ஒரு காதல் சாம்ராஜ்யம் சாம்ராஜ்யம் - 1 வாழ்ந்தவர் ககாடி மறைந்தவர் ககாடி மக்களின் மனதில் நிற்பவர் யார்? மாபபரும் வரர், ீ மானம் காப்கபார் சரித்திரம் தனிகே நிற்கின்ைார் - கண்ணதாசன் அன்று மகா ராணா பிரதாப் சிங். சிங் என்ை வார்த்றதக்கு சிம்மம் என்று பபாருள். அது ராணா பிரதாப்புக்கு மட்டுகம சரியாகப் பபாருந்தும். இன்றைய ராஜஸ்தான்.... ஐநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் மார்வார், அம்பர், ஆஜ்மீ ர், கமவார் என்று பே அரசுகளாகச் சிதைிக் கிடந்தது. அப்படிப்பட்ட அரசுகளில் முதன்றமயானதும், பழறமயானதும், பபருறம வாய்ந்ததும் கமவார் தான். ஏழாம் நூற்ைாண்டில் பதாடங்கிய கமவார் பரம்பறர, வரத்துக்கும், ீ நாட்டுப் பற்றுக்கும் உதாரணமாக இருந்தது. ராஜபுத்திர வம்சத்தில், சூர்யவன்ஷி குே மரபில், சிகசாதிய பிரிவில் பிைந்த பிரதாப் சிங், ராஜபுத்திரர்கள் பதான்று பதாட்டு கபாற்ைி வரும் வரம், ீ நாட்டுப்பற்று மற்றும் சுயமரியாறத கபான்ை அருங்குணங்களுக்கு எடுத்துக்காட்டாக விளங்கினார். பிரதாப் சிங் பிைந்த வருடம் 1540. நான்கு சககாதர்கள், இரண்டு சககாதரிகளுக்கு மூத்தவரான பிரதாப் சிம்மன் பிைந்த ஊர் கும்பால்கர். அவரது பபற்கைார்கள் உதய் சிங், ஜீவனத் கன்வர். கமவார் அரசின் தறேநகரம் சித்தூர் ககாட்றட. உதய் சிங் தனது மூத்த மகன் பிரதாப் சிங்குக்கு அவரது 17 வது வயதில் அஜபகட என்ை பபண்ணுக்கு திருமணம் பசய்து றவத்தார். பிரதாப் சிங்குக்கு 19 வயது ஆகும்கபாது பிைந்த மூத்த மகன் பபயர் அமர் சிங். மார்வார், அம்பர், அஜ்மீ ர் கபான்ை அரசுகள் எல்ோம் அக்பருக்கு அடிபணிய, கமவார் மட்டும் அடி பணிய மறுத்தது. இது கபரசர் அக்பருக்கு ஆத்திரத்றத வரவறழத்தது. பிரதாப் சிங்கின் 27 வது வயதில் (1567-68), அக்பர் மாபபரும் பறட பகாண்டு கமவார் தறே நகர் சித்தூர் ககாட்றடறய தாக்கினார். எண்ணிக்றகயில் பே மடங்கு பபரிய அக்பரின் பறட தாக்குதறே பே நாட்கள் சமாளித்த சித்தூர் ககாட்றட ஒரு நாள் அடிபணிந்தது. அரச வம்சத்றத காப்பாற்ை முடிவு பசய்த மந்திரி மற்றும் தளபதிகள் அரசர் உதய்சிங்கின் குடும்பம் பாதுகாப்பாக பவளிகய உதவி பசய்தனர். ஆனால் இளவரசன் பிரதாப் சிங்ககா ககாட்றடறய விட்டு விட மனது வராமல் சண்றடறய பதாடர்வதாக பசால்ே, முதியவர்கள் மற்றும் பபரியவர்களின் இந்த விபரீதச் பசயல் கவண்டாம் என்று அன்கபாடு கண்டித்தனர். அவர்களின் அன்பான கவண்டுககாளுக்கு இணங்க கவறு வழி இல்ோமல் ககாட்றடறய விட்டு பவளிகயைினார் பிரதாப் சிங். அரச குடும்பம் பவளிகயை பகாஞ்சம் அவகாசம் கதறவப்பட்டதால் சித்தூர் ககாட்றடறய கசர்ந்த கபாரில் கணவறன இழந்த பபண்கள், ஒவ்பவாருவராக தீக்குளித்து தங்கள் உயிறர மாய்த்துக் பகாண்டனர். அந்த ககாரத் தீ அடங்க பவகு கநரம் பிடித்தது. அந்த இறடபவளியில் உதய்சிங் அரச குடும்பம் யார் கண்ணிலும் அகப்படாமல் பவளிகயை, ககாட்றடக்குள் பவற்ைி ககாஷத்கதாடு உள்கள நுறழந்த அக்பர் பறடறய தீப்பிழம்பும், மயான அறமதியும் வரகவற்ைது. அரசர் உதய் சிங் மற்றும் ராஜ குடும்பத்றத உயிகராடு பிடிக்கோம் என்று நப்பாறசகயாடு வந்த அக்பர் கூனிக் குறுகினார். தன் வாழ் நாளில் ஏற்க முடியாத கதால்வி இது என்று மனம் குமுை, ககாவம் தறேக்கு ஏை, தனது வாழ் நாளில் என்றுகம மைக்க முடியாத, யாருகம மன்னிக்க முடியாத ஒரு பபரும் தவறை பசய்தார். அது......
இன்று பசன்றன மாநகரம்... இதமான பிப்ரவரி மாதத்தின் ஒரு நாள். சத்யம் திகயட்டர் உள்கள.... "உறனக் காணாத நான் இன்று நான் இல்றேகய...." என்று திறரயில் சங்கர் மகாகதவன் பாட, உேக நாயகன் கமல் தனது கதாழிககளாடு கதக் நடனத்றத ஆடி பகாண்டு இருக்க, கூட்டகம பமய்மைந்து பார்த்துக் பகாண்டு இருக்க, ரகுவர்ீ பாக்பகட்டில் இருந்த றகப்கபசி சிணுங்கத் பதாடங்கியது. முதேில் சரியாக கவனிக்காத ரகுவர், ீ திரும்ப ககட்ட சத்தத்றத கவனித்து என்னடா பதால்றே என்று கயாசித்தவாகை தனது கபாறன எடுத்து யார் அறழப்பது என்று பார்க்க, அவனது ப்ளாக் பபர்ரி யில் `கடி' ராம் என்ை பபயர் கதான்ை, 'என்ன இவன் இந்த கநரத்திே' என்று கயாசித்தபடி கபாறன றகயில் எடுத்தபடி பவளிகய வந்தான். கபாறன ஆன் பசய்து "பசால்லுங்க சார். என்ன விஷயம்?" "ரகு நீ எங்கக இருக்க?" "சார், நான் பசன்றனே இருக்ககன். இன்றனக்கு சண்கட. அதனாே தான் கிளம்பி வந்கதன்." "ஓகக, பகாஞ்சம் அவசரமான கவறே இருக்கு. உடகன கிளம்பி வர முடியுமா?" கடிகாரத்றதப் பார்த்தான். "சார் இப்கபா மணி மதியம் பரண்டு. நான் இரவு பத்து மணி பஸ் பிடிச்சு காறேே அங்கக வந்துடட்டுமா?" "என்ன ரகு, லூசுத்தனமா உளர்ை. நீ நாறளக்கு எப்படியும் வருகவன்னு பதரியும். ஆனால் இப்கபா முக்கியமான கவறே இருக்கு. நீ உடகன பிறளட் பிடிச்சு வந்துடு." "சார்... வந்து...". "என்ன கயாசிக்கிை.... சினிமா திகயட்டர்ே இருக்கியா?...." "ஹி ஹி ஆமாம் சார். விஸ்வரூபம். கமல் படம்". "அபதல்ோம் அப்புைம் பார்த்துக்கோம். இன்னும் பகாஞ்ச நாளில், யு டியுப்ே நல்ே பிரிண்ட் கிறடக்கும். இப்பகவ கிளம்பு இது அரசாங்க காரியம்". "சரி சார்..." முனகிக் பகாண்கட கபாறன றவத்த ரகு, "அரசாங்க காரியமாம்.... லூசுப் பயல். இவபனல்ோம் எனக்கு பாஸ்ஸா வந்து கசர்ந்தான். ஏன் ஒரு நாள் பபாறுக்க முடியாதா? அப்படி என்ன உயிர் கபாை அவசரம்" எரிச்சகோடு கபாறன சட்றடப் றபயில் கபாட்டுக் பகாண்டு திகயட்டர் உள்கள திரும்ப வந்து தனது இருக்றகயில் அமர்ந்தான். இப்கபாது ப்ளாக் பபர்ரியில் கீ கீ என்று சத்தம் ககட்க, BBM (Black Berry Messenger) மில் குறுஞ்பசய்தி வந்தது. "ரகு, சீ க்கிரம் கிளம்பு. பசன்றன ஏர்கபார்ட் வந்த உடகன கூப்பிடு. படம் அப்புைம் பார்க்கோம். அவசரம்." 'ச்கச... இந்த அரசாங்க கவறேனாகே இப்படிதான். எப்கபா கூப்பிடுவாங்கன்னு பதரியாது. உண்றமதான். அதுக்காக இப்படி லீவ் நாளில் கூட கூப்பிட்டு இப்படி டார்ச்சர் பசய்யனுமா? அதுவும் இங்கக இருக்கிை பபங்களூருக்கு எதுக்கு கதறவ இல்ோமல் பிறளட். ககட்டா அந்த சிடு மூஞ்சி கடிக்கும். கமகோட விஸ்வரூபத்றத காசு பகாடுக்காம பார்க்கோம்... ச்கச...." பக்கத்தில் இருந்த நண்பனிடம், "கடய் நான் ஆட்கடா பிடிச்சு கிளம்புகைன். எனக்கு அவசர கவறே வந்துடுச்சு. உடகன பபங்களூர் கிளம்பனும்". "கடய் என்னடா இது, படம் ஆரம்பிச்சு அறர மணி கநரம் கூட ஆகறே. அதுக்குள்ள..."
"நீ கவை எரிச்சறே கிளப்பாகத. எனக்கும் கசர்த்து படம் பார்த்துட்டு வந்து கசர்." பதிலுக்கு காத்து இருக்காமல் ரகுவர்ீ கிளம்பி திகயட்டர் வாசலுக்கு வந்து "ஆட்கடா" என்று கத்த, அவன் குரலுக்கு நின்ை ஆட்கடாவில் ஏைி "பவஸ்ட் மாம்பேம், அகயாத்யா மண்டபம்" பசால்ே ஆட்கடா அவறன சுமந்து பகாண்டு விறரந்தது. ரகு வட்டுக்குள் ீ கசர்வதற்குள் அவன் குடும்பத்றதப் பற்ைி பதரிந்து பகாள்கவாம். ரகுவர், ீ அப்பா ராமநாதன் வருமான வரி துறையில் கவறே பார்த்து வருகிைார். இந்தியாவில் பே இடங்களில் கவறே பார்த்து விட்டு இன்னும் இரண்டு ஆண்டுகளில் ஓய்வு பபை இருப்பதால் பசன்றனக்கு மாற்ைம் ககட்டு வந்து விட்டார். ஆபீஸ் இருப்பது நுங்கம்பாக்கத்தில். அம்மா ககாமளா, இறச ஆசிரிறய. இறசயில் எம் ஏ படித்தவர். இல்ேத்தரசி, ஓய்வாக இருக்கும் மாறே கநரத்தில் பக்கத்தில் இருக்கும் குழந்றதகளுக்கு கர்நாடக சங்கீ தம் கற்று பகாடுப்பது வழக்கம். மூத்த மகன் ராஜாராம். வயது முப்பது திருமணமாகி நான்கு வருடமாகி விட்டது. அவன் திருமணம் காதல் திருமணம். இன்கபாசிஸ் கம்பனியில் டீம் லீட். கூட கவறே பார்த்து வரும் பசௌம்யாறவ காதேித்து திருமணம் பசய்து பகாண்டான். ஆரம்பத்தில் ஓரளவு எதிர்ப்பு இருந்தாலும், பிடிவாதமாக இருந்து, தம்பி ரகுவர்ீ உதவிகயாடு, பபற்கைார் சம்மதத்கதாடு காதேித்த பபண்றணகய றகப் பிடித்தான். காதல் வாழ்வுக்கு அறடயாளமாக மூன்று வயது பபண் குழந்றத பூஜா. தாத்தாவின் பசல்ேக் குழந்றத. சித்தப்பா வரும் வாரக் கறடசி நாட்களில் சித்தப்பாகவாடு தான் இருப்பாள். அவன் றபக்றக விட்டு இைங்க மாட்டாள். இன்று ராஜாவின் ஆபீஸ் கதாழனின் திருமணம் இருப்பதால், ராஜா தனது மறனவி குழந்றதகயாடு காறே பவளிகய கிளம்பி பசன்று விட்டான். மாறே தான் திரும்ப வருவான். வட்டின் ீ கறடக் குட்டி, ரகுவர். ீ வயது 28. அப்பா அம்மா இருவரின் கபச்றச தட்டாத பிள்றள. கல்யாண விஷயத்தில் ராஜாராம் தாங்கள் பசான்ன கபச்றச ககட்கவில்றே என்ை வருத்தம் ராமநாதன், ககாமளா தம்பதிக்கு மனதளவில் உண்டு என்பறத ரகு நன்ைாக அைிவான். அதனால் அவர்கள் மனறத கமலும் சங்கடப்படுத்த விருப்பம் இல்றே. "அம்மா, உனக்கு யார் பிடிக்குகதா அந்தப் பபண்றணகய பார்த்து கல்யாணம் பண்ணி றவயுங்க. எனக்கு ஒன்னும் பிரச்றன இல்றே. எனக்கு நல்ே பபண்ணா தான் பார்பீங்கன்னு உங்க பரண்டு கபர் கமே எனக்கு பூரண நம்பிக்றக இருக்கு. படிப்பு அண்ணா பல்கறேக்கழகத்தில் ஏகராஸ்கபஸ் என்ஜின ீயரிங். முதல் மாணவனாக கதர்ச்சி. ISRO (Indian Space Research Organisation) நிறுவனத்தின் தறேறம அலுவேகமான பபங்களூரில் கவறேக்கு கசர்ந்து 6 வருடங்கள் ஓடி விட்டன. ஊர் முழுக்க சல்ேறட கபாட்டும் நல்ே பபண் கிறடக்கவில்றே என்ை மனக்கவறே ககாமளாவுக்கு அதிகமாகி ஏற்கனகவ இருந்த பிபிறய அதிகப் படுத்தி விட்டன. "என்னம்மா இது கதறவ இல்ோம, நீயும் படன்சனாகி எங்கறளயும் படண்சனாக்குை?". "கபாடா, உனக்கு இபதல்ோம் புரியாது. உனக்கு என்ன சின்ன வயசா. இருவத்தி எட்டு வயசாச்சு. நல்ே பபாண்ணு கிறடக்கறேகயடா? உனக்கு வயசாகிட்கட கபாகுகதடா?" "என்னம்மா புரியாத மாதிரி கபசுை? எனக்கு பபாண்ணு இனிகமோ பிைக்கப் கபாைா? எங்கயாவது பிைந்து இருப்பா? கவறேப்படாம கதடுங்க? நான் பசான்ன மாதிரி நீங்க பார்க்கிை பபாண்றணத்தான் கல்யாணம் பண்ணிக்குகவன். கபாதுமா?" அப்கபாது நிம்மதியாக இருந்தாலும், ரகு ஊருக்கு கிளம்பிய பிைகு திரும்ப தனது மருமகளிடம் திரும்ப புேம்பத் பதாடங்கி விடுவாள். பசௌம்யாவும் எதுக்கு அம்மா கவறேப் படுைீங்க? என்கனாட மச்சினன் பஜயம் ரவி மாதிரி உயரமா, சூர்யா மாதிரி சுறுசுறுப்பா, அஜித் மாதிரி ஹான்ட்சம்மா இருக்கார். அவருக்கு ஒரு நல்ே அழகி கிறடக்காம தான் கபாய்டுவாளா என்ன? பார்க்கோம்." என்று பசால்ேி வாயறடக்க றவத்து விடுவாள். அப்பா ராமனாதன் எறதயுகம கண்டு பகாள்வதில்றே. தான் உண்டு, தன் கவறே உண்டு என்று எதிலுகம பட்டும்படாமல் தனது கவறேறய பார்த்துக் பகாண்டு இருந்தார்.
அகயாத்யா மண்டபத்துக்கு எதிகர இருந்த கராட்டில் ஆட்கடா திரும்ப நான்கு வடு ீ தள்ளி, ஆட்கடாறவ நிறுத்த பசால்ேி இைங்கிக் பகாண்டான் ரகுவர். ீ ஆட்கடாவுக்கு றபசா பகாடுத்து விட்டு, வட்டுக்குள் ீ பரபரப்பாக நுறழந்த மகறனப் பார்த்து குழம்பிப் கபானாள் ககாமளா. என்னடா இது. இப்கபாதான் பிபரண்ட் கூட றபக்ே படத்துக்கு கபாகைன்னு கிளம்பிப் கபானான். ஒரு மணி கநரம் கூட ஆகறே, அதுக்குள்ள திரும்பி வந்துட்டாகன. கயாசித்துக் பகாண்கட, "கடய் ரகு....." என்று ஆரம்பிக்க, "அம்மா இப்கபா நீ என்ன ககக்கப் கபாகைன்னு எனக்கு பதரியும். எனக்கு அவசர கவறே இருக்காம். முக்கியமான கவறேயாம். உடகன கிளம்பி பசால்ேிட்டான் அந்த முசுடு. என்னம்மா பசய்ைது. நான் இருக்கிைது சாதாரண ப்ராபஜக்ட் இல்றேகய சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட்னா சும்மாவா?" "ஆமாண்டா, என் அண்ணன் பசங்க கூட, என்ன அத்றத ரகு சந்திர மண்டே ப்ராபஜக்ட்ே இருக்கானா? பபரிய ஆள்தான்னு பபாைாறமகயாட பசால்லுைாங்க. சரி கவை வழி இல்றேன்னு பசால்ை. பரவாயில்ே நீ கிளம்பு. உனக்கு இந்த வாரத்துக்கு கதறவயான சாப்பாடு ஐடம் எல்ோம் மூட்றட கட்டி வச்சு இருக்ககன்." "இங்கக பாரு பருப்புப் பபாடி, மாவடு ஊறுகாய், கதங்காய் பபாடி, உளுந்து அப்பளம், ரவா இட்ேி மிக்ஸ், வட்டிே ீ பநைிச்ச காபிப் பபாடி....." என்று அடுக்கி க் பகாண்கட கபாக, "அம்மா பிறளட்ே கபாகப் கபாகைன். இபதல்ோம் எனக்கு எதுக்கு அம்மா. நான்தான் அங்கக வட்டில் ீ ஒன்னும் பசஞ்சு சாப்பிடுைது இல்ே. கதறவ இல்ோம எதுக்கு இறத எல்ோம் சுமந்துட்டு. கபாம்மா.... நீ கவை...." என்று சிணுங்க, "சரிடா கண்ணு, இந்த பருப்பு பபாடி மட்டுமாவது...." என்று பகஞ்ச, 'சரி' என்று முகத்றத பவறுப்கபாடு றவத்துக் பகாண்டு "குடும்மா", என்று வாங்கிக் பகாண்டு தனது ோப்டாப் கபக்கில் றவத்துக் பகாண்டான். "எப்படிடா கபாகப் கபாை".... "அம்மா... கால் டாக்ஸி வரச் பசால்ேி இருக்ககன். அப்பா எங்கக?.... " "இப்கபாவாது அப்பா ஞாபகம் வந்துச்கச" உள்கள இருந்து குரல்.... இருவரும் உள்கள எட்டிப் பார்க்க, அங்கக ஈசி கசரில் இருந்து எழுந்து உட்கார்ந்து இருந்தார் ராமநாதன். "ஏண்டி நீயும் என்றன புருஷன்னு மதிக்கிைது இல்றே. இந்தப் பயலும் என்றன மதிச்சு ஒரு விஷயம் கூட பசால்ைது இல்ே. என்னங்கடா... நான் உங்களுக்கு சம்பாதிச்சு கபாடுைதுக்கு மட்டும் தானா.... நான் உனக்கு அப்பன்டா... ஞாபகம் இருக்கட்டும்..." என்று உறும, உள்கள வந்த ககாமளா, "தம்பி நீ ஒண்ணும் கவறேப்படாகத, அப்பாவுக்கு பஜ்ஜி சாப்பிடுை கநரம் வந்துடுச்சு.... அதனாேதான் ககாவமா இருக்கார். நீ கிளம்பு. நான் அவர் வாயில் பஜ்ஜிறய திணிக்கிகைன்...." என்று பசால்ே, ஹி ஹி என்று அசட்டுத் தனமாக சிரித்துக் பகாண்டார் ராமநாதன். "அம்மா பூஜாக் குட்டிறயப் பார்க்காம கபாகைன்னு தான் மனசுக்கு பகாஞ்சம் வருத்தமா இருக்கு. சரி... நான் அப்புைமா ஸ்றகப் (skype) ே கபசிக்கிகைன்...". தனது ோப்டாப் கபக், சின்ன கஹால்டால் கபக் இரண்றடயும் எடுத்துக் பகாள்ள, வாசேில் கார் ஹார்ன் சத்தம் ககட்க, "அம்மா கால் டாக்ஸி வந்தாச்சு.... நான் கிளம்புகைன். அப்பா... றப.... "பசால்ே, ராமநாதன், ககாமளா இருவரும் வாசல் வறர வந்து வழியனுப்பி றவக்க, காரில் ஏைி அமர்ந்து பகாண்டான் ரகுவர். ீ காமராஜ் உள்நாட்டு விமான நிறேயத்தின் வாசேில் இைங்கிக் பகாண்டு கடிகாரத்றதப் பார்க்க, மணிகயா நாறே பநருங்கிக் பகாண்டு இருந்தது. டாக்ஸி டிறரவரிடம் மீ ட்டர் பார்த்து பணத்றத பகாடுத்து விட்டு, பில்றே வாங்கி தனது பர்சுக்குள் பசாருகி விட்டு கபக்றக உருட்டிக் பகாண்டு நகர, ப்ளாக் பபர்ரி திரும்ப கணகணத்தது. `கடி' ராம் என்ை டிஸ்ப்கள வர, கபாறன எடுத்தான். "என்ன ரகு, ஏர்கபார்ட் வந்தாச்சா?"
