Ἀγγέλου Λ. Βουδούρη Θεολόγου - Καθηγητοῦ Πρώην Α' Δομεστίκου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΠΟΙΗΘΕΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΥΦΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΑΡΑ ΠΕΤΡΟΥ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ Ἐξηγημένον παρά Ἀγγέλου δομεστίκου πρός κοινήν χρῆσιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν μουσικῶν διδασκάλων τοῦ ἡμετέρου γένους. Ἐν Κωνσταντινουπόλει 1937
ΕΚΔΟΣΙΣ ΠΡΩΤΗ Εὐρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης Ἀθῆναι 1997
Τό ἔργο αὐτό, προτοῦ παραδοθῆ στό τυπογραφεῖο, τό διάβασε ὁ κ. Μανώλης Χατζημάρκος
© Κωνσταντῖνος Ἄ. Βουδούρης, 1996 Ἀκυλίνη Μ. Γεωργιάδου, 1996 Λεόντιος Ἄ. Βουδούρης, 1996.
Τῷ σεμνοτίμῳ, πάνυ ἀγαπητῷ καί ἀειμνήστῳ πατρί Ἀγγέλῳ Βουδούρῃ τά τέκνα αὐτοῦ Κωνσταντῖνος Βουδούρης Ἀκυλίνη Μ. Γεωργιάδου Λεόντιος Βουδούρης εἰς ἐκπλήρωσιν βαθύτατης ὀφειλῆς καί εὐγνωμοσύνης ἕνεκεν.
ἱός τοῦ Λεοντίου καί τῆς Μαρίας Βουδούρη, ὁ Ἄγγελος, γεννήθηκε στό χωριό Ταϋφίριο τῆς Διοικήσεως Καλλιπόλεως, τῆς Θρακικῆς χερσονήσου, στά 1891. Ἀπό τήν παιδική ἀκόμα ἡλικία τοῦ ἔδειξε κλίση καί ἀγάπη στή μουσική. Τελείωσε τό δημοτικό σχολεῖο στό χωριό του καί ἀπεφοίτησε ἀπό τό Σχολαρχεῖο Καλλιπόλεως, στά 1907. Στή συνέχεια καί ὕστερα ἀπό εἰσαγωγικές ἐξετάσεις εἰσέρχεται καί σπουδάζει στήν Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης, ὅπου διδάσκει Βυζαντινή Μουσική ὁ Γεώργιος Πρωγάκης. Τήν ἴδια περίοδο γνωρίζεται μέ τούς Ἰάκωβο Ναυπλιώτη καί Κωνσταντῖνο Κλάββα, τότε Λαμπαδάριο καί Α' Δομέστικο ἀντιστοίχως, τῆς Μεγάλης του Χριστοῦ Ἐκκλησίας, κοντά στούς ὁποίους καί ἐμαθήτευσε, μεταβαίνων τίς Κυριακές στόν Πατριαρχικό Ναό μέ εἰδική ἄδεια τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης. Κατά τά ἔτη 1912 καί 1913 ἐπισκέπτεται - σπουδαστής ὤν - τό Ἅγιον Ὅρος, μέ τήν προτροπή καί τίς συστατικές ἐπιστολές τοῦ Πατριάρχου Ἰωακείμ Γ' πρός τήν Ἱερά Σύναξη, ὅπου μελετᾶ τούς χειρόγραφους θησαυρούς τῆς Βυζαντινῆς ἀσματωδίας. Στά 1915 λαμβάνει τό πτυχίο τῆς Θεολογίας καί ἔκτοτε ἀρχίζει ἡ δράση του στήν Ἐκπαίδευση καί στό Ἀναλόγιο: 1915 - 16. Διδάσκαλος τῆς Ἀστικῆς Ἑλληνικῆς Σχολῆς Πριγκήπου. Ἱεροψάλτης καί Ἱεροκῆρυξ. 1917 (Αὔγουστος). Διευθυντής Ἀρρεναγωγείου τῆς Κοινότητος Εὐαγγελιστρίας Ταταούλων. Δεξιός ψάλτης τοῦ Ναοῦ. 1918 (Σεπτέμβριος). Καθηγητής καί Ἱεροκῆρυξ στήν Μαγνησία. 1919. Ἀρθρογραφία στίς ἐφημερίδες «Πατρίς» καί «Ἐμπορικόν Μέλλον» (Σμύρνη). 1922. Ψάλτης στόν Ναό Ἁγίου Γεωργίου Ἐδιρνέ Καπού. 1923 (Αὔγουστος). Ἐκκλησιαστικός μουσικοδιδάσκαλος (Ἀποδεικτικόν τῆς Πατριαρχικῆς Κεντρικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς - Αὔξ. Ἀριθ. 134, Ἀριθ. Μητρώου 143). 1924 (Ἰανουάριος). Α' Δομέστικος τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, μέ Πρωτοψάλτη τόν Ἰάκωβο Ναυπλιώτη. Μελέτη τῆς Παραδόσεως τοῦ Πατριαρχικοῦ Ὕφους καί κωδικοποίηση μέ σκοπό τήν διάσωσή του. 1924 (Αὔγουστος). Καθηγητής στό Ἑλληνογαλλικό Λύκειο τῆς Κοινότητος Πέραν. 1925 (29 Νοεμβρίου). Παραιτεῖται ἀπό τό Πατριαρχικόν Ἀναλόγιο. Ἀρχίζει τήν καταγραφή ἁπάντων τῶν μελουργικῶν κειμένων τῶν λειτουργικῶν βιβλίων τῆς ὀρθοδόξου βυζαντινῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀσματωδίας, κατά τό Πατριαρχικόν Ὕφος. Ἔργο πολυετοῦς μόχθου, πού ξεπερνᾶ τίς ὀκτώ χιλιάδες χειρόγραφες σελίδες! Μέχρι τόν θάνατό του - στά 1951 - ὑπηρετεῖ ὡς Καθηγητής στό Ἰωακείμειον Παρθεναγωγεῖο Φαναρίου, στό Ζωγράφειον Λύκειο Πέραν καί στό Κεντρικόν Παρθεναγωγεῖον Πέραν. Ἔγραψε: «Ἡ Ἐκκλησιαστική Μουσική καί αἱ Μεταρρυθμίσεις» (1919), «Ὑπόμνημα περί τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς» (1931), «Οἱ Μουσικοί Χοροί τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας» (Α' 1935 καί Β΄ 1937), «Θρησκευτικά Μαθήματα διά Μαθητάς» (1939) καί «Ἡ ἐν Σταμπούλ μεγάλη τοπική Σύνοδος τοῦ 1872 καί ἡ λύσις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βουλγαρικοῦ ζητήματος» (1940). Ἔγραψε ἐπίσης τήν μελέτη «Συμβολή εἰς τήν ἱστορίαν τῆς Μουσικῆς τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἀσματωδίας» στό περιοδικό «Ὀρθοδοξία» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καθώς καί σειρά ἄρθρων στόν ἡμερήσιο Τύπο τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Ἰδιόχειρη ἀφιέρωση τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, Ἰακῶβου τοῦ Ναυπλιώτου, κατά τη διδασκαλία τοῦ ὁποίου, ὁ Ἅγγελος Βουδούρης, κατέγραψε στήν βυζαντινή παρασημαντική ὅλα τά μέλη τοῦ παρόντος βιβλίου.
Τῷ Ἐλλογιμομουσικωτάτῳ καθηγητῇ Ἐκκλησίας κυρίῳ Ἀγγέλῳ Βουδούρῃ.
πρώην
δομεστίκῳ
τῆς
Μεγάλης
Ἀγαπητέ φίλε κ. Ἄγγελε, Τά ἐξηγημένα ἐκ τοῦ ἀρχαίου μουσικά κείμενα τοῦ Ἀναστασιματαρίου καί τοῦ Δοξασταρίου τῆς ἐποχῆς τοῦ μακαρίτου πρωτοψάλτου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας κύρ Μανουήλ τοῦ Βυζαντίου τά ἐμελέτησα καί τά θεωρῶ πιστῶς περιλαμβάνοντα τά μέλη τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Ἡ γραφή τήν ὁποίαν μεταχειρίζεσθε δέν ἀφίσταται καί αὐτή τῆς γραφῆς τῆς ἀρχαιοτέρας τῶν μουσικοδιδάσκαλων τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας· εἶναι πολύ καλή· εἶναι ἁπλή καί εὔκολος καί δύναται μέ αὐτήν καί ὁ πλέον ἀρχάριος νά ψάλλῃ τά σημειούμενα μέλη. Μέ τήν γραφήν αὐτήν τά μέλη φρονῶ ὅτι ἐξασφαλίζονται ἀπό τῆς ἀπόψεως τῆς ἀπαγγελίας τήν ὁποίαν ἠμεῖς ὀνομάζομεν ὕφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Σέ συγχαίρω διά τό ἔργον σου τοῦτο. Δέν ἀμφιβάλλω ὅτι καί ἄλλα ὅμοια ἔργα σου θά ἔχουν σκοπόν τό συμφέρον τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας μουσικῆς αὐτό καί σοί εὔχομαι ἐκ καρδιᾶς. Ἐν Φαναρίῳ Τῇ 22 Δεκεμβρίου 1938
Μέ πολλήν ἀγάπην
Ἀγγέλου Λ. Βουδούρη
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΑΡΘΡΟ Μανώλης Χατζημάρκος Πρωτοψάλτης - Καθηγητής τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ὀλυμπία Τολίκα Μουσικολόγος
ΖΩΓΡΑΦΙΚΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ Ἀμαλία Παρασκευοπούλου
Τό μεγαλεῖο της Βυζαντινῆς Μουσικῆς Παραδόσεως καί ἡ μεγίστη συμβολή τοῦ Ἄγγελου Βουδούρη. Εἰσαγωγικόν Σημείωμα τοῦ κ.
Μανώλη Χατζημάρκου
Πρωτοψάλτου – Καθηγητοῦ τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς
Βυζαντινή μας Μουσική εἶναι ἡ ὡραιότερη ψηφίδα τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς καί ἕνα ἀπό τά πιό ζωντανά στοιχεῖα πού συνθέτουν τήν ἑλληνορθόδοξη ὑπόστασή μας. Ἡ Μουσική αὐτή, πού ἔφτασε ὡς ἐμᾶς ἀπό τούς ἀρχαίους θεωρητικούς τῆς προχριστιανικῆς Ἑλλάδος καί ἀναπτύχθηκε σέ περίτεχνη ἐπιστήμη ἀπό τούς Μελωδούς καί τούς Πατέρες τῆς χριστιανικῆς πίστης, εἶναι μία σοφή δημιουργία πολλῶν αἰώνων καί εἶναι ἕνα θεϊκό τραγούδι πού καί σήμερα ἀκόμη, στήν τόσο πεζή καί ὑλιστική ἐποχή μας, συγκινεῖ καί κατανύσσει τίς ψυχές μας. Δυστυχῶς ὅμως αὐτή ἡ Μουσική, πού ἔφτασε ὡς ἐμᾶς ἀπό ἄτομα σέ ἄτομα, ἀπό γενιά σέ γενιά καί ἀπό φωτισμένα συγγράμματα ἁγιοτάτων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνόθευτη καί ἀλώβητη καί ἀποτελεῖ τό ἀντικείμενο σοβαρῶν μελετητῶν, κακοποιεῖται ἀπό αὐτόκλητους προστάτες πού διακατέχονται εἴτε ἀπό σύγχυση εἴτε ἀπό ἄγνοια εἴτε ἀπό ἄμετρη ἐγωιστική διάθεση. Τήν βασική εὐθύνη γί αὐτό, τήν ἔχουν κυρίως οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς, πού ἀκόμα δέν ἔφτίαξαν ἕνα ὑπεύθυνο Μουσικό Ἵδρυμα, μέ σκοπό τήν τοποθέτηση τῆς Μουσικῆς μας στό βάθρο πού τῆς ταιριάζει καί πού μέ τήν συνέπεια καί τό κῦρος του θά σταματοῦσε τήν αὐθαιρεσία τῶν ἀμφιβόλου μορφώσεως ἐξηγητῶν, ἑρμηνευτῶν καί καθ' ἕξιν προστατῶν τῆς Μουσικῆς μας, πού ἐπειδή δημιουργοῦν ἄπειρα προβλήματα σ' αὐτήν πρέπει καί νά ἀντιμετωπισθοῦν ἔγκαιρα, πρίν ἀλλοιώσουν ὁριστικά τήν γνησιότητά της. Ποιοί εἴμαστε ἐμεῖς πού θά ἐξηγήσουμε ἤ θά ἀναλύσουμε ἤ θά διορθώσουμε τίς μουσικές γραμμές, οἱ ὁποῖες μας παραδόθηκαν μέ θρησκευτικήν εὐλάβεια ἀπό τούς ἁγίους πατέρες καί σοφούς μελωδούς καί αὐστηρούς πρωτοψάλτες καί δασκάλους, μέσα στήν ἀμετάλλαχτη λειτουργική πράξη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας; Δέν ἐπιτρέπεται τίς κάθε εἴδους ἐκτροπές νά τίς διδάσκουμε γιά Μουσική Παράδοση γιατί αὐτή βρίσκεται κωδικοποιημένη στά κλασσικά βιβλία, πού ἔφτασαν σέ μᾶς διατυπωμένα ἐπακριβῶς ἀπό κολοσσούς Μελωδούς, πρωτοψάλτες καί δασκάλους, ἡ δέ μελωδική ἀναφορά μας πρός τόν Θεό τῆς ἀγάπης γίνεται ἔκτοτε μέ τήν ἐπιβαλλόμενη εὐσέβεια καί κατάνυξη - μέσα ἀπό αὐτά τά βιβλία - ἁπλά καί ἀνεπιτήδευτα, ὥστε σάν αὔρα λεπτή νά δονῇ ἀναγεννητικά τίς ψυχές μας. Ὅλες τοῦτες οἱ μελωδίες, εἶναι τά ἀμάραντα λιανοτράγουδα αὐτῆς ἐδῶ τῆς γῆς - εἶναι τά νανουρίσματα τῶν παιδικῶν μας ὀνείρων εἶναι τά μοιρολόγια τῆς Παναγιᾶς, τά «τραγούδια τοῦ Θεοῦ» ὅπως τά ἔλεγε ὁ Παπαδιαμάντης. Μελωδίες πού μᾶς φέρνουν αἰῶνες πίσω, στούς πρώτους χριστιανικούς χρόνους, καθώς τό νεογέννητο ἐκκλησιαστικό μέλος, κρατιόταν ἀκόμα ἀπό τόν ὀμφάλιο λῶρο τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ Τραγουδιοῦ.
έ τήν νέα τάξη πραγμάτων, πού συντελεῖται στόν πλανήτη μας, μετατοπισθήκαμε ξαφνικά ἀπό μία θέση τοπικοῦ ἐνδιαφέροντος, σέ μία κατάσταση γενικῆς ἀφοσίωσης. Ἡ μεταβολή αὐτή ὑποχρεώνει τόν λαό μας ν' ἀπορροφᾶ ἀλλότριες ἐπιδράσεις καί τό πιό ἐπικίνδυνο: μέ τρόπο ταχύ καί ὑπερβολικά βίαιο. Πῶς εἶναι δυνατόν οἱ νέοι μας νά νοιώσουν τό μεγαλεῖο τῆς γνήσιας Παράδοσής μας, ὅταν δέν ἔχουν λάβει μέσα στόν τόπο τους τά ἀπαραίτητα «θεμέλια», μέ ἀποτέλεσμα τήν διαμόρφωση πλείστων ὅσων συμπλεγμάτων κατωτερότητας ἀπέναντι στούς ξένους καί τήν συνακόλουθη γένεση ἑνός ἀνερμάτιστου πνευματικοῦ νεοπλουτισμοῦ «μορφωμένων» ἀπέναντι στούς συντοπίτες τους; Σχετικῶς, ὁ Σμυρνιός ποιητής Σεφέρης γράφει: «Ὅσοι ἀπό τούς «μορφωμένους» μας ψευτοέκαναν κάτι «σπουδές» εἰς τήν ἀλλοδαπήν, χωρίς μόχθο γιά τή δική μας παράδοση, χωρίς τίς δικές τους ῥίζες, εἶναι πλήρως ἐπιρρεπεῖς σέ οἱανδήποτε πλύση ἐγκεφάλου τούς ἐπιβάλλει τό ξένο σύστημα ζωῆς καί κυρίως τό ξένο «σύστημα» σπουδῶν, ἀπό τό ὁποῖο μείρακες αὐτοί ἀνυποψίαστοι, πῆραν τά φῶτα τῆς στραβομάρας τους». Ἐγώ θά προσέθετα ὅτι ὅλοι αὐτοί οἱ εἰσαγόμενοι, ἐσπούδασαν μέν εἰς τήν ἑσπερίαν τήν παραδοσιακήν σοφίαν καί δημιουργίαν τοῦ λαοῦ μας ἀλλά κάλπηδες καί ὀλιγόνοες, καθώς ἦσαν, κατάφεραν νά πιθηκίσουν καί νά μείνουν, ἐν τέλει, ἀγράμματοι. Διότι στή Δύση ὑπάρχουν καί μουσικολόγοι πού δέν εἶναι τζουτζέδες ἀλλά ἀναγνωρίζουν τήν παγκοσμιότητα τῆς Ἑλληνικῆς Μουσικῆς καί θαυμάζουν τό περίτεχνο κάλλος τῶν Ἑλληνικῶν μουσικῶν κλιμάκων. Τοῦτοι οἱ λόγοι - ἄκομψοι; - πηγάζουν ἀπό τόν πόνο πού μέ διακατέχει γιά τή Μουσική μας, τήν ὁποία ταλαιπωροῦν διάφοροι δῆθεν σωτῆρες της, συμπτωματικοί ἐργολάβοι τῶν πολιτιστικῶν μας πραγμάτων, βάναυσοι «ἀναμορφωτές» τῶν κατοχυρωμένων ἀπό αἰῶνες μελωδιῶν της. ἱ μελωδίες αὐτές διετηρήθησαν ἀμιγεῖς καί ἀπρόσβλητες ἀπό ξένες ἐπιδράσεις στόν Πατριαρχικόν Ναόν, ὅπου γιά νά γίνη κάποιος πρωτοψάλτης, ἔπρεπε νά θητεύση καί νά δοκιμασθῆ εἰς ὅλες τίς θέσεις τῶν ἐργατῶν τοῦ Ἱεροῦ Ἀναλογίου. Ἐδῶ ἀκριβῶς ὑπάρχει τό μεγάλο μυστικό τῆς σωστῆς καί ἀνόθευτης συνέχειας τῆς Ἐθνικῆς μας Μουσικῆς Παράδοσης. Ἡ μουσική παιδεία τῶν μυστῶν τοῦ Ἱεροῦ Ἀναλογίου ἐδίδετο ἀπό πρωτοψάλτες καί λαμπαδαρίους καλλίφωνους, μέσα στόν ἱερό χῶρο τῶν Ναῶν καί κυρίως στόν πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό τῆς Μεγάλης του Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ὅπου οἱ μεγάλοι αὐτοί δάσκαλοι ἔψαλλαν ἀπό μνήμης σκορπώντας κατάνυξη καί συγκίνηση στίς ψυχές τοῦ ἐκκλησιάσματος. Τήν Παρασημαντική τῶν μελῶν αὐτῶν ὁριστικοποίησαν οἱ τρεῖς διδάσκαλοι Χρύσανθος, Γρηγόριος καί Χουρμούζιος, ὅσον καί ἄν ἀκόμη ἔνιοι ξυδομύτηδες «μουσικολόγοι» δέν συμφωνοῦν μέ αὐτήν, οἱ ὅποιοι ὅμως ἀδυνατοῦν νά ἀπαντήσουν σέ στοιχειώδη λογικά ἐρωτήματα ἀπό τήν πλειάδα πού ὑπάρχουν: Ποιά μουσική γνωρίζουν οἱ ὀργανοπαῖκτες καί οἱ τραγουδιστές τῶν δημοτικῶν μας τραγουδιῶν, ποῦ ἐπί αἰῶνες διατηροῦν ἄφθαρτες τίς ἴδιες μουσικές γραμμές, τίς ἴδιες κλίμακες μέ τά μικροδιαστήματα των, τούς ἴδιους ρυθμούς, τούς ἴδιους μελωδικούς δρόμους; Ποιά μουσική γνωρίζουν οἱ μαγυάροι τσιγγάνοι, οἱ μάγοι βιολιστές τῆς Μεσευρώπης, καί σέ ποιά βιβλία εἶναι καταγεγραμμένες οἱ ἀξεπέραστες - κλασσικές πλέον - δημιουργίες τους; Ποιά μουσική γνωρίζουν οἱ τραγουδιστές καί ἐκτελεστές τῆς λαϊκῆς καί ἐλαφρᾶς μουσικῆς, ποῦ μας ἐκπλήσσουν μέ τίς ἑρμηνεῖες τους, ἀντίθετα μέ πολλούς ἀπό τούς σπουδασμένους βιρτουόζους μας;
Ὅλοι αὐτοί οἱ καλλιτέχνες μπορεῖ νά μή γνωρίζουν μουσική, ἀλλά ἔχουν μέσα στό αἷμα τους, στό «εἶναι» καί στήν ὕπαρξή τους, τή μουσική Παράδοση. Τό τάλαντό τους ἔχει προέλευση θεϊκή. Καί στήν Βυζαντινή Μουσική τό ἀναμφισβήτητο γεγονός εἶναι ὅτι τά μέλη της διετηρήθησαν αὐθεντικά καί ἀναλλοίωτα, μέσω τῆς προφορικῆς παραδόσεως, καθώς μεταδίδονταν ἐντός τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀπό τούς παλαιότερους δασκάλους, πρωτοψάλτες καί λαμπαδάριους. Τά μέλη αὐτά εἶναι ἁπλᾶ, σοβαρά, κατανυκτικά, καθαρά, ἀκολουθοῦντα τό αὐστηρῶς Ὀρθόδοξο θεολογικό πνεῦμα τῶν ἀνυπέρβλητων Ὕμνων τῆς Μεγάλης του Χριστοῦ Ἐκκλησίας. τά θεσπέσια ἐκεῖνα μέλη μᾶς ὁδηγεῖ ὑπεύθυνα ὁ ζηλωτής Α' Δομέστικος τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, ἐπί πρωτοψαλτείας Ἰακώβου Ναυπλιώτου, ἀείμνηστος Ἄγγελος Βουδούρης. Ἡ ἐπίδοσις τοῦ Ἀγγέλου Βουδούρη εἰς τήν Μουσικήν, εἶχε τίς ρίζες της στήν παιδική του ἡλικία. Ἡ ὑμνογραφία τόν εἶχε κατακυριεύσει, διαμορφώνοντας χρόνο μέ τό χρόνο τήν ἴδια του τή συνείδηση. Εἶχε τήν ἱκανότητα νά συγκρατῆ κάθε νέα μελωδία, νά τήν ἐκτελῆ καί νά τήν γράφη. Γνώριζε νά ψάλη κατά τό ὕφος τῆς Μεγάλης του Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἔχοντας δάσκαλο τοῦ τόν Ἰάκωβο Ναυπλιώτη, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔλεγε: «Ἄγγελε, ὄλαι αἱ γνώσεις καί ὅλη ἡ μάθησις τῆς Μουσικῆς ἀποβλέπουν εἰς τήν ἀρίστην ἐκτέλεσιν. Ἡ καλή ἐκτέλεσις τῆς Μουσικῆς εἶναι τό πᾶν...». Νά τί γράφει ὁ ἱστορικός Γ. Παπαδόπουλος βιογραφώντας τόν Ἄγγελο Βουδούρη, μολονότι ὁ δεύτερος εἶχε πολλές ἐνστάσεις γιά τόν ἱστορικό καί πρωτέκδικο: «ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ, ζηλωτής μουσικολόγος ἐν Κωνσταντινουπόλει, καθηγητής ἀνωτέρων Σχολῶν καί Α' δομέστικος τῆς Μ. Ἐκκλησίας. Τήν Μουσικήν ἐδιδάχθη εἰς τήν ἐν Χάλκῃ Θεολογικήν Σχολήν, ἦς τυγχάνει ἀπόφοιτος (1915)». Ἐδῶ πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι καθηγητής του ἦτο ὁ Γεώργιος Πρωγάκης. Καί συνεχίζων, ὁ Γ. Παπαδόπουλος, γράφει ὅτι «ὁ Ἰάκωβος Ναυπλιώτης ἦτο ὁ κυρίως διδάσκαλός του». Ἀκολούθως σημειώνει ὅτι «ἐδημοσίευσε πλῆθος διατριβῶν διά τήν Μουσικήν, τούς χορούς τῆς Μεγάλης του Χριστοῦ Ἐκκλησίας...» γιά νά καταλήξη: «ὁ Βουδούρης πολλά ὑπισχεῖται τή ἱερᾷ τέχνῃ». Εἰς ὅ,τι μέ ἀφορᾶ θά ὁμολογήσω ὅτι ἡ Θεία Πρόνοιά μοῦ ἐπεφύλαξε τήν ξεχωριστή εὔνοια νά εἰσηγηθῶ μέ τοῦτο τό εἰσαγωγικό σημείωμά μου, τό Μεγάλο Ἔργο τοῦ Ἄγγελου Βουδούρη, τό μοναδικό σέ ἱστορικές καί μουσικολογικές ἀλήθειες, πού ἔρχεται τώρα στήν ἐκδοτική ἐπιφάνεια γιά νά κατάδειξη πρός πάντας ποία εἶναι ἡ σωστή ἐκτέλεση τῆς Μουσικῆς μας κατά τό πρακτικό καί κατά τό θεωρητικό μέρος της, ὥστε νά σταματήσουν ἐπί τέλους ὅλες ἐκεῖνες οἱ παραφθορές καί οἱ αὐθαιρεσίες... Ἤρκεσεν τόν 19ον αἰῶνα ἡ ὁλύμπια ἐκτέλεση τοῦ Βυζαντινοῦ Μέλους ἑνός Ἰάκωβου Ναυπλιώτου, πού καταγράφηκε μέ θρησκευτικήν εὐλάβεια στούς ἀνά χεῖρας κώδικες, ἀπό τόν ὀξύγραφον κάλαμον τοῦ ζηλωτοῦ, διανοουμένου καί μαθητοῦ του, Ἀγγέλου Βουδούρη, πρώτου Δομεστίκου τῆς Μ.Χ.Ε., γιά νά ἀναδειχθῆ κατά τρόπον αὐθεντικό ἡ πλήρης ὀμορφιά τῆς Παραδοσιακῆς μας Μουσικῆς. Καί μόνον γι' αὐτόν τό λόγο, τό Εὐρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης, ὑπό τόν ποιητήν Εὐάγγελον Ἀνδρέου, ἀλλά καί τά τέκνα τοῦ ἀείμνηστου Ἄγγελου Βουδούρη, Κωνσταντῖνος, Ἀκυλίνη καί Λεόντιος, πρέπει νά σεμνύνονται διότι ἐπί τῶν ἡμερῶν τους ἦλθε στήν δημοσιότητα ἴσως τό τελειότερον ἔργο γιά τήν Μουσική Παράδοση τοῦ Γένους μας, πού ἀποκαλύπτει τήν πιστωτέρα καταγραφή της, τήν ἀρτιωτέρα θεωρητική διδασκαλία της ἀλλά καί τά λίαν διαφωτιστικά ἱστορικά «ντοκουμέντα», τά ὁποῖα θά βοηθήσουν τούς ἄγρυπνους ἐρευνητές, νά κατανοήσουν τό μεγαλεῖο τῶν μελωδιῶν, πού σοφά καί ἁγιασματικά μᾶς ἔχουν ἀπό αἰῶνες παραδοθῆ.
Ἄνοιξη, 1996
Μανώλης Χατζημάρκος
ΠΡΟΛΟΓΟΣ παρούσα μουσική βίβλος ὑπό τόν τίτλον «Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάς» περιέχει ἅπαντα τά μουσικά μέλη τά ἀπό τῆς Κυριακής τῶν Βαΐων ἑσπέρας μέχρι τοῦ μεγάλου ἑσπερινοῦ καί τῆς λειτουργίας τοῦ Ἁγίου καί Μεγάλου Σαββάτου ψαλλόμενα. Τό μουσικόν ὑλικόν τῆς βίβλου ταύτης εἶναι αὐστηρῶς εἰλημμένον ἐκ τῆς ἐν τῷ πανσέπτω Πατριαρχικῷ ἡμῶν Ναῷ διασωζομένης μουσικῆς παραδόσεως μέχρι τοῦ νῦν καιροῦ καί τῆς πρωτοψαλτείας τοῦ ἡμετέρου διδασκάλου Ἰακώβου Πρωτοψάλτου Ναυπλιώτου. Τά μέλη δέ ταῦτα κρίνονται ὡς πολλοῦ σεβασμοῦ καί μεγάλης εὐλαβείας ἄξια. Κατόπιν τόσων αἰώνων, τά μέλη ὅπως ψάλλονται ἐν τῇ Ἁγία καί Μεγάλη Ἐκκλησία ἐξακολουθοῦσι να ἐξυπηρετῶσι τόν σκοπόν τῆς χριστιανικῆς λατρείας καί νά συγκινῶσιν ἡμᾶς καθώς συνεκίνουν καί τούς πατέρας ἡμῶν. Εἰς τήν σύνταξιν καί γραφήν τῶν μουσικῶν μελῶν καί τῆς παρούσης Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἠκολούθησα καί τούς δύο τρόπους τῆς γραφῆς, ὅπως ἔπραξα καί διά τά ἄλλα μουσικά κείμενα. ἤτοι ἠκολούθησα καί τόν ἀνεπτυγμένον καί τόν ἀναλυτικόν τρόπον, χωρίς να παραβῶ τούς κανόνας τῆς ἡμετέρας μουσικῆς ὀρθογραφίας τῆς στηριζομένης ἐπί τῆς ἀρχαιοτέρας γραφῆς Πέτρου Λαμπαδαρίου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας τοῦ Πελοποννησίου καί τῶν μετ’ αὐτόν πατριαρχικῶν μουσικῶν διδασκάλων. ἐπροτίμησα τήν μέθοδον ταύτην χάριν αὐτοῦ τοῦ συμφέροντος τῆς μουσικῆς καθόσον ἔπρεπε νά δεσμεύσω καί νά παραστήσω τά μέλη γραπτῶς ὅπως ταῦτα καί νῦν ἔτσι ψάλλονται ἀπαράλλακτα ἐν τῇ Μεγάλη Ἐκκλησία. Ε½ιχον τήν ὑποχρέωσιν, καθώς φρονώ, νά παραδώσω εἰς τήν μἐλλουσαν γενεάν τῶν ἐκκλησιαστικῶν μουσικῶν διδασκάλων τήν μουσικήν παράδοσιν, ὅπως αὕτη διεσώθη μέχρι σήμερον, μέχρι τῆς ἐμῆς δομεστικίας ἐν τῷ πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῶ. Καί πρό πάντων να φανερώσω ταύτην εἰς ἐκείνους ἐκ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἥμῶν μουσικῶν ἀνθρώπων, οἵτινες εὐρίσκονται μακράν τοῦ μουσικοῦ τούτου διδασκαλείου, ὅπως χαρακτηρίζεται πάντοτε ὁ Ναός τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Διότι ἐδῶ ἔδρασαν οἱ πλέον μεγάλοι καί ἐμπνευσμένοι μουσικοί διδάσκαλοι αὐτὴς. Τά μουσικά μέλη τῆς παρούσης βίβλου ἐκτίθενται κατά τήν σειράν ἥν ἀπαιτεῖ ἡ τάξις, ἥτις ἀκολουθεῖται ἐν τῷ κειμένῳ, ἀφ’ ἑνός μέν εἰς τήν κοινήν χρῆσιν τοῦ μουσικοῦ τούτου βιβλίου, ἀφ’ ἑτέρου δέ εἰς τήν δυσχέρειαν πρό τῆς ὁποίας εὑρίσκεται πολλάκις ὁ μή τελείως πεπειραμένος μέ τήν ἐκκλησιαστικήν τυπικήν διάταξιν. Ὡς πρός τό κείμενον τῶν ὕμνων καί τῶν τροπαρίων τῆς ἑβδομάδος ταύτης τοῦ Τριῳδίου, ἐστηρίχθης ἐπί τῆς ὑπό τοῦ μακαρίτου μεγάλου ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου καταρτισθείσης καί συνοδικῶς ἐπί τῆς πατριαρχείας Ἰωακείμ τοῦ Γ’ ἐγκρισθείσης καί τό 1906 ἐκδοθείσης βίβλου ὑπό τόν τίτλον «Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάς».
Εις πο ολ λα α α α α α α α α α α α α α α α α ε ε ε ε ε ε τη η η η η Δε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε σπο ο ο ο τα α α α α α α α 17
Εκ νυ κτος ορ θρι ζει το πνευ μα μου προς σε ο Θε ος δι ο τι φως τα προ σταγ μα τα σου ε πι της γης Α α α α α α Α αλ λη η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η λου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ιι ι ι α α α α α α α α α α α α α α α α α Αλ λη λου ου ου ου ου ου ουου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ι ι ι ι ι ι ι ι α α α 18
α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α Α α α α α αλ λη η η λου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι α α α α α α α Δι και ο συ νην μα θε τε οι ε νοι κουν τες ε πι της γης Ζη λος λη ψε ται λα ον α παι δευ τον και νυν πυρ τους υ πε ναν τι ους ε δε ται Α α α α λη η η η λου ου ι ι ι ι α 19
Α α α α αλ λη η η η λου ου ι ι ι ι α Α α αλ λη η η η λου ου ου ου ου ι ι ι ι α Προ σθες αυ τοις κα κα Κυ ρι ε προ σθες αυ τοις κα κα τοις εν δο ξοις της γης Ι δου ο ο ο ο ο Νυ υ υ υ υμ φι ι ο ο ο ος ε ε ε ε ερ χε ε ε ε ε ε ερ χε ε ται αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι ε ε ε εν τω ω ω ω ω με ε ε ε ε ε ε σω ω ω ω ω ω ω τη η η η ης νυ υ υ τη ης νυ υ κτος και μα κα α α α α α α α ρι ι ο ο ο ο 20
ος ο δου ου ου ου λο ο ος ον ευ ρη η η η η η η η σει ει ει γρη η η η γο ο ο ρου ου
ου ου γρη γο ρου ου ου ουν τα α Α να α α ξι ι ο ο ο ος δε ε ε ε ε πα α α α α α α α α
α α α α λι ι ι ι ιν ον ευ ρη η η η
η η η η σει ει ει ρα α α α θυ υ υ μου ου ου
ου ρα θυ μου ου ου ουν τα α βλε ε ε πε ε ου ου ου ουν ψυ υ υ υ υ χη η η η η η η η η η η η η μου ου ου ου ου μη τω υ υ υ υ υ υ υ
υ πνω ω κα α α α τε ε ε ε ε ε κα τε νε ε ε χθεις ι να μη η τω ω ω ω θα α α α α να α α α α α α τω ω ω ω ω ω ω πα
α α ρα α α α α δω ω ω πα ρα δο ο ο θης και της βα σι
21
λει ει ει ει ει ει ει ει ει ας ε ε ε ε ε ξω ω κλει ει ει ε ξω ω κλει ει σθη η η η ης αλ
λα Α να α α α α α α α α α α α νη η η η η η η η η ψο ον κρα α α α ζου ου ου ου ου ου κρα α ζου σα Α α α α α α α α γι ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ος Α α α γι ι ι ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ος Α γι ι ι ο ο ο ο ος ει ει ει ει ει ει ει ο ο ο ο ο ο ο Θε ε ε ο ο ο ο ος ει ο Θε ο ος η η μω ω ω ω ωνπρο στα σι ι αις των Α α σω μα α α α α α των σω ω ω σο ον η η η η μας 22
Δο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ μα τι πρε ο Θε ο ος η η μω ω ω ω ων σβει αις του Α α θλο ο φο ο ο ο ο ρου σω ω ω σο ον η η η η μας Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α μην εν Ι δου ο Νυμ φι ος ερ χε ται τω με σω ω της νυ υ κτος και μα κα ρι ος ο δου ου ου λος ον ευ ρη σει γρη η γο ο ρουν τα α να ξι ος δε πα α α λιν ον ευ ρη σει ρα α θυ υ μουν τα βλε πε ουνψυ 23
τε μη τω υ πνωκα νε χθεις ι να μη τω θα να τω πα ρα δο θης και της βα σι λει ας ε ε ξω ω κλει ει ψον σθεις αλ λα α να α νη κρα α ζου ου σα Α α γι ο ος Α α γι ος Α γι ος ει ο Θε ε ος η η ε μων δι α της Θε ο το ο ο κου λε ε η η α σον η η μα α ας
24
Τα πα α α θη τα α σε ε ε πτα α α α α α η η πα α ρου ου ου ου σα α α η η με ε ε ε ρα ως φω ω ω τα σω ω στι ι ι κα α α α α α Α α να α πε ε ε εμ πει ει ει τω ω Κο ο ο ο σμω Χρι στος γα α α αρ ε πει ει ει γε ε ε ται αι αι αι αι αι του πα θει ειν α α α α γα θο ο ο ο ο τη τι ο ο ο τα συ υ υμ πα α αν τα α α α εν τη η δρα α κι ι ι ι πε ε ε ρι ι ε ε ε ε χων κα τα α δε ε χε ε ε ται αι αι αι α να αρ τη η θη η η η ναι αι αι ε εν ξυ υ υ υ λω του σω ω ω σαι αι τον α α α α αν θρω ω ω ω πο ο ον 25
Α ο ο ο ρα τε ε κρι ι ι τα α α α α α ε εν σα αρ κι ι ι ι πω ω ως ο ο ρα α α α θης και ε ε ερ χη υ υπ α α αν δρω ω ω ω ω ων πα α α α νο ο ο ο μω ω ων κτα αν θη η η ναι η μων το ο ο ο κα τα α α κρι ι ι μα α α α α α κα τα κρι ι νω ω ω ων τω πα α α α α θει σου ο ο ο θεν αι αι αι νε ε ε σι ι ι ι με γα α λω ω συ υ υ υ νη η ην και αι δο ο ο ο ξαν α να α πε εμ πο ο ον τε ε ε ες τη ε ε ξου ου σι ι ι ι α α α σου ου Λο ο ο γε συμ φω ω ω νω ως προσ φε ε ε ε ε ρο ο ο ο με ε εν 26
Των πα θω ω ω ω ω ω ων του ου Κυ ρι ι ι ι
ι ου ου ου τα α α α ας α α α πα α αρ χας η πα ρου ου ου ου ου ου ου σα α η με ε ε ε
ε ρα α α λα α α αμ προ ο φο ο ρει δε
ευ τε ου ουν φι ι λε ο ο ορ τοι υ παν τη η η σω μεν α α α α α σμα α α α σι ο ο γα αρ Κτι ι ι στη η η ης ε ε ε ε ε ε
ε ερ χε ται Σταυ ρο ον κα τα δε ε ε ε ξα α α α σθαι ε ε τα α σμουου ους και αι αι αι μα α α α α α α α στι γας Πι λα α α τωκρι νο ο ο ο ο με ε ε ε νος ο ο ο ο ο ο ο θε εν και
αι εκ δου ου ου ου ου ου ου ου λου ρα α πι ι ι σθει ει ει ει εις ε ε πι κο ο ο ο ρης τα πα αν 27
τα α προ ο ο σι ι ε ε ται αι αι αι ι ι να α σω ω ω ω σει ει τον αν θρω ω πον δι α του ου το ο ο ο ο βο ο ο ο η η σω ω ω ω μεν
Φι λα αν θρω πε ε ε Χρι ι ι ι ι στε ε ε ε ε ο ο ο Θε ε ο ο ος των πται σμα τω ων δω ρη τη η η ην α α φε ε ε ε σιν τοις προ σκυ
σαι
νου ου σιν εν πι ι ι ι ι ι ι στει τα Α α α γι α πα α α α α θη η η η σου
Τα α α α γι α πα α α α θη η η σουου ου ου 28
θα λασ Τω τη ην α βα τον κυ μαι νο με νην σαν θει ω αυ τι α του προ σταγμα να ξη ρα νααν τι και πε ζευσαιδι αυ της τον ι σρα η λι την λα ον κα θο ο δη γη σαντι μεν γαρ δε σται Κυ ρι ω α σω εν δο ξως δο ξα
ματι Δο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ω Πνευ
η τος Η α πορ ρη Λο γου Θε ου κα τα βα σις ο περ Χρι στος αυ τος ε ε στι Θε ος και αν θρωπος το Θε ος ουχ αρ πα η νος γμον ει ναι γη σα με εν τω μορ φου σθαι δου λον σται δει κνυ υ ει τοις μα θη ταις εν δο ξως γαρ δε δο ξα α Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων μην ο Δι α κο νη σαι αυ τος ε λη λυ θα ου την μορ φην τιΑ ε κων πε ρι κει μαι τω πτωχευσαν δαμ
πλα στουρ γος
29
ο πλου των θε ο τη τι θει ναι ε μην τε αυ του ψυ χην αν τι λυ τρον ο α πα θης Θε ο τη τι Τω τη ην α βα α τον κυ μαι νο με νη η ην θα λα ασ σαν θει ω αυ του προ ο ο σταγ μα α τι α να ξη ρα α ναν τι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι και αι πε ε ζευ σαι αι δι α α αυ της τον Ι σρα η η λι ι ι ι την λα ο ον κα α θο ο δη γη τι Κυ ρι ι ω α σω ω μεν εν δο ο ξω ως
σαν
γα αρ δε δο ξα α σται αι αι 30
ευα Ε φρι ξε παιδων γων το ο μο στο λον ψυ χης α σπι λονσω μα και ει ξε το τρα φεν εν α πει ρω τονπυρ υ λη α κα μα α ει ζω ου δε εκ μα ραν θει ει σης φλο γος δι αι ω νι ζων υ μνος α α νε μελ πε το Τον Κυ ρι ι ον παν τα τα ερ γα α υ μνη τε και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω νας Ευ λο γου μεν Πα τε ρα Υι ον και Α γι ον Πνε ευ μα α τον Κυ ρι ον
Υ μας μου το τε μα θη τας παν τες γνω σον ται ει τας ε μας εν το λας τη ρη σα τε φει σιν ο Σω τηρ τοις μο λων φι λοις προς πα θος ει ρη νευ ε τε εν ε αυ τοις και πα σιν και τα πει να φρο νουν τες α νυ 31
ψω θη η τε και Κυ ριι ον γι νω σκον τες με ε υ μνει τε Και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω νας
Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α μην Τα ξε ως εμ πα λιν υ μιν ε θνι κης ε στω το κρα α γε νων το ος ο μο ο κλη ρος γαρ ε μος τυ ραν νις δε γνω τος ω μη η αυ θαι ρε τος ο ουν προ κρι εν υ μιν ει ει ναι ε ε θε λων των αλλ λων ε στω παν των σχα το τε ρος και Κυ ρι ι ον γι νω σκον τες με ενυ μνει τε και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω νας
Αι νου μεν ευ λο γου μεν προ σκυ νου ου ου ου με εν ριον τον Κυ
Ε ε ε ε φρι ι ξε ε παι δω ων ε ευ α α α
γων 32
το ο μο ο στο λον ψυ υ χη η ης α α σπι ι λον σω ω ω ω μα και ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ξε ε το τρα α α α α α φε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε εν εν α πει ει ρω υ υ υ λη η α α κα α α α μα α α το ο ον πυρ α ει ζω ω ου ου ο δε εκ μα ρα αν θει ει ει ει ση ης φλο γος δι νε ε αι ω νι ι ζω ων υ υ υμ νος α μελ πε ε το Τον Κυ υ ρι ι ι ι ι ον υ υ μνει ει τε ε ε τα ε ε ερ γα και υ περ υ ψου ου ου ου τε ει ει εις πα αν τας του ους αι ω ω ω ω να α ας 33
Ε με γα λυναςΧρι στε την τε κου σαν σε Θε ο το η μων ο αφ εις ο πλα στης μοι ο πα θες πε ρι
κον
ε θου σω μα το την η με τε ραν λυ τη ρι ον α μα κα γνο η μα των ταυ την ρι ζον τες πα σαι γε ναι αι σε με γα λυ νω μεν
Ρυ πον παν τα εμ πα θη α πω σα με νοι ε πα ξι ον της θει ας βα σι λει ας γνω μην α να λα α βε ε φρο η τε εμ να τοις σοις Α πο στο λοις προ ε φης παν τω ων σο φι α εν η η δο ξα σθη σε σθε λα αμ πο ον τες Η λι ου τη λαυ γε στε ρον
Α φο ρων τες εις ε με ει πας Κυ ρι ε τοις ε αυ θη ταις τευ ψη του Μα μη φρο νει λα αλ λα συ να 34
πα χθη τε ε τοις τα πει νοις ε μον ο περ πι νων πι ε τε πο τη ρι ον ο τι εν τη βα σι λει α του Πα τρος ξα ε μοι συνδο σθη σε σθε Ε ε με ε γα λυ υ να ας Χρι ι ι στε την τε κου ου ου σα α αν σε ε Θε ε ο το ο ο ο κον α φη η ης ο ο Πλα α α α α στη η ης η η η μων ο μοι ο πα θε ες πε ε ρι ι ι ε ε ε θου σω ω ω μα ο των η με τε ε ε ε ρων λυ τη ρι ι ο ο ον α α γνο ο η τη ην μα α α α των τα α α α α μα κα ρι ζο ον τε ες πα α σαι γε νε αι αι σε ε με ε γα λυ νω ω με ε εν 35
σου Τον νυμ φω να βλε ε ε πω Σω τηρ μου κε κο ο σμη με ε ε νον και εν δυ μα ουκ ε ε ε χω ι να ει σε ε ελ θω ε εν αυ τω λαμ πρυ νο ον μου τη η ην στο λη η της ψυ χης φω το δο τα α και σω ω ω σο ον με ε Φω το δο τα και σω σονμεε ε Τον νυμ φω νασου βλε ε ε ε ε ε πω ω ω ω ω ω ω ω ω Σω τηρ μου κε κο ο σμη με ε ε ε ε νον 36
και εν δυ μα ουκ ε ε ε ε ε ε χω ω ω ω ω ω ω ω ω ι να ει σε ε ελ θω ε ε ε εν α αυ τω λαμ πρυ νο ο ον μου τη η ην στο λη η ην της ψυ χης φω το δο τα α και σω ω ω σο ον με 37
το Πα σα πνο η η αι αι αι αι νε ε σα α τω υ ι ον Κυ υ ρι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι τε ααυ ον εκ τω ω ων ου ρα α νω ων αι νει ι το ο ον εν τοι οις υ ψι ι ι στοις σοι πρε ε υ ε ε πει υ υ μνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ω Αι νει τε αυ το ον πα α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α μεις α αυ του ου σοι πρε ε ε πει υ υ υ μνος ε τω ω ω ω ω Θε ε ε ω 38
Αι νει ει ει ει ει ει ει τε ε ε ε ε ε αυ το ο ο ο ο ο ο ο ον πα α α α α αν τες οι οι Α α α α α αγ γε ε ε ε ε ε ε λοι οι οι οι α α α α α α αυ του ου ου ου ου ου ου ου ου Αι νει ει ει ει ει ει τε ε ε ε ε ε αυ το ο ο ο ο ο ον πα α α α α α σαι αι δυ να α α α α α μει ει ει ει ει εις αυ του ου ου ου ου ου ου ου ου ου σοι οι πρε ε ε ε ε ε ε ε σοι πρε ε ε ω ποι υ μνος τω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω Θε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε υ υ υ μνος τω Θε ε ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω 39
Εις πολ λα α α α ε ε ε τη Δε ε ε ε ε ε ε τα
σποο
Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θοςτης με γα λω συ υ νη ης α αυ του ο Ερ χο με νος Κυ ρι ος προς το ε κου ου σι ο ον πα α α θος τοις Α πο στο λοις ε ε λε γε ε εν εν τη η η η ο ο ο δω ι δου α να βαι νο μεν εις Ι ε ρο σο ο λυ μα και πα ρα δο θη σε ται ο Υι ος του ου α αν θρωω που κα θως γε ε 40
γρα πται αι πε ρι ι ι ι ι α α α αυ του Δευ
η τε ουν και μεις κε κα θαρ με ναις δι α α νοι οι οι αις αυ ρευ θω μεν τω ω ω και αι συ στα αυ ρω θω ω ω
συμ πο
ω μεν και νε κρω θω μεν δι α αυ τον ταις του
βι ι ι ου η η δο ο ναις ι να και συ ζη σω μεν ω με εν α αυ τω και α κου σω βο ω ω ων τος α α αυ του ου ου ου κε τι εις την ε πι
γει ον Ι ε ρου σα λημ δι α το ο πα α θειν αλ προςτον λα Α να βαι νω πα τε ε ρα μου και πα
τε ρα η μων και Θε ο ο ον μου και αι Θε ο ο ο ο ον η η η μων και συ να νυ ψω ω ηη Ι ε μας εις την α νω ρου ου σα α λη η η η ημ εν
τη βα σι λει ει ει ει ει α α α των ου ου ρα α νων
41
Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος Αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ι ω και αι αι κι θα α α α ρα
Αι νει τε αυ τον εν τυμ πα νω και χο ρω αι δαι νει τε αυ τον εν χορ αι αις και αι αι ορ γα α α α νω
Φθα α α σα α αν τε ες πι ι στοι το σω τη ρι ον πα θοςΧρι στου ου ου του Θε ε ου τη ην α φα τον αυ του μα κρο θυ μι α αν δο ξα α α α α σω ω ω μεν ο πωςτην αυ του μα κρο θυ υ μι ι ι αν συ νε γη ρει ει και αι η η μα α ας νε κρω μαρ θε ε εν τας τη α τι ι ι ι α ως α γα θος και αι αι φι 42
θρω λα αν πος
Αι νει τε αυ τον εν κυμ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυμ βα λοις αλ λα λαγ μου πα σα πνο η αι νε σα τω ω τον Κυ υ υ υ υ ρι ι ι ι ον Δο ξα Πα τρι και Υι ω και Α γι ι ι ω Πνε ευ μα α α τι
Και νυν και α ει και ειςτους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α α α μην
Κυ ρι ε ερ χο με νος προς το ο πα α α θος δι ους στη ρι ζωνμα θη τας ε λε ε γες κα τι
τους ι
43
δι αν πα ρα α λα α βω ω ω ων α α α αυ του πως μα των μου α μνη μο νει τε ων πα λαι ει ει ει πον
των ρη
α η η μιν ο τι προ φη την παν τα ου γε ε γρα πται ει μη εν Ι ε ρου σαα λη ημ α πο ο κταν θη η η η ναι νυν ουνκαι ρος ε φε στηκεν ον ει ει ει πον η η πα μιν ι δου γαρ ρα δι δο ο μαι α μαρ τω λω ω ων χερ σι ι ι ι ι ι ε ε ε μπαι χθη η σταυ η η ναι ει και ρω με προ σπη ξα α αν τες τα φη πα α ρα δο ο ο ον τες ε βδε λυ γμε ε ε λο γι ου ου ουν τες ω ως νε ε κρον ο μω ως
νον
θαρ σει ει ει ει τε τρι η με ρος γαρ ε γει ει ει ρο ο ο ο μαι εις α γα λι α α σι ιν πι ι ι στων και ζω ην τη ην αι ω ω νι ο ο 44
ο ο ο ο ο ον Κυ ρι ι ι ε προς το μυ στη ρι ον το α πορ ρη τον της σης οι κο νο ο μι ι ι ας ουκ ε ξαρ κου σα η των εκ Ζε βε δαι ου ου μη η η τηρ η τει το σοι προ σκαι ρου βα σι λει ας τι ι μην τοις ε αυ της δωω ρη η η σα α σθαι τε ε ε ε κνοις αλ λαν τι ταυ της πο τη ρι ον θα α να α α του ε πηγ γει ει ει ΄λω πι ει ειν τοις φι ι λοι οις σου ο πι πο τη ρι ον προ του των ειν ο αυ τος ε λε ε γες α μαρ τη μα των κα α τα α φυ υ υ υ υ γι ι ι ον δι ο ο σοι βο ω ω ω ω μεν η σω τη ρι α των ψυ χων η η μων δο ο ξα σοι 45
ευ φραν θει η μεν ανθ ων η με ρων
+
Ε νε πλη σθη μεν το πρω ι το ε λε ος σου
Κυ ρι ε και η γαλ λι α σα με θα και ευ η φραν θη μεν εν πα σαις ταις η με ραις μων ε τα
πει νω σας η μας ε των ων ει δο μεν κα κα και ι δε ε πι τους δου λους σου και ε
υι πι τα ερ γα σου και ο δη γη σον του ου ους ου ους α αυ των
Κυ ρι ι ι ε τα τε λε ω τα τα α φρο ο ο
παι νειν τους οι κει ους δευ ω ων μα θη η τας μη ο 0
ε θνε σι ε λε ε ε γες εις το κα τα
μοι ου σθαι τοις
αρ χειν τωων ε ε λα χι ι στο τε ε ε ε ρων ουχ ε ου τω γαρ ε σται υ μιν τοις μοι οι οις μα θη η υ ταις ο τι πτω χος θε ε ε ε ε λω ω ων πα α α αρ χω
46
ο πρω το ος ου ουν υ υ μων ε στω παν τω ων δι α α α ωςο α κο ο ο ο νος ο δε αρ χων αρ χω με ε νος ο προ κρι θεις δε ω ως ο ο ε ε ε ε σχα α α τος και γαρ ε λη λυ θα αυ τος τω πτω
χευ σαν τι Α δαμ δι α κο ο νη η η σαι και λυ τρον δου ναι αν τι ι πο ολ λων την ψυ χην των βο ων τω ων μοι δο ο ξα σοι
Και ε στω η λαμ προ της Κυ ρι ου του Θε ου η μων εφ η μας και τα ερ γα των χει ρων
η μων κα τευ θυ νον εφ η μας και το ερ γον των χει ρω ων η η μω ων κα τευ θη νων
ραν θει σης συ κης δι α την α καρ πι ι ι
Της ξη
αν το ε πι τι μι ον φο βη θεν τες α α α α δε ε ελ φοι
47
καρ πους α ξι ους της με ε τα α νοι οι οι ας προ
τιι σα α ξω μεν Χρι ι στω τω πα ρε ε χον η η η μιν το μεγα ε ε ε ε λε ε ε ος
Δο ξα Πα α τρι και Υι ι ω και Α γι ω Πνε ε ε ευ μα α α τι
Και νυν και α α ει και εις τους αι ω ω ναςτων αι ω ω ω ω ω νων α α μην
Δευ τε ραν Ευ αν την Αι γυ υ πτι ι ι αν ευ ρων
ο ο δρα α α κων δι α ρη η μα α α των ε σπευ δε κο ο ο λα α κει ει ει αις υ πο σκε λι
σαι το ο ο ον Ι ω ω σηφ αλ λαυ τος κα τα
υ λι πω ω ων το ον χι τω ω ω ω να ε φυ γε ε την
48
α μα α αρ τι ι ι αν και γυ μνο ος ου ουκ η η σχυ υ υ να α α α το ως ο πρω το πλα ο ης αυ του ου ταις ι ι κε
στοςπρο της πα α ρα κο
ε ε σι ι ι ι αι αις Χρι ι στε ε Ε λε η σο ο ο ον η η η μα α α ας Τον Δε σπο ο την και αι αρ χι ε ρε α α η η μων Κυ υ ρι ι ε φυ υ υ λατ τε εις πολ λα ε ε τη Δε ε ε σπο τα εις πολ λα ε ε τη Δε ε ε σπο τα εις πολ λα ε τη Δε σπο τα α α 49
Κυ ρι ε ε κε κραξαπρος σε ει σα κουου σο ο ον μου ει σα α κου σο ον μου Κυ υ υ υ ρι ι ι ε Κυ ρι ε ε κε κρα ξαπρος σε ει σα κουου σο ο ον μου προ σχες τη φω νη η η η τη η ης δε η η σε ω ω ω ως μου εν τω κε κρα γε ναι αι με ε προ ος σε ε ε ει σα α κου σο ον μου Κυ υ υ υ ρι ι ι ε
Κα τευ θυν θη η η τω η προ σε ευ χη η η μου ως θυ μι ι α α μα α α ε νω ω πι ο ο ο ον σου ε παρ σις τω ων χει ει ρω ων μου θυ σι α ε σπε ρι ι νη η η ει σα α κου σο ον μου Κυ υ υ υ ρι ι ι ε 50
Ε αν α νο μι ας πα ρα τη ρησης Κυ ρι ε Κυ ρι ε τις υ πο στη σε ται ο τι πα ρα σοι ο ι λα σμο ος ε ε ε ε στιν
ο Ερ χο με νος Κυ ρι ος προς το ε κου ου σι ο ον πα α α θος τοις α πο στο λοις ε λε γε εν εν τη η η η ο ο ο δω ι δου α να βαι νο μεν εις Ι ε ρο σο ο λυ υ μα και πα ρα δο θη σε ται ο Υι αιπε ος του α αν θρωω που κα θως γε ε γρα πται ρι ι ι ι α α αυ του δευ τε ουν και η μεις κε κα θαρ αυ με ναις δι α α νοι οι οι αις συμ πο ρευ θω μεν τω και συ στα αυ ρω ω θω ω μεν και νε κρω θω μεν δι αυ τουταις του βι ου ου η δο ο ναις ι να και συ ζη
σω μεν αυ
51
και α κου σωμεν βο ω ω ων τος α αυ του ουκ ε τι εις την ε πι γει ον Ι ε ρου σα λημ δι α το πα α προς θειν αλ λα Α να βαι νω τον Πα τε ε ρα α μου και πα τε ρα η μων και Θε ο ον μου καιαι Θε ο ο ο ον η η η μων και συν α νυ ψω υ μας εις την α Ι ε ε ρου σα α λημ εν τη βα σι λει ει ει
νω
α α των ου ου ρα α νων
Ε νε κεν του ο νο μα τος σου υ πε μει
να σε Κυ ρι ε υ πε μει νεν η ψυ χη μου ε εις τον λο γον σου ηλ πι σεν η ψυ χη μου πι τον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον
Φθα α α σαν τε ες πι ι στοι το σω τη ρι ον 52
τον αυ πα θους Χρι στου ου ου του Θε ε ου την α φα του μα κρο θυ μι α αν δο ξα α α α α σω ω ω ω
μεν ο πως την αυ του ου ευ σπλα αγ χνι ι ι αν
συ νε γει ρει ει και αι η η μα α ας νε κρω θε ε εν τα ας τη α α μαρ τι ι ι ι α ως α γα θος και αι φι λα ανθρω πος
Α πο φυ λα κης πρω ι ας με χρι νυ
κτος α πο φυ λα κης πρω ι ας ελ πι σα τω Ι σρα ηλ ε πι τον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον
Κυ ρι ε ερ χο με νος προς το ο πα α α θος
δι ους στη ρι ζων μα θη τας ε λε ε γες κατ ι
τους ι
δι αν πα ρα α λα α βω ω ω ω ων α α α αυ τους
πως των ρη μα των μου α μνη μο νει τε ων πα λαι ει ει ει 53
πον η η μιν ο τι προ φη την παν τα ου γε ε γρα α πται ει μη εν Ι ε ρου σα λη ημ α πο ο κταν θει η η η ναι νυν ουν και ρος ε φε στη κεν ον ει ει ει πον η η μιν ι δου γαρ πα ρα δι δο ο μαι α μαρ τω λων χε ερ σι ι ιν ε εμ παι σταυ χθη η η η ναι οι και ρω με προ σπη ξα αν τες τα φη πα ρα α δο ο ον τες ε βδε λυγ με ε ε νον λο γι ου ου ουν τε ε ες ω ως νε ε κρον ο μως θαρ σει ει ει ει τε τρι η με ρος γα αρ ε ε γει ει ει ρο ο ο ο μαι εις α γαλ λι α α σι ιν πι ι στων και ζω ην τη ην αι ω ω νι ον
54
Ο τι πα ρα τω Κυ ρι ω το ε λε ος
και πολ λη παρ αυ τω λυ τρω σις και αυ τος λυ τρω σε ται τον Ι σρα ηλ εκ πα σωντων α νο μι ω ω ων α α αυ του
Κυ ρι ε προς το μυ στη ρι ον το α πορ ρη τον της σης οι κο νο ο μι ι ι ας ουκ ε ξαρ κου σα η των εκ Ζε βε δαι ου ου μη η η τηρ η τει το σοι προ σκαι ας τι ι μην τοις ε αυ της δω ω ρη η
ρου βα σι λει
η σα α σθαι τε ε ε ε κνοις αλλ αν τι ταυ της α πο τη ρι ον θα να α α του ε πηγ γει λω πι ει ειν τοις φι ι λοι οις σου ο πο τη ρι ον προ πι του των ειν ο αυ τος ε λε ε γες α μαρ τη μα των κα α 55
θα αρ τη η η η η ρι ι ι ι ον δι ο ο σοι βο ο ω ω ω μεν η σω τη ρι α των ψυ χων η η μων δο ο ξα σοι
Αι νει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ε θνη
ε παι νε σα τε αυ τον πα αν τες οι οι λα α οι Κυ ρι ι ε τα τε λε ω τα τα φρο ο ο νειν τους οι κει ουςπαι δε ευ ω ων μα θη η τας μη ο μοι ου σθαι τοις εθ νε σιν ε λε ε ε γες εις το κα τα αρ χειν ε λα χι ι στο τε ε ε ε ρων ουχ ου τω
τωων ε
γαρ ε σται υ μιν τοις ε μοι οι οις μα θη η ταις ο τι πτω χος θε λω ω ω υ πα α α αρ χω 56
ο πρω ω το ος ουν υ υ μιν ε στω παν τω ων δι α α α α κο ο ο νος ο προ κρι θεις δε ω ως ο ο ε ε ε ε ε σχα α α α τος και γαρ ε λη λυ τι θα αυ τος τω πτω χευ σαν Α δαμ δι α κο ο νη η η σαι και λυ τρον δου ναι αν τι ι πο ολ λων την ψυ χην των βο ων τω ων μοι δο ο ξα σοι
Ο τι ε κρα ται ω θη το ε λε ος αυ
του εφ η μας και η α λη θει α του Κυ ρι ου με ε ε ε νει ει εις τον αι αι αι ω ω ω να Της ξη ραν θει σης συ κης δι α φι λαν θρω πι ι ι αν το ε πι τι μι ον φο βη θεν τες α α α α δε ε ελ φοι καρ πους α ξι ους της με τα α 57
νοι οι οι α ας προ σα α ζω μεν Χρι ι στω τω πα ρε ε χον τι η η η μι ιν το με γα ε ε ε ε λε ε ε ος Δο ξα Πα α τρι και Υι ι ω και α γι ω Πνε ε ε ευ μα α α τι Και νυν και α α ει και εις τους αι ω ω ναςτων αι αι ω ω ω ω νων α α μην Δευ τε ραν Ευ αν την Αι γυ υ πτι ι ι αν ευ ρων δε ο ο δρα α κων δι α ρη η μα α α των ε σπευ κο ο ο λα α κει ει ει αις υ πο σκε λι σαι τον Ι ι ι ι ω ω ω σηφ αλλ αυ 58
τος κα τα λι πω ων το ον χι ι τω ω ω να ε φυ υ γε ε την α μα α αρ τι ι ι αν και γυ η η μνος ου ουκ σχυ υ υ νε ε ε ε το ως ο στος πρω το πλα προ ο της πα α ρα α α α κο ο ο ης αυ του ταις ι κε ε ε σι ι ι ι ι αι αις Χρι ι στε ε Ε λε η σο ο ο ον η η η μα α α ας Κα τευ θυ ην θη τω η προ σε ε ευ χη η η μου ως θυ μι ι α μα ε νω πιι ο ο ον σουου ου ου ου ε παρ σις τω ω ω ων χει ει ρω ω ων μου θυ σι ι ι ι α α α ε σπε ε ε ε ρι νη 59
τευ θυ ην θη τω η προ ο ο ο
Κα
ο ο σε ε ε ευ χη η η η μου ως θυ μι ι ι α μα ε νω πι ι ο ο ον σου ου ου ου ου ε παρσις τω ω ω ω ω ων χει ει ει ει ρω ω ω ων μου θυ σι ι ι ι α ε ε ε σπε ε ε ε ε ε ε ρι ι νη υ ε χε ε ε ε Νυ υ υ υ υ υν αι αι αι αι 60
α α αι αι αι αι Δυ να α α α α α α α α α α α α α μει ει ει ει ει ει ει ει ει εις τω ρα α α α των ου ου ρα α νω ω ω ω
ων ου ου
χω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω χω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω των ου ου ρα
α α νω ω ω ω ω ω ω ω ω ων συ υ υ υ υ υ υ υ η η η η συν η η μι ι ι ι
ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι
α α ι ι ιν α α ο ρα α α τω ω ω ω ω ω ω ω ω ως λα τρε ε ε λα τρεευ ου ου ου σι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι Ι
δου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου γα α αρ ει
ει ει ει εισ πο ο ρε ευ ε ε ε ται αι αι αι αι αι αι αι αι αι
61
ο ο βα α σι ι ι ι ο Βα α σι ι λε ε ε ε χε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε χε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ευς τη ης δο ο ο ο ο ξη η η η η η η η η ης Ι δου ου ου θυ σι α μυ υ υ στι κη η η η *
η η η η η τε ε ε ε ε τε ε ε ε ε ε λει ει ω με νη δο ρυ φο ρει ει ται αι αι αι αι αι αι πι ι στει και πο ο θω προ ο σε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ελ θω ω πο θω ω προ σε ελ θω ω ω ω με ε ε ε ε ε ε ε ε εν ι να α με το ο χοι οι ζω ω ης αι ω νι ι ι ου γεε νω ω ω ω με ε θα α 62
Α α αλ λη λου ου ι ι ι ι ι α α α α α α α α α α α α α α α α α
Γε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ευ σα α α α α σθε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε και αι αι αι αι αι αι αι αι αι χαι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι
αι αι
αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι Ι ι ι ι ι ι ι ι ι δε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε και αι αι ι ι ι ι 63
ι ι ι ι ι ι ι ι και αι ι δε ε ε τε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
ε ο ο ο τι ι ι ι ι ι Χρι ι ι ι ι ι ι στο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ος ο ο ο ο ο
ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Κυ υ υ
υ υ υ υ ο Κυ υ υ υ υ υ υ υ ρι ι ι ο Κυ υ ρι ι ο ο ος α α α α α α α
α α α α α α α α α α α α α α α α α α α ε α α α α α α α α α α α α α α ε ε ε ε ε χε ε ε ε ε ε ε
χε ε ε ε ε ε α α α ε α α α α ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε
64
ε ε ε Αλ λη λου ου ου ου ου ου ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι α α α α αα α α α α
Ευ λο γη σω τον Κυ ρι ον εν παν τι και ρω δι α σις παν τος η αι νε αυ του εν τω στο μα τι μου αρ τον ου ρα νι ον και πο τη ρι ω ζω ης γευ σα σθε ι δε τε ο τι Χρι στος ο Κυ ρι ος Αλ λη λου
και
ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α α α 65
Τῆ ἁγία καί µεγάλη
Τρίτη. ἐν τῷ ὄρθρῳ.
