ထပ္သြင္းေပးဦး

ထပ္သြငး္ ေပးဦး တင္ဆက္သူ.....moeminthar

(ညမင္းသားဖိုရမ္...http://www.nyaminthar.net/) အခန္း (၁) "ရၿပီလား" "ထပ္သြင္းေပးဦး"

"ဒီေလာက္ဆုိရင္ေကာ" "ထပ္သြင္းေပးဦး" "ေရာ့"

"ထပ္သြင္းေပးဦး"

ဖူးဖူးေရာင္ကာ မုိ႔ေမာက္ၿပီး နီတြတ္ေနေသာ ခုိင္ႏွင္း၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသုိ႔ ဦးရဲေနာင္က သူ႔လီးကုိ တစ္ဆင့္ခ်င္း သြင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးရဲေနာင္မွာ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ အဘုိးႀကီးျဖစ္သည္။ ခုိင္ႏွင္းမွာ ဦးရဲေနာင္မွ ေမြးစားထားေသာ သမီးျဖစ္သည္။ ဦးရဲေနာင္မွာ အိမ္ေထာင္ရွိစဥ္ကာလက သားသံုးေယာက္ ထြန္းကားခဲ့သည္။ သမီးလုိခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း မိန္းမျဖစ္သူမွာ သားသံုးေယာက္

ေမြးေပးၿပီးေနာက္ ဆံုးသြားသည္။ သမီးလုိခ်င္၍ ႐ူးေနေသာ ဦးရဲေနာင္အတြက္ တစ္ရက္တြင္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလး ပစ္ခ်ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသျဖင့္ မျဖစ္မေန ေမြးစားလုိက္ရသည္။ သမီးေလး

လုိခ်င္ေနခုိက္မုိ႔ နတ္ေပးသည့္ သမီးေလးအျဖစ္ ေမြးစားခဲ့သည္။ သမီးေလးကုိ သားသံုးေယာက္ႏွင့္ တန္းတူ ပညာသင္ေပးခဲ့သည္။ သားသံုးေယာက္မွာ သူ၏ စီးပြားေရးအရွိန္အဝါေၾကာင့္ ဆုိးခ်င္တုိင္းဆုိး ကဲခ်င္တုိင္းကဲသေလာက္ သမီးေလးမွာ လိမၼာသည္။

သမီးေလး ဆယ္တန္းေအာင္သြားသည့္ေနာက္ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းမ်ား အဂၤလိပ္စာသင္တန္းမ်ား ပုိ႔ေပးသည္။ သမီးေလးက ႀကိဳးစားသျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာလည္းေတာ္ အဂၤလိပ္စာလည္းေတာ္ ျဖစ္ေနသည္။ ထုိေတာ္လွ တတ္လွေသာ သမီးေလးအေပၚ စိတ္႐ုိင္းဝင္မိသူမွာ သူကုိယ္တုိင္ပင္ ျဖစ္ေနသည္။

သဘာဝစည္းကမ္းနဲ႔အညီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္လာေသာ ရင္သားမ်ား တင္လံုးမ်ားမွာ သူ႔အား ဘယ္လုိမွ ထိန္းခ်ဳပ္၍ မရႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ တစ္ည သမီးအခန္းကုိ ဝင္အိပ္ခဲ့သည္။

ခုိင္ႏွင္း၏ ဘဝထုိညတြင္ ေက်းဇူးရွင္အား အပ်ိဳစင္ဘဝျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရသည္။ အကုိႀကီး အေတာ္ေလး ဆာေနသည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထုိညတစ္ညတည္း သံုးခ်ီဆြဲသည္။ သူမက နာပင္နာျငားေသာ္လည္း ႀကိတ္မွိတ္ေအာင့္ခံေပးသည္။ ေနာက္ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္အထိ အကုိႀကီးကုိ မေတြ႕ရ။ ရွက္၍လား။ အားနာ၍လား ဘာေၾကာင့္ေတာ့ မသိ။ တစ္ညတြင္ အကုိႀကီး ခုိးျပန္လာမွန္း ခုိင္ႏွင္းသိသည္။

သားျဖစ္ၾကေသာ သက္ေနာင္၊ လတ္ေနာင္၊ ဆက္ေနာင္တုိ႔ မရွိၾက။ ခုိင္ႏွင္းက အကုိႀကီး အခန္းထဲ

ဝင္ခဲ့သည္။ အကုိႀကီး သိေသာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္း သူမ သိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဝတ္မ်ား အကုန္ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။ အကုိႀကီး၏ ေဘးတြင္ အသာေလး ထုိင္ခ်ကာ ေဘာင္းဘီဇစ္ကုိ ျဖဳတ္လုိက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကုိ နည္းနည္းခၽြတ္သည္။ အတြင္းခံကုိ ပြတ္သပ္ေပးရာ မၾကာမီ အကုိႀကီး ဟာႀကီးက

ေႏြးၿပီးမာလာသည္။ အတြင္းခံကုိ ခၽြတ္လုိက္သည္။ မာေတာင္ေနေသာ အကုိႀကီးလီးကုိ စစုပ္ေပးသည္။

ေတာ္ေတာ္ေလးစုိေသာအခါ သူမတက္ခြၿပီး သြင္းထည့္လိုက္သည္။ အကုိႀကီးကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူမကုိ ၾကည့္ေနသည္။ အကုိႀကီးလက္ကုိ ဆြဲယူၿပီး ႏုိ႔မ်ားကုိ ကုိင္ေစသည္။ အကုိႀကီးက

ႏုိ႔ကိုသာသာေလးကုိင္ထားခ်ိန္မွ သူမလည္း ေဆာင့္ခ်ေပးသည္။ အရွိန္ေကာင္းလာေတာ့ အကုိႀကီးက သူမခါးကုိ ဖက္ကာ ဆြဲအိပ္လုိက္သည္။ အေပၚမွ ခပ္ျပင္းျပင္းလုိးခ်သည္။ "အကုိႀကီးလုိ႔ ေခၚေတာ့မယ္ေနာ္" "ကေလးရယ္"

"အကုိႀကီးအတြက္ ကေလးက ဘာမဆုိ ေပးဆပ္ဖို႔ အသင့္ပါ" "အကုိႀကီးကုိ ခြင့္လြတ္တယ္ မဟုတ္လားဟင္"

"အုိ အကုိႀကီးကလည္း ကေလးက ေပးဆပ္ဖုိ႔ အသင့္ပါဆုိမွ"

အကုိႀကီးက သူမကုိ လုိးၿပီးခ်ိန္ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာ ပါးကုိ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းရင္း ေျပာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ ငံုသည္။ သူမလည္း ျပန္နမ္းသည္။ "ကေလးက အရမ္းလွလြန္းလုိ႔ပါ" "ေက်းဇူးပါ အကိုႀကီး"

"ခုနက စုပ္ေပးေတာ့ မရြံဘူးလား" "ဟင့္အင္း ရြံပါဘူး၊ အကိုႀကီး အရသာ ပုိရွိေအာင္လုိ႔"

"အကုိႀကီးလည္း ကေလးဟာေလးကုိ လ်က္ေပးမယ္ေလ" "ဟာ ကေလး ငရဲႀကီးကုန္မွာေပါ့"

"ငရဲေတြ ဘာေတြ မလုိပါဘူးကေလးရာ ေကာင္းဖုိ႔ပဲလုိတယ္" "သေဘာ သေဘာ"

"ကေလးကုိ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ပုိေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္" "သေဘာ သေဘာ"

ဦးရဲေနာင္က သူမကုိ ေခါင္းအံုးတြင္ အိပ္ေစလုိက္ၿပီးေနာက္ ပါးမွတစ္ဆင့္ ေအာက္သုိ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း နမ္းဆင္းလာသည္။ ႏို႔ကုိလည္း အားပါးတရစုပ္သည္။ နံ႐ုိးမ်ားကို ပြတ္သပ္သည္။ ခ်က္ကုိ လွ်ာဖ်ားျဖင့္

ကလိသည္။ အေမြးမေပါက္ေသးေသာ သူမေစာက္ပတ္တစ္ဝုိက္ေဘးကုိ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ အရင္စုပ္နမ္းသည္။ အနမ္းေႏြးေႏြး တစ္ခ်က္ရတုိင္း သူမမွာ ေကာ့တက္ေနသည္။ ရင္ေခါင္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ညည္းသံမ်ားလည္း ထြက္က်ေနသည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ စုပ္နမ္းလုိက္ေတာ့ သူမေအာ္သည္။ "အား အကုိႀကီး အား အရမ္းေကာင္းတယ္ အား"

သုိ႔ႏွင့္ သမီးႏွင့္ အေဖမွ အကုိႀကီးႏွင့္ ကေလးဘဝကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။ သူမအသက္ ၁၆ ႏွစ္မွ ယခု ၂၈ ႏွစ္အထိ ကေလးေတြ လွစ္တုိင္း အကုိႀကီးစိတ္တုိင္းက် ခံေပးလာခဲ့သည္။ ပါးစပ္နဲ႔ ၿပီးေပးျခင္း၊ ႏုိ႔ႏွင့္ ၿပီးေပးျခင္း၊ ဖင္နဲ႔ၿပီးေပးျခင္းစသည့္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ အကုိႀကီး လုိေလေသးမရွိေအာင္ ျပဳစုလာခဲ့ရာ

အကုိႀကီးပင္ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္အရြယ္သုိ႔ ကပ္လာခဲ့ၿပီ။ သူမကို သမီးအျဖစ္ျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းငယ္ေလးတစ္ခု ဖြင့္ေပးထားသည္။ သင္တန္းဆုိသည္မွာလည္း အမည္ခံမွ်သာ။ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္ေထာက္ခန္႔ထားၿပီး အကုိႀကီးနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးေနသည္က မ်ားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခုတေလာ အကုိႀကီး ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနသျဖင့္ ငတ္ေနသည္မွာ ႏွစ္လေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေရာဂါက

ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ ျဖစ္သည္။ လူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပိန္ခ်ံဳးလာေနသည္။ ခါတုိင္း ငတ္လွ်င္ ငါးရက္ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။ ငါးရက္ ငတ္ေသာ္လည္း ခြင့္ရေသာေန႔ဆုိလွ်င္ ငါးရက္ ငတ္ခဲ့သမွ် ေျပသည္။ ခုေတာ့

ဆက္ငတ္ေတာ့မည့္ အေနအထားတြင္ ျဖစ္ေနသည္။ လူႀကံလွ်င္ ဘယ္အရာမွ မေအာင္ျမင္ဘူး ဟူသည္မွာ မရွိ။

အခန္း(၂) "ထပ္သြင္းေပးဦး"

"ေမာင္ ေၾကာက္တယ္" "ထပ္သြင္းပါဆုိ ခံတဲ့သူက ထပ္သြင္းခုိင္းတာ လုိးေနတဲ့သူက ေၾကာက္ေနရတယ္လုိ႔ " "ရၿပီလားဟင္"

"ထပ္သြင္းဦး ဆံုးေအာင္သြင္း"

ေက်ာ္ေက်ာ္ အမည္ရွိေသာ သင္တန္းသား ေကာင္ေလးသည္ ခုိင္ႏွင္းအမည္ရွိ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းပုိင္ရွင္ ဆရာမ၏ ဖင္ကုိ လုိးရာမွာ ေၾကာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းေပးထားေသာ ခုိင္ႏွင္း၏က တင္ကုိ စြင့္ေနေအာင္ ေနာက္သုိ႔ ပစ္ထားေပးၿပီး သူက ခါးကို ႏုိက္ကာ ဖင္ေပါက္ကုိ လုိးရသည္။

ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ်ားေတြလုိ လည္လည္ဝယ္ဝယ္ႀကီး မဟုတ္။ နည္းနည္း အူသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖင္ကုိ

တကယ္လုိး၍ ရ မရ မသိ ျဖစ္ေနသည္။ လီးကေတာ့ ဖင္ေပါက္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ျမဳပ္ဝင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဆံုးေအာင္သြင္း ဆုိသျဖင့္ သူလည္း မရမက ဆက္သြင္းသည္။ "စိမ္ထားၿပီး ထုိးေမႊေပးစမ္းပါ"

