அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
காத்திருந்த கண்கள்
அனிதா அரவிந்த்
மார்கழி மாத குளிர் பனியுடன் அந்த அதிகாலைப் பபாழுது டில்ைியில் அழகாக விடிந்தது. அந்த அதிகாலைப் பபாழுதில் தன்னுலடய ஜாகிங்லக முடித்து ஹாைில் பபப்பர் படித்துக் பகாண்டிருந்தான் விபா என்றலழக்கப்படும் விபாகரன். ' என்ன அண்ணா இந்த தடலவயும் தப்பித்தவறி நீ எடுத்த பகஸில் பஜயிச்சிட்ட பபாைிருக்கு. இன்னிக்கு பபப்பரில் முக்கிய பசய்திபய அதான் பபாட்டிருக்கான்' என்று அவலன கிண்டைடித்தவாபற வந்தமர்ந்தாள் அவன் தங்லக அம்பரி . அவள் என்னதான் அவலன கிண்டல் பசய்தாலும் அவள் முகத்தில் தன் அண்ணலன நிலனத்து பபருலம பகாண்டுள்ள புன்னலக இருந்தது. அவளுக்கு என்றுபம அவள் அண்ணன் தான் பரால் மாடல்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவலள பார்த்து புன்னலகத்த விபாகரன் ' என்ன பசய்யறது அபி , எதிர் கட்சி வக்கீ ல் உன்லன மாதிரி ஒருத்தரா இருந்தா நான் ஈசியா பஜயிச்சிடபறன். பசா இதுை என் பங்குன்னு ஒன்னும் பபருசா இல்ை. என்ன பசால்ற அபி கபரக்ட் தாபன.' என்று கூறிவிட்டு அவலள பார்த்தான். அவள் அவலன பார்த்து முலறத்து, 'என்லன முட்டாள்னு பசால்ைறியா அண்ணா ?' ' நான் அப்படி எல்ைாம் பசால்ைை , ஆனா நீ யா அப்படி நிலனச்சா அதுக்கு நான் பபாறுப்பு இல்ை மா.' என்று கூறிவிட்டு பபரிதாக நலகதான். இலத பகட்டு அவலன அடிக்க அவள் எழ, அலத பார்த்து அவன் அங்கிருந்து ஓட ஆரம்பித்தான். இலத பார்த்து புன்னலகத்துக் பகாண்பட அங்கு வந்த அவர்களின் அம்மா அவர்கள் இருவலரயும் பிடித்து நிறுத்தினார். ' பரண்டு பபருக்கும் சின்ன பசங்கன்னு நலனப்பா. நீ ங்க பரண்டு பபரும் டாக்டர், ைாயர். அத ஞாபகம் வச்சிக்பகாங்க. இப்படி சின்ன பசங்களாட்டம் காலையிை விலளயாடிட்டிருக்கீ ங்க. விபா, நீ பபாய் குளிச்சிட்டு வா. அபி நீ வா கிட்பசன்ை பவலை இருக்கு. பஹல்ப் பண்ணு.' என்று கூறி இருவலரயும் அனுப்பி லவத்தார். இதற்கிலடயில் இவர்கலள பற்றி ஒரு சின்ன அறிமுகம். விபாகரன், கலதயின் ஹீபரா . ஆறடி உயரத்தில்,மாநிறத்தில் நல்ைக் கலளயுடன் , (ஒரு ஹீபரா எப்படி இருக்கணும்னு நிலனக்கிறீங்கபளா அப்படி) இருப்பான். டில்ைியில் சுப்ரீம் பகார்ட்டில் விரல் விட்டு எண்ணக் கூடிய புகழ் பபற்ற வழக்கறிஞர்களில் ஒருவன் . மிகவும் திறலமசாைி. எந்த ஒரு பகலஸயும் தன் மனதிற்கு சரி என்று பதான்றினால் மட்டுபம அதலன எடுத்து நடத்துவான், அதில் பவற்றியும் பபறுவான். இவனுலடய அப்பா சந்திரபசகரன், ஓய்வு பபற்ற பள்ளி ஆசிரியர், அம்மா பகாலத , ஒரு அழகான இல்ைத்தரசி. அவனுலடய ஒபர தங்லக அம்பரி, மனநிலை மருத்துவராக இருக்கிறாள். பரண்டு மாதம் முன்பு தான் படிப்லப முடித்து practice ஆரம்பித்திருக்கிறாள் . சரி, இப்பபாது கலதக்கு பசல்பவாம்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
குளித்து முடித்து சாமிலய கும்பிட்டு விட்டு , சாப்பிடுவதற்கு வந்தமர்ந்தான். அவனுக்கு முன்பப அவன் அப்பா அங்கு அமர்ந்திருந்தார். ' குட் பமார்னிங் அப்பா. என்ன காலையில் உங்க த்யானம், பயாகா, எல்ைாம் ஆச்சா.' அன்று பகட்டான். அவரும் புன்னலகத்துக் பகாண்பட ' ஆச்சு விபா. அது ஒரு நாள் மிஸ் பண்ணினாலும், அன்லனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கும் . பவலைபய ஓடாது. சரி இன்னிக்கு பபப்பரில் உன் பகஸ் பத்தி பபாட்டிருந்தான். கங்க்ராட்ஸ் . இபத மாதிரி எப்பவும் உண்லம பஜயிக்கணும். புரியுதா.' என்று பபருலமயுடன் கூறினார். இவர் பசால்வலத பகட்டுக் பகாண்பட அங்பக வந்த அபி, ' அப்பா, நீ ங்க பாராட்டற மாதரிபய அண்ணாவுக்கு ஒரு குட்டி பகாட்டும் வச்சிட்டீங்க பபாை இருக்பக . என்ன முழிக்கறீங்க, உண்லம பஜயிக்கணும் அப்படின்னு பசான்ன ீங்க இல்ை. அதச் பசான்பனன். உண்லமக்கு புறம்பா பபானா, அண்ணாக்கு அடி நிச்சயம் . இல்ை பா.' என்றாள். அதற்கு அவர் சிரித்துக்பகாண்பட ' அவன் என் லபயன் மா என்லனக்குபம தப்பான விஷயத்துக்கு துலண பபாக மாட்டான். அது நிச்சயம்.' என்றார். இதலன பகட்டு தன் சட்லடக் காைலர தூக்கி விட்டுக் பகாண்டான் விபா. தன் லகலய பமபை தூக்கி பகாண்டு, ' அம்பபல் அப்பா. நான் ஒத்துக்கபறன் உங்க லபயன் நல்ைவர், வல்ைவர், நியாயம் பதரிந்தவர்னு ஒத்துக்கபறன். இதுக்கு பமை என்னாை முடியை அப்பா.' என்று கூறிவிட்டு சிரித்தாள் அபி. 'அப்பா இவள் பபசாம டாக்டர்க்கு படிச்சதுக்கு பதிைா வக்கீ லுக்கு படிச்சிருக்கைாம். இவ வாய்க்கு அது தான் கபரக்டாக இருந்திருக்கும் ' அதற்கு அவன் அம்மா, ' இவ இப்பபாபவ இந்த பபச்சு பபசறா, இதுை இவ மட்டும் வக்கீ லுக்கு படிச்சிருந்தா நாடு தாங்காதுபா ' இதலனக் பகட்ட அபி, முலறத்துக் பகாண்பட சாப்பிடும் பவலைலய பதாடர்ந்தாள். இதலன கண்ட மற்ற மூவரும் சிரித்தனர்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவர்கள் அலனவரும் சாப்பிட்டு விட்டு வந்த பபாது , வட்டு ீ காைிங் பபல் அடித்தது. கதலவத் திறந்த அபி, அங்கு நின்றிருந்தவலளக் கண்டதும், ' பஹ ப்ரியா . வாட் எ சர்ப்லரஸ் . வா வா. அண்ணா, அம்மா, அப்பா, இங்க பாருங்க யாரு வந்துருக்காங்கன்னு.' என்று கூறியவாபற அவலள அலணத்துக் பகாண்டாள் .அங்கு வந்த அலனவரும் ப்ரியாலவ பார்த்து மகிழ்ந்தனர். ப்ரியா, விபாகரனின் பதாழன், ரகுனந்தனின் தங்லக, அபியின் பதாழி. ' வா ப்ரியா . எப்படி இருக்பக . ரகு எப்படி இருக்கான். அம்மா அப்பா பசௌக்கியம் தான?' என்று பகட்டார் சந்திரபசகரன். அவர்கலள பார்த்து புன்னலகத்துக் பகாண்பட ' எல்ைாரும் நைம் அங்கிள். நீ ங்க எல்ைாரும் எப்படி இருக்கீ ங்க? ' என்றாள். அதற்கு விபா, ' நாங்க நல்ைா இருக்பகாம் ப்ரியா. என்ன திடீர்னு டில்ைிக்கு வந்திருக்க, அதுவும் பசால்ைாம பகாள்ளாம. ஏதாவது முக்கியமான விஷயமா?' என்று பகட்டான். அதற்கு ப்ரியா, ' ஆமாம் அண்ணா ஒரு முக்கியமான விஷயமாத்தான் உங்கள் பார்க்க வந்பதன். உங்கபளாட பஹல்ப் பதலவப்படுது.' இதலன பகட்ட விபா அவள் முகத்லத பார்த்தான். ஒரு பதட்டம், கவலை பதரிந்தது அவள் முகத்தில். அதற்குள் காபி கப்புடன் வந்த பகாலதலய பார்த்த விபா, ப்ரியாவிடம், ' நீ காபி குடிச்சிட்டு என்பனாட ஆபீஸ் ரூம்க்கு வா ப்ரியா. அங்க பபசைாம்.' என்று கூறிவிட்டு பசன்றான். அவன் கூறியவாபற பசன்ற ப்ரியாலவ நாற்காைியில் அமரச் பசான்ன விபா, அவள் முகத்லத கூர்ந்து கவனித்துக் பகாண்பட, ' பசால்லு ப்ரியா , என்ன பிரச்சலன ஏன் ஒபர பதட்டமா இருக்க? இங்க வந்ததிைிருந்து உன் முகத்துை சந்பதாஷபம இல்ை. பலழய ப்ரியாவா நீ இல்ை. பசால்லு.' என்றான். 'ஆமாம் அண்ணா பிரச்சலன தான் . உங்களாை மட்டும் தான் சால்வ் பண்ண முடியும். உங்கள நம்பி தான் அண்ணா நான் வந்திருக்பகன். ரகு அண்ணாவும் உங்கள தான் நம்பி இருக்காரு.'
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
' சரிமா உனக்கு என்ன பிரச்சலனன்னு பசால்லு . பசான்னாதான் என்னாை என்ன பசய்ய முடியும்னு பார்க்க முடியும்.' ' அண்ணா பிரச்சலன தான் ஆனா எனக்கு இல்ை என் பிபரண்ட் மிருதுளாவுக்கு .' ' உன் பிபரண்டுக்கா . என்ன பிரச்சலன . எங்க இருக்காங்க ?' இதலன பகட்டு ஒரு சிை வினாடிகள் அலமதியாக இருந்த ப்ரியா பின்னர் கவலைத் பதாய்ந்த முகத்துடன், ' அவ இப்பபா பஜயில்ை இருக்கா அண்ணா ' என்றாள் . விபாகர் ஒரு நிமிடம் அதிர்ந்தான், 'வாட்?'
ப்ரியா பசான்னலத பகட்டு சிறிது அதிர்ந்து பின்னர் சுதாரித்த விபா , ' என்ன பசால்ற ப்ரியா , பஜயில்ை இருக்காங்களா? என்ன பண்ணாங்க? எதுக்கு அவங்கள பபாலீஸ் அர்பரஸ்ட்
பண்ணிருக்காங்க?' என்று பகட்டான். சிறிது பநரம் எப்படி பசால்வது என்று திணறிய ப்ரியா பின்னர், ' பகாலை பகஸ்ை அவலள அர்பரஸ்ட் பண்ணிருக்காங்க .' 'யார பகாலை பசஞ்சதா அர்பரஸ்ட் பண்ணிருக்காங்க?' ' அவபளாட மாமாவ பகாலை பசஞ்சதா இவ பமை குற்றம் பசால்ைி அர்பரஸ்ட் பண்ணிருக்காங்க அண்ணா . ஆனா இவ அந்த பகாலை பசய்யை. எனக்கு நல்ைா பதரியும்' ' பசாந்த மாமாவ பகாலை பசஞ்சதா பசால்ற அளவுக்கு அவங்களுக்குள்ள என்ன பிரச்சலன. எதனால் உன் ப்பரண்ட் பமை பழி விழுந்திருக்குன்னு எனக்கு பதளிவா பசால்லு ப்ரியா.' ' அண்ணா மிருதுைாவுக்கு அப்பா கிலடயாது , அவபளாட சின்ன வயசுபைபய அவங்க அப்பா தவறிட்டார் . அதுக்கு அப்புறம் அவ மாமா தான் அவங்களுக்கு துலணயா இருந்தாரு. அதுனாபை
மிருதுவுக்கு அவ மாமா பமை பராம்ப பாசம். இவ காபைஜ் படிப்ப
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
முடிக்கும்பபாது அவங்க அம்மாவும் இறந்துட்டாங்க. அதுக்கு அப்புறம் தான் அவங்க மாமா, அத்லத , அவங்க பசங்க
உண்லமயான குணபமல்ைாம் பதரிய ஆரம்பிச்சிருக்கு. மிருதுளா அப்பா வழி பசாத்து ஏராளம். அது அத்தலனயும் அவ பபர்ை தான் இருந்திருக்கு. இத பதரிஞ்சு தான் அவ மாமா இவங்க கூடபவ
வந்து இருந்ததும், அவங்க லபயனுக்கு இவள கல்யாணம் பண்ணி வச்சு அந்த பசாத்லத எல்ைாம் பசாந்தமாக்கி, ராஜ வாழ்க்லக வாழணும்னு ஆலச பட்டிருக்காறு. இதுக்கு நடுவுை அவங்க
லபயன் பவபறாரு பபாண்ண ைவ் பண்ணி இருக்கான். அவளும் பணக்காரின்னு பதரிந்ததும் பரண்டு பசாத்லதயும் பசாந்தமாக்கும் எண்ணத்திை , மிருதுளாவ கல்யாணம் பண்ணி பசாத்லத வாங்கிட்டு அவலள துரத்திடைாம்னு ப்ளான் பண்ணி
இருக்காங்க. இலத எல்ைாம் அவங்க பபசும்பபாது பகட்ட மிருது, தனக்கு இந்த பசாத்து இருந்தால் தாபன பிரச்சலனன்னு அந்த
பசாத்லத எல்ைாம் அவங்க பபர்ை எழுதி பகாடுத்து வட்ட ீ விட்டு வந்துட்டா.' இலத அலனத்லதயும் பகட்ட விபா, ' ஓபக அதுக்கு அப்புறம்
ஏதாவது பிரச்சலன நடந்துதா. ஏன் பகக்குபறன்னா, இப்பபா நீ பசான்னத வச்சு பார்க்கும்பபாது, இதுனாை மட்டும் உன் ப்பரண்ட் பமை பழி விழறதுக்கு சான்ஸ் இல்ை. பவற ஏதாவது நடந்து
இருக்கணும். அதுனாை தான் இவங்க பமை ஸ்ட்ராங்கா பகஸ் லபல் ஆகியிருக்கும். உனக்கு ஏதாவது பதரியுமா?' ' இல்ை அண்ணா , இது எல்ைாம் நான் என்பனாட பவலைக்கு
ஜாயின் பண்றதுக்கு பபங்களூர் பபாறதுக்கு முன்னாடி நடந்தது. அதுக்கு அப்புறம் நாங்க பரண்டு பபரும் அடிக்கடி பபான்ை பபசிப்பபாம். அப்பபா கூட அவ ஒன்னும் பசான்னது இல்ை. ஆனா பகாஞ்ச நாளா அவ குரல்ை எபதா ஒரு தடுமாற்றம் இருந்துது பகட்டதுக்கு ஒன்னும் இல்ைன்னு பசால்ைிட்டா .' ' பசா ஏபதா நடந்திருக்கணும். ம்ம் '
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
'அண்ணா பநத்து லநட் அர்பரஸ்ட் பண்ணி இருக்காங்க. இன்னிக்கும் நாலளக்கும் பகார்ட் லீவ் . நான் பநத்து தான் டில்ைி வந்பதன், ஆபீ ஸ் விஷயமா. இன்னிக்கு பமார்னிங் உங்க வட்டுக்கு ீ வரும்பபாது தான் ரகு அண்ணா பபான் பண்ணினார். அதான் உங்க பஹல்ப் பகட்படன். பகஸ் பகாஞ்சம் complicated அப்படின்னு பசான்னாரு. நீ ங்க என்பனாட திருச்சி வந்து அவலள எப்படியாவது பவளியிை எடுக்க பஹல்ப் பண்ணனும். ப்ள ீஸ். அண்ணா ' சற்று பயாசித்த விபா, ' சரி நீ பவளிபய அபிபயாட பபசிட்டு இரு நான் ரகுகிட்ட பபசிட்டு உன்கிட்ட பசால்பறன். கவலைப்படாபத நான் பாத்துக்கபறன்.' என்று ப்ரியாவின் முகமாறுதலை பார்த்து பசான்னான். அவளும் பவளிபய பசன்று பபசிக்பகாண்டிருந்தாள் . பின்னர், இவன் ரகுவிற்கு பபான் பசய்து பகஸ் பற்றி பதலவயான விஷயங்கலள மட்டும் பதரிந்து பகாண்டான். ரகு, ப்ரியாவின் அண்ணன் , DCP ஆக இருக்கிறான், திருச்சியில். சிறிது பநரம் ப்ரியாவிடம் பபசிவிட்டு, ப்ரியாவின் கவலைத் பதாய்ந்த முகத்லத பார்த்து விபாவிடம் என்னபவன்று விசாரிக்க அவலனத் பதடி வந்தார் அவன் தந்லத. ரூமில் பயாசலனபயாடு அமர்ந்திருந்த மகனிடம் பசன்று என்னாயிற்று என்று விசாரித்தார். நடந்த விஷயத்லத தந்லதயிடம் கூறினான் விபா. ' ப்ரியா பசான்னத வச்சு பார்க்கும்பபாது இதுை பவற எபதா பபரிய பிரச்சிலனயும் விஷயமும் இருக்குன்னு பதரியுது அப்பா. ரகுகிட்ட பபசினவலரக்கும் பகஸ் பகாஞ்சம் சிக்கல் மாதிரி தான் பதாணுது அப்பா.' ' இதில் ஒன்னும் பசய்ய முடியாதா விபா. பபயில் கிலடக்கும் இல்ை.' ' bail பகாஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு தான் வாங்க பவண்டி இருக்கும், ஏன்னா பகாலை பகஸ் . furthur action எடுக்கணும்னா என்ன நடந்தது, என்ன பிரச்சலனன்னு அந்த பபாண்ணு மிருதுளா பசான்னாதான் முடியும்.' ' சரி அப்பபா நீ ப்ரியாபவாட பபாய் ஆக பவண்டியத பார்க்க பவண்டியது தான.'
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
' அது தான்பா பயாசிக்கபறன். இங்க குப்தா பகஸ் ஒன்னு பபண்டிங்க்ை இருக்கு. ஹியரிங் பநக்ஸ்ட் வக்ை ீ வருது . அதான் பயாசிக்கபறன். இப்பபா அங்க பபானா, திரும்பி வரது கஷ்டம். ப்ரியாவிடமும் பநா பசால்ை முடியாது.' ' குப்தாபவாட பகஸ உன்பனாட ஜூனியர் சுனில் ஹான்டில் பசய்யட்டும் . Very brilliant and he knows well about guptha's case இல்லையா? நீ இந்த பகஸ் ஹாண்டில் பண்ணு விபா. ப்ரியா உன்ன நம்பி வந்திருக்கா. அவளும் நம்ம வட்டு ீ பபாண்ணு இல்ைியா.’ சற்று பயாசித்த விபா தந்லத கூறியவாபற குப்தாவிடமும் சுனிைிடமும் பபசி சம்மதம் பபற்ற பின்னர் ப்ரியாபவாடு திருச்சிக்குப் பயணமானான், அங்கு தனக்கு மிகப்பபரும் அதிர்ச்சி காத்திருக்கிறது மற்றும் அங்கு தான் தன் வாழ்க்லகபய மாற்றியலமயப் பபாகிறது என்பலத அறியாமல். என்ன அதிர்ச்சி? பார்ப்பபாம்.
ப்ரியாவுடன் திருச்சிக்கு பயணமான விபா, மிருதுளாலவப் பற்றி பமலும் பதரிந்து பகாண்டான். ‘ அண்ணா , பபாதுவாபவ மிருது பராம்ப லதரியமான பபாண்ணு. இப்பபா கூட அவலள அபரஸ்ட் பசஞ்சப்பபா பராம்ப லதரியமாதான் இருந்தான்னு ரகு அண்ணா பசான்னார். எப்பபாதுபம யாலரயும் எதிர்பார்க்க மாட்டா. அவபளாட மாமாகிட்ட பசாத்பதல்ைாம் பகாடுத்துட்டு பவளிய வந்தபபாது கூட, அவகிட்ட ஒரு லதரியம் இருந்துது.’
இருவரும் பபசிக்பகாண்பட திருச்சிக்கு வந்து பசர்ந்தனர். இவர்கலள அலழத்துக் பகாண்டு பசல்வதற்காக ரகு வந்திருந்தான். ‘ என்ன DCP சார் , எப்படி இருக்கீ ங்க. என்ன நீ ங்கபள வந்திருக்கீ ங்க?’ என்று ரகுலவ பார்த்து கிண்டைடித்தான் விபா. இலதக் பகட்டு சிரித்த ரகு, ‘ படய் கிண்டைடிக்காத, நான் தான் உன் பகச்க்கு பஹல்ப் பண்ணனும் பார்த்துக்பகா. இங்க இருக்கற வலரக்கும் நான் தான் உனக்கு பஹல்ப்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பண்ணனும் பயாசிச்சு பபசு டா’ என்றான். ‘ லரட் நான் பபசை பா.’ என்று விபா கூற அங்கு மற்ற இருவரும் சிரித்தனர்.
ரகுவின் வட்டிற்கு ீ வரும் வழியில் ரகுவிடம் பகஸ் பற்றி சிை விஷயங்கலள பகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டான். பின்னர் அவர்கள் வட்டிற்கு ீ பசன்றதும், அலனவலரயும் நைம் விசாரித்து, சாப்பிட்டுவிட்டு வந்தமர்ந்தனர். ‘ ரகு, எனக்கு மிருதுளாவ ஒரு தடலவ நாலளக்கு பகார்ட்டுக்கு பபாறதுக்கு முன்னாடி பார்த்து பபசணும். முடிஞ்சா இன்னிக்கி பார்க்க முடிஞ்ச டபுள் ஓபக . ஸ்பபஷல் பபர்மிஷன் வாங்கித் தர முடியுமா.’
‘ ட்லர பண்ணபறன் டா. நான் பகட்டுப் பார்த்துட்டு பசால்பறன் ஓபக. பவயிட் பண்ணு இபதா வந்துடபறன்.’ என்று விட்டு பசன்றான் ரகு.
‘ அண்ணா மிருதுவுக்கு பபயில் கிலடக்கும் இல்ை.’
‘ பகாஞ்சம் கஷ்டம் தான் ப்ரியா. பபாலீஸ் தரப்புை ஒத்துக்கணும் . பார்ப்பபாம். பைட் அஸ் கிவ் ஆர் பபஸ்ட்.’
ரகுவின் உதவியால் பபர்மிஷன் பபற்ற விபா அவலளக் காண பசன்றான். அவலள பார்ப்பதற்காக அங்கு அவன் அமர்ந்திருந்தபபாது , பகட் திறக்கும் சப்தம் பகட்டு திரும்பி பார்த்தான். அங்கு வந்த பபண்லண பார்த்து அதிர்சிக்குள்ளானான் விபா. ‘இவளா’ .
அவளும் இவலன பார்த்து ஒரு நிமிடம் அதிர்ந்து பின்னர் தன்லன சுதாரித்துக் பகாண்டாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அதிர்ந்து பார்த்துக் பகாண்டிருந்த விபாலவ பார்த்து ‘ நான் தான் மிருதுளா . நீ ங்க எதுக்கு வந்திருக்கீ ங்கன்னு
பதரிஞ்சிக்கைாமா?’
என்றாள்.
அவள் குரைில் கலைந்த விபா, அவள் குரைில் இருந்த கம்பீ ரமும் , பதளிலவயும் கண்டு அதிசயிதவன், ‘ ஹாய் மிஸ் மிருதுளா, நான் விபாகரன் உங்களுக்காக வாதாடப்பபாகிற ைாயர். உங்க பிபரண்ட் ப்ரியாபவாட அண்ணபனாட பிபரண்ட்.’
இலத பகட்ட மிருது, ‘ பதரியும்’ என்றாள். விபா மீ ண்டும் அதிர்ந்தான்.
தன்லனத் பதரியும் என்று பசான்ன மிருதுலவ பார்த்து அதிர்ந்த விபா , எப்படி என்று பகட்கபபானான் . ஆனால் அது பகட்பதற்கு இது பநரம் அல்ை என்பலத உணர்ந்து அதலன பகட்காமல் விட்டான்.
‘ மிருதுளா, இந்த பகாலை பகஸ்ை நீ ங்க தான் குற்றவாளியாய் இருப்பீ ங்கன்னு பபாலீஸ் சந்பதகப் பட்டு அபரஸ்ட் பண்ணி இருக்காங்க. நான் இன்னும் உங்க பகஸ் டீலடல்ஸ் முழுசா படிக்கலை. ஓரளவுக்கு ப்ரியா, ரகு மூைமா உங்கலள பற்றி பதரிஞ்சிகிட்படன். நான் பகக்கபறன்னு தப்பா நிலனக்கக் கூடாது’
இலத பகட்ட மிருது என்ன என்பலத பபாை அவலன பார்த்தாள். அந்த பார்லவயில் இருந்த கம்பீ ரலத பார்த்த விபா மனதிற்குள் பாராட்டியபடிபய பகட்டான்
‘ இந்த பகாலைக்கும் உங்களுக்கும் ஏதாவது சம்மந்தம் இருக்கா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவலன எரித்து விடுவது பபாை பார்த்த மிருது, ‘ இவ்வளவு சந்பதகம் என் பமல் இருந்தும், எதுக்காக நீ ங்க எனக்காக வாதாடனும். பதலவபய இல்லை. நீ ங்க பபாகைாம்.’ என்று விட்டு எழப்பபானாள்.
அவலள தடுத்து நிறுத்திய விபா, அவலள பார்த்து புன்னலகதான். பின்னர், ‘ மிருதுளா முதல்ை நீ ங்க உக்காருங்க. எனக்கு உங்கலள பற்றி பபருசா ஒன்னும் பதரியாது. பபாலீஸ் இவ்வளவு ஸ்ட்ராங்கா உங்க பமை பகஸ் பபாட்டு இருக்காங்க. இந்த பகஸ்ை இருந்து உங்கள காப்பாதனும்னா, நான் பகட்கும் பகள்விக்கு நீ ங்க பதில் பசால்ைித்தான் ஆகணும். ஒரு பவலை நீ ங்கபள எதிர்பாராவிதமா , உங்கலளபய அறியாமல் இலத பசய்ய சான்ஸ் இருக்கு. பகாவம் வரும்பபாது நம்லமயும்
அறியாமல் புத்தி தடுமாறும் அது தான். இந்த மாதிரி சிை
தவிர்க்க முடியாத பகள்விகள் வரும். நீ ங்க பதில் பசான்னா தான் என்னால் பமை என்ன பசய்யமுடியும்னு பயாசிக்க முடியும் . ஓபக. சாரி பபார் ஹர்டிங் யு.’
அவன் பசான்னலத பகட்டு சமாதானமலடந்த மிருது, ‘ சாரி . நானும் பகாவத்துை பபசிட்படன். ஆனா , நான் சத்தியமா இந்த பகாலை பசய்யலை. நீ ங்க தாராளமா என்லன நம்பைாம்.’
‘ ஓபக மிருதுளா, நாலளக்கு பகார்ட்ை உங்கலள produce பண்ணுவாங்க. பசா நாலளக்கு உங்க பபயில்க்கு அப்லள பண்ணபபாபறாம். பார்ப்பபாம்’ என்று கூறி எழுந்தான்.
‘ஒரு நிமிஷம் ‘ என்று அவலன நிறுத்திய மிருது, ‘ நாலளக்கு பபயில் கிலடக்குமா?’ என்று கண்ணில் சிறு ஆவலுடன் பகட்டாள். அவளிடம் பபாய் உலரக்க முடியாமல், ‘ பகாஞ்சம் கஷ்டம் தான், ஆனா நம்பிக்லகபயாட இருப்பபாம். கவலைப் படாமல் இருங்க ஓபக. பார்க்கைாம். வபரன்.’ என்று பசன்றான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவன் பசல்வலத பார்த்துக்பகாண்பட உள்பள பசன்றாள் மிருதுளா. உள்பள பசன்ற மிருதுவுக்கு, கண்லண கரித்துக்பகாண்டு வந்தது. மறுபடியும் அவலன பார்ப்பபாமா என்று ஏங்கிய நாட்கள் எத்தலன. கலடசியில் இப்படி ஒரு சூழ்நிலையில் அவலன சந்திக்கும் படி ஆகிவிட்டபத என்று கண்ண ீர் சிந்தினாள். அவபன அறியாமல் அவலன சந்தித்த நாலள நிலனத்துப் பார்த்தாள்.
ப்ரியாவும் , மிருதுவும் சிறு வயதிைிருந்பத உயிர்த் பதாழிகள். மிருது லீவ் நாட்களில் ப்ரியாவின் வட்டிற்கு ீ வருவாள்.
அப்பபாது அவர்கள் இருவரும் லபனல் இயர் படித்துக் பகாண்டிருந்தனர். ஒருநாள் ப்ரியாபவாடு அவர்கள் குடும்ப ஆல்பம் பார்த்துக்பகாண்டிருந்தனர் இருவரும். அப்பபாது ஒரு பபாட்படாவில் இருந்த இலளஞலன காட்டி ‘ இது தான் விபா அண்ணன் . ரகு அண்ணாபவாட க்பளாஸ் பிபரண்ட். எங்கள் வட்டில் ீ ஒருத்தர் பபாை . எனக்கு பராம்ப பிடிக்கும் ‘ என்று கூறி காட்டினாள் ப்ரியா. அவலன அதில் பார்த்தபபாபத அவலன பிடித்து விட்டது மிருதுவுக்கு. பமலும் அவலன பற்றி ப்ரியா கூற பகட்ட மிருதுவுக்கு அவலன காண பவண்டும் பபாை ஆவல் தூண்டியது.
அவள் ஆலசப்பட்ட படிபய அந்த சம்பவமும் நடந்தது. ஒரு நாள், மிருது ஏபதா வாங்க பவண்டும் என்று கலடக்கு பசன்றிருந்தாள். அங்கு பபாருட்கலள பார்த்துக் பகாண்பட வரும்பபாழுது, அங்கு ரகு அண்ணா, மற்றும் பவறு யாருடபனா பபசிக் பகாண்டிருத்த விபாலவக் கண்டாள். அவலனக் கண்டு அப்படிபய நின்றாள். அவனிடம் பசன்று பபசபவண்டும் என்று பதான்றினாலும் முடியாமல் நின்றாள். சரி எப்படியும் இன்னிக்கு ப்ரியா வட்டுக்கு ீ பசல்ை பவண்டுபம அப்பபாது அவன் அங்பக தாபன இருப்பான், பபசிக் பகாள்ளைாம் என்று நிலனத்து பசன்றாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
ஆனால் அவள் ஒன்று நிலனக்க, நடந்தபதா பவறு. அவள் ப்ரியா வட்டிற்கு ீ வருவதற்குள் அவன் டில்ைி பசன்று விட்டதாக ப்ரியா மூைமாக அறிந்தாள். அன்று முதல் அவலனக் காண சந்தர்ப்பம் அலமயவில்லை. ஆனால் அவன் மீ து காதல் மட்டும் வளர்ந்தது. இது ப்ரியாவுக்கு கூட பதரியாது. அவள் மட்டுபம அறிவாள். அவன் கூட பபசியது கூட கிலடயாது. ஆனால் எப்படி இந்த காதல் என்று பகட்டால் அவளுக்பக பதரியாது.
ஆனால் இன்று இந்த மாதிரி ஒரு சூழைில் சந்தித்த பிறகு, அவனிடம் எப்படி என் காதலை பசால்வது. பசால்லும் அருகலத எனக்கு இல்லை. என்னுள்பள வளர்ந்த காதல் என்னுள்பளபய இருக்கட்டும். யாருக்கும் பதரிய பவண்டாம், முக்கியமாக விபாவுக்கு என்று எண்ணி முடிபவடுத்தாள் மிருது. ஆனால் முடிபவடுத்த அவளால் அலத தாங்கிக்பகாள்ள முடியாமல் அழுதாள்.
இத்தலன பயாசித்த அவள், அவனும் தன்லன பார்த்து அதிர்ந்தலத கவனிக்கவில்லை. கவனித்திருந்தால் ?
ரகுவுடன் மிருதுைாவின் பகஸ் லபலை முழுவதுமாக படித்து தனது சந்பதகங்கலள பகட்டுக் பகாண்டிருந்தான் விபாகரன்.
‘ விபா, மிருதுைாவுக்கு எதிரான முக்கிய ஆதாரம், அந்த கத்திை இருக்கற அவள் லக பரலக தான். அபதபபாை , அன்னிக்கு அவளுக்கும் அவபளாட மாமாவுக்கும் பபரிய தகராறு இருந்திருக்கு. அவபளாட மாமா பகாலைபசய்யப்பட்ட அன்லறக்கு கலடசியா வந்துட்டு பபானது மிருது தான்.அதுக்கு ஆதாரம், அந்த வட்டுை ீ பவலை பசய்யறவங்க, அவபளாட அத்லத. இப்படி எல்ைா ஆதாரமும் அவளுக்கு எதிரா ஸ்ட்ராங்கா இருக்கு. ஆனா இதுை இருக்குற ஒபர ஆதாரம், நமக்கு சாதகமா இருக்கறது, இந்த பகாலை பசஞ்சவங்க இடது லக பழக்கமுள்ள ஆளாக இருக்கணும்னு டாக்டர் ரிப்பபார்ட்ை பபாட்டு
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
இருக்கு. ஏன் பசால்பறன்னா , மிருதுவுக்கு வைது லக பழக்கம் தான். இடது லக பழக்கம் கிலடயாது. ஆனா இந்த பாயிண்ட் எவ்வளவு தூரம் உதவும்னு பதரியை விபா.
‘ அது ஒரு பாயிண்ட் தான் ரகு, ஆனாலும் அந்த கத்திை மிருதுைாபவாட லக பரலக இருக்பக. அது தான் பபரிய வக் ீ பாயிண்ட். இந்த பகஸ்ை பபாஸ்ட் மார்ட்டம் பசஞ்ச டாக்டலர ஒரு தடலவ நாம மீ ட் பண்ணனும் ரகு. முதைில் மிருதுைாபவாட, பபயில் கிலடக்கணும். அதுக்கப்பறம் பார்ப்பபாம். எல்ைா ஆதாரமும் ஸ்ட்ராங்கா மிருதுைாவுக்கு எதிரா இருக்கு. அதான் பபயில் கிலடக்குமான்னு சந்பதகமா இருக்கு. பட் பைட்ஸ் பஹாப் பபார் தி பபஸ்ட்.’
‘ ரகு, பசாத்பதல்ைாம் எழுதி பகாடுத்ததுக்கு அப்புறம், மிருதுைாவுக்கும், அவபளாட மாமாவுக்கும் என்ன பிரச்சலனன்னு பதரியுமா?’
‘ எனக்கு ஓரளவு தான் பதரியும் விபா. ஒரு தடலவ மிருது எனக்கு பபான் பசய்து அவபளாட மாமா பணத்துக்காக அவர் லபயலன கல்யாணம் பசய்ய பசால்ைி பராம்ப டார்ச்சர் பண்றதா பசால்ைி என்கிட்பட பஹல்ப் பகட்டா. நானும் அவங்க பரண்டு பபாலரயும் வார்ன் பண்ணி அனுப்பிபனன். அதுக்கு அப்புறம் என்ன பிரச்சலன ஆச்சுன்னு எனக்கு பதரியை. ஒரு தடலவ பகட்படன், இப்பபா ஏதும் பிரச்சலன இல்ைன்னு பசான்னா.’
‘ பசாத்பதல்ைாம் எழுதி பகாடுதாசுன்னு ப்ரியா பசான்னாபள?’
‘ அதுக்கு அப்புறம், ஒரு நலக கலடக்கு அவள் டிலசன் பண்ணி பகாடுத்துட்டு இருந்தா. நல்ைா சம்பாதிச்சா. அவபளாட மாமா லபயன் பிசினசில் எல்ைா பணத்லதயும் பகாட்லட விட்டுட்டு இருந்தான். இவள்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
சம்பாதிக்கறத பார்த்து அவபளாட மாமா மறுபடியும் டார்ச்சர் பண்ணி இருக்காரு.’
‘ஒ. ஓபக. இலத பற்றி மிருதுைாகிட்ட அப்புறம் பகட்கணும்’ என்று பசால்ைி பயாசலனபயாடு ஜன்னல் பநாக்கி பசன்று பார்த்துக்பகாண்டிருந்தான். மிருதுலவ பஜயிைில் பசன்று பார்த்துவிட்டு வந்ததிைிருந்து அவன் முகம் மாறி இருந்தலத ரகு கண்டான். என்ன பிரச்சலனன்னு பதரியலைபய.
அப்பபாது விபாவின் அப்பா பபான் வந்தது. விபா ‘ பசால்லுங்க அப்பா. நாலளக்கு எத்தலன மணிக்கு பிலளட்.?’
‘ நாலளக்கு பத்து மணி பிலளட் விபா. அந்த பபாண்ண பார்த்தியா. என்னாச்சு?’
‘ ம்ம் பார்த்பதன். பார்த்து பபசிபனன். அந்த பபண் யாருன்னு பதரியுமா அப்பா? மிருதுளா , நீ ங்க எனக்கு பரண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி ஒரு பபண் பார்த்தீங்க இல்ை ,
அபத பபண் தான் அப்பா.’
இலத பகட்ட அவன் அப்பா மட்டும் அல்ை ரகுவும் அதிர்ந்தான்.
அவன் அப்பா, ‘ அந்த பபண்ணா, எப்படி விபா? என்ன பிரச்சலன.?’
‘ நீ ங்க இங்க வாங்கப்பா பசால்பறன் சரியா. இப்பபா பபான் வச்சுடபறன்.’
இவனிடத்தில் வந்த ரகு, ‘ விபா நீ என்ன பசான்ன, மிருது உனக்கு பார்த்த பபண்ணா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஆமாம் ரகு, பரண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி எனக்கு அப்பா அம்மா ஒரு பபண்பணாட பபாட்படா காட்டி, பிடிச்சிருக்கான்னு பகட்டாங்க. எனக்கும் பிடிசிருந்துது. ஆனா அப்பபா ஒரு பகஸ் விஷயமா பசன்லன வலரக்கும் வரபவண்டி இருந்ததுனாை அப்புறம் இலத பற்றி பபசைாம்னு பசால்ைி பசன்லன கிளம்பிட்படன். அங்க பசன்லனயில் அந்த பபண்லண பார்த்பதன் , அவள் அவபளாட பிபரண்ட்ஸ் கிட்ட பபசிட்டு இருந்தா. அவள் பபசின விதம், அவள் பபச்சில் இருந்த லதரியம் எல்ைாம் பிடிச்சிருந்தது. ஊருக்கு வந்து ஓபக பசால்ைிட்படன். ஆனா, அம்மா பபான் பண்ணி விருப்பத்லத பசால்ை நிலனக்கும் பபாது , அந்த பபண்பணாட அம்மா இறந்துட்டாங்கன்னு பசய்தி வந்தது. அதுக்கு அப்புறம் அவங்க வட்ை ீ இப்பபா அந்த பபண்ணுக்கு கல்யாணம் பண்ணுற எண்ணம் இல்லைன்னு பசால்ைிட்டாங்க. பசா அப்படிபய ட்ராப் ஆகிடுச்சு. அந்த பபண் தான் இந்த மிருதுளா. என்னால் இன்னும் அவள மறக்க முடியை ரகு. பரண்டு வருஷம் கழிச்சு இப்படி பார்ப்பபன்னு நிலனச்சு கூட பார்க்கை’ என்று பசால்ைி முடித்தான் விபா. அவன் குரைில் இருந்தது பகாபமா, வருத்தமா, ரகுவிற்கு பதரிய வில்லை.
‘ சரி மிருது உன்லன பார்த்திருக்கிறாளா?’ ‘ பாத்திருக்க வாய்ப்பில்லை ரகு, என் பபாட்படா அவங்களுக்கு அனுப்பலை. அதுக்குள்ள தான் அவ அம்மா’.....’
‘ புரியுது விபா’
‘ஆனா ரகு, மிருதுளா ப்ரியாபவாட பிபரன்ட்ன்னு நான் எதிர்பார்க்கபவ இல்லை’
‘ விபா ஆர் யு ஸ்டில் இன் ைவ் வித் ஹர்?
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘எஸ்’
‘ சாரி விபா. சரி அப்பா, அம்மா, எல்ைாம் நாலளக்கு வராங்களா?
அலத பகட்டு கவலைலய சற்று ஒதுக்கி விட்டு , குறும்புடன் திரும்பிய விபா, ‘ அபியும் இங்க அவங்க கூட வரப்பபாறா . பபாதுமா’ என்றான். அலத பகட்ட ரகு சந்பதாஷத்தில் ,’ பஹ ரியல்ைி’ என்றான். பின்னர், விபாவின் குறும்பு பார்லவலய பார்த்து, அசடு வழிந்தான்.