Εἰς τήν εἴσοδον τοῦ πατριάρχου εἰς τόν ναόν ψάλλοµεν τό Εἰς πολλά ἔτη. Μετά δε τοῦ ἐξαψάλµου, ἀρχόµεθα ψάλλειν τό παρόν ἀλληλουιάριον.
Ἦχος
A
α
α
α
λη
η
Α
α
α
α
λη
η
α
ι
Α
ι
Ι
ι
δου
ται
αι
ε
ε
ο
αι
ο
ος
ον
ο
ος
ε
αι
ε
η
η
ε
µα
ρη
η
η
ι
ου
η
ο
Νυ
υ
ε
ε
ερ
αι
ε
ε
η
ι
ου
ι
α
ι
ι
ι
ι
λου ου ου ου
ο
η 66
υµ
ε
ε
ε
σω
νυ
α
υ
χε
αι
η
η
υ
ε
α
ος
η
λου
ου
ι
Νη
κα
ο
λου
η
αι αι
η
ο
ευ
η
η
λη
ο
αι
και
ο
ο
ο
τη
κτος
η
Ἦχος
ο
ω
αλ
α
ο
ω
α
Νη
υ
χε ε
µε
ω
ω
ω
υ
τη ης
α
δου ου
ου
η
ερ
ι
εν τω ω
α
η η
φι
α
ω
νυ υ
α
ρι
ου
λο
ο
σει ει
ει
γρη
η
η
η
γο
ο
ου ου ουν τα α
ε
πα α
ον
ευ
θυ
υ
βλε
η
υ
ω
πε
υ
ε
ε
ω
θα
ω
α
κα
ω
δο
βα
σι
λει
ξω
ω
κλει
ο
ει
α
ω
ο
ει
ει
λι
η
η
ψυ
σει
ου
κα
α
α
ι
α
πα
πα
ει
ει
ο
ι
α
α
η
µη
τω
τε
ε
α
ρα α
α
ρα
ρα δο ο ο θεις
ει
ε
ει
ει
ει
ξω ω κλει ει
67
ει
ει
τα α
η
υ
ας
υ
ε
µη
α
δε
ιν
ει
η
να
ρου
ος
ι
χη
ου ου
πνω ω
ω
ο
ου ρα θυ µου ου ου ουν
µου
να
ο
α
τε νε ε εχ θης
α
ου γρη γο
ξι
η
ου ουν
υ
ου
να
η
ου
η
ου
α α
η
ου
υ υ
ω
α
ου
η
ε
α
η
ου
η
υ
ω
η
µου
η
να
α
η
υ
ρου
α
α
ρη
ο
τω ω
α
τω
α
α
και
της
ε
ε
σθη η
α
η
η
α α
ψο
α
α
ον κρα α
α
Α
α
ο
ο
ο
ο
ο
ο
α
ο ο
ο
ο
ο
ο
ος
ο
ο
ο
Α
ο
ο
ο
γι
ο
Α
ει ει
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ος
η
ο
σο
ον
ι
ι
Προ ο
η
η
η
ο
ο
ο
δρο
ο
η
µας
ος
ο
68
ο
α
ο
ο
Θε
η
ο
α
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ο
γι
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ει
ει
ει
ει
ε
ε
ο
ο
µω ω
ω
ω ων
σω
ω
η
ο
η
σα
ο
ο
ει
η
ο
ο
α
ο
ος
ο
ο
α
ο ο
ο
Θε
α
ο
ο
ο
ο
α
η
ου ου ου
ο
ο
α
α
η
ο
ο
α
α
η
γι
ο
ο
να
η
α
ο
ο
Α
ου ου ου
α
ο
ος
ω
η
α
ο
πρε σβει αις του
η
α
ο
ο
λα
α ζου ου
α
ο
αλ
νη
α
ο
ο
ης
ο
µου
Δόξα. Καί νῦν. τό τρίτον οὕτω ψάλλεται. µέλος σύντοµον
Ἦχος
Ι
τη
ου
δου
ης
νυ
ξι
ρα
θυ
υ
Θε ε
α
λε
η
ε
α
η
η
κα
α
ι
σι
λιν
λα Α
να
Α
µων
λει ας
χη
η
ε
σω ω
ο
δου
τα
ευ
τω
ε
Α
δι
α
της
Θε
µα
α α
γι
ας
ος
ο
πα
ξω ω
α νη ψον κρα α ζου ου
ος
σει
µη τω
να
ε
α
ρη
µου
θα
γι
69
ος
ον
α
η σον η η
µε
ο ρουν
να µη τω
βα
τω
ρι
γο
βλε πε ουν ψυ
της
ο ος
µα
ρη σει γρη
χθης
αλ
ος
και
τα
νε
και
γι
ερ χε ται εν
πα
υ µουν
κλει ει σθης
ος
κτος
δε
πνω κα τε
Α
φι
ον ευ
ος
ρα δο θης
κου ε
Νυµ
ου λος
να
υ
ο
Νη
σα
ει
το ο
ο
ο
Κάθισµα. πρός τό Ὁ ὑψωθείς. Μέλος ἀργόν εἰρµολογικόν. Ἦχος
Τον
Νυµ
φι
ι
οι
οι
α
α
τας
λαµ
πα
δα
ε
ε
ρε
ευ
ι
ο α α
ι στει
ο
φρο ο του
Κυ
θε
ο
πη
ε
ε
ι
συν
α
αυ
γα
α
α
α µους
ως
Θε
α
α
α
η
η
ι
ελ
ω
ω
ε
φθα αρ
γαρ
ος το ον
ο
ον
70
στε
τω
ι
µοι
ου
ου τοι µε
ει Νυ υµ
ε
οι
πι
ως
αι
οι
οι οι
ου
Πα µοι
ε εις
φι
ος
ε εν του
δω
ρε φα
αρ ει
ε
ει
ε
α
αι
οι
πα
ων
εν
α
ε
σι
µεν ω
αι
να
πα
σω
και
ω
φοι οι
µεν
ες
ω
(ἅπαξ)
νο
σω
ε ω
ελ
η
υ
η
ι
ω ω
ο
α
ι
ε
δε η
ι
ι
θω
τω
α η
τε
ι
νοι
ε
ρον
α
ι νι
ε
ω
ε
θη
ρι
α
πη
αµ πον
ο
υ ε
σε
ορ
ον
α
ας
ε ταις ε εκ λα
ι
ο
γα
ε
τρε
Δι
ους ω
χει τον α
α
α
ἕτερον Κάθισµα. πρός τό. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. Ἦχος
Βου λευ
τη
ρα νο
µι
ου
ε
φθο νω
ω
κι
ι
ω
ως
ε
ε
ε
οις
πα ω χει κρι
ω
ει
ει ι
α
α
οι ι
θε ρε
λα ρα
α νο
οις
ι ον
ε
ε
λει
χε
ε
υ
µιν
αυ τον πα
ρα
ας
υ
ε
υ
71
ει ο
φη ε ρα
ε
δει
ει
ι
αν
ι
δω
κα ο
ω
ε
ευ
τα σου
ου
οι
οι
µοι
τε
ου
ω
ε
σι
µων
εις
ου ου ου
ε
ο
ε
Ι
ου
τει
ι
ναι
τι µοι
ε
ι
α
ε
σε
σου
εν
ε
ι
τα
πα
σα αν τες
ι το
ηρ
α αµ µα
οι οι
σαν
τη
α α
ι
ο
ε
κα
Γρα
πο
α
ρε
ω
ι
ε
λα
α α
η
ο ον Σω
ας
σι
ο
πα
ι
και
δο
το
ου τοις
ο
α θροι οι
ο ξε
ο
ι
νη
δα αν
οι
ι
εις προ
ε
ου
ο
ρεις
ω
νως
ου
ρι ι
ι
Δι Μέλος νενανώ.
ι
οι
ι
κα
ι
γω
δω
σω
της
κα
ω
ω
ω εις
τα
α
ε
ε
ε
ρυ
ω
ως του ου ου
ου
ρι
ι
ας
η
µων
υ σαι Κυ
α
α
ας
ε
τα
ου ου ψυ
ου ου ου του
υ
υ
χα
α
ἕτερον Κάθισµα. πρός τό Τήν σοφίαν και Λόγον
Ήχος
Ο
Ι
ω
ου ου
ω
κα
µη
τα
α
η
λου
νης
κι
λευ η
φω
ω ι
ο τη
ι
ε
ρα ο
ο
ο
πτει
α
ος το
µε
ε
ε
νος
η
η
ην
πρα
τη
λαρ
γυ
ι
δα
ο
δυ
υ
ει
ται
αι
µε
λε
ο ει
α
ο
α
ε
δο ε
σκο ο συ α
ε ο υµ α
72
δα ι
ου ου
ται
α
ας
ι
ου
ει
ὁ Αʹ Δοµέστικος
ου ου ι
ου
ει
ε
το
ι
ου
νει
πα
ου
φι
ου
ε
η
ου
του ου
α
Νη
δι
ο
φω
ρει α
σµε αι
α
ο
σιν
ε
αι
βου
α
τη του ου
πι
ι
ος δε
χο
ο
ο
ει
ει
ει
ω α
υ
ω
σκα α
τα
εκ το
γνω ω
νει α
σιν
ι
πω
λει ει ει τον α ο χο
ο
ο
βη
ι
νον
η
ο
ι
ο
ο
ο
να α α
πται σµα τω ων ε
ε
ο α
α
ο
η ην
νος
α
ο
α
θο
ω
ε α
ο
ο
ω
ων ο
ος
αι
και
ο
µη και
νην
ο
η αι
α
α
α
θλι
πω
ω
ω
ω δυ
η
η
ο
ο
θω
του ου η
ω α
το
οι
α ε
ε
ο
τα
οι
ε
τρω σαι µε ε
ορ
αγ
ο
Ε
ω
αι
ε
υ
δω
τον
περ
υ
ε
η
µοι
αυ
φε σιν
ο
ι
της λυ
ε
ι
θε εν
σκει ει
ας
τοις
ο
ι ο
τον
Χρι στε ε ε
ε
ι
ο
ρι
µα
ι
ο
ευ
θα
η
ο
ο η
δρα ι
ο
ο η
τι
ω ζου
α
α
ε
ρι
δος
Θε ε
ος
των
ρου
ου
µε
σι
πο
ο
ο
α χραν τον πα
α
ος σου
Δόξα. Καί νῦν. Τό αὐτό. µετά τοῦ παρόντος τέλους.
το
α
α
σου ου ου
ου
α χραν τον πα
α
73
α
α
α
θο ο
ο
ος
Εἶτα ἀναγινώσκεται τό ἱερόν Εὐαγγέλιον µεθʹὅ τό Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι συντόµως. Μετά τόν Νʹψαλµόν µικρά συναπτή. Ἐκφώνησις. Κοντάκιον κλπ καί ἀµέσως ψάλλεται ὁ παρών κανών. µέ βάσιν ὑψηλήν. ἄρχεται ὁ Βʹ δοµέστικος.
Ἦχος
ὡςἀπό Πα
µέλος σύντοµον εἱρµολογικόν
Τω
δο γµα α
τι
τω τυ ραν
οι τρεις παι δες µη
νω
βλη θεν
λο
γει τε
Δο
ξα
σοι
Ρα
θυ
µι
θα
τω
και
Νυµ
ευ
πει
τες
ευ
ᾠδή Η᾿.
τα
ο
Θε
ον
ο
Κυ
λο
γει τε
Χρι
στω
τα
ερ γα
ον 74
λο
ρι
ος η
α αν α πω θεν
ω
εν
ο µο
φαι δραις ται αις λαµ πα
φι
κω
σθεν τες
ερ γα
Θε
νι
οι
ο
τη
κα
σι
ι
µι
γουν ψαλ λον τες
ι
ου τον Κυ ρι ον
µων δο ξα σοι
η
µων
σι
βα
τω
α
υ µνοις συ υ
Κυ
ρι
ι
λω µε
θα
ε
να
ναν τη σω µεν
ου τον Κυ ρι
Ευ
λο
γου
µεν
γι ον Πνε ευ µα α
Ι
µων
κα
ε
Πα
τε
ρα
εν
τες
αγ
και
ον
και
Α
τον Κυ ρι ον
νου σθω ω το κοι νω
λαι ον
Υι
νι
κον
γει οις
ρον εµ πο
ο
µη
θεν
λο
γει τε
τα
ερ γα
Και νυν και
α
ει και εις τους αι
Κυ
ρι
ρι
ψυ
πως
χης η
ε
πα
ας ψαλ λω µεν
ι
η
θλων
ευ
ου τον Κυ ρι ον
ω νας των αι
ω νων
α µην
Το
σθε
α
τα λα αν
ι
σο
του
λον τες
δον
ευ
τον
ο σοι προς Θε
ον
δυ να α µω χα ριν
τος
λο
Χρι
γει τε
στου
τα
αυ
ε
ξη
ερ γα
η
Κυ
ε
δε ξα α
πι
κου
σα α
ρι
καί αύθις ὁ Εἰρµός.
Κυ ρι ον
75
ρι
τε ψαλ
ι
ου τον
Ἦχος
Αι
νου
µεν
ευ
µε
εν τον Κυ ρι
Τω
ω
δογ
οι
ο
δε τη
κα
λο
α
τι
ο ες
σι
µη
µι
ι
γου µεν
τω
τυ
υ
ι
ι
οι
η επι
σθε
ι
η
ι
προ σκυ νου ου ου ου
ον
ο
µα
ε
ὡςἀπό Πα
νω
βλη
η
ραν οι
θε
νι
ι
κω
τρει εις παι αι
ε
εν
εν
τε
τες
εν
ες Θε
ο ∆
ο
ο
ο
µο
ο
ο
Ε
ε
ευ λο
γα υ
ο
Κυ
υ
υ
ο
ο
ο
λο γουν ψα
α
αλ
ει
τε
γει ρι
υ
ο
ει ι
ρι
ι
ι
ο
ου ο
ο
ο
ο λο
το
τα ον
ο
ον ο
ον
ε Κυ υ
ω
ω
τε
ες
ε υ
ερ υ
ον
Έκφώνησις. Τήν Θεοτόκον. Καί ἀµέσως ὁ παναγιώτατος ψάλλει τήν παροῦσαν ῷδήν. Ήχος
Πα ᾠδή Θʹ
Η
τον και
α χα
χω ρη τον Θε ραν τω
κο
ον
εν
ο σµω ω 76
γα κυ
στρι χω ρη σα σα η σα σα
σε
υ
µνου µεν (δις)
Πα
να γι ι
α παρ θε
νε
Δόξα πατρί
Τοις
µα
θη ταις ο
φη σας α
η
γνο
α γα
θος
ρα
η
γαρ ω
ει
τε
α
γρη
γο
η ξει ει
πο δου ου ναι
ε
ο
ρει
τε
ε
Κυ ρι ος
κα στω
Καί νυν
Εν
τη
δευ τε ρα σου φρι κτη
σπο τα
δε
ξι
πα
οις προ βα
των πται σµα των πα
ρου
σι
α Δε
α τοι οις µε συν τα ξον
ρι δω ων µου τα πλη θη
Και αὗθις ὁ εἰρµός Ήχος
Η
η
ε
ον
και
η
η
η
εν
χα
α
α
η
η
µνου
το
ρα α η
ου
ον
α
γα
στρι ι
α α
η ου µεν
α α
α
α α
σα Πα
ὡςἀπό Πα
χω
α
ρη η
α
α
α να 77
η
χω
αν α
ρη
γι
σα
α
α
τω
ω
κο
α
σα
α
ι
ι
τον
Θε α
α ο Σε
ε
σα α
α
ο σµω κυ ε
ε
υ
α
α
Παρ
θε
ε
ε
ε
νε
ε
ε
Αἴτησις, ἐκφώνησις καί ἀµέσως τό Ἐξαποστειλάριον. Ήχος
Τον
νυµ
κο
ε
ο
φω να σου
σµη
χω
λαµ
χης
νον
το
δο
ε
πω
νον
να
πρυ
φω
βλε
µε
ι
Γα
και
ει
σελ
µου
τα
Σω
τη
α
εν
θω
ην
και
τηρ
µου
κε
δυ µα
ουκ
ε
εν
α
αυ
τω
ψυ
στο
λη
ην
της
σω
σο
ον
µε
τό δέ τέλος οὕτω.
Φω
το
δο τα
και
σω
σον µε ε
ε
ε
Μετά το Κέλευσον δέσποτα ἅγιε ψάλλοµεν τοῦς αἴνους καί τά παρόντα ἰδιόµελα εἰς τέσσερα δευτεροῦντες ταῦτα. Ἄρχεται ὁ Πρωτοψάλτης µέ βάσιν ὑψηλήν
Ήχος
Πα
ε
Πα
σα
πνο
η
ι
ι
ον
ου
ου
υ
ρι
ι
εκ
τω
ω ων
τε
ε
α αυ
αι νε
το ο
ε
σα
αι
ρα
ον
α
νει
α
εν 78
τω
τε
το ον
τον
ων ω
τοι οις
ων
υ
Κυ
ε
ε
Κυ
υ
ρι
ον
αι
νει
ψι
ω
ι
ι
ω
ι στοις
ω
ω
Θε ε
Αι
νει
τε αυ
λοι
οι
οι
τε
α
εις
υ
το
α
αυ
α
τω
Αἰνεῖτε ἀργόν
ε
ε
ον
πα
α
τον
αυ
µνος
σοι πρε
α
υ
υ
α αν τες
οι
α
ου
ω
µνος
τω
ω
σαι
του ου
ω
πει
αυ του
πα
ω
ε
αι
αι
σοι
ω
Θε ε
νει
ει
δυ
να
πρε
ε
ε
ε
αγ
ει
α
γε
ε
ει
ει
α
µει
πει
υ
ω
εἰς τήν προσκύνησιν τοῦ βλέπε ἔµπροσθεν Ήχος
Πα ὁ πρωτοψάλτης
Στιχ
Αι
στει
αις
το
α
ξι
αυ
τε
του
πλη θος της
µε
αυ
τον
ε
πι
ταις
δυ
να
αι
νει
τε
αυ
τον
κα
τα
γα
λω
συ
σιν
των
ο
ο
υ
υ
νη
η
ης
α αυ του
Εν ταις
σου
νει
λα αµ προ
τη
πως ει σε λευ σο µαι
ι
ι
ι
ος
ε
79
Α
α
α
γι
να
ω
α
ω ων
α
α
αν
το
ο
ε
χει
α
α υ ρι
ο
πο
τω
ε
τον
α
η
σω
ω
να
ο
ουκ
και
και
α
µη
τι
µου
µου λα
τολ
ον νυµ φω
εγ
µαι Κυ
γαρ
ε
ε
ρυ
γε
σω
ω
ος
ι εκ
υ
σον µε
θρω ω
ω
τον
ω
ε
ε
λε
ι του ου
λων ψυ
σελ θειν εις
των µε
στι
ε
πον της
νει
χι
δε σµι ι
ω ων Αγ
α αν
συ
γα
βα
λου ου ου
κα
θα ρι σον
υ ω
χη ω
πος
η
ης
ως
φι
ὁ λαµπαδάριος
Στιχ
αι
Αι
νει
τε
αυ
νει
τε
αυ
τον
και αι αι
κι
θα
α
α
εν
η
εν
ψαλ
α
ρα
χω τη
σαλ ρι
πιγ ι
γος ω
Καί αὖθις τό αὐτό. Ἐν ταῑς λαµπρότησι Δι
Ἦχος
ὁ πρωτοψάλτης
Αι
νει
ρω γα
τε
αι α
α
αυ
τον
εν
νει τε αυ τον
εν
80
τυµ χορ
πα δαι αις
νω και
και
χο
αι αι ορ
νω Ο
τη
ψη
χης ρα
ου κε κτη µαι Νυµ
και
ο
α
µοι
ερ
µε
ρε
ω
γα
ε
ε
ω
σι
ι
ι
ω ων σου
τα
αλλ
φε
ρο
α
στη
γα
γε
να
ρος
το
η
ε
α
νυ
ι
ι
ι
πα
α
ι
λαµ
των
ι
µω
κλει
ει
ε
κτι
να
η
υ
σον
ορ
νε
α
ε
α
ταις
ναις
που
α 81
η
α
ε
δα α
ο
α
ι
νι
µε
Δε
ας
ε
φρο
µου
της
ε
ε
κτιρ
µω
ε
σπο
τον
ζο
να
µι νοις συ
ω
ρω
ε
ξα
α
ι σιν
τω ων οι
ε
α
και
ο
ξα
στε
την εξ
α
µη
ξας
Χρι
εν
α
σεις
και
ο
τα
ε
υ πνον
σον
στα
ω ραις
ας ρεµ βο
µη
υ
υ
και
θην
ε Παρ θε
ο
µι
σπλα α αγ χνα
ο ον
ον
ε
ε
ω
τα
φι
νην
ω
νος
θυ
α
νει
εις
νυµ
φω ω
η
χος
κα
α
σα
ω
θα
ω
α
ζο
ο
ον
α
α
τω
ων
και
αυ στω ως Κυ
α
ρι
βο
ε
ων των α
ε
δο
ο
α
πα
ο
σοι
ξα
α
ὁ λαµπαδάριος
Στιχ
Αι
η
χοις
λα
λαγ
Κυ
νει
τε
αι
νει
µου
υ
αυ
τε
τον
αυ
πα σα πνο
υ
ρι
εν
τον
η
αι
κυµ
βα
εν
κυµ
νε
σα
λοις
ευ
βα λοις α
α
τω
τον
ον
Καί αὗθις τό αὐτό. Ὁ τῇ ψυχῆς ραθυµία Πα
Ἦχος
ὁ πρωτοψάλτης
Δο
αι
ο
ξα
α
α
Πα
τρι
ι
ω
γι
ι
ι
ι
και αι
Πνε ε
ε
Υι
ευ
µα
ι
ω
α
α
και
τι
ὁ λαµπαδάριος
Και
τους
νυ
υ
αι
υ
υν
και
ω νας των αι
αι αι
ω
νω
α
α
α
ων
ει
α
και
α
α
εις
µην
ὁ πρωτοψάλτης
Του
κρυ
α
αν τον
υ
ψα αν
το
ος
το
82
τα
α
α
α
α
λα
την
η
κα
τα κρι σιν
κρυ υ
ταγ
ι
γε ελ λε
να πλε
ει
του
πτε ε
ε
Κυ
ρι
κου σα α σα
Λο ο ο
τα
ο
σε
α
θαυ
ο
γο ον
µα α
να ζου σα
ελ
ψυ
Θε
σι
α
το ο
ο
ε
ε
ε
θης
εις
ι
ου
ου σου ου ου
η
ε
α
µη
ου
Α
χα
την
ου
χη
κα
αυ
ρι
χα
του
ι
σµα
ρα
α αν
ου
Καί ἀµέσως τό Σοί δόξα πρέπει Κύριε ὁ Θεός. Εἶτα τό Δόξα σοι τῷ δείξαντι το φῶς. ὁ ἱερεύς το πληρώσωµεν τήν δέησιν και τήν ἐκφώνησιν. και εὐθύς ὁ δεξιός χορός ἄρχεται τό παρόν µέ ἀγωγήν συντοµοτέραν τής τῶν ἰδιοµέλων τῶν αἴνων. Εἰς τόν στίχον. Ἰδιόµελα. Ήχος
Πα ὁ Αʹ δοµέστικος.
Δευ
τε
υ
µως
τοις
δου
να
λο
σω µεν το
πι
τω
λοι
ο
της
στοι ε
ω
περ
Δε
γα
σω
σπο ο
ο
οι οις το ον πλου
γω
χα
ως
ε
α ρι
ω µε
ο
τη
ου
ου
κα α στος
ι
ι τος τα 83
ε
θα προ ο θυ
νε µοι γαρ
τον
πο λυ πλα
α
και
α
σι
α
λα
κο
α
α
ο
α
α
τος
ε
κοι
νω
η
θων
ε
ε
ε
ο
δα νει
σω
ω
ω
ρι
ω
ι
ξι
ι
ω
α
ας
κα
Χρι
ω
ι
σο
τω
λει
ι
τουρ
τε
ε
λο
ο γω
και
σκορ
πι
ζε
σιν
α
ον
πο
τος
λυ
τα
ω
ω
ξι
ο
ος
ι
α
προ τη
ει
στως τω
α
κο
σθω
α
µυ
ου
τω
α
α
αυ
ι
ω
α
ε
γαρ
α
νο µοι πι στοι της
κης χα α ρα
ω ως φι λα
πος
ερ γων
ει
πι
µεν
ι
αν
αν λαµ
σι
τι
ω
γι
αλ λος
οι
σπο
ε
α
τω τον πλου τον πε
πλα
και ως
δε
θω
α
α
λει
δε τω
α
φι
δι
τω
µεν
στε ο Θε
ει
δε
πι
η
το
µεν
ει
ο
νει
νη
ο
ει
τω
χα
τον
ο µι ι
γα
υ
αν
ας
της
ω
αν
ω
α
η
ω
µα
σον
θρω ω
ω
ὁ Βʹ δοµέστικος 84
Στιχ
Ε
νε
ος
σου
Κυ
θα
και
ευ
ραις
η
µων
µε
ρων
ε
τα
πει
νω
ων
ει
δο
µεν
κα
κα
τους
δου
λους
και
ο
Ο
ταν
δυ
υ
η
µεν
το
πρω
ι
το
ε
λε
ρι
ε
και
η
γαλ
λι
α
σα
µε
φραν
θη
µεν
εν
πα
σαις
ταις
η
µε
ων
η
ε
των
ε
πι
γα
σου
ευ
φραν
σου
δη γη σον
µε
ων
σου δι
ι
ε
ι
α ας γα αρ ει
σι
ιν αι
δο
ι Α σης
ε
οι αι
υι
ι τα
ι
85
γε
ι
αυ των
λι
σε
ε
δι
δου ους δε δας ω
α
κω ων
θι σης εν θρο νω
θε
οι
ερ
ου ους
ι
α
αι ευ
δε
µετ Αγ
κρι
οι
µας
πι
κα
ο
ανθ
η
και
και
γα
µεν
σας
ξη
α
µε ποι µην ι
η
του ους
να
ι
θη
και
εν
ρι
δε
σθη
ελ θης
µη
α
πλη
ε
δι ω
ε νυ
ε
ε
ως
α
α
χω
ξι
ι
ι
στραµ υ
Ι
υ
µε ναι υ
µοι
µη ουν ι
α
ε
ρι φοι οις µε
α
συ
λα τους τη
να
δε
ξι
βα
α
α
θρω ω
ω
ω
α
τον πο
αν
τρα λε
συ να
τοις
σω
χυν τη α µαρ τι
ε
ρι
ε
ε
θµη
σε µε
ω
ι
σης
σα
αλ
α ας προ ο
ως φι λα
α
αν
πος ὁ Αʹ δοµέστιχος
Στιχ
Και
ε
σται
Θε
ου
εφ
η
ρων
η
µων
κα
τα
ερ
η
λαµ
µας τευ
προ και
θυ
γα των χει ρων η
της
Κυ
τα
νον
ερ
εφ
ρι γα
η
µω ων
ου
του
των
χει
µας
κα
τε
και ευ
θυ
υ
νον Ο
Νυµ
τα
α
φι
ας
ος
ο
α αν θρω
καλ λει ω ω
ραι
ω πους
ο
σας η µας εις
ε
στι
α σιν πνευ µα
τι
νυµ φω
νο
ο
ο
την
ω
µου µορ φην των
των
ος
σου
πται σµα 86
α
α
ος πα
ρα
παν
συγ
κα
λε
κην ην του δυ
ου
σει µο
ου να
α
πα
αµ
µε
θε
και η η
ον
ι
η
σας
η
τος
ι
α
στο
α
λην
της
δει ξον της βα ο
ι
ξει των πα
σου
η
φι
σι
ση
δαι
τυ
λει
ας
θη
δο
ο
ης
ω
µο
α
α
µα
α ξη
ω να
α
η
α
σον
τω
ω
ης κο
ω ραι
ω ο
ο
ω
τη
α
ω
ων
σµη
ο
φαι αι δρον
σου ου και σω
τη
να σο
ο
µε
Ήχος βαρύς
Γα ὁ Βʹ δοµέστιχος
Δο ξα Πα τρι ι αι
Α
Και αι
γι
ι
ι
ω
ω
ι
και
ω Πνευ µα
νυν και α ω
ι
ει
νω
ει ων
και α
Υι
ω
και
τι
εις α
υι
αι
ὁ Αʹ δοµέστιχος
τους
αι
ω
ω νας των αι
µην καί αὖθις ὁ Βʹ δοµέστιχος
Ι
δου σοι το
τα
λα αν τον
87
ο
Δε
σπο
ο
ο
ο
ο
της
εµ
µου
πι
ι
στε
φο
ο
ο
ξαι αι
το χα ρι
κο
ο
ο
και
ι
να στη
ο
τα
και
α
φω
ω
ου
ου
σου
µε
ω
α
ο
το
ε
ελ
λε
ρι ου
Σω
ε
νης
τηρ
µε
ε
ο
ου
ο
α
α
ι
λο
δε
ξι
θη
η
σης µα
η
δε
ε
τω
δος
ι
ων
κα
δο
ι
δου
ου
σε ελ
εις
την
χα
αυ
της
α
α
ξι
τον
πλα
νη
η
θε
γα σου ου
ε
ε
ρα
α
ε
ω
εν
ε λε ε
χοις
του
ξη
α
ου
ω
δο ο
ο
ι
α αν
ε
ον
α αυ
ι
ε
πτω ω
ο
ρι
η
δε
ον τον Κυ ρι
εν
θε
χη
βω
α
ει
ε
ψυ
σαι
ι
εκ
ει
δα νει ει
α
ι
ης
κου
ο
δι
φι
αν
ει
σµα
τι
κτη σαι
ευ
ου
ας
ου
του ου Κυ
σο
ο ον
τα
δι
ε
ο
ο
ος
Μεθʹὅ τό Ἀγαθόν τό ἐξοµολογείσθαι κλπ ὡς ἔµπροσθεν σηµειοῦνται καί ἀπόλυσις. 88
Τῇ ἁγία καί µεγάλη
Τρίτη. ἑν τῷ ἑσπερινῷ
Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀναγιγνώσκεται ὁ Προοιµιακός, εἷτα τά πρός Κύριον. µετά δέ τήν συναπτήν καί τήν ἐκφώνησιν Ὄτι σύ εἶ ὁ Θεός ἠµῶν, οἰ χοροί ἄρχονται ψάλλειν τά παρόντα (ἰδιόµελα τῶν αἴνων καί τῶν ἀποστίχων) µετά τῶν Κεκραγαρίων.
Ήχος
Κυ
ρι
ο
ε
ε
ον µου
ρι
ι
η
τω
σο Κα
ης
Κυ
ο
δε
κρα
α
η
ρι
ε
ον
µου
η
σε
γε ναι αι µε
υ
υ
ρι
τευ
θυν
θη
η
η
τω
η
α
α
ο
ο
θυ
ον
ο
σι
µου
ον σου
α
ε
Κυ
υ
κου ου
ε
κε κρα ξα προς σε
ει
ω
ι
υ
υ
α
χει
ι
ι
νη
ι
η
η
ως
µου
εν
ει
σα
κου
χη
ε
των
ρι
ρι 89
υ
ε
προ σε ευ
ε παρ σις
ε σπε
ω
σε
ι
µα α
ε
σο
υ
προ ος
υ
µι
σα
υ
ω
Κυ
θυ
ει
προ σχες τη φω νη
µου
ως
σε
κου σο ον µου Κυ
ον
µου
σο
σα
ε
σο
κε
κρα ξα προς
ει
ι
σα κου ου
τη
κε
Πα
η
νω
ει
πι
ρω ων µου
ει
ε
ω
η
σα
κου
Ἰδιόµελα.
Ήχος
Πα
Στιχ.
Ε Κυ ρι σοι
ε
ι
λα
λαµ
αν
το
ε
ο
ε
τις
χει
µου
τη
σι
ο
α
γαρ
τολ
ο
τι
πο
µε
ω
ως
ον φι
τη λα
των Α
να
α η
ε
λων
ο
ε
να
νε σε
κεν
του
Κυ ρι
εις τον λο γον σου
ε
ο
ρη
σης
πα
ρα
ε
ε
γι
ων σου πως ει
σε
κα
θα
α
στιν
ξι
ι
ι
ο
χι
των µε
ι
βα
τι
νει
στι
εκ
ο
συ
αν
ι του ου
λου µαι
υ
ρι σον Κυ χη
ης
θρω ω
Ήχος Ε
τη
σω
η ης ψυ α
ρα
α
να
ουκ
πα
ε
µη
δε σµι ος
ε
ρυ
α
ω
ας
υ πο στη σε ται
προ
και γε
µι
ος
ον νυµ φω
εγ
Αγ
νο
σµο
λευ σο ο µαι ε
α
Κυ ρι
ο
Εν ταις
αν
ι
ος
σελ θειν εις ε
ε
γα
λε
α
α
πο
τω
ω ων
ρι
ε
τον
µου
και
ω
πος
τος
σου
υ
µει
νε
σω σον
Δι
νο υ
µα πε
ηλ πι σεν 90
η
πε ψη
µει χη µου
η
ψυ
Ο
τη
ου
χη µου ε πι τον
ψη
χης ρα
ω
µοι
σι
ι
ω ι
ε εξ α
θην
µω
σπλαγ χνα των
µοι
Δε
α
ξα
ε
η
η
ο ον ρι
ραις ο
ο
σπο
τα
τον
ζο
ξα
να
χος
δο
α
φρο
νι µοις συ
θα
α
και
βο
ο
ο
και
ρος
91
ο
σα
γα
ε
ορ
α
ε
α
το
ων των α ξα
µη
α
α
ον
α
σοι
γα τα
κλει
σης
κτι
να
ον
υ στη
γε
α
υ η
ε
σον τα
πα
νι σιν
νος
αλλ
να
α της ερ
ε
ρο
µε νην
νε
ων σου
φε
ξας
ο
ρω
ε
α
εις νυµ φω κα
και
νει
α
και
ε
ω
ον α
στε
µε
ε
ρι
στα
εν
ε
νοις
υ
των
µω
ε
ε
ε
κτι ιρ
των ε
ω
ι
οι
και ταις
θε
Χρι ρε
α ας µου
πνον
σον
ε
την
ας ρεµ βο
υ
µι ας νυ υ
κε κτη µαι Νυµ φι
λαµ πα δα
υ
θυ
Κυ
ε παρ ο
α
η
που ζο
α αυ στω ως Κυ
Ἦχος
Α
πο
α
φυ
πο
σρα
ηλ
Του
κρυ
τον
φυ ε
πι
κρυ υ
ταγ
γε ι
σµα Κυ
υ
το
ον
το
ος
Λο
ας
ον
το
τα
α
α
α
ο
πλε
ο
ει
σε
γε
µα
τι
ος
και
τος
λυ
σων των α νο
ρα
λη
τρω
εις
πι
σα τω
α
λα
Θε
α
ψυ
ε
σι το
κτος
υ
αν χη
ου α
Ι
κα
α
Α
αυ
χα
ρι
ι
ο
ο
χα
ρα
α αν
του
ρι
ω
το
ε
λε
λυ
τρω
σις
και
αυ
εκ
πα
την
ται ω
Πα
τω
παρ
σε µι
α
νυ
σου
πα
πολ
α
ε
να ζου σα ελ θης
χρι
κου σα α σα
ο
Ήχος Ο
ελ
ι
να
ου ου
µε
ρι
τα θαυ
ρι
ας
Κυ
λε
ε
ι ι
τα κρι σιν
πτε ε
ελ
πρω
κης πρω
κα
µη
κης
λα
ψα αν
την
του
λα
Πα
ω
Κυ
αυ
τω
τον
Ι
ων
α
92
σρα α
ηλ
α
αυ του
Δευ τε
πι
στοι ε
τω
ω
λοι
οι οις το ον πλου
ε
α
µεν
αν
σπο
ρι
ι
σο
ερ
φι
λαµ
ει
α
στως τω
µι
γα
α
θων
ε
κοι
νω
µυ
η
πλου τον πε
ε
ε
νη
µεν
και
τος
ω
γαρ
δε
ω
µεν
ως
το
οι
ε
ο
νει
η
σω
α
µεν
α
αν
δε
πι
ι
λει
ι
τε
λο
τω
και σκορ
πι
σιν
α
α
δα νει ον πο λυ πλα
σι
µοι
η
µα 93
ας
ας
πι
ξι
της
ο
τω
δι
τουρ
γι
ε
λει
ο γω
πι
ζε τω τον
αλ λος
α
στοι της χα
α
λο γως
το
ει
δε τω
νο
δου
τον
ει
ο
µως
τοις
να
α
κο
της
α
ει
τω
σπο τι κην χα α ρα
αυ
ι
ε
η
και
α
λα
ο
α
τω
σι
α
υ
νε µει γαρ
τον
ο
α
ου
ου
πλα
τος
σθω
τη
ου
κο
α
σω µε θα προ ο θυ
ο
ι τος τα
προ τη
ει
ο
λυ
αν
γων
γα
ο
κα α στος πο
χα
ε
Δε
περ
ω
σω ω
ρι
ι
θω
ω
κα
τα
ο Θε
ξι
ο
ος
ι
ι
ω ως φι λα
Αι
νει
τε
ε
παι
νε σα τε
α
ι
τον
ω
α
Κυ
ω
ω
αν
ρι
σον
θρω ω
ον
αυ
ω
ω
παν τα
τον
Χρι
πα αν
ω
στε
πος
τα
ε
τες
οι
θνη
οι
λα
οι
Ο
ταν
να
ελ θης
α
α
εν
α
µε
η ης ε εν θρο
ι
α
α
ι
δου ους δε
οι
ευ
οι
ω
τον
δας
ω
τρα
πω ω
ριθ
α
ε
ξι
δι
ε
υ
χυν τη
α
µαρ
µη
ε
Αγ
ων
ε
α
χω
ι
ι
σης
υ
µοι
τι
αλ
94
α
γε
λι
και
Ι
η
ε
ως
κων δυ
κα
σου
θι
ου
ση
δι
ι
µη µε ποι µην
ρι
ι
α
στραµ µε ναι δε
υ
ε
ε
σε
δι
µετ
νω
νυ
λε
ε
ο
ι
ε
ξη
ε
ο
ι
γα α θε
ο
να
κρι
δο
α
ι
ι
σης
ας γα αρ
η
σι
ιν
οι
αι
αι
µη ουν
ε
ρι φοις µε
συ υ
υ
να
λα τοις εκ
δε
ξι
ων
α
α
σα
λα
α ας προ ο
α
αν
Ο
τι
βα
θρω ω
ε
αυ
του
εφ
του
Κυ
ρι
Ο
Νυµ
φι
ρα
παν
α
ω
πος
ται
ω
θη
το
ε
λε
ος
και
η
α
λη
θει
α
αι
ω
ω
κρα
η
α
µας
ου
µε νει εις
τοις
σω σον µε
το ον
ω ως φι
ω
ω
ω
να
τα
ος
ο
µο
ι
µα
ω
ορ
α
α
ης κο ο
ο
ε
νο
φην
α
τω
σµη
λει
ω
ραι αι αι
α ας α αν θρω
λε σας η µας εις
νυµ φω
καλ
ο
των
α
ω
α
στι
ο
η
ω πους
α σιν πνευ µα
πται σµα των
α
παµ
ων σου
η
και
σας
ο
95
της
κα
σει µο να µου
δυ
µε
συγ
κη ην
την
τη
ο
πα
τι
ος σου
σον
ω
ω
ος
φι
θε ξει των
στο
σης ω
λην
ραι
πα
δο
του ου
ι
ι
α θη
ξη
η
ο
ο
τη
η
η
της βα
η
σι
τος
δαι
λει ας
τυ
µο να φαι δρον α
σου ου ως
ε
ε
ευ
να δει ξον
σπλα α
α
αγ
χνος
Ήχος βαρύς Δο ξα Πα τρι και
Πνευ µα
Και
ων αι αι
ω
εµ
η
ει
και
ει
ω ω
δου σοι το
της
ι
ω
και
αι
Α
γι
ι
ω
τους
αι
ω
ω νας
τω
τι
νυν και α
Ι
Υι
Γα
νω
τα
πι
φο
ων
α
λα
ι
µου
εις
στε
ο
α
αν
τον
ευ
ει
ο
ο
µην
ο
ει
ο
ξαι ξαι το χα ρι
σµα
κο
δι
α
δος πτω ω
ι
λο
ον
ξι
ι
ο
φι
ο
τι
ι
στη
ης
αν
ε
ι
ε
εκ
δε
δα νει ει
96
ει
ο
σον
α αυ
σπο
ψυ
βω
χοις
τον Κυ ρι
ων
Δε
ο
χη
δε
τω
η
ε
δε
ε
δο
ε
ο
και
κτη η σαι
ον
ι
του
ο
να
τα
ελ
θη
κου
ου
δου ου
αν
η
η
εν
δο
σης µα κα
ου
ου
ου
ο
ρι
λε
ι
εις
του ου Κυ ρι ου σου
ο ον µε
δι
Σω
α
ε λε
ω
το
ε
τηρ
µε
ε
ε
ο ο ο
ξη
ας φω
νης
την
αυ
τον πλα
ε
ο
γα
η
α
ει σελ θε
χα
της
και
α
ρα
α
αν
ξι
ω σο
ο
νη
η
θε
ε
α
α
σου ου
εν
τα
ε
ε
ε
ος
Εἴσοδος µετά Εὐαγγελίου. Φῶς ἱλαρόν. Ἀναγνώσµατα. καί ἀµέσως ἐν τῷ ἱερῷ βήµατι ὁ ἱερέας ψάλλει τό ἀµέσως ἑπόµενον Κατευθυνθήτω, ὅπερ ἐπαναλαµβάνεται ὑπό τῶν χορῶν καί οὕτω καθεξῆς τό Εὐαγγέλιον καί ἡ ἀκολουθία τῶν Προηγιασµένων ὡς ἔµπροσθεν. ἑν τῷ ἱ. βήµατι ψάλλεται τό παρόν οὕτω. Ήχος
Κα τευ
ευ χη
ο
ο
η
θυ
υν
η µου
ον
ω ων χει ει
θη
ως
σου ου
τω
θυ
ου
ου
Πα .
η προ ο
ο
µι
µα
ου
ρω 97
ι
α
ο
ε παρ σις
σε
ε
τω
ε
ε
νω πι
ω
ι
ω
ω
ε
ων
ε
µου
ε
θυ
ε ρι
σι
ι
ι
ι
α
α
α
ε
σπε
νη
ἕτερον ψαλλόµενον ὑπό τῶν χορῶν.
Ήχος
Κα
τευ
θυ
υν
σε
ε
ε ευ
χη
α
µα
ου
νω
ε παρ σις
µου
ε
ε
θυ
ε
ε
σι
ε
ε
Πα
θη
η
πι
η
η
η
ι
ο
τω
ω
ω
ι
ι
ι
ρι
ι
τω
µου
η
ως
ο
ον
α
α
α
νη
Καί καθεξῆς βλέπε εἰς τήν Προηγιασµένην τῆς χθές ἡµέρας.
98
ο
θυ
µι
σου ου
ω ων χει ει
ι
προ ο
ρω
ε
ι
ου
ω
ο
ι
ου
ων
ε σπε ε
Τῇ ἁγία καί µεγάλη Τετάρτη. ἑν τῷ ὄρθρῳ. Εἰς τήν εἵσοδον τοῦ πατριάρχου εἰς τόν ναόν ψάλλοµεν τό Εἰς πολλά ἕτη. µετά δέ τόν Ἑξάψαλµον, ἀρχόµεθα ψάλλειν τό παρόν τετράκις.
Ήχος
Νη ἀργῶς
Α
ι
α
ι
η
α αλ
ι
α
η λου
λη
λη
ου
η
η
η
η
η
Α
α
α
α
ι
ι
ι
ι
ου
η
η
η λου
ου
ου
ι
λη
η
η
η
α
α αλ
αλ
α
Α
λου ου ου ου ου
ι
ι
ι
ι
α
Μετά δέ τοῦτο ψάλλοµεν τό παρόν δίς
Ήχος
Ι
δου
ι
ε
ε
αι
ε
ο
ο
ερ
χε ε
ε
ε
ε
κα
α
α
ο
ος
ται αι
εν
τω
υ
νυ
ο
ο
ω
ης
ος
ο
σω
η
ο
ο
ο
Ε
ε
ο
Νη
α
ο
α
δου ου
υ
υ
υ
ε
υµ φι
ε
ε
ε ερ
χε
αι
αι
αι
αι
αι αι
αι
αι
ω
ω
ε
ε
ε
ω
τη
υ
ε
ω
ω
υ
Νυ
ω
ης
νυ
ω
ω
µε
ω
τη
υ
κτος
α
α
α
ρι
ι
ου
ου
λο
ο
ος
99
ε
ε
η
η
και
µα
ο
ο
ον
ευ
ρη
η
γο
η
ο
ο
α
ε
η
να α
ε
πα
ι
η η
η
ου
ου
ου γρη γο ρου ου ου
ουν
τα
ξι
ι
ι
δε
ε
ο ρου
α
ε
λι
η
α
α
α
ον
ευ
ρη
ρα
α
α α
θυ
υ
ρα θυ µου ου ου
ουν
ουν ψυ
η
η
η
υ
υ
η
υ
ε
τω
υ
η
ε
ε
ω ω ω
τω
ω
ρα
α
και
της
υ
υ υ υ
ε
η
χη
µου
ου
υ
θα
τε
α
α
σι
λει ει
η
υ
η
η
πε
η
κα
α
α
α
ω
α
ι
α
ω
δο
ο
ει
ει 100
να
πα
ει ει
ου
µη
τω
α
α
α
η
ου
η
ου
ου ου
η
η
υ
υ
τε
ε
να
µη
η
α
α
α α
α
α
α
πα
ο
ε
η
α
η η η
η
ου
η
α α
υ µου ου
ε
ου ου
ω
α
η
η
ος
α
νε ε ε χθης
α
ω
α
η
ο
α
βλε ε
πνω ω
κα
ω
βα
τα α
γρη
ο
α
ιν
ει
εις
ο
ι
σει ει
ι
α
σει ει
α
ρα δο ο ο θης
ει ει ει
ας
ε
ε
ει
ε
ε
σθη η
α
α
η
α
η
α
η
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ο
η
ο
ω
ω
ο
α α
ο
ο
ο
ο
ος
ο
ο
ο
ο
ος
να µει του
ο
σα
ο
α
ο
ο
ο
ος
η
η
η
ου
η
η
ο
ο
ι
ει
α
ο
η
µω
ο
ο
ι
ο
ι
ει ει
ε
α
ο
γι
ε
ου
ζου
ο
Α
ε
ρου ου
ο
ει
η
α
ο
ος
α
α
α
γι
ει
Θε
Θε
η
ο
α
ο
ο
να
η
α
α
α
ει
Στα αυ
ον
ο
Α
α
ο
ο
ξω ω κλει ει
νη
α
ο
ο
ε
λα
κρα α
ο
ει
ο
ει
α
Α
ο
ο
ει
ον
Α
ος
ο
α
ο
ο
ει
αλ
ψο
ο
ο
ο
ο
σο
α
η
ο
κλει
ης
ου ου ου
ο
ο
ων δυ
η
ω
η
α
ο
ο
ξω
η
ου ου ου ου
γι
ε
ο
ο
ω
ου σου
ι
ο
ω
ω
σω
µας
Δόξα. καί ἐπαναλαµβάνεται τό αὐτό παρά τοῦ λαµπαδαρίου. Καί νῦν. ψάλλεται τό παρόν µέλος σύντοµον. εἰς χρόνον ἀργόν. 101
Ήχος
Ι
δου
κτος
ευ
και
τω
ε
πα
κλει
ο
το
ε
δου ου
ου
λιν
ον
τε
νε
δο
θης
ευ
ου
Α
Α
α
α
ος
η
η
µων
κου
ε
η
να
γι
η σον
θυ
τω
σι
α
ος
δι
η
υ
θα
λει ας
α
Α
α
ξι
µου
µη
βα
ον
να
η
να
και της
γι ος
α
χη
ι
λα
λος
ρη σει ρα
χθης
λε
µε σω της νυ
τα
αλ
ο
τω
ου
ουν
σθει
ο
ο
εν
βλε πε ουν ψυ
κα
Α
Θε
ερ χε ται
ρου
α
ρα
σα
ο
ο
τα
υ πνω
ξω
κρα ζου
Θε
φι ος
α
ουν
τω
τοῦ Ναυπλιώτου
κα ρι ος ο
α
ου
να
ει
µα
πα
µου
ε
Νυµ
ρη σει γρη γο
ος δε
µη
ο
Νη
νη ψον
γι ος
της
µα
της
α
α
ας Μετά τήν ἐκφώνησιν ἐκ τοῦ ἱερού βήµατος ψάλλοµεν τά ἐπόµενα Καθίσµατα ἀργῶς κʹ µετά µέλους. µέ βάσιν ὑψηλήν.
102
Καθίσµατα πρός τό. Τήν ὡραιότητα. µέλος ἀργόν εἱρµολογικόν.
ό πρωτοψάλτης
Ήχος
Πορ
οι
νη
προ ο
οι
ο
µυ
σι
κα
τα
ση
η
ε
νου ου
ου
ου ου σα
κε
ε
ι
πε
και
δυ
υ
σω
λε
πνε
ι
ιν
χα
ο
ε
ε
ο
α
κω ων
ε
ε
α
α
α
ρω ω συµ φυ ρε
πο
λω
ω
ι
λυ
τη
µα α
ρι
στος
χα
θη
ται
ται
φι
λαρ
δο
ο ξα Χρι στε
αν θρω
τω
ω
τη
η κε
σου
α
της
α
ο
τη
κρυ
σου ου
ει
α
ε
γυ
ας
ει
τα αυ
ε
α
ου ται αι
αλ λε
ω ων σε
ε
α
οι
α
α
ι
ει
η ην
α
α
ι
ει
σοι οι
α
α
τρου ου
σει
ου
α
λα
δι
ω ω ων δε
α
βα
φι
ευ
σου ου ου ου
α
ε
α
σι
ε
ε
δα
πο
α
η ηλ θε
συ υν
ου
κα
η
ρα α
ου ου
ων
Γα
α
ο
ρι
α
α
ην
α
πο
και βορ
βο
ο ο
ρι
α
ε
α α
ε
τη
πε εµ
ευ (ἅπαξ)
σπλα α αγ χνι
ι
ι
ι
ι
103
ι
α
α
σου
ἕτερον Κάθισµα. πρός τό. Ταχύ προκατάλαβε. ὁ λαµπαδάριος
Ήχος
Ι
ου
λα
α
δου
αρ
η
ω
τη
η
σαν
ι
ει
τοις
υ
α αυ
δο
λι
ο
σα
θε
α
α ας
πα
α
α
ρα
θε
ε
λε
γω πα
ρα
δω
ρι
ας
ε
ε
υ
ο
σω
τρε
αι
νο
τε
υ
υ
µι
φι
προ
ε
τον
η ης
ζω
λε
ε
ε
ροι
οι
νη
ο
ους
δου ου
υ
α
προ
ο
ε
τη
α
χει
αι
α
ε
µε
πα
ος
ρω ων
ε
ε
ε
ο
ε
ο ον
ε
και
ο
ρι
ο
ε
εν
δαι
κα
λι
ως
ου
µη
ο
ρο
ου
ι
δο
Κυ
ι
τι
ο
σε
σα
ο
η
Ι
υ
ναι αι
ης
η
δα ας
γυ
ου
θη
ω
ου
Δι
ο
λε
ο
ου
µοι
ε
γει
οι
ου ου
ιν
ος
οι οις
ναι
εις το (ἅπαξ)
ο
σταυ ρω
ω
ω
ω ω
σαι
αι αι
α
α αυ τον
ἕτερον κάθισµα πρός τό. Τόν τάφον σοῦ σωτήρ. ὁ Αʹ δοµέστιχος
Ήχος 104
Κε
ο
Ήχος Η ω
πο ω ω
οι
ο
ρ
α
α
νε
ιρ
µων
κτι
ι
θε
ε
χρα α θρι
ους
της κε
στε
νο
να
α
εκ ω
ω
ω
ε
φα
και
α
α
α η
υ
υ
ξη
λα
α
α
α
η
βα
ε
ε
ε µη
Θε
ε
ε
η
ξαι
αι αι
ου
ου
σα λα
µη
µε α
αν
α
α
ο
ο
ης
α
η
ε
ε
η
αν
α
α
δας α αυ
ε
α βδε
ε
ε µε
θρω
ου
η ε
και αι σω α
α
ου
δε ε
οι
σα
ους
α θου
σα
ω ω
α
σου
του
πο
θµω α
ασ
ζου
ε
φι
ο
λη
εκ
µε η
α αυ
ω ως
ε ης
α
α
ε η
νος
µα
σου ου
υ
ως µο
ο
ους
η
σον
ο
ου
ση
ου ου
κλα
του
ω
ο
βο
η
δε
εν
ε
ω
λυ αλ
η
ε
µω
αν
η
πω
ερ
α
ξι τη
ε
νη
Κε
µου τα
ω ω
ε
α
ω ω ω
ω
Δόξα. Καί νῦν. ἐπαναλαµβάνεται παρά τοῦ Βʹ δοµεστίχου µετά τέλους
πο ος ως µο
νο
πο
ος
ο
ος
φι
λα
α
105
α
α
αν
θρω ω
ω
ω
Εἶτα τό Εὐαγγέλιον. µετά δέ τόν Νʹ ψάλλεται ὁ παρών κανών µέ βάσιν ὑψηλήν καί χρόνον γοργόν. Μέλος σύντοµον εἱρµολογικόν. Ὠδή γʹ
Ήχος
Πα ὁ πρωτοψάλτης
Της πι στε ε ως τυ
υ νας
γαρ
το
ως
πε τρα µε στε
στο µα µου επ
το πνευ
γι ος
εν
µα
ο
µου
Θε
ρε
ω σας
ε χθρους µου
εν τω ψαλ λειν
ος
ε
η
µων
πλα
ευ φραυ θη ουκ
ε στιν
και ουκ
ε
στι
Α δι
(δίς)
και
ος
πλην
Δο ξα Πα Εν η συ
τρι και
και νοις το συ να
τον
ρυ
συ
ει
πλην
σου Κυ ρι ε
θροι ζε
Υι
ω και
νε δρι ται κα
στην
σε
α
Θε
ος
η
Α
ον των κο
ω Πνευ µα τι
α
νο µων
τρο πω
πο φη ναι µων
γι
κα
Χρι
και ουκ
και γνω µη τα κρι τον
στε ω ε
ψαλ λο µεν
στι δι και
ος
σου Κυ ρι ε
Και νυν και
α
ει και εις τους αι
µην 106
ω νας των αι
ω νων α
Το
δει
ται
νον βου λευ τη ρι
θε
ο
τον
δι
συ
ει
πλην
ον των
µα χου ψυ χης και
ον
α
Θε
ος
η
υ
α
νο µων
παρ χον
πο κτει ναι µων
σκε πτε ε
ως
δυσ χρη στον
Χρι στον ω
και ουκ
ε
στι
ψαλ λο µεν Α
γι
ος
σου Κυ ρι ε
Καί ἀµέσως ἐπαναλαµβάνεται ὁ εἱρµός. ὡς µέλος ἀργόν εἱρµολογικόν. Χρόνος σύντοµος.
Ήχος
Της
πι
τρα α
µε
πλα
α
µου φρα
ου αν
ψα α ο
ι
ο
α ο
ε τυ
στε ε ε
θει
υ ε
γαρ
αλ λειν ο
µων
και ουκ
η ην
σου ου
ε
ε
στε ε
υ
ου
Πα
ε ρε
υ να ε
επ
το
ο
ε
ο ε ου
ο
ο ε
Κυ
υ
ω
χθρου
ου µα α
στιν
ος
Α
δι
υ
ρι
ι
ο
στο
µου
ο
ι
πε
ο µα α ευ
ε
εν
ο Θε
ε
ε ε
ους µου
και αι ι
εν
ω σας
α γι
ως
στι
ε
ω
α ας το
πνε ευ
107
ω ως
ω
α
ου ουκ ε
ο
ω
τω
ο
ο
ος ο
η
η
ο ος πλη ε
ε
Μικρά συναπτή. ἐκφώνησις, Σύ γάρ εἶ ὁ βασιλεύς. Κοντάκιον κλπ. καί ἀµέσως ψάλλεται ἡ παρούσα ᾠδή τοῦ κανόνος.
