<36625476600014
".
<36625476600014
Βayer. Staatsbibliothek
Α"
----------------
-
-
ΑΑ' -
ή ''
Μ'
ν'
\
Μάιο
Αυίς ί! Η - ΛΙΛ ((Θ3 32 βά.
σ
άμιf.
ή
12/ - (κάκf4'
Α".
-
2.
-=--
τ
ΑΝΕcDoΤΑ G
R
ΑΕ
C
Ε Regia Ρarifienfi , & ο Veneta Βibliothecis deprompta
Α S. Μarci
Ε D 1 D Ι Τ
JoΗΑΝΝΕS ΒΑΡΤΙSΤΑ- CΑSΡΑR
D ΑΝSSE DE VILLΟΙSΟΝ Regie In/triptionum Αcademie Ρari/ienβr, Regie, nec non & Αntiqua rie, Societatum Londinen/ium , Regia Βerolinenβr , Ηapβnien/ir,
Up/alen/λ, , Gottingenβr , Μanhemien/ir , Μatritenβ, , Cortonen/λ, , Νeapolitana , Αrcadica Romane, Μa/ /ilien/1, Φς. Αcademiarum Sociur. Τ Ο Μ US
Α Ν Ν Ο
ΡR Ι Μ U S.
--
ΜΙ) Ο Ο Ι. Χ ΧΧΙ,
V Ε Ν Ε Τ Ι ΙS ΤΥΡ1s ΕΤ SUΜΡΤΙΒUs FRΑΤRυΜ CoLΕΤΙ,
Αpud quo, υenalia pro/fant, Jºuperiorum Licentia ac Priυikgίο,
Β. 3.Ι.ΣΟΤΗΕCΑ: ΤΕGLΑ.
" . "ΕΝS IS !
sUΜΜο ν ΙRο D ΟΛΜ Ι Ν Ο
ΙDΟΜΙΝΟ
ΡΗΕLΥΡΕΑUΧ
cΟΜΙΤΙ DΕ ΜΑURΕΡΑs Κεgis .Αdminiβro , Regiorum Cen/ium ώ' Οrdinum Pre/idi ώ"c. ώ"c. Η.ΑΕ Ο
Α Ν ΕΟ D ΟΤΑ
G R ΑΕ Ο Α
D. D. ΙΟ. D' Α Ν s s Ε Ρ Ε V I L L ο Ιs ο Ν .
ι
Pus Εudocia: Ιmperatricis, qua , ut ipfa dixit in (ua ad Romanum Diogenem Imperatorcm ,
fuuu uaritum , Εpiίtola Νuncupatoria , undique magna κura & ίumptibus immentis libros conquitivit , nihil ma gis regium exiftimans, quam magnorum viror um mentem >.
-
1 Π.
Η V"
in ipίorum ίcriptis: configmatam & ίpirantem, (ervare & ab interitu vindicare , illorumque reliquias avide colligere, ni hilque Ιmperio gloriotius , imo utilius judicans, quam bo narum literarum ftudium , cuinam prius dicare debcam , quam magno illi magni: Regni Αdminiftro , vel potius Τu
telari Genio , qui ipίe literas perpetuo ac tam feliciter co luit ac fovit, illarum cultoribus tam benigne favet, tot tan
taque & literis prodenda , & ad eas promovendas aptiflima pracίtitit , tot tantorumque numifmatum, marmorum erudi τorum, Inίcriptionum, τot librorum editorum , atque Co
dicum in omnibus linguis fcriptorum , toι plantarum ac ίtirpium , tot denique Rerum Νaturalium acceffione , Re gium Νummophylacium , Regiam Bibliothecam , Regium Ρlantarum Ηortum, ac Regium Ηiftoriae Νaturalis Μuίeum,
in quibus Νatura & Αrtis humahac opes colleóta cernun tur , ornavit, locupletavit; tot literaria itinera diverfis tem poribus in omnes Οrbis terrarum partes fuίcipi voluit, in
hifque imprefia reliquit (ui ardentifiimi in literas diίcipli nafque amoris veftigia 3
Dixiίti, & Τerra cognita eft. Ηacc te primum effe vo 1uit arcanac (uac formac conίcium , tuacque adminiftrationi
hanc laudem (ervavit; & proinde quamdiu ftabit (uis pon deribus librata, tamdiu ejuίdem fundamentis innixa ftabit
illius gloria & nomen , gui primus Τelluris figuram de
3
finiendam juffit . Laponia frigoris perpetuo rigori damna ta , novum ftupuit Scientiac Solem luce(cere; ac literarum
intignia, & pacifica triumphantis Αίtronomia tropha-a, in fuis rigentibus (copulis , inter pruinas & nives acternas ,
URΑΝΙΑΕ & ΜΑURΕΡΑSΙΟ eretta confpexit: dum Α merica doctam admirabatur Gallorum Coloniam, qua prima
non auri , (ed laudis fiti , atgue humani generis utilitate
compulfa, ad fuas appellebat oras, & benignam Μufarum lampada , non Βellona faces afferebat, ac Έerrae figuram , non reconditos inve(tigabat thefauros. Ομacnam autem vi étoria dulcior efle poterat, guam ca quac τotum Τerrarum Οrbem tuis fubjiciebat ocujis 3
'",
"
,
Juίli
Ν
ν
Juffifti; & protimus in Grαclam advolant , antiqua illa bonarum artium incunabula, nunc, proh dolor ! magnarum rerum magna (epulchra, invifunt , δ& Αthenarum , Lacedac rnonis, Corinthi, Μefienes, Sicyonis fublimem interrogant umbram viri eruditi{iimi , & rimantur
vi(cera
doéti il
lius (oli, ubi fuerunt tot urbes; necfruftra: votis refpondet
terra. Subito eftodiuntur marmora erudita , Ιnίcriptiones, anaglypha, tatuac, vetera Laconicorum Regum ex Εury fthenidarum & Ρroclidarum ftirpe, Τheopompi , Αlcame nis, Polydori monumenta, Αrchidami, qui fuit Αgefilai filius , clypeus marmoreus , Αpollinis Αmyclaei fani , & alterius ab, Εurota Rege confccrati Μinerva , rudera , nu
mifmata, Decreta acri inίculpta eruuntur. Per te Reges, γετ te ludorum Ρracfides & Viétores , per te Αrchontes
& Εphori, per te Αpollinis Αmyclaci Sacerdotes antiqui( fimac , φuique alio, memorc, facere merendo , ut Μaronis ver
ba ύ{urpem, non indecoro pulvere ac aerugine fordidi, nunc redivivi lucem rurfus afpiciunt, & venerandae Αntiφuitati affundunt. Ιnterea Syriacis, Αrabicis, Perficis , Τurcicis ,
Αrmentis , ΑΕthiopicis, Copticis, Tartaricis & Graccis Codicibus onuftam navem Conίtantinopoli (ecum trahit, ti
bique affert Sevinus. : Quin & , te duce ac auίpice , Perfiam & Βabyloniam petit doétiffimus Suecus , tuis faétus beneficiis Gallus, Οtter , & mox redit Οrientis fpoliis ditatus , ac in Re giam portat Βibliothecam Sabαorum libros rariffimos , pro
pria ipforum lingua & literis exaratos, in quibus celeberrimae illius Sećtac dogmata , ritus, leges, inftituta , exponuntur.
Sic prius in ΑΕgyptum & Αlexandriam , antiquum il lud Αίtronomici Regni caput , De Chazelles , gui (uis Οb(ervationibus & Pyramidum accuratifiima men(ura e
xegf fibi monumentum αne perennius, miflus fuerat a Clariffimo Viro de Pontchartrain, tuo avo, tunc Rei Μa
ritimac Αdmini(tratore, poftea Galliac Cancellario; & de inde ab eju(dem filio , Clariffimo Comite de Ρontchar tra1n ,
VΙ
train, cui Μiniίtro, tuogue βatri, fua (tatuta , Regia au έtoritate confirmata , debet Αcademia Inίcriptionuή , in ΑΕgaei Μaris Ιnfulas , Αfiam , totumque Οrientem mi( fus fuit ille Βotanices parens, Τournefort, qui ex hoc uti liffimo itinere, practer egregias obίervationes, ΜCCCLVΙ. novas plantarum fpccies in Galliam retulit.
Τua voce animatus Stephanus Fourmont , Sinicorum Characterum ambages huc uίμue impervias feliciter expli cat , corumque copiam incredibilem acri incidi curat , Si
nicae linguae Grammaticam primus conficit, & mox Lexica parat, antiquiflimae illius gentis Ηiίtoriam civilem & li
terariam, Geographiam, Philo(ophiam, dogmata , artes, iΙ Ιuftrare aggreditur ; Sinicorum Codicum , quibus Regiam replevifti Bibliothecam, Indicem (cribit accuratiίfimum ( ut Αrmenorum, Αbbas de Villefroy), & primus tradit arcana
illa Sinenίium facra , qua in fanétiori & interiori Rei publica literaria rece(fu penitus reduέta delitcίcebant, qui buίque nunc per te promiίcue patentibus, omnes initiari pof funt; ac denique id in Sinicis pracίtat literis, quod poftea in Ρhαniciis ac Palmirenis, fummus ille Βarthelemy. De ν
inde, te hortante atgue inίtigante, totum (e literis vover, atque ad ΑΕgyptiaca, Ηetru(ca & Graeca monumenta illu (tranda animum appellit immortalis ille Comes de Cay
ι
lus, qui tua familiaritate utebatur.
Νec tantis opibus Regiam Bibliothecam Iocupletaffe con tentus, illas diίponi & digeri, omniumque illius librorum Εditorum ac Μanu(criptorum recenίionem & defcriptionem,
id eft, humani ingenii Repertorium , edi ac publici Juris fieri jubes.
Νuper , ut alia infinita tua in literas merita omittam , quac tanta funt ut ea ita exponi nequeant, guin timu! εο ta horumce ultimorum (exaginta annorum literaria Gal liae Ηittoria comprehenfa oculis (ubjiciatur , triginta milis
numifinata , quae ex omnibus terrac angulis (electa fedulo conquifiverat Ρellerin , peritidimus barumce rerum a "ima
tor , comparari , δ« ad Regium Νu nmop"y!acium iam ζΥ Ul ".
--------
V1 Ι
opulentifimum , accedere voluifti. Αlii, guibus os majora fonaturum, φuorumque voci ap γρlaudet Εuropa, quac tota tuis circumfonat laudibus, tuam certatim praedicabunt civilem prudentiam, ac Rei publica: adminifiranda rationem ; tuam in traétandis ampliffimi Re gni negotiis (olertiam ac dexteritatem , tuum acumen (ub
tiliffimum, ac pene divinam (agacitatem, & futurorum pro videntiam perfpicaciffimam ; tuum judicium certiffimum , atque longo rerum ufu & affidua meditatione confirma tum ; tuac Gentis illuftriffimae fplendorem , qua tot Re gni Αdmini(tratores protulit , ut Galliac regenda: ac be andac unice nata cίle videatur , τυum Registe redaman
tis , Patriac , Virtutis & Juftitiac , quibus te totum a γtimis annis vovifti ac confecrafti , amorem incredibilem ; illam curam , vigilantiam , afiduitatem anxiam & (olli citam , qua Gallici nominis, & folii, cujus gradibus infi
des , majeftatem tueris & amplificas . Εgo, gui dulcium, quibus me addixi , Μufarum caftra (equor , tuam inti mam Gallicarum , Ιtalicarum , Ηifpanicarum , Αnglica
rum & Latinarum literarum peritiam ; tuum in iis lima tum & exquiίitum judicium, ac teretes & religiofas aures; tuam immenfam infinitorum in omni genere librorum , quo rum leétione mirifice deleétatus es, cognitionem ; tua fir miffimae memoriac rapacitatem & tenacitatem ftupendam ; tuam differendi ίcribendique elegantiam politiffimam , & carminum pangendorum facilitatem ; τιui ingenii vim & fua vitatem , quod in mediis rebus arduis ita promptum &
alacre elucet, ac fi prorfus liberum & omnibus curis fo lutum vacaret , τιorum acute diétorum feftivitatem & ve nuftatem ; tuam lepοribus & fale conditam gravitatem ; un de apparet te maximis rebus quas geris , quibuίque quot
& quanti deficerent impares ! majorem & longe (uperio rem exifiere , ac fub pedibus jacentes defpicere nubes &
fulmina , qua tua manu directa τotum terrarum Οrbem terrificant, tua ftaturac dignitatem ; tua frontis, qua fem
per Ρlacida & (crena, tui excelfi, aperti & humanifimi ani Αγ. Χ.
γΙ Ι Ι
animi imago eft , majeftatem aftabilitate temperatam , ac mentis acerrimac indices , oculos ingenio tinétos δ& benigna Ιuce (cintillantes; ac pracfertim tua in literas literatoίηueim mortalia merita , atque illa beneficia, quibus me nulla alia re quam (tudiorum amore tibi commendatum , poftquam ex ephebis exceffi , (emperornare & cumulare benigne dignatus es , guaque omnem longe fuperantia verborum vim & copiam , nunquam ex meo animo excidere pote runt , gratus celebrabo: & , quod unum poffum , Deum immortalem fupplex orabo, ut tibi multos det annos, cum jam alia omnia tibi dederit , teque diutifίime Gallica &
Literaria (crvet Reipublica: incolumem. Scripfi Venetiis xxx. Μaji Αn. 178π.
ΡR ΑΕ F Α Τ Ι Ο,
Η
Ιc tibi offerimus, Le&tor erudite, Αnecdotoruni Gracorum, qua e Parifina Regia & S. Μarci Veneta Βibliothecis felegimus, duo Volumina. Ρrius continet Εudocia Imperatricis Ιωνιαν ,
five Diétionarium Ηiftorico-Μythologicum, e Codice Regio ΜΜΜLVΙΙ. de quo hac in Catalogo Codicum Μanuίcriptorum Gracorum Regia Βibliotheca. Τom. ΙΙ. p. 6ο3. " Codex Chartaceus , ( recens ) olim Colbertinus, quo continetur Εudocia Μacrembolitifsa , Αugufta, quae primum Conftantino Duca Imperatori , deinde Romano ΙΙΙ. cogno mine Diogeni , ( qui Ιmperator fiξtus eft anno το68. ) nupfit, Ο pus inίcriptum , Ιωνία (lege Ιωνιά ) , five Wiolarium , quo de Diis, Deabus, viris illuftribus , rebuίque varii argumenti differitur. Capi rum Ιndex exhibetur a viro Cl. Αnfelmo Βandurio, quem videre pre tium eft. Νοndum prodiit illud egregium Αntiquitatis monumentum , digniffimum tamen quod publicam lucem afpίciat. ,, -
Scilicet Indicem Capitum dedit Αnfelmus Βandirius in notis ad Αntiguitates Conftantinopolitanas p. 812. & hinc Fabricius in Βiblio theca Graca Τom. VΙ. L. V. cap. 5. p. 588. gui hoc Οpus in/gne
"vocat p, όο2. illiuίque Εditionem exoptat, idque laudari a Βandurio ad Αntiquitates Confiantinopolitanas p, 449, 59ο. 818. & 829, ac 83ο. obfervat. Μemoratur & a Μontfauconio in Palaeographia Graeca p, το9. & Ρ. 298. ubi dicitur Οpuυ eruditionir , a Cangio in Glofiario Μedia Graecitatis, in Indice Αuέtorum ad Glofiarium Μe dia Graecitatis, voce Εudocia , in notis ad Ζonaram p. ΙΙ. 67. ΙΙ.4.
Ά
δις. δcc., & Ρ Ι 15. & ττό. ubi fic de noftra loguitur: " Singularis fuit cruditionis , guod teftantur qua in Βibliothecis fervantur illius. opera, in quibus legere contigit, ex Colbertea, vaftum illud opus,
guod Ιώνια (lege Ιωνιά ) inίcripfit . . . . opus multifaria rerum va rictate refertum , quodque immenfam Ρrincipis femina eruditionem &
affiduam librorum leélionem tefiatur . ,, (τ) ** »
2,
Quod
-
. ( 1 ) Ομοd hic in Ηifioria literaria & fabulofa praftitit Εudocia , hoc 1η Ηiftoria Νaturali & in Βotanica confecit illa Εudocia , imo & doëtif
fimorum virorum gui ιτnguam extiterint, amula , atque eximium fui fe xus & Germania, decus; & exemplum , Serenitiima LυpoνιαΑ, ΒΑΡΕΝ ΙDou κLAcΗΙ ΜΑκακΑντΑ , dignifiima coniux fummi illius Ρrincipis, cujus aufέulli. ΟΡuξ de Gξconomia his concluditur verbis, gua in optimo ipfius,
anino inίculΡta , & in omnibus ejufdem fattis exprefia, oinnium Palatio 1 μ.ilΥ
x
Ρ R ΑΕ Ρ Α Τ Ι Ο.
Ομα vero alia Έudocia. Οpera Cangius in Βibliothecis afiervari affirmat, hacc funt, Poema Εpicum de Αriadnes Cafarie , ο πλόκαμΘ.
ση, Αριάδνης, επικώς, & alii tres libri pedeftri fermαne, gui infcripti erant, άι ή γuωακών χρέικι, δc τί δά σας βασιλίδα, ασκών, duod χρήσι μόν τι χρήμα νοcat Αuξtor Αnonymus cujuίdam annotationis ad Εudo ciam p. 2. nofirae Εdit. &ς περί διαίτης μοναζεσων , όπερ και νυν καθ' ήμα, εν σώ τής Προκονήσε σεμνείω σωζεται , ΠροκόνησΘ δε ό νύν Μαρμά
ρα, inquit idem ibid. Αμέtor Αnonymus hujufce obfervationis . Ηας autem opera in nofiris Εuropa Βibliothecis afiervari nemo audivit.
Cujufdam dotti Benediξtini, qui Εudocia. Εditionem meditabatur , mentionem facit Chriftianus Wolfius de hac Imperatrice agens in fuo li bro de Μulierum GντCarum, que oratione pro/a u/ac /unt, fragmentir ,
ibique ex Ιωνιά Εxcerpra protulit . Εudocia autem vitam videbis τpud Ζonaram , Johannem Scylitzem Curopalatam , Μichaelem Gly
cam, Νicephorum Cafarem Bryennium, & illius uxorem Αnnam Co mnenam , &c, Cl. le Βeau in Ηiftoria Byzantinorum Imperatorum , Cangium in Familiis Byzantinis p, τ6τ. &c. &c in Differtatione de illius vita & operibus, quam in Αcademia Infcriptionum confeftu le g anno τ773.
Εudocia, ad cujus Ιωνιαν edendam multi doëtiffimi viri, ac praefer τim fummus ille David Ruhnkenius , mihi faces addiderunt , quae ad
Ηifioriam literariam pertinentia in finum Lexicon congefit, eorum ple raque ex iifdem haufit fontibus, ex quibus Suidas, qui illius collatione non femel emendari poteft ; nonnullorum Philoίophorum ac Sophifta rum vitas e Diogene Lacrrio & e Philoftrato habuit , quadam Μy
thologica , & ea prefertim gua ad Ηeroum eftigien fpcétant , εκ cjufdem- Ρhiloftrati Ηeroicis, cetera Μythologica ex omnibus Ιnterpre
tibus omnium . Poetarum Graccorum , Ηomeri , Ηefiodi , Τheocrίτι ,
Ιycophronis, Αpollonii Rhodii, Αrari, &ε. &c. imo ex. Αrgumentis, qua Τragicorum Gracorum fabulis praefixa fin:t, ex. editis a Richardo
Μontacutίο Εtona τότο. 4. in duas S. Gregorii Νazianzeni , & ex ineditis in multas alias ejufdem S. Ρatris Οrat.ones Commentaris και five Σμυαγωγή κι εξηγήσει ιστοριών, qua eft cujufdam Νonni Μonachi,
e Cornuto aliiίque Μythographis & Scholiaftis editis ac ineditis, mu
tuata eft, fparfi collegίt , difροίuit, & in ordinem alphabeticum τε", degit. Ρofterior autem horumce Αrsecdotorum Τomus , quem
"Ε" Α (7
ruin portiς infcribi deberent, FΑτRE Dυ ΒΙΕΝ, σ'Esτ LΕ κEcΕνοτR. Vehetmenter antem optanduin, ut Sereniflima Μargravia modeftia fingularis, qua fola
tantas, illius virtutes atque ingenii animidue dotes aquat, quamque Vene tiis, ubi illa delitefcere voluit, mirari nobis contigit, premefe & eruditis in videre nolit unicam iilain & omnibus gazis pretiofiorem collectionem , quz onnes rerum naturalium varietates fecunduin Linnai fyίterna tanta manu «tiίpofitas digeftafue reprafentat. -
Ρ Ρ ΑΕ Ρ Α Τ Ι Ο.
ΧΕ :
Γiatrifani, continet multa Graca opera nunc primum edita, quorum duo e Codice Βibliotheca Regia ΜΜCΜLΧVΙΙ. , catera e Veneta
S. Μarcί Βibliotheca fumpta funt, plurima Veterum Scriptorum Gra corum haëtenus ineditorum fpecimina & Εxcerpta : quorum Ιndicem videbis in quatuor primis hujuίce Diatriba: paginis ,. & accuratius in priori Indice, ad calcem fubje&to, a p.268. uίque ad p,27ο. Αuδforum 4uorum Εmendationer aut fragmenia , aut /pecimina , aut integra ope ήa in #τς, Diatriύa nunc primum edita cernuntur , nam in his primis hujutcé Diatribε paginis, in quibus operum in hac editorum quemdam veluti dedimus confpeétum, nullam feceramus mentionem egregii Οpι fculi Jamblichi, & duarum Plotini Differrationum, qua hucuίque ine dita, tum in hac Diatriba adjecimus , cum jam hoς primum folium
typis exςufum fuerat. Plurima interferuimus , qua
εί
pracipua Pa
Εrographie, και Philologia capita fρεξtant : copiofiftimum & accuraείf fimum fublidimus Indicem multiplicium rerum in hac Diatriba traëta tarum , qui veluti compendium totius operis exhibet , guemque evol Νίίίς non forte omnino pαnitebit, cum in eo colle&ta reperiantur non nulla, gua in Diatriba fparfa erant, imo & interdum Ε; φuaque ad Ηifioriam literariam & varias literarum Gracarum figuras pertinent. Vale , Leétor crudite , & hiίce repertis fruere, ac, fi be nignus faveas , alia majora e Μarcianis Codicibus a nobis edenda ,
& novis typorum formis, quas elegantifhmas conflari curaverunt do έtifiimi Fratres Coleti, excudenda, mox expe&ta. " 4
Γπι"
-=--τ-τ-
--
-----
Χ Ι Ε.
ΙΊΙΊΝΑΞ ΤΟΥ" ΙΙΑΡΟΝΤΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ.
Α
Περί Αγαμέμνον Θ". Περί ΑγήνορG". Περί Αγκαίου .
Ερι 1ης Αθηνάς , και περι ή επωνυμιών κμ ιδεών αυτής.
Περί ΑδωνιδΘ ,
Περί ΑδώνιδΦ κήπων , κ δένδρων
" Ταντάλου. Διατι Αθηνά, κ τινες ή άλλων Θεών, .. όι μεν , τοίς "Ελλησι , οι δε , τοίς Περί ΑθαμαντΘ Περί "Ακμων Θ". Τρωσι συμμαχέσιν. Περί το πώς η Αθηνά , παρθένος όυ Περί ΑίαντΘ σε Λοκρε. Περί ΑίαντΘ το Τελαμωνίου . σα , σίκτa δράκοντα. Περί ΑιγαίωνΘ : Περί το ΑπόλλωνΘ". Πεει το Απόλλων Φ , κμι της Αρτέ Περί αιγιόχε Διός.
Περί Περί Διατί η "Αρτεμις , ελαφηβολΘ και Πεει περί Ακταίων Θ". Περί . επιβωμίε. το Περί το αίματος Περί Περί το "Αρεως. Περί της το 'Αρεως τρώσεως και κάι Περί τής εν τω χαλκοκεραμω τέτυ κα Περί Περί Τακλείσεως και Περί Περί τό "Αδου. μιδΘ".
αιγίδΦ τής Διός. ΑιγοκέρωτΦ . . "ΑίδΘ, Κυνίης , Αιήτου. Αισήμου. . Ακάστου.
Ακρισίου. Ακτogιώνων.
Αλεκτρυών Gr.
Περί της Αφροδίτη, , και όχι αιχρών Περί Αλεξάνδρου , το κρά ΠάρκδG' ο μυστηρίων αυτής.
Περί ΑδώνιδΘ . .
Περί τύ της Αφροδίση, επεραστε. .
Περί Αλετρίδων.
Περί το "Απιδος φάτνης. Περί Αιόλου.
Περί Αλκιμέδης.
Περί Αιολίδου το Μινύον.
Περ ι Περί Περί Περλ Περί
Περί Ασκληπιού.
Περί οή' Ασκληπιού παιδών. Περί "ΑτλαντΘ , Περί Αιακού. Περί Ανταίου.
-
Περί Αλκυονίδων ημερών. Αλιτηρίων. Αλοσύδνης. Αλωϊάδων. Αμαδοκων. Αμαζόνων.
Περί Αμαλθείας, κ το κέρατος αυτής : Περί Αμυμώνης. . Θηβών Περί Αντιόπης , κ' τειχισμύ Περί Αμφιδρομίων. Περί Αμφίον9 . Περί Αλφείου ποταμό . Περί. ΑλκμαίωνΘ . Περί ανιπτοπόδων και χαμαιεύνων Περι, Ακταίων Θ . Περί σε αστρονομάν , και αριθμόν και Περί ΑβάρκδΘ οίστε. λογισμoν ευρείν, 4 θύειν , ζ γεω Περί Αταλάντης , κgι Μηλανίων 9 . Περί ΑλκήστιδΦ .
με τρείν
και περί ονειρομαντείας και
• Περί Αλκμαίων 9 , τε εξ Αμφιάρεω. Περί αλεργίδΘ , ήτοι της πορφυρας Περί Αμφιαράου. οιωνικής .
βα
ι
ΙΙ Ι Ν Α Ξ .
ΧΙ Ι&
βαφής , ιστορία και πώς την αρχώ Περί Αγαπίου. ευρέθη ή πορφύρα & πώς σα ζώα Περί Αναξιμάνδρου : νύν οι Φοίνικες θηρώνταμ. "Ότι
Περί Αναξιμένους.
Αιγύπτιοι διάφορα ήί ζώων Περί
εισέβοντο. Περί Ανθεμοκρίτου. Περί Αντικλείας. Ηερί Αντινόου.
Περι Περί Περί Περι
..
Περί ΑμφικτύονΘ . . Περί
"
Αδμήτου.
Περι Αισίμου.
"
ν.
Αερόπης.
Αινείου γενεαλογία, και Αστυάνακσος, ξ
Ημαθίων Θ..
"ΑβαντΘ γενεαλογία. Περί Αντιλόχου . Περί απιίγων , & μελαμπύγων . Περί Αιγύπτου , ζ ή παίδων αυτώ, Περί "ΑμβρακΦ . Περί "ΑμμωνΘ". "Ιατροί.. Περι'
"ΑκρωνΘ ιατρε.
Περι Αγαπίου. "Ιστορικοί. Περί Απολωνίδου σε ιστορικά : Περί Ακουσιλάου το ιστορικό . Περι
Αναξιμάνδρου.
Περί Ανππάτρου. Περί Απολωνίου σά Αφροδισιέως. Περί Αλεξανδρου το Μυνδίου. "Ρήτορες και
Περί Περί Περι Περί Πεβι
Αδριανού συ ρήτορG".
Αθηνοδώρου. Αισχίνου. "Αβο ντΘ .
Αναξιμένου, . Περί Αλεξάνδρου συ πηλοπλάτωνος. Φιλόσοφοι .
Περι Αλκμαίωνοι σε φιλοσοφε. Περι
Αναξάρχου. .
Περί Αναξαγόρου ,
-
Περι' Αμμωνίου το και Αλεξανδρου.
Αμφινόμου . Αλκινόου. . Αντιφάτου. .
Αντισθένους ,
Περί Ακύλα. Περι' Αλεξάνδρου συ Αιγαίου, Περί ΑλκιδαμαντGr.
Περι' Απολαν Άου συ Τυανέως. "Ρήτορες, -Περί Αντιπατρου σύ ρήτορG . Περί Απολωνίου σε Αθηναίκαι ρήτορρίς Περί Αντιόχου τύ ρήτορ Φ". Περί Ανδοκίδου. Περί Ανδρομάχου. Περί Ανδροτίων Φ". Περί ΑντιφώντΘ . Περι Ανδροκλείδου ». Περι Απολωνίου συ Αρχεβόυλουν», Ποιησαι'.
Περί Αγαθίου συ Σχολαστικού , Περί ΑλέξιδΘ συ Κωμικά «
Περί Αλκαίου συ Τραγικό. Περί Αλκαίου συ Κωμικ". Περί ΑλκμάνΘ σό Λυεικε Περί ΑνακρέοντΘ . . Περί Αναξανδρίδου. Περί Αναξίππου. Περ ! Αντιμαχου . Περί Περί Περι Περί Περί Περί
Αντιφάνους. Απολοδώρου .
Απολωνίου σέ Σολέως . Απολοφάνους.
Απολοδωρου σ' Ταρσεως. Αράτου.
Γραμματικοί. Περί "ΑβρωνΘ συ Γραμματικό . Περί Αλεξάνδρου συ Μιλησία . Περί
Αλεξάνδρου σό Αιτωλ5 .
Περί ΑνσέρωσΘ . Περ) Απιον Θ". Περ Απολλοδώρου συ Γραμματικό , Περί Απολωνίου σε Δυσκόλ" . Περ; Αριτάρχου. .. -
Γίε
ΙΙ Ι Ν Α Ξ .
ΧΙV
Περλ Αριστίπτου.
Περί Αριτονίκου. Περί Αρμς-οφανους.
Περι' Αριστοξένου. Περί Αρνε υφιΘ .
Περι Αρκαδίου.
Περί Αισχίνου συ Σωκρατικί . Περί Αρχελάου .
Περί Αρχιβίου.
Περί Ασκληπιάδους .
Περί Ατυάγους. "Ιατροί.
.
κ.
-τ
Περί Αρποκρατίων Θ' συ Πλατωνικό . Περί Αφρικανού. . -
Περί Αριστογένους συ ιατρύ. Περί Αριστογένους συ Κνιδίκαι. Περί Αρχιγένους. Περί Αψύρτου. "Ρήτορες. Περί Αρετείδους συ ρήτορος : Περί Αeιτογείτονος. 4.
ί
Περί ΑναχάρσιδΘ . . Περί Αρτεμιδώρου .
"-
.. . . .
.
.
. .. . .
Περί Αρχιμήδους. . . . . Περί Αρχύτου συ Ταραντίνα.
.
Περί Ανδροκλείδους.
.
. .
.
. .. . . .
Περι Αeμςάνδρου σε μάντεως , Περί Απατερίων.
-
Περί Απολωνίου το Ναυκρατίτν :
Περί το απαγ’ εις μακαρίαν λεγομένες
Περί Αριςοκλέους. Περί Αρποκρατίων 9".
Πόθεν "Αυσονες οι Ιταλοί λέγονται. Περί της Αινεία αρχής, κ της πίτα εις Ιταλίαν από πλε .
Περί Ασπασίου. -
Περί Αφαρέως. Περ ι Αψίνου ,
»
-
Περί Αισώπου του Σοφισσώ.
Περί Αρμονίας της Κάδμε γυναικός.
Περί Αρμσταινέτου. -
Ποιηταί.
Περί Περί Περι Περί Περί
Περί Αρριανό συ ποιησυ .
Περί Αρίων Θ'. 1Περί Αριστέου.
Αρκεσιλάου γενεαλογία. Περι Ατρέως. Περί Αντιγόνης ..
» . "
Περί Αριςομένους.
Αριάδνης. Αγήνορος . . "Αργου. Αργούς. Απίδων.
Περί Αριστωνύμου.
περί της αστρων άρκτε.
Περι' Περί Περί Περί
Περί Περί Περί Περί
Αρχεδίκου. ΑστυδάμαντΘ σε Τραγικό . Αρχίππου. ΑτυδάμαντΘ του νευ.
Περ ι Αστυανάσσης -
Περι' Αυγέου συ Κωμικό. Περί Αχιλλέως σύ ποιησυ .
περι Αστυδαμεία . Περί Αστυόχης. Περί Ασφαλίων Φ".
Περι''Αυτοκράτους.
Περί Αχαμού το Τραγικό . ..
Περί Αισχρίων Θ". Φιλόσοφοι .
-
"Αρνης. Αρπυίων. Αστάρτης. Αστερίας.
«Περί Αυγέστου ΚαίσαρGr.
Περι Αινίκου.
,
-
4
Περι' Αυγείου. Περί ΑχέροντΘ .
Αχαιοί πόθεν οι Έλληνες ωνομάσθη ΟΤα y •
Περί Αρκεσιλάου σε Ακαδημαϊκού, Περί Αρτιβίου σώ Πέρσε. Περί Αρριανού σε Φιλοσόφ". Περί Αριγνωτης.
Περί Αριστοκλέους.
Αχιλλέως γενεαλογία. Περί Αψύρτου σε ύιυ Αιήτε .
ΕΠ 1' Ν Α Ξ.
Χν
Περι Γοργίου . Περί ΓλαύκωνΘ .
Δ
ΠΕρί Βέκκου: Περί Βeιμούι Περι Βελεροφόντου .
ΠΕρι
ν
Δαιδάλου .
Περί τυ Βερενίκης πλοκαμε. Περί δακτύλων ή καλυμένων Ιδαάων. Περί Βήλου , ενώ & περι' Βαβυλώ Περί της δαιμόνων λιχνείας. νΘ".
Περί Βορέου .
".
Περι' Βριάρεω. Περί Βριζούς. Περί ΒίαντΘ .
-
Δανάης. Δαρδανου . Δάφνης. Δαναού.
-ΔελφίνιΘ διατι ο Απόλλων.
-- κι
Περί Βρόντου.
Περι' Περί Περί Περί
•
Περί Βακίδων.
Περί το δέρατος σε χρυσομάλα. --
Περ'' Δευκαλίων Θ".
Περί Βαττου, Περί Βήρου ..
Περί Δημάρχων.
Περί Βασιλικού συ σοφισσώ . . ...: . . Περί Βακχυλίδου το ' λυεικά. Περι Βάττων Θ". Περι' Βαρούς.
... "
Περί συ Δελφικό τρίποδΘ . Περί Δήμητρος.
Περί ΔήμητρG και Εστίκι. Διδούς. δικαστηρίων σ% εν Αθήναις. Διομήδους, Διονύσου.
Περί ΒίαντΘ .
Περί Περί Περί Περί
Περί Βωλου συ Πυθαγορείν.
Περί σύ τον Διόνυσον είναι ανδρό
Περί Βώλου το Δημοκριτίκαι.
Περί Βίωνος.
γυνσν.
Περί συ Βεθοίνα Ηρακλέως.
ι
Περί
ή
κεκομμένων & διεσπασμέ
νων τον Διόνυσον.
Τ
Περί Διοσκουρων. Περί Δμήτορθ . Περί συ δυρείκαι τπυ .
ΠΕρι Γάγγου σε δεκαπύχεως: Περι Γανυμήδους , Περλ Γαργίττου σε κυνάε. . Περί γεωργία , τώ, ευρέθν. Περί Γυρυένου.
Περί δρυός της Δωδωναίας , και σύ λέβητος. ". Η
Περί Δωρίττης.
ι
Ίστορικοί.
Περι' Γλαύκου συ Αθηναίu .
Περί Δαμάστου συ χρονογραφε»
Περι Γλάυκου σε ΜίνωΘ .
Περί Δαμοκρίτου σε ιστορικό ,
Περί Γλαυκου σε θαλαστίκαι. Περί Δημητρίου το Ιλιέως . Περί Γιγαντων ή σπαρένσων & φυεν Περί Δαμοστράτου. των αυθημερον, Περι Γοργόνων -
Περί Περι Πεει Περί
Γύγου. Γεσίου σε ιατρoσοφιστό. Γαϊανού σά βήτορθ'. Γενεθλικ,
Περί Περί Περί Περί Περι Περί
Διδυμου. Δίκτυθ . Δισδώρου, Διονυσίου συ Μιλκσίου , Διονυσίου σε Ροδίν. ΔίωνΘ". + + 4.
ΧVΙ
ΙΙ Ι Ν Α Ξ .
Περ' ΔωριδΦ .
Περί Διογένους σε φυσικά .
"Ιατροι'. -
Περί Δεξίππου το ιατρά. Περί Διoσκoρίδου. Περί ΔράκοντΘ . Περί Δαμιανού το σοφισσώ . . . "Ρήτορες. Περι Δεξίππου . . .. Περι Δαναρχου . Περι Διονυσίου συ Μιλησία. Περί Δημαδου. Περί Διονυσίου συ Αλικαρνασσέως. Περί ΔίωνΘ το Πρυσαάκ. Ποιηταί. Περί Δεινοδόχου σύ κωμικό. Περί Δκμοξένου. ...τ Περι Δικαιογένους. Περί Διογένους, σύ & Οινομάου. Περί Διοκλέους. . . Περί Διονυσίου συ Μιτυληναία. Περί Διονυσίου συ Βυζαντίκαι.. Περι Διονυσίου σε Κορινθίκαι. Περί Δεξίππου. Γραμματικοί'. 5. Περί Δαφίδου το γραμματικό... :
Περί Δίων Φ σώ Πρεσαέως. Περί Δομίνου το φιλοσόφε.
Περι' Διογένου, σε Κυνικό,
Ε
*
Α
"". -
-Περί
Δημητρίου τα ΙξίονΘ".
Περι Διδύμου . . . . . . Περί Δικαμαρχου . . .
. ::
ί, -
Περί Διογενείκνού ,
-
- -
"
ν ' . .
Περί Ελεγειΐδ9 Περί Ειδoθέας.
"-- -
".."
ί
, της και Παρούς.
Διατί Ελλωτι, η Αθηνά είρηται Περί "Ελλη: , ζ: Φρίξου. -: :1. . .
Περί Εμπούσης , οι
.
Περί Ενδυμίων Θ'. :
Διατέ Ενόρχης ο Διόνυσος. Περί Ενυους. Περί Επειού. • - .. Περί Επικράτους . .
Περί Επιμενίδου, Περί Ερεχθέως.
"
-
και -
- -
-
Περί Ερικνύων . . . . . . " " Περί Ελένης. Περί Ερμού. 2.
Περί ΈρωτΘ .
-
..
"
"
:ς :: ί; Περί Εσπεριδων . . . . . . . . . . . . .
Περί Εριχθονίου.
Περί Εριφύλης .
4
Περι Ευρυπύλου.
Περί Διοδωμου το ζ Κρόνε. 4. Περι' Διονυσίου υιό σε τυραννg. Περι' Διονυσίου το μεταθεμένο, Περι Δίαυν 9". Περι Διαγόρου, ..
ί
Περί ή" Εκατoγχείρων, Περί Ελάρης.
. . .
Περί Δημητρίου σά Φαληρέως. Περί Διοδώρου σ5 Ουαλερίου -
.
. .
Περί Ευρυβάτου.
Περί Δαμοφιλου. τ ε
."
Περί Εκάβης. Περί Εκατης -
Περί Ενήνου. . . . . . . . . . . . Περί Ευμαίου. . . . . . . . . . .
Φιλόσοφοι . .
Περί Δαμασκίου το φιλοσόφe.
-
Ειρεσιώνη; .
Περί το εις Καυόσαργες λεγομ έν και .
"
Περί Διονυσίου το γραμματικό «Περί Δρακοντφ". . 1)
Περί Δημοκρίτου, Περί Διδυμα . Περί Δικαιάρχου.
ΠΕρι
. . ... .
. . . . .
. . . .. . . .
.
ε. . . . . . . .
Περί Ευρύτου. , ί Περί Ευρώπης της Αγήνορθ . . . . Περί Εχέτου. .. . . "Ιστορικοί . . . . . . Περί Εκαταίου το ιστορικέ." . . ".
-
Περί Ελανίκσυ συ Μιλησίου,
ι
Περί Ελανίκου συ Μιτυληναίε . --
Περί Ευκγέρου. Πο
ΙΙ 1' Ν Α Ξ. Περι Εφίππου.
ΧVΙ Ι.
Περι Ερμείου .
Ευσταθίου.
Περι' Ευδόξου.
" Εφόρου. "Ρήτορες .
Ζ
Ερμαγόρου σε ρήτορθ .. Ευοδιανύ .
Περι' Επιφανίου σύ σοφισσώ .
Περι' Περι' ΠεΘε' Περι' Περι' Περι'
Ελικωνίου συ Βυζαντίου..
ΠΕει
Ερμογένους. Ευδήμου. Ευστεφίου. Ευσεβίου τυ Αραβία.
Περι' Ζευξίππης. Πεβι' Διός.
Περι' Διο, πάντα γινομένε 3%' σας γuυακας .
Περι' σε νεφεληγερέτε Διός πρός τίύ
Ευστοχίου σε σοφισσύ .. Ποιηταί .
"Ηραν.
-
Περι' σε εμπεσόντΘ φόβκαι τώ Διί. Περι' της σαο εύσεως ή οφρύων και
Περι' Επιγένους τυ κομικά . Περμ' Ετιμενίδου. Περι' Επικρατους. Πιβι' Επινίκου. Πε3ι' Επιχάρμου. Περι' Ερίφου . Περι' Ερμίππου. Περι' Ευθυκλέας. Περι' Ευμόλπου. Περι Ευόδου .
!
Περι' ΕυπόλιδΦ".
. .!
συγκινήσεως οΆ' τρικών συ Διός . Περκ συ εν Κρήτη σαφκαι σε Διός .
Ποσαχώς ο Ζεύς , ήτοι περί ή επω νυμιών αυτώ .
Περι', συ γάμε συ Διός και της "Ηρας ..
.
Περι Ευφορίων Φ σό Χαλκιδέων. ,, Περι "ΕυφρονΘ'. :: Γραμματικοί , Περι' Επαφροδίτου τύ γραμματικό .. Περι' Ελλαδίου τύ γραμματικό , Περι' Ερμολάου . Περι' Ευγενίου. Περι'
ΖαμόλξιδΦ .
Περι' Ζήθου & ΑμφίονΦ . Περι' Ζήτου ζ' ΚαλαϊδΘ". Περι'. Ζωπύρου σό Βαβυλωνίου , "Ρήτορες. Περι' Ζηνοβίου σ5 σοφισσώ.
Περι' Ζωίλου. Περι' Ζωσίμου. Γραμματικοί ,
Περι' Ζηνοδό του σε γραμματικό .. Περι' Ζηνοδόσυ σώ Εφεσίου, Περι' Ζωναίου. * Φιλόσοφοι .
Ευδαίμον Θ".
Περι' Ζήνων Φ τύ Ελεασε φιλοσόφ και .. Περι ΖήνωνΟ σε Σιδωνίου . Περι' Ζήνωνο, συ Ταρσέως.
Πέeι' Ειρηναίου. Εκαταίου... Φιλόσοφοι .. Περι'' Εμπεδοκλίους.
Περι' Ζήνωνος τύ Μνασέκ .
Περι Εμπεδο τίμου.
Πέe
Περι' Επικτήτου.
Περι' Ζωροάστρου. Περι' Ζωρομασδρου.
Περι Ερατοσδέν ευς. Περι' Επικόυρου . . Ερμαγόρου. Πεει Επιχ αρμου . Περμ Επαμινώνδου,
. !
Ζήνωνος συ Κιτιέως.
Πεει Ζωσίμου.
γή Α λ.
2
Η
ΓΙ Ι'' ΝΑ Ξ.
ΧV Ι Ι Ι
Περι' Θεοδώρου σε Γαδαρέος. Περι' Θεοκρίτου συ ρήτορος.
Η
Περι' Θεoπόμπου . Περι' Θέωνος σύ σοφις ύ.
ΠΕε, "Ήβης.
Πεει' Θηραμένους σε Αθνναίες
Περ. Ηετίωνος.
Υ .
-
Περι' Ηλίου ξ ή παίδων αυτώ. Περι" "Ηρας. 2.
4
Α ,
ΟΜ
Πεe'' Θηραμένους σώ Κάυ . :
«ν
Πεe'' Θρασυμάχου.
Περι' τής "Ηρας εν σ' αιθέρμ & ταάς
Ποιηταί, Κεe'' Θαλή του το ποινσέ. Περι' σά της "Ηρα" εν σώ "Αργε: - Περι' Θεογνή του . ιδρύματος Περι' Θεόγνιδος.
νεφέλαμι κρεμαμένwε σιδηροδέτ".
Περι' Ηρακλέω: • Περι' Ηρώων σ% παρα
Περι' Θεοδωρου . φοίς "Ελ
λήC"! •
Περι: Θεοκρίτου.
Περι' Θεoπόμπου .
Περι' συ Ηλυσιου πεδία . Περι' Θεοφίλου . Πόσοι και πνε, οι Αργοναύται ήρωες, Περι Θεσπιδος. & σίνες, ξ πόθεν. Τίνες οι ήρωες όι τον
Καλυδώνιον
σιώ κτανανσες.
"Ιστορικοί , Πεe'' Θεμιστογένους σε ιστορικά. Περι' Θησέως. Περι' Θουκυδίδου . -
Περι' Ηφαίστου .
Περι'' ή Ηφαίτου αναθημάτων, Α φροδίτης σε ξ ΑρτέμιδΘ , Ερμά
-
Ι
σε Ε. Ερωτων.
ΠΕει Ιανουαρίου σε αγάλματος, Περι' Ιασίωνος. Μερι Ιδαίων δακτύλων.
ΠΕει
Θεογονίας, Περι' Θέτιδος.
*
Πre, Ιάσονος, επώ, ατέκατο αυ η κληρονομήσακ σό χρυσόμαλλον δέ
Περι' Θαμύειδor. Περι' Θερσίτου.
ρα: •
Περι' "Ιδου.
Πέe'' Θυσέως, και Πaρίθοος, Πε8, Θεόγνιδος συ τυράννν,
Πεει "Ιδμωνο : Περι' Ιλάσνο, .. Περι' Ινούς.
Περι' Θρασυβόυλου. Φιλόσοφοι και
Περι' Πεει' Περι' Περι'
Περι' Θαλή σύ, σοφ5 , Περι' Θεανούς.
Περι'
Θεαμτήτου σε Αστρολόγg .
Περι'
Θεοδοσίου συ Τeιπολίτε.
Περι' Θεοφράστου.
Πέe'' Θέωνος σό Αλεξανδρέως , χμι ή άλλων .
*
Ρήτορες.
Ιξίονος. Ικαρίου συ πατρός Πηνελόπης , Ιπποδαμείας. Ίπποδαμου..
Περι' Ίσιδος. Περι' Ιστιαίας. Περι' Ίτυος.
Περι' Ιφιγενείας,
Πre
Ικαείου σε παρά Διονυσε λα
Πεε, Θεοδέκτου σε βήτορος . Πεει' Θεοδώρου το σοφιτε.
βόντοι σε τή, αμπέλα κλήμα, και "υτεύσαντος , & Ηειγόνης της αυ Τ8
"-,
Π 1' Ν Α Ξ . σύ θυγατρός
ΧΙΧ
& ότι παρα Χίοις Περι' Κερβέρου.
φραίτοις εγεν επ ό μέλας οινος. ΥΠιβι Ιφίκλου. Πιβι' Ιους . Φιλόσοφοι .
Περι' Ιαμβλέχου συ φιλοσόφs. Περι' 'Ιασονος . Περι "Ιεροκλέους.
Ηερμ' Ίππαρχίας. Περι' Ιππαρχου . Περι' "Ιπποβότου. Περι' Ισπαίου. "Ιστορικοί'. Περι "Ιασονος τύ ίσσορικ5. Περι' "Ιππνος. Περι "Ιστρου.
"Ιατροί. Πιρι' Ιπποκράτους, 4 ή άλλων . "Ρήτορες , Περι' "Ιππείου σε βήτορος , Περι' Ισαίου Περι'' "Ισοκράτους . Περι' "Ιφικράτου, . Ιν
Ποιηταί Σ.
Πεe Κεραμικών. Περι' σύ Κερδώ8 θευ .
Περι' σώ Κήτες συ Τρωϊκυ . Περι κολάσεων ό% παρ' Ε"λλησι δο
ξαζομένων. Περι' Περι' Περι' Περι'
Κολοιό ζ: οή πτερων αυτε. Κόττου & Βριάρεως .. Κρόνου. Καλιστούς ..
ν
Πseμ' Κεφαλου . Περι' Κήύκος.
Περι' Κηφέως. Περι' Κίρκης.
Περι' Κλυμένης. Περι' Κοισύρας .. Περι Κοννα . Πεει' Κορυδαλε .. Περι' Κρηθέος , Περι' Κρίυ . Περι' Κτιμένης
-
-
Περι' Κυγχρήo; .. Περι' Κυδωνος . Περμ' Κυκλώπων.
Περι' Ιβύκου συ ποιητή . .
Περί ή ε, Κuυόσαργες αποεβιατσ2
Περι' Ιδαίου .
μένων νόθων. Περι' ή Κύκνων.
Περι'. Ιοφώντος .. Περι' "Ιoνος.
Πεει "Ιππάρχου . 1Περι' Ιππώνακτος .
Κ
Περι' Κύδωνος. Περι Κύρου συ Παρυσάτιδος, Διατί. Κωλώπ, ύ Αφροδίτη εκλήθνς
Περι' Περι' ΠΕει Κάδμου. Περι' Διασ) καίειν τις νεκρές ταρα τοί, Περι' παλαιοί έποίεν. Περι' Περι' Καμνέως. Πεει' Διασί τίo κόμίω έτρεφον οι Έλληνες, Περι' Καρνέων εορτής σε Απόλλωνοι. Περι' Περι' τής Κασσαλίας. Περι' Περι' Κέκροπος. Περι' Διασί Κελαδaνή ή "Αρτεμις λέγεται. Περι' Περι' Κενταύρων. Περι' Περι' συ κέρατες τη; Αμαλθεία. Περι'
"Ιστορικοι'. Κάδμου το ιστορικά, Καπίτωνος. Κλεοξένου. Κλήμεντος, Κρίτωνος,
Κτησίου τε ιατρε .. "Ρήτορες.
Καλινίκου τα βήτορος, Καστορος. Καικιλίον. Κεφαλίωνος. Κεφάλου . Κηφισοδήμου. + γκ ή:
3'
Πί
-,
ΙΙ 1' Ν Α Ξ .
Κόρακος . Ποιηταί.
Περι' Καλλιμάχου τ8 το ιη τé Περι' Κανθάρου. Καρκίνου. Καίσαρος Τιβερίου , Περι' Κορίννης. Περι' Κηφισοδώρου. Περι' Κικιλίου . Πεει' Κλαυδιανού . Περι' Κλεοφώντος. Κλειταγόρας,
,
Περι' Λήδας , Περι' Λητούς. Περι' Λίνου . Περι' σΆ Λιτών. Περι' Λοκρύ . Περι' Λυγδαμιδος συ καπ'καύσαντος τον ναόν της Αρτέμιδος. Περι' Λυγκέωί . Διατί λυκηγενή, ο Απόλων. Περι' λύρας τής εν ουρανώ . "Ρήτορες.
Περι' Λαχάρητος το ρήτορος.
Περι' Κολουθου.
Περί Λέοντος τα Αλαβανδέως.
Περι' Κορίννου. Περ Κράτητος το κωμικό , Περι' Κρατίνου .
Περι' Λεάννα . Περί Λουκιανό .
Περι' Κρεωφύλου ,
Περι' Λολιανού.
Περι Κύρου .
Περι' Λυκούργου , Φιλόσοφοι .
Περι' Λιβανίου .
Περι' Λυσι'ου , Ποιηταί .
Καρνεάδου, το φιλοσόφ". Περι' Περι' Περι' Περι' Περι' Περι' Περι' Περι'
Καλλίππου.
Περι' Λεσχίδου το ποιησο .
Κελσίνου . Κλεάνθους. Κλεοβούλου. Κλεοβουλης . Κλεομβρότου. Κορνουτου . ΚρατητΘ . Κβίτων Θ' ,
Περι' Λεύκωνος. Περι' Λίνου .
Περι' Λυσιμάχου. Πεσι' Λυσίππου.
Γραμματικοί.
Περι' Λουπέρκου συ γραμματικό , Περι' Λυγκέως. Φιλόσοφοι .
Περι' Λέοντος σε φιλοσόφs. Περι' Λεσβόνακτος.
Λ
Περι' Λογγίνου. "Ιστορικοί.
η
ΠΕει
Λάδωνος σώ ποταμό . Περί Λακρατίδου.
Περι' Λαμπρίυ τύ έτορικε . Περι' Λύκου.
Περι' Λακωνικών εφήβων ή ξανο μένων ται, μαστιξι .
Περι' Λαμίας. Περι' Λαμπετίας.
ΠΕκι
Περμ Λαοδαμεία; . Περι' Λαπίθων.
Περί της οδο
Μακαρίας της συ Ηρακλέως. Μαγων θυτικής Φρο
Περμ' Λευκοθέας. Περι' Λευχωσίας.
γνώσεως. Περι' Μαίρας. Περι' Μαριανδυνευ.
Περκ λέοντος τω εν κρανίω.
Περι' Μαρπησσης . -
Πε.
ΙΙΙ" Ν.Α Ε. Περί
Περι' Μαρσυου. Περι' Μαυσωλού σώ Καρός. Τιερι Περι' Περί Περι
Περί Μητροφάνους,
Μεγάρα, το Ηρακλέας και Μελάμποδoς. Μελεάγρου. Μεδόυσης .
Περί
Περί Μερόπη & Κλαοθήρας. . -
Περι' Μίλων Θ τυ Κροτωνιάτα , Περι' ΜίνωΘ". Περι' Μορμούς. Περι' Μολιονίδων. Περί ή Μοιρών. Περι' οδό Μουσών.
Περι' Μυστηρίων ή εν Ελ4σίνι της Αττικής ,
Περί Μυρμιδόνων.
σι, Μινουκιανού. Ποιηταί,
Περί ΜαγνητΘ συ κωμικ5. *
Περι' Μενοικέως. Μεσιάβου. Μηδείας. Μίδου συ Χρυσομανός. της Μίθρου κολάσεως.
Μελίτου.
Περί Μενάνδρου :
Περι' Μέμνονgr. Περι' Περι' Περι' Περι'
ΧΧ Ι
Περί Μελανιππίδου .
Πεβί Μενάνδρου, Περί Μενελάου. Περί Μενίππου . Περί Μεσε μήδους. Περί Μεταγένους. Περί Μιμέρμνου. Περί Μνησιμάχου Περί Μορσίμου . Περί Μουσαίου . Περί Μυίας.
9
Περί Μυρούς. ΠεΘι Μυρτίλου .
Γραμματικοί'. Περί Μιθαίκου το γραμματικό . Περί Μοσχου.
Περί Μύρρας. Ιτορικοί'. Περι Μαρσύαυ συ ιστορικό , ΤΠερί Μαναίχμου . Περί Μενάνδρου . Ιατροί. ΤΠερί
Μαρκέλου το ιατρύ.
ΤΠερί Μενεκράτους. 1Περί Μέσων Θ".
Ν ΠΕει
Ναννάκου,
Περί Ναρκίσσου . Περί της γινομένης τιμής πώ Νείλω παρα ή Αιγυπτίων , Περί Νεοπτολέμου . *
Φιλόσοφοι . Περί Περί Περί Περί Περί
Μεναίχμου συ φιλοσοφε.
Περί Νηλέως,
Μαξίμου συ Τυρία. Μαξίμου συ Ηπειρώτε. Μαρίνου .
Περί Νηρέως,
Μουσωνίου.
Περί Μυρούς. "Ρήτορες. Περί
ΜαΐωρΘ σε βήτορΘ'.
Περί Μαλχου. Περί Μαρκέλου, Περί Μαρ.Ψίου. Περί Μελrσέρμου ,
Περί Νηρηίδων. Περί
Νιόβης .
Περί Νυμφων• Φιλόσοφοι. Περί Νεοκλέους συ φιλοσόφ8.
Περί Νικολάου συ περιπατητικό. Περί Νικομάχου τύ Σταγειρίτου. Περί Νουμηνίου.
Περι Νικάνδρου το ιατρε. Περ ι Νικομάχε, Πε
Περί ΝύμφιδΦ, το ίστοεικό , "Ρήτορες . Περί Νεάνθους τύ ρήτορG , . Περί Νικαγόρου. Περί Νικολάου συ ρήτορG".
Π.
Περί Νικολάου το σοφιτέ.
ΠΕρι
Περί Νικοστράτου, Περι' Νεμηνία.
Περί Παλλαδίου .
Παλαμήδους...
Περί ΠαλλαδΘ,
Περί Νόννου.
Περί Περί Περί Περί Περί Περί Περ ι Περί Περί
Περί Νικάνορος σε γραμματικό. -
Διασί ΠατρώΘ ο Ζευς & ό-Ατάλ".
Ποιηται',
Περί Ναυσικράτους σε κομικέ. Περί Νεοφώντος. Περί Νέστορθ .
Περί Νικομάχου. Περί Νικοστράτου. Περί Νικόφρον Θ'.
Περί ΝικοχάρησΘ".
-
*
Πανός. Πανδάρεω . Πανδάρου. ΠανδίονΘ . Πανδώρας , Παρθένε, τής εν ουρανώ. ΓιάριδΦ". Πασιφάης. Πα"ρίκλου. "
.
λων καλείται .
Περί Πέλοπ Θ .
Ο
Περί Περικλυμένου .
Πεει Περσέως.
Περί Περσεφόνης.
ΠΕρι
Οδυοσέως, Περί ΟιδίποδΘ".
Περι Πηγασου .
Περί Οινομάου.
Περί Πλειάδων.
Περί Οινώνης.
Περί Πολυβώτου. -
Περι' Οίστου τό εν ουρανώ.
Περί Πολυγνώτου . Περί Πολυζήλου.
Περί Ομφάλης.
Περί "ΟρνιθΦ το εν κρανώ.
Περί Περί Περί Περί Περί
Περί Ορφέως.
Περί Πρόκνης . .
Περί Περι' Διατί Περί
Ονειρομαντείας . Οιωνικής. "ΟνΘ εν σω, ερανώ πματα. Ορέστου.
Περι ΟσίριδΘ .
Περί Περί Περί Ορφέως το Κικοναΐυ , και ήδ Περί άλλων. Περι "Οτι ο "Ομυρος Αιγυπτιθ & πε: Περί
Περί
Οφιέχε.
ε
Περί Πηλέως.
Πολυξένης . Πολυφήμου . ΠοσειδώνΘ . , Πριάμου . Πριάπου..
ζ
ΠρόκριδΘ". Προμηθέως. συ τροπίνειν. ΠρυλιδΘ". Πρωτέως .
ρι της εν Αρκαδία σελεντή, «υτε . Περί Πυθία . Περί ΠειρίθοΘ & Θησέως. Περί Παλαιφάτου το ιστορικέ .. Περί Παυσανίου, ΓΙε
ΙΙ Ι Ν Α Ξ , Περί Πολέμων Θ' το Ιλιέωι,
ΧΧΙΙ Ι.
Γραμματικοί .
Περί Πολυβίου.
Περι' Παλαμήδους τύ γραμμασικύ .
Περι' Πυλάδου της Ισαλικής ορχή Περι' Παλαιφάτου τύ γραμματικύ . σιωι έυρετό , & περί ορχήσεως Περι' Παμφίλου συ γραμματικό και και 3ξιπ οι ερώντες μεταχείρα, άν Περι' ΠωλίωνΘ". θη & μήλα φέρυσιν. "Ρήτορες . Περί Παλλαδίου τύ ρήτορος. Περί Παγκρατίου τύ σοφιστά. Περί Παύλ" σε Τυρίκαι. Περί
Παύλου σε Γερμίνου .
Περί Περί Περί Περί
Παυσανίου σε σοφιστύ . . Περικλέους. Πέτρου τυ Μαγίστρου.. ΠαλέμωνΘ..
Περί Πτολεμαίου συ γραμμαπκύ -. Φιλόσοφοι .
Περι Περι' Περι' Περι
Περι' Παρμενίδου . Περι' Παύλου συ φιλοσόφκ.
Πεεκ Περιάνδρου ..
Περί Πολυδεύκους. Περί Πολυαίνου . Περι' Πολυκρατους.
Περί Ποσειδωνίου 1ύ Ολβιοπολίτε. Περί ΠοπάμωνΦ .
Περί
Πωλίον Θ...
Περί. Πώλου. Περί Πeίσκου ,
Περί Προαιρεσίου . Περί. Προκοπίου. Περί Πρωταγόρου τύ Αβδηρίτε, Περί Πυθίου, -
Ποιηταί. Π ε€ί Παλαμήδες. ΙΠερί Παλαιφάτε τυ ποιητή. . Περί Παμπρεπίκαι . Περί Πανολβίου. Περι Πανυάσιδος.
Περί Παρθενίου"τό Νικαέω: • Περί Παρθενιου τύ Χίου . Περί Πεισανδρου. Περί Πι γρητΘ". Περι Πινδάρου. Περί ΠλατωνΘ συ Περί Πολυέυκτου ,
Παμφίλης της φιλοσόφυ . Παμφίλυ το φιλοσόφs . Παναμτίου . Παππου τύ Αλεξανδρέως.
Περι' Περσαίου. Περι' Πιττακού . Περλ ΠλατωνΘ". Περι' Πλουτάρχου.. Περι' Πλωσίνου .. Περί ΠολέμωνΘ'. Περί ΠόλησΘ .. Περί Πορφυρίου. Περί Ποσειδωνίου. Περι' ΠοταμωνΘ . Περί Προδίκου . Περί Πρόκλου τυ Στοϊκό . Περί Πρόκλου τύ Λυκία .
Περί Πτολεμαίου τε Κλαυδία
εν ώ.
και περι' καπαγωγής της αρχής το
γένες ή Πτολεμαίων, κ' διαδοχής, Φ, βασιλ4ύσάντων.
Περί Πυθαγόρου , & ή Πυθαγωe4» κών κναμων.
Περι' ΠύρβωνΦ . .
κωμικά.
Περί Πολυζήλου. Περι' Ποσιδίππου.
Πse, Πτολεμαίου τύ Κυθηρίου.
ΠΕε τη Ρία και η κορυβαν. των , και ή εκτομών ή Φρυγών» Περι' Ρήσου. Περλ Ροιούς , Ηέ
καιν
ΙΙ 1' Ν.Α
"Ε"
Περί Ρηγίνου σε γραμματικά ..
Περι. Σωπάτρου .
Περί Ριανού συ γραμματικό. Περί Ρούφου σύ ιατρύ.
Περί Σωσικλέουι.
Περί Σωτάδου συ Κρητός.. Περί Σωτηρίχου. Περί Σωφίλου.
Σ
Περί ΣωφρονΦ". Περί Σπινθάρου.
Περί Στησιχόρου.
ΠΕρι
Σαλμωνέω , & ή
εκ της Περι ΣτράτσιδΦ.
βυρσης βροντών.
Περί Στράτων Θ".
Περί Σαρδαναπάλου. Περί Σαρπηδόν Θ".
Περί Σειρήνων.
Γραμματικοί.
Περί Σελέυκου το γραμματικό .. Περί Σερήνου. Περί Συμού. .
Ι: ερί Σεμέλης.
1ίερι ΣεσογχωσιδΦ".
-
Περί Σιβυλλων.
Περι Σιμμίου σό Ροδίκαι.. Περί Σωσιβίου.
Περί Σινώπης.
Περί Σωτηρίδα.
Περί Σισύφου.
Φιλόσοφοι .
Περί Σκεδάσου, και η θυγατέρων αυ- Πεει Σέξτου σε φιλοσοφ8 . . Περί Σιλβανού.
Φ& .
Πre, Σκυλλης, εν ώ & πεει ή αλ-. Περί Σιμμίου, το Θηβαία. λοκότων θηρίων.
- Περί
Τερι Στυμφαλίδων ορνίθων. Πε3ι' Στυγός.
Περί Σφιγγός της Καδμεία,. Περί ΣτράτσιδΘ συ ιστορικό.
Σόλων Θ".
Περί Στίλπων Θ". Περί Στράβων Θ".
Περ , Στρατων Φ".
Περί Σαβίνου σε βήτορο.
Περί Συνεσίου . Περί Σνeμανού Περί ΣωφρονΘ ,
Πεί ι Σαλουσσίου σε
Περί Σωκράτους.
"Ρήτορες. σοφις 8 .
Περί Σαραπίoνθ σε Αλεξανδρέως.
Περί
Σωτάδου σε Αθηναίο ..
Περ Σιβυνσίου. Πιερι Σιοικίου. Περί Σκοπελιανού.
Τ
Περί Σωπάτρου. Ιατροί. Περ ι Σαλεσσίου το ιατρό ..
ΠΕρι
Περι' Σωρανε το ιατρο.
Περί τής ή Ταύρων ξενοκτονίας ..
Περί
Ποιηταί. ΣαννυρίωνΘ σε κωμικ5 .
Περί Σαπφούς.
"ερ, Σιβύλη, τή, Ερυθραία, , & ή
Περί Περί Περί Περί
Τανπάλου.
ταύρκαι συ κατηστερισθέντων, ΤελαμώνΘ . Τέννου, αφ' ου ΤένεδΘ'. Τηλεβοών.
"ερί Τηλεμάχου.
λοιπών ,
Περί Σιμωνίδου. Περί Σοφοκλέους. ή
Περί Τηλέφου . Περί Τιθωνου .
*
Π Ι Ν Α Ξ. Περί Τιπάνων : Περί Τι τυου. Περί Πεβι
ΧΧV
Περι' Φιλοξένου το δελιχοδdρν. Περί Φημίου.
Τληπολέμου : τράγων ο ο Μενδησίων.
Περι' Φινέως.
Περι' Φοινοδάμαντος. και Πεe, Φόρκυνος , & ή θυγατέρων αυ
Περί Τριπτολέμου, Περί ΤρίτωνΘ".
τό.
Περί Τρωο, , εξ ου ή Τροία επωνο Περι' Φορμίωνος. μάσθη & περί της αλώσεως αυ Περι' Φρίξου, εν ώ & γενεαλογία αυτό της, & τής ή Τρώων γενεαλογίας, & της ή καταλελσιπάτων καταν
σε , ζ: πάντων
ή
εξ αυτής της
βίζη, αναβλαστησάντων ήρωων. τήσεως . . εξ ών κατάγεται & ή οή' Περι' Φρύνιδος το κιθαρωδό . Περι' Φρυνώνδου. "Ρωμαίων αρχή. Των Τρώων βασιλέων γενεαλογία & Περι' της Φρυγών εκτομής. Περι' Φυλέω; . καταγωγή των Ρωμαίων. Περί Τρωίλου. Περι' Φυλακου, Περί Τροφωνίου. Ιστορικοί. Περί Τυρούς. : Περι' Φερεκύδου το έστρεκκύ . Περί Τυφωέως το γιγαντΘ , αφ' ου
Περι' Φιλίππου. -,
"
και ο το χρυσεν δέρα, φυλάσσων , Περι' Φιλίσκου .
-
Περι' Φλέγωνος.
όφις εγενόνει.
Περι' Φυλαρχου. Ρήτορες. . .
.
Περι' Φιλίππου το βήτορος. Περι' Φιλίσκου το Μιλμσίου . . .
•
S.
Πεα και ταλαν Νυμεων, οι Περί Υακίνθου.
: ::
ΠεΑοι "Τδρας.
*
Πεει "Τλα."
Φ ΠΙΕρι
Φαεθεσης.
Περί Φαέθοντος.
..
Περι' Φιλοστρατου.
.. . 3. -
--
Περι' Φιλίστου το Ναυκρασίτε" με .. Περί Φρυνίχου το Βιθυνό. . . . . . . Γραμματικοί. Περι' Φιλήτου το γραμματικά. Περι' Φιλίσκου το Αιγινήτ" . Περι' Φιλοζένου . Περλ Φίλων Θ.
Περι' Περι' Περι' Περι'
Φιλαγρίου το Ηπειρώτα , Φαίδωνο, το φιλοσόφ και . Φερεκυ'δου . Φιλοσοφου .
"θεν & πω, οι Φαίακες εγεννήθησαν. Περι' Φίλωνος .
Περι' Φαίδρας. "Πεει' ΦαλάριδΘ , Περι'
φαλών .
Π.Α., Φάνητοι. Περ. Φάωνος.
Περι' Φωκυλίδου . Ποιηταί.
Περι' Φερεκράτους το Αθηναία. Περι' Φιλεταίρου . Περί Φιλήμωνο, το Συρακεσίν .
Πιεε Φερέκλου.
Περι' Φιλίππου το κομικό.
Πιεε' Φιλoιτίου.
Περι' Φιλίσκοι , Πε
ΙΙ 1' Ν Α Ξ ,
χΧVΙ
περι ΦιλιστίωνΘ .
Περι' Χάρωνος πε Καρχηδονία :
Περι' Φιλοκλέους. Περι' Φιλοξένου το λυρικά . Περι' Φιλωνίδου .
Περι' Χείρωνος τύ Ναυκρατισg .
Περι Φιλυλίου . Περλ Φρυνίχου το τραγικό ,
Περι' Χιονίδου. Περι' Χριστοδώρου σύ ποιησύ. Περι' Χριστοδώρου σε Θηβαίε.
Περι' Φοινμκίδου.
Περί Χοιρίλλου το Αθηναία.
Ν
Ποιηταί.
Περι' Χαρήίμονος τα κωμικά.
Περμ Φόρμου.
Περί Χάρακος το φιλοσόφκ. Περί Χρυσίππου.
Χ
Πεε,
Περί Χείρωνος το ιατρυ.
Ψ.
της Χαλδαίων ατρονομίας και
Περί Χάρητος τε τον Κολοσσόν κα σασκευάσαντΘ
& σί, κ' τόπ αν
Πει
τον καθείλον .
ΤΠερι' ή Χαρίτων. Περί Χαρικλούς & Φιλύρας . Περι' Χαρύβδεως .
Ψαμμιτυχoυ.
Ω
Περι' Χείρων Θ το Κενταύρν : Περι' Χιμαίρας .
Περι ΧρυσηίδΘ".
Πε αγών:
Πεει χρυσής σειράς. Περί το χρυσομαλλο δέρατος»
Περί Περι' Περι' Περι' Περι'
Περί Χρύσης.
Πεει ο? χρυσών μήλων , Ιστορικοί .
Ωκεανό ή 'Ωρών. Ωριέω4. Ωρειθυίας. Ωρίωνοι.
Πεει ΧαρωνΘ το Ααμψακηνε ίστο Περί "Ωτου & Εφιάλτου. θ'κ5 .
-
Ε Υ Δ Ο ΚΙ ΑΣ Της Μακρεμβολιτίοσης , Βασιλίδος Κωνταντινουπόλεως ,
Ι Ω Ν Ι Α', Ητοι συναγωγή θεών, ηρώων τε κι ηρωίνων γενεαλογίας, ε ήί ώει αυτές μεταμορφώσεων, μύθων τε ώ αλληγοριών, των « θα τους παλαιούς ευρισκομύύων εν η ώ περί διαφόρων σο φών, φρος τον φιλόχριτον ε ευσεβέτα τον βασιλέα ΡΩΜΑ ΝΟΝ τον ΔΙΟΓΕΝΗΝ , νικητήν, τροπαιέχον. Αι τότό γε τους πολλούς άλλοις, πΝς ευφραινgιθύοις σε είς
τα βασίλεια επανήξοντα, ΤΡΟΙΙΑΙΟΥΧΕ ΒΑΣΙΛΕΥ", συγκατκefθμήσελJί έυελπις ειμί, ουχ όπως γαρ τίω βασιλείαν ευ διοικεμβύlcυ ευρήσεις το κατ' έμε, αλλά ετία πόλιν πάση
αρετή , και ήθεσι χρητοίς κεκοσμημήύlu , παιδεία π φημι, ής έδεν τιμιώτερον , τή των λογίων ανδρών αναγνώσει , ε τή των σσgδαίων μελέτη , ήτις , δίκίμ ΑδώνιδΘυ κήπg παντοδατοίς άνθεσιν ευώδεσι βρύοντος , τή καλλονή των αρετών αυτlω ενη γλάισεν, εφάμιλλον τώ Μακεδονικώ ατεί, τώ πολλgς έσχηκό
τι λογίων ανδρών, γενομήψίμ , ε πάντα τρόπον τας πάλαι κλει νας Αθήνας, ών το κλέΘυ έρανόμηκες, έζηλωμύύluυ . . ουτω γας ή παιδεία καλώς τα πάντ' επανορθέν δίδε , ώτε ώ το βάρβαρον
σβεννύειν , ώ το έυφραδές της φωνής ανακαινίζειν , ή πάντα κ% κόσμον ρυθμίζειν δύναύζ. ησπερ όργανον , αι των λογίων αν δρών οσημέραι ω"S3ινέσεις δι' αναγνώσεως , των τίω της ψυχής
ατσαιδευσίαν αποσπώντων, και κατάληψιν ταθεράν εμφυτευόντων. ί τόδ' και μόνον Cν τή ή πόλεων βασιλίδι , αλλά και οι πάση τη Ελλάδι . φιλε? γδ το Ψπήκοον φύσει τη τύ ηγεμόνος γνώ μη διαιτάοθαι , αει ωγός αυτόν, ως επί σκοπ5 , τοχαζόμύιον . ορώμψ, γδ ως , αυτής φανείσης , η τάσις * πέπαυτα , και αι
της ειρήνης διαλλαγα βέβαιαι αδιτάκτως έγένοντο . και τί πέ Α
ραν
* Την τύ Πελτιανύ στάσιν λέγει , κ' την τύ ακολαστε Μαϊουμά , οι τη βασιλεία επιθέμενοι , απόντος το φιλοχρίς και βασιλέως, δυ, ο σοφώτατος
Ασσωρίνο, , παρακλήσει τε κ' προστάξει της ελλογιμωτάτης βασιλίδος, βη τορέυσα , της επιθέσεωί κατέπαυσε, και το εμφυλία πολέμε περι ο κ. Πα λατιανός μνείαν 'ποιήσατο.
2
ραν τ8 μετείκαι δε λέγειν, και τίμ' επαινgμύύlω τοις πάσιν έπαινεν,
g και αυτή τlω έμφύλιον ζάλluυ πειθοί έξευδίασεν έναγχος , και
μηχανάς,
ώ
ο Sντάξεις έφερε : ε το ω"S"κρέεθί τες αντιτά,
λες, ηνίκα τέτ8 δέη, κι σώζειν τ8ς φίλgς, κ. πάντα όσα ωρόσ φορα πj έπικήσω τ8τωί τώ άνθρωτσίνω βίω 5 έδ' όσοι αυτlω
ασιθίως δεξάμύυοι, λίαν ευδαιμονήσαντες, υψώθησαν, τlu εαυ. των βασιλείανες άκρον αυξήσαντες αυτής δ' ολιγωρήσαντες, με γάλοις κινδύνοις της απαιδευσίας περιπεσόντες, τοπαράταν απώλόν το, τρόπον εαυτοίς βοηθήσαμ ευρείν μή δuυηθέντες και εγγυώνται δέμg τω λόγω τσολλα ή βασιλειών, αι τέως ευδαιμονήσασαι ,
έως πολυωρέσα της αρετής έκ επάυοντο . ταύτα κ? τέν άδια λείπτως αναπολεσα , τον σπινθήρα της αρετής, τη ανακαμνίσει ή) φροντιτηeίων , τώ τε τες λόγgς ανακαλέσααθί , χg) τω πάν
τας έτοτρύνειν σπεδάζειν, αναζωπυρήσαμ δείν ωήθίω . c' οίς χgi
αυτή , ίνα μη δόξω τοις άλλοις κηρύττgσ' αδόκιμΘ. , τη τα πάντ' αυξάση μελέτη, η κι αυτός τροτώσαουζ τες πολεμίως κέ χίησα , μεταξύ ταυτηri τluυ παιδα εκ τέρων εγεννητάμια, παντοίαμς λτοεάαμς , ώ γενεαλογίας Θεών τε ώ Νύμφων, ηρώων
τε κι ήρωίνων πεποικιλμβύlμ' , άτε τια Ιωνιαν ακμluυ έξηθη κυίαν. περιέχει γδ «ε πολλές, σοφές, κ? διαφόρgς χρόνgς άνθή
σάντας, μύθ", π και αλληγορίας, ήJ
«δ
εξηγήσεις άυή) , κ? τίω
παλμών δόξαν , χρησιμς, οντως τοις φιλολόγοις
2
κι άλλα
τινα εχ. ηττον γρησιμα, εφόσον κι τολς σπgδαίοις αναγκμα'
δισ.περ έππαρχανώθη , οκ της τιμαλφετατης ημών Βιβλιοθήκης
έρανιταμβύη , ήτινι κι πολλά ή) βιβλίων ωροσέθηκα, οκ διαφό. ρων μοι χωρών σιωαθροιωθέντα μελέτη και δαπάνη πολλή βασιλι
κον ήγησαμούη τον νυν έγγραφον ανθρώπων σμυαγείρειν , ε μή καταλιπείν ακηδία διαφθαρήνκι . της σής τoίνuυ βασιλείας κεί νάσης έκδοθήσεται, ώ μ% ή) αδελφών * παρέσεται . άρξομαι
δε απο τ8 μύθg της Αθηνάς, ετε κι έφορ®υ σοφίας , ως οι πάλαι τροπικώτερον έφιλοσόφησαν και τα καθεξής κ? σπιχείον απογράψομαι. * Μετά των αδελφών παρέσεται. ) λέγει, ότι ο άλλα τινα συνέδετο ή αόι διμο, Βασίλιοσα, τόν σε πλόκαμον της Αριαδνής ε'πικώς, ξ' τα, ο Α' γυνκι κων χρείας, και τί δει τας βασιλίδα, ασκάν, αν πεζώ λόγω, χρήσιμον τι χρή
μα ξ, περί διαίτης μοναζισών , όπερ και νυν καθ' ημά, αν τώ της Προκο *ύσε σεμνεί, σώζεται . Προκόνησο, ο νύν Μαρμάρα". ΙΙΕ
ΙΙΕΡΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΥΣ. Α3
Α
"
η!
ν
-
"Δ Θηνά, μυθικώς Διός θυγάτηρ ώδινε μύθ, φασίν, αυτluυ ή Α
ζ- •
"Ν)
*
κεφαλή τύ Διός
Α'
\
ι
-
Χ.
"'
έφίταται δε προσκληθείς "Ηφαμτος, κι -
/
τλήττε, πελέκει τίω κεφαλιού και το έγκυμοιόμύρον εξέθορε /
-
9
Υ
"ΝΦ
»
φ
"...
"
\
"Ν)
κόξη ένοπλος.»Α αλληγοεμκώς πολλά σιωελεν, Αθή Δ δε , ωςδ έν ολίγω . Ζ ήνη, η φρόνησις έκ Διος δε, δια το έκ το νοός. Ζευς γαρ φ
-
κα
θ
9
γ
\
"
Α
Α
/
Ν)
τ».
Α)
ν
γ.
/
ΑΟ
ώ ο νες έκ κεφαλής, δια το εκεί λογιτικόν, και προβολή ή φρόνη "ν
"
9
\
1
ν
"Ο
ν
σις. Ηφαιτος δε αυτluυ έκφαίνει, διότι αυτός μεν εις πύρ αλλη. γο;- ται, τι «ε φωσφορέν, ε εκκαίον, κι άνω φερόμύυον και η Υ
rΦ
Ν-
f
-
/
9
"
-"
1
"
ί
ι"
-
φρόνησις, φωσφόρος τέ έτι , χa) το δρατήeμον ωρητήεμον έχει 1
9
Υ
ρ
*
-
και έδεν τα τείνον φρονεί, αλλά υποθoρείται, ώ άνω φέρεται . \
-r
",
-
J
-
Και άλλως διεξοδικώτερον, και του την επωνυμιών κgi ιδεών αυτής. Αθηνά έπ και Jηνα επιν η τ8 φ
Διος
φ'
η
W
γυ
Α2
Διος συνεσις και η αμυ τη καισα τη
2.
o
φ
«3
αμυτω
«ερο ότα γεγεννήJζ δε αυτlω έκ της τ8 Διός κεφαλής λέγεται. τάχα μjυ ή) αρχαίων ύτολαζόντων το ηγεμονικόν της ψυχής έι τεύθεν, καθάπερ κι έπρoι ήυ μ2 ταύτα έγνωσαν τάχα δ' επε τ8 ανθρώτg, το μύθ ανώπιον μέρΘυ τύ σώματος ή κεφαλή έτι, το δε κόσμg, ο αιθήρ ότκαι το ηγεμονικόν αυτ8 έτι, και ή της φροιήσεως αιτία αμήτωρ δε η Αθηνά, δια το αλλοίαν είναι
τία της αρετής γένεσιν, έ άκ oίαν τών εκ σιωδυασμό γυοιβύων. τluυ Μήτι. Εν κατα τιών ο Ζευς, ε%ύνησεν αυτήν εταδή μη
τιέτης και σιωετος ών, εδαμόθεν ή αρετή εκ της καθ' οδόν βg λής τ/ω αρχίω έσχε τύ φρονείν
ή δε της Αθηνάς παρθενία ,
Ίκαι καθαρό χα) αμιάντg σύμβολόν έτι πιάτον γάρ τι ή αρετή. καθωτσλιπιβύη δε πλάττεται, και έτως ίσορόσι' αυτluυ γεγονέ ται, ταριτάντες ότι αυτάρκως προς τας μεγίπας και δυσφορωτάτας πράξεις ω^ασκευάζεται η φρόνησις μέγιτα γδ δοκύτιν ωφελεϊν οι ωπλιτιθύοι
δια δε ταύτία, τlω αιτίαν και το εσανδρον κdj
γοργωτόν * αυτή, ανατιθέατι πολυ έχειν, το ξτόν τι έμφαινέσης και της γλαυκότητος αυτής. Και γδ των θηρίων τα αλκιμώτκτα. οιον α' παροάλεις και οι λέονπ5 , γλαυκά εισι, δυσαντίβλεττον Α χ
-
"
Γράφεται , γοργορωπόν.
2
τιλ
Α -ίλβοντα άτο των ομμάτων. ένιοι δέ φασι τοιαύτα αυτή παρεισά, 4
"
γνεουζ, δια τό τον
αέρα γλαυκόν είναι: τάιυ.
δε
είκότως
συμμε
τέχει τό Διι της αιγίδα, εχ, ετερά και τα τε τα ο ορκέ; διαφέ ρειν απάντων κι περιγίνεσθαι Ο Ζεύς: κεφαλή δ' εαυτή Γοργό Η Ο; έτί , κ.κ. μέτο" της θεά, τι στήθος έξω. «οροβεβηκυία τία"
γλώτταν , ως αν εκφα ετάτg όντος εν τη τών όλων οικονομία
τ8 λόγg , οι δε δράκοντες ώ ή γλαυξ, δια το εμφερές τών όμ μάτων, ανατίθενται τμότη γλαυκώπιδί έση σμέρδαλέον γαρ ο δράκων δέδορκε, και φυλακτικόν τι έχει και άγρυπνον, χaj αθή ραπς είναι δοκεί. Ατζυτώνη δε λέγεταμ, ώσανε και τειβομένη Ψσ' καιδενός πόνg, ή ως ανατριτ8 τ8 αιθέρος όντος. Ακεία δε , ότι c, Αργέ, έτί τινος άκρας ή ίδρυμjύη , αφ' ής και άκgίπος ωνο μάσθη . έτι δέ ε Ηρα , κ. Αρτεμις , ώ Αφροδίτη τοκοσαγιο ρευόμύθα ον Αργε" , κ% το όμοιον , έπ' άκρω ιδρύμύναμ. Τριτο γjύεια δε, ότι η τοίς κακοίς έγγενώσα το τρεν, και τρέμειν, υυτη έτίν. ήρηται γδ πόλεμον ωρος τί η κακίαν. άλλοι οέ φασι
τα τρία γένη τϋ σκεμμάτων , τίμ) κ" φιλοσοφίαν θεωείαν ,
πανgιγοτέραν διόρθωσιν, ή κ? αρχαίαν όλο σχέρειαν, έχοντος τέ. τg. Λαοοτόον δ' αυτlo) έτσoνομάζ"σιν, δια το σούειν ο ταϊς μά χαις τον λαόν. Ληίτις έκλήθη άτο της λείας , ή μάλλον δια το σώτειραν αυτίω τίύ χρημάτων ώ τίύ λαών είναι . και πόλεων ρό και οικων, ε τ8 βίκαι παντός ωροστάτlω όι Ποιηται τluυ φρό
νησιν είναι λέγgσιν. αφ' και δή και ερυσίπολις αυτή, κι πολιας ωνο μάσθη, ώσπερ δή κι ο Ζεύς επίσκοποι γαρ αμφότεροι των πό λεων. Παλλάς δε λέγεται, διά τίμι μεμυθάυμύύίμ ωυ αμύτίμι
νεότητα αφ' και κqi πάλληκες , και παλλακαι ωροσαγορεύονται σκιρτικόν δε και παλλόμύυον των νέων : ίδρυται δε cύν ταις ακρο πόλεσι μάλιτα κι δυσκαταγώνιτον ε δυσπολιόρκηπν εμφήναι θέλοντες ή το άνωθεν οράν τυς πεφώγότας αυτlμι, ε τα μετεω ροτίτες καθιστάν, καθο μέρος έτι της φύσεως. Αλαλκομενηίδα δε αυτluυ καλ8σι, ώ αγεληίδα το μήυ από τ8 αλαλκεν πα
ράγοντες
ικανή γάρ έτιν έπαμύνεν κι ωροσβοηθείν , έξ και κι
νίκη ωροσαγορεύεται το δε απο τ8 άγριν αυτluυ τ8ς λαός . ( Αλαλκομψυηις μύπιγε παρ Ομήρω επίθετον μόνον της Αθη νάς , ο δα' δε πίς άλλοις, η τής Ηρας κ. Διός διον Α'λαλ
κοιγ,4ύς Ζεύς . κι ή απαλέξητικluυ ωροθυμίαν έχ«σα , ή ο αλ κή μύgσα
ή αττο Αλαλκομjυέως τινος , ίδρυσαμένg αυτής τον
ναόν ή ή αλαλκυσα τω πμ}ύει, ό έτι τή διωάμε, βοηθάσα ή ή C,
ί
Α
5
ή c: Αλαλκομψιαίς, τσόλες της Βοιωτιάς , τιμωμύη , ένθα «ε
Αλαλκομjύιον , Αθηνάς ιερόν ή από Αλαλκομψυηfκαι τραφεί σα Βοιωτέ. ) ή ατο τ8 αδάμαστον είναι, τα ίς αγελείαις βεση
ομοίως , ας μάλιστα θύ8π αυτή. Περί ή αυλών της Αθηνά, ώ τό Μαρσίg. Τές δ' αυλ8ς 4ύρείν μύη αυτluυ λέγεται, καθάτερ χιμ τάλ λα Cν ταις τέχνας γλαφυρά . ( θαφ' και κdυ έπιτα της ταλασπgρ γίας έτί .) ρίψαμ δε , ως εκθηλύνοντος τας ψυχάς το δί /
•
ν
/
φ /
Υ
/
"
φ
/
"
ρ'
ν
1
ν
"
>
«Ο
Μy
αυή) αποδιδομύκαι μέλgς , χa) ήκιστα επάνδρg και πολεμικ5 δο γν
*Φ
Α
Α"
",
Ν?
κόντος είναι . λέγεται δε και ότι ποτέ τες αυλ8ς λαβ8σα χg, ζι. 9
Ν)
/
Κ»
\
}
9
Υ
",
ωλέσα , παρήλθε ποταμόν . θεασαμένη δε C, πώ ύδατι την -
"Ο
ν
/
-"
Α
ro
έμιτης σκιάν πεφυσηιψίας έγκαισαν τας γνάθες , κgλ αιωρεπές Cγ. Τ37-8 φαμνοιγύης ου της και έρριψε τ8ς αυλ8ς , ως αμορφίας αιτίες. Cν γαρ τώ αμύλεν, το πνεύμα εξογκοί τας γνάθ8, , Α'
-
»
9
η
"
1
"Νυ
Α'
Α"
ν
ΝΟ
•ι ν
ΝJ
Α
Ν)
ν
"J
υ
"
φ
*ΝΟ
ν
Η
"Ψ
ν
γμj αμόρφ8ς ποιεί τxς αμύλ8ντας . τέτ8ς τ8ς ριφθέντας αυ Υ
ρ
λες λέγεται Μαρσίαν όύρηκέναμ "
*Ο
9
9
-
κg) έgίσαι τυ Απόλλωνι , χθ)
1.
ΝJ
φ
/
γ
/
τ.
9
ηττηθήναι , ώ έκδαρήναμ φ"δα' τον τσοταμόν
α
εξ και Μαρσίας ο
ποταμος λέγεται. ή o' έλαία δώρόν επιν αυτής, δια το θάλλειν , ι)
ηr
»
Α"
ώ δια το γλαυκωπόν τι έχειν . ώ το έλαιον καικ ανόθΔυτόν όξι "
Νο
"
\
ρ
»
Ν?
δι' άλλg υγρξ, άλλα καύριον άει μένει, ως τη παρθένω κατάλλη λον δοκεί . άρεια δ' εκλήθη, τώ τρατηγική είναι , έ διοικητική πολέμων, ώ υπερμαχητική τ8 γδ πάντων , έτι και/ δικαίg , -δεινότης η .Ν γε κεφάλαιον πασών τίύ αρεή) . και ιτπείαν δε κ. δάμνιπτον, κι r3
/
εν ΤΣ
\
"
/
Λ
δορυκέντορα , κ πολλαχώς άλλως αυτήν τσροσαγορώύκαισι. και άνι σάσι αυτή τρόπαια οκ ξύλων έλαίδων. μάλιστα δε κι την νίκίω "
/
Ν)
/
".
/
Α3
-
ΝΟ
• αμυτή πάρεδρον διόόασιν, ήτις »ικάν τω πώbzγγυομύω ποιεί. πτερω τη παρεισάγεται, δια το οξύρρoτον και αμετάβολον ή ωρα "
ν
ι
Υ
Α"
ο
\
Αυ
J
ι
ρ
ν
-
ξεων, κι αν τη ωρος τες Γίγαντας δε μάχη ο δαδίδοται ήεισ τόυκύτα η Αθηνά , «έ γιγαντοφόντις έτονομάζεται κ% τοίξτον λογον τες γδ ωρώτΨς όκ της γής γινομψόgς ανθρώπgς ευλογον φ
rw)
και
*Ψ
Α
-
ν
Λ
/
ν
Ν)
"Ν"
*...»
φ
/
9
η"
4
βιαίες και θυμικες κατ' αλλήλων γενέΟ , δια το μηδέπω διμύα /
*,
φ
Ν"
και
"
β
"Ο
*Ο
σθαμ διακείνεουζ, μή δε ριζώαύζ τον οιόντκ αυτοίς σπινθήρα της )
φ
Υ
φ
Υ
/
-
φ
κοινωνίας, οι δε θεοι ωστσερε νύττοντες ώθ Ψπομιμνήσκοντες αυ 1
-
"Λ"
"Ν3
"»
τός ή ο νοιών, ώειγεγόνασι Ρ
"ι
φ
ν
Α"
-
και μαλιτα ή κ% λόγoν Cντρέ
9
"ν
"χεια κατεπολέμησεν αυτές, ή υπέταξεν έτως, ως εξεληλακέ ν" κι άνηρηκέναι αυτές, δηλονότι μεταβεβληκέναι, άλλοι γδαυτοί -
9
/
(.
"
Α
φ
Της
\
Α
ό Α3
Ι
@»
2
"..»
-
της εκμεταβολής έγένοντο και οι γεγονότες εξ αυή , συμπο p
w
α
/
r."
9
«Ο
δισθέντες εισιν υτο της Παλλάδος Αθηνάς, δηλαδή της γνώσεως. κ»
ν
"
Ν)
Διατί Αθηνά , η τινες ήJ άλλων θεών, οι μύο τοις α
-
\
*Ο
ι
"Ν)
Έλληπν , οι δε πίς Τρωσί συμμαχ8σιν.