பின்னர் பபச்லச மாற்றும் பபாருட்டு, ‘ சரி எங்க தங்க பபாறீங்க. எங்க வட்ைபய?’ ீ
அவன் பபச்லச மாற்றிய விதத்லத கண்டு சிரத்த விபா, ‘ இல்ை ரகு, எங்கபளாட, பார்ம் ஹவுஸ் இருக்கு இல்ை. அங்பகபய இருக்கைாம்னு முடிவு பசஞ்சிருக்பகாம். அப்பா அம்மாவும் திருச்சி பார்த்து வருஷம் ஆச்சு. அதுவுமில்ைாம அபி பவற இங்க வரணும்னு ஒபர பிடிவாதம் அதான். ஆனாலும் ைவ்வர்ஸ் பரண்டு என்று பபரும் உணர்ச்சி கழகங்கள் டா. நல்ைாபவ சமாளிக்கறீங்க. என்ஜாய்.’ என்று கூறி விட்டு பசன்றான்.
இவனுக்கு எப்படி பதரிந்தது. சரியான எமகாதகன். ைாயர் இல்ை, கண்டுபிடிசிட்டான் என்று நிலனத்த ரகு, அபி வரப்பபாவலத நிலனத்து புன்னலக
முகத்துடன் தன் அலறக்கு பசன்றான்.
அடுத்த நாள் காலையில் , பகார்ட்டுக்கு பசல்ை தயாராகி வந்தான் விபா. அவன் வருவலத பார்த்து அங்கு வந்தனர் ப்ரியாவும் ரகுவும். ரகு பபாலீஸ் உலடயில் இருந்தான். ‘ அண்ணா நானும் உங்களுடன் வரட்டுமா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பவண்டாம் ப்ரியா ஜஸ்ட பபயில் தான , நான் மாட்டும் பார்த்துக்கபறன். நீ இங்கபய இரு. கண்டிப்பா உன் பிபரண்ட கூட்டிட்டு தான் வருபவன் ஓபக வா.’
‘ சரி விபா ஆல் தி பபஸ்ட். நான் கமிஷனர் ஆபீ ஸ் பபாபறன். இந்த பகஸ் ஹான்டில் பண்ற இன்ஸ்பபக்டர் சுபரஷ் தான் வருவார். பார்த்துக்பகா. எல்ைா பார்மாளிடிஸ் முடிஞ்சதும் கால் பண்ணு ஓபக. பாய் டா. பாய் ப்ரியா’ என்று பசன்றான். விபாவும் பகார்ட்டிற்கு பசன்றான்.
சிறிது பநரத்தில், மிருதுலவ பகார்ட்டிற்கு அலழத்து வந்தார்கள். அவலன பார்த்த மிருதுவிடம், ‘ நான் பார்த்துக்கபறன். கவலை பட பவண்டாம். ஓபக’ என்று புன்னலகயுடன் பசால்ைி உள்பள பசன்றான்.
Prosecution தரப்பில் எவிடன்ஸ் எல்ைாம் ஸ்ட்ராங்காக இருந்தது. விபா அந்த பகாலையாளியின் இடது லக பழக்கத்லத லவத்து வாதாடினான். ‘ லம ைார்ட், இந்த பகாலைலய பசய்தவர் இடது லக பழக்கம் உள்ளவராக இருப்பார் என்று டாக்டர் ரிப்பபார்ட் பசால்லுகிறது. ஆனால் எனது கட்சிகாரபரா வைது லக பழக்கம் உள்ளவர். பின், இது எப்படி சாத்தியம். அப்படி என்றால் டாக்டர் ரிப்பபார்ட் பபாய்யா?’
‘ டாக்டர் ரிப்பபார்ட் பபாய் என்று நாங்களும் பசால்ை வில்லை மிஸ்டர் விபாகரன். ஆனால் அந்த கத்தியில் எப்படி இவர்கள் பரலக வந்தது. பமலும் பகாலை நடந்த சமயம் மிருதுளா அங்கிருந்து பசன்றலத பார்த்த சாட்சிகளும் உண்டு அல்ைவா.’
‘ அந்த கத்தியில் மிருதுைாவின் லக பரலக இருந்தது என்ற ஒபர காரணத்தினால் அவர்கள் தான் பகாலை பசய்திருக்க பவண்டும் என்ற
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவசியம் இல்லை prosecutor. அந்த பகாலைலய பநரடியாக பார்த்த சாட்சியம் ஏதாவது உண்டா. இல்லைபய. ‘
‘ திட்டமிட்டு பசய்யும் பகாலையில் பநரடி சாட்சியம் எப்படி இருக்கும் விபாகரன். பசா லம ைார்ட், இங்பக நிற்கும் மிருதுைாவுக்கு பபயில் வழங்கினால் சாட்சியங்கலள கலைத்து விடுவார் என்ற காரணத்தினாலும், பபாலீஸ் தரப்பில் பமலும் அவலர விசாரிக்க பவண்டும் என்பதனாலும் அவருக்கு பபயில் வழங்கக் கூடாது என்று பகட்டுக் பகாள்கிபறன்.’
‘ லம ைார்ட், எனது கட்சிக்காரர் இந்த பகாலைலய பசய்ய வாய்ப்புகள் குலறவு. அவருலடய வயலதயும் நைலனயும் கருதி, அவர் சாட்சியங்கலள கலைக்க மாட்டார், மற்றும் பபாலீஸ் விசாரலணக்கு அவர் ஒத்துலழப்பார், பமலும் நான் குறிப்பிட்ட அந்த பகாலை பசய்தவர் இடது லக பழக்கம் உலடயவர், என்ற டாக்டர் ரிபபார்ட்லடயும் லவத்து இவருக்கு ஜாமீ ன் வழங்குமாறு பகட்டுக் பகாள்கிபறன்.’
மிருதுைாவுக்கு ஜாமீ ன் வழங்கப்பட்டது. பபாலீஸ் விசாரலணக்கு ஒத்துலழக்க பவண்டும், பமலும் இந்த பகஸ் முடியும்வலர எங்கும் பசல்ைாமல் இருக்க பவண்டும். தினமும் பக்கத்தில் இருக்கும் பபாலீஸ் ஸ்படஷனில் லகபயழுத்து பபாட பவண்டும் என்றும் கூறி நிபந்தலன ஜாமீ ன் வழங்கினார்கள்.
‘ பவளிபய வந்த மிருதுளா விபாலவ பார்த்து பமைிதாக சிரித்து, ‘ பதங்க்ஸ் பபார் எபவரிதிங்’ என்றாள்.
‘ இட்ஸ் ஓபக. இன்னும் பகஸ் முழுசா முடியலை. பதங்க்ஸ் அப்புறமா பசால்லுங்க ஓபக. வாங்க பபாகைாம்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
ரகுவிற்கு அலழத்து விபரத்லத பதரிவித்து விட்டு பகார்ட் பார்மாளிடீஸ் முடித்து அவலள அலழத்துக் பகாண்டு பசன்றான்.
மிருதுளாலவ அலழத்துக் பகாண்டு ரகுவின் வட்டிற்கு ீ முதைில் பசன்றான் விபா. அங்கு அவர்களுக்கு முன்னபமபய ரகு வந்திருந்தான். மிருதுலவ கண்ட ப்ரியா, அவலள கட்டிக்பகாண்டு அழுதாள். அலத பார்த்த மிருது கண் கைங்கினாலும் சமாளித்து , ‘ பஹ ப்ரியா எதுக்கு அழற அதான் வந்துட்படன் இல்ை. ‘ என்று பமைிதாக சிரித்துக் பகாண்பட அவலள சமாதானம் பசய்தாள். அவள் குரைில் இருந்த லதரியத்லதக் கண்ட விபாவும், ரகுவும் ஒரு நிமிடம் ஆச்சரியப் பட்டார்கள் பின்னர் தங்கலள சுதாரித்து பகாண்ட ரகு, ‘ வா மிருது உட்கார்’ என்றான்.
ப்ரியா விபாவிடம், ‘ பதங்க்ஸ் அண்ணா’ என்றாள்.
ரகு, ‘ விபா இப்ப மிருதுலவ எங்பக தங்க லவப்பது? இங்க இருந்தா, நான் அவளுக்கு சப்பபார்ட் பண்ற மாதிரி ஆயிடும். அது மட்டும் இல்ைாமல் ஏகப்பட்ட பபச்சும் வரும். இவபளாட பஹாச்படல் ரூம்பையும் தங்க லவப்பது சரின்னுபடை. இவளுக்கு ரிஸ்க் அதிகம். என்ன பண்ணைாம்.?’
‘ அது நான் பயாசிச்சிட்படன் ரகு. இதுக்கு ஒபர வழி, மிருதுளா என்பனாட இருக்கட்டும். எப்படியும் அம்மா, அப்பா, அபி எல்பைாரும் இருப்பாங்க, அது மட்டும் இல்ை இது தான் நல்ைதும் கூட. அப்பாகிட்லடயும் பபசிட்படன். பத ஆர் ஓபக வித் இட். நீ என்ன பசால்ைபற?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ நல்ை ஐடியா விபா. அப்படிபய பசஞ்சிடைாம். மிருது இப்பபா நீ விபா வட்ை ீ தங்கறது தான் சரி . ஓபக தாபன. அங்க நிச்சயம் உனக்கு பாதுகாப்பும் கூட. அவங்க வட்டில் ீ எல்பைாருபம பராம்ப நல்ை லடப்.’
சிறிது பயாசித்த மிருது, ‘ ஓபக அண்ணா . நீ ங்க என்ன பசான்னாலும் எனக்கு ஓபக தான்.’
பின்னர், ப்ரியாவின் அப்பா, அம்மாலவயும் பார்த்து பபசிவிட்டு விபாவுடன் அவன் வட்டிற்கு ீ பசன்றாள். அவனுடன் பசல்லும் பபாது சிந்தலனயுடபன வந்தாள். விபாவிடம் இருந்து தன் காதலை மலறக்க பவண்டும் என்று நிலனத்பதாம். இப்பபாது அவனுடன் அவன் வட்டில் ீ தங்க பநரும் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை. தினமும் அவன் முகத்லத காண பநரும். எப்படி சமாளிக்கப் பபாகிபறாம். என்று சிறிது பயத்துடன் சிந்தித்தவாபற வந்தாள்.
மிருதுலவ பார்த்த விபா சிரித்துவிட்டான். சிரித்த விபாலவ தன் நிலனவுகளிைிருந்து மீ ண்ட மிருது கண்டு என்னபவன்று பகட்டாள்.
‘ இல்ை உங்க முகத்லத பார்த்தா, ஏபதா நான் உங்கலள கடத்திட்டு பபாற மாதிரி இருக்கு அதான் சிரிச்சிட்படன். என்ன பார்த்தா அவ்வளவு பயமாவா இருக்கு’
அவன் பசான்னலத பகட்டு சிரித்த மிருது, ‘ சாரி அப்படி எல்ைாம் ஒன்னும் இல்ை. நான் பவற ஏபதா பயாசலனயில் இருந்பதன். அப்புறம், நீ ங்க வாங்க எல்ைாம் பவண்டாம். நான் உங்கலள விட சின்னவ தான் பசா நீ அப்படின்பன பசால்ைைாம்.’
‘ ஓபக மிருதுளா, டீல் அக்பசப்டட். ஆனால் உன்லன பார்க்கும் பபாது பராம்ப பபருலமயாவும் ஆச்சரியமாகவும் இருக்கு.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
என்னபவன்று பார்லவயாபை பகட்ட மிருதுவிடம், ‘ இல்லை இந்த மாதிரி ஒரு சமயத்தில் எல்பைாரும் பராம்ப மனபசாடிஞ்சு பபாயிடுவாங்க. நீ பராம்ப லதரியமா இருந்பத, இருக்பக. நான் உன்லன முதல்ை பஜயில்ை பார்த்த பபாழுபத உன்கிட்ட ஒரு லதரியம் இருந்தது. ஒரு பயம், வருத்தம் துளிகூட இல்லை. இப்பபாழுதும். எப்படி?’
அவலன பார்த்து விரக்தியாக முறுவைித்த மிருது, ‘ எனக்கு எந்த பயமும் இல்லை விபாகர். நான் இந்த பகாலைலய பசய்யை. நான் எந்த தப்பும் பசய்யை. அதுவும் இல்ைாம இந்த மாதிரி ஏதாவது ஆகும் என்று எதிர்பார்த்பதன் தான். அதாவது பஜயிலுக்கு பபாபவன்னு பசால்ைை, பவற ஏதாவது பிரச்சலன , ஏன் என்லன பகாலை பசய்வாங்க அப்படின்னும் எதிர்பார்த்பதன். என்ன, இந்த பகாலைக்காக என்லன அர்பறஸ்ட் பசய்த பபாது பகாஞ்சம் அதிர்ச்சி இருந்தது. அதுவும் அப்புறம் பபாச்சு. இன்னும் பகாஞ்ச நாள் பபாய் இருந்ததுன்னா நாபன இந்த பகாலைலய பசஞ்சிருப்பபன்.’
அவளது முகத்தில் இருந்த பகாவம், விரக்திலய பார்த்த விபா, இப்பபாழுது இலத பற்றி பபச பநரம் சரி இல்லை. பிறகு பபசுபவாம், என்று நிலனத்து பபச்லச மாற்றினான். அவன் பபச்லச மாற்றிய விதத்லத கண்ட மிருது , அந்த பநரம் அது தனக்கு பதலவ என்று உணர்ந்து அவன் பகட்டலவக்கு பதில் கூறி வந்தாள்.
திடீபரன்று பயாசித்தவளாக, ‘ நீ ங்க என்லன உங்க வட்டுக்கு ீ கூட்டிட்டு பபாறீங்கபள, உங்க வட்டில் ீ தப்பா நிலனக்க மாட்டாங்கபள? ‘ என்று விபாலவ பார்த்து பகட்டாள்.
அவள் குரைில் இருந்த தடுமாற்றத்லத உணர்ந்த விபா, ‘ கவலைப் படாபத. அவங்களுக்கு எல்ைாம் பதரியும். பசால்ை பபானால், அவங்க
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
தான் உன்லன அங்க கூட்டிட்டு வர பசால்ைி இடியா பகாடுத்தது. அவங்கலள பற்றி பயப்படபவ பவண்டாம். அதுவும் என் தங்லக , அவள் ஒருத்தி பபாதும், உன் பயம் எல்ைாம் கண்டிப்பா பபாயிடும். மீ தி அங்க வந்து நீ பய பதரிஞ்சிப்ப. சரியா. ஒன்பன ஒன்னு பசால்பறன், நீ எதுக்கும் பயப்பட பவண்டா. இந்த பகச்க்கு நான் பகட்கும் பகள்விக்கு நீ பதில் பசால்லு . நானும், ரகுவும் பார்துப்பபாம். ஓபக. ரிைாக்ஸ் யுவர்பசல்ப்’ என்று கூறி புன்னலகதான்.
அவனுக்கு பதிைாக சரி என்று கூறி புன்னலகத்த மிருது, இவனுடன் பபசும்பபாது மனதிற்கு இவ்வளவு நிம்மதி கிலடக்கிறபத. அவன் நம்மிடம் சிபநகமுடன் பபசும்பபாது நாம் ஒதுங்கினால் நன்றாக இருக்காது. பசா, அவனிடம் நம் மனதில் இருப்பலத மலறத்து நட்புடன் பபசி பழகுபவாம். நம்மால் நிச்சயம் முடியும்.
நாம் நிலனப்பது எல்ைாம் நடந்து விடுமா மிருது, இல்லை நடக்கத்தான் விபா விட்டு விடுவானா? பபாறுத்திருந்து பார்ப்பபாம்.
‘இருவரும் தத்தம் அவரவர் சிந்தலனயில் இருக்க, விபாவின் வடு ீ வந்து பசர்ந்தனர். பின்னர் தான் மிருது அவள் நிலனவில் இருந்து மீ ண்டாள். அவளுக்குள் சிறு பயம் முலளத்தது . அவர்கள் வட்டில் ீ தன்லன எப்படி ஏற்றுக்பகாள்வார்கள். தான் ஒரு பகாலை குற்றம் சுமத்தப்பட்டிருக்கும் ஒரு பபண். இப்படி பிறருக்கு பாரமாக, தனித்து வாழமுடியாமல் இருப்பது எதலன பகாடுலம. இவ்வாறு அவள் எண்ணிக்பகாண்பட காரில் அமர்ந்திருந்தாள். காரிைிருந்து இறங்கிய விபா, அவள் இறங்காமல் ஒரு வித பயத்துடனும், தயக்கத்துடனும் அமர்ந்திருப்பலத பார்த்தவன், ‘ என்ன பமடம், இறங்கும் உத்பதசம் இல்லையா. அப்பப்பபா ஏபதா ஒரு உைகத்துக்கு பபாயிடறீங்க. இங்க யாரும் உன்லன தவறாக நிலனக்கமாட்டாங்க. கவலைப் படாமல் இறங்கு மிருதுளா’ என்று அவள் தயக்கத்லத கண்டு கூறினான். அவன் பசான்னலதக் பகட்டு இறங்கி அவனுடன் உள்பள பசன்றாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
விபா வந்தலத அறிந்து உள்ளிருந்து வந்த அலனவரும் உடன் வரும் மிருதுைாலவயும் கண்டு மனதிற்குள் மகிழ்ந்தாலும் பவளிபய காட்டிக் பகாள்ளாமல் சாதாரணமாகபவ அவலள வரபவற்றனர்.
‘ வா விபா, வாம்மா மிருதுளா.’ என்று அவன் அன்லன வரபவற்றார்.
‘ என்ன விபா, பபயில் கிலடப்பதில் சிக்கல் எதுவும் இல்லைபய?’
‘ இல்ைப்பா, பகாஞ்சம் கஷ்டமாத்தான் இருந்தது. Prosecution side பராம்பபவ ஸ்ட்ராங் . எப்படிபயா ஒரு வழியா, பபயில் கிலடத்தது. கண்டிஷனல் பபயில்.’
இவர்கள் பபசுவலத பகட்ட மிருது, தன்லன பற்றி இங்கு அலனவருக்கும் பதரிந்திருக்கிறபத. ஒருவர் முகத்திலும் எந்த விதமான பகாபபமா, எரிச்சபைா இல்லைபய என்று சிறு அதிர்ச்சியுடன் பார்த்துக்பகாண்டிருந்தாள்.
அப்பபாது விபாவின் அம்மா, ‘ என்ன மிருதுளா, உன்லன பற்றி ப்ரியாவும், ரகுவும் எல்ைாவற்லறயும் பசான்னாங்க. அப்படி தான் உன்லன பற்றி எங்களுக்கு பதரியும். பசா கவலைப் படாபத. இந்த பகசிைிருந்து நீ கண்டிப்பா பவளிய வந்துடுபவ. என் லபயன் வர லவத்துவிடுவான். சரியா. ‘ ‘ சரிம்மா, எங்கலளப் பற்றி நீ யும் பதரிஞ்சிக்கணும் இல்லையா. நான் விபாபவாட அப்பா, சந்திரபசகரன், இது அவன் அம்மா பகாலத’ என்று அவனுலடய தந்லத அறிமுகம் பசய்யும் பபாபத இலடயில் புகுந்தாள் அம்பரி.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அப்பா என்லன விட்டுட்டீங்கபள, லஹ மிருதுளா, நான் அம்பரி. இந்த குடும்பத்துை தப்பி பபாறந்த ஒபர அறிவாளி. ‘
அவள் பசான்னலத பகட்டுக் பகாண்பட சிரித்த பகாலத, ‘ ஆமாம் மிருதுளா, தப்பி பபாறந்த ஒரு அருந்த வாலு. இவள் ஒரு டாக்டர்.’
எல்பைாலரயும் பார்த்து புன்னலகத்த மிருதுளா, அம்பரி பசான்னலத பகட்டு ரசித்தாள். தன்லன சங்கடத்திைிருந்து பவளிக்பகானரபவ இவர்கள் இவ்வாறு பபசுகிறார்கள் என்று புரிந்துக்பகாண்டாள்.அதுபவ அவளுக்கு ஒரு சிறு ஆறுதல் அளித்தது.
‘ பஹ வாலு, வந்தவுடபன உன்பனாட பவலைலய ஆரம்பிச்சிட்டியா. அடங்கபவ மாட்டியா.’ என்று பகைி பசய்தான் விபா.
‘ என்லன எல்ைாம் அவ்வளவு சீக்கிரம் அடக்க முடியாது.’ ‘ இப்பபா நான் ஒரு பாட்டு பாடினா நீ தானா அடங்குபவ பார்க்கைாமா?’
‘எங்க அப்படி என்ன பாட்டு தான் பாடபறன்னு பார்ப்பபாம்.’
‘ வந்தனமு ரகுனன்தனா....’ என்று விபா பாட, அதிர்ந்த அபி , இவனுக்கு எப்படி பதரியும் என்று பயாசித்து, பிறகு அசடு வழிந்தவாபற உள்பள ஓடினாள். இவர்கள் பபசுவலத பார்த்த அவர்கள் பபற்பறார், அவலன பார்த்து என்ன விஷயம் என்று கண்ணாபை பகட்டனர். அலத பார்த்து புன்னலகத்துக் பகாண்பட, பிறகு பசால்கிபறன் என்று லசலகயாபை பதில் பசான்னான். அவர்களும் சிரித்துக் பகாண்பட ஏபதா விஷயம் இருக்கிறது என்று விட்டு விட்டனர்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பின்னர் மிருதுலவ பார்த்த பகாலத, ‘ மிருதுளா, நீ பபாய் குளிச்சுட்டு வந்து சாப்பிடு. உனக்கு அபிபயாட டிரஸ் சரியாக இருக்கும்னு நிலனக்கிபறன். அந்த ரூம்பைபய வச்சிருக்பகன் பபாட்டுப் பாரு. சரியா’
‘ நீ எந்த வித குற்ற உணர்பவாடும் இருக்க பவண்டாம்மா. நீ எந்த குற்றமும் பசய்திருக்க முடியாது . என்னடா, இப்படி பசால்கிறாபர என்று நீ ஆச்சரியப்படைாம். என் லபயன் எது பசான்னாலும் அது கபரக்ட் தான். அபத மாதிரி தான் உன் விஷயமும். உன்லன பாரத்தப் பிறகு, சர்வ நிச்சயம். அதான் பசால்பறன் லதரியமா இரு. எலதயும் பபாட்டு குழப்பிக்காபத, உன் வடு ீ என்று நிலனத்து பகாள் சரியா’
அவளும் ஆச்சரியத்துடனும், சந்பதாஷத்துடனும் கண்கள் கைங்கியவாபற ‘ சரி அங்கிள் ‘ என்றாள்.
‘ விபா அவளுக்கு ரூம் காட்டிவிட்டு நீ யும் பிபரஷ் பண்ணிட்டு வா சாப்பிடைாம்’ ‘ சரிம்மா’ என்று கூறி அவலள அலழத்து பசன்றான். இருவரும் ஒன்றாக பபாவலத கண்டு ஒருவலர ஒருவர் கண்டு புன்னலக பசய்தனர். அவர்கள் மனதில் இருப்பதும், விபாவினுலடய கனவும் நிலறபவறுமா?
குளித்துவிட்டு கீ பழ வந்த மிருதுளா, தனக்கு முன்பன விபா படபிளில் வந்து அமர்ந்து தனக்காக காத்துக் பகாண்டு இருப்பலத பார்த்து பவகமாக வந்தமர்ந்தாள் மிருது. அவள் சங்கடப்பட்டு அமர்ந்து சாப்பிடுவலத உணர்ந்த பகாலத, அவளுக்கு பதலவயானலத தாபன பார்த்து பரிமாறினார். சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு தனக்கு பவளிபய பவலை இருப்பதாக விபா கூறிவிட்டு பசன்று விட்டான். மிருது அவளுக்கு ஒதுக்கப் பட்டிருக்கும் அலறயில் ஏபதா ஒரு சிந்தலனயுடன் அமர்ந்திருந்தாள். அப்பபாது அங்கு கதலவ தட்டி விட்டு, ‘ உள்பள வரைாமா’ என்று பகட்டு நின்றுக் பகாண்டிருந்தாள் அபி.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ வாங்க அம்பரி . எதுக்கு என்கிட்பட பபர்மிஷன் எல்ைாம் பகட்டுகிட்டு’
‘ என்ன இருந்தாலும் இது உங்க ரூம் தாபன. நீ ங்க ஏதாவது பவலளயில் இருந்து நான் பதாந்தரவு பசய்யக் கூடாது இல்ை. அதான். அப்புறம் என்லன அம்பரி....... என்று நீ ட்டி முழக்கி கூப்பிட பவண்டாம். அபின்னு கூப்பிடுங்க ஓபக. மிருதுளா., அபதாட, நீ ங்க வாங்க எல்ைாம் பவண்டாம். எனக்கு புகழ்ச்சி எல்ைாம் புடிக்காது.’
அவள் பபசியலத பகட்டு ஒரு நிமிடம் தன் கவலை எல்ைாம் மறந்து சிறிது விட்டாள் மிருது. ‘ சரி அபின்பன கூப்பிடபறன் . நீ ங்க, வாங்கன்னும் கூப்பிடலை ஓபக வா. ஆனா நீ யும் என்லன மிருதுைான்னு கூப்பிட பவண்டாம். மிருதுன்பன கூப்பிடைாம். அபத மாதிரி நீ ங்க வாங்க எல்ைாம் எனக்கும் பவண்டாம்.’
‘ அபதப்படி அண்......’ என்று பசால்ைத் பதாடங்கி பிறகு நாக்லக கடித்துக் பகாண்டாள் அபி. அவள் ஏபதா பசால்ைத் பதாடங்கி பிறகு பாதியில் நிறுத்தி நாக்லக கடித்துக் பகாண்டலதயும் பார்த்த மிருது, ‘ என்னாச்சு?’ என்றாள்.
‘ இல்லை அபதப்படி வயசுை என்லன விட நிச்சயம் நீ ங்க பபரியவங்க, எப்படி அப்படி கூப்படறது. அதான். அம்மா என்லன திட்டுவாங்க. பசா டீல் ரிபஜக்டட்’ என்று சமாளித்தாள். மிருதுவுக்கு பவறு ஏபதா பசால்ை வந்தாபளா என்று எண்ணம் இருந்தாலும் அலத ஒதுக்கி லவத்தாள். மிருது ஏதும் தன்லன பகட்காததால் சற்று நிம்மதி அலடந்தாள் அபி.
‘ ஏன் அபி, நீ டாக்டர் என்று அம்மா பசான்னாங்க, என்ன ஏரியா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ நான் psychiatrist. டில்ைியில் ப்ராக்டிஸ் பசஞ்சிட்டு இருக்பகன். ஆனா இப்பபா இங்க திருச்சிை ஒரு பஹாச்பிடைில் அப்லள பண்ணி இருக்பகன். பார்ப்பபாம். அதுக்காக தான், இப்பபா இவங்கபளாட திருச்சி பக்கம் வந்து இருக்பகன். பார்ப்பபாம்.’
‘ ஏன் டில்ைி மாதிரி ஒரு இடத்லத விட்டுட்டு இங்க வரணும். உங்க சந்பதாஷதுக்காகவா, இல்லை....... ரகு அண்ணாபவாட சந்பதாஷதுக்காகவா.’ என்று அபிலய பார்த்துபகாண்பட பகள்வி என்னும் சிறு இடிலய இரக்கினாள் மிருது.
அவள் பகட்ட பகள்வியில் வாய் அலடத்து நின்ற அபி, ‘ உங்....... உங்களுக்கு எ......ப்ப......டி.....’
‘ எனக்கு எப்படி பதரியும் அதாபன?
ஆமாம் என்பது பபால் தலைலய ஆட்டினாள் அபி.
‘ உன்பனாட பபாட்படா ஒன்னு நான் ரகு அண்ணாபவாட ரூமில் பார்த்திருக்பகன். ஒரு தடலவ அதாவது ஒரு மூணு மாசத்துக்கு முன்னாடி ரகு அண்ணாலவ பார்க்க அவங்க வட்டுக்கு ீ பபாய் இருந்பதன். அப்பபா ரகு அண்ணா ரூம்ை ‘ லம ைவ் ‘ அப்படின்னு எழுதி இருந்த உன் பபாட்படா பார்த்துக் பகட்படன். ரகு அண்ணாவும் உண்லம பசான்னாங்க. இப்பபா யாருக்கும் பதரிய பவண்டாம்னு பசான்னாங்க. இங்க வந்தப்பபா உன் முகத்லத எங்பகா பார்த்த மாதிரி இருந்தது. அப்பபா உன் அண்ணா, அந்த பாட்டு பாடினப்பபா தான் எனக்கும் ஞாபகம் வந்தது. எனக்கு இருக்கற பிரச்சலனயில் இலத பத்தி உன்கிட்ட பபச கூட பதானலை. இப்பபா நீ யா பபசினதனால் தான் நான் இப்பபா உன்கிட்ட பசான்பனன். அது சரி, உன் அண்ணனுக்கு பதரியும் பபாை இருக்கு?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் பசான்னலத பகட்டு அபி, ‘ அப்பபா உங்களுக்கும் பதரிஞ்சு இருக்கா. யாருக்கும் பதரியாதுன்னு நான் இங்க இருக்க, இந்த ரகு உங்ககிட்ட பசால்ைிட்டானா. உங்ககிட்ட பசான்னத கூட என்கிட்பட பசால்ைலை. இருக்கட்டு அவனுக்கு அப்புறம் இருக்கு கச்பசரி. அது சரி, நீ ங்க பகட்ட மாதிரி விபா அண்ணாவுக்கு எப்படி பதரியும், ரகு தான் பசால்ைி இருப்பாபனா...... பரா.?’
‘ பதரியலை. ஆனாலும் ரகு அண்ணாவுக்கு நல்ை மரியாலத.’ என்று கூறிவிட்டு சட்படன்று முகம் மாறினாள். முகமாறுதலைக் கண்ட அபி, ‘ என்னாச்சு?’ என்றாள்.
‘ உன்கூட பபசினது என்பனாட வைிலய குலறத்த மாதிரி இருக்கு. பதங்க்ஸ் அபி. நான் இந்த மாதிரி சிரிச்சு பபசி பராம்ப நாள் ஆச்சு. என்பனாடது எவ்வளவு பபரிய பிரச்சலன. அலதபய பகாஞ்ச பநரம் மறக்க வச்சிபய பதங்க்ஸ் எ ைாட்.’ ‘ இட்ஸ் ஓபக. மிருதுளா. அலதபய பயாசிக்கறது நல்ைது இல்லை. உண்லமயான குற்றவாளி யாருன்னு கண்டு பிடிச்சுட்டா ப்பராப்ைம் சால்வ்டு. அது அண்ணா வில் படக் பகர். ரகு கூடபவ எதுக்கு இருக்கான். இந்த பகச்ையாவது ஒழுங்கா பவலை பசய்யட்டும்’ என்று கூறி மிருதுவின் மனநிலைலமலய மாற்ற நிலனத்தாள்.
‘ இலத அப்படிபய ரகுகிட்ட பசால்ைவா?’ என்று ஒரு புது குரல் வர, இரண்டு பபண்களும் குரல் வந்த திலசலய பார்க்க, அங்கு நமுட்டு சிரிப்புடன் நின்றிருந்தது சாட்சாத் விபாபவ தான்.
‘உள்பள வரைாமா?’ என்று பகட்டபடி உள்பள வந்தான் விபா.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ரகுகிட்ட நீ ங்க தாராளமாக பசால்ைைாம். ஏன்னா நான் இலத முன்னாடிபய ரகுகிட்ட பசால்ைிட்படன். ‘
‘ அடிப்பாவி ஆனாலும் ரகு பாவம் தான். உன்கிட்ட மாட்டி முழிக்கறான் பாரு. எப்படி இருந்தவன் இப்படி மாறிட்டான்.’
‘ ைவ் வந்தால் எல்பைாரும் மாற பவண்டியது தான். அவ்வளவு ஏன் நீ ங்க கூடத்தான் காதைிக்க ஆரம்பித்தவுடன் எப்படி எல்ைாம் மாறின ீங்க. அபடங்கப்பா வாட் எ பசஞ். ‘ என்று அபி கூறியலத பகட்டு அதுவலர அலமதியாக அண்ணன் தங்லக இருவரும் பபசிக்பகாள்வலத புன்னலகயுடன் பகட்டுக் பகாண்டிருந்த மிருது அதிர்ந்தாள். அப்பபா விபா பவபறாரு பபண்லண விரும்புறாரா . அவர் மனதில் தனக்கு இடம் கிலடயாது. கடவுபள, என்பனாட காதல் எதுவும் விபாவுக்கு பதரியாமல் பார்த்துக்கனும். பதரிந்தால் என்லன பற்றி என்ன நிலனப்பார். பவண்டாம் எதுவும் பதரிய பவண்டாம் .
அபி பசான்னலத பகட்டு மிருதுவின் முகம் மாறியலதயும், அவள் கண்ண ீலர மலறப்பலதயும் கண்டு பகாண்ட விபா, சட்படன்று அவள் மனதில் இருப்பலத அறிந்துபகாண்டான். தான் நிலனப்பது சரிதானா. அவளும் என்லன விரும்புகிராளா? இலத எப்பாடு பட்டாவது பதரிந்து பகாள்ளபவண்டும். என்று மனது நிலறய சந்பதாஷத்துடன் முடிபவடுத்தான். விபா கவனிப்பலத கண்ட மிருது தன்லன இயல்பாக லவத்துக் பகாண்டாள்.
‘ ஹபைா அண்ணா, என்ன உன் ஆலள பற்றி தின்க் பண்ண ஆரம்பிச்சிட்டியா? மூஞ்சிை ஒரு பல்பு பிரகாசமா எரியுது’ என்று மிருதுலவ பார்த்துக் பகாண்பட பகட்டாள் அபி.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
சட்படன்று தன நிலனவுகளிைிருந்து மீ ண்ட விபா சிரித்துக்பகாண்பட ,’ஏய் வாலு, உன் கிண்டல் எல்ைாம் ரகுகிட்ட வச்சிக்பகா, என்கிட்பட பவண்டாம் என்ன. சரி, உங்க விஷயம் எனக்கு எப்படி பதரியும்னு பகட்ட இல்ை, பசால்பறன். ஒரு பரண்டு மாசத்துக்கு முன்னாடி, ஒரு பமடிக்கல் பகம்ப் பபான இல்ை, அப்பபா கூட நீ உன் பமாலபல் வட்ை ீ வச்சிட்டு பபானிபய, அன்னிக்கு தலைவர் பபான் பண்ணினாரு. உன் பபான் அடிக்கறத பார்த்து நானும் யாருன்னு பார்க்கைாம் என்று உன் பபான் எடுத்தா, ஸ்வடின்னு ீ இருந்தது. யாராக இருக்கும்னு நானும் பபான் எடுத்து ஆன் பண்ணி பபசறதுகுள்ள தலைவர் ஹாய் ஸ்வட் ீ ஹார்ட், எப்படி இருக்பக அப்படின்னு ஒபர பகாஞ்சி குைாவல்சு தான். என்லன பபசபவ விடலை. எனக்கு முதைில் அதிர்ச்சி தான். அதுக்கு அப்புறம் சரியான பார்ட்னர் தான் உனக்குன்னு சந்பதாஷமாக இருந்தது. நான் தான் பபசபறன்னு பசால்ைாமபை பவச்சுட்படன். சரி எனக்கு பதரியும்கறலத நீ ங்களா பதரிஞ்சிக்கற வலரக்கும் நானும் பசால்ை பவண்டாம்னு இருந்துட்படன். அவ்வளவு தான். ஆனாலும் ைவ்வர்ஸ் பரண்டு பபரும் சரியான திருட்டு பகாட்டு தான். ‘
விபா பசான்னலத பகட்ட அபி, ‘ அது சரி அப்பா, அம்மாவுக்கு பதரியுமா?’ ‘ இன்னும் பதரியாது. இனிபமல் தான் பசால்ைனும். கவலைப் படாபத கண்டிப்பா உங்க பரண்டு பபாலரயும் பசர்த்து தான் லவப்பாங்க. ஓபக. சரி நான் மிருதுளா கிட்ட பகஸ் விஷயமாக பபசணும். நீ கீ பழ பபா’
சரி என்று பசல்ை எத்தனித்த அபி விபாவிடம், ‘ அண்ணா, உனக்கு எங்க பமை பகாபம் இல்லைபய? உங்ககிட்ட பசால்ைலை. அதான்.’
‘ இதில் பகாபப்பட என்ன இருக்கு. இன்னும் பகாஞ்ச நாள் பபாச்சுன்னா நீ பய என்கிட்பட பசால்ைி இருந்திருப்பாய். அவ்வளவு தான். உனக்கு பிடித்த பார்ட்னர் பதர்ந்பதடுக்க உனக்கு முழு உரிலம இருக்கு. உனக்கு அதற்கான maturity உண்டு. அதுக்கும் பமைாக, இப்படி ஒரு லபயலன
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
யார் தான் பவண்டாம்னு பசால்லுவாங்க. பசா கவலைப் படாபத ஓபக. பபா. பபாய் பவலைலய பாரு. பீ ஹாப்பி’ என்று அனுப்பி லவத்தான்.
சற்று தூரம் பசன்றவள் திரும்பி ஓடி வந்து விபாலவ கட்டி பகாண்டு, ‘ பதங்க்ஸ் அண்ணா, பதங்க்ஸ் எ ைாட்’ என்று கூறி விட்டு ஓடினாள். அவள் பசன்றலத பார்த்து சிரித்துக் பகாண்பட மிருதுவிடம் திரும்பிய விபா, ‘ நான் உன்கூட பகாஞ்சம் பகஸ் விஷயமாக பபசணும் பபசைாமா?’ என்று பகட்டான். ‘ சரி’ என்றாள் மிருது.
மிருதுலவ அங்கிருந்த நாற்காைியில் அமரச் பசால்ைி விட்டு தானும் அமர்ந்தான். ‘ மிருதுளா, உன்லன பத்தி ரகுவும் ப்ரியாவும் ஓரளவு பசால்ை பதரிஞ்சிகிட்படன். நீ உன் பசாத்லத எல்ைாம் உன் மாமா பபயரில் எழுதி பகாடுத்ததாக ப்ரியா பசான்னாள். நான் பார்த்த வலரக்கும் நீ பகாஞ்சம் லதரியமான பபாண்ணு தான். அப்புறம் ஏன் இப்படி பசஞ்ச? நீ அந்த வட்லட ீ விட்டு வந்த பிறகு என்ன நடந்தது? இந்த பகாலை பகஸ்ை உன் பபயர் எப்படி வந்தது? இந்த பகள்விக்கு எல்ைாம் பதில் பதரிஞ்சா தான் என்னால் என்ன பசய்ய முடிம்னு பயாசிக்க முடியும். ‘
விபா பகட்டலத பகட்டு மிருது சற்று பநரம் அலமதியாக இருந்தாள். பின்னர், ‘ நான் ஏன் வட்லட ீ விட்டு வந்பதன்னு ப்ரியா பசால்ைி இருப்பா இல்லையா. அந்த பசாத்துக்காக எந்த கீ ழ்த்தரமான பவலையும் அவங்க பசய்வாங்கன்னு பதரிஞ்சதுக்கு அப்புறம் என்ன பசய்ய பசால்றீங்க. எனக்கு அந்த பசாத்து பமை இஷ்டம் இல்லை. என்பனாட அம்மாபவ பபானதுக்கு அப்புறம் எனக்கு பவற என்ன பவணும். அந்த பசாத்து என்கிட்பட இருக்கற வலரக்கும் பிரச்சலன தான். ஒவ்பவாரு நாளும் பசத்து பிலழக்கணும். அப்படி ஒரு நிம்மதி இல்ைாத வாழ்க்லக பவண்டாம்னு தான் அவங்க பபயரில் எழுதி பகாடுத்துட்டு நான் வந்துட்படன். வந்த பிறகு, என் அப்பாபவாட பிபரண்ட் , நலக கலடயில் நான் jewellery designer ஆக பவலை பசஞ்சிட்டு இருந்பதன். என்பனாட டிலசன்ஸ் நல்ைா மூவ் ஆச்சு. பசா எனக்கு
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
நல்ை வருமானம் இருந்தது. இலத எல்ைாம் பதரிஞ்சுகிட்ட என் மாமா, மறுபடியும் என்லன பதடி வந்து என்லன அவங்க கூடபவ கூட்டிகிட்டு பபாய் என்பனாட பணத்லத எல்ைாம் பிடுங்க பார்த்தாங்க. நான் முடியாதுன்னு பசால்ைவும், என்லன மிரட்டி பார்த்தாங்க. நான் ரகு அண்ணாகிட்ட பசான்பனன். அவரும் இவங்கலள வார்ன் பண்ணினாரு. அதுக்கு பிறகு பகாஞ்ச நாள் எந்த பிரச்சலனயும் இல்லை. பகாஞ்ச நாள் கழித்து எனக்கு என் மாமாபவாட லபயன் பபான் பசய்து மாமாவுக்கு உடம்பு சரி இல்லை, உன்லன பார்க்கணும்னு பசால்றாருன்னு பசான்னான். எனக்கு நம்பிக்லக இல்லை. அதனாை நானும் பபாகலை. அடுத்த நாள், அந்த வட்ை ீ பவலை பசய்யற ராமு பபான் பசஞ்சாரு. அவருக்கு சின்ன வயசிபைருந்து என் பமல் தனி பிரியம் உண்டு. அதனால் தான், அவரும் மாமாவுக்கு உடம்பு சரி இலைன்னு பசால்ைவும், நான் மாமாலவ பார்க்க பபாபனன்.