Ήχος
Πα ᾠδή Ηʹ
Ρη µα
πλα
τυ
ραν νου
σι ως
αν τες δογ µα
ον
παν τας τους αι
Α
τι
πο
υ περ ι σχυ σεν
ξε
ξα αυ θη
ε
υ
βα
βο
ων
µνει τε
ο
νου σα
τη σα
υ
µνει
υ περ υ ψου τε
ος
η
η µων δο ξα σοι
γυ
νη
µυ
υ ρον εν τι µον
και
ον
παν τας τους αι
εν
λε ως πα
Θε
πε λα βε το
αις πα λα µαις
ου τον Κυ ρι
πτα
τε
παν τα τα ερ γα
και
κη και θει α φρι κτη η κο
χνων σου ε ε
σι
πο
ε
εις
ω νας
σοι
κε
ε
Υ
ε φλεχ θη σαν
αλλ
τε τον Κυ ρι
ξα
πει
κα µι νον
η παι δες ου ουκ
Δο
ε
υ
ε
ρυ
των
βο
α
ων
µνει τε
και
ω νας 108
φη
Χρι
δε σπο
στε των
χραν των κε χρα
µε ναι
παν τα τα ερ γα Κυ
υ περ υ ψου τε
ι
ρι
εις
Ευ
ον
λο
Πνευ
Δα κρυ
µαρ
δι
γου
µα
σι
µεν
Πα
τε
πλυ νει τους
ο των εν
α
τα ερ γα
βι
πο λυ
Κυ
πο
Και νυν και
δα
και
ω ου ου
τρω
εις
α
ας
εκ
δε
ον
και
Α
γι
ον
τους
α
µα ασ σει θρι
αλλ
παν τας τους αι
ει και εις
υ πευ θυ νος
η µαρ τε
σε ως
ρι ου τον Κυ ρι
περ υ ψου τε
Υι
α τον Κυ ρι ον
τι αις του πλα σαν τος
νων της
ρα
πε
ε
υ
ξι
πραγ
βο
α
µνει τε
µε
παν τα
και
υ
ω νας
αι
ω νας των αι
ω νων α
µην
Ι
ε ρουρ γει ται
το
λυ
τη
ρι ων σπλαγ χνων τε
εν
η
θει
σα
δι
α
της
ου κα τη
τα τα ερ γα Κυ
ε
σχυ
τρο ον
και
ξα α
δα
109
κρυ
υ
ων
εκ
πη
γο ρευ σε ως
νε το
ρι ου τον Κυ ρι
ευ γνω µο νι
αλλ
ον
υ
ε
βο
µνει τε
σω
γης
εκ
πλυν
α
παν
και
υ
περ υ ψου τε
εις
παν τας τους αι
Ήχος
Αι
νου
µεν
Ρη
µα
ὡς ἀπό Πα
ευ
µε εν τον Κυ ρι
λο
τυ
υ
ρα
αν
ε
ρι
ι
ι
ι
πλα
σι
ω ω
ως
ε
ε
ε
η
η
σα
ω
ε
Παι
ε
σα αν βα
α
ο
τα
υ
ρι
υ
ω
ε
δε
ο
παν
περ
τε
α αν τες
ο
Κυ
πο
υ
ω
γου µεν
ι
κα
µι
ι
ε
ε
α σι
ο
ο
ο
ο
ε
ι
ο
ο ον υ
ει
ι
ι
σχυ
σεν
νος
ε
ε
ε
ε ερ
µνει
ε
ε
φλε
ε
ε
ο
ως
ε
ο
Κυ
ει
ει
ο
ρι
τε
110
πτα
κα
ε
ε
ε
χθη η
πα α
ο
υ
Υ
ε
βο ο
ει εις πα αν τας
ας
ξε
ε
ε
ει
ε
ε
αλλ
γα
ει
ε
ε
µα
τε ε
α
πει
ο
α
να
ε
ι
ε
ο
α
ω
ε
λε
ογ
τα
ου
νου
ι
ες ουκ
δο
ψου
προ σκυ νου ου ου ου
ον
πε
αυ θη
ω νας
τη
ο
ο
ω ων
ου ου το ον
και
του ους
υ
αι
Ἐκφώνησις. καί εἶτα ἐκ τοῦ ἱεροῦ βήµατος τό Τήν Θεοτόκον. καί ἀµέσως ἀµέσως ἄρχεται ψάλλειν ὁ παναγιώτατος κανόνα τής παρούσης ῷδής. Ὠδή θʹ
Ήχος
Ψυ χαις
δευ
υ
κα
θα
τε µε γα
ραις
και
αρ
λυ νω µεν την
πε ρα γνον µη
της το εξ αυ της
τι
ὡς ἀπό Πα
α
ρυ
κη
τε ρα του Εµ µα νου
προ
σφε
φει σαι των ψυ χων
πω
τοις χει λε σι
λι δω τον
ηλ
ρον τες πρε σβει ει αν
η
µων
Χρι
στε ε
και
δι
ι
αυ
τε
χθε εν
ο Θε ος και
σω σον η µας
Δο
ξα
Α
γνω
δω
ρον α
λε σι
σοι
ο
Θε
µων
φα
νεις
ξι
ον
ων ο δει
ο
ε
νος
η
και
η µων δο ξα σοι
πο
νη
θε ον λο γο πρα
λυ
Ι
ος
θη
ου
α
δας την
φει σαι των ψυ 111
ρος
γει
ζη λο τυ πος
δι
µαρ τη µα των
φι λο ο
θε
ου
κα
ον
ο
φει
πη λευ
χα ριν
χων
η
µων
Δο ξα Πα
Χρι
τρι και
Λε γει πο ρευ
δου ναι
µε
ο
στε ε
Υι
ω
και
θεις τοις πα
θε λε τε κα
νον
ο Θε ος και σω σον η µας
τοις
γω
θε
Ι
φει σαι των ψυ χων
ρα
ω Πνευ µα τι
νο µοις αρ χου σι
σι
ου
η
γι
Χρι στον η η µιν
λου
τη τα Χρι στου
Α
τι
τον
πα ρα δω σω
δας αν τω
µων
Χρι
σα
ζη
οι
οι
µοι
του
κει
µε νος χρυ σου
στε ε
ο Θε ος και σω
σον η µας
Και νυν και
α
ει και εις
τους
αι
ω νας των αι
ω νων α
µην
Ω πη ρω
ο θεν
σι
ος
ε
τι
κης
τυ χες
ο
ο
κο
φι λαρ γυ
τι
σµος
ψυ
ρι
χης
ως
ε
γνω σει γαρ σαυ τον 112
ας α σπον δε
ουδ
δι
ος
δα χθης
λη
ι
α
θης
σο
στα
α
πο
ἒ
βρο
χι σας α να α ψας προ δο τα
η
µων
Χρι
στε ε
φει σαι των ψυ χων
ο Θε ος και σω σον η µας
Καί ἐπαναλαµβάνεται αὖθις ὁ εἱρµός.
Ἦχος
Ψυ
υ
αρ
ρυ
υ
χαι
πω ω
γα α
α
ο
ο
νω
ο
αι
τοι οι
λυ
ο
αι
ὡς ἀπό Πα
ο
ο
ε
αις
οις
ω
ο
µεν
λε
ον
α
α αυ της
τω
ε
ρο ον τες
πρε ε
ψυ
ος
χων
η
και αι
µα
α
εν
η
µων
σω ω
τα
φει
Χρι
ω
ι δω
του Ε εµ µα νου ου
ι
ε
λι
ω
ω
και
υ
εξ
α
σβει ει
ει
ει
στε
ω ω
ει ει
ε
α
ει
η
η
τη ης
ει
α
σαι αι των
ο
ο ον
ο
α αγ
αυ
ει
µε
το
περ
ε
σο
και
δευ τε
ρα
η ηλ δι
χθε ε
σι
ο
ε
τε
ε
αι αις
ο
ε
αν
ραι αι
την α κη
τε
σφε
θα
χει
νον µη
προ
ε
κα
ο
η
Θε
η
η
ας
Μικρά συναπτή. ἐκφώνησις, µέθʹ ἥς ψάλλεται τό παρόν Ἐξαποστειλάριον παρά τοῦ πατριάρχου. 113
Ἦχος
Τον
νυµ
ω
ω
µε
φω να σου βλε
ω
ω
νο
ε
χω
εν
α
λη
ην
σω
το
ω
και
ω
ω
αυ
τω
της
σο
Φω
ω
ον
δο
ε
Γα
ε
ε
ε
Σω
τηρ
µου
πω
κε
εν
δυ µα ουκ
ε
ε
ω
ω
ι
να ει
ω
λαµ
ψυ
ε
χης
ω
πρυ
Φω
νον
το
µου
ω
ω
κο
ο
σµη
ε
ε
ε
σελ
τη
δο
τα
θω
ην
στο
α
και
µε
τα
και
σω σον µε ε ε
ε
Εἰς τοῦς αἴνους ψάλλοµεν τά παρόντα µετά τό κέλευσον. µέ βάσιν ὑψηλήν.
Ἦχος
Πα ἀργῶς ε
Πα
α
σα
α
τε
τω
τον
νω ω
πνο
η
το ον
Κυ
ω ων
ρι
η
αι αι
αι
αι
ι
Κυ
υ
υ
ρι
ι
ι
ον
εκ
τω
ω ων
114
ε
ε
νε
ε
ι
ον
ου
ου
ε
σα
αι
ρα
νει
α
αι
νει
το
ο
πρε
ει ει
ον
ε
ει
εν
ε
πει
ει
ει
τε
τοι οις
υ
υ
υ
µνο
ο
ε
ε
ε
ψι
ι
ι
ος
τω
ε
ι
ε
α αυ
στοις
σοι
ω ω
Θε
ε
ε
γε
ε
ω
Αι
νει
λοι
τε αυ
οι
οι
αυ τον
ου
ον
α
α
πα σαι
ου
ω ω
το
σοι
Θε
ε
ε
πα
α
α αν τες
αυ του
αι
δυ
πρε
ε
να
ε
αι
οι
νει
Α
ει
α
α
µει εις
πει
υ
υ
αγ
ει ει τε
α
µνο
αυ
ο
ος
α
του ου
τω
ω
Αἰνεῖτε ἀργόν µέλος εἰς τήν προσκύνησιν τοῦ πατριάρχου βλέπε ἔµπροσθεν. ἀµέσως δέ ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τά πρώτα ἰδιόµελα.
Ήχος Στιχ.
Πα
Αἰνεῖτε αὐτόν ἐπί ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ. αἰνεῖτε αὐτόν κα
τα
η ης
το
α
πλη θος της µε
γα
α αυ του 115
λω
συ
υ
υ
υ
υ
νη
Ήχος Σε τον της παρ νη
ε
ε
ε
υ
σω
ι
γνου
ε
γεν
πλο
ον ε υ
ξω
και
ω
ο
σα
α
νου ον
ος
α
πλη
α
την
δι
σι
ον
γε
α
ον
ε
λε υ
πορ ε
ε
υ
υ
κρυ ων
α
ξι
σα
δι
α
α
κα α
µους
α
και ως
α
ι
δυ
δα
τε
τα
ε
ω
ω ως
α
Υι
ε
ως
ξα α
σα
ευ ερ
ε
κλαυ θµω ω
ου ου
κα
ε Θε
ο χρε ε
λου ου
νην
ε σα
α
ο
ι ε
α
το
ο
φι
ου
ου
πρα ον
ε
εν
ω που
σο
τους
υ
πι
α
λυ
θε
Πα
γω ω
ω
γα πη µι σου ου
σο µε
λω νων σε
κη
ρυ
φι
α
α αν
λα
α
ὁ λαµπαδάριος
θρω ω Στιχ
ω
ω
πε
Αἰνεῖτε αὐτόν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος. αἰνεῖτε αὐτόν
εν ρι Το
ι πο
δα α αχ
ω λυ
κρυ ραν τους
και αι
κι
θα
τι µη τον µυ ρον υ
υ
ων
και
116
α
η
α
α
πορ νη Ε
ξε
ψαλ
τη
µε
τα
ρα ε µει ξε χε
εν
εις
τους
πο
δα ας σου ου
ε
κει
νην
δε συγ χω ο
ευ
ρη
πα
ου
κα
θυς ε η
τα
δι
η
σιν
α
φι
και
λου ου
αι
δω
ω
θων υ περ η µων και
σω
ου ου
ω ω σας ω ω
η
ρη η ω
σα
η
ω ω
η
µιν σαι
σο
ο ον
ὁ πρωτοψάλτης
η
η
η
µας
Αἰνεῖτε αὐτόν ἐν τυµπάνῳ καί χορῷ. αἰνεῖτε αὐτόν
εν αι
αις
Ο
και
τη υ
υ
η ρον
αι
ορ
γα α
α µαρ
τω
ει
τοις
πα α
ρα
νο ο
ρε
κε
νου σα
το
πο
ε
ε σπε ε ευ
τι
ι
την ε
ι
ι
ε ε
πε ε
µη γι
χω
ι ρι
θη ο
λη
η
η
τον
ι
ι
117
ζε
ρε
το
ο
συ νε φω ω ω η
µεν
τι ι µον η
νω ω σκεν ι
φε
ο µοις υ
δαι
νω
σε
της
λυ
πω η
α
λος προ
το τε ο µα
δε
α
χορ
σαι
το
αυ τη
ε ο
µυ νει ει χαι δε
ο
ον
α
τον
Δε
σπο
ου τος του Δε σπο του ε
ε
το
αυ
τη
Ι
η
ου
χθρου
λε
νον
γα
α
α
ην
θων υ
ευ
δας δου λος
δει
µε
ε
η
α
λη
µοι
περ
η
δω
θε
ε
ρου ου
το
νει του ου
ε
γε
γο
ο
ο
η
η
ρα
α
α θυ
η
Η
η
ρη η
µων και
µε
τα
σαι αι
Σω
ω
ω
σω
ω
και
µι
α
ω
α
ε
ε
ι
α
νοι
οι οι
τηρ
ω
ο
ο
σο
ον
πα
η
η
ὁ λαµπαδάριος
µας Αἰνεῖτε αὐτόν ἐν κυµβάλοις εὐήχοις. αἰνεῖτε αὐτόν ἐν κυµβάλοις ἀλαλαγµοῦ
πα σα πνο
Κυ υ
Ω
ρει
ρι
της Ι
αι
ι
ον
ου
δα α
την πορ νην
και
ε
φι
ι
πλο
η
σκε
ι
ι
κα µους δι
νε
σα
ο
τη
θλι
φι
λου
σα
πτε
το
ι
λη
η
ε
λυ υ
ε
α
η
τος
αν
τα
της προ δο
η
118
µα
σε
α
τω
ε
α
σι
α
ε
και
ω
τον
θε
ω
ι
ι
α
ας
το
κει
νη
τους
ου τος
χνη
τω
θυ
φε
ρων
κα
κι
οι οι
ε
µω ω
ι
ω
ρυ σαι
ω
ε
ε
δε
µυ ρου την
ι
προ τι
ρον
ης
αν τι
ι
δε
ω
ι
α
φθο
µα α
α
δυ
αν
ο
ο
ος
ας
α
ο
ει
ω
αρ
ο
συµ
το
δη
ου
φε
τη η
ψυ
ει
ω
γα
το
ου δα Α θλι
τα
σω
νος
της Ι
Θε
σµει ει
ουκ
ε
ε
τος
χα
α
η
αφ
α
α ας
ὁ πρωτοψάλτης
η
η
η µων
Ήχος
Δο
ξα Πα τρι
Πνε ε
Η
ευ
α
µυ
ευ
ω
ρον
υ
ε
υ
ε
ι
Υι
µα
µυ
ερ
ε
και
α µαρ τω
ο ος το
Δι µέ τήν αὐτήν ἀγωγήν.
υ
ω
και
Α
ε
δρα
γι
ι
ω
τι
ω
λο
ος
ρον
ρον
του
γε
ε
ε
ι
βο
ε
ε
πρι
µυ
ε
ο
να α λει ψω
α
ρι
την
ο
σα σθαι πο
ι
σαι
και
α
κα
α 119
µε ε
γω
το
τω
ε
λυ
ο
τι µο ον
ον
ε
µυ
ρε
δος µοι το ο
µυ
τον
ε
προ
ξα
ε
ψω
υ
υ
λει
ψαν
τι
τα
α
α
α µου
ι
ι
ι
ας
πα
α
α
Ήχος
Και νυν και
αι
ω
Η
βε
ι
σω
ω
θι
σα
σοι οι
α
µα
α
α
δα
α
κλυ
υ
υ
ι
δω
ας
ε
ο
ι
ο
λι
α
ο
ο
τους
µε
ας
ο
υ
ο
ε
ε
ε
υ
α
ω
ε
ω
το
µε
ος
α
µαρ
νας των
µυ
σο
ο
της
υ
ρον
ου
ι
των
την
δε
µε
αλ
ον µε
α
α
τι
κε ε νου
ρων
α
ε
υ
σι
ι
ε
µα αρ
ε να
υ
ον των
ης
120
α
α
η
ο
αι
α
και
κρυ
σω
τη
τας
µην
ο
φε
νος
εις
νη τη
ι
αν
ο
ε
νο
δι
ε
α
α
βο
δι
α
ι
α
νοι οι
α
ε
ι
ε
και
ρε σε
α αρ τα α
σπο τα
ι
ρι
ας
Πα
ει
σµε
ευ
τη
υν
α
νω ων
α
συ
λε
ω
βυ
ι
ω
α
α σα
α
ο
ε
τα
λα
Δε
εκ
του
µα αρ
γα α σου ε
ε
τι
ε
Ἀµέσως τό Σοί δόξα πρέπει Κύριε ὁ Θεός. Τό δόξα σοί τῷ δείξαντι τό φῶς. ὁ ἱερεύς τό πληρώσωµεν τήν ἐωθινήν δέησιν. κʹ µετά τήν ἐκφώνησιν, ἄρχεται ὁ ἀριστερός χορός ψάλλειν τά παρόντα µέ ἀγωγήν συντοµοτέραν. Εἰς τόν στίχον.
ὁ Βʹ δοµέστιχος
Ήχος
Ση
µε
οι
ρον
νη
ου
ου
α
ου
το
την
βε
βυ
ι
ι
τα
σαν πα ρα
ο
πα
α
ι
σαι
λος
προ
πο
σµε
ας
δος µοι
ω
Κυ
ρι
σο
ο
ε
ο
αι
ο
κυ
ω
σε ελ
λι
σα
ι
δε
πι
ι
σµε
ο
την
α
ο
ον
θου
δου
α µα αρ
θο
και
ιν
α
την
την
ου
α
ξεις
α γα
νε ται εις
αι
ω
πηλ
α
α
ω
ω
α
γι
ε
ε νην τη
πρα α
σης
ρα
σιν
ω
την
της
ρι
βο
θι
α
κω ων και σω
στος
τω
τοις
α
και
α
µαρ
σα
ου
τος
Χρι
κει αν του Φα
γυ
α
ο
Πα
τι
νην
δι
µη βδε λυ χθει
τη
η
φε ε σιν των
η
η
κα
µε ὁ Βʹ δοµέστιχος
Στιχ.
Ἐνεπλήσθηµεν τό πρωί τοῦ ἐλέους σου καί ἠγαλλιασάµεθα 121
καί εὐφράνθηµεν
πα σαις ταις η Η Δε ε
η
πλω σεν
η
σπο
µεν
σιν
λα ο
α τω
µε
ε
ε
ραι αις
µων
χει ει ει ρα η
η
µας
ο
ο
ας
τοις
βειν
ο
Στιχ.
υ
ι
τρι
χας
σοι
Ι
ι
ου δας τας
ο
ο
ο
η πλω σεν
την
σοι
ρι
τας
πα
α
ρα
α
νο
α
α
α
ει ειν αρ γυ βο
θεν τι και ε
Κυ
νη
τη
δε λα βει
δι πρα
πορ
ο
λευ
ε δο
θε ο
φε
υ
ο
ω
τω
ρι
ω
µοις ε
ι
ε
ε
ι
ι
ω
ω
µεν
ρω σα αν
τι
η
ξα
α
ο
α
ω
α
η
σοι
Εὐφρανθείηµεν ἀνθʹ ὦν ἠµερῶν ἐταπείνωσας ἡµᾶς, ἐτῶν ὦν
εἴδοµεν κακά. καί ἴδε ἐπί τούς δούλους σου. καί ἐπί τά ἔργα σού καί
ο δη γη σον Προ σηλ θε ο ρω ω
µε
του ους γυ
υι
νη ε
ου ους δυ
ε
α
αυ των
σω δης και
νη 122
βε
βορ
βο
ο
δα κρυ
α
προ
πα θος κα α
τε
χε ου σα πο
α νι
α ταγ γε
τος γαρ ε
πο
ο
ου σον
ορ
τον
εκ
τα
ρον
ναν
λη
η λυ υ θα
Λα
α φου
Κυ ρι
ε
ω ω Δε ε
εκ
µε
δε ξαι
σου
το
ου ου
σα
πως
α βυ
υ
α
α
ζα
ρο
ο
ον
ε
τε
ε
ε τρα
η
την
τα ω
α
α
ω
ο
ας
να
ε και σω
τηρ
σπο
α
µε
Σω ω
λου ου
νην
α αν
ο
ρας ε
ο
σα
ε
ι σω σοι τω
αυ
σι
σω
θου
ω
γει η
σο
σαι νου
στη
µε
α
λαι
ο
τη
θα
α ε
ο
ο
η
η
ει
ει
ε
ε
αι
αι
ον
µε
ὁ Αʹ δοµέστιχος
Στιχ.
Καί ἔστω ἡ λαµπρότης Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡµῶν ἐφʹ ἡµάς. καί τά ἔργα
τῶν χειρῶν ἡµῶν κατεύθυνον ἐφʹ ἡµάς
χει ρων η Η
α ι
δι
µω ων πε
ι α
ον α
κα
γνω
σµε
και τον
τε
τρο
ε
ευ
και
το
υ
νον
θυ
νη δι
ε
πε
ο
ο123 ο
γνω πον
α
α
σµε ε
ερ
α
γον των
το ον ε
ε νη
βι η
το
µυ
ου σα
υ
προ
σα
ο
ε
ε
η
µε ο
ε
νου
µη
ι
Αγ
µε ε
ε
ε
τα
η ε
χα
λε
ε
δι ε
ου
α
ε
α
ω ρι
θε
α
τω
δε ξαι µε
ου σαν
µε
ω
α πα α
α
σαν
το
α
λα
ου
ω
εκ Παρ
α
αλ
ου ου
α πο ορ ε
α
λων
ου
ε
α
εις
ρα
ζου ω
η µου τα α δα κρυ
ρα νου
ι
α
βο α
ει
ου
ρι ε
ε χθει
α νο ο
µαρ
α
σοι οι
α
α
ε
τε
ε
πω σω ι
θε
δης
γε
στα α
τη ην πορ νην
ψης
ι
α ηλ
ι
ρι ω ων
βα
ση
µη ι
α
ρον
ην ουκ
Κυ ε
υ
γα
υ
υ
α σου ε
ος
Καί ἀµέσως ψάλλεται τό ἑπόµενον κάθισµα. ποιηθέν Λαµπαδαρίου τῆς µεγάλης ἐκκλησίας τοῦ Πελοποννησίου.
Ήχος
παρά
Πέτρου
Νη ὁ λαµπαδάριος
Δο
ο
ω ω
ω
ε
ε
ε
ο
ξα
Πα
και αι ε ευ
µα α
α Α α
τρι α α 124
α α
ι
ι γι α
ι ω
α
α
και αι Υι Πνε ε
α
τι
ι ε
Και
νυ
υ
εις τους ω
υν
αι
και
ω
νω ων
ω
α
α
ω
α
ω
α
α
α
ει ει
ω
νας
α
α
ει
και
αι
τω ων αι
α
α
α
ει
αι
ω
µην ὁ λαµπαδάριος
Κυ
υ
ι
ε
αι
υ ε
αι
υ
ε
ε
ε
αι
ι
υ
αι
αις
ι
ι
ρι
πε
υ
υ
ε
α
ρι
ε
µαρ
ι
υ
ι
η
εν
ι
ι
τι
ι
ι
αι αις
ι πο
ι
ολ λαι
ι
ι
πε
ι
ε
ε
Κ
ε
ε
ου
ου
ου
υ
υ
ου
υ
η
η
η
η
η
η
η
η
ε ο
η
ο η
η
ο η
η
ου υ
υ
η
ε
σα
α
α
νη
ο
τη η
ε
την η
η
η
ε
τα
ε
η
η
η
ε
νη
η
η
ε
ε
αι θε
η
η
η
µυ
ρο
ο
125
ου
α
α
γυ
υ
η
η
η
η
ε
η
σου
η
αι σθο ο ε
ε
ση η
η
ε
η η
ο
η
η η µε
ο ο η
η η η ε
ο η
η
η ε
ο η
η
ο η
η
φο
ο
α
ο
α
α
ου
ο
ο α
ου α
ο
µε
α ε υ
υ
του
ε
ε
ι
ι
οι
ι
ο µοι
τι Υ
οι
λε
ε
ου ου ι
ο
πα
ει
οι α
α
τα
οι
τι α
α
ο
ι
α α
οι
οι οι
νυ α οι
ο
ο
126
υ
ε
νη
α α
ι
α
υ υ
υ
αρ οι
οι
οι οι
ρο η
φι ι
οι οι
ι οι
οι
οι
ου ου ου ο
χει ει
α
α
ου
υ
α
ι
µοι
ε γου σα
ου
προ
οι
γου
ου
σοι
ι
οι ε
α
οι
δυ
οι
οι
ε
λε
α α
οι
α
α
ε
α
µι
ε
α
ε
κο ο
οι ε
οι κο
εν
ου ου ου ο
α
α
οι
ε
ε
ρου
βου ου
ο
ε
α
ο
α λα
ξιν
ε
ου
οι
οι
ου ου
ε
α σµου
ζει
µοι
οι
ε
ο
α τα α
α
ε
ρα
α
α
α
ε
ο
α
α
α
υ
ο
α
σα
ε
α
ο
να
α
ε
υ
οι οι
α
α
µυ
ι
ο
ου ου ου
α
ι
ο
υ
ο υ
ο
υ υξ
ει ει ει ει οι
στρος
ο
ο
λα
α
σι
ι
φω
ω
ω
δη
και
αι
α
α
σε
ε
ε
η
ο
λα
νος
ης
α
α
α
τα
ας
α
α
ω α
α
ι
α
ι
ε
α κρυ
ε
ση
α
127
α
α
ε
ε
α η
αρ
α η
η
η τη
µα
α
ι
ι
τι
ε
ε
ε
ξαι αι αι µου ου
τω
ω
κρυ υ
υ
υ υ
υ
αι
αις
δι
α
α
α
αι ξα
α
ης
α
α α
ε
η
ρως
ε
ε
η
ε
δε
λαι αι
ε
ε
ο ζο
ε η
µα
κο
ας
ε η
α
τω ων δα
α η
ε
δε
ι
τη
η
α
α
α α ι
ε
λη
αι
ι ι
ας
φε
ι
ι
ε
ε
ι
γα
ασ
ε
τη ης
ξαι
α
ω ων
ι
α
ε
νε
α
ι
ε
ι
α
ι
α
ω λα
α
ι
α
ε
ι
α
σι
ε
ι
πη
α
α
τι
ο ι
ε ε
ε
α
τε
α
ε
ων ι
ι
ι
ε
α
ης
αρ ι
α
ι
α
ι ε
α
αι α α ης
α
ων
γω θα α
δα
ω α
ω α
το
ο
υ
κα ι
α
υ
α
ι
υ
α
ι
στε
ε
µου ου
α
ι να
υ
α
ου
ου ου
α
α
κα
α
υ
α
υ
α
ι
ι
ι
α
α
α
υ
α
ι
υ
δωρ
η
ι
ι
µοι
α
τους στε να
ι α
ου
υ
φθη
α
ου
υ
ου
τι
ι
ι
προς τους
ου τους στε
αγ
ε
να
∆
α η ης αρ
δι
ι
κλι
φα
α
ω
σει η του
νου α ω ω
ου
τα
του
ω
σου ου
ους σου ου
πο
α
α ου
ο
η
α ο
ο 128
ου
ω η α ο
ι ι
η
η
η
τη
ης
κα
ας
ου
ρα
ους
τω
ου ου
η
α
ου
α
ω
λη
ι ι
τους
ω
ους
ι
χου ου
α
ω
ι
η
ι
ου
φι ου
δι
νας
α
ω
τη
ι
ι
ου
ω
αρ ι
ι
α
κα σω
α
ι ι
ω
ε νω ω
α
ι
ι
ρα α
α α αγ µου ους
ω
ω
ου ου
κε
ω η α χρα
ω
ω
η α
ο τους
ου
τη
α ω
ε ω
ω ε
ω
ω
η
η
η
α
α
αν
ο
η
ο
ο
δας
ξω
ταις
της
η
α λη
η
η
υ
υ
χας
υ
τω
Πα
ει
ει
α
ει
σω
ει
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ω
θει
ει
ει
ει
ο
ο
α
α
ι
ει
ει
σα
ω
ε
ει
ι
ο
ει
ε
ο
ει
ει
ει
το
ο
η
ει
ει
α
α
α
ω
ω
ω
η
ει
τω
ω ω 129
ο
φο
υ
υ
ε
ε
εν
δει
ει
ει
ει
α
ει
ει
ο
ο
ο
ο
ο
ο
ο
κρο
κρο το ον τοις
η
ει
υ
ε ε
ο
η
α
ο
ε
ο
φα α
δει ει
νο
ο
ο
η
ο
ι
ο
η
ε
α
ο
η
στρυ υ
ρα
ο
ο
ε
ε
α
το δει λι
ο
ιν
ε
α
η
ε
βο ο
ει
ο ο
η
ε
α α
ο
ο
η
ου
α
ευ
ο
σι
βω
ων
ε
ο
ε
ω
ι
ο
σµη η
ης µου
ει
ε
λι
ο
ω
ει ει
πο
κε
α
Ε
ει
α
η
η
ει
ο
ει
ο
χη
ει
ο
ο
ει
ο
υ
ε
ε
ε
υ
υ
υ
ω
ω
ω
ω
η
η
ε υ
η
η
ε
η η
η
η
η
η
η
η
η
η
η
η
α
α
α
τω
α
σου ου υ
ου
υ
σους ι α χο
ι
ι α
η
α
ε
υ
τι
ι ι
ι
α ω
η η
η
η
η
ω
ω α
υ
ι
ι ι
χνι
α
α
α ω
α
η
α
α
υ
υ
υ
ις
η
η
χη
η
η
ε ε ε
η α
ω
ε
υ
ε
Ε
ξι
ι
α
α
α
στα
χνι α
α
ω ων
α βυ υ υ
η η
µα
ω
η
η
η
κρι
η η
η
η
ω
α
ω ω ω 130
η
και
ι
ι
η
ω
η
η
η
η
ω
ω
η
η
η
κρυ υ
ω
η
η
ε
πλη
η
ω
ε
τι
η
η η
ου ου
ω
η
ε
υ
η η
ε
υ
τα
η
η
υ
µαρ
η
η
η
ε
ου ου υ
η
η
η
η
α
η η
η
υ
ω ων µου
η η
η
η
υ α
ω
η
η
κρυ υ
βη ω
θη
η
ε
υ
υ
υ
υ
υ
ξι
ι
ι
ι
α
α
σει
ψυ
α η
α
η
α
α
η
µη
η
η
η
η
η
ην
ου
ου
ου ου ου ι
ι
α
µε
ε
ε τρη
το
ο
ο
ω
ω ε
ε
ε ο
ε ε
ο
ε
ε
ε
ε
ο
ε ο
ε
η η
ου
ου
ι ε ε
ε
ε
ε
ε
ε
η
µου ε
τη
δου ου ου
ου ου ι
ι ε
ε
α
α
ε
ε
ε
ε
ε
ε
λη ην
ι
ι
ε
ε
α ε
ηρ
ην
ου
ε
η
µε
η
ε
α
η
η
ι
ε
γα
τη
η
ση
ον
ω
η η
ι
ο
µε
ε
η
ι
ο
ω
η
ου ου ου
ι δης
ω ων το
Σω
η η
η
ι
η
α
η
η
ρι
α
η
η
πα
α
ι
ε
ε
χω
ω
α
α
λε ε
ε ο
ο
ος
Καί ἀµέσως τό Ἀγαθόν τό ἐξοµολογεῖσθαι. τά δέ λοιπά ὡς ἐσηµειώθησαν ἔµπροσθεν. Καί ἀπόλυσις.
131
Τῆ ἁγία καί µεγάλη Τετάρτη. ἐν τῷ ἑσπερινῷ. Μετά τόν Προοιµιακόν, τά πρός Κύριον καί τό Κέλευσον, εἰς τό Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶµεν στίχους δέκα ψάλλοντες τά παρόντα. µέ χρόνον διπλοῦν.
ὁ πρωτοψάλτης
Ἦχος
Κυ
ρι
ε
ε
κε
ει
σα
α
σο
ον
µου ου
ρι
ε
σα
α
νη
η η εν
σα
ι
ε
Κα
τευ
ευ
χη
α τω
α κου ου
σο
θη
νω χει
ω ει
ρι
α ο η
µου
η
τω
µου
ως
πι
ο
η
η
ω
ω
προ ος
σε
υ
ο α
ο
ον
σου α
υ
ο
µι
σι
Κυ
ε
ω
υ
προ
κου ου
ει
προ σχες τη φω
θυ
θυ 132
υ
ε
ε
ε
µου
ε
Κυ
ι
σε
σε
µε
σε σα
ι
ος
ον
ο
ρω ων µου
ος ει
ι
προ
γε ναι ον
προ ο
ον µου
υ
δε
η η
ξα
ο
σο
κρα
κου
ο
ξα
ης
κε
α
υ
α
η
ων
Κυ
κε κρα
θυν
ε
σο
ε
τω
ει
κρα α
κου
τη η
Πα
ως µου ε
ε
ρι
ι
ο
α
µα ε
σε α
παρ σις
ε
ε
ε σπε
ον
µου
Κυ
ρι
υ
ι
νη
υ
υ
υ
η
η
ρι
ει
ι
Ἦχος
ι
σα
κου
σο
κης
την
ψυ
τω
ο
ε
Πα
Στιχ.
Ε
ξα
χην µου
νο
γα
του
ο
ε
µα
γνου σα
εν
θε
ο
ως
ξα
α
Θε
ι
ον
κλαυ θµω δυ
σα
ος
ξο
τι
Σε τον της παρ
δα
α
ο
µου
α
σα
εκ
ε
ε
λο
ι
σου
ε νου Υι
ε
υ
ε
υ
α
δι
α
κα α
γα πη σον
φυ
µο
ι
κρυ ων
πω ως
α
γε
α
φι
λα
γη σα σθε
ι
λε
ον
ε
ε
πορ νη
ε
133
ε
ε
πι
γεν
υ
σω
ω που
ου
ου ου
ξι
ι
α
πρα
α
α
λυ
σο
ον
το
γω
του ους πλο
λου ου ου σαν την
µι σου ου
ε
ο
χρε ε
κα α
δι
α
α
και ως
µε
ε
ων
α
σε
ε
ε
φι
νην
και
κη
λα
α
ρυ
α
πλη
υ
αν
υ
θρω
σι
υ
ω
ον Τε
ξω
ω
πε
νου
σι
λω
ευ
ερ
νω
ω
γε
τα
και
οι
Στιχ.
Ε
ε
µε
ως
υ
ου
πο
ου
µε
αν
τα
α
δι
πο
δω
πορ νη
ε
ω
ω
ως
µοι
Το
πο
λυ
τι
µη τον µυ ρον
τα
δα α
κρυ
υ
εις
τους
α
χραν τους πο
α
και
ω
σω
φι
λου ου
ω
ω σας
ρη
ω
ου
η
ω
ω
υ
ου
η
η
ων
και
δα ας
σα
ε
Ε
ο
η
η
πα
µας 134
µει ξε
µε
ξε
χε
εν
ου
κα
τα
κει νην ευ θυς ε
δι
σου ου
µιν δε συγ χω ρη η σιν
σαι
σον
η
δω
θων υ περ η
ω
ω
µων και
Στιχ.
Εκ
βα
ε
Κυ
ρι
η
ης µου
Ο
τε
η
υ
ω
ε
υ
τη
ης
τω
σε
φε ρε το ο
το
µεν
ε
λυ
υ
υ
αυ
σα κου σον
ρον
η
τον
ει
µαρ
ει
πω
ων
α
νει ει
δε
θε
τε
τοις
λη
πα
το
ο
αυ
Ι
ου ου
α θυ
µι
ου
η
δας
ε
ι
α
ρα
κε
ι
νο
ι
µον
τι
ευ
δου λος
εχ θρου
α
ε χω
λε
µε
συ
νε
φω
ο
ο
ο
ε
δει
γα 135
ι
ρι
γε
ι
ε
α λη η
Κυ
ρι
νη
η
µυ
ω
ω
µοις
πο
δε
ο
Ε σπε ευ
µη
γι
νω
ι
ι
η
η
ω σκεν
ζε
ε
ρου ου
το
και
νει
του ου
ου
γο
νον
ο
ι
πε
θε
το
ο
ι
σοι
φω
νου ου σα
ι
ε
ξα
της
τον Δε σπο την ε
τη
ε
θη
σαι το ον α
τη
κρα
λος προ
χαι αι ρε
τι
κε
ο µα
ου τος του δε σπο του
ε
ε
η
η
Η
η
η
ρα
η
µε
α
τα α
η
νοι οι
ηρ
ω ω
α
ο
ην
πα
σο
ο ον
Γε
νη
µοι
θων υ
η
η
περ
η
δω ρη σαι
Σω
η
σω
µων και
ω
ω
τη
ω
µας
Στιχ.
τα
εις την
θη
φω
τω
τα
νην της
ω
δε
η
τα
σου
η
σε
προ
σε χον
ω
ω
ω
ως µου
Ω
της Ι
ου δα α
ω ρει την πορ
νην
και
Ε
σκε
ι
ι
ι
φι
πλο
ρων
αν
ι
τι
ω
ι
ι
ι
ε
αν
µα α
ο
το
µυ ρου
ε
η
φθο νος
η
δε
τα
µα
αρ
α 136
ε
α
ε
και
σω
ου
ι
σι
κει
ει
ω
ουκ
ει
δη
χνη
α ας το
νη
τους
θυ υ
το
κα
οι
θε
ι
ου τος τω
σµει ει
δυ
γα
αν
τος
λω της προ δο
σε
την
τη η
σα
δο
λυ υ
ε
ο
λου
λη
ω
τι
φι
πτε
κα µους δι
µω ω
θλι
οι
φε
α
κι
δε
προ
αν
α
το
ο
θλι
ας ψυ
συµ
ο
φε
ο τη η
χα
α
α
ε
ε
τος
ας
ε
ρον
αφ
η
ης
η
η
ω
της Ι
ρυ σαι
ο
πα
ρα
ου δα
Θε
ος
τα
µων
Ἦχος
Δι
Στιχ.
Ε
σης
ο
αν
α
Κυ ρι
ε
τι πα ρα
σοι
Η
α
προ ο
τι µο ον
το
Κυ
ο
α µαρ τω
ος το
ο
ω
µυ
λο
υ
υ
ρε
ε
ψω ω
δος µοι το
ο
µυ
ει
κα
α
µυ
ψω
α
α
ι
ι
µου
ε
υ
γω
πα
ος
ρον
ευ
α
τις
ε
ος
ε
ε δρα α
πρι
ρον
ερ
γε
ε
ε
υ
ρον
τη
υ πο στη σε
σµο ο
υ
ε
ας
ε
λα
ε
τω
µι
ρι
ι
µυ
ον
νο
α
µε
ε
ε
σα σθαι πο
µυ
ρι
ε
ε
την
βο
ι
ται
στιν
του
ε
ρη
να
ο
Α
ο
λυ
ι
σαι
και
α
λει
ει
ει
τον
ε
ξα
λει
ψαν
τα
α
α σα
ας
τας
α
µαρ
τι
ι
ας 137
Ἦχος
Πα
Στιχ.
Ε
νε
κεν
πε
µει
να
σε
η
ψυ
χη
µου
η
ψυ
Η
χη µου
βε
ρε σε λι
ι
ι
θι
ας
σα
σοι
ο
των
α
οι
ο ον
τι
ε
ε
Δε
µε
ε
ι
ι
λε
τον
λο
γον
ι
τον
Κυ
τη
ε να
α
βο
α
µα
α
α
α
νοι
ε σπο τα
εκ
ας
ε
της
ο
ε
ε
α
µα
τος
σου
υ
υ
πε
µει
νε
σου
α
µυ ρον συν
α
λα
ε
νη
ε
των την µε ε τα
νο
ρι
πι
ε
και
ου
αλ
εις
σµε
µε
ο
Κυ
ε
βυ
ευ
του
υ
ρι
ι
µα
αρ
τι
σω
ω
ο
ο
αν
δι
ι
δι
α
138
µε
ον
α
ρι
ε
α
α
ε
ι
κε
ε νου
ι
ι
ο
νο
φε
κλυ δω νος της
το
σι
α
αρ τα α
πι σεν
τη
δα κρυ υ
του
ος
ηλ
δε
ον
ε
ε
ρων
σω
ω
σο
α
α µα αρ
γα α σου ε
Στιχ.
Α
νυ
πο
κτος
πι
φυ
α
λα
πο
κης
φυ
σα τω Ι σρα ηλ
πρω
λα
κης
ε
πι
ι
ας
πρω
ι
µε
ι
χρι
ας
τον
Κυ
ελ
υ
ρι
ι
νε ται
εν
τη
αι
αι
ον
Ση
µε
ρον
οι
κι
α
ου
και
γυ
θου
ου
ο
Χρι
του ου
νη
ου
ου
α
σα
πα
Φα
µαρ
τοις
ο
ω
ω
ω
βυ
θι
σµε ε νην τη
α
α
ας
της
και
ω
πρα α
ση
α
ης
δος µοι
ω
πηλ
ι
σµε
ξεις
α
ο
θο
ε
την
ο
ον
α
µε 139
ι
σαι
λο ος
ω
ε
νην
προ
κυ
σα
α µα αρ
ο σε ελ
λι ιν δου
ι
δε
τι
δι
ο
α
ου
την
βε
ι
ι
α
α
τα
α
µη βδε λυ χθει σαν πα ρα
ο
α
γι
ρι
σιν
την
α γα
Κυ ρι
σο
πι
α
πο
το
α
ρα
τω
ου
την
βο
στος
τη
η
φε σιν των κα
η
η
τος
κω ων και σω
Στιχ.
Ο λε
ος
και
αυ
εκ
πα
τι
πα
ρα
και πολ τος
λυ
σων των
τω
Κυ
ρι
λη
παρ
αυ
τω
τρω
σε
ται
τον
µι
ω
α
νο
ω
λυ
τρω
Ι
ω
ων
τρι
χας
το
ε
σις
σρα α
ηλ
α
α
αυ
τω
ω
του Η
πλω σεν
ω Δε ε δας ο φε ι
ο
χει
ει
ε
ε
θεν τι και Ε
ο
ο
σοι
ρι
ι
λευ
ε δο
τη
θε ο
ας
δε βο
τοις
πα
Ι
α α
α
βει ειν
αρ
ω
ω
µεν
ξα
α
ω
τι α
ου νο
α γυ
η α
ι
ρα
λα
ρω σα αν ο
σοι οι
η πλω σεν
µεν λα βειν την
σιν
δι
τας
ει ρα
η ε
νη ο
ει
µοις
α
υ
πορ
σπο
τας ο
η
α υ
τω η µας
ο
ρι πρα Κυ
σοι
Στιχ.
Αι ε τες
θνη οι
οι
νει
τε
τον
Κυ
ρι
ον
παν
ε
παι
νε
σα
τε
αυ
τον
λα
α
οι 140
τα
τα πα αν
Προ σηλ θε ω
γυ
µε
σου
ε
Σω
ω
λου ου Δε ε α
υ
θου
ε
λαι
αι
αι
ο
ον
µε
ο
τη
νου
ου
σα
η
σον
ο εκ
ρον
ναν
δε Κυ
ρι
α
ο
νι σω σοι τω λη
Λα τε
ξαι µε
την
α
ελ ω
ω
ρο
τα
α
ο ον ε η
α
ω
βυ να
ε τρα
ε και σω
σι
εκ
ζα
τα φου
ε
ο ρω
η λυ υ
ορ νην
α αν µου τον
ο
α ταγ γε
τος γαρ ε ο
βο
χε ου σα πο
αυ πο
ε
προ
τε
σαι
ρας
βορ
α
ω
ει
α
πα θος κα πως
ο
η
ει ε
δα κρυ
σα
θα
σω δης και βε
το
σω
στη
µε
νη
ο
ας
γει
δυ
τηρ
ου ου
α
ε
ε
σπο
θα
α
νη
η α
ω
α σο
Στιχ.
Ο
τι
ε
ος
αυ
του
εφ
α
του
Κυ
ρι
ω
ω
κρα η
ου
ται
µας µε νει
να 141
ω
θη
το
ε
λε
η
α
λη
θει
και εις
το
ον
αι
ω
ω
Η
α
πε
γνω
και
ε
πε
ο
ο
πον
ηλ
θε
σµε
γνω
δι
µυ ρα
βο
βα
ω
α πο ορ
ω
α
α
α
α
το α
ω
ε
εκ
Παρ
α
α πα αρ
ρι
τω ων
Αγ
γε
ε
ε
τα
α
α
µαρ
α
χα
α
ρα
α
αλ
λα
ου ου
δε ξαι µαι
ου σαν
σαν
µε
α
ε
Κυ
υ
υ
γα α σου ε
ι
ε
ε
τρο
ι
η
ε
λων
α νο ο
ε
ε
δης
τα νου δι
ε
τε
µη µου
ε
ε ε
ο
νου
ι
ι λε
ψης
ε
πω σω
ρι ε
ι
ε
ε
ην ουκ α υ
ι θε
µε
ον
µη µε την
εις κρυ
βι
το ον
σα
χθει
δα
ρι
ω
α
τα
ον
στα ζου ου σα προ ο ση
πορ νην ει
α
δι
σµε νη
τα
σοι οι
νη
ου ου
α
το
ω
Πνε
ος
Καί εὐθύς ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν.
Ἦχος
Δο ε
ο ξα ε
ευ
Πα α µα
τρι και α
α
Νη
Υι
τι 142
ι
ω
και Α
γι
Και
νυ
να α
υν και
α
α
υ
υ
ει
ας των
υ
α µα αρ
και
αι
αι
τι
υ
ι
νη
ρι
ι
ι
ι
αις
πε ρι
την σην
ο
ο
ο
τη
ρου
α
α
α να
α
α
ξιν
υ
υ
υ
α
σµου
µοι
λε Υ
λα
σι
σε λη ι
εις ω
τους ω
νος
ι
ε
ω
αι ω
χει
ι
ας ε
ο
πε
ε
ω
ω
νων
α
η
τα
λα
βου
ε ρω
δε ξαι αι µου τας 143
ρο
σα ε
ι
ι
ου
πολ
λαις
σα
σα
νη η
θε
ε
ο
φο
ο
ο
α
α
ε
προ του
οι οι ζο
ε µυ
µε
ου
εν
σου ου ου ου
µε
µι
οι
ε
η
σθο
σοι
γου
παρ
ε
ρο α
ο
υ
ας
α
α
κο
ι
η
δυ
ρα α
ε
ι
αι
η
ο
ε
µοι
ι
α
µην
Κυ
γυ
α
νη
τα µυ
εν τα α φι ζει
οι
υ ι οι
ο
τι
νυ
υξ
οι στρο ος
α
κο
ο
φω δης τε ως πη
της γας
ε α
ε και αι µα αρ τω
ων
α τι
δα
α
α
κρυ
δι
ι
ι
ε
ξα
α
α
λα
α
ασ
σης
το
αµ φθη
η
τι
τη
ης
κα στε
α
α
να
α
ας νους σει ου
ου λη χας
η
ου
ι
τη
α
α φα
ο
ο ε
χη
η
ε
ε
θει
ει
ει
κρυ υ
υ
ου
ου
λι
τα
ας α
α
ι
ι
µοι
κα
α
ας
τους
ι
νον
σα υ α
α
ο ρα
πλη 144
θα
υ
δωρ
δι
ι
ι
ρα
α
α
ω
ω
νω χραν
του ους
σµη ξω ω τη
ο α
της υ
ου
τοις
κε
του φα α
στρυ υ
υ
δει ει ει σω
κρο τον τοις
τω ω φο βη
α
λαις
προς τους
ε
πο
λιν
υ
αρ
σου κε
α
φε
ων υ
βο Πα
νε
ο
τω
τω ω
δει
ω
λη σω τους
µου
ο ο
ο
ο
να
α
πα
εν
ων γω
ι
δα
ης
ε
ι
φι
η
το
ου
τα
ου τους δε
Ων
ω
µους
κλι
πο
η
υ
ο
κα
σου
α
αγ
υ
ο
α
µαρ
η
η
ω
ο τι η
η
ω
βω ων
υ Ευ σιν ε µου
η
η
η
η
τω ων σου
α
α
α
ω
ω
λη
ην
η τον
ο
α
σει
η
η
α
βυ
ψυ
τη η
πα
ε
ε
α
η
η
θη
υ υσ
ηρ
µου
ρι
ι
ι
ε χων το
ε
ω
ω
µη
δη
ε
κρι
σου ους τις
χο ο σω
η
και
ε
µε
α
ε
ξι χνι ι
ω
στα
την
σην
ο
α
ης
ε
µα
λε ε
ε
Σω
δου
µε τρη
ε
ο
ο
ος
Εἴσοδος µετά τοῦ Εὐαγγελίου. ὁ παναγιώτατος λέγει τό Φῶς Ἱλαρόν. ἑκ δέ τῶν ἐφηµερίων τίς Τά ἀναγνώσµατα καί ἀµέσως ἐν τῷ ἁγίω βήµατι ὁ µέγας ἀρχιµανδρίτης ψάλλει τό ἐξής Κατευθυνθήτω. µέλος ἀρχαῖον συντετµηµένον παρά Ἱακώβου Πρωτοψάλτου τῆς µεγάλης ἐκκλησίας τοῦ Πελοποννησίου
Ἦχος
Πα
Τετράµετρος
Κα
τε
ε
τω
ω
η
προ
ε
ευ
µι
ἀργῶς
ω
ευ
ω
θυ
ω
ο
χη
ι
ω
ο
η
ι
υ
η
ι
ι
υ
ω ω
υ
υ
υ υν θη
ω
ω
ω
σε
ε
η
µου ου
α
α 145
ε
α
ε
ω
ε
ω
ε
ου ου ου
α
α
η
α
η
η
η
ε
ε
ως
θυ
µα
ε
νω πι
ε παρ σις τω
σι
ι
ι
ω
ι
ι
ο
ο
ω ων χει ει
α
α
α
ον
σου ου
ρω
ω
ε
σπε
ου
ων
ε
ου
ου
µου
ε
ε
θυ
ρι
νη
το παρόν ψάλλεται ὑπό τῶν ψαλτῶν τετράκις.
Ἦχος
Πα χρόνος σύντοµος
Κα
τε
τω
η
ε
ε
ω
προ
α
ρω
ευ
ω
ευ
ου
ε
θυ
ω
ω
ο
χη
θυ
α
µα
ου
σπε
η
η
ων
ε
ε
ε
υ υν θη
ω
ω
ε
ε
ε
ε
µου
ου
ου
ι
ι
τω
ω
θυ
υ
ω
νω πι
ε
υ
ω ω
ι
παρ σις
µου
ω
η
ι
ε
υ
σε
µι
ε
ω
ω
ο
η
ως
υ
ω
σι
ε
ι
ε
καθεξής βλέπε ἐν ταῑς ἔµπροσθεν. καί ἀπόλυσις. 146
ε
ω
ι
ρι
ι
ι
η
ε
ου
α
σου ου
ων
χει
ι
α
νη
ου
α
ον
ει
α
η
ε
ου ου
α
ο
η
ω
ι
ο
η
ου
ει
α
Τῇ Ἀγίᾳ καί Μεγάλη Πέµπτη Ἐν τῷ Ὄρθρῳ. Μετά τόν Ἑξάψαλµον καί τήν µεγάλην συναπτήν. Ψάλλοµεν µετά στίχων τό σύντοµον Ἀλληλούϊα εἰς ἦχον (βλέπε εἰς Νυµφίον) τετράκις. µεθʹ ὅ τό παρόν Τροπάριον. ψάλλουσι δέ οἱ δοµέστιχοι.
Ἦχος
Ο
τε
οι
εν δο ξοι µα
ρι του δει πνου ε
ου δας ο δυσ σε
σκο ο
σε
τι
ζε
τον
φω ω
φι
τω
νη
ψυ
χην
σα α
ρι
και
α
νο
πα
ρα α
στα
τον
σα
ε
νον
την
δι
δα
σκα λω τοι
ο
πε
ρι
τω
το
γυ
χρη η
σαν
εν
λαρ
ρα
µε
ται
ζο ον
δι και ον κρι την
βλε πε χρη µα των ε
χο
τι
βης
ε
θη
το
τε
ο
ε
ε
δο
ξα α
δι
δω ω
α
φευ γε α
αυ
τα
α
κο
ρι
ε 147
δο
ρε στον
θος
σοι
υ
σι
το ολ
γα
ξα σοι οι οι
ε
ταυ τα αγ
τό τέλος οὕτω.
Κυ
Ι
µοις κρι ται
ἐκ Τρίτου
ρι
πτη
ας νο ση σας
δι
παν τας
νι
οι
µη
Κυ
Μετά τό Εὐαγγέλιον καί τόν Ν΄ ψαλµόν. ψάλλεται ἄνευ στίχου ὁ κανών εἰς τέσσερα, εἰς τό τέλος ἐκάστης ὡδής ψάλλοµεν καί τάς καταβασίας.
Ἦχος
Βου Ὡδή Αʹ
Τµη θει ση τµα
το
ο
α
ται
τρο φος δε ξη
µου α
ο
ραι
Θε
Η
το
ο
η
παν ται
τι
η
µη
α
δρου µη τρος
ος
εν
η
η
η
οι
κον
δη
α
δε θε
ο
αυ
τος
και
πα
νο
ο
τερ
δο ξα σται Χρι
και πα
φι
α
ε αυ
δο
ρε
πης α
νε
στο ος
ο
κτι κη ζω ης
του Θε ου
της Α γνης
ον γαρ σω
δο ξως δε
µων
µα
µων
ι
να
κυ
ται βυ θος
δο ξως δε
πει ρη σο
σε τον
νος
ω
εν
ος
νε
πλοις γε γο νως βα τος
πλι ι της τα φος
µελ πε
πον τος ε ρυ θρος
µα
τι
ξα σται Χρι
148
ω
εξ
κο
α
πει ραν
κον πε ρι
στο ος
δο
ο
θε µε
Θε
Δο
ξα
Πα
τρι και Υι
ω
και Α
γι
ω
Πνευ
µα
την
ψυ
τι
Μυ στα γω γου
χο
ας
ου
τρο φον ε τοι
δι
η
σω µεν
ος
η
Και νυν
και
νων
µην
Α
λου
α
σελ θω µεν
δο
ευ
αµ
ου
βρο
κιρ
σε
ξα σται Χρι
ει και εις τους
ω
µε νης υ ψη
στου και εµ
της
σι
να κρα
βως και βο
στο ος
η
ο
µων
α
κου τι σθω
α του Θε
δο ξως δε
η
λος ε αυ
ζει τρα πε ζαν
φι
προ
εν
φι
µα
ον τως σο
τη ρα πι στοις
Θε
σα
µεν
ω νας των αι
παν τες οι πι στοι
λω
φυ του σο
αι
κη
φι
ρυ γµα τι
ας του Θε
γαρ γευ σα σθε 149
συγ
της
ου
βο
α
ω
κα
κτι
α
και
γνον τες ο
τι
δο
ξα σθαι Χρισ
Χρι
στος ε
το ος
ο
γω κρα ξα τε
Θε
ος
η
εν
η
µω
δο ξως δε
ων
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός: Τµιθείσῃ τµᾶται·
Ἦχος
Βου ᾠδή
υ ρι
ο
ος
α πα
σχα
οις
ων
πα
αν
θης
πτω
χευ σας
ε
τι θης
µελ λες θα
φα
γε
τε
των και
σε
νειν
κτι
στης θε ος
αυ
τω
αυ
βο
ων
η νω σας
τος ων
το
το
σε
αυ
σω µα µου
κτι
και
τον
στον
το
πα
προ
και
΄
ε
πι στει στε
(δίς) ρε
ω
θη
σε
ε
σθε
ε
Δόξα Πατρί.
υ σι ον παν
ον
α
γα
συ νης πο
θε
τη
ρουρ γεις
ρε
ω
το
τους
ρι
πι
θη
ος
ι
ε
σε
βρο τει ει ου
σους µα
θη
τας
ον πλη σας
τε
ε
του
βο
σθε
ων
αυ
το
ε 150
ε
γε νους
πο
τι σας
τος γαρ σε
αι
µα µου
το
αυ
τον
και
οι
κει
ευ
φρο
ι
ι
ε
πι στει στε
Καί νῦν.
