ெொர். அது ென்ெொர்த்ெனையும் ெற்றவர்கனளயும் ற்று ங்கடப்படுத்தியது. ''குருனவ... பிரம்ெொர்த்ெனை அரவம் தீண்டிவிட்டெொகக் கருதுகினறன். ெொங்கள்ெொன் எப்படியொவது இவனைக் கொப்பொற்றி எழுப்ப னவண்டும்!'' என்றொன் ென்ெொர்த்ென். ''கவனல னவண்டொம். அரவம் தீண்டவில்னல. ஆைொல், அரவத்தின் விஷம்ெொன் உடம்பில் ரத்ெத்தில் கலந்துள்ளது. எப்படி இப்படி ஆயிற்று என்று கூற முடியுெொ?'' என்று னகட்டொர்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''குருனவ... பழுத்து கவடித்ெ னவர்ப் பலொனவ விரும்பிச் ொப்பிடச் க ன்று, அப்படிச் ொப்பிட்ட இடத்தினலனய ெயங்கிக் கிடந்ெொன். அங்னகெொன் அரவம் தீண்டியனெொ என்று கருெ னவண்டியுள்ளது...'' ''இப்னபொது புரிகிறது. அரவம் இவனைத் தீண்டவில்னல. அது கவடித்ெ பலொனவத்ெொன் தீண்டியுள்ளது. னவர்ப் பலொ அருகில் அரவங்கள் சுருண்டு படுக்க வரும். அப்னபொது கொற்று வீ வும் பலொக்கனி ஆடும். அது ஆடவும், அரவம் அச் ம் ககொண்டு அனெக் ககொத்தும். அப்னபொது அென் விஷம் பைத்தில் இறங்கிவிடும். இது கெரியொெல் அனெ உண்ணப்னபொய்த்ெொன் இப்னபொது இந்ெ நினல. நல்லனவனள... அரவனெ தீண்டியிருந்ெொல் விஷம் உச்சியில் ஏறி மூனளயில் பரவி, உயிரும் பிரிந்திருக்கும். விஷம் இப்னபொது வயிற்றில் கெல்ல ஜீரணெொகத் கெொடங்கி, பின்ைனர பரவியுள்ளது. இன்ைமும் மூன்றனர நொழினக வனர நொடித்துடிப்பு இருக்கும். ப்ெ நொடிகள் ஒவ்கவொன்றொகனவ அடங்கும். இதுவனரயில் நொன்கு நொடிகள் அடங்கிவிட்டை. இன்ைமும் மூன்று நொடிகள் அடங்குவெற்குள் விஷத்னெ முறித்து, ரத்ெ ஓட்டத்தில் உயிர் அம் த்னெப் புகுத்தி, அடங்கிவிட்ட ெற்ற நொடிகனளயும் ெட்டி எழுப்பி துடிக்கச் க ய்து, ெயக்கத்துக்குக் கொரணெொை கொரணிகனள கவளினயற்றி, இவனை உயிர் பினைக்கச் க ய்துவிடலொம். இப்னபொது நொகெொளி எனும் க டியின் இனலகள் னவண்டும். அனெப் பறித்து அனரத்து, உடல்முழுக்க முெலில் பூ னவண்டும். அவ்வொறு பூசிடும்னபொது, அெற்ககன்று உள்ள ெந்திரத்னெச் க ொல்லியபடி பூ னவண்டும்'' என்ற கொகபுஜண்டர் அவனர க ன்று நொகெொளி க டினய னவனரொடு பறித்து வந்ெொர். பின்பு, இனலனய ஒரு கலயத்தில் னபொட்டு, ெரத்ெொல் ஆை ெத்து ககொண்டு கனடந்து அனரத்து, அதில் நீர் விட்டுச் ொறு னபொலொக்கிக் ககொண்டு, கிைக்குத் தின னநொக்கி நின்றவரொக ெந்திர உச் ொடைம் புரியத் கெொடங்கிைொர். அப்படினய ொற்னற பிரம்ெொர்த்ென் உடல் முழுவதும் பூசிைொர். பூசும்னபொதும் ெந்திரம் கஜபித்ெொர். அென்பின், நீலெொய்க் கிடந்ெவன் பச்ன யொக ெொறிைொன். னநரம் உருண்டது. கொலில் கட்னடவிரல் பொகத்தில் கெல்லிய அன வு கெரிந்ெது. அனெக் கவனித்ெ கொகபுஜண்டர், 'அடங்கிவிட்ட ஒரு நொடி துடிக்கத் கெொடங்கி விட்டது’ என்றொர். பின்பு, னகயில் ஆட்கொட்டி விரலில் அன வு! அடுத்ெ நொடியும் துடிக்கத் கெொடங்கிவிட்டது. இப்படி, ஒவ்கவொரு அடங்கிய நொடியும் துடிக்கத் கெொடங்கி, பிரம்ெொர்த்ெனும் எழுந்து அெர்ந்ெொன். அனைவரிடமும் கபரும் ெகிழ்வு! கொகபுஜண்டரும், 'ஒரு கண்டம் கடந்ெொய் அப்பனை!’ என்றொர். - சிலிர்ப்னபொம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
காகபுஜண்டரின் சிகிச்சையால் பிரம்மார்த்தன் விழித்ததழுந்தான். தன் ைககாதரன் பிசைத்துக்தகாண்டதால் தன்சை ஆசுவாைப்படுத்திக்தகாண்ட தன்மார்த்தன் காகபுஜண்டரிடம் தைது ககள்விசய முன்சவத்தான். ''குருகவ... மனித வாழ்வில் இப்படி எதிர்பாராத ைம்பவங்கள் நிகை எது காரணம்?'' என்று ககட்டான் தன்மார்த்தன். ''ஊழ்விசைதான்... கவதென்ை?'' என்ொர் காகபுஜண்டர். ''அசைத்தும் அவன் தையல் எனும்கபாது, ஊழ்விசைக்குக் காரணமாை தையலுக்கும் அந்த இசெவன் அல்லவா காரணம்?'' ''அதிதலன்ை ைந்கதகம்? அவகை காரணம்!'' ''அப்படி இருக்க, எப்படி தீவிசைகள் பாதிப்சப ஏற்படுத்தலாம்?'' ''அப்பகை, தெருப்தபன்ொல் சுட கவண்டும்; காற்தென்ொல் நிலவ கவண்டும்; நீதரன்ொல் தாகம் கபாக்க கவண்டும்; நிலதமன்ொல் தாங்க கவண்டும்; ஆகாயம் என்ொல் இருந்தும் இல்லாதிருக்க கவண்டும். அதுகபால, விசைக்கு ஏற்ப பதில் விசை உருவாகும். இசத உள்ளடக்கிகய தர்மநீதி ைாஸ்திரங்கள் உருவாக்கப்பட்டை. அந்த ைாஸ்திரங்கசளத் ததரிந்தும் புரிந்தும் வாழ்வகத வாழ்வாக இருக்க கவண்டும். ைாஸ்திரங்கள் ததரிந்தால் மட்டும் கபாதாது; அதன்படி ெடக்க கவண்டும். அப்படி ெடந்தால் தீவிசைககள புரிய மாட்கடாம்; பதிலுக்கு எதிர்விசளவுகளும் உருவாகாது...'' ''தர்மநீதி ைாஸ்திரங்கசளத் ததரிந்துதகாள்ள வழியற்ெ நிசலயில் உள்ளவர்கள் என்ை தைய்வது?'' ''ஓர் உயிர் மானுடப் பிெப்பு எடுக்கிெது என்ொகல, அதன் முன் விசைப்பாடுதான் காரணம். அப்படி மானுடப் பிெப்தபடுத்து விட்ட நிசலயில் சுைலுக்ககற்ப மைம் உருவாகும். பின், காலத்தால் அறிவு வளரும். இயற்சககய இவ்விரண்சடயும் கற்றுத்தரும். இந்த இரண்டின் கபாக்கில் முதலில் தர்மநீதி ைாஸ்திரங்கசள அறிந்து தகாள்ள வழியற்ெ நிசல இருந்தாலும், நிச்ையமாக ஒரு பிெப்பில் ததரிந்து தகாள்ள வழி ஏற்படும். இப்கபாது என் மூலம் உங்களுக்கு பல விஷயங்கள் ததரியவருவதுகபால் அதுவும் சித்திக்கும்...'' ''அதற்குப் பல பிெவிகள் கதசவப்படுகமா?'' ''ஆம். ஒவ்தவான்றுக்கும் ஒரு காலப்பிரமாணம் உள்ளது. ஒரு விசத மரமாகி, காய் கனிகசளத் தருவது முதல், ஓர் உடல் ஒவ்தவாரு பருவத்சதயும் கடந்து முதுசம எய்தி, உயிர் மூச்சை நிறுத்திக் தகாள்வதுவசர ஒவ்தவான்றின் பின்ைாலும் ஒரு காலக் கணக்கு உள்ளது. அந்தக் கணக்கு கூடவும் கூடாது; குசெயவும் குசெயாது. அது மிகச் ைரியாைது. ைற்று மாற்றி இப்படியும் கூெலாம்... அதாவது, எது மிகச் ைரியாைகதா அசத கணக்கு என்றும் கூெலாம்...'' ''அப்படியாைால், இந்த வைத்தில் ொங்கள் உங்கசளச் ைந்தித்ததற்குப் பின்ைாலும் விசைக் கணக்கு உள்ளகதா?'' ''அதிதலன்ை ைந்கதகம்? இந்த வைத்தில் ககாடானுககாடி தாவரங்கள், உயிரிைங்கள் உள்ளை. ஆைால், உங்கள் ததாடர்பும் கவைமும் என் கமல் மட்டும்தாகை இப்கபாது உள்ளது?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''மனித வாழ்வில் இப்படி உணர்வதற்கு எத்தசை விஷயங்கள் இருக்கிெது குருகவ?'' ''அதற்கு எல்சலயில்சல அப்பகை! அசைத் சதயும் அறிந்து சவப்பதால் பயனுண்டா என்ொல், அதுவுமில்சல. கடலளவு நீர் இருக்க, ெம் தாகத்துக்கு எப்படிக் சகயளவு கபாதுமாைகதா, அப்படிகய மானுட வாழ்வும். எைகவ, கதசவக்கு மதுரமாய் வாை முற்படுவகத ெல்வாழ்வாகும்.'' ''அந்த மதுர வாழ்வுக்கு எது முதலில் கதசவ?'' காகபுஜண்டருக்கும் தன்மார்த்தன், பிரம்மார்த்தன் முதலாை ஐவருக்கும் இசடயில் ஒரு ஞாைப்பரிவர்த்தசை ததாடங்கியது... ''அப்பகை... ஒரு மனிதனின் முதல் கதசவ, தாகம் அடங்கிப் பசியாறுதல். இது உடல் ைார்ந்தது! இந்தப் பசியும் தாகமும் இல்சல என்ொல் உடல் வளராது. எைகவ, இது அனிச்சையாக மனித உடலில் தையலாற்றுகிெது. அதைால்தான் பிெந்த குைந்சத பாலுக்கு அழுகிெது. மலப் சபயும் மூத்திரப் சபயும் நிரம்பியவுடன் உடல் அசத தவளிகயற்ெ கவண்டிய அவஸ்சதக்கு ஆளாகிெது. உடல் ைார்ந்த இந்த அனிச்சை, மைத்துக்கு அறிவாகல உருவாகிெது. அந்த அறிவுதான் பட்டறிவு. இந்தப் பட்டறிகவ சூட்சட உணர்ந்து, அசத விட்டு விலகி நிற்கச் தைய்கிெது. நீரில் மூழ்கிடாது நீச்ைலடிக்கக் கற்றுத் தருகிெது. சக கால்கசளக் தகாண்டு ெடக்கவும், குதிக்கவும், படுக்கவும், மரம் கமல் ஏறி இெங்கவும் என்று ஒவ்தவான்செயும் கற்றுத் தருகிெது. ஆக, உடம்பு அனிச்சையாகவும், மைது பட்டறிவாலும் தையலாற்றுகிெது. இந்த இரண்டும் புழு பூச்சி முதல் மனிதன் வசர ைகலருக்கும் தபாருந்தும். இந்தச் தையல்பாடு களின் பின்ைாகல ஐந்தறிவு மட்டுகம உள்ளது. ஆைால், மனிதனுக்கு ஆொவதாக ஓர் அறிவும் உள்ளது. அதுதான் தன்சை உணர வழி காட்டுகிெது. ஒருவன் தன்சை, தன்சை மட்டும் சவத்து உணர இயலாது. பிெசர சவத்தும் ஏசைய பிெவாை பலவற்செ சவத்துகம உணர முடியும்.'' காகபுஜண்டர் ஆொம் அறிவு குறித்துச் தைான்ை தைய்திகயாடு அந்த ஐவசரயும் ஆைமாகப் பார்த்தார். ''குருகவ! இந்த அறிவுதாகை மனிதசைப் பிெ உயிர்களிடம் கமன்சமயாகவும் காட்டுகிெது?'' என்று ககட்டான் பிரம்மார்த்தன்.
இருந்து
கவறுபடுத்தி
''ஆம்... ஆைால், கமன்சமயாக எனும் உன் கருத்து தவொைது. அந்தக் கருத்து அகந்சதயாை கருத்தாகும். மிக உயரமாக வளர முடிந்ததால் ததன்சை மரம் உயர்ந்தது என்றும், ஒரு ைாண் அளகவ வளர முடிந்த அருகம்புல் தாழ்ந்தது என்றும் கூறுகவாமா?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''என்ொல், மானிடப் பிெப்பு அரிய பிெப்பு என்று கூெப்படுவதன் காரணம்?'' ''தன்சை, இந்த உலசக அறிந்துதகாள்ள முடிந்த பிெப்பாக மானிடப் பிெப்பு இருப்பதால், அது அரிய பிெப்தபன்று சிெப்பித்துச் தைால்லப்படுகிெது. இந்த அரிய பிெப்பு எனும் கருத்சத தபாறுப்பு உணர்கவாடு அணுககவண்டும். அரிய பிெப்பு வைமாகியுள்ளது. இதிலிருந்து அறிய கவண்டியசத அறிந்து, புரிய கவண்டியசதப் புரிந்து, பிெவித் தசளயில் இருந்து விடுதபெ முயலகவண்டும். ஒரு மசல உச்சிசயப் கபான்ெது மானிடப் பிெப்பு. அந்த உச்சியில் இருந்து கமகல ஆகாயத்தில் ஏறிடும் விதம் தையல்பாடு இருத்தல் கவண்டுகம தவிர, உருண்டு கீகை விழுந்துவிடுவது கபான்ெ விதத்தில் கூடாது. எைகவதான், மனித வாழ்சவ வசரயசெ தைய்து பிெவித் தசளசய தவன்றிடும் விதமாக தர்ம நியாயங்கள் ைாஸ்திரங்களால் தைால்லப்பட்டுள்ளை. அசத அறிந்து, அதன்படி ெடந்திட கவண்டும்.'' ''தர்ம நியாயங்களின்படி வாழ்வது என்பது தபரும் ைவாலாை விஷயம் என்று கூெப்படுகிெகத?'' ''ஆம்... இந்த உலகம் மாசயயால் சூைப்பட்ட ஒன்றும்கூட. தர்ம நியாயங்ககளாடு ெடக்க முயலும்கபாது மாசய அசதத் தடுக்கப் பார்க்கும். தர்ம நியாயங்கள் என்பகத ஒரு தபாய் என்பதுகபால எண்ண சவக்கும். ஆைால், ொம் அந்த மாசயயின் வைம் சிக்கி விடாமல், அசத தவன்று தையல்பட கவண்டும்.'' ''ஏன் மாசய மனிதசைத் தன் வைப்படுத்த முயல்கிெது?'' ''ஒரு கபாட்டியில் பலரும் பங்கு தகாள்கிொர்கள். ஒருவசர ஒருவர் தவற்றி தகாண்டால்தாகை தவற்றி தபற்ெவர் ஆகவாம்?'' ''அதிதலன்ை ைந்கதகம்?'' ''இங்கக மாசயதான் ெம் எதிரி! அசத தவற்றி தகாண்டால்தான் பிெவித் தசளயில் இருந்து விடுபட முடியும்.'' ''மாசயசய தவல்ல என்ை தைய்ய கவண்டும்?'' ''முதலில் தன்சை ென்கு உணர கவண்டும்.'' ''அதற்கு வழி?'' ''உங்கள் மைத்சத அசலபாய விடாதீர்கள். மைக் குதிசரசய கட்டிப் கபாடுங்கள்.'' ''எப்படி?'' ''பிராணாயாமம் தைய்யுங்கள்!'' ''பிராணாயாமம் பற்றித் ததளிவாகக் கூறுங்கள்.’' ''பிராண வாயு உட்தைன்று தபருமளவு கலந்துவிடாதபடி தடுத்து நிறுத்தி, கதசவக்கு உட்தகாள்வகத பிராணாயாமம் ஆகும்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
பிராண வாயு உடலில் மிகுந்து இருக்கும்கபாது, மைமும் கவைத்துடன், இயக்கத்துடன் இருக்கும். மைம் அசையாதகபாகத சித்தம் ஸ்திரமாகும். மைம் அசையக் காரணமாை பிராண வாயுசவக் கட்டுப்படுத்தும் விதகம பிராணாயாமம் ஆகும். இது பூரகம், கும்பகம், கரைகம் என்று மூன்று நிசல தகாண்டதாகும். பூரகம் என்பது ைந்திரொடி, சூரியொடிகளில் பிராண வாயுசவ உள் இழுப்பதாகும். கும்பகம் என்பது, இழுத்த வாயுசவ உள் நிறுத்திக் தகாள்ளுதலாகும். கரைகம் என்பது, நிறுத்திய பிராண வாயுசவ விட்டு விடுதலாகும். பிராணா என்ொல் காற்று; அயாமா என் ொல், கட்டுப்படுத்துதல். இரண்டு தைால்லின் இசணப்புச் தைால் தான் பிராணாயாமம். இந்தப் பிராணாயாமத்சத ததளிந்து தைய்வதில்தான் ெம் உடலும் உள்ளமும் சிெப்கபாடு திகழ்வது உள்ளது. இதில் உச்ைம் ததாட்டுவிட்டால், மரணத்சதக்கூட ொம் தவன்றுவிட முடியும்!'' காக புஜண்டரின் விளக்கம் அந்த ஐவசரயும் வியப்பிலாழ்த்தியது. ''ெம் சுவாை கதிக்கு பின்ைால், இவ்வளவு ைங்கதிகள் உள்ளதா?'' என்று ககட்டான் தன்மார்த்தன். ''மூச்சுதான் அப்பகை எல்லாம்! பிரபஞ்ைத் ததாடர்கப அதன் மூலம்தான். இந்த மூச்சுக்குள்தான் கணக்கு உள்ளது. அந்தக் கணக்குகளில் தான் ொம் அசடவதும், அசடயாததும் ஒளிந்துள்ளது...'' ''அசடவது எசத? அசடயாதது எசத?'' ககட்ககவண்டிய ககள்விசய மிகச் ைரியாககவ ககட்டான் பிரம்மார்த்தன். - சிலிர்ப்கபாம்..
