சம்யுக்தா - கரையை தொடும் அலைகள்.pdf

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 1

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

1 நீலக்

கடலல

முத்தமிட்ட

வாலையும்,

அதிலிருந்து

இறங்கித்

தன்

கூட்டிற்குள் மலறயத் துடிக்கும் ஆதவலையும் பார்க்கப் பார்க்கத் ததவிட்டவில்லல மான்யாவிற்கு. ததாலலதூர

வாைமும்,

பரந்த

கடலும்

இலைவதாய்த்

ததரியும்

காட்சி

ததாற்றப் பிலைதயன்றாலும், அதன் அைலகக் காைக் கண் தகாடி தவண்டுதமன்று அவளுக்குத் ததான்றியது. அதிலும்,

விசாகப்பட்டிைத்தின்

‘டால்பின்

த ாஸ்

ஹில்ஸ்’

என்று

தசால்லப்படும் உயரமாை இடத்திலிருந்து, துலறமுகத்லதயும் அதில் அவ்வப்தபாது வந்து தசல்லும் கப்பல்கலையும் காணும் காட்சி, காண்பவலர விட்டு அகலாது. ஆதவைிடமிருந்து பார்லவலயத் திருப்பிய மான்யா,

ீலக் கடலலலகைின்

தாலாட்டுதலில் தவழ்ந்து தசல்லும் கப்பலலப் பார்த்தாள். ஒரு

சில

தகாடுப்பதில்லல.

காட்சிகள்

எத்தலை

பிறந்ததிலிருந்தத

முலற

கடலலயும்,

பார்த்தாலும்

கடற்கலரலயயும்,

சலிப்லபக் கப்பலலயுதம

பார்த்து வைர்ந்தவள் அவள். ஆைால், ‘பலகாலமாகப் பார்த்துப் பைக்கப்பட்ட ஒன்று’ என்று சாதாரைமாக அவைால்

ஒதுக்கிட

முடிந்ததில்லல.

கடலுக்கும்,

தைக்குமிருக்கும்

பந்தத்லத

ிலைத்துச் சிரித்துக் தகாண்டாள். படபடதவன்று

சப்தம்

எழுப்பியவாறு

வியூ பாயிண்டிற்கு அருகில் வந்து

புல்லட்

ஒன்று

அவள்

அமர்ந்திருந்த

ின்றது. அலதக் கண்டுதகாள்ைாமல், கப்பலின்

மீ தத தன் பார்லவலயப் பதித்திருந்தாள். “ ீங்க

ஸ்கூல்

டீச்சர்

தவலலலய

விட்டுட்டு,

தமஜிஷியைா

மாறப்

தபாறீங்கைா அத்லத… கண்லை மூடித் திறந்தா, என்தைாட மைசுக்குப் பிடிச்ச தபண் ததரிவாைா?

அப்ப

தடய்லி

ான்

தூங்கி

எழுந்திரிக்கும்

தபாததல்லாம்

அைகா,

க்யூட்டா, துருதுருன்னு வித்தியாச வித்தியாசமா தபாண்ணுங்கலைக் காட்ட ட்லர பண்ணுங்க… துடிப்பும்,

இங்க

ஒண்ணு

உற்சாகமுமாக

கூட தமிைில்

கண்ைில தபசும்

மாட்டதவ

மாட்தடங்குது…”

குரலலக்

தகட்டு,

என்று

ஆர்வத்துடன்

பார்லவலயத் திருப்பிப் தபசுபவைின் மீ து பதித்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 2

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அந்தப்

பகுதி

தவைியாட்கள்

நுலைவதற்கு

கப்பற்பலடலயச் தசர்ந்த பகுதிதயன்பதால், அவள் வாகைத்தில்

அமர்ந்திருந்தவன்,

அனுமதியற்ற

இந்தியக்

ிலைத்தது தபாலதவ இரு சக்கர

‘கடற்பலடயில்

தவலல

தசய்பவன்’

என்பது

அவனுலடய தவண்ைிற யூைிஃபார்மில் இருந்தத புரிந்தது. முகத்தில்

வந்து

தமாதிய

காற்லற

இரசித்தவாறு

வண்டியிலிருந்து

இறங்கியவைின் முகம், அவளுக்குப் பரிட்சயமாைது தபாலிருந்தது. காலம்

காலமாய்ப்

பார்த்துப்

பைக்கப்

பட்டது

தபால,

அவலைப்

பார்த்த

கைதம மைதிற்குள் இைம்புரியாத ஓர் உைர்வு ததான்றியது. பார்க்கப் பார்க்க, அந்த உருவம்

தன்னுள்

நுலைந்து,

மாயம்

தசய்வலத

அவைால்

உைர்ந்து

தகாள்ை

முடிந்தது. தன்னுலடய தந்லதயின் சாயலல அவைிடம் காைதவ, வியப்புடன் மீ ண்டும் பார்லவலய அவன் மீ து படரவிட்டாள். “இருபத்தாறு வயசுப் லபயன், இப்படி லவஸாக்ல தைியா கஷ்டப் படறாதை, காலா

காலத்தில

அவனுக்கு

ஒரு

கால்

கட்டுப்

தபாட்டு

லவப்தபாம்னு

யாருக்காவது ததாணுதா? தபாண்ணுப் பாருங்கன்னு தசான்ைாலும், தசால்லிட்டீங்க…

தபாண்ணுக்கு

ான்

எங்தக

தபாதவன்?”

என்று

உங்க

ீதய பாருன்னு விலையாட்டுத்

தைமாகப் தபசும் குரலல மைதிற்குள் ரசித்தாள். “அத்லத!

வட்டுக்குப் ீ

இண்டியன்ஸ்… கண்தை

இருக்கற

தபாண்ணுங்க

எல்லாதம

ார்த்

ண்டும் சிண்டுமா குட்டீஸ்தான் தமிழ் ஆளுங்க… ஒண்தை ஒண்ணு,

கண்ணுன்னு

பார்க்கறதுக்குள்லைதய என்தைாட

பக்கத்தில

ிலலலம

தராஷிைி அண்ைா

புரியாமப்

இருக்கா… ீங்க

ஆைா,

தமிைான்னு

தபசாதீங்க…”

என்று

அவலை

தகட்டு

ிமிர்ந்து

த ாகடிச்சிட்டா…

தசான்ைவனுலடய

குரலில்

விலையாட்டுத்தைம் இல்லாமல், தவறு ஏததா கவைமும் இருப்பதாகப் பட்டது. ‘தன்னுலடய ததாைி தராஷிைிக்குத் ததரிந்தவன் தபால’ என்று உைர்ந்தவள், சுவாரஸ்யத்துடன் அவனுலடய தபச்லசக் கவைிக்கலாைாள். “சரி

சரி…

உங்களுக்காகக்

கண்லை

மூடி

மைசுக்குள்ை

என்ை

உருவம்

வருதுன்னு தசால்தறன்… சப்தபாஸ் காஜல் அகர்வால், அனுஷ்கா மாதிரி ஆக்ட்ரஸ் வந்தா

என்ை

பண்ணுவங்க?” ீ

என்று

தகட்டவாதற

கண்கலை

மூடி

உதடுகைில்

குறுஞ்சிரிப்லபப் பரவவிட்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 3

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பைிச்சிட்ட

அச்சிரிப்பின்

கவர்ச்சியிலிருந்து,

அவைால்

விைிகலைத்

திருப்ப

முடியவில்லல. எத்தலைதயா

இைம்

கடற்பலட

அதிகாரிகலைப்

பார்த்துப்

பைக்கப்

பட்டிருந்தவளுக்கு, அவலைப் பார்த்ததுதம ‘தன் மைதில் ஏற்படும் சலைம் எதைால்?’ என்பது புரியவில்லல. வண்டியில் அவன் லவத்துச் தசன்றிருந்த ததாப்பி, சுைன்றடித்த காற்றிைால் பறந்து

வந்து

அவைிடம்

விழுந்தது.

பதற்றத்துடன்

அலத

எடுத்துக்

தகாண்டு

அவைிடம் தசன்றாள். கண்கலை மூடி வியூ பாயிண்டில் சாய்ந்து கிதரக்கச் சிலலலய ஒட்ட

ிலைவுபடுத்தியது.

தவட்டப்

கூர்லமயாை

ின்றிருந்தவனுலடய ததாற்றம்,

ீண்ட

பட்டிருந்த

சிலகயால்

விசாலமாகத்

ததரிந்த

த ற்றியும்,

ாசியும், உதடுகைில் மலர்ந்திருந்த தவண்ைிறப் பற்கலையும்

துைித்துைியாய்ப் பருகிைாள். முதன்

முலற

பார்க்கும்

ஒருவைிடம்

தன்

மைம்

அலலபாயும்

விந்லத

அவளுக்குப் புரியவில்லல. ‘ஆகாஷ்’ என்ற தபயர் அவன் அைிந்திருந்த தபட்ச்சில் இருக்கவும், அந்தப் தபயலரப் புன்ைலகயுடன் உச்சரித்தாள். மூடியிருந்த கட்டுண்டு

திறந்தவனுலடய

பார்லவயிலிருந்த

வசீ கரத்தில்

ிற்லகயில், அவன் தன்லைப் பார்த்துத் திலகப்பது புரிந்தது.

“வாவ்! ான்

விைிகலைத்

ீங்க தசான்ைது

எதிர்பார்க்கதவ

ிஜம்தான் அத்லத! ப்தரட்டி! என்ை அைகு ததரியுமா!

இல்லல…”

என்று

தன்னுலடய

கண்கலைப்

பார்த்தவாதற

தசால்லவும், ஒரு கைம் குைம்பிைாள். இலமகலைக் கற்பலையல்ல…

சிமிட்டிப்

பார்த்தவன்,

‘தன்

முன்

ிற்கும்

உருவம்

ிஜம் தான்…’ என்றுைர்ந்து திடுக்கிட்டான்.

அதுவலர அவன் தபசிய விஷயங்கள்

ிலைவிற்கு வரதவ, அவைது மைம்

கடலலலயாய்த் துள்ைிதயழுந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 4

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சிரமப்பட்டுத்

தன்லைச்

சமாைித்தவள்,

‘ப்தரட்டி

என்று

தன்லைப்

பற்றியா

தசான்ைான்?’ என்று ததரிந்த தகாள்ைக் கிைர்ந்த ஆர்வத்தில், “ஆப் கா தகப் கிர் கயா…” என்று ஹிந்தியிதலதய தசால்லி அவைிடம் முறுவலுடன் தபச்லசத்

“சுக்ரியா!”

ததாடருமாறு

என்று

தசால்லித்

ீச்தச

ீட்டிைாள்.

தசான்ைவன்,

ட்புடன்

தலலயலசத்துவிட்டு,

புன்ைலகத்தான்.

பலைய

இடத்திற்குச்

தசன்று அமர்ந்து தகாண்டாள். “மைசுக்குள்ை ஒரு தபாண்ணும் வரலல அத்லத… த ர்ல வந்திட்டுப் தபாற தபாண்லைப்

பத்திச்

தசான்தைன்…

சான்தஸ

இல்லல…

தவள்லை

தவதைர்னு

தபாம்லம மாதிரியிருந்தாலும், கண்ணு தரண்டும் துருதுருன்னு ஹப்பா சான்தஸ இல்லல… தசம எக்ஸ்ப்ரஷன்ஸ் தருது ததரியுமா…” என்று தசால்லவும், அவளுலடய மைம் தடுமாறியது. “அத்லத!

ீங்க

என்தைாட

ஃப்தரண்ட்…

உங்ககிட்ட

ான்

எலத

மலறச்சிருக்தகன்… திருட்டு மாங்காய் அடிச்சதிலிருந்து, எக்ஸாம்ல பிட் அடிச்சது வலர தசால்லியிருக்தகன்… அத்தி பூத்த மாதிரி, ஒண்ணு

தரண்டு

பிகலர லசட்

அடிக்கதறன்… அலததயப்படி மலறக்க முடியும்?” என்று தகட்கவும், இரசலையுடன் அந்தப் தபச்சில் ஆழ்ந்தாள். “அதில்லாம, இந்த வயசில லசட் அடிக்கலலன்ைா சாமி குத்தமாயிடும்னு ீங்க தாதை தசான்ை ீங்க… தவைியில தபாகும் தபாததல்லாம்

ல்ல தபாண்ைாப்

பார்த்து சீ க்கிரம் கல்யாைம் பண்ைிக்கடான்னு தவற தசால்லிட்டு, இப்ப மாத்திப் தபசறீங்கைா?” என்று தகட்கவும், சிரிப்லப அடக்கிக் தகாண்டாள். “ஐயய்தயா!

இது

தபாங்காட்டாம்…

திரும்பிக் கூடப் பார்க்காது… பக்கா ீங்கதை

தவற

தபாண்ணுப்

இந்தப்

தபாண்தைல்லாம்

என்லைத்

ார்த் இண்டியன்… தவற வைியில்லல அத்லத…

பாருங்க…”

என்று

தபருமூச்சுடன்

தசால்லவும்,

‘தன்லைத்தான் குறிப்பிடுகிறான்’ என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது. கன்ைங்கைின்

கதகதப்பு,

புரியாத

பாலஷலய

அவளுக்குச்

தசால்லிக்

தகாடுத்தது. “அய்தயா! கடிவாைத்லதப்

ிறுத்துங்க தபாடுங்க…

அத்லத… விட்டா

உங்க

என்தைாட

கற்பலைக்கு குைந்லதலய

ஒரு எந்த

தபரிய ஸ்கூல்ல

தசர்க்கலாம்னு தயாசிப்பீங்க தபால… ஒண்ணு தவணும்ைா பண்ைலாம்… உங்கைால

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 5

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் முடிஞ்சா டாப்ஸ்

இந்தப்

தபாண்ணு

இததல்லாம்

ரிமூவ்

தபாட்டிருக்கற

குட்டி

ஸ்கர்ட்,

ஸ்லீவ்தலஸ்

பண்ைிட்டு…”

என்று

அவன்

தபாக்கில்

லடட்

தசால்லிக்

தகாண்டு தபாகவும், அவளுலடய முகம் தகாபத்தில் சிவந்தது. “ஒரு

ிமிஷம்

அத்லத… எந்த

ஊர்ப்

தபாண்ைா

இருந்தாலும், பார்த்தாதல

பஸ்பமாக்கிடறாங்க…” என்று தசால்லி, பாக்தகட்டிலிருந்த கூலிங் க்ைாலஸ எடுத்து அைிந்து தகாண்டான். “என்ை

தசால்லிட்டிருந்ததன்?

ஹாங்!

அைகா

பட்டுப்

பாவாலட

தாவைி

அதில்லலன்ைா ஒரு சல்வார் மாட்டிவிட்டு, சின்ைதா ஒரு தபாட்டு வச்சு, காதில தபாட்டிருக்கற வலையலலக் கைட்டிக் லகக்குப் தபாட்டு விடுங்க… அப்படிதய தபய் மாதிரிக் காத்துல தடன்ஸ் ஆடிட்டிருக்கற முடிலய, சின்ைதா ஒரு தபண்ட் தபாட்டு, அததாட ஆட்டத்லத ஸ்டாப் பண்ணுங்க… இப்படி உங்கைால தகட்-அப்லப தசஞ்ச் பண்ை

முடிஞ்சா,

கட்டிடதறன்…”

உடதை

என்று

அணுவணுவாகத்

ப்ரதபாஸ்

தசால்லவும்,

துலைக்கும்

பண்ைிடதறன்… கண்ைாடி

அவனுலடய

ஓதகன்ைா

தாலிலயக்

அைிந்திருந்தாலும்

பார்லவ,

அவளுக்குள்

தன்லை

பரவசத்லதப்

படரவிட்டது. ‘அவன்

தசால்லும்

அவதைதிதர

வந்து

ததாற்றத்திற்கு ின்றால்,

இப்தபாதத

திருமைம்

மாற

தசய்து

தவண்டும்…

அப்படி

தகாள்வாைா?’

என்று

ிலைக்லகயிதலதய சில்தலன்ற உைர்வு உடல் முழுக்கப் பரவியது. “தசச்தச! அதுக்கும் தமல மீ ன்க்குைம்பு

லவக்கத்

பைக்கி விட்டுடுங்க… வந்து

குதிக்கப்

ான் பார்த்துக்கதறன்… உங்கலை மாதிரி அயிலர

ததரியலலன்ைாலும்,

ம்ம

ஊர்

இட்லி

சாம்பார்

வச்சுப்

ாக்கு தசத்துப் தபாயிடுச்சு… ட்லரைிங் முடிஞ்சதும் திடீர்னு

தபாதறன்…

விதவிதமா

சலமச்சுப்

தபாட்டு

என்லைத்

ததத்தி

அனுப்புங்க…” என்று உைலவப் பற்றிய தபச்சிற்குத் தாவிைான். பார்லவயால்

தன்லை

இம்சித்தாலும்,

அவைிடம்

மிகுந்த

கண்ைியம்

இருப்பலத அவைால் உைர்ந்து தகாள்ை முடிந்தது. ‘தைக்குத் தமிழ் ததரியாது’ என்று மீ து

அவைால்

தகாபம்

தகாள்ை

ிலைத்து, இஷ்டத்திற்குப் தபசுபவைின்

முடியவில்லல.

அவனுலடய

தபச்சில்

இைம்

புரியாத மகிழ்ச்சிதய பரவியது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 6

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘எப்படியும்

ஆறடிக்கும்

யூைிஃபார்ம்மால்

மலறக்க

தமதல

இருப்பான்…

முடியாமல்

விலறப்பாை

உடற்பயிற்சியால்

ததாற்றமும்,

கட்டுக்

தகாப்பாை

உடலலயும் லவத்துக் தகாண்டு, இன்ைமும் ததற்றி அனுப்ப தவண்டுமாம்…’ என்று ரசலையுடன் பார்லவலய அவன் மீ தத அவ்வப்தபாது பதித்தாள். ஊரிலிருக்கும் தகாண்டிருப்பலத கால்வலியில்

உறவுகலைப்

அலமதியாகக்

ததாடங்கி,

பற்றி,

தகட்டுக்

கன்றுக்

அவன்

விலாவாரியாகப்

தகாண்டிருந்தாள்.

குட்டி

வலர

லம்

வயதாை

தபசிக்

பாட்டியின்

விசாரித்தவைது

அக்கலற

மைதிற்கு இதமைித்தது. அவனுலடய

அன்பாை

தராஷிைியிடமிருந்து

குடும்பத்லதக்

அலைப்பு

வந்தது.

தவறு

கற்பலையில் வைியின்றி

காணும்தபாதத,

அவ்விடத்லத

விட்டு

அகன்றாள். வட்லட ீ

அலடந்ததும்,

அதுவலர

அடக்கி

லவத்திருந்த

சந்ததாசத்லத

கலகலப்பாை சிரிப்பால் தவைியிட்டாள். ‘என்ைவாயிற்று?’ என்று புரியாமல் ஏறிட்டாள் தராஷிைி. “ஆகாலஷ “ததரியும்

மானு…

உைக்குத் தரண்டு

ததரியுமா வடு ீ

தராஷி?

தள்ைித்தான்

தமிைியன்…”

இருக்கார்…

என்று

தகட்கவும்,

அவருக்தகன்ை?”

என்று

தகட்டாள் தராஷிைி. “ ீ அண்ைான்னு கூப்பிட்டு, அவதராட மைலச உலடச்சிட்டயாம்… அதான் ஒதரயடியா ஃபீல் பண்றார்…” என்று சிரிப்பிற்கு “அடச்சீ … அண்ைா

சிரிக்கறலத

தராம்ப

ல்ல

ிறுத்திட்டு லடப்

டுதவ தசான்ைாள்.

விஷயத்லதச்

ததரியுமா?

யாலர

தசால்லு

மானு…

தவணும்ைாலும்

ஆகாஷ் தசால்லு,

ம்புதவன்… பட் அவலரப் பத்தி இது மாதிரிச் தசான்ைா, இங்தக யாருதம மாட்டாங்க…

என்தைாட

அப்பா

ஸ்டிரிக்ட்

மட்டும் தடுக்க மாட்டார் ததரியுமா?

ஆஃபீஸதர

அண்ைாதவாட

ம்ப

தபசறலத

ல்லாப் பைகிைவங்ககிட்ட தராம்ப ஜாலியாப்

தபசுவார்…” என்று உடைடியாக மறுத்தாள். தாைாக வலியப் தபாய் அவைிடம் ததாப்பிலயக் தகாடுத்தாலும், தவிர

தவறு

எதுவும்

தபச

முயலாமல்,

அத்லதயுடன்

தபசியது

ன்றிலயத் அவளுக்கும்

ம்பிக்லகலய விலதத்திருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 7

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவலைப் பற்றித் ததரிந்து தகாள்ளும் ஆர்வம் அதிகம் இருந்ததால், “ ீதான் உங்க அண்ைாலவ தமச்சிக்கணும்… என்ைம்மா லசட் அடிக்கறார் ததரியுமா!” என்று முகம் சிவக்கச் தசான்ைாள். “ஏய்!

தபாடி!

விஷயம்?

ீ

தவணும்ைா

முகதமல்லாம்

தகட்டவைிடம்,

அவலரப்

சிவக்குது…

பார்த்திட்டு

பிடிச்சிருக்கா?”

வந்திருப்ப…

என்று

என்ை

ஆர்வத்துடன்

டந்த அலைத்லதயும் ஒன்று விடாமல் தசால்லி முடித்தாள்.

ம்ப முடியாத ஆச்சர்யத்துடன், “அப்ப ஆகாஷ் அண்ைாவுக்கும் உன்லைப் பிடிச்சிருக்குன்னு

தசால்றயா?”

என்று

கூர்லமயாை

பார்லவதயாடு

தராஷிைி

தகட்டதும், “ஆமாம்… அப்படின்னுதான்

ிலைக்கதறன்…” என்று தலலயலசத்தாள்.

“ஏததா உைர்வு என்லை அவர் பக்கம் இழுக்குது தராஷி… அது என்ைன்னு எைக்குச்

தசால்லத்

பார்த்திட்தட

ததரியலல…

இருக்கணும்

தபால

எைக்கு

அவலர

இருக்கு…

தகாஞ்ச

தராம்பப்

பிடிச்சிருக்கு…

த ரத்திதலதய

என்தைாட

மம்மிதயாட இருக்கும் தபாது எப்படி ஃபீல் பண்ணுதவதைா, அதத மாதிரி ஒரு ஃபீல்… தகாஞ்சம் டாடிலயப் பார்க்கற மாதிரியும் இருக்கு… தமாத்தத்தில ஃதபமிலி தமம்பர் மாதிரி

மைசுக்குத்

ததாணுது…

அவலரப்

பத்தித்

ததரிஞ்சுக்கணும்னு

ஆர்வமா

இருக்கு…” என்று தகட்கும் ததாைிலய விைியகலப் பார்த்தாள் தராஷிைி. “அம்மாடி!

இந்த

மாதிரி

தஹல்ப்

உரிச்சிடுவார்… இங்கிருக்கற பத்து

தகட்தடன்னு

ததரிஞ்சுது,

ாள், சும்மா பார்க்கறததாட

டாடி ததாலல

ிறுத்திக்க… ஏதாவது

ஏடாகூடம் பண்ைி வச்சா, தரண்டு தபதராட அப்பாக்களும் முதல் தவலலயா ஃப்தரண்ட்ஷிப்லபக்

கட்

பண்ைிடுவாங்க…

முதலுக்தக

தமாசம்

ம்ம

பண்ைிடுவ

தபாலிருக்கு…” என்று பயத்துடதைதய கூறிைாள். ஆைாலும், ததாைியின் முகத்திலிருந்த ஆவலலக் கண்டு, “பர்சைலா அவலரப் பத்தி அதிகமாத் ததரியாது மானு… தஞ்சாவூர்ப் பக்கம் ஏததா வில்தலஜ்… மம்மிக்கு அவலர தராம்பப் பிடிக்கும்… தரண்டுதபரும் அடிக்கடி தபசிட்டிருப்பாங்க… ஏதாவது ஸ்தபஷலா

சலமயல்

தசஞ்சா,

அவருக்கு

ஒரு

எந்த

உதவி

பார்சல்

மறக்காமக்

தகாடுத்து

அனுப்புவாங்க… தராம்ப தகட்கலாம்…”

கண்ைியமாைவர்… என்று

ஆரம்பித்தவள்,

தைக்குத்

தவணும்ைாலும் ததரிந்தவலர

தயங்காமக் அவனுலடய

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 8

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பைக்கங்கள், அவலைப் பார்க்கும் இடங்கள் என்று அலைத்லதயும் விலாவாரியாகச் தசால்லி முடித்தாள். “ஒதர ஒரு தஹல்ப் பண்ணு தராஷி…

ாலைக்கு அவர் ஜாகிங் தபாகும் தபாது,

ாம தரண்டு தபரும் தபாகலாம்… சும்மா இண்ட்ரடியூஸ் பண்ைி லவ… எைக்குத் தமிழ் ததரியும்னு தரண்டு

ாலைக்குச் தசால்லாதத… அவதராட தபச்சில இருந்தத

உைக்குப் புரியும்…” என்று தகஞ்சுதலாகக் தகட்டாள். ‘இது தபான்ற சலைத்லத வைர விடக்கூடாது…’ என்று

ிலைத்து அவளுலடய

ஆர்வத்திற்குத் தலட தபாட முயன்றாள் தராஷிைி. விடாப்பிடியாக,

“ப்ை ீஸ்

தராஷி…

என்தைாட

அக்ஷூ

டாடி

ஒண்ணும்

ஸ்ட்ரிக்ட் ஆஃபீசர் இல்லல… அந்தக் காலத்திதலதய ஸ்தடட் விட்டு ஸ்தடட் லவ் பண்ைி தமதரஜ் பண்ைிட்டவர்… தமக்ைாக்காவும் லவ் தமதரஜ் தாதை… அதைால எந்த எதிர்ப்பும் இருக்காது…” என்று முடிதவடுத்தவள் தபாலப் தபசிைாள் மான்யா. “மானு! பார்த்து ஒன் ஹவர் கூட ஆகலல… அதுக்குள்ை…” என்று கண்கலை விரித்து ஆச்சர்யத்ததாடு தசான்ைவள், “உன்தைாட ஃதபமிலி

லசட்ல

இத்தலை

உன்தைாட

டாடி

ததரிஞ்சாலும்,

ப்ராப்ைம்

வருஷம்

தராம்ப

கைிச்சும்

மாடர்ைா

மைசைவில

இருக்காதுடா… உங்கலை

இருக்கார்...

ட்ரடிஷைல்

ஆைா,

உங்க

டாடிதயாட

ஏத்துக்கலலதய… ஆகாஷ்

ஃதபமிலிலிருந்து

இதுக்கும்,

பார்க்க

மாடர்ைாத்

வந்தவர்

மாதிரிதான்

பிதஹவியர் இருக்கும்…” என்று தசான்ைாள். சின்ைக் வராமல்

கலக்கத்ததாடு

புரண்டு

படுக்கவும்,

பார்த்துவிட்டு “சரி

லவக்கதறன்… அவர் உங்கிட்ட எப்படி தசால்லவும்,

உற்சாகத்துடன்

மானு…

உறங்கச்

தசன்ற

ாலைக்கு

ததாைி,

இண்ட்ரடியூஸ்

உறக்கம் பண்ைி

டந்துக்கறார்ங்றலதப் பார்க்கலாம்…” என்று

ததாைியின்

கன்ைத்தில்

முத்தமிட்டு

ன்றி

தசான்ைவளுக்கு, கடலலலகைின் நுலரகள் கால்ததாட்டுச் சிலிர்க்க லவத்த உைர்வு ஏற்பட்டது.

2

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 9

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ஹேய் தராஷி! எழுந்திரு தசாம்தபறி! ஆன்ட்டி இல்லலன்ைா, இழுத்துப் தபார்த்தித்

தூங்குலவயா?”

என்று

தகட்டவாறு,

உறங்கும்

தராஷிைிலய

எழுப்ப

முயன்றாள் மான்யா. “ப்ை ீஸ் மானு…

ிம்மதியாத் தூங்க விதடன்… அப்பா இல்லாத சமயம்தான்

இதுமாதிரித் தூங்க முடியுது… அவர் இருந்தார்ைா லடம் தடபிள்படி, தராதபா மாதிரி டந்துக்கணும்…”

என்று

தகஞ்சலாகச்

தசால்லதவ,

“சரி

தூங்கு…”

என்று

புரண்டு

படுத்த

ஏமாற்றத்துடன் கூறிைாள். ததாைியின் தராஷிைிக்கு,

குரலில்

‘ஆகாலஷ

இருக்கும் அறிமுகப்

ஏமாற்றம் படுத்தி

புரியாமல்

லவக்கிதறன்’

என்று

தசான்ைது

ிலைவிற்கு வந்தது. ‘ஆகாலஷயும்

தன்னுலடய

தாய்க்கு

மிகவும்

பிடிக்கும்…

மான்யாவும்,

ஆகாஷும் இலைந்தால் மிகவும் மகிழ்ச்சிதான் அலடவார்கள்…’ என்று அவளுக்குத் ததான்றியது. தசாம்பலுடன்

கண்விைித்தவளுக்கு,

வித்தியாசமாை

ததாற்றத்திலிருந்த

ததாைிலயப் பார்க்க ஆச்சர்யமாக இருந்தது. “தஹய் தமக்ஸிமம்

மானு!

ட்தரஸ்…

இததன்ை

புது

தகட்-அப்?

இன்லைக்தகன்ை

ஃபுல்

த்ரீ

தபார்த்

ட்ராக்

சூட்

தான்

அண்ட்

ீ

தபாடற

டி-ஷர்ட்…

ஓ

என்தைாடத எடுத்துப் தபாட்டிருக்கயா?” “ம்ம்…

உன்தைாடதுதான்

தராஷி…

த த்து,

ான்

தபாட்டிருந்த

ட்தரஸ்

ஆகாஷுக்குப் பிடிக்கலல தபால… அதான் உன்தைாடதப் தபாட்தடன்… தடல்லியில அப்படித்தான்

ட்தரஸ்

பண்ணுவாங்கன்னு இருந்திருந்தா

பண்ணுதவன்…

டாடி

பார்த்து

கூட

சவுத்

இண்டியாவில

தசான்ைதில்லல…

ஃபாதலா

பண்ைிருப்தபன்…”

ஒரு

இப்படித்தான்

தவலை

என்று

ட்தரஸ்

உன்தைாடதவ

அைகாக

உதட்லடப்

பிதுக்கிைாள். “தடல்லியில

அந்த

மாதிரி

காஸ்ட்யூம்ஸ்

ார்மல்டா…

பட்

ட்ரடிஷைலா

வைர்ந்த தமிழ்ப் பசங்களுக்கு இது பிடிக்காது… பார்க்கறவங்க பார்லவயில ரசலை இருக்கலாம், ஆைா ஆபாசமாவும், ஆலசயாவும் யாரும் பார்க்கக் கூடாது… அல்ட்ரா மாடர்ன் சிட்டி தகர்ள்ஸ் மட்டும்தான் இப்படி இருப்பாங்க… ஆைா, மைசைவில

ீ

தஹாம்லி மானு… உைக்கு இது தசட் ஆகலல…” என்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 10

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஜீன்ஸ், குர்தா, டாப்ஸ் என்று தராஷிைி அைிந்தாலும், அதில் கண்ைியம் இருக்கும்.

தன்னுலடயலதப்

முன்புறம்

இறக்கித்

தபால

வலைவுகலை

லதக்கப்பட்டதாகவும்,

எடுத்துக்காட்டுவதாகவும்,

இலடததரியும்

வலகயாைதாகவும்

இருக்காது என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது. கல்லூரிப் எந்தவித

படிப்லப

தடல்லியில்

வலரமுலறயும்

அவள்

படித்ததாதலா லவத்துக்

என்ைதவா,

உலடக்தகன்று

தகாண்டதில்லல.

சிலமுலற

தராஷிைியின் தாயார் தசால்லியிருந்ததபாதும், மாற்றிக் தகாள்ை தவண்டுதமன்று அவளுக்குத் ததான்றியதில்லல. தமிழ்ப்

தபண்கள்

அைியும்

ஆலடகலைப்

பற்றி

தராஷிைியிடம்

தகட்டுத்

ததரிந்து தகாண்டாள். ‘ஆகாஷிற்குப் பிடிக்கவில்லலதயா!’ என்று கைித்து அவள் மாற்ற முயலுவது தராஷிைிக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது. அவளுலடய

தந்லததய

இது

தபான்ற

உலடகலை

ஆட்தசபிக்காத

தபாது,

எதற்குத் ததலவயில்லாமல் தலலயிட தவண்டுதமன்று தன் அன்லையும் ஒதுங்கிக் தகாண்டலத

ிலைத்துப் பார்த்தாள்.

தபசிக் தகாண்தட தயாராை தராஷிைி “தபாகலாமா?” என்று தகட்டாள். முகம் பிரகாசிக்க ஆவலுடன் அவைது லககலைப்பற்றிக் தகாண்டாள் மான்யா. “ஃபிப்டீன்

இயர்ஸ்

தபக்,

லகலயப்

பிடிச்சிட்டு

டந்து

தபாதவாம்

மானு…

அததல்லாம் ஞாபகம் இருக்கா? காலம் எவ்தைா ஃபாஸ்டா தபாகுது… சுமா, ரீைா, டீைா, அஜய் எல்லாரும் எப்படி இருக்காங்கன்தை ததரியலல… கான்டாக்ட் பண்றதத இல்லல… எப்படிதயல்லாம் என்ஜாய் பண்ணுதவாம்… திரும்பவும் குட்டீஸா மாறிட மாட்தடாமான்னு இருக்கு…” என்றாள் தராஷிைி. ‘மற்றவர்கலைப் தபாலதவ மிமிக்ரி தசய்யும் அஜய், ஓயாமல் சின்ைச் சின்ைச் சண்லடகள் தபாடும் ரீைா, கடற்கலரயில் கட்டும் மைல் வடுகள், ீ யாருலடயது அைதகன்று

தபாடும்

சண்லடகள்,

லப ிலறய

அள்ைிக்

தகாண்டு

வந்து

பார்த்து

விட்டு

தந்லதகைின்

பதரலடப்

என்று ஒவ்தவான்றாய் இருவரின்

கிைிஞ்சல்

தசகரிக்கிதறாதமன்று

தபற்தறார்கைிடம் அதுதபாலதவ

வாங்கும்

தசய்யும்

திைமும் திட்டுகள்,

அைிவகுப்புகள்’

ிலைவிற்கும் வந்தை.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 11

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “வ ீ மிஸ் ‘பலைய

லாட்

ஆஃப்

திங்க்ஸ்

தராஷி…

ஐ

ரிமம்பர்

எவ்ரித்திங்…”

என்று

ாட்கள் மீ ண்டுவிடாதா!’ என்ற ஏக்கத்தில் கூறிைாள் மான்யா. “தஹய்! ஓவரா ஃபீல் பண்ைாத மானு… அங்க பார் உன்தைாட ஆள்…” என்று

தராஷிைி சுட்டிக் காட்டதவ, ஆவலுடன் பார்லவலயத் திருப்பிைாள். ண்பர்களுடன் தபசியவாதற ஜாகிங் வந்த ஆகாஷ், இவர்கள் இருவலரயும் கவைிக்கவில்லல. “அண்ைா!” என்றலைக்கவும், திரும்பிப் பார்த்தவனுலடய விைிகள், தன்லை விடுத்து அருகிலிருக்கும் மான்யாவின் மீ து படருவலதக் கவைித்தாள் தராஷிைி. “ஹாய் தராஷி! எக்ஸாம்ஸ் எப்படி எழுதற… எப்பவும் தபால தாைா?” என்று தகலியாகக்

தகட்டவாறு

வந்தாலும்,

மான்யாவின்

த ற்றியிலிருந்த

சிறு

தபாட்லடயும், தூக்கிப் தபாடப்பட்டிருந்த தபாைிதடயிலலயும் பார்த்து ரசலையாை பார்லவலய அவள் மீ து தசலுத்திைான். சம்பிரதாயமாகச் சில வார்த்லதகள் தபசிவிட்டு, “எங்தக உங்க வட்டு ீ ஹீதரா சாலரக் காைலல?” என்று தகட்டான். “தாத்தாவுக்கு திடீர்னு உடம்பு சரியில்லல அண்ைா… அதான் மம்மி அவசரமா ஊருக்குக்

கிைம்பிப்

எக்ஸாம் முடிஞ்சதும்

தபாயிருக்காங்க…

துலைக்குத்

தம்பியும்

தபாயிருக்கான்…

ானும் கிைம்பதறன்…” என்று தசான்ைாள்.

“ஹான்! இவலை இண்ட்ரடியூஸ் பண்ை மறந்துட்தடன்… என்தைாட க்தைாஸ் ப்தரண்ட் மான்யா அக்ஷய்… இவதைாட அப்பா ஐ.என்.எஸ். ஜதராவாவில தவார்க் பண்றார்… பத்து டாடியும்

ாள் ட்லரைிங் ப்ராக்ராம்

பார்ட்டிசிதபட்

பண்றாங்க…

டக்குதல்ல, அதில தரண்டு தபதராட

அவதராட

தசர்ந்து,

அந்தமான்ல

இருந்து

இவளும் வந்திருக்கா…” என்று அறிமுகம் தசய்து லவத்தாள். அவனுலடய

அதரங்கைின்

புன்ைலக,

உடலுக்குள்

மின்சாரத்லதப்

பாய்ச்சுவலத உைர்ந்தாள் மான்யா. “எக்ஸாமுக்குப் டத்ததறன்னு என்று

படிக்காம,

தசால்லு…

தசால்லிச்

ஃப்தரண்தடாட

எப்படியாவது

சிரித்தவலை,

தசர்ந்து

பார்டர்லலயாவது

“அண்ைா!”

என்று

அரட்லடக் பாஸ்

கச்தசரி

பண்ைிடும்மா…”

சிணுங்கதலாடு

முலறத்தாள்

தராஷிைி.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 12

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தன்லைப் தபச்சில் நுலைக்க முயலாமல், அவதைாடு தபசிக் தகாண்டிருக்கும் ததாைிலய மைதிற்குள் திட்டிக் தகாண்டாள் மான்யா. கண்கைில் எட்டிப் பார்த்த குறும்புச் சிரிப்தபாடு, “அண்ைா கா மத்லப் க்யா தஹ?” என்று தகள்விதயாடு ஏறிட்டாள். “அடிப்பாவி!

உைக்கு

அண்ைாங்கற

வார்த்லதக்கு

அர்த்ததம

ததரியாதா?

ஆைாலும், உன்தைாட தலால்லுக்கு அைதவ இல்லல…” என்று பற்கலைக் கடித்த தராஷிைி தபச ஆரம்பிப்பதற்குள் அவசரமாகக் குறுக்கிட்டான் ஆகாஷ். “தராஷி!

தயவு

தசஞ்சு

இந்த

அண்ைாலவ

மான்யாவுக்குக்

கத்துக்

தகாடுத்திடாதத… உைக்கு மட்டும் அண்ைைா இருந்திட்டுப் தபாதறன்…” என்றான். ‘மான்யா

தசான்ைது

உண்லமதான்’

என்று

ஆச்சர்யத்துடன்

ிலைத்தவள்,

“அண்ைா!” என்று குறும்புடன் அவலை எதிர் தகாண்டாள். அந்தப்

பார்லவலயப்

பார்த்ததும்,

வாய்விட்டுச்

சிரித்தவன்,

“தகாஞ்சம்

கன்சிடர் பண்ணு தராஷி!” என்றான். “இன்தைாரு தங்கச்சி இருந்தா இருந்திட்டுப் தபாகட்டுதம…” எை, “ஸ்ஸ்ஸ்…

த த்து

மாஞ்சு

அடிச்சிருக்தகன்… தங்லகயா

மாஞ்சு

உன்தைாட

ஃப்தரண்லட

லசட்

ிலைச்சுக்கூட பார்க்க முடியாது… ஏததா அதிசயமா,

மைசுக்குப் பிடிச்ச மாதிரி ஒரு பிகர் கண் முன்ைால உலாவுது… ரசிக்க விடாமப் பண்ைிடாதத!” என்று அதத குறும்புச் சிரிப்புடன், லககலை விரித்துத் ததாலைக் குலுக்கியவாதற பதில் தசான்ைான். “இவ தசால்றீங்க…”

என்

ஃப்தரண்ட்

என்று

அண்ைா…

எச்சரிக்லகயாகச்

இவலையும்

தசான்ைவைின்

கூட

வச்சிட்தட

லகலய

அழுந்தப்

இப்படிச் பிடித்த

மான்யா, “ஆஃப் ததாதைா க்யா பாத் கர்த்தத தஹ… முதஜ குச் பி சமஜ்

ஹி தஹ?”

என்று அவர்கள் இருவரும் தபசுவது புரியாத பாவலையில் கண்கள் பைபைக்கக் தகட்டாள். “பார்த்தயா…

ாம

தமிலைக் கத்துக்கணும்னு

தபசறது

ஒண்ணும்

புரியலலயாம்…

ிலைக்கக் கூட மாட்டாங்க…

ாமதான்

ஹிந்திக்காரங்க ம்ம தமாைிலய

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 13

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஒதுக்கி

வச்சிட்டாவது

ஹிந்தியில

தபச

ிலைப்தபாம்…”

என்று

தசால்லிவிட்டு,

மான்யாவிடம் தன்னுலடய தபச்லச ஆங்கிலத்திலும், ஹிந்தியிலும் ததாடர்ந்தான். சிறிது

த ரத்திதலதய,

“எைக்குப்

படிக்க

தவண்டியது

இருக்குண்ைா…

தகாஞ்சம் இவலையும் பார்த்துக்க முடியுமா? இவதைாட லடம் ஸ்தபண்ட் பண்ை முடியாம,

புக்லக

வச்சு

உட்கார்ந்திடதறன்…

பாவம்

இவளுக்கு

தராம்பதவ

தபார்

அடிச்சுப் தபாயிடுது…” என்று தசான்ைாள். “கவலலதய

படாமக்

கிைம்பு…

எங்க

தகங்ல

மான்யாலவயும்

தமம்பராச்

தசர்த்துக்கதறாம்…” என்று தசால்லவும், விலட தபற்றுக் கிைம்பிைாள் தராஷிைி. கண்கைால்

ன்றி தசால்லிவிட்டுத் திரும்பிய மான்யாவிற்கு, அவனுலடய

பார்லவ தன்தமல் பதிந்த விதத்தில், உள்ைம் தடுமாறியது. பார்லவலய விலக்கிக் தகாள்ை முடியாமல் தவிக்லகயிதலதய, அவனுலடய விைிகளும் கட்டுண்டு கிடப்பது புரிந்தது. தலலகுைிந்தவைிடம்,

“தபகலி

பார்

இதர்

ஆத்தி

க்யா

மான்யா?”

என்று

தகட்டு, உடன் வருமாறு லசலகயில் தசால்லியவாதற ஜாகிங்லகத் ததாடர்ந்தான். “தயஸ்…

ஃபர்ஸ்ட்

லடம்

இப்பதான்

வதரன்

ஆகாஷ்…

சின்ை

வயசில

தகாச்சின்ல ஐ.என்.எஸ். துதராைாச்சார்யால டாடி தவார்க் பண்ணும் தபாது தசைத் இண்டியாவில இருந்திருக்தகாம்… அப்பத்தான் தராஷி ஃப்தரண்ட் ஆைா… அப்புறம் முழுக்க

முழுக்க

ார்த்

லசட்

தான்…

ஆைா,

டாடி

எப்பதவா

இங்தக

தவார்க்

பண்ைியிருக்கார்…” என்று ஹிந்தியில் பதிலைித்தாள். அவனுலடய

ண்பர்கதைாடு

அவனுடன் தபசிைாள். அைகாை

அவனும்

சில

வார்த்லதகள்

ஆர்வம்

தபசிவிட்டு,

காட்டதவ,

ஆர்வத்துடன்

இருவருக்குமிலடயில்

ட்பு மலரத் துவங்கியது.

சிறுவயதில்

தராஷிைியுடன்

ஏற்பட்ட

ததாைலம,

பத்து

வருடங்கைாக

குவார்ட்ரஸில் அருகருதக வசித்தது என்று தசால்ல ஆரம்பித்தவாறு, அவனுடன் இலைந்து ஓடத் துவங்கிைாள். திரும்பி தசய்து

வரும்தபாது,

தகாண்டு

எஞ்சிைியரிங்

சுைாமியில்

அதமரிக்காவில்

படிக்லகயில்

தான்

உயிரிைந்த

வாழும் கலலக்

தாலயப்

சதகாதரிலயப் கல்லூரியில்

பற்றி,

திருமைம்

பற்றி,

தராஷிைி

இை ிலலப்

படிப்லப

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 14

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் முடித்து விட்டு, சுற்றுலாத் துலறயில் ஒரு வருட பி.ஜி. டிப்ைதமா தகார்ஸ் படித்துக் தகாண்டிருப்பது

பற்றி,

தன்னுலடய

வாழ்க்லக

முலற

பற்றிதயல்லாம்

தசால்லி

முடித்திருந்தாள். லகக்கடிகாரத்தில் மைிலயப் பார்த்த ஆகாஷ், “டூ தலட் மான்யா… தபசிட்தட லடம் பார்க்கலல… முடிஞ்சா ஈவிைிங் பார்க்கலாம்…” என்று விலடதபற்றான். ‘தவலலலய

மறந்து

தன்ைிடம்

தபசியிருக்கிறான்…’

என்ற

உண்லமதய

அவளுக்கு இைிலமலயக் தகாடுத்தது. ‘எப்தபாது மாலலத ரம் வரும்’ என்று காத்திருந்தவள், தராஷிைியின் சல்வார் ஒன்லற

அைிந்து,

விடாமல்

சிறிதைவு

சின்ைதாக

ஒப்பலை

இலடயில்

க்ைிப்

ததாற்றத்லதக் கண்டு தராஷிைி வியந்து “மானு!

இதுவலரக்கும்

தசய்து,

சல்வார்ல

கூந்தலல

மாட்டிக்

அப்படிதய

கிைம்பியதபாது,

விரித்து

தன்னுலடய

ிற்பலதப் பார்த்துப் புன்ைலகயித்தாள். உன்லைப்

பார்த்ததத

இல்லல…

அக்கா

தமதரஜுக்குக் கூட காக்ரா தசாைிதாதை தபாட்ட… தராம்ப வித்தியாசமாை அைகா இருக்கு…

கச்சிதமா,

ைிைமா

இருக்கு…

எைக்தக

பார்த்திட்தட

இருக்கணும்

தபாலிருக்கு… அண்ைா தடாட்டல் ப்ைாட்… ம்ஹூம்... இவ்தைா தவகம் இல்லப்பா…

ஒரு

வாரத்தில

ப்ரதபாஸ்

பண்ைி,

அடுத்த

ல்லதுக்கு

வாரத்தில

தமதரஜ்

பண்ைிப்பீங்க தபாலிருக்கு…” என்று குறும்புடன் தசான்ைாள். “இப்பதான்

தராஷி,

ீ

உருப்படியாை

ஐடியா

தசால்லியிருக்க…

ப்ரதபாஸ்

பண்ைிடவா?” என்று அதத குறும்புடன் தகட்டுவிட்டு விலடதபற்றாள். அவனுலடய

வருலகக்காக

முன்திைம்

சந்தித்த

காத்திருந்தவளுலடய மைம் பரபரத்தது. அவலை

அதத

வியூ

பாயின்ட்டில்

ிலைக்கும் தபாதத, இதயமும்

தவகு தவகமாகத் துடித்தது. ‘தன்னுலடய

முயற்சி

சரிதாைா’

என்பலத,

அவைால்

தீர்மாைிக்க

முடியவில்லல. அலலகள் தாைம் தபாட, அதற்தகற்ப

ாட்டியமாடும் கப்பலின் மீ து ஏதைா

கவைத்லதச் தசலுத்த முடியவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 15

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘தஹா!’ என்ற இலரச்சதலாடு, காற்று அவைது கவைத்லத ஈர்க்க முயன்று ததாற்றது.

படபடக்கும்

புல்லட்டின்

ஒலிலயக்

தகட்க

ஆவல்

தகாண்டிருந்தை

தசவிகள். சரியாக

அந்த

வியூ

பாயின்ட்டிற்கு

வந்ததும்,

வண்டியின்

தவகத்லதக்

குலறத்தான் ஆகாஷ். எதிர்பார்ப்புடன் ததடியவைின் கண்கள், அவலைக் கண்டதும் பைபைத்தை. வண்டிலய ஓரமாக

ிறுத்திவிட்டுத் தன்லை த ாக்கி வந்தவைின் கம்பீரத்லத

இரசித்தாள் மான்யா. அவைது பார்லவதய முகத்லதச் சிவக்க லவத்தது. எதுவுதம

தபசாமல்,

கவர்ந்திழுக்கும்

கண்கைால்

விழுங்கிடும்

பார்லவ

பார்த்தவலை எதிர்தகாள்ை முடியாமல் திண்டாடித் திைறிைாள். அவைருகில் சற்று இலடதவைி விட்டு

ின்றவன், அவள் மீ தும் கடல் மீ தும்

பார்லவலய மாற்றி மாற்றி வசிைான். ீ “க்யா ஹூவா? ஆப் குச் பாத்

ஹி கர்த்தத தஹ?”

“என்ை

அலமதியா

தபசமுடியும்

மானு?

தபசாம

ரசிச்சிட்தட

இருக்கலாம்

தபாலிருக்கு… ஹப்பா! தராம்ப அைகா இருக்தக… துருதுருக்கும் கண்கள், சிரிக்கும் உதடுகள், கன்ைத்தில அைகா விைற குைி…” என்று கண்கலை முகம் முழுக்கப் பரவ விட்டவன், “எல்லாத்திலலயும் விழுந்திடுதவன்

தபாலிருக்தக… சின்ை

வயசில அத்லத

தசால்ற கலதகள்ல வர்ற ததவலத மாதிரிதய இருக்க… உன்லை இந்த மாதிரிப் பார்த்தா, என்தைாட பிரம்மச்சரியத்துக்குப் பங்கம் வந்திடும்…” என்று தன்லை மறந்து தசால்லிக் தகாண்டிருந்தான். தைது முகச் சிவப்லப மலறக்கப் தபரும் பாடு பட்டாள் மான்யா. ‘தமிழ் ததரியாததன்று

ிலைத்து, என்தைன்ைதவல்லாம் தபசுகிறான்…’ என்று

தசல்லமாக அவன் மீ து தகாபம் தகாண்டாள். காற்று அவளுலடய காதலுக்குத் தூது தசல்ல துப்பட்டாலவயும்,

கார்கூந்தலலயும்

அவலை

ிலைத்தது தபால, சல்வாரின்

த ாக்கிப்

தமன்லமயில் மயங்கிைாதைா, கண்கலை மூடி அந்த

பறக்க

லவத்தது.

எதன்

ிமிடத்லத அனுபவித்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 16

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

3 கண்கலை மூடி

ின்ற ஆகாஷின் ததாற்றத்லத, விைியகலாமல் இரசித்தாள்

மான்யா. அவலை த ாக்கிப் பறந்த சல்வாரின் ஷாலல சரி தசய்து தகாண்டவள், “ஆகாஷ்!” என்றலைத்தாள். தகள்வியாய் ஏறிட்டவைிடம், “ஆப் க்யா தபால் தா தஹ… முதஜ குச் சமஜ் ஹி ஆத்தி தஹ…” என்று தடுமாற்றத்துடன் உலரத்தாள். “ஒண்ணும்

இல்லல

மானு…

தகாஞ்சம்

தமிழ்ப்

தபாண்ணு

சாயல்ல

வந்திருக்கதய… ஏதாவது ஸ்தபஷலான்னு தமிழ்ல தகட்தடன்…” என்று ஹிந்தியில் பதில் தசால்லவும், ‘என்ை தசான்ைாய்… எைக்குப் புரியவில்லல என்று தகட்டதற்கு

ன்றாகதவ

சமாைிக்கிறான்’ எை அவளுக்கு அடக்க மாட்டாமல் சிரிப்பு வந்தது. கலகலதவன்று

சிரித்தவள்,

“இன்லைக்கு

ஃப்லரதட…

உங்க

ஊர்ல

தராம்ப

ஸ்தபஷலாம்… தகாவிலுக்குப் தபாகலாம்னு தராஷி தசான்ைான்னு தரடியாதைன்… அப்புறம் அவ படிக்கறது டிஸ்டர்பாயிடும்னு தவண்டாம்னு தசால்லிட்தடன்…” என்று அவளும் ஹிந்தியிதலதய உலரயாடலலத் ததாடர்ந்தாள். “தகாயிலுக்கு

என்தைாட

வர்றயா?”

என்று

ஆவலல

அடக்க

முடியாமல்

தகட்டவைிடம், “இப்பதான் வரீங்க… டயர்டா இருக்காதா?” என்று தயங்கிைாள். “டயர்ட்

எல்லாம்

இல்லல…

யூைிஃபார்ம்

தசஞ்ச்

பண்ைி,

ஒரு

குைியல்

தபாட்டுட்டு வந்திடதறன்… வட்டுக்குப் ீ தபாைதும், தடன்மிைிட்ஸ்ல கிைம்பிடலாம்…” என்று தசால்லதவ சம்மதம் ததரிவித்தாள். வட்டிற்குச் ீ

தசன்றதும்

வரதவற்பலறயில்

அமர

லவத்தவைிடம்,

குடும்பத்திைருடன் இருக்கும் புலகப்படங்கலைக் காட்டுமாறு ஆவலுடன் தகட்டாள். தலப்டாப்லப உயிர்ப்பித்துக் தகாடுத்தவன், யார் யாதரன்று தசால்லிவிட்டுச் தசன்றான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 17

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஒவ்தவான்றாகச்

சில

த ாடிகள்

ரசித்துப்

பார்க்லகயில்,

‘தவலல

முடிந்து

இப்தபாதுதான் வந்திருக்கிறான்… ததை ீராவது தயாரித்துக் தகாடுக்கலாமா? தவறாக ிலைத்துக் தகாள்வாைா?’ என்தறல்லாம் தயாசித்தாள். சுத்தமாகப் தசய்வான்’

பராமரிக்கப்பட்ட

என்பதற்கு

அறிகுறிகள்

சலமயலலறயில், ததன்படதவ,

‘அவ்வப்தபாது

குைிர்சாதைப்

சலமயல்

தபட்டியிலிருந்த

பாலல எடுத்துக் காய்ச்சி, ததை ீர் தயாரித்தாள். “மான்யா!” என்று அவன் அலைக்கும் சப்தம் தகட்கதவ, ததை ீர்க் தகாப்லபலய எடுத்துச் தசன்று அவைிடம் “ததங்க்ஸ்…

தய

தும்தை

தகட்டவைிடம், ‘இருப்பதத முடியும்’

என்று

ீட்டிைாள்.

இரண்டு

தசல்லமாக

பைாயா

க்யா?”

தபர்… தவறு

முலறத்து

விட்டு

என்று

ஆச்சர்யத்துடன்

யார் ததை ீலரத் தயாரித்திருக்க “தயஸ்…

டீ லகசா

லகா

தஹ?”

என்றாள். “ ாட்

தபட்…”

என்று

குறும்புடன்

தசால்லிவிட்டு,

“டீ

தபாட்ட

லகதயாட

ஸ்தபஷலால தராம்பத் தித்திப்பாதவ இருக்கு… அதுவும் எைக்காகப் தபாடும் தபாது, அதில

இருக்கற

அன்பு

மட்டும்தான்

ததரியுது…”

என்று

கண்ைிலமக்காமல்

அவலைதய பார்த்தவாறு கூறிைான். அவளுலடய திலகத்த பார்லவலயப் பார்த்து, “உைக்கு

மட்டும்

தமிழ்

ததரிஞ்சா, இந்தச் சின்ை ஒதுக்கமும் ததாைாது மனு… முதல்ல உைக்குத் தமிழ் கத்துக்

தகாடுக்கணும்…”

என்று

தமிைிதலதய

தசால்லவும்,

சிரிப்லப

அடக்குவது

அவளுக்குச் சிரமமாக இருந்தது. ‘தபாதும்

இந்த

தசால்லிவிடலாம்…’ எை ‘ஆைால்,

விலையாட்டு….

எைக்கும்

தமிழ்

ததரியுதமன்று

ிலைத்தவளுக்கு, வார்த்லதகள் ததாண்லட வலர வந்தை.

தசால்லிவிட்டால்,

எப்படி

அவனுலடய

உைர்வுகலைத்

ததரிந்து

தகாள்ை முடியும்? இப்தபாதாவது தகாஞ்சம் வாலய விடுகிறான்…’ என்று கண்கள் பைபைக்கச் தசால்லாமல் விழுங்கிைாள். எப்தபாதும் தபால, “முதஜ குச் சமஜ்

ஹி ஆத்தி தஹ…” என்று தசால்லதவ,

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 18

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “புரியாம இருக்கறதுதான் தராம்ப என்று

தலலலய

அலசத்தவாறு,

ல்லது மனு… தபசும் கண்கள் உைக்கு…”

தன்லைச்

சரி

தசய்து

தகாண்டவன்,

“சதலா…”

என்றான். இரு

சக்கர

வாகைத்தில்

அவனுடன்

தசல்வது,

புதுவித

அனுபவமாக

இருந்தது. அவனுலடய பின்புறத் ததாள்கைில் சாய்ந்து தகாள்ைத் துடித்த மைலத அடக்கிைாள். ஆர்ப்பாட்டமாய் வசிய ீ கடற்காற்லறயும், தசல்லும் வைிதயல்லாம் பச்லசப் பதசதலன்றிருந்த

மரங்கலையும்

ரசித்தவள்,

அவ்வப்தபாது

அவன்

மீ தும்

பார்லவலயப் பதித்தாள். அதுவலர திருப்பங்கைில்

அறிந்திராத சமாைிக்க

ஆண்வாசலை

முடியாமல்,

அவலைக்

அவனுலடய

கிறங்கடித்தது.

ததாள்கலைப்

பற்றிக்

தகாண்டவள், அதிதலதய முகத்லதப் புலதத்துக் தகாண்டாள். அவனுலடய உடலில் ஒரு விதிர்விதிர்ப்லப உைர்ந்தாலும், மறுப்பு எதுவும் தசால்லாதது அவளுக்கு மகிழ்ச்சிலயக் தகாடுத்தது. மயக்கும்

மாலல

த ரத்தில்,

ஒரு

மைி

த ரம்

அவனுடன்

தசலவிட்டது

ிலறவாக இருந்தது. தகாவிலுக்குச் தசன்று விட்டு, வட்டிற்குத் ீ திரும்ப மைமின்றி அங்குமிங்குமாய் த ரத்லதக் கடத்திக் தகாண்டிருந்தார்கள். ஒருவரின் அருகாலமலய மற்தறாருவர் விரும்புவலத இருவராலும் புரிந்து தகாள்ை முடிந்தது. கலகலக்கும் மைிலயக்

சிரிப்தபாலிதயாடு

கடிகாரம்

உைர்த்ததவ,

தபசிக்தகாண்டிருக்லகயில், தவறு

வைியின்றி

இரவு

தராஷிைியின்

பத்து வட்டில் ீ

விட்டுவிட்டுச் தசன்றான். குறும்புடன் எதிர் தகாண்ட தராஷிைி, “வட்டுக்கு ீ வர மைதச இல்லல தபால… அவதராடதவ ஸ்தட பண்ைிக்க தவண்டியதுதாதை?” என்று தகட்டாள். கலகலதவன்று சிரித்தவாறு, “எைக்குக் கூடப் பிடிக்கலல தராஷி… அவலர விட்டுட்டு

வரதவ

பிடிக்கலல…

பாவம்

தபாண்ணு

தைியா

இருப்பதயன்னு

வந்திருக்தகன்…” என்று பதில் தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 19

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “என்லைப் எமர்தஜன்சின்ைா,

பத்திக்

கவலலதயல்லாம்

தைியா

இருந்து

தவண்டாம்

பைக்கமாயிடுச்சு…

மானு…

ஏதாவது

ீ தவணும்ைாப்

தபாயிக்க…

ஏததா அடம் பிடிச்சு என்லைப் பார்க்க வந்திருக்தகன்னு

ிலைச்சா, இங்க கலததய

தவற மாதிரி இருக்கு…” எை, “ஏய் தபாடி! தராம்பத்தான் கிண்டல் பண்ற…” என்று தசல்லமாக அடித்தவள், “அவருக்கும்

என்லைப்

பிடிச்சிருக்கு

தராஷி…

அைகா

இருக்தகன்னு

தசால்றார்…

அப்பப்பக் தகாஞ்சம் உைறறார்…” என்று முகம் சிவக்கச் தசான்ைாள். “சரி, என்ை

டந்ததுன்னு எல்லாத்லதயும் தசால்லு…” என்று தலலயலைலய

மடியில் எடுத்து லவத்துக் தகாண்டு, கலத தகட்கத் தயாராைாள். “துர்கா

தடம்பிள்

வலரக்கும்

அவதராட ஃதபமிலிலயப் பத்தி

தபாயிருந்ததாம்…

ிலறயப்

தபசிதைாம்…

ிலறயக் தகட்தடன்… தராம்பதவ அட்டாச்தமண்ட்

தராஷி… அவர் தசால்ற லலஃப் ஸ்லடல் வித்தியாசமா இருக்கு… உைக்தக ததரியும் தாதை, எங்க வட்ல ீ

ாலு தபரும் தசர்ந்திருந்த

லடரக்ஷன்ல இருப்தபாம்…” என்று “டாடி ஏக்கத்ததாட என்ஜாய்

ஷிப்ல

தவார்க்

காத்திருப்தபாம்…

பண்ணுதவாம்…

ிலைவு கூர்ந்தவள்,

பண்ணும் மம்மி,

மம்மி

ாட்கள் குலறவு… ஆைாளுக்கு ஒரு

தபாது,

எப்தபா

டாடிதயாட

தபாைதுக்கப்புறம்

வட்டுக்கு ீ

லீலவப்

வருவார்னு

தபாறுத்து

அதுவும்

தவைியில

தபாயிடுச்சு…

அக்கா

அவதைாட தவலலலயப் பார்க்க, டாடி ஒரு பக்கம் அவதராடலதப் பார்க்க, எைக்கு எப்பவுதம ஃப்தரண்ட்தஸாட சுத்தறதும், தலப்டாப்ல எதாவது பண்றதுதம வைக்கமா இருக்கும்… ஆகாஷ் வட்ல ீ

ிலறய ரிதலடிவ்ஸ் தபால… தகட்கும் தபாதத எல்லாம்

புதுசா இருக்கு… ஆலசயாவும் இருக்கு…” என்று தசான்ைாள். “ ல்லா

தயாசிச்சுக்க

மானு…

இததல்லாம்

உைக்கு

ஒத்து

வருமான்னு

ததரியலல…” “தயாசிக்க

எதுவுதம

இல்லல

தராஷி…

ான்

முடிவு

பண்ைிட்தடன்…

ஆகாதஷாட இருக்கும் தபாது கிலடக்கற சந்ததாசத்லத இதுவலரக்கும் லலஃப்ல அனுபவிச்சதத இல்லல… ஆைா, லவ் பண்ணுவாரான்னு பயமா இருக்கு…” என்று தசான்ைவளுலடய குரலில் ஏக்கமும், எதிர்பார்ப்பும் அதிகமிருந்தை. “விலையாட்டுப் அததல்லாம்

தபச்சு

உண்லமயா

மாதிரிதான்

இருக்கக்

அவர்

கூடாதான்னு

தபசறது தவிப்பா

இருக்கு இருக்கு…

தராஷி… என்ைால

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 20

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவலர விட்டுப் பிரிஞ்சு தபாறலத

ிலைச்சுக்கூடப் பார்க்க முடியலல...” என்று

தசால்லித் தன் மடியில் படுத்துக் கண்ைர்ீ வடிப்பவலைத் திலகப்தபாடு பார்த்தாள் தராஷிைி. ‘இரண்டு

ாட்களுக்குள்

இது

தபான்ற

மாற்றமா!’

எதுவுதம

புரியவில்லல

அவளுக்கு. ‘காதலல சந்ததாசமாகச்

உைர,

கைத ரம்

சிறகடித்த

தபண்ைிடம்

முடியுமா!’ என்று ஆச்சர்யத்துடன் ‘ஆகாஷ் ஆலசலய

என்ை

வைர

தபாதும்

இத்தலை

தசால்வது

சரிதான்தபால!

ஏக்கத்லதத்

ததாற்றுவிக்க

ிலைத்தாள்.

ிலைக்கிறான்

விடுவது

என்று

தவறு’

என்பது

என்று

ததரியாமல்,

ிலைத்தவாறு

அவள் கூந்தலல

மைதில் வருடிக்

தகாடுத்தாள். சமாைித்துக் தகாண்டு, தலலயலைலய அலைத்துப் பிடித்தவாறு படுத்தவள், “ஏததா தராம்ப

ல்லவர், வல்லவர்னு கலத அைந்ததய… அந்த

ல்லவர் எைக்கு

எப்படித் தமிழ் தசால்லித் தரார் ததரியுமா?” என்று தகட்டாள். தகள்வியாக வாக்கிங்

ஏறிட்டவைிடம்,

வந்தயான்னு

தகாவிலுக்குப்

தகட்கறதா

தபாகலாமான்னு

கூப்பிடுவாங்கைாம்…

மாமான்னு

“தராம்ப

அைகா

அர்த்தமாம்…

அர்த்தமாம்…

இருக்தகன்னு

உைக்குப்

மாமான்னு

தவணும்ைாக்

தபசும்

தசால்லி

கூப்பிடுன்னு

தசான்ைா, கண்கள்ைா

ஃப்தரண்லடக்

தசால்றார்

தராஷி…”

என்று முகம் சிவக்கச் தசான்ைாள். எலதயும் என்ைதான்

ம்ப முடியாமல் கண்கலை மூடித் திறந்த தராஷிைி, “ஓ காட்!

டக்குது உங்க தரண்டு தபருக்குள்ை?” என்று தகட்டாள்.

கண்கலைச் சிமிட்டியவாறு குறும்புடன், “இதுவலரக்கும் எதுவுதம தராஷி… சும்மா லகலயப் பிடிச்சிட்டு தகாஞ்ச தூரம்

டக்கலல

டந்ததன்… லலட்டா ததாள்ல

கூட சாய்ஞ்சிட்தடன்… பட்

அங்கிருந்து

எந்த

ரியாக்ஷனுதம

இல்லல…

பிடிக்கறது கூட இல்லல… தராம்பதவ ஒதுக்கம்… ஆைா,

என்தைாட

லகலயப்

ான் ததாட்டா ஒதுக்கறதும்

இல்லல…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 21

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வட்டுக்குத் ீ

திரும்பும்

தபாது,

பிரிய

மைதச

இல்லாம

அவலரதய

பார்த்திட்டிருந்தப்ப, கன்ைத்தில தட்டிக் தகாடுத்தார்… இப்தபாலதக்கு இவ்வைவுதான்… ாலைக்கு

லீவுங்கறதால

தசால்லியிருக்கார்…

ாலைக்குக்

லவஸாக்லகச் கலதலய

சுத்திக்

ாலைக்குச்

காட்டதறன்னு

தசால்தறன்…”

என்று

மயக்கத்துடன் கூறிைாள். தலலயில்

அடித்துக்

தகாண்டவள்,

“ஒழுங்கா

உைக்குத்

தமிழ்

ததரியும்னு

தசால்லு மானு… இந்த விலையாட்டு தவண்டாம்… அது ததரிஞ்சா, அவதர ப்ரதபாஸ் பண்ைவும் வாய்ப்பிருக்கு...” என்று அழுத்தத்துடன் கூறிைாள். “ம்ஹும்… காதலுக்கு எந்த தமாைியுதம தலடயா இருக்காது தராஷி… எைக்குத் தமிழ் கத்துக்தகாடுக்க ததாைிைாதல, தரண்டு

ான்

ிலைக்கறாரான்னு பார்ப்தபாம்… அது மாதிரி அவர் மைசில அவருக்குள்ை

இருக்தகன்னு

அர்த்தம்…

இன்னும்

தரண்தட

ாள்ல தசால்லிடதறன்… அதுவலரக்கும் க்யா க்யா, அச்சா அச்சாதான்…”

என்று தசால்லிவிட்டு இைிலமயாை கைவுகைில் கண்மூடிச் சரிந்தாள். ஒரு விடுமுலற

ாள்

தவைியில்

அலைத்து

ாட்கலையுதம,

தசல்வதாகச்

‘தைக்காகச்

தசான்ைவன்,

தசலவைிப்பான்’

இரண்டு

என்று

மான்யா

த ரம்

தபாவது

எதிர்பார்க்கதவ இல்லல. விசாகப்பட்டிைத்தின் ததரியாமல்

சுற்றி

கடற்கலரச்

வந்தார்கள்.

சாலல

தவைியிடங்கலைப்

முழுக்க, பார்ப்பலத

விட,

அவனுடன்

இருப்பதத அவளுக்குப் பிடித்தமாைதாக இருந்தது. “இந்த சிட்டிலய ஜ்தவல் ஆஃப் ஈஸ்ட் தகாஸ்ட்னு தசால்தறாம் மானு... இந்த ஹார்பர்தான் ஈஸ்ட்தகாஸ்ட்ல இருக்கற ஒதர ஒரு த ச்சரல் ஹார்பர்… லார்ஜஸ்ட் ஷிப்யார்ட் இதுதான்… இது விக்டரி அட் ஷீ… இண்தடா-பாக் வார் தமதமாரியல்…” என்று

ஒவ்தவான்றாய்

விைக்கிச்

தசான்ைவைது

லககலை

விடாமல்

பற்றிக்

தகாண்டு வலம் வந்தாள். சில முலற லககலை விலக்க முயன்றவன், ஒரு கட்டத்தில் முடியாமல் அவளுலடய தபாக்கிற்தக விட்டுக் தகாடுத்தான். த ரம் பிடிக்காதது,

கர

கர,

இரசித்தது,

அவனுடைாை இரசிக்காதது

எை

த ருக்கம்

அதிகமாைது.

அலைத்லதயும்

பகிர்ந்து

பிடித்தது, தகாள்ை

முடிந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 22

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தன்லை மறந்து சிறுவர்களுடன் கடல் ீலர இலறத்து விலையாடுபவலைப் புன்முறுவலுடன் இரசித்தான் ஆகாஷ். தபாங்கும் நுலரலயக் லககளுக்குள் முயன்று,

உதடுகலைப்

அத்லதயின்

பிதுக்கிச்

சிரிப்பவலைப்

பார்த்ததுதம

ிரப்ப

தன்னுலடய

ிலைவு வந்தது அவனுக்கு.

‘அத்லதக்கும் கடல் என்றால் மிகவும் பிடித்த விஷயம். காலுக்கடியிலிருக்கும் மண்லை அரித்துச் தசல்லும் கடலலலயில் கண்மூடிப் பல மைி த ரம் என்று

ிலைத்தவனுக்கு, ‘சம்மந்ததம இல்லாமல்

ிற்பார்கள்’

ஒரு தபண்லை அத்லதயுடன்

ஒப்பிடுகிதறாதம!’ என்று ஆச்சர்யமாக இருந்தது. ‘விடுமுலற சரிதயன்று

ாைில் ஊர் சுற்ற ஒரு வாய்ப்பு’ என்று

தசால்லியிருந்தாலும்,

மான்யாவின்

அருகில்

இருக்க

‘தன்லை

தவண்டும்’

ஏததா என்ற

ஒரு

ஆர்வம்

ிலைத்து அவைிடம் விதத்தில்

கவரும்

விைாடிக்கு

விைாடி

அதிகரித்து வருவதாகத் ததான்றியது. மைதிலும்

ஓர்

இதமாை

உைர்வு

புகுந்து,

ாடி

ரம்புகலை

ஆர்ப்பரிக்கச்

தசய்தது. இதுவலர, எந்தப் தபண்ைிடமும் இல்லாத த ருக்கத்லத மைம் அவைிடம் ாடியது. முதன் முதலாகப் தபண்லமயின் அருகாலமலய அனுபவித்தான். ‘பிக்

ப்ளூ

தவவ்

பாடிக்தகாண்டிருந்தவள்,

-

தஹ

ஓசன்’

அலலயில்

என்ற

கால்

ஆல்பம் லைக்க

பாடலலத் வருமாறு

துள்ைலாகப் அலைக்கவும்

மறுப்லபத் ததரிவித்தான். அலதக்

தகட்காமல்

இழுத்துச்

தசன்று

கடலலலயில்

ிறுத்தவும்,

புன்ைலகயுடன் அவைது ஆர்ப்பாட்டத்திற்கு இலசந்தான். அலலயில் தவறி விழுந்து, முற்றிலும் லகயிலிருந்த “தபாதும்…”

என்று

மைலலச் தசால்லி

லையும் வலர அவள் ஓயவில்லல.

சிணுங்கலுடன்

இழுத்துச்

தட்டிவிட்டு

தசல்வதற்குள்

தபரும்

வருபவைிடம், பாடாயிருந்தது

அவனுக்கு. ‘முதல் முலற அவைாகத் தன்னுலடய லகலயப் பற்றியிருக்கிறான்’ என்ற சந்ததாசத்துடன்,

“ ானும்,

தராஷியும்

இப்படித்தான்

ஆட்டம்

தபாடுதவாம்…

தராஷிதயாட மம்மிதான் எங்கலை அடிக்கடி விலையாட விடுவாங்க…” என்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 23

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘ஏதாவது தசால்வாதைா’ என்று பார்த்தவளுக்கு, அவனுலடய பார்லவ தன் மீ து சங்கடத்துடன் பதிவலதப் பார்த்ததும் முதலில் ஒன்றும் புரியவில்லல. பின்பும்

தன்மீ து

முடிந்த

வலர

பார்லவலயப்

பதிக்காமல்,

கடலலப்

பார்த்தவாறு தபசவும், தன்லைதய குைிந்து பார்த்துக் தகாண்டாள். உடதலாடு ஒட்டி

லைந்திருந்த ஆலடகலைப் பார்க்கவும், இத்தலை

ாள்

உைர்ந்திராத வலகயில், அவளுக்தக கூச்சம் ததான்றியது. ஏதைா தாதைாதவன்று சுற்றியிருந்த ஷாலல எடுத்துப் தபார்த்திக் தகாண்டு, அவனுலடய லகலயப் பற்றித் ததாைில் சாய்ந்து தகாண்டாள். ‘இவனுக்குப்

பிடித்த

மாதிரி

என்ை… தந்லத தகாடுத்த பைம் அலைத்துச்

தசல்லச்

ஆலடகலைத்

ததர்ந்ததடுத்துக்

தகாண்டால்

ிலறய இருக்கிறதத… ஏதாவது ஷாப்பிங் மாலுக்கு

தசால்லி,

ததர்ந்ததடுப்பதற்கு

உதவி

தகட்தபாம்…’

என்று

ிலைத்து, “ஆகாஷ்! க்யா து முதஜ ஷாப்பிங் மால் தல சக்தத தஹ?” என்று தகட்கதவ, சரிதயன்று தலலயலசத்தான். உலடயின் ஈரம் காயும் வலர காத்திருந்து அலைத்துச் தசன்றவன், “க்யா கரீ த்ைா தஹ?” என்று தகட்கதவ, “குச் கப்தட மதராஸி ஸ்லடல் தச தலைா தஹ… பிர் ஏக் தஸரி…” என்று புன்ைலகயுடன் கூறிைாள். அவள்

தகட்டது

தபாலதவ,

தபாருத்தமாை

வண்ைங்கைில்,

தமிழ் ாட்டுப்

தபண்கள் அைிவது தபான்ற உலடகலைத் ததர்ந்ததடுக்க உதவி தசய்தான். அவன் ததர்ந்ததடுத்துக் தகாடுத்த புடலவலய தமதல அைிந்து காட்டவும், இலமக்க மறந்து பார்த்தான். ‘தைக்குப் பிடித்த வலகயில் மாற

ிலைக்கிறாள்’ என்பது புரியதவ, அவைது

மைதில் த கிழ்ச்சி ததான்றியது. அந்த

த ாடி

‘அவலை

விட்டு

விலக

ிலைத்தாலும்,

தன்ைால்

விலக

முடியாது’ என்ற உைர்வு உயிர்தபற்றது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 24

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘மான்யாலவத் முடியுமா?

தானும்

தன்னுலடய ஓர்

குடும்பத்திற்கு

ஏமாற்றத்லதக்

அறிமுகம்

குடும்பத்திற்குக்

தசய்து

தகாடுக்க

லவக்க

தவண்டுமா?

முடியாது!’ என்று தன் மைதிடதம தசால்லிப் பார்த்தான். அலலபாயும்

அவளுலடய

ிலைவுகதைாடு

மிதந்த

மைதமா,

அலதக்

தகட்பதாக இல்லல.

4 அன்லறய

ாைின்

தவலலலய

முடித்த

கதிரவன்,

ீல

வாலை

விட்டு

தமலலக் கடலில் மூழ்கிக் தகாண்டிருந்தான். கடற்கலர

முழுக்க

இைஞ்சிவப்பும்,

மஞ்சளுமாை

ஒைிலய

அள்ைி

இலறத்தாற் தபால, தபான்ைிற மைற்துகள்கள் பைபைத்தை. மாலல கடத்திக்

த ர

மயக்கத்தில்

தகாண்டிருக்க,

மலறய

அவ்விடத்லத

மைமில்லாத விட்டு

ஆதவன்,

அகல

த ரத்லதக்

மைமில்லாமல்,

கடலலலகதைாடு கைித்துக் தகாண்டிருந்தாள் மான்யா. ‘வட்டிற்குச் ீ தசல்வதற்கு மூன்று மைித ரம் பயைம் தசய்ய தவண்டுதமை’ ிலைத்த ஆகாஷ், லகக்கடிகாரத்தில் த ரத்லதப் பார்த்தான். த ரமாகிவிட்டது

ததரிந்தாலும்,

‘மான்யாலவப்

பிரிய

தவண்டும்’

என்ற

எண்ைம், அவலை அலைக்க விடாமல் தடுத்தது. ஒரு சில மீ ைவர்கலைத் தவிர யாருமற்ற சுத்தமாை கடற்கலரலய விட்டுச் தசல்ல அவளுக்கு மைமில்லல. “க்ரவ்டா

இல்லாம,

இயற்லகலய

ரசிக்கற

மாதிரி

எங்காவது

கூட்டிட்டுப்

தபாக முடியுமா?” என்று ஆர்வத்துடன் தகட்டவலை, தகாதாவரி ஆறு கடதலாடு சங்கமிக்கும் கைிமுகத்திற்கு அலைத்து வந்திருந்தான். ‘பிரம்மாண்டமாை தகாதாவரி ஆற்றின் ிமிட

ஆராய்ச்சியில்

கண்டறிந்தவள்

ீர் எது, கடலின் “வாவ்!

ீர் எது?’ என்று சில

அதமஸிங்!”

என்று

ஆர்ப்பரித்ததிலிருந்து, அவலைக்கூட கண்டு தகாள்ைவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 25

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மகிழ்ச்சிலய

தவைிப்படுத்த,

சட்தடன்று

தன்னுலடய

கன்ைத்தில்

முத்தமிட்டவலைப் பார்த்துத் திைறிப்தபாைான். ஒரு இயல்பாை

தபண்ணுலடய தவைிப்பாடு

முதல்

முத்தத்தில்

என்றாலும்,

அவன்தான்

சித்தம்

கலங்கத்

இயல்லபத்

துவங்கியது.

ததாலலத்து

விட்டு

ின்றிருந்தான். பின்ைர்

சமாைித்துக்

தகாண்டு,

“முதல்ல

ததரியறதுதான்

ரிவர்

மானு…

டுவில இருக்கற தஸண்ட் ஏரியாதான் டிலவடர்… அலதத் தாண்டியிருக்கறது தப ஆஃப் தபங்கால்…” என்று அவளுக்கு விைக்கிய தபாதத, ‘இலததயல்லாம் தன்னுலடய தாய் தமாைியில், லகயலைப்பில் லவத்துச் தசால்லும்தபாது ஏற்படும் உைர்வு தைிதான்’ என்று உள்ைம் தசான்ைது. மைலில் கால்கலை

ீட்டியவாறு அமர்ந்தவன், அவளுலடய தவண்லமயாை

சருமம், தபான்ைிறமாக மாறித் தகதகப்பலத விைியகலாமல் இரசித்தான். புற

அைலகத்

தாண்டிய

ஏததாதவாரு

விஷயம்

அவைிடம்

ஈர்ப்லப

அதிகரிக்கச் தசய்வதாகப் பட்டது. ‘தன்னுலடய

கண்கலைப்

பார்த்து

இயங்குகிறாள்’

என்பலதத்

ததைிவாக

அவைால் உைர்ந்து தகாள்ை முடிந்தது. சின்ைச் சின்ை தசயல்கலையும், தன்னுலடய முகம் பார்த்தத தசய்பவலை, அவைால்

தவிர்க்க

முடியவில்லல.

குைப்பத்திலிருந்து

தவைிவர

முடியாமல்

அமர்ந்திருந்தான். “என்லறக்தகா

டந்த

விஷயங்கலை

ிலைத்து

ஒதுங்காதத…

உன்னுலடய

மைதிற்குப் பிடித்த தபண்ைாக இருந்தால் தபாதும் ஆகாஷ்… மதம், இைம், தமாைி எதுவுதம

தலடயாக

தபாவதில்லல…

ிலைக்காதத…

ாங்கள்

யாருதம

உைக்குப்

தபண்

பார்க்கப்

ீயாகத் ததர்ந்ததடுக்கும் தபண்தான் உன்னுலடய மலைவி… அவள்

எப்படியிருந்தாலும்

ஏற்றுக்

தகாள்தவாம்…”

என்று

தீர்மாைமாகச்

தசான்ை

அத்லதயின் குரல் மைதில் ஒலித்தது. அவனுக்காக

தயாசித்துப்

தவதலை அவனுக்குத்

தபசிைாலும்,

ததரியும். அலத

அத்லதயுலடய

ிலைத்ததும், அவ்வைவு

மைதிலிருக்கும் த ரம் இருந்த

இைிலம ததாலலந்து முகம் இறுகியது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 26

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஈர

உலடயுடன்

தபாத்ததன்று

அருகில்

வந்தமர்ந்த

மான்யா

தகள்வியால்

துலைத்த தபாது, ஓரிரு வார்த்லதகைில் பதில் தசால்லி அலமதி காத்தான். புரியாமல்

பார்த்தவள்,

விலையாட்டுப்

தபச்லசத்

தவிர்த்துவிட்டு

மைம்

கலங்குவலத அறிந்தாலும், சமாதாைம் தசய்ய முயலவில்லல அவன். ‘தன்லைத்

தவிர்க்குமைவிற்கு

என்ை

டந்தது?’

என்று

மான்யாவிற்குப்

புரியவில்லல. ான்கு

ாட்கைில்,

அவன்

முதன்

முலறயாக

இதுதபால

அலமதியாக

இருப்பலதப் பார்த்தாள். அந்த

அலமதி

தன்லைக்

தகால்லாமல்

தகால்வலத

உைர்ந்து

தகாள்ை

முடிந்தது. ‘கைத ரம் தன்னுள்

கூட

முன்தைாக்கி

அவலை

விட்டு

அலலயாய்ப்

விலகாமல்

தபாங்கிப்

இருக்க

பிரவகித்து

தவண்டும்’ வரும்

என்று

உைர்வுகள்,

அவனுலடய விலகுதல்கைில் பின்தைாக்கிச் தசல்வதாகத் ததான்றியது. உலகிதலதய மிக அதிகமாக அவள் இரசிப்பது கண்ணுக்தகட்டிய தூரம் வலர ததரியும் கடலன்லைலயத்தான். தன்னுலடய

அன்லைலய

உள்ைிழுத்துக்

கடலலத் தாயாரின் பிரதிபலிப்பாகதவ ஆகாஷும்

அந்தப்

பரந்து

தகாண்டதாதலா

என்ைதவா,

ிலைப்பாள்.

விரிந்த

கடல்

ீலரப்

தபாலத்தான்

அவளுக்குத்

ததான்றியது. அலலகலை ஆலசயுடன் லககளுக்குள் அடக்க முயல்லகயில், நுலரயாய்க் கலரந்து ‘தஹா’தவன்ற இலரச்சலுடன் திரும்பிச் தசல்லும் ஏமாற்றத்லத அவைால் இரசிக்க முடியும். ஆைால், ‘ஆகாஷிற்குள்தைதய புலதந்து தபாய் விட தவண்டுதமன்று மைம் முழுக்கப் தபாங்கும் மைதின் அலலகள், தவறும் நுலரயாய்க் கலரந்து தபாைால் அந்த ஏமாற்றத்லதத் தாங்க முடியுமா?’ என்று கால்கலைக் கட்டிக்தகாண்டு, அதில் முகம் புலதத்து அமர்ந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 27

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘இரண்டு வரும் ஆறு

ாட்கைாக அவதைாடு இருந்த இைிலம முடியப் தபாகிறது… இைி ாட்கலையும், எப்தபாது பார்க்க முடியும் என்று ஏக்கத்ததாடு கடத்த

தவண்டும்… இங்கிருந்து தசன்று விட்டால், அதுவும் இல்லல…’ என்று தவதலையுடன் ிலைத்தாள். தாலய இைந்த தபாது மைதில் ததான்றிய அதத துக்கம், ‘ஆகாலஷப் பிரிய தவண்டும்’ என்று

ிலைக்லகயில் ததான்றதவ, அவளுலடய கண்கைில் கண்ை ீர்

வைிந்தது. “மானு! தஷல் வ ீ தகா?” என்று ஆகாஷ் தகட்டதும், தன்லைச் சுதாரித்துக் தகாண்டவள், கண்கைில் வைியும்

ீலர அவைறியாமல் துலடக்க முயன்றாள்.

கண்டு தகாண்டவன், திலகப்புடன் அவளுலடய முகத்லதப் பற்றித் தன்புறம் திருப்பிைான்.

அவனுலடய

கண்கலைச்

சந்திக்க

மறுத்தவள்,

ீலக்கடலல

தவறித்தாள். பிடிவாதமாக முகத்லதத் திருப்பிப் பார்த்தவைின் விைிகதைாடு விைிகலைக் கலந்தாள். அவர்கள் இருவலரத் தவிர உலகில் எதுவுமற்ற பிரம்லம அவளுக்கு ஏற்பட்டது. ‘வட்டிற்குச் ீ தசல்லத்தான் தவண்டும்… ஆைால், இது தபான்ற இரண்டு இைிதமல்

கிலடக்காதத…

தைக்காகப்

பார்த்துப்

பார்த்துச்

தசய்யும்

ாட்கள்

ஆகாஷின்

அருகாலமலய அனுபவிக்க முடியாதத… இவலைப் பிரிவதால் ஏற்படும் வலிலயத் தாங்கிக் தகாள்ை முடியுமா?’ என்று முயன்ற வலர

ிலைத்து, கண்கைால் அவலை மைதிற்குள்

ிரப்பிக் தகாண்டாள்.

“என்ைாச்சு

மானு?

அைறயா?”

என்று

தகட்டவைிடம்,

“இல்லல…”

என்று

மறுத்துத் தலலயலசத்தாள். ஒருவரின்

மை ிலல

மற்றவருக்குப்

புரிந்திருந்தாலும்,

தவைிப்படுத்திக்

தகாள்ைாமல் இரு உள்ைங்களுதம தவித்தை. அலமதியாக

சில

த ாடிகள்

முகத்தில்

விைிகலைப்

பதித்தவன்,

தமன்லமயாகக் கண்கலைத் துலடத்து விட்டான். லகதகாடுத்து அவலை எழுப்பித் ததாதைாடு தசர்த்து அலைத்துக் தகாண்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 28

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் விலட ததரியாத தகள்விக்கு அவனுலடய தசயல்கள் விலடயாய்க் கிலடக்க, கலங்கியிருந்தவளுலடய முகத்தில் பை ீரிட்ட புன்ைலக பூத்தது. வடு ீ திரும்பும்வலர, இருவருக்குமிலடயில் ஆழ்ந்த அலமதி

ிலவியது.

இருவலரயும் புன்ைலகயுடன் எதிர்தகாண்ட தராஷிைி, “உள்ை வாங்கண்ைா!” என்றாள். “இல்லல தராஷி… தலட் ல ட்டாச்சு… உங்க அம்மா வந்த பிறகு, இன்தைாரு ாள்

வர்தறன்…”

என்று

கண்ைியத்துடன்

பதில்

தசான்ைவைிடம்,

“உங்ககிட்டக்

தகாஞ்சம் தபசணும்… தடன் மிைிட்ஸ்… வாங்க…” என்று வற்புறுத்தலாகச் தசான்ைாள். “என்ை

விஷயம்?”

என்று

தகட்டவைிடம்,

“புதுசு

புதுசா

தமிழ்

தசால்லித்

தரீங்க தபாலிருக்கு… அத்தான்ைா க்ைாஸ் தமட்டா? மச்சான்ைா காதலஜ் தமட்டா? இன்னும் தவற என்தைன்ை இருக்கு?” என்று புன்முறுவலுடன் தகட்டாள். “விடு

தராஷி…

எக்ஸ்ப்ரஷன்ஸ்

அததல்லாம்

இருக்தக,

அதுக்தக

சும்மா

ஜாலிக்காக…

ிலறயச்

தசால்லித்

மானு

தகாடுக்கற

தரலாம்

தபாலிருக்கு…

தஸா க்யூட்…” “இவலை

விட

க்யூட்டாை

தகர்ள்ஸ்

இல்லலயா?

இதுதபாதலல்லாம்

தபச

மாட்டீங்கதை…” புன்முறுவல் உைர்ந்தவன், மட்டும்

இருந்தாலும்,

“அைகுன்னு

இல்லல…

எலதச்

டத்லத,

அதிலிருந்த தசால்தறாம்

தபச்சுன்னு

கூர்லமயாை

தராஷி?

பிஸிகல்

எல்லாத்திலலயும்

தகள்விலய அப்பியரன்ஸ்

இருக்கு…

மிஸ்

தவர்ல்டும், மிஸ் யுைிவர்ஸும் எல்லார் கண்ணுக்கும் அைகாத் ததரியறதில்லல… பார்லவகள்

தவற

தவற…

உைர்வுகள்

ததாணும்…

ஒரு

எைக்குத்

சிலலரப்

பார்க்கும்

ததாைிை

தபாது,

உைர்வில,

மக்தக

மானு

என்

புரியாத

பார்லவக்கு

அைகாத் ததரியறா…” என்று ததாலைக் குலுக்கியவாதற தசான்ைான். “சுத்தம்… உைர்வுக்குப்

என்தைாட தபர்

தகாஞ்சூண்டு

என்ைன்னு

மூலைக்கு

ததைிவாச்

எதுவும்

எட்டலல…

தசால்லிட்டீங்கன்ைா

அந்த

ல்லாருக்கும்…

ஏன்ைா, விலையாட்டுப் தபச்சு தவற மாதிரி ஆயிடக் கூடாததன்னு தகட்கதறன்…” என்று தபசும் தராஷிைிலயத் தடுக்கும் வைியின்றி “விலையாட்டுப்

தபச்சுன்னு

யார்

ின்றிருந்தாள் மான்யா.

தசான்ைா?”

என்று

ஒற்லறப்

புருவத்லத

உயர்த்தியவாறு அவன் தகட்கவும், மான்யாவின் மைதிற்குள் சாரல் வசியது. ீ

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 29

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மான்யாலவப்

பார்த்தவாதற

புன்ைலகயுடன்,

பிடிச்சிருக்குன்னு அர்த்தம்… இன்னும் ஆறு

“எைக்கு

மனுலவ

தராம்பப்

ாள்ல ஊருக்குக் கிைம்பிடுவாங்கறலத

ிலைக்கும்தபாது எைக்குக் கஷ்டமா இருக்குன்னு அர்த்தம்… என்தைாடதவ அவலை ிறுத்தி

வச்சுக்கணும்னு

மைம்

துடிக்குதுன்னு

அர்த்தம்…”

என்று

ஒவ்தவாரு

வார்த்லதகலையும் ததைிவாகச் தசான்ைான். அவ்வைவு த ரம் த ஞ்லச அலடத்த தவதலை விடுபட, ‘அவலைக் கட்டிக் தகாள்ை தவண்டும்’ என்று ததான்றிய உைர்லவத் தடுக்க முடியாமல், அவனுலடய ததாைில் முகம் சாய்த்துக் தகாண்டாள் மான்யா. “அப்ப

ப்ரதபாஸ்

பண்ை

தவண்டியது

தாதை

அண்ைா?”

என்று

தராஷிைி

தகட்டாள். “தராஷி! வருதவன்னு

உைக்கு

தசான்ைாப்

எதிர்பார்த்து

அவங்கதைாட

தபசக்

என்தைாட

கூட

எைக்கு

புரியும்னு குடும்பம் த ரம்

ிலைக்கதறன்… காத்திருக்கும்…

இருக்காது…

எப்தபா

சில

ாட்டுக்கு

லீவ்ல

சமயங்கள்ல அடுத்தபடியா

என்தைாட குடும்பத்லதத்தான் த சிக்கிதறன்…” என்று ஆழ்ந்த குரலில் தசான்ைவன், “எைக்கு வரப்தபாற மலைவி அப்பா, அம்மா, மற்ற உறவுகதைாட இயல்பாப் தபசிப்

பைகணும்…

என்தைாட

தம்பிதயாட,

அத்லததயாட

ததாைியாப்

பைகணும்…

எங்க மண்தைாட பைக்கங்கள், கல்ச்சர் எல்லாத்லதயும் புரிஞ்சுக்கணும்… அங்க தகுந்த

இருக்கற

மாதிரி

எதிர்பார்ப்புகைா

ாட்கள்

குலறவா

ிலறவா இருந்தது…”

இருந்தாலும்,

டந்துக்கணும்…

என்று

ததாடர்ந்து

அந்தச்

சூழ் ிலலக்குத்

இததல்லாம்தான் தசால்லி,

சில

என்தைாட

த ாடிகள்

அலமதி

காத்தான். “ஆைா, மனுதவாட வைர்ப்பு முலறதய தவற… இவ வட்லடப் ீ தபாறுத்த வலர இந்த

ாலு

ாள்ல அப்பாதவா, அக்காதவா தபசதவ இல்லல… எங்க குடும்பத்லத

எப்படி ஏத்துக்குவான்னு ததரியலல… என்தைாட எதிர்பார்ப்லப எப்படி இவளுக்கு உைர்த்தறதுன்னும் ததரியலல… இன்னும்

தகாஞ்ச

ாள்

தபாகட்டும்…

அட்லீஸ்ட்

ஒன்

இயர்

ஆகட்டும்…”

என்று

முடித்தான். “மாமா!” என்ற குரல் தகட்கவும், திலகத்துத் திரும்பிப் பார்த்தவன், மான்யா தன்லை அவ்வாறு அலைப்பலதக் கண்டு புன்ைலக புரிந்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 30

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “என்ை தசால்லித்

சிரிப்பு?

ஒரு

தராமதலதய

வருஷதமல்லாம்

என்

தமல

என்ைால

சந்ததகப்பட்டா

காத்திருக்க

எப்படி?”

என்று

முடியாது…

மிரட்டலாகச்

தசால்லி, அவனுலடய மார்பில் முகம் புலதத்துக் தகாண்டாள். “எப்படி

இருக்கணும்னு

எதிர்பார்ப்லப அப்படிதய

தசால்லிக்

தகாடுங்க

கத்துக்கதறன்…

உங்க

ிலறதவத்துதவன்…” என்று கண்கலங்கச் தசான்ைாள்.

அதிர்ந்து தபாைவன், “மனு! உைக்குத் தமிழ் ததரியுமா?” என்று தகட்டான். “ ல்லாத் ததரியும்… சரியா எழுத வராது… ஆைா, படிக்கத் ததரியும்… ததர்ட் லாங்குதவஜா

தமிழ்தான்

தராஷிைிதயாடதான் தராஷிைிதயாட

படிச்தசன்…

வைர்ந்ததன்…

அம்மாதான்

பிறந்ததிலிருந்து

எங்கம்மாவும்

என்லையும்

தவார்க்

பார்த்துப்பாங்க…

ட்தவல்வ்

இயர்ஸ்

பண்ைிட்டிருந்ததால, அடுத்த

வடுங்கறதால ீ

தூங்கும் தபாது மட்டும்தான் எங்க வட்டுக்தக ீ தபாதவன்… ட்ரான்ஸ்பர் கூட தரண்டு தபதராட

டாடிக்கும்

தபாண்ணு

ஒதர

மாதிரிதான்

மாதிரி

வந்தது…

பார்ப்பாங்க…”

இவங்க

என்று

வட்ல ீ

அவனுலடய

என்லையும் முகம்

ஒரு

பார்த்துச்

தசான்ைாள். “இன்தைாரு

ஸ்வட் ீ

சர்ப்லரஸ்

என்ை

ததரியுமா?

என்தைாட

டாடி

தமிழ் ாடுதான்… மம்மிதான் தடல்லி… லவ் தமதரஜ் பண்ைிட்டாங்க… மம்மி வட்ல ீ தகாஞ்சம் எதிர்ப்பு இருந்தாலும், அக்கா பிறந்ததும் சமாதாைமாயிட்டாங்க… ஆைா, டாடிதயாட

ஃதபமிலில

அக்ஸப்ட்

பண்ைிக்கதவ

இல்லல…

அதைால,

ான்

தமிழ் ாட்டுப் பக்கதம வந்ததில்லல…” என்றாள். அவனுக்கு இைிலமயாை அதிர்ச்சியாக இருந்ததபாதும், ஏததா ஒன்று மைலத உறுத்தியது. ‘மைதில்

ஏன் இப்படித் ததான்றுகிறது? இலட்சத்தில்

தான்

ிலைப்பதுதபால் இருக்கக்கூடாது…

தபயர்

அக்ஷய்

தாதை…’

என்று

ஒரு வாய்ப்பாகக்கூட

ிச்சயம் இருக்காது… இவளுலடய தந்லத

தன்லைச்

சமாதாைம்

தசய்ய

முயன்றவனுக்கு,

தலலயில் இடிலய இறக்குவது தபால, அடுத்த தகவலலச் தசான்ைாள் மான்யா. “டாடிதயாட ஒரிஜிைல் த ம் ஆதித்யன்… சும்மா உங்ககிட்ட தமிழ் ததரியாத மாதிரி

டிச்தசன்…” என்று அவனுலடய முகம் பார்த்துக் குறும்புடன் தசால்லவும்,

அதுவலர

அவளுலடய

கூந்தலல

வருடிக்

தகாடுத்த

லககலைச்

சட்தடை

விலக்கிைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 31

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மைலத

உறுத்திய

விஷயம்

தவைிப்பட்டு

விடதவ,

அந்த

அதிர்ச்சிலயத்

தாங்க முடியவில்லல அவைால். ‘கடவுதை! ிச்சயம்

தபாயும்

கூடாது…

தபாயும்

உலகத்தில்

இவலையா

இவள்

காதலிக்க

மட்டும்

தபண்

தவண்டும்…

என்றால்

இல்லல…

கூட,

இவலை

ிலைத்துப் பார்க்கக் கூடாது… தான்

தவறுக்கும்

குடும்பத்தின் தசய்து

ஒதர

துன்பங்களுக்குக்

தகாள்ை

முடியுமா?

பரின்

மகள்…

இைிலமயாை

காரைமாைவரின் தன்

வட்டிைரின் ீ

மகள்…

அவனுலடய

அவலைத்

முன்பாவது

திருமைம்

இவலை

ிறுத்த

காலமாக

வடியும்

முடியுமா? எவ்வைவு

தபரிய

தவறு

தசய்யவிருந்ததன்…

காலம்

கண்ை ீர் தன்ைால் அதிகப்பட தவண்டுமா? ஒரு தவலை அந்த ஆதித்யன் தவறாக இருக்குதமா?’ என்று

ிலைத்து அவலைதய தவறித்துப் பார்த்தான்.

5 ஆகாஷினுலடய மைப்தபாக்லகக் கவைிக்கும் இல்லல.