φρων α
κει
οις
νη
ηρ
µα θη ταις
ος
προ
εν
υ
µι
ε φης
ο
α
γνω σε ται ταυ τα
α και ου τος
νη κει
µως
εν
σθε
ε
θεη
ο
σε
ε
ε
α
ιν προ δο της
νε
ξι
συ
µου µει να τε
νε
και
κα κος
τος ων
τοις
οι
ου
µη
ου µη η συ
πι στει στε
ρε
ω
Καί αὖθις ὁ εἱρµός: Κύριος ὤν πάντων εἰς µέλος σύντοµον Μετά τήν συναπτήν· Ὅτι σύ εἶ ὁ θεός· Ψάλλονται τά παρόντα καθίσµατα. Πρός τό Τοῦ τάφου σου·
Ἦχος
λο
πει
ω
µνας και πη γας
νω
σιν
ω ζω
νυ
ψε
τα
η
µας
υ
πει νου
και
υ ψω
νος
φι
ων
εκ
και
θα
λασ
παι
δευ
ων
µε νος
ου
η µας
ἐκ τοῦ Δι
µα
µε νος
α
θη
υ
πο
λαν θρω πος
151
α
των
περ
βα
σας
βο
ποι
η
σας
ρι στην
πο
ο δας
τα
λεν
ε
ε
τι
νι
λη ευσ πλα γχνι ας
ρα θτων κα
κι
ας
ο
µο
Πρός τό·
Θείας πίστεως·
Ἦχος
α
ον
Πε
πει
νου
νι
ε
ε
του
ου τους κα α
ε τρος
νος
µε
ψας των
δε
προ ο στα γµα α
µε
ου
δω
µα
πτε
τι
νος
νι
ρη σα σθαι
ευ
και
α
αυ
θις
µιν
προς
πα
εκ
το
δρο
ναι
τω
πτο µε νος
η
σπλα γχνι αν
των σου
υ νας
σθαι
εκ
δι
θη
τευ θυ
νι
Γα
θει
νο
ω
υ
γα
ε
δας
µον
θει
µε
πει
σου ε κτε νως
µε
πο
νος
ει κει
δε
ο
ε
λε
αις
σου
ε
ος
Πρός τό·
Ἐπεφάνης σήµερον·
Ἦχος
υ
µυ
νε
στι
γην
τι
σθι
κως
δι
µω
ων
ης
Δε σπο
ε
δη
φθο
ων τες πα
θη
τα
λω
ρας
Δι
τοις
σας
ε
µα
την
λυ τρω θη µεν
η µα α
Ἦχος
θη
πα
τα αι
να
οι
γι
τα
αν σου σφα
σε
πτα σου
τα
Βου Ὠδή Δ΄ 152
ρο
α
κα
τι
δων
πορ ρη τον
αν
α
γα
Χρι
πη
νο
γε
νη Υι
σµον
α
πε
πι
υ
τον
τον
ε
ταις
ος
σι
ι
νο
σχα
γε
γα
α
τα
βα
λαµ
βο
πε
πα
Πα
ου σου το
θου κρα ται
τε ερ οι κτιρ µων
ι
λα
Α
τον µο
σµον εις τον
µο
εξ
λων τοις
φι
λοις
σου
του του
ε
τα
σχειν
στει ει
νω
δε
ρι
ε
τοις
πε
λου
στη
σι
πει µε
α
µυ
νε φω νη σεν
θε
ε
ας
του
κο ο
ας
µε
νη
α
σχυ ος
λα
στε
κο ο σµον
αµ
ιν
ον γαρ α
Χρι
µων το πα
ε
στε προ α
πα θο ος το
αν
µο
ο προ φη της
στει ει
το
πα θει
ο
θα
ων
ι
λα
λε
κρα
να
πι
153
δαµ πη
γα σαν α
ει πας
µεθ
πε θυ µη σα
σµον
ο
ρος
τοις
πα
τηρ εις
ε
τη
τε
γεν
ο
µαι
λοι
µα
νη
πο
θη
µα
ον
το
ου
κε
ε
τι
µεθ
πει µε
πε
ι
στει ει
ο
σι
µα
λει
οις
γε
σµον
λα
λε
και
ος
µων βι
πε
τε
ο
ευ ων
πα
τον µο
τηρ εις τον
κο
νο
ο
γε
νη
σµον
α
εν τη
βα
ε
υ
υ περ λο γον
Χρι
υ
στος τοις φι ι
µιν
νη και γαρ µε
α
ο
σµον
νον
α σου
Θε
υ
στει ει
συ
ι
λα
λε
ε
λοις πι
νε
γω
φη
µι
ο µαι
ω στε γαρ
θε
τον µο
νο
σο ο µαι ει πας
σµον
ο
πα
τηρ εις τον
κο
ο
ε
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός· Προκατιδών ὁ προφήτης·
Ἦχος
Βου Ὠδή Ε΄
ω
οι οι
συν
Α
δε σµω της
πο στο λοι
θε
ξα α
το
νι
ζον
γα πης
τω
τους Χρι στω α να
τε
α
µε
δε
συν δε
σπο
νοι
ευ
ω
αγ 154
ζον
ο
τι των
ραι ους
γε
λι
πο
ζο
ο
ο
ο
λων
ο
ο
µε νοι
µε
νοι
ε
αυ
δας
ε
πα σι ιν
(δίς) ει
ρη νην
το
α
θε
σας
σχε τον
ρι
α
υ δωρ
να χαι
πτη
ρι
κρα
του σα
η
τι ζου
βαλ λει
α
σα
πο
δας
και
βυ
υ
πε
σους χα
Θε
ου
α
πο
ρω
ον εν
αι
λι νου σα και θα λασ
σο
φι
α
πλυ νει δε
υ δωρ
νι
δου λω ων δε σπο
της
Καί νῦν·
α
θη
ως
λον
νυ
ο
πε
ταις
Δε
ρι
υ
πο
σπο
δει
της
κνυ
ει
τα
τυ πον
ο
βαλ λων ζων νυ ται λεν τι
δου λων εκ
πλυ
νει
πο δας
πει
νε
ον
ου
εν
νω
φε
ω
λαις
και
καµ
τη
χει
ω
σε
δε τον πο
πτει
γο
ρι πνο η
παν τω ων των ον των
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός· Τῷ συνδέσµῳ τῆς ἀγάπης·
Ἦχος
Βου Ὠδή
155
΄
βυσ σος
και
τον
ω
ε
κλυ δω
νας τω Δε
σχα τη α µαρ
τη
µα των
ε
κυ
να
τι
φε
ε
ε
µη
κε
η
βο
σπο τη
ω
σι
εκ
φθο
κλω
σε µε
ρων ως
ο
Ι
ρα ας
µε
α
(δίς) να
γα α
γε
ε
Δόξα Πατρί·
υ ρι
και
ον
φω
γαρ
πε φυ κα
ε τον τυ πον
σθε
νει τε ω µα
ον
Σω
θη
ται και
ε
βο ας
τηρ
τρο πον εν
ε
δι
µοι οι
δα
σκα
δι
ο
ε
λον µε
µι
θε
α
µει σθε
σα α
ε
Καί νῦν·
υ πον
κα
θα
τες
νε
τις
ρο
ε
µη
ροι
ω
ε χων α πορ
µα
θη
πη γα αρ α
ται
ται
ρι
φθη ναι
υ
τα κτως
µε εις δε
εξ
αι
156
ου
υ
δει
ται
πο δας
αλλ
ου
χι
παν
µω ων
ε
νος
µαι
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός· Ἄβυσσος ἐσχάτη µετά τέλους· Κοντάκιον· Οἷκος· καί τό ὑπόµνηµα τοῦ Τριῳδίου· καί ἀµέσως ψάλλεται ἡ παρούσα ᾠδή·
Ἦχος
Βου Ὠδή Ζʹ
ι παι δες
γα
ουκ
τες
εν
ε
σι
ο
µε νοι
ος
κα ρα αν
κι νη σεν
λω
αλλ
ζο
θε
ευ στα ζων
ε
βυ
ε πτη ξαν
δρο
ρι
βα
ευ
νι
κα
εν
µε
µι
σω φλο
ε ψαλ λον
ο
Ι
των
και
Κρι
την εις κα
τα κρι σιν
και
θε
ο ος
των
Χρισ
τος
Πα
ρι
ευ
Πα
ου δας
αν ζη
τε ρων η
φλο
γος
λο
τε ρων η
κα
ος
νου
ε
γη
µω
κα προ
βλε
ο
ο
εµ βλη
θεν
τος ει
Κυ
ων
ε
ε
πων
των πα α ρα δου ναι
παν
µω
των
ε
στι
Κυ
τον
ρι
ος
ων
Δόξα Πατρί·
µιν
εις
πα
ο
ρα
δω σει
τοις
µε
φι λοις
ευ
157
ε
φρο
βο
συ
α
νης λα
ει
θον τες
ει
α
γω
φρα
νι
σον
µω
εθ
λει
πε
α
και
λε
γον τες
ο
νει
θε
χον
ος
το
ο
τις
των
ου
πα
τος
τε ρων η
ων
ο
στις
ε
µου
την
θρα συ τη τι
ρα σαι µη
θε
λυ πη συ
ο
χει
του τω πλην
δε πο τε
ος
ρα
των
κα
του τον
πα
τρυ
ω
λον ην
ος
τε ρων η
βλι
ην
µω
βα
πυ
ε
α
λας
αλ
βι
δη λου δε
ου
ο
ων
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός· Οἱ παῖδες ἐν Βαβυλῶνι·
Ἦχος
Βου Ὠδή Η΄
ο µων πα
λω
λευ
και
του
τρω
ω
ων
ε
ε
οι
τος κα
τε
νι
ον
νε
συ νηµ
κρα
µε
ε
τουν
τος
οι
µα κα ρι
προ κι ιν
πτυ σαν προ
νοι
ε
ω
πα
ουκ
ξι 158
στοι
εν
Βα
δυ νευ ον τες
στα
γης
ε
χω
ον
ε
α
βα
α
λο
νευ θυ σαν
νε
βυ
πυ
µελ πον
σι
δι στου
ρι
τον
υ µων
υ
τον
πο
νηµ
τυ
τω
στο
ε
υ
ο
ο
γω
µα
τον
λο
Κυ
ω
ουκ
φο µε νοι ευ
τα
ω
χα
ε
µνει τε
οι
µα κα ρι
ποι
ε
τα
αι
προ σκα αρ
ρει πον το τω
νοι
µνει τε
υ
παν τας τους
νες
παν τας του ους αι
υ
εις
ο
λοι πα
µε
ον
µο
Λο
λο γω τρε
ον
ρι
πε ρυ ψου ου τε
ι δαι
ων
Κυ
χω
µε
ερ γα
στοι
εν
τε
ρη σαν τες
νι
ι
και
ε
τη
οι
ως αρ νες
βο ων
υ
περ
και
νας
θει
τον
υ
Σι
Α
και
ρι σθη σαν Χρι στω
ρι στω ως
ερ γα
ω
ε
συ
ω
Κυ
ρι
ψου ου τε
εις
νας
γου
µεν
ρι
ον
Πα
τε
ρα
159
Υι
ον και
Α
γι
ον Πνευ
ο µου
ω
της
ψα
το
σθι
ι
σµον ε
ον
φι
ηυ
ας
ω
ο
µη
ε
ων
αρ
τον
σε Χρι στε και
µνει τε
τα
αι
ε
ω
νυν και α
ει
δυ σω νυ µος
πι
τρε πι σε προς προ
παν τας τους
αι
ι
γνω ω
πι
υ
λι
δο
σω µα
βο
λα θο µε νος
σι
ι
θει ον
σκα
ρι
ου
ε
νι
αν πο δας
ε
πη
ων ου ου συ
ερ γα
Ι
και
υ
η
ρε
νη κε
πε
και
ε
πτερ
νι
Κυ
ρι
ψου ου τε
εις
τον
ερ
σου
νας
και
εις
τους
αι
το
λυ
ω
νας των αι
ω
νων
α
α
µαρ
µην
δε
τι
αι
ξι
ας
µα
σω
το
ου
ου
το
ω
ω
µα
χε
ο
ο
α
µε νον
υ
160
α
τη ρι ον
της
συ νει δη τος
περ
του
κο
και
το
σµου θει ον
αλλ
ουκ
και
κα
Κυ
ρι
εις
η
δει
κι
ον
ει
νου
πι
νων
α προ σω χθι σε και
υ
µνει τε
παν τας τους
ι
το
αι
µεν ευ
τα
ω
λο
Καί ὁ εἱρµός·
ο
ε
βο
πι πρα σκε τι
αν ου ου συ
ερ γα
και
υ
νη
περ
κε
υ
µης
τον
ψου ου τε
νας
γου µεν πρι
σκυ
νου ου
ου
µεν
τον Κυ
Νόµων πατρῴων· µετά τέλους·
ρι ον
Ἐκ τοῦ βήµατος ἡ ἐκφώνησις· Τήν θεοτόκον καί µητέρα τοῦ φωτός· Καί ἀµέσως ψάλλεται ἡ παροῦσα ᾠδή·
Ἦχος
Βου Ὠδή θ΄
ε
εν
νι
υ
ας Δε σπο
πε
α
πο
του
λο
ρω
ω
λαυ σω µεν
τι
κης
και
το πω ταις
υ
ε
γου µα θον τες ον
πα
µε
να
γα
161
α
θα
να του ου τρα πε ζης
ψη λαις φρε σι
βε
βη
λυ
κο
νο ο
πι
τα
στοι δευ τε
λο γον
µε
εν
εκ
πι
εν
τε τοις µα
υ
γω
πε
ρω
γω σκευ α
γω
το
στερ
θη
ταις
ω
το
σα
τε
ρον
ο
πω
Λο γος
ᾧ νους ε
α
δε της χα
νι
φη η το Πα σχα
δρυ ται
ζυ µω
ρι τος
ε
α
µε
οις
λη
γα
θει
λυ
µυ
στα
ας
λο
να α
τε
ε
Δόξα Πατρί·
η
αν
µι
ουρ
γον
γεν
να
αρ
µυ στι κως
φω
ο
Πα
χην ο
τε λου µε να
νας οι
κει
ου µαι ου
τηρ
προ των
δων µε εις
ερ
Λο γος γαρ
νυν
προ
αρ
χω
αι
γα
α
σει
ε
ω
νω ων σο
κτι σε
τα
κτι στος ων
λη η
φυ
φα
φι
νυν
σει τας
α
Καί νῦν·
ς
αν
α
η
τε
θρω πος
ου τω
ε
νω
τα
εξ
θε
υ
πα
ος τω τρο πω της αν
θει σα µοι
ων εν
οις
Χρι
α
στον
περ
162
ου
σι
α
ου φα αν τα
τι
δο σε ως
ε
να
α
ε
φυ
πε
δι
η
ο
κα
φυ σις
µε
σω
σι
γνω
ζο
ον
τα
α
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός· Ξενίας δεσποτικῆς· µετά τέλους· Μετά τήν µικράν συναπτήν· Ὅτι σε αἰνοῦσιν, ψάλλεται ἐκ τρίτου τί παρόν ἐξαποστειλάριον·
Ἦχος
ον
σµη
νυµ
µε
φω να
νον
ει
σελ
λη
ην
σου
και
θω
εν
της
ψυ
βλε
εν
ε
πω
δυ µα
α
χης
Γα
Σω τηρ
ουκ
αυ
τω
Φω
το
δο
Φω
το
δο
ε
λαµ
τα
ε
πρυ
µου
κε
κο
ι
να
χω
νον µου
α
και
σω
και
σω
σον
τη
ην στο
σο
ον
Τό τέλος· µε
τα
µε
ε
ε
ρι
ι
ω
ων
ε
Εἰς τούς αἴνους·
Ἦχος
α
ι
σα πνο
ι
ου
υ
ψι
ε
ε
η
ον
ρα
αι
α
ι
ε
αι
νων
στοις
νε
νει
αι
Δι
σα
α
τε τον
αι νει
σοι πρε ε
α
Κυ
ει
πει
ω 163
το τον Κυ
ρι
ον
υ
εκ
ει
τε
αυ
υ
µνο ος
τον
τω
υ
τω
ω
εν
τοι
ω
ω
οι οις
θε
ι
νει
νει
τε
τε
του
α
αυ
αυ
τον
τον
σοι πρε ε
παν τες οι
πα σαι
πει
υ
αι
Αγ γε
δυ
µνο ος
ε λοι
να
τω
α
ω
α
α
αυ
του
α
ω
ει
µεις
α
αυ
ε
ε
ε
θε
ω
Καί εὐθύς τά παρόντα στιχηρά ἰδιόµελα·
Ἦχος Δι Στίχ· ι
αυ
λω συ
νει
του
νης
αι
α
τε
αυ
τον
νει τε αυ τον
αυ του
164
ε
πι
ταις
κα
τα
το
συ
να
πλη θος της
στει
αις
µε
γα
υν τρε
δαι
α
α
ω
χει
αι
ων
ι
πα
α αν των
τω ων
ων
α
κρι ναι
πι
ι
πα
α
ου
ου
λε
λοι οι
α
α
πι
θη
σι
ι
ο ος
ι
νε
µι
τω
ο
πα
α
ο
µω
αυ
τον
α
ι
κτι στην των
α ρα
δω
ω
τι
ω
τον
σει
τω ω
ερ
τον
ι
ω
µε νον
ε
ε τοι µα
υ
µε
µε
ω
χο µε νον
σι ιν
α
ου
και
ι
α
ι
γον
εις κρι
κρο θυ
ξα
Ι
ει
πα θος ε
ο
ον των
ων
ο
σι
µα
δρι
ουρ
ε κρους
ου
ο
νε
στω ων
ε
δο
δη
λα
προς
ρι
συ
νο
ου
η
Κυ
τον
α
ζου ου
α
το
Πι
ζω ων τα ας και
ι
ε
να
α
α
πον
ευ τρε
τα
α
α
ζου ου
γα σου
το
ε
σοι
Στίχ.
γος
ω
ω
Κυ
ι
νει
αι
νει
και
αι
τε
τε
αι
ου
δας
υ
υ
αυ
κι
θα
ο
τον
α
η
χω
σαλ
εν
ψαλ
τη
ρι
ρα
α
πιγ
ι
ρα
πα
ρι
εν
ε 165
νο
ο
µος
βα
ψας
εν
ω
τω
δει
ω µε
ε
ι
ει
α
α
τι
αι
ψαι
το
ο
το
Α
πο
ρι
ε ρον
α
ης
ο
τους
σπο
ο
ε
λε
ε
ο
γυ
υ
ι
η
η
σο
ο
166
νο
υ
ου
ον
λη
ω
λη
το
δο
µοις
ουκ
οι
οι
η
οι
η
λι
α
η
δε
η
ως
ρου
τρι
τρι
η
νι
χο
τα
σου την
ρι
σε τον
σε
α
ω
µην
πι
και
η
µω
υ
ω
ο
φεις
ρι
ου
α
ε
φι
ο
ι
τω τρυ βλι
υ
πω
τε
νο
υ
ιν
ε
φα πλω σας
κα
ρι
γυ
εν
σα µε νος τι
ε
υ
τοι οι οις α
αρ
γι
φρι ξε
λω ων
τει νεν
ειν
την
ο
ε
βει
δας
ρας
ξε
µυ ρου λο
πο
στα σι
ει
ε
λα
του
ι ψας αρ
να
σου
ουκ
ο
στο
ω τας χει
του
προ δου ναι
κον τα
δι
ρας
ον δε
ω
α
µη η τον
σαι
δε
πνω
α
και
η
εις
ει
τα
ως τας χει
ι
ει
µας
µε
Στίχ. ι
αι
νει
νει τε αυ τον
ου δας
φι
λη
ρι
µα
ο
τι
ον
λον πε
ε
πρα
κε
της
πα
ρε
δω κε
Δε
τοις
α
τρος
ε
ε
ος
δο
πα
µο
και
τον
α
α ρα
η ην
ου
ος
Σω
α
τως
ου
Στίχ. Αἰνεῖτε αὐτόν ἐν κυµβάλοις
και χο
γα
α
η
δο
ρα
µοις
Κυ
η
η
ο
Υι
λυ υ
ε
ως
κο
ρω
νω
α αν των
ο
πο
νω
ων
τη
πα
νο
ου
ο νος
πα
αι αι ορ
ο
α
µνος ο του θε
ο
τυµ
λι
σπο την των
γη
α
εν
δαι αις
δο
ο
Πα
τον
προ
σφα α
θει
αυ
εν χορ
τον
πι
ου
τε
λι
ω
υ
υ
ως
δου
προ βα τον
λου ου
ο
ε
ος
ο
ε
εὐήχοις· αἰνεῖτε αὐτόν
ου
ο του
λε
ε
ἐν
κυµβάλοις ἀλαλαγµοῦ πα σα πνο
Κυ
υ
υ
ρι
ον
167
η
αι
νε
σα
α τω
τον
ου δας
ε
α
πι
α
α
πε
φα
ι
ι
τη
γε
ε
αν
του
ου
τα
ρο
ο
ο
τη
ε
ι
η
µα
α
κρα
α
στον
η
κο
και
κα
ο
τα
ρε
ου
ε
λου
α
ως
ι
λο
θε
ι
ε
πε
η
η
ε δω
κε
αν
ρα
δω
τα
τει
δε
µο
ω
η
το
νος
α
δα
α
µε
ε
λε
ω
σω
εν
το
µυ
σου
ου ουν
πε
δω κεν
ο
σφα
α
χθε
και
α
πι
δι
να
η
α
ε
συ
ναι
ε
ης και
γων
τον
Ι
προ βα τον ε
168
τω
ι
τον
ως
γαρ
σι
ζη
η
θει
ερ
αυ
σω
τη
ος και δι
α
πα
δι
θη
των
θει
δο
και
ε
µα
εκ
ο
ναι
θη
ο
φι
τω
κερ
και
λου
κο
τη
ος
λος
η
αυ
η
πα
ι
η
α
ον πρα θη
λω
ο
προ
και
η
λι
ο
ο
ην
α
α σπα σµω
ι
η
τον
χρη
ο
λω
σε
δο
λος
θη
α
εν
λος και
βου
βο
α
λε
δου
α
σκα
δο
ο
ον
γην
Χρι
ου
τως
ευ σπλα αγ χνος
µέ τήν αὐτήν ...... και
φι
ι
λα
α
αν
θρω ω
ω
Ἦχος
ο
ξα Πα τρι
ευ
αι
α
µα
τι
νυν
και
α
και
Υι
α
α
ρυ
ξεν
υι
ει
και
και εις τους
ε
κη
Α
µνον
χε ται ε
πι
σφα
γη
ην
ον
και
τον
νω
τον
δι
ι
ι
ι
ι
σµα
φη
α
Δι
ω
ερ
ι
πος
Α
αι
γι
ω
ι
ω
Πνε
νας των αι
ω
ε
νων
µην
ν
στι
ω
τα
α
των
κα
γας
το
πο
θα
α
τας
αι
δε
αι
να τω
α
ζε
Η
η
ε
ι
α
δε
ε
α
νης
σχη µο
ε
ε 169
ι
ι
ου
ει
εις
γο νας εις
προ σω πον
υ
σα
κου ου ου
δω ω σιν
σι
σχυ
η
ται
ουκ
ε
νι
εµ
κα
παν
σι
µα
ρα
α
ας
α
ι
α
πι
πε
πτυ
ι
ι
ε στρα α
σµα α
α
α
α τα
δι
τα ο
α
να
α
µαρ τη τος
πα σι
α
ε
δω
κου
σι
ως κα
ρη ση η ται
στα α
α
α
τα
την
σι
ι
εκ
δε
ε
ε
χε
νε
κρω ων
Α
ται
α
ι
να
να
α
ιν
Ἀµέσως ἀναγιγνώσεται τό Σοί δόξα πρέπει· Πληρώσωµεν τή ἑωθινήν Εἰς τά Ἀπόστιχα ψάλλοµεν τά ἑξῆς ἰδιόµελα·
Ἦχος
Νη ὁ Β΄ δοµέστικος
η µε
συ
ρον
νε
να
ε
α
α
νον
ι
ζω
ει
ε
ας
τα
του
δρι
Χρι
ε
ε
βου
ου
τω
εις
θα να τον τον
ου
ι
Ι
ου δας
ε
ε
ε
προ
ο
σκαι
ση
µε
ται
ρον
στου
ο
πο
ον
α
χρη
α
νε
µα
αυ
και
στε
ρει
αι
ρου
και
ϊ
α
Κα
170
τω
ρα
ε
τω
ρον
κατ
πα
ε
αι
νη
και
λευ σα α το
µε ρον την των
ην
θε
ης
κα
ε
ση
νη
το
ε
ων
πε
αυ
κε
υ
υ
ο
ο
θυ
αγ
ι
α
αι
α
του
ευ
ει τε κατ α
φας
χθη
ι
ρι
αι
νη
δου ναι Πι
α
ε
συ
χο
λα
τι
ι
α αµ φω
θει
κων προ
ει
φη
η
τε
ε
ευ
περ του
ε
ει
λα
σθαι
ω
ως
ου
ηλ
µω ων του
ω
συµ
πα
σα
α
ε
ου ου
ε
θε
ε
γαρ
α
θειν
ας
γα
φε
ε
ε
της
θο
ο
ε
σθι
ει
να
υ
ι
εκ
ρει
α
δου
λα
α
α
λε
ας
του
αν
γων
ο
τι
ευ
θρω
υ
λε
µαρ
ε
ει
α
ε
ο
των
µας
λει
ε
πο
περ
να η
ος και φι
λε
ων
θε
ε
ω
ε
ε
η
ρω
εχ θρου
ω
πος
Στίχ.
ε
η
ας
επ ε µε
πτε
ων
ε
ε
τους
ερ
νι
ου
δας
µε ρον
ο
κρυ πτει
προ
σω
ω
πει
ει
ας
α
να
κα
λυ
νε
ξι
ορ
φην
ι
ι
Ι
αρ
ου
κε
φρον
τι
ι
ι
µυ ρον
πι
ι
πρα
τι
ζει
α
α
των
ει
µου
ι
ι
το
ει
171
µε
φι
ον
λι
και
πτει
τη
πε
νη
ει
γα
λυ
νεν
πτω
χει
σµον
της
ου
σκει
ε
κε
το
πλε
ο
ην
µο
ο
τω
ω
ω
ων
ε
τι
η
η
ο
της
ο
το
τη
ο
ης
α
µαρ
υ
υ
τω
ρο
ω
ον
υ
λε
ι
ε
ω
ω
σω
α
ας
προ
ζο
ει
δο
α
δα
α
ος
πε
µα
ε
α
βα
α
α
ο
ε
α
θη
ι
πο
τα
α
ου
ει
ι
της 172
ο
τα
ου
Α
ου
ο
µοι οις
υ
µιν
πα
λαρ
γυ
γνω µην
των
νου την πραγ
ουκ
ε
ι
ι
γι
ι
ι
η
αρ
γυ
υ
αι
αι
τι µοι
δω
ω
α
α
ει
ει
ποι
α
γο
ρα
µα
α τει
ει
α κρι
βο
λο
δου ου λου φυ γα
λει
ι
υ
ρι
νον
ως
µυ
ρα
ω
ται
ον
δαι
ο
αλλ
ο
Α
η
ε
µην
ο
νι
Ι
ευ
την
τι
α
η
φι
ει
τι
εµ
τα
ω
ει
οι
νο
γω
µε
ρα
προς
κα
λου
ου
σφι ζε ται
α
προς
πω
ρι πτειν
λε
του
σιν
τη ην
ε
κλε πτου ου σι
νυν
ο
το
χει
ρα
τον
οι
γει ται προ
α
ναι
του
ποι
τρε
πα
αυ
α
του νο
α
τοις
ον των
αν
ι
α
λα
αυ
δου ου ου
τη ην πρα
ο
εξ
ι
γει
θε λε τε
ται
αλ
και
ρι
ους
λου
θος γαρ
µι
α
γαρ
ι
ι
τοι οις
α
τοις κυ σιν
λυσ σα της
ο
φι
λα
δι
σθαι
υ
α
α
ου
ου
Ε
γυ
Δε
ποι οι
γω
υ µε
αρ
ω
Κυ
υ
ε
η
σε
κρα
υ
ε
ρι
ι
σπο
µε εν
υ
ρι
ο
εν
α
α
ι
ο
ο
αυ
α
δο
ο
κα
του
τω
ζο
ο
ας
ου
ου
ο
ο
ο
ξα
α
ε
το
ε
τα
µαι
του
αι
ι
νε
ε
τη ην πει ει ραν φυ
ον
τες
α
σοι
µα κρο θυ
Στίχ. ξε
λει
ε
παν
τες
ι
ζον
ε
υ
ε
µει
ου
ου
ρι
πι
το
οι
ε
το
τρο
πο
κα
πο
αυ
κα
ος
ι
το
σου
α
α
α
α
µου
κατ
ε
ξω
ε
και
ψι
θυ
µου ου
ε
ε
λα
ρι
ζον
λο
ο
γι
µοι
λι
ρα
νο
α
ε
α
δο
δα
ι
κατ
χθροι µου
πα
ου
ρευ
ο
α
σων
αν
ε
173
τη
το
ο
νο
µε
Ι
γαρ
φι
λα
κερ
δι
ι
ος
γε
ι
σα
αρ
ας
ι
γυ
µι
σαν
θρω
ω
η
γα
α
σκον
αι
αι
Ε
ε
φι
ι
ι
α
α
α
τι
µη
η
η
α
ο
ε
δο
ο
ο
µη
α
η
ο
ο
γον
ο
να
η
πα
κοι
α
ρα
µω
α
στη
και
α
α
νο
µε
αν
η
χει
τας
ι
να
ει
ει
ας
ει
δε
τι
ε
δου ου ους ει
φρι
ξον
Η
η
κλο
νου
µε
ε
νε
ξι
δι
κα κε
η
η
ι
δα
ε και αι
πω λεις τον
εις
µι
λι
ι
νη
Κυ
αι
ε
η
υ
βο
υ
ρι
σοι
µον
νος
γαρ πλου τον
οι
προ δι
σον
α
οι
εις
τον
γη
η
ξα
φοι
ι
ει
ρι πτω ω
λει
η
η
αν
πε
ι
η
ι
ε
νι
α ξον
ο
τω
ε
ο
να
ι
τι
ε
ο
ε
πι
α πας
τι
φο
στε
ω
κα
ου
η
τε
θεν
το
κατ
χι προ σθη σει ει του
ναι
174
ε
µου
ου
ου
η
δει
ει
πνου ου
Ι
α
ι
ου
α
α
ον
δε
του
της
ο
ναυ
α
ξα
ω
θη
ο
µε
ζο
ι
λει
ρα
σα αν
τον
Θε
ο
φι
τα
τοι
η τος
ζη
α
µε
ω
ρη
ι
Δε
µη
ε
κει
ε
ε
η
νο
ε
η
Ι
ου
ε
ε
λω ων
δαι
νος
µε
ε
µα
α
ον και Σω
τη
ε
ε
οις
τοις
δε
ε
νος
πω
ω
α ας τη
η ρα των ψυ
µων
175
ι
ος
γαρ
νος
ρω
µι
ω
χω
τον
τα
ω
ω
ως
ο
τω
τη
τρα
ψω
µο
του
αρ
ι
µεν
τι
α
σων
κα
λως
ων
στο
λει
δει
τα
ω
να
Α πο ο
κου
µα
ω
υ
τι
τον
κα
σχη
συ
ης
ο
σι
σε
αι
σπο
δεις
ως προ ο
πρα γµα τι δε πα
ο
η
στοι
λι
της
ε
ο
ο
ε
ω
η
η
δο
α
χω
ι
µυ
ε
τοις µεν
λι
πι
α
πε
ε
ε
ω
ου ου δας
ω ων µα
ευ
ει εις
ων
φο
γα αλ
ο
ο
ε
ε
λο
λοις συ
ε
ξα
α
α
η
νε
φι
ι
γο
ρας
η
η
Ἦχος
ο ξα
Πα
α
τρι
και
Υι
Νη
υι
ω
και
Α
γι
ω
Πνευ ε
ε
ευ
αὖθις τό· ὁ τρόπος σου δολιότητος γέµει· µα
α
α
τι
ἐπαναλαµβάνεται
Ἦχος
αι
νυν και α
νω ων
α
α
υ
στα
γω
ε
ε
δι
ι
ι
λοι
ρι
σει
αλλ
λι
ι
θον δι
δι
ην
και εις τους
ι
ο
ει
ει
Κυ
δα
ρα
πε
αι
ω
νας των
ι
ε
τους
λε
ε
αι
ω
ω
ω
µην
γων σου
ο
υ
ει
Πα
α
ερ
του
ζε
σθε ε
Ε
α
κο
ο
α
κο
α
ψυ
υ
χη ην
ε
νη
µου
α
ου φο ο
κο
ο
ο
ρι
σκες
α
µου ου
ι
υ
ο
η
η
η
λυ
η
ε
θη η
σαι
176
ω
ει γαρ
ε
υ τρο
µη
ε
ου σκαν
ου γαρ
αλ
και
υ
ω
υ µας
µοι
αι
η τας
πα σχω ω
ναι
ον
θη
δεις
ο σµου
ε
α
γων
µη
βος
ο
υ
ε
τε
εν
νη
ε
µα
πε
λα
θει ναι
ε
ερ
φι
χω
α
δα
ηλ
α
τη
του
κο
ε
ο
ο
ε
στε
πρω το ος
τος
α
µοι
ε
ο ο ο
ο σµου
ε
ει
ο
κο
ει
ο
ι
ο
βο
γω γαρ ει
ο
ο
µι
ου ουν
ε
ε
ο της
νος
ο
της
υ
µι
ναι
σπο
ο
να
µε
ει
δε
ει
ρει
ε
ει
στω
ω
ω
ο
ο
δι
ι
να
α
τε
ε
ε
ρη
ε
µει
ζω
φε
ης
φι
ει
ως
τρυ υν
υ µεις
ε
η
α
ει
αµ
ι
λοι οι
µου
ο
θε λων
σθε
ε
α
ε
η
πε
η
ε
ε
σχα
α
α
α
α
εν
ε
ε
η
λο
τε
ο
ος
Εἶτα τό· Ἀγαθόν τό ἐξοµολεῖσθαι. Τρισάγιον. Τό Τροπάριον τῆς Προφητείας. ἡ προφητεία. Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις. Τῇ ἀκολουθίᾳ ταύτῃ τοῦ ὄρθρου συνάπτεται ὁ ἑσπερινός, ὥς ἕπεται·
177
Τῇ ἁγία καί µεγάλῃ Πέµπτῃ· ἐν τῷ ἑσπερινῷ· Κατέρχεται ὁ πατριάρχης εἰς τόν ναόν· Οἱ χοροί ψάλλουν τό, Εἰς πολλά ἔτη, µεθ΄ ὅ ἀνέρχεται εἰς τόν θρόνον. Εὐλογήσαντος δε τοῦ ἱερέως ἐν τῷ ἱερῷ βήµατι, ἄρχεται ὁ πατριάρχης τοῦ Προοιµιακοῦ, µεθ΄ ὅν ὁ δευτερεὐων τήν µεγάλην Συναπτή καί ἐκφώνησις· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα κλπ. Μετά τό Κέλευσον ψάλλονται τά παρόντα ὁ πρωτοψάλτης·
Ἦχος
υ ρι
ε
µου
Κυ
α κου σο
η
η
κε κρα ξα προς
σα
κου ου ου σον µου Κυ
ρι
ε
Ε
ον
µου
ι
ι
α τευ
ει
η σε
µε προ ος
ι
Ε
ει
ε
Δι
ε
ω
ει
σα
ει
σα
α
υ
φω
ως µου
α
νη
σε
τω
κε
µου ου
σο
ρι
η τη ης
εν
κου σον
α κου
υ
ε κρα α ξα προ ος
προ σχες τη
ω
σε
κε
σε
Κυ
ον
ι
ι
ι
ει
σα
α
δε
ε
ε
κρα
γε ναι αι
υ
υ
ως
θυ
ρι
ε
θυν
α µα α
θη
ε
σις
των χει ει
νη
ει
σα
τω
η
προ σε ευ
ε
ε
ρων
ω ων µου
α
νω
ω
κου σον
χη
ω πι
θυ
µου ου
ε 178
η
ι
η
ο
σι
Κυ
ι
υ
µου
µι
ο
ον σου
ε παρ
α
ε
ρι
ι
ι
ι
υ
ε σπε
ρι
ι
Ἦχος
Δι
Στίχ. αν
ρι
ε
Κυ
ι
λα
τρε
χει
ων
Ι
ι
και
κτι
ω
ερ
σι
χο
ι
οι
στην των α
τω
πα
το
δαι
αι
α
πα
ω
τρε
ε
ο
ον
τη
ται
νε
ων
ι
α
τω
α
συ
ρη
ο
σεις
Κυ
τι πα ρα
σοι
ο
ο
τω
ω
α
πι
ι
ε δρι
να
τον δη
αν των
ων
α
πι
ι
ι
α
ουρ
λα
α
τω
νο
ο
γον
πα
ο
α
µω
στω ων
ο
τι
τον
ε
κρους
ει
εις
κρι
ου
ου
σι
θη
προς
νε
ζου ου
ον
µι
Πι
ι
µε νον κρι ναι ζων τα ας και
ιν ευ
ρα
στι
πον
α
ας
υ πο στη σε
ε
ση
ων
µι
τις
ος
ου
ω
νο
ε
λοι
ι
δω
ων
ρι
σµο ο
υν
α ρα
α
τον
ι
Δ
ω
µε
νο
τα
α
πα
α
α
πα
α
θος
Δ
ε
ε
θυ υ µε
α
ε τοι µα
α
ζου ου
µε γα σου
το
ε
ου ου
λε
ο
σοι 179
ος
σι
δο
Κυ
ο
ρι
ο
ε
µα
ξα
α
κρο
α
Στίχ.
να
σε
Κυ
λο γον σου
ρι
νε
κεν
ρι
ε
υ
πι σεν
η
ηλ
του
ο
νο
µα
πε
µει
ψυ
τος
σου
η
ψυ
πι
τον
νεν
χη µου ε
υ
πε
µει
χη µου εις τον
Κυ
υ
υ
ον
Καί αὖθις ἐπαναλαµβάνεται τό αὐτό· Συντρέχει λοιπόν. Στίχ. πο
πο
φυ
πι τον
λα
Κυ
ου
ε
δας
ο
ει
ε
ρας
του
ο
του
λα
κης πρω
υ
ι
ρι
ο
βα
ρας
σου
και
υ
φυ
κης
ας
εν
εν
τω
µυ
ελ
ρα
ψας
λα
ι
ας
πι
µε χρι νυ κτος
σα τω
Ι
σρα
α
ηλ
ε
ον
πα
ξε
πρω
τω
τρυ
τει νεν
βειν
ρου
α
νο
δει
βλι
α
ει
ω
νο
αρ
µος
ει
ω
γι 180
πνω
µε
µω
γυ
λο
Κυ
υ
σα
ω
ε
ω
ω
τα
ως τας
υ
µε
υ
ρι
νος
υ
ρι
τας
χει
α
α
χει
α
τι
µην
ει
σε τον
α
τι
λη
η
σαι
η
ε
λη
νο
πι
σε
το
νι
ο
λι
δο
ο
µη
η
η
αι
ο
ψαι
ι
χο
ουκ
τους
το
ι
µοις
τον
ο
πο δας
ον Δε σπο
ως
ρου δε
ε
εις
Α
το
φρι
ξε
υ
φα α
ο
την
προ
πο
στο
ε
δου
ο
πω
ω
ω
πλω ω
ω
σας
τε
φι
κα
ναι
τοι
ο
οι οις α
λω ων
ρι
ι
Δ
φεις
ρι
ιν
σο
και
τα
α
ου
τρι
α κον τα
σου την
ου
ο
ουκ
ον
τρι
οι
η
η
οι
η
µε
οι
η
ρι
ε
δε
η
ι
ε
ψας
ρον
ε
αρ
Α
δι
γυ
να
ης
ε
υ
υ
στα σι
ι
λε
η
η
µας
Στἰχ. τι
και
πολ
σε ται τον
αυ
λη
Ι
παρ
σρα
πα
αυ
ηλ
ρα
ω
τω
εκ
Κυ
ρι
λυ τρω σις
πα
του
181
ω
το
και
σων των α νο
ε
αυ
µι
λε
τος λυ
ω
ω
ος
τρω
ων
ου δας ο
λι
Κυ
ω
φι
υ
υ
των
ως
µοις
η
η
ο
υ
προ
λη
σο
µα
ρι
της
τι
πα
ον
δου λον πε
πρα
προ βα τον
κο
λου ου
ο
ε
ε
ος
ε
ο
ου
ο του Πα
λε
ε
ε
λι
δω κε
τοις
πι
ου
ο
Δε
κε
ε
ο
ρε
τον
ως
Υι
δο
τον
πα
θει
α
ων
Σω
α
η
α
τρος
δο
τη
η
α
α ρα α
γη
ο
ε
ος
σπο την των
σφα α
α
ο
πα
νο
ην
µο
α
αν
ο
ου
ου
µνος ο του θε
ο
ρα
ο νος
ο
τως
ου
πο
λυ
ος
ὁ Α΄ δοµέστικος· Στίχ. ι
ε
παι
νει
νε σα τε αυ
ου δας
ε
πι
τε
ο
ι
δου
ι
βου
τον
Κυ
ρι
ον
τον παν τε ες οι
λος και
λος
δο
λι
ο
182
παν τα τα
λα
ος
φι
α
ο
ι
θνη
οι
µα
λο
ε
θη
τη
ος και δι
ης και
α
α
α
βο
α πε
φα
α
α
λω
σε
ε
εν
ε
ο
ο
αν
α
η
ι
ε
πε
ναι
και
τον
ρε
η
ε
η
το
προ
βα τον ε
πι
σφα
θει
ως
µο
ω
ο δο
σι
ι
νος
δω
ω
να
χθε
και
ου
τως
εν
183
δι
µε
ρο
ο
α
λε
ου
ι
η
ι
τη
γεν
ε
τον
χρη
και
η
µα
η
λω
τη
η
φι
α
ο ον πρα θη
κρα
στον
η
σκα
ε
α
δω κεν α σπα σµω
ι
α
δα α
λε
ε
τα
δο
ων
τω
αν
ευ σπλα αγ χνος και
πος
ω
ε
ου ουν
Χρι
γαρ
µυ
πε
ον
γω
ω σω του
το
η σου
γην
θει
τον
α
ο
λου
ερ
αυ
δε
η
των
α
συ
ναι
κε
ω
τα
Ι
δω
θρω ω
ε
ε
πα ρα
ζη τει
η
κο
προ ο
σω
τα
θη
κα αθ
τω
ι
εκ
η
ην
αυ
δι
λος
θη
και
τη
κερ
ο
και
κο
ι
πα
λα
ως
λου
ου
α
αν
Στίχ. τι
του
εφ
η
ε
κρα
µας
µε νει εις τον
και
αι
ω
ται
η
ω
θη
α
ω
ω
το
λη
θει
ε
α
λε
ος
του Κυ
ρι
αυ
ου
να
ὁ Β΄ δοµέστικος·
ν
ε
κη
ας
ι
ι
α
η
ρυ
ερ
χε ται ε
ον
και
στι
ι
ι
ι
ι
σµα
στρα α
α
α
α
α
των
πι
α
κα
κου
α
α
σι
ι
υ
Η
γη
ην
τον
νω
τον
δι
ι
γας
τας
τα
το
α
πο
να
ται
ως
α µνον
σφα
θα
ω
Α
πι
φη
ζε
ξεν
κα
ε
δε
παν τα
ο
τα
δε
184
δω ω
α
ου
σιν εις
σι
µα
α
ρα
προ σω ω πον ουκ
α
πε
υ
α
νης
ε
σχη µο
να
ε
γο
ι
εις
α
ε
ι
νας
αι αι σχυ
τω
η σα
κου ου ου
ι
σι
δε
η
εµ
νι
µαρ τη
χε
ε
ε
πτυ
σµα
κα τα
δι
η τος
ε
ε
ται
ι
να
α
πα
σι
α
δω
στα α
ρη
α
ση
α
η ται
την
εκ
νε
κρων
Α
α
να
σιν
Ἦχος
Πα ὁ πρωτοψάλτης·
ο
ευ
ξα
µα
Πα
α
α
τρι
και
Υι
υι
ω
και
Α
γι
ι
ω
Πνε
τι
ὁ λαµπαδάριος·
αι νυν και
αι
ω
ω
α
α
ω
ει
και εις τους
νω ων
α
α
αι
ω
ω
ω
νας
των
µην
ὁ πρωτοψάλτης·
εν
νη
Ι
ε
ζο
ε
ου
ε
η µα
ου
εν
ε
ου
ου
τη
η
ον τω ων κα
τι γαρ
χι
της
ι
δνων
δας
η
α
βρω
α
φα
ε
τα
σε
ε
γον
ρη
του
λη
των
το
η
µω
η
ου
ως
185
ου
η θω
τρο
σης
φε
εν
ω
ως
ο
µα αν να
και
ε
τω
ε
ο
α
λογ
ε
στο
γυ
ως
ο
µα
τι
οι
ι
α
α
χα
υσ
σε
στο
µα
του
Σω
γα
α
ε
βης
ω
ι
τη
η
σα
ον
α
ος
ο
αυ
τοις
α
α
τοι
βα α
στα
λουν του
στοι
ρα
το
φο
φι λει
α
α
το
της
ον
Δε
σπο
τον
ρα
πω
ον
α
ζων
ω
ο
α
α
νι
την προ
α
ολ
τα
αλ
λα
α παν
θρω
186
αρ
µης
α
α
τως
αν
φη
πι
τα α
α
α
α
α
παν
ε
ε
ε
αι
ο
ο
α
ρι
ας
ω
ω
ου
ου
υι
µος
Κυ
α
θρω ω
ε κλη ρω
αι
τα
α
ι δου
κει νων
ε
αν ειρ
πω
δι
υ
τω
α
ης
ο
ας
εν
η
ε
οι
δυ
µη
νο
σαι
ο
τον
ι
ρε
α
ου οι
κα
σι
την πα
α
λει ει
δο
ου
ου τος
γνω
ον
α
θε
και
α
ρος
α
την α
αυ
ι
ου
τρε
πα
α
λα
ε στου και αι το
ε
να
ι
τον
α
ε
τε
ι
η
τον
και
κα
ρι
ι
ρε
εις θα
σα
ε
που
λει
συν
α
α
ω
ο
α
τι
α κο ο
ω
αυ των
ο
και
ω
ι
ψυ
χα
ια
α
α
α
ας
α
η
Α νει
η
ει
η
ει
µων
ο
κα α
µο νος εν
α
στο
ο
µα κρο
ο
ο
θυ
µι
ος
Εἴσοδος µετά τοῦ Εὐαγγελίου ψάλλεται δέ παρʹ ἀπάντων τῶν κληρικῶν τό ʺΦῶς ἱλαρόνʺ
Ἦχος
Δι ...............
ως
ον
ι
Α
ο
να
ο
ο
ι
ου
ου
ι
α
ο
ξη
α
α
α
ος
ι
α
ο
η
λα
γι
ι
η
ης
α
ου ου ου
του
ου ου
Χρι
ον
ες
Ι
Α
Μα
α
α
ι
ι
ι
ι
ι
ε
ε
πι
α
ου
α
α
α
α
η
στε
ι
α
η
ε
τη
α
α
α
α
α
α
κα α
α
η
α
ην
ε
ο
α
α
τρο
ο
ι
ι
ι
ι
ι
ι
ι
α
ρο
ο
ο
σου ου
ε
η
ι
α
η
Ε
α
ο
δο
α
νι
γι
ο
ας
θα
α
η
ο
α
α
Πα
ε
187
το
α
α
ρα
ι
ι
α
ι
ου
α
ι
α
ι
ου ου
ου ου ου ου
ος
τε
ι
α
ου ου
ο
ι
ου
ελ
Η
θο
η
η
ου
ο
ο
η
ι
λι
ι
ι
ι
ιν
Ι
ι
δο
ω
ω ως
Ε
ω
ο
ο
ον
υ
α
τε
ο
ο
γι
ι
ε
ξι
ε
ι
εν
ροι
Θε
αι
ε
αι
ε
ο
α
ε
µνου
ου
ε
ο
Θε
ι
α
οι
αι αι
ε
ου ου
ον
ε
ου
ου
ρα
ον
ο
ο
ε
ε
ε
ο
ο
ο
α
οι οις
φω
ω
ι
ι
ου
ου
ρι
ι
ι
ε
ε
εν
α
α
αι
ο
σι
Υ
ω
ου
188
ι
Σε
νο
Πα
υι
α
Πνε
ε
ε
ε
ι
Α α
ε
ε
ι
ω
ο
α
α
υι
Α
ον
ι
Φω
αι
ο
υι
α
α
ε
α
ε
α
α
ε
και αι
ε
ι
υ
υ
υ
µνει
ει
ει
ναι
αι
αι
αι
αι αις
αις
ου
σι
ι
ω
αι
υ
Υι
αι
ο
ον
υ
ες
ον
ο
οι
ι
α
ο
α
ε
µε
αι
ο
υ
ε
ε
α
και
Δυ
τε
σπε
ε
α
οι
σι
ο
ε
ι
πα
σθαι αι αι
αι
ι
ου
ο
ο
ι
ι
ι
ε
ο
α
ι
υ
ε
µα
αι
ι
Υι
ου
ου
Ζω
ε
ε
ω
ε
ω
αι
ει
ε
ε
ω
ω
η
η
ην
ι
ο
ο
ο
σµο ος
α α
ει
α
ει
ο
ο
ο
Σε ε
α
ει
ο
ο
ε
α
ει
ο
ε
δι
ι
ο
Ο
ε
α
ε
α
α
ι
ι
ο
δου ους
ο
ε
ε
α
α
ο
Δι
ο
δο
κο
ο
ξα
α
ο
α ζει
ει
ει
ι
ι
ο
α
ο
α
ει
ει
ει
Μετά τά Ἀναγνώσµατα τήν µικράν συναπτήν καί τήν ἐκφώνησιν· Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ θεός ἡµῶν· ἀµέσως ψάλλεται τό Τρισάγιον οὕτω·
Ἦχος
Δι ὁ πρωτοψάλτης·
α
σχυ
υ
γι
ο
ρος
ο
Α
ος
γι
ο
θε
ος
ε
ος
α
Α
α
γι
θα να α τος
ο
ο ος
ε
λε
ι
η σον
(δίς) η
η
µας
τό τρίτον οὕτω·
γι
γι
ος
ος
α
ο
θε
θα
να
ος
α
Α
τος
γι
ε
189
ος
ι
λε
η
σχυ
σον
ρος
η
Α
η
µας
ο
ξα
Πα
τρι
α
ει
αι νυν και
α
και
Υι
ω
και
και εις τους
αι
Α
γι
ω
ω
νας
Πνευ
των
µα
τι
αι
ω
νων
µην
γι
ος
α
θα να α τος
ε
λε
η σον
η
η
µας
Τό τελευταῖον οὕτω·
α
Α
γι
ος
γι
ο
ος
θε
α
ε
ος
Α
θα να α τος
α
ε
γι
ος
λε
η
ι
σον
σχυ υ
η
ρος
µα
α
Ἀναγιγνώσκεται ὁ Ἀπόστολος, µεθ΄ οὕ ὁ λαµπαδάριος ψάλει τό ας
Ἦχος
λ
λη
λου
ι
α
Αλ
λη
Δι
λου
ι
ι
ι
α
x x
Αλ
λη
Εἶτα ἀναγιγνώσκεται ἀπ΄ λου
ου
ου
ι
α
α
α
α
α
ἄµβωνος τό Εὐαγγέλιον εἰς τό τέλους δέ τούτου ὁ πρωτοψάλτης ψάλλει τό παρόν·
Ἦχος
ο
υ
ο
ο
οι
ξα
υ
σοι
υ
x x
δο
ο
ρι
Κυ
x x
ι
ο
οι οι
οι
υ
υ
Κυ
ο
ξα σοι οι
οι
υ
ο
οι
Δι
υ
ρι
ο
οι
υ
ε
ο
οι
οι 190
δο
υ
ο
ξα
οι
ο
α
οι
υ
οι
υ
υ
ο
α
α
οι
οι
υ
ο
α
υ
ο
x x
δο
οι
οι
Καί καθεξῆς ἡ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου· Μετά τήν ἐκφώνηση Ὅπως ὑπό τοῦ κράτους σου φυλαττόµενοι· Ἀντί Χερουβικοῦ ὕµνου ψάλλεται τό παρόν ποίηµα τοῦ πρωτοψάλτου τῆς µεγάλης ἐκκλησίας Ἰακώβου τοῦ Πελοποννησίου· χαµηλοφώνως καί ἀργῶς·
Ἦχος
ου
ει
ει
ει
ει
δει
ι
η
ει
ει
ει
ει
ει
ει
µυ
ι
ει
ε
ρο
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ου
ου
ε
ο
ε
ε
ου
ε
ου
ου ου
υ
ου
ου
υ
υ
η
η
η
η
η
ο
ον
ε
ο
η
ση
ο
ο
Θε
ε
ε Υι
ε
κοι
νω
ε
ε
ω 191
ι
η
η
η
η
η
νο
ο
η
ο
υ
ση
η
η
η
ε
ε
ου
ο
υ
µε
ε
ου
ου
υ
ε
ε
ε
ου
η
ει
ου του
ξου ου
η
Υι
ει
ου
υ
ει
ει
ου ου ου
υ
ει
χει
ου
στι
ε
ει
ει
υ
υ
ε
θε
ει
ου
ου
υ
υ
η
ει
ει
πνου
ι του µυ
ε
ε
ει
ει
ει
υ
ε
ο
ει
ει
ει
υ
η
ο
ει
του
ι
ε
ει
ει
ει
υ
η
ο
ε
υ
ι
η
µε
ου
ει
ου
στι
ε
ει
ει
ει πνου ου σου ου
ου
ε
δει
Πα
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ου
ου
ου
ο
ο
ο
χο
ο
α α
ο
ο
α
α
ο
α
ο
α
ο
ο
ο
λα
α
ον
α
µε
ε
α πα
ε
ε
ρα
α
πα
α
α
ρα
λα α
βε
Γ
ε
ου
η
γα αρ
οι
οι
ου
ου
η
η
η
η
πω
ει
τοις
ε
ε
οι
οι
οι
η
η
ει
ρι
ει
ο
η
α
χθροι
τοις
α
σω
ω
ω
ω
ω
Ι
ι
ου
ου
ου
οις
η
η
η
ει
ει
φι
ε χθροι
στη
η
ο
ει
ι
ι
σοι
οι
οι
ω
ου
η
ου
192
ου
οι οι
η
η
ει
ου
η
ει
η
οι
δω
ω
η
ει
ει
α
ου
η
ω
περ
ου
η
η
ει
ει
η
ω
ου
η
η
ει
η
ου
οι
το µυ στη
λη
ου
η
οι
η
ει
θα
η
ου ου
η
η
ει
η
η
ει
κα
ου
οι
η
ον
ω
η
η
η
ει
ι
ω
η
η
σου
η
η
ο
ει
η
οι
υ
η
η
οι οι
µυ
ο
ει
α
η η η
η
ι
ου
α
η
η
η
η
η
ο
η
ω
α
η
ου
η
η
µη
οι
ου
η
ει
ου
ου
ει
µα
ω
ο
ου
(Μεγάλη Εἴσοδος) ου
ω
ου ου
ως
ο
ω
ω
ας
ο
ο
ο
ω
ω
λο
ω
γω
ω
σοι
µου
οι
Κυ
λει
ου
δα
ο
µο
ω
ου ου
ει
ου
ει
ου
ω
ω
οι
οι
υ
ει
ου
υ
ει
ου
υ
ει
ου
αλλ
ο
λη
ω
στη
ω
ω ω
ω
ω
ρι
ει
ι
ει
ου
α
ου
ου
λο
ε
α
ο
ου ου ου
η
ης
ω
ω
ω
ω
η
τη
ω
η
γω
εν
α
ω
η
ω
στη η η
ε
α
η
ω
µο
η
ε
η
ω
ο
µνη η η
η
ω
ι
η
ι
ω ω
ι
ι
βα
σι
α
σου ου
ου
ου
ου
ου
Μετά τήν εἴσοδον τῶν Ἁγίων τά λειτουργικά λέγονται ὑπό τῶν χορῶν χῦµα· Μετά δέ τήν ἐκφώνηση τοῦ ἱερέως· Τόν ἐπινίκιον ὕµνος ᾄδοντα κτλ. ψάλλονται τά πρώτα λειτουργικά µελοποιηθέντα παρά Ἰωάννου τοῦ Γλυκέως κατά τό ἔλασσον συντµηθέντα δέ παρά Ἰωάννου Τραπεζουντίου πρωτοψάλτου τῆς µεγάλης ἐκκλησίας·
Ἦχος
Δι
_______________________________ Σηµείωση· Καθ΄ ὅν χρόνον ὁ πρωτοψάλτης µετά τήν µεγάλην εἴσοδον κάτωθεν τοῦ στασιδίου ψάλλει τήν συνέχειαν ʺάλλ΄ ὡς ὁ ληστήςʺ ὑπό τοῦ λαµπαδαρίου ψάλλεται τό εἰς πολλά ἔτη τοῦ πατριάρχου ἀνελθόντος εἰς τόν θρόνον καί ἐκεῖθεν εὐλογοῦντος τόν λαόν·
193
α
γι
ο
ος
ο
ι
ο
ο
η
ος
ο
Α
α
ο
ος
Σαβ
βα
α
η
ρη
ου ου
ου
ου ου
ρα
η
ος
και
αι
γη
η
η
η
η
η
η
ης
δο
ο
ο
δο
ου
α
ο
ου
ου
α
οι
στοι
ο
ε
ο
η
ο
οις
νο
ο
α
α
υ
ο
η
ο
η
σα
ος
ο
ης
ε
ο 194
ι
ο
ο
η
ου
ο
η και αι
η
η
ο
η
η
η
η
η
γη
τη
ου
ου
ου
ου
ου
α
ε
ψι
ερ
ου
η
ε
ε
ι
η
ε
ε
ε
η
ο
πλη
ου
η
η
α
υ
ι
ο
ωθ
ο
η
να
µε
ω
η
η
η
ι
ο
η
σου
τοις
ω
ο
η
ο
ρι
νο
ξη
ε
γη
ης
η
αν
εν
ω
η
ο
υ
αι αι
η
ο
ω
ρα
η
η
ω
λο
ο
η
ι
υ
η
αι
ξη
υ
ευ
η
ο
γι
υ
ου
η
α
ω
η
η
ο
α
ω
αι
ο
ου
α
οι
οις
ο
Α
υ
α
ο
η
η
η
ο
τη ης
ος
ω
η
ο
ο
Κυ
η
ο
ε
γι
ι
ε
ε
χο
ο
ης
α
α
α
α
εν
τοι
οι
οι
ι
ι
ι
ι
ε
ε
ε
ο
ο
ο
ο µε
νο
νο
ο
ι
ι
σαν
ος
ο
ε
ο
ι
ο
ι
να
ε
ε
ε
ε
µα α
ου
ου
ε
ε
ε
ε
α
ε
ε
α
ου
α
ου
ε
ου
ε
εν
ο
τι
Κυ
ου ου
ε
ε
ο
ου
εν
ο
ρι
ου
ε
εν
ι
στοι
ι
ου
τοι
ι
ω
οι
οι
οι
Δ
οι
οι οις υ
οι
οι
ψι
οι
ι
εν τοι οις
οι
οι
οι
ι
ι
ι
µη
η
υ
οι
ψι
οι
οι
ι
ι
ι
ι
ι
οι
οι
εν
στοι
οι
τοι
οι
οι
οι
οι
οις
οι
οι οι
οι
υ
οι
οις
α
η
η
η
η
η
η
η
η
η
η
α
η
η
α
η
α
η
µη
η
η
η
η
η
η
η
η
η
ην
α
η
η
α
µη
η
α
η
η
µη
η
η
η
η
η
η
η
η
η
η
η η
η
η
η 195
η
η
η
η
η
η
η
η
η
ην
η
η
η
η
α
η
η
α
ε
ε
ου
ε
ε
υ
υ
ου
ου ου
ε
ου
ου ου ου
ευ
χα
στου
ι
ι
και
θα
ου
α
ε
α
ου
α
µε
εν
και
α
ε
ε
α
Κυ
ο
α
αι
ο
α
ο
α
α
ε
ο
γου
ου
ου
ου
οι
ι
υ
υ
αι αι
αι
ο
µε
σου
ου
ε
ου
ε
ε
ου
ου
ου
ου
ου
ε
ε
ετ
δε
ου ου
ε
ε
χα
ρι
ρι
αι αι
ου
ου ου
ε
υ
ε
ε
ου ου ου
ο
ρι
υ
ου
ε
οι
α
ε
ου ου
ε
ου
α
ε
ου
ου
λο
ου
ε
ου
οι οι
αι αι
ο
α
ε
σοι
ου ου
ο
ου
ου
α
ε
ου
ου
ευ
ου
α
ε
ου
ε
µεν
ε
µνου
ου
ου
ε
α
υ
σε
α
ο
ε
ε
λο
ου ου
δε
ου
ου ου
α
ου
υ
ε
ευ
ου ου
ε
υ
σε
ε
ου
ε
ου
µεν
ε
ου
ε
δε
ο
ι
ι
ε
ε
µε
ου ου
ε
ου
ου
Β
ου
ο
ου
ο
ου
ο
ου
ος
ο
η
ο
µω
ο
ο
ω
ο
ω
196
ο
ω
ο
ω
Θε
ω
ε
ω ω
ο
ω
θε
ω
ω
ω
ω
ω
η
ω
η
ω
µω
ο
ω
ω
ο
ω
ο
Θε
ω
ω ω
ο
ω
ο
ο
ος
η
ων
Μετά τήν ἐκφώνησιν ὑπό τοῦ ἱερέως· Ἐξαιρέτως· Ὁ πρῶτος δοµέστικος ἀπό τῆς θέσεως αὐτοῦ, ἱσταµένου κάτωθεν τοῦ στασιδίου αὐτοῦ, λέγει χῦµα τό παρόν γενναίᾳ τῇ φωνῇ· Ἐπί σοί χαίρει Κεχαριστωµένη πᾶσα ἡ κτίσις, ἀγγέλων τό σύστηµα καί ἀνθρώπων τό γένος, ἡγιασµένε ναέ καί παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχηµα, ἐξ ἧς θεός ἐσαρκώθη καί παιδίον γέγονεν ὁ προ αἰώνων, ὑπάρχων θεός ἡµῶν. Εὐθύς δέ ἀµέσως ὑπό τοῦ πρωτοψάλτου ψάλλεται εἰς ἀγωγήν βραδυτέραν ..πως τῆς προηγουµένης τό παρών.
Ἦχος
Κε
ε ε
η ην γαρ
η
η
µη
α
ο
ο
οι
η
η
α
α
α
α
α
ο
ο
ο
ο
ο
η
η
η
η
ε
ε
οι
οι
οι
η
σε
η
η
η
ον
οι
η
η
η
ο
οι
η
η
ο
ο
η
η
η
α
ση
η
η
η
η
η
η
η
η
µη
η
ο
ο
ε
θρο
ε
η
197
ε
η
ο
ο
ποι
οι
ε
ε
η
η
τρα
νον
ε
η
η
η
η
η
η
η
η
ην
η
η
αν
ο
οι
ε
ε
η
θρο
ο
οι
ε
ο
η
ε
οι
ο
νο
ο
οι
ε
τρα
ο
οι οι
ποι
ε
ε
ο
οι
οι
οι
οι
ε
ε
ε
ε
αι
αι
η
ε
ε
αι
η
α
πλα
α
ε
ε
ε
ου
ου
ω
ω
α
α
α
πι
ε
ε
ε
ω ω
σοι
α
α
πειρ
οι
γα
οι
ε
ου
ου
οι
ε
ε
ω
ω
ω
ω
α
α
α
α
α
α
α
σα
οι
198
η
η
α
α
στε
ε
ε
πλα
α
α
τυ
α
ου
ω
α
α
οι
α
ων
ει
ει ειρ
α
α
α
α
το
οι
ε
αν
ω
ω
ω
α
α
γα
α
οι
ε
νω
ο
οι
α
α
ω
ει
ε
ε
ρα
ω
η
ε
ε
α
αι
α
τε
ε
ω
α
οι
η
α
πει
αι
η
α
ω
αι
η
ρα
ω
και
ε
ε
ω
ε
α
ε
ρα
α
α
α
ε
ε
α
α
ου
ω
οι
α
α
ε
πει
α
α
ε
ση
γα α
α
ε
ε
αι την
α
α
ε
ε
ην
α
ω
ω
α
α
α
ου
ω
η
α
ε
α
α
α
ε
ε
και
η
α
α
ου
ε
αι
ε
ω
ε
η
α
ω
α
αι
α
ου
ω
ε
η
ε ρα
ω
αι
η
ε
ε
ε
α
α
ε
οι
α
ε
οι
οι
οι
οι
οι
οι
αι
αι αι αι
αι
ρει
ει
χα
Κε
τω
η
η
α
α
α
α
ι
ω
ω
η
η
α
ο
οι οι οι οι
αι
µε
α
ι
η
ο
οι
αι
αι αι
ι
ε
α
ι
ο
α
α
ο
χαι
ι
η
α
ι
ο
οι
ε
α
α
οι
ρι
η
σα
ι
οι
αι
αι αι
αι
ι
αι
ι
ι
ε
ε
ε
πα
α
α
α
α
ι
ι
ο
ξα
α
α
αι
αι
ι
ι
ε
α
αι αι
τω
Κε
χα
νη
α
α α
α
α
α
α
α
α
πα
η
κτι
ι
σις
δο
α
α
σα
α
σοι οι
ο
ο
οι
αι
αι αι αι
ε
α
α
αι
ε
α
α
αι
ρι
η
α
α
α
η
ο
οι
η
κτι
ο
ο
οι
οι
Μετά τήν ἐκφώνησιν· Τά ἅγια τοῖς ἁγίοις, ὑπό δεξιοῦ χοροῦ χῦµα λέγεται τό· εἷς Ἅγιος εἷς Κύριος κλπ. καί εὐθύς ὁ λαµπαδάριος ψάλλει µετά µέλους ἀντί Κοινωνικοῦ, Τοῦ δείπνου σου τοῦ µυστικοῦ ( σελ. 191). Μετά δέ τήν ἐκφώνησιν τοῦ ἱερέως, Σῶσον ὁ θεός τόν λαόν σου, ὁ δεξιός χορός ψάλλει ἀντί τό εἴδοµεν τό φῶς, Τοῦ δείπνου σου τοῦ µυστικοῦ χῦµα· οὕτω
199
Ἦχος
ου
δει
πνου σου
ου
κοι
εχ
θρους σου
δω σω
νω
του
νον
µε πα
το
µυ
κα
θα περ
γω
ο
µο
λο
θης
εν
τη
βα
στι
ο
λει
κου
ρα
στη ρι
σοι
σι
µυ
Ι
λα
ον
ου
µνη σθη
α
ση µε
ρον
βε
ου
ει
δας
τι µου
πω
µη
ου φι
αλλ
Κυ
υι
ως
ρι
ε
ε
θε
γαρ
τοις
λη
µα σοι
ο
λη
στης
ο
ταν
ελ
σου
Μετά τήν ὀπισθάµβωνος εὐχήν· Ὁ εὐλογῶν τούς εὐλογοῦντας σε κλπ. οἱ χοροί εἰς ἦχον β΄ τό Εἴη τό ὄνοµα Κυρίου εὐλογηµένον· τοῦ δέ ἱερέως ποιοῦντος τήν ἀπόλυσιν Δόξα σοι ὁ θεός, οϊ χοροί ψάλλουν τό Τόν Δεσπότην καί ἀρχιερέα· καί µετά τό Δι΄ εὐχῶν τοῦ ἱερέως ὁ πατριάρχης διανέµει τοῖς πιστοῖς τό ἀντίδωρον, µηδέν κατά τήν στιγµήν ταύτην ψαλλόντων τῶν χορῶν.
________________ + εἰς χαµηλόν ἴσον ψάλλεται τοῦτο τήν σήµερον·
200
Τῇ ἀγία καί µεγάλη
Παρασκευῇ.
ἐν τῷ ὄρθρω.
Τή ἀγία καί µεγάλη Πέµπτη ἐσπέρας ψάλλεται ἠ ἀκολουθία τῶν ἀχράντων παθῶν τοῦ Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ πατριάρχης µετά τήν κρούσιν τοῦ κώδωνος, µετά ἠµίσειας ὥρας κατέρχεται εἰς τόν ναόν. Ἰσταται δέ ἐν τῷ µέσον τοῦ ναοῦ εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν χορῶν ἀµφοτέρων ὑπό τήν ἠγεσίαν τοῦ πρωτοψάλτου ψαλλόντων τό παρόν. Καί ἀνέρχεται εἰς τόν θρόνον.
Εἰς βάσιν χαµηλήν ἀργῶς.
Ἦχος βʹ
Εις πο ο
Ε
ε
σπο ο
ολ
ε
λα
ε
ε
ε
ο
α
ε
ε
ο
α
ο
α α
ε
ε
Δι
ε
ε
τα
α
τη η
ε
α
α
η
ε
α
α
Δε
ε
α
α
α α
ε
ε
ε
α
α
ε
ε
α
α
ε
ε
ε
ε
α
Ὁ Μ. Ἀρχιµανδρίτης λαβῶν καιρόν πρό τῆς ἁγίας τραπέζης ἱστάµενος ἐκφωνεῖ τό Εὐλογητός ὁ Θεός ἡµῶν, ὁ πατριάρχης Δόξα σοί ὁ Θεός ἡµῶν δόξα σοι. Βασιλεῦ οὑράνιε. Ὁ ἀναγνώστης ἱερεύς ἱστάµενος ἀπέναντι τοῦ πατριάρχου ἀναγιγνώσκει τό Τρισάγιον µετά µέλους. τούς πρό τοῦ Ἑξαψάλµου δύο ψαλµούς. Εἶτα τό Τρισάγιον χύµα. ὁ ἱερεύς τό Ὁτι σού ἐστίν ἡ Βασιλεία καί αὖθις ὁ ἀναγνώστης τό Σῶσον Κύριε κλπ. Ὁ πατριάρχης τόν Ἑξάψαλµον, ὁ Μ. Ἀρχιµανδρίτης τήν µεγάλην συναπτήν. Εἶτα ὁ κανονάρχης λέγει τοῦς συνήθεις στίχους, ἀµέσως οἱ χοροί ἀρχονται ψάλλειν µετά µέλους τετράκις τό παρόν µέ τήν βάσιν τοῦ Ἀλληλούϊα.