"சார் இப்கபாதான் இைங்கிகனன். உங்க நம்பர் அடிக்கோம்னு கபாறன எடுத்கதன்.... அதுக்குள்ள நீங்ககள கூப்பிட்டுடிங்க.... சார்... கட்டாயம் உங்களுக்கு நூறு வயசு சார்...." "கபாதும் கிண்டல் பசஞ்சது.... நீ என்றன மனசுக்குள்ள திட்டிட்டுதான் இருக்ககன்னு எனக்கு பதரியும். ..." "இல்ே சார்.... அது வந்து...." "முதல்ே நான் பசால்ைறதக் ககளு.... இப்பகவ பஜட் ஏர்கவஸ் பகௌண்டர் கபா, நான் உனக்கு எஸ் எம் எஸ் அனுப்பி இருக்ககன். அதில் PNR நம்பர் இருக்கு, அறத காண்பிச்சா உனக்கு டிக்பகட் பகாடுத்துடுவாங்க. இன்னும் அறர மணி கநரத்தில் பிறளட் கிளம்பிடும். நீ உடகன ஓடு.... பபங்களூர் இைங்கின உடகன என்றனக் கூப்பிடு..." "சார்... ஓகக சார்...." ரகு பதாடர்ந்து கபசுவதற்குள் கபான் பதாடர்பு துண்டிக்கப்பட, விஷயத்தின் தீவிரத்றத புரிந்து பகாண்டு, கவகமாக ஓடிச் பசன்று பஜட் ஏர்கவஸ் கவுன்ட்டர் பசன்று தனது எஸ் எம் எஸ் காண்பிக்க, அடுத்த பதிறனந்தாவது நிமிடத்தில் ப்றளட்டில் இருந்தான் ரகுவர். ீ "என்ன இது. இவ்வளவு அவசரமா எதுக்கு பபங்களுர் கபாகணும்.... அந்த முசுடு ராம் கிட்ட ககட்டா ஒன்னும் சரியா பசால்ோது.... பாஸாம் பாஸ். அந்த ஆளு முழு லூசுதான் சந்கதககம இல்ே" முனகிக் பகாண்கட BBM மில் 'சார் நான் பிறளட்ே ஏைிட்கடன்' என்று குறுஞ்பசய்தி அனுப்பினான். "சார் நீங்க பசல்கபாறன சுவிட்ச் ஆப் பசய்யனும்" என்று ஏர்கஹாஸ்டஸ் பசால்ே, "ஓகக... தாங்க்ஸ்..." என்று அசடு வேிந்து பகாண்கட கபாறன ஆப் பசய்து விட்டு, சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். தான் இருந்தகதா நடு சீ ட் (14E), இடது பக்கம் சீ ட் காேியாக இருக்க, வேது பக்கம் ஜன்னகோரம் இருந்தது ஒரு அழகுப் பபண். பால் வண்ணக் கேரில் இருந்த அந்தப் பபண்ணின் கூந்தல் பபான்னிைம். வயது இருபது இருக்கும். அவறளப் பார்த்து அசந்து கபாய் வாய் பிளந்த அவறனப் பார்த்து அந்தப் பபண் பமன்றமயாக சிரிக்க, அப்கபாது தான் றவத்தக் கண் விேகாமல் அவறளப் பார்த்தது புரிந்தது. "Sorry.... I am really sorry...." "Hai... No problem.... I am Laila.... Laila khan from Turkey..." அவள் றக பகாடுக்க, தன்றன அைியாமல் வேது றகறய பகாடுத்தான். "Hai... I am Raghuveer. Junior Scientist, Indian Space Research Organisation, Bangalore". "Oh.... You are working in ISRO... Unbeliveble. You look so young.... but still a scientist.... you seem to be brainy.... hahaha..." என்று சிரித்துக் பகாண்கட கபச, அவள் சிரிக்கும் நீே கண்களில் தன்றன மைந்து பார்த்துக் பகாண்கட இருந்தறவ, "Hai Raghu.... Do I look so good?....." அவனிடம் பதில் வராதறதக் கண்டு, "I am studying in Oxford University, London and I am on my educational tour to places of historical importance. I visited several places like Madurai, Trichy, Jaipur, Jodhupur, Udaipur, Allahabad, Delhi. Now I am on the way to Mumbai. I will leave to Angara.... on day after tomorrow.... Hai... Raghu... Are you in dreams?...." அவள் கேகே சிரிப்பில் திரும்ப இந்த உேகத்துக்கு வந்த ரகுவர்ீ பவளிகய ஜன்னல் வழியாக பதரிந்த கமகங்கறளப் பார்த்து குழம்பிப் கபானான். ஒரு கவறள இந்திர கோகம் வந்து விட்கடாகமா? இந்தப் பபண் ரம்றபகயா.... இல்றே ஊர்வசிகயா...? இல்றேகய... ரம்பா , ஊர்வசி இருவருகம எப்படி ஜீன்ஸ் பான்ட், டி ஷர்ட் கபாட்டு இருப்பார்கள்?தறேறய சிேிர்த்துக் பகாண்டு அவறளப் பார்க்க... றேோ முகத்தில் பபருமிதம். தன் அழறகப் பற்ைி... அது எப்படிப்பட்டவறரயும் மயக்கக் கூடியது என்று அவளுக்குத் பதரியும். இந்த ரகு மயங்கிப் கபானதில் வியப்பு இல்றே.
"சாரி றேோ.... நான் பகாஞ்சம் குழம்பிப் கபாகனன். இந்த அளவு அழகான பபண்றண நான் பார்த்தது இல்றே. அதனால் தான்.... சாரி சாரி சாரி... நான் பகாஞ்சம் முட்டாள்தனமா நடந்துக்கிட்கடன்...." ரகு தறேறய தாழ்த்திக் பகாள்ள, றேோ பதைிப் கபானாள். "ரகு.... அதனால் என்ன... நான் ஒன்னும் தப்பா நிறனக்கறே. அதுக்காக வருத்தப்பட கவண்டாம்". கபச்றச மாற்ை எண்ணி, "ரகு.... உங்கறளப் பற்ைி பசால்லுங்க..." "என்றனப் பற்ைி பசால்வதற்கு ஒன்னும் பபருசா இல்ே. நான் ஆறு வருஷத்துக்கு முன்னாே ISRO நிறுவனத்தில் மாகனஜ்பமன்ட் ட்றரனியா கசர்ந்கதன். கடந்த மூணு வருஷமா ஜூனியர் சயன்டிஸ்ட்டா இருக்ககன்". "அப்படியா... எனக்கு உங்கறளப் பார்த்தா பபருறமயா இருக்கு. அங்கக என்ன ப்ராபஜக்ட்ே இருக்கீ ங்க." "நான் சந்திரயான்-2 அப்படிகிை ப்ராபஜக்ட்ே இருக்ககன்". "என்னது... சந்திரயானா?......" துள்ளி குதிக்காத குறையாக சந்கதாசத்தில் மேர்ந்த றேோ, "ஐகயா எனக்கு வான சாஸ்திரம் பராம்ப பிடிக்கும். அதுவும் சந்திரறன பற்ைிய ப்ராபஜக்ட்... எனக்கு பராம்ப பிடிக்கும். எனக்கு கவை கவறே இல்றேனா உங்ககளாட கிளம்பி வந்துடுகவன். உங்க ப்ராபஜக்ட் பற்ைி நிறைய பதரிஞ்சுக்கணும்... ப்ள ீஸ் ப்ள ீஸ் பசால்லுவங்களா...." ீ "அப்படியா என்ன பதரியனும்... ககளுங்க....." றேோ கண்கறள விரித்துக் பகாண்டு குழந்றத கபாே நிறைய ககள்விகள் ககட்க பதில் பசால்ேிக் பகாண்கட வந்தான். அவளுக்கும் நிறைய விஷயம் பதரிந்து இருந்ததால், அவளுக்கு விரிவாக பதில் பசால்ே அவசியம் இல்ோமல் கபாய் விட்டது. அதற்குள் பிறளட் பபங்களூர் விமான நிறேயம் பநருங்க, மனசில்ோமல் எழுந்தான் ரகு. "ரகு... உங்க கபான் நம்பர் பகாடுக்க முடியுமா? நான் துருக்கி கபான உடகன உங்கள கூப்பிடுகைன். எனக்கு சந்திரறனப் பற்ைி நிறைய பதரிஞ்சுக்கணும்னு ஆறசயா இருக்கு". அவள் கண்களில் பதரிந்த ஆர்வத்றதப் பார்த்து வியந்து கபானான். சரிபயன்று ஒத்துக் பகாண்டு தனது கபான் நம்பறரக் பகாடுக்க, பிறளட் பபங்களூர் இைங்கியது. "தாங்க் யூ" என்று சிரித்துக் பகாண்கட றக குலுக்கி விறட பகாடுத்த றேோவின், பஞ்சு கபான்ை பமன்றமயான விரல்களில் மயங்கிப் கபானான். "றப ..." பசால்ே திரும்ப "றப.." பசால்ேி விட்டு இைங்கினான் ரகு. ரகு மனதில் முடியாத வியப்பு. விமானப் பயணம் ஒரு மணி கநரம் கூட இருக்காது. அதற்குள் எப்படி அவகளாடு சீ க்கிரமாக நட்பு பகாள்ள முடிந்தது. மனதிற்குள் சிரித்துக் பகாண்கட இைங்க, தனது ப்ளாக் பபர்ரி றய திரும்ப ஆன் பசய்து, ராமச்சந்திரறன அறழத்தான். கபாறன எடுத்த ராமச்சந்திரன், "என்ன ரகு ஏர்கபார்ட் வந்தாச்சா?" "வந்தாச்சு சார். இப்கபா நான் எங்கக வரணும்". "வாசலுக்கு வந்தா நம்மகளாட ஆபீஸ் கார் நிற்கும். டிறரவர் பசவப்பா இருப்பான். அதில் கிளம்பி பஹட் குவாட்டர், மூணாவது மாடி கான்பரன்ஸ் ரூமுக்கு வந்துடு. இப்கபா மணி அஞ்சு. ஆறு மணிக்குள்ள அங்கக இருக்கணும். சரியா". "சரி சார்" (மனதுக்குள் சிடுமூஞ்சி) என்று பசால்ேி விட்டு கபாறன றவத்தான். அம்மாவுக்கு கபான் பசய்து பசால்ேி விட்டு டாக்ஸி நிற்கும் இடத்துக்கு வர புதிய நம்பர் வந்தது. True Caller காேர் மூேம் அறழப்பது பசவப்பா என்று அைிந்து பகாண்ட ரகு, "பசால்லு பசவப்பா எங்கக இருக்க?".
"சார் வண்டி நம்பர் 7878. பகாஞ்சம் முன்னாே வந்தால் நான் இருப்பது பதரியும்". கபானில் கபசிக் பகாண்கட இடது பக்கம் திரும்பி முன்னால் வந்த ரகு தூரத்தில் இருந்து றக உயர்த்தி காண்பித்த பசவப்பா கண்ணில் பட, "ஓகக பசவப்பா, உன்றன நான் பார்த்துட்கடன். அங்கக வந்துட்கட இருக்ககன்". தனது கஹால்டால் கபக் உடன் கவகமாக நடந்து பசவப்பா அருகில் பசல்ே, அவனும் ஓடி வந்து கபக்றக வாங்கி முன் சீ ட்டில் றவத்துக் பகாள்ள, பின் சீ ட்டில் ரகு அமர, கார் ஓட்டபமடுத்தது. ரகு மனம் ஆைாண்டுக்கு முன் பசன்ைது. அண்ணா பல்கறேக் கழகத்தின் ஏகரா ஸ்கபஸ் எஞ்சினியரிங் படிப்பு முடித்து முதல் மாணவனாக கதர்வு பபற்ை கபாது, அவனுக்கு கிறடத்த முதல் கவறே, நாசா நிறுவனத்தில் இருந்து. வருட சம்பளம் 80,000 டாேர். இந்திய மதிப்பில் நாற்பது ேட்சமாக இருந்த கபாதும், தனது உறழப்பு பவளிநாட்டு நிறுவனத்துக்கு உதவியாக இருப்பதில் ரகுவுக்கு விருப்பம் இல்றே. வட்டில் ீ அம்மா "ஏண்டா ரகு. நாற்பது ேட்சம் சம்பளம் யாருக்குடா கிறடக்கும். கபசாம கசர்ந்துடு". "அம்மா சம்பளம் மட்டும் என்கனாட குைிக்ககாள் கிறடயாது. என்கனாட கதறவகள் குறைவு. அது மட்டும் இல்ே, என்கனாட அைிவு, உறழப்பு என்கனாட நாட்டுக்கு தான் பயன் தரனும். அது தான் என்கனாட ஆறச, ேட்சியம் எல்ோம்". அந்த கநரத்தில் வந்த இஸ்கரா-வில் கிறடத்த கவறேதான் இந்த கவறே. முதேில் கமகனஜ்பமன்ட் ட்றரனியாக கவறேக்கு கசர்ந்தகபாது கிறடத்த மாத சம்பளம் ரூபாய் 50,000. அதுகவ இப்கபாது 100,000 என்ை அளவில் உயர்ந்து விட்டது. கவறேக்கு கசர்ந்த சிே நாட்களில், ஒரு நாள் அவன் சின்ன தவறு பசய்ய, எல்ோர் முன்னிறேயில் அவனது பாஸ் ராமச்சந்திரன் சத்தம் கபாட, மனதளவில் பநாறுங்கிப் கபானான். கவறேறய ராஜினாமா பசய்ய முடிவு பசய்து பேட்டர் றடப் பசய்து எடுத்துக் பகாண்டு அவர் அறைக்கு பசல்ே, உட்கார பசான்ன ராமச்சந்திரன், "வா ரகு.... என்ன காபி குடிக்கிைியா?" "கவணாம் சார். நான் ஒன்னும் காபி குடிக்க வரறே." "ஒ... அப்படியா.. சரி நான் காபி குடிக்கோம்ே. உனக்கு ஆட்கசபறன இல்றேகய... " தனது பிளாஸ்க்றக திைந்து காபிறய கப்பில் ஊற்ைி குடித்துக் பகாண்கட, "பசால்லு ரகு. என்ன விஷயம்". "சார்.. எனக்கு இந்த கவறே பிடிக்கே. அதனாே ராஜினாமா பசய்திடோம்னு இருக்ககன்". "ம்ம்ம்... கவறே பிடிக்கறேயா... இல்றே என்றன பிடிக்கறேயா?..... ஒரு நிமிஷம்...." கதறவ தாளிட்டு விட்டு திரும்ப தனது சீ ட்டில் அமர்ந்த ராமச்சந்திரன், "ரகு, நான் உன்றன மாதிரி தான் இருபது வருஷத்துக்கு முன்னாே இருந்கதன். எதுக்கு எடுத்தாலும் ககாபப்படுகவன். அதுக்காக கவறேறய ராஜினாமா பசய்ை அளவுக்கு கபாகே. இந்த மாதிரி சின்ன விஷயங்களுக்கு எல்ோம் நீ கவறேறய ராஜினாமா பசஞ்சா, அப்புைம் ராஜினாமா என்கிை வார்த்றதக்கு மதிப்பு இல்ோம கபாய்டும். அது மட்டும் இல்றே, அதுகவ உன்கனாட பேகீ னமா மாைி உன்கனாட எதிர் காே முன்கனற்ைத்துக்கு தறடயாக வளர்ந்து விடும்" "கவை விதமா பசால்ைதுன்னா.... உனக்கு இங்கக கவறே பசய்ை அளவுக்கு திைறம இல்றே. அதனாேதான் நீ பயந்து, ககாறழத்தனமா இந்த கவறேறய ராஜினாமா பசய்கைன்னு நிறனக்கிகைன்." ரகு முகம் பவறுப்றப உமிழ்ந்தது. றகயில் இருந்த ராஜினாமா கடிதறத கிழித்துப் கபாட்டு விட்டு, "சார் எனக்கு திைறம இருக்கா இல்றேயான்னு உங்க வாயாேகய பசால்ே றவக்கிகைன். அதுக்குப் பிைகு என்கனாட ராஜினாமா பத்தி கயாசிக்கிகைன். குட் றப.." "Thats the spirit, young man...." சிரித்துக் பகாண்கட பசால்ே, இறுகிப் கபான முகத்கதாடு
பவளிகயைினான் ரகு. அடுத்த சிே மாதங்கள் ரகு வாழ்றகயில் மைக்க முடியாத அனுபவங்கள். ராமச்சந்திரன் ககட்கும் ககள்விகளுக்கு விறட பசால்ே, ஆபீஸ் கவறளயில் அதிக கநரம் பசேவழித்தான். பதரியாத சந்கதகங்கறள அருகில் இருக்கும் சீ னியர்களிடம் ககட்டும், மற்ை டிபார்ட்பமன்ட்டில் இருக்கும் கவறே பார்க்கும் நண்பர்களிடம் ககட்டும் கற்றுக் பகாண்டான். ஒரு வருடம் கழித்து அவனது கவறேறய நிரந்தரமாக்கும் உத்தரவுக்கு றகபயழுத்திட்ட ராமச்சந்திரன் அவறன தனது அறைக்குள் அறழத்து, "இப்கபா பதரியுதா ரகு, நான் ஏன் அப்படி பசான்கனன்னு... அதுக்காக கவறேே என்கிட்கட கருறணறய எதிர்பார்க்காகத. நான் இப்படித்தான் இருப்கபன். புரிஞ்சுதா?" "இப்கபாறதக்கு உனக்கு விருப்பம் இருந்தால் கவறேறய பதாடரோம். இல்றேனா ராஜினாமா பசய்யல்ோம். உனக்கு வசதி எப்படி." "அபதல்ோம் ஒன்னும் கவணாம். நான் ராஜினாமா பசய்யே, கவறேறய பதாடர்ந்து பசய்கைன்". "சரி...." என்று சிரித்துக் பகாண்கட றகபயழுத்து கபாட்டு அவனிடம் ஒரு காபி பகாடுத்து விட்டு, HR டிபார்ட்பமன்ட்டுக்கு இன்பனாரு காபி அனுப்பி றவத்தார். இரண்டாவது ஆண்டில் ராமச்சந்திரன் சந்திரயான்-1 ப்ராபஜக்ட்டுக்கு மாை, தன்கனாடு ரகுறவயும் இறணக்துக் பகாண்டார். அரசாங்கம் பேககாடி பணத்றத வாரி இறைத்து இருக்கும் சந்திரயான், இந்தியாவின் கனவு திட்டம். சந்திர மண்டேத்துக்கு மனிதறன அனுப்பும் திட்டமான அதற்கு, பவளிநாட்டு இறடயூறுகள் அதிகம் வரோம் என்று தகவல் வந்து இருப்பதால் ரகுவுக்கு பாதுகாப்பு அதிகரிக்க பசால்ேி அரசு உத்தரவு இருந்தாலும், ரகு "கவண்டாம் சார், நான் என்றனப் பார்த்துக்குகவன்" என்று பசால்ேி ராமச்சந்திரறன சமாதானப்படுத்தி பாதுகாப்றப விேக்கி றவத்து இருந்தான். வட்டுக்கு ீ மற்றும் ஒரு சிே பநருங்கிய நண்பர்கள் மற்றும் உைவினர்களுக்கு மட்டுகம பதரிந்த அந்த ரகசியத்றத ரகு இப்கபாது றேோவிடம் கபாட்டு உறடத்து விட்டான். பபாதுவாக பபண்களிடம் எந்த விஷயத்றதயும் பசால்ோத அவகனா, முதல் தடறவயாக மயங்கி பசால்ேி விட்டான். ஆனால் பசான்ன விஷயங்கள் எதுவுகம, ரகசியங்கள் அல்ே, பபாது வான சாஸ்திர சம்மந்தப்பட்ட தகவல்கள் தான். இப்படி கயாசித்து பதளிந்த ரகு "அப்பாடி ... இப்கபாதான் பகாஞ்சம் நிம்மதியா இருக்கு..." என்று மனறத சமாதானப்படுத்திக் பகாண்டான். கநரம் ஆறு மணிறய பநருங்க கார், இஸ்கரா நிறுவனத்தின் தறேறம அலுவேகத்தில் நுறழந்தது. ஞாயிற்று கிழறம என்பதால் அறனத்து கட்டிடங்களும் பவறுச்கசாடி கிடக்க, சுற்று முற்றும் பார்த்தபடி காரில் இருந்து இைங்கினான். "சார், நான் உங்ககளாட கஹால்டால் கபக்றக பகாண்டு வந்து ரிசப்சனில் றவக்கிகைன். நீங்க மீ ட்டிங் ஹால் கபாங்க. ராம் சார் காத்துட்டு இருப்பார்" என்று பசவப்பா பசால்ே, பதில் கபசாமல் தறே அறசத்தபடி நடந்து பசன்ை ரகு, பேத்த கயாசறனகயாடு ேிப்டில் ஏைிக் பகாண்டு, மூன்ைாவது மாடியில் இருந்த கான்பரன்ஸ் ரூமுக்குள் நுறழந்தான் ரகு. "வா ரகு... உட்கார்...." ராமச்சந்திரன், ஆபகரசன் றடரக்டர், சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட். 50 வயது மதிக்கத் தக்க கதாற்ைம். சிவந்த கதகம், தறே நடுவில் வழுக்றக . திருவனந்தபுரத்றத கசர்ந்த ராமச்சந்திரனுக்கு தமிழும் நன்ைாகப் கபச வரும். மனிதாபிமானம் இல்ோத ராட்சசன் என்று அவரிடம் கவறே பார்க்கும் பேரும் பசால்வது. ரகுவறர ீ பபாறுத்த வறரயில் ராமச்சந்திரன் ஒரு 'கடி ராம்'. லீவ் நாளில் ரகுறவ கவறேக்கு கூப்பிட்டு இருக்ககாகம என்று குற்ை உணர்வு பகாஞ்சமும் இல்ோமல், தனது கபச்றச பதாடர்ந்தார்.