ခုိင္ႏွင္း လူေရြးမွန္ခဲ့သည္။ လူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ေပမယ့္ လီးက သူမလုိခ်င္သည့္ အဆင့္မီသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ သူမ ဘယ္လုိဖန္သနည္း။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သင္တန္းတြင္ နည္းနည္းထိုင္းသည္။ ေျပာၿပီး ခဏေန ျပန္ေမ့သည္။ သင္တန္းၿပီး၍ ေနာက္သင္တန္း မရွိေသာအခါ သူမက ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ ခဏေခၚထားသည္။

"ေက်ာ္ေက်ာ္ မင္းေနခဲ့ဦး" "ဟုတ္"

အတန္းသားမ်ားမ်ားစားစား မရွိေသာ သင္တန္းေလး ၿပီးဆံုးသြားေသာအခါ အားလံုးျပန္ကုန္ၾကသည္။

"မင္း မ်က္လံုးေလး ခဏမွိတ္ထားလုိက္စမ္း"

ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘုမသိ ဘမသိ မ်က္လံုးကုိ မွိတ္လုိက္သည္။ အကုိႀကီး စိတ္တုိင္းက် ဆုတ္နယ္ခဲ့ေသာ သူမႏုိ႔သည္ တြဲအိက်လုနီးပါးျဖစ္ကာ စြင့္ကားေနသည္။ ထုိေန႔တြင္ သူမက နဂုိရ္အႀကံျဖင့္ ေဘာ္လီအတြင္းခံ ဝတ္မထား။ ေက်ာ္ေက်ာ္ေခါင္းကုိ အသာကုိင္ကာ ရင္အနည္းငယ္ဖြင့္ၿပီး မ်က္ႏွာကုိ အုပ္ကာ ပြတ္လုိက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေၾကာင္အအ ျဖစ္ကာ ေနာက္ဆုတ္သည္။ "ၿငိမ္ၿငိမ္ေန"

ခုိင္ႏွင္းသည္ ႏုိ႔ျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္မ်က္ႏွာကုိ ဆက္ပြတ္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း ႐ုိးသာ႐ိုးသည္။

ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ သိသည္။ သိလည္း သိေပမေပါ့။ စာသင္ေပးေသာဆရာမ ဟုိဘက္လွည့္လုိက္တုိင္း ဖင္ႀကီးက ကားထြက္ေနသည္။ ကားထြက္ေနေသာ ဖင္ကုိၾကည့္ရင္း လီးကအၿငိမ္မေန။ ခဏ ခဏစိတ္ကူး

ကြင္းထုခဲ့သည့္ ဖင္ကားကားနဲ႔ ဆရာမက ႏုိ႔လာစုပ္ခုိင္းေနေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ဘာေျပာေကာင္းမတုန္း ဆုိသည့္ အေနအထား။ တစ္ခ်က္ေလာက္ ေၾကာင္သြားသည့္ အေနအထားမွ ခုိင္ႏွင္းအုိးကုိ မသိမသာျဖင့္ မရဲတရဲလွမ္းကုိင္သည္။ အုိးကုိ ကုိင္ရမလုိလုိ မကုိင္ရမလုိလုိေတာ့ ျဖစ္ေနေသးသည္။

ႏုိ႔အံု အိေထြးေထြးႀကီး မ်က္ႏွာမွာ အငမ္းမရ အိေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ခုိင္ႏွင္း၏ အုိးႀကီးကုိ မိမိရရ ကုိင္ဆုတ္သည္။ ေနာက္မွ ဆရာမ၏ စကဒ္ဇစ္ကို ျဖဳတ္လုိက္သည္။ စကဒ္ခၽြတ္လုိက္ၿပီးေနာက္

ေက်ာ္ေက်ာ္က ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်ကာ ေဖြးအိေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ ဖက္ကာ ပြတ္သပ္ၿပီး ေပါင္ၾကားကုိ

လ်က္ေပးလုိက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္က ပုိၿပီး ေမွာက္ေနသည္။ အေမြးလည္း နည္းသည္။ ေစာက္ေစ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညိဳေနသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ကားေပးထားရင္း ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေနေသာ

ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကုိ အငမ္းမရ လွမ္းၾကည့္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ့္လီးႀကီးကို ေတြ႕လုိက္ေတာ့မွ ရင္ထဲက အလံုးက်သြားသည္။ သူမက ခံသာ ခံခ်င္သည္။ လီးကေလး ေသးေသးေလး ျဖစ္ေနမွာ။ ပုတုိတုိျဖစ္ေနမွာ ေၾကာက္သည္။ ခံသာ ခံေပးရသည္ အရသာ မရမည္ကို စုိးသည္။ ခုေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ့္လီးက သူလုိအပ္သည့္ စံခ်ိန္မီသည္။ "အ....... ကၽြတ္ ကၽြတ္"

တကယ္နာလုိ႔ ေအာ္တာလား၊ ဖီးလ္ပုိရွိလာေအာင္ ေအာ္တာလား ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္မသိ။ ခုိင္ႏွင္း၏

ေစာက္ဖုတ္ထဲကုိ ဒစ္အရင္သြင္းၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ဆက္ထုိးသြင္းသည္။ အဆံုးထိထုိးၿပီး ခဏစိမ္လုိက္သည္။ ႏုိ႔ကုိ စို႔လိုက္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေညာင့္သည္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ဗ်င္းသည္။ "အူး ဝူး အုအူး.........အူး ဝူး"

ခုိင္ႏွင္းေတာ္ေတာ္ ေကာင္းေနသလို ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ဆြဲလုိက္ရသည္။

"အရည္ကုိ တုိ႔ဟာထဲ မထည့္နဲ႔ေနာ္ အျပင္ထုတ္ သိလား" "ဟုတ္"

ၿပီးခါနီးေတာ့ ခုိင္းသည့္အတုိင္း အရည္ကုိ အျပင္ထုတ္သည္။ ၾကမ္းျပင္ ေတာ္ေတာ္ေပသြားသည္။ ဆရာမက ထၿပီး တစ္႐ႈးယူကာ သူ႔ဟာကုိ သူသုတ္သည္။ သူလည္း အကုန္ညစ္ထုတ္ၿပီး အကုန္လံုးကုိ လုိက္ရွင္းေပးလုိက္သည္။ "ေမာင္"

"ခင္ဗ်ာ"

ေမာင္ ဟုေခၚလုိက္သျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္လန္႔သြားသည္။ "မ ကို စိတ္ဆုိးလား" "ခင္ဗ်ာ"

"ေမာင္ကလည္းကြာ ခင္ဗ်ာခ်ည္းပဲ" "ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်"

"အဲဒါေၾကာင့္ ေမာင့္ကုိ အရမ္းခ်စ္မိသြားတာ သိလား"

ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဘာမွန္း မသိေတာ့။ အဝတ္မ်ား ျပန္ဝတ္ၿပီးၾကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေလး စုပ္ျဖစ္ၾကသည္။

"သြားေတာ့ေနာ္ ေမာင္၊ အရမ္းခ်စ္တယ္ သိလား" သည္လုိျဖင့္ ေနာက္တစ္ေန႔ ဆက္လုိးသည္။ နည္းနည္း ၾကမ္းလာသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေတာ့ နည္းေတြ

စံုလာသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ နည္းေပါင္းစံုသိသည့္ ဆရာမပင္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ပင္ ဖ်ားယူေလာက္သည္။ ထုိအထဲ ယေန႔ ပုိထူးျခားသည္။ ယေန႔ ထူးျခားခ်က္ကုိေတာ့ျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ စြဲလန္းသြားသည္။ "ေမာင့္ကုိ ဒီေန႔ ထူးထူးျခားျခားေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္" "ဟုတ္"

"ေမာင္ ေနာက္ေပါက္ကုိ ခ်တာ ျမင္ဖူးလား" "ဖင္ ဖင္ေပါက္ကုိလား" "အင္းေပါ့ကြ"

"ဗြီဒီယုိထဲမွာေတာ့ ျမင္ဖူးတယ္" "ဒီေန႔ မရဲ႕ ဖင္ကုိ ခ်ေပးရမယ္ေနာ္"

"ကၽြန္ေတာ္ အဲ ေမာင္ ေၾကာက္တယ္" "ေမာင္ကေလ ခံတဲ့သူ ခံေနတာေတာင္ ေၾကာက္ရတယ္လုိ႔မ်ား"

ထုိကဲ့သုိ႔ အေျခအတင္ စည္းေဝးၿပီးေနာက္ ခုိင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ကုိ ရႊဲစိုသြားေအာင္ လ်က္ေပးလုိက္သည္။ အစကေတာ့ သူမလ်က္ေပးရဲပါ။ ရြံလည္း ရြံသည္။ သူရြံေနမွန္းသိသျဖင့္ ခုိင္ႏွင္းက ဖင္ကုိ ေစာက္ပတ္ထက္ ေျပာင္ေအာင္ ေန႔တုိင္း ေဆးေၾကာင္း၊ ေစာက္ပတ္ကမွ သိပ္မေဆးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာကာ လ်က္ခုိင္းသည္။ စလ်က္ခါစေတာ့ နည္းနည္း ရြံေသာ္လည္း ခဏေတာ့ အရွိန္တက္သြားသည္။ က်ံဳ႕ေနေသာ

ခုိင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ေလး စူပြပြျဖစ္လာသည္။ လွ်ာႏွင့္ ထုိးေမႊေတာ့ ခုိင္ႏွင္းတစ္ေယာက္ တရွီးရွီးႏွင့္ကုိ ျဖစ္ေနသည္။ လက္ဝါးထဲ တံေတြးေထြးထည့္ လီးထိပ္ကုိ သုတ္ၿပီး သူ႔တံေတြးျဖင့္ ရႊဲနစ္ေနေသာ ခုိင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔ လီးေခါင္းကုိ သိပ္ထည့္လိုက္သည္။ "အ.. အု အ.........."

ေတာ္ေတာ္ၾကပ္သည္။ မရမက ထုိးထည့္ေသာ္လည္း မရေတာ့။ လီးကလည္း နာလာသျဖင့္

သူတစ္ဝက္ေလာက္နဲ႔ လုိးသည္။ ထုိအခါ ခုိင္ႏွင္းက ထပ္သြင္းခုိင္းျပန္သည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ စိမ္ၿပီး

ဖိသြင္းလုိက္ေတာ့ အထာက်သြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္က စုပ္အားေကာင္းေသာ္လည္း ဖင္က ၾကပ္ေတာ့ လုိးလုိ႔ေကာင္းသည္။ တစ္ခါျပန္ထုတ္ၿပီး ဖင္ေပါက္ထဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာ ျပန္သြင္းသည္။ ၾကပ္ၿမဲၾကပ္သည္။ တင္လံုးႀကီး ခါထြက္ေနေအာင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေဆာင့္လုိးေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္စြဲသြားသည္။ ကာမ အရသာကုိ ခုိင္ႏွင္းက အျပည့္အဝခံစားသည္။ ေစာက္ဖုတ္၊ ဖင္၊ ပါးစပ္စံုေနသည္။ ဆရာမက ပါးစပ္ျဖင့္ ၿပီးေပးေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အားနာေနေသးသည္။ လွ်ာေပၚ လီးရည္ေတြ အေဖြးသား ကြင္းထုခ်ေပးလုိက္သည္။ ခုိင္ႏွင္းက လွ်ာေပၚေဖြးတက္ေနေသာ သူ၏ လီးရည္ကုိ

တက္တက္စင္ကုန္ေအာင္ ၿမိဳခ်ျပသည္။ ပါးစပ္ထဲ လီးရည္ တစ္စက္မွ မက်န္ေတာ့ေအာင္ ကုန္သြားၿပီးေနာက္ လီးထိပ္တြင္ ကပ္က်န္ေနေသာ လီးရည္ကုိလည္း စုပ္ေပးသည္။ တစ္လဆုိေသာ အေတာအတြင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာ္လည္း အရက္မူးေသာအခါ အေဆာင္မွ အတူေန သူငယ္ခ်င္းကုိ ထုိအေၾကာင္း မဖြင့္ဟဘဲ မေနႏုိင္ေတာ့။ အခန္း (၃)

"ထပ္သြင္းေပးဦး"