Αθηνά , ή φρόνησις , τους Έλλησι συμμαχεί , δια το τέ Ελληνικό πολέμε δίκαιον κι έυλoγoν. διότι φρόνησις ελεν ύτε ρον την Τροίαν , ώ δόλΘ- σοφός. διό ώ ο Ερμής αυτούς ο
λόγιΘυ συμμαχεί, φρεσί κεκασμ}ύΘ- πόυκαλίμαις, αλλά ώ δό λίΘυ. "Ηφαιστος δε σύμμαχΦ- Ελλήνων έτι κι αυτός , ότι τε πολέμίΦυ Αρεί, ώ ως φίλΘυ τη Αθηνά. ΗφατΘ γSν δι
δάσκει τέχνας & Παλλάς Αθήνη . Ηρα δε ε αυτή βοηθεί πής Α'χαμοίς , ως και μόνον εις νόμιμον γάμον Μενελάκαι αδικη θέντος, δια γαμήλιος δαίμων , ετιστάτις γδ αυτή ή γάμων, αλλα κ δια το βασιλικώτερον της Ελληνικής αρχής και γδή
Ήρα είς βασιλείαν μεταλαμβάνεται. Ζευς δε μένει καθήμε. Θυ άνω , καθότι και ο έτι πιθανόν τον αιθέριον ε Ολύμπιον
Δία αλόγως ειεχθήναι κάτω. Ποσειδών δε , τοίς Αχαιούς συ νεφάπτεται μάχης , oιά τε τίω ωρος τον Λαομέδοντα μήνιν. /
ν
1
φ
φ
ν
"J
ρ
Ο
"Ν
rJ
Α
(εί γε, θητώύσαντος εις ένιωτών μισθώ έπι, ρητώ , έβιάτατο φ
/
γ
-
*,
Ν»
τον μισθόν , ως ο Ποιητής λέγει . ) έτι δέ ξ ότι νησιώται οι πλείgς ή) Ελλήνων , κι δια τ8 το οικείοι Ποσειδώνι ... και ότι
δια θαλάοσης πλ6ύσαντες , 4'τυχώς μετήλθον τίω της Ελένης αρταγήν ... και ουπι μύθ συμμαχ"σι τολς Ελλησι δια ταύτα φ
Ι
ι
τ-
".
ry
"ν
*Φ
V
Ψ
τοις δε Τρωσιν ο μοιχός Αρης ζοηθεί, ως πιάτοις όμοιος , ο φασιν, ομοίοις όπg γε δ ο Τρωϊκός πόλεμΘυ απο μοιχείας
έχε την αρχίμ έτι κι ως αρπαγής και βίας δεσπόζων, ώ ως εκ εύλογΘυ, αλλά εναντίος τη Αθηνά. διο ώ η Αφροδίτη τους αυ τοις βοηθεί, οικείως μεν έχ«πα πωρός τον αλόγιτον Αρίμ , α. πεχθομθύη δε τη έμφρoνι Αθηνά. Αρτεμις τοίς Τρωσιν έτικgρεί, ή ως έφορG- ή) χορών , κ. γδ κι οι ιρώες χοροιτυτίαις άεκτοι,
ή ως πξότης , οποίΦυ κι ο τ8 πολέμε αιτιος ΑλέξανδρG-. διο κι ο Απόλλων, ως τοιυπς, σιμετικ"ρεί, ή δε Λητώ, δια μήτηρ Απόλλων Θυ κ. Αρτέμιο Φ-, κι ότι νυκτος άξια ποικαισιν οι Τρώες ,
ώ λήθης, εις άπερ άμφω αλληγορείται η Λητώ. o δε Ξάνθος, ως ποταμός έγχωeιος , έτικερς τοίς Τρωτι, ε ως ωρος Η ν
/
Μ
"Α"
"
Υ
" .
φαιπον αξιόμαχος . Μπέον δε, ότι είπερ είχε πιθανόυσαρO, το πλάπ
Α 7 πλάσμα ο Ποιητής , εποίησεν αν και τον Αίδωνέα , και τον Διόνυ σον, και τlαι Δήμητρα παρόντας τη μάχη πιθα Ά έκ- έκεπιν έχει όπωςδετορος το "Φ
νώς , τoιξτίν τι ποιήται . "Αδης μύο
ζ"ν ετικgρήσει, απωλεία πλετιζόμ%.Θ. , Δήμητρα τοφόροι όντες, άχθονται τύ καρτών. έχόιβον δ'
1
χαίρων ανδρών ε τεναγμοίς , κι γόοις δε κ. ΔιόνυσΘυ, κ? τες παλαιές, καρ καθάπαξ πj πολέμω , φθαρτικώ όντι αν έιη συγκαταριθμήσαθί τους μύθοις
και τ8τον, ει και μυσαρξ τινΦυ έφάπτεται , αλλ' όμως χάριν ή)
φιλολόγων ώ ώει τέτg διαληψόμεθα. Υ
"Ο
"Ο
Γ.,
'
Ρ
/
-
ΙΙεει το πώς η Αθηνά, παρθένος ούσα, 1ίκτε, δράκοντα. ",
Ν"
\
-
ν
Τlω 7.Α'θη:άν τ8πώει εγκεφάλg θ:ς!β«λόμ; Θυ ο Ζευς αποκυήσαι πώ Η' εκ "."J
/
-
"
/
αυτ8 , ι;α κυηθείη , λόγκαις ωροσφέρει π. -
"ν
-"
φαιπω
Τ87-8 .
/
"'
"Ο
ο δε ΗραιτΘυ εκ ,άλλως είλετο χίσαι τίμι .".κεφαλIω τ8 Διός, Ι,,! ν' Λ. '- • -λ ει μη τίμ γ%υνωμιγί μυ αποπαρθενούσε - και ήνέχετο ο Ζεύς λαβών ο Ηφαιτος τον βgπλήγα, τέμνει τίω κεφαλίμ τέΔιός. -
Υ
»
1
*
«
Υ
- Α-Γ
-
ry
"
ΝJ
Υ
-
ηJ
"ν
-
"'
και εξέρχεται η Αθηνά, ώ επεδίωκεν μυτίμι ο ΗφαισΘυ, ίνα αυτή συγγένηται . και επιδιώκων, απεσπέρμανε εις τον μηρόν της --
-
«
-
\
Α.
Ν
"Ο
» - /
--
"
-
*
Η θηνάς. ή δε Αθηνά λαβgσα έeuo", έξέμαξε το σπέρμα, κg, - -
-
ΝΟ
ΝΟ
Α
ν
"Φ
"Ο
".
ν
γr
έβειψεν Cν τη γη και έγένετο όκ της γης ε τ8 έeίκαι άνθρω πος δρακοντίπ8ς , ός καλείται Εerχθόνιος, από τ8 έcίκαι ε της χθοίος λαβων τενομα. "
ΙΙΕΡΙ
»
\
"Φ
.
"
Ν)
ΤΟΥΤΑ ΠΟΛΛΩΝΟΣ.
»
Πόλλων, υιός λέγεται Λητες , τgτέτι νυκτός : δοκεί γδ εξ αυτής και δια μητρός, ο ήλιος γεννά ύζ. ώσπερ κσι Σοφοκλής Cν. Τραχινίας λέγει κι ζητητίον τίω εκείνκαι αλληγο είαν. ένθα φησίν, ότι η Νυξ c αειζομβύη τίκτει , καπυνάζει τε -
τίν "Ηλιον - ως γδ εκ νυκτός ο ήλιος, έτω κι ήως εξ ούφρόνης .
Δητω δε ε Νυξ δια τίω παρ Ευριπίδη σοφία και πότνιαν Λή θίω. Ψπ»ύντες γδ νυκτός πάντων λανθανόμεθα . δε δε ειδέναι,
ότι Απόλλων μέρος τι ειμαρμένης λαμβάνεται και ως ανείπη, μευκός φαίνεται Ζευς, ε διον μικρόν τι χρεών, τετέτι μικρά τις είμαιμένη διο κ; Διός υιός λέγεται, και μόνον ως «δει αέρα δ έρανο φερόμβυος, εκάτερον Ζευς λέγεται, αλλά ως ειμαρμένη τις, ετgν μοιρίδιον και τι μέν μόνος αυτές, τα δε συντή Διικά Τεχ -
Α
8
τκφράττεται, ήλιος γάρ έπιν
αιτίαν έχων ή" γινοιξύων, κ?
τlω"Ελληνικίω δόξαν, καθα κι ο Ζεύς . διo παρ Ομήρω τα κ?
τίω μήνιν τ8 Αχιλλέως, βελή τε Διός ξ, χόλω ΑπόλλωΘ. φράττεται . χόλος δε Απόλλωνος , ο λοιμος, όπερ ο Απόλλων αίτιΘυ. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ.
Πόλλων , ο ήλιός εστιν "Αρπεμις δε , η σελήνη. δια
τ8το γδ χθj τοξότας άμφοτέρες παρήγαγον, τίω ώσανεε άφεσιν πόρρω ή) ακτίνων αινιττόμjυοι. καλέντα δε , ο μεν, Εκατος ή δε, Εκάτη , δια το έκαθεν δόύρο αφιέναι ε αποτέλ
λειν το φώς , όθεν ω δ9κειμένως, κι εκατζόλες αυτές ωροση γόρόυσαν . ένιοι δε τον "Εκατον, ε τίω Εκάτluυ, άλλως έτυμο λογύσιν , ως ή) τεθεικόπων αυτοίς τα ονόματα ταύτα , 4ύχας αυτά είναι 4ύχομένων , κ, τίμ ωρος αυτ%) βλάβίω , μή ωροσ
πελάζειν αυτοίς. δοκέσι γδέσθ' ότε ε φθείρειν τον αέρα , ή) λοιμικών καταστάσεων αίτιοι γίνεουζ. διό ώ τες όξυς αυτοίς ανετίθεσαν οι πάλαμ. κι ως ο Ποιητής Cν π λοιμώ παρεισάγει
τον Αχιλλέα λέγοντα, ότι ζητητέον μάνΊιν. τέτg δ' ένεκεν όιον ται κατ' ουφημισμόν τlω Αρτεμιν , από το αρπμείς ποιέν , ό έτιν υγιείς , ωνομάουζ τον δε Απόλλωνα , ώς απολύοντα ήμάς νόσων, η απελάυνοντα αφ' ήμύ;) αυτgς, ή απoλλύντα, ταύτης
πτυχηκένα της φροσηγοείας, καθ' ην έννοιαν κι Παμήων έκλή θη, κι ιατρός έδοξεν είναμ. τινες δε αυτόθεν Απόλλωνα , από Ίκαι απολλίναι αυτον ειρήνυζ. και γδ τον απολλύντα, τάυτίω τίμ. διακόσμησιν, τοιέπον είναι, δια το κομίζειν αδιαλείπτως παντό θεν αυτής το υγρόν , κ τώ αιθέe, τoροσκατατάττειν . τάχα δ' αν κι α το τ8 απλέν ε λύειν το σμυετως της καισίας, ή και τό σκότος, ως αναπλώς ερημί;ύον είη οικείως δε κι αδελφές αυτή πα ρεισάγ9σιν εμφερείς άλλήλοις όντας, ε ομοειδή κίνησιν κινεμέ "Ο
ν
/
"
Υ
9
Νο
Υ
1
ρ
Μ
ι
γ
νκς , κι διuύαμιν ω δαπλησίαν έν τοίς όλοις έχοντας και τρέφον
σας ομοίως τα επί της γης. δ.τα ο μύο Απόλλων άρρlώ α ετλά «θη θερμόπρον γδ το πυρ, ε δρατικώτερον. ή δ'"Αρπμις, θή λεια ως άμβλυότεραν ε αιθενή τlω διόαμιν έχgσα. βόπαιδος δ' ηλικίαν ο Απόλλων έχει... καθ' ήν ή οι άνθρωτοι ευειδέτεροι εαυή) φαίνονται κάλλιτος γδ οφθήνα , καθαρός ών χαμ λαμ
«ορός, επί δε τοις άλλοις οικείως εις αυτόν χρώνται, χυτοκό μιαν
:
Α
9
μαν & ακερέκόμαν «ογοσαγορέυοντες επειδή χρυσω:τός έτι , και
έξω παντός καθεξως, διατίω αγνότητα αλευρόμαντις, δελέ, γεται , δια το δ c', αλέυροις μαντέυειθαι , ε δήλιον δε αυτόν ονόμασαν , ε φαναίον, από τ8 δηλξαθαι δι' αυτ8 τα όντα, ώ
φωτίζειθαι τον κόσμον ως ε αναφαίι, Απόλλωνος ιερον ιδρύ σαντο, το αναφαίνοντος πάντα. τέτω δ' ήκολ4θησε, ξ το τίω
Δήλον & Α'ναφluυ ιεμα αυτώ νομιοθήνα . δια δε τον ειρημένον σαφηνισμόν των πραγμάτων , ε τίω μαντικήν αυτώ ωροσήψαν , και ευρεθέν το c', Δελφοίς μαντείον, τώ Απόλλωνι φροσωνό μασαν, Πύθιον , ατο το δεύgo Ίές ανθρώπες έρχομjύgς πυν θάνεσθαι τα καθ' εαυτές . έλέχθη δε και ο τόπος , ομφα λος της γης, έχ ως μεσαίτατον ών αυτής , αλλα απο τής
αναδεδοιθύης εν αυτώ ομφής , ήτις έτί θεία φωνή. λοξών δε ε περισκελών όντων ή χρησμών, Βς δίδωσι, Λοξίας ωνόμαται ή από της λοξότητος της πορείας , ήν ποιείται δια τ8 Ζωδιακό κύκλ8 . μ3σικός δε ε κιθαρμτης τσαρεισήκταμ , τι κρύειν έναρ
μονίως παν μέρος το κόσμs, κ. συνωδόν αυπν πάσι τοις μέρεσι ποιείν, μηδεμιάς αυή) εκμελείας ο τοίς και σι θεωρυμένης, αλλά
ώ την ή' χρόνων ωρος αλλήλες συμμετείαν επ' ακρg ως έν ρυθμώ 1ηρόντος αυτό και τας ήί ζώων δε φωνας , ών, αυτός ή" άλλων σωμάτων ψόφος ιδία το ξηραίνε. Οι πωρός τας ανακοας ποιεί . ετ' αυτής δε της αρχής και μgτηγέτης έκλήθη, ε επί σκοπΦυ ε παίζειν μό% ή) Μκαισών ένομίαθη.
Εκ γδ Μκαισάων ε εκηβόλι, Απόλλων(Θυ, Ανδρες αοιδοί έασιν, επιχθόνιοι βασιλήες, φησιν ο Ησίοδος . δια τέτο ε ιερος αύπj ο κύκιος, π. μυ
σικώτατον ή λέικότατον άμα είναι ή" ορνέων ο δε κόραξ αλλό τeιος , διά τ: το μιαρος είναι, και δια τlω χροιάν . ή δε δάφνη, κgίπερ δαροι ή τις καισα , τέμμα αυτό έστι,
επειδή όλεργές τε
ώ 4'θαλές φυτόν όξι . τυγχάνει δε ε Α'έγκαυτός τις 8σα, ώ φρος τας καθάρσεις όικείως τι έχασα ώτε μή αλλοτρίως ανα κείου τω καθαρωΊάτω ε καυτικωτάτω θεώ . τάχα δε ε το όνομα αυτής , ωροτρέχον πώς π διαφαίνειν, επιτηδείλμ αυτίω εποίησε ωρος τας μαντέιας είναι δοκεν. ο δε τρίτες , δια τε λειότητα τ8 ή
τριών αριθμό δέδοτα αυτώ
δύναται δε κg,
από ή) τριών ω δαλλήλων κύκλων ών ένα μήυ τέμνει κινέμύθος τluυ cύιάυστoν κίνησιν ο ήλιος , δυοίν δ' εφάπτεται
έπει δ' Cν
τοίς λοιμοις, ως έτίπαν δοκεί, τα θρέμματα ποιμαίνεται, πρώτον κd)
ΙΟ
Ν
Α
ώ σμυεχέτερον κατ' αρχάς φθείρεται λοιμικώς ...κ: τέτο ε τίω ή) ποιμνίων επιμέλειαν ανέθηκαν αυτώ , Λύκιον ε Λύ κοκτόνον ωροσαγοράζοντες. Αγυιόυς δ' έπονομάζεται δεόν]ως ,
ιδρυνθείς αν ταίς άγυιαίς καταμγάζε, γδ ταύτας , ε πληροί φωτός, ανατέλλων. και λεχηνόeιον δ' αυτόν ωροτηγόρόυσαν, δια το τας ημέρας ταλς λέχας, και τώ όμιλείν αλλήλοις, συνέχειJί τές ανθρώπες, τας νύκτας δε καθ' εαυτές αναπάυειJί . Παιάνα δ' αυτόν εκάλεσαν, είτεν κατά αντίφρασιν εξιλατικώς , ίνα μη νόσgς αυτούς αναπέμπη, μή δε φθείρη τον αναπνεόμύρον Ψσ' αυ τg αέρα . επ ε ως αυτώ όνΊι πj υγιείας τ8 σώματος αιτίω
γινομήίω, δια της τ8 περιέχοντος ούκρασίας. ΑΡΤΕΜΙΣ, ΔΙΑΤΙ ΕΛΑΦΗΒΟΛΟΣ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ' ΑΚΤΑΙΩΝοΣ.
Ην Αρτεμιν λέγgσι της κΖ θήραν τοξείας είναι έφορον. λέ γεται και αυτη η θεος βάλλειν Αύτόχώς τας ελάφμς , ώτε ακίσαι τίω Αρτεμιν ελαφηβόλον θεόν. ο δε Α'κτ%ιων , θηρατης ώ 5τος Ψπήρχε και κιωηγέτης. κg Cντυχων, είδε τίμι Αρτεμιν
γυμνήν ή δε θέα αθέμιτον τετο Ψσολαβέσα και το τες θεές ίδεν γυμνες, ώ μάλιτα τας παρθένες, χολωθείσα, μανήναι ετοίησε τΩς κύνας αυτ8 τ8 Ακταίωνος , ώ ως έλαφον έχοντκ
κέρατα εώρων αυτόν οι κύνες και Ιως , ώσε λέγεώΧ τον Ακταίωνα Ψσο κυνών συρήναι.
Και άλλως, Την Αρτεμιν κιωηγέτιν , και θηροκτόνον , και ελαφηβόλον, κdj όρεσίφοιτον παρεισάγgσιν , ήτοι τρέπειν εις τα άγρια βg
λόμjυοι τίω εξ αυτής βλάβία ή επειδή μάλιστα νυκτός κατα φαίνεται πολλή δε εν τη νυκ 1ί ήσυχία πανταχ3 , καθα'πες Εν
ταϊς ύλας κι ο ταϊς ερημίας όξίν. ώτε c', πίύτοις τισ αυτίω τσλάζεώζ δοκεν , έξωθεν ήδη τέτg ποροσπεπλασμύύκαι τ8 κυνη γετεν αυτίω τοξότι 8σαν... συνωδόν δε τέτω , και το τες κύνας ιερές αυτής νομιώθήνα, ωρός τε τας θήρας έχοντας επιτηδέιως, ώ αγρυπνεν Cν τα ίς νυξι, κι υλακτείν πεφυκότας. κυνηγετική δε έoικε , ε τώ μή διαλείπειν αυτlω , όπ μύο διώκεσαν τον ήλιον, όπε δε φόύγgσαν ετ' Cν τω Ζωδιακώ μετερχομένluυ , ώ σιωιέσαν ταχέως τα ζώδια, οικείον γδ Ίή κυνηγεσία ώ το τίχος . κοροσγειοτάτlω τε ή) έρανίων και σαν αυτlu) , πώει τας
κορυφας ή όρων έφασαν ανατρέφεCζ έχ ετέρα δε επα αυτής ή Εκά
Α
ΙΙ
Εκατη , τgίμορφος εισήκται, δια το τεία σχήματα γενικώτατα αποτελείν τίμι σελήνην , μηνοειδή γενομήίω , ε πανσέληνον , κ. τgίπον τι άλλίω σχεσιν πλάττ8σιν αναλαμβάνεσθαι. καθο πεπλήρωται μύη αυτή ο μηνίσκος, και πεπλήρωται δ' ο κύκλος .
αυτόυθεν δ' ήδη κι τριοδίτις επεκλήθη, ώ τίύ τεχόδων ένομίcθη επόπτις , δια το τειχώς μεταβάλλειν οδώύ8σαν δια ή) ζώων . τ8 δ' ήλίκαι δια της ημήρας μόνον φιμνοιξύg, αυτίω κι νυκτος, κι
σκότες, όρωιθύlω, ώ μετκβάλλεσαν, τυχίαν τε κι υzτιτόλο , κι χθοιίαν εκάλεσαν. και τους καταχθονίοις θεοίς δείπια έμ φέροντες αυτή , ήρξαντο σμυτιμάν . ωροσανεπλάθη δε τέτω και το μιαίνειθαι τίμ' αυτlω , και μιαίνειν , ώσπερ τ8, κα τοιχούύες και το ταίς φαρμακίσι σιμιεργείν, και έπάγεUζ τός οικίας , έήτα τελευταίoν το πένθεσι και φόνω χαίρειν
εξ και τινες ωροήχθησου , και εις το θυσίας αυτίμι ατύποις και σφαγιασμούς ανθρώπων ιλάσκεσθαι θέλειν. καθιέρωσαν δε και
τεγλαν αυτή , δια τόνοιαα . ένoδία δέ έξι και δι' άλλο τι ή Διος και Απόλλωνος αγυιούς. δοκεί δε ώ πλείτοις ή αυτή είναι
«έ Ειλήθυια, απάυτως ελκμύδη , ώ θέgσα ώει την γην 4ύχονται ελθείν αυταίς ήπίαν κι λυσίζω:ον το έσφιγμώύον ίύ κόλπων ωρος το βάον ποιείν το κυίπκόμθυον, λεγοι;ύης αυτής δ Ειλήθυια ω- δαδέδονται, καθ' ον λόγον κ
ή"
αι ωδίνgσαμ , λύgσαν κι απονώτερον ποιεσδυ Έλόυθές . πλείως δ' πλείgς έρωτες πο
λύiρoτοι γδ οι τοκετοί ή) γuυαμκών , ως ή) έρώτων αι επιθυ μία , φανερά δ' η σελήνη τελεσφορείοθαι ποιεί τα συλλαμβανό
μήνα . κ. τάυτης, τό , τε άυξ"ν αυτα, ε το απολλύειν, και το φα ερώς πεπονθέιαμ. και θαυμάτον ο' ε κατ' αλλ/μι μεν έμφασιν
"Εχαία, υπενόησαν την Αρπμιν, άχραντον και αγνluυ επαν, ομοίως τώ ηλίω κατ' αλλιω δε επίκυρού Τυ τικτgσών, έπ' αυτή κει μjύκαι τό 4ύτοκειοθαι τα τικτόρύυα κ? τρίτην δε φ2μκώδές τι και χαλεπόν έχ"σαν, διον είρηται πιέι της Εκάτης, Ψπόνοιαν είναι.
φωτφόρος δε επωνομάθη, δια το κι αυτήν σέλας βάλλειν, κ. φω τίζει ποσώς το περιέχον ότότνι μάλι–α πανσέληνος ή. Δικ τίτα δ' αυτήν λέγgσι, δια το ζάλλειν δαύρο τας ακτίνας δίκειν
γδ, το βάλλεν. ή από το διίκνεξιθαι την δύναμιν αυτής είς πάν τα τα επί γης , ως δικτίνης αυτής έσης.
Α
Η 2
ΙΙεολ Ίου αίματος του επιζωμίoo. θ
4
/
«δ
-
/
"Ν"
9,
""
κJ.
Αρτεμις και παρθένος 8σα Φ σώφρων , έχαιρε τοίς αίμασι τοις
ξενοκτονίοις τιμάεθαμ. ΠΕΡΙ ΤoΥ ΑΡΕΩΣ.
"Pης Διός υιός είναι λέγεται , έχε δε την ονομασίαν, από ΝΟ
Ν
ι
.'
\
ΝJ
ν
»
- "" ,
"
"
και
Λ'
/
ή από της αράς , ή όξι βλάβη. λέ
τ8 αίρειν και αναιρείν
γεται δε μια φόνος, κ. βροτολοιχός, κι αλαλάξιος, εμυώτιος, μεγίτης Cν ταϊς «ωράξεσιν Ψσο μαχουένων αφιεμjύης φω "ής . οθεν τινες και όνες αυπ σφαγιάζεσι , δια το ταραχώδες ώ γεγωνός της ογκώσεως οι πλείτοι δε, κύνας, δια το θρασύ ώ επιθετικόν τ8 ζώκαι . τιμάαθ δε , ως επιτάτιν τ8 πολέμg , Ψσο Θρακών μάλιτα κ. Σκυθών, κι ή) πιάτων εθνών λέγεται , έπει παρ' εκείνοις ήυ πολεμικών ή άσκησις Αυδοκιμεί , ώ το ανεπιτρεφές της δίκης. γύπα δ' ιερόν φασιν αυτώ όρνιν είναι, δια το πλεονάζειν τα όρνεα ταύτα , όπκ αν είη πτώματα πολλα α ρηίφθογγα όντα . λαμβάνεται δε κ. α. τι τύ πολέμg . έτι δ'
όπ ε αντί τό έγχας , ή τέ ξίφας, δις χρώνται Cν τοις πο λέμοις . cυνίοτε δε ώ αντί της πληγής - λέγεται δε ότι έτσι σκοτε το θυμό ο Αρης, και ότι οργίω πιέe . επειδή δεόμεθα
c, πίς πολέμοις, ίνα το θυμικό, κοινή το c' ημίν. Περί της του Αρεως τρώσεως, ώ της c, τώ χαλκο-Ν)
ν
Ν
-Ψ
9.
ro
r
κεράμω τόυτου κατακλείσεως.
Τον "Αρίμ λέγε, ο Γοιητής , ότι ετρώθη Ψπο τ8 Διομήδες. ταύτα λέγει c', τη Ε Ραψωδία , εδέθη δε φ"δα' Ί: "ΩΊκαι και το Εφιάλτg . και το δε υιοι ήσαν Αλωέως, Τύραννοι την φύπν.
έγένοντο δε αδει' Θετταλίαν. καιτοι αντάρσιον έμελ"τησαν κ? ή" θεών. o 8, Αρης ωρώτος επήλθε κατ' αυτήν. ε. τα ηττηθέντα παρ' αυή", έδησαν αυτόν ο χαλκοκεράμω . Χαλκός δε κέρα /
ν
-"
/
γΝ
Τυ,
η
Α
Ν)
"Ο
ν
μος πόλις όξιν έτω καλ8μjόη ή εδός όξι δεσμό δυχερός , α λύτg ώ δυσαντήτg . λέγονται δε οι περί "Ώτον και Εφιάλτην
ένναεπίς όντες, είναι cνεαόργυιοι κ? μήκΘ. , κ? δε το πλάτος, εννεαπήχεις.
Τ:Ε
ΠΕΡΙ ΤΟΥ "Αι ΔΟΥ.
Δης αδελφός Διός είναι μυθολογείται. Στος δέ όξιν ο , παχυμερέτατος ε ωροσγειότατος αής , όμυ γδ γίνεται , ώ άρχεται κράινεν κι ρεν τα όντα, κ% τ8ς Gν αυτώ λόγgς της φύσεως. ή χωρίoν αφεγγες , ώ σκότες αιωνία πεπληρωμ;ύον.
ή Αδης, αναξ ή" ενέρων, καθα τι ζώντων άνω Ζεύς δια το αει όες δε Α δην τροσηγόρευσαν - ΚλύμύυΘ- πορoσέτι λέγεται, τώ αίτιος είναι το κλύειν αήρ γδ πεπληγμjύΘυ, ή φωνή. « Πλέ των δε εκλήθη, δια το πάντων όντων φθαρτών , μηδέν είναι ο μή τελ4 ταίον εις αμ'τον κατάγεται, κι αυτ8 κτημα γίνεται. Αυ
βαλον δέ ε 4ύβsλέα, κ.? αποδυττέτησιν ωνόμασαν αυτόν , ως καλώς ώοι ή ανθρώπων βgλόυοιδυον, διά το πάυειν αυτός πο π ή) πόνων κι ή φροντίδων. καλείται δε Α'δης , ή olι καθ'
εαυτόν αόρατός 6ξιν, όθεν ε διαιούντες Αίδα αυτόν οι ομάζεσιν. ή κ? αντίφρασιν , ώσανε, ο ανδάνων ημίν τ8 θανάτg. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΣΝ ΑΙΣΧΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙ'ΩΝ ΑΥΤΗΤΣ.
Η τηνΑφροδίτη λέγεται, ότι οκ ήυ γένεσιν. ο ΚρόνΘυ,
αιδοίων τύ Ουρανό έχε
γδ υιος 13 Ουρανό , λαβων το δρέπαιον , απέκοψε τ8 ίδίκαι πατρός τα αιδοία , ε έβριψεν εις
τlω θάλαοσαν και πεσόντα ταύτα , ώ. άφρον σιωάξαντα , απέ /
\
ο
/
1
Α"
/
ΝΟ
φ
9
«Ο
κύησε τluυ ΑφροδίτLω . διo κ. Αφροδίτη καλείται , ως οκ τα
αΦρε δ της καταδύσεως γενομύίη. έτι δε αυτή της πορνείας έφοίΘ- .. τέτg ένεκεν ώ αι ώbί αυτlω τιμαι κι εορται, δι' αίχίεργίας κ. ηδυπαθείας , κι πορνείας επλύντο. λέγgσι δε δ
αυτίω
μη
δι' άλλο τι «βαδεδόω, γεγονυϊαν cί, τη θαλάοση,
ή έπειδή ωρος την το πάντα γενέθί αιτίαν, κινήσεως δε ε
υγρασίας, απερ αμφοτέρως δαψιλή κ? την θάλαττάν όξιν. έτο χάσαντο δε τέτο , ώ οι Διώνης αυτήν θυγατέρα είναι είπόντες
διερόν, γδ τό
υγρόν.
Αφροδίτη δέ
ζάιν, ή
ενάγετα
το άρρεν
ήσι
τ. θήλυ δύναμις. τάχα δια το αφρώδη τα σπέρματα ή ζώων
είναι και ταύτην έχηκυία την ονομασίαν ή δια το τες ηττημjύες αυτή, άφρονας είναι... καλλίτη δε παράγεται , διά το μάλιστα ανηφοκένα τοις ανθρώποις την κ% συμπλοκίμι ήδοκίμι , ως πάν
τον ή" άδων διαφέρεσαν. λέγεται δε φιλομ"δης , δια τότο. Φ. Ε
Α
Ι4
οικεία γδ τα μειδιάματα, κι ήίλαρότης ή τοιύτιν συνόδων ζεί. παρέδρgς τε και σιμέδρgς τας Χάeιτας έχει, και τίμι Γ"εθώ , «ε τον Ερμήν, δια το πειθόι ωροσάγειδί, ώ λόγω και χάρισι τgς ερωμ%ίες ή δια το περί τας σιωgσίας αγωγόν. Κυθέρεια δε
ειρητκι , παρά το κύθεν τες έρωτας , ή ω"δα το κώθόμβυου
έχει εν έκυτή π, έρωτα. ή ερωτικό πάθος
ότι
έρωιπς,
ον
αυπί; κρύττεσι
τη
ή ότι ανεφάνη περί ήσον τα Κύθηρα . διο κι
ιερα αυτής ή τύ Κυθήρων νήσος είναι λέγεται. ή από το κάζ θειν τας αρετυς, κι λάθρα παραγίνεσθαι, ή απο τ8 κύειν τον
έρωτα ή κόύθεαθί κ. Κύ ωρις τιμάται .
δια τας όκ ή) μίξεων γινομψίας κυήσεις ή δια το τα πολλα τας ή) άφροδισίων επιθυμίας. λέγεται δε ή Αφροδίτη, ότι το κύειν παρέχει , ή ότι ο Κύτρω τάχα δε κι ή Κύπωρος, σμυαδεσά πως κ" τένομα τη
κρύψει ή δε Πάφος, ίδιον αυτής οικητήριόν όξι, ΙΊαφίας λεγο μύης, τάχα και έλλειψη , απο τ8 απαφίσκειν , ο όξιν απα τάν. έχει γδ, κ? μyυ τον Ησίοδον, μειδήματά τ' εξαπάτας τε. κ? δε τίν Ομηρον Πάρφασιν , ή τ' έκλεψε νόον πύκα περιφρονεότων. ο δε κετος μας, ως οιον κεκασμjύος όσίν ή ο διακέντιμος, κι ποικίλίμ δύναμιν έχω", τ8 οξίν και σφίγγειν. καλείται δε έρανία
τε ε πάνδημος, επαναιτίη , διά το κάν τι έρανώ , o c', τη γή, και θαλάοση την διύαμιν αυτής θεωρεί υί. άκύρες δε, έκ έμ ποι:ίμ&ς έφασαν τ8ς αφροδισίως όρκες είναι παρ’ όσον , κάν ή
βαδία ω"δαχεθήνα, μεθ' όρκων έτάγείύ συμβέβηκε τες πει ρώντας περίτερα δε την ορνέων χαίρει μάλιτα, τω καθαρόν εί, ναι το ζώον, κ, φιλοφρονητικόν, δια ή) ώσανε, φιλημάτων. ανά
παλιν ο ύς, δια τία, ακαθαρσίρ , αλλoleία αυτής είναι δοκεί. σW γεμ/ω φυή) , ή μjυ μυρσίνη, δια 1ίω φιλοφροσύνlμ' , Α φροδίτης έ) διείληπται. ή δε φιλύτεια , διά τε τένομα και ότι π. φιλεν ω"δακειμένως εξενή εγκται, ε ωρος τας τεφάνων πλο -
κας εξωθασιν αυτή κεχρήθ, μάλλον, τον δε τήξον φυλείττονται τη θεώ ωροσφέρειν, αφιερωτάιθμοί πως επ' αυτοίς τίω πυγμίμ . Ι"ερί του της Αφροδίτης έρατδυ. ΑφροδίΊη γυνή ήν Ηφαί-και τ8 χαλκέως. ταύτης ήβάθη
ν' Α.
ο Αρης
2
και έμόιχ&υσεν αυτήν . o &ν Ηφαμτος μαθων τ8το , τη τεχή αυτ8 έπχνάσατο επάγας τίθησι τυ Αρεί έρχομένω,έπι μοιχεία της Αφροδίτης : «Ε έμπίππι εις τας πάγιας ώ κατέχε -
ΤΝ !..
Α
Ι5
ται. κ. φωράται μοιχέυων την Αφροδίτη . κι εκ πλέητο αυτές ο ΗφαισΘυ, εις ω δαδειγματισμόν αύfW. έως και εκάλεσε τες ?
υ
θεές, κι έδημοσίευσε αυτές - και τότε οι Θεοί ιδόντες πως θειαμ ζευόμγιοι, ο ταϊς πάγαμς κατεχόμύιοι ήσαν οι δύο, ό, τε μοιχός , χg) η μοιχαλίς και πολύν έτσ' αυτούς κατέχεον γέλω. Ν
τα . και τότε λύεται ο Αρης μικρα λύτρα δες τώ Ηφαίτω. ΓΙΕΡΙ ΤΗΥΣ ΤΟΥΣ Α'ΠΙΔΟΣ ΦΑΤΝΗΣ .
ΎτΕ χρόνον τινά
κ? «δέίοδον τοίς ΑιγυπΊίοις έγεννάτο βες, οκ τ8 φωτός της σελήνης συλληφθείς, γ%υνηθείς δε ο βές, εκαλείτο παρ' αυτοίς Απις . είχε δε κgύ τινα σημεία ώύι την έραν, ε την γλώτταν. έξών σημείων έγνωρίζετο ότι Απις όξί. τέτg &ν τό βοος γινομψόg, εορτήν έποίgν οι Αιγύπτιοι , ως θεξ αυτοίς έπιδημήσαντος , ώ παρετίθεσαν τώ βοί c', φάτνη , παν δαισίαν πολλήν , έυωχόντες τον θεόν αυτόν τον "Αττιν. " ΓΙΕΡΙ'
ΑΙΟ'ΛΟΥ .
"Ιολος λέγεται κυcμόύειν ή" πνώμάτων ότις έδωκεν Οδυσ--
σε τ8ς ανέμΨς C, ασκώ πιθανόν δέ ζάιν άτρολόγον γε νόμενον τον Αιολον, φράσα Ο'δυοσεί τ8ς χρόνgς, καθ' &ς επι τολάι τινες ανέμων γενήσονται . φασί δε ότι κι χαλκόν τείχG τη πόλει αυτ8 ώειεβέβλητο. μυθ4ύεται δε κύριος τίύ επτά τώνδε νήσων είναι, ήπι Στρογγύλης, Ευωνύμg, l'εράς, Λιπαράς , Δι δύμης, Εεικώδες , ε Φοινικώδες . αι δ’ αυται νήσοι λέγονται ε Λιταρέων νήσοι , διέχεσαι τ8 Σικελικ5 πορθμό τάδια Σ' , c', απόψε κείμyυαμ τοις άκ Σικελίας ώ ηπείρg πλέgσιν . ών cύν μιά τή καλεμθύη ΣΊρογγύλη τον Αιολον όικήσαί φασι, ήτις βία μιyυ φλογος, λείπεται τ? άλλων εξ νήσων και φέγγει δε, πλεονά ζει. μεγίτη δ' αυή" η Λιτάρα, από Λιπάρg τινος κληθείσα υιό
"Αυσονος , Κνιδίων άτοικΦ-. έξής, ως από μέρκς ωροέχοντος, αί πάσαι, Διταρέων λέγονται νήσοι. έγγυτείτω δε αυτής όξιν ή Σικελία.
πΕΡΙ ΑΙοΛΤΔor Τor ΜΙΝror. 1
φ
φ
9
Α
9
p
9
9
-
-
Ιολίδης ω%δα Απολλωνίω , καικ από Αιόλg, αλλ' από της
• -
/
ΧΑιόλg. /
Συσίφκαι γδ παίδες έγένοντο, ΑλμΘυ κ. Πορφυ -Μ \
"Φ
Α'
Ε. --
Ν
7
-
-
1
είων. Χρυσογόνης δε της Αλμε, »κι Ποπεδώνος , Μινύας ο τον "Ορχομύυόν κτίσας. ε κ? τέτο είρηται Αιολίδης, ότι Ε" 1
Ν)
φ
/
-
'
ΜΟ
Α
Ιό ν
Γ.
Αιόλκαι έγξύετο . Μινύας δε κ% μητέρα, Αιολίδης, πα]ρος δε, Γο «ν
τυ
Ν)
/
"
1
Α
Α
9
σειδώνος. τ8τον 8ν Απολλώνιος Φησιν εις την Βοιωτίαν εισβάλ "ν
9
/
\
λοντα, όμορoν Θηβαίοις Ορχομόυόν κτίσαι. ΠΕΡΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥΤ.
"Σκληπιός, υιός Απόλλωνος ε Νύμφης Κορωνίδος. ωνομά
οθη δε Ασκληπιός, σ'δ9' το τα ασκελή ή) τοτημάτων
ήπια ποιείν , το δε ασκελες, σίδ9' το σκέλλω, το άγαν σκλη ραίνω, όθεν ο σκέλος ή διότι ΑσκλIω τον Επιδαύριον Ιάσα. το όφθαλμιώντα , ήτσιος εκείνω φανείς , πλεονασμώ το Λ ή « θα το ασκείν ήτίως τ8ς νοσgντας, ό όξιν επιμελείας αξιέν , "Ν
Υ
Ν.
\
/
-
Μ.
φ. «Ο
"
/
/
ή ω"δα το μή σκελετέυερθαμ αυτές εάν, ηπίως ωροσφερόμύΘ.,
ή από τ8 ετώαύζ κι αναβάλλειθαμ τίω κ% τον θάνατον γινομέ. νην απόσκλησιν. δια τέτο γδ ε δράκοντα αυτώ παειτώσιν , ότι
όμοιόν, τι τέτω τάσχεσιν οι χρώμύθοι τή ιατρική, κ? το οιονεί ανανεάζειν εκ ή νόσων, ε αποδύεοθαι το γήρας , άμα δ' έπει «ωροσεχές ο δράκων σημείον , ης πολλής δε: «δει τας θερα πείας . κι το βάκτρον δε τοιέτκαι τινος έoικεν είναι σύμβολον , παρίτταται γδ δι' αυτό , ότι ει μη τάυταις ταϊς επινόιας επε τηείξόμεθα, επί το σιωεχες αν έις αρρωτον θάττο τί δεόν τoς σφαλλόμύυοι, κατεπίπτωμjυ λέγεται δ' ο Χείρων τετρoφένα τον Ασκληπιόν, κάν τοίς της ιατρικής θεωρήμασι τ8 Ασκλη
πιέ, Ηπιόνην, τε ονόματος εκ ήγώς εις τον μύθο παρελημ μjύg , δηλέντος δε το φραυντικόν ή) οχλήσεων , δια της το ήπίκαι φαρμακείας. Πεει των Ασκληπιό παίδων.
Ασκληπιού δε παίδες λέγονται, Ποδαλείρμος, Μαχάων, Ια \
Α
σω, Γανάκεια, Υγιεία αναπέπλαταμ δε τα ονόματα ω*δα' το ίαιθαι, κι τσάντα ακείοθαμ, και ω δ9' το υγιεία παρέχειν. ΠΕΡΙ ΑΤΛΑΝΤΟΣ.
"Τλαντα τον καιρανόν βαστάζειν , * κι έχειν κίονας μακράς, τας ή) τοιχείων δuυάμεις λέγgσιν , καθ' ας τα μου ανω
* Μύθος ταλαιος, ώς Ασλα, νωτοις φέρει
Τον ιρανόν , κάτωθεν εκ γής ανέχων.
Α 17 ανωφερή βέ1, τα δε κατωφερή Ψσο τέτων γδ διακρατείαθα την γήν ολοόφρονα δ’ αυτόν ειρήoθαι, δια το πούι ή) όλων φροντι. ζειν, ή ωρονοείοθαμ αυτόν μερών σωτηρίας εκ o' αυτό τις Πλειά 0
"Φ
γ
9
9
\
φ
r"
Υ
Υ
\
"/
γεγονένα : παειτάμβροι, ότι τα άτρα πάντα πλείονα όν: τα έγέννησεν Ασφαίω π ε Αθάμαντι, ότι ο αυτό, ών, επ κ.
δας
ϊταται το σύνολον ανηρέμητος Ψσάρχων , ε ε ότι μάλιτα ό: ζεζηκένα δοκεί, κι απόλυτος είναι, ε θαυμασμον τοίς έφετα
σιν επί τη διάταξιν αυτό, πολύν έμτοιεί. λέγεται δε υιός Ια κι , ως Αρατός φησιν , θυγατέρες κυτ8 γεγόνασιν
πετε είναι αυτκι ,
Αλκυόνη , Μερόπη π , Κελενώ τε , Ηλέκτρα τε, Ατερόπη, κ, Ταύγέτη, και πότνια Μαία. ΠΕΡΙ
ΑΙΑΚΟΥΤ.
Ικκος υιός ελέγετο είναι τί; Διός, δίκαμΘυ τα μάλιστα, διο ποτε αβροχίας, γενομυώης c', τή Ελλάδι, ήλθον προς
ειξαθα τώ ιδίω «υπ, οι αγοετώπς ή πόλεων, σύ, καλεντς «ε 4ξάμ),9 , έλυσε δια
τατοι, να γενηται υετος, ο δε, στις
της Αυχής τες αυχμές κι κατεββύη ύδωρ ποτίζον την Ελλάδα .
μάλτα δε και εκ τέτ8 ή, ευσέβεια εδείχθη, τέ Αιακέ . δυτο, γεννά δύο υιός , τον Πηλέα ε Τελαμώνα . ών ο μύη Γηλ4ύς 1ίκ πει Αχιλλέα, ο δε Τελαμών , τον Αίαντα όι τινες έκαλέντο Αιακίδαι, τίω απο το πάππ και τιμluυ οκ τέτg προσφερόμύθοι. ΠΕΡΙ'
Α'ΝΤΑΊΟΥ.
"Ντάιος, υιός έμυθέυθη Γης. εκείν(Φυ μυότοι, κι ως κατα κυλίων ευμεθόδως τις αντιπαλαμτας πώ δοκεν κατατί
ππιν εις χήν, τη γή βοηθείαθαι κ? την πάλίμ, ελέγετο , χθ) Γης υιος είναι.
Συ γυν ακείων , γνώθι τέτ' αλmγόρωτ. "Ορο, γαρ Ατλας , Λιβύη, αν εσχανοι: .
Ου τίο κορυφώ εκ νεφών κεκρυμμένιο, Είναι δοκ5σιν υρανοίς σμοημμένίν. Βντάλθαν όμυ Ελησιν ή μυθ«ργία , "Ατλαντα νωποις εισαεί πόλον φέρει .
y
Υ
Α
18
/
ΠΕΡΙ ΑΝΤΙο'ΠΗΣ , ΚΑΙ ΤΕΙΧΙΣΜΟΥ ΘΗΒΩ Ν.
"Ντιόπη, κ? μύυ "Ομηρον, θυγάτηρ ήν Ασωπού, Θηβαίg ποταμό, οι δε νεώτεροι , Νυκτέως αυτluυ ιτoρέσι. τάυτης
χυ Διός υιοι , ΖήθΘυ ε Αμφίων, οικιται Θηβών οι θεσπέ σιόν τι χρήμα έχον οκ Διός , η Απόλλων(Θυ
ανακρgόμύιόι φασί μέλΘυ, έπίχισαν Θήβας
δια λύρας γδ
ή) λίθων, ώστερ
Ψπο τι θρυλλ8μύύω Ορφεί, έτω κι Ψτρο τέτοις, κηλ8μυώων ο
ποία έμψύχων, κι κινεμήίων , ε άλλήλοις έπισπιβαζομήίων ές τειχισμόν ως τά γε πορώlω ατέιχιτοι 8 σαμ, Ψσο Φλεγύων έ βλάπτοντο, οι τ8ς έκεί έσίνοντο. Ζήθg δε ξ ΑμφίωνΘυ θα
νόντων, ΕυρύμαχΘ. Φλεγύων βασιλόυς , τας Θήβας ηρήμωσε , ΚάδμΘυ δεύτερον ανέκτισεν. οι δε ρηθέντες αδελφοί, αγαθοι βασιλείς είναι φαίνονται ώ μειλίχιοι διό ώ μ2 λύρας πυργώ σαι τας Θήβας άδονται, ως έμμελώς κι ίλαρώς, και, ως ειπείν, εμμέσως , κι δίχα τ8 απωδόν τι τους Ψσηκόοις Cνδείξασθαι, τειχίσαμ τlω πόλιν ην επτάτυλον, φασιν, ήνοιξαν εκείνοι, δια
το επτάχορδον είναι τίω λύραν αυτοίς . 4"
«"
,
-
Και άλλως πώύι Αντιόπης.
Αντιότη, Νυκτέως ην θυγάτηρ , ην ο Ζευς Σατύρω ομοιωθεις φθείρει και φούγκαισα τ8 Νυκτέως τας ατειλας, καταφεύγει εις Σικυώνα ωρος Εποπέα τεκέσα δ' Αμφίωνα κ. Ζήθον, εξέθη
κεν ο τυ Κιθαιρώνι ο δ9' βεκόλω τινί. ο δε Νυκπυς διά την τίλμαν της παιδος λυπηθείς , πλόυτά , τ8 αδελφ5 Λύκg δεη θείς , μή πεει δεν την παιδα, αλλ' έλκειν. απελθών δε εις
Σικυώνα , τρατέυει επί τίω πόλιν Λύκος , ο κτέινε, τον Επο πέα. και λαβών την Αντιόπlμ, αιχμάλωτον, ω δαδίδωσι φυλάτ
τε"ν Δίρκη τη εαυτε γαμετή. ή δε, φεύγει κι ληφθείσα, πά λιν τους εαυτής παμσίν έκδίδοται Αμφίων, ώ Ζήθω . Cνταύθα δε έκκαλύπτει ο τροφεύς βgκόλΘυ το γεγονός . οι δε, την μο
Αντιόπην σώζεσι , την δε Δίρκη , εξ αγρίg τ»ύρg φροσδήσαν τες, διαφθείρgσι. μεμψάμύυοι δε τον Λύκο , ως έκδώσoντα την
Αντιόπην, σφάττειν έμελλον. Ερμής δεεκώλυσε τώ δε Λύκω,
Δωγοσέταξε α δ9χωρήσαμ της βασιλείας αυτοίς.
ΙΙΕ
Α.
Ι 9,
ΑΜΦΙΩΝΟΣ.
ΠΕΡΙ
\ Μοίων, ξΖήθος , τας Θήβας ετείχισαν , ως κ; Ομη ρός φησιν " ... Οι ωρώτοι Θήζης έδoς έκτισαν επταπύλοιο.
Φερεκύδης δε, κι την αιτίαν το διδίδωσι της οικοδομής διότι Φλε γύας πολεμίες όντας άυλαβέντο, βασιλ4ύοντι Κάδμω. ΑΛΚΜΑΙ"ΩΝΟΣ.
ΠΕΡΙ'
Ακμαίων ΑθηναίΘυ ή το γένΟ , επίσημΘυ λίαν τίω έλ4υθερίαν αει φυλάτπιν έθέλων τους Αθηναίοις. τυραν /
γν.
/
ΝΟ
"
Α
-
9"," *Φ
τ-
Υ
νηθείσης και της πόλεως Ψπό Πεισιστράτg , εξήλθεν έτος , μη φέρων οράν δελόυάσας τας Αθήνας. έξελθών εν μηχανάται και σκοτον είχε πώς την έλόυθερία αποκαταστήσει Αθηναίοι; . α /
«και
-
Υ
1
«Φ
Τ.
\
/
-
?-
Α.
ν
ν
τΨ
ν
Ν)
/
"
-
\
-
/
"
"
"
*)
πελθων δν εις Δελφώς, εις Απολλώνιον ιερόν , έκμισθεται πα μα Δελφοίς το ιερόν επί μισθοφορία . εκμιoθωσαρ"υΘ- δε , κg) -"
9
"Ο
ν.
-
Υ
«
Υ
"
/
/
\
-J
"Ο
Υ
'
Υ
\
1
έχων υφ' εαυτόν πάντας τ8ς τ8 θε3 διακονgς, πείθει την ιέρειαν και την Πυθίαν, ίνα, ε; έλθη τοτε Λακεδαιμόνιος μανπυτόμύυος , μηδέν άλλο λέγη αυτώ, ή ότι ελευθερών της Αθήνας λέγει ημίν ο θεός τέτg σιυεχώς κι τσλεντάκις γινομυή8, παρωεμήθη λ
Υ
"'
"
r
--
" "
Λ.
9
"Ο
,
1.
"Ο
•
Υ
/
"
/
"Σ
κ'
Ν3
/
-
-
"
-
9 - /
9
<..
"
-
"ν
σαν οι Λακεδαιμόνιοι , ώ έλθόντες, εξέζαλον απο τW Αθηνών Τυ
-
-1
--
/
Ρ
ν
τυς τυράννgς μέγα εν κλέος έσχεν έκτοτε ο Αλκμαίων , έλόυ θερώσας τας Αθήνας σοφία, αλλά τοσαύτα ώύι ΑλκμαίωνΘυ. ν
"
/
/
ΠΕΤΙ
0
Κ
Ο
Ν"
2
»
/
ΑΚΤΑΙΩΝΟΣ..
Α"Ε κυνηγέτης ή, ώ
είδε τίω "Αρτεμιν γυμνήν. ή δε
θεα αθέμιτον τ8το Ψπολαβ3σα, το τ8ς θε3ς ίο είν γυ
μνες και ξ ταύτα παρθένες, χολωθείσα, μανήνα, επόιησε τες κύ νας αυτ8 τ8 Ακταίων Φυ . κι ως έλαφον έχοντα κέρατα εώρων αυτόν οι κύνες έτως, ώτε λέγεθαμ τον Ακταίωνα υπο ή ιδίων κυνών καταβρωθήναι . ένιοι δέ φασιν, ότι Αρτέμιο 9- αυτόν με ταβαλλ4σης είς έλαφον , ανελόντιες ένιοι δε πάλιν τοεικώς πεει τέτκαι διαλαμβάνκσιν ότι Ακταίων , άνθρωπίΘυ ήν, το γέ
νος Αρκάδιος, φιλοκύνηγος. 2τος έτρεφε κύνας πολλές, ε έθή ρεμεν Cν πίς όρεπ , τ8 δ' αγαθό ωράγματος ή μέλει οι γδ τότε άνθρωποι, αυτ"ργοι πάντες ήσαν, οικέτας δ' ε"χον έδ' όλως, αλλ' αυτόι έγεώργgν... ε ξ της ην πλgσιώτατος, ος έγεώργει, ώ
έ: κατικώτατος Ψπήρχε. τω δ' Ακταίων , αμελέντι τι C
2-
οι
Χξί (ι);" 5,
Α
2Ο
κείων , μάλλον δε κυνηγετ8ντι , διεφθάρη ο βίος , όπ δε έκέτι \. Ζω είχεν έδέν, έλεγον αυτώ οι άνθρωποι, δειλέ Ακταίων, ος Ψσο ρ κι
η
2
"Ο
/
ή ιδίων κυνών καπυρώθης. ΠΕΡΙ
ΑΒΑΡΙΔΟΣ
ΟΙΣΤΟΥ'.
"Βαεις εξ Υπερβορέων ήν άνθρωπός τις οι δ' Υπερβόρεοι αρκτικώτεροι ή) Σκυθών . δυτος δν ο Αζαρις λέγεται έθgς γενόμύρος, ώέμειναι τίω Ελλάδα κύκλω μ% τ8 βέλες , κ. χρησμός τινας κ μαντείας λέγειν ως ένθος. Λυκύργος δε ο ρήτωρ μέμνηται τ8 Αβάeιδος Cν Ίώ κ% Μενέχgs λόγω , λέ γων λιμό γενομjύκαι ο τοίς "Υπερβοςέοις , ήλθεν ο Αβαρις c, τη Ελλάδι , χgi έμιωθώπευσεν τώ Απόλλωνι κι έδιδάχθη παρ' αυτό το χρησμολογείν και έτω κραή) το βέλος είς σύμ
βολον τ8 Απόλλωνος, (τοξότης γδ έτος ο θεός, ) περιής, χρησ κ»
W
Ν)
/ Κ.
t --
Λ'
και
"
/
Ν
"
μολογων πάσαν την Ελλάδα . πατέρα δ' έσχε Σεύθον , κ, λέ γεται, ότι σμυεγράψατο χρησμυς τες λεγομύύες Σκυθικες, ώ γάμον Ευρκαι τ8 ποταμό, και καθαρμες, ώ Θεογονίαν. ΠΕΡΙ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΜΗΛΑΝΙΩΝοΣ.
Ταλάντluυ κ. Μηλανίωνα είς ζώα μεταμορφωθήναι μυθέυον ται την μύυ είς λέαιναν , τον δε είς λέοντα , ή δείτoεία
έτως έχει Αταλάντη κ. Μηλανίων έκιωήγgν αναπείθει δε τίωκό
Είμ Μηλανίων μιγήναι αυτή είσέρχεται δε είς τι ασήλαμον, μιχ θησόμύιος, ή δε Cν τώ άντρω ευνή λέοντος και λεαίνης, οι κι ακά σαντες φωνής, εξελθόντις, αναιρέσ τες ώύ, Αταλάντlω μ3 δε χρόνον, της λεαίνης κ τ8 λέοντος εξελθόντων, οι κuυηγετώνπς σμυ Μηλανίων, εις ταύτα τα ζώα έδoξαν αυτές μεταβεβλήθαι. εισβάλλονπς Σι εί, τίω πόλιν, διεφήμιζον οι περι Αταλάντίμ, κg) Μηλαίωνα, ως είς λέοντας μετεβλήθησαν. ΠΕΡΙ'
Α ΛΚΗ'ΣΤΙΔΟΣ,
"Λκητις ή Πελίg θυγάτηρ , φίλανδρίΦυ δσα , θανάτω εαυ τluυ παρέζαλεν αντί τ8 ανδρός αυτής Αδμήτg έκ ζώντων γενομjύg, είπως είς φώς παλινδρομήσει . άλλοι δε φασι Πελίαν /
9/
φ
κυ
/
\
θ)
\
Ι
τοβουθείναι τον της ΑλκήτιδΘυ γάμον , τώ διωαμιγέω συζ&ύξαι Α'
φ
Υ
«Ο
9
"Φ
ν
λέοντι κάπωρον, Απόλλωνα δε, τώ Αδμήτω τέτο έκτελέσαμ, κι τον γάμον αυτών εγγυήσαι . άτο δε τ8 ρηθέντος Αδμήτg, σκολιόν τι Αθήναις ή αδόμύσον, ως κι Παυσανίας φησίν ως οι μύι "
9
/
γκ,
9 ως f
φ
Ν
/
Λ
φ
φ'
Α
2Ι
μυο Αλκαίg φασίν αυτό οι δε, Σαπφές , οι δε, Πραξίλλης της Σικυωνίας . αρχή δε τ8 μέλgς άυτη " Α'δμήτκαι λόγο ώ "ταρε μαθων, τις αγαθές φίλε , ή δειλών δ' απέχg, γνές ότι δειλών όλίγα χάσμς . " έoικε δε, δια μόυ ή) αγαθών , τίω γενναίλμ ε φίλανδρον Ψποδηλέν "Αλκησιν δια δε τίύ δει λών, τον Αδμήτκαι πατέρα , oς ώκνησε θανείν Ψτερ τ8 παιδός. τεει δε ταύτης ώ τοιαύτη μυθολογία φέρεται ως δή μέλλοντός τοτε τ8 Αδμήτg θανείν, αυτη είλετο Ψπέρ αυτ8 θάνατον και Ηρακλής αυτlω διά τίμι Αυσέβειαν αφελόμjυΘ. , ώ αναγαγών ακ τ8 Αδκαι , απέδωκεν Αδμήτω . και άλλως , ότι Απόλλων ήτήσατο σ?δα τγ) Μοιρών, όπως ο "Αδμητος τελόυτάν μέλλων , παράχη τον Σ'πέρ εαυτό εκόντα τεθιηξόρύνον, ίνα ίσον τώ ωρο
τέρω χρόνον ζήση. ώ δη Αλκηστις, ή γυνή τ8 Αδμήτg, απέδω κεν εαυτήν, έδετέρ" ή) γονέων θελήσαντος Ψπερ τό παιδός α ποθανείν. μετ' και πολύ δε τάυτης της συμφοράς γενομύύης, Η ρακλής ω"δαχυόμδυΘυ , ο μαθων ε"δ9' τινΘυ θερά τοντος τα
ώει τlω Αλκητιν, επoρβύθη, επί τον τάφον, ή τον Θάνατον α τσοτηνα ποιήσας, έωθητι καλύπτει τluυ γυναίκα τον δε Αδμη τον ήξίκαι λαβόντα αυτluj, τηρείν είληφένα γδ αυτlω πάλης α
θλον"έλεγε. μη ζκλομβός δε εκείνg , έδειξε η επένθ4. Αλ κη-ις δ' ή Πελίg θυγάτηρ και σομείνασα Κπέρ τ8 ιδίg ανδρός πλόυτήσαμ, Ηρακλέgς επιδημήσαντος c' τη Θετταλία , διασώ
ζε1αι, βιασαμύύg τες χθονίως θεές, χqυ αφελομένg τίω γιωαί κα. έχει δε και άλλως πως η ιτοεία , επειδή Πελίαν απέκτεινλμ αι θυγατέρες, και "ΑκατΘ ο Πελίg έδίωκεν αυτας, και λαμβά νε, μέν Αλκητις δε καταφεύγει εις Φεράς ωρος Αδμητον τον
ανεψιον αυτής και καθιζόμύρος επί της ετίας, καικ εβάλετο Αδ
μητος Ακάστω εκδοτoν εξαιτgμένω δύναι ο δε πολλίω τρατιαν τε"δακαθίσας επί τluυ πόλιν, επυρπόλε, αυτές επεξιών δε ο "Αδμητος, έχων ελοχαγές νύκτωρ, σμυελήφθη ζών ήτείλει δε "Ακατος αποκτεινεν αυτόν
πυθομένη δε ή "Αλκησις ότι μέλλες
αναιρείαθαι Αδμητος δι' αυτίω, εξελθόσα , εαυτlω παρέδωκε τον Σν "Αδμητον αφίησιν ο "Ακατος , εκείνίω δε συλλαμβάνει :
έλεγον και οι άνθρωποι, ανδρεία γε Αλκητις εκόσα Ψπεραπέθα νε Αδμήτg - κ% γυν τον καιρόν τέτον, Ηρακλής ήκεν , άγων
έξτινων τόπων της Διομήδες ίππες τέτον εκεί σε πορόυόμενον έξένισε Αδμητος, οδυρομένκ δε Αδμήτg τlαι συμφοράν της Αλ κήτίδος, ανακτήσάμύθος Ηρακλής, επιτίθεται τώ Ακατω , κτία τρα
Α πρατιάν αυτό διαφθείρει ε τα μjυ λάφυρα τή αυτό τρατιά δια 22
νέμει τlω δε Αλκηστιν, πώ Αδμήτω ο δαδίδωσι
διο ελέ
γεται, ως c"τυχων Ηρακλής, όκ τ8 θανάτg έβρύσατο την Αλ Ζή;"!y o.
ΠΕΡΙ' ΑΛΚΜΑΙ"ΩΝΩΣ ΤΟΥ Ο
-
9 -" -
"
φ
9
ΕΞ: ΑΜΦΙΑ΄ΡΕΩ . /
-
Ακμαίων ο εξ Αμφιά εω κι Feιφύλης , τ/ω μητέρα κτx-. "
1
"Φ
«
"
•
"
ν
Α
νων , χόλω πώ Ψσέρ τ8 πατρος , ομοίως Ορέστη και διά τά το μανία πεεμτσεπων, καθα κι εκεινος ε, τα τ8 με μη ε Α
ν
"Ν"
ι
9 -
Ν.»
/
-
Ν.
να απαλλαγείς , έ όύχόμύθος μηκέτι ταυτό παθείν , κι ακύσας εξ Απόλλωνος το, Τιμής μ' αιτείς δώ:ον μανίης αποπαυσα.
Και συ φέρει τιμήεν εμοί γέρας , ώποτε μήτηρ Αμφιάραον έκρυψ' Ψπο γήν αυτoίσι συν ίπποις, έδωκε τον ζητηθέντα χρύσειoν όρμο της Εριφύλης, και απελάγη.. "
"'
ΠΕΡΙ
ΝΟ
ν ι -,
9
ΑΜΦΙΑΡΑΟΥ .
" ν .
ή
φ"
«\
/
"Μφιάραος , μάντις ήν αρμτος , υιός Οικλέος ος γήμας Εριφύλ/μ γυναίκα, και μόνον καλίου και άλλα δ , ως έικος και Ν>
Λ'
/
-
κυ
-
9
*
"Ο
φ
ν
φ -
/
2.
Υ
'
ν
σιωετία), θυγατέρα Ταλαξ, αδελφ8 Αδράτ8 , ε διενεχθείς πο Υ
" Ν.,
Α.
φ'
τ».
Υ
"Ν
Υ
9
τε σρος Αδρα τον , ε τα διαλυθείς, σμυέθετο υπέρ ών αν εις το μέλλον διαφέρωνται αυτοί, κgί, εν αιρετώς τlμ Εeμφύλιω αυτοίς ώ αυτές τοιχείν τους κεμθείσι ... της Sν επί Θήβας τρατείας «ωροκειμένης, Αμφιάραος μύθ, έκώλυεν, είδως το επόμενον Αδρα σος δε , ήθελε μάχην. Εεμφύλη δε, δωροις ωροληφθείσα (τα δε ήν , όρμος χρύσεος δoθεις αυτή φ"δα Πολυνείκgς , η Α δράτ8 ) ώ αιρεθείσα εις κgίσιν, έκρινε δεν είναι τρατ’υσαβδαι Υ
μ,
τ, W.
"τ.,
*
",
"
""
φ
4.4 -«
<<
*Ν)
/
"Ο
"
1
9
ν
p -
ΝΔ
1.
«3
«Ο
«Υ
1
ν!
Ν)
γν
Χ.
/
ν-
τές Αργείgς κι ο Αμφιάραος πολλά τlu γυναίκα μεμψάμε νος , έξώρμησεν όμως και αυτός είς πόλεμον : τω δέ γεύμώ Αλκμαάωνι, ον Πίνδαρος Αλκμάια καλεί, έτέταξε και οπότ’ αν ήζήτη, μη ορόπρον μ3 ήν Επιγόνων εις Θήβας έλθεν, πρινή κπίναι την μητέρα ο κ, ποιήτας ο Αλκμαίων, ετιμωτήθη μύο σ δα' Εειγνύων, καθα κι Ορέτης ατελύθη δ' αύθις, δια τιμω ρήσας πατεί , διό τυγεραν τla Ερμφύλλω ε ο Ποιητής καλεί
c iή της Οδυοσsίας Λ ή χρυτον, φησί , φίλε ανδρος έδέ ξατο τιμήεντα ηγgν εδωρο οκήθη κ? τ8 ανδρός ή κι άλλως , χρυτoν έλαβεν αντί τε ανδρος , ως οιον απεμπολήσασα εκείνον ε
"
"Ν"
9
«Αν
"
"
Ρ
"Ο
ος με χρυσό. Και
-
-
}
*...
Α \
"
23
*)
*φ
-
Και άλλως περί αυτ8.
Αμφιάραον φιλεν ο Ζευς λέγεται, ως βασιλικον άνδρα , και Μ3
" ,
ΝΟ
διογενή
δια τετο
κ.
",
γ
-
9
"
διοτιεφή ώστερ και τον Απόλλωνα,
ως μάν
τι , όντινκ οκ Θηβών επανιόντα , οπότε η γή λέγεται αυτοί
διαχεν, το τοϊν δυοίν άρμα ίπποιν, ( το γδ έτι ποτάρων, ξτω τ-
τ
ν
r
/
φ
9
"Ν?
" φ
*
ΟΨ
r
ή όύρημύίον ) φέρει, ως μλυτέυοιτο cΣ, τή Αττική, ώ αληθΔύοι σοφος Cν πανσόφοις επτά και τοι , Πολυνείκει το Θηβαίω"ν . •τίμι αρχίω κατακτώμψιοι , έδεις ενότησε , πλία Αδράτ8 , κg) Αμ /
-
Α
φ
φ
γ
Ρ
τ.
,
1
* και
-
-
χ
"
τ.
"
φιαράκαι τ8ς δε λοιπες ή Καδμεία κατέσχεν ατωλoντo δε , οι μjυ άλλοι , δόρασί, κι λίθοις, κι πελέκεσι Καπανόυς δε , λέ .. 0.! /
γ"
"Ο
/
"ν
ν
/
-
"η
/
"
-
γεται κεραυνώ βληθήνα , ωρότερος μύθ , ως λέγεται, κόμπω βαλων τον Δία. Ετοι μήυ 8ν , ετέρg λόγg , εις δε τον Αμφιά ραον επανιτέον, φ4ύγοντα κ% της γης αυτοίς τέμμασι , κι αυτή δάφνη . Ετος γδ, τα μύο άλλα, ώπλιται μόνg δε αμέλε κράνες, γ
*9
/
βΝΟ
τν
φ
Ν
* ψr
Α
"
p
ΝΦ
θ
Ν3
"!
1
"φ
9
/
-
κο
ανιες τίω κεφαλίμ Απόλλωνι, βλέπων ιερόν και χρησμώδες. ΠΕΡΙ'
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ.
Δ. Γαμέμνων κ? μύο Όμηρον, Ατρέως τ8 Γέλοπος , μητρος δε, Αερόπης κ% δε Ησίοδον , Πλειοθένκς , το γένος Μυ κηναίος ος ήγαγε ναυς είς "Ιλιον εκπορθήσας δε ταύτlω, έδε νός ή) αρίστων ήττων εφάνη , σεμνός γδ και μεγαλοπωρεπής ο ανήρ, κι οτόσα είς βασιλέα ήκε, ωράττων Τμφ' δε τίωΤροίας αλωσιν όικαδε Ψποτρέψας , αναιρείται Ψασο Αιγίοθg τ8 Θυέ σg δόλω, επ' 4ύωχία έτος γδ περί τον καιρό της αποδημίας έμοίχευε τίω Αγαμέμνονος γυναίκα Κλυταιμνήτραν. κ? δε τες Τραγικές, αυτή η Κλυταιμνήτρα ανείλει αυτόν, χιτώνι μη έχοντι
έκδυσιν τραχήλg, εξ αυτής δε έχε υιόν τον Ορέτlu , κ, θυγατέρας τέοσαρας, Λαοδίκίω, Χρυσόθεμιν, φιγξύειαν, κ, Ηλέκτραν. ΠΕΡΙ'
ΑΓΗ"ΝΟΡΟΣ .
"Γήνωρ ο Ποσειδώνος , γαμε; Δαμνω τίμι Βήλg
ή) δε
γίνονται Φοίνιξ, ε Ισαίη, ην ίσχε Αιγυπτος και Με λία , ήν ίσχε, Δαναός έπειτα ην ίσχε, Αγήνως , Αργιότlω τίω Νείλ8 τ8 ποταμό τ8 δε γίνεται Κάδμος.
ΠΕ
Α
24
"
ΓΙΕΡΙ
ΑΓΚΑΙΟΥ.
"Γκαίος , φιλογέωργ9- ών, κ . φυτέυων αμπελώνα, βαρύς επέκειτο τοίς οικέταις εις δε ή" οικεή) έφη , μη μετα λήψεθαμ τον δεσπότην τ8 καρπ5 ο δε Αγκαίος, επειδή ο καρ πος έφθακες, χαίρων έτρύγα ε τον οικέτία έκέλουσε κεράσαι αυτώ μέλλων δε τον κύλικα ωροσφέρει τι σόματι , Ψσέμνη σεν αυτόν το λόγg , ο δε έφη , πgλυ μεταξύ πέλε, κύλικΘυ
ώ χείλεος ακρg. τέτων έτι λεγομjύων , ηκέ τις αγγέλλων, ως Ψπερμεγέθης σύς λυμαίνεται τον όρχατον ο δε Αγκαίος απο βαλων τίω πόσιν, επί τον σύν, ώρμησε και πληγεις Ψσ' αυτό, έπλόύτησε, ε Φερεκύδης Cν τη όγδοή φησί, τον Αγκαίον Ψσο Καλυδωνίg συός πληγέντα τον μηρόν , αποθανείν. *.
ΠΕΡΙ'
ΑΔΩ"ΝΙΔΟΣ .
Λ Δωνις ο ΚύπωρίΘυ , κατά τινας, Κινύρg παλς ήν , τ8 Κυ -
πωρίων βασιλέως , ε και Θείαντος
εξ και Αφροδίτη γεννά
Πeΐαπον, δυσειδή ε βαθυαίδοιον ή γδ Ηρα , έγκύκαι έσης αυ της, μεμαγευμjέη χειει αψαμένη, τοι8τον επόιησε γεννήσαι . και τον θεα κλαυσθέντα , αι Μεσαι τη ωρός Αφροδίτην οργή φε
ρόμjυαι, ότι πολλας αυή" εποίησεν ανδράπ μιγήνα, και τεκείν διον Καλλιόπluυ εξ Οιάγρg τεκείν Ορφέα ε Κυμόθωνα Τερ ψιχόρην εκ ΣτρύμονΘυ Ρήσον Κλειώ δε οκ Μάγνητος Λίνον. Αρης ο θεός αντερασής ών Αφροδίτης , έιπε μεταμορφώσας εαυτόν «ωγός χοίρκαι μορφήν, είτε ωroς χοίρον ωρμήσας τον Αδωνιν, αυ τός έναν1ίος έλθων , αυτόν αναιρεί δ το μήυ Αδώνιδος αίμα καταρρώσαν, την ανεμώνluυ λευκίω εσαν ωρόπρον, ερυθράν απερ γάσατο , πεει δ' ανεμώνίμ πεσείν τον Αδωνι έτυχεν. Αφροδίτη δε το πάθος μαθέσα, γυμνοίς ώέατρέχgσα τοις ποσίν , έλεει νόν ώλοφύρετο ακάνθας δε αυτή ροδωνιάς έμπαγείσα, τώ καταβ ρεύσαντι αίματι, το ρόδον ερυθρόν απειργάσατο c" δε τοίς Αδωνίοις είδωλα εξάγgσι κι κήπες επ' οστράκων , και τσαντοδα πίω ότώραν διον" έκ μαράθρων ε θριδάκων «ε"δασκευάζεσιν αυπ τ8ς κήπgς ή γδ c, θριδακίναις αυτόν κατακλινθήνα, Ψπο Αφροδίτης φασίν.
Περί Αδώνιδος κήσων, κ δένδρων Ταντάλου. Αδώνιδος κήτων , ώ δένδρων Ταντίλg , πολλή διαφορά δια 37-8
Α
25
τύπο μι%) παροιμία έπι ή) ακερδών τίθεται εκείνο δε , επί ή'
ακάρπων ε ωκυμόρων
κήποι γδ Α'δώνιδος , φυτκεία τα ταχύ
αναθάλλοντα έσω χύτρας, ή αρρίχs, δόλως κοφίνg τινος, κι αυτίκα ριπΊόμύυα κ% θαλάοσης, κι άφανιζόμύυα , καθ' ομοιότη
τα τινα τ8 κ% τον ωκύμορoν Αδωνιν θανάτg oς ανθήσας νεο τίπον, ταχυ απήνθησε καταβληθείς Ψσ' Αρεως για αίκες δε τες πιέτες τημελέσαμ κήπ8ς , ωσίgν έπιταφίες, Αδώνιδι. ΠΕΡΙ'
ΑΘΑ'ΜΑΝΤΟΣ.
'Θάμας εκ Νεφέλης δύο παίδας έχε, Φρύξον η Ελλιμ, αφείς εν τluυ Νεφέλιμι θεαν έσλυ, θνητή γuυαικί έμί γη ζηλοΐυτήσασα και η Νεφέλη, απέπτη είς έρανόν , και την 15 ανδρος χώρα αυχμώ έκόλασε πέπομφεν εν θεωρες ες Απόλ λωνα Αθάμας , έρειθαι ώει αυχμέ ή δε γυνή αυτ8, θέλεσα
Φρύξον ώ Έλλίμ απολωλέναμ , πέπεικε δια δώρων τ8ς θεωρες ειπείν Αθάμαντι, ώς έκ αν άλλως παύσααθαι τον αυχμόν έ χρησεν η Πυθία, ει μη τ8ς της Νεφέλης θύσαμεν παίδας. α. χύσας Εν Αθάμας, μεταπέμπεται τ8ς παίδας εκ ή τσοιμνίων,
εις εν κρμός ανθρωπίνη φωνή, χρησάμψος, λέγε, Φρύξω ξ Ελλη τα ωέι της σφαγής. φόυγόντων εν τέτων μιζ% τε κριξ , η μψυ Ελλη c', τυ περαμέαθαι τον c: Αβύδω πορθμόν , απετνίγη, πε σύσα από 18 κριξ oθεν κι απ' εκείνης Ελλήσποντος κέκληται ,
ο πορθμός ο παρά τοίς βασιλείοις δίαυλοειζόμύθος Φρύξος δε, εποχέμύρος τω κcμώ , εις τίω ή" Κόλχων γίύ περισώζεται έ, θα ε τον κεμον , ος Ψσο θεών χρυσόμαλλΘυ γέγονε , θύες τώ "Αρει , ή πυ Ερμή . και καπικήσας αυτόθι , τένομα κατα
λέλοιπε τυ τόπω , εκ τέτg γδ ή Φρυγία έτως έκλήθη. Αθά μαντα δε η Νεφέλη , δίκιμυ αυτή δώσειν δια τες παϊδας πε ποίηκε ωροσαχθείς καιν τεφανηφορών c', τι βωμώ τί; Διός σφα
γιασθησόμύωΘυ , Ψπό Ηρακλέgς σέσωτα
έτω γδ Σοφοκλής
C, δράματι πετοίηκε Αθάμαντα τεφανηφορέντα , ώσσερ ιερείον ,
δίκας εξασραττόμύρον ώύι Φρύξg . τινες δε τέτο ωγός έπρoι Α θάμαντα Σοφοκλέgς ατοπινόμείοι λέγεσιν ο γάρ τοι Σοφοκλής πεποίηκε τον Αθάμαντα έτεφανωμήίον , ε παρεσΊώτα π' βωμώ
το Διός, σφαγιαοθησόμjυον μέλλοντα δε αποσφάττειθαμ αυτόν, «λαγενόμjμον Ηρακλέα, ε τ8 θανάτκαι βυόμύνο, λέγοντα , ως σώζοίτο ο ΦρύξΘυ, δι' ον έμελλε εκείνον πθιήξεοθαι. ΙΟ
ΓΙΕ
Α
26
ΠΕΡΙ " ΑΚΜΩΝΟΣ,
"Κμων, ο τζ Ουρανκαι πατήρ λέγεται, δια το ακάματον της »
"J
-
»
,
Τ.
φ
-
/
φ.
"
μι
καιρανκαι κινήσεως αφ' ης εννοίας, δ ο ΑΊλας είρηται και •,
Ρ
"Ο
φ
/
Ο
1
φ/
"
ό, τι ακμονίδα, δηλέσιν οι παλαιόι ως δε άκμων ο έρανος, ο "Αλκμαν ιτoρεί. ΥΠΕΡΓ "ΑΙΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΛΟΚΡΟΥ".
"Ιαντα τον Λοκρόν , τα μύυ τσολεμικά φασι γενέσθαι κ% Διομήδη τε, ο Σθένελον σμυετόν δε ήττον δόξαι, ωγο σέχειν τε καιδεν πj Αγαμέμνονι πατρός τε γδ είναι Λοκρών δυ νατωτάτ8 , τρατιάν τε καικ αφανή αγγειν, καιδε δελ4ύσειν ποτε έκόν
τα , έτ' αν Ατρείδας , έτ' άλλω καιδενί, έτ' αν ήδ' ατράπΊη , την αιχμluυ δεικνύς ταύτα έλεγε, γοργόν βλέπων, ώ αναχαιτίζων
τία κόμlω Ψπο τ8 της γνώμης ετοίμg . και τις μύ, άλλες έφασκεν, όσοι προσεύχον τύ Αγαμέμιονι , Ψπέρ της Ελένης ήκειν εαυτόν δε , Ψπέρ της Ευρώπης , δεν γδ Έλληνας όντας , κρατέν βαρβάρων είναι δε αυτώ κι χειροήθη φασί δράκοντα, πεν
τάπηχυν το μήκος ον συμπίνξιν τε έσιμείναι αυτώ , ε οδών ήγειώθαμ, ώ σιωακολgθεν, διον κύνα, την δε Κασσάνδραν απο στσάσαι μύο απο τ8 της Αθηνάς ναξ , ωροσκειμ%ύlω τω Γαλ λαδίω , ώ ίκεπύgσαν, τινές ισορύσιν , και μluί βιάσασθαμ , καιδε υβείσαι εις αυτήν αλλά έπαγαγεν μjυ εις την εαυτ8 σκηνluύ τον δε Αγαμέμνονα ίδόντα την Κασσάνδραν, αλώναι τεδή αυτίκα της κόρης, κι αφελέωθαι αυτήν τον "Αιαντα έρμδός τε αυτοίς με εισμώ γενομβύης , ο μύθ ήξίg εαυτ8 είναι α είλεν ο δε , έτ' απεδίδg, ώ ασεβήσαι αυπνες την Αθηνάν έλεγε . έπέμποντο δε Ψπό το Αγαμέμνονος κι λογοτοιοί εις το Ελλίωικόν , δια το αεί «ορός τον Αίαντα εχθος, την θεάν πολλα ε άτοτα έπι
σημαίνειν Ψπέρ της κόρης, και απωθεί θα την τρατιάν, ει μη απω λέσειεν αυτόν. ο δ' αν θυμηθείς , όπως "Αιαντα μύυ απώλεσεν
άδικος κελσις , Παλαμήδη δε , έδέν ή σοφία ώνησε το μη εκ αποθανείν διαβληθέντα, αποδράνα λέγεται νύκτωρ ο πορθμείω και μεγάλω, χειμώνός τε γυομένg, όπ δή πλέων ευθυ Τήνκαι τε ε "Ανδρ", ωρος Γυραίς καπποντώθη. αγγελίας δε τ8 θανάτ8 εις τες Αχαμες έλθέσης , ολίγκαις μεν αμύ ή σίτκαι αψαθαι, πάν φρο τxς δε, ως έτί ανδci γήυνάιω τε ε αγαθώ, χείρας άρα θα
σεχηκότας τι τη θαλάοση , ανακαλεί αυτόν , κι ολοφύγεθαι , χau
Α
27
ώ τον Αγαμέμνονα Cν οργή έχειν, ως αι1ίαν της 15 Αιαντος άτωλείας.
Και αλλως ωέι' αυτό.
Αίας ο Λοκρός, Cν τη αλώσει της Τροίας καταφυγύσαν Κασο σάνδραν cίν τώ ναώ , κ, το Παλλαδίg της Αθηνάς έχομένluυ , ατέστασε και αυτόθι, ταύτη σμυεγένετο , οργιθείσα δε η Α θηνά, τ8 τον cυν τη θαλάοση σμυ πολλοίς ετέροις ανελεν. έτο μύη οι πολλοί φαστ το δε αληθές και πως έχει καταφυγέσαν αυ τlω , ανέτσασε τ8 να5 ' ώ έχησε τlαι λείαν , καθάπερ έτέρας οι πολλοί τρατιώται , ας έφθασεν έκατος αρπάσαι. έρααθείς δε ταμίτης ο Αγαμέμνων, τω Οδυοσεί τέτο κοινξται ο δε κηρύσ
σει, ως "Αιας c τω ναώ ταμίτη έμίγη σιωέβη γυν αφαιρεθή "αμ ωτίμ έτως Ψασο Αγαμέμνονος, ώ μισηθήναι Ψσο το αλο γίτκαι πλήθgς και σύρφακος , εις δε νύν θέμύυΘυ ο ανήρ τίμ! φρόπρον εις Αχιλλέα ύβριν, ως αφηρέθη τlω Ιπτσοδάμειαν Βεμ
σηίδα , έτι δε λογισάεύσος ώ 18 Γ"αλαμήδgς τον άδικον θάνα
τον , κι φοβηθείς μήπως έ αυτόν δόλω ανέλωσιν , επιβας της νεως Cν αφροσφόρω εχειμεείω καιρώ , εναντίων ανέμων πνέυ σάντων, ώει τlα Τήνον κ, Μύκονον ναυαγέ , ή ώει Ανδρον"
ε της νεως ωρος τις πέτρας λυθείσης, μέχρι τινος ο ανήργήσ ναίως νηξάμβυος, περί τας Γηραίας πέτρας έσωσε μεγάλων δε κυμάτων επερχομυώων σμυεχετέρως , σιω μέρει της πέτρας
αποκοπέντι, ωρος την θάλαοσαν αδ'θις κατενεχθείς, απεπνίγη . μαθόσα 5 ή Λοκεις άπασα το συμβάν, επί χρόνg όλg μελα νoφoρέσα και τον ανδρα επένθησε ώ ετησίως ολκάδα πληρέσα θυ
σιών μεγαλοπρεπών , ε πυρ εμβάλλgσα , τη ολκάδι έξαρτώσα
αρτιμώνιον ιείον αυχένων χωεις, έπεμπε ωρος το πέλαγος, κα τακαίειθαι θυσίλυ τώ ήρωί. ΠΕΡΙ' ΑΙΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΑ ΜΩΝΙΟΥ.
"Ιαντα δε τον Τελαμώνος, εκάλgν οι Αχαιοί μέγαν , έκ από τ8 μεγέθες, εδ' επειδή μείων ο έτερος , αλλ' αφ’ ών έωραττε. και έποιέντο αυτόν σύμβsλον 13 πολέμs αγαθόν όκ πατρωκαι έργκαι τον γδ Λαομέδοντα τον Ηρακλή ατατήσαντα , με
πζήλθε σιω Ηρακλεί ο Τελαμών, και σμύ αυτώ , το Ίλιον ειλε
έχαιρον μjυ εν αμπ ε αόπλω
πελώειος γάρ τις ήν ,
* Ψπέρ τίω τρατιά πάσαν , και φρόνημα αίρων ούήιόν πστω , και ΙΟ 2.
Α
28
σώφρον , ωπλισμώύκαι δε έξεκρέμαντο , μετέωρόντεβαίνοντος έτί τές Τρώας, και την ασπίδα εί, μεταχειρίζομψό" , τοσαύτην εσαν, βλέποντός τε χαροποίς τοίς όφθαλμοίς Ψσο τίω κόρω , διο, οι λέοντες Gν αναβολή τ8 ορμήσαι "τας μάχας δε , ωρος τες
αείτες εποιείτο. Λυκίες μύο γδ, χθj Μυσές , και Γαίονας, α ριθμό φάσκων ένεκα εις Τροίδυ ήκειν τες δε τέτων ηγεμόνας , αξιομάχ&ς τε ηγέμjυος.» χθj οίες αποκτέιναντι μύυ, όνομα δεναμ
τωθέντι 5', έκ, άδοξο τραύμα τσόλεμόν τε έλων , απείχετο ήί όπλων, το μεν γδατοκπίνειν, ανδρος εί) το 5 σκυλ4ύζιν, λωποδύτg μάλλον ακόλασον δε έδέν , και δε ύζριτικόν έφθέγξατο αν και δεις C, επηκόω τ8 "Αιαντος , και δε ότόσοις ή διαφορά ωρος αλλήλες, αλλά και θάκων Ψσανίταντο αυτώ , και οδών Απεξίταν το, έχ οι πολλοί μόνον, αλλά κι οι της ευδοκίμs μοίρας- ορός δε Αχιλλέα φιλία ήν αυτώ , κ. βασκαίνεν αλλήλοις έπε έβέ λοντο, έπε επεφύκεσαν τάς τε λύπας, όπόσα περί τον Αχιλ "< -
1
φ
.λ
1.
-
Λ
"
Ν.
" Ν.Υ"
φ
/
λέα , εί και μη μικρών ένεκα έγίγνοντο , πάσας, έωγάύνε τας μεν, ως αν σμυαλγών τις... τας δε, όιον επιπλήττων: έφασαν δε αυτόν και τρόφιμον τ8 Ηρακλέgς είναι : «ε βρέφος όντα , έ
νειληθήναι 1η λεοντή τ8 ήρωος ότε αναχων αυτόν τώ Διι, ά ναλωτoν ήπι γενέσθαι κ% τία δοριν τε λέοντος, αετός τε Αίξα μένω αφίκετο , φέρων έκ
Διός
τω μεν παιδί , όνομα , ταις 5
ευχαίς, νεύμα μανέντα δε αυτόν, οι μεν Τρώες έδ4σαν πλειον, ή εξωθεσαν , μη ωροσβαλων τώ τείχε , ρήξη αυτό - και ηυ χοντο Ποσειδωνί τε κι Απόλλωνι , επειδή εις το τείχος έθή
ε
τΑσέμ , ωροβεζλήθά ή" Περγάμων 18 άτεος , ε σχεν τον
ιή
"Αιαντα, ει ήί επάλξεων άτστοιτο οι δε Ελληνες , έκ έπαύον το αγαπώντες αυτόν, αλλά πένθος τετία τg Αιαντος μανίλμ εποιέντο, και τα μανπία ικέτευον χρήσαι πώς αν μεταβάλλοιτο, κι ες νεν έλθοι. ο δε τ8 θανάτκαι λόγος, ον υφ’ αυτό αποσφα γεις απέθανεν, αληθής μεν, έλεεινός δε κ. Οδυοτεί τάχα έπει
δε αποθανόντα είδον, ε ώει τώ ξίφει κείμύυον, ώμωξαν μεν έτως αθρόον, ως ανήκοοι γενέθιμ μή δε τώ Ιλίω , ωρύθεντο δε Αθηναίοι το σώμα, κ, Μενεσθευς επ' αυτώ λόγον ήγόρευ σεν, ώ νομίζωσιν Αθηναίοι τιμάν 18ς εκ ή τσολέμων τελώlών της ο ο Οδυοσεύς, ωροκειμένω τώ. "Αιαντι τα όπλα επενεγ κων τ8 Αχιλλέως, κ. δακρύσας, θάπτ8 τοι, έφη, ο δις ηγά πησας, χg τίμ νίκίμ τίω επ' αυτοίς έχε , μηδέν ές μήνιν ζαλλόμjρος. ΙΙΕ
Α ΠΕΡΙ'
29
-
ΑΙΓΑΙ'ΩΝΟΣ .
Ίγαίωνα, ο μεν Ησίοδος Ουρανό και Γής παίδα φησί Βριά ρεως δε, ε Αιγαίων, δ Γύγης, ο αυτός λέγεται σμυω νύμως. Εύμολος 5 cύν τη Τιτανομαχία, τον Αιγαίωνα Γης κgj
Πόντg φησί κατοικίντα δε ο, τη θαλάττη, τοις Τιτάστ συμ μαχεν
ε Των φησίν Cν Διθυράμβω, εκ μεν τ8 πελάγκαις αυ
πν ω"δακληθέντα Ψσό Θέτιδος αναχθήνα , φυλάξoντα τον Δία. Θαλάοσης 5 παίδα, άλλοι 5 θαλάοσιον θηείον φάση τέτον.
Ταβραίος δέ φησιν, ότι γίγας ών , ή φυγων όκ τής Ευβοίας , αφίκετο ες Φρυγίλμ , κακεί έπλόύτησεν κι Αιγαίων, ο Ποσει δών, από τ8 Cν ταις Αιγαίς , πόλει της Αχαΐας , κι cύν τώ Αιγαίω τιμάοθαι ο 5' Κωνων cυν τη Ηρακλεία φησίν , ότι καταγωνιώθεις ο Αιγαίων Ψπό Ποσ4δώνος, κατεποντίσθη εις το λεγόμ%ιον Ψσο Απολλωνίg Η'ριον ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΑΙΓΙΟ'ΧΟΥ
ΔΙΟ'Σ.
Ιγίοχος Ζευς, ή αίγιέχος , κ% μεν μύθον, ο μψ% γέννη σιντίω c', Κρήτη, Ψωο αιγος ευρηκως τίω όχίω , δηλο νότι τluυ τροφίμ , όπηνίκα τον παιδοβρώτα πατέρα Κρόνον εκρύ
πτετο ης αίγος το κέρας τη Αμαλθεία δoθήναμ λέγεται, η κ. άλλως Αιγίοχος Ζευς, ο έχων τluυ Αιγίδα , τgτέτι , το δές
μα της βηθέισης αίγος, ή έθήλασε, έφερε γδ αυτluυ, φασίν, ένας πτόμενος εις μνήμlμ. ε έτιν Αιγίοχος, ως αν τις είπή , αιγί δοχος , εκπεσόντος τ8 Δ. ΠΕΡΙ' ΤΗΤΣ Α'ΙΓΙ'ΔΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟ'Σ ..
Ιγ2, το Διος μυθικώς κ% τας λεγομύύας τραγίας , κgi "Ά κ% κράσιν, τραγίς ότω κι αύτη είη αν αιγέη , τgτέτιν αι γός δέρμα , όπερ Ζευς cλήττο εις ανάμνησιν αίγος , ής αυτός, ως άνωθεν είρηται , έτσασε τίω θηλία
αφ' ής ώ επεκλήθη
Αιγίοχος, ως είς όχίω, ήγgν τροφίμ) , αυτή χρησάμύυος έτω -» Ν.
-
Υ*
Ν
»
, 1
p
Δ'
Τ'
5 ε λεοντίω , ή λυκίαν, ή παρδαλέην έναψεται εις μνήμlω τι
νός ωράξεως, κι άλλως δ' ή τε Διός αιγίς, σκόύασμά τι κ% μύθον πλάττεται 5 από ύλης τιμίας, αίγνιοειδές , ήτοι μηλω
Ίή εoικός ε ως άν Αμαθέτερόν πως κ% τlω Κωμωδίλμ βηθή χg σαφέτερον, φόρημά τι δοκεί σαγοειδές , θυσάνκαις τε έχον α
πηωρημήβες κ% τον κροοτωτόν , ε δι' όλε τέ κύτες λεττά τινα χθμ.
3ο Α και ίσχνα τηχώδη εξ ύλης , χμ αυτα όμοίως , ωρος έμφέρειαν αιγίδος της αληθές ότλον δε Διός ή τοιαύτη μυθική αιγίς, 8χ.
"
Υ
,
\
Λ'
ν".
**
ν
"
,
"
\'
"
και
Α'
διον ή βαλείν , ή τραύμα c τρίψαμ τινι , αλλά μόνον φοβησα
c, τώ διατινάοσεώθαμ, και έτισείειθαμ θικ5 Διός αιγίς
και αυτή μύο ή το μυ
ιτέον ό ότι αμφιβάλλεται Αιγύς Αθηνά'.
είτε ίδιον φόρημα της Α'θηνάς ή αιγίς, είτε δώσσερ τον χιτώ να τ8 πατρός Δις , έπω ε τίω αιγίδα εκείνg φορεί προς ο δοκεί σιμπλεϊν c' ταύθα, το,
--- Διός τέρας αιγιόχοιο,
"Ιλιάδος Ε, έτω έκ"τον τίω μιγίδα φορέεν. και άλλως αίγνις, ότλoν Διος ήται τότευκτον
έχ , ως αντινές φασιν , απο της
Αμαλθείας αίγος, της αναθρεψαμύύης τον Δία, αλλ' από τ8 τας
σατροφας τ ανέμων ποιείν κινεμβόας, αιγίδας και καταιγίδας. ΠΕΡΙ
Α
Α'ΙΓΟ ΚΕ'ΡΩΤΟΣ .
Ίγόκερως , όμοιός επι τω Πανί εξ εκείνκαι 5 γεγονως και έχει θηgίκαι τα κάτω μέρη, κ. κέρατα επί τη κεφαλή . έτι
μήθη ό , δια το σύντροφον έ) τώ Διϊ, καθάτερ Ετιμβοίδης ο Υ
τα Κρητικά τορών φησίν , ότι ο τη "Ιδη σμυ/ω αυτώ, όπ έπι
τές Τιτάνας έπράτευσεν. έτος 5 δοκεί 4ύρείν τον κόχλον, c', ώ τές συμμάχκαις κατώτλησε, δια το 15 ήχκαι πανικόν καλέμύρον ο
οι Τιτάνες έφώγον , ω"δαλαβών 5 τίω αρχίμ , Cν τοίς ατροις αυτοίς εθηκεν ή τluυ αίγα τίμι μητέρα δια δε τον κόχλον αν τη θαλάσση παράσημον έχ4 ίχθύΘ-. ΠΕΡΤ ΑΓΔοΣ ΚΥΝΕΗΣ. 4" . «»
/
ν
,
«Λ
φ.