அங்பக
பபாய் பார்த்தா, வட்ை ீ மாமா அவபராட ரூம்ை தண்ணி அடிச்சிட்டு இருந்தாரு. எதுக்காக பபாய் பசால்ைி வர பசான்ன ீங்கன்னு பகட்டதுக்கு, அப்படி பசால்ைபைன்னா நீ வரமாட்பட , அப்புறம் எப்படி உன்கிட்ட இருந்து பணம் வாங்கறதுன்னு பசால்ைி என்லனயும் என் அம்மாலவயும் எப்படி எமாதினாருன்னு ஒவ்பவான்னா பசால்ை ஆரம்பிச்சாரு. அப்படி அவர் பசால்ை பசால்ை தான், என் அம்மாபவாட சாவுக்கு அவர் தான் முழுக்க முழுக்க காரணம் , என்ற விஷயமும் பதரிஞ்சது’ ‘ வாட்? உன் மாமா தான் காரணமா?’
‘ ஆமாம், என் அம்மாவுக்கு இவங்க திட்டம் எப்படிபயா பதரிஞ்சிருக்கு. அதுக்கு அப்புறம் தான் அம்மாவுக்கு ஸ்ட்பராக் வந்து பபச முடியாமல் பபாய் இருக்கு. எங்பக என்பனாட அம்மா உயிபராட இருந்தா எந்த காரியமும் நடக்காதுன்னு பதரிஞ்சு, என்பனாட அம்மாவுக்கு ஸ்பைா பாய்சன் பகாடுத்து பகான்னு இருக்காங்க. இதுக்கு அந்த டாக்டரும் உடந்லத. இலத எல்ைாம் மாமா பசால்ைவும் என் உயிபர பபாய்டுச்சு. எல்ைாத்லதயும் பசஞ்சுட்டு, இப்பபா என்லனயும் இப்படி எல்ைாம் சித்ரவலத பசய்யறலத பார்த்து பகாவத்துை அந்த மனுஷலன பகால்ைனும்னு இருந்தது. ஆனாலும் அந்த மனுஷலன பபாலீஸ்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
கம்ப்லளன்ட் பகாடுத்து பஜயிைில் தள்ளனும்னு நான் என்லன சமாளிச்சிகிட்படன். அதுக்கு எப்படியாவது இங்பகயிருந்து தப்பிக்கனும்னு பயாசிச்பசன். அப்பபா தான் பக்கத்திை ஒரு கத்தி இருந்தலத பார்த்து அலத லகயில் எடுத்து மிரட்டிபனன். அது மட்டும் இல்லை, நான் இங்பகருந்து இன்னு அலர மணி பநரத்துை பவளியிை பபாகபைன்னா, உன்லன பபாலீஸ் அர்பறஸ்ட் பன்னுவாங்கன்னும், நான் பபாலீஸ் கிட்ட பசால்ைிட்டு தான் வந்திருக்பகன்னும் பபாய் பசான்பனன். அலத பகட்ட அந்த ஆளு பயந்துட்டாறு. அந்த சமயத்துை நான் எப்படிபயா தப்பிச்சு பவளிபய வந்துட்படன், வழிை என்லன மறிச்ச அவர் லபயன் கிட்டயும் அலதபய பசால்ைி பயமுறுத்தி நான் தப்பிச்சு பவளிபய வந்துட்பட. அதுக்கு அப்புறம் நடந்தது எதுவுபம பதரியாது.’ என்று கூறி முடித்தாள்.
மிருது பசான்ன அலனத்லதயும் கவனமாக பகட்ட விபா, அவள் பசால்ைி முடித்ததும் , ‘ பசா சாரி மிருது பார் யுவர் மதர்ஸ்.............. என்ன பசால்றதுன்பன பதரியலை. ‘
‘ இட்ஸ் ஓபக விபா, நடக்கனும்னு இருந்தது . ஒன்னும் பசய்ய முடியாது.’ என்று தன்லன நிலைபடுத்திக் பகாண்டாள். ‘ சரி மிருது, நீ யூஸ் பசஞ்ச கத்திலய தான் உன் மாமாபவாட பகாலைக்கு உபபயாக படுத்தி இருக்காங்க. உன்பமல் பழி விழனும்னு தான் பசஞ்சிருக்காங்க. உனக்கு எதிரிங்க யாராவது இருக்காங்களா மிருதுளா. நல்ைா பயாசிச்சு பசால்லு.’
‘ எனக்கு பதரியலை விபா. ஆனா நான் பயாசிச்சு பார்க்கபறன். பதரிஞ்சா பசால்பறன்.’
‘ ஓபக நல்ைா தின்க் பண்ணு. ஏதாவது ஒரு க்ளூ கிடச்சா கூட என்கிட்பட பசால்லு ஓபக வா. சரி, நீ பரஸ்ட் எடு, நான் பவற ஏதாவது
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பவணும்னா, பகக்கபறன். இலத பத்தி ரகுகிட்ட டிஸ்கஸ் பசய்யணும் பார்க்கைாம்’ என்று பசல்ை எத்தனித்தான்.
அப்பபாது மிருது, ‘ ஒரு நிமிஷம். நான் உங்ககிட்ட ஒன்னு பகட்கைாமா? என்று தயங்கியவாபற பகட்டாள்.
‘ என்ன விஷயம்?’
‘ இல்ை நீ .... நீ ங்க.... யாலரபயா விரும்பறதா அபி பசான்னாபள நிஜமா? யாரது?’ என்று தயங்கியவாபற பகட்டாள்.
அவள் கண்ணில் இருக்கும் ஆர்வத்லதயும், எதிர்பார்ப்லபயும் கண்ட விபா மனதினுள் சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ ஆமாம் நான் ைவ் பண்றது நிஜம தான். நல்ை, அழகான பபாண்ணு. அது யாருன்னு கூடிய சீக்கிரம் பசால்பறன். சரியா. ‘ என்று கூறி விட்டு பசன்றான்.
ஆக அவன் விரும்புவது நிஜம் அவபன ஒத்துக் பகாண்டாபன என்று மனதினுள அழுதுக் பகாண்பட அவன் பசன்றலத பார்த்துக்பகாண்பட அமர்ந்தாள் மிருது.
மிருதுலவ சந்தித்து பபசிவிட்டு தன் அலறக்கு வந்த விபா, தான் மிருதுவிடம் பகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டலத தன்னுலடய லடரியில் குறித்துக் பகாண்டான். அபதாடு தான் அடுத்து என்ன பசய்ய பவண்டும் என்பலதயும் குறித்துக் பகாண்டான். பின்னர், ரகுவிடம் இலத பற்றி பபசிவிட்டு பால்கனிக்கு வந்த விபா, மிருதுளாலவ பற்றியும், இன்று அபியுடன் பபசும்பபாது அவளின் முகமாற்றத்லதயும் , கலடசியாக அவள் தன்னிடம் தான் விரும்பும் பபண்ண யார் என்று பகட்டபபாது, அவள் முகத்தில் பதரிந்த கைவரத்லதயும் நிலனத்து பார்த்தவன்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பமல்ை மிகுந்த சந்பதாஷத்துடன் பமைிதாக புன்னலகத்துக் பகாண்டான்.
தான் காதைிக்கும் பபண் தன்லன விரும்பிகிறாள் என்று பதரிந்தால் எந்த காதைனுக்கு தான் சந்பதாஷம் இருக்காது. ஆனால் அவள் தன்லன எப்பபாதிருந்து காதைிக்கிறாள். அவள் என்லன சந்தித்து இரண்டு நாள் தான் ஆகிறது. இந்த இரண்டு நாளில் நாங்கள் இருவரும் அதிகமாக பபசிக் பகாண்டபத கிலடயாது. பின்னர் எப்படி? ஒருபவலள முன்னபம என்லன பார்திருக்கிறாபளா. பச , இருக்க வாய்ப்பில்லைபய என்று அவன் தனக்குள்பள பபசிக் பகாண்டிருக்கும்பபாதுதான் அவனுக்கு ஒன்று உலரத்தது. தான் பஜயிைில் மிதுலவ (அதாங்க நம்ம மிருதுளா தான், சார் பசல்ை பபர் வச்சி கூப்பிடராராம்) முதைில் பார்த்தபபாது, தான் அவலள கண்டு அதிர்ந்தது பபாை, அவளும் தன்லன பார்த்து அதிர்ந்தது நிலனவு வந்தது. ஆக, அவளுக்கு என்லன முன்னபம பதரிந்திருக்கிறது. எப்படி பதரியும்? அலத பதரிந்து பகாள்ள பவண்டும் என்று முடிபவடுத்தவன் தன் அன்லன அவலன அலழக்க சந்பதாஷத்துடன் கீ பழ பசன்றான்.
கீ பழ பசன்றவன், அங்கு ரகு தன் பபற்பறாருடனும், மிருதுைாவுடனும் அமர்ந்து பபசிக் பகாண்டிருப்பலத பார்த்து, ‘ பஹ ரகு. எப்படா வந்த? வபரன்னு கூட பசால்ைபவ இல்லை?’
‘ பட விபா, ஊரிைிருந்து அப்பா, அம்மா வந்திருக்காங்கன்னு பசான்ன இல்ை, அதான் பார்த்துட்டு பபாைாம்னு வந்பதன்.’ என்று அவனுக்கு பதில் பசான்ன ரகுவின் கண்கள் வட்டினுள்பள ீ அலைபாய்ந்தது. இதலன கண்டு பகாண்ட விபா சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ அப்பா, அம்மாவ பார்க்கத்தான வந்த இல்ை........பவ......ற யா.....லர.....யா.....வது பார்க்க வந்தியா?’ என்று நமுட்டு சிரிப்புடன் பகட்டான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
விபா பகட்டலத பகட்டு ரகு, ‘ என்ன?’ என்று புரியாமல் பார்த்தான். விபா கூறியலத முழுசாக பகட்டாள் தாபன அவனுக்கு புரியும்.
ரகு பகட்டலத பகட்ட விபாவின் தந்லத சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ இல்ை ரகு, நீ எங்கலள பார்க்க வந்தாயா? இல்லை அம்பரிலய பார்க்க வந்தாயான்னு விபா பகட்கிறான். இல்லையா விபா’ என்று ரகுவிடம் ஆரம்பித்து விபாவிடம் முடித்தார்.
அவர் கூறியலத பகட்டு அங்கிருந்த மற்ற மூவரும் ஆச்சர்யத்துடன் அவலர பார்த்தனர். அவர்கள் பார்ப்பலத பார்த்த விபாவின் பபற்பறார் ஒருவலர ஒருவர் பார்த்து பகாண்டு புன்னலகத்தனர்.
‘ அப்பா, உங்களுக்கு எப்படி........இவங்க விஷயம் பதரிஞ்சுது?’
‘ எங்களுக்கு பகாஞ்ச நாளாபவ ஒரு சந்பதகம் இருந்தது. எப்படின்னு எல்ைாம் பகக்காபத. இருந்தது அவ்வளவு தான். இன்னிக்கு காலைை நீ அபிகிட்ட ஒரு பாட்டு பாடி அவலள வாலய திறக்க முடியாதபடி அடக்கினாய் பாரு, totally confirmed. நான் உன் அப்பன் டா, கண்டுபிடிக்க மாட்படனா? இந்த மாதிரி ஒரு லபயலன பவண்டாம்னு பசால்லுபவாமா பசால்லு. என்ன ரகு இன்னும் என்ன ஷாக். ஆனாலும் பகாலத நம்ம வட்ை, ீ ஒரு பபாலீஸ், ஒரு வக்கீ ல். சூப்பர் இல்ை.’
‘ பதங்க்ஸ் அங்கிள் . சாரி, நானும் அபுவும் உங்ககிட்ட பசால்ைாமல் இருந்ததுக்கு’
‘ இட்ஸ் ஓபக ரகு. ைவ் எல்ைாம் கலடசியிை தான் அப்பா, அம்மாவுக்கு பதரிய வரும். இப்பபாவாவது பதரிஞ்சபத. அது சரி, அது யாரு அபு?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அது பதரியலையா அப்பா, நம்ம அபி தான்.சார் அபுன்னு பசல்ைமா கூபிடராறு பபாை’ என்று விபா கிண்டைடித்தான். அலத பகட்டு அலனவரும் சிரித்தனர். பின்னர், விபாவின் தந்லத, ‘ ரகு, அபி பவளிபய பபாயிருக்கா. நீ விபா கூட பபசிட்டு இரு பகாஞ்ச பநரத்துை வந்துடுவா சரியா?’ என்று கூறி விட்டு இருவரும் உள்பள பசன்றனர். ரகுவும், விபாவுடன், மிருதுவிடம் சிறிது பநரம் பபசி விட்டு அவனது அலறக்கு பசன்றனர். அவர்கள் பசன்ற பின், தன் அலறக்கு வந்த மிருதுவுக்கு மனது சிறிது பைசானது பபாை இருந்தது. அந்த குடும்பத்தின் மகிழ்ச்சிலய பார்த்து அவள் மனது பநடு நாலளக்கு பிறகு நிம்மதி அலடந்தது. அபத சந்பதாஷத்துடன், அங்கு பால்கனியில் நின்று பகாண்டு பதாட்டத்தில் இருந்த மைர்கலள பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாள்.
அங்கு விபாவின் அலறயில், மிருதுவிடம் தான் பகட்டுத் பதரிந்து பகாண்ட விஷயங்கலள ரகுவிடம் பசால்ைிக் பகாண்டிருந்தா விபா. அலனத்லதயும் கவனமாக பகட்டுக் பகாண்டான் ரகு.
‘ விபா, நீ பசான்னத வச்சு பார்க்கும்பபாது இது நிச்சயமா, மிருதுபவாட மாமாவுக்கம், மிருதுவுக்கும் பவண்டாதவங்க பசஞ்சு இருக்க சான்ஸ் இருக்கு. அண்ட் ஒன் பமார் திங் இஸ் , மிருது கத்திலய லகயில் எடுத்து மிரட்டினலத பார்த்துட்டு, அவ பமை பழி விழனும்னு இலத பசய்திருக்க வாய்ப்பு அதிகம். அந்த வட்டுக்குள்பள ீ இருப்பவங்க யாராவது பசய்திருப்பார்கபளா இருக்கைாம். பசா, நம்மபளாட பிரஸ்ட் ப்பராபசஸ் ஆப் இன்பவச்டிகஷன் இந்த பாயிண்ட் ஆப் வியுைிருந்து ஆரம்பிக்கைாம்னு நிலனக்கபறன்.’
அவன் பசான்னலத பகட்ட விபா, சிறிது பயாசலனக்கு பிறகு, ‘ நீ பசால்வதும் கபரக்ட் தான். பட் அதுக்கு முன்னாடி பபாஸ்ட் மார்ட்டம் பசய்த டாக்டர் யாரு? அவலர முதைில் பார்க்கணும். அவர்கிட்ட பபசினா ஏதாவது ஒரு க்ளூ கிலடக்கைாம்னு பதாணுது ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓபக விபா, நான் அவர்கிட்ட நாலளக்கு பபாய் பபசுபவாம். பபசி பார்த்தா நீ பசால்ற மாதிரி ஏதாவது பதரியைாம்.’
பகஸ் பற்றின விஷயங்கலள பபசிவிட்டு ரகு கிளம்பினான். ‘ சரி விபா, நான் கிளம்பபறன். அபிலய நாலளக்கு லடம் இருந்தா வந்து பார்க்கபறன். பசால்ைிடு.’
‘ படய் என்னடா, நீ இங்க வந்து அவலள பார்க்காம பபான, மவபன நீ பசத்த. ‘
சிரித்த ரகு, ‘ அபதல்ைாம் பார்த்துக்கைாம் பா.’
‘ உன் விதிலய யார் மாத்த முடியும் கிளம்பு. ‘
‘ சரிடா, நான் மிருதுகிட்ட பசால்ைிட்டு கிளம்பபறன்.வட்ட ீ அப்பா, அம்மா, கீ பழ இருப்பாங்க இல்ை.’
‘ ம்ம்.. இல்லை டா, அவங்க பரண்டு பபரும் பகாவிலுக்கு பபாயிருப்பாங்க . நான் பசால்ைிக்கபறன் கிளம்பு பாய்.
‘ ஓபக பதன் பாய் விபா’
விபாவிடம் பசால்ைிவிட்டு மிருதுலவ பசன்று பார்த்துவிட்டு
படி
இறங்கி கீ பழ வரும்பபாது அபி உள்பள நுலழவலத பார்த்தான். ஏபதா ஒரு சிந்தலனயுடன் அவள் உள்பள பசல்வலத பார்த்தவன், ‘ ஹபைா டாக்டர் பமடம், என்ன சிந்தலன எல்ைாம் பைமா இருக்கு?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
திடீபரன்று ரகுவின் குரல் பகட்க திரும்பி பார்த்தவள், அங்கு ரகு நிற்க கண்டு, சந்பதாஷத்துடன் அவனிடம் பபச பசன்றவள், திடீபரன்று அவலன முலறத்து விட்டு அவள் அலறக்குள் பசன்றாள். அவள் பகாபத்திற்கான காரணத்லத யூகித்தவன், ஒரு புன்னலகயுடன் அவள் பின்பன பசன்றான். அங்கு அவள் ரூமில் தான் வாங்கி வந்த பபாருட்கலள எல்ைாம் எடுத்து லவத்துக் பகாண்டிருந்தவள், ரகு ரூமிற்குள் நுலழவலத கண்டு பபாத்பதன்று அந்த லபகலள கட்டிைில் லவத்துவிட்டு அவலன முலறத்துக் பகாண்பட லகலய கட்டிக்பகாண்டு ஜன்னல் பக்கம் பசன்று நின்றாள்.
‘ இங்க யாபரா என் பமல் பராம்ப பகாபமா இருக்காங்க பபாை. ‘ என்று கூறிக்பகாண்பட அவள் அருகில் வந்தான். அவள் இன்னும் பகாபத்துடன் இருப்பலத பார்த்தவன் பமலும்
அவலள சிறிது
வம்பிழுக்கைாம் என்று நிலனத்தான். ( ரகு, உனக்கு பநரபம சரி இல்லை டா அப்பபன, ம்ம், வணா ீ விலனலய விலை பகாடுத்து வாங்கற . விதி யாலர விட்டது)
‘ அபு, உன்பனாட மூஞ்சி சாதாரணமாக இருந்தாபை பராம்ப அழகா இருக்கும், இதுை இப்படி பகாபமா பவற இருந்தா, பார்க்கபவ பராம்ப பகாடுலம
டா ப்ள ீஸ். விட்டுபடன். ‘
அவ்வளவு தான் பகாபம் தலைக்பகற, பவகமாக திரும்பியவள் அவன் சட்லடக் காைலர பகாத்தாக பிடித்து , ‘ ஏண்டா, நான் இங்க வந்து இறங்கினதுபைருந்து ஒரு பபான் கூட பசய்யலை. அட்லீஸ்ட் இப்பபா என்லன பார்த்ததுக்கு அப்புறமாவது பபான் பசய்யாததுக்கு ஒரு சாரி பகட்பபன்னு பார்த்தா, இங்க என்லன வம்பிழுதுட்டு இருக்க. உனக்கு எல்ைாம் எதுக்கு டா ைவ். உன்பனாட பபாலீஸ் பவலைலயபய ைவ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்க பவண்டியது தான. எப்படி எப்படி, என் மூஞ்சிலய உன்னாை பார்க்க கூட முடியாத அளவுக்கு இருக்கா? ஏன் இது அபு ஐ ைவ் உ டா, அப்படின்னு என்கிட்பட உளருவிபய அப்பபா
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பதரியலை . இந்த முகலரக்கு இந்த மூஞ்சி கிலடத்தபத பபருசு பவற எப்படி கிலடக்கும்’ என்று சரமாரியாக அவலன பபாட்டு தாக்கினாள்.
இலடயில் அவலள சமாதான படுத்த முயன்று பதாற்றான் ரகு. இவலள இப்படிபய விட்டா அவ்வளவு தான் , பவற வழிபய இல்லை என்று எண்ணியவன், அவள் வாலய மூட எண்ணி, பட்படன்று தன் இதழ்களால் அவள் இதழ்கலள சிலறப் பிடித்தான். அவனின் பசயைில் முதைில் அதிர்ந்தவள் பின்னர் அவனுடன் இலழந்தாள். ஒரு சிை பநாடிகள் நீ டித்திருந்த அந்த ஒற்றலை ரகு தான் முடித்தான். நிமிர்ந்த ரகுவிற்கு முதைில் பதன்பட்டது கண் மூடி கிறங்கி நிற்கும் அபியின் முகபம. அதலன கண்டவனின் முகம் மிருதுவானது. பமலும் அவலள பநருங்கி நின்றவன்,
அவள் காபதார முடிக்கற்லற பமல்ை ஒதுக்கி,
அவலள பதாபளாடு பமல்ை அலணத்து, அவள் காதில் பமல்ைிய முத்தம் ஒன்லற பதித்தவன், பமல்ைிய குரைில் அவள் காதில், ‘ பஹ ஸ்வட்டி ீ , ஐ ைவ் யு பசா மச், யூ ஆர் பமார் பதன் எனி திங் இன் திஸ் பவர்ல்ட் டு மீ . பதங்க்ஸ் டா. முதல் முத்தம் பிடிச்சிருக்கா?’
அவனின் முதல் முத்தமும், கிசுகிசுப்பான குரலும் அவலள ஏபதா பசய்ய பவறும் ‘ம்ம்’ என்றாள். அவள் பதிைில் மறுபடியும் அவலள பநாக்கி குனிந்தான் ரகு. ஒரு சிை நிமிடங்கள் இருவரும், தங்கள் அருகாலமலயயும், அலணப்லபயும், முத்தத்லதயும் விரும்பி ரசித்து தங்கலள மறந்திருந்தனர். பின்னர் தாங்கள் இருக்கும் சூழ்நிலை மனதில் பட, இருவரும் சட்படன்று விைகினர்.
விைகி நின்ற அபியின் முகம் சிவந்திருந்தலத கண்ட ரகு, விசிைடித்தான். விசிைடித்தவலன பார்த்து அபி வராத பகாபத்லத வற்புறுத்தி வரலவத்த அபி, ‘ பசய்யரலதயும் பசஞ்சிட்டு விசில் பவற? நம்ம பரண்டு பபலரயும் இப்பபா என் அப்பா, அம்மா, பார்த்திருந்தா அவ்வளவு தான். ஏதாவது பயம் இருக்கா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பஹ என்னபமா நான் மட்டும் தான் காரணம் மாதிரி பபசற. ஏன் நீ யும் விரும்பி, ரசிச்சிட்டு தாபன இருந்பத ‘
சட்படன்று அவள் முகம் சிவக்க முகத்லத திருப்பி பகாண்டவள், ‘ ச்பச பபசறத பாரு ரவுடி. என் அப்பா, அம்மாவுக்கு நம்ம விஷயம் பவற பதரியாது. இப்பபா மட்டும் பார்த்திருந்தால்......’ என்று அவள் பசால்ைிக் பகாண்டிருக்கும்பபாபத நடுவில் தடுத்து நிறுத்திய ரகு, ‘ அவங்களுக்கு எல்ைாம் பதரியும். அதாவது நாம் பரண்டு பபரும் ைவ் பண்ணுறது.’ என்று புன்னலகத்துக் பகாண்பட கூறினான்.
அவன் கூறியலத பகட்டு அதிர்ந்த அபி பவகமாக திரும்பி, ‘ என்ன?’ என்று கிட்டத்தட்ட கத்தினாள்
அதிர்ந்த அபிலய கண்டு நக்கலுடன் புன்னலகத்த ரகு, ‘ பஹய் ரிைாக்ஸ் . எதுக்கு இவ்வளவு அதிர்ச்சி. உன் அப்பா அம்மாவுக்கு பதரியும்னு பசான்னதுக்பக இவ்வளவு அதிர்ச்சின்னா, அவங்க நம்ம கல்யாணத்துக்கு ஒதுக்கிட்டலத பசான்னா அவ்வளவு தான் மயங்கி விழுந்தாலும் விழுந்திடுவ பபாை’ என்று அவன் பமலும் கூறிய விவரங்கலள பகட்டு விழிலய விரித்தாள்.
அலத பார்த்து பபரிதாக சிரித்த ரகு, ‘ பஹ பராம்ப உன் முட்லட கண்லண விரிக்காத, முழி பவளிபய வந்துட பபாகுது.’ என்று நக்கைடிதான். அலத பகட்ட அபி, அவன் முதுகில் ஒரு அடிலய லவத்தாள்.
‘ உனக்கு என் நிலைலமலய பார்த்தா நக்கைா இருக்கா. ஒழுங்கா அவங்களுக்கு எப்படி பதரிஞ்சிதுன்னு பசால்லு. இல்ை மகபன உன்லன பதாைச்சிடுபவன்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஏய், எதுக்குடி இப்படி என்லன அடிச்பச. ஒரு பபாலீஸ்காரன்னு பகாஞ்சமாவது பயம் இருக்காடி உனக்கு.’
‘ என்னது டீ யா, பபாடா டால்டா.’
‘ ஆஹா இப்படிபய பபாச்சுன்னா இருக்குற மரியாலதயும் பபாயிடும் பபாை இருக்கு. சரி சரி படன்ஷன் ஆகாபத. இப்பபா என்ன பதரியணும் . உன் அப்பா, அம்மாவுக்கு எப்படி பதரியும் அதாபன? பசால்பறன் இங்பக பக்கத்துை வா.’
அவன் பசான்னலத பகட்டு பக்கத்தில் வந்த அபியின் காதில் பமதுவாக, ‘ அதுதான் எனக்கும் பதரியலை அபு குட்டி. ‘ என்று கூற, அவலன முலறத்துக்பகாண்பட நிமிர்ந்த அபி, ‘ உன்லன’ என்று அவலன அடிக்க லக ஒங்க, அவன் சிரித்துக்பகாண்பட அவளிடமிருந்து தப்பி ஓடினான். அந்த அலறலய சுற்றி ஓடியவன் ஒரு கட்டத்தில், துரத்திக் பகாண்டு வந்த அவலள பிடித்து நிறுத்தி, அவளின் இடுப்பில் லக பகாடுத்து, தன் அலணப்பில் பகாண்டு வந்தவன், அவள் கன்னத்தில் ஒரு அழுத்தமான முத்தம் லவத்தான், ‘ லம டியர் பசல்ை பிசாசு, அவங்களுக்கு எப்படி பதரியும்னு அவங்ககிட்பட பகட்டு பதரிஞ்சிக்பகா ஓபக வா. எத்தலன நாள் கழிச்சு உன்லன பார்க்கபறன், இப்படியாடி ஒரு மனுஷலன அடிக்க வரது. ம்ம். சரி இங்க ஏபதா ஒரு பஹாச்பிடைில் பவலைக்கு ட்லர பண்பறன்னு பசால்ைி இருத்திபய என்னாச்சு. இப்பபா தான் எல்பைாருக்கும் பதரிஞ்சாச்சு இல்ை, ஆரம்பிக்க பவண்டியது தாபன?’
அவலன பார்த்து சிரித்த அபி, அவன் பநற்றிபயாடு தன் தலைலய லவத்து முட்டியவாபற,‘ அது சரி, சார், ஏற்கனபவ, அப்லள பண்ணிட்படன். நாலளக்கு இன்டர்வியூ. இன்னிக்கு எல்ைார்கிட்டயும் உண்லமலய பசால்ைிட்டு இத பத்தியும் பசால்ைிடைாம்னு இருந்பதன். இப்பபா தான் அவங்களுக்பக பதரிஞ்சிடுச்பச பசா கவலை இல்லை.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
இன்னிக்கு ராத்திரி இந்த பவலை விஷயத்லத பசால்ைிட பவண்டியது தான்.’
‘ பஹ குட். நடத்து. எப்படியும் உன் அண்ணன் இந்த பகஸ் முடியற வலரக்கும் இங்க தான் இருந்தாகணும். பசா அது வலரக்கும் உனக்கு எந்த பிரச்சலனயும் இல்லை. அதுக்கு அப்புறம் என் பபாண்டாட்டியா அங்க வந்துடு . ஒன்பன ஒன்னு டா, மிருதுபவாட பகஸ் முடியற வலரக்கும் நம்மபளாட கல்யாணம்......’
அவன் பபச்லச தன் லகலய காட்டி நிறுத்தியவள் , ‘ புரியுது. எனக்கும் அபத தான். இந்த பகஸ் முடிந்த பிறகு பரண்டு கல்யாணம் நடக்கும். இன்பனான்னு யாருக்கு பதரியுமா?’
‘ அதுவும் பதரியும் உன் அண்ணாவுக்கும், மிருதுவுக்கும் தாபன. ‘
‘ ஆமாம். ஆனா மிருது இதுக்கு ஒதுக்குவாங்களான்னு பதரியலை. பார்க்கைாம். அவங்கலள எப்படியாவது பசர்த்து லவக்கணும். இந்த பவலைக்கும் நீ பஹல்ப் பண்ணனும். சரியா?’
‘ ஓபக டன். சரி டா, நான் கிளம்பபறன். ஏற்கனபவ பைட். நாலளக்கு மிருதுபவாட பகஸ் விஷயமா பகாஞ்சம் விசாரலணக்கு பபாகணும் ஓபக வா. நாலளக்கு இன்டர்வியூ நல்ைா பண்ணு சரியா . நான் கிளம்பபறன் பாய்.’ என்று அவலள பதாபளாடு பைசாக அழுத்தி விடுவித்தான்.
‘ ஓபக பாய். நாலளக்கு பபான் பண்ணி பசால்பறன். ப்ரியாலவ நான் அப்புறமா வந்து பார்க்கபறன்னு பசால்லு. ஓபக ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ டன். வபரன்’ என்று கூறி விலடபபற்றான்.
அவலன வழியனுப்பிவிட்டு திரும்புலகயில், அவள் பபற்பறார் அவலள எதிர் பகாண்டனர். ‘ என்னம்மா, ரகுலவ வழியனுப்பி வந்தாச்சா. எல்ைாம் ஆச்சா?’
அலத பகட்ட அவள் அசடு வழிந்தாள். பின்னர், ‘ அப்பா, உங்களுக்கு எப்படி பதரியும்?’
அவரும் சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ பகாஞ்ச நாளாபவ உன் நடவடிக்லக பகாஞ்சம் வித்யாசமா இருந்தது. ஒரு பவலை யாலரயாவது ைவ் பன்றிபயான்னு ஒரு சின்ன சந்பதகம் இருந்தது. இன்னிக்கு மார்னிங் உன் அண்ணன் பாடின பாட்டுை அது கன்பார்ம்ட். இதுை நீ சங்பகாஜப்பட எதுவுபம இல்லை சரியா. எங்களுக்கு முழு சம்மதம். இங்க பாரு அபி, உனக்கு பமச்சூரிட்டி இருக்கு. எது சரியான முடிவா இருக்கும்னு உனக்கு பதரியும். அபத மாதிரி உனக்பகத்த பார்ட்னர பதர்ந்பதடுக்க உனக்கு உரிலமயும் இருக்கு. அது சரியா இருக்கான்னு மட்டும் தான் நாங்க பார்க்கபறாம். நீ எடுத்த இந்த முடிவு எங்களுக்கு முழு சம்மதம், சந்பதாசம். ஆனா உங்க கல்யாணம்?’
‘ புரியுது அப்பா, கண்டிப்பா, எல்ைா பிரச்லனயும் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் தான். நானும் ரகுவும் டிலசட் பண்ணிட்படாம்.’
‘ குட் அண்ட் பதங்க்ஸ். ‘
‘ அப்புறம் அப்பா, இங்க திருச்சிை ஒரு ஹாஸ்பிடைில் இன்டர்வியூ வந்திருக்கு. நாலளக்கு வர பசால்ைி இருக்காங்க பபாயிட்டு வரட்டுமா?’ என்று சிறிது பயாசித்து பகட்டாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓ அவ்வளவு தூரம் பயாசிசாச்சா. குட். இதுக்காக தான் எங்க கூட திருச்சி வரணும்னு குதிச்சியா. ம்ம். அதுவும் சரி தான். எப்படியும் இங்கிருந்து நீ டில்ைி வரும்பபாது திருமதி ரகுவாக தான் வரணும். பசா பகா அபஹட். ஆல் தி பபஸ்ட்.’ என்று அவள் தலையில் ஒரு தட்டு தட்டி விட்டு பசன்றார் . அவளும் , சந்பதாஷத்துடன் தன் அலறக்கு பசன்றாள்.
அடுத்த நாள் விடியற் காலையிபைபய மிருதுவிற்கு முழிப்பு வந்துவிட்டது. எழுந்து குளித்து முடித்துவிட்டு பால்கனியில் பசன்று நின்றாள். கீ ழிருக்கும் பதாட்டத்தில் பூக்களின் பமல் படர்ந்திருக்கும் பனித்துளி , அதன் அழகு அவலள கீ ழிறங்கி பசல்ை பணித்தது.
கீ பழ பதாட்டத்தில் இருக்கும் பூக்கலள ரசித்துக் பகாண்டிருந்தாள். இவ்வாறு மனது சந்பதாசம் அலடந்து பை நாட்கள் ஆகி விட்டது. இன்னும் எத்தலன நாள் இந்த சந்பதாசம் பதரியவில்லை. இந்த பகசில் தன்லன எப்படியும் விபா பவளிபய பகாண்டு வந்துவிடுவான் என்றாலும், ஒரு பவறுலம சூழ்வலத அவள் உணர்ந்தாள். அது ஏன் என்பலதயும் அவள் அறிவாள். அவன் காதைிக்கும் பபண் மிகவும் அதிர்ஷ்டம் மிக்கவள். யாராக இருக்கும்? என்று அவள் எண்ணிக் பகாண்டிருக்க, எதிரில் அவள் எண்ணத்தின் நாயகன் ஜாகிங் முடித்து திரும்பி வந்துக் பகாண்டிருந்தான். அவலன அந்த அதிகாலை பநரத்தில் பார்த்ததும், அவள் மனதில் சந்பதாஷமும் , நடுக்கமும் ஒரு பசர வந்தன.
அவலள தூரத்தில் வரும்பபாபத பார்த்துவிட்ட விபா, அவளிடம் பபசபவ இங்கு வந்தான். ‘ குட் மார்னிங் மிருதுளா. ‘
‘ குட் மார்னிங்.’ என்று பமைிதாக புன்னலகத்தாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ என்ன இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்தாச்சா? ஏன் தூக்கம் வரைியா?’
‘ அப்படி எல்ைாம் இல்லை . எனக்கு எப்பவுபம சீக்கிரம் முழிப்பு வந்துடும். இது என்பனாட பரகுைர் லடமிங் தான். ‘
‘ ஓ. வா அங்க உட்கார்ந்து பபசைாம். மத்தவங்க எல்ைாம் எழுந்திரிக்க இன்னும் பகாஞ்ச பநரம் ஆகும். ‘
அவன் அலழத்ததும், கடவுபள, இவன் கூட தனியா எப்படி, என்னாை முடியுமா, எலதயும் நாபன இவன்கிட்ட காட்டி பகாடுத்துடகூடாபத. என்று மனதினுள் பவண்டிக் பகாண்டிருந்தாள். (அது எப்படி மிதும்மா, அவன் உன்கிட்ட பபாட்டு வாங்கத் தாபன கூப்பிடறது.)
அவள் கூட வராதலத கண்டு, ‘என்னாச்சு? இங்க வா, வந்து உட்கார். ஏன் என்கூட பபசக்கூடாதா? ‘
‘ ச்பச அப்படி எல்ைாம் இல்லை. உங்களுக்கு ஏதாவது பவலை இருக்குபமான்னு நிலனச்பசன்.’
அவன் புன்னலகத்துக் பகாண்பட, ‘ பவலை இருந்தால், நான் உன்கூட பபச கூப்பிடுபவனா? உட்கார்.’
அவள் அமர்ந்ததும், ‘ நான் உன்லன மிருதுன்னு கூப்பிடைாமா? நீ ட்டி முழக்கி கூப்பிட பவண்டாம்னு தான்.’
‘ தாராளமா கூப்பிடைாம்’.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பதங்க்ஸ், மிருது, இன்னிக்கு உன் பகஸ் விஷயமா தான் நானும் ரகுவும் பவளிபய பபாபறாம். முக்கியமா, பபாஸ்ட் மார்ட்டம் பண்ணின டாக்டர் பார்க்க பபாபறாம். பார்ப்பபாம். லதரியமா இரு. ஓபக வா. நான் பாத்துக்கபறன். ‘
‘ பதங்க்ஸ். எனக்கு உங்க பமை நம்பிக்லக இருக்கு.’
அவலளபய உற்று பார்த்துக் பகாண்டிருந்தான். அவன் அப்படி பார்க்க அவள் முகம் சிவந்தது. அலத மலறக்க முகத்லத பவறு பக்கம் திருப்பி, பவடிக்லக பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாள். அலத கண்ட விபா சிரித்துவிட்டு, ‘ ஏன் மிருது, உனக்கு என்லன முன்னாடிபய பதரியுமா?’ என்று பமதுவாக பகட்டு அவள் தலையில் சிறு குண்லட வசினான். ீ
அவன் அவ்வாறு பகட்கவும், திடுக்கிட்டு திரும்பியவள், தடுமாற்றத்துடன், ‘ இல்.....லை..பய பத பதரியாது. ஏ ஏ ஏன் பகக்கறீங்க?’ அவளின் தடுமாற்றத்லத கண்டவனுக்கு நம்பிக்லக வந்தது.
‘ இல்லை முதல் முலற உன்லன பஜயில்ை பார்த்தபபாது உன் முகத்துை ஒரு பசகண்ட் அதிர்ச்சி பதரிஞ்சுது அதான் பகட்படன். ஒரு பவலை எனக்கு தான் அப்படி பதான்றிருக்குபமா?’ என்று அவலள கூர்ந்து பார்த்துக்பகாண்பட பகட்டான்.
உடபன, ‘ ஆமாம், உங்களுக்கு தான் அப்படி பதரிஞ்சிருக்கும். நான் உங்கலள பார்த்தது அப்பபாதுதான் முதல் தடலவ’ என்று அவன் முகம் பார்க்க முடியாமல் கூறினாள். அவள் தவிப்பலத கண்டவன், தனக்குள் சிரித்துக் பகாண்பட,’ இருக்கைாம்’ என்றான். அவன் அவ்வாறு கூற, பபருமூச்சு விட்டாள் மிருது. அவன் கண்கள் அலதயும் கண்டுக் பகாண்டன.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பின்னர், ‘ ஏன் மிருது, நீ யாலரயாவது ைவ் பண்ணி இருக்கியா?’ என்று அடுத்த குண்லட பமதுவாக இறக்கினான். திடுக்கிட்டு திரும்பியவளிடம், ‘ இல்லை இந்த பகச்க்கு இந்த பகள்வி பதலவப்படுது. அதான் பகட்படன்.’
அவள் பவகமாக, ‘ அப்படி எல்ைாம் இல்லை. நான் யாலரயும் ைவ் பண்ணலை.’ என்று குரைில் சிறு நடுக்கத்துடன் கூறினாள்.
‘ ஓபக ரிைாக்ஸ். ‘ என்று அவன் கூறவும் தான் சற்று நிம்மதி அலடந்தாள்.
‘ நீ யும், ப்ரியாவும் சின்ன வயசிபைருந்து பிபரண்ட்ஸ் தாபன?’ அவள் ஆமாம் என்று தலைலய ஆட்டினாள்.
‘ அவள் வட்டிற்கு ீ பபாவியா அடிக்கடி?’ என்று எதார்த்தம்மாக பகட்பது பபாை பபாட்டு வாங்கிக் பகாண்டிருந்தான். அது பதரியாமல் அவளும் பதில் கூறிக்பகாண்பட வந்தாள்.
‘ ஆமாம், நான் அவ வட்ை ீ தான் படிக்கற காைத்துை எல்ைாம் இருப்பபன். அவ கூட உட்கார்ந்து டிவி பாக்கறது, விலளயாடறது, அப்புறம் பலழய ஆல்பம் பார்ப்பபாம். அவபளாட சின்ன வயசு பபாபடாஸ், ரகு அண்ணாபவாட ஸ்கூல், காபைஜ், படஸ் பபாபடாஸ், இன்னும் நிலறய பபாபடாஸ் , அப்புறம்.....’ என்று அவள் பசால்ைிக் பகாண்பட பபானாள் அதிபைபய அவனுக்குத் பதலவயான பதிலையும் அளித்து விட்படாம் என்பலத அறியாமபைபய.
அவள் கூறியலத பகட்ட அவன் கண்கள் சந்பதாஷத்தில் மின்னின.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் கூறியலத பகட்டு சந்பதாஷம் அலடந்த விபா, தான் கண்டுபகாண்டலத காட்டிக் பகாள்ளாமல் இருந்தான்.
‘ உனக்கு ப்ரியாலவ தவிர பவற பிபரண்ட் இருக்காங்களா?’
‘ இல்லை. ப்ரியா மட்டும் தான் எனக்கு இருக்கற ஒபர பிபரண்ட்.’
‘ ஓ , ஓபக மிருது, எனக்கு லடம் ஆகுது. நான் கிளம்பபறன். ‘ என்று அவளிடம் விலட பபற்று பசன்றான். அவன் பசன்ற பிறகு, அங்கு சிறிது பநரம் இருந்து விட்டு, அவளும் உள்பள பசன்றாள்.
அன்று காலை விபாவும், ரகுவும், டாக்டலர காண பசன்றனர். சிறிது பநரத்தில், உள்பள பசன்ற இருவலரயும் கண்ட டாக்டர், இருவரிடமும், பரஸ்பரம் அறிமுகம் பசய்து பகாண்டார்.
‘ டாக்டர், இவர் மிஸ்டர். விபாகரன், ைாயர். அந்த பகாலை பகஸ்ை, மிருதுளாவுக்காக வாதாடப்பபாகிறவர். ‘
‘ ஹபைா டாக்டர். ‘
‘ ஹபைா விபாகரன். பசால்லுங்க, நான் உங்களுக்கு என்ன உதவி பசய்யணும்.?’