மான்யா

அவனுலடய

ததாலைப்

ிலலயில் இரு தபண்களுதம

பற்றிக்

தகாண்டு,

தன்லை

மறந்து

ின்றிருந்தாள். ததாண்லடலயக் அவன்

மீ தத

சாய்ந்து

கலைத்துத் தகாண்ட

தானும்

மான்யா,

இருப்பலத “ ீ

தராஷிைி

இன்ைமும்

உைர்த்ததவ,

இங்கதான்

இருக்கயா

தராஷி?” என்று கண்சிமிட்டிக் தகட்டாள். “ ீங்க

தரண்டு

தபரும்

பண்றது

டூ

மச்சாத்

ததரியலல…”

என்று

இடுப்பில்

லககலை லவத்துக் தகாண்டு முலறத்தவாதற தகட்கவும், ஆழ்ந்த

அலமதியுடன்

ின்றிருந்த

ஆகாஷ்,

“ஸாரி

தராஷி…

ான்

மான்யாதவாட தகாஞ்சம் தபசணும்… என்தைாட வட்டுக்கு ீ அலைச்சிட்டுப் தபாதறன்…” என்று தசால்லிவிட்டு, லகப்பிடியிதலதய அலைத்துச் தசன்றான். ‘சந்ததாசப்படுவான்’

என்று

ிலைத்திருக்லகயில்,

அவனுலடய

இறுகிய

முகத்ததாற்றத்திலிருந்து மான்யாவால் எலதயும் புரிந்து தகாள்ை முடியவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 32

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வட்டிற்குச் ீ தசன்றதும்,

ீலர அருந்திவிட்டு அலமதியாக

ின்றிருந்தவைிடம்,

“எைக்குத் தமிழ் ததரியும்னு தசால்லாம விட்தடன்னு தகாபமா ஆகாஷ்?” என்று தகட்டாள். எந்த ீங்களும்

பதிலும்

வராமல்

ஆர்வத்ததாடு

தபாகதவ,

என்லைப்

“உங்கலைப்

பார்த்தீங்கைா,

பார்த்ததுதம தராம்ப

பிடிச்சிடுச்சு…

தஹப்பியா

ஃபீல்

பண்ைிதைன்…. என்லைப் தபச

பத்தி

ஆரம்பிச்தசன்…

என்ை ஏன்

ிலைக்கறீங்கன்னு

எங்கிட்ட

இருந்து

தராம்பத் தவிச்சுப் தபாயிருந்ததன்… இப்பதான் தமிழ் தபசுவாங்க?

ததரிஞ்சிருக்க சும்மாச்

வாய்ப்பு

விலகிப்

ஹிந்தியில

தபாறீங்கன்னு

ததரியாம

ிம்மதியா இருக்கு…

இருக்கான்னு

தசால்லக்கூடாது,

ததரிஞ்சுக்கத்தான்

தயாசிக்காமக்

ஒதரயடியா

கூட

இப்படியா

உருகல்ஸ்தான்…”

என்று

அவனுலடய ததாைின் மீ து சாய்ந்து தகாண்டு தசான்ைாள். அவலை விலக்கிவிட்டு, தஸாபாவில் அமர்ந்தவன், “உன்தைாட அப்பாதவாட தபர் அக்ஷய்னு தசான்ை மான்யா?” என்று தகள்விதயாடு ஏறிட்டான். “ஏதைா

அவருக்கு

ஆதித்யன்ங்கற

தபர்

பிடிக்கலல…

அதான்

அக்ஷய்னு

மாத்திட்டார்… அக்ஷூ தசல்லப் தபர்… மம்மி அப்படித்தான் கூப்பிடுவாங்க… அதுதவ எங்களுக்கும் பைகிடுச்சு…” என்றாள். தமாலபலில்

தந்லதயுடைிருக்கும்

புலகப்படத்லத

எடுத்தவள்,

“மம்மிதயாட

தபாட்தடா பார்த்திருக்கீ ங்கதாதை? சுைிதா ஷர்மான்னு தசால்லியிருக்தகதை... இது டாடி… இது தமக்ைா…” என்று ஒவ்தவான்றாகக் காட்டியவள், அவனுலடய அைல் வசும் ீ பார்லவலயக் கவைிக்கவில்லல. சிறிது

த ரம்

தபாலிருந்ததால், அதுவலர

கைித்துத்

தன்னுலடய

குரல்

மட்டுதம

தைித்து

ஒலிப்பது

ிமிர்ந்து பார்த்தாள். கண்டிராத

வலகயில்,

அவைது

முகம்

கல்

தபால

தபாய்,

யாதரா

இறுகியிருந்தலதப் பார்த்ததும், எதுவும் புரியாமல் திலகத்தாள். புன்ைலகக்கும்

இைிலமயாை

ஆகாஷ்

ததாலலந்து

அறியாதவன் அமர்ந்திருப்பது தபாலிருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 33

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “என்ை

ஆச்சு?

எதுவுதம

தபச

மாட்தடங்கறீங்க…

சந்ததாசப்

படுவங்கன்னு ீ

ிலைச்தசன்… உண்லமலய மலறச்சிட்தடன்னு என் தமல தகாபமா? ஸாரி ஆகாஷ்… ப்ை ீஸ்… ஏதாவது தபசுங்க…” என்று தகஞ்சலாகக் தகட்டாள். “ ான் தகாஞ்சம் தயாசிக்கணும் மான்யா…

ாலைக்குப் தபசலாம்… தவைியில

சுத்திட்டு வந்ததால தலலவலியா இருக்கு… லீவ் மீ அதலான்…” என்று எரிச்சலாை குரலில் தசால்லதவ புரியாமல் திலகத்தாள். ‘தவைிப்பலடயாகதவ

பிடித்திருப்பதாகச்

தசால்லிவிட்டான்…

தவடிக்லகயாக

எடுத்துக் தகாள்ை தவண்டிய ஒன்லறக் தகாபமாக எடுத்துக் தகாண்டாைா? தைக்குத்

தமிழ்

ததரிந்திருப்பதால்,

எைிதாக இருக்குதமன்று

அவனுலடய

குடும்பத்தாருடன்

பைக

ிலைத்து சந்ததாசப்பட தவண்டுதம!

அப்படியில்லாமல், ஏன் எதுவும் தபசாமல் தவிர்க்கிறான்?’ என்று எவ்வைவு தயாசித்தும், அதற்காை விலட அவளுக்குக் கிலடக்கவில்லல. “ ா… ான்… ஏதாவது தப்புப் பண்ைிட்தடைா? இது மாதிரி தகாபப்படுவங்கன்னு ீ ததரிஞ்சிருந்தா, உண்லமலய மறச்சிருக்கதவ மாட்தடன்… விலையாட்டுத் தைமாப் பண்ைிட்தடன்…”

என்று

கலக்கத்ததாடு

தசான்ை

பிறகும்,

அவைிடமிருந்து

எந்த

பதிலும் இல்லல. “ஆகாஷ்! தசால்றதுன்னு

உங்கலைப்

பார்த்தப்ப,

ததரியலல…

எைக்குள்ை

உங்கலை

தமதரஜ்

வந்த

சந்ததாசத்லத

பண்ைிட்டா

எப்படிச்

ல்லாருக்கும்னு

ிலைச்தசன்… ஒவ்தவாரு

ாளும்

உங்க

தமல

காதல்

உங்கலை விட்டு என்ைால இருக்க முடியாது…

அதிகமாயிட்தடதான்

ீங்க விலகிப் தபாறப்ப

இருக்கு… ார்மலாதவ

இருக்க முடியலல… மைசு முழுக்க வலிக்குது… உங்கலை த சிக்கற மாதிரிதய உங்க உறவுகலையும் த சிக்கதறன்… பைக்க வைக்கங்கள்

மட்டும்தான்

வித்தியாசமா

இருக்கும்…

எல்லாத்லதயும்

தசால்லிக்

தகாடுங்க… முழுமைதசாட

எல்லாரும்

ஏத்துக்கற

வலரக்கும்

காத்திருக்தகன்…

ஆைா,

என்தைாட தபசாம மட்டும் இருக்காதீங்க…” என்று காதலல அவைிடம் யாசித்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 34

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ப்ை ீஸ்

மானு…

ீ

எந்தத்

தப்பும்

பண்ைலல…

எைக்குக்

தகாஞ்சம்

லடம்

தகாடு… இப்ப என்ைால எதுவும் தயாசிக்க முடியலல… என்தைாட பலம், பலவைம் ீ தரண்டுதம

ீதான்…

மை ிலலலயப்

தபா…”

புரிந்து

என்று

தகாள்ை

கரகரத்த முடியாமல்,

குரலில்

தசால்லதவ,

திரும்பித்

திரும்பிப்

அவனுலடய பார்த்தவாதற

தவைிதயறிைாள். கதலவத் தாைிட்டுவிட்டு வந்தவன், எதுவும் தசய்யத் ததான்றாமல் விைக்லக அலைத்துவிட்டுப் படுக்லகயில் சரிந்தான். இது தபான்ற ஒரு

ிலல வருதமன்று அவன் எண்ைிப் பார்த்ததில்லல.

கப்பற்பலடயில் தசர்ந்ததிலிருந்தத, ‘என்றாவது ஒரு ாள் அந்த ஆதித்யலைச் சந்திக்க

தவண்டும்…

தகாபத்லததயல்லாம் ிலலலமயில்

சிறு

வயதிலிருந்து

காட்ட

தவண்டும்…

மைதில்

தலலகுைிந்து

ிறுத்த தவண்டும்…’ என்தறல்லாம்

இப்தபாது அலைத்தும் லக

வைர்த்து பதில்

லவத்திருக்கும் தபச

முடியாத

ிலைத்திருந்தான்.

ழுவிப் தபாைது தபாலிருந்தது. உறக்கமின்றித்

தவித்தவைால், ததைிவாக எலதயும் முடிதவடுக்க முடியவில்லல. அதிகாலலக்

கதிரவன்

தவைிச்சப்

புள்ைிகலைப்

பரவ

விடுலகயில்,

அவனுலடய மைதிலும் தவைிச்சம் பரவியது. மான்யாவிடம் தபசதவண்டுதமன்ற எண்ைம் ததான்றிைாலும், மாலலத ரம் வலர அவலைச் சந்திப்பலத ஒத்திப்தபாட்டான். மான்யாதவா, ‘அவனுக்கு என்ைவாயிற்று’ என்று புரியாமல் தவித்திருந்தாள். ‘அவனுக்கும்

பிடித்திருக்கிறது’

என்று

ததரிந்த

பின்ைர்,

புறக்கைிப்லபத்

தாங்கிக் தகாள்ை முடியவில்லல அவைால். ததர்வு முடிந்து வடு ீ திரும்பிய தராஷிைி, அழுதழுது கண்கள் வங்கிப் ீ தபாய்ப் படுத்திருந்தவலைப் பார்த்ததும் திடுக்கிட்டாள். ஏதைன்று தகட்பதற்கு முன்தப, “ஆகாஷ், இப்பவும் வரலல தராஷி… வியூ பாயிண்ட்ல இவ்தைா த ரம் தவயிட் பண்ைிதைன்… தபானும் ஸ்விச்ட் ஆஃப்னு வருது… வடும் ீ லாக் ஆயிருக்கு…

ிலறய லடம் தபாய்ப் பார்த்திட்டு வந்திட்தடன்…”

என்று பரிதவிப்பாய்ச் தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 35

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “மானு! தவற ஏதாவது தகாபமா உன்தமல?” என்று தகட்டதுதம, “ததரியலல

தராஷி…

த த்து

ஈவிைிங்ல

இருந்தத,

அலமதியா

எலததயா

தயாசிச்சிட்தட இருக்கார்… எைக்கு அழுலகயா வருது… அவதராட வாய்ஸ் தகட்டாக் கூடப்

தபாதும்…

அவலரப்

காலலயிலிருந்து

பிரிஞ்தசல்லாம்

தபசாததுக்தக

லபத்தியம்

என்ைால பிடிச்ச

இருக்கதவ

மாதிரி

முடியாது…

இருக்கு…”

என்று

கண்கலங்கச் தசான்ைாள். “ஒரு தவலை, உன்தைாட பதிலுக்கு ாலு

ாைா

எலததயா

விலையாடறாதரா என்ைதவா மானு…

ீ அவலர சீ ட் பண்ைிைதுக்காக மண்லட காய விடறாரா?” என்று

கண்டு

பிடித்தவள்

தபால

என்று ஆர்வத்துடன்

ிமிர்ந்தாள்.

மறுத ாடிதய,

“ம்ஹூம்…

தராஷிைி

தவற

தகட்கதவ,

எலததயா

‘அப்படியிருக்குதமா!’

தயாசிக்கறார்

தராஷி…

ான்

அவங்க தபமிலிக்கு ஒத்து வருதவதைா மாட்தடதைானு சந்ததகம் அதிகமா இருக்கு… ான் அவருக்கு தமட்ச்சாக மாட்தடைா?” என்று தசார்ந்த குரலில் தகட்டாள். “ச்சூ…

தபா

மான்யா…

லூசு

மாதிரி

எலதயாவது

தயாசிக்காதத…

உங்கலை

மாதிரி அருலமயாை தஜாடிலயப் பார்க்க முடியாது… தமட் ஃபார் ஈச் அதர்…” என்று கண்சிமிட்டிச் தசான்ைவள், “இந்த

அழுமூஞ்சி

மான்யாலவ

எைக்குப்

பிடிக்கதவ

இல்லல…

சியர்

அப்

டார்லிங்… முதல்லலதய இதுக்குத்தான் தமிழ் ததரியும்னு தசால்லச் தசான்தைன்… சரி

விடு…

ஆகாஷ்

அண்ைா

இன்னும்

தகாஞ்ச

த ரத்தில

கால்

பண்ணுவார்

பாதரன்… சும்மா விலையாட்டுன்னு பதிலுக்கு பதில் தசால்லப்தபாறார்… இல்லலயான்னு பாரு…” என்று தசால்லவும், ஆவலுடன்

டக்குதா

ிமிர்ந்தாள்.

“ ிஜமா தராஷி? எல்லாம் சரியாயிடுமா?” “ம்ம்… ஜாலியா உன்தைாட

ஹாரஸ்தகாப்

என்ஜாய் கஸின்

பார்த்து

தவணும்ைா

பண்ைிலையான்னு லட்டுதவா,

குட்டுதவா

தசால்தறன்…

இருந்திருக்கணும்… தசால்லுவதய

ஊருக்கு ஊருக்குப்

அவலைக்

வந்தயா, தபாய்

கல்யாைம்

பண்ைிக்கறலத விட்டுட்டு, யார் லவ் பண்ைச் தசான்ைாங்க…” “ஓ

காட்!

அவலையா?

சரியாை

தஜாள்ளு

பார்ட்டி…

அறிவாைி மாதிரி இந்த ஐடியா தசால்லிட்டிருக்கான்ைா,

தமக்ைாதான்

தராம்ப

ீயும் அவலை மாதிரிதய

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 36

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தபசற…

என்தைாட

ஆகாஷ்

மாதிரி

யாருதம

இருக்க

மாட்டாங்க…”

என்று

தபச

ஆரம்பித்தவள் ஓரைவிற்கு இயல்பாைாள். தராஷிைி தசான்ைவாதற, இரவு எட்டு மைிக்கு தமல், ‘வட்டிற்கு ீ வருமாறு’ தசல்தபாைில் ஆகாஷ் அலைக்கவும், மகிழ்ச்சியுடன் தயாராைாள். அழுதது

ததரியாமலிருக்க

தவகமாக

சிறிதைவு

ஒப்பலை

தசய்தவள்,

தராஷிைிலய அலைத்துக் கன்ைத்தில் முத்தமிட்டாள். “தஹய்! சும்மா சும்மா இது மாதிரிதயல்லாம் பண்ைக் கூடாது… தமிழ் ாட்டு மருமகைாகப்

தபாற…

இதுமாதிரி

தவலலதயல்லாம்

அண்ைாதவாட

ிறுத்திக்கணும்…” என்று தராஷிைி தகலி தபசவும், மைம் இயல்பாைது. தைக்காக வாயிலில் காத்திருந்தவலைக் கலக்கத்துடன் பார்க்க, “வா மனு!” என்று புன்முறுவலுடன் அலைத்துவிட்டு உள்தை தசன்றான். எப்தபாதும் தபான்ற புன்ைலக இல்லாதது தபாலத் ததான்றதவ, “ஆகாஷ்! என் தமல

என்ை

தகாபம்னு

இருக்காதீங்க…”

என்று

தசான்ைாத்

கலங்கிய

திருத்திக்கதறன்…

கண்களுடன்

ஆைா,

தசால்லவும்,

தபசாம

இரு

மட்டும்

லககலையும்

விரித்து “வா!” என்றான். வில்லிலிருந்து புறப்பட்ட அம்பு தபால, சிறு விம்மலுடன் அலைப்பிற்குள் புகுந்தவைது தலலலய தமல்ல வருடிக் தகாடுத்தான். “பயந்திட்டயா?” என்று இறுக்கி அலைத்தவாதற தகட்டான். “ம்ஹூம்…

பயதமல்லாம்

விலையாட்டுக்குத்தான்

அப்படிப்

இல்லல…

தராம்பத்

பண்ைிதைன்…

தவிப்பா

உங்கலைச்

சீ ட்

இருந்துச்சு… பண்ைணும்னு

ிலைக்கலல…” என்று விசும்பலுக்கிலடயில் தசால்லவும், “தபபி!

என்லை

தராம்பதவ

பலவைப் ீ

படுத்தாதத…”

என்று

தகஞ்சலாகச்

தசான்ைான். “ஏன்

ஆகாஷ்

த த்து

ல ட்ல

இருந்து

சரியாதவ

தபசலல?”

என்று

ஏக்கத்துடன் தகட்க, கண்கைில் முத்தமிட்டவன் அலமதி காத்தான். “வட்ல ீ

உன்லை

எப்படி

இண்ட்ரடியூஸ்

பண்றதுன்னு

தயாசிச்சிட்தட

இருக்தகன்… ஒரு வைியும் புரியலல…” என்று தபருமூச்சுடன் கூறிைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 37

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “லவ் தமதரஜ்கு அக்ஸப்ட் பண்ைிக்க மாட்டாங்கைா ஆகாஷ்? ஏன்ைா எங்க டாடிலயக்

கூட

தசால்லதவ,

வட்டுக்தக ீ

ஒரு

மாதிரிக்

வரக்கூடாதுன்னு குரலில்

தசால்லிட்டாங்கைாம்…”

“அததல்லாம்

ஏன்னு

என்று

தசால்லியிருக்காறா?”

என்று தகட்டான். புரியாமல் பார்த்தவள், “டாடிக்கு அததல்லாம் தபசிைாதல பிடிக்காது… தாத்தா, பாட்டி,

கசின்ஸ்

துருவிக்

எல்லாம்

தகட்தபன்…

இருந்தா

ஆைா,

ஜாலியா

டாடிக்குக்

இருக்கும்னு

தகாபம்

ான்தான்

வந்திடும்…

துருவித்

அதைால

தவற

வைியில்லாம அவாய்ட் பண்ைிடுதவன்…” என்று தசான்ைாள். “ ிலறயப் தபருக்கு லவ் தமதரஜ்ைாதல பிடிக்காது மனு… தரண்டு தபர் மட்டும் சம்மந்தப்பட்ட உறவுகளும்

விஷயமா இலையற

தமதரஜ்தாதை…

ாங்க

பார்க்கறதில்லல…

விஷயமாப்

பார்ப்தபாம்…

தரண்டு

குடும்பத்ததாட

உன்தைாட

டாடிதய

லவ்

ீ லவ் பண்தறன்னு தசால்லிப் பார்… உடதை ஒத்துக்க மாட்டார்…

ஆயிரம் தகள்விகள் தகட்பார்… அப்படியிருக்கும் தபாது கிராமத்தில இருக்கறவங்க உடதை ஒத்துப்பாங்கன்னு “எைக்குப் ஆகாஷ்…

ிலைக்க முடியுமா?” என்றான்.

பிடிச்சிருக்குன்னு

தசான்ைா,

டாடி

எதுவுதம

தகட்க

மாட்டார்

மக்கிருக்கற வாழ்க்லக ஒரு முலறதான்… அலத சந்ததாசமா வாழ்ந்து

முடிச்சிடணும்…

ம்லமச் சுத்தி இருக்கறவங்களுக்காகதவ வாழ்ந்து, சந்ததாசத்லதத்

ததாலலச்சிடக் கூடாதுன்னு தசால்வார்… தமக்ைா லவ் பண்தறன்னு தசான்ைப்பவும், உடதை

சரின்னு

தசால்லிட்டார்…”

என்று

ம்பிக்லகயுடன்

தசான்ைவைிடம்

மறுப்பாகத் தலலயலசத்தாள். “டாடியப்

பத்தி

உங்களுக்குத்

ததரியாது

உங்கலைப் பத்திச் தசால்லப் தபாதறன்… அப்ப புரிந்து பத்திை

தகாள்ை

பர்ஸைல்

முடியாத

டீதடய்ல்ஸ்

ஆகாஷ்…

கால்

பண்ைி

ம்புவங்க ீ தாதை?”

பாவலைதயாடு, எதுவும்

இப்பதவ

“தபசு

தசால்ல

மனு…

ஆைா,

தவண்டாம்…

என்லைப்

அஃபிஷியல்

டீதடய்ல்ஸ் மட்டும் தசால்லு… தமிைன்னு கூடச் தசால்ல தவண்டாம்… சர்ப்லரஸா த ர்ல இண்ட்ரடியூஸ் பண்ணு…” என்று தசான்ைான். “தயஸ்… டாடிக்கும்

ீங்க தமிழ்னு ததரிஞ்சா சர்ப்லரஸா இருக்கும்…” என்று

கண்கள் பைபைக்க மகிழ்ச்சியுடன் தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 38

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தபச விட்டுவிட்டு ஒதுங்க முயன்றவைின் லககலைப் பற்றி அருகில் அமர லவத்தவள், “உங்களுக்குத் ததரியாம என்ை சீ க்தரட் இருக்கப் தபாகுது…” என்றவாறு ததாைில் சாய்ந்து அமர்ந்து தகாண்டாள். “ஒழுங்கா உட்கார்…” என்று விலக்கி அமர்த்தியவைிடம், காட்டிவிட்டு, அவனுக்கு எதிராக

ாக்லகத் துருத்திக்

ாற்காலிலய இழுத்துப் தபாட்டு அமர்ந்தாள்.

தன்லைப் பற்றி அவளுலடய தந்லதயிடம் தசால்வலத, லககலைக் கட்டிக் தகாண்டு தவடிக்லக பார்த்தான். “என்ை டாட்…

ீங்கைா இப்படிச் தசால்றீங்க? ஃலபவ் தடஸ் பைகியிருக்தகன்…

எைக்கு தராம்பப் பிடிச்சிருக்கு…” என்று தசான்ைவள், எதிர்முலையிலிருந்து வந்த பதிலில் முகம் தசார்வலத உதடுகள் துடிக்கப் பார்த்தான். “ஹீ இஸ் ிலைக்கறீங்க? மாட்டாங்க…

எ

தசால்ஜர்

ாட்லட

அலதத்

டாட்…

உயிரா

தவிர

தவற

இதுக்கும்

தமல

ிலைக்கறவங்க, எதுவும்

எைக்குத்

என்ை

தகுதி

தவணும்னு

தப்பாைவங்கைா

இருக்க

ததலவயில்லல…”

என்று

உறுதியாை குரலில் தசால்பவலை, ஆழ்ந்த அலமதியுடன் பார்த்தான்.

6 “ஆகாஷ்! தகட்கறார்

ீங்க தசான்ைதுதான் சரி… எைக்குப் லபத்தியம் பிடிச்சிருக்கான்னு

டாடி… அவசரப்பட்டு

எந்த முடிவும்

எடுக்காததன்னு தசால்றார்…

ான்

மூலைலய யூஸ் பண்ை மாட்தடைாம்… தசன்டிதமண்டல் ஃபூலாம்… எதமாஷைலா முடிவு பண்ைிட்டு அப்புறம் ஃபீல் பண்ணுதவன்தைல்லாம் அட்லவஸ் பண்றார்… டாடிதய இப்படிச் தசால்றார்ைா, உங்க வட்ல ீ ஒத்துக்க மாட்டாங்கைா?” என்று முகம் சுருங்கிப் தபாய், கண்கலங்கக் தகட்டாள் மான்யா. ‘உன்லைத் தவிர தவறு யாராக இருந்தாலும் ஒத்துக் தகாள்வார்கள்’ என்று ிலைத்தவன், அலத வாய்விட்டுச் தசால்லவில்லல. குைந்லதத்தைம்

மாறாமல்

கவலலதயாடு

அமர்ந்திருந்தவலைப்

பார்த்ததும்

அவனுக்குச் சிரிப்பு வந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 39

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் கட்டுப்

படுத்திக்

தகாண்டவன்,

தகாண்டிருக்கிறாதை…

இப்படிதய

‘எல்லாவற்றிற்கும் இருந்தால்,

கவலலப்

பட்டுக்

வருங்காலத்தில்

பிரச்சலைகலைதயல்லாம் எப்படித் தாங்குவாள்?’ என்று

வரும்

ிலைத்தான்.

“மனு! இங்க பார்… இது மாதிரிதயல்லாம் தசார்ந்து தபாகாமப் தபாராடணும்… லவ்

பண்ைிைா

இப்படி

லதரியத்ததாட இரு…

ிலறய

ப்ராப்ைம்ஸ்

ான் இருக்தகங்கற

வரும்…

எந்த

சூழ் ிலலயிலும்,

ம்பிக்லகலய மட்டும் மைசில வச்சுக்க…”

என்று தசால்லவும் புரியாமல் பார்த்தாள். “என்ை

தசால்றீங்கன்னு

புரியலல…

ீங்க

என்தைாடதவ

இருந்தா

எல்லாத்லதயும் சமாைிப்தபன்…” “அது… தசால்றதய…

தகாஞ்சம் அதுவும்

டவுட்

தான்டா…

தசல்லப்

உங்க

தபாண்ணு

டாடிதான்

தவற…

தராம்ப

சமாைிக்க

ஃப்ரீ

லடப்னு

முடியாதா?”

என்று

புருவங்கலை உயர்த்திக் தகட்டான். “ஹய்தயா!

ாதை தசம தடன்ஷன்ல இருக்தகன்… ஸ்தடடஸ், ஃதபமிலின்னு

ஏததததா தபசறார்… எைக்கு தராம்ப பயமா இருக்கு ஆகாஷ்…” “என்ை

பயம்

மனு?

ஒரு

தவலை

உங்க

டாடி

தவண்டாம்னு

தசான்ைா,

இததல்லாம் சரிப்படாதுன்னு விட்டுடப்தபாறயா?” என்று தகட்டான். அலதக்

தகட்டதுதம

அவளுக்கு

அவ்வைவு

தகாபம்

வரும்

என்று

எதிர்பார்க்கவில்லல அவன். சட்லடலயப் ஆகாஷ்…

ீ

பிடித்து

என்ைதான்

படதறன்…

உலுக்கியவள்,

ிலைச்சிட்டிருக்க?

என்தைாட

“த கட்டிவா டாடிலயப்

கவலலதயல்லாம்

தபசிைா

பத்தியா

உங்க

உலதப்தபன் ான்

கவலலப்

வட்ல ீ

என்ை

தசால்வாங்கதைான்னுதான்… அலதப் புரிஞ்சுக்காம…” என்று மூச்சு வாங்கப் தபசவும், ன்றாகதவ சிரித்தான். “என்ை சிரிப்பு?” என்று மீ ண்டும் முலறக்கவும், “இைிதமல் வாடா, தபாடான்னு தசால்றதுதான் குலற…” என்று தகலியாகச் தசான்ைான். “உரிலம

கிலடச்சதுன்ைா

அப்படித்தான்

தபசுதவன்…

இைிதமல்

எதுவும் தசால்லாதீங்க… டாடிலய சாமாைிச்சிடுதவன்… எப்படிதயா

த கட்டிவா

ல்ல படியா

ம்ம

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 40

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தமதரஜ்

டந்தாப்

தபாதும்…”

என்று

அவனுலடய

ததாைில்

சாய்ந்தவாதற

தசான்ைாள். “ஒண்ணு தவணும்ைா பண்ணு மனு… எங்க வட்டு ீ அட்ரஸ் ததரன்… த ரா கிைம்பிப் தபாய், தசால்லவும்,

ீதய சம்மதம் வாங்கிதடன்… கவலலப்படாம இருக்கலாம்…” என்று

ிமிர்ந்து பார்த்தவள் அவைது கண்கைிலிருந்த தகலிலயப் பார்த்ததும்,

தசல்லமாகக் குத்திைாள். “தபாக ஏன்ைா,

மாட்தடன்னு

ிலைச்சிட்டீங்கைா?

தபாராடியாவது

தஜயிச்சிடுதவன்…

ீங்க எைக்கு அவ்வைவு முக்கியம்… உங்கைப் பார்த்து ஃலபவ் தடஸ் ஆை

மாதிரிதய இல்லல… பலவருஷமாப் பைகிை மாதிரி இருக்கு… ஒரு

ிமிஷம் கூடப்

பிரியாம இருக்கணும் தபாலிருக்கு…” என்று காததலாடு தசான்ைாள். த ற்றியில்

தசல்லமாக

முட்டியவன்,

“என்ை

மனு…

தராம்ப

தராமாண்டிக்

மூட்ல இருக்க தபால?” என்று தகட்டான். அவன்

மீ து

தராமாண்டிக்காை தைிலம…

சாய்ந்து

லடம்,

அமர்ந்து

தவற

இப்படிதயல்லாம்

தகாண்டவள்,

யாருதம

இருக்கும்

இல்லாம,

தபாது

“ ல்ல

சில்

தராமாண்டிக்

மூட்

தவதர்,

பர்ஸதைாட

எப்படியிருக்கும்?”

என்று

கூச்சத்ததாடு தகட்டாள். கண்டதும்

அவன்

மீ து

தகாண்ட

காதல்

சிறிது

சிறிதாய்

ஆக்கிரமித்து,

அவளுலடய உடல் முழுவதும் சிலிர்ப்லபப் பரவச் தசய்திருந்தது. உலகம் முழுலமயாய்

மறந்து

தபாய்,

உறவுகள்

ிலைவற்றுப்

தபாய்,

அவலைதய

ிலைத்திருந்தாள்.

புறக்கண்கலை

மூடிக்

தகாண்டாலும்,

அவளுலடய

அகக்கண்கள்

விைித்திருந்தை. விலையாட்டுப் தபாலச் தசால்லியிருந்தாலும், அந்த இரவு த ரம் உைர்வுகலை விைிப்பலடயச் தசய்ய, உடதலா தமலும் சிலிர்த்தது. தமல்ல

அவளுலடய

முகத்லத

ிமிர்த்திய

ஆகாஷ்,

“உங்கிட்ட

ஒரு

முக்கியமாை விஷயம் தபசணும் மனு…” என்றான். அவன்

தபசிய

வார்த்லதகள்

ததரியவில்லல. ஒரு வித மயக்க

எதுவும்

அவளுலடய

காதில்

விழுந்ததாகத்

ிலலயிதலதய இருந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 41

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் விரல்கள் தீண்டிய கைம், ததகம் முழுக்க எரியத் துவங்கியது. காதலலச் தசான்ை தபாழுதின் சிலிர்ப்பு, இரத்த

ாைதமல்லாம் தறிதகட்தடாடியது.

பதில் தசால்லாமல் அமர்ந்திருந்தவைிடம், “மனு! தடஸ்தான் இருக்கு… அப்புறம்

மக்கு இன்னும் ஃலபவ்

ீ ஊருக்குக் கிைம்பியாகணும்… மறுபடியும் எப்பப்

பார்க்க முடியும்னு ததரியலல… அதுவலரக்கும் காத்திருக்கணும்…” என்று கூந்தலல வருடியவாதற தசால்லவும், பிரிவின் துயர் அவலைக் கவலல தகாள்ைச் தசய்தது. “ ான் இங்தகதய இருந்திடவா?” என்று கலக்கத்துடன் தகட்டாள். கண்கலைச் சிமிட்டி, “இருந்திதடன்… ஆைா, தரண்டு தபரும் தைியா இருந்தா பார்க்கறவங்க

என்ை

தசால்வாங்க?

தவணும்ைா

ாலைக்தக

தமதரஜ்

பண்ைிக்கலாமா?” என்று விலையாட்டுத் தைமாகக் தகட்டான். உறுதியாகத் தலலயலசத்து மறுத்தவைிடம், “ஏன் உங்க டாடிகிட்ட பர்மிஷன் தகட்கணுமா?” என்று ஒரு மாதிரிக் குரலில் தகட்டான். “விலையாடாதீங்க பண்ைிட்டிருக்தகன்…

ஆகாஷ்…

ீங்க

எப்தபா

பர்மிஷலைப்

தமதரஜ் பத்திப்

டக்கும்னு

தபசறீங்க…

எங்கப்பா

பர்மிஷன் தகட்டுட்டா தமதரஜ் பண்ைிைார்… அவதராட தமததட பண்ணுதவன்…

முடியாதுன்னு

தசான்ைா

உங்க

வட்டுக்கு ீ

ாதை

ஃபீல் மட்டும்

ானும் ஃபாதலா

வந்திடுதவன்…”

என்ற

குரலில் ததரிந்த உறுதி அவலை அலசத்துப் பார்த்தது. ததாடர்ந்து, “ஆைா, கிராமத்தில எல்லா ரிதலடிவ்லஸயும் இன்லவட் பண்ைி, டூ

த்ரீ

தடஸ்கு

ஃதபஸ்டிதவல்

மாதிரி

தமதரஜ்

பண்ணுவாங்கன்னு

தராஷி

தசான்ைா… அம்மா, அப்பா, தாத்தா, பாட்டி, அத்லதன்னு எல்லாம் எவ்தைா ஆலசயா தவயிட்

பண்ணுவாங்க…

அவங்கலை

அதுக்தகல்லாம் சான்தஸ இல்லல…

விட்டுட்டு

ாம

எப்படி?

ாதை ஓதகன்னு தசான்ைாலும்

ம்ஹூம்…

ீங்க ஒத்துக்க

மாட்டீங்கன்னு எைக்குத் ததரியும்…” என்று தசான்ைாள். “விலையாடலல சிம்ப்ைா

தமதரஜ்

எல்லாலரயும்

மனு…

ல்லா

பண்ைிப்தபாம்…

கன்வின்ஸ்

தயாசிச்சு வட்ல ீ

பண்ைி,

முடிதவடுத்துதான்

தசால்ல

இன்தைாருமுலற

தவண்டாம்…

தகட்கதறன்… ஃதபமிலில

அவங்களுக்காக

தமதரஜ்

பண்ைிக்கலாம்…” என்று உறுதியாை குரலில் தசால்லதவ திலகத்தாள். முகத்திலும் ஆகாஷ்…

உங்க

அதத

உறுதி

தபரண்ட்ஸுக்குத்

பிரதிபலிக்கதவ, ததரிஞ்சா

தராம்ப

குைப்பத்துடன்,

“தவண்டாம்

வருத்தப்படுவாங்க…

ஏததா

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 42

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தப்புப்

பண்றமாதிரித்

ததாணுது…

டாடிதயாட

முடிவால

ரிதலடிவ்ஸ்

பிரிஞ்சு தபாயிட்டாங்க… அதுக்தக ஃபீல் பண்ணுதவன்… அதத தப்லப

எல்லாம்

ாம தரண்டு

தபரும் பண்ைணுமா?” என்று மறுத்தாள். முகம் இறுக, “இல்லல மனு…

ான் முடிவு பண்ைிட்தடன்…

ீ தான் இப்ப

உன்தைாட முடிலவச் தசால்லணும்…” என்றவனுலடய குரல் தீர்மாைமாக ஒலித்தது. ‘ஏன் இவ்வைவு அவசரம்? பிடிவாதம்? எத்தலை முலற திருமைம் தசய்வது?’ என்று சிறிது த ரம் தயாசித்தாள். “த க்ஸ்ட் வக்ல ீ இருந்து தரண்டு மாசத்துக்கு எைக்கு ட்லரைிங் ஸ்டார்ட் ஆகுது… ஷீ-லதான் இருப்தபன்… உன்தைாட தபசக்கூட முடியாது… அதுவுமில்லாம ஊருக்குப் உைக்கு

தபாயிட்டா, தவற

ஏததா

சூழ் ிலல ப்ரதபாசல்

எந்த

மாதிரி

இருக்குன்னு

மாறும்னும் டாடி

தசால்ல

தசான்ைதா

ீ

முடியாது…

தவற

தசால்ற…

எல்லாம் தயாசிச்சுப் பாரு…” என்று அழுத்தத்துடன் தமலும் தசான்ைான். உண்லமயில்

அவனுலடய

முடிலவக்

தகட்டதும்

மகிழ்ச்சியில்

துள்ைிக்

குதிக்கத்தான் ததான்றியது. அவனுக்காகத்தான் தயங்கியதத. ஆைால்,

அவதை

தீர்மாைமாகப்

தபசும்

தபாது,

தவண்டும்’ என்பது மட்டுதம அவளுலடய மைதில் அகமும்,

முகமும்

மலர,

“எைக்கு

‘காதலில்

தவற்றி

தபற

ிலலத்தது.

சம்மதம்

ஆகாஷ்…”

என்று

கழுத்லதக்

கட்டியவாறு பதில் தசான்ைாள். கண்கலை சந்ததாசமாை

மூடித்

திறந்து

விஷயம்

என்ை

தபருமூச்லச இருக்க

தவைியிட்டவைிடம்,

முடியும்?

ான்

“இலத

விட

உங்களுக்காகத்தான்

பார்த்ததன்… எப்பப் பண்ைிக்கலாம்னு தசால்லுங்க…” என்று ஆர்வத்துடன் தகட்டாள். “ ாலைக்தக

மனு…

ஏர்லி

மார்ைிங்

தரடியாகி

பண்ைிக்கலாம்… தராஷிகிட்ட மட்டும் தசால்லு…

வா…

துர்க்கா

தடம்பிள்ல

ானும் என்தைாட ஃப்தரண்ட்லஸ

அலைச்சிட்டு வதரன்…” என்று தசால்லி அதிர லவத்தவன், அவளுலடய லககலை விலக்கி, ஒரு லபயிலிருந்த தபாருட்கலை எடுத்து மைப்தபண்ைிற்குத்

ததலவயாை

ீட்டிைான்.

அலைத்துப்

தபாருட்களும்

இருக்கதவ,

‘ஏற்கைதவ முடிவு தசய்துவிட்டுத் தன்ைிடம் தகட்டிருக்கிறான்’ என்பது புரிந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 43

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தன்னுலடய

சம்மதத்தால்

அவன்

மகிழ்ச்சியலடவலதப்

பார்த்து,

“சந்ததாசமாை விஷயத்லத இப்படியா முகம் இறுகச் தசால்வாங்க? ச்சூ… தராம்பப் பாவம் மனு

ீ… ஆகாலஷக் கல்யாைம் பண்ைி, எப்படித்தான் குப்லப தகாட்டப்

தபாறதயா!” என்று உதட்லடப் பிதுக்கிச் தசான்ைாள். அதுவலர இருந்த இறுக்கம் தைர, “தவற எப்படிச் தசால்லணும் மனு?” என்று குறும்பு தகாப்பைிக்கும் குரலில் தகட்டான். “அட்லீஸ்ட் ஒன் ஸ்மால் ஹக்… குட்டியூண்டு கிஸ்… இதுகூட இல்லலன்ைா எப்படி?” என்று தலலசரித்துக் தகட்டவலைச் சுண்டியிழுத்துத் தன்தைாடு தசர்த்து அலைத்துக் தகாண்டான். “தகாஞ்சம் விலகி இருக்கறது தபட்டர்னு என்று

தசால்லியவாறு,

லககைால்

ிலைச்தசன்… விட மாட்ட தபால…”

பூவுடலல

இறுக்கி,

உதடுகைில்

அழுந்த

முத்தத்லதப் பதித்தான். இைிலமயாக அதிர்ந்த மான்யாவும் அவனுக்குக் கட்டுப்பட்டாள். இருவரின் உஷ்ைப் தபருமூச்சும் தாபத்லதக் கிைறியது. அலைப்பு

இறுக

இறுக,

உடலின்

வலிதயாடு

இைிலமயாை

உைர்வு

ஒவ்தவாரு தசல்லிற்கும் புத்துைர்ச்சியூட்டியது. ீண்ட த ரம் கைித்து மூச்சுத் திைற விடுபட்டவள், “ஆகாஷ்! என்ை இது?” என்று

சிணுங்க,

“என்ைன்னு

ததரியலலயா?”

என்று

தசால்லி

விரல்கைால்

உதடுகலை வருடிைான். இருவரின் வசமிைந்து

கண்கைிலிருந்த

தபாய்

காதலும்

அவளுலடய

முகம்

விலகவிடாமல் முழுக்க

தடுக்க,

முத்தங்கலைப்

முற்றிலும் பதிக்கத்

ததாடங்கிைான். அத்தலை த ரம் இருந்த ஏக்கம் தீரதவ, கரங்கலை மாலலதயைக் கழுத்தில் தபாட்டுக் தகாண்டவள், அவனுக்கு பதில் தகாடுக்கத் ததாடங்கிைாள். மைமும்,

உடலும்

த கிை,

ஒருவரிடமிருந்து

மற்தறாருவர்

விடுபட

விரும்பவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 44

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தன்லைதய மறந்து தபாைவனுலடய லககள் எல்லல தகாண்டு

விலகியவள்,

“ஆகாஷ்!

உங்க

கண்ணும்

மீ றதவ

சும்மாருக்க

சுதாரித்துக்

மாட்தடங்குது…

லகயும் சும்மாருக்க மாட்தடங்குது…” என்று தடுமாற்றத்துடன் தசான்ைாள். உதடுகலை வருடியவன், “கண்ணும், லகயும் என்ை தசய்யுது மனு? எல்லாம் சரியாதாதை

இருக்கு…

எைக்தகன்ைதவா

என்தைாட

லிப்ஸ்தான்

கன்ட்தரால்ல

இல்லாத மாதிரித் ததாணுது… என்று தசால்லதவ, “தபசாம

ான் இங்தகதய இருந்திடவா?” என்று குறும்புடன் தகட்டாள்.

சுதாரித்துக் தகாண்டவன், “தஹய்! இன்னும் தகாஞ்ச த ரம் இருந்தா, என்ை டக்கும்னு எைக்தக ததரியாது…” என்றான். லமயதலாடு தலல சரித்துப் பார்த்தவள், “என்ை “அடடா! பண்றதுக்குள்ை தவயிட்

ஒண்ணும்

ததரியாதா?

தசால்லிக்

தகாடுத்திடதறன்…

பண்ைணும்…

தராம்பதவ

வட்ல ீ

டக்கும்?” என்று தகட்கதவ,

தசால்லி, அதுக்கு

தமதரஜ்

இன்னும்

கஷ்டம்தான்…”

தடட்

மாசக்

என்று

ஃபிக்ஸ்

கைக்கில

தபருமூச்தசாடு

தசான்ைவன், “அதுசரி மனு… ஓவரா ஸ்வட் ீ சாப்பிட்டு வைர்ந்தயா?” என்று தகட்டான். காத்திருக்க தவண்டியதன் அர்த்தம் புரிய, சூதடறிச் சிவந்த கன்ைங்கலைத் தடவிக்

தகாண்டவள்,

“எதுக்குக்

தகட்கறீங்க?

சில

சமயம்

எதுவுதம

சாப்பிடாம

ஸ்வட் ீ மட்டுதம சாப்பிடுதவன்… தடல்லில பைகிடுச்சு…” என்றாள். “தசம

ஸ்வட்டா ீ

இருக்க…”

சிலிர்ப்புடன்,

“திரும்பவும்

தசால்லிட்டு,

தவற

என்று

ஆரம்பிக்காதீங்க

ஏதாவது

டந்தா,

உதடுகலைத் ஆகாஷ்…

அதுக்கு

ான்

தடவியவாறு தவயிட்

கூறவும்,

பண்ைணும்னு

தபாறுப்பில்லல…”

என்று

குறும்புடன் தசான்ைாள். தலலலயப் பிடித்து ஆட்டியவன், “இைிதமல் வட்ல ீ மீ ட் பண்றது சரியில்லல… தவைியில எங்காவது மீ ட் பண்ைிப்தபாம்… தமதரஜ் முடிஞ்சாலும்,

ம்ம லலஃப்

ஸ்லடல்ல

வாங்கணும்…

புரியுதா?

எந்த

மாற்றமும்

இருக்கக்

கூடாது…

வட்ல ீ

பர்மிஷன்

ீ தராஷிைி வட்லதய ீ இருந்துக்க... சரி கிைம்பு… தலட் ஆச்சு… மார்ைிங்

சீ க்கிரம் தரடியாயிடு… தராஷிைி தகாஞ்சம் பயப்படுவா… ஆன்ட்டி வந்ததும்

ாதை

சமாதாைப் படுத்திக்கதறன்னு தசால்லு…” என்று விரட்டிைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 45

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இலமக்காமல்

சில

த ாடிகள்

காததலாடு

பார்த்தவள்,

கன்ைத்தில்

இதழ்கலைப் பதித்து “லவ் யூ ஆகாஷ்…” என்று த கிழ்ந்த குரலில் தசான்ைாள்.

7 “ோர்ட்லி கங்ராட்ஸ் டியர்… எப்பவும் இதத சந்ததாசத்ததாட இருக்கணும்!” என்று

தராஷிைியின்

தமன்லமயாை

அலைப்புடன்

கூடிய

வாழ்த்லதப்

புன்முறுவலுடன் ஏற்றுக் தகாண்டாள் மான்யா. மைப்தபண்ைின் முக்காட்டிலை

அலங்காரத்தில்

விலக்கிக்

குங்குமமிட்ட

தஜாலித்தவைின்

ஆகாஷ்,

“ஏஞ்சல்

முகத்திலிருந்த

மாதிரி

இருக்க

மனு…

தராம்ப சிம்ப்பிைா தமதரஜ் முடிஞ்சிடுச்சுன்னு வருத்தமா?” என்று தகட்டான். அவனுலடய

ண்பர்கள்

மூன்று

தபரும்,

தராஷிைியும்

மட்டுதம

திருமைத்திற்கு வந்திருந்தார்கள். ‘ஆகாஷின் மலைவி’ என்ற உரிலமதய அவளுக்கு “ம்ஹூம்… மைசுக்கு

க்தரண்டா

பண்றததல்லாம்

ிலறவாக இருந்தது.

முக்கியமில்லல

ஆகாஷ்…

ம்ம

ிலறவாப் பண்றதுதான் முக்கியம்… தமக்ைா தமதரஜ் கூட தரஜிஸ்டர்

ஆஃபிஸ்ல சிம்ப்ைாதான்

டந்தது… யூ.எஸ். கிைம்பணும்னு அவசரமா தரஜிஸ்டர்

பண்ைிட்டு, ஃப்தரண்ட்ஸ்கு பார்ட்டி மட்டும் தகாடுத்ததாம்… ஆைா, ஏன்

ம்ம ஊர்

தாலி இல்லல? மம்மிதயாடது மாதிரி ப்தைக் பீட்ஸ் வச்சிருக்கு... எைக்கு வாங்கிை ட்தரஸ்ஸும்

ார்த்

இண்டியன்

ஸ்லடல்…

இலத

ான்

எதிர்பார்க்கலல…”

என்று

தசான்ைதும், அவனுலடய முகத்தில் திலர படிந்தது. “வட்டுக்குத் ீ ததரியாமப் பண்ைிக்கதறாம்னு உறுத்தல் இருக்கு மனு… உங்க வைக்கப்படி

இலத

ஈஸியாக்

கைட்டி

வச்சிடலாம்…

ஆைா,

ாங்க

தாலிக்குக்

தகாடுக்கற மதிப்தப தவற…” என்று பதில் தசான்ைான். அவன் தபசுவலதத் தடுத்தவள், “ ீங்க தவற, டிஃபதரன்ஸ்

மக்குள்ை

வரக்கூடாதுன்னு

ான் தவற இல்லல… கல்ச்சுரல்

ிலைக்கதறன்…

ஆைா

ீங்க...”

என்று

வருத்தத்ததாடு தசான்ைவள்,

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 46

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “சரி முலற

பரவாயில்லல…

க்ராண்டாப்

தமைம்

தகாட்டி,

பண்ைிக்கலாம்…

பந்ததலல்லாம்

அப்ப

உங்களுக்கு

தபாட்டு இந்த

இன்தைாரு

வித்தியாசமும்

ததரியாது…” என்று தசான்ைாள். சமாதாைமாகப் பார்த்தவன்,

“மனு!

தகாடுக்கறவன்

தபசிைாலும்

கல்ச்சர்

ான்…

டவர்ஸிடிதாதை

வித்தியாசமா

எத்தலை

ம்ம

சிறு

வருத்தத்துடன் இருந்தாலும்,

வித்தியாசங்கள்

கூடிய

முகத்லதப்

எல்லாத்துக்கும்

இருந்தாலும்

மதிப்புக்

யுலைட்டி

இன்

ாட்தடாட ஸ்தபஷாலிட்டி… கிைம்பலாம் வா… எல்லாருதம

ட்யூட்டிக்குப் தபாகணும்…” என்று தசான்ைான். தகாவிலல

விட்டு

தவைியில்

வந்ததுதம,

உற்சாகக்

கூச்சலிட்டவாதற

ண்பர்கள் அவலை அலைத்துக் தகாண்டார்கள். ‘திருமைத்லத முன்ைிட்டாவது ஒரு அவளுலடய

மைதில்

தகாள்ைாமல்,

ண்பர்கைின் கலகலப்பில் கலந்து தகாண்டாள்.

அவளுலடய

சிறு

ஏக்கம்

ாள் விடுப்பு எடுத்திருக்கலாம்’ என்று

மை ிலலலய

ததான்றிைாலும்,

உைர்ந்து,

முகத்தில்

அலத

தவைிக்காட்டிக்

கைிதவாடு

அவளுலடய

லககலைப் பற்றிக் தகாண்டான். ‘ஏக்கத்லத

இப்படி

தவைிப்பலடயாகக்

காட்டியிருக்கக்

கூடாது’

என்று

தன்லைதய கடிந்து தகாண்டாள். ததசத்திற்காை

பைியில்

இருப்பவர்களுக்கு,

எப்தபாதும்

ததசம்தான்

உயிர்.

தசாந்த வாழ்க்லகதயன்பது இரண்டாம் பட்சதமன்பலத அவளும் அறிவாள். ‘கடலமலயச் தசய்பவலை எப்தபாதும் ததாந்தரவு தசய்யக் கூடாது’ என்று உறுதி எடுத்தாள். தராஷிைிலய

அவளுலடய

வட்டில் ீ

விட்டுவிட்டு,

தங்கைின்

வட்லட ீ

அலடந்தார்கள். சீ ருலடலய

அைிந்து

அவளுலடய

த ற்றியில்

த விதயாட

லப-ஆனுவல்

தரண்டு

மூணு

ாள்

தகாண்டு

பைிக்கு

தமன்லமயாக ஜாயிண்ட்

அதுக்காை

விலரவாகத்

இதழ்கலை

எக்ஸர்லஸஸ்

அதரஞ்தமண்ட்ஸ்

தயாராைபின்,

ஒற்றியவாறு, ஸ்டார்ட்

தவார்க்

“ரஷ்யன்

ஆகுது

இருக்கு…

மனு…

தகாஞ்சம்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 47

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பிஸியா இருப்தபன்… ஈவிைிங் சீ க்கிரம் வர ட்லர பண்தறன்… தவைியில எங்காவது தபாகலாம்… அப்புறம் தராஷி வட்டுக்குப் ீ தபாயிடுவயாம்…” என்று தசான்ைான். முதலிதலதய

முடிவு

தசய்திருந்தபடி,

“ ான்

உங்கதைாடதவ

இருக்தகன்

ஆகாஷ்…” என்று முகம் பார்க்கத் தயங்கிைாலும், உறுதியாகச் தசால்லி முடித்தாள். தயாசலையுடன், “த த்தத தசான்தைதை மனு… தபரியவங்கதைாட பர்மிஷன் கிலடக்கற

வலரக்கும்

தவயிட்

பண்ைலாம்…

வருத்தப்படுவாங்கன்னு

கஷ்டமா

முடிதவடுத்தது

தபரிய

தராம்பப்

வச்சிருந்த

ம்பிக்லகலயக்

மாட்டாங்க…

தப்பு

அவனுலடய

தமல

இருக்கு… தப்பு…

அவங்களுக்குத் ஒரு

எங்க

முகத்திலிருந்த

தசய்ய

வலகயில

இததல்லாம்

தவண்டாம்…”

தவதலை,

வந்தா

ான்

குடும்பத்திலிருக்கறவங்க

தகடுத்திட்தடன்…

தப்பு

ததரிய

இப்படி என்தமல

ததரிஞ்சா

என்று

அவலையும்

தாங்க

தசான்ை

குற்ற

தபாது

உைர்விற்கு

ஆைாக்கியது. தபருமூச்சுடன், வாய்ப்லப

ான்

“ஆைா,

இைக்கத்

தவற

வைியில்லல

‘தன்லைப் தபாலதவ பிரிலவப் பற்றிக் கவலலப்பட்டிருக்கிறான்’ என்று

ிலைத்தாள்.

இருக்கறததல்லாம்

ீங்க

டூ

எல்லாத்லதயும்

ஆைா,

பிரிஞ்சு

ான் கிைம்பற மாதிரி இல்லல…

ம்ம ஊலரப் பத்தி எதுவும் ததரிஞ்சுக்க முடியாது… அதுக்கு

இருந்துப்தபன்… மன்த்ஸ்

பண்ைிட்தடாம்…

டக்காத தவலல… டாடிதயாட

அந்தமான் தபாைாலும், இங்தகதய

கல்யாைம்

முகம்

கிலடச்ச

தசால்லவும்,

தப்தபா

என்று

எைக்குக்

இறுகச்

“சரிதயா,

தயாராயில்லல…”

மான்யா…

அவதராட

ட்லரைிங்

சம்மதம்

முடிச்சு

கத்துக்கதறன்…

வாங்கறது

வரதுக்குள்ை

என்தைாட

வாழ்வும்,

என்தைாட

தராஷிதயாட சாவும்

தபாறுப்பு… மம்மிகிட்ட

உங்கதைாடதான்…”

என்று உறுதியாகக் கூறியவலைப் புருவங்கள் முடிச்சிடப் பார்த்தான். புருவங்கலை தமல்ல தமதரஜ்

பண்ைிருக்தகாம்…

ீவி விட்டவள், “ஆகாஷ்! லவ் பண்ைி சந்ததாசமா எைக்குக்

கிலடச்சிருக்கற

இந்த

ஃலபவ்

தடலஸ

என்ைால எப்படி மிஸ் பண்ை முடியும்? மாசக் கைக்கில வரப்தபாற பிரிலவத் தாங்கிக்க எைக்கு இந்த அஞ்சு

ாளும் தவணும்… உங்க ஃப்ரீ லடம் முழுக்க எைக்கு

தவணும்…” என்று இலரஞ்சுதலாகக் தகட்டாள். தலலயலசத்து

மறுத்தவைிடம்,

ாைா யாருக்கும் தசால்ல மாட்தடன்…

“ஐ

ப்ராமிஸ்

யூ…

ம்ம

தமதரலஜப்

பத்தி

ம்ம வட்ல ீ தபரியவங்க ஆசிர்வாதத்ததாட

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 48

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் எப்ப

தமதரஜ்

டக்குததா,

அப்ப

எல்லாருதம

ததரிஞ்சுக்கட்டும்…

எந்தச்

சூழ் ிலலயிலும் வாக்கு மாற மாட்தடன்…” என்று உறுதியாகக் கூறிைாள். முகத்லத

ிமிர்த்தி இதமாக முத்தமிட்டவன், “ஈவிைிங் தபசலாம்… தைியா

இருக்க தவண்டாம்… தராஷி வட்டுக்குக் ீ கிைம்பு… லடம் ஆயிடுச்சு…” என்று தசால்லி, அவலை அலைத்துச் தசன்று தராஷிைியின் வட்டில் ீ விட்டுவிட்டுக் கிைம்பிைான். ‘மாலலயில்தான் இைிதமல் பார்க்க முடியும்… இப்தபாது இருப்பலதப் தபால எங்கு

தசன்றாலும்

குவார்ட்ரஸ்

எண்ைமிட்டவளுக்கு,

‘தான்

கிலடத்தால்

எவ்வைவு

சுய லமாக

பரவாயில்லல…’

என்று

தயாசிக்கிதறாம்’

என்பது

புரியதவ, தன்லைதய மீ ண்டும் கடிந்து தகாண்டாள். பைிபடர்ந்த துப்பாக்கிச்சூடு குடும்பத்லத

சியாச்சின்

பகுதிலயயும்,

தீவிரவாதத்தின்

பிடியில்

அன்றாடம்

டக்கும் காஷ்மீ ரின் பகுதிகைிலும் பைிபுரியும் இராணுவ வரர்கள் ீ முற்றிலும்

விடுமுலறயின் காத்திருக்கும்

துறந்து

தபாது

விடுகிறார்கள்.

வருவார்கள்’

மலைவிகலை

‘வருடத்திற்கு

என்று

ிலைத்துப்

ஆவலுடனும்,

பார்த்துப்

ஒரு

முலற

ஏக்கத்துடனும்

தபருமூச்சுடன்

வட்டிற்குள் ீ

நுலைந்தாள். அவதைா

‘தபற்தறார்

என்ை

தசால்வார்கதைா!’

என்ற

பயத்தின்

பிடியில்,

ததர்விற்குப் படிப்பலதயும் மறந்து அமர்ந்திருந்தாள். அவலைப் பார்த்ததிலிருந்து, “மானு! பயமா இருக்கு… அஞ்சு

ாள்ல தமதரஜ்

வலரக்கும் தபாறது ஓவராத் ததரியலல… டாடிக்கும், மம்மிக்கும் ததரிஞ்சா தரண்டு தபருதம ததாலலஞ்தசாம்…” என்று பயத்துடன் தசான்ைலததய தசால்லி புலம்பிக் தகாண்டிருந்தாள். “ஸ்ஸ்… காலத்தில

யப்பா!

முடியலலடி!

காந்தர்வா

விவாஹாஸ்

தகாஞ்சம் எப்படி

தபசாம

டந்தது?

இருக்லகயா…

ாள்,

ட்சத்திரம்

அந்தக் பார்த்தா

பண்ைிட்டாங்க? மைசுக்குப் பிடிச்சா, ஃலபவ் தடஸ் என்ை, ஃலபவ் இயர்ஸ் என்ை, எல்லாதம ஒண்ணுதான்…” என்று அலுப்புடன் கூறிைாள். ‘காந்தர்வ தபாகவில்லலயா? எப்படியிருக்கும்

விவாஹமாம்… ஆகாஷின் என்று

யாரால்

சகுந்தலலலய

விட்டுவிட்டு

மீ து

ம்பிக்லகயிருந்தாலும்,

கைிக்க

முடியும்?’

என்று

துஷ்யந்தன் சூழ் ிலல ிலைத்தாலும்

வாய்விட்டுச் தசால்லவில்லல தராஷிைி.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 49

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் எப்படியாவது

ததாைியின்

வாழ்வு

சீ ராக

தவண்டுதமன்று

தவண்டிக்

தகாண்டிருந்தாள். பயம் விலகாமல் அமர்ந்திருந்தவலைப் பார்த்து, “உைக்கும் ப்ராப்ைம் க்ரிதயட் பண்ைிட்தடன் தராஷி… உைக்தக ததரியாம தமதரஜ் பண்ைிட்தடாம்னு தசால்லிடு… ஒண்ணு

தவணும்ைாப்

தசால்தறன்…”

என்று

பண்தறன்… தசால்லி,

ாதை

ஆன்ட்டிகிட்ட

தராஷிைியின்

தாயார்

டந்தலததயல்லாம் உமாலவத்

ததாடர்பு

தகாண்டாள். விஷயத்லதச் தசான்ைதுதம, “ஆகாஷா!” என்று அதிர்ந்து தபாைவர், “ ீ… தசால்றததல்லாம்

ிஜமா

மானு?

ஃலபவ்

தடஸ்ல

தமதரஜ்

தபாயிருக்கீ ங்கைா? ஆகாஷ் யார்னு உைக்குத் ததரியுமா? இல்லல

ீ

வலரக்கும்

ீ யாருன்ைாவது

அவனுக்குத் ததரியுமா? கடவுதை! உைக்கு எப்படிச் தசால்தவன்! முதல்ல

டந்தது

எல்லாத்லதயும் மலறக்காமச் தசால்லு…” என்று தகாபத்துடன் தகட்டார். “ஒருத்தலரதயாருத்தர் எங்கலைப்

பத்திை

புரிஞ்சிட்டுத்தான்

டீதடய்ல்ஸ்

எலதயுதம

இந்த

முடிதவடுத்ததாம்

மலறக்கலல…

ீங்க

என்ை

ஆன்ட்டி… தசால்ல

வரீங்கன்னு எைக்குப் புரியலல…” என்று தகட்டபின், “ ான் சாதாரைமாத்தான் தசான்தைன் மான்யா… ஏன் இவ்தைா அவசரமாக் கல்யாைம் பண்ைிட்டீங்கன்னு தசால்லு…” என்று தகட்டார். அவலைச்

சந்தித்தது

முதற்தகாண்டு,

திருமைம்

தசய்ய

முடிதவடுத்தது

வலர தசால்லி முடித்ததும், சில த ாடிகள் தபச்சற்றுப் தபாைார். “ ான் ஆகாஷ்கிட்டப் தபசதறன்…” என்று தசான்ைவரிடம், “அவர் இன்லைக்குக் கால் அட்தடண்ட் பண்ை மாட்தடன்னு தசால்லிட்டுப் தபாைார் ஆன்ட்டி… ஈவிைிங் வந்ததும் தபசச் தசால்தறன்…” என்றாள். சிறிது ஸ்தாைத்தில

த ரத்திற்குப் இருந்து

பின்பு

தசால்தறன்…

அலைத்தவர்,

“மானு!

உன்தைாட

உைக்குப்

தபாருத்தமா

அம்மா

ல்லவலைத்தான்

லலஃப் பார்ட்ைராத் ததர்ந்ததடுத்திருக்க…” எைவும் அவளுக்கு உள்ைம் துள்ைியது. “ ாலைக்குத்

தாத்தாவுக்கு

கிைம்பி வதரன்… இப்ப

சர்ஜரி

டக்கப்

தபாகுது

மானு…

முடிஞ்சதும்,

ீ ஆகாஷ் வட்டுக்குப் ீ தபா… தராஷி தைியாதவ இருந்துப்பா…

இைிதமல் உன்தைாட வாழ்க்லக ஆகாஷ் மட்டும் தான்…” என்று கட்டலையிடும் குரலில் தசான்ைார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 50

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவர் தசான்ைலததயல்லாம் தபாறுலமயுடன் தகட்டுக் தகாண்டிருக்லகயில், “இப்ப

ஹாஸ்பிடல்ல

எங்க

பைக்க

இருக்தகன்

மான்யா…

வைக்கங்கலைதயல்லாம்

சின்ை வயசிலிருந்து வட்ல ீ அததல்லாம் தயாசிச்சு

தகாஞ்சம்

தகாஞ்சம்

ஃப்ரீயாைதும்

தகாஞ்சமா

தபசதறன்…

தசால்லித்

ததரன்…

ான் என்தைன்ை பண்ணுதவன்னு பார்த்திருக்லகயல்ல,

ீயும் பண்ணு… தஹல்ப் தவணும்ைா தராஷிகிட்டக் தகளு…

எவ்வைவு சீ க்கிரம் முடியுதமா அவ்வைவு சீ க்கிரம் வந்திடதறன்…” என்று அவைிடம் தபசி முடித்தார். தாயிடம் தராஷிைி தபசும் வலர காத்திருந்தாள். தபசி முடித்ததும்

ிம்மதிப் தபருமூச்சு விட்டவாறு, “முதல்லதய இன்ஃபார்ம்

பண்ைலலன்னு தகாஞ்சம் தகாபப்பட்டாங்க மான்யா… மாதிரி

ஓவரா

திட்டலல…

ஹப்பா! இப்பதான் தபண்ைின்

கவலலப்படாம

ல்ல தவலை,

எக்ஸாமுக்கு

படிக்கச்

ான் பயந்த

தசான்ைாங்க…

ிம்மதியா இருக்கு…” என்று தசால்லவும், ‘ததர்விற்குப் படிக்கும்

படிப்லபக்

தகடுக்கிதறாதமா’

என்று

கவலலப்பட்டவளும்

ிம்மதியாைாள். எதிர்பாராத தகாண்டிருந்தார்கள்.

திருமைத்லதப்

பற்றி,

இலடயிலடதய

சிறிது

ஒருவர்

த ரம்

இருவரும்

முகத்லதப்

பார்த்து,

தபசிக் மற்றவர்

சிரிப்பதுமாகக் காலம் கடத்திைார்கள். பின்ைர், தைது உடலமகலை எடுத்துக் தகாண்டு, ததாைியிடம் விலடதபற்று ஆகாஷினுலடய வட்டிற்குச் ீ தசன்றாள் மான்யா. திருமை உலடகலைக் கலைந்து, எைிய உலடகலை அைிந்தவள், ‘அடுத்து என்ை தசய்வது?’ என்று தயாசித்தாள். தராஷிைியின் தாயார் வட்டிலிருக்கும் ீ தபாது தசய்யும் தவலலகலை மைதில் தகாண்டு வந்தாள். மிகவும்

சுத்தமாகவும்,

த ர்த்தியாகவும்

பராமரிக்கப்

பட்டிருந்த

வட்லட, ீ

தமலும் அைகுபடுத்த சில தபாருட்கலை மட்டும் இடம் மாற்றி லவத்தாள். கலலந்து கிடந்த புத்தகங்கலை அதனுலடய இடத்தில் அடுக்கி லவத்தாள். படுக்லகயலறயில் த்ரிஷூல்,

ராைா

இருந்த

என்று

தஷல்ஃப்

இந்தியக்

முழுவதும்

கப்பற்பலடயின்

ஷாக்யாத்ரி, தசலவயில்

தகாதாவரி, இருக்கும்

அலைத்துக் கப்பல்கைின் மிைிதயச்சர்களும் இருந்தை.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 51

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் த ர்த்தியாகச் ஓய்வு

தசய்யப்பட்டிருப்பலத

த ரங்கைிதலல்லாம்

கைவலை சிறு

பிரம்மிப்புடன்

அலைத்லதயும்

பார்த்தாள்.

கிலடக்கும்

உருவாக்கியிருக்கிறான்

என்று

ிலைத்துப் தபருலமப் பட்டாள். சிறு

தவலலகதைாடு

தராஷிைியின்

தாயார்

தசான்ைவாறு,

உைவு

வலககலைத் தயாரித்து லவத்தாள். தசல்தபாைின்

வைியாகதவ

அவளுக்கு

அறிவுலர

வைங்கியவரின்

தபச்சில்

மைம் த கிழ்ந்தது. தராஷிைி கற்றுக் தகாடுத்தது தபாலதவ புடலவலயச் சிரமத்துடன் உடுத்த முயற்சிக்லகயிதலதய கதலவத் திறந்து தகாண்டு ஆகாஷ் உள்தை நுலைந்தான். ‘எப்தபாதும் வருவலதவிட முன்தப வந்து விட்டான்… இது தபான்ற அவன் முன்

ிற்கிதறாதம’ என்று முகம் சிவக்கத் திரும்பி

அவலை எதிர்பார்த்திராதவன், திலகத்து அதிகாலலயில்

முக்காடிடப்பட்டுப்

ிலலயில்

ின்றான்.

ின்றான்.

தபரும்

பகுதிகலை

மலறத்துக்

காட்டிய

ஆலட, இப்தபாது தன்னுலடய பைிலய மறந்து த கிழ்ந்து தபாய்க் கிடந்தது. தவண்லமயாை

முதுலகயும்,

இலடயின்

வலைலவயும்

மலறக்காமல்

தவைிப்படுத்தியலதத் தன்ைிலல மறந்து பார்த்தான்.

8 ஆகாஷினுலடய மான்யாவின்

அைலகத்

ிலல,

சுைலில்

அகப்பட்டுக்

துைித்துைியாகப்

பருகும்

தகாண்டது

தபாலிருந்தது.

கண்கலைக்

கட்டுப்படுத்த

முடியவில்லல அவைால். ‘என்ை தசய்ய முடிதவடுத்துத் திருமைம் தசய்து தகாண்தடாம்… இப்தபாது என்ை

தசய்து

தகாண்டிருக்கிதறாம்’

என்று

தபருமூச்சுடன்

அவைிடமிருந்து

பார்லவலய விலக்க முயன்றான். ‘மலைவி’ என்ற உரிலமயாை உைர்வு, அவலை தவறுபுறம் திரும்பவிடாமல் தசய்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 52

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் உடதலங்கும்

ஹார்தமான்கள்

தறிதகட்டு

உற்பத்தியாயிை.

விைிகலை

இலமக்க மைமின்றி அவலை இரசித்தான். தமல்லிய பிங்க் வண்ைப் புடலவ, அவளுலடய அங்கங்கலை ஆங்காங்கு மலறக்காமல் காட்டியது. உயரத் தூக்கிப் தபாடப்பட்டிருந்த தபாைிதடயில் முதுலக மலறக்க முடியாமல் துள்ைியது. அவன் இறக்கித்

மீ து

கரிசைம்

லதத்திருக்க,

காட்டிய

லதயற்காரர்

தவண்லமயாை

ததலவக்கும்

முதுகின்

அதிகமாகதவ

தபரும்பகுதி

பார்லவ

வட்டத்திற்குள் விழுந்தது. தமைிதயங்கும் திரும்பிப்பார்த்த

பார்லவலயத்

மான்யா,

“ஆகாஷ்!

தழுவ

விட்டு

இததன்ை

ின்றிருந்தவலை,

பார்லவ?

ான்

எப்படி

சற்தற ட்தரஸ்

மாத்தறது?” என்றாள். “எப்படி வந்தவன்,

மாத்தறதுன்ைா…

தவற்றிலடயில்

இப்படித்தான்…”

லககலைத்

என்று

தவை

தசான்ைவாறு

விட்டு,

ததாள்கைில்

அருகில் முகம்

புலதத்தான். விரல்கைின் வருடலால், அவளுலடய இரத்த

ாைங்கதைல்லாம் அதிர்ந்தை.

கண்கலை மூடிக் தகாண்டவள், அவன் மீ தத சாய்ந்து தகாண்டாள். முதுகில்

இதழ்கலைப்

பதித்துவிட்டு

ிமிர்ந்தவன்,

கன்ைத்ததாடு

கன்ைம்

உரசிைான். காது மடல்கைில் முத்தமிட்டவாறு, “தசான்ை தபச்தச தகட்க மாட்டயா மனு? தராஷி வட்ல ீ இருக்கச் தசான்ைா, இன்தைாரு சாவிலய எடுத்திட்டுப் தபாயிட்டயா… உன்லை…” என்று கைவைாகத் தண்டித்தவன், “இது,

அன்லைக்கு

தரண்டு

தபரும்

தவைியில

தபாைதபாது

எடுத்த

தஸரிதாதை?” என்று தகட்டான். இலடயில் தவழ்ந்த லககைின் அழுத்தம், மைலத எங்தகா பறக்க லவக்க, “ம்ம்… உங்க தசலக்ஷன்தான்…” என்றவள், “உன்லை விட்டுட்டு எப்படி இருப்தபன் ஆகாஷ்? தபாதய தீரணுமா?” என்று சிணுங்கலாகக் தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 53

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ம்ஹூம்…

தபாக

தவண்டாம்…”

என்று

கூறியவாறு

பட்டாை

கன்ைத்தில்

தசல்லமாகப் பற்கைால் கடித்தவன், “இங்தகதய இரு…” என்றான். அவனுலடய

லககள்

அத்துமீ றியலதத்

தடுத்தவாறு,

“தவண்டாம்

தவண்டாம்னு தசால்லிட்டு இப்ப என்ை பண்றீங்க?” என்று தகட்டாள். “தராமான்ஸ்ல உரிலம

தவண்டாம்னு

கிலடச்ச

பிறகு,

தசான்ைாதல

கன்ட்தராலா

தவணும்னு

அர்த்தம்

இருக்கணுமான்னு

மனு…

தயாசிக்கதறன்…”

என்றவாறு அவலைத் தன் புறம் திருப்பிைான். கருவிைிகைில்

கைவுகள்

மிதக்கக்

காதல்

பார்லவ

பார்த்தவலை

இரசலைதயாடு பார்த்தான். பிலற நுதல்,

ீண்டு அடர்ந்த புருவங்கள், இலமகள் குலடப்பிடிக்கக் குறும்பு

கூத்தாடும்

கண்கள்,

அைதவடுத்ததுதபால

அதரங்கள்,

அவற்றில்

ஒைிவசும் ீ

பற்கள்

வடிவாய் என்று

அலமந்த

ாசி,

ஒவ்தவான்றாய்

சிவந்த இரசித்து,

கண்கதைாடு கண்கலைக் கலந்தான். பார்லவகள் இரண்டும் ஒதர புள்ைியில் சந்தித்து தவகுத ரம் மீ ட்டுக் தகாள்ை முடியாமல் சிலறப்பட்டை. காந்தத்தால் கவரப்பட்டவன் தபால, தமல்ல இதழ்கலை த ற்றியில் பதித்தான். கிண்கிைியாய்ச் என்று

தகட்கதவ,

பண்ைிட்டிருந்தா…”

சிரித்தவைிடம்,

“ம்ம்…

எதுக்தகா

என்று

புருவங்கலை சிரிக்கதறன்…

தசான்ைவைின்

உயர்த்தி,

இன்ைமும்

இதழ்கலை

“என்ை

சிரிப்பு?”

இப்படிதய

வருடியவன்,

கிஸ்

தமலும்

தபசுவலதத் தடுத்தான். “இப்ப கூட ஸ்டார்ட் பண்ைலாம் மனு… அடுத்த ஸ்தடப் கூடப் தபாகலாம்…” என்று

தசால்லிவிட்டு,

விரல்கலை

முகம்

முழுவதும்

பரவ

விட,

அவளுலடய

முகத்தில் புது இரத்தம் தவகு தவகமாய்ப் பாய்ந்தது. தவண்லமயாை பார்த்தவாறு,

ஒற்லற

சருமம்

இைஞ்சிவப்பு

விரலால்

ிறத்திற்கு

கன்ைங்கலை

மாறுவலத

தமன்லமயாக

ஆர்வமாய்ப்

வருடி,

மீ ண்டும்

இதழ்கலை த ாக்கிப் பயைமிட லவத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 54

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவனுலடய

விரலலச்

சட்தடன்று

கடித்தவள்,

“இப்தபல்லாம்

ஒண்ணும்

ஸ்டார்ட் பண்ை முடியாது… டின்ைருக்கு ஃப்தரண்ட்லஸ இன்லவட் பண்ைணும்… ஓரைவு தரடி பண்ைியிருக்தகன்… தடஸ்ட் பார்த்துச் தசால்லுங்க…” என்றாள். “தடஸ்ட் தழுவவும்,

பார்க்க

“கிச்சன்ல

தசால்லிவிட்டு

ஆலசதான்…”

தவலல

என்றவனுலடய

இருக்குங்க

சார்…

பார்லவ

தரப்தரஷாகி

இதழ்கலைத்

வாங்க…”

என்று

ழுவிைாள்.

தயாராகி வந்தவனுக்கு, வட்டிலிருந்த ீ மாற்றங்களும், சலமயலலறயிலிருந்து வந்த

உைவின்

கண்ைில்

மைமும்,

பட்டை.

துலவத்துக்

ண்பர்களுக்குத்

காய

லவக்கப்பட்டிருக்கும்

தகவல்

ததரிவித்துவிட்டு,

தரடி

பண்ைியிருக்தகன்…

உலடகளும்

சலமயலலறக்குள்

நுலைந்தான். “ஸ்வட் ீ இண்டியன்

தரண்டு

தவலரட்டி

டிஷ்தான்…

தராஷி

மம்மிகிட்டக்

தமய்ைா

தகட்டு

ஓரைவு

ார்த் ப்ரிதபர்

பண்ைியிருக்தகன்… ஓதகவான்னு தசால்லுங்க…” என்று தசான்ைாள். ‘என்ை

தசால்வாதைா!’

என்று

ஆவலுடன்

பார்த்தவைிடம்,

எந்த

பதிலும்

தசால்லாமல் சுலவ பார்த்தான். ிமிட

த ரத்திற்குள்,

குலறயிருக்கிறததா

என்ற

‘எதிர்பார்ப்பு, தயக்கம்’

எை

பிடித்திருக்குதமா வித

என்ற

விதமாை

ஆவல்,

முகபாவங்கலைக்

காட்டுவலதப் பார்த்துப் புன்ைலக பூத்தான். “உன்தைாடது

எக்ஸ்ப்ரசிவ்

ஃதபஸ்

மனு…

மைசில

என்ை

ிலைக்கதறங்கறலத, முகத்லதப் பார்த்தத தசால்லிடலாம்…” “ம்ம்… சின்ைதாப் தபாய் தசான்ைாக்கூட, டாடி உடதை கண்டு பிடிச்சிடுவார்… ான் என்ை

ிலைச்சாலும் அப்படிதய தசால்வார்… சரி விடுங்க… தடஸ்ட் எப்படி

இருக்குன்னு தசால்லுங்க…” “தராம்ப

ல்லாதவ

பண்ைியிருக்க

மனு…

சலமப்தபன்னு எதிர்பார்க்கலல… கத்துக் தகாடுக்கணும்னு “சின்ை

வயசிலிருந்தத

மம்மிக்கு

தஹல்ப்

இந்த

அைவு

தடஸ்டா

ிலைச்சிட்டிருந்ததன்…”

பண்ணுதவன்

ஆகாஷ்…

தஸா

அப்பதவ தகாஞ்சம் தகாஞ்சம் கத்துக்குட்டி சலமயல் ததரியும்…” என்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 55

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் எஞ்சியிருந்த அசத்தறீங்க... வராதப்ப

பதார்த்தங்கலைச்

டாடி,

கிச்சன்

தஹாட்டல்தான்…

பக்கம்

தசய்ய

உதவி

வர்றதுக்தக

இல்லலன்ைா,

தசய்தவைிடம்,

தராம்பக்

டாடி

கஷ்டப்படுவார்…

கண்ைா

பின்ைான்னு

தசய்வார்… வாய்ல லவக்கதவ முடியாது… அதுக்கு பயந்துதான் பைகிட்தடன்…”

என்று

தசான்ைதும்,

அந்தப்

தபச்சு

“ ீங்களும் குக்

ஏததா

ாதை சலமக்கப்

இரசிக்காததால்

அவளுலடய

அன்லைலயப் பற்றிப் தபச்தசடுத்தான். “மம்மி

இறந்து

தடன்

இயர்ஸ்

ஆச்சு

ஆகாஷ்…

ாங்க

அந்தமான்

தபாய்

தசட்டிலாை ஒன் மன்த்லலதய சுைாமி வந்திடுச்சு… ஃபிப்டீன் மீ ட்டர்ஸ் ஹயிட்டுக்கு சுைாமி தவவ்ஸ் சுைட்டி அடிச்சுது…” என்றவள் பலைய “கார்

ிதகாபார்ல

பண்ைிட்டிருந்தாங்க….

மம்மிதயாட

அவங்கலைப்

ிலைவுகைில் ஆழ்ந்தாள்.

ஃப்தரண்ட்

பார்க்க

மம்மி

ஏர்

ஃதபார்ஸ்ல

தபாயிருந்தாங்க…

தவார்க் ஏர்

தபஸ்

தராம்ப தமாசமா தடதமஜாயிடுச்சு… அங்க தவார்க் பண்ைிைவங்க ஃதபமிலிதயாட தசர்த்து

கடலுக்குள்ை

தபாயிட்டாங்க…

அவங்கதைாட

மம்மியும்

தபாயிட்டாங்க…”

என்று கண்கலங்கச் தசான்ைவலைத் ததாதைாடு தசர்த்து அலைத்துக் தகாண்டான். வாகாகப் இருந்ததாம்…

தபாருந்திக்

அப்புறம்

தகாண்டவள்,

எங்கலைதய

“தராம்ப

சமாதாைம்

ாள்

பயந்திட்தடதான்

பண்ைிட்தடாம்…

அதுக்கப்புறம்,

தமக்ைா எங்க மாமா வட்டுக்தக ீ தபாயிட்டா… எைக்கு டாடிலய மட்டும் விட்டுட்டுப் தபாக மைசில்லல… அங்தகதயதான் இருந்ததன்… காதலஜ் ஜாயின் பண்ணும் தபாது, டாடி என்லைக் கம்தபல் பண்ைி அனுப்பிைார்… மம்மிதயாட ஃதபமிலி பிக் ஒன்… தராஷிதயாடதவ

வைர்ந்ததாதலா

என்ைதவா

எைக்கு

அங்தக

மைசு

ஒட்டதவ

இல்லல… என்தைாட பிதஹவியர்ஸ் அவங்களுக்கு டிஃபதரண்டா இருக்கும்…” என்று தசான்ைவள், “என்ைதவா உங்கதைாட இருக்கும் தபாது, தஹப்பியா இருந்த அந்த லடம் ஞாபகம் வருது…” என்று தசால்லவும், ஆறுதலாக அலைப்லப இறுக்கிைான். “ ார்த் அண்ட் தசைத் தரண்டும் கலந்த கலலவ ட்தரஸ்ஸிங்க்ஸ்

ீ… பிஸிகல் அப்பியதரன்ஸ்,

தவற மாதிரி இருந்தாலும், பிதஹவியர்ஸ்

எங்கதைாட

ஒத்துப்

தபாகுது…” என்று தசால்லவும், “ ிஜமா? அப்ப ஊருக்குப் தபாகும் தபாது கஷ்டப்பட தவண்டியதில்லலயா? அக்ஸப்ட் பண்ைிப்பாங்கைா?” என்று ஆர்வத்துடன் தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 56

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வாய் விட்டுச் சிரித்தவன், “வட்ல ீ எல்லாருதம கலகலப்பா

இருக்கும்…

அம்மாதவாட

பாட்டி

ல்லாப் பைகுவாங்க மனு… தபரியவங்க…

பாசத்ததாட

அதட்டுவாங்க… அப்புறம் அப்பா வைியில தாத்தா மட்டும் இருக்கார்… அம்மாதவாட தபரண்ட்ஸ்,

தம்பி

தவிர

கஸின்ஸ்

ிலறயப்

தபர்…

ஓவரா

கலாட்டாப்

பண்ணுவாங்க…” என்றான். “அத்லதலய மறந்திட்டீங்க…” என்று தசான்ைதும்

ஒரு த ாடி அவனுலடய

முகம் இறுகியது. உடதை சமாைித்துக் தகாண்டவன், “அவங்க இல்லாமலா… லவ்வபிள் பர்ஸன்… ஒரு

வயசிலிருந்து

அவங்கதைாட

தபட்

ான்தான்…

ீதய

தபாகும்

ததரிஞ்சுப்ப…” என்று தபசியவாதற தவலலகலை முடித்த தபாது,

தபாது

ண்பர்கள் வந்து

தசர்ந்தார்கள். விருந்து தபாலதவ பலவிதமாை உைவுகலைச் சலமத்திருந்தலத இரசித்து உண்டார்கள்.

அதற்கிலடயில்

இருவலரயும்

விடாமல்

தகலி

தசய்தது,

புதுவித

உைர்விலை இருவருக்குள்ளும் ததாற்றுவித்தது. அலைவரும் அவலை

ிமிர்ந்து

தசன்ற பார்க்க

பின்ைர், முடியாமல்,

இருவருக்குமாை

தைிலம

சலமயலலறக்குள்

கிலடத்ததும்,

புகுந்து

தகாண்டாள்

மான்யா. ஓரைவு

தராஷிைியும்

உதவியிருந்ததால்,

அதிகமாை

தவலல

எதுவும்

அவளுக்கு இல்லல. தன்லைப்

பார்த்த

வண்ைம்,

ததாலலக்காட்சிலய

உயிர்ப்பித்த

ஆகாலஷப்

பார்க்லகயில், அவைது கன்ைங்கள் சூதடறிச் சிவந்தை. இைிலமயாை காதல் பாடல்கலைப் தபாட்டு விட்டவன், சலமயலலறக்குள் வந்து

ிற்கவும், இதயம் தடதடக்கும் ஓலச அவளுக்குக் தகட்டது. இலடலய

அலைத்துப்

பிடித்து,

ததாைில்

முகம்

பதித்துக்

தகாண்டவன்,

“என்ைடா… தவலல முடியலலயா? முடிக்க மைசு வரலலயா?” என்று தகட்டான். “முடிச்சிட்தடன்…

ஃலபவ்

மிைிட்ஸ்…

மில்க்

குடிப்பீங்கதாதை?”

என்று

தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 57

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சிரிப்லப

அடக்கியவன்,

“தமிழ் ாட்டு

மருமகைாயிட்ட

கட்டாயம் தவணும்… யூ த ா… ஃபர்ஸ்ட் ல ட்டுக்கு,

மனு…

இன்லைக்குக்

ம்ம ஊர் ஃபார்மாலிட்டீஸ்

இததல்லாம்…” என்று காதருகில் ததாடர்ந்து தசால்லவும், உடதலங்கும் சிலிர்ப்புப் பரவியது. முதலிதலதய இயல்பாை தகலிப் தபச்சும், த ருக்கமும் உரிலமயுைர்லவத் தூண்டியிருந்தை. அவனுலடய தபச்சுக்களுக்குப் பதில் தபசமுடியாமல் திைறிைாள். அவனுலடய

விரல்கள்

தமைிதயங்கும்

தமல்லிய

வருடலலத்

ததாடர,

கண்கலை மூடிக்தகாண்டாள். இருவரின் உைர்வுகளும் கலரலயக் கடக்கத் துடித்தை. ஊடுருவ

முயன்ற

குைிர்காற்று,

ஆவலுடன்

த ருக்கத்லத

ஏற்படுத்திக்

தகாள்ைத் துடித்தது. உதடுகளும்

அதன்

பைிலயத் துவக்க,

துைித்துைியாய் இறங்கும்

அவைது

ஸ்பரிசத்தில் தமழுகாய் உருகத் ததாடங்கிைாள். சங்குக் கழுத்தில் சங்கமித்த இதழ்கள், இதமாை இம்லசலயத் தர, “ஆகாஷ்! பால் சூடாயிருக்கு…” என்று திைறதலாடு கூறிைாள். “ ானும்தான் மனு…” என்றவன், அவலைக் லககைில் ஏந்திக் தகாண்டான். “விடுங்க ஆகாஷ்… முடிச்சிட்டு வந்திடதறன்… ப்ை ீஸ்யா…” எைவும், “என்ை லலஃப்

விடுங்க?

லாங்கா

அததல்லாம்

எங்கிட்ட

விடறதுக்கா

மாட்டிருக்க…

தமதரஜ்

அவ்வைவு

பண்ைியிருக்தகன்…

சீ க்கிரம்

விட

முடியுமா?”

என்றவாறு அலறக்குள் நுலைந்தான். “த த்து யாதரா தபரியவங்க பர்மிஸன் வாங்கறது முக்கியம், அதுவலரக்கும் தைித்தைியா இருக்கலாம்னு தசான்ைாங்கதை… அது யார்னு ததரியுமா ஆகாஷ்?” என்று குறும்புடன் தகட்கவும், “அது டிஸ்கஸ்

தவற

யாராவதா

பண்ைணுமா?

இருக்கும்

தவற

மனு…

எவ்வைவு

இந்த

தவலல

த ரத்தில இருக்கு…”

இலததயல்லாம் என்று

அவலைப்

தபாலதவ பதில் தசான்ைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 58

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இதழ்கைின்

குறுகுறுப்பில்

மீ ை

முடியாமல்

தவித்தவள்,

“ ல்லா

தயாசிச்சுக்கங்க… அப்புறம் என்லைக் குலற தசால்லக் கூடாது…” என்றாள். “அததல்லாம்

தயாசிச்சாச்சு…”

என்று

மட்டும்

தசான்ைவன்,

அவலைப்

தபச

விடாமல் இதழ்கதைாடு கலந்தான். விரல்கைின்

வருடல்,

புரியாத

இரகசியங்கலைப்

புரிய

லவக்கத்

துவங்க,

காதலின் அலல இருவலரயுதம புரட்டிப் தபாட்டது. த ற்றியில்

மீ ண்டும்

துவங்கிய

இதழ்கைின்

பயைம்,

தமல்ல

தமல்லக்

கீ ைிறங்கி, காதுமடல்கைில் “மனு! மனு!” என்று உச்சரித்ததபாது, உடலுக்குள் எழுந்த உைர்வலலகள், இருவலரயும் தத்தைிக்கச் தசய்தை. மூச்சுக்காற்றின்

தவப்பம்,

ாடி

ரம்புகலை

உயிர்ப்பித்தது.

அதன்

பின்ைர்,

முத்தப் தபரலலயில் அவலைப் புரட்டிப் தபாடத் துவங்கிைான். அவனுலடய தபாைாள்.

இதழ்கள்

ஸ்பரிசம்

கழுத்துச்

ததாடத்ததாடத்

தன்

சரிவில் மைம்

புலதந்த கலரயும்

தபாது,

தபச்சற்றுப்

விந்லத,

அவளுக்குப்

புரியவில்லல. அலலயலலயாய் அவனுலடய தமாகம் சுைற்றியடிக்க, அதுவலர அறிந்திராத உைர்வுகைின்

தாக்கத்தில்

அடித்துச்

தசல்லப்பட்டாள்.

த சத்துடன்

இதழ்கைால்

தவகமாகக் கவிலத எழுதத் துவங்கியவைிடத்தில் தவகமும் தாகமும் ஒன்றாய்க் குவிய, அதற்குக் குலறயாத ஆவலல அவளும் காட்டிைாள். முத்தங்கள்

ீள்லகயில்,

இரவும்

ீண்டது.

காட்டாற்று

தவள்ைம்

கலரபுரண்தடாடிக் கடலில் சங்கமித்தது. விட்டுப் பிரிய மைமில்லாதவைாய் அவன் மீ ண்டும் மீ ண்டும்

ாடவும், தன்னுள் தறிதகட்தடாடும் உைர்வுகலைக் கட்டுப்படுத்த

முடியாமல் இலசந்து தகாடுத்தாள்.

9 “விடு ஆகாஷ்… தராம்ப தலட்டாச்சு…” என்று சிணுங்கலாகக் கூறிய மான்யா, ஆகாஷின் இறுக்கமாை அலைப்பிற்குள்ைிருந்து தவைிவர முயன்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 59

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “இன்னும்

தகாஞ்ச

த ரம்

தூங்கலாம்

மனு…”

என்று

தசான்ைவாறு,

அவளுலடய கூந்தலல வாசம் பிடித்தான். அதிகாலல த ரத் தழுவலின் சுகம், அவலையும் மயக்கியது. உடலின்

ஒவ்தவாரு

தசல்லும்

இரவின்

இைிலமக்குச்

சாட்சி

தசால்ல

ஆர்ப்பரித்தை. உறங்கா

இரவிைால்

சிவந்திருந்த

கண்கள்

உறக்கத்திற்குக்

தகஞ்சிைாலும்,

உடல் முழுக்கப் புத்துைர்ச்சி எஞ்சியிருந்தது. பின்ைங்கழுத்தில்

தாலடயால்

குறுகுறுப்பூட்டியவலைச்

சிலிர்ப்புடன்

திரும்பிப் பார்த்தவள், “ ீங்க கிைம்ப தவண்டாமா?” என்று தகட்டாள். த ற்றியிலிருந்து விரல்கலைப் பரவவிட்டவாறு, “இன்னும் லடம் இருக்தக… ஃலபவ்

தடஸ்

உன்தைாடதவ

இருக்கணும்னு

தசான்ைதய,

அந்த

ஆலசலய

ிலறதவத்த தவண்டாமா மனு?” என்று கிறக்கத்துடன் தகட்டான். தகாலமிட்ட

விரல்கள்

உதடுகைில்

வருடவும்,

“ம்ஹூம்…

திரும்பவும்

ஆரம்பிக்கறீங்கைா…” என்று தகாஞ்சலாகக் கூறிவிட்டு, அவலைத் தள்ைிவிட்டு எை முயன்றாள். தசல்லவிடாமல்

லககலைப்

பற்றியவன்,

‘விட

முடியாது’

என்பது

தபாலக்

கண்சிமிட்டிைான். “ஆகாஷ்!” என்று சிணுங்க ஆரம்பிக்கும் தபாதத, அவனுலடய உதடுகள் தன் பைிலயச்

தசவ்வதை

தசய்யத்

துவங்கிை.

அவனுலடய

பார்லவ

அவலைச்

சிவக்கச் தசய்ய, கண்கலை மூடிக் தகாண்டாள். த ற்றி, கண்கள், கன்ைம் என்று சஞ்சரிக்கத் துவங்கிய உதடுகள், கழுத்தில் புலதந்தை. “என்ை ஆகாஷ் இது?” என்று சிணுங்கிைாலும், உதடுகள் பயைிக்கப் பாலத அலமத்துக் தகாடுத்தாள். தகலியாகச் சிரித்தவாதற, “இப்பப் புரியுதா மனு… தராமான்ஸ்ல தவண்டாம்னு தசான்ைா

தவணும்னு

அர்த்தம்னு…”

என்று

தசால்லவும்,

தசல்லக்

தகாபத்துடன்

அவலைப் பிடித்துத் தள்ைிவிட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 60

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தமிழ்ப் தபாண்ணுன்ைா இப்படித் தள்ைிவிடக் கூடாது…” என்றவாறு மீ ண்டும் அருகில் இழுத்துக் தகாண்டான். தமன்லமயாக த ற்றியில் இதழ்கலைப் பதித்தவன், “வாழ்க்லகதய புதுசாத் ததரியுது மனு… சிக்த் ஸ்தடண்தடர்ட்ல இருந்து, ஹாஸ்டல் வாசம்தான்… லசைிக் ஸ்கூல், அப்புறம் த வல் காதலஜ் எல்லாதம ஹாஸ்டல்தான்… லீவுக்குப் தபாகும் தபாதுதான்

தசாந்த

வாழ்க்லகதய

ஞாபகத்துக்கு

வரும்…

மாறிப் தபாை மாதிரி இருக்கு… என்தைாட லகக்குள்ை

இன்லைக்கு

எல்லாதம

ீ, மைசுக்குள்தையும்

ீ… புது

வாழ்க்லக…” என்று அவன் தபாக்கில் தசால்லிக் தகாண்டிருக்க, அவளுக்கும் அதத உைர்வு ஏற்பட, அவதைாடு ஒன்றிக் தகாண்டாள். “என்ை

மனு…

மைசு

மாறிடுச்சா?

விடு

மார்ைிங்

ப்தரட்

தடாஸ்ட்

பண்ைிக்கலாம்… இப்ப…” என்று ஆரம்பிக்க, தபசுவலதக் லகலவத்துத் தடுத்தவள், “மைதசல்லாம் மாறலல… ஒழுங்கா எழுந்திருச்சுப் தபாய்க் குைிடா…” என்று மிரட்ட முயன்றாள். “வாதர வாவ்… கட்டிை புருஷலை டா தபாட்டா கூப்பிடுவ… தபரிய பாட்டி காதில

விழுந்தது

அவ்வைவுதான்…

உன்லை

தவண்டாம்னு

தசால்லிடுவாங்க…”

என்று விலையாட்டாய்க் கூற, சட்தடன்று முகம் வாடிைாள். “ ிஜமாவா?”

என்று

“அ ியாயத்துக்கு இருக்கடி “யூ…

யூ…”

அடித்தவள்,

என்று

பதற்றத்துடன்

தகட்கவும்,

ீ… எது தசான்ைாலும்

தகாபத்துடன்

“பயமுறுத்தறதத

தபச

த த்திருந்து இதத மாதிரிப் தபசிதய

சிரித்தவன்,

ம்பிடுவயா?” என்று தகட்டான்.

வராததால்

தவலலயாப்

வாய்விட்டுச்

தபாச்சு…

தலலயலைலயத் ானும்

தூக்கி

பார்க்கதறன்,

ிலைச்சலதச் சாதிக்கறடா…” என்று, அடிகலைத்

ததாடர்ந்தாள். தலலயலைதயாடு சாதிச்தசன்

மனு?”

என்று

அவலையும் இரசலையுடன்

தசர்த்து தகட்க,

அலைத்தவன், அவளுலடய

“என்தைன்ை

முகம்

முழுக்கச்

தசஞ்சாந்லதப் பூசியது தபாலாைது. “என்ை தகட்டவன்,

தபச்தச “அடி

வரலல…”

பின்ைி

என்று

எடுக்கறான்னு

தசால்லாம இருக்கணும்ைா,

இரசலையுடன் தபரிய

புருவங்கலை

பாட்டிகிட்டப்

உயர்த்திக்

தபாட்டுத்

தரவா?

ான் தகட்கறததல்லாம் தகாடுத்திடு…” என்றான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 61

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “எைக்கு பயமா இருக்கு ஆகாஷ்… வட்ல ீ என்ைன்னு தசால்லி இன்ட்ரடியூஸ் பண்ைப்

தபாறீங்க?

லவ்

பண்தறாம்னு

எடுத்ததுதம

தசான்ைா,

தகாபப்பட

மாட்டாங்கைா? டாடிதய திட்டிைார்…” என்று கவலலயுடன் தகட்டவைின் லககலை அழுந்தப் பிடித்துக் தகாண்டான். “கவலலதய

படாத…

தரண்டு

தபலரயுதம

தமதரஜ்ைாதல ஒதரயடியா எதிர்ப்பாங்கன்னு

புரிஞ்சுக்குவாங்க…

லவ்

ிலைச்சுக்காதத….”

“ ீங்கதாதை தசான்ை ீங்க, வில்தலஜ்ல அக்ஸப்ட் பண்ைிக்கறது கஷ்டம்னு… ார்மலா தமிைியன்ஸ் அப்படித்தான் இருப்பாங்கைா?” தசல்லமாகத் தலலயில் தகாட்டியவன், “ ீயும் தமிழ்ப் தபாண்ணுதான்… அலத மறந்திடாதத…

எல்லாம்

உங்கப்பாலவச்

தசால்லணும்…

தகாஞ்சமாவது

கத்துக்

தகாடுத்திருந்தார்ைாத் ததரியும்…” என்று ஒரு மாதிரிக் குரலில் தசான்ைான். “டாடிக்கு பண்ணுவார்…

ான்

தசல்லப்

தபாண்ணு

ஆகாஷ்…

தபபி

மாதிரித்தான்

ட்ரீட்

ான் தடல்லிக்குப் தபாைதுக்கப்புறம்தான் அவங்கவங்க தவார்க்லகப்

பார்த்திட்டிருக்தகாம்…” “சரி விடு…” என்று அந்தப் தபச்லசத் தவிர்த்தவன், “ஊர்தலல்லாம் ஜாதி, மதம், இைம்னு

ிலறயப்

டந்திட்டுதான் ராஜாஜிதயாட

பார்ப்பாங்க…

இருக்கு…

ார்த்,

தபாண்ணு,

பண்ைிக்கலலயா…

இருந்தாலும், தசைவ்த்

காந்திதயாட

ஃபாரிைர்ஸ

காலம்

லவ்

வித்தியாசதமல்லாம்

லபயலைக்

லவ்

காலமா

தமதரஜ்

காதலிச்சுக்

தமதரஜ் இல்லல…

கல்யாைம்

பண்ைிட்டவங்தகல்லாம்

இருக்காங்க…” என்றான். அவைது பிரச்சலை

முகம்

வராது

ததைியாதலதக் மனு…

கண்டு,

வந்தாலும்

“ ம்ம ான்

வட்லடப் ீ

தபாறுத்தவலர

பார்த்துக்கதறன்…

எைக்குப்

தபாண்தைல்லாம் பார்க்க மாட்தடன்னு முதல்லலதய தசால்லிட்டாங்க… அதைால தசலக்ட் பண்ற ஆப்ஷன் என்தைாடதுதான்…” என்று குறும்புடன் தசால்லவும், ‘அவன் உண்லமலயச் தசால்கிறாைா, விலையாட்டிற்குச் தசால்கிறாைா!’ என்று புரியாமல் பார்த்தாள். “அப்புறம்

எதுக்கு

தயாசிச்சீ ங்க…

திடீர்

தமதரஜ்…

ச்சூ…

தபாங்க

ஆகாஷ்…

திரும்பவும் விலையாட்டுப் தபச்சா…” என்று சிணுங்கவும்,

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 62

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “சும்மாதான் தசான்தைன் மனு… எங்க அப்பாவும், அம்மாலவத்தான் தமதரஜ் பண்ைிப்தபன்னு

தபரியவங்கலை

ஒருவலகயில

அதுவும்

குைப்பிக்காம,

ஜாலியா

லவ்

விட்டுப்

தபசச்

தமதரஜ்தான்…

இருடா…

காலம்

பார்த்துக்கலாம்… ஆைா, எப்பவும் என் தமல அவனுலடய

தபச்சு

என்ை

தபச்சு?”