ΑΟ
-
Γδος κυκέη, έτι τι νέφΘυ & αορασία ή περιφρατικώς η περικεφαλαία Cν αυτή γδ το ωρόσωπον έκρυψεν η Α θηνά , δια το μη οράαUζ Ψσο. Αρεος . ή "ΑίδΘ. κυνέη , αθάνα -
ry
φ
Υ
/
φ
\
«V
"
Ν
ν.
φ
νι
- 4,
/
ρ
φ
"'
/
τόν τι νέφος, ο ωέιβάλλονται οι Θεοί, όταν θέλωσιν αλλήλοις \
"Ν
/
/
φ
Υ
«\
9
/
φ
Α
μή γινώσκεούζ ή νεφέλη αφανής , ην Ψσοδυσάμψυοι οι Θεοι, αθεώρητοι γίνονται αλλήλοις. κα Αϊδος, εις Αδg . και Αίδος
κυνή, παροιμία φρος τις επικρύττοντας εαυτες , διά τινών μη χανημάτων πιαύτη και η τ8 Αδε κιμή, η Γερσόυς χρησάμύυος, 1,, /
Ο
/
τία Γόργονα έδειροτόμησεν.
Ι"Ε
γ'
"
Α ΠΕΡΙ'
3Ι
ΑΙΗ'ΤΟΥ.
Δ Ιήτης , υιός ήν Ηλίg
oς Θεών βgλήσιν έγημύυ Ειδυίαν
καλλιτάρηον γέγονε δε κ? πλεονασμόν τέ Ι Αήτης γδ ήν. Απολλώνιζ)
Αιήτη, κείνην μύθ άφαρ διέχευαν άελλαι.
έδει δε ειτεν 'Αιήτα , ως τοξότης , τοξότα
Ορέτης, Ορέτα -
αλλ' Ιωνικώς έτρεψε το Α είς Η. και αιήται, άνεμοι. Επιμε
νίδης δέ φητι, Κορίνθιον πj γένει Αιήτίμ, μητέρα δε αυτό Εφη ραν. Διοφάνης δε Cν τη ωρώτη ή) ποντικών iτοεμών , Αντιό πlω φησίν Αιήτg μητέρα , ωρογενέτερον δε τον Αψιρτον Μη
δείας, ώ γενέθα Αιήτίω , έξ Ατροδεξης της Ωκεανύ κ. Τη θύος θυγατρός. ΠΕΡΙ
ΑΙΣΗ"ΜΟΥ.
Λ Ισημος, ο Αντικλείας αδελφός, Σίνωνα γεννά ος αικισά
Α μjυος εαυτόν, πλησίον τ8 δgeίκαι ίππg εκάθητο ,
οι δε "Ελ ληνες, ώς φησί Τρυφιόδωρος , πυρ ως είδον πυκταίσιν ένι κλι
σίησι, ζάλλοντες ωρος Τένεδον κατηραν , κι τας ώει τίω Τρόιαν Καλυδνας νήσεις αφ' ων νήσων δύο δράκοντες, Γόρκις τε κι Χαρί βοια, διανηξάμύυοι, τον παίδα τ8 Λαοκόωντος ανέλον μέσον παν τός 18 λαό, ότι τώ δόρατι βαλείν τον δύσμον ίππον έτόλμησε.
τόπ δε ή) Τρώων καπελθόντων , κι απατηθέντων δόλοις τε Σί νωνος , ώ ελκυσάντων αυτόν ωει τluυ πόλιν , κ. μέθη εχαρά
κι ύπνω συσχεθέντων , αυτός ο Σίνων , ως ήν αυτώ σιμιτεθημέ νον , φρυκτον Ψσοδείξας τους Έλλησι , ως Λέχης φησί , ήνίκα νυξ μύο έίω μέσση, λαμ ωρή δ' ετέπλλε σελήνη, ωροσκαλείται αυτές δια τ8 φρυκτό εις Τροίαν, κι ελον. ΠΕΡΙ
ΑΚΑ ΣΤΟΥ. ".
ν
η"
φ
1
αν
4)
η"
«",
-
Κατος , ΙΠελίκαι υιός , ος έγημε θε: Κρηθηίδα ,1ηη , ώς τινες, δε Π α
•
γ
Ιππολύτίμ
.*
Μ.
ρ
φ
φ
Α'
φ
ή δε Γηλέως έρασθείσα, αυ/ή ως απετύγ Ν)
Υ
/
9
τ"
χανε δεοιβύη , φρολαβ8σα τον Γηλέα τ' ανδει κατηγόρε. , ως πειρασθέντα αυτής , ο δε εξαγαγων τον Πηλέα , ως επί θή "
Υ
/
/
Α
-
-).
/
9
"
ραν εις το Πήλιον , κατέλιτεν αυτόν άοπλον cυν τω Γηλίω , ίνα
Ψσο θηρίων διαφθαρή. επιστας δε ο Ερμής , η , ώς τιιες , /
"
9
φ
/
Μ'
..."
Τ-
/
p
Χείρων , έδωκεν αυπ) ήταιστότευκτο, μάχαιραν , η τά τε έ " 9 Λ
ΑΦ
'
\
/
φ
πιόντα τυγχάνων των θηρίων ανήρει , χqη εις τίω πόλιν ετα νελ
Α νελθων , τίω Ακάστ8 γuυαίκα , και αυιον , ως φασί τινες , 32
ανείλεν.
-
1ΤΕΡΙ
ΑΚΡΙΣΙΟΥ.
"ΚρίσιΘυ γαμε Ευρυδίκίω Ίίω Λακεδαίμονος , ως Φερε κύδης Cν δωδεκάτη ιστορεί ή) δε γίνεται Δανάη χρω μύύω 5 αυτώ ώύι αρσενΘυ παιδος, έχρησεν ο θεός Cν Πυθοί, ότι αυτώ μήυ καικ έται παλς άρσίμ οκ ό της θυγατρός, ωρος
και αυτόν δε απολέαύζ
ο 5 παρελθών εις ΑργΘ- , θάλαμον
ποιεί χαλκεν ο τή αυλή της οικίας, κ% γης , ένθα τluυ Δα νάίω εισάγει μί% της τροφ8 , c', ώ' αυτlω έφύλαοσεν, όπως έξ αυτής παλς μη γένηται έρααθείς δε ο Ζευς της παιδος , εκ τ8 ορόφ8, χρυσώ τε"δαπλήσιος, ρε ή δε, Ψσοδέχεται lώ κόλπω. έμφήνας δε αυπν ο Ζευς, τη παιδί μίγνυται ή δε γίνεται ΙΙερ σεύς, κι έκτρέφει αυτόν η Δανάη, κι ή τροφος , κρύπτ8σα Ακεί σιον ότε δε Γερσεύς τριετής, η τετραετής, εγένετο, ήκ"σε αυτ8
της φωνής παίζοντος , ώ δια ήJ θεραπόντων μετακαλεσάμjυος τluυ Δανά/ω σμυ τη τροφώ, τluυ μjυ αναιρεί , Δανά/μ δέκα
τίγε, σιω τώ παιδί έτί τον Ψπό το Ερκίg Διός βωμόν μό νος δε αυτluυ έρωτα, πόθεν είη αυτή γεγονως ο παίς. ή 5' έφη,
οκ Διός , ο δε και πείθεται αλλ' είς λάρνακα έμβιβάζει αυτluυ μ% τ8 παιδό;
ώ, κλείσας, καταποντοί. ώ φερόμυιοι, αφικνεν
τκι είς Σέριφον τίμ νήσον, κι αυτές εξέλκε, Δίκτυς, ο Περισ θένgς, δικτύω αλιέυων. έτα ή Δανάη, ανόιξα ικετεύει τίω λάρ νακα ο δε ανοίξας, και μαθων οι τινές εισιν, άγει εις τον δί κον, κι τρέφει ως άν συγγενείς αυτό όντας. ήσαν γδ ο Δίκτυς ώ ο Γ"ολυδέκτης, Ανδροθόης της Κάτορος, και Περιθένgς τ8 Δα μάτoρoς , τ8 Ναυπλίκαι, τ8 Ι"οσειδώνος, και Αμυμόνης, ως Φε
ρεκύδης Cν ωρώτη
c δε τοις εξής κι ώει τό θαάτε ωροτί
θησι Φερεκύδης τ8 Ακρισίg , ότι μ3 τίμι ο Σερίφω απολί θωσιν Γολυδέκτ8 τί σιω αυτώ, την όκ της Γοργόνος κεφαλής, Δίκτυν μjυ Γερσεύς απολείπε, cυν τη Σερίφω , βασιλεύειν ήf λελειμμήίων Σερμφίων , αυτός δε έζη πλέων εις "Αργος σιωτοίς
Κύκλωψι, κι τη Δανάη, ώ τη Ανδρομέδα , ώ έλθων , Ακρί σιον έχ έυείσκει ο Αργε, Ψπεχώρε, γδ αυτόν δέισας είς της Γελασγες , είς Λάριοσαν μή μεταλαβων δε αυτόν , την μύυ Δανάην καταλείπε, « θα τη μητρι Ευρυδίκη , κι τluυ Ανδρο /
1
/
και
γ
« *
"
"
Τ
ρ
μέδαν, ε τες Κύκλωπας αυτός δε έβη εις Λάριοσαν και άφι, λί. Ο -
Α 33 κόμύ"Θ- Ακcίσιον αναγνωρίζει , εσμό αυτό έπεοθαι εις Αρ
γος τείθει, κι όπ δή έμελλον ένα και σιμιτυγχάνει αγώνι νέων ο, τη Λαρίοση κι ο Περσεύς αποδύεται εις τον αγώνα, η λα βων τον δίσκον, δισκεύ:
το ό τσένταθλον έπω ή , αλλ' ιδία
ένα έκατον ήJ άθλων ήθλgν ο 5' δίσκΘ τροχαλιαθεις επί τον πόδα τε Ακρισίg , τίτρώσκει αυτόν . καμων δε εκ τέτα Ακρίσι@υ, αποθνήσκο αυτό ο Λαείοση και αυτόν κατατίθε ταμ Περσεύς , και οι Λαρισσαίοι ωρόωθεν της πόλεως . κι αυτό
ποιόσιν ηρώον οι επιχώeκoι Περσώς ό αναχωρεί τ8 Αργυς. ΠΕΡΙ
ΑΚΤΟΡΙΩ"ΝΩΝ .
"Κτoείωνες, οι παίδες τύ "Ακτορος, Κτέατος , ε Ευρυτος , ανδρείοι έήνιοχικόι ρηθέντες π8 ώ Μολίωνες, πας Ο
μήρω α θα' 5 τοις ύτερον, Μολιονίδα ες Ομηρος μύο διδύ μες άτορεί απλώς οι 5 κατ' Αeίσταρχον, έχ έτως, διον κ? τές Διοσκέρgς , αλλα κ? τον τύ Ησιόδg μύθον , ε διφυείς, δύο μήυ έχοντες σώματα , συμπεφυκότα δέ γε αλλήλοις. αλλως Ακτοείωνε, Μολίωνε παίδε... διαφωνείται σ%Sμ τοις παλαιούς ,
οι μύ» γδ ε άμφω τας λέξεις πατρωνυμείοθαι φασιν , ίνα λέγη Ακπρίωνας μ}υ αναμφιλέκτως , τgς Ακτοείδας , ο 6ξιν υιες
Ακτορος. Μολίωνας δε, ή πατρωνυμικώς , ε αυτό , oια Μόλ8 όντας πατρος, τ8 η Ακτορος. διο κ% Ρωμαϊκώ εθ; Ακτωρ Μόλg, τισιμιδέτως ο πατήρ κ? διωνυμίαν έτο κι οι αυτ8 παίδες, Ακτοείωνε Μολίωνε η μητρωνυμικώς από μητρος Μολιόνης, ίνα κλίνoιντο από
τύ Μολιονίδης, Μολιονίων, ως Γειαμίδης, Πeκαμίων, ή c, συγ κοπή , Μολίων μάλιστα δε , ως Υπερμονίδης , Υπερμονίων , "Υπεoλoνίο Φυ , ε c', συγκοπή ΥπερίονΘυ λέγοιτο . καθάπερ
δια τον πατέρα Ακτορα, Ακτoeίωνε, έτω και δια τίω μητέρα Μο λιόνlω , Μολίωνε, ήγκαιν Μολιονίδα ή Μολίωνε , τgτέτιν Μο λιόνης υιοί έτεροι δε το Μολίωνε κατ' επίθεσιν , ήγgν επιθετι
κώς νο3πν: ίνα ή λέξις δηλοί τες μαχίμgς ώ ορμητικές και ω"θα τον μώλον , αλλά ω"δα τίμι ο μάχη μόλησιν , εξής εν εκτάσει ο μώλος γίνεται, η φ"S2' το μόλω ρήμα , εξ και
και Μέλιος , ο ρηθεις τ8 Αυγείg γαμβρός
κg) Μόλος ομώ
νυμΘ- τώ Μόλω Ακτοεμ , ο τ8 Μυcμόνg, ή, κατά τινας, Μο λιόνg πατήρ.
Ε
ΙΙΕ
Α
34 -
ΠΕΡΙ' ΑΛΕΚΤΡΥΩΝΟΣ,
Δ Λεκτρυώνα άνθρωτoν όντα, φασί καταταθηναι Ψπο "Αρεως c, ή; το Αφροδίτης, οικω Ηφαίσg, τηρείν αυτέ τίω άυξησιν μοιχεία, ο 5, ατεκοιμήθη φωραθείς, δια 8, τίω είς α
το όριεον αυτόν μετέβαλεν ο 5' μεμνημώύΘ- τίμι ώραν έκ-νίω ,
άρχεται άδειν, τluυ τ8 Ηλίg ωροαιθόμ%Θ- άνοδον , καθ' ην ο Ηφατος ειώθει επανήκειν όικαδε. πΕΡΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΤΟΤ
ΚΑΙ ΠΑΡΙΔΟΣ.
"Λέξανδρος , ο ωρόπρον μυή Πάρις κατωνομασμώύος ω^α το παρμέναμ τον μόρον , ύτερον έτως εκλήθη απο ή) λη
στών, ποιμνίοις αλεξήσας ή ότι η πατeίδι ήλέξησεν, ο όξιν έβοήθησε, πολέμg επελθόντος , ετυμολογείται 5' Αλέξανδρος ,
παρά το έπαλξεν τη πατρίδι τοις πολεμίοις , ή φίδα το άλε ξιν έ) ανδρών ήγει, βοήθειαν όντινα ευθύς τεχθέντα, αν τη "Ιδη εκτεθηναι ισορέσ , κι αυξηθήνα , ε παρελθείν τον μόρον έτως κΖ γατρος αυτόν έχgσα η Εκάβη, ενόμισε κατ' όναρ , καμόμύυον δαλόν τίκτειν, ότις κατέφλεξε πασάν τε τluυ πόλιν, ε τlω εστώταν c' τη 1δη ύλIω τέτο 5 το crύπνιον ακάσαντες οι μάντεις, ε οι ώει τ8ς ονείρgς δεινόι , ε τον το τεχθέν παι
δίον ευθέως μικρον ον, βιφήναι θηρσι βοράν πχθέντα 5' Αλέ ξανδρον, έξέθηκαν c' τη 1δη, Αρχελάω οικέτη ω%δαδιδόντες πέντε 5 ημέρας τ8τον αρκτος έθήλασεν εκκείμύ ον , ε τα πάλιν ο Αρχέλαος έωρακως όντα &ύειδέτατον , ανελόμύυος , έπι ή'
χωρίων α ό:
ίδιον
έτρεφεν,
Πάριν
κατονομασιθίον
ι
Η
φασί τοίνιω
αυτόν το είδος γεγονέναι ήδιστον, επίχαρίν τε τίω φωνlω, ώ το
ήθος , άπε τη Πελοποννήσω επιμήξαντα χgj Τρωσι μύυ απηχθή οθαι πάσι, κακόν δ' έκ είναι τα πολέμια, αλλά μάχεωθαι παν τας τρόπες κι τluυ έπιστήμ/ω, οπόση τόξων, μη λείπειθαι τ8 Πανδάρg κι πλ4ύσαι μy) εξ τίμ: Ελλαδα έφηβον , ότε δήξένον τ8 Μενελάκαι γενέσθαι αυτόν , ώ τίω Ελένlω ελεν τώ είδε. -
τέτον Φιλοκτήτης τοξούσας , βάλλει ωρώτον κ? χείρα λαιάν : ευθύς 5 δεύτερον όϊτον αφεις, εκκόπτει τέτ8 τον δεξιον όφθαλ μόν κι τείτω βέλε, κ" σφυρον πείρας, αυτόν αναιρεί έπω τειακον τέτίω ότι ό φίλωδός ήν ο αυτος Αλέξανδρος, δηλοί κι ή κι θάρα, ήν αυτώ Εκτωρ όνειδίζει έτιλζε δε δ τες όνυχας
χειρών, και Ψπόγρυτο: ήν, ε λευκός, ε το όμμα έγέγραπτο ή δε -
ζ
ή δέ ετέρα ότρυς , Ψσερήρε τ8 όμματος , αλλά ε κόσμε ένεκεν,. 1
Λ'
/
Α
σ'
1
Υ
-
""
1
-
-
.
Μ.
περμήθρες μύυ εαυτόν , τέλεσκότει δε τα όπλα , δορας δε παρ δαλέων ένήττο τοίς ώμοις : αυχιμόν δε ωροσζανειν ταίς κόμας, Ι
φ
-
ν
"
ν!
*Ο
ΑΥ
«'
"
Η
"J
"
καιδε οπότε μάχοιπο , ήνείχετο. Ομηρος ελάφω μύυ αυτόν έικά 9
Τ
γ.
"
/
-
Ν"
Ψ
ζει, ως δειλόν αιγί δε, ως οχόυτικόν τοιαύτα μύο γδ τα ζώα. , ότι διερχομύύg Αλεξάνδρg δι' Αιγύπτg , Στησίχορος δε φησίν 1 φ
"ν
Υ
--
-
"
»
/
Λ
»
φ Τ. -
Α
- -'
"
- *
Σ'
"Ο
ο ΙΙρωτευς Ελένluυ αφελόμύψος , είδωλον Ελένης αυτώ έδωκε ώ όπως έπλευσεν εις, Τροίαν. ΠΕΡΙ
ΑΛΕΤΡΙ'ΔΩΝ . .
ί. Λετείδες, κόρα τινες Αθήνησιν απεδείκνυντο, εφ' ώ τα ήσαν ό έντιμοι ε 4 δόκιμοι
έτΆ είς θυσίαν πόπανα πωλείν
παρθένοι, ότι τα είς θυσίαν πόπανα ήγον έφ' δις ώ ιερές τι νας μύλωνας αναγράφ2σινοι τα Αττικα συγγεγραφότες . Παυ σανίας 5 λέγει , ότι αλετρίδες , αι τον ιερον αλετον αλ8σαι ήcέντο δέ τινες παρθένοι, αι τα εις, θυσίαν πόπανα ήλεν, κι εν τιμοι ήσαν.. ΠΕΡΙ
ΑΛΚΙΜΕΔΗΣ"..
ί Λκιμέδη , ως Φερεκράτης κι Απολλώνιος ιστoρυσι , μήτηρ μψί ήν Ιάσονος , θυγάτηρ 5' Φυλάκg. Ηρόδωρος 5 , Πο λυφήμlω φασιν είναι τίμι Ιάσονος μητέρα , θυγατέρα 5 Αυτο
λύκg. "Ανδρων 5 c τη επιτομή ή συγγενειών , Θεογνίτίων τίω Λαοδίκυ μητέρας, Ιάσονος, γεγονέναμ φησίν.. ΠΕΡΓ. ΑΛΚΥΟΝΙΔΩΝ ΗΜΕΡΩ Ν.
Ακυων , θαλάοσιόν όξιν όρνεον , ο δα' το Cν αλί κύειν , ήγgν Cν θαλάσση , λέγεται Ψσοκοεμπικώς και αλκυονίς. φασί ό’, ότι το κύμα αφανίζον αυΊης τα ώα , 2 έτι πολύ καισης ατέκνg, ο Ζευς ελεήσας αυτluυ, ώρμσεν ήμέρας πεντεκαίδεκα έφε
ξής , η , ώς τινες , ιδ' , Αίδιεινάς ποιείν , c', αίς τίκτει ω"θα "Ο
?
"... -Δ '
'..
/
Ο
Υ
ελ . .
.
Η
*...
•
'
Α
τοίς αιγιαλοίς, κι έκγλύφει επτα, ας λέγgσιν αλκυονίδας ή αλκυονίδες ημέρα, καλώνται , επτα: ωροτε τόκg , ή επτά μ?
τον τόκον 2 νήνεμοι χειμώνι, έ γαλήνlμ έχgται, κι ωοι τ8 αυ ή αριθμό διαφέρεται: Σιμωνίδης, μόυ γδ πέντε φησίν αυτας, και Αειτοτέλης Δημαγόρας 5 ο Σάμιος, έττά Φιλόχoρoς ό έν νέα ότι ό και δεκατέσσαρές εισιν , έτεροι λέγgσι . Παυσανίας 5 μύθον επ' αυταίς κgj τέτόν φησιν.. Αλκυωνέως τ8 γίγαντες *
Ε.
2.
θυ--
γα
36
Α χατέρες, Φθονία, "Ανθη, Μεθώνη, Αλκίππη, Γαλήνη , Διυ μώ, Ατεείη, μ% Ίluυ τ8 πατρός τελόυτία, απο Καίτρg, ο ζΗν άκρον Παλήνης , μέχρι ενuυ φυλάσσοντίμ κλήσιν , έρριψαν εαυτας εις τίω θάλατταν Αμφιτείτη 5 αυτας όρνιθας έποίησε, ή από το πατρος Αλκύονες εκλήθησαν , αφ’ ών αι αλκυονίδες ημέρα. ιτέον δε, ότι κήρυλοι κ% Παυσανίαν , c', αλκυόπν , οι άρρενες οι γηράσαντες, φησίν, Ψπο ή θηλειών βατάζονται 2.:
τα δε ο βηθείς κήρυλος κι ω"δx τώ Κωμικώ , παροξυτί, ως μέν τοι δι' ενός Λ, Cν τοίς πλείοσι ή) αντιγράφων σημείωτα ότι Αλκυών μύι ΑλκυόνΘυ , το όρνεον Αλκυόνη 5 , έτι κυρίg , της Κλεοπάτρας, της παρωνύμg τω ορνέω ότι οιώνυμος ή Κλεο πάτρα ως και τ8 Έκτορ®υ ο υιός , ε άλλα , τη μυυ μιά ή'
κλήσεων « S2'μόνων ή/ φιλτάτων ονομαζοιβύη C, μεγάροις, ως φησιν ο ποιητής τη δ' ετέρα κοινώς «πο τμ άλλων κι ότι και δια
πάθΘυ οικείον η Κλεοπάτρα τluυ της Αλκυόνης έσχεν έπωνυ μίαν , αλλά δια τίμι μητέρα, πενθασαν δίκίω πολυτένθgς Αλ ειτορίαν δε τοιαυτην τεύλ Αλκυόνης φασίν , ως απ'
κύονΘυ
ανθρώπων απωρνεώθη . έτι ό ή Κήύκος το Γςαχινίων βασιλέως γυνή οι ολζω μεγίτω επαρθέντες, εις τοτέτoν ήλθον φρυάγμα τος, ως έπαξιόν τους ιδίοις ονόμασι καλεξαθαι κι ο μύυ εκάλε σεν εαυτον Δία, ή ό, Ηραν κ, ποτέ Cν θαλάοση αυτό πλέον τος, ο Ζευς όργισθείς, αυτόν τε διέφθειρε , και τίμ ναυν ή 5' άγαν περιπαθώς ωδύρετο τον τε ανδρος θάνατον α δα' τώ τύμ &ω ην έλεήσας ο Ζευς, απωρνέωσε και εκείνον ό εις όρνεον μετέβαλεν, ον κήρυλον καλύσιν έθρήνες δε περί ήί αυτής c τη "
/
\
φ
... 1
\
",
»
/
-
/
Ν)
θαλάττη κλωμjύωνώών διό κ? Διός δικτον, ποσαρεσχqύδεκα ημέ ρας , αλκυονίτιδας καλ9μήίας, ευδιεινάς έχει έτκς : c, αις τίκτg σα, εκβάλλει τες νεοττές. ΠΕΡΙ 2.
ΤΩ Ν ΑΛΙΤΗΡΙΩΝ.. κ.
η
ΑΦ
Ο
φ
Αιτήeμοι Cντεύθεν εκαλέντο, οι πένητες τσαρ' Αθηναίοις ήfκαι αλ ΜΟ
ν'
Α'
Μ.
-
Λ
φ
/
ότι λιμ και καταλάβοντός ποτε αμυτgς , οι πένητες , τα >«
"
Ρ
ι)
αλέντων αλευρα διήρπαζον ν
Λ
"Ν"
»
/
ΝΟ
απο γέν εκείνων καταχρηστικώς ξ Σ
"
/
-
Γ'
τες πονηρες, κι ανοσίgς, ώ μιάσματι ενεχομύύgς, αλιτήeίgς έκά λgν παρέτεινε δε το όνομα , και επί ή" μί% βίας τι ποιέν
των , από σιτοδείας της κ% τον Αιτωλικόν πόλεμον γενομύύης. ΠΕ
Α ΠΕΡΙ
37
ΑΛΟΣΥ"ΔΝΗΣ.
"Λοσύδιην , μίαν ο μύθος δίδε ή! Νηρηίδων , διό και καλή αυτή λέγεται ωροσωπικώς άλλως μέντοι δ ή Αλοσύδ νη, ως ε το ύδωρ αγλαόν λέγε"Ο έτεροι δε, Αμφιτρίτης επί θετον αυτο νούσι. και και δε φ"δα' το ύδωρ έτυμολογύσι τίμι λέ
ξιν , αλλά φλύα το Cν ιλι σύεώζ, ο όξιν ορμάν ιτέον δε, ως κτήμα της Αλοτύδνης αι φώκαι πλάττονται είτε φώκας Αλο
σύδνης αυτας αναγνώσει τις , είτε νέπoδας Αλοσύδνης διό και έφη τον Γρωτέα ο Γοιητής d, μέσας αυταίς κείαύζ, ως νομέα έν πώεσι μήλων αδή ε αυτα ανδρών κτήματα . τινες δε ηρέ «θησαν τρόπω συγγενικώ έτω φρασθήναι νέπoδες γάρ φασι θα
λάοσης αι φώκαμ, ο όξι τέκνα νέτσες γδ, κατά τινα γλώοσαν, ο απόγονος, ε αλοσύδνη . σημείωσα ότι και μιάς ήJ Νηρηίδων «Είδα' τω Γοιητή, άλλα της Θέτιδός όξιν ετίθετον c', τη Ιλιάδι c, μέντοι τή Οδυοσεία έoικε ΝηρηίδΘυ όνομα είναι , Gν πή, --- Φώκαι νέπoδες καλής Αλοσύδνης.
έι μή άρα θαλάσσης είη έκεί επίθεπν. ΠΕΡΙ'
Α Λ ΩΙ"Α'ΔΩΝ .
"Λωϊάδας γηγενείς είναι Ερατοσθένης φησί , δια δε το ανα τετράφθαι Ψπο της Αλωέως γυναικός, μυθευθήνα ως Αλωέως εισιν υιό Ησίοδος δε, Αλωέως δ Ιφιμεδείας κατ'
επίκλησιν ταλς δε αληθείας, Ποσειδώνος κ. Ιφιμεδείας αυτές κ. Αλον πόλιν Αιτωλίας Ψπό το πατρος αυτήν εκτίωθαμ ' ής ΟμηρΦυ μνημονεύει
-
Οι δ'. Αλον έχον. --διδε γδ τluυ ώει τέτων ιστορία, κι αυτός. ΠΕΡΙ'
ΑΜΑΔΟ'ΚΩΝ .
"Μάδοκο , δύο γεγόνασιν , πατήρ και υιός, ως Ισοκράτης Φιλιππικώ , οι ε Φιλίππω συμμαχήσοντες , ήλθον εις τον κ% Κεεσoβλέπg πόλεμον αμφοτέρων μέμνηται Θεόπομπος /
Δ'
«ϊ, ωρώτω ή Φίλιππικών. ΠΕΡΙ"
ΑΜΑΖΟΥΝΩΝ ,
14.
φ
/
γυ
/
φ"
"Μαζόνες, Αρεως μυθεύονται απόγονοι είναι, ε Αρμονίας /
**«
ΑΝΟ
Υ
?
"Ν
Υ
*Ν)
γ
γ
νύμφης Ναίδος καλενται δεέτως, η σ%.3'το τσηρών πg"
38 Α ή) μαζών, οιονεί μονόμαζοι , ως αν μή έμποδίζοκτο. Ε, τι πε ξύειν, εγε «"S« τώ ΙΙοιητή έτι ή τοξευόντων Νευρή μεν μαζώ πέλασε, τόξω οέ, σίδηρος.
-
ή α-λα το τι πολλά μη χρήσθαι μάζα:
κρέασί δε , καίτg
κ. χελώνας, ως αι ιποεία φασί, κι σάυρας κι όφεσιν . ότι δε το Α σημαίνει ποτέ κ μόνωσιν , δήλον οκ τ8 απλξ, ότέρ ζάι μόνον πέλον, είτε έν ως διον απέλιον, ήχgν εν πέλον. ελέ γοντο δε, ε έπι πυειπνόων ίππων οχέμήμα, άλλες τε τότες κα σκδραμείν, ετίμι Φρυγίαν, ήγ9μήίων αυταίς της τρατηγίας Με λανίππης κι ετέρων τινών. έτιφανείς δε ιστορύνται Αμαζόνες αλ λαμ τε , κ, Ιππολύτη, η Θησέως ύτερον γuυή Αντιόπη, Αναμα , Ανδρομάχη ,. Τράλλα , Ισοκράτεια , Θίβα , Τάλλα , Σμύρνα ,
Αλλα, Γλάυκη , Πενθεσίλεια . ότι δε τον δεξιόν ματoν εκ νη πίων πάσαι Αμαζόνες επεκαίοντο , διό κι Αμαζόνες έλέγοντο , κι ή τ8 Γεωγραφ8 ιτogία δηλοί. "Εφεσον δε τίμ. Αρτέμιο9 κορότσολον, αυταίς γενέUί μάμμlω φασίν ής θυγάτηρ Αμαζώ αφ' ης Αμαζόνες αυτας δε Ψα ο Ηρακλέgς διωκομβόας, όπ, κε λεύοντος Ευρυθέος, επί τον τής Ιππολύτης έτάλη ζωτήρα , κα. ταφυγείν επί Ίινα βωμόν ΑρτέμιδΦ. , κάκε τυχεν αφέσεως, κι Ν"
και
η
V
ν Α
ή
Κ.
και "
"Ο
•
"
"
Ν
πν τίπον εκείθεν Εφεσον κληθήναι, κ% ω διαγραμματισμόν, αντί τ8 , αφεσον. τινες δέ όμως λέγκαισιν , ότι και γuυαίκες ή σαν , αλλ' άνδρες βάρβαροι. έφόρgν δε χιτώνας ποδήρεις , ώσπες αι Θρήoσαμ, ε τluυ κόμluυ ανεδgντο μίτραις τgς δε πώγωνας.
έξυρώ το
ώ δια τ8το εκαλέντο ωρός ή) πολεμίων γuυαίκες
Αμαζώνες"δε το γένος, και μάχεύζ αγαθοί ήσαν.. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ , ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΟΣ- ΑΥΤΗΤΣ.
ΑΕ , η τροφος τ8 Διός έ) γδ αυτίμ φασιν αμα-λακιτίαν όθεν ώ τσετλάου, το όνομα, ω "δα τομή μα λάσσεJζ δια τέτο ώ τον Ηρακλέα καρπεμκώτατον γγυόμύυον , έχειν αυτής το κέρας έμυθολόγησαν. Αμαλθείας δε κέρας εί
ρηται, δια το πάντων επιτυγχάνειν επειδή οι ευχόμύιοι τή έρα νία αιγί , επιτυγχάνgσιν , ή ότι Ερμής, Ηρακλε έδωκε το κέ ρας , όταν της Γηρυόνκαι ζ&ς έμελλεν έλαύνειν
έπρoι δε το τέ
μύθκαι νοσεν έκθεραπεύοντες, ιστορέσι γραύν τίμι Αμάλθειαν γε κέ0ζ, κερδαλέην, εμποεικίω , το πολύ της εμπολής έντίθεσαν κέρατι, ο δια τ8το Αμαλθείας κέρας έφημίζετο, πλgτοποιόν
και βιωφελές έτει δε ο Ηρακλής αφελόμβος αυτό πλήρες τέ εγκ
Α
39
έγχειμώύg κέρματος, ε χρήσάμύ"Θ- έζησε ωρός τρυφην, λόγΘυ εντεύθεν διεδόθη αστείος, ως άρα τώ Ηρακλείτο της Αμαλ
θείας κέρας έκβλύζει πάν αγαθόν και το της μυθικής αίγος, της θιεψαμjύης τον Αιγίοχον Δία , αλλά το τής ρηθείσης γραός.
άλλοι δε το της Αμαλθείας κέρας, δι' 8περ έυ έχει τα κ% τον Ήμκλέα, το σκληρόν φασι της διαίτης εκείνg, και τόν ποτε κατ' αμετην βίον αινίτπούζ οπηνίκα ημίγυμνος «δέκΐων, κι εκκαθαί μι κακίας την γluύ, και μαλθακώς είχεν, αλλά σκληρόπρον πίς αύλοις ωροσεφέρετο ή τέτο ήν το της Αμαλθείας κέρας , ή Αμάλθακος ωρος πόνgς αντιτυπία τ8 ήρωος . όπε μjύτοι έμελέ πτεν οικερεν, ανατειώθεις Ψσο γuυαικός , ε σκιατραφέμήμΘυ,
η ιμάτια ώειεβάλλετο θάλποντα , κι έκέτι ωρος ψύχος έγυ μάζετο, αλλ' έθάλφθη, κι υπεμαλάχθη, ωρός τρυφίμ αποκλί κις, κατακαίει ο λόγΘυ τον ήρωα, τluυ εκ της περιβολής θάλ ψι εί, πυραν αυπ υπανάψας. ΠΕΡΙ'
Α'ΜΥΜΩ'ΝΗΣ.
Ακ". , θυγατηρ ήν Δαναό. ΠΕΡΙ Α'
2
/
"φ
/
ΑΜΦΙΔΡΟΜΙ"ΩΝ . "Ν.
«Υ
"
*
Α
.
*3
Μφιδρόμια, εορτή τις ήν, ή ήγετο έτι τoίς νεογνοής παι δίοις cύν ή το βρέφος ω"θα τίω ετίαν έφερον τρέχοντες , η Ψσο ή) οικείων και φίλων πολύποδας και σητίας ελάμβανον ή, κατά τινας , Αμφιδρόμια, ημέρα πέμπτη τοίς βρέφεσιν εκ γε νέσεως , έτω κληθείσα , καθόσον ταμίτη καθαίρgσι τας χείρας αισιωαψάμύυα της μαιώσεως
ε το βρέφος «δει την ετίαν φέ
ρgσαι, τρέχωσι κύκλω, ε τάνομα τίθενται τέτω, δωρά τε πέμ πgσι πj παιδί , κι επιτοπλετον πολύποδας , οί τε φίλοι , κι οι
κείοι, ε απλώς οι ωροσήκοντες. κι άλλως
Αμφιδρόμια , εορτή
ζέιν Αθήνησι τελεμjύη . καθ' ήν έγκριφίg αρτg όττωμαύg επί της ετίας , έπιτρέχ«π
το δ’ αυτό ποιέντες , ώ μψ% σκόυής τα
βρέφη σώσ' την έτίαν περιφέρεσιν, επειδή κεροτρόφ9 , ή τρο. φος επί τινων πεφήμιται . μέμνηται Γλάτων Cν Θεαιτήτω " τέτο
μή, δή, ως έοικε, μόγις έγεννήθη , ότι δή ποπ τυγχανει ον , μ2 δε τον τόκον τα αμφιδρόμια , ως αληθώς Cν κύκλω , πε ειθρεκτίον τj λόγω... " ΠΕ
Α
4Ο ΠΕΡΙ
ΑΛΦΕΙΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ".
ΤΟΥ
"Λφειός , ποταμός έξι της Αρκαδίας, Αρκαδία δε, πόλις όξί της Πελοποννήσg , έτι δε κ. πηγή ο Σικελία Ίή νή σω, Αρέθgσα ονόματι, λέγεται δε ότι ο Αλφειός ήςάθη της πηγής της Αρεθέσης ε έραθείς , διαδύς το πέλαγος, αναδίδο
τα c' Σικελία σ“θα τίω Αρέθεσαν πηγluυ , μή σμυαναμιχ
θεις τη αλμυείδι της θαλάοσης αλλά καθαρον το τάμα διαφύ λάττων ωρος τίω ερωμύβίω. ΠΕΡΙ
ΑΝΙΠΤΟΠΟ'ΔΩΝ ΚΑΙ ΧΑΜΑΙΕΥΝΩΝ .
Δ Νιττόποδας, χαμαιέυνας , οι μύο νούσι τ8ς Σελλάς , 4ύτί
κι χαμαμεύνας μύο , ως κάτω αέι γην
λειαν ασκώντας
αυτές κειμένες, ε μη επι τιβάδων, ή δεμνίων, Ψπνέντας
άνι
πτόποδας δε, ως μη ωροϊόντας τ8 ιες3, κι δια τέτο, μηδε εθέ λοντας ποδάνιπτρα ο κ. Cν τώ Ευρμπίδg Ερεχθεί δηλ8ται , ειπόντος, ότι πηγαίς έχ υγραίνgσι πόδας . έτεροι δε σεμνότερον τοιυ τον σμυτιθέασι νόημα χαμαμόύνμι μήυ , ανιπτόποδες δέ τg. '
\
ν
Γ
/
Α
/
Ν)
τέτι, χαμαι μεν Αύναζόμγοι, ανιστάμύυοι δε ή) κάτω ταϊς δια νοίας , δια τluυ Cν Ίαλς μαντείας φιλοσοφίαν, άλλως
Σελλοί,
έθνος Δωδωναίον οκτέτων ιερείς της φηγ5 οροεβάλλοντο , c', αυτή δε τη φηγώ, μαντείον ήν τ8 Διός ή καλ8μύη Δωδωναία
δρύς . Στοι οι Ιερείς , δια το θεξ ονπς θεραπόνται, αγνόύοντες, έπε έλέοντο, έπε Cν κλίνη εκάθAυδον, αλλα χαμαι , ως φησίν ο Ποιητής Cν τέτω τω έπει -----
Αμφί δε Σελλοί
Ναίgπν Ψσοφήται, άνιττόποδες, χαμαιώνα. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΝΟΜΕΙΝ, ΚΑΙ ΑΡΙΘΜο'Ν ΚΑΙ ΛοΓΙΣΜΟΝ ΕΥΡΕΙΤΝ, ΚΑΙ ΘΥΕΙΝ ΚΑΙ ΓΕΩΜΕΤΡΕrΝ, ΚΑΙ ΠΕΡΙ
Ο'ΝΕΙΡΟΜΑΝΤΕΙΑΣ , ΚΑΙ ΟΙΩΝΙΚΗΣ.
ΑΆ ρgαυτοί
ωρώτοι λέγονται ευρηκένα Βαβυλώνιοι δια Ζωροάτ . δ4ύτεροι δε έδέξαντο Αιγύπτιοι, εκ τέ απλέτg της γης δ της διαιρέσεως ή χωρών οροδιδαχθέντες , κqι εθ' έτως συγγράψαντες κι χρώμγυοι, ευδοκιμέσιν. ο Πλάτων δ' όμως ο Φαίδgω Αιγυπτίες λέγει ωρώτον 2 αειθμόν και λο γισμόν δύρείν και γεωμετείαν κι ατρονομίαν έΊι δε πεττεία τε κι κυβείαν, εδή γράμματα οι δε Ίέτg Ψπομνηματιται, έτη, παρ
-
Α
4Ι
παρ' Ελλησι πεττεξαν σημανθήναί φασιν Ψτο Πλάτωνος , αλλά
τίω' τε λεγομυόκαι πεττευτηeίκαι καταγράφεύΙ γάς τι πλινθίον , ώστερ c, τη τσεττευτική παιδιά , δι' και τα κινήματα τ8 ηλίκαι ε της σελήνης , έτι δε κι τα ελλειπτικα , ωραγματεύονται οι
Αιγύπτιοι. το δε θύει Θεοίς, οι Χαλδαίοι εξεύρον ή οι Κύ φριοι
διαφορείται γδ ή ιτoεία . Χαλδαίοι δε, έθνΘυ Περσι
zόν. τluυ δε μαγείαν και Μήδοι δύρον
διαφέρl δε μαγεία , γοη
τείας και γοητεία, φαρμακείας ότι η μεν μαγεία , έπίκλησίς έξι δαιμόνων αγαθοποιών δήθεν ωρος αγαθε τινος σύτασιν , ώσ
περ τα τ8 Απολλωνίκαι τ8 Τυανέως θεσπίσματα δι' αγαθον γε γόνασι. γοητεία δέ όξιν, επίκλησις δαιμόνων κακοποιών ώει' τες τάφ2ς ελ8μένων έτι κακά τινος σύτασιν γοητεία δε λέγεται ατο ή' γόων ώ ή θρήνων ή/ ώει' τες τάφες γινομύύων. φαρ
μακεία δε, όταν διά τινΦ- σκλασίας θανατηφόρg δοθή τινι προς φίλτρο , ή και άλλως πως δια τόματος, το δε τες ονείρgς ευρείν διακείνενν, ωρώτοι λέγονται οι εκ Τελμισ5 πόλεως Γαμφυλίας
αύτη δε παλαιοτάτη πόλις η δε επί 7 χρόνων Κροίσs. έλεγον γδ, ε, γέγονέ τι παράδοξον , ότι τίδε σημαίνει , ε πάντως όσα αν είτον, σμυέβαινεν εξέρχεJζ. της δε οιωνικής, το μήυ όξιν ορ τεοσκοπητικόν, ο εξούρο Φρύγες το δε, οικοσκοτητικόν το δε, ενόδιον , το δε , χήροσκόπιον , το δε , παλματικόν. ορνεοσκοτη τικoν δέ όξιν, όταν πεταμ;ύκαι τέδε, ή τ8δε όρνιθΘυ , ή έμφρο
εθεν, ή οτίσω, ή δεξιά, η αείτερα, είπωμύυ ότι τόδε σημαίνει . λέγεται δε τέτο ευρηzένα ωρώτος ΤηλέγονΘ. . οικοσκοπητικόν δέετιν, όταν τα c', τώ οικω συμβαίνοντα εξηγήσεται, ώ ετη,
τίδε σημαίνει επειδή φησιν cΕ, τη τέγη εφάνη γαλή , ή όφις, η μυς , η εκενώθη, έλαιον, ή μέλι, ή δίνου, η ύδωρ, ή τέφρα ,
ή άλλο τι και ότι τήδε σημαίνει
ταύτα, δε σμυεγράψατο Ξενο
κράτης - ενόδιον δέ όξιν , όταν εξηγήσεται τα εν τη οδώ Ψσαν τώντα, ότι εάν Ψσαντήση τις τόδε ζαςάζων, τόδε σοι συμβήσεται, έαν δε ο δείνα , τόδε όπερ σμυεγράψατο ΙΙόλλις, χειροσκόπιον δέ έξιν, όταν δια της εκτάσεως την χειρών, κ, διά ή" ρυτίδων, είπωμήυ, ότι τόδε αυτόν μjύει, ή ότι μνηστεύεται , ή ότι παιδο ποιεί , ή τι ποιξτον ο σιωεγράψατο Ελενος . παλματικόν δέ
όξί , το δια της πάλσεως τ8 σώματος γνωριζόμyυον
διον έαν
πάλλη ο δεξιός οφθαλμός, τόδε σημαίνει, ή ο μηρός, ή ο ώμος ή τι ή τέ σώματος ο σμυεγράψατο Ποσειδώνιος. Ε
ΠΕ
Α
42
"ΠΕΡΙ ΑΛΟΥΡΓΙ'ΔΟΣ , "ΗΤΟΙ ΤΗΤΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ΒΑΦΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ.
"Λουργίδα φασιν ευρεθήνα, Gν Τύρω της Φοινίκης , τοιύτω τρόπω.
κύω".
ποιμjνική πορευομβίη, ευρέσα κογχύλιον,
Τις
έφαγε , είτα το αίμα τ8 κογχυλίκαι έβαψε της κυνός το τόμα, ο ποιμluυ νομίζων πετλήχθαι τία κύνα, λαβών έριον, ατέμαξε τ8 τόματος της κυνος το αίμα : δ εύρηται ή κύων έχυσα μύο
έδέν το δε έριον τήν της πορφύρας αναδεδεγμ;ύον βαφίω ετα έγνωκως ο ποιμίω ότι το κογχύλιο, τοιαύτίω έχει φύσιν βα πτικήν, εδημοσίευσε αυτός τ8π ' κι έτως σμυήγοντο c, τη θα >
λάοση τα κογχύλια κατασκευάσαντα τας πορφύρας. Και άλλως περί τσορφύρας, διεξοδικώτερον κ% την άληθή ιτορίαν, όπως την αρχήν ευρέθη, δ πως τα ζώα Φ.
ι
νy
φ
Υ
Φ
"Ν)
«υ
νύν οι Φόινικες θηρώνται.
Τύεμοι λέγgσιν , ως Ηρακλής ήράσθη νύμφης επιχωeίας , Τύρος δ' ήν τη νύμφη τύνομα. έιπετο δ' άρα τώ Ηρακλεί και κύων, κ% τον παλαιον νόμον διθα γδ ότι τοις ήρωση σμυεσίεσλμ
μέχει ή" εκκλησιών οι κύνες και ο πίνuυ Ηράκλειος κύων κ? πέ τρας έρπεσαν πορφύραν θεασάμύυος , ωρέχέσης αυτή Ίης σαρ κός, ενδακων, ο μύθ, την σάρκα ποιείται τροφήν
ο δε λύθρος
άρα τα χείλη τ8 κυνος αιμάξας , έφοίνιξεν ως δε ή κεν ο ήρως «ο"δα' την κόρην, ήσθη θεασαμjύη τα χείλη το κυνος άνθέντα
αήθε, βαφή χ4) έκ έφη ωροσίερJί το λοιπό τον Ηρακλέα , ε; μή αυτή κομίσειεν έοθητα, ή τε κυνος χειλών ιοειδέτεραν ο
γέν Ηρακλής εξεύρέ τε το ζώον, ώ το λύθρον σιωελέξατο και το δώρον έκόμισε τη κόρη πορώτος γενόμύυος ευρεiής, τώ Τυcίω λόγω, της φοινίοτης βαφής τα δε νύν οι Φοίνικες ώδε θηρώσί πε το ζώον, κι το έeμον χgωννuύτες δολέσιν , ως ωρος την οψιν αν θεν χοινίoν πλεξάμύροι πάμμηκες ισχυρόν τε και καρτερόν , ως Sνθαλαττεύειν διμίαύζ, τέ18 σιιυεχείς ώσπερ κώδωνας, εξαρ Ίώσιν άκ μετείων διατημάτων κυψέλας, εκ τσάρτg τινος, ή χοίνg, τας κυψέλας πλεξάμύθοι , τα γδή) σάρτων, ή ή" χοίνων, τέλη πώει' τοίς τόμασι ή" κυψέλων εξεπίτηδες ανέχειν εώσιν ως τώ μψ) παεμόντι βαδίως είκειν ε διίταιJζ αναχώρησιν δε εις τέμ παλιν, μηδε ανατgρφluj, τώ παρελθόντι ο διδόναι
ταύτας τας
κυψέλας δελεάσαντες οι πορφυρείς, εν τοις πετρώδεσι καθιάσι, -
τρ
Α
43'
το καλώδιο φελλ5 τινος εξάψαντες, ως ανέχειν το θήραμα δια λιπόντες δε νύκτα η εφημερέυσαντες , ως επιπολύ τας κυψέλας έμτλεως ή ζώων ανέλκgσι , έπειτα κοψάμγιοι το ότρακον C, Ίαυτώ, ώ τlω σάρκα ταριχεύτλμπες, ές δόυποτοιfλυ ύδατι τlω
άσιν αποκαθήραντες, ένεψύσιν έμτύρω λέβητι το θήραμα το θα λάττιoν το δ' αίμα, επειδ' αν πυει ομιλήσει , χείται π και > -"
γι'
"Ο
/2
Υ
1
- -
Μ .
Ν. Μ.
. . .
."
-
εξανθεί ε το μύη, ξανθίζεται το δε , κυλμόν αυταίς γίνεται, το δ' άλλο είς άλλην χgόαν τρέπεται , ε ότι αν καθείς πάν το συγγενόμύυοντώ άιματι, ωρο, τίμ' εκείνg χρόαν μεταχζώννυ ται χαίρει δε ηλίω ομιλύσα της πορφύρας ή βαφή και η ακτις αυΊlω αναπυρσόε κι πλείω ποιεί , ή φαιδρόπραν τίω αυγίω , εκφοινιοσομυώlω όκ τ8 άνω πυρός. " ΟΤΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩ Ν ΖΩΩΝ ΕΣΕΕΟΝΤΟ.
Μ Ι ΑιγύπΊιοι εσέβοντο τας ίβεις, 1ες κροκοδείλες, Ίές όφ4;, τας αιλέρες, και τινα ή ιχθύων γένη , εξ αλόγg τιμής εαυτοίς ατιμίαν ποριζόμύυοι. δε τέτων ακριβέστερόν φησιν ο Ηρόδοτος, ο ε ωέι πάσης αυτών της θρησκείας , ε ήυ ζα
σιλέων, ακριβώς κι δια πλάτος συγγραψάμύθ9... ΠΕΡΙ ΑΝΘΕΜΟΚΡΙΤΟΥ.
Α Ε , Αθηναίων μύθ ή κήρυξ' απεσφάγη δε υπο Μεγαρέων , απαγοράίων αυτοίς την ιεραν οργάδα ταλν θεαϊν μή εργάζεούζ. Ισαλος αν τώ ωρος Καλυδώνα τό , τε βαλανείον, το παρ' Ανθεμοκείτε τg ανδρειοτάτg , τgτέτι , το προς ταϊς Θρασίαις πύλαις. -
ΠΕΡΙ'
ΑΝΤΙΚΛΕΊΑΣ .
ΝΊίκλειαν είναι τίω Οδυοτέως μητέρα ; Σειληνός ο Χϊός φησι χθi έγκύμονα διοδεύεσλυ Νήοιον, τo της Ιθάκης -
Α
\
'
φ
"Φ
Α"
όρος , ασαντος πολίτg τινος , Ψσ' αγωνίας και φόβg καταπεσ5 σαν, τεκείν Οδυοτέα όθεν έ Οδυοσεύς εκλήθη. ΠΕΡΙ
ΑΝΤΙΝΟΟΥ ..
\ Ντίνοος , Ιθακήσιφ , εις ή μνητήρων, υιός Ευπείθες, αρετή πάντων ή άλλων έξοχος. Ε
2
ΙΤΕ
Α
44
ΠΕΡΙ ΑΜΦΙΝΟ'ΜΟΥ.
"Μφίνομος, εις ε 2τος ή" μνητήρων, οκ Δυλιχίg, ώ ωρο
η Πηνελόπη, ως φρεσίκεχρηιξύω αγαθμίς, έχα, με γδ ησεΐχε περίφρων τώ ομοίω ως γδ ο κήρυξ Μέδων έφιλείτο τοίς μνητήρσιν, και κυρίως έδ' άτολύτως, αλλ' Ψσέρ τgς άλλες κήρυ κας, ως δεξιώτερος, έτο και Αμφίνομος ήνδανε τη Πηνελόπη, έχ, «Ο
Φ.
ΝΟ
ι
φ
ι
/
φ"
απλώς, αλλα πλέον ή άλλων μνητήρων ΠΕΡΙ ΑΛΚΙΝΟΟΥ. 2.
Α Λκίνοος, υιός Ναυσιθόκαι. ΠΕΡΙ
ΑΝΤΙΦΑΤΟΥ.
»
Δ
\ ΝΊιφάτης , υιός Μελάμποδoς ΠΕΡΙ ΑΔΜΗΤΟΥ ..
ΑΑ- , υιός Φέρητος: φ
W
-
ΠΕΡΙ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΟΣ. 2
Α Μφικτύων, ζασιλευς Αθηναίων. ΕΙΕΡΙ
-
ΑΙΣΙΜΟΥ.
"Ισιμος , αδελφός Αντικλείας της μητρός Οδυοτέως, γεν νά Σίνωνα. . >
ΠΕΡΥ
. -
Ερότση, γυνή Ατρέως.
ΑΕΡΟ"ΠΗΣ.
έμοιχεύθη
-
υπο
Θυέτε, καθά *δι
τύ ώύ Αγαμέμνονος Κλυταιμνήτρα Ψσο Αιγίδ".
ΑΕ
Φ.
ή
Α
45
ΑΙΝΕΙΟΥ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ , ΚΑΙ ΑΣΤΥΑ'ΝΑΚΤΟΣ 2. ΚΑΙ ΗΜΑΘΙΩΝΟΣ.
Ζεrs
εκ της Ηλέκτρας της Ατλαντος θυγατρός, γεννά ΔΑ"ΡΔΑΝΟΝ ,
( εξ ε Δαρδανία, η Τροία ) εξ ί ΕΡΙΧΘο"ΝΙΟΣ , εξ και ΤΡΩΣ,
( εξ ι κ Τροία ) εξε ΑΣΣΑΡΑΚΟΣ, εξ και ΚΑΠΥΣ ,
-
4 ΙΛΟΣ,
& ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ.
( εξε & Ιλιον ) εξ
ξ.
ΛΑΟΜΕΔΩΝ, εξ και
εξ και
ΑΝΧΙΣΗΣ,
"
εξε
ΠΡΙΑΜΟΣ , εκ ΛΕΥΚΙΠΠΗΣ , (εξ ε, εκ της ΕΚΑΈΗΣ, ΕΚΤΩΡ,
ΑΥΝΕΙΑΣ , εκ
εξ 5 ΑΣΤΥΑ΄ΝΑΞ , "ΕΛΕΝΟΣ ,
τή, ΑΦΡΟΔΙ-
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ, ΕΥΦΟΡΒΟΣ , ΠΑ ΡΙΣ, & άλλοι) ΙΚΕΤΑ'ΩΝ", ΚΛΥ"
ΤΗΣ..
ΤΙΟΣ, ΤΙΘΩΝΟΣ (εξ ε ξ εκ σής ΡΟΙΟΥΣ, της ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ θυ γατράς , ή εκ της ΣΤΡΤΜΟΥΣ ,
ΜΝΑΜΩΝ & ΗΜΑΘΙΩΝ) ΔΑΜ ΠΩΝ..
-
ΠΕΡΙ" "ΑΒΑΝΤΟΣ,
Αιτα γενεαλογία κ% Απολλώνιον" Αίο'ΔΟΕ σε Ελληκοε χύνεται ΚΡΗΘΕΤ'Σ:
.
ΑΘΑ ΜΑΣ.,
8.
Α
-
ΑΜΥΘΑ'ΩΝ,
"ΑΙΣΩΝ ..
3.
.
ΜΕΛΑ'ΜποΤΣ, α ,τζ. 5 , *
ε"ΑΒΑΣ.
Καθ' Ομηρο»
. -
«
-
.
-
..
και
*
.. .
. .
Υ
..
- :
ποΣΕΔάS εκ τη ΑΡΕeerΣΗΣ γινξ ΑrrEroΝ, εξ και ΑΕΑΣ. ΙΊΕΡΙ ΑΝΤΙΛΟ'ΧΟΥ".
-
ΑΕ , υιός Νέτοιος ον,,μεσέντος ήδη τυ πολέμε, ελθών εις Τροίλμ λέγεστ νέον μό, γδ είναι αυτόν, και κ"
27χ.
46 Α Εκ c', ώρα, ή πολεμικών , ο τότε σιμελέγοντο ες Αυλίδα οι Ελληνες βgλομύω δε αυτώ τραπεύειν, και συγχωρήσαι τον Νέ σορα ώ έτως, επειδή πέμπτον έτος ήδη ωροβεβλήκε, τι πολέ μω , νεώς τε επιβάντα , αφικέωζ ε παρελθόντα εις τlω 18 Αχιλλέως σκηνίω, ικετεύσαι τέτον ω"δαιτήσαουί αυτόν το πα τρος, ε, πως απενθήσλυτι μή άχθοιτο ο δε, ήθεις τη τ8
Αντιλόχ, ώρα: ε της οροθυμίας αγαθείς
αυτόν, έπω τον πα
τέρα , ετσεν , ώ μειράκιον, τον σεαυτ8 γινώσκεις, ει μη Ψω' αμύ
τ8 εταμνεθήσειJί μάλλον οιει , έργον φιλότιμόν τε και νεανικόν ειργασιθύος ε όρθώς είπεν ο Αχιλλεύς ταύτα. Ψπερηθείς δε τώ παιδί ο Νέστωρ, κι επ' αυτώ μεγαλοφρονήσας, άγει αυτόν
«ο δα' τον Αγαμέμνονα ο δε, αυτίκα συγκαλεί τ8ς Αχαιές , κι λέγεται άρισα εαυτ8 διαλεχθήνα, τότε ο Νέτωρ
σιμελθείν
μjυτό" αυτ8ς χαίροντας επί πj παίδα, όψεωJΩ Νέτορος
έδε.
"γ"
ξ!
αυτώ cν Τροία υιον, επε, ώς φασί τινες ψόυδώς, Θρασυ
μήδίω τινα, έτε έτερον ετάναι δε τον Αντίλοχον Ψσο τώ πα τei, ερυθριώντα τε, κι είς τίμι γην βλέπονται, κι θαυματάς κτή
σαουί τε κάλλgς έκ ελάττες , η Αχιλλεύς έκέκτητο , το μύο γδ εκείνg είδΘυ, εκπληκτικόν τε φαίνεύΙ , ώ θείον, το δε τ8 Αντιλόχg, πρπνόν τε κι ήμερον δοκείν πάσι " τα δε πολέμια , γενναίoν τε έ) ώ: πτηνόν τώ πόδε, και ταχυντίω c% τοίς ό πλοις κίνησιν ιτoρέσιν έυξύνετόν τε τους φ"δαγγελλομώύοις χρή σαού( ή το επίχαει μή δε Cν ταϊς μάχαις απολείποντα άτο θανεν δε, έχ, ώς τινες λέγgσιν, Ψσο Μέμνονος εξ Αιθιοπίας ήκοντος Αιθίοπα μύθ γδ γενέαύζ Μέμνονα, διωατούσανται επί f Τρωϊκών Cν Αιθιοπία , εφ' και και το Ψάμμιoν όρθυ αναχωσθη να λέγε"Ο Ψποτέ Νείλg , ε θύεσιν αυτώ κ% Μερόη , και
Μέμφιν Αιγύπτιοι , ε Αιθίοπες , έπειδαν ακτίνα ωρώτην ο ήλιος εκβάλλη παρ' ής το άγαλμα φωνluυ εκρήγνύσιν, ή τες θερατώοντας ασπάζε"Ο. Τρώα δε έτερόν φασι γημέρθΙ Μέμνονα νεώτερον τ8 Τρωϊκό ον, ζώντος μεν ΈκτορGυ, καιδεν ζελτίω δό αι ήJ αμφί Δηίφοβόν τε κι Ευφορβον αποθανόντος δε , ωρο υμότατον δ ανδρείοτατον νομιθήνα , ε τίμι Τροίαν εις αυτόν
βλέψαμ, κακώς ήδη ωράτΊεσλμ έτος. Αντίλοχον ωροασπίζον τα τε πατρος Νέτορος, αποκπίναι λέγεία.
".
Α
47
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΠΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΑΜπrrΩΝ..
" κατα τ8ς Απύγους ισοβία ώδέ τσως έχει ο Γειρίθες Η καπελθών εις τον Αδίκυ , δια το αρπάσαι τία Περσεφό τίω τίω Ίκαι ΓλύτωΘυ, εδέθη κάτω φ"δα' πέτραις τισί κατελ θόν και ο Ηρακλής, και θέλω λαβείν τον Πειρίθgν , αυτόν μεν έ, ανέλκυσεν αι δε πυγαι αυτ8 ωροσέμειναν τη πέτρα έκλή
θη Σν ο Πε"είθgς άπυγος , η δε κ% τgς Μελαμπύγας , έτιν αύτη δύο τινες αδελφοι, κ Εγluό πάσαν αδικίαν ένδεικνύμύυοι ,
ελέγοντο Κέρκωπες, οκ της ή) έργων δεινότητος τlαι επωνυμίαν λαχόντες ο μεν γδ αυή) ελέγετο Γάοσαλος , ο δε έτερος, Ακμων , ώς φητι Δίων ο Ψσομνηματιτής τέτων εν η μήτηρ,
Μεμνονίς τένομα, έωρακύια κ% γήν αυτές πολλά δεινά εργαζο μένgς , είπεν, μη περιτυχεν Μελαμπύγω χgύ ποτε τ8 Ηρα κλέως Ψπό δένδρον κοιμωμένg , ε ή) εαυτό όπλων Ψποκεκλι μένω πώ φυτώ , πλησιάσαντες και τοι, τοίς όπλοις επιχειρήσαι έβg
λήθησαν ευθύς δε ο Ηρακλής αιοθόμύυος, λαβών αυτές κ% κε
φαλίω, επί ξύλω δεσμεύσας έζάταζε ε τότε εκείνοι της έντο λής της εαυή μητρος έμιήοθησου κρεμάμβυοι έωρακότες τι; Ηρακλέκς τlω πυγluυ μέλαιναν, εκ της ή τριχών δασύτητος, κμ ωρος αλλήλgς αυτό τέτο διαλεγόμύυοι, γέλωτα πολιμ, ωρο σήψλμ τύ Ηρακλε: «ε ευθύς αυτές με τέτο ή δεσμυή) έλυ τρώσατο.
.
.
.
ΙΙΕΡΙ' ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΑΥΤΟΥ".
"Ιγυπτος υιός Βήλg ή
ό, κ? τίω παλαμάν ιτορίαν, πεν
τήκοντα παίδων αυ15 πεντήκοντα νεανίσιν αυτανεψιαίς συν
Αναωθέντων θυγατράσι Δαναό , η Βεζρύκη με κ; Υπερμνήτρα μόναμ ή" σιμέυνων εφείσαντο . ( αι δε λοιπα τις λοιπές διε χρήσαντο . .) ή Βεβρύκη μεν, Ιππολύτι, το αυτανεψιό νυμφίς ,
η Υπερμνήτρα δε, τ8 Λυγγέως και φυγείν σιιυ εκείνω , κgί πολλά δuυηθήναμ την Βεβρύκίω ιτoρεσιν , δια το διδάσκειν τις βαρβάρες τluυ Αιγυπτίλυ σοφίλυ διο ώ Βεβρύκίω , ή Βεβρυ
κίδυ , απ' αυjής κληθήναι τluυ χώραν εις lώ έφυγε όθεν οι Βέβρυκες λέγονται μείζω δοκεν έχειν τα σώματα, η καθ' ηλι
κίεφ ανθρώπων πας δις ε ο Βέζευξ εκείνθ. Αράντας ώ το με μήκος εις οκτώ λέγεται πήχες ευρος δε , ως Αρριανός
φητη, όσον πτώδε μήκε εις κεφότητα σύμμετρο ήγε ηόσον ν
48 Α ην σύμμετρόν πως τες οκjώ πήχεις τέ. μήκες , ες το κέφως ζαίνει τον άνθρωπον κ? δε τέ Ίοσέτ8 ανδρός νικηφόρος γέγο νεν εις μονομαχίαν συτάς, νεανίας ετών ζ. Γίνδαρος δε μή τις Δαναΐδας ιτορε δια τέτο, ώς τας δύο μή σμυαειθμείν ή λοι
πών θέλων διον μη πειθείσας τώ πατε κατεργάσαουί της αυτών σιω4ύνες , και δια Ί8το απαλειφήνα της εκείνκαι πατρότητος. ΠΕΡΙ' "ΑΜΒΡΑΚΟΣ .
"Μζραξ, υιός Θεσπρωτε εξ και Αμβρακιείς , ήπειρωτικόν έθνος ή απο Αμβρακίας της Αυγέ8 θυγατρός αφ' ώ \
ε
ρ'
Ο
Α
/
9
/
Φ
φ
1
και ο κόλπος Αμβρακιωτικός , δ πόλις Αμβρακία , ως ατό Θεσιαγωτό ή Θεσωpωτία χώρα. το
Φ
Λ
ΠΕΡΙ "ΑΜΜΩΝΟΣ -
"Μμων , Λίζυκός όξι θεός , φ%δα' τοις Ασβύταμς έθνος
δε τέτο μεσήπειρο κ. Λιβύluυ
και τινος αι μαντεία δια
συμβόλων γίνον"), ήτοι δια χημάτων τινών και κ, κατανεύσεων & ανανεύσεων οι δέ φασι τον εκεί Δία , "Αμμωνα κληθήναι από
τινος ομωνύμκ ποιμύύος , ωροκατάρξαντος της τ8 ιερό αυτό ιδρύ σεως. Ηρόδοτος δε ταυτόν οιόμύυος είπείν Αμμωνα και Δία, λέ
γε ότι κριοίωγόσωπον το τζ Διός ήν αυτόθι άγαλμα , εξ και
δ το έθνος Αμμώνιοι, παρ' δις λέγε") ή τε ηλίg έ) κρήνη , ήτις Cν εκάτω νυχθημέρω πολλάς δέχε") τροπας , κ% το ψύ χερδί και θερμαίνεύΙ περιοδικώς Αμμύν γδ Αιγύπτιοι τον Δία
καλύσι. ή τις δε μεγάλων φιλοσόφων Αμύν ε πατέρα εί πείν , ταυτόν είναι ιτορεί το δε μαντείον λέγκαισι Θηβαίαν γυ ναίκα συτήσαουζ , ιέρειαν τι; Θηβαίκαι Διός ιτορε:"Ο δε κι ότι
Αλέξανδρος ο Μακεδων , ακέσας Περσέα κι Ηρακλέα εις Αμ μωνος αναζήνα , έφιλοδόξησεν ανελθείν κι αυτός , ε εποίησεν έτω , κοράκων ωροηγησαμyίων αυ]ώ ούτυχώς της οδε , καίπι άλλως ήφανισμώύης τα σημεία τη επιχύσει της αμμg , ήν πάνυ
πολλία ο νότος εκεί επιφορεί όπ φασή , κι ο τ8 "Αμμωνο: ιε ρεύς, ανΊι τύ ειπείν παιδίον , παιδίoς καλέσας βαρβαεικώς τον
Αλέξανδρον , έδοξεν , ως c χρησμό λοξότητι, ώ' παί Διός , αυτόν ωροσειπείν έτυ ή επιτείππων κολάκων εκλαμβανομjέων το ζάρζαρον της φωνής. "ΙΑ
«
Α
49
"ΙΑΤΡΟΙ'. ΠΕΡΙ' "ΑΚΡΩΝΟΣ ΙΑΤΡΟΥ".
"Κρων, Ακραγαντίνος ιατρός, υιός Ξένωνος, έσοφίτΑ σε ο, Αθήναις άμα Εμπεδοκλεί έτι ωρεσβύτερος Ιπποκρά
τες, έγραψε ώοι ιατρικής, Δωeίδι διαλέκτω ώει τροφής υγιει νών βιβλίον έν, ΠΕΡΙ
ΑΓΑΠΙΟΥ.
Γάπιος, ΑλεξανδρAύς εξηγήσεις πλείτας ιατρικών μαθη μάτων σιιυέγραψε. "ΙΣΤΟΡΙΚΟ)'. ΠΕΡΙ' ΑΠΟΛΛΩΝΙ'ΔΟΥ.
"Πολλωνίδης , ο ε Οράπιος επικληθείς, τoρικός έγραψε πώει' τε της θρησκείας της Αιγυπτιακής ε ή) βασιλέων
κυήJ, ώ της Cν αυτοίς ματαιοπονίας, Cν πολλαίς ιτορίας, και '
"
"Ο
"Ν"
9
/
Α'
μαλιτα c', τη βίβλω τη επιγραφομjύη Σεμύυgθί. ΠΕΡΙ'
ΑΚΟΥΣΙΛΑΟΥ .
"Κουσίλαος , Κάζα υιός, Αργείος , από Κεκάδoς πόλεως έσης πλησίον Αυλίδος, ίσο2ικός ωρεσβύτατος . έγραψε γjυεαλογίας εκ δέλτων χαλκών , ας λόγος ευρείν τον πατέρα αυ
τέ, ορύξαντα τινα τόπον της οικίας αυτ8. ΠΕΡΙ ΑΝΑΞΙΜΑ΄ΝΔΡΟΥ .
"Ναξίμανδρου, Αναξιμάνδρg υιός , ΜιλήσΘυ ο νεώτερGν ίσοεμκος, έγραψε συμβόλων Γυθαγορείων εξήγησιν. ΠΕΡΙ" "ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ .
"Ντίτατρος , Ιολάκαι υιός , πόλεως ΙΙαλιέρας της Μακεδο Α.
Υ
1
/
Ρ
νίας, τρατηγός Φιλίππg, ο διάδοχος, μαθητής Αριτοτέ
λος έγραψε τοείαν και σύγγραμμα επιτολών c, βιβλίοις είκοσι,
Ε
ΙτΕ
Α
5ο
ΠΕΡΙ' ΑΠΟΛΛΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΦΡΟΔΙΣΙΕΩΣ.
"Πολλώνιος Αφροδισιόυς , αρχιερεύς χaj ιτοεικός . γέγρα
ι, φε Καρικα , ώει' Τραλλέων , ώει' Ορφέως κ% ήί π λευή) αυτ8.
-
ΠΕΡΙ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΤΟΥ
ΜΥΝΔΙΟΥ.
Λέξανδρος ο Μύνδιος, ετορικό, διαλαμβάνει ουί Γο γον Φ.
"ΡΗ' ΤΟ ΡΕ Σ. ΠΕΡΙ' Α'ΔΡΙΑΝΟΥ ΤΟΥ
ΡΗΤΟΡΟΣ .
"Δεμανος οκ πόλεως Τύρg της Φοινίκης, μαθητής Ηρώδs , αντιχολατης Αρμτείδκαι τ8 ρήτορ(Θυ, c', Αθήναις γυόμε 19-, κ φύσεως ίχύν σοφιτικωτάτlω ένδεικνύμύuΘ. , κι έκ αδη
λΘ- ών, ως επί μέγα ήξοι, έφοίτησε μόυ γδ τώ Ηρώδη, όκτω καιδέκα γεγονως έτη. και ταχέως αξιωθείς ών Σκέπτος τε και
Αμφικλής ήξιόντο, ενεγράφη ε τή τε Κλεψυδείκαι ακροάσει το δε Κλεψύδεμον, ώδε έχει ή" τ8 Ηρώδε ακροατών δέκα, οι αρε
της αξιέμύυοι , έπεσιτίζοντο τή είς πάντας ακροάσει , κλεψύδρλμ συμμέμετρημjύίμ είς εκατόν επη, α διήe, αποτάδluυ ο Ηρώδης, παρητημύύΘυ τον οκ ή) ακροατών έπαινον, κι μόνΘυ γεγονως τ8
λέγειν. σ. θαδεδωκότος δε αυ15 τοίς γνωρίμοις , το μηδε το πότg καιρόν ανιέναι, αλλα κακεί τι επισπεδάζειν π οινω, ξuυέ πινε μύυ ο Αδειανός τοίς από της κλεψύδρας, ως κοινωνος με
γάλg απορρήτg λόγg δε αύτοίς Φει της εκάτg ή" Σοφιτών ιδέας ωroβαίνοντος , παρελθών εις μέσες ο Αδριανός , εγώ , έφη, Ψπογράψω τες χαρακτήρας , και κομματίων απομνημονώύων,
ή νοϊδίων, ή κώλων, ή ρυθμών, αλλ' εις μίμησιν έμαυτόνκα θισας, ε τας απάντων διανοίας αποσχεδιάζων σιuυ ευρoία , και αφιεις τη γλώττη. ή δε πολύς οδει τας έννοίας., κ. λαμπωρος τας διασκόυας ήJ Ψποθέσεων ώ ποικιλώτατος , οκ τής Τραγω
δίας τέτο ήρηκώς και μίω τεταγμύύος γε, έδε τη τέχνη επόμε
νΦυ τίω δε παρασκευίμ της λέξεως , από ή αρχαίων σοφι στών περιεβάλλετο, ήχω ωροσάγων μάλλον, ή κρότω
πολλα
χέ δε της μεγαλοφωνίας εξέπεσεν, αταμιάjτω τη τραγωδία χρώ μενος. έγραψε μελέτας, έ μεταμορφώσεις c, βιβλίοις επτά -
«εξί
Α
Α 5Ι αέι’ ιδεών λόγg C, βιβλίοις τσέντε ώει ή' c', ταις τάσεσιν
ιδιωμάτων, έν, βιβλίοις τομσί επιτολας κ. λόγες διαφόρgς έπι, δεικτικές Φάραεμν ω δ9μυθιτικον εις Κέλερα. /
φ
Ν
ΠΕΡΙ:
ΑΘΗΝΟΔΩΊΡΟΥ .
Όηνόδωρος ο ρήτωρ , το γένω- επιφλμέτατος
εκ πόλεως
"Αινκαι της Θρακικής , μαθητής Αexτοκλέgς , πυλς έτι Χρή
τg δε ήδη ξμυιείς όθεν, απ' αμφοίν έκράπι τίω γλώττλμ ατ τικίζων τι κι οκ τσεεμβολής ερμηνΑίων παιδ&ίων δε Αθήνησι κ% χρόνες, καις ε Πολυδώκης ο Ναυκρατίτης επαίδευσεν, επέκο πτεν αυτόν ταίς διαλέξεσιν ως μειρακιώδη, λέγων , οι Ταντάλ" κήποι το κέφον τ8 λόγg κι έπιπόλαμον, φαντασία τοροσεικάζων
έση τε ε καικ έση. έμζειθής δε ε το ήθος γενόμύυος, έπλεύτα ήβών έτι, αφαιρεθείς Ψσο της τύχης & το ωρόσω ελάσαμ δό ζης . έτι ώ έτερος σοφιστής Αθηνόδωρος , αδελφός Γρηγοείg τ8' Θαυματ8ργό, ευ γινώσκων τυς ρητορικές τ% λόγων, δ πολυ μαθης ώει τα ρητορικα μέτρα. ΑΙΣΧΙΤΝΑΙ , ΠΟ'ΣΟΓ.
"Ισ-ν7
*..-. ! .
/
Τ.
"'
Υ
«Φ
φ
Ι
σχίναι γεγόνασιν , οκτώ ών ο μύο πρώτος , ο τας τέχνας γεγξαφως τας ρητορικάς δεύτερΘυ δε, ο Μιτυλη ναάΘυ, όν κι ρητορομάτιγα εκάλgν τρίτος ο ρήτωρ , ο κ? Δη μοθένlω τέταρτος, ο Χαρίνκαι το αλαντοποιξ, οι δε, Λυσανίκαι , Αθηναίος, οκ νέg φιλότονος διό κ. Σωκράτ8ς καικ απέστη πέμ πτος, Νεατσολίτης φιλόσοφος Ακαδημαϊκός, Μελανθίg τ8 Ρο δέκαι μαθητής έκτος , Αρκας, μαθητής Ισοκράτgς έβδομος , Μι
λήσιος , πολιτικός συγγραφ4ύς όγδοος, ανδοκαντοποιός. ΠΕΡΙ ΑΒΑΝΤΟΣ.
"Βας σοφιτής , τoρικα Ψσομνήματα ώ μέθοδο ρητορικήν Υ
Α'
4.
τσάνυ γλαφυράν, κατέλιπεν. ΠΕΡΙ
ΑΝΑΞΙΜΕΝΟΥΣ.
"Ναξιμένης Αριτοκλέgς , Λαμψακηνος ρήτωρ , μαθητής Διογένες τg Κυνικ5, ο Ζωίλκαι το Αμφιπολίτg τ8 γραμ "Ο
"ΝΦ
/
. 4'
ο
-
"
ΝΔ
ματικό, το κακίζοντος Ομηρο, διδάσκαλος Αλεξάνδρs τέ Μα κεδόνος. --
G
2
ΤΙ Ε
52
Α ΠΕΡΙ' ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΗΛΟΠΛΑΤΩΝΟΣ .
Αέξανδρος ο έήτωρ, πατρίδα μου έχε Σελεύκειαν , πόλιν καικ αφανή c Κιλικία πατέρα δε ομώνυμον. διδάσκαλοι δ’ αυτώ έγένοντο , Φαβωενός τε ε Διονύσιος οι ρήτορες αλλά Διονυσίg μόυ , ημιμαθής απήλθε, μετατεμφθείς Ψσο τ8 πα τρος νοσέντος ", όπ δή κqυ έπλέτα . Φαβορί και δε. γνησιώτατος
ήκροασατο παρ' και μάλιστα κι τlω ιδέαν τ8 λόγκαι έσπασε. αλ λα το μύο δή πλειτον τ8 βίg ci, Αντιοχεία , ώ Ρώμη , και
Ταρσοίς, ε Αιγύπτω πάση έστέδασεν. αφίκετο γδ εις τα ή" Γυμνών ήθη. αι δε Αθήνησι διατεμβαί τ8 ανδρός, ολίγα μύο,
έκ άξια δε αγνοείoδί έβάδιζε μύυ γδές τα ΙΙαμονικά έθνη, κα τακληθείς Ψπο Μάρκg βασιλέως εκεί τρατόύοντος , κι δεδωκότος ο υπ' το επιτέλλειν Έλλησιν. αφικόμύνος δε ές της Αθήνας, οδό
δε μήκος τέτο και μέτgλον τώ εκ της εώας έλαύνοντε, εντνυθα, έφη , γόνυ κάμψωμύυ , ε ειπων τύπο , έπήγγειλε τολς Αθη ναίοις αυτοχεδίες λόγgς έρωσιν αυτά της ακροάσεως ακέων δε
τον Ηρώδluυ c', Μαραθώνι διαμτώτύρον, κι 1ία νεότητα επακολ4 θεσαν αυπ πάσαν , γράφει ωρός αν τον έπιτολ/ω, αίτων τ8ς
Έλληνας, έπει ο Ηρώδης αφίξομαμ, έφη , μ3 ή Ελλήνων και αυτός σμυελέγοντο μύυ δη εις το α' τω Κεραμικώ θέατρον , ο δή έτωνόματαμ Αγεμππείον. οροί4σης δε ήδη της ημέρας , και τ8 Ηρώδg βραδύνοντος, ήσχαλλον οι Αθηναίοι , ως έκλυομύης
σής ακροάσεως, η τέχνίω αυτώ ώοντο , όθεν ανάγκη τώ Αλε ξάνδρω εγένετο, παρελθείν επί τίω διάλεξιν, ο πείν ήκειν τον Ηρώδίμ ή μy) δή, διάλεξις, έπαινοι ήσαν τ8 άτεος , ο απολο
χία,
πωρός τ8ς Αθηναίgς , Ψσες τ8 μήπω ωρόπρον ωρος αυτές
αφίχθα είχε 5 αποχρών μήκος Παναθηναϊκό γδ λόγs έπι τομή είκατο . 4ύσταλης δ' καιτω τυίς Αθηναίοις έδοξεν , ως κgί βόμβον διελθείν αυτό έτι σιωπώντος , επαινεσάντων αυτ8 το όύ
σχημον. ή μύο δη νενικήκυία Ψπόθεσις, ο τες Σκύθας ετανάγων εις την ωροτέραν πλάνίω , έπειδή πόλιν όικέντες νοσύσι . χαιρον
δ' επισχων βραχμυ, ανεπήδησε τ8 θρόνg, φαιδρώ τι ωροσώπω, καθάπερ ευαγγέλια επάγων της ακροωμ}όοις , ών ειπείν έχοι πωροϊόντος ό αυτό το λόγg , επέστη ο Ηρώδης , Αρκάδι πίλω
τίω κεφαλίω σκιάζων, ως cί, ώρα θέρg, ειώθει Αθήνησιν ίσως δέ πg ή ένδεικνύμύυος αύπι το οκ της όδξ ήκειν. χμι ο Αλέξαν δρος ένθεν έλων, διελέχθη μό, ές τίω παρυσίαν τ8 άνδρός Ψπο, σ"ξ -
Α 53 σέμνω τη λέξει ε ήχάτη έπ' αμπ δε έθετο, είτε βάλοιτο της r
"
φ
"
9
»
Ν)
/
9
ήδη σκαιδαζομύύης Ψποθέσεως ακροάο Χ , είτε ετέραν αυτός δύναι . τg 5 Ηρωδs άνω βλέψαντος εις τ8ς ακροωιθύες , ώ είπόντος *
-
φ
'
Μ.
Α
ποιήσει ότερ αν εκείνοις δόξη , πάντες συμμετένευσαν εις την ή" Σκυθών ακρόασιν ε γδ δη ',ε Α'λαμ ωρώς διήει τον αγώνα , ως : δηλοί τα ειρηιθύα. θαυματίαν 5 ιχμυ επεδείξατο κι ού, Ίοίσδε γ
Ν"
ν
Λ
4
-
φ
"
Ν
υ
Φ.
*Φ
τας γδ διαιoίας , τις ωριν ήκειν τον Ηρώδία, λαμ ωρώς αύπι
ειρημύδας, μετεχ4ρίσατο επιτάντος έτω τη ετέρα λέξει, κι ετέροις ρυθμούς, ως τοις δεύτερον ακροωιδύοις , μη διλογείν δόξα επε "
Ν"
*Φ
... ν.
/
*3
/
ν
Υ
ν
"Ν"
ι
/
φ
/
-
Ν
γ
9
τελευτή ό τ8 λόγg, & την πόλιν διαβάλλων ως πνιγηρον οικη τήρμον, το έπι πάσιν ώδε ανεφθένξατο αλλ' ανατέτασον τας πύ λας, αναπνεύσαι θέλων. τοροσδραμων 5 τω Ηρώδη, ώ πεεισχων τ-
ιν.»
9
*Ν)
θ
r -
p
-
\
ν
9
"
/
-
«« *
-
/
9'
αυτόν, αντεφετίατόν με έφη κι ο Ηρώδης, τί ό και μέλλω, είπε, λαμπρώς έτως έτιάσαντα και διαλυθείσης 5 της ακροάσεως , καλέ "Ν)
"ν
".
/
9
--
σας ο Ηρώδης ή) εαυτό γνωgίμων τg, Cν επιδόσει, ήρώτα ποιος ν
-
"Ο
«Φ
-
\
τίς αυτοίς ο Σοφιτής φαίνοιτο ; Σκέπτg δε τ8 Κορινθίg , τον
μ% πηλόν ευρηκέναμ φήταντος, τον 5 πλάτluυ ζηπίν, επισκώπΊων αυτόν ο Ηρώδης , τ8τί, έφη , ωρος μηδένα είπης έτερον σεαυ 9
ρ"
-
Υ
Α'
"
\
φ
Ρ
ΝΟ
ν!
"'
Α
rg
• V
ι
τον γας διαβάλλεις , ως αμαθώς κείναντα . πλόυτήσαμ 5' τον
Αλέξανδρο οι μεν, εν Κελτοις φασιν , έτι επιτέλλονται οιία δ' ς, Ιταλία, πεπαυμένο το επιτέλλειν και οι μεν εξηκοντέτία, ?
φ
Σ"
«- 1
Α
Χ
.?
rΦ
"
\
ν
r@
ν'
-"
φ'
Ν
-"
. Α
Φ.
/
ο"
φ;" /
οι 5' κι όκτω ωρος τοίς εξήκοντα. ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ. ΠΕΡΙ' ΑΛΚΜΑΙΩΝοΣ.
"Δκμαίων, Γερίθg υιός , Κροτωνιάτης ως αυτός έναρχόμε νος τ8 συγγράμματος φησίν " Αλκμαίων Κροτωνιήτης ,
τάδε έλεξε, Πενgίθκαι υιός, Βροτίνω, ώ. ΛέονΊι , ε Βαθύλλω , κδέι της αφανέων ώει ή) θνη ή σαφήνειαν μεν θεοι έχοντι ως
δε ανθρώποις τεκμαίρεύζ, " ή τα εξής . Πυθαγόρg δε ακροατής ή
και τα πλείτά γε ιατeικα λέγε, όμως δε και φυσιολογεί ένίο
τε λέγων, δοκεί 5 ωρώτος φυσικόν λόγον συγγεγραφέναμ, κα
θά φησί Φαβωείνος Gν παντοδαπή ιστορία. έφη δε και τίω ψυχίω αθάνατον, κ; κινείο Χ αυτήν σιωεχώς ως τον ήλιον" την δε σελή
νίω καθόλα ταύτlώ έχει αίδιο φύσιν, ΥΠΕ
Α
54
η
πΕΡΙ ΑΝΑΞΑΡΧor.
"Νάξαρχος ο φιλόσοφος, Αβδηρίτης το γένος, Διομένες τέ Σμυρναίg ακgτής οι 5 , Μητροδώρg τ8 Χίg , ός έλεγε, α"
φ»
9»
"Φ
θ Αν
..
/-
-
" Ν W
•,
γνω
"Ν"
/
ε
""
τ--
φ
μή δε αυτό τέτο ειδέναι , ότι έδεν δίδε. Στος συσχεθείς Κασο Αρχελάκαι τ8 τυράννg , ε βληθείς αν Ιόλμώ , έπτίοσετο μο χλώ ξυλίτω πτίοσεJί δέ όξι , το δίκια πτιτάνης τύππουί /
"Ο
Φ
/
•
"Ν
"
Α
".
Ν.
ρ
Υ /
ένθεν ξ πτιοσάνη , ω δα' το τστίοσεJί
"
/
α"
πτιοτόμύυος 5 καιτος ,
έφη πτέσσε, πτίοσε τον Αναξάρχg θύλακον και γδ πτίοτεις Α νάξαρχον αινιττόμύυος, δια φιλόσοφος δήθεν, τύ σώματος μη δένα λόγον ποιείαύΙ. άλλοι 5' Νικοκρέοντα τον Κύπρg τύραννον /
φασιν γενέΟΙ τον αυτόν τυραννήσαντα . ο δ' δν Ανάξαρχος και Αλεξάνδρω συγήν όντινα οιόμyυον είναι θεον, επέτρεψεν έτει
δή γό έκ τινος πληγής είδεν αυτοί καταρρέον αίμα, δείξας τη χειοι, ωρος αυτόν φησί τgτι μύη αίμα ε εκ ίχωρ, -- Οϊός πέρ τε ρέει μακάρεοσι θεοίσι. , ΙΙλέταρχος δε αυτον τον Αλέξανδρον τέτo λέξαι ωρος τες φί λgς φησίν , αλλα ε άλλοτε ωροπίνοντα αυτώ τον Ανάξαρχον, -
δείξαι τον κύλικα, ώ είπείν βληθήσεται δή τις Θεών βρο τησία χειρί εκαλείτο 5' δια τluυ απεχθείαν ε ευκολία το Α.
ρ
"Ο
«. Υ.
w
γ
και
/
/
9
"Φ
ζίg, ευδαιμονικός ο Ανάξαρχος διο ή οκ τ8 ράτg διματος ήν σωφρονίζειν. ΠΕΡΙ
ΑΝΑΞΑΓΟΡΟΥ..
"Ναξαγόρα, τέοσαρες γεγόνασιν ων ο ωρώτος, Ηγησιβg λ8, ή Ευζέλ9, Κλαζομβόιος δεύτερος ό, ρήτωρ ήν Ισο κράτειος τείτος, γραμματικός Ζηνοδόπιος τέταρτος, ανδεμαντο -
ποιός, και μέμνητα Αντίγονος, ο εν Κλαζομό Θ-, οεί και διας λαβείν μέλλοιδο, άχυτης η Αναξιμόες Αίγυξία και πλέτω ε
μεγαλοφροσύνη δικφέρων ό: γε και τα πατρώα αίδ9χωρήσα, τις οικείοι, λέγεται: αίτιαθεις γδ Ψπ' αυή ως αμελών, τί 5 : έφη, και χυμες ετιμελειθε 5 κ. τέλος απέτη κι ώει τίω ή φυσικών θεωρία ήν , και φροντίζων ή" τσολιτικών , ότε «δ φρος τον είπόντα, έδέν σοι μέλει της πατρίδος ευφήμες , έφη' έμοι
γδ ε σφόδρα μέλει της πατρίδος , δείξας τον έρανό,
ο κ" τίω, Ξέρξε διάβαση
εικοσι,
Θ
έή ") βεβιωκένα
λέγεται ο
μήκοντα δύο . ήρξατο ό φιλοσοφείν Αθήνησιν επί Καλλίκαι
εβδο:
έήί
είκοσι ών ένθα ε φασίν αυτόν έτη διατείψα τoιάκοντα , (3) Τε
Α 55 τέλος αποχωρήσας εις Λάμψακον , αυτόθι της το βίμ λήξεως πτύχηκεν. -
πΕΡΙ ΑΓΑπτοr.
"Γάπιος ο φιλόσοφος , Αθηναίος το γένος , μι;} Γρόκλον αποίχόμύιον Ψσο Μαείνω , ος έθαυμάζετο επι φιλομα θία αποριών ωροζολή δυσεπηβόλων. θ
/
φ
"\
Ρ
ρ
ΠΕΡΙ' ΑΝΑΞΙΜΑΊΝΔΡΟΥ.
"Ναξίμανδρος Πραξιάδs, Μιλήσιος , φιλόσοφος συγγενής ώ ακgσης & διάδοχος Θάλεω , έφασκεν αρχίμι τοιχείον το άπειρον, και διορίζω αέρα, ή ύδωρ, ή άλλο τι και τα μεν μέρη
διαβάλλειν, τι ό παν αμετάβλητον έ5
ε τίω γήν ο μεσαι
τάτω κείο Χ, κέντρs τάξιν ετέχgσαν, και σαν σφαιροειδή τίμ πε τελήνάυ ψόυδοειδή και από ηλίκαι φωτίζεωJζ αλλα ε τον ήλιον εκ ελάττονα της γης, και καθαρώτατον πυς. 5τος ωρώτον ισημε είαν ευρεν, ωρολογεία και τροπάς γνώμονα τε εισήγαγε, κι έτη σεν έπι ή) σκιοθήρων Cν Λακεδαίμονι. και σφαίραν κατεσκΑία
σε , ε όλως γεωμετρίας Ψποτύπωσιν έδειξεν , έγραψε ε αδέι' φύσεως , και απλανών , και μluυ αλλα κι ωρώτος έτόλμησε την οικgμένluυ ο πίνακι γξάψαμ. επλώύτησε 5 εξηκοντέτης , ακμά σας μάλιτα κ% Γολυκράτlω τον Σάμs τύραννον. ΠΕΡΙ'
ΑΝΑΞΙΜΕΝΟΥΣ.
"Ναξιμένης Ευρυτζάτε, Μιλήσιος, κι έτος φιλόσοφος, μα θητής και διάδοχος Αναξιμάνδρg τέ. Μίλησίg , αρχίω τον αέρα , κgi το άπειρον είπε κινεζούζ δε τα άτρα έχ Ψσερ γήν, αλλα πέei γήν έτος τον βίον κατέτρεψε περί τίω Σαρδέων -
αλωσιν.
-
ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΣΘΕΝoΥΣ.
''
"Ντισθένης ο φιλόσοφος, το γένος Αθηναίος , καταρχάς ακgτης ή Γοργίg τ8 ρήτορος όθεν το ρητορικoν είδος cίν τους διαλόγοις επιφέρει εμάλιτα cυ, τη αληθεία κι τοίς ωγο τρεπτικούς . ύτερον δε παρέβαλε Σωκράτει, κι τοσgτον ώνατο αυ
τ8 , ώτε παρήνει τοις μαθηταίς γενέJί αυτώ ωρος Σωκράτην συμμαθητάς όικών τε ο Ι"ειραμεί, καθ' εκάτlω ημέραν Ίες τετ
ταράκοντα σαδίες ανιων, ήκεσε Σωκράτες παρ' και ή το καπρικόν λα
Α
5ύ
λαβών, και το απαθές ζηλώσας, κατήρξε ωρώτος τύ κuωισμό , ώ ότι ο πόνος άγαθον σιωέτησε δια τ8 μεγάλg Ηρακλέgς ώ τg Θεύρg το μύθ, άτο ή) Ελλήνων το δε, από ή) βαρ
Cάρων έλκύσας . διελέγετο δ' Cν τώ Κυνοσάργες γυμνασίω, μι κρον άτοθεν ή) πυλών, όθεν λέγεται κ. την κυνικήν εντόθεν όνομαθήναι αυτός τε έπεκαλείτο απλοκύων και ωρώτος εδίπλω σε τον τελβωνα, καθά φησί Διοκλής , ε μόνω αυτώ έχρήτο
βάκτρον τε ανέλαβε και πήραν ωρώτος δε ήτσλωσε ο θοιμάτιον. Ίκαι τον μόνον οκ πάντων ή/ Σωκρατικών Θεόπομπος έπαινε
φησί δεινόν τε έ), ο δι' ομιλίας εμμελής ΨσαγαγέJί πάνθ' οντινόν. δήλον δ' όκ ήJ αυτό
συγγραμμάτων ,
κι όκ τ8 Συμ
ποσίκαι Ξενοφώντος, ζτος ή της ανδρωδετάτης στωϊκής κατήρξε, κι της Διογένες απαθείας, ή της Κράτητος έγκραπίας , κ της Ζή νωνος καρποίας ηγήσατο, υποθέμενος τη πόλει τα θεμέλια. ο 5' Ξενοφών ήδιτον μύυ είναι ώει' τας ομιλίας φησίν αυτόν, έγ κρατέτατον δε ωέι τα άλλα . φέρονται δ’ αυτό συγγράμματος
«δει διαφόρων Ψποθέσεων, τόμοι δέκα , έπλεύτησε δε Αθήνη σιν, έβδομηκοντέτης γήυόμjυΘυ. ΠΕΡΙ ΑΚΤΛΑ ΤoΥ ΦΙΛοΣο"ΦοΥ. ί.