Στιχ. Ἐκ νυκτός ὁρθρίζει τό πνεύµα µου πρός σε ὁ Θεός, διότι φῶς τά προστάγµατά σου ἐπί τῆς γῆς.
201
Ἦχος
Νη
ἀργῶς
Α
α
α
α
λη
η
η
η
λου
ου
ι
Α
α
α
α
λη
η
η
η
λου
ου
ου
η
η
α
Α
ι
ι
α
α
λη
η
ι
ι
ι
α
ι
ι
ι
λου ου ου ου
ι
α
Στιχ. βʹ. Δικαιοσύνην µάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπί τῆς γῆς. Καί αὖθις τό αὐτό. Ἀλληλούϊα ψάλλεται. Στιχ. γʹ. Ζῆλος λήψεται λαόν ἀπαίδευτον, και νῦν πῦρ τούς ὑπεναντίους ἕδεται. Καί αὖθις τό αὐτό. Ἀλληλούϊα ψάλλεται. Στιχ. δʹ. Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε, πρόσθες αὐτοίς κακά τοῖς ἐνδόξοις τής γῆς. Καί αὖθις τό αὐτό. Ἀλληλούϊα. µεθʹ ὅ τό ἐτερον Τροπάριον.
Ἦχος
Ο
τε
ε
ξοι οι
αι
η
η
ω
οι
οι
αι αι
ει
ω
τι
οι
οι
α
αι
εν
η
ει
ἀργῶς καί τοῦτο.
οι µα
αι
η
του δει ει
φω
ε
οι
αι
η
ε
Νη
η
ει ει ει
ι
ι
οι
α
η
ει
ζο
α
εν
θη η
τω
ω
η
η
ω
τι
ω
δο
νι
ι
ι
ι
ου
ο
ται αι
ρι
πνου ου
ε φω 202
ε
αι αι
πτη
ι
ι
ε
ε ε
ε
ζο ον
ο
το
το
ο
δα
α
υ
υσ
λα
α
αν
ε
τε
α
ση
ε σκο
ο
αι
η
ην
δι
ι
η
η
µα
ω ων
ε
ε
τον
δι
α
η
η
ι
αγ
χο
σα
α
ε
ο
ρι
υ
η
ι
ι
πα
α
δω ω
α
ο
α
ι
ι
αι
α
ρα
α
ε
α
ο
α
τα
ε
ε 203
ι
α
α
ε
ε
α
α
ας
ε
ε
ζε
ε
σε
ον
κρι
δι
ι
ε
ω
η
νον
ε
ω
ε
α αυ
νη
α
ι
πε
α
υ
ται αι αι
τω
α
υ
φι
αις
α
ε
ο
ε
τι
αι αι
ρα
ο
ε
σα α
α
βλε
α
ο
ου ου
βης
ι
ι
ου
δυ
ε
ε σκο
αι
ου
ο
ι
η
ι
α
α
µε
σε
και αι
ε
ο
υσ
κρι
σι
α
ι
δυ
ι
ε
ι
ο
ζε
αι
ου
ο
ι
α
ου
η η
οι οις
αι αι
ου
ας
η
ι
µοι
αι
η
α
τι
νο
ι
α
υ
η
ι
πα ρα
η
γυ
ο
αι
ι
ε
η
α
Ι
α
α αρ
και
ε
σε
νο
ι
ε
α
η
η
αι
τον
τη
δι
η
η
ι
δω
χρη
η
ω
ω
ρα α
τα
το
στα
α
α
χρη
η
φε
ε
ρε
υ
γε
ε
ε
υ
α
υ
α
ολ
ευ
α
ε
υ
λω
ε
ρι
παν
ο
ο
ξα
α
Δο
α
α
ξα
α
α τολ
τα
ος
Πα
ε
µη
Κυ
ρι
σα α
οι
ι
ι
τα
σα
α
ι
ο
ο
ι
αυ
α
ο
ο
ι
α
ας
ο
ο
δι
η
α
ο
στο
α
α
οι
τρι
κο
την
τοι
σοι
α
ε
χην
ω
σα
α
ε
υ
η
θο
α
ε
µη
πε
ε
ι
α
ε
ο
ον
ψυ
δα
α
σκα
α
α α
το
α
α
ο
α
α
α
α
αν
ο
γα
α
ε
δο
ο
ο
οι
και
Υι
ω
και
Α
γι
ω
Πνευ
µα
ει
και
εις
τους
αι
ω
νας
των
αι
τι τό αὐτό. Ὅτε οί ἕνδοξοι.
Και
νυν
και
α
Μέ χρόνον ἀπλοῦν. ω
νων
α
µην
Ἦχος Ο
τε
δει πνου ε
σε
το
βης
οι
εν
φω ω
φι
λαρ
ἀργῶς. Εἰρµολογικῶς δο ξοι µα
θη
τι
ζο ον
γυ
ρι
ται
το
αν νο
204
εν
το
ση σας
τω
τε
ε
νι
Ι
σκο ο
πτη ρι του
ου δας ο δυσ
τι
ζε
ε
και
α
ρα
α
δι
νο
δι
α
κο
ο
δω ω
σα α
ε
ε
σι
δο
νη χρη η
χην
σαν
την
ο
ξα α
σε
τον
δι και ον κρι την
βλε πε χρη µα των ε
ταυ τα αγ χο
ρε στον ψυ
µη
µοις κρι ταις
δι
πε
σα
δα
ρι
µε
ε
ρα
νον
σκα λω τοι
παν τας
α
αυ
γα
στα
πα
τον
φευ γε
τα
θος
α
το
Κυ
ολ
ρι
σοι
Τό δέ τέλος οὑτω. Κυ
υ
ρι
ε
δο
ξα σοι οι οι
οι
οι
οι
οι
Τοῦ παρόντος ψαλλοµένου ὑπό τοῦ πρωτοψάλτου, ὁ πατριάρχης κατέρχεται τοῦ θρόνου καί εἰσέρχεται εἱς τό ἅγιον βῆµα, ὅπου φορέσας Ὠµοφόριον καί Ἐπιτραχήλιον ἀναγιγνώσκεται τό Αʹ Εὐαγγέλιον τῆς Καινής Διαθήκης. Τούτου πληρουµένου ὁ πρωτοψάλτης ψάλλει το παρόν, ἐνῶ ὁ πατριάρχης ἱστάµενος εὐλογεί εἰς τήν Ὡραίαν Πύλην τόν λαόν.
Ἦχος
Εις
πολ
ε
ε
λα
α
ε σπο ο
α
α
Δι
ε
ε
ε
τη
Δε
ε
ε
τα
Τούτου τό τέλος λέγεται ὑπό τοῦ λαµπαδαρίου, διότι εὐθύς ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν Αʹ Ἀντίφωνον
205
Ἀντίφωνον Αʹ Ἦχος
Αρ χον τες
ι
ι
λα
ου
ων
και
δʹ Νη
συ
κα
ἀγωγή ταχεῖα
νη χθει σαν
τα
πα
ρα
του Χρι
στου ου ου
κα
θεν το ο κατ
του Κυ
ου
υ
α
ρι
α
αυ
του
Λο γον
πα
Κυ
ρι
ε
η
ης
µε
Τας
ρα
Κυ
αι
ρα
α
λοι
αυ
του τας
αλλ
µων ο
εν
ω
η
ψυ
τοις
εν
ου ου ου ρυ
ω
υ
µη
η
εγ
κα
µων
η
µε
εν
µι οις
υ
ρα
α
σαι
λι
θα
ω
µε
ως
τα
κα
σω
µη ταις
ου
υ
τε
χας η µων θυ
τα
τοις
ε
η
και
γω
µον
ι
στη
αυ τον
συµ πνι
ρι
σθη σεις
α
α
νο
ω
σω
ι
µεν
µεν
206
ι
πη
πα
ως
φι
α
ι
ι
ι
ρι µναις του ου
βι
ι
ι
ου
ου
δας
κρα ξω ω µεν
α
η
µου
δι
µων
η
ι
και
Ι
νοις
ε
ρας τω Χρι στω
ο
η
ε
µας
ου
πο
ου
του
ου
Πα τερ
πο
νη
η
ρου
Ἦχος
Δο
ξα
τι
Πα
και
ω
τρι
Νη εἱρµολογικός
και
νυν και
Υι
α
ω
ει
και
και
Α
εις
γι
ω
τους αι
Πνευ
ω
µα
νας των αι
ω νων α µην
Παρ
θε νος
ε
ε
τε
νος
ε
µει νας µη
τηρ
Μα
ρι
α Χρι στο
ο
κες
α
α
πει
ρο
γα µε
νυµ φευ τε
ον
τον Θε
και
Θε
ον
ο
η µων
ι
Παρ
θε
το
κε
ο
κε
τευ ε σω
θη ναι η µας
Ἀντίφωνον Bʹ Ἦχος
Ε δρα µε
ρα α νο
λε
ε
πα
υ
ο
ε
ρα
συ
λε
δω
γων
ο
ο
µοις γραµ
τε
ε
ω
υµ φω νου
ο
µα
δου
σω
ουν
ω
ο
ρα
α
α
τως
ε
ε
νος
καρ
δι
ο
ου
ε
ου
συµ
207
φω
ευ
κα
αυ
αυ
ου
ε
ναι
α
των
ο
ι
τε
ου
ω
Ι
Πα
σι
γω
τον
τος
ου δας
ει
νου ου
τι
τοις
πα
µοι
θε
ω
υ
υ
εν
µε σω δε των
στη κεις
ου
ου
α
µιν
α
µε
α
ε
γνω
στα
Εν
ε
Μα
ρι
φει σαι τω ω ων ψυ χω
λε
ι
και
ει
ι
τον
ι
α
Θε
ου
ου δας
ου ου ε σω
ω
ον
α
πι
φι
ι
ω
λαρ
ξα
τι
ω
Πα
και
νων
Ον
α
ε
το
τρι
νυν
δυ
σω
κα
τα
ι
ρι
µε
ε
ε
ε
Υι
και
ει
µων
µεν
ω σπερ
δει
ει
ει
ει πνου
αν ως
ο
ο
ο
Χρι
στου
Ι
ι
του
Θε
Πνευ
µα
Εἱρµολογικῶς.
ω
α
η
θα
Βου
και
η
σο ο
του
γυ
η
και
Α
και εις τους
γι
ω
αι
ω νας των αι
µην
τε κες Παρ
ο
η
να παν το τε µε τα
Θεοτοκίον Ἦχος
Δο
ων
θε ρα πευ
ε
µη κτη σω µε θα
ου
ω
ος
που σα
θε
νε
ως
φι
ι
α
νε
ερ µη νευ τως
λαν θρω πος
να
κιν
208
µη
δι
δυ νων σω σης τους
δι
α
εις
α
παν
λι
πης
σε
ε
φευ
γο ον
τας
Ἀντίφωνον Γʹ Ἦχος
Δι
α
Λα
ω
σαν
δες
των
Ε
τω
σου
προ
ω
ω
Ι
ου
ε
ε
κρα
α
α
δε
νο
πα
η
ρα
θει
δει πνω σου Χρι στε
ε
λε
ε γες
σει
ει
ει
ου
γερ
ων
η βου ου λη
Εν
ε
την
βραι αι αι αι
ο
ουκ
ρου
να σοι οι
πε
ε
ζα
δας
ει
ουκ
Δι
σι
αυ
φι
νι
ο
Θε
εις
εξ
ο
η βου ου λη
ναι
209
λα
µο
συ
µε
ι
ο
γα
α
α
αν
ος
Ι
ε
ε
ιν
ε
ος
υ
δε
η
Κυ
ρι
α
παι
θρω ω
ου
ε
ω
ου
ε
ω
δας
ναι
µω
ω ων
πα
ρα
συ
το
ζον
τοις µα
θει
ε
θη
ταις
πα ρα
νο
µο
νι
δω
ο
ε
ος
ε
Ι
ω
αν
ο
πα
ρα
α
του
α
ο
δε
τρι
εις
φι
λη
οι
α
µο
η
θη
συ
νι
Νι
µο
ο
ι
ος
ε
ι
Ι
πε
ε
µο
ο
ος
ε
γυ
λι
ει
ι
ναι
ος
Ι
ου
ε
ε
ε
ου
ε
ε
α
ου
ε
ει
δι
ξας
ουκ
η
αι
ρι
Ι
ε
και
ου
δαι αι
σε
ο
ουκ
η
δε
βου ου λη
ναι
ου
τω
210
ει
Κυ
δας
Θε
ου
τον
δας
τουν
αι
ο
ε
ει
ε
ναι
α
ζη
ρι
του
ου
ε
αι
Κυ
στι
ου
α
ι
δει
Ι
ε
ει
ε
ε
ε
ον
ι
ε
ρι
τρε ε πες
δε
τι
ε
πτη ρι σου Χρι στε
ταις σου προ
ι
τις
νι
δο
ο
ε
σαν
υ
αρ
πο κτει
νο
σπερ
συ
α κον τα
ρα
τω
νο
θει
µα
τη
δους σε
ρα
πα
Εν
ρω
α αρ του
η
Εις
ε
δι
πα
βου ου λη
οι
νη
τε
ε
ος
ποι
ο
τοις µα
ει
δε
ει
τε
πα
θη
ε
ω
ρα
νο
δας
ουκ
Γρη
γο
ρα σθη
ος
η βου ου λη
ρει
η
ρα
νο
θη
συ
τε και προ
τε
η µων
ε
µο
ο
νι
ξα
τι
Πα
µα
ε
ε
ος
Ι
ου
ε
ε
ε
τρι
θη
ταις
ε
ε
ου
ε
νι
ε
ε σθε
θη
λε
ι
ο
ε
ει
ει
ο
ο
ο
ο
ουκ
η
ναι
πει
Θε
γες
δας
ε
να µη
σου
ε
ε
δε
πα
βου ου λη
η
ναι
ὡς ἀπό
και
συ
σευ χε
τοις
Ἦχος
Δο
η
Υι
Πα Εἱρµολογικώς
ω
και
Α
και νυν και
α
ει και εις τους αι
σω σον
πο
κιν
γι
ω
Πνευ
ω νας των αι
µα
ω νων
α µην
Δι
το
φευ
α
κε
γο
ο
µεν
α
τι
ως
παν τες
δυ νων τους δου
µε
τα
αρ ρη κτον τει
211
Θε
χος
λους
ον εις
και
σου
σε
Θε
ε
προ στα σι
ο
κα τα
α
Κάθισµα
Εν
τω
δει
Ἦχος βαρύς
πνω
τους
µα
την
σκη ψιν της προ δο
τω
τον
Ι
του τον ε
λο
ου δαν
πι
µε νος
σµον αρ
δι
πα σης του αλ
σοι οι οι
τας
δι
α
ι
ας γι
νω
ω
η
τι
λεγ ξας
γνω
τρι
α
ρι
θε λων πα
λο
ἀργότερον
θη
σι
στα µε νος
ο
Γα
ι
ι
ρε
ου
τρε φων
σκων
δι
σαι
ορ
εν
αυ
θω τον µεν
δε
δο θης
µα
και
πα
ι
κρο θυ
σι
να
µε
βου
κο
δο
ξα
οι
Καί λέγεται τό Βʹ Εὐαγγέλιον. µετά δέ τό τέλος τούτου ὁ πρώτος χορός ψάλλει τό παρόν. ὅπερ ψάλλεται εἰς ἐκάστου Εὐαγγελίου τό τέλος ἐναλλάξ ὑπό τῶν χορῶν.
Ἦχος
Δο
ξα
τη
µα
κρο
θυ
µι
Δι
α
α σου
Κυ
ρι
ε
δο
ξα
µεθʹ ὅ ἄρχεται ὁ δεύτερος δοµέστικος ψάλλειν τό. σοι
οι
οι
Ἀντίφωνον Δʹ
Ἦχος
Πα
212
ἀγωγή ταχεῖα
Ση
µε
ρον
δα σκα α
λον
α
ο
βο
γυ υ
ρι
ο
ε
το ο
αλλ
µε
ρον
εκ
σµε
α
τα
ε
τον
ι
πα
της
αρ
ει λεν
ον
θων και συµ πα
νος
φω
Α
τει
προ ος
ε
θων
θει
α
φω ω
ρι
πα
η
η
ι
η
αν θρω
ω
λη
υ
η
α
λαρ
ος
δυ
ι
θων
α
ο
πως γαρ η
γυ
δι
φι
το
στη ρα πω ω
ο
βο
πα νει τον
το ον δι
τω
ε
τα
νε
νει
λιµ
πι πτει ει του
ο
ον
ο σµου
πα
φλου ται
πειν
α κο
µιν
ο
τυ
τι
κα
ρα λαµ βα
ας
ε
δας
ο
να
η
ι
η
ων
περ του ου
σω
ποις
δο
ει
ται θε
ω
ω
ο
ο
σοι
Ση
βει
ει
σµα
γι
ι
α
ο
µεν
ι
ι
ε
η
κο
σε
λον
ο
ου
πα
ο
βλε
α
Ι
και
σκο
σας τρι
ξα
ο
ι
ο
αν
α
Ι
και
α
τος
ου
αλ
δας
λο τρι
υ
παρ
ι 213
πα
ου
ρα
ποι
ται του ου χα α
χω ων
µα α
θη
ρι
η
τη
ο
ι
ι
η ης
νε
ται
ι
κω
και
προ
προ
ω
ρα
ο
α αν
λον
πης
ο
τον
α
µε
ι
υ
ω
ους
ω
λαν
α
θρω
δε
πλη
σι
δου ου ου λος
νε
ε
ε
ε
πι
ελ
φοι
ι
ι
κα
η
ε
λε
νε
αυ
και
ον
ε
η
θει ει
ι
υ
Ε
σπο
γυ
ρι
ι
α
λι
πτει
του
α
ι
σω
ι
υ
α
α
ου
χον τες
ξα
φι
υ
Δε
δρι
τον δο
πα
τη
α
ρι
α σω µεν
Πα
αν κτη σω µε
κρι
κρυ
συ
µεις δε
στον
τα
πο
αρ
ε νος
ι
η
κον τα
Ἦχος
Την φι
εν
φρο νως της του
α
µου
Χρι
της
υ
τρι
νο
ο
ο
ται
γος γε
νο
ι
α
ο
ο
µα
α
δη
ο
ω δο
τι
γα
ο
δο
µη
το
η
η
δη 214
α συµ
µων
θω
η
ε θα
ω
η
µων
ως
εν
πα
ι
ω
δι
Χρι
θες
στω ω
προς
του
να µη
ως
ο
µεν
ο
α
τα
α
α
να
α
µε
ω
α
ρι
ε
ω
λη
ι
η
ι
θε
α
εν τες µη δεν
Δο
ξα
τι
Πα
α
µην
Δε
δο
ξα
γα
τρι
και νυν και
νων
ο
ως
ω
ο
ω φε
Ι
ου δας
µε
τα
λη
η
η
σω
η
µεν
θεοτοκίον
ο
και
τι
ε
το
α
σµε
κυ
κε
α
και
α
Πα Εἱρµολογικῶς
Υι
ω
και
ει και εις τους
λα
η σας σαρ κι τον των
ο
θε
πε
ρι
νε
σου
Πα
µα
νε
φω
α
α αρ
γι
αι
ω
Πνευ
µα
ω νας των αι
ω
λη θη παν
τα
χου
λων ποι η την
νυ µνη
τε
και
α
πει
Θε
ρο
ο
µε
Ἀντίφωνον Εʹ Ἦχος
Ο
Α
ε
Παρ
να
Ἦχος
θη
ω
της του
νει
τη
Πα
δι
ι
ι
δα α
ην
τι
ι
µην
215
σκα
και
α
τρι
α
α
λου
συ
α κον τα
γυ υ
ι
ρι
ι
πα
ον
δους
α
α
µε
ου ου
η
µε
τω ω
η στων
µα
τον
ε
λε
αι
αι
γι
τι
ι
τοις
ε
ι
α
Ι
γεν
ε τον Κυ
δο
νο
ου
υ
λι
ο
ε
ω
ω
ως
η
ο
α
ρω
ε
µε
ε πι στε
φι
λα
ε
ευ
Ἦχος
ε
εν
ι
ρι
ι
ι
ω
µοι οις εις θα
α
στης
αυ
ου
ου
του ου
ου
η
ω
ο
πα
ω
ρα
ρα
α
νου ου
µα
ω
δι
δου ου
µε
εν
µε σω
ο
αν
α
α
ο
θρω ω
αν
ο
Βου
θρω
ο
υ
υ
πος
ω
και
ω
ον τας
εἱρµολογικῶς
216
πος
θη
και
νη ση ται βλε πω ων
δυ
α
ρα
αρ
πα σχω ω γαρ ως
ζω
κτι
τοις
ου δα ας
µε
στα αυ
ο
γης
κε
µη τις
ω
πε πρα κε
τον
ηγ
ε φθα σεν
ους
α
και
οις
λη
αυ
ρον
ταις
ι
φι
ρα
να
Ση
ι
ε
ο
σω
τους
ου
εν
λη
ω
εις
Δο
ξα
Πα
τι
ω
και
νων
Η
κου
α
αρ
τρι
νυν
Υι
και
ω
α
ει
και
Α
και εις τους
γι
ω
Πνευ
µα
αι
ω νας των αι
µην
ρη
ου
και
τως
ου
επ
ε
σχα των συ
σα τον κτι στην τον
υλ λα βου σα
ι
δι
ον
και
Παρ
θε
τε
νε σω
ὁ Αʹ δοµέστικος ψάλλει τοῦτο
ζω τους
Σε
ε
µε
γα
λυ
νο ον
τας
Ἀντίφωνον ΣΤʹ Ἦχος βαρύς
Ση µε
ρον γρη γο
ναι τον
ρα του
Κυ
κο
σαν τα πλη
τον
σπο
τον
δι
ρι
ρει
ον
ο
σµου
η
θη
ει
ο
Ι
τον
προ
των
εκ
πεν
τον
ση µε
δα σκα λον
ο
τη πα
Γα
ρε δω κε
ρον
µα
θη
αρ
µαν να χορ 217
ου δας πα ρα
αι
ω
τε
ο
α
α
της
γυ
ου
ω νων Σω
τη
η
αρ των χορ
τα
α
νο µος αρ
γε
ρι
δου
νο
ω
µε νος
νει ται
δε
πε πρα α κε
τα σαν τα
Ση µε
τον
ρον
α
τω
τον
Κυ
ρι ον
σαν
ρα
α
βδω
ε
ρη
ε
τον
Κυ
µω
ση
κεν τη σαν
γε
ε
νο
καν
µι
ε
µου
ε
µε νος
αν
ω
µε
και
το
ε
βο
λω
α
γα
µα
λην
ου
δαι
ε
τα
θος
το
ας
τοις
µα
σχυ σα τε
218
αι
µο ον τα την
θα
γο
τον εν τη
ον τα αυ
στι ξαν τος
σα αν
πα
ραν ουκ ι
τε
Ι
α λασ
ρον τη λογ χη την πλευ ραν αυ
χο
ο
σαν
α
γαις
βρη η
πι
ση
δι
του πλη
φην αυ τοις οµ
ρι
πον
δι
και
των την Αι γυ πτον
τρο
θρω ω
Σταυ ρω προ
οι
η
αν
πο
ε
τι
υ
περ
αυ
σαν τον µαν να
κου σι ον πα
θη
α
ται
του
αις
γρυ πνη
ρα
σου
σαι
µετ
πως
ε πηγ γει λα σθε
Ι
ου
αλ
λα
σπου
µοις
ε
ση ται
ο
ου
δα θε
δα
γει
ζει
ρε
βλε πων µε
ξα α
α
πο
α
σα σθε πως
προ
δου ναι µε
σθε προ σευ
εν
τω
ξα
Σταυ
ξα
τι
ω
Χαι ρε
ρα
Πα
και
ω
ε
ου
κα
τοις
πα
σθε
µη
ρω
µα
µε
θε
ρα
τις
καν τον
ευ
δει
νο
ο
µε αρ
νη
κρο
θυ
µε
δο
γι
ω
Πνευ
µα
σοι
θεοτοκίον
Δο
θνη σκειν δι
νυν
νων α
Θε
νοις
τρι
και
το
χω
ρη
προ
λαµ ψεν
ο
Υι
α
ω
ει
και
και
Α
εις
τους αι
ω νας των αι
µην
ο
νε των
και
Ἦχος ὁ αὐτός.
φη
Εµ µα
ο
κε
σα σα
η
εν
ηλ
α
µη τρα σου
των το καυ χη µα
νου
τον
δι
χαι ρε
ου 219
η
χω ρη
τον
εν ου
χαι ρε Παρ θε
ης
µη τηρ Χρι
η
µιν
ε
ε
στου ου του Θε
Ἦχος βαρύς
Ποι ος σε
ειρ
τρο
ο
γα σα το
ε
χω
των
τρα
µη
πε ζης α
µνη µων
στος
στη
κα στος µα κρο
λε
ο ο
ο
ου
του
χρόνος ἀργότερος
δα προ
ρου
ου
χα
πε
µη
ρει
γε
ει
ε
τευ
ε
θυ
µι
ται
α
των
σας
κη
ε
πο
ω
ι
α
αυ
µεν
του
ρυτ τε ται
µα
ψας τους
πο σων α γα
σου
στο λων
κει νοις σε της
αλ λων νι
και
γνω µη
Α
ρι σµα τος των
δεν
νου
δο την του Σω τη ρος
σε των
µη συν δει πνη
πω σα το
ε
λι
Ι
η
στε ρη σε
δας τους σου ους υ
α
πος
µη του χο
ρι σε
ε
Γα
και
η
δε
α
η
πο
θω ων
χα
α
το µε γα
ρι
νει
ε
ος
Καί λέγεται τό Γʹ Εὐαγγέλιον. οὖτινος πληρωθέντος ἅρχεται ὁ πρωτοψάλτης ψάλλειν τό παρόν.
Ἀντίφωνον Ζʹ. Ἦχος
220
Νη
Τοις
συλ
νε
χο
λα
µε νος
ε
ει
και
δι
τα
α
α
βου
ε
πα
σκορ
πι
τους
να
µην
πα
ρα
αλ
λα µα
α στη
ω
ων
µου
Κυ
ρι
ε
δο
Τρι τον
αρ
νη
ει
ας
σα
ως
κεν
δω
θυ
υ
α
δι
λε
και
αι
ο
ο
ξα
α
νος
ο
ρη
η
αλ
λα προ
θε
221
ι
ε
ε
κα
προ βα
η
ω
ω
δυ
νας
ε
ε
λων
πλη
ρω
ω
θει
των
προ
υ
φη
φι
ι
να
γε
κρυ
ο
εν
ω
α
ρι
δε
ε
α
µοις
µε
µου
να
ο
υ
ας
γε
α
λα
µε
υ
αγ
ι
α
ο
δω
α
δη
σα
υ
τα
α
ι
νο
τον ποι οι
α
µω
α
Κυ
τε
δε κα
υ
ρα
τε
Α
µιν
ο
το
ξα
τα
σαι
α
ει
βο
θη
η
δη λω σα
θε
πα
τα
η
α κρο
ε
νει
µα
πλει ους
α
ευ
σε
ου τως ε
και
ε
σι
τω
ι
ω
α
σοι
Πε
αυ
ε
τω
ε
συ
τρος
υ
υ
ση
γα
γε
σε
ο
Θε
ος
ι
ο
ον
δα
α κρυ
λα σθη
α
τι
µε
ι
τα
α
ι µοι και σω
νοι
οι
οι
ω
ω
ω
ας
σο
µε
θεοτοκίον
Δο
ξα
τι
Ἦχος
Πα
και
τρι
Νη
Εἱρµολογικῶς
και
Υι
ω
και
α
ει
και
εις
νυν και
Α
γι
ω
τους αι
ω
Πνευ µα
νας των αι
ω νων α µην
Ως
πυ λην σω
τος
α
την
µεν
α
α
τη
ι
δι
γι
ι
α παν τες
ρι ον
ι
ι
αν
λε
και Πα
ου
ρα δει σον τερ πνον
νε
Παρ
θε
γον τες το
φε λην
ε νον
υ
πα τε
σα
τε
ε
ξε
πα
πα
ρα
ρα
α
α
α
του Σω τη
µνη
φω
παρ χου σαν
η
η
σω
χαι ρε αυ τη τό ἑπόµενον ψάλλει ὁ λαµπαδάριος
Ἀντίφωνον Hʹ Ἦχος
Ει
υ
και
Δι
νο
ρος
222
ο
η
η
ο
µοι
µων
τι
ου
η κου
νο
µον
θε
ε
το
α
και
γµα
λα
τω
εκ
Θε
ρω
ει
ε
ε
α
αν
α
το
ευ
τω
θειν
ας
α
α
τα
πα
α
α
α
ου
ψυ υ
Σταυ
τε
α
ε
ω ως
φι
ε
ω ων
πως ουν
ε
λο
α
ον
οι
λα
γε
Λο
ο
η
η
ε
δι
ε
α
ε
σω
223
δι
σα
η
σθε
και
ει
τον
λυ
τρω
ων
του ου ου ουν
φο
ο
φε
ει
ω
α
κουρ ουρ γον
ει
σαι
ω
Πι
σµα των
κα
στε
ω
θρω
ρι
η
ω
α
µων
του
και
δα
ναι
γον
και
τει
ω
αν
γι
των σων χα
ω πας δε Χρι
πε
τα
δου ου ου
τες
των
σι
α
οι
ων
λων και
ι
ω
ων
φω
βειν
ε
ε
ευ ερ
ε
ε
τω
ε κρα ζων
ω ων την προ
θε
φη
ρα
ω
εν τρυ
ται
ω
Θε
χω
θη τω
λα
Προ
α
ου
την των
των
ρων
αν
η
πος
νε
ε
αυ
πα
µα
α
θεοτοκίον
Δο
ξα
µα
Πα
τι
και
Ἦχος
τρι
Πα
και
Υι
α
ει
νυν και
Εἱρµολογικῶς
ω
και
και
Α
εις τους
γι
αι
ω
ω
Πνευ
νας των αι
ω νων α µην
Ο
λα
τι ουκ
η
τα
γαρ
ε
µω
ων α
δυ
ι
του
σω
µη πα
ο
να
χο µεν παρ
δε
Θε
η σις
ρι δης α
τι
ρη
σι
µαρ τη µα τα
πη σον
σχυ ει
σε µνος
ζειν δυ
ε
ε
µε νος ο
λε
και
ο
µη
µαρ
δι
συ τον εκ
το ο
τω
κε Παρ θε
λων
µων
θειν
ι
ε
κε
στι
υ περ η
α
τα
πολ
σου γε εν νη θεν
τρος προς ευ µε
η
πα
αν
νε
πολ
νει
σι
αν
Δε σπο
ας
και
λα
η παν
σω
µων κα τα δε
ω
ξα
µε νος ἄρχεται εἶτα ὁ πρωτοψάλτης ψάλλειν
224
Ἀντίφωνον Θʹ Ἦχος
Ε
στη σαν
µην του
α
πο
χε
τρι
α
τε
τι
µη
µε
υι
ω
σθε
µεν πνευ
α
Ε
τα
µα
ων
πο
Ι σρα ηλ
να
µη ει
προ
θυ
µον
γο
ρει
δω καν εις
το
τι
ο
γυ
ο
ον
γρη
ρι
ε
γο
η
δε
α
τι
ρει
την
µη
σα
ρα
τι
το
τε και προ
σελ θη τε εις πει
σευ
σµον
το
σα αρξ α σθε νης
δι
τε
βρω µα µου
σαν µε
αρ
ε νου
ι
του το γρη
µου ε
κον τα
ο
χο
ξος
λην
και
εις
την
συ
δε
Κυ
ρι
δι ψαν
ε
α
να
θεοτοκίον στη
σον
Δο
τι
µε
ξα
και νυν
και αν
Πα
και
τρι
α
τα
πο
δω
και
Υι
ω
ει
ω σω αυ τους
και
και εις τους
225
Α
αι
γι
ω
ω
Πνευ µα
νας των αι
αι
ω
Οι
ο
της
νων α µην
εξ
ε
θνων
τι Χρι στον τον
κα
τα
υ
µνου µεν σε Θε
Θε
ο
ον
ρας τους αν
ο
η µων
το
ε
θρω πους
τε
δι
κε
α
ε κες
α
σου ε
γνη
τον
εκ
λευ
θε
τοῦτο ψάλλει ὁ λαµπαδάριος ρω
ω
σα αν
τα
Κάθισµα.
Ω
πως
Ι
την προ
συ
τι
ει
δο
νε
α
ου δας
δει
δι
µοι πα
ει
κος
ρε
χε
νον
αν
τον
τον
πο
ε
πνη
ι
τα το σαβ βα
σοι οι οι
σι
ο
Ἦχος
τε
τε
ε Σου ου
µε
λε
λι
ως
σε δο
πο
ρευ
θεις
και
πα
ρα
τον
Μα
νο
µον
κρο θυ
οι 226
Νη
τα
ο
α
µα
κα
ε
ει
Κυ
της
τα
α
σου
υ
ι
ε
µας
ε
λυ σαν τα και
µε
η
πι βου λος
πε τοις
δω σω
θη
υ
ρι
και αι
ρευ
σι
ε
κει
βε
βη
λουν
ε
δο
ξα
Καί λέγεται τό Δʹ Εὐαγγέλιον, µέθʹ ὅ ὁ δεύτερος δοµέστικος ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν.
Ἀντίφωνον Ιʹ
Ο
α
γυ
να
µνος ως
σι
α
πο
γο
χει
ρω ων
νο
ο
λω ω
σε
το
ο
ι
νι
ρα
µο
το
ε
ε
σχι
σκο
ο
ο
ο
α
ε
πα
σα
α
ω
α
ε
ος
ρι
κα
τα
αυ
µα
στα
α
το
ε
ε
δε
σεν
ος
ον
α
της
πε
ε
α
ε
τον
δο
ο
α
υ
υ
µει
τα
ον
227
του
α
λι
σε
υ βρι
ζο
α
συ
η
ι
ον
και
εν
ξα
α
δε
πα
το
υ
ρα
α
ρω προ ση
η
ο
Η
προ ο σκυ νη
µεν
Σταυ
τα σµα
α
τι
ο
τω
σθη
ο
τα
α
ο
ι
α σθαι Θε
αν
α
υ
ἀγωγή ταχεῖα
ι
σµα
πλα
λα
τρε
ι
ι
ε
.
φως ως
ι
πι
τα
ον
νος
σιν
ο
νον
Πα
µε
ων
το ον Κυ
τε
λο
κρι
ε
θε
ω
βαλ
Ἦχος
ο
ο
να
ι
ου
ος
ξης
ου
ε
µη
φε ρων
ο
µε
υ
η
υ
ε
υµ
σω
ω
Ο
µα
ης
θη
ε
Κυ
της
βο
ρι
ο
ε
ηρ
ο
νη
ο
εν
σα
η
τη
βα
α
η
α
το
η
ο
σε
σι λει
ει
λη στη
µνη
ει
στη
α
η
τι µου
α
α
α
σου
θεοτοκίον
Δο
ξα
τι
ω
Ει
α
τρι
νυν
ξα
υ
περ
µεν
ἡ Βου
και
και
Υι
α
.
ω
ει και
και
εις
Εἱρµολογικῶς
Α
τους
γι
αι
ω
Πνευ µα
ω νας των αι
µην
ρη νευ σον
δε
ου
Πα
και
νων
Ἦχος
α
τον
α
µε
δου λων
φι
κο σµον
λα αν
Ἀντίφωνον ΙΑʹ
ο
νος Κυ
ι
ρι
ε
εκ
Παρ
σαρ κα
να συµ φω νως σε
θρω ω
δο
θε νου κα
φο
ξο
πε
Ἦχος
Πα .
228
ἀγωγή ταχεῖα
ρε
λο
τα
σαι
γου
Αν
τι
νους
τω
κα
τε
δι
τι
ι
σα
ι
α
γα
ω ων Ε
ε
ο
τι
ου
βα
Ε
αν
ων
λα
χλε ευ
ου
συ
α
ε
η
α
η
ας
α
αλλ
τα
ε
υ
κι
ι
α
α
αυ των
ο
χο
αυ
α
τι κε
ρω
θει ναι
λη
ην σε
ε
σην
α
συ
ηρ
Ε
κε
κτη
να κα
µυ
τα
ον
τα
αυ
πο
ρι
των
ε σθη
βραι αι
των
ο
ε
υγ κα τα
τα ας
ο
σε
δος αυ τοις Κυ
ινουν ινουν
κα
229
σταυ
γα
ουκ
γο
ε
στε του γε
τω ων
ι
α
Χρι
λα
την
νη
σας
ερ
α
ε
η
ε
καν
σι
γε
ι
ε
νη
ην προ σα
ρι
ων
τες
δο
αλλ
αι
αν
προ
α
ποι
ξος και
σιν
στε τα
ε
ο
α
δος αυ τοις Κυ
γα
α
ι
α
αι
α σαν
τα
τη
Χρι
ων
βραι
α
α
πι
ε
κα
κα
α
θων
κε
ρι
τες
ε
αι
ε
α
σα
αι
φα
σµον και
αλλ
λα
ε
ερ
τα
σου
Ου
τε
ε
ε µε λε
γη
τε
πε τραι
Ε
βραι αι
το
ο
ου
τε των
σις
αλ
ε
ε
ο
ε
η
ω
ως
ερ
ους
ε
κα
ε
τα
νε
ερ
τι
ω
ξα
και
νων
α
Πα
νυν
ε
ρα
ε
α
πει
πε
ει
η
α
ε
αυ
τη
και
α
Υι
ω
ει και
µην
230
ει
ει
τα
Α
να
α
ρι
ι
η
η
τε
ε
σθη
η
α
α
στα
α
να
σαν
να
κα
κε
ου
η
του
α
ε
τι
ου
σµα
α
τα
κα
τα
α
τα
σου
σαν
Βου
και
σαν
γη
ο
η
η
ου
ε
των
Ἦχος
τρι
α
σαν
η
η
η
σει
α
ε
η
η
ε
δος αυ τοις Κυ
γα
ε
τη
ω ως
κρω ων
θεοτοκίον
Δο
ε
α
λα
ε µε λε
ε
.
και
εις
Εἱρµολογικῶς
Α
τους
γιω
αι
ω
Πνευ µα
ω νας των αι
Θε
ον
κε
Παρ
νη
εκ σου σαρ κω
θε
δι
θεν
νε
ο
τα
µο
α
νη
ε γνω µεν
α γνη
παυ στως σε
µο
α
Θε
ο
λο
ο
νη ευ
νυ µνουν τες
µε
το
γη
ο
µε
γα
λυ
ἄρχεται ὁ Αʹ δοµέστικος υ
νο
ο
µεν
Ἀντίφωνον ΙΒʹ
Τα
δε
ου
ε
λε
ε
ε
γει
ου
δαι
αι
αι
οις
σα
α
α
η
η
σα
τους
ι
λε
ι
νωρ
ε
ε
σοι
τους
σα
η
ε
αν
τυ
αν δρα α
ω
η
δω
τι
ω
σα
ω
του ου
Κυ
ι
ε
ον
α
ω
κας
υ
υ
Νη
ι
ο
ο
ρη
ε
κα α
τα
ε
α
σοι
πι
υ 231
θα
κλι
ι
ι
τι του µα
Ι
ου
τι
ε
ποι
ω
ω
ω
φω
α
λα
τι
τοις
ε
µην
και
αν
νω
ε
ε
α
ος
ος µου
σοι πα
φλους σου
σα
α
ρι
λα
τι
πρου ους σου ου
θω
ποι
η
Ἦχος
τι
ο
νη
ι
τα
α
χο
να
σα
ρι
ης
πε
ο
ι
η
ος µου
µοι αν
η
χλη
α
ι
η
τι
ε
λην
δα
το
ο
πα
α
αν
α
α
τε
µου τα
α
ευ
ω
µε
α
ο
Σταυ
ρω
κε
τι
ε
ε
εθ
νη
ζου ου
ου
ου
σι
α
τι
α
η
ω
Ση
µε
ε
λεγ
ο
ο
ο
ο
ου
µα
η
ος
σο
ο
νι
ι
ρον
του
χον
ρου ου ου
λι
αν
µε προ
ση
γω
κα
λοι οι
ζω
α
ην
του
α
ω
ω
ω
πον
µε
τω Πα τρι
γω
µαι
τι
λω
κει να
συν
κα
δο
και
αυ
τος
την
αι
ο
τω
δω
αι
γα
α
σα
λε σω
ξα
α
Πνε
ε
ω
ρη
ω
ω
ε
η
ω
ον
να
ου
και
τας
ο
κρυ
ου ου
ξος
στε ε
το
ρη γνυ υ ται
µων
Η
ω
και
ο
ι
ο
ος
µε
κα
αι
των
ι
υ
ε
δι
υ
ε
τα
πτει
νον
232
ας
πε
πα
τα
ρα
α
Δε
α
κτι
α σµα
εις
α
α
νο
ι
ι
νας
σπο την ο ρων σταυ
Οι
οι
νο
και
µο
Φα
ρι
λων
βο
ο
α
ος
ον
υ
µεις
ον
υ
µεις
Ι
του
θα
µω
ρη
ζω
η
α
ε
δω κα
λασ ση
ω
η
η
α
αι
η
α
ω
θρε
η
η
νη
του
ω
ε
ου
Ι
ι
τε
ω
ι
σα
ε
ε
ξου
σι
ι
σας
και αι
ε
αυ
τος
ου
233
κο
ο
µνος
εν
ε
και
ο σµου
τα
ε
στι
ω
φως
α
ε
ε
α
τε
πλα
γαρ
ο
δαι
να
α
µη
τος
το
δε
α
αυ
αι
δε
α
στη
ψας
ου
ρος των Α πο στο
µας
σα α
ε
ε
και
χο
υ
αλλ
νε
σω
υ
ω
τε
οι
ηλ
ο
λυ
ρω
αι
σρα α
οι
ε
α
η
Ι
προς
ε
ρε
δαι
αι αι
α
στα αυ
ω
η
σαι
α
ου ου
εν
ι
ται του ου
ε
φω ω πα α
αυ
θε
η
ε
να σθε
ο
ε
ρη
ε
στιν
ει
ει
θεοτοκίον.
Δο
ξα
µα
τι
των αι
Χαι
Πα
τρι
και
Νη
Εἱρµολογικῶς.
και
Υι
ω
και
Α
και
α
ει
και
εις
υ λη
του
νυν
γι
ω
Πνευ
τους αι
ω
νας
ω νων α µην
αι
ρε
ο ξης
λιν
Ἦχος
η
ην
ε
πυ
ο
σφρα
Υ
βα
ψι στος µο
γι
σµε
ε
σι
νος
δι
νην
λε
ε
ως
ω δευ σε
κα
τε
της
και
λι πεν
πα
εις
δο
α
σω
ὁ Αʹ δοµέστικος τη
ρι
αν των ψυ
χω ων η
Κάθισµα.
Ο
τε
πα
και
πα
αι
α
του
ου
λευ
ρα
θη
Ἦχος
ρε στης τω
ρε
η
ξυ λου εν
η
νι
Νη
Κα
δο θης
µε σω
ι
τω
αι
σαν
µων
Δυ
ο
δυ
ἀργότερον
α
Πι
λα
να µεις
τε
ο
σθης µε 234
δε
λη
φα
α
ο
Θε
ε
ος
τω
ω
ο
Κρι
ι
της
εκ
του
ε
σα
υ
στων
ψω
και
φο βου
ω θεις ε
ε
λο
πι
γι
τα
α
σω
υ
νο
σαι
ρι
το
ε
ο
ον
µω
ο
αν
δο
α
να
θρω ω
πον
ξα σοι οι οι
µαρ
τη
Α
τος
νε
ξι
δι
α
το
κα
κε
Κυ
οι
Καί λέγεται τό Εʹ Εὐαγγέλιον µεθʹ ὅ ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν.
Ἀντίφωνον ΙΓʹ
Το
α
αι
θροι σµα α
αι
ων
σταυ ρω
αι
τι
ο
η
λευ
ον κα
αν
γαρ
η
Κυ
αυ
των
α
τη
η
ε
δι
τοις
η
αι
τον
θε
η
Πι
ρω
ε
κα
α
ε
η
ι
η
τη
η
Κυ
οι
ρω
υ
οι
ω
σαν
µε
κα
ρι κε
Ι
πευ θυ
α
ρι
ο
σοι
Πα .
ων
λα τω
υ
ε
σα
ω
αι σε
εν
τες
τε
κλη
αυ
η ναι
ον
τω
τω
θη
Ἦχος
µη
υ νον
ω
αι
ε
ε
να κα
σαν 235
τα
τα
σα
α αν
το
ι
ρα
σε
νι
ας
ρο
η
τον
η
δι και
εγ κλη µα
αλλ
ερ
ε
ευ
βα
και
ε
ε
ι
ε
νοι
ε
σου
δαι
η
Βα
φο
ε
ου ου
ι
η
σαν
µι
τα
ρι
ι
γα
ε µε λε
λα
δος
α
α
ε
ε
Ον
παν τα φρισ
υ
υ
Θε
µνει
ου
ε
ερ
και
πι σαν
σω σαι
µι
ω
αι
φι
πα
ων
µα
α
ε
ον
ι
µει
δυ
ι
ε
κα
ε
τε
η
η
µας
η
η
η
µων
τι
ω
να
α
µι
ι
οι
δω καν
α
και πα σα γλωσ σα
α
λων
η
α
ι
και
θειν
θε
τρε
στον Θε
σο
παν τα
το
και
Χρι
ου
ρα
σει
αυ
δε
εκ
ως φι λα
ε
χο
ο
λην
ξα
α
α
ο
ο
ε
ε
των
α
τω
αν
ρεις
νο
ι
α
αι
Ι
τω
ε
ιν και
δι
ω
θρω ω
αι
ω
ω
πος
θεοτοκίον
Δο
τι
ω
ξα
και
νων
α
Πα
νυν
Ἦχος
τρι
και
Βου
και
α
Υι
ω
ει και
µην
236
.
και
εις
Εἱρµολογικῶς
Α
τους
γι
αι
ω
Πνευ µα
ω νας των αι
Θε
ο
το
λο γον
σω
ω
κε
τον
η
κτι
τε
ι
κου σα
ι
πει σω σαι τας
ψυ
δι
α
στην
τον
ι
χα ας
η
η
λο γου
δι
υ
ον
περ
αυ
τον δυ
µων ἄρχεται ὁ λαµπαδάριος
Ἀντίφωνον ΙΔʹ
Κυ
ρι
α
ε
βων
α
αν
ι
ο
τον
α
Μι
κραν φω
ρω
δει
αν
νην
µε
πη
ει
ση
γα
ε
ει
η
η
θρω
σου
στην
η
ω
α
νο
δοι
πο
χει
ρας
µο
λυ
υ
µας συν
αυ
τω
κα
σον
ω
φη κεν
σω
πυ
ως
υ
α
γα
ο
υ
α
ρον
λα
υ
να
τα
θο
ο
εν
τω
α
ρι
ος και φι
πος
λην πι στιν
ε
Νη
συ
µα τι
η
θµη η
α
λη
αι
και
λα
ρο
εν
τα
ι
τον
Ἦχος
ω
λας
ο
λη
ε
ε
ω
θεν
α
ηλ 237
ευ
α νοι
στης ε
ρε
και
οι
µι
πρω τος
οι
Στα αυ
α
πα
ξας
α
ρα
ει
α
ει
θεν
ο
ξα
α
ο
αυ
α
ξα
του
µε
α
α
ε
ξα
µα
Πα
τι
των αι
και
µε
ε
ε
τα
νοι
αν
Κυ
ρι
νοις
προ
ε
ο
σδε
δο
ο
ε
ο
σοι
θεοτοκίον
Δο
την
Ἦχος
τρι
νυν
Νη
Και
και
Υι
Εἱρµολογικῶς
ω
α
ει
λου
την
και
και
Α
εις
γι
τους
ω
αι
Πνευ
ω
νας
ω νων α µην
Χαι
ρε
η
µε
ε
νη
δι
και Κυ ρι ον
Αγ
χαι
γε
ρε
χαι ρε
η τηρ Χρι στου του Θε
η
η
χα
ραν του κο σµου δε
τε
κου ου σα
α
ξι
ου ου ου
ω
τον
Ποι
θει σα γε
οι
ξα
την σου
νε σθαι µη
ου
Μετά τό τέλος τοῦ θεοτοκίου τούτου γίνεται ἡ ἔξοδος τοῦ Ἐσταυρωµένου, ψαλλοµένου κατά τό ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου ὑπό τοῦ Μ. Ἀρχιµανδρίτου τό Σήµερον κρεµᾶται ἐπί ξύλου µέχρις ὅτου φθάση εἰς τό µέσον τοῦ ναοῦ, ἔνθα πήγνυται ὁ Σταυρός. Ἀµέσως
238
δέ ὁ πρωτοψάλτης ἀργοσυντόµως ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν.
Ἀντίφωνον ΙΕʹ
Ση
µε
ο
ρον
κρε
εν
α
υ
σας
τι
τον
α
ου
ρα
λευ
Ε
τη
ρα
ρω
κα
τε
ω
σας
λω
ω
κλη
η
η
θη
ξα
ε
γη
ι
θω
ται
ε
εν
νε
φε
το
Α
Ο
α
Νυµ
ας
ο 239
των
δη πορ
εν
λογ
χη
α
ρι
ι
γε
ραν πε
ε
βα λων
ε
ορ
λαις
δα
Η
λοις προ
ι
ι
ε
ο
ε
ε
ρι
ρι
ε
ι
α
Αγ
πε
δαµ
φι
φυ
Ι
λου
µα
πε
ο
ο
υ
κρε
ων
ται
α
υ
ην
ε
ο
ι
ξυ
ε
ον
θη
ι
ι
ψευ
ον
ω
σι
ε
ε
το
πι
καν
λευς
δε
Πα
την
α
ε
λε
ο
ε
ι
εξ
ι
νο
ε
σι
θε
αλ
α
ε
νον
σι
α
θε
εκ
α
ι
α
πι σµα
ση η
δα
υ
ι
βα
βα
ται
στε φα
ι
λων
µα
Ἦχος
νη
ε
ο
ο
ος
της
ε
κε εν
υι
προ
υι
ο
ο
σκυ
νου µε εν σου
τα
η
και
δει
ξον
α
α
στα
α
Μη
ως
Ι
ου
ω
ε
ω
µεν
υ
περ
η
ος
ος
αλλ
πο παν τος
µο
θω
ι
ε
ω
µιν
και
η
ω
τη
α
εκ
λυ
ω
σω σον η
κα
α
α
εν
δο
ε
ορ
πα
α
τα
α
τυ
θη
Χρι
θα
ρω
ω µεν
σµου
µε εν
µας
την
οι
ε
υ
α
θε
ε
ε
θη
Χρι
ξο
ον
ε
νου
ι
στε
σου ου α
να
σιν
γαρ το
µων
Παρ
πα
α
δαι
ης
ω
ει
α αυ
τω
πος
240
α
α
σω
σχα α
α
η
η
στο
και
ως φι λα
α
ο
ε
λι
α
ος
ο
αυ
κρι
ω
µων
ο
τους
νως
δε
Θε
α
η
α
να στα α
Κυ
ρι
αν
θρω ω
ω
ω
Ἦχος
Βου
Ο Σταυ ρος σου Κυ
χει
τω
σε
ω λα
τον
ρι
ε
ω σου
α
να
.
ζω
η
Εἰρµολογικῶς.
και Α
και επ αυ τω ω
στα
αν
τα
Θε
να στα σις
πε
ποι
η
µων
ον
υ
θο
παρ
τες
υ
µνου µεν
ω
Πνευ µα
θεοτοκίον ε
λε
η
Δο
ξα
τι
ω
σον η µας
Πα
και
νων
Ο
α
νε
µυ
στη
θνη
η
γε
νυν
α
ρω σα
τρι
και
και
Υι
α
ω
ει και
και
εις
Α
τους
γι
αι
ω νας των αι
µην
σε
κρε µα µε νον Χρι
βο
ο
ρι
ον
σκεις
ο
α
Υι
σαρ
τι
ε
κι
µου
πη
γνυ
ε
241
στε
η
το
σε
ξε
πως
µε
νος
κυ
η σα σα
νον
ο
ε
πι
ζω
ο
ρω
ξυ
ης
λου
χο ρη
Κάθισµα
Ε
ξη
γο
νο µου τω
λω
θεις
να
σι
δο
ξα
Ἦχος
ρα
τι
σας
µι
και
αν
ἀργῶς ὁ πρωτοψάλτης
µας
αι
λογ
πη
οι
η
ω σου
τη
ε
σοι
Δι .
µα
εκ
τι
χη κεν
γα
της
τω
τη
σας αν
κα
τα
ρας του
σταυ
ρω
προ ση
θεις
την
θρω ποις
Σω
α
τηρ
θα
η µων
οι
Καί λέγεται τό ΣΤʹ Εὐαγγέλιον. µέθʹ ὅ ὁ πρώτος δοµέστικος ἄρχεται ψάλλειν τούς Μακαρισµούς.
Ἦχος
Βου
Στιχ. Εν
µων
α
ο
Κυ
σου
τι
τη
βα
σι
λει
α
σου
µνη
σθη
τι
η
ρι
ε
ο
ταν
ελ
θης
εν
τη
βα
σι
λει
Μα
κα
ρι
οι
οι
πτω
χοι
τω
πνευ
µα
τι
αυ
των
ε
στιν
η
νων
242
βα
σι
λει
α των ου ρα
Στιχ. Μα
πα
ρα
κα
κλη
ρι
οι
οι
πεν
θουν
τες
ο
τι
αυ
τοι
θη σον ται
Στιχ. Μα
ρο
νο
Δι
α
γο
νεν
µι
α
ρα
µε
Σω
ο
τη
σου
ο
γη σε
οι
α
Α
εν
τον
πρα
δαµ
εις
πα
δι
α
δε
οι
ο
τι
αυ
τοι κλη
σι την γην
ποι κος
νος
σαν τος
λο
ρι
ξυ λου ο
στης πα
σα
κα
δει
το
α
ω
ηρ εν τη βα
σι
πτο
λει
σου
θε
µε
νος
µε νον
ε
γε
ρου
κη σεν
η
συ σταυ ρου
κρυ
δει
ξυ λου δε Σταυ
σον
λην
ρα
ο
τη σε
Θε
µνη
ε
ε
ο
λη
µεν γαρ γευ
του
ον
η σθη τι και
ποι
η
ο
µο
η
µων
α σου
Στιχ. Μα
τες
την
κα
δι
ρι
και
οι
ο
οι
συ
πει
νην
σθη σον ται 243
νων
ο
τες
τι
και
αυ
δι
τοι
ψων
χορ τα
Τον
του νο µου ποι
η
σαν
το
α
τω
Πι
λα
ζον
τες
σταυ ρω
να
δο
στην
µι
τι και
η
η
την
εκ
νο
του
και
βη
η
η
σον
τον
τη
σαν τα
η
µη
σα
µων Σω
α
τη
µα
ως
µα
εν
τι
ε
πι
του
ω
ε
ρη
µω
τον
αυ
στη σαν
δι
η
τον
κραυ γα
του ου τους µαν
και
στει
κρα
ζο µεν
σι
λει
α σου
ηρ εν τη βα
νη
πα ρα νο µον
µεις δε
µε νοι
θη
ον
λη
µνη
η σθη
Στιχ. Μα
τι
αυ
κα
τοι
ε
Των
θε
ο
ε
θνος
το
α
να
α
νευ
ρι
λε
τη σαν το
η
α
ε
ε
Βα
ε
λε
σµος
νο µον
νον
η
οι
η
µο
νες
ο
θη σον ται
κτο νων ο
κρα ζων
θυ
οι
ε
προ ος
λε
ραβ
γε
βαν
µεις 244
Ι
ου
δαι
Πι
λα τον εµ
σταυ ρω σον
δε
ων
ε
µα
νως
Χρι
µα αλ λων ου
ε
στον τον
τοι
η
δε φθεγ
φω
βα
γο
µε
θα
λη
νην προς αυ τον
σι
λει
µνη
στου
του
ευ
η σθη τι και
η
γνω ω µο νος την
µων Σω
τη
ηρ εν τη
α σου
Στιχ. Μα
α
ο
Η
γη
Χρι
σα
στως
τι
ρι
αυ
ζω
η
η
η
δι
να
λο
Θε
κα
ον
Ευ
κτι
δα
σιν
ο
ρι
ζου
γε
ευ
πο
λι
α
σκυ
245
καρ
δι
Ε
δεµ
πη
εξ
την
Εκ
κλη σι αν σου
ι
ι
ζει
Πα
ρα
ως
εις
αρ
χας
εις
τον
φραι αι νου σα
α σκου σα προ
τη
ως
τι
σα
ροι
ψον ται
ρα
κον
µε
αγ
θα
βλυ ζου σα
γι
τευ θεν
εσ σα ρα
την
οι
φο ρος σου πλευ
ως
εν
οι
τοι τον
α
στε
δει σον
τε
κα
κο σµον αρ
και
νειν την βα σι
τα
δευ
ε
ου
θνη πι
λει αν σου
Στιχ.
τι
Ε
α
να
Μα
κα
ρι
τοι
Υι
οι
αυ
σταυ ρω θης δι
σης
θην
πι
Θε
α
πα
ση
θη
στου
ξα τω Σταυ
οι
ου
ε
µε
η
λω
µα
ει
κλη
ρη
ε
η
να
ι
των σου
α
νος
ρω
ω Σω τερ και
ε
µοι
να
να
το
µε
ποι
οι
κρα α ζω σοι
τω
ο
πη
κεν τη θεις την πλευ
ης
σαι
νο
θη σον ται
ι
φε σιν
κρου νους ζω
η λοις προ
των
οι
ε
ψος
Ζω
ο
α
ραν
ι
βλυ σεις µοι
γω
υ
γα
του
τω
τοις
βα
α θει
κρα τους
σου
δο τα Χρι στε
δο
πα θει σου
Στιχ. Μα
νε
κεν
η
βα
Σταυ
κα
δι
σι
ρι
και
λει
ρου µε νου σου
οι
ο
οι
συ
δε
δι
νης
ω
ο
τι
γµε
αυ
των
νοι
ε
ε
στιν
α των ου ρα νων
Χρι
στε
πα
ε 246
σα
η
κτι
σις
βλε
ε
που
δο
ε
σα
ε
νει
τρε µε
το
φο
κρυ πτον
τα
ο
το
θε
ο
βω
και
του
τα
πε
τα σµα
τραι
ε
σχι
ι σθη σαν και
η
µιν Σω τηρ το
ζει σοι συν
τα
ο
µε
λι
του
ου
ε
λη
δι
κρα τους σου
να
ρει
α της γης
ερ
τρο
ρα
µα
στης ο
φω
ε
στη ρες
α γη το
ξαν
κα
και
πι στος
κραυ
πε
γα
α
µνη σθη τι
Στιχ. Μα
κα
ρι
σω
σιν
υ
παν
πο
νη
ε
νε
κεν ε µου
Το
χει
ρο γρα φον
ρη
ξας
ε
κει
σε
νος
α
παν
Κυ
στα σει σου
µας
οι
και
ρον
ρι
τυ
τας
ε
δι
ρη
η
ε
υ
εκ
στε
ω
µα
εν
και
λο
υ
ραν
δε
ξω
καθ η
µων
ταν
σι
ψευ
ρω
δι
γι σθεις εν τοις
νον
θα
ε
ο
και
µων
Σταυ
σµων
247
ο
νε
νει
δι
πω
σι
δο
µε
νοι
ε
ε
ερ
ει
κροις
δη σας
να
α του τη
ρυ
τον
σα
α
µε
να
δι
ης
ε
ε
και
φω
βο
εν τη βα
τι
ω
σι
θη
µεν
µεν σοι
λει
φι
µνη
λαν
θρω
η σθη τι και
η
πε
Κυ
υ
ρι
µων Σω
τη
ηρ
σθε
ο
τι
α σου
Στιχ. Χαι
ο
µι
Ο
υ
λυ
τε
σθος η
µων
υ
ος
ε
πο
σας
το
λη
ρα
α σχου µο
σι
Χρι
µνη
και
ψω θεις εν
υ
Θε
ρι
ρε
την
στε
η σθη τι και
δυ
η
στου την
φι
ο
η
γαλ
λι
α
λυς εν τοις ου ρα νοις
τω Σταυ
καθ
νε
α
ρω
να µιν
µων χει
µε
τα
νοι
λαν θρω πε
Θε
και
ο
ος
θα
να
του
και
ε
ξα
ο
ο
γρα
φον
Κυ
η
µιν
πα
ρο
αν
και
τοις
πι στει
η µων και
µω ων εν τη βα
248
του
σι
λα
βο
λει
λει ψας ως
τρευ
ω
α σου
ου
σι σοι
Δο
ξα
Πα
τρι
και
Υι
ω
και
Α
γι
ω
Πνευ µα
πα
α
τι
Το ον
Πα
τε ρα και
τες
το
Α
ξο
λο
γειν
να
δα
υ
θε
στα
α
δι
ον
ον
ο
α
ο
πο
πλην
γι
Υι
ξι
τη
τος
α
νυν
και
α
πυ
ει
το
Πνευ µα
µο φρο νως οι
ι
ως
ευ
εν
τρι
σιν
συγ χυ
αι ρε τον
ης εκ λυ τρου µε θα του
Και
ο
ι
σε σιν
αι
και
και
ρο
τον
α
πι
µε
προ
ος της κο
και εις τους
στοι
δο
ξο
µε θα
µο
υ
πα
νου
αρ χου σαν
σαν
σι τον
λα
αν
α
δι
η
σε ως
αι
ω νας των
αι
ω νων α µην
Τη ην
ρως
το
µη
τε ραν σου Χρι
τε
κου σαν σε
και αι Παρ θε νον α
µει
να
κον
ει
ει
στε την
σαν 249
εν
α
σαρ
κι
φθο ρον
α
σπο
λη θως και
αυ
την
ο
µε
ο
τα
σοι προ
σα
λυ
ε
σα
σθαι
η
γω
λε
µεν
ε
εις
σβει
πται σµα των συγ
πα αν το τε
µων Σω
πρε
τη
τοις κραυ
ηρ εν τη βα
σι
αν
χω
Δε
ρη
γα
ζου σι
λει
α σου
ε σπο τα
σιν
δω
µνη
πο
ρη
η σθη τι και
Καί ἀµέσως ψάλλεται ὑπό τοῦ πρωτοψάλτου τό παρόν Προκείµενον
Ἦχος
Δι
ε
ε
αυ
Βου
µε
ρι
τοις
ι
και
ε
µέ βραδυτέραν ἀγωγήν.