என்று

மைசில வரும்

காரியம்

சாதிச்சார்…

எலதயாவது தபாது,

தபாட்டுக்

எல்லாத்லதயும்

ம்பிக்லகலய இைந்திடாத…” என்றான்.

முரண்பட்டுத்

ம்பிக்லகயில்லாம, தவற யார் தமல

தசால்லி

ததான்றிய

தபாதும்,

“உங்க

தமல

ம்பிக்லக லவக்கப் தபாதறன்… இததல்லாம்

உரிலமயாகச்

தசால்லவும்,

கண்கலை

மூடித்

திறந்தவன்,

எதுவும் தசால்லாமல் தமைைம் காத்தான். “என்ை தபாயிட்டு உறுதி

டந்தாலும், டூ மன்த்ஸ்

வரும்தபாது,

கூறுவது

ம்பிக்லகதயாட இரு மனு… லீவ்ல ஊருக்குப்

எல்லாதராட

தபாலக்

சம்மதத்ததாட

கூறியதபாது,

‘ஏன்

திரும்பி

இப்படிச்

வருதவாம்…”

தசால்கிறான்?’

என்று

என்பலத

தயாசிக்க மறந்தாள். குடும்ப

வாழ்க்லக

ிலைத்ததில்லல

இவ்வைவு

அவள்.

இைிலமயாக

தைக்காகதவ

கடவுள்

இருக்கும்

என்று

அவலைப்

கைவிலும்

பலடத்ததாகக்

கருதிைாள். மாலலயில் அவனுக்காகப்

‘எப்தபாது

பார்த்துப்

வடு ீ

திரும்புவான்?’

பார்த்துச்

தசய்யும்

என்று

ஆவலுடன்

தவலலகள்,

காத்திருந்து,

அவளுக்கு

மிகவும்

பிடித்திருந்தை. அலததயல்லாம் வட்டுக்குப் ீ

கவைித்துவிட்டு,

தபாயிட்டாதல

என்லை

“தடய்சி

உரசிட்தட

கூட

இருக்கும்…

இப்படித்தான் அலதக்

மனு…

தகாஞ்சாமப்

தபாைா, முகத்லதத் தூக்கி வச்சுக்கும்… மடியில வந்து படுத்துக்கறலத ஆலசயா வருடி விட்டாப் தபாதும், சுகமாத் தூங்கும்…” என்று தகலி தசய்தான். ‘தன்லைச்

தசல்ல

ாய்க்குட்டிதயாடு

ஒப்பிடுகிறாதை’

என்று

ிலைத்துக்

தகாபப்படத் ததான்றவில்லல. அதுவும், அவர்கைது குடும்பத்தில் ஓர் அங்கம் என்பது அவளுக்குத் ததரிந்திருந்தது. குடும்ப உறுப்பிைர்கைின் பைக்க வைக்கங்கலைப் பலமுலற தகட்டு மைதில் பதிய

லவக்க

முயன்றாள்.

அவனும்

எலதயும்

மலறக்க

மைமின்றி,

கிராமத்து

வாழ்க்லக முலற பற்றிச் தசால்லிக் தகாடுத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 63

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “சமாைிச்சிடுதவைா ஆகாஷ்? வட்லடப் ீ பத்தி எக்ஸ்ப்லைன் பண்ணும் தபாது, ீங்க தபசற தமிதை டிஃபதரண்ட்டா இருக்கு…” என்று கவலலயுடன் தகட்டவைிடம், “ரீஜிைல்

லடலக்ட்ஸ்

ஆரம்பிச்சிடும்… ிலறய

ஒண்ணு

இருக்காங்க…

அப்படித்தான்

விட்ட

மாமா,

உைக்குக்

இருக்கும்… அத்லத,

கம்தபைி

தகட்கக்

சித்தி

தகட்கப்

புரிய

தபாண்ணுங்தகல்லாம்

தகாடுப்பாங்க…”

என்று

சமாதாைம்

தசான்ைான். சரிதயன்று

தலலயலசத்தவைிடம்,

மாத்தணும்

மனு…

ஷார்ட்ஸ்

எல்லாம்

அவ்வைவுதான்… எப்படி

ஊருக்குப்தபாகும் தபாட

பிரஷர்

தவண்டுமாைாலும்

தபாது

முடியாது…

ஏறிடும் இரு…”

“உன்தைாட டீ-ஷர்ட், தபரிய

அவங்களுக்கு... என்று

ான்

கண்கலைச்

ட்தரஸ்சஸ் டாப்ஸ்,

மட்டும்

மிைி

ஸ்கர்ட்,

பாட்டி

பார்த்தாங்கன்ைா

மட்டும்

இருக்கும்

சிமிட்டிச்

தபாது

தசான்ைவலை,

அடுத்த வார்த்லத தசால்ல விடாமல் விரல்கைால் வாலயப்தபாத்திைாள். புதுமைத் தம்பதிகளுக்தக உரிய வலகயில், இைிலமயாக த ரம் த ரம்

தவறாமல்

திட்டமிட்டுச்

தசய்யும்

வாழ்க்லக

முலற

கர்ந்தது.

அவனுலடயதாக

இருப்பினும், கண்டிப்லபக் காட்டவில்லல அவன். இருவருக்குமிலடதயயாை

ஒத்த

இரசலைகள்,

கருத்துக்கள்

அலைத்தும்

ஆண்டாண்டு காலம் தசர்ந்து வாழ்வது தபான்ற பிரம்லமலய உருவாக்கிை. வட்டிலிருக்கும் ீ தபாது, மலையில்

ிமிட த ரம் கூட விலக மைமின்றி, அவலை அன்பு

லைய லவத்தான்.

தராஷிைியின் ததர்வுகளும் முடிந்து விட்டதால், அவன் வடு ீ திரும்பும் வலர ததாைிகள் இருவரும் அரட்லடக்கிலடயில் த ரத்லதக் கைித்தைர்.

ான்கு

ாட்கள்

மிக தவகமாகச் தசன்றை. ‘இன்று ஒரு என்று

அவள்

ாள்தான்…

மைதில்

ாலை தந்லத வந்துவிடுவார்… என்ை தசால்வாதரா?’

கலக்கம்

ஏற்பட்டதபாது,

ஆகாஷும்

முற்றிலும்

இறுக்கத்துடன் மாறிப்தபாைான். தமாைி இறுகிய

மறந்து

அலைப்புடன்

தபாய்,

தமைைம்

உச்சியில்

இதழ்

மட்டுதம பதித்து,

இருவலரயும் அவலை

ஆட்தகாண்டது.

விடுவிக்க

மைமின்றி

அமர்ந்திருந்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 64

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவைது முகத்திலிருந்த உைர்வுகள், அவலைக் கலக்கம் தகாள்ைச் தசய்தை. “ஆகாஷ்! என்ைாச்சு?

ார்மலாதவ இல்லல

ீங்க…

ான் தான் டாடிதயாட

ஊருக்குப் தபாக மாட்தடன்னு தசால்தறதை… வாங்க… பீச் வலரக்குமாவது தபாயிட்டு வரலாம்…” என்று அவலைச் சமாதாைம் தசய்து, தவைியில் அலைத்துச் தசன்றாள். தபாங்கிப் தபருகி நுலரகலைத் ததாற்றுவிக்கும் கடலலலயில் கால்பதித்து, அவனுடன் லகதகார்த்துச் சிறிது த ரம் “ம்ஹும்… இன்லைக்கு

இப்படிப்

மிஸ்

டந்தாள்.

தபசாம

பண்ைிைா,

இருக்கத்தான்

இன்னும்

தவைியில

சிக்ஸ்ட்டி

ஒன்

வந்தீங்கைா?

தடஸ்

ஆகாஷ்…

எப்படித்தான் பிரிஞ்சிருக்கப் தபாதறாதமா? உம்முனு இருந்தீங்கன்ைா அப்புறம் தராம்ப

ஃபீல்

பண்ணுதவன்…”

என்று

தசால்லியவாதற

அவலைக்

ான்

கடலலலயில்

தள்ைிவிட்டாள். சமாைிக்க

முயன்று

இழுத்தவாதற கடல்

முடியாமல்

தபாகதவ,

அவலையும்

தசர்த்து

ீருக்குள் விழுந்தான்.

அலல உள்வாங்கியதும் வாய்விட்டுச் சிரித்தவைிடம், “இப்படி இருந்தாத்தான் ல்லாருக்கு ஆகாஷ்…” என்றாள். “இப்படின்ைா பிடித்தை.

லைந்து

எப்படி

மனு?”

என்றவைின்

தமதலறியிருந்த

டாப்ஸ்

லககள்

இலடலய

வைவைப்பாை

வலைத்துப்

இலடப்பகுதியில்,

அவனுலடய லககலை வழுக்கிச் தசல்ல லவத்தது. கைவன்

பார்லவ

பார்த்தவைிடம்,

“பப்ைிக்

ப்தைஸ்ல

இப்படிதயல்லாம்

பிதஹவ் பண்ைக்கூடாதுன்னு தசான்ை ீங்க…” என்று சிணுங்கலாகக் கூறிைாள். “பப்ைிக்

ப்தைஸா

இருந்தாலும்,

இது

என்தைாட

ஓன்

ப்ராபர்ட்டி…”

என்று

சிரிப்புடன் இலடலய அழுந்தப் பிடிக்கவும், முலறத்தவாதற மீ ண்டும் கடலலலயில் தள்ைிவிட்டாள்.

கடல் ீரின்

உவர்ப்புத்

தன்லம

இருவருக்கும்

இைிலமயாக

இருந்தது. ீண்ட

த ரம்

கடலலலயுடைாை

விலையாட்டிற்குப்

பிறகு,

மூச்சு

வாங்க

மைலில் வந்தமர்ந்தைர்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 65

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் கண்பார்லவயில்

லவத்திருந்த

லகப்லபலய

எடுத்தவள்,

அதிலிருந்த

துைிலய எடுத்து முகம் துலடத்துக் தகாண்டாள். தசல்தபான் இைிலமயாை பாடலல ஒலிக்கவிட, “தராஷிைி கால் பண்றா…” என்று தசான்ைவாதற அலைப்லப எடுத்தாள். அவளுலடய முக பாவலை சிறிது சிறிதாக மாறுவலதக் கண்டவன், ‘ஏததா பிரச்சலை’ என்று புரிந்து தகாண்டான். “டாடி வந்திட்டாராம்… தடஸா

ாலைக்குக் காலலல வதரன்னு தசால்லிருந்தார்… டூ

ான் தபசதவ இல்லல… லாஸ்ட் லடம் தபசும் தபாதத என்தைாட வாய்ஸக்

தகட்டு, துருவித் துருவி விசாரிச்சார்… சமாைிச்சிட்தடன்… ஆைா, அவருக்கு சந்ததகம் வந்திடுச்சு

தபால…

இன்லைக்தக

வந்திட்டார்…

தராஷி

சீ க்கிரம்

வரச்

தசால்றா…”

என்று தசால்லவும், அவ்வைவு த ரம் அவனுலடய முகத்திலிருந்த சிரிப்பு, துைி தகாண்டு துலடத்தாற்தபால மலறந்தது. தசல்லமாக தபசிக்கதறன்…

அவனுலடய

சண்லடக்குப்

முடிலயக்

தபாற

மாதிரி

கலலத்தவள், சீ ரியஸா

“டாடிகிட்ட

வராதீங்க…

ான்

தடாண்ட்

தவார்ரியா…” என்றாள். மகிழ்ச்சியுடனும், உறுதியுடனும் தசான்ைவள், ‘தைக்குப் தபசும் சந்தர்ப்பதம கிலடக்கப் தபாவதில்லல’ என்பலத அறிந்திருக்கவில்லல.

10 பத்து

ாட்களுக்குப் பின்ைர், தந்லதலயப் பார்த்த ஆர்வத்தில், “டாடி!” என்று

தவகமாகச் தசன்று, அவருலடய லககலைப் பற்றிக் தகாண்டாள் மான்யா. “ ாலைக்குதாதை வதரன்னு தசான்ை ீங்க?” என்று தகட்கவும், எந்த பதிலும் தசால்லாமல் சீ ற்றத்ததாடு பார்த்தார். பிடித்திருந்த லககலை உதறிவிட்டு, இடிதயை அவளுலடய கன்ைத்தில் ஒரு லகலய இறக்கவும், வலியால் துடித்துக் கலங்கிப் தபாைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 66

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இது ாள் வலர அடி வாங்கியிராத கன்ைம் தைலாய்த் தகித்தது. அவருலடய தகாபத்தின் அைலவக் கண்டு அதிர்ந்து தபாைாள். “வயசாைாலும் வலரக்கும்

முட்டாள்த்தைம்

தபாறுலமயா

மட்டும்

இருக்கச்

மாறாதா

உைக்கு?

தசான்தைதை…

ான்

அதுக்குள்ை

வர்ற

தமதரஜ்

பண்ைணும்னு என்ை அவசரம்?” என்று தகட்டவாறு மறுபடியும் லகலய ஓங்கவும், அச்சத்துடன் பின்ைலடந்தாள். அதற்குள் தபசுங்க…

“அக்ஷய்!

இல்லலன்ைா

டந்தது

ஆகாஷ்

டந்து

வட்ல ீ

தபாச்சு…

தபாய்ப்

உள்ை

தபசுங்க…”

கூப்பிட்டு

என்று

வச்சுப்

தராஷிைியின்

தந்லத கூறவும், தகாபத்லதக் கட்டுப்படுத்திக் தகாள்ை முயன்றார். கலக்கத்துடன் வாங்கன்னு

கைவலை

தசால்றதுதான்

அவமதிக்கறது

தவற

எங்க

ஏறிடவும், ஊர்ப்

யாருக்காவது

“விதராதிதய

பைக்கம்

சகஜமா

வடு ீ

மான்யா…

இருக்கலாம்…

ததடி

ததடி

வந்தாலும்,

வந்தவங்கலை

வட்டுக்குக் ீ

கூட்டிட்டு

வா…” என்று தசான்ைான். “வாங்க

டாடி…”

என்று

மான்யா

அலைக்கதவ,

ிதர்சைம்

புரிந்ததால்

இருவலரயும் பின் ததாடர்ந்தார். வட்டிற்குச் ீ தசன்றதும், “உட்காருங்க…” என்று தசான்ை ஆகாஷின் முகத்தில் துைி கூட வரதவற்கும் விததமா, புன்முறுவதலா இல்லல. “டாடி!

இவர்தான்

ஆகாஷ்…”

என்று

அறிமுகம்

தசய்து

லவக்கவும்,

அவருலடய முகம் சற்தற அதிர்ச்சிலய தவைிப்படுத்தியது. அைல் வசும் ீ பார்லவயால் அவலர முலறத்தவாதற, “ஆகாஷ் அன்பைகன்…” என்று அலட்சியமாகச் தசான்ை கைவலைப் புரியாமல் பார்த்தாள். அதிர்ந்து தபாய் அமர்ந்திருந்த தந்லதயின் த ற்றியில் வியர்லவத் துைிகள் பூப்பலதக் கண்டதும், ‘தவறாக ஏததா

டக்கவிருக்கிறது’ என்று உள்ைம் தசான்ைது.

உடல் முழுவதும் இறுகிப்தபாய், கண்கைிரண்டும் த ருப்புத் துண்டங்கைாக தஜாலிக்க

ின்றிருந்த

கைவலைப்

பார்த்ததும்,

அவளுக்குள்

ஒரு

பயப்பந்து

உற்பத்தியாைது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 67

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “என்ை

இதுக்தக

ஷாக்கா

இருக்கா?

எங்கம்மா

தபர்

வித்யா…

இன்னும்

டீதடய்லா தசால்லணும்ைா என்லை வைர்த்தததல்லாம் என்தைாட அத்லததான்… அவங்க

தபர்

மலர்விைி…

ஊர்ப்

தபர்

தசான்ைா,

உங்களுக்குத்

ததரியுதமா

என்ைதவா…” என்று தசான்ைவனுலடய குரலிலிருந்த எள்ைல் ஏதைன்று அவளுக்குப் புரியவில்லல. திலகப்புடன்

இருவலரயும்

மாறி

மாறிப்

பார்த்தவள்,

“டாடி!

உங்களுக்கு

இவலரத் ததரியுமா?” என்று தகட்டாள். சிறிது த ரம் எந்த பதிலும் தசால்லாமல் அலமதி காத்தபின், ஒரு முடிவிற்கு வந்தவர்

தபால,

“மான்யா!

ீ

தராஷிைி

வட்ல ீ

இரு…

ான்

தபசிட்டு

வதரன்…”

எைவும், அந்தக் கட்டலைக்குக் கட்டுப்பட முடியாததை மறுத்தாள். “ஆகாஷ்!

ீங்கைாவது

தசால்லுங்க…

எைிமீ ஸ்

மாதிரி

தரண்டு

தபரும்

எதுக்காகப் பார்த்துக்கறீங்க? உங்களுக்கு டாடிலய முதல்லதய ததரியுமா?” என்று தகட்டாள். இகழ்ச்சியுடன் பார்த்தவன், “ததரியாம என்ை… தபாட்தடால பார்த்திருக்தகன்… எங்கம்மாதவாட அண்ைைாம்… சின்ை வயசில தசால்லிருக்காங்க…” என்றான். ‘அம்மாவின்

அண்ைைா?’

என்று

உங்களுக்கு மாமாவா? வாவ்! ஆகாஷ்,

ஒரு

த ாடி

தயாசித்தவள்,

“ஓ!

டாடி

ீங்க என்தைாட அத்லத லபயன்… இட்ஸ்

ரியல்லி சர்ப்லரஸிங்!” என்று மகிழ்ச்சியுடன் ஆர்ப்பரித்தாள். இருவரிடமிருந்துதம அதற்கு பிரதிபலிப்பு எதுவும் எைாமல் இருக்க, “ஓல்ட் ஸ்தடாரிலய ஏததான்னு

ிலைச்சு,

இன்ைமும்

இப்படி

முலறச்சிட்டிருக்கீ ங்கைா?

என்ைதவா

ிலைச்சு தராம்ப பயந்து தபாயிட்தடன்…” என்றாள்.

“மான்யா!

ீ

கிைம்பிப்

தபா…”

என்று

தந்லத

மீ ண்டும்

கட்டலையிடவும்,

தகள்வியாக ஏறிட்டாள். கைவனுலடய கலததயல்லாம்

பார்லவயும்

இன்ைமும்

அலததய

தசால்லலல

பிரதிபலித்தாலும், தபால…

தராம்ப

“உங்கதைாட ரகசியமா

வச்சிருக்கீ ங்கைா? ஏன் தசால்லியிருக்க தவண்டியதுதாதை… மைசாட்சி உறுத்துததா?” என்றான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 68

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தவண்டாம் தசாந்ததம தவண்டிய

ஆகாஷ்…

இல்லாத

யாதரா

எலதயும்

தூக்கிப்தபாட்டலதச்

ான்

உன்தைாட

உைக்கு

ான்

தசாந்த

முக்கியமாப்

மலறச்சதில்லல…

தசால்லிட்டிருக்கணும்னு

தாய்மாமா…

என்லைவிட

தபாயிட்டாங்கைா? தவண்டாம்னு

எைக்கு

தசால்ல

தசால்லிட்டுத்

அவசியமில்லல…”

என்று

எரிச்சதலாடு தசான்ைார். “தாய் மாமாவா? அப்படி யாலரயும் பார்த்ததா எைக்கு ஞாபகம் இல்லலதய… ஆதித்யன்னு யாதரா இருந்தாங்கன்னு தகள்விப்பட்டிருக்தகன்… ஆைா, உங்க தபர் அக்ஷய் தாதை?” என்று தகலியாகக் தகட்டான். இருவரும்

தபசிக்தகாள்வலதப்

அருகில் த ருங்கி

புரிந்து

தகாள்ை

முடியாததால்,

ஆகாஷின்

ின்ற மான்யா, அவனுலடய லகலயப் பற்றிக் தகாண்டாள்.

உடைடியாக

விலக்கி

அடிபட்டவள் தபால ஒதுங்கி

ிறுத்தியவன்,

அந் ியலைப்தபால்

பார்க்கவும்,

ின்றாள்.

“வாட் தஹப்பண்ட் டாட்? ஐ காண்ட் அண்டர்ஸ்தடண்ட் எைிதிங்…” எைவும், “தகாஞ்சம்

கூட

அறிதவ

இல்லாம

ீ

பண்ைிை

காரியத்துக்கு

உன்லை…”

என்று எரிந்து விழுந்தவர், அடிபட்ட குைந்லதயாய் அவள் பார்ப்பலதக் கண்டதும், தகாபத்லதக் கட்டுப் படுத்திக் தகாண்டார். ஆழ்ந்த மூச்சுக்கலை

எடுத்த பின்ைர், “தசால்லு

ஆகாஷ்…

எதுக்காக

இந்த

அவசரக் கல்யாைம்?” என்று தபாறுலமலய இழுத்துப் பிடித்தவாறு தகட்டார். ஏைைமாை மான்யாவுக்கும்

பார்லவ டந்ததா?”

பார்த்தவன், என்று

“கல்யாைமா?

சிரிக்கதவ,

திடுக்கிட்டுப்

எது?

எைக்கும்

தபாய்ப்

பார்த்தாள்

மான்யா. அவனுலடய

அலட்சிய

முகபாவம்,

வயிற்றிற்குள்

பயப்பந்லத

தவகமாக

உருை லவத்து, விதிர்விதிர்க்கச் தசய்தது. “யாலரயும் இன்லவட் பண்ைலல, விருந்து லவக்கலல, தரஜிஸ்டர் கூடப் பண்ைலல… அவ்வைவு ஏன்,

ான் தாலிதய கட்டலல…

ஒரு

தபாட்தடன்…

தசயிலைக்

கழுத்தில

அதுக்குப்

ாலு தபர் முன்ைால் சும்மா தபர்

கல்யாைமா?”

என்று

தசால்வலதக் தகட்கவும், தன் தசவிகைின் மீ தத அவளுக்குச் சந்ததகம் வந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 69

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ஊர்

கூடி

தசல்லாதாம்…

மூணு

ாள்

தமதரஜ்ைா

பண்ைலலன்ைா

கட்டிை

விருந்து

சட்டப்படி தாலிலயக்

வச்சுக்

கல்யாைம்

தரஜிஸ்டர் கைட்டிக்

டந்தாதல

பண்ைணுமாம்…

தகாடுத்தா,

தபாயிடும்னு தகள்விப்பட்டிருக்தகன்… அப்ப எங்களுக்குள்ை

எல்லாம்

அது

அப்படிப் முடிஞ்சு

டந்தலத என்ைன்னு

தசால்வங்க?” ீ என்று ததாடர்ந்து தகட்கதவ, ஸ்தம்பித்துப் தபாைாள் மான்யா. “ஆ..ஆகாஷ்… என்ை தசால்றீங்க?” என்று அதிர்ந்து தபாய்க் தகட்டவளுலடய குரல் அவலைப் பாதித்ததாகத் ததரியவில்லல. இரும்பாய் தள்ைி

விலறத்திருந்தவைின்

ததாற்றம்,

அவலை

த ருங்கவிடாமல்

ிறுத்தியது. ‘இது என்ை தகள்வி? இரு மைங்களும் இலைந்து ஈருடலும், ஓருயிருமாக

வாழ்லகயில்

ஏன்

இப்படிக்

தபாத்ததன்று அருகிலிருந்த “தவண்டாம் மைலச

தகட்கிறான்?’

அதிர்ந்தவள்,

ிற்கமுடியாமல்

ாற்காலியில் அமர்ந்தாள்.

ஆகாஷ்…

ஒடிச்சிடாத…

என்று

என்லைப்

அவ

பைிவாங்கறதா

குைந்லத…

இன்ைமும்

ிலைச்சு,

மான்யாதவாட

வயசுக்தகத்த

பக்குவம்

அவளுக்குக் கிலடயாது… ஒடிஞ்சு தபாயிடுவா…” என்ற தந்லதயின் குரல் கலங்கிப் தபாய்க் தகட்டது அவளுக்கு. ‘தன்லைச் சுற்றி என்ை

டக்கிறது?’ என்பது அவளுக்குப் புரியவில்லல.

‘தைக்குத் ததரியாத இரகசியம் ஏததாதவான்று இருக்கிறது’ என்பது மட்டும் புரிந்தது. “எல்லாருதம குைந்லதகலைப் தபாத்திப் தபாத்தித்தான் வைர்க்கறாங்க… மாட மாைிலகயில

இருக்கறவங்கைா

இருந்தாலும் சரி…

இருந்தாலும்

சரி,

குடிலசயில

வாைறவங்கைா

ீங்க மட்டும் அதிசயமாப் தபாண்லைப் தபத்து வைர்த்திடலல…

அதுவுமில்லாம, மைலசப் பத்தி

ீங்க தபசக்கூடாது… உங்க தபாண்ணுக்குன்ைா பூ

மாதிரி மைசு, மத்தவங்களுக்குன்ைா கல் மாதிரி மைசா இருக்கும்… எல்லாருக்குதம வலி ஒண்ணுதான்…” என்று சீ ற்றத்துடன் தசால்லவும், மான்யாவிற்குத் தலல முதல் விரல்நுைி வலர

டுக்கம் பரவியது.

‘ஏன் இப்படிப் தபசுகிறான்? இன்ைமும் சின்ைக் குைந்லத மாதிரிதய இருக்க மனு என்தறல்லாம் தகாஞ்சுபவன் தபசும் வார்த்லதகைா இலவ?’ என்று அடிபட்ட குைந்லததபாலப் பார்த்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 70

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பதிலுக்குக் தபரியவங்க அவதைாட

தகாபம்

தகாண்ட

இருந்தாங்கன்ைா, குடும்பம்

ீயும்

டத்தியிருக்க…

தந்லதயும், அதத

“புரியாம,

மாதிரி

அதுக்கு

பத்தாம்பசலித்தைமா

தயாசிக்கற…

என்ை

பதில்

ஃலபவ்

தசால்லப்

தடஸ் தபாற?”

என்றார். அவருலடய அமர்ந்தவாறு,

தபச்லச

சட்லட

“அதுக்காை

பதில்

அனுபவஸ்தராச்தச…

தயாசிச்சாப்

தசய்யாமல்

கால்

உங்களுக்தக

புரியுதம…”

என்று

மீ து

கால்

தபாட்டு

ததரியுதம… கிண்டதலாடு

ீங்கதான் தசால்லவும்,

அவருலடய தகாபமும் எல்லல கடந்தது. “மான்யாலவக்

காதலிச்சிருக்க…

காததலாட

அருலம

உைக்கும்

ததரியும்…”

என்று தபசவும், “அப்படின்னு யார் தசான்ைா?

ான் உங்ககிட்ட தசான்தைைா?” என்று எதிர்

தகள்வி தகட்கவும், மான்யாவின் மைம் உலடந்தது. ததாண்லடக்

குைியிலிருந்து

காற்லறத்

தவிர,

தவறு

தபச்சு

எதுவும்

அவளுக்கு எைவில்லல. தன்புறம்

தவறியும்

திரும்பாமல்,

அைல்

வசும் ீ

பார்லவலயத்

தந்லதலய

த ாக்கி வசுபவலை ீ தமைைமாக தவறித்தாள். ‘இவ்வைவு த ரம் கடலன்லையின் மடியில் கைித்து விட்டு, உலடயின் ஈரம் கூடக் காயவில்லல, அதற்குள் என்ை தபசுகிறான்!’ என்று அதிர்ந்தாள். ‘எப்படிதயல்லாம்

காதலல

தவைிப்படுத்த

முடியுதமா,

அப்படிதயல்லாம்

தவைிப்படுத்தியிருக்கிறாதை… அதிகாலலயில் இதமாகக் கூந்தலல வருடி விட்டு, த ற்றியில் தமன்லமயாக இதழ் பதிப்பதில் ததாடங்கி,

ாள் முழுக்க அவனுலடய

அருகாலமயில்

இப்தபாது

காதலல

மட்டும்தாதை

கண்டாள்...

ஏன்

இப்படிப்

தபசுகிறான்?’ என்று அவைது இதயம் குமுறியது. கண்கைில் மலடதிறந்த தவள்ைம் தபாலக் கண்ை ீர் வடிந்தது. அலதக் பிடித்தவர்,

காைப்

“அப்ப

தபாறுக்காதவராக,

என்லைப்

யார்னு ததரிஞ்சதிலிருந்து

பைிவாங்கறதா

அவனுலடய ிலைச்சு

சட்லடலய

அவலை

எட்டிப்

ஏமாத்தியிருக்க…

டிச்சிருக்க… ஏமாத்தறதுக்காகதவ கல்யாைம்ங்கற தபர்ல

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 71

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ாடகமாடியிருக்க…”

என்று

ஆதித்யன்

தகாபம்

தகாப்பைிக்கக்

தகட்டதற்கு

பதில்

தசால்லாமல், அவருலடய லககலை தமல்ல விலக்கிைான். ‘ஏமாற்றிைாைா?

டித்தாைா?

எதற்காகப்

பைிவாங்க

தவண்டும்?’

என்று

எதுவும் புரியாமல் மலங்க மலங்க விைித்தாள் மான்யா. “அதான்

உங்களுக்தக

எல்லாம்

ததரியுதத…

அப்புறம்

தகட்கறீங்க?” என்று அலமதியாகக் கைவன் தகட்கவும், ‘எலதயும்

மறுக்காமல்,

ஆதமாதிப்பவன்

எங்கிட்ட

எதுக்குக்

ிலலகலங்கிப் தபாைாள்.

தபாலப்

தபசுவான்’

என்று

அவள்

கைவிலும் எதிர்பார்க்கவில்லல. ததாற்றுப் தபாை உைர்வுடன், தன் உடல் பாரத்லதத் தாங்க மாட்டாதவள் தபால ஓய்ந்து அமர்ந்தாள். வலியும், தவதலையும் ஒருதசரத் தாக்கியது. “ச்தச…

புத்தியிருக்கறவன்

பிடிச்சிருக்கு?

இப்படிச்

தசய்வாைா?

உைக்குப்

லபத்தியமா

ீ இந்த மாதிரிப் பண்ைிதைன்னு வித்யாகிட்டச் தசால்தறன்…” என்று

சவால் விடும் ததாைியில் தந்லத தபசுவது எங்தகா ஒலிப்பது தபாலிருந்தது. “தாராைமாப் தபசுங்க… என்ை

டந்ததுன்னு

அதைால,

ீங்க

ான் தவண்டாம்னு தசால்லலலதய… எங்களுக்குள்ை

மான்யா

மட்டும்தான்

தசால்ல

மாட்தடன்னு

தபசணும்…

உங்கதைாட

எல்லாருக்குதம ததரியும்…

ீங்க தசால்றலத யார்

என்தைாட

ஆலசப்படறயான்னு

தசாத்துக்கும்

ப்ராமிஸ்

பண்ைியிருக்கா…

தயாக்கியலத

என்ைன்னு

ம்புவாங்கன்னு தயாசிச்சுக்கங்க… எங்கம்மா

தகட்பாங்க…”

என்று

தசால்லவும், படிப்படியாக உைர்வுகள் மறத்துப்தபாைது தபாலிருந்தது. சிறிது த ரம் தபச்சற்றுப் தபாய் அமர்ந்துவிட்ட தந்லத, ததைிவுடன் “கூடிய

சீ க்கிரத்தில

கல்யாைம்

உன்லைவிட

வசதியா,

அைகாை

ஒருத்ததைாட

ிமிர்ந்து,

அவளுக்குக்

டக்கும் ஆகாஷ்… அவலை சந்ததாசமா வாை லவப்தபன்… உங்கலை

மாதிரிதயல்லாம்

லபத்தியகாரத்தைமாப்

மாட்தடன்… தபரிய தசயிைாம் தசயின்…

தபசிட்டு,

அழுதிட்டு

உட்கார்ந்திருக்க

ீதய இலத வச்சுக்க…” என்று தன்னுலடய

கழுத்திலிருந்த தாலிலயப் பிடுங்கி ஆகாஷிடம் தரதவ, அதிர்ந்து தபாைாள் மான்யா. உைர்வுகள்

மறத்திருந்த

ிலலயில்,

டப்பது

எதுவுதம

அவளுக்குப்

புரியவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 72

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அதிர்ந்து

தபாய்

ின்றிருந்தவைின்

லகலய

தந்லத

இறுகப்

பற்றுவலத

உைரக் கூட முடியவில்லல அவைால். முகம் மாட்டிட்டு,

இறுக காலம்

ஆகாஷ்

பார்த்துக்

முழுக்க

ரக

தகாண்டிருக்கவும்,

வாழ்க்லக

வாை

“பிடிக்காத

ான்

பந்தத்தில

தயாரா

இல்லல…

அதிலிருந்து விடுபட சுலபமாை வைிலயச் தசான்தைன்… அலத யாரும் தகட்கலல… அவங்கவங்கைா முடிதவடுத்ததுக்கு “ஓ! சரிதான்…

தராம்பவுதம

சுலபமாை

தபரியவங்க

ீங்கதை

ான் தபாறுப்பாக முடியாது….” என்றார். வைிதான்… ஈஸியாத் தீர்த்துக்கலாம்… அதுவும் தசால்லும்

தபாது,

ஆகணும்…” என்று தகலியாகச் தசான்ைவன், “ஒரு

ாங்களும்

தகட்டுத்தாதை

ிமிஷம் தவயிட் பண்ணுங்க…

வதரன்…” என்று கூறி படுக்லகயலறக்குள் தசன்றான். லகயில் பார்க்கவும்,

எலததயா

“இந்தாங்க…

எடுத்து ஃலபவ்

வருவலத

தவறித்த

தலக்ஸ்காை

தசக்…

பார்லவயுடன் அஞ்சு

ாள்

மான்யா

அவதைாட

இருந்திருக்தகதை, அதுக்காக வச்சுக்கங்க… என்ை பார்க்கறீங்க… அந்தக் காலத்துக்கும், இந்தக்காலத்துக்கும் விலலவாசி ஏறிப் தபாச்தச… தவணும்ைா இன்ைமும் ததரன்…. தாராைமா உங்க தபாண்லைக் கூட்டிட்டுப் தபாகலாம்…” என்றான். ‘என்ை வார்த்லத தசால்லிவிட்டான்!’ என்று மான்யாவிற்கு உடல் முழுவதும் பதறியது. ஈயத்லதக் காய்ச்சிக் காதில் ஊற்றியது தபாலிருந்தது. ‘இல்லல…

இததல்லாம்

பைிவாங்குவதற்காகத்தான்

தவறும்

டித்து

விலையாட்டுப்

ஏமாற்றியிருக்கிறான்…

தபச்சில்லல… இதற்தகல்லாம்

பின்ைைியில் ஏததா ஒன்று இருக்கிறது. ஆைால்,

என்ை

காரைம்

இருந்தாலும்

ஐந்து

ாட்கைின்

வாழ்வு

தபாய்யாகிவிடுமா? தன்லை ஏமாற்ற எப்படி மைம் வந்தது? ஒரு த ாடிகூட அவலைச் சந்ததகப் படதவ இல்லலதய! டிக்கிறான் என்று ததரியாமதலதய உயிராக ஒன்றிப் தபாயிருந்ததாதம!

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 73

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தன்னுலடய

உைர்வுகதைாடு

விலையாடியிருக்கிறாைா?’

என்தறல்லாம்

மைம் தகாந்தைித்தது. ‘ஐந்து

ாட்கைாக வட்டிற்குள் ீ இருக்லகயில்,

ிமிட த ரம் கூடத் தன்லை

விட்டுப் பிரியாமல் இருந்தததன்ை! அன்பு மலையில் திைற லவத்தததன்ை! மாலலயில்

வந்ததுதம

ததாடங்கும்

முத்தச்

சங்கீ தம்,

இலடதவைி

விட்டு

காலலயில் பைிக்குச் தசல்லும் வலர இலசத்தததன்ை! சிணுங்கல்களும்,

சீ ண்டலுமாய்க்

கைித்த

ாட்கைின்

உறங்கா

இரவுகள்

ஆயிரம் கலதகலைச் தசான்ைததன்ை! தசார்க்கம்

எங்தகயுமில்லல,

உன்தைாடு

இருக்கும்

தவலைதயல்லாம்

தசார்க்கத்தில் மிதக்கிதறன் என்தறல்லாம் தசால்லிச் சிலிர்க்கச் தசய்தததன்ை! விரல்கைின் தபாராட்டத்தாலும்

தீண்டலாலும், ஒருவருக்குள்

தவப்பப் ஒருவர்

தபருமூச்சுக்கைாலும், உருகியததன்ை!

உைர்வுகைின்

இரவு

ீைாதா

என்று

ஏங்கி, விடியலலச் சபித்தததன்ை! அதற்குக்

கூலி

இந்த

ஐந்து

தருகிறான்… அப்தபாது தன்னுலடய

இலட்சமா?

ாதைான்றுக்கு

ஒரு

லட்சம்

ிலல என்ை? தவசிலயப் தபாலவா?’ என்று

மைம் கதறியது. ‘ ாதைான்றுக்கு இலட்ச ரூபாய் சம்பாதிப்பவளுக்குப் தபயர் என்ை?’ என்று தன்

மைலததய

தகட்டுவிட்டு,

அப்படிதய

அமர்ந்து

கால்கலை

மடித்துக்

கட்டிக்

தகாண்டு கண்ைதராடு ீ கதறிைாள்.

11 “ஐதயா இருந்திருந்தா,

கடவுதை!

இப்படியா

இலததயல்லாம்

அடிப்பாங்க…

தாங்கியிருப்பாைா?”

விடுங்க…

சுைிதா

என்றவாதற

உயிதராட

மான்யாவிற்கும்,

அவளுலடய தந்லதக்கும் இலடயில் புகுந்தார் தராஷிைியின் தாயார் உமா. எந்த

விதமாை

அலசவுமின்றி,

தவறித்த

பார்லவதயாடு

கால்கலைக்

கட்டியவாறு அமர்ந்திருந்தாள் மான்யா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 74

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தமன்லமயாை

உடலில்,

ஆங்காங்தக

பதிந்திருந்த

தபல்ட்டின்

தடங்கள்,

கன்றிச் சிவக்க லவத்திருந்தை. தாங்க

முடியாத

வலியால்,

பற்கலைக்

கடித்துத்

துயரத்லத

அடக்கிைாள்.

உதடுகைிலிருந்து துைி ரத்தம் எட்டிப்பார்த்தது. ம்பமுடியாத கைதவான்று இருந்த

டந்து முடிந்தது தபாலிருந்தது அவளுக்கு. மைம்

ிலலயில், உடலின் வலி தபரிதாகத் ததரியவில்லல.

‘ஆற்ற தாயார்

மாட்டாமல்

கண்ை ீர்

தன்லைக்

வடித்துக்

தகாண்டிருந்ததபாது,

கட்டாயப்படுத்தி

என்ைவாகியிருக்கும்?

இன்னும்

அலைத்து

தவதலைலய

தராஷிைியின்

வந்திராவிட்டால்

அனுபவித்திருப்தபாதமா!’

என்று

ிலைத்தவள் சுவரில் சாய்ந்து அமர்ந்தாள். ‘அவனுலடய

அன்பு

தவறும்

காைல்

ீர்’

என்று

அறிவு

எள்ைி

லகயாடியதபாது, இதயம் இல்லலதயன்று தசால்லிக் கதறியது. ‘இன்னும் அவன் மீ து

ம்பிக்லக எஞ்சியிருக்கிறதத’ என்று தன் மீ தத தகாபம்

தகாண்டாள். ‘அவனுலடய அன்பு எப்படிப் தபாய்த்துப் தபாக முடியும்’ என்று எவ்வைவு தயாசித்தும் புரியவில்லல. த ஞ்சுக்கூடு தவற்றிடமாைது தபாலிருந்தது. ‘ஏன் இப்படிச் தசய்தான்?’ ‘உண்லமக்

காதலாக

இருந்திருந்தால்,

தன்லைப்

பற்றித்

ததரிந்ததுதம,

உறவிைன் என்று தசால்லியிருக்க தவண்டுதம?’ ‘ஏன் மலறத்தான்?’ ‘காதலில்லாமல்

பைிவாங்கும்

தவறிலய

மைதில்

தகாண்டவன்,

அத்தலை

கைிலவக் காட்டித் தன்லை ஏன் ஏமாற்றிைான்?’ என்தறல்லாம்

தகள்வி

தமல்

தகள்வி

தகட்டுத்

தன்லைதய

த ாந்து

தகாண்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 75

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பத்து

ாட்கைாக, அவலைப் பார்த்த கைம் முதல் காதலலத் துைித்துைியாய்ப்

பருகிவிட்டு, இப்தபாது தாகத்தில் தவிக்கும் தபாது ஒருதுைி கடலிற்குள் தத்தைிப்பது தபாலிருந்தது அவளுலடய “இவ்வைவு

ீர் பருக முடியாத

ிலல.

டந்ததுக்கப்புறமும் புரிஞ்சுக்க மாட்தடங்கற மான்யா…. உன்லை

ஏத்துக்க முடியாதுன்னு ததைிவா தசால்றான்… ச்சீ ன்னு தூக்கிக் தபாட்டுட்டு அவலை மறந்திடு…

தசால்றது

புரியுதா?”

என்று

அதட்டலாகக்

தகட்ட

தந்லதக்கு

பதில்

தசால்லாமல் அமர்ந்திருந்தாள். “அஞ்சு லட்சம் பத்தலலன்ைா இன்ைமும் ததரன்னு தசால்றான்… சப்தபாஸ் குைந்லத என்ை

ஏதாவது

ஃபார்ம்

ஆச்சுன்ைா

ிலலலமயில தகாண்டு வந்து

அதுக்கும்

பைம்

தசட்டில்

பண்றாைாம்…

ிறுத்தியிருக்க மான்யா…” என்று தகாபத்துடன்

தசான்ை தந்லதயின் குரலிலிருந்த மலறக்க முடியாத கலக்கம் அவலை

ிமிர்ந்து

பார்க்க லவத்தது. “இப்தபாலதக்கு, தள்ைிப்

குைந்லத

தபாடுதவாம்…

துருதுருன்னு

கண்ணு,

தபத்துக்குதவாம்…”

தவண்டாம்

லலஃலப

என்ஜாய்

தராஜாப்பூ

மாதிரி

என்று

முகத்தில்

கிசுகிசுத்தவனுலடய குரல், அந்த ‘ ிச்சயம் எப்படிப்பட்ட

வட்ல ீ

பண்ைிட்டு, லிப்தஸாட

விரல்கைால்

காரைம்

இருந்தாலும்,

ஏததா

தசால்ற

வலரக்கும்

உன்லை

மாதிரிதய

ஒரு

குட்டி

ஏஞ்சலலப்

தகாலமிட்டவாதற,

ிலலயிலும் அவைது

இதற்தகல்லாம்

காரைமாக

மனு…

காதருகில்

ிலைவிற்கு வந்தது.

ஒன்று

காதலிக்கதவ

இருக்கிறது…

இல்லல

என்று

ஆைால், எப்படிச்

தசால்ல முடிந்தது…’ என்று மைதிற்குள் ஆதவசம் வந்து தபாைது. ‘இதற்தகல்லாம் தன்லை

காரைம்

பலியாக்கியிருக்கிறான்’

துலடத்துக்தகாண்டு தந்லதலய அவைது ாலைக்கு

தந்லததாதை?

பார்லவலயச்

ஊருக்குப்

என்று

அவலரப்

பைிவாங்கத்தாதை

ிலைத்தவள்,

கண்கலைத்

ிமிர்ந்து பார்த்தாள். சந்தித்ததும்,

தபாதறாம்…

இந்த

“மறுபடியும்

ஊருக்குத்

தசால்தறன்

தலலமுழுகிடு…

மான்யா…

ஆகாதஷாட

ிலைலவயும் தசர்த்துத்தான் தசால்தறன்…” எைவும் அவளுலடய உள்ைம் பதறியது. “டியூட்டில

ஜாயின்

பண்ைிைதும்,

ான்

லீவ்

எடுக்கப்

தபாதறன்…

தரண்டு

தபரும் தடல்லிக்குக் கிைம்பிப் தபாதறாம்… எவ்வைவு சீ க்கிரம் முடியுதமா, அவ்வைவு சீ க்கிரம் உன்தைாட தமதரலஜ முடிச்சாகணும்… தமக்ைா ஹஸ்பண்தடாட கஸின்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 76

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் உைக்காகக்

காத்திட்டிருக்கான்…

பண்ைிக்கற…”

என்று

ஆகாலஷ

மைமைதவன்று

மறந்திட்டு,

தந்லத

அவலை

கட்டலைகலைப்

தமதரஜ்

பிறப்பிக்கவும்,

அவளுக்கு முற்றிலும் சுய ிலைவு வந்தது. “யூ கான்ட் ஃதபார்ஸ் மீ டாட்… திஸ் ஈஸ் லம லலஃப்… ஒன்லி ஐ தகன் டிலஸட்

லம

ஃதபட்…”

என்று

தசால்லவும்,

மீ ண்டும்

அவைது

கன்ைத்தில்

அடி

விழுந்தது. “எதுக்காக உங்களுக்கு இப்படிக் தகாபம் வருது? சின்ைக் குைந்லதயா இவ? இருபத்திதரண்டு

வயசாச்சு…

வைர்த்திருக்தகன்…

என்

இவ

பிறந்ததிலிருந்தத

கண்தைதிரிலதய

இப்படிப்

ானும்

படுத்தாதீங்க…”

இவலை என்றவாறு

அவரிடமிருந்து மான்யாலவப் பிரித்துத் தன்தைாடு தசர்த்து அலைத்துக் தகாண்டார் உமா. “இப்படி ஏதாவது

டந்திடக் கூடாதுன்னுதான், அவசரமாக் கிைம்பி வந்ததன்…

உங்களுக்கும், ஆகாஷுக்கும் காயப்படுத்திைான்…

ீங்க

டக்கற சண்லடயில, அவன் மான்யாதவாட மைலசக்

உங்க

பங்குக்கு

உடம்லபக்

காயப்

படுத்துங்க…”

என்று

சீ றிைார். சின்ைச்

சின்ை

விஷயத்திற்தகல்லாம்

உைர்வுகலைத் ததாலலத்தவாறு “ஆகாஷ்

எதுக்காக

முகம்

வாடும்

மான்யா,

ிமிர்ந்தாள்.

உங்கலைப்

பைிவாங்கணும்

தபசிைதுக்தகல்லாம் என்ை ரீஸன்? தசால்லுங்க…” என்று

டாடி?

அவர்

இப்படிப்

லிந்த குரலில் தகட்கவும்,

பதில் தசால்லாமல் தவறித்துப் பார்த்தார். “தசால்லுங்க…

தகட்கறாதை…

குற்றமுள்ை

உமா தகாபத்ததாடு தபசவும், திடுக்கிட்டுப்தபாய் ததலவயாை

வார்த்லதகலைத்

தவிர,

த ஞ்சு

குறுகுறுக்குததா…”

என்று

ிமிர்ந்து பார்த்தார். அவரிடம்

தவதறதுவும்

உமா

தபசியதில்லல. அப்படியிருக்லகயில் இது தபான்ற தகாப வார்த்லதகலை எதிர்பார்க்கவில்லல என்று அவருலடய முகம் காட்டியது. “எைக்கும் மலலரத் ததரியும்… உங்கலைத் ததடி தகாச்சின் வந்திருந்தாங்க…” என்று உமா தசால்லவும், அவருலடய முகத்தில் அதிர்ச்சி வந்து தபாைது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 77

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பலவைமாை ீ குரலில், “ஆன்ட்டி! என்று

மான்யா

தகட்கவும்,

ீங்கைாவது தசால்லுங்க… யார் அந்த மலர்?”

ஆதித்யைின்

முகத்லதப்

பார்த்த

உமா

‘அவதர

தசால்லட்டும்’ என்று அலமதி காத்தார். இருவருலடய ஃபிக்ஸ்

பண்ைிை

அலமதிலயயும் தபாண்ைா?

பார்த்து,

“ஒரு

அவங்கலை

தவலை

தமதரஜ்

அப்பாவுக்கு

பண்ைிக்க

வட்ல ீ

மாட்தடன்னு

தசால்லிட்டாரா?” என்று மீ ண்டும் தகட்கவும், தலலயாட்டி மறுத்தார் உமா. “தமதரஜ் மான்யா…

பண்ைிக்க

ஊலர

கல்யாைம்… தமதரஜ்…

மாட்தடன்னு

அலைச்சுக்

கல்யாைம்

உங்கம்மாலவ லடவர்ஸ்

ததரிஞ்சுக்காமதலதய

லவ்

தசால்லிருந்தாப் பண்ைியிருக்காதர…

பண்ைிக்

கூட

கல்யாைம்

வாங்கலல…

உங்கம்மா

பரவாயில்லலதய

தபாயிட்டா…”

அதுதான்

பண்ைிைது

ல்லதவலை, என்று

முதல்

தசகண்ட்

இததல்லாம்

தசால்லவும்,

அதிர்ந்து

தபாைாள் மான்யா. “யாதரா ஏததா தசான்ைாங்கன்னு இஷ்டத்துக்குப் தபசாதீங்க உமா… லடவர்ஸ் தகட்டும்

தரமாட்தடன்னு

கம்தபல்

பண்ைிதாலதான்

தசால்லிட்டா… ானும்

எைக்தக

தவற

ததரியாம

வைியில்லாம

அதரஞ்ச்

ஒத்துக்க

பண்ைி,

தவண்டியதாப்

தபாச்சு… பிடிக்கலலன்னு தசான்தைன்…” என்று எரிச்சலாகச் தசான்ைார். “பிடிக்கலலன்ைா, பிடிவாதத்லதக் காட்டி மறுத்திருக்கலாதம சம்பிரதாயப்படி

தாலி

கட்டிட்டு,

அலதக்

கல்யாைம்னு

ீங்க… சாஸ்திர

ஒத்துக்க

மாட்தடன்னு

தசான்ைா எப்படி?” என்றவர், “தாலிலயக் கைட்டிக் தகாடுத்திட்டு தவற கல்யாைம் பண்ைிக்கச் தசான்ைா, கிராமத்துக்காரங்க தகட்டுப்பாங்கைா…. இருபத்தஞ்சு வருசமா தபத்தவங்கலைக் கூடப் பார்க்க

மாட்தடன்னு

கல்யாைம்

லவராக்கியமா

பண்றதுக்கு

முன்ைால

இருக்கீ ங்கதை, காட்டியிருக்க

அதத

லவராக்கியத்லத

தவண்டியதுதாதை…”

என்று

சீ ற்றத்ததாடு தகட்டார். “எைக்கு

ஏத்த

மாதிரி,

தபாண்ணுப்

பாருங்கன்ைா,

பிடிக்கலலன்னு

வந்த மாதிரி

டிச்சார்… ஒப்பாரி வச்சு என் தலலயில கட்டிட்டாங்க… அதுக்காக

தபாண்ணுக்குப்

தபாறுப்பாக

முடியும்…”

தபாறுப்தபத்துக்க என்று

தகட்கவும்,

என்தைாட

முடியுமா? ‘இவரிடம்

தாத்தா

ாட்டுப்புறத்லதப்

பார்த்தாங்க…. அந்தப்

தசான்ைதும்,

ஒரு

ஹார்ட்

அட்டாக் ான்

மிரட்டிைவங்தகல்லாம்தாதை தபசிப்

பிரதயாஜைமில்லல’

என்பது தபால தவறுத்துப் தபாய்ப் பார்த்தார் உமா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 78

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “பிரிஞ்சிடலாம்னு பிடிக்காத

பந்தத்தில

தசான்தைன்

மாட்டிட்டு,

தகட்கதவ

வாழ்க்லகலய

இல்லல… வைாக்க ீ

கலடசி

வலரக்கும்

முடியுமா?

தசால்லிப்

பார்த்ததன், யாருதம தகட்கலல… அதான் ஆரம்பத்திலதய ஒதுங்கிட்தடன்…” என்று தசால்லவும், “தபரியவங்ககிட்ட ீங்கதாதை

இததல்லாம்

தபசிருக்கணும்…

தசான்ை ீங்கைா?

மலதர

உங்களுக்குத்

தபரியவங்ககிட்டப்

ததலவன்ைா

தபசி,

பிரிஞ்சு

தபாயிடணுமா?” என்று ஏைைத்துடன் தகட்டார் உமா. “ ீங்க

ிலைக்கற மாதிரி அந்த மலர் ஒண்ணும் சாமாைியப்பட்ட ஆைில்லல…

தசாத்துக்கு ஆலசப்பட்டு, என்தைாட வட்லதய ீ தங்கிட்டா… என்தைாட குடும்பத்லத எங்கிட்டிருந்து ஆரம்பிச்சு

பிரிச்சிட்டா…

தமதரஜ்

அவதைாட

வலரக்கும்

தரண்டு

எங்கம்மாதான்

தங்கச்சிங்களுக்கும்

பண்ைிைங்க…

ான்

படிப்பில

தசால்றலத

யாருதம தகட்கலல….” என்று எரிச்சலல மலறக்காத குரலில் தசால்லி முடித்தார். குைப்பத்ததாடு இருக்கு

மான்யா…

மருமகலை

பார்த்த தபத்த

மகைா

மான்யாவிடம், லபயன்

ிலைச்சு

“ஒரு

பிரச்சலைக்கு

தரண்டு

பக்கம்

தசால்லி,

வட்டுக்கு ீ

வந்த

தவண்டாம்னு

வச்சிருப்பாங்கைா?”

என்று

தகட்கவும்,

“என்ை

தசால்றீங்க ஆன்ட்டி எைக்கு ஒண்ணும் புரியலல…” என்றாள். “மலர் இன்ைமும் உங்க தாத்தா, பாட்டிதயாடதான் இருக்காங்க… அவங்கதான் எல்லாத்லதயும் பார்த்துப் பார்த்துப் பண்றாங்க… ஒருத்தங்கைால எத்தலை காலம் ஏமாத்த

முடியும்னு

ிலைக்கற?”

என்று

தகட்கவும்,

தயாசலையுடன்

தந்லதலய

ஏறிட்டாள் மான்யா. “லடவர்ஸ்

தகாடுத்திட்டு

தவற

கல்யாைம்

பண்ைிக்கச்

தசான்தைன்…

வட்லட ீ விட்டுப் தபாகச் தசால்லியும், தபாக மாட்தடன்னு தசால்லிட்டா… அத்தலை பிடிவாதம் அவளுக்கு… தசாத்துக்காை ஆலச…” என்று தவறுப்தபாடு தசான்ைார். “ ீங்க

தசால்றது

சரியில்லல…”

என்று

உமா

ஆரம்பிக்கவும்,

“என்தைாட

பர்ஸைல் லலஃப்ல தலலயிடற உரிலம உங்களுக்கில்லல…” என்று தகாபத்துடன் தசான்ைார் ஆதித்யன். “அதாதை… உங்கலைப் தபத்தவங்களுக்தக அந்த உரிலம இல்லாதப்ப, எதுக்கு

சார்

உரிலம

எடுத்துக்கப்

தபாதறன்…

இருபது

வருஷமா

ான்

தசால்லக்

கூடாதுன்னு மைசுக்குள்ை புலதச்சு வச்சிருந்ததன்… எல்லாம் சுைிதாவுக்காகத்தான்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 79

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஏன்ைா,

அவ

சிலதஞ்சு

உங்க

தபாகக்

தமல

எவ்வைவு

ம்பிக்லக

கூடாதுன்னுதான்,

ஒரு

வச்சிருந்தா…

வார்த்லத

ஒரு

கூட

குடும்பம்

ான்

அவகிட்ட

தசால்லலல…” என்றவர், சீ ற்றத்துடன், எல்லாத்லதயும் அக்ஸப்ட்

“ ியாயவாதியா

இருந்திருந்தா,

தசால்லியிருக்கணும்…

பண்ைிக்கலலன்னு

தவண்டியவங்கதை

ஒதுங்கிப்

கலடசி

தபாய்

தபாகும்

ீங்கதை

வலரக்கும்,

தாதை

தபாது,

ான்

சுைிதாகிட்ட

வட்ல ீ

தபரண்ட்ஸ்

தசான்ை ீங்க… எதுக்குத்

தபாராட

ததலவயில்லாமக்

குைப்பணும்னு விட்டுட்தடன்…” என்று தசால்லவும் புரியாமல் ஏறிட்டார். “யாலரச் தசால்தறன்னு புரியாது உங்களுக்கு… உங்கலைப் பார்ப்தபாமான்னு தவிச்சுப்

தபாய்,

ததடி

வந்தாங்கதை

அந்த

மலலரத்

தான்

தசால்தறன்…”

என்று

தசான்ைவர், இருபது வருடங்களுக்கு முன்ைர் பார்த்த மலர்விைியின் தமன்லமயாை முகத்லத மைதிற்குள் தகாண்டு வந்தார். தசக்யூரிட்டியிடம் தஞ்சாவூர், ஆதித்யன் என்தறல்லாம் தடுமாறித் தடுமாறி விசாரித்துக்

தகாண்டிருக்லகயில்,

தகரை

மா ிலத்தில்

தகட்ட

இைிய

தமிழ்

குரல்தான் அவலரத் திரும்பிப் பார்க்கச் தசய்தது. அந்தக் ிலைவு

குடியிருப்புப்

பகுதியில்

கூர்ந்தவருக்கு,

அவருக்குத்

ஆதித்யன்

ததரிந்த

என்ற

தபயர்கலைதயல்லாம்

தபயரில்

இருப்பவலரத்

ததரிந்திருக்கவில்லல. அப்தபாது தவைியில் என்று

லக

அக்ஷய்,

வருவலதப் காட்டிச்

ிலைவாய் மைதில்

சுைிதாவுடனும்

பார்த்து,

“எைக்குத்

தசான்ைதும்,

குைந்லதகளுடன் ததரிஞ்ச

ஆவலுடன்

வட்லட ீ

தஞ்சாவூர்க்காரர்

பார்த்த

மலரின்

விட்டு

அவர்தான்”

முகம்

ீங்காத

ின்றது.

மான்யாலவத்

உயரத்

தூக்கிச்

சுற்றி

கன்ைத்தில்

முத்தமிட்டபின்,

சுைிதாலவத் ததாதைாடு அலைத்து விலடதபற்ற அக்ஷலயப் பார்த்தும், அதுவலர விசாரித்தவரின் முகத்தில் “என்தைாட

ிராலச வந்தது ஏதைன்றும் புரியவில்லல.

ஃப்தரண்தடாட

ஹஸ்பண்ட்தான்…

ஒதர

ஊர்ங்கறதால

உங்களுக்கு தஹல்ப் பண்ணுவார்…” என்று தசான்ைதும், ஸ்தம்பித்துப் தபாய்

ிச்சயம் ின்ற

ததாற்றம் தகள்விலய விலதத்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 80

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சுைிதாலவயும்,

குைந்லதகலையும்

இலமக்க

மறந்து

பார்த்தவரின்

கண்கைிலிருந்து வைியத் தயாராை கண்ை ீர் ஏதைன்றும் புரியவில்லல. “பள்ைிச்

சுற்றுலா

வந்ததாம்,

த ரமிருந்தால்

அவருலடய

வட்டில் ீ

பார்த்துவிட்டு வரச்தசான்ைார்கள்… குைந்லதகள் ஹார்பலர தவடிக்லக பார்ப்பதால் விசாரித்துக் கண்டு பிடிக்க த ரமில்லல…” என்று ஏததா ஒரு காரைத்லதச் தசால்லி விலடதபற்றாலும், அவருலடய கண்கைிலிருந்த தவறுலம தயாசிக்க லவத்தது. உடல் பாரத்லதத் தாங்க முடியாதவர் தபால தசார்ந்த உடல்

லட ஒரு தவலை

லம் சரியில்லலதயா என்று அவர்மீ து பார்லவலயப் பதித்திருந்தார். தவைியில் தசல்வதாகக் காட்டிக் தகாண்டாலும், குைந்லதகள் விலையாடும்

ப்தை ஏரியாவிற்குச் தசன்று அமர்ந்திருந்தவரின்

கண்கைில்

வைியும்

கண்ை ீதராடு

உயிர்ப்பில்லாமல்

ீயும் அவங்கதைாட தபசிருக்க மான்யா…

ீ தூக்கிப் தபாட்ட

ிலைவுகைிலிருந்து கலலந்தார்.

“தரண்டு வயசில

பால் அவங்க தமல விழுந்திடுச்சு… ஓடிப் தபாய் ஏததா தசால்லி அவங்க கண்லைத் துலடச்சு

விட்ட…

அப்புறம்

கன்ைத்தில

கிஸ்

பண்ைிை…

அவங்களும்

பதிலுக்கு

உைக்கு முத்தம் தகாடுத்தாங்க… ஏக்கத்ததாடு உன்லைப் பார்த்திட்தட இருந்தாங்க… எதுக்கு

அப்படிப்

பார்த்தாங்கன்னு

எைக்குப்

புரியலல...”

என்று

கண்கலங்கச்

தசான்ைார். “அப்புறம், திடீர்னு மயக்கம் தபாட்டு விழுந்திட்டாங்க… முகத்தில தண்ைி ததைிச்சும் அவங்க கண்விைிக்கதவ இல்லல… அவங்க காட்டிை ஸ்கூல் க்ரூப்லபத் ததடிப்தபாய்

விஷயத்லதச்

ஹஸ்பண்லடத் ல்லதத

ததடி

வந்த

டக்காதான்னு

தசான்தைன்… இடத்தில

புலம்பிட்தட

அலைச்சிட்டுப்

இப்படியாயிடுச்சு, தபாைாங்க…”

தபாகும்

அவங்க

என்று

தபாது,

வாழ்க்லகயில

தசால்லி, ஆதித்யலை

தவறுப்பாை பார்லவ பார்த்தார். “அவங்க உட்கார்ந்திருந்த இடத்தில ஒரு த ாட்புக் கீ தை விழுந்து கிடந்தது… அதிலிருந்து எைக்கு உண்லம ததரிய வந்தது… சுைிதாகிட்ட விசாரிச்சு இவதராட தபர் ஆதித்யன்னு கன்ஃபார்ம் பண்ைிட்தடன்… உங்கப்பா என்ை தசால்றாதரா அலதக் தகட்டு

முடிச்சதும்,

மலர்

எழுதியிருக்கறலதயும்

படிச்சுப்

பார்…”

என்று

தசால்லிவிட்டு அலறலய விட்டு தவைிதயறிைார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 81

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

12 ஹவதராடு பிய்த்ததறியப்பட்ட தகாடி தபால வாடி வதங்கிப் படுத்திருந்த மான்யாலவத்

துயரத்துடன்

பார்த்தான்

ஆகாஷ்.

முகத்லத

மலறத்த

கூந்தலல

தமன்லமயாக ஒதுக்கி விட்டான். அைலாய்த் தகித்த ததகம், அவனுலடய தவலறச் சுட்தடரித்தது.

உைர்வற்றுப்

படுத்திருந்தவள்

சுட்டிக்காட்டி, மைலதச்

வலியால்

முகம்

சுைங்கவும்,

தன்லைதய த ாந்து தகாண்டான். ‘இத்தலை துயரத்திற்கும் காரைம்

ான் தான்’ என்ற எண்ைம் அவலைக்

தகான்று தின்றது. தவண்லமயாை

முகம்

கன்றிச்

சிவந்திருக்க,

தடங்கள், ‘இவ்வைவு தான் உன்ைால் முடிந்ததா? அவலைப் பார்த்து உறக்கம்

அதில்

பதிந்திருந்த

விரல்

ீதயல்லாம் மைிதைா?’ என்று

லகத்தை.

தலடப்படதவ,

புரண்டு

படுத்தவளுலடய

முகத்தில்

மீ ண்டும்

வலியின் உைர்வுகள் வந்து தபாயிை. வங்கியிருந்த ீ

லகலய

வலி

குலறயும்

வண்ைம்

வசதியாக

கர்த்தி

லவத்தவனுலடய உள்ைம் ஊலமயாய் அழுதது. சுருண்டிருந்த தபார்லவலயச் சரிதசய்தவனுலடய கண்கைிலிருந்து இரு துைி ீர்மைிகள் அவளுலடய கால்கைில் விழுந்தை. அவலைப் எததச்லசயாகத் தைக்குத்

பார்க்க

வந்த

தகவல்

மருத்துவர்,

தசான்ைார்.

ததரியாமதலதய

அவனுலடய

இல்லலதயன்றால்,

தபாயிருக்கும்

என்று

தன்

ண்பதரன்பதால்,

அவளுலடய மைலததய

ிலல த ாந்து

தகாண்டான். அவலைப்

பார்க்கப்

பார்க்க, தாங்க

முடியாமல்

அவளுலடய

பாதங்கலைப்

பற்றி முகத்லதப் புலதத்தான். சில

ிமிடங்கைில் அவனுலடய மைதம அவலைக் தகள்விக் கலைகைால்

சித்திரவலத தசய்யத் துவங்கியது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 82

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘அவளுக்கு

வலிக்குதமா’

என்ற

உருவத்லதக் கண்கைாலும், மைதாலும்

உைர்வில்

ிமிர்ந்தவன்,

அவைது

ிரப்பிக் தகாண்டு தவைிதயறிைான்.

“எப்படியிருக்கான்னு பார்த்தயா? இப்ப உைக்கு சந்ததாசம் தாதை ஆகாஷ்?” என்று தவறுப்புடன் உமா தகட்கவும், அவலர

ிமிர்ந்து பார்க்க முடியாமல் கண்மூடி

அமர்ந்தான். “உன்தமல அலததயல்லாம்

எவ்வைவு அைிச்சிட்ட

மதிப்பும்,

ஆகாஷ்…

மரியாலதயும்

உங்க

மாமாவும்,

தாத்தாவும்

இருந்து, உங்க அத்லதக்கு அ ியாயம் பண்ைிைாங்க… இப்ப தசால்லி

மான்யாதவாட

மைலச

உலடச்சிட்ட…

வச்சிருந்தததைா பிடிவாதமா

ீயும் பைிவாங்கதறன்னு

உைக்கும்,

உங்க

மாமாவுக்கும்

என்ை வித்தியாசம்?” என்ற தகள்விதய வலிக்க லவத்தது. “உங்க தரண்டு தபருக்கும் அலத

டுவில எத்தலைதயா பிரச்சலைகள் இருக்கலாம்…

ீங்க தரண்டு தபரும் தமாதித் தீர்த்துக்கணும்… அலத விட்டுட்டு, ஒரு சின்ைப்

தபாண்லைக்

காயப்படுத்த

உைக்கு

அதிகாரம்

தந்தது

யார்?”

என்ற

தகள்விக்கு

விலடயைிக்க அவைால் முடியவில்லல. “மலர் மைசில எவ்வைவு ரைம் இருக்குன்னு பார்த்துப் பார்த்து வைர்ந்தவன் ீ…

அப்படியிருக்கும்

ியாயமா? பத்து

தபாது

அதத

ரைத்லத

இன்தைாரு

தபாண்ணுக்கும்

தர்றது

ாள் பைகியும், அவதைாட குைம் என்ைன்னு உன்ைால புரிஞ்சுக்க

முடியலலயா?” என்று மைதிலிருந்தலதக் தகாபம் தகாப்பைிக்கக் குமுறித் தீர்த்தார் உமா. உருவத்தில் முகத்தில்

கம்பீரமாக

எல்லலயற்ற

அமர்ந்திருந்தாலும்,

தவதலைலய

உள்ைத்தில்

ஒடுங்கிப்

தவைிப்படுத்தியவாறு

தபாய்,

தலலகுைிந்து

அமர்ந்திருந்தான். “தப்புதான்

ஆன்ட்டி…

ான்

பண்ைிைது

தபரிய

தப்புதான்…

ஆைா,

எைக்கு

தவற வைி ததரியலல… இருபத்தஞ்சு வருஷமா எல்லார் மைசுக்குள்ை இருக்கற தவதலை, என்லை இப்படிப் தபச வச்சிடுச்சு…” என்று மைம் வருந்தச் தசான்ைான். “ டந்தததல்லாம் ஓரைவு உங்களுக்கும் ததரிஞ்சிருக்தக… இன்தைாரு தமதரஜ் பண்ைிட்டார்னு ததரியாம, அத்லத எத்தலை வருஷம் காத்திருந்தாங்க… அத்லத மைலச எவ்வைவு காயப்படுத்திைார்… அந்தத் தப்லப அவருக்கு உைர்த்தணும்னு ிலைச்தசன்…

கிலடச்ச

வாய்ப்லப

என்ைால

ழுவ

விட

முடியலல…

ஆைா,

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 83

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தகாபத்தில

இப்படி

தபசுவார்னு

ிலைச்தசன்…” என்று தசான்ைான்.

“என்ை

அடிப்பார்னு

காரைம்

எதிர்பார்க்கலல…

தசான்ைாலும்,

வட்டுக்குத் ீ

உன்லை

திரும்பி

ம்பிைவலை

வந்து

ஏமாத்திைது

எந்தவிதத்திலும் மன்ைிக்கதவ முடியாது ஆகாஷ்…” என்று உமா குற்றம் சுமத்தவும், தவதலைதயாடு கண்கலை மூடித் திறந்தான். “ஆன்ட்டி! ப்ராமிஸா

ான்

மான்யாலவக்

காதலிச்சுத்தான்

கல்யாைம்

பண்ைிட்தடன்…

டிக்கலல… அவ என்தைாட உயிர்… அவ ஃபீல் பண்ற வலியும்

தவதலையும் எைக்கும் இருக்கு… அவலைவிடவும் அதிகமா இருக்கு… அவங்கப்பா தரம்

இறங்கிட்டார்ைா,

உைர்ச்சியும்

ானும்

இருக்கு…

டிப்புக்காகைாலும்

என்தைாட

இன்பம்,

இறங்கிட்டதைன்னு

துன்பம்

எல்லாதம

குற்ற

அவதான்…

அவளுக்தகாண்ணுைா எைக்கும் பாதிப்புதான்…” என்று தசான்ைவனுலடய குரலில் இருந்த உண்லமயாை உைர்வுகள், உமாலவயும் பாதித்தை. “தபசறததல்லாம் தபசிட்டு பாசத்லதக் காட்டிப் பைிய லவக்கிறதா ஆகாஷ்? இைந்த

ம்பிக்லகலயத் திரும்ப மீ ட்கறது எவ்வைவு கஷ்டம் ததரியுமா? அவதைாட

இைகிை மைலச வச்சு, ஈஸியா சமாதாைம் தசஞ்சிடலாம்னு

ிைச்சயா?” என்று

அழுத்தத்துடன் தகட்கவும், “எங்க காதல் தமல அதுவலரக்கும்

ம்பிக்லக இருக்கு ஆன்ட்டி…

காத்திருக்கறது

எைக்காை

ிச்சயம் புரிஞ்சுக்குவா…

தண்டலை…”

என்று

உறுதியுடன்

கூறிைான். “உங்க தமதரஜப் பத்தி மான்யா தசான்ைதுதம, எைக்கு அதிர்ச்சியா இருந்தது ஆகாஷ்… தராம்ப சந்ததாசமா இருக்கறதா தசான்ைா மான்யா… ஆைா, என்தைாட மைசுக்குள்ை

சின்ை

வந்திடணும்னு

உறுத்தல்

அவசரமாக்

இருந்தது…

கிைம்பி

ீயும்,

வந்ததன்…

அக்ஷயும்

அதுக்குள்ை

மீ ட்

பண்றதுக்குள்ை

எல்லாம்

லக

மீ றிப்

தபாயிடுச்சு…” என்று வருத்தத்துடன் தசான்ைார். “யார்னு ததரிஞ்சதும் விட்டு விலகிடணும்னு முடியலல…

அவலைப்

பிரியறது

ிலைச்தசன் ஆன்ட்டி… ஆைா,

சாத்தியமில்லலன்னு

புரிஞ்சதுக்கப்புறம்,

வட்ல ீ

எப்படியாவது தபசி சம்மதம் வாங்கிடணும்னு முடிவு பண்ைிதைன்… அவங்கப்பா தமலிருக்கற

தகாபத்லதயும்

புரிஞ்சுக்குவார்னு

ிலைச்சா,

என்ைால அவர்

விட

முடியலல…

மாறதவ

இல்லல…”

அவர்

தசய்த

என்று

தப்லபப்

தவறுப்தபாடு

தசான்ைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 84

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “எல்லாத்லதயும் மான்யாகிட்ட தசால்லியிருக்கலாம் ஆகாஷ்… அப்பா தமல ிலறயப் தஹல்ப்

பாசம்

இருந்தாலும்,

பண்ைியிருப்பா…

அவ

ியாயத்லதப்

ததலவயில்லாம

பத்தி

தயாசிக்கறவ…

அவலையும்

ிச்சயம்

கஷ்டப்படுத்தியிருக்க

தவண்டாம்…” என்று தகாபம் சற்தற தைிந்த குரலில் தசான்ைாலும், குலறயாகச் தசான்ைார். வருத்தத்ததாடு, தசால்லியிருந்தா,

“அவளுக்கு

மைசில

முகபாவலைலயயும்,

டிக்க

இருக்கறலத

தபச்லசயும்

வராது

ஆன்ட்டி…

மலறக்கவும்

வச்தச

அவதைாட

உண்லமலயச்

அவளுக்குத்

மைலசக்

ததரியாது…

கண்டு

பிடிச்சிட

முடியும்… அவங்கப்பா கண்டு பிடிச்சிடுவார்னு அவகிட்ட எலதயும் தசால்லலல…” என்றவன், “எல்லா உண்லமயும் ததரிஞ்சா

ிச்சயம்

ியாயத்துக்கு சப்தபார்ட் பண்ைி

தகள்வி தகட்பா... அதுக்தகல்லாம் பதில் தசால்லாம, ததலவயில்லாத தபச்சுன்னு அவங்கப்பா ஒதுக்கிடுவார்… இருபத்தஞ்சு வருஷமா எங்கத்லத படற தவதலைலய, தகாஞ்ச

ாள்

விழுந்தாவது

மான்யா

பட்டா

மன்ைிப்புக்

டந்திட்தடன்…”

என்று

தப்பில்லலன்னு

தகட்டுக்கலாம்னு

தசால்லி

சாய்ந்து

ததாணுச்சு…

முடிவு

அவதைாட

பண்ைிதான்

அமர்ந்தவைின்

இது

தசார்வு

கால்ல மாதிரி

அவலரயும்

பாதித்தது. “உன்லை தர்மமும்

மாதிரி

ததரிஞ்ச

ஆண்களுக்தக யுதிர்ஷ்டதர,

இருக்கற குடும்பச்

பிறவி

குைம்

சண்லடக்காக

இது…

எல்லா

பாஞ்சாலிலய

சூதாட்டத்தில பையமா வச்சவர்தாதை… கைவன்தான்

எல்லாம்னு

கஷ்டத்லதத்

தாங்கிட்டு

வாழ்ந்த

சீ லதலய,

இருக்குன்ைா,

சாதாரை

மக்களுக்காகைாலும் தீக்குைிக்கச் தசான்ைவன் தாதை ராமன்… அவதார

புருஷர்கதைாட

ிலலதய

அப்படி

மனுஷங்கலை என்ை தசால்ல முடியும்? தபண்கலை

அடிலமகைாக்கற

பைக்கம்

ஏதாவது

ஒரு

ரூபத்தில

உங்களுக்குள்ை ஒைிஞ்சிருக்கு… அன்பு தகாண்ட மைலசக் காயப்படுத்தறது தகாலல தசய்யறதுக்குச் சமம்…” என்று

தசால்லவும்,

அவர்

தசால்வதிலிருந்த

உண்லமலய

அவனும்

உைர்ந்து

தகாண்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 85

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் திதரைபதிக்காவது,

“யுதிர்ஷ்டிரர்

தன்லை

முதலில்

லவத்துத்

ததாற்றாரா,

அல்லது என்லை லவத்து இைந்தாரா?” என்று தகள்வி தகட்டுப் தபாராடும் குைம் இருந்தது. ‘மான்யா எலதயுதம தகட்கவில்லலதய! ஆைாலும், அவளுலடய பார்லவதய ஆயிரம்

வாதைடுத்து

தவட்டியது

தபான்ற

வலிலய

இதயத்திற்குக்

தகாடுத்ததத!

அந்தப் பார்லவலயத் தன்ைால் மறந்து விட முடியுமா?’ என்தறல்லாம் எண்ைிக் கலங்கிைான். அலசி ஆராய்ந்து, ‘தன்னுலடய மாமாவிற்கு இந்த தண்டலைலய தகாடுத்தத ஆக தவண்டும்’ என்று மைலதக் கல்லாக்கிக் தகாண்டு

டத்திய

ிச்சயம் ாடகம்,

இத்தலை தகாடுலமயாைதாக இருக்கும் என்று அவன் எதிர்பார்க்கவில்லல. அவள்

ிலைத்திருந்தால்,

தன்லை

ான்கு

அலறகள்

அலறந்தாவது,

“ஏன்

இப்படிப் தபசுகிறாய்?” என்று தகட்டிருக்கலாம். எலதயும் தகட்கவில்லலதய! ‘காதலிக்கிதறைா?’ என்தறல்லாம் எள்ைி

லகயாடியதபாது, மலங்க மலங்க

விைித்தாதை! அவளுலடய மைம் எப்படித் துடித்திருக்க தவண்டும். ஐந்து

இலட்சத்லதக்

தசான்ைதபாது,

தகாடுத்து

அவலை

முகத்தில்

வந்து

அவளுலடய

அலைத்துக்

தபாை

திைறப் புரட்டிப்தபாட்டதத!’ என்று தவதலையுடன்

வலி

தகாண்டு

தபாகச்

தன்லையும்

மூச்சுத்

ிலைத்தான்.

‘தசய்வததல்லாம் தசய்துவிட்டு, இப்தபாது தவதலைப்பட்டு என்ை பயன்?’ ‘திட்டமிட்டுச் தசய்தவன் இலததயல்லாம் எதிர்பார்க்க தவண்டாமா?’ ‘பின்விலைலவப்

பற்றி

தயாசிக்காதவன்

காரியத்தில்

இறங்கலாமா?’

என்தறல்லாம் மைம் அவலைக் தகள்விகைால் சாடியது. ‘மான்யாவிற்கு தபரிது?’ என்று

முன்பு,

தாய்மாமலைக்

தகட்க

தவண்டிய

தகள்விகைா

ிலைத்து அலைத்லதயும் தூக்கிப் தபாட்டுவிடத் துடித்தான்.

முடிந்தவலர அவலைப் பார்க்காமல் தபசி முடித்திருந்தாலும், குற்ற உைர்ச்சி அவலை

ிமிர விடாமல் புலதத்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 86

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தாய்மாமலைப் எரிமலலலயப்

பார்த்துக்

தபாலக்

கக்கி

தகட்க

தவண்டிய

முடித்திருந்தாலும்,

தகள்விகலைதயல்லாம்

மைதில்

மகிழ்ச்சிதயன்பது

எள்ைைவும் இல்லல. அத்தலை

வருடக்

காத்திருப்பு

ிலறதவறியதற்கு

அவன்

தவற்றிக்

கூச்சலிட்டிருக்க தவண்டும். மலைவியின்

மைலத

த ாகடித்துப்

தபற்ற

தவற்றிக்கைிலயச்

சுலவக்க

முடியவில்லல அவைால். அலசயாமல்

அமர்ந்திருந்தவைிடம்,

குைிர்பாைத்லதக்

தகாண்டு

வந்து

ீட்டிைார் உமா. மறுத்தவலைக் கட்டாயப்படுத்திப் பருக லவத்தார். ததாண்லடயில்

நுலைய

மறுத்தலதச்

சிரமப்பட்டு

விழுங்கியவைிடம்,

“உன்லைப் பத்தி

ல்லாத் ததரியுங்கறதால, என்ைால ஓரைவு புரிஞ்சுக்க முடியுது…

ஆைாலும்,

அம்மாவா

ஒரு

அத்லதகிட்ட

என்ைால

உன்லை

மன்ைிக்க

முடியலல…

உங்க

டந்தததல்லாம் தசான்ைா, அவங்க மைிப்பாங்கைா?” என்று தகட்கவும்,

அருந்திக் தகாண்டிருந்த பாைத்லத அப்படிதய கீ தை லவத்தான். அந்தக் தகள்விக்காை பதில் அவனுக்தக ததரியுதம! ிச்சயம்

மன்ைிக்க

மாட்டார்கள்.

ஒரு

வயது

முதல்

அவலை

வைர்த்த

அத்லத, தன் வைர்ப்லபதய த ாந்து தகாள்வார்கள். மான்யா அலடந்த தவதலை அவலரயும் தாக்கும். தயாசித்துத் திட்டமிட்டுச் தசய்ததாக

ிலைத்தலதத் தன்னுலடய அத்லததய ஏற்றுக் தகாள்ை மாட்டார்கள்

என்பது அவனுக்கு உறுதி. ‘எப்படியாவது எல்லாவற்லறயும் தசால்லி அவர்கைிடமும் மன்ைிப்புக் தகட்க தவண்டும்’ என்ற உறுதி அவைது மைதில் எழுந்தது. “ ிச்சயம்

தகட்கதறன்

ஆன்ட்டி…

த ர்ல

தபாைதும்

டந்தததல்லாம்

தசால்லிடதறன்…” என்று உறுதியாகச் தசால்லி, “மான்யாலவ அவலை

இங்கிருக்கச்

உங்கதைாடதவ

இருக்கச்

தசால்ற

உரிலமலய

தசால்லிட்டீங்கன்ைா

ான்

இைந்திட்தடன்...

ல்லாருக்கும்…”

என்று

தயக்கமும், தவதலையும் கலந்த குரலில் தசான்ைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 87

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ஃபீவரா ஆகாஷ்…

இருக்கறதால

இன்லைக்கு

எப்படியிருந்தாலும்

தசால்லிட்டார்…

தகஸ்ட்

தராஷிைிஅப்பா

தசான்ைார்…

வச்சுக்கதறன்…

அவைாப்

ாலைக்கு

அனுப்ப

அந்தமான்

ஹவுஸ்ல

டந்திட்தட

ஏதாவது

தசால்ற

தசால்லிட்தடன்

கிைம்பிடணும்னு

தூங்காம

பார்க்கலாம்…

தபாதறன்னு

மாட்தடன்னு

தசால்லி

வலரக்கும்

அவங்கப்பா இருக்கார்னு

இங்தகதய

அனுப்ப

தங்க

மாட்தடன்…”

என்று பதில் தசான்ைார். தபருமூச்சுடன்

ிமிர்ந்தவன், “பத்திரமாப் பார்த்துக்கங்க ஆன்ட்டி… ட்தரயிைிங்

முடிஞ்சு வந்ததும் மான்யாகிட்டப் தபசதறன்… அப்படிதய வட்லலயும் ீ தபசிடதறன்… என்தைாட தப்புக்கு மான்யா என்ை தண்டலை தகாடுத்தாலும் ஏத்துக்கதறன்…” என்று தசான்ைான். இரவு

த ரம்

கடந்த

ிலலயில்,

விலடதபற்றுக்

கிைம்ப

தவண்டும்

என்றுைர்ந்தவன், தவிப்புடன் மான்யா படுத்திருந்த அலறலயப் பார்த்தான். அவனுலடய தவிப்பு புரிந்தவராக, “ ீ தபசிைததல்லாம் தப்புன்ைாலும், உங்க தமதரஜ்ல

எைக்கு

இருக்காங்கைா

சந்ததாசம்தான்

ஆன்ட்டின்னு

ததரிஞ்சிட்தடன்…

ீ

முதன்

மான்யாவுக்குப்

ிலைச்சிருக்தகன்…”

என்று

ஆகாஷ்…

ஆதித்யன்னு

முதல்ல

தபாருத்தமா

தசால்லவும்,

சிறிது

யாராவது

விசாரிச்சப்பதவ, இருப்தபன்னு

ததைிவுடன்

இங்க

ீ

யார்னு

சில

சமயம்

அவருலடய

முகம்

பார்த்தான். “எைக்கும்

உங்க

மாமா

தமல

ிலறயக்

தகாபம்

இருக்குப்பா…

அந்தக்

தகாபத்திலலதயா என்ைதவா, அவர் தவண்டாம்னு மறுக்கறததல்லாம் சுைிதாலவ விட்தட

தசய்ய

வச்தசன்…

குைந்லதங்களுக்கு

தமிழ்

தசால்லித்

தராம

வைர்க்க

ிலைச்சப்ப, சுைிதாகிட்டப் தபசிதய ததர்ட் லாங்குதவஜா தமிலை தசலக்ட் பண்ை வச்தசன்… தமக்ைா தவற மாதிரி… ஆைா மான்யா, தராஷிைி மாதிரிதயதான் வைர்ந்தா… தடல்லிக்குப்

தபாைதுக்கப்புறம்தான்

மாற்றதம

வந்தது…

அவகிட்டக்

தகாஞ்சமா தபசிப் பார்க்கதறன் ஆகாஷ்…” என்று தசால்லதவ, மைதார

தகாஞ்சம் ன்றிலய

வார்த்லதகைில் தசான்ைான். “மான்யாவுக்கு உன்தைாட சூழ் ிலலலயப் புரிய லவக்கதறன்… மன்ைிக்கறதும் மன்ைிக்காததும் அவதைாட இஷ்டம்…

ிம்மதியா ட்தரயிைிங் தபாயிட்டு வா…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 88

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் உன்தைாட

சர்வஸ் ீ

தராம்ப

முக்கியம்

அர்ப்பைிக்கற வரனுக்கு, ீ வட்லடப் ீ பத்திை உைக்குச்

தசால்லணுங்கறதில்லல…

ஆகாஷ்…

ாட்டுக்காகத்

தன்லை

ிலைவுகள் அடிமைசில தபாயிடணும்… இந்தக்

கவலலயில

ட்தரயின்ங்ல

தசாதப்பிடாதத… என்ைால

முடிஞ்ச

வலரக்கும்

தபாது, முகம் திருப்பாம உறுதி

தசால்தறன்…”

அவலை

சரிதசய்யதறன்…

திரும்பி

வரும்

ீ தசால்ற ரீசலைக் காது தகாடுத்துக் தகட்பா… அதுக்கு

என்று

தசால்லவும்,

அவனுக்கு

மைதில்

சிறிதைவு

ிம்மதி

பரவியது. “மான்யாவுக்குத்

ததலவயாை

திங்தஸல்லாம்

வாங்கி

வச்சிருக்தகன்

ஆன்ட்டி… தரண்டு மாசத்துக்கப்புறம் ஊருக்குப் தபாகும் தபாது ததலவப்படும்னு தபக் பண்ைிதய

வச்சிருக்தகன்…

பண்ைிக்கட்டும்… த ரம்

அவளுக்குத்

எல்லாத்லதயும்

இல்லாதவாறு

தவதலை

ததரியாது…

எடுத்திட்டு குலறந்த

இங்க

வந்து

இருக்கும்தபாது

ததரன்…”

குரலில்

யூஸ்

என்று

அவ்வைவு

தபசியவலைக்

கைிவுடன்

பார்த்தார். ‘இவன்

ஏமாற்ற

ிலைக்கவில்லல…

தபசிய

தபச்சுக்கள்

தவதறன்றாலும்,

அலத ஒத்துக்தகாள்ளும் மைம் இருக்கிறதத… கைிவுடனும், காதலுடனும் பார்த்துக் தகாள்வான்… எப்படியாவது மான்யாவிற்குப் புரிய லவத்திட தவண்டும்… மலலரப் பற்றி

முழுவதும்

டந்துதகாள்ைக்

ததரிந்தால்

கூடாது

என்று

புரிந்து

தகாள்வாள்... இைிதமல்

இவனுக்கும்

அறிவுறுத்த

இது

தபால

தவண்டும்…’

என்று

திட்டமிடலாைார். ஆைால்,

‘அவருலடய

திட்டங்கள்

ிலறதவறுவதற்கு

மான்யா

வாய்ப்புக்

தகாடுக்க மாட்டாள்’ என்பது அவருக்குத் ததரியவில்லல.

13 “தெைிவா

தயாசிச்சுதான்

முடிதவடுத்திருக்தகன்

ஆன்ட்டி…

லலஃப்ல

இதுவலரக்கும் எதுக்குதம இப்படி தயாசிச்சதில்லல… எது கிலடச்சாலும் சந்ததாசமா ஏத்துக்கறவ

ான்…

இலதயும்

தாங்கிக்கப்

பைகிக்கணும்…”

என்று

கசந்த

குரலில்

கூறிய மான்யாலவத் திலகப்புடன் பார்த்தார் உமா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 89

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஒரு

ாள் முழுக்கக் காய்ச்சலிைால் அயர்ந்து படுத்திருந்த த ரம் தபாக, மலர்

எழுதியிருந்தலதப் படித்துக் காட்டுமாறு தகட்டவள், ‘இப்படிதயாரு முடிதவடுப்பாள்’ என்று அவர் எண்ைிப் பார்க்கவில்லல. ஒரு

ாைிதலதய ஓய்ந்து கிடந்த அவளுலடய ததாற்றத்லதயும், உயிர்ப்பற்ற

பார்லவலயயும் கவலலயுடன் பார்த்தார். குறும்பில்

பைபைக்கும்

கண்கள்,

கண்ை ீரில்

பைபைப்பது

தவதலைலயக்

தகாடுத்தது. அவளுலடய உடல் ிலலலயக் கருதி, அக்ஷய் இரண்டு தபாவலதத் தள்ைிப் தபாட்டிருக்கும் தசால்பவலை, எப்படித் தடுத்து

ாட்கள் ஊருக்குப்

ிலலயில், ‘தஞ்சாவூருக்குச் தசல்கிதறன்’ என்று

ிறுத்துவது?’ என்று தயாசித்தார்.

“ ான் அவங்கலைப் பார்க்கணும் ஆன்ட்டி… அதுக்கு, தஞ்சாவூர் தபாய்த்தாதை ஆகணும்…” என்று உறுதியாை குரலில் கூறவும், “தகாஞ்ச அவசரமாப் தகாபம்

ாள்

தபாகட்டும்மா…

தபாகணும்ைா

குலறயட்டும்,

எப்படி?

இன்னும்

டாடி

ஃபீவர்

சரியாகலல…

ஒத்துக்கமாட்டார்

தபசிப்பார்க்கலாம்…”

என்று

இவ்வைவு

மான்யா…

அப்தபாலதக்குத்

அவதராட

தள்ைிப்தபாட

முயன்றார். “அவதராட பர்மிஷலை தரப்தபாதறன்… மார்ைிங்தக

அதுவும்

தட்கால்ல

எதிர்பார்க்கலல

ட்தரயின்ல ட்தரயின்

ஆன்ட்டி… இன்ஃபர்தமஷன்

ஏறிைதுக்கப்புறம்

டிக்தகட்

புக்

மட்டும்

தசால்லிக்கதறன்…

பண்ைச்

த த்து

தசால்லிட்தடன்…

என்

ஃப்தரண்ட் புக் பண்ைி தமதசஜ் அனுப்பிட்டான்…” என்று தசால்லவும், அவளுலடய தீவிரம் அவருக்குப் புரிந்தது. ‘தைக்குத் ததரியாமல் ஏற்பாடு தசய்திருக்கிறாள்… ஒரு

ாள் முழுக்க அலத

மலறத்தும் இருக்கிறாள்…’ என்று புரிந்ததும் வருத்தத்துடன் பார்த்தார். “தவண்டாம் மான்யா… தமதரஜ்தான் அவசரப்பட்டுப் பண்ைி, என்தைன்ைதவா டந்திடுச்சு…

அப்படி

உைக்குப்

தபாதய

ஆகணும்னு

இருந்தா,

உன்தைாட வரலவ எப்படி எடுத்துப்பாங்கன்தை ததரியலலடா… மாட்டாங்கன்னு

ததாணுது…

இங்தகதய

இரும்மா…

ானும்

வதரன்…

ிச்சயம் ஏத்துக்க

எல்லாத்லதயும்

சரி

பண்ைிடலாம்…” என்று அவளுக்குப் புரிய லவக்க முயன்றார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 90

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் கசந்த முறுவதலான்று அவளுலடய முகத்தில் உற்பத்தியாைது. ‘ஆவலாக வரதவற்பார்கள்’ என்தறல்லாம் தபாய்யாை

ம்பிக்லக அவளுக்கு

எைவில்லல. ிச்சயம்

அன்லபப்

புரிய

லவக்கப்

தபாராட

தவண்டியிருக்கும்

என்று

உள்மைம் தசான்ைது. “இங்தக

இருக்கறதத

தவறுப்பா

இருக்கு

ஆன்ட்டி…”

என்று

கண்கலங்கக்

கூறியவள், “இந்த ஊருக்கு வந்தப்ப தஹப்பியா ஃபீல் பண்ைிதைன்… இப்தபா த ருப்பு தமல

ிக்கற மாதிரி இருக்கு…” என்று தசால்லி ஒருகைம் குைிர்ந்த

ிறுத்திைாள்.

ிலதவன்று ரசித்தது, சுட்தடரிக்கும் சூரியைாய்ச் சுடுதமன்று அவள்

எதிர்பார்த்தாைா என்ை? அதிகப்

பாசம்

லவத்திருந்த

தகாள்வார்கள் என்று கைவிலாவது

தந்லதயும்,

கைவனுதம

இப்படி

டந்து

ிலைத்திருப்பாைா என்ை?

“இதுக்கும் தமல தவற யாராவது கஷ்டப்படுத்திட முடியுமா ஆன்ட்டி… இப்ப மைதசல்லாம் டந்தாலும்

மறத்துப்தபாச்சு… ான்

உைர்ச்சி

சமாைிச்சுக்கதறன்…

இருந்தாதாதை

கிைம்பதறன்

வலி

ததரியும்…

ஆன்ட்டி…”

என்று

என்ை ிமிர்ந்து

பார்க்காமல் விரல்கலை தவறித்தவாதற கூறிைாள். ஆகாஷினுலடய

தபயலரக்

கூடச்

தசால்ல

விரும்பாதவைிடம்,

‘என்ை

சமாதாைம் தசால்வது’ என்று அவருக்குப் புரியவில்லல. “மானும்மா! தைியாப்

ான்

தசால்றலதக்

தபாகதவண்டாம்டா…

தகாஞ்சம்

ஆகாஷ்…”

என்று

தகட்கறயா…

இந்த

ஆரம்பிக்கவுதம,

ிலலமயில

அந்தப்

தபச்சுப்

பிடிக்கவில்லலதயன்று தவைிப்பலடயாகதவ காட்டிைாள். “தவண்டாம்

ஆன்ட்டி…

எைக்கு

எலதப்

பத்தியும்

எங்கப்பா கடலமகலை மறந்தார்… அவதராட தப்புக்கு தபாதறன்…

லதரியத்ததாடதான்

இருக்தகன்…

தபச

இஷ்டமில்லல…

ாைாவது மன்ைிப்புக் தகட்கப்

பயப்படாதீங்க…”

என்று

வாடிய

முகத்துடன் தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 91

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தபருமூச்சுடன் உைக்குப்

தபரியம்மா

ிமிர்ந்தவர், “சரி மான்யா…

ானும் உன்தைாட வதரன்… மலர்

முலற…

உன்லை

அவங்க

ிச்சயம்

தவறுக்க

மாட்டாங்க…

ான் ஆகாஷ்கிட்டப் தபசி அட்ரஸ் வாங்கிடதறன்…” என்று தசால்லவும், அவசரமாகக் குறுக்கிட்டவள், “ ான் மட்டும் தபாதறன் ஆன்ட்டி… தவண்டாம்…

இங்க

டந்தது

எதுவுதம

அவங்களுக்குத்

ததரிய

ீங்க வர

தவண்டாம்…

எததச்லசயா மலரம்மா விட்டுட்டுப்தபாை த ாட்புக் லகயில கிலடச்சது, அதைால எைக்குத்

ததரியவந்ததுன்னு

தசால்லி

சமாைிச்சுக்கதறன்…

ஆதித்யதைாட

மகைா

மட்டும்தான் அங்க தபாதறன்… யார்கிட்தடயும் எதுவும் தகட்க தவண்டாம்… எதுவும் தசால்லவும் தவண்டாம் ஆன்ட்டி…” என்று தசான்ைவள், ‘ஆகாஷின் மலைவியாகச் தசல்லவில்லல’ என்பலத மலறமுகமாக உைர்த்திைாள். அவலைத் தைியாக அனுப்புவதில் உடன்பாடு இல்லலதயன்றாலும், ‘ரயில் தஞ்சாவூலர அலடவதற்குள், ஆகாஷிடம் தசால்லி ஏதாவது ஏற்பாடு தசய்யலாம்’ என்று அவருக்குத் ததான்றியது. “சரி மான்யா… எைக்கு ஒரு ப்ராமிஸ் பண்ைிக் தகாடு… சாப்பிடாம அழுதத உடம்லபக் தகடுத்துக்கக் கூடாது… லடமுக்கு கட்டாயம் சாப்பிடுதவன்னு தசால்லு…” என்று தகட்கவும், “இைிதமல் என்லை வாழ்ந்துதாதை

ாதை தாதை பார்த்துக்கணும் ஆன்ட்டி… வாழ்க்லகலய

ஆகணும்…

ட்லர

பண்தறன்…”

என்று

தசான்ைவளுலடய

கண்கைிலிருந்து கண்ைிர் வைிந்தது. இரண்டு தகாண்டிருந்த கஷ்டப்பட

ாட்கைாக தராஷிைி,

தவண்டாம்…

டக்கும் “ ாங்க

எல்லாவற்லறயும்

இருக்தகாம்

இங்தகதய

மானு…

இருந்திடு…”

என்று

ீ

பயத்துடன்

பார்த்துக்

எங்தகயும் கண்ைதராடு ீ

தபாய்க் கூறித்

ததாைிலய அலைத்துக் தகாண்டாள். மதியம் தபசிக்

இரயில்

ிலலயத்திற்குச்

தகாண்டிருக்கட்டுதமன்று,

தசல்ல

எைிலமயாக

தவண்டுதமன்பதால், உண்ணும்

உைவு

அவர்கள்

வலககலை

தவகமாகத் தயாரித்தார் உமா. “ரசம் சாதம் சாப்பிடு மான்யா… அப்புறம் கிைம்பலாம்… லரஸ் கஞ்சி இதில வச்சிருக்தகன்… ல ட் சாப்பிட்டுக்க… ப்தரட் பாக்தகட், சப்பாத்தி இருக்கு… ஒன் தட ஃபுல்லா ட்தரயின்ல ட்ராவல் பண்ைணும்… மயக்கம் தபாடாம பத்திரமாப் தபாய்ச்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 92

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசரறதுக்காகவாவது

சாப்பிடு…

இன்லைக்குத்தான்

ஃபீவர்

குலறஞ்சிருக்கு…

தமடிசன்ஸ் கண்டிைியூ பண்ைாம தகர்தலஸ்ஸா இருந்திடாத… ஃலபவ் தடஸ்கு தடப்தலட்ஸ்

இருக்கு…”

என்று

அவளுக்குத்

ததலவயாைலததயல்லாம்

பார்த்துப்

பார்த்து எடுத்து லவத்தார். “எைக்கு

இந்த

புது

ட்தரஸ்தஸல்லாம்

தவண்டாம்

ஆன்ட்டி…”

என்று

பிடிவாதத்துடன் மறுக்கவும், புரியாமல் பார்த்தார். “ஃலபவ்

தலக்ஸ்லலதய

ஆலசப்படலலன்னு கண்ை ீதராடு

தசால்லி,

தசால்லவும்,

எல்லாம்

முடிஞ்சு

இலததயல்லாம்

அததல்லாம்

தபாச்சு…

திருப்பிக்

ஆகாஷ்

ான்

அதிகத்துக்கு

தகாடுத்திடுங்க…”

வாங்கியததன்று

என்று

அவளுக்குத்

ததரிந்திருக்கிறது என்பது புரிந்தது. “தராஷிதயாட ஸ்கர்ட்

இருக்கு…

பலைய

அது

சல்வார்

தபாதும்

தரண்டு

எைக்கு…

மட்டும்

அப்புறம்

டூ

எைக்குத் தவுசண்ட்

தாங்க… மட்டும்

லாங் தாங்க

ஆன்ட்டி…” என்று தயக்கத்துடன் தசால்லவும், அவருலடய கண்கள் கலங்கிை. “ ீ

தபாகும்

தபாது

தரணும்னு

ட்தரஸ்

எடுத்து

வச்சிருக்தகன்

மான்யா…

அததல்லாம் எடுத்துக்க…” என்று அலறக்குள்ைிருந்தலத எடுத்துவந்து தகாடுத்தவர், அவள் தகட்டலத விடவும் அதிகமாை பைத்லத மறுக்க மறுக்கக் லகப்லபக்குள் லவத்தார். இரயில்

ிலலயம்

வலரயில்

வந்து,

அருகிலிருப்பவர்கைிடம்

பார்த்துக்

தகாள்ளும் படி தகட்டுக் தகாண்டவலரக் கண்ை ீருடன் பார்த்தாள் மான்யா. “ஆன்ட்டி!” என்றலைத்து எதுவும் தபசாமல் அலைத்துக் தகாண்டு அைவும், “லதரியமாப் தபாயிட்டு வா மான்யா… யாரும் இல்லலன்னு மட்டும் ாங்தகல்லாம்

இருக்தகாம்…

தகவலும் வரலலன்ைா,

அடிக்கடி

கால்

பண்தறன்…

ிலைச்சிடாத…

உங்கிட்டிருந்து

எந்தத்

ான் கிைம்பி வந்துடுதவன்…” என்று கண்டிப்லபக் காட்டி

வைியனுப்பி லவத்தார். இரயில்

கிைம்பவும்,

சன்ைலில்

தலல

சாய்த்து

அமர்ந்தாள்.