"ரகு... இப்கபா நம்ம சந்திராயன் ப்ராபஜக்ட் எந்த அளவில் இருக்குன்னு பதரியுமா?" ரகுவுக்கு நன்ைாகத் பதரியும். சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட் டீமில் இருப்பது இருநூறு கபர். அதில் தானும் ஒருவன். கடந்த ஆறு வருடங்களில், ககார் கமிட்டி யில் ஒருத்தராக பதவி உயர்வு பபற்ைாலும், பத்து கபர் பகாண்ட அந்தக் கமிட்டி யில் ரகு மட்டுகம இறளஞன். மற்ை அறனவருக்கும் நாற்பது வயதுக்கு கமகே. அந்த கமிட்டிக்கு தறேவர் ப்ராபஜக்ட் றடரக்டர் மயில்சாமி அண்ணாதுறர , "சார்... பதரியும். நாம ஏற்கனகவ ஆள் இல்ோத சாட்டிறேட் அனுப்பி இருந்கதாம். அகதாட பவற்ைிறய பதாடர்ந்து இப்கபாது இரண்டாவது சாட்டிறேட் அனுப்பனும். நமது திட்டப்படி 2014 ஆம் ஆண்டு நாம சந்திரயான் 2 சாட்டிறேட் விண்ணில் ஏவ கவண்டி இருக்கும். ரஷ்யா முதேில் நம்ம கூட கூட்டு கசர்ந்து உதவி பசய்வதாக இருந்தது. இப்கபாது அவங்களாே முடியாதுன்னு பசால்ேிட்டாங்க. நாம தனியாதான் பசயல்படப் கபாகைாம்". "குட் ரகு.... நிறைய விஷயம் பதரிஞ்சு வச்சு இருக்க. அப்படின்னா என்கனாட கவறே இன்னும் சுேபமா முடிஞ்சுடும்." 'என்ன இந்த ஆளு லூசு மாதிரி கபசிட்டு இருக்கான். லீவ் நாளில் கூப்பிட்டு இப்படி உயிறர வாங்குைாகன' என்று மனதிற்குள் சபித்துக் பகாண்கட, "பசால்லுங்க சார் நான் என்ன பசய்யனும்". "ரகு, உன்றனறய சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட்ே இருந்து ட்ரான்ஸ்பர் பசய்யப் கபாகைாம்". "என்ன சார்.... திடீர்னு. நான் எதுவும் சரியா கவறே பசய்யறேயா?" "அபதல்ோம் இல்ே ரகு. பசால்ேப் கபானா உன்கனாட அருறமயான உறழப்பு தான் உன்றன இந்த புதிய ப்ராபஜக்ட்டுக்கு பகாண்டு கபாய் இருக்கு. புதிய ப்ராபஜக்ட் சாதாரண ப்ராபஜக்ட் இல்ே. அது உனக்கு ஒரு புதிய அனுபவத்றதக் பகாடுக்கும். நீ மட்டும் தனியா கபாகே. உன் கூட நாலு கபறர அனுப்பி றவக்கப் கபாகைன். அதில் நீ தான் எல்கோருக்கும் சீ னியர்". "நீ புது ப்ராபஜக்ட் மாைின ஒரு மாதம் கழித்து மற்ை மூவரும் உன் கூட கசருவார்கள். ஒரு விஷயம் பசால்ே மைந்துட்கடன். நீ இஸ்கரா எம்ப்ளாயியா தான் பதாடர்ந்து இருப்ப. பவளிகய இருக்கிை யாருக்கும் நீ ப்ராபஜக்ட் மாைின விஷயம் பதரியக் கூடாது. மாசத்தில் மூன்று நாட்கள் நீங்க நாலு கபரும் இஸ்கரா வந்து சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட் பற்ைிய விபரங்கறள பதரிந்து பகாள்ளோம். அப்கபாதான் நீங்க எல்கோரும் பதாடர்ந்து சந்திரயான் ப்பராபஜக்ட்ே கவறே பசய்து வர்ை மாதிரி பதரியும், புரிஞ்சுதா...." "சார். ஏகதா பகாஞ்சம் புரிஞ்சுது. ஆனால் புது ப்ராபஜக்ட் அப்படின்னு பசால்ைீங்ககள... அது என்ன ப்ராபஜக்ட்... அதுக்கு யார் பாஸ். நான் யாருக்கு ரிப்கபார்ட் பண்ணனும்.... ஒகர குழப்பமா இருக்கு சார்.... பகாஞ்சம் பதளிவா பசால்ைீங்களா?" ராமச்சந்திரன் முகத்தில் புன்னறகக் கீ ற்று. "அப்பாடி, ஆறு வருஷத்திே முதல் தடறவயா இந்த ஆள் சிரிக்கிரதப் பார்க்கிகைன். அப்படின்னா... உண்றமகே பபரிய விஷயமாத்தான் இருக்கணும்". "ரகு.... ICBM ககள்விப் பட்டு இருக்கியா... "ககள்விப்பட்டு இருக்ககன் சார் Inter Continental Ballastic Missiles, அதாவது கண்டம் விட்டு கண்டம் தாவும் ஏவுகறணகள். உேக அளவில் நாலு நாடுகள் கிட்ட தான், அதாவது அபமரிக்கா, ரஷ்யா, றசனா மற்றும் இந்தியாவிடம் மட்டும் தான் இந்த பதாழில் நுட்பம் இருக்கு". "அருறமயா பசான்ன ரகு. இந்த நாடுகள் வரிறசயில் நாம கசர்ந்தது அக்னி V ஏவுகறணறய கசாதித்தகபாது தான். கண்டம் விட்டு கண்டம் தாவும் ஏவுகறணகள் எல்ோம் 5,000 கிகோ மீ ட்டர் தூரத்றத தாண்டி இேக்றக தாக்கக் கூடியறவ. மற்ை மூன்று நாடுகளும் 10,000 கிகோ மீ ட்டர் தூரத்றத தாக்கும் ஏவுகறணகள் றவத்து இருக்கின்ைன. நாமும் அந்த நிறேறய அறடய அக்னி VI என்ை ஏவுகறணறய உருவாக்க திட்டமிட்டு இருக்கிகைாம். அது 10,000 கிகோ மீ ட்டர் தூரத்றத தாண்டி இேக்றக தாக்கும். இந்த ஏவுகறணகள் எல்ோகம அணு
ஆயுதத்றத தாங்கி பசல்லும் வேிறம பறடத்தறவ". 'ஒ... இவ்வளவு விஷயங்கள் இருக்கா..'. என்பது கபாே ரகு அசந்து பார்க்க, ரகு இப்கபாது உனக்கு கிறடத்து இருக்கிை வாய்ப்பு ப்ராபஜக்ட் அக்னி VI. இந்த ப்ராபஜக்ட்டில் கவறே பார்க்க ராக்பகட் பதாழில் நுட்பத்தில் கறரகடந்த நாலு இறளஞர்கள் கதறவன்னு எனக்கு பாதுகாப்பு அறமச்சகத்தில் இருந்து நாலு நாறளக்கு முன்னால் பமயில் வந்து இருந்தது. திங்கள் கிழறம, அதாவது நாறள, ப்ராபஜக்ட் றடரக்டர் இங்கக வருவதாக இருந்தது" "திடீர்னு இன்றனக்கு காறேே எனக்கு கபான் வந்தது, ப்ராபஜக்ட் றடரக்டர் படல்ேிே இருந்து கிளம்பி வந்துட்டார்ன்னு. அவருக்கு படல்ேிே பாதுகாப்பு அறமச்சரறவயில் அவசர கூட்டம் இருப்பதால் திரும்ப நாறளக்கு காறேே கபாகணும். உன்றன அவசரமா பாக்கனும்னு பசான்னார்". "அவர் கவறே பார்ப்பது DRDO (Defence Research & Development Organisation). அவர்தான் அடுத்த கசர்மன் அப்படின்னு கபசிக்கிைாங்க." "சார், அவர் எங்கக.....?" "இங்கக தான் பக்கத்தில்.... வந்துடுவார்". கதறவ தட்டும் ஓறச. உள்கள வந்த நபர் ஐந்தறர அடி உயரம். பகாஞ்சம் குண்டான உருவம். முறுக்கிய மீ றச. பகாத்தி எடுக்கும் கண்கள். பமாத்தத்தில் முதல் தடறவ பார்க்கும் யாறரயும் நடுநடுங்க றவக்கும் முரட்டு உருவம். "ஹாய்..." என்று றக அறசத்துக் பகாண்கட வந்த அந்த நபர், "ஹாய் ரகுவர். ீ அ யாம் RP சிங், ருத்ர பிரதாப் சிங்...." என்று பசால்ேியபடி றக பகாடுக்க, தன்றன மைந்து அவறரப் பார்த்துக் பகாண்டு இருந்தான் ரகு. சாம்ராஜ்யம் - 2 உேகபமங்கும் ஓகர பமாழி உள்ளம் கபசும் காதல் பமாழி ஓறசயின்ைிப் கபசும் பமாழி உருவமில்ோ கதவன் பமாழி ..... கடலும் வானும் பிரித்து றவத்தாலும் காதல் கவகம் காற்ைிலும் இல்றே உடல்கள் இரண்டு கவறுபட்டாலும் ஒன்று காதல் அதன் கபர் பதய்வம் ..... ககாடி மனிதர் கபசிய பின்னும் குறைவில்ோமல் வளர்வது காதல் நாடு விட்டு நாடு பசன்ைாலும் கதடிச் பசன்று கசர்வது காதல் .... - கண்ணதாசன் அன்று .... சித்தூர் ககாட்றடக்குள் நுறழய முற்பட்ட முகோயப் பறட, எஞ்சி இருந்த ராஜபுத்திர வரர்களில் ீ எதிர்ப்றப சந்தித்தது. பதாடர்ந்து கபாராடிய வரர்கள் ீ எண்ணிக்றகயில் அதிகம் இருந்த முகோய பறடயின் தாக்குதறே சமாளிக்க முடியாமல் தங்கள் உயிறர தியாகம் பசய்ய, பவற்ைி ககாஷத்கதாடு சித்தூர் ககாட்றடக்குள் நுறழந்த அக்பரின் பறடறய, ராஜபுத்திர பபண்கள் தங்களது கற்றப காப்பாற்ைிக் பகாள்ள குதித்த தீயின் மீ தம் இருந்த சாம்பல் வரகவற்ைது. மயான அறமதி குடிபகாண்ட ககாட்றடயின் அறனத்து இடங்களிலும் மகாராஜா உதய் சிங் மற்றும் அரச குடும்பத்றத கதடித் பார்க்க, யாரும் கண்ணில் படவில்றே.
"ஒ, உதய் சிங், உயிருக்கு பயந்து ஓடி விட்டானா? அவன் மகன் பிரதாப் சிங் வரன் ீ என்று பசால்வது எல்ோம் பவட்டிப் கபச்சுதானா? எங்கக கபானார்கள் இந்த ககாறழகள்" அக்பர் பவைி பகாண்டு சிரிக்க அவகராடு கசர்ந்து தளபதிகளும் சிரித்தனர். "ம்ம். தளபதிககள, மீ தம் இருக்கும் அறனவறரயும் இங்கக அரண்மறன வாசலுக்கு பகாண்டு வாருங்கள்." என்று கட்டறள பிைப்பிக்க, சித்தூர் ககாட்றடறய கசர்ந்த குழந்றதகள், பபண்கள், பபரியவர்கள் உள்ளிட்ட முப்பதாயிரத்துக்கும் கமற்பட்ட பபாதுமக்கள் ககாட்றட வாசேில் பகாண்டு குவிக்கப்பட்டனர். அக்பர் கபச கபச அருகில் இருந்த தளபதி பமாழி பபயர்த்தான். "சித்தூர் நகரத்றத கசர்ந்த உங்க எல்கோருக்கும் கறடசியாக ஒரு வாய்ப்பு. அறனவரும் இஸ்ோம் மதத்துக்கு மாை கவண்டும். மாைினால் எல்கோறரயும் மன்னித்து விட தயாராக இருக்கிகைன். இல்றேபயன்ைால் பின் விறளவு கடுறமயாக இருக்கும்" கூட்டத்துக்குள் முணுமுணுப்பு... கபசி விட்டு அக்பர் அரண்மறனக்கு திரும்பிச் பசன்று ஓய்வு எடுக்க, தளபதிகள் அறனவரும் பபாதுமக்ககளாடு கபச்சுவார்த்றதறய பதாடர்ந்தனர். ராஜபுத்திர இனத்றத கசர்ந்த பபரியவர்கள் சிேர் கூட்டத்தில் கபசி விட்டு மீ ண்டும் திரும்பி வந்து, 'யாரும் மதம் மாைத் தயாராக இல்றே என்றும். அப்படியும் கட்டாயப்படுத்தினால், யாறரயும் உயிகராடு பார்க்க முடியாது' என்றும் பசால்ே, தளபதிகள் நிறேறம குழப்பமானது. அன்று .... (ததாடர்ச்சி) அன்று இரவு அக்பகராடு கபசுவதற்காக தறேறம தளபதி அஸ்ோம்கான் காத்துக் பகாண்டு இருந்தான். "பாதுஷா, சித்தூர் - கமவார் மக்கள் அறனவரும் அதிருப்திகயாடு இருக்கிைார்கள், யாருக்கும் மதம் மாை விருப்பம் இல்றே மன்னர் மன்னா. மதம் மாறுவதற்கு பதில் உயிறர விடத் தயாராக இருப்பதாக கூட்டத்தின் தறேவன், கிழவன் கூைினான்." அக்பர் கண்கள் ககாபத்தால் சிவந்தன. ஏற்கனகவ கபாரில் பவற்ைி பபற்றும் உதய்சிங் குடும்பத்றத உயிகராடு றகதிகளாகப் பிடிக்க முடிவில்றேகய என்ை அவமானம் கவறு. 'கதாற்றுப் கபானாலும் திமிராக கபசும் பபாதுமக்கள்.' "அஸ்ோம்கான். நீ பசால்வது உண்றம தான். அவர்கள் அறனவரும் உயிறரத்தான் விட கவண்டும். இந்த அக்பர் பாதுஷாவுக்கு அடிபணிய மறுக்கும் அறனவருக்கும் இது பாடமாக இருக்க கவண்டும்" "மன்னர் மன்னா, பகாஞ்சம் கயாசித்து பசய்யோகம?". "இதில் கயாசிக்க எதுவும் இல்றே அஸ்ோம்கான். நாறள சூர்ய உதயத்தின் கபாது, மதம் மாை மறுக்கும் யாராக இருந்தாலும் சரி அவர்கறள நமது வாளுக்கு பேி பகாடுக்க கவண்டியதுதான். இது அக்பர் பாதுஷாவின் கட்டறள". அஸ்ோம்கானுக்கு கவறு வழி இல்ோமல் கபானது. அக்பருக்கு மனதில் ஒரு நப்பாறச. கமவார் கபார் வரர்கள் ீ அறனவரும் கபாரில் உயிறர விட்டனர். மீ தம் இருப்பகதா, வயதான பபரியவர்கள், பபண்கள், மற்றும் குழந்றதகள் தான். கட்டாயம் உயிருக்கு பயந்து மதம் மாைி விடுவார்கள் என்று நம்பிக்றககயாடு காத்து இருந்தார். அடுத்த நாள் சூர்ய உதயமாகி இரண்டு நாழிறக கடந்த கபாது அஸ்ோம் கான் அக்பறர சந்திக்க வந்தான். "பாதுஷா, யாரும் மதம் மாை சம்மதிக்கவில்றே . ஆண்கள். பபண்கள், சிைியவர், பபரியவர்
கபதமில்ோமல் எல்கோரும் பிடிவாதமாக இருக்கிைார்கள் மன்னர் மன்னா." "ஒ, அப்படியா. இந்த அடிறமகளுக்கு இந்த அளவு பநஞ்சழுத்தம் இருந்தால், இந்த சாம்ராஜ்யத்தின் பாதுஷாவான எனக்கு எந்த அளவுக்கு பநஞ்சழுத்தம் இருக்கும். அஸ்ோம்கான். ..... யாரும் உயிகராடு இருக்கக் கூடாது." அஸ்ோம்கான் கபச முடியாமல் தறேறய பதாங்க விட்டு பசல்ே, அடுத்த சிே மணி கநரங்கள் சித்தூர் வரோற்ைின் சரித்திரம் மாற்ைி அறமக்கப் பட்டது. நிரபராதிகளான 30,000 கபர் அக்பர் ஆறணறய ஒட்டி பகால்ேப்பட, இந்த பகாடூர பசயறே காண பவட்கிய சூரியன் கமற்கில் இரத்த சிவப்கபாடு மறைந்தான். இந்த பசய்தி ககட்டு மனம் பதைிப் கபான பிரதாப் சிங், தனது தாய் மண்ணின் மீ து வர்ீ சபதமிட்டான். அது என்ன சபதம்.... இன்று ஐகராப்பாவின் நுறழவாயில் என்று அறழக்கப்படும் துருக்கி, பத்தாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் கமோன பழறம வாய்ந்த நாகரிகம் பகாண்ட நாடு. ஆசியாவின் எல்றேயில் இருக்கும் கறடசி நாடு, ஐகராப்பாவின் முதல் நாடு. 99% முஸ்ேிம் மக்கள் பதாறக இருந்த கபாதும், மத சார்பற்ை நாடு. மக்கள் பதாறகயில் 94% கபர் கல்வி அைிவு பபற்ைவர்கள். துருக்கியின் தறேநகரம் அங்காரா, ஐந்து மில்ேியன் மக்கள் பதாறக பகாண்ட நகரம். இஸ்தான்புல் நகரத்துக்கு (பதிமூன்று மில்ேியன் மக்கள் பதாறக) அடுத்தபடியான பபரிய, நாகரிக நகரம். கல்விக்கு தறேறம நிறேயம் என்ை பபருறம பறடத்த நகரம். பனி பபாழியும் இளங்காறே கநரம். அந்த பபருநகரத்தின் பசழிப்பான பகுதியில் இருக்கும் பபரிய மாளிறக கபான்ை வடு. ீ அதன் முதல் மாடி பால்கனியில் இருந்து உடல் முழுக்க ஸ்பவட்டர் அணிந்து மறைத்துக் பகாண்ட கபாதும், முகத்றத மறைக்காமல் இருக்க, தனது றகயில் இருந்த பசல் கபாறன பார்த்துக் பகாண்டு இருந்தாள் றேோ. மூன்று நாட்கள் மும்றபயில் இருந்து விட்டு கநற்று தான் தனது ஊருக்கு திரும்பி வந்து இருந்தாள். கநற்று மாறே முதகே அந்த இந்திய இறளஞனிடம் கபசோமா கவண்டாமா என்ை குழப்பத்தில் இருந்தாள். 'ஆனால் என்னகவா பதரியவில்றே. அந்த இறளஞனின் அப்பாவித்தனமான கபச்சு, அதீத புத்திசாேித்தனம், சிைிய வயதில் பபரிய பதவியில் அமர காரணமாயிருக்கும் கடும் உறழப்பு, கள்ளம் கபடம் இல்ோத சிரிப்பு எல்ோம் பிடித்துப் கபானது. காேம் காேமாக பழகியது கபான்ை உணர்வு'. 'அவறன கபானில் கூப்பிட்டால் என்றன சரியாகப் புரிந்து பகாள்வானா? இல்றே, நான் ஒரு கமாசமான பபண் என்று தவைாக நிறனத்து விட்டால்... ச்கச ச்கச... கட்டாயம் நிறனக்க மாட்டான்'. தன்றனத் தாகன மனதிற்குள் கதற்ைிக் பகாண்டாள். 'சரி கூப்பிட்டு பார்க்கோம். அவனது சந்திராயன் ப்ராபஜக்ட் பற்ைி கபச கவண்டும் என்று பசால்ேி அறழக்கோம். அவன் பதில் பசால்வறதப் பபாறுத்து பதாடர்ந்து கபசுவதா இல்றேயா என்று முடிவு பசய்யோம்...' இப்படிபயல்ோம் கயாசித்துக் பகாண்ட றேோ, கபானில் ரகுவர்ீ பசல் நம்பறர ஒற்ைி எடுத்தாள். தனது கபானில் +90 ********* என்ை கபான் நம்பர் டிஸ்ப்களயில் பதரிய இது எந்த நாட்டு நம்பர் என்று குழம்பிக் பகாண்கட கபாறன எடுத்தான். பபண் குரறே ககட்டு குழம்பிப் கபானான். "ஹகோ ரகு....நான் தான் றேோ... நாம பரண்டு கபரும் ப்றளட்ே சந்திச்கசாகம ஞாபகம் இருக்கா?"