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'ஏறுதல் பூரகம் ஈரரட்டு வாமத்தால் ஆறுதல் கும்பகம் அறுபத்து நாலதில் ஊறுதல் முப்பத்திரண்டதி ரரசகம் மாறுதல் ஒன்றின் கண் வஞ்சக மாரம.’ - திருமந்திரம் பிராணாயாமம் என்னும் சுவாசப் பயிற்சிதான் மனிதனைக் கனடத்ரதற்றும் அற்புதம். அனதத் ரதளிவாகப் புரிந்தும் உணர்ந்தும் ரசய்வதில்தான், அனடவது அனடயாதது எைப் பல உள்ளது என்று காகபுஜண்டர் கூறிட... அனடவது எனத, அனடயாதது எனத என்று அனதயட்டி ஒரு ரகள்வி ரகட்டான் பிரம்மார்த்தன். யுகங்கனளக் கடந்து வாழ்ந்திடும் அந்த மகா சித்தனும் அதற்காை பதினலச் ரசால்லத் ரதாடங்கிைார். அது பிரம்மார்த்தனுக்கு மட்டும் ரசால்லப்பட்டதல்ல; பிரம்மார்த்த னுக்குச் ரசால்வதுரபால் மனிதகுலம் முழுனமக்கும் ரசால்லப்பட்ட பதிலாகும். பதில் என்றால், ஏரதா ஓரிரு வரிகளில், ரசாற்ப வார்த்னதகளில் அனமந்த பதில் அல்ல. அது ஒரு ரநடிய விளக்கம். பிரம்மார்த்தனும் சரி, அவரைாடு இருந்த மற்ற நால்வரும் சரி... அனத ஏடுகளில் எழுதிக்ரகாள்ளவும் ரசய்தைர். அந்த ஏடுகள் அழியாது பலர் னககளில் தவழ்ந்து, அந்தந்தக் னககளுக்கு உரியவர் எல்லாரும் காகபுஜண்டரின் உபரதச ரமாழிகனள அறிந்துரகாண்டைர். பின்பு, அவர்களால் அது உலகம் முழுக்கப் பரவத் ரதாடங்கியது. உலகம் முழுக்கப் பரவியது என்றால், உலகில் வாழ்ந்து வரும் அத்தனை மாந்தர் களும் இனத அறிந்து ரகாண்டார்கள் என்று ரபாருள் ரகாண்டுவிடக் கூடாது. எவருக்ரகல்லாம் மானுட வாழ்வில் கனடத்ரதறும் விதிப்பாடு இருந்தரதா, அவர்கனள எல்லாம் புஜண்டரின் உபரதச ரமாழிகள் ரசன்றனடந்து, அவர்களின் அகக் கண்கனளத் திறந்துவிட்டை. அது என்ை விதிப்பாடு என்று ஒரு ரகள்வி இங்ரக எழலாம். இன்று உலக அளவில் ஆன்மிகத்னதப் ரபாறுத்தமட்டில் ஒரு தவறாை நினலப்பாடு, ஆன்மிகத்தில் நாட்டமும் நம்பிக்னகயும் உனடயவர்களிடரமகூட காணப்படுகிறது. ஆன்மிகத்னதத் ரதளிவாகவும், முழுனம யாகவும் ரதரிந்துரகாள்ளாமலும், புரிந்துரகாள்ளாமலும், தாங்கள் அறிந்த அளவுக்குண்டாை ரதரிதல் புரிதரலாடு தான் நூற்றுக்குத் ரதாண்ணூறு ஆன்மிகவாதிகள் ரசயல்பட்டு வருகின்றைர். இதைால் இவர்களிடம் நாத்திகம் ரபசுகின்றவர்கள் சில ரகள்விகனள எழுப்பும்ரபாது, அவர்களுக்குச் சரியாை பதினலக் கூற முடியாதவர்களாக இவர்கள் உள்ளைர். அடுத்து, இது தவறு என்று ரதரிந்தும், பல தவறுகனளச் ரசய்துவிடுகின்றைர். இதைால் கர்மவினைப்பாடு உருவாகி, அது அழியும்வனர அந்த வினைக்கு ஏற்பப் பிறவிகள் எடுக்கரவண்டிய ஒரு கட்டாயம் உருவாகிவிடுகிறது. இந்த வினைப்பாடுகரள விதியாக வடிரவடுத்து, வழிநடத்துகின்றை. வினைப்பாடுகளில் நல்வினைப் பாடுகளும் உண்டு. பள்ளி ஆசிரியராக, ஊதியத்துக்காகக் கடனமக்குப் பணியாற்று பவராக இல்லாமல், ஊதியத்னத ஒரு ரபாருட்டாகக் கருதாமல், ஆயிரக்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
கணக்காை மாணவ மாணவியரின் எதிர்காலம் ஒன்னற மட்டுரம கருதி, அவர்களுக்கு ஏற்ப பாடம் புகட்டும் ஆசிரியப்பணி ஆற்றுபவரர ஒரு நல்ல குரு ஆவார். அவரது தன்ைலமற்ற வினைப் பாடு, வாழ்வியல் கல்வி புகட்டிய அவனர, ஞாைக்கல்வினய அறிந்துணரும் நினலக்கு இட்டுச்ரசல்லும். காகபுஜண்டர் ரபாதித்தது ஞாைக் கல்வினய..! அந்தக் கல்விக்குள் இருந்தது உடல் மற்றும் உள்ளம் குறித்த ரகசியங்கள் ஆகும். இன்று 700 ரகாடி ரபனரக் கடந்து இந்த உலகின் மக்கள் ரதானக ரசன்று விட்டது. இதில் தமிழறிந்தவர்கள் சுமார் 10 ரகாடிப் ரபர்தான் இருப்பார் கள். இவர்களில் கல்வி ஞாைம் உனடயவர்கள் முக்கால் பங்கு இருப்பர். இவர் களிலும் இனற நம்பிக்னகயாளர் குனறவாகரவ இருப்பர். அந்த நம்பிக்னக உனடயவர்களிலும், ஆன்மிகத்தில் நல்ல புரிதலும் ரதளிதலும் உனடயவர்கள் மிகக் குனறவாகரவ இருப்பார்கள். இந்தத் ரதளிதலும் புரிதலும் உனடயவர்கரள ரபரும் ரதடுதல் ரவட்னக ரகான்டிருப்பர். அவர்களின் ரதடுதல் என்பது, இந்தப் பிறவித் தனளயில் இருந்து விடுபடுவதற்காை வழியாகரவ ரபரும்பாலும் இருக்கும். மானுடப் பிறப்ரபன்பரத அரிய பிறப்பு! இந்த மானுடப் பிறவிக்ரக தன்னை அறிந்துரகாண்டு, பின்பு தான் சார்ந்த சகலத்னதயும் அறிந்திடும் ஆற்றல் உண்டு. ஆயினும், இந்த ஆற்றனலப் பயன்படுத்தத் ரதரியாமல் உலக மானயயில் சிக்கி, மீண்டும் பிறவிகனள எடுப்பவர்களாகரவ நூற்றுக்குத் ரதாண்ணூறு ரபர் உள்ளைர். பத்து ரபர்தான் கனடத்ரதறிடும் வழினயக் கண்டு, மீண்டும் 'பிறவானம’ எனும் நற்கதினயயும் அனடகிறார்கள். அரிய பிறப்பு இந்த மானிடப் பிறப்பு என்று கூறிவிட்டு, ரதாடர்ந்து அதில் பிறவிகள் எடுப்பனத ஏன் ஒரு பாரமாகக் கருதரவண்டும் என்று சிலர் ரகட்கலாம். அரநகமாக, அவர்கள் வாழ்வின் இனளய பிராயத்தில் இருக்கும்ரபாதுதான் இப்படி ஒரு ரகள்வினயக் ரகட்கக்கூடும். முதுனம அனடந்து முடி நனரத்து, கண்ணில் தினர விழுந்து, தள்ளானமக்கு ஆளாகி, பிறர் துனணயின்றி வாழ இயலாத ஒரு நினல வரும்ரபாதுதான் ஆகச் சிறப்பாை மானுடப் பிறப்ரப ரபரும் பாரமாகத் ரதரியும். இவ்ரவனளயில் தவறாை வாழ்க்னகப்பாடு காரணமாகவும், வினைப்பாடு காரணமா கவும், ரநாய் ரநாடிகள் உடம்பில் தஞ்சம் புகுந்துவிட்டால், முதுனம என்பது முதிர்ந்த நினல என்பது ரபாய், சகலமும் தகர்ந்த நினல என்றாகிவிடும். இவர்களிடம் ரசன்று மீண்டும் மனிதப் பிறப்ரபடுக்க விருப்பமா என்று ரகட்டால், இதுவனர பட்டரத ரபாதும் என்ரற கூறுவர். முதுனமயிலும் இளனமக்குரிய சுறுசுறுப்பும் ஆரராக்கியமும் எவரிடம் உள்ளரதா, அவரர மிகச் சிறந்த வினைப்பாட்டுக்கு உரியவர்.
இந்த வினைப்பாட்டுக்கு உரியவரால்தான் காகபுஜண்டரின் உபரதசங்கனளயும் பின்பற்றிக் கனடத்ரதற முடியும். மற்றவர்கள் பின்பற்றாவிட்டாலும், அறிந்து னவத்துக் ரகாள்வதில் தவறில்னல. அரதரநரம், இனத அறிந்துரகாள்ளக்கூட நல்வினைப்பாடு ரவண்டும் என்பனத மைத்தில் ரகாள்ளரவண்டும். இனி, பிராணாயாமம் குறித்தும், உடல் வலினமயின் ரபாருட்டு காயகற்பங்கள் குறித்தும் காக புஜண்டர் கூறியனதச் சிந்திப்ரபாம். தன்மார்த்தன், பிரம்மார்த்தன் மற்றும் அவர்களின் மனைவியரும் காகபுஜண்டரின் கூற்னறக் கவைமாகக் குறித்துக் ரகாண்டைர். பிராணாயாமம் புரிய, ரதகம் முக்கியம். ஏரைன்றால், பிராணா யாமம் என்பது காற்னறச் சுவாசிப்பதால் புரியப்படும் ஒரு ரசயல்பாடு.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எைரவ, இது மைம் சார்ந்தது மட்டுமல்ல; உடல் சார்ந்ததும்கூட! ஆைால், இந்தப் பிராணாயாமம் உடம்பில் ஓர் உன்ைத நினலப் பாட்னட அனடயும் தருணத்தில், இதன் காரணமாக மைம் எனும் சித்தப் பகுதியும் மிக மிகச் சீராகும். அந்த ரவனளயில், இந்தச் சித்தம் பிறர் கூறாமரல, தாைாகரவ நுட்பமாை பல விஷயங்கனள உணர்ந்துரகாள்ளும். அந்த உணர்வு காரணமாக, மைத்தில் ஓர் ஒளி ரதான்றி, அது அவர் முகத்தில் ரதஜஸ் எனும் அம்சமாக ஒளிரும். பிராணாயாமம் புரிய அடிப்பனடத் ரதனவயாை உடல் குறித்து முதலில் சற்றுச் சிந்திப்ரபாம். ஒருவர் இருக்கிறார் என்றால், அவர் புலன்களுக்குத் ரதரிவதால்தான் இருப்பனத உணர்கிரறாம். ரதரியக் காரணமாைது ரதகரம! இந்தத் ரதகமாைது தாய் தந்னதயரால் உருவாைது. ஓர் உடலில், ஏழு தாய் தந்னதயர்களின் பதிவுகள் மட்டுரம இருக்கும். மற்றனதக் காலம் அழித்துவிடும். அதாவது, உங்கள் எதிரில் இப்ரபாது ஒருவர் இருக்கிறார்; அதாவது, அவரின் ரதகம் இருக்கிறது எனில், அதில் அவர், அவரின் தாய், தந்னத, பாட்டன், பாட்டிமார்களின் அணுக்கூறுகனளக் காணமுடியும். அவர்களின் அணுக்கூறுகள் மட்டுமல்ல, வினைக் கூறுகளும் உள்ளை. அணுக்கூறுகள்தான் உடம்பின் நிறம், உயரம், ஒல்லி, குண்டு, பித்தம், வாதம், சிரலத்துமம், ஊைமுள்ள மற்றும் ஊைமற்ற அனமப்பு என்று சகலமாய் உள்ளது. வினைக்கூறுதான் சித்தமாய் உள்ளது. இந்த அணுக்கூரறாடும் வினைக்கூரறாடும் முற்பிறப்பில் அவனர வழிநடத்திய ஆன்மாவாைது வந்து கலந்து, அதுரவ இயக்க சக்தியாக மாறி, அணு மற்றும் வினை இயங்கத் ரதாடங்குகிறது. அந்த இயக்கமாைது, அவர் தன் தாயின் கருப்னபக்குள் கருப்பிண்டமாக உருவாை நினலயில், ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் இருந்து அனதக் னகப்பற்றி இயங்கத் ரதாடங்குகிறது. இந்த இயக்க சக்தி காரண மாகரவ சுவாசச் ரசயல்பாடு ரதாடங்கி, உடம்பும் வளரத் ரதாடங்குகிறது. பின்பு பிறப்பு நிகழ்ந்து, சுற்றுச் சூழலால் சித்தம் விழிக்கத் ரதாடங்குகிறது. இந்தச் சித்தத்துக்குத் தாய் தந்னதயர் ரபசும் ரமாழி தாய்ரமாழி ஆகிறது. அவர்கள் வந்த வழிமுனறகரள இதன் வழிமுனறயாகவும் அனமகின்றை. பிறந்த இடம் பிறப்பிடமாகிறது. இடத்துக்கு உரிய ஊர், ஊருக்கு உரிய நாடு, நாட்டுக்கு உரிய இைம் எைப் பிரத்ரயக அனடயாளங்கள் உருவாகின்றை. ஒரு ரகாணத்தில், இனவ எதுவுரம நம் னககளில் இல்லாதனவ ரபால் ரதான்றும். குறிப்பாக, நாம் அறிய வருவனதக் ரகாண்டு வளர்வரத அறிவாகும். அந்த அறிவுதான், இனவ எதுவுரம நம் னகயில் இல்னல என்று கூறும். ஆைால் உண்னமயில், வாழ்நாளில் நாம் புரியும் வினைப்பாரட ஆன்மாவில் பதிவாகி, முடிவாை முக்திக்கு உரியவராகவும், முடிவற்ற பிறப்புக்கு உரியவராகவும் நம்னம ஆக்குகிறது. இனத அறிவரத ஞாைம். இந்த ஞாைரமா, எடுத்த பிறப்னப அதன் அனடயாளங்கனள முன் வினைப்பாட்டுக்கு ஏற்ப அனடந்ததாகரவ கருதும். இதன்படி பார்த்தால், ஒவ்ரவாருவரும் அவரவர் தனலரயழுத்னத அவரவர்கரள எழுதிக்ரகாள்கின்றைர். ஆைால், ஞாை விழிப்பு ஏற்படாத நினலயில், கடவுள் தன் தனலயில் எழுதிவிட்டான் என்கின்றைர். ஒருநாள், ஞாை விழிப்பு ஏற்படும்ரபாது, நம் ரசயல்கரள நம் வாழ்க்னகப் ரபாக்னகத் தீர்மானிக்கின்றை என்பது புரியும்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இந்தச் சிந்தனை நாத்திகவாதிகளிடமும் உண்டு. இரத கருத்னதயுனடய நாத்திக வாதிக்கும் ஆத்திக ஞானிக்கும் இனடரய ஒரு ரபரும் வித்தியாசம் உண்டு. நாத்திகம் ரபசுவனிடம் 'நான்’ எனும் அகந்னத இருக்கும். ஆத்திக ஞானியிடம் அது இருக்காது. நாத்திகம் ரபசுபவன் 'நான்’ என்று உடம்னப முதலாக னவத்துச் சிந்திப்பான். ஆத்திகவாதிரயா ஆன்மானவ முதலாக னவத்துச் சிந்திப்பான். கண்களுக்குப் புலைாகும் இந்த உடம்புக் குப் பின்ைால் இப்படிச் சிந்திக்க நினறய சங்கதிகள் உள்ளை. இப்படிப்பட்ட உடம்புக் குள் ஏழு பிறப்பாளர்களின் அணுக்கூறுகள் பதிந்துகிடந்து, அனவ வளர்ந்து, அவற்றின் தன்னமக்கு ஏற்ப ரசயலாற்றி, முதுனம அனடந்து, பின் மரணரமய்தி மண் ணாகரவா சாம்பலாகரவா ஆகின்றை. நம் முன்வினைக் கூறு விதியாகி வழி நடத்துகிறது. இந்த அணு மற்றும் வினைக் கூற்னற முதலில் ரதரிந்துரகாள்ள ரவண்டும். ரதரிந்து ரகாள்ளவும் விதியில் இடமிருக்கரவண்டும். ரதரிந்து ரகாண்டாரல பின்ைர் புரிந்து ரகாள்ள முடியும். புரிந்துரகாண்டாரல நாம் நமக்கு அனமந்த உடம்னப