‘ டாக்டர், உங்கபளாட பபாஸ்ட் மார்ட்டம் ரிப்பபார்ட் படிச்பசன். அதில் சிை டவுட்ஸ் எனக்கு இருக்கு. அது சம்மந்தமா தான் உங்கலள பார்க்க வந்திருக்பகாம். வி ஆர் இன் நீ ட் ஆப் யுவர் பஹல்ப்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ சூர் . பசால்லுங்க. என்ன நீ ங்க பதரிஞ்சிக்கணும்.’
‘ டாக்டர், அஸ் பபர் யுவர் ரிப்பபார்ட், இந்த பகாலை பசஞ்சவங்க இடது லக பழக்கம் இருக்கறவரா இருக்கணும்னு நீ ங்க பசால்ைி இருக்கீ ங்க, அது நிச்சயமா பசால்ை முடியுமா, அண்ட் இப் பாஸிபில் பகன் யூ எக்ஸ்ப்லைன் அஸ் யுவர் வியூஸ் அபபௌட் திஸ் மர்டர் இன் டீபடயில்’
‘ கண்டிப்பா மிஸ்டர் விபாகரன். இந்த பகாலை பசஞ்சவங்க நிச்சயம் இடது லக பழக்கம் உள்ளவங்களாதான் இருக்க முடியும். எலத வச்சு பசால்பறன்னா, அந்த பவட்டு விழுந்த விதம், அபதாட ஆழம் இபதல்ைாம் பவச்பச பசால்ைிடைாம். இந்த பகாலை நிச்சயமா ஒரு கத்திலய நல்ைா ஹான்டல் பசய்ய பதரிஞ்சவன்களா தான் இருக்க முடியும். ‘
‘ ஓபக. பட் டாக்டர், இந்த டபுள் ஹாண்ட் யூசர்ஸ் இருப்பாங்க இல்லையா. அந்த மாதிரி யாராவது பசய்ய வாய்ப்பு உண்டா.’
‘ கண்டிப்பா விபாகரன். அந்த மாதிரி பழக்கம் உள்ளவங்களும், இலத பசஞ்சிருக்கைாம். அதுவும், பதாஸ் ஹூ பஹவ் பைப்ட் ஹாண்ட் அஸ் பதர் பமயின் ப்ராக்டிஸ். இந்த பகாலை விஷயத்தில் எனக்கு பதரிஞ்சது நிச்சயம் இந்த பகாலை பசஞ்சவங்க ஒரு பவறிபயாட தான் பசஞ்சிருக்காங்க. அந்த அளவுக்கு பராம்ப பகாடூரமா இருந்தது.’
பமலும் இந்த பகச்க்கு பதலவயான விஷயங்கலள பகட்டுத் பதரிந்து பகாண்டு இருவரும் வந்தனர். பவளிபய வந்ததும் ரகு, ‘ பசா விபா, டாக்டர் பராம்ப உறுதியா பசால்றாரு. இவ்வளவு பகாடூரமா யாரு பசஞ்சிருக்க முடியும் . மிருதுகிட்ட, யார் பமையாவது சந்பதகம் இருக்கான்னு பகட்டு பார்த்தியா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ம்ம். பகட்டு பார்த்பதன். எதுவும் பதரியலை அப்படின்னு பசால்றா.’
‘ விபா, இந்த பகாலைலய சம்மந்த பட்ட நபர் பசஞ்சிருக்கைாம். இல்லை, பவற நல்ை ப்பராபாஷனால் கில்ைர்ஸ் யாலரயாவது வச்சு பசஞ்சிருக்கைாம். ஆனா, டாக்டர் பசால்றத பார்த்தா, இந்த பகாலைலய பசஞ்சவங்க, நிச்சயம், மிருது மாமாவால் பாதிக்கப் பட்டிருக்கணும். அவருக்கு யார் யார் எதிரிங்க, என்ன பிரச்சலன ஒன்னும் பதரியலை. பசா, இப்பபா இந்த பகலச முதல்ை அவபராட வட்ைருந்து ீ விசாரிக்க ஆரம்பிப்பபாம். ஏதாவது க்ளூ கிலடக்கைாம். இல்லையா?’
‘ லரட் ரகு, நீ அந்த விதத்திபைபய விசாரலண ஆரம்பி. நிச்சயம் இந்த மாதிரி பட்ட ஆளுங்களுக்கு எதிரிங்க நிலறயபவ இருப்பாங்க. நானும் மிருதுகிட்ட பகட்டு பார்க்கபறன். ஓபக. பாய் டா’
‘ பாய் விபா’ என்று விலடப் பபற்றான் ரகு.
ரகுவிடம் விலடபபற்று தன்னுலடய பவலை எல்ைாம் முடித்து விட்டு, வடு ீ வந்து பசர்ந்தான் விபா. வட்டிற்குள் ீ நுலழயும் பபாபத ஸ்வட் ீ டப்பாவுடன் வந்து நின்றாள் அபி. என்னபவன்று பகட்டவனிடம், ‘ ஸ்வட் ீ எடுத்துக்பகா அண்ணா, நான் இன்னிக்கு ஒரு ஹாஸ்பிடலுக்கு இன்டர்வியூ அட்படன்ட் பண்ண பபாயிருந்பதன் இல்ை, எனக்கு பவலை கிலடச்சாச்சு.’
‘ பஹ கன்க்ராட்ஸ். ரியல்ைி அ குட் நியூஸ். ஆல் பத பபஸ்ட்.’
‘ பதங்க்ஸ் அ ைாட்’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பசா இனி நீ டில்ைி பக்கம் வரமாட்பட. இது தான் இனி உன்பனாட ஊரு. நடத்து நடத்து. சரி ரகுக்கு பசால்ைிட்டியா?’
‘ இல்லை. பராம்ப பிஸி பபாை. அதான் அப்புறம் பசால்ைிக்கைாம்னு விட்டுட்படன்.’
‘ சரி அப்பா, அம்மாவுக்கு,.........’
‘ அபதல்ைாம் பதரியும் பசால்ைிட்படன். சரி அண்ணா, நீ எப்பபா உன் குட் நியூஸ் பசால்ைப் பபாபற? அண்ணிகிட்ட ஏதாவது பகட்டு பதரிஞ்சிகிட்டியா?’
‘அலத பகட்டு சிரித்த விபா,’ ஓ அதுவா, அவளும் என்லன விரும்பரான்னு தான் நிலனக்கபறன். என்லன முன்னாடிபய பார்த்திருக்கா. ரகு வட்ை ீ ஆல்பம் இருக்கு இல்ை. அதுை பார்த்திருக்கா. இந்த விஷயத்லதபய நான் அவகிட்ட பபாட்டு வாங்கினது தான். ஆனா, அலத பார்த்துட்டு மட்டும் என்லன அவள் விரும்பி இருப்பான்னு பசால்ை முடியலை. என்லன அவள் பராம்ப நாளா விரும்பரான்னு நிலனக்கபறன். எப்படி பசால்பறன்னா’ என்று அவலள முதைில் சந்தித்தது, அவள் அவலன பார்த்து அதிர்ந்தது, அன்று அவன் காதைிக்கிறான் என்று கூறியதும் அவள் முகம் மாறியது, அது யாபரன்று தன்னிடம் பகட்டது, என்று அலனத்லதயும் பசால்ைி முடித்தான்.
அலத பகட்ட அபி, ‘ ஓ இவ்வளவு நடந்திருக்கா? நீ பசான்னலத வச்சு பார்க்கும் பபாது, அவங்களுக்கு உன்லன பத்தி நிச்சயம் பதரிஞ்சிருக்கணும். நிச்சயம் ப்ரியா தான் பசால்ைி இருப்பா. அவகிட்ட பகட்டா, பவற ஏதாவது பதரிய வாய்ப்பிருக்கு இல்ை.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பதரியைாம். பார்ப்பபாம். இப்பபா அவ ஏன் என்கிட்பட இருந்து ஒதுங்கரான்னு எனக்கும் புரியுது. அலதயும் மீ றி அவபளாட காதலை பசால்ை லவக்கணும். பைட்ஸ் பவயிட் அண்ட் சீ’. சரி அபி, இப்பபா நீ எங்பக கிளம்பபற?’
‘ அதுவா, நான் ப்ரியாலவ தான் பார்க்க பபாயிட்டு இருக்பகன். சரிண்ணா. நான் பபாயிட்டு வபரன் பாய்’
‘ ஓபக பாய். கம் சூன்.’ என்று கூறிவிட்டு தன் அலறக்கு பசன்றான். அப்பபாது கதலவ தட்டி விட்டு உள்பள நுலழந்தாள் மிருது. அவலளக் கண்ட விபா, ஒரு நிமிடம் சந்பதாஷத்தில் மிதந்தவன், பிறகு தன்லன சமாளித்து , ‘ வா மிருது, என்ன விஷயம். அதிசயமா, நீ பய என்லன பதடி வந்திருக்பக?’
‘ ஒன்னும் இல்லை, டாக்டர் பார்க்க பபான ீங்கபள என்ன ஆச்சுன்னு பதரிஞ்சிக்கைாம்னு தான் வந்பதன்.’
அவலள கூர்ந்து பார்த்த விபா, அவள் தன் கண்கலள சந்திக்க தவிர்ப்பலத பார்த்து சிரித்துக் பகாண்டான். ‘ எஸ் பார்த்பதாம் மிருது. ஓரளவு, ஒரு க்ளூ கிலடச்சிருக்கு. அலத வச்சு இனிபமல் எப்படி விசாரிக்கரதுன்னு பார்க்கணும். இப்பபாலதக்கு உன் மாமா வட்பைருந்து ீ தான் விசாரிக்க ஆரம்பிக்கப் பபாபறாம். பார்ப்பபாம். நிச்சயம் ஏதாவது ஒரு விஷயம் தட்டுப்படும். கவலைப் படாபத. ‘
‘ நான் பஜயிலுக்கு பபாறலத பத்தி கவலைப்படை. ஆனா, யார் அந்த ஆளுன்னு பதரிஞ்சிக்கைாம்னு தான் பகட்படன். ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ நீ கவலை படாமல் இருக்கைாம். ஆனா, உன்பமை அக்கலற இருக்கறவங்க , உன்லன விரும்பரவங்க, நிச்சயம் கவலைப் படுவாங்க இல்ை. ஏன் நான் கவலைப்பட மாட்படனா?’ என்று அவலள கூர்ந்து பார்த்துக் பகாண்பட கூறினான்.
அவன் கூறியலத பகட்டு அவலன டக்பகன நிமிர்ந்து பார்த்தாள் மிருது. அவள் கண்களில் ஒரு கைவரத்லத கண்டு மனதில் பதான்றிய சந்பதாஷத்துடன், ‘ இல்லை நான் தாபன உன்பனாட பகஸ் எடுத்து நடத்தபறன் அதான் நான் கவலைப் படமாட்படன்னான்னு பகட்படன். பவபறாண்ணும் இல்லை’ என்று அவலளப் பார்த்துக் பகாண்பட கூறினான். அவன் கூறியலத பகட்டதும் சற்பற நிம்மதி அலடந்தாள் மிருது. அலதயும் அவன் கண்கள் கவனிக்கத் தவறவில்லை.
‘ சரி அப்புறம், இன்னிக்கு பபாழுது எப்படி பபாச்சு? அலதபய நிலனச்சிட்டு இருந்தியா?’
‘ ச்பச ச்பச அப்படி எல்ைாம் இல்லை. இன்னிக்கு உங்க அம்மாபவாட பபசிகிட்டு அவங்களுக்கு பஹல்ப் பசஞ்சிட்டிருந்பதன். அப்புறம் அபி வந்த பிறகு பகாஞ்ச பநரம் பபசிட்டிருந்பதாம். அவ்வளவு தான். சரி உங்களுக்கு காபி ஏதாவது பவணுமான்னு பகக்கைாம்னு தான் வந்பதன்.’
‘ ஏன் அம்மா இல்லையா?’
‘ இல்லை , அவங்க பரண்டு பபரும் பவளிபய பபாயிருக்காங்க. அதான் நாபன பகட்படன்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
எலதபயா நிலனத்து புன்னலகத்தவன், ‘ சரி எனக்கு காபி மட்டும் பகாடுத்தால் பபாதுமானது. உனக்கும் பசர்த்பத கைந்து எடுத்தது வா, பரண்டு பபரும் பசர்ந்து குடிக்கைாம்.’
அவன் அவ்வாறு கூறியதும், சற்று பநரம் தயங்கியவள், அவன் தன்லன பார்ப்பலத உணர்ந்து அங்கிருந்து பவகமாக நகர்ந்தாள். அவள் ஓடுவலத பார்த்தவன் ‘ எத்தலன நாலளக்கு தான் நீ யும் என்கிட்பட இருந்து தப்பிப்ப, பார்க்கைாம்.’ என்று நிலனத்தான்.
அவள் காபிலய கைந்து பகாண்டு வரும்பபாது, அவனும் ஹாைில் அமர்ந்து இருந்தான். அவனுக்கு பகாடுத்துவிட்டு, அவளும் அமர்ந்தாள். ‘ ஏன் மிருது, உன் மாமாவுக்கு யாராவது எதிரிங்க இருக்காங்களான்னு பயாசிச்சு பார்த்தியா?’
‘ நானும் பயாசிச்சு பார்த்பதன், ஆனா எனக்கு யாலரயும் பதரியலை. பபாதுவா, அவலர பத்தின விஷயங்கலள, யார்கிட்படயும் பசால்ை மாட்டார். அவபராட லபயனுக்கு பதரிஞ்சிருக்க வாய்ப்பிருக்கு.’
‘ ஓ. சரி பார்க்கைாம்.
ஏதாவது ஒரு விஷயம் நமக்பக பதரியாம
இருக்கும். ஆனா, ஒரு நாள் பதரியும். நிச்சயம் ஒரு க்ளூ கிலடக்கும். ‘ என்று அவன் பசால்ைிக் பகாண்டிருக்கும் பபாபத, ‘ஹாய்’ என்று ஒரு புது குரல் பகட்க, இருவரும் அங்கு திரும்பி பார்த்தனர்.
அங்கு நின்றிருந்தவலன பார்த்ததும், ‘ பஹ குமார், வாட் அ சர்ப்லரஸ் வாடா’ என்று அவலன கட்டிப்பிடித்து உள்பள அலழத்து வந்தான் விபா.
உள்பள வந்ததும் , ‘ படய் எப்படிடா இருக்பக ? ரகு தான் பசான்னான், நீ இங்பக வந்திருக்கரலத பத்தி. ஏபதா ஒரு பகஸ் விஷயமா
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
வந்திருக்க பபாை இருக்கு. எல்ைாரும் எப்படி இருக்காங்க. ?’என்று அவலன விசாரித்தான் வந்த புதியவன்.
‘ படய் படய் பமல்ை, ஒபராரு பகள்வியா பகளு. எல்பைாரும் நல்ைா இருக்காங்க. பவளிபய பபாயிருக்காங்க. அப்புறம், ஆமாம் டா , இங்க ஒரு பகஸ் விஷயமா தான் வந்திருக்பகன். ‘ என்று பசால்ைிக் பகாண்பட பசன்றவன், மிருதுளாலவ கண்டு, ‘ பஹ குமார், திஸ் இஸ் மிருதுளா. இவங்க பகஸ் விஷயமா தான் இங்க வந்திருக்பகன். மிருது, இது குமார். எனக்கும் ரகுவுக்கும் பிபரண்ட். இவலன அவ்வளவா யாருக்கும் பதரியாது. யார் வட்டுக்கும் ீ வந்தது கிலடயாது. இப்பபா தான் முதல் முலறயா என்லன பதடி வட்டுக்கு ீ வந்திருக்கான். இப்படி ஒரு பிபரண்ட் இருக்கறது மட்டும் தான் பதரியும் எல்பைாருக்கும்.’ என்று அறிமுகப் படுத்தினான்.
‘ ஹபைா’ என்றால் மிருது. அவலள பார்த்து பயாசித்துக் பகாண்பட இருந்தவன், அவள் குரல் பகட்டதும், ‘ ஹபைா’ என்றான்.
‘ சரி நீ ங்க பபசிட்டு இருங்க, நான் ஏதாவது குடிக்க எடுத்துட்டு வபரன்.’ என்று விட்டு பசன்றாள்.
அவள் பபாவலதபய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தவன், ‘ விபா, இவங்கலள இதுக்கு முன்னாடி எங்பகபயா பார்த்திருக்பகன் டா. ஞாபகம் வர மாட்படங்குது. சரி, நீ ஒரு பபண்லண விரும்பறதா ரகு பசான்னான். அது இவங்க தானா?’
‘ ஆமாம் டா. இவ தான்.’
‘ லநஸ் பபர் டா. ஆமாம், இந்த பகஸ் விஷயம்?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அது தான் டா, இப்பபா நானும் ரகுவும் விசாரிச்சிட்டு இருக்பகாம். நிச்சயம் கண்டுபிடிசிடுபவாம். நம்பிக்லக இருக்கு.’
‘ எனக்கும் நம்பிக்லக இருக்கு டா.’
‘ பதன் குமார், உன் பபாழப்பு எப்படி பபாகுது. பநத்து நான், சத்திரம் லசடு பபாகும் பபாது, உன்பனாட மீ ட்டிங் பிபளஸ், அதாண்டா, அந்த டிபார்ட்பமண்டல் ஸ்படார் பார்த்பதன். உன் ஞாபகம் தான் உடபன வந்தது.’
‘ அடபபாடா, நீ இன்னும் அலத மறக்கலையா? இந்த ரகுவும் அலதபய தான் பசால்ைி என்லன கடுப்படிப்பான். நீ ..............’ என்று ஏபதா பசால்ை வந்தவன், சட்படன்று நிறுத்திவிட்டான்.
அவன் பாதியில் நிறுத்தியலத கண்டு அவலன பார்த்த விபா, அவன் முகம் சந்பதாஷத்துடன் ஏபதா பசால்ை வருவலதக் கண்டு என்னபவன்று விசாரித்தான்.
‘ படய் மச்சான், மிருதுளாலவ எங்பகா பார்த்த மாதிரி இருக்குன்னு பசான்பனன் இல்லை. இப்பபா ஞாபகம் வந்திருச்சுடா. ஒரு தடலவ நாம அந்த கலடயிை மீ ட் பண்ண பபாது, உன்லன ஒரு பபாண்ணு பராம்ப பநரமா, ரசிச்சு பார்த்திட்டு இருந்தான்னு பசான்பனபன ஞாபகம் இருக்கா?’
‘ மறக்க முடியுமா, எத்தலன நாளா, அலதபய வச்சு என்லன கடுப்பபத்திட்டு இருந்பத. இப்பபா தான் பகாஞ்சம் நாைா, அலத பத்தி பபசறது இல்லை. சரி, அதுக்கு இதுக்கும் என்ன சம்மந்தம்.?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ என்ன சம்மந்தமா? சுத்தம். அது இந்த மிருதுளா தான் டா. எனக்கு நல்ைா ஞாபகம் இருக்கு.’
அவன் கூறியலத பகட்டு சந்பதாஷத்தில் துள்ளி எழுந்த விபா , ‘ என்ன?’ என்று பகட்டான்.
விபா சந்பதாஷத்தில் துள்ளி எழுந்தலத கண்ட குமார், ‘ படய் எதுக்கு இவ்வளவு ஷாக் பகாடுக்கபற? சந்பதகபம இல்லை அது மிருதுைாபவ தான். நான் பவணா இப்பபா உன் கண்ணு முன்னாடி ப்ரூவ் பண்ணவா?’ என்று பகட்கும்பபாபத அங்கு வந்தாள் மிருது. கண்ஜாலடயிபைபய இப்பபா பாரு என்று கூறினான் குமார்.
‘ இந்தாங்க காபி எடுத்துக்பகாங்க’ என்று கூறி விட்டு அங்கிருந்து நகரப் பார்த்த மிருதுலவ, ‘ என்னங்க இங்க உட்காருங்க என்கூட எல்ைாம் பபச மாட்டீங்களா?’
‘ ச்பச அப்படி எல்ைாம் இல்லை. நீ ங்க பரண்டு பபரும் பிபரண்ட்ஸ், நான் எதுக்கு நடுவுை. அதான்’
‘ அபதல்ைாம் ஒன்னும் பிரமாதமா பபசப் பபாறது இல்லை. நீ ங்க உட்காருங்க. ‘ என்று அவன் பசால்ை பவறு வழி இல்ைாமல் அங்கு உட்கார்ந்தாள்.
‘ மிருதுளா, உங்களுக்கு பசாந்த ஊர் திருச்சி தானா?’
‘ ஆமாம், பிறந்தது, படிச்சது, எல்ைாம் இங்க தான். ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓ. அதான் உங்கலள எங்பகபயா பார்த்த மாதிரி இருக்கு. இதுக்கு முன்னாடி நாம மீ ட் பண்ணி இருக்பகாமா?’
‘ இல்லை உங்கள மீ ட் பண்ணதா எனக்கு ஞாபகம் இல்லை. ஒரு பவலை நீ ங்க என்லன பார்த்திருக்கைாம்.’
‘ஓ’ என்றவாபற விபாலவ பார்த்தான். அவனும், நடத்து என்பது பபாை தலை அலசத்தான்.
‘ நான் அடிக்கடி பபாற இடத்துை தான் உங்கலள பார்த்திருக்கணும். ஒருபவலள........ நீ ங்க, கங்கா டிபார்ட்பமண்டல் ஸ்படார்ஸ் அடிக்கடி வருவங்களா?’ ீ
‘ ஆமாம், முன்னாடி எல்ைாம் அங்க வருபவன். இப்பபா இல்லை.’
‘ அப்படின்னா நான் அங்க தான் உங்கலள பார்திருக்கணும். இன்பாக்ட் நாங்க மூணு பபரும் அங்க தான் அடிக்கடி மீ ட் பண்ணுபவாம்.’ என்று அவன் கூற, அவளும் விபாலவ அபத கலடயில் பார்த்தலத நிலனத்து பபருமூச்சு விட்டாள்.
‘ என்னங்க, மூச்சு எல்ைாம் பைமா இருக்கு.’
‘ ஒன்னும் இல்லை. பலழய ஞாபகம். சரி நீ ங்க பரண்டு பபரும் பபசிட்டு இருங்க. நான் மாடிக்கு பபாபறன்.’ என்று கூறிவிட்டு நகர்ந்தாள், எங்பக தான் காட்டிக் பகாடுதுவிடுபவாபமா என்று. (அதான், பதலவயான எல்ைாத்லதயும் உளறி பகாட்டிட்டிபய கண்ணு. நான்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
உன்லன புத்திசாைின்னு எல்ைார்கிட்டயும் பசான்னா, இப்படி பசாதப்புறிபய மிருது. என்னத்த பசால்ை)
அவள் பசன்ற பிறகு, ‘ படய் பசான்பனன் இல்லை பார்த்தியா, அபத மிருது தான்.’
விபாவும் சந்பதாஷத்துடன், ‘ பதங்க்ஸ் டா மச்சான். அவ மனசுையும் நான் இருக்பகன். அது பபாதும். அவலள எப்படி வழிக்கு பகாண்டு வரணும்னு நான் பாத்துக்கபறன்.’
‘ சரி ஆல் பத பபஸ்ட். சீக்கிரம் பகஸ் முடி, அப்புறம் உன் கல்யாணத்துக்கும் கூப்பிடு ஓபக வா. நான் கிளம்பபறன் டா, இன்னிக்கு லநட் பிலளட் இருக்கு. இப்பபா பபாய் ரகுலவயும் பார்த்துட்டு நான் அப்படிபய கிளம்பபறன். ரகு, அபி, நீ , மிருது நல்ை பஜாடி பபாருத்தம் தான். நான் வபரன் டா.’ என்று கூறிவிட்டு கிளம்பினான் குமார்.
அவன் பசன்றதும், ‘ மிருது உன் மனசிை இருக்கறத சீக்கிரம் பசால்ை லவக்கபறன். நீ ஏன் பசால்ைத் தயங்கபறன்னும் பதரியும். பார்க்கைாம்.’ என்று மனதுக்குள் பசால்ைிக் பகாண்டவன் சந்பதாஷத்துடன் தன் அலறக்கு பசன்றான்.
இங்கு வந்த சிை நாட்களிபைபய மிருது எல்பைாருடனும் ஒன்றிப் பபானாள், விபாலவத் தவிர. விபாலவ ஒபரடியாகத் தவிர்க்கவில்லை என்றாலும், அவனுடன் பநரும் தனிலம சந்திப்லப தவிர்த்தாள். விபாவும், அவள் பகஸ் விஷயமாக அலைவதால் அலத கண்டும் காணாததுபபால் விட்டு விட்டான். பிறகு பார்த்துக் பகாள்ளைாம் என்று தான். அபி அவளுக்கு மிகவும் பநருக்கமான சிபநகிதி ஆனாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
என்னதான் விபாலவ சந்திக்கும் சந்தர்ப்பம் வாய்ப்புகள் குலறந்தாலும், சந்திக்கும் அந்த சிை பநரங்களிலும், அவனது பார்லவயில் ஒரு வித்தியாசத்லதக் கண்டாள். அவன் தன்லன கூர்லமயாக , எலதபயா எதிர்பார்த்து , காத்து இருப்பலத பபாை பார்க்கும் பார்லவலய கண்டாள். தான் எலதயும் காட்டிக் பகாள்ளவில்லைபய, பின்ன எதற்காக இப்படி பார்க்கிறான். ஒரு பவலள பதரிந்திருக்குபமா, ச்பச ச்பச இல்லை பதரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்று தன்லன சமாதானப் படுத்திக் பகாண்டாள். ( அட லூசுப் பபாண்பண எல்ைாத்லதயும் உளறிக் பகாட்டிட்டு , உன்லன பத்தி நீ பய பமச்சிக்கிபர. சுத்தம். அவன் ைாயர் மா, அலத அப்பப்பபா மறந்துடற. வடிபவலு பசால்ற மாதிரி சிறுப்புள்ள தனமா நடந்துக்கற)
அன்று மிருதுவும் அபியும் அபியின் அலறயில் பபசிக் பகாண்டிருந்தனர். இங்கு விபா, அவன் அலறயில் ரகுவிர்காக காத்துக் பகாண்டிருந்தான். அங்கு வட்டினுள் ீ நுலழந்த ரகுலவ விபாவின் தந்லத வரபவற்றார்.
‘ வா ரகு, என்ன பராம்ப பிசியா இத பக்கபம ஆலள காபணாம்.’
‘ ஆமாம் அங்கிள், மிருது பகஸ் விஷயமா பகாஞ்சம் விசாரலண இருத்தது. அதான். நீ ங்க எப்படி இருக்கீ ங்க. ?’
‘ நான் நல்ைா இருக்பகன் பா. இந்த பகஸ் நல்ை படியா முடிஞ்சாத்தான் நிம்மதி எல்பைாருக்கும். ‘
‘ கவலைப் படாதீங்க அங்கிள். நல்ை படியா முடியும். நிச்சயம் மிருது பவளிபய வந்திடுவா. ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பார்க்கைாம். அதுக்கு அப்புறம் தான் இவங்க பரண்டு பபபராட கல்யாணத்லத பத்தி மிருதுகிட்ட பபச முடியும். ம்ம். அது சரி, என்ன பசால்றா, உன் வருங்காை பபாண்டாட்டி.’ என்று அவலன நக்கல் அடித்தார்.
‘ உங்க பபாண்ணா. அவளுக்பகன்ன, தினம் என்லன பபாட்டு வாங்குறா. ஒரு பபாலீஸ் காரன்னு மரியாலத கூட இல்லை. அப்பப்பபா, ைாயர் தன்லகன்னு ப்ரூவ் பண்றா.’
அலத பகட்டு சிரித்த அவர், ‘ சரி இப்பபா யாலர பார்க்க வந்த, அபின்னா, இங்க அவபளாட ரூம்ை, மிருதுபவாட பபசிட்டு இருக்கா. நீ அவபளாட பபசறதுை எனக்கு அப்பஜக்ஷன் இல்லை.’ ‘ ஐபயா அங்கிள், நான் திரும்பி பபாகும் பபாது அவகிட்ட பபசிட்டுப் பபாபறன். இப்பபாபவன்னா என்னாை முடியாது. அது மட்டும் இல்லை அங்கிள், பகாஞ்சம் இந்த பகஸ் பத்தி விபாகிட்ட டிஸ்கஸ் பண்ணனும் அதான் வந்பதன். அவன் பவயிட் பண்ணிட்டு இருப்பான். நான் அவலன பார்த்துட்டு வந்துடபறன் ‘
‘ ஓபக ஓபக பகா அபஹட் .’ என்று அவலன அனுப்பி லவத்தார்.
விபாவின் அலறக்கு வந்த ரகு, அங்கு விபா அவனுக்காக காத்துக் பகாண்டிருப்பலத பார்த்து , ‘ ஹாய் விபா, சாரி டா, ஒரு அவசரமான மீ ட்டிங் இருந்தது அலத முடிச்சுட்டு வர பகாஞ்சம் பைட் ஆயிடுச்சு.’ என்று கூறியவாபற வந்தமர்ந்தான்.
‘ இட்ஸ் ஓபக டா. பபாலீஸ் பவலைன்னாபை இபதல்ைாம் சகஜம் தான். விடு. சரி விஷயத்துக்கு வருபவாம். நீ விசாரிச்ச வலரக்கும் எப்படி? ஏதாவது க்ளூ மாட்டிச்சா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ம்ம். அந்த சூரி, அதான் மிருதுபவாட மாமா லபயன் அவன்கிட்ட தான் முதல் விசாரலனபய. அவனுக்கும் அவபனாட அப்பாவுக்கும் பணம், பசாத்து விஷயத்துை பகாஞ்சம் பிரச்சலன இருந்ததுன்னு பசான்னாங்க. பசா அவன் தான் என்பனாட முதல் டார்பகட் . அவன்கிட்ட விசாரிச்சா வலரக்கும், அவனுக்கும் அவபனாட அப்பாவுக்கும், பிரச்சலன இருந்தலத ஒத்துகிட்டான். பசாத்பதல்ைாம், அவன் அப்பா, அதான் மிருதுபவாட மாமா, அவபர முழுசா, ஒழிசிட்டாறு பபாை இருக்கு. அதுை தான் இவங்க பரண்டு பபருக்கும். ஆனா, மிருதுபவாட விஷயத்தில் பரண்டு பபரும் கூட்டணி தான். எப்படியாவது அவபளாட சம்பாத்தியத்லத
எல்ைாம் சுருட்டிடனும்னு
பரண்டு பபரும் பசர்ந்து தான் பிளான் பண்ணிருக்காங்க. அவலள எப்படியாவது பகஞ்சிபயா, மிரட்டிபயா பணிய லவக்கணும்னு தான் , அன்னிக்கு லநட் அவலள அங்க வர வச்சிருக்காங்க. இவங்க பபான் பசஞ்சா, அவள் நம்ப மாட்டா, அப்படின்னு தான், அந்த வட்டு ீ பவலைக்காரர் மூைமா பபச வச்சிருக்காங்க. அது மட்டும் இல்ைாம, இவனுக்கு மிருது பமை ஒரு கண்ணு இருந்திருக்கு. எப்படியாவது அவலள அடஞ்சிடனும்னு பவறிபயாட இருந்திருக்கான். அவலள அங்க வர பவச்சதுக்கு அதுவும் ஒரு காரணம். இபதல்ைாம், அவன் உடபன ஒத்துக்கலை. விசாரிக்க பவண்டிய விதத்துை விசாரிச்ச பிறகு தான் ஒத்துகிட்டான். இவன் பசான்னலத கிராஸ் பவரிலப பண்ணிட்படன் . எல்ைாம் சரி தான். இந்த பகாலைலய நீ தாபன பசஞ்சதுன்னு பகட்டா, இல்லைன்னு சாதிக்கிறான். அவன்கிட்ட ஏபதா ஒரு பபாய் இருக்குற மாதிரி எனக்கு பதாணுது விபா. ஒருநாள் அவனுக்கும் அவன் அப்பாவுக்கும், ஏபதா சண்லட வந்தப்பபா உன்லன பகாலை பசய்யவும் தயங்க மாட்படன்னு பசால்ைி மிரட்டிருக்கான்னு, அவன் வட்டு ீ பவலைக்காரங்க பசான்னாங்க. பசா அவலன விசாரலண முடிஞ்சதும் விட்டுட்டு, அவலன பாபைா பண்ண பசால்ைி ஆள் அனுப்பிசிருக்பகன்.’
அவன் பசான்னலத எல்ைாம் கவனமாக பகட்ட விபா, ‘ அந்த வட்டு ீ பவலைக்காரலன விசாரிச்சியா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ விசாரிச்சிட்படன் டா. அவலன விசாரிச்சா வலரக்கும், அவன் ஒரு ஏவப்பட்ட ஒரு அம்பு தான். அவன் பமை, ஏதும் தப்பு இருக்கும்னு பதானலை. பமலும், பவற யார் பமை எல்ைாம் சந்பதகம் இருந்தபதா எல்ைாலரயும் விசாரிச்சாச்சு. விசாரிச்சா வலரக்கும், சூரி பமை தான் சந்பதகம் அதிகமா இருக்கு. அப்புறம் விபா, இதுை ஒரு முக்கியமான விஷயம் கிலடச்சிருக்கு. ‘
‘ என்ன விஷயம் ரகு?’
‘ அந்த சூரிலய விசாரிச்ச பபாது, மிருது வரதுக்கு முன்னாடி ஒரு பபான் கால் வந்ததுன்னும், அந்த பபான் பபசிய அவபனாட அப்பா பகாவமா, ஏபதா பபசிகிட்டு இருந்ததாவும் பசான்னான். அது யாருன்னு பகக்கரதுகுள்ள, அங்க மிருது வந்ததுனாை பகட்க முடியலைன்னு பசான்னான். இது நிச்சயம் நமக்கு பதலவயான விஷயமா தான் இருக்கும் .’
‘ சூப்பர், அந்த நம்பர் ட்பரஸ் பண்ணியா, எங்கிருந்து வந்திருக்குன்னு?’
‘ அன்லனக்கு வந்த பபான் கால் ைிஸ்ட் வச்சு பார்க்கும் பபாது கலடசி கால் நம்பர் ஒரு பசல் நம்பர். அந்த பசல் நம்பர் யார் பபருை இருக்குன்னும் விசாரிச்பசன். அது ஷர்மா பபருை இருக்கறதா பசான்னாங்க. அவங்க பகாடுத்த வட்டு ீ முகவரிக்கு பபாய் விசாரிச்பசன். அந்த பபருை அங்க யாருபம இல்லை. அவங்களுக்கு அந்த பபருை யாலரயாவது பதரியுமான்னும், எங்க பாணிை விசாரிச்சாச்சு. அப்படி யாலரயும் பதரியாதுன்னு பசால்ைிட்டாங்க. பட் இது ஒரு நிச்சயம் , நமக்கு யூஸ் ஆகும்னு நிலனக்கிபறன் விபா.’
‘ ஆமாம் டா. எலதயுபம நாம, ஈசியா விட்டுட முடியாது. அந்த டீலடல்ஸ் எனக்கும் அனுப்பி லவ. நானும் பார்க்கபறன்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓபக டா. நீ விசாரிச்ச வலரக்கும், உனக்கு ஏதாவது விஷயம் கிலடச்சுதா.?’
‘ ம்ம். கிலடச்சுது. மிருதுபவாட மாமாவுக்கு எதிரிங்கன்னு யாராவது இருக்காங்களான்னு விசாரிச்பசன். விசாரிச்ச வலரக்கும். அவருக்கு பரண்டு பபர் பஜன்ம விபராதிங்க இருக்காங்கன்னு பதரிஞ்சிது. ஒருத்தர், ராமைிங்கம் அவபராட பதாழில் எதிரி. ஆனா, அந்த ராமைிங்கம், இப்பபா தான் ஒரு ஆறு மாசத்துக்கு முன்னாடி இறந்து பபாய்ட்டாரு. அவர் பபானதுக்கு அப்புறம், இங்க இருந்த பசாத்பதல்ைாம், வித்துட்டு, அவபராட பசங்க பவளிநாட்டுை பபாய் பசட்டில் ஆயாச்சு.பசா அவர் இருக்க சான்ஸ் இல்லை.’
‘ சரி பரண்டாவது யாரு?’
‘ பரண்டாவது மிஸ்டர். தன்ராஜ்., மிருது பவலை பசஞ்சிட்டு இருந்தாபள, அந்த கம்பபனி ஓனர். அவருக்கும் மிருதுபவாட மாமா குடும்பத்துக்கும், பராம்ப வருஷமா, ஆகாது பபாை இருக்கு. பசால்ை பபானா, மிருதுபவாட மாமா இறக்கரதுக்கு மூணு நாள் முன்னாடி கூட பரண்டு பபருக்கும் வாய் சண்லட பபருசா நடந்திருக்கு. அந்த தன்ராஜ் பத்தியும் விசாரிச்பசன், ஆளு பயங்கரமான ஆளு தான். ரவுடிங்க சகவாசம் ஏகப்பட்டது இருக்கு. அவருக்காக, எந்த காரியத்லதயும் பசய்ய தயாரா இருக்கற ஆளுங்க அவனுங்க. தன்லன எதிர்தவங்க யாரா இருந்தாலும், ஒரு வழி ஆக்கிடுவார் பபாை. பசா , இப்பபா நீ , நான் விசாரிச்ச வலரக்கும், இவங்க பரண்டு பபர் பபர்ை தான் சந்பதகம் அதிகமா இருக்கு. நீ பசால்ற மாதிரி, அந்த சூரிக்கும், அடியாட்கள் ஏகப்பட்ட பபர் இருக்காங்கன்னு மிருது பசால்ைி இருக்கா.’
‘ பசா, இப்பபா அந்த பபான் பசஞ்சது யாராக இருக்கும்னு தான் நமக்கு பதரியணும் விபா. அது பதரிஞ்சா, நமக்கு பதளிவாகிடும்னு பதாணுது.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவன் பசான்னலத பகட்டு புருவத்தில் முடிச்சுடன் ஒரு வித சந்பதகத்துடன், ‘ ஆமாம் த ரகு பார்ப்பபாம்.’
அவன் முகத்தில் இருக்கும் சிந்தலனலய பார்த்த ரகு, ‘ என்னாச்சு விபா, ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்பக.? கம் அவுட் வித் இட்’
‘ரகுலவ ஏறிட்டுப் பார்த்த விபா, ‘ இல்லை டா, இந்த பகஸ்ை நாம பரண்டு பபரும் விசாரிச்ச வலரக்கும் ஓபக தான். ஆனாலும் இதுை ஏபதா ஒன்ன நம்ம மிஸ் பண்ற மாதிரிபய எனக்கு ஒரு உறுத்தல். ஆனா, என்னன்னு பசால்ைத் பதரியலை. நாம சரியான ரூட்ை தான் பபாபறாமான்னு பகாஞ்சம் சந்பதகமா தான் இருக்கு. பசால்ைத் பதரியலை ரகு. அந்த பபான் பார்ட்டி யாருன்னு விசாரிக்கணும். ‘
விபா பசான்னலத பகட்டவன், சிந்தலனயில் ஆழ்ந்தான். ‘ பார்க்கைாம் விபா. கண்டுபிடிச்சிடைாம். ஆனா, சீக்கிரம் கண்டு பிடிக்கணும் விபா, லடம் இஸ் டூ ஷார்ட். பபார் அஸ்’
‘ கபரக்ட்.’ என்று விபா பசால்ைிக் பகாண்டிருக்கும் பபாபத, கீ ழிருந்து அபி இருவலரயும் கீ பழ அலழக்கும் குரல் பகட்டது.
‘ படய் ரகு, இலத பத்தி இன்னும் விசாரிக்கணும். சரியா. இப்பபாலதக்கு நாம கீ ழ பபாபவாம். இல்லை உன் ஆளு, அதான் என் ஆலசத் தங்லக அபி, பமை வந்து நம்ம பரண்டு பபலரயும் உண்டு இல்லைன்னு பண்ணிடுவா. வா பபாபவாம்.’ என்று சிரித்துக் பகாண்பட ரகுலவ அலழத்துக்பகாண்டு கீ பழ பசன்றான். ரகுவும் அவனுடன் பசர்ந்து சிரித்துக் பகாண்பட பசன்றான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
கீ பழ வந்த விபாவின் பார்லவ, அங்கு அபியுடன் பசர்ந்து சிரித்துப் பபசிக் பகாண்டிருந்த மிருதுவிடம் பசன்று நிலைத்து நின்றது. எந்த கவலையும் இல்ைாது, மனதின் முழு சந்பதாஷத்லதயும் பிரதிபைிக்கும் சிரிப்லபக் கண்டான். தான் அவலள சந்தித்த நாளிைிருந்த கண்டறியாத ஒரு சிரிப்பு. அந்த நிலையில் அவலளக் கண்டவன் அவலள பார்த்துக்பகாண்பட நின்று விட்டான். மிருதுலவத் தவிர, அதலன கண்டனர் அலனவரும். கண்டும் காணாதது பபாை இருந்தனர் அவன் பபற்பறார். ஆனால், அபியும் ரகுவும் ஒருங்பக ம்கூம் என்று அவலன பார்த்து சத்தமாக கலணத்தனர். அதில் தன்லன பவகமாக சமாளித்துக் பகாண்டவன், மிருது இதலன காணவில்லை என்றறிந்து அங்கு பசன்றமர்ந்தான். அங்கு வந்தமர்ந்த விபா, ‘ ைவ்வர்ஸ் பரண்டு பபரும் எதுை ஒத்துலமயா இருக்கீ ங்கபளா இல்லைபயா ஒருத்தலன காலை வாரி விடரதுை ஒண்ணா இருக்கீ ங்க பா.’ என்று அவன் புைம்ப, அங்கிருந்த அலனவரும் சிரித்தனர், மிருதுலவத் தவிர. எதற்காக விபா அவ்வாறு கூறினான், எதற்காக இவர்கள் சிரிக்கிறார்கள் என்று பதரியாமல் அலனவலரயும் பார்த்த மிருது, விபாவின் பார்லவ தன்லன துலளப்பலத உணர்ந்து அபியிடம் ஏபதா பகட்டவாறு திரும்பிக் பகாண்டாள். அவளின் அந்த பசய்லக விபாவிற்கு புன்னலகலய வரவலழத்தது.