"ႏွစ္ေယာက္လံုးလား" "လွ်ာရွည္လုိက္တာ၊ တစ္ေယာက္က ေရွ႕ေပါက္၊ တစ္ေယာက္က ေနာက္ေပါက္ေပါ့ " ခုိင္ႏွင္းသည္ ရေတာင့္ ရခဲအခြင့္အေရးေလးကို ရသျဖင့္ အေတာ္ပင္ ဝမ္းသာသည္။

ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ကုိ တၿပိဳင္နက္တည္း ခံေပးရာတြင္ ေယာက်ာ္းမ်ား နည္းေတာ့ နည္းေသးေသာ္လည္း သိပ္ၿပီး မိန္းမပ်က္ေတာ့ ဆန္လုိ႔ မျဖစ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းမွ မျဖစ္မေန လုိက္လာေတာ့မည္ ေျပာေတာ့ ထုိေန႔ စိတ္ဆုိးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ကို မေပးလုိက္ေတာ့။ "ဆ ဆရာမ.. အဲ မ"

"ဘာျဖစ္တာလဲ၊ ဘာလုိ႔ တုန္ေနတာလဲ"

"ကၽြန္ ကၽြန္ေတာ္ အ အဲ ေမာင္ေလ၊ ဆရာမနဲ႔ အေၾကာင္းကုိ သူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ ဖြင့္ ဖြင့္ေျပာမိတယ္" "ဘာ"

"အဲ အဲဒါ သူ သူငယ္ခ်င္းက မနက္ဖန္ လုိက္လာမယ္တဲ့"

"ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ ငါ့ကုိ ဘယ္အစားထဲ ေအာက္ေမ့ေနလုိ႔လဲဟင္၊ အလုိလုိက္လုိ႔ နင္ အမုိက္ေစာ္ကားတာလား"

"အဲ အဲလို မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ အရက္ အရက္မူးၿပီး စ စကားကၽြံ ကၽြံသြားလုိ႔ပါ၊ သူ သူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၿခိမ္းေခ်ာက္ ေနၿပီ" "မင္းကြာ မင္း..."

ခုိင္ႏွင္း စိတ္အႀကီးအက်ယ္ ဆုိးျပလုိက္သည္။ သြား ဘာညာေငါက္ထုတ္လုိက္သည္။ ေနာက္ေန႔

မလာနဲ႔ေတာ့ ဆုိသည့္ စကားေတာ့ မပါ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ထုိေန႔ငုိက္စုိက္ ငုိက္စုိက္ ျပန္သြားသည္။ အိမ္ေရွ႕ျခံမွ

ေက်ာ္ေက်ာ္ထြက္သြား ေသာအခါ ခုိင္ႏွင္း ႀကိတ္ၿပံဳးလုိက္သည္။ ေနာက္ အသံထြက္ေအာင္ပါ ရယ္မိလုိက္သည္။

ထြန္းထြန္းတဲ့ ဆရာမ၊ ဟု ေက်ာ္ေက်ာ္မွ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက လက္သြက္သည္။ သူမ ေမးေစ့ကုိ ကုိင္သည္။ သူမ ပုတ္ခ်လုက ိ ္သည္။

"ငါ ေျပာမယ္၊ ငါက မင္းတုိ႔ ထင္တဲ့ အတန္းစားထဲက မဟုတ္ဘူး၊ အရင္က ဘာပဲျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့ အခု မင္းတုိ႔ အခန္းထဲက ထြက္သြားၾကပါ"

သူမက ေက်ာ္ေက်ာ္ရင္ဘတ္မွ တြန္းလုိက္သည္။ အခန္႔မသင့္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္က ရင္ခြင္ထဲ လဲက်သည္။ ထြန္းထြန္းက ေနာက္မွ သိမ္းဖက္သည္။ ႏုိ႔ႀကီးကုိ အတင္းကုိင္ကာ ေနာက္ကုိ ေတ့ထားသည္။

႐ုန္းမရသည့္ အေနအထားသုိ႔ ေရာက္ေအာင္ သူမကုိယ္တုိင္ ဖန္တီးၿပီး႐ုန္းသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ႏႈတ္ခမ္းကုိ စုပ္သည္။ ထြန္းထြန္းက တင္လံုးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္သည္။ ထြန္းထြန္းက ပုိၾကမ္းသည္။ တင္လံုးမ်ား စုတ္ျပတ္ေလာက္ေအာင္ ကုိင္သည္။ ထမီကုိခၽြတ္ခ်သည္။

"ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာေတာ့ ခင္ဗ်ားက အစုပ္ေကာင္းတယ္တဲ့၊ အရင္စုပ္ေပးေပါ့"

ထြန္းထြန္းသည္ သူမကုိ ထုိင္ခ်ေအာင္ ႏုိက္ခ်ကာ ေဘာင္းဘီကုိခၽြတ္သည္။ လီးကုိ ထုတ္သည္။ အားပါး လီးက သူမလုိခ်င္သည့္ ပံုစံရွိသည္။ ထိပ္ခၽြန္ၿပီး တုတ္၍ ရွည္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ခၽြတ္သည္။ သူမ လီးႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ တစ္ဖက္စီကုိင္ကာ ကြင္းထုေပးလုိက္သည္။

"ခင္ဗ်ားႀကီး လိမၼာေနရက္သားနဲ႔ မုိက္ခ်င္ေနတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ဳပ္ဟာ အရင္စုပ္ " ခုိင္ႏွင္းလည္း မ်က္စိမွိတ္ ပါးစပ္ဟကာ ထြန္းထြန္း၏ လီးကုိ တစ္ခ်က္တည္း

အာေခါင္စိုက္ေအာင္ငံုလုိက္သည္။ ပါးစပ္ အစြမ္းကုိ ဟၿပီးငံုသျဖင့္ လီးတစ္ဝက္ေက်ာ္ ျမဳပ္ကာ အာေခါင္ကုိ လာစုိက္သည္။ သူမဆက္ငံုသည္။ လည္ေခ်ာင္းထဲသုိ႔ပင္ လီးေရာက္သြားသည္ဟု ထင္ရသည္။ "မုိက္တယ္"

ခုိင္ႏွင္းက ထြန္းထြန္းလီးကုိ ျပန္ကုိင္ကာ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကုိ ထပ္ငံုေပးသည္။ "ကုိယ့္ဟာႀကီးကုိ ၾကာၾကာငံုေပးပါ အခ်စ္ဆံုးႀကီးရဲ႕၊ သူ႔ဟာက မင္းနည္းနည္း႐ုိးေနၿပီေလ၊ လာပါ ကုိယ့္ဟာကုိ ငံု"

ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကုိ ငံုထားေသာ သူမေခါင္းကုိ ဆြဲကာ သူမပါးစပ္ထဲ လီးကုိ အဆံုးထုိးသြင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ ရမ္းလုိက္ေသးသည္။ "အူး ဝူးဝူးးး" "မုိက္တယ္"

ထြန္းထြန္းက တမုိက္တည္း မုိက္ေနေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းက လီးစုပ္ခုိင္းရာ ၾကမ္းသလုိ

ေစာက္ပတ္လ်က္လည္း ၾကမ္းသည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ ကုိက္ၿပီး ဆြဲရမ္းသျဖင့္ သူမေတာ္ေတာ္ေလး ေအာ္ရသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲကုိလည္း လက္ညိဳးသံုးေခ်ာင္း ထုိးသြင္းကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမႊသည္။

လုိးေတာ့လည္း ခ်ိန္ၿပီးေနာက္ ပစ္လုိးထည့္သည္။ သူမက ထင္မထားသည့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္နာသည္။ အဆံုးထိကုိ ပစ္သြင္းသည္။ အဆံုးထိ ထုတ္သည္။ ေလးငါးခ်က္ လုပ္ၿပီးမွ ခပ္သြက္သြက္ဆြဲသည္။

ေက်ာ္ေက်ာ္ေနခဲ့ေတာ့ ျဖစ္ေနသည္။ ပက္လက္အိပ္ေပးထားေသာ သူမႏုိ႔အား ေက်ာ္ေက်ာ္က လာစုိ႔သည္။

ထြန္းထြန္းက သူမေပါင္ကို အားကုန္ၿဖဲကာ ေစာက္ပတ္ကုိ အားကုန္ေဆာ္ေနသည္။ "ဝူး ေမာလုိက္တာ၊ ခင္ဗ်ားႀကီး အေပၚက တက္ေဆာင့္တဲ့အလွည့္ေပါ့"

ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆြဲႏႈတ္ကာ ပက္လက္အိပ္ၿပီး လီးကုိ အေထာင္လုိက္ကုိင္ထားသည္။ သူမ တက္ခြလုိက္ၿပီး ေတ့ကာ ေဆာင့္ခ်လုိက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ ေခၚလုိက္သည္။ "ထပ္သြင္းေပးဦး"

"ႏွစ္ေယာက္လား"

ေတာ္ေတာ္ထံုသည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ စိတ္တုိမိေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမကုိ ေနာက္ကေန ခြကာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးကုိ စုိက္ခ်လုိက္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ ေက်းဇူးတင္ျပန္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ့္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ခုလုိ ဇိမ္အျပည့္ခံရသည္ မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ထုိးသြင္းလုိက္သည့္ႏွင့္ ေအာက္ကုိလည္း

ေဆာင့္ခ်ေပးသလုိ ျဖစ္ေနၿပီ။ ထြန္းထြန္းက သူမႏုိ႔ကုိ ေအာက္ကေနၿပီး ေၾကေနေအာင္ ဆုတ္ကုိင္သည္။ "ငါလည္း ဖင္ခ်ဦးမယ္၊ မင္းေအာက္က ေနေဟ့ေကာ္"

ထြန္းထြန္းက ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ ေျပာသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ေနရာခ်ိန္းေပးလုိက္သည္။ ထြန္းထြန္းကုိ ဖင္ဇြတ္လုိးမည္ ေၾကာက္ေနေသးေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းက ဖင္ကုိေတာ့ အၾကမ္းႀကီး မခ်။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေတာ့သည္။

ဇိမ္တမ်ိဳး ရွိသည္။ အေတြးေတြက ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဦးရဲေနာင္ လီးေပ်ာ့ႀကီးကုိ ျမင္လုိက္။ ၎၏ သားသံုးေယာက္ မ်က္ႏွာကုိ ျမင္ေယာင္လုိက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲေလ။ ကုိယ္က ဆာေနၿပီကုိးဟု တြက္ကာ ေျဖေတြးစဥ္ ထြန္းထြန္းက ဖင္ထဲကုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသြင္းလာသျဖင့္

အားလံုးေမ့ကာ ဖီးလ္အစစ္တက္လာျပန္သည္။ ထြန္းထြန္းက သူမပခံုးကုိကုိင္ကာ ဖင္ကို အားပါးတရ ေဆာင့္လုိးသည္။ ဖင္ေပါက္ အနားစြန္းမ်ား စုတ္ျပတ္သတ္သြားမည္ကုိပင္ ေၾကာက္ရေသးေတာ့။ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးရည္မ်ားကုိ ပါးစပ္ျဖင့္ ခံေပးၿပီးေနာက္ ၿမိဳမခ်ေသးဘဲ ထြန္းထြန္းမွ

ဆက္လက္ကြင္းထုခ်သည္ကုိ ပါးစပ္ဟကာ ေစာင့္သည္။ ထြန္းထြန္းလီးရည္မ်ား ပါးစပ္ထဲ တဗ်စ္ဗ်စ္ဝင္လာသည္။ သူမ ထြန္းထြန္းကုိ မ်က္လံုးပင့္ၾကည့္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းကလည္း သူမကုိ ငံု႔ၾကည့္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတြင္ ေပသြားေသာ လီးရည္ကို လက္ညိဳးျဖင့္ သပ္ကာ စုပ္လုိက္သည္။

လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ထဲသုိ႔ လီးရည္ကုိ ေထြးထုတ္သည္။ ထြန္းထြန္းလီးတြင္ သုတ္လုိကသ ္ ည္။ ၿပီးမွ လွ်ာနဲ႔