இரயிலின்

தவகத்லத விட, அவளுலடய இதயம் பலமடங்கு தவகமாகத் துடித்தது. ‘பல

மைி

த ரப்

பயைத்தின்

முடிவில்

என்ை

டக்குதமா!’

என்பது

அவளுலடய சிந்தலைக்கு எட்டவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 93

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தாங்க முடியாத பாரத்லதச் சுமப்பது தபாலத் தலலயில் விண்தைன்ற வலி ததரிந்தது. தசார்வாக

இருக்கதவ

அப்பர்

பர்த்தில்

ஏறிக்

கண்மூடிச்

சாய்ந்தாள்.

கடலமக்காகக் கூடத் தந்லதயிடம் தபச விரும்பாததால், தன்னுலடய பயைத்லதப் பற்றி, குறுஞ்தசய்திலய மட்டும் அனுப்பிைாள். இருபது

ஆண்டுகளுக்கு

முன்ைர்,

மலர்

எழுதி

லவத்திருந்த

பைலமயாை

ஏட்லடப் படுத்தவாதற புரட்டத் துவங்கிைாள். இலக்கியம்

தபாலதவா,

எழுதப்படவில்லல.

ஆைால்,

கவிலத

தபாலதவா

மைிமைியாை

எதுவும்

அவ்தவழுத்துக்கள்

அதில் அவலைத்

திரும்பத் திரும்பப் படிக்கத் தூண்டிை. எலதயும் மிலகப்படுத்தாத மைலதப் புரட்டிப் தபாட்ட உண்லமகள், ஆகாஷ் மைதிலிருந்த தகாபத்திற்குக் காரைம் தசால்லிை. படிக்கப் படிக்க இரயில் பயைம் அவளுலடய கண்கலை விட்டு மலறந்தது. தஞ்சாவூரிலுள்ை “ திதய! விடுகிதறன்…

திதயாரக் கிராமதமான்று அவைது கற்பலையில் விரிந்தது. ீயும்

என்லைப்

என்னுலடய

பரிகாசம்

கற்பலை

தசய்கிறாயா!

ாயகன்

உன்ைிடமும்

உயிர்தபற்று

என்னுள்

தசால்லி இருக்கும்

தபண்லமலயத் தட்டிதயழுப்ப வந்துவிட்டான்… முகமறியாத

உருவத்திற்கு

முகம்

தகாடுத்து

விட்தடன்…

ஆதித்யைாம்

அவருலடய தபயர்… பல்லவ மன்ைர்கலை தவன்று தசாைப் தபரரசின் வைர்ச்சிலயத் துவக்கி லவத்த மன்ைைின் தபயர்… அடுத்த மாதம் திருமைம் என்று அம்மா என்ைிடம் தசான்ை தபாது, என்னுள் மலர்ந்த மாற்றத்லத எப்படி எழுதுவததன்தற எைக்குத் ததரியவில்லல… பலமுலற

த ரில்

பார்த்திருந்த

தபாதும்,

இப்தபாது

புலகப்படத்லதப்

பார்க்லகயில் வித்தியாசமாை உைர்வுகள் ததான்றுகின்றை… என்ைவர் என்பதாதலா! கம்பீரமாகத் ததரியும் அவருலடய ததாற்றம் என் உறக்கத்லதத் ததாலலக்க லவக்கிறது…

வாை

தவைியில்

பட்சிகதைாடு

ானும்

பறக்கிதறன்…

ீலக்கடலில்

மீ ன்கதைாடு

ானும் மிதக்கிதறன்… கைவுகதைாடு என் காதல் துவங்கி விட்டது…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 94

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவருக்கு இந்தியக் கடற்பலடயில் தவலலயாம்… இது ாள்வலர இராஜ ராஜ தசாைைின் கடற்பயைத்லதப் படித்து இலயித்துப் தபாயிருந்த எைக்கு, வருங்காலக் கைவரின் கடற்பயைத்லத த ரில் பார்க்கும் வாய்ப்புக் கிட்டப்தபாகிறது… என்றாவது

ஒரு

ாள்,

சிறிது

தூரமாவது

கடலில்

பயைம்

தசய்துவிட

தவண்டும் என்ற ஏக்கம் தீரப் தபாகிறது… அலலகள் தாலாட்டுமா, சீ ற்றத்ததாடு புரட்டிப் தபாடுமா என்று

முதல்

பக்கத்தில்

எழுதியிருந்தலதப்

படித்ததும்,

ீதய தசால்தலன்…”

அவலையும்

அறியாமல்

இருதுைி கண்ைர்ீ உருண்டு வந்து அந்த ஏட்டில் விழுந்தது. தசல்தபான் ஒலியில் தன்லை மீ ட்டுக் தகாண்டவள், கண்கலைத் துலடத்துக் தகாண்டாள். ‘அக்ஷூ’ என்று ஒைிர்ந்த தபயலரப் பார்த்ததும், ‘முதலில் ஆதித்யன் என்று மாற்ற தவண்டும்’ என்று “தசால்லுங்க…” எதிர்முலையில்

என்று

அவள்

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

விலகல்

தன்லமயுடன்

எதிர்பார்த்தது

தபாலதவ,

தவற்றுக்

‘இந்தப்

குரலில்

பயைம்

தசால்ல,

ததலவயற்ற

ஒன்று… யாரும் உன்லை வரதவற்க மாட்டார்கள்… வட்டிற்குள்தை ீ அனுமதிக்கக்கூட மாட்டார்கள்…

திரும்பி

வந்துவிடு…’

என்று

தகாபத்துடன்

தசால்லவும்,

அவளுக்கு

எரிச்சல் மூண்டது. “என்லைத் தடுக்க உங்களுக்கு எந்த உரிலமயும் இல்லல டாடி… என்தைாட வாழ்க்லகலயப்

பத்தி

ீங்க

பண்ைணும்னு

எைக்குத்

கவலலப் ததரியும்…”

படாதீங்க… என்று

எப்படி

சீ றியவள்,

எல்லாத்லதயும் தபச்லசத்

சரி

ததாடர

விருப்பமற்று இலைப்லபத் துண்டித்தாள்.

14 ‘எல்லாவற்லறயும் சரி தசய்ய முடியுமா? எப்படி முடியும்? இைப்புகலை மீ ட்தடடுக்கும்

சக்தி

லகக்கடிகாரத்தில்

யாருக்கு

த ரத்லதப்

இருக்கிறது?’

பார்த்து,

புலகவண்டி

என்று ிற்கும்

ிலைத்த ஊர்

மான்யா,

எதுதவன்பலத

யூகித்தாள். ‘யாரும்

தன்லை

ிச்சயம்

வரதவற்கப்

தபாவதில்லல’

என்பது

அவளுக்கு

உறுதியாகத் ததரிந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 95

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஆைாலும், உைராமல்

தபரும்பான்லம

இருக்கும்

தவறு

அவருலடய

தந்லதயின்

தபாக்கிற்குத்

மீ திருக்லகயில்,

தாைாவது

பரிகாரம்

அலத தசய்ய

தவண்டுதமன்று அவளுக்குத் ததான்றியது. ஏட்டின் அடுத்த பக்கங்கைில் பார்லவலயப் பதித்தவளுலடய மைதிற்குள் சிறு தவிப்பு எழுந்தது. தன்னுலடய

வாழ்க்லகலயப்

பற்றிய

கவலலகலைத்

தற்காலிகமாக

மறந்துவிட்டு, அதனுள் மூழ்கிைாள். ‘மைதில்

இருக்கும்

உைர்வுகலை

யாரிடமும்

தகாட்ட

முடியாததபாது,

அவ்வுைர்வுகலை எழுத்தில் வடிப்பலத மலர்விைி வைக்கமாகக் தகாண்டிருக்கிறார்’ என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது. ாட்குறிப்லபப்

தபாலில்லாமல்,

ஏட்டில், தந்லதலயப் பற்றிய விதத்லத

லவத்து

கைக்தகழுதுவதற்காக

உபதயாகப்படுத்தும்

ிலைவுகலை எப்தபாதாவது பகிர்ந்து தகாண்டிருந்த

டந்தவற்லற

அவைால்

ஓரைவு

யூகிக்க

முடிந்தது.

சுற்றுப்புறத்லத மறந்து படிப்பதில் கவைத்லதச் தசலுத்திைாள். “மைதின்

தவிப்தப!

இன்தறாடு

என்லை

விட்டு

விலகிப்

தபாய்விதடன்!

திருமைத்திற்குச் சம்மதம் தசால்லிவிட்டாதரன்று தகள்விப்பட்டதிலிருந்து எப்தபாது பார்ப்தபாம் என்று ஏங்கியிருந்ததன்… இததா ஒரு மாதமாக உறக்கத்லதக் பார்த்துப்

பரிசமும்

தபாட்டு

விட்டார்…

தகடுத்தவர் வந்துவிட்டார்… என்லைப்

யாரும்

கவைிக்காத

தபாது

சாைரத்தின்

வைிதய பார்த்து ஏக்கத்லதத் தீர்த்துக் தகாள்ை முயல்கிதறன்… பாைாய்ப்தபாை

தவட்கம்

என்லைத்

தலல

ிமிர்ந்து

பார்க்க

விடாமல்

தடுக்கிறதத… காலலயிலிருந்து

ிலறயப் பூ லவத்துக் தகாள், மஞ்சள் பூசிக் தகாள்,

கண்லம

என்ற

பாட்டியின்

என்லைப்

தபாலதவ

தீட்டிக்

தகாள்

சலிப்லபத்

தந்த

ததாந்தரவுகள்

இைி

இருக்காது… அவருக்கும்

எைிலமதான்

பிடிக்கும்

தபால…

முகத்திலிருந்த மஞ்சலைதயல்லாம் கழுவி, சாதாரைமாக வருமாறு அவருலடய தங்லக

தசான்ைார்…

அவருக்குப்

பிடித்தாற்தபால

மாற

தவண்டும்…

ஆைால்,

அவருக்கு எப்படியிருக்கப் பிடிக்குதமன்று ததரியவில்லலதய…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 96

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் என்தைன்ைதவா ஆலசகள்

தபசதவண்டுதமன்று

மைதிற்குள்

ஏக்கத்ததாடு

உதித்தாலும்,

காத்திருக்கிதறன்…”

உள்ைம்

தபசவைியின்றி

என்பலதப்

துடிக்கிறது… ஏதாவது

படிக்லகயில்

கலர

காைா

தபசுவாரா

மீ ண்டும்

என்று

அவளுலடய

அலலதபசியின் ஒலி குறுக்கிட்டது. தன்னுலடய சதகாதரியின் அலைப்லபப் பார்த்ததும், பயைத்லதத் தடுக்கும் அடுத்த முயற்சி என்று புரிந்தது. “டாடி இருக்கு… அப்புறம்

டந்தததல்லாம்

மக்கு

தசான்ைார்

மான்யா…

அவர்

தமல

என்ை

தப்பு

ல்ல ஃப்தரண்ட்டா எவ்தைா ஃப்ரீடம் தகாடுத்திருக்கார்… மம்மிக்கு

இன்தைாரு

தமதரஜ்

பண்ைிக்காம

மக்காகதவ

இருக்கறவர்

அவர்…

அவலரக் குலற தசால்லாத… லலஃப்கு தபஸ்ட் ஆப்ஷன் எதுதவா அலத தசலக்ட் பண்ைியிருக்கார்… கம்பல்ஷன்ல தமதரஜ் பண்ைி, லலஃப் லாங்கா கஷ்டப்படறலத விட,

அவதராட

தடசிஸன்

எைக்குத்

தப்பாத்

ததரியலல…”

என்று

தமக்ைா

தசால்லவும், தபருமூச்லச தவைியிட்டாள். ‘தந்லதலயப்

பற்றிய

பலைய

விஷயங்கலை

தசால்லியிருந்தால்,

தானும்

இதுதபாலப்

முன்தப

ஆகாஷ்

தபசியிருப்தபாதமா?’

என்று

தன்ைிடம்

ஒரு

கைம்

அவளுக்கும் ததான்றியது. “இததல்லாம்

உைக்குப்

புரியாது

தமக்ைா…

உன்லைப்

தபாறுத்தவலர

ட்ரடிஷைலா வாைறவங்தகல்லாம் ஃபூல்னு ஒபிைியன் வச்சிருக்க… யூ த ா, டாடிதயாட அவர்தான்

தடசிஸனுக்கு டிலஸட்

என்தைாட பண்ைிக்கச்

வாைப்

பண்ைிைார்…

லலஃலப

ான்

தசால்லு…

என்ை

பைகிட்தடாம்… அதைால

டிலஸட்

ஸ்டடீஸ்,

எந்த

காதலஜ்

ப்ராப்ைமும்

பண்ைியிருக்தகன்…

டந்தாலும்

ான்

அவலரத்

ததடி

எல்லாதம

வரலல…

அலத

ாம இப்ப

அக்ஸப்ட்

வரமாட்தடன்…”

என்று உறுதியாகக் கூறிைாள். என்ை

தசால்வததன்று

புரியாமல்

திலகத்தவள்,

“தபாண்ணுப்

பார்க்கப்

தபாைதுதம ஃதபஸ் ஃபுல்லா தயல்தலா கலர் பூசி, ஐஸ்தலல்லாம் ப்தைக் கலர்ல பூசி

பயமுறுத்திைாங்கைாம்…

கல்யாைம்

பண்ைி

டிச்சிருக்கார்… தபாச்சாம்…

தவற

அலத

பிடிக்கலலன்னு

வச்சிருக்காங்க.... வைியில்லாம

தமதரஜ்னு

ஹார்ட்

தசால்லியும் அட்டாக்

அவங்களுக்கு

எப்படி

ஒத்துக்க

ஓதக

வந்த தசால்ல

முடியும்…

தபாண்தைாடதவ டாடி வாழ்ந்திருக்கணும்னு தசால்றயா?

கம்தபல் மாதிரி

பண்ைிக் தாத்தா

தவண்டியதாப்

மைசுக்குப்

பிடிக்காத

ீதயாரு தசன்டிதமண்டல்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 97

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஃபூல்…”

என்று

தமக்ைா

விடாமல்

தபசிக்

தகாண்டு

தசல்லதவ,

இலடயில்

குறுக்கிட்டாள். “தவண்டாம் தமக்ைா…

ான் ஃபூலாதவ இருந்திட்டுப் தபாதறன்… பரவாயில்லல

விடு… டாடி தசஞ்சது தப்புன்னு எைக்குத் ததரியும்… அட்லீஸ்ட் ஒரு ஸாரியாவது தசால்லிட்டு

வதரன்…”

என்று

கசந்த

குரலில்

தசால்லதவ,

சதகாதரியும்

அலமதி

காத்தாள். சில

ிமிடங்கள்

ஆகாலஷப்

பற்றி

விசாரித்ததபாது,

தவண்டா

தவறுப்பாக

அலதத்

ததரிவித்து

சில தகள்விகளுக்கு மட்டும் விலடயைித்தாள். இரயில்

கிைம்புவதற்காை

உலரயாடலுக்கு

முற்றுப்புள்ைி

அறிவிப்பு லவக்க

வரதவ,

ிலைக்லகயில்,

ஏதாவது

உதவி

ததலவப்பட்டால் தகட்குமாறு சதகாதரி கூறதவ மைம் த கிழ்ந்தது. “முடிஞ்சா எைக்கு ஒரு ஆன்–லலன் ஜாப் வாங்கிக் தகாடு தமக்ைா… அப்புறம் ஒரு தலப் டாப்பும் தவணும்… தகாஞ்சம் தகாஞ்சமா

ாதை தப பண்ைிடதறன்…”

என்று தயக்கத்துடன் ஒரு வைியாகக் தகட்டாள். எதிர் முலையில் எந்த பதிலும் இல்லாமல் தபாகதவ, ‘இைி அடுத்து யாரிடம் உதவி தகட்பது’ என்று தசார்ந்தாள். “ ான்

உன்தைாட

சிஸ்டர்

மான்யா…”

என்று

அக்காவின்

குரல்

கரகரத்து

ஒலிக்கதவ, அவளுக்குக் கண்கள் கலங்கிை. அபூர்வமாகத்தான்

இது

தபாலப்

பாசத்லதக்

காட்டுவாள்

என்பதால்,

அவளுக்கும் துக்கம் ததாண்லடலய அலடத்தது. ஒரு

வாரத்தில்

தகட்டலத

ிலறதவற்றுவதாகவும்,

முகவரிலய அனுப்புமாறும் கூறவும், மைதில் சிறு

தங்கப்தபாகும்

ிம்மதி பரவியது.

‘யாலரயும் எதிர்பார்க்காமல், தன்னுலடய ததலவக்கு தவண்டியலதத் தாதை சம்பாதித்துக்

தகாள்ைலாம்’

என்ற

எண்ைதம

அதுவலர

பிடித்திருந்த

பயத்லதப்

தபாக்க முயன்றது. மைலதச் சரி தசய்து தகாண்டு, படிப்பலதத் ததாடர்ந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 98

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “திருமைத்திற்கு

இரண்டு

ாட்கள்

இருக்கும்

ிலலயில்

இப்படி

டந்து

விட்டதத, அலைவரும் தபசுவது தபால என்னுலடய ராசி சரியில்லலதயா என்று மைதிற்குள் கலக்கமாக உள்ைது… தாத்தா,

தந்லத,

அண்ைன்

முதற்தகாண்டு

அலைவருதம

ாட்டிற்காக

உயிரிைந்தவர்கள்… மிலிட்டரிக்காரர் வடு ீ என்று ஊதர தபசும் தபாது தபருலமயாக இருக்கும்… ஆைால், ராசியில்லாத

அப்படிப் வடு ீ

தபசிய

என்று

ாக்குகதை

ஏசுகின்றை…

இப்தபாது

அந்த

ராசிதான்

ஆண்கள்

தங்காத

தாத்தாவின்

உயிருக்கு

ஆபத்லத விலைவித்திருக்கிறது என்று வண்பைி ீ சுமத்துகின்றை… கடவுதை!

எப்படியாவது

தாத்தாலவக்

காப்பாற்றிக்

தகாடு…

அவருலடய

கடுலமயாை முகத்தின் பின்புறமிருக்கும் இைிலம எைக்கும் ததரியும்… என்னுலடய ராசிலயப் பைித்தாலும் பரவாயில்லல, அந்த அன்பாை மைிதலர அலைத்துக்

தகாள்ைாதத…”

உைவுண்ணுமாறு

என்று

கீ தையிருந்து

கூறிைாள். படிப்பலத

குரல்

எழுதியிருந்தலதப்

வரதவ,

ஐந்து

படிக்லகயில்,

ிமிடங்கைில்

வருவதாகக்

ிறுத்த மைமின்றித் ததாடர்ந்தாள்.

“என்னுலடய தவண்டுதலல

ிலறதவற்றி விட்டாய் கடவுதை! அவருலடய

தாத்தாலவக் காப்பாற்றி விட்டாய்… பாசமாை மைிதலர மீ ட்டுக் தகாடுத்துவிட்டாய்… கண்விைித்துப் பார்த்த தாத்தா என்லைப் பார்த்துப் புன்ைலகத்த தபாது, உைர்ந்ததன்…

அதுவலர

மைலத

அழுத்திக்

தகாண்டிருந்த

ிம்மதியாய்

பாரதமல்லாம்

இலகுவாைது… எப்தபாதும்

தபசுவது

தபான்ற

தவண்கலக்

குரலில்

“என்ைம்மா

ீயும்

பயந்திட்லடயா… கல்லு மாதிரி உடம்பு… அவ்வைவு சீ க்கிரம் தபாயிட மாட்தடன்… ானும்

உன்தைாட

தீவிரவாதத்

தாத்தாவும்

தாக்குதல்

காப்பாத்திைார்…

அவர்

தபாயிருக்கும்மா… தபாயிடுதவைா

டந்தப்ப,

அவதராட

இல்லலன்ைா

உைக்கு

என்ை…”

மிலிட்டிரில

என்று

ல்லது

இந்த

ஒண்ைா

உயிலரக் வம்சதம

டக்கறப்ப

தகட்டதபாது,

தவார்க்

தகாடுத்து பூண்தடாட

சகுைத்தலட

கண்ை ீரும்

பண்ைிைவங்க… என்லைக் இல்லாமப்

மாதிரி

புன்ைலகயும்

ான்

ஒருதசர

வந்தது…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 99

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இலதவிட தவதறன்ை தவண்டும்… புகுந்த வட்டு ீ மைிதர்கள் அன்பாைவர்கள்… அவருலடய

முகம்

மட்டும்

இருண்டு

தபாய்க்

கிடக்கிறது…

பின்தை

இருக்காதா…

தாத்தாவிற்கு மாரலடப்பு என்னும் தபாது கலக்கமாகத்தாதை இருக்கும்… சுைித்திருக்கும் புருவங்கலை தகாண்டு

வரக்

தைிலமயில் என்தைன்ை

லககள்

பரபரக்கின்றை…

அலததயல்லாம் ஆலசகள்

ீவி, இறுகியிருக்கும் தாலடலய இயல்பிற்குக்

என்று

தசய்து என்லைதய

இன்னும்

இரண்டு

தகாள்ைலாம்…

ச்சீ

தசல்லமாகக்

ாட்கள்தாதை… வரவர

கடிந்து

உைக்கு

தகாள்கிதறன்…”

என்று படிக்கும் தபாது மீ ண்டும் கீ ைிருந்து அலைப்பு வந்தது. தராஷிைியின்

தாயார்

தகாடுத்திருந்த

உைலவ

முடித்துவிட்டு,

மாத்திலரகலையும் தபாட்டுக் தகாண்டாள். தசல்தபான் சிக்ைல் கிலடத்ததும் அவருக்குத் ததரியப்படுத்திவிட்டு மீ ண்டும் தமதலறிப் படுத்துக் தகாண்டு பக்கங்கலைப் புரட்டத் துவங்கிைாள். “எங்தக தவறு கடற்காற்று

டந்தததன்று எைக்குப் புரியவில்லல… அவரருகில் இருப்பது,

தழுவுலகயில்,

மலைச்சாரலில்

லைந்தவாறு

கால்பதிப்பது தபான்தறல்லாம் சுகமாக இருக்குதமன்று சூறாவைியாய்ச் பற்றிய

எத்தலை

சுைற்றிப்

தபாடுகிறது

எதிர்பார்ப்புகள்,

ிலைத்திருந்ததன்…

வாழ்க்லக…

கற்பலைகள்,

கடலலலயில்

திருமை

ஆலசகள்...

வாழ்லவப்

அத்தலையும்

தபாய்த்துவிடுதமா என்று தவிப்பாக இருக்கிறது… இரண்டு முழு இரவுகலைத் தைிலமயில் கடந்த பின்பும் என் முகம் பார்க்க மறுக்கிறார்… மூன்றாம்

ாளும் இப்படிதய கடக்க, தவட்கத்லத விட்டு ஏதைன்று

தகட்டுவிட்தடன்… அம்மம்மா… ததைிவாக பதில் தசால்லாத தபாதும் அவருலடய வார்த்லதகள் ஒவ்தவான்றிலும் ததளும், பாம்பும், பூரானும் பலடதயடுக்கின்றை… ‘இப்படியும் ஒரு தபண்ைா! ஒதுங்கிப் தபாபவைிடம் வலிய வந்து தபசுவதா, ஆலச இன்னும்

இருந்தால்

தவதறங்காவது

எழுத்தில்

வடிக்க

தபாவதுதாதை!’

முடியாத

என்தறல்லாம்

எவ்வைதவா

தசாற்கள்…

தகட்கிறார்… விக்கித்துப்

தபாய்விட்தடன்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 100

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தகாடிய மிருகங்கைின் தகாள்ைலாம்

கங்கள் என்லைக் குத்திக் கிைித்தாலாவது தாங்கிக்

தபாலிருக்கிறது…

இது

தபான்ற

தசாற்கலை

யாரும்

என்ைிடம்

இரவு

முழுவதும்

தபசியதில்லல… தசாற்கள் மைலதக் குத்திக் கிைிக்கின்றை… என்

மீ து

என்ை

தவதறன்று

இப்படிப்

தபசுகிறார்…

அச்சத்ததாடு கைித்து விட்தடன்… வாய்விட்டு யாரிடம் தசால்ல முடியும்… அன்பாக தபாய்யாய்

டிக்கத்தான்

தவண்டியிருக்கிறது…

தவைிதய சிரித்தும், தவட்கப்பட்டும் அலறக்குள்

வாய்விட்டு

டந்து தகாள்கிறார் என்று

ானும்

தவடதாரியாகிவிட்தடன்…

டித்து, உள்தை அழுகிதறன்…

அைவும்

முடியவில்லல…

அழுவதாக

இருந்தால்

தவைிதய தபாய் அைச் தசால்லி எரிந்து விழுகிறார்… ததாட்டதற்தகல்லாம் குற்றம் தசான்ைால், என்ை காரைதமன்று யூகிக்க முடியும்… எதுவுதம புரியவில்லல… என்லைச்

சுற்றிலும்

இருள்

மட்டுதம

சூழ்ந்திருப்பது

தபான்ற

பிரம்லம….

தவறுப்லப உமிழும் கண்கள் என்லை விலகிதயாட லவக்கின்றை…. மாட

மாைிலகயில்தான்

ஆைால்,

அவலரப்

வாய்க்

கஞ்சிதயாடு

ததான்றுவலதத் அங்கங்தக

பார்க்கும்

வசிக்கிதறன்… ஒவ்தவாரு

வாழும்

தவிர்க்க

கண்ை ீர்த்

எல்லா

த ாடியும்,

வாழ்க்லகலய

முடியவில்லல…”

துைிகள்

பட்டுக்

வசதிகளும் ஓலலக்

இருக்கின்றை…

குடிலசயில்

வாழ்ந்திருக்கலாதமா

என்று

கலறகள்

ஒரு என்று

எழுதியிருந்ததற்கிலடயில் படிந்திருந்தை.

அவற்தறாடு

மான்யாவின் கண்ை ீரும் கலந்தது. கண்கள்

தசார்ந்து

உறக்கத்திற்குக்

தகஞ்சிைாலும்,

அவைால்

உறங்க

முடியுதமன்று ததான்றவில்லல. மைம் முழுக்க பாரம் சூழ்ந்திருந்தது. ‘தந்லத தபசிய வார்த்லதகள் எந்த விதத்தில் சரி? பிடிக்கவில்லலதயன்றால் தவைிப்பலடயாகச் தசால்லியிருக்கலாதம! எந்த உரிலமயில் இப்படி அமில தபான்ற வார்த்லதகலைக் தகாட்டிைார்?’ என்று தவறுப்புத் ததான்றியது. ‘காரைம் புரியாமல் மலருலடய மைது எவ்வைவு தவதலைப் பட்டிருக்கும்’ என்று

ிலைக்கதவ அவளுக்குத் துக்கம் ததாண்லடய அலடத்தது. விைிகலைத்

திலரயிட்டு

மலறத்த

கண்ைலரத் ீ

துலடத்துவிட்டு

மறுபக்கத்லதத் திருப்பிைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 101

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “அவருலடய தபண்ைாம்

ான்…

மைதால் என்லைப்

ிலைத்துப் பார்த்தாதல

பார்க்கமுடியாத

துரதிஷ்டம்

அவலட்சைமாை

என்கிறார்…

கண்

முன்தை

வராதத என்று சாடுகிறார்… வார்த்லதகைால் குத்திக் கிைிக்கிறார்… அவருலடய

தவலலகலைப்

பார்த்துப்

பார்த்துச்

தசய்யுமாறு

வட்டிைர் ீ

ஏவுகிறார்கள்… யாரிடம் மறுப்பு தசால்ல முடியும்? சிறிது

ிறம்

குலறதவன்றாலும்

அைகாை

முகதமன்று

பலர்

பாராட்டியது

தபாய்தயா என்று கண்ைாடியிடதம தகட்டுப் பார்க்கிதறன்… என் பிம்பத்லத அது அருவருப்பாய்ப் பிரதிபலிப்பதாகத் ததான்றுகிறது… கண்கைில்

அன்பிருந்தால்

அவலட்சைமாை

உருவமும்

அைகாய்த்

ததான்றும்… கண்கைில் பிலையிருந்தால், கடவுலைச் சாடி என்ை பயன்? துக்கம்

ததாண்லடய

முடியுதமன்றால் தபாகப்

அலடக்கிறது…

தவதலைலய

விழுங்கி

விட

காத்திருக்கிதறன்…

என்

ன்றாக இருக்குதம… விழுங்க முடியவில்லலதய… தபாகப்

புரிந்து

தகாள்வாதரன்று

காத்திருப்பிற்குப் பலன் கிலடக்குமா? பதில் தசால்லதவண்டியவர் அலமதி காக்லகயில், காலம்தான் பதில் தசால்ல தவண்டும்…

ீயாவது

எழுதியிருந்தலதத்

எைக்கு

பதில்

ததாடர்ந்து

படிக்க

தசால்வாயா முடியாதவாறு

காலதம?” யாதரா

என்று விைக்லக

அலைக்கதவ அங்கு இருள் சூழ்ந்தது. உறங்க

தவண்டியதன்

அவசியத்லத

உைர்ந்தவள்,

தன்னுலடய

லபயில்

அந்த ஏட்லட பத்திரப்படுத்திவிட்டுக் கண்கலை மூடிக் தகாண்டாள். தந்லதயின் தபச்சுக்களும், ஆகாஷின்

டவடிக்லககளும் கண்முன்தை மாறி

மாறிச் சுைன்றை. ‘தன்லைப்

பைி

வலதத்திருக்கலாம்…

வாங்க

ஆைால்,

ிலைத்தவன்,

அதுதபாலச்

தசய்ய

வார்த்லதகைால்

கூட

முயற்சிக்கவில்லலதய…

வார்த்லதகைில் என்தைன்ைதவா தசான்ைாலும், கண்கைிலிருந்த கைிவும், காட்டிய காதலும் தபாய்யில்லலதய…’ என்று இதயம் அவனுக்குப் பரிந்து வந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 102

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அடுத்த

த ாடிதய

மைலதக்

கல்லாக்கிக்

தகாண்டவள்,

கண்களுக்குள்

கைிவாய்ச் சிரித்த அவனுலடய முகத்லத விரட்ட முயன்றாள்.

15 ஆழ்ந்த உறக்கமின்றி விைிப்பும், தவறுலமயுமாய் இரலவ விரட்டிய மான்யா சூர்தயாதயத்லத

ஆவலுடன்

எதிர்பார்த்தாள்.

தைிலமயில்

பயைம்

தசய்வது

அவளுக்கு அயர்ச்சிலயக் தகாடுத்தது. தன்தைாடு

பயைம்

தசய்தவர்கள்

இறங்கிச்

தசன்று,

புதுப்

பயைிகள்

ஏறியிருப்பலத எட்டிப் பார்த்தவள், தலலலய உள்ைிழுத்துக் தகாண்டாள். சக

பயைிகலை

அவளுக்கு

மிகவும்

ட்பாக்கிக்

பிடிக்கும்.

தகாண்டு

இப்தபாது

கலகலப்பாகப்

மைமிருக்கும்

பயைம்

ிலலயில்,

தசய்வது

யாரிடமாவது

தபசதவண்டுதமன்பதத தவறுப்லபக் தகாடுத்தது. தசல்தபாலை

எடுத்து

த ரத்லதப்

பார்த்தவளுக்கு,

இன்னும்

ஐந்து

மைி

த ரமாவது பயைம் தசய்ய தவண்டுதமன்று புரிந்தது. ஆகாஷிடமிருந்து

குறுஞ்தசய்தி

வந்திருக்கவும்,

அலதப்

படிப்பதற்கு

மைமின்றி ஒதுக்கிைாள். இரண்டு மைதின்

அடி

ாட்களுக்கு

முன்ைர்

ஆைத்திற்குச்

தன்

தசன்று

வாழ்லவப்

விட்டதாகத்

புரட்டிப்தபாட்ட

ததான்றியது.

தருைம்,

மலர்

என்ற

தபண்ணுலடய வாழ்க்லக மட்டுதம முழுலமயாக ஆக்கிரமித்திருந்தது. தவைிச்சம்

பரவியதுதம

முதல்

தவலலயாகத்

தன்னுலடய

லபயிலிருந்த

ஏட்லடப் பிரித்துப் படிக்கத் துவங்கிைாள். “ திதய! இைிதமல்

ீ என் கால்கலை

எைக்குப் தபாதும்… இன்றுமுதல், இரவின்

லைக்க தவண்டாம்… என் கண்ைதர ீ

ீண்ட தைிலம கண்ைர்ீ வடிக்கதவன்தற

எைக்கிருக்கிறது… தைிலமதான் எைக்கு விதித்திருக்கிறது தபால… ஐந்து

தகாடிய

ாட்கள்

முடிந்துவிட்டை…

அவசர

அலைப்தபன்று

அவர்

கிைம்பிச் தசன்று விட்டார்… என்லை அலைத்துச் தசல்ல விலரவில் வருவாதரன்று

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 103

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அலைவரும்

ம்புகின்றைர்…

எைக்கு

மட்டும்தாதை

ததரியும்,

அவர்

என்லை

அலைத்துச் தசல்லப் தபாவதில்லலதயன்று… என்லைப் பார்த்தாதல

பிடிக்காததற்கு

தவறுப்பாக

இருக்கிறதாம்…

கற்பலைப் தபண்தைாடு டந்தது

அவரிடம்

காரைமில்லலயாம்…

அவருலடய

என்லைப்

மைதிற்குள்

இருக்கும்

ான் ஒத்துப் தபாகவில்லலயாம்…

திருமைதமன்தற

அவர்

ஒத்துக்

தகாள்ைப்

தபாவதில்லலயாம்…

தபரியவர்கைிடம் தபசிப் பிரிந்து தபாகச் தசால்கிறார்… எப்படி முடியும் என்ைால்? அவரால் தசய்ய முடியாதலதப் தபண்ைாகிய திருமைம் முடிந்து ஆறாவது

ான் எப்படிச் தசய்தவன்?

ாதை பிரிவு என்ற வார்த்லதலயப்

பற்றிப்

தபச முடியுமா? தபசிவிட்டாதர! ிராகரிப்பு

இதயத்லதக்

குத்திக்

கிைிக்கிறது…

கல்யாைக்

கைவுகள்

கலலந்துவிட்டை… கற்பலைக் தகாட்லடகள் சிலதந்து விட்டை… காதலாக உைர்ந்த தருைங்கள் கருகிவிட்டை… தபன்ஷன்

ததாலக

வயிற்லற

மட்டுதம

ிலறக்லகயில்,

மூன்று

ஏக்கர்

ிலத்தில் உலைத்து, யாரும் குலற தசால்லிவிடக் கூடாததன்று ஊர் தமச்ச சீ ர் தசய்ய என் தாய் பட்ட பாடு எைக்குத் தாதை ததரியும்… தள்ைாத வயதிலும் வயலில் தவலல தசய்யும் ஆச்சி, சிரமத்துடன் தசர்த்து லவத்துத்

திருமைத்தலதக்

குலறவின்றி

டத்தியததல்லாம்

தபாய்யாய்ப்

தபாய்விடுமா? இரட்லடப் பிறவிகைாகப் பிறந்த தங்லககைின் வாழ்க்லகலய

ான் பார்க்க

தவண்டாமா? இலததயல்லாம் கலலத்து

யாரிடமும்

உறவுகளுக்காகப்

தசான்ைால் எதுவும்

தாங்கிக்

தசால்ல

தபாறுத்திருந்து

தகாள்வார்கைா?

முடியவில்லல…

பார்க்க

தவண்டும்…”

தமைைத்லதக்

அன்பால்

குைிப்பாட்டும்

என்று

எழுதியிருந்த

பக்கத்லதப் படித்துவிட்டு சிறிது த ரம் கண்மூடி அமர்ந்தாள். “மாமியார், அவங்க மாமியார், தரண்டு தங்கச்சின்னு இருக்கற குடும்பத்துக்கு ான்

தபாறுப்தபத்துக்க

முடியுமா

மான்யா?

ஆரம்பத்திலலதய

பிடிக்கலலன்னு

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 104

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசால்லி விலகிப் தபாக

ிலைச்தசன்… அவ வாலயத் திறந்து பதிதல தசால்லலல…”

என்தறல்லாம் தந்லத அடுக்கிய காரைங்கள் அர்த்தமற்றுத் ததரிந்தை. ஒவ்தவாருவரும்

வாழ்க்லகலய

ஒவ்தவாரு

தகாைத்தில்

அன்லபக் தகாண்டு பார்ப்பவர்களும், பைத்லதக் தகாண்டு

பார்க்கின்றைர்.

ிர்ையிப்பவர்களும் ஒதர

தகாட்டில் என்றும் இலைய முடியாது என்று அவளுக்குத் ததான்றியது. ஏட்டின் அடுத்த பக்கத்லதப் புரட்டிைாள். “ ிலதவ! உன்லைப்தபாலதவ ஆைால்,

ானும் ததய்கிதறன்… மீ ண்டும்

ீ வைர்வாய்…

ான் என்றும் ததய்பிலறதாதைா? அவருலடய மைதிலும் காதலிருப்பின்,

எத்தலை ஆண்டுகைாைாலும் காத்திருப்பு சுகமாைதாக இருந்திருக்கக்கூடும்… மலையில்

லைந்தவாறு

ததாள்சாய்ந்து

டப்பதும்,

கடலலலகைில்

லகதகார்த்து கால் லைப்பதுமாை கற்பலைகளும் சுகமாைதாக இருந்திருக்கக்கூடும்… கலலந்த கற்பலைகளுக்கு உயிர் தகாடுக்க வருவாரா? தபரிதாக்கி

மாட்டப்பட்டிருக்கும்

திருமைப்

புலகப்படங்கள்

தவறுலமலய

விலதக்கின்றை… உண்பதற்கும், உறங்குவதற்கும் முடியாமல் தவிக்கிதறன்… ரைம் தந்தாலும் என் இதயம் அவலரதய ததாடர்பு

தகாள்ைாத

அவருலடய

தபாக்கு

ாடுகிறது… ததாலலதபசியில்கூட அலைவருக்கும்

சந்ததகத்லத

விலதக்கிறது… என்லைத் துலைத்துத் துலைத்துக் தகள்விகள் தகட்கின்றைர்… தபாலிவிைந்த கண்களும், தமலிந்த தமைியும் மலறக்க வைியின்றி உண்லமலய உலரக்கின்றை… ஒருவைியாக தமம்தபாக்காக

என்லைக்

டந்தவற்லறச்

குத்திக் தசால்லி

கிைித்த விட்தடன்…

தபச்சுக்கலை யாரிடமும்

மலறத்து,

அவலரப்பற்றிக்

குலறயாகச் தசால்ல முடியாததபாதுதான், அவர் மீ திருக்கும் அன்லப உைர்ந்ததன்… தமாத்தக் தசன்லைக்குக்

குடும்பமும் கிைம்புமாறு

ஸ்தம்பித்துப் மாமா

தபாய்

விட்டது…

தசால்லிவிட்டார்…

அவரிடம்

உடைடியாகச் தபசி

என்லை

அங்தகதய விட்டுவிட்டு வரப்தபாகிறாராம்… ஆழ்மைதில் பயமிருந்தாலும், அவலரப் பார்க்கச் தசல்கிதறன் என்ற உைர்தவ என்லை மீ ண்டும் துைிர்க்கச் தசய்கிறது…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 105

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் என்ை

தசால்வாதரா

என்று

மைம்

தவிக்கிறது…

கற்பலையில்

கண்ட

கடலலலகள் கால்பதித்துக் கவிலத தசால்லுமா, கண்ை ீலர விலதக்குமா?...” என்ற தகள்வியில் இருந்த ஏக்கம் மான்யாலவ தவதலைப் படுத்தியது. ‘ஆகாஷின்

மீ து

ததான்றியிருக்கின்றை…

காதலல காலம்

உைர்ந்த

தபாது

மாறிைாலும்,

காதல்

மாறிைாலும், உைர்வுகள் மாறுவதில்லல’ என்று “ திதய! மட்டும்தாதை

என்னுலடய

ீ

கடதலாடு

ஏக்கங்கள்

தவவ்தவறு

தைக்கும்

வடிவங்கைில்

ிலைத்தாள்.

ஏக்கங்கலையும்,

தசால்கிதறன்…

இதத

துக்கங்கலையும்

கலந்தாலும்,

என்

உன்ைிடம் துக்கங்கலைக்

கலரதயாடு விட்டு விட்டாயா? என்லைப் பார்த்ததுதம அவருலடய பார்லவயிலிருந்த தவறுப்தப எைக்காை பதிலலக்

தகாடுத்து

தயாராகத்

தீயின்

விட்டது…

கரங்கள்

எஞ்சியிருக்கும்

காத்திருப்பலத

அறிந்து

உயிர்ப்லபயும் தகாண்தடன்…

தகித்துவிடத் விட்டு

விலகி

ின்றுவிட்தடன்… தந்லதக்கும், மகனுக்கும் என்ைால் வாக்குவாதம்

டந்தது மைலத வருந்தச்

தசய்கிறது… என்ை தபசிைார்கள் என்று எைக்கு எதுவும் ததரியவில்லல… தசார்வுடன் திரும்பி

வந்த

விட்டது…

மாமாவின்

முகத்திலிருந்து,

உண்லமலய

மைம்

உைர்ந்து

ிச்சயம் என்தைாடு வாை மறுத்திருக்கிறார்…

கைிவிரக்கம்

என்

மைலதச்

சூை,

கால்கைில்

மலறத்தவாதற கடலலலகைில் பார்லவலயப் பதித்ததன்… பாதம்

என்

லைக்க

வருவாயா

என்று

அலலகைிடம்

விழும்

கண்ைலர ீ

ீயாவது மீ ண்டும் என்

தகள்விலய

லவக்கிதறன்…

பதிதலதும் தசால்லாமல் நுலரயாய்க் கலரந்து விட்டை… என்ைருகில்

வந்தவர்

ஒரு

ிமிடத்தில்

மீ ண்டும்

வார்த்லதகைால்

குத்திக்கிைித்துவிட்டார்… எைக்குப் புரிந்தது, கடலலலகள் என்னுள் கண்ைலரத்தான் ீ விலதக்குதமன்று… என் வாழ்வும் தண்ை ீரில் தத்தைிக்கும் படகு தபாலத் தத்தைிக்கிறது… காைல் ீதரன்று தவறா?...”

ததரியாமல் என்ற

தாகம்

தகள்விலயப்

தைிக்கும்

ீதரன்று

படித்துவிட்டு,

முகம்

ஆர்வத்துடன்

தசன்றது

கழுவுவதற்காகக்

என்

கீ ைிறங்கிச்

தசன்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 106

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் முகத்திலிருந்த தசார்லவ காதல்

அவளுக்குப்

புதிராக

ீக்கியவள், ததை ீலர வாங்கிப் பருகிைாள். மலரின்

இருந்தது.

முழுலமயாை

ஒருவருக்காக ஏங்கியலதப் தபருமூச்சுடன் “என்ை

தசய்வது

என்று

தவறுப்புடன்

வலதக்கும்

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

எைக்குப்

புரியவில்லல…

தாயின்

வட்டிற்தக ீ

தசன்றுவிடத் துடிக்கிதறன்… புகுந்த வட்டிைர் ீ காட்டும் அன்பு என்லைத் தடுத்துப் தபாறுலமயாக இருக்கச் தசால்கிறது... தகாபத்தில் கூடாததன்று

குதித்த

என்ைிடம்

தாத்தா

எந்த

சத்தியம்

ிலலயிலும்

வாங்கிவிட்டார்…

வட்லட ீ

விட்டுப்

என்னுலடய

தபாகக்

வாழ்லவச்

சரி

தசய்யாமல் கட்லட தவகாது என்கிறார்… காலப்தபாக்கில்

சரியாகிவிடுவான்,

தபாறுலமயாக

இரு

என்று

அத்லதயும்

சமாதாைம் தசய்கிறார்… அம்மாவும், ‘ததசப்பைியில் இருப்பவர்கள் வருடத்திற்தகாருமுலற விடுப்பில் வருவார்கள்,

உைக்குத்

ததரியாதா,

ீங்கதைல்லாம்

பிறந்த

தபாதுகூட

அப்பா

வந்ததில்லல, அடுத்த விடுமுலற வரும் வலர காத்திரு’ என்று தசால்கிறாள்… ‘அண்ைன், தவறு யாலரயும் காதலிக்கவில்லல,

ிச்சயம் அன்லபப் புரிந்து

தகாள்வார்’ என்று வித்யா ததாைியாய் அறிவுறுத்துகிறாள்… தைிலமயில்

தவதலைப்பட

தகாடுத்துவிட்டாள்…

இரண்டாம்

விடாமல்

ஆகாலஷத்

குைந்லதக்குத்

தூக்கி

தாயாகும்

என்

லககைில்

ிலலயில்

பார்க்க

முடியவில்லலதயன்று காரைம் தசான்ைாலும், எைக்காகத்தான் என்று புரிந்தது… விதவிதமாை

சமாதாைங்கைில்

சரியாகாத

மைது

குைந்லதயின்

ஸ்பரிஷத்தில் சந்ததாசப்படுகிறது… பிஞ்சு விரல்கைால் கண்கலைத் துலடத்துவிட்டு ‘அத்லத’ என்று தசால்லும் மைலலயின்

குரலில்

என்

மடி

லைகிறது…

தாயாகாமல்

உைர்கிதறன்…” என்றிருந்தலதப் படிக்லகயில் ஆகாஷின்

தாய்லமலய

ிலைவில் சில

ிமிடங்கள்

அலசவற்று அமர்ந்துவிட்டாள். அடுத்தடுத்த ஆகாஷின்

பல

தபயரும்

பக்கங்கள்

இடம்தபறதவ,

கைவனுக்காகக் தாங்க

காத்திருக்கும்

முடியாத

தவிப்புடன்

ஏக்கத்ததாடு தவகமாகப்

புரட்டிைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 107

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “இரண்டு வருடங்கலைக் கடந்த வாழ்க்லகதயா

இன்று

வருவார்,

ிலலயிலும், எந்த மாற்றமும் இல்லல… என்

ாலை

வருவார்

என்று

துவங்கி, மாதங்கைாகத் ததாடர்ந்து, வருடங்கலைத் ததாட்டு ாைிருக்கும் துடித்ததபாது,

வட்டிற்கு ீ

அத்லத

தபாகக்

வரமாட்டாதரன்று கூடாததைக்

ாட்கலை

எண்ைத்

ிற்கின்றது…

ததரிந்து

தவைிதயறிவிடத்

கட்டலையிட்டுவிட்டார்…

அவருலடய

விருப்பப்படி தவைிதயறுகிதறதைன்று மைலதக் கல்லாக்கிக் தகாண்டு தசான்ைால், கூடாததன்கின்றைர்… அலற

முழுவதும்

தபாருட்கதைாடு மருமகைாகக் எைக்குத்

அவருலடய

மலைவி

என்ற

கடலமலயச்

புலகப்படங்கள்,

உைர்வில்

தசய்கிதறன்…

ததரியவில்லல…

தசால்லிக்

வாைப்

தவதறப்படி தகாடுத்தால்

உபதயாகப்படுத்திய பைகிக்

தகாண்தடன்…

டக்க

தவண்டுதமன்று

கற்றுக்

தகாள்ைவாவது

முயலுதவன்… இப்தபாது அலைவரும்

எங்தகா

முடிலவத்

விசாகப்பட்டிைத்தில் ததரிந்து

தகாள்ைப்

இருக்கிறாராம்…

தபாகிறார்கள்…

தபரியவர்கள்

எப்படியாவது

அவர்

மைலத மாற்றிவிடச் தசால்லி திைந்ததாறும் பிள்லையாரிடம் மனுப்தபாடுகிதறன்… என்

மைலத,

என்றிருந்தலதப்

அவரிடம்

தசால்லச்

படித்துவிட்டு,

தசால்லிக்

உமா

கடவுலை

அறிவுறுத்தியபடி

தவண்டுகிதறன்…”

கடலமக்காகக்

காலல

உைவிலை உட்தகாண்டாள். அடுத்து

வரவிருப்பலதப்

படித்தால்

தன்ைால்

உைலவப்

பற்றி

ிலைக்க

முடியாது என்பது அவளுக்குத் ததரிந்திருந்தது. “என்

தாயின்

சிலதக்கிட்ட

தீ,

என்

மைதிலும்

தகாழுந்து

விட்தடரிகிறது…

சீ ராட்டிப் பாலூட்டி வைர்த்தவள் புலகவண்டியிதலதய இறந்துவிட்டாள்… ததசத்திற்காக

என்

தந்லத

உயிர்விட்ட

தபாது

ஒரு

தசாட்டுக்

கண்ைர்ீ

விடாமல் வரவைக்கம் ீ தசய்தவள், அழுதழுது கண்கள் வங்கிப் ீ தபாய் சவமாகத் திரும்பிைாள்… தபற்ற மூன்று தபண்கலையும், மாமியாலரயும் தூண் தபாலத் தாங்கியவள் மாரலடப்பில் இறந்து விட்டாதைன்பலத

ம்ப மறுக்கிறது என் த ஞ்சம்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 108

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘இரவும்

பகலும்

வயலிதலதய

உலைத்தவளுக்கு

பலவைமாை ீ

இதயமா?’

என்று என் மைம் தகட்ட தகள்விக்கு, ஆச்சிக்கு முன் லககூப்பிக் கண்கலங்க

ின்று

மன்ைிப்புக் தகட்டவாறு மாமா தசான்ை வார்த்லதகைில் பதில் கிலடத்துவிட்டது… எைக்குள்

இருந்த

ஏததாதவான்றும்

தசத்து

விட்டது…

உடல்

முழுக்கத்

தகிக்கிறது… என்லைப்பற்றி புரியாமலும்

என்ை

இருக்கிறது…

ஐம்பதாயிரம்

என்லை

அனுப்பி

தசன்றுவிட

தசான்ைாதரா

லவத்திருக்கிறார்

தவசியிடம்

தரமாட்டார்கைாம்…

பைத்ததாடு அலைத்துச்

எண்ைம்

ஐந்து

விரல்

ாட்கள்

நுைி

கூடப்

லவக்கிறாராம்…

தவண்டுதமன்று

ததரியவில்லல…

என்பது

தங்கியவர்கள் படாமல்

என்லைப்

தசான்ைாராம்…

இதயத்துடிப்லப

புரிந்தும்

ஐம்பதாயிரம்

பிறந்த

இன்னும்

ிறுத்திய

கூட

வட்டிற்தக ீ என்தைன்ை

என்

அன்லைக்கு

மட்டுதம ததரியும்… மருமகைிடம் தைியாகப் தபசிப் பார்க்கிதறன் என்று தகஞ்சிக் தகட்டவருக்கு மருமகன்

அைித்த

அன்புப்பரிசு

சாவு

தாதைா?

என்ைிடம்

கக்கிய

அைலல

என்

தாயாரின் வயதிற்கு மதிப்புக் தகாடுத்தாவது தவிர்த்திருந்தால், எைக்குத் தாதயன்று ஒருத்தி இருந்திருப்பாதைா? ஓய்ந்து தபாகிதறன்…

கிடக்கும் வருங்காலம்

ஆச்சிலயயும், என்லை

தங்லககலையும்

பயமுறுத்துகிறது…”

என்று

எப்படிக்

காக்கப்

எழுதியிருந்தலதப்

படித்து விட்டுத் தாங்க முடியாமல் மூடிலவத்தாள் மான்யா. கண்கைில் தவறாமல்

கண்ை ீர்

வாழும்

ிற்காமல்

தந்லதயின்

தபருகத்

இன்தைாரு

துலடக்க

முகத்லத

மறந்தாள்.

தவறுப்புடன்

கடலம எண்ைிப்

பார்த்தாள். ‘தந்லத

இதுதபாதலல்லாம்

தசால்லியிருந்தால் இரண்டு

ிச்சயம்

ாட்களுக்கு

தசய்திருக்கிறார்’

என்று

தவறு

யாராவது

ம்பியிருக்கமாட்டாள். முன்ைர்

தான்

துடித்தது

தபாலத்தான்

மலரும்

துடித்திருக்கக் கூடுதமன்று ததான்றியது. ‘பிடிக்கவில்லலதயன்றால்

ட்பாகப்

தபசிப்

பிரிய

முலைந்திருக்கலாம்...

தபரியவர்களுக்கும் தபாறுலமயாகப் தபசிப் புரிய லவத்திருக்கலாம்… அலதவிடுத்து, என்தைன்ை வார்த்லதகள் தபசிவிட்டார்… விஷம் ததய்ந்த அம்லபப் தபாலக் குத்திக்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 109

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் கிைிக்கும்

வார்த்லதகள்…

அவற்லறதயல்லாம்

திரும்ப

அள்ை

முடியுமா?’

என்று

தசார்ந்து தபாைாள். எழுதாமல்

விடப்பட்ட

எத்தலைதயா

விஷயங்கள்

இன்னும்

இருக்கக்

கூடுதமன்று உள்மைம் தசான்ைது. தசாந்தப் பிள்லைலய ஒதுக்கி லவத்துவிட்டு மருமகலை மகைாக இவ்வைவு காலமும்

ிலைக்கிறார்கள்

என்றால்,

தவறும்

வறட்டுப்

பிடிவாதம்

மட்டுதம

காரைமாக இருக்க முடியுதமன்று அவளுக்குத் ததான்றவில்லல. மைதில் ததான்றும் எல்லாக் தகள்விகளுக்கும் விலடயறிய உறவிைர்கலைப் பார்த்து,

டந்தலத

விசாரித்தால்தான்

முழுலமயாகத்

ததரிய

வருதமன்று

ிலைத்தாள். ஆைால், ‘தான்

யாதரன்று

ததரிந்தால்

வரதவற்பார்கைா’ என்ற

கலக்கமும்

ததான்றியது.

16 ‘கும்பதகாைம் பார்த்த

இரயில்

மான்யா,

ிலலயம்’

தான்

என்ற

தபயர்ப்பலலகலயக்

எடுத்துவந்திருந்த

வைித்தடத்தின்

குைிந்து தமப்லபப்

பார்லவயிட்டாள். இன்னும் முக்கால் மைித ரத்தில் தஞ்சாவூர் வந்துவிடுதமன்பது புரிந்தது. அவ்வைவு

த ரம்

இல்லாதவாறு

இதயம்

படபடதவன்று

துடித்தது.

அவலையுமறியாமல் அதிர்வுகள் உடல் முழுக்கப் பரவிை. இன்னும்

ஏட்டின்

சில

பக்கங்கள்

மீ தியிருக்கும்

ிலலயில்,

அவைால்

படிப்பலதத் ததாடர முடியவில்லல. தன்னுலடய உைர்ந்தத

ிலைவுகள்

இருந்தாள்.

எலதயும்

சுற்றிச்

சுற்றி

ிலைத்துப்

ஆகாலஷயும் பார்க்க

வலம்

முடியாதவாறு

வருவலத ஆற்றாலம

தபருகியது. ‘எதற்காக

வந்ததாம்’

என்பலத

மைதில்

தகாண்டு

வந்து,

தன்லை

அலமதிப்படுத்திக் தகாண்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 110

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மலரின்

தவிப்புகளுடன்

தன்னுலடயலத

ஒப்பிட்டதால்,

தந்லதயின்

மீ து

தகாபம் அவளுக்குள் தகாழுந்து விட்தடறிந்தது. தன்னுலடய அலைத்துக்

தபாருட்கலை

தகாண்டாள்.

எடுத்தவள்,

கீ ைிறங்க

மலருலடய

முயல்லகயில்,

ஏட்லட

காய்ச்சலில்

மட்டும்

தசார்ந்திருந்த

உடல் சம ிலல தபறாமல் தடுமாறியது. கம்பிலயப் பிடித்துச் சமாைித்துக் தகாண்டு அமர்ந்தாள். தந்லதயிடம் தபற்ற அடியின் தாக்கத்தால் வங்கியிருந்த ீ இடங்கள் முற்றிலும் பலைய

ிலலக்குத்

திரும்பவில்லல.

சிறு

சிறு

இரத்தக்

கன்றல்கள்

வலிலயக்

தகாடுத்தை. முகத்லதக் கழுவி ஓரைவு சீ ர்தசய்து தகாண்டாள். தவகமாக தவகம்

ஓடிவந்த

ரயில்

ின்ற

பின்பும்,

அவளுலடய

மைஓட்டத்தின்

தபாகிதறாம்’

என்ற

ிற்பதாயில்லல.

‘இதுவலர

பார்த்திராத

உறவுகலைப்

பார்க்கப்

உைர்வு

த கிழ்ச்சிலயயும் ததான்றுவித்தது. இறங்கியபின்,

பயைிகைின்

கூட்டம்

குலறயட்டும்

என்தறண்ைி

சற்றுத்

தள்ைியிருந்த தபஞ்ச்சில் அமர்ந்தாள். ‘ஆகாஷிடம் தகட்க தவண்டாம்’ என்று தசான்ை பின்பும், தசல்ல தவண்டிய முகவரிலய விசாரித்துத் தகவல் அனுப்பியிருந்தார் உமா. ‘ஒரத்த ாட்டிற்கு பத்து

அலர

மைித ரம்

பயைம்

தசய்யதவண்டும்,

அதன்

பின்

ிமிடப் பயைம்’ என்று மைதிற்குள் அறிவுறுத்திக் தகாண்டாள். ஏததா ஒரு லதரியத்தில் வந்துவிட்டாலும், ‘அறிமுகமற்ற ஊருக்கு எப்படிச்

தசல்லப் தபாகிதறாம்’ என்று சிறிது பயமாகவும் இருந்தது. மதிய

உைவு

உட்தகாள்ைாத

தசார்வும்

தசர்ந்து

தகாள்ை,

பசிமயக்கத்தில்

சாய்ந்து அமர்ந்து தகாண்டாள். உமாவிற்குத் தகவல் ததரிவிக்க தவண்டியிருந்ததால், தஞ்சாவூர் வந்தலடந்த விபரத்லதயும்,

ஊருக்குச்

தசன்று

தசர்ந்ததும்

தகவல்

ததரிவிப்பதாகவும்

தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 111

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “அடதட!

ீ

தபாண்ணுன்னு வட்டுக்கு ீ

தமிழ்ப்

தபாண்ைா

ிலைச்தசன்…

வந்திருக்க?”

தாயி...

ான்

ஏததா

என்று

என்ற

மா ிலத்துப்

ீ தபாக தவண்டியது எங்க ஊருக்குத்தாம்மா… யார் அதத

தபஞ்ச்சில்

அமர்ந்திருந்த

மைிததராருவர் ஆர்வத்துடன் தகட்டதும், அவளுக்கு சிறு ‘மலர்விைி’

தவற

தபயலரயும்,

அவர்

வயதாை

ிம்மதி பரவியது.

ஆசிரிலயயாக

இருப்பலதயும்

ததரிவித்தாள். “அடதட!

ம்ம டீச்சரம்மாலவப் பார்க்க வந்திருக்கயா தாயி… எைக்கு தூரத்துச்

தசாந்தம்தான்… கல்தவட்லடப் பத்திதயல்லாம் ஆராய்ச்சி பண்றதுக்கு வந்திருக்கயா… ல்லா

உதவி

பண்ணும்…

எங்தகங்கிருந்ததல்லாதமா அவலையும்

ததடி

ததரிந்தவள்

அவருலடய

யூகத்தில்

தமிழ்ப்

பாட்தடல்லாம்

வராங்க…

தபாலக்

ீ

கருதிக்

தலலயிடாமல்,

அைகாச்

எங்கிருந்து தகாண்டு

கலக்கம்

ீங்க

தசால்லித்

தரும்…

வந்திருக்க?”

என்று

தபச்லசத் அவர்

ததாடரவும்,

தகட்பதற்கு

பதில்

தசால்லத் துவங்கிைாள். “ ீ

வந்தது

வந்திருக்கு…

ல்ல

தம்பிகிட்டச்

த ரந்தாயி… தசான்ைா

தம்பி

கூட்டிட்டுப்

யாலரதயா தபாயிடும்…”

வண்டிதயத்திவிட என்று

தசால்லதவ,

‘யார் அந்தத் தம்பி?’ என்று புரியாமல் பார்த்தாள். “அததா

தம்பிதய

வருது…

எல்லாருக்கும்

உதவி

பண்ற

குடும்பம்

அவங்க

குடும்பம்… அத்லதலயப் பார்க்க வந்த தபாண்ணுக்கு உதவி பண்ைாதா… சாமாைம் வாங்க வந்த என்லையும் கஷ்டப்பட்டு பஸ்ல தகாண்டு தபாக தவண்டாம்னு, கூடக் கூட்டிட்டுப்

தபாதறன்னு

தசால்லிருக்கு…”

என்று

தபருலம

தபசவும்,

யார்

வருவததன்று திரும்பிப் பார்த்தவள் திலகத்தாள். ிதாைமாை

லடயுடன்,

கம்பீரம்

குலறயாமல்

டந்து

வந்த

பிரபாகலரப்

பார்த்ததும், ஒரு கைம் மூச்சலடத்தது. உருவத்தில் தவறுபட்டிருந்தாலும் வந்தவனுலடய ஆகாலஷ

லட, உலட, பாவலைகள்

ிலைவுபடுத்திை.

‘அண்ைனும்,

தம்பியும்

எப்படியிருப்பார்கள்’

என்று

ிலைத்தவள்,

‘ஒரு

தவலை ஆகாஷ் அனுப்பியிருப்பாதைா’ என்று சந்ததகத்துடன் பார்த்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 112

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவதைா

திரும்பியும்

பார்க்காமல்,

முடிஞ்சிடுச்சு” என்று தசால்லிவிட்டு

“தபாகலாமா

மாமா?

வந்த

தவலல

லடலயத் ததாடரவும், அவளுலடய சந்ததகம்

தீர்ந்தது. “தம்பி!

இந்தப்

தபாண்ணு

உங்கத்லதயப்

பார்க்க

வந்திருக்கு…

கூட்டிட்டுப்

தபாகணும்…” என்று தசால்லவும், ஆராய்ச்சியுடன் பார்த்தான். கூர்லமயாை கண்கைால் தன்லை அைவிடுவலதக் கண்டவள், தைராமல் த ர் பார்லவ பார்த்தாள். “அத்லதலய எதுக்குப் பார்க்கணும்?” என்ற தகள்விக்கு என்ை பதில் தசால்வது என்று

தயாசிக்லகயில், “கல்தவட்டு

ஆராய்ச்சி பண்ை வந்திருக்கு

தம்பி” என்று

தசால்லி உதவிக்கு வந்தார் தபரியவர். கண்கள் பைபைக்க, “ஓ!” என்று தசால்லிவிட்டு, ஏததா சிந்தலையுடன் “ ீங்க எபிகிராபிஸ்ட்டா? தஞ்சாவூர் தடம்ப்பிைா? இல்லல… அடஞ்சூர், சங்கரன் குடிகாவு மாதிரி

சுத்தியிருக்கற

வில்தலஜஸ்குப்

தபாகப்தபாறீங்கைா?

ராஜராஜன்

இன்ஸ்க்கிரிப்ஷன் ஆர் ராதஜந்திர தசாைாதா?” என்று ததாடர்ச்சியாகக் தகட்கவும், அவளுக்குத் திைறலாக இருந்தது. தசாைர்கலைப்

பற்றி,

பள்ைி

ாட்கைில்

படித்தது

கூட

அவளுக்கு

ிலைவில்லல. தமிைகக் தகாவில்கலைப் பார்த்தத இராதவள், கல்தவட்டுக்கலைப் பற்றி என்ை தசால்ல முடியுதமன்று திருதிருதவை விைித்தாள். அவளுலடய வரீங்க?

முகத்லதப்

அத்லதகிட்ட

பார்த்து

என்ை

முதல்லலதய

ிலைத்தாதைா,

இன்ஃபார்ம்

“சரி…

எங்கிருந்து

பண்ைிட்டீங்கைா?”

என்று

தகட்டான். அதிசயத்துடன்

பார்த்த

தபரியவர்,

“தகள்வி

தகட்தட

பயமுறுத்தாதப்பா…

தமிழ் ாட்டுக்தக இப்பத்தான் வந்திருக்காம்…” என்றார். ன்றியுடன் தபரியவலரப் பார்த்துவிட்டு, தன்னுலடய தபயலரயும், ஊலரயும் மட்டும் தசான்ைவள், தவதறதற்கும் பதில் தசால்லவில்லல. இரயில்

ிலலயத்தில்

லவத்து

தான்

வந்த

காரைத்லதச்

தசான்ைால்,

‘தன்லை வட்டிற்கு ீ அலைத்துச் தசல்வாைா அல்லது அங்தகதய விட்டு விடுவாைா?’ என்று மைம் சிந்தித்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 113

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் புன்முறுவலுடன், “தவல்கம் மான்யா! தகள்வி தகட்டாதல பயப்படற ரகமா ீங்க?” என்று தகலியாகக் தகட்கவும் இயல்பிற்குத் திரும்பிைாள். “ம்ஹூம்… அப்படிதயல்லாம் இல்லல பிரபு… கன்டிைியஸ் ட்ராவல், அதான் டயர்டா இருக்கு… தபாகும் தபாது எல்லாம் தசால்தறதை…” என்று தசால்லிவிட்டு, இயல்பாக

அவனுலடய

தபயலரச்

சுருக்கிச்

தசான்ைதற்காகச்

சங்கடத்துடன்

பார்த்தாள். ஆழ்ந்த பார்லவ பார்த்தவன், “வாங்க தபாகலாம்…” என்றான். அவளுலடய தசார்ந்த தசால்லாமல் தமதுவாகதவ

லடலயப் பார்த்து ஏததா தசால்லவந்தவன், எதுவும் டந்தான்.

காரில் ஏறி அமர்ந்ததுதம அவளுலடய மைம் மீ ண்டும் பதறியது. ‘ஆரம்பதம

இப்படித்

த ரத்திற்குப்

பின்

தவண்டுதம…’

என்று

திைறலாக

அலைவரும்

இருக்கிறதத…

தகட்கும்

ிலைத்தவள்,

இன்னும்

தகள்விகளுக்தகல்லாம்

சூழ் ிலலகலைக்

ஒரு பதில்

மைி தசால்ல

லகயாைத்

ததரியாத

தைது

ிற்கவும்,

‘அதற்குள்

ஊர்

தபாக்லக எண்ைிக் கண் கலங்கிைாள். தசன்று

தகாண்டிருந்த

கார்

வைியில்

வந்துவிட்டதா?’ என்று திலகப்புடன் பார்த்தாள். “உங்களுக்கு

தவணுங்கறலத

வாங்குங்க

மாமா...

ாங்க

பக்கத்து

தஹாட்டல்ல டீ சாப்பிட்டு வதராம்… வரும்தபாது உங்களுக்கும் வாங்கிட்டு வதரன்…” என்று

கலடயில்

ிறுத்தி,

உடன்

வருமாறு

அலைக்கவும்,

அந்த

ிலலயில்

அவளுக்கும் ததலவப்படதவ இறங்கிச் தசன்றாள். எைிலமயாக உண்ைக்கூடிய உைலவ ஆர்டர் தசய்தவன், “ ான் இன்னும் லஞ்ச் சாப்பிடலல… அவதராட பர்தசஸ் முடியறதுக்குள்ை லலட்டா சாப்பிடலாம்… கம்தபைி தகாடுங்க…” என்றான். சரிதயன்று தலலயலசத்தவள், உயிர் வாை தவண்டி ஏதைாதாதைாதவன்று கடலமக்காகக் தகாறித்துவிட்டு, பில்லலக் லகயில் எடுத்துக் தகாண்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 114

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ப்சு… எவ்வைவு பண்ை

மாட்தடைா…

சாப்பிட்டீங்கன்னு என்தைாட

பில்

தசாத்தில

தப பண்ைப் தபாறீங்க…

பாதி

குலறஞ்சா

ான் தப

தபாயிடும்?”

என்று

அதட்டவும், முகம் வாடிைாள். கைிவுடன் விருந்து

பார்த்தவன்,

“எங்க ஊருக்கு

வந்திருக்கீ ங்க… வட்டுக்குப் ீ

தபாைா

சாப்பாதட கிலடக்கும்… தகஸ்ட்லட இப்படிதயல்லாம் பசிதயாடு இருக்க

விடமாட்தடாம்…” என்று தசான்ைான். ‘தன்னுலடய

பசிக்காகப்

பார்த்திருக்கிறாைா’

என்று

ிலைத்தவளுக்குத்

ததாண்லட அலடத்துக் தகாண்டது. யாராவது

தன்

மீ து

இரக்கப்பட்டால்,

அலையா

விருந்தாைியாக

வரும்

கண்ைலர ீ தவைிக்காட்டாமல் தலல குைிந்து அமர்ந்தாள். பில்லிற்காகக்

லக

ீட்டியவைிடம்,

“தவண்டாம்

பிரபு…

ாதை

தப

பண்ணுங்க…

இது

பண்ைிக்கதறன்…” என்று பிடிவாதத்துடன் மறுத்தாள். சில

த ாடிகள்

பார்த்தவன்,

“சரி…

எைக்கும்

தசர்த்து

தப

ததரிஞ்சிருந்தா ஸ்தபஷலா எதாவது ஆர்டர் பண்ைியிருப்தபன்…” என்று சிரிப்புடதை தசான்ைான். எலதயும்

ததாண்டித்

துருவிக்

தகட்காமல்

விட்டுக்

தகாடுத்ததால்,

ிம்மதியுடன் தபரியவருக்கு ததை ீலரயும் வாங்கிக் தகாண்டு வந்தாள். சடசடதவன்று பயைத்தில்

மலை

ிமிடங்கள்

தபாைியவும்,

கலரய,

தவகமாகச்

அவளுலடய

தசன்று

உள்ைங்லக

காரில்

ஏறிைர்.

வியர்த்து,

சிறு

டுக்கமும் பரவியது. தபரியவலர அவனுலடய

இறக்கிவிட்டுவிட்டு,

எைிலமயாை

தகள்விகைால்

இயல்பாக ஓரைவு

ஏததததா மைலத

தபசிைான். திடப்படுத்திக்

தகாண்டாள். ‘ஊர்

வந்து

விட்டது’

என்று

அறிவித்தவன்,

“இதுதான்

எங்க

வடு…” ீ

என்று

காரின் தவகத்லதக் குலறத்துக் காட்டிைான். தசான்ைதற்காக

அதன்

பிரம்மாண்டத்லதத்

திரும்பிப்

பார்த்துவிட்டுத்

தன்

தபாக்கில் அமர்ந்திருந்தவலைப் புருவங்கள் முடிச்சிடப் பார்த்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 115

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஊரின் மறுபுறம் திரும்பிய கார், தஞ்சாவூர் பாைியில் கட்டப்பட்ட பலைய வட்டின் ீ முன்

ிற்கவும், விைிவிரித்துப் பார்த்தவலை தயாசலையுடன் ஏறிட்டான்.

இரண்டு அடுக்குகைாக உயர்ந்து

ின்ற ஓட்டு வட்டின் ீ பிரம்மாண்டத் ததக்கு

மரக்கதவுகைின் தவலலப்பாடுகள் அந்த பரந்து

விரிந்த

முன்புற

ிலலயிலும் அவலைக் கவர்ந்தை.

இடத்தில்

மரங்களும்,

தசடிகளும்

அைிவகுத்து

ின்றை. வண்ை வண்ை மலர்கள் இதமைிக்க முயன்றை. “இப்படிதய

இறங்கி

தாழ்வாரத்திற்கு அருகில் லபலய

எடுத்துக்

உள்ை

தபாயிடுங்க…”

என்று

மலைச்சாரல்

படாதவாறு

ிறுத்திச் தசான்ைான். தகாண்டு

இறங்கி,

அலதத்

திண்லையில்

லவத்தவள்,

டுக்கத்லதக் குலறக்கக் லகக்குட்லடயால் முகத்லதத் துலடத்துக் தகாண்டாள். மறுபுறம்

இறங்கி

வந்தவைிடம்,

“எங்கடா

தபாயிட்ட?

மத்தியாைம்

சாப்பிடக்கூட வரலல… த ரங்காலத்ததாட சாப்பிடணும்னு தசான்ைாக் தகட்கறதத இல்லல…:” என்று சலிப்தபாடு கூறியபடிதய வட்டிற்குள்ைிருந்து ீ ஒருவர் வந்தார். ‘ஒரு

தவலை

மலர்விைியாக

இருக்குதமா?’

என்ற

ஆரவத்துடன்

அவலரப்

பார்த்தாள். “தஞ்சாவூர்

வலரக்கும்

தபாயிருந்ததன்மா…

டுவில

ஒரு

முக்கியமாை

தவலல வந்திடுச்சு… அங்தகதய சாப்பிட்தடன்…” என்று பதில் தசால்லதவ, ‘அம்மா என்றலைக்கிறான் என்றால் வித்யாவாக இருக்கும்’ என்று ‘யார்’

என்று

தன்புறம்

திரும்பி

ஆராய்வலத

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

உைர்ந்தவளுக்கு,

“இவங்க

என்தைாட அம்மா…” என்று விைக்கம் தகாடுத்தான் பிரபாகர். தாயாரிடம்

திரும்பி,

“இவங்க

மான்யா…

அத்லதலயப்

பார்க்க

வந்திருக்காங்கம்மா… அத்லத வந்துட்டாங்கைா?” என்று தகட்டான். “இன்னும்

வரலலடா…”

என்று

தசால்லிவிட்டு,

ஆராய்ச்சியுடன்

தன்

பக்கம்

திரும்பவும், அடுத்த தகள்விக்கலைகலைத் தாங்கத் தன்லை பலப்படுத்திக் தகாள்ை முயன்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 116

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அதற்கு அண்ைா

முன்தப

உண்லமலயச்

ஆதித்யதைாட

தசால்லிவிட

தபாண்ணு…”

என்று

ிலைத்து,

திக்கித்

“ ா… ான்

திைறி

உங்க

ஒருவாறாகக்

கூறிவிட்டாள். அலத எதிர்பார்க்காத பிரபாகருலடய முகம் கற்பாலறயாய் இறுகிப் தபாைது. வித்யாவின் முகத்திலிருந்த தரைத்திரத்லதப் பார்த்து அச்சத்துடன் “தகாஞ்சம்

கூட

அறிதவ

இல்லலயாடா

பிரபு…

ின்றாள்.

கண்டவங்கலைதயல்லாம்

கார்ல கூட்டிட்டு வந்திருக்க… யார், என்ைன்னு விசாரிக்கக்கூட மாட்டயா… தவைில ததாரத்தி, மாதிரி,

தகட்லட

எல்லாம்

இழுத்துச்

உள்ை

சாத்துடா…

வருது…

திறந்த

அப்படிதய

வட்டுக்குள்ை ீ

காலரக்

ஏததா

கழுவச்

நுலையற

தசால்லு…”

என்று

ஆத்திரத்துடன் தசால்லவும், மான்யாவிற்கு உடல் முழுக்கக் குைிர் பரவியது. “அத்லத…

ான்…” என்று ஆரம்பிக்கவுதம, “ச்சீ …

ிறுத்து… எைக்கு அண்ைன்தை

எவனும் கிலடயாது… அத்லத, தசாத்லதன்னு உறவு தசால்லிட்டு வந்து

ிக்கற…

எந்த முகத்லத வச்சிட்டு இங்க வந்த… தாத்தா தசாத்துல தபத்திக்குப் பங்கு வரும்னு தகட்க வந்திருக்கயா… உங்கப்பா தசால்லி அனுப்பிைாைா? ன்றி

தகட்டவனுக்குப்

பிறந்த

ீ

எப்படி

இருப்ப…

கல்யாைமாைவலைதய

தவட்கமில்லாம மயக்கிக் கல்யாைம் பண்ைிட்டவதாதை உங்கம்மா… மரியாலதயா தவைில

தபாயிடு…”

என்று

தசால்லவும்,

தவதலையுடன்

கண்கலை

மூடிக்

தகாண்டாள். “தன்னுலடய

தாயின்

தவறு

அவப்தபயலரச் சுமக்க தவண்டிய

எங்தக

இருக்கிறது…

அவரும்

தசர்ந்து

ிலலயா? இலததயல்லாம் புரிய லவக்க எைக்கு

சக்திலயக் தகாடு கடவுதை!” என்று மைமார தவண்டிக்தகாண்டாள். “ஏய்! மூடியிருந்த

இன்னும்

எதுக்கு

கண்கலை

விைித்துப்

ிக்கற?

தவைில

பார்த்தவள்,

தபா…”

“ ான்

என்று

தசால்லவும்,

மலரம்மாலவப்

பார்க்காமப்

இழுத்துச்தசன்று

தவைியில்

தபாக மாட்தடன்…” என்று உறுதியுடன் பதில் தசான்ைாள். மலைலயயும்

தபாருட்படுத்தாமல்,

அவலை

விட்டவர், “யாலரயுதம பார்க்க விட மாட்தடன்… சூடு தசாரலை ஏதாவது இருந்தா இந்தப்

பக்கம்

எல்லாத்லதயும்

வராதத… மறந்து

மலர் ிம்மதியா

அனுபவிச்சததல்லாம் இருக்கா…

உங்க

தபாதும்…

இப்பத்தான்

சங்காத்ததம

தவண்டாம்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 117

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தபாயிடு… இைிதமல் வந்திடாதத…” என்று லகதயடுத்துக் கும்பிட்டவாறு தசால்லவும், அவருக்கு எப்படிப் புரிய லவப்பததன்று புரியாமல் திலகத்துப் தபாய் விண்ைிலிருந்து சடசடதவன்று தகாட்டிய மலை

ின்றாள்.

ீதராடு அவைது கண்ை ீரும்

கலந்து மண்லைத் ததாட்டது.

17 “நில்லுங்கம்மா… மலை த ரத்தில தைியா வந்திருக்காங்க… என்ை ஏதுன்னு கூட விசாரிக்காம எதுக்காக இப்படிப் தபசறீங்க…” என்று தாலயக் கடிந்த பிரபாகர், “மான்யா!

ீங்க உள்ை வாங்க…” என்றான்.

“ஆமாம்டா… தசால்லித்தான்

ீ

இதுவும்

உைக்கு

இருந்து பார்த்தவ

தபசுவ,

என்ை

இன்ைமும்

டந்ததுன்தை

ான்… இவ வந்து

தபசுவ…

ததரியும்…

ாங்தகல்லாம்

எல்லாத்லதயும்

கூட

ின்ைா, ஆலாத்தி சுத்தி உள்ை விடணும்னு

எைக்தகன்ை தலலவிதியா?” என்றார். தாயாரிடம் தபச முயன்ற பிரபாகரிடம், “ ான் உள்ை வரலல பிரபு… இந்த வட்டுக்கு ீ

உரிலமயாைவங்க

தசால்லட்டும்…

யாதரா,

அதுவலரக்கும்

ான்

தகாட்டுகின்ற மலையில் அப்படிதய மகலைப் வந்ததுதம

பார்த்து

என்ை தபாகச்

இருக்காம்,

தலட்டா

தசால்லு…

இங்தகதயதான்

வித்யா,

“ ான்

தகட்டுக்க…

அத்லதக்கு

வருதவன்னு

என்லை

தவைில

தபாகச்

இருப்தபன்…”

என்று

ின்றாள்.

முலறத்த

தசால்றான்னு

இங்கிருந்து

அவங்க

ீதாதை

ஸ்கூல்

தசால்லிட்டா…

உரிலமயில்லாதவைாம்… கூட்டிட்டு

முடிஞ்சதும்

மீ தி

வந்த… ஏததா

எல்லாரும்

ீதய

தவலல

தகாவிலுக்குப்

தபாயிருக்காங்க…. ல ட்தான் வருவாங்க… தபரிய பாட்டி பார்த்தாங்கன்ைா தராம்பக் கஷ்டப்படுவாங்க… பட்ட

எல்லாலரயும்

பாதடல்லாம்

அை

தபாதாதுன்னு

லவக்கறதுக்குத்தான்

இவ

பங்குக்கு

இவ

படுத்தப்

வந்திருக்காைா…

தபாறாைா…”

என்று

தகாபத்துடன் படபடத்தார். “முதல்ல

ீங்க

உள்ை

தபாங்கம்மா…

மலைல

லைஞ்சா

உங்களுக்கு

ஒத்துக்காது…” என்று அதட்டி அனுப்பிைான். “ஸாரி மான்யா… அம்மா ஏததா தகாபத்தில தபசிட்டாங்க… ஸ்தடஷன்லதய

ததரிஞ்சிருந்தா,

வட்ல ீ

ீங்க யாருங்கறது

தசான்ைதுக்கப்புறம்

கூட்டிட்டு

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 118

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வந்திருப்தபன்…

மைசைவில

தகாஞ்சம்

தயார்

தசஞ்சிருக்கலாம்…

மலைல

ிக்க

தவண்டாம்… அட்லீஸ்ட் திண்லையிலலயாவது உட்காருங்க… உங்க தபக் அங்கதான் இருக்கு…” என்று ‘எப்படி

ிலைவுபடுத்திைான்.

மறந்ததன்’

லையவில்லல’ என்று அலைவரும்

என்று

திலகத்தவள்,

ிம்மதியுடன்

வரும்

வலர

‘எப்படிதயா

த ாட்புக்

மலையில்

ிலைத்துக் தகாண்டாள். காத்திருக்க

தவண்டியதன்

அவசியத்லத

உைர்ந்தவள் எதுவும் தசால்லாமல் அவலைப் பின் ததாடர்ந்தாள். அவன் ஆயிரம் தகள்விகதைாடு தன்லைப் பார்ப்பலத உைர்ந்தாலும், பதில் தசால்லத் தயக்கமாக இருந்தது. தைது லபயிலிருந்த துண்லட எடுத்துத் துலடத்துக் தகாண்டவள், “மலரம்மா எப்தபா வருவாங்கன்னு ததரியுமா பிரபு…” என்று தகட்டாள். “தகட்டுச்

தசால்தறன்

மான்யா…

தவயிட்

பண்ணுங்க…

ட்தரஸ்

தசஞ்ச்

பண்ைணும்ைா அந்த ரூலம யூஸ் பண்ைிக்கங்க…” என்று தசால்லவும், வட்டிற்குள் ீ தசல்ல மைமின்றி மறுப்பாகத் தலலயலசத்தாள். அவள்

திண்லையில்

அமரும்

வலர

பார்த்தவன்,

தசல்தபாலை

எடுத்துக்தகாண்டு வட்டிற்குள் ீ தசன்றான். அப்தபாதுதான்

உமாவிற்கு

இன்ைமும்

தகவல்

ததரிவிக்கவில்லலதயன்று

ிலைவிற்கு வந்தது. லககலை

ன்கு

துலடத்துக்

தகாண்டு,

தசல்தபாைிலிருந்து

அவருக்கு

அலைப்பு விடுத்தாள். டந்தலதச்

தசால்லாமல்

தவைியில்

தசன்றவர்கைின்

வருலகக்காகக்

காத்திருப்பதாகச் தசான்ைதும், “தகாஞ்ச த ரத்தில ஆகாஷ்க்கு ட்தரயிைிங் லடம் முடிஞ்சிடும் மான்யா… எப்படியாவது தபசச் தசால்தறன்… அதுவலரக்கும் தகாஞ்சம் தவயிட் பண்ணு….” என்று தசான்ைவரின் தபச்லச இலடமறித்தாள். “தவண்டாம் எங்களுக்குள்ை

ஆன்ட்டி… பிரச்சலை

யார்கிட்தடயும்

தபச

எங்கதைாடதவ

தவண்டாம்னு முடியட்டும்…

தசால்லுங்க… மீ றிப்தபசிைா

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 119

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் யார்கிட்தடயும்

தசால்லாம

எங்காவது

தபாயிடுதவன்…

தசான்ை

தசால்லலக்

காப்பாத்தற பைக்கம் எைக்கிருக்கு…” என்று திடத்துடன் கூறிைாள். “என்ை மான்யா தபசற…” என்று அதட்டியவர், “ஊர் தபலர மட்டும் தசால்லி, தைியா

வயசுப்

தபாண்லை

அனுப்பி

வச்சிட்தடதைன்னு

ிம்மதிதய

இல்லாம

இருக்தகன்… அவன் தவற கடலுக்குள்ை இருக்கான்… த த்திருந்து ட்லர பண்ைியும் அவலைக் கான்டாக்ட் பண்ைதவ முடியலல…” என்று சலிப்புடன் கூறிைார். “எங்கிருக்கான்தை ததரியலல… எமர்தஜன்ஸி கால்ஸ் மட்டும்தான் அலவுட், ாதை கால்பண்தறன்னு தசால்லிட்டுப்தபாைான்… தவவ்ஸ் அதிகமா இருந்தாக்கூட சிக்ைல் கிலடக்காதத… காலலல ஹயர் அபிஷியல் ஒருத்தலரப் பிடிச்சு தகவல் தசால்லச் தசால்லிருக்தகன்… எப்பப் தபசுவான்னு உட்கார்ந்திருக்தகன்…” என்றார். பதிதலதும் தசால்லாமல் தமைைத்துடன் இருக்கவும், “ஆகாஷ் தமல இருக்கற தகாபத்தில

உன்லைதய

கஷ்டப்படுத்திக்காத

மான்யா…

தப்பு

தசஞ்சிருக்காதை,

அவதை சரி தசய்யட்டும்…” என்றார். “இல்லல

ஆன்ட்டி…

அவதைாட

தஹல்ப்

ததலவதய

முடிஞ்சததல்லாம் முடிஞ்சதாதவ இருக்கட்டும்… அவன் யாதரா, இங்கிருக்கறவங்க அவங்களுக்கு எல்லார்

மறுபடியும்

மைசும்

முதல்லலதய பார்க்கதறன்…

முதல்லலதய ஒரு

மறுபடியும்

காயம்

மைசைவில கஷ்டம்

ஏன்ைா,

தவண்டாம்…

கஷ்டப்படும்…

பட்டவங்கலை ஒருத்தங்க

ிலறயக்

தமல

ான் யாதராதான்…

கஷ்டப்பட்டிருக்காங்க…

டந்தததல்லாம்

அவனுக்காகப்

மறுபடியும் வச்ச

இல்லல…

பார்க்கலல

காயப்படுத்த ம்பிக்லக

ததரிஞ்சா ான்…

தவண்டாம்னு

தபாய்னு

ததரிஞ்சா

அததாட வலி எப்படியிருக்கும்னு எைக்கும் ததரியுதத…” என்று தசால்லும் தபாது துக்கம் ததாண்லடலய அலடக்க அவலை மீ றி விசும்பல் வந்தது. “மான்யா…” எல்லாத்துக்கும்

என்று

அதட்டியவர்,

காரைகர்த்தாவாை

“அதுக்தகதுக்குமா

உங்கப்பா

அழுத்தமா

ீ

கஷ்டப்படணும்…

உட்கார்ந்திருக்கார்….

அட்ரஸ் ததரியலலன்ைா திரும்பி வந்துதாதை ஆகணும்னு தசால்றார்… சண்லட தபாட்டுத்தான்

வட்டு ீ

அட்ரஸ்

வாங்கிதைன்…”

என்று

தசால்லவும்,

அவளுக்குத்

தந்லதயின் மீ து தகாபம் தபருகியது. “ஃபீல் பண்ணுவார் ஆன்ட்டி…

ிச்சயம் ஃபீல் பண்ணுவார்… அவதராட தங்கச்சி,

என்லை மலையில வட்லட ீ விட்டுத் துரத்திட்டாங்கன்னு தசால்லுங்க… மலையில லைச்சபடிதய

தராட்ல

உட்கார்ந்திருக்தகன்னு

தசால்லுங்க…

யாரும்

என்தைாட

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 120

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் முகம் பார்க்க மாட்தடங்கறாங்க, திரும்பி வரதுக்குக் லகயில பைம் இல்லலன்னு தசால்லுங்க… தசால்லுங்க… இருக்கற

இன்னும் எைக்கு

அன்பாவது

என்தைன்ை

தசால்ல

ஒண்ணுன்ைா

ிச்சயம்

தஜயிக்குதான்னு

முடியுதமா

துடிச்சுப்

பார்க்கலாம்…”

எல்லாம்

தபாயிடுவார்… என்று

தசர்த்துச் என்

தீவிரமாை

தமல

குரலில்

தசால்லவும், உமாவிடமிருந்து சிறிது த ரம் எந்த பதிலுமில்லல. கரகரக்கும் குரலில், “எதுக்கும்மா உைக்கு இவ்வைவு கஷ்டம்… உைக்கு இருக்தகன்…

இங்தகதய

வந்திடு…

உங்கப்பா

பண்ைிை

பாவத்துக்கு

ான்

அவருக்கு

தண்டலை கிலடக்கணும்னு இருந்தாக் கிலடக்கட்டும்…” என்று தசான்ைார். “டாடிதயாட அவதராட

தப்புக்கு

பாவத்தில

எைக்கு

எைக்கும்

தண்டலை

கிலடச்சிருக்தக

பங்கிருக்குதாதை…”

ஆன்ட்டி…

என்றவளுக்குத்

அப்ப,

ததாண்லட

அலடத்துக் தகாண்டது. “ரிதலஷன்ஷிப்

இயல்பா

வரணும்…

கட்டாயப்படுத்தித்

திைிக்கக்

கூடாது…

இந்த வட்டுக்கும் ீ எைக்கும் இருக்கற ததாடர்பு ஆதித்யன் மட்டும் தான்… என்லை ஏத்துகிட்டா ஏத்துக்கட்டும்…” என்று தீவிரத்துடன் தசான்ைாள். “இப்தபாலதக்கு

எைக்கிருக்கற

மட்டும்தான்...

தவற

யாரும்

பரவாயில்லல,

எங்க

தரண்டு

தசாந்தம்

எைக்கில்லல… தபருக்குள்ை

ீங்களும்,

என்லைத் டந்தலதச்

தராஷிைியும்

தூக்கிதயறிஞ்சாலும்

தசால்ல

தவண்டாம்னு

ஆகாஷ்கிட்ட தசால்லுங்க ஆன்ட்டி… இலத மட்டும் காப்பாத்தலலன்ைா, என்லைப் பார்க்க முடியாதுன்னு தசால்லிடுங்க…” என்று ததைிவாகக் கூறிைாள். தபருமூச்சுடன்,

“சரி

மான்யா…

ஆகாஷ்கிட்ட

எப்படியாவது

தகவல்

தசால்லிடதறன்… அவங்கதைாட தபசிட்டு, எப்பக் கிைம்பதறன்னு தசால்லு… தைியா எங்தகயும் தபாக தவண்டாம்…

ானும், தராஷியும் கரூருக்கு வரப் தபாதறாம்… எங்க

மாமைார் வட்டு ீ அட்ரஸ் அனுப்பதறன்… எப்பதவணும்ைாலும் அங்க தபா… உன்லை ல்லாப் பார்த்துக்குவாங்க… அதுக்குள்ை அலைச்சிட்டுப்தபாதறன்…

அதுக்கப்புறம்

ான் வந்திட்டா, முடிவு

ாதை வந்து உன்லை

பண்ைிக்கலாம்…”

என்று

தசால்லி

முடித்தார். தசல்தபாலை

லகப்லபக்குள்

பத்திரப்படுத்தி

லவத்தவள்,

சில்லிட்ட

லககலைச் சூடாக்கிக் தகாள்ை முயன்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 121

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வட்டிலிருக்கும் ீ மைதிற்குள்

பல

தகாண்டு

வர

பகுதிகலைப் முயன்றாள்.

மரத்தூண்கள் வரிலசயாக அைிவகுத்து உள்தை

தசன்ற

புலகப்படத்தில்

பிரபாகர்

முற்றத்தில்

பார்த்த

ிலைவில்

பிரம்மாண்டமாை

பல

ின்றது புதுலமயாக இருந்தது.

திரும்பி

வருவாதைன்று

வாயிலலத்

திரும்பிப்

பார்த்தாள். எவ்வைவு த ரம் குைிரில் காத்திருக்க தவண்டுதமன்பது ததரியவில்லல. ‘வித்யாவின்

வரதவற்தப

இப்படி

இருக்லகயில்

தசால்வார்கள்?’ என்று சிறிது

டுக்கமும் ஏற்பட்டது.

உண்லமகலைத்

தகாண்டு,

ததரிந்து

அக்காலவப்

தபரியவர்கள்

தபால

என்ை

அவளுலடய

தவலலலய மட்டும் பார்த்துக் தகாண்டு இருந்து விட மைம் இடமைிக்கவில்லல. இருபது

வருடங்களுக்கு

முன்பு

உண்லம

ததரிந்ததபாது

தன்லை

தவறுக்காமல் கன்ைத்தில் முத்தமிட்டுச் தசன்றவர், இப்தபாதும் தவறுக்க மாட்டார் என்று ஆழ்மைது தசான்ைது. டந்து முடிந்தது எலதயும் மாற்றும் சக்தி இல்லலதயன்றாலும், அவருக்காக எலதயாவது தசய்ய தவண்டுதமை மைம் பரபரத்தது. அவைால் அப்தபாலதக்குச் தசய்ய முடிந்தது மன்ைிப்புக் தகட்பதும், அன்லபக் காட்டுவதும்தான். அலதயும்

தசய்யாவிட்டால்,

மைதின்

உறுத்ததலாடு

அவைால்

ிச்சயம்

காலம் கைிக்க முடியாது. ஆைால், ‘தன்னுலடய அன்லபப் புரிந்து தகாள்வார்கைா?’ என்ற தகள்வியும் மைதிற்குள் வந்து தபாைது. வருவது

எதுதவன்றாலும்

அலத

வைர்த்துக் தகாள்ை தவண்டுதமன்று த ரத்லதப்

பார்த்துவிட்டு

ஒதுக்குப் புறமாக, வயல்களுக்கு

ஏற்றுக்தகாள்ளும்

மைப்பக்குவத்லத

ிலைத்தாள்.

கால்கலை

மடித்து

அமர்ந்தாள்.

ஊலர

விட்டு

டுவில் அலமந்த வதடன்பதால் ீ ஊதல் காற்று

உடலலக் குறுக லவத்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 122

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஈரமாை

உலட

குைிலர

அதிகப்படுத்த,

முடிந்த

வலர

பிைிந்து

ஈரத்லதப்

தபாக்க முயன்றாள். இருண்டு

தகாண்தட

வந்த

வாைம்,

அவளுக்காக

மலைலயக்

குலறத்துக்

தகாண்டது. ஆைாலும், குைிர் அதிகரித்ததத தவிர குலறயவில்லல. உடல் முழுவதும் சில்லிட்டுப்

பற்கைில்

டுக்கம்

பரவவும்,

மீ ண்டும்

காய்ச்சல்

வருவது

தபான்ற

உைர்வு ஏற்பட்டது. லகப்லபலயத்

திறந்து

மாத்திலரலய

எடுத்து

விழுங்கியவள்,

உடலலக்

குறுக்கி அப்படிதய படுத்துக் தகாண்டாள். உடதலல்லாம் முயன்றாலும்,

எங்தகா

அவைால்

பறப்பது

தபாலிருக்கதவ,

பிரபாகலர

அலைக்க

தசய்ய

முடியவில்லல.

உைர்வற்றுப்

தபாைது

சப்தம்

தபால சில மைித்துைிகள் படுத்திருந்தாள். “மான்யா!

மான்யா!”

என்று

தன்லை

யாதரா

அலைக்கதவ,

சிரமத்துடன்

கண்விைித்தவள், பிரபாகலரப் பார்த்ததும் எழுந்து அமர முயன்றாள். சிவந்திருந்த கண்கலைக் கவலலயுடன் பார்த்தவன், “ஸாரி… தபான் தபசிட்டு வர

தகாஞ்சம்

தபாயிருக்கக்

தலட்

கூடாது…

ஆயிடுச்சு…

இந்த

படுத்துக்கங்க…

ிலலயில

ஃபீவர்னு

உங்கலை

விட்டுட்டுப்

தசால்லிருக்கலாமில்ல…

ட்தரஸ்

தவற ஈரமா இருக்கு…” என்று தசான்ைான். அவன்

தபசுவது

புரிந்தும்

புரியாமலும்

இருக்க,

“முதல்ல

உள்ை

வாங்க…

என்தைாட லகலயப் பிடிச்சு எழுந்திரிங்க… சூடா ஏதாவது எடுத்திட்டு வதரன்…” என்று தசான்ைான். அந்த மாட்டிட்டாங்க

ிலலயிலும் தபால…

கால்

மறுத்தவைிடம், பண்ைிைா

“அத்லத

ாட்

மலையில

ரீச்சபிள்னு

வருது…

எங்கதயா எங்தகன்னு

ததரிஞ்சாலாவது கூட்டிட்டு வருதவன்… மலை தகாஞ்சம் குலறஞ்சிடுச்சு… எப்படியும் தகாஞ்ச

த ரத்தில

வந்திடுவாங்க…

அவங்க

வரும்

தபாது

தபசறதுக்கு

ததம்பு

வந்துட்டாங்க…”

என்று

தவணும் மான்யா… உள்ை வாங்க…” என்று வற்புறுத்திைான். தவைிக்கதலவத்

திறக்கும்

ஒலி

தகட்டு,

“அத்லத

அறிவித்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 123

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் உடலிலிருக்கும் சக்திலயதயல்லாம் திரட்டி எழுந்து அமர்ந்தாள். இரு சக்கர வாகைத்லத வட்டின் ீ முன்பு

ிறுத்திவிட்டு, “வா பிரபு… திடீர்னு

மலை… கீ தாக்கா வட்டுக்குப் ீ தபாயிட்தடன்…” என்று புன்ைலகயுடன் தசான்ைவலர ஆவலுடன் பார்த்தாள். அலமதியாை வட்ட முகம், தபரிய கண்கள், இதழ்கைில் புன்ைலக ஒைிர, எைிலமயாை பருத்தி ஆலடயில் இருந்தவலரப் பார்த்ததும் இலமக்க மறந்தாள். தாயின்

ிறதமா, கம்பீரதமா இல்லாத தபாதும் குைிர்லமயாை அைகு மைலத

ிலறத்தது. தந்லத இவரிடம் என்ை குலற கண்டார் என்பது அவளுக்குப் புரியவில்லல. பிரபாகருடன் தபசிவிட்டுத் திரும்பியவர், தன்லைப் பார்ப்பலத உைர்ந்ததும் உள்ைம் படபடத்தது. ‘எப்படியாவது

தன்ைிடம்

தபசிவிட

தவண்டும்…

முகம்

திருப்பக்

கூடாது…’

என்று அவசரமாை பிரார்த்தலைலயக் கடவுைிடம் லவத்தாள். தவறு

புறம்

பார்லவலயத்

திருப்பாமல்

ஊன்றிக்

கவைிக்கவும்,

எப்படி

அறிமுகம் தசய்து தகாள்வததை அவளுக்குப் புரியவில்லல. “அத்லத!

இவங்க

உங்கலைப்

பார்க்க

வந்திருக்காங்க…”

என்று

பிரபாகர்

தசால்லவும், திலகத்துப் தபாய்ப் பார்த்தவரின் முகம் இறுக்கத்திற்குப் தபாைது. யாதரன்று என்று

தசான்ைதும்,

‘ஏன்

வந்தாய்

என்று

தகள்வி

தகட்கப்

தபாகிறார்’

ிலைத்தவள், மூச்சு விடுவலத மறந்து அவரது தகள்விலய எதிர்த ாக்கி

அமர்ந்திருந்தாள். “மா.. கண்கைில்

மான்யாவா?” கண்ைர்ீ

என்ற

தபருக,

தபச

தகள்வி

அவளுலடய

முடியாமல்

சிறு

காதுகைில்

விம்மலுடன்,

விைவும்,

“ம்ம்…”

என்று

மட்டும் கூறித் தலலயலசத்தாள்.