"Κύλας, φιλόσοφ9 , έγραψε σχόλια λογικα περί συλ λογισμυ%). ΠΕΡΙ' ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ,
Αέξανδρος,
Αιγαίος, φιλόσοφος περιπατητικός, διδάσκα
λΘ- Νέρων(9- άμα Χαμρήμoνι φιλοσόφω. πεPr ΑΛΚΙΔΑΜΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.
Ακιδάμας,
φιλόσοφος, από Ελέας της Ασίας, Διοκλέgς
υιός , μεσικα γεγχαφότος, μαθητής Γοργίg τ8 Λεοντίνg. ΠΕΡΙ ΑΜΜΩΝΙΟΥ , ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
"Μμώνιος, φιλόσοφος και ο καλέμε,Θυ ΑλέξανδρG , έτος
ΤΆ διεδέξατο τίω σχολίω Αριστάρχε, ωρο το μοναρχήσαι πν Αυγgς-ον.
ΓΙΕ
Α
57
ΠΕΡΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΤΥΑΝΕΩΣ.
Α"Ε Τυανεύς, φιλόσοφος, επί Κλαυδίg κ. Γαίg & Νέρωνος, μέχρι Νέρβα , σμυέταξε τελετάς , ή περί θυ -
-
/
W
Ν
στών, διαθήκίω, χρησμυς, επιστολάς, Πυθαγόρg βίον, και άλλα πολλά. "ΡΗΤΟΡΕΣ. ΠΕΡΙ
ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ
-
ΤΟΥΤ ΡΗΤΟΡΟΣ .
/
/W -
"ΝτιπάΊρω παίεις μjυ ήν, Ιεράπολις, πατήρ 5' Ζευξίδημος, η" επιφανετάτων. Αδειανό και Πολυδέυκες , ακgτης γγυό
μύυος, από τ8 Γολυδεύκες μάλλον ήρμοταμ , τας όρμας ή) νοη μάτων έκλύων τοίς της ερμηνείας ρυθμούς. ακροασάμύυος 5 και Ζήνωνος τ8 Αθηναίκαι , το περί τέχνlω ακριβές εκείνg έμαθεν. αυπσχέδιος 5 ών, έδε φροντισμάτων ήμέλει, αλλ' Ολυμπια χές τε διήεν, ε Γαναθηναϊκές, κι εις τοελαν τα Σεβήρg τό βα
σιλέως έργα έλαβεν έφ' και μάλιστα ταϊς βασιλείοις επίτολαΐς επιταχθείς , λαμωρόν τι c, αυταίς ήχησε. επελεύτησε 5' έξη κοντύτης, δ ετάφη οικοι. ΠΕΡΙ' ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ ,
"Γολλώνιος ο Αθηναίος , ικανός τα δικαιικα , έ τα περί μελέτluυ και μεμπτος, έπαίδευσεν Αθήνησι καθ' Ηρα κλείδlω τε, κι τον ομώνυμον, το πολιτικό θρόνε ωροετως έπι /
Υ
Ρ.
/
»
/
»
φ
ταλάντω, διατορεπής ό κι τα πολιτικά γγυόμύυΘυ , έντε πορεσ ζείας Νασέρ ή
μεγίτων επωρέσβευσεν, έντε λειτgργίας , ας
μεγίσας Αθηναίοι νομίζεσα την δε επώνυμον , κg) τlμ' έπι ή" όπλων, επετράτη, ώ τώς εξ ανακτόρων φωνας , ήδη γηράσκων , Ηρακλείδg, ε Λογκίμg, κ. Γλαύκε, κι ή) τοιέτων αξιαγαστων, ευφωνία μύυ αποδέων, σεμιότητι 5', κι μεγαλοιωρεπεία , ε κόσ
μω φ%δα πολλές δοκών ή) άνω, ωρεσβεύων 5' ω "δα Σεβήρον ο Ρώμη τον αυτοκράτορα, απεδύσατο ωρος Ηρακλείδίω τον σο φιτίω τον Ψσέρ μελέτης αγώνα. κι απήλθεν ο μύθ, την ατέλειαν \
\
« -Μ
Α'
9
Ν3
και
"Ο
φ
1
ί
"
/
αφαιρεθείς ο 5' Απολλώνιος , δώρα έχων . διαδιδόντος ό’ το Ηρακλείδg λόγον έκ αληθή και πέρ τκαι Απολλωνίg , ως αυτίκα δή βαδικιώύκαι ές Λιβύην , ήτίκα Λεπτίνης ήν αυτοκράτωρ έκέ7,
τας εξ άπάσης γης αρετάς σμυήγε, κι ωρος αυτόν είπόντος , Η
ωρά "
58
Α ώρα σοι αναγινώσκει τον ωρος Λεπτίνlμ , σοί μjυ δν ήδ' ο Α
Α"
φ
w
Ν)
Δ'
9
ν
Απολλώνιος, ώ γδ δή ξ Ψπέρ της ατελείας γέγραπ?). βαλζί δα μjυ δη τ8 λόγg ο Απολλώνιος όκ της Αδεμανg ιδέας βέβλη \
*Ο
-1
/
φ'
p
1
"
"Ν)
9
"Νο
"
@
9
ν
?
Φ
φ
"), άπε δε ε ακροατής γγυόμύυος φ"Sgλλάττει δε όμως ες ρυθ 4
μ8ς »
9
φ
"
Γ.
φ
9
έμμέτρgς τε, κι άναπαίοντας. ετελόύτησεν πολύς ο π ή" /
/
/
\
Ψ
/
φ
/
4)
Αθηναίων δήμω πνεύσας, ώει τα πέντε ώ εβδομήκοντα έτη. ΠΕΡΙ
ΑΝΤΙΟΧΟΥ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ.
"Ντίοχος , ο ρήτωρ ε σοφιτής , το μυο είς πατέρα ήκον, επιφανέστατος ή κ% την ηλικίαν , το δε εις διδασκάλες, «ε παίδευσιν , φανερώτατος το Ελληνικ5 . Αeμτοκλέgς μύη γδ ήκεσε, παίς έτι Χρήτg δε, ήδη ξυνιες όθεν άπ' αμφοίν έκρά τε, , την γλώτταν αττικίζων τε κακ περιβολής ερμηνεύων , είτι δ' οι ακροατην αυτον Δαρδάνκαι τ8 Αοσυρίg βεζαμόσι, κι ωροϊόντα εις μειράκιον, Διονυσίg Μίλησίg , κατέχοντος ήδη την Εφεσίων φρονιμώτατος δ' ανθρώπων γυόμύυος, διέβαλλε ως μερακιώδες, ίνα Ψσερεωρακως αυτό μάλλον, η λειπόμβυος φαίνοιτο τα 5 πε
ει μελέτας ελλογιμώτατος ην ασφαλής, μόυ γδ εν ταίς κ% χή μα πωροηγμύύαμς ή) Ψποθέσεων σφοδρός 5 c" ταίς κατηγοείας, κι επιφοράις έυορετης ό τις απολογίας, ε τώ ηθικώ ίχύων
κι καθάπαξ την ιδέαν τ8 λόγg, δικανικής μύο σοφιστικώτερΘ- , σοφιτικής 5', δικαιικώτερος. @ τα πάθη άεμτα σοφιτών μετε
χειρίσατο και γδ μονωδίας απεμήκυνεν, έδε θρήνες Ψσοκειμέ
νές, αλλ' έβραχυλόγε αύτα σμυ διανοίας λόγg κρείττοσιν, ως όκ ή) αυτ8 συγγραμμάτων δηλ51αι. ΠΕΡΙ' ΑΝΔΟΚΙΔΟΥ ΤΟΥΤΡΗΤΟΡΟΣ
"Νδοκίδης , Αθηναίος ρήτωρ των φρωτευόντων δέκα, εις: υιός Λεωγόρg , απόγονος Τηλεμάχι τό Οδυοσέως χθύ /
Ναυσικάας, ώς φησιν Ελλάνικος.
-
ΠΕΡΙ' ΑΝΔΡΟΜΑΧΟΥ.
"Νδρόμαχος Νεαπολίτης, οκ Συρίας σοφιτής , υιός Ζωνά,
ή Σαβίνε
επαίδ&υσε κ? Νικομηδείαν, έπι Διοκλητιανε
βασιλέως.
ΙΙΕ
Α
59
ΠΕΡΙ". ΑΝΔΡΟΤΙ'ΩΝΟΣ.
Δ Νδιοτίων ΑνδρωνΟ , ΑθηναίΘ ρήτωρ ε δημαγωγός, μαθητής Ισοκράτ8ς. ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΦΩΝΤΟΣ.
"Ντιφών Σοφίλg διδασκάλg λόγων ρητορικών , Αθηναίος . έτος ρητορικίω έκ έσλυ ευρείν λέγεται , η ευρημyύlω αυ ξήσαι ήρξε 5 τό δικανικό χαρακτήρος μψ9 Γοργίλμ τον Λεοντί τον καθάπτεται δ' ή κωμωδία τ8 Αντιφώντος, ως δεινξ τα δι
κανικα , ώ λόγgς κ% τ8 δικαίg συγκειμύύες αποδιδομύύκαι πολ λών χρημάτων, αυτοίς μάλιτα τους κινδuυόύκαισι λέγεται ό Θκαι κυδίδε γ%υέαύζ διδάσκαλΘυ εκαλείτο 5' Νέτωρ , έπι τω περί παντός αν ειπων πείσαι. απέθανε περί Σικέλιαν , Ψσό Διονυσίg
το τυράννg τας δ' αιτίας έφ' άις απέθανεν , Αντιφώντι μάλ
λοι ή Διονυσίω ωροσγράφεσι , διεφάυλιζε γδ τας τ8 Διονυσία τραγωδίας, έφ' άις εκείνος έφρόνε μείζον , ή επί τω τυραννείν.
ασκαιδάζοντος 5 τ8 τυραννκαι πεει έυγήυείας χαλκε, ξέρομήόκαι τgς παρόντας, τίς ήτσερος, ή νήσος , τον άριτον χαλκον φύει, περι
τυχων ο Αντιφώ, τώ λόχω, έγω αοιτον, έφη, τον Αθήίηση 3 έ γεγόνασιν αι Αρμοδίg & Αειτογείτονος εικόνες
επί μjυ δή
τέτοις, απέθανεν ως υφέρπων τον Διονύσιον , ε τρέπων έτσ' αυ πντες Σικελιωτας.
"
πΕΡr ΑΝΔΡοΚΛΕΙΔor.
"Νδροκλείδης, ο τό Σμυεσίg τ8 Ληδέ τό Φιλαδελφέως φ
Υ
Α"
Ν)
-
Ρ
/
φ'
\
/
υιος , έπι Γορφυρίg τύ φιλοσόφs εδίδασκεν, επειδή μέ μνηται αυτ8 cίν τώ περί το έμποδών τεχνολογών. ΙΙΕΡΙ' ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΥΙΟΥ" ΑΡΧΕΒΟ"ΤΛΟΥ.
"Πολλώνιος Αρχεξέλg , η Αρχεξία, έκαψε περί λέ ξεων Ομηρικών κ% τoιχείoν. ΠΕΡΙ' ΑΓΑΘΙΟΥ'.
Α".αθίας, σχολαστικός Σμυρναίος, τίω μ? Προκόπιο
έτο είψ σμυέγραψε σμυέταξε κι έμμετρα βιβλία, και καταλογά δlω, τά π καλύμενα Δαφνιακά, και τον κύκλον ή" νέων έτι
2ξαμμάτων, ών αυτός συνήξεν οκ ή κ% καιζον Ποιηή". σιιυήκ -ν
Α
6ο
μασε δε Γάυλω τω Σιλεντιαείω, ή Μακεδωνίω τω Ψσάτω, και Τριζgνιανώ , έπι ή) Ι8τινιανκαι χρόνων. και
"Ο
ΠΕΡΙ
/
ΝΟ
"
Α'ΛΕΞΙΔΟΣ ΤΟΥ" ΚΩΜΙΚΟΥ,
"Λεξις Θέe49-, κωμικός ότις «ορότερον. Σύζαείς έκαλεί το έδίδαξε δράματα Σμέ , γέγονε πάτρως Μενάνδρg τό κωμικ5 , έχε υιού Στέφανον, ε αυτόν κωμικόν. ΠΕΡΙ' ΑΛΚΑΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥ.
"ΛκαίΘυ , Αθηναίος τραγικός τραγικόν γεγονένα.
όντινα θέλεσι πορώΊον
ΠΕΡΙ' ΑΛΚΑΙΟΥ ΤΟΥ ΚΩ ΜΙΚΟΥ".
Ακαίος Μιτυληναίος, έγραψε, δράματα δέκα. κωμικός της αρχαίας κωμωδίας , w
ΓΙΕΡΓ.
ΑΛΚΜ Α ΝΟΣ.
Ακμάν Λάκων, από Μεοτόας,, λυρικός , ευρετής ή έρω, Ν)
ΜΟ
"Ν"
/
4/
τικών μελών και έγραψε βιβλία ς μέλη, ώ κολυμβώσας/ , γ
θ
1
/
φ
*)
/
«ωρώτος εισήγαγε το μη εξαμέτρο:ς μελωδεν κέχρηται Δωcίδι
διαλέκτω, ως Λακεδαιμόνιος. ΠΕΡΙ
-
ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ,
"Νακρέων Τήίος, λυρικός , έγραψεν έλεγεία και ιάμζες, Ίάδι /
''
/
ν"
/
Α
Α'
ν
πάντα διαλέκτω, ήτοι παροίνια μέλη, ε τα καλύμήμα Α νακρεόντεια. ΠΕΡΙ
ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΔοΥ.
ΑΕ -
ξέ
Αναξάνδρg, Ρόδιος, οκ Καμείρε,γεγο;ως , ς, τους αγώπ Φιλίπτε το Μακεδόνος έγραψε δράματα
χθj ωρώτος Ετος έρωτας ε παρθένων φθοράς ο παμμίαρος
εισήγαγεν.
η
ΠΕΡΙ
ΑΝΑΞΙ"ΠΠΟΥ'.
"Ναξίττος, κωμικός της νέας κωμωδίας, ήκμασεν έπι Αν /
ΜΟ
ΑΟ
τιγόνκαι ώ Δημητείg τ: Πολιορκητ8. ΠΕ
Α
6Ι
ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΜΑΧΟΥ.
"Ντίμαχος Κολοφώνιος , υιο: "Υπάρχει , ποιητής και γραμ. μα]ικος , γέγονε ωρο το Γλάτωνος και έτερος Αντίμα
Ήλιοπολίτης και
χος
απ' Αιγύπτg , ος έγραψε Κοσμοποιίαν εν
έπεσαν ηρωικοις. -
ΑΝΤΙΦΑΝΟΥΣ ΤόΥ ΚΩΜΙΚόΥ".
ΠΕΡΙ
"Ντιφάνης, Σμυρναίος , κωμικός κ" ό Διονύσιον, Ρόδιος 7 της μέσης κωμωδίας . έγραψε κωμωδίας τξέ οι 5', σπ'. -
*
"ν
r
-,
'
ν.
-
/
«Ο
-
y
ί
/
παιδα έσχε Στέφανον , ε αυτον κωμικόν , τελόυτά Cν Κίω, οο έlών Ψπάρχων , κατά τινα τύχlω απίω βληθείς. ε έτερος Αντιφάνης Αθηναίος κωμικός , νεώτερος τ8 Γ"αναιτίg. κgλ αλ "",
\
«Ο
γ
-
ι
«Ο
ν
"
/
λος, Καρύστιος κωμικός , έγραψε κωμωδίας λ' , οι δε , πεν τηκοντας σ'
FΙΕΡΙ'
ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ.
"Πολλόδωρος, γελώος, κωμικός, σύγχρονος τ8 κωμικό Με νάνδρg , δράματα αυτ8 φέρονται, Δευσoπoιor, Ιέρεια , Α πoκαρπρών, ή Φιλάδελφοι, Αισχίων, Ψευδέας, Σίσυφος, Γραμ ματόδειπνος. ΠΕΡΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΥΟΥ ΣΟΛΛΕΩΣ.
"Πολλώνιος, Αλεξανδρεύς, έπών ποιητής, διατρίψας Cν Ρό δω : υιός Σολλέως , μαθητής Καλλιμάχs, επί Γτολεμαίκ
τε. Ευεργέτε, διάδοχος Ερατοθένες , και Ευφορίωνος, κg; Τι, ΑκάΡΧ8 •
ΠΕΡΙ' ΑΠΟΛΛΟΦΑ"ΝΟΥΣ,
Πολλοφάνης Αθηναίος , κωμικός αρχαίος. δράματα αυτά, Δάλις 5 Ιφιγέρων, Κρήτες, Δανάη, Κένταυροι. ΠΕΡΙ'
ΑΠΟΛΛΟΔΩ"ΡΟΥ .
"Πολλόδωρος Ταρσεύς , τραγικός δράματα αυτό , Ακαν ν
θόπληξ, Τεκτοκτόνος , Ικέlιδες , Οδυοσεύς , Έλληνες,
Θυέτης.
ΙΙΕ
Α
62 ΠΕΡΙ'
ΑΡΑ΄ΤΟΥ .
"Ρατος Σολεύς , της Κιλικίας, υιός Αθηνοδώρg , άκυτής έγξύετο Γραμματικό μεν τ8 Εφεσία Μενεκράτες, φιλοσό φι, δε Τίμωνος , και Μενεδήμs , έπι Αντιγόνκαι βασιλέως Μα
Α
κεδονίας σύγχρονος Ανταγόρα πj Ροδίω , χg: Αλεξάνδρω τώ Αιτωλώ, εποποιός. σμυέταξε βιβλία 1αύτα τα Φαινόμύρια "Υμνgς ει'ς Πάνα Σπονδοφόρκς Γ"αίγνια Ατρολογίαν, δε Ατροθεσίκυ Σύνθεσιν φαρμάκων ιατρών επιτηδείου Ανθρωπογονίλυ Επιθυ τικονείς Θεοτοροτον, εις Αντίγονον Ηθοποιίας, επιτολάς . Επι γράμματα εις Φίλλυ την θυγατέρα Αντιπάτρg, γuυαίκα δε Αν τιγόνg Ανατομίω εις Παυσανίμ τον Μακεδόνα Επικήδειον Κλεομ
ζρότg Διόρθωσιν Οδυοσείας Επιτολας, ομοίως καταλογάδluυ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ1'. ΠΕΡΙ' ΑΒΡΩΝΟΣ ΤΟΥ
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ".
"Βρων, γραμματικός, Φρυξ, η Ρόδιος, μαθητής Τρύφωνος έσοφί ι, τόυσεν c, Ρώμη. γέγονεν όκ δέλων, ώς φησιν Ερμιππος ΠΕΡΙ' ΑΚΤΛΟΥ.
2»
Κόλας χαμματικός, ε μεσικός. ΠΕΡΙ' ΑΛΕΞΑ"ΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ".
-Α
-
"Λέξανδρος, ο Μιλήσιος , ος ε Γολυίτωρ , κ. Κορνίλιος, Γραμματικός, ή/ Κράτητος μαθητών, σμυέγραψε βιβλία
αριθμό κρείττω και περί Ρώμης βιβλία πέντε. c τύτοις λέγει και
ας γυνή γέγονεν Εβραία Μωσω, ής όξι σύγγραμμα ο παρ Εβραίοις νόμος. ΠΕΡΙ' ΑΛΕΞΑΊΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ".
Α"Ε Αιτυλος,
γραμματικός
οκ Γλευρώνος , υιός
Σατύρκαι ξΣΙρατοκλείας, γραμματικός έγραψε ε τζα γωδίας, ως κι ή επτά τραγικών ένα κοιθήνα, όιπερ επεκλήθη σαν ή Πλειάς. ΠΕΡΙ
Α". , ο
ΑΝΤΕΡΩΤΟΣ.
ε Απολλώνιος, Αλεξανδρεύς
γραμματικός: ηrαλ
έ
Α
63
παίδευσεν dν Ρώμη επί Κλαυδίκαι, Ί3 μετα Γάιον βασιλεύσαν πς φέρονται β' βιβλία περί Γραμμα]ικής. πΕΡΙ ΑΠΙΟΝοΣ.
ο Πλειτoνίκg, ο επικληθείς Μόχθος, Αιγύπτιος, Α"Πίων κ? δε Ελικώνιον και Κρής , γραμματικός μαθητής Απολ λωνίg τ8 Αρχιβίg ήκηκόε, δ Ευφράνορος γηραιό και Ψπές εκατόν έτη γεγονότος Διδύμg δε τ8 μεγάλg θρεπτός. επαίδευ σεν επί Τιβεείς Καίσαρος , ξ Κλαυδίg cν Ρώμη διάδοχΦ.
Θέωνος τύ Γραμματικό, δ. σύγχρονος Διονυσίκαι. τύ Αλικαρνασ σέως. έγραψεν λτοείλp κατ' έθνος, κι άλλα τινά. ΠΕΡΙ' ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ.
"Γολλόδωρος, Ασκληπιάδg, γραμματικός, εις ή 15 Πα ναιτίg τ8 Ροδίg φιλοσόφ8, κι Αειτάρχg τ8 γραμματι
κό, μαθητών, ΑθηναίΘυ το γένος ήρξε δε πωρώτος ή, καλε μόων Τραγιάμβων. ΠΕΡΙ
-
ΤΟΥ"
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ.
Λ Γολλώνιος Αλεξανδρεύς , o κληθείς Δύσκολος, πατήρ Ηρω Α διανξ τ8 Τεχνογράφκαι κ, δαιμονίg της Γραμματικής έγρα ψε ώει μερισμό ή τε λόγg μερών ζιβλία δ' , ώει βήμα τος , ήτοι ρηματικών εν βιβλίοις έ ώει' ή) είς μι ληγόντων
ρημάτ%) παραγώγων βιβλίον έν περιρημάτων, ήτοι ονοματικον έν ονομάτων κ. Ε διάλεκτον περί της οι θηλυκοίς ονόμασιν 4ύ
θείας έν περί παρωνύμων έν πεει συγκριτικών , ε περί δια λέκτων Δωeίδος , Ιάδος , Αιολίδος, Ατθίδος περί χημάτων Ομηeικών πεει κατεψευσμυόης ιτορίας περί παθών περι τό νων κατηναγκασμψύων βιβλία β' περι τόνων σκολιών βιβλίον
έν τσεει ωγοσωδιών έ περί τοιχείων, περί ωροθέσεων , περί
διαφορεμjύων, πεει τέ τίς περί γενών περί πνάμάή" περί κτητικών περί συζυγίας. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΑΤΧΟΥ .
"Ρίσταρχος, Αλεξανδρέυς θέσει, τη δε φύσε, Σαμοθράξ, φ
Ν?
'
τ»
ν
φ
1
φ
επί Γ"τολεμαίg τ8 Φιλομήτορος , και ε τον υιόν έπαίδευ
σε. λέγεται δε γράψαμ Ψσέρ ώ βιβλία Ψπομνημάτων μόνων . μαθητής γέγονεν Αριτοφάνgς τε Γραμματικό. -
ΙΙΕ
64
Α ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΟΝΙ'ΚΟΥ.
Α"Ά , Αλεξανδρεύς, γραμματικός, έγραψε περί ή" σημείων ή εν τη Θεογονία Ησιόδg, δ ήϋ της 1'λιάδος /
ν"
/
Ρ
φ
/
"Ν"
0
Λ
ώ Οδυοσείας , ασιωτάκτων ονομάτων βιβλία ς'. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ.
Α"Ά γραμματικός, Βυζάντιος, υιός Απελλή, Καλ λιμάχ", μαθητής, κ. ΖηνοδότΕ «οηός δε τέτοις , ε Διο νυσίg τε Ιάμβε, ώ Ευφρονίδα τ8 Κοεμνθίκαι. ΠΕΡΙ ΑΡΚΑΔΙΟΥ .
"Ρκαδιος, γραμματικός Αντιοχευς, έγραψε πεολ ορθογρα φίας , περί σιωτάξεως ή" τ8 λόγg μερών, ονοματικόν θαυμάσιον. "ν.
ΠΕΡΙ ΑΡΧΙΒΙΟΥ .
"Pχίβιος Απολλωνίg, γραμματικος, ή" Καλλιμάχου επι
γραμμάτων εξήγησιν έγραψεν, δέτερος ΑρχίβιΘυ Πτο λεμαίg , Λευκάδιος , η Αλεξανδρεύς Τραϊανε cί, Ρώμη παιδευσάντων.
γραμματικός ή) έως
πΕΡΤ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔor. "Σκληπιάδης Μυρλεανός , ( πόλις έστι Βιθυνίας , ή νιώ
Απάμεια) το άνωθεν γένος Νικαεύς, γραμματικός, μα
θητης Απολλωνίg. γέγονε δε επί Αττάλ8. έγραψε διορθωτικα βιβλίων φιλοσόφων. ΠΕΡΙ' ΑΣΤΥΑΤΟΥΣ. ν
"
φ
"Στυάγης γραμματικός , τέχνluυ γραμματικία έγραψε ---"
"
»
Α
/
πεει διαλέκτων - περί μέτρων κανόνας, ονοματικές
χθλ
είς Καλλίμαχον τον ποιητήν Ψσόμνημα. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΟΓΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ".
"Ριτογένης , Θάσιος ιατρός , έγραψε βιβλία τεμάκοντα εκρίθη δε περί διαίτης έν περί διωάμεως δύο
περί δα
κέτων δ' περί ασέρματος δύο υγιεινόν έν επιτολικά επιτομία, φυσικών βοηθημάτων ωρος Αντίγονον. Ε ΗΠΕ
Α
65
ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΟΓΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΝΙΔΙΟΥ .
"Α"Ριστογένης ιατρός , Κνίδιος δελος Χρυσίππg τ8 φιλοσό
φκαι ιατρευσεν Αντίγονον τον Γονατά.
α
ΠΕΡΙ'
ΑΡΧΙΓΕΝΟΥΣ .
"Pχιγένης, ιατρός, Φιλίππw υιός τ8 Ιατρξ, Απαμεύς Συ βίας , ία]ρέ Αγαθίνκαι μαθητής, επί Τραϊανό , ια]ρέυσας c, Ρώμη, βιές έτη πγ'. κι έγραψε πολλά ιατρικά τε και φυσικά. Α"
"Ν"
9
ρ
ΠΕΡΙ'
-
Α
Α3
Α'
Α'ΨΥΡΤΟΥ.
"ΨυρΊος, ΙΙρυσαεύς, Νικομηδευς, ιατρός και τραΪιώτης τραπυ φ
W
Λ
ΝΟ
9
σάμjoΘυ έπι Κωνταντίνg τ8 βασιλέως cίν Σκυθία το δα' ν
ι!
φ
ν
Υ
Χ.
/
\
ι
τον "Ιστρον. έγραψεν ιππιατρικόν ζιβλίον , κι φυσικόν τσερί ή" αμί7ών αλόγων c, βιβλίοις τέοσαρσιν. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥΣ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ.
"Ριστείδης ο ρήτωρ, Αδριανεύς , (Αδριανοι δε πόλις και με γάλη Cν Μυσοίς της νιώ Βιθυνίας ) υιός Ευδαίμονος, φιλοσόφκαι τε ε ιερέως γγυομύύg , Αθήναι δε αυτόν ήσκησαν κ" την τύ Ηρώδs ακμήν, ή το Cν τη Ασία Πέργαμον , κ? τlώ Αρμτοκλέgς γλώσσαν έγένετο δε έπι Μάρκg 15 αυτοκράτορος τεχνικώτατος πάντων ή) το τε' Σοφιστών, κι πολύς Cν θεωρήμα
σιν όθεν ο τ8 σχεδιάζειν απηνέχθη, το γδ κ% θεωρίακ βέλε ποροάγειν πάντα , ασχολεί την γνώμlω , ε απαλλάττει το ετοίμg. αποθανεν δε πν Αeιτείoluυ οι μύο εξηκοντύτίω , οι δε, έβδομηκονΊέτίμ κgίπερ νοσώδη έκ μειρακίg γενόμjυον, κg) Ί8 πονεν μη αμελήσαντα. τίω μύο δν ιδέαν της νόσg , ώ ότι
τα νεύρα αυτώ έπεφeίκε , ο ιεροίς βιβλίοις αυτός φράζει τα δε βιβλία ταύτα, έφημερίδων επέχει τινα αυή) λόγον αι δε
εφημερίδες και αγαθοί διδάσκαλοι το περί παντός δύ' διαλέγεύΙ. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΟΝΟΣ.
"Ριτογείτων Κυδιμάχg, Αθηναίος ρήτωρ , απολογίαν τορος Δημοωθένlμ τον τρατηγόν, ωρος Δυκέργον, κ? Τιμοθέ8, ν
ν
κ% Τμάρχg, κ? Υπερίδg, κ? Θρασύλλg, ορφανικοί, σιωέγρα ε" ξ άλλα πλείτα.
-
Ι
ΙΙΕ
Α
6 6' ΠΕΡΙ
Α'ΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥ
ΝΑΥΚΡΑΤΙ"ΤΟΥ .
"ΙΙολλώνιος ο Ναυκρατίτης , Αδελανέ μύο ε Χρήτg ή ρη
-
τόρων ακροατής έγγύετο , άμφοίν δε αφέτηκεν όσον οι μη δε ακέσαντες. επαίδευσεν έναντία Ηρακλείδη τω ρήτορμ , τον Α ν
9
φ
/
θ
/
Φ.
φ
9
-
θήνησι θρόνον καπειληφότι λόγκαι δε επεμελήθη πολιτικό, και ευ κεκολασμψόg , ήττον δε αγωνιζομύύg , περιβολή γδ απεσιν αυτ8, ε πνεύμα. ετελεύτησε Αθήνησιν έβδομηκοντέτης, τίω εξ
τν
/
τ»
Υ
φ
/
φ
Υ
x
απάντων Αθηναίων εύνοιαν έχων έντάφιον. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ .
"Ριτοκλής, Γ"εργαμηνός, σοφιτής, επί Τραϊανό κ. Αδριανό τον οκ παίδων είς ήβην χρόνον , τες από το Γερμπάτκαι
φιλοσοφήσας λόγgς, εις τ8, Σοφιστας μεπρβύη , θαμίζων Cν τη Ρώμη Ηρώδη τώ ρήτoe, διατιθεμύύω σχεδίες λόγgς. έτε λεύτησε δε μεσαμτσόλιος , άρτι ωροσβαίνων τώ γηράσκειν, σμυ θεις τέχνlω ρητορικήν επιτολάς περί ρητορικής βιβλία πέντε
μελέτας ωρος πν βασιλέα επί τη διανεμήσει το χρυσίg. ΠΕΡΙ ΑΡΓΙΟΚΡΑΤΙΩΝΟΣ .
"Pποκρατίωνες περί τα ρητορικα Ίρεις λέγονται γενέουζ ο μy: "Αιλιος , γράψας περι' ή) δοκόντων τοις ρήτορσίν ή
γνοήoύζ, κι υποθέσεις ή) λόγων Υπερίδs περί το κατεψεύδί τίω Ηροδότg τορίαν, περί ή) ω δα' Ξενοφώντι τάξεων περί τέχνης ρητορικής περί ιδεών. ο δε Γάϊος , περί ή) Αντιφών πος σχημάτων περί ή Υπερίδg κ. Λυσίg λόγων , ώ έτερα , ο
δε τρίτος, ο καλέιθυος Βαλέριος Αλεξανδρεύς, λέξεις των δέ κα ρητόρων, ανθηραν σιμαγωγίuύ. ΠΕΡΙ ΑΣΠΑΣΙ'ΩΝ ΤΩ"Ν ΣΟΦΙΣΤΩ Ν.
"Στάσιοι τρείς Σοφιται εγένοντο. ο μύυ, ΤύριΘυ σοφιστής ίτοεικός έγραψε περι ήτείρg, κι ή) cυ, αυτή , iτορίαν σύμμικτον έν βιβλίοις είκοσι περί τέχνης ρητορικής, και άλλα, ο δε ΡαβενναίΘυ , Δημητριανό τε κριτικό, μαθηματικ5 , χai
ευ γινώσκοντος τες ρητορικές ή) λόγων, υιός και μαθητής ήκροά σατο δε κ. Γαυσανίg κ. Ιπποδρόμι
πολυμαθής δε ην ε φιλό
πονΘ- , και πολυήκοος , εις το μύο καινοτορεπές , έπαμνεν εις
ατεροκαλίαν δε , εδαμε εκπίπτων , Ψσο τ8 c καιρώ χρήωδί Ο ι:
Α 67 δις γινώσκει. έταίδ4ύσε ο Ρώμη έπι Αλεξάνδρg τ8 Μαμαίας Ικανώς γηράσκων. σιωέγραψε λόγες διαφόρες ωρος τες φιλο λοιδόρες ώ φρός Αρίστωνα, ο δε Ιρίτος, Βύβλιος, σύγχρονος 'Αρι-έιδη ε Αδριανώ έγραψε περί Βύβλs περί τάσεων έχη ματισμώων μελέτας τέχνας . Ψπομνήματα , λαλιάς έγκώμιον ως Αδριανον τον βασιλέα , κι εις άλλες τινάς. -
"-
/
-
"
?
r
Υ
-
1
/
/
ΠΕΡΙ' ΑΦ ΑΡΕΩΣ ΤΟΥ" ΡΗΤΟΡΟΣ.
"Φαρέυς, Αθηναίος, ρήτωρ, υιός το σοφιτί; Ιππίg πρόγονος δε Ιποκράτ8ς τ8 ρήτορος ακμάσας κ? τία έννενηκοτluυ πέμπτluυ Ολυμτσιάδα, όπ κ. Πλάτων ο φιλόσοφος. -
ΠΕΡΙ' ΑΨΙ"ΝΟΥ.
Ψίναι τρείς φαίνονται ο μύο Ονασίμg τ8 σοφίτε Αθηναίg υιος , ο δε Γαδαρεύς ξεις , ως
λόγΘ, ,
ωρεσβύτερGυ 18 Ονασίμ και
σα
οκ ΙΙανός μαθητεύσας δε Cν Σμύρνη Ηρα
κλείδη τώ Λυκίω , ε τα Βασιλικώ 6, Νικομηδεία έσοφίτευσεν
Αθήνησιν, βασιλεύσαντος Μαξιμιανό Ψπατικό, λαβων αξίωμα . ο δε Αθηναίος αξιόλογος σοφιτής , Ονασίμs πατήρ το σο φιπ5, τύ πατρός Αψίνg. ΠΕΡΙ
ΣΟΦΙΣΤΟΤ".
ΑΙΣΩ ΠΟΥ ΤΟΥ
"Ισωπος, Μιθριδάτg αναγνώτης, σοφιτής έγραψε περί Ε λένης , c' ώ φησί , Πάνα ίχθιώ κυΊώδη καλείαύΙ
Εί, φ
--
«W
,
-
Μ.
"Ο
*«
".
5
Cν "
.
τύτω 5 ατερίτluυ λίθον ος Ψσο τώ ηλίω αναπτε ται, ποιε, 5 ωρος φίλτρα έγραψε ο Μιθριδάτε έγκώμιον. ΙΊΕΡΙ ΑΡΙΣΤΑΙΝΕΤΟΥ'.
"ΡισΊαίνετος ρήτωρ έγραψεν ίτορίαν Αιγυπτίων, ε περε και ή" τύ Νείλ8 αγαθών. ΙΙΟΙΗΤΑ1'. ΠΕΡΙ'
Α'ΡΡΊΑΝΟΥ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΟΥ'.
"Pβιανός εποποιός και μετέφρασε τα τ8 Βεργίλλίg γεωργικα
επικώς ε άλλα πολλα εις Ατταλο τον Γεργαμηνόν, Η
2
ΥΠΕ.
Α
68
ΑΡΙ'ΩΝΟΣ.
ΠΕΡΙ'
"Ρίων, Μηθυμναίος λυρικός, Κυκλέως υιός, μαθητής Αλκ μανος έγραψε, άσματα ωrooιμα εις ετη β' λέγεται κι Ν>
μ'
/
ι!
9
/
τραγικό τρόπg ευρετής γυέαUί, ε ωρώτος χορόν τήσαμ , ε δί θύραμβον άσαι και ονομάσαι το αδόμύθον Ψπο τ8 χoρξ κ. Σα τύρες εισενεγκεν έμμετρα λέγοντας : φυλάττει το ω. κω
ν
" "ιι
1
ΠΕΡΙ'
-
-
ΑΡΙΣΤΕΟΥ.
"Ριτέας Δημοχάριδος, η Καυτροβίg, Γροικονήσιος, εποποιός σuυτέθηκε τα Αeιμάσπεια καλέμήμα έπη . έτι ό ίτορία >
ΝΟ
9)
ή" Υπερβορέων, Αριμασπών, βιβλία τρία έγραψε και Θεογο /
ΝΟ
γίαν πάνυ καλώς. ΠΕΡΙ'
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ.
"Ριτομύης Αθηναίος κωμικός, ή) επιδευτέρων της αρχαίας Α'
«Α
Τν
Μ.
»
ΝΟ
"
κωμωδίας , οι ήσαν επί ή) Γελοποννησιακών Ολυμπιά
δων πζ επεκλήθη θυροποιός. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΣΤΩΝΥΜΟΥ .
Ριπώνυμος κωμικός f δραμάτων αυτέβον ήλιος έγών και άλλα πολλα συγγράμματα αυτ8 ευρίσκονται λόγg άξια. ΠΕΡΙ' ΑΡΧΕΔΙ'ΚΟΥ.
"Pχέδικος , κωμικός ή) δραμάτων αυτ8 έπι θησαυρός. Αρχέδικος κωμωδιογράφ9 ος κατα Δημοχάρες έγραψε, /
/
«Υ
2)
τg ανεψιξ Δημοκθένες. ΠΕΡΙ
ΑΣΤΥΔΑΊΜΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥΤ.
"Στυδάμας, Αθηναίος, τραγικός, υιός Μορσίμg τ8 Φιλο /
ΝΟ
"
/
9'
κλέgς , τραγικών αμφοτέρων έγραψε
-
p
τραγωδίας σμί ενί
κησε 5 ιέ ακροασάμενος δε η Ισοκράτες, και ετράπη επί τρα *Ν
γωδλδψ. ΠΕΡΙ'
ΑΡΧΙ"ΠΠΟΥ.
Ακτα , ΑθηναίΘυ, κωμικός αρχαίΦ. . ΙΙΕ
Α
69
ΠΕΡΙ' ΑΣΤΥΔΑΜΑΝΤΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ.
"Στυδάμας ο νέος , τραγικός και αυτός , υιος τ8 ωροτέρg δράματα αυτ8, Ηρακλής , Σατυcμκος , Επίγονοι , Αιας
μαινόμύθος, Βελλεροφόντης, Τιρω, Αλκμήνη, Φοίνιξ, Παλαμήδης. ΠΕΡΙ
ΤΟΥ' ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΚΑΙΣΑΡΟΣ.
"Υγουτος Καίσαρ Οκταβιανός, ο ε Σεβατος επικληθείς ,
τραγωδία "Αίαντός τε και Αχιλλέως σιωτέθηκε τό ιδίκαι βίg ώ ωράξεων βιβλία ιγ'. ΠΕΡΙ'
κι ώει'
ΑΥΓΕΟΥ ΤΟΥ ΚΩΜΙΚΟΥ .
Υγέας Αθηναίος κωμικός ή δραμάτων αυτ8, Αγροίκος, 1
>
--
r
"Ο
Πυρφόρα, δις κατηγορέμψιος, έτι ό της μέσης κωμωδίας. ΠΕΡΙ' ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ".
"Χιλλέυς Στάτιος , Αλεξανδρεύς , ο γράψας τα κ? Λευκίπ πlω και Κλειτοφώντα, ε άλλα ερωτικά έν βιβλίοις ή . γέ
Α
γονεν έχατον χριστιανός κι έπίσκοπΘ- έγραψε κι πεει σφαί βας δ ετυμολογίας κι ιτοείδρ σύμμικτον πολλών ώ μεγάλων
θαυμασίων ανδρών μνημονώgσαν ο ό λόγος αυτό κ% πάντα όμοίΘυ τοίς ερωτικοίς. ΠΕΡΙ' ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΥΣ .
"ΥΊοκράτης Αθηναίος , κωμικός αρχαίος ή) δραμάτων αυτ8, Τυμπανιται έγραψε δ τραγωδίας πολλάς. πΕΡΙ ΑΧΑΙοΥ ΤoΥ ΤΡΑΓΙΚοΤ.
"Χαιός Γυθoδωρg, η ΠυθoδώριδΘυ, Ερετρμεύς, τραγικός,
ή δε νεώτερος Σοφοκλέgς. εδίδαξε δράματα ξ8', κ. έπρΘ. Αχαιος ΣυρακόσιΘυ νεώτερG- έγgραψε τραγωδίας δέκα χθj τίοσαρας. ΠΕΡΙ
ΑΙΝΙ'ΚΟΥ .
υ
"Ινικος Αθηναίος, κωμικός έτι δε της αρχαίας κωμωδίας , /
Ρ
θ
ι!
δράματα αυτό , Αντεια,
Α
7ο
ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΡΙ"ΩΝ
Α. Ισχρίων, Μιτυληναίος και έτοποιό, τ.,
σιιuεξεδήμε, Αλεξάνδρα,
/
/
\
η
-
ΑΤΑ τη Φιλίπτg ήν δε Αειτοτέλgς γνώe"μΘ- και ερώμενος , Η
ν
φ
»
ΑΟ
Υ
-
ως Νίκανδρος ο Αλεξανδρεύς εν τώ ώοι ή" Αριστοτέλες
μα
θητών υφηγείται. ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ.
ΠΕΡΙ ΑΡΚΕΣ:ΔΑ'or ΤoΥ ΑΚΑΔΗΜΑrkor.
"Ρκεσίλαος Σεύθg , η Σκύθε , ο τής μέσης Ακαδημίας κατάρξας ωρώτος, έπιχων τας αποφάσεις δια τας έναντιό, τητας τίθ λόγων ωρώτος δε χaj είς εκάτερον επεχείρησε, και τρώτος τον λόγο έκίνησε τον «πό ΓλάτωνΘυ παραδεδομjύον και εποίησε δι' έρωτήσεως ε αποκρίσεως έριτικώτερον ήκgσε δε , καταρχάς μεν, Αυτολύκg τ8 μαθηματικό τολίτ8 τυγχάνοντος, πείν απαίρειν εις Αθήνας μεθ' 5 κ. εις Σάρδεις απεδήμησεν έτει τα Ξάνθg το Αθηναίς μgσικ5 μεθ' ον Θεοφράτg διήκg
σεν. έπειτα μετήλθεν εις Ακαδημίευ τορος Κραντορα . διήκυσε δε η Ιππονίκg τε γεωμέτρg oν ε έσκωψε, τα μύο άλλα νω θρον όντα και χάσμώδη, Cν δε τη τέχνη τεθεωρημψύον: είπων την γεωμετείλμ αυτ8 χάσκοντος εις το στόμα έπτήναμ. τζτον κ πα
ρακόψαντα αναλαβων όικοι ες τοσέτoν έθεράσευσεν ές όσον απο καταστήσαι. Κράτητος δε εκλιπόντος, κατέσχε την σχολήν , εκ χωρήσαντος αυτώ Σωκρατίδg τινός. δια δε το ώοι τσάντων επέ
χειν, έδε βιβλίον, φασί τινες, ενέγραψεν οι δε, ότι έφωράθη τίνα κατορθών ά φασιν οι μεν, έκδέναι οι δε, κατακαύσα.
εώκει δή θαυμάζειν και τον Πλάτωνα, ή τα βιβλία έκέκτητο αυ τ8. αλλά και τον Πύρρωνα , κατά τινας , έζηλωκεν , κι της δια λεκτικής είχετο , ε ήί Ερετρικών ήττετο λόγων όθεν και
ελέγετο επ' αυτ8 Ψπ' Αρίτωνé- πρόθε Γλάτων , όπκθε δε Γύρβων, μέσος Διόδωρος. ήττετο δε ε ποιητικής , κι απεδέχετο πάντων μάλλον Ομηρον και, ε είς ύπνον ίων, πάντως τι ανεγκί ! .- Μ-Ν Σ' 2... " . . Υ τωσκεν , αλλα και όρθρg, λέγων επί τον ερώμδυον απιένα , οπότ .. "
" ,
w
ν'.
/
«
/
σ'
αν βάλοιπο αναγνώναμ. τόν τε Πίνδαρο έφασκε δεινον εί) φωνής εμπλήσαι , κι ονομάτων ή βημάτων, έυτσoeίλυ σ δασχεν. Ιωνα
δε κι έχαρακτήριζε νέος ών ήν δε αξιοματικώτατος ή σιωηγμέ. γος, ώ ού, τη λαλιά διαστκτικός ή) όνομάτων επικόπτης -
\
φ'
Λ.Χ. ζζ.
Α 7 ικανώς ε παρρησίαστής αγαθος δε σφόδρα , ώς φησί Τίμων, και ελπίδων Ψσοτιμπλάς τες ακέοντας. έν τε τώ βίω κοινι κώτατος εγένετο - κι ευεργετήσαμ ωρόχειρ®υ ήν
& λαθεν την
χάει ατυφότατος. έπλεύτησε δε ώει την εικοτίω κι εκατοτία, Ολυμπιάδα, ήδη γεγονως έτος πέμπτον κι έβδομηκοτόν. ΠΕΡΙ'
ΤΟΥΤ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.
ΑΡΡΙΑΝΟΥ
>
"Pβιανός Νικομηδευς, φιλόσοφος Επικτήτειος , ο επικληθείς νέος Ξενοφών. ήν δε Cν Ρώμη επί Αδριανξ, ώ: Μάρκg, κ. Αντωνίνg έγραψε ζιβλία παμπληθή. ΠΕΡΙ' ΑΡΙΓΝΩΤΗΣ ΤΗΤΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ,
"Ριγνώτη , μαθήτρια Πυθαγόρg τ8 μεγάλε, Φ Θεανές, Σαμία φιλόσοφος Πυθαγορική, σιμιέταξε τάδε : Βακχι κά έστι 5 Φέι ή) της ΔήμητρGυ μυστηρίων έπιγράμματα , γραφεται 5 ε ιερος λόγος . έγραψε δε χg πλετας Διονύσg , και άλλα φιλόσοφα. ΠΕΡΙ
ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ.
Ριτοκλής Λαμψακηνός φιλόσοφος τωϊκός , έγραψε έξήγη σιν τήθ Χρυσίππ8 ώει' τε πώς έκαστα λέγομjυ , χaj δια τοέμεθα βιβλία τέοταρα . κι έτερος Αeaστοκλή ς Μεοσήνιος της !- • Α «ν
>
"
ζΣ
"
/
ΑΟ
"Φ
\
4.
/
σιμιέταξε πλέι φιλοσοφίας ζιβλία δέκα τόπρον τσκδαιόπρος Ομηρος ή Πλάτων . καταλέ Ιταλίας, φιλόσοφος πωέκτατητικός
"
/
".-. •
"
"
γ
«Ν
/
Α'
Ά
γε, δε Cν τέτοις πάντας φιλοσόφες κι ς αυτών, έγραψε χθj τεχνας ρητοεικάς , ώύ Σαράτιδος ηθικά βιβλία έννέα. ΠΕΡΙ'
ΑΡΙΣΤΙ"ΠΠΟΥ .
"Pίτιπτοι τέοσαρες γεγόνασι . φρώioς Αειτίδε ατο Κυρή "ης, φιλόσοφος Σωκράτες ακμ-ής , αφ' ετερ ή Κυρηναϊκή
αι:εσις ήρξατο, ώει' και τε ο λόγος. @ δεύπρος, o τα αέι Αρκα δίας γεγραφώς. τείτος, ο μητροδίδακτος, θυγατειδές τ8 ωρώ τκαι... τέταρτος , ο όκ της νεωτέρας Ακαδημίας . ο δε Κυρηναϊκός
αφιγμjύος, Αθήναζε κ? κλέος Σωκράτgς, ωρώτος ή/ Σωκρατι κών μιοθες εσε ωράξατο κι ατέτελε χρήματα πο διδασκάλω . «εποτε πέμψας αυτώμνάς έικοσι, παλινδρόμυς έλαβεν, είπόν πς Σωκράτες, το δαιμόνιο αυτό μη επιτρέτειν εδυσχέραινε γδ
έτι τέτω. Διονυσίg δε τ8 τυράννg ωροσπτύσαντος αυτώ , ή έσ χέ
Α
72
χετο. μεμψαμβύκαι δέ τίΦ-, ο Αρίτιτπος, είτα οι μύο αλιείς : επεν, Ψσομύύgσι βαίνεώJί τη θαλάττη ίνα κωβιoν θηράσωσιν έγω δε μη ανάχωμα κράμματί βανθήναμ , ίνα βλένον λάβω
τέτον προσόντα ποτέ λάχανα πλύνων Διογγύης έσκωνε ο φησίν' ε: ταύτα έμαθες ωροσφέρεύΙ, έκ αν τυράννων αύλας έθεράπευες . ο δε, εσύ , είπε , είπερ ήδεις ανθρώποις όμιλείν , έκ αν
λάχανα έπλιμες όθεν ο Διογγύης βασιλικον κύνα έλεγεν αυ τόν. ην δε ε ελέ0ζ και καταφρονήσαι ο ΑeίτιτπΘυ τσολύς . διο Φ ω "δα Διονυσίω ή) αλλων Δύδοκίμε, μάλλον . καί πoτε Στρά
τωνα λέγgσι ωρος αυτόν είπείν σοί μό;ω δέδοταμ ε χλαμύδα φορείν, κι ράκος. Ξενοφών τε είχε προς αυτόν δυσμ%ιώς διο κι
Ε
της ηδονής λόγον Σωκράτε, κ? Αειτίππg περιτέθηκεν . όυ μία, αλλά κι Θεόδωρος Cν τι πάει αιρέσεων έκακισεν αυτόν , κ. Πλάτων Cν πώ ώει ψυχής. η δε χaj ικανός αρμόσαουί χθι τόπω ε χρόνω, ε ωροσώπω, κι πάσαν πεείτασιν αρμονίως Ψσο κgίναούζ, ερωτηθείς δέ ποτε τί αυτώ ώειγέγονεν, έκ φιλοσο
τον
Φίας, έφη το δύναούζ πάσι θαβρέντως ομιλείν , φέρεται δε βι ζλία αυτ8 , τεία μόυ ιτogίας ή/ κ? Λιβύloυ , απεταλμένα
"Διονυσίω εν δε , c' ώ διάλογοι πέντε ώ είκοσιν οι μjυ, Α1θίδι οι δε, Δωeίδι διαλέκτω γεγραμμήίοι. ΠΕΡΙ"
ΤΟΥ
ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ.
"Ριτόξενος, υιός Μνησίg τέ. Στινθάρg μgσικό , από Τάραν τος της Ιταλίας , διατείψας c', Μαντινεία , φιλόσοφΦυ
γέγονε, ε μεσική επιθέμύθος, έκ ήττίχησεν, άκετής τό τε πα τρος , και Λάμπρg τ8 Ερυθραίg είτα Ξενοφίλ και το Πυθαγνο
ρε{g
και τέλος Αe"τοτέλες , έτι Αλεξάνδρg
σύγχρονος Δι
καιάρχω π Μεοσηνίω σιιυετάξαπο μgσικα, χθj φιλόσοφα , και φ
Λ
15-oβλας. ΠΕΡΙ
ΑΡΝΟ'ΥΦΙΟΣ .
"Pνουφις , Αιγύπτιος φιλόσοφος
εξαίφνης τσεποίηκε γυέ
οθαι υετόν επί Μάρκg. ΠΕΡΙ' ΑΙΣΧΙΝΟΥ ΤΟΥΤ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.
Ισχίνης Χαείνg αλλαντοποιυ, φιλόσοφος Σωκρατικός. διά λογοι δε αυτό φέρονται , Μιλτιάδης , Καλλίας, Ρίνων, Α"
Λ
»
-.
Α
Ασπασία, Αξίοχος, Τηλαύγης, Αλκιβιάδης
"
"
ε οι καλέμβιοι 9
Ι
0 ΧΕ-
Α
-
73
ακέφαλοι , Φαίδων: Πολύαινος, Δράκων, Ερυξίας, ώοι κρεής, Ερασίτρατος , Σκυθικόι. ΠΕΡΙ' ΑΡΧΕΛΑΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.
Λ Pχέλαος Αθηναίος πατρός Απολλοδώρg μαθητής Ανα
Α ξαγόρg,, ε Σωκράτες διδάσκαλο: : Ετος πρώτος είπε φω νής γένεσιν τluυ τ8 αέρ® πλήξιν την δε θαλαοσαν εν τοις κοί λοις δια της γης ήθεμύύluυ σιιύεστάναμ & μέγιτον ή/ άτρων τον ήλιον κι το πάν απειρον ωρώτος τε εκ της Ιωνίας τίω φυ
σικίω φιλοσοφία μετήγαγεν Αθήναζε ' ώ έκλήθη φυσικός παρ' ο ε έληξεν c' αυτώ ή φυσική φιλοσοφία, Σωκράτες την ηθι
κιώ εισάγοντος . έoικε δε ε έτος αψαούΙ της ηθικής - και γδ πώύ ι νόμων πεφιλοσόφηκε κ καλών κ δικαίων , παρ' και λαζών Σωκράτης, πώ αυξήσαι το ευρείν Ψσελήφθη. έλεγε δε δύο αιτίας
έ) γενέσεως, θερμό ε ψυχρόν, και τα ζώα από της ιλύος έ) ώ το αιοχρον και φύσει , αλλά νό μω. ο δε λόγος αυτώ έτως έχει τηκόιθυόν φησι το ύδως Ψπό γεννηθήναι ώ το
δίκαιον
τ8 θερμό, καθο μήυ εις το πυρώδες σιωίσταται , ποιείν γlα'.
καθο δε περιββεί , αέρα ήυνάν όθεν ή μψ), Ψποτέ αέρος ο δε, Ψσο της τε πυρος περιφοράς κρατείται . γ%υνάλJί δε φησί τα
ζώα, οκ θερμής της γης, κι ίλυν ω"Sg πλησίαν γάλακτι, όιον τροφία ανιείσης έτω δε η τες ανθρώπες ποιήσαι. ΠΕΡΙ' ΑΡΠΟΚΡΑΤΙ'ΩΝΟΣ.
"Pποκρατίων Αργείος , Πλατωνικός φιλόσοφος, συμβιωτής Καίσαρος έγραψε Ψπομνήματα εις Πλάτωνα c βιβλίοις κδ' λέξεις Γ"λάτωνος c, βιβλίοις δυσίν, ΠΕΡΙ
ΑΦΡΙΚΑΝΟΤ".
ΑΕ ο Σέκτωρ χρηματίσας, φιλόσοφος Λίβυς, ο τες κετές γεγραφώς c βιβλίοις κό" εισί δε οιονεί φυσικα έχον τα εκλόγω τε κι επαοιδών, κι γραπτών τινων χαρακτήρων, ιάσεις τε και αλλοίων ενεργειών . κ% τέτg έγραψε Ωριγγύης έντασιν ποιησάμύρος πώει τύ της Σωσαννης βιβλίg το εις τον Δανιήλ. ΠΕΡΓ ΑΝΑΧΑΤΡΣΙΔΟΣ.
"Νάχαρσις ο Σκύθης Γιέρκαι μύο ή υιός αδελφός δε Κα δείδg τ8 Σκυθών ζασιλέως, μητρός δε Ελληνίδος Κ
διο Α
χα ν-7
\
Α
74
-
ώ δίγλωττος ή ζτος εποίησε ή) τε αξα τοίς Σκύθας νο: μίμων και ήί σ"α' τοις Έλλησιν εις ευτέλειου βίg , και τα κ% τον πόλεμον, έπη οκτακόσια . παρέχε δε ε αφορμlu παροιμίας δια το παρρησιατής έ), τluυ απο Σκυθών έήσιν. λέγε, 5 ω τον Σωκράτης ελθείν εις Αθήνας κ" τluυ τεοσαρακοσίω έβδόμιμ, Ολυμπιάδα , επί Αρχοντος Ευκράτ8 Έρμιππος δε ωρος τίω Σόλωνος οικίαν αφικόμύον, ή θεραπόντων τινι κελεύσαμ μηνύσαμ
ότι παρείη ωρος αυτόν Ανάχαρσις, ε βόλοιπο αυτίν θεάσαουζ, ξένος τε, ει δόν τε , γυέιθαμ ε ο θεράπων εισαγγείλας εκε λεύωθη Ψπο τ8 Σόλωνος είπείν αυτώ , ότιπερ Cν ταϊς ιδίαις τσα
τείσι ξένες ποιόνται ένθεν ο Ανάχαρσις έλθων, έφη, νμύ αυτός c, τη πατρίδι είναι , κι ωροσήκειν αυτώ ξένες ποιείαύζ ο 5' καταπλαγείς τίω ετοιμότητα, εισέφεικεν αυτόν η μέγιτον φί λον εποιήσατο. μ3 χρόνoν 5 ω"δαγγυόμύυος είς Σκυθίαν κ, νο μίζων τα νόμιμα ω"θαλύειν της πατeίδος, πολύς ων Cν τω έλ ληνίζειν , τοξευθείς Cν κιωηγεσία ωρός το αδελφ5, τελευτά είπων δια μύυ τον λόγον έκ της Ελλάδος σωθήναι , δια 5' τον
φθόνον ο, τη οικεία απολέαύζ. ΠΕΡΙ
ΑΡΤΕΜΙΔΩΤΡΟΥ.
"Ρτεμίδωρος Δαλδιανός, ( η δε Δαλδίς, πόλις Λυδίας, ) φιλόσοφος λέγραψεν ονειροκcιτικα c, βιβλίοις τέσσαρσιν: οιωνοσκοπικά, κι χειροσκοπικά. ΠΕΡΙ' ΑΡΧΙΜΗΔΟΥΣ .
Ρχιμήδης Τραλλιανός φιλόσοφος έγραψε Ψπόμνημα εις «'
W
-
Ν)
/
Ομηρον, κ, μηχανικα, και εις τινας τ8 Πλάτωνος διαλόγες. -
ΠΕΡΙ' ΑΡΧΥΤΟΥ.
ε Η
"Pχύτας Μνησαγόρg Ταραντίνος, Πυθαγορικός Στός όξιν ο ρυσάμύυος Πλάτωνα δι' έπιτολής σ?S9' Διονυσίκαι τα
τυράννg μέλλοντα αναιρείαUζ. έθαυμάζετο δε ε σ δα' 1οίς πολ
λοίς έπι πάση αρετή . κι δή επτάκις ή" πολιή ετρατήγησε , τ? άλλων μη πλέον ενιαυτ8 τρατηγέντων, δια το κωλύει τον νό μον. ορος τέτον ε Πλάτωνος φαίνονται επιπολαί.
ΠΕ
Α ΠΕΡΙ'
75
ΑΝΔΡΟ ΚΛΕΙΔΟΥΣ .
Λ. Νδροκλείδης, ο τό Σιμεσίκαι το Λυδευτ8 Φιλαδελφέως υιός
έτος επί Πορφυείκαι τ8 φιλοσόφ8 εδίδασκε ο Αλεξλμ δρsία ή μέμνητα, αυτό Cν τώ σερί τε έμτoδων τεχνολόγων. ΠΕΡΙ'
ΑΡΙΣΤΑ"ΝΔΡΟΥ
ΤΟΥ ΜΑΝΤΕΩΣ .
"Ρίτανδρος, ο μάντις, Σεύθκαι υιός, επί Αλεξάνδρg τύ Μα κεδόνων βασιλέως έγραψε περί μαντικής βιβλία δέκα. τρατεύοντος δε τ8 Αλεξάνδρs πεει loν "Ώξον ποταμό της Σουγ διάδος γής, και μακραν της αυτ8 σκηνής πηγή υδατος έυρη ται, «ε άλλη έλαίg πλησίον αυτής ο δε μάντις συτρατέυων αυτώ έφη , "
"ν
Α'
2.
"Ν)
ro
/
"
Φ.
/
/
φ
φ"
ότι τσόνων τέ όξι σημείον τ8 έλαίg ή πηγή αθλέντων γδαλειμ μα το έλαιον αλλά κι νίκίμ έτί τοίς πόνοις σημαίνειν έφασκεν. ΠΕΡΙ'
ΑΠΑΤΟΥΡΙ'ΩΝ .
"Πατόυεια , εορτή έτσίσημος ε δημοπλης , αγομψίη ω^2'
Αθηναίοις, κ% τον Πυανεψιώνα μήνα, επί τρεις ημέρας.
-
καλώσι δε την μύυ ωρώτίω, δόρπειλμ , επειδή οι φράτορες όψίας σμυελθόντες, ευωχ&ντο τluυ 5 δεύτεραν, ανάρρυσιν, από το θύειν" έθυον δε Διι Φρατρίω ε Αθηνά τίω ό τgίτloυ , κgρεώτιν,
ατο τες κόρες ώ τας κόρας εγγράφειν εις τας φρατείας cί, ή' έ%ς άφη Cν τη πολιτεία ο υιός Σιτάλκg . ή δε αιτία , πόλεμος ήν Αθηναίοις ωρος Βοιωτές πεει Κελαινών , ο ήν χωgίον Cν μεθορίοις Ξάνθισς δε Βοιωτός τωροεκαλέσατο τον Αθηναίων βα
σιλέα. Θυμοίτη
και δεξαμήόκαι δε , Μέλανθος επιδημό), Μεο?ήνιος
το γένος , απο Περμκλυμjύg τύ Νηλέως, υπέστη επί τη βασι λεία μονομαχέντων 5', εφάνη τω Μελάνθω τις όπιωθεν τ8 Ξαν
θίε, τραγμύ, τετέτι αιγίδα μέλαινδυ, ενημμένος - έφη εν αδι κεν αυτον δεύτερον ήκοντα
ο 5' απετράφη , ο δε παίσας απο
κτέινε, αυτόν. άκ ό τέτg ή τε εορτή ΑπαΊέρια, κ. Διονύσg μελα ναιγίδος έδoμήσαντο, οι 5 φασιν , όΊι ή) πατέρων ομς σιμιερ r
\
ν
-
ν
Φ
{
τ-
φ
/
/
χομjύων, δια τας ή παίδων έγγραφας, οιον ομοτατόρια λέγε θα την εορτήν , οποίω τρόπω λέγομιυ την ομόλεκτρον, ε άκοι /
τιν , τίμ" ομόκοιτον, ότι ο ομοτσατόρια.
76
Α
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΑΓ' ΕΙΣ ΜΑΚΑΡΙΑΝ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ.
"Γαγ' εις Μακαρίαν παροιμιωδώς λέγεται, δι' αιτίεμ τοι
άνδε Μακαρία Ηρακλέκαις θυγάτηρ , κ? Ίluί επί τας Α θήνας Ευρυοθέως τραπίλυ, ή) Αθηναίων μη εκδιδόντων αυτώ
τές Ηρακλείδας, ωρος τον τ8 Ελέg ζωμόν καταφυγόντας , χρησ μί, δοθέντος, τυς Αθηναίες νικήσειν , ε, τις ήJ Ηρακλειδών «ωρος θάνατον έκέσιον εκδώ εαυτόν, κατέσφαξεν εαυτία' ην Α θηναίοι Ψπέρ αυτών αποθανύσαν , πολυτελώς έθαψαν
και τον
τάφον αυτής ανθεστ και τεφάνοις τιμώντες, ως ή" Αργείων ηττη θέντων , επέλεγoν τo , Απαγ' εις Μακαρίαν. λέγεται 5 χg
έβρ' εις Μακαείαν, χaj βάλλ' εις Μακαρίαν, κατ' ευφημισμόν, αντί τυ εις όλεθρον έπει κι οι τεθνεώτες μακαρίται λέγονται . ή αντί τ8 είς δειλαιότητα . ένιοι ό κ. Μακαρίαν cίν Αδε χωρίον διαΪυπόσιν. ΠΟΥΘΕΝ "ΑΥΣΟΝΕΣ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ' ΛΕΤΟΝΤΑΙ. ν"
Υσονες δε οι Ιταλοί λέγονται , απο "Αυτονος , ός ωρώ της ή) κατα Ρώμluυ βασιλεύσαι ωρός τινων ιτoρείται, Οδυοτε γεγονως εκ της Κίρκης . ή, κατα τον τα Εθνικά γρά ψαντα, οκ Καλυψες γεννηθείς πώ "Ατλαντι , αφ' 5 και το Σι
Α
4
«Νυ
/
9
"Ο
Λ
«Ν
1
ν
Υ
)
'
Μ
9
φ
-
/
κελικον πέλαγΘ. , Αυσόνιον εκλήθη ποτέ, ως κ; Ιταλοί, από τινος Ιταλ8. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΙΝΕΙΟΥ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΙΣ "ΙΤΑΛΙΑΝ ΑΠΟΊΠΛΟΥ.
"Ινείαν τον Αγχίσg, τινές μυό φασιν μψ% τύ πατρός και Ασ κανίκαι τ8 παιδος λαόν αθροίσαι ε πλάσαι εις Σικελίαν
εκείθεν δε εις την Λατίνlu χώραν ελθείν κατά τι λόγιον , χθi εκεί oικήσαι. έτεροι δε αυτόν φαστ αδει' τον Μακεδονικόν "Ολυμ
πον όικήσαμ , άλλοι δε εις Σικελίαν καθάρα. "Ομηρος 5 εμφαί
νε, ο Τροία μείναι αυτόν, ε διαδεξάμυιον τluυ αρχία , ώ"Sgδε
δωκένα τοις πασιν, ήφανισμyίων ή Γριαμιδών, Ηδη γδ Γριάμg γυείω ήχθηρε Κρονίων,
και τα εξής : οι δε μεθ' Ομηρον , τόπο cί τή ή' Ακτίνων χώρα γυέΝΧ βάλονται και τινες γράφκσι, Νιώ δε δη Αινείαιο γένος πάντεοσιν ανάξει , Και παίδων παίδες, -
Ίκαι 8ς
ν
-
Α
τές Ρωμαίας λέγονπς
77
παρ' όις τον Αινείαν ε καταστρέψαι
τον βίον φασίν.
-
ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΥ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ.
Ιός και Ευρυοδίας γενεαλογέσιν Αρκεσίλαον
αυτό δε ,
και Χαλκομεδέσης , Λαέρτlω , το δε , κ. Αντικλείας ,
Οδυοτέα δυ, κ. Πηνελόπης, Τηλέμαχον , αυτό δε , κ; Πο λυκάστης της ΝέστορGυ, Περσέπτολιν ως ΗσίοδΘ . Αex
στοτέλης 5 και Ελλάνικος, Τηλέμαχόν φασι Ναυσικάαν γήμαι τlω Αλκινόκαι, ε γυνήσαι τον Γερσέπτολιν. τινες ό" ετοιέ τοις λόγοις ενευκαιρύπν οκ Κίρκης υιοι καθ' Ησίοδον Οδυσ
σέ, , Αγειος κι Λατίνθ- οκ ό Καλυψός, Ναυσίθοος, ο 5' Τηλεγονείαν γράψας Κυρηναίος, οκ μύυ Καλυψός, Τηλέγονον , υιον Οδυοσεί αναγράφει, η Τηλέδαμον όκ 5 Πηνελόπης, Τη
λέμαχον ε Αρκεσίλαον. κατα δε Λυσίμαχον , υιός αυτώ εξ Ευίττης Θεοτωρώτιδος, Λεοντόφρων ον άλλοι Δόρυκλόν φασιν
Σοφοκλής ό όκ της αυτής Ευρύαλον ιστορεί , όν ατέκτεινε Τη λέμαχος. ΠΕΡΙ ΤΟΥ
ΑΤΡΕΩΣ.
"Τρεύς ζασιλεύων της Γελοποννήσg, ήυξατό ποπ, ό, τι αν ΑΤΑ κάλλιτον ο τοίς ποιμνίοις αυτό γΐυνηθή , τ8το Αρτέμιδι
θύσαι γεννηθείσης δε αυτώ χρυσής αρνος , της ευχής μετημέ λησε και καθείρξας αυτίμι είς λάρνακα, έφύλαττε. μέγα δέ τι φρονών έτί τι κτήματι, κομπάζει κ% τlω αγοράν. ανιώμύθον 5'
έπι τέτω Θυέστlω, Ψσελθόντα, ως έρώντα, πείσαι Αερόπην έκ
δεια αυτό το κτήμα λαβόντα δε αντειτεν πυ αδελφώ , ως και δεόντως ωέα' τε τοιέτg κομπάζει αυτός δε έλεγεν, εν τω πλή
θε, δεν ετίμι βασιλείαν έχει τον τίω χρυσfω άρνα έχοντα. τέτο 5' ομολογξντος ε Ατρέως , Ζευς Ερμην πέμπει ωρος Ατρέα, συνθέαύζ λέγων ώει' της βασιλείας, κ, δηλέν τα πε "Ο
"
*3
Λ'
Α'
Α3
γ
και
Λ
Ο Κ Μ
/
rf κ.
-
ώ της ανατολής, διότι μέλλει ποιείαύζ τluυ έναντίαν oδόν ο ήλιος. "μυθεμβόg δε ώει' Ίέτων, ο ήλιος τίμι δύσιν εις ανατολάς έποιή "ατο , όθεν έκμαρτυρήσαντος το δαιμονίg τlω Θυέστκαι πλεονε
ξίαν , τίω ζασιλείαν Ατρεύς παρέλαβε , και τον Θυέτίμ έφυ γάδευσεν.
"
ΠΕ
78
Α ΑΝΤΙΓΟ'ΝΗΣ.
ΓΙΕΡΙ
"Ντιγόνη Οιδίποδος κ. Ιοκάστης, αποθανόντα Γολιωείκίω cύ, τη φρος τον αδελφον Ετεοκλέα μονομαχία, (κι τ8 τον Κρέων ο πάτρως άταφον έκβαλων, κηρύττει μηδένα αυτόν θάππιν, 3άνατον τluυ ζημίλμ απειλήσας, ) θάπτειν έφωράθη. κι δή λαθε σα τgς φύλακας, εείς μνημείον έντεθείσα, επιβάλλει χώμα , δις επαπειλεί θάνατον ο Κρέων , ει μη τον τόπο δράσαντα έξεύ ρoιεν... ξτοι τίω κόψιν τluυ έπιβεβλημjύlω καθαίρονπς, καιδεν ήτ τον έφρέρgν. επελθέσα δε η Αντιγόνη ε γυμνόν ευρεσα τον νε ρ
/
9
«Ο
-
η
Μ.
Φ.
"Αν
'
Ν
-
Να
1'
κρον, ανοιμώξασα , εαυτην εισαγγέλλει , ταύτην Ψσο ή) φυλά κων παραδεδομώύlω Κρέων καταδικάζει , ξζώσαν εις τύμβον κα
θεί ξεν. επί τέτοις Αιμων, ο Κρέοντος υιός, ος εμνάτο αυτία), αγανακτήσας, εαυτόν επισφάζει τη κόρη απολοιθύη αγχόνη, Τει ρεσίg ταύτα ωροθεσπίσαντος. έφ' ώ λυπηθείσα η Ευρυδίκη, ή Κρέοντος γαμετή , έαυτήν κατασφάζει. ΠΕΡΙ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΗ"Σ ΚΑ"ΔΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΟ'Σ.
"Pμονίαν, τίω π Κάδμω σιωοικήσασαν, Αρεως κ. Αφροδί
της ο μύθος γυεαλογεί. Αρριανός δε Ασιανluύ τε αύlluυ διδε, ε Δαρδάνκαι αδελφήν φησί γδ ότι Κάδμος Ψσο τύ πα τρός, κ% ζήτησιν της αδελφής Ευρώπης, σταλείς, ώ πλανώμενος, περιπετής γέγονεν Αρμονία τη τ8 Δαρδάνκαι αδελφή , ε αρπά
σας, ώ εις τας νήας ένθέμύυος, «γοσέχε τη Βοιωlών γή " ένθα Θηβαίων έγ%ύετο καρπρος, πλέτω τε ευδοκιμύ", ώ τη άλλη σο φία. ώbί ών μύθός ετιν, ως άρα μ? λιπαρόν γήρας εις όφεων
2%ύσς ήλλάξαντο έπει κι Κάδμος τον Αρεως ανεξλέ ποπ έν Θή ζας δράκοντα, τίν της Δίρκης φύλακα . δηλοί δε ο λόγος , ως εξ Ελλάδος εις τον κόλτον τον κ? τα Κεραμύνικ ορη έλθόντες , εκείνοι μετέθεντο τίμ) Ελληνικών χρηστοήθειαν εμετέπεσον εξ
έτιεικείας ωρεπ4σης. Ελλησιν, είς σκολια ήθη , ο διον οφεώδη ώ βάρβαρα, σ'δα' το γήρας δοαστραγήσαντες εις ήθεις μετ βο
λίμ. και έτιν εναλλαγήνα αύΊας εις όφεις, ως έτος είπείν , το είς θηριωδίαν μεταμειφθήναμ. τον μήίτοι Κέκροπα φασίν οι μύ θοι Ίgναντίον απο όφεως εις άνθρωπον έλθεν , επειδή εκείνων
έλθων εις Ελλάδα, ε τον βάρβαρον Αιγυπτιατμον αφεις, χρη ςυς ανελάβε το τμότες πολιτικές. ΙΙΕ
ν
:
Α ΠΕΡΙ
-
Δ
79
ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ.
'Ριάδνη θυγάτηρ Μίνωος τ8 Κρηή) ζασιλέως. αύτη ηράωθη Θησέως τ8 Αθηνών βασιλέως έλθόντος επ' αναιρέσει τί;
Μινωταύρs, έκ 13 5, Θησέως έλαβε αυτίω ο Διόνυσος, και ανή γαγΐυ c, τη Νάξω, ε σμυεμίγη αυτή κι ωρός τιμίω αυτής,
τέφανον c, τώ έρανώ δι' ατέρων Ψσοζωγράφησεν, -
ΠΕΡΙ' ΑΓΗ"ΝΟΡΟΣ.
"Γήνωρ, Φορονέως υιός . φησίν Ελλάνικος παίδας , τρείς Φο
Α
ρονέως γγυέαύΙ οι , τ8 πατρός θανόντος , διενέιμαντο την
Αργείαν ε η μύη ωρος Ερασιτώ τύ Ποταμώ, Γελασγώ έλα χε , τι ε τίω εκεί Λάριοσαν κτίσαντι Ιάσονι δε , τα ογός "Ήλιν 'Αγήνωρ δε, αναλωθείσης της γης, τka πατεμκία είλη φεν ίττον όθεν ο τ. αυτώ χρόνω ωνομάοθη το Αργος τειχώς, "Ιασον, Γελασγικόν, κι Ιππόβωτον, τινες δε μ? τον θάνατον ή/ δύο αδελφών, επιτραπύσάι φασι τον Αγήνορα, πολλίω ετα
γόμγιο ίππον αφ' ης κληθήναι το "Αργος Ιππόβω τον. ΠΕΡΙ" ΤΟΥ "ΑΡΓΟΥ .
Δ
"Ργος, είς ή) Φρύξκαι παίδων Βς Ηρόδωρός φησιν εκ Χαλ κιόπης της Αιήτ8 θυγατρός
Ακκαισίλαος δε, κ. Ησίοδος,
& ταις μεγάλας Ηοίαμς, φασίν, εξ Ιοφώρσης της Αιήτg , και Στος μύο φησιν αυτές τέoσαρας, Αργον, Φρόντιν , Μέλανα , Κυ τίσωρον. Επιμύοίδης δε, ώ πέμπτον τωροτίθησι Πρέσβωνα. δια
τετο λέγει Αειτοφάνης , πόπρον όρνις εί' σύ, ο λεγόμγυος Τη ρεύς ω"S3' το τηρείν την Ιω, ή ταώς. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΓΟΥΣ.
"Pγω, ή ναυς, αφ' ής κι οι Αργοναύτνι Αργος γδ Ψπο θημoσύvησι της Αθηνάς πετοίήκε την Αργώ , άλλα έχ ώασερ αυτώ έκέλευσεν ο Πελίας άραμοίς γόμφοις παγήνα , ίνα ταχέως ατσολέση τ8ς Αργοναύτας. δια τ8το ο Απολλώνιός φη
σιν Αθηνάς Αποθημοσύνησί γήυέουζ αυτήν. Φερεκύδης δε από Αργg τέ Φρύξg ύιά ταύτίω δέ φασι ωρώτην ναύν γγυέωJί μακράν. αλ λοι δε λέγgσι, Δαναον διωκόμγιον Ψπο Αιγύπτg, ωρώτον κα τασκευάσαμ , όθεν ώ Δαναίς εκλήθη , ή ότι ο Αργεν έναυπη
γήθη, ως φησιν Ηγήσανδρος ο Σαλαμίνιος, Ψσο Αργg. ΙΗΕ
Α
8ο
πΕΡr ΑΠΙΔΩΝ..
"Πιδες , θεοι ήσαν τιμώμύυοι παρ' Αιγυπτίοις σημείον έχοντες περί την έραν ώ την γλώοσδυ , δηλέν είναι αυτες φ
4!
2/
τ»
4
/
\
Υ
ν
κΟ
"
ο
θΦ
3.
ή
9
9
"
Ν.
Ν)
Απιδας. δις γjυνωμήίοις, δια χρόνg, ως ελεγον, όν τ8 σέλαος της Τ»,
/
φ
Φ.
W
ΑΟ
1
Μ
σελήνης, εορτήν μεγάλίμ ήγον ε ιερείς τιμές ώει τον τεχθέν τα βεν ιερώντo , ω διατιθέντες πανδαισίαν, ως έυωχέντες αυτοίς, λέγεται δε Α'πις και ο παρ' έκείνοις βασιλεύς. "Φ
β'
Α)
4.
φ
ρ
ρ
Φ
θ
ΝΟ
φ
ΑΦ
γ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΣΤΡΩ oΥ ΑΡΚΤoΥ.
"Ρκτος, μία ή άτρων . λόγος 6ξί, Καλλιτώ τίμ' Λυκάο νος χόλω Ήρας, δια τον Διος έρωτα, μετατσεσείν εις άρ
κτον και τοξευθήναι μύο Ψσ' Αρτέμιδος, αναχθήναι δε εις ατέ ρας Jσο το Διός , διό κgj, έπει άρκτον ο μύθος κ? ζωωνυμίλμ το της Καλλιτές ωνόμασεν ατεροθέτημα ο δε Ωρίων, κuυηγέ της Ψσοκείται χαριέντως είπεν ο Γοιητής το, Η' τ' αυτό τρέφεται, και τ' Ωρίωνα δοκέυει. αληθώς μύη, διότι την αυτluυ ή άρκτος π. Ωρίωνι ποιείται κί νησιν ατείως δε, ως πωρός τον μύθον διότι δέδιεν ως άρκτος τον κuυηγέτίω , και δια τέτο ωρος το τι; ΩρίωνΘυ απο νεύει ατρον . λέγει δε ωροσέτι ο Γοιητής ώ κύρμον μύυ αυτής
είναι το αρκτος , δια τluυ τ8 μύθg έξgσίαν , ήτις αυτίω εξ άρκτg κατηστέρμσεν επίκλησιν δε το άμαξα, δι' ομοιότητα της ή" αμαξοειδώς αυτήν συμπληρέντων ατέρων θέσεως. ΠΕΡΙ'
ΑΡΝΗΣ .
"Pνη ηρωίς , Βοιωτέ μήτηρ ξοικε δε Ψσο το τσατρος "Αρνη κληθήναι απο περμgσιασμό αρνών καθα κg) αυτή πιάδα
υπο Ποσειδώνος τεκέσα, Βοιωτον όκ ή βοών εκάλεσε, φησί γύν. Ευφορίων,
Βοιωτον δ' ονόμηνε , ( το γδ καλέσαντο νομήες, ) Οτι ρα πατρώησι βοών απεθήκατο κόφροις.
ως έν ο υιός αυτής εκλήθη Βοιωτος, οκ ή βοών, ύπ ε αυτή, ως είκος, Αρνη, όκ παρωνυμίας αρνών, ζώκαι φιλεμήίκαι πίς παλαιοίς. φασί δε ταύτην Κπο της ΚοπαίδΘ λίμνης καταποθήναι. /
ΠΕ
Α ΠΕΡΙ'
8Ι
ΑΡΠΥΙΩΝ .
"Pπυια θήλειαι δαίμονες ππρωται , τα 5' κάτω μέρη ορνί. θων έχεσαι , ας αι Μέσαι νικήσασαι μελωδία , τοίς
ππρος εκείνων ετεφανώθησαν πλία Τερψιχόρης, ότι μήτηρ ή, Σειρήνων. περί 5' Κρήτην ταύτα γεγόνασιν όθεν «επόλις Απτέ ρα της Κρήτης , το δα' το εκεί τα πτερα νικηθείσας αποβαλείν
τας Σειρήνας ήσαν 5 αι Σειρήνες , τα κάτω μέρη ορνίθων έχg σαι τα 5 άνω ανθρώπων, οικύσαι πώει την Τυρσηνίλψ. Ν
ΑΣΤΑΡΤΗΣ . ΑΕ , άγαλμαπΕΡΙΑφροδίτης , τιμώμjυο
ω"δ9' Σιδωνίοις
τ8 άτρg 5' τύπος, αυτό το άτρον ο εωσφόρος , όπερ Α /
Α"
Ψ
φ
Ν)
φροδίτην ονομάζεσι. το αυτό ε ω%3' Μωαβιτών ετιμάτο. ΠΕΡΙ
ΤΗΤΣ ΑΣΤΕΡΙΑΣ.
Ν
"Σπεία φεύγκαισα την μίξιν τ8 Διός, μετέβαλε εαυτήν εις όρτυχα και ήλατο εις την θαλαοσαν , ε έγένετο νησΘυ , ψη
9
Ν
".
φ
\
Η
ρ
/
Ν9
ήτις Ασπεία ε Ορτυγία εκαλείτο . ύστερον ότ8 Διος συγ γυομjύκαι Λητοί, εποιήσαντος αυτήν έγκυον, Αρτεμι κι Απόλ
λωνα, ζήλω της Ηρας, μήτε c γή μήπ Cν θαλάοση Ψσοδεχο μυόης της Λητές φρος απόπξιν , κελεύει τυ Γοσειδώνι Ζευς, κι ανέδωκε Ίαύτluυ τluυ νήσον, τluυ Ορτυγα κ; Ας-εείλμ λεγομjύlu,
πρότερον κρυπτομίύluυ τοίς κύμασιν, έτι 5' & τρέμμσαν. κι όκ τέ Φανή ναι αυτήν, Δήλον ωνόμασεν . εκεί καιν έλθέσα ή Λητώ, και δάφνης ε φοίνικος ωρώτον εκεί φανέντων αψαμένη, την Αρτεμιν
2ήυνά , ή 5' ταύτην μαμούει , κι τίκτει τον Απόλλωνα , κ. Αρτε
μί και "Αρτεμις 5 την Δήλον κάτελαβεν, Απόλλων 5 εις Λυ κίαν απήλθεν. ΠΕΡΙ'
ΑΣΤΥΑΝΑ"ΣΣΗΣ .
"Στυάνασσα , Ελένης θεραπαινα , ήτις φγώτη εξεύρεν Α φροδίτην, ε ακόλαστα σχήματα. ΠΕΡΙ »
ΑΣΤΥΔΑΜΕΙΑΣ ,
. -
Αευμα, ΑκάσΊg γuυή.
Α
82
ΠΕΡΙ ΑΣΤΥΟ'ΧΗΣ -
, κ? Ομηρον, Ατυόχεια, ώς κι Γ'ηνελόπη, Γηνε ΑΆ λόπεια Φύλαντος ή θυγάτηρ ταύτην Ηρακλής άγεται, ανελων τον Φύλαντα, ότε κ? Εφυρέων Αιτωλοίς έτρατήγε... χυ να δε εξ αυτής Τληπόλεμον ος εκτραφείς, πεειπέπτωκεν ακμ σίω κακώ , ίδων γδ τον εαυτώ μj, πάππον , τώ δε πατεί μή τρωον , ήτοι τον κωγός μητρός θείον τ8 Ηρακλέgς , τgτέτι τίν
Λικύμνιον, (αδελφός γδην Αλκμήνης, ώς φασιν, ο Λικύμνιος, ) τέτον Εν ίδων αμελώς, φασίν, εν τω γήρα χειραγωγέμψιον, κ; αφείς βακτηeίλμ επί τον οικέτην , το μήυ οικέτκαι ήμαρτεν και κα
ταστοχήσας τον 5 γέροντα πλήξας, έκπινεν έχ έκών διο και έφυγεν εις Ρόδον, σμυαγαγών λαόν και στασιαζομύύες τες Ροδίες ευρηκώς, κι ενί ωγοσκεχωρηκώς μέρει, έκράτησε ε δuυαπς γε νόμjoΘυ, έτράτευσε κ% της Τροίας κι αυτός. ΠΕΡΙ' ΑΣΦΑΛΙ'ΩΝΟΣ.
"Σφαλίων, πλάτπεται ότρηρος θεράπων Μενελάκ, ωροσφυές όνομα ον και χρή σφάλλει Χτε δέοντος, ωρός τον δεσπό. ψ/
Ο
τίω
«Μ
φ
/
-J
η
φ
φ
ΝΦ
«\
φ
ωασερ κι Επωνευς, ωγο αυτό, όν αληθεύειν χρεών. ΠΕΡΙ'
ΑΥΓΕΙΟΥ .
"Υγείας, υιός μύη Ηλίg ήν, τη 5 αληθεία, Φόρμητος εκ της Ικλέως Υρμίνης οι 5' αυτήν θυγατέρα Νυκτέως οι 5 , Έπόχκαι φασί , τότε δε ή) όφθαλμύ;) ακΊίνας απολάμπειν
Φασίν Ηρακλεί και την ή" αυτό ζοών κόπωρον καθήραντ, έκ εδίδg απαιτόντι τον μιωθον, ος ήν δεκάτη ή ζοών λέγων έχ
έκόντα ποιήσαι το έργον, αλλά επιταγέντα Ψσό Ευρυθέως κά θίζεσιν 5ν κριτην αυτής της δίκης αιρετον Φιλέα , τον Αυγείg υιόν ο 5' καταψηφίζεταμ 15 πατρός , αγανακτεί επί τέτοις Αυ γείας, κι εκβάλλει τον υιον . Ηρακλής ό επιτραπυσάμύυος πός
θει την "Ηλιν ε μεταπεμψάμψος εκ Δελιχίκαι τον Φιλέα, δί δωσιν αυτώ την τύ πατρός βασιλείαν και τον τρατον, δια την εκ πολέμg ολιγανδcίαν, συγκατακλίνε, ταής ή τετελευτηκότων γυ
ναιξί ε τον Ολυμπιακόν διαθέμβυος αγώνα, ωρώτος αυτός ή" αγωνισμάτων άπτεται, προς ό τέτοις ιστορείται, κι ότι τίω αρ χίω Πισάται τ8 αγώνος έπεμέλoντo , έπει ό πίς Μεσηνίοις
αυτοί κ? Λακεδαιμονίων σιωεμάχησαν , καθελόντες ύτερο άυ, Τbς και
ή
ψ'
φ'
ι,
φ
-
/'
-
\
Α3
9
ΝΡ
-
φ
w
κΨ
τές , οι Λακεδαιμόνιοι , παρέσχον την τε αγώνΘυ αρχlω τοις Ηλείοις οι κ% Μεσηνίων τοίς Λάκωσι σιιυεμάχησαν. -
*Α
/
-
"
«Ο
ΠΕΡΙ" ΤΟΥΤ ΑΧΕΡΟΝΤΟΣ.
Χέρων, ο εν "Αδg ποταμος, «ε"θα το ετερήθί χαράς τες ΔΑ εκεί κατιόντας κι καθ' υπέρθεσιν, Αχέρων κ" τον Εν Οδυοτεία κείμύθον μύθον φασί γδ Ηρακλέα εκεί διά τον Κέρ βερον καπελθόντα , ε ιδόντα το φυτόν αίγειρον , τίω ε αχε ρωίδα λεγομίζω , εκ της ευφυίας θαυμάσαντα, τεφανώσααθαί
ο αναγαγείν, ο ηλίω δείξαι, ως άκαρτος δε ή άχέρωις, τώ Αδη ανακείται διό και ιτία ε αίγειροι τίν της Γερσεφόνης πληρέσι λειμώνα .. ΑΧΑΙΟΙ ΠΟΘΕΝ ΟΙ" "ΕΛΛΗΝΕΣ "ΩΝΟΜΑ"ΣΘΗΣΑΝ...
"Ιολος ο Ιππότου, γεννά Ζέθον, και , κ. Κρεέσης της Ε ρεχθέως θυγατρός , "Ιων, (έτος ο "Ιων ώ'κησε τας Αθή
νας, όθεν κ; "Ιωνες ) κι Αχαιός ο δ' Αχαιός φόνον έμφύλιον δράσας, παρεγχύετο εις Θεοσαλία
κ, κυριεύσας της χώρας , τες
Ψποπταγμψίες, αφ' εαυτέ Αχαιες ωροσηγόρευσεν. ΠΕΡΙ ΑΡΤΙΒΙΟΥ ΤΟΥ- πΕΡzor, "Ρτίζιος Γέρσης, ανής τρατηγος, επί ή) Περσικών, τα πο "Α λέμια γενναιός τε κι ωρόθυμος , χθj ταχυς τlu Gν τοίς όπλοις κίνησιν, ε πτηνός τω πόδε το είδος εκπληκτικός τε ή θείος φαινόμβυος, ως άλλος Αχιλλεύς. φιλιππότκτον ό: φροσέτι 2"υέ0ζ αυτόν, δ κιωηγετικώτατον, εταίς ή) πολέμων ανοχαίς
έτί τα θηεία χρώμύυον Ηρόδοτος, Ιτορεί. 5τος ωρώτος εδίδαξεν έπτον ανιτάδι ωρος οτλίτη , ε τον ωροσενεχθέντκ κατεργά ζείύζ, ποσί τε πλήττοντα, ή τόματι δάκνονται,
Ι.
2'
Αχιλ
Α
84
ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙ' Α.
Ζετε
εκ της Αιγίνης τ8 Ασωπό γεννά ΜΙΝΩ ,
ΑΙΑΚΟ'Ν ,
ώ & ΠΑΣΙΦΑΗΣ
φ &
-
ΡΑΔΑ'ΜΑΝΘΤΝ. '
-
ΦΩΚοΣ, ΤΕΛΑΜΩΝ, ΠΗΛΕΥ"Σ, ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ, ΑΝΔΡΟ ξ ΓΕΩΣ. ΓΑ ΑΥ" ε ί & ΘΕΤΙΔΟΣ, ΤΕΥΚΡΟΣ, ΑΙΑΣ, ύ & ΤΕΚΜΗΣΣΗΣ, "ΕΥΡΥΣΑ΄ΚΗΣ.
ΜΟ'ΛΟΣ, ΙΔΟ. ΜΕΝΕΤΣ ,
ΑΧΙΛ ΛΕΤΣ , ε
-
ΝΕΟΠΤΟ'ΛΕ. Ι ΜΟΣ.
ΚΟΣ. ΑΡΙΑ ΔΝΗ . ΦΑΙ' ΔΡΑ..