அதற்ரகற்பப் பாதுகாக்க முடியும். பாதுகாக்கும் ஒரு பிரதாை முன்ரசயல் பாடுதான் உடம்னப காயகல்பங் களால் வஜ்ரம் ரபாலாக்குவது. பின்பு, பிராணாயாமம் புரிந்து உடல் மற்றும் சித்தமாகிய மைம் என்ற இரண்னடயும் மிகுந்த வலினமயுனடயதாக ஆக்கிக்ரகாண்டு, வாழ்னவ ஆரராக்கிய மாகத் ரதாடர்வது. உடல் வலினமக்கு காயகற்பங்கனள எடுத்துக் ரகாள்வதற்கு முன், அனத அறு சுனவகளில் இருந்து விடுவிக்க ரவண்டும். அறுசுனவயும் அதன் கினளச் சுனவகளும்தான் நவரமனும் ரசமாகின்றை. இந்த நவரசம் மானய சார்ந்தது. அனுபவிக்க அனுபவிக்க அலுப்பூட்டும். நித்ய இன்பம் தராது. எைரவ உப்பு, புளி, காரம் என்கிற சுனவகனளத் தவிர்த்து, உடம்னபப் பத்தியத்துக்கு ஆட்படுத்தி, கூடுதல் ரகாழுப்பு துளியும் இல்லாத உடம்னப முதலில் திடமாை எண்ணத்தால், அதன் முனைப்பில் உருவாக்க ரவண் டும். அதற்குத் துனண புரிவரத தவமாகும். உடம்பு அறுசுனவயில் இருந்து விடுபடும் ரபாது, ஆட்டிப் பனடக்கும் ரகாள்களின் பிடியில் இருந்தும் விடுபடும். ரகாள்களின் பிடியில் இருந்து விடுபடுவரத விடுதனலயின் ரதாடக்கம். இந்த நினலயில்தான் காயகல்பம் உடலில் தன் ரசயல்பாட்டால் உடம்னப வஜ்ரம் ரபாலாக்கும். வஜ்ர உடம்புக்கு வானழ இனலயில் ரபாஜைம் ரதனவயில்னல. ஒரு துளசி இனல, ஒரு வில்வ இனலரயகூட ரபாஜைம்தான்! தாகமும் எடுக்காது; எைரவ, தண்ணீர் ரதனவயில்னல. வாயுரவ ரபாஜைம். வாயு ரபாஜை உடம்புக்கு வியர்னவ, மூத்திரம், மலநாற்றம் எதுவும் கினடயாது. கபாலத்தின் உச்சியில் சஹஸ்ராரத்தில் சுரக்கும் அமிர்த நீர் அப்படிரய உச்சியில் இருந்து கீரழ நாவண்ணங்களில் விழுந்து, அந்த அமிர்த நீரர எச்சிலாகத் திகழும். பின்பு, அதுரவ வயிற்னற அனடந்து, பசி தாகக் காரணியாை அக்னினய அடக்கும். எைரவ, காயகற்பங்களால் உடம்னபப் ரபணுங்கள். இந்த காயகற்பங்களுக்குத் ரதனவயாை மூலினககரள முண்டகம், அழுகண்ணி, ரதாழுகண்ணி ரபான்றனவ. இனதப் பறிப்பதற்கு கால ரநரமுண்டு; உண்பதற்கும் கால ரநரமுண்டு. பூச நட்சத்திர நாளில் இனத உண்ணத் ரதாடங்குவது நலம் தரும். ஒரு மண்டல காலம் பக்குவம் அறிந்து உண்ண ரவண்டும். இதைால் நனரதினர நீங்கி, உடம்பின் ரமல் நம் மைதாைது ஆதிக்கம் புரியத் ரதாடங்கிவிடும். உடம்பின் ரமல் மைது ஆதிக்கம் புரியத் ரதாடங்கும்ரபாதுதான் அஷ்டமாசித்திகள் நம் வசப்படும். அஷ்டமாசித்திகள் பற்றி இனி கூறுரவன். காகபுஜண்டரின் உபரதசம் ரதாடர்கிறது. - சிலிர்ப்ரபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'விளையாடிக் கருநெல்லி பறித்தே உண்ணு தேகாே ேளையாகும் விரும்பிப் பாரு மளையாமல் நேண்சாளை பிடித்தேயுண்ணு ளமந்ேதே சாகாக்கா ைதுதே யாகும் அளையாமல் தசாதியேன் பாளையுண்தே அக்கினியாங் கம்பமடா சுழுமுளேயாச்சு களைொலு தொகிறளே எட்டிற்தசர் கபடமற்ற தேகமடா கண்டு பாதை!’ - காகபுஜண்டர்
காகபுஜண்டர் ேன் நெடிய விைக்கத்தில் அஷ்டமாஸித்திளயத் நோட்டு நின்றார். ேன்மார்த்ேனும் பிைம்மார்த்ேனும் அேர் கூறப்தபாகும் அந்ே ஸித்தி பற்றி அறிய ஆேைாக அேளை தொக்கிேர். இந்ே அஷ்டமாஸித்தி எேப்படும் எட்டு விே ேல்ைளமகள் சாோைேமாேளே அல்ை. இளே ஒரு மனிேன் அளடந்துவிட்டால் கிட்டத்ேட்ட அேன் கடவுைாகதே ஆகிவிட முடியும். அதேதெைம், அேன் துளி பிைண்டாலும், நபரும் அசுைோகி, நபரும்பாவியாகி நகாடும் ெைகில் விழுந்துவிடவும் கூடும். இேன் பின்ோல் இருக்கும் இந்ே ஆபத்ளே அறியாமதைா, அல்ைது உேைமாட்டாமதைா இந்ே அஷ்டமாஸித்திகளை மட்டும் மேதில் நகாண்டு சித்ேர்கைாக மாறிவிட எண்ணியேர்கள் பைர் உண்டு. இேர்கள் சிை காைம் சித்ேர்கைாகவும் இருந்ேது உண்டு. ஆோல், இந்ே சிை ஸித்திகள் ேசப்பட்ட உடதேதய, அேர்கள் இேற்றில் மயங்கித் திளசமாறிப் தபாய் ஒன்றுதம இல்ைாமல் தபாேதும் உண்டு. எேதே, காகபுஜண்டர் அஷ்டமாஸித்திகள் பற்றிக் கூறுேேற்கு முன், அளே எந்ே அைவுக்குத் ேன் சீடர் கைாய்த் ேங்களை ஆக்கிக்நகாண்டிருக்கும் இேர்களுக்குச் நசால்ேது என்றும் சற்று தயாசிக்கத் நோடங்கிோர். அது பிைம்மார்த்ேனுக்கும் புரிந்ேது. ''குருதே, என்ே தயாசளே! அஷ்டமாஸித்தி பற்றித் ோங்கள் கூறப் தபாேளேக் தகட்க ஆேைாக இருக்கிதறாம். ோங்கதைா இவ்தேளையில் சற்று தயாசிப்பது தபால் நேரிகிறதே...?'' என்றான். ''உண்ளமோன் பிள்ளைகதை! மூச்சு நோடர்பாே ஞாேக் கருத்துக் களை உங்களுக்குச் நசால்லும் சாக்கில் உைகுக்கும் கூறிவிட்தடன். உடம்பு நோடர்பாகவும் காயகல்பங்கள் ேளையிலும் கூறிவிட்தடன். இேோல் கல்பதயாகியாகிவிடும் ஒருேன், கிட்டத்ேட்ட மைேத்ளேதய நேன்றேோகிறான். யமளே அேன் ஆதிக்கம் நசலுத்ேமுடியும். இப்படிப்பட்ட கல்பதயாகியிடம் யமனும் ேை மாட்டான்; ேந்ோல் ேேங்குோன். காைேம் தேகம்ோன்! அந்ே கல்பதயாகியின் தேகம் வியர்க்காது. துர்ோளட வீசாது. எச்சில்கூட மருந்ளேப்தபாை விைங்கும். அந்ேக் கல்பதயாகி ேன் ேளைமுடியால் ஒரு மளைப் பாளறளயயும் கட்டி இழுக்க முடியும். இளேநயல்ைாம் ஐம்புைன் சுருக்கி, உள்ைளிளய அேன் நபருக்கிக் நகாண்டேற்காே பரிசுோன். ஆோல், பரிசுக்நகல்ைாம் பரிளசப் தபான்றது அஷ்டமாஸித்தி. அோேது, எண்தபைாற்றல்! எட்டு விேமாே இந்ே ஆற்றல், அந்ேக் கல்பதயாகிளய கடவுைாகவும் ஆக்கிவிடும்; அைக்கோகவும் ஆக்கிவிடும். எேதே, எண்தபைாற்றல் குறித்து விைக்குேேற்கு முன், அது தகட்பேர்களை எந்ே அைவு பாதிப்புக்குள்ைாக்கும் என்பளேயும் எண்ணிப்பார்க்க தேண்டியது அேசியம். அேோல்ோன் தயாசிக்கிதறன்.'' ''அோேது, இந்ே எண்தபைாற்றல் பற்றி அறிந்ோல் எங்களுக்குள் பாதிப்பு ஏற்படக்கூடும் என்று கருதுகிறீர்கைா?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''ஆம். நீங்கள் நைௌகீக ோழ்வில் இருந்து ேந்ேேர்கள். காமம் காைேமாக ேந்து பிறந்ேேர்கள். கர்மம் உங்கள் ேளையில் ேளைவிதியாக எழுேப்பட்டுள்ைது. அளே ஒட்டிதய உங்கள் ோழ்வு நசல்ை முடியும். அந்ே விதிப்பாடுோன் நீங்கள் என் உபதேசம் தகட்கவும் காைேம். இந்ே உபதேசம் உங்களைக் களடத்தேற்றி உங்கள் பிறப்புக்கு ஒரு முடிளேயும் ஏற்படுத்ேைாம். மாறாகப் பை பிறவிகளுக்குக் காைேமாகவும் ஆகிவிடைாம்!''
''எப்படி என்று விைக்கமாய்க் கூறமுடியுமா?'' ''எண்தபைாற்றல் மீது நீங்கள் தமாகம் நகாண்டு, அளே அளடய நீங்கள் முயல்ேளேப் நபாறுத்ேது அது!'' ''முேலில், அந்ே எண்தபைாற்றல் எனும் அஷ்டமாஸித்தி எளே என்று கூறிவிடுங்கதைன்...'' ''கூறுகிதறன். அணிமா, மகிமா, கரிமா, ைஹிமா, ேசித்ேம், பிைாகாமியம், பிைாப்தி, ஈசத்ேம் எனும் எட்டு ஆற்றல்கதை அஷ்டமா ஸித்திகள் ஆகும். அணிமா என்றால், அணுோய் மாறுேது. அோேது, ஆறு அடி உயைம் நகாண்ட நீதயா இல்ளை ொதோ ஒரு தூசு தபாை மாறிப்தபாேதுோன் அணிமா ஸித்தி!'' ''என்ே ஆச்சரியம்! இத்ேளேப் நபரிய தேகம் எப்படி அணு தபால் சிறுத்துப் தபாகமுடியும்?'' ''தகள்விளயச் சற்று மாற்றிச் சிந்தித்துப் பார். ஒரு துளியில் இருந்துோன் ொம் இத்ேளே நபரிோக ேைர்ந்து ஆைாகியுள்தைாம். துளி இத்ேளே நபரிோகும்தபாது, இத்ேளே நபரியது திரும்பத் துளியாக ஆகமுடியாோ என்ே?'' காகபுஜண்டரின் தகள்வி அேர்களைப் பிைமிக்களேத்ேது. ''அணு தபாைச் சிறுக்க முடிேேற்கு தெர் எதிைாேது மகிமா. அோேது, விஸ்ேரூபநமடுப்பது. மளைதபாை உயர்ந்தும் ேைர்ந்தும் நிற்பது மகிமா!'' என்று நோடர்ந்ோர் காகபுஜண்டர். ''குருதே, அது எப்படிப் நபரிதினும் நபரி ோக முடியும்? இளே ெம்புேேற்தக இயை வில்ளைதய..?'' என்றான் ேன்மார்த்ேன். ''ைாமாயேத்தில் அனுமனுக்குச் சாத்திய மாகி உள்ைதே? அணு தபால் சிறுத்து ஒரு ேண்டுதபாைாகி, கடல் ெடுதே எழும்பி நின்ற அைக்கியின் ோய்க்குள்தைதய புகுந்ேேன், மீண்டும் விஸ்ேரூபம் எடுத்து நின்றதபாது, சமுத்திைம் அேன் முழங்காைைவுோன் இருந்ேது.'' ''ஓ.... இந்ே ஸித்திகள் எல்ைாம் உளடயேர் ோோ அனுமார்?''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''ஆமாம். ஆோல், ஓரிடத்தில்கூட இந்ே ஸித்திகளைத் ேன் நபாருட்டு சுயெைமாகப் பயன்படுத்திக் நகாள்ைவில்ளை அனுமன் என்பளே இந்ே தேளையில் மேதில் நகாள்ை தேண்டும் நீங்கள்.'' ''ஸித்திளய அளடேது பின் எேற்காக...?'' ''அேசியத்தின்நபாருட்டு, அது உைக ென்ளமக்குப் பயன்பட தேண்டும். ஸித்திகள் ேளையில் சுயெைம் துளியும் கூடாது.'' ''குருதே... மீேமுள்ை ஆறு ஸித்திகள் பற்றியும் கூறுங்கதைன்...'' ''நிச்சயமாக. அணிமா, மகிமாளேத் நோடர்ந்து ேருேது கரிமா. அோேது, கல்தபால் கேப்பது. இேற்கும் அனுமளேதய உோைேம் கூறைாம். அனுமன் ேேத்தில் ைாம ொமம் நஜபித்ேபடி இருக்ளகயில், பீமன் அந்ேப் பக்கமாய் ேருகிறான். இது மகாபாைே காைத்துச் சம்பேம். அப்தபாது அனுமன் ோல், பாளேயில் நீண்டு கிடக்கிறது. அது பீமனுக்குக் தகாபத்ளே ஏற்படுத்துகிறது. பீமனுக்கு அனுமளேத் நேரிந்திைாே நிளையில், ஒரு கிழட்டு ோேைம் என்று எண்ணிக்நகாண்டு, 'ஏ ோேைதே! ோளைச் சுருட்டிக் நகாள். ொன் நேரியாமல் மிதித்திருந்ோல், உன் உயிதை தபாயிருக்கும்!’ என்கிறான் சற்றுத் திமிைாக. பதிலுக்குத் ேேக்குள் சிரித்துக்நகாள்ளும் அனுமன், 'ொன் கிழட்டு ோேைன்ோன். ோளைத் தூக்கக்கூடச் சக்தியில்ளை. முடிந்ோல், நீ என் ோளைத் தூக்கி ஓைமாகப் தபாட்டு விட்டுப் தபா, அப்பதே!’ என்கிறான். பீமனும் ோளைத் தூக்க முயல்கிறான். ஆோல், அளசக்கக்கூட முடியவில்ளை. அனுமன் இங்தக ோளை மளைதபால் கேக்கச் நசய்ேோல், புஜ பைத்தில் தபர்தபாே பீமோல்கூட அளே இம்மியும் அளசக்க முடியவில்ளை. பிறகு, அந்ேக் கிழட்டு ோேைம்ோன் அனுமன் என்று அறிந்து ேேங்கி ஆசிளயயும் நபற்றான் பீமன். அனுமன் அப்தபாது பீமனிடம் காட்டியதுோன் கரிமா சித்தி.'' ''அற்புேம்! ைஹிமா என்றால் என்ே?'' ''கரிமாவுக்கு தெர் எதிைாேது. அோேது, பஞ்சுதபாை தைசாகி மிேப்பதுோன் ைஹிமா. இந்ே ஸித்திக்குப் பிைகைாேப் பிைபுளே உோைேமாகச் நசால்ைைாம். அேரின் ேந்ளேயாே இைண்யன், அேளைக் கடலில் தூக்கிப் தபாடச்நசால்ை, அப்படிதய நசய்ேேர். ஆோல், கடலில் பிைகைாேன் மூழ்கிவிடவில்ளை. மாறாக, நேப்பம் தபாை மிேந்ோர்.'' ''அருளம, அருளம! சிறுப்பது, நபருப்பது, கேப்பது, தைசாேது என்று ொன்கு ஸித்தி களையும் உோைேங்களுடன் அறிந்து நகாண்தடாம். அடுத்து..?'' ''அதுோன் ேசித்ேம். அோேது, பிறளைத் ேன் ேயப்படுத்துேது; ேம் விருப்பப்படி எல்ைாம் ெடக்கச் நசய்ேது.'' ''இேற்கு உோைேம்?'' ''கிருஷ்ேலீளை என்று ஒரு ோர்த்ளேயில் கூறிவிடைாம். பாை கிருஷ்ேனின் குறும்புகள் நசால்லி மாைாேளே. குறும்பாதை பாதிக்கப் பட்டேர்கள் அடிப்பேற்காக ேருோர்கள். ஆோல், கிருஷ்ேளேப் பார்த்ே மாத்திைத்தில் ேடிளயக் கீதழ தபாட்டுவிட்டு அேன் சிரிப்பில் மயங்கித் ோங்களும் சிரிப்பர். ஆற்றங்களையில் நபண்கதைா, 'கிருஷ்ோ’, 'கிருஷ்ோ’ என்று அேன் பின்தேதய சுற்றித் திரிேர். மனிேர்கள் மட்டும்ோோ..? அந்ேக் கண்ேன் பின்ோல் ஆடுமாடுகள்கூட சுற்றித் திரிந்ேே. இேற்குப் நபயர்ோன் ேசித்ேம்.''