விபாவின் பார்லவலய கண்ட அவன் தந்லத, ‘ என்ன ரகு, உன் வட்ை, ீ உங்க விஷயத்லத பசால்ைிட்டியா?’ என்று ரகுவிடம் பகட்டார்.
‘ பசால்ைியாச்சு அங்கிள். உடபன, எப்பபாடா கல்யாணத்லத வசிக்கைாம்னு பகக்கறாங்க? ஆனா அதுக்கு முன்னாடி ப்ரியாவுக்கும் ஒரு நல்ை வரன் அலமஞ்சா பரண்டு கல்யாணத்லதயும் ஒன்னாபவ வச்சிடைாம்னு பார்க்கறாங்க.’
‘ பசா உங்க ரூட் கிளியர். அது என்ன பரண்டு கல்யாணம், மூணு கல்யாணம்னு பசால்லு, நம்ம விபா கல்யாணத்லதயும் பசர்த்து. என்ன
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
விபா, உனக்கு ஓபக தாபன, உன் ஆள் கிட்ட பகட்டு பசால்லு.’ என்று மிருதுவின் பமல் பார்லவலய பசலுத்தியவாபற விபாவிடம் பகட்டார்.
அவர் அவ்வாறு கூறவும், சட்படன்று மிருது நிமிர்ந்து விபாவின் முகத்லத பார்த்தாள். அலத காணாமல் கண்டு பகாண்ட விபா, அவளின் முகத்தில் இருக்கும் தவிப்லபக் கண்டு அவளிடம் பகாஞ்சம் விலளயாடைாம் என்பறண்ணி, ‘ எங்கப்பா, ஏன் ஆளு பராம்ப அழுத்தக்காரி. எலதயும் பவளிபய காமிச்சிக்க மாட்டா. அவபளாட மனசுை என்லன கல்யாணம் பசஞ்சிக்கனும்னு ஆலச இருக்கு ஆனாலும் ஒத்துக்க மாட்படங்கறா. என்ன பண்ணைாம்.’ என்று மிருதுலவ பார்த்துக் பகாண்பட அவளின் தவிப்லப ரசித்தவாபற கூறியவன் அவளிடம், ‘ ஏன் மிருது, என்பனாட பகசுக்கு, எப்படியும் நீ பீ ஸ் தரனும், அதுக்கு பதிைா, நீ எனக்கு பபரு உதவி பசய்பயன்.’ ‘ என்ன பசய்யணும்?’ என்று தயங்கியவாபற அவனிடம் பகட்டாள்.
‘ ஒன்னு இல்லை எனக்காக என்பனாட ஆள் கிட்ட பபசணும். உன்னாை கண்டிப்பா, அவபளாட மனசுை இருக்கறலத பதரிஞ்சிக்க முடியும்னு பதாணுது. ப்ள ீஸ்.’ என்று அவள் தலையில் சிறு குண்லட பபாட்டான்.
அவன் கூறியலத பகட்ட மிருது, முற்றிலும் பசார்ந்தாள். ‘ நா........ன் எப் .........படி ?’ என்று பகட்டாள்.
‘ ப்ள ீஸ் மிருது, எனக்காக. உன்னால் முடியும் சரியா?’
‘ சரி’ என்று பவறு வழி இல்ைாமல் ஒத்துக் பகாண்டாள். அவ்வாறு கூறும்பபாபத அவள் கண்ணில் வழிய இருந்த கண்ண ீலர பபரிய மூச்பசான்லற எடுத்து அடக்கினாள். அவளின் முகத்லதபய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அபி, விபாவிடம் ஜாலடயாக, ‘ ஏன் அண்ணா?’ என்று பகட்டாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவனும், ‘ பவற வழி இல்லை.’ என்று லசலகயாபைபய கூறினான். இதலனக் கண்ட விபாவின் தந்லத சூழ்நிலைலய சகஜமாகக எண்ணி, ‘ ஏன் ரகு, ப்ரியாவுக்கு வரன் எதுவும் வந்திருக்கா?’ என்று ரகுவிடம் விசாரித்தார்.
ரகுவும், அவரின் பசயலை உணர்ந்து, ‘ இல்லை அங்கிள் இனிபமல் தான் பார்க்கணும். பரண்டு மூணு தானா வந்தது. ஒன்னும் சரி இல்லை. பார்க்கைாம்.’
‘ அவளுக்குன்னு பபாறந்தவன் வராலமயா பபாய்டுவான்,’ என்று அவர் கூறிக் பகாண்டிருக்கும்பபாபத காைிங் பபல் சத்தம் பகட்கவும், விபாவின் அம்மா பசன்று பார்த்தார்.
அங்கு ஒரு இலளஞன் நின்றுக் பகாண்டிருந்தான். இவலர கண்டதும், ‘ வணக்கம் அம்மா , ஏன் பபரு டாக்டர் பிரஷாந்த் , டாக்டர் அம்பரி இருக்காங்களா. அவங்கலள பார்க்கத் தான் வந்திருக்பகன்.’ என்று தன்லன அறிமுகப் படுத்திக் பகாண்டான்.
அதற்குள் அங்கு வந்த அபி அவலனக் கண்டதும், ‘ ஹபைா டாக்டர் பிரஷாந்த. வாட் அ சர்ப்லரஸ். வாங்க. அம்மா, இவரு என்பனாட பஹாச்பிடைில் ஏன் கூட பவலள பார்க்கராறு. பிரஷாந்த் இது எங்க அம்மா.’ என்று இருவருக்கும் அறிமுகம் பசய்து லவத்த பின்னர் அவலன உள்பள அலழத்து பசன்றாள்.
உள்பள இருக்கும் அலனவருக்கும் அறிமுகம் பசய்து லவத்தாள்.
‘ ஹபைா உட்காருங்க.’ என்று அவலன அமர பசான்னான் விபா.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ எங்க பிரஷாந்த் இந்த பக்கம். எனி திங் இம்பார்டன்ட் ‘
‘ அபதல்ைாம் இல்லை அம்பரி, இந்த பக்கம் சும்மா வந்பதன், அதான் உங்கலள பார்த்துட்டு பபாகைாம்னு வந்பதன். ஏன் வரக் கூடாதா?’
‘ ஐபயா , அப்படி எல்ைாம் இல்லை. நான் எத்தலனதடலவ கூப்பிட்டு இருப்பபன், இப்பபாவாவது வந்தீங்கபள. சந்பதாசம்.’
‘ இவர் தாபன உங்கலள கல்யாணம் பசஞ்சிக்கப் பபாறது. மிஸ்டர் ரகு’
‘ எஸ். இவபர தான்.’ என்று அவள் பசால்ைவும் ரகு புன்னலகத்தான்.
அப்பபாழுது அவனுக்கு குடிப்பதற்கு எடுத்து வந்த மிருதுலவ பயாசலனபயாடு பநாக்கியவன், ‘ இவங்க?’
‘ இது மிருதுளா. என்பனாட பிபரண்ட், இன்னும் பசால்ைப் பபானா, எங்க வட்ை ீ ஒருத்தர்.’
‘ ஓ. இவங்க பகஸ்ை தாபன உங்க அண்ணா விபாகர் ஆஜர் ஆகிருக்காறு. பபப்பரில் படிச்பசன். ஹபைா லநஸ் மீ ட்டிங் யூ. சீக்கிரம் இந்த பகஸ்ைிருந்து நீ ங்க பவளிபய வர என்பனாட வாழ்த்துக்கள்.’
அவலன சங்கடத்துடன் பார்த்த மிருது, ‘ பதங்க்ஸ்’ என்றாள். மிருதுவின் முகத்லத பார்த்த விபா, பபச்லச மாற்றும் பபாருட்டு, ‘ பதன் மிஸ்டர் பிரஷாந்த். இங்க எங்க தங்கி இருக்கீ ங்க.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ நான் பஹாச்பிடல் பக்கத்திபைபய ஒரு வடு ீ எடுத்து தங்கி இருக்பகன். அம்மா, அப்பா, பரண்டு பபருபம இப்பபா உயிபராட இல்லை. அதுனாை தனிராஜ்ஜியம் தான்.’
‘ ஓ சாரி.’
‘ இட்ஸ் ஓபக விபாகர்.’
‘ ஜஸ்ட கால் மீ விபா’ ‘ ஓபக டன். என்ன dcp சார், எதுவுபம பபச மாட்படங்கறீங்க. ‘
‘ இல்லை எனக்கு பதரிஞ்சு உங்களுக்கு மட்டும் தான் அபி இவ்பளா மரியாலத பகாடுக்கறத பார்த்பதன் பபச்பச வரலை. என் தங்கம் இவ்பளா நல்ைவளான்னு’ என்று அவன் பசால்ை அபி அவன் பமல் தன்னருகில் இருந்த குஷலன எடுத்து அவலன பநாக்கி வச, ீ அங்கு ஒரு சிரிப்பலை எழுந்தது. சிரித்துக் பகாண்பட எழுந்த பிரஷாந்த், ‘ ஓபக அபி, பார்க்கைாம். பைட் ஆச்சு கிளம்பபறன்.’
‘ ஓபக இன்பனாரு நாள் கண்டிப்பா இங்க வந்து எங்கபளாட இருந்து சாப்பிட்டு விட்டு தான் பபாகணும் ‘
‘ சூர். சரி பாய்’ என்று அவன் கிளம்பி பசல்ை, ரகுவும் தனக்கும் பநரம் ஆகிறது என்று கிளம்பி பசன்றான்.
மிருதுவின் பகஸ் விஷயமாக விபாவும், ரகுவும் அலைந்து பகாண்டு இருக்க, அந்த வார இறுதியில் மிருதுலவயும் அபிலயயும் பார்க்க ப்ரியா வந்திருந்தாள். மிருது ஸ்படஷனுக்கு லகபயழுத்திட பசன்றிருக்க, அபியும், ப்ரியாவும் அரட்லட அடித்துக் பகாண்டிருந்தனர்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஏண்டி உன் பவலள என்னாச்சு. திரும்பி பபங்களூர் பபாகபவ இல்லை.’
‘ இல்லை டா. எனக்கு அங்க பவலை பிடிக்கலை. சீக்கிரம் ரிலசன் பண்ணிட்டு வந்திடைாம்னு நிலனச்சிட்டு இருந்பதன். பபான மாசம் பபப்பர் கூட பபாட்டுட்படன். அதுக்குள்பள, மிருதுபவாட விஷயம் வர, உடபன இங்க வந்துட்படன். இங்க வர சமயம் ஒரு மாசம் ஆகி இருந்தது பபப்பர் பபாட்டு, பசா இப்ப ரிலசன் பண்ணியாச்சு. இங்க பவற ஏதாவது பவலை பதடிக்கைாம்னு இருக்பகன். இதுக்குள்ள எங்க அம்மா, வரன் பார்க்க ஆரம்பிச்சிட்டாங்க. பசா இப்பபா பவலை எதுவும் புதுசா பசர்ந்துடாபதன்னு பசான்னாங்க. என்ன பண்றதுன்னு பதரியலை பார்க்கைாம். சரி உன் ஜாப் எப்படி பபாகுது?’
‘ நல்ைாபவ பபாகுது. அதுவும் உன் அண்ணன் பவற இங்கபய இருக்கானா, பசா இன்னும் சந்பதாஷமா பபாகுது.’
‘ எல்ைாம் பநரம்டி, என்கிட்பட பசால்பற. நடத்து. சரி விபா அண்ணா, மிருது பமட்டர் அன்னிக்கு பசான்னிபய என்னாச்சு?’
‘ ப்ச் என்னத்த பசால்ை. இன்னும் அப்படிபய தான் இருக்கு. மிருது அண்ணி, அண்ணலன பார்த்தாபை பதுங்கறாங்க. அண்ணாவும் எதுவும் பபச முடியாத நிலையில் இருக்காங்க. மிருது அண்ணி மனசுை நிச்சயம் அண்ணா இருக்காங்க . அண்ணா பசான்னான்.’ என்று கூறி விபா கண்டுபிடித்தலவ அலனத்லதயும் ப்ரியாவிடம் கூறினாள்.
அவள் பசான்னலத பகட்ட ப்ரியா, மிருது முன்பனல்ைாம் அடிக்கடி மலறமுகமாக விபாலவ பற்றி விசாரித்தலத நிலனத்துக் பகாண்டாள். விபாலவ பற்றி பபசும்பபாது அவள் முகத்தில் பதான்றும்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
மாற்றங்களுக்கான அர்த்தம் ப்ரியாவிற்கு இன்று புரிந்தது. அதலன அறிந்து பகாண்ட ப்ரியா, ‘ கபரக்ட் அபி, அண்ணா பசான்னது நிஜம் தான். முன்பன எல்ைாம்,விபா அண்ணாலவ பத்தி மிருது என்கிட்பட நிலறயபவ விசாரிச்சு இருக்கா. அது ஏன் என்று இப்பபா புரியுது. நிச்சயம் அவ விபா அண்ணாவ விரும்பறா. ஆனா, தன் பமை இருக்கற பழின்னாை தான் அவ தயங்கரான்னு நிலனக்கிபறன்.’
‘ ஆமாம் ப்ரியா, நானும் அதான் நிலனக்கிபறன். எப்படியாவது பரண்டு பபலரயும் சீக்கிரம் பசர்த்து லவக்கணும். அண்ணா பாவம் மிருது அண்ணி தன்பனாட காதலை ஏத்துக்கணும், அவங்க காதலை ஒத்துக்கனும், எப்படி ஆரம்பிக்கரதுன்னு பராம்ப பயாசிக்கிறான்.
என்ன
பசய்யறதுன்னு பதரியலை.’
‘ அபதன்ன சீக்கிரம், இன்னிக்பக அதுக்கான வழிலய பார்க்கைாம்னு பசால்பறன்.’
அவள் பசான்னலத பகட்ட அபி அதிர்ச்சியுடன், ‘ என்னடி பசால்பற?’
‘ சுலரக்க்காயக்கு உப்பில்ைன்னு பசால்பறன் யாருடி இவ, இன்னிக்பக இத பத்தி பபசி முடிசிடுபவாம்னு பசால்பறன். என்ன பசய்யறது, என்ன பசய்யறதுன்னு பயாசிசிட்பட இருந்தா அவ்வளவு தான். இலத தள்ளி பபாட்டுட்பட இருந்தா, அப்புறம் எல்ைாம் முடிஞ்சிடும். இந்த மிருது இருக்காபள, அவ இளகி இருக்கற இந்த பநரத்துை நாம ஏதாவது பசஞ்சா தான் உண்டு, இல்பைன்னா, அவபளாட முடிலவ மாத்தறது பராம்ப கஷ்டம். அவபளாட சின்ன வயசிைிருந்து ஒண்ணா இருக்கற எனக்கு பதரியும். அதான் பசால்பறன், இன்னிக்பக இந்த கண்ணாமூச்சிக்கு ஒரு முற்றுபுள்ளி லவப்பபாம். என்ன சரியா.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் பசான்னலத பகட்டு பயாசித்த அபி, அவள் பசால்வதில் இருக்கும் நன்லமலய எண்ணி சந்பதாஷத்துடன் , ‘ டன். நீ பசால்ற படி இன்னிக்பக இலத பத்தி பபசிடுபவாம். அம்மா, அப்பா, கரூர் வலரக்கும் பபாய் இருக்காங்க. இது தான் சரியான பநரம். சரி எப்படி ஆரம்பிக்கப் பபாபற?’
‘ அதான் நீ பசான்னிபய, அன்னிக்கு, விபா அண்ணா யாலரபயா விரும்பரார்னு பசான்னவுடன் மிருது முகம் பபயலறந்த மாதிரி இருந்ததுன்னு அலத வச்பச ஆரம்பிப்பபாம்.’
‘ எப்படி’ என்று பகட்ட அபியின் காதில் தன் திட்டத்லத கூறினாள். அலத பகட்ட அபி, ‘ ஹுர்பர’ என்று கத்தி, ப்ரியாலவ கட்டிக் பகாண்டாள். அவலள விடுவித்த ப்ரியா, ‘ அபதல்ைாம் சரி. இபதல்ைாம் நாம பசய்யரப்பபா கலதயின் நாயகன் பவண்டாமா. அதாண்டி உன் அண்ணா பவண்டாமா. அவர் இருந்தா தான் ஆட்டபம கலள கட்டும். அவலர பார்த்தா, மிருதுவால் உண்லமலய மலறக்கறது கஷ்டம், நம்ம பவலையும் சீக்கிரம் முடியும்.’
‘ அப்படி ஒன்னு இருக்பகா. இப்பபா என்னடி பசய்யறது. அண்ணாவும், ரகுவும், இவங்க பகஸ் விஷயமாத்தான் பவளிபய பபாயிருக்காங்க.’ என்று அவள் கூறிக் பகாண்டிருக்கும்பபாபத அங்கு விபாவின் கார் சத்தம் பகட்க, இருவரும் பவளிபய பசன்று பார்த்தனர். அங்கு வந்த விபாலவக் கண்ட இரு பபண்களின் முகங்களும் சந்பதாஷத்தில் இருந்தன.
காரிைிருந்து இறங்கிய விபா, இரு பபண்கலளயும், அவர்கள் முகத்தில் இருக்கும் சந்பதாஷத்லதயும் கண்டு, ‘ என்ன ஆருயிர் பதாழிகபள, ஒபர சந்பதாஷமா இருக்கீ ங்க பபாை இருக்பக, என்ன விஷயம், என்கிட்பட பசான்னா, நானும் சந்பதாஷப் படுபவன்.’ என்று கூறிக் பகாண்பட உள்பள நுலழந்தான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவனுடன் உள்பள பசன்றனர் இருவரும். ‘ ஆமாம் அண்ணா, எல்ைாம் சந்பதாஷமான விஷயம் தான். முக்கியமா, உங்கலள சந்பதாஷப்படுத்த பபாகிற விஷயம் தான். கண்டிப்பா, நீ ங்க பதரிஞ்சிக்காலமயா?’
‘ அப்படி என்ன விஷயபமா?’
‘ எல்ைாம் நல்ை விஷயம் தான். முதைில் உள்பள பபாய் டிரஸ் மாத்திட்டு வாங்க பசால்பறாம். அது சரி, நீ ங்க பபான விஷயம் என்னாச்சு?’
‘ ம்ம் ஓரளவு பதலவயான சாட்சியங்க கிலடச்சிருக்கு. ஆனா, இலத பவச்சு ஒரு முடிவுக்கு வர முடியாது. ஆனா, ஒரு முன்பனற்றம் தான். சரி இருங்க, நான் ஒரு அஞ்சு நிமிஷத்துை வந்துடபறன்.’ என்று எழுந்தவன், ஒரு நிமிடம் நின்று உள்பள பார்த்து விட்டு, ‘ மிருது இன்னும் வரலையா ஸ்படஷன்ைிருந்து?’ என்று பகட்டான்.
அவலன நக்கலுடன் பார்த்த ப்ரியா, ‘ உன்லனக் கண் பதடுபத மிருது முகம் காணபவ உள்ளம நாடுபத’ என்று பாட, மற்ற இருவரும் சிரித்து விட்டனர்.
‘ பஹ ப்ரியா, இந்த அபிபயாட பசர்ந்து வர வர நீ யும் வாலு பபாண்ணா மாறிட்பட . என்லனபய கிண்டல் அடிக்கற’ என்று சிரித்துக் பகாண்பட கூறினான்.
‘ ஆமாம், இங்க பரண்டு பபர் குத்துக் கல்ைாட்டம் இருக்பகாம், எங்கலள சப்பிட்டீங்களானு ஒரு வார்த்லத பகட்கலை, ஆனா மிருதுலவ பத்தி மட்டும் விசாரிச்சா பவபற என்ன பசய்வாங்களாம்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓபக ஓபக, சாரி பபாதுமா’
‘ சரி பபாலழச்சு பபாங்க. உங்க ஆளு இன்னும் வரலை. அவ வரதுக்குள்பள, உங்ககிட்ட பபசணும். சீக்கிரம் டிரஸ் மாத்திட்டு வாங்கண்ணா’
‘ சரி சரி. பவயிட் பண்ணுங்க சீக்கிரம் வந்திடபறன்’ என்று கூறிவிட்டு மாடிபயறி பசன்றான்.
பசான்னபடிபய, ஐந்து நிமிடத்தில் கீ ழிறங்கி வந்த விபாவிடம் காபி கப்லப நீ ட்டினாள் அபி.
‘ பதங்க்ஸ்.’ என்று வாங்கிபகாண்ட விபா, ‘ சரி இப்பபா பசால்லுங்க என்ன விஷயம். மிருதுக்கு கூட பதரியாம பபசற அளவுக்கு முக்கியமான விஷயம் என்னபவா?’ என்று குடித்துக் பகாண்பட பகட்டான்.
‘ ஏன் பகக்க மாட்டீங்க. உங்களுக்காக நாங்க இங்க பயாசிச்சு என்ன பண்ணைாம்னு பபச வந்தா, இதுவும் பபசுவங்க, ீ இதுக்கு பமலையும் பபசுவங்க.’ ீ
காபி கப்லப கீ பழ லவத்துவிட்டு நிமிர்ந்த விபா,’ சாரி, என்ன விஷயம் பசான்னாதாபன பதரியும்’
‘ எல்ைாம் உங்க ைவ் மாட்டர் தான். என்ன பசய்யறதா உத்பதசம்’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அதுவா, என்ன பசய்யறது, அதான் உன் பிபரண்ட் எலதயும் பசால்ை மாட்படங்கிறாபை. நானாவது ஏதாவது ட்லர பசய்யைாம்னா, என்பனாட கண்ணிபைபய பட மாட்படன்கரா.சரி, இந்த பகஸ் முடியட்டும்னு தான் நானும் பபசாம இருக்பகன். இந்த பகச்னாை தான் அவ இலத மலறக்கிரான்னு புரியுது. பசா அப்புறம் தான் பார்க்கணும்.’
‘ சுத்தம், பகஸ் முடிஞ்சுது, அவகிட்ட பபசறபத வணா ீ பபாய்டும் . இப்பபா அவ ஒரு மன நிலையிை இல்ை. இப்பபா தான் குட்லடலய குழப்பி மீ லன பிடிக்க முடியும். இல்பைன்னா, அவ்பளா தான். பாவம் பார்த்தா ைவ்க்கு சரி பட்டு வராது. அதான் பசால்பறன் இன்னிக்பக இதுக்கு ஒரு முடிவு கட்டனும்.’
ப்ரியா பசான்னலத பகட்டு பயாசித்த விபாலவ பார்த்து, ‘ பயாசிக்காதீங்க அண்ணா, பவற வழிபய இல்லை. இப்பபாபவ இதுக்கு ஒரு முடிவு பதரிஞ்சா தான் நல்ைது. இன்பனான்னு, அவளுக்கும் இது பகாஞ்சம் ஆறுதைா இருக்கும். இபதல்ைாம் அவளுக்கு புரியாது நாம தான் புரிய லவக்கணும். சீக்கிரம் பசால்லுங்க அண்ணா. அவ வர பநரம் ஆச்சு’
சற்று பயாசித்த விபா, ப்ரியா பசால்வதில் இருக்கும் காரணத்லத உணர்ந்து, ‘ சரி ப்ரியா. எனக்கு ஓபக. ஆனா, எப்படி, என்ன பசய்ய பபாறீங்க.’ என்று பகட்டான். தங்கள் திட்டத்லத அவனிடம் கூறினர். அவர்கள் கூறியலத பகட்ட விபா ‘ சரி நடத்துங்க’ என்றான்.
‘ அண்ணா, நீ ங்க சூழ்நிலைக்கு ஏத்த மாதிரி பபசணும். அவபளாட வாயிைிருந்து எப்படியாவது உண்லமலய வர லவக்கணும். ‘ என்று ப்ரியா கூறிக் பகாண்டிருக்கும் பபாபத அங்கு மிருதுவின் கார் சத்தம் பகட்டது.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அவ வந்துட்டா பபாை இருக்கு. சரி வாங்க நாம மாடிக்கு பபாபவாம். அவ நம்மலள பதடி வரும்பபாது, நாம எபதச்லசயா பபசற மாதிரி இருக்கட்டும் வாங்க’ என்று கூறி பமபை பசன்றார்கள். சிரித்துக் பகாண்பட, அவர்கலள பின் பதாடர்ந்து பசன்றான் விபா.
மிருது உள்பள நுலழவலத பமைிருந்து கண்ட அபி, ப்ரியாவிடம் ‘ ஆரம்பி’ என்று லசலக பசய்தாள்.
ப்ரியாவும் சத்தமாக, ‘ அண்ணா உங்க சாய்ஸ் சூப்பர். பராம்ப அழகா இருக்காங்க’ என்று கூறினாள். ப்ரியாவின் குரலை உள்பள நுலழந்த மிருது பகட்க, ‘ ப்ரியா வந்திருக்கா பபாை இருக்பக எங்க இருக்காங்க. மாடியிைிருந்து தான் சத்தம் வருது மாடிக்கு பபாய் பார்ப்பபாம்.’ என்று மாடிக்கு பவகமாக பசன்றாள். பமபை பசன்றவள், அங்கு விபாவும் அமர்ந்திருப்பலத கண்டதும் சிறிது தயங்கினாள். மிருது வந்தலதயும், தன்லனக் கண்டு தயங்கி நிற்பலதயும் ஓரக்கண்ணால் கண்ட விபா, ப்ரியாவிடம் அவள் அறியாமல் ஜாலட காட்டி விட்டு, அவலளக் கண்டும் காணாதது பபால் அமர்ந்திருந்தான்.
தன்லன கண்டும் கானாதிருக்கும் விபாலவ பார்த்த மிருது அதிர்ந்தாள். எப்பபாது தன்லன பார்த்தவுடன் தான் விைகிப் பபானாலும், தன்னிடம் வந்து பபசும் விபா, இன்று தன்லன தவிர்ப்பலத பார்த்து வருந்தினாள். மிர்துவின் முக பாவலனகலள மூவரும் அவளுக்குத் பதரியாமல் பார்த்துக் பகாண்டிருந்தனர். அவளது முகத்தில் இருக்கும் தவிப்லப பார்த்து மனதுக்குள் குதூகைித்துக் பகாண்ட ப்ரியா
, அவள் வந்தலத
அப்பபாது தான் பார்ப்பவள் பபாை , ‘ ஹாய் மிருது, எப்பபா வந்பத. ஏன் அங்பகபய நின்னுட்டு இருக்பக. வா வந்து உட்கார்.’ என்றலழத்தாள்.
விபாலவ பார்த்த மிருது, ‘ இல்லை ப்ரியா, நீ ங்க பபசிட்டு இருங்க, நான் உள்பள பபாய் டிரஸ் மாத்திட்டு வபரன்’ என்று நழுவப் பார்த்தாள்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ மவபள உன்லன விட்ருபவாமா, அதுக்கா நாங்க இவ்பளா பிளான் பசய்பதாம்’ என்று மனதிற்குள் எண்ணிய ப்ரியா, ‘ பஹ எங்க பபாற, இங்க எவ்வளவு பபரிய விஷயம் நடந்திட்டு இருக்கு. நீ என்னடானா, பபாபறன்ற. வா வந்து உக்காரு. அப்புறம் பபாைாம். வா ‘ என்று அவலள வற்புறுத்தி அங்பக அமர லவத்தாள்.
பின்னர், அபியிடமும், விபாவிடமும் ரகசியமாக ‘ ஆரம்பிக்கைாமா’ என்று லசலகயாபைபய பகட்டாள். அவர்களும் ‘ ஆரம்பி’ என்று கூறினர்.
‘ ஏன் அபி, ஆளு சூப்பர் இல்ை. விபா அண்ணா பசபைச்ஷன் எப்பபாதுபம டாப் கிளாஸ். இல்லை.’ என்று அபியிடம் கூறியவள் பமதுவாக மிருதுவிடம் திரும்பி ‘ பஹ மிருது, உனக்கு விஷயபம பதரியாது இல்ை. விபா அண்ணா ஒரு பபாண்ண விரும்பராறு. அவங்கபளாட பபாட்படா இன்னிக்கு தான் காட்டினாரு. அதான் பார்த்துட்டு இருக்பகாம். அழகா இருக்காங்க பதரியுமா. அவங்க கிட்ட அவபராட ைவ் பசால்ைப் பபாறாரு. அதுவும் இன்னிக்பக. அண்ணா, ஆல் பத பபஸ்ட்.’ என்று கூறிவிட்டு மிருதுவின் முகம் பார்த்தாள்.
அவள் முகத்தில் பபரும் அதிர்ச்சிபயாடு, கண்ணில் நீ ர் பசர்ந்திருக்க விபாலவ பார்த்துக் பகாண்டிருந்தாள். இதலன பார்த்தும் பாராததுபபாை, எலதயும் காட்டிக் பகாள்ளாமல் அமர்ந்திருந்தான் விபா. அவளது முகத்லத பார்த்த ப்ரியாவிற்கு, அவளது நிலைலமலய பார்க்க சங்கடமாகவும், பாவமாகவும் இருந்தாலும், எலதயும் காட்டிக் பகாள்ளாமல் சாதாரணமாக பபசிக் பகாண்டிருந்தாள்.
‘ என்ன மிருது, நீ யும் பாக்கிரியா பபாண்பணாட பபாட்படாலவ’ என்று அவள் பகட்க, பவகமாகத் திரும்பிய மிருது அவசரமாக, ‘ இல்லை பவண்டாம்’ என்று பதட்டத்துடன் கூறினாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ இல்லை மிருது, நீ ங்க கண்டிப்பா பார்த்து எங்க அண்ணாவுக்கு இவங்க எப்படின்னு கண்டிப்பா பசால்ைணும் பாருங்க’ என்று தன் பங்கிற்கு அபியும் கூறி அவளது கைக்கத்லத அதிகரித்தாள்.
அவளிடம் முடியாது என்று பசால்ை வாய் திறந்த மிருதுலவ முந்தி பகாண்டு , ‘ அபதல்ைாம் பவண்டாம் அபி, மிருதுவுக்கு எதுக்கு பபாட்படா காமிக்கணும். அவதான் பநரிபைபய பார்க்கப் பபாறாபள. என்ன புரியலையா? அவதான் ஏன் சார்பா அந்த பபாண்ணுகிட்ட பபசப் பபாறா. அன்னிக்பக பசான்னாபள ஞாபகம் இல்லை.’ என்று மிருதுலவ பார்த்துக் பகாண்பட கண்ணில் சிரிப்புடன் பசான்னான் விபா.
விபா பசான்னலத பகட்டு முழுதும் உலடந்த மிருது, பபாங்கி வரும் கண்ண ீலர அடக்கி பகாண்டு, ‘ என்னால் முடியாது. ‘ என்று அலமதியாக உள்பள பபான குரைில் பசான்னாள்.
‘ அவள் கூறியலத பகட்ட மூவரும், ‘ வலையில் மாட்டிக்கிட்டியா? வா ‘ என்று மனதினுள் கூறிபகாண்டனர். விபா மட்டும், ‘ ஏன் முடியாது. எனக்காக இலத கூட பசய்ய மாட்டியா மிருது. உனக்காக வாதாடப் பபாற எனக்காக, உன்லன காப்பாத்தப் பபாற எனக்காக என்பனாட சந்பதாஷத்துக்காக இலத கூட பசய்ய மாட்டியா மிருது. ப்ள ீஸ்.’ என்று அவளிடம் பகஞ்சினான்.
அவன் பசான்னலத பகட்ட மிருது , ‘ என்னால் கண்டிப்பா முடியாது என்லன விட்டுடுங்க’ என்று அவனிடம் பகஞ்சினாள்.
‘ ப்ள ீஸ் மிருது, அண்ணா பசான்ன மாதிரி உங்களாபை முடியும். அந்த பபாண்ணுகிட்ட நீ ங்க பபசினாதான் சரியா வரும் ப்ள ீஸ் எனக்காக பபசுங்க மிருது’ என்று மிருதுவிடம் பகஞ்சும் முலற இப்பபாது
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அபியுடயதானது. தனது மண்லடலய இடமும் வைமுமாக ஆட்டி முடியாது என்று கண்ணில் நீ ர் மல்க கூறினாள்.
இதற்காகபவ காத்துக் பகாண்டிருந்த ப்ரியா, ‘ ஏன் முடியாது மிருது. இபத மிருது, என்கிட்பட நான் யாலரயாவது ைவ் பசஞ்சா, நான் பபாய் பபசபறன்டீன்னு பசால்ைி இருக்பக. விலளயாட்டுக்கு தான் ஆனாலும் அந்த மாதிரி உண்லமயாபவ ஒரு பஜாடிலய பசர்த்து லவக்க நீ ஏன் பபாக மாட்படங்கபர?’ என்று பகட்டாள்.
‘ என்னால் முடியாது முடியாது. ஏன் எல்பைாரும் என்லன இப்படி பபசு பபசுன்னு படுத்தறீங்க. புரிஞ்சிக்பகாங்க. என்னால் முடியாது’ என்று கத்தினாள்.
அவள் கத்தலை பகட்ட விபா இது தான் சாக்கு அவலள மடக்க என்று பயாசித்து, ‘ அதான் ஏன் முடியாதுன்னு பகக்கபறாம் புரியலை ‘ என்று அவலள பார்த்து கத்தினான். அவள் பதில் பசால்ைாமல் இருக்கவும் , பகாபத்துடன், அவலள தன்லன பநாக்கி திருப்பினான்.
‘ பகக்கபறன் இல்ை. ஏன் முடியாது எனக்கு காரணத்லத பசால்லு.’
‘........’
‘ பசால்லு’
‘ ஐபயா, என்னாை முடியாது ஏன்னா நான் உங்கலள விரும்பபறன் உயிரா விரும்பபறன். விரும்பபறன்’ என்று கத்தி அழுதவாபற அவன் காைடியில் சரிந்தாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அழுது கலரந்து பகாண்டிருக்கும் மிருதுலவ கண்ட விபாவுக்கு மனதிற்கு சங்கடமாக இருந்தாலும், அவலள அலணக்கத் துடிக்கும் தனது லககலள அடக்கி பகாண்டு நின்றான். அவள் அழுவலத கண்டு அவளிடத்தில் வந்த ப்ரியா, மிருதுலவ பதற்றி நிறுத்தினாள்.
அழுது சிவந்திருக்கும் அவள் முகத்லத கண்ட ப்ரியா விபாவிடம் , பபாதுபம என்று கண்ணாபை பகஞ்சினாள். ஆனால் விபா, பபாறு என்று லசலக காட்டி விட்டு, மிருதுவிடம், ‘ இப்பபா நீ பசான்னது உண்லமயா மிருது. ‘ என்று அவள் கண்லண பார்த்து பகட்டான்.
அவன் பகட்ட பகள்வியில் துடித்து நிமிர்ந்த மிருது, கண்களில் தனது வைிகலள எல்ைாம் ஒருபசர காட்டி, ‘ நான் பசான்னது நிஜம் நிஜம். நான் உங்கலள பரண்டு வருஷமா காதைிக்கிபறன் . இத்தலன நாளா என்பனாட சூழ்நிலை உங்ககிட்ட இலத பசால்ை முடியலை. ஆனா, இப்பபா பசால்பறன், என்னாபை உங்கலள தவிர யாலரயும் மனசார ஏத்துக்க முடியாது முடியாது’ என்று கண்ண ீர் மல்க பமல்ைிய குரைில் பசார்ந்து பபாய் கூறினாள்.
அவள் முகத்லதபய பநாக்கிக் பகாண்டிருந்தவன், இதற்கு பமல் இவள் தாங்க மாட்டாள் என்பறண்ணி, கலடசியாக அவளிடம், ‘ மிருது, என்னாை அந்த பபாட்படாை இருக்கற பபாண்ண தவிர யாலரயும் கல்யாணம் பசஞ்சுக்க முடியாது. பசா நீ பய அவள் எப்படி இருக்கிறான்னு பார்த்து பசால்ைிடு ‘ என்று பசால்ைிவிட்டு பவகமாக தன் அலறக்கு பசன்றான். அவன் பசான்னலத பகட்ட அபியும், ப்ரியாவும் வந்த சிரிப்லப அடக்கி பகாண்டனர்.
அவன் பசான்னலத பகட்டு உலறந்து பபாய் நின்றிருந்த மிருதுவிடம் வந்தவர்கள், அவளிடம் அந்த பபாட்படாலவ பகாடுத்து, ‘ நல்ைா பார்த்து பசால்லு மிருது , பபாண்ணு எப்படி இருக்கான்னு சரியா. வா அபி நாம் இனி இங்க அதிகப்படி’ என்று அபிலயயும் அலழத்துக்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பகாண்டு சிரித்துக் பகாண்பட விபாவிடம், கட்லட விரலை தூக்கி ஆல் பத பபஸ்ட் என்று லசலகயால் பசால்ைிக் பகாண்பட பசன்றாள்.
தன் லகயில் திணிக்க பட்டிருக்கும் பபாட்படாலவ பார்க்காமல் பவறு எங்பகா பார்த்துக் பகாண்பட நின்றாள் மிருது. முடிந்தது. இனி நம் வாழ்வில் விபா இல்லை என்று மனதினுள் கண்ண ீர் விட்டுக் பகாண்டிருந்தாள். கண்ணில் நீ ர் பபருகியது. பிறகு தன்லன பதற்றிக் பகாண்டு, அந்த பபாட்படாவில் இருக்கும் அந்த அதிர்ஷ்டசாைி யாபரன்று பார்க்கைாம் என்று அலத திருப்பி பார்த்தாள்.
பார்த்தவள் ஸ்தம்பித்து நின்றாள். அவள் முகத்தில் கைலவயான உணர்ச்சிகள் பதான்றின. சந்பதாசம், ஏக்கம், சந்பதகம், எல்ைாம் மாறி மாறி பதான்றின. அவள் சந்பதாஷத்திற்கு காரணம் அந்த பபாட்படாவில் இருந்தது சாட்சாத் அவபள தான்.
அவள் முகத்தில் பதான்றும் உணர்ச்சிகலள தன் அலறயின் வாயிைில் நின்றுபகாண்டு பார்த்துக் பகாண்டிருந்த விபா, பமதுவாக அவள் பின்னால் வந்து நின்று, பமதுவாக பின்னிருந்து அவலள இடுப்பபாடு பசர்த்து இறுக அலணத்துக் பகாண்டான்.
பின்னர் பமதுவாக அவள் காலத பநாக்கி குனிந்தவன், அங்கு விலளயாடிக் பகாண்டிருந்த முடி சுருள்கலள பமதுவாக ஒதுக்கி, பமல்ைிய முத்தம் ஒன்லற பதித்து அவள் காதில், ‘ என்ன மிருது பபாண்ணு நல்ைா இருக்காளா. உனக்கு ஓபக வா. ஏன் பசைக்ஷன் எப்படி’ என்று பமல்ைியக் குரைில் பகட்டான்.
அவன் கூறியலத பகட்டவள், பவகமாக அவன் அலணப்பில் இருந்து விைகி அவலன பநாக்கி திரும்பி, அவலன சரமாரியாக அடித்தாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஏண்டா, என்லன என்ன பாடு படுத்திட்பட. எப்படி எல்ைாம் அழ வச்சிட்ட. ஒரு நிமிஷம் ஏன் வாழ்க்லகபய பபாச்பசன்னு நான் எவ்வளவு தவிச்பசன் பதரியுமா. என்லன அழ வச்சு பாக்கறதுை உனக்கு அவ்வளவு சந்பதாஷம் இல்லை’
அவளின் அடிக்கும் கரங்கலள பவகமாக பற்றியவன் சிரித்துக் பகாண்பட, திமிறிய அவலள அடக்கி தன்லன பநாக்கி பமதுவாக இழுத்து தன் அலணப்பில் பகாண்டு வந்தவன், பகாபத்தில் சிவந்திருக்கும் அவள் முகத்லத பமல்ை வருடினான்.
‘ இப்படி ஒரு ஷாக் ட்ரீட்பமன்ட் பகாடுக்கபைன்னா நீ இப்பபா உன் காதலை பசால்ைி இருப்பியா. அமுக்கமா இல்ை இருந்திருப்பப. எதுக்காக உன் காதலை மலறச்ச ‘
அவன் கூறியலத பகட்டவள் தன் பகாபத்லத விட்டு விட்டு அவலன சங்கடத்துடன் பநாக்கினாள்.
‘ எப்படி முடியும் விபா, நான் எந்த மாதிரி சூழ்நிலையில் உங்கலள பார்த்பதன்னு பதரியும் இல்ை உங்களுக்கு. அப்படி இருக்கும் பபாது நான் எப்படி உண்லமலய ஒத்துக்க முடியும். பசால்லுங்க. நான் இப்பபா ஒரு பகாலை பகஸ்ை குற்றம் சுமத்த பட்டிருப்பவ. நான் எப்படி உங்களுக்கு சரியான துலணயா இருக்க முடியும். அது மட்டும் இல்லை, நீ ங்க என்லனத்தான் விரும்பரீங்கன்னு எனக்கு மட்டும் எப்படி பதரியும். அதுவும் நீ ங்களும் அபியும் நீ ங்க யாபரா ஒரு பபண்லண விரும்பறதா பவற பபசின ீங்க. அந்த நிமிஷத்துை நான் பமாத்தமா உடஞ்சுட்படன். இனி நீ ங்க எனக்கு இல்லைன்னு. இருந்தாலும் உங்கலள மறக்க முடியலை. உங்கலள நான் விரும்பறது என்லன தவிர யாருக்கும் பதரியாபத. அதான், இந்த பகஸ் முடிஞ்சதும் உங்கலள விட்டு எங்கயாவது பபாய் உங்க நிலனப்பபாட
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
வாழ்ந்திடைாம்னு......’ என்று பசால்ைிக் பகாண்பட வந்தவள், விபாவின் முகத்தில் இருக்கும் முலறப்லப கண்டு அப்படிபய நிறுத்தினாள்.