5
ΜΗΡΙΟ"ΝΗΣ.. -
-----
-
Γεννηθείς ο Αχιλλεύς Ψσό ΘέτιδΘυ, παρεδόθη τώ Χείρονι, τροφεί άμα και διδασκάλω της. τοξείας χρησάιθ, Φυ. ή ό έτος ο γν
φ
/
Χείρων ίπποκένταυρος, όικών άντρον τι , ε τσήλαμον cy Θεττα
λία. ο δν Χείρων λαβών τον Αχιλλέα, και γάλακτι κι άρτω έτρε φεν αυτόν αλλά κηρίοις τε, ώ μυελολς ελάφων κι άλλων ζώων. διο ε Αχιλλεύς ωνομάοθη , ο μη μεταχων τ8 χιλ5 χιλος γδ, ή τροφή. κολακεύει δε αυτόν ο Χείρων οιον λέοντα, πτώκας
αρπάζειν, ενεβρoίς συμτσέπουί. εjς ηλικίαν δε ήκοντα , αν ή' οι παίδες αμαξίδων, ε αστραγάλων, δέονται, έργε μύθ καιδεν ή" τοιύτων ακοντίοις δε ήθιζε, ε παλτοίς, ώ δρόμοις ,
Ε;
«θαί τε ή κεχρήκύζ αυτώ ως "ττω. επικαθίσας &ν αυτόν όπισθεν
αυτό, κ% τύ"ιππίκαι μέρκς , "τως έγύμναζε, και εδίδασκε αυτόν τlαι τοξικίαύ, και "τω μjύ ώει το Χείρωνος μυθικώς, πως λέγε ταμ ή δε ιστορία γενέουζ αυτόν ο Γηλίω ανθρώπω όμοιον δίδε, σοφόν δε η λόγgς, ή έργα θήρας π. γδ ποικίλης ή'πτετο , κι τα πολεμικά επαίδευε, ε ιατρικές απέφαινε, κι μυσικές ήρμοί πε, ε δικμίκαις έτσοίς, βιώνωξτε επί μήκιπον φοιτήσαι δε αυτώ
ε Ασκληπιόν, κ. Τελαμώνα, κ. ΙΙηλέα, ε Θησέα θαμίζειν δε ε Ηρακλέα , ότε μη απάγοιεί αυτόν οι άθλσι , μετασχεν π της τύ ΧείρωνΘυ ομιλίας F"αλαμήδε, άμα, ο Αχιλλε , ε "Αιαντι . αλλ' επι τον ωροκείμενον Αχιλλέα επανέλθωμεν. έτος μ%) και ο Σκύρω Δηίοδάμειαν, θυγατέρα Λυκομήδες, έτι έφηβος, γήμας , γξυνά Νεσττόλεμον, "τως ονομασθέντα δια τluυ νεότη
τα τύ Αχιλλέως, καθ' ήν εις το πολεμεν ώρμησεν . ενΊαύθα πυ Αχιλλεί διαιτωμδύω παρε%ύετο η Θέτις, ως ο μύθος , και έθεράπευε τον υιον, ώσπερ αι θνηταί τ? μητέρων
ο δε Πολυ
ξένης, της Πειάμg θυγατρός, έραθείς, εδήλωσε π ΙΙεμάμω συμ μα
|
85 μαχήσαι αυτώ, ε λάβοι τίω κόρlα , ο δε Γρίαμος σμυέθετο Α
δύνα, ως τοις πολλοίς ιτόρηται. ε έλθόντων Cν τω Θυμζραίg Απόλλωνος ναώ, Αλέξανδρος λαθρα τοξέυει τον Αχιλλέα και έπω συνέβη αποθανείν τον ήρωα. οι δε Τρώες το σώμα αυτ8 τοις
"Ελλησιν καικ εδίδαν , έως έλαβον πάλι τα δώρα , α ΙΙeίαμΘυ,
ακριβε: ζυγοταθμήσει τρυτάνης τό ζυγό Ψσέρ τ8 νεκρό "Εκτο φ
"
"
rΦ
ν
*3
2
Λ'
"Ψ
Υ
ρος, λάθρα ή) Ελλήνων, της νυκτός, τώ Αχιλλεί δέδωκεν, Σω τρατος δείτορ. Αλέξανδρον Απόλλωνος ερώμύρον κ μαθητluυ
πξείας, υφ' ε τόξο ελεφάντιον χόντα, τοξεύσαμ Αχιλλέα κα τα γασίρος. Τέλης δε ίσορεί Γενθεσίλειαν ανελεν τον Αχιλ λέα αίτησαμ%ύης ό Θέτιδος τον Δία, αναστήναι αυτόν κι αντα νελεν εκείνlω "Αρεα ό πατέρα Πενθεσίλείας , δίκιω λαχεν Θέτιδι κεμτην 5 γγυόμδυον ΙΙοσειδώνα, κατακελναι "Αρίμ . μύ 5 θάνατοι Αχιλλεύς, ως ληράσιν , έγημε Μήδειαν τίευ Αιήτg ταΐδα, εις το Ηλύσιον πεδίον παραγενόμύθος . Αιήτης δε, και Κίρκη , ε Πασιφάη, Ηλίκαι παιδες , ώ Πέρσης της Ωκεανg , Αιήτg μύο παίδες & Ειδυίας , Μήδεια δ "Ανφυρτος & τέτο
oeύτος "ΊβυκΘυ ειρηκε, και Σιμωνίδης . τω Αχιλλέ, κεκλωσ
μψύον ή , ή πολυχρόνιον γγυήσεώΙ και άτιμον, ή ολιγοχρόνιον κι έντιμον. λέγεται δε ε ότι εκέλευσε το μαντείον Θετταλές εις Τρόιαν πλέοντας και θύειν κατ' έτος τώ Αχιλλεί , κι σφάττειν τα μύο ως Θεώ, τα δε ως cί μοίρα ή/ κειμήίων. επειδή «έ όι
μωγή της Θέτιδος, ως ο μύθος, διεφοίτα τον τρατόν , ανευφη μέσης τε, και τον υιόν βοώσης έβόα δε προν , μέγα τε , κg) έναυλον, καθάπερ ή cύν τοις ορεσιν ηχώ κ, τότε μάλιτα & Α 1
"Φ
"
/
γ
Χ.
"
φ
/
και Ν Υ
"
9"
χαιοί σιωηκαν ότι τέκοι τον Αχιλλέα ή Θέτις, καιδε άλλως απι
στgντες , τα δε Θετταλικα εναγίσματα έτως ή ναώς έκ Θετ ταλίας μέλαινα τέα ήρμένη, εις Τρόιαν έπλε. · θεωρές μβυ τεσ
σαρεσκαίδεκα απάγ9σα ταύρως δε, λευκόν π, εμέλαια, χει ροήθεις άμφω , ε ύλην εκ τ8 ΙΙηλίκ , ως μηδέν της πόλεως
δέοιντο , ώ πυρ εκ Θετταλίας ήγoν , ώ τσoνδας, κι ύδωρ τέ Σπερχείg άρυσάμύθοι , όθεν «ε σεφάνgς αμαραντίνες είς τα κήδη «ογώτο: Θετταλοί ένόμισαν , να κάν άνεμοι τίμο ναύν απολάβω
σι, μή σαπρsς έπιφέρωσις μηδ' έξώρες νυκτός μύθ δή καθορμί ζειδί έδε, κι ωριν αψαώ{ της γής , ύμνον από της νεως άδει» εάς τίω Θέτιν ώδε συγκείμyυον, Θέτι κυανέα , Θέτι Πηλεία ,
Τον μέγαν έπκες υιον Αχιλλήα.
Α
8ά
Τ3, θνατα μjυ, όσον φύσι: "εγκέ το. . Τροία λάχε - . Σάς δ' όσον αθανάτg γήυεάς πάις έσκσς , ΙΙόντος έχει , . -
Βαϊνε ωρος αίτια, τίνδε κολωνόν
Μετ' Αχιλλέως c πυρά. Βαϊν ευδάκρυτος μ% θυηλας , Θέl, κυλυέκ , Θέτι Γ"ηλεία,
φροσελθόντων δε πj σήματι μι;} τον ύμνο , αττις μύο ώσσερ ο πολέμω περμεδεπε το δρόμοις δε έβρυθμισμόοις σιιυηλάλα ρ
Υ
Ν)
/
1
ζον, ανακαλάντες τον Αχιλλέα . τεφανώσανπς δε τίω κορυφίου τέ κολων3, κ, βόθρgς επ' αυτή όρύξαντες, τον ταύρον τον μέ λανα, ως τεθνεώτι, έσφατπν... έκάλgν δε και τον ΓάIροκλoν επί τluυ δαίτα , ως ε τέτο εις χάριν τω Αχιλλε ωράττοντες. cir " Νυ
"
ο
φ
"Ο
9
«Ο
1
\
τεμόντες δε, κι εναγίσαντες, κατέβαμνον επί τluυ ναύν ήδη και θύσλυπς έτι τον αιγιαλον, τον έτερον ή ταύρων Αχιλλε πάλιν, /
"
φ
-
")
Α.Α.
φ
"Ο
κανε τε έναρξάμύθοι, κ, σλάγχνων έτσ' εκείνη τη θυσία, (έθυον γδ τluυ θυσίαν ταύτην ως θεώ, ) ού! όρθρο, απέπλεον, απάγοντες το ιερείον, ως μη c' τη πολεμία ευωχοϊντο, ή ταύτα ωέι Ελ
ληνικό Αχιλλέως, λέγgσι δέ τινες ε έπρoν γεγονέναι Αχιλλέα το θα' Σκύθαις, ζασιλέα ήμ τόπων ος ηράιθη τε της 15 Αγα
μέμνονος Ιφιγήσείας πεμφθείσης εκεί , και έμεινεν επιδιώκων εξ και ε, ο τόπος, Αχίλλειον ωνομάοθη , και μην εκ το Ελληνικό . οι δε τέτο λέγοντες, « δgφέρυσι μάρτυρα τον Αλκαίον λέγοντα: Αχιλλέυ, ος τας Σκυθικάς μεδέεις.
"
.
.
.
. .
ΠΕΡΙ' ΑΨΥΡΤΟΥ .
"Ψυρτος , υιός: Αιήτg , ον συνδιώκοντκ ελέσα ή αδελφή
Μηδεία διέφθειρε, μελείστλ ταμύσα, κι τη θαλάοση τοι τ"σαρκών ετιτσείρασα τμήματα , όθεν αι Αψύρτιδες νήσοι «δρος ανατολάς της Αδομάδος ας οι Κόλχοι επέδραμον, τα της Μηδείας ίχνη μασπύοντες κι ζητέντες, ότε τώ, Ιάσονι κατ' έgω τα ηκολύθησεν ην εμή συλλαβείν εκείνοι εξισχύσαντες, αλλ' είς κενον μογήσαντες, ώκησαν Ψσ' αμηχανίας, εκεί και γδ ή αυ τές εις Κολχίδα νοστήσαμ , ει μη και την Μήδειαν ανακομίσον τα έτω γδ ο Αιήτης ήτειλήσατο : Ηλίου, κ. Πέρσης της Ω κεκνέ, Αιήτης και χaj Ειδυίας, Μήδεια, "Αψυρτος. Α-
1
φ
".
rΦ
-
•Υ
φ *
/
9
"Ο
Β
ΠΕΡΙ' ΒΑ"ΚΧΟΥ ,
Ακχον, και μόνον τον Διόνυσον εκάλεν, αλλά ε πάντας τες
τελώντας τα όργια και μlω αλλα κ τες κλάδgς, ες οι μύ
-
τα φέρυσι. μέμνηται δε Ξενοφάντης ο Σιλλοίς έτως Ετασι δ' ελάται πυκινον ωέι δώμα.
έτι 5 ε τεφάνης είδος, ως Νίκανδρθ. c., τι ώει' ήν γλωσ σών iτορε: " φησί γδ έτω
"
-
Βακχοίσι κεφαλας περμανθέσιν ες έψαντο. και Βάκχον, κλαυθμόν , Φοίνικες . Βάκχος 5 ε Βρόμιος κα λείται, δια το τες πατέντας τον δινον, εκθλίβειν τοις ποσίν αυ
τύν, κι ωρώτες χρήoJί , ε τα ε τες έως μέθης μψ% ταύτα χρω μύες αφιέναι ταις c τοίς πότοις παιδιαίς. Βάκχαμ δε, κ, Σά τυροι, ε Γάνες, κ; Σειληνοι, οπαδοί Βάκχg και Βαοτάρα , αι τύ Βάκχκαι τροφοί δια το βάσιν έπ' αρά ποιείαύζ το μανιώδες , η Λυδαι, κ. Μακέτα, ε Μιμάλλοντες , δαιμόνιά τινα τιθήναι Βάκχg. εις αμτσέλες δε αλληγοεικώς μετελαμβάνοντο τας τεί
χας κατακεχυμόύαμ , και άλλα τινά ποιέται φίλα π' Βάκχω : κιττώ, φασί, τεφανέμήθαι , κι αμπέλω, κι κατέχεσαι χερσι, αι
μjυ εγχειρίδια, αι δε, όφεις τέτο δε Φγος αίνιγμα τύ κ; θη
έ) τες μεθυοντας . ίς-έον δ' ότι εις δίνον αλληγορείται ο Διόνυσος αφ' και κ, το διονυσιάζειν , συμποσιακή λέξις σ?δα ΙΙλάτωνι διον, πάντα τον βίον έδιονυσίαζεν , ήγgν εμώδεις ώ φοινικές
πώtλ δινον ήχολείτο... άλλοι δε λέγκαισι Βρόμιον λέγεουζ τον Διό νυσον, σ δ9' τον βςόμο» ε γδ της Σεμέλης κεραυνωθείσης, ήρ τσάγη
Ψπο
τ8
Έρμέ κ?
βέλησιν τί; Διός,
έκ, μέσg τέ πυρός,
ζρόμω και ήχω βρονής ή ότι μ? τυμπάνων και βρόμων, ήγε ήχων, «Ε, όρεσ σιιυ Βάκχαμς ε Σατύροις κ; Σειληνοις επόμπευον. ΠΕΡΙ ΒΡΙΜΟΥΣ .
..
Βεω, κι Οβριμώ , η Περσεφόνη.
Απολλώνιος Βριμω νυκτίπoλον , φθονίην ενέροισιν αναοται.
Φασίν Ερμήν έραθέντα επί κuυηγεσίαν έξικση θελήσαι βιαίως μιχθήνα, η δε ενεβειμήσαπ ο δε φοβηθείς , ατετράτη, νή και να
Β ενήεύθεν Βριμώ ωροσηγορεύθη" ή διά το φοβερό και καταπληκΪι 88
κον της δαίμονος , κ φάσματα επιπέμπει τα καλέμήμα Εκα
σαία ε πολλάκις αυτά μεταβάλλειν το είδος, δια το Εμπυσαν καλείοθαι , ή ω θα τον βρόμον, τον τ8 πυρός ψόφον
Τόοσος γδ πέλεται βρόμος. ή γδ θεός λαμπαδgχος, το δε ΒΡΙ επιτάσεως όξιν ως το βριή πυος, όβειμΘ- Αρης. η Βριμω, η μεγάλίμι έχεσα μήνιν, βοί, Τυ
μηνίς τις καισα. ΠΕΡΙ ΒΕΛΛΕΡΟΦΟ'ΝΤΟΥ.
Ελλεροφόντης ο Κορίνθι(Θυ , ο κ Ιππόνες ωρώην καλέμε νΘ-, ανήρ \πάρχων Φρυγίας, άκων ανελων τινα Βέλλερον , ή τον ίδιον αδελφον Ηλιάδίω, η Πυρίναν , ή Αλκίμύυον. έλ θων είς "Αργος ωρος Προίτον, καθαίρεται. "Αντεια δε, η Σθε νέβοια , γιuή Προίτg, έρωτικώς ετεμάνη Βελλεροφόντη . ως δε εκ έτσείαθη συγγενέα Χ αυτή, διαβάλλεται παρ' αυτής Προίτω, ως πειράζων Ά Προίτος δε αυτοχειρία τέτον ανελεϊν καικ ήθέ
λησε , κατά τε παλαιον ήθος επικρατέν και το μή συμφαγόντας αλλήλοις παρ' αλλήλων θνήσκειν , ει μη 15το ακgσίως συμβή δια τέτο ε Προίτος ανελεν Βελλεροφόντlω καικ ήθέλησε πέμ πε, δε αυτόν εις Λυκίαν προς Ιοβάτluυ τον πενθερον αυτό, γράμ ματα δες κατ' αυτό ώύμέχoντα τlω της αιτίας διαβολήν. και
Ιοβάτης ομοίως ημέρας εννέα σμυεστιασάμjoΘυ αυτώ, τη δεκάfη τα γράμματα δεξάμύυΘυ, επειδή μηδ' αυτής είχεν αυτόν ανελεν, δια το συμφαγείν μετ' αυτό, κελεύει τέτον απελθείν , ε πο
λεμήσαμ Χιμαίρα , είτα Σολύμοις, είτα Αμαζόσιν. οι θεοι δε τέτω έπτερωμύον ίππον, όν φασι Πήγασον, απέτειλαν ώ έπο χηθείς, τlαι Χίμαιραν μύο ανεξλε , μόλιβδoν τώ αυτό δόρατι. έπιτιθεις , κι εμβαλων τώ εκείνης πυρπνέοντι στόματι , αφ' & πυρός ο μόλιβδΘυ σμυτακείς, εκείνluυ απέκτεινεν ή γδ ωγοί -
δόντα τινα το πυρ της Χιμαίρας φυλάξααΟΙ , καθά φησί Λυσίας ο ρήτωρ. μυθικώς έτως δν έκείνlμ ανείλε, τάς τε Σολύμgς, «ε τις Αμαζόνας πολέμω. Ψποτρέφοντα δε ενέδρα Λυκίων έμελ ΑΦ
Μ.
φ
ρ
Ν"
/
λει αυτόν ανελεί ως δε κ τες εν ενέδρα ανείλεν, Ιοβάτης γαμ βρον έσχεν έπι Φιλoγωνία τη θυγατεί αυτό κι τελευή" αυτώ τίω βασιλείλμ καταλιμπάνει. Βελλεροφόντης δε, ως φασί τινες»
επαρθείς τοίς κατορθώμασιν , ηθέλησε συν τω Πηγάσω τον έρατον κόεκπoλεύσαμ Ζευς δε δίστρον π. Πηγάσω βαλων, επεκ σ"Ε
.
Β
89
σε τον Βελλεροφόντίω αποσφεείσαι ή' εαυτέ νώτων, ο κατα ΝΦ
φ
V
?
*Φ.
\
4
\
»
Λ ••
ζ
/
"
Α
βαλείν αυτόν εις γην. και δή ωει το Αλήίον πεδίο κατένεχθέν τος το Βελλεροφόντg , ε παραπορευομύύκαι χωλύ από της πτώ σεως , ο Πήγασος άνω πεβλεπωχείτο εκάτω . ή γέν Ημέρα τύτον σ%ώ% τύ Διός αιτείται, ως αν έτσοχgμύύη αυτώ τον ημε
είπον κύκλον βαδίζη . ταύτα μύο εισί τα ωοι Βελλεροφόντg μυ θικώς λεγόμγια τα δε ώει' της Χιμαίρας τάδε ότι ο Ι"ατά ροις όρος ετίν c, ώ θηcίον Αμισοδάρg ο έμωροσθεν μυυ ήν λέων, όπιωθε δε δράκων , μέση 5 χίμαιρα εξής πυρ οκτά στόματος ανεδίδοτο , κι έλυμαίνετο τίμι χώραν ε τσάντας τες παεμόντας . ύστερον δε έλθων ο Βελλεροφόντης, επχνάσατο, και
τώ δόρατι τερμθείς σφαίραν μολίβδε, ενέβαλεν εις το τόμα της χιμαίρας. έλύθη δε Ψσο τg πυρός ο μόλιβδος κι έχωνευσε τα τσλάγχνα αυτής , ε έπως απεκτάνθη η Χίμαιρα. αλλα ταύτα μή, μυθώδη το δ' αληθές έτως έχει Βελλεροφόντης ήν Φρύγιος ανήρ, το γήϋΘ- ΚοεμνθιΦ. , καλός καγαθός ος πλοίον κατα
σκευάσας μακρόν, έληίζετο τα σ“θαθαλάσσια χωcία όνομα δε ή τώ πλοίω Πήγασος , ως και νuυ έκατον σχεδόν ή πλοίων
όνομα έχει μάλλον δε δοκεί πλοίω, ή ίππω, όνομα έδ Πήγα σος. βασιλεύς δε Αμισόδαρος ώκε επί Εάνθω τώ ποταμώ
όρος δε ή υψηλον Ψσ' αυτώ, ώ' όνομα Τελμισσός , ωρος ο δή όρος ωρoβάσεις εισί δύο έμπωροωθεν εκ πόλεως ή/ Ξανθίων, τείτη δε όπιωθεν της Καείας, τα δ' άλλα κρημνος . C δε τώ
μέσω αυτ" χασμα όξί της γης μέγα, εξ και δη ε πυρ αναδί δοται. επί τέτοις δέ όξιν έτερον όρ® , ώ' όνομα Χίμαιρα , τότε
δε η , ως λέγgσιν οι προσχώcμοι, κ% μύυ τίω ωΡόβασιν όικών, λέων έμωροωθεν , όπιωθεν δε δράκων , οι δη και έσινο τες νο
μέας, ο τες υλοτόμες, τότε δη κ, Βελλεροφόντης έλθων, το ορθ. ενέπρησε, κι ή Τελμιοτος κατεκάη, κι τα θηρία απώλετο. έλεγον Σν οι ωροσχώριοι, Βελλεροφόντluυ αφικόμύρον μ? Γηγάσg, την Αμισοδάρs χίμαιραν απολέσαι τύτg δν γεγονότος , ωροσανε
πλάοθη ο μύθΦ. . ή δε αλληγορία Γήγασον δίδε τον συγκε κραμμδύο θυμόν, ος έχει συγκεκραμμjύον το αλογον μέρος τώ λογικώ . Βελλεροφόντluυ δε, τον αναιρώντα τα θανάσιμα , ω%ύκ
το Cν τη ερα βάλλεν, τα ζάλλοντα εις τluυ γluυ . και άλλως, ζέΝερα τα καλά λέγονται Βελλεροφόντης έν, ο ωρονοέμύρος
πάυει τα κακά τίω δε χίμαιραν, την καθόλg κακίου, η εγγύ νησε τίμι μεεικίuύ ε τον λέοντα , φανερον ε όξυν θυμόν τυ δρα
Β δράκοντα δε, θυμό ποικιλώπρο ή, τίμι Χίμαιραν, τον μερικό, θυμόν, ο μέσον, ή: κεκραμμήoo'ν. ότι δε ο Βελλεροφόντης κι Βελ λεροφών τετρασυλάβως λέγεται, ποιητής ο Περδίκης δηλόι δή 9ο
λον δε , ως οκ τg Βελλεροφόων κ? σκυαίρεσιν, ως Ξενοφόων Ξε
νοφών δήλον δε ότι και Βελλεροφόντίων τύπον ιτόρησάν 1ινες κα
λείαύζ, κ. Βέκλερον, ξ, Λεοφόντίω ανελόνσκ δε Βέλλερον διωά ς-ίω Κορινθίων, μεταθέωδί το όνομα.
ΠΕΡr Τor ΤΗΣ ΒΕΡΕΝΙΚΗΣ πΛοκΑΜor. Ερενίκη γυνή ήν τ8 c, Αλεξανδρεία Πτολεμαίg τύ Ευερ γέτκαι καλgμyίg. τg έν ανδρος αυτής τύ Πτολεμαίg όντος εν τω πολέμω, ήυξατο, ότι, ει Ψσοτρέψει άτρωτος, τον πλό
Β
καμoν αποκεέρασα τον εαυτής , αναθήσει ανάθημα εν τω ιερώ
ώ ανέθηκεν η Βερενίκη . ην δέ τις επι ή" αυτής χρόνων ατρό νομΦυ Κώνων καλέμόυ9-, ός ωρος κολακείλμ αυτής έφησεν, ότι οι Θεοί τον πλόκαμοντά τον Cν άτροις ανέθηκλμ
& έτω κατη
τέρμσε της Βερενίκης πον πλόκαμον. τύτο δε κ, μυείοι έτεροι πε
ποιήκεσαν σοφώτατοι όντες ή πολλές άνδρας τε και γuυαίκας προς κολακείλμ, ή μυθικώ τινι τρόπω, ο τοίς ατροις κατητέeισαν. ΠΕΡΙ
ΒΗ'ΛΟΥ .
ήλος, υιός Διός, βασιλεύς ΒαβυλώνΘ. αφ' και ο αι πύλαι Βαβυλώνος, Βηλίδες ωνομάοθησαν ή ε αυτός ο Ζευς, κα
τα τινας, Βηλος λέγεται
διο δ Ηρόδοτος ιερόν λέγε, Βήλs
Διός είναι ο τή Περσική Βαβυλώνι . τίω δε Βαβυλώνα κτίσμα είναι, Βαβυλώνος, ανδρός σοφωτάτg, παιδός Μήδg, ε και Σεμιράμι δος, λέγκαισιν αλλ' είναι αρχαιοτέραν τίω πόλιν της Σεμίραμιδος
έπσι χιλίοις οκτακοσίοις, ζασιλίοσης γενομύύης μ? ταύτα σο φής τι κι σμυετής σμυετωτέραν δε αυτής τlω Νίτωκεμν , Βαβο λώνος ε αυτlα ζασιλεύσασαν. άλλοι δε ώει' της ΒαβυλώνΟ
τοιαύτά τινα ιτορύσιν, ότι Νίνg το Σύρων βασιλέως την Νινευί
κτίσανloς, ή τέτg γυνή τον άνδρα «περζαλλοιώύη, Βαβυλώνα αν τώ πεδίω κτίζει , εξ οπτης πλίνθg ώ ασφάλτ8 , ε λίθων
λαξευτών , τειπήχεων μου, το πλάτος, εξαπήχεων δε το μήκΘ".' "περίμετρον αυτή διεγράψατο στάδια πΦέ, το δε τείχος εις ύψος ανέτεινε πεντήκοντα πήχεων και το πάχΦυ εις τριάκοντα πήχεις διέτησεν, ως και τέθριππα επ' αυτ8 έναντιδρομεν αλλή
λοις, ο πύργος τας πύλας επέστησε υψηλας , χαλκάς π. 7rυ
Β
ΆΙ
πύλας ποιήσασα, εις ύψος π αναττινομjύας πολύ, ε εις πλάτος
αξιόλογον. έκτισε 5 ε δεξαμjυίω μεγάλίμι, ή κήπο έπήγειρε θαυματον, επιλεγόμύυο κρεματόν, ός τετράπλευρος μύο ή , εκά τίω 5 πλευραν είχε τετράπλεθρον ώ ή εν ώ αυτός ήJ επτα
κοσμικών θεαμάτων. ΠΕΡΙ
ΒΟΡΕΟΥ.
Ορέας, ζασιλέυς ή Θράκης και τος ήρπασέ ποπ Ωρείθυιαν την
τέ Ερεχθέως βασιλέως Αττικής: ει και ο μύθος, δια την όμωνυμίλμ, ατανατήσας Ίής γης τον άνθρωπον εξηνέμωσε καθα
ε Αίδωνευς ζασιλεύς μύο ήν, ως οι ακριβέτερόι φασιν, Ηπείρα της εν Μολolτοις, «ορός ον κ. ΙΙεκείθgς ήλθε, ο Θησεύς, δια τίκυ Γερσεφόνlu, αλλά δή ε ο Ηρακλής, δια τον Κέρβερον κύνα
πολλ5 άξιον, όμως ό ε εκείνος, ο Αίδωνεύς δι' ομοιότητα κλή σεως, εις τον "Αδίω μετκλαμβάνεται, ε εις τον Ψπο γίω' τοίς μυθογράφος μετατίθεταμ ΕΙλέτωνα . Ερμείας 5' ο Γλατωνικός βασιλικία παίδα τίω Ωρείθυιαν κ? κρημνό Ψσονοεί ώσθήναι
ανέμω Βορρά , ε τέτω τι τρόπω λεχθήναι αρπασθήναι αυτluυ Ψσο τ8 Βορρά. ΠΕΡΙ'
.."
ΒΡΙΑΡΕΩ.
Ριάμεως, κ% μύο Ησίοδον, Ουρανό & Γής παίς έτι ο αυτός
5' Βειάρεως , Φ Αιγαίων, ώ Γύγης και σμυωνύμως κ" 3' "Ευμηλον, Γής κ. Γόντκ. υττς ε ΚότΊΦυ εκατόν χείρας έχηκό τες, με% ή) Θεών επολέμησαν ωρος τ8ς Γίγαντας. Ίων δέφη
σι» τον Βεμάμεων εκ τύ πελάγες ε"»κληθέντα και το ΘέτιδΦ. αναχθήνα», φυλάξoντα τον Δία θαλάοτης όντι παίδα. άλλοι δε θαλάοτιον θηείον"φκσι τέτσι το δ' αληθές έτως έχει τη πο
λει ο ή ωκεν Κόjτος ο Βεκάρεως όνομα. Εκατονταχειρία ή ά' πόλις της κιά καλυμjόης Ορετιάδος. έλεγον ύν οι πολίται, όI, Κόττος, ο Βεκάρεως, η Γύγης, οι έκαπντάχειςες, βοηθήσανπς τοίς Θεοίς, αυτοί εξήλασαν τες Γίγαντας άκ τύ Ολύμπg. ΠΕΡΙ' ΤΗΤΣ ΒΡΙΖΟΤΣ.
Ε λέγεται είναι μάντις α κ
cύ ύπνω
-
ή αι Δηλιάδες, ήγgν
τίω Δήλον ήσοι γuυαίκες και
Ά
θύεσαι , "κάφας δια το έυχεα κ. Ψωσε" Ψσε πλοίων πλήξεις απάντων αγαθών, γαθών και δι "χεωσίΧαυτία χ;
Ά..
",
Μ α
Ε"Ε
Β
22
ΠΕΡΙ ΒΙΑΝΤΟΣ,
Βια, αδελφός
ΜελάμποδΘυ. ΒΡΟΥΝΤΟΥ.
ΠΕΡΙ
.
Ρόντης υιός Ουρανό και Γης καιτος μυθεύεται τις τύ Διός κε ραυνες χαλκέυειν μό% τ8 ίδίκαι αδελφό Σπρόπg. • «Α"
Ν)
9
Ν"
ν
ΠΕΡΙ
ΒΑΚΙ'ΔΩΝ .
Ακιδες τρείς εγένοντο ών ο ογεσβύτατος, εξ Ελεώνος της Βοιωτίας ο δε δέυτερος, ΑΊτικός, ο μάντις, και η Αειτο φάνης μέμνηται κι ο τείτος Αρκάς, όκ πόλεως Καφύης, ος & Κύδας έκκλείτο, ή Αλήτης, ώς φησί Φιλήτας ο Εφέσιος. Θεό πομπΘυ δε Cν τη έννάτη ή" Φιλιππικών , άλλα τε πολλα αέι
τέτκαι τί; ΒάκιδΘ. ιτορεί παράδοξα, ε ότι ποτέ ή Λακεδαιμο γμιαίκας μανείσας εκάθηρεν, ΑπόλλωνΘυ τέτοις τέτοι καθαρτίου δόντος.
νίων τας
ΠΕΡΙ
ΒΑΤΤΟΥ.
Αττος βασιλεύς Λίβυς, ός δοκεί παροιμίαν δύναι το βαΤΙο λογείν . Στος Κυρήνluυ έκτισεν , έλθών από Θήρας της κ? Κρήτlω νήσg oν τιμήσαντες Λίβυες, έχαείσαντο αυτό το κάλ λιτον ή λαχάνων, το σίλφιον κι αν νομίσμασιν αυτόν έχαρα ξαν, τη μύυ βασιλείαν, τή δε σίλφιον, ω δα' της πόλεως δε "χόμύυον. άλλως ΒάΊτος Cν Λιβύη Κυρήνluυ έκτισε , κ.? τον δο Ν)
1
/
Ν
\
/
\
/
"Ο
θέντα αυτώ ω θα τυ Απόλλωνι χρησμόν κι οι πολίται οι Κυ
μηναίοι ανταπόδοσιν ευεργεσίας βελόμύθοι χαρίσαούζ το βασίλει, έποίησαν εικόνα ως δέ τινες, δακτύλιον Gν ώ η πόλις αυτών «ωροσφέρει το βασίλει το σίλφιον, τίω πολυτίμητον βοτάνlω ώ το φύλλον δε αυτό, και ο καρπός, και ο κλάδος, κ. o ότσος, ο απλώς το πάν αυτό πολλής τιμής άξιον όξι . . ώ οι Αμπελιώ τκι δε, έθνος Λιβύης, είς Δέλφες ανέθεσαν καυλόν σιλφίκαι, ως
φησιν Αλεξανδρίδης. ΒΗΈΡΟΥ'.
ΠΕΡΙ"
ήρος,
στρατηγός Ρωμαίων,
--
ζτος ύκ ήν καπσπgδασμώύος, αλλά
μέθης όσω άνεέμόνος οκ το επιπλείσον, ώ απ' αυτά θρά σε
ιπερισκέπτω εσκε, είχετο.
«'
ΙΙΕ
Β
93
πΕΡr ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ.
Ασιλικός, σοφιτής ώει ή) διά ή" λέξεων χημάτων, ώύλ' ρητορικής φ"Sgσκευής, ήτοι ωέα' ασκήσεως πώει' μεταποιή σεως έγραψε, ε ώει' άλλων πολλών ρητοεικών. ΙΙΟΙΗΤΑ1'. ΠΕΡΙ
ΒΑΚΧΤΛΙ'ΔΟΥ.
Ακχυλίδης. Κείος, από Κέω πόλεως Ιελίδος, συγγενής Σι μωνίδε τ8 Λυρικό κι αυτός Λυρικός. ΠΕΡΙ
ΒΑΤΤΩΝΟΣ .
ΑΊίων κωμικός δράματα αυτύ Σμυεξαπαή", ΑνδροφόνΦ. και Έυεργέται. ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ . ΠΕΡΙ
ΒΑΡΟΥ"Σ.
Αρώ και Δημω, ονόματα σοφών γυναικών : έξένισεν ή Βαρώ τίιυ Δημώ. ΠΕΡΙ' ΒΩ'ΛΟΥ .
Ωλος ΔημοκείτιΘ φιλόσοφος , σιωτέθηκε τέχνία, ιατει κίαύ" έχει δε ιάσεις φυσικας από τινων βοηθημάτων της φύσεως. ΠΕΡΙ
ΒΙΑΝΤΟΣ.
Ιας Τευταίμg, Πειηνεύς, ε;ς ή επτει σοφών. τύτον λέγκαισιν,
ΑλυάΊίκαι πολιορκέντος ΙΙεμήνιω, πιήναντα δύο ημιόνgς, εξε λάσαι εις το τρατόπεδον τον δε Αλυαττίω σιμιδόντα, καταπλα γήναι μέχρι και αλόγων, διατέινε αυή" τίω ευθήνειλυ,, ο έζg
λήθη ασεισαούζ, ε εισέπεμψεν άγγελον. Βίας δε σωρες ψάμ
με χέας, κι άνωθεν σίτoν περιχέας, έδειξε το ανθρώπω ε τέλος μαθών ο Αλυάττης, ειρήνlω έασείσατο φρος τες Πειηνέας. θάτ τον δ' αυτώ πέμψαντι ωρος τον Βίαντα ίνα ήκη παρ' αυτόν ,
έγω δε, φησίν, Αλυάττη κελεύω κρώμμυα έθίεν, ίσον τώ κλαίε". λέγεται δε ε δίκας δεινότατος γεγονένα είπείν έπ' αγαθώ μί;ύ
34
Β
μδύτοι τή ήί λόγων ίχύi τροσεχρήτο ...όθεν και Δημόδικος ο Αλείειος τέτο αινίττεται λέγων η τύχης κείνων , δικάζευ τίω Γεμηνίlω δίκιμ . κ. Ιππώναξ α ε δικάζεούζ Βίλμτος τέ Ι"ρμηνέως κρείοσον. τύπον καιν κι έπλεύται τον τρόπον δίκίυ, γδ
Ψπέρ τινος λέξας ήδη Ψπέργηρως Ψσάρχων, μ3 το καταπαύσαι τον λόγο , απέκλινε τίω κεφαλίμι είς τες τ8 της θυγατρος υιό κόλπες είπόντος δε ετε εξ εναντίας , ή" δικατων τίμι
ψήφον ενεγκόντων τυ Ψσο τ8 Βίαντος βοηθgμύύω, λυθέντος τι; δικατηeίg, νεκρός Cν τοίς κόλποις ευρέθη ε αυτόν μεγαλοπρε πώς έθαψεν η πόλις ώ επέγραψαν" Κλεινής c δαπέδοισι Γeμήνης φύντα καλύππ,
"Ηδε Βίαντα πέτρα, κόσμον Ιωσι μέγαν. ΠΕΡΙ' ΒΩ'ΛΟΥ ΤΟΤΤ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ .
:
Ωλος, Μενδήσιος, Γυθαγόρειος έγραψε ωέι της αναγνώσεως ή) ιστοριών εις επίτασιν ημάς αγαγόνή] «όει θαυμα σίων φυσικά δuυαμερα έχει δε περί συμπαθειών κι αντιτσα θειών λίθων κ% τoιχείoν περί σημείων ή εξ ηλίg & σελό
της , ε αρκτg, ε λύχνg, «είειδος. πΕΡΙ ΒΙΩΝοΣ.
Ιωνες, γεγόνασι, δέκα ωρώτος, ο Φερεκύδει τι; Συείω συνακ μάσας, και φέρεται βιβλία δύο έτι δε Γροικοννήσιος. δεύ τερος , Συρακέσιος , τέχνας ρητορικάς γεγξαφώς . τείτος , Δημο
αείπιος μαθηματικός: Αβδηρίτης, Ατθίδι γεγαφώς και Ίάδε. έτος ωρώτος ετσεν είναι τινας οικήσεις, ένθα γίνεουζ εξ μηνών τία νύκτα , ε εξτία ημέραν. τέταρτος, Σολεύς , Αιθιοπικά γεγραφώς . τέμπτος, ρητορικός και φέρεται εννέα βιβλία, Μεσών
επιγραφόμια και έκτος, μελικός ποιητής, έβδομος, Μιλήσιος άν δεκαντοποιός, και μέμνηται ο Πολέμων. όγδοος, ποιητής τραγωδίας σή) Ταρσικών λεγομjύων . έννατος, αγαλματοποιός Κλαζομόιος ,
ή Χίος, και μέμνηται ε Ιππώναξ. δέκατος, ο Βορυοθενίτης φιλό σοφος, τα μύο άλλα πολύτροπος ε σοφιτης τσοικίλος , ε πλεί τας αφορμας δεδωκως τοίς βgλομψίοις καθιππάζεούζ φιλοσοφίας: έντισι δε ε πότιμος & απολαύσαι τύφs διυάμύψος τλετά τε καταλέλοιπεν Ψσομνήματα , αλλά και αποφθέγματα χειώδη φγαγμαπία έχοντα. ΙΙΕ.
Β ΠΕΡΙ
95
ΤΟΥ ΒΟΥΘΟΊΝΑ :
Ουθοίνας εκλήθη ο Ηρακλής δια τοιαύτίω αιτία
τια,
Δρυόπιδα για παρήει βαστάζων και τον υιόν αυτύ Υλλον ,
ετα πεπεινακότος τ8 Υλλg , ε αιτέντος τροφίμ τον πατέρα , αρoτοιώντα, λεγόμύυον Θεοδάμαντκ, ευρεν ο Ηρακλής, ο ητήσατο αυτό δέντα «υπ' άρτον ο δε άκ έδωκε, αλλά η ύβρισε τον Η ρακλέα , ε"Iα ο Ηρακλής ένα ήί αροτοκώντων βοών λαβων, έσφα
ξε, και έθοινήθη και αυτός , κι ο υιός αυτό , ε εκλήθη δια τlαι αιτίλμ ταύτία Βgθόινας επειδή όλον έθοιήθη τον β5ν. ένθεν
«ύπι πι Ηρακλεί γέγονεν ο ογος τες Δρύοπας πόλεμος
τί
γι Θεοδάμαντος ακελθόντος «ός τίω πόλιν , κι είποντος ως πο
λέμιος ήλθεν εις τlα χώραν ήμύ;', λέγων ώει τύ Ηρακλέας, εξήλθον κατ' αυτό και νενίκηκε πάντας ο Ηρακλής
φ
Γ ΠΕΡΤ ΓΑΤΓΟΥ ΤΟΤ ΔΕΚΑΠΗ"ΧΕΩΣ .
Αγγης, βασιλεύς Αιθιόπων, εν απέκπινεν Αλέξανδρου, δεκάτηχυν το μήκος τίω δε ώρα , οιος έπω fίς ανθρώ πων. Ποτκμύ δε Γάγγg ταίς , ως ο μύθΦ. . ΠΕΡΙ' ΓΑΝΥΜΗΔΟΥΣ.
ΓΕ,
υιός ή Τρωός ώ χρυσήντινα άμπελο Ζευς έχα είσατο αντί Γανυμήδες. ΙΙβίαμος δε οκ διαδοχής έλθόσλρ εις αυτόν, Ψσέχετο Ατυόχη τη εαυτό μό, αδελφή, Ευρυτύλ4 δε μητοι , ει πέμψει έτι συμμαχία τον υιόν, φάιδυον, έτί τη μητρι κείουί τίω εις, πόλεμο εξέλευσιν αυτε ίνα δηλοί ο λό γος, ως δια γuυαικός δωροδοκίαν ο Ευρύπυλος σμυεμάχησεν . το δε Γανυμήδες ή αρταγή, άωρον αινίττεται το παιδος θάνα πιν, οποία πολλά οι μύθοι πλάττκσι . τινες δέ φασιν απο τι;
Ταντάλκαι αυτόν αρπαγήνα, ε ο κυνηγετίω τεσεν, ε ταφήναι c, τυ Μυσίω Ολύμπω. οι δε ιτορόσιν, Ψσο Μίνωτος αρπαγή να , ε τόν της αρταγής τότoν Αρταγlω κληθήνα - φασί δε , & ότι βιαζόμύθος, καπκρήμνισε εαυτόν. το δε πατεί επέμφθη -.
πλαίσι
Τ
5
και ότι θύελλα κ νέφος υφήρτασεν αυτόν οινοχόον π. Διί, πλάσμα, ότι δε δ άνδρες ωνοχόgν, δηλέσι ε οι ή) μνητήρων κύροι. αλ
λως δε ακριβέτερον φάναμ ωνοχόκ σ%g' τους παλαιοίς ευγε νέτατοι παίδες, ως ο τ8 Μενελάκαι υιός «ο δι, Ρωμαίοις δε, φα
σι , παίδες ταύτίω τίμι λειτκργίαν εξετέλεν ο ταϊς δημοπλέσι θυσίας καικών & ο μύθος ότω τα κ% τον Γανυμήδην ποιεί Διί
κιρνώντα. Σαπφω δε ή καλη, τον Ερμήν οινοχοείν φησι Θεοίς , εμφαίνεσα π μύθω ευλόγως χρήναμ ωροβαίνει τα συμπόσια και μία εκ 2 δίκίω, ήν η Ομηρική Θέμις εμφαίνε συμπα
ρυσάν τα τοις έρανίοις δαταλεύσι . ή δ’ αυτή Σαπφώ.. ε τον Λάρμχον αδελφόν αυτής επαινεί , ως οινοχόντα τώ Γρυτανείω
της Μιτυλήνης, κ. Ευριπίδης δε, ον κατάχευσον ο Δίφιλος ετε, λέγεται οινοχοείν Αθήνησι τοίς καλεμjύοις ορχησταϊς . μυθέυε ται δε οινοχόος Θεοίς Ηβη. τύτο δε ίσως δια το ήβητηρία κα λεξαθί τα συμπόσια ει και ποτε άσεμνον σμυαγωγlω ή τοιαύτη
λέξις δηλοί., ότι δε ω"δα τοίς Εφεσίοις οι c, τή το Ποσει δώνος, εορτή οινοχούντες ήίθεοι Ταύροι έκαλέντο, ο τοίς το Α θηναίg και αυτή κείται. ΠΕΡΙ ΓΑΡΓΙΤΤΟΥ ΤΟΥ" ΚΥΝΟ'Σ.
ΓΑΕίτε
όνομα κυνός Γηρμόνκαι, αδελφός τί Κεμβέρg oς τας βός φυλάττων, ανηρέθη υφ' Ηρακλέgς, ώ έχει μνήμα Cν
"Ιβηρία. γνώριμος δε δΤειακας ή Γαιωνική ανθρώπων. Πάνης δε αυτήν, ο Παμωνίας Σατράπης , δώρον έδωκεν Αλεξάνδρω τώ βασιλεί. και μία έδε ο Μάγης ο κύων , το Ιππάμωνος κτημα , ώ Λήθαργος επώνυμον, 8κ ανώνυμος ος τω δεσπότη σιωτίθαπ ται, καθάπερ μηνύει τάπίγραμμα
Αν δει μύο Ιπτάμων όνομ’ ήν , ίππω δε Πόδαργος, Και κυνι Λήθαργος, ώ θεράποντι Βάθης. τα μύο δή ή/ Ακταίωνος κuυών ονόματα, κ% την Αιχύλκαι δό
ξλυ, Κόραξ, Αρπυια, Χάρων, Λυκιτάς. ΠΕΡΙ ΓΕΩΡΓΙΑΣ , πΩ Σ ΕΥΡΕΘΗ.
- .
μυθέυεται, η Δημήτηρ είχε θυγατέρα τluυ Περσεφός ΚΕ νluυ, ήν ήρπασεν ο Πλέτων. αέμίάσα 5 ή Δημήτηρ , και ζητέσα τίω θυγατέρα, ήλθεν εις τίμι Αττικίω , και κατέλυσε τε"δα' Τριπτολέμω τιτλ, ο κώμη Ελευσίνι έτω καλ8μύη. μαν
θάνει δε αυτή σ'θα' Τριπτολέμε , ότι ο Πλάτων ήρτασε τίμι Περ
Γ
97
ΙΙερσεφόνluυ κ. Ψσέρ ταύτης της ευεργεσίας δίδωσι τώ Τριττο
λέμω τα ασέρματα λέγω δή στον κ, κειθήν . cπιλαμένη μη φθονήσαμ , αλλά ελθείν και σκορπίσαι τα τσέρματα πάσιν αν
θρώποις, ίνα μάθωσι το απείρειν και γεωργειν και εθίε"ν τας ημέ ρυς καρπές πάλαι γδ οι αγροίκοι ηθιoντας βαλάνε, εκ τύφη.
γων, ένθεν άτο της φηγέ ε τι φαγείν είρητα, λέγεται δε ότι Τεμπτόλεμος λαζων άρμα δρακόντων πτερωή) , συμ λαβων κι πιν Κελεόν, έτως επλανάτο φιλοτιμέμύθος τα ασέρματα. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΗΡΥΟΥΝΟΥ.
ΓΗμό: τω
γέγονε Χρυσαόρκαι παίς , ε Καλλιρρόης της Ωκεανό.
Υ
ή 5 τεμκέφαλος το σώμα ο Γηρυόνης, δια το είδέναι τά τε εσόμjυα , τά τε ενετώτα, κι τα παρεληλυθότα . Στησίχορος δε ,
ώ εξ χείρας φησί ε εξ πόδας έχειν , ε Ψπόπτερο αυτόν έδ . 5' τον τάφον εκείνκαι δύο δένδρα μυθεύεται ετώlα ότι κατκ λείβεται αίματος. ΠΕΡΙ
ΓΛΑΥΚΟΥ.
".
Λαύκος, Αθηναίος ήν αλιευς, ος έμμανής γήυόμενος , ήλατο εις την θάλαοσαν ίχθυν γδ αλιεύσας, ε ρίψας νεκρον εις
γlώ , ίδε ωροσεγγίσαντα βοτάνη κι αναζήσαντα . φαγων δε δ αυτός, γέγονεν αθάνατος, αλλ' έκ άγήρως κι ήλατο είς τluυ θά
λαοσαν: μαντέυεται ό, ως παρ' Ομήρω Πρωτεύς , ο σίδα' Γι δάρω , Τρίτων, τους Αργοναύταις. τίμ ό βοτάνlώ , ής έγεύ
σατο, φασί τινες, αείζωον έ). και Γλαύκη , όνομα Νηρηίδος λέ γεται, δια τlω όψιν ήJ υδάτων. ΠΕΡΙ ΓΛΑΥ"ΚΟΥ ΤΟΥ ΜΙ"ΝΩΟΣ. /
«Ο
•
Φ
Λάυκου τύ Μίνωος αποθανόντος επί τω μέλιτι , ο Μίως ΝΟ
φ
/
/
Υ
β'
"Ν)
«V
"
φω
c τώ τύμβω κατωρυξε τον τ8 Κοιράνκαι Πολύεδον , ος ή, Αυ
2p
θ'
«Ν
φ
φ
Αν
όκ τ8 "Αργκαις ος ίδων δράκοντο ετέρω δρακοντι πόαν επιθέντα τεθνεώτι, και αναστήσαντα αυτόν , και έτος το αυτο ποιήσας Α3
Τ.
0
\
φ
Θυ
β)
,
Φ
"ν
W
φ
/
"Φ
ρ'
τι
"ν
Α3
ισΊορία έτως έχει «« Μ.
φ
\
φ
εις τον Γλαύκον, ανέστησεν. έτως ο μύθος διαλαμβάνει
η δε
"
ΑΦ
Γλαύκος πιων μέλι , έταράχθη . χολής
Α"
"Ν"
φ
"
5 αυτώ πλείονος κινηθείσης , έλειποθύμησεν ο Γλαύκος . αφί και 9
τ.
αν
γ
και,
9
ν
"'
Υ
/
"
κοντο δ' &ν όι τε δή άλλοι ιατροί και άτε δη χρήματα ληψόμθιοι , Φ,
ν
ι
φ
«Ν
ι/
αλλα δή «ξ Πολύειδος oς ίδων τίω πόαν , ήν έμαθε ο δα' τι θ
"Φ
τ-
τζ,
φ)
«ο
Λ
νος ιατρό, ώ' ήν όνομα Δρακων, ε ταύτη τη βοτύνη χρησάμε 10ς ,
νος , υγιά εποίησε τον Γλαύκον. έλεγον Εν τινες , ότι Πολυετ ν
Ν)
α
γ
/
/
9
/
δος τον Γλαύκον, Ψσο μέλιτος θανόντα, ανέστησεν. ΠΕΡΙ ΓΛΑΥΚοΥ ΤΟΥ ΘΑΛΑΤΤΙΟΥ. τν
Ν)
Α
/
ν/
Ρ.
-
" Γλαύκος Στoς άδεται ότι πόαν φαγών ποτέ , αθάνατος έγ%ύετο, κι νuυ Cν τη θαλάοση οικεί , ή δείτoεία έχει "ν
"-,
"Υ
φ
φ
Α"
ι
Υ
έτω Γλαύκος ήν ανήρ αλιεύς, Ανθηδόνιος το γ%ύος . ήν δε κο ν
Λ
υ
Α'
φ
/
-
λυμβητής, c', τέτω Ψπερφέρων πάντων ή κολυμβητή) . κολυμ βώντος δε c', το λιμύύι, ορώντων αυτόν ή) c', τη πόλει , αυτός διακoλυμβήσας εις τινα τότσον , κι μη οφθείς τοίς οικείοις επί ημέρας ικανας αυτοίς. πuυθανο ήί , διακoλυμβήσας, δ β πάλιν, ώφθη ψ δό r
"Ν
/
φ
/
«Ο
9
\
-
φ/
θ
μύίων δε
οικείων π8 διέτelβεν , αυτός ψευδόμυμος έφη , c'ν / τη', θαλάττη. & συγκλείων εις αυτόν ίχθύας , οποτε χειμών ρ
-
ν
η"
φ
/
α
9
φ
/
"
Ν.
/
Λ
γένοιτο, ε μηδείς τ%) άλλων αλιέων ιχθύς δύναμτο λαμβάνειν , έλεγε τους πολίτας , τίνας βέλoιντο ή) ισ-θηναι αυτοίς *., λ.!
ίχθύων αποκο
κ, κομίζων ήθελονν. , Γλαύκος θαλάσσιος ω θ, 8ς αν C/
- ,
και
"
Α
και
εκλήθη . ε περιτυχων θηeίω θαλαττίω , απώλετο. μη έλ θόντος δε αυτό εκ της θαλάττης, έμύθευσλψ οι άνθρωποι, ως ο θαλάσση ώκεί, κακεί διατρίβει. -
φ
/
p
ΠΕΡΙ ΤΩ Ν ΓΙΓΑ"ΝΤΩΝ ΤΩΝ ΣΠΑΡΕΥΝΤΩΝ ΚΑΙ ΦΥΕΝΤΩΝ
ΑΥΘΗ"ΜΕΓΟ Ν.
Ε Θήβαις της Βοιωτίας
λέγεται ότι ΚάδμΘυ , αποκπί νας πν Cν Λέριη δράκοντα , κι τες οδόντας εκλεξάμjυΘυ, έασειςεν εις την ίδίαν γην, ώ ανεδόθησαν ένοπλοι άνδρες . εξε
φύησαν δε από μηρών έως άνω. ε έτως ιτάμενοι έπολέμκν αλ λήλοις κ τοις άλλοις, η δε ιτogία έτω διαλαμβάνει : ΚάδμΘυ,
το γένος ή Φοίνιξ. αφίκετο δε εις Θήβας προς τον αδελφόν Φόινικα, αμιλληθησόμενος «δει της βασιλείας , έχων άλλα πε πολλα ως βασιλευς, αλλά δή ε όδόντας ελεφάντων ή δε ο ζα
σλεύς ή" Θηβών, Δράκων, "Αρεως παίς ον ο Κάδμος αποκτεί "α; " έβασίλευσεν , οι δε φίλοι τ8 Δράκοντος , επολέμgν αυτώ. αι, στησαν δε κ% Κάδμε κι οι παίδες τε Δράκοντος ετε εν θ
και " /
Λ'
φ
\
Τ
»
/ κ.
\
/
/
ΑΦ
Ν
φ
rύ
9
ΑΦ
1.
Α'
9
φ
Υ
Τυ
οι φίλοι «ε οι τσαϊδες ήττες έγ%ύοντο , αρπάσαντες τα χρήματα τέ Κάδμg , ο τες ελεφαντίνες οδόντας , έφυγo όθεν ωρμώντο, άλλοι δ' αλλαχή διετσάρησαν οι μύο είς τlω Αττικluυ , οι δε
εις τίω Πελοπόννησον, άλλοι εις Φωκίδα, έτεροι δε εις Λοκρίδα.
αφ’ ών χωρών ερχόμύθοι , έτoλέμεν τοις Θηβαίοις , κι ήσαν αρ γα
Γ
99
αλέοι πολεμισταί, έπει εν τες ελεφαντίνες οδόντας, ες είχε, ο Κάδμος, αρπάσαντες έφυγον, έλεγoν οι Θηβαίοι, ότι τοιαύτα δεινα ο Κάδμος επήγαγήυ ημίν , ατοκπίνας τον Δράκοντα , εκ ή) εκ-Ανκαι οδόντων, πολλοί ε αγαθοί άνδρες τσαρτοι πολεμύπν
ημίν τέτg δή loιέτκαι συμβάντος ο μύθος ωροσανεπλάθη. ΠΕΡΙ' ΓΟΡΓΟ'ΝΩΝ .
Οργόνες , τρείς γuυαίκες , αι τοσέτον είχον το ωρόσωπα φρικτα ε φοβερά , ως τες ορώντας θνήσκειν . ή Γοργώ , ή
Γοργόνη, ε ή Γοργώς δια γδ της γοργοτητος απελίθgν φε ρωνυμ8ς τ8ς ορωντας, ΠΕΡΙ' ΓΥ"ΓΟΥ ».
ΓΕ
, οι Έλληνες έμυθεύοντο τη τροφή της σφενδόνης ήν έφόρει, αφανίζειJί ξμή οραουί παρόντα, κι είς όψιν έρχε ον κ. Πλάτων ο φιλόσοφος ο πολιτείας, εισφέρει μυθικώς
έτω λέγων, ότι Γύγης τις lώ ποιμluυ ώει τluυ Λυδίαν. ξτος τοι μαίνων έν τινι όρε, τα ωρόβατα, περιέτυχε σηλαίω τι!ί. κι έι
σελθών cυν αυτώ, έυρεν ίτπον χαλκέν, κι ένδον τε χαλκ5 ίπ
π8 νεκρό, άνθρωποι φορέντα δακτύλιο, ε δακτυλίκαι ή κεφαλή. ς ρεπτή ήν , ο έτρέφετο , ήτις σφενδόνη εκαλείτο έλαβε, είο θ
Γύγης τον δακτυλιον, ώ εξήλθεν
κι ηνίκα μύθ loδº c', τη τάξε:
ο δακΊύλιος , έωράτο Ψπο πάντων
ηνίκα δε τίω σφενδόνίω το
δακτυλίg έτρεφεν, αφανής εγίνετο Cν πάσιν, ο δν Πλάτων εισ φέρει τον μύθον τgτον ότι, φησίν, ο δίκαιος ανήρ, καν τ8 Γύγκαι
λάζη τον δακτύλιον, ίνα μη οράται Ψσό τινος, έδε έτος οφείλες αδικείν. δε γδ το καλον δι' αυτό το αγαθόν επιτηδεύειδί χφι μη δι' άλλο τι... έχων δν ο Γύγης τέτον τον δακτύλιον, έλθων έτι τα βασίλεια τ%) Λυδών, ε αντιστρέψας τlαι σφενδόνιμ , εγ%ύετο αφανής. ώ εισελθών απέκτεινε τον βασιλέα , κι έλαβε /
Ρ.
» «?
"ΝΟ
φ
και
"
"
τluυ βασιλείαν διο ε Γύγg δακτύλιος, έπι ή" πολυμηχά νων, επανέργων λέγεται, ο δε Ηρόδοτος άλλως ιτορεί τα κΖ τον Γύγην ότι επιτροπή της δετσόινης απέκτεινε τον Κανδωόλίμι,
ο Γύγης, και έβασίλευσεν. ΠΕΡΙ
-
ΓΕΣΙΟΥ ΤΟΥ
ΙΑΤΡΟΥ ..
ΓΕ:
ιατρoσοφιστής, Πετραίος το γένος, επί Ζήνωνος . κα. θελων δε Δόμνον τον εαυτό διδάσκαλον Ιεδαίο όντα, και Ν.
2.
τ8ς
Τ
Ι ΟΟ Υ
φ
/
φ"
".
"
τ8ς εταίρgς εις εαυτόν μεταστήσάμύυος όλίγg πάντας , πανταχή εγνωeίζετο η μέγα το κλέος είχεν. Ετος κατόρθωσε τέχνίω ικ /
θ
τω
-
7-
τρών ή) καθ' εαυτόν πάντων. "ΡΗΤΟΡΕΣ. ΠΕΡΙ' ΓΑΙΑΝΟΥ ΤΟΥΤ ΡΗΤΟΡΟΣ.
Αϊανός Αράβιος ρήτωρ κι σοφιστής, μαθητής Αψίνg 15 Γα θ
δαρέως
γ
/
επι
"Ο
Μαξίμs
κ;
-1
-
Γορδιανέ, έγραψε περί σιωτάξεως
βιβλία πέντε και τέχνluυ ρητορικίω, μελέτας. έσοφίστευσεν c', Βη ρυπώ .
-
ΠΕΡΙ' ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ .
Γενέθλιος,
Παλαιτίνος σοφιτής , οκ Πετρών , μαθητής Μι
νgκιανκαι κα Αγαπητέ , αντιταμδεύσας κ Ε τας Αθήνας Καλ λινίκω τι διασήμω, δεξιος την φύσιν τελευτά νέος έτων οκτώ " οι /
-
Ν)
1
"Ο
Υ
ι!
"
"Ο
/;
"
9
Α
/
φρός τοίς είκοσι. έγραψε λαλιας, ήτοι διαλέξεις, εμελέτας, μr
'
4.
ι
9
/
\
"Ο
ών έστιν ο απολις εαυτόν αποκηρύττων μέ% την ή/ Θηβών κα
τασκαφίμ
φροπεμπτικόν ωρος τες εαυτύ εταίρgς Δαδέχον ξ \
Ασκληπιάδluυ
πανηγυρικές πένπ. ΠΕΡΙ ΓΟΡΓΙΟΥ.
Οργίας Χαρμαντίδs Λεοντίνος ρήτωρ, μαθηΊης Εμπεδοκλέας. έτος το ρητορικώ έιδε της παιδείας διαύαμιν φραστικίω κι τέχνluυ έδωκεν, εις όν αναφέρει ηγένται, ώσσερ είς πατέρα, τίαύ ή) σοφισή τέχνluυ τροπαίς τε γδ ε μεταφοραίς ε αλληγο είας και Ψπαλλαγαίς, και καταχρήσεσι κι Ψπερβάσεσι, χaj ανα διπλώσεσι ε επαναλήψεσι, κι αποστροφαίς και παρισώσεσιν έχρή σατο και μία αλλά ε ορμής τους σοφισταίς ήρξε , ε παραδο
ξολογίας , ε πνεύματος, ετέ τα μεγάλα μεγάλως ερμlωεύει", απoτάσεων τε, ώ τoροβόλων, έφ' ων ο λόγος ήδίων εαυτ8 , σοβαρώτερος. περιεβάλετο δε ε ποιητικά ονόματα Ψσερ κόσμs,
«ε σεμνότητος. απεχεδίαζε δε ε βάτα , διαλεχθείς 5 Αθήνης σιν ήδη γηράσκων, Κάπο πάντων έθαυμάοθη , διδάσκαλος 5 Ιαδ' Πώλ8 Ακραγαντίνg ε Γερμκλέgς, ώ Ισοκράτες, κ. Αλκιδά μαντος τό Ελάτg, ός αυτό κι τluυ χολίω διεδέξατο, αδελφός 5 lώ τ8 ιατρό Ηροδίκg , Κέιτίg τε ε Αλκιβιάδg νέων όντων,
Θυκυδίδg δε η Γεεικλέας , ήδη γηρασκόντων . έμ ωγέτων δε ο Ι"ος
Ι ΟΙ Γ Γοργίας και ταίς ή Ελλήνων πανηγύρεσι , τον μύο λόγο τον
ΙIυθικόν ατοτε βωμ3 ήχησεν , εφ' και κ, χρυσές ανετέθη ο πι τό Πυθίg ιερώ . ο δε Ολυμπιακός λόγος Ψτερ τ8 μεγνίτg αυπ έτoλιτέυθη . τασιάζ9 παν γδ την Ελλάδα ορών , ομονοίας σύμβολΘυ αυτοίς εγένετο, τρέπων έτσι της βαρβαρκς , κ, πεί θω άθλα ποιείαUί ήJ ότλων μη τας αλλήλων πόλεις , αλλα" την ή) βαρβάρων χώραν. ο δε επιτάφιος, ον διήλθεν Αθήνησιν , είρηται μόυ επί τοίς εκ ή) πολέμων πεσέσιν , καις οι Αθηναίοι -
"Ο
9
-
Μ...
.. "
'
* Ε.
φ
p
-J
/
1
γ
ν.
Ν)
φ"
/
"ο
/
φ
Υ
«\
/
1
-
Γ.
Υ
"Ο
Α
2
"Ο
Ο
δημοσία σιω επαίνοις έθαψαν , σοφία δε Ψπερβαλλύση σύγκε ται. παροξύνων τε γδ τυς Αθηναίες επι Μήδες τε , ώ. Πέρσας , ι
Α- Ρ.
και
/
2
/
Α'
Υ
ώ πιν αυτ8 νυν τω Ολυμπιακώ αγωνιζόμύυος , Ψπέρ ομονοίας μjυ της Φρος τας Έλληνας και δεν διήλθεν , επειδή ωρος Αθη
κίες ίδ’ αρχής ερώντας ην καικ ή κτήσαουζ , μή τον δραστήριον ακμυύκαις . ενδιέτεμψε δε τοίς ή! Μηδικών τροπαίων εταίνοις , ειδεικνύμύυος Α αυτοίς, ότι τα μυή κ; τίύ Βαρβάρων τρόπαια ύμνgς Υ Δ ... Τι 9
"
"
"Ο
"Ο
/
ν
"/
/
/
0
"'
Υ
/
η
απαιτεί , τα δε κΖ ή) Ελλήνων , θρήνες . λέγεται δε ο Γορ
γίας, εις όκτω κι εκατόν ελάσας έτη, μη καταλυθήναι το σώ
μα Ψσό γήρως, αλλ' άρτιος καταβιώναμ, κι τας αισθήσεις ήζών. έωτηθείς δε τίνι διαίτη χςώμύυ9- , έτω βιώσοι, φάνα , ως και δεν
πώποτε ήδorής ένεκα έπραξε. ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ, ΠΕΡΙ
ΓΛΑΥ"ΚΩΝΟΣ,
Λαύκων Αθηναίος φιλόσοφος, φέρονται αυτό cυ, ενί διάλογοι εννέα . Φειδυλος . Ευεμπίδης Αμμύτιχος Ευθίας . Λυ
σιθείδης Αειστοφάνης Κέφαλος Αναξίφημος Μενέξενος, φέ "
«Υ
Λ'
ρονται ε άλλοι δύο και τριάκοντα, οι νοθεύονται.
Δ ΠΕΡΙ' ΔΑΙΔΑΛΟΥ.
Αίδαλον μυθεύονται ποιήσαι ζέν ξυλίνην, κι έγκλείσαι σιφάην εις αυτluυ ερααθείσαν Ίαώgg νεμομύος
Πα
έπω τε τον
παιδα ταδιον επιζάντα , μιγήνα τή γιωακί. τίω δε κυήσαιέχον Λ'
Δ
Ι Θ 2. Υ
-
«Ο
Α
1
9
.Λ
1
Ν , 1
1-
ρ
"ν
έχοντα μjυ σώμα ανδρός, κεφαλίμ δε βοος. διo φασίν ότι Μβ. νως Δαίδαλον και "Ικαρον καθείρξεν εις ειρκτία), υιες αυτές ον τας. Δαίδαλος δε ποιήσας πτέρυγας ωροθετας, έξήλθε μ3 τεί Ικάρg . το δ' αληθές καιτως έχει ... Μίνωα φασιν αλγόντα τα αιδοία, θεραπευθήναι Ψπο Κριδος τ8 Γανδίoνος κατ' εκείνον δε τον της θεραπείας καιρόν, ήκολέθει πj Μίνωι νεανίας ευειδής, ο. νόματι Ταύρος και Πασιφάη ερωτι αλ8σα , μίγνυται αυτώ , και /
Ν.
"Ο
ψ -
"
"Φ
"
'
ν
9
ΛΟ
"-
-
1
*
"Ο
χ%υνά παϊδα. Μίνως δ' επιλογισάμύυος τον χρόνον της αλγηδό νός ή) αιδοίων, ε γνώς ως 8κ έπιν εξ αυτ8 ο παίς , δια το μη συγκοιμάουζ αυτόν τη Γασιφάη, έγινω ως όκ τ8 Ταύρκαι έτί ν
ΝΟ
ν
\
"
\
\
«Ο
"
9
ι
"
.. "
φ
-
"Ο
"
"»
1
ΝΔ
1
1
το κυηθέν , αποκτείναι μυ καικ ήθελε τον παιδα , δια το δοκεν αδελφόν έ) ή έαμτ8 παίδων , αποπέμτε δε αυτόν εις όρος, ως ι
θ
«τ
/
Ρ
"Ν"
-
φ
ι
9
-"
Cν θεράποντος μοίρα Ψσάρχειν τοίς ποιμέσιν. o δε, 4χ, υτετίσ κ»
/
\
"
9
Α
/
.
*
-
ν
Λ'
σετο τολς βgκόλoις. πυθόμύυος δε ο Μίνως τα κατ' αυτόν, έκέ
λευσεν αυτόν το δα' ήν πολιτ7) κρατηθήναι κι , ε κύυ έτοιτο, "
/
\
9
"Ο
"
θ.
η
π
Υ
-
λελυμjίον ελθείν , ε δε μή , δέσμιον. αισθόεδι3- οε ο νεα /
/ 2.
--
9
")
νίας, αφίσταται εις τα όρη, κι αρπάζων βοσκήματκ , καιτω διέζη . δια το συλλαβείν πέμψαντος δε Μίνωος κι έπρον όχλον C-.πλείονα : φ
Μ
/
-
"
*Ο
"
-
θ
Υ
/
ΝΔ
ι
Ν3
φ
ν
εαυτόν εις
αυτόν , ο νεανίας όρυγμα ποιήσας βαθύ, καθείρξε
"
"
-
εκείνο. ένθα όντΘ- τ8 Ταμίρg , ει ποτε σ'δα τ8 Νίνωος εκρα "
"
\
"Ν"
Α
/
-
Ν)
φ
0
\
"Ο
τήθη τις αδικών, ω δα' τον Ταύρον έτ"μπετο, ως ο Ταύρος αυτόν /
/
τω.
1
/
'
\
τιμωρίσαμπο. ώ. λαβων &ν ποτε Μίνως τον Θητέα πολέμιον, '
Ν)
"
1
"Ο
"Ο
έτι τον Ταύρον απέσπιλεν , ως αποθανάμβυον. γνύσα δε το το /
/,
/
-
-
Τ.
«
-
η Αριάδνη , ωροεισπέμτε, ξίφος είς τίω ειρκτήν, δι' και ο Θη \
9
Ν)
/
\
ν
'
-
-
-
σεύς αναιρεί τον Μινόταυρον . τον δε Δαίδαλόν φαπ όντα αν ειρκτή , καθέντα εαυτόν δια θυείδΘυ, «έ σκαφίδι εμβάντα, είς θάλαοταν τσλ4ύσαι . αισθόμύθος δε ο Μίνως , πέμτε πλοία Ι
Ι
Ν)
/
-
"Φ"
/
Ρ
-
"
ι
Μ.
"
Ν)
-
/
διωξοντα , ως ήσθοντο δε "Ίκαρός τε και ΔαίδαλΘυ διωκόμιμοι , ανέμs λάβρg και σφοδρύ όντος, πετώμύυοι, ήγgν πλέονπς , cυ, τι πελάγει περίlpέπονται... ε ο μύυ ΔαίδαλΘυ σώζεται εις τίμι 9
/
«Υ
/
4)
.. Υ
Ρ/
ΝΟ
»
Υ
" -
\\
-
φ .
Α)
ν
"
/
/
"Ο
"
"ν
"
/
ο ό "Ικαρ®υ , πλόυτά ο, τώ πελάγει , όθεν ατ' εκείνκαι
χήν
Ικάρμον πέλαγος εκλήθη. έκβληθείς δ' ο "Ίκαρος Ψτο τ%) κυ /
9 -
"Ο
Ο
/
ι Υ Μ
-,
μάτων, σ θα το πατρος έπαφη. ώύι δε το θρυλλ8μβία αδε: Δαι /
/
-
-
δάλε , ως αγάλματα καπσκεύαζε πορευόμβα . έτως ή ιστορία /
κ"
"
έχει. οι τότε ανδεμλυτοποιοί , χθj αγαλματοποιοί, κατεσκεύαζον ανδεμαντας, συμπεφυκότας έχοντας κι τ8ς πόδας ΔαίδαλΘυ δε έποίε, διαζεβηκότας τον ένα ποδα, οι 3 άνθρωποι έλεγoν οδοι τορ8ν Ί8το το άγαλμα και ο ερχ ίσα πο Δαίδαλος , αλλ' όχι έτη \
-
9
/
Ν)
"
" ο
-"
ν
« Μ.
*,
"Υ
*
ν
/
Ν
ν
"
"»
ψ
\
Α.Ο 53,
Δ
Ιο3
κός, ως «ε νuυ λέγομjυ είσι δε εμαχόμβροι άνδρες γεγραμ μήοι, ο τρέχονπς ίπποι και ο χειμαζομώύη ναυς. Αρριανός 3 δη μιυργόν τινα ίςορεί «θα Βιθυνοϊς Δαίδαλον καλέμιγιον , και έρ γο οι Νικομηδεία γήυέJί θαυματον άγαλμα τρατίκαι Διός. ν
Ν
-
»
ν
ΔΕλ"
Λ
-
-
Ιδαίες
τ8ς καλ8μβόgς »
"
ΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ΙΔΑΙΩΝ .
ΠΕΡΙ' ΔΑΚΤΥΑ ΩΝ ΤΩΝ -
Λ'
ψη
Ρ
Προμαχίδης λέγει, ότι ΜΦ
/
Ν
φ
/
νύμφη τις Αγχιάλη Οιαξίδος γής δραξαμύη , εποίησεν, γ
-
1
re
-
και
1
Υ
/
rΟ
-
Λ'
φ
& ότι δια το βυήναι αυτ8ς δια τίθ χειρών , Δάκτυλοι έκλήθη Μ.
-
»
W
/
Α
«Μ
/
\
ι
τα . οι 5 τες Ιδαίες Δακτύλες εξ επένπ φασίν ίδ , και -"
1
"ν και η
W
1
Υ
"
γ
Υ
τές μύο δεξι8ς, άββενας : 1ες δε άριτερες , θηλείας. Φερεκύδης - 1
Υ
w
Τυ
Ι
ι
5, τυς μύο δεξιές είκοσί φησιν είναι /
"
-
/
τες ό' όύωνύμ8ς , τειά
γυ
1
ΝΟ
κοντα δύο γόητες δε ήσαν εφαρμακείς , δ δημιεργοί σιδήρg . λέγοήαμ ωρώτοι και μεταλλείς γυέαύζ. ωνομάθησαν δε Ιδαίοι ατο της μητρός Ιδης αριστεροί μέν , ος φηπ Φερεκύδης, οι γόη πς αυτών , οι δε αναλύοντες , δεξιοί και ως Ελλανικος. οι δέ φασιν, ΝΟ
Σ
Υ
Ν)
-
2.
γ
"
γ
φ
/
9
"Ο
"Α
-
/
p
/
"Ο
/
"Ο
φ"
1
"Ο
1.
Α
φ
φ
-
Υ
φ
\
9
9
9
ότι Ιδαίο δάκτυλοι εκλήθησαν , επειδή εντός "Ιδης εντυχόντες τη Ήρα, οι δε, τη Ρέα, έδεξιώσαντο τluυ θεον, και ή δακτύ Νυ
-
",
-
"
\
-
Α.
λω αυτής ήψαντο. ως δε Μνασέας Cν ωρώτω ώει''Ασίας λέ.
γει Δάκτυλοι λέγονται από Δακτύλ8 Ίκαι πατρός κ. Ιδαίοι , "Ο
Υ
ν
/ w
α
ψ
από της μητρός Ιδης. o δε την Φορωνίδα σμυθεις, γράφει έτως /
- "Ενθα γόητες 1δαίοι, Φρύγες άνδρες!- όgέστεροι, οικί' έαμον Κέλμις, Δαμναι%ιεύ: π. μεγάξ", κ. Ψσέρβιος Ακμων, Ευπάλαμοι θεράποντες ορείης Αδρηστείης. ΝΟ
Ρ
/
"'
ν
ν
Γ'
«V
γ»
Ρ
"
/
Ν
w
η)
0
/
9)
/
Ν
Οι ωρώτοι τέχνluυ πολυμήτιος Ηφαίτοιο •Τ-
-
/
-
r
/
Ευρoν Cν καιρsίησι νάπαμς, ίόεντα σίδηρον. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟ'ΝΩΝ ΛΙΧΝΕΙΑΣ.
ΠΑ", οι Δαίμονες
κνίσαμς χαίροντες , λίχνoι εισί μάλιστα
" " δε κωμωδείται ο Ερμής διο λέγεται δειλακείων , ως κρεα οίων επιδεικνυμ;ύων αυτώ καπgχομjύω εις τα κρέατα απατηλοι δε, δια πάντας εξαιρέτως δε, δια τον Ατσόλλωνα, ότι απατη λες έλεγε χρησμές. ΠΕΡΙ" ΤΗ"Σ
ΔΑΝΑΗΣ .
ΛΑνάη, θυγάτηρ Ακρισίg Αργείων βασιλέως και Ευρυδίκης , της Ευρώπης θυγατρός, γέγονεν ήν Ακρίσιος ο πατήρ σι δη
Δ δηρών ποιήσας θάλαμον ενέκλεισεν, όπως τέτω τω τρόπω μείνη Ί ο4
παρθένος . χρωμώύω γδ αυτώ ώει αρσενος παιδός , έχρησε ο Θεός c', Πυθοί, ότι αυτώ μήυ καικ έσΊαι παίς άρσην, όκ δε της
θυγατρός
προς και αυτόν δε αναιρεθήνα . ο δε παρελθων εις
"Αργος, τον χαλκό, ποι: θάλαμο εν τη αυλή της οικίας κ. γης, ένθα την Δανάην εισάγει μί% της τροφ8 cύν ώ' αυτήν έφύ λασσεν, όπως εξ αυτής παίς μη γγύηται. έρααθείς δε ο Ζευς της
παιδός, ώ εις χρυσον , ως ληρέσι , μεταστρέψας , αχθες διά τ8 ορόφκαι, έμίγη αυτή. ή) δε γίνεται Περσεύς , και εκτρέφει αυτόν η Δανάη, ώ η τροφος, κρύπτ8σαι Ακρίσιον. οτε δε Γερ σεύς τεμετής, η τετραετής, έγ%ύετο , ήκμσεν αυτό της φωνής παίζον τος ο Ακείσιoς . και δια ή/ θεραπόντων μετακαλεσάμενος την Δανάλω σιω τη τροφώ, την μύο αναμρεί, Δανάην δε κατάγει σιω τώ παιδί επί τον τε ερκίg Διός βωμόν . μόνος δε αυτήν έρωτα,
πόθεν είη αυτή γεγονώς ο παίς. η δε έφη, οκ Διός... ο δε, και
πείθεται και αδΝ, είς λάρνακα ξυλίνιω έμβιβάζει αυτluυ μύ% τ8 παιδός ε κλείσας καταποντοί. κι φερόμβυοι αφικνένται εις Σέ εμφoν την νήσον μίλμ ή) Κυκλάδων, ής έβασίλευε Πολυδέκτης υιωνος Ποσειδώνος , και Κηρεμίας , αδελφον έχων Δίκτυν ήσαν
γδό Δίκτυς κι ο Πολυδέκτης, Ανδροθόης της Κάτορος, κ. Πε έμσθένκς το Δαμάτορος , τ8 Ναυπλίκαι, τ8 Ποσειδώνος, η Α μυμόνης , ως Φερεκύδης Cν ωρώτω. Δίκτυς 5 δικτύω αλιόων κ? τύχίω αυτές εξέλκει. ε.τα ή Δανάη ανοίξαι ικετέυει την λάρνακα . ο 5' ανοίξας , ο μαθών οι τινές εισιν , άγει εις τον δικον, κι τρέφει ως ίδιον παίδα τον Περσέα, κι έπαιδαγώγει, ώ
της Δανάης επεμελείτο , ο 5' Πολυδέκτης έβίαζε την Δανάkυ . μη διωάμύωΘ- δε συγγ%υέωJί αυτή , Ίκαι Περσέως ήδη ωρος ήβΙμ' έλαύνοντος , πλάττεται ως έδνlω χρείαν έχει φρος γάμον Ιπ ποδαμείας της Οινομάg, ώ άλλον άλλη τον φίλον αιτεί. Γερσέα
5 πέμπει έτι Γοργόνας , δεροτομήσαι την Μέδεσαν και την κε φαλίω αυτώ ενεγκεν , όπως τη Ιπποδαμεία δοίη , τέτο δε ε «ωραγματεύετο , όπως τ8 Περσέως Ψασο Γοργόνων αναιρεθέντος ,
αυτός αδεώς τη Δανάη συγγένοιτο. 1αύτα 5 λήρος
Γολυδέκτης
γδ τρείς γγυεάς ωρόπρον ην Ιπποδαμείας το δ' αληθές έτως έχει... τέως μυθικώτερον επον κατ' αρχάς ότι μόυ έβιάζετο Πο
λυδέκτης ΔανάLμ , ήδε, ε Περσεύς έτει η Μέδεσα , θυγάτηρ Εσα Πεισίδg, Ίή Αθηνά ωρός κάλλΘυ αντήριζεν. Αθηνά 5 πν
Γερσέα κατ' αυτής επεμψε, Ψπογχάψασα εΨσοδείξασα τέτω Ο7
Δ τός C, ζωγραφίας τluυ Γοργόνιμ, ώει πόλιν της Σάμg Δείκτήριον κληθείσαν, υπό τ8 Ψποδεχθήναμ ταύτα αυπ'. έλθων δε ω%δα τας Φορκίδας , ωρώτον τlα' τε Γεφειδώ , ε τlω Ενυω, τας όκ
γλυετής γραύς, αδελφας δε ή" Γοργόνων, έλαβε παρ' αυή) τον ένα οφθαλμόν αυή) , ώ τον ένα οδόντα , ον μόνον είχον κατ' αμοιβήν , κ, και ωγότερον αυταίς ταυτκ έδωκεν, έως ωδήγησαν αυ πιν εις Νύμφας , κ. λαβων τα πτερωτοί ήJ Νυμφών πέδηλα ,
και κίσηβιν, ήτοι πήραν, ε κιβωτόν , ο Ίίμ κuυέλμ τ8 "Αδg.,
και πας' Ερμό αδαμαντίνlμ άρπlu , έχω ω"δα της Αθηνάς κά τοπτρον , πετόμύυ®υ ήλθεν έπι Γοργόνας αυτας , επ' Ωκεανόν
ύσας ώει πόλιν Ιβηeίας τίμι Ταρτησόν αιτινες δράκοντος φολί δας είχον, κεφαλας συών , μεγάλες οδόντας, χείρας χαλκάς, «ε πτέρυγας, άις επέτoντo. έτω γυν πετόμjυος, επ' αυτας έλθων, ώ κοιμωιδύας ευρων , καρατομεί τίω Μέδεσαν εν τώ κατόπτρω
βλέτων και ωρος αυτluί ή γδ απελιθώθη, ταμίτluυ ιδών αι δε λοιται αυτής αδελφαί θρήνον μjυ έκώλυον, οκ ή) πολλών οφιω δών αυτ%) κεφαλών εκτσέμπεσαμ συειγμόν. εξ ών περ Αθηνά,
κ% Γίνδαρον, τον αυδητικόν καλέμενον πολυκέφαλον ευρε νόμον. Γερσευς δε τή πήρα την κεφαλίμι θεις, χaj κ; νώτων φέρων αυ την, επoρέυετο. έλθων 5' ώ ωρος Αιθιοπίαν, τίω Ανδρομέδαν
τι κήτες έβρύσατο ο λαβών γuυαίκα, εξ αυτής έχε παϊδα τον Γέρσην, ε καταλείπε, σ'δα Κηφεί. τον 5' Κηφέως αδελφόν Φινέα ωρομνηστευόμύυον Ανδρομέδαν, κι αυτό επιβελεύoντα απε
λίθωσε , δείξας τίμι Γοργόνα , αυτός δε συν Ανδρομέδα ήλ θεν εις Σέεμφoν . ευρων 5' την μητέρα μψ% τ8 Δίκτυος ωροσ
τσεφευγυήλυ c', τώ ναώ δια τον Γ'ολυδέκτη , έλθων ω"δα τίμι Γοργόνα , πάντας ελίθωσε, την 5 βασιλείου Δίκτυί δίδωσι τα
δε ή/ Νυμφών πέδηλα ο τίω "Αδg κυνlώ Ερμής παρ . αυτά λαβων , τους ιδίοις δεσπότκις παρέδωκε
τίω 5' κεφαλία της
Γοργόνος Περσεύς παρέχε τη Αθηνά . ή 5', ωρος το μέσον της ιδίας ασσίδος τάυτίω ένέπηξεν. * όθεν από της Γοργόνος κι ο επιστήθιος εκεί της Αθηνας κόσμος , Γοργόνιον εκλήθη . Περ
σεύς ό σμυ Ανδρομέδα ή τη μητεί Δανάη , έσπευδεν είς "Αρ γος έλθεν, τορος θεαν Ακελσίg. Ακείσιoς 5 τον χρησμόν δε
δoικώς, εις Πελασγίαν ανεχώρησε. . . . .
.
-
τωg",.. 5 . το . βασιλέως . Λα
* "Αλλοι δέ φασιν επί τό κόσμο , και περί το στήθος είχε , ταύταν ενίτηξε",
Δ
Ιο6
Λαρισαίων πένlαθλον θέντος, επί τή της μητρός πλευτή, Περ
σεύς αγωνιζόμύθος, δίσκω βαλων τον Ακεσίκαι πόδα, άκων αυ τον αναιρεί. ή πενθήσας έθαψεν έξω της πόλεως. ωρος 5 μέγα πένθος τον Προίτoν έλθων, αυτώ μήυ έδωκε τlω ιδίαν βασιλείου τlω "Αςγυς αρχluύ. αυτός δε ο Γερσεύς, τίμ Τίριωθα κατέχε, χθj τίω εκείνκαι βασιλείαν ωροσέκτησε, Μήδειαν κι Μυκήνας, έν θα ε ετέρες παίδας εξ Ανδρομέδας έχεν Αλκαίον, ε Σθένε λον, "Ελειον, Μνήτορα, Ηλεκτρύονα, κι Γοργοφόντην , τέ ετέρg "ιξ αυτέ Γέρσg καταλειφθέντος εν Αιθιοπία, ω%δα τώ πάππω Κηφεί.
«"
-
ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΠΕΡΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΗΤΣ ΔΑΝΑΗΣ,
ΛΥγγερ, ο τέ. Αργες βασιλεύς, γεννά Αβαντα, και Ακρίσιος ; 8 (3, Ευρυδίκης, Δανάη ής και Διός, Περσεύς, και ε Αν δρομέδας , Γέρσης , Αλκαίος , Σθένελος, Έλειος, Μνήστωρ »
Ηλεκτρύων, Γοργοφόντης ΠΕΡΙ' ΔΑΡΔΑ"ΝΟΥ.
Δ",
ο Διός υιός Φ Ηλέκήρας της Ατλαντος θυγατρός,
c, τι κατακλυσμώ
και;
τον Δευκαλίωνα, όκ της Σαμοθρά
κης άσκον , ή χεδίαν , μψ% δερμάτων σκευάσας , καθα χθμ πι Λυκόφρονι δοκεί, κι Ψσοδύς , ο τοίς ύδασιν εαυτίν έπιδες, ωρο
σωκείλας τε τη Τροία μετά το ξηρανθήναι το ύδως , τίμι Δαρ δανίου έκτισεν υψηλοτέραν κειμήίlω της ύτερον Ιλίg , φόβω της
εξ υεή κατακλύσεως, ής αυτός έπειράθη, κάκεί τελευτά (κι ο τάφ9 αυτό κείται ώύι την Τροίλυ , cί, τι μέρες της Δαρδα
νίας) καταλι των Εριχθόνιον τον αυτό υιον τοίς εκεί βασιλεύειν ύσεζον δε η Δαρδανία και το "Ιλιον, μία πόλις γεγόνασιν ΕΠΕΡΙ ΔΑ'ΦΝΗΣ,
Δ"". Λάδωνος έυωρεπεστάτη
τε & Αρκαδία ποταμό Ψπήρχε θυγάτηρ, έρααθείς 5 αυτής "Απόλλων , ώ β«λόμjυος
συγγενέΟΙ, έδίωκε... καταλαμβανομjύης 5' αύτης Ψπό το Θεό , ήυξαπο τη μητοι' Γή , χάσματι αυτήν δεχθήναι. γγυομβόκαι 5 τά τg, κι της Γης αναδέσης ομώνυμο φυτόν, Απόλλων θεασάμύθος» εξετλάγη κ. τ" μύυ δένδρον απο της παρθένε, δάφνluυ φγoσης χόρευσεν ομωνύμως λαβων 5 κλάδον αυτής, ετέψατο διο ε
οι ιερείς και οι μάνπις , δάφνη ετεφανέντο. μυθέυεται 5 και ότι ΟΙ
Δ. οι μάνπις δάφνας εσθίονπς έμλυτέυοντο Λ
-
φ
γ
φ -
αρ7'
-
fνα τη οπωτη ετή" Ν>
,
-
όσφρήσει γαννύμγιος ο Θεός , αντιδώση αυτοίς τας θεοπωροπίας. ΠΕΡΙ ΔΑΝΑΟΥΤ.
Αναός , υιός ήν Βήλg τ8 της Λιβύης βασιλέως, αδελφός
δε Αιγύπτg δίδυμοι δε Ετοι παίδες. "Αιγυπτος μύο υιός πεντήκοντα έσχεν, Δαναός 5 θυγατέρας τοσαύτας... αλλ' ο μύο
Δαναός, θανόντος τε πατρός, ήρξε. Λιβύης. "Αιγυπτος 5, Α ραβίας. ένθα ε κατατρεψάμύθος τίω ή Μελαμπόδων, φασι, χώ ραν, αφ' εαυτέ ωνόμασεν "Αιγυπτον. έτει ό χρησμός Απέπτη σε τον Δαναόν επί τοίς τε Αιγύπτg παμσί , φέυγει εκείθεν ,. φρώτος ναύν κατασκόυάσας, Αθηνάς υποθήκη, κληθείσαν πεντη
κόντορον, κ? τον αειθμόν ή) αυτ8 θυγατρών, ας ε εκθέμjυος τη νη", έφυγε «δείς "Αργος έλθων βασιλεύει , κι ατσ' αυτό οι Έλληνες, Δαναοί. αλλ' ιτέον ότι έχ απλώς έτω Δαναός, κα
τίχε τ8 "Αργgς απόνως, Ψσοχωρήσαντος αυτώ τ8 τότε κρατών πς Ελλάνορος, αλλα διότι μετlώ τg "Αργκαις ανέκαθεν, διά την
το Ινάχκαι θυγατέρα Ιω, ής, πέμπτη γενεά δια 5 ύτερον έπαθεν ο "Αιγυπτος, έλθων ε αυτός , ε ως αι Δαναίδες τσάσαι πάν τας τες εκείνg κατέσφαξαν αφυλάκτως , ως Cν γάμω νυμφίες σχέσαι, δίχα μιάς ή δύο τινών, αι ιστορίαι δηλέσι. κ. γδ κ% την παλαμανίτορίαν,, ήJ πεντήκοντα παίδων τύ Αιγύπτg, ταϊς
πεντήκοντα νεανίσιν αυτανεψιαίς σιιυευαιθέντων θυγατράστ Δαναό, ή Βεβρύκη μύο ώ. Υπερμνήτρα μόνα ή σιιυέυνων έφείσαντο, αι 5 λοιται τες λοιπες διεχρήσαντο ... ή Υπερμνήτρα. μύο τ8
Λυγγέως, ή δε. Βεβρύκη Ιππολύls ή" αυτανεψιών κι νυμφίων, φυγείν δε λέγεται τίμι Βεβρύκίω συν Ιππολύτω, κι πολλα δυ νηθήναι, δια το διδάσκειν ΊΩς βάρζάρgς Ίluυ Αιγυπτίαν σοφίαν,
διο ή Βεβρύκίω, ή Βεβρυκία , απ' αυτής κληθήνα την χώραν εις ήν έφυγε. Γίνδαρος &ν δια τέτο τεοσαράκοντα οκτώ ιτoρε τας Δαναϊδας, ώς τας δύο μή συναριθμείν ή λοιπών θέλων, διον, μη πειωθείσας τι πατεί » ή δια τέτο απαλειφήναμ της εκείνg, πατρότητος. ΔΕΔΦΙ"ΝΙΟΣ ΔΙΑ' ΤΙ" Ο ΑΠΟ'ΛΛΩΝ:
ΔΕλοί" ο
Απόλλων λέγεται ή ότι την c', Πυθώνι δρά Δελφίνα τοξέυσας ανελε Λητώ βιάζοντα, ώς φησιν κοντα -> Ηλιόδορος ός ποπ πετραίη Ψσο δεφάδι Δελφίνα τόξοιπ. τε, 2.
λω
Δ.
Το8
λώριον εξενάειξεν : ή ότι επί δελφίνος όχύμύυος , ή δελφίνι ομοιωθεις, Καταλίω τώ Κρητε αποικίαν σπλοιξύω, ο "Απόλ λων ωροηγήσατο της νεως, έως τg Κρισσαίg κόλπ8, κι εκεί κα Υ
θ.
Γ.
ν
Ν3
W
φ
γ
'
/
.
Ρ.
"
φ
θ,
.
Α"
1
Ν)
/
φ - 2"
/
και απ' αυτί; έκράτησε τον τόπον, τοικήσας, jν ιδ Δελφ8ς έκάλgν τες 'Α " /
/
"Ν)-
φ ,
/
Α
/
ιερον ιδρύσατο. τινές δέ φα Απόλλωνος ενοικ5ντας. Φ Δελφινίκαι 1 - 4, Τι ήλθ ! ίω φ
"y
"Ν" ,
ρ
ν
Ν)
/.
σιν, ότι ο δελφίς είς τίω ναύ, ήλθε, χg κ . τετο τον τοτον Φ δελφινοφόρgς δια τέτο λέγκαισι θάλαοσαν. τlω εχέσας επήδησεν δελφίνος. χήμα ναυς, ως εις /
φ
φ
Ν)
-
ν
ΠΕΡr ΤoΥ ΔΕΡΑΤΟΣ ΤoΥ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛοΥ.
Ερας τε κριξ, πολλοί χρυσέν ειρήκασιν , δις Απολλώνιος ο
τα Αργοναυτικά ποιήσας ήκολύθησεν ο 5' Σιμωνίδης , πορφυρύν. Διονύσιος 5' ο ΜιτυληναίΘυ, άνθρωπό φησί γεγενησ θαι παιδαγωγον τ8 Φρύξg , ονόματι κριό ' κι δέρας γευσόμαλ λον, έχ , ως ποιητικώς φέρεται και άλλα βιβλίον ή ο δέρμασι γεγραμμήίον, περιέχον όπως δά 23μέασί δια χυμείας χρυσόν. εικόπως εν οι τόπ, λέγει, χρυσέν ωνόμαζον αυτό δέρας, δια τίω
εξ αυτε ενέργειαν. ο Χάραξ δε αυτός μέθοδον έ) λέγε, χυτο γξ φίας, μεμβράναις εμπεριειλημμύύlω, δι' ην, ως λόγg αξίαν, τον της Αργυς καταρτιοθήνα, τόλον φησί. -
ν.
",
-
\
ν
" .
"
πΕΡΙ Τor ΔΕΥΚΑΛΙΩΝοΣ.
ΔΕλί",
ότι Προμηθέως και Πανδώρας υιός , Ησίοδος Gν
/
/
Ι
-
σ/.
-. " " ".
/
ωρώτων καταλόγων φησί , ώ ότι Προμηθέως κι ΙΙύβρας Έλλίμ ότι: Δευκαλίων, μ3 τον έπ' αυτό γυόμύθον κατακλυσ μον, εις τluυ Ηπειρον εμαντεύετο έν τη δρυί. πελιάδος δε αυτώ χκησμον δέσης, κατοικίζει τον τότoν σμυαθροίσας τες περιλειφ θέντας από το κατακλυσμό. έπω Θρασύζgλος, και Ακετόδωρος ιστορύσιν. ότι ό ο Δευκαλίων έζασίλευσε και Θεοταλίας, Ελ λάνικος Cν τω ωρώτω της Δευκαλίωνίας ιτoρεί ώ ότι δώδεκα
Θεών ζωμυς ο Δευκαλίων ιδρύσατο , ΕλλάνικΘ εν τώ αυτώ φησα συγγράμματι.