சிே நாட்களுக்கு முன்னாள் சந்தித்த றேோ தனக்கு கபான் பசய்வாள் என்று ரகு எதிர் பார்க்கவில்றே. அந்த இன்ப அதிர்ச்சியில் வாயறடத்து கபானான். "ஹகோ... ஹகோ...." பதில் வராமல் கபான றேோ குழப்பத்கதாடு அறழக்க, ரகு கனவுேகத்தில் இருந்து மீ ண்டு, "ஹகோ... ஹகோ.... றேோ நான்தான் ரகு...சாரி நீங்க கூப்பிட்டறத என்னாே நம்ப முடியறே. எப்படி இருக்கீ ங்க றேோ.? எப்கபா உங்க ஊருக்கு கபாய் கசர்ந்தீங்க.? முதல்ே ஒரு உண்றமய பசால்லுங்க நீங்கதாகன கபசுைது..." றேோ அடக்க முடியாமல் சிரிக்க, அதற்குள் ரகுறவ அறழக்கும் குரல். "றேோ... நான் ஆபீஸ்ே இருக்ககன். இப்கபா அங்கக றடம் என்ன....?" "காறே ஆைறர மணி ரகு". "ஓகக அப்படின்னா உங்கறள இந்திய கநரப்படி இரவு பத்து மணிக்கு கமே கூப்பிடோமா?" "ஓகக ரகு. கூப்புடுங்க. நான் பவயிட் பண்ணுகைன்" றேோ கபாறன றவத்த பின்னும், அவள் குரேின் இனிறம, அவளின் சுகந்த வாசறன அவறன சுற்ைிக் பகாண்கட இருந்தது. கபாறன றவத்து விட்டு, திரும்பி பார்க்க, அவனுக்காக காத்துக் பகாண்டு இருந்தது, அனிஷா சங்கமித்ரா. "ரகு உன்றன ராம் சார் கூப்பிடுைார்". "இகதா வகரன் அனிஷா". அவசரமாக ராம் அறைக்குள் நுறழந்து குட்மார்னிங் பசால்ே, தறே நிமிர்ந்து பார்த்த ராமச்சந்திரன், "வா ரகு, அன்றனக்கு ப்ராபஜக்ட் அக்னி VI பற்ைி உன்கிட்ட ருத்ர பிரதாப் சிங் கபசினது ஞாபகம் இருக்கா.?" "நல்ோ ஞாபகம் இருக்கு சார்". ரகு மனதில் அன்று நடந்த சம்பவங்கள் ஓடத் பதாடங்கின ருத்ர பிரதாப் சிங்றக பார்த்தவுடகன தன்றன அைியாமல் எழுந்து நின்ை ரகுறவப் பார்த்து புன்னறக பசய்தபடி றககுலுக்கிய அவர் றககள் இரும்பு கபாே உறுதியாக இருக்க, அசந்து கபானான். "என்ன ரகு அப்படி பார்க்குை. சார் ராணுவத்தில் இருந்து தானாககவ ரிறடயர் ஆய்ட்டு, DRDO வந்துட்டார். பத்து வருஷத்தில் அவர் ஒரு ப்ராபஜக்ட்றட தனியாக நடத்தும் அளவுக்கு முன்கனைி இருக்கார். இன்னும் பகாஞ்சம் நாள்ே அவர் DRDO கசர்மனா உயர்ந்தாலும் ஆச்சர்யப் படுவதற்கு இல்ே." "நீங்க பராம்ப புகழ்ைீங்க ராம். ரகு, நாம உட்கார்ந்து கபசோம்" பசால்ேி விட்டு அருகில் இருந்த கசரில் அமர்ந்தார் RP சிங். "ரகு இஸ்கரா மற்றும் DRDO பரண்டுக்கும் நிறைய பதாடர்பு இருக்குன்னு உங்களுக்கு பதரிஞ்சு இருக்கும்னு நிறனக்கிகைன். நமது முன்னாள் ஜனாதிபதி டாக்டர் அப்துல் கோம் கூட இந்த மாதிரி பரண்டு டிபார்பமன்ட்ேயும் கவறே பார்த்து இருக்கார்". "ஆமாம் சார் நீங்க பசால்ைது உண்றமதான். ரகு இது உனக்கு நல்ே வாய்ப்பு, உன்கனாட கசர்ந்து கவறே பார்க்க இன்னும் நாலு கபறர கதர்ந்பதடுக்கணும். நீ அவங்ககளாட கபசிட்டு அதுக்கு பிைகு ருத்ர பிரதாப் சார் கிட்ட கன்பார்ம் பசய்துடு", என்று ராமச்சந்திரன் கபசியறதக் ககட்டு தறேயாட்டினான் ரகு. "கதங்க்ஸ் ராம். நான் ரகு கூட பகாஞ்சம் தனியா கபசணும்", என்று ருத்ர பிரதாப் பசால்ே, ராம் புரிந்து பகாண்டு "ஓகக, நான் கிளம்புகைன். ரகு நீ கபசி முடிச்சவுடகன பசவப்பா கிட்ட பசால்ேி அவர ஏர்கபார்ட்ே ட்ராப் பசய்துடு. நான் அவன் கிட்ட ஏற்கனகவ கபசி இருக்ககன்".
"ஓகக ருத்ர பிரதாப், நான் கிளம்புகைன். றப...". ராம் கிளம்ப விறட பகாடுத்த ருத்ர பிரதாப், ரகுவிடம் கபச ஆரம்பித்தார். ஒரு மணி கநரத்துக்கும் கமல் பதாடர்ந்த அந்த கபச்சில், ரகுவுக்கு நிறைய விஷயங்கள் புரியத் பதாடங்கின. 'இந்த ப்ராபஜக்ட் பவற்ைி அறடவது இந்தியாவுக்கு மானப் பிரச்றன என்றும், ரகுகவாடு கசர்ந்து கவறே பசய்யும் நாலு கபறரயும் அடுத்த முறை வரும்கபாது சந்திப்பதாக'வும் பசான்ன ருத்ர பிரதாப், 'இந்த கவறே ராமச்சந்திரன் தவிர யாருக்கும் பதரிய கவண்டாம்' என்று எச்சரிக்றக பசய்தார். "நான் அடுத்த வாரம் வருகிகைன் ரகு, அதற்குள் நாலு கபறர பசேக்ட் பண்ணி றவ. உன்கனாட பாஸ் ராம் பசால்ை ஆறள எல்ோம் பசேக்ட் பண்ணிடாத. உனக்கு பிடிக்கணும், கநரம் பார்க்காம கவறே பசய்யனும், இந்த கவறேயில் ஆபத்தும் இருக்கு. நான் பசான்னது புரிஞ்சுதா?" "புரியுது சார். நான் பசேக்ட் பண்ணிட்டு பசால்கைன். நீங்க அடுத்த வாரம் கட்டாயம் வாங்க. கபசோம்." மணி எட்றட பநருங்க, வா ரகு, "நாம பரண்டு கபருகம ஏர்கபார்ட் கபாகோம். கபாை வழியில் உன்கனாட நிறைய கபச கவண்டி இருக்கு". பசவப்பா வண்டிறய ஒட்டி பகாண்டு பசல்ே, பின் சீ ட்டில் ருத்ர பிரதாப் ரகுகவாடு அவரது ப்ராபஜக்ட் பற்ைி கபசிக் பகாண்டு வந்தார். "ரகு, ஒரு முக்கியமான விஷயம். நீ இங்கக கவறே பார்ப்பது உன்கனாட அப்பா, அம்மாவுக்கு கூட பதரியக் கூடாது". "சரி சார். புரிஞ்சுது சார் என்றனப் பற்ைி எல்ோ விஷயமும் பசால்ேிட்கடன். உங்கறளப் பற்ைி நீங்க ஒண்ணுகம பசால்ேறேகய". "ஹா ஹா ஹா. ரகு, எனக்கு உன்றன பராம்ப பிடிச்சு கபாச்சுப்பா. ஏன்னு பசால்ேத் பதரியறே. பபாதுவா நான் யார் கிட்டயும் என்றனப் பற்ைி பகிர்ந்து பகாள்ள மாட்கடன். ஆனால் உன்கிட்ட பகிர்ந்து பகாள்ளனும்னு ஆறசயா இருக்கு". "நான் பிைந்தது உதய்பூர். எங்ககளாட பரம்பறர கமவார் ராஜ பரம்பறர. எனக்கு சின்ன வயசிே இருந்து ராணுவத்தில் கவறே பசய்ய கவண்டும் என்ை ஆறச. இருவது வயதில் கசர்ந்த நான், முப்பத்தி ஐந்து வயதில் பவளிகய வரும்கபாது பிரிககடியர் ராங்கில் இருந்கதன். ராணுவத்தில் கவறே பார்க்கும் கபாகத ஆர்மி காகேஜ்ே எஞ்சினியரிங் படித்கதன். அந்த படிப்பு தான் எனக்கு இப்கபா பராம்ப உதவியா இருக்கு. எனக்கு இப்கபா வயது நாற்பது ஐந்து. என்கனாட குடும்பம் உதய்பூர்ே இருக்காங்க. எனக்கு இருப்பது ஒகர பபண். அவ படிப்பது பமடிக்கல் முதல் வருடம்". "அப்படியா" என்று வாய் பிளந்து ககட்டுக் பகாண்டு இருந்தான் ரகு. அதற்குள் கார் பபங்களூர் ஏர்கபார்ட் வந்து கசர, "சரி ரகு நாம பார்க்கோம்" என்று விறட பபை, "தாங்க் யு சார்" என்று றக குலுக்கினான். அடுத்த நாள் ஆபீஸில் அவகனாடு கவறே பார்க்கும் அனிஷா சங்கமித்ரா, பிஜு கமனன், ராகுல் வாசுகதவ், பூர்ணம் சந்திர பரட்டி இவர்கள் நால்வறரயும் கதர்ந்பதடுத்து, அவர்களது பகயா-கடட்டா மற்றும் கபாட்கடாறவ பமயிேில் ருத்ர பிரதாப்புக்கு அனுப்பி றவக்க, ராமுக்கு மனதில் தன்றன மதிக்காமல் ரகு பசய்வது ககாவத்றத வரவறழத்தாலும், அரசாங்க காரியம் என்பதால் பபாறுத்துக் பகாண்டார். "கஹய் ரகு, என்ன பதில் பசால்ோம நிக்கிை" என்று ராமச்சந்திரன் குரறே உயர்த்த இந்த உேகத்துக்கு வந்தான். "ஆமாம் சார், ருத்ர பிரதாப் சார் இன்றனக்கு கபான் பண்ணுகைன்னு பசால்ேி இருந்தார்." "ஆமாம் ரகு... அந்த விஷயமா தான் கூப்பிட்கடன். இப்கபாதான் என் றேன்ே வந்தாரு.
நாறளக்கு காறேே படல்ேிே இருந்து வரார். உங்க அஞ்சு கபறரயும், அதுதான் உன்கனாட நான்கு நண்பர்கறளயும் கசர்த்து தான் பசால்கைன், நாறளக்கு காறேே ஒன்பது மணிக்கு ஆபீஸ் வர பசால்ேிட்டார். அவர் ஒன்பதறரக்கு வந்துடுவார். எக்காரணத்றத முன்னிட்டும் கேட்டா வராதீங்க. அவர் மிேிடரி கமன், கேட் பசய்தா பிடிக்காது. சரியா?" "ஓகக சார். நான் பார்த்துக்கிகைன்." "ரகு, நீ மூணாவது மாடி கான்பரன்ஸ் ரூறம உபகயாகித்து பகாள்ளோம். ஓககவா?" "ஓகக சார்". சந்கதாசத்கதாடு பவளிகய வந்தான் ரகு. அவனுக்காக காத்து இருந்த அனிஷா, ராகுல், பிஜு, சந்தர் அவறன சூழ்ந்து பகாண்டு 'என்ன ஆச்சு ரகு' என்று உலுக்க ஆரம்பித்தனர். நால்வரும் காம்பஸ் இண்டர்வியு மூேம் அண்ணா யுனிவர்சிட்டி யில் இருந்து கதர்ந்பதடுக்கப் பட்டவர்கள். எல்கோருகம ஏகரா ஸ்கபஸ் எஞ்சினியரிங் படித்த மாணவர்கள். எல்கோருக்கும் சீ னியர் என்பதால் ரகுவர்ீ மீ து மதிப்பு உண்டு. ஆனால் ரகுகவா மனதிற்குள் மதிப்பு இருந்தால் கபாதும், நாம எல்கோரும் நண்பர்கள்தான் என்று பசால்ே, அறனவருக்கும் ரகுறவ பிடித்துப் கபானது. அது மட்டுமல்ே, எல்கோரும் ரகுறவ விட இரண்டு- மூன்று வயது சின்னவர்கள் அவ்வளவுதான். அதனால் தன்றன சார் என்று கூப்பிடாமல், பபயர் பசால்ேிக் கூப்பிடச் பசால்ேி அன்பு உத்தரவிட்டான் ரகு. அடுத்த நாளுக்கு கதறவயான தகவல்கள் எல்ோவற்றையும் கசகரித்து விட்டு காமன் கபால்டரில் கபாட்டு விட்டு பத்து மணிக்கு கிளம்பி, தனது ரூமுக்கு வந்து விட்டான். பிரிட்ஜில் இருந்த இட்ேி மாறவ எடுத்து இட்ேி தட்டில் ஊற்ைி றவத்து விட்டு, தனது கபாறன எடுத்துக் பகாண்டு பால்கனி பசன்று றேோ நம்பறர அறழத்தான். றேோ நம்பர் பதாடர்ந்து பிஸியாக இருக்க, பகாஞ்சம் கநரம் கழித்து கூப்பிடோம் என்று கபாறன றவத்து விட்டு, விசில் பகாடுத்த இட்ேிறய ப்பரஸ்டீஜ் இண்டக்க்ஷன் ஸ்டவ்வில் இருந்து இைக்கி, இட்ேிறய எடுத்து ப்களட்டில் றவத்து, வட்டில் ீ பகாண்டு வந்த இட்ேி பபாடிறய கபாட்டு நல்பேண்பணய் ஊற்ைிக் பகாண்டு, இட்ேிறய விள்ளோய் பிய்த்து வாயில் கபாட்டுக் பகாண்டு கபாறனகய பாவமாய் பார்த்துக் பகாண்டு இருந்தான். நாோவது இட்ேிறய முடித்து கறடசியாய் ஐந்தாம் இட்ேிறய எடுக்க, கபான் அடித்தது. றேோ நம்பராகத் தான் இருக்கும் என்று எண்ணிக் பகாண்கட இட்ேிறய வாயில் திணித்துக் பகாண்டு, கபாறன எடுத்து காதில் றவத்து "ஹகோ" என்று பசால்ே, அடுத்த முறனயில் ககாமளா. "ரகு... நான்தாண்டா அம்மா கபசுகைன்...." பதில் வராமல்.... ரகு வாயில் இட்ேி இருந்ததால் "குக் குக்" என்று கத்தியபடி, இட்ேிறய விழுங்க முயற்சிக்க, பதில் வராமல் பவறும் சத்தம் வந்ததால் மிரண்டு கபான ககாமளா, "கடய் ரகு.... என்னடா ஆச்சு?...." "ஒரு வழியாக முழுங்கி விட்டு.... அம்மா இப்கபா எதுக்கு கத்துை.... என்ன ஆச்சு?" "ஏண்டா.... நீதாகன கபாறன எடுத்துட்டு கபசாம ககாழி மாதிரி கத்துன... என்னடா ஆச்சு... " "அம்மா... நான் இட்ேி சாப்பிட்டு இருந்கதன். அதுக்குள்ள நீ கூப்பிட்ட.... என்னம்மா... பசால்லு..." "கண்ணா.... இந்த வாரம் ஞாயிற்று கிழறம வட்டுக்கு ீ வந்துடு... உன்கனாட மன்னி உனக்கு ஒரு பபாண்ணு பார்த்து இருக்கா...." "அம்மா... எதுக்கு அம்மா... பகாஞ்சம் தள்ளிப் கபாடும்மா... இப்கபா புது ப்ராபஜக்ட் வந்துருக்கு... பகாஞ்சம் நாள் கழிச்சு பார்த்துக்கோம்..." "இல்ேடா... உன் மன்னிக்கு நல்ோ பதரிஞ்ச பபாண்ணு. அவகளாட பிபரண்கடாட தங்றக. நீ