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
''ேசியம் என்று கூறைாமல்ைோ?'' ''ேசியம் என்பது ேற்காலிகமாேது. ேசித்ேம் நிைந்ேைமாே ேன்ளம பளடத்ேது.'' ''அடுத்து..?'' ''பிைாகாமியம். கூடுவிட்டுக் கூடு புகுேல். அோேது, ஓர் உடம்பில் இருந்து இன்நோரு உடம்புக்குள் நுளழேது என்று அர்த்ேம்.'' ''இேற்குச் சான்று உண்டா?'' ''சித்ேர்கள் ோழ்வில் மிகச் சாோைேமாே ஒரு விஷயம் இது. கயிைாய சுந்ேைன், மூைன் எனும் இளடயன் உடலில் புகப் தபாய்ோன், அந்ே இளடயன் திருமூைர் எேப் தபாற்றப் பட்டார். இது சற்று ஆபத்ோே சித்து விளையாட்டு. உட்புகுேல் என்பளேப் தபாைதே உடம்பினின்றும் விடுபடத் நேரிேல் என்பதும் இதில் முக்கியம். இதில் சிக்கிக்நகாண்டேர்கள் பைர். இந்ே ேேத்திதைதய பை சித்ேர்கள் விைங்குகளுக்குள் புகுந்துவிட்டு, நேளிேைத் நேரியாமல் இன்ேமும் விைங்குகைாகதே திரிந்துநகாண்டிருப்பதும் இேற்கு உோைேம்.'' - காகபுஜண்டர் இவ்ோறு கூறவும், அேர்கள் ஐந்து தபருதம விக்கித்துப் தபாயிேர். ''பிைாகாமியம் எனும் கூடுவிட்டுக் கூடு பாய்ேளே அடுத்து ேருேதுோன் பிைாப்தி எனும் பிைாப்ேம்.'' ''அது என்ே?'' ''ொம் எளே அளடய விரும்புகிதறாதமா, அளே அளடேேற்குப் நபயர்ோன் பிைாப்தி.'' ''உண்ளமயில், சகை ஸித்திகளிலும் அற்புேமாே ஸித்தி இதுோன். மற்ற ஸித்திகள் ேசப்படக்கூட பிைாப்ேம் இருந்ோல்ோதே ஈதடறும்?'' ''பிைாப்ேத்ளேக் கர்ம பைத்ோல் அளடேது ஒரு விேம்; எண்ேத்தின் சக்தியால் அளடேது இன்நோரு விேம். இங்தக அஷ்டமா ஸித்திகளில் ஒன்றாே பிைாப்தி, கர்மத்ோல் மட்டுதம ேருேேல்ை; எண்ேங்களின் சக்தியாலும் ேருேோகும்.'' ''இேற்கு ஓர் உோைேம் கூற முடியுமா?'' ''இேற்கு மிகச் சிறந்ே உோைேம் விசுோமித்திைர். அேரின் நோடக்கம் ஒரு க்ஷத்திரியப் பிறப்பால் ஆேது. க்ஷத்திரிய குைத்தில் ேந்ே நகௌசிகன் எனும் அைசன்ோன் பின்ோளில் விசுோமித்திைன் என்கிற பிைம்மரிஷியாக உயைப் நபற்றான். இேற்குக் காைேம் ேசிஷ்டர் எனும் பிைம்மரிஷிோன். அந்ே ரிஷிக்கு இந்ேச் சதுைகிரி ேைத்திலும் ஆஸ்ைமம் உண்டு. ேசிஷ்டர், நகௌசிக மன்ேளேப் பார்த்து, 'மேத்ளே அடக்கிப் புைன்களை நேன்று, எங்களைப் தபாை முனிேைாேது மிகக் கடிேம்’ என்று கூறவும், 'ொன் புைன்களையும் மேத்ளேயும் நேன்று முனிேோகிக் காட்டுகிதறன்’ என்று கூறி, அைசாட்சிளயத் துறந்து, ேேத்தில் ஈடுபட்டு, பின்பு ேசிஷ்டைாதைதய 'பிைம்மரிஷி’ என்று அளழக்கப்பட்டேர்ோன் விசுோமித்திைர். அது மட்டுமல்ை, திரிசங்கு எனும் அைசனுக்கு நசார்க்கத்தில் இடமில்ைாது தபாேதபாது, ேன் மதோபைம் மற்றும் ேேசக்தியால் புதியோக ஒரு நசார்க்கத்ளேதய நிர்மாணித்து, அேற்கு 'திரிசங்கு நசார்க்கம்’ என்று நபயரிட்டேர் விசுோமித்திைர். பிைாப்திளய இேர் மதோபைத்ோல் அடக்கி, அளேத் ேேத்தில்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
ஆழ்த்திப் நபற்றார். ொம் எண்ணியளே அளடய மே ஒடுக்கம் ஒன்தற தபாதும். அதுதே பிைாப்திளய ேழங்கிவிடும். தீவிைமாக ஒன்ளற விரும்புேதும் பிைாப்திளய அளடய ேழி ேகுக்கும்.'' - காகபுஜண்டர் இப்படி ஏழு ஸித்திகளுக்கும் விைக்கமளித்து விட்டு, எட்டாேோக ஈசத்ேம் எனும் ஸித்தியிடம் ேந்ோர். ''எட்டு ஸித்திகளில் உன்ேே ஸித்தி இதுோன். முன்புநபற்ற ஏழு ஸித்திகளைப் நபரிோகக் கருோமல், அந்ே ஆற்றளைப் பயன்படுத்தி மேம்- ோக்கு- காயத்துக்கு இன்பம் தசர்க்காமல், அளே எல்ைாம் துச்சமாகத் தூக்கி எறிந்து, இத்ேளகய ஸித்திகளைத் ேேக்குத் ேை முடிந்ே இளற சக்தி எத்ேளேப் நபரிோக இருக்கதேண்டும் என்று எண்ணி, அந்ேச் சக்திளய அளடய முயற்சிப்பதும், முயன்று அளடேதுதம ோழ்வின் தொக்கம் என்றும், இந்ே ஸித்திகள் எல்ைாம் சிறு குழந்ளேகள் விளையாடும் நபாம்ளமகளைப் தபான்றளே என்றும் எேநைாருேர் உைமாை எண்ணுகிறாதைா, அேதை ஈசத்ேத்ளே அளடந்ேேைாோர். ஈசத்ேத்ளே அளடந்துவிட்டால், அளேவிடப் நபரிது எதுவுமில்ளை. இந்ே ஈசத்ேத்ளே இந்ே அஷ்டமாஸித்திகளில் அடங்கியுள்ை ஏழு ஸித்திகள் ேழியாக அளடேது ஒரு விேம் என்றால், இந்ே ேழிமுளறகதை தேண்டாம் என்று இளறேளே எடுத்ே எடுப்பில் சைண் புகுந்துவிடுேது மற்நறாரு விேம். சைண் புகுேதுோன் சாைச் சிறந்ே ேழிமுளறயும்கூட!'' - காகபுஜண்டர் அஷ்டமாஸித்திகளுக்கு விைக்கம் கூறி, நெடிய ஞாே விைக்கத்ளே அேர்களுக்கு அளிக்கும் சாக்கில், பூ உைகத்தோர்க்கும் அளித்ோர். இன்னும் அேர் இறோப் நபருோழ்ளே ோழ்ந்து ேருகிறார் என்பதே அேளைத் தியானிப்பேர்களின் அளசக்கமுடியாே கருத்து. காகபுஜண்டளைத் நோடர்ந்து அடுத்து ொம் சிந்திக்கப் தபாேது பேஞ்சலி எனும் சித்ே புருஷளை! - சிலிர்ப்தபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்த புருஷர்களிலேலே, வடிவத்தாலும் தன்மைகளாலும் ைானுட நிமேயில் இருந்து மிக லவறுபட்டவர் பதஞ்சலி. ைனித உடல், பஞ்ச சிரம் ககாண்ட பஞ்ச நாகத் தமே என இரண்டும் கேந்த வடிவம். எதனால் இப்படி ஒரு வடிவம் என்கிற லகள்வி எழோம். அத்திரி எனும் முனிவருக்கும், லகாணிகா எனும் தாய்க்கும் பிறந்தவர் இவர். இவமர ஆதிலசஷனின் அம்சைாய்ச் கசால்வார்கள். பாற்கடலில் விஷ்ணுவுக்குத் தன்மனப் படுக்மகோக்கிக்ககாண்டவன் ஆதிலசஷன். விஷ்ணுவுக்கு அணுக்கத் கதாண்டனாய், அங்லக படுக்மகோய்க் கிடக்கும் இவர் பதஞ்சலிோக கென்ைம் கண்ட நிமேயில், இவர் இருந்த இடம் கயிோேம்! இது ஆச்சரிேம் தரும் ஒன்றாக நைக்குத் லதான்றோம். ஆனால், சிவ- விஷ்ணு லபதங்கள் சித்த புருஷர்களுக்கு இல்மே என்பலத இதன் அடிப்பமடோன கருத்து என்பர் சிேர். அலதலபாே, பரை சிவபக்தனாக விளங்கிே கருடன்தான், பின்னர் ைாேவனின் வாகனைாகி, முதல் ைாேடிோனாகவும் (கபரிே திருவடி) தன்மன ஆக்கிக் ககாள்கிறான். இமத உதாரணைாய்ச் கசால்லி, பதஞ்சலிமே உணரத் தமேப்படுவார்கள். மவணவர்கள் ஆதிலசஷனின் அம்சைாய் ராைானுெமரக் குறிப்பிடுவார்கள். ராைாேணத்து ேட்சுைணன்கூட ஆதிலசஷனின் அம்சலை! அந்த வமகயில் ேட்சுைணன், பதஞ்சலி, ராைானுெர் என ஆதிலசஷன், ைானுட சமூகம் உய்ேக் கடமைோற்றிேதாகக் ககாள்ளோம். ராைாேணத்தில், தர்ைத்தின் நாேகனான ஸ்ரீராைனுக்லக உறுதுமண. பின்பு, பதஞ்சலிோக ைனிதர்கள் கமடத்லதற நூல்கள் எழுதிே வமகயில், சமூகத்துக்கு உறுதுமண. பின்னர் எழுதிே லோக சாஸ்திரக் கருத்துக்களுக்கு ஏற்ப, தாலன வாழ்ந்து காட்ட விரும்பிேதுலபால் ராைானுெராக அவதரித்தார் என்று இவர் பிறப்மப விோக்ோனம் கசய்பவர்கள் உண்டு. இவர் எழுதிே நூல்களிலேலே பிரதானைானது ைற்றும் இன்றளவும் ஞானிகள் கபரிதும் நுகர்ந்துககாண்டிருப்பது 'லோக சாஸ்த்ரம்’ எனும் நூோகும். அடுத்தது, ைஹாபாஷ்ேம்; மூன்றாவது, ஆத்லரே சம்ஹிமத எனும் நூல். இவரது நூலுக்கு திருமூேர், லபாகர், அகத்திேர் ஆகிே மூவருலை விளக்கவுமர எழுதியிருப்பதிலிருந்து, அவர்களும் இந்த நூமே விேந்து ஒப்புக்ககாண்டு, வழிகைாழிந்ததாக நாம் ககாள்ளோம். இப்படிப்பட்ட பதஞ்சலிமே மசவர்கள் பார்க்கும் பார்மவக்கும் மவணவர்கள் பார்க்கும் பார்மவக்கும் நிமறே லவற்றுமை உண்டு. பதஞ்சலி தானறிந்த லோக ரகசிேத்மதத்தான் உேகுக்கு அளித்தார். அவர் அமத எல்ோம் எப்படி அறிந்திருந்தார் என்று ஒரு லகள்வி உண்டு. ஆதிலசஷனான தன் லைனி லைல் படுத்துக் கிடக்கும் அந்த விஷ்ணுபதியிடலை உயிர்- உடல்- ைனம் பற்றிகேல்ோம் லகட்டு லோக ரகசிேங்கமள அறிந்துககாண்டார்; அதுதான் அவர் பதஞ்சலிோக கென்ைம் எடுத்த நிமேயில் கவளிப்பட்டது என்பர் மவணவர். சிவகபருைான் பார்வதி லதவிக்கு உபலதசித்தமத அருகிலிருந்து லகட்ட பின்பு, அவர்களின் அருலளாடு இந்த லோக சாஸ்திரத்மத பதஞ்சலி எழுதினார் என்லபாரும் உண்டு. இப்படி, இந்த லோக சாஸ்திரம் எந்த அடித்தளத்தில் இருந்து பிறந்திருந்தாலும் சரி, இன்றளவும் சான்லறார் கபருைக்களுக்கு வற்றாத விேப்மபத் தந்துககாண்டிருப்பலதாடு, அவர்கள் வாழ்மவ கவற்றி ககாள்ளவும் கபரும் துமணோக இருந்து வருகிறது. இந்த லோக சாஸ்திரத்தில் இருந்துதான் அஷ்டாங்க லோகம் எனும் எட்டு வமக வாழ்விேல் நமடமுமறத் தத்துவங்களும் லதான்றின. ஓர் ஆச்சரிேம் என்னகவன்றால், இந்த லோக சாஸ்திரமும்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சரி, இதன் அஷ்டாங்க லோகமும் சரி, ைனித குேம் முழுமைக்கும் கபாதுவானது. இது 'உடல்ைனம்- ஆன்ைா- பிரபஞ்சம்’ என்று உணரக்கூடிே நிதர்சனைானவற்மறயும், புேன்களுக்கு அப்பாற்பட்ட அறிமவக் கடந்து நிற்பவற்மறயும் ஞானத்தால் அறிே வழிவமக கசய்கிறது.
முன்னதாக, பதஞ்சலி குறித்த சிே ரசைான விஷேங்கமளப் பார்ப்லபாம். பிறகு, இவரது கடினைான தத்துவங்களுக்கு வருலவாம். பதஞ்சலி விெேம் என்று ஒரு நூல், ராைபத்ரமுனி என்பவரால் எழுதப்பட்டது. ஏறக்குமறே 200, 300 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பதஞ்சலி குறித்து இந்த ைனித சமுதாேம் அறிந்துககாள்ளலவண்டி ஏடுகளில் இது எழுதப்பட்டு, பின்பு லகாயில் ைண்டபத்தில் வாசிக்கப்பட்டதாகக் கூறுவார்கள். சிதம்பரத்தில், சிவராத்திரி அன்றும் ைற்ற விலசஷ நாட்களிலும் இந்தப் பதஞ்சலி விெேத்மத கமதோகச் கசான்னதாக கசவி வழிச் கசய்திகள் கூறுகின்றன. பதஞ்சலி விெேம் வாயிோகத் கதரிேவரும் ஒரு சம்பவம், குருபக்தி என்பது எப்படிப்பட்டதாக இருக்க லவண்டும், எப்படிப்பட்டதாக இருக்கக் கூடாது என்பதற்குச் சான்றாகும். பதஞ்சலி முனி தன் ைாணவர்களுக்கு வித்மத கற்பிப்பவராய் இருந்த லநரம் அது. அடிப்பமடயில் அவர் ஆதிலசஷன் என்பதால், அவர் விடும் கபருமூச்சில் ஆேகாேத்துக்கு இமணோன விஷம் உண்டு. இந்த விஷக்காற்று எப்லபர்ப்பட்ட உயிர்கமளயும் லபாக்கி, அவர்கமளக் கருகச் கசய்துவிடும். இமத உணர்ந்த பதஞ்சலி, தன்மன ைமறத்துக்ககாண்லட பாடம் நடத்துவார். தனது விஷக்காற்று தன் ைாணவர்கமளத் தீண்டிவிடாைலிருக்க, நடுவில் ஒரு கறுப்பு நிறத்தாோன திமரமேக் கட்டி, திமரக்குப் பின்னால் அைர்ந்துதான் ைாணவர்களுக்குப் பாடம் நடத்துவார். அப்லபாது அவர் ஐந்து சிரம் ககாண்ட வடிவத்துக்கு ைாறிவிடுவார். (ஆயிரம் தமேகள் ககாண்ட ஆதிலசஷனாக ைாறுவதாகவும் உண்டு). ைாணவர்களில் ஒருவனுக்கு, குருநாதரின் இந்தச் கசேல் கநடுநாட்களாகலவ விேப்மபத் தந்தலதாடு, கறுப்புத் திமரக்குப் பின்னால் குருநாதர் ைமறவாக அப்படி என்னதான் கசய்கிறார் என்று அறிந்துககாள்ளும் ஒரு குறுகுறுப்பான எண்ணத்மதயும் உருவாக்கிவிட்டது. இருந்தாலும், பதஞ்சலி பாடத்மதத் கதாடங்கும் முன், திமரக்குப் பின்னால் இருந்தபடி, எவமரயும் எக்காரணம் ககாண்டும் திமரமே விேக்கித் தன்மனக் காணக்கூடாது என்று உத்தரவிட்டிருந்ததால், ஒருவரும் திமரமே விேக்கத் துணிவில்ோைல், அவர் நடத்தும் பாடத்மத ைட்டும் கசவி வழி லகட்டவர்களாக இருந்தனர். ஒருமுமற, ஒரு ைாணவன் இேற்மக உபாமத காரணைாக கைள்ள எழுந்து கவளிலேறிவிட, குறுகுறுத்த ைாணவன் குருவின் கட்டமளமே மீறிேவனாக, அந்தக் கறுப்புத் திமரமே விேக்கிப்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
பார்த்தான். அடுத்த கநாடிலே பதஞ்சலியின் விஷக்காற்று பட்டு அவன் ைட்டுைல்ே, பாடம் லகட்டுக்ககாண்டு இருந்த ைற்ற ைாணவர்களும் ைாண்டுலபாயினர். பதஞ்சலியும் தனது நாக வடிவில் இருந்து ைானுட வடிவத்துக்கு உடலன ைாறி, ைாண்டுலபான ைாணவர்கமளப் பார்த்து, அவர்களின் விதிமே நிமனத்து கநாந்துககாண்டார். இேற்மக உபாமதக்காக கவளிலே கசன்ற ைாணவன் திரும்பி வந்ததும், தன் நண்பர்கள் ைாண்டு கிடப்பமதயும், திமர விேகியிருப்பமதயும் கண்டு பமத பமதத்துப் லபானான். பதஞ்சலிமேக் கண்டு ைேங்க ைேங்க விழித்தான். பதஞ்சலியும் அவ்வளவு நாட்களாக தான் கற்பித்த வித்மத அவ்வளவும் பாழ்பட்டுவிட்டலத என வருந்தினார். எனினும், நல்ேலவமளோக ஒலர ஒரு ைாணவர் மிஞ்சியிருப்பமதக் கண்டு, அவனுக்கு மிச்சமுள்ள வித்மதகமள லபாதித்தாராம். அலதலநரம், பாடம் கற்கும் லவமளயில், குருவாகிே தனக்குத் கதரிோைல் கவளிலேறிே தவற்றுக்குத் தண்டமனோக, அவமன பிரம்ைராட்சசனாகப் லபாகும் படி சபித்தாராம். இது பதஞ்சலி விஷேம் கசால்லும் கமத. இந்தக் கமத, லோக ரகசிேத்மதத் கதரிந்து ககாண்டாலும், அமத அனுபவித்துக் கமடத் லதறக் ககாடுத்து மவத்திருக்க லவண்டும் என்பமதலே ைமறமுகைாக உணர்த்துவதாக சான்லறார் கபருைக்கள் கூறுவர். உேக ைாமே, லோக ரகசிேங்கமள அறிேவிடாைல் தடுத்துவிடும். ஒலர ஒருவர்கூடப் லபாதும், அமனத்மதயும் ககடுப்பதற்கு! ஆனாலும், சிரஞ்ஜீவித்துவத் லதாடு அது எப்படிோவது வாழ்ந்திடும். பிரம்ை ராட்சஸனாக சபிக்கப்பட்ட ைாணவன் சாப விலைாசனம் கபற்ற பிறகு, அவன் மூேைாக அது திரும்ப அமனவமரயும் கசன்று லசரும் என்பதுதான், அந்தக் கமதக்கு பின்னால் ஒளிந்திருக்கும் விஷேம். இங்லக, பாடம் கற்பிக்கும்லபாது, பதஞ்சலி முனி திமரமேக் கட்டித் கதாங்கவிட்டுக் ககாண்டது லபாேலவ, ஸ்ரீராைானுெர் வாழ்விலும் ஒரு சம்பவம் நடந்துள்ளது. ஒரு முமற, ராைானுெருக்கும் சைணர்களுக்கும் சண்டபிரசண்டம் எனும் வாதப் பிரதிவாதம் நிகழ்ந்தது. சைணர்களின் லகள்விகளுக்கு உரிே பதில்கமள ராைானுெர் சமபேறிேக் கூறி, சமபலோரும் அமத ஏற்றிடச் கசய்ே லவண்டும். அப்படி ஒரு நிகழ்வின்லபாது, ராைானுெர் சைணர்களுக்கும் தனக்கும் நடுவில் ஒரு திமரமேத் கதாங்கவிட்டு, திமரக்குப் பின்னால் ஆதிலசஷனாகி, சைணர்களின் லகள்விகமள எல்ோம் தவிடு கபாடிோக்கிேதாக, ராைானுெரின் வாழ்மவ உற்று லநாக்குமகயில் காணமுடிகிறது. அந்த வமகயில் இந்தச் சம்பவலை, பதஞ்சலியும் ராைானுெரும் லவறு லவறில்மே என்பதற்கான சான்று என்பார்கள். பதஞ்சலி, குரு கசால் லகளாத சீடமன பிரம்ைராட்சஸனாகச் சபித்துவிடுவதாக ராைபத்ரமுனியின் பதஞ்சலி விெேம் கூறுவமத, மசவர்கள் லவறு விதைாகச் கசால்கிறார்கள். எல்ோ ைாணவர்களும் ைாண்டுவிட்ட நிமேயில், எஞ்சிே ஒரு ைாணவர் 'ககௌடபாதர்’ என்பவர். பதஞ்சலி, ககௌடபாதருக்கு லோக சூத்திரங்கமள முற்றாகக் கற்பித்தார் எனவும், இவருக்குத் தனது ஆதிலசஷ லதாற்றத்மதக் காட்டி அருளிேதாகவும் கூறுவர். பதஞ்சலி குறித்து இன்கனாரு சுவாரஸ்ேைான சம்பவம் உண்டு. காஞ்சி முனிவரான ைகா கபரிேவா இமத ஒரு லவடிக்மகோன கமத லபாேக் கூறியுள்ளார். - சிலிர்ப்லபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