σαν
το
τα
ι
µα
πι
τον
ι
µα
τι
τι
α
σµον µου
µου
ε
ἐκ τρίτου βα
λον
κλη
η
ρω
Τοῦ τρίτου τό τέλος οὕτω. κλη
η
ρο ο
ο
ο
ον
Καί ἀναγινώσκεται τό Ζʹ Εὐαγγέλιον. Πληρουµένου δέ τοῦτου, ὁ πατριάρχης ἀναγινώσκει εὐθύς τόν Νʹ χῦµα, καί ἀναγινώσκεται τό Ηʹ Εὐαγγέλιον. Μετά τοῦτο ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τόν κανόνα.
Ἦχος
Προς σε
ορ
θρι
Βου
ι
ζω
Ὠδή Εʹ
τον
250
δι
ευ σπλαγ χνι
ι
αν
σε
αυ
και
τον
µε
χρι
Θε ου
την
τω
πε
πα
θων α
ει
σον
ρη
τι
κε
πα
νω σαν
θως
υ
η
η
νην πα
Υι
ω
και Α
τα
πο
α
α
τρε πτως
κυ ψαν τα
ρα
σχου
µοι
Λο
γε
φι
λαν
(δις) θρω ω
Δο
πε
ξα
Πα
Ρυ φθεν τες
µυ
στη
υ
υ
ο
ρος
λαν
Και
α
πη
θρω ω
τρι και
πο
ρι
ο
ου
ρε
ται
συ
να
δας
και
θε
ξει του
µε
εκ
νη
Σι
η
ων
γι
ω
προ
κα
θει
ου
θαρ
υ
µα
θε
τι
εν τες
νυν Χρι στε
ε λαι
ηλ θον
Πνευ
ω
νος
µνουν
µε
τες
σου οι
γα
α προς
σε
φι
πε
νυν και α
ει
και
εις
τους
µην
251
αι
ω
νας των αι
ω
νων
Ο
ρα
τε
γαρ ηγ
γι κεν
σι
α
µε
λι
µε
ε
ε
η
φης
ω
ρα
νο µων
λαν
λη
παν
πον τες
φι
φι λοι
θρο
φθη ναι µε
τες
ους συ
θρω ω
µη
δε
να
ει
κταν
σκορ πι
α
α
σθε
νυν
θει ναι
χερ
σθη σε σθε
ξω
κυ
ρη
ε
ξαι
πον
Καί αὖθις ὁ Εἰρµός. Πρός σέ ὀρθρίζω. µετά τέλους. Αἴτησις καί ἡ ἐκφώνησις. Σύ γάρ εἶ ὁ βασιλεύς. Ἀµέσως τό Κοντάκιον, ὁ Οἶκος κλπ. µέθʹ ὅ ἀµέσως ψάλλεται ἠ παροῦσα ὠδή ὑπό τοῦ λαµπαδαρίου.
Ἦχος
Στη λην κα
ει
οιπα
φρυ ατ
ε
κι
πα
το
ται κε να
εις
ι
ρε
ας
ε
α
κτει
.
αν
δειγ µα
µε νον
α πα λα µη
σα
Βου
τι
τι σαν
νο µον συ
ναι
µε λε
τα
ον πα α σα κτι σις
του ους αι
ω
νας 252
Ὠδή Η΄
θε
ου παι
κα
νε
τα
ε
δες
Χρι
δρι
τον
ζω
ευ
λο
θει
ει
στου
δε
ον βου
λευ
ης κρα τουν τα
γει δο
ξα ζου
Δο
Α
ξα
σοι
ο
πο
βλε
φα
ε
δε
λι
ε
ε
µε
ξα σου σα
Δο
βο
τε
βη
σοι
λον
η
ευ
η
ε
δο
µα
ξα
θη
να ξα τε
σµω µη πως
κρα ται
ω
ο
σοι
ται
νυν
υ
εν
προ
σευ
χη
και
µα
λη σθε
ω
γαρ
ον πα α σα κτι σις
Θε
ε
σο
µων
τι
ρα
του ους αι
γνω µων
η
στε
τω
ο
η
η
ρων
πει
Πε τρε
εις
ξα
η
ως
α
ι στα Σι µων
ι
ος
φης Χρι
γρη γο ρει
γνω θι
Βε
Θε
ος
ω
µαι
µει
ζων πει ρα
ευ
λο
γει δο
πο
τε προ
νας
η
πος
ο
πνον
µων
την
δο
χει
ξα
λε
Δε σπο τα
καν οι
παν
σε
253
τες
σοι
ων
συν
αρ
ου
σοι
νη σον
θα
ται
νου µαι
ε
Πε τρος
κα
σαρ ου
λυ
αι
ψε µοι σε
ξα ζου σα
Ευ
δε
εις
του ους
αι
γου
µεν
Πνευ µα
τον
Κυ
ρι
ον
Βα θος
σο
φι
ι
ας
ων
α
κρι
ρι
ι
αρ
νη
γει δο
αν
ε
ε
σει
ε
φη
τρι
ξα ζου σα
ο
ω
Πα
Πα
τε
ου κα
ρα Υι
θε
σαρξ ουν
τον
εις
τε
γαρ µε
ι
πα
ον
του ους
254
ευ
ον
λο
αι
και
κης και
α
λα βες
υ
τηρ σου
α
πε
γει δο
νας
ξη ρευ νη σας
µα των
ος
µα
ον πα α σα κτι σις
λο
πα
αι
αρ
πα
ω
χων
α
ως
δε µου
πε
ο
µη
σα κτι σις
νας
γι
γνω σε
βυσ σον
αν θρω
Α
καυ
ευ
ον
ου
τω
Κυ
χω
λο
Και
νυν και α
α
µην
Α
πα
τα
οι
γο
α
Κυ
ρι
ο
µως
λο
και
ευ
χο
ος
θατ τον
ι
ος
ευ
γει δο
Αι
ρε
α
α
ει
νου
ε
ι
φη
λα
ευ
τους
εις
ως
προ
ξα ζου σα
µεν
εις
πι
λο
ω
νας των αι
Σι µων Πε τρε
ει
ρη ται
σελ
και
θου σα ποι
κρως
τον µε
εις
αι
δα
ον
του ους
γου µεν
η
κρυ
πα
αι
ω
προ σκυ
νων
ο
περ
πει
συ
παι
δι
σει
υ
α
ω
σε
ση
σκη
ο
σας
ε
σα κτι σις
ξεις
ευ
νας
νου ου
ου
µεν
τον Κυ ρι ον
Καί αὖθις ὁ εἱρµός. Στήλην κακίας. µετά τέλους. Ἡ ἐκφώνησις ἐκ τοῦ βήµατος. Τήν θεοτόκον, Μητέραν του φωτός. µεθ΄ ὅ ὑπό τοῦ πατριάρχου ἤ τοῦ Αʹ δοµεστίχου ψάλλεται ἡ παροῦσα ὠδή.
255
Ἦχος
Την
τι
δο
ω
ξο
τε
α
δι
την
την
µι
ο
ον
Βου
τε
ε
ραν
ραν α συγ
α
φθο
τως
Θε
.
Ὠδή Θ΄
των
χε
ρου
βειµ
ι
ι
τως
των Σε ρα φειµ
κρι
ο ρως Θε
ον
ο
το κον σε
ει
ρα
θε
ο
ο
Λο
και
εν
γο ον τε κου σαν
µε
γα
λυ
υ
νο
ο
µεν
Ο
λε θρι
ρευ
ο
πε
ος
σπει
µε νων θε
στη
κτι
ι
Χρι
ο
στε
στην των
κτο
ε
α
σοι και ως
παν των σε
ο
στυ
νων
α
συ
δι
ι
γων
πο
νη
να γω γη
ε
κον ειλ
τον
µε
γα
λυ
α
σε
βεις
κε
υ
νο
ο
µεν
Νο µων
α
γνο
ου
προ φη των τε µε λε
ουν
τες
τω
οι
ω
ων
προ 256
τες
δι
α
φω
κε νης
νας
ως
βα τον
ι
ει
κως
ειλ κον σε
σφα γι
τον
α
παν τω ων Δε σπο την
σαι ον
µε
γα
λυ
α
υ
δι
νο
ο
Δόξα Πατρί µεν
Τοις
εθ
γραµ µα
ρε
υ
νε
σιν
ε
εκ
τευ σιν α ναι
σχον πλη
σει
γε
φω
το
ρει
εν τες αυ
δο
δο
την
τον
ει
την
ει
το
ζω
σθαι
ην
οι
φθο νω ω κα
ον
µε
γα
ι
τοις
ε ροις
κι
λυ
συν
α
υ
πα
τον
νο
φυ
ο Καί νῦν
µεν
Ε
κυ κλω σαν
τη σαν
ρω
αν
Α
ναξ σι
των σε
τας
υ
κυ
α
υ
γο
νες
ω
ο
ο
σου ου δε ψευ δη
πο
µει νας α
κα
παν
σει
να
τε
τας
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός. Τήν τιµιωτέραν. µετά τέλους.
257
πολ
ε
συν ρα πι σµω
µαρ
ε
λοι
ε
τυ ρουν
σω ω
κρο
η
κα
σας
πα
Καί αὖθις µικρά συναπτή. ἡ ἐκφώνησις. Ὅτι σέ αἰνοῦσι πάσαι αἰ δυνάµεις τῶν ουρανῶν. ἀκολούθως δέ ὁ πατριάρχης ψάλλει τό παρόν ἐξαποστειλάριον.
Ἦχος
Τον
λη
η
ξι
ξυ
υ
στην αυ θυ
ω
λω
ω
µε
ρο
σας
του
ου
Γα
ο
ο
Κυ
ου
Στα
ον
ρι
ι
αυ
ρου
του Πα
ε
ρα
κα
φω
τι
δει σου
µε
σο
τω
ον
και
(ἐκ γʹ) σω σο ον µε τό τέλος τοῦ τρίτου οὕτω.
και σω σον µε ε ε ε ε ε ε Καί λέγεται τό Θʹ Εὐαγγέλιον, µεθʹ ὅ µετά τό Κέλευσον Εἰς τοῦς αἴνους.
Ἦχος
Πα
σα
Κυ
πνο
υ
τε
ε
ω
ων
ει
τε
ι
Γα
.
η
η
υ
τον
Κυ
ου
α
υ
ου
αυ τον
στοις
σοι
ε
ἀγωγή βραδεῖα. ὁ πρωτοψάλτης
αι
ρι
νε
σα
ι
ι
υ
ρι
ρα
α
α
α
ε
εν
τοι
οι
ε
α
α
ι
υ
πρε
ε
ι
ο
πει
τω
ο
υ
το
ον
ον
νω ω
οις
ω
υ
µνο ος
αι
εκ
ων
ψι
τω
ον
νει
τω
ω
αι
νει
ει
ι
ι
ι
ω
Θε
ε
Πα ω 258
Αι
οι
νει
Αγ
ει
ει
γε
τε
α
ε
ε
µει
µνο ος
ει
ει
τε
ε
λοι
οι
οι
α
α
ο
ον
α
αυ
εις
τω
α
ω
το
α
Θε
α
αυ
αυ
ο
ον
του
ου
πα
αι
πα σαι αι
αυ του ου
ε
το ο
νει
δυ
σοι
α αν τες
ει
να
πρε
α
ε
ει
α
πει
υ
ω
Ὅταν ὁ πατριάρχης προσκυνῇ τάς ἀγίας εἰκόνας τῶν παθῶν, τώ Τιµίω Σταυρᾠ, ψάλλεται ὑπό τοῦ λαµπαδαρίου τό παρόν ποίηµα τοῦ πρωτοψάλτου τῆς µεγάλης ἔκκλησίας Ἰακώβου. Πελοποννησίου.
Ἦχος
Αι
ει
ο
ο
ε
ες
ε
ε
αυ
νει
ει
τε
ο
ο
ε
ει
οι
ε
ε
ου
ει
ε
πα
οι
ε
οι
νει
ε
ε
259
ει
το
α
ει
ο
α
οι
οι
ει
α
ε
α
οι
ει
ει
αυ
το
ει
ο
ε
α
οι
ει
ο
αν τε
α
ει
α
ει
αυ
α
α
λοι
αι
ει
α
α
Α
ε
ει
α
α
Αι
τε
ἀγωγή σύντοµος.
ει
ε
ον
ε
ου
ει
ε
οι
του
ει
ει ει
Γα .
ο
ε
α
α
ο
ε
αγ
α
ει
ο
ει
γε
α
ει
ε
ει
α
ει
ο
ο
ο
ο
ο
ον
αι αι αι αι
Αι
Δυ
µει ει
α
ε
ω
ε
α
ει
ει
α
ε
αυ
πει
ω
ει
υ
υ
ε
ε
α
α
εις
σοι
υ
ω
υ
µνος
α
οι
υ
Θε ε
τω
τω
ε
ε
ω
α
α
µνος
αι
α
πρε
ε
ω
αι
α
α
οι
ω
α σαι
α
α
υ
ω
α
α
α
ου
ω
υ
α
να
ει
ου
ω
α
υ
του
υ
ω
ε
ει
πα
Θε
αι
α
α
α
ε
ε
ε
ω
ω
ω
ε
ω
ε
ε
ω
ω
ω ω ω ω ω ω ω Τοῦ πατριάρχου προσκυνήσαντος κʹ εὐόγοῦντος τόν λαόν ψάλλεται ὑπό τοῦ πρωτοψάλτου τό Εἰς πολλά ἔτη. καί εὐθίς τά παρόντα ἰδιόµελα.
Ἦχος
Γα . ὁ πρωτοψάλτης
Στιχ. Αι
αις
αυ
του
µε γα λω ω
Δυ
λα
γην
νει
τε
αι
νει
τον
τε
αυ
ε
πι
ταις
δυ
τον
κα
τα
το
ο
πρω
να
στει
πλη θος της
συ νης αυ του
ο και πο
νη
ρα
ος µου Ι σρα ηλ
υ
αυ
δα
τος
ε
ε
ζω
ης
ποι
µε
η
εγ
και 260
ο
σε
κα
τε
ρυ ξεν ε
λι
αυ
το
πε
το κος
πη
τω
φρε
ξυ
λου
αρ
ε
σα το και α
ε
πι
α
αλ
α
συν
σταυ
α
πε
του ου
πε κρυ ψε
τε
ρω
λυ
τω
τριµ
µε
σε
τον
δε
ε
ξε στη ο
υ σεν
και
συ
δε
ο
Ι
γι
ε
ου γαρ οι
Αι
νει
τε
αυ
η
σρα
λα θα να τω µε πα α
ε
νον
Βα
λι
ηλ
δα
σι
ραβ
ος
µε
α
νε
τη
νο
κτι
τρα
α
φες αυ τοις
τι
ε
ποι
η
χω
σαλ
κι
θα
πι
η
ρα
τας
α
ε
βαν
ου
ουκ ε
ρε δω ω κας
οι
ε
ος
να ας
πης
Πα τερ
η
η
η
πιγ
γος
α
ρα
σαν Στιχ
αι
νει
τε
αυ
τον
εν
τον εν ψαλ τη ρι
ω
κε
Καί αὖθις ψάλλεται τό. Δύο καί πονηρά. ὁ πρώτος δοµέστικος
Στιχ
ρω
α
Ε
τι
αι
Αι
νει
τε
νει
τε
αυ
αυ
τον
το
ον
εν
τυµ
εν χορ δαι
πα
νω
αις και
και
χο
ορ
γα
νω
κα στον µε λος της
α
γι
261
ας σου σαρ
κο
ος
α
µι
αν δι
φα
λη
η µας υ
Η
νες τα ρα α
κε
υ
ο
πι
ρα σθει σαν
ψις
πε µει ει
νε
τα
πτυ σµα τα
εµ
σµα
α
χο
λην τη γε
σε
βει
βλα
και
η
χειρ τον κα λα µον
εκ
πλευ
και
πα
το
µι
το
ας
µιν
ε λευ θε ε
φι λαν θρω
δυ
να
µε
νω
αι
τα
ρα την λο ογ χην
θων
στο
τος
αρ
θρα
θων
ρω σας η µας
πι
α
Σω
τηρ
τε
αυ
και
ε
α
λε
γο
εν
ο
ξει
τας
δυσ
τα
η σον η
µα
τος
η λους
υ περ
ο
νυ
γε λω σιν
σω
τους
κε
α
την φραγ
λου
η
σι
ω
ο
πα
καν θας
Αι
τα
του
ο
α
µα την
ευ σει
ο
τα σεις εν τω σταυ ρω
η
η
σφη
τα
τας
συγ
η
κα
και
µων
τα
ψω σας η µας
βας
παν
µας
ὁ δεύτερος δοµέστικος
Στιχ Αι
χοις
αι
νει
νει
τε
αυ
τον
τον
εν
εν
µου 262
κυµ
κυµ
βα
βα
λοις
λοις
ευ
α
η
λα λαγ
πα σα πνο
Σταυ
ρω
η
αι
νε
ε
τρε ε
µε
δο
νη θη σαν φο
τος
ση
µε
ρον
του
να
ου
το κα
τα
οι εκ
µνη
των
δων
το
µη
τηρ
σου
ο
κρε ε
νη
ρω σα σε
µα µε
τα
ε νον
θε
η
ξα α
µα
βο
και
γυ
ε
ε
ι
πα σα
µε
λι
α
αι ων
τα
σµα
νε
ω
ε φρι ξε
ο
α
θρη νω
τα σπλαγ χνα
σταυ
κα
ρω
263
τα
θει
κτι σις βλε ε
της
γης
δι
α
α
πω
ερ
Ε
ρε
λε
ε
µου
τυ
κρι
τον
το
ρα γη
και
κα
δι
νε
κροι
τον ταρ χος
στω σα δε
δου σα µη τρι κως
εις
ε
σου γαρ υ ψω θεν
χθι σαν
πα
ον
η
δι
νε στη η σαν
µνον ως
ο
βραι
πε
α
θα αυ
σω
τα
γε νος Ε
µει
ε
στε
ρι
ο βω του ου κρα του ους σου
τα φων ε
ι
µη θρη
α τω το ον Κυ
θεν τος σου Χρι
που σα α
χως
σα
πω ως
υ
τω
η
υ
ξυ
ψω
υ
λω
και
τα
ε
φεις
και
ο
ξα α
δο
α
να
ξα
Πα
α
µα
α
τι
Ε
δυ
σα
α
ξε
ι
α
αν
µε χλα α
ε
α
θη καν
στε φα
πι
ω
α
µυ
τη ην
ω
α
ι
αι
ε
α
τη ην
εξ
α
α
δα
ι
δε
ω
τα
υ
ε
ι
και
πι
ψω ω
µε
υ
ε
ε
ε
ε
ρι
ω
α
α
και
Α
γι
ι
ι
ι
µα
α
ε
κοκ
κι
κε
α
νε
ι
φα
λη
αν
θων
χει
ει
ξι
ι
α
αν µου
λα
α
α
α
µον
αυ τους ω ως σκε
ευ
ι
η
ως
264
τι
α
υ
σα
ι
ι
νην
η ην
κα
α
δυ
µου
και
ει ρα
να
κε
ε
ε
ε
συν
τρι
ε
ρα
ὁ λαµπαδάριος µε
υ
ὁ πρωτοψάλτης
Υι
µου
ω καν κα
ι
και
αν
νον
ι
δω
ι
α
Πα .
τρι
Πνε ευ
Κυ
σοι
Ἦχος
Δο
στας εκ των νε κρων
Και νυν και
α
α
ω
ω
ω
Το
ον
νω τον µου
ι
ι
ο
σχυ
µα
σταυ
α
ω
µου
υ
τι
α
νω ων
γω
ον
Πι
λα
ο
ον
την του ου κο
α
α
και
α
ε
ω
ουκ
νη ης
ρο
ει
ω
α
εµ
του
υ
ο
α
δω
εις
τους
αι
κα
α αν
το
εις
δε
µα
προ
πε στρα α
α
φη
πτυ
α
α
σµα α
ου ου πα α
σµου
νας των
αι
µην
σιν
πε
ω
ε
ε
σω
ρε
ε
ω
ο
στι
ο σω ω
α
α
ε
ει
ρι
πο
τω ων
ε
µει
τη
α
πο
αι
Βη
στην
και
να
δι
ει
ι
ι
ι
ι
α
αν
Καί ἀναγιγνώσκεται τό Ιʹ Εὐαγγέλιον, µέθʹ ὁ τό Σοί δόξα πρέπει, Δόξα σοί τῷ δείξαντι τό φῶς, κλπ. Ὁ ἱερεύς τήν συναπτήν, µετά δέ τήν ἐκφώνησιν. Σόν γάρ ἐστί τό ἐλεεῖν καί σώζειν ἡµᾶς ἀναγιγνώσκεται τό ΙΑʹ Εὐαγγέλιον. Τούτου πληρωθέντος ὁ δεύτερος δοµέστικος ἄρχεται ψάλλειν τά παρόντα ἰδιόµελα εἰς τόν στίχον.
265
Ἦχος
Πα σα
ρου
η
κτι
ου
σις
σα α
σε
Χρι
ι
ι
στε
ι
ζε
ε
ε
ι
συ
τα
νε
ε
συ
σα
πο
ο
ε
νε
λοι
εν
Η
το
ρα
α
αν
µει
ει
ει
ξα
τι
ο
να
α
α
το
ο
ο
ο
ο
µε
ατ
τε
ε
αν
τα
πα
ε
κου
α
σι
ας
θε
νο
ο
ε
λι
ε
το
α
κτι
δι
ρι
ω
ο
ον
ε σκο
ε
ως
Κυ
βω
ος
θε
τα
ο
µε
γης τα
α
α
φο
ρω κρε µα
λι
και
πα α σχον τω
α
ου
Σταυ
ο
τα
α
ο
ηλ
Πα
ι
ι
τι
α
τα
παν
ι
ι
η
µας
υ
ε
δο
ο
σοι
Ἦχος
Δι .
ὁ Αʹ δοµέστικος
Στιχ Δι
ε
ε
αυ
βα λον
ε
τοις
κλη
µε
και
η
ρι
σαν
ε
το
πι τον
η ρον 266
τα
ι
ι
µα
µα
τι
τι
α
σµον µου
µου
ε
Λα
ος δυσ
να
τι
την
µε
λε
ζω
ην
ι
ι
δι
ο
πα
σε
τι
α
πι
τα
κρα
α
α
α
κα
σε
πα
δι
νυ
εν
κε
πα
α
µε
ι
ο
α
ε
ι
ον
µος
να
ι
ι
να
τι
θα
να
τω κα
τε
α
α
θα
α
µα
κο σµου εις
ι
νο
των
γα
χει ρας
δο
ο
φι
δη δε σµω τας
ζο
α
ε
αν
ψου ται ο
Α
α
ρα
α
κτι στης του
ρα
να τους
α
α
ξυ λου α
ι
ης και
των α
ο
α
βη
ο
λα
ε
τας
µα
α
ται
α
αν
λευ
αυ
νο
µων
και
ε
θρω
θε
κρο θυ
πος
ρω
ω
µε
Κυ
ση
ρι
ὁ Βʹ Δοµέστικος ε
ε
δο
ο
ο
δω
καν
ξα
α
α
α
σοι
Στιχ Ε
εις
την
δι ψαν µου
Ση µε
ος Παρ
τω
ω
ρον
θε
ω
ε
Σε
εις
ε
θε ω
νος
το
πο
ω
εν
βρω
µα
µου
τι σαν µε
ο
ρου ου ου
Σταυ
267
ρω
σα
Λο
χο
λην
ο
η
ο
ο
α
γε
και
ξος
µεµ
πτο
ο
ε
α
ναρ
µε
ε
ε
ε
η
τρω
ω
ω
δι
ι
ι
νον
ι
δυ
νη
η
πα
ρει
ας συν
α κα
τε
ο
στη
ε
ε
ρω
ε
ε
κνον
ο
ο
σµου
ο
α σπλα
αγ
χνα
αν
ι
εκ
ξι
τρυ
υ
υ
η
η
θος
οι
σω
ον
το
λε
Κυ
ρι
κα
ω
ε
Θε
ε
ε
α
εξ
ε
α
το
α
ει
ω
ω
γου
ου
ε
δο
ο
ο 268
ου
υ
καρ
ο
χης
δι
νε κρα α
σα
α
ο
και
ζε
γο
ει
ο
ο
ον
τε
ως
του
ου
ου
κο
µω
ω
ων µου
ο θεν αι στρα
Τρο µω
σαι
ξα
η
σα
ε
των
ε
να ζου ου
ξαι νου
ο
ε
την
α
ο φθα αλ
α
µη
τα
ου
α
η
ψυ
ε
φω
νη
θου ους
µοι θει
το
δυς
ε
µα
στε
τυ πτου σα
οι µοι
ε
τε τρω το
και
α
χε
µε
ε
α
οι
τι
ρο
κρως
βα
ως
α µνος του
Α
πι
θρι
ω
των
πτε
δυ
ρως
ε
το
ο
α
συ
Α
α
α
τι
νει
κα
σοι
αι
χο
τα
λη
ὁ Αʹ δοµέστικος Στιχ Ο
νων
δε
Θε
ειρ
γα
ος
Βα
σα τω σω
σι
τη
λευς
ρι
η
αν
µων
εν
προ
µε
αι
σω
ω
τη
ης
γης
Ε
πι
ξυ λου
βλε που σα
κρε
σε τον παν των κτι στην και Θε
ως τε
κου
ου
σα
Υι
ε
ε
ε
ε
δυ
ρα
α
ε
ε
τη
αν
σε
ε
νον
η
η
στη
εκ
νε
στα α
ης
α
βο
ο
µου ου
φη
α
η
δι
η
σπευ σον ουν
α
η
µε
ε νον
Χρι
η
σε
α
σπο ο
α
πι
ο
ο
το
κα
ης σου
ι
ο
µε
που
ι
σον
α
ον
ε
µορ
κρων τρι
µα
πως
ι
ι
ε ρον
σιν
269
ε
ου
αλ
να
α
α
α
δω
κα
α
γω
ξα
α
στε
ρω
ι
ω
κρως
λο ος
ε
φε ρω κα θο
κως σταυ ρου ου
ε
ι
να
ου
α
ο
µε
α
α
σου την
α
α
Ἦχος
Δο
ο
ξα
ε
ε
ευ
Κυ
υ
σου
Πα
υ
υ
µος
ι
ι
ες
α
ι
σει
κα
τα
ας
να α
εις
α
και
νε
σχειν
και
λα
α
ι
ρω
ε
ε
ειν
τω
δε
α αν θρω πε
πε
δο
βο
ε
πε
γη
Α
α
γι
ω
ε
δε
Πνε
ο
ο
270
ο
ε
ε
ε
ου
ε
ο
κτι
κω λυ
υ
τα
α
πε τρε ε πες
σµι
ι
των
Κρι
τα
ο
η
ουν
ε
α
τος
τρο
η
ρου
να
ο
αι
τη
ηλ θες πα
α
νον
και αι
ε
ε
η
βαι
µε εν
δη
α
ο
ος
στα αυ
ην
θα
ο
Α
να
σε
ην
η σιν βρο
ζω
ου ου
και
α
φο
του ους
γεν νη
ω
ε
πειν τους
κρων
ι
ι
την
πι
εµ
Υι
ι
ε
ὁ Βʹ δοµέστικος
τι
Στα αυ
να
αι
α
ρι
πε
ε
και
και
σε
α
τρι
µα α
ε εν τω
ο
α
Νη
α
α
ξα
ι
ζω ων των
ρα
α
ους
α
τον
α
α
α
φι
σοι
Τό αὐτό ἀργόν εἰς µέλος εἱρµολογικόν. Πέτρου Λαµπαδαρίου Πελοποννησίου
Ἦχος
Δο
ο
ω
ο
Πα
και αι
ε
ευ
υ
ε
ο
ω
ω
ο
ο
ο
πε
και
ι
την
υ
αι
ε
ε
ε
ε
ι
γη
η
α
α
α
α
τω
ο
τρο
ε
ε
α
α
ο
ε
βαι
νο
ω
Στα
ω
ε
φο
ε
ε
ε
ε
ε
ι
ι
ι
ι
ι
ι
η
η
η
η
η
ε
ε
ω
ε
ε
ε
ον
το
ο
αυ ρω
ο
αι
αι
ο
ε
ε
ε
ι
ην
ι
ο
αι
ο
πε
σε
ω
ε
ο
και
ο
ι
τι
να
ε
271
ε
ε
ο
η
ε
ι
ος
ο
και αι Υι
Πνε
ω
ο
ο
ι
ω
ω
ο
ι
ω
ρι
ω
και
ι
γι
εν
ο
ι
α
ε
ω
ε
τρι
υ
σου
ο
ε
α
ε
ος
ω ω
ο
ε
κτι
α
ε
βο
ο
ε
ε
α
α
υ
ε
ο
ο
α
υ
ε
ο
Α
µα α
Κυ
η
ξα
Νη
ω
ω
ο
ο
τρο ο
ο
ε
ο
µος
ε
τη
η
ι
ι
ε
η
σει
η
µε
υ
εν
ε
υ
ει
ει
ου
α
τα
ειν
ου
α
α
ε
α
ε
Ε
ε
ε
ε
ου
ου
ου
ου
ου ους
ε
σµι
ι
να
γε
ε
ο
ο
ο
ω
ους
ω
ω
ω
ω
ι
ι
ε
ο
ω
ω
ο
ω
ω
ε
πε
ε
ε
ε
ι
ι
ι
ω
ε
ε
ω
ι
ω
ω
272
α
α
ω
ω
ε
ε
ι
αυ
α
α
α
α
τρε
ε
ε
α
να
εµ πειν
ι
βρο
ω
ω
εις
ο
ο
ω
ω
ω
ο
ω
ω
ω
α
ο
ω
ω
ω
του
ι του ους
ους
ιν
ω
ει
α
ες
ε
υ
α
α
α
ω
υ
ει
α
σµι ι
ι
τω
ε
ει
Α
ε
υ
ει
ε
ε
σι
ο
ε
ε
ε
νη η
δε
ε
δε
ω
ε
τω
πε
βρο
α
υ
ου ουν τα α
δη
ε
ι
εν
στα α
σε
ε
ω λυ
ει
ου
α
ε
ω
ει
ου
πε τρε
πε
ω
του
α
ω
πι
ου ου
α
δε
ω
τους σταυ ρου ουν τας
α
ε
ω
κα
ει
ρου ου
α
κω
ες
ει
α
ε
ω
ω
α
ω
ω
α
νε
η
α
ε
η
θες
η
α
ρα
α
α και αι
α
α
ο
δο
ου
αν
ο
ο
ου
θα
ε
ο
ο
ο
σοι
νω
α
ει
α
α
ε
α
ε
ο
ε
ξα α
οι
οι
ω ων
ω
η
ει
ω
ω
η
α
ω
ω
κρω
η
α
α
πε
νυ
ε
η
θρω
ει εις τους
ω
νε
α
ω
τω
α σχει ει
α
ξα α
ω
ων
η
Ἦχος
Και
ω
ε και
ην
θα
ω
ζω ω
ε
πα
ου
ω
ω
ω
η
ει
ω
ω
ων
η
η
η
ει
ει
ει
να
α
α
α
να
τον
ε
ε
δο
α
α
ε
α
α
ω
ω
η
ει
Κρι
α
τα
ων και
Ζω
η
ηλ
ειν
να
φι
α
α
λα
α
ο
ο
ο
α
και
α
α
α
οι
Νη . Ἰακώβου πρωτοψάλτου Πελοποννησίου.
υ
υ
υν
αι
ω
ω
ω ων
α
α
και
ω
α
α
ω
α
273
ω
α
α
ει
ω
ει
νας
α
α
ει
και
τω ων αι
α
α
µην
αι
αι
ω
Η
η
ται
η
κα
α
α
α
α
α
α
α
σε
ε
ω
ι
α
ω
ω
ι
ι
δι
δι
ται
ε
ου
ου
α
α
βα
α
λα
ο
ο
ο
ε
ω
ω
ω
ι
ι
ι
ι
κων
η
η
η
κα
α
ρα
α
ι
α
α
κα
α
ο
ο
ο
πο
ο
φα
πα
α
ρα
α
α
α
α
ι
και
ι
ι
α
ζε
ε
κρι
ε
ι
δι
τα
ε
ως
ω ων
σου ου
ου ους
ε
ο
α
πα
ε
α
ω
ι
ι
α
α πτε
α
σε
ω
ι
και
ε
α
ι
η
α
α
πο
ι
η
δη η
ω
ι
ου
η
ι
Ι
ου
ου
ι
ε
ι
ται 274
ε
ι
ι
ι
κρι
ι
ι
ι
νε
α
ι
ου
ι
τω
ω ων
ου
α
ι
α
η
ου ου ου
ι
ε
ε
δι
ι
ι
ε
α
α
ι
τω
ου
ε
α
α
ι
ε
α
α
ι
ε
µος
α
ι
ε
ε
φα
α
ι
ου
ι
ο
κρι
ι
ε
λα α
ο
α
ι
ε
κα
ε
ε
ε
ε
στα
α
α
και
ει
α
αι
πα
ει
ει
κτι
ι
ι
ι
ε
ε
εν
στα
ρω
ω
ω
το
ο
ο
ι
ι
ον
ο
ο
ο
ει
ει
ει
α
α
α
ε
δι
ε
ε
η
ι
α
α
σω
α
α
ε
µε
α
α
ω
λο
υ
ω
ω
α
ε
κτι
ι
ι
ι
ω
α
ε
ε 275
ω
υ
ρι
τος
ε
ι
ε
ει
ι
ε
ε
αυ
ω
κα
ω σα
ι
ι
ο
ο
ο
ει
ει
α
α
ε
ε
ε
α
ι
σει
ε
η
ω
ο
α
η
εν στα
ι
ι
ε
ει
α
υ
δι
ω
ε
ο
α
ω
ε
ω
υ
α
ι
ω
ο
υ
µα
α
ι
ω
ω
ο
υ
σχει
α
ω
ο
ω
σις
α
υ
ο
υ
ε
α
ω
ο
φυ
α
ω
υ
ω
α
α
ω
υ
ω
ι
ω
Κυ
αλ
α
η
ω ω
ο
ο
α
ω
ι
ω
ω
ο
ω
η
ι
ω
ω
ε
ε
α
ω
ρω
ω
α
Η
ο
ι
ρω
α
ει
θο
α
αυ
α
α
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε ε
α
ε
ε
α
ε
ε
υ
ε
α
α
α
οι
οι
ε
ε
ε
ε
σχω ων
ε
ε
ε
ρι
ι
ι
ε
ε
δο
α
οι
πα
α
ε
ε
α
οι
ε
α
ε
υ
ε
ε
α
ε
ε
υ
ε
α
ε
ε
υ
ε
ε
ι
ο
α
α
α
Α
ε
ε
Κυ
υ
ι
ε
ο
ο
δο
ο
ο
των
νυ
αι
αι
Η
δη η
φα
α
υν και
ω
ω
η
α
σε
α
α
θε
ε
ε
ο
ξα α
α
ε
ε
ε
ε
ε
υ
ε
υ
υ
ε
υ
ε
ο
ξα
σοι
ε
α
α
οι οι οι
οι
Τό αὐτό σύντοµον. Ἦχος
Και
α
γα
ε
ε
ι
α
ε
α
α
και
εις
α
α
µην
βα πτε ε ται κα
λα
ω
ε
α
ει
Νη .
ω
ε
νων
ε
ως
276
α
πα
τους
µο
α
ος
α ρα
αι
ω
α
α
α
ω νας
πο
Κρι
ο
των
α
α
α
ι
ι
κα
στα αυ
ρω
δι
ρω
ο
ζε
και
ω κα θο ρω
αλλ
πα
δι
ο
α
φυ
α
ξα
πα
σα
σει
α
σοι
ι
ε ται
κων
και
ει
ον
Κυ
γα
κτι
υ
υ
οι οι
το
θε
Εις
πο
α
α
Δε
ε
α
α
α
ε
ε
τα α
α
α
α
ε
ε
ε
α
α
α
ι
νε
σις
εν
ρι
ος
ι
δι
υ
ρι
σταυ
ι
ε
υ
ται
ε
ε
ον
µε
ε
δο
ο
ο
παρά τοῦ ἀρχιδιακόνου τό ΙΒʹ
ἀργῶς. ὁ πρωτοψάλτης
α
ε
ι
ι
η σους
οι
Πα .
χα α
ε
σπο ο
α
λα
η
κρι
υ
Κυ
Καί εὐθίς ἀπ΄ ἄµβωνος ἀναγινώσκεται Εὐαγγέλιον. µεθʹ ὅ ψάλλεται τό παρόν.
Ἦχος
Ι
τα
η
σω µα α
Α
και
κα
α σχη Η
το
α σχων
α
ι
ε
α
α
α
ε
ε
ε
σπο
ο
α
α
α
α
α 277
α
ε
α
ε
ο
α
α
ε
ο
Δε
α
α
α
ε τη
ε
α
ε
α
Τό Ἀγαθόν τῶ ἑξοµολογείσθαι, Τρισάγιον. ὁ µέγας ἀρχιµανδρίτης τό Ὀτι σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία. µεθʹ ὅ ψάλλεται ἐκ τρίτου τό παρόν Ἀπολυτίκιον Τροπάριον.
Ἦχος
Ε
ξη
γο
νο µου τω
λω
θεις
να
σι
ρα
τι
αν
η µων δο
ξα
Δι
ἀργῶς ὁ πρωτοψάλτης
σας
µι
η
µας
ω σου αι
µα
και
την
λογ
ε
πη
γα σας αν
εκ
τι
χην κεν
τη
θρω
της
κα
τω
σταυ
θεις
ω
τα
ρω
την
ω
ποις
ρας του
προ
ση
α
θα
Σω τηρ
σοι
τό τέλος τοῦ τρίτου.
Σω
τηρ η
µων
δο
ξα
σοι
οι
Εἶτα ἐκτενής. Ἐλέησον ἠµᾶς ὁ Θεός. Ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν, ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ὑπέρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου. Ὅτι ἐλεήµων. Σοφία. Ὁ ὤν εὐλογητός. ὁ παναγιώτατος τό Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεός. τοῦ δέ ἱερέως ποιουµένου τήν ἀπόλυσιν Δόξα σοί Χριστέ ὁ Θεός καί τοῦ πατριάρχου εὐλογούντος ἀπό τοῦ θρόνου τόν λαόν, οί χοροί ψάλλουσι τό Τόν δεσπότην καί ἀρχιερέα. καί γίνεται ἀπόλυσις διά τοῦ διʹ εὐχών.
τέλος τής ἱεράς άκολουθίας τῶν ἁγίων παθῶν.
278
Τῇ ἁγία καί µεγάλη Παρασκευή Αἱ ὦραι. Εἰς τήν εἴσοδον τοῦ πατριάρχου οἱ χοροί ψάλλουσι τό. Εἰς πολλά ἔτη. Ἱερεύς εὐλογητός, Δόξα σοί ὁ Θεός. Βασιλεῦ οὐράνιε. Τρισάγιον. Κύριε ἐλέησον ιβ΄. Δεῦτε προσκυνήσωµεν ἐκ γ΄. καί ἀναγινώσκονται οἱ τρεῖς συνήθεις ψαλµοί. Δόξα. Καί νῦν. Ἀλληλούια ἐκ γ΄ Τροπάριον Σταυρωθέντος σοῦ Χριστέ. Δόξα. Κʹ νῦν. Τί σε καλέσωµεν. Εἶτα ἄρχεται ὁ πρωτοψάλτης ψάλλειν τό παρόν ἱδιόµελον ἄνευ στίχου.
Ὥρα πρώτη
Ἦχος
Ση
η
τα
η
α
των
ι
δι
κρυ
µε
α
αι
ος
η
πε
πα
ε
α
υ
α
α
κτι
πτει
ε
ι
Δε
ἀργῶς
ρον
α σµα
ρα
ας
υ
τα
ε
Νη .
του
εις
ε
α
νο
ι
νας
ο
να
λεγ
ο
χον
ο
ου
το
ρη γνυ υ ται
µων
ο
Η
κα
και
λι
σπο την ο ρων σταυ ρου ου ου
τας
ι
ο
ου ου
ὁ λαµπαδάριος µε
ε
ε
ε
νον
Στιχ Ι
ε
µε
λε
να
ε
τι
ε
τη σαν κε
φρυ
να
279
α
ξαν
ε
θνη και λα
οι
Ως
προ βα α
στε
το
ε
Βα
α
κος
πο
των
πα
ρα
α
δι
α
τας
α
µαρ
κα
θρω ω
ω
α
ον
σι
προ
ω
ε
ι
ο
ξα
σφα α
λευ
ση
λω
νο
τι
και
γην
η
ως
α
α
ω
θης
τω
Στα αυ
ο
ο
µω
ων
ι
ας
η µων φι
χθη
µνος
ρω
α
λα
ης Χρι
α
υ
αν δρων
α
α
α
αν
πε
Ἦχος
Δο
πι
Πα
α
Νη .
τρι
και
ὁ πρωτοψάλτης
Υι
ι
ω
και
Α
γι
ω
Πνε
ε
ὁ λαµπαδάριος ε
Και
ε
ευ
νυ
µα α
υν και
α
α
α
α
τι
ει
και
εις
τους
αι
ω
ω νας των
ὁ πρωτοψάλτης αι
Τοις
αι
ω
συλ
ω
λα
ω
ω
βου
ω
σι
νων
σε
α
πα
νε
280
α
ρα
µην
α
νο
ο
ο
µοις
α
χο
µε
ε
ο
ον
τα
ι
α
ε
µε
ω
α
θυ
υ
ε
ε
ι
σα
α
α
τους
µα
νας
αγ
γε
λω
η
σα
η
ρι
υ
τω
ε
δο
ε
ι
ι
υ
τε
η
ρα
ε
η
ους
λων
µιν
ω
ων µου
ο
ο
ο
α
ξα
δη
α
δε
ε
ας
ε
ε
σκο
κα
η
δω
δε κα
λε
η
η
σαι
λα
ω
ι
α
θη
α
α
η λα α
α
σοι
ι
το
ο
ορ
προ
βα
µου
των
η
γε
οι οι
ε
Α
µα
α
κρο
α
ε
δη
προ
και κρυ φι
Ἡ προφητεία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον κτλ
281
ε
α
ρω
ι
ε
ι
τα
αλ
δι
ρι
τε
δω
η
πλη
υ
δι
τα
α στη
να
υ
α
και
α
ει
υ
ξα
να
ει
ε
Κυ
α
θη
πα
ι
ας
τα
ε
ω
µω
βο
πα
να µη ην πλει
ω
Κυ
ου τως ε
και
ποι
ι
δυ
η
νος
ει
πι
α
ε
οι
φη
α
Ὥρα Τρίτη
Μετά τό Θεοτόκε σύ εἶ ἄµπελος, ἄρχεται ὁ αριστερός χορός τό παρόν ἰδιόµελον.
Ἦχος
Δι
α
ο
η
ο
σα το
δυ
α
λα
φο βον των
φι λος σου
νη
σι
τον
α
και
αι
και
η
ε
µε
των
ω
α ξαι
και
σε
ρο
Νη .
ω
τη
ε
δα
ω
ην
ου ουκ
µω ων την
ε ξαι και αι
Ε
λε
Ι
πλη
Κυ
υ
υ
νο
ος
ου
κρυ
ω ων
πη
η
η
στι
ιν
φυ
υ
ε
µε
η
ι
ο
πι
ε
ὁ Βʹ δοµέστικος
σο
ε
ου
σι
ο
ον
υ
ο
δαι αι αι
Πε
ε
ρι
τω
µου
ε
ου
ι
ως
η
ει
οι
οι
υ
η
κτι
α
τα νοι οι αν
ον
η
η
η
πα
α
ο
ρα
γαρ φυ υ
µον
α
τω ω
µας
ὁ Αʹ δοµέστικος
282
ο
α
ιρ
ου
η
και
βο
πα
ι
ηρ
ε
ε
ει
λα
τρος
ι
ε
µη
σης
ε
ων
ξα
δε
Στιχ Τα
ε
ε
Πρου
παι
ρη
ε
συ
του
τι
ζο
υ
ον των
νε
ε
ε
ε
α
α
α
αν
ζο
µε
λαις πε
µα
ε
α
της
κρα
ε
κα
τε
ω
γαρ
ε
ε
ε
τη
η
α
ε
ε
ρου
ρι
ε
φα
και
τη
οι
το
ο
νο ον
υ
ρε
ε σες
ρε
οι
ε
κο
ος
ο
ε
ο
λε
δο
ο
ε
ευ σπλαγ χνι
283
των εµ
νο
ε
ον
το
υ
υ
την χλαι ναν χλευ
η
σοι
ω
αι
ητ
ρι
ης µου
τι
ε
και
ε
η
Κυ
γη ην ζω γρα φη σας τοις
σι
στε
γη
ι
στε
φο
σαι
στρα
η
ε
τι
αυ
η
γαρ
γνω σθη σου
νω
πλη
ε
αλ λων το
ε
ε
Κυ
ως
θε
αυ
γα
µου
ε
ε
βα
ε
µε
σω
νος
ρι
τοι
το
αι
ε
τα
ου σου Στα αυ
σε
δη
βρε
α
νες
µι
ραι αι στρα τι
α
µα
νο
ι
ο
α
ο
ο
α
νε
φε
ω
ω
ω
ι
ι
µι
Χρι
ξα
ι
ε
στε
α
α
Ἦχος
Δο
ο
ο
Α
γι
Και
νυ
ω
ων
Ε
ε
βο
ο
ο
σαι
ω
α
µην
κο
µε
Ι
ι
σφι
ι
ι
ε
ι
τω
ε
α
υ
ο
νε
α
ε
α
η
ε
σα
λε
ι
ι
ε
ων
και
ε
α
ευ
α
αι
υ
ρι
ι
γον
θε
λε
αι
οι
ο
τους
υ
µων
αι
τι του ους
ε
ε
α
α
ε 284
ι
ε
ω
ι
τι
τους αι
ω
ο
ου τως
δι
ο
συ
υ
ε
α
α
τι
νε
ε
η
ποι
µην
η
η
ι
ω
τους
ε
κρους ως
η
αι
νω
µε στα αυ ρω
στη η
ε
α
ω
ε
τε
α
ε
α
και
στα αυ ρου
νε
ε
ω
εις
ω
ι
ι
α
και
ω
πι
Υι
µα
ει
αι
ε
ερ
ξα
Α
τρι
υ
δαι αι
λυ
α αν
α
νος
Κυ
ου
ὁ Βʹ δοµέστικος
και
ε
ιγ
πνου ου
α
νας
ε
ρα
µορ ρουν
υν
α ας
ον
Πα
ω Πνε
υ
ω
α
αι
ω
υ
πα
υ
ξα
ι
α
ελ
ο
Πα .
σα
εξ
αι
Χα να
η
ε
η
ναι
σα
δι
α
φο
ο
νε
ψε
ε
σθε
πα
ρα
ποι
ευ
οι
ο
Ι
ι
ον νυν
εκ
σαι
εις
α νο
µοι
οι
ον
ε
ου
ερ γον
δαι αι
κε εν
αι
τα
οι οι οι οι
θε
αι
α
οι
λε τε
οι
α
ε
µε
αλλ
ο
τε
Χρι στον
οι
Ἡ προφητεία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον κτλ
Ὥρα Ἕκτη Μετά τό. Ὅτι οὐκ ἔχοµεν παρρησίαν, ψάλλονται τά παρόντα ἰδιόµελα. ἀρχοµένου ψάλλειν τό πρῶτον τοῦ πρωτοψάλτου.
Ἦχος
Τα
α
δε
ου
η
η
λε
ου
δαι
σα
χλη
α
η
σα
α
η
ον
α
α
τα
ε
γει
αι
αι
σοι
λε
ε
µην
πι
µέ τήν αὐτήν ἀγωγήν.
Κυ
πρους
λα
ε
ι
ο
ος
ο
ος
λα
τι
τους
κλι
ρι
οις
η
σα
τους
δρα α
σα
ε
Νη .
ι σοι πα
φλους σου
κα
α
νη
ης
ι
ο
ος µου 285
α
τι
µου
ρη
τυ
ι
τοις
η
θα
η
ι
νωρ
τι
νω
ε
ε
ρι
Ι
ι
θω
ου
ε
ποι
ω
ω
ω
φω
τι
ι
σα
αν
ω
ω
Ε
ε
ποι
πε
ο
ε
οι
ε
η
ε
αν
ο
ο
µε
Σταυ
ρω
ω
τε
ου
δο
ο
Πνε
ου
ευ
ω
ρη
η
α
ω
ο
κας
υ
στε
τα
α
ση
ε
γω
ε
συν
τω
α
α
α
η
σο
ο
υ
τι του
λω
ω
οι
ε
θνη
Πα
α
ω
λοι
ι
µοι αν τα
δα
τος
γα α
πα
α αν
ω
σα
µαι
κα
κα
ι
κα
χο
υ
πον
τρι
τι
ο
τι
τι του µα αν να
υ
η
ε
και
αν
αν
µε προ
µα
σε
ξος
τι
η
α
του ου
ξα σου ου σι
ε
δω
κε
ου
ω
τι
ος
µου ου
σα
δω
λην
ο
η
α
λε
κει
σω
να
µε
και αι
γω
ζω
α
ην
α
τω ω
αυ
την
τοις
αι
αι
ὁ λαµπαδάριος ω
ω
ω
ω
νι
ι
ι
ον
Στιχ Ε
εις
την
ο
ο
δω
καν
δι ψαν µου
ο
εις
ε
το
ε
πο
ξος
286
βρω
µα
ο
τι
µου
σαν
χο
µε
λην
ε
και
ε
Οι
νο
οι
και
µο
ρι
ι
ι
βο
α
α
α
α
ος
δε
να
α
α
α
υ
µει
ει εις
ω πα α
τε
του
Α
α
ι
ι
ι
ου
γαρ
ε
ε
στι
Ι
και
ψας
το
αυ
ο
κο
αι
φως
ο
αι
Ε
τος
α
ον
υ
µεις
ι
ι
ι
και
ω
ηλ
ω
νε
ου
εν
ε
ε
δε
ε
ε
ε
δαι αι αι
ο
εν
ε
ρη
ε
στιν
ει
ξου
ει ρη
ο σµου 287
ζω
η
α
α
τε
η
πλα
ω
ω
η
η
νη
το
σω
ω
θρε
η
του
ον
τω φω
α
αυ
σα
µνος
α
µη
ι
υ
α
λασ ση η
δαι
ι
υ
σι
στη
µω
ι
λυ
α
ου
ρος των Α πο
µας
οι
θα
η
χο
υ
σα
ε
Ι
ο
υ
ι
αλλ
α
η
προς
ω
τε
ε
σρα α
α
ε σταυ ρω
δω κα
Ι
σαι αι αι οι
ι
ρε
αυ
ος
ται του ου
Φα
στο λων
ι
θε
ε
ε
να
σθε
ο
ο
ω
σας
ε
ε
και
αι
ου
ου
Ἦχος
Δο
ο
ο
και
ο
Α
Πα .
ξα
γι
Πα
ι
ω
ὁ πρωτοψάλτης
α
τρι
ι
ι
ω
Πνε
ε
α
ει
ι
ε
και
ε
Υι
ευ
µα
ι
ω
α
α
α
τι
Και
νυ
υ
ω
ω
νω ων
Δε
ε
οι
ου
α
κα
στα
α
ω
νας
τω
ων
αι
αι
ε
χρι
στο
φο
ο
ι
ι
δω
ου
ου
τε
α
ο
ος
τι
το
Ι
ι
ι
µοις
η
οι
δω
α
οι
α
τα
µων
αν
α
ε
η
τες
αυ
ω
ω
δας
ρευ
ω
ου
ση
µε ρον
η
ρω ω
Σω
εις
τους αι
ω
ω
ο
ροι
καν
και
το
ω
µεν
ο
ο
προ
α
α
ε
θα
288
ο
ω
ω
α
εν
ο
σιν
του
τον
η
α
α
ε
του
οι
σα
ι
κα
η
α
και
ω
αι
ω
µην
συν
α
ο
και
α
λευ σα α
ο
ποι
υν
ευ
της
ρο
υ
ω
τι
τη
πω κρα
σαι
δο
η
να τον
Πι
συ νε
θα
λα
τω
ω
ο
ο
ο
η
α
γο
α
βου
ο
η
λο
νι
ο
νο
νο χον
λα
η
να
ον
ω
ω ω
α
πε
προ
ε
και
ταυ
ο
ο
η
ο
η
α
τα
τα
ε
λε
α
αυ
ε
ε
ι
ερ
θνη
ι
α
α
ε
α σχων
α
ε
ο
γων
Σω
α
η
ο
ο
πω
ως γνω
την
εκ
νε
κρων σου
ι
η
α
φες αυ
την
την
ι ι
α
α
ε
τε
α
ι
α
α
µων
α
πα
ο
α
σι
α
α
ε
βο
ο
τη
η
ηρ
τοις
µαρ
τι
σι
τα
ου
Α
Πα
α
ι
α
αν
ε
να
ε
α στα
ιν
Ἡ προφητεία, ὁ Ἀπόστολος, τό Εὐαγγέλιον κτλ
Ὥρα Ἐνάτη. Μετά τό. Ὁ διʹ ἠµᾶς γεννηθείς ἐκ παρθένου, ψάλλονται τά παρόντα ἰδιόµελα, ἀρχοµένου ψάλλειν τό πρώτον τοῦ δευτέρου δοµεστίκου.
Ἦχος βαρύς
Θαµ βος
νου
ου
η
η
και
ε
µα
µε
ο
τι
σθε
η
γη
ε
ην
ης ποι
νον
Γα
κατ
η
Η
ι
ι
η
η
ε
289
δειν
την
η
η
του
ε
η
πι
λι
ου
Σταυ ρου
ι
ον
σκο
ρα
κρε
ο
εν
τα
εις
α
νυ κτα
γην
εκ
ω
τα
µα
σε ε
τα
σω
την
η
µε
τε
α φων
νε
ω
ε
ω
µε ραν δε
ελ
α
να
Ἦχος
α
µεθ
σον
α
α
θου ου ου
κρων
ω
πα
η
πεµ
α
σαν
και
που
ου
σα
ων προ σκυ
νου
ου ου
η
α
λιν
τη
ην
σω
ω
µε
εν
µας
Δι .
ὁ Αʹ δοµέστικος
Στιχ Δι
ε
ε
ε
αυ
ε
τοις
βα λον
Ο
ο
τε
ε
ρα
α
α
α
ον
τη
η
αυ του
η
µε
κλη
σε
ης
τι
σαν
το
ε
πι
τον
η
δο
ρω
ο
ο
ο
ους
ι
νι
ι
µα
ι
ο
ση
τον
ξης
υ
πα
προ
µοι
ο
τ
ι
τα
τι
µα
τι
α
µου
σµον µου
η ρον
Στα αυ
νο
ου ου
εν
και
ρι
ρω
290
Κυ
ε
µας
ω
ε
λω σα
ρι
βο
ε
α
ε
ο
ο
α
αν
πα
ο
ο
ας προς
λυ πη η σα
α
ωρ
γι
ι
ι
το
υ
µα ας
αν
τα
πο
θων
ρω
µε
τι
νε
ε
α
α
α
ε
φε
υ
τε
λοι
υ
νε
ο
πον
ψε
ω
ε
ε
υ λου
λω
νη
πυ
ρα
υ
ω
αν
τι
α
α
οι
α αν
να
α
α
ε
πο
τι
ι
ε
εθ
νη
Ε
ε
κα
ω
ω τα
α
τι
ι µοι
γα
ος
α
ω
ρυ σα α
α
ο
κα
ξος µε
λω
νυν
ο
οι
µα
τις ερ
και
ρο
σα
τι του ου
εγ
µου
ως
τα φον µοι
αν
ε
ε
πο
λης
α
δα τος
τε
ε
ι
τε
προ ση
µοι οι προ ση
ου
ο
στυ
ε
προ
θλι
δο
τι
ε
σα
εκ
δι
αν
ι
Σταυ
τε
ρυ
αν
υ
χο
τε
ξα
λη ην
αν
σα
α
τι του
α
κα
α
α
α
κει
* να
Πα
µε
τρι
ε
και
ε
δο
Α
ξα
γι
α
ι
α
ω
α
ω
σου
Πνε
ου
ε
ου
ευ
σι
συν
µα
α
α
τι Σηµ. * Τό τέλος λέγεται ἀπό τοῦ ἀριστερού χορού. Εἶτα δέ ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν.
291
Ἦχος
Δο
ο
ω
ο
ο
και
Και
νυ
ει
Α
γι
υ
εις
ω
ξα
τους
νω ων
υ
υν
αι
αι
α
α
Πα
Πα
α
ι
ω
τρι
ι
ι
Πνε ευ
και αι
ω
ἀργῶς
ω
µα
αι
ω
ι
α
να
και αι
α
α
αι
ι
τι
ει
ας
Υι
και
των
αι
αι
ω
ω
µην
Ὁ πρωτοκανόναρχος στάς ἐν τῷ µέσω τοῦ ναοῦ πρό τοῦ Ἐσταυρωµένου, ἀναγινώσκει ἀργῶς καί µεγαλοφώνως εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου τό Σήµερον κρεµᾶται ἐπί ξύλου κλπ ἐκ γʹ. καθώς καί τό Προσκυνοῦµεν σου τά πάθη Χριστέ ἐκ τρίτου. Μετά τό τέλος τούτου ἀµέσως ψάλλεται κατά στίχον ὑπό τῶν δύο χορῶν.
Δίχορον
Ση
η
υ
γη ην
µε
υ
κρε
Ἦχος
ρον κρε ε
λου
Πα
µα
ο
µα
α
εν
α
α
ἀργῶς
ται
αι
αι
υ
υ
δα
σας
292
ὁ πρωτοψάλτης
ε
α
ε
σι
ε
πι
ι
ι
ι
ξυ
την
Στε
φα νον
θε
εξ
ε
α
ε
καν
ται
ο
θων πε
των
ε
ε
ρι
τι
Αγ
γε
ε
λων
ρι
ι
βα
ι
ι
α
ι
σι
ι
λευς
Ψευ
δη πορ φυ
ε
ε
νον
Ρα
α
ε
ται
ε
εν
α
α
ρω
Η
Νυµ
πι
νε
σµα
λοι
φι
α
ο
σας
ρι
ε
ε
φε
α
κα
τε
ε
Ι
ορ
δα
εν
Α
οις
προ
ι
ι
πε
πε
το ον
οι
ι
αν
ο
το
ω
ρα
ο
βα
ε
α
δαµ
ο
ο
ος
βα
ε
ση η
της
Ε
ας
293
αλ
α
α
λων τον
αλ
λε
ου
ρα
α
ε
ξα
α
λαις
α
δε
ε
ε
α
α
νη
λω
εκ
ω
κλη
ε
ω
θη
σι
ι
λευ
θε
ο
ι
ι
Λο
ογ
χη
Υι
ι
ο
ο
ος
σκυ
νου
µε
ε
Προ
Χρι
ι
ι
Προ
σκυ
η
Χρι
Προ
σκυ
δει
ι
ον
η
ην
ι
τη
εν
ε
κε εν
τη
ης Παρ
σου
τα
η
θε
πα
ε
α
η
ε
ε
α
α
θη
ο
νου
α
θη
η
η
µε
ε
εν
σου
τα
πα
α
α
α
α
θη
η
ι
ι
στε
νου
µε
ει
ι
ε
στε
νου
ει
ε
εν σου
ει
ι
σου ου Α να
τα
ει ξον
ι
α
η
ι
ι
α
στα
πα
α
θη
Χρι
η
η
µι
ι
ι
ι
α
ιν
σι
ι
ι
και την
ι
ι
στε
ι
ε
ι
εν
δο
ξο
ι
ι
ιν Ἀµέσως ἀναγινώσκεται ἡ Προφητεία, ὑπό τοῦ πρωτοκανονάρχου ὁ Ἀπόστολος καί εἶτα τό Εὐαγγέλιον τῆς Θʹ ὥρας. ὁ χορός. Δόξα τῇ µακροθυµία σου Κύριε δόξα σοί. κλπ. καί µικρά ἀπόλυσις ὑπό τοῦ ἱερέως. Εὐθύς δέ ἄρχεται ὁ Ἐσπερινός.
294
Τῇ ἀγία καί µεγάλη Παρασκευή. Εἰς τόν Ἑσπερινόν. Μετά τόν Προοιµιακόν ὑπό τοῦ πατριάρχου ἀναγνωσθέντα καί τήν µεγάλην συναπτήν εἰς τό Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶµεν στίχους ἕξ καί ψάλλοµεν εἰς ἕξ τά ἰδιόµελα. ὁ πρωτοψάλτης
Ἦχος
Πα
ἡ ἁγωγή βραδυτέρα
295
Κυ
ρι
ε
ο
Κυ
α
ε
ον
υ
µου
υ
τη φω
νη
µου
εν
ι
Κα
η
α
ι
α
ι
η
τη
α
ι
σα κου ου
σε
ε
Κυ
σο
ο
ης
ναι µε προ ος
κρα
γε
κου
σο
ο
δε
ον
σα κου ου
κου
η
κε
ει
η
µου
σο
ρι
ο
µου
η
σε
Κυ
ον
ε
ον
σο
ε
µου
κε κρα
προ
ο
ω
ω
ω
ε
ε
σε
ε
υ
υ
υ
η
η
µου
σχες
ως
ει
υ
ρι
ε
τευ
θυν
µι
σου
η
ξα προς
σα
ρι
ει
τω
ι
θυ
υ
σε
α
ι
ει
υ
ξα προς
σα
κε κρα α
θη
ι
ε
α
τω
α
η
µα α
παρ σις
τω
σπε
ε
σο
ο
ε
ε
ε
α
α
κου
προ σε ευ
χη
α
ε
ων
χει
ει
ρι
ι
ον
νω
ρω
νη
µου
Κυ
ω
υ
πι
ο
ων µου
η
η
υ
ο
θυ
η
υ
ως
ο
σι
ει
υ
ρι
ον
ι
α
σα
ι
ι
ε
ἱδιόµελα Στιχ
Πα
ὁ πρωτοψάλτης
Ἐάν ἀνοµίας παρατηρήσεις παρατηρήσεις Κύριε Κύριε τίς ὑποστήσεται
ο
ε
Ἦχος
ε
τι
πα
ε
ε
ρα
ε
σοι
ο
ι
στι 296
λα
σµο
ο
ο
ο
ος
ε
Πα σα η
ρου
κτι
ου
Χρι
σα α
ι
ι
ι
ζε
ε
συ
νε
τα
σχον τω
τι
σις
ηλ
σε
εν
στε
ε
ο
το
ρα
τα
ο
ε
ει να ας
Κυ
λοι
πα
και
τε
αν
κου
τα
σι
ρι
Σταυ
Η
ατ
ι
ου
λι
ε
φο
ο
ο βω
ρω κρε µα
ο
ο
γης τα
ο
α
δι
ε
ο
ο
ο
ο
ον
λι
ι
α
νε
πα α
συ
υ
ο
τι
σα
µας
ω
ε σκο
ε
ι
η
δο
ε
παν τα
ι
θε
νο
µε
τα
κτι
µε
ος
θε
το
ως
ι
το
α
ι
α
αν
πο
µει
ει
ξα
α
α
ο
σοι Στιχ
Ἔνεκεν τοῦ ὀνόµατός σου ὑπέµεινά σε Κύριε. ὑπέµεινεν ἡ ψυχή µου εἰς
τόν λόγον σου ηλ
Κυ
υ
ρι
ι
ι
πι σεν
ι
η
ψυ
χη
µου
ε
πι
τον
ον
Καί αὖθις ψάλλεται τό αὐτό. Πάσα ἡ κτίσις.