18

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 124

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மலர்விைியினுலடய முகத்தில் வந்து தபாை கலலவயாை உைர்வுகலை மான்யாவால் இைம் காை முடியவில்லல. ஆைால்,

ிச்சயம்

அதில்

‘தவறுப்பு

இல்லல’

என்பலத

மட்டும்

அவைால்

உைர்ந்து தகாள்ை முடிந்தது. சிரமத்துடன்

என்ை

முயன்றவைிடம், “யூ ஆர்

தபசுவது

என்று

ததரியாமல்

எழுந்து

ிற்க

ாட் ஃபீலிங் தவல் மான்யா… அப்படிதய உட்காருங்க…”

என்று தசான்ைான் பிரபாகர். கவைத்துடன் மான்யாலவ

அவைது

எப்படித்

முகத்லத

ததரியும்?

ஆராய்ந்த

எப்பவாவது

அத்லதயிடம்,

“உங்களுக்கு

பார்த்திருக்கீ ங்கைா?”

என்று

ஆச்சர்யத்துடன் விைவிைான். “இருபது வருஷமிருக்கும் பார்த்து…” என்று தசான்ைவர், அவன் தகள்வியாக ஏறிடுவலதப் பார்த்ததும், “அவங்கம்மா மாதிரிதய உருவம் பிரபு… அச்சில வார்த்தது மாதிரி இருக்கா… அவ்வைவு சீ க்கிரம் மறந்திட முடியுமா!” என்றார். ஏறக்குலறய முகத்லத

இருபது

மறக்காமல்

வருடங்கைாகும்

ிலைவு

ிலலயில்,

தன்னுலடய

லவத்திருக்கிறாதரன்றால்,

தாலயப்

தாயின் பார்த்த

ிகழ்வின் தாக்கம் இன்ைமும் அவருலடய மைதிற்குள் இருப்பலத அவைால் புரிந்து தகாள்ை முடிந்தது. தபச்சுச்

சப்தம்

தகட்டு

வட்டிற்குள்ைிருந்து ீ

வந்த

வித்யா,

“வா

மலர்…

உைக்காகத்தான் காத்திருக்தகன்… இந்த வட்டுக்கு ீ உரிலமக்காரங்க தசான்ைாதான் இந்த இடத்லத விட்டுப் தபாதவன்னு சுய லக்காரனுக்குப் பிறந்த ஒண்ணு வந்து ிற்குது…

ீதய

தபாகச்

தசால்லு…

கண்டதுக்தகல்லாம்

பதில்

தசால்லணும்னு

உைக்குத் தலலல எழுதியிருக்கு…” என்று தவட்டும் பார்லவலய மான்யாவின் மீ து தசலுத்தியவாதற தசான்ைார். மான்யாவின்

முகம்

அவமாைத்தால்

கன்றிச்

சிவந்தது.

முகத்தின்

உைர்வுகலை மலறக்க முடியாமல், பார்லவலய தவறு புறம் திருப்பிக் தகாண்டாள். ஈர மலருக்கு

உலடயுடைிருந்த எலத

அவளுலடய

உைர்த்தியததா,

“மதைி…

ததாற்றமும், உங்க

கண்கைின்

தகாபத்லதயும்,

சிவப்பும்

தவறுப்லபயும்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 125

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சின்ைப்

தபாண்ணு

தமல

காட்டணுமா…

இவ

தமல

எந்தத்

தப்பும்

இல்லலதய…”

என்று வித்யாவின் அருகில் தசன்று தமன்லமயாகக் கூறிைார். “கலடசி

வலரக்கும்

லபத்தியகாரியாதவ

இரு

மலர்…

உன்லைதயல்லாம்

திருத்ததவ முடியாது…” என்று தசான்ை வித்யாவின் குரலில் ஆதங்கதம அதிகமாக இருந்தது. “ஒரு சின்ைப் தபாண்ணு மலையில ஏதுன்னு

தகட்காம

அப்படிதய

லைஞ்சிட்டு வந்திருக்கா மதைி… என்ை

திருப்பி

சரியில்லலன்னு தவற பிரபு தசால்றான்… இந்த

அனுப்பணுமா?

அதுவும்

உடம்பு

ிலலலமயில யாரா இருந்தாலுதம

விட முடியுமா?” என்று தகட்கவும், பிடிக்காத தபாதும் தகள்வியிலிருந்த

ியாயம்

புரியதவ, பதில் தபசாமல் தமைைம் காத்தார். “உள்ை

வா

மான்யா…

“என்ைதமா பண்ணுங்க… மகாத்மா

இல்லல

பிடிக்கலலன்ைா, ஒட்டகத்லதக் அந்தக்

முதல்ல

ட்தரஸ்

மாத்து…”

என்று

ான் தசான்ைா யார் தகட்கப் தபாறீங்க… மலர்…

அவங்கதைாட

கூடாரத்துக்குள்ை

கலதலய

சாதாரை தசர்ந்தவங்க விட்டா

ஞாபகத்தில

ஆத்மா

தான்…

யாலரயுதம

இருக்கறவங்கலை வச்சுக்க…”

தசால்லவும், ான் ஒண்ணும்

ஒருத்தங்கலைப்

எைக்குப்

பிடிக்காது…

தவைில

துரத்திடும்…

என்று

தசால்லிவிட்டு,

தவைித்திண்லையிதலதய அமர்ந்து தகாண்டார் வித்யா. அவலர

சமாதாைப்படுத்துமாறு

பிரபுவிடம்

கண்கைால்

தசான்ைவர்,

மான்யாலவ உடன் வருமாறு அலைத்தார். அந்த அலைப்பிதலதய ததம்பு தபற்றவள் எழுந்து

ிற்க முயன்றாள்.

கால்கள் பூமியில் பதியவும், உடல் எங்தகா பறக்க, மலருலடலய ததாலைதய பிடித்துச் சமாைித்து

ின்றாள். அவளுலடய ததகம் அைலாய்த் தகிப்பலத உைர்ந்து,

அதிர்ந்து தபாய்ப் பார்த்தார் மலர். த ற்றியிலும், கழுத்திலும் லகலவத்துப் பார்த்தவர், ஃபீவர் தராம்ப அதிகமா இருக்கு பிரபு… ஹாஸ்பிடலுக்குக் கூட்டிட்டுப் தபாயிடுவமா?” என்று தகட்டார். “தவண்டாம்மா…

தடப்லட்

தபாட்டிருக்தகன்…

த்ரீ

தடஸாதவ

ஃபீவர்

பதித்தவர்,

“ டக்க

இருக்குதான்…” என்று பலவைமாை ீ குரலில் தசான்ைாள். அவைால்

புரிந்து

தகாள்ை

முடியாத

பார்லவலயப்

முடியுமா?” என்று மட்டும் தகட்டார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 126

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தலலயலசத்தவள்

அவலரப்

பிடித்துக்

தகாண்தட

சமாைித்து

டந்தாள்.

விழுந்து விடாமல் காப்பதற்காகக் லககலை அழுந்தப் பிடிக்கவும், வலியால் முகம் சுைித்தாள். வட்டிற்குள் ீ தசன்றதும் ஒரு வைியாக ஈர உலடலய மாற்றிவிட்டு வந்தவள், அதற்கு தமல் எதுவும் தசய்ய முடியாமல் அமர்ந்து தகாண்டாள். துண்லட தகாண்டாள்.

எடுத்துக்

கூந்தலுக்குச்

அலைவரிடமும்

சுற்றிவிட்டு

அப்படிதய சுருண்டு

தபசுவதற்குக்கூடத்

தன்னுலடய

படுத்துக்

உடல் ிலல

ஒத்துலைக்காததன்பது புரிந்தது. சிறிது த ரத்திதலதய கதலவத் தட்டிவிட்டு உள்தை நுலைந்த மலரின் கைிந்த பார்லவக்கு என்ை பதில் தசால்வததன்று அவளுக்குப் புரியவில்லல. வித்யாதவ

தன்ைிடம்

தவறுப்லப

உமிழும்

தபாது,

த ரடியாகப்

பாதிக்கப்பட்டவர் கைிலவக் காட்டுவலத அவைால் தாங்கிக்தகாள்ை முடியவில்லல. தந்லத

தபசிய

காட்டுவார்கள்.

தபச்சுக்களுக்கு

யாராக

அப்படியில்லலதயன்றால்,

இருந்தாலும்

பார்க்கப்

ிச்சயம்

தவறுப்லபக்

பிடிக்காமலாவது

முகத்லதத்

திருப்பிக் தகாள்வார்கள். அப்படியில்லாமல்,

தன்னுலடய

ஆழ்மைம்

தசான்ைவாதற

அவருலடய

தசய்லககள் இருக்கதவ, அவர் மீ து ஓர் உரிலமயுைர்ச்சி ஏற்பட்டது. இலமக்காமல் பார்த்தவாறு, “உங்கலைப் பத்தி எங்க யாருக்குதம ததரியாது… டாடி

தசான்ைதில்லல…

த்ரீ

தடஸ்கு

முன்ைாலதான்

ீங்க

யாருன்னு

எைக்குத்

ததரிய வந்தது…” என்று தசால்லவும் தகள்வியாக ஏறிட்டார். “ ீங்க தகாச்சின் தபாயிருந்தப்ப இந்த த ாட் புக்லக அங்தகதய விட்டுட்டு வந்திட்டீங்கைாம்… உமா என்று

ஆண்ட்டி…

டாடிலயப் இலத

வறண்டிருந்த

பத்தி

எங்கிட்டக்

ஒருத்தர்கிட்ட தகாடுத்து,

உதடுகலையும்,

விசாரிச்சீ ங்கதை,

உங்கலைப்

ததாண்லடலயயும்

பத்திச்

அவங்கதான்

தசான்ைாங்க…”

சிரமத்துடன்

சரிதசய்து

தகாண்டு தபசிைாள். ஒரு தகாண்டார்.

கைம்

திலகத்துப்

அவள்

ீட்டிய

தபாய்ப்

த ாட்புக்லகப்

பார்த்தவர், தபற்றுக்

த ாடியில்

சமாைித்துக்

தகாண்டவர்,

தவதறதுவும்

தபசவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 127

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் உைர்வுகலைத் ததாலலத்த அவரது முகத்லதப் பார்த்ததும், அவைது முகம் வாடியது. அலதப் பற்றிப் மான்யா…

தலல

தவகமாகவும் அன்லையின்

தபச

ஈரமா

விரும்பாதவர் இருந்தா

தமன்லமயாகவும்

தபால, “எழுந்திரிச்சு

ஃபீவர்

அதிகமாயிடும்…”

தலலலயத்

துவட்டி

சாய்ஞ்சு என்று

உட்கார் தசால்லி,

விடவும்,

அவளுக்கு

ிலைவு வந்தது.

எத்தலைதயா

வருடங்களுக்கு

முன்பு

தாயார்

இதுதபாதலல்லாம்

தசய்தது

ிலைவலலகைில் வந்து தபாைது. கண்ை ீர் வரும் தபாலிருந்தது. தன்ைிரக்கத்லதப் தபால தகாடியது ஒன்றுமில்லல என்று தபருமூச்சுடன் அப்தபாது

அலறக்குள்

நுலைந்த

பிரபாகர்,

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

ஒரு

கிண்ைத்தில்

சாதத்லதப்

பிலசந்து எடுத்துவந்திருந்தான். “இரசம் சாதம் சாப்பிடுங்க மான்யா… வரும்தபாதும் சும்மா தபருக்கு ஏததா சாப்பிட்டீங்க…

ட்ராவலும்,

பண்ைிருக்கு…

தவற

மலைல

தடப்தலட்

லைஞ்சதும்

ஏதாவது

தசர்த்து

இருந்தா

ஃபீவலர

தபாட்டுட்டு

இன்க்ரீஸ்

தரஸ்ட்

எடுங்க…

ஃபீவர் குலறயலலன்ைா டாக்டர்கிட்டப் தபாகலாம்… ஏதாவது தபசறதா இருந்தாலும் அப்புறம்

தபசிக்கலாம்…”

என்று

தசால்லதவ,

அந்தக்

கிண்ைத்லதப்

தபற்றுக்

தகாண்டாள். தவறுப்லப

எதிர்பார்த்து

லவத்தை. கண்கலங்க

வந்தவளுக்கு,

இதமாை

தசய்லககள்

த கிை

டுங்கிய கரங்கைால் ஸ்பூலை எடுத்தவள், பசிக்காத தபாதும்

தமதுவாக உண்ைத் துவங்கிைாள். “ஆச்சி

தகாவில்லிருந்து

வந்திருக்காங்கன்னு தவண்டாம்’ என்று

கிைம்பிட்டாங்கைாம்

தசால்லிட்தடன்…” தலட

தசய்தவர்,

என்று

அவள்

அத்லத…

பிரபாகர்

உண்டு

மான்யா

தசால்லவும்,

முடித்தபின்

‘தபச

மாத்திலரகலை

விழுங்கும் வலர காத்திருந்தார். “தகாஞ்ச த ரம் தூங்கு மான்யா… எதுவாைாலும் அப்புறம் தபசலாம்…” என்று தசால்லகயில்,

உமாவிடமிருந்து

தசல்தபான்

அலைப்பு

வந்தது.

அவர்

தகட்ட

தகள்விகளுக்கு சுருக்கமாை பதிலலச் தசான்ைாள். “உமா ஆண்ட்டி… உங்ககிட்டப் தபசணும்னு தசான்ைாங்க…” என்று தசால்லி தசல்தபாலை மலர்விைியிடம் தகாடுத்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 128

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ ான்

தபசிக்கதறன்…

தூங்கு

மான்யா…”

என்று

தசால்லிவிட்டு,

அலறக்கு

தவைிதய தசல்பவருலடய உருவம் மலறயும் வலர பார்லவயால் ததாடர்ந்தாள். ததாண்லடலயக் கலைத்தவாறு, “எல்லாருக்குதம தகாஞ்சம் லடம் தவணும் மான்யா… இத்தலை வருஷங்கைா ததாடர்பில இல்லாதவங்க வந்திருக்கீ ங்கன்ைா ிலறயக்

தகள்விகள்

மைசுக்குள்ை

வரும்…

தகாஞ்சம்

ததைிவாைதும்

தபசலாம்…

ஏதாவது தஹல்ப் தவணும்ைாக் தகளுங்க… கதலவக் தகாஞ்சம் திறந்த மாதிரிதய வச்சிட்டுப் தபாதறன்…” என்று தசான்ைான் பிரபாகர். தான் ஆகாஷிற்குப்

யாதரன்று பலமைி

ததரிந்ததபாது, த ரம்

ஆைது.

சமாைித்துக் தகாண்டு உதவி தசய்வலத

அந்த ஆைால்,

அதிர்ச்சியிலிருந்து அவனுலடய

தவைிவர

தம்பி

விலரவில்

ிலைத்துப் புன்ைலக பூத்தவள் சரிதயன்று

தலலயலசத்தாள். கண்கலை மூடியது மட்டும்தான் அவளுக்குத் ததரியும். பிறகு

ஒவ்தவாருவராகத்

குலறந்திருக்கிறதா

தன்லை

என்று

எட்டிப்

மலர்விைி

ீண்ட த ரத்திற்குப்

பார்த்தலததயா,

சிலமுலற

காய்ச்சல்

வந்துபார்த்தலததயா

உைரவில்லல. மூன்று

ாட்கைாக

அவலை

விட்டு

ீங்கியிருந்த

ஆழ்ந்த

உறக்கத்தின்

பிடியில் சிக்கிக் தகாண்டாள். விைித்ததழுந்த ஆச்சர்யத்துடன்

தபாது,

உைர்ந்தாள்.

மறு ாள்

விடியற்காலல

ஏறக்குலறய

பத்து

மைி

த ரம் த ர

த ருங்கிவிட்டலத உறக்கம்

மைலதப்

புத்துைர்ச்சிக்குக் தகாண்டு வந்திருந்தது. உடலின் தசார்லவக் குலறக்க முயன்றது. ‘தபரியவர்கள் அலைவரும் வட்டிற்கு ீ வந்திருப்பார்கள், அலத உைராமல்கூட உறங்கி விட்தடாதம’ என்று எழுந்து அமர்ந்தாள். அருகிதலதய இருந்த தமாலபலல எடுத்துப் பார்த்தவள், இரவு ஒரு மைி த ரத்திற்கும் தமல் உமா தபசியிருப்பலத அறிந்து தகாண்டாள். ‘ஆகாலஷப் பற்றிப் தபச தவண்டாதமன்று தசான்ை பின்பு பற்றிப்

தபசியிருக்க

மாட்டார்கள்…

தவறு

என்தைன்ை

ிச்சயம் அவலைப் தசான்ைார்கதைா

ததரியவில்லல’ என்று தயாசித்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 129

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தான்

இருக்கும்

அலறயிதலதய

படுத்திருப்பலதப் பார்த்ததும்,

மலர்

இன்தைாரு

படுக்லகயில்

ிம்மதி ததான்றியது.

உறங்குபவருலடய

இயற்லகயாய்

வலைந்திருந்த

வில்தபான்ற

புருவங்கலையும், புன்ைலக பூத்த முகத்லதயும், பரந்து விரிந்திருந்த கூந்தலலயும் இரவு விைக்கின் தமல்லிய தவைிச்சத்தில் ஆவலாகப் பார்த்தாள். எங்தகதயா அலலந்து திரிந்து தசாந்தவட்டிற்கு ீ வந்த உைர்வு அவளுக்கு. ‘யார் என்தைன்ை தகள்விகள் தகட்கப்தபாகிறார்கதைா’ என்ற எண்ைம் இருந்த தபாதும், மைலத ஆட்டிப் பலடத்த கலக்கமும், பயமும் விலடதபற்றை. ‘இைிதமல்

என்ை

டக்கப்

தபாகிறததா’

என்ற

கவலல,

மலருலடய

முகத்லதப் பார்த்ததும் சிறிது சிறிதாக அகல்வது தபாலிருந்தது. ‘இயற்லகயில் பூத்த மலலரப் தபால தமன்லமயாை குைத்தால்தான் அவர் தந்லதலய எதிர்க்கவில்லலதயா’ என்று ‘மைதிற்குள்

காதலல

லவத்துக்

ிலைத்தாள். தகாண்டு,

எந்தக்

தகள்வியும்

தகட்காமல்,

அவரால் எப்படி ஒதுங்கிப்தபாக முடிந்தது?’ என்று தன்லைதய தகட்டுக்தகாண்டாள். ‘இலததயல்லாம்

தகட்டால்

தன்ைிடம்

தசால்வாரா?

தவைிப்பலடயாக

எலதயும் பகிர்ந்து தகாள்ைாதவரின் மைதிலிருப்பலதத் தன்ைால் ததரிந்து தகாள்ை முடியுமா?’ என்ற தகள்வி எழுந்தது. கால்கலைக் அமர்ந்திருந்தாள்.

கட்டிக் சிறிது

தகாண்டு

த ரத்திற்குப்

உறங்குபவலரதய பின்

கண்விைித்த

பார்த்தவாறு மலர்,

அவள்

தகாஞ்ச

த ரம்

விைித்திருப்பலதப் பார்த்துப் புன்ைலக தசய்தார் “அதுக்குள்ை

எழுந்திரிச்சாச்சா

மான்யா…

இன்னும்

தூங்கியிருக்கலாமில்ல… ஃபீவர் இப்ப எப்படியிருக்கு…” என்று தகட்டார். ‘அவலர எப்படி அலைப்பது’ என்ற குைப்பத்துடன் முன்திைம் தடுமாறியவள், இப்தபாது

ததைிவாக,

தூங்கிட்தடன்…

“இப்பப்

யாலரயும்

பரவாயில்லலம்மா…

த த்து

தராம்ப

டயர்ட்ல

பார்க்கவுமில்லல,

தபசவுமில்லல…”

என்று

குற்றவுைர்ச்சியுடன் கூறிைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 130

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘அம்மா’ என்ற அலைப்பில் சில த ாடிகள் எதுவும் தபசாமல் அமர்ந்திருந்தார். உைர்ச்சி

வசப்பட்டது

தபால

அவருலடய

முகத்தில்

சில

த ாடிகள்

மாறுதல்

ஏற்பட்டலதப் பார்த்தாள். “ஸாரி மான்யா… உங்க அம்மா இறந்தது எங்க யாருக்குதம ததரியாது… த த்து உமா எல்லாத்லதயும் தசான்ைாங்க… வித்யாத்லத தபசிைலத மைசில வச்சுக்காத… வட்ல ீ

ஆச்சி

எடுத்துக்காத…”

கூட

தகாஞ்சம்

என்று

அவங்க

தசால்லவும்,

ஆதங்கத்லதப்

அவளுக்குப்

தபச

தபசுவாங்க…

முடியாமல்

தப்பா

ததாண்லட

அலடத்துக் தகாண்டது. ‘யாராக

இருந்தாலுதம

ிச்சயம்

தகாபப்படுவார்கள்,

என்ை

ஏசிைாலும்

அலதத்தாங்கிக் தகாள்ை தவண்டும்’ என்று முதலிதலதய தீர்மாைித்திருந்தாள். சரிதயன்று

தலலயலசத்தவைிடம்,

“ப்தரஷ்

பண்ைிட்டு

வா

மான்யா…

எல்லாலரயும் பார்க்கலாம்… இந்த லடம்ல குைிக்க தவண்டாம்…” என்று தசால்லி குைியலலற எங்தகயிருக்கிறது என்று காட்டிைார். “அப்புறம், தசால்லிவிட்டு,

ீ

எழுந்ததுதம

அவரது

உமா

தபசச்

அலுவல்கலைப்

தசான்ைாங்க…

பார்க்கச்

பார்த்துவிட்டு உமாலவ அலைத்தவைிடம், முதலில் “மான்யா… தபாச்சு…

தகாஞ்சமில்லல

ிலறயதவ

தபசிடு…”

தசன்றார்.

என்று

த ரத்லதப்

லம் விசாரித்தார்.

தபாய்

தசால்ல

தவண்டியதாப்

ான் எதிர்பார்த்த மாதிரிதய, இத்தலை வருஷம் கைிச்சு எதுக்காகப் பலைய

விஷயத்லததயல்லாம் தசான்ை ீங்கன்னு தகட்டாங்க… உைக்குப் படிக்க ஆலச, ஆைா உங்கப்பா உைக்குப் பிடிக்காத மாப்பிள்லையப் பார்த்து தமதரஜ் பண்ைிக்கச் தசால்லிக் கட்டாயப்படுத்தறார்னு தசான்தைன்… தசான்ை தபச்சுக் தகட்கலலன்னு உன்லை அடிச்சலதப் பார்த்ததால எைக்குக் தகாபம்

வந்திடுச்சு,

ீங்க

மட்டும்

தபரியவங்க

தபச்லசக்

தகட்காம

உங்க

இஷ்டத்துக்கு வாைலலயா? அவலை அடிக்க உங்களுக்குத் தகுதிதய இல்லலன்னு தசான்ைப்ப மான்யாவுக்குப் பைதசல்லாம் ததரிய வந்துதுன்னு தகார்லவயாப் பூசி தமழுகிருக்தகன்… உங்கப்பா பண்ைிைது தப்புன்னு ீ

அப்பா

தமல

தசால்லிருக்தகன்…

தராம்பக் ீயா

ீ தசான்ைதால தரண்டு தபருக்கும் சண்லட,

தகாபத்ததாட

எதுவும்

அங்க

தசால்லாம,

கிைம்பி

அவங்க

வந்திருக்தகன்னும்

தகட்கறலதப்

தபாறுத்து

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 131

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தகாஞ்சம் சமாைி… ஆகாஷ் பத்தி தசால்லாம இருக்கணும்ைா தவற வைியில்லல…” என்றார். அலைவரிடமும் என்ை தசால்வது என்ற குைப்பத்திலிருந்த மான்யா, வைி கிலடக்கதவ

உமா

தசான்ை

சிறு

சிறு

விபரங்கலைக்

கூட

விடாமல்

தகட்டுக்

தகாண்டாள். ‘தைக்காக எவ்வைவு தயாசித்துச் தசயல்படுகிறார்’ என்று மைதில்

ிலைத்தவளுலடய

ன்றியுைர்ச்சி தபருகியது.

‘எப்படிச்

சரியாகப்

தபாய்

தசால்லப்

தபாகிதறாம்’

என்ற

கவலல

அவலை

ஆட்தகாண்டது. ஆகாலஷப்

பற்றிய

விபரங்கலை

மலறக்கிதறாம்

என்பலதத்

தவிர,

தபரும்பான்லமயாைலவ உண்லமதான் என்று சமாதாைம் தசய்து தகாண்டாள்.

19 “என்ைம்மா…

எழுந்திரிக்க

தன்னுைர்வு தபற்ற மான்யா அதற்குள்

குைித்து

முடியலலயா?”

என்று

மலர்விைி

தகட்டதும்,

ிமிர்ந்து பார்த்தாள். முடித்துவிட்டு

வந்திருந்தவருலடய

ததாற்றத்லத

வியப்புடன் பார்த்தாள். கண்விைித்தாலும்

படுக்லகயிலிருந்து

புரண்டு

படுத்து,

எழுவதற்தக

ிமிடங்கலைக் கடத்துவாள். தந்லத எதுவும் தசான்ைதில்லல என்றாலும், ஆகாஷ், ‘தலஸி தபபி’ என்று தவண்டுதமன்தற தகலி தசய்தலத அவைாக

எை

முயன்றாலும்

விடாமல்

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

லககளுக்குள்

சிலறலவப்பதில்

அவனுக்கு விருப்பம் அதிகம். “தூங்கு

மனு…”

என்று

காதருகில்

குறுகுறுக்க

லவக்கும்

அவனுலடய

இதழ்கைின் ஸ்பரிஷத்தில் மயங்கிக் காலம் கைித்தததல்லாம் எப்தபாததா

டந்தது

தபாலிருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 132

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் காலத்தின் ஓட்டத்தில், குறுகிய தள்ைப்பட்டு,

எத்தலை

ாட்களுக்குள் அந்த

மாற்றங்கள்

ிலைவுகள் பின்னுக்குத்

முன்ைைியில்

வந்துவிட்டை

என்று

தவதலையுடன் எண்ைிப் பார்த்தாள். அததல்லாம் ‘ஐந்து அவைால்

ாட்கைின்

முடியவில்லல.

எங்கு

ிலைவுகள்’ என்று ஒதுக்க தசன்றாலும்

ிைல்

ிலைத்தாலும்,

தபால

ிலைவுகளும்

ததாடர்ந்து வருதமன்பது புரிந்தது. அது ாள்

வலர

தவைிப்புறத்தில்

ிைதலன்று

ஒைிலயப்

அவலை

ிலைத்ததில்லலதய!

தபாறுத்து

உடலுக்குள்ளும், சுவாசத்துக்குள்ளும் கலந்த

உருவாவது.

ிைலாவாவது

உயிருக்குள்ளும்,

ிலைவுகலை அவைால் என்ை தசய்ய

முடியும்? அவலைப் பற்றிய எண்ைங்தைாடு வலம் வந்தவளுக்கு, இறுதியில் அவன் தபசிய தசாற்கதைல்லாம் எத்தலை

ிலைவிற்கு வரதவ மைம் இறுகியது.

பட்டாலும்,

விைித்ததழுந்ததுதம

அவனுலடய

ிலைவுகலைக்

தகாண்டு வரும் மைலதச் சலிப்புடன் திட்டிக் தகாண்டாள். “என்ை மான்யா? கண்தைல்லாம் கலங்குது? உடம்புக்கு ஏதாவது பண்ணுதா?” என்று மலர்விைி மீ ண்டும் தகட்கவும், இல்லலதயன்று தலலயலசத்தாள். துயரத்லத விழுங்கிக் தகாண்டவாறு, “என்லைப் பார்த்தா உங்க மைசுக்குக் கஷ்டமா

இருக்கா…

உங்கலைக்

கஷ்டப்படுததறைா?”

சுவடுகலைத் தாங்கியவாறு தகட்கவும், திலகத்துப் தபாய்

என்று

தவதலையின்

ின்றார்.

அவளுலடய முகபாவலை என்ை தசய்தததா, “தசச்தச… என்ை மான்யா இது… இப்படிதயல்லாம் எதுக்குப் தபசற…” என்று வருத்தத்துடன் தகட்டவர், “உன்லைப்

பார்க்க

எைக்கு

தராம்ப

சந்ததாசமா

இருக்கு

எப்படியாவது என்ைால பிரிஞ்சு தபாை உறவுகலைச் தசர்க்கணும்னு

மான்யா… ிலைச்தசன்…

ீ வந்திட்ட…” என்று தசான்ைவலரப் புரியாமல் பார்த்தாள். எங்தகா

பார்த்தவாறு

தசான்ைவரின்,

கண்கைிலிருந்த

தவறுலம

அவலை

ஏததா தசய்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 133

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஒரு தவலை உறவுகள் பிரிவதற்குக் காரைம் அவதரன்று

ிலைக்கிறாதரா

என்று ததான்றியது. “இல்லம்மா… தப்புதான்…

பிரிவுக்கு

யாரும்

ீங்க

தவண்டாம்னு

காரைமில்லல…

சுய லமா

தமல தூக்கிப் தபாட்டுக்காதீங்க… என்ை ீங்க

எழுதியிருந்தலதப்

படிச்சு,

எல்லாதம

முடிதவடுத்தவதராட

டாடிதயாட

தப்லப,

உங்க

டந்ததுன்னு முழுசாத் ததரியலலன்ைாலும்,

ிலறயத்

ததரிஞ்சுட்தடன்…

காயப்படுத்தியிருக்கார்னு தவறுப்பா இருக்கு…

இந்த

அைவுக்குக்

ீங்க எழுதிை ஒவ்தவாரு வரியுதம

மைசில பதிஞ்சிருக்கு…” என்று தசான்ைாள். “அததல்லாம் அறியாத வயசில ஏததா கிறுக்கிைது மான்யா… ஒரு காலத்தில யாரும் பார்த்திடக்கூடாதுன்னு, எங்க தபாைாலும் லகதயாட எடுத்திட்டுப் தபாதவன்… ரகசியம்

மாதிரிக்

காப்பாத்திை

வயதசல்லாம்

தபாயிடுச்சு…

இப்தபல்லாம்

அந்த

மாதிரி உைர்ச்சி வசப்பட்டு எதுவும் எழுதறதில்லல… வயசும் அனுபவமும் கூடும் தபாது

உைர்ச்சிகளுக்கு

அடிலமயாகறதில்லல…

த ாட்-புக்

குப்லபக்குப்

தபாயிருக்கும்னு

பத்திரமா

எங்கிட்டதய

வந்து

பாலஷ

ிலைச்தசன்…

தசரும்னு

ததரியாத இத்தலை

ிலைக்கலல…”

என்று

ஊர்ல,

அந்த

வருஷமாயும் சாதாரைமாகச்

தசால்லவும், அவைால் தாங்கிக் தகாள்ை முடியவில்லல. அவர்

தசால்வது

உண்லமயாக

இருக்க

முடியாது

என்று

அவைது

மைம்

தசான்ைது. அதிலிருக்கும்

உைர்வுகள்,

ிலறத்திருக்லகயில்,

அவர்

தன்

எைிதாக

தவதலைலய

ஒதுக்கித்

ஒதுக்கிலவத்து

தள்ளுவலத

ஏற்றுக்

மைலத

தகாள்வது,

அவளுக்குச் சிரமமாக இருந்தது. ‘சாகும் வலர முதற்காதலும், முதற் சலைமும்

மைலத விட்டு

ீங்காது...

காலம் மாற மாற, விதித்திருக்கும் வாழ்க்லகலய வாைப் பைகிக்தகாண்டாலும், பூத்த

த ருப்புப்

தபால

எங்காவது

ஒரு

மூலலயில்

ஒைிந்திருக்கும்…’

ீறு

என்று

அவளுக்குத் ததான்றியது. ஒருதவலை இருக்கலாம். மைலதக்

யாரிடமும்

ஆழ்கடலின்

கைிக்க

பகிர்ந்து

அலமதிலயப்

முடியாது.

தகாள்ை தபான்தற,

அவராக

அவருக்கு

விருப்பமில்லாமல்

அலமதியின்

தவைியிட்டால்தான்

பிடியிலிருக்கும் உண்டு

என்று

ிலைத்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 134

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தயாசலையுடன் அமர்ந்திருந்தவைிடம், “ ீ, என்லைப் பத்திக் கவலலப்பட்டதா உமா

தசான்ைாங்க

மான்யா…

ான்

இப்ப

வாைற

இருக்தகன்… அதைால என்லைப் பத்திக் கவலலப்படாத… மாத்த

முடியாது…

காலத்ததாட

தபாம்லமகள்தான்…

மக்கு

லகயில

ிர்ையிக்கப்பட்ட

வாழ்க்லகயில

ிலறவா

டந்து முடிஞ்சது எலதயும்

எல்லாருதம

விலையாட்டு

வாழ்க்லகலயத்தான்

ாம

வாை

முடியும்…” என்று தசால்லவும், எதுவும் தசால்லாமல் அவர் தசால்வலத மட்டும் தகட்டவாறு அமர்ந்திருந்தாள். “பிடிக்கலலன்னு வைர்த்துக்

தவைிப்பலடயா

காத்திருந்தது

என்தைாட

பிரிச்சிட்தடதைான்னு

குற்ற

தபத்தவங்ககிட்டிருந்து

பிள்லை

தசான்ைதுக்கப்புறமும், தப்பு

உைர்ச்சி பிரியக்

மான்யா… மட்டும்

கற்பலைகலை

இந்தக்

குடும்பத்லதப்

மைசுக்குள்ை

காரைமாயிட்தடன்…”

என்று

இருக்கு… தசால்லவும்

அவருலடய மைதின் ஓட்டம் அவளுக்குப் புரிந்தது. “அந்தக் குற்றவுைர்ச்சிலய உன்ைால தபாக்க முடியும்… தாத்தா, பாட்டிலயப் பார்த்துப் தபசும்மா… அவங்க இல்லலன்ைா இந்த மாதிரி என்லைப் பார்த்திருக்கதவ முடியாது… இரத்த சம்மந்தமாை உறவுகதை மாறிப் தபாயிடும் தபாது, இன்லைக்கு வலரக்குதம இவங்க யாருதம மாறலல…” என்று உைர்ந்து தசான்ைார். சிறிது

தயக்கத்ததாடு,

காட்டலலன்ைாலும் தசால்லவும்,

“உங்கிட்ட

வருத்தப்படாத…

‘வட்டிைர் ீ

தன்லை

தவைிப்பலடயாப்

தகாஞ்சம்

முழுமைதாக

தகாஞ்சமா ஏற்றுக்

பாசத்லதக்

மாறுவாங்க…”

என்று

தகாள்ைவில்லல’

என்பது

புரிந்தது. “ ான்,

உங்ககிட்ட

தசால்வங்கைா? ீ

என்று

ஒண்ணு

தகட்கணும்…

தயக்கத்துடன்

அதுக்கு

தகட்டவைிடம்,

உண்லமயாை “இப்பதவ

பதில்

எல்லாம்

தகட்கணுமா?” என்றார். “இதுக்கு

மட்டும்

பதில்

தசால்லிடுங்க…”

என்று

தசால்லவும்,

அவருலடய

முகத்தில் சம்மதத்தின் அறிகுறி ததான்றியது. “ ீங்க ஏன் டாடிலய எதிர்த்துப் தபாராடலல… தபாலீஸ் கம்ப்லைண்ட் கூடக் தகாடுத்திருக்கலாம்…

இல்லலன்ைா

தகட்டிருக்கலாதம? தகாபத்லதக்

தகாச்சின்லலதய

த ருக்கு

த ர்

கூடக் காட்டாமத் திரும்பி வந்துட்டீங்க…” என்று

தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 135

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் முகத்தில் எந்த மாற்றமுமின்றி, “எைக்கும் தகாபம் வந்துது மான்யா… ஆைா, தகாபத்லதக் காட்டற உரிலம எல்லாருக்கும் கிலடச்சிடறதில்லல... அதுக்தகல்லாம் உடல்பலதமா,

ஆத்மபலதமா

பலதமாவாவது

இருக்கணும்…

இருக்கணும்… எதுவுதம

அட்லீஸ்ட்

இல்லாதவங்க

பைபலதமா, தகாபப்பட்டு

பதவி ஏதாவது

மாற்றத்லதக் தகாண்டு வந்திட முடியுமா?” என்று தகட்கவும், அந்த பதில் மைதில் வலிலயத் ததாற்றுவித்தது. “ ீ

கலகலன்னு

சிரிப்தபாட

அக்காதவாட

தசர்ந்து

விலையாடிட்டிருந்த…

அதுதான் என் கண்முன்ைால வந்துது… உங்கக்கா வசிை ீ பால் ததரியாம என்தமல விழுந்திடுச்சு…

ீ

மைலலல

பண்ைிடவான்னு

ஸாரிம்மா,

தகட்ட…

வரீங்கைாதைல்லாம்

ததரியாமப்

கண்லைத்

தகட்ட…

ஒண்ணு

பட்டுடுச்சு,

துலடச்சு

விட்டு

ததரியுமா?

அம்மான்னுதான் கூப்பிட்ட… ஒரு தவலை உமா மாதிரி

வலிச்சா

கிஸ்

விலையாட

அப்பதவ

என்லை

ிலைச்சு தமிழ்ல என்தைாட

தபசிருக்கலாம்… தராம்ப த ரம் தயாசிச்சுப் பார்த்ததன்…

ான் ஒதுங்கிப் தபாறதால

ஒரு குடும்பதம சந்ததாசமா இருக்கும்னு ததாைிச்சு…” என்று தசால்லி முடிக்கவும், அவளுலடய மைம் கைத்தது. கண்ைலர ீ அடக்கிக்தகாண்டு எதுவும் தபச மைமற்று எழுந்தவள், அவரருகில் வந்தாள். அலைத்துக் கன்ைத்தில் முத்தமிட்டு, “ஸாரிம்மா… ப்தரஷ் பண்ைாமக் கிஸ் பண்ைிட்தடன்…

தபாய்க்

குைிச்சிட்தட

வதரன்…

ட்தரயின்ல

வரும்

தபாதும்

குைிக்கலல…” என்று தசால்லிவிட்டு உலடலய எடுத்துக் தகாண்டு தசன்றாள். திலகத்து

ின்றிருந்த மலலர அவள் கவைிக்கவும் இல்லல. மைம் முழுக்க

அவருலடய வார்த்லதகதை அங்கிருந்து

ிலறந்திருந்தை.

தசல்வதற்கு

முன்பு,

சந்ததாசத்லதக் தகாடுக்க தவண்டும் என்று உடல் வந்தவள்,

தன்ைால்

முயன்றவலர,

அவருக்கு

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

ிலலலயக் கருத்தில் தகாண்டு விலரந்து குைித்து விட்டு தவைியில் வயதாை

புலகப்படங்கலை

முதியவலர

ிலைவு

எதிர்தகாண்டாள்.

கூர்ந்தவளுக்கு,

அவர்தான்

ஆகாஷ் ‘தபரிய

காட்டியிருந்த பாட்டி’

என்பது

புரிந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 136

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவருலடய

முலறத்த

பார்லவலயக்

கண்டு,

‘என்ை

புரியாமல், ‘சிரிக்கவா? தவண்டாமா?’ என்று பட்டிமன்றம்

தபசுவது’

என்று

டத்தி, லமயமாக ஒரு

புன்ைலகலயத் தவை விட்டாள். “கண்தகட்ட

பின்ைால

சூரிய

மஸ்காரம்

பண்ைவா

வந்திருக்க…

தவந்த

புண்ணுல தவலலப் பாய்ச்சாம சீ க்கிரம் கிைம்பற தவலலலயப் பாரு…” என்று அவர் தசான்ைதன் முதல் வரிதய புரியாமல் விைித்தாள். “தசத்தவங் லகயில தவத்தல பாக்குக் தகாடுத்த மாதிரிதய பாரு... அலல ஓயறததப்பதவா, தலல முழுகறததப்பதவா…” என்று தசால்லிவிட்டு அவர் தபாக்கில் தசல்லதவ, திருதிருதவன்று விைித்தாள். ‘ஏததா

தசால்லித்

தந்லததயாடு

இலைத்துத்

தன்லையும்

திட்டுகிறார்கள்’

என்ற அைவில் அவளுக்குப் புரிந்தது. ‘இதற்தகல்லாம் யாரிடம் விைக்கம் தகட்பது?’ என்று புரியாமல் சுற்றுமுற்றும் பார்த்தாள். சாய்வு

ாற்காலியில்

கூர்லமயாை

பார்லவலய

வசியவாறு ீ

அமர்ந்திருந்த

தபரியவலரப் பார்த்ததும், அவர்தான் தன்னுலடய தாத்தா என்பது புரிந்தது. பலைய

வாதைாலியில்

ஒலித்த

தசய்திலயக்

தகட்டவாதற

தன்லைப்

பார்த்தவரிடத்தில் தபரிதாக வரதவற்தபா, தகாபதமா ததன்படவில்லல. ‘சலைமற்ற

பார்லவயாதலதய

எதிராைிலய

எலட

தபாடுபவதரா?’

என்று

ிலைத்துக் தகாண்டாள். வலியச் தசன்று, “தாத்தா…

ான் தான் மான்யா…” என்று அறிமுகம் தசய்து

தகாண்டாள். “வாம்மா… பரவாயில்லலயா…” வரதவற்லப அவள் தபச்சுக்குரல்

த த்து என்று

வந்ததன்னு விசாரிக்கவும்,

மலர்

தசான்ைா…

அவளுலடய

இப்ப

முகம்

உடம்புக்குப்

மலர்ந்தது.

இந்த

ிச்சயம் எதிர்பார்க்கவில்லல. தகட்டு,

அலறக்குள்ைிருந்து

தவைிவந்த

பாட்டியிடம்,

அவதர

அறிமுகம் தசய்து லவத்தார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 137

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தந்லதலயப் தபற்றவர்கைிடம் தபசுகிதறாம் என்ற

ிலையில் குரல் கைக்க,

அவர் தகட்டவற்றிற்கு பதில் தசான்ைாள். பட்டும் படாமல் சில தகள்விகள் தகட்டவர், மறந்தும் தந்லதலயப் பற்றிய தபச்லச எடுக்காததிலிருந்து, ஓரைவு அவருலடய மை ிலலலய உைர்ந்து தகாள்ை முடிந்தது. அவரிடம் மலர் ஏதாவது தசால்லியிருக்க தவண்டும் என்பது புரிந்தது. விருப்பமிருக்கிறததா,

விருப்பமில்லலதயா

மலருலடய

தன்லை தவைிதயறச் தசால்லாமல், மைம் த ாகடிக்காமல்

வார்த்லதக்காகத்

டந்து தகாள்ளும் விதம்

அவைது மைலத த கிை லவத்தது. மாதக்கைக்கில் வருந்தியிருக்கிறாள். பார்க்காமல்

தந்லதலயப் ஆைால்,

பிரிந்திருக்கும்

இருபத்லதந்து

பிடிவாதத்துடைிருக்கும்

தபாதத,

வருடங்கைாகப்

தந்லதயின்

மைம்

தபற்றவர்கலைப்

குற்றம்

அதிகரித்துக்தகாண்தட

மலர்விைியும் வந்து தசரதவ, இைக்கமாை சூழ் ிலல

ிலவாததபாதும், ஓரிரு

தசல்வது தபாலிருந்தது.

வார்த்லதகள் இயல்பாகப் தபசமுடிந்தது. “உள்ை தபாய் தகாஞ்ச த ரம் சும்மாப் படுத்துக்க மான்யா… த த்து ஃபீவர் தராம்ப அதிகமா இருந்துச்சு… இவ்வைவு சீ க்கிரம் எழுந்து குைிச்சிருக்க… ஏதாவது ஒத்துக்காமப் தபாயிடப் தபாகுது…” என்று கரிசைத்துடன் தசான்ைார். உறக்கம்

வராத

தபாதும்,

வற்புறுத்தலுக்காகப்

படுத்திருந்தாள்.

சிறிது

த ரத்திதலதய, பிரபாகர் தன்லைப் பற்றி விசாரிக்கும் குரல் தகட்டு தமல்ல எழுந்து வந்தாள். லம்

விசாரிப்புகளுடன்,

முயற்சித்தவைின் மீ து

தபரியவர்கலையும்

இழுத்து

லவத்துப்தபச

ன்றியுைர்ச்சி ஏற்பட்டது.

“ஆச்சி! எதுக்கு இப்படி முணுமுணுன்னு தபசிட்டிருக்கீ ங்க… உங்க தபரன் கூட சண்லட

தபாட்டுட்டு,

அதுக்காகதவ

றுக்குன்னு

சந்ததாசமாப்

ாலு

தபசணும்

வார்த்லத ீங்க…”

தகட்டுட்டு

என்று

வந்திருக்காங்க…

பிரபாகர்

தசால்லதவ

ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 138

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “இததல்லாம் ஆச்சிலயக் கதரக்ட் பண்ற தடக்ைிக் மான்யா… உங்கப்பாலவத் திட்டிை ீங்கன்ைா

ஃப்தரண்ட்டாயிடுவாங்க…”

தசான்ைதபாது, “உங்க

ிதர்சைத்லத படிப்லபப்

என்று

விலையாட்டுப்

தபாலச்

ிலைத்து அவளுலடய முகம் வாடியது. பத்திை

கவலலலய

விடுங்க…

உங்கப்பாவுக்குப்

பிடிக்கலலங்கறதுக்காகதவ, ஆச்சி உங்கலைப் படிக்க லவப்பாங்க… அப்படித்தாதை ஆச்சி…” என்று தகலி தசய்வது தபாலக் தகட்டான். “தபாடா தபாக்கத்தவதை… கூலர ஏறிக் தகாைி புடிக்கற வைிலயக் காதைாம், வாைம் ஏறி லவகுண்டம் தபாைாப்லல்ல இருக்கு

ீ தசால்றது… இவங்கப்பன்

தசால்றததல்லாம்

பார்ப்பான்…

தகட்டுட்டுத்தான்

ததரியாதவனுக்கு,

ராத்திரில

மறு

தவலல

எருலமமாடு

ததரியுமா?

பகல்ல

அப்பன்

பசு

ாம மாடு

தசான்ைலதக்

தகட்டுப் தபாலைக்கச் தசால்லு” என்று தசால்லவும், மீ ண்டும் புரியாமல் விைித்தாள் மான்யா. “பிரபு!

லவகுண்டம்,

தகட்டவலையும்,

அலதக்

எருலமங்கறததல்லாம் தகட்டுப்

தபாங்கி

முயன்ற தாத்தாலவயும், பாட்டிலயயும்

என்ை?”

வந்த

என்று

சிரிப்லப

பரிதாபத்துடன்

அடக்கிக்

தகாள்ை

ிம்மதியாகப் பார்த்தான் பிரபு.

20 “இன்தைாருவாட்டி, வாயிலிருந்து தசய்தவாம்தை

தட்

வந்துதுன்னு ததரியாது…

மீ ன்ஸ்

வச்சுக்க

திஸ்

மான்யா,

எங்களுக்தகல்லாம்

மீ ன்ஸ்னு

ஏதாவது

அப்புறம்

ாங்தகல்லாம்

தகண்லட,

தகைத்தி

உன்தைாட என்ை அயிலர

மீ ன்ைாதான் ததரியும்… தவற மீ தைல்லாம் ததரியாது… என்ை… தசால்றது புரியுதா?” என்று மிரட்டுவது தபான்ற ததாைி ஒலிக்கவும், அலறக்குள்ைிருந்து எட்டிப்பார்த்தார் மலர்விைி. இரண்டு

ாட்கைாக

அவ்வப்தபாது

திருதிருதவன்று

விைிப்பலததய

வாடிக்லகயாகக் தகாண்டிருந்த மான்யாலவப் பார்த்ததும், அவருக்குப் புன்முறுவல் வந்தது. காண்பவலரக்

கவர்ந்திழுக்கும்

அவைது

முகத்தில்

வந்து

தபாகும்

பாவலைகலை ஆவலுடன் பார்ப்பலத வாடிக்லகயாக லவத்திருந்தார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 139

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவலைப் வயதுப்

பார்ப்பதற்குப்

தபண்கள்

ஆவலாகக்

மைிக்கைக்கில்

பங்காைிகைின் கிைம்பி

வடுகைிலிருந்து ீ

வந்திருந்தார்கள்.

தகள்விக்கலைகலைத்

அவலைதயாத்த

அவலைச்

சுற்றியமர்ந்து

அவள்

விைிப்பதும்

ததாடுப்பதும்,

டந்துதகாண்டிருந்தது. “அத்லத! என்ை இந்தப் பட்டாைதமல்லாம் இங்க தடரா தபாட்டிருக்கு…” என்று தகட்டவாறு அலறக்குள் நுலைந்தான் பிரபாகர். “தடய் தம்பி… உைக்தக இததல்லாம் ஓவராத் ததரியலல… என்தைாட மாமா தபாண்ணு

ஊர்லிருந்து

கிைப்பி விட்டது

அப்சரஸ்

மாதிரி

வந்திருக்கான்னு

இவங்கலைதயல்லாம்

ீதாதை… ஒண்ணும் ததரியாத மாதிரிக் தகளு…” என்று தசல்லமாகக்

கடிந்து தகாண்டார் மலர். “இந்த மாதிரி சிரிப்புச் சத்தம் எப்பவாவதுதான் இந்த வட்ல ீ தகட்குதுங்கத்லத… அதான்

மான்யாவுக்குத்

வந்ததன்…

துலையா

அவங்களுக்கு

உடம்பும்

இருக்கட்டுதமன்னு சரியாயிடுச்சு…

சும்மா

தசால்லிட்டு

உங்கலைதயல்லாம்

பார்க்க

வந்தவங்க பார்த்திட்டாங்க… இைிதமல் கிைம்பிடுவாங்கதாதை?” என்று தகள்விதயாடு ஏறிட்டான். “தரண்டு, தசான்ைாங்க…

மூணு

ாள்

தபரியவங்க

இருக்கட்டும், யாருதம

வந்து

எந்தக்

கூட்டிட்டுப்

தகள்வியும்

தபாதறன்னு அவகிட்டக்

உமா தகட்க

மாட்தடங்கறாங்க… எைக்கு ஒண்ணும் புரியலல…” என்று பதில் தசான்ைார் மலர். இருவரின் பார்லவயுதம தயாசலையுடன் மான்யாவின் மீ து பதிந்தது. சிரிப்புச் சப்தத்லதப்

தபரியவர்களும்

கண்டும்

காைாமல்

இரசிப்பலத

சிறிது

த ரம்

பார்த்தார்கள். “ஸ்ஸ்ஸ்… தசஞ்சாங்கைான்தை தலலயாட்டிட்டு…”

முடியலல ததரியலல… என்று

மான்யா…

உன்லைப்

எதுக்தகடுத்தாலும்

தசான்ை

தபண்,

பூம்பூம்

“என்ை

தபத்தாங்கைா, மாடு

பூம்பூம்

மாதிரிதய மாடுன்ைாத்

ததரியலலயா?” என்று தகட்டாள். அவசரமாக ‘ஆம்’ என்று தலலயாட்டியவள், ‘ஏதாவது தசால்வார்கதைா’ என்று குறுக்கும், த டுக்குமாகத் தலலயலசத்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 140

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சிரிப்லப

அடக்கியவாறு,

“ஏய்!

தராம்ப

ஓட்டாதீங்கடி…

புரியலலன்ைா

தசால்லிக் தகாடுப்தபாம்…” என்று தசான்ை மற்தறாரு தபண், “உைக்கு மாடு ததரியும் தாதை மான்யா?” என்று தகட்டாள். தவகமாக “ம்ம்… தகை…” என்று தசான்ைதும், “சரி சரி… த ா இங்கிலிபீச்சு… அது எப்படிக் கத்தும்னு ததரியுமா?” என்று தகட்டாள். “மூ…

மூ…”

என்று

தசால்லவும்,

“அததல்லாம்

உங்க

ஊர்ல

பீட்டர்

விடற

மாடுதான் அப்படிக் கத்தும்… எங்க ஊர்ல எல்லாம் ம்மா… அம்மான்னு தான் கத்தும்…” என்று

தசால்லவும்,

பட்தடன்று

வாலய

மூடிக்தகாண்டு

புரிந்ததற்கு

அலடயாைமாகத் தலலலய மட்டும் அலசத்தாள். “ஹாங்… வந்ததன்தை

இப்படித்

தலலலய

ஞாபகத்துக்கு

வரும்…

ஆட்டிைாதான், ம்மா

ம்மான்னு

எதுக்கு கத்தற

இலதச் மாடு

தசால்ல

பார்த்திருக்க

தாதை… ஆைா, இங்தகல்லாம் ஒரு வித்தியாசமாை மாடு இருக்கு… அது பூம் பூம்னு கத்தும்…” என்று தசால்லகயில் இலடயில் குறுக்கிட்ட தபண், “என்ை தசால்லித்தர ீ…

மாடு

கதறும்னு

தசால்லணும்…

இலக்கைப்படி

தசால்லிக்தகாடு…

ததரிஞ்சுக்கட்டும்…” என்று தசால்லிக் கண் சிமிட்டிைாள். “ம்ம்…

முதல்லலதய

முடியலல…

இதுக்கும்

தமலலன்ைா

தாங்காதுடா…

இலக்கைத்லத விட்டுடலாம்…” என்று பதில் தகாடுத்துவிட்டு, “மான்யா! அந்த பூம்பூம் மாடு, சிவப்புக் கலர்ல யாலை லசஸ்ல இருக்கும்… தகாம்பு

மட்டும்

மூணு

அடிக்கு

பாலஷல ஃபீட்… அந்த மாட்லட

இருக்கும்…

அடின்ைா

ததரியாதல்ல…

உன்தைாட

ீ பார்த்திருக்லகயா…” என்று தகட்கவும், உண்லமயா

தபாய்யா என்பது புரியாமல் ஆச்சர்யத்துடன் விைிவிரித்தாள் மான்யா. சிரிப்லபக்

கட்டுப்படுத்திக்

தகாண்டு

எழுந்து

வந்த

பிரபாகர்,

“ஏய்…

என்ை

ராகிங் பண்றீங்கைா? ஆச்சிலயக் கூப்பிடவா?” என்று மிரட்டலாகக் தகட்டான். சுற்றியிருப்பவர்கள் தபசுவதற்கு முன்ைால் அவசரமாகக் குறுக்கிட்ட மான்யா “தவண்டாம் பிரபு…” என்று தசால்லவும், தகள்வியாக ஏறிட்டான். “இவங்க தபசறது தகாஞ்சம்தான் புரியலல… ஆச்சி தபசறது தகாஞ்சம் மட்டும் தான்

புரியுது…

பூலைங்கறாங்க,

யாலைங்கறாங்க…

தலலதய

சுத்துது…”

என்று

பரிதாபத்துடன் தசால்லவும், தமல்லச் சிரித்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 141

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “அந்தப்

தபருசு

அப்படித்தான்

மனுஷங்கலைத் தவிர என்று

தகலியாகச்

ாய்,

எதுக்தகடுத்தாலும்

ரிதயல்லாம்

தசான்ை

பைதமாைி

தசால்லும்…

ல்லா உதாரைம் காட்டத் ததரியும்…”

தபண்லைக்

கண்டிப்புடன்

பார்த்த

பிரபாகர்,

“தபரியவங்கலை இப்படித்தான் தபசுலவயா தரகா…” என்று அதட்டிைான். அடுத்த த ாடிதய “சாரி அண்ைா…” என்று மன்ைிப்புக் தகட்டலத இரசித்தாள் மான்யா. அலைவருலடய மைதிலிருந்த

கலகலப்பும்

இறுக்கம்

தைர்ந்தது

அவளுலடய

மைதிற்கு

தபாலிருந்தது.

இதமாக

இருந்தது.

அலறக்குள்தைதய

அலடந்து

கிடப்பதிலிருந்து விடுதலல கிலடத்தது தபாலிருந்தது. முதல்

ாள்,

கடத்தியிருந்தாள். சூரிய

ஒைி

பைலமயாை

ததக்கு

டுவில்

அந்த

மரத்தூண்கள் வருமாறு

வட்லட ீ

ரசிப்பதில்

வட்டிற்குள்ளும் ீ

த ரத்லதக்

பிரம்மாண்டமாக

அலமக்கப்பட்டிருந்த

அலமப்தப

ின்று,

அவளுக்கு

வித்தியாசமாக இருந்தது. ‘இந்த அலமதியாை சூழ் ிலலலயயும், உறவுகலையும் ஒதுக்கிவிட்டு வாைத் தந்லதக்கு

எப்படிக்

கல்

த ஞ்சம்

வந்தததா!’

என்று

வருத்தத்துடன்

ிலைத்துக்

தகாண்டாள். தங்கைில் படாமல்

ிலைக்காமல்,

விருந்திைலரப்

தபாலப்

பட்டும்

டக்கும் தபரியவர்கைின் தபாக்கில், முதலில் கவலல ததான்றியது.

ஆைால், அப்படிதய

ஒருத்தியாக

இருபத்திரண்டு

அவலை

வயதில்

ஆலசதயாடு

‘தபத்தி’

என்று

வரதவற்பார்கைா

வந்து

என்று

ிற்கும்

தபாது

தன்லைதய

திட்டிக்

தகாண்டாள். தன்ைிடம்

பிரபாகர்

ஏததா

தகட்டலத

உைர்ந்து,

“என்ை

தகட்டீங்க

பிரபு…”

என்றாள். கிண்டலாகப் பார்த்து, “அஞ்சு தலலப் பாம்பு, ஒரு மூட்லட அரிசி விலையற தசடி, யாலை லசஸ்ல தரட் கலர் மாடுன்னு

இவங்க

தசால்ற கலததயல்லாம்

ம்பிக் தகட்கறீங்கதை… தராம்பக் கஷ்டம் மான்யா…” என்றான். ‘இத்தலை

த ரம்

தன்ைிடம்

கலதயைந்தார்கைா?

ிஜம்

தபாலதவ

தசான்ைார்கதை? சந்ததகப்பட்டுக் தகட்டாலும், ஒன்று தசர்ந்து சத்தியம் தசய்வது

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 142

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தபாலப்

தபசிைார்கைா?

என்று தன்னுலடய

ஆக

தமாத்தம்

முட்டாைாக்கி

விட்டார்கதை…

அய்தயா…’

ிலலலய எண்ைி, சுற்றியிருப்பவர்கலை முலறத்துப் பார்க்க

ிலைத்தவள், முடியாமல் கலகலதவன்று சிரித்தாள். அவளுலடய

டவடிக்லககதை

அன்லபயும்,

ட்லபயும்

ஏற்படுத்திக்

தகாடுப்பலத அவள் அறியவில்லல. அக்கா-தங்லக முலற, அத்லத தபண், மாமா தபண் என்தறல்லாம் அறிமுகம் தசய்திருந்தாலும்,

தற்தபாது

தங்கைில்

ஒருத்தியாக

ஏற்றுக்

தகாண்டு,

அவர்கள்

டத்திய விதத்தில் கவலலகலை மறந்தாள். “அததன்ை, டவுட் வந்தா பிரபு, பிரபுன்னு ஏலம் விடற…” என்று மான்யாவிடம் தகட்ட ராகவி, “தபர் தசால்லிக் கூப்பிடறலததயல்லாம் ஏன்னு தகட்க மாட்டீங்கைா அயித்தான்… ஆைா,

தகாபம்

தஸ்ஸு

வந்தா,

எங்கலைப்

புஸ்ஸூன்னு

தபசற

தபாங்கடின்தைல்லாம்

சின்ைப்

தபாண்லை

திட்டத்ததரியுதத…

வாங்க

தபாங்கன்னு

மரியாலதயாப் தபசறீங்கதை அயித்தான்?” என்று வம்பாக பிரபாகரிடம் தகட்டாள். அதற்கு பார்த்தாள்

மழுப்பலாக

மான்யா.

பதில்

அவைிடம்

தசால்லிவிட்டு தகட்க

ழுவியவலை

தவண்டுதமன்று

வருத்தத்துடன்

மைதில்

குறித்துக்

தகாண்டாள். அலைவரும் தசன்ற பிறகு, “உங்கலை விட சின்ைவதாதை… என்லையும் வா தபான்தை தசால்லலாதம… என்லை ரிதலடிவ்னு

ிலைக்கலலயா?” என்று தகட்டு

விட்டாள். ஏததா தசால்ல வந்தவன், வார்த்லதகலை விழுங்கிவிட்டு, “இப்ப தசான்ைா உங்களுக்குப்

புரியாது

மான்யா…

தசாந்தமா

ிலைக்கறதாலதான்

மரியாலதயாப்

தபசதறன்… தபர் தசால்லித்தாதை உரிலமயாப் தபசதறன்… அப்புறம் ஏன் உங்களுக்கு சந்ததகம் வருது… தாத்தா வர்றார் பாருங்க… அவதராட தபசுங்க…

ீங்களும் ஒரு

ஸ்தடப் எடுத்து வச்சாத்தான், அவரும் இறங்கி வந்து தபசுவார்…” என்று தசான்ைான். அலறகுலறயாகப் தபாக்கு. பூண்டு

தான்

வந்த

இதமாக

தபச்லச தபாது டந்து

மாற்றிச்

தசல்வது

அதிர்ச்சியலடந்தாலும், தகாண்டவன்,

தபாலிருந்தது

அவனுலடய

விலரவிதலதய அவ்வப்தபாது

ததாைலம தபசுவலத

ிறுத்திவிடுகிறாதைன்று தயாசித்தவாதற தாத்தாவின் அருகில் தசன்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 143

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தாத்தா… வயலுக்குப் தபாறீங்கைா?

ானும் சும்மா உங்கதைாட வரட்டுமா?”

என்று தகட்டவளுக்கு, ‘தசாத்துக்கு ஆலசப்பட்டு வந்திருக்கிறாய்’ என்ற வித்யாவின் குற்றச்சாட்டு

ிலைவிற்கு வந்தது.

‘தசாத்லதப்

பார்லவயிட

வருவதாக

ிலைத்துக்

தகாள்வாரா’

என்று

ஒரு

கைம் விதிர்விதிர்த்துப் தபாைாள். பதில் தசால்லும் முன்தப, “ ா.. ான்… வரலல… இதுவலரக்கும் வயதலல்லாம் பார்த்தது இல்லல… அதான் தவடிக்லக பார்க்கலாம்னு தகட்தடன்…” என்று முகம் கன்றச் தசால்லி முடித்தாள். அவருலடய முடியவில்லல.

முகத்தில் அவரிடம்

வந்து எப்படி

தபாை

உைர்லவ

எைிதாகப்

அவைால்

பைகுவததன்றும்

கைிக்க

அவளுக்குப்

புரியவில்லல. தபரிய மீ லசயும், திடகாத்திரமாை உருவமும் அவலைத் தள்ைிதய ிறுத்தியிருந்தை. “இந்த தவய்யில்

த ரந்தில

தவண்டாம்னு

ஒத்துக்காமப்

தபாயிடப்

தசால்ல

தபாகுது…

வந்ததன்

மான்யா…

இப்பத்தான்

மத்தியாை

தகாஞ்சம்

ததைிவா

இருக்க…” என்று தசால்லவும், அவளுக்கு மைம் த கிழ்ந்தது. “அக்கலறயில சரியில்லலன்னு வைிலயப்

தசால்றார்னு

தசால்லி

பார்த்தாப்

ிலைச்சுக்க

இங்தகதய

பரவாயில்லல…”

தவண்டாம்…

தங்கறதுக்கு என்று

ஐடியா

மறுபடியும் பண்ைாம,

தசால்லியவாறு

உள்தை

உடம்பு கிைம்பற நுலைந்த

வித்யாலவப் பார்த்ததும், அவளுலடய முகம் மாறியது. பதில்

தசால்லாமல்

இறுக்கத்துடன்

ின்றாள்.

மகலைக்

கண்டிப்புடன்

பார்த்துவிட்டு, “ ாலைக்குக் காலலயில தபாகலாம்மா… தகாஞ்ச தூரம் தபாைா ஆறு வரும்… அதுவலரக்கும் தபாயிட்டு வரலாம்…” என்று தசால்லிவிட்டுச் தசன்றார். வித்யா மீ ண்டும் தபசுவதற்கு முன்ைர், உள்ைிருந்து வந்த மலர்விைி, “வாங்க மதைி… த த்து இந்தப்பக்கதம வரலல…” என்று தகட்டுவிட்டு, “மான்யா…

ஸ்வட் ீ

தசய்யட்டுமான்னு

தகட்டதய…

ததலவயாைததல்லாம்

எடுத்து வச்சிருக்தகன்… உள்ை தபாம்மா…” என்று தசால்லியனுப்பிைார். வித்யாவிற்குத் தன்லைப் பிடிக்கவில்லல என்று உைர்ந்திருந்ததால், அவலர விட்டு

ஒதுங்கி

சலமயலலறக்குள்

புகுந்து

தகாண்டாள்.

அவ்வலறக்குள்ைிருந்த

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 144

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பாட்டி,

பார்த்ததுதம

புன்ைலக

தசய்தாலும்,

அவளுடன்

ஆர்வத்துடன்

தபச

முயலவில்லல. மலரிடமும், யாரிடமும்

தபச

பிரபுவிடமும்

தபச

முயலவில்லல.

முயன்ற

மறு ாள்

அைவு,

தாத்தாவுடன்

அவைாலும்

தபச

தவறு

தவண்டும்

என்று

முடிதவடுத்துக் தகாண்டாள். காலலயில் அலைப்பாதரைக்

விைித்ததழுந்து காத்திருந்தாள்.

விலரவாகத் ன்றாக

தவைிச்சம்

தயாராைவள்,

தாத்தா

பரவியதுதம,

“வாம்மா…

தபாயிட்டு வரலாம்…” என்றலைக்கதவ உற்சாகம் வந்தது. அந்த ஊலரப் பற்றியும், விவசாயத்லதப் பற்றியும் தபசியவாறு இலைந்து

டந்தவருடன்

டந்தாள்.

மாடுகலைப்

பார்த்துக்

அதிகாலலயிதலதய

தகாள்ை

வயலுக்கு

ியமிக்கப்பட்டிருந்த

தவலலக்கு

வந்தவர்கள்

தவலலயாட்கள், அலைவருக்கும்

அறிமுகப்படுத்தி லவப்பார் என்று அவள் எதிர்பார்க்கவில்லல. அவளுக்கு இைிய அதிர்ச்சியாக இருந்தது. ஆற்றங்கலரயின் அருகில் தசன்றதும், “தாத்தா! கிைம்பதறன்…

உமா

ஆன்ட்டி

வதரன்னு

ாலைக்கு

தசான்ைாங்க…”

ான் ஊருக்குக்

என்று

தசான்ைதும்

அவருலடய முகம் உைர்ச்சிகலைத் ததாலலத்தது தபாலாைது. “ ா.. ான் உங்கலைதயல்லாம் பார்க்க வரலாமா… அடிக்கடி வந்து டிஸ்டர்ப் பண்ை

மாட்தடன்…

எப்பவாவது

வரலாமா?”

என்று

தயங்கித்

“ ீ

வரதுன்ைா

தயங்கி

தகட்க

ிலைத்தலதக் தகட்டுவிட்டாள். முகம்

இைகப்

பார்த்தவர்,

மட்டும்

எப்ப

தவணும்ைாலும்

வரலாம்மா…” என்று தசால்லவும், ‘ஒருதபாதும் தந்லதலய அலைத்து வராதத’ என்று பூடகமாகத் ததரிவித்தலதப் புரிந்து தகாண்டு, சரிதயன்று தலலயலசத்தாள். அருகிலிருந்த லவத்துவிட்டு,

ிலத்தில்

“மலதராட

தாத்தா,

சமாதி அப்பா

தபான்றிருந்ததற்கு சமாதிதயல்லாம்

விைக்தகற்றி

இங்கதான்

இருக்கு

மான்யா… அண்ைதைாட உடம்பு மட்டும் தவடிகுண்டால சிலதஞ்சு தபாச்சு… இது அவங்க பரம்பலரச் தசாத்து… எப்பவும் விைக்தகத்தி லவப்தபாம்….” என்று தசான்ைார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 145

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவருலடய கடலமகலைச் தசய்யும் வலர காத்திருந்தவள், “மலரம்மாலவ சின்ை

வயசிலிருந்தத

ததரியுமா

தாத்தா?

டந்து

வர்ற

தூரத்திலதான்

அவங்க

வயலும் இருக்கு…” என்று தகட்டாள். “அவங்க கிதலாமீ ட்டர் ஊர்ல

வடு ீ

ஊதராட

தபாகணும்…

இருக்கற

தயாசிக்காம

அடுத்த

ஊர்

கால்வாசி

தமச்ச ிலம்

மூலலயில வாழ்ந்த அவங்க

இருக்கு…

குடும்பம்

இங்கிருந்து

தரண்டு

அவங்கதைாடது…

மூதாலதயர்

தசாத்து…

ாட்டுக்காகவும், மத்தவங்களுக்காகவும் தயாசிச்சு இந்த

இந்த

சுய லமா ிலலலமக்கு

வந்துட்டாங்க… எத்தலைதயா குடும்பம் அவங்க தயவால வாழுது… எங்க தாத்தா காலத்திலிருந்தத தசான்ைவரது

எங்களுக்கு

ிலறய

உதவி

பண்ைிருக்காங்க…”

என்று

ிலைவுகள் எங்தகா சுைன்றை.

“மலதராட

அப்பா

குலறச்சிட்டாங்க…

இறந்ததுக்கப்புறம்,

அவங்கண்ைனும்

தபார்ல

தவைியுலகத்

ததாடர்லபதய

இறந்ததுக்கப்புறம்

ஆண்வாரிதச

இல்லாமப் தபாயிடுச்சு… ஒரு காலத்தில முன்னூறு ஏக்கர் வச்சிருந்தவங்க, மூணு ஏக்கர்

ிலத்தில

கஷ்டப்பட்டாங்க…

அம்மாவும்,

பாட்டியும்

தசர்ந்து

மூணு

தபாண்ணுங்கலை ஆைாக்க த ரங்காலம் பார்க்காம வயல்ல தவலல தசய்வாங்க… எங்கப்பாதான் மைசு தாங்காம அந்த வட்லிருந்து ீ தபாண்ணு எடுக்கலாம்னு முடிவு பண்ைிைார்...

எங்க

எல்லாருக்குதம

ன்றியுைர்ச்சி

என்று தசால்ல வந்தவர், தபச விரும்பாதவராக

ிலறய

இருந்தது…

ஆைா…”

ிறுத்திக் தகாள்ைவும், மைம் கைக்க

அங்தகதய அமர்ந்தாள்.

21 “என்ைம்மா கால் வலிக்குதா?” என்று தகட்ட தாத்தாவிடம், இல்லலதயன்று தலலயலசத்தாள் மான்யா. “மைசுதான்

கைமா

இருக்கு

தாத்தா…

என்ை

டந்ததுன்னு

ீங்கைாவது

தசால்வங்கைா?” ீ என்று தகட்கவும், அவலைதய சில த ாடிகள் பார்த்தார். “என்ை ததரியணும் உைக்கு?” என்று தகட்டவரிடம், “எல்லாதம ததரியணும் தாத்தா…

மலரம்மா

டாடிகிட்டக்

தகட்டா,

வாழ்க்லகயில சரியா

எந்த

என்தைன்ை பதிலும்

டந்ததுன்னு

கிலடக்கலல…”

என்று

ததரியணும்… தவறுப்புடன்

தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 146

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவர் தபால, ‘மகைின் திருமைத்திற்குப் தபண்பார்க்கச் சம்மதம் தகட்டது, அம்மாவும் தங்லகயும் பார்த்து முடிவு தசய்தாதல தபாதுதமன்று தசான்ைது, மலரின் புலகப்படத்லத அனுப்பி லவத்தது’ என்று அவளுக்குத் ததரிந்த விபரங்கலை ஒவ்தவான்றாகச் தசான்ைார். “ஒரு

மாசம்

லீவ்ல

கல்யாைத்லத முடிச்சிட மாட்டான்னு

ஊருக்கு

வதரன்னு

ிலைச்தசாம்…

தசான்ைதால,

ம்ம பிள்லை

அந்த

லீவ்ல

ம்ம தசால்லலத் தட்ட

ிலைச்சு ஏற்பாடு பண்ைிட்தடாம்… அதுதான்

ாங்க பண்ைிை தப்பு…”

என்று தவதலையுடன் தசான்ைார். அவருலடய

தவதலைலய

அவைால்

புரிந்து

தகாள்ை

தபரும்பாலாை தபற்தறார்கள் பிள்லைகைின் மீ து லவக்கும்

முடிந்தது.

ம்பிக்லக அது.

ஆைால், அப்படி சுதந்திர மைப்பான்லம தகாண்ட தந்லத, தன் விஷயத்தில் டந்து தகாண்டலத அவைால் ஒப்புக் தகாள்ை முடியவில்லல. ‘வசதி,

அந்தஸ்து

திருமைத்லத

ஒத்துக்

தகட்காமதலதய

என்று

எல்லாதம

தகாண்டார்.

அக்கா

கைவரின்

இருந்ததால்

ஆைால்,

அக்காவின்

தன்னுலடய

உறவிைனுக்குத்

காதல்

விருப்பத்லதக்

திருமைம்

தசய்ய

முடிதவடுத்தது ஏன்?’ என்று தகாபம் வந்தது. ‘இது தபான்றவர்கதைல்லாம் தவடதாரிகள்…. தங்களுக்தகன்று வரும் தபாது யாருலடய

தபச்லசயும்

தகட்க

தவண்டியதில்லல

என்று

ிலைப்பார்கள்…

மைதிற்குள் ஒைிந்திருக்கும் அதிகாரம் தசய்யும் மைப்பான்லம தலலதூக்குலகயில், உடன்

இருப்பவர்கதைல்லாம்

கீ ழ்ப்படிய

தவண்டுதமன்று

ிலைப்பார்கள்…’

என்று

அவளுக்குத் ததான்றியது. மலலரப் தபண் பார்த்த அன்தற ாட்கைில்

திருமைமும்

லவக்க

ிச்சயதார்த்தம் லவத்துக் தகாண்டு, பத்து தவண்டுதமன்று

அவரது

தந்லத

தசால்லிவிட்டலதத் ததரிவித்தார். “பிடிச்சிருக்கா,

பிடிக்கலலயான்னு

அவன்கிட்டக்

தகட்காம

விட்டுட்தடாம்…

அவனுக்கு ஏதைா பிடிக்காமப் தபாயிடுச்சு… ஆரம்பத்திலலதய வித்யாகிட்ட சின்ைச் சின்ைக்

குலற

தசால்லிட்டிருந்திருக்கான்… உைக்குப்

பிடிச்ச

மாதிரி

அண்ைிலய

மாத்திடலாம் அண்ைான்னு அவளும் தபருசாக் கண்டுக்கலல…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 147

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தபாண்ணு பிடிக்கலலன்னு தசால்லி, கல்யாைத்லத

ிறுத்தச் தசான்ைதும்,

எங்கப்பா ருத்ர தாண்டவம் ஆடிட்டாரு…

ான் வர்றதுக்குள்ை கல்யாைத்லத எதுக்கு

முடிவு

என்ை

பண்ைிை ீங்கன்னு

முடியும்…

தாலி

கல்யாைமாைா

தகட்டான்…

கட்டலலன்ைா சரியாப்

உயிலர

தபாயிடும்னு

தசால்லி

கல்யாைத்லத

விட்டுடுதவன்னு ிலைச்தசாம்…

எங்கப்பா

அப்படி

ிறுத்த

மிரட்டிைார்…

ிலைச்சததல்லாம்

எங்க தப்புதான்…” என்று வருத்தத்துடன் தசான்ைார். வித்யாலவவிட, தபரும்பான்லமயாை

ிச்சயம்

மலர்

தமிழ் ாட்டுப்

தபண்கள்

அதிக உயரதமா இல்லாத தபாதும்

அைகுதான்.

அவள்

பார்த்த

அைகிகள்தான்.

பை ீரிடும்

ிறதமா,

அவர்கைிடம்

ஏததா ஓர் ஈர்ப்பு

இருப்பதாகத்

ததான்றியது. கரத்தில் வைரும் தராஷிைிதய தபற்தறாரின் விருப்பத்லத முதன்லமயாகக் கருதுவாள்.

ஆைால்,

கிராமத்தில்

வைர்ந்த

தந்லதக்கு

மலலரப்

பிடிக்காமல்

தபாைதன் காரைம் என்ைதவன்று அவளுக்குத் ததரியவில்லல. ஒரு

தவலை

அவர்

தசால்வலதக்

தகட்காமல்,

கட்டாயப்படுத்தியதால்,

தவறுப்லப வைர்த்திருப்பாதரா என்று எண்ைிக்தகாண்டாள். தாத்தாவின்

முகத்லதப்

பார்க்லகயில்

அவரும்

பலைய

ிலைவுகைில்

மூழ்கியிருப்பது ததரிந்தது. மலருலடய கிராமத்துத் ததாற்றம், அவர்கைது சின்ை ஓட்டு வடு, ீ தவள்லைச் தசலல

கட்டியவாறு

வயலில்

தவலல

பார்த்த

அம்மா,

காது

வைர்த்து

தபரிய

கம்மல் தபாட்டு தவற்றிலலலய தமன்று தகாண்டிருந்த பாட்டி, எண்தைய் வைியும் முகத்ததாடு

ீண்ட பின்ைலிட்டு

ாகரீகம் அறியாத தங்லககள் என்று

எதுவுதம

பிடிக்கவில்லல என்று தந்லத அடுக்கிய காரைங்கலைதயல்லாம் ஒவ்தவான்றாய்ச் தசான்ைார். கிராமத்தில்

ஆசிரியர்

பயிற்சிலய

முடித்துவிட்டு

தகாண்டிருந்த ஒதர தபண், தபாறுப்பாை அவைது யாருலடய தகாண்ட

தயலவயும்

எதிர்பார்க்காமல்

லவராக்கியமாை

தாயார்

தசன்று

டத்லதகள், அன்பாை குடும்பம்,

உலைப்லப

என்று

கல்லூரிக்குச்

மட்டுதம

அவர்களுக்குப்

மூலதைமாகக்

பிடித்தததல்லாம்,

மகனுக்குப் பிடிக்காமல் தபாைலதச் தசான்ைார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 148

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் திருமைத்திற்குப்

பிறகு

ஐந்து

ாட்கள்

டந்தததல்லாம்

அவளும்

அறிந்திருந்ததால், அவர் தசால்வலத தமைைமாகக் தகட்டுக் தகாண்டாள். “திடீர்னு ஒரு வட்டுக்கு ீ அவலை

ான்

ாள் தபான் பண்ைி, மலதராட வாை முடியாது, அவ இருக்கற

வரமாட்தடன்,

வட்லட ீ

விட்டு

டந்தது

சட்டப்படியாை

அனுப்புங்கன்னு

கல்யாைமும்

தசால்லிட்டான்…

இல்லல,

அவன்

மாறதவ

மலைவின்தை

ஒத்துக்க

இல்லலன்னு அதிர்ச்சியாயிட்தடாம்… தசன்லைக்கு மாட்தடங்கதறன்,

மலலரக்

குடும்பம்

கூட்டிட்டுப் டத்தச்

தபாதைன்…

தசால்றீங்க,

முடியாதுன்னு

தசால்லிட்டான்…

ஷிப்புக்குக் கிைம்பிட்டிருந்தவனுக்கு, முடிஞ்ச வலர புத்தி தசால்லிப் பார்த்தததன்… தகட்கதவ இல்லல… தவற வைியில்லாம திரும்பி வந்துட்தடன்…” என்று தசான்ைார். மலருக்கு காத்திருக்குமாறு

அந்த

விஷயதமல்லாம்

தசான்ைது,

தகாள்வாதைன்று

சிறிது

ிலைத்தது,

ததரிய

ாட்கள்

அடுத்த

விடாமல்

தசன்றால்

விடுமுலறக்கு

மைம்

தபாறுலமயாகக் மாறி

ஏற்றுக்

வரும்தபாது

உடன்

அனுப்பிலவக்கத் திட்டமிட்டிருந்தது, அதுவலர படிப்புத் தலடப்பட தவண்டாதமன்று கல்லூரிக்கு

அனுப்பிப்

படிக்க

லவத்தது

என்று

அவள்

தகட்டதற்தகல்லாம்

தபாறுலமயாக பதில் தசான்ைார். ‘ஒரு

தவலை

கூட்டுக்

குடும்பமாக

ஒதர

வட்டில் ீ

இருந்திருந்தால்,

காலப்தபாக்கில் மைமாற்றம் வந்திருக்கலாம்… தந்லதயினுலடய பைி கப்பலுக்குள் இருந்ததபாது, மலர் ஒரு பக்கம் இருக்கதவ, குைத்லத அறிந்து தகாள்ை முடியாமல் தபாய்விட்டது… தாத்தா கட்டாயப்படுத்தியது பிடிக்காமல் மைம் முழுக்க தவறுப்லப மட்டுதம வைர்த்திருக்க தவண்டும்…’ என்று “எங்கப்பா எப்படியும்

எதுக்தகடுத்தாலும்

வட்டுக்கு ீ

வந்து

தாதை

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

அவலைக் தீருவ,

கண்ட்தரால் எப்படி

பண்ை

வாைாமப்

ிலைச்சார்…

தபாயிடதறன்னு

பார்க்கதறன்னு சவால் விட்டார்… ான் தசான்ைலத மாட்தடன்னு

பிடிவாதம்

ீங்க

தகட்கலலதய,

பிடிச்சான்…

தரண்டு

ீங்க

தசான்ைலத

தடலவ

ஊருக்கு

ானும்

தகட்க

வந்தவன்

எங்க

வட்டுக்தக ீ வரலல… தசாந்தக்காரங்க வட்ல ீ தங்கிட்டு வரமாட்தடன்னு தசால்லாம தசால்லிட்டுப் தபாயிட்டான்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 149

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வித்யாவும், அம்மாவும்தான் தராம்பப் தபாராடிைாங்க… இப்படித்தான் தரண்டு வருஷம் தபாச்சு… மலரும் படிப்லப முடிச்சிட்டா… கப்பல் தவலலலய மாத்திட்டு விசாகப்பட்டிைத்துக்கு வந்துட்டான், குவாட்ரஸ் எல்லாம் இருக்குன்னு ததரிஞ்சதும், ஒரு

முடிவுக்கு

வரணும்னு

எல்லாரும்

தசான்ைவரின் முகத்தில் தவதலை எத்தலை

காலமாைாலும்,

தசர்ந்து

கிைம்பிப்

தபாதைாம்…”

என்று

ிரம்பியது. யாராலுதம

மறக்க

முடியாதவாறு

தந்லதயின்

டவடிக்லககள் காயப்படுத்தியிருப்பது புரிந்தது. “தபாறுலமயா வரச்தசான்தைாம்…

விைக்கிச்

மலலர

தசான்தைாம்மா…

ஃப்தரண்ட்

மாதிரி

ிலைச்சுப்

தசால்லிப் பார்த்ததாம்… யார் தபச்லசயும் தகட்கற கண்ட்தரால் பண்ை

ஒரு

மாசம்

பைகிப்

ஊருக்கு

பாருன்னு

கூட

ிலலலமயில அவன் இல்லம்மா…

ிலைச்ச தாத்தா தமல இருந்த தகாபதமல்லாம், மலர் தமல

தவறுப்பா மாறிடுச்சு… மலதராட தபாயிடுச்சாம்

அம்மாலவக் அவனுக்கு…

கூட்டிட்டுப்

இந்தமாதிரிப்

தபாைது

தகைரவக்

பட்டிக்காட்லட

குலறச்சலாப்

மாமியார்னு

எப்படிச்

தசால்லுதவன்னு தகாபப்பட்டான்… தாத்தாவுக்குக் தகாபம் வந்து அடிக்கப் தபாயிட்டார்… அவதராட சட்லடலயதய எட்டிப்

பிடிச்சுட்டான்…

இருக்கற

தகாபத்லததயல்லாம்

மலதராட

அம்மா

தமல

காட்டிட்டான்… அவங்க கால்ல கூட விழுந்து பார்த்திருக்காங்க… அவன்

தபசிைததல்லாம்

ததலவயில்லாத பண்ைிட்டான்…”

உங்கிட்ட

வார்த்லதகலைதயல்லாம் என்று

தசால்லவும்,

தசால்லக்கூட தபசி,

அவளுக்குத்

முடியாதும்மா…

தராம்பப்

தபரிய

தப்புப்

ததரிந்திருந்ததால்

கண்கைில்

மலதராட

எங்கலைக்

ீர்வைிய அமர்ந்து விட்டாள். “இைிதமல்

தபசதவ

தவண்டாம்னு

தசால்லி

அம்மா

கூட்டிட்டு வந்துட்டாங்க… எங்களுக்கு எதுவுதம புரியலல… ட்தரயின்ல வரும்தபாது உங்க பாட்டிகிட்ட எல்லாத்லதயும் தசால்லிக் கதறிைவங்கதான்… அப்படிதய தபாய்ச் தசர்ந்துட்டாங்க… அப்பக்கூட என்ை புள்லையப் தபத்திருக்கீ ங்கன்னு ஒரு வார்த்லத தகட்கலல…” என்று அன்லறய “இப்படி

மைலசயும்,

ிலைவுகைில் ஆழ்ந்தார்.

உயிலரயும்

தகால்றவன்

ாட்டுக்கு

தசலவ

தசஞ்சு

என்ைத்தக் கிைிக்கப் தபாறான்… தீவிரவாதிகலைக் தகான்னுட்டுச் தசத்திருந்தாக் கூட

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 150

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அழுதிருக்க

மாட்தடங்க…

தபத்ததாம்னு பாட்டிதான்

ிலைச்சு

அப்படி

கண்கைில் வைியும் “சாவுக்கு உங்கப்பாவுக்கு

ாட்டுக்காக

தசத்தான்னு

என்லையும்

அழுதாங்க…”

உயிதராட

என்று

சந்ததாசப்பட்டிருப்தபன்… தகான்னுட்டாதைன்னு

எங்தகதயா

தவறித்தவாறு

ஏன் உங்க

தசால்லவும்,

ீலரத் துலடக்க மறந்து அமர்ந்திருந்தாள்.

வரச்தசால்லியும், தபான்

தபசிைதுக்கு

பண்ைிதைாம்…

உங்க

மன்ைிப்புக் பாட்டி

தகட்கச்

தகஞ்சிக்

தசால்லியும்

கதறிப்

பார்த்தும்

முடியலல… இைிதமல் வட்டுக்கு ீ வரதா இருந்தா மலதராட கைவைா மட்டும் வா, இல்லலன்ைா வாசல்படிலயக் கூட மிதிக்காதத, எைக்குப் புள்லைதய இல்லலன்னு முடிவு

பண்ைிக்கதறன்,

தசால்லிட்டா…

எைக்குக்

அதுக்கப்புறம்

தகாள்ைி

அவன்

வரதவ

லவக்கக்

கூட

இல்லல…”

ீ

வரக்கூடாதுன்னு

என்று

தபருமூச்சுடன்

தசான்ைார். “ஊதர தவண்டாம்னு தடுத்தும், யார் தபச்லசயும் தகட்காம சம்மந்தி சாவுக்கு உங்க

பாட்டி

தமாட்லடயடிச்சிட்டா,

அவங்க

உடம்புக்கு

மலலரத்

தீ

லவக்கச்

தசான்ைா… ஊர் எதிர்த்தாலும், இந்த வயதலாட மூலலலதான் எரிச்தசாம்…” என்று தசான்ைதும் திலகத்துப் தபாய்ப் பார்த்தாள். அலமதியாை குைத்துடன், தவலலகலை மட்டுதம தசய்யும் பாட்டியின் மை உறுதி அவலை ஸ்தம்பித்துப் தபாக லவத்தது. “அதுக்கப்புறம் ஒரு முலற வித்யாதவாட வட்டுக்கு ீ வந்தான்… மலருக்கும், அவனுக்கும்

சம்மந்ததம

இல்லலன்னு

ஏததா

தபப்பர்ல

எழுதி,

மலர்கிட்டக்

லகதயழுத்து வாங்கித் தரச் தசால்லிக் தகட்டிருக்கான்… அவலைத் தலல முழுகிட்டு மலருக்கு இன்தைாரு கல்யாைத்லதப் பண்ைி லவப்தபாம்னு தசால்லிட்டார்…

உங்க

பாட்டி

தசான்ைா…

லகதயழுத்துப்

எங்கப்பாதான்

தபாடக்

ஒத்துக்க

கூடாதுன்னு

மாட்தடன்னு

மலருக்கு

உத்தரவு

தபாட்டுட்டார்… அவதராட பிடிவாதத்லதயும் மாத்த முடியலல…” என்று தசால்லவும் பிரச்சலையில்

மறுபாதி

தகாள்ளுத்

தாத்தாவிடம்

இருந்திருக்கிறது

என்பலதப்

புரிந்து தகாண்டாள். “தரண்டு தசாத்லதப் இருந்த

ாள் தசாந்தக்காரங்க வட்ல ீ தங்கியிருந்தவன் வக்கீ லல அனுப்பி,

பிரிச்சுக்

தகட்டான்…

தசாத்லததயல்லாம்

ாங்க

எதுவும்

வித்துட்டு,

தாத்தா

தசால்லாததால, தசாத்துல

அவன்

தபர்ல

பங்குதகட்டு

தகஸ்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 151

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தகாடுத்துட்டுப்

தபாயிட்டான்…”

என்று

தசால்லவும்,

வித்யாவின்

மைதில்

தவைிப்பட்ட தகாபம் எதைாதலன்று புரிந்தது. “அதுக்கப்புறம்

வரதவ

இல்லல… விசாகப்பட்டிைத்தில

தவலல

பார்த்தவன்

எங்க தபாைான்னும் ததரியலல… த ர்ல தபாய் விசாரிச்சுப் பார்த்ததன்… மும்லபல இருக்கறதாச் தசான்ைாங்க… எங்தகங்க தபாய்த் ததட முடியும்… எைக்கு தவறுத்துப் தபாச்சு…”

எைவும்,

அதுதான்

தபயலரயும்

மாற்றிக்தகாண்டாதர

என்று

கசப்புடன்

ிலைத்துக் தகாண்டாள். “எங்கப்பாதவாட தபாச்சு…

ாங்க

தசஞ்தசாம்…

ம்பிக்லகயும், பிடிவாதமும் தகாஞ்சம் தகாஞ்சமாத் தைர்ந்து

பண்ைிை

மலலரப்

தப்புக்குப்

படிக்க

வச்சு,

பிராயச்சித்தமா

ஸ்கூல்ல

அவங்க தங்கச்சிங்க கல்யாைத்லத முன்ைால

எங்கைால

தவலல ின்னு

வாங்கிக்

முடிஞ்சலதச் தகாடுத்ததாம்…

டத்தி வச்தசாம்…” என்று

தசான்ைதும், தந்லதயின் தவறுக்காக வட்டிைர் ீ தசய்த முயற்சிகள் அவலை த கிை லவத்தை. “இந்த வட்லட ீ விட்டுப் தபாயிடதறன்னு பலமுலற மலர் தகஞ்சிக் தகட்டா… அவருக்குப்

பிடிச்ச

மாதிரிக்

ஒவ்தவாருமுலறயும்

கல்யாைம்

பண்ைி

லவங்கன்னும்

தசான்ைா…

ம்பிக்லக தகாடுத்தது எங்க தப்பு… அவலைப் பத்திப் தபசிப்

தபசிதய மைசில பதிய வச்சது எங்க தப்பு… அவங்கம்மா சாவுக்குப் பிறகு, என்ை டந்தாலும் இந்த வட்லட ீ விட்டுப் தபாகக்கூடாதுன்னு சத்தியம் வாங்கிட்தடாம்…” என்றவருலடய முகத்தில் தவதலை படிந்தது. “இன்தைாரு

கல்யாைம்

பண்ைிைது

தகாடுக்கலாம்னு வித்யாகூட தசான்ைா… முதல்

முலறயாப்

பிடிவாதம்

பிடிச்சா…

ததரிஞ்சதும்,

தபாலீஸ்

கம்லைண்ட்

ாங்க தசால்றலதக் தகட்க மாட்தடன்னு தகாஞ்ச ாள்ல

மைதசாடஞ்சு

தபாய்

எங்கப்பா, மலதராட பாட்டின்னு ஒவ்தவாருத்தரா இறந்திட்டாங்க… காலம் கடந்து, இன்தைாரு கல்யாைத்லதப் பத்திப் தபசிைப்ப மலர் ஒத்துக்கதவ இல்லல… எங்க தபாண்ைா எங்கதைாட இருக்கா…” என்று தசால்லி முடித்தார். ஒரு மாதம், ஒரு வருடம் என்று கடலமக்காகச் தசய்யாமல், இருபத்லதந்து வருடங்கைாக மலருக்குத் துலையாக

ிற்கும் குடும்பத்லதப் பார்க்கப் தபருலமயாக

இருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 152

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வட்டிற்குத் ீ திரும்பி வருலகயில், மைம் முழுக்க சிந்தலை வயப்பட்டிருந்தது. இரண்டு

தபருலடய

பிடிவாதத்திைால்,

சிக்கி

சின்ைாபின்ைமாைது

மலருலடய

வாழ்க்லகதான் என்று அவளுக்குத் ததான்றியது. ‘தந்லதயுலடய

தாத்தாவிற்கும்

டந்த

தவறில்

பங்கிருந்த

தபாதும்,

தந்லதயின் முலறயற்ற தபச்சுக்கள் அலைவரின் மைதிலும் எத்தலை தவதலைலய ஏற்படுத்தியிருக்கின்றை’ என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது. ‘மகலைதய

ஒதுக்கி

லவத்துவிட்டு,

மருமகலை

மகள்

தபாலப்

பார்த்துக்

தகாள்ளும் குடும்பத்தில் பிறந்த தந்லத, மலருலடய மைலதப் புரிந்து தகாள்ைாமல் த ாகடித்துவிட்டாதர!’ என்று வருந்திைாள். தயாசலையில் தசய்யவில்லல.

தைிலமயில்

தைிலம

அலமதிக்குள்ைிருக்கும்

கிலடத்தவுடதைதய, ஆகாஷின்

பிரவாகிப்பலத அவைால் தடுத்து ாைாக

ாைாக

அமர்ந்தவலை

சூழ் ிலல

யாரும்

அவ்வைவு

ிலைவுகள்,

ததாந்தரவு

த ரம்

ஆழ்கடலின்

அலலகடலாய்ப்

தபாங்கிப்

ிறுத்த முடியவில்லல. கருதி

அழுலக

மட்டுப்பட்டாலும்,

அவனுலடய

தபச்சுக்கைின் வரியம் ீ மட்டும் குலறவதாக இல்லல. தன்ைிடம் வாழ்க்லகயில்

தசான்ைது டந்து

தபாலத்தான்

முடிந்தவற்லறச்

தபரியவர்கள்

தசால்லியிருக்கக்

அவைிடமும் கூடுதமன்று

மலரின் எண்ைிக்

தகாண்டாள். ‘தைக்குத் ததரிந்ததால், அதிகம் தகட்காமல் விட்தடாம்… துருவிக்

தகட்டு

அலைத்லதயும்

ததரிந்து

தகாண்டிருப்பான்…

ிச்சயம் துருவித் பல

காலமாகத்

தந்லதயின் மீ து தகாபத்லத வைர்த்திருக்க தவண்டும்’ என்று யூகித்தாள். என்தைன்ைதவா

டந்திருந்தாலும்,

அவைால் எப்படிச் தசால்ல முடிந்தது?

‘என்லைக்

காதலிக்கவில்லல

லடதபற்ற திருமைத்லத எள்ைி

என்று லகயாட

முடிந்தது? தந்லதயிடம் பைம் தகாடுத்து அலைத்துச் தசல்லுமாறு கூற முடிந்தது? என்தறல்லாம் தகள்விகள் எழுந்தை. ‘ ான் லவத்த தவண்டுமாைாலும்

ம்பிக்லகலய அவன் துைியைவும் லவக்கவில்லலதய… எப்படி தூக்கிப்தபாட

என்

மைம்

விலையாட்டுப்

தபாருைா?’

என்று

ிலைத்துத் தலலயலையில் முகம் பதித்தவைது கண்கள் கண்ைலரப் ீ தபாைிந்தை.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 153

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

22 “காக்காய் சும்மாவா

ிறத்லத மாத்திைாலும், கடன் வாங்கற குைத்லத மாத்தாதுன்னு

தசான்ைாங்க…

ம்ம

ஊருக்கு

வந்தாலும்,

வடக்கத்திக்காரங்க

மாதிரி

தபாசுக்கு தபாசுக்குன்னு கட்டிப் பிடிச்சு முத்தம் தகாடுக்குது…” என்று உமாலவயும், தராஷிைிலயயும்

அலைத்துக்

கன்ைத்தில்

முத்தமிட்ட

மான்யாலவப்

பார்த்துச்

தசான்ைார் ஆச்சி. “இவங்கதான்

அந்தப்

பைதமாைி

ஆச்சியா?”

என்று

கிசுகிசுப்பாகக்

தகட்ட

தராஷிைிலயப் பார்த்து முறுவலித்தாள் மான்யா. கண்ை ீருடன்

விசாகப்பட்டிைத்திலிருந்து

கிைம்பிய

ததாைியின்

முகத்தில்

முறுவலலப் பார்த்ததும் தராஷிைிக்கு மகிழ்ச்சி தபருகியது. அறிமுகப்படுத்தி லவத்ததற்குப் பிறகு, உமா இயல்பாக வட்டிைருடன் ீ தபசத் ததாடங்கி

விட்டார்.

மான்யாவால்தான்

எந்தப்

தபச்சிலுதம

கலந்து

தகாள்ை

அவளுக்குக்

கசந்தது.

முடியவில்லல. ‘அங்கிருந்து

கிைம்ப

தவண்டும்’

என்ற

எண்ைதம

ஆைாலும், தசன்றுதான் தீர தவண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தாள். அறிந்தவர்கலை

விட்டு

எங்காவது

கண்காைா

தூரத்திற்குச்

தசன்று

விடதவண்டும் என்றிருந்தது. தாயின் தபற்தறார்கள் உயிருடன் இல்லாத வட்டிற்குச் ீ

தசல்ல

அவளுக்குப்

ிலலயில், தவறு உறவிைர்கைின்

பிடிக்கவில்லல.

தாய்வைி

உறவுகைிடம்

தமக்ைாவிற்கு இருக்கும் ஒட்டுதல், அவளுக்கு ஏதைா இல்லாமலிருந்தது. ண்பைின் தசய்திருந்தாள்.

உதவியுடன் கரூருக்குச்

தடல்லியில்

தசன்று

இரண்டு

ஒரு ாட்கள்

தவலலலய தங்கிவிட்டு,

ஏற்பாடு தடல்லி

தசன்றுவிட தவண்டுதமன்று திட்டமிட்டிருந்தாள். தைிலம கிலடத்ததுதம, தைது முடிலவ உமாவிடம் தசால்லிவிட்டாள். ‘கால் தசன்டரின் தவலல’ என்று தசான்ைதுதம, அவள் எதிர்பார்த்தது தபால எதிர்ப்புத் ததரிவித்தார் உமா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 154

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவைால் தவறு என்ை தசய்ய முடியும்? படிப்பில் முதலிடம் வாங்குமைவு திறலமசாலிதயல்லாம்

இல்லல.

‘அரியர்

எதுவும்

லவக்காமல்

பட்டம்

தபற

தவண்டும்’ என்ற அைவிற்தக அவளுலடய படிப்பு இருந்தது. ‘இலதச் தசய்ய தவண்டும், அலதச் தசய்ய தவண்டும்’ என்ற இலட்சியமும் அவளுக்கில்லல. தந்லதயின் முடிவிற்தக வாைப் பைகியிருந்தாள். முதன்

முதலில்

அவைாக

எடுத்த

முடிவு

ஆகாலஷக்

காதலித்ததுதான்.

எடுத்த ஒதர முடிவிைால், வலிக்க வலிக்க மைதில் அடிவாங்கியாயிற்று. அடுத்து

என்ை

தசய்வததன்று

முடிதவடுக்கத்

ததரியாமல்,

உமாலவப்

பார்த்தாள். ‘ஆகாஷுலடய அவன்

தபசிய

காதல்

தபாய்யில்லல...