வரறேனா ககாவிச்சுக்குவா....வந்து பார்த்துட்டு கபாய்டு.... நாம அப்புைம் கபான் பண்ணி பசால்ேிக்கோம்...." "சரிம்மா.." எரிச்சகோடு பசால்ேிக் பகாண்டு "அம்மா நாறளக்கு கபசோம். எனக்கு தூக்கம் வருது." "சரிடா கண்ணு... நீ தூங்கு.... நாறளக்கு கபசிக்கோம்..." கபாறன ககாமளா றவத்து விட, றேோ கபானுக்கு காத்து இருந்த ரகு, பதிகனாரு மணி வறர கபான் வராமல் கபாககவ, கபாறன தறேயறணக்கு அடியில் றவத்து விட்டு படுக்றகயில் படுத்துக் பகாண்டான். தூக்கம் அவன் கண்கறள தழுவியது. நள்ளிரவு 12, திடுக்பகன்று விழித்தான் ரகு. கிர்பரன்ை சத்தம் ககட்க, தறேயறணக்கு அடியில் இருந்து கபாறன எடுத்துப் பார்க்க, அந்த கபான் நம்பர்... துருக்கியில் இருந்து..... கபாறன எடுத்து "ஹகோ, நான்தான் ரகு...." "சாரி ரகு.... நீங்க கபான் பசய்தகபாது அப்பாகிட்ட இன்பனாரு றேன்ே கபசிட்டு இருந்கதன். அதனாே தான் உடகன உங்க காறே எடுக்க முடியறே. இந்த கநரம் இந்தியாவில் நள்ளிரவு கநரம்னு பதரியும். ஆனால் எனக்கு கவை வழி இல்ே, கபசோமா... இல்றே நாறளக்கு காறேே...." "கநா ப்கராப்ளம் றேோ. நீங்க கபசோம். நான் தான் நீங்க கூப்பிட மாட்டீங்கன்னு முடிவு பசய்துட்டு படுத்துட்கடன்". "மறுபடியும் உங்ககிட்ட மன்னிப்பு ககட்டுக்கிகைன் ரகு... அன்றனக்கு விண்பவளி பற்ைி நீங்க பசான்ன தகவல்கள் பராம்ப சுவாரஸ்யமா இருந்தது. நீங்க பசான்ன மாதிரி பூமி சூர்யனில் இருந்து பிரிந்து வந்து இருக்கோம் என்ைால், ஏன் சூரியன் கவறு மாதிரியாக இருக்கிைது, பூமி கவறு மாதிரியாக இருக்கிைது." 'அபதல்ோம் கவை மாதிரி இருக்கட்டும். நீ மட்டும் எப்படி வானில் இருந்து குதித்த கதவறத கபாே, மற்ை பபாண்ணுங்க மாதிரி இல்ோம கவறு மாதிரி இருக்க', என்று மனதில் நிறனத்துக் பகாண்கட, "அதுக்கு காரணம் நான் பசால்கைன் றேோ" என்று விளக்கத் பதாடங்கினான். பிக் பாங் தியரி பற்ைி சந்கதகங்கள் ககட்ட றேோவுக்கு தனக்கு பதரிந்த பே தகவல்கறள பசான்ன ரகு கமல், றேோவுக்கு மதிப்பு கூடிப் கபானது. கநரகமா இரவு ஒரு மணிறய தாண்ட, "ஓகக ரகு நீங்க தூங்குங்க. நான் பிைகு கூப்பிடுகைன்". "றேோ, உங்கறளப் பற்ைி ஒண்ணுகம பசால்ேறேகய. ப்ள ீஸ் ப்ள ீஸ் பசால்லுங்க." றேோ பதில் பசால்ோமல் சிரித்தபடி, "அது எப்படி ரகு, ஒரு பபாண்ணு ஒரு தடறவ மட்டுகம சந்தித்த ஆணிடம் தன்றனப் பற்ைிய தகவல்கறள பகிர்ந்து பகாள்ளுவாள் என்று நீங்க எதிர்பார்க்கோம்". "ஏன் நான் உங்கறளப் பார்த்த உடகன என்றனப் பற்ைி எல்ோத்றதயும் பசால்ேறேயா?" "அய்கயா ரகு... அது கவை இது கவை... நான் பசால்கைன்.. பசால்ை கநரம் வரும்கபாது பசால்கைன்". "அட்லீஸ்ட் உங்க வயசு என்னன்னு பசால்லுங்க றேோ..." "ரகு... உங்கறள விட எனக்கு ஆறு வயசு குறைவு. கபாதுமா?" சிரித்துக் பகாண்கட, "குட் றநட். ரகு ஒரு முக்கியமான விஷயம். இனி எக்காரணத்றத முன்னிட்டும் நீங்க என்றன கூப்பிட கவண்டாம். நாகன கூப்பிடுகைன்". "ஏன் றேோ... நான் கூப்பிட்டா உங்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சறனயா?" "என்றன விட உங்களுக்கு தான் பிரச்றன ஜாஸ்தி ரகு.... ஏன்னா... என் அப்பாவுக்கு இந்தியர்கறள... குைிப்பாக இந்துக்கறள பிடிக்காது....." கபாறன றவத்து விட, ரகு குழம்பிப் கபானான். 'துருக்கிே இருக்குை றேோ அப்பாவுக்கு எதுக்கு இந்தியர்கள் கமே ககாபம்.... சரி
அடுத்த தடவ கபசும்கபாது ககட்டுக் பகாள்ளோம்', என்று முடிவு பசய்து விட்டு, தூக்கம் கண்கறள சுழற்ை,கபார்றவறய கபார்த்திக் பகாண்டு கண்கறள மூடினான். அடுத்த நாள் காறே எட்டு மணிக்கு எழுந்த ரகு, கநரமாகி விட்டறத உணர்ந்து, பிரிட்ஜில் இருந்த பிரட் எடுத்து கடாஸ்ட் பசய்து விட்டு, இரண்டு முட்றடகறள உறடத்து ஆம்பேட் கபாட்டு சாப்பிட்டு, ஒன்பது மணிக்கு கிளம்பினான். தனது றபக்கில் விறரந்து, ஒன்பதறர மணிக்கு மூன்ைாவது மாடி கான்பரன்ஸ் ரூம் வந்து கசர, ஏற்கனகவ வந்து காத்து இருந்த அவனது குழு நண்பர்களுக்கு "ஹாய்" பசால்ேி விட்டு, தனது சீ ட்டில் அமர்ந்து விட்டு அருகில் இருந்த அனிஷாவிடம், "என்ன ஆச்சு, புது பாஸ் வந்துட்டாரா?" "வர்ை கநரம்தான் ரகு. பில்டிங்குள்ள வந்துட்டார்னு எனக்கு பதரியும். பசவப்பா தான் பசான்னான். இப்கபா பாஸ் ராமச்சந்திரன் ககபின்ே இருப்பார்னு நிறனக்கிகைன்." கதறவ திைக்கும் ஓறச, உள்கள நுறழந்தது ருத்ர பிரதாப் சிங். ககாட், சூட்டில் இருந்த அவறரக் கண்ட ஐவரும் எழுந்து குட் மார்னிங் சார் பசால்ே, உட்கார பசால்ேி விட்டு கான்பரன்ஸ் ரூமின் பவாயிட் கபார்டு அருகில் பசன்று நின்று, " ஹாய் ரகு மற்றும் நண்பர்ககள, முதேில் என்றன அைிமுகம் பசய்து பகாள்கிகைன். அப்புைம் நீங்க எல்கோரும் ஒவ்பவாருத்தரா உங்கறள அைிமுகப்படுத்திக்கங்க. அது முடிஞ்ச உடகன உங்க கிட்ட ப்ராபஜக்ட் பற்ைி கபசணும். அதுக்கு பிைகு உங்க எல்கோகராட பங்கு என்ன என்பறதப் பற்ைியும் நான் பசால்கைன்". "முதேில் என்றன ஆறுமுகம் பசய்து பகாள்கிகைன். என்கனாட பபயர், ருத்ர பிரதாப் சிங். வயது 45, ப்ராபஜக்ட் றடரக்டர், அக்னி VI. நான் DRDO கசர்ந்து பத்து வருஷமாகிைது. இதுக்கு முன்னாே ராணுவத்தில் இருந்கதன். அங்கக இருந்து ரிறடயர் ஆகும்கபாது நான் பிரிககடியர் கரங்க்ே இருந்கதன்". "உங்கறள பற்ைி பசால்லுங்க". "ரகு உன்றனப் பற்ைி எனக்கு பதரியும். கசா, மற்ை நாலு கபரும் உங்கறளப் பற்ைி பசால்ேோம்". பிஜு கமனன் எழுந்து நின்று "சார் என்கனாட பபயர் பிஜு கமனன்". ஒரு நிமிஷம் இறட மைித்த ருத்ர பிரதாப் சிங், "நீங்க எல்கோரும் என்றனப் பபயர் பசால்ேி கூப்பிடோம். என்றன பிரதாப்ன்னு கூப்பிடீங்கன்னா சந்கதாசப்படுகவன். பிஜு நீங்க பதாடரோம்". "ஓகக...". பிஜு பதாடர்ந்தான். "பிரதாப்.... நான் பிைந்து வளர்ந்தது, ககாட்டயம், ககரளா. வயது 25. அப்பா ரிறடயர்ட் கபாேிஸ் ஆபீசர். அம்மா இல்ேத்தரசி. நாங்க நாலு கபருகம ரகுகவாட காகேஜ் ஜூனியர்ஸ்". அடுத்து அனிஷா. "ஹாய்.... என்கனாட பபயர் அனிஷா சங்கமித்ரா, வயது 25. பிைந்தது, வளர்ந்தது எல்ோகம மும்றப. அப்பா பிசினஸ் கமன். அம்மா இல்ேத்தரசி". "ஹாய் பிரதாப்.... என்கனாட பபயர் ராகுல் வாசுகதவ், வயது 26. பிைந்து, வளர்ந்தது வாரணாசி, உத்தர பிரகதசம். அம்மா டாக்டர். அப்பா சின்ன வயசிே இைந்துட்டார்". "ஹாய்... நான் பூர்ணம் சந்திர பரட்டி, வயது 27, நண்பர்கள் எல்கோரும் சந்தர் அப்படின்னு கூப்பிடுவாங்க. பிைந்தது விசாகப்பட்டினம். அப்பா றவசாக் ஸ்டீல் பிளான்ட்ே பஜனரல் கமகனஜர். அம்மா ஸ்கூல் டீச்சர்". "ஓகக நண்பர்ககள. உங்க கிட்ட நான் ஒரு ககள்வி ககட்கணும். நமது நாட்டு பாதுகாப்புக்கு எந்த நாட்டில் இருந்து அதிக பட்ச அச்சுறுத்தல் இருக்கு பதரியுமா?"
"பிரதாப்.... பாகிஸ்தான்.?" "இல்றே ரகு, அந்த நாடு றசனா. ஆசிய கண்டத்தில் தன்றன ஒரு பபரியவனாக காட்டிக் பகாள்ள விரும்பும் றசனா, பாகிஸ்தான் மற்றும் இேங்றகயில் தனது கால் தடத்றத பதித்து விட்டது. றசனா ஏற்கனகவ நம்கமாடு கபார் பசய்து அருணாச்சே பிரகதசத்தின் ஒரு பகுதிறய பிடிங்கிக் பகாண்டது. நம்றம விட ராணுவத்திலும், கபார்க்கருவிகளிலும் அதிக வல்ேறம பறடத்த றசனாவிடம் இருந்து நமது இறையாண்றமறய காப்பாற்ை முடிவு பசய்து 1980 களில் அப்கபாறதய பிரதம மந்திரியாக இருந்த இந்திரா காந்தி, பாதுகாப்பு மந்திரி பவங்கட்ராமன், பாதுகாப்பு அறமச்சரறவயின் ஆகோசகர் அருணாசேம் தறேறமயில் புதிய ஏவுகறண திட்டத்றத பதாடங்க முடிவு பசய்தனர்." தனது ோப் டாப்றப கசானி LED படேிவிஷகனாடு கபனக்ட் பசய்து விட்டு, பவர் பாயிண்ட்றட திைந்து விளக்கத் பதாடங்கினார். "அப்கபாது தான் இஸ்கராவில் கவறே பார்த்து வந்த டாக்டர் அப்துல் கோம், இந்த ஏவுகறண திட்டத்றத நடத்த DRDO துறைக்கு மாற்ைப்பட்டார். இந்தத் திட்டத்துக்கு கூட்டறமப்புக் கட்டறள ஏவுகறண விருத்தித் திட்டம் [Integrated Guided Missile Development Program (IGMDP)] என்று பபயரிடப்பட்டது. பமாத்தம் நாலு வறகயான ஏவுகறணகள் உற்பத்தி பசய்ய முடிவு பசய்யப்பட்டது. அறவ. 1. குறுகிய பதாறேவு தறர விட்டு தறர தாக்கும் ஏவுகறண (ப்ரித்வி) 2. குறுகிய பதாறேவு தறர விட்டு வானம் தாக்கும் ஏவுகறண (திரிசூல்) 3. மத்திய பதாறேவு தறர விட்டு வானம் தாக்கும் ஏவுகறண (ஆகாஷ்) 4. மூன்ைாவது தறே முறை கனரக எதிர்ப்பு ஏவுகறண (நாக்) பிற்காேத்தில் கண்டம் விட்டு கண்டம் தாக்கும் ஏவுகறணகளும் இந்தத் திட்டத்கதாடு கசர்க்கப்பட்டு அதற்கு அக்னி என்ை பபயரும் சூட்டப்பட்டது. 1988-ல் ப்ரித்வி ஏவுகறணயும் 1989-ல் அக்னி ஏவுகறணயும் தயாரித்த இந்தியா மீ து கனடா, பிரான்ஸ், பஜர்மனி, இத்தாேி, ஜப்பான், அபமரிக்கா, இங்கிோந்து நாடுகள் அடங்கிய ஏவுகறண பதாழில்நுட்ப கட்டுப்பாட்டு ஆட்சிமுறை ( Missile Technology Control Regime) என்ை குழுவின் கட்டுப்பாட்டு விதிமுறைகள் பாய்ந்தது. இந்த நாடுகள் இந்தியாவுக்கு ஏவுகறண பதாழில் நுட்பம் சம்மந்தப்பட்ட எந்த விஷயமும் பகாடுக்க கூடாது என்று உறுப்பு நாடுகளுக்கு கட்டறளயிட்டது. இதனால் நமது ஏவுகறண திட்டங்கள் தாமதமாவறத உணர்ந்த அப்துல் கோம் தறேறமயில் கூடிய அணி, இந்தியாவிகே ஏவுகறண தயாரிக்க கதறவயான மூேப் பபாருள்கள், பதாழில் நுட்பம் அறனத்றதயும் பதாடர, DRDO மற்றும் அரசு நிறுவனங்கள் மூேம் கவறேறய பதாடர்ந்தன. இந்த தறடயால் இந்தியா ஏவுகறண உற்பத்திறய தாமதப்படுத்த முடிந்தகத தவிர, தவிர்க்க முடியவில்றே." "1990-களில் நமது ஏவுகறண திட்டம் பபருமளவில் முன்கனற்ைம் பபற்று ராணுவத்தில் இந்த ஏவுகறணகள் கசர்க்கப்பட்டன. நமது நாட்டு பாதுகாப்புக்கு பாகிஸ்தான் அச்சுறுத்தறே விட றசனா அச்சுறுத்தகே பபரியது என்பறத உணர்ந்த பாதுகாப்பு அறமச்சகம், ஐந்தாவது ஏவுகறண திட்டமான கண்டம் விட்டு கண்டம் தாவும் ஏவுகறணக்கு ஒப்புதல் பகாடுத்தது. இதற்கு அக்னி என்று பபயர் சூட்டப்பட்டது. முதேில் 1500 கிகோ மீ ட்டர் தூரம் பசன்று தாக்கக் கூடிய அக்னி 1, கமலும் பே ஆராய்சிகள் மூேம் கமம்படுத்தப்பட, 2500 கிகோ மீ ட்டர் தூரம் தாக்கக் கூடிய அக்னி 2 என உருவாக்கப்பட்டது. " "இப்கபாது கறடசியாக உருவாக்கப்பட்ட அக்னி V ஏவுகறண 5000 கிகோமீ ட்டர் வறர தாக்கக் கூடிய வேிறம பறடத்தது. உேக அளவில் கண்டம் விட்டு கண்டம் தாக்கும் இந்த ஏவுகறணப் பபற்ை ஐந்து நாடுகள், அபமரிக்கா, ரஷ்யா, பிரான்ஸ், றசனா மற்றும் இந்தியா."