ေျပာင္ေအာင္ လုိက္လ်က္ေပးသည္။ လီးရည္မ်ား ေျပာင္သြားေတာ့ ထြန္းထြန္းလီးက ငုိင္က်မလုိလုိ ျဖစ္ၿပီးမွ ျပန္ေတာင္လာသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမကုိ မတ္တတ္ရပ္ခုိင္းရင္း နမ္းကာ ႏုိ႔မ်ားကုိ ကုိင္သည္။ "တင္းေနတုန္းပဲ၊ ထပ္ဆြဲမယ္ေနာ္"

ထြန္းထြန္းက သူမႏုိ႔ကုိကိုင္ရင္း ေျပာသည္။ သူမကုိယ္ကုိလည္း ဆြဲလွည့္သည္။ စားပြဲကုိ လက္ေထာက္ခုိင္းသည္။ "ဘယ္ေပါက္ႀကိဳက္လဲ"

"ေရွ႕ေပါက္ကုိ အရင္သြင္းပါေနာ္" သူမ ေျဖေပးလုိက္သည္။ မာေတာင္ ေစးထန္းေနေသာ လီးႀကီး သူမအဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားျပန္သည္။

ႏွစ္ေယာက္ တစ္အိပ္မက္ကုိ ပံုစံေပါင္းစံုျဖင့္ ဆြဲၾကသည္။ ထုိအိပ္မက္ကုိ ဖ်က္ဆီးလုိက္ေသာ သူမ်ားက

သူမသင္တန္းတြင္ ရွိေသာ လက္ေထာက္ဆရာမေလး ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ျဖစ္သည္။

ထြန္းထြန္းကံေကာင္းသည္လား။ သူမထံတြင္ မွ်ေဝခံစားရမည့္ ကံပါလာသည္လားေတာ့ မေျပာတတ္။ "ဆရာမ ကုိေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီ ဟိဟိ" "သမီးလည္း ပါမယ္ေနာ္ ဆရာမ" "သမီးကေတာ့ ၾကည့္႐ံုပဲ"

စားလုိ႔ မဝေသးခင္ ခြဲစားရသည္ကုိ မေက်နပ္ေသာ္လည္း မတတ္ႏုိင္ပါ။ မုိးယုကေတာ့ မပါဟု ေျပာသည္။ ဝတ္မႈံကေတာ့ ပါမည္တဲ့။ မုိးယုေကာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ခံႏုိင္မွာမုိ႔လုိ႔လဲေလ။

အခန္း (၄)

"ထပ္သြင္းေပးဦး" ဝတ္မံႈက သူမေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးကုိ ဆြဲထုတ္လုိက္ေသာ ထြန္းထြန္းကုိ အားမလို အားမရ လွမ္းေျပာသည္။ "သူ႔အလွည့္ေလ"

"ျမန္ျမန္သြင္းေလ"

ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဖြးႏုလြန္းလွေသာ အသားအေရပုိင္ရွင္ ျဖစ္သည့္ ဝတ္မႈံအလွကို ေငးၾကည့္ရင္း ထြန္းထြန္းေဖာက္လုိက္စဥ္က မုိးပ်က္လုမတတ္ေအာ္ခဲ့ရေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ မုိ႔မုိ႔ေလးေပၚ လီးထိပ္ကုိ ေတ့လုိက္ရင္း မလုိးရက္သလုိ ျဖစ္သြားမိသည္။ "သြင္းေလ"

ေက်ာ္ေက်ာ့္အား ခုိင္ႏွင္းကုိ ဆက္သြင္းေနေသာ ထြန္းထြန္းက ပခံုးပုတ္ အသိေပးသည္။ ဝတ္မႈံမွာ ဆရာမႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္တုိ႔ လုိးေနသည္ကုိ သံုးရက္ဆက္တုိက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့သည္။ ျမင္ၿပီးသည့္ ေန႔ေနာက္ပုိင္း ဘယ္လုိမွ ေနလုိ႔မရေတာ့။ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလံုး ရြေနသည္။ မုိးယုကုိ အေဖာ္ေခၚေတာ့

မုိးယုက ေၾကာက္ေနသည္။ အေဆာင္ျပန္ေရာက္လွ်င္ ညအိပ္ရာဝင္ၿပီးေနာက္ပုိင္း အမ်ားအိပ္သြားလွ်င္ ကုိယ့္အဖုတ္ကုိ အသာေလး ညဝတ္ေဘာင္းဘီထဲ လက္သ်ိဳကာ ခုိးပြတ္ၾကည့္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကုိ ျမင္လုိက္၊ ထြန္းထြန္းလီးကုိ ျမင္လုိက္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးေၾကာႀကီးမ်ား ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ခုိင္ႏွင္းေစာက္ဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ျမဳပ္သြားသည္ကို ျမင္မိျပန္ေတာ့ ၾကက္သီးေလးမ်ားပင္ ထသည္။

ခုိင္ႏွင္းအားပါးတရ စုပ္ေပးေနသည္ကုိ ျမင္ျပန္ေတာ့ တံေတြးၿမိဳရ ခက္ျပန္သည္။ ကုတင္ေဘးရွိ စမ္းလုိက္ေသာအခါ ေဘာလ္ပင္ကုိ ေတြ႕သည္။ ေဘာလ္ပင္ကုိ ငံုၾကည့္သည္။ တစ္ဖက္က ေဘာလ္ပင္ငံု

တစ္ဖက္က အဖုတ္ကုိ ပြတ္ကစားသည္။ တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ ေစာက္ဖုတ္က ပုိဆာလာသည္။ ႏုိ႔ေတြ ပုိတင္းလာသည္။ ႏုိ႔သီးကုိ ခုိးေခ်ကစားရသျဖင့္ လက္ေတြေတာင္ နာသည္။ သုိ႔ေသာ္ အာသာ မေျပပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရဲစြန္႔လုိက္သည္။

တုိက္ဆုိင္သည့္ ထူးျခားမႈတစ္ခုက ရွိေနပါေသးသည္။ ယေန႔ ဘာေန႔ဆုိလား မသိ။ ကြန္ပ်ဴတာ

သင္တန္းပိတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္တက္မည္။ ဆရာမသံုးေယာက္တက္မည္။ မုိးယု ျငင္းေနေသာ္လည္း ဝတ္မႈံက အတင္းေခၚသည္။ မုိးယုက အတြင္းခံသံုးထပ္ေလာက္ဝတ္ေနသည္။

ေဘာ္လီႀကိဳးကုိ ခုိင္ေအာင္ဝတ္သည္။ ဝတ္မႈံကေတာ့ မဝတ္ခ်င္။ သုိ႔ေသာ္ ဟန္အျဖစ္ ဝတ္သြားသည္။ အလွျပင္ေနတာ ၾကာေတာ့ မုိးယုကပင္ ေငါက္ေသးသည္။

"နင္ မဂၤလာပြဲတက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ အဲေလာက္ ျပင္မေနနဲ႔၊ ဟုိက နင့္ေစာက္ဖုတ္ကုိပဲ ဂ႐ုစုိက္မွာ၊ အလုိးခံဖုိ႔ သြားတာမ်ား မဂၤလာပြဲတက္တာ က်ေနတာပဲ"

"မဂၤလာပြဲလည္း အလုိးခံဖုိ႔ ေၾကျငာတာပဲ မဟုတ္လား မုိးရယ္" "ေတာ္စမ္းပါ နင္ေတာ္ေတာ္ ခံခ်င္ေန ဟုတလ ္ ား"

ႏႈတ္ခမ္းနီဆုိးေနရင္း လီးထိပ္ႀကီးကုိ ျမင္ေယာင္သျဖင့္ ၾကက္သီးပင္ ထသြားေသးသည္။ ဟုိေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ထြန္းထြန္းက ေနာက္က်ေနသည္။ ဆရာမကေတာ့ ဝတ္မႈံထမီကုိ ပင့္ကာ

အေပၚမွ အဖုတ္ကုိ ပြတ္သည္။ မုိးယုက တစ္ေနရာတြင္ ေရွာင္သည့္သေဘာျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာ တစလံုးဖြင့္ကာ စာထိုင္႐ုိက္ေနလုိက္သည္။

"မမေတာင္ လုပ္ငန္းစေနၿပီ" ထြန္းထြန္းက ေရာက္မဆုိက္ ေျပာသည္။ ေဘးတြင္ ထုိင္ခ်ကာ အက်ႌၾကယ္သီးကုိ ျဖဳတ္လုိက္ၿပီး ဘရာႀကိဳးကုိ ပခံုးမွ ဆြဲျဖဳတ္သည္။

"ဆရာမ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကုိ အရင္ဖုိက္လုိက္မယ္"

"မရဘူးေဟ့ေကာင္ ငါလည္း အသစ္ေလးကုိေတာ့ အရင္ဖုိက္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္" "ေတာ္ၾကစမ္း မင္းတုိ႔ ဒါကုိပဲ ျငင္းေနၾကမယ္ဆုိတာ ငါသိတယ္၊ ဒီေတာ့ ငါဆံုးျဖတ္ထားသလုိ မင္းတုိ႔ လုိက္နာရမယ္၊ တစ္ေယာက္က ပါကင္ေဖာက္မယ္၊ ပါကင္ေဖာက္ေဖာက္ၿပီးခ်င္း ျပန္ထတ ု ္ရမယ္၊

ေနာက္တစ္ေယာက္က တစ္မိနစ္ဆြဲမယ္၊ ၿပီးရင္ ငါးမိနစ္စီဆက္ဆြဲမယ္၊ သေဘာတူရင္ မင္းတုိ႔ထဲက ဘယ္သူပါကင္ ေဖာက္မလဲ ဒါပဲ၊ ေလာေလာဆယ္ ငါစမ္းၾကည့္သေလာက္ေတာ့ ပါကင္က လံုးဝမေဖာက္ရေသးတဲ့ အသစ္" "ကၽြန္ေတာ္ေဖာက္မယ္" "ကၽြန္ေတာ္ေဖာက္မယ္"

ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ထြန္းထြန္းတုိ႔ ဆံုသြားၾကသည္။ "တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေျပာပါ"

ထြန္းထြန္းႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္သည္။ "ကဲ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကုိ အရင္လ်က္သူ ေဖာက္ရမယ္" "ကၽြန္ေတာ္လ်က္မယ္" "ကၽြန္ေတာ္လ်က္မယ္" "ဟြန္း...."

ဆရာမက သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကုိ ေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။ "အသစ္ေတြ႕ေတာ့ အေဟာင္းကုိ ေမ့ကုန္ၾကၿပီေပါ့ေလ"

"မဟုတ္ပါဘူး မဟုတ္ပါဘူး မမရယ္" "မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ"

သည္လုိဆုိေတာ့လည္း အၿပိဳင္ျငင္းၾကသည္။ ရေလ လုိေလအိုတေစၧေပါ့ေလ။ ခုိင္ႏွင္း စိတထ ္ ဲ မေက်မနပ္

ျဖစ္မိေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ အရသာတမ်ိဳးကုိ ေမွ်ာ္လင့္မိသျဖင့္ ႀကိတ္ဝမ္းသာမိသည္။ သူမက အႀကီးမုိ႔ သူမကသာ ဆံုးျဖတ္ေပးရေတာ့မည္။

"ထြန္းထြန္းက ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့သူဆုိေတာ့ ထြန္းထြန္းေဖာက္လုိက္၊ ေဖာက္ေဖာက္ၿပီးခ်င္း ျပန္ထုတ္ရမွာေနာ္၊ လ်က္တာကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး လ်က္ၾက" အဝတ္ကိုဆြဲခၽြတ္လုိက္ၾကၿပီးေနာက္ ကုိယ္လံုးတီးျဖစ္သြားေတာ့ တမ်ိဳးခံစားရသည္။

ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္၏ တစ္ဖက္စီမွ ၾကမ္းရွေသာ အနမ္းမ်ားႏွင့္ အကုိင္အတြယ္မ်ားေၾကာင့္ ဝတ္မႈံမွာ ေကာ့ေနသည္။ ေပါင္ေၾကာႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ပြတ္ရင္း ႏုိ႔ကုိ စုပ္ၾကေတာ့ သူမ မူးမုိက္မတတ္ ခံစားရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကုိ တစ္လွည့္စီလ်က္ေတာ့ သူမမွာ ငုိမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနမိသည္။ လက္မ်ား ၿငိမ္ၿငိမ္ထား၍ ရေသာ္လည္း ေျခကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထားမရ။ လႈပ္ရမ္းေနသည္။ ဝတ္မႈံမွာ အလ်က္ခံရတုန္းကေတာ့ ေကာင္းၿပီး စုပ္ေပးရမည္ဆုိေတာ့ တြန္႔သြားသည္။ သူမဘယ္ဖက္တြင္ တေခ်ာင္း ညာဘက္တြင္ တေခ်ာင္းကုိင္ထားေသာ လီးကုိ ကြင္းသာ ထုေပးေနမိသည္။ ခုထိ မစုပ္ရဲေသး။ "ျမန္ျမန္စုပ္ေလ"

ထြန္းထြန္းကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္းပင္ ခပ္ျမန္ျမန္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမလည္း မထူးေတာ့ၿပီ။ ေစာင့္ေနလွ်င္ ၾကာ႐ံုသာ ရွိမည္မွန္းသိသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးသည့္ အႀကိမ္တုိင္း ဆရာမစုပ္ေပးေနက်လုိ အာေခါင္ထိငံုခ်လုိက္သည္။

"စုပ္မယ့္ စုပ္ေတာ့လည္း ဆရာမႀကီး အထာနဲ႔ပါလား၊ အသစ္သာဆုိတယ္ ကၽြမ္းသလုိလုိပဲ "

သူမက ၾကားေသာ္လည္း မၾကားဟန္ျပဳကာ ထြန္းထြန္းလီးစုပ္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကုိ စုပ္လုိက္သည္။ "၁၂ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ၊ ငါဗုိက္ဆာၿပီ" ခံလုိ႔ျဖင့္ အားမရေသးခ်ိန္တြင္ အဖ်က္မေလး မုိးယုက ဝင္လာသည္။ ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါသည္။ မနက္ ၈

နာရီကတည္းက သူတို႔ လိုးေနၾကသည္။ ပထမခ်ီဘယ္ခ်ိန္ၿပီးလုိက္မွန္း မသိ။ အပ်ိဳစင္ဘဝလည္း ဘယ္လုိ ကုန္သြားမွန္း မသိပါ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ ထြန္းထြန္းလည္း ေဆးစားထားသည္ ဟုဆုိသည္။ သူမမွာလည္း

ခံနည္းေတြ နည္းနည္း သိသြားသည္။ ဆရာမကလည္း သင္ေပးသည္။ ဖင္ကုိ ေတာင္းလုိးက်ေသာ္လည္း ဝတ္မႈံက ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ေစာင့္ခုိင္းသည္။ မုိးယုလာေခၚခ်ိန္မွာ ထြန္းထြန္းက သူမကုိ

ေလးဘက္ေထာက္ခုိင္းၿပီး ေနာက္မွ လုိးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမမွာ မနက္ကတည္းက ခံေနရေသာေၾကာင့္ ေလးဘက္မေထာက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေရွ႕ကုိ ငုိက္စုိက္က်ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က တေစာင္းလုိက္ ခုိင္ႏွင္းဖင္ကုိ ေဆာ္ေနသည္။

"ၿပီးေတာ့မယ္ ခဏ"

ထြန္းထြန္းက ေျပာသည္။ မုိးယုလည္း ေအာင့္သာ ေနေနသည္။ လုိးသံေတြက ဆူညံေနသည္မုိ႔ စိတ္က

ခပ္ပါပါ ျဖစ္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေကာင္းေကာင္းပင္ မညည္းႏုိင္ေတာ့ေသာ ဝတ္မႈံကုိ ၾကည့္ကာလည္း လန္႔မိသည္။ အခန္း(၅) ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းခန္းမတစ္ခုလံုးကုိ ပံုစံေျပာင္း၍ ခန္းမတြင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီသာ ဝတ္ထားၾကေသာ ဆက္ေနာင္၏ေဘးတြင္ ဘသက္၊ ခ်စ္ေမာင္၊ ရဲလြင္ႏွင့္ စုိးေအာင္တုိ႔ တစ္ဘက္ႏွစ္ေယာက္စီ

ဆိုဖာဆက္တီခံုတြင္ ထုိင္ေနၾကသည္။ ေဘးတြင္ မိသားစုအိပ္ ဆုိဖာကုတင္ႀကီးတစ္လံုး ရွိသည္။ စားပြဲခံုႏွစ္ခံု ရွိသည္။ စားပြဲ တစ္လံုးေပၚတြင္ လုိးဖုိ႔အသံုးျပဳ၍ ရသည့္ ႀကိဳးမ်ား၊ လည္ပတ္မ်ား၊ လီးတုမ်ားႏွင့္ စံုစိစြာ ရွိေနသည္။ ဗြီဒီယိုကင္မရာ ေဒါက္တုိင္တစ္ခုမွ ဗြီဒီယိုကင္မရာက record မီးနီေလး ျပေနသည္။

တုိက္႐ုိက္ျပေသာ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးရွိသည္။ ေဘးတြင္ အသံတုိးတုိးျဖင့္ အဂၤလိပ္ကားႏွင့္ အာရွကားမ်ား ျပေနေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ႏွစ္လံုးရွိသည္။ "ေဒၚခုိင္ႏွင္း ႂကြပါခင္ဗ်ာ"

ေဒါင့္တစ္ေနရာတြင္ အလွျပင္ပစၥည္းမ်ား၊ အဝတ္အစားမ်ားထားသည့္ အခန္းကုိ လုက ိ ္ကာျဖင့္ ဖြဲ႕ထားေပးသည္။ ထုိထဲတြင္ ခုိင္ႏွင္း၊ ဝတ္မႈံႏွင့္ မိုးယုတုိ႔ရွိသည္။ ထုိထဲမွ ခုိင္ႏွင္း ထြက္လာသည္။ ခုိင္ႏွင္းသည္ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ပြဲတက္ ဝတ္စံုေလး ဝတ္ထားသည္။ ခင္းထားေသာ ေကာ္ေဇာအတုိင္း

လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ အျပာရင့္ရင့္ ဝတ္စံုႏွင့္ ဆံပင္မ်ားကုိ ထံုးေႏွာင္ထားသည္။ မဟာနဖူးမွာ ထင္းေနသလုိ ရင္မွာလည္း တင္းေနသည္။ ကုိယ္ကုိ တစ္ပတ္လွည့္ျပေသာအခါ တင္မွာလည္း လံုးက်စ္ေနသည္။ သူတုိ႔ငါးေယာက္က ဝုိင္းဖြဲ႕၍ စားမတတ္ ၾကည့္ေနမိသည္။ ခုိင္ႏွင္းမွာ ေယာက်ာ္းမ်ားကုိ စိတ္ႀကိဳက္ကစားခဲ့သမွ် ယခုေတာ့ ဝဋ္လည္ေလၿပီ။ သူမ တစ္ကုိယ္လံုး ေပါင္းတင္ရင္း ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုကုိ ေခ်ာ့ရသည္။ အလွျပင္သည္။ ဝတ္စံုမ်ား ဝယ္သည္။ အားေဆးမ်ား ဝယ္ကာ ေကၽြးသည္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခန္းက ပံုစံေျပာင္းေနသည္။ စားပြဲေပၚတြင္ လီးတုမ်ား၊ ပါးစပ္ပိတ္ဘုလံုးမ်ား၊ ႀကိဳးမ်ား၊ လည္ပတ္မ်ားစသည့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရေတာ့

ၾကက္သီးနည္းနည္း ထမိသည္။ ခုိင္ႏွင္းသည္ ခုိင္းသည့္ အတုိင္း တေဝမသိမ္း လုိက္နာရသည္။

သူမဆီးစပ္တြင္ လိပ္ျပာ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ မုိးယုတြင္ ႏွင္းဆီ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ ဝတ္မႈံတြင္ အသည္းကြဲ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ ခဏ ခဏငုိၾကေသာ ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုကုိလည္း ေခ်ာ့ရသည္။ ခုိင္ႏွင္းသည္ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ဝတ္စံုျဖင့္ ဝတ္ကာ သေကာင့္သားမ်ားကုိ အျပင္ပန္း အလွျပသည္။

ၾကည့္ရသည္မွာ သူမ မ်က္ႏွာတြင္ ျပဳျပင္မြမ္းမံရေသာ အလွအပမ်ားကုိ ျမင္ဟန္မေပၚၾကပါ။ အျဖဴေရာင္ အတြင္းခံမ်ားသာ ဝတ္ထားၾကေသာ ဆက္ေနာင္တုိ႔ ငါးေယာက္သည္ သူမတင္ဆီကုိသာ အာ႐ံုေရာက္ေနၾကသည္။ "ဝတ္မႈံႂကြပါ"

ဝတ္မႈံကလည္း ျမန္မာ့႐ုိးရာ ဝတ္စံုအနီအစင္းေလး ဝတ္လာသည္။ အထင္တြင္ အမည္းေရာင္ေလး

ျဖစ္ေနသည္။ သူမလည္း ဆံပင္ကုိ ေနာက္သုိ႔ စီးထားသည္။ မဟာနဖူးျပင္ကုိ ရင္ႏွင့္ တင္နဲ႔ လုိက္ဖက္ေအာင္ ေျပာင္ေနေအာင္ ထားသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္ၿပီး ကုယ ိ ္ကုိလွည့္ျပသည္။

"သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ လုိးႏုိင္မွာလဲ၊ သူတုိ႔ ငါးေယာက္ လီးငါးေခ်ာင္းပဲပါတယ္၊ ဘယ္သူမွ လီးႏွစ္ေခ်ာင္း

မပါဘူး၊ ငါတုိ႔ သံုးေယာက္ကုိ တစ္ရက္တည္း အခ်ီ (၂၀) သူတုိ႔ မဆြဲႏုိင္ပါဘူး၊ ဆြဲႏုိင္လည္း မိန္းကေလးက အႏိုင္ခ်ည္းပါ၊ စစ္သား ႏွစ္ရာကုိ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ထိန္းတဲ့ ပံုျပင္ေတြ သိတယ္ မဟုတ္လား"

တင္ကုိ ပစ္ၿပီး ေလွ်ာက္လမ္းေဘးတြင္ ရပ္ေနလုိက္ေတာ့ ဆက္ေနာင္၏ မုိးယုကုိ ေခၚသံၾကားရသည္။ မုိးယုက ၾကက္ေသြးေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလး ဝတ္လာသည္။ ထမီစြန္းနဲ႔ အက်ႌစြန္းတြင္ ပန္းပြင့္ေလးပါသည္။ နဖူးကုိ ေပၚေအာင္ ဆံပင္မ်ားကုိ သပ္တင္ကာ ဆံညႇပ္ျဖင့္ ညႇပ္ထားၿပီး ဆံႏြယ္မ်ားကုိ ေဘးႏွစ္ဖက္သုိ႔ ခ်ထားသည္။ သူမလည္း တင္ကုိ ျပကာ ရပ္ေနလုိက္သည္။ "နည္းနည္းေလး ကုန္းၾကပါ"

ခုိင္ႏွင္းက ခါးေလးနည္းနည္းကုိင္းကာ ကုန္းေပးသည္။ မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံလည္း ခုိင္ႏွင္းလုပ္သျဖင့္ လုိက္လုပ္သည္။

"ရၿပီ ျပန္မတ္လုိက္ၿပီး တစ္ပတ္လွည့္ျပ၊ ၿပီးရင္ သြားေတာ့" ဆက္ေနာင္တုိ႔ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္း တီးတုိး သဖန္းပုိး ထုိးၾကသည္။ ဘသက္အသံက ပုိက်ယ္သည္။

"အုိးေတြကေတာ့ စစ္ကုိင္းအုိးေတြခ်ည္းပဲ၊ အုိးစိမ္းကေတာ့ ပုိအယ္တယ္" "ဒီေကာင္ ကြင္းေတာင္ ထုေနၿပီ ဟဟ"

အနီးရွိ ခ်စ္ေမာင္က လွမ္းေျပာသျဖင့္ ဘသက္က သူ႔ဟာကုိ အတြင္းခံထဲ မရမက ျပန္သိပ္ထည့္သည္။ ဆက္ေနာင္ အသံက လုိက္ကာ တစ္ဖက္ရွိ အလုိးေတာ္ခံရန္ေစာင့္ေနေသာ မမသံုးေယာက္ထံသုိ႔