தபச்சுக்கள்

மன்ைிக்க

உன்லை

உயிராக

முடியாத

ிலைக்கிறான்…

தவறுதான்...

அதற்காை

தண்டலைலய அவனுக்குக் தகாடு... பிரிந்து தபாக முயற்சிக்காதத… அவன் தபசிய தபச்சுக்கலை

மறக்க

முயற்சித்து,

உங்கைின்

காதலல

மட்டும்

ிலைத்துப்

பார்’

என்தறல்லாம் உமா தசான்ை தபாது, அவைால் ஏற்றுக் தகாள்ை முடியவில்லல. ‘எல்லாவற்லறயும்

மறந்து

இயல்பாக

அவனுலடய

முகத்லதப்

பார்ப்பது

சாத்தியமா?’ என்று தன் மைலததய தகட்டுக் தகாண்டாள். ‘அவலைப்

பார்க்கதவ

தவண்டாம்…

எங்காவது

தபாய்விடு…’

என்று

மூலை

அதற்கு பதில் தசான்ைது. ‘எங்கு

தசன்றாலும்

ம்பிக்லக, அந்த ‘தன்

மீ து

தன்லைத்

ததடி

வருவான்’

என்ற

அலசக்க

முடியாத

ிலலயிலும் மைதில் ததான்றியது. ம்பிக்லக

லவக்கிதறாதம!’ என்று கசப்புடன்

லவக்காதவைின்

மீ து

இன்ைமும்

ம்பிக்லக

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

உடல் ிலல சரியில்லாமல் படுத்திருந்த தபாது, அவன் உமாவுடன் தபசிய தபச்சுக்கள் ததைிவில்லாததாய் அவளுலடய காதுகைிலும் விழுந்திருந்தை. ஆழ்ந்த உறக்கமில்லாமல் படுத்திருந்ததபாது, கூந்தலல வருடிக் தகாடுத்துக் கால்கைில்

முகம்

பதித்தவனுலடய

கண்கைிலிருந்து

விழுந்த

சூடாை

கண்ைதர ீ

விைிப்லபத் ததாற்றுவித்திருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 155

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘தசய்வலததயல்லாம்

தசய்துவிட்டு

காயதமல்லாம் சரியாகிவிடுமா?’ என்று ‘என்லை

ஏன்

ம்பாமல்

மன்ைிப்புக்

தகட்டால்,

மைதின்

ிலைத்தாள்.

தபாய்விட்டாய்

ஆகாஷ்?’

என்ற

ஆற்றாலம

அவைிடம்

காதலுடன்

தபருகியது. இவ்வைது

தூரம்

மைலத

இரைப்படுத்தியபின்,

தபசுவது சாத்தியமில்லலதயன்தற ததான்றியது. அவளுலடய முகத்திலிருந்த மறுப்லப உைர்ந்த உமா, “ஆகாஷ், உன்லை லவ் பண்ைலல, உங்கப்பாலவப் பைிவாங்கத்தான் காததல இல்லாம

டிச்சான்னு

ிலைச்தசன்ைா, உன்தைாட மைசிலிருந்து அவலைத் தூக்கிப்தபாட ட்லர பண்ணு மான்யா…

ஒன்

இயர்

உைக்கு

லடம்

ததரன்…

தவற

ஒரு

ல்லவைாப்

பார்த்து

தமதரஜ் பண்ைி லவக்கதறன்… அதுக்கு சம்மதம் தசான்ைா,

ீ தைியா ஹாஸ்டல்ல

இருந்து

தசால்லவும்,

தவலல

பார்க்க

சம்மதம்

தசால்தறன்…”

என்று

அதிர்ந்து

தபாைாள். ‘தன்

வாழ்வில்

இன்தைாருவைா?’

என்று

ிலைத்துப்

பார்க்கக்கூட

முடியாதவாறு திக்பிரம்லமயிலாழ்ந்தாள். ‘ஆகாஷ்

என்ை

தசான்ைாலும்,

ஆகிவிடுமா? உயிர் பிரியும் தபாய்யில்லலதய!’ என்று

திருமைம்

டந்தது

தபாய்தயன்று

ிலலயில் கூட அவலை மறக்க முடியுமா? என் காதல் ிலைத்தவள், தாங்க முடியாமல் உமாவின் மடியிதலதய

முகம் புலதத்துக் கதறிைாள். அந்த

அழுலக

அவருக்குத்

துன்பத்லதக்

தகாடுத்தாலும்,

அவலைத்

தைிலமயில் விடுவதற்கு மைம் ஒப்புக் தகாள்ைவில்லல. தைிலமயில் சவால்

ிலறந்த வாழ்க்லகலய எதிர் தகாள்ைதவல்லாம் அவள்

பைகவில்லல என்பது அவருக்குத் ததரியும். ‘பூப்தபான்ற தபண்ைின் மைலத இப்படி த ாகடித்து விட்டாதை!’ என்று அந்த ிலலயிலும் ஆகாஷின் மீ து தகாபம் தபருகியது. ‘அதற்காக, இருவரும்

அவளுலடய

சந்திக்கும்

வாழ்லவ

வாய்ப்புகலைத்

அப்படிதய

தவிர்த்தால்,

விட்டுவிட

பிரச்சலை

முடியுமா?

சரியாகாது’

என்று

ிலைத்து, அவைது கண்ைலரக் ீ குலறக்க முதுலக வருடிக் தகாடுத்தார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 156

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “எழுந்திரு

மான்யா…

தப்புகலைதயல்லாம் ிலலக்காது…

தபாய்

மறக்காம

மறக்கவும்,

ஃதபஸ்

மைசில

வாஷ்

ிலைச்சிட்தட

மன்ைிக்கவும்

பண்ைிட்டு

வாழ்ந்தா

கத்துக்கணும்…

வா…

எந்த

உறவுதம

அதுக்காக

ஆகாஷ்

பண்ைிைது சாதாரைத் தப்புன்னும் தசால்லலல… காலம் எல்லாக் காயத்துக்கும் மருந்தா

இருக்கும்…”

என்று

தசால்லவும்,

அவளுலடய

இதழ்கைில்

கசந்த

முறுவதலான்று பூத்தது. அலதக்

கவைித்தாலும்,

“அவலைத்

தவிர்க்கறதுக்காக

ீ

இங்கிருந்து

கிைம்பறதில எைக்கு இஷ்டம் இல்லல மான்யா… இந்த வடு ீ உன்தைாட தாத்தா, பாட்டிதயாடது…

இங்கிருக்க

விட,

உரிலம

உைக்கு

உைக்கும்

அதிகம்…

உரிலமயிருக்கு…

இங்தகதய

இரு…

அவனுக்கு

அவன்

இருக்கறலத

வர்றதுக்கு

தரண்டு

மாசமாகும்… அதுவலரக்கும் தயாசி… அப்பவும் அவதைாட முகத்லதப் பார்க்கக் கூட முடியாதுன்னு

ிலைச்தசன்ைா,

ாதை

வந்து

கூட்டிட்டுப்

தபாதறன்…”

என்று

தசால்லி முடித்தார். ‘தன்லை

இங்தகதய

தங்க

லவப்பதற்கு

முயற்சிக்கிறார்கள்’

என்பது

அவளுக்குப் புரிந்தது. சந்ததாசமாகதவ இருந்துவிடலாம் தான். தாலயப் தகாடுத்து,

தபால

அன்லபக்

உறங்கும்வலர

காட்டி,

ததலவயாைலததயல்லாம்

தபரும்பான்லமயாை

த ரம்

தசய்து

தன்னுடதைதய

தசலவைிக்கும் மலரின் அருகாலம இருக்கும். ல்ல

ண்பைாக,

வட்டிற்குள் ீ

பார்த்துச் தசய்யும் பிரபாகரின்

நுலைந்ததிலிருந்து

தைக்காகப்

பார்த்துப்

ட்பு இருக்கும்.

பார்லவயால் எலட தபாட்டவாறு இருந்தாலும், கைிவுடன் ஏற்றுக்தகாண்ட தாத்தாவின் கம்பீரமும், த ர்லமயும் துலையிருக்கும். விைித்ததழுந்ததில்

ததாடங்கி,

இரவு

வலர

உவலமகலையும்

பைதமாைிகலையும் தபசியவாறு வலம் வரும் ஆச்சியும் இருப்பார். பாசத்லத

தவைிப்படுத்தாமல்

ீர்த்திலரயிட்ட

விைிகைால்

பார்க்கும்

பாட்டியின் பரிவும் இருக்கும்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 157

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஆைால், ‘தாயாரின் பிரதிபலிப்பாய்த் தான் இருக்லகயில், தன்லைப் பார்க்கும் தபாததல்லாம்,

மலர்

தவதலைப்படுவாரா?’

என்ற

தகள்வியும்

வந்ததிலிருந்தத

அவளுக்குத் ததான்றிக் தகாண்டிருந்தது. ‘தன்ைால் யாரும் துன்பப்படக் கூடாது’ என்று தபாை வாழ்க்லகலய ‘எத்தலை ஆகாஷ்

ிலைத்தவள், தடம் மாறிப்

ிலைத்தவாறு அமர்ந்திருந்தாள்.

ாட்கள் இங்தக இருந்துவிட முடியும்? இரண்டு மாதங்கைிலிதலதய

வந்துவிடுவாதை!

அதன்

பின்

தைது

ிலல?’

என்று

துயரத்துடன்

தயாசித்தாள். ‘அவன்

தன்

வாழ்வில்

குறுக்கிட்டிராவிட்டால்,

சந்ததாசமாகதவ

அங்கிருப்பதற்குச் சம்மதம் தசால்லியிருக்கலாம்’ என்று மைம் தவதலைப்பட்டது. மறுகைதம, முடிந்தது!

புலதந்து

அவைின்றி

இந்த

‘அவைால்

தாதை

தபாயிருந்த

இந்த

உறவுகலைப்

ரகசியத்லத

உறவுகைாலாை

உலகம்

பற்றிதயல்லாம்

அறிய

அம்பலப்படுத்தியது

அவன்

தாதை?

சுைன்றுவிடுமா?

ீயும்

இயங்கி

விடுவாயா?’ என்று தகட்டது. அவளுக்குள்தைதய இரண்டு விதமாை தபாராட்டம்

லடதபறத் துவங்கியது.

காதலலத் தாங்கிய மைது, ‘அவலைப் பிரிந்து உன்ைால் வாை முடியாது… அவன் தகாண்ட காதல் தபாய்யில்லல…’ என்று வாதிட்டது. அவனுலடய தபச்சுக்கலை

மறந்து

தகாண்டு, உன்ைால் உமா

கடுஞ்தசாற்கைால் விட்டு,

சிதறுண்டிருந்த

அவனுலடய

மைதமா,

வருலகலய

‘அவனுலடய

இயல்பாக

எடுத்துக்

டமாடிட முடியுமா?’ என்று எதிர்வாதம் தசய்தது.

எைிதாகச்

தசால்லிவிட்ட

தபாதும்,

‘இங்கிருப்பது

சாத்தியமில்லல’

என்தற மான்யாவிற்குத் ததான்றியது. தபரியவர்கள் ‘ஏன் வந்தாய்?’ என்ற தகள்விலயக் தகட்காதது தபால, ‘ஏன் தசல்கிறாய்?’ என்ற தகள்விலயயும் தகட்கவில்லல. தபரியவர்கைிடம் தவண்டுதமன்று

உமா

தகஞ்சிக்

தகட்பதற்கு

முன்ைால்

தடுத்து

ிறுத்த

ிலைத்தவள், முகத்லத அழுந்தத் துலடத்துக் தகாண்டு அலறலய

விட்டு தவைிதய வந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 158

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவலைப் பார்த்ததுதம, “ஏன் மான்யா இவங்ககிட்ட தசால்லாம மலறச்ச?” என்று உமா தகட்கவும், எலதக் தகட்கிறாதரன்பது புரியாததால் விைித்தாள். ‘ஆகாலஷப் பற்றியா?’ என்று தசால்ல

ிலைத்தவள் விதிர்விதிர்த்துப் தபாைாள்.

தவண்டாதமன்று

மறுத்துத்

தலலயலசத்தவலைக்

கண்டுதகாள்ைவில்லல உமா. “அவங்கப்பா தபாக தவண்டாம்னு தடுத்தார்…. தசான்ை தபச்லசக் தகட்காம, மீ றிப்

தபாறதா

இருந்தா,

திரும்ப

வட்டுக்கு ீ

உங்கலைதயல்லாம் பார்க்கணும்னு வந்திட்டா…

அவங்கப்பா

பிடிவாதம்

வரக்கூடாதுன்னு

தசால்லிட்டார்…

ிலைச்சதால, அவர் தசான்ைலதக் தகட்காம உங்களுக்கும்

ததரியும்தாதை…”

என்று

உமா

தசால்லிக் தகாண்டிருக்க ‘இததன்ை கலத?’ என்று திலகத்துப் தபாய்ப் பார்த்தாள் மான்யா. “ஆன்ட்டி!” என்று அவருலடய தபச்சிற்குத் தலட விதிக்க முயன்றாள். “சும்மா

இரு

மான்யா…

தபரியவங்களுக்குத்

ததரியாம

எதுவும்

தசய்யக்

கூடாது… உங்கப்பாகிட்ட த த்தும் தபசிதைன்… பிடிவாதமா இருக்கார்…” என்று அதட்டி அடக்கிைார். அவளுலடய கண்கலைக் கட்டி தபாய்களுக்கு

தமல்

டுக்காட்டில் விட்டது தபாலிருந்தது. ‘எதற்குப்

தபாய்கலைச்

தசால்லிக்

தகாண்டிருக்கிறார்?’

என்று

புரியவில்லல. ‘தந்லத ஒரு தபாதும் வட்டிற்கு ீ வரதவண்டாம் என்று தசால்லவில்லலதய! ான்தாதை

தபாகமாட்தடன்

என்கிதறன்…

இததல்லாம்

ஏன்?’

என்று

ததரியாமல்,

தராஷிைியின் பக்கம் பார்லவலயத் திருப்பிைாள். “எந்த அதிலிருந்து மான்யா…

த ரத்தில அம்மா

வாலயத்

உங்க

தரண்டு

அரிச்சந்திரதைாட திறந்தால்…

தபதராட

ஆப்தபாஸிட்

எல்லாதம

பிரச்சலை

ஆரம்பிச்சுததா,

வட்டுக்காரங்க ீ

உண்லமதான்…”

என்று

ஆயிட்டாங்க கண்கலைச்

சிமிட்டிச் தசான்ைாள் தராஷிைி. தங்களுடன் வரமாட்தடன் என்று தசால்லிவிட்டு தடல்லியில் ஹாஸ்டலில் தசரப்தபாவதாகச்

தசான்ைலதயும்,

பாதுகாப்பில்லாமல்

தைியாக

ஒரு

தபண்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 159

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இரவில்

தவலல

தசய்வது

சரியில்லல

என்தறல்லாம்

உமா

தசால்லிக்

தகாண்டிருக்க, கன்ைத்தில் லகலவத்து அமர்ந்துவிட்டாள். “என்ை “அததல்லாம்

தராஷி

இததல்லாம்?”

அம்மா

என்று

தபசிப்பாங்கடா…

கவலலயுடன்

இங்கிருக்க

உைக்கு

தகட்டவைிடம்,

சந்ததாசம்

தாதை?

இல்லலன்ைா தசால்லிடு…” என்றாள். “இத்தலை

வருஷம்

சுய லத்துக்காகத்

தங்கற

யாலரயும் மாதிரி

பார்க்காம

கஷ்டமா

இருந்திட்டு,

இருக்கு…”

இப்ப

என்று

என்தைாட

கலக்கத்துடன்

தசான்ைாள். “மானு!”

என்று

அதட்டியவள்,

“ததரிஞ்சிருந்தா

தாத்தா, பாட்டியும் எங்கலை தசர்த்திட்டா,

வந்திருப்படா…

இன்தைாரு

ானும் உன்லை மாதிரி அடிக்கடி லீவ்கு

ஊருக்குப் தபாதவன்னு சின்ை வயசிலிருந்தத

ீ தசால்லியிருக்க மான்யா…

ீ சுய லவாதியில்லல… இந்த மாதிரிப் தபசறலத

ிச்சயம்

ிறுத்து…” என்றாள்.

ததாைிகள் இருவரும் தமல்லிய குரலில் தபசிக் தகாண்டிருக்லகயில், “ ம்ம வட்டுப் ீ

தபாண்லை,

ம்தமாடதவ

கண்காைாத

இருக்கச்

வந்திருக்கற தபாண்ணு…

இடத்தில

தசால்லுங்க…

எதுக்கு

அப்பாலவதய

விடணும்

ஆச்சி…

தவண்டாம்னு

தபசாம

தசால்லிட்டு

ம்ம ரத்தம் தாதை? விட்டுட முடியுமா?” என்று கம்பீரமாக

ஒலித்த குரலில், திலகத்துப் தபாய்த் திரும்பிப் பார்த்தார்கள். ‘தபசுபவர் யார்?’ என்று தராஷிைி கண்கைாதலதய விைவ, பதில் தசால்ல மறந்து அமர்ந்திருந்தாள் மான்யா. இதுவலர தபசியதில்லல.

ஒரு

சில

வார்த்லதகலைத்

புன்ைலகயுடன்

ஒதுங்கிப்

தவிர

தவதறதுவும்

தபாய்விடுவாள்.

தைக்கு

அவரிடம் ஆதரவாகப்

தபசுவாதரன்று எதிர்பார்க்கவில்லல அவள். “ஆச்சி! பிரபாகர்

எங்கப்பாதவ

தகட்கவும்,

தசால்லிட்டார்…

‘அவர்

ஆகாஷின்

ீங்க

தந்லத’

என்ை

என்பலதப்

தசால்றீங்க?” புரிந்து

என்று

தகாண்டாள்

தராஷிைி. “ ாங்களும் அதததான் தசால்ல தபாண்ணுக்கு

இங்கிருக்கப்

ிலைச்தசாம்… ஆைா, பட்டைத்தில வைர்ந்த

பிடிக்குமான்னு

ததரியாததால

தபசாம

இருக்தகாம்…”

என்று கைவலைப் பார்த்துவிட்டு பாட்டி தசால்வலதக் தகட்டு, அவைது கண்கள் கலங்கிை.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 160

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவைருகில் வந்த ஆச்சி, “ ீரடிச்சு

ீர் தவலகிடுமா ராசாத்தி… எங்கதைாடதவ

இருக்கயா… உங்கப்பன் கடங்காரன் கிடக்கறான்… மலர்,

இவ்வைவு

சந்ததாசமா

இருந்து

ாங்க உன்லைப் பார்த்துக்கதறாம்…

ாங்க

பார்த்ததத

இல்லல…

அவ

சந்ததாசம்தான் எங்களுக்கு முக்கியம்…” என்று தகட்கவும், ஆைந்தத்துடன் அவலர அலைத்துக் தகாண்டு கன்ைத்தில் முத்தமிட்டாள். கன்ைத்லதத் துலடத்துக் தகாண்டு முலறத்த ஆச்சிலயயும், தன்லை மறந்து முத்தமிட்டுவிட்டு

விைித்தவாறு

ின்றிருந்த

மான்யாலவயும்

பார்த்த

தராஷிைி,

“ததாட்டில் பைக்கம் சுடுகாடு மட்டும்னு ஆச்சிகிட்ட தசால்லு மானு…” என்றவாறு கலகலதவன்று

லகத்தாள்.

23 “சும்மா சிரிக்காத தராஷி… எைக்காக ஆன்ட்டி எவ்தைா கஷ்டப் படறாங்கன்னு ஃபீல் பண்ைிட்டிருக்தகன்…

ீ ஜாலியா கிண்டல் பண்ைிட்டிருக்க…” என்று தவிப்புடன்

தசான்ைாள் மான்யா. அவளுலடய

எண்ைதமல்லாம்

எங்தக

சுைலுகிறததன்று

தராஷிைிக்குத்

ததரிந்தது. “என்ை படிக்கிறாய்?” என்று ஆன்ட்டி…

எக்ஸாம்ஸ்

ிறுத்தாமல்,

மலர்விைி தகட்டதற்கு, “பி.இ. ஃலபைல்

இப்பதான்

எழுதிருக்தகன்…”

விசாகப்பட்டிைத்தின்

தபயலரயும்

என்று தசர்த்துச்

இயர்

தசான்ைததாடு தசால்லிவிட்டு

வந்துவிட்டாள். “ ீங்க லவஸாக்கா… எங்க ஆகாஷும் அங்கதான் தவார்க் பண்றான்…” என்று ஆர்வத்துடன் வித்யா தகட்பலதப் பார்த்துவிட்டு, மான்யாவிற்கு இரத்த அழுத்தம் எகிறியது. என்ை

தபசுகிறார்கதைன்பலதத்

ததரிந்துதகாள்ை

வைியின்றி,

வட்லடச் ீ

சுற்றிக்காட்டுமாறு அலைத்து வந்துவிட்ட தராஷிைிலய, ‘என்ை தசய்தால் தகும்?’ என்று முலறத்துப் பார்த்தாள். “ ிஜமாதான் ாமிைி

யார்

தசால்தறன்

ததரியுமா?

மானு… தபஸ்ட்

உமா…

தகரக்டர்

உமாதவதான்…”

என்று

ஆர்ட்டிஸ்ட் மீ ண்டும்

அவார்ட்கு சிரிப்புடன்

தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 161

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “கவலலப்படாத மானு… அப்பாவுக்கு ஆகாலஷ சில

சமயம்

பார்த்திருக்தகாம்ங்கற

அைவு

ல்லாத் ததரியும், ிறுத்திடுவாங்க…

ாங்களும்

இததல்லாம்

எக்ஸ்தபக்ட் பண்ைிட்டுதான் வந்தாங்க…” என்று அவலைத் ததாதைாடு அலைத்துக் தகாண்டவாறு கூறிைாள். ஏதாவது

ஒரு

கவலலலயத்

தாங்கிக்

தகாண்டு

துன்புறுவதுதான்

தபரும்பாலாை தபண்கைின் மைஇயல்பு. எதிர்பார்த்த ஒன்று கிலடத்துவிட்டததன்று எதிலும்

திருப்தி

வந்துவிடுவதில்லல.

கிலடக்காத

ஒன்லற

ிலைத்து

ஏங்கத்

துவங்கிவிடும். உப்புச்

சப்பில்லாத

‘அடுத்து என்ை

விஷயங்களுக்தக

இப்படியிருக்லகயில்,

வாழ்வில்

டக்கும்?’ என்று அறியாத மைம், சதா சர்வகாலமும் துயரங்கலை

மட்டுதம சுமந்து

ிற்கும்.

இது ாள்

வலர,

‘தந்லதயின்

தபற்தறார்களும்

மலரும்

என்ை

தசால்வார்கதைா?’ என்ற கவலலலயச் சுமந்திருந்தாள். அவர்கள் தன்லை ஏற்றுக் தகாண்டது

ததரிந்ததும்,

அதுவலர

ஒதுங்கியிருந்த

ஆகாஷின்

ிலைவுகள்

தமதலழுந்து புரட்டிப் தபாடத் துவங்கிை. “உன்தைாட தமாலபலல ஸ்விட்ச் ஆஃப் பண்ைிட்தடன்னு, தமக்ைா தரகுலரா அம்மாவுக்கு கைிச்சு

கால்

கால்

பண்றா…” என்று

பண்தறன்னு

தசால்லவும், “ஓ! தராமிங்கறதால, ஒன் வக் ீ

தசால்லிருந்ததன்…”

என்று

தயாசலையுடன்

பதில்

தசான்ைாள். “அம்மா இருக்காங்க… தசர்க்காததால,

தடய்லி ஒரு

தமிழ்

ாள்

தவற

மூவஸ் ீ

சம்திங்

பார்த்திட்டு,

சம்திங்

வைியில்லாம

தைியா

பார்த்திட்டு,

தகை

தஷட்ல

உன்லை

ரீல்

ஓட்டிட்டு

வட்டுக்குள்ை ீ

தங்கியிருக்க,

ஓபன்

ஸ்தபஸ்ங்கறதால குைிர் தாங்கலல, குடிக்க வாட்டர் கூட இல்லாம கார்டனுக்குப் தபாற

வாட்டலரத்தான்

யூஸ்

பண்தறன்தைல்லாம்

இஷ்டத்துக்குக்

கலத

தசால்லிட்டாங்க…” என்றாள் தராஷிைி. இததல்லாம் ஏதைன்று அவளுக்குப் புரிந்தது. தகட்டதில் ஒரு வார்த்லதலயக் கூட விடாமல், அப்பாவிடம் தமக்ைா தசால்லியிருப்பாள் என்பது ததரியும். விட்தடற்றியாகப்

தபசிவிட்டாலும்,

ததரியும். துடிக்கட்டுதமன்று கசப்புடன்

‘தந்லதயின்

மைம்

துடிக்கும்’

என்பது

ிலைத்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 162

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ டந்தததல்லாம் தசால்லிருக்கலாம் மானு… எதுக்கு இவ்வைவு தபாய்களுக்கு தமல தபாய்?” என்று தகட்டாள் தராஷிைி. இலக்கற்று தவறித்த மான்யா, “தசால்லிருந்தா?” என்ற தகள்விலய மட்டும் தகட்டாள். “ம்ம்… தசால்லிருந்தா… அண்ைா தபசிை தபச்சுக்கு தபரியவங்க தபாடுவாங்க… உன்லை லவஸாக் கூட்டிட்டுப் தபாய்,

ாலு தபாடு

ல்லபடியாக் குடும்பம்

டத்த

வச்சிட்டு அப்புறம்தான் திரும்பி வருவாங்க… மலர் ஆன்ட்டிலய இவ்தைா இயர்ஸா பார்த்துக்கறவங்க,

உன்தைாட

லலஃலப

சும்மா

விட்டுடுவாங்கைா?”

என்று

தகட்கவும், அவைிடம் எந்தச் சலைமும் இல்லல. மைதின்

உைர்ச்சிகலை

மலறக்காமல்

முகத்தில்

தவைிப்படுத்துபவள்,

கவைமாக உைர்ச்சிகலைத் துலடத்த முகத்துடன் அமர்ந்திருப்பலத தவதலையுடன் பார்த்தாள் தராஷிைி. “அந்த தராஷி…

ரீஸனுக்காகவும்

எதுவுதம

தயாசிக்க

எதுவும்

தசால்ல

முடியலல…”

என்று

தவண்டாம்னு ஆயாசமாகக்

ிலைக்கதறன்

கண்கலை

மூடிக்

தகாண்டாள். “கல்யாைமா? எது? எைக்கும் மான்யாவுக்கும் ஆகாஷ் தகட்டது

டந்ததா?” என்று எள்ைலுடன்

ிலைவிற்கு வரதவ, அவைது கண்கள் கலங்கிை.

“மனு!” என்றலைத்த தராஷிைி தமன்லமயாக முகத்லத

ிமிர்ந்த முயன்றாள்.

மலட உலடந்த தவள்ைம் தபாலக் கண்ைர்ீ தவைிதயற, “அப்படிக் கூப்பிடாத தராஷி… தகாஞ்ச த ரம் என்லைத் தைியா விடு…” என்று தாங்கமுடியாத தவிப்புடன் கூறித் தலலலயக் குைிந்து தகாண்டாள். ‘காலலயில்

எழுந்ததில்

ததாடங்கி,

ீண்ட

உறங்கா

இரவுகள்

வலரயில்

எத்தலை முலற ‘மனு’ என்று உருப்தபாட்டிருப்பான்… எந்த அலறக்குள் தசன்றாலும் பார்லவயால் தபாய் தபாதத,

பின்

ததாடர்வாதை… இறுகிய

உைலவயும்,

உறக்கத்லதயும்

அவனுலடய

குரல்

காதில்

அலைப்பிற்குள்

ததாலலத்த ஒலித்து,

ாட்கள்…’ மைலதச்

கட்டுண்டு என்று சிலிர்க்கச்

மயங்கிப் ிலைக்கும் தசய்வது

தபாலிருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 163

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மீ ண்டும்

“மனு!”

என்று

காதலுடனும்,

ஏக்கத்துடனும்

ஆகாஷ்

அலைக்கும்

ஒலி காதில் தகட்கதவ, உடல் முழுவதும் மின்சாரம் பாய்வது தபாலிருந்தது. ஏததா தவறுபாடாய்த் ததான்றவும், தான்’

என்ற

உண்லம

புலப்பட்டது.

ிமிர்ந்து பார்த்தவளுக்கு, ‘தபசுவது அவன் தசல்தபாலைத்

தன்

காதில்

லவத்துப்

பிடித்திருந்த தராஷிைியின் லககலைத் தட்டி விட்டாள். “ப்ை ீஸ் மான்யா… ஆகாஷ் லலன்ல இருக்கார்… ஒதர ஒரு லடம் தபசுடி…” என்றாள். ‘மனு!’ “இைிதமல்

என்றலைத்தவனுலடய மான்யாவுக்கும்,

தந்லதயிடம் தசான்ைது

எைக்கும்

குரல்

மைலதக்

எந்தத்

கலரய

ததாடர்பும்

லவத்தாலும்,

இல்லல…”

என்று

ிலைவிற்கு வரதவ, தபச முடியாததன்று முகம் இறுகத்

தலலயலசத்து மறுத்தாள். “ஏன் இப்படிப் பண்ைிதைன்ைாவது சண்லட தபாடு மான்யா… உைக்கு

இண்ட்ரடியூஸ்

பண்ைி

வச்தசன்…

என்ைாலதான்

ான் தாதை

இப்படியாச்தசான்னு

கஷ்டமா இருக்கு…” என்று மீ ண்டும் தகஞ்சிைாள். மீ ண்டும்

மறுத்துவிட்டுக் கண்ை ீருடன் அந்த இடத்லத விட்டு

இலக்கற்று பார்லவலய எங்தகங்தகா தசலுத்தி, ஆகாஷின் சுமந்து

ீண்ட த ரம் “மான்யா…

அகன்றாள்.

ிலைவுகலை மட்டுதம

ின்றிருந்தாள். சில

வார்த்லதகைாவது

தபசியிருக்கலாம்…

ஆகாஷ்கு

இன்லைக்குதான் லீவ்… இைி த க்ஸ்ட் வக்தான் ீ லலன்ல வருவார்… ஏததா

டந்தது

டந்திடுச்சு… தபசிைா எல்லா ப்ராப்ைமுதம சால்வ் ஆயிடும்…” என்று அருகில்வந்து தராஷிைி தசால்லும் வலர, அவைது தமைை தவம் கலலயவில்லல. ஆகாஷ் தபசிய தபச்சுக்கள் அலைத்தும் தராஷிைிக்குத் ததரியாது. தகராறால்

ஆகாஷ்

ஏற்றுக்

தகாள்ை

மறுத்தான்,

தந்லதலயப்

‘குடும்பத்

பைிவாங்கத்தான்

திருமைம் தசய்து தகாண்டான்’ என்ற அைவில் மட்டும் உமா தசால்லியிருந்தார். “மானு! ஏய்! ஏதாவது தபசுடி… உங்க டாடி தமல இருக்கற தகாபத்தாலதாதை அந்த

மாதிரி

டந்திருக்கார்…

உன்லை

ஏமாத்தணும்னு

ிலைக்கலலதய…

அப்படி

ிலைச்சிருந்தா உன்தைாட தபசணும்னு இப்படித் தவிப்பாரா?” என்று தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 164

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அங்கிருந்து

விலகி,

மீ ண்டும்

பலைய

இடத்திற்தக

வந்து

அமர்ந்து

தகாண்டவலைப் பின் ததாடர்ந்தாள் தராஷிைி. “அத்லத

தமல

இருக்கற

பாசத்தாலதாதை

அப்படிப்

பண்ைிருக்கார்…

மன்ைிப்புக் தகட்கவாவது ஒரு சான்ஸ் தகாதடன்…” என்று அவளுலடய லககலைப் பற்றியவாறு தகட்டாள். “ப்ை ீஸ் ப்ராப்ைம்ைா

தராஷி…

தவற

லடரக்டா

இப்படிதயல்லாம்…”

டாபிக்

அவதராட

என்று

ஏதாவது

தபசு…

தமாதணும்…

தசால்ல

முடியாமல்

டாடிக்கும்,

காதல்னு

அவருக்கும்

தசால்லி

ததாண்லட

அலடக்கப்

எதுக்காக தபச்லச

ிறுத்திக் தகாண்டாள். “ஆகாஷ்கும், மலர்

ஆன்ட்டிக்கு,

உங்க

டாடிக்கும்

உங்க

டாடி

லடரக்டா

பதில்

எந்தப்

தசால்ல

ப்ராப்ைமும்

தவண்டிய

இல்லலதய…

கடலமயிருக்தக….

அதுக்காக ஒரு சான்ஸ் க்ரிதயட் பண்ைிருக்கார்… அவ்வைவுதான்…” என்று தராஷிைி தசால்லவும், உைர்ச்சியற்ற பார்லவ பார்த்தவள், எதுவும் தசால்ல முயலவில்லல. உரத்துப்

தபசிய

குரல்

குலறந்து

ஒலிக்க,

“அவர்

பண்ைிைது

சரின்னு

தசால்லலல மான்யா… எப்படியாவது உங்க ப்ராப்ைம் சால்வ் ஆைாப் தபாதும்னு தசால்தறன்…” என்றாள். ததாைிக்குப் அவலைச்

தபச

சமாதாைம்

விருப்பமில்லல தசய்ய

என்று

தவண்டும்’

என்று

புரிந்த

தபாதும்,

ிலைத்த

‘எப்படியாவது

தராஷிைி

தபச்லசத்

ததாடர்ந்தாள். “உைக்கும், டாடிக்கும் எந்தப் ப்ராப்ைமுதம இல்லல

மான்யா… அவர் ச்சீ ட்

பண்ைிைது, ஹர்ட் பண்ைிைது எல்லாதம மலர் ஆண்ட்டிலயத்தான்… இவ்வைவு ாள்

உங்கிட்ட

தபஸ்ட்

எப்படி

டாடிதாதை…”

டந்திருக்கார்… என்று

லாஸ்ட்

தகட்கதவ,

லடலம

விட்டுட்டுப்

தந்லதயின்

ிலைவு

பார்த்தா, மைலத

பலவைப்படுத்த, ீ ‘எதற்காக இததல்லாம் தபசுகிறாள்’ என்று புரியாமல் பார்த்தாள். “ ீ

தகட்காமதலதய

எல்லாம்

கிலடக்கும்…

அப்படியிருக்கும்தபாது, மலர் ஆன்ட்டிகிட்ட

எவ்தைா

ஃப்ரீடம்

டந்த விதத்துக்கு,

தகாடுத்தார்…

ீ எதுக்காக அவர்

தமல தகாபப்பட்ட?” என்று தகட்க, எரிச்சலுடன் முலறத்தாள். “தயாசி மானு… மலர் ஆன்ட்டிலயப் பத்திக் தகள்விப்பட்டதுதம, டாடி தமல உைக்குக்

தகாபம்

வந்துதத…

சின்ை

வயசிலிருந்தத

பார்த்துப்

பார்த்து

வைர்ந்த

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 165

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஆகாஷ்

மைசில

ஏத்துக்காம

எவ்வைவு

எப்படி

தபாண்லையும்

தகாபம்

விட்டுட்டு

ிறுத்திைா,

இருந்திருக்கணும்…

வந்தாதரா,

அவர்

அதத

பண்ைிைது

மலர்

ஆன்ட்டிலய

ிலலலமயில

தப்புன்னு

ஃபீல்

அவதராட

பண்ணுவார்னு

ிலைச்சிருக்கலாமல்ல…” என்று தகட்டாள். ‘கண்ணுக்குக் மைதில்

கண்,

லவத்தால்,

பல்லுக்குப்

உலகதம

பல்’

என்று

சுடுகாடாகிவிடும்

பைிவாங்கும் என்று

உைர்ச்சிலய

ிலைத்த

மான்யா,

விவாதிப்பதற்குத் ததம்பில்லாம் தசார்வாகக் கண்கலை மூடிக்தகாண்டாள். தந்லத

டந்து

தகாண்ட

முலறகலைப்

பற்றி

முதலிதலதய

அவைிடம்

தசால்லியிருந்தால், அவலர எதிர்த்துக் தகள்விதகட்டிருப்பாதை. ‘தந்லதலய விட்டுவிட்டுத் தன் குடும்பத்ததாடு வந்துவிட தவண்டும்’ என்று கட்டலையிட்டிருந்தால்

கூட,

அப்தபாதிருந்த

காதலில்

வந்திருந்தாலும்

வந்திருப்பாள். ஆைால்,

‘வாழ் ாள்

முழுக்க

மறக்க

முடியாதவாறு

தண்டலையல்லவா

தகாடுத்துவிட்டான்’ என்ற ஆதங்கப்பட்டாள். ‘என்ைிடம் எலதப்பற்றியும் தசால்லாமல் ஏன் மலறத்தான்? ஐந்து ான்

யார்

தசால்லாமல்

உண்லம எதற்காக

ததரிந்து

மைதிற்குள்தைதய

தவடமிட்டான்?’

ாட்கைாக

லவத்திருந்தவன்,

என்தறல்லாம்

மைதிற்குள்

அலதச்

தகள்விகள்

எழுந்தை. தராஷிைி என்ை சமாதாைம் தசான்ைாலும், அலத ஏற்க அவளுலடய மைது தயாராக இல்லல. அவதைாடு

வாழ்ந்த

தசால்லியிருந்தால்

வாழ்க்லகயில்,

கூட,

தகள்விதய

‘உயிலர

தகட்காமல்

விட்டுவிடு!’

அவனுக்காக

என்று

உயிலரயும்

தகாடுத்திருப்பாள். ஆைால், சாகடித்துவிட்டு,

அப்படி அதன்

எலதயும் மீ து

தகட்காமல்,

‘மன்ைிப்பு’

என்ற

வார்த்லதகைால்

வார்த்லதயால்

மைலதச்

மலர்த்ததாட்டம்

அலமத்தால் சரியாகிவிடுமா?

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 166

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் கடலுக்குள் எந்தப் கடலின்

இயல்பு.

தபாருலை

அதுதபாலதவ,

வசிைாலும், ீ அலலகைால் ம்பிக்லகலய

தவைித்தள்ளுவது

அைித்தவனுக்கு

ஆதரவாகப்

தபசப்படும் தசாற்கலை, மைதிற்குள் நுலையவிடாமல் தவைித்தள்ை முயன்றாள். ‘இதற்கு

தமல்

ஆகாலஷப்

பற்றிய

தபச்சு

தவண்டாம்’

என்று

உறுதியாை

குரலில் தராஷிைியிடம் கூறியவள், தைிலமலய விடுத்து அலைவருடனும் தசர்ந்து தகாண்டாள். ாள்

முழுக்கப்

தபச

முயற்சித்த

தபாதும்,

அவள்

இைகுவதாயில்லல

என்றுைர்ந்த தராஷிைி தபருமூச்சுடன் ஒதுங்கிக்தகாண்டாள். மறு ாள் அவளுக்குத் ததலவயாை தபாருட்கலை வாங்கிக் தகாடுத்துவிட்டு, தஞ்லச தபரிய தகாவிலலப் பார்த்துவிட்டு, ஊருக்குத் திரும்பிச் தசல்வதாக உமா கூறிைார். “தராஷிைிலய இங்தகதய விட்டுட்டுப் தபாங்கதைன்… புது இடத்துக்குப் பைகற வலரக்கும்

மான்யாவுக்குத்

துலையா

கரூருக்குக்

தகாண்டு

விடதறாம்…”

வந்து

இருக்கும்… என்று

மலர்

ாங்கதை

அடுத்த

தகட்கவும்,

வாரம்

ஆர்வத்துடன்

தராஷிைியும் தாயிடம் பார்லவயாதலதய சம்மதம் தகட்டாள். “ஆமாம்மா… ஸ்கூலுக்குப் வாரத்துக்குள்ை, ஏதாவது

மலர்

ாலு

தபாயிட்டா,

ாலைக்குத்தான் மான்யாவுக்கு

லீவ்

தராம்ப

தபாட்டிருந்தா… தபாரடிக்கும்…

ாலைக்கு அடுத்த

ீங்க தசான்ை மாதிரிதய தஞ்சாவூர் தபயிண்டிங் க்ைாஸ் மாதிரி

தசர்த்திடலாம்…”

என்று

தாத்தாவும்

தசால்லதவ,

கைவரிடம்

சம்மதம்

தகட்டுவிட்டு சரிதயன்று தசான்ைார் உமா. மறு ாள்

அவளுக்குத்

ததலவயாை

தபாருட்கலை

வாங்குவதற்கு

பிரபாகருடன் தசன்றைர். “லாங் ஸ்கர்ட் கூட எடுத்துக்கலாம் ஆண்ட்டி… ராகிைிதயல்லாம் தபாடுவா… பாட்டி

எதுவும்

தசால்ல

மாட்டாங்க…”

என்று

தசால்லிவிட்டு,

ஒதுங்கி ின்று

தகாண்டான் பிரபாகர். “தகாஞ்சமா எடுத்துக்கலாம் ஆன்ட்டி… இவ்வைவு தவண்டாம்…” என்று தடுத்துப் பார்த்தாள் மான்யா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 167

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘மூன்று தபாடுவாய்?’

உலடகலை என்று

மட்டும்

அதட்டவும்,

லவத்துக்தகாண்டு

தபசாமல்

அவருலடய

எத்தலை

ாட்கள்

தபாக்கிற்தக

விட்டுக்

தகாடுத்தாள். “இவ்வைவுதாதை? பில் தபாடலாமா?” என்று தகட்டவாதற பிரபாகர் வரவும், இன்னும் முடியவில்லலதயன்று மறுத்தாள். ‘தவறு என்ை வாங்க தவண்டும்?’ என்று தகள்வியாக ஏறிட்ட உமாவிடம், “பிரபு

பில்

தப

பண்ணுங்க…

பண்ை

இது

தவண்டாம்

அம்மாதவாட

ஆன்ட்டி…

ிலறய

ப்தரஸ்தலட்…

வரும்…

இதுக்தகல்லம்

ீங்கதை

தப

தசர்ந்து

ீங்க

வச்சுக்கங்க…” என்று தசால்லதவ, தகாபத்துடன் பார்த்தார். ‘தன்ைிடதம பிரபுலவயும்

இப்படிப்

தவிர்க்கிறாைா?

தபசுகிறாதை? மைதில்

ஆகாஷின்

வாங்கிய

அைவு மாற்றியிருக்கிறதா?’ என்று ஆதங்கத்துடன் ‘உலடகலையும், தங்க ஆைால், தாயின்

அடி

தம்பி

அவைது

என்பதற்காக

இயல்லப

இந்த

ிலைத்துக் தகாண்டார்.

லககலையும் விலல தகாடுத்து வாங்கிட முடியும்…

ிலைவாக தபாக்கிஷமாய் லவத்திருப்பதற்கு விலல

ிர்ையித்து

விட முடியுமா? தகாடுத்துவிடுகிறாைாம்…’ என்று வருத்தத்தமும் தமதலாங்கியது. “உங்கப்பாவுக்கும், எல்லாத்துக்கும் விலல

உன்தைாட

ஹஸ்பண்டுக்கும்தான்

அறிவில்லல...

ிர்ையம் பண்ைிருப்பாங்க… உன்தைாட அறிலவயும் என்ை

பண்ைிை மான்யா?” என்று அடக்க முடியாமல் சிறிது தகாபத்துடன் தகட்டார். அவளுலடய மான்யா…

இந்த

அைவுக்கு

ான்

மைசில பிரபுகிட்டப்

கண்கள்

கலங்கவும்,

ிலலலமயில ஒண்ணும்

ிலைச்சுக்க… பைம்

“சும்மா

சுைிதாதவாட

தமாசமாயிடலல…

மலர்தான்

உைக்கு

அழுலகலய

தபாண்ணுக்கு ானும் ஆகாஷ்

தசய்ய

உைக்தகாரு

தவணுங்கறலத

தகாடுத்தனுப்பிைாங்க…

இங்கிருக்கறவங்கலை உறவா

இந்த

முடியாத

அம்மான்னு

வாங்கிக்கச்

தபசிைலத

ிறுத்து

தசால்லி மறந்திட்டு

ிலைக்கப் பைகு…” என்று அதட்டலாகச் தசால்லவும்,

சரிதயன்று தலலயலசத்தாள்.

24 “ரிதலடிவ்தை பைகறதில

ப்ராப்ைதம

ிலைக்க

மாட்தடங்கறாங்க

ஆகாஷ்…

இல்லல…

பட்

டிஸ்டன்ஸ்

எங்கிட்டதான்

தபரியவங்கதைாட தமயிண்தடயின்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 168

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பண்றாங்க…

அப்புறம்,

தபாயிடறாங்க…

அம்மா

தவைில

வரதத

வராங்கன்னு இல்லல…”

ததரிஞ்சாதல

என்று

ரூமுக்குள்ை

தசல்தபாைில்

பிரபாகர்

தசால்வலத ஆழ்ந்த அலமதியுடன் தகட்டுக் தகாண்டான் ஆகாஷ். சில

த ாடிகள்

துண்டிக்கப்படதவ,

கூடப்

தபச

கண்தைதிரிதர

மான்யாலவப் பற்றிய

இயலாமல்,

ததரியும்

தசல்தபான்

ததாடர்பு

தவறித்த

வண்ைம்

ீலக்கடலல

ிலைவுகைில் ஆழ்ந்தான்.

அலலயின் தவகம் அதிகமாக இருக்கதவ, இைி ததாடர்பு கிலடக்காததன்பது ததரிந்தது. அவலைப் பற்றி அறிந்து தகாள்ைக் கூடத் தலட விதிக்கும் கடலலலகலைப் பார்த்ததும்,

‘தவவ்ஸ்

வரும்

தபாததல்லாம்

எங்கம்மா

தபாறமாதிரி இருக்கும்’ என்று மான்யா தசான்ைது தந்லதயுடன் என்று

ஊருக்குச்

தசல்லாமல்

என்லைத்

ததாட்டுட்டுப்

ிலைவிற்கு வந்தது.

‘தராஷிைியின்

வட்டில் ீ

தங்குவாள்’

தசய்திதய

அவனுக்கு

ிலைத்திருந்தான். ‘தங்களுலடய

ஊருக்குச்

தசல்கிறாள்’

என்ற

மிகத்தாமதமாகக் கிலடத்திருந்தது. அவளுலடய

அந்த

முடிலவ

அவன்

எதிர்பார்க்கவில்லல.

‘தைது

தபற்தறார்கலைப் பார்க்கச் தசல்கிறாைா? அத்லதலயப் பார்க்கச் தசல்கிறாைா?’ என்ற குைப்பம் அவனுக்கு ஏற்பட்டது. சட்லடலயப் பிடித்து உலுக்கித் தன்லைதய தகள்வி தகட்காமல் தசன்றவள், தைது தபற்தறார்கலைக் காைச் தசல்வாள் என்ற அவலைப்

பற்றிய

கவலலயிதலதய

தவித்தவனுக்கு, அந்த முடிவு தற்காலிக

ம்பிக்லக அவனுக்கு இல்லல. பயிற்சியில்

ஈடுபட

முடியாமல்

ிம்மதிலயக் தகாடுத்தது.

பயிற்சிக்கிலடயில் எப்படியாவது தசய்திலயத் தன் வட்டிைருக்குத் ீ ததரிவிக்க தவண்டுதமன்று டந்த ஊருக்கு

ிலைத்தவன், பிரபாகலரத் ததாடர்பு தகாண்டிருந்தான்.

அலைத்லதயும்

வருகிறாள்…

என்மீ துதான்…

ததரிவிக்க

எைக்கும்

அவலை

அவனுக்கு

அவளுக்குமிலடயில்

அலைத்துக்

தகாண்டு

த ரமில்லாததால் சில

தபா…

“அண்ைி

பிரச்சலைகள்… ான்

தவறு

அனுப்பியதாகச்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 169

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசான்ைால்,

உன்னுடனும்

வர

அவளுக்குத்

ததலவயாைலதச்

மாட்டாள்… தசய்…”

எததச்லசயாகச்

என்று

தந்தி

தசய்வது

பாலஷயில்,

தபால

ஒரு

சில

விபரங்கலை மட்டும் ததரிவித்திருந்தான். ‘ஆதித்யலைப் பைிவாங்க தவண்டும்’ என்ற எண்ைதமல்லாம் அவனுலடய மைதில் இருந்ததில்லல. ஆைால்,

ஒருதபண்லைத்

திருமைம்

தசய்த

கடலமலய

மறந்து,

குடும்பத்திைரின் மைதிற்குள் தீராத துன்பத்லதத் தந்த மாமைின் தசயலலத் தட்டிக் தகட்கதவண்டுதமன்ற

அக்ைி,

அவைது

மைதிற்குள்

சிறுவயதிலிருந்தத

தகித்துக்

தகாண்டிருந்தது. தபற்ற

அன்லைலய

ஒரு

தபாதும்

அவன்

ததடியதில்லல.

சிறுவயதில்

அலைத்திற்குதம அத்லதலயச் சார்ந்து வைர்ந்தவன் அவன். ‘உடல் ிலல

சரியில்லலதயன்றால்

அத்லததான்

அருகிலிருந்து

தட்டிக்

தகாடுக்க தவண்டும்…. எங்காவது விழுந்து அடிபட்டால், காயத்லத முதன்முதலில் அத்லதயிடம்தான் காட்ட தவண்டும்…’ என்தறல்லாம் பள்ைிக்குச் ண்பர்களுடன்

தசல்லும்

தபசியலவ,

வயதில், தசல்லச்

ிலைப்பான்.

வைியில்

பார்த்தலவ,

சண்லடகதைாடு

படித்தலவ,

விலையாடியலவ

என்று

அலைத்லதயும் பகிர்ந்து தகாள்ை அத்லத தவண்டும் அவனுக்கு. ஆதறழு

வயதுக்குப்

பின்ைர்,

அருகில்

படுத்திருக்கும்

அத்லத

‘எதற்காக

புரியாத

தபாதும்,

அழுகிறார்கள்?’ என்று ததரியாமல் பலமுலற தகட்டிருக்கிறான். தகாள்ளுத் ‘அத்லதயின்

தாத்தா

தசான்ை

அழுலகக்குக்

காரைம்

பதில்கள்

அவனுக்குப்

மாமா’

என்ற

அைவில்

அவனுக்குப்

புரிந்திருந்தது. த ரம் கிலடக்கும் தபாததல்லாம், “இவர்தான் உங்க மாமா… உைக்குப் தபர் வச்சவதர வந்தார்ைா

இவர்தான்…

இப்படிதயல்லாம்

வயசாயிடுச்சு... என்று

இவர்தான்

அத்லதலய

திைமும்

தசய்யாதீங்கன்னு

அை

தசால்லுலவயா…

ான் தசான்ைாக் தகட்க மாட்தடங்கறான்…

மாமாவின்

புலகப்படத்லதக்

காட்டி,

லவக்கிறார்…

அவைிடம்

அவர்

தாத்தாவுக்கு

ீயாவது தசால்லவயா?’ ஏதாவது

தசால்லிக்

தகாண்தட இருப்பார் தகாள்ளுத்தாத்தா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 170

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவன்

வைர

வைர

தகாள்ளுத்தாத்தாவின்

வருத்தங்களும்,

அத்லதயின்

அழுலகயும் சிறிது சிறிதாகப் புரியத் துவங்கிை. ஒவ்தவாரு விைாவின் தபாதும், ‘உறவிைர்கைில் ஒரு சிலர் அத்லதலய ஏன் ஒதுக்கி லவக்கிறார்கள்? என்று புரியாமல் அவனுக்குக் தகாபம் வரும். ‘வாைாதவட்டியா இருக்கறவ… குைந்லத பாக்கியம் இல்லாதவ…’ என்தறல்லாம் உறவிைர்கைால்

தபசப்படும்

தபாது,

அந்த

வார்த்லதகைின்

அர்த்தம்

அப்தபாது

அவனுக்குப் புரிந்ததில்லல. உரிய வயது வந்த பிறகுதான் புரியத் துவங்கிை. தபசுபவர்கைிடமிருந்து தகாண்டு

ஒதுங்கிச்

தசன்று,

தைிலமயில்

கண்கலை

மூடிக்

ிற்கும் அத்லதலயப் பார்க்லகயில், ‘ஏததா திட்டியிருக்கிறார்கள்’ என்ற

அைவில் புரியும். ‘அத்லதலய அைவிடக் கூடாது’ என்று

ிலைத்து, தன்ைால் முடிந்த மட்டும்

அவர்களுடதைதய இருப்பான். எட்டு

வயதிதலதய,

வரக்கூடாதுன்னு இவ்வைவு

தபரிய

“எங்க

தசால்றீங்க… லபயன்

அத்லதலய

எங்கத்லதக்கு ான்

இருக்தகதை…

எதுக்காக

பாப்பா

ஃபங்ஷனுக்கு

இல்லலன்ைா

அவங்களும்

வந்து

என்ை?

வலையல்

தபாடுவாங்க… இவங்க வரக்கூடாதுன்ைா எங்க வட்லிருந்து ீ யாரும் வரமாட்தடாம்…” என்று தபரிய மைிதைாகப் தபசியிருக்கிறான். புரியாத வயதில், தகாள்ளுத்தாத்தாவின் புலம்பல்களுக்கு அவன் வடிகாலாக இருந்திருக்கிறான். அவருக்கு உடல்

ிலல சரியில்லாமல் படுக்லகயில் படுத்த தபாது, பத்து

வயதிதலதய ஆறுதல் தசால்வான். “எல்லாம் தபாச்சு ஆகாஷ்… எவ்வைவு தபரிய தப்புப் பண்ைிட்தடன்… மலதராட வாழ்க்லக

அைிய

ானும்

காரைமாயிட்தடதை…”

என்தறல்லாம்

புலம்பும்

தபாது,

அவரது கண்கைில் வைியும் கண்ைலரத் ீ துலடத்து விட்டிருக்கிறான். “கடலைத்

தீர்க்காமதலதய

ிம்மதியில்லல…

உன்தைாட

லகயாலாகதவைாயிட்தடன்…”

என்று

தபாகப்

தபாதறன்…

மாமலைக் புலம்பும்

ாட்கைில்,

சாவில

கூட

எைக்கு

தகள்வி

தகட்கக்

“என்ை

தகட்கணும்னு

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 171

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசால்லுங்க தாத்தா… ப்ராமிஸா தபால

ான் தகட்கதறன்…” என்தறல்லாம் தசான்ைது கைவு

ிலைவிற்கு வந்தது. “பிராயச்சித்தமும்

தகாடுத்தவதை

தசய்ய

ான் தான்…

தசால்ல முடியும்? என்தறல்லாம்

வைியில்லல…

மலருக்கு

ம்பிக்லகலயக்

ாதை இன்தைாரு கல்யாைம் பண்ைிக்கன்னு எப்படிச்

ீ தபரியவைாைா அத்லதலய அைாமப் பார்த்துப்லபயா ராஜா?”

தகட்கும்

தபாது,

“பார்த்துப்தபன்

தாத்தா!”

என்று

உறுதி

தசால்லியிருக்கிறான். “அவன்

தகட்ட

பைமிருந்தாலும்

தசாத்லததயல்லாம்

அன்லப

வாங்கதவ

தகாடுத்திடப்

முடியாது…

தபாதறன்…

அைிஞ்சு

எத்தலை

தபாைது

அைிஞ்சு

தபாைதுதான்… தரண்டு தபாண்ணுங்கலைப் தபத்தவனுக்கு, உங்கத்லததயாட வலி புரியாமப் தபாச்தச… அவதைாட தபாண்ணுங்கலை யாராவது ஏதாவது தசான்ைாத் தாங்கிக்குவாைா, என்தைன்ைதவா

அடுத்த

வட்டுப் ீ

தபசிட்டாதை…”

தபாண்ணு,

என்தறல்லாம்

தகட்க

யாருமில்லலன்னு

ிலைவுகள்

குலறயத்துவங்கும்

தபாது, அவனுக்குப் புரிகிறததா இல்லலதயா புலம்பிக் தகாண்தடயிருப்பார். “உன் மாமன்,

ம்மலைதயல்லாம் மறந்திட்டு சந்ததாசமா இருக்கான்… இங்க

அைறதுக்குக் கண்ைர்ீ கூட இல்லாம உங்கத்லத இருக்கா… கடவுள் இல்லாமதலதய தபாயிட்டார்…

அப்படியிருந்திருந்தா,

வச்சிருப்பார்…

ீ தபரியவைாைதும் என்ை

பிடிச்சி,

எங்கத்லத

தகட்லபயா?”

என்ை

என்று

தப்புப்

சாகும்

பண்ைிை

தப்லப

மாமனுக்கும்

புரிய

டந்ததுன்னு விசாரிச்சு, அவலரத்ததடிப்

பண்ைிைாங்கன்னு

தருவாயில்

தன்ைிடம்

தகள்வி தகட்டலத

தகட்கணும்… ிலைத்துக்

தகாண்டான். “எங்கத்லதலய ஏன் அைவச்சுட்டுப் தபாயிட்டீங்கன்னு ததடிப்பிடிச்சு சண்லட தபாடுதவன் தாத்தா… உங்க சட்லடலயப் பிடிச்சவலர சும்மா விடமாட்தடன்…” என்று சாகும் தருவாயிலிருக்கும் தபரியவருக்கு உறுதி கூறியிருக்கிறான். அவருலடய இறப்புக்குப்பின், மூர்க்கமாைவைாக மாறிப்தபாைான். அத்லதலய வருத்தப்படுத்துபவர்கலை பதிலுக்கு வருத்தப்படுத்த தவண்டும் என்று

ிலைத்தான்.

‘வயதாைவர்கள்’ என்றும் பாராமல், அத்லதலயக் குலற தசால்லிப் தபசிய உறவுப்தபண் தகாண்ட

ஒருவலர

மலர்,

அடித்தும்

வட்டிற்தக ீ

இருக்கிறான்.

அலைத்துச்

அவனுலடய

தசல்லுமாறு

தபாக்கில்

வித்யாவிடம்

கவலல

கூறியதபாது,

தாயுடன் தசல்ல மறுத்துவிட்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 172

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தவறு வைியின்றி, கண்டிப்பாை ஹாஸ்டலில் தகாண்டு தபாய்ச் தசர்த்தார்கள். குடும்பத்லதப்

பிரிந்திருந்தாலும்,

தாத்தாவின்

தபச்சுக்கலை

ஒரு

தபாதும்

மறக்கவில்லல அவன். காலம் தசல்லச் தசல்ல, மூர்க்கத்தைம் குலறந்து அவைிடம்

தசர்ந்து

தகாண்டை.

ஆச்சியிடம்

ிதாைமும், அழுத்தமும்

அலைத்லதயும்

தகட்டுத்

ததரிந்து

தகாண்டான். தாத்தாவிடம் தகாடுத்த உறுதிகலைதயல்லாம் மைதில் கல்தவட்டாய்ப் பதித்துக் தகாண்டான். சந்தர்ப்பம்

கிலடத்தால்,

‘மாமாலவக்

தகள்வி

தகட்டு

அவமாைப்படுத்த

தவண்டும்… அவருலடய தவலற உைர்த்திட தவண்டும்’ என்ற எண்ைம் மட்டும் மாறாமல் இருந்தது. ஆைால், ‘மான்யாவின் தந்லததான் மாமா’ என்று ததரிந்த பின்ைர் மைதில் ஏததததா திட்டங்கள் உருவாயிை. அவலை மைந்து தகாண்டால், எைிதாக தான் ிலைத்தலதச் சாதித்து விடலாதமன்ற வைி புலப்பட்டது. ‘எந்தக்

குடும்பமும்

மலைவியும்

தவண்டாதமன்று

தூக்கிதயறிந்துவிட்டுப்

தபாைாதரா, அந்தக் குடும்பத்திற்தக திரும்ப வரவலைத்து மன்ைிப்புக் தகட்க லவக்க தவண்டும்’ என்ற லவராக்கியம் ததான்றியது. ‘மான்யாலவத் திருமைம் தசய்து தகாள்ை தவண்டும்… அவருலடய தந்லத டந்து தகாண்ட விதத்திற்கு மன்ைிப்புக் தகட்டால் மட்டுதம, அவளுடன் வாழ்தவன் என்று மிரட்ட தவண்டும்… சட்டப்படி

டக்காத திருமைம் என்று அவர் தசான்ைது

தபாலதவ தசால்லிக் காட்ட தவண்டும்… அவர் கலங்கிப் தபாய்

ிற்பலதப் பார்க்க

தவண்டும்…’ என்தறல்லாம் திட்டமிட்டிருந்தான். ‘ஒத்துக்தகாள்ைாவிட்டால், முடியாததன்று

மறுத்தால்,

தயாசிப்பதற்கு

மான்யாவிற்கும்

அவகாசம்

தகாடுக்க

அவருக்குமாை

தவண்டும்…

உறலவப்

பிரித்து

அலைத்துவந்துவிட தவண்டும்’ என்று முடிதவடுத்திருந்தான். திருமைம் எண்ைிைான்.

முடிந்ததுதம

ஆைால்,

குரலல

எல்லாவற்லறயும் லவத்தத

தசால்லிவிட

அவளுலடய

தவண்தமன்று

மை ிலலலய

உைர்ந்து

தகாள்ளும் தந்லதயிடம், அவைால் மலறக்க முடியாது என்பது புரிந்தது. அதுவுமன்றி,

அவளுலடய

முகபாவலைதய

காட்டிக்தகாடுத்துவிடும்

என்று

உைர்ந்திருந்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 173

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் எந்த

ிலலயிலும்,

‘மான்யாலவக்

லகவிட

மாட்டான்’

என்பலத

அவர்

உைர்ந்து தகாண்டால், தபாட்ட திட்டங்கள் அலைத்தும் வைாகப் ீ தபாய்விடும். என்ை

தசய்வததன்று

தபாவாள்தான்…

ஆைால்,

புரியாமல்

அவளுக்குப்

குைம்பியவன்,

புரிய

‘மலைவி

லவத்துவிடலாம்…’

கலங்கிப்

என்று

முடிவு

தசய்திருந்தான். திட்டமிடுவது எைிது, அலதச் தசயல்படுத்துவது சிரமம் என்பலத அப்தபாது எண்ைிப்பார்க்கவில்லல. மான்யாலவப் பார்த்ததுதம லக அவன். அந்த

ீட்டி அடிப்பார் என்று எதிர்பார்க்கவில்லல

ிமிடதம, திட்டமிட்டலதச் தசயல்படுத்துவதில் இருக்கும் சிரமங்கள்

புரியத் துவங்கிை. ‘தசாந்ததமயில்லாத

யாதரா’

என்று

அத்லதலயப்

பற்றிக்

குறிப்பிட்டதுதம,

அவைால் தகாபத்லதக் கட்டுப்படுத்திக்தகாள்ை முடியவில்லல. ‘தவண்டாதமன்று தூக்கிப்தபாட்ட விஷயங்கள்’ என்று தமலும் குறிப்பிடவும், ‘தூக்கிப்தபாடுவது

அவ்வைவு

எைிதா?’

என்ற

தகாபம்

தகாழுந்துவிட்தடறியத்

துவங்கியது. அத்லதயின் அவருக்கில்லல

வாழ்லவக்

என்ற உண்லம

தகள்விக்

குறியாக்கியது

பற்றிய

புரிந்தது. அவலர வார்த்லதகைால்

உைர்தவ காயப்படுத்த

தவண்டிய தவகம் அவனுக்குள் தபருகியது. வயதும்,

பக்குவமும்

தபாய்விடும்

என்று

அத்லதலயப்

பற்றிய

ஏற

ஏற

தகாபதாபங்கள்

தகள்விப்பட்டிருக்கிறான். எண்ைங்கலை

அவர்

எத்தலை மாற்றிக்

கலரந்து காலங்கள்

காைாமல் கடந்தாலும்,

தகாள்ைதவயில்லல

என்ற

தவதலையில் உள்ைம் குமுறியது. ‘மான்யாவின் தாயார் இறந்தபின் பத்து ஆண்டுகள் தைிலமயில் வாழ்கிறார்… இது தபாலத் தானும் ஒரு தபண்லைத் தைிலமயில் விட்டுவிட்டு வந்ததாதம’ என்ற உைர்வு,

ஒரு

த ாடிகூட

அவருக்குத்

ததான்றாதது

அவனுலடய

ஆத்திரத்லதக்

கிைறியது. அவ்வைவு

டந்த பின்னும், தூக்கிதயறிந்துவிட்டுப் தபாைவரின்

ிலைவுகலை

அத்லத மைதில் சுமப்பலத உைரும் சந்தர்ப்பங்கள் அவனுக்கு வாய்த்திருந்தை.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 174

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் என்ை

டந்தாலும் சரி, அவலர தவதலைப்பட லவத்துவிட தவண்டுதமன்ற

பலைய மூர்க்கத்தைம் தபருகியது. மான்யாவின்

புறம்

பார்லவலயத்

திருப்பும்

துைிவு

அவனுக்கில்லல.

எவ்வைவு தூரம் மைதிற்குக் கட்டுப்பாடு விதிக்க முடியுதமா விதித்து, அவலைப் பார்க்காமல், தபச தவண்டியலத மைதிற்குள் தகாண்டு வந்தான். “கல்யாைமா?” அவனுலடய மைம் முன்தப எைிதாக அதிர்ந்து

என்ற

வார்த்லதலய

மான்யாவிற்காகத்

அலட்சியமாகக்

தவித்தது. அப்படிக்

தகட்கும்

தபாதத

தகட்கதவண்டுதமன்று

ிலைத்துத் திட்டமிட்டிருந்ததுதான். தபாைவளுலடய

ததாற்றத்லதக்

கண்டு, காதல்

இதயம்

கண்ைர்ீ

வடித்தது அவனுக்கு மட்டுதம ததரியும். ‘பைிவாங்கியிருக்கிறாய்… என்தறல்லாம்

குற்றங்கலைச்

ஏமாற்றியிருக்கிறாய்… சுமத்தியதபாது,

டித்திருக்கிறாய்…’

அவருலடய

எண்ைம்

தபாகும்

தபாக்லகக்கண்டு மைம் த ாந்து தகாண்டான். பல வருடக் கண்ை ீலரப் பற்றி மகைின் கண்ை ீருக்குப்

பதறுவலதக்

ிலைத்தும் பார்க்காத தாய்மாமன், தைது

கண்டதும், தான் தசல்ல

தவண்டிய

பாலத

தவறாக இருந்தாலும் அலததய ததர்ந்ததடுத்தான். அப்தபாது அவனுக்கு தவறு வைி ததரியவில்லல. மலைவி மைதிற்குள்

மீ தாை டந்த

காதலுக்கும்,

தபாராட்டத்தில்,

அத்லத பல

மீ தாை

வருடங்கைாகக்

பாசத்திற்குமிலடயில் கண்ை ீர்

வடிக்கும்

அத்லதயின் முகதம தவன்றது. உறவுகைின் மீ து லவத்த பற்தற, ‘மான்யா சில

ாட்கள் கண்ைர்ீ வடித்தாலும்

பரவாயில்லல, அவைிடம் விைக்கம் தசால்லிக் தகாள்ைலாம்’ என்று முடிதவடுக்க லவத்தது. ஆைால்,

அவளுலடய

கண்ை ீருக்கிலடயில்

எங்தகா மாறிப் தபாகுதமன்று அவன்

அவர்கைின்

தபச்சின்

திலச

ிலைக்கவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 175

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘ ீ

டந்து

மிரட்டலாகச்

தகாண்ட

விதத்லதப்பற்றி

தசான்ைவரிடம்,

வித்யாவிடம்

‘தசால்லிவிட

தயாக்கியலத

ததரிவிப்தபன்’

என்று

இருக்கிறதா?’

என்று

இகழ்ச்சியுடன் தகட்க முடிந்தது. ஆைால்,

மான்யாவிற்கு

இன்தைாரு

திருமைம்

தசய்து

லவப்தபதைன்று

தசால்லி, தாலிலயக் கைற்றிதயறிவார் என்று அவன் எதிர்பார்க்கதவயில்லல. அவலரப் ‘ததலவப்படும்

பைிய

லவக்கத்தான்

தபாது

கைற்றி

அவசரமாகத்

திருமைம்

லவத்துவிடலாம்’

என்று

தசய்திருந்தான். எந்த

த ரத்தில்

மான்யாவிடம் தசான்ைாதைா, அந்த த ரத்லதச் சபித்தான். ‘எந்தத் திருமை பந்தத்லத மதித்து, குடும்பத்திைரிடம் மன்ைிப்புக் தகட்பார்’ என்று

ிலைத்திருந்தாதைா,

அந்தத்

திருமை

பந்தத்லததய

மதிக்கவில்லல

என்றதும் தகாபம் கட்டுப்பாட்லட மீ றத்துவங்கியது. மைதிற்குள் காதல் அந்த

எரிந்த

அக்கிைியின்

ஜுவாலலயில்,

மான்யாவின்

மீ திருந்த

ிமிடம் காைாமல் தபாயிருந்தது.

தீட்டிய

திட்டங்கைின்

எல்லலலயத்

தாண்டிய

வார்த்லதகள்,

அவன்

வாயிலிருந்து வந்து விைத்துவங்கிை. எல்லாம்

முடிந்த

பிறகு,

‘திட்டமிட்டலதயும்

மீ றி

அவலரக்

கலங்கடித்துவிட்தடாம்’ என்ற கைிப்பு அவனுலடய மைதில் இல்லல. ஒருவாரம் கூடத் தாக்குப் பிடிக்காமல், மான்யாவினுலடய தந்லத தன்லைத் ததடி வந்தலத

ிலைத்து ஆைந்தப் பட்டிருக்க தவண்டும்.

மகள், அந்த கிராமத்தில் துன்பப்படுவதாக

ிலைத்துக் கலங்கிப் தபாய் வந்து

ின்றவருலடய தகாலத்லதக் கண்டு குதூகலப்பட்டிருக்க தவண்டும். ‘தான்

தசய்த

தவறுக்கு

மகளுக்குத்

தண்டலை

தகாடுக்க

தவண்டாம்’

என்தறல்லாம் தபசி, தசய்த தவலற ஒப்புக் தகாண்டதற்கு தவற்றிக் கூச்சலிட்டிருக்க தவண்டும். யாரும் தகாண்ட

தகள்வி

தகட்க

தாய்மாமனுக்குப்

முடியாதவாறு பதிலடி

தபயலர

தகாடுத்து

மாற்றி,

எங்தகா

விட்தடாதமன்ற

ஒைிந்து

மகிழ்ச்சியில்

திலைத்திருக்க தவண்டும்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 176

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஆைால், எதுவுதம அவைால் தசய்ய முடியவில்லல. தமன்லமயும், எதார்த்தமும் தகாண்ட ஒரு தபண்ைின் காதலலப் பையமாக லவத்துப் தபற்ற தவற்றி ஒன்றும் அவனுக்கு இரசிக்கவில்லல. தவலற உைர்த்த தவண்டுதமன்று

ிலைத்து எவ்வைவு தபரிய குற்றத்லதச்

தசய்திருக்கிறான். அதன்பிறகு எப்படி திருப்திப் பட்டுக்தகாள்ை முடியும்? உயிர்ப்பில்லாத

பார்லவ

பார்த்துச்

தசன்ற

மான்யாவின்

கண்களும்,

முகமுதம அவலை வலதத்தை. அன்லறய

ாைின்

ிலைவுகள் அவலைவிட்டு அகலுவதாயில்லல. மைலதக்

தகால்வது சாதாரைமா என்ை? அந்த த ரத்தில் அவளுலடய மைம் பட்ட தவதலைலயத் திரும்ப எடுத்துக் தகாள்ை முடியுமா? உயிர்ப்பித்திட முடியுமா? எல்லாம்

ததரிந்தத

தசய்த

தவறுக்கு

என்ைதவன்று

மன்ைிப்புக்

தகட்க

முடியும்? ‘தவறும் மன்ைிப்புக் தகட்டுவிட்டால், தபசியததல்லாம் மறந்துவிடுமா?’ என்று அவனுலடய மைசாட்சிதய தகள்வி தகட்டது, தவறு என்று கூடச் தசால்ல முடியாதவாறு, அவன் தசய்தது ஒரு வலகயாை ம்பிக்லக துதராகம் என்று அவனுக்தக புரிந்தது. கண்கலை

மூடிக்

தகாண்டு

தன்லை

ம்பியவலை,

ஏமாற்றிவிட்ட

பிறகு

வருத்தப்படுவதில் பயனுண்டா? எத்தலை

ம்பிக்லக

லவத்திருந்தாள்.

மைம்

முழுக்கக்

காதலலச்

சுமந்து

தகாண்டு, காதலிக்கதவ இல்லலதயன்று மறுப்பது அவனுக்கும் தவதலைதான். ‘அலதப் புரிந்து தகாள்ைச் தசய்ய முடியுமா?’ என்று

ிலைத்தவாறு, தன்லை

மறந்து தவதலையுடன் எங்தகா சஞ்சரிக்க அமர்ந்தான்.

25 All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 177

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘நடந்து

முடிந்தவற்லற

ிலைத்து

வருந்திக்

முடங்கிப் தபாய்விடும்…. தசய்த தவறுகலை எந்தப்

பலனும்

இல்லல...

அலதத்

தகாள்ை தவண்டும்…’ என்று

தகாண்டிருந்தால்,

மைம்

ிலைத்து வருந்திக் தகாண்டிருப்பதில்

திருத்திக்

தகாள்ளும்

வாய்ப்லப

உருவாக்கிக்

ிலைத்தான் ஆகாஷ்.

‘எதிர்பாராமல் தசய்த பிலைகளுக்கு மன்ைிப்லப தவண்டலாம். திட்டமிட்டுச் தசய்த தசயலுக்கு மன்ைிப்புக் தகாருவதில் அர்த்தம் இல்லல’ என்பது அவனுக்தக புரிந்தது. ‘தன்

தபயருக்குக்

கைங்கம்

த ர்ந்தாலும்

பரவாயில்லல,

ஏக்கத்துடன்

காலத்லதக் கைிக்கும் குடும்பத்திைருக்கு மகிழ்ச்சி கிலடத்தால் சரி’ என்ற எண்ைம் மட்டுதம மைதில் இருந்தது. தான்

டந்து தகாண்ட விதம் சரியில்லலதயன்றாலும், பிரிந்த உறவுகலைச்

தசர்க்கும் வாய்ப்பாக எடுத்துக் தகாண்டு மைலதத் ததற்றிக் தகாண்டான். காதலித்த ஐந்து

ாட்கலையும், திகட்டத் திகட்டத் திருமை வாழ்க்லகயில்

ஓருயிராய்க் கலந்த ஐந்து அந்த

ாட்கலையும்

ிச்சயம் அவள்

ிலைத்துப் பார்ப்பாள்.

ிலைவுகதை, இருவலரயும் இலைக்கும் என்று அவனுலடய மைம்

உறுதியாகச் தசான்ைது. ‘ ிச்சயம் ம்பிக்லகயுடன்

தன்னுலடய

காதலலப்

புரிய

லவத்து

விடலாம்’

என்று

ிமிர்ந்தான்.

அடுத்து தசய்ய தவண்டியவற்லற மைதிற்குள் திட்டமிட்டவாறு கடற்கலரலய அலடந்தவன், பிரபாகலர தசல்தபாைில் அலைத்தான். “சிக்ைல் இல்லாததால கட் ஆயிடுச்சு பிரபு… இப்ப தசால்லுடா... அவலைத் தைியா இருக்க விடாமப் பார்த்துக்கறதாதை?” என்று தம்பியிடம் தகட்டான். “ ீங்க

தசான்ைததல்லாம்

அப்படிதய

பண்ைிட்தடண்ைா…

அத்லத

ஸ்கூலுக்குக் கிைம்பிைதுக்கப்புறம் தபயிண்டிங் க்ைாஸ் தபாயிடறாங்க… ஹாஃப் தட அப்படிதய

தபாயிடுது…

வந்ததும்

ஏததததா

பண்றாங்க…

ஈவிைிங்

ம்ம

கசின்ஸ்

எல்லாருதம வந்திடறாங்க… அரட்லட, தாத்தாதவாட வாக்கிங், கிச்சன்லகூட ஏததா பண்றாங்க…” என்று தசான்ைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 178

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தராஷிைி

இருந்த

தபசியிருந்தாலும்,

ஒரு

வார

அவைிடமிருந்து

காலமும்

அழுலகலயத்

முடிந்தவலர தவிர

அவனுக்காகப்

எந்தஒரு

பிரதிபலிப்பும்

இல்லல என்று தகள்விபட்டிருந்தான். தைிலம கிலடக்கும் தபாததல்லாம் தவிப்பாள் என்பது அவனுக்குத் ததரியும். அந்தத்

தைிலமலயக்

தகாடுக்காமல்,

‘தவதறன்ை

வைிகைில்

அவைது

மைலதத் திலசதிருப்பலாம்’ என்று தயாசித்தான். “முடிஞ்சா

ம்ம பிசிதைஸ் எதிலலயாவது நுலைக்க ட்லர பண்ணு பிரபு….

சும்மா தகாஞ்ச த ரம் பார்த்திட்டாக்கூடப் தபாதும்… இன்னும் தகாஞ்ச அதுக்குள்ை

ாள் தாதை,

ான் வந்திடதறன்…” என்றான்.

“ம்ஹூம்…

இம்பாஸிபிள்

அண்ைா…

தபசிைாலும், சில விஷயங்கள்ல தூரத் தள்ைி முடிஞ்சதும் பஸ்லலதய

ாதை

கூட்டிட்டு

வந்துக்கதறன்னு

ான்

எவ்வைவு

உரிலமதயாட

ிறுத்திடறாங்க… தபயிண்டிங் க்ைாஸ்

வதரன்னு

தசான்ைாலும்

தசால்லிட்டாங்க…

என்ை

தகட்கறதில்லல…

பண்ைனும்னு

ீங்கதை

தசால்லுங்க…” என்றான். அவளுலடய ஒதுக்கத்திற்குத் தன்னுலடய தபச்சுக்கதை காரைம் என்பலத உைர்ந்தவன், ‘தவதறன்ை தசய்யலாம்?’ என்று தயாசித்தான். “வட்ல ீ இருந்தத, அவைால தசய்ய முடியற மாதிரி ஏதாவது தவலல தகாடு பிரபு…

தஹல்ப்

பண்ணுவா…

தவலல

இருக்கு

இந்தப்

க்ைாஸ்

முடிஞ்சதும்

ல ட்

பக்கம்

கூட்டிட்டு

அத்லததயாடதவ

வந்ததன்னு, வா…

தூங்கறமாதிரிப்

முடிஞ்ச

இல்லலன்ைா

வலரக்கும் காதலஜ்

பார்த்துக்க…

உன்தைாடதவ

முடிஞ்சு

ராகிைி

வரும்தபாது அவதைாட வர மாதிரி ஏற்பாடு பண்ணு… அப்புறம், அத்லதக்கு வாங்கிக் தகாடுத்த கார் யூஸ் பண்ைாம தாத்தா

வட்ல ீ

விட்டுடு…

ஆச்சி

ம்ம வட்ல ீ இருக்தக, அலதக் தகாண்டு தபாய் எப்படியும்

மான்யாலவ

ஓட்டச்

தசால்லுவாங்க…

தவைில தபாகும்தபாது யூஸ் பண்ைிக்கட்டும்…” என்று தீர்வு தசான்ைான். அவளுலடய வருலகயால் குடும்பத்திைரின் மாற்றத்லதத் ததரிந்து தகாள்ை ிலைத்தவன்,

“அத்லத,

பாட்டிதயல்லாம்

எப்படி

ஃபீல்

பண்றாங்க

பிரபு?”

என்ற

தகள்விலயத் தம்பியிடம் தகட்டான். “தசாந்தப்

தபாண்ணுன்ைாக்கூட

இப்படிப்

பார்த்துக்க

மாட்டாங்கண்ைா…

அத்லததயாட தாட்ஸ் முழுக்க அண்ைிதான்… அவங்கதைாட தரகுலர் தவார்க்லகக்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 179

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் கூட

ிறுத்தி

அண்ைியும்,

வச்சிட்டாங்க… அம்மான்னு

புது

அத்லதலயப்

தசால்லி

சின்ைக்

பார்க்கற

குைந்லத

மாதிரி

மாதிரி

இருக்குண்ைா…

அவங்கதைாடதவ

சுத்திட்டிருக்காங்க…” என்று தசான்ைான். ‘இரண்டு வாரங்கைாக, அத்லத தன்ைிடம் தபசாமல் இருக்கிறார்கதை!’ என்ற வருத்தம் அவனுக்குத் துைியும் ததான்றவில்லல. ‘மான்யாவின்

வருலகயால்

மகிழ்ச்சிதயாடு

இருக்கிறார்கதை!’

என்ற

ிம்மதிதான் அவனுக்குத் ததான்றியது. அவர்களுலடய

வாழ்லவ,

அவைது

வருலக

புத்துைர்ச்சியூட்டியிருப்பலத

அறிந்து தகாள்ை முடிந்தது. “பாட்டியும்,

தபத்தியும்

ிலறயக்

கலத

அப்பப்ப கைட்டி விட்டடறாங்க…” என்று

தபசறாங்கண்ைா…

என்லைத்தான்

தபாலியாக வருத்தப்படுவது

தபால

பிரபு

தசால்லவும், தமல்லிய புன்ைலக அவைது இதழ்கைில் உற்பத்தியாைது. “அம்மாவும் ஆடு

பலக,

இப்பப்

குட்டி

பரவாயில்லலண்ைா…

உறவாம்னு

தசால்லி

முதல்தலல்லாம்

முலறச்சிட்டிருந்தாங்க…

ஆச்சிகிட்டதய ஆைா,

இந்த

தசாத்துக்கும் எைக்கும் எந்த சம்மந்தமும் இல்லலன்னு லாயலர வச்சு அண்ைி லசன் பண்ைிக் தகாடுத்ததுக்கப்புறம் அவங்க தபசிைது தப்புன்னு ஃபீல் பண்றாங்க… பட்

இன்ைமும்

தவைிப்படுத்திக்கலல…”

என்று

தசான்ைதும்,

‘இதுதபாதலல்லாம்

டந்து தகாள்ளுமைவு தயாசித்திருக்கிறாைா!’ என்று திலகத்துப் தபாைான். வைக்கறிஞலர லவத்து எழுதிக் தகாடுக்குமைவிற்கு தாயின் தபச்சு அவலைப் புண்படுத்தியிருப்பலத உைர்ந்து, தபருமூச்சுடன் கண்கலை மூடிக்தகாண்டான். “அப்பாகிட்ட ஆரம்பத்தில

தசால்லிருக்தகன்

தகாபப்பட்டாலும்,

பிரபு…

அவர்

அம்மாலவ

மான்யாலவப்

சமாைிச்சுப்பார்…

புரிஞ்சிட்டா

பாசத்லதக்

தகாட்டுவாங்க…” என்று தாயின் தன்லம அறிந்ததால் தசான்ைான். தாயின்

தகாபமும்,

‘அத்லதயின்

மைலத

தமலும்

காயப்படுத்தி

விடக்கூடாதத என்ற காரைத்திைால் உருவாைது’ என்பது அவனுக்குப் புரிந்தது. ஒரு வயதுக் குைந்லதயாக இருக்கும்தபாது, தன்லை அத்லதயின் லகயில் தகாடுத்துவிட்டு

இன்றைவும்

உரிலம

தகாராமல்

விலரவில் மான்யாவும் புரிந்து தகாள்வாள் என்று

ஒதுங்கி

ிற்பவரின்

பாசத்லத,

ிலைத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 180

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “அண்ைா!”

என்று

தயக்கத்துடன்

அலைத்த

பிரபு,

“அப்பாகிட்ட

என்ை

தசான்ை ீங்க… எங்கிட்ட விசாரிச்சார்…” என்று தகட்டான். “டீதடய்லா

எதுவும்

தசால்லலலடா…

உங்கிட்ட

தசான்ைதததான்

தசான்தைன்… லவஸாக்ல மீ ட் பண்ைிதைாம், தரண்டு தபருக்கும் பிடிச்சிருந்தது… லவ்

பண்ைிதைாம்…

மைலசக்

மாமாதவாட

கஷ்டப்படுத்தற

இருக்கான்னு அவதான்,

மாதிரி

தசான்தைன்…

அங்தகதய

தபாண்ணுன்னு தராம்பப்

தகாஞ்சம்

இருக்கற

ததரிஞ்சதுக்கப்புறம்

தபசிட்தடன்,

என்தமல

ஷாக்காயிட்டார்…

மாதிரிப்

ம்ம

பார்த்துக்கங்க…

அவ

தகாபத்தில

வட்டு ீ

த ர்ல

மருமக

வரும்தபாது

டந்தததல்லாம் தசால்தறன்னு தசான்தைன்… சரி பார்த்துக்கதறன்னு தசான்ைார்…” என்று

தந்லதயிடம்

தபசியலத

ிலைவு

கூர்ந்து

தசான்ைவனுலடய

எண்ைதமல்லாம் குடும்பத்திைலரதய சுற்றி வந்தது. மான்யாலவப்

பற்றி

எந்த

விபரமும்

தசால்லாமல்

‘அண்ைி’

என்று

குறிப்பிட்டதும், ‘ஏன்? எதற்கு?’ என்று துருவித் துருவிக் தகட்காமல் தசான்ைலத ிலறதவற்றும் தசான்ைதும்

தம்பி,

‘அவள்தான்

ம்வட்டு ீ

அதிர்ச்சியலடந்தாலும்

தன்

இருவருதம தன் மீ து லவத்திருக்கும் ‘மான்யாவின் லவத்திருக்கும்

தசயலல

ம்பிக்லகலய

ம்பிக்லகலயத்

ம்பிக்லகலயயும்

மருமகள்’

என்று

தந்லதயிடம்

அங்கீ கரித்த

தந்லத

எை

ிலைத்துப் பார்த்தான்.

தகர்த்ததுடன்,

குடும்பத்திைர்

தகர்த்திருக்கிதறாம்...

இைந்த

தன்

மீ து

ம்பிக்லகலய

மீ ட்பது எைிதாைதல்ல… ஆைால், எப்பாடுபட்டாவது மீ ட்க தவண்டும்…’ என்று தன் மைதிடதம தசால்லிக் தகாண்டான். ‘அலைவருக்கும்

பதில்

தசால்லக்

கடலமப்பட்டிருக்கிதறாம்’

என்பதும்

புரிந்தது. ‘தான் தூற்றப்

டந்து தகாண்ட முலற வட்டிைரிடம் ீ தசால்லும் தபாது அலைவரும்

தபாகிறார்கள்…

தன்லைத்

திட்டிைாலாவது

மான்யாலவப் தபால தமைைத்தால் தண்டித்தால்…’ என்று

தாங்கிக்

தகாள்ைலாம்…

ிலைத்துப் பார்த்தவன்,

தலலலய உலுக்கிச் சரி தசய்து தகாண்டான். ‘எல்லாம் எதிர் பார்த்தது தாதை… அவலை ஏமாற்ற தவண்டும் என்ற எண்ைம் ஒரு கைம் கூட ததான்றியதில்லலதய… எதிர்மலறயாக எண்ைாமல், விடாமல் பற்றிக்தகாள்ை தவண்டும்…’ என்று

ம்பிக்லகலய

ிலைத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 181

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘அவளுலடய

ம்பிக்லகலய மீ ட்க தவண்டும்… கண்கைில் ததாலலந்து தபாை

உயிர்ப்லபக் தகாண்டு வர தவண்டும்…

ிச்சயம் எல்லாவற்லறயும்

டத்துதவன்…’

என்று உறுதிதயடுத்துக் தகாண்டான். “பிரபு…

ாலைக்கு

எமர்தஜன்சின்ைா

சப்மலரன்குள்ை

ஷாகுதலாட

ம்பருக்கு

இன்ஃபார்ம்

தசால்லிடுவான்… ட்தரயிைிங் முடிஞ்சதும், வட்ல ீ

எல்லாதராடவும்

தபசணும்...

தபாகப்

தபாதறன்…

பண்ணு…

எதாவது

எைக்கு

தமதசஜ்

ாதை மறுபடியும் கால் பண்தறன்… இப்ப

ஸ்லகப்ல

வாடா…

அப்புறம்

மான்யாலவயும்

பார்க்கணும்… அதுக்கு என்ை பண்ைணுதமா பண்ணு…” என்று தசான்ைான். “தடன் மிைிட்ஸ்ல தாத்தா வட்டுக்குப் ீ தபாயிடதறன் அண்ைா… அம்மாவும் அங்கதான்

இருக்காங்க…

தபசிடுங்க…

அட்லீஸ்ட்

அண்ைிதயாட

முகத்லதயாவது

உங்களுக்குக் காட்ட ட்லர பண்தறன்…” என்று உறுதி தசால்லவும், மான்யாலவக் கண்கைால் காண்பதற்காகக் காத்திருக்கத் துவங்கிைான். வட்டிற்குள் ீ

நுலைந்ததுதம,

தசல்தபாைில்

ஸ்லகப்

கதைக்ட்

தசய்து,

அத்லதயின் ததாைில் சாய்ந்திருந்தவலைக் காட்டிய தம்பிக்கு மைதிற்குள்

ன்றி

தசால்லிக் தகாண்டான். ாட்கள்

பல

கடந்த

ிலலயில்,

துைித்துைியாக

அவலைக்

கண்கைால்

பருகிைான். சற்தற

தமலிந்திருந்த

ததகமும்,

த ாடிக்கு

த ாடி

உைர்வுகலை

தவைிப்படுத்தும் கண்கைிலிருந்த தவறுலமயும் அவலைத் தாக்கிை. விைிகலைச்

சிமிட்டிைால்

கூட

இலமக்க மறந்து பார்லவயால் அவலை

அவளுருவம்

அகன்றுவிடுதமா

என்று

ிரப்பிக் தகாண்டு, அவளுலடய குரலலக்

தகட்கக் காத்திருந்தான். “தஹய் பிரபு… வாங்க வாங்க…” என்று உற்சாகத்லத வரவலைத்துக் தகாண்டு தபசுவலதக் காதுகளுக்குள் வாங்கிக் தகாண்டான். “இப்படி ஆர்வமா வரதவற்கறலதப் பார்த்தா தகாஞ்சம் பயமா இருக்குங்க… இன்லைக்கு

ஏதாவது

உங்களுக்தகல்லாம்

ஹல்வான்னு பரிதசாலைக்கூட

தசால்லி

கம்

எலிமாதிரி

தரடி

பண்ைிருக்கீ ங்கைா…

ான்

கிலடச்சிருக்தகதை…

தகாண்டு வந்து தகாடுங்க… தவதறன்ை பண்ை முடியும்… விதி வலியது…” என்று

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 182

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசான்ைவாறு

அமர்ந்த

பிரபு,

அவளுலடய

முகம்

அண்ைனுக்குத்

ததரியுமாறு

தசல்தபாலைச் சரிதசய்து தகாண்டான். “தரண்டு

வட்லலயும் ீ

சாப்பிடறதில்லாம,

தகாலஸ்ட்ரால்

அதிகமாயிடுச்சு

தசஞ்சததல்லாம்

காலி

அப்பப்ப

உங்களுக்கு…

பண்ைிட்டு

இப்பக்

தஹாட்டல்ல

தசம

கிண்டல்

சாப்பிட்டு

தடஸ்ட்னு

பண்றீங்கைா?

த த்து இைிதமல்

கிண்டல் பண்ைக்கூட வாய் திறக்க முடியாத மாதிரி ஸ்தபஷல் டிஷ் ஒண்ணு தரடி பண்தறன்…” என்று மிரட்டல் தபாலச் தசான்ைாலும், சங்கீ தமாய் ஒலித்த குரலல உயிருக்குள் ஒருவன் ததக்கி லவப்பலத அவள் அறியவில்லல. சில

ிமிடங்கள்

அத்லதயுடன்

தசர்ந்து

மூவரும்

கலகலதவன்று

தபசிச்

சிரிக்கும் தருைத்லதச் தசகரித்துக் தகாண்டான். “அத்லத! அவளுலடய

ஆகாஷ் முகத்தில்

தபசணும்னு

தசான்ைான்…”

ததான்றிய

வலி,

என்று

அவனுலடய

பிரபு

தசான்ைதுதம,

மைதிலும்

வலிலயத்

ததான்றச் தசய்தது. சுவாசம்

தவகதமடுக்க,

கண்கைில்

வைியும்

ீலர

யாரும்

பார்த்துவிடக்

கூடாது என்று உள்ைிழுக்க முயன்று விலறப்புடன் அமர்ந்திருந்தவைின் கண்கலைத் துலடக்கக் லககள் துடித்தை. எடுத்து

வந்திருந்த

தலப்டாப்லப

பிரபு

உயிர்ப்பிப்பதற்குள்

இதழ்கலைப் பற்கைால் கடித்தவாறு, அந்த இடத்லத விட்டு

டுங்கிய

கர முயன்றவளுலடய

தகாலம் தபரும் பாதிப்லப ஏற்படுத்தியது. இைிதமல் தவண்டுதமன்று

அவளுலடய புரியதவ,

உருவத்லதக்

கிலடத்த

காைப்

கிலடத்த

பல

ாட்கள்

சந்தர்ப்பத்லத

ழுவ

காத்திருக்க விடாமல்,

காத்திருப்பிற்காை தபாக்கிஷமாய்த் தன்னுள் புலதத்துக் தகாண்டான். மலைவிலயப் சந்திப்பு

பிரிந்திருக்கும்

டக்குதமா,

டக்காததா

ஒவ்தவாரு

என்று

எலதயும்

ிலலயில், மைதிற்குள் பூட்டிக் தகாள்ளும் கிலடக்கும்

ஓய்வு

பார்ப்பதற்கு இருக்கும்

த ரங்கைின்

வரைின் ீ

ஏக்கம்

உறுதியாகச்

அது.

அடுத்த

தசால்லமுடியாத

ிலைவுகள் அது.

தைிலமயில்

திரும்பத்

திரும்பப்

புரட்டிப்

ிலைவுகள் அது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 183

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வருங்காலத்தில் தபான்ற ஒன்று

எத்தலைதயா

பிரிவுகள்

த ர்வதாக

இருந்தாலும்,

‘இது

ிகைாது’ என்று அவனுக்குத் ததான்றியது.

காததலாடு

காத்திருப்பது

ம்பிலகலய

விலதக்கும்.

அவளுலடய

மைதில்

காதலலக் தகள்விக் குறியாக்கிவிட்டுப் பிரிந்த பிரிவாதலால், அலத எதிர்தகாள்வது அவனுக்குச் சிரமமாைதாக இருந்தது. தமாத்தக்

குடும்பமும்

தன்னுடன்

தபசுவதற்கு

ஆவலாகக்

காத்திருப்பலத

உைர்ந்து, தன்லைச் சமாைித்துக் தகாண்டான்.

26 ென்னுலடய உடதல தபரும் பாரமாய்த் ததான்ற, சுவரில் சாய்ந்து

ின்று,

தன்லைச் சமாைித்துக் தகாள்ை முயன்றாள் மான்யா. கட்டுப்படுத்த

முயன்றாலும்,

ஆகாஷின்

உருவத்லதக்

காைக்

கண்களும்

மைமும் ஏங்குவது அவளுக்குப் புரிந்தது. புயலில் சிக்கியது தபால, மைம் முழுக்க அவனுலடய

ிலைவுகள் எல்லாப்

பக்கங்கைிலிலிருந்தும் சுைன்றடிக்கச் தசய்தை. தன்ைிடம் எப்படி

டந்து தகாண்டிருந்தாலும், ‘அவலைத் தன்ைால் தவறுக்க

முடியாது’ என்ற உண்லமலய எப்தபாததா புரிந்து தகாண்டிருந்தாள். ஆைாலும்,

‘தன்ைிடம்

லவக்கவில்லலதய…

தசால்லாமல்

காதலலப்

பையம்

மலறத்து

விட்டாதை…

லவத்துவிட்டாதை…’

ம்பிக்லக

என்தறல்லாம்

ததான்றிய ஆதங்கம் மட்டும், அவலை விட்டு அகலுவதாயில்லல. அப்படிப்

பையம்

லவத்தவலைக்

காைப்

லபத்தியகாரத்தைமாக

உடலின்

ஒவ்தவாரு தசல்லும் துடிக்கும் துடிப்பு, அவலை தவதலையில் ஆழ்த்தியது. அவனுடன் விட்டுவிட்டால்,

வாழ்ந்த கண்

வாழ்க்லகயின்

பார்த்துச்

தசய்யும்

கலடசி காதல்

சில

ிமிடங்கலை

கைவன்

தான்.

மட்டும்

ஒவ்தவாரு

கைமும் காதலலக் காட்டிக் கண்ைலசவிதலதய கட்டிப்தபாட்டவன் தான். ஆைால், எல்லாம் தசய்திருந்தாலும்?

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 184

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இந்தக்

தகள்வி

மட்டும்

மைதில்

ததான்றியிராவிட்டால்,

மைம்

இத்தலை

தவதலைப் படாது. ‘மனு’ என்ற காதல் அலைப்பிற்கும், “உங்க தபாண்லைக் கூட்டிட்டுப் தபாங்க” என்று

தந்லதயிடம்

கூறிய

வார்த்லதகளுக்குமிலடயில்

சிக்கிக்

தகாண்ட

மைம்

தத்தைித்தது. ‘காதலல

மறந்துவிட்டு,

மலைவி

என்பலதயும்

மறந்துவிட்டு

பைிவாங்கும்

தவறிலய மைதில் தகாண்டு இரைப்படுத்தியவன்’ என்தறல்லாம் தகாபம் தகாண்ட மைது, அவலைப் பார்ப்பலதத் தடுத்து

ிறுத்த முயற்சித்தது.

‘அவலைப் பார்க்க ஏன் ஏங்குகிறாய்? காதலலக் காலடியில் தபாட்டு மிதித்துச் தசன்றவனுக்காகவா

ஏங்குகிறாய்?

டந்த

எல்லாவற்லறயும்

மறந்து

விட்டாயா?’

என்று தகட்டு, ஏைைமாகச் சிரித்தது மைம். ‘இல்லல…

ிச்சயம்

இல்லல…

காதல்

தபாய்யில்லல…

ஏமாற்றுவது

தபால

டித்திருந்தாலும், அவனுலடய மைதில் அது தபான்ற எண்ைமில்லலதய… ஏமாற்ற ிலைத்திருந்தால் எப்படிதயா தபாகட்டும் என்று விட்டிருக்கலாதம…’ என்று காதல் தகாண்ட மைது வாதாடியது. இைகிய

மைலதத்

தடுக்க

முடியாமல்,

ஆவலுடன்

திலரயில்

ததரியும்

உருவத்லத தவறித்தாள். இரண்டு வாரங்கைில் அவனுலடய முகத்தில் ஏற்பட்டிருந்த மாறுதலல மைம் எலடயிட்டது. உறக்கமின்லமலயத் கண்களும்,

சரியாக

ததரிவிக்கும்

உண்ைாததால்

வலகயில்

உள்த ாக்கிச்

ஒட்டிப்தபாயிருந்த

தசன்றிருந்த

கன்ைங்களும்

அவலைப்

பாதித்தை. அலைவருதம மாற்றி மாற்றி

லம் விசாரிப்பலதப் பார்த்தவைது விைிகைில்

ீர்த்திலரயிட்டது. “உடம்புக்தகல்லாம் சமாதாைம்

தசான்ை

ஒண்ணுமில்லல

குரலில்,

எப்தபாதும்

ஆச்சி… இருக்கும்

ல்லாருக்தகன்...” துடிப்பும்

என்று

உற்சாகமும்

காைாமல் தபாயிருப்பலத உைர்ந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 185

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அதற்குதமல் என்பலத

அந்த

இடத்தில்

உைர்ந்தவள்,

தவறு

ின்றால்,

யாரும்

‘தன்ைால்

சமாைிக்க

பார்ப்பதற்குள்

முடியாது’

அவ்விடத்லத

விட்டு

அகன்றாள். மாடியலறக்குச்

தசன்று

கதலவத்

தாைிட்டவள்,

அதுவலர

கட்டுப்படுத்தியிருந்த கண்ைலர ீ வைியவிட்டாள். ‘இப்படிதயல்லாம் தவதலையில் உைலச் தசய்துவிட்டுச் தசன்றவன் ஒன்றும் சந்ததாசமாக இல்லலதய!’ என்று அந்த உமா

தசான்ை

ிமிடமும் அவனுக்காக தயாசித்தாள்.