Ἦχος Στιχ
ι
υ
Δι .
ὁ πρωτοψάλτης
ἴσον
Ἀπό φυλακῆς πρωίας µέχρι νυκτός
ας
ελ
ρι
πι
σα τω
Ι
ον 297
σρα
α
πο
ηλ
ε
φυ
πι
λα
τον
κης πρω
Κυ
υ
Λα
ος δυσ
να
τι
την
ζω
τε
µε
δι
λε
ι
ι
ρας
λα
νο
λευ
πα
α
α
πα
α
τι
καν
α
α
κα
α
και
α
ο
ται
ε
τα
µα
χει
βης
ην των α
α αυ
ο
σε
ο
ο
αν
α
πι
αν
θρω
πος
θε
ρω
ω
ρα
ε
των
ε
θα
σε
πα ρα
ξυ
λου
ι
ση
κρα
νο
να
ι
α
γα
κο
δι
ο µος
να
µε
κτι στης του ου
µω ων
ε
α
κε
α
α
α
ο
ι
ι
κα
α
θα
δο
ψου
να τους
εν
Α
α
τι
ο σµου
νυ
α
να
τω ω
α
α
α
ι
ζο
ται
εις
ο
ο
ο
φι
α
δε σµω τας
ο
ον
τας
ὁ λαµπαδάριος
Στιχ
Ὅτι παρά τῷ Κυρίω τό ἔλεος καί πολλή παρʹ αὐτῶ λύτρωσις και
αυ
νο
τος λυ
µι
τρω σε ται τον
ω
Ση µε
ρον
Παρ θε
ε
ω
Σε
ων
θε ω
αυ
ω
Ι
σρα
ηλ
ρου ου ου
σα
εκ
πα
σων των α
του
νος 298
η
α
µεµ
πτο
ο
ος
εν
Σταυ
ε
ρω
νον
Λο
ο
σπλα
αγ
χνα
α
αν
πι
ρως
εκ
θρι
χε
κα
ε
ε
α
ο
ο
ως
του
ου
φθα αλ
µω
λει
ι
α
α
ε
το
χο ον το
πτε
Κυ
γο
νη
ε
κο
ο
ε
ι
ε
ε
α
η
τρω ω
καρ
δι
α
κα
Α µνος του
δο
µοι
τι
α
ου
ου
ο
ε
Θε
ε
α
των
α
ι
ι
νη
η
ας συν
τρυ
οι
ε
ω
ρει
στη η θος
οι
σµου
δυ
τε
ως
ε
ι
πα
α
κνον
µα
ι
ο
χης
ω
γου
ε
µη η
υ
ρω
σω ω
ε
µε
και το ο
ε
ο
ω
να ζου σα
σα
ε
ο
ω
την
στε
ο
ε
αι των
ρι
ε
δι
τε
λε
µε
ξε νου
ω ων µου
τι
ναρ τω
θου ους ψυ
α
ζε
ου
α
και
α
τα
ε
τε τρω το
κρως
ον
θεν αι στρα
νη
ρο
ε
νε κρα α
ει
γε
δυ
βα
ξι
ο
υ
υ
τυ πτου σα
µοι
θει
το
φω
δυς
εξ
ου
ο
ο
τρο µω
ο
συ
σαι
α
κα
τα
ο
ξα
α
α
ὁ Αʹ δοµέστικος σοι
Στιχ
Αἰνείτε τόν Κύριον παν τα τα 299
ε
θνη
ε
παι
νε
σα
τε αυ
τον
Ε
παν τε ες οι
πι
Χρι
ξυ
ι
στε
σπο ο
ρω
ω ως τε
ι
κρως
ε
ε
δυ
ο
µε
εκ
α
Υι
τη
ης
ρα
α αν
σε
ε
ε
στη
η
νε
α
ε
η
ου
οι
βλε που ου σα
κου
ου
σα
ε
ε
ε
µορ
φη
κρε
ο
η
βο
µε
ο
η
ης σου
δι
ι
ι
πως
ι
ε ρον
ε
µε
η
ο
ο
ι
α
δω
ξα
ον
σε
α
α
λο ος
φε ρω
κως σταυ ρου ου
να
α
α
γω
να
α
κα
α
ου
νο
ο
µου ου που το καλ
σπευ σον ουν
θι
µα
ον
η
α
νον
κρων τρι
α
α
σε τον παν των κτι στην και Θε
πι
θο
λου ου
λα
α
α
κα
ου
α
σου την
α
στα
σιν
Ἦχος
Πα .
ὁ Βʹ δοµέστικος
Στιχ Ο
αυ
του
Κυ
ρι
τι
εφ
ου
ε
η
κρα
µας
µε νει εις
ται
και
το
ον
300
ω
θη
το
ε
λε
ος
η
α
λη
θει
α
του
αι
ω
ω
ω
ω
να
Ση
µε
ε ρον
ο
ται αι αι Πι
Δε
ι
λα τω
Κτι στης
τω
ω ων α
σα γο
µε
ε
η
η
γνυ
α
υ
υ
ε
τας
της ων
ο
ο µα
αν
α
ου
α
κο
κα
ι
α
λε
µαρ
σι
δι
αν
ι
ι
α
ε
τι
ι
ιν
ι κως πρα
των
ας
λει
ε
ε
ε
τον
γων
ι
α αν
οι
Α
α
ατ
Ἦχος
πι
ται
ο
Ω
Δε
υ
περ
ι
ι
και
υ α
των
α
ο
α
τε
ε
ες
ου
αυ
ου γαρ
ο
σι
ο
η
σας
τρω
ι
δι
τω ων
ο
α
α
ε
των
λα
Πα
α
λυ
ι
Πα . ὁ πρωτοψάλτης 301
η
πα
ον
η
αυ
σταυ ρουν των
νο
ου
η
στης
η
η
α
πο
ο
λη
τα
α
στα
µνος προ
η
κεν
βρι
αυ την
του ου
βου
σπο του φι
φε
α
α
ζε ται
ο πλα
δι
α
α
ψα
ποµ
ρα
σµου
τα
α
προσ
ε
αν
ρι
δο ται
ως
σπη
ω
ο
α
ο
ρα
ε
δι
α
πλευ
ω
πα
ρα
ι
προ
ην
νας
ο
ζε
ι
λοις
α
γο
ου
α
πι
η
πα
ως
αν των
δι
σπογ γω
δου λων εµ παι
πα
ι
κτι σε
ρον
α
ται και αι τη
σι
του
ι
η
τω
της
πα
τη
και
ται
της
και σταυ
α
τοις
ται
ε
νος
σει
υ
σπο
τοις
οι
µοι
α
αν θρω ω
ρε
ε
ε
ρα
την
οι
τι
α
δα
α
Δο
ξα
Πα
Πνε ευ
α
µα
α
Ω
πως η
λε
α της κτι
θα
ε
α
λα
ε
ε
ε
ο
µα
µο
α
νο
ο
τε
µου
ο
εις
αν
γα
ας
συ
να
ι
και
ο
κι
Α
γι
αν
των
µοι
ε
η
ε
ι
ει
ι
ω
Βα
σι
α
η
σα α
τη η
ην
ους
ε
ουν µοι αν
τα
πο
µο
ι
πι
α
θε 302
νει
ει
α
µα
ε
ε
α
Ι
ει
α
εν
τες
λι
αυ τους
υ
υ
ι
ου
ι
ξα
γω
πευ
ας
σφα
ε
α
ε
τας
α
προ ος
ο
σε
σα
ας
ρα
η
ε
σθει ει
η
ο
θε
κα
σκων προ
η
κρου
ι
ι
γων
λο
τι
ι
ι
οι
τον
δι
δε
η
νε
ε
σον
τι
αι
ε
τω ω
α µνη
η
γη
ε
νε πλη σα
ου
τι
τε
ε ποι
ε
ω
κα
η
λε
τι
γω
σι
µνη
αν
ω
α
ε
το
αι
νω
λα
ω
µη
ερ γε
ος µου
αι
στη σα
ι
ως
τω
ου θαυ µα των
δαι
Υι
νο µος
ε
µι
ε
ο
µιν
η
α
να
ζε
ου
α
ευ
ι
ρα
σε
α
α
και
τι
πα
να
ε
τρι
α
ου
σα
πα σαν
α
και
ο
δι
δο
τε
ε
ε
α
νε
των
ο
ε
πλη
αν
τι
ζω
τες
η
ε
η
ε
πι
κου ου ου ουρ γο
ως
πα
ρα
ο
την
ο
σι
λε
ο
ο
ο
ο
ης νε
ον
νο
ε
ξα
ε
ε
α
ο
ο
α
ω
ω
Φο
βε
ρι
µε
φη
ω
ι
ρον
ο
νον
ης κρα α
α
αµ
ζων
καρ
κω
ε
ω
ως
ον
κα
α
ε
τα κρι τον το ον πα
αν
κρο
υ
µε
ο
ο
Κυ
µων
ως
ε
µο
κα
την
ο
δο
των
ο
βα
α
ο
ο
ο
ι
ε
δο
υ
ρι
ω
νας των
σοι
α
ὁ λάµπαδάριος
και
α
εις
τους
α
δο
πα
ρα
ση
η
θο
ρα
α
µε
ε
δε
σµει ται
τη
ης
κα
τα
α
α
δι
ι
α ας
και αι
αι
ε
τα
ε
303 ε
ρον
α
ται
ζε
αι
αι
µην
τει
α
ε
ο
ει
και
ου
νο
µα
κρε
λου
γε
ον
Πα
α
νω ων
ι
ε
α
υ
τες
ο
Ἦχος Και νυν και
ουν
ερ
ο
θυ
α
υ
ευ
το
κα
ου
ξυ
τον
ως
α
κρου
ι
µον
ε
ο
ι
ε
ξον
µυ
ε
νερ
γου ου ου ου
α
ται
ο
λυ
α
νε
ε
ο
ται
στη
ο
ων
ρας
ε κρους
α
τον
Α
ο
να
α
ε
α
η
δα
τα
δι
ι
304
ειρ
κτη
ται
ο
η
λα
α
τω
α
ο
ο
Πλα
ι
ι
ι
α
ε
α
στα
κε
βυ
ρα
κα
ο
τα
θαι αι
φε
ω
ι
ι
ι
ι
ι
ε
δο
ο
υ
οι
ρι
οι
ι
σας
ο
τρο
δυ
ρω ων
ης
το
ι
ο
α
α
ει
συ
α
τας
να
ο
ος
κρι
και αι
ε
ης
υ
σας
τα
ει
τη
ε
µω ω
πλα σµα
ε
α
ει
υ
ει
ε
ε
υ
ζω ων
ε
τη
ο
λω κα
ρε
ε
ει
του
κρι νω
ε
κλει ει
αι
κλει ει
σω
ι
ρι
ο
παν τα
αι
υ
ται
ει
ται
χει
ξυ
ει
ον
νων
ζε ται
κα
υσ
α
παν τες
Κυ
οι
ε
ο
δου
και
ι
οι
ρι
τα φω
ται
α
θως
ξι
α
στης
ε
κλει ει
α
πι
α
νε
α
ου
ρα
ε κρους
α
α
πι
µεις
ε
τα
ρι σταν ται
α
νε
κα
τη ην
Πι
πα
η
ε
του
υµ
ρας
Α
πα
Α
ι
ι
ι
ξα
α
α
α
νε
κα
α
ε
α
σοι
οι
Εἴσοδος µετά τοῦ Εὐαγγελίου. ψάλλεται εἵτα τό. Φῶς ἱλαρόν. Τά Ἀναγνώσµατα, ὁ Ἀπόστολος καί τό Εὐαγγέλιον ἀπό τοῦ ἄµβωνος. Εἴς πολλά ἔτη δέσποτα. τό θείον κήρυγµα. Εἶτα ἡ συνήθης ἐκτενής. Τό καταξίωσον. Μετά δέ τήν Ἐκφώνησιν ψάλλοµεν τά παρόντα στιχηρά αὐτόµελα, ὁπότε
304
γίνεται ἡ ἔξοδος τοῦ Ἐπιταφίου ἀπό τήν βορείαν πύλην του ἁγιάσµατος, ὅθεν ἐξελθόντες ἄρχονται ψάλλοντες οἱ χοροί.
µέλος ἀργόν εἱρµολογικόν
Ο
ου
ο
ο
σε
ε
ας κα α
στε
πο
ο
ην
ε
ο
χει
α
οι
Δο
ι
ι
ε
κρον
ει
ει
λε
κη
ω
η
ει
ει
λη
σου
πε
ω ως συ
βω
ο
λα αν
χαι
ο
ξα
θρω ω
Ε
ο
υρ
η
νη
η
σω
ρι
ι
υ
ε
ω
α
ε
ρι
α
ευ
καρ
υ
α
το
µε
ε
ρων
α
νε
βο
τα
βα
κα
δο
δι
ξα
λου
µα
σε
λο
συγ
ξυ
πα
στελ
αι
ου
σι ιν
µα α
υ
του
Α
και
ο
πτυ
υ
τη
η
ο
ω
εκ
των
δε
πει γε το
ὁ Βʹ δοµέστικος
ο
την
υ
αι
Δι
ε
ε
θω
µω
ο
τε
σµυ
ε
τον
ο
ο
νε
ω
Χρι
ρα
ο
θει
των ζω
αι
ο
Ἦχος
ο
α
θαι
α
α αν
νι
ι
νο
τω
α
και
α
κη
α σθαι
ος
α
σε
και
α
α
α
α
α σει σου ου
φο
σοι
φι
πε ὁ Αʹ δοµέστικος
305
Στιχ. Ο
Κυ
ρι
πει
α
ε
νε
ο
Κυ
ρι ος
δυ
ο
ο
ος
δυ
να
ε
σα
βα
σι
το
µιν
λευ
ε
και
αι
σεν
νε
πε
ευ
δυ
πρε
σα
το
ε
ρι
ι
ε
ζω σα
εω
τω
ω
τα
το
Ο
ω
τω
α
τε
του
ο
τε
ε
ω
και αι
αι
νω
ε
ε
ε
θης
ε
πα αν
ι
ο
τος
δων
σε
Α
ε
α
ε
υ
α
ε
ε
νε τρι βη σα
αν
υ
υ
λαι
το
τε
ι
οι
Δο
ι
ι
ι
κροι
ε
ε
στως
ο
λα αν
ο
µνη
α
α
Λυ
α
η
νι
ο
ο
Α
χαι
αι
αι
ρων
θρω ω
τη
πε
συγ
306
ε
µα α
ι
δαµ
κα
η
ω
η
λα
α στος
οι
µο
η
σα
ε
α
νε
τα
βα
σθη
τα
στα α
ευ
βο
τος κα
τη
ξεν
θλα
φω
παν
πα αγ γε
η
ι
ο
ξα
ο
αν
η
του
τρω ω
πτη η
υ
νε
περ
δη ης
συ
χθη η σαν
υ
ο
χλοι οι οι
πυ
Ε
α
α
η
αν
χα
η
νοι
το
α
α
ης
ρι
α
α σει σου ου
σοι
φι
Στιχ. Και
νην
η
Ο
τι
ο
ω
σα
ης
ο
ο
ο
α
α
το
ου
αι
η
δο
η
τε
ου
ο
σει
ο
ξι
ι
α
ε και
θει
α
αι
ω
λων
θε
ε
ρι
ι
ι
ι
στος
τα
µει
ας
α
σι
ει
της
σας 307
πα αν
ι
ι
το
Σαβ
βα
ας
ευ
λο
σης λαµ προ
τα
νε
ε
ρι
α
κου
ω
συ
ε
αι
και
τω
πε
α
βα α
ει
ξης
ω
ο
εν
ε
της
οι
µε
ται
α
πε κλει σα
στε
Ε
τη
νω ων
Χρι
ο
θε
υ
την
λευ θη σε
ε
υ
δου
το
α
σε
τε
κως
α
ε
ω
σα
ι
ο
σας
ρε
ι
ε
α
ω
ου ου
του ου
α
νω
ε
ι
στε
ο
φυ
δι
να
ις
κι
µε
α
ε
ο
αρ
τος
αι
γαρ
γρα
γι
ο τη
τη η
πτος
και
του
θα
α
και
α
α
λει ει
α
κλει σθη
ο
α
τα
φω
ε
ει
το
ε
ει
ον
κε
α
του
α
ας
και
το
ος
η
Στιχ.
ε
Ο
σε
ων
ε
κω
εις
µα
κρο
ο
ο
ε
ο
Χρι
ι
ε
κρο
λι
ι
σθε
ρα
α
ι
οι
Δο
ι
ι
ι
στε
ω
φρι ιτ
µι
ι
ι
θο
ον του µνη µα το
ε
εν
ω ως τη
α
ο
λα αν
χαι
αι
ο
ξα
θρω ω
ε
ο
308
ρον
δυ
υ
να
µει
α
νο
µω
υπ
κο
τη ην
α
ο
χερ
ογ
µων
σω
ρου
σαι
Ε
τα
βα
κα
σµα
Κυ
ρι
φα
α
αν
του
α
φα
α
τον
και
τον
αν σου
Η
συγ
πε
η µε
αις σου ου
η
τη
α
ος
λο
αι
α
νον
τον
αι
ε
η
αι
α
α
α
αι
συ
ε
γι
α
Αι
ρων
ε
πλευ ραν
τα
πλα
ω
τα
α
ε
υ
µω
πει
τη η
θυ
τον
ο
πρε
ο
ι
ε
ι
σου
τε
ω
νον
µα
ι
οι
ο
εις
µε
Τω
σι
σφρα α
τη
χε
ω
βο
ην
ε
α
ε
τη
γι
α
ευ
η
ω ων
α σει σου ου
κη
σαν
ρι
σοι
φι
Ἦχος
Δο
ξα
Πα
Πνε
ε
Και
νυν
Πα .
τρι
ευ
µα
ἀργῶς. ὁ λαµπαδάριος
και
α
Υι
α
και
ω
και
και
εις τους
Α
γι
ι
ι
ω
τι
α
ει
αι
ω
νας των
αι
ω ω νων α α α α µην Τό παρόν ψάλλεται ὑπό τοῦ λαµπαδαρίου ἐν τῶ στασιδίω αὐτοῦ καθʹ ὅν χρόνον οἱ ἀρχιερεῖς ἀσπάζονται τό ἱερόν Εὐαγγέλιον καί τόν Ἐπιτάφιον. ὁ δέ παναγιώτατος διανέµει τοῖς ὀφφικιάλοις τῆς µεγάλης ἐκκλησίας ἄνθη τοῦ ἐπιταφίου.
Σε
τον
φως
ω
κα
θε
συν
α
σπε
βα
ερ
ι
αλ
ι
λο
µα
σηφ
α
πο του
ι
ι
κο
δη
η
η
ε κρων
φον
µε
οι
ευ
ον
ε
γυ
συµ
α
ε
οι
νος
οι οι
υ
α
ε
η
πα
α
θη
ε
γλυ
α
µω
η
υ
και
θε
κυ
ι
υ
α
ι
α
ο
ε
ου
ρη
η
ε
ο
ον
υ λου
βων
λε
το
ω
η
α
ε
ι
υ
α
λα
νον
τι
η
ε
ε
υ
α
να
309
ε
ξυ
υ µνον
ε
µοι
µε
α
ω
νο
οι
α
Ι
α
η
οι
ω
ας νε
α
ο
να
λων
Νι
σα
α
η
α
τα
τον
θρη
δυ
ε
ρο
γεν
τα
α
κρου
ο
κρε
ζο
τε
Ι
ο
µα
ο
ι
Η
µε
ο
ι
η
νον
φον
η
λι
η
ι
η
ι
η
σου
ος
θε
α
α
σα
πε
ρι
ι
ε
ε
η
γη
ον προ
µι
εν στα
α
α αυ
µε
ε
ε
α
βα
α
ρω
νος
α
α
α
Β
λε
ε
ε
βω ω
και
ε
ε
ε
ο
σµα
ο
ε
ο
ον
κα
ι
ε
ευ
σω
πω ως
σιν
δο
ποι αις
χερ
σι
α
ποι
α
κη
α
η
ω
η
α
κου
αι
ω
Θε
ο
σι
σι
α
ε
τον
προ οσ
ρα
ε
βλε
α
ε
ε
ι
ιν
ψα
α
α
τον
310
αι
υ
ε
ου
τω
αι
υ
πε
να
ο
δε
αι
νυ υν
ε
α
η
γνυ
δου
θα
αι
τα
Ε
τα
η
η
α
µε
δε
µαι
ρη
αλλ
δι
και
ε κυ
δι
το
το
ο
αι αι
να
ε
ε
τα
πω ω
ω
ι
ι
πω
ω
ε
ε
ει
α
ω
το
ου
ως
η
η
η
ου
α
α
ω
σε
πελ
θο
ε
κη
σε
µου
ου
α
υ
ως
λη
ο
νε
το
ε
σω
φο
η
η
η
σω
α
αυ
σω το σον
ω
ω
µα
η
Α
ο
ω
σµα
δω
τα
α
τα
ω
οι
πα
α
ω
και
τη
να
στα
α
ε
δο
ο ξα
η
α
µε
κτι
α
ην
α
σοι
τα
σει ει
οι
ελ
ψω
τη
ση
ε
ι
ι
ιρ
µον
θη
η
η
η
σου
φη
η
η
ην
γα
α
α
κραυ
οι οι οι οι
οι
ε
µε
γα
υ
σου
α
ξο
ζω
ο
λυ
µνο λο ο
συν
Κυ
ο
νω
γω
τη
Α
ρι
ι
οι
Νῦν ἀπολύεις. Τό τρισάγιον. Μετά τήν ἐκφώνησιν Ὅτι σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία, ψάλλονται τά παρόντα Ἀπολυτίκια.
311
Ἦχος
Ο
ε
ε
λου κα
θε
σιν
µα
Δι
ε
ευ
σχη
λων το
δο
σι
ἀργόν χρόνον. ὁ πρωτοψάλτης
η
µων
Ι
ω
α χραν τον σου σω
νι
κα
θα
εν
µνη µα τι
ρα
ω
ει
και
σηφ
ω
λη
νον κη
α
πο του
ω
ω
σας και
α
δευ σας
ω
ξυ
µας
ρω
ω
πε
ε
α
Δόξα. τό αὐτό Ὅ εὐσχήµων. ε
θε
το
Καί νῦν τό παρόν
Ταις
ε
µυ
πι
τα
µυ
Χρι
ο
ο
ρο
φο
στας ο
ρα
ο
Αγ
τοις
στος δε
δι
γε
ροις
λος
γυ
ε
ναι
βο
θνη τοις υ
ο
ξι
ο
πα
ο
παρ χει ει αρ
α φθο ρας
ε
µο
ρα
το
ο
ο
ο
δει χθει αλ
µνη µα
α
δι
λο
α
τρι
ος
Ἐκ τοῦ βήµατος. Σοφία. καί ὁ ἱερεύς. Δόξα σοί ὁ Θεός κλπ. οἱ δέ χοροί ψάλλουν τόν Δεσπότην κʹ ἀρχιερέα. Καί γίνεται ἡ ἀπόλυσις.
312
Τῷ ἁγίω καί µεγάλω Σαββάτω ἐν τῷ Ὄρθρω. Ἐλθόντος τοῦ πατριάρχου ἐν το µέσον τοῦ ναοῦ καί εὐλογοῦντος τόν λαόν οἱ χοροί τό Εἰς πολλά ἔτη. Μετά δέ τόν Ἐξάψαλµον, αὕθις τήν µεγάλην συναπτήν καί τήν ἐκφώνησιν Ὅτι πρέπει κλπ. οἱ χοροί ἄρχονται ψάλλειν τό παρόν τετράκις µέ ἀγωγήν βραδεῖαν.
Ἦχος
Θε
ο
η
µιν
ο
νο
ο
ο
ευ
µα
Δι .
ος
Κυ
λο
τι
Κυ
υ
ὁ πρωτοψάλτης
ρι
ος
γη
µε νος ο
ρι
ι
ι
και
ερ
ε
χο
πε
ο
φα
νεν
µε νος
εν
ου
Εἶτα τά ἀπολυτίκια. ὑπό τοῦ δεξιοῦ χοροῦ. Ὁ εὐσχήµων Ἰωσήφ (ζήτει έµπροσθεν) Δόξα Πατρί. καί ἀµέσως ὑπό τοῦ ἀριστεροῦ χοροῦ τό παρόν
Ἦχος
Ο
α
τε
κα
θα
σας
τη
α
τη
και
τους
νε
ε
ηλ
τε
στη
να
α
θες
προς
τος
στρα
θνε
σας
ω
Δι .
τον
το
θα να τον
τε
πη της θε
τας
πα
εκ
ο
των
σαι
αι
313
τον
Α
ο
κα
Δυ
η
δην
ζω
ε
τη τος
τα
χθο
να µεις
νε
ο
νι
ων
η
η
ε κρω
τε
δε
α
των
ε
τα
Χρι
που
ρα
στε
ο
νι
Θε
ων
ος
ε
κρα
αυ γα ζον
η µων δο
ο
Ζω
ο
ξα
ο
δο
σοι
Καί νῦν. Ταῖς µοροφόροις γυναιξί (ζήτει ἔµπροσθεν) µετά τέλους. Μετά τήν συναπτήν, τήν ἐκφώνησιν. Ὅτι σόν τό κράτος, ψάλλονται τά παρόντα καθίσµατα εἰς ἀργόν εἰρµολογικόν µέλος.
Ἦχος
Σιν
α
δο
α
ει
πτο
ει
ω
ο
και
θει
σα
Κε .
ει
ο
ο
νι
α
α
ρω
ει
οις
το
ο
α
ας
Πι
και
τι
ι
ση
ἀγωγή βραδεῖα. ὁ πρωτοψάλτης.
ο
ο
ι
λα
ι
ο
ο
αι
Αι
αι
µυ
οι
γυ
υ
ναι
αι
ω
ω
σω
ον
η
νω
αι αι
ο
ο
κες 314
α
α
ρα
α
ω
µα
α
α
ω
µα
το
ο
ξαι
η
αι
ρο
ω
α
θεν
υ
θα
ε
α
αι
ο
αι
α
θη
ηφ και αι
τι
κα
αι
τη
τω
σι
ι
µνη
η
α
α
σι
σε
ι
ε
η
η
η
µυ
ρι
ζει ει
ει
ι
ι
η
η
ο
ορ
θρι
ι
φο
ο
ο
ο
ι
ιν
Ι
η
η
µα
ι
αι
ροι
οι
α
να
η
α
η
βο
µι
ο
η
η
η
σο
ι
ι
ιν
ω
ω
στε
ε
ε
τη
ην
στα α α α σι Δόξα Πατρί. Καί νῦν
ι
ιν
πας
Χρι
Ἦχος
Ε
ξε
των
Α
ω ων
ο
ι
ον
Α
σι
ο
ι
ο
ε
εν
θε
ο
θε
ο
αγ
γε
και
του
ου
ο
ο
ται
α
θα
α
αγ
ε
ε
αι
αι
λω
τα
αι
αι
α
α
µα
α
α
δο
λω
ξα
ω
α
315
ροι
ω
Πα
ο
α
δει
ξο
ει
ει
α
α
α
τα
ων
οι
ο
α
τρο
µε
αι αι
α
οι
ων
φω
αι
α
ε
ο
να
ο
τοις
πως
ε
ον
προ
α
χο
ε
ολ ποις
ο
τα
αν
ζο
ως
ο
ον
ει
α
ει
α
ὁ λαµπαδάριος.
ε
ε
ε
τα
σα
γε
τον
κα
κο
στη
αγ
τες
ος
ο
ε
Κε .
ο
να
α
κυ
οι
ο
ως
ο
ο
νο
ον
α
τα
τι
νε
κρο
ος
τος
α
ω
ε
κα
οι
ρω
ο
ε
οι
ο
α
υ κλου
α
ου
ο
τω
ων
ου ου
α
α
ζου
κροι οι
ως
ι
ου
οι
κτι
ο
ου
σι
οις
ι
ι
ο
ον
ε
στη
ε
ην
ι
ι
ι
συν
εν
τω
ω
α
Κυ
υ
υ
και
τοι
οις
α
υ
α
υ
νε
ε
α
δη
ρι
ι
ι
Ὁ Νʹ καί µετά αὐτόν ψάλλεται ὁ παρών κανών εἰς τέσσερα.
Ἦχος
Κυ
µα
αν
δε
τι
τα
των σε
α
Βου
δι
σω
Δο ξα
σοι
υ
ρι
ε
ασ
σης
τον
κτην τυ ρα νον
ο
Κυ
ρι
ξα α
ο
Θε
Θε
αλλ
α
τα
πο
γην
η
η µεις
σω
µεν
Εν
δο
ξα
σοι
δο
πα
ε
α
κρυ ψαν
ως
αι νε
ξως
γαρ
σται
ος
ε
ω
Ὠδή Α΄.
κρυ ψαν
υ
σµε νω ων οι παι δες
τω
δο
Κυ
λα
ω
νι δες
ε
1
θα
ἀγωγή ρέουσα.
η
ε
µων
µου
ε
ξο
δι
ον
υ
υ
µνον
1. Σηµ. Ἐν τῷ πατρ. ναῷ ὁ στίχος οὖτος δέν ψάλλεται, διότι λέγεται εἰς τέσσερα
316
και
ε
ε
πι
τα φι
φη σου ου ζω
τι
τω
και
ω
Δο
Α
α
κα
νε
νω
να
σα αν
τι
φω
τα
Πα
σε
τα
χι
Και
νυν
α
µην
ι
ει
τον
α
σο
και
Υι
ω και
Α
ο
νω
και
ουν τα
α Σω τηρ µου
ε
κω
και
ω
α
τα α
ει και
νουν ω
ω
κα
και
περ
δους
γι
περ κο σµι α
υ
σο µαι τω
Α
υ
κρω σει σου
αρ
σοι
ει
τω θα να
θρο
υ
δην
τας
τρι και
Εν
νο
ω
ης µοι
θα
ξα
ω
δι
νοι ξαν
θα
να
Πνευ
µα
τι
εν
υ
ρα θης γαρ
α
τα
δην
τω
δο
τη
πο
ο
τα
α
νι
α
χθο
νει
νε
α
το
κρος
τη
ζω
τος
εις
τους
317
αι
ω νας των αι
ω
νων
Ι
να
σου
ω
σης
γης
α
κα
ο
Ε
εις
ξης
τα
παν τα
πε φοι τη κας
γαρ σου
εν
ποι
δο
τα α
πο
σις µου η
νο
της
γη
ε
δεµ
φι
κα
τα
ρω
τω
κρυ βη
και
λα αν
εν
πλη
τα τοις της
η
υ
πο στα
φεις φθα ρεν τα
θρω ω
ω
µε
κα
πε
Καί αὐθις ὁ Εἱρµός εἰς ἀργόν εἰρµολογικόν µέλος.
Ἦχος
Κυ
µα
Βου
α
τι
µέ τήν αὐτήν ἀγωγήν.
ι
ι
θα
λα
τον
κρυ
ψα
αν
τα
πα
α
κτη
ην
τυ
υ
υ
ρα
α
γη
η
ην
ω ων οι οι
νε
ε
α
ε
α
Ἦχος
παι
σω
αρ
ε
αι
α
α
γα
ε
ε
αι
α
νι
ι
ω
ω
ω
δε
ε
δο
α
α
α
α
δες
µε
ο
ε
ξα α
Βου
λαι
α
αλλ
τω
ασ
α
κρυ ψαν
δες
α
ση
αι
ης
δι
νον
υ
πο
των
σε
σω ω σµε
νω
η
µεις
ω
ως
αι
α
α
Κυ
εν
ρι
ι
εν
ω ω
δο
ο
σται
Ὠδή Γ΄. 318
ω
ξως
Σε τον
την
ε
γην
πι
α
τω κρα
νει χε
σχε
νι
Δο
υ
ι
ουκ
ρι
ε
ξα
σοι
δα των
ε τως
ι
το
Κυ
ι
κραυ
ο
η
ω
ε
µα σαν τα
κτι σις
κα
α
κρε µα µε νον
στιν
γα
Θε
κρε
α
ος
α
α
η
α
τι δου σα
θαµ βει
γι
ζου ου
πα
ι
ι
εν
πολ
ος
σαν
λω συ
πλην σου
σα
µων
δο
ξα
σοι Β
Συµ βο
σεις
λα
πλη
αν δρι
τη
θυ
κω
δη Δε σπο τα
Κυ
Δο
ρι
ε
ξα
Πα
ης τα φης σου
υ νας
ω
νυν δε
ως
δι
ουκ
κραυ
πα
γα
τρι και
ε
τα
κρυ
δει ξας τας
υ
τρα νω σας
ε
στιν
α
ζου ου
Υι
ρε
ω και
319
α
α
φι
και
γι
ι
α
ο
ρα α
σου
τοις
ος
Θε
εν
Α
πλην σου
σιν
Α
γι
ω
Πνευ
µα
τι
Η πλω σας
τα
δι
ε
ω
εν
σιν
στω
δο
νους ε
ας πα
τα
ο
κα
ο
λυ σας
ρι
ε
κραυ
Και
νυν
και
α
α
µην
θης βου
νερ
τι
και
λη
η σει
γει
ει
Κυ
ρι
ουκ
ε
ε
στιν
α
ζο ον
ει και
και
αις
φι
ε
λαν
στο
η
λη
νω σας
η
και µνη µα τι
εις
αι σφρα γι
ει
µελ που σιν
γα
και
τα
νι
ουκ
Κυ
Μνη µα
λα µας
α
σιν
αι
α
α
θρω ω
δυ
α
πε
Καί αὐθις ὁ Εἱρµός οὕτω εἰς τήν αὐτήν ἀγωγήν
Ἦχος
Βου
320
πε
ι
τη
δη
ος
µε
πλην σου
ω νας των αι
χω
υ
γνω ρι σας
στιν
Σω τερ
πε
γι
το πρι ιν
τας
τους
γαρ την
ε
α
δε
τα
ρη τε
να µιν σου
θε
γι
συ
ι
ουρ
ι
νων
νε σχε ε
ταις
γι
ος
ω
ε
κως τοις
πλην σου
Σε
το ον
ε
ε
µα σαν τα
πα
ε
πι
ι
ι
υ
υ
δα
την
γη
α
α
των
∆
κρε
ε
ε
εν
ε
τως
τω
κρα
νον
ε
Κυ
υ
α
α
η
κτι
σις
νι
ι
ω
θαµ
στιν
α
βει
α
α
ρι
κα
ε
α
ε
τι
δου
µα
α
λω συ νει χε
α
ε
α
κρε
πολ
α
σα αν
γι
ε
ι
α
γα
ου
α
ι
σχε
ου
µε
το
ι
κρα αυ
ην
σα
ε
γη
ος
α
ε
ε
ε
πλη ην
ζου ου
ε
σου
σα
α
α α α Συναπτή µικρά καί ἡ Ἐκφώνησις. Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡµών. Εἶτα ψάλλεται τό παρόν κάθισµα ὑπό τοῦ λαµπαδαρίου.
Ἦχος
Τον
στρα
τα
τι
φον
ι
ω
ου ουν τες
η
γε
η
η
ε
σου
νε
του
ε
ε
ου
Κε
Σω
.
ω
ω
τη
η
αι
αι
τη
ω
ω
ω
ται
κροι
τη
α
α
ο
ο
φθε
ε
321
στρα
ε
εν
α
το
η
η
η
α
ο
η
ρου
πη
ος
ηρ
ου
η
Α
η
αγ
λου
ε
το
να
α
γε
ο
ο
α
α
α
ζο
ο
ο
κα
α
σπι
στα
α
ι
ι
α
α
και µο
νω
νον το ο
ο
ο
ος
α
α
στα
µε
ο
Γυ
ε
ναι
σιν
ε
αι
ρε
ε
πτο
ο
ο
µε
ω
τι
ι
Θε
ω
κη
ρυ
υ
ξι
ι
τη η
Σε
ε
ε
ε
ε
ε
ι
ε
ω
ω
σοι
εν
εκ
ω
των
τα
η
η
ο
ον
ην
Α
ξα
α
α
α
ας
οι
οι
προ
Α
α
ω
το
η
ρα
την
ε
υτ
δο
εν τον της φθο ο
θαι
αν
ο
α
να
α
α
α
φου
η
η
µω
ω
Καί ἀµέσως ἄρχεται ὁ αὐτός ψάλλειν τήν παρούσαν ὠδήν. ων
Ἦχος
Την
ρων
εν
Βου
Σταυ
Αβ
ρω
βα κουµ ε
στων δι
τοις εν
.
ε
Α
ω
Ὠδή Δ΄. ὁ λαµπαδάριος
σου ου θει αν
ξε στη
κω
ως
κρα
τος
α
το
δυ
υ
κο ψας
δη ως παν
322
ε
κε
βο
γα
να α
νω σιν
α
θε
µος
προ
ο
Συ
δυ
να
ο
µι
λων
Δόξα σοι ὁ Θεός ἠµῶν.
Ε
λο
βδο
µην
ση
η
µε
γη σας πριν κα τα
γαρ τα συµ παν τα
ρον
η
γι
α σας
παυ σει ει των ερ γων
και
Σω τηρ µου ως παν
ε
το
και νο
δυ
υ
ποι
εις
να α
πα
σαβ
ην
ευ
ρα
γεις
βα
τι
ζων
µος
Δόξα Πατρί
Ρω
µα
λε
ο
ο
κη σαν τος σου της σαρ
ται σπα ρατ του σα
του και
Α δου Λο
τη η
κος
η
τι
του κρειτ το νος
η
ψυ
αµ
φω γαρ
τω
κρα α
γε
δε
χη σου
σµους
τει ει
εκ
νι
δι
η
ρη
του
θα
να
σου
Καί νῦν
Ο
Α
κραν θη
δης
βρο τον ο
Λο
ρων
ο
γε
τε
θε
ε
συ ναν
ε
323
ω
τη
µε νον
σας σοι
κα
ε
πι
τα
στι
φρι
κτω
κτον τοις µω λω ψι
της µορ φης δε δι
α
και
παν σθε
νουρ
πε
φω
νη η
ω
γω
τω
κεν
Καί αὖθις ὁ Εἰρµός
Ἦχος
Την
ε
εν
Σταυ ρω Σου
προ
ο
ε
στη
δυ
να
Βου
ου
ου θει ει
ρω
ω
ων
Α
η
η
κω
ω ως
ω ων
δι
στω
γα
α
α
Α
α
α
θε
ι
ο
α
δη
.
α
ε
ε
µι
αβ
ε
ε
κε
βα
ε
α
βο
ω
ο
ως
ων
πα
α
νω
ω
ο
ξε
α
Συ
κρα το ος
τοι
αν
σιν
κου ουµ ε
κο ο ψας
λω
η
αν
οι
το
α
οις
ο
α
εν
δυ
ἄρχεται ὁ Βʹ δοµέστικος να α
µος
Ἦχος
Θε
ε
θως γε
ο
φα
ε
νο
νε σπε ρω
Βου
.
Ὠδή E΄.
νει
ας σου Χρι στε
µε νης
Η
εκ
νυ
σα
κτος ορ
θρι 324
της
α
ι
προς
ι
ι
ας
η
φως
µας συµ πα
ι δων α
σας
ε κραυ γα ζεν
κροι και
πα
ον
ε
γερ
α
α
να
στη
η
οι
εν
θη σον ται
αν τες
οι
εν
τη
γη
η
σον ται
οι
νε
τοι οις µνη µει οις
α
γαλ
λι
α
και
α
σο
ται
Δόξα σοι.
Νε
ε
ο
ποι
κος χρη η µα
νου
σι
ο
ευ
σαν τος
λο
το
σχη
εις
τους γη γε νεις
τι σας
και
συ
η
πρε πως
κοι
σιν
νον σοι
Λο
η µων γαρ
βου
βου λην σχη η µα
νο
ποι
τι
ο
δων
πλα στουρ γος χο
και
ο
ο
λευ
της
ζει
ου ουν
εν
τα φος υ πεµ φαι
γε
µυ στη ρι ον
την
σοι
το ος
οι
του
σε
οι
µε
µε Δόξα Πατρί.
325
ι
φυ
γα
Δι
ι
τον µε
στα
α
ε
να
α
σπο τα
του το θνη τον
τα βαλ λεις
τα
η γαρ
νο
θα
α
πα
σα
θα
α
ου
δε
πρε πως
εγ
φθαρ
να
τι
αρξ σου
η
δι
δι
τι
ι
τα
λε
γαρ θε
ζων
εις
ε
Α
λει ει
ο πρε
πε
το προ σληµ µα
φθο ραν ουκ
η ψυ χη σου
κα
φθαρ της το φθαρ
ζεις
ι
α
α
οι
α
δε
δε
α δου
ξε
πται
Καί νῦν.
Ε
εξ
α
λο
χευ
του προ ελ θων
ραν πλα α στουρ γε µου
πλα σιν
α
ον
φυ
την
πνω
και
της
ω
ζω
εξ
Ε
ω σας
ην
ε
ε
υ
αυ
και
της
λογ
ειρ
ευ
ας
Α
περ
φυ
ως
γει ρας
της
326
εξ
θεις την πλευ
γα σω την α
δαµ
υ
υ
χευ
γε
πνον
υ
να
νο µε νος
φυ
σι
ζω
υ πνου και
φθο ρας
ως
παν
το
δυ
υ
να α
µος
Καί πάλι ὁ εἱρµός.
Ἦχος
Θε
ου
ε
ε
Χρι
ε
ι
νο
ο
α
να
ο
α
ο
της
µε
α
ος
ε
στε
ο
δων
ε
ε
α
ι
σα
στη
η
η
σο
ε
γερ
θη
η
η
οι
εν
τοι
οις
µνη
οι
εν
η
η
τη
µα
ρο
α
γη
ο
ο
ε
ται
ο
ο
ο
η
η
ας
ι
ει
α
ας
εκ
νυ
κρα αυ
ον
ει
ει
α
ον
ο
ει
ει
ας συµ πα α θως
σα
ας
σο
µει
νει
Η
ε σπε ε
θρι
Βου .
φα
νης
ορ
αν τες
ο
προς
ε
νε
ἐκ τοῦ
γα
οι
ον
οις
αι
α
ε
φως
ι
α
κτο
ζεν
κροι και
αι
και
γα
γε
υ
νε
ται
σου
αι
πα
αλ
αι
α
λι
ι
ἄρχεται ψάλλειν ὁ Βʹ δοµέστικος α
α
σο ον
Ἦχος
ται
Βου
Ὠδή ΣΤ΄.
327
Συ
νε
κη
τω
οις
του
πα
θον τος και
εκ
σχε
θα
λι
νοι
ω νας
α
τη
πε
ξα
κου
ε
φη
η
του θη
ου στω δι
ο
ε
Θε
νη
µε
τε
σχες σαρ κος
να
ος
εν τω
ου
ου
τω
τη
κα α
τε σχε θη
δο
ρος
α
δη
τυ
θε
νοις
υ πον φε ρων
ε
εν τος
α
να θο ρε
οι
φυ
ε
στερ
λασ
ως
πρε
σο
σο
ο
ο
λε ον αυ τοις εγ
κα
τα
τε
σοι
ρε
ου
σου γαρ τον
τα
µου
Α
τος και
αλλ
µα ται α και ψευ
ι
Δο
θη
Ι
λα
φω νει δε
µε
ε
ος
θης
και
µι
αλλ
µων
ου
δι
δο
ι
ει γαρ και
ρω
α
η
ην
ης σαρ κος σου
ω του
υ
πα
ξα
η
λε
α
σοι
ρε θης
ε
εν αµ 328
φο
αλ
της
τε
γε ης
λυ ται σου
α θους
πο στα σις
Λο
ε
ο
λα
θε
και
ο
τη
ε ροις γαρ
εις
υ
παρ χεις υι ος
θρω ω
Δο
Βρε
ος
και
α
αν
Πνευ
µα
τι
πος
ξα
φο
Πα
κτο
πται
σµα
της
σαρ
κος
θε
ο
ω σας και
α
στα α
ε
Και
νυν
α
µην
και
Υι
νον
του
η
ο
τον δε σου προς
σε
τρι και
ο
το
η
Λο γος του Θε ου Θε
ω και
αλλ
ου
Α δαµ
θε
ι
της
α
α
Α
Θε
γι
ε
ω
ο
κτο νον
τι γαρ και
κη
πα
α φθαρ σι
η
θης
αν
φθαρ του ζω ης
ου
σι
δι
ε
µε
ε
πε
ε
φυ
ε πον θε σου
ι
ι
α
µει νε
αλλ
το
φθαρ
τε στοι χει
ει
ει
δει ξας πη γην εξ
α
να
ως
α
ει και
εις
τους
329
αι
ω νας των αι
ω
νων
Βα
σι
λε
ευ
του
γε
νους
κρα
ται
ε
θα
να
α
αλλ ουκ αι αι
των βρο των
ζω αρ
του
ρη ξας τοις
σι
ει
α
χι
ω
λυ τρω σιν α ψευ
ο
το
ο
κη
κλει θρα
απ αι
Συ γαρ
η πα
δι
ε
νι
τε
ζει
θει
λα
α
ε
κει
Α
εις εν
και
κα
θε
δης
τα φω
α µη
σπα ρα ξας
νος
δη
ω
τα
του
ε
κη
ε
ευ δου
Σω τερ γε γο νως νε κρων πρω
το
κος
Καί πάλιν ὁ εἱρµός.
Ἦχος
Συ
η
νε
σχε
η
α
θη
Ι
φε
ο
θε
ε
α
αλλ
ε
ε
στε
ι
ε
ω
ω
νας
ε
ε
ρων
ε
εν
ἐκ τοῦ
τος
ε
ου
ε
ε
ου
ερ
ε
κα
σου γα αρ
η
α
οις
το
πα
ως
θη
α
νοι οι
του
Βου .
η
η
τε
κη
ο
σχε
τω
ον
θον τος και τα
εκ 330
θα
λα
η
α
η
ε
ω
τυ
υ
φη
η
η
ε
ω
υ
ε
οις
πο ον
δο
α µου του
ο
θη
ρος
ε
ου
ε
ε
στω
ε
η
οις
εγ
α
προ
σε
δι
ε
η
α
ι
νοι
η
α
νε
φω
ι
οι
η
κα
α
ω
ι
ε
θο
ω
νει ει
α
µα
η
ε
οι
α ται αι
η
η
α
η
ε
λι
τε
ο
ο
ει
φυ λασ
α
η
ο
και
ε
ι
σο
αι ψευ
λε
πε
ε
ο
ρε
δε
τη
κου
ο
ο
µε
δη
η
η
αυ
τοι
ον
ε
ε
τε
ε
ε
ε
ε Συναπτή µικρά, ἡ ἐκφώνησις. Σύ γάρ εἶ ὁ βασιλεύς. Κοντάκιον. Ὁ οἶκος καί τό ὑπόµνηµα. Εὐθύς δέ ἄρχεται ὁ πρῶτος δοµέστικος ψάλλειν τήν παρούσαν ᾠδήν.
Ἦχος
Βου
Α φρα στον θα
ρυ
εκ
σα
φλο
θε ται
αυ
µε νος
γος
εις
αν
σω
Ὠδή Z΄.
µα
ο
τους
ο
τα
φω
τη
ρι
εν
σι
ι
νε
αν
κα
η
ι
µι
ι
ους
κρος
ι
παι
αι
α πνους κα
µων των
µε
ε
νω
δας
τα
λω δουν των (δίς)
λυ
τρω
τα
ο
Θε
ος
331
ευ
λο
τι
ο γη τος
ει
Δο
ξα
σοι
Τε τρω ται
δε
α
και
στε
σω
τη
εις
λυ
τρω
τα
Δο
ξα
σοι
δε
µι
βι
ξα
ουρ
δει κται
ος
Θε
α
ξα µε νος
ραν
Ολ
ο
τα
εις
εν
τρω
θε
νει
πυ
ρι
αν
η
ο
Θε
ος
Θε
ος
α
φος
ζω
ης
τη
τη
ε
ξα
εν
ευ
µων
υ
τα
λο
δο
ε
σαυ
αν
332
η
δι
ι
λο ογ
ω
δα
µε
ε
ξα
ι
α
χη την
πλευ
πα νω µε νος
λω δουν των
ο γη τος
ει
σοι
αυ
πνου ου ουν
θη
σοι
καρ
θει
εν
ρι
δο
µων των
η
ως
σω
µων
τον
ρι
ο
η
δης
µε νος
γον
ος
τω
τα
ρος
µων των
θει
ω
ω
το
ος
α
γαρ
ον
να
δη
δε
µε
ε
λο
ο
Δο
λω δουν των
γη
ξα
Νο µω
κα
ται
Πα
θα
τα
τος
ον
η
σε ως
και
εις
λυ
τρω
Και
νυν
α
µην
Μι αν
τρι και
νο
υ
και
πη
τρω
τα
ο
Θε
ος
ευ
ει
θε σιν
ζω
λυ
σω
τα
Υι
ω και
των
την
Α
γι
εν
των
ο
ο
του
τον
πη
γην
ρι
ο
α
ει και
ηρ
χεν
αν
η
Θε
εις
ο
ευ
τους
αι
εν 333
τα
τω
µα
α
λων
τι
α
δε
φω
ε
δει κνυ σιν
µων των
ος
η
Πνευ
τω
η
τη
ω
λο
µε
ε
γερ
ει
ω νας των αι
α
ε
λω δουν των
ο γη τος
Α
χε
α
ω
νων
δη
α
χω ρι στος
δεµ
εις
και
Θε
ο
σω
τη
εν
της
Χρι
ρι
λυ τρω τα Καί πάλιν ὁ Εἱρµός.
τα
ο
ι
νω
σι
ι
εν
τα
α
τι
η
ρι
ρυ
ι
ου
αν
η
Θε
ος
λυ
ο
ο
ο
α
σα
φω ω
θε
αν
τρω
γη
η
µων των
τα
το
δα
ας
ε
εκ
ε
ε
κρος
Θε
ο
ε
ται
µε
334
λω δουν των
ο
ε
ο
Ε
και Πνευ µα τι
ε
α
µε
ο
τη
ει
Βου .
α
ε
τρι
εν
ο γη τος
α
ε
και αι
µε
λο
µα
η µων των
η
ευ
αυ
νε
ε
φω
συν Πα
ἐκ τοῦ
ους παι
ι
ι
α
υ
α
ι
των
ο
υ
α
ι
α
α
στου
Ἦχος
Α φρα στον θα
α
ος
ε
νος
φλο
ο
ε
ε
ει
κα
τους ο
ο
σω
λω ω
ο
ω
δου
ο
ος
µι
ο
γος
α πνους κα
εις
ε
εν
ω
ου
ευ
τα
τη
ουν
λο
Ἦχος
Ε
εκ στη
τα
γι
θε
θι
λι
ο
νο
ο
ρεις α
ται
Ὠδή Η΄.
φριτ
µε
ζε ται
κρω ξε
ε
Βου
των ου ρα νε
α της γης
εν
δο
υ
ὁ Βʹ δοµέστικος
και
ι
δου
σα
ου
ψι στοις οι κων
χει ται
ον
α νυ µνει τε
λα
εις παν τας του ους
Παι
ο
αι
δες
θη τω σαν
γαρ
εν
και
τα φω
ευ
ος
ω
λευ
νε κροις λο
λο γει τει
υ
περ
σµι
ι
υ
ψου ου ου
πτω
κυι αν δε
νας
Δόξα σοί ὁ Θεός.
Λε
ε
λυ
ται
συ
να
νι
ρω δευ τε ρος
χρις
α
χραν τος να ος
στη σι σκη νην
ο
εν
Α δου ου τα µει ων
υ
την
Α
πε
δα
αµ
ψι στοις οι κων
ον
παι
335
δες
ευ
γαρ
κα
τω προ τε
τηλ
λο γει τε
θε
µε
ι
ε
ρεις
ου ου
τε
Ευ
ον
λο
παυ
α
ω
ρεις α
µεν
τον
ται
ρι στευ
ει
νυ µνει τε
γου
µε νος
δευ
α
Κυ
τολ
ει
τον
α
Πα
αι
ω
Ι
ε
α νυ µνει τε
και
α
τε
ρι
ρα
ος
υ
περ
υ
ψου
νας
Υι
ον
και
Α
γι
ον
ω σηφ
πι
ει κραυ γα ζων
νυν
ο
µα µα θη των
εις παν τας του ους
Και
λα
εις παν τας του ους
Πνευ µα
Πε
α
Α
νε
κρο
ρι
ον
παν των Θε ον
οι
παι
λα
ο
αι
ω
ει και
εις
δες
ος
ευ
υ
µα
θαι ας δε
γαρ
και γυ µνον θε
αι
τει ται και κη
λο γει τε
περ
υ
ι
ψου ου ου
ε
τε
νας
τους
µην
336
αι
ω νας των αι
ω
νων
Ω
των
ω
α
σφρα γι
ος
φρα
κο
των των και νων
στου α
ο
νο χης
εν
νου
Κυ
Ε
υ
ε
ρα
τα
υ
α
µεν
ε
α
ρι
ε
νε
α
ευ
εκ
γα
κω
ων
γαρ
ο
αι
λο
ω
δες
ος
θο
υ
και
ευ
λο
υ
περ
τη τος
πο γην
πλα νος Θε
γει
τε
υ
ι
ψου ου ου
νας
Ἦχος
ἐκ τοῦ
γου µεν
προ
Βου .
σκυ
νου µε εν τον
ον
στη η
και
θε
α
παι
λα
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός.
Αι
ω
ψι στοις οι κων
ον
α νυ µνει τε
εις παν τας του ους
ε
υ
ο φαν τει ται
ρεις α
τε
µα
ζε ται
συ
ε
θαυ
µε
η
σα
ε
θι
α
ε
λι
337
φρι
α
α
λε
α
ι
ιτ
των ου ου
ευ
θη
η
τη
ης γης
τω ω σαν
ι
δου
ε
ε
ι
ου
ε
ται
στοι οις
νο
ο
ο
ε
ε
ευ
α
ου γαρ
α
νυ
ε
ερ
ου ους
οι
δο
ο
λο
υ
ο
ο
οι
κων
χει
ο
νε
ο
ει
ο
ω
ε
και
αι
ει
ω
ε
τα
α
ι
υ
α
ψι
α
ι
δε
ι
λα
ζε
φω σµει ει κρω
τε
εις πα
α
ι
ον παι αι
ει
τε
γι
εν
τε
να
ο
ται
ει
ει
λο
ο
ει
υ ψου ου ου
αι
κροις
γει
µνει
υ
αι
εν
ε
ο
ος
α αν
ε
ροις
υ
τας
ι
ξε
ες
α
πε
του ου ου
ας
Μετά τήν ἐκφώνησιν ἐκ τοῦ βήµατος. Τήν θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Φωτός ὁ Αʹ δοµέστικος ἄρχεται ψάλλειν τήν τελευταίαν ῷδήν.
Ἦχος
Μη
ε
πο
φω
ον
ον
α
Βου
δυ ρου
εν
να
στη
Ὠδή Θ΄.
µου
γα
η
µη τερ
στρι
α
η
σο
κα
θο
νευ
σπο
µαι
γαρ και
338
ρας
ρω σα
συ
νε
εν
τα
λα βες Υι
δο
ξα
α
λυ
Δο
υ
ξα
πι
σα
ε
νο ον
σοι
τω
υ
ο
ξε
ροµ
αλλ
α
σου
φυ
φαι α της
να
ψω σω εν
τους
ος
νω
περ
υ
εν
πι
δο
ο
ο
ξη
στει και πο θω σε
µε
τας
Θε
νυν δε σε θε
τη
και
παυ στως ως Θε ος
γα
Ε
σθη σο µαι
η
το
ως
ε
µων
κω
ε
ε
λυ
ο
κα
µου
υ
ξα
τας
µα
υ
στη θι
δο
σοι
ο
ρι
δυ νας
σθην
α πνουν ο
πης
πως µε
γου
ναρ χε
λυν
το µαι δει νως
θη
η
σο
ο
µαι
Δο
Γη µε
ξα
κα
Πα
τρι και
λυ πτει
ε
Υι
ω και
κον τα
339
Α
αλ
γι
ω
λα
υι
ρω σα νε κρον
σπα ρατ
γα
α
φυ
Πνευ
φριτ του
µα
σιν
τι
Α
δου
οι
λην
η µαγ
τους
α
πυ
εχ
λω
φι
νη ην
θρους εν σταυ ρω
ω
στη
ε
ηµ
ε
να
µε
ροι
σο µαι
αυ
ε
σµε
νον
βλε πον τες στο
µη τερ της εκ δι
ω
θις και
γαρ πα
µε
τα
γα
κη
σε
ως
ξας ω Θε ος
λυ
υ
νω
ω
σε
Και
νυν
α
µην
Α
γαλ
τες
λευ
συ
και
λι
οι
ται
α σθω
γη
α δης
παν τα τω σαν
λυ τρου
να
α
στη η
ει και
η
τους
κτι σις
γε
νεις
µε
τα
τον
ται παγ γε νης
σο ο
εις
Α
και
µαι 340
ω νας των αι
ευ
ο
µυ
αι
φραι
γαρ
υ
εχ
υ
τρι
νων
νε σθω σαν
παν
θρος
σκυ
ρων γυ
δαµ συν τη
τη
ω
ναι αι κες προ
Ε
τη η
ε
µε
ε
ευ
α
ρα
ε
ξα
Καί αὖθις ὁ Εἱρµός
Ἦχος
Μη
ε
ε
κα
θο
ο
ο
ο
ρα
ας
ο
σπο
ο
ον
η
α
η
ω
να
σο
ως
ει
α
λυ
σα
ον
συ
ο
ε
εν
υ
υ
νε
υ
η
ο
εν
πο
νο ον
εν
λα
αι
δο
τα
τα
α
στρι
α
αι
ο
αι
ξη
ο
α
ι
βε
η
α
θω
α
δο
υ
α
πι
ω
η
η
α
φω
ι
ες
αι
τους εν
ο
µη
µαι γαρ και
ος
ο
ου
γα
σο
και
ε
µου
ε
η
ε
ου
ε
ω
και
ρου
α
στη
ο
Θε
ει
δυ
ρω
σω ω
ως
γα
πο
Βου
α
ευ
ι
ι
ξα
α
σθη
α
ι
Σε
νε
Υι
ψω
α
τερ
µε
ω
ω
παυ
στω
ι
στει
ε
ε
ας
Μετά τό τέλος τῆς ῷδής ταύτης ἐκ τοῦ ἱεροῦ βήµατος ἐξέρχεται προπορευοµένων τῶν ἀγίων ἀρχιερέων ὁ πατριάρχης ψάλλων τό παρόν ἐγκώµιον τῆς Αʹ Στάσεως.
341
Ἦχος
Η
ζω
Αγ
γε
τα
βα
η
εν
τα
λων στρα
σιν
φω
τι
δο
ξα
Πα .
αι
κα
αι
.
τε
ε
ζου σαι την
τε
ξε
θης
Χρι
στε
πλητ τον το
και
συγ
κα
σην
τό τέλος αὐτοῦ οὕτω.
συγ
κα
τα
βα
σιν
δο
ξα
ζου σαι την
ση η
η
η
ην
Τά λοιπά τροπάρια τῶν ἐγκωµίων συνεχίζουσιν οἱ µουσικοί χοροί ὑπό τήν ἠγεσίαν τῶν δοµεστίκων. Μετά δέ τό Καί νῦν, ἐπαναλαµβάνεται παρʹ ἀµφοτέρων τῶν χορών, εἰς βραδυτέραν ἀγωγήν, τό πρῶτον Ἡ ζωή ἐν τἀφω µετά τοῦ τέλους. Εἶτα γίνεται συναπτή µικρά. µετά τήν ἐκφώνησιν Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνοµα, ὁ δεύτερος χορός ἄρχεται ψάλλειν τό ἐγκώµιον τῆς Βʹ Στάσεως Ἄξιον Ἐστί, τῶν λοιπῶν τροπαρίων ὀµοίως ψαλλοµένων ὑπό τῶν χορῶν.
Ἦχος
Α
την
και
ξι
ον
τον
συν
ε
εν
τρι
Πα .
στι
τω
.
µε
γα
Σταυ
ρω
ψαν τα
το
µέ τήν αὐτήν ἀγωγήν.
λυ νειν σε
τας
χει ει ρας
κρα τος του 342
τον ζω
εχ
θρου
ε
ο
δο
ο
κτει ναν τα
Μετά τό τέλος τῆς Βʹ Στάσεως ἐπαναλαµβάνεται τό πρῶτον µετά τέλους.
και
συν
τρι
ψαν
τα
το
κρα τος του
εχ
θρου ου ου ου ου
Μετά τήν ἐκφώνησιν αὖθις τοῦ Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡµών, ὁ πρῶτος χορός ἄρχεται ψάλλειν τό παρόν ἐγκώµιον τῆς Γʹ Στάσεως. Τά δέ λοιπά ὁµοίως συνεχίζονται.
Ἦχος
Αι
φη
γε
η
νε
Γα
αι
αι
η σου προ σφε ρου
σύντοµος χρόνος
πα
σι
α
ι
σαι
Χρι
αι
υ
µνον την
τα
στε µου
ὑπό τοῦ πατριάρχου ψάλλεται τό παρόν τροπάριον, ὅπερ ἐπαναλαµβάνεται τρίς. συµψαλλόντων καί τῶν χορῶν.
E
ρα ναν τον
ρα λι αν πρω
ι
τα
ι
α
ελ
φον
αι
µυ
ρο
φο
ροις
µυ
υ
υ
θου σαι
Μετά τό τέλος τῶν τροπαρίων ἐπαναλαµβάνεται και αὖθις τό πρῶτον µετά τέλους οὕτω. ἀγωγή βραδυτερά.
Αι
φη
γε
η
νε
αι
αι
η σου προ σφε ρου
πα
σι
α
σαι
ι
Χρι
343
αι
αι
υ µνον
στε µου ου ου
ου
τη
τα
Μετά τήν συναπτήν καί τήν ὑπό τοῦ πατριάρχου ἐκφώνησιν. Σύ γάρ εἶ ὁ βασιλεύς, εὐθύς ὁ πρώτος χορός ἀρχεται ψάλλειν τά παρόντα εὐλογητάρια.