Α. . . . . .
ΠΕΡΙ ΔΗΜΑΡΧΩΝ .
ΔΕίχα ,
.
.
. .. . . . . .
"Αρχοντές τινες ήσαν Αθήνησιν, οι τας απογρα,
φας εποιόντο τύ c εκάτω δήμω χωeίων . έτι δε και τα
ληξιαρχικά γραμμαπία ω"δα τέτοις ήν
ο σιωήγον τυς δή
μας οπόπ δεήσειεν, και ψήφον αυτοίς έδίδοσλμ. τέτgς δέ φησιν Αρμ
δ
Δ
το9
Αειτοτέλης c', Αθηναίων πολιτεία, Ψσο Κλειωθένgς καταταθή
ναι, τluυ αυτlω έχοντας επιμέλειαν τοις ωρόπρον ναυκράτις. ότι 5 Gνεχυείαζον οι δήμαρχοι, δηλοί Αρμτοφάνης έν Σκηναίς καταλαμβανέσας. ΠΕΡΓ, ΤόΥ ΔΕΛΦΙΚο"Υ ΤΡΙΠοΔοΣ.
ΛΕλφοι, πόλις έξι της ΦωκίδΘυ , ή 5' Φωκίς, έπαρχία της »
Τ.
Ελλάδος. Cν Ίgτοις τοίς Δελφοίς ήν ιερον τ8Ν -Απόλλωνος, , "χ" Τ" τν
η
φ-
ν
τ
ν
"
φ
Φ. -
ε' ώ ή η Πυθώ έν ή ίπατο ο τρίπκς ο χαλκός : εξ και χαλ κυ τείτοδος ή μαντεία εξεφέρετο επάνω γδ τ8 τρίποδΘυ , ήν "Ο
φ
-
"τ-
ν
-
ΝΟ
"
"Ο
φ
ΤΝΑ.
ν
")
φ
-
τις φιάλη , C, η αι" ψήφοι αι μαντικα ήλλοντο ώ επήδων, ηνί κα ο Απόλλων τlώ μαντέιαν εξέφερε. τρίπkς 5' ήν δια τέτο. Φ*
".
'
1
« W.
-
/
, γγ' r
γ
θΝ) και
.. \
τν
ν
«5
91
-
δια το ή τluυ μαντείλμ τες τρεις χρόνgς ωέιέχειν . ή γδόντως Υ
ι
-
9 ,
*
μαντική όξι και ωδεί ή) παρωχημψόων , ώ ώξι η
/
-
δ Φέι ή) μελλόντων. ΠΕΡΙ ΤΗΣ
*..
ΔΗΆ
ή ενετώτων ,
-
ΔΗ'ΜΗΤΡΟΣ ..
μύο , ή γή καλείται, ότι πάντων ή γή μήτηρ . έτι
5 Δωριέων και τοι γδ αντί τ8 Γ, Δ τιθέασι, δνοφερον γνο φερον , κ. Δήμητραν γήμητρα, λέγοντες ... «δει ό" ταύτης την μυθικίω ιτoείαν λεκτέον, αλλά ε αλληγορητέον. έκ Κρήτης , ή μάλλον άκ Σικελίας, Αδης αφήρπασε τluυ Δήμητρος θυγατέρα, τία,
Περσεφόνίρ τίω ή κόρlμ' όνομαζομύύluυ. διώκεσα 5 ή μή,
τηρ , μέχρι ή) Αθηνών ε της ΕλλάδΘυ, αφίκετο. Ψπό Τρί πτολέμg 5 τ8 Κελεί δ Μετανείας παιδος, τα «δέα τluυ τσαί
δα μαθέσα, είς αμοιβΙαι π Τeμπτολέμω τα σπέρματα δίδωσι, ώ πτερωΊών άρμα δρακόντων ως τέτω περιιτστάμενος πανταχg,
τα ώει' γεωργία διδάσκοι. ταύτα μύο τα μυθώδη. το δ' αλη θές έτως έχει . μήπω ή" γεωργικών επιγνωθέντων , ώει τίμι Σικελίαν, και τίμι Λιβύlαυ, σίτος αυτοματίζων εγίνετο, κι πάλιν εφθείρετο , μηδενός τέτον έπιγινώσκοντος. Κέκροψ 5, ή τις έτε
ρθυ, "Αργονείς Λιβύluυ ε Σικελίαν μεταπεμψάμύυος, έκ δίδα φ θα τίνΘ- μαθών , έκέλευσε σαυαγαγείν σίτον εκ τ8 εκεί φυομύύg , ώ εις Ελλάδα μετακομίσαι. και δη γεγονότος, Τεμπτό λεμος ωρώτος αρώσας, δ αστείρας , ή Cν Αρόη χωeίω από της
φρώτης αρδεύσεως, ο νuύ Νέαι πάτραι καλύνται η κατα τίω πλείστην Εν Ελευσίνι της Αττικής , γεωργεί κι συγκομίζεται
τές καρπές: είτα ε συγγιαψάρθιος ώει γεωργίας, τοις πάσι, Ο Υ-
Δ. ανθρώποις δέδωκε κόρη δε κ. Περσεφόνη , τα οκ της Δήμητρος ; ΙΙο
ήγgν της γης, κατ' έτος ωρος το ζην διδόμjυα ... μάλλον δε σί τος, ώ τα γεωργικά, δι' α ώειοσοι φόνοι και πόλεμοι γίνονται.. ταύτlω Sν την κόρlω , ήγgν τέν σίτον, "Αδης αφήρπασε - φυό
μύρον γδ τέτον ωρόπρον σμυέβαινε άφανίζεωJί πάλιν διά την α γνoιλμ γεωργίας, ως έφημjυ. ως 5 "Αργg μετακομίσαντος, πα ρα Τεμππλέμε c', Ελευσίνι εσπάρη κι ανεφύη, ε πανταχύ έδι
δάχθη, έφασαν τίω Δήμητραν εις Αθήνας έλθεν, ήγgν τα της χής δωρήματα, ώ οι δα' Τριπτολέμg μαθυσαν ευρείν τίω κόρluυ.
εξ ΕλόυσίνΘυ ανερχομjύlω εξ "Αδg λευκόπωλον εκεί γδ κρυ βεις ξ ασαρεις Cν τη γή ο σίτος, είς φώς εξήλθε. δράκοντες
δε ππρωτοί, οι πωροφορικοί λόγοι, ε οι γραπτοί, οι πανταχό πεεμπορευόμβυοι, κι τluυ γεωργίαν διδάσκοντες. ταύτα τα μυθικά «ξ αλληγορύμύυα . έτι 5 ε' ετέρα ιτoeία πεεμφερομύύη ώέλ της Δήμητρος. "Οσιεις, ο κ. ΔιόνυσΘυ, μ3 "ΙσιδΘυ της αυτ8 γυ ναικός κ. Δήμητρος καλνμύύης , και τρα13 πλείτg , μ? μwσικών
κι αυλών περιήρχετο, την γεωργίαν ή φυτgργίαν διδάσκων, όθεν αυτόν και Διόνυσον εκάλεσαν, ως ευρετήν φυτgργίας την ό"Ισιν
Δήμητραν, ως τα της γης δωρεμόύμυ, ο γεωργίλμ διδάξασαν.. "ΕΤΙ "ΑΛΛΩΣ ΠΩ Σ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗ"ΜΗΤΡΟΣ 2 , ΚΑΙ'' ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ.
Πέει της
ΔήμητρGυ έτι και Ετίας αμφότερον λεκτέον
εκα
τέρα δ' έοίκεν έχ ετέρα της γης έ). ταύτην μύυ γδ δια το εστίναι δια πάντων, Ετίαν ωροσηγόρευσαν οι παλαιοί ή δια το επ' αυτής, ώσανε επί θεμελίg, τον όλον έστάναι κόσμον. δια δε
το μητρος τρόπον φύειν τε ε τρέφειν πάντα Δήμητραν, οιονεί γης μήτραν δσαν
ή Διoς μητέρα , τώ ώ αυτός τα επ' αυτούς
αφθόνως εφιείύ τοίς ανθρώποις, δαπίθαι ε δάννυουζ ή επ' αυ τοίς δήεν, ό" έτιν ευρίσκειν, α μάλιτα επιζητέστ. παρεισάγεται δ' ημίν Έτία παρθένος, δια το την αεικινησίαν μηδενός είναι γεν νητικία και τέτg χάριν Ψπο παρθένg νεωκορείται. ή δε Δημή τηρ έκές , αλλά την κόρlu τετοκύια , διον τον κόρον, ή ωρος
το τρέφειJί μέχει κόςκαι ύλη το δ' αεί ζώον πυς αποδίδοται ή Ετία, δια το ε αυτlμ δοκεν είναι όν. τάχα δ' επε τα πυρά τα Cν τω κόσμω ένπύθεν Ίρέφεται, ε δια ταύτην υφέτηκεν ή ετε ζείδωρGυ αρgρά όξι, ε ζώων μήτηρ , ής όξι αίτιον τύ ζην
το τυρώδες τρογγύλως δε πλάτπτα, και κατά μέσες ίδρυται 7 καις
Δ
ΙΙΙ
τές ώμες, διά το ε την γήν τοιαύτη είναι , ε έτος ιδρύειθαι συμπεπιλημjύlω όθεν κατα μίμησιν , γή τε εχθων πoρoση
γόρευτκι, τάχα δε αποτέ, χείωί η γη , ήτοι χωρεί πάντα , έτως εκλήθη ως είρηται το, Ουδός αμφοτέρων όδε χείται. -
μυθέυεται 3 ωροτέρα κι εχάτη γ%υέJί , τι εις ταύτην αναλύειδί τα ασ' αυτής γιγνόμύθα, κι εξ αυτής σμυίσταούζ. καθο κι ταλς
θυσίαις, οι Έλληνες απο της ωρώτης τε αυτής ήρχοντο , ε εις εχάτην αυτήν κατέπαυον , τέμματα δ’ αυτή λευκα παράκεινται ,
π’ τέφεουζ ε καλύπτεώύζ πανταχόθεν αυτήν Ψποτέ λευκοτάΊκαι τοιχείg . ή μέντοι Δημήτηρ κατι το αναδοτικόν ή? ασερμάτων είδοτοιεμύύη, πάνυ οικείως εισάγεται τάχυσιν έστεφανωμίύη. τέτο
γδ αναγκαιότατον ών κεχείρηται τοις ανθρώποις ή ήμερG τροφή όξι. ταύτlu, 5 μυθεύεται ασείραι δια της οικgμjύης ο Τεμπτό
λεμΘ ο Ελευσίνιθ., αναβιβάσης αυτόν επί πτερωήν δρακόν το όχημα της ΔημήτερG-, έρικε γδ ωρώτόν τις ή" παλαιών διαδραμείν, κι σμυιέναι , θεξ επί μετεωροτέραν επίνοιαν αναβιβά σαντος, τον μεταχειρισμό της κοιθής, ον τρόπο κρινομίύη και διατριζομύύη δια τύ εις τον αέρα αναρριττεκδί από ή αχύρων" όθεν έ κειος επιτηδείως έχει ωρος την στοράν : εντεύθεν δε την ονομασίαν ειληφεν ο τείψας τας ουλάς , έλαι δε λέγονται αι κριθαι. Ελευσίς δε ο τόπος, ότg ωρόπρον ευρέθησαν, και η Δημήτηρ Ελβυσινία , από της αυτόθι ωρώτον ευρέσεως γγυομjύης τους ανθρώποις είς έράνιον βίον όντως ., αρπάσαμ δε ο "Αδης την θυγατέρα της Δημήτερος έμυθεύθη, δια τον γινόμύυον επί χρόνο» τινα ή ασερμάτων κατα γης αφανισμόν . ογοτετλάθη δε ή καθήφεια της θεό, ε ή διά τό κόσμs ζήτησις τοίξτον γάρ τι ώ παρ’ Αιγυπτίοις , ο ζητέμύθος και ανευρισκόμγυος αφανισμός από της Ίσιδος, "Οσιεις έμφαίνε... όπερ ανα μέρος παρ' εξ μή νας, Νασέρ γην τε κ. Ψσό γήν γιγνόμjμος "Αδωνις, από 15 άδειν τοις ανθρώποις , όπως ωνομασμjύου τ8 Δημητειακό καρτύ, ύς δε
πλήξας ωροσανελεν λέγεται, δια το τας ύς δοκείν ληίβότειρας ") ή τον τής ύνεως οδόντα αινιττομένων αυή", υφ' και καταγής κρύππι το σπέρμα, διαπτά θαι δε ώδε και θα π, τη Αφροδίτη,
τον ίσο χρόνο μένει τον "Αδωνι, ε «λα τη Γερσεφόνη, δι ην επομόυ αιτίαν , εκάλεσαν δε Περσεφόνίω την τής Δημήτερος θυγατέρα, δια το επίπονο είναι η πόνων όϊτικήν εργασίαν, ή π, όκ πάντων Ψπομονής φέρεύΙ. νησπύεσι δε εις τιμήν της Δή Άμη
Δ
Υ Ι2 Ν.
ν
φ
Α
φ ΚΝ "
γ
... Δ
και
"
"...
"
γλ
W
μητρος, η γεραίροντες αυτήν ιδίω τρόπω τινι απ' αυτής , ή δια το ωρος μίαν ημέραν απέχειJζ ή) δεδομώύων αυτοίς Ψω' αυτής , ή κατ' ευλάβειαν ενδείας ω"δα της θεξ ποτε γγυομυόης - επειδή
δε ετσερον, αφήρgν απο ή) ιδίων χρεών, καθο κι ώει τον τί; ασόρα καιρό αυτής αγκαισι τluυ εορτluύ ώει δε το έας Δημήττει
χλόlμ θύgσι, μετα παιδειάς ε, χαράς, ιδόντες χλοάζοντα , ε αφθονίας αυτοίς ελπίδα επιδεικνύντα . Εντεύθεν δε και ο Γλυτος λέγεται της Δημήτερος είαμ υιός καλώς γδ είρηται τό: Σίτg κ. κβ.μθης, ώ νήπιε, πλυτος άριστος.
?
.
και εναντίον πώς όξι π λιμώττειν το περιέσιάζεούΙ. είς ο και άτιδων Ησίοδός φησιν
-
Εργάζευ Πέρση, δίoν γίύος, όφρα σε λιμός
Εχθαίρη, φιλέη δέ σ' εύστέφανος Δημήτηρ, θύgσι δ' ύς έγκύμονας Δημήτεει, πάνυ οικείως , το πολύγονον κμι ευσύλληπτον και τελεσφόρον παριστώντες. ανατιθέασι δ' αυ
τη ή τας μήκωνας, κατα τον λόγον. τό , τε γδ τρογγύλον ε περιφερες αυτών παρίτησι το σχήμα Ίής γής, σφαιροειδές έσης: ή , τε ανωμαλία τας κοιλότητας κι τας εξοχάς ή" όρων. τα δ' εντυς, τοις δενδρώδεσι κι Ψπονόμοις έoικε, τσέρματά τε αναείθ μητα γ%υνώσιν ή γή . δια 5' την αφθονίαν ή σιτηρών επαύσαντο δυσφόρητον ε αμφιδήexτον τίω τροφίμι έχοντες , όθεν και σιμι τιθέμψιοί τινα ωρος αλλήλgς περί f κ? τα ηλλojριωμένα μέτρων,
κι διανεμόμενοι τα γγυνώμενα , δικαίως 5 αρχηγον έλεγoν «ε θεσμό;) τlαι Δήμητρα αυτοίς γεγονέναμ. Εντεύθεν ε οθέτιν αυτήν ωροσηγόρευσαν , διον νομοθέτιν δσαν , έκ τινών Απολαβόντων, ερήoJί από τι τον καρπόν απoiίθεουί
νόμων θεσ ορθώς κ; θη
σαυgίζειν . μυτήeμα δ' αγε"ν ήρξαντο αυτή , φιλοσοφέντες άμα τη ευρέσει ή" ωρος τον βίον χρησίμων, ώ τη πανηγύρε χαί Ροντες 2. ως μαρτυείω χρώμύυοι τ8 πεπαύουί μαχομβόες αυτες πεει ή" αναγκαίων μυσιάν γάρ έτι , το κορείου πιθανόν γδ εντ ούθεν όνομάαύΙ τα μυστήρια όθεν έ μυσία ω%Sν τισ λέ γεται ο περί τέτων άλις. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΔΟΥΣ.
Δ",
ή Ίέ Αγήνορος θυγάτηρ, η Βήλs, βασιλέως Τυρίων, ή και Έλιοτα καλgμjύη, ο "Ανα , αδελφή Πυγμαλίωνος,
Συγχαίω γγυομjύη γuυή ανδοί Φοίνικι, Τύρον ώκει. τέτον δη τον άνδρα ο Γ"υγμαλίων συν αυτώ αποδημύνται πu δολοφονεί, έρωτι χρη
Δ 3 τ3 χρημάτων, ο δε δι' ονείρων σημάνας το πάθΦυ τη γυναικι, κε
λεύε, φεύγειν έκέτι γδ έ) πίτα τώ Γυγμαλίων , ώ, δευτέρω χρημάτων τα φυσικά τιθεμύύω θεσμά, ή δε ωροσλαβομβύη τινας σή) Τυείων, σμυαραμύϋη δε και τα χρήματα, έρχεται επί ΛιβύΙω. τύ δε Νομάδων ε Μαζίκων βασιλέως ΙάρβανΊος έκβάλλοντος αυτίμι , ήξίκαι η γυνή χώρον αυjή τιμής αποδόθΙ, όσον αν ρινός, ήγgν βύρσα, επίλάβοι βοός τυχέσα δε τα αξιώματος , δια το δόξα, μικρά αιτήσαμ, λαμβάνει βύρσαν κ,. κατατεμέσα εις λε πτά, ε τον λεπτοτομηθέντα ιμάντα έτνεκτέινασα, έχε τlω κύ κλω εμπεριληφθείσαν γlώ τώ ιμάντι εις μήκός τε κι εις πλά
πς πολύν όρον τη πόλει τώ τοιέτω σοφίσματι «δειγξάψασα. ώ έτως η Καρχηδων εκτίθη , Φοινίκων ανέκαθεν Εσα ή) μ3 της Διδές, ήτις νιώ Λιβύων 6ξί. μητρόπολιν δ' έχεσιν ταύτην Λίβυες έυορμον εσαν λιμύύα γδ έχει ευκατάγωγο», ίδρυμθύη επί Χερρονήσω. πολλή δέ έξι ω δα' τας ιστορίας ή τσόλις, κι πλέ το έχε βαθύν , ο δύναμιν πολλήν . φασί δε ώ ότι έρημωθεί
σα, καθ' ον καιρόν κι ή Κόρινθος ανελήφθη πάλιν, τgτέτιν ανωρ θώθη Ψσο ΚαίσαρGυ τε επιλεγομύύκαι Θεό, και υιος ο Σεβατος, πέμψαντος, εκεί εποίκες Ρωμαίες . ή δε της πόλεως ακρόπολις δια την ρηθείσαν ιτορίαν της βοος , Βύρσα εκλήθη το παλαιόν. φασί δε και ότι ο βηθείς Ιάρβας την πόλιν μετα τίμι κτίσιν κα θάρας , έκάλεσε τη Λιβύων φωνή , καμνluυ πόλιν , ύστερον δε
εκλήθη Καρχηδών. άλλοι δε ώει αυτής έπις ισορέσ Καρχηδων ή πόλις, από Καρχηδόν Θ- τινός ανδρός ΦόινικΘ. . εκαλείτο δε κaι καμrή πόλις, κ. Καδμεία , κ, Κακκάβη , όπερ τη έγχωείω διαλέκτω ίππg δηλοί κεφαλήν. εξ αυτής φασι Κλειτόμαχον είναι τον Ακαδημαϊκον φιλόσοφον , τον κ. Ασδg4βαν καλέμύρον , ός ήκροάσατο τ8 σοφό Καρνεάδg, κή ετών άνθρωπος, έλθων Αθή
ναζε, άμοιρο-, ως φασι, κι ή ωρώτων τοιχείων και όμως οξύ τητι φύσεως, η άκρα μελέτη εις πολυ σοφίας έληλακώς. οι δε
και τέτο ωέκ' της Καρχηδόνος φασίν , ως άρα οι ώει' την "Ελισ σαν, ήγgν οι μ% της Διδώς ορύoσoντες εις πόλεως κ.1ίσιν , και
βοος ευρόντες κεφαλία, απέχοντο τ8 όρύοσειν , δια οπτευσάμύυοι μόχθgς κι δ«λείλμ σιuυεχή, ο ε οι βόες πάχgσιν. όρύξαντες δε πεβί πg φοίνικα πεφυτευμένο , ευρoν κεφαλίμ ίππg
και συμ
βαλόντες σημαίνειJί χολιιο αυτοίς, και παρ άλλων δόσιν. τροφής, καθά ε τοίς ίπποις, έκτισαν cυν τώ τοιύτω τόπω τίμ Καρχη
δόνα, και ταύτα τότιμο ύδως μη έχοντι, ο τάχα δια τέτο και Κακ χ. ζζ
1 14
Δ
κάβη εκλήθη, ως ανωτέρω έκκειται, αλλ' έτί τlαι Διδώ έπανε τέον Διδω την Ίοιαύτlω γuυαίκα εκάλεσαν οι πλεονεκτήσανΊες
επιχωρίω φωνή, ως αν είπoι τις ... ανδροφόνον διαβάλλοντες εκεί νίω ως δήθεν αιτίλμ έχgσαν τ8 ανδρoφονήσαι , δια τον εκ τ8
αδελφύ φόνον , ώ γδ, ως είρηται, ωrότερον Ελέοσαρ , ήτοι Ε λίοπα, ωνομάζετο, λέγgσι δε ε ότι δια το πολλα πλανηθήναι, ατο Φοινίκης απάρασαν επί Καρχηδόνα, Διδω κληθήνα τη γδ Φοινίκων φωνή την πλανήτιν, Διδώ ωροσαγορεύεσι. πυραν γδ αύ τίω ανάψασαν, κι εαυτία, τώ τσυει εμβαλέσαν, οι Τύeιοι κλαίον
τες, και τίω πυραν περιερχόμγιοι, Διδω ανεκάλεν, ο όξι πλανήτιν. ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΑΓΣ ΑΘΗΝΑΙΣ.
γΥ Ικαστήρια Αθήνησι πολλά ή
ε έντισι μήυ έδίκαζoν πε
ει φονικών φραγμάτων , ως cυν τώ Αρείω πάγω έντισι δε περί δημοτικών, ως cύν τώ Γαλλαδίω, επεει ή) ακεσίων, η Βgλή ή) τεντακοσίων ετ' επί Δελφινίω έδικάζετο τοίς ό
μολογεσιν ανγρηκέναι μύθ, λέγεσί δε έννόμως και το Gν Πρυτα νείω. έκατον 5 τέτων είχε έν τι ή) τοιχείων, ειδικόν όνομα , διον ήν Ίι ή' δικατηρίων λεγόμβυον Α' ομοίως άλλο λεγόμύυον Β'
άλλο Γ ε εξής το Δ, ε το Ε, έως τε Κ. δέκα γδ ή τα Αθήνησι δικατήρια
δ ωρά θυρών δε εκάτg δικατηείg έγέγζα
πτο πυρβώ βάμαΪι το τοιχείο ώ τινι το δικατήριον ωνομάζετο όσοι δε δικαται ήσαν εν Αθήναις , έκας-ος καθ' έκας-ον δικα
τήeιον είχε δέλτον, τgτέτι πινακίδιον, cί, ώ εγγεγραμμψύον ήν το όνομα αυτό, και το δικατήeίκαι. είχε 5 & βάζδον άμα τώ πι νακιδίω, ε ο αυτή ην το όνομα το δικατηείκαι εγγεγραμμήίον" και μήν, αλλά κι το πατρόθεν όνομα τ8 δικατε κ το τέ δήμg ήν
γεγραμμήίον, όπ Εν σιιυέβαινε καιρός το δικάζειν, ήρχοντο πάν τες οι δικαται εις τluυ αγοραν, κακεί οι δέκα θεσμοθέται κ? φυλία έκατος, ε ενδέκατος ο γραμματεύς, έκλήρgν τα γράμμα τα μέχει τ8 Κ δέκα γδ ήσαν φυλαί . ε έθος ή από πασών ή" φυλών δικατας καθίζειν είτα από μιάς εκάτης ελάμβανον άνδρας πέντε, τες επισημoτέρες , ώ πάλιν απο ή) πέντε τον ένα,
τον κλήρω λαχόντα, εποίgν δικάζειν ότις αν δν έκληρέτο κλήρον έχοντα το Α, απήρχετο εις το Ά δικαστήριον ομοίως όστις το Β, εις το Β και τα έφεξής . και πρώτον μύο εδείκνυε τώ κήρυκι τύ δικαστηρίκαι τον κλήρον τ8 τοιχείg. ο δε κήρυξ λοιπόν εδίδε αυ τώ το πινάκιον αυτό, ο τίω ράβδον, είτα έτως έδίκαζεν. ει δέ Τις
Δ
ΙΙ5
τις δικαστής εισήez , μη κληρωθείς εις το δικατήριο , διαφόρως. έζημιέτο. ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΔΙΟΜΗ ΔΟΥΣ:
Δ"Ά ,
μετα τίω τής Ιλίκαι πόρθησιν καταπλεύσας εις " ΑργΦυ την εαυτό πατρίδα, ο ευρών τίω εαυτό γαμετία), Αιγιάλειαν, συμφθειρομήίluυ Κομήτω το υιώ Σθενέλκ", δια το αυτόν c: Τροία τρώσαι την Αφροδίllμι, ε μέλλων Ψπο της αυ
της Αιγιαλείας αναιρεθήναμ, τότε μόυ είς τον της Αργείας Ηρας βωμόν καταφυγών, σώζεται ύστερον δε, εις το Δαύνιο ώχετο έθνος, και έβασίλευε ΔαύνΘ- ος πολιορκάμύιος, έδεήθη το Διο
μήδες βοηθήσαι αυτώ , Ψσιχνύμύθος δώσειν της γης μέρ® , ο δε βοηθήσας , κι νίκίμ α δyχων Δαυνίοις , έκτισε πόλιν Αρ γυείτπαν, ήτοι Ιππειον "Αργος - ύτερον δε Δαύνος αίρεσιν αυτώ εδίδg , ή όλίω τluυ λέιαν λαβείν τ8 πολέμg, ή τίω γlώ πά σαν. κεμτής δε αυτών γέγονεν "Αλαινος , αδελφός νόθος το Διο μήδας , ερών Ευίπτης της θυγατρός τ8 Δαύνκαι ος έκρινε τον
Δαύνον έχειν τίμι γluυ , Διομήδίω δε τίμι λείαν λαβείν τέ πολέμg. γνές δε ο Διομήδης , κατηρασατο, μή δύναούζ απείρειν
γήν Ίlω δε ασειρoμjύlu μή αναδιδόναι καρπόν, ε μή τις αυτίω ατείρη ή) αυτό συμπολιτών . ύτερον δε ωρος Δαύνg ανηρέθη ο Διομήδης οι δε φίλοι αυτ8 θρηνgνπς αυτόν, μετεβλήθησαν εις όρνεα, όμοια κύκνοις , α τες βαρβάρας φεύγει , φοιτά δε παρ'
Έλλησι
ώτε κι οκ ή" χειρών αυτό αρτσάζεν τροφας , ε δύ
νεαν εις τις κολτές αυτών. οικεί 5 ταύτα c τη ατο Διομήδες
καλειδύη νήσω, κείται ό ή νήσος ώει τον Ιόνιον κόλπον , και τον Ανδρίαν, οι γδ Ιάπυγες & Απüλοι περί τον Ιόνιον κόλ τον οικέσιν. Απέλων δε έθνη , κατα την Δίωνα , Γευκετίοι, Ατέλοι, ε Δάινιοι, ε Ταραντίνοι, ε Κάναμ. Διομήδες δε πε δίον έτι, περί τίω Απgλίαν ήί Δαυνίων , ή 5 Μεσαπύγη , χg Ιαπυγία, ύτερον Καλεντία , είτα Καλαβρία εκλήθη , ή 5'
Αργυείππg πόλις τέ Διομήδ&ς , μετεκλήθη "Απgλις "Αρπες άλλοι δε ιτoρεσιν ως η Αφροδίτη cy, τω καιρώ τζ Τρωϊκό πο
λέμε ανέπεισε τlu Αιγιάλειλυ μιχθήνα, Κομήτω υφ’ ών και εξωσθείς μ% τον νότον ο Διομήδης, είς Τeιλλίστες , ή Τηλί ς καις "Ιβηρας ήλθε πλανήτης , αλλα ώ εις τίμι νήσον ταύτην
έτεροι 5 δύο τορέσι τας, τέ. Διομήδες νήσgς , λέγοντες, ε ότε
της πεει τίμι θάλαρτα» τάυτην διματείας 15 Διομήδας , .
\
Ρ'
2:
Ά αι ΙΟ--
Δ Διομήδεια νήσοι μαρlύρια, και ο παρ' Ενετοίς αυτώ λευκός ίπ πος θυόμγιος ή) δε δύο τέτων νήσων τluυ μύο οικείοθαίφασιν, ής και μεμνήσθαι χεδόν πάντες δοκέτι, τίω 5 έρημο, είναι, αν ή και τον Διομήδίου αφανιοθήναμ λέγκαισι , δ. τ8ς έτέρgς εκεί α πορνιθωθήναι , ως ε τώ.Λυκόφρονι δοκεί. Ητέον 5' , ότι ο μύο ΙΙ6
ΑΦ
0
Α---
φ *
ΙΙοιητής σώφρονά τε δίδε τluυ τ8 Διομήδ9ς γuυαίκα τluυ Αιγιά
λειαν, ε ύδε διωχθήνα, τον Διομήδία ιτορεί , είπωμόυ 5 άμ
φόπρα περί Διομήδες χaj Σθενέλκαι Φιλίου μυο 2δ σφίτιν είναι και μείον, η Αχιλλεί ε Γατρόκλω ιστορόσιν
8πι γδ ε ήλι τειχομαχ&ν είχον λέγονται δοκεί, ώ, ώς τισ κίας μύο ταυτίν πς ατοθανείν. ο μύθ, Ψσο Θηβαίων ο 5', κεραυνωθείς. κειμέ νων 5 ατάφων ή νεκρών , τον μήυ Ψπέρ ή σωμάτων αγώνα τον δ' και πέρ ή"
Αθηναίοι ήραντο, ε έθαψαν αυτός νικώντες
ψυχών , οι παίδες και πέρ ή" πατέρων ενίκησαν, όπ ήζηταν. Φ Υ
Α'
"Ο
Λ
"
το κρατος της μαχης εις
/ τ.
ν
/
φ-
τν
Διομήδη τε ώ Σθένελον ήλθεν , ως
αρίτω τε ε ομοίω άνδρες, "Όμηρος ό άκ άξιοι αυjgς ή) ίσων, τον μύο γδ λέοντί τε εικάζει, και ποταμώ γεφύρας ατάγοντι και
ανθρώπων έργα , ε γδέτως εμάχετο , ο δ' οιον θεατής το Διο
μήδες έτηκε, φυγής π σύμβελ9- αυτώ γινόιδο Φυ , ο άρχων φόβg. άλλοι δέ φασιν μή ελάττω, το Διομήδες έργα τον Σθέ
νελόν μηδ' εκεί δράσα και φιλοτιμείαUί ότω τορος αλλήλgς , ως σιuυ αθυμία επανήκειν οκ της μάχης τον απολειφθέντα τύ ετέρg ε το έργον δ' το εις Αινείαν τε ε Πάνδαρον πετράχθα αυτοίς ομε τον μύυ γάρ φασι τώ Αινέια ποροσπεσείν μεγίτω τέ Τρωϊκό όντι, τον Σθένελον ό, τώ Ρανδάρω κ.οοσαγωνίσα ιδί κι κρατήσαμ αυτό, και τον μύο "Ομηρον Διομήδε, μόων εξηρη.
κένα ταύτά φασιν , ώτσερ εκλαθόμενον ώύ ωρός τον Αγαμέ μνονα Jσέρ τζ Σθενέλg είπε ... το γαρ,
-
..
Ημείς τοι πατέρων μέγι' αμείτονες ευχόμεθ' είναμ, Ημείς ε Θήβης έδoς είλομύω,
-
ανδρός ζει δαπλήσια τέτοις κι ο Ιλίώ ωράττοντος. και τέτσι αέει το Σθειέλα λέγοπ , ως Ιείχος μjυ gδεν τοίς Αχαιούς εξέτοήθη ει Τρόια , έδε έτιν , ώ εφράξαντο ή τας ναύς , ή την λείαν, αλλά Ίειχομαχίας ωδαι, ταύτα Ομήρω επενοήθησαν, δι'
άς και το τείχος αυτό σιιυετέθη. ορμή μέντο, τειχοποιίας, ομο λογείται τον Αγαμέμνονα εισελθείν , μηνίoντος Αχιλλέως ή ωrώτον αντειρηκέιαμ τον Σθένελον είπόντα εγω μέντοι επιτηδειό. προς τείχη καθαιρείν , ή εγείρειν αντειρηκέναι 5 ε τον Διο μήδη
τ 17
Δ μήδη π' τείχε , φήσαντα
μεγάλων αξιξαϊζ τον Αχιλλέα , εί"
συγκλείσαμμjυ εμιτές λοιπόν, επειδή εκείνος μηνίε" . "Αιας 5 λέγεται τωρηδόν Ψποβλέψας τον βασιλέα, δείλαμε, ειπείν, τί ξ αι ατσίδες και ο τον ίπποι ό τον κοίλον παρητείτο ο Σθένε λος, και τε"χομαχίαν τέτο είναι φάσκων , αλλα κλοπία της μά
χης. τα ιθο δή μάχιμα όμοιοι ήσαν, κι ίσg τοις Τρωσι φόβκ άξιοι έλείπετο 5' τ8 Διομήδες ο Σθένελος , σύνεσίν τε , και λόγg isχιuυ, ε καρτερήσεις , οπόσα ψυχής τε είσι , κι σώμα πς οργής τε γδ ήττων ήν, κ. Νασέρφρων τ8 ομίλg , ε τραχύς ετιπλήττεουζ ε τα εις την δίαιταν, αβρότερον , ή έπι τρατο πέδg έχρluυ , κατεσκέυατο. Διομήδε, ό, τάναντία Ίέτων έπρατ πτο μετρίως τε γαρ ωρος τας επιπλήξεις είχε, ε εκολάζετο εξοιδών της οργής υβρίζειν τε και σιμιεχώρε, τοίς πλήθεσιν, έδε αθυμεν αυτός τε αυχμών φάινεκ, , στρατιωτικόν ηγείτο τι ως έτυχε καθόύδειν επήνει σιτία τε ήν αυτώ τα επιτυχόντα,
ή έδε όμω έχαιρεν, ει μη καθίκoιντο αυ15 οι πόνοι τον 5' Α χιλλέα έπήνε, μήυ , και μία εξεπέπληκτό γε , gδε έθεράπόυεν ,
ώτσερ οι πολλόι ώει δε ή" ανθρωτοφάγων 13 Διομήδες ίπ πων τάδε λέγεται Διομήδης πάνυ μοχθηρας και πόρνας είχε θυ τέρας, αίτινες τες παεμόντας ξένgς έβιάζοντο αυταίς σιμυείναι , έως και κόρον χώστ, ώ αναλωθώσιν οι άνδρες , Βς ευθύς μψ% το έργον εφόνΑυον, διό έμυθ4ύθησλυ ίπποι ανθρωποφάγοι. άλλοι δε λέγgσιν ότι ή) παλαιών ανθρώπων όντων αυτgργών , και τροφίμ ε περμεσιαν πλείστην κεκτημώύων , άτε τlu γήν εργαζομένων ,
ίπτοτροφείν επελάβετο ο Διομήδης , ε μέχει τέτ8 ίπποις ήδε το, έως και τα αυτό απώλεσε, και πάντα πωλών, κατηνάλωσεν εις τίω ή ίππων τροφήν . οι δε φίλοι αυτό δια τύτο τώς αυτ8. ίππες ανθρωποφάγgς ωνόμασαν... " "
ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙ'Α .
Οται, , Αίjωλίας βασιλευς, γεννάΤυδεία εξ Αλθαίας της Θέτιος, ,
Δικΐα νεραν. ..
Μελέαγρον ,
ε και
*
Γόργην.
", "
...
...
και
:
Διομήδη, , "Αλαινος, νόθοι.
Αταλάντης
Παρθενοπαίος..
-
-
4.
--
,-
. »
"
. . . ..
ΙΊΕ.
-
Δ.
Ι τ8
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΙοΝΥΣor.
Ιόνυσος οκ Διός ε Σεμέλης γεννηθήναι μυθεύεται ο δε μύθος έχει έπω: Σεμέλη θυγάτηρ γέγονε. Κάδμg τύ Θη βών βασιλέως. τάυτης ηράσθη ο Ζευς, ο συγγίνεται αυτή ε συλλαβέτα είχε εξ αυτέ τον Διόνυσον έγκυον. ή δε "Ηρά ζη λοτύπως φερομύύη , χηματίζεται ωρόσωπον τροφ5 εγνωσμώύης τή Σεμέλη , κι συμβgλέυεται αυτή τη Σεμέλη, ότι δε αιτήσαι τον
Δία συγγενέουζ , ώσσερ συγγίνεται τη "Ηρα, σμυεγίνετο δε ο Ζευς τή. Η"ρα μψ% βρονή) ο κεραυνών. άλλως δε έλεγεν, αυτήν εξαταταιδί, ε μή τον Δία αυτόν είναι τον συγγενόμύύον εκείνη, αλλ'' άλλον τινά ... ταύτα δε σιωεβέλευσεν ή "Ηρα τη Σεμέλη , ίνα έρχομυύκαι τ8 Διός μ3 κεραυνών ωρός μύτίω , ως θνητή κα "Α
φ «
/
"Ο
1
ΦΝ"
Υ
Έν
\
φ»
\
ταφλεχθήσεται, ε μηκέτι την αντίζηλον έχη , ο δή κι γέγο νε. τι; Διός γδ έλθόντος ωρος τlμ' Σεμέλια , ήτησεν εκείνη έτως και αυτή συγγενέαύζ ως τη "Ηρα. ε συγγίνεται μί% κε ραυνών κι βροντών μή ένεγκέσα δε η Σεμέλη τες κεραυνες, κε
ραυνάται και απόλλυται, και τότε λαβων ο Ζευς τον Διόνυσον έμ βρυον όντα, έβραψεν ω, τι αυτό μηρώ εύτερον αν τώ εβδό μω μηνί έλθων ο Ερμής αναπτύσσει τον μηφον τύ Διός, ο γεν νάται ο Διόνυσος και λαμβάνει αυτόν κι αποφέρει εις Νύοσαν της Θράκης , κακεί εξ, ή) Νυμφών γαλακτοτροφείται τον δε Διόνυσον ε Διόνυξον καλέσι δια τ8 Ξ , ότι κέραστγκενώμενος , ενυξε τον Διος μηρόν άλλοι δε λέγgσιν Ψπο ή Βαοτάρων αυ τον τραφήναμ, έτω καλέμενα, δια το βάσιν επ' άρα ποιείαθί το μανιώδες, ε Λυδών , ε Μακέτων , κ. Μιμαλλόντων και δαιμονίων
τινών μίτινες τροφοι είς αμπέλες αλληγορικώς μεταλαμβάνον ται, τας τρίχας κατακεχυμjύαι, ε άλλα τινά ποιύσαι φίλα τώ.
Διονύσω,,κιττώ σπρανέμενα, ε αμτέλω, ε κατέχεται χερ σιγ, αι μή έγχειρίδια, αι δε, όφεις. τέτο δε ωρός αίνιγμα τέ κgj. θηεμώδεις και φοινικές είναι τες μεθύοντκς επε, ώ αυΊος ο
Διόνυσος εις δίνον αλληγορείται: αφ' και η το διονυσιάζεν, συμ ποσιακή λέξις «"δα Γλάτωνι διον πάντα τον βίον έδιονυσία
ζεν, ήγε πεει οίνον ήχολείτο ή καθ' Ιτορίαν δοτήρ οινκ , ή έφευρετής λέγεται η Δήμητηρ γδ, και ο Διόνυσος , ως φασιν, Αιγύπτ8 βασιλείς όντες , γεωργίαν κ φυτεργίαν εδίδαξαν και
Ίέτο καθ' Ηρόδοτον. κ) γδ αυτός ώει π8 τίω "Αιγυπτον τον μύθον τύπον τελεσφορεί , λέγων ότι ο Ζευς τον Διόνυσον εις Φby
Δ
γ
Ι 19
τί, μηρό, ανεβράψατο , ε ήνεγκε εις . Νύοταν τίω Ψπέρ Ας γύττg 8σαν άμπελος δε, ώς φησιν ο ΓεωγράφΦυ , αυτόθι και πλεσίκαρπος. άτσορρέε, γδ ο βότρυς αγί, ή περκάση , δια τες άρδίω όμβρgς. '
ΧΑ.
* ρ
-
ι
-
4 /
"φ
ΛΥ /
Υ
γ
ι
4.
-
-
ΠΕΡΙ' ΤόΥ ΤΟΝ ΔΙο"ΝΥΣΟΝ ΕΊΝΑΙ ΑΝΔΡοΤΤΝοΝ.
ΛΕ%ρυσι δε
τον Διόνυσο, ε τα ανδρών ποιείν , ε τα γυναι
κών τάχειν, δια το 5 αυτόν, ως ερρήθη , όινε δημεργον και έφορον, και αυτής της μέθης, και διά το δεδωκένα ταίς γυ ναξι, και τους άνδράσι πίεν. όθεν μεθυωθέντες «ε αλλήλοις χο ρεύοντες, ότε μόυ είς ανοήτες ορέξεις οι άνδρες τας γuυαίκας κι νέσιν , ότε 5 αι γιμιαίκες αυτές ε τότg αίτιος ο ποθείς Διό κυσΘ- της "Ηρας αυτό το μεθύσκεούΙ είσηγησαμjύης, ίνα γύη ται παράφρων ωργίζετο γό αυτώ ή "Ηρα ως υιώ νόθω τύ Διός.
έζηλοτύτε γδ της όκ Διός ε άλλης τινος ήυομδύες ως γνησία γυνή οικείως δ' έδoξεν και ειρήνη κατά τι ο αυτός Διόνυσος εί
ρηύζ, ή) ημέρων δένδρων επίσκοπος ών και δοτήρ θεός έτει και δια ταύτα σπονδας ποίύνται. δενδροσκοτόνται γδ α' χώρα τοις πολέμοις cυ, ειρήνη 5 τα ή" ευωχιών θάλλει, δις αναγκαιότα
τον, ο δικός έτι τυγχάνει δε ο Διόνυσος , ήτοι Διάνυσός τις, ω%ώα' το διαίνειν ημάς ήδέως
Ά
ή ώσανε
ών, ή
ιάλυσος,
τροπή τί; Α εις Ο, ε τί; Λες Ν. αφ' και ε Αλύσιο αυτόν, * Λυαίον ετωνόμασαν , λύοντα τας μεείμνας... τινές δέ φασιν , από τυ εις το Σίτιον όρος φύναι ωρώτον την άμπελο» , παρελή λυθένα, τότο το όνομα είς την σιωήθειαν. λέγεται 5 δια πυρός λοχευθήνα , το θερμόν αυτό ε πυρωτικόν ή" σωμάτων παρα στάντος τg μύθg καιτω γδ δινός όξι, πυρλ ζσον μένος έχων , κ? τις ποιητάς, έβραφθείς 5 εις τον τί; Διός μηρόν, εκεί τελεσφο
ρηθήναι, δια το πεπαίνειδί «ετελεύρθί τον δίνον τοίς μηροίς εκ δΑυτέςκαι... πεπανθείς γδ ωρότερον, ότι ατελής όξι ωρος χρήσιν , ύτερον, 5 τσατηθείς τοις ποσί, τέλειος γίνεται... αγώτη % εκείνη γ%ύνησίς όξιν, η κ% πέτανσιν της όπωρας, ήτις γίνεται ή/ καυ. μάτων ακμαζόντων . δ4 τέρα δ' ή κ? τίμ πάτησιν , έκθλιβομένα τοίς τσοσίν αυτών. κ. Ίοιξτίν τι όκ το μηρό σιμιεκδέχεσθαι δεόν
τως. Βρόμιός τε 5 ε Βάκχος καλείται , δια το τgς πατέντας αυτόν ωρώτον χρήoΧ. είτα και τες έως μέθης μ3 ταύτα χρω μένες , αφιέναι ταίς εν τοις τσότοις παιδείας. εκτάσεως 5 σύμ
Coλό εισι, οι Σάτυροι, τίω ονομασία έχηκόπς άτο το σεση, ρε
Ι 2Ο
Δ
ρένα, κι οι Σκιρτοι από το σκαίρειν , ε οι Σειληνοι απο τα σελαίνεν και σείειJζ Cν τη ληνώ , και οι Σενίδαμ απο τ8 σ4ύειν, ό'. όξιν ορμάν. δια τέτων δ' ίσως παρίσταται το ώσανείον μετ' εκλύσεως ή θηλύτητος παράφρων ή/ πινόντων. τότg δ' ένεκε κι
θηλύμορφος, ώς τινες, πλάττεται, και κέρατα έχει, ως τες μεν τόνως ατοβαλλόντων ή μεθυόντων, βία 5 χρωμένων, ε δυσκα θεκτόν τι ε ορμητικόν έχόντων . και το μεν της εθητος ανθη ρόν, τlω ποικιλίαν παρίστηση της οπώρας , ή δε τοις πλείστοις
ή) πλασμάτων γυμνότης, τον σ'θα' τες τόπως γινόμyυον απαμ φιασμόν το τρόπg καθο δοκεί κι ο δικος αληθώς ειρήωί τάς χα δια 18το κ, μαντεία ερθ' ότε τ8. Διονύσs γινομένη το 5' θορυβώδες ή μεθυσκομένων , οικείόν τι έδοξεν έχειν . και ο σή) ρόπτρων ψόφος , ώ τ%) τυμπάνων, α σ'δαλαμβάνκσιν εις
τα όργια αυτό . χρώνται 5 πολλοί ε αυλοίς ω"δα τίμι συγ κομιδίω τί καρπό, κι άλλοις τοιύτοις οργάνοις ο 5' θύρσος , έμφαίνει το μή αρκείαύζ τοις εαυτών ποσί τες μεθυσκομένες ,
5 Ψσοτηeμέντων αυj&ς δείαUζ. τινες δε ή) θύρσων, κι επιδο ρατίδας κρυπτομένας Ψσο ή) φύλλων έχ«σιν ως ε όδuυηφόρg τινός έσθ' ότε κρυπτομένg τή ω"δα την πολυποσίαν ιλαρότητι,
εις ύζρεις ειίων ε παρακοπας εμπιπτόντων αφ' και δή εμαι νόλης ο Διόνυσος εκλήθη κ; Μαιναδες , αι «δει αυτόν γuυαί κες . πλάττεται δε κ. νέος ε ωρεσβύτης , δια το πάση ηλικία
πωρόσφορος έδ , ή μύο νέων λαβρότερο αυτώ χρωμένων, ή δε «ογεσβυτέρων, ήδύτερον οι 5 παρεισάγονται ταϊς Νύμφας ήδιον αυταίς επιμιγνύμύυοι κ τας μjυ τσειρώντες, τας 5 μ3 παιδειάς
βιαζόμύροι, τώ την ωρος το ύδωρ κράσιν τε ότι και σμυήφθαι χρη σίμluυ εσαν, τας δε παρδάλεις Ψποζευγνύασι τώ Διονύσω , και παρακολgθέσας εισάγgσιν , ήτοι δια το ποικίλλον της χροιάς , ως Ίο νεβείδα αυτός περιήτται ε αι Βάκχαι , ή ως και τα α
γριώτατα ή" ανθρώπων ήθη της συμμέτρg oινώσεως εξημερέσης τον δε τραγον αυτώ θύκσι, δια το λυμαντικόν δοκεν σW αμ
πέλων ώ ή) συκών είναι το ζώον τέτο , καθο ε εκδαίροντες
αυτον, εις τον ασκόν ενάλλονται κ% τας Αττικας κώμας, οι γεωρ γών νεανίσκοι τίχα δ' αν χαίροι τοιέτω θύματι ο Διόνυσος , δια το εαυτόν είναι τον τράγον, αφ' και κι οι όινοι εν ταις πομ παίς αυτg θαμίζεσι, κι οι φαλλοί αυτώ ανα]ίθει ται, ε τα φαλ λαγώγια άγεται και κινητικό γδ ωρος τίω σιωgσίαν ο δίνος δια τέτο ένίων κοινή μεθυόντων Διονύσω ε Αφροδίτη. ο δε νάρ ήζ 3
,
ή
Δ 1
-
.
και η
\
*Ο Ν.
-
κώλων έμφαίνει,
θηξ, δια της σκολιότητος ή/ Α"
«Ι 2 Ι 0
-
ο
-
π τήδε κάκεί •'
ρ
σε πεεμφέρεοθατες μεθύοντας άμα δε ώ έλαφρύς , ε έυβα /
• β)
Υ
Α
γ
2/
RΦ
-
φΦ
-
φ
Ν3
τάκτες αυτές έδ, το δε έναρθρον της λαλιάς αυτών, ώσανε άρ $/
9
/
/
*
θρα έχων παείτησιν... ορείφοιτοι δ' εισί κι φιλέρημοι αι Βάκχαμ, 1
1
Α
-9
"
ΝΟ
φ
" "
-
γ
Ν)
-
1
δια το μη εν ταις πόλεση , αλλ' επί ή χωρίων γυναιξί τον »Μ
-
"
-
ν
δίνον. Διθύραμβος ο Διόνυσος εκλήθη, πότερον διά το δίθυρον 1
/
Φ
(Ν)
•μ
Ν?
το στόμα ποιείν , διά τι το αναφαίνειν & εκφερομυθείν ποιείν τα απόρρητα ή ως αυτός ών ο ποιών επί τας θύρας αναβαίνει» τές νέgς, , και διασαλ4ύειν Εθ ή έκβαίνειν θ. εις αυτας, και εκπίππιν θ : τα κλείθρα. ο δε θρίαμβος, από το θρoείν ή λαμβίζειν , την - και "... -Υ- -ΣΤ' ν: κλήσιν έλαχεν" όθεν ώ εν τοις κ% τον πόλεμον θριάμβοις , Α
9.
»" " ο
1
- και
/
φ
λ
9
φ
1
«φ
φ
Υ
* 9
θΦ
-
ρ
-
-
/
Υ
* β)
"Φ
-λ
"Ν"
.. 1
/2,
-
γ/
"Φ
κο,
/
"p
-
/
Α"
-
πολλοίς αναταίστοις σκώττοντες χρώνται και την κίτταν, ως λά 3/
-p
ΑΦ
θ
"φ φ
θ
Α
/
«Ο
λον όρνεον αφιερέσιν αυτώ, δ Βασαβραίαν καλ8σιν, από τ8 βά ειν' ε"Ειραφιώτην , « θα το έβράφθαμ έν τω μηρώ τ8 Διός, -
η
φ
"
-
"Φ
/
/
φ
"
"φ
-
/
\
%)
1
Τυ
1
4.
ή απο το έριν φαίνεν ξ αφιέναμ. πατήρ γδ έριδΘ. δίι (3. Ψσέρ /
1
-
"
Ν)
-
μέτζον πινέμενΦ , ε καθαιέlικός δε παντος έτινοσέν Ψπάρ Δ/
1
γων , έδοξε και πολεμιτής έ) ε ωγώτος καιαδεδυκένα τον ούν ταις πολεμικαίς άγόμύυον θρίαμβον. τω δε κισσώ τέφεία, χ/
ρ
Ν3
Α
\
ν
δια την ωρος την άμπελον έμφέρειαν αυτ8 , και την ωρός τgς βότρυς ομοιότητα, ωςυμβάδων. πέφυκε δε κι σφάλλειν τα δένδρα, ανέρπων δι' αυτών , ώ περμπλεκόμεν(3. βιαιοτέροις πίς ωρέ μνοις, τα δε θυμελικά ακροάματα τον Διόνυσον θερατσεύει, δια -
9
-
9
θ
1
ΝΦ
γ
ι
β)
Ν3
/
\
/
ΤΝ
9
Γ.
ΝΔ
ν
4
1
Α
-
.
"
9 φΝ Α)
ω
την ωρός τας θαλίας αυτών οικειότητα , διον ωδής ε κιθάρας *3
-
«Ο
ν
τα γδ αναθήματα της δαιτός, μυθολογείται δ' ότι διασταθείς φ
Α".
φ
ι
9
Ψσο ή! Τιτάνων , σιμετέθη πάλιν Ψσο της Ρέας, αινιττομιξίων ή κλαδόντων τον μύθο, ότι οι γεωρχοι,,θρέμματα γης ονπς, σμυεχέα τε: ζότρυς, κι τ8 εν αυτώ Διονύσg τα μέρη έχωeμσαν "
"Φ
/
\
Υ/
Ν"
απ' αλλήλων α δή πάλι, ή εις αυτό σύρρόυσις τ8 γλεύκες συ λ 9, rήγαγε , κι εν σώμα εξ αυτών απετέλεσε και ο ω δα' τω Γ"οιη /
«Ο
Σ"
9
δε μυ μύθΘυ ,, ως ως φεύγων φεύ τηή δε
'
ΝΟ
1
-
1
επιβgλία θεός θεό ποτέ την τ8 Λυκύργg επιβgλίμι 1
\
"3
/
είς τα κ% της θαλάττης, είτα ή Θέτις αυτόν διέσωσεν , έμφα νή τη διάνοιαν έχει τιθήναι μύυ γάρ εισιν τί: Διονύσκαι αι άμ "Ν"
Α
-
Ν)
«'
/
Ρ
χη
ΝΟ
*ΝΟ
/
9
φ
πελοι. τgτων δε ο Λυκύργος τρυγητής ών , εσκύλευσε κι ατε κόσμησεν , ε τα o δινΘυ θαλάοση μιγείς , ασφαλώς απετέθη. τω
"
«2
Α'
9
/ Αν
"
ρ
"
"χρυσοκόμης δε Διόνυσος λέγεται, δια το τες οινιζομδόg, άνθρω πgς της κόμης επιμελείαύζ της εαυτών , κι άρας εντεύθεν κινεν , ήττι βλάζας , κ. ταύτας εμμένειν πολλοί γδ μεθύο τες , και μό νον ή" τειχών επιμελάμύυοι εξανθίζοντες φαίνονται, αλλά και θΦ
γ)
φ
"Ν)
/
«ψ
φ
"3
ρ
φ
Ε
βΦ
,
"
ΝΟ ,
Ν)
/
-
/
Ο.
/
9
"
Υ
μυ
\
Ι 22
Δ
μυείοις εαυτός ω%αδιδόασιν ατοτήμασι. το όβλατΘυ δε , έπει όταν βλατάνωσιν αι άμπελοι, θύεσιν αυτώ ή όταν μέλλωσι κλάν εκλαδεύειν θρασύς, ότι αναιδείς οι οινωθέντες. 'τέον δε
ότι εννύχια π. Διονύσω έτελέντο τα μυστήρια, ωρος αίνιγμα τέ δεν τες πίνοντας επικρύππιν τον δίνον, κ, μή εις ωρξπτον αχη μονείν κωμάζοντας ή και διά τίω ασgδluυ το ταμιέυεουζ τον δί νον, ώ κρύπτειJζ, ως είς παλαίωσιν , διό κι οικgρος ΔιόνυσΘυ ελέγετο . ώ τίδε τα ιερατώ Βάκχω αι ή) Αμνιτών γuυαί
κες έννύχια κΖ νόμον μάλιτα πάντων τελεσι στεψάμεναμ κιοτι; μελαμφύλλg κορύμβοις εβοτρυώδεσι καρπούς, ε έυοί, ευαν, ανα κράζκαισαι . ταύτα δή τα έπι Διονύσω ένθgσιατικα επιφωνήματα,
«ε αναφωνήσεις υμνητηρίες εις αυτόν τον "Ευϊον Διόνυσον δι' όλης νυκτός εξελαυνόμβυα ε χορέυεσαι ωροέπεμπον ώτε ο τέτω κ. τες Θράκας είκειν αυταίς, ή τες "Ινδες, καίτοι και αυτές κα τόχ&ς όντας π. Διονύσω, κι πάνυ οργιάζοντας αυτώ. ο δε Γεω 2ξάφ9- έ ιερον είναι λέγει Διονύσκαι ταίς γuυαξί ή) Αμνιτών, ότερ κατ' ένιαυπν αποτεγάζεσαι, αυθημερόν πάλιν ωρο δύσεως ηλίκαι σπγάζωσιν, εκάτης φορτίον επιφερέσης , όπερ έαν εκπέση , διατσώσι μανιωδώς τluυ φέρgσαν. φασί δε νήσον Ωκεανίαν είναι
μικραν, και πάνυ πελαγίαν, ην οικέσιν αι τοιαύται γuυαίκες Διο νύσω καπχόμεναμ
καικ επιβαίνει δε ανήρ της νήσg, αλλ' αυται
πλέ8σι ω"δα' τες άνδρας, και κοινωνύσαμ αυτοίς, επανέρχονταμ. ώει δε ή" κελαμνών Ινδών, ών τινων ανωτέρω έμνησθήμlώ, τέτο λέ χεται
ότι έτος ο Θηβαίος Διόνυτος, αυτές όλέσας αντιτάντας
αυτώ, δύο στήλας έστησε ώει τα της γης τέρματα , ο αυθις χάρων, εις Θήβας επανήλθε. επανερχόμσον δε εκ τ8 πολέμε
οι Καμαρίται δεξάμδυοι εξέτισαν ώ τας Λήναις, ό όξι ταις Βάκ χαμς, σμυεχόρευσαν, τα εκείνων φορήματα, ζώματα δηλαδή και νεβείδας, έπι στήθεσι βαλόντες, το υμνητικόν ε αυτοί λόγιον
τώ Διονύσω επιφωνέμύυον, ως είρηται , ευοί Βάκχε ε ευαν λέ γοντες . ιτέον δε ότι αι Βάκχαι αι το Διονύσκαι οπαδοί εις αμ
τέλος αλληγορύνται, καθάπερ ε αι ωροερημώύα Βαοσάρα τρο φοι γδ αυται τε εις δίνον εκλαμβανομίύκαι Διονύσg αι δε Διονυ σιάκαι νεβείδες, την ή) σταφυλών εν χρόα αινίττονται πολυε δείαν πολύχροoι γδ και αι νεζρίδες, κ ποικίλα τοίς στίγμα σιν ή και το ήθ μεθυόντων Ψσεμφαίνκσιν αγεννές . δειλόν γδ ο νεβρος , το της φυζακινής ελάφκαι νεογνόν , και δορά η νεβρίς ή ή διότι ποικίλοι τα εις νεν , δια το ευμετάβολον, οι μεθύοντες : χrΟί
-
1 23
ποικίλον δε ε ή νεβρίς, δια το πολύτικτον. φέρεται δε ε ύμνσς είς αυτόν τοιόσδε
-
Μέλπωμεν βασιλήα Φιλεύfoν , ειραφιώτην
Αβροκόμlυ, αγροίκον, αοίδιμο", αγλαόμορφον" Βοιωτόν, βρόμιον, ζακχέυτορα, βοτρυοχαίτίω,
Γηθόσυνον, γονόεντα, γιγαντολέτν, γελόωντα, Διογενή, δίγονον , διθυραμβογενή, Διόνυσον "Ευϊον, ευχαίτη , ευάμτελoν, έγρεσίκωμον
Ζηλαίον, ζάχoλον, ζηλήμονα , ζηλοδοτήρα "Ηπιον, ήδυτότην, ήδύθροον, ήπεροπήα
Θυρσοφόρον, Θρή7κα, Θιασώτίω, θυμολέοντα "Ινδολέllω, ίμερτον, ίσπλόκον, ειραφιώτluυ,
Κωματίω, κεραόν, κισoτέφανον, κελαδεινόν Λυδόν, ληναίον, λαθικηδέα, λυσιμέειμνον Μύστην, μαμνόλιον, μεθυδώτη , μυεμόμορφον"
Νυκτέλιον, νόμιον, νεβρώδέα, νεβειδόπεπλοι, "Ξυτοβόλον, ξυνον, ξενοδώτην, ξανθοκάρηνον Οργίλον , όβeιμόθυμον , όρέσκιον , έρεσιφόιτην Πgλυπότην, πλαγκτήρα, πολυτέφανον, πολύκωμον'
Ρηξίνοον, ραδινόν, ρικνώδεα, βηνoχορήα. Σκίρτητήν, σάτυρον, σεμεληγγυέτην, Σεμελήα Τερπνόν, ταυρωπον, Τυρρηνoλέτην, ταχύμηνιν, "Υπνοφόβluυ , υγρόν , Υμενήίον, υλήεντα Φηρομανή, φρικτή, φιλομειδία, φοιτκλιώτην
Χρυσόκερων, χαείεντα, χαλίρροια, χρυσερμίτρη", Ευχοτλανή, ψεύστον, ψοφομηδέα, ψυχοδαίκτήν, Ωeμο , ωμηστην, ορεσίΊρoφoν, ώρεσίλοιπον
ερίβρομον δε ωροσέτι, ε έeμβρεμέτην ωροσαγορεύκσιν, ή διά τας ή μεθυόντων κραυγάς διo κ. ΒάκχΦυ ως άπό τό βάζει λέ
γεται, «δροσληφθέντος τε Κ στοιχεία, δια πλείονα τραχύτητα φωνής, ή δια πν βρόμον, ο ο γλευκάζων δίνoς πoιεί πνευματά μjμΘ-, και ζέων Σάτυρον δε, ως έξαρχον Σατύρων, και θα το σάθη σάθυρΘ- ε Σάτυρ9-. τ8ς δε Σατύρgς λέγκαισιν είναι ποι μδύας ε χορευτας αυτ8 άλλοι δε θείgς τινας δαίμονας του τον
αυτον Διόνυσον. πώεξ δε τ8 φαλλ5 τοιαύτα λέγεται φαλλος, ξύλο, επίμηκες ή, έχον Cν τω άκρω σκύτινoν αιδοίον εξηρτημέ νον. ίστατο δε ο φαλλός τω Διονύσω, κατά τι μυστήριον. Πή γασος δε ο οκ ή) Ελευθήρων , ( Ελευθηρα, δε τσόλις εισι Ο -
2
Βοιω
Δ.
Ι 24.
Βοιωτίας ) λαβών Διονύσg τα σεμνά αγάλματα , ήκεν εις τίω Αττικία, οι δε Αττικοί έκ εδέξαντο μ? τιμής τον θεόν αλλ' έκαι αμιώθί γε, αυτοίς ταύτα βgλευπαιθύοις απέβη ... μηνίσαντος γδ. τό θεό, νόσος κατέσκηψεν εις τα αιδοία ή) ανδρών, και το δεινον ανήκετον ήν. ως δ' απείπον ωρος τίμ νόσον κρείττω γε νομψύlω πάση: μαγγανείας ε τέχνης, απεστάλησαν θεωροι μί% ασgδης. οι δή, επανελθόντες έφασαν ίασιν είναι μόνlω ταύτίμι, ει δια πάσης τιμής άγνοιεν τον θεόν , Ψσόμνημα ποιέμύθοι τέ
πάθgς, ίσως κι ότι παίδων γυέσεως αίτιος ο θεός ηδονή γδ κ. Αφροδίσια... πεισθέντες εν τοις ήγγελμjύοις οι Αθηναίοι, φαλ
λες ιδία τε και δημοσία κατεσκέυασαν και τέτοις έγέραμρον τον θεόν. μέθη εξανίστησι τοιγαρέν , ώ ο Λάϊος έκδος εαυτόν μέ θη, ε?ς τε βακχείον τεσων έφύτευσε παιδα , άλλοι δέ φασιν, όΊι Ασύρης τις ην αιδοίον έχων αίχρον, κι έχ ο Γήγασος ώ τινι αιδόιω ομοιόσι νιώ οι μίμοι δερμάτινον, ο καλεσι φαλλητάeμον κι
τέτο είχον Cν τοίς Διονυσίοις, ο φορgντες cύ παιγνίοις εόρτα ζον. . εκδέμ' μύο τύ Θηβαίκαι Διονύσg τοσαύτα . . ωέκ δε τύ Ζα-2ξέως ταυτί μόν' ειρήθω. ΠΕΡΙ" ΤΩΝ, ΚΕΚΟΜΜΕΝΩΝ, ΚΑΙ"ΔΙΕΣΠΑΣΜΕΝΩΝ ΤΟ'ΝΝ ΔΙΟ'ΝΥΣΟΝ.
ΠΕΞερόνη
γjυνά τον Ζαγρέα Διόνυσον άκ τ8 Διος συλλαβέσα * " αυτόν, τέτον γήινηθέντα, οι Τιτάνες ( δαιμόνια δε τάξεις
αυται ) φθονήσαντες το Διονύσω, ως εκ Διός έχοντι τlυ γ%ύνη σιν, διατσαράττgσιν αμιτίν. ' άλλοι δε λέγgσιν ότι κατ' επίθεσιν
της "Ηρας διεττάθη Ψπο τ%) Τilάνων ο Διόνυσος , κι ούι μύθ ή) διεσσασμώύων θεών, άυτη η ώει τύτων ιτogία . . ώύ: δε τ%). τερμκεκομιδέων καιδεμία Ίις φαίνεται ημίν iτορία, η ώει' ή). Γι γάντων. Ετοι γαρ πολεμήσα, θέλοντες τοίς θεοις, οι δε θεοι αν τιτραπυσάμύιοι, έπολέμησαν και κατέκοψαν αυτές ύτερον δε τ8 /
τ--
γ
Α»
Ν)
"Ν»
-
1
\
φ
".
φ *
Α
κ. Μ.
-Α'
-
Αν
Υ
Υ
φ
*Ν)
Λ'
Ν>
Διός κ τον κεραυνοι έπιπέμψαντος αυτοίς και καταφλέξανπς .. ΠΕΡΙ /
ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ , . /
/
W
-
Ιόσκουροι Κάτωρ ώ Πολυδεύκης υιοι Τυνδάρεω και Λήδας ,, 9.
Α
»
Α
,
ΝJ
r.5
r
θ
Ελένης , κύν τη" -> Λακωνική τραφέντες , επιφάνειαν έχον : οι επί φιλαδελφία θρυλλ8νται , καθα κι οι Ακτoρίωνες αδελφοί δε
γι
-
«Α .
γι'
."
ν
Μ
γ) ,
"J
Ν
Υ
ν.
χΗ
«.
»
-
η
-
9
-
έπε γδ τόε,θέ.0αρχής, έτε ώει άλλα τινος ήρισαν μνήμlω δε αυ ή! Ζ \
η
/
rJ
/
Υ
/
ν
Α.
Αν
ευς θέλJί βελόμύθος της κοινότητος , Διδύμgς όνομάσας, εις -
1 .
"Το ,
Δ. Λ.
*.
Δ.
2
'
3"
9
κ" *
Ι 25 γ"
2/
/
το αυτό αμφοτέρες έτησεν ο τοίς άστροις , λέγονται δε κ; Διό
σκοροι δίχα το Υ, εφ’ ών το επερήμεροι ζώgσιν, αντί τύ παρη μέραν, ως μία μύθ, τεθνάνα αμφοτέρες τη ετέρα δε, ζην. ημιτεύ θη γδ πj Πολυδεύκε, το της αθανασίας αίδιον, τι φρός ήμέραν θανάτω Cν ή συγκατακρύπτεται το αδελφώ. έτω δε κ, το σιωε χές τg θανάτκαι τώ Κάστορμ, τη έφ' ημέραν ζωή όπηνίκα συ ναναζαίνεται τώ αδελφώ κ ταύτα παρατεθέντα εν παρ' εν , το επφήμερον αυτοίς εξήρτυσαν. αινίΊτεται δε, φασίν, ο μύθος ταυ τα, εις τ8ς Cν έρανώ διδύμgς δις οι αυτοί λέγονται είναι Διό σκυροι οι γγυόμβυοι μύο κ% γης , δοκόσιν οιον τεθνάναι ανατέλ λοντες δε , ζήν λέγονται. έτεροι δε Α πάνυ πιθανώς νούντες το επρήμερον επί τύ, τον μύθ, τήδε ζήν τη ημέρα, ως τυ ετέρg c', νεκροίς όντος, τη δε ετέρα τον λοιπόν , ως θατέρg τεθνεώτος εις τα δύο κατ' έρανoν ήμισφάteια τgς Διοσκύρgς Ψπονούσιν ων
θάπρον μου, \"σέρ γής αεί έξι θα'προν δε , Ψσο γίμ, όπερ ανατρέπων ο Γ"αραβάτης , φησίν ως εκ έχει λόγον ερήλJί Διο
σχέρες παρ' Ομήρω τα δύο ημισφαίρια το παντός δια γδ το αναταίωθητον της το φωτισμό φησί παραυξήσεως εν εκάστη ημέ μα, ύδε επινοήσαμ ράδιον πώς επιν εκάτερον αυτlω ετερήμερον, λέ
γε, δε μάλλον τοίς κύκλοις εφαρμόζειν το έπρήμερον τοίς τε άλ λοις, και τους τροτικοίς. και Ίαύτα μου κ? αλληγορίαν ... ή δε ιστορία πολλά τυς Διοσκέρgς σεμνύνει
το δε εξ ώg γγυέιθί.
αυτές, ή) νεωτέρων έτι πλάσμα, κέιμενον δω"θα' Λυκόφρονι" "Ομηρ®υ δε, έδεν πιάτον μυθολογεί . Εριφος δε λόγιΘυ ών
και αυτός ανήρ, χήνεια ληρεί ωα λευκά τε κ μεγάλα την Λήδαν τεκεν, εξ ών οι ε εν τη Ιλιάδι κείμύθοι Διόσκgροι. "
ΠΕΡΙ ΔΜΗΤΟΡΟΣ,
ΔΝΆ ,
Κύπρg βασιλεύς , παρ' Ομήρω , αλλά ωρό τέτ8 "Κινύρας, ώτσερ κείται εν Ιλιάδι , έβασίλευσε τέτg δε
μηκέτι όντος, Δμήτωρ δοκεί βασίλευσαι, -
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΟΥΡΕΙΟΥ "ΙΠΠΟΥ .
Δ"Ά fπτος, ο
ε δεράπίΘυ , ο ξύλινθ. o Επειός κα. -
τεσκέυασε , ώ δι' και το "Ιλιον ετορθήθη... φασί γδ ως οι Αχαιοί έμβάντες είς. αυτοι, καππόρθησαν τlω Τρόιαν, τον αριθ
μο, γί. τινες δε, ών κ; Στησίχορος, εκατόν έτεροι δε, δώδεκα Μενέλαον, Διομήδίου , Φιλοκτήτίω , Μηcμόνην
Νοτέγων, ζ-
Δ
Ι 26
Ευρύπυλον, Ευρυδάμαντα, Φειδιππoν ,. Λεοντέα , Μέγητα , Ο δυοσέα, ε"Ευμηλον. ε δε τέθ' έτως έχει, π5 όξιν "ΑνΊικλος, και φθάσας έμνημόνευσεν ο ποιητής. ιστέον ό ότι η Τροία τρις επορθήθη ωρώτον , δια τες ίπτgς τ8 Λαομέδοντος , δέυπτον, κατέδραμον ταυτίω αι Αμαζόνες, ώς π8 φησίν"Όμη:Θυ ως ετί Πeμάμg τ' ήλθον Αμαζόνες αντιάνειραμ. τείτον δ', δι' Ελέν/αυ πορθηθείσα , τελείως ηφαίοθη . αυτήν ό τίω Τρόιαν έλεγον, Ν"
/
/
Υ
Υ
"
«•
1
\
"
2".
ως η ιστορία, μή δύναούΙ Έλληνας πορθήσαμ , ειμή τα όστα σύ Πέλοπος ενέγκωσι , Φ τον υιον Αχιλλέως Νεοπτόλεμον, κι τον Φιλοκτήτην διο ώ ήγαγον άταντας. Φιλοκτήτης 5 αντιστάν
τα αυτώ τον Αλέξανδρον ωρο τοξ-ίας, τοξεύσας αυτόν, πορώτον
μύο, κ% λαμαν χείρα, έντα τον δεξιον αυτό όφθαλμον έκβαλών, κ.
τρίτον τε, πόδας βαλών,
ανελε.
τό
δ' αληθές πώει' τ8 δg
ρε{και ίππg, έτως έχει ίπτον κατεσκεύασαν ξύλινον, ωρος μέγε θΘυ μεπωρόπρον ήί πυλών, ότως μη ελκόμjυος εισέλθη, αλλ'
Ψσερέχη τω μεγέθει. οι δε λοχαγοι εκάθηντο c κοίλω χω eίω περί τluυ πόλιν , ο Αργείων λόχΦυ εκαλείτο , ε μέχρι τg νuυ σώζεται τένομα, αυτόμολΘυ δε έλθων ο Σένων εις "Ι
λιον, φράζει τους Ιλιεύσιν εισαγείν τον ίππον, ωροώθεις κι το μή εισελθείν τες Έλληνας και Ψπακέσαντες οι Τρώες , ώ τας πύλας καθελόντες, εισάγgσι τον ίπτον. έυωχgμύύων δε αυτών και έπεισέρχονται οι Έλληνες ε έτως εαλω η Τρόια. -
ΠΕΡΙ' ΤΗΣ ΔΡΥΟ'Σ ΤΗΤΣ ΔΩΔΩΝΑΙΑΣ ΚΑΙ
ΤΟΥ
ΛΕΈΗΤΟΣ.
w
Δ"η ,
πόλις Μολοοτίδος , c' τη παλαιά Ηπείρω κειμέ νη, ως ο ή" Εθνικών καταγραφεύς δηλοι ος έδε αρέσκε
ται τοις ετήσιν αυτήν Θετσρωτικίω κ; Θετταλικία
εμύο έπε
ροι c: "Υπερβορέω της Θετσρωτίας αυτήν τιθέασιν. ένθα ήν ιε
ρόν 18 Δωδωναίκαι Διός, C, ώ ίστατο δρυς ιερα αυτg. ε ο ταύ τη ή μαντείον , γuυαικών έσών ωροφητίδων, cy ή ε ο Ζευς ελέγετο επισκιάζειν κ μαντέιαν διδόναι τοίς χρήζεσι μαντείας . ή δε αιτία της αφιερώσεώς επιν άυτη Δία, ήτοι τον αέρα, ζωής εναμ αίτιον. τίω δριμύ πάλαι ποτέ χρηματίσαι φασίν, όπ οι άν θρωποι
δρυκάρποις απετρέφοντο, διό έφηγος, η δρυς λέγεται,
α' το φαγεν. δια τίινιω ταύτα τώ Διι τίω δρύν ανιέρωσαν,
το ζωοτρόφον φυτόν, τώ ζωογόνω ή δε κι ωρο Τρόιας ιερα τώ Διί είσίεσαν τοιγαρόν οι μικν1ευόμjυοι
τίω δρύ , ο εκι χθ -
.
Δ
Ι 27
νείτο η δρυς, δήθεν, ε λοιπόν έφθέγγοντο αι γuυαίκες , λέγg σαι ότι τάδε λέγει ο Ζεύς . ταύτίω τίω δριμύ Σοφοκλής c', Τραχινίαμς, πολύγλωρσόν φησιν, ως πολύφωνον, δια ώ πολλοίς
μαντευομυθίμ' έτεροι δε αλληγορέντες τίω Δωδώνίω , τίω γι' φασι, σ%g' το δώ δώσω ως δοτεραν, κι ανησίδωρον, ε ζείδω ρο, οι δε αυτοί φυσιολογικώς άμα κι ανατιθέlικώς φασί , Ζεύ άνα Δωδωναίε
εκείνο δε , δια το άνα
& άλλως
Δωδωναίος
Ζευς, Ιλιάδος Π' Ζευ άτα Δωδωναίε, εν χωρίω ή) "Υπερβο ρέων τη Δωδώνη τιμώμενε , Cν ΘεσωΥωτία . Δευκαλίων γδ, μετα την επ' αυ]5 γυόμγιον κατακλυσμόν , είς τίμ: "Ηπειρον έ μαντεύετο Cν, τη δρυί πελιάδΘυ δε αυτώ χρησμόν δέσης, κα πικίζει τον τόπον, σιωαθροίσας τες περιλειφθέντας από τ8 κα τακλυσμό. και από το Διός κ Δωδώνης μιας ή" Ωκεανίδων,
Δωδώνlω τlώ χώραν ωγοτηγόρευσεν ως Θρασύβελος, ε Ακε τόδωρος ιστορυσι το 5 περί τ8 λέβητος, ποιξτόν όξιν Cν τη Δωδώνη ή ε τα πεει τό λέζητος όπg Cν ύψει τινί ίστατο
άδειας βαστάζων ράβδον κ, παρ' αυτόν λέβης τις ίστατο . οι έ, μαντευόμύυοι ήρχοντο ' τον τόπον τ8τον κ. ήυχοντο , ότε εν ήθελε χρησμοδήσαι αυτοίς ο θεός και ο ανδεμας εκείνος έπαμε τη ράβδω πν λέβητα είτα ήχει ο λέβης , ώ οκ τ8 λέζητος, ήχός τις απετελείτο εναρμόνιος , κι ενεφορgντο αι Φροφήτιδες κι έλεγον α αυταίς ο δαίμων ενέβαλλεν. ΠΕΡΙ ΔΩΡΙΊΠΠΗΣ.
-
ΔΕίττη,
ή μήτηρ ή! Οινοτρόπων , και Οινείκαι γuυή. ωνό
μασται δε δια το Ψσο ληστών αυτluυ ληφθείσαν ατο Θράκης , δοθήνα, Ανίω τω ιερεί τυ Δηλίg Απόλλωνος , αντί το ίππg δώρον.
-
ΠΕΡΙ ΔΑΜΑ'ΣΤΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΥ.
ΔΑμίτη,
Σιγειευς, σύγχρονος Ηροδότg, χρονογράφος. γέ. γραφε ώει ή c', Ελλάδι γυομύύων περί γονέων και ωρο γόνων ή" εις Ιλιον σΊραπυσαμjύων βιβλία δύο εθνών κατά λογoν, κ. πόλεων ώει ποιητών ε σοφιτών , κι άλλα . γέγονς δε Ελλανίκκαι μαθητής.
ΠΕ
Δ
τ 28
ΠΕΡΙ ΔΑΜΟΚΡΙΤΟΥ .
Δ Αμίκειτος
ιστορικός , έγραψε τακτικά εν δυσή βιζλίοις :
περί Ιεδαίων. Αιθιοπικίuυ ιστoeίαν ώ άλλα. ΠΕΡΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΙΛΙΕΩΣ.
Ημήτριος, Ιλιεύς, ιστορικός και έγραψε Τρωϊκα έν βιβλίοις ΣΑ"
-
εικοσι.
ΠΕΡι' ΔΑΜοΣΤΡΑΤor.
Δ Αμότρατος: ϊστορικός, γέγξαφεν αλιευτικά
cίν-ζιβλίοις είκο
σι , η ώει ή ένύδρs μαντικής και έπρα σύμμικτα εχό.
-
μψια ισπείας,
-
ΠΕΡΙ' ΔΙΔΥΜΟΥ.
Δικα, Αλεξανδρεύς . έγραψε ΠΕΡΙ
-
ο γεωργικά ώ, βιβλίοις ιέ.
ΔΙΚΤΥΟΣ .
*
Λ 1'κτυς Κρής ΚνώσΘ. , οπαδός Ιδομενέως έτος σιωέθηκεν εφημερίδα τ8 Τρωϊκυ πολέμg, παρων, ώς φασιν , , cυν ζr. βλίοις εννέα, γράμμασι Φοινίκων, δις τότε πάσα έχρήτο ή: Ελ
λάς διηγείται δε ακριβώς όσα "Ελλησι η Βαρβάρος επωράχθη.
και τα μύθ σ'δα τ8 Οδυοσέως ήκεσεν , όσα έπράχθη εκείνκαι απόντος τα δε παρών, όρων κι ακέων, σμυέγραψε. Ίέτκαι ιτoεία ευ gέθη επί Κλαυδίg οιίδε, επί Νέρωνος βασιλέως Ρωμαίων, της
Κρήτης Ψπό σεισμό καπενεχθείσης, κι πολλών μνημείων ανεωχ θέντων. ών ενί έυρητο γεγραμμήύον βιβλίον γράμμασι Φοινίκων, κ. μεθερμηνέυθη Cν τη ΑΊτική γλώΊΊη, πεμφθέν τω βασιλε: και τώ ωροτάγματι, Σεπτημίνος τις Ρωμαίος, σοφος εκατέραν Ίίμι γλώτταν, είς τίμι Ρωμαϊκίω φωνία μετήνεγκεν. ΠΕΡΙ
ΔΕίο
ΔΙΟΔΩΡΟΥ. .
έπι
Σικελιώτης ιτοεικός , έγραψε βιβλιοθήκίμ ,
"* Αυγέτκαι Καίσαρος. έτι δε τοεία Ρωμαϊκή τε και ποικίλη Cν βιβλίοις τεοσαράκοντα. -
Δ
ΠΕΡΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΙΟΥ. /
rg
φ
Ιονύσιος Μιλήσιος Ιτορικος , σμυέθηκε τα μύ Δαρείον cy βι
Δ
Ι 29
βιβλίοις πέντε περιήγησιν οικgμύης. Γερσικα, Ιάδι διαλέκτω Τρωί rΝΟ
"
η
9
Α'
κών βιβλία τρία μυθικά κύκλο ιστορικόν εν ζιβλίοις επτά. ΠΕΡΙ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
ΤΟΥ
Ρ ΟΔΙΟΥ.
\ Ιονύσιος Μgσωνίg , Ρόδιος , η Σάμιος, ιστορικός γέγρα φεν ιστορίας το τικας βιβλία έξ οικεμjύης ωέιήγησιν το. φ
/
γ
Α'
"Ν"
-
2/
φ
φ
-
είαν παιδευτικής βιβλία δέκα. ΠΕΡΙ ΔΙΩΝοΣ. η
/
Δ"
ο Κάσιος χρηματίσας , o επίκλίμ, Κοκήίος , οι δε, Κοκκηϊανός, Νικαεύς , τoeικός , έπι Αλεξάνδρg το Μα μαίας. σιωέθηκε Ρωμαϊκίμ ιτoeίανέν βιβλίοις όγδοήκοντα. διαι ρύνται δε κ" δεκάδας , ώσσερ και τ8 ΙΙα]αβινε Λιβίg Γερσικά, Γετικά Ενόδια τα κ? Τραϊανόν βίον Αρριανξ τ8 φιλοσόφ8. ΠΕΡΙ
ΔΩ"ΡΙΔΟΣ . Α
Δη, ιστορικός, έγραψε ΠΕΡΙ
ιστορίαν Λιβυκίμ , και Περσικίμ ΔΕΞΙ"ΠΠΟΥ ..
ΝΕξιτπΦυ, Κώος ιατρός , Ιπποκράτες μαθητής έγραψε ια τομκον, βιβλίον έν ε ώεί ωρογνώσεων, δύο. ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΗ'ΔΟΥΣ.
ΔΗμοκήδης
ιατρός Κρωπινιάτης, έγραψε ιατρικά βιβλία δέκα, πΕΡΙ ΔΙοΣκοΡΙΔοΥ.
-
Δ"κορί: Αναξαρβά;
-
ιατρός ζοτανικός, ο επικληθείς Φα
κάς , δια το επί της όψεως έχει πολλές φακές, σιωlώ Κλεοπάτρα, τη βασιλίοση, έπι Αντωνίg γέγραφε βιβλία κό', /
"Ο
φ
Χ Α.
/
τα πάντα ιατεμκα περιβόητα. ΠΕΡΙ
-
-
ΔΡΑ"ΚΟΝΤΟΣ.
-
Ράκων, -4- • υίδες "- "Ρ.Ιπποκράτες ίνlμ ιά το διασημοτήτg ιατρό ιατρός και "Ο
2.
/
*.
αυτός : ο Ροξάνίω ιάτρόυσεν σιωοικύσαν Αλεξάνδρω τι /
"Ν3
-
-
Μακεδόνων βασιλεξ,
-
Κ.
ΤΙΕ
Δ.
Ι 3ο
ΠΕΡΙ' ΔΑΜ1ΑΝΟΥ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ"..
Αμιανος Εφέσιος σοφιτής ακgστης Αeιτείδg κ. Αδριανξ και Ίος, νωθρός υφ' ηλικίας δοκών, νεάζεσαν όρμίμι εν ταις τσgδιάς ανεκτάτο , διό και δικανικ5 μύθ , σοφιστικώτερος, σοφιστικό δε, δικανικώπιος Ψσηεχεν. το δε τ8 ανδρός c' τη αγορά ήθος,
και πάν ασπαζομένg κέρδος , έδε έπαινέντος το εξ άπαντος λαμ βάνειν ήν αλλ' &ς άιθοιτο ατσορόντας, προίκα τέτοις τίω εαυτξ φωνίμι διδόντος παραπλήσιον δε ην καν πίς σοφιτικοίς
σ%) λόγων ες γδαίαθοιτο απoρέντας εξ Ψσερoeίων, και έθνών ήκοντας, ηφίε τέτοις τον μιώθόν της ακροάσεως , μη λάθοιεν δαπανώμjυοι. «οροϊων δ' ες γήρας, μεθηκε την ασgδίω, το σώ
μα καταλυθείς μάλλον, ή τίω γνώμίω, έτη βιες εβδομήκοντα.. ΠΕΡΙ ΔΕΞ 1"ΠΠΟΥ .
Εξιττος, Δεξίττg ο Ερένιος ΑθηναίΦυ ρήτωρ γέγονεν ...Α-Α επί Βαλλεριανέ , χθj Γαλιήνg, χgλ. Κλαυδίκαι δευτέρg , και Αυρηλιαν3. ΠΕΡΙ
ΔΕΙΝΑΊΡΧΟΥ,
Είναρχος Κορίνθιος έήτωρ είς ή μί: Δημοθέμς. έγκει θέντων σμυέθηκε, λόγgς δικανικgς, ών οι μjύ εισι δημό
σιοι , οι δε ιδιωτικοι, εξήκοντα ωρός τοις εκατόν. ΠΕΡΙ' ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΙΟΥ.
Λ Ιονύσιος ο Μιλήσι Φυ σοφιτής επί Αδριανό τ8 βασιλέως υφ' και χαι Σατgάτης απεφήνατο και ο αφανών εθνών και της
"Ισαΐκαι ακροατής γγυόμjυΘυ ανδρος κ% φύσιν ερμηνώύοντος , τετε φ
ν
/
9
Υ
-
/
Υ
ν
/
μόυ ικανός ατεμάξατο χωj ωρός τέτω, τίμι ευταξία ή/ νοη μάτων και γδ δή, ε τέτο Ισαίg. μελιχgώτατος δε ώει τας έν /
Υ
/
Γ)
γ
η
ΑΟ
9
9
/
Σ
/
/
'
\
Υ
γ
\
Α
φ
«γ
Υ
φ
2/.
νοίας γγυόμύυος, άκ εμέθυε ώει τας ήδονας, ώστερ ένιοι ήί Σο Ν3
φ
και
/
9
1
1
•r
φιτών, αλλ' εταμιέυετο, λέγων ωρος Ίές γνωeίμgς, ότι χρήτ8 μέλιτος άκρω δακτύλω , αλλα μυκόιλη χειρι γεύεώύζ, ως έν μ"
Α
9.
ν
γ
\
φ
φ
άπασι μjυ τοίς ειρημjύοις δεδήλωται τώ Διονυσίω , λογικοίς τε
ώ νομικοίς , και ηθικοίς αγώσι μάλιτα δ' C, τώ ώει' Χερώ νειαν θρήνω' διεξιών γό τον Δημοσθένluυ, πν μψ} Χερώνειαν θρη "Φ
-
"Ν3.
9
/
Α.
Ν)
νο, φροσαγαγόντα τη βελή εαυτόν, ές τlaύδε τίμι μονωδίαν τέ λόγg επλ4ύτισεν ώ Χερώνεια, πονηρόν χωρίον. και τάλιν, αυτο θ
γκ,
1
/
φ
μο
Δ
"
Ι3Ι
μολήσασα ωρος βαρβάρως Βοιωτία : τενάξαπ οι κ% γής ήρωες, έγγυς Γ"λαταίων νενικήμεθα. πΕΡΤ ΔΗΜΑΔor.
ΔΕ
Αθηναίος ρήτωρ έχαψεν απολογισμόν τωρος Ο
λυμπιάδα της εαυτα δωδεκαετίας ιστορία ώει Δήλ8 , ώ Αυ
Λ"
ψη
/
Ν
θ"
-
της γ%υέσεως ή" της Λητές παίδων. έτι δε κι έπρG). Δημάδης 2
ro
€ /
Λακιάδης ΑθηναίΘ- βήτως. ΠΕΡΙ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΩΣ.
Δ"τι". Αλικαρναοσευς , έπι
Αδειανέ σοφιστής και μντι
κός κληθείς έγραψε ρυθμικών Ψπομνημάτων βιβλία είκο
σττέοταρα μεσικής ιστορίας βιβλία λς" μwσικής παιδείας , ή διατριβών, βιβλία κβ τίνα μεσικώς είρηται ο, τη ΓλάτωνΘ. πολιτεία . ΠΕΡΙ ΔΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΑΙΟΥ . -Δ"
Πρgσαίος σοφιστής επί Δομετιανό και τις φυτέυων ή σκά
πτων, ε επανΊλών βαλανείοις , κι κήποις, ο πολλα τοιαύ
τα Ψπερ τροφής εργαζόμύυος , έδε τ8 ασgδάζειν ήμέλει, αλλ' απο δυοίν βιβλίων εαυτόν σιωείχε ταύτα δε ήν, ό , τε Φαίδων
τύ Πλάτωνος, δ Δημοσθένις ο κ.Σ της ωγεσβείας. .
ΠΟΙΗΤΑΙ". ΠΕΡΙ ΔΕΙΝΟΛΟΧΟΥ ΤΟΥ ΚΩΜΙΚΟΥ".
ΔΕχει Συρακέσιος, ή
Ακραγαντίνος , κωμικός εδίδαξε
δράματα δεκατέοσαρα Δωeίδι διαλέκτω. ΠΕΡΙ
ΔΑΜΟΞΕΝΟΥ.
Αλμέα Αθηναίος κωμικός. ΠΕΡΙ' ΔΙΚΑΙΟΓΕΝΟΥΣ .
Διοι", τραγωδίας
ε διθυράμβες έγραψεν. R
2
ΓΕ
Δ
13 2
ΠΕΡΙ ΔΙοΓΕΝoΥΣ.
Δ"Χ" ,
ο ε Οινόμκος, Αθηναίος τραγικός δράματα αυ τΕ φέρεται, Αχιλλούς Ελένη Ηρακλής ζ. *Θυέστης Μή δεια Οιδίπgς Χζύσιππος Σεμέλη. -
. πΕΡΙ ΔΙοΚΛΕorΣ.
-
Ιοκλής Αθηναίος, η Φλιάσιος, αρχαίΦ- κωμικός, σύγχρο
νος. Σαννυείων και Φιλολίω δράματα αυτέ, Θάλαττα Μέ
λιττα. "Ονείρα Βάκχαι. Θυέτης.
-
ΠΕΡΙ ΔΙοΝΥΣΙοr ΤοΤ ΜΙΤΥΛΗΝΑΙor.
-
'Α Ιονύσιος Μιτυληναίος, έτσοποιός σιuυέθηκε τίω Διονύσg ε.
Αθηνάς τρατείαν Αργοναυτικα Cν ζιβλίοις έξ. . .
ί ".."
ΠΕΡΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ .
ΛΙονύσιος Βυζάντιος εποποιός έγραψε περιήγησιν τι cν τώ Βοασόρω ανάπλ8 περί θρήνων έτι δε ποίημα μετον επι κηδείων.
.
-
ΠΕΡΙ ΔΙοΝΤΣΙοΥ Τor κοΡΙΝΘΙor.
Δ Ιονύσιος Κορίνθιος
εποποιός
έγραψεν Υποθήκας : "Αιτικ,
c βιβλίοις τρισί Μετεωρολογύμύυα ε καταλογάδlω υπό. μνημα είς Ησίοδον οικεμγύης και αότος περιήγησιν δι' ετών. ΠΕΡΙ' ΔΕΞΙ"ΠΠΟΥ . . . . -
Εξιππος Αθηναίος κωμικός δράματα αυτύ, 'Αντιπορνοβοι κός Φιλάργυρος, Ιτοειογράφος : Διαδικαζόμγιοι. -
-
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ'. ΠΕΡΙ' ΔΑΦΙ'ΔΟΤ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ".
ΔΕ
Τελμιοσ4ύς γραμματικός γέγραφε επεει Ομή, ρg, ότι εψέυσατο Αθηναίοι γδ εκ ετράτευσαν επι "Ιλιον. ΠΕΡΙ
ΔΗμήτΕ,
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤoΥ, ΙΞΙΟΝοΣ .
ο επίκλίμι
Ίξίων, γραμματικό, Ατραμυττηνός,
επί Αυγέστ8 Καίσαρος έγραψε περί ή) εις ΜΙ ληγόν -
Τζ»9
Δ
Ι 33
τον βημάτων, ε άλλα περί αντωνυμιών εις "Ομήρον και Ησίο δο εξήγησιν. -
ΠΕΡΙ ΔΙΔΤ'ΜΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩ"Ν.