அறிவுலரகளும்,

தராஷிைியின்

ஒரு

வாரப்

தபச்சும்

மைதிற்குள் உலா வந்தை. அந்தத்

தைிலம

வரப்பிரசாதமாகத்

ததான்ற,

அலடத்து

லவத்திருந்த

கண்ைலரதயல்லாம் ீ அழுது தீர்த்தாள். ‘தன்லைக் காைாமல் ததடி வரப்தபாகிறார்கள்’ என்ற உைர்வு ததான்றதவ, கண்கலைத்

துலடத்துக்

தகாண்டாள்.

முகத்லதக்

கழுவி,

அழுந்தத்

துலடத்துக்

தகாண்டு கீ ைிறங்கி வந்தாள். “இவ்வைவு ிலைச்தசன்…”

த ரம்

என்று

தமலயா

உற்சாகத்துடன்

இருந்த

மான்யா… வாக்கிங்

தசான்ை

மலர்,

தபாயிட்தடன்னு

தபசுவலத

ிறுத்திவிட்டுக்

கூர்ந்து கவைித்தார். “ஏம்மா… பதட்டத்துடன்

என்ைாச்சு? தகட்டவருக்கு,

கண்தைல்லாம் பதில்

தசால்லத்

சிவந்திருக்கு?” ததரியாமல்

என்று

சற்தற

தலலலயக்

குைிந்து

தகாண்டாள். “உடம்பு

சரியில்லலயா

மான்யா?

தலலவலி

ஏதாவது

இருக்கா?”

என்தறல்லாம் பிரபாகர் காரைத்லத அடுக்கவும், “தகால்ட் பிடிக்கற மாதிரி இருக்கு… தலலயும் தகாஞ்சம் வலிக்குது…” என்றாள். மடியில் பிடித்துவிட்ட

படுத்துக் மலரின்

தகாள்ளுமாறு

தசயலும்,

சைிக்கு

தசால்லி, கசாயம்

இதமாகத்

காய்ச்சித்

தலலலயப்

தருமாறு

தசால்லி

இலலகலைப் பறித்து வந்த ஆச்சியின் தசயலும் கண்கலைக் கரிக்கச் தசய்தை.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 186

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மலருலடய

மடியில்

முகம்

புலதத்தவைின்

கண்ைர், ீ

அவரது

மடிலய

லைக்கவும் அதிர்ந்து தபாைார். “ஒரு தவலை, அவங்கப்பா ஞாபகம் வந்திருக்குதமா அத்லத?” என்று பிரபாகர் தைிவாை குரலில் தகட்பது, அவளுலடய காதிலும் விழுந்தது. ‘ஏததா

ிலைத்துக்

தகாள்ைட்டும்’

என்று

விட்டுவிட்டாள்.

அவளுலடய

விசும்பல்கள் அடங்கும் வலர, தமல்லத் தட்டிக்தகாடுத்த மலரின் முகம் தயாசலை வயப்பட்டது. “அவர்கிட்டப் தபசுங்க மாமா… இப்படிதய விட்டுட முடியுமா? மான்யா இங்க வந்து

தரண்டு

வாரத்துக்கும்

தமலாகுது…

இன்ைமும்

அவர்

தபான்ல

கூடப்

தபசலல…” என்று தாத்தாவிடம் மலர் கூறுவலதக் தகட்டதும், பதறியவாறு எழுந்து அமர்ந்தாள். “ ான் ஒண்ணும் அவதராட தபச மாட்தடன்… விட்டுட்டாதர…

அப்புறம்

தபச

என்ை

இருக்கு?

ான் எப்படிதயா தபாகட்டும்னு

எைக்கு

ீங்தகல்லாம்

தபாதும்…

இங்தகதயதான் இருப்தபன்…” என்று உறுதியாகக் கூறிைாள். மலரின் முகம் ததைியாதலதக் கண்டு, “அம்மா! ஏததா அழுதிட்தடன்…

அதுக்காக

என்லைப்

தபாகதவல்லாம்

ிலைப்பில தகாஞ்சம்

தசால்லாதீங்க…”

என்று

ததாண்லட அலடக்கச் தசான்ைாள். “அட லூசுப் தபாண்தை! உன்லை யார் தபாகச் தசான்ைா?” என்று சிரிப்புடதை மலர்

தகட்கவும்,

“தபாகச்

தசான்ைாலும்

தபாக

மாட்தடன்…”

என்று

ததாள்கைில்

சாய்ந்து தகாண்டாள். சிறிது த ரம் கைித்து, “உங்க தபாண்ைா இங்தகதய இருந்திடப் தபாதறன்” என்று

தசால்லவும்,

மலரின்

உடல்

ஒரு

கைம்

விலறத்து

இயல்பிற்குத்

திரும்பியது. அதன்பின், அழுலகலய

பிரபாகரின்

இயல்பாை

தபச்சால்

ஓரைவு

தன்ைிலல

உைர்ந்து

ிறுத்திக் தகாண்டாள்.

தன்லைக்

கட்டுபடுத்திக்

தகாள்ைாமல்,

‘சிறுபிள்லைத்தைமாக

அழுது

விட்தடாதம!’ என்றிருந்தது அவளுக்கு.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 187

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘தன் மீ து அன்பு தசலுத்துபவர்கலைச் சுற்றிலும் லவத்துக் தகாண்டு, அவலை ிலைத்துக்

கண்ைர்ீ

வடிக்கிதறாதம’

என்று

ிலைத்தவள்,

கலகலப்புடன்

தபச

முயன்றாள். ஆைாலும், அவளுக்குச் தசாதலைலய ஏற்படுத்துவது தபால, அடுத்து வந்த தபச்சுக்கள் ஆகாலஷச் சுற்றிதய வலம் வந்தை. “பிரபு அவங்கப்பா சாயல்ைா, ஆகாஷ் வித்யா சாயல்ல இருப்பான்… சின்ை வயசில உங்கப்பாலவப் பார்த்த மாதிரி இருப்பான்…” என்தறல்லாம் தாத்தா விைக்கம் தசான்ைதபாது, விைித்தவாதற தகட்டுக் தகாண்டாள். ஆகாஷின்

ிலைவுகைில்

மலர்விைியும்

அவ்வப்தபாது

அவனுலடய

தபச்சுக்கலை எடுக்கதவ, அைாமல் இருக்க முயன்று, அதில் தவற்றியும் தபற்றாள். கசப்லப

ஏற்படுத்திய

மகிழ்ச்சியாகதவ

கைிந்தது

ிலைவுகலைத் எைலாம்.

தவிர,

இராணுவக்

அவளுலடய

குடியிருப்புகைில்

வாழ்க்லக தைிலமயில்

இருந்து பைக்கப்பட்டு விட்டதாதலா என்ைதவா, கிராமத்து வாழ்க்லக அவளுக்குச் சலிப்லபத் தரவில்லல. தமம்தபாக்காக யாரிடமும் தபசிப் பைக்கப்பட்டிராத காரைத்தால், தன்ைால் முயன்ற

அைவு

கடக்கும்

தபாது,

அன்லப அந்த

தவைிப்பலடயாகக் வட்டிற்கும் ீ

காட்டிைாள்.

அவைிற்கும்

உள்ை

ாட்கள்

வாரங்கைாகக்

பிலைப்பு

அதிகரித்துக்

விதத்தில்,

தாைாகதவ

தகாண்தட தசன்றது. ண்பலைப்

தபாலப்

பிரபாகர்

டந்து

தகாண்ட

அவனுலடய உதவிகலைக் தகட்குமைவு மாறிப் தபாைாள். தவைிப்பலடயாக உைர்வுகலைக் காட்டாத மலர்விைியும், தசாந்த மகைாகத் தன்லை த சிப்பலத அறிந்த தபாது, அவளுலடய மைம் த கிழ்ந்து தபாைது. வித்யாவிற்கும், அறிந்திருந்தாள்.

அவருக்கும்

அவருலடய

உள்ை

பிலைப்லப

அங்கு

மைதிலிருப்பலததயல்லாம்

வந்ததிலிருந்தத

தவைிப்பலடயாகக்

தகாட்டுவது வித்யாவிடம்தான் என்று ஆச்சி தசால்லியும் தகள்விப்பட்டிருந்தாள். அப்படி

இருவரும்

தபசிக்தகாண்டிருந்தலத

ஏததச்லசயாகக்

தகட்க

த ர்ந்த

தபாது, மலர்விைிலயப் பற்றி தமலும் அறிந்து தகாள்ை முடிந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 188

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ஆகாலஷ மருமகன்னு

எைக்காகக்

அப்பப்தபா

வித்தியாசமா எைக்குப்

ீங்க

எைக்தக

தகாடுத்தாலும்,

தசால்லிப்தபன்

அவன்

மதைி…

மகன்

ஆைா,

இல்லல

மான்யாலவ

ிலைக்க முடியலல… அவலைப் பார்த்ததிலிருந்தத, இந்தக் குைந்லத

பிறந்திருக்க

தவண்டியதுன்னு

ஏக்கமும் வைர்ந்திடுச்சு… மகைா

ஆழ்மைசில

ததாைிச்சு…

அப்பிருந்தத

ிலைக்க ஆரம்பிச்சிட்தடன் தபால… இப்ப, மைலசக்

கட்டுப்படுத்ததவ முடியலல மதைி… உங்கண்ைா வந்து மான்யாலவக் கூட்டிட்டுப் தபாயிடுவாதரான்னு பயம்மா இருக்கு…” என்று கலங்கியப் தபாய்ப் தபசிய மலரின் குரலில் ஸ்தம்பித்துப் தபாய் விட்டாள். ‘இவ்வைவு

டந்த

பிறகும்,

தந்லதலய

தவறுத்து

விடவில்லல’

என்பலத

அப்தபாதுதான் உைர்ந்து தகாண்டாள். இன்தைாரு

திருமைம்

தசய்து

தகாண்ட

கைவனுக்குப்

தசாந்த மகைாகப் பார்ப்பததன்பது அவள் இதுவலர வட்டிற்கு ீ

அவளுடன்

வந்த

பிரபாகர்,

பிறந்த

மகலைச்

ிலைத்துப் பார்த்திராத ஒன்று.

“அவங்கைால

யாலரயும்

தவறுக்க

முடியாதுங்க… காலம் மாறிைாலும், அவங்க மாறதவ இல்லல… மூடி மலறச்சாலும், இன்ைமும் அவங்க மைசில காதல் இருக்கு… இத்தலை தூக்கிப்

தபாடாம

இருக்காங்கதைன்னு

கூடத்

டந்ததுக்கப்புறம் ச்சீ ன்னு

ததாணும்…

என்ை

தசய்ய?

எங்களுக்தகல்லாம் புரியுது… புரிய தவண்டியவங்களுக்குப் புரியாமப் தபாயிடுச்சு…” என்று கசந்த குரலில் தசால்லவும், அவளுக்கு மூச்சலடத்துப் தபாைது. எததததா எண்ைங்கள் மைதிற்குள் எழுந்தாலும், அலத அலசிப் பார்ப்பதற்குள், வித்யாவின் தபச்சு அவளுக்குள் இடிலய இறக்கியது. “தபசாம தரண்டு வாரதம

ம்ம பிரபுவுக்தக அவலைக் கல்யாைம் பண்ைி வச்சிடலாமா மலர்…

தபருக்கும்

பிடிச்சிருக்கான்னு

தகட்டுப்

பார்ப்தபாம்…

பிரபுஅப்பா

ம்ம வட்டு ீ மருமகைாக்கிக்கலாமான்னு தகட்டார்… தகாஞ்ச

தபசலாம்னு தள்ைிப்

தபாட்தடன்… அப்படி

தபாை

ாள் கைிச்சுப்

டந்தா இங்தகதய இருப்பா… அப்புறம்,

அவங்கப்பா எப்படிக் கூட்டிட்டுப் தபாவான்னு பார்ப்தபாம்… தபத்த பாசம் எப்படியும் அவலை இங்க தகாண்டு வந்து

ிறுத்தும்…” என்று தசால்லிக் தகாண்டிருக்க, இது

தபான்ற தபச்லச எதிர்பார்த்திராதவள் உலறந்து தபாைாள். திலகத்துப்

தபாை

பிரபாகர்,

அவைது

ிலலலய

உைர்ந்து

சட்தடன்று

சுதாரித்துக் தகாண்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 189

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ரிலாக்ஸ்

அண்ைி…

தபசிட்டிருப்பாங்க…

அம்மா

ஆகாலஷ

ிலைச்சிட்டாங்க

தபால…

இப்படித்தான்

மைசில

ஆகாஷும்

வச்சு

எலதயாவது

அப்பா

இவங்க

தகட்டார்ைா,

லபயன்னு

அண்ைாலவப் பத்தி முடிதவடுக்கற உரிலமலய

புரிஞ்சிக்காமப் இவங்க

ஞாபகதம

தப்பா வராது…

அத்லதக்குக் தகாடுத்திட்டாங்க…

அதைால அப்பா தசான்ைலதத் தப்பாப் புரிஞ்சிருக்காங்க…” என்று தசால்லித் ததைிவு படுத்த முயன்றான். ‘அண்ைி’ ‘அவனுலடய

என்ற

அலைப்பு

தந்லதக்கும்

அவலைத்

டந்தது

ததரியும்’

திடுக்கிட

என்ற

லவத்தததன்றால்,

வலகயில்

தபசிய

தபச்சு,

ஆகாஷின் மீ து தகாபத்லத விலதத்தது. அவள் முகத்திலிருந்து அலத உைர்ந்தவைாக, “ ீங்களும் அண்ைணும் லவ் பண்றது எைக்கும், அப்பாவுக்கும் ததரியும் அண்ைி… உங்க தரண்டு தபருக்குள்ை என்ை ப்ராப்ைம்னு எங்களுக்குத் ததரியலல... தப்பு அவன்தமலன்னு தசான்ைான்… பட், என்ைால அலத ல்லதுக்காகத்தான்னு

ம்ப முடியலல… அப்படி ஏதாவது தப்புப் பண்ைிருந்தாலும் ான்

ம்பதறன்…” என்றான்.

அவைால் எலதயும் தயாசிக்க முடியவில்லல. ‘தபரிதாக

ஆன்ட்டியிடம்

மதிக்கவில்லல…

தசால்ல

மன்ைிப்புக்

தவண்டாம்

என்று

தகட்டாதை… தசான்ை

தன்லைத்தான்

பிறகும்,

தன்னுலடய

வார்த்லதகலைக்கூட மதிக்கவில்லலதய’ என்று எரிச்சல் மூண்டது. ‘என்தைன்ைதவல்லாம்

தசான்ைான்’

என்பலதத்

ததரிந்து

தகாள்வதற்காக,

பிரபாகலரப் பார்த்தாள். அதற்குள்

அவனுலடய

தசல்தபான்

ஒலிதயழுப்பதவ,

தவறு

வைியின்றி

தபசிமுடிக்கட்டுதமன்று காத்திருந்தாள். “தசால்லு தசன்று

தராஷிைி!” என்று

தபசவும்,

‘தராஷிைிக்கும்

தகாபம் மாறாமல் அதத இடத்தில்

தசான்ைவன், அந்த இடத்லத எல்லாம்

ததரிந்திருக்கிறது’

விட்டு

என்பது

கர்ந்து புரியதவ,

ின்றிருந்தாள்.

27

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 190

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “பிரபு உங்கிட்ட எதாவது தசால்லிட்டுப் தபாைாைா மான்யா? ஆஃபீஸ்லிருந்து அவலைக்

தகட்டுட்தட

தபாைான்தை

இருக்காங்க…

ததரியலல…”

என்று

தபாலை தகட்ட

சுவிட்ச்

ஆஃப்

மலர்விைியிடம்,

பண்ைிட்டு “தன்ைிடம்

எங்க

எதுவும்

தசால்லவில்லல” என்று பதில் தசான்ைாள் மான்யா. தராஷிைியிடம் தபசியவாதற தசன்றவன், அதன் பின் வடு ீ திரும்பவில்லல. இரண்டு மைி த ரமாகக் காத்திருந்தவள், ‘தன்லைத் தவிர்ப்பதற்காக தவதறங்தகா தசன்றுவிட்டான் தபால’ என்று ‘ததாைிலலயும்

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

பார்க்காமல்,

யாரிடமும்

தபாறுப்லப

ஒப்பலடக்காமல்

இப்படியும் தசல்வாைா!’ என்று தயாசித்தவாறு அமர்ந்துவிட்டாள். ‘எப்படியும்

வந்துதாதை

ஆக

தவண்டும்’

என்று

ிலைத்தவள்,

அவலை

எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்கத் ததாடங்கிைாள். இரயில் தபசியது,

ிலலயத்திலிருந்து தன்லை அலைத்து வந்தது, தைக்குச் சாதகமாகப்

வட்டிைர் ீ

ஏற்றுக்

தகாள்ளும்

வலகயில்

தபசத்

தூண்டியது,

ட்பு

வட்டத்லத ஏற்படுத்திக் தகாடுத்தது, தபாழுது தபாக்கிற்காகத் திட்டமிட்டது, தன்லை மீ றி வருந்தும் சமயங்கைில் இதமாக எததச்லசயாகச்

தசய்வது

தபால

டந்து தகாண்டது என்று அலைத்லதயுதம

பிரபாகர்

தசய்திருந்தாலும்,

அதற்குப்

பின்ைால்

அவளுலடய

மைலதக்

‘ஆகாஷ் இருக்கிறான்’ என்ற உண்லம அவளுக்குப் புரிந்தது. அவதை

ிலைக்காத

வலகயில்

அந்த

உண்லம

குைிர்வித்தது என்தற தசால்லலாம். என்றுமில்லாத வலகயில் ஆகாஷின் முதலில் தகாபம் என்று

ிலைவுகள் அவலை அலலக்கைித்தை.

ிலைத்தாலும், ஏததா இைம் புரியாத உைர்வில் மைம்

கலங்கியது. ஒருதவலை, ததரிந்திருக்குதமா

‘தங்களுக்குள்

டந்தததல்லாம்

என்ற கலக்கத்திைால்

ஆகாஷின்

இப்படியிருக்கிதறாம்’ என்று

தந்லதக்கும் ிலைத்துக்

தகாண்டாள். ‘உங்கள்

இருவருக்குள்

டந்த

பிரச்சலை

எதுவும்

எங்களுக்குத்

ததரியாது’

என்று பிரபாகர் தசால்லிச் தசன்றதும் மைலத த ருடியது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 191

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘இப்படி

ஓர்

உைர்வு

எதைால்?’

என்று

அவளுக்தக

புரியவில்லல.

எந்த

தவலலயும் தசய்யப் பிடிக்காமல் அமர்ந்திருந்தாள். ததாட்டத்திலிருக்கும் ததாலலதபசியில்

மற்தறாரு

மலரிடம்

வட்டில் ீ

ததரிவிப்பலதக்

பிரபாகர்

தகட்டதும்,

இருப்பதாகத்

‘அங்தகதய

தபாய்ப்

பார்த்தாதலன்ை?’ என்று ததான்றியது. ‘அவைிடம்

தகட்டுத்

ததைிவு

படுத்திக்

தகாள்ைலாம்’

என்று

ிலைத்தவள்,

வட்டில் ீ தசால்லிவிட்டு, அவலைப் பார்க்கக் கிைம்பிைாள். கதலவத் தட்டியதுதம தபாய்க்

கதலவத்

காய்ச்சலில்

திறந்தவலைப்

வாடி

பார்த்ததும்,

வதங்கியவன் அவைால்

தபால

தசார்ந்து

எதுவுதம

தகட்க

அவன்

பார்த்த

முடியவில்லல. “என்ைாச்சு

பிரபு?”

என்று

பதற்றத்துடன்

தகட்கவும்,

பார்லவயில் அர்த்தம் அவளுக்குப் புரியவில்லல. அவன் கண்கைில் இருந்த வலி எதைாதலன்றும் புரியவில்லல. தபச முயல்வதற்குள்தைதய, “ப்ை ீஸ் அண்ைி… இன்தைாரு எமர்தஜன்சி

ஒர்க்,

தவைில

கிைம்பிட்டிருக்தகன்…

தசால்தறன்…” என்று தசால்லி ஒரு கைம்

ாள் தபசலாம்…

எல்லாத்லதயும்

வந்து

ிறுத்திைான்.

“அண்ைன் என்ை தப்புப் பண்ைிருந்தாலும், அவன் திரும்ப வந்ததுக்கப்புறம் திட்டுங்க…

இப்ப,

தப்பித்

தவறிக்கூடத்

திட்டிடாதீங்க…”

என்று

தகாரிக்லகயாகக்

கிைம்பி

வந்துவிட்டதாக

தகட்கவும், அவளுக்கு எதுவும் புரியவில்லல. ‘ஒரு

தவலை,

ிலைக்கிறாதைா…

ஆகாலஷத்

அண்ைன்

திட்டுவதற்காகக்

பாசமாக்கும்…’

என்று

ிலைத்தவள்,

ஏதைா

அவனுலடய முகத்லதப் பார்த்து எதுவும் தசால்லாமல் சரிதயன்று தலலயலசத்து லவத்தாள். மைதிலிருப்பலத மலறத்து அவலைச் சமாைித்து அனுப்பி லவத்த பிரபாகர், தவதலைப் தபருமூச்லச தவைியிட்டான். பயைத்திற்கு

முன்ைால்,

‘தைக்குத்

ததலவயாை

தகவல்

ஏதாவது

கிலடக்குமா’ என்று ததாலலக்காட்சிலய உயிர்ப்பித்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 192

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஆைால்,

அவன்

ததாலலக்காட்சிலய

எதிர்பார்த்த

ிறுத்த

முடியும் வலர தகட்டவாறு

மைமின்றி,

சிதறிய

தீ

விபத்து

ிலலயில்,

த ருங்கிய

ஏற்பட்டதாகத்

கிலடக்கவில்லல.

இந்தியில்

ஒலிபரப்பாை

ீர்மூழ்கிக்

கப்பலின்

அந்தச்

தசய்தி

ததரிய

வந்துள்ைது.

ஆயுதக்

கிடங்கில்,

ஆயுதங்கள்

தவடித்துச்

ீர்மூழ்கிக் கப்பல் பத்து அடி ஆைத்தில் மூழ்கியுள்ைது.

அதிகப்படியாை வரர்கைால் ீ

எதுவும்

ின்றான்.

“விசாகப்பட்டிைத்லத திடீதரை

தகவல்

தவப்பத்தின்

ீர்மூழ்கிக்

காரைமாக

கப்பலல

மீ ட்புப்

பைியில்

ஈடுபட்டிருக்கும்

த ருங்கமுடியவில்லலதயன்று

தகவல்கள்

கிலடக்கப் தபற்றுள்ைை. கடந்த கப்பற்பலட

ஆறு

மாதங்கைில்

சந்தித்துவிட்டது.

பத்துக்கும்

அதிலும்

தமற்பட்ட

இந்திய

விபத்துக்கலை

ீர்மூழ்கிக்

கப்பல்கள்

இந்தியக் அடிக்கடி

விபத்லதச் சந்திப்பது வாடிக்லகயாகிவிட்டது. ஐ.என்.எஸ்.சிந்துரத்ரா, ஐ.என்.எஸ்.தகால்கத்தா

ஐ.என்.எஸ்.சிந்துரஷத்,

என்று

கடந்த

ஆறு

ஐ.என்.எஸ்.ஐராவட்,

மாதங்கைில்

டந்த

விபத்துக்கைில்,

இருபதுக்கும் தமற்பட்ட வரர்கள் ீ உயிரிைந்திருக்கின்றைர். அவற்லறதயல்லாம்

ததாடந்து,

இன்றும்

ீர்மூழ்கிக் கப்பல் விபத்துக்குள்ைாைது வருந்தத்தக்க ீர்மூழ்கிக்

கப்பலின்

பைியிலிருந்த

ம்

கடற்பலடலயச்

தசர்ந்த

ிகழ்வாகும்.

வரர்கைின் ீ

ிலல

என்ை

என்பது

இதுவலர கிலடக்கப் தபறவில்லல.” என்ற பலைய தசய்தி மட்டுதம ஒலிபரப்பாகிக் தகாண்டிருந்தலதக் தகட்டுவிட்டுத் ததாலலக்காட்சிலய அண்ைைின்

ிலல

என்ைதவன்று

ததரியாத

ிறுத்திைான். ிலலயில்,

வட்டிைரிடம் ீ

தசால்ல முடியாமல், தைிலமயில் அவன் மட்டுதம தவித்தான். ‘ஏதாவது

தகவல்

ததரிந்தால்

வட்டிைரிடம் ீ

அலைவலரயும் தவிக்க விடதவண்டாம்’ என்று

தசால்லிக்

தகாள்ைலாம்.

ிலைத்துத் தைக்குள்தைதய மருகிக்

தகாண்டிருந்தான். ‘எந்த

வரைின் ீ

உயிருக்கும்

ஆபத்து

த ர்ந்துவிடக்கூடாது’

என்று

மட்டும்

அவைால் பிரார்த்தலை தசய்ய முடிந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 193

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் உயிலரப் அவனுக்குத்

பற்றிய

ததரியும்.

கவலல

இதுதபாலக்

ஆகாஷிற்கு

என்றுதம

கவலலப்படுவலத

கிலடயாது

விரும்பமாட்டான்

என்பது என்பது

ததரிந்தாலும், அவைால் கலங்காமல் இருக்க முடியவில்லல. ஆகாஷ் பைியில் தசர்ந்த தபாது ஏற்பட்ட சிறிய விபத்திற்குப் பதறியதபாது, “சாவு

வந்தா

ிலைச்சுப்

அதுக்காக

சந்ததாசப்

தபருலமப்

தசான்ைது

படணும்…

படணும்டா…

ாட்டுக்காகப்

இப்படிதயல்லாம்

தபாற

உயிர்னு

கலங்கக்கூடாது…”

என்று

ிலைவிற்கு வந்தது.

“இைிதமல் வருதவன்…

இப்படிதயல்லாம்

வரமுடியாததபாது

கட்டலையாகச்

தசான்ைது

அலறியடிச்சிட்டு

மரியாலததயாட

காதுகைில்

வந்து

அனுப்பி

ஒலிக்கதவ,

ிக்காத…

ாதை

லவப்பாங்க…”

கண்கலை

என்று

மூடித்

தன்லை

என்று

தகட்டுப்

திடப்படுத்திக் தகாண்டான். ‘தராஷிைியிடமருந்து பார்த்துவிட்டுப் புறப்பட “பிரபு…

தகவல்

கிலடக்குமா’

ிலைக்லகயில், அவைாகதவ அலைத்தாள்.

ஆகாஷ்…”

பண்ைிருக்காங்க…

ஏதாவது

இப்ப

என்று எதுவும்

திைறியவள், தசால்ல

“ஹாஸ்பிடல்ல

முடியாதுன்னு

அட்மிட்

தசால்லிட்டாங்க…

அவதராட இருந்த அஞ்சு தபர் இறந்திட்டாங்க…” என்று அழுலகக் குரலில் தசால்லி முடிக்கவும், எதுவும் தபச முடியாமல் கண்கலை இறுக மூடி அமர்ந்து விட்டான். ‘தபார்க்காலங்கைில் இதுதபான்ற

அலமதிக்

இைப்தபன்பது

காலங்கைிலும்

தவிர்க்க

உயிரிைப்புகள்

முடியாத

ஒன்று.

ஏற்படுவலத

ஆைால்,

என்ைதவன்று

தசால்ல முடியும்? இததல்லாம் விதியின் விலையாட்டா?’ என்று மைம் கைத்துப் தபாைது. “ ான்

கிைம்பிட்தடன்

தராஷிைி…

தசன்லைக்கு

ஃப்லைட்

டிக்தகட்

கிலடச்சிடுச்சு… அங்கிருந்து லவஸாக்கு டிக்கட் தரடி பண்ைச் தசால்லிருக்தகன்… எப்படியும் ஃலபவ் ஹவர்ஸ்ல வந்திடுதவன்னு பர்மிஷன்

வாங்கணும்?”

என்று

தைக்குத்

ிலைக்கிதறன்… அங்க வர எப்படி

ததலவயாை

தகவல்கலைக்

தகட்டுக்

தகாண்டான். தராஷிைியின்

தந்லததய

அலைத்துக்

தகாள்வதாகத்

ததரிவித்தவள்,

“மான்யாலவயும் கூட்டிட்டு வாங்க…” என்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 194

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தவண்டாம்

தராஷிைி…

இப்ப

யாருக்கும்

தசால்ல

தவண்டாம்…

அண்ைன்

அந்த சப்மலரன்ல இருந்தாங்கறதத, வட்ல ீ யாருக்கும் ததரியாது… ததலவப்பட்டா தசால்லிக்கலாம்…

தவற

ஏதாவது

தசான்ைவனுக்கு, ‘எதுவும்

ரீசன்

தசால்லி

சமாைிச்சுக்கதறன்…”

என்று

டந்து விடக்கூடாது’ என்ற பதற்றம் மட்டும் அதிகமாக

இருந்தது. பயை த ரம் முழுக்க இறுகிப் தபாைவன், ஆகாலஷ மருத்துவமலையில் பார்த்ததுதம தைர்ந்து தபாைான். ஏததததா

உபகரைங்கள்

இலைக்கப்பட்டு,

தகாண்டிருப்பது புரிந்ததும், கண்கள் கலங்க “ஆக்சிஜன்

பத்தலல

பாதிக்கப்பட்டிருக்கு…

பிரபு…

ட்தவண்டி

உயிலர

தபாராடிக்

ின்றுவிட்டான்.

தரஸ்பிதரட்டரி

ஃதபார்

மீ ட்கப்

ஹவர்ஸ்

டிஃபிகல்டியால

கைிச்சுத்தான்

ஹார்ட்டும்

எதுவும்

தசால்ல

முடியும்னு தசால்லிட்டாங்க…” என்று தசார்வாகச் தசான்ைார் உமா. அண்ைனுலடய

ிலலலயப் பார்க்கவும், ‘வட்டில் ீ தசால்லி விடலாம்’ என்தற

அவனுக்குத் ததான்றியது. ஆைால், தராஷிைியின் தந்லததயா, “தவண்டாம் பிரபு… ஆகாஷ்கு வந்ததும் தசால்லலாம்… மைதிற்குள் மருத்துவர்கள்

ிலைவு

ம்பிக்லகதயாட இரு…” என்று லதரியம் தசான்ைார்.

இருந்த

தகாடுத்த

பயத்லத

முடிந்த

காலக்தகடுலவயும்

வலர

தாண்டி,

விரட்ட ாற்பத்தி

முயன்றான். எட்டு

மைி

த ரங்கலைக் கடந்தபின்புதான் அவனுலடய சுவாசமும், இதயத்துடிப்பும் சீ ர்பட்டை. அவ்வைவு

த ரம் இழுத்துப் பிடித்திருந்த கண்ைலர ீ ஆைந்தக் கண்ைராக ீ

உமா தவைியிடவும், தராஷிைியும் தாயின் ததாைில் சாய்ந்து அழுதாள். ‘இைி ‘ஆகாஷிற்கு

பயப்பட

தவண்டியதில்லல’

என்று

மருத்துவர்

தசான்ைதபாதும்,

ிலைவு திரும்புகிறது’ என்ற தசய்தி கிலடக்கும் வலர, பிரபாகரின்

முகத்திலிருந்த இறுக்கம் குலறயதவயில்லல. தமலும்

சில

மைி

த ரங்கலைக்

கடந்தபின்,

அலசவது ததரிந்ததுதம, அலைவரின் மைதிலும்

ஆகாஷினுலடய

உதடுகள்

ிம்மதி பரவியது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 195

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தமல்ல

விைிகலைத்

திருப்பிய

அண்ைன்,

மூடித்திறக்கவும் அவனுலடய விைிகைிலும் சில அழுது

ிமிடங்களுக்குப்

தகாண்டிருந்த

பிறகு

பார்த்துக்

கண்கலை

ீர் அரும்பியது.

தமல்ல

உமாலவப்

தன்லைப்

ஆக்சிஜன்

பார்த்து,

மாஸ்லக

“ஆன்ட்டி!”

கர்த்தியவன்,

என்று

சிரமத்துடன்

அலைத்தான். “தபச தவண்டாம், மாஸ்லகயும் கைட்ட தவண்டாம்” என்று அங்கிருந்த

ர்ஸ்

அறிவுறுத்தவும், தபசாமல் படுத்துக் தகாண்டான். “தராம்ப

பயமுறுத்திட்ட

ஆகாஷ்…

தரண்டு

ாள்…

அப்பப்பா…”

என்று

தபசமுடியாமல், அவனுலடய லககலைப் பற்றிக் தகாண்டவாதற உமா கூறிைார். “இைி

வட்ல ீ

தசால்லிடு

பிரபு…”

என்று

தராஷிைியின்

தந்லத

கூறவும்,

தவண்டாதமன்று தலலயலசத்து மறுத்தான் ஆகாஷ். “ஏன் தசால்ல தவண்டாங்கறீங்க… யாருக்குதம தசால்லாம இருக்தகதைன்னு கவலலல

இருக்தகன்…”

என்று

தசால்லவும்,

‘இப்தபாது

யாருக்கும்

தசால்ல

தவண்டாம்’ என்று ததைிவாகதவ மறுத்தான். அவனுலடய

தபாக்கிற்தக

விட்டு

விட்டு,

முன்தைற்றமலடவதற்காகக் காத்திருந்தார்கள். தமலும் ஒரு

உடல் ிலல

ாள் கடந்த பின்புதான்

அவைால் ஓரைவு இயல்பாகப் தபச முடிந்தது. “இததல்லாம் தசால்லிடதறன்… “இப்படிதய அப்பாகிட்ட

ார்மல்

பிரபு…

சின்ை

ஆக்சிதடன்ட்னு

ாதை

அப்பாகிட்ட

ீ ஊருக்குக் கிைம்பு…” என்று தசால்லவும், விட்டுட்தடல்லாம்

ஏதாவது

என்ைால

தபாக

தசால்லிக்கதறன்…

ஒரு

முடியாதுண்ைா… வாரமாவது

ானும்

உன்தைாட

இருந்திட்டுத்தான் தபாதவன்….” என்று உறுதியாகதவ மறுத்தான். “மான்யாவுக்குத்

ததரிஞ்சா

ஏன்

தசால்லலலன்னு

தகாபப்படுவா…”

என்று

தராஷிைி அவளுலடய கவலலலயத் ததரிவித்தாள். “ஸ்லகப்ல இததல்லாம்

அண்ைாலவப்

ததரிஞ்சாத்

தாங்க

பார்த்ததுக்தக மாட்டாங்க…”

தராம்ப

என்று

அழுதாங்க

தசால்லாமல்

தராஷிைி…

வந்ததற்காை

காரைத்லதச் தசான்ைான் பிரபாகர்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 196

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தசால்லிருக்கணும்

பிரபு…

தகாபத்லததயல்லாம்

விட்டுட்டுக்

கிைம்பி

வந்திருப்பா… இவங்க பிரச்சலைக்கு ஒரு முடிவும் கிலடச்சிருக்கும்…” என்று உமா தசால்லவும், தராஷிைியின் முகமும் அலததய பிரதிபலித்தது. “மான்யாவுக்கு

என்தமல

தகாபத்லத

விட,

எல்லாத்லதயும்

தசால்லாம

மலறச்சிட்தடன்னு ஏமாற்றம்தான் அதிகமா இருக்கு ஆன்ட்டி… அவதைாட காதல் எப்பவும்

மாறாது… எைக்கு

வரதவண்டாம்…

எங்க

இப்படி ஆயிடுச்தசங்கறதுக்காக

காததல

எங்கலைச்

தசர்த்து

அவ

லவக்கும்…”

என்லைத் என்று

ததடி

எங்தகா

பார்த்தவாறு தசான்ைான். “இந்தப்

தபச்சுக்தகாண்ணும்

குலறச்சல்

இல்லல…

பண்றததல்லாம்

பண்ைிட்டுப் தபசறலதப் பாரு... உடம்பு சரியில்லலன்னு தபசாம விடதறன்…” என்று அதட்டிைாலும்,

அவன்

எழுந்து

அமர

உதவி

தசய்து

பைரசத்லதக்

லகயில்

தகாடுத்தார். அவருலடய அதட்டலுக்குப் பட்தடன்று வாலய மூடிக் தகாண்ட அண்ைலை ஆச்சர்யமாகப்

பார்த்தான்

பிரபாகர்.

இதுதபான்று

யாரும்

அவலை

அதட்டியிராததால், அடங்கிப் தபாகும் அண்ைன் வித்தியாசமாகத் ததரிந்தான். மருத்துவமலையில் இருந்த ஐந்து

ாட்கைில், அடிக்கடி இதுதபால

டக்கதவ,

வட்டிற்குத் ீ திரும்பியதுதம தகள்வியாக அண்ைலை ஏறிட்டான். “இததல்லாம் அப்படித்தாதை

சகஜம்டா…

ஆன்ட்டி?”

மாமியார் என்று

அதட்டிைா ஓய்வாகப்

அடங்கிப்

தபாயிடணும்…

படுத்தவாறு

உமாலவ

வம்புக்கிழுத்தான். அவர்கள் தபசியதில் கவைம் தசலுத்த முடியாமல், படுக்லகயலற சுவரில் மாட்டப்பட்டிருந்த திருமைப் புலகப்படம் கவைத்லத ஈர்த்தது. “அண்ைா!

ிஜமாதவ தமதரஜ் பண்ைிட்டீங்கைா? அண்ைின்னு தசான்ைதும்

வருங்கால அண்ைின்னு “என்தமல தராம்ப தசர்ந்து மாட்டயா

ிலைச்தசன்…” என்று அதிர்ந்த குரலில் தகட்டான். ம்பிக்லக லவக்காத பிரபு… கலடசில உமா ஆன்ட்டிதயாட

ீயும் திட்டத்தான் தபாற…” என்று எச்சரித்த அண்ைலையும், “அடங்கதவ ீ?” என்று தசான்ை உமாலவயும் புரியாமல் பார்த்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 197

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

28 நடந்து

முடிந்தவற்லற

உமா

தசால்லவும்,

குறுக்கிடாமல்

தகட்டவாறு

அமர்ந்திருந்தான் பிரபாகர். ஆகாஷின் மை ிலலலய அவைால் ததைிவாகப் புரிந்து தகாள்ை முடிந்தது. எத்தலைதயா

முலற

அத்லதலயக்

குலற

தசான்ைவர்கைின்மீ து

தகாபத்லதக்

காட்டிய அண்ைலையும் அறிவான். சிறுவயதிலிருந்தத அறிந்திருந்தாலும்,

அத்லதயின்

அண்ைியிடம்

மீ து

அவன்

ஆகாஷ்

லவத்திருக்கும்

டந்து

தகாண்ட

பாசத்லத

முலற

சற்தற

அதிர்ச்சிலய அைித்தது. இது தபான்ற ஒன்லற அவன் எதிர்பார்க்கவில்லல. ‘காதலித்துவிட்டு எடுத்ததறிந்து

தபசித்

யாதரன்று

ததரிந்ததும்,

திருமைத்லத

அந்த

மறுத்திருப்பான்…

ிமிடக்

அதன்பின்

தகாபத்தில் மான்யாவின்

மீ தாை காதல் தகாபத்லதத் தைித்திருக்கும்…’ என்று யூகித்திருந்தான். அபூர்வமாக காதலிப்பது தபால

ஒதர

ஒருமுலற,

‘மாமாலவப்

பைிவாங்க

தவண்டுதமன்று

டித்திருப்பாதைா’ என்றும் ததான்றியிருந்தது.

முதலில் ‘அண்ைி வருகிறாள்’ என்று தசான்ைதுதம, எதுவும் புரியாத தபாதும் வட்டிற்கு ீ

வரவிருக்கும்

புதிய

பலரப்

பற்றி

அறியும்

உற்சாகமும்,

ஆர்வமும்

அவைிடம் இருந்தை. ஆைால், தமதலாங்கியது. உடல் ிலல

அவர்

யாதரன்று

அண்ைி

சரியில்லாத

என்ற ஒதர

ததரிந்ததும், வார்த்லதலயக்

ஒரு

மாமாவின் கூடத்

காரைத்திைால்

மீ திருந்த

தகாபதம

துலடத்ததறிந்திருந்தான்.

மட்டுதம

அவருக்கு

உதவ

முற்பட்டான். அந்தக் தகாபதம, “தபாயும் தபாயும் மாமாவின் தபண்லை உன்ைால் எப்படிக் காதலிக்க முடிந்தது? உலகத்தில் தவறு தபண்கைா இல்லல?” என்று அண்ைைிடம் தகள்விலயக் தகட்க லவத்திருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 198

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தவிப்பும், வருத்தமுமாய் ஒலித்த அண்ைைின் குரல், மாமாவின் மீ திருந்த தவறுப்லப ஒதுக்கிலவத்து, அவைது கட்டலைப்படி அண்ைைின்

வார்த்லதகைன்றி,

டக்கலவத்தது.

மாமாவின்

மகள்

என்று

அறிமுகமாகியிருந்தால், தபச விரும்பாமல் ஒதுங்கிப் தபாகதவ முயன்றிருப்பான். தலமயன் மீ திருந்த பாசம் மட்டுதம மான்யாலவ உறவாக ஏற்றுக் தகாள்ை லவத்தது. ஆைால், பைக ஆரம்பித்து அவருலடய குைம் புரிந்ததும், அண்ைைின் ததர்லவப் தபருலமயாகதவ தைக்தக இந்த

ிலைத்துக் தகாண்டான்.

ிலலதயன்றால், ‘காதலிப்பதாகச் தசால்லித் திருமைத்திற்கு

அனுமதி தகட்டிருந்தால், குடும்பத்திைர்

ிச்சயம் ஒப்புக் தகாண்டிருக்க மாட்டார்கள்.

சம்மதம் தபறப் தபாராடியிருக்க தவண்டும்’ என்தற ததான்றியது. திருமைம்

தசய்து

வந்திருந்தாலும்,

ஏற்றுக்

தகாண்டு,

அண்ைிலய

தகாண்டிருப்பார்கள்

அலைத்துக்

தகாண்டு

என்பலத

உறுதியாக

அவைால்

அப்படிதய

திருப்பியனுப்பிைாலும்

தசால்ல முடியவில்லல. ஏதறடுத்தும்

பார்க்காமல்

இருவலரயும்

அனுப்பியிருக்கக் கூடும். தகட்டதிலும் ஒரு

ல்லதுதபால, அண்ைியின் குைத்லத அறிந்து தகாள்ை

ஒரு வாய்ப்புக் கிலடத்திருக்கிறது என்று பதில்

தபசாமல்

ிலைத்துக் தகாண்டான்.

அமர்ந்திருந்தவைிடம்,

“என்ை

பிரபு…

ம்ம

அண்ைைா

இப்படின்னு தவறுப்பா இருக்கா?” என்று தகட்டான் ஆகாஷ். ‘இல்லல’

என்று

மறுத்துத்

தலலயலசத்தவன்,

“எைக்குப்

புரியுதுண்ைா”

என்றான். உமாவின் தகாபப் பார்லவலயப் பார்த்ததும், “ஆன்ட்டி! அண்ைா பண்ைிைது தப்புதான்… சரின்னு ம்பிக்லக

தகடற

ான் தசால்லலல… ஆைா, யாராவது அவங்க தமல இருக்கற மாதிரிக்

காரியத்லதத்

ததரிஞ்தச

பண்ணுவாங்கைா?”

என்று

தகட்டுக் கூர்லமயாகப் பார்த்தான். “இப்படி

டந்திட்டதால,

அண்ைிகிட்ட

மட்டும்

தகட்டதபர்

இல்லல…

எங்க

வட்ல ீ எல்லார்கிட்தடயும் தகட்ட தபர் வாங்குதவாம்னு ததரிஞ்சும் இது மாதிரிப்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 199

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் பண்ைிருக்கார்ைா, அது எங்கத்லதக்காக… அவங்க வாழ்க்லகயில ஏதாவது மாற்றம் வரும்னு

எதிர்பார்த்துத்தான்

தசய்திருக்கார்…”

என்று

தசான்ை

தம்பிலய

ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்தான் ஆகாஷ். அவன்

மைதிலிருக்கும்

மலறமுக

ஆலச

அது.

காலம்

கடந்திருந்தாலும்,

அத்லதயின் மைலதத் தாய்மாமன் இப்தபாதாவது புரிந்து தகாள்ை மாட்டாரா என்ற ஆதங்கம் அது. ததாடர்ந்த பிரபாகர், “மைசு முழுக்கக் காதலல வச்சிட்டு, காதலிக்கலலன்னு தபாய்

தசால்றது

ியாயம்… இதுவும்

கஷ்டம்

தபாய்லமயும் கலடசில

ஆன்ட்டி…

ஒவ்தவாருத்தருக்கும்

வாய்லமயிடத்தன்னு

ன்லமலதான்

முடியும்…

ஒவ்தவாரு

வள்ளுவர்

விதமாை

தசால்லியிருக்காதர…

அதைால

எங்கண்ைா

தமல

தகாபப்படாதீங்க… தவணுங்கற தண்டலைலய அண்ைி தகாடுத்துக்கட்டும்…” என்று தசால்லவும், உமா புன்ைலகலய அடக்கிக் தகாண்டார். “ ல்லாதவ

சப்தபார்ட்

பண்ற

பிரபு…

இவதைாட

வாய்

சாமார்த்தியத்தில

தகாஞ்சமாவது உைக்கில்லாமலா தபாயிடும்… பண்ைிை தப்புக்கு தரண்டு தபரும் ஒதர

மாதிரி

சப்லபக்

கட்டுக்

கட்டுங்க…”

என்று

அவதர

மீ ண்டும்

தசால்லவும்,

அண்ைனும் தம்பியும் புன்ைலகத்துக் தகாண்டார்கள். “ஆன்ட்டி!

ாதைல்லாம்

அண்ைதைாட

தபாசிஸன்ல

இருந்திருந்தா

காதலாவது ஒண்ைாவதுன்னு தூக்கிப் தபாட்டுட்டுப் தபாயிருந்திருப்தபன்… ஏன்ைா, எங்க

ஃதபமிலில

என்தமல

வச்சிருக்கற

ம்பிக்லகலய

எந்த

என்ைால இைக்க முடியாது…” என்று தசான்ைவன், ஒரு கைம்

ிலலயிலலயும்

ிறுத்திைான்.

“எங்களுக்தகல்லாம் பிடிக்காதுன்னு ததரிஞ்சும் தமதரஜ் பண்ைிருக்காருன்ைா, எவ்வைவு

லவ்

இருக்கணும்…

எங்கலை

விட,

பிடிக்காத

மாமா

தபாண்ைா

முக்கியம்னு எங்கம்மா வட்லட ீ விட்தட துரத்திடுவாங்க… தகாள்ளுத்தாத்தாதவாட அதத பிடிவாதம் அம்மாகிட்ட இருக்கு…” என்று தசால்லவும், அலத உைர்ந்திர்ந்த உமாவும் இம்முலற

ன்றாகதவ புன்முறுவல் தசய்தார்.

“சரி ஆகாஷ், ஊருக்குப் தபாய் மான்யாதவாட தபசு…

ாங்தகல்லாம் தபசிைா

பதில் தபச்தச இல்லல… அவலை சமாதாைப்படுத்தற வைிலயப் பாரு… கட்டாயம் தரஸ்ட்ல தவற இருந்தாகணும்

ீ… ஸ்ட்தரயின் பண்ைிக்காத…” என்று தசான்ைார்

உமா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 200

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தகாஞ்சம்

ார்மலாைதும் தபாதறன் ஆன்ட்டி… பிரபு மட்டும் கிைம்பட்டும்…

ஊருக்குப் தபாைதும் உங்க தபாண்ணு கால்லலதய விழுந்திடதறன்… அவ என்ை முடிதவடுத்தாலும் ஏத்துக்கதறன்…” என்று தசால்லவும், “எப்பிருந்து இந்த ஞாதைாதயம்?” என்றார் உமா. “ஒவ்தவாரு ஆண்ட்டி…

முலற

சாலவத்

தமச்சூரிட்டியும்

ததாடும்

கிலடக்கும்…”

தபாதும்

என்று

ஒரு

ஞாதைாதயம்

சிரித்தவாதற

வரும்

தசான்ைவலைப்

பார்த்து முலறத்தார் உமா. ‘அதிகம்

தபசக்

கூடாது’

என்று

மருத்துவர்

அறிவுறுத்தியது

ிலைவிற்கு

வரதவ, ஓய்தவடுக்கச் தசால்லிவிட்டு வட்டிற்குக் ீ கிைம்பிைார். அவ்வைவு

த ரம்

தபசியதற்தக

உடல்

தசார்வது

புரியவும்,

“முடிஞ்சா

ாலைக்தக ஊருக்குக் கிைம்பு பிரபு… மான்யா எப்படியிருக்கான்னும் ததரியலல…” என்று கவலலயுடன் தசால்லியவாதற படுத்துக் தகாண்டான். ‘மான்யா சரியாக உண்பதுமில்லல, உறங்குவதுமில்லல, அவைிடம் ஏததா சரியில்லல’

என்று

காலலயில்

அத்லத

தசான்ைது

ிலைவிற்கு

வந்தாலும்,

அண்ைன் இருக்கும் மை ிலலயில் அலதச் தசால்லவில்லல பிரபாகர். “ஒண்ைாதவ ஊருக்குப் தபாகலாம்ைா… இந்த ட்ராவல்

பண்ை

தவண்டாம்…

அண்ைிலயப்

ிலலலமயில

பார்த்துக்க

அங்க

ீங்க தைியா ிலறயப்

தபர்

இருக்காங்க…” என்று ஒதரயடியாக மறுத்தான். இரண்டு

ாட்களுக்குள் முயன்று உடல்தசார்லவப் தபாக்கிக்தகாண்ட ஆகாஷ்,

மருத்துவரின் ஆதலாசலை தகட்டுவிட்டு ஊருக்குப் பயைப்பட்டான். ‘ஒருமாதத்திற்குப் பிறகு மான்யாலவப் பார்க்கப் தபாகிதறாம்’ என்ற உைர்தவ பரபரப்லப

ஏற்படுத்தியது.

‘தன்ைிடம்

தபசுவாைா’

என்பலததய

அவைால்

அனுமாைிக்க முடியவில்லல. ‘பலைய

மான்யாலவ

மீ ட்கதவண்டும்’

என்று

மட்டும்

உறுதிதயடுத்துக்

தகாண்டான். ஒரு

வருடத்திற்குப்

பின்ைர்

குடும்பத்திைலரயும்,

தசாந்த

மண்லையும்

பார்க்கப் தபாகிதறாம் என்ற ஆவலும் மைதிற்குள் சூழ்ந்து தகாண்டது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 201

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவனுலடய பரபரப்லபப் ீங்கதான்

இருக்கீ ங்க…

பார்த்த பிரபாகர், “அண்ைிதயாட உங்க

தபாட்தடாலவதயல்லாம்

பார்த்திட்டு, சில சமயம் அவங்கலையறியாம அப்படிதய

ின்னுடுவாங்க… அவங்க

மைசில

உங்கலைப்

இருக்கற

சரியாயிடும்…”

மாடியில

விலக்கம்

என்று

மாட்டியிருக்கற

மைசு முழுக்க

பைிமூட்டம்

ஆரம்பித்து,

மாதிரிதான்…

ஊரில்

மான்யாவின்

காதல்

பார்த்ததும் தவைிப்பட்ட

சந்தர்ப்பங்கள் ஒவ்தவான்றாகச் தசால்லியவாதற வந்தான். மைதில்

தவிப்பும்,

கலக்கமும்

இருந்தாலும்

அலதக்

கம்பீரம்

என்னும்

தபார்லவயால் மலறத்துக் தகாண்டான் ஆகாஷ். வட்லட ீ த ருங்க த ருங்க, அவனுலடய இதயம் பலமடங்கு தவகத்துடன் துடிப்பது தபாலிருந்தது. அவனுலடய

எதிர்பாராத

வருலகயில்

அலைத்து

உறவுகளும்

ஆர்ப்பரித்த

தபாது, அவைிருக்கும் சுவதட ததரியவில்லல. லம்

விசாரித்துவிட்டு

அவனுலடய மைம்

இயல்பாை

தபச்சுக்குத்

திரும்பிய

பிறகும்,

ிலறந்தவள் மட்டும் பார்லவயில் படதவ இல்லல.

ஆவலல அடக்கமுடியாத கண்கள், ஏக்கத்துடன் ததடித்ததடிச் சலித்தை.

29 ஆகாஷின் விைிகள் ஆவலுடன் தன்லைத் ததடுவலத உைர்ந்த மான்யா, தைது விைிகைில் துைிர்த்த எப்தபாதும் பார்த்ததபாது,

மாடியில்

காரிலிருந்து

இருக்கக்கூடுதமன்று பிரபாகரும் ின்றிருந்தாள்.

ீலரத் துலடத்துக் தகாண்டாள். ிற்குமிடத்தில் இறங்கிய

ின்று,

ஆகாஷின்

இலக்கற்று உருவம்

தவறித்துப் பிரம்லமயாக

ிலைத்தாள்.

உடன்

இறங்கதவ,

பார்க்கும்

‘காண்பது

இடதமல்லாம்

கற்பலைதயா!’

அவனுருவம்

என்று

திலகத்து

ததரிவது

தபான்ற

பிரம்லமலயப் பல த ரங்கைில் சந்தித்திருக்கிறாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 202

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் வட்டிற்குள் ீ

தவகமாக

வரதவற்கவும்,

வந்தவள்,

‘கற்பலையல்ல,

அலைவரும்

ஆர்ப்பரிப்புடன்

உண்லமதான்’

அவலை

என்றுைர்ந்த

இதயம்

கட்டுப்பாடின்றித் துடித்தது. ஒரு

கைம்

இலமத்தால்

கூட,

‘அவனுலடய

உருவம்

மலறந்துவிடுதமா!’

என்று பயந்து, இலமகைின் கடலமக்குத் தலட விதித்தாள். ‘இரண்டு

மாதங்கள்

முடியாத

தபாது

ததான்றிைாலும், ‘வந்துவிட்டாதை!’ என்ற தடுத்து

ஏன்

வந்தான்?’

என்ற

தகள்வி

ிம்மதி மைதில் ஏற்படுவலத அவைால்

ிறுத்த முடியவில்லல.

அந்த

ிமிடம்,

மைலத

இரைப்படுத்திய

தபச்சுக்கள்

எதுவும்

அவளுலடய

ிலைவிற்கு வரவில்லல. காதல் மட்டுதம முட்டி தமாதி தவைிவரத்துடித்தது. ஒவ்தவாரு

தசல்லும்

ரம்புகைிதலல்லாம்

‘பரவசம்!

புதுதவள்ைம்

பரவசம்!’

பாய்வது

என்று

தபான்ற

ஆர்ப்பரித்தை.

இைிய

ாடி

ிலல

மைலதத்

கால்கள்

ததாய்ந்து

தத்தைிக்கச் தசய்தது. உடலும்,

மைமும்

அவைருகில்

தசல்லப்

பரபரத்தை.

தபாவலத உைர்ந்து, அருகிலிருந்த தூலைப் பற்றிக் தகாண்டாள். உற்சாகம்

குலறந்து

தபாய்,

ஆழ்ந்த

அலமதிலயப்

பிரதிபலித்த

முகம்

அவலை வலிக்கச் தசய்தது. புன்ைலகலயத் ததாலலத்த உதடுகள், வருத்தத்லததய தகாடுத்தை. இைிலமயும்,

தவறுலமயுமாை

ிலைவுகளுடைாை

இறுதியில் புன்ைலகக்கும் அவனுலடய முகம் மட்டுதம

தபாராட்டங்களுக்கு

ிலைவில்

ிற்கும். அந்தப்

புன்ைலகக்காக மைம் ஏங்கியது. தன்னுடைிருந்த தைர்ந்து

தபாயிருக்கும்

தபாழுதுகைில் இப்தபாலதய

ஆகாஷின்

உற்சாகமாை

ததாற்றத்திற்கும்,

ததாற்றத்திற்குமிலடயில்,

தவற்றுலமலயக்

கண்டுபிடித்து மைம் வாடிைாள். அலைவரும்

அவலைச்

சுற்றியமர்ந்து

தபசிக்தகாண்டிருக்லகயில்,

தான்

மட்டும் தைிலமத் துயரில் உைல்வது தபாலிருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 203

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ஒரு மாதப் பிரிவிலிருந்து தைது மை உைர்வுகலைதய துல்லியமாக அறிந்து தகாள்ை முடிந்தது அவைால். ‘அவலைப்

பிரிந்து

வாழும்

வாழ்க்லகயில்

உயிர்ப்பில்லல’

என்பலத

உைர்ந்தத இருந்தாள். பிரபாகர் இருந்த வலரயில் மை ிலலலயப் புரிந்து தகாண்டு இதமாக

டந்து தகாண்ட விதத்தில் சமாைித்துக் தகாண்டிருந்தாள்.

அவனும் மலரின்

இல்லாத

தாய்லம,

வித்யாவின்

பத்து

தாத்தா

கைிவு

ாட்கள்

பாட்டியின்

என்று

அவள்

பலயுகங்கலைக்

பரிவு,

கடப்பது

உறவுகைின்

ிலைத்தலத

தபாலிருந்தது.

ததாைலம,

அலதவிட

எல்லாதம

கிலடத்து

விட

விட்டதுதான். ஆைால்,

எத்தலை

முயன்றாலும்

மைதிற்குள்

இருக்கும்

தவறுலமலய

அவைால் தபாக்க முடியவில்லல. உண்ைவும் முடியாமல், உறங்கவும் முடியாமல், சதா

சர்வ

காலமும்

ஆகாஷின்

ிலைவுகள்

ஆக்கிரமிப்பலதத்

தடுக்க

முடியவில்லல. ‘த ருப்பு சுடும் என்று ததரிந்தாலும் விைக்லகத் ததடும் விட்டில் பூச்சிலயப் தபாலத்தான்,

வார்த்லதகைால்

சுட்டவலைத்

ததடுகிதறாம்’

என்று

அவளுக்தக

புரிந்தது. அவனுலடய

தபச்சுக்கலை

மூலை

ிலைவுறுத்த

முயன்றாலும்,

தகட்ட மைது காதலல மட்டுதம முதன்லமயாகக் தகாண்டு வந்து ீண்ட த ரம் மாடியிதலதய

தவட்கம்

ிறுத்தியது.

ின்று தகாண்டு, கீ ழ்ப்புறம் அமர்ந்திருப்பவைின்

ஒவ்தவாரு அலசலவயும், காதலும் ஏக்கமுமாய்ப் பார்த்தாள். பல

இடங்கைில்

ததடிச்

சலித்தவனுலடய

கண்கள்,

மாடிலய

த ாக்கித்

தாவவும், அவைது மைம் படபடத்தது. விைிகதைாடு

விைிகள்

சந்தித்த

அந்த

த ாடி

உலகதம

மறந்து

தபாைது.

உயிலர உறிஞ்சும் காதலல அதில் கண்டாள். ‘தான் யார்? எதற்காக வந்திருக்கிதறாம்? தைக்கும் அவனுக்கும் உள்ை உறவு என்ை?’ என்று எலதயும்

ிலைத்துப் பார்க்க முடியாத

ிலலயில் இருந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 204

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் த ாடிகள்

ிமிடங்கலை த ாக்கி

விலக்கிக்தகாள்ை

முடியவில்லல.

கர்ந்த தபாதும், இருவராலும் பார்லவலய

அவனுலடய

கண்கைில்

தமல்ல

தமல்ல

உயிர்ப்பும், ஆைந்தமும் ததான்றுவலத அவைால் உைர்ந்து தகாள்ை முடிந்தது. பிரபாகர் ஏததா தசால்வலதயும், அலதக்தகட்டவன் தாத்தாவிடம் திரும்பிப் தபசுவலதயும்

பார்த்தவளுக்கு

ஏமாற்றமாக

இருந்தது.

கவர்ந்து

ின்ற

விைிகள்

விலகுவலதத் தாங்கிக் தகாள்ை முடியவில்லல அவைால். அவர்கள் இருவருக்குமிலடயில் எழுப்பட்டிருக்கும் சுவர்

ிலைவிற்கு வரதவ,

அவளுலடய கண்கள் கலங்கிை. ஓய்ந்து தபாய்த் தூைில் சாய்ந்து

ின்றவைால்,

தன்லைக் கட்டுப்படுத்திக் தகாள்ைமுடியுதமன்று ததான்றவில்லல. அவலைக் கண்டதும் குைிர்ந்த ததகம்,

டந்தததல்லாம்

ிலைவிற்கு வந்ததும்

அைலலப் பரப்பியது. தாை முடியாமல் சரிந்து அமர்ந்தவள், தமல்லிய விசும்பலுடன் கண்ைலர ீ வைிய விட்டாள். எவ்வைவு

த ரம்

அமர்ந்திருந்தாதைா,

அழுத்தமாை

காலடிதயாலச

த ருங்குவலத உைர்ந்ததும், பரபரதவன்று கண்கலைத் துலடத்துக் தகாண்டாள். அந்த

இடத்லத

விட்டுச்

தசல்ல

முயல்வதற்குள்

அவலை

த ருங்கிய

ஆகாஷ், “மனு!” என்று அலைத்தான். ிமிட

த ரத்தில்,

கருவலையங்கலையும்

இலைத்திருந்த கண்டு

உடலலயும்,

தவதலைப்

கண்கலைச்

பட்டான்.

சுற்றியிருந்த

தவிப்புடன்

அவைது

கண்கலைதய பார்த்தான். அந்தக்

கண்கைிலும்

காதல்,

ஏக்கம்,

தவிப்பு

என்று

விதவிதமாை

பாவலைகலைக் காை, அதற்கு தமல் அவைால் தாங்கிக் தகாள்ை முடியவில்லல. அவலை

த ருங்கி

விதத்திற்கும்,

தபசிய

தவண்டுதமன்று காதல்

இலடபற்றி தமாசமாை

இழுத்தலைத்தான். தபச்சுக்களுக்கும்

தான்

டந்து

தகாண்ட

மன்ைிப்புக்

தகட்க

ிலைத்தாலும், பிரிவின் துயரம் அவலை அலைக்கத் தூண்டியது.

முன்ைால்

எட்டிப்

பார்க்க,

ஒரு

த ாடி

கூட

விட்டுப்

பிரிய

மைமில்லாதவன் தபால அலைத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 205

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அந்த

அலைப்பு

ஆைப்புலதந்தவள்

அவளுக்கும்

எஞ்சியிருந்த

ததலவப்பட்டததா

என்ைதவா,

கண்ை ீலரதயல்லாம்

மார்பினுள்

விசும்பல்களுக்கிலடயில்

தவைியிட்டாள். “மனு!

மனு!”

என்றலைத்து

முகத்லத

ிமிர்த்த

முயன்றும்

முடியாமல்

தபாகதவ, தமன்லமயாக வருடிக்தகாடுத்து உச்சியில் முகம் புலதத்தான். த ரம்

கர்ந்தாலும், அவைது அழுலக கட்டுப்பாட்டிற்குள் வருவது தபாலத்

ததான்றவில்லல.

ீண்ட ாள்

பிரிவிற்குப்

பின்

த ர்ந்த

சந்திப்பால்

உைர்ச்சி

வசப்பட்டிருக்கிறாள் என்பது புரிந்தது. “மனும்மா! விடாமல்

என்லைப்

அழுலகயில்

பார்…”

என்று

முகத்லத

பிடிவாதத்லதக்

ிமிர்த்த

காட்டிைாள்.

முயன்றாலும்,

ததற்ற

வைியற்றுப்

தபாைவனுக்கு, இதமாை அலைப்பிைால் ஆறுதல் மட்டுதம அைிக்க முடிந்தது. “அண்ைா!”

என்று

அவலை சிறிது விலக்கி “ஸாரிண்ைா…

பிரபாகர்

அலைக்கும்

குரலில்

உைர்வு

வரப்தபற்றவன்,

ிறுத்த முயன்றான்.

அத்லத

உங்கலைச்

சீ க்கிரம்

வரச்

தசால்றாங்க…

சாப்பிட்டதுக்கப்புறம் தரஸ்ட் எடுக்கச் தசால்றாங்க… பாதி ஸ்தடப்ஸ்ல இன்னும் தகாஞ்சம் தமதலறிைா

ீங்க

குைிச்சு,

ிக்கறாங்க…

ிக்கறது ததரியும்… தவற வைியில்லாம

ான்

வரதவண்டியதாப் தபாச்சு…” என்று சங்கடத்துடன் கூறிைான். உைர்வு வரப்தபற்ற மான்யாவின் உடல் சட்தடன்று இறுகுவது அவனுக்குப் புரிந்தது. கண்கலை அழுந்தத் துலடத்துக் தகாண்டவாறு விலகி

ின்றாள்.

“அத்லதலய தமல வரச்தசால்லு பிரபு… அவங்ககிட்ட முதல்ல தபசிடதறன்…” என்று தசால்லவும், தலலயலசத்துவிட்டுச் தசல்ல முயன்றான் பிரபாகர். “ ில்லுங்க பிரபு…” என்று உறுதியுடன் ஒலித்தது மான்யாவின் குரல். இருவருதம தவண்டாம்…

ஏதைன்று

ஏறிட்டுப்

எங்களுக்குள்ை

பார்க்கவும்,

டந்தலத

தபருலமப்பட்டுக்கற மாதிரியாை விஷயம் எதுவும் விலையாட்டு ததரிஞ்சுக்காம,

தபாம்லமயில்லல… அவங்கவங்க

என்தைாட

இஷ்டத்துக்கு

“அவங்ககிட்ட

தசால்ல

ாங்கதான்

தீர்த்துக்கணும்…

டக்கலலதய…

ான் ஒண்ணும்

மைசில

முடிதவடுக்க

என்ை

இருக்குன்னு

தவண்டாம்…”

என்று

விருப்பு தவறுப்பற்ற குரலில் தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 206

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அந்த மாற்றத்லதக் கண்ட ஆகாஷின் முகம் தயாசலையில் ஆழ்ந்தது. அவள் தன்ைிடம் தபசாமல் தம்பியிடம் தபசுவலதயும் உைர்ந்தான். “டயர்டா இருக்கு… தரஸ்ட் எடுத்திட்டு வதரன்னு தசால்லு பிரபு… வைியில சாப்பிட்டதால

பசிக்கலலன்னு

தசால்லிடு…”

என்று

கூறித்

தம்பிலய

அனுப்பிலவத்தான். விலகி

ின்றவலை

த ருங்கியவன்,

சில

த ாடிகள்

எதுவும்

தபசவில்லல.

தன்னுலடய முகத்லதப் பார்ப்பலதத் தவிர்ப்பலதக் கண்டதும் தபருமூச்சு வந்தது. “மனு! உங்கிட்ட மன்ைிப்புக் தகட்கற தகுதி கூட எைக்கில்லல… ததரிஞ்தச தசஞ்ச

தப்புக்கு

விைக்கம்

தசால்றதிலலயும்

அர்த்தமில்லல…

ான்

பண்ைிைது

தபரிய தப்புதான்… எைக்குள்ை ஆயிரம் காரைங்கள் இருந்திருந்தாலும், உன்தைாட ம்பிக்லகலயச்

சிலதச்சு,

மைலசக்

காயப்படுத்திை

கைவைா

உன்

முன்ைால

ிற்கிதறன்…” என்று இரஞ்சுதலாகச் தசான்ைான். அவ்வைவு த ரம் எங்தகா பார்லவலயப் பதித்திருந்தவள், தமல்லத் திரும்பி அவனுலடய முகத்லதப் பார்த்தாள். “துர்கா

தடம்பிள்ல,

கடவுள்

சாட்சியா

மலைவின்னு

முழு

மைதசாடதான்

தசான்தைன்… உைக்கும் எைக்கும் உள்ை தசாந்தத்லத மலறச்சலதத் தவிர, வாழ்ந்த

வாழ்க்லகயில

ஒரு

தசகண்ட்

கூட

ான்

டிக்கலல…

ாம

உன்தமல

வச்சிருக்கற காதல் தபாய்யில்லல…” என்று தசான்ைான். அவைிடமிருந்து

பார்லவலய

விலக்கிக்

தகாண்டவள்,

பதிதலதும்

தசால்லவில்லல. “என்ை தண்டலை தகாடுத்தாலும்

ான் ஏத்துக்கதறன் மான்யா… உன்லைப்

பிரியறலதத் தவிர, என்ை தவணும்ைாலும் தசால்லு… அலத

ிலறதவத்ததறன்…”

என்றான். “என்ை

தசான்ைாலும்

தசய்வங்கைா?” ீ

என்று

கூர்லமயாகப்

பார்த்தவாதற

தகட்டாள். “என்தைாட தசால்லவும், பண்ைலலன்னும்

மலைவியா, “அதுதான்

என்ை

தசான்ைாலும்

கல்யாைாமான்னு

தசால்லிட்டீங்கதை…

ஃலபவ்

தசய்யதறன்…”

தகட்டுட்டீங்கதை… தலக்தஸாட

என்று லவ்

எல்லாத்லதயும்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 207

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசட்டில்

பண்ைியாச்தச…

அதுக்கப்புறமும்

இப்படி

தசான்ைா

என்ை

அர்த்தம்?”

என்றாள். “இைிதமல் இங்க வராதீங்கன்னு தசான்ைா, வராமப் தபாயிடுவங்கைா? ீ உங்க குடும்பத்லத எைக்காக விட்டுக் தகாடுத்திடுங்க,

ீங்க யாதரா

ான் யாதரா, எப்பவும்

வந்திடாதீங்கன்னு தசான்ைாக் தகட்பீங்கைா?” என்றாள். இறுகிப் தபாய் ீங்க

டந்திட்ட

தசயலுக்கு

ின்றவைிடம், “இல்லல…

விதத்துக்கு,

பதிலடி

ானும் பைிக்குப் பைி வாங்கவா?

எல்லாலரயும்

தகாடுக்க,

ானும்

எங்கப்பாதவாடதவ

காயப்படுத்தவா? தபாதறன்னு

உங்க

தசால்லிக்

கிைம்பிடவா?” என்று தகட்டாள். தமலும் இறுகிப் தபாைவன் கண்கலை மூடித் திறந்தான். பின் தலலயலசத்து மறுக்கவும், “இப்ப மட்டும் வலிக்குதா?” என்று தகட்டாள். “ ான்

தலலயாட்டிைது

முடியாதுங்கறதுக்காக எல்லார்

மனு…

தமதலயும்

ீ

தண்டிக்கறதுக்காககூட

தவண்டாம்ங்கறதுக்காக என்லைவிட

வச்சிருக்கற உன்ைால

உன்லை

பாசமும்,

அதிகம்

அன்பும்

அதுமாதிரி

இல்லல…

உன்ைால

ம்பதறன்

உண்லம…

மனு…

என்லை

டந்துக்க

முடியாது…”

என்று

அருலம

ததரிஞ்சுதம

இப்படி

பட்டுட்தடன்

மனு…

உறுதியாக மறுத்தான். “அபூர்வமாை

தபாண்ணு

டந்துட்தடதைன்னு எல்லாருக்குதம தகட்டாலும்,

அது

ஆயிரம்

ான்

ீ…

உன்தைாட

முலறயாவது

வருத்தப்

ம்பிக்லக துதராகிதான்… என்லைப் பார்த்து எந்தக் தகள்வி

தசத்த

பாம்லப

அடிக்கற

மாதிரிதான்…”

என்று

தசால்லவும்,

அவளுலடய முகத்திலும் தவதலை வந்தது. “ ம்பிக்லக

இருக்குன்னு

இப்ப

தசான்ைாப்

தபாதுமா

ஆகாஷ்?

அந்த

ம்பிக்லக இருந்திருந்தா, உன்ைால எப்படி மலறக்க முடிஞ்சது…” என்று உலடந்து தபாய்க் தகட்டவைின் கண்கைில் கண்ைர்ீ வைிந்தது. கண்ைலரத் ீ துலடத்து விட்டவன், “அைாத மனு… ப்ை ீஸ்…” என்று தகஞ்சிக் தகட்டு, அலைப்பிற்குள் தகாண்டுவர முயன்றான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 208

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “ததாடாத தபா… உன் தமல எவ்வைவு எல்லாத்லதயும்

உலடச்சிட்ட…”

என்று

ம்பிக்லக வச்சிருந்ததன்னு ததரியுமா?

மைம்

கைக்கச்

தசான்ைவாறு

அவலை

விலக்கித் தள்ைிைாள். ஆற்றாலமயுடன் தசஞ்சிட்டு

ஸாரின்னு

இருக்கறவதாதைன்னு

அவைது

சட்லடலயப்

தசால்லிட்டா

இவ

ிலைச்சதாதை?”

பற்றியவள்,

ஏத்துக்குவா, என்று

ம்ம

தகட்டவள்,

“தசய்யறததல்லாம் தமல

லபத்தியமா

தாங்க

முடியாமல்

சரமாரியாக அவலை அடித்தாள். அடிகலைப் தபற்றுக் தகாண்டவன், “ஸ்ஸ்ஸ்…” எைவும், “என்ை வலிக்குதா? ல்லா

வலிக்கட்டும்…

உைக்கு

தவைிலதான்

வலிக்குது…

எைக்கு

எப்படி வலிச்சுது ததரியுமா? அப்படி வலிச்சப்பக்கூட உன்லை

மைசு

முழுக்க

ம்பிதைன்

ான்…”

என்று தசால்லிவிட்டு, அதற்குதமல் தாங்க முடியாமல் அவனுலடய மார்பிதலதய சாய்ந்து கதறிைாள்.

30 நீண்ட த ரம் கைித்து, அழுலகலயக் கட்டுப் படுத்திக் தகாண்டு ஆகாஷின் அலைப்பிற்குள்ைிருந்து விலகிைாள் மான்யா. துருதுருக்கும் குைந்லதத்தைமாை கண்கைிலிருந்து வைியும் ஒவ்தவாரு துைி ீரும் ‘பாதகா!’ என்று அவலைப் பார்த்துப் பைி தசால்லிை. அவனுலடய

கண்கைிலும்

துைிர்த்திருந்த

வருத்தப்படுவலத உைர்ந்தாள் மான்யா.

ீலரப்

பார்த்ததும்,

அவனும்

டந்து முடிந்தவற்றிற்கு, பதிலுக்கு பதில்

தபசிக் தகாண்டிருப்பதில் பயைில்லல என்பது அவளுக்குப் புரிந்தது. கால்கள்

வலிப்பலத

உைர்ந்து,

சற்றுத்

ததாலலவிலிருந்த

ாற்காலியில்

தசன்றமர்ந்தாள். ததாடர்ந்து வந்தவன், அவைது கால்கைின் அருகில் மண்டியிட்டு, மடியில் முகம் புலதத்துக் தகாண்டான். இருவலரயும்

ஒருவிதமாை

தமைை ிலல

ஆட்தகாண்டது.

அந்தத்

தைிலமயும், தமைைமும் மகிழ்ச்சிலயத் தராத தபாதும், ஆறுதலலத் தந்தை. சிறிது த ரத்திற்குப் பின், “எழுந்திரி ஆகாஷ்…

ான் கீ ை தபாகணும்… இந்த

லடம்ல ஆன்லலன் ஜாப் ஒண்ணு பண்ைிட்டிருக்தகன்… அதான் தமல வந்ததன்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 209

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இன்லைக்கு

மூட்

இல்லாததால

எதுவும்

பண்ைலல…

தவார்க்

முடிக்கற

லடம்

ஆச்சு… அம்மா ததடி வரதுக்குள்ை தபாகணும்…” என்றாள் மான்யா. “மனு!

இன்லைக்கு

ஈவிைிங்

வட்ல ீ

தபசப்

தபாதறன்…”

என்று

தீவிரமாை

குரலில் தசான்ைான். “ம்ஹூம்… யாருக்கும் எதுவும் தசால்ல தவண்டாம் ஆகாஷ்…” என்று மறுப்பில் அவளும் உறுதிலயக் காட்டிைாள். தகள்வியாக

ஏறிட்டவைிடம்,

“பர்ஸைல்

ப்ராப்ைத்லதப்

தபரியவங்ககிட்ட

எடுத்திட்டுப் தபாக தவண்டாம்…. உைக்காகவும் தசர்த்துத்தான் தசால்தறன்… கஷ்டப்பட்டு,

அவங்கலையும்

கஷ்டப்படுத்தாத…

விட்டுடு… எதுக்காக இப்படிதயல்லாம் பாரு…”

என்று

தசால்லதவ,

அந்த

என்லைப்

பத்திை

கவலலலய

டந்திட்லடதயா, முடிஞ்சா அலத

ிலலயிலும்

தைக்காக

ீயும் டத்தப்

தயாசிப்பலதக்

கண்டு

தபச்சற்றுப் தபாைான். “என்ைால

புரிஞ்சுக்க

முடியுது…

வருத்தம்

இருந்தாலும்

உன்தமல

தகாபதமல்லாம் இல்லல…” என்று தசால்லதவ, மீ ண்டும் மடியில் முகம் புலதத்துக் தகாண்டான். “தகாஞ்சம்

இடம்

தகாடுத்தா,

இப்படிதய

தடரா

தபாட்டுடுவ…

முதல்ல

எழுந்திரு…” என்று அதட்டலாகச் தசான்ைாள். “உங்கப்பா வந்தாலும்

சரி, வரலலன்ைாலும் சரி… ஆைா, வட்ல ீ இதுக்கும்

தமல மலறக்கறது என்ைால முடியாது….” என்று மறுப்புத் ததரிவித்தான். “எடுத்த காரியத்லதப் பாதியில

ிறுத்தக் கூடாது… எைக்கும் தயாசிக்க லடம்

தவணும்… அதுவலரக்கும் மனுன்னு கூட என்லைக் கூப்பிடாத…” என்று தசால்லவும், தபருமூச்சுடன் எழுந்தான். “தடக் யுவன் ஓன் லடம் மான்யா… எல்லாத்லதயும் தசால்லிடணும்ங்கறது முதல்லலதய

முடிவு

பண்ைிைதுதான்…

ஆைா,

இதுமாதிரி

சாப்பிடாம,

தூங்காம

உன்லைதய வருத்திக்கும் தபாது எப்படி விட முடியும்?” “முடிவு

பண்ைிருந்தா

பார்த்ததுக்கப்புறம்தான்

எல்லாத்லதயும்

அவசரப்பட்டு

தமதரஜ்

மாத்திக்க

ஆகாஷ்…

பண்ைிைது

இங்க

எவ்வைவு

வந்து தபரிய

தப்புன்னு ததரியுது…” என்று வருத்தத்துடன் தசான்ைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 210

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “உன்தமல தமதரஜ்

எவ்வைவு

ம்பிக்லக

பண்ைிட்தடன்னு

எல்லாருக்காகவும்

வச்சிருக்காங்க

ததரிஞ்சா

என்லைத்

ததரியுமா?

வருத்தப்படுவாங்க…

ததரியாதவன்

மாதிரி

தசால்லாம

இன்தைாரு

டி… எைக்கு

அது

முலற தபாதும்…”

என்று தசால்லி முடித்தாள். எைிதாகச்

தசால்லிவிட்டாலும்,

அது

டக்கின்ற

அவனுக்குப் புரிந்தத இருந்தது. அன்று சில

காரியமில்லல

என்பது

ிமிடங்கள் என்றாலும், அவைது முகம்

பார்க்காமல் தபசப் பட்டபாடு அவனுக்குத்தாதை ததரியும். “இம்பாஸிபிள் பதில்தசால்ல

தபபி…

முடியாம,

அன்லைக்கு உன்லைப்

உன்தைாட

கண்கள்

பார்க்கறலததய

தகட்ட

அவாய்ட்

தகள்விக்கு

பண்ைிதைன்…

உங்கப்பாதான் எைக்கு தஹல்ப் பண்ைிைார்… அவதராட அபார கற்பலை வைத்தால முழு வில்லைாதவ மாத்திட்டார்… உன்லைத் ததரியாத மாதிரி

டிக்கறததல்லாம்

டக்காத தவலல…” என்று ததைிவாகதவ தசான்ைான். அவளுக்கும் அது ததரிந்தத இருந்ததால் என்ை தசால்வது என்று ததரியாமல் குைம்பிைாள். பலையபடிதய அவளுலடய முகபாவலைகள் மாறி மாறி வரவும், கண்கள் கலங்கக் கூந்தலல வருடிக் தகாடுத்தான். “அன்லைக்கு

ல்லாதான்

டிச்ச…”

என்று

முகம்

வாடச்

தசான்ைவள்,

“காரைம் புரிஞ்சதுக்கப்புறமும், அன்லைக்குப் தபசிைததல்லாம் இப்பவும்

ிலைச்சுப்

பார்த்தா கஷ்டமா இருக்கு…” என்று சாதாரைமாகக் காட்டிப் தபசிைாலும், அதற்கு அவளுலடய ததாண்லட ஒத்துலைக்கவில்லல. லககலை இறுகப் பற்றிக் தகாண்டவைிடம், “ ிஜத்தில அனுபவிச்சவங்களுக்கு தராம்பதவ

கஷ்டமா

இருக்கும்

ஆகாஷ்…

இததல்லாம்

தசால்லிப்

பைதசல்லாம்

ஞாபகப்படுத்தணுமா? தராம்ப ஃபீல் பண்ணுவாங்க… ம்ஹூம்… தவண்டாம்… தசால்லக் கூடாது…” என்று கட்டலை தபாலதவ தசான்ைாள். தான்

தபசிய

தபச்சுக்கலைத்

திரும்ப

எடுத்துக்

தகாள்வலதத்தவிர,

தான்

ஏற்படுத்திய பிரச்சலைலய அவைால் சரி தசய்து விட முடியும். தன்லைப் பற்றித் தவறாக

ிலைப்பார்கள் என்ற கவலலதயல்லாம் அவனுக்கு இல்லல.

‘அத்லதலய வருத்தப்படுத்தக் கூடாது’ என்ற கலக்கம் மட்டுதம அவைிடமும் இருந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 211

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “சரி

ான்

தவற

மாதிரிப்

தபசிக்கதறன்…

அவங்க

லலஃப்ல

டந்தலத

ஞாபகப்படுத்தலல…” என்று தசால்லி லகலயப்பற்றி எழுப்பிைான். “மனு!” என்று பலைய தபச்லசப் தபச தவண்டாம்,

இன்தைாரு

ாள்

ிலைத்தவன், ‘தமலும் வருத்தப்படுத்த

தபசிக்தகாள்ைலாம்’

என்று

ிலைத்து

அலமதி

காத்தான். “என்ை…

அன்லைக்கு

ீயும்

தராம்ப

ஃபீல்

பண்ைிதைன்னு

தசால்லப்

தபாறயா?” என்றாள். “ ான் முதல்ல இருந்த மாதிரி இல்லல ஆகாஷ்… இந்த ஒன் மன்த்ல தயாசிச்தசன்…

எைக்கும்

தபசிட்டிருந்த…

புரியுது…

அவராதான்

டாடிலயக்

ஒவ்தவாண்ைா

தகள்வி

திங்க்

தகட்கற

பண்ைி

ிலறய

மாதிரிதான்

எங்தகதயா

தகாண்டு

தபாயிட்டார்...” என்று வருந்திைாள். தபச

முயன்றவலைத்

தடுத்து

ிறுத்தி,

“சரி

விடு…

இது

மாதிரி

அன்பாை

உறவுகள் கிலடச்சது உன்ைாலதான் ஆகாஷ்… பிரபு, மாமா, தாத்தான்னு எல்லாரும் என்லை

ஏத்துக்க

வச்சதுல,

உன்தைாட

பங்கு

இருக்குன்னு

எைக்கும்

ததரியும்…

அதுக்காகவாவது எல்லாத்லதயும் மறக்க ட்லர பண்தறன்…” என்றாள். மான்யா வந்த தபாதத, தகாவிலிலிருந்து திரும்பி வந்த தாத்தா, பாட்டியிடம் சமாதாைப் படுத்துவது தபாலப் தபசியிருந்தான். ‘அவசரப்பட்டு

முடிதவடுக்காமல்,

இரண்டு

ாட்கைாவது

பாருங்கள்… அவ்வைவு தூரம் ததடிவந்திருக்கிறாதைன்றால் இருக்க

தவண்டும்…’

என்று

தசால்லியிருந்தான்.

கவைித்துப்

ல்ல தபண்ைாகத்தான்

அலதயும்

கண்டு

தகாண்டாதை

என்றிருந்தது.

பால்கைிக்குச்

தசன்று,

பாட்டிலில்

எடுத்து

வந்திருந்த

தண்ை ீரில்

முகம்

கழுவியவள், அழுதது ததரியாமலிருக்க தமல்லிய ஒப்பலைகள் தசய்து தகாண்டு தலப்டாப்லப

எடுத்துக்

தகாண்டு

கீ ைிறங்கிச்

தசல்லவும்,

மைதில்

பாரமாக

உைர்ந்தான். ‘அடுத்து

என்ை

தசய்வது’

என்று

முடிதவடுக்க

அவனுக்கு

அவகாசம்

ததலவப்பட்டது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 212

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தான் தசய்ய அறிவான்.

ிலைத்ததில் தபருமைவு தவற்றியும் தபற்றுவிட்டலத அவனும்

‘தாய்மாமலை

வருந்த

லவத்துவிட்தடாம்…

அவருலடய

தவலற

உைர்ந்து தகாண்டார்...’ என்பதத அவனுக்குப் தபாதுமாைதாக இருந்தது. இரு

திைங்களுக்கு

பார்த்தான்.

முன்பு,

அவர்

தன்ைிடம்

தபச

முயன்றலத

எண்ைிப்

அவனுக்கு மட்டுமின்றி பிரபாகருக்கும், அவரது முகத்லதக் காைதவ

பிடிக்காமல் தபாயிற்று. தபசுவதற்கு வாய்ப்புக் தகாடுக்காமல், புறக்கைித்துவிட்டு மருத்துவமலைக்குச் தசன்று விட்டான். த ரம்

கிலடக்கும்

தபாது,

இரண்டு

சந்தித்தலதச் தசால்ல தவண்டுதமன்று

முலற

அவைது

தந்லத

தன்லைச்

ிலைத்துக் தகாண்டான்.

ததாடர்ந்த பயைத்திைால் உடலில் கலைப்புத் ததரியதவ, அலறக்குள் தசன்று கண்கலை

மூடிப்

படுத்துக்

தகாண்டான்.

பிரபாகர்

வந்து

அலைத்த

பின்ைர்தான்

அவனுக்கு விைிப்பு வந்தது. “தபய்ன் ஏதாவது இருக்காண்ைா? தட லடம்ல இப்படித் தூக்கம்… அம்மாவும், அப்பாவும்

தகாஞ்ச

த ரத்துக்கு

முன்ைால

வந்து

பார்த்தாங்க…

ீங்க

டயர்டாத்

தூங்கறலதப் பார்த்து, அப்பா கவலலப்படறார்…” “தஷால்டர்ல

தீக்காயம்

இன்னும்

தகாஞ்சம்

சரியாகாம

இருக்கல்ல…

உங்கண்ைி அடி பின்ைி எடுத்திட்டா… லகலயத் தூக்கறதுக்கு கஷ்டமா இருக்கு…” என்று கண்கலைச் சிமிட்டியவாதற கூறிைான். சட்லடலய

விலக்கிப்

பார்த்தவன்,

அதிலிருந்த

இரத்தக்

கலறகலைக்

கண்டதும் திலகத்தான். “லலட்டா ஆயின்தமண்ட் சாப்பிடணும்…

ப்ை ீடிங் தபாட்டு

சீ க்கிரம்

ஆயிருக்குண்ைா… தஸபா

வாங்க…

கவர்

அப்புறம்

பார்த்துக்

குைிச்சிட்டு

பண்ைிடலாம்… தவயிட்

வாங்க…

தமடிசன்ஸ்

தூக்கக்கூடாதுன்னு

தவற டாக்டர்

தசால்லிருக்கார்… சந்ததாசத்தில அண்ைிலயத் தூக்கிடாதீங்க…” என்று தகலியாகச் தசால்லிக் லகதயாடு அலைத்துச் தசன்றான். அலைவரும் ஒரு

தைக்காகக்

வருடத்திற்குப்

தசலவைித்தாலும்,

பிறகு

காத்திருப்பலத

அறிந்து

குடும்பத்திைருடன்

அவனுலடய

பார்லவ

விலரவில்

தயாராைான்.

மகிழ்ச்சியாக

த ரத்லதச்

அவ்வப்தபாது

மான்யாலவத்

ததாடருவலதத் தவிர்க்க முடியவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 213

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அத்லத

அறிமுகம்

தசய்து

லவக்கவும்,

“ ாங்கதை

இண்ட்ரடியூஸ்

ஆயிட்தடாம் அத்லத… மாடில தகாஞ்ச த ரம் மான்யாதவாட தபசிட்டுத்தான் தூங்கப் தபாதைன்…” என்று தசால்லி, குற்ற உைர்ச்சியில் தலலகுைிந்து தகாண்டான். “தராம்ப

ல்ல தபாண்ணு ஆகாஷ்… தபசிப்பார்த்தா உைக்தக ததரியும்…” என்று

சிறிது கவலலயுடன் வித்யா தசால்லவும், ‘எதற்காகச் தசால்கிறார்’ என்று புரியாமல் பார்த்தான். “உங்க

மாமலைப்

பத்திப்

தபசிைாதல

தகாபப்படுவ…

எங்கயாவது மான்யாகிட்டக் காமிச்சிடாத… அவ வந்தப்ப ததரிஞ்சதும்,

தபசிைததல்லாம்

தப்புன்னு

தகாபத்லத

ான் என்தைன்ைதவா தபசி

மைலசக் கஷ்டப்படுத்திட்தடன்… அவங்கம்மாலவயும் தப்பா உண்லம

அந்தக்

ிலைச்சுப் தபசிட்தடன்…

மன்ைிப்பும்

தகட்டுட்தடன்…

அப்பவும், வட்டுக்குக் ீ கூப்பிட்டா வரமாட்தடங்கறா… ஊர்ல எல்லா தசாந்தக்காரங்க வட்டுக்கும் ீ

தபாயாச்சு,

ம்ம

வட்டுக்கு ீ

மட்டும்

வரலல…”

என்று

வருத்தத்துடன்

அவைிடம் தமதுவாகச் தசான்ைார். ‘இைிதமலும்

வருத்தப்படுவதற்கு

எதுவுமில்லல…

எவ்வைவு

தூரம்

தபசமுடியுதமா தபசியாயிற்று… தபாதாக்குலறக்கு தாயும் தசர்ந்து தகாண்டார்கதை’ என்று

மைதிற்குள்

ிலைத்தவன்,

தவைிப்பலடயாகச்

தசால்லமுடியாமல்

மான்யாலவப் பார்த்தான். உைவில்

கவைமற்று

அலைந்து

தகாண்டிருப்பலதப்

பார்த்துக்

கண்கைால்

தம்பியிடம் லசலக தசய்தான். “இப்படி சாப்டா எப்படிங்க? வந்ததுக்கு எவ்தைா இலைச்சுப் தபாயிருக்கீ ங்க… யாராவது

பார்த்தா,

ாங்க

சரியா

கவைிச்சுக்கறதில்லலன்னு

தசால்வாங்க…

ஒரு

தவலை பாட்டிதயாட சலமயல் பிடிக்கலலயா?” என்று தகட்ட பிரபாகர், “ப்தைட்ல பாக்லஸ

இன்னும்

தகாஞ்சம்

லவங்க

அத்லத…

அப்படிதய

அந்த

ஸ்வட் ீ

கர்த்தி லவங்க… எப்படிதயா சாப்பிட்டாச் சரி...” என்றான்.

“ஒரு மாசமா

ானும் எைக்குத் ததரிஞ்சததல்லாம் சலமச்சுப் பார்த்திட்தடன்

பிரபு… குைந்லத சாப்பிடற மாதிரி தகாஞ்சம்தான் உள்ை தபாகுது… ஏததா இன்லைக்கு ீ

இருக்கவும்

காலலல

ஒரு

இட்லி

தசர்ந்து

தபாயிருக்கு…”

என்று

சலிப்புடன்

தசான்ைார் மலர்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 214

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “தபசாம

உங்க

குைந்லதக்கு

ஊட்டி

விடுங்கத்லத…”

என்று

தகலி

தபால

ஆகாஷ் தசால்லவும், முகம் சிவந்தாள் மான்யா. ஐந்து

ாள்

வாழ்க்லகயில்

இது

தபாலக்

தகாறித்துக்

தகாண்டிருந்தால்,

தபசியவாதற இருமடங்கு உண்ை லவத்து விடுவான். ஒரு

மாதம்

இருந்த

உயிர்வாழ்வதற்கு

மை ிலலயில்

எதுவாவது

உைதவ

வயிற்றுக்குள்தை

தவறுத்துப்

தபாட்டால்

தபாயிருந்தது.

தபாதும்

என்ற

ிலலயிலிருந்தாள். சிறிது கூட தயாசலை தசய்யாமல் அவன் தசான்ைலத அப்படிதய தகட்டு, மலர் ஊட்டத் துவங்கவும், கூச்சத்துடன் தபற்றுக் தகாண்டாள். தட்டிலிருப்பது விலரவாக காலியாவலத ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்தவரிடம், “இது தலஸி

தபபீஸ்காை

தடக்ைிக்

அத்லத…

அப்படிதய

ஃபாதலா

பண்ணுங்க…”

என்று

தசால்லி, அவள் உண்டு முடிக்கும் வலர காத்திருந்து, பின்ைர் எழுந்து தசன்றான்.

31 “ஓ த ா!” என்றவாறு, ஆகாலஷக் கண்டதும் துள்ைிக் குதித்தவாறு வந்த ாலயத் தடுத்து லவத்து

ிறுத்த முயன்றான் பிரபாகர். விடாமல் அண்ைைின் மீ து காலல

ின்றலதப் பார்த்துப் பதறிப் தபாைான்.

சட்தடன்று முப்பத்தஞ்சு

விலக்கியவன்,

கிதலா

இருக்கு…

“தடய்சி உங்க

தசம

தமல

தவயிட் ஏறிைா,

தபாட்டுடுச்சுண்ைா… உண்டு

இல்லலன்னு

பண்ைிடும்…” என்று தசால்லிவிட்டு, அலதக் கட்டாயப்படுத்தி தவைியில் இழுத்துச் தசன்றான். “தடய் பார்த்தா

விடுடா…

தரண்டு

வந்ததுதம

ாலைக்கு

எதுக்கு

இப்படித்தான்

அலதக்

கட்டிப்

இருக்கும்னு

தபாட்ட…

ஆகாலஷப்

ததரியும்தாதை…” என்றார்

வித்யா. தாயார்

தசால்வலதக்

கண்டு

தகாள்ைாமல்

தவைியில்

கட்டிவிட்டு

வந்து,

ஆகாஷிடம் ஏததா தகட்பலதப் பார்த்தாள் மான்யா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 215

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் யாருலடய

கவைத்லதயும்

ஈர்க்காதவாறு

விரல்கலை

மூடித்திறந்தும்,

லகலய தமலும் கீ ழும் அலசத்துக் தகாண்டிருந்த ஆகாஷின் தசயல்கள், அவளுக்கு வித்தியாசமாகப் பட்டை. தன்லையும் மீ றி, “லகயில ஏதாவது ப்ராப்ைமா?” என்று தகட்டுவிட்டாள். அலைவரின் பார்லவயும் அவலை த ாக்கிதய பதிந்தை. கூர்லமயாகப்

பார்த்த

ஆகாஷின்

தந்லத,

“ஏததா

சின்ை

ஆக்ஸிதடன்ட்னு

தசான்ைான்… டூ வலர்லிருந்து ீ விழுந்திட்டாைாம்… லகல அடிபட்டிருக்காடா?” என்று தகட்கவும் அதிர்ந்து தபாைாள் மான்யா. “தலஃப்ட் தஹண்ட்ல தகாஞ்சம் அடிப்பா… தகாஞ்சம் ஸ்பீடா ஓட்டிட்தடன்… ஓரைவு சரியாயிடுச்சு… அப்பப்ப தபயின் இருக்கு… ஒரு மாசம் தரஸ்ட்ல இருந்தா ார்மலாயிடும்னு

தசால்லிருக்காங்க…”

என்று

சாதாரைம்

தபாலக்

காட்டிப்

தபசிைான். ‘தமதுவாகப் தபா… கவைமாக இரு…’ என்தறல்லாம் தசான்ை அறிவுலரகலை அலமதியாகக் தகட்டுக் தகாண்டான். அலைவரின்

முகத்திலும்

கவலல

குலறந்தாலும்,

மான்யாவின்

முகத்தில்

மட்டும் குலறயாதலதக் கண்டான். ‘அடுத்த

தகள்விலய

அவள்

தகட்பதற்குள்

அங்கிருந்து

தசன்றுவிடுவது

உத்தமம்’ என்று ததான்றியது. “லரஸ் பார்லவ

மில்

பார்த்திட்டு

வலரக்கும் வதரன்…”

தபாயிட்டு என்று

வதரன்... அப்படிதய

தசால்லி

வயலலயும்

அலைவரிடமும்

ஒரு

விலடதபற்று,

பிரபாகருடன் தவைிதயறிச் தசன்றான். ததாட்டத்து தகாடுத்துவிட்டு

வட்டிற்கு ீ

அலைத்துச்

ஓய்தவடுக்குமாறு

தசன்ற

தசான்ைான்.

பிரபாகர், படுத்த

மருந்துகலைக்

அடுத்த

த ாடிதய

மான்யாவிடமிருந்து அலைப்பு வந்தது. “சமாைிச்சலத

ம்பலல…”

என்று

தம்பியிடம்

தசால்லிவிட்டு

அலைப்லப

எடுத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 216

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “எங்கிருக்க

ீ…

“தசால்லிட்டுத்தாதை

இப்பதவ

உன்லைப்

வந்ததன்டா…

ல ட்

வரும்

பார்க்கணும்…” தபாது

தபசிக்கலாம்…

தகாஞ்சம் தவலலயா இருக்தகன்…” என்று தசால்லி, தபச்லச முடிக்க “ ீ இருக்கறதால, இைிதமல்

மாடிக்தக

என்றவைிடம், இப்பக்

ிலைத்தான்.

தபாகக் கூடாதுன்னு ஆச்சி ஆர்டர்

தபாட்டுட்டாங்க… தவார்க் பண்தறன்னு தசால்லி அங்க வரமுடியாது… கீ ை இருக்கற ரூம்லலதய இருந்துக்கச் தசால்லிட்டாங்க… உன்லை இப்பப் பார்த்தத ஆகணும்….” என்று அடம்பிடித்தாள். குரலிலிருக்கும் தீவிரம் அவனுக்குப் புரிந்தது. வட்டில் ீ தைியாகப் தபசுவதற்கு வாய்ப்புக் கிலடக்காது என்பதும் ததரிந்தது. முடிந்தால்

அன்தற

அவைிடம்

தபசிவிட

ிலைத்தவன்,

ஏதாவது

காரைம்

தசால்லி அவலை அலைத்து வருமாறு தம்பியிடம் தசான்ைான். “தபயிண்டிங் தபாகும்தபாது

க்ைாஸ்னு

அண்ைிகிட்ட

தசால்லி

தவணும்ைாக்

இன்ஃபார்ம்

கூட்டிட்டு

பண்ைிடதறன்…”

என்று

வதரண்ைா… ஒரு

வைி

கண்டுபிடித்துச் தசான்ைான் பிரபாகர். சிறிது த ரம் கைித்து வந்து தசர்ந்தவள், தலல முதல் கால் வலர அலசி ஆராயவும், ‘உடல்

ிலல குறித்த சந்ததகம் விலகவில்லல’ என்பது அவனுக்குப்

புரிந்தது. தவதறதுவும் தகட்காமல், “டீ-ஷர்ட்லடக் கைட்டு ஆகாஷ்…” என்றாள். ‘எதற்காகக் தகட்கிறாள்’ என்பது புரிந்த தபாதும், தவண்டுதமன்தற தகலியாகப் புருவங்கலை

உயர்த்திைாள்.

அவனுலடய

தகலி

புரிந்ததும்

சட்தடன்று

முகம்

சிவந்தாள். அவனுலடய

பார்லவயில்

ஆவலலக்

காைவும்,

துடிக்கும்

உதடுகலைக்

கட்டுப்படுத்திக் தகாண்டவள், “தசான்ைலதச் தசய்யுங்க…” என்றாள். ‘தவறு

வைியில்லல’

என்று

ததரிந்து

ததாள்கலைக்

குலுக்கியவன்,

அவள்

தசான்ைவாதற தசய்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 217

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ீர்மூழ்கிக்

கப்பல்,

தமாதிக்தகாண்டதால்

பத்தடி

ஏற்பட்ட

ஆைத்தில்

வலியும்,

ிலலதகாண்ட

தவைிதய

எடுத்துச்

தபாது

தடுமாறி

தசல்லப்பட்டதபாது

ஏற்பட்ட சிறிய அைவிலாை தீக்காயங்களும் இருந்தை. ததாதைாடு பயப்படுவதற்கு

இலையும்

பகுதிதயன்பதால்

குைமாவதற்கு

ஒன்றுமில்லலதயன்பதால்

ாள்

பிடித்தது.