ေရာက္လာသည္။ မမသံုးေယာက္က တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လုိက္ၾကသည္။ ေစာဒက တက္ခြင့္မရွိသည့္ အေျခအေန။

"မုိးယု ထြက္လာခဲ့ပါ၊ တစ္ေယက္တည္းေပါ့" သစ္သီးတုိ႔တြင္ မွည့္သည့္အသီးက စားေကာင္းေသာ္လည္း မိန္းကေလးတုိ႔တြင္ စိမ္းသည့္အသီးက ပုိေကာင္းသည္ မဟုတ္ပါလား။

မုိးယုတစ္ေယာက္ ေျခလက္မ်ား နည္းနည္းေအးစက္ေနသည္။ ေလွ်ာက္၍သာ သြားလုိက္ရသည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္လုိ ေရာက္သြားသည္ မသိ။

"ကုိယ့္ေဘးနားေလး လာထုိင္ၿပီး ဟုိကားထဲျမင္ေနရသလုိေလး ကုိယ့္ဟာကုိ မႈတ္ေပးပါဦး" မုိးယုသည္ တံေတြးသီးသြားသည္။ အမိန္႔ကုိလည္း လြန္ဆန္လုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့။ ဆက္ေနာင္ ေဘးတြင္

ထုိင္ကာ ဆက္ေနာင္၏ အတြင္းခံကုိ ခၽြတ္လုိက္သည္။ ရဲလြင္က သူမႏုိ႔ကုိ လာစမ္းသည္။ စုိးေအာင္က သူမေျခသလံုးကုိ ပြတ္သည္။ ဆက္ေနာင္လီးႀကီးသည္ ဖီးစိမ္းငွက္ေပ်ာသီးလီးကုိ ေကာက္ေနသည္။ အေၾကာမ်ား ၿပိန္းၿပိန္းထေနသည္။ လီးလံုးကုိ ကုိင္ကာ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ လီးထိပ္ကုိ ဝုိင္းေပးလုိက္သည္။

"ဝူး ကၽြမ္းသားပဲ"

ေဘးမွ ၾကည့္ေနေသာ ဘသက္က ေျပာသည္။ ေနာက္မွ အက်ႌကုိ ခၽြတ္ေနၾကသည္။ သူမ ေရွ႕ကုိသာ မဲလ်က္ေပးေနလုိက္သည္။ စုိးေအာင္ထင္ပါသည္။ သူမတင္တစ္ျခမ္းကုိ ဖြဖြကုိက္သည္။ ဘသက္နဲ႔

ခ်စ္ေမာင္လည္း ထလာသည္။ သူမ ဒဲ့ေနကာ လီးကုိ စုပ္ေပးလုိက္သည္။ ဆက္ေနာင္က လီးကုိ ကုိင္ၿပီး ပင့္ထားသျဖင့္ ေဂြးေစ့မ်ားကုိ တစ္လံုးစီငံုသည္။ "ငံုးဥျပဳတ္ပူပူေလး"

မုိးယု၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္သို႔ ဆြဲသိမ္းထားသျဖင့္ လီးကုိ မကုိင္ရဘဲ စုပ္ေပးရသည္။ လီးေၾကာႀကီးကုိ လ်က္သည္။ လႁပြတ္ကုိ တစ္လံုးစီငံုခုိင္းသျဖင့္ ငံုသည္။ ႏုိ႔ကုိ

တစ္ေယာက္တစ္လံုးကုိင္ကာ "ႏုအိေနတာပဲ" "အယ္ခ်က္ကေတာ့ ကန္းကုန္" "တင္းတယ္ေနာ္"

"ႏုိ႔သီးကုိင္ၾကည့္ ေတာ္ေတာ္မာတယ္" စသျဖင့္ ေျပာေနၾကသည္။ ေနာက္မွ တင္ကုိ ၿဖဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိ ကစားေနၾကသူကလည္း "ခုနက အလုိးခံထားရေပမယ့္ ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ လန္းလန္းေလးပဲ

ေဟ့ေကာင္ေရ" "ေစာက္ေစ့က ရဲတြတ္ေနတာေနာ္" "ေဟ့ ေစာက္ေစ့ကုိ ငါကလိမယ္" "ငါ လ်က္မယ္ကြာ၊ လ်က္ခ်င္စရာေလး" "တင္ကုိ ငါၿဖဲထားေပးမယ္" "ငန္တယ္ကြ ထြီ" "ဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ

ငါလ်က္ၾကည့္မယ္" "အလကားေျပာတာ ငါဆက္လ်က္မယ္" တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္ လုပ္ေနၾကသည္။ မုိးယုသည္ ဆက္ေနာင္ကုိ ခြလုိက္သည္။ "ေသခ်ာၾကည့္ၾကရေအာင္"

ဟုဆုိကာ က်န္ေလးေယာက္က ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္ၾကသည္။ မုိးယုက မာထန္ေနေသာ ဆက္ေနာင္လီးကုိ ကုိင္လုိက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းတြင္ ေတ့လုိက္သည္။

"ေစာက္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ လီးႀကီးႀကီးဇာတ္လမ္း စပါၿပီခင္ဗ်ာ" တစ္ေယာက္က ေျပာသည္။

"ကုိယ္တုိင္သြင္းမယ့္ ဇာတ္လမ္းခင္ဗ်" တစ္ေယာက္က ေျပာျပန္သည္။ ကာမစိတ္ႂကြေဆးေသာက္ထား၍သာ မုိးယုတစ္ေယာက္ မြန္ေနျခင္း

ျဖစ္သည္။ သုိ႔မဟုတ္ကေတာ့ မလြယ္ပါ။ လီးထိပ္ကုိ ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းတြင္ ေရွ႕ေနာက္ေမႊၿပီး ထုိင္ခ်လုိက္သည္။ ခုနက သူမအလုိမတူဘဲ ေဆာင့္လုိးခဲ့စဥ္က ဘာမွန္းမသိခဲ့ေသာ္လည္း ခုေတာ့ နာသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမအားစုိက္ကာ ေဆာင့္ထုိင္ခ်သည္။ လီးလံုးႀကီးမွာ သူမအဖုတ္ထဲ တျဖည္းျဖည္း ျမဳပ္ဝင္ေနသည္။ "အ.."

တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ သူမခဏ ျပန္ထုတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ စိတ္က ႂကြေနသည္။ ျပန္ေဆာင့္ခ်သည္။ "အုိး......."

ဆံုးေအာင္ ျမဳပ္ဝင္သြားေတာ့ ဆက္ေနာင္က ေအာ္သည္။ မုိးယုက ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေပးသည္။ ဆက္ေနာင္သည္ မုိးယု၏ တင္ကုိဆုတ္ကုိင္ကာ အသာေလး ဆက္လုပ္ခုိင္းသည္။ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ

အျပည့္ခံစားသည္။ မုိးယုက ဆက္လက္၍ ေဆာင့္ခ်သည္။ တပြက္ပြက္ျမည္ေနသည္။ က်န္ေလးေယာက္မွာ

အံ့အားသင့္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က မုိးယုတင္လံုးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ကာ သူကလည္း ေဆာင့္တက္သည္။ အားလံုးပုိဆာလာၾကသည္။ "ဘသက္ ျပင္ထား"

ဘသက္က ေဘးတြင္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေအာင္ေနကာ လီးကုိ ေထာင္ေနေအာင္ ကုိင္ထားသည္။ "ကဲ သူ႔ေပၚတက္" ဆက္ေနာင္က မုိးယုတင္ေလးကုိ ပုတ္လုိက္ၿပီး ေျပာင္းခုိင္းသည္။ မုိးယုက ဘသက္ေပၚတက္ေဆာင့္သည္။ "အုိး .. အား အုိး..."

ဘသက္လက္ကုိ ေနာက္သုိ႔ခ်ိတ္ကာ မုိးယုေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္လုပ္သည္ကုိ ၿငိမ္ခံသည္။ မုိးယု ေဆာင့္ခ်ၿပီ။ တပြက္ပြက္နဲ႔ ျမည္သည္။ မုိးယုႏုိ႔အံုေလး အထက္ေအာက္လႈပ္ခါေနသည္။ ဆံပင္မ်ားလည္း ဝဲလြင့္ေနသည္။ ဘသက္က မုိးယုႏုိ႔ကုိ လွမ္းကုိင္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ မုိးယုမွ က်န္သံုးေယာက္ဆီသုိ႔ တက္ကာ ေဆာင့္ရသည္။ ေခၽြးမ်ားပင္ စုိ႔ေနသည္။ "မင္းက ဒီနားမွာပဲ အနားယူလုိက္ဦး၊ ေဟ့ေကာင္ေတြ ပါးကုိ ဝေအာင္နမ္း၊ ႏုိ႔ကုိ ဝေနေအာင္ ကုိင္ၾကေပါ့၊ ကဲ အခန္းထဲက ဝတ္မႈံႂကြပါ"

ဝတ္မႈံတစ္ေယာက္ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထြက္လာသည္။ သူမတစ္ကုိယ္လံုး ရွိန္းဖိန္းေနသည္။ "ကုိယ္ကုိ တစ္ပတ္လွည့္ျပပါဦး"

ဝတ္မႈံသည္ ေဘးသုိ႔ တစ္ခ်က္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ မုိးယုကုိ ရဲလြင္ႏွင့္စုိးေအာင္က အငမ္းမရ

နမ္းေနၾကသည္။ ႏုိ႔ကုိလည္း ပင့္ေခ်ကုိင္ထားၾကသည္။ ဝတ္မႈံသည္ကုိယ္ကုိ တစ္ပတ္လွည့္လုိက္သည္။ ေက်ာကုိျပၿပီး အက်ႌကုိ ခၽြတ္ခ်သည္။ ထမီကုိ ခၽြတ္ခ်သည္။ ေဘာ္လီနဲ႔ စပင္ဒါကုိလည္း တစ္ပါတည္း ခၽြတ္လုိက္သည္။ ေနာက္ ကုိယ့္အဖုတ္ကုိ ကုယ ိ ္အုပ္ထားကာ ျပန္လွည့္ေပးသည္။

"ေမာင္ေတာ္တုိ႔ လီးနဲ႔ မေတြ႕ရေသးတဲ့ မင္းရ႕ဲ အဖုတ္ကုိ ကုန္းၿပီး ၿဖဲျပေပးပါဦးလား သခင္မဖုရား" ဆက္ေနာင္က သေရာ္သလုိလုိ ေျပာသျဖင့္ ဝတ္မႈံက လွည့္ကုန္းကာ တင္ကုိ ၿဖဲျပရေသးသည္။ "လန္းေတာ္မူတယ္ မဟုတ္လား ေမာင္မင္းတုိ႔" ဆက္ေနာင္က ရယ္ကာ ေျပာသည္။

"မင္းရ႕ဲ အဖုတ္ကေန တစ္ဆင့္ မင္းရ႕ဲ သားအိမ္ကုိ ထုိးေမႊၿပီး မင္းကုိ နတ္ျပည္ပုိ႔ေပးမယ့္ ေဟာဒီေမာင္ရ႕ဲ လီးကုိ စုပ္ေတာ္မူေပးပါဦး သခင္မဖုရား"

ဝတ္မႈံသည္ ဘသက္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္လီးကုိ တစ္ဖက္စီကုိင္ကာ ဆက္ေနာင္၏ လီးကုိ စုပ္ေပးသည္။ ခဏသာ စုပ္ခြင့္ေပးသည္။ ေနာက္လွည့္၍ ေဆာင့္ခ်ေပးရသည္။ ဝတ္မႈံလည္း တစ္ေယာက္စီ ေနာက္လွည္ၿပီး

ေဆာင့္ခ်ေပးရသည္။ ၿပီးေနာက္ ဘသက္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္၏ အနမ္းမ်ားေအာက္ ခဏနားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိ စုပ္သည္။ ႏုိ႔မ်ားကုိ ကုိင္သည္။ ဆက္ေနာင္က ခုိင္ႏွင္းကုိ ေခၚသည္။ ခုိင္ႏွင္းေရာက္လာၿပီး ဆက္ေနာင္