ΔΆι τέοσαρες
εγένοντο γραμματικόι ών ο πρώτος, Διδύ
μs Ταριχοπέλ8 υιός , Αειτάρχειoς γραμματικός Αλε
ξανδρεύς, έπι Αντωνίg ο Κικέρωνος , Χαλκέντερος κληθείς , δια τίω περί τα βιβλία εσιμονήν φασί γδ αυτόν συγγεγραφένα
Ψπερ τα τρισχίλια πεντακόσια βιβλία . ο δέυτερος , Αλεξαν δρευς ε αυτός ος κι έσοφίτευσεν c', Ρώμη έγραψε πιθανα , περί ορθογραφίας, ε άλλα. ο τρίτος, ο τε Ηρακλείδg επί Νέ ρωνος, και μόνον γραμματικός , αλλά κι ες το άκρον μεσικός , και «ωρος μέλη λίαν επιτήδειος. ο τέταρτος, ο ε Κλαύδιος όνομαζό μόμος έγραψε περί ή) ημαρτημώύων παρα τlω αναλογίαν Θg
κυδίδη περί της ω*δα Ρωμαίοις αναλογίας ρακλέωνος και άλλα. ΠΕΡΙ
επιτομίαυ ή! Η
ΔΙΚΑΙΑΊΡΧΟΥ.
Διαμα. Λακεδαιμόνιος γραμματικός, ακροατης Αειτάρχs. ΠΕΡΙ ΔΙΟΓΕΝΕΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΤ.
ΔΆ Ηρακλείας
Πόντg γραμματικός έπι Αδριανξ ή
οκ της Αλβάκης Ηρακλείας της Cν Καεία , κ% Λυσίμα oν βιβλία αυτό φέρονται, λέξεις παντοδαπα κ" στοιχείον c', Ζιβλίοις πέντε ετιτομή ή Γαμφίλg λέξεων βιβλίων πέντε ε τετρακοσίων, ο ή" Ζωπυρίωνος επιγραμμάτων ανθολόγιον πεει τσοταμδώ , λιμνών , κρημνών , όρων, ακρωρeιών περί ποταμύλ) κας τα στοιχείον έπίτομον αναγραφluύ σμυαγωγίω ε πίνακα ή" cΕν πάση τη γη πόλεων, ΠΕΡΙ ΔΙοΝΥΣΙοΤ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚor.
-
Δ"Ε Αλεξανδρεύς ,
ο Γλαύκι υιός, γραμματικός , επί
Νέgωνος. ΠΕΡΙ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ".
Δ"Ε Στρατονικεύς γραμματικός θογραφία
γέγραφε Τέχνικα , Ορ
περι ή" κ; συζυγίαν ονομάτ" περί αντωνυ μίων
ι
μιών περί μέτρων περί Σατύρων πέει ή) Γ"mδαρg μελών πε eι ήθ Σαπφός μέτρων περί ή' Αλκαίg μελών. ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ. ΠΕΡΙ ΔΑΜΑΣΚΙΟΥ ΤΟΥ" ΦΙΛΟΣΟΦΟΤ.
ΛΑμάσκιος Σύρος, Στωϊκός φιλόσοφος Σιμπλικίg ε Ελα /
Φ.
ΝΟ
"φ
Υ
φ
ν
/
(Ν)
μίτg ή" Φρυγών ομιλητής επί ή" Ιgτινιανό χρόνων γέ γραπται αυτώ Απομνήματα εις Γλάτωνα, και περί αρχών , -
Α
2/
/
•
-
φιλόσοφος ιτogία ώ άλλα πολλά.
-
-
1 -
ΠΕΡΙ". ΔΑΜΟΦΙ'ΛΟΥ.
Δ"Ά" φιλόσοφος
ε σοφιστής γέγραφε περί αξιοκτήτων
ογος Λόλλιον Μάξιμο περί βίων αρχαίων ε
"-" βιβλίων
έπρα πάμπολλα.
-
ΤΙΕΡΙ
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ.
φιλόσοφος Αζδηρίτης, Ηγησιτράτg υιός οι δε, Δαμασίτπg επί Εέρξκαι τέ βασιλέως έτος έτι τσαϊς τυγ
-ΔΗΚόκειτο,
χάνων ο δ'
τρων
μάγων
&
Χαλδαίων τάπ τερ,
θεολογίας
και ατρολογίας έμαθεν. ύστερον δε αποδημήσαμ αυτον φασι Δη μήτριος κ. Αντισθένης , δείς "Αιγυπτoν , ωρος τας ιερέας,
γεωμετείαν μαθησόμύθον ε τα απόκρυφα μυστήρια , ε ωγός Χαλδαίες είς τίω Περσίδα, ε εις τluυ ερυθράν θάλαοσαν γε
τέθΙ, τοίς τε Γυμνοσοφισταίς συμμίξαι αυτόν c, Ινδία, εείς Αιθιοπίαν έλθεν. και μία αλλά ε Αθήναζε έλθείν ιτoρυσι
μ? 1αύτα , και μη ασgδάσαι γνωθήναι, δόξης καταφρονών ειδέναι μύθ Σωκράτην, αγνοείουί δε Ψσ' αυτό ήλθον γαρ, φησίν,
εις Αθήνας, και έτις με έγνωκεν ή δε ένταυτώ ώρεσβύτερος Σωκράτες , ως Θράσυλλος εν τω επιγραφομδύω τα ωρό της ανα γνώσεως ή Δημοκρίτg βιβλίων αναγράφει ος κι αυτόν ζηλω
τίω γεγονένα ή Ρυθαγορικών φησί, αλλά ε αυτέ τε LIυ, θαγόρg μεμιήθί, θαυμάζοντα αυτόν c, τώ ομωνύμω συγγράμ ματι , πάντα δε δοκεν σ?δα Ίέτκαι λαβεί, κι αυτό δ' αν άκη κοέναμ , ει μη τα ή) χρόνων εμάχετο. ακεσαι δέ φασιν αμ'τον ύτερον ε Λευκίππ82 ε Αναξαγόρg, έπεσιν αυτό νεώτερον τεοσα ράκοντα. δήλος δέ όξι τοις ειδόσι κακ ή/ συγγραμμάτων αυτό,
διος ή ο Αβδηρίτης όντινα ε πένταθλόν τινες ωνόμασαν γηyκαι
-
Δ.
Ι 35
«Α
ή , ως αληθώς, ε τ α -ο- ". -" τνθλος τι γαρ φυσικά , ε τα ήθικα , αλλα έτκ κα: κα , και τ8ς εγκυκλίκαις λό
γg; , ε δει τεχνών τά, ο εχεν έμταρίαν. σμυτετάχθα ό' φασι τον μικρό διάκοσμον έπεσιν ύστερον τής Ιλίκαι αλώσεως , τεμάκοντα δ έτστακοσίοις αυτόν εκείνον παρεισάγοιπς μάρτυρα .
φέρε1αι αυτό συγγράμματα πλει τα παντοδαπά ε γδ χaj ήθι κά, και φυσικά ώ ασύντακτα και μαθηματικά πολλά και μά λιστα «δει διαφοράς γνώμης, ή πεει ψαύσεως κύκλg εσφαί μας ώ περί έρανογραφίης κι πολoγραφίης ετ8 μεγάλ8 ενιαυ
τέ θαυμάσιά τινα κι μgσικά , ε τεχνικά , κι το πεει ή) C, Βαβυλώνι ιερών γραμμάτων περί ή έν Μερόη ιερών γραμμάτων , ώ; « δα' Θρασύλλω ένετιν ιδείν... φησί δ' ΑθηνόδωρG c', όγδόω περιπάτων, έλθόντος Ιπποκράτες ωρος αυτόν, κομιθήναι γάλα ή θεασάμύυον το γάλα, είπείν, ε αιγος ωpωτοτόκg κι μελαί της όθεν τίω ακρίβειαν αυτ8 θαυμάσαι τον Ιπποκράτlω. αλλα ή κόρης ακολgθέσης τω Ιπποκράπι, τη μυ ωρώτη ημέρα ασ
πάταύζέτως, χαίρεκόρη τή δ' έχομύύη, χαίρε γύναι ώ ήν η κόρη της νυκτός διεφθαρμένη . πλουτήσαι 5 αμ Ιόν φασιν τοιώσδε,
ήδη Ψπέργηρων όντα, ωρος τω καταστρέφειν έ) τluυ εν αδελ οίω λυπειθαι, ότι ο τή ήί Θεσμοφόρων εορτή μέλλοι τεθνή, ξεύζ ε τη θεώ το καθήκον αυτή και ποιήσει τον 5', θαρρείν είτε ν ε κελεύσαι αυπ τoροσφέρειν άρτgς θερμές όσημέραι
τέτgς δη ταϊς βισί ωροσφέρων , διεκράτησεν αυτόν την εορτluύ έτει 5 παρήλθον αι ημέραι , ( τρείς δ' ήσαν, ) αλυπότατα τον
ζίον ωροήκαπ, εννέα ωρος τους εκατόν έτη βιές. ΠΕΡΙ' ΔΙΔΥΜΟΥ ΤΟΥ /
>
ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.
Γ «-
-- *
-
1'δυμΘ- ΑτήίΦυ , φιλόσοφΦυ Ακαδημαϊκός «Ο
ν
"
-
έγραψε
1
λύ
ΥΑ
σεις πιθανών χaj σοφισμάτων εν δυσι ζιβλίοις κqυ άλλα /
πολλά. Α
ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ
ΦΙΛΟ ΣΟΦΟΥ..
"
"
/
-
φ
-
Ικαίαςχος Φειδίκαι, φιλόσοφος ώ ρήτως , ε γεωμέτρης ακ Μεσήνης της Σικελίας, Αριστοτέλες γέγονεν ακgστής. έ Α'
"Ο
/
Ρ.
--
Α
Η
-
"
r)
"w
2.Αν
/
γραψε καταμετρήσεις τ%) c, Γελοποννήσω όρων Ελλάδος βίον c, τεμσί βιβλίοις και Σπαρτιατών πολιτείαν. -
1
Α'
"Φ
ΙΙΕ
1 36
Δ ΠΕΡΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΕΩΣ ..
ΔΕ
Φανοστράτg, Φαληρεύς, μαθητής Θεοφράτg και της
πληθε, βιβλίων και αριθμώ τίχων χεδόν άπαντας παρελή λακετές καθ' αυτόν περιπατητικές, Αίπαίδητος ών κι πολύπει
ρος πας οντιναύν ων όξι τα μύθ , τοξικά τα 5 , πολιτικά : τα 5, περί ποιητών τα 5', ρητοεικά, δημηγορειών τε κι ωρέσ βειών, δηχθείς ό Ψσ' ασσίδος, Ψανώττων, την χείρα, τον βίον κατέστρεψεν. ΠΕΡΙ
ΔΕ
ΔΙΟΔΩΈΡΟΥ ΤΟΥ
ΟΥΑΛΕΡΙΟΥ.
ο Ουαλέριος επικληθείς φιλόσοφος , μαθητής Τη
λεκλέgς , υιός Πολίωνος τ8 φιλοσόφκαι Αλεξανδρέως , το γράψαντος την Α1τικίω λέξιν επί Αδριανg. ΠΕΡΙ ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ
ΚΡΟ'ΝΟΥ,
1 Ιόδωρος Αμεινίκαι Ιασεύς, ο χaj Κρόνος επωνομαθείς , δια λεκτικός και τος ω%δα Γτολεμαίω τώ Σωτήeu διατείβων,
λόγμς Ίινας διαλεκτικές ηρωτήθη ωρος Στίλτωνος τ8 φιλοσό /
"Ο
φ -
"Ν)
φg και παραχρήμα μή διυάμύυος διαλύσαύζ, Ψπό τ8 βασι λέως τά τε άλλα ετσετιμήθη κι δή Κρόνος ήκεσεν ο σκώμμα ΧΑ
p
"Η
φ
τoς μέρει εξελθών δη το συμτσοσίg , ε λόγον γράψας πεει τέ πορoβλήματος, αθυμία τον βίον μετέθηκεν. ΠΕΡΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΤΥΡΑΝΝΟΥ . .
ι Ιονύσιος υιός τε Σικελίας τυράννg, κι αυτός τύραννος φιλό
σοφος
γέγραφε έπιπολας και περί τW ποιημάτων Επι
χάρμ". ΠΕΡΙ' ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ'' ΜΕΤΑΘΕΜΕΝΟΥ.
Ιονύσιος ο Μεταθέμόμος, υιός μύθ Θεοφάντg πόλεως 5 Η
μακλείας και τος ήκεσε ωρώτον μύο Ηρακλείδg τύ Πολίτ8, έπειτα Αλεξίνg ή Μενεδήμg πλόυταίον 5 Ζήνωνος . κι καταρ χας μύο φιλoγράμματος ων, παντοδαπούς επεχείρε, ποιήμασιν, έπειτα 5 ε"Αρατον απεδέχετο, ζηλών αυτόν αποστας 5 τε Ζή. νωνος, ωρος τ8ς. Κυρηναίκες απετράπη κι είς τε τα χαμαιτυπεία
υπεισήe,
και τάλλα ο δακαλύπτων ήδυπάθει. βιές 5 ωρος τα
όγδοήκοντα, ασιτία κατέστρεψε βιβλία 5 αυτέ φέρεται τάδε, 7-g -
Δ Α
γ
φ
φ
1
/
Ι 37 η
/
1
- Ν.
ΝΟ
"
περί απαθείας δύο περί ασκήσεως δύο περί ηδονής τέοπαρα , πεει πλέτε και χάριτος ε τιμωeίας περί ανθρώπων χρήσεως περί Αυτυχίας περί αρχαίων βασιλέων , περί ή" επανεμήίων /
"
φ
Ρ
Λ
περί βαρβαρικών έθνών. ΠΕΡΙ
Δ" "Ιππαείνκαι
ΔΙ'ΩΝΟΣ,
Συρακέσιος, φιλόσοφος Πλατωνικός. έγραψε
έτσιστολας Φρος Πλάτωνα, και άλλες τινάς , άλλα και δια Τ
-
λόγgς πολλές κΖ μίμησιν Γλάτωνος. ΠΕΡΙ
-
ΔΙΑΓΟΥΡΟΤ.
ΔΕ
μ3 τluυ άλωσιν Μήλg, Cν Αθήναις ώκει, τα δε μυτήρια ήυτέλιζεν ως πολλές εν εκτρέπειν τελετής τέτο
εκήρυξαν Αθηναίοι κατ' αυτό, κι ο χαλκή στήλη έγραψαν , ώς φήσι Μελάνθης Cν τι ώει μυστηρίων, ε άλλοι έτω μύο εκήρυξαν, τον μύθ αποκτείναντα αυτόν, τάλαντον, λαμβάνειν τον δε αγαγόντα , δύο . εκηρύχθη δε τέτο δια το ασεβές αυτό, έτει τα μυστήρια πάσι διηγείτο , κοινοτοιών αυτα κ τες βgλο μόύgς μυείθί αποτρέπων, καθάπερ Κρατερός ίστορεί εκκεκήρυκται δε μάλιστα Ψπό τluυ άλωσιν της Μήλ8 έδέν γδ κωλύει ωρό προν. ΜένανδρGυ δε c, τι ώει' μυστηeίων ωροφέρεται της χαλ
κής στήλης αντίγραφον, c, ή επεκήρυξαν κι αύloν, ε τες εκδι δόντας Πελλανείς , c', ή γέγραπται ώ ταύτα , εάν δέ τις απο
κτέινη Διαγόραν τον Μήλιον, λαμβάνειν αργυείκαι τάλαντον έαν δέ τις αγάγη, λαβείν δύο. έτι 5 ε έτερος Διαγόρας άθεΘυ , ποιητής μελών ός και καινά δαιμόνια εισηγείτο , ε, ο μjυ Αεί σταρχος λέγει , Αριτοφάνluυ αυ15 μνημονέυεν και ως Cν ειρωνεία κειμjύκαι κ, χλευαζομψίg. ΠΕΡΙ
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ-.
Ιογένεις γεγόνασι πέντε ωρώτος αυτός ατος πεει και ο λό γος , Απολλοθέμιδος Απολλωνιάτης , ανήρ φυσικός , και άγαν έλλόγιμος δεύτερος , Σικυώνιος , ο γράψας τα περί ΙΙε λοπόννησον τείτο, , ο Κιμικός, περί και μετ' ολίγον λέξομjυ τέταρτος Στωϊκός , γένος Σελευκεύς , καλέμύιος 5' Βαβυλώνιος διά τίω γειτονίαν πέμττος Ταρσεύς, γεγραφώς περιποιητικών ζητημάτων , α λύειν επιχειρεί. o δη Απολλωνιάτης , ήκgσε μύο
Αναξιμόύες ή 5 εν τοις χρόνοις, κ; Αναξαγόραν , τέτον φη S
σιν
138
Δ
σίν ο Φαληρεύς Δημήτριος εν τη Σωκράτες απολογία, δια μέ γαν φθόνον μικρό κινδuυόύσα Αθήνησιν. έδόκε δε αυτώ τάδε,
στοιχείο είναι τίν αέρα κόσμος απείρως , ο κενον άπειρον τόν σε αέρα πυκνέμόυον ώ αραιέμύυον , γξυνητικόν είναι ή" κόσμων, έδέν όκ το μη όντος γίνεουζ έδεείς το μή ον φθείρειJζ τίω γlώ τρογγύλίμ ήρηρεασμjήίμ, ο π. μέσω, τίω σύτασιν είλη, φυιαν κ% 1ίω όκ το θερμό περιφοράν ο πήξιν Ψπό τέ ψυχρώ. ΠΕΡΙ
ΔΙ'ΩΝΟΣ ΤΟΥ ΕΙΡΟΥΣΑΕ ΩΣ .
Ηων ο Πρgσαεύς φιλόσοφος και σοφιτής, ον Χρυσότομον εκά
λεσαν, ο Πασικράτες υιός ή , έτι Τραϊανό . έγραψεν ει φθαρτος ο κόσμος
έγκώμιο Ηρακλέgς
Γ"λάτωνα λόγες τέoσαρας
οκτώ ε
Ψσερ Ομήρκαι ωρος
περί ήf Αλεξάνδρα αρετών λόγκς
άλλα,
.
".
ΠΕΡΙ' ΔΟΜΝΗΝΟΥ ΤΟΥ
ΦΙΛΟΣΟ'ΦΟΥ,
Δ9Ά
φιλόσοφος Σύρος, από τε Λαοδικείας ε Λαρίοσης πόλεως Συρίας, μαθητής Συριανό, ο Πρόκλs συμφοιτητής,
ώς φησί ΔαμάσκίΦυ, έγραψε κ? ή" τ8 Πλάτωνος δοξασμάτων. ΠΕΡΙ
Δ"Ε
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΤΟΥ" ΚΥΝΙΚΟΤ".
ο Κυνικός , Ικεσίκ τραπεζίτ8 υιος ήν , Σινωπεύς"
Κυνικός δε ήκεσεν , απο μεταφοράς ή χερσαίων κuυών ώασερ γδ οι κύνες έχgσί τι φύσει υλακτικόν , ε διακριτικό ( διακρίνgσι γδ τες οικείες ή) ξένων, κ φυλάττgσι Ίες οικείες, ) έτω ώ έτος έμιμείτο το διακριτικόν ε φυλακτικόν ε έφύλατ τε μου τα της φιλοσοφίας δόγματα διέκρινε δε τες επιτηδείες «ε ανεπιτηδείgς ωρος φιλοσοφίαν. έτος εν ο Κυνικός τοιέτος ων,
ή είκότυς ευπαρισίατΘ ήλεγχε γδ ε δαμάστας, και ελλοχί μας, ώ πάντα άνθρωπον δήθεν δια το καλόν ελέγχων 5 &ν , αστειότερον κ, γελοιοδέστερον πολυ ήλεγχε. ακgστής 5' ήν Αν τιωθένκαις , ε διακόσας αυτό, ώρμησεν επί τον Απλή βίον , μη
θεασάμύυος τα διατρέχοντκ . Θεόφρατος 5 cύν τώ Μεγαρικό φησί μή τε κοίτlμ' αυτόν επιζητώντα, μήτε σκότος όjλαβέμψυον,
ή πoθέντα τι ή' δοκόντων απολαυστών. πόρον εξεύρε της περι στάσεως, τρίβωνα διπλώσας ωρώτος κατά τινας, δια το ανάγκίω
έχει ε ειώδει αυτό τία ή
πήραν π.
εκομίσατο ενθα
αυτώ τα σι
κι παντί τόπω έχρήτο εις πάντα , αριτών τε ε καθόύ δων
139
Δ
δων ε διαλεγόμενος βακτηeία 5 επηρεάσαπο αιθενήτας έπειτα
μήίτοι και δια παντός έφερεν και μίω ο άτε , αλλά καθ' οδόν αυτή τε ώ τη πείρα, ώς φησιν Πολύευκτος ο ρήτωρ. επιτείλας δέ τινι οικίδιον αυπ' ωρονοήσααθΙ , ε βραδύνοντος , τον Cν τω μηΊρώω τίθον έχεν οικίαν , ( ως ε αυτός ο ταίς επιτολαΐς δικσαφε: , ) όν Cν τω χειμώνι ώκει κι έτσέρας μου εισήe Cν αυτώ , δια το κρύος ημέρας 5 , έξήε, δια τον ήλιον. διo πo τέ ήλιεμύύω αυτώ , επέστη Αλέξανδρος ο Μακεδών, αποσκο "Ο
φ
Υ
Υ
«Ν)
-
/
των αυτόν το μή θερμαίνειJζ
Λ'
\
ρ
/
'
και λέγων , είπε, Διόγυες , τί
ζείλει σοι χαείσομαι , ο δε είπε , έπερ μη διuάμύθος « δ9χεϊν, έασόν με μεταχείν. o δε, ε τί όπερ και δύναμαι , ο 5' αποκεμ
θεις, τίω τύ ηλίg θάλψιν. το δε Αλεξάνδρg είπόντος , έγώ
είμι Αλέξανδρος ο μέγας βασιλεύς, καγω, φησί, Διογένης ο κύων. ερωτηθείς ό τί ποιών κύων καλείται , έφη τ8ς μεν ή) έμών ακύοντας σαίνων τ8ς δε μη ακέοντας ύλακlών τυς 5 πονηρες,
δάκνων, τότε φασίν τον Αλέξανδρον είπείν, ως είπερ Αλέξανδρος μη γεγόνες, έθελήσαμ αν Διογένης γυέαύζ. αλλ' και παρόμοιον το
το Πτολεμαίg ωρος Σωτάδlώ Σωτάδης γδ ο Αλεξανδρευς φι λόσοφος, ίτατο cυν τόπω τινί cύ ηλίω θερμαινόμύυος, ε φθει
ειζόμύοΘυ. τέτον άνωθεν έκ τινΘυ απόπτg θεασάμύυος ο Πτο λεμαίος, κατήλθεν ίνα αυτόν λάβη ωρός τα βασίλεια . ο 5' Σωτιάδης ίδων αυτόν , εισήλθεν εις κλάσμα πίθε κειμένg , δ
απεκρύβη τον Ι"τολεμαλον . ύστερον ό ως ατυχή τέτον διέβαλ λον. τινές 5' λέγεσιν ότι αυτός ο Πτολεμαίος και το Ιάμζειον τέτο απεφθέγξατο, -
Θέλω τύχης σταλαγμονή φρενών πίθον
-
αιτίjτόμjυΘυ ότι ο πίθος εκείνος μετός όξι φρενών διά το τίν Σωτάδίω εντός αυτό έδ. αλλ' όμως δεν αυτόν ωφέλησεν ή ή" φρενών πληθύς. αλλ' επί τον Διογένlω επανιτέον. Στος ώ ωρος Αθηναίων ές τα μάλιτα ήγαπάτο μειρακίg γυν τον πίθον αυ τ8 σιιυτείψαντος , τώ μψi :, Σ-..:.. πληγάς-"- έδοσαν , - . . Γ εκείνωι ό, άλλον "
W.
••
/
παρέχον. Φησί 5 Διονύσιος ο Στωϊκός, ως με? Χαμρώνεταν συλ
ληφθείς απήχθη τορος Φίλιππον ε ερωτηθείς τίς είη και κατά σκοτος, έφη, της σής απληστίας όθεν θαυμαθείς αφέθη. λέ γεται ό ότι ε γυμνοις ποσί χιόνα επάπι ε χειμώνΘ.', αν δειάντας κεχισνωμί;ύες περιελάμβανε κι ώμα 5 κρέα επεχείρησε φαγείν , πανταχόθεν εαυτόν σιμασκών . δεινός τε ήν κατασoβα ρβύσαώΧ ή άλλων κ, τίω μύυ Ευκλείδg χολίω, έλεγε
κ"
S
2.
Τ"LζΑ).
Δ 14ο Τlω δε Πλάτινος διατείζluυ, κατατ84βίμ καύ ποπ Γ"λάτωνα έν δείπνω πολυπλε κατανοήσας αψάμενον ελαών , τί φησί, ο σο φος ες Σικελίαν πλεύσας ή) τραπεζών τέτων χάριν νιώ ω%g κειμήβων έκ απολαύεις και κg oς, αλλά, ή τ8ς θεες , φησί, Διό γενες , κάκεί τα πολλά ωρος έλάας κι τα τοιαύτα έγενόμluυ, ο δε, τί δή έδε, πλείν εις Συρακάσας, ή τόπ η Αττική καικ έφε ρε ελάας , το δε ε"πόντος αυπν κύκα, ναι, έτη έχω γδ έπα νήλθον επί τες πετρακότας. κι άλλοτε ισχάδας έι" ίων απήν
πτο αυτώ φησί τε, έξεστί σοι μεταχεν τέ δε , λαβόντος και
φαχόντος,
έφη, μετασχεν
είτον,
και
καταφαγείν ', πάτων
ποτέ στρώματα κεκληκότος φίλ8ς φ "δα Διονυσίg έφη
αυτό
πατώ
τίω Πλάτωνος κενοσπεδίαν ωρος ον Γλατων όσον, ώ' Διόγε τες, τε τύφκαι διαφαίνεις, δοκών μη πτυφώύζ. οι δε φασί τον
Διογένluυ είπείν , πατώ τον Πλάτωνος τύφον τον 5 , φάνιμ, ετέρω δε τύφω, Διόγενες. φγος
Σωlίων ο ε,
ΝΟ
1
π)
τετάρτω φησί τέτο \
Α
αυτόν, είτε; τον Πλάτωνα τον κύνα. Διογένης, όιιον ποπ
ήτησεν αυτόν τότε δε ώ ίχάδας ο δε , κεράμιον όλον έπεμ ψεν αυτώ. και ος, συ , φησίν , εαν ερωτηθής δύο ε δύο πόσα
έστιν, έικοσι αποκρινή έτως έτε ωρός τα αιτέμύυα δίδως, έτε «ορός τα ερωτώμjυα αποκρίνη έσκωνε δη ως απεραντολόγον. θεασάμενος δε πάλιν αυτών ο Πλάτων λάχανα πλύνοντα , ωρο σελθών ήσυχή επεν αυτώ ε Διονύσιον έθεραπευες, καικ αν λά χανα έπλυνες. ο δε αποκεμθείς ομοίως ήσυχή ώ συ ε λά
χαια έπλυνες , έκ αν Διονύσιον εθεράπευες . όνενδιζόμύρος ποτέ
ότι c, αγορά έφαγεν, Cν αγορά γδ, έφη , κι έτενήσα. κ αλ λοπ αριτωντι πάλιν αότώ έν αγορά οι περιετώπς σμυεχές έλε γον κύον
ο δε, υμείς, είπεν, έτε κύνες , οί με αρκόντα πε
ριεστήκατε. άσωτον θεασάμενος ο πανδοκείω ελάας έθίοντα , έφη , ε έτως ήeίτας, έκ αν έτως έδειπνείς . πλέων δε πάλιν εις
"Αίγιναν, ε περαταίς αλες , ών ήίξε Σκάρπαλος , εις Κρήτίμ, εταχθες έτσιπράσκετο , ερωτηθείς ό τί δίδε ποιείν, απεκείνατο
ανδρών άρχειν κι ωρος τον κήρυκα, κήρυοσε, έφη, εί τις έθέλοι δετσόjίμ' αυπ ΦρίααύΙ. θεασάμβυος υιον εταίρας λίθον εις όχλον
βάλλοντα, «ορόσεχε, έφη , μη τον πατέρα πλήξης. κορoσαιτών τινα, κ. γδ τέτο ωρώτον εποίησε δια τluυ απορία , έφη είμύυ
α άλλω δέδωκας , δoς καμοί
ει ό μηδενι , απ' έμό άρξαμ.
Αναξιμένει τώ ρήτορι παχεί όνΊι ωροσελθών, επίδος ε ημίν, έφη, τοίς πτωχοίς της γιατρός κ. γδ αυτος κgφιωθήση, ε ημάς ωΦΕ
Δ 14Ι ωφελήσεις, κατέλαβε τοτε Δημοωθένlω τον ρήτορα cί, πανδοκείω αρις-ώντα, τg θ' Ψσοχωρόντος, τοσέτω , έφη , μάλλον έση αν τώ πανδοκείω, ξένων δέποτε θεάταδί θελόντων Δημοσθένίμι , τον μέσον εκπείνας δάκτυλον, Ετος υμίν, έφη, όξιν ο Αθηναίων
δημαγωγός, ερωτηθείς ε κακός ο θάνατος, πώς , είπε , κακός, και ταρόντος έκ αιθανόμεθα και ωρός τον είπόντα , ανεπιτήδειός είμι ωρος φιλοσοφίαν, τί Sν , έφη, ζής , ε, τ8 καλώς ζίου μη μέλει σοι και τlω παιδείαν είτε τοις μήυ νέοις σωφροσύνlω , τοις 5 ωρεσβυτέροις παραμυθίαν, τοίς δ' πένησι πλ8τον , τοις 5 πλεσίοις κόσμον είναι... τον αμαθή πλέσιον , ωρόζατον έλεγε
χρυσόμαλλο θεασάκδυος ποτέ μειράκιον λίθgς βάλλον επί ταυ ρόν , ούγε είτε , πύξη γδ τ8 σκοτ8 . ιδών ποτε γμυαίκας επ' έλαίας ατηγχονισμόύας , είθε , έφη , πάντα τα δένδρα τοίξτον καρτον ήνεγκεν . ιδων , ευπρεπή νεανίσκον απωΡεπώς λαλέντα ,
έκ αίχύνη , έφη , εξ ελεφαν1ίνg κολεξ μολιβδίνίω έλκων μά χαιραν 5 ωρος Αλέξανδρον επιστάντα κι είπόντα , και φοβή με ; τί γδ, ετε, ε; αγαθόν, ή κακόν, τέ δε είπόντος , αγαθόν , τίς δν, είτε, το άγαθον φοβείται και όνειδιζόμύθος ποτέ επί πj
φθ9χαράξα το νόμισμα, έφη , ή ποπ χρόνο, εκείνο , ότ’ τμην εγω πιστο οποιος συ ί οι ο έγω μυ και συ έδέ; τοπ. ωρος τον είπόντα κακόν έ) το ζlώ, και το ζlώ, επει, αλλά το
κακώς ζlώ . τίω φιλαργυρίαν έλεγε μητρόπολιν πάντων τύκα αών. εισαγαγόντος τινος αυτόν εις δικον πολυπλή , κ. κωλύοντος πτύσαμ, επειδή έχρέμψατο , είς τίω όψιν αυτό έπτυσεν , εί τσων χείρονα τόπον μή ευρηκέναμ. ερωτηθείς ποιο διιον ήδέως πί Ρέ+ και έφη, τον αλλότριον. ωρός τής ετόντας, γέρων ε , ε λοι
πόν άνες τί δε, έφη, ει δολιχόν έδραμον, ωρος πυ τέλει έδs. με ανείναι «εμή μάλλον επιτεται , αναφέρεται δε ε άλλα εις αυτόν, α' μακρόν αν είη καταλέγει πλέτα όντα και γδ ούτο
χώτατος εγένετο εν ταις ήθ λόγων απαντήσεσι τοιάυτη τις προ σίύ υγξ Διογένgς τοίς λόγοις . ερωτώμύρος δε πολλάκις Απο ή' αυτό μαθητών τί αύπι ωέιγίνεται εκ φιλοσοφίας, έλεγεν. κ ε μηδέν άλλο , το ωρος πάσαν τύχίμ, παρεσκευά θαμ. διήκgσαν γδ αυτό κι άλλοι πλείας άνδρες πολιτικοί , ώ
Φωκίων ο έπίκλίμ, Χρηστός, ώ Στίλπων ο Μεγαρεύς . φέρεται δ’ αυτό συγγράμματα τάδε Δήμος Αθηναίων Πολιτεία Τέχνη ηθική ώξι αρετής περί αγαθό περί πλάτκαι τραγωδία επτά
ώει θανάτε περί πτωχείας διάλογοι πολλοί και αλλάλένα.
142
Δ
λέγεται 5 οχος τα ενενήκοντα έτη βιώς τελευτήσαι... φασί δε τελευτώντα αυΊον εντείλαύζ άταφον ρίψαμ, ως παν θηείον αυτό λ
κι
/
"...
Ν)
"
θ
Μ"
μετάχοι ή είς γε βόθρον σιιυώσαμ, και ολίγlω κόνιν έπαμή σαι οι δε, πuυθανομjύων ή παρεστώτον, πώς αυτόν θάψειεν, έφη , επί ωρόσωπον τ8 δ' έρoμέν" δια τί , ότι μετ' ολίγον, θ)
Τυ
"Ν)
θ.
ι
/
/
θ
ΝΡ
9.
Υ
/
-
/
Ν3
σ/
Α-
1
Μ
1
φ
9
".
είπε, τα κάτω μέλλει αναστρέφεούζ τ8το δε, δια το επικρα]είν
ήδη τυς Μακεδόνας, ή εκ. ταπεινών υψηλες γίνεουζ. ΔημήΊριΘυ
δε εν τοις ομωνύμοις φησί της αυτής ημέρας Αλέξανδρον μύο έν Βαβυλώνι, Διογένίω δ' εν Κορίνθω τελευτήσκι " επιτήσαι τε αυτώ 1ες πολίτας κίονα χαλκέν , ε επ' αυτώ λίθg Παρίg κύ να, η επιγράψαι έτω" Γηράσκει ό χαλκός Ψπό χρόνg, αλλά σόν ότι Κύδος ο πάς αιων, Διόγιενες, καθελε".
Μύνος έπει βιοτάς αυτάρκεα δόξαν έδειξας Θνητοίς, κι ζωής διμον ελαφρoτάταν. ..
.. -
και -
Ε ΠΕΡΙ
ΕΙΡΕΣΙΩΊΝΗΣ .
..
"ΕΙρεσιώνη, ως λέγε, Γαυσανίας, θαλλός έλαίας ετεμμjύΘ. έeίω, ωροσκρεμαμjύgς έχων διαφόρgς εκ γής καρπές τ8 τον εκφέρει παίς αμφιθαλής, ξτίθησι ωρο θυρών τ8 Απόλ
λωνος ιερύ , ο τοίς Γυανεψίοις FIυανεψίοις γδ & Θαργηλίοις,
ηλίω, ο ώρας εόρταζoν οι Αθηναίοι, λέγεται γάρ φητι, Θησέα όπ είς Κρήτίω έπλε, και ποροχόντα Δήλω δια χειμώνα , έυξαιδί Απόλλων κατατέψαι κλάδοις έλαίας, ε, τον Μινώταυρον κπίνας
σωθή, ε θυσιάσειν. o γυν ικετηρίαν ταύτην καταστέψας , έ
ψήσαμ λέγεται χύτρας άθάρας ε έτνες , κ. βωμόν ιδρύσαιδί. διο και Γυανέψια λέγεθΙ, διον κυανεψία, δια το πυάμgς ωrό
τερον τες κυάμυς καλείαύζ. ήγω δε εθ' όπ ταύτα ε. επί α ποτροπή λιμύ ήδον 5 παίδες και πως
Ειρεσιώνη σύκα φέρει κι πίoνας άρτυς, Και μέλιτος κοτύλίω ώ έλαμον έπικρήσαούζ, Και κύλικα, ευζωρον ίνα μεθύgσα καθεύδη.
μετα δε τίω εορτίω , ταύτίμ ωρό ή) οικημάτων ω δα' τας θύ
1
Ε
143
θύρας ετίθεντο οι Αθηναίοι. Κράτης δέ φησί , αφορίας ποτέ κατασχέσης Α'θήνας, θαλλον, φησί, καταστέψαντες ερίοις, ικε
τηεία αναθενα Απόλλωνα, άλλως δε λέγεται, ε ότι στέμμα λάνκόν, ε φοινικέν ατήρπτο τ8 θαλλά κι ότι ωρέτίθετο ικεσία
τυ Απόλλωνι, καθ' ήν ημέραν οι ώοι' Θησέα σωθήναι δοκύσι,
κι ότι καταχύσματα ε κύλικα όινε κεκραμύύίω καταχέοντες αυ πίς, επέλεγον τίω ρηθείσαν ωδluό . άλλοι δέ φασιν, ότι λα. μό τlαι πάσαν καταχόντος οικεμύθluυ , χΆ τίνα αν τρό τον πάυσαμτο το δεινόν , Ίία λύσιν ταύτία, ο Πύθιος έμαντεύ σατο, ε, ωγός ειρεσίαν υπέρ απάντων Αθηναίοι θύσωσι . θυσάντων
έ, η Αθηναίων, το δεινόν επαύσατο κι έτως ώσπερ Χαριστήριον ιι πανταχόθεν τους Αθηναίοις εξέπεμπον, ή καρπών απάντων τας αταρχάς, όπ δη κ; "Αζαριν φκσι τόν"Υπερβόρειοι, πεει και ειρήκαμjυ, έλθόντα θεωρον, είς τίω Ελλάδα Απόλλων θητά'σαι ' κι έτυ
συγγράψαι τες χρησμός , τες νιώ Φγοσαγορά ομήίες Βάρδας. πΕΡr ΤoΥ ΕΣ κrΝοΣΑΡΓΕΣ ΛΕroΜΕΝor. »
ν
ψ/
9
1
Α
ν
.", ο
Ν'
4
/
θ
ΝΑ
Ις Κυνόσαργες είρηται έτσι ύζρε, κι αρά, ήν δε τόπος αν τη
Ε c, ώ' τες νόθες
ή" παίδων έταττον ωνόμασται
δε όπως , από κιμος αργέ , τgτέστι λ4κύ , ή ταχέος ε γδ Ηρακλεί, θυόντων κuύα λευκόν , η ταχω , αετόν αρπάσαντα τα θυομυόκαι τα μηeία λέγεται, αυτ8 καταθείναι και επερωτήσαντας τυς θειις, λαβείν χρησμον, ιερόν Ηρακλέως ιδρύσαι πυ τόπω , εξ και η 1ες νόθες εκεί σιιυπλείν ότι ο Ηρακλής νόθος ών , ίσα θεοίς ετιμήθη. ΠΕΡΙ' ΕΚΑΈΗΣ.
"ΙΣ Κάβη, θυγάτηρ ίύ' Κιοτέως
οι δε , Δύμαντος . ήκεσε 5'
έτω, δια το έκαθεν βεβηκέναι ωρός τον άνδρα ο γδ πατήρ
Δύμας, Φρυξ, εις "Ιλιον. Πριάμω ταύτίμ εξέδοτο, όθεν κ; Πεία μος Φρυξί συμμαχεί .. Ευρυπίδης δε μυθικώς φησιν ότι κύων έγύετο το δ' άληθές έτως έχει μψ% την τελευτην της Πολυξέ νης, ύζριζε κ κατράπο τες Έλληνας οι δε όργιθέντες, ως κύνα αυτήν λίθοις ανείλον.
.
. . .
.
πΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ.
Η Εκάτίμ θεόν ωνόμαζoν Έλληνες και οι μύο αυτίμ λέ γεσιν έ) 1luυ "Αρτεμι, οι δε, την Σελήνία, άλλοι δε εί δι
Ε
Σ 44
δικία τινα θεόν, ο φάσμασιν εκτόποις φαινομυώlcυ τοίς επικα λgμjίοις αυτlω . μάλιτα δε φαίνεται τοίς καταρωμήίοις , τα δε
φαντάσματα αυτής δρακοντοκέφαλοι φαίνονται άνθρωποι, ε υπερ μήκεις εΨσερμεγέθεις. ένιοι δε «ε αυτίμι κuυοκέφαλον πλάΊ τgσιν, ώστε οκ μόνης της θέας καταπλήξαι η δεματώσαι 1ες
ορώντας . κι Εκάτης άγαλμα τας κύνας φασί, διά το εκφέρεαυί Εκάτη κuύας. ταύτlω c, ταϊς τομόδοις ετίμων το παλαιόν , δια
το 1ίω αυτίω Σελήνίμ, κι Αρτέμιδα, ε Εκάτluυ καλείαύζ. κ.Ε δε νgμηνίαν, οι πλέσιοι έπεμπον δείπνον έτσέρας, ως θυσίαν τη Εκάτη Cν ταις τριόδοι, , οι δε πένητες ήρχοντο πεινώντες , και ήθιον αυτα , ο έλεγoν ότι η Εκάτη έφαγε αυτά. Αεμτοφάνης c, Γλύτω. απο ταύτης έτι μαθεν , είτε το πλsτεν , είτε το πεινά, όξι βέλτιον. φησί γδ αύτη, τες μjυ έχοντας ε πλgτών σας δείπνον κ? μήν' αποπέμπει τgς δε πένητας ή ανθρώ πων αρτάζειν, πριν και καταθεναμ έθος γδ ίδ, ως ειπον , άρ τες και άλλα
τινα κ" μήνα, τιθέναμ τη Εκάτη τες πλεσίες ,
ώ λαμβάνειν εξ αυτών 1ες πένητας . είρηται δε Εκάτη , οιονεί εκάστη τις δσα ή ή εις έκαστα παραλαμβανομβύη , πανταχό βοηθέσα ή ότι εκάστg θεό τιμών μετέχει η Εκάτης νήσος. Λυκύργος κ? Μενεσαίχμg ωρό της Δήλg κείται τι νησύδεμον, όπερ Ψσ' ένίων καλείται Ψαμμήτύχη ως Φανόδημος , Δηλια κών. Ψαμμήτύχίω δε κεκληαθαί φησιν ο Σημος , c'ν- τη Φγώ τη , δια το τοίς Ψαμμήτοις τιμάοθαι τίμι : θεόν . Ψάμμης δέ όδι , ψαμστών τις δέα. ΠΕΡΙ
"-
2
ΤΩ Ν ΕΚΑΤΟΓΧΕΙΡΩΝ .
'Ε Κατόγχειρες , δύο τινες ήσαν κ% τον μύθον , Κόττος , και
Βeaάρεως , ο ε Αιγαίων , κ. Γύγης . τεμωνύμως γδ έλέ γετο . έπι έχοντες εκατόν χείρας , μ? ή) Θεών ετολέμησαν «ωρος τ8ς Γίγαντας. ή δε ιστορία, λόφον τινα δίδεν Αιγαίω νος ώει τluυ Ασίαν εξ και πηγαι τινες εκατον αναπηδώσαμ, ήτοι πολλαί
ή αυτό τέτο εκατόν ε τα εκεί πεδία λυπαίνεσαι, 1ία
τ8 εκατόγχειρος μυθολογία παρήγαγον φησί γδ ή το Αέρια ν3 ιστορία, ότι Βριάρεως, Γης κ. Ουρανό παις, θαλαττoκρατήσας, ορμητηρίω έχρήσατο Ευβοία τη νήσω, κακείθεν ορμώμύρος, κα τεστρέψατο τας Κυκλάδας , ος ε Αιγαίων ωνόματα Ψσο ανθρώπων. έτυ 5 ε αιτίαν παραχεν λέγεται π. Αιγαίω πε λάγει , είς επωνυμίαν σήμα δε αυτό δείκνυαύΙ κ% τον Ριμ δα
Ε
π45
δακον ποταμόν, και πόρρω θαλάοσης , λόφο τινα , ώ τέτον ε
πικαλείου Αιγαίωνος να εκατόν και ταύτας ώσσερ εκατογκέφαλον εκατόγχειρον έπλασε
κg, από το λόφ8 τέτg πίδακας εκδιδό καλείύΙ παλάμας Βριάρεω . . ιτέον 5' ότι τον Τυφώνα, ο μύθος , έπω και Αιγαίωνα κι έτι καθ' ιστορίαν εκείνο μήί πέρινοίας
αρχικής σύμβολον , ο τ8 πολλά δοκείν τον τυφώνα φρονείν. τόπο δε τ8 πολλα ωράΊτειν αίνιγμα όξιν , όθεν κι ο πολυμή χανος
'Αρχιμήδης ,
περιβολή πολλά βέλη αφιείς, Εκατόγ
μιά
χειρ ωρός ή βαλλομβύων εκλήθη.
ΠΕΡΙ ΕΛΑΡΗΣ,
-
-"
-
"Ι. Λάρη, ή μήτηρ τ8 Τιτυξ δν τεκόσα εκ Διός , ή αδυνατέ
σα γυνήσα, δια το μέγεθος τ8 τσαδός, απώλετο - Φερε κύδης δέ φησιν, ότι Ελάρη τη Ορχομόυξ μιγείς ο Ζευς , ώ θησεν αυτήν κ% γης ήδη κύgσαν, δεδίως Ίluυ της Ηρας ζηλοτυ
πία
και ανεδόθη της Γης ΤιΊυος, διό κι γηγήυής καλείται, αλ
λοι δε μυθεύονται Τιτυόν, μετα τελευτην της αυτ8 μητρος, πα
μα της Γης ανατετράφθαι καθά ε"Ομηρος ιστορεί, Και Τιτυον είδον, Γαίης έρικυδέος υιόν.
δοκεί 5 ή ιστορία απίθανος είναι, και άπιστος , ότι οκ δάυτέρg η Γη έγέννησε τον ΤιIυόν, αλλ' ερέμψυ, ότι οι ποιηται τις τερα τώδεις και το σώμα , Γης είναι φασιν: έτω γδ ε Καλλίμαχος τα δεινά ή θηeίων, Γης είναι έφη. ότιi3' μέγας ο Τιτυός, κι Τ:
/
-
-
.
φω
«Ο
Όμηρός φησιν, .
•
. Μ'
"Α
/
-
.
- Ο δ' επ' εννέα κείτο πέλεθρα , φαιύυ δν , ότι, ότε ωρος Ελαρης ετέχθη , έδόκες αυτής είναι ,
δια το βραχύ τα σώματος
ως 5 αυξηθείς τερατώδης εγένετο,
είπον ώ τεχθήνα, αυτόν ο τετραφθαι πωρός της Γης. ".."
-
ΠΕΡΙ ΕΛΕΓΕΙΓΔοΣ , ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡoΥΣ.
"Γ Λεγείς , η θυγάτηρ Νηλέως , τ8 ήγησαμjύκ εις Ικαρίαν Η- της, "Ιώνων αποικίας, ής το κύριο όνομα Γερώ φαπ εί). είρηται δε «"θα το έλεγαίνειν, το ακολασταίνειν διo έδεις αύ
τίμι Αθίμαίων ήβgλήθη γήμαι. .
. .
"Γ Ιδοθέα, lώ ώ
ΠΕΡΙ' . ΕΙΔΟ ΘΕΑΣ.
Ιωνικώς όιδαμjυ Ειδοθεειαν καλεμήβίω, θυ.
γάτηρ ΙΙρωτέως ήν.
-
Τ
ΔΙΑ' "
π46
Ε ΔΙΑ ΤΙ' ΕΛΛΩΤΙΣ Η' ΑΘΗΝΑ "ΕΙΡΗΤΑΙ.
Ί ι", Αθηνά, έτω καλ9μύη, ετιμάτο Cν Κορίνθω ή
και
εορτή Ελλωτία. είρηται 3 Ελλωτες ο θεός, ότι Βελλε χίαν της Αθηνάς, έχαλίνωσε , χθή από το έλεϊν τον ίππον,
ροφόντης τον Πήγασον έπτον έλων, καθ' Ντσοθήκίμ ε συμμα Ελλωτίαν τοροσηγόρευσεν αυτήν. ΠΕΡΙ ΈΛΛΗΣ ΚΑΙ ΦΡΥΞor.
"
Θάμας υιός Αιόλκαι, αδελφός Κρηθέως, ποιεί οκ Νεφέλης
δύο παίδας Φρύξον ε Έλλίω . τελ4ύτησάσης 5 αυτής, γαμε δευτέραν γιωαίκα την ινώ. αυτη ό , ως μητρυιά, έπεβά λευε τοίς παισι , τοίς οκ της ωροτέρας γuυαικός
και φρύττgσα
τα ασέρματα, παρείχε τοις γεωργοίς ωρος ασόρον οι δε, έσπειρον μύο cυν τη γή. ή 5 γή λαβύσα , έκ έφερε τες καρπες
τως έτησίες, δια το πεφρύχθαι τον σπόρον. Αθάμας έν, ως βα σιλεύς, σιuυαγαγών τες μάντεις , ήρώτα αυτές , μαθείν βgλό μενος τίω αιτίαν της αφοείας , η δε Ινώ πέμπε, «ορός αυτός , δώρα επαγγελλομώύη δώσειν, ει φήσειαν ωρος Αθάμαντα , ως ει μη αναιρεθείη τα Ίέκνα, τα οκ της ωροτέρας γuυαικός αυτώ γεγονότα, Φρύξος ο Έλλη, έκ αν εκφύσειεν ή γή τες καρπές. * πειοθέντες δε οι μάντεις λέγgστ ταύτα Ψσος-ρέψαντες π. Αθά ματι :
μελλόντων δε παίδων της Νεφέλης, "Ελλης ε Φρύξ3 ,
φονέυεαUζ, κcμος απήγγειλεν αυτοίς τον επηρτημήίον κίνδαμον
ετα επί ή νώτων λαζων, εισέισιν εις θάλαοσαν κι νηχόμjυΘυ έφερεν αυτές, έλθών δε εις το Τρωϊκόν πέλαγος, αποβάλλει την Έλλίω , ( όθεν κι απ' αυτής Ελλήσσοντος ωνομάοθη ) τον δε
Φρύξον επί τίω. Σκυθίου διακομίζει ένθα, αυτός σφάζει μύο τον κειού, ε θύε. Φυξίω Διί ότι έξέφυγε τίω επιζgλίω της μη τρυιάς, γαμε δε Χαλκιόπίω τίω θυγατέρα Αιήτg τ8 Κόλχων βασιλέως εποιεί εξ αυτής παίδας τέοσαρας , "Αργον, Κ1ίσω ρον, Μέλανα , ε Φρόνliν κι έτως εκεί πλόυτά αλλά ταύτα μύύ όξι δύσσιτα ε μυθώδη, το ως τσλοίον τον κρμόν
διανήχευζ,
και ταύτα βαστάζοντα δύο ανθρώπες, και π5 τα σιτία, και ποτά, και αυτό κι εκείνων 5 και γδ δή πg άσιτοι τοσέτον χρόνο διέμει ναν. ε. τα Φρύξος τον τlω σωτηρίαν αυτώ φράσαντα κριόν, ε δια σώσαντα σφάξας, κι το δέρμα αποδείρας, έδωκεν έδιον Αιήτη. ο δε , έδωκε τη εαυτό θυγατρί ο γδ Αιήτης ή/ Κόλχων, ως εί ρη
Ε
147
ρηται, τότε έζασίλευεν. όρα δε, τότε πώς και τα δέρματα ασάνια
ήν, ως τον βασιλέα έδνoν ιδίας θυγατρoς τo κώδιον λαβείν ότι τα
μηδενός άξία την εαυτό θυγατέρα ενόμιζε ήδη δέ τινες, να τον γέλων εκφύγωτι, χρυσgν φασιν είναι το δέρμα τgτί, ει χρυ σέν το δέρμα ήν , έκ έχρlώ τον βασιλέα λαβείν αι δ9' ανδρος
ξένg. αλN έδ' ο Φρύξος όπως αχάει: Θ. ιδ', ώτε τον ευεργέ τίω ανελεϊν. έ1' ε" σμαράγδιονίώ το κώδιον , επέπλόυσεν ή
Αργω δι' αυτό, και γδ λέγεται, ότι Ιάσων επί το κώδιον τέ το τίω Αργώ έτειλε, κι τις ή" Ελλήνων αρίτες αυτό κομισο μόύες. αλλά περιττoν τo τα γελοία ανασκευάζειν ε γδ γελοιω δέστερον πως φαίνεται. ή δε αληθεστέρα ιστορία έτως έχει, "Αθάμας ο Στόλg, τ8 Έλληνος , έζασίλευε της Φρυγίας ίιυ' δε αυτώ ανήρ έτσίτροπος ή" χρημάτων, όνμάλιτα πιτον ηγείτο, Ρ. Μ ...
μ"
Α
/'
θ
Α'
- φ"
/
Ρ
Ν?
ο ΩΝ
/
ονόματι Κριός ό: άκθόρθιος τον Αθάμαντα άτοκτειναι εθέλον τα τον Φρύξον, δηλοί τέτο τω Φgύξω, ο δε Φρίξος κατεσκεύασε ναύν , ε ένέθετο cυν αυτή χρήματα πάμπολλα , cύν ή νηί ε ή
μήτηρ Πέλοπος (όνομα δε αυτή, Ηώς, ) ώ άυτη έκ ήί αυτής χρημάτων εικόνα ποιησαμύη χρυσήν, ένέθετο. σιuυ τοίς χρήμασι
γεν και Φρύξον , ε Έλλία, ο Κεμος ο ταύτη ένθείς , ώχετο απιών ή μύο 5ν Έλλη κατα τον πλέν αοθενήσασα, απέθανεν εξ
ής ε Ελλήσποντος έκλήθη, αυτοί δε άφικόμύθοι εις τον Φάρον, κατοικύσιν αυτό και γαμεί. Φρύξος την τύ ή Κόλχων βασι λέως θυγατέρα Αιήτg, δες έδνα τέτω, τίω χρυσίύ εικόνα της Ηές, αλλ' έχι δέρμα Κριξ. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΜποΎΣΗΣ.
"ΕΜτουσα, φάντασμα δαιμονιώδες, Ψπο Εκάτης επιπεμπόμε νον, και φαινόμύσον τοίς δυστυχέσιν ο δοκεί πολλας -μορ φας αλλάoσέιν. κι οι μήυ φασιν αυτήν μονόποδα είναι , ε ετυμο λογgσιν οιονει ενίποδα, δια το ενι ποδι κεχρήoJζ οι δε, ότι εξη λάΊΊετο την μορφήν δοκεί και ταις μεσημβρίας φαντάζεουζ, όταν τοίς κατοιχοιδύοίς έναγίζωσιν ένιοι δε, αυτήν τη Εκάτη, ως Α ριστοφάνης εν Ταγηνίτας χθονίας Εκάτης πείρα σοφών εξελιζο μύη. είτα έπιφέρει τί καλείς τίω "Εμπκσαν, ώ σκέλος χαλ κεν έχει ένιοι δε όνg σκέλος λέγgσι διό σ%δα τισ καλείύ ονό κωλον. το δε όλον, φησί Κράτης, έoικέ τι είναι φάντασμα παντοδα
πόν γινόμύυον, λέγεται δε ότι η ίασπις άλεξίκακός όξι κι απο τροπιαστική φασμάτων , ών έν όξι κι η "Εμπεσα. -
-
2.
ΠΕ
148
Ε
ΠΕΡΙ ΕΝΔΥΜΙΩΝοΣ.
" ν
φ
-
-
" ΓΝ Νδυμίωνα ΗσίοδΘυ μύυ Α'εθλίκαι τη Διος ξ Καλίκης παί
δα λέγει, ω*g'Διός ειληφότα δώρον αυτόν, ταμίαν έ) θανάτg, ότε μέλλοι ολέαύζ. τέτg 5 τίμ Σελήνlω έραθήναι μυ θΔύονται Σαπφω γδ κ.", Νίκανδρος ιστορεί ώει τι της Σελήνης έρωτος c', δόυτέρω Ευρώπης, λέγεται κατέρχεοJζεις το Λάτμιον άντρον τluυ Σελήνluυ ωρος Ενδυμίωνα. Επιμύηίδης 5 αυτόν ω% α' 2/
Λ'
"
»
/
ro
φ
/
/
"ΝΦ
Α3
φ
/
ν
α
Θεοίς διατείβοντα εραοθήναί φησί της "Ήρας - διόπερ. Διός χα Α'
9
/
Υ
Α
"
/
"
»
λετήναντος , αιτήσαούζ δια παντός καθ&ύδειν . δ Θεόπομπος Cν ταις Μεγάλαις Ηοίας, τον Ενδυμίωνα λέγει ανενεχθήναμ Ψπο Διός εις έρανόν εραοθέντα δε Ηρας , ειδώλω το διαλογιοθήναι r
«Ν)
Α
λ
/
\
Μ
»
/
/
θ
/ .
Φ
«
"Ν)
Ν)
- V
φ
τον έρωτα νεφέλης , ώ έκβληθέντα καπλθείν εις Αδg. ο δε "1βικος cί, ωρώτω, "Ηλιδος αυτόν βασιλεύσα φηπ. τινες δε δια
πολλίω δικαιοσύνluυ αποθεωθήναι φασιν αυτόν, κι αιτήσαούζ ία πα Α
και
w
η
/
\
Υ
ν
4
ν
φ
:
/
"
ρα. Διός, αει καθεύδειν. φασί δε αυτόν οι μου , Σπαρτιάτίω, οι
δε, Ηλεξον ένιοι δε αναμρυσι τον επί τω Ειδυμίωνος ύπνω μύ
θον φιλοκύνηγον γδ αυτόν γγυόμjυον, νύκτωρ ωμός τluυ Σελήνίμ, "Φ
"
Ν"
*
1
Υ
φ
\
κμυηγειν δια το έξιέναι τα θηρία κ" τέτον τον καιρον επί τας νομας, τας δε ημέρας C, τσηλαίω αυτον αναπαύεώΧ, ώς τινα όιε /
1
φ
φ
φ
w
ν"
1
Η
9
2/
"'
φ
"Ο
1
/
«Ω
«Οζ πάντοτε αυτόν κοιμάουζ. άλλοι δε αλληγορέσι τίν μύθον, λέ γοντες, ως άρα Ενδυμίων ωρώτος επεχείρησε τη πώει τα μετέω ίμ ρα φιλοσοφία σ%gχεν δε αυπ' τας αφορμας τίμι Σελήνlμ' , -1
rΦ
"Ο
-*
\
ρ
ΑΦ
/
Α
ν
" και
1
9
*Ο
1
Υ
/
Α
ν
/
εν πεφωτισμοίς, και κινήσεσι διο.κ. νύκτωρ χολάζοντα τέτοις ,
ο Α'
Υ
"Ν2
c.
"Φ
η
3
«
" .
η
, 4
Α'
"
ύ τνω μή χρήJζ κοιμά 0ζ δε μεθ' ημέραν. τινες δε τω όντι φί,
λυπνόν τινα γεγονένιμ αυτόν φασιν αφ' και ώ παροιμία , Ενδυ μίωνΘυ ύπνΘυ, επί τω πολυ κοιμωμjύων , ή αμελώς τι ωραή "»
\
/
Α
Α3
τόντων, ως δοκεν κοιμάουζ. και Θεόκcμτος μέμνητα,
Ζαλωτος μύο έμίν ο τόν άτρoπον ύπνον ίαύων "Ενδυμίων. ΔΙΑ' ΤΙ' ΕΝΟ'ΡΧΗΣ Ο' ΔΙΟ'ΝΥΣΟΣ.
"Γ Νόρχης ο Διόνυσος φασί γδ δύο αδελφές συμμιγέντας , Θυέτίμ χaj Δαϊταν , έξω8 τεκείν παιδα Ενόρχίμ κα λέμύρον οξ ναόν ίδρυσάμύυΘυ Διονύσω , απο τ8 ίδίκαι αυτό ονό ματος τέτον εκάλεσεν. ή Ενόρχης λέγεται , ότι μετ' ορχήσεως
αυτό τα μυστήεια έπλετο ή ότι ο όρχοις εφηγοίς διηγεν.
όι δε «ίχρά τινα τορία φασί , Διόνυσον γδ λέγεσι ψηλαφάν Τ
Ε
Ι 49
τίμλ μητέρα , μ3 το κεραυνωθήκαμ αυτόν. ΠολύτιμνΘυ δέ τις νεανίας, έφη δείξαι τίω ωρός ταύτίω όδον, ει συγγένοιτο αυτώ ο δε Ψπέχετο τόσο ποιήσαμ, ει ωρώτον 4ύρήσει τluυ μητέρα ή δή ζgλαλς Πολυσύμνg κατελθών εις τον "Αδίω , οκ της Λέρνης πηγής ανάγει αυτήν τελ4τήσαντος δε Πολυσύμνg , Διόνυσος θέ.
λων πληρώσαμ τlω υπόχεσιν, σύκινα αιδοία προσήψεν εαυπ), κ; φαλλός δερμα]ίνες ελάφων όθεν κι Ενόρχης, ώς φασι, λέγείαμ. ΠΕΡΙ' 2.
)
\
-
/
ΕΝΥΟΥΣ. /
/
,
φ
κΟ
2λ
\
Νυω , δαμμόνιόν τι τυλάττεται μάχιμον , ατσο τ8 ένω το φονεύω , ως ο Ηρακλέων φησί , ή η ένιβσα θυμον ώ αλ /
Φ.
φ
σ'
/
/
"Ν
"ν
«
»
«s
ν
φ
Υ
φ
κ.)
φ
/
9
γ
κίμ τοίς μαχομήόοις ή, κατ' ευφημισμόν , απο τ8 ήκιτα ενιης κι επιεικής είναι . έτω ώ ο "Αρης τluυ ονομασίαν έχεν από τg Ν" σίρειν & αναμρεϊν ή από της αράς , ή όξι βλάβη ή τσάλιν κ% εναντίωσιν , ώσαν" εκμειλιοσουδύων αυτόν ή) ωροσαγορόυόντων , από τ8 άρσαμ, ό έξιν αρμόσαμ ή γδ δραστική διαύαμις, ωροσαρ * «ι
\
«Λ
Ρ
ΝΟ
Λ
"'
9
9
"
w
/
".
Λ
9
μόζει τα ωράγματα , τοιέτ8 τάχα Ίινός έχoιθύης κι της Αρμο Λ
«Υ
"
Δ'
2.
φ
/
(Ν)
ι
«. Υ
"
\
φ'
Υ
τίας, ην έμύθόυσαν εξ αυτΕ γενέoJζ. την 5 Ενυω , οι μψ; Ίρο φόν, οι 5 μητέρα, οι 5 θυγατέρα αυτό παρέδωκαν. Φ.
-
"
•
/
Μ.
ΠΕΡΙ
9
"Ν)
ΕΠΕΙΟΥ .
Ε ο Γανοπέως υιός, τον δέρειoν ίππον κατεσκεύασε, δι' και το "Ιλιον επoρθήθη
"
φασί γδ ως γν' Αχαιοί έμβάν
πς εις αυτόν, εκάθηντο. ελκυθέντος δε τ8 ίππg φ"δα ή"
Τρώων είσω τό τείχgς 2 νυκτός και ξελθόντες ε φρυκτίν δείξαντες τοίς λοιπούς Έλλησιν 5σιν cύ Τενέδω, κακείνοις έλθόσι , καπ πόρθησαν το "Ιλιον. άλλοι δέ φασιν καιτως, όπερ ώ αληθέτερον ,
ότι ο Επειος ίππον κατεσκΑύασε ξύλινον , φρός μέγεθΘ με τεωρότερον ή" πυλών, ότως μη ελκόμβωΦυ εισέλθη , αλλ' Ψπε
gέχη τω μεγέθει. οι δε λοχαγοί εκάθίωτο c, κοίλω χωείω αδει' τluυ πόλιν , ο Αργείων λόχος εκαλείτο . αυτόμολΘυ δε έλθων ο Σίνων είς "Ιλιον, φράζει τοίς Ιλιεύσιν εισαγαγέν πν ίππον, ωρόσθεις και το μη εισελθείν τμς Έλληνας
και Ψπα
κέσαντες , και τας πύλας καθελόντε και τον ίππον εισάγgσιν , αυτών 5 ευωχεμύύων , οι Έλληνες έπεισέρχονται και έτως εάλω ή Τροία.
-
ΙΙΕ
Ε
Ι 5ο ΠΕΡΓ
ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣ.
"Τ Γικράτης - ξτός ζάιν ο ήf Αθηναίων δημαγωγός και ο χθι "Ευφορος επικαλέμψυΘ- και μνημονάψει Δημοθένης cύν πώ «δει ο θατρεσβείας, έπρος δέ όαι Επικράτης, και μεμιηταί Λυς 9
/.
9
Οι
τ.
r
"'
-
και
φ,
-
2.
Η-
τ-
-
κύργος C, τι πεει διοικήσεως, λέγων , ως χαλκές ετάθη δια τον νόμον τον περί ή) έφήβων όν φασι κεκτηαUζ ταλάντων εξα κοσίων καισίαν. άλλος δέ έξι πάλιν Επικράτης, ο τg Αιχίνκαι τ8
ρήτορος Ψσ' "πικ", αυτό c Σ'' τη «δει' σζε, κηδεστής λ , ως δηλέται Ε--Κ της βίωω"θg *..
ι
9-
φγεσοειας απολογία- ετο: μjύπι επωνύμον ηρχε κυρη οιων, ως ο Δημοσθένης φησίν Gν πώ κατ'Αιχίνg. ΠΕΡΙ
ΕΙΙΙΜΕΝΙΔΟΥ.
"Π"Γιμενίδης Κρής Κνώοτιος
κ$ δέ τιιας , Φαίστιος. ή δε
Φαιστός λέγεται μύη ότι παλαί ποπ ήτειρώτις ήν , διέ
χεσα θαλάοσης σταδίες είκοσι Γόρτυνος, δε, εξήκοντα , κα τεσκάφη 5 Ψπό Γορτυνίων μεγάλη δε άυτη η τύ Γορτυνίων πόλις, κ" τον Γεωγράφoν είπόντα, πόλεις Κρήτης μέγισται, Γόρ τυνα, Κυδωνία, κ; Κνωοτός, λέγει 5 ο αυτός κι ότι Γορτύνη δευ τρε: μ? Κνωοσον κ% διuύαμιν ώ ότι συμφράττ8σαι ποτε αλ ληλαις, πάντας είχον Ψωηκόgς τ8ς εκεί . lώ τoίνuυ ο Επιμε νίδης ανήρ σοφός τε ε εποποιός ός ποπ παρά τε πατρός πεμφ θείς εις τον αγρον ετί τρόβατον, ε της οδό αμαρτων, «τσ' άν τρω την ικμυτν καπκοιμήθη έτη επτα ωρός τοίς τσεντήκοντα , όθεν
«ξ παροιμία έλε%φθη, Ψπερ τον Επιμενίδlω κοιμάουζ. διανατας ό' μι% ταύτα , έζήτε το ωρόβατον ως δε έχ έυρισκε, παρεγέ νετο εις τον αγρόν, ώ μετασκόυασμί;ύα πάντα αυρων, ώ παρ' άλ λω τον αγρον, διατορών ήλθεν εις το άτυ. ε μόλις τον εαυτ8 ν. νεώτερον αδελφόν ευρων και τότε ήδη γέροντα , παρ' εκείνg το παν Α.
1»
φ
\
φ
Λ.
ν" Ν
/
"Ο
/
»
"Ν)
ρ-
W-
Λ"
«Ο
Ν)»
* «-- «
έμαθε, γνωθείς δε σ θα' τοις Κρησί ε πάσι οχεδόν τοίς "Ελ
λησι θεωφιλέτατος είναι Κπελήφθη, όθεν κι Αθηναίοις τόπλοι μώ κατεχομύύοις, έχρησεν ή Γυθία καθηρα, τίω πόλιν. οι 5' , πέμψαντες ναύν ε Νικίαν τον Νικηcάτε εις Κρήτην, μετεκαλέ σαντο τον Επιμενίδίω. ώ ος έλθων, καθάρας π τίω πόλιν , έπαυσε πν λοιμόν «έ ή σεμνών θεών ιερόν, καθάπερ και Cν Κρήτη, ιδρύσατο, οι δε Αθηναίοι Αυγνωμονεντες , τάλαντα έψη
φίσαντο μιτώ δένα, ο ναύν εις Κρήτην απαξεσαν. o ό, το μύθ τάλαντον έκ έδέξατο φιλίαν 5 κι συμμαχίαν Αθηναίων κ. Κνωσ **
ΟΓ1ά) ν
Ε. Ι5Ι σίων εποιήσατο. ώ επανελθών μετ' και πολυ, τον βίον κατέσΊρε.
ψεν, έτη βιές pνζ. οι 5 ώει τ' έτη ζήσαι αυτόν φασιν... συγ γράμματα 5 αυτ8 φέρεται τάδε Κερήτων κι Κορυβάντων γίύεσις.
Θεογονία εις έπη πεντακισχίλια. "Αργός παυπηγία ε Ιάσωνος ατότλgς εις Κόλχgς έπη εξακιχίλια : επόιησε δε ο καθαρμυς δι' επών, και το κατ' εκλογάδluυ πώει θυσιών σιιυέγραψε και της Κρητικής πολιτείας ώ περί Μίνω «έ Ραδαμάνθυθυ , έπη πτρακι%ίλια" κι άλλα τινά. -
ΠΕΡΙ
-
ΤΟΥ ΕΡΕΧΘΕΩΣ.
Ε υιός Ηφαίσg μυθεύεται, ω "δα το διαχίσαμ αυ ΣΑ τον τluυ γίώ , κι γ%υνηθήναι από το τσέρματος Ηφαίτg, ήίκκ έκρυψεν αυτόν η Αθηνά εν τη γή ή παρά το ερέχθω, το κινώ. ή δε μυθοποιία έτι αύτη. ο Ζευς β«λόμjυθυ αποκυήσαι ό» τό έγκεφάλι, αυτό τluυ Αθηνάνι, ίνα κυηθείη λόγκαις ωρο
σφέρει τώ Ηφαίστων περί τέτg, ο δε "Ηφατος καικ άλλως είλε το χίσαι τluυ κεφαλιω τ8 Διός , ει μη τluυ γγυνωμ}όίμ απο παρθενεύσε, ε ήνέχετο ο Ζεύς . λαζων δε ο "Ηφαιστος τον βατλήγα, τέμνει Ίlω κεφαλίμ τ8 Διός ώ εξέρχεται η Αθη νά, αυτήν δε επεδίωκεν ο "Ηφαιστος, ίνα αυτή συγγένηται. και επιδιώκων, απεσέρμανεν εις τον μηρόν της Αθηνάς. η δε Αθη
νά λαβύσα έeιον, εξέμαξε το τσέρμα, και έβριψεν dν τη γή. η εκ της γης έγ%ύετο κ τ8 έείκαι άνθρωπος δρακοντόπgς , ος κα λείται Ερεχθούς ε Εριχθόνιος απο το έρίg ε της χθονός τένομα λαβών.
-
ΠΕΡΓ ΤΩ Ν ΕΡΙΝΝΥ"ΩΝ . . Μ'
μ
-
τ
-
ΕΓΡιννύες μυθικώς δαίμονές εισ καταχθόνιοι, τιμωρητικαί, ών γ
ν
ν
"ο
«ν
τα ονόματα , Μεγαϊρα, Τισιφόνη , κ."-, Αληκτώ . αιτινες : κ? μύη Ησίοδον ε τgς λοιπές ποιητας , Γέκ ή σταγόνων το αίματος ήf αιδοίων το Κρόνκαι εγένοντο. κατα δε "Αιχυλον μόνον, Εειννύες, νυκτος αιανής τέκνα, ταύτας φησί γενέαύζ. ερώνητήρες \
φ
.. "
Υ
φ
Αν
Α
-
γν
"Ο
Α
p
κο
/
"Φ
-
γω
φ
*>
"Φ
ή) αμαρτανόντων 8σαι , ώσσερει μεγαίροντος τέτοις τ8 θεό , δ τbνυμβόg, ήγgν τιμωρgμύόκαι τgς γινομυόgς Ψσ' αυτW φόνκαις , ε Ρ
φ
"Ο
Ν)
ν
"'
φ
ν
αλήκτως κι απαύστως τέτο ποιόντος . σεμναι δ' αύται αι θεαι Φ Ευμενίδες λέγονται , κ'" το τlω το lαι τίω εις εις Ίές Ιες ανθρώ ανθρώπgς ευμενείαν τής / / 9
/
γ
γ
/
/
-
ης φύσεως διατάττεύζ, ώ το τίω πονηρίαν κολάζεJί... φεμκώ -
Μ
Υ
2/
η!
"
p
Α
Α'
-
γ
δας δε τας όψεις έχεσαι εισι, και πυρί και μάστιξι τες
"
"Ο
βή ικ - .
α
Ε
Ι 52
διώκεσαι , ε όφεως πλοκάμυς έχ8σαι , τώ τοιαύτην φαντασίκν τοίς κακοίς ποιείν, ως αν αποτίνωσι ποινας αντί ή) πλημμελη μύύων. Cν "Αδη οικεν λέγονται , δια το Cν ασαφεί κείο Jζ τας τgήί αιτίας και αφροόρατον"υφίταούζ τίω φόιτησιν αυτήν τοις "Ο
<2
r3
"
φ
φ
γν
/
9
Α
rΦ
9
ν
\
•
9
« .
ρ
9
-
9
/
Θς
"J
ν
Η
"Φ
αξίοις. άλλως αλληγοεικώς Ερινύες, αι τιμωρητικού διευάμεις. Υ
Ψ.
"Φ
2/
«Ο
ΝΟ
•
/
Σ'
\
\
φ
\
φλα' το Cν τη έρα κι τη γή ναίειν ή ω δ9' το τοις αράς α νύειν. Τισιφόνη, το δι, το τιηύειν τες φονείς. Μεγαίρα, σ δα" το μεγαίρειν και το φθονείν τοίς κακοίς. Αληκτώ , ω%δα' το μή λήγειν τιμωρείν τες ποιέτ8ς . Κρόνκαι ό κ. Νυκτος παίδες , ν
δια το αφανώς ε αοράτως τας ένεργητικας ταύτας διωάμεις επέρ
χειJζ, αίτινες εν ταις τραγωδίας μετα λαμπάδων εισήγοντο. και άλλως αι Ερινύες καμπεσίγονοι λέγονται , από το κάμπτεν
τα γόνατα ή". αμαρτανόντων. λέγονται δε ε στυγεραι , ήχgν φρικτα, κι , ως ειπείν , κρυερα , ο ριγέδαναι, « δα' τίμι Σίύ
γα, τίω Cν "Αδε πηγία, δαιμόνια γδ τιμωρητικά αι Εομννυς, μάλιτα μjυ εκδικάσαμ τα είς γονείς αμαρτήματα , δοκώσαι 5
και τους λοιπούς επεξιένα αδικήμασιν, ως αι ποιήσεις δηλέσιν. έτι 5 ππρωταί πλάτΊονται, δια το κατ' αλληγορίαν πάνυ ταχυ της θεόθεν δίκης άφυκτον. είσί 5 αγεμώταται κ% δημίες , και μέλανα, δια το αφανώς έπιένα τοίς κακοίς ε σανύτσοδες, δια
το διον μακροσκελές, κι έτω πλατύ της, διαβάσεως, και ταχύς 2. /
-
φ
κ?
Υ/
Υ
\
Α"
ευκίνηττν. το δ' αυτών όνομα, σ'δ9' το ερι επιτατικον , κg) το
ανύειν, ως άγα, ανυστικαίς, ή τσgδαίας άνύειν γδ ε το τσού δεν παρ' Αττικoίς, ή ως αράς ανίκαισαι, ή ως οιον έλίνυες αντι φραστικώς, αι μάλιστα γοργα, ε όσα άλλα τέτων έτυμολο γίαμ , ζητητίον φ"δα' τοις παλαιοίς, c', δις αειπαρθένοι λογο ποι&νται , δια τομή ληπται είναι ωροσώποις , ε αε: όρώσαμ πάντα τα C, βροπής πάθη , κι , ως ειπείν, άλαστοι διο ε
μνήμονες αυταί όθεν έ Ζευς αλάστως, ε ο φθονερός δαίμων , αλάττωρ επενοήθη λέγεώΧ. αι ό’ αυται και σεμναι , ε δειναι , ώ δεινωτες, κι έκφοβοι, έτι ό κ. πoίνιμοι , δια το κατ' αυτείς φοβερόν , λέγονται και Ευμενίδες κατ' αντίφρασιν , ώ χαλκό ποδες, δια το ακάματον, έτι ό κ. βαρυ της επεμβάσεως
εμε
τάδρομοι κακών έργων. έτι ό κ. λωβητήρες υστεροφθόροι , ως μ2
το ωραχθή αίτι κακόν, έπάγκσαι λώβίω αυταί κι άφυκτοι κύ νες, δια το διον ιχνηλατείν , είτκ κι δάκνειν τ8ς κακέργκαις. και άυπνοι 5 , δια το νηφάλιον κι ανύπακτον επί τοις αμαρτάνgσι, και μάλιτα τους φονόύσι. διο και μίαν τότων Τισιφόνία έκάλεσαν , έτει δίκας αυτή τίνgσιν οι φονείς. ΙΙΕ
Ε
1 53
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ :
"Τ"Λένη, έργω μδυ, Διός ε Λήδας της Πλ4ύρωνίας Θετίg πα
δος, θυγάτηρ μυθAύεται γυέουζ λόγω 5', Τμυδάρεω τί όκ ΛακεδαίμονΟ-. ομοίως Κάστωρ κι Πολυδεύκης . ταύτην, ως φηση Δξεις ο Σάμιος, πέντε έγημαν άνδρες . δ ωρώτος Θητευς, έτταετή αρπάσας , αφαιρεθείς αυτluυ cύν πι ηττηθήναι Ψπο Γο
λυδεύκες κι ΚάστορGυ ή" αυτής αδελφών, ο Αφίδνας πολυχ νίω ή' Αθηνών, και γυνήσασαν Ιφιγένειαν , ώ θετην παιδα τίμι ΚλυταιμνήσΊραν ποιείται. δ4ύτερΘ Ελένης νύμφιος , ο Με
νέλαος, νομίμως όκ κλήρs ταύτην λαχών. Τρίτος, Αλέξανδρος, αρπάσας αυτίμ. τέταρτος, μψ% θάνατον Αλεξάνδρg, ΔηίφοβΦυ, ο αυτ8 αδελφός , άeιτεύσας κ? πόλεμον , δ ταύτίω ως αρμ τείον λαβων και η βία κατ' Ευριπίδίω. πέμτστος Αχιλλ4ύς, προ
Δηίφόβκαι ονείρω ταύτη μιγείς, ως ληρέσ . Λυκόφρων δε κι αυ. της πεντάλεκτρον θυάδα, ήτοι Βάκχον αυτίω καλέ; . είρηται δε Ελένη , «υ θ9' το πολλές ελεϊν π κάλλει. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΡΜΟΥΤ.
Ερμής Μαίας υιός λέγεται , διά τε το c' ζώοις θρεπτι κόν & επιμελες, οποία τις κι ή Cν ανθρώποις Μαλα .
«ε αλληγορικώς 5 , δια το τί: Ερμέ λόγg ζητητικoν ε ερευνη τικόν. τύτον ηγεμόνα ω%Sαδιδόασι ήί Χαρίτων, εμφαίνοντες ότι 4ύλόγως δε χαρίζεώΧ , «εμή είκή , αλλα τοις ο γδ
έξι
αχαριστηθείς, οκνηρότερG- γίνεται ωρός τον Α'εργέτίω. Ίυγχά νε, 5' Ερμής ο λόγος , ον , ως φασιν , απέστειλαν ωρος ημάς οι θεοί , μόνον τον άνθρωτoν απο ή) επί γης όντων , λογικόν
ζώον ποιήσαντες , ο «δα τάλλα 9ξοχώτατον Σχον αυτόι. ωνό μασταμ 5', ατο τ8 είρω το αγγέλλω εξ και Ερέας όνομα , ως ο 'Αινείας, ε πλεονασμώ τ8 Μ Ερμέας, εξ και Ερμής πλεο
νάζειν γάρ Φασι πολλαχό το Μ, ώσσερ ε ο, τι μοχλός, ατο
τέ όχλώ
έ από το ερω είραξ, κι μείραξ ή όκ τ8 αχύρκαι
αχυρμιά , ε εκ τό τέκω τίκμωρ, το τέλος "έτως Ερέας Ερμέας
εξ και Ερμής και Ερμείας, ετενθέσει το Ι. έχει δε ο Ερμής από κράσεως το περιασαουί, ως δηλοί ε Ηρωδιανός , οι 5 αυ:
τον ετυμολογεσιν από τα ερείν κ; μήσαουί, ο όξι λέγειν ή από το έρυμα ημίν είναι, ε διον όχύρωμα ενθένδε ωρώτον μύο δκίκτορθ κέκληται , ήτοι από το διάπρος τρανός, ή άτο
ώ"η
Τ3
154
Ε
τέ διαλέγειν τα νοήματα ήμύ;) εις τας ή πλησίον ψυχάς κα θο και τας γλώοτας αυτό καθιερέσιν, είτα ερμένιος ονομάζεται, από το μεγαλωφελής τις είναι , ο καθ' Ψπερβολίμ ονείν τις ρωμήίες αυτώ εσώκος , ώσανε σωτήρ ή" όικων Ψσάρχων.
ή, ως
ίχυρός, ε τό ακάκητον λέγεωί, πιέτε τινος ση μείον ετ"... και γδ, «ογος το κακεν ε βλάππιν αλλα «ορος το τινες,
σώζειν μάλλον γέγονεν ο λόγος, όθεν ετία υγείαν αυτώ συ νώκισαν αργειφόντης ό’ όξιν, οιονεί αργεφάντης , απο τί αργώς πάντα φαίνεν εσαφηνίζειν το γδ λευκόν , αργυνον εκάλgν οι παλαιόι. ή από της κ% τ8 φοιτώ ταχύτητος και γδ το ταχύ, αργον λέγεται κ% αντίφραστν. χρυσόρρα τις δε , ότι πολύτιμός
ζξι ε ο εξ αυτέ ρατισμός πολλύ γδ αξία όξιν ή 4ύκαιρος νg θεσία, ώ επιτροφή ή) αυτή orοσεχόντων . « δαδέδοται δε «ε κήρυξ. Θεών, ε διαγγέλλειν αυτόν έφασαν τα παρ εκείνων τους ανθρώποις. κήρυξ μύθ, έπει δια φωνής γεγωνυίας παριτά τα κ% τον λόγον σημαινόμγια ταις ακοαίς άγγελος δε , έπει το βά λημα ή) Θεών γινώσκεται εκ ή ένδεδομώύων ημίν κατά τον
λόγον ενεργειών. πέδιλα 5 φέρει ππρωτα, και δι' αέρος φέρεται και συμφώνως τω Ομήρω, καθάτερ είρηται τα έπη πτερόεντα
γδ την Ιειν ποδήνεμον δια τύτο , κι αελλότσοδα καλύσιν άγγε λον, απο Ίξ ονόματος παρεισάγοντες - ψυχοπομπον 5' τον Ερ μία έμυθούσαντο είναι, συμβάλλοντες , όπερ ίδιον αυτε βόι, το ψυχαγωγεν. δια τέτο ε ράβδον αυτώ έγχειρίζεστ, ---- τη τ' ανδρών όμματα θέλγει, σκ της διανοίας δηλονότι,
/
---- τες δ’ αυτε κι Ψπνώοντας εγείρει. και παρορμάν γδ τες τσαρειμjύες ραδίως, κι κατατέλλειν τες πα ζωρμηκότας διωατός όξιν. εντάθεν ήδη τες ονείρgς έπιπέμπεν
έδοξε, ε μάντις είναι δια τ8 τοιέτg τρόπg, τρέπων ως βέλεται σας φαντασίας Θεών τ' άγγελοι , όνειροι. οι δ' αποπληρύντες πώει τίω ερημώύlω ράβδον, το τε κηρυκίκαι χήμα δράκοντες, σύμ βολόν έξι τ8 κ τες θηριώδεις Ψσ' αυτό κηλείαύζ δεόντος τος c αυτοίς διαφοράς, και σιωδεόντος αυτας άμματι δυσλύτω. δια τέτο γδ ώ ειρηνοποιόν δοκεί το κηρύκιον είναι . φέρκσι δ' άλλως
οι μετιόντες τία ειρήνluυ, ο θαλες ανά χείρας, τορος Ψπόμνησιν τκαι γεωργέα Χ θέλειν τlω χώραν, κι φειδώ τινα είναι ή) ημέ ρων κ. καρποφόρων φυτών. όκ 5 Μαίας έφασαν γεγενήoJί Δι τον Ερμίου , αποδηλέντες παλιν δια τέτg , θεωείας δ ζητήσεως ξι ΡίχΛί
Ε
Ι 55
είναι γ%ύνημα το ζώον, ο γαρ αιμαία μαιέμjια τις γυναίκας, έντούθεν είpίμιται μαία , π ώσανε εξερευνήσει ωροάγειν εις φώς τα βρέφη , πλάjτεται 5 κι άχερ, ε άπες, ε τετράγωνg). πj χήματι ο Ερμής . τετράγωνος μύθ, τώ το εδραίόν τε ο ασ. φαλές έχειν , ώτε η τας πτώσεις αυτών βάσιν είναι. άχερ 5' ή άτες , ετεί έτε ποδών έτε χειρών δείται ωρός το ανύει τον «ωροσκείμύθον αυτώ. οι δ' αρχαίοι τες μου ωΡεσβυτέρες εγγυ τώντας τον Ερμίύ, όρθά έποίgν τα αιδοία έχοντας τες 5 νεω πέρgς ήξ άγγυείες, ανε μυήgς παεμπώντες, ότι ο τοίς ωροβεβηκόσι" κ» *. Α. * /
.
Α'
Δ'
φ
"V.
1
Υ
ταίς ηλικίας γόνιμΘυ ο λόγος ε τέλειός όξιν. oς δή, ε τυχων τώ όντι όξί , τυγχάνων ών αν ωρόωθηται . C δε τους αιώρος ,
άγονος κι ατελής. ίδρυται δε κ. Cν ταις οδοίς, κ. Cνόδιος λένε ται, δ ηγεμόνιΘυ , ως αυτώ εις πάσαν ωράξιν ηγεμόνι χιήίύζ, & αυτό όντος τέ ο ταίς βgλαίς είς 1ία δέgσαν ήμας ανάγον πος. ταχα δε ε επ' ερημίας, επειδή κακεί της σ%S9σκόυής αυ ν
τύ κ της θεραπείας δεί, δια δε το κοινον αυτόν είναι έντε αν θρώποις πάσι και πάσι τοίς. θεοίς, οπόταν τις έυρη τι ωροάγων c, oδώ , σύνηθες επιφθέγγεώΧ κοινον είναι τώ Ερμή. oς δή
σιωίτωρ όξί της Αύρέσεως ενόδιος ων, έμφαίνοντες ότι κοινόν αξιό σιν είναι ε ή). Αύρημήίων, c'ντεύθεν ώ ήJ &ρημάτων έρμαίων λε
γομjύων. ωροσωρ4ύgσι δε τ8ς λίθες τοίς Ερμαίς, έκαστος παρμόντων ένα τινα αυτοίς ωροτιθείς, ή ως χρήσιμόν τι ε κοινω νικόν το παρ' αυτό έκατΘυ ποιών, διά τg καθαίρεν τίω οδόν είτε μαρτυροποιόμύυος τον Ερμfώ είτε ως επισημαινόμύuΘυ τίμ εις αυτόν τιμlω, ει μηδέν άλλο έχειν ωροσενεγκείν αυτώ είτε έκδηλότερον τοίς παρμόσι το αφίδρυμα ποιών είτε ωρος σύμβο λον τ8 οκ μικρών μερών σμυεστάναμ τον ωροφοεικόν λόγον .
λέγεται δε θ Αγοραίος ωρώτος , εικόπως επίσκοπος γδ ή" αγοραζόντων τι ή πιτυρασκόντων, ως μ2 λόγg πάντα ποιείν δεόν τως. Εντεύθεν ώ ή έμτοειών επιστάτης έδοξεν είναι , κι εμτο λαίος, και κερδώος επωνομάοθη. της δε λύρας δύρετής όξιν , διον της συμφωνίας , ε ομονοίας, καθ' ήν οι ζώντες 4ύδαιμονύσιν, ήρ
μοσμ%ύluυ έχει τιμή διαθεσιν επιβάλλων, παραστήσαμ δ' αυτώ ilαι διuύαμιν, ε τlu ή απεμφαινόντων θέλοντες, κλέπτην αυτον πα
ρέδωκαν, ε δολίκαι Ερμά ιδρύσαντο. λανθάνει γδυφαιρέμύυος τον φροδιδόμύσον τοίς ανθρώποις , ε κλέπτων έσθ' ότε το πιθανό
τηΊι την αληθείαν όθεν τινας ε επικλόποις λόγοις χήoJί λέ γgση, ε γδ το σοφίζεώζ ή' είδότων λόγω χιήoJ ίδιόν όξι. νό V
2.
.
μιος
Ι 56
Ε.
μιος δε λέγεται, τι επανορθώσει νόμΦ- Έ) οροστακτικός ήί ως κοινωνία ποιητέων . δια γυν ομόνοια μετήχθη κι επιτία ή" λόγων επιμέλειαν .. σέβονται δε αυτόν κι αν ταϊς παλαίστραμς μι;} τύ Ηρακλέας , Cν τη ίχύει μψ} λογισμό χρήoJί δεόντος τίύ γδ πεποιθότων μόνη τή τ8 σώματος δuυάμει, τ8 δε λόγg,
ος έ τέχνας εις τον βίον ήγαγεν, αμελέντων , πάνυ άν τις οι κείως επείτοι,
-
αιμόνιε, φθίσει σε το σόν μένΘυ.
-
άλλως ο Ερμής λέγεται νόμιος Φ αυξητικός ή" θρεμμάτων : ο δή και ο Απόλλων ήλιος έχει κι αι αλληγοράμύυα Νύμφα, αι γήθεν αναδίδωσι τροφάς τοίς ζωοις, ως επιστκτάσαι κρήνας ε αλσεσι κgί ιεροίς ποταμοίς ή δ' αλληγορία Ερμlώ , τον λό
γον νοε ε οκ το ερμηνόύειν αυτό έτυμολογεί, ως ερμηνεύον τα τα της ψυχής βgλεύματα, ε εξαγγέλλονται όθεν και διάκ προν αυτόν καλεί , δια τoρώς, ό 6ξι σαφώς, αυτα ωροάγοντα .