‘ எப்படி இந்த சினிமாவுை வருபம, ஹீபராவ நிலனச்சிகிட்டு வாழ்க்லக முழுசா வாழ்ந்திடுபவன்னு, அப்படியா. இது ஒன்னும் சினிமா இல்லை பமடம் வாழ்க்லக. உண்லமயான வாழ்க்லக. லூசு மாதிரி முடிவு எடுத்திருக்பக. இத்தலன நாளா இங்க இருக்கிபய, ஒரு நாளாவது என்லன நிமிர்ந்து பார்த்து, என் கண்லண பார்த்து பபசி இருந்தா, என் மனசுை இருக்கறது உனக்பக புரிஞ்சிருக்கும். எங்பக பமடம் தான் நிமிர்ந்பத பார்க்க மாட்டீங்கபள. அது மட்டுமா, நான் உன்லன பார்க்கர பார்லவலய பார்த்து, வட்ை ீ எல்பைாரும், ரகு, ப்ரியா, அபி, அப்பா, அம்மான்னு எல்பைாரும் என்லன எத்தலன தடலவ கிண்டல் அடிச்சிருக்காங்க, அது கூடவா உனக்கு புரியலை. சரியான மக்குடி நீ .’ என்று அவள் தலையில் ஒரு குட்டு குட்டினான்.
அவன் பசான்னலத பகட்ட கலீபரன்று சிரித்த மிருது, திடீபரன்று ஏபதா பதான்ற, ‘ உங்க அப்பா அம்மாவுக்கு பதரியுமா?’ என்று கண்லண விரித்து ஆச்சரியத்துடன் பகட்டாள். அவள் விரிந்த கண்லண பார்த்து அவன் அவளது கண்களில் பமலமயாக முத்தமிட்டான். அவனது முத்தத்தில் மயங்கி நின்றாள் மிருது. கண்லண அடுத்து பநற்றி, கன்னம் என்று பதாடர்ந்து இறுதியில் தன் இலணலய வந்து பசரும் பநாடியில் உணர்வு பபற்ற மிருது புன்னலகயுடன் அவனது முகத்லத தள்ளி விட்டாள். அவனும் சிரித்துக் பகாண்பட விைகினான்.
‘ முதைில் விஷயத்லத பசால்லுங்க. அப்புறமா பார்க்கைாம் என்ன’
‘ சரியான கருமி நீ .’ என்று சைித்துக் பகாண்டவன் பின்னர் கூறினான்.
‘ சரி இப்பபா உனக்கு என்ன பதரியணும். பசால்லு’ என்று பகட்டான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ உங்களுக்கு எப்படி என்பனாட காதலை பத்தி பதரியும், என்லன எப்பபாதிைிருந்து காதைிக்கிறீங்க, உங்க அப்பா அம்மா என்ன பசான்னாங்க, அவங்களுக்கு எப்படி பதரியும் எல்ைாத்லதயும் பசால்லுங்க’ என்று ஒபர மூச்சில் பகட்டு முடித்தாள்.
அவலளபய பார்த்துக் பகாண்டிருந்தவன் சிரித்துவிட்டு, ‘ பஹ மிது, பமதுவா, இப்படி மூச்சு விடாம பகக்கபற. சரி வா அங்க வந்து உட்கார். நீ பகட்ட பகள்விக்பகல்ைாம் நான் பதில் பசால்பறன் வா’ என்று அவலள அங்கு அவன் அலறயில் இருந்த நாற்காைியில் அமர லவத்தான். அவனும் அங்கு அமர்ந்தவன், பின்னர் மிருதுலவ பநாக்கி நக்கலுடன், ‘ மிது, எதுக்கு இவ்வளவு தள்ளி...... உட்காரணும் இங்க என்பனாட மடியில் உட்கார்ந்தா இன்னும் வசதியா இருக்கும் இல்லை.’ என்றான்.
‘ பதலவபய இல்லை எனக்கு இதுபவ வசதியா இருக்கு. நீ ங்க அங்பகபய இருங்க. நான் இங்கபய இருக்பகன். அது சரி அது என்ன மிது?’
‘ அது நான் உனக்கு வச்ச பசல்ை பபயர். நான் மட்டுபம கூப்பிட லவத்திருக்கும் பபயர்.’
‘ அது சரி, நல்ைா தான் இருக்கு. சரி நான் பகட்ட பகள்வி என்னாச்சு?’
‘ அப்பா கருமபம கண்ணாயினார் நீ . சரி பசால்பறன்’ என்று கூறியவன், தனக்கு அவலள தன் பபற்பறார் தனக்காக பார்த்தது, பின்னர் அவலள திருச்சியில் பநராக பார்த்தது, அவலள விரும்ப ஆரம்பித்தது, அவள் அம்மா இறந்தது, கல்யாண விஷயம் பாதியில் நின்றது, பின்னர் அவலள பஜயிைில் பார்த்தது, அவளுலடய காதலை பற்றி பதரிந்து
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பகாண்டது, ப்ரியா, அபியின் இப்பபாலதய திட்டம் மூைம் அவள் வாயிைிருந்பத உண்லமலய வரலவத்தது என்று அலனத்லதயும் கூறி முடித்தான்.
இலவ அலனத்லதயும் பகட்டு அதிர்ச்சியில் அமர்ந்திருந்தாள் மிருது. அவலளக் கண்டு, அவள் அருகில் வந்தமர்ந்த விபா, பமல்ை அவலளத் பதாட, உணர்வு பபற்ற மிருது, கைங்கிய கண்களுடன் அவலனக் கண்டாள்.
‘ எப்படி விபா, என்பமல் உங்க எல்பைாருக்கும் இத்தலன அன்பு. அதுவும் நீ ங்க, எலத நம்பி எனக்காக இவ்வளவு நாள் காத்திருந்தீங்க.’
அவள் பசான்னலத பகட்டு அவலள பமன்லமயாக, ஆனாள் அழுத்தத்துடன் பார்த்தவன், ‘ நீ எந்த நம்பிக்லகயில் எனக்காக காத்துகிட்டு இருந்திபயா அப்படித்தான். நானும்’ என்றான்.
அவன் பசான்னலத பகட்டு,ஒரு மன நிம்மதியுடன் அவனது மார்பில் சாய்ந்தவள், ‘ நான் பராம்ப பகாடுத்து வச்சிருக்பகன் விபா. என்பனாட அம்மா, இறந்ததுக்கு அப்புறம், ஏன் மாமாபவாட சுயரூபம் பதரிஞ்சதுக்கு அப்புறம் எனக்கு யாருபம இல்லைன்னு ஒரு எண்ணம இருந்தது. ஆனா, இப்பபா எனக்காக இத்தலன பபர் இத்தலன நாளா பவயிட் பண்ணி இருக்காங்க, அதுவும் என்லன மட்டுபம நிலனச்சிகிட்டு ஒருத்தர் எனக்காக காத்திட்டு இருந்திருக்காருன்னு நிலனக்கரப்பபா பராம்ப சந்பதாஷமா இருக்கு. ‘ என்று மனதின் முழு சந்பதாஷத்லதயும் காட்டியவள், பின்னர் பமதுவாக நிமிர்ந்து அவலன பநாக்கி, ‘ ஆனா, உங்கபளாட வாழும் பாக்கியம் எனக்கு கிலடக்குமா விபா’ என்று கண்ண ீர் மல்க பகட்டாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவலள அலணதிருந்தவன் ஒரு விரைால் அவள் கண்ண ீலர துலடத்து, ‘ எதுக்பகடுத்தாலும் அழக்கூடாது மிது. நிச்சயம் நீ என்பனாட பராம்ப வருஷம் சந்பதாஷமா வாழுபவ. ஏன் பமல் உனக்கு நம்பிக்லக இல்லையாடா. நான் நிச்சயமா, உன்லன இந்த பகஸ்ைிருந்து பவளிபய பகாண்டு வந்திடுபவன். கவலைப் படாபத. அதுவும் ரகு, நிச்சயமா, உன்லன பகாண்டு வந்திடுவான். இல்பைன்னா, அபி அவலன உண்டு இல்லைன்னு பண்ணிடுவா’ என்று கூற, அவளும் சிரித்தாள். அப்பபாது, ‘ம்கூம்’ என்ற கணிப்பு பகட்க, அங்பக திரும்பி பார்த்தவர்கள் அங்கு அபி நிற்க, மிருது பமதுவாக அவனின் அலணப்பிைிருந்து பவளிபய வர எத்தனித்தாள். அவளின் பசயலை உணர்ந்தவன், அவலள இன்னும் இறுக்கமாக பற்றிக் பகாண்டு அபியிடம், ‘ என்ன அபி என்ன விஷயம்?’ என்று பகட்டான். அவனின் பசயலை கண்ட அபி, ‘ ஓபஹா அவ்வளவு தூரம் பபாயாச்சா. அண்ணா நான் உன் தங்லக ஏன் முன்னால் இப்படியா. ‘
‘ நீ யும் ரகுவும் பசய்யாததா அபி’ என்று அவன் பதில் பகள்வி பகட்க, அசடு வழியும் முலற அபியினுடயதானது. பின்னர் பவகமாக தன்லன சமாளித்துக் பகாண்டவள்,’ சரி சரி, கீ பழ அப்பா, அம்மா, உங்கலள கூட்டிட்டு வர பசான்னாங்க. அது தான் வந்பதன். சீக்கிரம் வாங்க’ என்றாள்.
‘ பஹய் அபி, எல்ைாம் பசால்ைியாச்சா.’
‘ ப்ரியா எல்ைாம் பசால்ைிட்டா. உங்க பரண்டு பபலரயும் பசர்த்து பார்க்கணுமாம். வாங்க’ என்று கூறிவிட்டு பவகமாக பவளிபயறினாள்.
அவள் பவளிபயறியதும், விபாவும் மிதுலவ அலழத்துக் பகாண்டு கீ பழ பசன்றான். இருவலரயும் ஒன்றாக கண்ட பபரியவர்கள் முகத்தில் சந்பதாஷத்தில் இருந்தது. அவர்கலளக் கண்டதும் மிருது பமதுவாக
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
விபாவின் பின்னாபை பசன்றாள். மிருதுலவ அலழத்த பகாலத, ‘ பராம்ப சந்பதாஷம் மிருது. எவ்வளவு நாளா இதுக்காக காத்திட்டு இருக்பகாம் பதரியுமா. இப்பபாவாவது பரண்டு பபரும் ஒருத்தலர ஒருத்தர் புரிஞ்சிகிட்டீன்கபள. சந்பதாஷம்’ என்றார். விபாவின் தந்லதயும் , ‘ ஆமாம்மா இவ்வளவு நாளா உன்கிட்ட இலத பத்தி எப்படி பபசரதுன்னு பதரியாம இருந்பதாம். இப்பபா தான் நிம்மதியா இருக்கு’ என்றார்.
உடபன ப்ரியா, ‘ அங்கிள், அவளா எங்க ஒத்துகிட்டா, நாங்க எல்பைாரும் தான் ஒதுக்க வச்பசாம். அப்பப்பா, என்னல்ைாம் பசய்ய பவண்டியதா இருந்தது, இவலள ஒத்துக்க லவக்க. கலடசியில் விபா அண்ணா பபாட்டாங்க பாருங்க ஒரு பபாடு அதுைதான் ஒத்துகிட்டா. முடியலை ‘ என்று வடிபவலு பாணியில் பசால்ை, அங்கு அலனவரும் சந்பதாஷத்துடன் சிரித்தனர்.
அன்று ரகுலவக் காண அவன் வட்டிற்கு ீ பசன்றிருந்தான் விபா. உள்பள நுலழயும்பபாபத ப்ரியா பதன்பட்டாள்.
‘ வாங்க வாங்க, இந்த பக்கம் வர உங்களுக்கு லடம் எல்ைாம் இருக்கா. தனியா வந்திருக்கீ ங்களா, இல்ை ..............’ என்று இழுத்தாள்.
அவள் பகைிலய புரிந்துபகாண்ட விபா சிரித்துக் பகாண்பட அவள் காலத பிடித்து திருகினான்.
‘ பஹ வாலு, உனக்கும் வர வர அபி மாதிரி வாய் அதிகமாயிடுச்சு. சீக்கிரம் உன்லன ஒருத்தன்கிட்ட சிக்க லவக்கணும்’ என்று அவன் பசால்ைிக் பகாண்டிருக்கும்பபாபத அங்கு வந்தான் ரகு.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அப்படி பசால்லுடா. இந்த அபி கூட இவ பசர்ந்து அடிக்கிற ஆட்டம் இருக்கு பாரு. நிஜமாபவ அபி இங்க வரதுக்குள்ள இவளுக்கு ஒருத்தலன பார்த்து கல்யாணத்லத பண்ணி இந்த வட்லட ீ விட்டு துரத்தனும்.’
‘ லஹ அபதல்ைாம் முடியாது. முடிஞ்சா ட்லர பண்ணிப் பாருங்க.’ என்று சிரித்துக் பகாண்பட அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.
அவள் பபாவலத பார்த்துக் பகாண்பட திரும்பிய விபாவிடம், ‘ வாடா, உனக்கு தான் பவயிட் பண்ணிட்டு இருக்பகன்.’ என்று அவலன தன் அலறக்கு அலழத்து பசன்றான்.
அவலன அமர பசால்ைி தானும் அமர்ந்தான் ரகு.
‘ என்னடா ரகு, அந்த தன்ராலஜ கண்கானிசிட்டு இருக்கியா. ஏதாவது க்ளூ கிலடச்சுதா?’
‘ ம்ம். . ஆனா எதுவும் நமக்கு பதலவயான விஷயம் எதுவும் இருக்குற மாதிரி பதரியலை. விசாரிச்சு பார்த்த வலரக்கும், அந்த ஆளுக்கு ரவுடிகபளாட கான்டாக்ட் இருக்கு. பார்த்த வலரக்கும் அந்த ஆபளாட நடவடிக்லகயில் ஒரு மாற்றமும் பதரியலை. இருந்தாலும் ஒரு கண்ணு வச்சிருக்பகன். எனக்கு என்னபமா, தன்ராஜ் பமை முன்ன இருந்த அளவுக்கு இப்பபா சந்பதகம் இல்லை. இருந்தாலும் நம்ப முடியாபத. பார்க்கைாம். எனக்கு இந்த சூரி பமை பராம்பபவ சந்பதகம் இருக்கு. அவன் பகாடுத்த வாக்குமூைம் ஒண்ணுக்பகாண்ணு முரணா இருக்கு இல்லை.’
‘ ஆமாம் ரகு. நீ அன்லனக்கு பசான்ன பபாபத எனக்கும் அது பதாணிச்சு. பசா அவலன நாம இன்னும் கிபளாசா கண்காணிக்கணும்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அது சரி விபா, மிருதுபவாட மாமா வட்டுக்கு ீ பக்கத்தில் பபாய் சும்மா அப்படிபய விசாரிச்சிட்டு வபரன்னு பசான்னிபய. சாரி டா என்னாை தான் வர முடியலை. என்னாச்சு?’
‘ அலத பத்தி தான் உன்கிட்ட பசால்ைிட்டு பபாகைாம்னு வந்பதன். அவங்க வட்டுக்கு ீ பக்கத்தில் இருக்கும் வடு, ீ கலட எல்ைாத்திலையும் விசாரிச்பசன். அதுை, அவங்க வட்டுக்கு ீ எதிர்ை இருக்கற இஸ்திரி காரர் ஒரு விஷயம் பசான்னாரு. மிருதுபவாட மாமா பகாலை பசய்யப்பட்ட அன்லனக்கு, யாபரா ஒருத்தன் அவங்க வட்டு ீ மதில் பமை ஏறி குதிச்சு பபாறலத பார்த்திருக்காறு. அவர் பசான்ன லடம் வச்சு பார்க்கும்பபாது, அவர் பகாலை பசய்யப்பட்ட பநரம். அந்த ஆளுக்கு ஒரு முப்பது வயசு இருக்கும்னு பசான்னாரு.’
‘ பஹ இது நல்ை விஷயமா இருக்பக. அது சரி, அந்த ஆளு இலத ஏன் முன்னாடிபய பபாலீஸ் கிட்ட பசால்ைலை. விசாரலண நடத்தினான்கபள அன்லனக்பக பசால்ைலை இப்பபா பசால்றாரு, ஏபதனும் கூட்டு சதியா?’
‘ அப்படி எல்ைாம் இல்லை ரகு. அன்லனக்கு ராத்திரி தான் அவபராட பபாண்ணுக்கு ஊர்ை ஏபதா ஆக்சிபடன்ட்னு
பபான் வந்திருக்கு.
அதான் திருபநல்பவைி கிளம்பிட்டாரு பபாை. அப்படி கிளம்பிட்டு இருக்கும்பபாது தான் அவலன பார்த்திருக்காறு. ஊருக்கு அவசரமா கிளம்பனுபமன்னு, அந்த பதட்டத்துை, பபாய்ட்டாரு பபாை. பநத்திக்கு தான் ஊருக்கு வந்திருக்காரு. வந்ததும் தான் அவருக்கு விஷயபம பதரிஞ்சிருக்கு. அப்பாவும் இந்த விஷயம் ஞாபகத்துக்கு வரலை. அப்புறம், ராத்திரி தான் அவருக்கு இந்த விஷயம் ஞாபகம் வந்திருக்கு. காத்தாபை பபாலீஸ் ஸ்படஷனுக்கு பபாய் இலத பத்தி பசால்ைனும்னு நிலனச்சிருக்காறு. அதுக்குள்பள நான் பபாய் பகட்கவும், விஷயத்லத பசான்னாரு. நானும், இலத பத்தி பபாலீஸ்ை பசால்ை பசால்ைி இருக்பகன். நாலளக்கு வருவாருன்னு நிலனக்கிபறன்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓ. இட்ஸ் ரியல்ைி அ குட் இன்பபா இல்லை. ஆமா, அவன் எப்படி இருந்தான்னு ஏதாவது பசான்னாரா?’
‘ பதரியலை ரகு. அவன் முகத்லத துணியால் மறச்சிருந்தான் பபாை. அப்படி அவன் தப்பிச்சு பபாகும்பபாது, அவன் பர்ஸ் விழுந்திருக்கு. அந்த பர்ஸ் என்கிட்பட காட்டினாரு. அதில், பரண்டாயிரம் பணம், அபதாட, ஒரு சின்ன லபயன் பபாட்படா, அதுை, லம ஸ்வட் ீ பிரதர் அப்படின்னு எழுதி இருந்தது. பசா அது அவன் பிரதர் பபாட்படா பபாை இருக்கு. பவற எதுவும் அதில் இல்ை. கார்ட்ஸ், ஆர் சம் அதர் திங்க்ஸ் கிலடக்கும்னு பார்த்தா, எதுவும் அதில் இல்லை. சரி நாலளக்கு அந்த பர்ஸ் பபாலீஸ் ளிட்ட பகாடுக்க பசால்ைி இருக்பகன். ஆமாம், இந்த பகஸ் இப்பபா நீ ஹாண்டில் பண்பற.?’
‘ ஆமாம், இப்பபா நான்தான் ஹாண்டில் பசய்யபறன். இந்த பகஸ் ஹாண்டில் பண்ணிட்டு இருந்த இன்ஸ்பபக்டர், இப்பபா அங்க இல்லை. பசா , கமிஷனர், என்லன பார்க்க பசான்னாரு. நாலளக்கு கமிஷனர் ஆபீ ஸ் வர பசால்லு விபா அவலர. அவர் பபர் என்ன?’
‘ குமரப்பன். ‘
‘ ஓபக வரட்டும் பார்க்கைாம். அது சரி , ஒரு வழியா, மிருது ஒத்துகிட்டா, என்ன ஒபர ஜல்சா வா?’ என்று வாரினான்.
விபாவும் சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ படய் நீ ங்க பசய்யாததா. நாங்க இப்பபா தான் நர்சரி. நீ ங்க அதுை டாக்டபரட். சரி சரி பநளியாத. நான் கிளம்பபறன். அங்க எல்பைாரும் காத்துட்டு இருப்பாங்க. ஓபக வபரன்.’
‘ எல்பைாருமா, இல்லை மிருதுவா.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அதான் பதரியுது இல்லை அப்புறம் என்ன பகள்வி. சரி டா, நான் வபரன். பவற ஏதாவது விஷயம் பதரிஞ்சா, பசால்லு. நானும் பசால்பறன் பாய்.’ என்று விலட பபற்றான்.
அன்று ப்ரியாவும், அபியும் ஷாப்பிங் பசய்வதற்காக, கலடக்கு பசன்றவர்கள், அங்கு இருந்த காபி ஷாப்பில் அமர்ந்து பபசிக் பகாண்டிருந்தனர்.
‘ அபி, என்ன பசால்றான், எங்க அண்ணன்.?’
அபி பபருமூச்சு விட்டுக் பகாண்பட, ‘ எங்க , வாரத்துை ஒரு நாள், அதுவும் அலரமணிபநரம் தான் பநரில் பார்க்கபவ முடியுது. அதுை பத்து நிமிஷம், பபான் கால். மீ தி இருக்கற இருபது நிமிஷம் எலதயாவது உளறி சண்லட, சமாதானம், அவ்வளவு தான் உடபன கடலம பிரபு கிளம்பிடுவாறு. ‘
அவள் பசான்னலத பகட்டு சிரித்த ப்ரியா, ‘ சுத்தம், இதுக்கு தான் சார் இவ்வளவு பில்ட் அப்பா . சரி விடு, மிருது பகஸ்ை பரண்டு பபரும் பிஸி. அது தான். ‘
‘ அதுனாை தான் எங்க அண்ணலனயும், உன் அண்ணலனயும் விட்டு வச்சிருக்பகன்.’
‘ சரி, மிருது வட்ை ீ என்ன பண்றா?’
‘ அவங்க இப்பபா விபா அண்ணா கஸ்டடி . பரண்டு பபரும் இப்பபா அங்க டூயட் பாடிட்டு இருப்பாங்க. நீ பவற. எப்படிபயா இதுக்கு தாபன
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
ஆலசப் பட்படாம். ம்ம்..... அது சரி, நாங்க எல்ைாம், பபர் புடிச்சாச்சு. நீ எப்பபா?’
அவள் பசான்னலத பகட்டு சிரித்தவள், ‘ பார்ப்பபாம்’ என்றாள். பிறகு, ‘ சரி அபி, ஒரு நிமிஷம் இரு, நான் வாஷ் ரூம் பபாயிட்டு வந்திடபறன்.’ என்று கூறி பசன்றாள்.
ப்ரியாவிர்காக காத்துக்பகாண்டிருந்த பபாது, ‘ ஹாய்’ என்ற குரல் பகட்க, குரல் வந்த திலசலய பநாக்கி திரும்பினாள். அங்கு நின்றிருந்த ப்ரஷாந்லத கண்டவள், சந்பதாஷத்துடன், ‘ ஹபைா பிரஷாந்த். வாட் அ சர்ப்லரஸ். நீ ங்க எங்க இங்க.?’ என்று அவலன விசாரித்துக்பகாண்பட, அவலன உட்கார பசான்னாள்.
அவனும் அமர்ந்து பகாண்டு, ‘ ஏன் நீ ங்க மட்டும் தான் வரணுமா. நாங்க எல்ைாம் வரக் கூடாதா?’
‘ ஐபயா நான் அப்படி எல்ைாம் பசால்ைலை. உங்கலள இங்பக எதிர்பார்க்கலை. அதான்.’
‘ நானும் சும்மாதான் பசான்பனன். ஒன்னும் இல்லை. பகாஞ்சம் சாமான் எல்ைாம் வாங்க பவண்டி இருந்தது. அதான் வந்பதன். சரி , நீ ங்க தனியாவா வந்தீங்க?’
‘ இல்லை இல்லை. என்பனாட பிபரண்ட் கூட வந்பதன். இப்பபா வந்திடுவா, இருங்க உங்களுக்கு இன்ட்பரா பகாடுக்கபறன்’ என்று அவனுடன் பபசிக் பகாண்டிருக்லகயில் ப்ரியா அங்கு வந்து பசர்ந்தாள். தூரத்திபைபய, அபி யாருடபனா பபசிக் பகாண்டிருப்பலத கண்டவள், அங்கு பவகமாக வந்தாள். புன்னலகயுடன் அருகில் வந்தவள், அங்கு அமர்ந்திருப்பவலனக் கண்டதும் அவள் முகம் பகாபத்தில் சிவந்தது.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அதற்குள், அவலளக் கண்ட ப்ரஷாந்தின் முகம் புன்னலகயில் மைர்ந்தது. இருவரது முகபாவலனகலளக் கண்ட அபி குழப்பமலடந்தாள். அவன் தன்லன பார்த்து புன்னலகப்பலதக் கண்ட ப்ரியா, ‘ பஹ நீ எங்க இங்பக வந்த? அன்லனக்கு பிரச்சலன பண்ணது பத்தாதுன்னு, இன்னிக்கு என்லன பாபைா பசஞ்சு வந்து பிரச்சலன பண்றியா. என்கிட்பட உன் பவலைலய எல்ைாம் வச்சிக்காபத, பகான்னுடுபவன்.’ என்று கத்தினாள்.
பவகமாக எழுந்த அபி, ‘ ஏய் ப்ரியா, யார்கிட்ட என்ன பபசிட்டு இருக்பக? எதுக்கு இப்படி கத்தபற. எல்ைாரும் பாக்கறாங்க. முதைில் உட்காரு.’ என்று அவலள அலமதி படுத்தி அமர லவத்தாள். அவளும் சூழ்நிலை புரிந்து அவலன முலறத்துக் பகாண்பட அமர்ந்தாள்
‘ பஹ ப்ரியா, என்னாச்சு உனக்கு. இவரு யார் பதரியுமா?’
‘ என்ன பபரிய மந்திரியா . அப்படிபய இருந்தாலும் என்ன, இவலன உண்டு இல்லைன்னு பண்ணனும்.’
‘ பஹ நிறுத்து. இது டாக்டர் பிரஷாந்த். என்கூட அபத ஹாஸ்பிடைில் பவலை பசய்யறாரு.’
‘பசா வாட். அதுக்காக, கும்ப மரியாலத பகாடுக்கணுமா.’
பபசிக் பகாண்பட அவன் பக்கம் திரும்பிய ப்ரியா, அங்கு இருவலரயும் பார்த்துக் பகாண்டு புன்னலகயுடன் அமர்ந்திருக்கும் அவலன கண்டு, ‘ ஹபைா மிஸ்டர், இங்க நாங்க என்ன படமா காட்பறாம், ஈன்னு இளிச்சுட்டு இருக்கீ ங்க.’ என்று அவலன அடிக்குரைில் சீறினாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஐபயா ப்ரியா, என்ன பிரச்சலனலய பரண்டு பபருக்கும். அலத முதைில் பசால்லு.’ ‘ பபான வாரம், உங்க வட்டுக்கு ீ வந்துட்டு, திரும்பி வரப்பபா, நடுவுை, ஒரு நாய் குட்டி பமதுவா வந்திட்டு இருந்தது. பவகமா வந்திட்டு இருந்த நான் அது பமை ஏத்திட கூடாபதன்னு, டக்குன்னு வண்டிலய வைது பக்கமா திருப்பவும், இவரு வண்டி பக்கத்து சநதிைிருந்து வரவும் அது பமை பமாதிட்படன். காரிைிருந்து வந்த இந்த உத்தமரு என்ன பசால்ை பபாராபரான்னு நான் இந்த ஆபளாட முகத்லதபய பார்த்திட்டு இருந்பதன். இறங்கி வந்தவரு, அறிவு இல்லையா, கண்ணு எங்க இருக்கு, வண்டி ஓட்ட பதரியுமா, அப்படி இப்படின்னு என்ன பபசபவ விடாம திட்டிட்டு, இதுை, நல்ைா, ஜம்முன்னு ஒரு ஆலள பார்த்தா பபாதுபம, வந்திடுவங்கபளன்னு ீ நான் இந்த ஆபளாட மூஞ்சிய பார்த்துட்டு நின்னிட்டு இருந்தலத வச்சு கிண்டைடிக்கிராறு. இவரு பபரிய மன்மதன். எனக்கு வந்த பகாபத்துக்கு, இந்த ஆலள ஒரு வழி பண்ணனும்னு நான் பபச ஆரம்பிக்கரதுகுள்ள, கிளம்பிட்டாரு இந்த சார்.’
அவள் பசான்னலத பகட்டு சிரித்த அபி, ‘ பஹய் அந்த பபாண்ணு நீ தானா. சூப்பர். பிரஷாந்த் நீ ங்க பசான்னது அத்தலனயும் உண்லம. இவள் கண்டிப்பா, ஒரு ஊசி பட்டாசு தான். திட்ட ஆரம்பிச்சா, அவ்வளவு தான். நல்ை பவலை நீ ங்க அன்னிக்கு தப்பிச்சீங்க, மாட்டி இருந்தீங்க, கிழிச்சிருப்பா உங்கலள.’ என்று கூறி பமலும் சிரித்தாள்.
அவபளாட இலணந்து சிரித்த ப்ரஷாந்லத முலறத்தவள், ‘ பஹ நிறுத்துடி, என்னபமா உைக மகா பஜாக் பசான்ன மாதிரி சிரிக்கற. வாய் சுளுக்கிக்கப் பபாகுது. இந்த ஆளு உன்கிட்ட என்ன மாதிரி திரிச்சு பசான்னாரு?’ என்று கடுப்புடன் பகட்டாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் பகட்டலத பகட்ட அபி, சிரிப்லப நிறுத்தி, புன்னலகயுடன், ‘ திரிச்சு எல்ைாம் பசால்ைலை. இபத தான் பசான்னாரு. ஆனா, ஸ்வட் ீ பட்டாசுன்னு பசான்னாரு. நீ அம்புட்டு நல்ைா இருந்தியாம்’ என்று நக்கலுடன் பசால்ை, அவள் பசான்னலத பகட்டு அவன் புறம் திரும்பி முலறத்தாள். ‘ ஒரு முன்ன பின்ன பதரியாத பபண்லண பத்தி இப்படி தான் பசால்லுவங்களா. ீ படிச்சவரு தாபன. அறிவில்லை.’
‘ ஓபக சாரி சாரி. அப்படி எல்ைாம் இன்பனாருத்தங்க கிட்ட பசால்றது தப்பு தான். ைட்சம் சாரி. பபாதுமா. அன்லனக்கு நான் பபசினதுக்கும் பசர்த்து சாரி பசால்ைிக்கபறன். ஓபக. இதுக்கு பமை நான் இங்க இருந்பதன் நான் அவ்வளவு தான். நான் கிளம்பபறன் அபி’ என்று எழுந்தான்.
‘ அப்பா, இப்பபாவாவது பதரிஞ்சபத ‘ என்று அவள் முணுமுணுக்க, அவலள பநாக்கி பமல்ைக் குனிந்து, ‘ அடுத்தவங்க கிட்ட தாபன உன்லன பத்தி பசால்ைக் கூடாது. உன்கிட்ட பசால்ைைாம் இல்லை.’ என்று பகட்கவும், என்னபவன்று நிமிர்ந்து பார்த்தவளிடம் பமலும் குனிந்து , ‘ ஐ ைவ் யூ ‘ என்று கூறி நமுட்டு சிரிப்புடன் அங்கிருந்து அவலளப் பார்த்துக் பகாண்பட பசன்றான்.
அவன் கூறியலத பகட்டு அதிர்ச்சியில் அவன் பசன்ற திலசலய பார்த்துக் பகாண்பட அமர்ந்திருந்தாள் ப்ரியா.
பிரஷாந்த் கூறியலத பகட்ட அபி, ஒரு பநாடி ச்தம்பித்தாலும், பின்னர் சந்பதாஷமலடந்து ப்ரியாலவ பநாக்கினாள். அதிர்ந்து அமர்ந்திருந்த ப்ரியாலவ உலுக்கினாள்.
‘ பஹய் ப்ரியா, இங்க பாருடி ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் உலுக்கியத்தில் பதளிந்த ப்ரியா ப்ரஷாந்த்லத பதடினாள். அவன் அவள் கண்களுக்கு சிக்கவில்லை. அவள் பதடுவலத கவனித்த அபி சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ யாலர பதடுற. பிரஷாந்த் பபாய் பராம்ப பநரம் ஆச்சு. நீ கனவு பைாகத்துை இருந்தா எங்க பதரியும்’ என்று கிண்டைடித்தாள்.
அவள் பபசியலத பகட்டு அவலள பநாக்கி பகாபத்துடன் திரும்பிய ப்ரியா, ‘ ஏய் அறிவு பகட்டவபள, அவன் என்னடான்னா, இப்படி உன் பிபரண்ட் கிட்ட ைவ் ப்ரபபாஸ் பண்ணிட்டு பபாய் இருக்கான். அவலன நல்ைா திட்டுபவன்னு பார்த்தா, இப்படி என்லன கிண்டைடிச்சிட்டு இருக்பக. நீ பயல்ைாம் ஒரு பிபரண்ட் ச்பச’ என்று தன் பநற்றிக் கண்லண திறந்தாள்.
‘ இபதன்னடி வம்பா பபாச்சு. அவன் உன்கிட்ட ப்ரபபாஸ் பண்ணா, நீ முடியும் இல்லை முடியாதுன்னு பசால்லு. நான் எதுக்கு நடுவுை. சரி அவலன நீ ைவ் பண்ணாதான் என்ன. நல்ை ஸ்மார்ட், யங், சார்மிங் பபர்சன் . பவற என்ன பவணும் உனக்கு. உனக்கு ஒன்னு பதரியுமா, அந்த பிரச்சலன நடந்தது இல்லை, அப்பபாபவ உன்லன பராம்ப பிடிச்சிருந்ததுன்னு பிரஷாந்த் பசால்ைிட்டு இருந்தாரு. ஆனா, அது நீ தான்னு எனக்கு இப்பபா தான் பதரியும். பதரிஞ்சதும் இன்னும் சந்பதாஷம் தான். என்ன பசால்பற, நல்ை லடப்டி. நீ சந்பதாஷமா இருப்பப.’
அவள் பசான்னலத பகட்டு அவலள பார்லவயாபை சுட்படரித்த ப்ரியா, ‘ பஹய் அவலன பார்த்தாபை பிடிக்க மாட்படங்குது. இதுை, நான் அவலன கல்யாணம் பவற பண்ணிக்கனுமா. அவனுக்கு என்லன பிடிச்சிருந்தா பபாதுமா, எனக்கு பவண்டாம். ‘ என்று பபாரிந்து தள்ளினாள். பின்னர் தனது பகாபத்லத சற்று மட்டுப்படுத்தியவள், ‘ என்னால் அவலன ைவ் பண்ண முடியாது ப்ரியா. ஒன்னு அவலன கண்டாபை பிடிக்கலை. முதல் பகாணல் முற்றிலும் பகாணல் மாதிரி,
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
எனக்கு சுத்தமா பிடிக்கலை ப்ரியா. அடுத்தது.......’ என்று ஆரம்பித்தவள், எலதபயா சற்று பயாசித்து பின்னர் பசால்ைாமல் விட்டாள்.
‘ பவபறாண்ணும் இல்லை. எனக்கு இஷ்டம் இல்லை அவ்வளவு தான். நீ அவன்கிட்ட பசால்ைிடு. இதுக்கு பமை, என்லன பதாந்தரவு பசய்யாபத அபி ப்ள ீஸ்.’ என்று கூறி முடித்தாள். ப்ரியாவின் முகத்தில் இருப்பது என்னபவன்று அறிய முடியாமல் பமலும் எதுவும் பபசி அவலள சங்கடபடுத்த விரும்பாமல் விட்டாள்.
அபியுடன் பபசிவிட்டு ஏபதாபவாரு பயாசலனயில் இருந்த ப்ரியா, ஏபதா ஒன்று உறுத்த, எதிரிைிருந்த கண்ணாடியில் பார்த்தாள். அங்கு, தனக்கு பின்னால், பார்க்கும் பதாலைவில், பவளியில் கார் அருபக நின்றுபகாண்டு தன்லனபய பார்த்துக் பகாண்டிருக்கும் ப்ரஷாந்லத பார்த்தவள் பகாபத்தின் உச்சிக்பக பசன்றாள். அவலன நன்றாக திட்ட பவண்டும் என்ற எண்ணத்தில் எழப்பபானவள், பின்னர் தான் அவலன ஊன்றி கவனித்தாள். அவன் பார்லவயில் ஒரு வித்தியாசம் இருப்பலத உணர்ந்து , அது என்ன என்று அறிய அவள் பார்த்தபபாது, அவன் காரில் ஏறி பறந்தான். அவன் பசன்ற பிறகும், அவன் பார்லவ அவலள இம்சித்தது. அந்த பார்லவயில் இருந்தது என்ன என்று பயாசித்துக் பகாண்டிருந்தவள், அபியின் அலழப்பில் தன்லன சுதாரித்து பகாண்டு அவளுடன் பசன்றாள்.
விபா அவன் அலறயில் எலதபயா பயாசித்துக் பகாண்டிருந்தான். அப்பபாது மிருது கதலவ பைசாக தட்டிவிட்டு அவன் அலறக்குள் நுலழந்தாள். அவள் உள்பள வந்தலத கூட அறியாமல் அவன் சிந்தலனயில் ஆழ்ந்திருக்க, அவன் அருபக வந்த மிருது பமதுவாக, அவன் கன்னத்தில் பமைிதான முத்தம் ஒன்லற பதித்தாள். (ஆஹா, மிருது, எவ்வளவு முன்பனற்றம்.)
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அதில் தன் நிலனவிைிருந்து கலைந்தவன், அவள் தப்பி ஓட நிலனக்க, அவலள பிடித்து தன் மடியில் அமரலவத்து , அவள் பமல்ைிய இலடலய சுற்றி தன் லககலள பபாட்டு சிலறயில் லவத்தான்.
‘ மிது, எங்க ஓடுற. ஆமா அது என்ன பகாடுத்த கன்னத்தில். முத்தமா அது, ஒண்ணுபம பதரியலை மிது உனக்கு. இன்னும் வளரனும்.நல்ைா, நச்சுன்னு பகாடுக்கணும் . இப்பபா பாரு, நான் எப்படி தபரன்னு’ என்று பசால்ைி அவலள பநாக்கி அவன் குனிய, அவன் முகத்லத தன் லககளால் தட்டி விட்டாள்.
பின்னர் சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ ஆலசலய பாரு. பபானா பபாகுபதன்னு ஒன்னு பகாடுத்தா பராம்ப தான். ‘
‘ ம்ஹ்ம். நமக்கு பகாடுத்து லவத்தது அவ்வளவுதான். இரு, இந்த பகஸ் முடியட்டும், அப்புறம் இருக்குடி உனக்கு கச்பசரி’
அவன் பசான்னலத பகட்டு சட்படன்று அவள் முகம் வாடியது.
‘ விபு, இந்த பகசிைிருந்து நான் பவளிபய வந்திடுபவன் இல்லை. முன்பன பராம்ப லதரியமா இருந்பதன். இப்பபா, என்னால் முடியாது விபு. எனக்கு உன்கூட வாழனும்.’
அவள் கண்ண ீலர கண்டவன், ‘ பஹய் மிது குட்டி, நான் இருக்கும் பபாது உனக்கு என்ன கவலை. கண்டிப்பா, நீ பவளிபய வந்திடுபவ. ஓபக வா. பயப்படாபத’ என்று கூறினான்.
‘ சரி நான் வரும்பபாது என்ன பயாசிச்சிட்டு இருந்தீங்க விபா.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அழும்பபாது மட்டும் விபு. இப்பபா விபா. நல்ைா இருக்குடி. நடத்து.’ என்றவன், பின்னர், ‘ எல்ைாம் உன் பகஸ் விஷயமாதான் பயாசிச்சிட்டு இருந்பதன்’
‘ ஏதாவது க்ளூ கிலடத்ததா?’
‘ ம்ம். ஓரளவு. கண்டுபிடிச்சிடைாம். அந்த நம்பிக்லக இருக்கு. சிை ஆதாரங்கள் கிலடச்சிருக்கு. அது தான், நமக்கு பகாலையாளிலய கண்டுபிடிக்க துருப்புச் சீட்டு.’
‘ ஓ.’
‘ சரி நீ எதுக்கு இப்பபா இங்க வந்பத. என்கூட பபசவா’ என்றவாபற அவள் கழுத்தில் அவன் முகம் புலதக்க, அவலன பமதுவாக தள்ளிவிட்டவாபற எழுந்தாள்.
‘ மறந்துட்படன். உங்கலள சாப்பிட கூட்டிட்டு பபாகத்தான் நான் வந்பதன். அலத மறந்துட்டு, உங்க கூட பபசிட்பட இருந்துட்படன். சீக்கிரம் வாங்க எல்பைாரும் பவயிடிங்.’ என்று கூறி பவகமாக பவளிபய ஓடினாள்.
அவள் ஓடுவலத பார்த்து ரசித்துக் பகாண்பட தானும் கீ ழிறங்கி பசன்றான்.
அடுத்த நாள் ஹாஸ்பிடைில் மதியம் ைஞ்ச் பநரத்தில் அபிலய எதிர்பகாண்டான் பிரஷாந்த். ‘ ஹாய் அபி, என்ன இப்பபா தான் ைஞ்ச் ஆரம்பிக்குதா?’ என்று பகட்டவாபற வந்தமர்ந்தான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவலன பார்த்து புன்னலகத்தவள், ‘ ஆமா பிரஷாந்த், இப்பபா தான் பபஷன்ட் எல்பைாலரயும் பார்த்து முடிச்பசன். அதுவும் இன்னிக்கு ஒரு தற்பகாலைக்கு முயற்சி பசஞ்ச லபயன் ஒருத்தன் வந்திருந்தான். அவனுக்கு கவுன்சைிங் பகாடுத்து முடிச்சு வர பைட் ஆயிடுச்சு. ஆமா, காலையிைிருந்து ஆலளபய பார்க்க முடியலை. எங்க பபான ீங்க?’