"நம்மால் 5,000 கிகோ மீ ட்டர் தூரம் தாக்க முடிந்தாலும் றசனாவின் ஆபத்து முழுதும் நீங்கவில்றே. றசனாவின் சிே பகுதிகள் 5,000 கிகோ மீ ட்டர் தூரம் தாண்டி இருப்பதால், புதிய ப்ராபஜக்ட் பதாடங்கி இருக்கிகைாம். அதன் பபயர் சூர்யா. இந்த ப்ராபஜக்ட்டின் மூேம் நாம் 10,000 கிகோமீ ட்டர் வறர தாக்க முடியும். இந்த ஏவுகறண பபயர் அக்னி VI. இறத தடுத்து நிறுத்த உேக நாடுகள் நிறைய முயற்சி பசய்து வருவதால், இந்த சூர்யா ப்ராபஜக்ட் ரத்து பசய்யப்பட்டதாக இந்திய அரசாங்கம் உேகுக்கு அைிவித்தது". "அறதகய மறைமுகமாக என்றன பதாடர பசால்ேி இருக்கிைார்கள். நமது ப்ராபஜக்ட்டின் புதிய பபயர், ேட்சியா". "இந்த ப்ராபஜக்ட் விபரங்கள் நமது சிேறர தவிர யாருக்கும் பதரியாது. பதரியவும் கூடாது. உங்ககளாட வட்டில் ீ இருப்பவர்களுக்கு கூட நீங்க சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட்டில் இருப்பது கபாேகவ காட்டிக் பகாள்கவாம். நீங்க எல்கோரும் இங்கக இருந்து கவறேறய பதாடரோம். ரகுவர்ீ மட்டும் அடிக்கடி படல்ேி வந்து என்கனாடு மீ ட்டிங்ே கேந்து பகாள்ள கவண்டும்." "என்ன நான் பசால்ைது உங்களுக்கு புரிகிைதா? கவை ஏதாவது விளக்கம் கவணும்னா இப்பகவ ககளுங்க. கவறேயில் இைங்கிய பின் ககள்வி ககட்க கநரம் இருக்காது". "பிரதாப்... இதுக்கும் இஸ்கரா ப்ராபஜக்ட்ே கவறே பார்க்கும் எங்களுக்கும் என்ன சம்மந்தம்." "நாங்க தயாரிக்கிை ஏவுகறண பதாழில் நுட்பத்துக்கு முன்கனாடி இந்த ராக்பகட் பதாழில் நுட்பம்தான். அதனாே இந்த பரண்டு துறைகளுக்கும் இறடயில் அடிக்கடி ட்ரான்ஸ்பர் அடிக்கடி நடக்கும். "நாம இங்கக டிஸ்கஸ் பண்ணினது பவளியிே யாருக்கும் பதரிய கவண்டாம். பாகிஸ்தாகனாட உளவுத் துறையான ISI (Inter Services Intelligence) இப்கபா அக்னி ப்ராபஜக்ட் மீ து கண் றவத்து இருக்கிைது. அதற்கு பணம் பகாடுத்து உதவி பசய்வது றசனா. நம்ம எல்கோகராட உயிருக்கு ஆபத்து இருப்பதாே, நாமதான் ஜாக்கிரறதயா இருக்கணும்." 'இந்த அளவுக்கு ரிஸ்க் எடுத்து இந்த ப்ராபஜக்ட்ே கவறே பசய்யனுமா' என்று கயாசிக்கத் பதாடங்கினான் ரகு. சாம்ராஜ்யம் - 3 நூறு முறை பிைந்தாலும் நூறு முறை இைந்தாலும் உறன பிரிந்து பவகுதூரம் நான் ஒருநாளும் கபாவதில்றே உேகத்தின் கண்களிகே உருவங்கள் மறைந்தாலும்... ஒன்ைான உள்ளங்கள் ஒருநாளும் மறைவதில்றே... ஓராயிரம் பார்றவயிகே உன் பார்றவறய நான் அைிகவன் உன் காேடி ஓறசயிகே உன் காதறே நான் அைிகவன் இந்த மானிட காதல் எல்ோம் ஒரு மரணத்தில் மாைி விடும் அந்த மேர்களின் வாசம் எல்ோம் ஒரு மாறேக்குள் வாடி விடும் நம் காதேின் தீபம் மட்டும் எந்த நாளிலும் கூட வரும் இந்த காற்ைினில் நான் கேந்கதன் உன் கண்கறள தழுவுகின்கைன் இந்த ஆற்ைினில் ஓடுகின்கைன் உன் ஆறடயில் ஆடுகின்கைன் நான் கபாகின்ை பாறத எல்ோம் உன் பூ முகம் காணுகின்கைன்
- கண்ணதாசன் அன்று.... சித்தூர் ககாட்றடயில் இருந்து பவளிகயைிய மகாராணா உதய் சிங், மகாராணி, அவரது மூத்தமகன் இளவரசன் பிரதாப் சிங்,மற்ை மகன்கள் மற்றும் மகள்ககளாடு அருகில் இருந்த ககாகுண்டாமறேப் பகுதிக்குள்தஞ்சம் புகுந்தார். அன்று இரவு(23பிப்ரவரி,1568) தந்றதக்கும் மகனுக்கும் நடுவில் கடுறமயான வாக்குவாதம் நடந்தது. "தந்றதகய, தங்கறள எதிர்த்து கபசுவதற்காக மன்னிக்கவும். சித்தூர் ககாட்றட மக்கள் மட்டும்என்ன பாவம் பசய்தார்கள்.அவர்கறள மட்டும் தனிகய பமாகோயப் பறடகளுக்கு பேி பகாடுத்து விட்டு, நாம் மட்டும் தப்பி வந்தது சரியா? நமது நாட்டு பத்தினி பதய்வங்கள் தீயின் பகாடிய நாக்குகளுக்கு தங்கறள பேி பகாடுக்க கவண்டுமா? மானம் காக்கும் நமது கபார் வரர்கள் ீ எண்ணிக்றகயில் நம்றம விட பன்மடங்கு அதிகமான பமாகோயப் பறடகளிடம் கபாராடி உயிறர விட கவண்டுமா? நாம் மட்டுகமதப்பி வந்தது ககாறழத்தனம். அக்பரிடம் கபச்சு வார்த்றத நடத்தி இருக்கோம். நமது தறேநகரத்தின் குடிமக்கறள காப்பாற்ை இன்னும் நமக்கு காே அவகாசம் கிட்டி இருக்கும், நாமும் பறடகறள திரட்டி நம்றம பேப்படுத்தி இருக்கோம். அது விடுத்து இப்படி ககாறழத்தனமாக ஓடிமறைந்து பகாள்வது எனக்கு அவமானமாக இருக்கிைது." மகாராணா உதய் சிங் முகத்தில் சிந்தறன கரறககள். கபசத் பதாடங்கினார். "மககன, நீ சித்தூர் குடிமகன் மட்டுமல்ே,இளவரசனும் கூட. முதேில்உணர்ச்சிகறள அடக்கக் கற்றுக் பகாள்.இல்றேபயன்ைால் வாழ்நாள் முழுக்க வருத்தத்றதகய சுமக்க கநரிடும்." பதாடர்ந்துபபருமூச்பசாைிந்த உதய்சிங், "பிரதாப், இந்த கநரத்தில்வரம் ீ முக்கியமல்ே, விகவகம்தான் முக்கியம். நாம் இப்கபாது மறைந்து இருப்பது, மீ ண்டும் பறட திரட்டி அக்பர் மீ து கபார் பதாடுக்கத் தான். அறத விட்டு கபாராடுவது தற்பகாறேக்கு சமானம். நம்றம நம்பி ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் இருக்கிைார்கள். கயாசித்துத்தான் முடிபவடுக்க கவண்டும்". அன்று.... (ததாடர்ச்சி) "மகாராணா.... மகாராணா..."என்ை குரல் ககட்க, உதய் சிங் திரும்பிப் பார்க்க, அங்கக உடல் முழுக்க காயங்ககளாடு குருதி வழிய,ஒற்ைர் பறடத்தறேவன் ப்ரமாதிகாரி. ஓடி வந்து காேடியில் சரிந்து விழ, பதைிப் கபான உதய்சிங் "பிரம்மா, என்ன ஆயிற்று உனக்கு....". நிறேறம உணர்ந்தபிரதாப் கீ கழ அமர்ந்து தனது மார்பில் ப்ரமாதிகாரிறய சாய்ந்துக் பகாள்ள, குரல் நடுங்க "மகாராணா... அக்கிரமம்... அநியாயம்... அந்த அக்பர்... மதம் மாைாத காரணத்தால் நிராயுதபாணிகளாய் இருந்த சித்தூர் பபாதுமக்கறளக் பகான்று குவித்து விட்டான்.அய்கயா... என்ன பகாடுறம... என் கண் முன்கன முதியவர்கள்... பபண்கள்... குழந்றதகள் அறனவரும் பகாறே பசய்யப்பட,எதுவும் பசய்ய முடியாத பாவியாகி விட்கடன் மகா ராணா." "என்ன.... அக்பர் மூறள பிசகி விட்டதா?... நிராயுதபாணிகறளக் பகால்ே எந்த யுத்த தர்மம் அனுமதிக்கிைது. அதுவும் அந்தப் பபாது மக்கள் என்ன பாவம் பசய்தார்கள்..." "மகாராணா... 30,000 க்கும் கமற்பட்ட சித்தூர் மக்கள் அறனவரும் பகால்ேப்பட, ககாட்றட முழுக்க எங்கு திரும்பினாலும் மரண ஓேங்கள். ககாட்றட சுவர் முழுக்க குருதி வழிந்து எங்கும் சிவப்பாக காட்சி அளிக்கிைது... அதுமட்டும் அல்ே மகாராணா..ககாவில்கள் அறனத்தும் தகர்ப்பட்டன.... இந்தக் காட்சிறய கண்டும் நான் உயிகராடு இருக்கிகைகன மகாராணா..."என்று கதைிய அவன் கண்கள் நிறே குத்தி நிற்க, அவன் கண்கறள றககளால் மூடி விட்டு, அவன் உடகேகீ கழ விட்டு விட்டு எழுந்தான் பிரதாப் சிங்.ககாபத்தால் கண்கள் சிவக்க, மீ றச துடிக்க, வரீ சபதமிட்டான். "நான் தினம் வணங்கும் ஏகேிங்கா மீ து ஆறண. துருக்கிய ராஜா அக்பறர நான் என்றும் மன்னிக்க மாட்கடன். என் வாழ் நாள் முழுக்க அவறன எதிர்த்து கபாராடுகவன். இது
சத்தியம்." நாற்பது கிகோ எறட உள்ள தனது உறட வாறள உருவி சபதம் பசய்ய, உதய் சிங் தனது மகறன பபருமிதம் பபாங்க கட்டி அறணத்துக் பகாண்டார். "மககன உன்றனப் பார்க்கும்கபாது எனது தந்றத மகாராணா சங்கா நிறனவுக்கு வருகிைார். உடல் முழுக்க 84 காயங்கள்,உக்கிரமான கபார்களில் பங்கு பபற்று ஒரு கண், றக மற்றும் கால் இழந்த கபாதும், பாபறர எதிர்த்து கபார் பசய்து வரீ மரணம் எய்தினார். அவரது வரத்தின் ீ மறுபிைப்பாக உன்றனக் காண்கின்கைன்." பதாடர்ந்த சிே தினங்களில், மறே வாழ் மக்களின் உதவிகயாடு ஆரவல்ேி மறே பதாடர் அடிவாரத்தில் புதிய நகரத்றத அறமத்தார் உதய் சிங். (அதுகவ பிற்காேத்தில் உதய்ப்பூர் என்று அறழக்கப் பபற்ைது). மூத்த மகன் பிரதாப் சிங் இருந்த கபாதும்,தனது ஆறசமறனவியின் மகன் ஜக்மாறே தனக்குப் பின் அரசனாக கவண்டும் என்று முடிசூட்டிக் பகாள்ள றவத்தார். பபாதுவாக தனது தந்றத மீ து மதிப்பும் மரியாறதயும் றவத்து இருந்த பிரதாப் சிங் இறத ஒரு பிரச்சறனயாகக் கருதவில்றே.இதற்கு இறடயில் மகாராணா உதய் சிங் (ஆண்டு. 1572) இயற்றக எய்த, ஜக்மால் கமவார் மன்னனாக முடிசூடிக் பகாள்ள முடிவு பசய்தார். ஆனால் அறமச்சரறவயில் இருந்த அறமச்சர்கள், மூத்தக் குடிமக்கள் பிரதாப் சிங்கின் தாய் மாமன் மான்சிங் கசானாகர் உதவிகயாடு ஜக்மாறே அரண்மறனயில் இருந்து பவளிகயற்ைினர். அன்று.... (ததாடர்ச்சி) தந்றதயின் ஆறசறய பசால்ேி பிரதாப் மகாராணாவாக முடிசூட்டிக் பகாள்ள முடியாது என்று மறுக்க, பபரியவர்கள் அறனவரும் 'ஜக்மாலுக்கு வரமும், ீ விகவகமும் குறைவு என்றும், கமவார் மக்களுக்காக, சாம்ராஜ்யத்றத காப்பாற்ை,முகோயர்கறள கநருக்கு கநர் சந்தித்துப் கபாரிடும் தகுதி பறடத்தவன் பிரதாப் சிங் மட்டுகம' என்று பசால்ேி ஒப்புக் பகாள்ள பசய்து பதவிப் பிரமாணம் பசய்து றவத்தனர். அதுவறர இளவரசனாக இருந்த பிரதாப், மகாராணா பிரதாப் என அறழக்கப்பட பதாடங்கினார். அரண்மறனயில் இருந்து பவளிகயைிய ஜக்மால், அக்பரிடம் கசர்ந்து விட்டார். பிரதாப்சிங் கமவாரின் அரசனாக முடிசூடிக் பகாண்டறத அைிந்த அக்பர், தனது ராஜ தந்திரத்றத பதாடங்கினார். பிரதாப்சிங்கின் தம்பியான சக்தி சிங்றக தனது பறடயில் தளபதி பதவி பகாடுத்து கசர்த்துக் பகாள்ள, இன்பனாரு தம்பியான இளவரசர் சாகர் சிங்றக சித்தூர் அரசின் அரசராக முடி சூட்டி றவத்தார். பாதுஷா அக்பர் மகாராணா உதய் சிங் இைந்த ஓராண்டு வறர பிரதாப் சிங்றக பதாந்தரவு பசய்யவில்றே. தானாக சிந்தித்து தன்கனாடு சமாதான உடன்படிக்றக பசய்துக் பகாள்ளட்டும் என்று முடிவு பசய்து அறமதிகயாடு காத்து இருந்தார். ஓராண்டு முடிந்த நிறேயில் (ஆண்டு 1573) சமாதான கபச்சு வார்த்றத நடத்த ஒவ்பவாரு குழுவாக ஆறு குழுக்கறள அனுப்பி றவத்தார். அந்தக் குழுக்களில் முக்கியமான ஒன்று இளவரசர் மான் சிங் குழு. ராஜபுதனத்தின் இன்பனாரு அரசான அம்பர் (இன்றைய பஜய்பூர்) இளவரசர் மான்சிங்றக தனது அறமச்சரறவயில் கசர்த்துக் பகாண்ட அக்பர், அவர் தறேறமயில் தூதுக் குழுறவ பிரதாப் சிங்றக சந்திக்க பசால்ேி அனுப்பி றவத்தார். மான்சிங் தந்றத ராஜா பகவான்தாஸ், உயிகராடு இருக்கும் வறர மான்சிங் இளவரசர் என்கை அறழக்கப்பட்டார். பிரதாப் சிங்றக விட பத்து வயது இறளயவரான மான்சிங், பிரதாப் அளித்த விருந்தில் கேந்து பகாண்டார். என்னதான் எதிரி அக்பரின் தூதுவனாக இருந்தாலும், மான்சிங் இப்கபாது வந்து இருப்பது சமாதான உடன்படிக்றக கபச. அது மட்டுமல்ே, அவரும் ராஜபுதன மரறப கசர்ந்த இளவரசர். இறத நிறனவிற் பகாண்டு மான்சிங் குக்கு தகுந்த மரியாறத பசய்ய கவண்டும்
என்று திட்டமிட்டார் பிரதாப் சிங். பிரதாப்சிங் விருந்து அளித்த கபாதிலும் அவர் கேந்து பகாள்ளாமல் தனது மகன் இளவரசர் அமர் சிங்றக அனுப்பி றவத்தார். மகாராணா பிரதாப் சிங்றக எதிர் பார்த்து காத்து இருந்த இளவரசர் மான்சிங், இளவரசர் அமர்சிங்கின் வருறகயால் அவமானப்பட்டதாக எண்ணி ககாபப்பட்டார். "இளவரசர் அமர்சிங், நான் பாதுஷா அக்பரின் தூதுவன் மட்டுமல்ே அம்பர் அரசின் மன்னனும் கூட. என்றன கூட சந்திக்க விரும்பாமல் மறுப்பதன் மூேம் என்றன மட்டுமல்ே.... பாதுஷா அக்பறரயும் அவமானப் படுத்தி இருக்கிைார் உன் தந்றத பிரதாப் சிங். இதற்கான பின் விறளறவ அவர் சந்தித்கத தீர கவண்டும்...." ககாவத்கதாடு விருந்து மண்டபத்றத விட்டு பவளிகயைிய இளவரசர் மான் சிங்றக மண்டப வாசேில்புன்சிரிப்கபாடு எதிர் பகாண்டார் மகாராணா பிரதாப் சிங். இன்று.... இந்திய அரசாங்கத்தின் ஏவுகறண திட்டங்கள் பற்ைி ருத்ர பிரதாப் விளக்கிக் பகாண்டு இருக்க, அனிஷா றகறய உயர்த்தினாள். "பிரதாப்ஜி, எனக்கு ஒரு சந்கதகம். நீங்க இதுவறரபசான்ன ஐந்து வறகயான ஏவுகறணகளில் பிரகமாஸ் கபான்ைசிேவற்றைப் பற்ைி நீங்க பசால்ேவில்றேகய ஏன்.?" "நான் பசால்ேவில்றே. உண்றமதான் அனிஷா. அதுக்கு காரணம் இருக்கு. முதேில் நாலு ஏவுகறண திட்டங்கறள பகாண்ட நமது கதசியகூட்டறமப்புக் கட்டறள ஏவுகறண விருத்தித் திட்டம் பதாடங்கப்பட்டது. பிைகு தான் அக்னி ஏவுகறண அதில் கறடசியாக கசர்க்கப்பட்டது. அது மட்டுமல்ே, 2006-ம் ஆண்டு ரஷ்யா பதாழில் நுட்பஉதவிகயாடு பிரகமாஸ் என்ை என்ை புது ஏவுகறண தயாரிக்க புதிய நிறுவனம் பதாடங்கப்பட்டது. பிரகமாஸ் என்ை வார்த்றத உருவானதுசுவாரஸ்யமானது. இந்தியாவின் பிரம்மபுத்ரா நதி, ரஷ்யாவின் கமாஸ்க்வா நதி இரண்டின் பபயறரயும் இறணத்து (BrahMos) இந்தப் பபயர் சூட்டப்பட்டது. இந்த ஏவுகறண ஒேி கவகத்தில் பசன்று அதிகவகமாக தாக்கக் கூடிய ஏவுகறண வறகறய கசர்ந்தது. பிரகமாஸ்- 2 ஏவுகறண றவத்து இருக்கும் ஒகர நாடு இந்தியா தான். இது அபமரிக்கா றவத்து இருக்கும் ஏவுகறணறய விட மூன்று முதல் நாலு மடங்கு அதிகவகமான தாக்கக் கூடியது, உேகின் அதிகவகமான ஏவுகறண என்ை பபயறரப் பபற்ைது இந்த பிரகமாஸ்- 2. இறதத் தவிர அஸ்த்ரா என்ை விமானம் தாக்கும் ஏவுகறண, தனுஷ், சாகரிகா, பசௌரியா, நிர்பாய கபான்ை ஏவுகறணகளும் நம்மால் உருவாக்கப்பட்டறவ.iv இறதத் தவிர, எதிரி நாட்டுஏவுகறணகறள திருப்பித் தாக்கக் கூடிய அழிவு ஏவுகறணகறள பகாண்ட நான்காவது நாடு, அபமரிக்கா, ரஷ்யா, இஸ்கரல் நாடுகளுக்குப் பிைகு, நமது நாடு தான்." "இன்பனாரு சந்கதகம்". இது பிஜு கமனன். "பிரதாப், கண்டம் விட்டு கண்டம் தாக்குகிை ஏவுகறண இருக்கிை நாடுகளில் இஸ்கரலும் ஒன்றுன்னு பசால்ைாங்க, ஆனால் நீங்க அறதப் பற்ைி ஒன்னுகம பசால்ேறேகய". "அதுக்கு காரணம் இருக்கு பிஜு. இஸ்கரல் தயாரித்த பஜரிகசா என்கிை ஏவுகறண இந்த வறகறய சார்ந்தது. ஆனால் அது கண்டம் விட்டு கண்டம் தாக்கும் ஏவுகறணகளின் குறைந்தபட்ச தூரமான 5,000 கிகோ மீ ட்டர் தாண்டவில்றே என்றுஉேக நாடுகள் அறத ஒத்துக் பகாள்ளவில்றே. அப்படிகய இஸ்கரறே கசர்த்துக் பகாண்டாலும் கூட, உேக அளவில் ஆறு நாடுகளுக்கு மட்டுகம இந்த வசதி உண்டு என்று எடுத்துக் பகாள்ளோம்." "இப்படி நிறைய பசால்ேிட்கட கபாகோம். என்ன... புரிஞ்சதா?"