လီးကို စုပ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေပါင္တစ္ဖက္ခြၿပီး ထိုင္ကာ ေဆာင့္ခ်ေပးသည္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေပၚ ေဆာင့္ခ်ရသည္။

ကုတင္ေပၚသုိ႔ မေခ်ာသံုးေယာက္ ပက္လက္ကေလး အိပ္သည္။ စုိးေအာင္၊ ဘသက္ႏွင့္ ရဲလြင္က

ေစာက္ပတ္ အသီးသီးသုိ႔ သူတုိ႔လီးကုိ ခ်ိန္လုိက္သည္။ တၿပိဳင္နက္ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေနာက္ ၿပိဳင္တူဆြဲသည္။ ခုိင္ႏွင္းက သိပ္မေအာ္ေသာ္လည္း မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံကေတာ့ ေအာ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ေအာ္လုိ႔မရ။ ဆက္ေနာင္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္က သူတုိ႔ပါးစပ္ထဲ လီးကုိ သိပ္ထည့္ထားၾကသည္။ ဇာတ္သိမ္းေတာ့ ခုိင္ႏွင္းကုိ လက္ေနာက္ပစ္ထား ဒူးေထာက္ကာ ေနခုိင္းသည္။ မ်က္ႏွာေမာ့ၿပီး ပါးစပ္ဟထားသည္။

ဘသက္က ခပ္သြက္သြက္ ကြင္းထုခ်သည္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ကြင္းထုခ်သည္။ ခုိင္ႏွင္း

ေထြးထုတ္သမွ် ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေပက်ံေနသည္။ မ်က္ခံုးေမြးေပၚ ပါးေပၚ ႏွာတံေပၚတြင္လည္း လီးရည္မ်ား ေပက်ံေနသည္။

ဇာတ္သိမ္း "ထပ္သြင္းေပးဦး"

ခုိင္ႏွင္းတစ္ေယက္ ထုိကဲ့သုိ႔ မေျပာႏုိင္။ ႀကီးမားတုတ္ခုိင္လွေသာ ဘသက္လီးေပၚ သူမေစာက္ဖုတ္ သိပ္ထည့္ထားရသည္။ ဘသက္က ေခါင္းအံုးေလးေပၚ အံုးကာ ပက္လက္ေလး ၾကမ္းေပၚ အိပ္ေနသည္။

သူမ ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔ ရဲလြင္၏ ရွည္ရွည္မဲမဲႏွင့္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ လီးက ျမဳပ္ဝင္ကာ ခ်ီးအိမ္ထိေအာင္ တဒုတ္ဒုတ္ေဆာင့္ေနသည္။ ခ်စ္ေမာင္ႏွင့္စိုးေအာင္က ဒူးေထာက္ကာ

သူမကုိယ္ကုိ တစ္ေစာင္းဆြဲၿပီးလွ်င္ ပါးစပ္ထဲသုိ႔ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ထည့္ၾကသည္။ ေအာက္မွ ေဆာင့္တက္လုိက္၊ ေနာက္မွ ဖိလုိးလုိက္ၾကားမွ ခ်စ္ေမာင္က သူမေမးေစ့ကုိဆြဲကာ လီးကုိ

အာေခါင္စုိက္ေအာင္ သြင္းၿပီး ေခါင္းကုိ ဘယ္ညာယမ္းသည္။ စုိးေအာင္က ႏုိ႔ကုိဆြဲသည္။ ရဲလြင္က လီးကုိ အျပင္ထုတ္လုိက္သည္။ ေဖာက္ခနဲ ျမည္သြားေသာ အသံႏွင့္အတူ ခုိင္ႏွင္း၏ ဖင္ေပါက္မွာ ေဟာင္းေလာင္းက်န္ေနခဲ့သည္။ ရဲလြင္တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးထည့္သည္။ "စိ စိ.."

ရဲလြင္က သူ႔လီးေခါင္းကုိ သိပ္ထည့္ကာ ထုိးထည့္ေတာ့ တံေတြးမ်ားျဖင့္ တစိစိျမည္ေနသည္။ ခိုင္ႏွင္းသည္ နာသည္ဟု မညည္းအား။ စုိးေအာင္လီးကို တစ္လွည့္ငံုကာ ခ်စ္ေမာင္လီးကုိ ကြင္းထုေပးရသည္။ စုိးေအာင္က ေနာက္ေစ့မွ ဆံပင္မ်ားကုိ ပင့္ကုိင္ကာ ပါးစပ္ကုိ လုိးေနသည္။ ေအာက္ကလည္း

ေဆာင့္တက္သည္။ ရဲလြင္ကလည္း ဖင္ကုိ ေဆာင့္လုိးရာ တင္လံုးမွာ တုန္တုန္တက္သြားသည္။

ပါးစပ္ကလည္း ဟထားရသျဖင့္ ေနာက္ကေဆာင့္လုိက္တုိင္း ေရွ႕ကလီးကုိ အဆံုးငံုၿပီးသားလုိ ျဖစ္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ ခံေပးသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ "ဖင္ကုိ ငါေဆာ္ဦးမယ္"

ဟုဆုိကာ စုိးေအာင္က ေနာက္သုိ႔ ယြန္းရာ ရဲလြင္က တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး ထုတ္ေပးသည္။ ေရွ႕ကုိလွမ္းကာ ပါးစပ္ထဲသိပ္ထည့္ဖုိ႔ ျပင္သည္။

ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုတုိ႔မွာ လက္ကုိ အေပၚသုိ႔ေျမာက္ကာ ႀကိဳးျဖင့္ အခ်ည္ခံထားရသည္။ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ မနီး။ ပါးစပ္ကုိ ဘုလံုးျဖင့္ ပိတ္ထားသည္။ အဝတ္အစား အျပည့္အစံု ပါသည့္အျပင္ ေဘာ္လီလည္း အၾကပ္၊ အတြင္းခံလည္း ႏွစ္အထပ္ထပ္ ဝတ္ထားေပးသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေျခႏွစ္ဖက္ၾကားတြင္ တစ္ဖက္နဲ႔

တစ္ဖက္ မနီးေအာင္ ေခါင္းအံုးညႇပ္ထားေပးသည္။ ေျခဖဝါးက ၾကမ္းျပင္ကုိ မထိတထိျဖစ္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ႀကိမ္လံုးျဖင့္ တင္လံုးကုိ ခပ္ဆတ္ဆတ္႐ုိက္သည္။ "ျဖန္း......" "အုဝု"

မုိးယုတစ္ေယာက္ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ဝတ္မႈံကုိ ႐ုိက္ျပန္သည္။ "ျဖန္း........" "အု.........." "ဖုတ္ ဖုတ္" "ဝု ဝု"

ဆက္ေနာင္က မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ရ႕ဲ တင္ကုိ ဖုတ္ခနဲပုတ္ၿပီး ကုတလ ္ ုိက္သည္။ ျမင္ကြင္းထဲတြင္ ခုိင္ႏွင္းကုိ ေယာက်္ားေလးေယာက္က ပက္ပက္စက္စက္ ဝုိင္းလုိးေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္သူမတုိ႔ကလည္း

ခံခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဖီးလ္ကတက္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိမွ လုပ္မရ။ ႐ုိက္လုိက္ ကုတ္လုိက္လုပ္ေတာ့ ႐ုန္းၾကသည္။ သည္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လလ ုိ ီးလာလာ၊ ဘာပဲ လုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရ၊ ဘယ္လုိပဲ လုပ္လုပ္၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပဲလုိးလုိး ခံေပးခ်င္ေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ခုိင္ႏွင္းက ဒူးေထာက္ကာ ေမွာက္ေပးသည္။ ရဲလြင္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္က ဖင္ကုိ တစ္ခ်က္စီသြင္းသည္။ ခုိင္ႏွင္းကုိ ေမာ့ခုိင္းသည္။ ခုိင္ႏွင္း၊ ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုထားသည္။ ရဲလြင္က ေနာက္မွ

ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာ ခုိင္ႏွင္းဖင္ကုိ လုိးသည္။ နာသျဖင့္ ခုိင္ႏွင္း ႐ႈ႕ံ မဲ့ေနသည္။ ရဲလြင္က ဖင္ထဲကထုတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိတစ္လွည့္လုိးသည္။ က်န္သံုးေယာက္က ေနာက္မွ ရပ္ကာ ကြင္းထုေနၾကသည္။

ရဲလြင္နားေတာ့ ခ်စ္ေမာင္ဝင္သည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သြင္းလုိက္သျဖင့္ ခုိင္ႏွင္းေအာ္ညည္းသည္။ ခ်စ္ေမာင္က ခပ္သြက္သြက္လုိးသည္။ တဗြက္ဗြက္ျမည္ေနသည္။ ခ်စ္ေမာင္လည္း ဖင္လုိးလုိ႔ အားရေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကုိ သြင္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကုိလုိးၿပီး နားသည္။ ဘသက္အလွည့္ေရာက္လာသည္။ ဘသက္က ပြင့္ေနေသာ

ခုိင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ကို တံေတြးေထြးထည့္သည္။ လီးကုိ တံေတြးဆြတ္သည္။ လီးေခါင္းအရင္သိပ္ထည့္လုိက္ၿပီး ခါးေစာင္းကုိင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးသည္။ ခုိင္ႏွင္းမွာ ေခါင္းမ်ားပင္ စုိက္က်ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ေမာ့ေနဖုိ႔ ေျပာသည္။ ဘသက္က ဆက္လုိးသည္။ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ျမည္ေနသည္။ ဘသက္က ဖင္သက္သက္လုိးၿပီး နားသည္။ စုိးေအာင္ ဝင္ဆြဲျပန္သည္။ ခုိင္ႏွင္းက ပါးစပ္ကုိ မပြင့္တပြင့္ဟထားကာ ဒူးေထာက္၍ ေမာ့ေပးသည္။ စုိးေအာင္က ေဘးမွေန၍

မ်က္ႏွာေပၚ ကြင္းထုခ်သည္။ တဗြက္ဗြက္နဲ႔ ထုေနေသာ္လည္း လီးရည္က မထြက္သျဖင့္ ခုိင္ႏွင္းလည္း ေမာေမာႏွင့္ စုပ္ေပးလုိက္သည္။ ထြက္ခါနီးေတာ့ ခိုင္ႏွင္းမ်က္ႏွာကုိ နည္းနည္း ဆုတ္ေပးသည္။ လီးရည္က ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဝုိက္ႏွင့္ အထက္ ပါးျပင္ေပၚသုိ႔ တဗ်စ္ဗ်စ္ပန္းထြက္သည္။ အရွိန္ပါသျဖင့္ နားထင္ဆံစထိ

စုိကုန္သည္။ လီးရည္လည္း မ်ားသည္။ ပါးျပင္တစ္ခုလံုး ေဖြးသြားသည္။ ရဲလြင္က ခုိင္ႏွင္းမ်က္ႏွာတည့္တည့္ ကြင္းထုသည္။ သူမပါးျပင္တြင္ စုိးေအာင္လီးရည္မ်ား ရႊဲနစ္ကာ အမ်ားအျပားစီးက်ေနသည္။

ရဲလြင္လီးရည္ေတြလည္း တဗ်စ္ဗ်စ္ထြက္သည္။ ေမးေစ့မွ နဖူးထိ တန္းခနဲ တန္းခနဲ က်သည္။ ကုန္ခါနီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ ပုိက်သည္။ သူမမေထြး မၿမိဳဘဲ အတုိင္းထားသည္။ ဘသက္က ဆက္၍ မ်က္ႏွာေပၚ

ကြင္းထုခ်သည္။ ေခါင္းကို ေသခ်ာကုိင္ကာ လြတ္ေနေသာ ပါးျပင္တစ္ဖက္ေပၚသုိ႔ လီးထိပ္နဲ႔ ေထာက္ကာ ကြင္းထုခ်သည္။ လီးရည္မ်ား ပါးျပင္ေပၚ ပံုကာ က်သည္။ ရႊဲနစ္ကာ ေအာက္ႏုိ႔ေပၚထိ စီးက်သည္။ ခ်စ္ေမာင္က ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနသာ ကြင္းထုခ်သည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆုိေသာ္လည္း မ်က္ႏွာႏွင့္