'பாரப்பா பரம்பிரம்ம ஒளியினாலே பத்திலே நரம்புவழி பாயும்லபாது ஆரப்பா இருகண்ணில் ஒளிேதாகி அண்டமமோம் ஏகமாய் மதரிேோச்சு; காரப்பா நரம்மபற்ற விழுது வட்டம் கபாேத்தில் முக்கூறாய்ச் சுழுமுனனோச்சு; வீரப்பா காதுக்கும் நாக்குக்குந்தான் மவற்றி மபற இன்னமுந்தான் உனரக்கக் லகலே!’ - காகபுஜண்டர் ஞானம் பதஞ்சலி, சிவமபருமானனத் துதி மசய்து, 'சரண ஸ்ருங்க ரஜித ஸ்லதாத்திரம்’ என்கிற ஒரு ஸ்லதாத்திரத்னத அருளியுள்ோர். இதற்கு என்ன சிறப்பு என்றால், இதில் மகாம்மபழுத்லதா, துனண எழுத்லதா கினடோது. இந்த இரண்டும் இடம்மபறாதபடி, வார்த்னதகனேச் சிந்தித்து, இனறனேத் துதி மசய்வமதன்பது சவாோன விஷேம். அனதப் பதஞ்சலி சாதித்துள்ோர். ஆனால், அவர் ஏன் அப்படிச் மசய்தார்? காேலமகப் புேவர்கூட, தனது கவிதா ஞானத்னத நிரூபிக்க, இப்படிச் சவாோன கவினதகனேப் பாடியுள்ோர். உதாரணத்துக்கு ஒரு பாடல்... 'தாதிதூ லதாதீது, தத்னததூ லதாதாது தூதிதூ மதாத்தித்த தூதலத - தாமதாத்த துத்திதத் தாலத, துதித்துத்லத மதாத்தீது தித்தத்த லதாதித் திதி’ இந்தப் பாடலில், மமய்மேழுத்தாகிே 'த்’ எழுத்னத மட்டுலம பேன்படுத்தி, அதாவது 'த’கர வரினசயில் அனமந்த எழுத்துக்கனே மட்டுலம பேன்படுத்தி, காேலமகம் கவினத புனனந்திருப்பார். உேகில் எந்த ஒரு மமாழி யிலும் இப்படி ஒலர எழுத்னதக் மகாண்டு கவினத பாடப்பட்டதாகச் சரித்திரம் இல்னே. அந்த நாளில், தனேவிோனவள் காதல் வேப்பட்ட நினேயில் அன்னத்னதயும் கிளினேயும் தூதாக அனுப்புவது உண்டு. அதன் அடிப்பனடயில், இந்தப் பாடலின் மபாருனேப் பார்ப்லபாம். 'தாதினே தூதனுப்போம்; ஆனால், அவளி டம் தன் காதனேச் மசால்வது ஆபத்தில்கூட முடிேோம். எனலவ 'தாதி தூது தீது!’ அவள் தனேவியின் காதனே, தனேவியின் தாயிடம் கூறிவிட்டால் என்னாவது? கிளி மூேம் மசய்தி அனுப்போம். ஆனால், அதனால் சிே மசாற்கலே லபச முடியும். எனலவ, கிளி எனும் 'தத்னத தூது ஓதாது’. ஆகலவ, தூதி எனப்படும் லதாழியின் தூதுதான் சரி. இப்படி, தூது பற்றி விரியும் இந்தப் பாடல், தமிழ் இேக்கிே உேகில் பே ஆச்சரிேங்களில் ஒன்றாகும். தமிழுக்கு இது ஆச்சரிேம்லபாே, சம்ஸ்கிருதத்தில் பதஞ்சலி முனி பனடத்த சரண ஸ்ருங்க ரஜித ஸ்லதாத்திரமும் ஓர் ஆச்சரிேம்தான்! அது சரி... துனணமேழுத்னதயும், மகாம்மபழுத்னதயும் பதஞ்சலி ஏன் தன் ஸ்லதாத்திரத்தில் பேன்படுத்தவில்னே?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
லவடிக்னகோன, அலத லநரம் அனனவரும் மறுக்காமல் ஒப்புக்மகாள்ேக்கூடிே, சிந்தனனக்கு உரிேதான ஒரு காரணத்னதக் கூறுகிறார் மகா மபரிேவர். பதஞ்சலிலோடு இனறவனின் திருநடனக் காட்சினேக் காணும் லபறு மபற்ற விோக்ர பாதருக்குப் புலிக் கால்கள்; பிருங்கிக்கு மூன்று கால்கள்; நந்திக்லகா இரண்டு கால்கலோடு, தனேயிலும் இரண்டு மகாம்பு. இந்த மூவருக்கும் உள்ே மகாம்லபா, கால்கலோ, இரண்டுலம பதஞ்சலிக்கு இல்னே. அனவ இருப்பதால், அந்த மூவரும் இனறவனின் களிநடனக் காட்சினேக் கண்மூடாது, அப்படி இப்படித் திரும்பாமல், நடனத்துக்கான இனச னேயும் லகட்டு இன்புறுபவர்கள் ஆகிறார்கள்.
பதஞ்சலிக்லகா பாம்பு வடிவம். பாம்புக்கு ஏது கால்? எங்லக இருக்கிறது மகாம்பு? அட, காதாவது இருக்கிறதா? இந்த மூன்றும் இல்ோத ஒரு பிறப்பாக இருந்தலபாதிலும், இவர்களின் பக்திக்குத் துளியும் சனேக்காத பக்தி தன் பக்தி என்று காட்டலவ, இந்த மூவருக்கும் இருக்கும் கால், மகாம்பு எதுவும் இடம்மபறாதபடி அந்த ஸ்லதாத்திரத்னத உருவாக்கினாராம் பதஞ்சலி. இது மபரிேவர் லவடிக்னகோகச் மசால்லும் ஒரு விஷேம். உண்னமயில், அந்த நால்வரும் மகாஞானிகள். அவர்களிடம் லபதங்கள் இருக்கமுடியுமா என்ன? இப்படி எல்ோம் உடல் உறுப்புகனே னவத்து உேர்வு தாழ்வு கற்பித்துக்மகாள்வார்கோ என்ன? அதுவும், இனறவனின் திருநடனத்னதக் காணும் லபறுமபற்றவர்கள், எத்தனனப் புண்ணிேம் மசய்தவர்கோக இருக்க லவண்டும்! பதஞ்சலியின் ஸ்லதாத்திரத்தில் ஏன் மகாம்பும், காலும் இல்னே என்பதற்குக் காரணம் லதடிேலபாது, ஒருலவனே இப்படி இருக்குலமா என்று மற்ற மூவனரத் மதாட்டு ஒரு சுனவோன கற்பனன லதான்றி, அனத னவத்லத மகாமபரிேவர் அவ்வாறு கூறினார். அதனாலேலே, பதஞ்சலியின் அந்த ஸ்லதாத் திரத்னத மறக்கமுடிோதபடி ஒரு மநருக்கம் நமக்கும் அதலனாடு ஏற்பட்டு விடுகிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சரி, பதஞ்சலியிடம் திரும்ப வருலவாம். சித்தபுருஷர்களில் இவர்தான் மனம் குறித்து அதிகம் சிந்தித்தவர். உயிர்களில் மனம் வாய்க்கப் மபற்ற ஒலர உயிரினம்தான் மனித இனம்! மனத இனம் என்பலத மனித இனம் என்றானது என்பர். மனம் வந்தாலே காேம் வர முடியும். லோசித்துப் பாருங்கள்... மனம் இல்னே என்றால், லநற்றுஇன்று- நானே என்னும் அனடோேங்கள் எப்படித் லதான்றமுடியும்? ஆடும் மாடும்கூட உயிரினம்தான். ஆனால் அவற்றுக்குத் தான் ோமரன்லற முதலில் மதரிோது. தான் வாழ்வது, ஒரு பூவுேகில் என்பதும் மதரிோது. அவ்வேவு ஏன்... வாழ்வது என்றால் என்னமவன்லற அவற்றுக்குத் மதரிோது, உடம்பு என்ற ஒன்று அவற்றுக்கு இருப்பதால், உயிர் என்ற ஒன்று அதனுள் இேங்குவதால், உறுப்புகள் மசேல்பட்டு, அதன் காரணமாகப் பசிக்கிறது. அப்படிப் பசிக்கும்லபாது, அனிச்னசோக முதலில் தாய்ப்பால் குடித்தும், பின்பு தாவரங்கனே சாப்பிட்டும் அனவ உயிர் வாழ்கின்றன. அப்படிோன சூழலில், அடிப்பனடோக சிே அறிவுச் மசேல்பாடுகள் அதனிடம் ஏற்பட்டு, தன் இனம் என்று தனித்து உணராமலே, வாசத்னத அடிப்பனடோகக் மகாண்டு தன் இனத்லதாடு கூடித் திரிந்தும், அப்படித் திரியும் லபாது காேம்பட்டால் வலி ஏற்படப் லபாய் அனத உணர்ந்து எச்சரிக்னக வேப்பட்டும், பின்பு உடம்பின் ரசாேன மாற்றங்கோல் காமுறுதல் ஏற்பட்டும், முழுக்க முழுக்க உணர்வுபூர்வமாக மட்டுலம அனவ வாழ்ந்துவிட்டு, மடிந்து லபாகின்றன. இதுதான் மனமற்ற உயிர்களுக்கான வாழ்க்னக முனற. மனிதனுக்கு மட்டுலம மனம் என்ற ஒன்று வாய்த்தது. அதன் காரணமாக, அறினவத் தூண்டிவிட்டு லபச்சு, மமாழி என்று அவன் விரிந்தான். இந்த லவனேயில், டார்வின் திேரினேயும் இங்லக மகாஞ்சம் சிந்திப்பதில் தவறில்னே. மதாடக்கத்தில் மனிதனும் மிருகமாகத்தான் இருந்தான். மிருகங்களில் கூடுதல் அறிவு இவனுக்கு இேற்னகோக இருந்தது. னககோலும், கால்கோலும் மிருகம் லபாே நடந்தவனன அந்த அறிவுதான் மமள்ே மமள்ே மாற்றத்மதாடங்கிேது. முதலில் நிமிர்ந்து நிற்கப் பழகினான். முன்னிரண்டு கால்கனே னககோக மாற்றிக்மகாண்டான். பின்பு, பக்கவாட்டில் வேராமல் மூங்கில் லபாே உேரமாக வேரத் மதாடங்கி னான். வாோல் ஒழுங்கற்ற சத்தங்கனே எழுப்பிேவன், காேப்லபாக்கில் அந்தச் சத்தத்துக்குள் ஓர் ஒழுங்னக உருவாக்கி, அதன் மூேம் மமாழினே உருவாக்கினான். எல்லோருக்கும் மபாதுவான சத்தம் இருந்தால்தாலன குழப்பமின்றி லவகமாக இேங்கமுடியும் என்பனத உணர்ந்து, தான் உருவாக்கிே மமாழிக்கு வரி வடிவம் எனும் எழுத்னத உருவாக்கினான். பின்பு, சத்தத்துக்குள் ஒரு தாேம், ேேம் இருப்பனதக் கண்டுமகாண்டு, இனசனே உருவாக்கினான். லவகமாகப் பேணிக்கும் நிர்பந்தம் ஏற்பட்ட லபாது, சக்கரம் என்ற ஒன்னறக் கண்டறிந்தான். மனிதனின் முதல் அறிவிேல் கண்டுபிடிப்பு இது. தனரயில் உருளும் சக்கரம்லபாே, நீரில் மரக்கட்னடகள் மிதப்பனத னவத்து படகு, கப்பல் என பே கண்டுபிடிப்புகனேச் மசய்தான். அவற்றால் தன் வசிப்பிடம் கடந்து, உேகின் மற்ற பாகங்கனே எல்ோம் கண்டறிந்தான். ஆக, ஒன்றிலிருந்து படிப்படிோகலவ மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. இதுதான் சுருக்கமான டார்வின் தத்துவம். இதில் மபரிதாக மறுப்பதற்கு ஒன்றுமில்னே. மனிதன் மிருகமாக இருந்ததாகக் குறிப்பிட்டு, அதற்கு ஆதாரமாக டார்வின் சுட்டிக் காட்டிேது, மனித வடிவில் இருக்கும் குரங்கு கனேத்தான். இந்தக் குரங்கு வடிவம்தான் இன்னறே மனித வடிவத்தின் ஆதி மூேம்! என்றால், இந்தக் குரங்கு இன்னறே நாகரிக மனித நினேப்பாட்னட அனடே எவ்வேவு காேம் ஆகியிருக்கும் எனும் லகள்விக்குள் புகுந்தால், ேட்சக்கணக்கான ஆண்டுகள் அதற்குத் லதனவப்பட்டிருக்கும் என்பனத நம்மால் யூகிக்க முடியும்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இந்த ேட்சக்கணக்கான ஆண்டுகளில் இந்த மாற்றத்னதச் சாதித்தது மனிதனின் அறிவுதான். மனிதன் ஒவ்மவான்றாக அறிேத் மதாடங்கினான். அறிே வருவலத அறிமவன்றா னது. இந்த அறிவின் வடிவம்தான் மமாழி, எழுத்து என்றாகி, பின்பு எண்ணங்கோகி, மனித மனம் முழுக்க இன்று திருவிழாக் கூட்டம் லபாே நிரம்பி வழிந்தபடி உள்ேது. வழியும் இந்த எண்ணங்களில் இரவு- பகல் லபாே, இனிப்பு- கசப்பு லபாே, நல்ே எண்ணங்கள்- தீே எண்ணங்கள் என இரண்டு வித எண்ணங்கள் உருவாகிவிட்டன. இதில் நல்ே எண்ணங்கள் மகிழ்ச்சினேயும் நிம்மதினேயும் தருவதாகவும், தீே எண்ணங்கள் துக்க உணர்னவத் தருவதாகவும் உள்ேன. இப்படி, எந்த ஒன்றும் இரண்டு விதமாக இருந்தால்தான் ஒன்றின் அருனமனே நாம் மதரிந்து மகாள்ேமுடியும். இனதச் சுருக்கமாக, 'இேல்பு’ என்றும், 'தன்னம’ என்றும் கூறோம். இந்த மனித இேல்னபப் மபரிதும் ஆராய்ந்தவர் சிக்மண்ட் ஃப்ராய்ட். இவனர 'உேவிேலின் தந்னத!’ என்று லபாற்றுகிறது உேகம். மமாராவிோ எனும் ஊரில், 1856-ம் வருடம் லம மாதம் 6-ம் லததி பிறந்த ஃப்ராய்ட், அடிப்பனடயில் விேங்கிேலும், உடற்கூறிேலும் கற்ற ஒரு மருத்துவர். இவர் தனக்கு வந்த கனவுகனே னவத்து, அனத பகுப்பாய்வு மசய்து, கனவுகளுக்கும் ஆழ்மனத்துக்கும் மநருங்கிே சம்பந்தம் இருப்பனதக் கண்டறிந் தார். அது குறித்து 'கனவுகளின் மபாருள் விேக்கம்’ என்று ஒரு புத்தகலம மவளியிட்டார். அதன்பின், படிப்படிோக உேவிேலில் ஓர் உச்ச நினேனேத் மதாட்டார். சிகமரட் பிடிக்கும் பழக்கம் காரணமாக, புற்றுலநாய் இவனரத் தாக்க, 1939 மசப்டம்பர் 23-ல் இறந்து லபானார். மனித மனத்னதப் பற்றிே இவரது ஆய்வுக் கட்டுனரகள் இன்றும் உேவிேல் விரும்பிகளுக் குப் மபரும் பாடமாக உள்ேன. அந்தக் கட்டுனரகனே அவ்வேவு சுேபமாகப் படித்துப் மபாருள் மகாண்டு விடவும் முடிோது. உேவிேலில் தீவிர ஈடுபாடும் நாட்டமும் உள்ேவர்கோலேலே ஃப்ராய்டின் உேவிேல் சிந்தனனகனேப் புரிந்துமகாள்ேமுடியும். பதஞ்சலினேப் பற்றிச் சிந்திக்கும்லபாது, ஃப்ராய்ட் பற்றிே பார்னவ எதற்கு எனும் லகள்வி எழோம். ஃப்ராய்டின் கட்டுனரகள் ஆங்கிேத்தில் உள்ேனவ. ஆங்கிேம் மதரிந்தவர்களுக்லக அவர் சிந்தனனகள் லபாய்ச் லசர்ந்திடும். மமாழிமாற்றம் மசய்ேப்பட்டிருந் தாலும் மூேத்தில் உள்ே சிறப்பு, மமாழி மாற்றத்தில் அப்படிலே பிரதிபலிக்கும் என்று கூறமுடிோது. ஃப்ராய்டின் தத்துவங்களும் சிந்தனனகளும் உேகின் 700 லகாடி மக்களுக்குப் மபாதுவான ஆங்கிே மமாழியில் இடம்மபற்று, அவனர 'உேவிேல் தந்னத’ என்று உேரத்தில் னவத்திருக்கின்றன. ஆனால், நமது பதஞ்சலியின் உேவிேல் சார்ந்த கருத்துக்கனே அறியும்லபாது, பதஞ்சலிக்குள் நூறு ஃப்ராய்டுகள் இருப்பனத உணர முடிகிறது. ஃப்ராய்ட் 'உேவிேல் தந்னத’ என்றால், பதஞ்சலினே 'உேவிேலின் கடவுள்’ என்லற மசால்ேோம். ஃப்ராய்ட் எண்ணங்கலோடு நின்றுவிட்டார். பதஞ்சலி, எண்ணங்கோகிே மனம் மகாண்ட வீடாகிே உடம்பு பற்றியும், அதன் உள்ளிருக்கும் சக்கரங்கள், அவற்றின் மசேல்பாடுகள் பற்றியும் சிந்தித்திருக்கிறார். லமலும், பதஞ்சலி மசால்வனத எளிதாகப் புரிந்துமகாள்ே முடிகிறது. இதில் ஆச்சரிேம் என்னமவன்றால், இனவ பே ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பாகலவ சிந்திக்கப்பட்டனவ என்பதுதான். - சிலிர்ப்லபாம்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம் சிவம் சாகசம்! - 37 பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மனிதன் எழுத்து, மமாழி இவற்றை எல்லாம் உருவாக்கியிருப்பானா என்கிை ககள்வியும் சந்கதகமும் எழுகிைது. சில குறக ஓவியங்கள், வரிவடிவங்கறை ஆய்வாைர்கள் கண்டுபிடித்திருக்கிைார்கள். ஆனால், அந்த அைவிலான அறிகவாடு உைவியல் குறித்துச் சிந்திக்கமுடியாது என்பகத அடிப்பறையான உண்றம. சரி, பதஞ்சலியின் கயாக சூத்திரம் மனிதர்கறைப் பார்த்து என்னதான் மசால்கிைது? அறதச் சற்று சுருக்கமாகப் பார்ப்கபாம். முதலில், எது கயாகம் என்று சிந்திப்கபாம். இன்று, கயாகம் எனும் மசால் இரண்டு விதமாகப் மபாருள் மகாள்ைப் படுகிைது. ஒன்று அதிர்ஷ்ைம் சார்ந்ததாகவும், மற்மைான்று உைற்பயிற்சி சார்ந்ததாகவும் மபாருள்மகாள்ைப்படுகிைது. மகிழ்வும் நிம்மதியுமாக வாழ்பவர்கறை 'அவன் மபரிய கயாகக்காரன்...’ என்கபாம். தினமும் பலவிதமான உைற்பயிற்சிகறைச் மசய்பவர்கறை, 'கயாகாசனங்கள் மசய்பவர்’ என்கிகைாம். ஒன்று மனம் சம்பந்தமானது; மற்மைான்று உைல் சம்பந்தமானது. கயாகம் எனும் மசால் 'இறைத்தல்’ என்கிை மபாருறை உறையதாக அகராதி வழி மதரியவருகிைது. யுஜ் எனும் சமஸ்க்ருத 'கயாக்’, 'கயாகம்’ என்ைானது. ஒரு மனிதன் தன்றன கவைாகவும், உலறக கவைாகவும் கருதுகிைான். ஒன்று உள் சார்ந்தது; மற்மைான்று மவளி சார்ந்தது! இரண்ைாகத் மதரியும் இது உண்றமயில் ஒன்கை! அது எப்கபாது மதரியும் என்ைால், தன்றனத் தனியாகக் கருதுபவன் பிரபஞ்சத்கதாடு இறைந்துவிடும்கபாது! அவறன அப்படி இறைக்கத் கதறவப்படுவதுதான் கயாகம். இறத விரிவுபடுத்தி, ஜீவாத்மா பரமாத்கவாடு இறைந்துவிைலாம். பதஞ்சலியின் கயாக சாஸ்திரத்றத அறிந்துமகாண்டு கயாகம் புரிவதற்கு, மனம் மற்றும் உைல் என்னும் இரண்டும் பலமாகவும் ஆகராக்கியத்தின் உச்சமாகவும் இருக்க கவண்டியது அவசியம்.