"ஆமாம் சார். புரிஞ்சது", என்று பகாட்டாவி விட்டுக் பகாண்கட ரகு தறேயாட்ட, பிரதாப் சிரிக்க பதாடங்கினார். "புரியுது ரகு, நான் நிறைய தியரி பசால்ேி கபார் அடிக்கிகைன்னு. சீ க்கிரம் உங்கறள எல்ோம் ஏவுகறண கசாதறன நடக்கும் இடத்துக்கக கூட்டிப் கபாகைன். அப்கபாது புரியும்". ரகு பசல்கபான், விர்பரன்று றவப்கரஷன் சத்தம் பகாடுக்க, யாபரன்று எடுத்துப் பார்த்தால், 'அம்மா' என்று வந்தது. அய்யய்கயா...என்று மனதுக்குள் அேைிக் பகாண்டு, கபாறன பாக்பகட்டில் கபாட்டுக் பகாண்டான். பிரதாப் கபச்றச பதாடங்கினார். "உங்க அஞ்சு கபருக்கும் நான் டீறடல்ஸ் எல்ோம் பமயில்ே அனுப்பி றவக்கிகைன்.பாஸ்கவார்ட் கபானில் அனுப்பி றவக்கிகைன். ஒவ்பவாருத்தருக்கும் தனித்தனி பாஸ்கவார்ட்". ராகுல், "எதுக்கு பிரதாப்ஜி இந்த அளவுக்கு ரகசியம், பாதுகாப்பு எல்ோம்?." "கவைவழி கிறடயாது ராகுல். நாமதான் ஜாக்கிரறதயா இருக்கணும். அதனாேதான் நான் முதல்கே பசால்ேிடுகைன். இந்த கவறே சாதாரண கவறே கிறடயாது. உங்கள்ே யாருக்காவது பயமா இருந்தா, இப்கபாகவ கவறேே இருந்து விேகிக்கோம்.இது கதச பாதுகாப்பு சம்மந்தப்பட்ட கவறே". அதுவறர கேகேப்பாக இருந்த கான்பரன்ஸ் ரூம், நிசப்தமானது. 'இளங்கன்று பயமைியாது... உண்றமதான் அதுக்காக உயிறர பணயம் றவத்து இப்படிபயல்ோம் கஷ்டப்படணுமா?...' முனகிக் பகாண்டான் ரகு. "யாருக்காவது பிடிக்கறேனா பசால்லுங்க. பசய்ை கவறேே முழு ஈடுபாட்கடாட இருக்கணும். இல்றேனா கவறே பார்க்காம வட்டில் ீ சும்மா இருக்கோம். என்ன ரகு நான் பசால்ைது சரிதாகன?..." 'ஹி ஹி ஹி' என்று இளித்தான் ரகு. அனிஷாகவா "பிரதாப்ஜி நான் பரடி... மத்தவங்க கயாசிச்சு பசால்ேட்டும் எனக்கு இந்த ப்ராபஜக்ட் பராம்ப பிடிச்சு இருக்கு". ஏகதா கபச வாய் திைந்த பூர்ணம் சந்திர பரட்டிறய றககாட்டி அமரச் பசான்ன பிரதாப், நீங்க எல்கோரும் நல்ோ கயாசிச்சு நாறளக்கு முடிவு பசான்னா கபாதும். நான் இன்றனக்கு மாறேபடல்ேிகிளம்புகைன். ரகு... நீ அடுத்த திங்கள் படல்ேி வர கவண்டி இருக்கும். தயாரா இருந்துக்ககா..." பசால்ேி விட்டு, "இப்கபா நான் ராறம பார்த்து விட்டு கிளம்புகைன்". பிரதாப் தனது ோப்டாப்றப எடுத்துக் பகாண்டு கான்பரன்ஸ் ரூமில் இருந்து பவளிகயை நண்பர்கள் ஐவரும் கூடிப் கபச பதாடங்கினர். ராகுல் முதேில் கபசினான். "எனக்கு என்னகமா இந்த ப்ராபஜக்ட்ே பிரச்றன அதிகமா இருக்கும்னு கதாணுது. என் அம்மாக்கு என் கமே உயிரு. இப்படிபயல்ோம் ரிஸ்க் எடுக்கணும்னா, என்றன கவறேே இருந்து விேகிடச் பசால்லுவாங்க". மற்ை நண்பர்களும் குழப்பத்கதாடு கயாசிக்க, ரகு என்ன பசால்வது என்று பதரியாமல் விழித்தான். ப்ராபஜக்ட் விட்டு விேகிச் பசன்ைால், திரும்ப கடி ராகமாடு கவறே பசய்ய கநரிடும். புதுசா ஒண்ணும் கத்துக்பகாள்ள முடியாது. "அனிஷா... எனக்கும் ராகுல் பசால்ைது சரின்னு படுது. எனக்கு பகாஞ்சம் கயாசிக்க கவண்டும் அவகாசம் பகாடு". "கடய் ரகு...." ரகுசுற்றுமுற்றும் பார்க்க, "நான் தான் கூப்பிட்கடன்... இது அனிஷா." "உனக்கு என்ன கிறுக்கு பிடிச்சு கபாச்சா. உனக்கு கதசப் பற்று இருக்கா? கடய் நீபயல்ோம் ஒரு இந்தியக் குடிமகனான்னு எனக்கு சந்கதகமா இருக்கு. அப்படின்னா... நாசா நிறுவனத்துக்கு
கவறேக்குப் கபாக மாட்கடன். இங்கககய இருந்து நாட்டுக்கு கசறவ பசய்யப் கபாகைன் அப்படின்னு பசான்னது எல்ோகம சும்மா ஏமாத்துைதுக்கா..." "அனிஷா... கசறவ எல்ோம் பசய்யோம். எனக்கு ஆறசதான். ஆனால் அதுக்கு நாமஉயிகராட இருக்கணுகம. ஏற்கனகவ றசனா கவை இந்த ப்ராபஜக்ட்ே இருக்கான்னு பசால்ேி இருக்கார். பாகிஸ்தான் உளவாளிககளாட றசனாவும் கசர்ந்தா?... அப்பா...நிறனக்ககவ பகாஞ்சம் கேவரமாத்தான் இருக்கு." திரும்ப பசல் கபான் அடிக்க, "ச்கச... அம்மாவுக்கு கவை கவறேகய இல்றே. இப்படிப்பட்ட முக்கியமான மீ ட்டிங் இருக்கும்கபாது தான் கூப்பிடுவாங்க". கபசிக் பகாண்கட கபாறன சுவிட்ச் ஆப் பசய்ய, அனிஷா கபானடிக்க ஆரம்பித்தது. யாபரன்று கபாறன எடுத்து டிஸ்ப்கள பார்க்க, "கடய் ரகு,.... உன் அம்மா தான்... நீ சத்தம் கபாடாகத. நான் கபசுகைன்" "அம்மா... நான் தான் அனிஷா. பசால்லுங்க". "நான்தான் ரகு அம்மா கபசுகைன். காறேே இருந்து அவகனாட கபாறன அடிச்சுட்கட இருக்ககன். எடுக்க மாட்கடங்கிைான்". "அம்மா... அவன் மீ ட்டிங்ே தான் இன்னும் இருக்கான். நான் பவளிே இருக்ககன். என்ன விஷயம். நீங்க என்கிட்கட பசான்ன ீங்கன்னா, நான் அவன்கிட்ட பசால்ேிடுகைன்." "ஒண்ணும் இல்ேம்மா... அவகனாட கல்யாண விஷயம் தான். அவகனாட அண்ணி பசாந்தக்கார பபாண்ணு. காஞ்சீ புரத்தில் இருக்கு. ஞாயிற்றுக் கிழறம அவன் வந்தா கபாதும். பபாண்றண பார்த்துட்டு அவன் உடகன ஊருக்கு கிளம்பிடோம். நான் கபான் பண்ணி ககட்டா ஒண்ணும் பதில் பசால்ே மாட்கடங்கிைான்." "நீங்க கவறேப்படாதீங்கம்மா... நான் கூட்டிட்டு வகரன். கபாதுமா..." " இதுகபாதும்மா... அப்பாடி... எனக்கு ஒரு கவறே விட்டுடுச்சு. நான் மற்ை கவறேகள் பார்க்கிகைன்". கபாறன றவத்து விட்டு கயாசறனகயாடு திரும்பிய அனிஷா முகத்றத பார்த்துக் பகாண்டு இருந்தான். "அம்மா என்ன பசான்னாங்க அனிஷா..." "ம்ம்ம்.. ஒண்ணும் இல்ே. உன்கிட்ட தான் கபசணுமாம்". "அப்புைம் ஏன் உன்கிட்ட என்ன பராம்ப கநரமா கபசினாங்க...?" "என்ன நக்கோ... அபதல்ோம் பபாம்பறளங்க சமாசாரம். ஆமா... நாங்க என்ன கபசினா உனக்கு என்ன?". "இல்றே நீ ஏகதா கவறேப்படாதீங்க அம்மான்னு பசான்ன மாதிரி இருந்துது." "கடய்... என்ன ஒட்டு ககட்டியா... உன்றன பமாதல்ே உறதக்கணும். கவை ஒண்ணுமில்றே... நீ எப்கபா பசன்றன வரப் கபாகைன்னு ககட்டாங்க. வகரன்னு பசான்கனன். எப்கபா வருவன்னு ககட்டாங்க. ரகு வரும்கபாது கூடகவ வகரன். அவறன கூட்டிட்டு வகரன்... கபாதுமான்னு பசான்கனன். சந்கதாசமாய்ட்டாங்க" "கஹ... உண்றமயா பசால்ை. நீ எப்கபாவும் யார் வட்டுக்கும் ீ கபாக மாட்கடன்னு பசால்ேிவிகய... என்ன திடீர்னு..." "ஒண்ணும் இல்ே. ஒரு புேிறய கூண்டுே அறடக்க கபாைாங்களாம். அதுக்காகத்தான்...." "சும்மா கிண்டல் பண்ணாத.... கடய் ராகுல், சந்துரு, பிஜு நீங்களும் வரீங்களா."
மூவரும் பேமுறை ரகு வட்டுக்கு ீ வந்து இருப்பதால், ஓககடா என்று பசால்ே, ரகுவும் சந்கதாசமானான். அனிஷா மும்றபயில் இருக்கும் அப்பாவுக்கு கபான் பசய்து இந்த வாரம் வர முடியாது என்று பசால்ே, என்ன காரணம் என்று ககட்டவர் பசய்தி பதரிந்து சந்கதாசப்பட்டார். "நான் கவணும்னா ரகுவுக்கு வாழ்த்து பசால்ேட்டுமா.." "அப்பா... கவணாம். பசாதப்பிடாதீங்க... அவனுக்கு இந்த விஷயம் பதரியாது. பதரியாமதான் அந்த புேிறய கூட்டிப் கபாகைாம்...புள்ளி மான் கிட்ட...."அடக்க முடியாமல் சிரிக்க பதிலுக்கு சிரித்துக் பகாண்கட கபாறன றவத்தார். அடுத்தநாள் பவள்ளிக் கிழறம என்பதால் சனிக்கிழறம ஒரு நாள் லீவ் பசால்ே, கடிராம் 'எதுக்கு இவன் லீவ் கபாடுைான்' என்று கயாசித்துக் பகாண்கட லீவ் பகாடுத்தார். பின்னாகே அனிஷா, ராகுல், சந்துரு, பிஜு நால்வரும் வந்து லீவ் ககட்க, "என்ன இது அநியாயமா இருக்கு. ஏற்கனகவ ரகு லீவ் கபாட்டு கபாய்ட்டான். நீங்க எல்ோருகம கபாய்ட்ட இங்கக யார் கவறே பார்க்கிைது". "சார்... சார்..."அனிஷா நாத்தழுதழுக்க, "சார் உங்க கிட்ட பசால்ைதுக்கு கஷ்டமா இருக்கு... இருந்தாலும் கவை வழி இல்றே சார்...." "என்ன பசால்ை..."என்று ராமச்சந்திரன் சந்கதகமாகப் பார்க்க, "சார் சார்... உங்க கிட்ட தனியா கபசணும் சார்...." அவறள கமலும் கீ ழும் பார்த்து விட்டு மற்ை மூவறரயும் பவளிகயைச் பசான்னார் ராமச்சந்திரன். அருகில் வந்து கசரில் அமர்ந்து கண்கறள கசக்கிக் பகாண்டு, "சார் இந்த ராகுலுக்கு எய்ட்ஸ் சார், அதுக்கு ஏகதா ஒரு ஆயுர் கவத மருந்து இருக்குன்னு பசான்னதாே பிஜு கூட ககரளா கபாகைாம். ராகுலுக்கு எய்ட்ஸ் இருக்கிை விஷயம் அவனுக்கு பதரியாது சார்... ககட்டுடாதீங்க ப்ள ீஸ்.... அவன் உறடஞ்சு கபாய்டுவான்". ராம் அதிர்ந்து கபாக, "சாரி அனிஷா.... அ யாம் ரியல்ேி சாரி... மனசிே இவ்வளவு பபரிய கவறேறய வச்சுட்டு தான் நீ பவளிே சிரிச்சுக்கிட்டு இருக்கியா... சாரி றம றசல்ட்.... நீங்க நாலு கபரும் கபாயிட்டு வாங்க...." "சரி சார்...."அனிஷா சிரிப்றப அடக்கிக் பகாண்டு பரிதாபமாகப் பார்க்க, "ஆமாம் அந்த ரகு உங்ககளாட வராம அவன் மட்டும் எங்கக தனியா பசன்றனக்கு கபாைான்". "சார்.... அவனுக்கு பபாண்ணு பார்க்கப் கபாைாங்க. அதனாேதான் அவன் கிட்ட கூட இந்த விஷயத்றத நாங்கபசால்ே. சார் ... சார்... உங்கறள பகஞ்சிக் ககட்டுக்கிகைன். யார்கிட்டயும் ராகுறேப் பற்ைி பசால்ேிடாதிங்க.... ப்ள ீஸ்." நால்வருக்கும் லீவ் பகாடுத்து விட்டு தனது சீ ட்டில் பதாப்பபன்று அமர்ந்த ராமச்சந்திரன் அனிஷாறவ நிறனத்து,'ச்கச...அருறமயான பபண். இந்த வயசிே என்ன ஒரு பபாறுப்புணர்ச்சி...'என்று பரவசத்தில் மூழ்கினார். அனிஷா பபிள்கம்றம வாயில் குதப்பிக் பகாண்டு பவளிகய வர, வாசேில் காத்து இருந்த மூன்று கபறரயும் பார்த்து கட்றட விரறே உயர்த்தி பவற்ைி என்பது கபாே காண்பிக்க, மூவரும் ஓடி வந்து "என்ன ஆச்சு அனி.... எப்படி சமாளிச்ச... அந்த ஆள் எமகாதகன் ஆச்கச..." "அபதல்ோம் இந்த அனிஷாவுக்கு ஜுஜுபி. கல்லுக்குள் ஈரம் உண்டு.... அந்த ஆறள பசண்டிபமண்றட வச்சு அட்டாக் பண்ணிட்கடன்."
"என்ன பண்ணுன", என்று ஆவகோடு ராகுல் ககள்வி ககட்க, "ம்ம்ம்ம்.... உனக்கு உடம்பு சரியில்றே. ட்ரீட்பமன்ட்டுக்கு ககரளா கபாகைாம்னு பசால்ேி வச்சுருக்ககன்." கஞ... என்று ராகுல் விழிக்க, கபகபபவன்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள் அனிஷா. "யாரும் உளைி வச்சுடாதீங்க...."பசால்ேி விட்டு,"சரி... நமக்பகல்ோம்நாறளக்கு றநட் காகவரி எக்ஸ்பிரஸ்ே தத்கல் டிக்பகட் புக் பண்ணுகைன்னு ரகு பசால்ேி இருக்கான்". பவள்ளிக்கிழறம இரவு, பபங்களூர் பமஜஸ்டிக் ஜங்ஷனில் காகவரி எக்ஸ்பிரஸ் ட்றரனுக்காக காத்து பகாண்டு இருக்க,அருகில் அவன் நான்கு நண்பர்கள். "ஆமாம் அப்பகவ ககக்கனும்னு நிறனச்கசன். நீங்க எல்கோரும் அந்த 'கடி'ராம் கிட்ட என்ன பசால்ேி லீவ் ககட்டீங்க?. அந்த ஆள் அடிக்கடி பாவம் ராகுல்ன்னு பசால்ேிட்டு இருக்கார். கடய் ராகுல் உனக்கு என்னடா பிரச்றன?". அனிஷா முந்திக் பகாண்டு, "ராகுலுக்கு ஒன்னும் இல்ே. அந்த கடிராம் தான் லீவ் தர மாட்கடன்னு பசால்ேிட்டான் அதனாேதான் ராகுலுக்கு உடம்பு சரியில்றே, ககரளாவுக்கு ட்ரீட்பமன்ட்டுக்கு கூட்டிட்டு கபாகைாம்னு பசால்ேி லீவ் வாங்கிட்கடாம்". பசால்ேிக் பகாண்கட அடக்க முடியாமல் அனிஷா சிரிக்க, ரகு ராகுறே பரிதாபமாகப் பார்த்தான். "அனிஷா எதுக்கு எடுத்தாலும் காரணம் இல்ோம சிரிக்கிைதமுதல்ே நிறுத்து. ஆமாம்... அவனுக்கு என்ன பிரச்சறனன்னு பசால்ேி இருக்க." "எங்கக பகஸ் பண்ணு பார்க்கோம்". "ம்ம்ம்... காச கநாய்..." "இல்ே." "தண்டுவடத்தில் ப்கராப்ளம்." "இல்ே" "கான்சர்". "இல்ே." "பிறரன் டியுமர்." "இல்றே. இல்றே.... கடய்... நீ நிறைய தமிழ் சினிமா பார்த்து பகட்டுப் கபாய்ட்ட." "அப்புைம்... அந்நியன் மாதிரி மல்டி பபர்சனாேிட்டி டிஸ்ஆர்டர்" "இல்ே..." "சரி நீகய பசால்ேித் பதாறே". "எய்ட்ஸ்...." பசால்ேி விட்டு அனிஷா பிளாட்பாரத்தில் ஓட, "ஏய் என்னடி பசான்னா...." என்று கத்திக் பகாண்கட அவறள அடிக்க, துரத்தி பசன்ைான் ராகுல். ரகு சிரிப்றபஅடக்க முடியாமல் வயிறு வேிக்க சிரிக்க, கூடகவ பிஜு, சந்துரு. தூரத்தில் கூ என்று கூவிக் பகாண்டு ரயில் வரும் சத்தம் ககட்க, "கடய்... நீங்க கபாய் அவங்க பரண்டு கபறரயும் அறழச்சுட்டு வாங்க". ராகுல் துரத்த, அனிஷா ஓடிக் பகாண்டு இருந்தாள். ராகுல் பிடிக்க முடியாமல் புஸ் புஸ் என்று மூச்சு வாங்கி நிற்க, பிஜு, சந்துரு இருவரும் அருகில் வந்து "கடய் ட்றரன் வந்தாச்சு. அங்கக கபாய் கபசிக்கோம்". "நீ உள்கள வா... உன்றன வச்சுக்கிகைன்...." என்று ராகுல் றக அறசத்துறசறகயால்
பசால்ே, "கபாடா புண்ணாக்கு" என்று கத்தினாள் அனிஷா. எல்கோரும் ட்பரயினில் ஏை, அனிஷா மட்டும் ஏைாமல் பவளிகய நின்று பகாண்டு இருந்தாள். "ஏய் அனி... என்னது ட்பரயினில் ஏைாம என்ன பசய்துட்டு இருக்க..." "அந்த ராகுல் குண்டன் என் தறேே பகாட்டு றவச்சுடுவான்.... வேிக்கும்... நான் வர மாட்கடன்." "பதரியுதுல்ே... அப்புைம் எதுக்கு இப்படி கதறவ இல்ோம அவறன பத்தி இப்படி பசான்ன..." "உனக்கு பதரியாதா ரகு.... கவை எந்த வியாதி பத்தி பசான்னாலும் அந்த கடி ராம் ககள்வி கமே ககள்வி ககட்பார். அதனாே தான் நான் அப்படி பசான்கனன்.. அந்த லூசும் வாயறடச்சுப் கபாய் ஒண்ணும் ககக்கறே". "என்ன இருந்தாலும் நீ பசான்னது தப்பு". "சரிடா ரகு... நான் கவணாம் ராகுல் கிட்ட கதாப்புக்காரணம் கபாட்டு மன்னிப்பு ககட்கட்டுமா... " "ஏய்... லூசுத்தனமா கபசாத. கதாப்புக்காரணம் கபாட்டா மட்டும் நீ பசான்னது மாைிடுமா..." "சரி... சரி... ஒத்துக்ககைன். திரும்ப ஆபீஸ் கபாகும்கபாது சார் நான் பசான்ன எய்ட்ஸ் வியாதி இல்றே. அது பவளி நாட்டில் இருந்து வந்த உதவித் பதாறகதான். அறத வச்சுதான் ராகுலுக்கு ட்ரீட்பமன்ட் பகாடுக்கப் கபாகைாம். அவனுக்கு பகாஞ்சம் மூறள பாதிப்பு மட்டும்தான். கவை ஒரு பிரச்றனயும் இல்றேன்னு பசால்ேிடுகைன்." "அய்கயா... அய்கயா... என்னாே இதுக்கு கமே சிரிக்க முடியாது அனி. முதல்ே ட்பரயினில் ஏறு. மற்ைறத ட்றரன்ே கபசிக்கோம்". சரிபயன்று ஏைிய அனிஷாறவ அடிக்க ராகுல் ஓடி வர, இறடகய மைித்துக் பகாண்டான் ரகு. "ஏய் அனி.... என்ன இருந்தாலும் நீ பசய்தது தப்பு. ராகுல் கிட்ட மன்னிப்பு ககளு." "சரி சரி... நான் பசய்தது தப்பு தான். இகதா கதாப்புக்காரணம் கபாடுகைன்". அனிஷா கதாப்புக் காரணம் பசய்வது கபாே றசறக பசய்ய, "அனிஷா... இப்கபா எதுக்கு கதாப்புக்காரணம்... மன்னிப்பு ககட்டா கபாதும்" என்று பிஜு பசால்ே, "பிள்றளயாருக்கு கதாப்புக்காரணம் கபாட்டா தான் பிடிக்கும். அப்படிதாகன ராகுல்....". என்று இழுக்க, "கடய் அவளுக்கு பகாழுப்பு ஜாஸ்தியாப் கபாச்சு... அவறள நாலு பமாத்தினாதான் உண்டு"என்று ராகுல் பவகுண்டு எழ, திரும்ப இருவறரயும் சமாதானப்படுத்தி றவத்தான் ரகு. காகவரி எக்ஸ்பிரசின் இரண்டாம் வகுப்பு ஏ.சி.யில் இருந்த ஐவரும் கபசிக் பகாண்டு இருக்க, டி.டி.ஈ வந்தவுடன், டிக்பகட் பரிகசாதறன முடிய, மணி 11.15. எல்கோரும் அவரவர் பபர்த்தில் படுத்து உைக்கத்தில் ஆழ்ந்து கபாக, றசடு பர்த்தில் தூக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்தான் ரகு. 'என்ன இது கடந்த மூன்று நாட்களாக றேோ கிட்ட இருந்து கபான் வரறே. என்றன கவை கூப்பிடக் கூடாதுன்னு பசால்ேிட்டா.ஏதாவது பிரச்சறனயா இருக்குகமா? என்ன பசய்ைது. இந்த அம்மா கவை பநேறம புரியாம கல்யாணம் பண்ணிக்ககா... பபாண்ணு பாருன்னு பதால்றே பண்ணிட்டு இருக்காங்க. ச்கச....' 'சரி தூக்கம் கவை வர மாட்கடங்குது... நாம கபாய் கதவுகிட்ட நிற்கோம். இயற்க்றக காத்து வரும். அப்படிகய பகாஞ்சம் சுவாசிச்சுட்டு, திரும்ப வந்து படுத்துக்கோம்'. கதறவ திைந்து றவக்க இரவுக் காற்று அள்ளியது. கண்கறள மூடிக் பகாண்டு அனுபவித்துக் பகாண்டு இருந்த ரகு, பசல் கபான் அறழப்பு ஒேியில் கண் திைந்து பார்க்க, துருக்கி நாட்டு கபான் நம்பர்.... ஆனால் றேோ வின் நம்பர் அல்ே... யாராக இருக்கும் என்று திகிகோடு கயாசித்துக் பகாண்கட கதறவ மூடிக் பகாண்டு கபாறன ஆன் பசய்தான்.