ငါးလက္မေလာက္ အကြာကသာ ျဖစ္သည္။ သူမၿငိမ္ၿငိမ္ေမာ့ေနေသာ္လည္း ပထမတစ္ခ်က္ ႏွာေခါင္း၊ ဒုတိယတစ္ခ်က္ နားရြက္ တတိယတစ္ခ်က္ နားထင္ႏွင့္ လည္ပင္းမ်ားသုိ႔က်ကုန္သည္။ "ပါးစပ္ထဲ ဝင္တာေတြ ေထြးလုိက္ ဒီတုိင္းကုိယ့္ပါးစပ္ေပၚ ကုိယ္ျပန္ေထြး "

ခုိင္ႏွင္းက ပူစီေပါင္းမ်ားထေနေသာ လီးရည္ကုိ ေထြးထုတ္သည္။ လီးရည္မ်ားက နားရြက္တြင္လည္း

တြဲက်ေနသည္။ ႏုိ႔ေပၚသုိ႔ တစ္စက္စက္ က်ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ကုိ လြတ္ေပးသည္။ သုိ႔ေသာ္ လည္ပင္းတြင္ ေခြးလည္ပတ္ ပတ္ေပးလုိက္သည္။ "ေျပာင္ေနေအာင္ စားေပးၾက"

လီးရည္တုိ႔ကုိ လ်က္ခိုင္းေလသည္။ သူမတုိ႔လည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ အေနအထားတြင္ ေရာက္သျဖင့္

စားလုိက္သည္။ မုိးယုက နားရြက္မွကပ္ၿပီး တြဲက်ေနေသာ ခပ္ခဲခဲ လီးရည္ကုိ စလ်က္ေပးသည္။ ေနာက္ပါးျပင္တြင္ အစင္းလုိက္ ယုိေနေသာ လီးရည္ကုိ လ်က္သည္။ သူမလ်က္ရသမွ်ကုိ ဝတ္မႈံပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္ေပးသည္။ ဝတ္မႈံကုိ မ်ိဳခ်သည္။ ေနာက္ ဝတ္မႈံက ျပန္လ်က္သည္။ ဝတ္မႈံလ်က္၍ ရသမွ်ကုိ မုိးယုပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္သည္။ မုိးယုက မ်ိဳခ်သည္။ ပထမတစ္ရက္ဟူေသာ အေနအထားတြင္ ထုိမွ် အဆင့္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ရာ သူမတုိ႔ ထိပ္လန္႔ရမည္လား ဝမ္းသာရမည္လား မေတြးတတ္ေတာ့။

မုိးယုႏွင့္ဝတ္မႈံတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ခမ္းစုပ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း အက်ႌခၽြတ္သည္။ ႏုိ႔သီးခ်င္းခ်င္း ပြတ္သည္။ ထမီခၽြတ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ တစ္ေယာက္ေပါင္တစ္ဖက္စီထည့္ကာ

ေစာက္ေစ့ခ်င္းပြတ္သည္။ သူမတုိ႔ကုိ ခုိင္ႏွင္းအား တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ဖက္ၾက နမ္းၾက ဆြဲၾက ကိုင္ၾက ႏႈိက္ၾကလုပ္ေနေသာ ရဲလြင္၊ ဘသက္၊ ခ်စ္ေမာင္၊ စုိးေအာင္ႏွင့္အတူ ယခုမွ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ၿပီး ကြင္းစထုေနေသာ ဆက္ေနာင္တုိ႔ျဖစ္သည္။ "လာ"

မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ေနာင္ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ထုိင္ခ်ၿပီး လီးကုိစုပ္ေပးသည္။ ဝတ္မႈံက စစုပ္သည္။ မုိးယုက လႁပြတ္ကုိပင့္ေပးထားသည္။ ဝတ္မႈံဖယ္ေတာ့ မုိးယုက လႁပြတ္ကုိ စုပ္ေပးသည္။

ဝတ္မႈံက ဆက္ေနာင္ေပါင္ကို ခြက အဖုတ္နဲ႔ပြတ္ရင္း ကြင္းထုေပးရင္း လွ်ာနဲ႔လ်က္သည္။ မုိးယုက လႁပြတ္ကုိ စုပ္ရင္းဆြဲကာ လြတ္သည္။ ဝတ္မႈကလည္း လီးထိပ္ကုိ စုပ္သည္။ "မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ကုန္းလုိက္"

မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔က ကုန္းလုိက္သည္။ "ေပါင္နည္းနည္းကား"

သူမတုိ႔ကလည္း ခုိင္းသည့္အတုိင္းလုပ္သည္။

"ေဟ့ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ဘယ္ဖင္ေပါက္က ပုိလန္းလဲ ဆႏၵမဲေလး ေပးၾကပါဦးကြ "

"ခ်စ္ ဆံုးျဖတ္ေပးကြာ"

ရဲလြင္က ခုိင္ႏွင္းကုိ ဖက္ရင္းထလာၿပီး ပါးကုိ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းကာ ေျပာသည္။ "ေအး ဟုတ္တယ္၊ ခုိင္ႏွင္း မင္းဆံုးျဖတ္"

ဟုဆုိကာ ဆက္ေနာင္က ေျပာလုိက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ဆက္ေနာင္က "မင္း လ်က္ေပးရမွာပဲ၊ မင္း လ်က္တဲ့ဖင္ကုိ ငါအရင္ခ်မယ္" ခုိင္ႏွင္းက ဝတ္မႈံဖင္ကုိ လ်က္ရန္ တင္ကုိ ၿဖဲလုိက္သည္။

မုိးယုက ခုိင္ႏွင္းၿဖဲေပးထားေသာ ဝတ္မႈံဖင္ေညႇာင့္႐ုိးေပၚသုိ႔ တံေတြးေထြးခ်သည္။ တံေတြးက ဝတ္မႈံ၏ ေဖြးႏုေနေသာ ဖင္စီးေၾကာင္းအတုိင္း စီးဆင္းသြားၿပီး ဖင္ေပါက္တည့္တည့္တြင္ စုသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ေစာက္ပတ္အထက္မွေန၍ လွ်ာကို အျပားလုိက္ထားကာ ဖင္ေပါက္ကုိ လ်က္သည္။ "အြန္းးး"

ဝတ္မႈံသည္ ဆက္ေနာင္လီးကုိ ငံုရင္း ဖင္မွ ခုိင္ႏွင္း၏ လွ်ာၾကမ္းၾကမ္းျဖင့္ လ်က္သည္ကုိ ဖီးလ္တက္သျဖင့္ ညည္းမိသည္။ စီးထားေသာ သူမဆံပင္ကုိ ကုိင္ကာ သူမဖင္အလ်က္ခံသည္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ထဲ လီးကို ထုိးသြင္းထားေသာ ဆက္ေနာင္၏ ေပါင္ကုိ ဖက္ထားသည္။ "အ ကၽြတ္ ကၽြတ္"

ဆက္ေနာင္ စသြင္းၿပီ။ မုိးယုက ဖင္ကုိ ၿဖဲေပးထားသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ဖင္ေပါက္ထဲတည့္ေအာင္ သိပ္ထည့္ေပးသည္။ လီးေခါင္းကုိ အတင္းထုိးသိပ္ရသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲဝင္သည္ႏွင့္ မတူသျဖင့္ ဝတ္မႈံမွာ တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းရသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ နာသည္။ လီးေခါင္းျမဳပ္ကတည္းက နာေနရာ ဇြတ္ထုိးထည့္သည့္ အေနအထားတြင္ ပုိနာသည္။ "နာလုိက္တာကြာ၊ ကုိယ့္လီးကုိ မန္းေပးပါဦး"

ဆက္ေနာင္က ခုိင္ႏွင္းကုိ လီးစုပ္ခုိင္းသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ဝတ္မႈံဖင္မွ ထုတ္လာေသာ လီးကုိ စုပ္ေပးသည္။ "ဝူးးး"

ဆက္ေနာင္က ျပန္လုိးသည္။ မုိးယုက ၿဖဲေပးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ ဝတ္မႈံေတာ္ေတာ္ ေအာ္ရသည္။ "ခ်ီးယား"

"ဆရာ့ရ႕ဲ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္" "ေနာက္ေနာင္လည္း ဆရာသမား အသစ္ကေလးေတြ မ်ားမ်ား ေဖာက္ႏုိင္ပါေစ"

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ခ်ီးက်ဴးၾကၿပီး အရက္ခြက္မကာ ေသာက္ၾကသည္။ ဆက္ေနာင္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲသည္။ ဝတ္မႈံမွာ ေခၽြးမ်ားျပန္ေနသည္။ ဖင္ထဲတစ္ခုခုဆုိ႔ေနသလုိ ခံစားရသည္။ ဖင္ကုိ ငါးမိနစ္ေလာက္ စိမ္လုိးၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိ တြယ္သည္။ ပံုစံေျပာင္းကာ ဖင္ခ်လိုက္

ေစာက္ပတ္လုိးလုိက္လုပ္သည္။ ဆက္ေနာင္ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး မုိးခ်ဳပ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္သူမွာ မုိးယုျဖစ္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့လည္း ဖင္ကုိ ဝုိင္းလုိးၾကသည္ဟု အိပ္မက္မက္သျဖင့္ လန္႔ႏုိးျပန္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အိပ္မရ ျဖစ္ေနသည္။ ဖ်တ္ခနဲ အိပ္ေပ်ာ္မည္လုပ္ေတာ့

"အိပ္ယာက ႏုိးႏုိးခ်င္း မ်က္ႏွာမသစ္ေသးခင္ ျမင္ရတဲ့ ပံုစံဟာ မိန္းကေလးေတြရ႕ဲ ပကတိပံုစံ အစစ္ကြ၊

စုိးေအာင္နဲ႔ ခ်စ္ေမာင္က ခုိင္ႏွင္း၊ ရဲလြင္ႏွင့္ ဘသက္က ဝတ္မႈံေလးနဲ႔ မိန္းကေလးေေတြရ႕ဲ ပကတိပံုစံ ျဖစ္တဲ့ သဘာဝအလွရ႕ဲ အရသာကုိ မ်က္ႏွာ မသစ္ခင္ တစ္ခ်ီ ခံစားၾကကြာ၊ ငါေတာ့ အားလံုး က်က္သေရ

မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုသြားေအာင္ သူ႔ဖင္ကုိ ေဟာဒီလီးနဲ႔ ေဖာက္ေပးမယ္၊ ေက်နပ္ၾကလား မင္းႀကီးမ်ား" "ေက်နပ္ၾကေၾကာင္းပါ ဘုရား"

"သင့္ေလွ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္မႈေကာ ရွိရဲ႕လား" "သင့္ေလွ်ာ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား"

ဆက္ေနာင္၏ သူမတင္ကုိ ပုတ္ကာ ပုတ္ကာ ေျပာေသာစကားကုိ သူတုိ႔ပုိင္ဆုိင္သည့္ တစ္ေယာက္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ၾကရင္း ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ ေပးေနၾကသည္။ မုိးယုေမွာက္အိပ္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က သူမေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ ေလးဘက္ေထာက္ ဝင္လာသည္။ "ပက္"

သူမဖင္ေပါက္ေပၚတည့္တည့့္ တံေတြးစက္ က်လာသည္။ "ဝူးးးးးး ဟူးးးးးးးး"

ဆက္ေနာင္က ေခြးလုိ အူကာ သေရာ္သည္။ ေနာက္ လွ်ာျပားျဖင့္ ေလးငါးခ်က္ ေခြးမ်ား အမဲ႐ုိးလ်က္သလုိ သူမဖင္ေပါက္ကုိ လ်က္သည္။ "ထြီ"

ဆက္ေနာင္က သူ႔လီးဆြတ္ဖု႔ိ လက္ဝါးေပၚ တံေတြးေထြးခ်ၿပီး လီးကုိ သုတ္သည္။ မနက္

ေျခာက္နာရီထိုးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္ေမွာင္ရီေနေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ မုိးယုတစ္ေယာက္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးႀကီး ပူခနဲ ထုိးဆင္းလာေတာ့ ပုိေမွာင္သြားသည္။

"ၿပီး" ေဒါက္တာခ်က္ႀကီး PDF ဖန္တီးသည္။