லதரியத்துடதைதய

அவலை

எதிர்தகாண்டான். அைவிடுவலதப் பில்டர்

தஷாவா

தகர்தலஸ்ஸா

தபாலப்

டக்குது

பார்த்தவள்,

மனு…

இருந்திட்தடன்…

சற்தற

சின்ைக்

மத்தபடி

திரும்பச்

காயம்தான்… சிக்ஸ்

தசால்லவும்,

வரும்தபாது

தபக்தகல்லாம்

“பாடி

தகாஞ்சம்

அப்படிதயதான்

இருக்கு…” என்றான். அவளுலடய கண்கள் கலங்குவலதப் பார்த்ததும், “ப்ை ீஸ்மா… வந்ததிலிருந்து அழுலகலயத்தவிர சந்ததாசமா

தவதறாண்ணும்

வச்சுக்கலாம்னு

பார்க்கலல…

ிலைச்சிருக்தகன்…

இைியாவது மறுபடியும்

உன்லை அைாத…

தராம்ப அதுதான்

ஒண்ணுமில்லலன்னு தசால்தறதை…” என்று ஆறுதல் தசான்ைான். கண்கலங்க “ஸாரி…

ததரியாம

காயத்தின்

மீ து

அடிச்சிட்தடன்…

தபாடப்பட்ட

கட்லட

வலிக்குதா?”

என்று

வருடிக்

தகாடுத்தவள்,

தகட்டவாறு

இதழ்கலைப்

பதித்தாள். கண்கலை தபாயிடுச்சு…

மூடி

அதுவும்

முத்தத்லத ீ

இப்படிக்

இரசித்தவன்,

தகட்கும்

தபாது

“வலிதயல்லாம் வலிக்குமா

அப்பதவ

என்ை?”

என்று

தசால்லிவிட்டு தமன்லமயாக அலைத்துக் தகாண்டான். “முதல்லலதய தகாஞ்சம் தமடிசன் ஸ்தமல் வந்தது ஆகாஷ்… எைக்குத்தான் கவைிக்கத்

ததரியலல…”

என்று

அவன்மீ தத

முற்றிலும்

திடீதரன்று

விலகியவள்,

சாய்ந்துதகாண்டு

தசான்ைாள். சில

ிமிடங்களுக்குப்

பிறகு,

ஏததா

ிலைவு

வந்தாற்தபால கூர்ந்து அவனுலடய முகத்லதப் பார்த்தாள். “ஃப்தரண்லடப் பார்க்கத்தாதை

பார்க்கப்

வந்திருந்தார்…

தபாதறன்னு பத்து

ாளும்

தசால்லிட்டு, உங்கதைாடதான்

பிரபு

உங்கலைப்

இருந்திருக்கணும்…

அப்தபா ஆக்ஸிதடண்ட்ல பலமா அடிபட்டிருக்குதாதை? உண்லமலய மலறக்காமச் தசால்லுங்க…” என்று பரிதவிக்கும் குரலில் தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 218

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “அததல்லாம்

ஒண்ணுமில்லலடா…

சின்ைச்

சின்ைதா

இருக்கற

காயங்கள்தான்… சரியாயிடும்….” என்று சமாதாைம் தசான்ைான். முகத்லத ஊன்றிப் பார்த்துவிட்டு, “இல்லல… தபாய் தசால்றீங்க… இங்கிருந்து கிைம்பும் தபாது பிரபு என்லைப் பார்த்த பார்லவதய சரியில்லல… தராம்ப அவாய்ட் பண்ைிைார்… உங்கலைத் திட்டிட தவண்டாம்னும் தசான்ைார்… ஏததா தசால்ல மாட்தடங்கறீங்க… என்தமல

டந்திருக்கு…

ம்பிக்லகதய இல்லலதாதை….” என்று தகட்டு,

ீர்த்திலரயிட்ட விைிகலைத் துலடத்துக் தகாண்டாள். “உன்லை

ம்பாம

யாலர

ம்பப்

தபாதறன்

மனு…

வருத்தப்பட

லவக்க

தவண்டாம்னு தசால்லலல…” என்று தசான்ைவன், “இப்ப

ல்லாருக்தகன்…

அலத

மைசில

வச்சுக்க…

தகட்டதும்

அை

ஆரம்பிக்கக்கூடாது…” என்று கட்டலை தபாலச் தசான்ைான். கலக்கத்துடன் பார்த்தவள், சரிதயன்று தலலயலசத்தாள். டந்து

முடிந்த

விபத்லதப்

பற்றிச்

சுருக்கமாகத்

ததரிவிக்கவும்,

அதிர்ந்து

தபாய் சிறிது த ரம் அப்படிதய அமர்ந்து விட்டாள். “மூச்சுத் திைறலலத் தவிர தவதறாண்ணுமில்லல… ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் பண்ைி தரண்டு என்தைாடதவ

ாள் இருந்ததன்… பிரபுதான் தைியா விட்டுட்டு வரமாட்தடன்னு

இருந்திட்டான்…”

என்று

சாதாரைம்

தபாலக்

காட்டிச்

தசால்லி

முடித்தான். ீர்மூழ்கிக்

கப்பலில்

விபத்து

ஏற்பட்டுக்

கதவுகள்

அலடபட்டால்

தவைிதயறுவது கடிைதமன்பது அவளுக்குத் ததரியும். தீ

விபத்து

சகஜதமன்பதால்,

அலாரம்

அடித்ததுதம

பல்தவறு

கதவுகளும்

தன்ைிச்லசயாகப் பூட்டிக் தகாள்ளுமாறு அலமக்கப்பட்டிருப்பலத அவளும் அறிவாள். ‘தீ

பரவாமல்

இயந்திரம் தவைிப்பட,

இயங்க,

தடுக்க,

அலறகைிலிருக்கும்

மறுபுறம்

உடைடியாக

தீலய

ஆக்சிஜன்

அலைக்க மாஸ்க்

ஆக்சிஜலை ஃப்ரியான் அைியத்

உறிஞ்சி தபான்ற

எடுக்கும் வாயுக்கள்

தவறிைால்…”

என்று

ிலைத்தவள் சட்தடன்று கண்கலை இறுக மூடிக் தகாண்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 219

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அைக்கூடாது என்று தசால்லியிருந்தாலும், அவைால் கட்டுப்படுத்திக்தகாள்ை முடியவில்லல. அவன்மீ து சாய்ந்து தமல்ல விசும்பத் ததாடங்கியவள், த ரம் தசல்லச் தசல்ல அவனுள்தைதய புலதந்து தபாைாள். தமல்ல வருடிக் தகாடுத்தவன், அவளுலடய த ற்றியில் தமன்லமயாக முத்தமிட்டான். “அைக்கூடாதுன்னு

தசான்தைதை

மனு…

உைக்தக

ததரியாதது

இல்லல…

வாழ்க்லகயில எந்த இைப்பு வந்தாலும், அலதத் தாங்கிக்கப் பைகிக்கணும்…” என்று தசால்லிக் கண்கலைத் துலடத்து விட்டான். சற்தற மனு…

சமாதாைமாைதும்,

பார்த்ததுதம

முடிவுக்குவர ததரிஞ்சுது…

பிடிச்சாலும்

எைக்கு ீ

“உன்ைைவுக்கு

ஒரு

சில

அப்படியில்லல…

தராம்ப ாைாச்சு…

பார்த்த

ான்

தீவிரமா

தயாசிச்தசன்… எைக்குக்

முதல்

இருந்ததில்லல

ீதான்

தவணும்னு

குடும்பம்தான்

முக்கியமாத்

ாள்ல

இருந்து

எைக்காகத்தான்

எல்லாம் பண்ற…” என்று ததாண்லட அலடக்கச் தசான்ைான். “எைக்குப் ஒவ்தவாரு ிமிஷமும்

பிடிச்ச

மாதிரி

ட்தரஸ்

தசய்லகயிலலயும் உன்தைாட

பண்ைணும்னு

காதலலத்தான்

காதல்தான்,

என்லையும்

என்தைாட மலைவின்னு முடிவு பண்ைிை

ாதை,

ிலைச்சதில

காட்டிை… காதலிக்கத்

சந்திச்ச

ஆரம்பிச்சி ஒவ்தவாரு

தூண்டிச்சு…

ீதான்

ீ யார்னும் ததரிஞ்சு தபாச்சு…”

என்று வருத்தத்துடன் தசான்ைான். “இது ஒத்து வராது… விலகிடலாம்னு

ிலைச்தசன் மனு…” என்று தசால்லவும்,

ிமிர்ந்து அவலைதய பார்த்தாள். “ஆைா, முடியலல… உங்கப்பா தமல இருக்கற தகாபம் ஒரு பக்கம், உன் தமல இருக்கற காதல் ஒரு பக்கம்னு தராம்பப் தபாராட்டமா இருந்தது… உன்லை விட்டு விலக முடியாதுன்னு புரிஞ்சிடுச்சு…” என்று தசான்ைவன், அவளுலடய லககலைப் பற்றி முகத்ததாடு தசர்த்துக் தகாண்டான். “வட்ல ீ

எப்படி

உன்லை

இண்ட்ரடியூஸ்

பண்ை

முடியும்?

ஒத்துக்க

மாட்தடன்னு தசால்லிட்டா… உன்தைாட தகரக்டர் புரிஞ்சா ஒத்துக்க வச்சிடலாம்னு ஒரு

ம்பிக்லக… எதுவாயிருந்தாலும் ஃதபஸ் பண்ைிக்கலாம்னு ததாணுச்சு…” என்று

தசால்லவும், “இப்படித்தான் தயாசிச்சிருப்பீங்கன்னு

ானும்

ிலைச்தசன்” என்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 220

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “உங்கப்பா

தமல

தகாபம்

இருந்து உன்லைப் பிரிச்சி

தகாஞ்சம்

கூடக்

குலறயலல

மனு…

ம்ம குடும்பத்துக்குக் தகாண்டு வரணும்னு

அவர்கிட்ட ிலைச்தசன்…

எந்தக் குடும்பத்லத தவண்டாம்னு ஒதுக்கி வச்சிட்டுப் தபாைாதரா, அவங்ககிட்டதய வரவலைக்க

ிலைச்தசன்…” என்று கசப்புடன் தசான்ைான்.

“அவர்

டந்திட்ட

அவதராடதவ உங்கிட்ட

மாதிரிதய

அனுப்பி

தஹல்ப்

உன்லை

லவக்கணும்னு

தகட்கணும்னு

ப்ைான்

தமதரஜ்

பண்ைிட்டு,

பண்ைிதைன்…

ிலைச்தசன்…

தகாஞ்ச ாள்

எல்லாம்

எப்படியும்

தசால்லி

என்லைப்

பிரிஞ்சு

உன்ைால இருக்க முடியாது, அவர்கிட்டப் தபாராடுவ, தவற வைியில்லாம வட்ல ீ வந்து

தபசுவார்னு

ஸாரிடா…

ிலைச்தசன்…

உன்தைாட

எைக்கு

ஃபீலிங்தஸாட

அப்ப

தவற

எதுவுதம

விலையாடிட்தடன்…

ததாைலல…

தராம்பத்

தப்புப்

பண்ைிட்தடன்…” என்று வருத்தத்துடன் தசான்ைான். எதுவும்

தசால்லாமல்,

“ப்ராமிஸா

தமதரஜ்கப்புறம்

இருந்ததன்

மனு…

ததாைில் உங்கிட்ட

தபாய்

ன்றாகதவ

சாய்ந்து

எல்லாத்லதயும்

தசால்லலல….

தசால்ல

அமர்ந்தவைிடம்,

தசால்ற

முடிவிலதான்

வந்தப்பத்தான்,

உன்தைாட

வாய்லஸ வச்தச டாடி எல்லாத்லதயும் கண்டு பிடிச்சிடுவார்னு தசான்ை… கண்டு பிடிச்சிட்டார்ைா எல்லாதம தவஸ்டாப் தபாயிடும்… அதைால தசால்றலதத் தள்ைிப் தபாட்தடன்…” என்று “ஃதபார்

டந்துதகாண்டதற்காை காரைத்லதச் தசான்ைான்.

தடஸ்தம

எைக்கு

தவதறதுவும்

பார்க்கற ஒவ்தவாரு தசகண்ட்தம ஃபிஃப்த் வந்தது…”

தட,

டாடி

என்று

ம்ம காதல் மட்டும்தான்

வந்திடுவார்னு

தசால்லவும்,

ஞாபகத்துக்கு

ீ

தசான்ைப்பத்தான்

அந்த

ாைில்

வரலல…

உன்லைப்

ிலைவில இருந்துச்சு…

எல்லாதம

அவனுலடய

ஞாபகத்துக்கு

இறுக்கமும்

அவள்

ிலைவிற்கு வந்தது. “அதுக்கப்புறம் எைக்குத்

ததரியும்…

தகாடுக்கணும்னு ததரிஞ்சாலும்,

ான்

டந்திட்ட

பல

வருஷமா

தவகம்

மட்டும்தான்

தகாஞ்ச

ாள்

தாதை

முலறக்கு அத்லத இருந்தது… அப்புறம்

மன்ைிப்தப படற ீயும்

கிலடயாதுன்னு

தவதலைக்கு

பதிலடி

தவதலைப்படுதவன்னு

சமாைிச்சுக்கலாம்னு

திமிரா

முடிதவடுத்திட்தடன்… மைலசக் கல்லாக்கிட்டுத்தான் அப்படிதயல்லாம் தபசிதைன்…” என்றவனுலடய முகம் எல்லலயற்ற தவதலைலயக் காட்டியது. தபச்லசத் ததாடர முடியாமல், இறுகிப் தபாைவனுலடய ததாற்றம் அவளுக்கு வருத்தத்லததய தகாடுத்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 221

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘யார்

என்று

தகாண்டிருக்க

ததரிந்ததுதம

முடியாது…

ஒரு

விலகிப் ாள்

தபாயிருந்தால்

ஒதுக்கத்லததய

தன்ைால்

தாங்காமல்

வாழ்க்லக முழுவதும் பிரியதவண்டிய சூழ் ிலல வந்திருந்தால் தபாயிருப்தபாம்…

அந்த

தபரிதில்லல...’ என்று தமைைமாக ஆக்ஸிதடண்ட் புரிஞ்சிட்தடன் ிலைவில

தவதலைக்கு

சில

ாட்கள்

தாங்கிக்

தவித்ததபாது,

லடப்பிைமாகப்

தவதலைதயான்றும்

ிலைத்தவள், அலததய அவைிடம் தசான்ைாள். லககலை

டந்தப்ப மனு…

இறுகப்

உன்லை

மூச்சுக்குத்

ீ மட்டும்தான் வந்த…

பிடித்தவாறு

எவ்வைவு

தவிச்ச

லவ்

ஒவ்தவாரு

அமர்ந்தவன்,

“இந்த

பண்தறன்னு

ாதை

த ாடியும்

என்தைாட

ான் தசால்றததல்லாம் சத்தியம்…

ிலைவுகள்

மலறயும் தபாது கலடசியா எைக்குத் ததரிஞ்சது உன்தைாட முகம் மட்டும்தான்…” என்று தசால்லவும், கண்ை ீருடன் அவலை இறுக அலைத்துக் தகாண்டாள். “விடு எைக்குப்

ஆகாஷ்…

புரியுது…

தபாதும்…

எங்கிட்ட

இந்த

விைக்கதமல்லாம்

மலறச்சிட்டதயங்கற

தசால்லலலன்ைாலும்

வருத்தத்லதத்

தவிர,

எைக்கு

தவதறந்தக் குலறயும் இல்லல…” என்று தசான்ைாள். “அந்த ஒரு

ாள்

டந்தலத மன்ைிக்க முடிஞ்சா மன்ைிச்சிடு மனு… இைி

எைக்குக் கிலடக்கற ஒவ்தவாரு

ாளும், எவ்வைவு சந்ததாசமா வச்சுக்க முடியுதமா

அவ்வைவு சந்ததாசமா வச்சுக்குதவன்… என்லை

ம்புவ தாதை?” என்று தகட்டுக்

காதலல யாசித்தான். “உன்லை இருந்தாலும்

ம்பாம

யாலர

இைிதமல்

தபால்லாதவைாயிடுதவன்…”

ம்பப்

எங்கிட்ட என்று

தபாதறன்

ஆகாஷ்…

மலறக்காத…

மிரட்டலாை

குரலில்

ஆைா,

எதுவா

அப்புறம்

தராம்பப்

கண்கள்

பைபைக்கச்

தசான்ைவலை பார்த்ததும், அவனுலடய மைதின் பாரம் குலறந்தது.

32 “சாம்பார் தவண்டாம் மான்யா…” என்ற ஆகாஷிடம், “தவணுங்கறலதக் தகட்டு லவம்மா…”

என்று

தசால்லி

சாப்பாட்டு

தமலஜயிலிருந்த

பாத்திரங்கலை

ததரியாதா?’ என்று

கண்கைால்

கர்த்தி

லவத்தார் மலர்விைி. ‘எைக்கு

என்ை

தவண்டுதமன்று

தன்ைிடம்

தகட்டவலைப் பார்த்துத் திைறிைாள் மான்யா.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 222

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சில

மைி

த ரங்கைாகதவ

அவன்

தவண்டும்

தவண்டுதமன்று

தகட்பது,

அவளுக்குப் புரிந்துதான் இருக்கிறது. “ஒண்தை ஒண்ணு தகாடுத்திட்டுப் தபா மனு…” என்று உதடுகலைப் பார்த்துக் தகட்டவைிடமிருந்து

ழுவி விட்டிருந்தாள்.

கட்டாயப்படுத்தாமல்

சிரிப்புடன்

விட்டுவிட்டாலும்,

அவனுலடய

பார்லவ

மட்டும் தைக்கு தவண்டியலதக் தகட்டுக்தகாண்தட இருந்தது. ‘சுற்றிலும்

தபரியவர்கலை

லவத்துக்

தகாண்டு,

ஒன்றும்

ததரியாதவன்

தபாலக் தகட்கிறான் பார்…’ என்று தசல்லமாக மைதிற்குள் திட்டிக்தகாண்டாள். இருவர் மட்டுதம உயிராக வாழ்ந்த ஐந்து

ாட்கைின் வாழ்வில் கிலடத்தது

ஒரு வலக மகிழ்ச்சிதயன்றால், இப்தபாது பார்லவகைின் தீண்டலிதலதய கிலடப்பது மற்தறாரு வலக மகிழ்ச்சிதயன்பலத உைர்ந்து தகாண்டாள். இரண்டிற்குமிலடயில்,

மலலக்கும்

மடுவிற்குமாை

வித்தியாசம்

இருந்ததபாதும், மைதில் ததான்றும் இன்பம் அைப்பரியது என்று புரிந்தது. அவலைப் பார்த்ததுதம, தைது மைம் முற்றிலும் அவைிடம் சாய்ந்த விந்லத அவளுக்குப்

புரியவில்லல.

மகிழ்ச்சியுடதைதய

‘தன்லை

ஆட்டிப்

பலடக்கிறான்’

என்று

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

அவலைக் கண்டதும், முணுமுணுத்த மூலை கூட மழுங்கிப் தபாய்விட்டது. அதில் எந்தச் சிறு குலறயுதம அவளுக்குத் ததான்றவில்லல. கிலடத்தலத லவத்து மகிழ்ச்சியாக வாைப் பைகியிருந்ததாதலா என்ைதவா, கசப்பாை

ிலைவுகைின் மீ து திகட்டத் திகட்டக் காதலல மட்டுதம பூசியவலை,

அவைால் முழுமைததாடு ஏற்றுக் தகாள்ை முடிந்தது. தகாடி

தகாடியாகப்

மகிழ்ச்சிலயவிட,

பைத்தில்

கிைிஞ்சல்கலைப்

விலையாடும் தபாறுக்கி

குைந்லதகைிடம்

விலையாடும்

இருக்கும்

குைந்லதகைிடம்

மகிழ்ச்சி அதிகம் இருக்கும். மைமகிழ்ச்சி ஒவ்தவாருவருலடய மை ிலலலயப் தபாறுத்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 223

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘அன்று

அது

எடுத்துக்காட்டிக்

தபால

டந்து

காலமுழுலமக்கும்,

தகாண்டாதய!’

குத்திக்

காட்டிப்

என்று தபசிக்

குலறகலைதய தகாண்டிருப்பதில்

ிலறவாை வாழ்க்லக கிலடப்பதில்லல. காரை,

காரியங்களுக்தகற்ப

தகாள்பவர்களுக்தக

அலதப்

புரிந்து

தகாண்டு,

அன்லப

ஏற்றுக்

ிலறவாை வாழ்க்லக கிலடக்கிறது. அவளுலடய இயல்பாை

குைத்தால், மைதின் கசப்புகலை எைிதாக ஒதுக்கித் தள்ை முடிந்தது. ஒருமாத

காலத்தில்

அழுலக,

தகாபம்,

ஆற்றாலம,

வருத்தம்

என்று

விதவிதமாை உைர்வுகள் மாறி மாறி வந்து தபாயிருந்தாலும், அவைிடம் அப்தபாது எஞ்சியிருந்தது மகிழ்ச்சி மட்டுதம. அந்த மகிழ்ச்சிலய அதிகரிக்கச் தசய்ய தவண்டுதமன்று சத்தியப்பிரமாைம் தசய்தது தபால ஆகாஷின் தசயல்கள் அலமயதவ, மைம் மலர்ந்து சிரிக்க முடிந்தது அவைால். உைவுண்டு முடித்ததும் லக கழுவி வந்தவன், “தவணுங்கறலதக் தகாடுக்கச் தசால்லி

அத்லத

தசான்ைாங்கதை,

காதில

விைலலயா?”

என்று

புன்சிரிப்புடன்

தகட்டான். சிவந்த

முகத்லத

மலறத்துக்

தகாண்டு

கண்டு சட்தடன்று அவ்விடத்லத விட்டு அது

தபான்ற

இருவருக்கும்

சிறுசிறு

தைிலம

தாத்தா

வருவலதக்

கர்ந்தாள்.

ிகழ்வுகளும்

கிலடக்காத

ிற்லகயில்,

அவளுக்கு

தபாதும்,

இைிலம

இதமாை

தசர்த்தை.

பார்லவகைாதலதய

தங்களுக்குள் புது வாழ்லவப் பலடத்துக் தகாண்டார்கள். இரவு உறங்கச் தசல்வதற்கு முன், அவலைப் பார்த்துவிட்டுச் தசல்வதற்காக ஊஞ்சலில் அலசந்தவாதற காத்திருந்தாள். அப்தபாது,

தசல்தபாைில்

அலைத்த

தராஷிைி,

“தஹய்

மானு…”

என்று

ஆர்ப்பரித்தாள். “எல்லாம் சரியாயிடுச்சு தபால… ஒரு வாரம் ததாண்லட வரண்டு தபாறைவு தபசியும்

என்ைால

முடியலல…

ஆைா,

அண்ைா

வந்த

உடதை

சாதிச்சிட்டார்

தபால…” என்று தகட்டாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 224

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “என்லை அததல்லாம்

சமாைிக்கறது ீ

தபசும்

எப்படின்னு

தபாதத

எைக்குப்

அவருக்கு

புரிஞ்சிடுச்சு

தசால்லியா

தராஷி…

தரணும்…

ஆைா…

அவலரப்

பார்த்ததும்… எப்படிச் தசால்லன்னு ததரியலல… தபாடி… அததல்லாம் அப்படித்தான்… ீயும் ஒரு

ாள் லவ் பண்ணு… உைக்கும் புரியும்…” என்றாள்.

அலறியவாதற, பாதட தபாதும்டி…

“யம்மா ததய்வதம!

லவ்வா!

இந்த

தஜன்மத்துக்கு

ீ

பட்ட

ீ அழுதலதப் பார்த்தத அரண்டு தபாயிட்தடன்… ஆலை விடு…

அந்த வார்த்லதலயக் தகட்டாதல, எைக்கு அலர்ஜிதய ஆயிடுச்சு… உமா யாலரப் பார்த்துக் லககாட்டிைாலும் கழுத்லத “சரி சரி… கூல்

ீட்டிடுதவன்…” என்று தசான்ைாள்.

தபபி… இததல்லாம்

உைக்கு இப்பப் புரியாது…

ீ இன்னும்

வைரணும்… அதுக்கப்புறம் புரிஞ்சுப்ப…” என்று தசால்லிச் சிரித்தாள். “காலக்

தகாடுலமன்னு

இதத்தான்

தசால்லுவாங்க

மானு…

சரி

என்ைதான்

டக்குது அங்க?” என்று தகட்டாள். “அதுவா?” சுத்தியிருக்கும்

என்று தபாது,

தசால்லி

சுற்றுமுற்றும்

யாருக்கும்

ததரியாம

பார்த்துவிட்டு,

“எல்லாரும்

பார்லவயாலலதய

தராமான்ஸ்

டக்குது…” என்று கிசுகிசுப்பாகச் தசான்ைாள். சில த ாடிகள் இருவரும் ‘எதற்காகச் சிரிக்கிதறாம்’ என்று ததரியாமல், மாறி மாறிச் சிரித்துக் தகாண்டார்கள். “என்ை தபசிட்தட

ஐடியால

இருக்கீ ங்க…

இருக்காங்க…”

என்று

அம்மாவும்,

தசால்லவும்,

ஆகாஷ் “ஓ!

அண்ைாவும்

அதைால்தான்

தபான்ல கண்ைில்

படவில்லலதயா!’ என்று எண்ைிைாள். வட்லட ீ கஷ்டப்படறதில

விட்டு

தவைிதய

எைக்கு

வந்தவள்,

விருப்பமில்லல…

“ததரியலல

தராஷி…

குடும்பத்துதமல

யார்

மைசும்

இவ்வைவு

பாசமா

இருக்கறவர், யாருக்கும் தசால்லாம என்லை எப்படி தமதரஜ் பண்ைிட்டதத தபரிய விஷயம்…

எைக்காக

அவதராட

ம்பிக்லகலயக்

தகடுத்துக்க

ிலைச்சிருக்கார்ைா,

ான் அலதப் தபாக விடாமக் காப்பாத்துதவன்…” என்று உறுதியாகச் தசான்ைாள். தராஷிைியுடன்

தபசி

முடித்துவிட்டு

தவைிப்புறத்

திண்லையில்

ஆழ்ந்த

தயாசலையுடன் அமர்ந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 225

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘எல்லாவற்லறயும் தகாடுத்திருந்த

தபாதும்,

ான் பார்த்துக் தகாள்கிதறன்’ என்று ஆகாஷ் ‘என்ை

தசய்யப்

தபாகிறான்’

என்பது

ம்பிக்லக அவளுக்குப்

புரியவில்லல. ‘திருமைம் பற்றிதயா

டந்தலதப்

இைி

யாரிடமும்

பற்றிதயா,

தந்லதயிடம்

தசால்லக்கூடாது’

என்று

தபசிய

தபச்சுக்கலைப்

அவைிடம்

உறுதிதமாைி

வாங்கியிருந்தாள். ‘மலறப்பது

தவறு’

என்ற

குற்ற

உைர்ச்சி

அவனுக்கும்

இருந்ததபாதும்,

முடிந்தவலர வாக்குறுதிலயக் காப்பாற்றுவதாகச் தசால்லியிருந்தான். ‘என்ை

டக்குதமா’ என்று சிறிது கலக்கத்துடைிருக்லகயில், தன்ைிடம் தந்லத

தபசதவண்டுதமன்று

தசான்ைதாக

உமா

தசால்லவும்,

‘அவரிடம்

தபசுவதா,

தவண்டாமா’ என்பலதயும் முடிதவடுக்க முடியவில்லல. அவலைப் தபாறுத்தவலர குலற தசால்ல முடியாத தந்லத தான். ஆைால், ல்ல கைவைாக, மகைாக, அண்ைைாக மிக

தமாசமாக

டந்து

டக்கத் தவறியவர்.

தகாண்டதபாதும்,

இன்ைமும்

மலரின்

மைதில்

இருக்கும் காதல் அவளுக்குப் புரியாத புதிராகதவ இருந்தது. என்ை

தவறு

இருப்பதால்தான்,

தசய்தாலும்,

தவறுகளும்

ஏற்றுக்தகாள்ளும்

தவறிலைப்பவர்களும்

மைமுலடயவர்கள் தபருகிவிடுவிடுவதாக

அவளுக்குத் ததான்றியது. அவரிடம்

எப்படிப்

தபசதவண்டும்,

சந்திக்க

வந்தால்

எப்படி

டந்துதகாள்ை

தவண்டுதமன்றும் உமா தசால்வலதக் தகட்டு மைதில் பதிய லவத்துக் தகாண்டாள். தந்லதயின் தபச்லச ஆகாஷ் தவிர்ப்பலதக் கண்டு அவளுக்கு தவறு வைிதயதும் ததான்றவில்லல. அதத எண்ைத்துடன் இரண்டு

ாட்கலைக் கைித்த பிறகு, “தவைிய தபாயிட்டு

வரலாம் மான்யா’ என்று அலைத்தார். தயாராக முயலும் தபாதத, “இந்த ட்தரஸ் தவண்டாம் மான்யா… புதுசா எடுத்து வச்சிருக்தகன்… ததாற்றத்தில்

இலதப் தைியாக

தபாட்டுட்டு அக்கலற

வா…”

எடுத்துக்

என்று

தசால்லி,

தகாள்ைவும்,

அவளுலடய

அவளுக்கு

ஒன்றும்

புரியவில்லல.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 226

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ததாட்டத்து

வட்டிற்கு ீ

அலைத்துச்

தசல்லவும்,

“இங்தகதுக்கு

வந்திருக்தகாம்மா?” என்று தகட்டாள். சப்தம்

தகட்டு

தவைியில்

வந்த

ஆகாஷ்,

இருவலரயும்

பார்த்து

சற்றுத்

திலகத்தாலும், அடுத்த த ாடிதய முகம் முழுக்கப் புன்முறுவலலப் பரவ விட்டான். ‘அவருக்கு ஏததா சந்ததகம் ததான்றியிருக்கும் தபால, எப்படி சாமைிப்பது?’ என்று

விைித்துக்

தகாண்டிருந்தவள்,

அவைது

முகபாவலை

புரியாமல்

தமலும்

விைித்தாள். அத்லதயும், மருமகனும் எதிதரதிராக

ின்று தகாண்டு, எலடயிடுவது தபாலப்

பார்ப்பலதக் கண்டு குைம்பிப் தபாைாள். “ ீ எதிர்பார்த்த மாதிரிதய தகாண்டு வந்து பாவாலட

தாவைி,

சின்ைப்

தபாட்டு,

லக

ிறுத்திட்தடன் ஆகாஷ்… பட்டுப்

ிலறய

வலையல்…

தலல

ிலறய

மல்லிலகப்பூ… இன்னும் தவதறன்ை தவணும் தசால்லு?” என்று மலர்விைி தகட்கவும் திலகத்துப் தபாைாள். “என்ைடா தமதரஜ் பண்ைிக்கலறயா?” என்று மீ ண்டும் தகட்கவும், ‘ டப்பது கைவா!’ என்ற குைப்பத்துடன் இருவலரயும் பார்த்தாள். “ஹப்பா…

எப்பக்

கண்டுபிடிச்சுக்

தகட்பீங்கன்னு

எதிர்பார்த்ததன்…”

எைவும்

தமலும் திலகத்துப் தபாைாள். “அதான் கண்டு பிடிச்சிட்டதை… தகட்டதுக்கு பதில் தசால்லுடா…” “அப்பதவ

தசால்லிட்தடன்

அத்லத…

ப்ரதபாஸ்

பண்ைிடவா?”

என்று

கண்கலைச் சிமிட்டிக் குறும்புடன் தகட்டான். பிரம்மித்துப் தபாய்

ின்றவைின் முன், ஆங்கிதலயர் பாைியில் மண்டியிட்டு

அமர்ந்தவன், “மான்யா! ஐ லவ் யூ… வில் யூ தமரி மீ …” என்று தகட்டான். கண்கலை மூடித்திறந்து புரியாமல் பார்த்தவைிடம், “மான்யா! தம தும்தஸ ப்யார் கர்த்தா ஹூ… க்யா ஹம் ததாதைா ஷாதி கதரங்தக க்யா?” என்று தகட்டு தமன்லமயாக வலக் கரத்லதப் பற்றி முத்தமிட்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 227

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் காலதப்பிடித்துத்

திருகியவாறு

எத்தலை லாங்தவஜ்ல தகட்டாலும்,

எழுப்பி

ிறுத்திய மலர், “திருட்டுப்

லபயா!

ீ அவலைத்தான் கல்யாைம் பண்ைிப்தபன்னு

எைக்குத் ததரியும்… அப்புறம் எதுக்கு இந்த ஆக்டிங்?” என்று தகட்டார். “அப்படியாவது

சீ க்கிரம்

ஏதாவது

ஏற்பாடு

பண்ணுவங்கன்னுதான்…” ீ

என்று

தசான்ைவன் வாய்விட்டுச் சிரித்தான். அதத

சிரிப்பு

மலரின்

முகத்திலும்

வருவலதப்

பார்த்த

மான்யா,

‘எப்படித்

ததரிந்து தகாண்டார்கள்’ என்பது புரியாததால் குைப்பத்தின் எல்லலக்தக தசன்றாள். யாருக்காவது சந்ததகம் வந்தால், எப்படிச் சமாைிக்க தவண்டுதமன்று உமா தசால்லியிருந்தலத

ிலைவிற்குக் தகாண்டு வந்து, ஒவ்தவாரு வார்த்லதலயயும்

உருப்தபாடத் துவங்கிைாள். அவளுலடய

கவலலலயக்

கண்டு

தகாள்ைாமல்,

“எப்படி

அத்லத

கண்டு

பிடிச்சீ ங்க?” என்று தகட்டான் ஆகாஷ். “லசட்

அடிக்கதறன்னு

ிலைச்தசன்டா… தபாயிட்தடன்னு

வர்ைிச்சதய,

வக்-என்ட் ீ

எங்கதைாட

தசான்ைதய,

எங்கலை

அப்பதவ

லபயன்

தபசறலதயும் மறக்கறமாதிரி

அப்பதவ தயாசிச்தசன்… சந்ததகப்பட்டுக் தகட்டப்ப,

விழுந்திட்டான்னு

மறந்திட்டு யாதராட

தவைில

தபாதைன்னு

ார்த் இண்டியன் தகர்ள்னு தபச்சு

வாக்கில தசான்ை… உன்தைாட தபச்தச வித்தியாசமா இருந்தது… ஏததா குைப்பத்தில இருக்தகன்னு

புரிஞ்சுது….

அதுதான்

இைம்,

ஜாதி,

மதம்னு

எதுவும்

பார்க்காத,

உைக்குப் பிடிச்சா சரின்னு இன்லடரக்டா தசான்தைன்…” எைவும், “ஆஹா….

அப்பதவ

கண்டு

பிடிச்சிட்டீங்கைா?

தசம

ஷார்ப்

அத்லத

ீங்க…”

என்று தசால்லி, தசல்லமாக இரண்டு அடிகலைப் தபற்றுக் தகாண்டான். “உங்க தரண்டு தபலரயும் தசர்த்து லவஸாக்னு யாலரதயா

தசான்ைப்பக் லவ்

கூட,

பண்றாங்கற

ான் தயாசிக்கதவ இல்லலடா… தராஷிைி

எைக்கு டவுட்

எதுவும்

எைக்கு

ததாைலல…

இருந்தது…”

ஆைா,

என்று

மான்யா

தசால்லவும்,

திடுக்கிட்டுப் தபாய்ப் பார்த்தாள் மான்யா. “ஆமாம்மா… படுத்திருக்கற

தூங்கும்

எைக்குத்

தபாது

ததரியாமலா

சாப்பாட்லட அவாய்ட் பண்றதுன்னு

சத்தமில்லாம தபாயிடும்…

அழுதாலும்,

தூக்கமில்லாம

ிலறய விஷயங்கள்

ீ

பக்கத்தில தவிக்கறது,

ீ லவ் பண்தறங்கறலதச்

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 228

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் தசால்லுச்சு… தமிழ் இலக்கியத்தில பசலல படர்தல்னு தசால்லுதவாம்… இன்தைாரு ாள் அலதப் பத்திச் தசால்தறன்…” என்று சிரித்தவாதற தகலி தசய்யவும், ‘அவரும்

அலதக்

கடந்து

வந்தவர்தாதை,

ததரிந்து

தகாண்டிருப்பார்’

என்று

ிலைத்துத் தலலகுைிந்தாள். “அப்பாதவாட

ஞாபகம்,

எலதயும் என்ைால

புது

இடம்னு

பிரபு

ஏததததா

கலத

தசான்ைான்…

ம்ப முடியலல… ஸ்லகப்ல ஆகாலஷப் பார்த்ததும் அழுததய

அப்பத்தான் எைக்கு டவுட் வந்தது… கற்பலைதயான்னு

ிலைச்தசன்… ஆைா, தாங்க

முடியாம

ததாணுச்சு…

மடில

கவைிச்சுப்

படுத்து

பார்க்க

அழுதப்ப

கன்ஃபார்ம்னு

ஆரம்பிச்தசன்…”

என்று

தசால்லவும்

அதுக்கப்புறம் ஆச்சர்யத்துடன்

விைிவிரித்தாள். ‘தைக்கு

டிக்கத்

ததரியாது

என்பது

உண்லமதான்

கவைமாக இருந்து கண்டு தகாண்டார்கதை…’ என்று “உன்தைாட ஆகாஷ்

பத்தி

கண்தை

எல்லாத்லதயும்

தவணும்தைதான்மா

சந்ததகம்

வந்தது…

ஒவ்தவாண்ைா

பங்கும் இதிலிருக்குன்னு புரிஞ்சுது…

தகாடுத்திடுச்சு

தபசிதைன்…

கண்கலங்கிை… அப்பதான், உங்க தரண்டு தபருக்கும் தராம்ப

எவ்வைவு

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

காட்டிக்

உங்கிட்டப்

தபால…

மான்யா…

ஒவ்தவாருமுலறயும்

டுவில ஏததா இருக்குன்னு

தயாசிச்சுப்

பார்த்ததும்,

பிரபுதவாட

ான் சந்ததகப்படும் தபாததல்லாம் ததைிவாக்

குைப்பிவிட்டான்…” என்று தசால்லிச் சிரித்தவர், “பிரபு

வந்ததும்

தபசணும்னு

ிலைச்சிருந்ததன்…

இவதை

வந்துட்டாதை,

உன்தைாட சந்ததாசமும் திரும்பி வந்திடுச்சு…” என்று தசான்ைார். ததாைில் தலல சாய்ந்து அமர்ந்து தகாண்டவலை அலைத்துக் தகாண்டவர், “பார்லவயாலலதய

இவகிட்டப்

இருக்தகன் ஆகாஷ்… தரண்டு

தபசறததல்லாம்

ானும்

பார்த்திட்டுத்தான்

ீயும் லவ் பண்லறயா இல்லலயான்னு குைப்பம்… அதுதான்

ாைாப் தபாறுத்திருந்ததன்…

ான் கவைிக்கணும்னு மான்யா தமல அப்பப்ப

உரிலம காட்டி, உன்தைாட லவ்லவயும் புரிய வச்சிட்டதய… இப்ப தசால்லு… உங்க தரண்டு தபருக்கும்

டுவில என்ை

டந்தது?” என்று தகட்டார்.

பதட்டத்துடன் ‘தசால்லக் கூடாது’ என்று கண்கைால் தசான்ை மலைவிலயக் கைிவுடன் பார்த்தவன், கண்கைாதலதய அவளுக்குச் சமாதாைம் தசான்ைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 229

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள்

33 “அத்லத! வம்பாய்ச்

ான்

ரிஷ்யசிருங்கர்

தசால்லவும்,

பதற்றம்

மாதிரித்தான்

தீர்ந்த

மான்யா

இருந்ததன்…” ‘லகயில்

என்று

ஆகாஷ்

கிலடப்பலத

எடுத்து

அடிக்கலாமா’ என்று தயாசித்தாள். அதற்குள்

அந்த

தவலலலய

மலதர

தசய்யவும்,

“ஓதக…

விடுங்க…

ம்ப

மாட்தடங்கறீங்க... விஸ்வாமித்திரர் மாதிரின்னு வச்சுக்கங்க… இவ தமைலக மாதிரி வந்து மயக்கிட்டா அத்லத…” என்று கண்கலைச் சிமிட்டியவாதற தசான்ைான். “ரிஷ்யசிருங்கரா

ீ?

ஏதாவது

தசால்லிடுதவன்…

ஃபர்ஸ்ட்

லடம்

எப்படிப்

பார்த்ததன்னு தயாசிச்சுப் பார்...” என்று தசான்ைாள் மான்யா. கண்கள்

பிரகாசிக்க

தபாகிறாதைன்பது

ஏததா

புரிந்ததால்,

தசால்ல

தபச

வரவும்,

விடாமல்

ஏடாகூமாகச்

அவதை

அடுத்த

தசால்லப்

தகள்விலயக்

தகட்டாள். “அதுசரி, யார் மயங்கிைது ஆகாஷ்? எங்தக என்லைப் பார்த்துச் தசால்லு… உன்லைப்

பார்த்ததில

இருந்து

எைக்குத்

ததரிஞ்ச

மாதிரிதயல்லாம்

தசால்லிட்தடன்… ஆைா, ஏதாவது ரியாக்ஷன் காட்டிலையா

லவ்லவ

ீ… பக்கத்தில வந்தாதல,

காத தூரம் தபாயிட்டு மயங்கிையாம் மயங்கிை…” என்று தபாறிந்து தள்ைிைாள். “ ீங்கதை தசால்லுங்க அத்லத… சின்ைப் லபயன்கிட்ட தமிழ் ததரியாத மாதிரி டிச்சா…

அது

புரியாம,

ானும்

தமிழ்ல

ஏததததா

உைறிட்தடன்…

அலதக்தகட்டு

ஜாலியா சிரிச்சிட்டிருந்திருக்கா…” என்று விலையாட்டுப் தபாலதவ தசான்ைான். “சின்ைப் தபாட்டுச்

லபயைா?

தசால்லவா?”

உலத என்று

வாங்குவ… அவலைப்

என்தைன்ை தபாலதவ

உைறிதைன்னு

புருவங்கலை

லிஸ்ட்

உயர்த்திக்

தகட்டாள். பலைய

ிலைவுகைில்

கண்கள்

பைபைக்கச்

சிரித்தாலும்,

“பாருங்கத்லத…

உங்க தபாண்ணுக்குக் தகாஞ்சமாவது மரியாலத ததரியுதா? வா தபான்னு எப்படிப் தபசறா

பாருங்க…

ீங்க

இல்லலன்ைா

என்தைன்ை

படுத்துவான்னு

தயாசிச்சுப்

பாருங்க…” என்று தபாலி தசாகத்துடன் தசான்ைான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 230

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இருவலரயும் தரண்டு தபரும்

பார்த்துக்

கன்ைத்தில்

லக

லவத்து

அமர்ந்த

மலர்,

“தடய்!

ிஜமாதவ லவ் பண்ைிை ீங்கைா? சண்லட தபாட்டீங்கைா?” என்று

தகட்டார். மான்யாலவப்

பார்த்துக்

கண்கலைச்

சிமிட்டிவிட்டு,

அத்லதயிடம்

பதில்

தசால்லத் திரும்பிைான். “ ீங்க

ஒண்ணும்

தசால்ல

தவண்டாம்…

ாதை

தசால்லிக்கதறன்…

தபசாம

இருங்க…” என்று அதட்டிைாள் மான்யா. லகலயக் கட்டுவது தபால பாவலை தசய்யவும், சிரிப்புடன் ஒருவிரலலக் காட்டி

மிரட்டிைாள்.

உமா

தசால்லிக்

தகாடுத்தலத

மைதிற்குள்

தகாண்டு

வந்து

‘தசாதப்பிடாத மனு’ என்று தைக்தக தசால்லிக் தகாண்டாள். மலரிடம் திரும்பி, “பார்த்ததுதம லவ் பண்ை ஆரம்பிச்சது

ான்தான் மா…

கலடசியில ஏததா மைசு இறங்கி, உங்ககிட்டப் தபசிப் பார்க்கற முடிவுக்கு வந்தார்… எைக்குத்

தமிழ்

ததரியும்னு

சந்ததாசமாச்

தசால்லி,

டாடி

தபலரச்

தசான்தைன்…

யார்னு ததரிஞ்சதும், வந்ததத தகாபம்… ஹப்பா… டாடிலயக் தகள்வி தமல தகள்வி தகட்டு, என்தைாட லவ்தவ தவண்டாம்னு தசால்லிட்டு ட்தரயிைிங் தபாயிட்டார்…” என்று தசால்லவும், “உைக்கு

அறிதவ

இல்லலயாடா…

எப்பதவா

டந்ததுக்கு

இப்படிப்

பண்ணுலவயா? லவ் பண்றவன் கலடசி வலரக்கும் கூடதவ இருக்கணும்… இப்படிப் பண்ைலாமா?” என்று தகாபத்லதக் காட்டிைார் மலர். அவர்

திட்டியலத

விட,

தைக்காக

அவள்

தசான்ை

தபாய்கள்

அவலைக்

கலங்க லவத்தை. மைம் கைக்கக் கண்கலை மூடியபடி அமர்ந்து விட்டான். அவைருகில் “விடுங்கம்மா…

வந்தமர்ந்து

டாடி

இறுக

மூடியிருந்த

டந்திட்டதுக்கு

தகாபம்

விரல்கலை

விடுவித்தவள்,

வரலலன்ைாதான்

அதிசயம்…

அதுக்கப்புறம் சமாதாைமாயிட்டார்….” என்று தசான்ைாள். “அந்த

சமயத்திலதான்,

டந்தததல்லாம் பண்ைிக்கச்

உமா

தசான்ைாங்க…

தசால்லி,

டாடி

ஆன்ட்டி

இவலர

கம்தபல்

உங்க

மறந்திட்டு,

பண்ைிைார்…

த ாட்புக்லகக்

தகாடுத்து

தவதறாருத்தலை வட்லட ீ

விட்டு

தமதரஜ்

ஹாஸ்டல்

தபாயிடணும்னு முடிவு பண்ைிதைன்… உங்கலை ஒரு முலறயாவது பார்க்கணும்னு ிலைச்சு இங்க வந்ததன்… அதுக்குள்ை உமா ஆன்ட்டி உங்ககிட்டப் தபசி, இங்கதய

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 231

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் இருக்க

வச்சுட்டாங்க…”

என்று

டந்தவற்லற

ஒரு

சில

உண்லமகலை

தவைிப்படுத்தாமல் தசால்லி முடித்தாள். அலைத்லதயும்

தகட்டுக்

தசால்லிருக்கலாமல்ல ஆகாஷ்… மலைல

லைச்சு,

பார்க்கதவ

தகாண்டவர்,

“மான்யா

வந்தப்பதவ

ான் தஹல்ப் பண்ைிருக்க மாட்தடைா… ஃபீவர்ல எவ்வைவு

கஷ்டமா

இருந்தது

ததரியுமா?”

என்று

ஆதங்கத்துடன் தகட்டார். “இவ இங்க வருவாங்கறதத எைக்குத் ததரியாது அத்லத… கூட்டிட்டு கைம்

வரலாம்னு

ிலைச்சிருந்ததன்…”

என்றவன்

ான் வரும்தபாது

ததாண்லட

அலடக்க

ஒரு

ிறுத்திைான். “மைலசக்

கஷ்டப்படுத்தற

உைர்ச்சில யார்கிட்தடயும்

தபச

மாதிரி

தராம்பப்

தபசிட்தடன்

அத்லத…

குற்ற

முடியலல… உமா ஆண்ட்டி பார்த்துப்பாங்கன்னு

ம்பிக்லகயில ட்தரயிைிங் தபாயிட்தடன்…” எைவும், “இைிதமல் மிரட்டியவர்,

இது

மாதிரி

“மைசுக்குப்

மறக்காதுடா… பார்த்து

டந்திட்டா,

பிடிச்சவங்க

அப்புறம்

தபசற

இருக்கு

தபச்சுக்கள்

உைக்கு…”

காலம்

என்று

முழுலமக்குதம

டந்துக்க…” என்ற குரலில் ‘ஏதாவது வலி இருக்கிறதா’ என்று

ஆராய்ந்தாள் மான்யா. “இவ ப்ராக்டீஸ்ல

ஊருக்குக் இருந்ததன்

கிைம்பிட்டதா அத்லத…

தமதசஜ்

ஃபீவர்ல

கிலடக்குதபாது,

கிைம்புவான்னு

ான்

தவப்பன் எக்ஸ்தபக்ட்

பண்ைலல… பர்மிஷன் தகட்டுட்டு, பிரபுகிட்ட இன்ஃபார்ம் பண்ைிதைன்… அதுக்குள்ை அம்மா ஏததததா தபசிட்டாங்க…” என்று வருத்தத்துடன் தசால்லவும், “அததல்லாம்

அப்பதவ

மறந்துட்தடன்…

அம்மாவுக்காகத்தாதை

தகாபப்பட்டாங்க…” என்று சமாதாைம் தசான்ைாள் மான்யா. சுதாரித்துக்

தகாண்டு,

தசால்லக்

கூடாதுன்னு

தபாதறன்,

உன்தைாட

கவைிச்சுப்பீங்கன்னு அப்பாகிட்டயும்

“ட்தரயிைிங்

ஆர்டர்

முடிஞ்சு,

தபாட்டுட்டா…

லவ்வராப்

உங்ககிட்டப்

மலரம்மாலவப்

தபாகலலன்னு

ம்பிக்லக இருந்தது… அதுமாதிரித்தான்

தசால்லி

என்ைால

முடிஞ்சலதச்

தபசறதுக்குள்ை பார்க்கத்தான்

தசால்லிட்டா…

ீங்க

டந்தது… பிரபுகிட்டயும்,

தசஞ்தசன்…”

என்று

தசால்லி

முடித்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 232

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “அப்பாவுக்கும் ததரியுமா?” என்றவர், “சரி பார்த்துக்கதறாம்

விடுங்க…

முதல்லலதய

மான்யா

புரியாம

எதுவும்

மைசு

டந்தததல்லாம்

மதைி

பண்ைக்

டந்திடுச்சு…

கல்யாைப்தபச்லச

கூடாதுன்னு

ாங்க

எடுத்தாங்க…

இருந்ததன்…”

என்று

தசான்ைார். தயாசலையுடன், இஷ்டப்பட்டுப்

“ஆச்சிகிட்தடல்லாம்

பண்றதா

எல்லாருதம

முடிச்சிடலாம்…

ிலைச்சிருக்தகாம்…

சந்ததாசப்படுவாங்க…”

என்று

தசால்ல

இங்தகதய

அந்த

தசால்லவும்,

தவண்டாம்…

மாப்பிள்லை

மாப்பிள்லை

ாங்கதை

பார்க்கலாம்னு

ீன்னு

ஒருவலரதயாருவர்

தசான்ைா,

மகிழ்ச்சியுடன்

பார்த்துக் தகாண்டார்கள். “அத்லத! என்தைாட தசலக்ஷன் எப்படின்னு தசால்லதவ இல்லல…” என்று காலலரத் தூக்கிவிட்டுப் தபருலமயுடன் தகட்டான். “ ாங்க

ததடியிருந்தாலும்

இப்படி

ஒரு

தங்கத்லதக்

கண்டு

பிடிச்சிருக்க

மாட்தடாம்… ஆைா…” என்று இழுத்தவர் மான்யாலவப் பார்த்தார். பதட்டத்துடன் சரியில்லல…

தபாயும்

பார்த்தவைிடம்,

“என்தைாட

தபாயும்

ஒரு

இப்படி

தபாண்ணு

முரட்டுப்

தடஸ்ட்தான்

லபயன்தான்,

உைக்குக்

கிலடச்சாைாம்மா?” என்று தபாலி பரிதாபத்துடன் தகட்டார். மைம்

விட்டுச்

சிரித்தவள்,

“ ீங்க

வைர்த்த

லபயன்மா…

ீங்கதை

இப்படிச்

தசால்லக் கூடாது… தகாஞ்சம் முரடுன்ைாலும், இவலர மாதிரி அன்பாைவர் எங்க ததடிைாலும் எைக்குக் கிலடக்க மாட்டார்மா…” என்று தசால்லி அவைது ததாைில் சாய்ந்து தகாண்டாள். மகிழ்ச்சியுடன் த ற்றியில் தசல்லமாக முட்டியவலைப் பார்த்து, “ம்ஹூம்… இததல்லாம்

ஆச்சி

பார்த்தாங்கன்ைா

அவ்வைவுதான்…

உலதப்பாங்க…

தமதரஜ்

முடியற வலரக்கும் தகாஞ்சம் டிஸ்டன்ஸ் தமயின்தடய்ன் பண்ணுங்க… தைியாப் தபசறததல்லாம்

கூடாது…

தபான்ல

மட்டும்

தபசிக்கங்க…

அப்புறம்

மான்யா…

வா,தபான்தைல்லாம் தபரியவங்க இருக்கும் தபாது தபசிடாத…” என்று உத்தரவிட்டார். இருவரின் முகத்லதயும் பார்த்தவர், “தடன் மிைிட்ஸ் லடம் ததரன்… சீ க்கிரம் தபசறலதப் தபசிட்டு வாங்க…

ான் கலைதயடுக்கறலதப் பார்த்திட்டு வதரன்…” என்று

சிரிப்புடன் தசால்லிவிட்டு தவைிதயறிைார்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 233

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவர் தசன்றதும் லககளுக்குள் இழுத்துக் தகாண்டவன், “தடன் மிைிட்ஸ்னு தசான்ைாலும்,

ாம கூப்பிடற வலரக்கும் வரமாட்டாங்க…” என்று தசால்லி இறுக

அலைத்துக் தகாண்டான். ‘தைக்காக என்ைதவல்லாம் தசய்கிறாள்’ என்று உைர்ந்தவைால், எதுவும் தபச முடியவில்லல. சில மைித்துைிகள் அலசவற்று அப்படிதய “ததங்க்ஸ்டா

பட்டு…

என்லை

ிைச்சா

எைக்தக…”

ின்றிருந்தான். என்று

ஆரம்பித்தவைின்

உதடுகைின் மீ து விரல் லவத்துத் தடுத்தாள். “மறந்திடலாம் அததமாதிரிதான்

ஆகாஷ்…

உைக்கும்…

உைக்கு

ஏதாவதுன்ைா

ஒருத்தலரதயாருத்தர்

எைக்குக்

கஷ்டம்,

வருத்திக்கறலதவிட,

தவற

ஏதாவது தபசலாம்…” என்றாள். “எைக்குப்

தபசதவ

பிடிக்கலல

மனு…”

என்று

தசான்ைவன்,

அவளுலடய

விரல்களுக்கு தமல்ல முத்தமிடத் துவங்கிைான். சட்தடன்று விலகியவள், “டிஸ்டன்ஸ் தமயின்தடய்ன் பண்ைணும் டார்லிங்… அத்லத தசான்ை தபச்லசத் தட்டாமக் தகட்கணும்…” என்றாள். “எவ்வைவு

சந்ததாசமா

தமதரஜ்

பண்ைி

லவக்கப்

தபாறாங்க…

இப்படியா

ரியாக்ட் பண்ணுவ மனு… அட்லீஸ்ட் குட்டியூண்டு கிஸ்… ஹக் எதுவும் இல்லலயா?” என்று அவள் தசான்ைது தபாலதவ தசால்ல முயன்றான். கலகலதவன்று இருந்தது

சுைிதா

சிரித்தவள்,

தபாண்ணு…

“உைக்கு

அவளுக்கு

மலதராட தபாண்ணு… இவ இப்படித்தான் பக்கத்திலலதய வரக்கூடாது

வராது…

அததல்லாம்

விட்டுடு சகஜம்…

இருப்பா… தமதரஜ்

ஆகாஷ்…

அப்ப

இப்ப

இருக்கறது

முடியற

வலரக்கும்

ீ…” என்று தசான்ைாள்.

“தஹய் தபபி! இததல்லாம் ஓவராத் ததரியலல... அன்லைக்கு அதுதபாலக் தகட்டதில சந்ததாசமாக் கவிழ்ந்தவன்தான்… அப்புறம், அன்லைக்கு இருந்த ஆகாஷ் தவற…

இப்ப

இருக்கறவன்

ிலைச்சும் அஞ்சு

உன்தைாட

ஹஸ்பண்ட்…

ாள்… எல்லாதம ஞாபகத்தில

தவண்டாம்

தவண்டாம்னு

ிக்குதத…” என்று உல்லாசமாகச்

தசால்லவும், மீ ண்டும் விரல்கலை லவத்து வாலயப் தபாத்திைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 234

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் முகம் தசால்ற

சிவக்க,

மாதிரிக்

“முதல்லலதய

தகட்கலாம்

சரியாைதுக்கப்புறம்

அவசரப்பட்டுட்தடாம்…

ஆகாஷ்…

இப்பவாவது

அவங்க

தசர்த்து,

தஹல்த்

எல்லாத்துக்கும்

ிலறயத் ததரன்…” என்று தசான்ைாள்.

கண்ைிலமக்காமல்

சில

த ாடிகள்

பார்த்தவன்

தமல்ல

த ற்றியில் மட்டும் முத்தமிட்டு, “இது மாதிரிப் பிரிதவல்லாம்

அலைத்து,

ம்ம வாழ்க்லகயில

சகஜம் மனு… சின்ைச் சின்ைதுக்தகல்லாம் தலட தசால்லறதய… சரி பரவாயில்லல… வட்டியும் முதலுமா வசூல் பண்ைிக்கதறன்…” என்றான். தந்லத, தன்ைிடம் தபச விரும்பியது

ிலைவிற்கு வரதவ, அவைிடம் அலதச்

தசான்ைாள். சில

த ாடிகள்

பதில்

தசால்லாமல்

தபாய்தயல்லாம் தசால்ல தவண்டாம்… த ர்ல

என்லைப்

தசான்ைாங்க…

பார்த்தார்…

ிலறய

சிந்தித்தவன்,

“தபசு

மான்யா…

டந்தததல்லாம் தசால்லிடு… தரண்டு முலற

உமா

ஆன்ட்டிதயாட

மாறிருக்கார்… அத்லதலயப்

அடிக்கடி

பத்தி

என்ை

தபசறார்னு

ிலைக்கிறார்னு

ததரியலல… ஆைா, உன்தைாட பிரிவு அவலர தராம்பதவ பாதிச்சிருக்கு…” என்று தசான்ைான். ிலைவு வந்தை.

பிரிவில்

ததரிந்த மைம்

ாள்முதலாய் த கிழ்ந்த

தந்லதயுடன்

தபாதும்,

கைித்த

அவருலடய

தபாழுதுகள்

மற்தறாரு

வலம்

முகத்லத

அவைால் ஏற்றுக் தகாள்ை முடியவில்லல. மலரின் உைர்வுகலைப் புரிந்து தகாண்டு, அவர் ஏற்படுத்திய காயங்களுக்கு மன்ைிப்புக் தகட்டால் கூடப் தபாதும் என்று அவளுக்குத் ததான்றியது. காலம்

கடந்த

ிலலயில்,

அதில்

பயைில்லல

என்றாலும்,

அலதக்

கூடச்

தசய்யாதவர் மைிததர இல்லல என்று ததான்றியது. தபசுவதற்காக

தசல்தபாலை

எடுத்ததுதம,

இறுக்கத்துடன்

தவைிதயறிச்

தசல்ல முயன்ற ஆகாலஷ வருத்தத்துடன் பார்த்தாள். அந்த வருத்தத்லததய தாங்க முடியாதவன் அப்படிதய அந்த

வட்டில், ீ

பூட்டப்பட்டிருக்கும்

அலறக்கு

ின்றான்.

அலைத்துச்

தசன்றவன்,

“இங்கிருக்கறததல்லாம் அத்லததயாட அம்மா சீ ர்வரிலசயாக் தகாடுத்தது மான்யா… அத்லதக்குப் பிறக்கப் தபாற குைந்லதக்குன்னு பரம்பலரயா யூஸ் பண்ைிை தபரிய

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 235

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் மரத்ததாட்டில் எவ்வைவு

கூடக்

கைவு

தகாடுத்திருக்காங்க…

அவங்களுக்கு

மகதைாட

இருந்திருக்கும்…

வாழ்க்லகலயப்

அத்லத

ம்ம

பத்தி

வட்டுக்கு ீ

வரும்தபாது, மைசு முழுக்கக் காதலல மட்டுதம சுமந்திட்டு வந்திருக்காங்க…” என்று தசால்லவும், அங்கிருக்கும் தபாருட்கலைதயல்லாம் பார்த்துக் கண்கலங்கிைாள். “அந்தக் ம்ம

காதலலப்

வட்ல ீ

புரிஞ்சுக்கலலன்ைாலும்

இருக்காங்கன்னு

பரவாயில்லல…

தசால்லிட்டார்…

அவங்க

தரண்டு

தமதரஜுக்கு ஒரு லபசாக் கூட வாங்கிக்கலல… மூணு ஏக்கர் இறங்கிக்

கஷ்டப்பட்டுதான்

லகலய

மட்டும்தான்

தசர்த்தாங்க…

பிரிச்சுக்

அவங்கம்மா,

தகாடுத்தாங்க…

பைத்துக்காக சிஸ்டர்ஸ்

ிலத்தில பாட்டிதயாட

அவங்களுக்குப்

காலலயில

வயல்ல

தபாட்ட இறங்கி

தவலல தசஞ்சிட்டுதான் ஸ்கூலுக்தக தபாவாங்க... இன்லைக்கு வலரக்கும் வாங்கற சம்பைத்லத

அப்பாகிட்டத்தான்

அத்லதலயதய அங்கதான்

தராங்க…

ஒதுக்கிட்டாங்க…

மைிக்கைக்கா

அதைாலதய

ஆத்ததாரம்

அவங்க

பிள்லையார்

உட்கார்ந்திருப்பாங்க…”

சிஸ்டர்ஸ்

தகாவில்

என்று

இருக்தக,

ஆதங்கத்துடன்

தசான்ைவைின் லககலைப் பற்றிக் தகாண்டாள். “எந்தக் கடலமயுதம அவர் தசய்யலல… அவருக்குன்னு மட்டும் தயாசிக்கற சுய லவாதி… மைலசக்

புரிய

லவக்க

காயப்படுத்திைது

முடியும்னு மட்டும்தான்

ிலைச்சுத் என்ைால

திட்டம்தபாட்டு,

முடிஞ்சுது…”

உன்தைாட

என்று

கசப்புடன்

தசான்ைான். “ஆகாஷ்!” என்றலைத்து, அவன்மீ து முகத்லதப் புலதத்துக் தகாண்டு, “இந்த வயசுக்கு

தமல,

டாடி

திரும்ப

வருவார்னு

எதிர்பார்க்க

முடியாது…

அதுக்காை

தகுதியும் அவருக்கு இல்லல… ஆைா, என்ைால மன்ைிப்புக் தகட்க லவக்க முடியும்… அலதச் தசய்தவன்… எைக்காகவாவது தயாசிப்பார்…” என்று தசான்ைாள். “யாருக்காகவும் இருந்து

ஒரு

மாத்த

முடியாது…

யாரும்

ிமிஷம்,

அவர் ம்மால

தயாசிக்கக்கூடாது தயாசிச்சாக்கூடப் முடிஞ்ச

மனு…

அத்லததயாட

தபாதும்…

வலரக்கும்

சரி

விடு…

ிலலல

எலதயுதம

அத்லதலய

சந்ததாசமா

முடிந்துவிடும்…

அக்காவுடன்

வச்சுக்கலாம்…” என்று தசால்லிவிட்டு தவைிதயறிைான். ‘இந்த

வருடத்ததாடு

அவருலடய

சர்வஸ் ீ

தசன்று அதமரிக்காவிலும் வசிக்க மாட்டார்… தானும் இங்கிருக்லகயில், அவருக்கு முழுத்தைிலமதான்… வந்திருக்காது…

தவலலயில்

யாருமற்ற

மூழ்கியிருக்கும்வலர

தைிலமயில்

பையவற்லற

எதுவும் மைம்

ிலைவிற்கு அலசதபாடும்…

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 236

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் என்றாவது

ிச்சயம் ததடி வருவார்…’ என்று

ிலைத்துக் தகாண்டு, அவரிடம் தபசத்

துவங்கிைாள்.

34 “ஹசச்தச

இல்லல அண்ைி… அண்ைா ஃப்ரீயா இருக்கும்தபாது மட்டும்தான்

உங்களுக்குத் ததரியாம கான்ஃபதரன்ஸ் கால் தபாடுதவன்… உங்க வாய்லஸயாவது அவர் தகட்டுப்பாதர… அதுக்கப்புறம் சின்ைச் சின்ைதா

ீங்க தபசிட்டிருக்கும் தபாது

வடிதயாஸ் ீ எடுத்து அனுப்பிருக்தகன்… அவ்வைவுதான்…” என்று பிரபாகர் தசால்லிக் தகாண்டிருக்க, முலறத்துப் பார்த்தவாறு “அப்புறம்

தவதறன்ை

ின்றிருந்தாள் மான்யா.

தசான்ை ீங்க?

தபசும்தபாது

மாட்டிட்டு

முைிச்சலததயல்லாம் சந்ததாசமா தசால்லிட்டீங்கைா?” என்று தகட்டவைின் லகலய இழுத்துத் தன்ைருகில்

ிறுத்திக் தகாண்டான் ஆகாஷ்.

“தபாதுன்டி தசல்லம்… பாவம், அவன்தான் உங்கட்ட மாட்டிட்டுப் படாத பாடு படறான்…

முதல்ல

ம்ம

தமதரஜ்

இன்விதடஷலை

எல்லாருக்கும்

அனுப்பிட்டயான்னு தசக் பண்ணு…” என்றான். சிரித்தவாதற இததல்லாம்

அந்த

ீ

பண்ைிருக்லகயா

இடத்லத

எங்கிட்ட

விட்டு

தசால்லதவ

பிரபாகர் இல்லல…

கர்ந்ததும்,

“ஃப்ராட்…

இத்தலை

தவலல

பிஸின்னு

உைக்தக

ீ?” என்று தகட்டாள்.

“தசால்றதுக்கு

லடதம

இல்லல

மனு…

எவ்தைா

ததரியுதம…” என்று உதடுகலைப் பார்த்தவாதற தசான்ைான். “தசால்ல தவண்டியலததயல்லாம் தசால்லாதத… எப்ப தைியாப் தபச சான்ஸ் கிலடக்கும், என்ை பண்ைலாம்னு தயாசிக்கறதிலலதய குறியா இரு... டிஸ்டன்ஸ் தமயின்தடயின்

பண்ைச்

கிஸ்ஸஸாவது தகாடுத்திருப்ப

தசான்ைா,

இந்தப்

பத்து

ாள்ல

ததைசண்ட்

ீ…” என்றாள்.

“பர் தட ஹண்ட்தரட் கூட இல்லலன்ைா எப்படி மனு? லவஸாக்ல ாள்ல எவ்தைா தகாடுத்ததன்னு தயாசிச்சுப் பாரு…” என்று பலைய

ாலு

ிலைவுகைில்

மூழ்க லவத்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 237

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் சிணுங்கியவாதற, “அப்ப இருந்த மூட்ல அததல்லாம் கவுண்ட் பண்ைிட்டா இருப்பாங்க…”

என்று

கிசுகிசுப்பாகச்

தசால்லி,

“இப்பதான்

தவற

வைியில்லாம

கவுண்ட் பண்ைிட்ருக்தகன்…” என்று உதடுகலைப் பிதுக்கியவாதற தசான்ைாள். “ ல்லாக் கவுண்ட் பண்ணு… ஏததா த ர்ல சந்ததாசமா

வாங்கிட்டுத்

தசல்தபான்

தகட்தட

திருப்பிக்

தபாயிடும்

தகாடுத்த

தபால…

ான் கிஸ் பண்ைிை மாதிரியும், மாதிரியும்

அதுவும்,

ரியாக்ஷன்

தகாடுக்கற

ீ

தகாடு…

கிஸ்தஸல்லாம்

அட்மாஸ்பியர் வலரக்கும் ட்ராவல் பண்ைி, திரும்ப டவர்ல ரிசீ வாகி, உன்தைாட தமாலபலுக்கு

வருது…

எவ்தைா

டிஸ்டன்ஸ்

தமயின்தடய்ன்

பண்தறன்…

அதுக்காகவாவது கன்சிடர் பண்றயாடி…” என்று கடுப்புடன் தகட்கவும் அவளுக்குச் சிரிப்பு வந்தது. இரவுத ரப்

தபச்சுகளுக்கிலடயில்

பயைித்தைதவா

என்ைதவா,

வந்த

முத்தங்கள்,

அவலைச்

சிறகில்லாமல்

ததாள்கள்

உரசியவாறு

வைிமண்டலத்தில்

பறக்க

லவத்திருந்தை.

தாபத்லதயும் தகாடுத்திருந்தை. காதலுடன்

பார்த்து,

அமர்ந்தவள்,

சட்லட

பட்டன்கலைத் திருகியவாதற, “லவ் யூ ஆகாஷ்… தராம்பவுதம காய விடதறைல்ல… எைக்தக கஷ்டமாதான் இருக்கு… இன்னும் தடன் தடஸ்தான்… அதுக்கப்புறம் யாரும் எந்தத் தலடயும் தசால்ல மாட்டாங்க…” என்று கூறிைாள். “டூ

ஃபார்டி

மிைிட்ஸ்…

எயிட்

தபருமூச்சுடன்

ஹவர்ஸ்

மனு…

தலக்ஸ்

சிக்ஸ்டி

அடுக்கவும்,

சட்லட

ஃதபார்டீன் ஃதபார்

தவுசண்ட் தவுசண்ட்

பட்டலைக்

ஃதபார்

ஹண்ட்தரட்

தசகண்ட்ஸ்…”

கைற்றியவள்

என்று

விரல்கைால்

தகாலமிடத் துவங்கிைாள். “இப்படிதயல்லாம் பண்ைிைா, எங்காவது தூக்கிட்டுப் தபாயிடுதவன்… இந்தக் கைக்கு

தசால்ற

த ரத்துக்குள்லைதய…”

என்று

தசான்ை

கைவைின்

பார்லவ

அவலைப் பரவசப்படுத்தியது. அவளுலடய

முகத்லதப்

பார்த்தவன்,

தாைமுடியாமல்

இலடலயப்

பற்றித்

தன்தைாடு த ருக்கிக் தகாண்டான். இலடயிலும், ததாள்கைிலும் சஞ்சரித்த லககள், மயக்கத்துடன்

அவளுலடய

கண்கலை

மூட

லவத்தை.

ீண்ட

ாட்களுக்குப்

பின்ைர், கைவைின் தீண்டலில் அவளுள்ளும் தமாகம் கிைர்ந்ததைத் துவங்கியது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 238

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவனுலடய

முகம்,

தமல்ல

தமல்ல

த ருங்குவலத

அறிந்தவளுலடய

இதழ்கள் துடித்தை. அலத இதழ்கைாதலதய அடக்க த ருங்குலகயில், “மான்யா!” என்றலைக்கும்

ஆச்சியின்

குரல்

தகட்டது.

பதறிப்

தபாய்

விலகியவலை,

ஏமாற்றத்துடன் பார்த்தான். பார்லவயால் சிறிது

மன்ைிப்புக்

த ரத்திற்குப்

அவைிருக்கும்

பின்,

தகட்டுவிட்டு,

“அத்லத

இடத்திற்தக

அந்த

இடத்லத

வந்துட்டாங்கைா

வந்து

ஆச்சி?”

தசர்ந்தவலைக்

விட்டு

ஓடிைாள்.

என்று

தகட்டவாறு

கண்கைில்

சிரிப்புடன்

எதிர்தகாண்டாள். அந்தக்

தகள்வி

தசவிக்குள்

நுலைந்ததுதம,

‘தந்லத,

மலரம்மாவிடம்

ல்லவிதமாகப் தபச தவண்டும்’ என்ற தவண்டுதலலச் தசய்ய லவத்தது. ஆகாஷிடம் தகட்டுவிட்டு, தந்லதலயத் தஞ்சாவூருக்கு த ரில் வரச்தசால்லி, தஹாட்டலில்

சந்தித்திருந்தாள்.

தபச

ிலைத்தவற்லறதயல்லாம்

தபசி

முடித்து,

ஒரு முலற மலரின் த ாட்-புக்லகப் படித்துப் பார்க்குமாறு தகாடுத்திருந்தாள். படித்து முடித்துவிட்டுத் திருப்பிக் தகாடுத்தவரின் முகத்திலிருந்து, அவைால் எலதயும் புரிந்து தகாள்ைமுடியவில்லல. அவர் வந்திருப்பது ததரிந்தும், யாரும் அவலர வட்டிற்கு ீ அலைக்கவுமில்லல, அவரும்

வருவதற்கு

முயலவுமில்லல.

‘அம்மா,

அப்பா,

பாட்டி,

மலருடன்

தபச

தவண்டும்’ என்று தந்லத தசான்ைதத, அவளுக்குப் தபாதுமாைதாக இருந்தது. ஆச்சி, விட்டத்லத தவறித்துக் தகாண்தட ‘தபரலைப் பார்க்க விருப்பமில்லல’ என்று

தசால்லி

சிறியவர்கலை

வட்டிதலதய ீ ‘உடன்

வர

தங்கிவிட்டார். தவண்டாம்’

மற்றவர்கள்

என்று

கிைம்புலகயில்,

தசான்ைது,

அவளுக்கு

ஏமாற்றமாகதவ இருந்தது. த ரம்

கடந்தும்,

வித்யாவின்

வட்டிற்குப் ீ

தபசச்

தசன்றவர்கள்,

திரும்பி

வரவில்லல என்பதத அவளுக்குப் பதட்டத்லதக் தகாடுத்தது. ஆகாஷும், பிரபாகரும் இலைந்து அவளுலடய பதட்டத்லதத் தைிக்க முயன்று தகாண்டிருந்தார்கள். ‘ ீங்கள் இங்தகதய

காட்டத்

காலம்

தவறிய

அன்லப

முழுலமக்கும்

இருந்து

மகைாக,

மருமகைாக,

காட்டுதவன்’

என்று

தபத்தியாக தந்லதயிடம்

ததைிவாகக் கூறிவிட்டு வந்திருந்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 239

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ீண்ட த ரம் கைித்துத் திரும்பி வந்தவர்கைில் யாருதம, ‘என்ை தபசிதைாம்’ என்பலதச் தசால்லாதது, அவளுக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. அவளுலடய ததரியலல

முகத்லதப்

மான்யா…

ம்மகிட்ட

பார்த்த

என்ை

ஆகாஷ்,

டக்கணும்னு

தசால்லணும்னு

இருந்தா

“யாரும்

வருத்தப்பட்ட

மாதிரித்

இருக்தகா,

அதுதான்

டக்கும்...

தசால்லுவாங்க…

அத்லததயாட

ப்லரவஸிக்குள்ை நுலையக் கூடாது…” என்று தசான்ைான். இரவு மலரின்

வலர

தபாறுத்திருந்து

அலறக்குள்

தசன்றாள்.

பார்த்தவள்,

அந்தப்

ஆவலல

பலைய

அடக்க

த ாட்-புக்கில்

முடியாமல்

அவர்

எழுதிக்

தகாண்டிருப்பலதப் பார்த்துத் திலகத்து, எழுத்துக்கைில் கண்கலைப் பதித்தாள். அவளுலடய

வரலவ

உைர்ந்து

தகாண்டவர்,

இயல்பு

தபால

அலத

மூடிலவத்து விட்டு எழுந்தார். யாரிடமும் பகிர்ந்து தகாள்ை முடியாத விஷயதமன்றால், ‘மீ ண்டும் தந்லத ஏதாவது கஷ்டப்படுத்தி விட்டாதரா’ என்று மைம் கலங்கிப் தபாைது. ‘அப்படியில்லல’

என்பலத

அவருலடய

முறுவலிலிருந்தத

ததரிந்து

தகாண்டாள். “கல்யாைப் தபாண்தை! சந்ததாசமா தகாடுத்திட்டார்…

உன்தைாட

தசால்லிருக்கார்…

அம்மாவா

கவலலப்படாமத்

தூங்கு

இரு… உன்லை, எங்களுக்தக விட்டுக் இருந்து தபா…”

கல்யாைத்லத

என்று

டத்தச்

கன்ைங்கலை

வருடிக்

தகாடுத்துச் தசான்ைார். கலக்கம் புரியவில்லல.

தீர்ந்த

தபாதும்,

‘தந்லதயாக

அவர்

அவரது

எண்ை

திருமைத்திற்கு

ஓட்டங்கள்

அவளுக்குப்

வரப்தபாவதில்லல’

என்பது

மட்டும் அவளுக்குப் புரிந்தது. மலருலடய தைிலமலயக் கலலக்க மைமற்று, சரிதயன்று தலலயலசத்து விட்டு

வந்தவள்,

உறக்கம்

வராமல்

வட்டின் ீ

பின்புறமிருக்கும்

திண்லையில்

தசன்று அமர்ந்தாள். எப்தபாதும் ததரிந்தததா!’

இருப்பலதவிட,

என்று

மீ ண்டும்

‘அவருலடய

அவருலடய

கண்கைில்

முகத்லத

அதிகப்படியாை

மைதில்

தகாண்டு

ஒைி வந்து

பார்த்தாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 240

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘இருக்கலாம்… முலறயாகக்

மைதின்

கைவன்

இருக்கலாம்…’ என்று மைதில்

பாரம்

கைிக்க

தபசியதால்

இயலும்…

வந்த

முதன்

மகிழ்ச்சியாகவும்

ததான்றுவலத

உைர்ந்தாள்.

‘ஆகாஷிடம்

பகிர்ந்து

ிலைத்ததபாதத, அவன் அங்கு வந்து தசர்ந்தான்.

ீர்த்திலரயிட்ட ததாள்சாய்த்துக்

ல்லவிதமாகப்

யாரால்

ிலைத்துக் தகாண்டாள்.

ஏததா

தகாள்ைலாம்’ என்று

உைர்வுகலை

கண்கைால்

தகாண்டவன்

வாைத்லத லககலைப்

தவறித்தவைின் பற்றியவாதற,

அருகில்

அமர்ந்து,

“என்ைடா?”

என்று

தகட்டான். அந்த

ஒற்லறக்

தகள்வியிதலதய

மைதின்

பாரம்

குலறவலத,

அவைால்

உைர்ந்து தகாள்ை முடிந்தது. ‘தன்னுலடய

பாரம்

குலறந்துவிடும்,

ஆைால்

முழுவதும் ததாடர தவண்டுதமன்ற விதிதயா?’ என்று தாங்கி

மலருலடயது?

காலம்

ிலைத்தவள், தகள்விலயத்

ின்றவைிடம், “அம்மா…” என்று மட்டும் தசான்ைாள். “தபசிையா?” “சும்மா பார்த்திட்டு வந்ததன்… அவங்கதான் தரண்டு வார்த்லத தபசிைாங்க…” “தரண்டு

ாள் அவங்கலை டிஸ்டர்ப் பண்ைாத மனு… அவங்க ரூலம விட்டு

வரும்தபாது மட்டும் தபசு…” என்று தசான்ைது அவளுக்குப் புரிந்தது. “இன்லைக்கு குப்லபன்னு

அந்த

த ாட்-புக்ல

எழுதிைாங்க

ஆகாஷ்…

அவங்கைால

ிைச்சு எப்பவும் அலதத் தூக்கிப் தபாட முடியாது…” என்று கண்கலங்கச்

தசான்ைாள். “இைிதமல் அலதப் படிக்க

ிலைக்காத மனு…” என்று தசால்லவும், “இல்லல…

ஆைா, ஒரு வரி மட்டும் கண்ணுல பட்டுச்சு… அதுதவ கஷ்டமா இருக்கு…” என்றாள். கூந்தலல வருடிக்தகாடுத்தவைிடம், “கலர ததாடும் அலலகள் கலரகளுக்குச் தசாந்தமில்லலன்னு

எழுதிருந்தாங்க…”

எைவும்,

அவனும்

ஆழ்ந்த

அலமதியுடன்

அமர்ந்து விட்டான். ‘எத்தலைமுலற கலரலய த ாக்கி வந்தாலும், அடுத்த த ாடிதய காைாமல் தபாய்விடுவதாலா?’

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 241

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் ‘கடலன்லைலய விட்டு வரமுடியாது என்று கலகலத்துச் சிரித்துத் திரும்பிச் தசல்வதாலா?’ ‘பாதம் ததாட்டுச் சிலிர்க்க லவத்தாலும், விட்டுச்தசன்ற சுவடுகலை அைிக்க மீ ண்டும் வருவதாலா?’ ‘ஒரு முலற வந்த அலல, மீ ண்டும் வருதமன்று காத்திருந்து ஏமாறுவதாலா?’ இருவருக்கும் புரிந்தும், புரியாமலுமிருக்க தபசாமல் அமர்ந்திருந்தார்கள். எது

எப்படியிருந்தாலும்,

முடியாததா, ததாடாமல்

அதுதபாலதவ அவற்றின்

‘கடலல

கலரலய

வாழ்வும்

விட்டு

அலலகலை

விட்டும்

முடியாது…’

எவ்வாறு

பிரிக்கமுடியாது...

என்று

ிலைத்துக்

பிரிக்க

கலரலயத் தகாண்டாள்

மான்யா. தன்லை

உலுக்கும்

உைர்வில்

திடுக்கிட்டவள்,

“என்ை

ஆகாஷ்?”

என்று

தகட்டாள். ஒவ்தவாரு விரலாய் வருடிக் தகாடுத்தவன், “அத்லததயாட வாழ்க்லகலயதய ிலைச்சிட்டிருக்காத

மனு…

எங்களுக்தகல்லாம்

பைகிடுச்சு…

ீயும்

ிதர்சைத்லத

ஏத்துக்க… தவற எலதயாவது தயாசிச்சு, இதிலிருந்து தவைில வா…” என்றான். “ப்ச்…. தவதறன்ை தயாசிக்கறது ஆகாஷ்?” என்று சலிப்புடன் தகட்டாள். “எவ்வைதவா பத்தி

தயாசி…

இருக்தகடா…

உன்தைாட

தடன்

காதலஜ்

தடஸ்ல

டக்கப்

தபாற

ஃப்தரண்ட்தஸல்லாம்

ம்ம

தமதரஜப்

வரப்தபாறாங்கதை,

அவங்கலை எப்படிதயல்லாம் கவைிக்கணும்னு தயாசி… இன்னும் தரண்டு

ாள்ல

தராஷி வந்திடுவாதை, அவலைப் பத்தி தயாசி… சவுத் இண்டியன் தமதரஜ் எப்படி டக்கும்னு வடிதயாஸ் ீ டவுன்தலாட் பண்ைிப் பார்த்ததய, அததல்லாம் ஞாபகத்தில தகாண்டு வந்து கண்கலை பண்ைிைப்ப

ம்ம தமதரலஜக் கற்பலை பண்ைிப் பாரு…” என்றான். மூடியவள்,

தகாஞ்சம்

பயம்,

“லவஸாக்ல ிலறய

யாருக்கும்

தடன்ஷன்,

ததரியாமக்

த்ரில்லிங்

கல்யாைம்

இருந்தது…

தராஷி

புலம்பிதய என்லைப் படுத்தி எடுத்திட்டா… அததல்லாம் இல்லாம இப்ப ஜாலியா இருக்குமல்ல…” என்றாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 242

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவளுலடய

முக

பாவலை

சந்ததாசத்லதக்

காட்டுவலதப்

பார்த்து

ரசலையுடன், “ம்ம்…” என்றான். “தராஷி, எல்லாருதம

சந்ததாசமா

சுத்தி

பட்டுப்புடலவ,

எல்லாத்லதயும்

ின்னு

கிண்டல்

தசய்வா…

பண்ணுவாங்க….

ராகிைி,

ீங்க

தரகான்னு

எடுத்துக்

தகாடுத்த

லகதயல்லாம் தபாட்டுப்தபன்….” எைவும்,

“ததவலத மாதிரி இருப்படா…” என்று அவனும் கற்பலையில் கண்டான். “சுமாராை

பிகரா

ீ

எைக்காக

தவயிட்

பண்ைிட்டிருப்ப

ஆகாஷ்…

பட்டு

தவஷ்டி கட்டத் ததரியும் தாதை?” என்று தகலியாகக் தகட்டாள். தசல்லமாக தபலரயும்

முலறத்தவைிடம்,

பார்த்திட்டிருப்பாங்க…

வம்பிழுத்திட்டிருப்தபன்… ஆைா,

“சந்ததாசமா

ஸ்தடஜ்ல

எல்லாரும்

உட்கார்ந்தாலும்,

ம்ம

மாலல

தரண்டு

மலறவில

ீ எதுவும் தசய்யக் கூடாது… அப்புறம் எல்லாரும்

ததரிஞ்சுப்பாங்க…” என்றாள். “உன்தைாட இஷ்டத்துக்குக் கற்பலை பண்ைிக்க…

ிஜம்னு வரும்தபாது அப்ப

இருக்கு உைக்கு…” என்று மிரட்டவும், உதட்லடச் சுைித்து, “ ானும் பார்த்துக்கதறன்… கற்பலைலய டிஸ்டர்ப் பண்ைாத…” என்று தசான்ைாள். “ம்ம்… தசால்லு…” எைவும், “தகட்டி தமைம் தகாட்டிைதும், அப்பப்பத்

திரும்பி

உைர்வுகலை

உன்லைப்

முகத்தில்

பார்த்துக்குதவன்… தவைவிட்டு,

அப்புறம்…”

அவளுக்குத்

ீ தாலி கட்டுவ…

என்று

விதவிதமாை

ததரிந்தலததயல்லாம்

ஒவ்தவான்றாகச் தசால்லி முடித்தாள். கன்ைத்தில்

லக

லவத்து

அமர்ந்து

தகாண்டிருந்தவன்,

“அவ்வைவுதாைா?

இன்னும் இருக்கா?” என்று தகட்டான். “இன்னும் எவ்தைா இருக்கு ஆகாஷ்… ஆசிர்வாதம் வாங்குதவாம்…. அப்பைம் தட்டி,

ததங்காய்

உருட்டிவிட்டு

மாத்தி

மாத்தி

சண்லட

தபாட்டுக்கலாம்…”

என்று

கண்கள் பைபைக்கச் தசான்ைாள். அடுத்த த ாடிதய, “இததல்லாம் மிஸ் பண்ை இருந்ததாம் ஆகாஷ்… கற்பலை பண்ைிப்

பார்க்கும்

தசயிதைாட

தபாதத,

முடிஞ்சிடுச்சு…

எவ்வைவு அலதயும்

ல்லாருக்கு… டாடி

அவசரக்

கைட்டிட்டார்…

கல்யாைம், தபா…”

ஒரு என்று

கவலலப்படத் துவங்கிைாள்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 243

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவனுக்குதம “எல்லாருக்கும்

அதில்

விருந்து

வருத்தம்

என்றாலும்,

தபாடுவாங்க…

அவலை

அலததயல்லாம்

மாற்றும்

விதமாக,

விட்டுட்டதய…”

என்று

தகட்டான். “ம்ம்…

ம்ம்…”

என்று

கண்கலைச்

சிமிட்டித்

தலலலய

ஆட்டியவள்,

“ ம்ம

தடய்சிலயக் கூட ஸ்தபஷலா கவைிச்சுக்கணும்…” என்றாள். ரசித்துச் சிரித்தாலும், “உன்தைாட கற்பலையும்

ீயும்… ததறதவ மாட்ட மனு…

என்தைாடதத தபட்டர்… கலர்ஃபுல்லா இருக்கு…” என்றான். “என்ை கலர்ஃபுல் கற்பலை?” என்று புருவங்கலைச் சுருக்கி விைவிைாள். “இப்படிக் தகளு… சீ ன் லப சீ ைா தசால்தறன்…. ஸ்டார்டிங் என்ைன்ைா, கலர் கலர் ஃப்ைவர்ஸால தபாைதுதம இருக்கும்…

என்தைாட ரூலம

ப்ைசண்ட்டா சரம் சரமா

இருக்கும்…

மல்லிலகப்பூ

கலர் கலர் தராஸஸ் இருக்கும்…

தடகதரட் பண்ைிருப்பாங்க… ரூமுக்குள்ை ஊதுபத்திதயாட

ததாங்க

ஸ்தமல்

தவற

தைியா

விட்டிருப்பாங்க… அதுக்கு

டுவில

ீ வர்ற வலரக்கும் ரசிச்சிட்தட இருப்தபன்…” என்று

ிஜமாகதவ கண்கலை மூடித் திறந்தவாறு இரசலையுடன் தசான்ைான். “ஸ்வட், ீ ஃப்ரூட்ஸ்னு தடகதரஷனுக்கு,

மக்கு

ிலறய கலர்ஃபுல்லா இருக்கும், அததல்லாம் சும்மா சாப்பிடறதுக்தகல்லாம்

லடம்

இருக்காது…”

என்று

தசால்லவும், ‘புத்தி தபாகும் தபாக்லகப் பாதரன்’ என்று மைதிற்குள் தசல்லமாகத் திட்டிக் தகாண்டாள். “த க்ஸ்ட்

சீ ன்ல,

ீ

கலர்ஃபுல்லா

அப்படிதய

அப்சரஸ்

மாதிரி

தவள்ைி

தசாம்புல பால் எடுத்திட்டு வருவ…” என்று தசால்லவும், முலறத்துப் பார்த்தாள். “ஓ

மனு…

உைக்கு

தசாம்புன்ைாத்

ததரியாதல்ல….

காலலயில

மறக்காம

ஞாபகப்படுத்து…. எடுத்துக்காட்டதறன்…. அடுத்த சீ ன் என்ைன்ைா…” எைவும், “ஒண்ணும்

தசால்ல

தவண்டாம்…

எைக்தக

புரியுது…”

என்று

பல்லலக்

கடித்தவாதற தசான்ைாள். “ஓ ரியல்லி! என்தைாட ஸ்வட் ீ லிட்டில் ஹார்ட் தசம ஷார்ப்… தமிழ் சிைிமா ஏதாவது பார்த்தயாடா குட்டி?” என்று தகட்டான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 244

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் குரலில் இைிலமலயத் ததக்கி, “ஹிந்தி சிைிமாவிலலயும் வரும் ஆகாஷ்… அடுத்து என்ை

டக்கும்னு

ான் தசால்லவா?” என்று தகட்டாள்.

“ஆஹா! சூப்பர்டி தசல்லம்…. என்தைாட ட்லரைிங் தவஸ்டாப் தபாச்தசான்னு ஃபீல் பண்ைிட்டிருந்ததன்… வந்ததில இருந்து ஒரு கிஸ்கூட இல்லல... ஃப்தரஞ்ச், ரஷ்யன்னு

ஏகப்பட்ட

மறந்திட்டதயான்னு

தவலரட்டி

ிலைச்தசன்…

கத்துக்தகாடுத்தததை…

தசால்லு…

தசால்லு…”

என்று

அததல்லாம் ஆர்வம்

தபாலக்

காட்டிக் தகட்டான். “ ான்

உள்ை

நுலைஞ்சதுதம,

ீ

என்தைாட

கால்ல

விழுவ…

ஏன்ைா,

என்தைாட கால்ல விைப் தபாதறன்னு உமா ஆன்ட்டிகிட்ட தசான்ைது தவஸ்ட்டாப் தபாகக்கூடாதில்லல…” என்று இலமகலைக் தகாட்டியவாதற தசான்ைாள். “ஓ!

தகாஞ்சம்

ரிவர்ஸ்ல

இருக்கு…

பட்

ல்லாருக்தகடா…

ீதய

என்லைத்

தூக்கி விடுலவயா? அதுக்கப்புறம் த க்ஸ்ட் சீ ன்…” என்று ஆரம்பிக்கவும், “ ான்

தசால்லிதய

முடிக்கலல

ஆகாஷ்…

இப்படி

டிஸ்டர்ப்

பண்ைிைா

எழுந்திருச்சுப் தபாயிடுதவன்…” என்று மிரட்டலாகச் தசான்ைாள். “ச்தச…

வர

வர

என்தைாட

மனு

எங்க

தபாயிட்டான்தை

ததரியலல…

என்தைாட லக தகார்த்து, ததாள்ல சாஞ்சு, மூச்சுக்காத்து படற தூரத்தில எைக்காக

எவ்தைா

பண்ணுவா…

தகட்காமதலதய

என்தைன்ைதவா

டந்து,

கிலடக்கும்…

இப்ப…” என்று தபாலியாக வருத்தப்பட்டவன், “சரி… தசால்லி முடி…” என்றான். “என்ை ஞாபகம்

தசான்ைாலும்

வரும்…

தகட்கதறன்னு

தபசாமத்

தசான்ை ீங்கதை,

தூங்குங்கன்னு

அப்ப

தசால்தவன்…

இதத

எைக்கு

அது

ரியாக்ஷன்

தகாடுத்திட்டு, தவற வைியில்லாம ஒரு மூலலயில தூக்கம் வராம புரண்டு புரண்டு படுப்பீங்க… பட்,

ான் தராம்ப டயர்டாயிருப்தபன், அதைால

ல்லாத் தூங்கிடுதவன்…”

என்று துடிக்கும் உதடுகலை அடக்கிக் தகாண்டு, சிரிக்காமல் தசால்லி முடித்தாள். ன்றாகத் திரும்பி அமர்ந்தவன், “உன்தைாட கற்பலை அவ்வைவுதாைா? தி என்ட் தபாட்டு முடிச்சிடுவயா?” என்று தகட்டான். “தசச்தச…

ீ பாவம்டா… டு பி கண்டிைியூட்னு தபாட்டுக்கலாம்… அடுத்த சீ ன்

மக்கு அறுபதாம் கல்யாைம் அப்ப

தவணும்ைா,

தங்க

டக்குதம, அதிலிருந்து ஸ்டார்ட் பண்ைிக்கலாம்…

தசாம்பில

தமார்

தசால்லிவிட்டுக் கலகலதவன்று சிரித்தவலை,

தகாண்டு

வதரன்

ஆகாஷ்…”

என்று

ிஜமாை எரிச்சலுடன் பார்த்தான்.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 245

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் “உன்லைதயல்லாம் தபச விடாம ஆக்ஷன்ல இறங்கியிருக்கணும்… தபாைாப் தபாகுததன்னு விட்டா, கடுப்படிக்கறயா

ீ… இன்னும் பத்து

ாலை எப்படி ஓட்டன்னு

புலம்பிட்டு இருக்தகன்… என்தைாட அவஸ்லத புரிஞ்சும், ரசிச்சு சிரிச்சிட்டா இருக்க…” என்று மிரட்டியவாதற எழுந்து சட்தடன்று

எழுந்து

ின்றான். தகாண்டவள்,

“தவைாம்

ஆகாஷ்…”

என்றவாதற

வட்டிற்குள் ீ ஓடிச் தசல்ல முயன்றாள். பின்புறக்கதவு மூடியிருப்பலதப் பார்த்து, ஒரு கைம் திலகத்து

ின்றாள்.

அதற்குள்

அவலை

த ருங்கிய

ஆகாஷ்,

ஒரு

லகயால்

கதலவத்

திறக்க

விடாமல் தாழ்ப்பாலைப் பிடித்துக் தகாண்டு, மறுலகயால் அவலைச் சுற்றிச் சிலற தசய்தான். “தஸஃப்டிக்கு

சும்மா

க்தைாஸ்

பண்ைிட்டுத்தான்

வந்ததன்

மனு…

எவ்தைா

ாள் என்லை ஏமாத்துவ…” என்று தமல்ல தமல்ல த ருங்கியவாதற தகட்டான்.

“தபசறதுக்கு மட்டும் தான் பர்மிஷன் தகாடுத்திருக்காங்க ஆகாஷ்… தபச்லசக் தகட்கற

ல்ல லபயன் தாதை… யாராவது பார்த்தா என்ை

ீ தசான்ை

ிலைப்பாங்க…

விடு…” என்றாள் சிணுங்கலாக. “யாரும் வர மாட்டாங்க மனு… எல்லாரும் தூங்கப் தபாயாச்சு… அப்பாலவ தூங்கப்

ீ தைியா

ிலைச்சு ஃபீல் பண்லறதயான்னு, ஆச்சிதான் தகாஞ்ச த ரம் தபசிட்டுத்

தபாகச்

தசான்ைாங்க…”

என்று

தசான்ைவனுலடய

அண்லம

அவலைச்

சிலிர்க்கச் தசய்தது. “உன்லைத்

ததாட்டாக்

தகளு…”

என்று

தசான்ைவன்,

பார்லவயால்

ரசலையுடன் அவலை அைவிட்டான். படபடத்த இலமகளும், துடிக்கும் இதழ்களும், தவண்லம

ிறத்லதச் சிவப்பாக

மாற்றிக் காட்டிய கன்ைங்களும், அவனுக்கு ‘வா!’ என்று அலைப்பு விடுத்தை. ததாட த ருங்கி

முயலவில்லலதய

தவிர,

மூச்சுக்காற்று

முகத்தில்

ததாடுமாறு

ின்றான். ததகங்கைிலடதய இலடதவைி இருந்த தபாதும், உடதலங்கும்

பரவசம் தாைாக வந்து தசர்ந்தது.

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 246

சம்யுக்தாவின் கரை ததாடும் அரைகள் அவனுலடய

கண்கைிலிருந்த

உைர்வுகைால்

விலகத்ததான்றாமல் கட்டுண்டது தபால அப்படிதய த ருங்கி

வந்த

முகத்லதப்

பார்த்து,

சிலிர்த்தவள்,

ின்றாள்.

“ம்ஹூம்…

ததாட

மாட்தடன்னு

தசால்லிருக்கீ ங்க…” என்று மிைற்றிைாள். “ததாடதவ

இல்லல

மனு…”

என்று

தசான்ைவனுலடய

தவப்பப்

தபருமுச்சு

மட்டும் இலமகைில் படிந்து அவலைப் படபடக்க லவத்தது. த ருங்கிய இதழ்கள், எலதயும் ததாட முயலாமல், சற்தற இலடதவைிதயாடு கண்கைில்

ததாடங்கி,

கன்ைங்கைில்

பயைித்து

இதழ்கைில்

த ருங்கி

ின்றை.

அந்தப் பயைத்ததாடு தவப்பப் தபருமூச்லசயும் உதவிக்கு அலைத்துக் தகாள்ைதவ, இதயம் துடிதுடித்தது. ஒரு

வார்த்லத

தூரம்தான்.

தபசிைால்கூட

இதழ்கள்

ஒன்லறதயான்று

உரசிவிடும்

ான்கு இதழ்களும் துடிப்தபாடு கட்டுப்பாட்லடத் தைர்த்திக் தகாண்டு,

கலரலய உலடக்கக் காத்திருந்தை. த ஞ்சம்

படபடக்கக்

காத்திருந்தவைின்

ஊதியவன், “தபா… தபாய்த் தூங்கு… பார்த்திட்டிருப்பாங்க…

காலம்

முலறப்படிதய எல்லாம்

த ற்றியில்

உதட்லடக்

குவித்து

ீ உள்ை தபாகற வலரக்கும் ஆச்சி தூங்காமப்

எங்தகயும்

தபாயிடாது…

ீ

தசான்ை

மாதிரிதய

டக்கும்…” என்றான்.

தமாத்தக் காதலலயும் கண்கைில் ததக்கி, கரங்கலை மாலலயாகக் தகார்த்து அவனுலடய இதழ்கைால்

கழுத்தில்

தபாட்டவள்,

தமன்லமயாக

ஒற்றிவிட்டு,

சட்தடன்று உடதை

அவனுலடய விலகிக்

இதழ்கைில்

கதலவத்

திறந்து

தகாண்டு வட்டிற்குள் ீ ஓடிைாள். மந்தகாசப் புன்ைலகதயாடு பின் ததாடர்ந்தவனுக்கு, அத்லதயின் அலறயில் இன்னும்

எரிந்து

மான்யாவின்

தகாண்டிருக்கும்

வரவு

விைக்தகாைி

தைக்குமட்டுமில்லாமல்

வருத்தத்லதக் வட்டிற்தக ீ

தகாடுத்தாலும்,

ஒைியூட்டுவதாகத்

ததான்றியது.

*** *** ***

All Rights reserved to the author. [email protected]

Page 247