மனத்மதளிவு என்பது அறத அைக்கி ஆள்வதில் றகவரப் மபறும். உைல் பலம் என்பதும் மனத்மதளிகவாடு மதாைர்பு உறையகத! 'எறத உண்ைலாம், எறத உண்ைக் கூைாது, எறத எப்கபாது உண்ைலாம், எப்படி உண்ைலாம்’ என்பமதல்லாமும் மனத்றத ஆட்சி மசய்யும் அறிவின் மசயல்பாடுதாகன?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
நம் வசம் நமக்மகன்று இருக்கும் நமது உைம்றபப் பற்றி எத்தறன கபருக்கு மதளிவாகத் மதரியும்? நமது உைல் உறுப்புகளின் மபயர்கள் மதரிந்திருப்பது என்பது நமக்கு நம் உைம்றபப் பற்றி முழுக்கத் மதரிந்து விட்ைதாகாது. நம் உைல் உறுப்புகளின் மபயர்கள்கூை ஓரைவுக்கக நமக்குத் மதரியும். பல உறுப்புகள் நமக்குள் இருப்பகத நமக்குத் மதரியாது. 72,000 நாடி நரம்புகள் நமக்குள் இயங்கிக்மகாண்டிருக்கின்ைன என்ைால் நம்பமுடியுமா? நம் உைம்பில் உள்ை ககசம் என்னும் மயிர்க்கால் களின் எண்ணிக்றக எவ்வைவு மதரியுமா? மூன்ைறரக் ககாடி! நம் வயிற்றுக்குள் மைங்கிச் சுருண்டுகிைக்கும் குைலின் நீைம் எவ்வைவு மதரியுமா? 32 முழம்! இது, யூகி முனி என்னும் சித்தர் மசான்னதாகும். நாம் சுவாசிப்பதால்தான் உயிர் வாழ்கிகைாம். அந்தக் காற்றில் ஆக்சிஜன் குறையும் கபாது, நமக்கு மூச்சுத் திைைல் ஏற்படுகிைது. நாம் இப்படி உள் இழுக்கும் வாயு பிராை வாயு எனப்படும் ஆக்சிஜன். நம்முள் இருந்து மவளிகயறும் வாயு கரியமில வாயு. மரங்களும் சுவாசிக்கின்ைன. இரவில் மரத்தின் அடியில் உைங்கக்கூைாது, அது நம் உைல் நலத்துக்கு நல்லதல்ல என்று கூைக் காரைம், இரவில் மரம் மவளிகயற்றும் கரியமில வாயுதான். குறிப்பாக, புளியமரம் இறத மிகுதியாக மவளிகயற்றும். எனகவ, புளியமரத்தின் அடியில் தூங்கக்கூைாது என்ைனர். காற்றைப் பற்றி நமக்கு இதுகபால சில விஷயங்கள்தான் மதரியும். ஆனால், சித்த புருஷர்கள் காற்றைப் பத்து கூறுகைாகப் பிரித்து, தசவாயுக்கள் நம் உைலில் மசயலாற்று வறதக் கண்ைறிந்து கூறியுள்ைனர். அறவ முறைகய 'அபானன், பிராைன், உதானன், வியானன், சமானன், நாகன், கூர்மன், கிருகரன், கதவதத்தன், தனஞ்மஜயன்’ என்று அறழக்கப்படுகின்ைன. இதில், அபானன் வாயுவால்தான் மலஜலம் கழிக்கிகைாம். இதன் மசயல்பாடு உந்தித் தள்ளுவதாகும். றககால்கறை அறசத்து இயங்கும்கபாது, தறசகள் வியானன் என்னும் வாயுவால்தான் இலகுவாக இயங்குகின்ைன. வயிறு இயங்கக் காரைம் சமான வாயு! கபசுவதும், பார்ப்பதும், சிரிப்பதும் கூர்மன் எனும் வாயுவால்! தும்முவதும் இருமுவதும் கிருகரன் வாயுவால் நிகழும். ககாபத்துக்குக் காரைமான வாயு- கதவதத்தன். ஒருவர் இைந்த பிைகும்கூை, இந்த வாயு உைலில் மசயலாற்றும். இதுதான் உைல் ஊதிப் பருத்து மவடிக்கவும், அழுகவும் காரைமாக உள்ைது. இப்படி நம் உைம்புக்குள் மசயலாற்றும் வாயுக்களின் மசயல்பாட்றைப் புரிந்து அறிந்து, அவற்றைக் கட்டுப்படுத்தி, குரங்குகபாலக் கட்டிறவக்கவும் முடிந்தவர்கைாக இருந்தனர் நமது சித்த புருஷர்கள். வாயுக்கறைத் மதாைர்ந்து நாம் அறியகவண்டியது, நம் உைல் எந்த வறகறய அடிப்பறையாகக் மகாண்ைது என்பதாகும். நம் நாடித்துடிப்பானது ஆறம கபால மிக நிதானமாகத் துடித்தால், அது பித்த வறக உைம்பு; பாம்புகபால மநளியும் உைர்வு ஏற்பட்ைால், வாத உைம்பு; மவள்ைம் பாய்வதுகபால உைர்ந்தால் சிகலத்துமம். நமது உைம்பின் வறக மதரிந்து அதற்ககற்ப ஏற்புறைய உைவு எது, ஏற்பில்லாத உைவு எது என்று மதரிந்து சாப்பிடுவதில்தான் ஆகராக்கியம் ஒளிந்துள்ைது. அடுத்து, நம் உச்சி மண்றையாகிய கபாலத்தில் ஒரு திரவம் சுரக்கும். இது அமுதத்துக்குச் சமமானது. உள்நாக்றக விலக்கிக்மகாள்ை, இது கநராக நம் வயிற்றில் விழும். இது பயிற்சியால்தான் சாத்தியமாகும். பசித்தலுக்குக் காரைமாக ஜைராக்னிறய இந்த அமுதச் மசாட்டு அவித்து, பசிகய இல்லாதபடி மசய்வகதாடு, நம்றமப் புத்துைர்ச்சிகயாடும் றவத்திருக்கவல்லது!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இந்த அமுதச் மசாட்டு வயிற்றில் விழும்கபாது, வயிற்றில் அமிலம் அதிகம் சுரக் காதபடி இருக்க, மனத்றதச் சாந்தமாகவும் கபரறமதியுைனும் றவத்துக்மகாள்ை கவண்டும். பைபைப்பும் ஆகவசமான எண்ைங்களும் வயிற்றில் அமிலத்றத அதிகம் சுரக்க றவக்கும். அதற்காக 'ககசரி முத்திறர’ எனும் முத்திறரயில் அமர்ந்து மனத்றத அைக்கிை, அதனாலும் பசி அைங்கிவிடும். அடுத்து, நமது உைம்பில் ஆதார சக்கரங்கள் ஏழு இருப்பறதத் மதரிந்துமகாள்ை கவண்டும். இங்கக சக்கரம் என்பது, நிற்காத இயக்கத்றதக் குறிப்பதாகும். ஏழு ஆதாரச் சக்கரங்கள்... * சகஸ்ராரம்: உச்சந்தறலயில் இருப்பது. ஆயிரம் இதழ்கள் மகாண்ை மவள்றைத் தாமறர கபான்ைது இது. *ஆக்றை: மநற்றிப்மபாட்டில் இயங்குவது. இரண்டு இதழ் மகாண்ைது. * விசுத்தி: 16 இதழ்கள் இதற்கு. மதாண்றைப் பாகத்தில் உள்ைது. * அனாகதம்: 12 இதழ்கள் மகாண்ைது. கழுத்துக்குக் கீகழ முதுகுத் தண்டில், நடு முதுகுக்கு சற்றுகமல் இயங்கும் சக்கரம் இது. * மணிபூரகம்: 10 இதழ்கள். ஊதா நிைம் மகாண்ைது. நடு முதுகுக்குச் சற்றுக் கீழ் இயங்குவதாகும். * சுவாதிஷ்ைானம்: 6 இதழ்களுைன், ஆரஞ்சு நிைத்தில் உள்ைது. * மூலாதாரம்: முதுகுத் தண்டின் முடிவுப் பகுதியில், சிவப்பு நிைத்தில் 4 இதழ்ககைாடு இருப்பகத மூலாதாரமாகும். இந்தச் சக்கரங்களுக்கு அதி கதவறதகள் உண்டு. இந்தத் கதவறதகளின் மசயல்பாட்டுைன், இந்தச் சக்கரங்களின் மசயல்பாடு மபாருந்திப்கபாகும். அந்த வறகயில்... மூலாதாரத்துக்கு, கைபதி அதிகதவறத; சுவாதிஷ்ைானத்துக்கு பிரம்மா; மணிபூரகம்- விஷ்ணு; அனாகதம்- ருத்ரன்; விசுக்தி- இந்த ஆதாரச் சக்கரத்துக்கு ஜீவகன அதிகதவறத; ஆக்றை- இதில் ஜீவன் கயாக நிறல அறைந்து, கயாகியாகிவிடுகிைது; சஹஸ்ராரம்இதில் விடுதறல கிறைப்பதால், இதன் அதிகதவறதயாக பரமாத்மா உள்ைார். கமற்கண்ை எந்த ஒரு தக வறலயும், இன்றைய மருத்துவ விஞ்ைானம் கூைாது; கூைவும் அதனால் முடியாது. கண்களுக்குப் புலனாவது மட்டுகம இன்றைய மருத்துவ விஞ்ைானத்துக்குக் கைக்காகும். இனி, ஓர் உைம்பின் மிக முக்கிய உயிர்த் திரவமான விந்துவுக்கு வருகவாம். ஆணின் உயிர்த் திரவம் விந்து; மபண்ணின் உயிர்த் திரவம் சுகராணிதம். ஆணின் முதல் விந்துத்துளி, அவன் பிைந்தது முதகல அவகனாடு இருந்து, அவன் வைர வைரத் திரண்டு நிற்கும் ஒன்று. அவனுக்கு அது அவனின் மபற்கைார் மூலம் கிறைத்தது. அவர்களுக்கு அவர்களின் மபற்கைார் மூலம் கிறைத்தது. ஆக, இறத ஒரு ரிகல கரஸ் எனலாம். அப்படி முன்கனாரின் கசர்க்றகயால் தறலமுறை கைந்து வரும் உருவாக்ககம உைலாகும். இதனுள் உயிர்புகுதல் என்பது, கர்ப்பம் தரித்த காலத்தில் ஒரு குறிப் பிட்ை நாளில் நறைமபறுகிைது. இப்படித்தான் மனித இனம் உருவாகி இன்று 700 ககாடிறய அறைந்துள்ைது. இனியும் இதன்படிகய இந்த இனம் மதாைரும்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இதில், ஆணின் முதல் விந்துத்துளி என்பது மிக பலமானது; பவித்ரமானது. அகதகபால் மபண்ணின் சுகராணிதமும்! பிைக்கும் குழந்றத ஆைா, மபண்ைா என்பறதத் தீர்மானம் மசய்வது ஆணின் விந்தணுதான். அதிலும் பவித்ரமான முதல் விந்துத்துளி, மபண்ணின் முதல் சுகராணிதத்துைன் கலந்து, அதன் கசர்க்றகயில் உருவாகும் உைம்பும் உயிரும்தான் 'தறலப்பிள்றை’ எனும் மபயர் மபறுகிைது. இங்கக, தறல என்பது முதல் என்பறதயும் குறிக்கும்; தறலயில் இருந்து இைங்கிய விந்துவின் கசர்க்றகயால் வந்த பிள்றை ஆதலால், தறலப்பிள்றை என்பறதயும் குறிக்கும். இந்தத் தறலப்பிள்றைக்கு நல்லதுமகட்ைதுகளில் முன்னுரிறம தரப்பைக் காரைம், தறலமுறைகளின் தவைாத மதாைர்ச்சி இவன். ஏழு தறலமுறைகளின் மதாைர்றபக் மகாண்டிருப்பவன். அந்தத் மதாைர்பானது உைற்கூற்றில், குரல் அறமப்பில், தறலமுடியில், கண் சிமிட்டுவதில், நைப்பதில், திரும்பிப் பார்ப்பதில், சாய்ந்து படுத்துத் தூங்குவதில், சிரிப்பதில், தும்முவதில், ககாபப்படுவதில் என்று சகலத்திலும் இைம்மபற்றிருக்கும். இந்த ஏழு தறலமுறையினரின் பாவ- புண்ணியங்கள் எண்ைங்கைாக அவர்களுக்குள் இருந்து, அந்த எண்ைங்ககை நாதமாகி, விந்துவில் படிந்திருக்கும். அதன் மதாைர்ச்சியில் தறலப் பிள்றைகள் மதாைர்பவர்கைாக இருப்பதால், நான்கு தறலமுறைக்கு முன் ஒரு தாத்தா அன்னதானம் மசய்த புண்ணியமும் சரி, ஆறு தறலமுறைக்கு முன் ஒரு தாத்தா திருடித் தின்ை பாவமும் சரி... அதற்கான எண்ைப்பதிவாக தறலப்பிள்றைகளிைம் மவளிப்பட்டு, அவர்களின் நன்றம- தீறமயாக வடிமவடுக்கும். இன்று நம் கண் எதிரில் மபரும் பாவம் புரிபவன் சந்கதாஷமாக வாழ்வதும், மிக நல்லவர் கஷ்ைப்படுவதும் இதன் அடிப்பறையில்தான். நாம் கைவுறைக்கூை ஏமாற்றிவிைலாம்; நம்றம நாம் ஏமாற்ை முடியாது. நமக்குத் மதரியாமல் ஒன்று எப்படி நம்மிைம் நைக்க முடியும்? நாம் மசய்த விறன யாவும் எண்ைங் கைாக, அழியாத நிறனவுகைாக நமக்குள்தான் வாழ்ந்துமகாண்கை இருக்குகம! அதுகவ விந்துவில் பதிவாகி, மதாைர்கிைது. நாம் கவறு, நம் பிள்றைகள் கவறு அல்ல; உைம்பு மட்டும்தான் மாறுகிைது; உள்ைம் மாைாமல் மதாைர்கிைது. இறத றவத்கத, 'எண்ைம் கபால் வாழ்க்றக’ என்ைனர். மனிதன் கண்டுபிடித்த ஒரு றமக்கராசிப், விரல் நகம் அைவுகூை இல்றல. அதில் பல திறரப்பைங்கறை அறைத்து, நிறனத்தகபாது அறத மவளிப்பைச் மசய்து, பார்க்கிகைாம். ஒலிஒளி என இரண்டுகம அந்த நுண்ணிய 'சிப்’பில் அைங்கிவிடுகிைது. மனிதனின் ஒரு கண்டுபிடிப்புக்கக இத்தறன ஆற்ைல் இருந்தால், மனித விந்து இறதப் கபாலப் பல்லாயிரம் மைங்கு ஆற்ைல் மிக்கது என்பறதச் மசால்லித்தான் புரியறவக்க கவண்டுமா என்ன? அதனாகலகய, விந்தின் மகிறமறயப் பாதுகாக்க ஒழுக்கம் வலியுறுத்தப்பட்ைது; வைமான எண்ைங்கள் வலியுறுத்தப்பட்ைன; கற்பு மநறி உருவாக்கப்பட்ைது. இறதக் கட்டிப் கபைமுடிந்தவர்கள் பிரம்மசாரிகள் எனப்பட்ைனர். - சிலிர்ப்கபாம்...