‘ அது ஒன்னும் இல்லை அபி, இன்னிக்கு பபஷன்ட்ஸ் அவ்வளவு பபர் இல்லை. அதான் சீக்கிரம் முடிச்சிட்டு என்பனாட ரிசர்ச் சம்மந்தமா பகாஞ்சம் பவலை இருந்தது. முடிச்சுட்டு வபரன்.’
‘ ஆமா, உங்க ரிசர்ச் எப்படி பபாகுது, சீப் கிட்ட இனிஷியல் பவலை பத்தி டிஸ்கஸ் பண்ண பபாபறன்னு பசான்ன ீங்கபள என்ன பசான்னாரு.’
‘ ம். அவருக்கு ஓபக. கண்டின்யூ பசய்ய பசான்னாரு. பஹய் அபி, இதில் உன்பனாட பஹல்ப் எனக்கு கண்டிப்பா பவணும். இதுக்கு பதலவயான் விஷயங்கள் பசகரிச்சு தரனும். பசய்வியா?’
‘ கண்டிப்பா. என்ன பஹல்ப் பவணும்னாலும் பகளுங்க நான் பசய்யபறன். ஈவினிங் லடம்ஸ், இங்க ஹாஸ்பிடைில் என்றாலும் சரி, இல்லைன்னா, எங்க வட்டுக்கு ீ கூட நீ ங்க வரைாம். அங்க கூட நாம் பவார்க் அவுட் பண்ணைாம். ஓபக வா. ஆனா, எனக்கும் லரட்ஸ் பவணும் பா. டீல்.’
‘ டீல்.’
‘அது சரி நீ ங்க என்ன இப்படி ப்ரியாகிட்ட டப்புன்னு ைவ் பண்பறன்னு பசால்ைிட்டீங்க. எனக்பக ஷாக் தான்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் பசான்னலத பகட்டவன் , ‘ ஏன் அதனால் என்ன. மனசிைிருந்தலத பசான்பனன். அவ்வளவு தான். ப்ரியா என்ன பசான்னாள்?’
‘ அவளா, ருத்ர தாண்டவம் ஆடிட்டா. இனி நீ ங்க அவலள பார்க்க கூடாதுன்னு பசால்ைிட்டா. நானும் உங்ககிட்ட பசால்ைிட்படன்.’
‘ அது எப்படி , இனி தான் அவலள அடிக்கடி பார்க்கணும். பபசணும். ‘
‘ சுத்தம், நீ ங்க அடி வாங்காம வரப் பபாறது இல்லை. எனக்கும் பசர்த்து ஆப்பு வச்சிடாதீங்க சார்.’
‘ அபதல்ைாம் ஒன்னும் ஆகாது. நான் பாத்துக்கபறன். கண்டிப்பா, ப்ரியாலவ என்லன ைவ் பண்ண லவக்கபறன்.’
‘ நடத்துங்க. நடத்துங்க. பரண்டு பபரும் நல்ை பபாருத்தம். பிடிவாதத்தில். ஒன்னும் பசய்யறதுக்கு இல்லை. சரி பிரஷாந்த். ஆல் பத பபஸ்ட். என்லனக்கு நாம் உங்க பவார்க் ஸ்டார்ட் பண்ணனும்னு பசால்லுங்க, நானும் பரடியாபவன்.’
‘ நாலளக்கு ஈவினிங் ஸ்டார்ட் பண்ணைாம். ஓபக வா.’
‘ டபுள் ஓபக. நான் வபரன்’ என்று விலட பபற்றுக் பகாண்டு நகர்ந்தாள் அபி. ப்ரஷாந்த்தும் சிந்தித்துக் பகாண்பட அவ்விடத்லத விட்டு நகர்ந்தான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அதன் பிறகு, பிரஷாந்த் அவனுலடய பவலை சம்மந்தமாக அடிக்கடி அபியின் வட்டிற்கு ீ பசன்று வந்தான். இலடயில் ப்ரியாலவயும் காதல் பதால்லை பசய்துக் பகாண்டிருந்தான்.. அவன் பசயைில் பபாறுலம இழந்து கடுங்பகாபம் பகாண்ட ப்ரியா அபிக்கு கால் பசய்தாள். ப்ரியாவின் எண்லண பார்த்து சந்பதாஷத்துடன் எடுத்த அபி, ‘ ஹாய் ப்ரியா எப்படி இருக்பக?’ என்று பகட்டாள்.
அதற்கு பகாபத்துடன், ‘ ம்ம். நல்ைாபவ இருக்பகன்.’ என்றாள்.
அவள் குரைில் இருக்கும் பகாபத்லத கண்ட அபி, ‘ என்னாச்சு ப்ரியா. ஏன் இவ்வளவு பகாபம்?’ என்று கவலையுடன் பகட்டாள்.
‘ எல்ைாம் உன் பிபரண்ட் தான் காரணம். புரியலை அதான் அந்த டாக்டர். என்ன நிலனச்சிட்டு இருக்கான் அவன். உன்கிட்ட அன்லனக்பக பசான்பனன் இல்லை. அவலன எண்லண பதாந்தரவு பசய்ய பவண்டாம்னு பசால்லுன்னு.’
‘ பஹய் நான் பசால்ைிட்படன். ஆனா அவன் பகக்கலை. நான் என்ன பண்ணட்டும்.’
‘ அவ்வளவு திமிர். பபானா பபாகுதுன்னு விட்டா, பராம்ப தான் பண்றான். இங்க பாரு அபி எனக்கு அவலன பிடிக்கலை பிடிக்கலை. அவன்கிட்ட பசால்ைிடு. இன்பனாரு தடலவ அவன் என்லன பதாந்தரவு பசஞ்சா, நான் ரகு அண்ணாகிட்ட பசால்ை பவண்டி வரும் அவ்வளவுதான் பசால்ைிட்படன்.’ என்று பட்படன்று லைலன கட் பசய்தாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவள் குரைில் இருக்கும் வருத்தம், பகாபத்லத உணர்ந்த அபி, இலத பற்றி ப்ரஷாந்த்திடம் பபச பவண்டும் என்று முடிபவடுத்தாள். பிரஷாந்த் வரும் சமயம் தான் இது. வந்தவுடன் பபச பவண்டும் என்று அவள் நிலனத்துக் பகாண்டிருந்தவள், வாசைில் ஜீப வந்து நிற்கும் சத்தம் பகட்டு பவளிபய பசன்று பார்த்தாள்.
அங்கு வந்த ரகுலவ கண்டு மனது சந்பதாஷத்தில் மிதந்தது. ஆனால் அவன் முகத்தில் இருக்கும் தீவிரம் கண்டு பபசாமல் இருந்தாள். அதற்குள் அபிலயக் கண்டவன், பமைிதான புன்னலகயுடன், ‘ பஹய் அபு பசல்ைம், என்ன பண்ணிட்டு இருக்பக?’ என்றான்.
‘ சும்மா தான் இருக்பகன். ஆமா, சார் என்ன இந்த பக்கம். பார்த்தா, என்லன பார்க்க வந்த மாதிரி பதரியலை?’
‘ ஆமாம் டா, விபா இருக்கானா, அவலன பார்க்கத்தான் வந்பதன். ஒரு முக்கியமான விஷயம்.’
‘ உள்பள , கீ பழ லைப்ரரி இருக்கு இல்ை, அங்க தான் இருக்காரு.’
‘ ஓபக வட்டில் ீ யாரும் இல்லையா?’
‘ இல்லை நானும் அண்ணாவும் தான். மிருது அண்ணி, ஸ்படஷன் வலரக்கு பபாய் இருக்காங்க.’
‘ ஓ ஓபக. நான் பகாஞ்சம் விபாகிட்ட தனியா பபசணும் அதான் பகட்படன். சரி டா, அவன்கிட்ட பபசிட்டு அப்புறம் வந்து உன்கிட்ட பபசபறன். ஓபக’ என்று விட்டு பவகமாக உள்பள பசன்றான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
உள்பள விபா இருக்கும் அலறக்கு பசன்றவன், கதலவ சாத்தி விட்டு பவகமாக அவன் அருபக வந்தான். அவன் முகத்தில் இருக்கும் பதட்டத்லத உணர்ந்த விபா, ‘ படய் ரகு என்னாச்சு. என்ன விஷயம். இவ்வளவு பவகமா வந்பத?’ என்று பகட்டான்.
‘ ஆமாம் ரகு ஒரு முக்கியமான விஷயம். இன்னும் பசால்ைனும்னா, நமக்கு பவண்டிய க்ளூ கிலடச்சிருக்கு. ‘
‘ என்னடா பசால்ைபற?’ என்றவாபற எழுந்தான் விபா.
‘ ஆமாம் டா. அந்த சூரிலய கண்கானிசிட்பட வந்பதாம் இல்லை. நாம் சந்பதகப் பட்டது சரி தான் டா. அவனுக்கும் இந்த பகாலைக்கும் சம்மந்தம் இருக்கு.’
‘ ரகு?’
‘ எஸ். அவனுக்கும் அந்த ஷர்மாவுக்கும் பதாடர்பு இருக்கு. அந்த ஷர்மாவுக்கு மிதுபவாட மாமாலவ பகாலை பசய்யணும்னு ஏபதா ஒரு பமாடிவ் இருக்கு. இந்த சூரிக்கும் பசாத்லத எல்ைாம் தன்வசப் படுத்தணும். அதுக்கு அவன் அப்பாலவ பகாலை பசய்யணும். அதான் பரண்டும் கூட்டணி பசர்ந்திருக்கு. இபதல்ைாம், அவன் அந்த ஷர்மாபவாட ஆள் ஒருத்தன் கிட்ட பபசும்பபாது கால் ட்பரஸ் பசஞ்சப்பபா பதரிஞ்சது. அது மட்டும் இல்லை இன்னிக்கு ராத்திரி, அந்த சர்மாலவ பார்க்கப் பபாறான் இவன்.’
‘ குட் நியூஸ் ரகு. ஆனாள், இவங்க பரண்டு பபருக்கும் எப்படி பதாடர்பு. அது பத்தி நமக்கு பதரியணுபம.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அது பதரியலை விபா. ஆனால், அவலன இன்னிக்கு ராத்திரி மடக்கி பிடிச்சா, அந்த ஷர்மாவும் பிடிபடுவான், அந்த விஷயமும் நமக்கு பதளிவாயிடும். மிருதுலவ நல்ை படியா காப்பாத்தைாம். ‘
‘ ம் . யூ ஆர் லரட் ரகு. சரி எப்படி பிடிக்க பபாறீங்க?’
‘ அபதல்ைாம் , நான் பாத்துக்கபறன் விபா. கவலைலய விடு சரியா. இலத உன்கிட்ட பசால்ைைாம்னு தான் வந்பதன் ‘
‘ பதங்க்ஸ் டா ரகு. ரியல்ைி ஆ குட் நியூஸ் பார் மீ . சரி பநத்து நான் கால் பண்ணும பபாது விஷாலை பார்த்தா பசான்னிபய. எப்படி இருக்கான்?’ என்று அவன் பகட்டுக் பகாண்டிருக்கும்பபாபத வாசைில் ஏபதா சத்தம் பகட்க இருவரும் பவளிபய பசன்று பார்த்தனர். அங்கு பிரஷாந்த் நின்றுக் பகாண்டிருந்தான்.
‘ வாங்க பிரஷாந்த். அபி உள்பள தான் இருக்கா. நீ ங்க பபாய் பாருங்க’ என்று அவலன அலழத்தான் விபா. ரகுலவ நைம் விசாரித்துவிட்டு உள்பள பசன்றான்.
அவன் உள்பள பபாவலத பார்த்த ரகு, ‘ இன்னும் அந்த ரிசர்ச் பவார்க் முடியலை பபாை. என்னபமா இவலன பார்த்தாபை பிடிக்கலை விபா.’
‘ அவன் பசான்னலத பகட்டு சிரித்த விபா, ‘ அது எப்படி டா, அண்ணனும் தங்லகயும் ஒபர மாதிரி இருக்கீ ங்க. அவளுக்கும் இவலன பிடிக்கலை. ‘
‘ அவள் எங்பக இவலன பார்த்தாள்’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அதுவா, ஒரு தடலவ, பிரஷாந்த் வண்டியும், ப்ரியா வண்டியும் பமாதி சண்லட ஆகி இருக்கு. அதிைிருந்து ப்ரியாவ்க்கு, இவலன கண்டால் ஆகாது. ஆனால், அபிபயாட க்பளாஸ் பிபரண்ட் பிரஷாந்த். என்ன பசய்ய?’
‘ சரி சரி, எனக்கு பிடிக்கலை. அவ்வளவு தான். அபி அவன் கூட பழகினா எனக்கு ஒன்னும் இல்லை. அவ்வளவு தான். சரி டா, நான் கிளம்பபறன். எல்ைாம் முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம், உனக்கு பபான் பண்பறன். பாய்’ என்று விலடப் பபற்றான் ரகு. விபாவும் சந்பதாஷத்துடன் தன் அலறக்கு பசன்றான்.
அன்று இரவு, ரகு பசால்ைப் பபாகும் நற்பசய்திக்காக காத்துக் பகாண்டிருந்தான் விபா. அப்பபாது ரகுவும் கால் பசய்தான்.
பவகமாக எடுத்த விபா, ‘ படய் ரகு என்னாச்சு. பிடிச்சாச்சா?’ என்று பகட்டான். எதிர் பக்கம் பதில் எதுவும் வராமல் பபாகபவ சந்பதகத்துடன் ,’ ரகு?’ என்றான்.
‘ சாரி விபா. சூரி இஸ் பநா பமார். ஹி இஸ் மர்டர்ட். ‘
‘ வாட்?’
ரகு பசான்னலத பகட்டு முற்றிலும் அதிர்ச்சி அலடந்த விபா, ‘ ரகு, எப்படி?’ என்று பகட்டான்.
‘ பதரியலை விபா. ஒரு அலர மணி பநரம் முன்னாடி தான் விஷயம் பதரிஞ்சு நாங்க வந்து பார்த்பதாம். இலத பத்தி பநரில் பபசைாம். நாலளக்கு மார்னிங் உன் வட்டுக்கு ீ வபரன். பாய்.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
ரகு பபாலன லவத்த பிறகும் விபாவால் நம்ப முடிய வில்லை. பமலும் என்ன பசய்வபதன்று பதரியாமல் தலையில் லக லவத்து அமர்ந்தான். இரவு முழுக்க பயாசித்த வண்ணம் இருந்தான், தூங்காமல்.
காலையில் எழுந்து வந்த மிருது, விபாவின் அலறயில் விளக்கு எரிவலதயும், கதவு சாத்தாமல் இருப்பலதயும் கண்டவள், அவன் அலறக்குள் பசன்று பார்த்தாள். அங்கு , கட்டிைில், அமர்ந்து ஏபதா சிந்தலனயில் ஆழ்ந்திருந்த விபாவின் கண்கள் அவன் இரவு முழுதும் தூங்க வில்லை என்பலத பலற சாற்றியது. அவன் முகத்தின் தீவிரத்திைிருந்பத ஏபதா பிரச்சலன என்று யூகித்தவள், அவன் அருகில் பசன்று அவன் பதாலள பமதுவாக பதாட்டாள்.
அவளில் தீண்டைில், சிந்தலனயிைிருந்து கலளந்தவன், அவலள திரும்பி பார்த்து, அவலள அருகில் அமரும்படி பசான்னான். அவன் பசான்னது பபால் அமர்ந்தவள், ‘ என்னாச்சு?’ என்று பகட்டாள்
அவனும் பபருமூச்சு ஒன்லற பவளியிட்டவன், ‘ உன் மாமா லபயன சூரிலய யாபரா பகாலை பசஞ்சுட்டாங்க, பநத்து ராத்திரி, ரகு பபான் பசஞ்சான்.’ என்று எங்பகா பார்த்துக் பகாண்பட பசான்னான்.
அவன் பசான்னலத பகட்டு அதிர்ச்சி அலடந்தவள், ‘ எப்படி? யார் பசய்தது?’ என்று பகட்டாள்.
‘ பதரியலை. உன் பகசுக்கு எங்களுக்கு கிலடத்த ஒபர ஆதாரமும் பபாச்சு. இப்பபா என்ன பசய்யறதுன்னு ஒன்னும் புரியலை.’
‘ அவனுக்கும், மாமா பகாலைக்கும் என்ன சம்மந்தம்?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அது....... இருந்தது. அது அப்புறம் பசால்பறன். யார் இலத பசஞ்சதுன்னு பதரியலை?’
அவன் பசான்னலத பகட்டு விரக்தியுடன் சிரித்தவள், ‘ அது பதரிஞ்சு இப்பபா என்ன ஆகப பபாகுது விபா. பபாகட்டும். எனக்கு என்ன விதிச்சிருக்பகா, அதுபடி நடக்கட்டும். விடுங்க’ என்று கூறியவாபற எழுந்தாள்.
‘ உனக்கு ஏன் பமல் நம்பிக்லக பபாச்சா மிது?’
அவன் பகள்வியில் திரும்பியவள், ‘ உங்க பமல் நம்பிக்லக இருக்கு. ஆனா, என்பனாட விதி பமல் எனக்கு நம்பிக்லக இல்லை. ‘ என்று அவலன பார்க்காமல் எங்பகா பார்த்துக் பகாண்பட பசான்னாள்.
‘ கண்டிப்பா, நான் உன்லன பவளிபய பகாண்டு வருபவன். எனக்காக... இல்லை இல்லை, நமக்காக.’ என்று புன்னலகத்தான்.
அவன் புன்னலகயில் தானும் பமைிதாக புன்னலகத்தவள், ‘ கண்டிப்பா. நானும் நம்பபறன்’ என்று கூறிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தாள். அவள் பபாவலதபய பார்த்துக் பகாண்டு அமர்ந்திருந்தான் விபா.
அன்று காலையில் ரகுவிற்காக தன் அலறயில் காத்துக் பகாண்டிருந்தான் விபா. சற்று தாமதமாக வந்த ரகு, பநராக விபாலவக் காண பசன்றான்.
‘ சாரி விபா, கமிஷனர் மீ ட்டிங் அதான் பைட் ஆயிடுச்சு.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ இட்ஸ் ஓபக ரகு. டியூட்டி தான் முதல். சரி எப்படி இப்படி ஆச்சு?’
‘ பதரியலை விபா. நாம் அவன் பமல் சந்பதகப்பட்டது, அவலன வச்சு அந்த சர்மாலவ பிடிக்க பிளான் பசஞ்சது எல்ைாம் பதரிஞ்சு தான் அவலன பகாலை பசஞ்சிருக்கணும். ‘
‘ ஆனா, எப்படி பதரியும். ‘
‘ பதரியலை. ஒரு யூகம் தான். நாம சூரிலய விசாரிச்சிருக்பகாம் இல்லை அதில் எங்க தன்பனாட பபர் பவளிபய வந்திடுபமான்னு கூட பகாலை பசஞ்சிருக்கைாம். பார்க்கணும் விபா.’
‘ ச்பச இருந்த ஒரு விட்னஸ் பசத்துட்டான். இப்பபா என்ன பசய்யறது. மிருதுபவாட பகஸ் சீக்கிரம் வந்திடும். என்ன பண்ணப் பபாபறாபமா.......சரி , ஏதாவது பகாலை நடந்த இடத்துை எவிடன்ஸ் ....?’
‘ ம்ம் . இந்த பகாலைலய பசஞ்சவனும், பைப்ட் ஹாண்ட் யூபசர். ரிப்பபார்ட் இப்பபா தான் வந்தது. எவிபடன்ஸ்..... எஸ், ஒரு பபன் ரிக்கார்டர்.. அது பகாஞ்சம் புது மாதிரியான மாடல். அதில் ‘ எஸ் ஏ’ இந்த பரண்டு எழுத்தும் இருந்தது. ஆனா, இலத வச்சு எந்த கிளூவும் கிலடக்கலை.’
அவன் பசான்னலத பகட்டு சிந்தலனயில் ஆழ்ந்தான் விபா. அவலன பநாக்கிய ரகு, ‘ என்னாச்சு விபா? திடீர்னு லசைன்ட் ஆயிட்பட.’ என்று பகட்டான்.
‘ அந்த பபன் ரிக்கார்டர் பபாபடாஸ் இருக்கா?’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ம்ம். பகாலை நடந்த இடத்தில் எடுத்த பபாபடாஸ் ஒரு காபி என்கிட்பட இருக்கு. ‘
‘ வித் யுவர் பர்மிஷன் நான் அலத பார்க்கைாமா?’
அவலன பயாசலனயுடன் பநாக்கிய ரகு, ‘ பார்க்கைாம்’ என்று கூறியவாபற அவனிடம் காட்டினான். அந்த பபாட்படாலவ பார்த்த விபா, பயாசலனயில் ஆழ்ந்தான்.
‘அப்புறம் விபா, சாரி டு பச திஸ். ஒரு முக்கியமான பவலையா, என்லன கமிஷனர் அப்பிஷியல் விஷயமா, பசன்லன பபாக பசால்ைி இருக்காரு. கமிஷனர் ஆர்டர் ஒன்னும் பசய்ய முடியாது. இன்னிக்கு ராத்திரி கிளம்பனும். எப்படியும் மிருதுபவாட பகச்குள்ள வந்திடுபவன். உனக்கு பஹல்ப் பண்ண முடியாது பபாை இருக்கு. நான் இல்ைாத சமயத்தில், நீ ....’
அவலன லக நீ ட்டி தடுத்தவன், ‘ பவண்டாம் ரகு, நான் பார்த்துக்கபறன்.நீ
உன் பவலைலய பார். அது தான் முக்கியம். எனக்கு
விஷால் நம்பர் பவணும். புது நம்பர் . அவலன இங்க வர பசால்ைி, அவன் மூைமா, நான் பாத்துக்கபறன்.’ என்று கூறினான்.
‘ பஹய் குட் ஐடியா. தபரன் . ‘ என்று அவன் நம்பலர பகாடுத்தான். திடீபரன்று தனக்குள்பளபய சிரித்துக் பகாண்ட ரகுலவ பார்த்து விபா,’ என்னடா?’ என்றான்.
‘ ஒன்னும் இல்லை. நான், நீ , குமார், விஷால் நாலு பபரும் அடிச்சா லூட்டி எத்தலன இல்லை. குமார் மட்டும் பிசினஸ் பக்கம் பபாய்ட்டான். நீ , வக்கீ ல், நான் பபாலீஸ், விஷால் பிலரபவட் டிபடக்டிவ் சூப்பர் இல்லை.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவன் பசான்னலத பகட்டு சிரித்த விபா, ‘ ஆமாம் ரகு, நம்ம மூணு பபரும் ஒரு பசட். இந்த விஷால் பவரி ஷார்ப் . அவன் மூலளக்கு ஏத்த பவலை. ‘ என்று சிரித்தான்.
‘ எனக்கு நம்ம ப்ரியாவுக்கு விஷாலை பார்த்தா என்னன்னு பதாணுது விபா’
‘ பார்க்கைாம் ரகு. அவங்களுக்கு பிடிக்கணும் இல்லை.’
‘ பார்ப்பபாம். சரி விபா நான் கிளம்பபறன். விஷால்கிட்ட பபசிட்டு பசால்லு ஓபக வா. பாய். பகஸ் பத்தி அடிக்கடி எனக்கு பபான் பசய் ‘ என்று கூறிவிட்டு கிளம்பினான். அவன் பசன்றதும் ஏபதா பயாசலனயில் ஆழ்ந்த விபாவின் முகம், சிறிது பநரத்தில் பதளிவலடநதது.
விபா பபான் பசய்தவுடன் அடுத்த விமானத்தில் வந்தான் விஷால். அவன் நலடயின் கம்பீ ரபம, அவனின் அழலக எடுத்துக் காட்டும். பநராக, விபா கூறிய இடத்திற்கு பசன்றான் விஷால். அவலன பார்த்த விபா, ‘ படய் விஷால். பார்த்து எவ்வளவு நாள் ஆச்சு?’ என்றவாபற கட்டிக் பகாண்டான். அவனும், சந்பதாஷத்துடன் அலணத்து ‘ நல்ைா இருக்பகன் டா. நீ எப்படி இருக்பக?’ என்று பகட்டவாபற அமர்ந்தான்.
‘ இருக்பகன் டா. ஏன் வருங்காை மலனவிக்காக பபாராடிட்டு இருக்பகன். அதுக்கு தான் உன் பஹல்ப் இப்பபா பதலவப் படுது.’
‘ பதரியும், ரகுவும் பசான்னான். கண்டிப்பா, பசய்யபறன். ஏன் நண்பனுக்காக.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ பதங்க்ஸ்’ என்று கூறிவிட்டு அந்த பகஸ் சம்மந்தபட்ட அலனத்லதயும் கூறினான். தன் சந்பதகங்கலளயும் கூறினான். அவன் கூறியலத பகட்ட விஷால், அவன் பகாடுத்த லபலையும் பார்லவ இட்டான்.
‘ நான் பார்த்துக்கபறன் விபா. கவலைலய விடு. சரி மிருதுளா, இப்பபா எப்படி இருக்காங்க?’
‘ நல்ைா இருக்கா. அபதல்ைாம் சரி, நீ எப்பபா கல்யாண சாப்பாடு பபாடப் பபாபற?’
‘ கூடிய சீக்கிரம் .’
‘ பஹ பபாண்ணு பரடியா. யார் பபாண்ணு?’
‘ பசால்பறன். பரண்டு பபரும் மூணு வருஷமா ைவ் பண்பறாம். என்பனாட ஒரு சிை கமிட்பமன்ட் காரணமா, இலத பத்தி யார்கிட்டயும் நாங்க பசால்ைலை. இனிபமல் தான் அவபளாட வட்டிலையும், ீ என்பனாட வட்டிையும் ீ பபசணும்.’
‘ படய் இத்தலன நடந்திருக்கா. திருடா. யார் அந்த பபாண்ணு.’ ‘ கூடிய சீக்கிரம் பசால்பறன். நீ தான் அவங்க வட்டிை ீ பபசணும் எனக்காக.’ ‘ ஓபக பபசிடைாம்.’ இவ்வாறு இருவரும் பநடுபநரம் பபசிக் பகாண்டிருநதுவிட்டு கிளம்பினார்கள். அன்றிைிருந்து இருவரும் விசாரலணயில் தீவிரமாக இறங்கினர்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அன்று ப்ரியாவிற்கு ஒபர பயாசலனயாக இருந்தது. அபியிடம், ப்ரஷாந்த்லத கண்டிக்கும்படி கூறினாள். அபி கூறியும், மறுபடியும் அடிக்கடி பதாந்தரவு பசய்தான் அவன். முதைில் கடுப்பானவள், பின்னர் நாளாக நாளாக, அவன் பார்லவயில் இருக்கும் ஏபதா ஒன்று அவலளயும் சிந்திக்க லவத்தது. பநற்று அபிலய காண்பதற்காக, அவளுலடய ஹாஸ்பிடலுக்கு பசன்றபபாது, அங்கு அவன் பபசியது, அவலளக் கண்டவுடன், அவன் கண்களிலும், முகத்திலும் பதான்றும் உணர்ச்சிகள் அவலள அலைக்கழித்தது. பமலும் இலத பற்றி சிந்திக்காமல் அங்கிருது பவளிபய பசன்றாள்.
இங்கு ஹாஸ்பிடைில், அபி ப்ரஷாந்த்லத வறுத்து எடுத்துக் பகாண்டிருந்தாள்.
‘ பிரஷாந்த், உங்கலள நான் ப்ரியாலவ பதாந்தரவு பசய்யக் கூடாதுன்னு பசான்பனன் இல்லை. திருப்பி திருப்பி அலதபய பசஞ்சா எப்படி?’
அவலள நிதானமாக திரும்பி பார்த்தவன், ‘ இலத பத்தி ப்ரியா சமீ ப காைமா உன்கிட்ட ஏதாவது பசான்னாளா?’ என்று பகட்டான்.
‘ இல்லை ஆனாலும்......’
‘ நிறுத்து அபி. உன்கிட்ட அவள் பசால்ைலை அப்புறம் ஏன் இப்படி என்லன கத்தபற’
‘ இருந்தாலும் விரும்பாத பபண்லண பபாய்.....’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அவள் விரும்பறா. கூடிய சீக்கிரம் உன்கிட்ட வந்து பசால்லுவா பாரு.’ என்று நமட்டு சிரிப்புடன் அங்கிருந்து நகர்ந்தான். அவன் பசல்வலதபய பார்த்துக் பகாண்டு தலையில் லகலவத்துக்பகாண்டு அமர்ந்தால் அபி.
அவள் வட்டிைிருந்து ீ கிளம்பிய ப்ரியா, பநராக விபா வட்டிற்கு ீ வந்தாள். உள்பள நுலழந்தவள், அபிலயத் பதடினாள். அங்கு வந்த மிருது, ‘ ஹாய் ப்ரியா, அபிலய பதடுரியா? அவள் இல்லை. பவளிபய பபாயிருக்கா?’ என்றாள்.
‘ ஓ நீ எங்க பபாயிட்டு இருக்பக?’
‘ இங்க தான் பக்கத்து பகாவிலுக்கு. நீ யும் வரியா?’
‘ இல்லை மிருது. நீ பபாயிட்டு வா. விபா அண்ணா இருக்காங்களா?’
‘ இருக்காரு. அவபராட பிபரண்ட் வந்திருக்காரு . அவபராட பபசிட்டு இருக்காரு.’
‘ ஓபக நான் பாத்துக்கபறன். நீ கிளம்பு’ என்று கூறி அவலள வழி அனுப்பினாள். பின்னர் விபாலவக் காண அவன் அலறக்கு பசன்றாள். கதலவ தட்டி விட்டு, அவன் அனுமதியுடன் உள்பள நுலழந்தவள் அங்கு அமர்ந்திருந்த விஷாலை கண்டு நின்றாள். அதற்குள் அவலளக் கண்ட விஷால், ‘ ஹாய் ப்ரியா, எப்படி இருக்பக?’ என்று அவலள பார்த்து பகட்டான். அவலன உற்றுப் பார்த்தவள் பின்னர், ‘ ஹாய் நல்ைா இருக்பகன். நீ ங்க ?’ என்று பகட்டாள்.
‘ லபன்’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ வா ப்ரியா, உட்கார்.’
‘ உங்கலள நான் பதாந்தரவு பசஞ்சுட்படனா?’
‘ பசய்யரலதயும் பசஞ்சிட்டு அப்புறம் என்ன பகள்வி?’ என்று அவலள கலைத்தான் விஷால்.
அவலன முலறத்தவள், ‘ உங்களுக்கும் எனக்கும் பபச்சு இல்லை மிஸ்டர் விஷால்.’ என்றாள்.
இவர்கள் இருவலரயும் பார்த்த விபா, ‘ பஹய் இன்னும் நீ ங்க பரண்டு பபரும் சண்லட பபாடுறத நிறுத்தலையா?’ என்று பகட்டான்.
விஷாலை முலறத்தவள், விபாவிடம், ‘ அண்ணா, உங்ககிட்ட நான் பகாஞ்சம் பபசணும்.’ என்றாள்.
‘ நான் இங்க இருக்கைாமா இல்லை கிளம்பவா.’
‘ இருக்கைாம் இருக்கைாம். ஒன்னும் பிரச்சலன இல்லை. பசால்ைப் பபானா, நீ ங்க இங்க முக்கியமா இருக்கணும். அப்புறம் நான் உங்கலள துரத்திட்படன்னு பசால்லுவங்க.’ ீ
‘ பதங்க்ஸ் ‘ என்று புன்னலகயுடன் கூறிவிட்டு ‘ என்ன காதல் விஷயமா?’ என்று பகட்டான்.
‘ அபத தான் சார்.’ என்று அவனுக்கு பதில் கூறிவிட்டு விபாவிடம் கூற ஆரம்பித்தாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
தனது மனதில் இருப்பலத முழுவதும் கூறியவள், தனது சந்பதகங்கலளயும் கூறினாள். அவள் கூறிய அலனத்லதயும் பகட்டு விட்டு, தங்கள் மனதில் இருப்பலத இருவரும் கூறினர். முதைில் அதிர்ந்தவள், பின்னர் பயாசித்தால். பின்னர் சந்பதாஷத்துடன் முடிபவடுத்தாள்.
‘ இலத பத்தி அபிகிட்ட பசால்ைைாம்னு தான் வந்பதன். ஆனா, உங்ககிட்ட பசான்னா, சரியா வரும்னு பதாணிச்சு. அதான் உங்ககிட்ட பகட்படன்.’
‘ ஒருத்தலன ைவ் பண்ணைாமான்னு எங்க கிட்படபய வந்து பகட்டு முடிபவடுக்கபர. லதரியம் ஜாஸ்தி தான்’ என்று ‘எங்க’ என்ற வார்த்லதயில் அழுத்தம் பகாடுத்து பகட்டான்.
அவளும் புன்னலகத்துக் பகாண்பட, ‘ உங்க கிட்ட தான் பகக்கணும் ‘ என்று ‘ உங்க’ என்ற வார்த்லதயில் அழுத்தம் பகாடுத்து பதிைளித்து விட்டு அங்கிருந்து பசன்றாள்.
முடிபவடுத்த பின்னர், அலத தள்ளி பபாடும் எண்ணம் இல்ைாமல், அவனிடபம தன் காதலை பதரிவித்தாள். பிரஷாந்த் பசான்னலத பபாைபவ ப்ரியா அவனிடம் தன் காதலை பசால்ைவும் அதிர்ச்சியின் உச்சத்திற்பக பசன்றாள் அபி. அபியிடம் தற்பபாது தங்கள் காதல் விஷயத்லத ரகு அண்ணனிடம் பதரிவிக்க பவண்டாம் என்று பகட்டுக் பகாண்டாள். அவளும் சம்மதித்தாள்.
ப்ரியா தன்னுலடய காதலை ஏற்றுக் பகாண்டதில் சந்பதாஷ வானில் பறந்தான் பிரஷாந்த். இருவரும் அடிக்கடி சந்தித்துக் பகாண்டனர். ஒரு தடலவ அவன் வட்டிற்பக ீ அவலள அலழத்து பசன்று வந்தான். இவ்வாறு தங்க காதலை நாளுக்கு நாள் வளர்த்தனர்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
தான் விசாரித்தலத , பசகரித்த விஷயத்லத விபாவிடம் பதரிவித்தான் விஷால். அவன் கூறிய விஷயங்கள் அலனத்லதயும் பகட்ட விபா, பமல்ை புன்னலகத்துக் பகாண்டான். அன்று இரவு மிருதுவிடம் பபசிக் பகாண்டிருந்தவன் , ‘ மிது, உனக்கு சித்தார்த் அப்படின்னு யாலரயாவது பதரியுமா?’ என்று பகட்டான்.
அவளும் பயாசித்து பார்த்து விட்டு, ‘ பதரியாபத. ஏன் பகக்கறீங்க?’ என்று பகட்டாள்.
‘ ஒன்னும் இல்லை சும்மா தான்.’ என்று அவன் பசால்ைிக் பகாண்டிருக்கும்பபாபத ரகு அவலன அலழத்தான். மிருதுவிடம் பசால்ைிவிட்டு அவன் அலறக்கு வந்த விபா, ‘ பசால்லு ரகு’ என்றான்.
‘ ஹாய் விபா. என்னாச்சு. பகாலை பசஞ்சவன் யாரு அப்படின்னு கண்டு பிடிச்சாசுன்னு பமயில் பன்னிருந்பத. யாரு டா?’ என்று பவகமாக பகட்டான்.
‘ எனி பகஸ்’
‘ இல்லை விபா.’
‘ பவற யாரும் இல்லை அபத ஷர்மா தான். பரண்டு பகாலையும் பசஞ்சிருக்கான்.’
‘ ஷர்மாவா?’
‘ எஸ் டாக்டர் ஷர்மா. புரியலை. டாக்டர் பிரஷாந்த ஷர்மா’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ விபா, அது......’
‘ எஸ் அபி பிபரண்ட் டாக்டர் பிரஷாந்த் ஷர்மா’
அன்று பகார்ட்டில் தகுந்த ஆதாரத்துடன் ப்ரஷாந்த்லத ஆஜர பசய்தனர். அவன் குற்றவாளி என்று தீர்ப்பளிக்க பட்டு மிருதுளா விடுதலை பசய்யப்பட்டாள். விடுதலை பசய்யப்பட்ட மிருதுவிற்கு இன்னுமும் நம்ப முடியவில்லை. நடந்தது அலனத்தும் கனபவா என்பறன்னும் அளவிற்கு இருந்தது. பநற்று இரவு வலர அவள் குற்றம் சுமத்தபட்டவள். இன்று........... யாரும் எதிர்பாராத திருப்பம். இவ்வாறு அவள் பயாசித்துக் பகாண்டிருக்லகயிபைபய விபாவின் குரல் அவலள அலசத்தது. அவன் குரைில் கலைந்தவள் என்னபவன்று பகட்டாள்.
‘ வடு ீ வந்தாச்சு மிது இறங்கு.’
‘ அப்படியா. அது சரி விபா, இப்பபா நடந்தது எல்ைாம் கனவு மாதிரி இருக்கு. எப்படி இலத.....’ என்று அவள் பசால்ைிக் பகாண்பட பபாக, அவலள லக காட்டித் தடுத்தான் விபா.
‘ ரிைாக்ஸ் பபபி . எல்ைாம் பசால்பறன். பகாஞ்சம் பபாறு. இப்பபா உள்பள வா.’ என்று அவலள அலழத்துக் பகாண்டு பசன்றான். அவர்களுக்கு முன்பப அங்கு வந்திருந்த ரகுவும், விஷாலும் விஷயத்லத அலனவரிடமும் பதரிவித்திருந்தனர். விஷயத்லத பகட்ட அபி, அதிர்ச்சியின் உச்சத்திற்பக பசன்றாள்.
உள்பள நுலழந்த மிருதுலவயும் விபாலவயும் கண்ட விபாவின் பபற்பறார், அவர்கலள சந்பதாஷத்துடன் வரபவற்றனர். விபாவின் அம்மா, மிருதுலவ அன்புடன் அலணத்துக் பகாண்டார். அவரது அன்பில் மகிழ்ந்த மிருதுவின் கண்கள் கைங்கின. அவலளபய பார்த்துக்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பகாண்டிருந்த விபா அவலள பார்த்து கண்ணலசவிபைபய அழாபத என்றான். அவளும் புன்னலகத்துக் பகாண்பட சரி என்று தலை அலசத்தாள்.
‘ பராம்ப சந்பதாஷமா இருக்கு மிருது. இந்த நாளுக்கு தாபன நாங்க எல்ைாம் காத்துகிட்டு இருந்தது. ஆனால், இந்த பிரஷாந்த் பாபரன், இப்படி நல்ைவன் மாதிரி நடிச்சு எல்பைாலரயும் எப்படி எல்ைாம் ஏமாத்தி இருக்கான். ‘
‘ அவன் அப்படி எல்ைாம் நடிச்சது தான் எங்களுக்கு அவலன காட்டிக் பகாடுத்தது அம்மா.’
‘ அதுவும் சரி தான் . சீக்கிரம் உங்க கல்யாணத்லத முடிக்கணும். அது தான் இப்பபா அடுத்த பவலை’ என்று சட்படன்று பபச்லச மாற்றினார் மிருதுவின் முகத்லதக் கண்டு.
அன்லன கூறியலத பகட்டு சிரித்துக் பகாண்பட திரும்பிய விபா, அங்கு எதுவும் பபசாமல் அலமதியாக இருக்கும் அபிலய கண்டு , ரகுவிடம் திரும்பி என்னபவன்று விசாரித்தான். ரகுவும், பதரியவில்லை என்றான். அபியிடம் பசன்று , ‘ பஹய் அபி, என்னாச்சு நாங்க எல்பைாரும் மிருது பவளிபய வந்ததில் சந்பதாஷமா பபசிட்டு இருக்பகாம். நீ என்னடான்னா அலமதியா இருக்பக. ‘ என்று பகட்டான்.
அவன் பகள்வியில் நிமிர்ந்த அபி, கைங்கிய கண்களுடன், ‘ இல்லை அண்ணா, இந்த பிரஷாந்த் இப்படி பட்ட ஆளுன்னு பதரியாமல் நம்ம ப்ரியாலவ பவற அவலன ைவ் பண்ண பசால்ைி நாபன ........ இப்பபா என்ன பசய்யறதுன்னு பதரியலைபய’ என்று பமலும் கைங்கினாள்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவளுக்கு பதில் பசால்ை விபா வாய் திறக்க, அப்பபாது, ‘ என்ன பசய்யரதுன்னா, என்லன என்பனாட ைவ்வபராட பசர்த்து லவ.’ என்று விஷாலை பார்த்துக் பகாண்பட கூறி உள்பள நுலழந்தாள் ப்ரியா. அவள் கூறியலத பகட்ட விஷால், ரகு, விபா மூவரும் சிரிக்க, அபி பமலும் பசாகமும் குழப்பமும் அலடந்தாள். மற்றவர்கள் அலனவருக்கும், இங்கு நடப்பது என்னபவன்று பதரியாமல் முழித்தனர், மிருதுலவயும் பசர்த்து.
‘ பஹய் ப்ரியா சாரி டா. பிரஷாந்த் இப்படி பட்டவன்னு பதரியலை. பதரிஞ்சிருந்தால், அவலன நாபன பகான்னுருப்பபன்.’
‘ ம்ச். அபதல்ைாம் சரி. நான் இப்பபா பகட்டது என்னாச்சு?’
‘ என்னது’
‘ அது தான். ஏன் ைவ்வபராட பசர்த்துலவக்க பகட்படபன’
ப்ரியா பசான்னலத பகட்டு பகாபமலடந்த அபி, ‘ லூசாடி நீ . அவன் ஒரு பகாலைகாரன் அவலன பபாய் இன்னமும் ைவ்வர்ன்னு பசால்பற. ‘ என்று கத்தினாள். அவள் பகாபத்லத ரசித்த ப்ரியா, முகத்லத பசாகமாக லவத்துக் பகாண்பட, ‘ என்ன பசய்யறது அபி, அவன் தான் என் வாழ்க்லகன்னு நம்பி ைவ் பண்ணிட்படன். அவலன தவிர பவற யாலரயும் என்னால் கல்யாணம் பசஞ்சுக்க முடியாது அபி. நீ தான் பஹல்ப் பண்ணனும்.’ என்று பகஞ்சினாள்.