Ἦχος
Ευ
λο
δα
α
ω
ε
Αγ
τε
κα
α
α
α
ε
α
λω
γη
ο
ρω
ε
ε
Σω
ον
τα
α
και
ω
εξ
ε
ε
γι
ι
ε
τα
ων
ε
α
ο
ων
ι
ε
α
δι
α
Α
α
Α
πα
αν
ε
ε
η
α
δη
σε
σθε
τη
το ον
δου
ι
δι
ι
η
και
η
ε
εν
ηρ
ε
τα
του
τη ην
και
συν
ε
δα αµ
ε
γει
τα ας ε
λευ
ι
τα
344
µο ος
εν
θα
σχυ
ε
α
νε
να
υν
αυ
ει ρα αν τα
θε
Εὐλογητός εἶ Κύριε. ω σαν
ι
σου
ω
δε
ω
ρι
ω
λο
ο
ο
Κυ
α
οις
λο
ω
ει
µε
τα
ε
ὁ Α΄ δοµέστικος
ει
ον
α
πλα
θε
τω
α
γε
του
ος
ο
µα
κροι οι
α
το
ξο
ω
Των
κα
γη
Πα .
ρω
ω
Τι
ι
υ
τα
µυ
σιν
α
ω
α
τε
Αγ
ρο
γε
ο
τα
α
ω
α
γαρ
προ
ροις
η
ε
σε
ξα
νε
αι
φθε εγ γε
δε
η
ε
ε
τε
στη
τοι οις
αι
κι
εν
ε
τα
ο
ταις
υ
δα
ι
τω
το
ε
η σθη η
ε
θως
πτων
ι
και
πα
τρι
α
ι
φο ον
συµ
θη
α στρα α
ο
α
ρα α
µα α
λος
ο
ηρ
υ
ο
ε
φο
τη
υ
υ
κρυ
ιρ
να
φω ω
µυ
µεις
τε
ε
ε
ο
του
µνη η
η µα
υ
τον
Σω
τος
Εὐλογητός εἶ Κύριε
Λι
ι
ι
ι
δρα α
µον
ο γου
ου
ο
θρη
Αγ
η
νου
Α
πρω ω
προς το
ου σαι
ο
ται αι
την
αν
µη
να
αλλ
γε
ε
ο
ο
κλαι αι
α
Μυ
µνη η
µα α
ε
πε
λος
και
και αι
ε
α
ι
ε
τε
ε
ρο
ε
στα α
ρο
φο
ροι οι
σου ου θρη
ε
στη
προς
ει
ει
ει πα
345
αυ
λο
τας
ει
ει
πε
ε
ε
ο
ο
ος
πε
ε
πα αυ
ε
α
τε
ο
ει
α
σιν
Α
πο
Εὐλογητός εἶ Κύριε λοις
νο
ε
στο
ο
Μυ
µε
ρο
φο
τα
ο
µυ
υ
µνη η µα α
το
γο
ο
γε
ε
ε
τον
ζω
Θε
ο
ρων ελ
σου
Αγ
µε
ροι
ω
ος
οι
θου ου
ου ου
Σω
ε λου ου
νου ου
ω ων
γαρ
τρα
ου
τα
ε
ω
οι
γυ
ου
σαι αι
τερ
α
τι
α
λο
ξα
νε
γι
ε
ε
νως
ι
µε
νη
η χου
α
του
κε ες
προς
προς αυ
ε σθε
στη
αι
αι
τα
ζε
ε
αι
ε
α
ι
ε
ναι
το
ου ουν
τας φθεγ
νε
ε
ε
κρων
ε
ως
µνη η
η µα
Πα τος
Δο
ξα Πα
τρι και Υι
ω
και Α
γι
ω
ω Πνευ µα α
τι
ι
ι
Προ
σκυ νου ου
του
α
ου
του Υι
ου
ο
µε
ο
εν
ον
Πα
τε
α
346
ε
τε
ε
ε
ε
και αι
ρα
α και τον
το
ο
Α
γι
ι
τρι
α
α
ο
α
α
τες
ον Πνε
α
το
Α
ε
ευ
α
δα
συν
τοις
α
α
µα
α
α
την
εν
Α
µι
Σε
ε
ρα
γι
ι
ος
γι
α
α
α
φιµ
Α
α
ι
ι
α
τη ου
κρα
γι
σι
αν
ι
ι
α
ζο
ο
ο
ο
ος
ι
ον
Πα α
α γι
ος
Και
νυν και α
νων
α
Ζω
ο
Παρ θε
ας
α
α
ρε
τα
α
ε
α
Κυ
ει
υ
υ
µη
η
ε
κου
νε
τον
α
δα
Αν
τι
σαν
Α
νη
η
λυ
τα
α
αυ τη ην δε
ε
ε
αι
ω νας των
αι
ω
ω
ω
ην
ο την τε
µο
ρι
και εις τους
δο
χαρ
ευ
ει
ην
υ
ου
α
αµ
δε
ε
πης πα
ζω ω
ε
ε
ε
σου
λυ
τρω σω
α µα αρ τι
ε
ι
εκ
σα
α
ρε
ης
ο
ου
τη
ε
ι
θυ
ου
Ε
σχε
υ
ι
ι
ε
ευ
ε
νε
σαρ κω
ες
ε
προς
θει
Πα εις Θε
ος
και
α
αν θρω πος 347
ει
Αλ
λη η
α
Αλ
λου
λη
ι
ι
α
η λου
α
ι
ι
α
α
α
Αλ
δο
λη η
λου
ξα σοι
ο
ο
ο
ι
ι
ο
Θε
Πα ος
Αλ
λη η
α
Αλ
λου
λη
ι
ι
α
η λου
α
ι
ι
α
α
α
Αλ
δο
λη η
λου
ξα σοι
ο
ο
ο
ι
ι
ο
Θε
Πα ος Τό τρίτον καί τελευταῖον
Αλ
λη η
η
ι
λου
λου ου
ι
α
ι
ι
ι
ι
α
Δο
α
α
α
α
ο
Α
Α
ξα σοι ο
α
Θε
α
αλ
ο
ο
α αλ
λη
λη η
ο
ο
ο
η
λου
ου
ο
ο
ος Μετά τήν συναπτήν καί τήν ἐκφώνησιν. Ὅτι σέ αἰνούσι πᾶσαι αἱ δυνάµεις τῶν οὐρανῶν κλπ. εὐθύς ψάλλεται ὑπό τοῦ πατριάρχου το παρόν.
Ἦχος
Βου (δίς)
Α
γι
ος
Κυ
ρι ος ο ο Θε ο ος τό τρίτον καί τελευταῖον οὕτω
η µων
Α γι Μετά το κέλευσον Δέσποτα, ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν. Εἰς τούς αἴνους. 348
Ἦχος
Πα σα πνο
ι
ι
ου
ου
τοι
αι
ον
οι οις υ
ψι
ω
ω
τε
του
εις
α
ἀργώς. µεγαλοφώνως.
νε
αι
α
νει
µει
η
ρα
τω
Αι
Δι .
σα
νει
Θε
ε
αυ
το
αι
νει
τε
α
αυ
του
αι
αι
στοις
ε
α
τω τον
τε τον Κυ
νων
ι
α
υ
υ
ρι
ον
εκ
τω
ω
ει
τε
αυ
τον
ει
οι πρε ε
πει
υ
υ
ι
ων
εν
µνο ος
ω
ον πα
αυ
νει
σοι
ε
ρι
Κυ
α αν
τον
σοι
τες
οι
πα σαι
οι πρε ε
Αγ γε
Αι
πει
ε λοι
δυ
υ
να
υ
α
αυ
α
α
µνο ος
τω
ω ω Θε ε ε ε ω Διά να προσκυνήση ὁ πατριάρχης τόν Ἐπιτάφιον ψάλλεται τό παρόν ἀργόν στιχηραρικόν µέλος.
Ἦχος
Αι
νει
α
α
α
α
ει
ει
α
α
α
ει
α
ει
α
Δι .
ει
ει
α αυ
α 349
το
ον
ει
ει
πα
ει
α
ει
α
τε
α
α
αν
ε
τε
ε
ε
ε
ε
λοι
ου ου
ου
Αι
α
α
α
α
α
δυ
υ
ου
ου ου
ου
ε
ε
ω
ω
ε
ε
ω
ω
ε
ε
ε
α
νει
α
ε
αυ
ει
α
α
να
ε
α
ει
α
σαι
αι
α
µει
ει
ει
ε
ω
ε
σοι
πρε
ε
ω
ε
το
ε
αι
αι
α
οι
ε
πει
ω
ε
ει
Πα
σοι
ε
α αγ
ου ου
ει
ον
ω
Α
ου
εις
ε
οι
ει
ει
ου ου
ω
ου
αι
ου
οι
ει
α αυ
α
ου
ες
του ου
ει
α
ε
ε
ει
α
αι
α
οι
ω
ε
ου
τε
α
Αι
του ου
ου
πρε
ε
Θε ε
υ
α
αι
υ µνο ος
ω
υ
ου
α
οι
υ
ε
ει
αι
αυ
οι
ου
γε
µνος
τω
ε
ω
ε
τω
ω
ω ω ω ω Θε ε ω ω ω ω Ἀσπασθέντος τοῦ πατριάρχου κʹ εὐλογήσαντος τού λαού ὁ πρωτοψάλτης ψάλλει τό Εἰς πολλά ἔτη, µεθʹ ὅ εὐθύς ἄρχεται ψάλλειν τά παρόντα στιχηρά ἰδιόµελα.
Ἦχος
Δι .
ἡ ἀγωγή ταχεῖα
Στιχ. Αι
νει
τε
αυ
τον
ε 350
πι
ταις
συ
να
στει
αις
της
αυ
του
µε
αι
γα λω συ
Ση µε ρον συ
νε
πα
η
πτει
λα
λι
ους ου
δης
µη
ι
α
πο
κο
ο
α
ε
λυ
υ
νο
παν τα σαβ
ον
ε
κρων σου
ε
η
ε
χει
τα
κα
αυ
και
υ
ε
α
ε
δι
σµο ον
α
συ
ι
σιν
πλη θος
αι
δαµ
ι
δο
ης
ω
υ
ρε
τη
η του
ξα
ε
ω
ω
να
α
και
δε
τε
πα
στα α
λυ
η
των
ται
µιν την
α
η
νε χον τα
κα
α
ζω ω
Α
α
να
τον
Η
ε
ω
φος
λυ ψα αν τα
µει
ρη σω
το
ι
ε
τι
τα
α
πνοι οι
ε
τον κα
του
υ
βα
Α
αυ
τον
ι
ου
α
κτι
µι
δω
τε
τη ην
νους
ε
ο
νης
θος
ρα
τρε
νει
α
Α
τη
λε
ε
νι
γι
ση
οι
ε
σας
ι
αν εκ
σιν
Στιχ. νει
τε
αυ
τον
εν 351
η
χω
σαλ
α
σµω ω ων
ὁ λαµπαδάριος
Αι
υ
πιγ
γος
ι
ι
νε
αι
νει
θα
τε
α
αυ
τον
εν
το
ο
ρω µε
ε νον
θε
η
πα
ρου
ου σα
κα
τα
λευς των αι
κο
σα
ω
νων την
ο
νο
ο
αβ
βα
τι
χων σα αβ βα
σω ω
ι
νον
ους αι
τη
ρι
ω
και
α
α
αι
αι
ω
ι
ω
ι
αυ
α
να
γη ην
ω
στα
ο
νας
ι
ζει
σµω
ο
παυ
σις
πα θους τε
ι
ι
α
α
α
µι
µεν
ε
α
δι
ι
τι
τη ην
ω
ο
ε
τι
ε
νον
τω
ω
ο
Θε
συ βα σι
α
ο
τις
βα
λε σα ας
αν
και
µα
µε τρη τον
εν
βο
ε
οι
τα
η µιν
α
πα
ε
η
φω
η
ε
ε
ε
λε
ε
ε
ε
νει
τε
αυ
τον
εν
το
ος
352
τυµ
πα
νω
και
η
ι
του ου
Στιχ. Αι
ε
κρι
εις εις
χων
οι
ρε
ος
λευ
σι
ὁ Αʹ δοµέστικος γα α
κι
ρα
Τι
οι
ψαλ
χο
µε
ρω
αι
γα
α
ει
δω µεν την
ζω
µε
ε
νην
ζω
ε
ε
προ
σω ω
ω
λε
λευ
ι
σι
ε
ω
ω
ρον
νοι
ως
αυ
ι
νου ους
µε
τε
τον
εν
χορ
δαι αις
και
αι
αι
ορ
νω
Δευ τε
κει
νει
ε
ω
ο
ε
ων
δους ε
ως Κυ
να τους
τω
να
η
ω
ε
ι
υ
ε
ε
δευ
ση
η
ε κοι
οι
µη
ρει
ει
σε
τε
ε
ξου
µω ων
ο
ω
µε
βο
η
δο
ω
τα φοις κει
εκ
αυ
περ
φω
τε
υ πνουν τα Θε
ω
γε
α
ση
δα
ω
τα
εν
η
πε σων κε
θι
αυ τον
ρι
ι
ου
τις
να στη η
η µων εν
Ι
κως αυ
α
η
ο ποι
εξ
µεν
α
ο
ι
τι
ε
αλλ
ως
τον
φη
ω
ο
ην
η
ξα
µε
η
σαι αι
Βα
σι
σι
ι
ε
ο
ω
ε
α
ι
ι
ε κου
α
α
σοι
Ἦχος
Πα
ὁ Βʹ δοµέστικος
Στιχ. Αι
νει
τε
αυ
τον
χοις 353
εν
κυµ
βα
λοις
ευ
η
αι
νει
τε
πα σα πνο
Η
τη
Ι
η
σα
ι
το
α
θειν
ο
του
ου
ει
ει
δει
και
σου
λοις
ω
τον
Κυ
υ
το
σω µα
ω
σηφ
και
νω
γα
φου
ως
συν
βα
σου
και αι
ε
α
ω
η
κυµ
τω
Ι
η
ε
α
εν
σα
το
των
ω
τα
τον
αι νε
ι
εκ
ει
αυ
ω
αρ
εκ
αν
νοι
θρω
του
α
πα
α
στα
τος
οι ξας πυ
ω ω ποις δο
λαγ
ι
ου
δος
θα
α
Πα
ο
ον
ου ου
θε
µνη
αυ
µου
του
ε
α
λας
λα
ρι
πε
αυ
τρι ψας κρα
α
α
αλ
ε
µει
το
ο
προ
α
α
ει
ξα
ει
ον
ε
εκ
ο
ε
ελ
να
α
α
α ρα α
ο
ε
α
δει
α
α
ὁ πρωτοψάλτης σοι
Ἦχος
Δο
ξα
Πα
µα
α
τι
Τη
ην
ση
Μω ω
ω
Πα
α
τρι
µε
ε
και
ε
µέ τήν αὐτήν ἀγωγήν.
Υι
ρον
ι
ω και
µυ
στι
354
Α
ι
κως
γι
ι
ο
ω
µε
Πνε ευ
γα ας
υ
υ
ε
ε
ε
σης
προ
γων
και
ος
την
ο
µε
ο
ε
της
βα
αυ
πα
ε
ρα
εν
κι
εις
ο
ην
δι
α
α
ω
σα α
ω
αν
ε
ε
στι
αυ
τη
α
τον
σε
ε
α
του
ε
ου
ο
ι
ι
σα
αβ
βα
πα
α λιν
ε
ε
ω
α
ο
ο
νι
ι
αν
ο
Α
ι
η
ι
ον
θρω ω 355 ω
η
α αυ
σεν
γε
ι
ι
στα σε
ω
ε
η
µε
πο
η Υι
ως
ε
ο
τον
ας
και
ελ
η
γα
θα
τη
σας
νε
µο νος α
πος
νη
α
ην τη
γη
α
ι
ι
βδο
η
τα
ι
ως
λο
ως
της κα
ζω
ευ
ω
πα α
µιν
ε
στιν
νο
Θε
ε
ε
µι
ε
ην
ε
ο
ε
α
τι
α
η
λε
ο
το
µο
νο ο
να
η
πα
το
ο
ω
δι
κο
εν
τη
ο
οι
τη ης
ε
ε
τε
οι
το
και αι φι λα
α
αυ
Θε
που ου
ρα
κα
α
τυ
σε
η
γων
ος του ου
οι
ε
λο γη η
µε
Σα αβ
τα
σα αρ
η
ευ
κα
τον
ε
του το γαρ
παν των των ερ
να
ι
η
µην
νω
ε
ο
δι
θων
δω
ρη
ην
αι
θο
ος
Ἦχος
Και
α
Θε
γαρ
νυν
και
του
τι
τα ρα
ται
ω
ο
υ
το
µα λω
ζω
α
µην
ο
ο
ω
ει
περ
σου
σται
νε
ευ
θα
ποι
µεν
ου τως ευ
η
ε
σαρ
Α
ε
κρω
να
τος
δο
λο
κη
αι
γη
ε
ε
θε
δι
γη
σας
ε
356
ο
η
Ευ
α
να
τω ται
ο
α
ο
Α
κε κλη ται
ο
η
και
νυ
ο
Θε
ξα
σοι
ω
υ
νε
να
τος Χρι στο
δο
νη
ε
τος
α
θα
νας των αι
ε
ται
τε
ω
µε
εν
δαµ
θη µεν
ευ
τους
λο
κω
ο
νε
ὁ λαµπαδάριος
και εις
κε Παρ θε
εκ
ο
Δι
µνουν
ος
παρ χεις
δι
α
δης
ηχ
η
κα
λευ
η
νων
θε
ρω
µεις
ε
τες
η
µων
βο
Καί ἀµέσως ὁ πρωτοψάλτης ἄρχεται ψάλλειν τήν δοξολογίαν
Ἦχος
Δο
ξα
σοι
τω δει ξαν
στοις Θε ω
και
ευ
δο
Υ
µνου µεν σε
δο ξο
ε
το
πι
φως
γης
δο ξα
ει
ρη
εν
υ
νη
ψι
εν
ι
αν θρω ποις
α
λο
γα α
Κυ
κι
τι
Πα
ευ
λο
γου
µεν
σε
γου µεν σε ευ χα ρι στου
προ
σκυ
νου
µεν
σε
δι
α
την
µε
µεν σοι
λην σου δο ξαν
ρι
ε
βα
σι
παν
το κρα των
η
σου Χρι στε
Κυ
ρι
ος
του
ε
λευ
Κυ
και
ο
Θε
ος
Πα
τρος
ο
ε
που
ρι
Α
ε
ε
νι
µο
ε
Θε
νο
ε
ε
γε
πα
νες
τερ
Ι
γι ον Πνευ µα
ο
αι
Υι
ρα
αµ
νος του Θε
αι ρων την 357
α
ου
µαρ τι
ο
ι
Υι
ο
αν του κο σµου
τας
α
µαρ τι
ε
ι
Ο
ος
Κα
ξι
τι
α
η
του
συ
ει
η
σον
η
µας
ο
αι
αι ρων
ας του κο σµου
Προ σδε ξαι την δε
δε
λε
σιν
Πα
µο
Ι
η
θε
κα στην
η
τρος
νος
µων
ο
και ε
Α
λε
γι
ος
σους Χρι στος εις δο ξαν
νε
ε σω
το
ο
τον
αι
ω
να
η
µε
του
αι
ω νος
358
τον
θη
µε νος
εν
η σον η µας
συ
Θε
ραν ευ λο
νο µα α σου εις
κα
ει
ου
µο νος
ρι
Πα τρος α µην
γη σω σε
αι
Κυ
ω
να
και
αι
και
εις
Κα
τα
να µαρ
Ευ
ρων
νον
το
γη
η
ο
λο
ω σον Κυ
γη
τος
ει
µων
νο
ε νοι το
θα περ ηλ
Ευ
ι
ρι
ε
εν τη η
µε
ρα
ταυ τη
α
τη τους φυ λαχ θη ναι η µας
λο
ε
Γε
ξι
και
µα
Κυ
πι
Κυ
ι
αι
ε
νε
ο
τον
ε
το
σα µεν
ει
ε
ε
Θε
και
α σου εις τους αι
ρι
τος
ρι
ος των
δε
δο
πα
ξα
τε
σµε
ε
ω νας α µην
λε ος σου εφ
η
µας
κα
πι σε
ει
Κυ
ρι
ε
ε
δι
δα
ξο
ον µε τα δι
(ἐκ γʹ) και
ω
µα τα σου
Κυ
ρι
ε
νε
α
και γε νε
η
σον
λε
κα τα
µε
φυ
γη
α
ι
ε
ε
α
γω
σαι την ψυ
359
γε
ει
νη
ει
χη ην
η θεις η
πα
µου ου
Κυ
µιν εν γε
ρι
ο
ε
ε
τι
η
µαρ τον σοι
Κυ
ρι
ε
προς
του
ποι
ειν
το
σε
θε
κα
τε
ε
φυ
γον
λη
µα
α σου
δι
ο
δα
ξον
τι συ ει
µε
ει
ο
Θε
ος µου
Ο
τι
πα
ρα σοι πη
γη
ζω
ης
εν
τω
φω
τι σου
ο
ψο µε θα φως
Πα
σι
τα
σε
Α
Δο
τει
Α
γι
ξα
νον
ος
Πα
γι
α
τρι
το
ος
ο
ε
λε
Θε
ος
θα να τος ε
ι
και
ο
λε
Υι
ω
ος σου ου τοις
γι
νω σκου
Α
σχυ
ρος
η
γι
ος
ι
σον η µας
και
Α
γι
ω Πνευ µα
τι
Και νυν και
α
ει
και
εις τους
α µην 360
αι
ω νας των αι
ω νων
Α
γι
ος
α
θα να τος ε
Α
α
α
α
γι ος
ο
Α
α
α
α
γι ος
ι
Α
γι
ο
ο
ε
λε
ε
η
ος
λε
Θε
ε
ος
σχυ υ
ρος
α
θα
σο ον
η σον η µας
η
α
η
α
µα
α
α
να
α
α
α
α
α
τος
ας
Μετά τοῦτο ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ πρωτοψάλτου οἱ χοροί προπορευόµενοι τοῦ ἐπιταφίου, εἰς τήν ἔξοδον.....αὐτοῦ ψάλλουσι τό παρόν, ὅπερ εἶναι ποίηµα γνήσιον, µέλος τοῦ Νέων Πατρών Γερµανοῦ ἀρχιεπισκόπου.
Ἦχος
Τον
ι
ο
ι
ο
η
τον
η
ο
α
ι
Η
α
ι
ο
α
ι
α
ι
Πα
η
η
λι
ο
ἀργῶς καί χαµηλοφώνως
η
ι
ι
α
η
ι
ον
α
η
αν
η
ο
ο
κρυ
υ
τα
τας
α 361
η
ο
η
η
ο
υ
ι
υ
η
ο
λι
ο
υ
ψα
δι
ι
ι
ι
ο
α
α
ι
ι
α
α
α
ι
ι
ι
το
κα
α
α
ι
ρα
α
α
α
ω
ω
σα
α
α
ω
ο
ο
α
α
ε
ω
ση
α
νο
ε
α
α
α
α
ω
η
α
α
α
α
ος
α
α
αρ
α
α
α
α
µε
προ
ι
α
ι
τω
τα
α
α
δι
αρ
η
α
α
ε
ευ
ει
ω
ω
α
α
σα
η
α
κα
α
α
η
α
α
α
θε
λα
ι
α
α
ση
ι
τη
Ι
α
α
ι
α
ε
ο
και
ε
δι
ο
ι
νας
ε
να
ε
ι
ου ου Σω
τω
α
Πι
ε
ρα
ου
α
α
ε
ι
ι
ου ου ου
ος
ω
α
ε
η ηφ θε
ο
ι
ου
α
ο
ω
α
α
κτι
ι
ου
θα
η
α
ε
ου
α
η
ο
πε
του
α
η
ω
κτι
ου
α
τω
α
ου
ο
ο
α
να
ω
ο
α
ι
α
α
α
τω
α
α
του
ρο
α
ι
α
σµα
η
θε
τα
γεν
α
ι
ι
µε
α ας
ηλ
α
α
α
θι
∆
ι
ι
λε
ε
ι
ε
ι
ε
ι
ε
ι
ε
κε
ε
τε
ε 362
ε
ε
ε
ε
ε
ει
ει
ε
ε
ο
ο
ο
ο
γω
ων
ος
µοι
ο
το ον
τον
εκ
ε
ε
νον
ε
βρε
α
οι
οι
οι
οι
ο
ο
του
ου
ου
ου
ου
ο
ο
ο
του
ε
τον ξε
ο
οι
ε
οι οι
ε
ο
ε
ο
ο
ο
ε
ε
ος
µοι
το
ε
νο
ο
ο
ο
ον
ου
ε
ο
α
ο
οι
ο
οι
του
ξε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ο
ο
ο
οι οι οι
οι
ε
ους
ε
οι
οι
ου
α
ο
οι
οι οι
ον
ε
α
οι
ο
ο
ξε
α
οι
ο
τον
ε
ος µοι
οι
ο
φου
ο
ο
το ον
ε
τα
ο
το
ε
εν
ο
ο
ε
ε
ε
ο
δο
ε
ε
ε
ο
ο
ο
ε
θε
ο
δο
ο
ε
νω
ο
ο
ε
ε
ξε
βο
ο
ο
ξε
ε
ε
δο
οι
οι
οι
ου ου
οι
ου
ου
∆
ου ου
ο
ον
ξε
ο
ου
ου ου
ξε
ε
ο
ου
ε
ο
ε
ε
ε
νον
το
ο
ε
ε
ο
ο
ε
ο
ο ο 363
ο
ον
ε
ο
το
ε
ο
ο
ε
ο
ο
ε
ο ον
ο
τον
ο
ο
ο
υ
ο
υ
ου
ο
υ
υ
ου ου
ες
ω
υ
ον
ον
ξε
ζο
ε
ο
ε
του
ου
ε
ος
ο
ε
ου
ε
δο
νι
ο
ε
ου
ε
ω
ω
ε
ε
ου
ε
ι
ι
πει
θα
το
ο
ξε
µοι οι
νον
του
δο
ου
ου
ου
ου ου
ι
ο µαι
ει
ει
ε
ο
ο
ο
ου ου
ου
ου
364
ξε
ο
βλε
ει
α
ε
ως
ι
ο
α
ι
ε
ε
ε
ος
ου
ου
ε
ο
ε
ε
ε
ι
ι
ι
ω
ε
ε
ο
ον
ον
το
ε
νον
ι
ε
ε
ει
µοι
ου
ε
οι
οι
ι
ε
ει
α να του ου
ε
ε
ιν
ο
ει
ου
ε
ι
ο
ει
α
υ
ου
ο
ε
α
υ
τε
σι
το
ε
ι
ου
ουν
νο
ε
ι
ει
ου ου
ε
φυ
ου
ω
ε
ο
σου
ε
ε
ο
ο
ω
ε
ου
ε
ου
ω
ου ου ου
ε
µι
ου
ου
ε
ο
οι
ου
ο
ο
ο
ου
του ου
ξε
ο
λοι
του
ε
δος µοι οι
ο
υ
ω
ξε
µο
ου
να
ω
ω ως
ο
ου
θα
ω
ο
ειν
ου
ε
ε
οι
οι
ου
ου
ξε
ου ου
ε
ε
ε
ο
στις
ον
ε
ε
ι
ε
ε
ε
µοι
οι
ε
ε ε
αι
α
οι
του
νον
οι
α
ο
ο
ι
ι
ε
ε
ου
ου
σµω
ο
ο
ον
ε
τον
οι
οι
οι
ε
ε
ε
ω
ξε
ε
ε
ε
ε
ον
ε
ξε
ο
ου ου
ου
ε
ε
α 365
ε
ε
ο
το
ε
ο
ε
ο
ου ου
αι
νο
ο
ο
ο
οι
δε
ον
ι
τους
πτω
δο
ε
ε
ε
ο
ος
ε
αι
ο
ο
ε
νω
ο
ο
ι
ξε
βραι αι
ε
ον
ι
νους
ο
ο
ζειν
ξε
ε
ο
οι
ι
αι
τον
ω φθο ο
ε
οι
ι
και
ε
ω
ε
ι
ο
νο
νι
ε
ου ου το
ο
ε
ε
ε
ο
οι
ι
ε
Ε
ε
οι
ε
ε
το
ξε
νι
δο
ου
ον
ε
ξε
τω
πε
ου ου
ο
ε
οι οι
ου
α
ε
ο ον
α
ο
του
το
ε
οι
ξε
τε
ε
ε
νω
κο
ους
ο
ε
οι
ι
ου
ο
ε
ε
ι
χου
το
ι
αι
αι
ο
ω
ος µοι
ο
ε
ο
σαν
οι
οι
ο
ο
ον
ι
να
α
κρυ
υ
α
ε
υ
α
α
ε
ε
ε
δο
το
ε
νος
ε
φα α
α
ο
ον
ξε
ε
µη
η
η
ο ρω
α
ω
α
ω
ω
και
τα
α
ε
ε
σπλα
ω
ω
δι
ι
ι
ο
ι
ο
η
ο
ο
ο
ε
χει
ει
ω
ε
ε
τη
ω
σα
ε
βο
ο
Θε
αν
ε
αγ
366
τη
ι
α
ο
αι
ην
κε
ι
ο
ον
ο ον
η
η
ο
ο
θεν
ο
ε
ε
τι
ι
αι
ρα
ναι
ο
κρω
ο
αι
α
ε
η ηρ
νε
ε
ξε
ι
ο
η
χνα
σπα
µαι αι
ει
κλι
εν τα
ω
νο ον
ω
α
ε
ος
ου ου το
η
µαι αι
ι
ο
ε
η
α
ω
ου
και αι
α
ω
λη ην που
ω
ε
α
ι
α
ε
ε
ω σκο
ουκ
οι του ου
ω
α
Υι
ω
ο
ω
ω
φω
ου
ο
η
ψω
α
οι
ο
το
α
µοι οι
η
ατ
υ
ος
η
α
υ
α
ε
ε
υ
α
ο
τα
α
µου
ει
τρω
ω
και
καρ
α
α
α
αι
ω
αι
ω
ω
ση
α
η
νε
σα
α
η
α
α
α
α
α
οι
οι
οι
ο
ω
ι
ι
ω
υ
υ
ου ου
ου
ο
α
α
ο
αι αι
αι
ω
ω
ω
ο Σω ω
αι
α
φο
ω
α
η
η
η
ω
367
α
τη
α
α
θα
α
ε
γα
ε
και
αι
του
ου
οι
οι
οι
ο
ο
δυ υ
ο
ο
ο
η
σω
ον
σχη
α
α
ρο
µα
ο
ευ
α
ω
ρω
ε
οι
η
ω
ο
µε
οι
στα
σει
το
τον
ο
α
οις
α
τη
α
οι
α
βα
ο
α
ο
ων
αµ
ο
α
ο
οι
α
ο
α
νω
ο
α
ω
α
τοι
γοι
ω
θο
α
υ
ο
ω
α
σα
τοι οις
α
κα
α
α
υ
ω
σε
να
ου
λο
ω
λα
α
ου
ο
ω
ω ων
το
ο
λα
α
ου ου
τοις
πω
λα α
Σω
α
υ
ω
του ου
α
υν
αλ
α
υ
ο
ω
α
ου
νυ
κρο ον
α
ου
ο
ω
ε
ρου
λυ υ
ου
α
α
α αρ
ου ου
ε
α
Α
α
α
ω
αι
α
ο
και
ω
Πι
µω
νει
ο
ος
αι
βω
ω
ω
δο
ο
ο
νει
λη
η
α
ας
και
α
α
α
α
Σε
ε
πα
α
ε
α
α
ζω
ι
ε
ε
ε
ο
ι
ε
ο
ε
ο
αι
η
α
ον
ε
ε
ε
ε
ε
ο
ο
ο
ο
ο
ο
η
σα
η
η
υ
ε
ε
ε
α
α
α
ε
ε
α
ω
ε
γα
ε
µε γα
α
ω
α
ω
το
ε
ε
ω
ο
ε
Ε
λε
ο
ο
ε
ε
ε
α
κα
ο
ο
ι
τα
πα
ι
ιν
νι
ο
ε
ο
ο
ε
ο
ο
τον
ον
ω
α
α
φω
σι
ω
ε
α
το
α
ιν
νι
η
χο
α
ι
α
νη
α
ε
σι
ο
θε
ε
α
εν
υρ
α
ε
α
και
η
υ
ε
ρε
η
υ
τε
αι
ι
ε
υ
α
αι
ε
η
σµυ
α
α
ε
ο
η
α
ην
ι
ω
εν τα
α
α
ω
ο
ει
α
ε
ω
ι
µε
ι
ε
λε
ο
ε
ο ο
ος
Έπιστρέψας εἰς τόν ναόν ὁ πατριάρχης εἰσέρχεται εἰς τό ἱερόν βήµα ὅπου µετά τήν
ἐκφώνησιν
Πρόσχωµεν,
Εἰρήνη
πάσι,
Σοφία
ψάλλει
τά
ἀπολυτίκια. περιφεροµένου τοῦ ἐπιταφίου παρά τήν ἀγίαν τράπεζαν.
368
παρόντα
Ἦχος
Ο
α
τε
κα
θα
τη
α
σας
να
τη
και
τους
ων
α
των
ε
Χρι
στε
ηλ
α
νε
ε
ρα
Θε
τον
θα
το
τε
τον
πη της θε
θνε
που
προς
τος
στρα
τε
ο
θες
ω
τας
στη
σας
νι
ος
Δι
ων
ε
ο
να τον
Α
ο
εκ
η
ζω
δην
ε
πα
κα
σαι
τα
αι
ο
ο
ξα
τε
χθο
δυ
να
ο
η
ε κρω
ο
κρα αυ γα ζων ζω
η µων δο
νε
τη τος
των
η
δο
δε
νι
µεις
τα
σοι
Καί εὐθύς ἐν συνεχεία τό παρόν.
Ἦχος
Ταις
ε
µυ
πι
α
δι
ρο
φο
στας
τα
α
ο
ο
µυ
Χρι
ρα
αγ
Δι
ροις
γυ
γε
λος
ε
βο
θνη
τοις
υ
τοις
στος δε δι
ναι
ξι
α φθο ρας
ο
πα
ρα
ο
ο
παρ χει
ε
δει
τω
µνη µα
ο
αρ
χθη
µο
αλ
Καί ἐν συνεχεία τό παρόν ο
ο
τρι
ος
Ἦχος
Δι 369
ο
ο
λο
Ο
κα
ευ
θε
µα
ρω
α
σχη
η
λων
το
σιν
ω
πε
µων
δο
µα
θε
Ι
σηφ
α χραν τον σου σω
νι
σιν
το
ω
κα
εν
ο
θα
α
ω
ρα
µνη µα τι
πο
ω
ει
και
του
ω
λη
νω
ξυ
λου
ω
ω
σας και
κη
α
δευ σας
ο
Ἀµέσως µετά τοῦτο ἔξωθεν ὁ ἀναγνώστης ἀναγινώσκει τό τροπάριον τῆς προφητείας, τήν προφητείαν καί τόν Ἀπόστολον. Ὁ δέ λαµπαδάριος τό παρόν.
Ἦχος
Αλ
λη
λη λου
λου
ου
ου
ι
α
ι
Δι
αλ
α
λη
α
ἀργῶς
λου
α
ι
α
ι
ι
α
Α
α
Εἶτα ἀναγινώσκεται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης ὑπό τοῦ πατριάρχου τό Εὐαγγέλιον, µετά δέ τό τέλος τοῦτου τοῦ πατριάρχου ἀπό τής Ὡραίας Πύλης εὐλογοῦντος τόν λαόν ὁ πρωτοψάλτης ψάλλει τό Εἰς πολλά ἔτη. Ὁ δέ ἀρχιδιάκονος ἀµέσως µετά τοῦτο λέγει τήν ἐκτενῆ. Εἴποµεν πάντες. Πληρώσωµεν τήν ἐωθινήν δέησιν ἡµῶν ὡς συνήθως. Καί ἠ ἀπόλυσις γίνεται ὑπό τοῦ πατριάρχου, ἱσταµένου δέ, εὐλογούντος τόν λαόν ἀπό τής Ὡραίας Πύλης οἱ χοροί ψάλλουν τό. Τόν δεσπότην καί ἀρχιερέα. Καί ἀπόλυσις τοῦ ὄρθρου.
370
Τῷ ἁγίω καί µεγάλω Σαββάτω. Ἐν τῷ ἐσπερινῷ καί τῇ λειτουργία.
Εἰς τήν εἴσοδον εἰς τόν ναόν τοῦ πατριάρχου τό. Εἰς πολλά ἔτη. Εὐλογήσαντος δέ τοῦ ἱερέως ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ παναγιωτάτου ὁ προοιµιακός, εἶτα ἀκολουθεί ἡ συναπτή. Τό κέλευσον πρός τόν παναγιώτατον καί εὖθίς ἀρχόµεθα ψάλλειν τά παρόντα. µέ βάσιν ὑψηλήν, πανηγυρικώς.
Ἦχος
Κυ
ρι
ει
ε
σα
ον
ε
α
µου ου
κε κρα α
α
κου
νη
η
εν
ου
η
ει
σα
ι
α
σο
Κυ
ο
υ
υ
ξα
α
προ
σο
ο
ο
κε
η
κρα
α
ὁ πρωτοψάλτης
κε κρα α
κου
τη
τω
Πα
κου
ης
ξα
ο
ρι
ι
ος
ον
σο
ε
α
προ
ον µου
ε
ε
προ
η
ναι
η
µε
ον
ε 371
ο
σα
ι
ε
µου
ο
ει
ι
σε
δε
γε
α
ο
σε
ε
µου
α
προ
σε
ε
κου ου
σο
Κυ
ρι
ε
ε
ει
σα
α
α
ο
ω
Κυ
ος
ο
σχες τη φω
ω
ω
ως
ος
σε
ε
υ
υ
µου
ε
ρι
ι
Κα
τευ
χη
θυν
η
νω
η
ω
ει
θη
η
η
µου
πι
ο
σα
ι
α
α
ως
ο
τω
η
προ
θυ
µι
ι
ο
ον
θυ
σι
ι
κου
σο
ρω ων µου
ει
η
σου
α
ο
ε
ον
ο
α
ο
α
ε
παρ σις
ε
ε σπε
µου
ο
ευ
µα α
α
ε
τω
ων
χει
ι
νη
ρι
Κυ
σε
υ
υ
η
ρι
ι
ε
Ἦχος
Πα
Στιχ. Εκ
ε
Κυ
βα
ρι
θε
ων
ε
ε
ει
κε
κρα
ξα
σοι
σα κου σον
της
φω
νη
ε
ε
Κυ
η
ρι
η
ης
µου
Τας
ε
σπε
σδε ξαι
ε
ι
κο
ρι
νας
η
Α
γι
ι
και
πα
ρα σχου η
ων
ο
ο
σµω
τι
ι
µο
η
µω ων
ε
µι
ο
Κυ
υ
υ
ιν
α
φε
νο ος
372
ει
υ
ε
ευ
χας
υ
ρι
σιν
α
ο
δει
προ
ι
ι
α µαρ
τι
ξας
εν
τη
η
ην
Α
να
α
νη
θη
τω
α
στα α
α
σιν
Στιχ. Γε
τα
εις
Κυ
κλω σα
ε
ε
α
στι
την
φω
τε
α
α
να
σταν
τι
ι
ι
νην της
λα α
ε
ιν
ο
οι
ι
τρω
σα
α
α
νο
µι
ω
νε
νο
ω
ι
ων
ο
ος
η
α
σε
ω
και πε ρι
λα
δο
ξαν
ο
η
η
α
προ
ω
κρων
ο
ος
ω
δω τε
ε
σου
σε
ων
και
Θε
τα
η
Σι
εκ
µε
ω
δε
αυ την
ο
λυ
τα
τι
η
µα α
η
χον
ως µου
βε
εν αυ
αυ
τε
τη τω
τος
µων
ας
ε
ο
εκ
των
αυ του
Στιχ. Ε
ρι
ε
ι
Κυ
λα
ρι
αν
α
ε
τις
σµο
ος
νο
µι
ας
πα
υ πο στη σε ται
ε
ε
ε 373
ε
ρα
ο
στι
τι
τη
πα
ρη σης
ρα
σοι
Κυ
ο
Δευ τε
µε
εν
λα
οι
Χρι
ι
κρων Α
ε
στι
να
ι
ο
εκ
κο
ο
υ
στον
α
ι
µνη σω ω µεν και
α
ι
της
δο
α
ο
πλα
ξα
προ
ζον
α
στα
α
α
ο
Θε
ο
ο
α νης
του
σµον λυ
τρω
σα
Ε
κεν
του
ου
α
νη
τες αυ
του
σιν
ο
ος
ε
α
σκυ
η
ε
σω
την
τι
η
εκ
αυ
η
εχ θρου ου
µε
η
νε
τος
µων
ου
τον
ε
Στιχ. νε
µει
να
σε
Κυ
µου
εις
τον
λο
πι
τον
Κυ
υ
Τω
πα
θει
σου Χρι στε πα
και
τη
Α
να
θη η
µε
εν
Κυ
ρι
ο
νο
ε
υ
γον σου
ηλ
ρι
ι
ι
πε
σου
ρι
ι
ι
η λευ
εκ
ε
σοι 374
σου
νεν
η
υ
πε
ψυ
χη
η
ψυ
χη µου
θε
ρω
θη
ε
ον
θων
σει
τος
µει
πι σεν
ι
στα
µα
φθο
δο
ρας
ο
ε
ο
η
λυ
ξα
µεν
τρω ω
α
α
ἕτερα ἰδιόµελα.
Ἦχος
Νη
Στιχ. Α
κτος
τω
πο
α
Ι
φυ
πο
σρα
λα
φυ
η
ελ
κης
λα
ε
κης
πι
πρω
ι
πρω
το
ας
ι
ον
ας
Κυ
υ
υ
µε
χρι
νυ
ελ
πι
σα
υ
ρι
ι
ι
ον
Ση µε
συ
ρον
νε
ο
φε
ε
ρι
ας γεν νη
α
α
µην
κρα
α
το
α
ε
να στα
α
ε
α
α
υ
ε
ε
ε
α µη
α
µοι
η
σταυ
σει
ει
οι
ε
ε
ε
τρι
ι
το
η
ει 375
ει
επ
ι
ω
σου
ε
ε
υ
υ
ψε
ω
υ
Θε
ω
ο
ξα
σου
α
εκ
Μα
ε
ξα
µε
ψυ
πριν
δο
ο
τον
ε
λυ
ο
βο
δε
σε
ρω
νω ων
πε
γα αρ
ει χον
στη
ε
Υ
νε
ει
ε
η
ε
υ
τω ων
α
ε
θω ων
τει
ε
στε
ρε
µου ου
συ
ε
ε
θεν τα
ος
κα α
νε
ε
ελ
λας χαλ κας
ας
Α δης
το
σε
χα
ος
πυ
α
ων
Κυ
ας
α
ρι
ι
και αι τη Α
Στιχ. Ο
και
λυ
πολ
τι
λη
τρω σε
ε
κρα
παρ
ται
αυ
τον
Ι
ται
τω
στα
ω
λυ
ηλ
θη
το
τρω
σις
εκ
πα
ε
λε
ος
και
αυ
τος
σων
των
α
α
Καί αὖθις τό αὐτό. Σήµερον ὁ Ἅδης στένων. νο ο
µι
ων αυ
του
Στιχ. Αι
νει
θνη
ε
τε
παι
τον
νε
Κυ
ρι
σα τε αυ
ον
το
παν
ο
τα
ον πα αν
τα
τες
ε
οι λα
οι
Ση µε
ρον
ο
λυ θη η µου
ε
δε
θα
χειν
α
ξα
α
ο
πο
Α
η
ε
µην
θνη
η
νο
λως
λω
στε
ου
α
ο
δης
ο
ου
ω
ουκ
ε
ε
ξου
ου
τον
ον
ε νων βο
ω
των
ι
376
α
σι
ι
σπε ερ
του
ι
µε
ου
ο
σχυ
το
υ
υ
κα
ι
τε
α
ε
ε
να
των
ον
δε
κα
τε
υ
ω
αλλ
τα
ευ
α
του ου ου των
ον
ε
νος
αλ
ε
τω
ω
α
α
γω
λα
ε
γει
στα
α
ων
ει
ου
ει
ε
βα
χον τους
τος
ει
νε
ι
ει
ι
ρει
αυ
ρω
ω
ω
σει
ει
ει
σου
α
σι
ι
ι
κρους απ αι
δου πα
δο ο
σου
ι
ου
ξα
λε
αι
ω
ε
ω
ω
α
α
αν
τα
ας
Κυ
ρι
ι
ε
ε
στα
α
και αι τη
Α να
Στιχ. Ο
αυ
του
Κυ
ρι
εφ
ω
να
Ση
µε
ρον
µην
πο
ε
ον
ε
µας
ε
ο
Α
δης
ο
θη
ρω
στη η
ε
κρα
µε
ε στα αυ
ε
ε
η
ου
ω
τε
τι
ε
ται
ω
θη
το
ε
λε
ος
και
η
α
λη
θει
α
του
νει
ει
στε
µου
το
ω
ω
θη
η
η
σεν
εις τον
ε
ο
ε
ε νων
κρα α
και
377
α
τον
ων περ
ε
αι
Α
ε
αι
βο
ο
το
ος
ω
α
δαµ
βα
αι
κα
α
σι
ι
ο
ποι
α
νε
λε
ευ
στε ρη η µαι
παν τας
ε
ι
ι
ο
ε
υ
ω
α
υ
α
η
ει
ε
δο
ω
και
Τη
ην
µε
ε
ε
σε
ο
ο
Α
ση
µε
τυ
ε
εν
ο
ι
ο
η
φους
θα
τος
δο
ω
ω
το
ι
ι
η
σχυ
µε
ο
ο
να
α
ξα
Κυ
σου
και
υ
σας
ε
ε
σα
ρω
ω
θεις
α
του
στα αυ
α
υ
ρι
ι
το
ε
ε
αι τη Α να στα
σου
α
ω
ρο
Μω ω
που ου
η
του
Πα
ε
γα ας
η
Πα
ξα
γι
ον
ει
Ἦχος
Νε
πι
α
ρω ω
ει
τε
τα
α
σταυ
σει
κα
η
σε του ους
κρα
τω
α
ξη
σχυ
ο
ε
α
ε
κε νω
ουκ
και ους
τρι
ι
Πνε ευ
ο
ω
λε
ὁ πρωτοψάλτης
ι
µα
ον
υ
ε
ο 378
ι
και αι
α
σης
ε
ε
Υι
ι
τι
µυ
υ
αι
στι
προ
γων
ι
ο
και
κως
δι
ευ
ο
ι
ε
γη
Θε
ε
ος
µην
του
νον
κα
ρα
α
α
ε
ε
στι
το
ο
α λιν
να
η
νι
αν
ε
α
τε
νο ο
µι
ε
ι
ε
ι
θρω ω
ε
ζω
ον
ω
ι
ε
στα σε
µιν
ι
ι
ως
ως
ω
ι
νης
τα
τον
ην
α
379
ε
ε
στιν
τη
η
θα
και
ρη
ο
µε
ε
η
ε
ε
παν των των ερ
Υι
νε
ο
µε
ι
ο
να
τον
οι
οι
σα αρ
κι
ι
τη
δω
µο νος α
πος
γη
ας
σας
ε
λο
πο
γε
ι
πα α
η
α
δο
Ευ
ω ως η
πα αυ σεν
νο
ε εβ
η
ω
της κα
τι
ε
τη
ε
µο
α
βα
αυ
σε
ο
α
η
ι
τον
δι
αβ
Α
α
κα
του
σα
α
αρ
του
ι
ο
γα
η
ο
της
η ην
παυ
κο
πα
τη
τα
οι
ην
ραν
βα
αυ
αυ
µε
αβ
εν
γων
Η
το
Σα
της
την
εις
ελ
θων
η
ην
αι
γα
θο
ο
σα α
ω
ος
ω
ο
ος
ο
η
δι
α
το
ω
ο
ω
και αι φι λα
Ἦχος
Και
νυν και α
ει
νων
α
α
α
Την
παγ
κο
σµι
σπα α
ε
πυ
ρη
υ
υ
θε
α
ε
α σµα
ω
ω
χθη
ου
ου
τη
θρας κα
αν
νε
τες
τει
η
ρα
η
η
α
θε
ε
η
η
στε
και
τω
που
ρα
Α
νας
των
εξ
Δε
σπο
τη
α
σµα
αυ
ξε
αυ
να
τη
και
ω
µα
το
αν
το
ω
ει
το
ξε
ως 380
ε
ος
ρι
τω
αι
ω
θρω ω πων
ην
τε
νι
ι
ον
αν
τη
Πα αρ
το
ο
ων
ε
τη γαρ
ο
λου ου σα
ω
την
α
σω
ων
και
τος
η
ω
ο ξαν
στω
ι
ε
ε
πι
πι
νος
η
ω
µνη σω ω µεν Μα
των
ι
α
ε
υ
νον
ι
ο
σαν
λην
πι
ση
της
δο
και των
ω
ο
ον
την
ε
αι
µην
σαν
υ
ὁ λαµπαδάριος.
ει και εις τους
α
η
κου ου
Πα
εγ
α
καλ
νε
τη
Θε
ε
ω
ει
ει
ο
ο
χον
της
εχ
η
νην
α
µε
σο τει
ει
ρη
η
βα
σι
λει ει
ταυ την ουν
δει
λω
κα
ον
τε
η
η
χο ον
την
α
µε
ε
Κυ
υ
ει
ει
οι
οι
ος του
ε
αγ
κυ
εν
υ
ει
ε
να α
οι
ε
εχ
α
ε
ι
ι
τω
οι
Θε
ραν
τον
ρι
ει
υ
εξ
ον
ω
τοι
οι
ου
της
ου ους
α
ο
µα
χον
τε
ει
οι
θαρ
γαρ
θρου ου ου
µο
αυ
οι
νυν
και
περ
θαρ σει
ω
οι
α
υ
οι
χθε
ε
χο
ο
εν
τα
ει
ει
ει
ει
οι οι
οι
οι
οι
σει τω λα
αυ
ε
ο
τος
πο
λε
ως παν
το
δυ
ο
ο
µη
υ
ο
σει τους
υ
υ
υ
ος
Εἴσοδος µετά τοῦ Εὐαγγελίου. ψάλλεται δέ µετά µέλους τό ἀργόν Φῶς ἱλαρόν ὡς σεσηµείωται .... ἕµπροσθεν. καί εἶτα ἀµέσως ἀκολουθοῦσι τά τρία Ἀναγνώσµατα µεθʹ ἅ ψάλλεται τό παρόν ἐπαναλαµβανόµενον ὑπό τῶν µουσικῶν χορῶν, προαναγινωσκοµένων τῶν στίχων.
Ἦχος
Τον
Κυ
ρι
ον
υ
Πα .
µνει ει
τε
ε
και
υ
περ
υ
ψου
(δις) τε εις παν τας τους αι
Τον
Κυ
ρι
ον
ω
υ
ω νας
µνου ου
µε εν
εις παν τας τους 381
και
υ
περ
υ
ψου µεν
(δις) αι ω ω νας καί το τελευταίον οὕτω.
Τον
Κυ
ρι
ον
υ
µνου ου
µε εν
και
υ
περ
υ
ψου µεν
εις παν τας τους αι ω ω να α ας Εὖθύς ἡ µικρά συναπτή. µετά δέ τήν ἐκφώνησιν Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεός, ἀντί τοῦ Τρισαγίου ψάλλοµεν σήµερον τό παρόν.
Ἦχος
Ο
σοι
ε
πανηγυρικῶς. πρωτοψάλτης
εις Χρι στο ον
Χρι
σα
Πα .
α
στο ον
α
σθε
ε
ε
ε
ε
Αλ
βα
ε
πτι
ε
λη
λου
ε
ου
ι
σθη η
νε
ου
ε
ου
η
δυ
ου
ι
τε
ε
υ
υ
ι
ι
ἐκ τρίτου ι
α
Δο ξα
Πα
τρι και Υι
Και νυν και
α
ει
ω
και
Α
και εις τους
γι
αι
ω Πνευ
µα
ω νας των αι
τι
ω
νων
α
µην
Χρι
στο
σθε
ε
ο
Αλ
ο ον
λη
ε
λου
ε
ου
νε
ου
382
ε
ε
ου
ου
ε
δυ
ι
ι
υ
ι
σα
ι
α
α
α
Ἐκ τοῦ βήµατος. Δύναµις. καί ψάλλοµεν τό τελευταῖον τοῦτο.
Ἦχος
Ο
σοι
µε
ε
Χρι
εν
υ
ι
εις
υ
ι
στο
Χρι
σα
ι
α
ι
ο
Πα .
ον
στο ον
α
α
σθε
α
ε
ε
ε
βα
ε
ε
Αλ
λη
πτι
ε
ε
λου
ου
ι
σθη
νε
ε
ου
ου
η
η
δυ
ου
α
Καί ὁ Ἀπόστολος. µεθʹ ὅν ψαλλοµένου τοῦ Ἀλληλούϊα, ὁ ἱερεύς εὐθύς ἔνδοθεν τοῦ βήµατος ἄρχεται ψάλλειν τό ἐξής, ὅπερ καί ἐπαναλαµβάνεται παρά τῶν δύο χορῶν µέχρι ἐπιστροφής τοῦ ἱερέως εἰς τό ἅγιον βῆµα ἐκ τῆς διασκορπίσεως τῶν δαφνῶν ἐν τῷ ναῷ.
Ήχος
Α
ο
τι
ο
συ
πα
σι
να
α
στα
ο ος κρι
κα
α
α
Γα .
τα
α
α
ι
α
ι
κλη η
σι
ι
ἀργῶς
α
ο
ι
νο
ον την
ρο
ο
νο
τοι οις
ι
383
ε
ο
γη
µη
ε
Θε
ε
η
η
ε
θνε
ε
ε
ην
ο
σεις
εν
ε
ε
ἕτερον.
Ήχος βαρύς
Α
να στα ο
ι
νον την
ρο
ο
νο
ε
ε
ε
ε
θνε
ε
η
η
ε
η
ε
η
σεις
α
ι
τι
ο
ο
ο
συ
υ
κα α
εν
σι
α
ι
ε
ο
ε
α
σι
ε
ην
η
θνε
πα
ε
Θε
γη
µη
εν
ο
Γα .
ι
πα
α
ος κρι
ι
τα κλη η
α
σι
τοι οις
ι
σι
ι
τοι οις
ε
ε
ε
ε
ι
Καί εὐθύς τό ἅγιον Εὐαγγέλιον ἄπʹ ἄµβωνος, µετά το τέλος τοῦ ὁποίου ὁ πρωτοψάλτης ψάλλει ἀργῶς τό παρόν.
Ἦχος
Δο
υ
οι
ξα
σοι
υ
υ
ο
ο
οι
Κυ
υ
ο
οι οι
υ
υ
ξα
οι
υ
υ
υ
ρι
α
α
Δι .
υ
ε
α
υ
υ
υ
υ
υ
υ
ε
ε
δο
ο
ο
ο
ο
δο
ο
ξα
α
σοι
οι
οι
οι
Καί καθεξῆς ἡ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. 384
υ
Ἀντί χερουβικοῦ ὕµνου ψάλλεται τό παρόν. ποίηµα Ἰακώβου πρωτοψάλτου τῆς µεγάλης Ἐκκλησίας.
Ἦχος
Σι
γη
σα
α
α
α
α
α
σα σα
ει
α
α
ει
η
η
ο
ο
ο
ου
ι
η
η
µη
ι
η
η
ε
ι
η
λο
ι
ε
µε
τα
αι τρο
λευς
ο
ο
ον
ρι
ε
ευ
ο
ο
α
τει
α
α
α
ε
εν
ε
ε
η
η
γι
ι
ω
ω
ο
η
ζε
ε
εν
ε
η
η
η
ε
ο
ων
ο
ο 385
ρι
ον
ε
γα
βα
Κυ
ε
σι
ι
ο
ο
ο
ο
ο
µου
γη η
ε
αυ
η
τη η
η
ε
αρ
ευ
η
ε
ε
Βα
α
ο
ο
ο
ω
ει
η
εν
α
τω
ει
η
ε
λε
ος
η
ο
ε
πα
ει
ο
ο
α
τω
η
ε
ε
ω
αι
ε
α
ει
ο
ο και τρο
ε
α
στη
ο
ε
α
ει
και
ο
α
ει
ο
α
α
ει
φο
ο
α
α
α
ο
και
ο
α
ε
ω
των
α
ε
ο
τω
ο
α
ε
η
σθω
ἀργῶς
α
α
νον
η
α
α
δε
η
ε
σι
και
α
αρξ βρο
τω
βου
ι
α
α
η
και
α
α
α
ει
η
α
Πα
ων
κυ
των
προ
σε
η
η
σθη
ει
εις
τοι
ε
ε
η
βρω
η
ω
ε ερ
χε
η
ναι αι
ω
ω
οι
οι
οι
οις πι
ι
ι
ι
στοι
οι
ται
δε
οι
οι
ε
πα
ε
οι
ε
α
ου
οι
ε
α
σι
του
ε
ε
α
ση
ι
ου
οι
ι
ι
οι
Αγ
ε
ε
ι
οι
του
λω
ι
ι
α
η
η ναι
ι
οι
ιν
οις πι
ι
γου
ου
ου ουν
οι
χο
ροι
οι
ε
ε
ε
ω
ω
ω
ων
ι
γι
η
και
ι
ι
γε
χης
ι
θη
οι
προ
των
δο
ι
τοι
οι
σφα
και
οις
αρ
ται
σι
ι
ου ου
α
ε
ω
ου
ης
ι
ω
ι
οι
ε
αι
ι
οι
ε
µε
τα
ε
ξου
ε
ι
ε
α
α
α
ἐδῶ γίνεται ἡ Εἴσοδος. α
ας
* τα και
πο
τα
λυ
ε
ο
ο
και
βο
υ
ξα ο ω
οµ µα α πτε ρυ
ψει ω
ει εις ων
τα
υ γα
α α
κα τα
α
α
α
α α
Σε
α το
Χε ρα
λυ ο
ρου ου
υ ο
α
φιµ
πτο
ον
ον
υ
υ
βιµ τας τα υ
υ υ υ υ υ µνον Εἵς τό σηµεῖον τοῦτο ὁ λαµπαδάριος ψάλλει τό Εἰς πολλά ἔτη τῷ πατριάρχη εὐλογούντι τῶ λαῶ. 386
Μετά τήν εἴσοδον ὑπό τῶν χορῶν λέγονται τά κατά χῦµα συνηθισµένα λειτουργικά. Μετά δέ τήν ἐκφώνησιν. Τόν ἐπινίκιον ὕµνον ᾄδοντα κτλ. ψάλλονται τά λειτουργικά ὡς σηµειοῦνται ἐν σελ. 158 καί ἑξής. Καί µετά τήν ἐκφώνησιν. Τά ἅγια τοῖς ἁγίοις. ὁ λαµπαδάριος ψάλλει τό παρόν κοινωνικόν Πέτρου τοῦ λαµπαδαρίου.
Ἦχος
Ε
ξη
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
χε
ε
ε
ε
γε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
γε
ε
ε
ε
ε
ω
ω
ω
ω
ω
ο
ο
ο
ο
ο
ε
ε
ε
ο
Πα
ε
ε
ε
ε
ε
ο
ω
ο
ε
ε
ε
ερ
ε
ε
ε
ω
ω
ως
ο 387
ο
ε
ε
ε
ε
ε
ο
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
θη
ο
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ω
ε
ε
ε
ε
ἀργῶς
ε
ε
ε
ε
ε
ε
η
η
ο
ο
ε
ξη
η
ο
ο
υ
υ
ω
ω
ο
υ
ω
ο
υ
υ
υ
ρι
ι
αι
αι
υ
µνω
ω
ω
υ
υ
Α
ω
ι
ο
ο
ι
υ
ι
ι
ο
ε
ω
ε
ω
ω
ο
υ
ο
ε
ω
ο
Κυ
ι
ε
ω
ο
ων
ι
ε
ω
ο
ο
νε
ω
ως
ω
ο
ω
ω
ρι
ο
ω
ω
πνω
υ
αι αι
ω
ι
ο
ε
ο
υ
υ
υ
ι
Κυ
υ
ος
ε
και
ε
ε
ε
∆
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ω
ω
ω
ω
η
ω
η
ε
ε
ε
ε
ε
ε
ω
ω
ω
ων
µα
ε
α
ε
ε
ω
ω
ε
ε
ω
ω
ε
ε
στη
η
α
ε
ε
ε
η
α
ε
η
ω
η
ω
η
α
α
ε
και
ε
ε
ε
η
η
σω
ζω
η
α
α
η
α
ω
η
α
ω
νε
ε
ε
ε
ω
ω
ω
ω
η
σω
ζων
α
α
ας
ε
ω
ω
η
Αλ
λη λου ου ι α α α α α α α α Μετά τήν ἐκφώνησιν τοῦ ἱερέως. Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου ὁ αʹ χορός ψἀλλει ἀντί τοῦ Εἴδοµεν τό φῶς τό παρόν εἰς ἦχον βʹ εἱρµολογικῶς µέ ἀγωγήν βραδεῖαν. 388
Ἦχος
Μνη σθη τι
ε
ευ σπλαγ χνε
µο νευ σας του λη στου
νω
ω
.
ω
ω
και
εν
η
τη
µων
βα
κα θως
σι
λει
ε
µνη
α των ου
ρα
ων
Μετά τήν ὀπισθάµβωνον εὐχήν. Ὁ εὐλογών τούς εὐλογούντας σε Κύριε οἱ χοροί ψάλλουσι τό παρόν. δίς.
Ἦχος
Ει
ει
ε
το
ε
ο
νο
νον
α
Δι
µα
πο
Κυ
του
ρι
νυν και
ου
ε
ευ
λο
ως του αι
γη
ω
µε
νος (δις)
τό τρίτον
Το
ο
ον
ο
νο
α
ο
µα
πο
του
Κυ
νυ
ρι
υ
ου
υν
ει
ει
ευ
και
λο
ε
γη
ως του αι
µε
νο
ω
ο
νο
ος
Τοῦ ἱερέως ποιοῦντος τήν ἀπόλυσιν. Δόξα σοί ὁ Θεός ἡµῶν. οἱ χοροί, µε βάσιν χαµηλών, ψάλλουσι τό. Τόν Δεσπότην καί ἀρχιερέα, τοῦ πατριάρχου εὐλογούντος ἀπό τόν θρόνον τόν λαόν. εἰ βούλεται ὁ πατριάρχης διανέµει τό ἀντίδωρον, τῶν χορῶν οὐδέν σήµερον ψαλλόντων καί γίνεται ἀπόλυσις.
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
389
390