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம் சிவம் சாகசம்! - 38 'நெத்திக் கண் த்ரிகால வர்த்தம் நசால்லும் நீண்ட சித்தி கண்டவுடன் திதியுஞ் சிஷ்டி முத்திக்கண் விளைவிதுவவ ந ாருவை சித்தி ந ாய்க்கு ல்லா சம் ாரம் தன்ளைச் சுத்தி வத்திக் கண்ணாகாது எந்த ொளும் வறுள யது ஏகிடுவ கண்ணுக்நகட்டா நவத்திக்கண் இப் டிவய நசவியாந்தூரம் வ ல் விளைவ தறிந்தவரும் வகட்டும் ார்த்வத....’ - காகபுஜண்டர் தஞ்சலியின் வயாகத்துக்கு குண்டலினி வயாகம் அடிப் ளட அள த்துக் நகாடுக்கிறது. குண்டலினிளய கராத்வத, கம்புச் சண்ளட ழகுவதுவ ான்று ழகிவிட முடியாது. இதற்கு ை வலிள வய பிரதாைம். அடுத்து, ஒழுங்காை வாழ்க்ளக முளற. அதற்கும் பிறகு, தகுந்த குருவின் வழிகாட்டல். இநதல்லாம் இல்லா ல் இந்த வயாகத்ளதப் யில முடியாது. சுருக்க ாகச் நசால்லப்வ ாைால், வகாடியில் ஒருவருக்வக இது சாத்தியம். குண்டலினி வயாகம் நசய்ய முடிந்தவருக்கு, ைம் ற்றும் உடல் ற்றிய நதளிவு மிகவும் இருக்கும். அப் டிப் ட்டவர்கைால் ட்டுவ தஞ்சலி வயாக சூத்ரத்ளதப் புரிந்துநகாள்ை முடியும். இந்த வயாக சூத்ரத்துக்கு ஒரு ந ரும் சிறப்பு என்ைநவன்றால், இது தங்களுக்கு அப் ாற் ட்டது. இதன் அடிப் ளட வொக்கம், னிதனின் கத்தாை சக்தியாை வைா சக்திளய உணர்தல். பிறகு அளத அதிகரிக்கச் நசய்து, தன்னுளடய ஆதிநிளலளய உணர்ந்து, அதில் நசன்று வசர்தல். இளதவய ச ாதி என்கிவறாம். அதாவது, ஆதி நிளலக்குச் ச ாை நிளலளய அளடவவத ச ாதி! அடுத்ததாக, அளைத்துக்கும் வ லாை சக்திவயாடு... அது ஆதி சக்திவயா, ரம்ந ாருவைா, ர ாத் ாவவா அதனுடன் தன்ளைக் நகாண்டு வசர்த்துவிடுதல். இதுதான் வயாகம்! இந்த வயாக நிளலளய அளடய 8 அங்கங்கள் வகுக்கப் ட்டுள்ைை. அளவ: 'இய , நிய , ஆசை, பிராணாயா , பிரத்தியாஹார, தாரண, தியாை, ச ாதி’ ஆகியை. இந்த எட்டு டிகளை 'அஷ்டாங்க வயாகம்’ என் ர். இந்த அஷ்டாங்க வயாகத்ளத ொன்கு ாதங்கைாகப் பிரித்து, வயாக சூத்திரம் வகுக்கப் ட்டுள்ைது. அளவ: ச ாதி ாதம், சாதைா ாதம், விபூதி ாதம், ளகவல்யா ாதம். இளத நூல் வடிவில் வாசித்து, ொ ாகச் சிந்தித்து உணர்தல் ஒரு விதம். குருவின் வியாக்கியாைத்துடன், ள்ளிப் ாடம் யில்வது வ ான்று கற் து இன்நைாரு விதம். எப் டிக் கற்றாலும் சரி, இந்த வயாக சூத்திரத்ளத ஒருவர் புரிந்துநகாண்டுவிட்டால், அவளர கவளல அணுகாது. அவர், உலகின் எப் டிப் ட்ட இன் ங்களிலும் சிக்கி யங்கிவிட ாட்டார்; திட ைத்துடன் இருப் ார். தளல மீது ஆகாயவ இடிந்து விழப்வ ாகிறது என்றாலும், 'ஆஹா! இந்த அனு வம் எப் டிப் ட்டது என்று ார்த்துவிடு வவாவ ’ எை, ய ற்று இருப் ார். னிதன் களடத்வதற தஞ்சலி அளித்த ஞாை அமுதம் என்வற இந்த வயாக சூத்திரத்ளத சான்வறார் உலகம் வ ாற்றுகிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
தஞ்சலி குறித்து வ லும் ல சுளவயாை சம் வங்கவைாடு கூடிய களதகள் நிளறயவவ உள்ைை. அவரும் வியாக்ர ாதரும் ஒன்றாகச் வசர்ந்து ல விஷயங்களைச் சாதித்துள்ைைர். தஞ்சலிக்கு உரிய இன்நைாரு சிறப்பு, ளசவர்கள் ட்டுமின்றி, ளவணவர்களும் அவளர வியந்து வ ாற்றுவதுதான். சித்தர்களில் ளவணவச் சார்பு நகாண்ட சித்த புருஷர்கவை அவெக ாக இல்ளல எைலாம். சிலர் இளடக்காடளர ளவணவ சித்தராகச் சுட்டிக்காட்டுவார்கள். ற்ற டி, சித்தர் ந ரு க்கள் சம் ந்தந ல்லாம் சிவத்வதாடுதான். இது ஏன் என்று வயாசித்தால், ல விளடகள் காத்திருக்கின்றை. சிவந ரு ானுக்குப் ட்டு பீதாம் ர ஆளடகள் இல்ளல. தங்கக் கிரீடம், ளவரக் கடுக்கன், ெவரத்ை ஆரம் எனும் வசீகரங்கள் இல்ளல. கட்டவிழ்ந்த சிளக, கழுத்தில் ொகவ அணி, இடுப்பில் புலித்வதால், இளடயில் உடுக்ளக ற்றும் ட ருகம், உடம்ந ல்லாம் பிணச் சாம் ல் பூச்சு. சித்தர்களும் வசீகரத்துக்கு இடம் தராதவர்கள்; சளடயாண்டிகள். காவி, கந்தல் எை எளதயும் உடுத்து வர்கள். அதுவும் வவண்டாத திகம் ரர்களும் உண்டு. சிவனுக்குப் பிரிய ாை இடங்களில் யாைமும் ஒன்று. சித்த சந்நியாசிகளும் யாைத்ளத மிகவவ விரும்புவார்கள். பிராந்தர் என்ற சித்தர் யாைத்ளதவய த து வசிப்பிட ாகக் நகாண்டார்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அதுவவ, ந ரு ாள் சர்வாலங்கார ொயகன்; காத்து ரட்சிப் வர்; இச்ளசகளைப் பூர்த்தி நசய் வர்; அதைாவலவய ந ான், ந ாருள் வவண்டுவவார் திரு ாளல வணங்குவார்கள். திரு ாலின் ார்பிவலவய காலட்சுமி உளறவதால், அவளுளடய அருள் ாலனின் அருளுடன் கலந்வத உள்ைது. சித்தர்களுக்குத் வதளவ ந ாருள் இல்ளல; அருள்தான்! அதிலும், கர் விளைகள் அழிந்து சாம் லாை நிளலயில் அருளை எட்டுவவத அவர்களின் வொக்கம். அதற்காை இலக்கு, சிவவ ! 'இதைாவலவய சித்தன் வ ாக்கு, சிவன்வ ாக்கு’ என்று கூறப் ட்டது. வ லும், ாலடியார்கள் சரணாகதி புரி வர்கள்; அந்தத் திரு ாலிடத்தில் தங்களை ஒப் ளடத்துவிடு வர்கள். உடல் குறித்த எந்த விசாரங்களும் இல்லாதவர்கள். சித்தர்கள், தங்களுக்குள் இருக்கும் உயிவர சிவம்தான் என் வர்கள். இதைால், தங்களைவய சிவம் என்று கூறா ல் கூறு வர்கள். 'காண வவண்டும் என்று நீர் கடல் ளலகள் ஏறுவீர் ஆணவம் அது அல்லவவா அறிவில்லாத ாந்தவர வவணும் என்று அவ்வீசர் ாத ந ய்யுவை தரிப் வரல் தாணுவாக நின்ற சீவன் தான் சிவன் அது ஆகுவ ’ - என்கிறார் சிவவாக்கியர். ாலவனின் அடியார்கள் இப் டிக் கூறியது இல்ளல. தன்னுளடய ஜீவளை திரு ால் என்று கூறியது இல்ளல. 'அவன் ர ாத் ா, ொன் ஜீவாத் ா; அவன் வவறு, ொன் வவறு! சரணாகதியாவல அவன் ெம்ள ஆட்நகாண்டு, தன்னுள் ஏற்றுக்நகாள்கிறான்’ என் வத ளவணவக் நகாள்ளக. இப் டி, நகாள்ளகவய வவறாக இருப் தால், சித்தம் ளவணவச் சம் ந்தம் நகாள்ைவில்ளல. மீண்டும் தஞ்சலியிடம் வருவவாம். தஞ்சலி வயாக சூத்திரத்ளதக் கற்றுணர்வது என் து, ள்ளிக்குச் நசன்று டிப் து வ ான்றதல்ல! இளதக் கற்றுணர விதி இருக்க வவண்டும். இதற்கும் விதிக்கும் என்ை சம் ந்தம் என்று வகட்கலாம். நிளறயவவ இருக்கிறது! விதிப் ாடு என் து ெம் கர் விளையால், ொவ உருவாக்கிக் நகாண்ட ஒன்று. ஒரு னிதன் களடத்வதற, ொன்கு 'தி’க்கள் வவண்டும் என் ர். அதாவது, ெல்ல விதி; அதன் காரண ாை ெல்ல தி; அதன் காரண ாை ெல்ல நிதி; அதன் காரண ாை ெல்ல கதி. இந்த ொன்கும் வவண்டும். இதில், விதிப் ாடு சரியாக இல்லாவிட்டால், ற்றளவ அள வளதப் ந ாறுத்வத ெம் வாழ்வு என்றாகிவிடும். விதிக்குச் சரியாை இடம் இருந்தால், அந்த வாழ்வவ அலாதியாைதுதான். தஞ்சலி வயாக சூத்திரம் என் து ஞாைச் நசல்வம். இளத ஒருவர் ந ற்றுவிட்டால், காற்ளற ட்டுவ உண்டு உயிர் வாழ்ந்துவிட முடியும். உடம்பிலும் வியர்ளவ, சிறுநீர், லத்துக்கு இட ற்றுப் வ ாய், ொவில் சுரக்கும் எச்சில்கூட அமுத குணம் நகாண்டதாகிவிடும். இ ய ளலச் சாரலில் தஞ்சலி வயாக சூத்திரத்ளத முழுவது ாய் அறிந்த ல வயாகிகள் உள்ைைர். இவர்களை வடவர்கள் ' ா ா’ என் ர். இவர்களில் ஒரு ா ாஜி ாதக்கணக்கில் ஒவர இடத்தில் அ ர்ந்திருப் ார். எதற்கும் எழுந்து நசல்ல ாட்டார். எதுவும் அவருக்கு வதளவயில்ளல. காற்று ட்டுவ அவருக்குப் வ ாது ாைது. அவரது வதளவகளை வாைகம் பூர்த்தி நசய்துவிடுகிறது. இப் டி ஒருவர் இந்த பூமியில் ஞ்சபூதங்களுக்கு ெடுவில், சி எனும் நகாடிய எதிரிளயத் த க்குள் ளவத்துக்நகாண்டு சும் ா இருக்கமுடியு ா என்று வகட்டால்... இப் டி எவ்வைவவா வ ர்
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இருக்கிறார்கள் என் வத வ ருண்ள யாகும். இதுவ ான்ற விதி வவண்டும்.
ா ாக்களை ொம் ார்ப் தற்கும் ஒரு
அவர்களை ொம் ார்க்க, அவர்கள் ெம்ள ப் ார்த்திட... ெ து உடம்பின் ஆராவில் ந ரும் ாற்றத்ளத ஒரு ார்ளவயால் ஏற் டுத்த முடிந்தவர்கள் அவர்கள். இதற்கு 'ெயைதீட்ளச’ என்று ந யர். அவர்களிடம் ொம் ெம் ைக்குளறகளைச் நசால்லி அழத் வதளவவய இல்ளல. ெம் உடம்பின் ஆராவவ அவர்களுக்கு அளதக் காட்டிக் நகாடுத்துவிடும். ெம் உடம்பின் 'ஆரா’ என் து, ெ து எண்ணப் வ ாக்கு, அன்ளறய ெட்சத்திர கதி, ஜாதக ரீதியாலாை ெ க்காை தசாபுக்தி, அந்தரம், சூட்சு ம் ஆகியவற்ளற எல்லாம் நகாண்டதாக இருக்கும். அவர்கள் தங்கள் ார்ளவயாவலவய ஊடுருவ வல்லவர்கள். அதைால் ஆராளவ ளவத்வத, இன்ைார் அருைாைர், இவர் ந ாருைாைர், இவர் ந ரும் இருைாைர் என் ளதநயல்லாம் உணர்ந்துவிடுவார்கள். ந ரும் கருளணவயாடு லரது துன் க் கதிர்களைத் தங்கள் க்கம் உறிஞ்சி இழுத்துக் நகாண்டு அனுப்புவார்கள். இதைாவலவய அவர்களைத் தரிசிப் வர்களில் லரும் ைம் வலசாகிப் வ ாைது வ ாலவும், ரவசத்ளத அளடந்ததாகவும் உணர்வார்கள். இப் டியாை அனு வத்ளத காஞ்சி கா முனிவர் ஆயிரக் கணக்காவைாருக்கு அளித்துள்ைார். ா ாக்களும் லருக்கு அளித்துள்ைைர். சிலர் இந்த ா ாக்களிடம் சீடர்கைாகி, ல வயாக ரகசியங்களையும் கற்றுள்ைைர். ல வகாடி ரூ ாய் நசாத்து இருப் ளதவிட வ லாைது, ஒரு வயாகத்ளத முழுவது ாகக் கற்று ளவத்திருப் து. அவத வெரம், லருக்கு இவர்கள் உ வதசிப் து இல்ளல. சம் ந்தப் ட்டவர்கைால் கற்க முடியாது என் து ஒருபுறம்; கற்க முடிந்தாலும் அளத அவர்கள் ெல்ல விஷயத்துக்குப் யன் டுத்த ாட்டார்கள் என் துவும் ஒரு முக்கியக் காரணம். ஒருமுளற, ா ா ஒருவரிடம் தைக்கு வயாகம் கற்றுத்தர வவண்டிைார் ஒருவர். ா ாவும் அவருக்குக் கற்றுத் தர முன்வந்தார். முன்ைதாக, அவருக்கு மூன்று கட்டளைகள் இட்டார். முதல் கட்டளை- ஆயிரம் வ ருக்குக் குளறவின்றி அன்ைதாைம், அடுத்ததாக, ஏளழப் ந ண்ணுக்குத் தாலி வாங்கித் தந்து, திரு ண உதவி நசய்வது, 3-வது ளவதீக பிரா ணர்களுக்கு வஸ்திர தாைம் தந்து, அவர்களின் ஆசிளயப் ந றுவது. தவிர, ஏழு ெதிகளில் நீராடி, சு ாட்டுக்குக் கீளரயும், காக்ளகக்கு அன்ைமும் வழங்கிவிட்டு வரும் டி கூறிைார். ா ா ஏன் இப் டிக் கூறிைார் என் தன் பின்வை ந ரும் சூட்சு ம் உள்ைது!
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்தம் சிவம் சாகசம்! - 39 சித்தம் அறிவவாம்... இந்திரா சசௌந்தர்ராஜன், ஓவியம்: சஜயராஜ் அஞ்ஞானம் வ ாயிற்று என்று தும்பீ ற - ர மானந்தங் கண்வ ாம் என்று தும்பீ ற சமய்ஞ்ஞானம் வாய்த்தசதன்று தும்பீ ற - மலை வமவைறிக் சகாண்வ ன் என்று தும்பீ ற - இல க்கா ர் ா ாஜி, தான் வயாகம் கற்றுத்தர விரும்பியவருக்கு இட் மூன்று கட் லைகளின் பின்வன ச ரும் சூட்சுமம் உள்ைது. அதற்கு முன் நாம் அறியவவண்டியலவ என ை முக்கிய சசய்திகள் உள்ைன. ா ாஜி வ ான்ற சித்த புருஷரின் தரிசனம், விதி இருந்தால்தான் ஏற் டும். இலத அனு வத்தால் மட்டுவம உணர முடியும். ழநிக்கு அருகில் கணக்கன் ட்டி எனும் ஊரில், சித்த புருஷர் ஒருவர் இருந்தார். அவலர சுவாமிகள், கணக்கன் ட்டி சித்தர் என்சறல்ைாம் அலழப் ார்கள்.