"ஹல்கோ... ஹகோ.... நான்தான் றேோ...ரகு...." "யா... பசால்லுங்க றேோ... என்ன இது புது நம்பர். எங்கக இருந்து கூப்பிடுைீங்க. உங்க பசல்கபான் என்னாச்சு?". "அது வந்து.... பசல்கபாறன அப்பா வாங்கி றவத்துக் பகாண்டார். நான் யாருக்ககா கபான் பண்ணிகைன்னு பசால்ேி... இல்ேப்பா....என்கனாட பிபரண்ட் ரகுகவாட நம்பர்தான் இதுன்னு பசான்கனன். நான் அவறர சிே சந்கதகங்கள் ககட்டுதான் கபான் பசய்கதன்னு பசான்கனன். என்றன நம்பாமல் கபாறன எடுத்து வச்சுக்கிட்டார். சாரி... அதனால் தான் நான் நாலு நாளா கூப்பிட முடியறே". "ஹகோ... ரகு... என்ன கபசமாட்கடங்கிைீங்க. என் கமே ககாவமா...." "ச்கச... ச்கச... அபதல்ோம் இல்றே. இந்த காேத்திே அப்பாக்கள் இப்படி எல்ோமா இருப்பாங்க". "அய்கயா... ரகு. அப்பாக்கள் எந்த காேத்திேயும் இப்படித்தான். மாை மாட்டாங்க. Hope I am not disturbing you in these wee hours". "அபதல்ோம் இல்றே. என்ன றேோ. ஏதாவது சந்கதகமா.... என்ன ககளுங்க..." "அபதல்ோம் ஒண்ணும் இல்றே. அப்பா பசய்தது எனக்குப் பிடிக்கே. அது என்ன நம்ம கமே அப்படி ஒரு சந்கதகம். நாங்க பரண்டு பபரும் நண்பர்கள் தான். காதேர்கள் இல்றேன்னு அப்பாக்கிட்ட அடிச்சு பசான்கனன். அவர்தான் நம்பறே. என்ன ரகு நான் பசால்ைது உண்றம தாகன?". "ஆமாம் றேோ. நீ பசால்ைது அப்படிகய உண்றமதான். உன் மனசிே அந்த மாதிரி எண்ணம் இல்றேே". "இல்ே. இல்ே... ஆமாம் எதுக்கு இப்படி ககக்குைீங்க. உங்களுக்கு..." "எனக்கு.... சுத்தமா இல்ே. ஹிஹிஹி" என்று அசட்டுத்தனமாக சிரித்து றவத்தான். "அப்புைம் இன்பனாரு விஷயம் றேோ. நான் கவறேறய ராஜினாமா பண்ணிடோம்னு இருக்ககன்...." "ஏன் என்னாச்சு.... உங்களுக்கு கவறே பிடிக்கறேயா..." பசால்ேோமா கவண்டாமா என்று ரகு கயாசிக்க, புரிந்து பகாண்ட றேோ, "ரகு... பசால்ே விருப்பம் இல்றேனா விட்டுடுங்க. நான் தப்பா நிறனக்க மாட்கடன்". "ச்கச... ச்கச... அப்படி எல்ோம் இல்ே. அது வந்து... நாட்டு பாதுகாப்பு சம்மந்தப்பட்டது. அதுதான் பசால்ேனுமா கவண்டுமான்னு கயாசிக்கிகைன்". "நீங்க பசால்ைது சரிதான் ரகு. நீங்க முழு விபரத்றத பசால்ே கவண்டாம். ஆனால் என்ன காரணத்துக்காக கவறேறய விட்டு விேகுகைன்னு பசால்ைீங்க. அறத பசால்லுங்க. உங்கறள மாதிரி புத்திசாேி, கவறேறய விட்டு விேகினால், நஷ்டம் உங்களுக்கு இல்ே. உங்க நாட்டுக்குத்தான்". "றேோ... உங்ககிட்ட பசால்கைன். இந்த விஷயம் யாருக்கும் பதரியக் கூடாது". "கவறேப்படாதீங்க ரகு. நீங்க என் வேது காதில் பசால்வது, இடது காதுக்கு கூட கபாகாமல் பார்த்துக் பகாள்கிகைன்.ஓககவா?" "ஓகக... றேோ இப்கபா நான் கவறே பார்ப்பது சந்திரயான் ப்ராபஜக்ட்ே. இதிே இருந்து என்றன கவை ஒரு ப்ராபஜக்ட்டுக்கு மாத்துைாங்க. அது ஆபத்து அதிகம் உள்ள ப்ராபஜக்ட். ஆனால் நாட்டின் பாதுகாப்பு சம்மந்தப்பட்டது". "ஆபத்துனா... எந்த மாதிரி.... உயிருக்கு ஆபத்து வரும்னு பசால்ைீங்களா. ஒன்னும் பதரியுமா
ரகு... பிைப்பு எப்படி நம்ம றகே இல்றேகயா.... அது மாதிரி இைப்பும் நம்ம றகே இல்றே. அது அல்ோகவாட றகேதான் இருக்கு... சாரி .... கடவுகளாட றகே தான் இருக்கு. அதுக்கு வருத்தப்பட்டு, நீங்க நாட்டு பாதுகாப்பு சம்மந்தப்பட்ட விஷயத்றதஅேட்சியப்படுத்துவது சரியில்றே. எனக்கு அப்படி ஒரு வாய்ப்பு கிறடச்சா... நான் உடகன ஒதுக்குகவன். கஜான் ஆப் ஆர்க் பத்தி ககள்வி பட்டு இருப்பீங்கன்னு நிறனக்கிகைன். அந்த பபாண்ணு தான் எனக்கு ஒரு முன் மாதிரி". "அது மட்டும் இல்ே ரகு. நீங்க பசால்ைறத ககட்டா எனக்கு ஒரு பழபமாழியும் நிறனவுக்கு வருது. A life lived in fear is a half lived. துணிச்சோ ஒரு நாள் வாழ்த்தா கபாதும் ரகு... அதுதான் வாழ்க்றக." "ஹகோ ரகு... பமௌனமா இருக்காதீங்க... ஏதாவது கபசுங்க...." இல்றே றேோ.... ஒரு சின்ன பபாண்ணு... உனக்கு இருக்கிை ஒரு பதளிவு கூட எனக்கு இல்ோம கபாச்கசன்னு பவட்கமா இருக்கு. கட்டாயம் நான் புது ப்பராபஜக்ட்ே கசர்கிகைன். இப்கபா சந்கதாசமா..." "உண்றமே சந்கதாசமா இருக்கு ரகு. என்றன ககட்டால் நம்ம உயிறர விட நாட்டின் பாதுகாப்புதான் முக்கியம்னு பசால்லுகவன்..." "விட்டா நான் கபசிட்கட இருப்கபன். இது பப்ளிக் பூத் படேிகபான். இப்பகவ உங்க ஊர்ேமணி நள்ளிரவுபனிபரண்டு.உங்கறள நான் நாறள மறுநாள் இரவு கூப்பிடுகைன். ஓககவா?." "ஓகக றேோ" என்று ரகு பசால்ே, கபாறன றவத்தாள். "அப்பா...."கவர்த்துப் கபான முகத்றத துறடத்துக் பகாண்டான். 'ஒரு பநாடிே நாம காதேர்களா அப்படின்னு ககட்டா. என்ன பதில் பசால்ைதுன்னு பதரியாம, பவேபவேத்துப் கபாயிட்கடன்.இப்கபாதான் அவளும் சரி... நானும் சரி.... பதளிவா இருக்ககாம். நாங்க நண்பர்கள் தான் காதேர்கள் கிறடயாது. அனிஷா மாதிரி றேோவும் ஒரு பிபரண்ட் தான்'. திரும்பி வந்து பபர்த்தில் படுத்து கம்பளிப் கபார்றவறய கபார்த்திக் பகாண்டு, 'அபதல்ோம் சரி.... றேோ கிட்ட கபசும்கபாது ஒரு சிேிர்ப்பு உடம்புக்குள்ள ஓடுது. அந்த மாதிரி எதுவும் இல்றேகய அனிஷா கிட்ட கபசும்கபாது. சரி.... நாமதான் குழப்பமா இருக்ககாம். அந்த பபாண்ணு பதளிவா தான் இருக்கா....'பகாட்டாவி விட்டுக் பகாண்கட கண்கறள மூட, காகவரி எக்ஸ்பிரஸ் நள்ளிரவு இருட்டில் கூ என்று கத்திக் பகாண்டு விறரந்தது. அங்கக றேோ.... கபாறன றவத்து விட்டு கயாசித்தாள். "என்னகமா பதரியறே. ரகுறவ சந்தித்ததில் இருந்கத மனது அறே பாய்கிைது. ஒரு கவறள நான் மட்டும் தான் அப்படி நிறனக்கிகைன் கபாே. எந்த அளவுக்கு நம்பிக்றக இருந்தா ஒரு பபரிய, ரகசியமான விஷயத்றத என்கிட்கட பசால்ேி இருப்பான் ரகு. அவனுக்குதான் என் மீ து இந்த அளவு நம்பிக்றக". 'ஏய்... அவன் ஒன்னும் நிறைய விஷயம் பசால்ேே. அதனாே அவன் ரகசியத்றத பசால்ேி இருப்பான்னு எப்படி பசால்ை'.அவள் மனசாட்சி அவறள இடித்துறரக்க... "நாட்டுப் பாதுகாப்புன்னு பசான்னகத பபரிய விஷயம். அது மட்டும் இல்ே. இந்த விஷயம் அவன் வட்டில் ீ கூட பசால்ேி இருக்க மாட்டான்னு நிறனக்கிகைன். எதுவா இருந்தா என்ன. அவன் கூட கபசிட்டு இருந்தால் கநரம் கபாைகத பதரியே". 'அய்கயா மணி எட்டறர ஆய்டுச்சு. அம்மா கதட ஆரம்பிச்சுடுவா?"அவசரமாக பகாட்டத் பதாடங்கிய பனி பபாழிவில் இருந்து தப்பிக்க காரில் ஏைிச் பசன்ைாள். இங்கக... பசன்றன பசன்ட்ரல் ரயில் நிறேயம்... அடுத்த நாள்காறே மணி 7.30.
எல்கோரும் தங்களது உடறமகறள எடுத்துக் பகாண்டு இைங்க, அங்கக ஆட்கடா டிறரவரிடம் கபசிக் பகாண்டு இருந்தான் பிஜு. கீ கழ இைங்கிய ரகுவிடம், "கடய் ரகு, மாம்பேம் அகயாத்யா மண்டபம் கபாக ஐநூறு ரூபா பகாடுக்கணுமாம்". "விட்டா பசாத்றதகய எழுதிக் ககப்பானுங்க, முகமூடி கபாடாத பகல்பகாள்றளக்காரனுங்க" முனகிக் பகாண்கட, "பிஜு விடு.நாம ஆட்கடா ே கபாக கவண்டாம். எப்படியும் அஞ்சு கபர் இருக்ககாம். ஆட்கடா பத்தாது. பவளியிே கால் டாக்ஸி ஸ்டாண்ட்ே கபாய் பார்க்கோம். கார் எடுக்கிைது தான் பபட்டர்". "ஆட்கடாக்காரஅண்ணா... நாங்க அஞ்சு கபர் இருக்ககாம். ஆட்கடா சரிபட்டு வராது. அது மட்டுமில்ே... நீங்க டாக்ஸிறய விட அதிகமா ககட்டுைீங்க. அதனாே.... அப்புைம் பார்க்கோம்". பதிலுக்கு காத்திராமல் ரகு முன்கன பசல்ே, பின்னாகே அனிஷா, பிஜு, சந்துரு, ராகுல். வட்டுக்கு ீ வந்து கசர்ந்தகபாது மணி எட்டறர. வாசேில் கார் சதம் ககட்டு கதறவத் திைந்த ககாமளா, ரகுறவப் பார்த்தவுடன் சந்கதாசமானாள். கூட வந்த அனிஷா, கண் சிமிட்டியபடி... "என்னம்மா பசான்ன மாதிரி நாங்க வந்துட்கடாம் பார்த்தீங்களா?" "தாங்க்ஸ் அனிஷா.... உள்கள வாம்மா... உள்கள வாங்க தம்பிகளா..." அன்கபாடு அறழக்க, அனிஷா "அண்ணி எங்கக ஆறளக் காகணாம் என்று விசாரித்துக் பகாண்கட உள்கள சமயேறைக்கு பசல்ே, மீ திஎல்கோரும் ரகுறவத் பதாடர்ந்து மாடிக்கு பசன்ைனர். தனது ரூமில் எல்கோறரயும் இருக்க பசால்ேி விட்டு கீ கழ வந்தான் ரகு. "அம்மா, உன்கனாட பில்ட்டர் காபி குடிச்சுட்டு தான் குளிப்கபன்னு அந்த மூணு பாசக்கார பிள்றளங்களும் பிடிவாதம் பிடிக்கிைாங்க.... சீ க்கிரம் காபி கபாட்டு பகாடும்மா... அப்புைம் முக்கியமான விஷயம்... இந்த அனிஷா.... பல்கே விழக்கே.அதனாே காபி எல்ோம் பகாடுக்காதம்மா..." "கடய் ரகு... இபதல்ோம் ஓவர். நான் ட்றரன்ே பல்லு விளக்கிட்கடன்டா முட்டாள்" திட்டியபடி வந்த அனிஷா, "அண்ணி இங்கக பாருங்க இவறன. சரியில்ே. முதல்ே இவறன நிரந்தரமா ஒருத்திகிட்டமாட்டி விடுங்க, அப்பத்தான் நான் பகாஞ்சம் நிம்மதியா இருக்க முடியும்". அதற்குள் பின்னால் அப்பா கூப்பிடும் குரல். "ரகு எப்கபாடா வந்த...." "அப்பா இப்கபாதான். இதுதான் என்கனாட பிபரண்ட் அனிஷா". அனிஷா உடகன காேில் விழுந்து நமஸ்காரம் அங்கிள் பசால்ே, "இங்கக பாருடா இந்தப் பபாண்ணு பபரியவங்கறள பார்த்தா காேில் விழுந்து மரியாறத பசய்ைா. நீயும் இருக்கிகய எருறம மாடு...." "அப்பா அவறள உங்களுக்கு சரியா பதரியாது. எப்கபா காேில் விழுவா... எப்கபா காறே வாரி விடுவான்னு.... நீங்க பகாஞ்சம் ஜாக்கிரறதயா இருங்க..." அனிஷா நாக்றக பதாங்க கபாட்டு பத்ரகாளி கபாே உறும, "சரி சரி அனி... உனக்கும் எனக்கும் இப்கபா எதுக்கு கதறவ இல்ோத சண்றட எல்ோம். கபசி தீத்துக்கோம்." "இல்றேடா... நான் தீத்துட்டுதான் கபசுகவன்..." 'யப்பா இவ படர்ரர் பீஸ் தான்... சந்கதககம இல்ே'. "அப்பா இப்கபா காறேே என்ன சாப்பிட்டீங்க?".
"கவை என்னடா... டீயும், பஜ்ஜியும் தான்". "என்னது... இப்பவும் பஜ்ஜியா.... ரகு எஸ்ககப்டா..." என்று ரகு தறே மறைவாக, காபி பகாண்டு வந்த ககாமளா, "இந்த ரகு எங்கக கபானான்?" என்று கதட... "என் கிட்ட பகாடுங்க ஆன்டி. நான் கபாய் அந்த தடியன்களுக்கு பகாடுத்து விட்டு வகரன்". அனிஷா காபி தம்ளர்கறள எடுத்துக் பகாண்டு மாடிக்கு பசல்ே, கீ கழ ககாமளா தன கணவனிடமும், மருமகளிடமும் "நாம பபாண்ணு பார்க்கப் கபாை விஷயம் ரகுவுக்கு பதரியாமரகசியமாத்தான் இருக்கணும். என்ன புரியுதா...? "அம்மா பசௌம்யா உன் புருஷன் கிட்ட பசால்ேிட்டியா..." "கநத்து ராத்திரிகய பசால்ேிட்கடன் அத்றத." "அப்பா இப்கபாதான் நிம்மதி. அந்த பபாண்ணு அனிஷாவுக்கு தான் நன்ைி பசால்ேணும்." மதியம் ஐவரும் மியூசியம் கபாய் விட்டு வந்து மாறே பீச் பசன்று வந்தனர். இரவு முருகன் இட்ேி கறடயில் சாப்பிட்டு விட்டு வடு ீ திரும்ப மணி இரவு பத்து. திரும்ப வந்த தம்பிகயாடு ராஜாராம் கபசிக் பகாண்டு இருக்க, பூஜா சித்தப்பா என்று கழுத்றத பிடித்து பதாங்கினாள். பதிகனாரு மணி அளவில் பூஜாறவ தன்கனாடு படுக்க றவத்துக் பகாண்டான் ரகு. தூக்கம் வராமல் கநற்று இரவு றேோ பசான்னறதகய நிறனத்துப் பார்த்து, வியந்து கபானான். பகாஞ்ச கநரத்தில் பயணக் கறளப்பு கண்கறள சுழற்ை உைக்கத்தில் மூழ்கினான். காறே ஆறு மணிக்கு யாகரா பிடித்து உலுப்புவது கபாே இருக்க, கண்கறள விழித்துப் பார்க்க, அம்மா ககாமளா. "என்னம்மா காேங்காத்தாே... இந்த கநரத்தில். ஞாயிற்று கிழறம கூட தூங்க விடாம என்னம்மா இது." "கடய்... முதல்ே நீ எந்திரி... நாம இப்கபா காஞ்சிபுரம் கபாகைாம். அதான் கநத்து காறேே சாப்பிட்டு இருக்கும்கபாது பசான்கனாகம?". "அம்மா, நீங்க எல்கோரும் கபாயிட்டு வாங்க. நாங்க எல்கோரும்இங்கககய குட்டிப் பாப்பா கூட படுத்து தூங்குகைாம்". "என்னடா இப்படி புரியாம கபசிட்டு இருக்க. நாம ககாவிலுக்கு கபாைகத உனக்காகத்தான்..". "என்னது எனக்காகவா...." ககாமளா உடகன சமாளித்தாள்... "அது வந்து.... ஆங்... உனக்கு ஒரு கவண்டுதல் இருக்கு. அறத நிறைகவற்ை தான்". "எனக்கா... கவண்டுதோ.... என்னம்மா திடீர்னு பசால்ை. இது வறரக்கும் நீ பசான்னகத இல்றேகய". "அபதல்ோம் பராம்ப நாறளக்கு முன்னாடி. நீ ககள்வி ககட்காம கிளம்புடா.. சாமி காரியம்... அப்புைம் பதய்வக் குத்தமாகிடும்". "ஆமாம்... எந்த ககாவிலுக்குப் கபாகைாம்". "காஞ்சி காமாட்சி ககாவிலுக்கு..." ராகுல் மட்டும் வயிறு சரியில்றே என்று வட்டில் ீ தங்கி விட, மற்ை எல்கோரும் இன்கனாவா காரில் ஒன்பது மணி அளவில் கிளம்பி, பதிகனாரு மணிக்கு முன்பாக காமாட்சி ககாவிறே அறடந்தனர்.
ககாவிலுக்கு உள்கள பசன்ை அறனவரும், காமாட்சி அம்மன் சன்னதியில் நின்று சாமி கும்பிட, 'எதுக்கு இப்கபா இந்தக்ககாவிலுக்கு வந்கதாம். காமாட்சி அம்மனுக்கும் என்கனாடகவண்டுதலுக்கும் என்ன சம்மந்தம்' என்று குழம்பிப் கபான ரகு,குழப்பத்தில்சாமி கும்பிடாமல் கவடிக்றக பார்க்க, எல்கோரும் சாமி கும்பிட்டு குங்குமம் வாங்கிச் பசல்ே, தடக்பகன்று விழித்துதனக்கு குங்குமம் கிறடக்காமல் பூசாரிறய அறழக்க அவர் காதில் விழாமல்சாமி சன்னதி அருகில் பசன்று விட்டார். அருகில் இருந்த வறளயல்கள் ஒேிக்கும் சிவந்த றககள் அவன் கண் முன்கன நீ ண்டன... "குங்குமம் எடுத்துக்கங்க..."குயிறே விட இனிறமயான குரறே ககட்டு மயங்கிப் கபான ரகு பச்றச தாவணியில் இருந்த அந்த அழகுப் பபண்றணப் பார்த்து அசந்து கபாய் நின்ைான். (பதாடரும்)
Page- 803
/ 803
Dt.16.03.2013