ப்ரியாவின் முகபாவலனகலளயும், பபச்லசயும் பகட்ட விஷால், சிரிப்லப அடக்கி பகாண்டான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அறிவுபகட்டவபள, நீ யும் உன் ைவ்வும். பபாயும் பபாயும், அவலன, ச்பச . இங்க பாரு ப்ரியா, அவலன பத்தி பதரிஞ்சும் நீ பசய்யறது சரி இல்லை. நான் பசால்றத பகள். உனக்கு நிச்சயம் ஒரு நல்ை லபயன் கிலடப்பான். அதனால்....’ என்று
அபி பசால்ை, அவலள தடுத்து
நிறுத்தி, ‘ இல்லை அபி, என்னால் பவபறாருவலர கண்டிப்பா கல்யாணம் பசஞ்சிக்க முடியாது. முடிஞ்சா நீ பஹல்ப் பண்ணு. இல்லைன்னா, நாபன பாத்துக்கபறன்’ என்று கூறினாள்.
அவள் கூறியலத பகட்டு பகாபத்தின் உச்சிக்பக பசன்ற அபி, ப்ரியாலவ அடிக்க லக ஒங்க, அவளின் பசயலைக் கண்டு திலகத்து, அவளிடமிருந்து தப்பித்து ஓடி விஷாைின் பின்பன நின்று அவன் பதாலள பற்றியவாபற , ‘ படய் நீ பயல்ைாம் ஒரு ைவ்வர் . அவள் என்லன அடிக்க வர்றா. நீ சிரிச்சிட்டு நிக்கபற’ என்று அவலன பசல்ைமாக கடிந்தாள். ப்ரியாவின் பபச்லசயும் பசயலையும் கண்ட அபி, ஓங்கிய லகலய கீ பழ இறக்கி, அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள். இதுவலர ப்ரியாவின் பவடிக்லகலயயும், அபியின் பகாபத்லதயும் அலமதியாக பார்த்துக் பகாண்டிருந்த அலனவரும் சிரித்தனர். அபியின் முகத்லத கண்ட ப்ரியா, சிரித்துக் பகாண்பட, ‘ என்ன அபி, பபச்லசபய காபணாம். இது தான் நான் ைவ் பண்ற ஆளு. கிட்டத்தட்ட மூணு வருஷமா ைவ் பண்பறன். சாரி பண்பறாம். இப்பபா பசால்லு உனக்கு ஓபக தாபன’ என்று விஷாைின் லகலய பிடித்தவாபற அபிலய பார்த்து பகட்டாள்.
அவளின் பபச்சில் பமலும் குழப்பமலடந்த அபி, ‘ ப்ரியா என்ன பசால்பற, நீ விஷாலை மூணு வருஷமா ைவ் பண்றியா. அப்பபா ப்ரஷாந்லத நீ ைவ் பண்ணது?’ என்று பகட்டாள்.
‘ நடிப்பு. ப்ரஷாந்லத ைவ் பண்ணலை, ைவ் பண்ற மாதிரி நடிச்பசன். அதுவும் விஷாபளாட ஐடியாபடி.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ என்ன நடிச்சியா? எதுக்கு?’
‘ உண்லமலய பதரிஞ்சிக்க.’
‘ புரியலை’
‘ புரியற மாதிரி பசால்பறன். ஆனா, அதுக்கு முன்னாடி விபா அண்ணா, நாங்க இவங்ககிட்ட எல்ைாம் பசால்பறாம். நீ ங்க உங்கபளாட ஆலள பமபை கூட்டிகிட்டு பபாய் நீ ங்க பசால்ற விதத்தில் பசால்லுங்க’ என்று நக்கலுடன் பசான்னாள் ப்ரியா. அவளின் காலத பிடித்து திருகிய விபா, ‘ கழுலத வாய் பராம்ப நீ ளமாயாச்சு உனக்கு. விஷால் பார்த்துக்பகா. நீ வா மிது.’ என்று கூறிவிட்டு மிருதுலவ அலழத்துக் பகாண்டு மாடியில் தன் அலறக்கு பசன்றான்.
தன் அலறக்கு மிருதுலவ அலழத்துக் பகாண்டு வந்த விபா, அவள் தன்லனபய பார்ப்பலதயும், அந்த பார்லவயில் இருக்கும் பகள்விலயயும் கண்டவன், ‘ அப்புறம் மிது என்ன விஷயம்’ என்று அவலள சீண்டினான்.
அவனது பகள்வியில் பகாபமலடந்த மிது, அருகிைிருந்த குஷலன எடுத்து அவலன பநாக்கி வசினாள். ீ அவளின் பகாபத்லத ரசித்த விபா, பவகமாக அவளருகில் வந்து அவலள தன்பனாடு பசர்த்து அலணத்துக் பகாண்டான். அவனின் அலணப்பிைிருந்து திமிறிய மிருதுலவ ைாவகமாக அடக்கி தன் லகவலளவில் நிறுத்தினான்.
பின்னர், அவளின் முகத்லத ரசித்தவன், அவள் முகத்தில் இருக்கும் பகாபத்லதக் கண்டு, ‘ இப்பபா என்ன, எப்படி கண்டுபிடிச்பசாம், யார் இந்த பிரஷாந்த் எல்ைாம் பதரியணும் அதாபன’ என்று பகட்டான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஆமாம். மண்லடபய பவடிச்சிடும் பபாை இருக்கு எனக்கு. நீ ங்க பசால்லுவங்கன்னு ீ பார்த்தால், என்லன வம்பிழுதுட்டு இருக்கீ ங்க’
‘ சரி பசால்பறன். ஆனால், என்லன விட்டு தள்ளி பபானால் கண்டிப்பா பசால்ை மாட்படன். சரியா’ என்று அவன் மிரட்ட பவறு வழியில்ைாமல் ஒத்துக் பகாண்டாள்.
‘ சரி’
பின்னர், அவலள அலணத்தவாபற அங்கிருந்த கட்டிைில் அமர்ந்தவன், அவலளயும் அமர லவத்து தன் லக வலளவில் பகாண்டு வந்தான்.
‘ மிருது, ஆரம்பத்தில் எனக்கும் சரி ரகுவுக்கும் சரி எந்த க்ளூவும் கிலடக்கலை. அந்த டாக்டர் பபாஸ்ட் மார்ட்டம் ரிபபார்ட் மட்டும் தான் எங்களுக்கு கிலடத்த ஒபர க்ளூ. ஆனா, அலத வச்சு ஒரு முடிவுக்கும் வர முடியலை. எங்கபளாட சந்பதகம் உன் மாமா லபயன் சூரிலய விசாரிச்சப்பபா தான் அதிகம் ஆச்சு. அவபனாட, பதளிவில்ைாத பதில் தான் எங்க பரண்டு பபருக்கும் சந்பதகம் வர லவத்தது. அந்த விசாரலணயின் பபாது தான் ஷர்மா பத்தியும்
பதரிய வந்தது. ஆனா,
அவன் யாருன்னு சரியா பதரியலை. இப்படி எல்ைாபம குழப்பம் தான். ‘
‘ இந்த சர்மாலவ பத்தி சூரிக்கு எப்படி பதரிஞ்சது.?’
‘ அது தான் எங்களுக்கு சூரி பமல் சந்பதகத்லத அதிகப்படுத்தியபத. அவலன விசாரிச்சதுக்கு அப்புறம் அவலன யாருக்கும் பதரியாமல் ரகு பால்பைா பசஞ்சான். அப்பபா தான் அந்த ஷர்மாவுக்கும், சூரிக்கும் நட்பு இருப்பது பதரிஞ்சது. அது மட்டும் இல்லை, உன் மாமா பகாலைக்கு சூரியும் ஒரு காரணம், அவன் தான் இதுக்கு உதவி பசஞ்சிருக்கான் அந்த ஷர்மாவுக்குன்னும் பதரிய வந்தது. ‘
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ என்ன சூரியா.... இப்படி’ என்று அதிர்ச்சி அலடந்தாள் மிருது. அவனது அலணப்லப இருக்கியவன் பமலும் பதாடர்ந்தான்.
‘ ஆமாம் மிது. அதுக்கப்புறம், அவங்க பரண்டு பபரும் சந்திக்கப் பபாவது பதரிஞ்சு, சூரிலய வச்சு அந்த சர்மாலவ பிடிக்கைாம்னு நானும் ரகுவும் திட்டம் பபாட்படாம். ஆனா, அன்லனக்கு ராத்திரி சூரிலய பகான்னுட்டாங்கன்னு பசய்தி வந்தது. எனக்கும் ரகுவுக்கும் அதிர்ச்சி. எப்படி இது நடந்தது. யாரு பசய்தது ஒன்னும் புரியலை.அப்பபா தான் ரகு பசான்ன ஒரு விஷயம் என்லன குழப்பியது.’
‘ என்னது?’
‘ சூரிலய பகாலை பசஞ்ச அன்லனக்கு அங்க ஒரு பபன் ரிக்கார்டர் இருந்ததுன்னு அந்த பபாபடாஸ் என்கிட்பட காட்டினான். ‘
‘ சரி அதில் என்ன குழப்பம்?’
‘ அந்த பபன் ரிக்கர்டரும். அதில் இருந்த ‘ எஸ் ஏ ‘ என்ற எழுத்துக்களும் தான். அபத பபன் ரிக்கார்டர் பிரஷாந்த் கிட்ட நான் பார்த்திருக்பகன்.’
‘ என்ன? எப்பபா?’
‘ ஒரு நாள் பிரஷாந்த் இங்க வந்துட்டு பபாகும்பபாது, அலத மறந்து வச்சிட்டு பபாய்ட்டான். அப்பபா அலத நான் பார்த்பதன். அதுை இபத மாதிரி எழுத்து இருந்தது. நான் பார்த்திட்டு இருக்கும்பபாபத பிரஷாந்த் பவகமா வந்து அலத திரும்பி வாங்கிட்டு கிளம்பிட்டான். அப்பபா
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவன் முகத்துை ஒரு பதட்டம் இருந்தலத நான் பார்த்பதன். எதுக்கு இவ்வளவு பதட்டப் படனும்னு கூட நான் பயாசிச்பசன்.’
‘ ஓ’
‘ அது தான் எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. ரகு பபானதுக்கு அப்புறம் பயாசிச்சு பார்த்பதன். அப்பபா தான் எனக்கு அவன் இடது லக பழக்கம் இருப்பவன்னும் ஞாபகம் வந்தது. ஒரு நாள் நம்ம வட்டில் ீ அவன் இடது லகயிை சாப்பிடும்பபாது பார்த்பதன். அபிகிட்ட பகட்டப்பபா, அவன் இடதுலக பழக்கம் உள்ளவன்னு பதரிஞ்சது. அப்பபா பபருசா ஒன்னும் பதரியலை. ‘
‘ அப்புறம்’
‘ பமலும், அந்த பகாலை நடந்த அன்லனக்கு மத்தியானம் தான் நானும் ரகுவும், சூரிலய பத்தி பபசிட்டு இருந்பதாம். அப்பபா நாங்க பபசினலத யாரு பகட்டிருப்பானு பயாசிச்சப்பபா, அப்பபா பிரஷாந்த் அபிலய பார்க்க வந்ததும் ஞாபகம் வந்தது. அவனுக்கும் இந்த இரண்டு பகாலைக்கும் பபரிய சம்மந்தம் இருக்குன்னு பதரிஞ்சது. ஆனா, உனக்கும், உன் மாமாவுக்கும், இவன் எந்த வலகயில் சம்மந்தம், என்ன பிரச்சலன எதுவும் புரியலை. அப்பபா ரகுவும் மீ ட்டிங் விஷயமா, ஊருக்கு பபானதுனால், விஷால் கிட்ட, இந்த பிரஷாந்த் பத்தி விசாரிக்க இங்க கூட்டிட்டு வந்பதன். அவனும் விசாரிச்சு பசான்னான்.’
விபா கூறியலத பகட்ட மிருது, ‘ என்ன பசான்னார்?’ என்று பகட்டாள்.
‘ பிரஷாந்த் பிறந்த ஊர், அவபனாட அப்பா, அம்மா, யாரு, அவனுக்கு ஒபர ஒரு தம்பி , அவனும் இறந்தது. இபதல்ைாம் பசான்னான். அது மட்டும் இல்லை. அவன் தம்பி பபரு சித்தார்த், உன்பனாட ஒபர
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
காபைஜில் படிச்சிருக்கான். இலத விஷால் பசான்னபபாது தான் எனக்கு சந்பதகம் இன்னும் அதிகமாச்சு.’
‘ ஓ அது தான் அன்லனக்கு உனக்கு, அவலன பதரியுமான்னு பகட்டிங்களா?’
‘ ஆமாம் மிது. விஷால் என்கிட்பட அவலன பத்தி பசால்ைவும் தான் எனக்கு, ஒரு பபரியவர் அந்த பகாலைகாரலன பார்த்ததாவும், அவபனாட பர்ஸ் கீ பழ விழுந்ததுன்னு பசால்ைி என்கிட்பட காட்டினதும் ஞாபகம் வந்தது. ஆனா, அந்த படத்தில் இருப்பது அவன் தம்பி தானான்னு எப்படி கண்டுபிடிக்கரதுன்னு பயாசிச்சிட்டு இருந்தப்பபா தான் ப்ரியா வந்தா.’
‘ ஆமாம், ப்ரியா அந்த ப்ரஷாந்லத விரும்பறதா அபி பசான்னா, இப்பபா என்னடானா, விஷாலை விரும்பபறன்னு ப்ரியா பசால்றா. இந்த விஷயத்தில் அவபளாட பங்கு ஏதாவது இருக்கா?’
அவள் பவகமாக பகட்ட பகள்வியில் சிரித்த விபா, ‘ பஹய் இரு இரு. எதுக்கு அவசரம். நீ பகட்ட எல்ைா பகள்விக்கும் பதில் பசால்பறன் பபாறுலமயா பகளு’ என்று பசால்ை, அவளும் சரிபயன்று தலை ஆட்டினாள்.
‘நானும் விஷாலும் இலத பத்தி பபசிட்டு இருக்கறப்பபா தான் ப்ரியா வந்தாள். பிரஷாந்த் தன்லன விரும்புவதாகவும், தன்லன பதால்லை பசய்வதாகவும் பசான்னாள். அது மட்டு இல்லை, அவன் பார்லவயில் காதல் சுத்தமா இல்லை, ஏபதா ஒரு காரியத்துக்காக தான் அவலள விரும்புவதா பசால்றான்னும், எங்ககிட்ட பசான்னாள். பசால்ைப் பபானா அப்பபாதான் ப்ரியாவும், விஷாலும் ஒருத்தர் ஒருத்தலர விரும்பறபத பதரிஞ்சது. அவங்களும் ஒத்துக்கிட்டாங்க.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ ஓ அப்படியா விஷயம். சரி ப்ரியா எதுக்காக நடிச்சா?’
‘ அதுவா. பசால்பறன். பிரஷாந்த் பதால்லை பத்தி பசான்ன ப்ரியா, இன்பனாரு விஷயமும் பசான்னா. முந்தின நாள், அபிலய பார்க்க ஹாஸ்பிடல் பபாய் இருக்கா. அப்பபா, அங்க பிரஷாந்த் யாபராடபவா பபான்ை பபசிட்டு இருக்கறலத பார்த்துட்டு, அவலன வார்ன் பண்ணைாம்னு அவன்கிட்ட பபாய் இருக்க. அவலன பநருங்கும் பபாது, உன் பபர் அவன் பசால்ை பகட்கவும், மலறஞ்சு நின்னு அவன் பசால்றலத பகட்டிருக்கா. அவன் தம்பி சாவுக்கு காரணமான உன்லன நிச்சயம் பழி வாங்குபவன்னும், அதுவும் ப்ரியாலவ லவத்து தான் நாடகம் நடத்த பபாவதாகவும் பசால்ைிருக்கான். அவன் பசான்னலத பகட்டு பவகமாக அந்த இடத்லத விட்டு நகர்ந்திட்டா பபாை இருக்கு. இலத எல்ைாம் எங்ககிட்ட பசான்னபபாது எங்களுக்கு சந்பதகம் உறுதி ஆச்சு. இருந்தாலும், அவன் தம்பிக்கும் உனக்கும் என்ன சம்மந்தம் , எதுக்காக இலத பசய்யரான்னு பதரிஞ்சிக்கணும், ஆனா எப்படி பண்றதுன்னு பயாசிச்சிட்டு இருந்தப்பபா தான், விஷால் அந்த இடிலய இறக்கினான்.’
‘ என்னது?’
‘ ம்ம். ப்ரியாலவ அந்த ப்ரஷாந்லத காதைிக்கற மாதிரி நடிக்க பசான்னான். நாங்க பரண்டு பபரும் ஆடி பபாய்ட்படாம்.’
‘ இலத பகட்டு ப்ரியா சும்மாவா இருந்தா?’
‘ நீ பவற மிது, விஷாலை அடி பின்னிட்டா. அப்புறம் அவலள சமாதானப் படுத்தி பவற வழிபய இல்லைன்னு பசான்னான். அவபனாட பமாடிவ் என்ன, எதுக்காக இபதல்ைாம் பசய்யறான், உன்லன காப்பாத்தனும்னா, ப்ரியா இலத பசஞ்சாதான் முடியும்னும் பசான்னான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவன் பசான்னலத பகட்டு சிந்தித்த ப்ரியா ஓபக பசான்னா. ஆனா, எனக்கு அதில் உடன்பாடு இல்லை. பவண்டாம்னு பசான்பனன். ப்ரியாலவ இதி இழுத்து விட்டா, நல்ைது இல்லை, ரகுவுக்கு பதரிஞ்சா அவ்வளவுதான்னும் பசான்பனன். ஆனா, நான் ப்ரியாலவ கல்யாணம் பண்ணிக்கப் பபாறவன், நான் தான் முடிபவடுக்கணும், நான் பசால்பறன், இலத ப்ரியா பசய்யட்டும், அவளுக்கு எதுவும் ஆகாம நான் பார்த்துக்கபறன். எப்பபாவும், நான் பின்பதாடர்ந்துகிட்பட இருப்பபன்னும் பசால்ைி என்லன சமாதானப் படுத்தினான். ரகுகிட்ட இப்பபாலதக்கு பசால்ை பவண்டாம்னும் பசான்னான். ஆனா, எனக்கு மனசு பகக்கலை, இந்த பகஸ் விஷயமா, ப்ரியாபவாட பஹல்ப் பதலவப்படுதுன்னு பசால்ைி, அது என்ன பஹல்ப்ன்னு அப்புறம் பசால்றதாவும் பசால்ைி ரகுகிட்ட பபர்மிஷன் வாங்கிபனன். ப்ரியாவும், ப்ரஷாந்துக்கு சந்பதகம் வராத படி ைவ் பண்ற மாதிரி நடிச்சா.’
‘ அப்பா, எவ்வளவு விஷயம் நடந்திருக்கு. இருந்தாலும் விஷாலுக்கு எவ்வளவு லதரியம் இல்லை. இந்த ப்ரியாவும் தான் ஏத்த பஜாடி. சரி ரகு அண்ணாவுக்கு விஷயம் பதரிஞ்சதும், ஒன்னும் பசால்ைலையா?’
‘ அதுவா, இலத நானும் விஷாலும் அப்புறம் அவன் இங்க வந்ததுக்கு அப்புறம் பசான்பனாம். முலறச்சான். அப்புறம் விஷால் தான், அவனும் ப்ரியாவும் விரும்பரலத பசால்ைி, தான் பார்துக்கபறன்னும், பவற வழி இல்லைன்னும் ஏபதா பசால்ைி அவலன சம்மதிக்க லவத்தான்.’
‘ சரி, ப்ரியா எப்படி கண்டுபிடிச்சா? அவனுக்கு சந்பதகம் வரலையா?’
‘ அதுவா, அது எப்படி வராமல் இருக்கும். இருந்தாலும், ஆரம்பத்தில் எதுவும் வரலை. விஷால் பசான்ன மாதிரி, அவன் நம்பர மாதிரி எல்ைாம் பசஞ்சி முழுசா நம்ப வச்சிட்டா. அதாவது அப்படின்னு நம்பி இருக்கா. விஷால் தான் எதுக்கும் ஜாக்கிரலதயா இருன்னு பசால்ைி இருக்கான். விஷால் தான் இங்க இருக்கறலத பிரஷாந்த்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பதரிஞ்சிக்ககூடாதுன்னு பராம்ப ஜாக்கிரலதயா இருந்தான். அதுனாை தான், அவன் இங்க கூட வந்தது இல்லை. அவன் வந்தது அபிக்கு கூட பதரியாது. அபி இல்ைாத பபாது தான் இங்க வருவான். ப்ரியா,. நடிக்க ஆரம்பிச்சதுக்கு அப்புறம், பகாஞ்ச நாள் கழிச்சு, பிரஷாந்த் தன்லன பார்க்கும்பபாது சந்பதகம் அவபனாட கண்ணில் பதரியுதுன்னும், அவன் வட்டுக்கு ீ அவலள கூட்டிட்டு பபாகப் பபாறதாவும்
பசான்னா.
விஷாலுக்கு சந்பதகமா இருந்தது. ஆரம்பத்தில், ப்ரியாலவ முழுசா நம்பினவன், இப்பபா சந்பதகப் படவும், விஷாலுக்கு சந்பதகம் வந்தது. இருந்தாலும், அவன் எவ்வளவு தூரம் பபாவான்னு பார்ப்பபாம்னு, ப்ரியாகிட்ட அவன்கூட பபாக பசான்னான். அவள் பயப்படவும், லதரியமா பபா, நான் பாத்துக்கபறன், அவன் என்ன பசான்னாலும் பசய் அப்படின்னு பசான்னான். அவனும் அவளும் யூஸ் பண்றது தனி பபான். அந்த பபான் ப்ரஷாந்துக்கு பதரியாத படி உள்பள லசைன்ட்டில் லவக்க பசான்னான். ‘
‘ சரி, விஷாலும், ப்ரியாவும் ைவ் பண்றது அவனுக்கு பதரிஞ்சிருக்கைாபம?’
‘ அந்த சந்பதகம் விஷாலுக்கும் இருந்தது. இருந்தாலும், லதரியமா பசய்பவாம்னு பசான்னான். அப்பபா தான் ரகுவும் திரும்பி வந்தான். அவன்கிட்ட எல்ைா விஷயத்லதயும் நானும் விஷாலும், பசால்ைி அவலன சமாதானப் படுத்திபனாம். கலடசியில், விஷால், ப்ரியா சம்மந்தப்பட்ட எந்த விஷயத்லதயும் தான் பார்த்துக் பகாைவதாக பசால்ைி அவலனயும் சம்மதிக்க லவத்தான். ரகுவும், நிலைலமலய புரிஞ்சிகிட்டு, முழு மூச்சில் இறங்கினான்.’
‘ அப்புறம்?’
‘ ப்ரியாவும் ப்ரஷாந்பதாட அவன் வட்டுக்கு ீ பபாக தயாரானா. அப்பபா தான் ரகு, அந்த பர்சில் இருந்த பபாட்படா காட்டி, அலத பத்தி அங்க
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
ஏதாவது கிலடக்குதான்னு பார்க்க பசான்னான். அவளும் சரின்னு பசால்ைிட்டு கிளம்ப, எது நடந்தாலும் பயப்பட பவண்டாம்னு விஷால் பசால்ைி அவலள அனுப்பினான். அவன் எதுக்கு அப்படி பசான்னான்னு எனக்கும், ரகுவுக்கும் புரிஞ்சுது. ‘
‘.......’
‘ப்ரியாவும், அவன்கூட, பபாய் அங்க அவனுக்கு பதரியாமல் அவன் ரூம் முழுசா பதடி அந்த பபாட்படாலவ பார்த்துட்டா. அது அவன் தம்பின்னும் பதரிஞ்சிகிட்டா. அலத பபான் மூைமா பமபசஜ் எனக்கு அனுப்பினா. பசா எங்களுக்கு அப்பபா பதரிய பவண்டியது இதில் நீ எப்படி சம்மந்த பட்டிருக்பக அப்படிங்கறது தான். அதுக்கு முன்னாடி அவன் ப்ரியாலவ இப்பபா என்ன பவணும்னாலும் பசய்யைாம்னு விஷால் எதிர்பார்த்தான். நாங்களும் ஓரளவு எதிர்பார்த்பதாம். விஷால் எதிர் பார்த்த மாதிரிபய நடந்தது.’
‘ ஐபயா, என்ன நடந்தது?’
‘ அவனுக்கு, ப்ரியா, அங்க வர ஒத்துகிட்டதிபைபய சந்பதகம் அதிகமா இருந்திருக்கு. அதுக்கு முன்னாடிபய, ப்ரியா தன்கிட்ட நடிக்கரான்னு கண்டுபிடிச்சிருக்கான். அவள் அவன் தம்பி பபாட்படா பார்த்துட்டு எங்களுக்கு பமபசஜ் அனுப்பினலத பார்த்துட்டு அவபளாட பபாலன பிடிங்கிருக்கான். விஷால் ஏற்கனபவ ப்ரியாவிடம் பசால்ைியதால், அவளும் அவன்கிட்ட மாட்டிகிட்ட பிறகு லதரியமா தான் இருந்திருக்கா. பசால்ைப் பபானா, அவலன லதரியமாபவ பபசி சமாளிச்சிருக்கா. விஷால் நல்ைாபவ டிலரன் பண்ணி இருக்கான்.’
‘ பராம்ப முக்கியம். அப்புறம் என்னாச்சுன்னு பசால்லுங்க.’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ அவலள அங்கிருந்து கடத்திட்டு பபாய் அவள் மூைமா, தான் தப்பிக்க முடிவு பண்ணி இருக்கான். அவபளாட பாக், பர்ஸ் எல்ைாம் பசக் பண்ணி இருக்கான். இவள் இலத எதிர்பார்த்தினால் விஷால் பபாலன அவன்கிட்ட மாட்டிகிட்ட உடபன , அவலன மிரட்டிகிட்பட எடுத்து, பக்கத்தில் இருந்த அவன் லபயில் பபாட்டிருக்கா. அவன் அந்த லபலய அவளிடபம பகாடுத்துட்டு அவலள அந்த ரூம்ைபய வச்சு பூட்டிட்டு யாருக்பகா பபான் பசய்ய பபாய் இருக்கான். அந்த சமயத்தில் அந்த பபாலன மறுபடியும் எடுத்து ஒளிச்சி வச்சுக்கிட்டா.’
‘ அப்பா, ப்ரியாவுக்கு இவ்வளவு பதளிவும், லதரியமுமா?’
‘ எங்களுக்பக ஆச்சரியம் தான். விஷால் மட்டும் தான் இலத சாதாரணமா எடுத்துகிட்டான். பகட்டப்பபா தான் பதரிஞ்சது, இபதல்ைாம், அவபனாட டிலரனிங் தான்னு.’
‘ சரி பிறகு?’ ‘ அவனும் ப்ரியாலவ கடத்திட்டு பபாய்ட்டான். இங்க எங்களுக்கு என்ன நடக்குதுன்னு எதுவுபம பதரியலை. ப்ரியாகிட்ட இருந்து எந்த பபானும் இல்லை. அப்பபா தான் விஷால் நம்பருக்கு, ப்ரியாகிட்ட இருந்து, கடத்திட்டான்னு மட்டும் பமபசஜ் வந்தது. அலதயும் அவனுக்கு பதரியாம தான் அனுப்பி இருக்கா. அதுக்கு அப்புறம், அவலள ஒரு இடத்தில் கட்டி பபாட்டு அலடச்சு வச்சிருக்கான். ‘
‘ நீ ங்க எப்படி கண்டு பிடிச்சீங்க.?’
‘ அது தான் சூப்பர். பமபசஜ் அனுப்பிட்டு, அந்த பபாலன அவனுக்கு சந்பதகம் வராம, விஷால் முன்பன எப்பபவா பவற ஏபதா ஒரு பகஸ்ை நடந்தலத ஞாபகம் வச்சிக்கிட்டு அபத மாதிரி தனக்குள்பள ஒளிச்சு வச்சிருக்கா. அவனும் இவலள ஏபதா ஒரு இடத்துை பபாய் கட்டி
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பபாட்டு வச்சிருக்கான். இவலள அலடச்சு வச்சிட்டு அவபனாட ஆலள கூட்டிட்டு வர பபான சமயத்துை, இவள் எப்படிபயா கஷ்டப்பட்டு அந்த பபான் மூைமா விஷாலுக்கு கால் பபாட்டுட்டா. இலத ஓரளவு எதிர்பார்த்த விஷால் எதுவும் பபசாமல், அந்த பபான் கால் ட்பரஸ் பண்ண பசால்ைி இடத்லத கண்டு பிடிச்சிட்டு கிளம்பிபனாம். இருந்தாலும், அந்த பபாலன அலணக்காமல் அங்க அவன் பபசறலத பகட்டு ரிக்கார்ட் பண்ணிபனாம்.’
‘ என்ன பசான்னான்?’
‘ இங்க விஷால் பபான் ஆன் பசய்திருக்கரலத பதரிஞ்சிகிட்டு, ப்ரஷாந்லத, எதுக்காக மிருதுலவ இந்த பாடு படுத்தபறன்னு பகட்டா ப்ரியா.அவனும், விகாரமா, ஒரு சிரிப்பு சிரிச்சிட்டு பசால்ை ஆரம்பிச்சான். அதுை பகாஞ்சம் பயந்தாலும், எலதயும் முகத்தில் காட்டாமல், அவலன எதிர் பநாக்கி இருந்திருக்கா, ப்ரியா. அவபனாட தம்பி சித்தார்த், உன்பனாட ஒபர காபைஜ்ை படிச்சிருக்கான். உன்பமல் ஆலசப்பட்டு உன்கிட்ட பசால்ைி இருக்கான். நீ யும் மறுத்திருக்க. அவன் மறுபடியும் உன்கிட்ட பசால்ை, நீ உன் மாமாகிட்ட பசால்ைி இருக்பக. அந்த ஆளு, எங்க பசாத்பதல்ைாம் பபாயிடுபமான்னு அவலன மிரட்டி இருக்காரு. அவன் முடியாதுன்னு பசால்ைவும், அவலன அடிச்சு பபாட்டு பகான்னிருக்காங்க. அந்த பழிக்கு பழி தீர்க்க தான் உன் மாமாலவ பகான்னு, உன்பமல் பழிலய பபாட்டிருக்கான்.’
‘ ஓ இப்பபா தான் ஞாபகம் வருது அந்த சித்தார்த் யாருன்னு, ஆனா, நான் அவலன பத்தி மாமாகிட்ட பசால்ைபவ இல்லைபய விபா.’
‘ பதரியலை, உன் மாமா எப்படிபயா பதரிஞ்சிகிட்டார். அவன் தம்பி பசத்துப் பபானதுக்கு அப்புறம் தான் அவனுக்கு எல்ைா விஷயமும் பதரிஞ்சிருக்கு. எப்படியாவது பழி தீர்க்கணும்னு பவயிட் பண்ணி இருக்கான். அப்பபா தான் உன் மாமாவுக்கும், சூரிக்கும் பசாத்து
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
சம்மந்தமா ஏபதா பிரச்சலன வந்திருக்கரலத பதரிஞ்சிகிட்டு அவன் மூைமா, எல்ைாத்லதயும் பசஞ்சு முடிக்கைாம்னு அவன்கூட ஷர்மா பபர்ை நட்பு வளத்துகிட்டு நல்ை சமயத்துக்காக காத்திட்டு இருந்திருக்கான். அப்பபா தான் உன்லன வட்டுக்கு ீ தன்பனாட அப்பா வர பசான்னலத ப்ரஷாந்த்கிட்ட பசால்ைி இருக்கான். அவனும் இது தான் சமயம் என்பறண்ணி, சூரியிடம், அவன் அப்பாலவ பகாலை பசஞ்சா, பசாத்பதல்ைாம் உன் பபருக்கு வந்திடும்னு ஆலச காட்டி, அவன் அறியாமல், அந்த பகாலை பசய்ய வழி வகுத்திருக்கான். அவன் நிலனச்சபடிபய, அன்லனக்கு ராத்திரி, உன் மாமா வட்டுக்கு ீ குறுக்கு வழிை வந்திருக்கான், நீ உன் மாமாலவ கத்தி வச்சு மிரட்டுரலத பார்த்துட்டு, அபத கத்தியால் உன் மாமாலவ பகான்னுட்டு பழிலய உன் பமல் பபாட்டிருக்கான். பசாத்பதல்ைாம் தன் லகக்கு வந்ததும் ப்ரஷாந்லத கழட்டி விட, ரகுகிட்ட விசாரலணயின் பபாது அவலன பத்தி பபாட்டு பகாடுத்துட்டான். நாங்க பரண்டு பபரும், இலத பத்தி பபசிட்டு, சூரி மூைமா, அவலன பிடிக்கப் பபாவலதயும் பதரிஞ்சிகிட்டு அவலனயும் அன்லனக்கு ராத்திரிபய பகான்னிருக்கான். ‘
விபா பசான்ன அலனத்லதயும் அதிர்ச்சியுடன் பகட்டுக் பகாண்டிருந்தாள் மிருது.
‘ இபதல்ைாம், அவன் பசான்னலத அவன் அறியாமல் நாங்க ரிக்கார்ட் பசஞ்பசாம். அப்புறம் ஒரு வழியா, ப்ரியா இருக்கும் இடத்லத கண்டு பிடிச்சு அவலள காப்பாதிட்டு, அவலனயும் அர்பறஸ்ட் பண்ணி அவலன விசாரிக்க பவண்டிய வலகயில் விசாரிச்சு வாக்குமூைம் வாங்கினான் ரகு. அப்புறம்தான் இன்னிக்கு பகார்ட்ை, அவலன ஒப்படச்சு தண்டலனயும் வாங்கி பகாடுத்தாச்சு. அவ்வளவு தான் பபாதுமா.’
அவன் நக்கலுடன் பகட்டவாபற அவள் முகம் பநாக்க, அவள் கண்கள் கைங்கி இருப்பலத பார்த்து
அவலள பமலும் இறுக்கி அலணத்துக்
பகாண்பட, ‘ பஹய் பபபி என்னாச்சு?’ என்று பகட்டான்.
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
அவளும் அவபனாடு ஒன்றியவாபற , ‘ பதங்க்ஸ் விபா. எனக்காக எத்தலன பபர் கஷ்ட பட்டிருக்கீ ங்க?’ என்று கைந்கியவாபற கூறினாள்.
அவள் தலைபயாடு முட்டிக் பகாண்பட, ‘ பஹய் லூசு. உனக்காக இலத கூட பசய்ய மாட்படாமா? நீ பதங்க்ஸ் பசால்ை பவண்டியது ப்ரியாவுக்கு தான். ‘ என்றான்.
அவளும், ‘ ஆமாம் விபா. எனக்காக தன் உயிலரபய பணயம் வச்சிருக்கா’ என்று பபருலமயுடன் கூற, அவள் முகத்லதபய பார்த்துக் பகாண்டிருந்த விபாவின் கரங்கள் பமல்ை அவள் பமனியில் அங்கும் இங்கும் விலளயாட, அவளும் சினுங்கியவாபற, ‘ என்ன விபா?’ என்று உள்பள பசன்ற குரைில் பகட்டாள்.
அவள் குரைில் இருந்த குலழவில் பமலும் முன்பனறிய விபா, ‘ நீ பகட்டது எல்ைாம் பசால்ைிட்படன். இவ்வளவு பவலை பசஞ்ச எனக்கு பரிசு கிலடயாதா?’ என்று பகட்டவாபற அவள் கழுத்தில் முகம் புலதத்தான். அவன் உதடுகளும் லககளும் அவள் பமனியில் தங்கள் பவலைலய பசவ்வபன பசய்ய, அதில் தன்லன பதாலைத்துக் பகாண்டிருந்தாள் மிருது. அவன் இதழ்கள் அவள் முகம் எங்கும் ஊர்வைம் நடத்தி இறுதியில் தன் இலணலய பசன்று பசர்ந்தது. இருவரும் தங்கலள மறந்தனர். சிை பை பநரம் கழித்து நிமிர்ந்த விபா, மிருதுலவ பார்க்க, அவள் அவலன பநராக பார்க்க முடியாமல், அவன் பதாளில் முகம் புலதத்தாள். அவனும், அவலள அலணத்துக் பகாண்பட நின்றிருந்தான்.
அப்பபாது கீ ழிருந்து அபி இவர்கலள அலழக்கவும், பவகமாக மிருது அவலன விட்டு நகர்ந்தாள். அவள் விைகுவலதக் கண்டு அவலள விடாமல் இழுத்த விபா, ‘ எங்க ஓடுற. நான் பகட்டது என்னாச்சு? பகாடுத்துட்டு பபா’ என்றான். அவன் பகள்வியில் என்ன பசய்வபதன்று புரியாமல் நின்ற மிருது, அவன் அசந்த பநரத்தில் அவலன விட்டு
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
பவகமாக நழுவியவள், ‘ எல்ைாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான்’ என்று சிரித்துக் பகாண்பட அங்கிருந்து பவகமாக பசன்றாள். அவனும் சிரஈத்துக் பகாண்பட கீ ழிறங்கி பசன்றான். இருவரும் சிரித்த முகத்துடன் கீ ழிறங்கி வருவலத பார்த்த அலனவரின் முகமும் மகிழ்ச்சியில் மைர்ந்தது. கீ ழிறங்கி வந்த மிருது பநராக, ப்ரியாவிடம் பசன்று, ‘ பதங்க்ஸ் ப்ரியா’ என்று கூற, அவளும் ‘ உனக்காக இலத கூட பசய்ய மாட்படனா. இட்ஸ் ஓபக. ‘ என்று சமாதானப் படுத்தினாள்.
பின்னர், ரகு, விஷால் பபற்பறாரிடம் கல்யாணம் சம்மந்தம் பபசி கல்யாணத் பததி குறிக்கப் பட்டது.
அன்று ப்ரியா, அபி, மிருது மூவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து பபசிக் பகாண்டிருக்க, அங்கு வந்த விஷால், ஒளிந்து நின்று பகாண்டு அபியிடம் லசலகயில் ப்ரியாலவ உள்பள அனுப்பி லவக்குமாறு பகட்டான். அவளும் அவனின் நிலைலமலய உணர்ந்து, ப்ரியாலவ ஏபதா ஒரு காரணம் பசால்ைி உள்பள அனுப்பினாள்.
அந்த அலறயினுள் ப்ரியா நுலழந்தவுடன் கதவு சாத்தப் பட, சத்தம் பகட்டு திரும்பிய ப்ரியா அங்கு விஷால் கதவின் பமல் ச்லடயிைாக நின்று பகாண்டிருப்பலத கண்டாள். இது விஷாலும், அபியும் பசர்ந்து பசய்த பவலை என்பலத பதரிந்து பகாண்டாள்.
தன்லன முலறத்தவாபற நின்றுக் பகாண்டிருந்த ப்ரியாலவ பார்த்து சிரித்த விஷால், பமல்ை அவளிடம் பநருங்கி அவலள தன் புறம் இழுத்தான். அதற்கு அலசயாமல் நின்றவள், ‘ உங்க பவலையா இது. இதுக்கு அபியும் உடந்லதயா? ‘ என்றாள்.
‘ ஆமாம்’
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
‘ எதுக்காக இப்படி பசஞ்சீங்க?’
இந்த பகள்வியில் அவலள பவகமாக தன்னிடம் இழுத்து அலணத்துக் பகாண்டு, ‘ இதுக்காகத்தான்’ என்றான். இந்த முலற முரண்டு பிடிக்காமல் அவன் லக வலளவில் நின்று பகாண்டு அவன் லகயும் உதடும் பசய்யும் பவலைலய ரசித்துக் பகாண்டிருந்தாள்.
அவன் லகயில் இருந்து பநகிழ்ந்து பகாண்பட, ‘ பரண்டு நாளா என்கிட்பட பபச முடியலை. இப்பபா மட்டும் என் ஞாபகம் வந்திருச்பசா?’ என்று குலறயுடன் பகட்டாள்.
அவனும் அவள் முகம் பநாக்கி நிமிர்ந்தவன், அவள் புருவத்லத நீ விக் பகாண்பட, ‘ சாரி டா பசல்ைம். பரண்டு நாளா, பயங்கர பவலை. உனக்கு தான் பதரியும் இல்லை என் பவலை பத்தி. ப்ள ீஸ் புரிஞ்சிக்பகாடா.’ என்று பகஞ்சினான்.
அவளும் அவனது பகஞ்சைில் இறங்கி புரியுது என்பது பபால் தலைலய ஆட்டி சிரிக்க, சிரித்த இதழ்களுக்கு தன் இதழ்களாபைபய பரிசளித்தான் அவள் காதைன்.
அலனவரும் எதிர்பார்த்த அந்த திருமண நாளும் வந்தது. மூவரும் தத்தம் தங்கள் இலணக்கு திருமாங்கல்யம் அணிவித்து தங்களில் பாதியாக ஏற்றுக்பகாண்டனர். இனி இவர்கள் வாழ்வில் என்றும் வசந்தம் வசட்டும் ீ என்று வாழ்த்தி இங்கிருந்து விலட பபறுபவாம்.
முற்றும்
‘
அனிதா அரவிந்த்
‘
காத்திருந்த கண்கள்
அனிதா அரவிந்த்
‘
‘
காத்திருந்த கண்கள்
அனிதா அரவிந்த்
‘
‘
காத்திருந்த கண்கள்
அனிதா அரவிந்த்
காத்திருந்த கண்கள்