ழநி
இரு து வரு ங்களுக்கு முன்பு, ழநி ாத யாத்திலர யின்வ ாது, அவலரத் தரிசித்திருக்கிவறன். அவலரப் ார்த்ததும், எப் டி இவரால் இப் டித் திரிய முடிகிறது என ஆச்சரியப் ட்டிருக்கிவறன். அவருல ய இருப்பி த்தில், நானும் நண் ர்களும் சிறிது வநரம் தங்கி ஓய்சவடுத்துவிட்டுக் கிைம்பிவனாம். நிர்வாண வகாைம், ஒற்லற நாடி சரீரம், சுறுசுறுப் ான நல , எவலரயும் கவனிக்காத வ ாக்கு என அவரின் வதாற்றமும் சசயல்களும் எங்களுக்கு பிரமிப்ல ஏற் டுத்தின. மற்ற டி அருள்வாக்கு, அதிசயம் என்று எந்த அனு வமும் நிகழவில்லை. க ந்த மாதத்தில், அவருல ய க்தர்களில் ஒருவர் என்லனச் சந்தித்து, மதுலரயில் உள்ை கணக்கம் ட்டி சித்தரின் ஞானசல யில் 10-ம் ஆண்டு துவக்க விழா இருப் தாகவும், அதில் நான் வ ச வவண்டும் என்றும் வகட்டுக்சகாண் ார். கணக்கம் ட்டி சித்தரின் சசயல் ாடுகள் உருவாக்கும் பிரமிப்பு ற்றி, அப்வ ாது அவர் நிலறயவவ கூறினார். நான் சித்தர்கள் குறித்து வாசிப் வன்; எழுது வன். மற்ற டி சித்தானு வம், குரு கிருல என் சதல்ைாம் எனக்கு காஞ்சி மகா ச ரியவாவைாடுதான்! சித்த புருஷர்களுக்சகல்ைாம் வமைானவர் அவர். சித்தர்களுக்கான இைக்கணங்களுக்சகல்ைாம் அப் ாற் ட் வர். இந்த நிலையில், கணக்கம் ட்டி சித்தர் குறித்து அறியும் வாய்ப்பும், அவருக்கான விழாவில் வ சுகிற வாய்ப்பும் கில த்தது. முன்னதாக, கணக்கம் ட்டி சித்தரின் சிலிர்ப் ானசதாரு சித்து விலையாட்ல அந்த நண் ர் கிர்ந்துசகாண் ார். இன்லறக்குத் தமிழகத்தில் மலழ ச ாய்த்து, வறட்சிக்கு ஆைாகியிருப் லத அறிவவாம். ஆறு, குைங்கள் காய்ந்து கி க்கின்றன. க ந்த மாதம் ஒரு ச ண்மணி, கணக்கம் ட்டி சித்தரி ம் மலழ வவண்டி, மிகவும் வருந்தியுள் ைார். ''சாமி... ஆடு மாடு குடிக்கத் கூ தண்ணி இல்ை சாமி. நீங்கள்ைாம் இருக்கிற பூமிை இப் டி இருக்கைாமா?'' என்று வகட் ார். அலதக்வகட் கணக்கம் ட்டி சுவாமிகள், ''மலழய வரவி ாம ண்றதும் நீங்கதான்; வரணும்னு ஆலசப் டுறதும் நீங்கதான். மலழ என்ன, நீ வைக்கற ஆ ா, மா ா... வான்னா வரதுக்கும், வ ான்னா வ ாறதுக்கும்..?'' என்று தத்துவார்த்தமாய்க் வகட் ார்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
இன்லறய வாழ்வியில் முலறயால், வானவம ச ாத்தல் விழுந்து, புண்ணாகிக் கி க்கிறது. நாம் மரங்கலை வைர்ப் லதவி சவட்டுவவத அதிகம். பின், எங்கிருந்து வரும் மலழ? ஆனாலும், சித்தர் அந்தப் ச ண்மணியி ம், ''வ ா, வ ா! எல்ைாம் வரும், சகாட்டித் தீர்க்கும், வ ா!'' என்று கூறியுள்ைார். அன்று இரவவ, ழநி மற்றும் அலதச் சுற்றியுள்ை ஊர்களில் மூன்று மணி வநரம் சகாட்டித் தீர்த்தது மலழ. ழநி மட்டுமின்றி, அப்வ ாது தமிழகத்திலும் ரவைாகப் ச ய்திருந்தது மலழ! ஊட்டியில், காட் ாற்று சவள்ைம் ச ருகி, கலரவயார வீடுகவை மூழ்கும் அைவுக்கு மலழ ச ய்தது.
இது மலழக் காைமில்லை; இப்வ ாசதல்ைாம் மலழக்காைத்திலும் மலழ ச ய்வது இல்லை. சித்தர் சசான்னவ ாதும் அதற்கான சுவவ இல்லை. எனினும், அவர் சசான்னது ந ந்துள்ைது. இப் டி அந்தச் சித்தர் குறித்து ை அரிய தகவல்கலை, அந்த அன் ர் என்னி ம் சதரிவித்தவ ாது, பிரமித்துப் வ ாவனன். எனக்கும் சுவாமிகலைப் ார்க்கும் ஆவல் எழுந்தது. ஆனால், அதற்கான வவலை வருவதற்குள், க ந்த 11.3.14 அன்று சசவ்வாய்க்கிழலம மதியம், சுவாமிகள் அமரத்துவம் அல ந்த சசய்தி வகட்டு அதிர்ந்வதன். அப்வ ாதுதான், 'எட் ப் வ ாவறன். எட் றதுன்னா என்னன்னு சதரியுமா, உனக்கு?’ என்று வ ச்சினில வய சுவாமிகள் வகட் லத நண் ர் விவரித்தது நிலனவுக்கு வந்தது. அப்வ ாது அது ஒரு சாதாரண வாக்கியமாகவவ எனக்குப் ட் து. இப்வ ாது வயாசிக்லகயில், 'எட் ப்வ ாவறன்’ என்று சுவாமிகள் சசான்னது இலதத்தாவனா எனப் புரிய, அதிர்ந்து வ ாவனன். அவலரத் தரிசிக்கிற ாக்கியம் அலமயவில்லைவய என வருந்திவனன்.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
எதிர்காைத்தில், கணக்கம் ட்டி சித்தரின் ரமானந்தமான அனு வங்கள் ைராலும் சவளிப் ைாம். அது அவர் சித்தம்! ஏன் என்றால், ஒவ்சவாரு அனு வத்தாலும் யாவரா ஒருவருக்கு கில க்காத வில கில த்து, ஞானத்சதளிவும் உருவாகிறது. அது ஒரு சக்கர சுழற்சியாக நல ச ற்ற டிவய இருக்கிறது என் வத உண்லம. மீண்டும் ா ாஜியி ம் வருகிவறன். ா ாஜிலய தரிசனம் சசய்த அன் ருக்கு, அவர் வயாகியா வதற்கு இல யூறாக சிை ாக்கிகள் இருந்தன. அது நீங்கிவிட் ால் அவர் முழு வயாகியாகி இந்த உைகின் ாச ந்தங்களில் இருந்து எளிதில் விடுதலை ச றும் சாத்தியங்கள் ா ாஜிக்குத் சதரிந்ததாவைவய அன்னதானம், ஏலழப் ச ண்ணுக்குத் தாலி, லவதீக வஸ்திர தானம், ஏழு புனித நதிகளில் நீரா ல் மற்றும் மாட்டுக்குக் கீலர, காக்லகக்குச் வசாறு என்கிற ரிகாரார்த் தங்கலைக் கூறியிருந்தார். கர்ணன் இறந்து, சசார்க்கம் வ ாகிறான். அங்வக அவனுக்குப் சிசயடுக்கிறது. வசாறு யாசிக்கிறான். ட்டுத்துணி வ ார்த்திய தட்ல நீட்டுகிறாள் ஒரு வதவலத. துணிலய விைக்கிப் ார்த்தால், தட்டில் தங்கம், லவரம், மாணிக்கம் என இருந்ததாம். ' சிக்குச் வசாறு வகட் ால், இலதத் தருகிறாவய?’ என்று வகட் ானாம் கர்ணன். 'என்ன சசய்வது! இலதத்தாவன நீ தானமாக பிறருக்குத் தந்தாய்’ என்றாைாம் அந்தத் வதவலத. சசார்க்கத்தில் சிக்குமா, இப் டியும் ந க்குமா என்று வகட்கக் கூ ாது. இது புலனக்கலத, அன்ன தானத்தின் அவசியத்லதயும் வமன்லமலயயும் வலியுறுத் துவதற்காகச் சசால்ைப் ட் சத்விஷயம். அதனாவைவய ஆழ்வார்களும், நாயன்மார்களும் அடியவர்களுக்குச் வசாறிடுவலத முதல் க லமயாகக் சகாண்டிருந்தனர். இப் டி, ா ாஜி கூறிய ஒவ்சவாரு ஒளிந்துள்ைன.
ரிகாரச் சசயலுக்குப் பின்னாலும் கர்மக் கணக்குகள்
ஏலழப் ச ண்ணுக்குத் தாலி என் தன் பின்னாவை, ஒரு ச ண்ணின் திருமண வாழ்லவக் சகடுத்த ாவம் இருந்திருக்கைாம். லவதீக வஸ்திர தானம், மானம் காக்கும் ஒரு சசயல். யார் மானத்லத வாங்கிய ாவத்துக்கு இது ரிகாரவமா? ஏழு புனித நதிகளில் நீராடுவது என் தும் ச ரும் புண்ணியம். இந்து மதம் மட்டுவம, நதிகலை சதய்வமாக்கி, நமக்கான விவமாசனம் நதிகளில் உள்ைது என்கிறது. நதி நீர் என் து மலையில் உருவாகி, க லில் சங்கமிப் து ஆகும். உயவர உருவாகி வழிசயங்கும் சசழிப் ாக்கி தாகம் தீர்த்த நிலையில், க ல் சங்கமத்தில், உைகின் மிகப் ச ரிய விஷயம் ஒன்றில் கைந்து ஒன்றாகிவிடுகிறது. இதில் மூழ்கும்வ ாது, நமக்கும் மலையின் சதா ர்பு முதல் மடுவாகிய ச ரிய சமுத்திரத் சதா ர்பு வலர சகைமும் ஏற் டுகிறது. எல்ைாவம ச ரிதினும் ச ரியலவ! ச ரிதாக முடிந்த விதி இருக்கும்வ ாது, எப் டிச் சிறிதான விலனகள் நம்லமச் சிலதக்க முடியும்? நதி நீரா ல் என் து உ ம்புக்கான ஆனந்தம் மட்டுமல்ை; உள்ைத்துக்கான ச ரும் விவமாசனம். சுவுக்கும் காகத்துக்குமான உணவு, பித்ரு வதாஷத்லத நீக்கும். இவ்வைலவயும் ஈவ ற்ற முடிந்தவனுக்கு, ஞானம் எப் டி வசப் ாமல் வ ாகும்? அதன்பின், அவர் ா ாஜிலய நா , அந்த அன் லரக் கல த்வதற்றியிருப் ார் என் லதச் சசால்ைவும் வவண்டுமா?
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
சித்த புருஷர்கள் இப் டி நமக்கு ஞான வழிகாட்டிகைாகவும், நல்ைாசிரியர்கைாகவும் விைங்கி வருகின்றனர். இந்த வழிகாட்டுதல் என் துகூ ைவிதங்களில் என்று சசால்ைைாம். வ சியும் உ வதச சமாழி கூறியும்தான் வழிகாட் வவண்டும் என்றில்லை; உற்று வநாக்கி ஒரு ார்லவயால்கூ அவர்கைால் நமக்கு விவமாசனம் அளிக்க இயலும். இந்த உைகில் நாம் ச ரிதாகக் கருதும் எல்ைாவம சித்தர் களுக்கு அற் மானலவதான். அவர்களுக்குத் தங்களின் வமைான அனு வங்கவை உன்னதமானலவ. திருமந்திரத்தில் ஒரு ா ல். 'வழுதலை வித்தி ப் ாகன் முலைத்தது புழுதிலயத் வதாண்டிவனன் பூசணி பூத்தது சதாழுது சகாண்வ ாடினர் வதாட் க் குடிகள் முழுதும் ழுத்தது வாலழக் கனிவய!’ - எனும் ா லில் சித்தர்களின் மலறச ாருள் ஞானத்லத உணர்த்தியிருப் ார் திருமூைர். கத்தரிக்காய் விலதக்க ாகற்காய் விலைந்ததாம்! அப் டி விலைய முடியுமா? எங்காவது புழுதிலயத் வதாண்டினால் பூசணி பூக்குமா? இலதப் ார்த்துத் வதாட் த்துக் குடிகள் யந்து ஓடுகின்றனராம், இது என்ன மாயவமா என்று! அதற்குப் பிறகு, வாலழக்கனி நன்றாகப் ழுத்தது என்கிறார். இதன் நுட் மான உட்ச ாருள் என்ன சதரியுமா? வயாகப் யிற்சியில் ஈடு டுவவத கத்தரி விலதப் து. அதில் ாகற்காய் முலைப் து என் து, கசப்பு நீங்குவலதக் குறிக்கிறது. இதனால் மனம் திண்லம அல கிறது. புழுதிலயத் வதாண்டுவது என் து எல்ைாவித ஆன்ம தத்துவங்கலையும் அைசுவலதக் குறிக்கிறது. அதன் விலைவாக, சிவவம ஜீவன் என்று உணர்த்துகிறார் திருமூைர். இலதவய முழுதும் ழுத்தது வாலழக்கனிவய என்கிறார். ச ரும் சித்தானு வங்கள் இப் டி மலற ச ாருலைவய சகாண்டிருக்கும். நமக்குக் சகாஞ்சமாவது ஞானமிருந்தால்தான் இலத அறிந்து, சதளிய முடியும். 'காகம் கலரயும், குயில் கூவும்’ என்று சிறுவர் களுக்குச் சசால்வது வ ாை, அவர்கள் எலதயும் எழுதிலவக்கவில்லை. அப் டி எழுதிலவத்தால், அலதக் காைம் விழுங்கியிருக்கும். நம் அனு வங்கலை எதற்குப் பிறருக்குச் சசால்ைவவண்டும் என்று, எலதயுவம கூறாமல் தங்கள் வழிலய மட்டும் ார்த்துக்சகாண்டு சசன்ற சித்த புருஷர்களும் உண்டு. 'எனது அனு வங் கலை உனக்குக் சகாடுக்க முடியாது. உன் அனு வங்கைாவைவய நீ சித்தத்லத அறிய முடியும்’ என் து அவர்களின் வகாணம். எனில், தங்கள் அனு வங்கலைப் ா ல்கைாக்கி சமூகத்துக்கு விட்டுச்சசன்றவர்கள் எப் டிப் ட் வர்கள் என்கிற வகள்வி எழுகிறது.
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
அந்தப் ா ல்கள், சித்தத்தின் ச ருலமக்கும் அருலமக்கும் சாட்சிகைாக விைங்குகின்றன என் து உண்லம. மற்ற டி, அவற்லற வாசித்து அதன் மூைம் ஒருவர் தன்லனச் சித்தன் என்றாக்கிக்சகாள்ை முடியாது என் வத என் கருத்து. இந்தச் சித்தர் ச ருமக்களில் ஒரு சிைர் நீங்கைாக, அவ்வைவு வ ரும் சிவலனவய ச ரிதாகக் கருதக் காரணம், லிங்கத்தின் வதாற்றவம! அலத வடிவுல யது என்வ ாமா, வடிவமற்றது என்வ ாமா? அது ஒரு ஞானக் குறியீடு! தத்துவத் வதாற்றம்! பூட்டி லவக்கப் ட் புலதயல். இதனால், சிவத்லத வியந்து, சாகசங்கள் சசய்தருளினார்கள் சித்தர்கள். சித்த புருஷர்களுக்கு சாகசம் என் து ஒரு விலையாட்டு. ச ாழுதுவ ாக்கு. அவ்வைவுதான்! ச ரும் ாலும் எந்த ஒரு சித்தரும் அலதப் ச ரிதாகக் கருதியதில்லை. சகாஞ்சம் அது வ ாைக் கருதிய சகாங்கணவருக்குக்கூ ஒரு த்தினி, 'சகாக்சகன்று நிலனத்தாவயா சகாங்கணவா?’ என்று குட்டு லவத்து, சாகசங்கள் அற் மானலவ என் லத அவருக்கும் உணர்த்திவிட் ாள். ராமகிருஷ்ண ரமஹம்சரி ம் வயாகி ஒருவர், நீர் வமல் ந ந்து வந்து காட்டிப் ச ருமிதப் ட் ாராம். இந்தச் சாகசம் லககூ தனக்குப் ை காைம் வதலவப் ட் து என்றாராம். ராமகிருஷ்ண ரமஹம்ஸர் உ வன, 'அ ா! ஓரணா சகாடுத்தால், கில் ஏற்றி, சிை சநாடிகளில் மறு கலரக்குக் சகாண்டுவந்து வி ப்வ ாகிறான் ஓ க்காரன். இந்த அல் விஷயத்துக்குப் ை காைம் வீணடித்துவிட்டீவர?’ என்று வகட்டுச் சிரிக்க, சாகசங்களில் ஏதுமில்லை என் து புரிந்ததாம் அந்த வயாகிக்கு. சித்தம் ஞானம் ச ற்றால், அலதயடுத்து சிவம் சுை மாக வசமாகிவிடுவம...? எனவவ, 'சித்தம் சிவம் சாகசம்’ என்று சதா ங்கியலத 'சாகசம் சித்தம் சிவம்’ என்று கூறி நிலறவு சசய்வவத ச ாருத்தமாக இருக்கும் என எண்ணுகிவறன். சாகசம்- சித்தம்- சிவம்! நிலறவுற்றது
[email protected]
ebook design by: tamilnesan