τον δε αυτον αργειφόντην ετονομάζει , ως αργον φόνκαι ειρηνικός γδ ο λόγος, ο δε μύθος αργε"φόντlω τον φονέα τ8 "Αργg κα λεί, ον φύσεως τέρας ή ιστορία ω δαδίδωσιν , όφθαλμες αυτώ
ανοίξασα δια παντός τύ σώματος, 8ς άλλοτε άλλxς ανοίγων , κι τοις "μβή μύων, τοις 5 βλέπων, άυπνος ή δια βίg . άτζοις μόυ
τισιν ανατέλλ9σιν, επανοίγων τ8ς μύοντας οφθαλμυς σμυανατέλ λοντας, ώσσερ και αυτός ετέροις δε αδί πάλιν ή) αστέρων δυο
εθύσις έγκαταμύων τές βλέποντας οφθαλμός , ε ώσπερ συγκα ταδύων τον Cν αυτοίς οπτικόν ήλιον. o ώ. Ευριπίδης δηλοί, c',
δις φησιν "Αργg όμματα , τα μψ, συν άρθρων επιτολαίσι βλέ ποντα , τα δε κρύπτοντα δυνόντων μέτα . κι έτυ μόυ ο μύθος πολυωπον πλάττει τον Αργον. η δε ιστορία τον "Αργον τέ
τον, ος και πανόττης επεκαλείτο, πολυπράγμονα τα εις όψιν έ) βέλεται κι όe γνώμ%ιον πάσι παρεναμ ωράγμασι, κι ας ποπ, ώ ως διόν τε σίμεχώς πάντα οράν, κι μηδεν ή) Ψπο τίμ' αρ χluυ αυτ8 διαλανθάνειν αυτόν. Ισως ό και αγχίνες ο άνθρωπος ή , ώ τα μjυ ορών , τα 5 ωροορών , όποίον ο Ποιητής λέγει τον βλέποντα τά τε έμωροωθεν , κ; τι όπισθεν. τυχόν δε και όξυς ήν τίμι θέαν , αλλα και εγρήγορως τα πολλά , και ολίγω ύπιω εαυτον επιτρέτσων. διo ο μύθος πολλυς οφθαλμός αυτώ
έφιλοτιμήσατο. είκος 5 ε 4ύθυόνειρο εί) τον άνθρωτο κι έδό κει κ κ% τ8το άύτσνος έ) , ως ε Cν τω Ψπνών εοικως καθoράν,
δια τίω αληθή ή φαντασιών έκβασιν, ώστες δε τον "Αργον ο -
μυ
Ε
Ι 57
μύθος αινιγματωδώς εσέμνιωεν,, έτω ε άλλον τινά πολλά ωράτ τοντα ταις χερσι εκατόγχειρα έπλασε και τινι ακαμάτω όντι τίω πορεία», από χαλκό το σκέλος έσφυρηλάτησε κι ακετικόν
δέ τινα όντα, όνκαι φέρει ώτα είτε πρατολογών πολυτρόπως τας φιλοτιμίας της φύσεως, άλλως ράβδοι χρυσείlω δίδωσιν "Ομη
ρος τυ Ερμή , ή ή μjυ όμματα θέλγε, », τες δε Ψπνώρντας εγείρει. ώ, λέγει, ως ταύτη, κινήσάς ήγε τας ψυχάς ως έ) ή ταύτίω ενέργεια της ερμαϊκής ράβδg. γίνεται δε ράβδος, ω δ9'
το ραδίως ποιείν βαδίζει". ή τoίνuυ τ8 Ερμό επί τοις έγρηγο ιόσιν, ή καθόύδgσι, λαμβάνεται ή δε της Αθηνάς εις Οδυοσέα, ποτέ μύο νέον ποιεί , ποτέ δε γέροντα της Κίρκης δε , κ% ή f
πινόντων κυκεώνα, ήτω δή ε το τ8 Ποσειδώνος σκήπάνιον, ήτοι σκήπτρον, φασί δε όjι Ερμής ωρώπς Απόλλων σκευωρίαν μg σικίμ, εξ όστράκg χελώνης έμηχανήσατο, εις λύσιν μήνιδος της ετί κλοπή ή) εκείνκαι . διό δ χέλυς , ή αυτή και λύρα τ8 το μjυ ως οιον λύτρα τις εκείνο δε, ως απο της χελώνης αφ' ής
ή χέλυς. λέγεται δε τρικέφαλος , ώσσέρ, διδάσκων της οδες , κι έχων Ψσογραφία) ποί μύυ αυτή φέρει η οδός , ποί δε αύτη , ίσως δε ωρός εκάστην οδόν κεφαλία είχεν. ήν δε ο αναθεις τον
τρικέφαλον Ερμlώ , Πατροκλείδης . κ. Κυλλήνιος δε ωροσαγο ρέυεται μυθικώς μύθ από Κυλλήνης , ήτις όρος όξιν Αρκαδίας ονομασθέν από Κυλλήνης ηρωίδος τινός. περμάδεται δε διαφερόντως, εν τοις ώει' το τοίξτον όρος τιμάουζ τον Ερμίω, κακείθεν έχειν το λεχθέν επίθετον, κ. Ε. μjύτοι αλληγορίαν, Κυλλήνιος τ8 ύπνκαι 9
«Ο
\
Υ
«Ο
χΛ"
Αυ
ν
«
1
φ
Ν.,
"
δοτήρ, ος τας ηνίας ή κύλων ή κυλάδων έχων, ο δηλοί τα Ψπο τές οφθαλμάς , όθεν ώ κυλοιδιάν , το τα κύλα ή οφθαλ
εύρ οιδείν, εκ μακρούτσνίας, τυχόν, η αύτιίας. λέγεται δε ο Ερμής «orώτος, διακήρυξ και διάκπρος, τας όδες, είτε λίθες ευρεν, επετίθει έξω οδ5 , όθεν τgς τοιυτόν τι ποιόντας , κι τις
οδες τυ Ερμή, ως διακτόρω, εκκαθαίροντας εις τιμluυ Ερμι, τες ή" τοιύτων λίθων σωρυς Ε"ρμεα, ή έρμαίgς λόφες καλείν φα
σι, ή Ερμέ. τ8 εις λόγον αλληγορειβύς σύμβολο Έ) το πιέ τον έργον. ως γδ σωρός λίθων εκ μικρών εί: μεγάλο όγκέται κολωνόν , Ψτω κι Ερμής αποτάδlω διεξοδικώς, έκ βραχυτάτων στοιχείων τε ώ συλλαβών και λέξεων σεσωρευμίο: εις πολύ κος ρυφύται... άλλοι δε επον, Ερμή ανελόντι τον "Αργον , εξ και ώ
Αργειφόντης εκλήθη, ανάγκ!υ γενέΟΙ δίκας τ8 φόνκαι αποτιν
νύει έπει δε Διι πειθεις επλημμέλησε το κακό, ε ώκνgν αυ το και
158 Ε τον τίσαουζ, φροσέρριψαν τας ψήφες, ο καθ' ένα ή κρειτΊό νων ηρέμα π Ερμή βάλλοντες, οιον εκείνον λίθοις και έτο τίμο το φόνκαι ποινίω αφωσιώσαντο. & οι ή" ψήφων εκείνων λίθοι
αναβάντες τη σωρεία είς λόφο , εις τιμήν ύστερον έπεσον τω
Ερμή, λέγεται δε και κυβών έή αγοστάτης ο Ερμής, ώασερ και ο Πάν . ΠΕΡΙ ΤΟΥ "ΕΡΩΤΟΣ .
"ΕΥΡως, κ% μ}υ Απολλώνιον, Αφροδίτης πλάττεται υιός
κ;
δε Σαπφω, Γης ε Ουρανό κ% δε Σιμωνίδlω , Αφροδί της ε "Αρεως , κ% δε Ορφέα , Κρόνκαι . "Ίζυκος δε θ) Ησίο δος εκ Χάκαις λέγgσι τον Έρωτα γήυνηθήναι. ον κ. τυφλόν οι
παλαιοί ω%δαδιδόασιν, ώσσερ κι τον Γλύτον. ο γδ ερών, Ίυφλός όξιν, ότε έρά χμυαικός δυσειδές , ήΊις δοκεί αυτώ καλλίστη εί) , , όπερ εστί τυφλότης ώστε ο "Έρως τυφλός , ήγgν τυφλοποιός ποιεί γδ της ερώντας τα μη καλά καλά ήγεξουζ. ο δε Πλότος,
τυφλός ύδι ή γδ τες καλές ή κοσμίες παρέρχεται , ε δί δωσιν εαυτόν τοίς κακίστοις , ε βδελυροίς . έστι δε ο Έρως , ,
θερμός ε δυσκάθεκτος πόθος , ος έδεν φ"Syίδοξον, ει τη Α φροδίτη τοιαύτη έση σιωτιμάται, η συμπαραγίνεται, η πλείσων υιον αυτής παραδεδωκότων. πλάττεται δε παλς ο "Ερως , δια το
ατελή τίω γνώμίω , ε ευέξαπάτητο έχειν τες έρώντας... πτερω τος δε, ότι εφόνες ποιεί , ή ότι ως όρνις ωροσίπταται ταϊς
διανοίας αθρόως, τοξότης δε , έπει πληγή Ίινι ομοιον ατο της «οροσάξεως οι αλισκόμύιοι αυτώ πάχgσιν, έτε πλησιάσαντες καιτά μύυοι ήJ καλών, αλλά μακρόθεν αυτές ιδόντες ... αναδίδοται δε
λαμπας αυπj, πυρύν δοκόντι 1ας ψυχάς. καλείται δε ε "Ιμε ρος , ήτοι σ θα το λεύΙ ε φέρειJί έτί την απόλαυσιν ή ω ραίων ωνομασμψίων ή κ% μίμησιν της ώει τlαι διάνοιαν έκτά σεως, ως αναμεμωρείαύζ ούι ταύτίμ . πόθος 5 , ατο της ή" φιλημάτων μιμήσεως , όθεν έχε τluυ κλήσιν ε ο παππάς , ή από τ8 πολλα πιωθάνειJζ ωέι ή έρωμύύων τgς ερώντας , κι αυ
ή εκείνων, πόθεν έρχονταμ, ε π5 ήσαν . ένιοι δε ε τον όλον
κόσμον νομίζεσιν Ερωτα έ), καλό τε ε επαφρόδιτον ε νεαρον όντα, ώ ωγεσβύτατον άμα πάντων, και πολλώ κεχρημjύον πυε ,
και ταχείαν, ώσσερ από της τοξείας , ή δια πτερών , τίω κίνη σιν ποιόμύυον. ΙΙΕ
Ε
Ι 59
ΠΕΡΙ' ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΥ .
"Τη"Ριχθόνιος Ηφαίτg υιός λέγεται ε Αθηνάς της Βρονταίg
θυγατρός , της κι Βελενίκης καλεμήόης πολλαι γδ Αθή να , ε Αφροδίται , ε και μία και είδε μυθική , ως ε τα λοιπά ή" ονομάτων. ταύτη τoίνια τη βασιλίδι "Ηφας-Θ γάμω μι
γεις , γεννά τον Εριχθόνιον, ος εβασίλ4εν Αττικής . ως δέ τιπιν ιτoρείται, γηγήυής οκ της Γης γδ, ώς φασιν , ανεδόθη όθεν τας Αθηναίες πάντας γηγενείς φάσκgσιν από τέτg. Αθη κάν γδληρύσιν έλθύσαν ωρος "Ηφαιστον ένεκεν όπλων κατασ κευής , εραθείς "Ηφαιστος εδίωκε. καταλαβών δε , ως αντέπι
τπν αυτώ Αθηνά , ώει τες μηρές έπεσπέρμηνεν. ή δε μυσαχ θείσα, εείω εις γluυ τον γόνον απέρριψεν. ανεδόθη δε ο
έΆ.
σιος, ο κ. Ερεχθευς λεγόμύυος , κληθείς από τα έeίκαι ε της χθονός. άλλοι δε τέτο γυέ60ζ φασίν , ότε ο Ζευς τίμι Αθη εάν εκ τύ εγκεφάλ8 αυτό ενεργεία τύ Ηφαίστg απεκύησε, κα θως και ογοείρηται. ΠΕΡΙ
ΤΩ Ν ΕΣΠΕΡΙΔΩΝ .
"Τ"Στερίδες, θυγατέρες λέγονται Φόρκg & Κητής, ταμίτκις 5' ή μήλα χρυσά επί μηλέας, ήν έφύλαοσε δράκων έφ' ά μήλα ε Ηρακλής ετρατέυσατο . Εασερίδες 5 επωνομάοθησαν , δια το εσπέρας επιφαίνεώΧ, ή απο τ8 εν τη Εασεοία κατοικείν. από τέτων ε ή νήσος, ήν κατώκει Γηρυον4ύς, Εσσεεία είρηται ,
έχεσα κύνα Ορθόν, αδελφον Κερβέρg , ον Ηρακλής απέκτεινεν. οι 5, Ατλαντος λέγgσιν έ) τον κύνα ή 5' αλληγορία τας Εσ πεείδας, έασεεμνας ώρας λαμβάνει μήλα δε χρυσά, τα άτρα" Ηρακλέα δε και τον ήλιον παρερχομό και γδ τκαι ηλίg , τα άστρα εμφαίνονται, ο έτι το τρυγήσαι τον Ηρακλέα τα μήλα . ή δε ιστορία όπως έχει , ήπερ και πλέον έχεται της αληθείας Έσ περΘ. ή ανήρ Μιλήσιος, ος ώκει ο, τη Καρία , και είχε θυγα τέρας δύο , αι εκαλέντο Εσσερίδες. τέτω δε ήσαν όϊς καλαι ξ
εγκαρποι, διαμ ε νuύ αι c: Μιλήτω, επί τέτω δή ονομάζονται χρυσαί κάλλιστον γδ ο χρυσός ήσαν δε εκείνα κάλλιταμ. μή λα δε καλείται τα ωρόβατα, άπερ ο Ηρακλής ιδων βοσκόμε να αέι τίω θάλατταν, περμελάσας ενέθετο εις τίμ ναύν , και
τον ποιμένα αυτών ονόματι Δράκοντα, εισήγαγεν εις δικον, έκέ,
τι ζώντος το Εσσέρα, αλλά ή" παίδων αυτό . έλεγον 64;" και οι -
Ε
Ι 6ο
άνθρωποι , έθεασάμεθα χρυσά \
r
μήλα , α Ηρακλής ήγαγεν εξ Μ.
φ
Φ.
"!
θΝΟ
"Εστσερίδων, τον φύλακα αποκτείνας δράκοντα ξένθεν ο μύθος /
-
πυροσανεπλαοθη. ΠΕΡΙ
ΕΥΗ"ΝΟΥ .
"Τ"Υηνος , γαμβροκτόνος ιστορείται , ώασερ ο Οινόμαος " εις αρματηλασίαν 5δ τες μνηστήρας της θυγατρός ωροκαλέ μyΘυ, κ. πώ διεκφυγόντι αυτον διώκοντα, εις αριστείον διδες αυ τίω, ε της λειτομένgς , ό όξιν ήττωμβίκαις, καρατομύ;) , ε τας
κεφαλας της οικίας απαιωρών είς εκφόζησιν , δεινά έτοίες . έτει 5' ο "Ιδας Ψπερήλασεν αυτόν, αρτάσας τίω Μάρπηοσαν, ή εκεί νος επιδιώξας και κατέλαβε, κατασφάττει μύο τες ίππgς , εαυτόν 5 ρίπτει εις τον ωριν μήυ Λυκόρμαν ποταμόν , απ' εκείνg δ' ,
"Ευήνον. λέγέ1αι ό ο "Ιδας έ) Λυγκέως αδελφός , και άριστΘ. γεγονένα τοξότης._ός γε έτυ Απόλλωνικ? μύθον αντικα σέστη, αρπάζοντι κ" έρωτα τίμι Μάρπηρσαν , έκ έθέλεσαν ώς ώ ο Λυκόφρων ιστορεί, και φαίνεται μόυ αμυθήτg κάλλgς αίνιγ
μα ) ο τέ Ατόλλωνος. ηλία είς
τίω
ηρωίδα ταύτίω έρω;»
ως αξιοθέατον, κι οιον ήλιώδη το είδος , ε δια τέτο τι ηλίω «φρέπεταν. περιάδεται δε όμως, άλλως το φίλανδρον της Μαρ πήoσας ην ο μύθος λέγει πολλά τε κλαυσαι, ότε υπο Απόλ
λωνος ήρπάγη κι αίρεσιν χ8σαν , ωροελέσθαι Απόλλωνος τον αυτή συγγηράσαντα θνητον"Ιδαν. . . .
ΠΕΡΤ ΕΤΜΑror ΔοφΛor o'ΔΥΣΣΕΩz. "ΤΠΥΥμαιος, ο Οδυοσέως δέλος από της ωρος τον δεασότην
Αύμενείας . ώς ε Φιλόιτιος , από της ωρος αυτόν φιλίας. όςές τoσετον ήξιώθη λόγg τους παλαιοίς, ώστε ε μητέρα αυ Να -
ν.
/
/
Α
Λ
/
».
"Σ'
/
V
τη Λ'
τ8 εξευρίσκκσι . Δημόκειτος μjυ , Γενίαν. Ευφορίων 5 , ΙΙάν /
θειαν Φιλόξενος δε, Δανάην, ΠΕΡΙ Α"
Υρυβάτης ,
ΕΥΡΥΒΑΤΟΥ.
πονηρός ήν ανής κ% τlω παροιμίαν όν οι πλείgς
Ευρύβατον λέγεσιν αφ' και Ευρυβατεύεουί, το πονηρό'ερυζ. Ηρόδοτος δε ιστορεί, στρατηγόν Ευρυζάτην Αργείον, πένταθλον επασκήσαντα, κ μονομαχεν άeκτον. ο δ' αυτος & Ταλθυβίκαι
ιερόν ιδρύσαοθαί φησιν εν Σπάρτη, ε ότι απόγονοι εκεί σε Ταλ
θυβιάδα καλύμύθοι. Ταλθύβιος γδ η Ευρυβάτης κήρυκές εισι »
7Τύζ
Ε Ι6Ι σ259' π. Ποιητή , οι 5' κήρυκες άσυλοι ες το παντελές ήσαν, δια θείον γένος νομιζόμενοι έδόκgν γδ κατάγεώΧ από Κήρυκος Τ-
«
/
«Φ
*
"ε
«W
"Ο
9 Ν /
"
φ
και
/
Αν
p
η
Α
-
υιό Ερμε, ός εκ Πανδρόσκαι έγεννήθη αυτώ θυγατρός Κέκροπος, Υ
/
9
/
9
φ
διο και C, Οδυοσεία στέλλων Οδυοσόυς κατασκόπgς εις αλλοδα
πας χώρας , ε κήρυκα εδίδs έτσεοθαμ , δια το άσυλον. κι ήταν μέσοι θείg γένες και ανθρωπίνg , ε έκ ήν θεμιτον κακυσθαι /
αυτύς. κ
ΠΕΡΙ' φ
-
ΕΡΙΦΥΛΗΣ. &
9
-
"ΊΤΡιφύλη θυγάΊηρ υπήρχε Ταλαξ αδελφό Αδράτg ' ήν γή μας Αμφιάραος ο μάντις, υιός Οίκλέος , δ διενεχθείς -
Υ
2
φ
Σ/
Τυ
r
Α'
1
»
/
--
1
r
Η
Φ
\
τ-
*V
ρ
ποτε ωγός "Αδραστoν, είτα διαλυθείς, σιωέθετο Ψπέρ ών αν εις το μέλλον διαφέρωνται αυτοί, κρίνειν αιρετώς τlω Εριφύλίω αμυ τοίς ή αυτές τοιχείν τοίς κcμθείσι. της Sν επί Θήβας στρα Α
ι
-
Σ'
/
9
\
/
Αν η
1
\
9
/
τείας ωροκειμjύης , Αμφιάραος μύυ, έκώλυεν , είδως το εσόμύυον ρ
« » Υ.
2/
r»)
Αδρατος ό , ήθελε μάχίω. Εριφύλη δε δώροις ωροληφθείσα, ( τα δε ήν, δgμος χρύσεος δoθεις αυτή ω%S2' Πολυνείκες , ή Υ
ν
τ-
τ-
/
ΝΟ
φ
Υ
Αν
W
*Φ
»\
Μ'
χ/
"
ΑδράσΊκαι ) και αιρεθείσα εις κρίσιν, έκρινε δεν έ) στραπύσαουί γ
2.
(
φ
και
/
Υ
\
Μ.
-
τές Α'ργείgς. Φ ο Αμφιάραος πολλά τίμι γιααίκα μεμψάμε
νος, εξώρμησεν όμως κι αυτός είς πόλεμον. τω δέ γευιώ Αλκ "
R)
Ν)
φ
λ
φ
/
μαίωνι, ο Πίνδαρος Αλκμάνα καλεί, επέταξεν οπότ' αν ήζή, ση, μη ωρόπρον μ3 ή) Ετσιγόνων εις Θήβας ελθείν , ωρινή -
«Ν
φ
ρ
/
κπίναι τίμι μητέρα ο κ, ποιήσας ο Αλκμαίων , ετιμωρήθη μύο ω δα' Εcμννύων , ώσσερ κι Ορέστης απελύθη δε αυθις , δια τιμωρήσας πατεί. διο στυγεραν τίω Εριφύλίω οι ποιηταί κα
λέτιν, ή χρυσον έλαβεν αντί τ8 άνδρός, ως οιον απεμπολήσασα εκείνον όρμs χρυσ5. ΠΕΡΙ
ΕΥΡΥΠΥΛΟΥ.
"ΊΤΥρύπυλος, υιός Τηλέφ8 ε Α'τυόχης της Πeμάμg αδελφής ον καλλιτον ο Ποιητής ιστορεί μετά τον Αιθίοπα Μέμνο
να, πεει ή) Τρωϊκών επικύρων λαλών. Στος δια τίω της μη τρός δωροδοκίαν τοις Τρωσι σμυεμάχησεν , ή δε Ψπόθεσίς έπιν άυτη . Γανυμήδης υιός η Τρωος, ώ χρυτήν τινα άμπελο Ζευς έχαείσατο αντί Γανυμήδες. Γeίαμος δε οκ διαδοχής έλθέσαν είς αυτόν, Ψαέχετο Αστυόχη, τή εαυτό μήυ αδελφή, Ευρυπύ λg δε μητεί, ε πέμψε, έπή συμμαχία τον υιον , φάμψιον, επί τη μητο κεία Χ τίω εις πόλεμο εξέλευσιν αυτ8. ΙΙΕ Χ
ΙΙΕ-
Ε
Ι 62 ΠΕΡΙ
ΕΥΡΥΤΟΥ.
"Υρυτος, ο Οιχαλίας της εν Βοιωτία βασιλεύς, ωρoέθηκε τον της θυγατρος Ιόλης γάμον π. κ) 1ία τοξικίω αυτόν νικήσαι δυναμένω ή, ώς τινες, τες παίδας ω δ9' γδ Απόλλω. νος ειλήφει την τοξικίμί. Ηρακλέως 5 διαγωνισαμjύς, αγανακτήσας ο "Ευρυτος, έκ απεδίδε τίω κόρίμ. οργιώθεις 5 Ηρακλής επόρ θησε τluυ Οιχαλίαν. τίμι δε ΙόλLω αιχμάλωτον ήγαγεν κι έδε της οργής έπαύσατο , αλλα , ε Ιφιτον, τον Ευρύτg εις Τίρυνθα
παραγενόμύυον έπι ζήτησιν ίπτσων , ξενίσας απέκτεινε. φ4ύγων δε το τέ φόνκαι μίσος, παρεγένετο ωρος Νηλέα, καθάρσεως τευξόμε νος . ή 5 παίδων αυτό μη βgλομύόων Ψποδέξααύζ, ο Νηλ4ύς εξέβαλε αυτόν, Ηρακλής 5' εκείθεν χωeιώθεις , επεξενώθη Δηί φόβω τώ ή) Αρκάδων βασιλεί, και έπως έκαθάρθη το φόνg. κι ύστερον επιστρατεύσας Νηλεί, και μόνον τίω Πύλον επόρθησεν , αλλά ε"Ηραν Νηλεί συμμαχεσαν έΊρωσεν αυτον δ' Νηλέα τοις παισιν άμα κτείνει, δίχα το νεωτέρg Νέστορος έτος γδ ο Γε ρήνοις ανετρέφετο, διόπερ εσώθη. όθεν αυτον Γερήνιον ξ ο Ποιη
της ωροσαγοράψει.
"""
-, .
ΠΕΡΙ ΕΥΡΩΊΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΗ"ΝοΡοΣ.
Ε Α'γήνορος
ήν θυγάτηρ το Φοίνικος . ήν , φασίν και
ο Ζευς αρτάσας, ταύρος, γεγονως, επ' αυτά οχεμένluυ δια της θαλάττης, εκ Τύρκαι εις Κρήτlω ήγαγεν ... εξ ης έχε παί δας, Μίνω, Αιακόν , Ραδάμανθιω, κ Σαρπηδόνα. Μίνω 5 ε
Ραδάμανθυς δικαιότατοι γεγονότες , ομοίως κι Αιακός, κι νά μες θέντες , κρμται ήJ Cν "Αδg ψυχών , σ' δ9' ή" ποιητών επλάσθησαν. ιστέον ό ότι άλλος όξιν έτος ο Σαρπηδων, ω"δα' τον Λύκιον. Σαρπηδων μύο γδ καιτος ο της ρηθείσης Ευρώπης , αδελφός όξι Μίνωος & Αιακό , κ% τον Αρριανόν ε κατ' Ευ εμπίδlu Gν Ρήσω ο 5 οκ Λυκίας Σαρπηδων, ο Ομηρικός, έκ αν είη τέτω σύγχρονος . ιστέον δε ε τότο, ότι οκ ταύτης της Ευρώπης ε ή χώρα η Ευρώπη εκλήθη. η δε αληθής ιστορία περί της Ευρώπης , έχει έτως , Ταύρος ο της Κρήτης βασιλεύς , έτσολέμε, Ίή Τυρρηνία χώρα, ναυμαχία δε τίμ Τύρον έλων, αλ λας τε κόρας έληίσατο , ώ δη ώ την τ8 βασιλέως Αγήνορος
θυγατέρα Ευρώπlω τέτ8 τoίνuυ συμβεβηκότος, μύθος ωροσα νεπλάοθη, ότι ταύρος Ευρώπίω, τίω τ8 βασιλέως, έπ' αυτό όχg,
μύθluυ έχων ώχετο.
ΙΙΕ
Ε ΠΕΡΙ
Ι 63
-
ΕΧΕΤΟΥ :
Ι"Χετος βασιλάς μό. Ήτείρε ή έτο ιδίως καλυμβίης, ανή πέραν κειμWης Ιθάκης, υιός Ευχήνορος κ. Φλεγέας, ωμός και απάνθρωπος ός ο τίμι θυγατέρα Μετώπίω , ή κ; "Αμφιτ σαν, Ψσό τινος Αιχμoδίκg φθαρείσαν πηρώσας , ήνάγκασεν αλήθειν κριθας σιδηράς ποιηθείσας κελεύσε, αυτό , είπών τηνι
καύτα τας όψεις, απολήψαούζ, όπ τας τοιαύτας κριθας είς αλ φιται λεπτυνε, ε, τίμ) μύο θυγατέρα έτω μετήλθε τον δε Αιχ μόδικον ως επί έτίασιν καλέσας, ηκρωτηρίασεν, αποκόψας κι τα αιδοία... τέλος μύυτοι Ψω ερμανείς κι ή/ ιδίων εμφορηθείς σαρκών,
απέσβη, φασίν , ο ε Λύσανδρος έπαθεν c', πίς ύτερον, ο αποτό μως καταχορδώσας εαυτίν. ΠΕΡΙ ΕΚΑΤΑΙΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ.
"Γ Καταίος Ηγησάνδρg , ΜιλήσΘυ, γέγονε κ% τ8ς Δαρείg χρόνgς τ8 μ? Καμβύσίμ βασιλόύσαντος, ιστοεικός υφ φ
Φ.
Υ
φ
/
ρ
/
-
4!
θ
και και ο Αλικαρναοσόυς Ηρόδοτος ωφέληται , νεώτερGυ ών. α
κυστης δ' εγένετο Γρωταγόρg o ΕκαταίΘ.
φρώτος δε τοείαν
πεζώς εξήνέγκε συγγραφία, δε, Φερεκύδης τα γαρ Α'γεσιλάκαι νοθόύεται.
-
ΠΕΡΙ
ΕΛΛΑΝΙ'ΚΟΥ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΙΟΥ".
"Τ"ΛλάνικΘυ, Μιλήσιος, ιστορικός έγραψε τσερίοδον γής, 2 ιστορίας. ΠΕΡΙ
ΕΛΛΑΝΙ"ΚΟΥ ΤΟΥ" ΜΙΤΥΛΗΝΑΙΟΥ.
"ΗΣ Λλάνικος , ΜιτυληναίΘ. , ιστορικός, υιός Ανδρομήίες , διέ τεμψε ω"δα Αμύντα σιιυ Ηροδότω , κατά τις χρόνια 29
/
\
Ι
1
Υ
Ευριπίδs χθ) Σοφοκλέgς σιιυεγράψατο τσλείστα πεζώς τε ώ έπικώς.
-
ΠΕΡΙ
ΕΥΑΓΟ'ΡΟΥ .
'ΠΥαγόρας, Λίνδιος, ιτοεικός έγραψε βίον Τιμαγγυες ή επέ
ρων λογίων ανδρών ζητήσεις κ? στοιχείο τέχνίμ, ρητορικίω οι ζιβλίοις τσέντε ή". « δ9' Θgκυδίδη ζητεμjύων κ% λέξιν ιτα είαν ώει' της Αιγυπτίων βασιλείας. -
Χ2
ΠΕ
Ε
164 ΠΕΡΙ
ΕΦΙΠΠΟΥ.
"Φιππος, υιός Δημοφίλ8 οι δε, Αντιόχα, Κυμαίος, Ισα
κράιμς άκεστός, τε βήτορος, ιστορικό, οι έσχε υιον Δης μόφιλο τον ιστοεικόν, έγραψε απο της Ιλίκαι πορθήσεως & ή! Τρωϊκών μέχρι ή) αυτ8 χρόνων , βιβλία τείακοντα , ώει' αγαθών και κακών βιβλία κδ' πεει ο δαδόξων τήί εκασταχα βιβλία πεντεκαίδεκα ώει' 4ύρημάτων ών έκαστος ευρε βιβλύα δύο. ΠΕΡΙ
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ.
'ΤΥστάθιος Επιφανευς, σμυήθροισε χρονικίω επιτομία ωραιο τάτlυ τμ απο Αινείg τ8 Τρωος μέχρι Ανατασίg ζασι χΔ.
9
2"
λέως εν τόμοι: είκοσι, και άλλα 1ίνα χρονικά σιμιεγράψατο. ν
ΠΕΡΙ ΕΦΟΥΡΟΥ . "Ν)
\
Φ
"Φορος, Κυμαίος, ίτορικός ο νεώτερος , έγραψε τας Γαλήνε ισΊορίας C, βιβλίοις κζ' Κορινθιακά κύει ή Αλευά δων και άλλα. ΡΗΤΟΡΕΣ.
πΕΡΙ ΕΡΜΑτο Ρor.
ΠΓPμαγόρας Τήμνκαι της Αιολίδος, ο επικληθείς Καείων έγρα
Α ψe μελέτας έητοεικας C, βιβλίοις εξ ωέι έξεργασίας , «δει ωΡετόντος ώει κώλων κ' περιόδων , ώει φράσεως χημάτων ρητορικών κι άλλα πολλά. ΠΕΡΙ
Α
Α
ΕΥΟΔΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΟΣ.
φ /
•
'ΗΣ Υοδιανός ο ρήτωρ , ΣμυρναίΘυ το γένος ακεστης Αeιστο ρ
9
ν
Α'
\
κλέκς έχ%ύετο• ?οι δε, κ. Πολέμων Θυ. έγραψε πανηγυρικά
Α)
/
φ
"ΝΩ
-
-
"Φ
"
9 ε
"Ο
Ν.
πλείστα Cν Ρώμη όπ8 γιε ετ8 υιξ αυτώ πλόυτήσαντος , έδεν τη κ V
Α'
ο
".
Λ"
9
θήλυ, έθ.έδε αγενές ανεφθέγξατο, θ "δε αλλ', ώ' τη τέκνο , τείς ανακαλέ σας, έθαψεν. αποθνήσκοντι δε αυτώ μ% ταύτα, παρήσαν μυυ οι επιτήδειοι πάντες βsλίω 5 αυτών ποιεμβόων Ψσέρ τ8 σώμα πος , είπε χρή καταθάπτειν Cν Ρωμη, είπε ταριχεύσαντες πορθμέυ p
-
φ
/
9
ν
η
p.
9
"
Α'
"
• Υ
"
2. *
-
Αυ
φ
/
/
Υ
Αυ
φ
Ν»
,
r
Υ
•
<Ν
θ
Α
εν εις την Σμύρναν και τ-s αναβοήσας ο Ευοδιανος, και καταλείπω τον «
η
2)
/
υιον , έφη , μονον ταφήνα -
W
w
"Φ
"
"
φ
«Ο
ώδε μjυ δή σοφώς ετέσκηψε τι υιώ σιμι κ -
ΙΙΕ
:
Ε
*
Ι 65
ΠΕΡΙ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΤΟΥ ΣoΦΙΣΤΟΥ . .
" ΓΣ Πιφάνιος Ουλπιανς ΡετραλΘ- σοφιστής έγραψε κόεί κοι νωνίας & διαφοράς ή στάσεων ωρογυμνάσματα
μελέ
τας δημάρχες πολέμαρχικόν λόγg, έτσιδεικτικές, και τινα σύμ, μικτα θεωρήματα , ΠΕΡΙ
ΕΛΙΚΩΝΙor ΤoΥ
ΒΥΖΑΝΤΙοΥ.
"Γ Λικώιος, σοφιστής Βυζάντιος και έγραψε χρονικίω επιτομία) από τ8 "Αδαμ μέχει Θεοδοσίg τ8 μεγάλ8 c', βιβλίοις δέκα. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ .
"Γ Pμογένης Ταρσεύς , o επίκλίω Ξυστήρ , σοφιστής επιχο λώτατος ε θερμότατος, πεντεκαίδεκα έτη γεγονως , εφ'
έτο μέγα ωρέβη τής τW σοφιστών δόξης , ως κ διακύειν αυτό Μάρκω βασιλε ο Μgσωνίω τω φιλοσόφω παρασχεν έρωτα. βα δίσαντος γέν επί τlω ακρόασιν αυτ8 τ8 Μάρκg , ήθη μύο δια λεγομυόg, έθμίμαζε ό χεδιάζοντος δωρεάς ό λαμ ωρας έδωκεν. διαλεγόμύυος δε, ιδg σοι, έφη , βασιλόύ , βήτως παιδαγωγε δεό μψιος , ρήτωρ ηλικίαν περιμύύων & πολλά έπρα διελέχθη. συνε γράψατο τέχιζω ρητορικήν ώει' τάσεων βιβλίον έν «όει ιδεών βιβλία δύο περί Κοίλης Συρίας δύο. αφηγέθη δ' την έξιν νέος πάνυ , ε , ως θρυλλ8ται , έτων ών κδ' , Ψσ' έδεμιάς φανεράς
νόσg όθεν αστεϊσμό λόγον παρέδωκε τοίς βασκάνοις
έφασαν
γάς τες λόγες άπχώς καθ' "Ομηρον πτερόεντας έ) αποβεβλη κέναμ γδ αυτές τον Ερμογένlω, καθάπερ ππρα. κ. Αντίοχος ο σοφιστής αποσκώτστων ποτε εις αυτόν, έτος , έφη, Ερμογένης, ο Cν παμσί μύυ, γέρων Cν 5 γέρgσι, παλς. έπλόύτα μ%) Sν cυν
ζαθε γήρα , εις 5 ή" πολλών νομιζόμjυος κατεφρονήθη γδ , απολιπέσης αυτόν της τέχνης. ΠΕΡΙ ΕΥΔΗ"ΜoΥ.
"Υδημος
έήτως έγραψε διάφορα «ε κ? στοιχείο ώει λέ
ξεων, αλς κέχρήνται ρήτορές τε κι ήJ συγγραφέων οι λο γιώτκτοι τάνυ 5 ωφέλιμον το λεξικόν τέτο. /
--
Ο
-
Α
Α"
-
ΙΙΕ
Ε
Ι 66 ΠΕΡΙ
ΕΥΣΤΕΦΙΟΥ.
Αφροδισιάς σοφιτής επιφανίων ήi Cν Αδρόττοις ήί ευκτηρίων ό κείται c' Λυδία, έγραψε λόγες πανηγυρι
'ΕΥς-έφιος
«ν
Ο
«Ο
/
φ
Υ/
/
κες εμελέτας. ΠΕΡΙ
ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΟΥ .
'ΕΥσέζίΘυ ΑραβιΘυ , σοφιστής , ος αντισoφίστευσεν Ουλ πιανώ . ΠΕΡΙ'
ΕΥΣΤΟΧΙΟΥ ΤΟΥ
ΣΟΦΙΣΤΟΥ".
Ί Ά Καππαδόκης σοφιστής
έγραψε τα κ% Κώνστανται τον βασιλέα και αρχαιολογίαν Καππαδοκίας και λοιπών
έθνών. ΠΟΙΗΤΑΊ..
ΠΕΡΙ ΕΠΙrΕΝoΥΣ ΤoΥ ΚΩΜΙΚοΥ.
'ΕΟ Πιγένης κωμικός φέρεται αυτ8 δράματα, Ηρωίνη, και Μνη μάτιον ε Βκκχεία έτι ό ή αρχαιοτάτων. ΠΕΡΙ
ΕΠΙΜΕΝΙΔΟΥ.
2.
Πιμενίδης Φαίτg ο Βλαίστης, Κρής από Κνωοτό εποποιός έγραψε πολλά έτικώς μυτήeμα, ε αίνιγματώδη και καθαρ ν
ΧΑ
\
ει
τικα, κι άλλα
s"
Τ.
φ
/
φ
9
φΦ
*Ο
-
ώει και ειρήκαμύυ Cν τοίς ωρολαβέσιν. ΠΕΡΙ
Σ"
Α.
ΑΦ
Ε κωμικός
ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣ.
των δραμάτων αυτέ ΕμπορG- και Αν
ιλαίς. ΠΕΡΙ'
ΕΠΙΝΙ'ΚΟΥ ,
Ε κωμικός αρχαίΘυ βαλλόμεναι. ΠΕΡΙ
ή) δραμάτων αυτ8 έτιν Υπο.
ΕΠΙΧΑΊΡΜΟΥ.
'ΕΝ Πίχαρμoς Τιτύρg ΣυρακύσΘυ , ή εκ πόλεως Κράστg ή'
Κανών ός έυρε τluυ κομωδία c., Συρακέσας άμα Φόρμω εδίδαξε 5 δράματα νζ". ΙΤΕ
Ε ΠΕΡΙ
τ67
ΕΡΙ'ΦΟΥ .
"Ριφος κωμικός, η δραμάτων αυτύ Αίολος, ΓελΊαστής, Με λίζοια. ΠΕΡΙ
ΕΡΜΙΊΠΠΟΥ.
"Pμιππος, κωμικος Αθηναίος, της αρχαίας ε αυτός κωμω δίας, επρόφθαλμος, αδελφός Μυρτίλε το κωμικό, φέρε ται αυτ8 δράματα ποσαράκοντα. ΕΥΘΥΚΛΕΟΥΣ,
ΠΕΡΙ
'ΙΟΥθυκλής. ή" δραμάτων αυτύ Ασωτοι, η επιστολή έτι ό’ Ν
Τw
και επος της αρχαίας κωμωδίας. ΕΥΜΟ'ΛΠΟΥ.
ΠΕΡΙ
"Υμολπος, Ελάισίνιος, ήτοι Αθηναίος εποποιός , υιός Μg σαίg τ8 ποιητ8 ως 5' τινες, μαθητής Ορφέως , εποποιός /
\
-
/
ή ωρο Ομήρg . γέγονε δε χg! Γυθιονίκης , ωρος λύραν γδ 0
χ/
γ
1
έτεδείκνuυτο οι ποιηταί. 5τος έγραψε τελετος Δήμητρος κι1 τίμι /
/
\
/
"Ο
.
«3
"
/
ή" μυστηρίων « Sαδοσιν τίω ταις θυγατράσιν αυτό γυομήίluυ, έγραψε ε χειροσκοπικά C, δυσι βιβλίοις. Α
1
-
ΠΕΡΙ
/
-
ΕΥΟ'ΔΟΥ .
"Υοδος, Ρόδιος, εποποιός, γεγονως επί Νέρωνος ο θαυμα /
Ρ
φ
/
-
/
/
ό
ζόμjυος εις ρωμαϊκήν ποίησιν τέτg τα βιβλία και φαίνεται. ΕΥΠΟ'ΛΙΔΟΣ,
ΠΕΡΙ
-
"Υπολις. Σωσίπολις ΑθηναίΘυ κωμικός. Στος ιζ έή" γε γονως ήρξατο επιδείκνυουζ ε εδίδαξε δράματα ιζ ενίκησε 5 ζ κι απέθανε ναυαγήσας κ% τον Ελλήσσοντoν cύ τω οχος "
-
φ
\
ν
φ
1
"
/
-
/
Λακεδαιμονίες πολέμω κι όκ τέτg εκωλύθη στρατεύεού ποιητήν. τα 5 δράματα αυτ8, Αίγες, Ασράτευτος ή Ανδρόγυνοι κι άλλα . Μ
..
"
Ν.
γυ
ΠΕΡΙ
«Λ
»
/
"
ΕΥΦΟΡΙΩΝΟΣ,
"ΗΤΥφoρίων Χαλκιδ4ύς, από Ευβοίας. φέρεται αυτό συγγράμ "
Μ
/
Α"
ματα επικά Ησίοδος Μοψοπία Αττική χιλιάς πέμ
πτη χιλιάς ωές χρησιμύη).
ν"
-
ΠΕ
Ε
Ι 68
ΠΕΡΙ "ΕΥΦΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΩΜΙΚΟΥ".
Τη"Υφρων κωμικος Αθηναίος ή δραμάτων αυτώ Αιχρά Μξ σαι Σιωέφηβοι. Θεωρόι. ΠΕΡΙ
ΕΠΑΦΡΟΔΙΤΟΥ ΤΟΥ ΧΑΙΡΩΝΑΙ'ΩΣ.
"Τ Παφρόδιτος Χαιρωνεύς γραμματικός, θρεπτός Αρχίg τί;
Αλεξάνδρα γραμματικό, έτι Νέρωνος, έγραψε ωέγραμ ματικής, κάλλιτα εείς "Ομηρον ε Γ"ίνδαρον εξήγησιν. ΠΕΡΙ' ΕΛΛΑΔΙΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ .
ΕΛλάδιος Αλεξανδρεύς γεγονως κ Ε. Θεοδόσιον τον μικρόν.
έγραψε περί χρήσεως πανπίας λέξεως κ? τοιχείο
έκ
φρασιν φιλοτιμίας Διόνυσο ή μέσαν έκφρασιν τέ λετρό Κων σταντιανών έπαινον Θεοδοσίg Ί8 βασιλέως. ΠΕΡΙ ",
-
ΕΡΜΟΛΑΟΥ.
Ν.
γματα"
"Τ"PμόλαΘυ Κωνσταντινοπολίτης . έγραψε τlαυ επιτομίω ή) Εθνικών Σπφάνκαι γραμματικ5, ωροσφωνη θείσαν Ιgτινιανώ τω βασιλεί. ΠΕΡΙ >
ΕΥΓΕΝΙοΥ.
Υγένιος Τροφίμε Αυγεστυπόλεω, της ο Φρυγία, γραμ ματικός, έτος εδίδαξεν ο Κωνσταντίνg πόλει, έπ' Ανα
στασίκαι φρεσβύτης ών. έγραψε κωλομετείαν ή) μελικών Αι
%ύλg , Σοφοκλέgς , Ευεμπίδg από δραματων ιέ ώει τ8 τί το παιωνικόν , παλιμβάκχιον ώει ή) πμυρικών , όπως οροφέ ρονται , διον Διονύσέιον, Ασκληπίειον , παμμιγή λέξιν κατα στοιχείον. έχει δε κ τα τε"δάδοξα περι τόνον , ή πνώμα , ή γραφlω , ή μύθον , ή παροιμίαν επόμjυα αυτή περί ή) εις Α ληγόντων ονομάτων, διον ένδεια, ή ένδία άλλα τινά 1είμετρα ιαμβικά. ΠΕΡΙ
ΕΥΔΑΙΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
ε πότε διφορείται και
ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΟΥ.
"Γ Υδαίμων Πηλεσιώτης γραμματικός και σύγχρονος Λιβανίg 15
σοφιστέ,. οχος όν κ διαφόρως γράφει. Ετος έγραψε ποιή ματα διάφορα τέχνluυ γξαμματικίωί ονοματικίω ορθογραφίαν. ΓΤΕ
Ε
1 69
ΠΕΡΙ ΕΙΡΗΝΑΙοΤ. Σy
"ΤΕΤ ΙρηναίΘυ γραμματικός Αλεξανδρεύς , μαθητής Ηλιοδώρg τ8 μετοικ5 γξαμματικ5, έγραψε περί της Αθηναίων προ πομτίας περί της Αλεξανδρέων διαλέκτg , ότι έτιν όκ της Ατθίδος, βιβλία επτά Αττικών ονομάτων βιβλία τρία. Ατ
τικής σιωηθείας, της Cν λέξε, ε σροσωδία κατα στοιχείον βι ζλία τεία κανόνας Ελληνισμό βιβλίον έν ε περι Αττικισ. μό έν ώ άλλα πολλά. -
ΠΕΡΙ ο
ΕΚΑΤΑΙΟΥ .
Καταίος Αβδηρίτης φιλόσοφος, ος επεκλήθη κ. Κρητικός
γραμματικός, δια γραμματικία έχω παρασκάλα γέγο νε δε επί ή) διαδόχων. φέρεται αυτό ζιζλία τσεει της ποιή σεως Ομήρg κ. Ησιόδs. -
ΠΕΡΙ ΕΜΠΕΔοΚΛΕοΥΣ.
"Τ' Μπεδοκλής , ΜέΊωνος ή υιός τ8 Εμπεδοκλέgς , κ? Τί μαμον κ Ιππόζοπον, το γένος Ακραγαντίνος, φυσικό, φι λόσοφος κι εποποιός, ομοίως ε Ηρακλείδης «έ "Ερμιππος/, τα
ί
αύτα τέτοις φασί. κ? 3 Σάτυρον, Εξαινέτg, oς c', Βίοις έτω φησίν Εμπεδοκλής, υιός μύο ήν Εξαμνέτκαι , κατέλιπέ δε κι αυτός υιον Εξαίνετον επί τε ωρώτης και έβδομηκοστής Ολυμπιά δος, τον μύο ίππω κέλητι νενικήκέναμ την δεύον αυτ8, πάλη.
κ? δε Τάλιν, Τηλαύγίω τον Πυθαγόρg παίδα ωρος Φιλόλαον επιστέλλοντα Αρχινόμg φαίνεται ε) υιός . γέγονε δε ακgστης Πυ θαγόρg κ καταγνωιθείς έτί λογοκλοτεία, καθα ε ο Γλά των , ήί λόγων, εκωλύθη μετέχειν. διo ε εις τα ποιητικά έΊρά. πη, γράψας δι' έτων τσεει φύσεως ήν όντων βιβλία τεία ία τεμκα βιβλία
ή
Νεάνθης δέ φησιν ότι μέχρι Εμπεδοκλέgς
εκοινώνgν οι Γυθαγορμκοι ή) λόγων έπει δ' αυτος δια της ποιή σεως έδημοσίευσεν αυτα , νόμoν έθεντο μηδενι μεταδώσειν επο
ποιώ . o ό Θεόφραστος Παρμενίδs φησί ζηλωτίω αυτόν γενέ αύζ, και μιμητίω Cν τοίς ποιήμασι ώ γδ εκείνον ο έπεσι τον περί φύσεώς φησί λόγον εξενεγκεν , ύστερον ό' τοίς Πυθαγο εικοίς cλτυχεν. Σάτυρος δε Cν τοίς Βίοις φησίν, ότι ο ιατρός
ή η ρήτωρ άρμτος. ε Γοργίαν τον Λεοντίνον αυτ8 γήυέαύζμα θητών, άνδρα Ψσερέχοντα ς, ρητορική, ε ατoλελοιπότα,
ίσω
Οy
Ε
17ο
όν φησι παριέναι τυ Εμπεδοκλεί γοητεύοντι , αλλά ε αυτόν δια ή) ποιημάτων έπαγγέλλειδί τέτο -
Φάρμακα δ' όσσα γεγάσι κακών, ε γήραος άλκαρ ΙΙεύση, έπει μένω σοί έγω κρανέω τάδε τσάντα. Γάυσεις δ' ακαμάτων ανέμων μύψος, όι τ' επί γαλαν Ορνύμύνοι πνοιαΐσι καταφθινύθgσιν αρέραν. Και πάλιν
------ "Ην κ' εθέλησθα, παλίντιτα πνεύματ’ επάξεις, Θήσεις δ' εξ όμβροιο κελαανξ, καίειον αυχμόν
Ανθρώποις, θήσεις δε δ εξ αυχμοιο θερείg "Ρ4ύματα δενδρεόθρεπτα, τα δ' C, θέρε αήσαντα
"Αξεις δ' Εξ Αίδαο καταφθιμύύκαι μύθος ανδρός. Αεμτοτέλης δ' Cν τω Σοφιστή φησί , ωρώτον Εμπεδοκλέα ρη τοεικίω Δύρείν Ζήνωνα 5', διαλεκτικίuύ. c., 5' τω περι Γοιη σήJφησιν , ότι κι Ομηρικος ο Εμτσεδοκλής & δεινός ώει την φράσπν γέγονε, μεταφοεικός τε ών, και τοις άλλοις τοις πεει ποιη τικίω επιτάγμασι χρώμδυος ε διότι γράψαντος αυτ8 δ άλλα
ποιήματα, τήν τε το Ξέρξg διάβασιν, ώ ωροοίμιον εις Απόλ λωνα, ταυθ' ύτερον κατέκαυσεν ή αυτό αδελφή , ώς φησιν Ιε ρώνυμος το μόυ ωροοίμιον, άκεσα τα δε Γερπκα, βgληθείσα, "
\
Α
/
3/
θ
\
\
\
Ν)
δια το απελείωτα έ). καθόλg δέ φησί ε τραγωδίας αυτόν γgά ψα, κι πολιτικά. φασί δε τον Εμπεδοκλέα πείσαι τ8ς Ακρα
γανΊίνgς πάυσαουζ μύο ή τάσεων , ισότητα ό πολιΊικίω ασ κεν έτι πε πολλάς ή) πολίiίδων αφροίκgς Ψπαρχύσας , αυτόν πηίσαι, δια τον παρόντα πλ8 τον διο δή πορφύραν τε αναλαβείν
αυτόν κι τρόφιον επιθέαύζ χρυσέν , ως Φαβωελνος c', ωρώτω ή" ατομνημονόυμάτων έτι τε έμβάδας χαλκάς ε στέμμα Δελφι κόν. κόμη τε ή αυτώ βαθεία, και παίδες ακόλgθοι και αυτός
αει σκυθρωπος έφ' ενός χήματος ήν. τοίξτος δη τοροήει, ή" πο λιτών έντυχόντων, ή τέτο αξιωσάντων οιονεί βασιλείας τινος πα εάσημον . ύστερον δε διά τινα πανήγυριν τσορόυόμύυον έφ' αμάξης ως εις Μεοσήνlω, πεσείν και τον μηρόν κλάσαι κι όκ τότ8, ως τινές φασι, νοσήσαντα τελόυτήσαμ ετών θ' ώ ρ . Ιττόβοτος δέ φησιν εξαναστάντα αυτόν ωδάυκέναι ως επί την Αίτνίω ε τα πα ραγΐυόμβυον επί τες κρατήρας τ8 πυρός, έναλέωJί δ αφανιοθήνα ,
β«λόμύυον την περί αυτό φήμιμ, βεβαιώσαι ό1, έγεγόνε, θεός ύστερον 5 γνωσθήναι, αναρριτσιοθείσης αυτό μιας τ%) κρηπίδων.
χαλκάς γδ είθιστο Ψποδεία Χ. ωγός τέτο Παυσανίας ο ιατρός ζΧΡ
Ε 171 αντείπε γράψας, κι άλλοι τινές... αλλα ταληθές έτως έχει, ως ο Ιππόβοτος , ε γδ ο θεός ή) πάντων, βεληθείς δημοσιώσαι
αυτό τlω της κενοδόξκαι απωλείας κατάκλησιν, ότι «πο τ8 πυ ρός απώλετο , το σανδάλιον αυτ8 σώον οκ τέ. πιρός εποίησεν αναδοθήνα ωρός έλεγχον ή ματαιοφρονείν εθελόντων. και έτως έγνώωθη πάσιν, ότι θεός μου και γέγονε καπκάη ό είς τέ
λΘυ αξίως διά της οικείας κενοδοξίας . το δ' τε δgίτιον της εις το πύρ εκείνg καταπτώσεως καιτω φασί γ%υέαUζ τοίς Σελινgντίοις εμπεσόντος λοιμύ δια της από το περικειμίyίκαι ποταμό δυσωδίας,
ώστε κι αυτές φθείρεύΙ & τας γuυαίκας δυστοκέν , επινοήσαι τον Εμπεδοκλέα, ή δύο τινας ποταμός ή) σύνεγγυς επαγα γείν ιδίαις δαπάναις , ώ καταμίξαντα γλυκάναι τα ρούματα ,
έτω δήλήξαντος το λοιμό, κι ή) Σελινgντίων άjωχgμβόων ποτέ φ3δα' τω ποταμώ, επιφανήνα, τον Εμπεδοκλέα τος δ' εξανα
τάντας ωροσκιuυεν κι ωροσ4ύχεδί καθατερει θεώ ταύτίμ εν θέλοντα διαβεβαιώσαι τίω διάληψιν εις το πυρ έναλέαύζ. έπω
5 ε οι περι Τροφώνιον , ε Αείτιον , κ. Εμπεδότιμον , οι όκ της Λεβαδείας πόλεως Βοιωτίας μάνπις, βελόμγοι ε αυτοί κε
ποδοξήσαι κι δείξαι ότι ανελήφθησαν , εαυτες Ψποβρυχίες τση λαίοις έβαλον, έπι το πθνάναι ε μή 4ύρεθήναι αυτή) τα λεί
ψανα. Επι 5 έτυ τεθήκασιν έγνώσθησαν 5', ότι εκείσε απέ θανoν, δια το μαντείον φανή αμπεει τον τόπον. έτι ό κ. παροι
μία, ! ή λέγεσα, δίεί; Τροφωνίε{. μεμάντυσαι λέγεται 'ναι, 5 έτί ή ωχμώντων, και μηδετοπ γελώντων πας γδ ο κατ'βαίνων εις το Ν
9
-
"J
"-
φ
Υ
μαντείον εκείνο, αγέλαστος ανής , «ξ ωχεμών διηνεκώς. έλεγ χΦυ δε ήν ζπς αυτών τόπων , ότι ωχριάπαντες και μηδέποτε
c το Ψποβρυχίω γελάσαντες, απέθανον ήξιώθησαν ό, ως λη ρόσιν , ο Τροφώνιος & Αγαμήδης ο αδελφός αυτό μαντίυεώΧ ,
δια το κτίσαμ αμ τ8ς από οικείων χρημάτων το Cν Δελφοίς ίερον τ8 ΑπόλλωνΘυ. ΠΕΡΙ "
ΕΜ ΠΕΔΟΤΙ Μ ΟΥ. τ.
ν"
'Ι' Μπεδότιμος φιλόσοφος, 2πς έγραψε περί φυσικής ακροά σεως περι• - και λέγει ο ΣΠαραβάτης Ι..c'S- τοίς επιγραφομέ "Ε 1
"
9
9
τ.
Φ
-
Α
"w
Ν
/
"
/
-
γοις Κρονίοις ήμες δε Εμτεδoτίμω κ. Γ"υθαγόρα πιστεύοντες, δις τε εκείθεν λάβων ο Ηρακλείδης ο Ποντικος έφη , χqjμι
"7".
"ν
/
φ
"Φ
W
φ
Α
-
Ας
ν
Α
χ/
κώ τρόπρον και ο κλεινός ημίν έδοξε κqυ ιεροφάντωρ Ιάμ βλιχS". Υ
2
Γ"Ε
Ε
τ72. ΠΕΡΙ
ΕΠΙΚΤΗΤor.
"Τ"Γ"ίκτητος φιλόσοφος εκ της Ιεραπόλεως της Φρυγίας δgλος:
δε λέγεται γεγονένα. Επαφροδίτε , έγραψε πολλά ηθικά φιλοσοφίας ανάμεσα. Ετος έδέθη Ψπό τυράννg Μακεδόνος το σκέ λος ύτερον δε βgληθείς λύσαι αυτόν ο τύραννος , ήρετο αυτόν
έτως θέλεις , ώ. Επίκτητε , λύσω σε; ο δε άτεκρίνατο, τί γδ
δέδεμαμ, ως της ψυχής αυτό δήθεν μη δεδεμένης έλεγε γδ μη το σώμα έ) ο άνθρωπος , αλλ' ή ψυχή. ΓΙΕΡΙ'
ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΟΥΣ.
'ΤΠΥ Ρατοσθένης Αγλαξ , φιλόσοφος καιτος ήκgσε ΑeίτωνΘ. /
Ν3
»
τ8 Χίg, κ. Λυσανίg τ8 Κυρηναίg γραμματικό, κ. Καλλι Ρ
"Ν"
μάχε το ποιητ8. έγραψε φιλόσοφα ε ποιήματα, και ιστορίας ατρονομίαν, ή καταστήeισμός περί ή κ$ φιλοσοφίαν αιρέσεων, περί αλυπίας διαλόγκαις πλείστες ε άλλα τινά. W
φ
/
1)
ΠΕΡΙ
"
ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ .
'ΙΣ Γίκουρος , φιλόσοφΘυ ΑθηναίΘυ , γέγονεν υιός Χερεκρά -
2.
"γ
"Τι
f κ»
ν
/
•»
1!
.
-, τg. έτος , ώς φησιν Απολλόδωρος, κ. Ε το τρίτο έτος της "
-
/ κ
θ
«Υ
θ
ΧΑ
-
ενάτης ε εκατοστής ΟλυμπιάδΘυ έγεννήθη, έπι Σωσιγjυκαις άρ
"χοντος έπσιν ύτερο της Γλάτωνος τελ4ύτης επτά. κληρgχησάν των δε Αθηναίων τίμι Σάμου, εκεί έτράφη . οκτωκαιδεκαέτης δε ήλθεν εις Αθήνας , όπ8 γε ώ γραμματοδιδάσκαλος έγγυετο καταγγες ή) γραμματιστών τε δ σοφιστών, περιτυχων τοίς Δη μοκρίτ8 βιβλίοις, επειδή μή έδιωήθησαν ερμηνεύσαι αυτό τα περί τ8 παρ Ησιόδκαι χάκς, επί φιλοσοφίαν ήλθε κι μέχει μψό W
ΝΑ
9
φ
/w
φ
\
/
τν
/
'
τινος κατ' επιμιξίαν τοις άλλοις φιλοσόφοις έφιλοσόρε... έπειτα ιδία πως τίω απ' αυτέ κληθείσαν αίρεσιν σωέστησε , ε ακg
σας έκ, όλίγες ήθροισε , ε τέτgς δια μνήμης έχειν τα αυτ8 συγγράμματα εγύμναζε, σαφής β' ή έτος, ως ώμηδέν άλλο ή σαφήνειαν απαιτείν κέχηται γδ λέξει κυgία κ" ή) ωραγμά. των ειληφως τέτο οκ τ8 Πλατωνικ5 Ι"αμφίλκαι. διήκgσε ό αυτε
εν Σάμω και μίμ, αλλά ε Ξενοκράτες , Πραξιφάνgς τε ε Λυ σιφανες
Εειοκράτgς μjυ Cν Ακαδημία , Αριστοτέλες δ' c',
Χαλκίδι διατείζοντος . &τος τέλΘυ παντός άγαθό ετίθετο τίω ηδονήν ε. οι μύυ εξηγηται ή) φιλοσόφων , λέγgσι τέλος αυτόν τίθεJί τίω ήδονία , και τlαι ακάθαρτον, αλλά τίω φυσικωτάτluυ Χ.Ω. -
Ε
173
κατάστασιν. αλλ' όμως οι πλείες αυτόν αποσκορακίζ9σιν, ως μη λέγοντα ωρόνοιαν , κι ότι τέλΘ- τίθεται τlω ήδονlω , ε και το αγαθόν κι ωρώτιτον ε μόνον τέτο δέ όξιν ο θεός . ωροσθή "-
"
Υ
/
Ν)
Λ
και
ο
ΚΥ
/"
/
σομύυ 5 δύο τίύ αυτ8 επιτολών, ώστε πάντας τας κυρίας αυτ8
δόξας καταμαθεν ένας πάσαν τίω αυτό φιλοσοφία, έτσέπ με έτι 5' αυτών ή ωρώτη ωρος Πυθοκλέα, c, ή ωέι μεπώ. ρων διαλαμβάνει. Επίκουρος Γυθοκλεί, ευ πωράττειν.
-
-
Κλέων ο περικαλλής 1lω παρα σ5 μοι ήνεγκεν επιτολίuύ ο ή φιλοφρονέμβρός τε περί ημάς διετέλεις , αξίως της ημετέρας ώει σεαυτόν στgδής , κι έκ απιθάνως επειρώ μνημονίύειν ή) είς μα κάρμον βίον σιωlεινόντων διαλογισμό;) , έδέκαι π σεαυτώ ώύι ή"
μετεώρων σιιύτομον κι έμπεείγραφον διαλογισμόν ατοτε λαμ, ίνα εαδίως μνημονάjης τα γδ C, άλλοις ημίν γεγραμμ%ία , δυσμιη
μόν4τα έ) , καίτοι, ως έφης, σιωεχώς αυτά βαστάζειν, ημείς δε ήδέως τέ σg τίμ δέησιν απεδεξάμεθα, κι έλπίσιν ηδείαμς συ νεχέθημύυ . γράψαντες 8ν τα λοίτα πάντα σιωπλ8μύυ άπερ ή
ξίωσας , πολλοίς κι άλλοις εσόμύρα χρήσιμα τα διαλογίσματα ταύτα, ώ μάλιστα τους νεωστί φυσιολογίας γνησίg γεγουμέ,
κοις , καλώς δή αυτα διάλαβε
ε δια μνήμης έχων, οξέως αυ.
τα περμόδόυε μ% ή) λοιπών ών c', τη μικρά επιτομή ωρος Η
ρόδοτο απεστείλαμψυ. ωρώτον μύθ Sν, μή άλλο τι τέλος οκ της 1 -
/
/
-
Τ.
1 . Μ.
/
φ
ζ): Φί πεει μεπωρων γεωτεως, επ. κ.ν σμυαφίω λεγομένων , είτε αυ "
τοτελώς νομίζει ε;), ήπες αταραξίαν ώ πίστιν βέβαιον, καθά περ & επι ή) λοιπών μήτε το αδύνατον παραβιάζειUί , μήπε ομοίαν κ Ε. πάντα τlu, θεωείαν έχειν, ή τους αεί ζίων λόγοις, ή τοίς κ? ή) άλλων φυτικών Φροβλημάτων κάθαρσιν, διον, όh το πάν σώμα δ αναφής φύσις όξιν, ή ότι άτομα σπιχεία, ώ πάντα τα πιαύτα, ή όσα μοναχ/ω έχει τοις φαιοεθύος συμ φωνίαν ότερ έπι ή" μετεώρων έχ Ψσάρχειν . αλλα ταυτά γε
πλεοναχία έχει κι της γγυέσεως αιτίαν, ε, της έσίας ταις αισ.
θήτεσι σύμφωνον κατηγορία , και γδ κ? αξιώματα καινά και νο μοθεσίας φυσιολογητέων αλλ' ως τα φαινόμjυα έκκαλείται και γδ ήδη αλογίας και κενής δόξης ο βίος ήμύλ) έχει χρείαν, άλλα τ8 αθορύβως ημάς ζην. πάντα μjυ και γίνεται ασείστως κ? πάντων , κ" πλεοναχόν τρόπον, εκκαθαμρομ}ύων συμφώνως τοις φαινομέ, νοις, ο Ιαν τις το πιθανολογύμύυον Ψσέρ αυτών δεόντως καταλί - κι
1 : •
Ι74.
Ε
πη. όταν δέ τις το μή: απολίτη, το 5' έκβάλλη, ομοίως σύμ φωνον δν πω φαινοιξύω, δηλονότι κι εκ παντός εκπίπτει φυσιολο
γήματος , επί ό τον μύθον καταρρεί. σημεία ό τινα ή) c', τοίς μετεώροις σμυτελ9μήίων φέρειν ή" παρ' ημίν Ίινα φαινομυώων, α θεωρείται, ή Ψσάρχει, ε και τα cy ποις μετεώροις φαινόμjμα. ταύτα γδ και δέχεται πλεοναχώς γημέρθαμ. το μυώτοι φάντασμα εκάστων τηρητέον, ε επί τα σιωαττόμύυα τέτω διαμρετέον
α έκ
αντιμαρτυρείται τοίς παρ' ημίν γινομύύοις πλεοναχώς σιμπλειούζ. κόσμΘυ όξί , περιοχή τις έραν3 , άστρα τε ε γlώ ε πάντα
"ίγ
για αίτι
κή
τη ή
Είν, ή φ;
ίλι, ί
τα φαινόμύυα περιέχsσα, αποπομluυ έχ8σα από τ8 απείρg, χμ
καταλήγεσα c, πέρατι, ή αεαμώ, ή πυκνώ ή και λυομjύg, πάν τα τα Cν αυτώ σύγχυσιν λήψεται , ε λήγgσαν ή εμπερμαγο εθύω , ή ένστασιν έχοντι, κ, στρογγυλίω ή τείγωνον , ή διαν δήποτε περιγραφήν . πανταχώς γδ ενδέχεται ή γδ φαινομ;ύων έδεν αντιμαρτυρεί τώδε τω κόσμω , Cνώ λήγον έκ έτι κατα
λαβείν και ότι ο τοίξπς δύναται κόσμΘ- γίνεJζ ε cύ κόσ μω εμετακοσμίω , ο λέγομεν μεταξύ κόσμων διάστημα αν πολυκένω τόπω ε εκ Cν μεγάλω ειλικρινεί ε κενώ , καθάπερ τινά φασιν έτιτηδείων ασερμάτων βυέντων αφ' ενός κόσμs εμε τακοσμίg, ή ε από πλειόνων κ. Εμικρον ωροθέσεις τε ε διαρ θρώσεις ποιέντων επ' άλλον τρόπον ανέτω τύχη ε επαρδώύσεις, εκ ήν εχόντων επιτηδείως και τελειώσεως ε διαμονής , έφ' όσον Ία Ψποβληθέντα θεμέλια την ωροσοχίω διμύαται πoιεξαδί , και
γδ άθροισμόν δε μόνον γγυέιθί, έδε δένον εν ώ Gνδέχεται κόσ μον γίνεOζκενώ κ% το δοξαζόμγιον εξ ανάγκης , άυξεώθαί πε έως άν ετέρω τοροσκράτη, καθάτερ ή) φυσικών καλ9μjύων φησί τις τέτο γδ μαχόμύυόν όξι τοις φαινοιξύοις. ήλιός τε ώ σελή νη ε τα λοιπα άτρα καθ' αυτα γγυόμύυα , ύτερον εμπεριελαμ
βάνετο «πό το κόσμς, ε όσα γε δε σώζε, αλλ' έυθυς διε
πλάττετο, η αύξησιν ελάμβανεν ομοίως δε ε γή ε θάλα Ιτα, ώ τα τορος κρίσεις ώ δινήσεις λεπτομερών τινων φύσεων , ήτοι
πνευματικών, ή πυροειδών , ή το σιμιαμφόπρον και γδ ταύτα έτως η αίσθησις Ψσοβάλλει. το 5 μέγεθ Θυ ηλίg τε δ ή λοι πών άτρων κ" μιλύτοι τρος ημάς , τηλικ5τόν όξινηλίκον οποίον
φαίνεται. τέτο ώ εν τη ενδεκάτη ώει φύσεως. ε γδ το μέ γεθος διά το διάστημα αποβεβλήκει , πολλώ αν μάλλον την
χρόαν άλλο γδ τέτω συμμετρώπρον διάστημα καιθέν ύδι. κ. Ε5' το κατ' αυτό, ήτοι μείζον το όρωμβίg, ή έλαττον μικρό, ή τλι λ48 -
"
τι ύ,
1
γά:
ίύι,
ή; η
Ε
τ75
κύτον έχ άμα. έτο γδ ε τα παρ' ημίν πυρά εξ αποστήματος θεωρέιόνα , κ? Τla, αίαθησιν θεωρείται η παν δε εί, τέτο το
μέρος, ένσημα, βαδίως δαλοθήσεται
και ξαν τις τοίς ενεργήμασι
ωροσέχη, όπερ εν τοις περί φύσεως βιβλίοις δείκνυμjυ . ανατο λας κι δύσεις ηλίg & σελήνης και ή) λοιπών άτρων , ε κατα
άναψιν γυέωJί δύναιδί ο κλ σβέσιν, τοιάυτης έσης περιστάσεως καθ' ετέρας τες τότες , ώστε τα ωρoειρημαία ατοτελείουί υδέν 2δ ή) φαινομύων αντιμαρτυρεί. κατ' εμφάνειάν τε Ψπερ γής , κι τάλιν έπι κοροοθέτησιν το ωροειρημ;ύον δύνατ' αν σμυτελείοθαμ έδέν γάρ τι ή' φαινομύύων αντιμαρτυρεί , τας τε κινήσεις αυή,
εκ αδύνατον μόυ γίνεύΙ κ% τίμ τύ όλε έρανξ δίνlω , κ% τlα εξαρχής Cν τη τ8 κόσμg γυέσει ανάγκIω απογεννηθείσαν επ'
ανατολή - 1
είτα τη θερμασία το πυρος αε, επί 1ες εξής "Τιτόπες
-
1
*«
Α'
\
»
/
w f
\
/
"
ιόντος. τροπάς ηλίg και σελήνης και ενδέχεται μύο γίνεουζ, κ? λό
ξωσιν έρανξ, έτω τοίς χρόνοις κατηναγκασμψίg . ομοίως δε και κ% αέρος αντέξωσιν, ή κι ύλης, άει επιτηδείως έχομβύης έμπιπρα μjύης, της δε καταλιπέσης , ή ε εξαρχής τοιάυτην δίνία τοις άστροις τέτοις, ώσθ' οιόν τε έν σοι κατακινείαύζ πάντα γδ τα τοιαύτα και τα τέτοις συγγενή, καιθέν ή/ εναργημάτων διαφωνεί .
εάν τις ας επί ή" πιάτων μερών έχόμy,Θ- το διματξ εις το σύμφωνον τοίς φαινομύύοις έκαστον τέτων διμύηται απάγειν , μη φοβέμύο9 τας ανδραποδώδεις ή αστρολόγων τεχνητείας , κε
νώσεις τε σελήνης , ε πάλιν πληρώσεις, και καταστροφίμι τ8 σώ
ματς, τέτο δύνατ' αν γίνεσί, ε κ χηματισμές αέρος
ομοί
ως. έτι πε ο κ. Σκοροσθετήσεις, και κ% πάντας τρότες καθ' ες ώ τα πας' ημίν φαινόμyυα έκκαλείται εις τας τέτg τ8 είδ&ς ατοδόσεις. εαν μή τις τον μοναχή τρόπον κατήγαπηκως, τις άλ
λες κενώς αποδοκιμάζη , έτε θεωρητικώς τι δuυατον ανθρώπω θεωρήσαμ, χaύ τι αδύνατον ή δια τύτο αδύνατα θεωρείν έπι
θυμδη)'. έτι τε ένδέχεται τluυ σελήνlω εξ εαυτής έχειν το φώς ενδέχεται δε από το ηλίκ ε γδ παρ' ημίν θεωρείται πολλα μψι εξ. έωήf έχοντα πολλά δε αφ' ετέρων. ε καιδεν εμτοδοστατεί ή εν τοις μετεωροις φαινομύων . εάν τις τε πλεοναχό τρόπg αει μνήμlu έχη ε τας ακολ4θες αυτοίς Ψποθέσεις άμα χαι αιτίας σιωθεωρή, μή αναζλέτων εις τι ανακόλ"θα ταυτα , κι
καταρρεπή άλλοτε επί τον μοναχόν τρόπον . ή δε έμφασις τ8 «δροσώπg cύ, αυτή δύναται μύη γίνεθ ε κ" παραλλαγluυ με 4 . ...
."
".
**
Υ.Υ
ν
Λ'
γν
W
εών και κατ' ετιτροσθέτησιν και όσοι τά,τα α τρόπο θεωρούντο Τη
τ76
Ε
το σύμφωνον τοις φαινομ%ίοις. κεκτημίοι επι πάντων ή μεττώ -
Υ
/
9
/
Α"
ρ
«Ν
Α'
ρων τίμ τοιαύτίμ, ίχνόύgν, και ωροώθετέον . ην γάρ τισιβαλλο
μδίοις της έναργήμασιν έδέτοτε δuυήσεται αταραξίας γνησίg με ταλαβ Σν έκλειψις ηλίg κι σελήνης δuύαται μύθ γίνεουζ ή κ% σβέσιν , καθάτερ & παρ' ημίν τέτο θεωρείται γινόμύμον. κι ήδη
κατ' έτιτροθέτησιν άλλων τινών, ή γής, ή έρανε, ή τινος ετέρg τοιύτg. κι ώδε τες οικείες αλλήλοις τρότες θεωρητέων , ε τας
άμα συγκείσεις τινών ότι έκ αδύνατον γίνειJζ έτί τε τάξις περιόδg, καθάπερ ένια επαρ' ημίν ή) τυχόντων γίνεται λαμ ζανέσθω. ε η θεία φύσις ωγός ταύτκ μηδαμή ωροσαγέώθω αλλά άλφιτέργητος διατηρείοθω, ή Cν τη πάση μακαεμότητι, ως ε τέτομή πραχθήσεται, άπασα περί ή) μετεώρων αντιλογία
ματαία έταμ. καθάπερ τισίν ήδη έγίνετο και διωατε τρόπg έφα ψαμyίοις , εις δε το μάταιον εκπεσέσι, το καθ' ένα τρόπο όιε σθαι γίνεJί μόνον , τες δε άλλες απαντας τες κ% το ενδεχό μύιον έκβάλλειν, είς τε το αδιανόητον φερομένες, και τα φαινόμύσα δή σημεία αποδέχεJζμή διωαμένυς σιω θεώ χαίρειν μήκη νυκ των ε ημερών παραλλάττοντα ε ω"δα το ταχείας ηλίg κινή σεις γίνεJζ , κι πάλιν βραδείας Ψσέρ γής. «"δα' το μήκη τό πων α δολλάττοντα, κ, τόπgς τινας περαιέντα τάχιον, ως κ, παρ' Λ
Ν
/
Λ
φ
"Ο
\
\
/
/
υμίν ή ε βραδύτερόν Ίινα θεωρείται . οίς συμφώνως δε λέγειν επί ή μετεώρων , οι δε το εν λαμβάνοντες , τους τε φαινομένοις
μάχονται, ο τε και διωκτον ανθρώπω, θεωρήσαμ, διατεττώκασιν. έπει σημασία διόανται γγυέσθαι , και κατά συγκρίσεις καιρών , καθαπερ cy τοίς εμφανέσι παρ' ημίν ζώοις , και παρ' ετέροις
ως εξ αέρος εμεταβολής αμφότερα γδ Ίαύτα και μάχεται τοις φαινομένοις έτι ό , ποίοις σ θα τύτο ή τύπο το αίτιον γίνεται, καικ έτι σιμιδεν έφ' ή γίνεύζ ε σιιυίσταουί διαύαται. ή ω"δ9' πιλήσεις αέρGυ πνέυμάτων σμυώσεως, κι σ' θα περιπλοκάς αλ ληλέχων ατόμων, κι έτιτηδείων εις τέτo πλέσαμ, ο κ. Σράιμά των συλλογluυ από τε γης κι υδάτων εκατ' αλλός ό τρόπες τσλείg, αι f τοιέτων συστάσεις έκ αδuυατεσι σιωπλείαUί. ήδη δ' επ' αυτών, η μεν, θλιβομένων , ή 5', μεταβαλλόντων , ύδα
τα διμύανται σμυτελείου,
έτι τε πν4ύματα , κ% απoφoράν ατό
έπιτηδείων τόπων, δι' αέρος κινεμένων, ωροτέρας έπαρδ4ύσεως γι νομένης από τινων άθροισμάτων, επιτηδείων εις τας τοιαυτας έπι
πέμψεις βροντας ενδέχεται γίνεJί , κ. πνεύματος ο τοίς κοι
λώμασι ή" νεφών ανεφλησί, καθάτερο, τους ημετέροις αγγείοις \
χqμ
": " -
Ε τ77 δ α θα πυρός, πετνάματωμένg βόμβσν αν αυτοίς ή κ% ρήξεις δε νεφών , και διαστάσεις κ% παρατείψεις δε νεφών , ε κατά
ξεις τήξιν ειληφότων κρυσταλλοειδή, κι το όλον κ, τέτο το μέρος γίνειδί λέγειν έκκαλείται τα φαινόμύυα. 6 αστραπαι δ' ωσάυ τως γίνονται κ% πλείgς τρόπες ο γδ κ? παράτριψιν και σύγ κρεσιν νεφών, ο πυρός αποτελεσικός χηματισμός εξολισθαίνων, ατραπία γεννά . κι κατ' εκειπισμόν όκ ή" νεφών Ψωο πνώμά
των ά τίμι λαμτσηδόνα ταυτην παρασκάιάζετ. και κατα πιασμόν θλίψεως ήJ νεφών γινομένης , είθ' Ψσ' αλλήλων , είθ' Ψτσο πνάωμάτων. ε κατ' έμπεείληψιν 5 τ8 ασο ή άστρων κατεσ.
πειραμένα φωτός είτα σιιυελαυνομένg Ψσο της κινήσεως νεφών τε ε πνευμάτων ή διεκπίττοντος διά ή νεφών , ή κ% διήθησιν ήf νεφών τε λεπτομερεστάτg φωτός . ή ατο τ8 πυρος νέφη σμυει
λέχθαμ, ε τας βροντος αποτελείωσζ, ώ κ% τίω τέτg κίνησιν , ή ζ% Ίίμι πνάίματος εκπύρωσιν , τίω γινομυώkυ διά τε σμυτο τίας φοράς και η δια σφοδρά καπέλησιν. Ε κ% ρήξεις δε νεφών Ψπό πνλμάτων έκπτωσιν ή πυρός αποτελεστικών ατόμων , και
πί της ατραπής φάντασμα αποτελεσών. ή κατ' άλλες δε πλείες τρόπες ραδίως έσται καθoράν εχόμενο έ ή) φαινομένων κ, το τέτοις όμοιον δuυάμjυο σιωθεωρείν. ωροτερε: δε ατραπή βροντής,
αν πιά δέ τινι περιστάσει νεφών κ διατέλμα τι το τσνώμα έμπίππιν , εξωθείο Χ τον ατραπής αποτελετικόν χηματισμόν, ύστερον 5' το πνώμα ανειλέμjυον, τόν-βόμβο αποτελεί τέτοι. *
Φ κατέμπρασιν 5' αμφοτέρων άμα τι τάχει σαυτονωτέρω κεχρήούζ «ωγός ημάς τluυ αστρατlω. υστερείν 5 τίω ζροντίω , καθάπερ
επ’ ενίων εξ αποστήματος θεωρεμήίων ε πληγάς τινας ποιεμέ
νων, κεραυνες ενδέχεται γίνεώΧ, κ% πλείονας πνά,μάτων συλλο γας, και κατείλησιν ιχυράν τι εκπύρωσιν , η κατάρρηξιν μέρες και «ε έκπτωσιν ίχυροτέραν αυτό επί τες κάτω τόπες , της ρήξεως
γινομδόης δια το τες εξής τίπες πυκνοτέρες έ) δια πίλησιν ή" νεφών . και κ. ταύτίω δε τlα το πυρος έκπτωσιν ανειλημένα , καθα χg) βρονΊluυ ενδέχεται πλείονος γίνεουζ γενομούκαι ο πνευ
ματωθέντος ιχυρότερον, η έήξαντος το νέφος δια το δύνασθαι λαοχωρείν εις, τα εξής, τι πίλησιν γίνεώΧ., το μjo πολυ «ογος όρος τι υψηλόν, ενώ μάλιστα κεραυνοι πίπτgσιν άει ωγός αλ ληλα , ε κατ' άλλες 5 τρόπες πλείονας ενδέχεται κεραυνος ατοπλεξιθαι μόνον ο μύθος ατέστω . απέσΊαι ό, εάν Ίις κα λώς τοίς φαινομήίοις ακολgθών ώει ή αφανών σημειώται, πρησ Ζ
τη
τ78
Ε τήρας ενδέχεται γκίνεουζ, ε και;" θέσιν έφ2ς εις τας κάτω τόπως, αλλοειδώς, Ψπό πνεύματος αθρός ώθέντος, ε δια τ8 πνώύματος πολλά φεςομήίκαι άμα ώ το νέφος εις το πλησίσν ώθέντος τι;
εκτός πνόύματος . κθ) κ% περίστασιν 5 πνώματος είς κύκλον αέρος τινος επισαυωθgίξύκαι άνωθεν και ρύσεως πολλής πνώματων γυομjύης, ε και δuυαμύύης ές τα πλάγια διαρρυήνα δια τίμι πέ εξτυ αέρG- τσίλησιν. δ έως μεν γης , τ8 πρηστήρος καθιε
μέg, τρόβιλοι γίνονται, ως αν κι ή απoγέννησις κ? τlα κίνη στν τ8 πνέυματος γένηται. έως δε θαλάττης δίνοι αποτελένται.
σεισμες ανδέχεται γίνειδί, κ% πνούματος Gν τη γή απόληψιν, ώ σ?δα μικρές όγκες αυτής σ69'θεσιν , κι σίuυεχή κίνησιν όταν κραδαστόν τη γή ω"δασκευάζη και το πνεύμα τέτο, ή έξω θεν εμπεριλαμβάνη οκ τg πίπτειν εις εδάφη, ή εις αντροειδείς τότες της γης όκ τσνόυμάτων την πεπιλημένον αέρα. κ" ταύτην δ' την διάδοσιν της κινήσεως όκ ή) πΊώσεων εδαφών πολλών , κι πά
λιν ανταποδίδωσιν όταν πυκνώμασι σφοδροτέροις της γης απαντή ση, ο δέχεται σεισμός αποτελείύζ. και κατ' άλλες 5 τρόπες πλείονας τας κινήσεις ταύτας της γης γίνεύζ. τα δε πνόύματα συμβαίνει γίνειθαι, αλλοφυλίας. Ίινος άει, και κ5 μικρόν παρεισ δυμένης, ώ καθ' ύδατος αφθόνκαι συλλογήν. τα δε λοιπά πνού ματα γίνεται, και ολίγων πεσόντων εις τα πολλά κοιλώματα, διαδόσεως τέτων γινομένης , χάλαζα σιμιτελείται, ο κ. πήξιν
έχυροτέραν, πάντοθεν 5. πνώματοδών πεείτασιν
τινών
όμύ ρήξη
άμα τήν π σύνωσιν αυτών ποιεμένluυ , ο διάρρηξιν ωρός το κ% μέρη σιωίσταυθαι, πηγνύμύθα κ; κ. Σ. αθρότητα, ή 5 περιφέρεια, υκ αδιιυάτως μεν έχει γίνεθαι, πάντοθεν ή' άκρων ε c, τη συστάσε, πάντοθεν ως λέγεία, ώ τα μέρη ομαλώς πεεχισταμέ νων, είτε υδατοειδών τινών, είτε πνουμκτωδών. χιόνα 5' ενδέχεται σιωπλειοθαι και ύδατος λεπτό εκχεομέν" όκ ή' νεφών διαφορών συμμετρίως , δ θλίψεως επιτηδείων νεφών , ο Ψαομνήματος
ασοράς. ε τα τότg πήξιν Cν τη φορά λαμβάνοντος, διά τινα ίχυ ραν Cν τοίς κατωτάτοις τόποις ή" νεφών ψυχρασίας περίστασιν. ώ κ% πήξιν δ' ο τοίς νέφεσιν ομαλίω ωραιότητα έχεσα τοιαύτη ποροαίρεσις όκ ή" νεφών γίγνοιτ' αν , ωρος άλληλα θλιβομέ νων υδατοειδών και συμπαρακειμένων α οιονεί σύνωσιν ποιέμύσα ,
χάλαζαν αποτελεί, ο μάλιστα γίνεται cί τω αέρμ. ε κ Ε τεί ψιν 5 νεφών, απόπαλσιν αναλαμβάνει το τής χιόνος τέτο άθροισ.
μα . εκατ' άλλες δε τρόπες ενδέχεται χιόνα σιωπλεξαθαι . δρό
Ε.
Ι 79
δρόσος σμυτελείται, ε κ? σιιύοδον ωρος άλληλα οκ τύ αέρος ή πιέτυν, α της τοιαύτης υγρασίας αποπλετικα γίνεται. κ. κ . φοράν 5, ή απονωτέρων τόπων, ή ύδατα κεκτημένων cί, τοις, τό ποις μάλιπα δρόσος σιωπλείται. ε. τα σιιύοδον τέτων εις το αυτό λαβόντων ε αποτέλεσιν υγρασίας, κι πάλιν φοραν έπι τώς κάτω τόπες, καθάπερ ομοίως κι παρ' ημίν έπι πλεόνων τμυτελείται τοι
αυτά Ίινα. ή δρόσων τέτων πήξίν τιια ποιαν λαβόντων δια περί τασίν Ίινα αέρος ψυχρό, κρύσταλλος σιωπλείται. ή κατ' έκθλι ψιν μεν το περιφερες χηματισμό οκ τ8 ύδατος, σμύωσιν δ'
ώ σκαληνών και όξυγωνίων ή" Cν τώ υδατι υπαρχόντων, ο κ. έξωθεν 5 ή) τοιέτων φρόσκεισιν α σιωελαθέντα , πήξιν τω υδατι παρεσκέυασε ποσα ή) πεεμφερών εκθλίψαντα. 7ομς γίνε
ταμ αέρος φύσιν ιδίαν τ8 τε φωτίς ε τό αέρος, ή τα 7 χρωμά, των τύτε ιδιώματα ποιήσει, είτε πάντα , είτε μονοειδώς, αφ' και πάλιν απολάμτοντος τα ομορέντα τ8 αέρος, χεήσιν λήψεται ταυ
τκ, οιον θεωρεμόα κ% «ορόσλαμψιν ωρος τα μέρη, τα 5 της «δεμφερείας τύτο φάντασμα γίνεται, δια το διάστημα πάντοθεν ϊσον Ψπο της όψεως θεορείοθα, ή σιιώωσιν τοιαύτην λαμβάνε σών ή cύ, τι αέρι πομδή) , ή c', τείς νέφεσιν απο τ8 αυτ8 αέ
ρος, ωροσφερομένg ωρος την σελήνluυ. ή τα απ' αυτής ρούματα απoφερόμύυα ομαλώς ανατέλλοντα έτί τοσg τον έφ' όσον κύκλω της εις το νεφοειδές τύτο , «εμή το παράταν διακείνη, ή
ώ τον πέριξ αέρα αυτής , αναστέλλοντος συμμέτρως πάντοθεν και εις το περιφερες το περί αυτήν κ παχυμερές περιστήσαι
ο γί.
νεται κ? μέρη τινά , ήτοι έξωθεν βίασαμένg τινος βόματος, η της θεέμασίας επιτηδείων πόρων επιλαμβανομένης , εις το τ8το
απεργάσα θα... κομήταμ αστέρες γίνονται , ήτοι πυρος ο τόποι; τισί δια χρόνων τινών Gν τοις μετεωροις σιωτρεφομένg, πεει"ά σεως γινομένης, ίδίαν τινά κίνησιν διά χρόνων τύ έρανά ίχόντις Ψπέρ ημάς, ώστε τα τοιαύτα άτρα αναφανήνα, ή αυτα c χρό, τοις τισιν ορμήσαι διά τινα περίστασιν , κι εις τ8ς καθ' ημάς τόπgς έλθεν, ώ έκφανή γγυέσθαι τίω π αφάνησιν τήτων γίνεσ θαμ τ δαι τις αντικειμένας ταμίταις, αιτίας τινα ανατρέφεται αυ
τε. ο συμβαίνει, και μόνον τι το μέρος τύτο το κόσμg εστάται περί o το λοιπον αναγράφεται, καθάπερ τινες φασίν, αλλά χg) τι δίνluυ αέρG έγκυκλoν αυτώ περιεττάνα , ή κωλυτική γίνε ταμ το πεεμπολείν , ως & τα άλλα. ή ε δια το εξής μεν αυτής
υλίω επιτηδείαν μή έδ. c., 5 τέτω τυ τότω ο, ώ' κείμύρα θεω Ζ
2.
ρεί
Ε
18ο
φεται, ε κατ' άλλgς πλείονας τόπgς τέτο διυατόν σιμιτελεί.5αι, εάν τις δύνηΊαι το σύμφωνον τοίς φαινομένοις συλλογίζειθαμ. τι να ήJ άτρων πλανάοθαμ, ει καιτω ταίς κινήσεστ χρώμjυα συμβαί Α
")
«ψ
θ,...
"
"Φ
/
Α
νει 1ινα δε μη κινεζώθαμ. ενδέχεται μεν ε σ δ9' τω κύκλω κι νέμόυα εξ αρχής έτω κατηναγκάοθαι, ώστε τα μεν , κ. Στίιυ αυ τίμ δίνlώ φέρεώθαμ ομαλίμ Εσαν τα δε, κατα τίμι άμα τισίν ανωμαλίας χρωμένluυ, ενδέχεται δε ε καθ' &ς τρόπgς φέρεται,
και παρεκτάσεις αέρΟ έθ ομάλας επί το αυτό σιωωθέσας κατά το εξής ομαλώς τας εκκαύσας , ύδε ανωμαλείς έτως , ώστε τας θεωρημένας ω θαλλαγας σμυτελείωθαι, το δε μίαν αιτίαν τύπων
αποδιδόναμ, πλεοναχώς ή φαινομένων εκκαλεμένων, μανικόν ε και καθηκόντως ωραττόμjυον Ψπό ή' τluυ ματαίαν αστρολογίαν έζηλωκότων, και εις το κενό αίτίας τινών αποδιδόντων, όταν τluυ θείαν φύσαν μηδαμή λειτgρκετών ατολάζωσι . τινα άτρα απολει πόμjυα τινών θεωρεί αδί συμβαίνει, ε « θα το βραδύτερον συμ περιφέρεώΧ τον αυτόν κύκλον ωέιλόντα ή α-"θα το την εναντίαν κινείωθαι, αντισώμύρα Ψπο της αυτής δίνης, ώ ω δ9' το ωέι φέρειθαι, τα μόυ διά πλείονος τότ8 , τα 5 δι' ελάττονος τίω' αυτίμι δίνluυ ωέικυκλέντα. το δε απλώς αποφαίνεωθαι ώύι τέ-. των , καθηκόν 6ξι τοίς τερατέυεθαί τι ωρος τες, πολλές ζελο
μυόοις, οι λεκόμjμοι αστέρες εκπίπτειν , ε «θ9' μέρ®-, ή πα -
-
-
Τ. -
ρά τρίψιν εαυτών διαύανται σιωπλείοθαι , κ; « θα έκπτωσιν και αν ή εκπνά μάτωσις γίνεται, καθάπερ κι επι ή" αστραπών ελέ γομjυ" κg) κ% σύνοδον ό: α]όμων τσυρός αποτελεστικών, συμφι
λίας γενομjύης εις το τέτo πλέσαι, ή κ$ κίνησιν και αν η ορμή, κατατίω σύνοδον εξαρχής γένηται ώ κ? πνάίματος δε συλ λογία εν πυκνώμασίτισιν όμιχλοειδέσι, κατ' εκτύρωσιν τύπων
δια τίω κατάλυσιν , ετ' επεκρήξιν ήI περιεχόντων , ε εφ' όν αν τόπον ή ορμή γϊόηται της φοράς εις τέτον φερομένης. ε άλ λοι δε, τρόποι εις το τύπο τελέσαμ αμύθητοί εισιν... αι δ' έτσι
σημασία, αι γινόμενα, επί τισι ζώοις , κατά συγκύρημα γίνον τιμ Ί3 καιρύ , και γδ τα ζώα ανάγκίω τινά ωροσφέρεται το απο τελεαθήναι χειμώνα , έδε κάθηταί τις θεία φύσις ω%Sqτηρύσα
τας ή" ζώων Ίάτων εξόδμς , κάπειτα τας επισημασίας ταύτας αποτελεί... έδε γδείς το τυχόν ζώον κάν μικρώ χαρμέστερον ή, ή τοιαύτη μωρία, εκπέση , μή ότι είς παντελή άυδαιμονίαν κεκτη
μένον. ταύτα δή, πάντα, Πυθόκλεις , μνημόνούσον. κατα πολύ
τα γδ το μύθg έκβήση, ή τα ομογενή τέτοις συνοράν δαυήση , μάλ
Ε
Ι 81
μάλλον δε σεαυτώ αποδώσεις τluυ ή' αρχών, ε απειρίας, και ή συγγενών τέτοις θεωρίαν ή και ένεκεν ταύτα εκλογιζόμεθα ταύτα γδ μάλιτα σιωθεωρέμύθα, ραδίως τας ώει ήί κατά μέρος
αιτίας σιωοράν τσοιήσει . οι 5 ταύτα μή καταγαπήσαντες , ή μάλιτα, ύτε αυτα ταύτα καλώς σιωθεωρήσαμεν, ύπ και ένεκεν δεί θεωρεί ταύτα περιποιήσαντο.
Η5' δAυτέρα προς Ηρόδοτον περί ή φυσικών διαλαμβάνεσα,αύτή έτιν. Επίκερος Ηροδότω, ευ ωράττειν.
-
Τοις μή διωαμένοις, ώ' Ηρόδοπ, έκαστα ή περί φύσεως ημίν ώαγεγραμμήίων εξακεμβέν, μηδε τας μείζκς ή) σιιυτεταγμήίων βίβλες διαθρεν, επιτομία της όλης ωγαγματείας εις το κατα
χεν ή' όλοχερωτάταν δοξών, την μνήμluυ ικανώς αυτοίς παρεσ κέυασα. ίνα παρ' εκάστες ήf κακών Εν τοις κυειωτάτοι, βοη θεν αυτοίς δαύα»το, καθ' όσον αν εφάπτονται της ώει φύσεως θεωρίας , ε τες ωγοβεβληκότας δε ικανώς εν τή ήί όλων ε
πιβλέψει τον τύπο της όλης ωραγματείας τον κατεστοιχειωμέ νον δε μνημονάewν της γδ αθρόας έπιβολής πυκνόν δεόμεθα της δε κατά μέςΘ-, έχε ομοίως. βαδιστέον μύυ 5ν ώ επ' εκείνα
σιωεχώς ώ, τη μνήμη. τσσετον ποιητίον, αφ' και ήτε κυριωτάτη επιβολή επί τα ωράγματα έται. & 5 κ το καταμέρος ακεί βωμα πάν εξΑρήσεται, ή όλοχερωτάτων τύπων ενπερμειλημμέ κων , ε μνημονάυομόύων, έπει χιμ Ίέ τελεστgργηιθύg τέτο κυειώ τατον τύ παντός ακριβωμόόg γίνεται, το ταίς επιζολάς οξέων δuύαοθαι, ε αγος ατλά στοιχειώματα και φωνας σιιυαγομήίων.
και γό οιόν τε το πύκνωμα της συνεχώς ή όλων ώειοδείας έ), μη διυάμύθον δια βραχέων φωνών άπαν έμαδέιλαβείν ού, αυτό το κατά μέρος αν εξακριβωθέν . όθεν δη τάση χρησίμης ύσης τοίς ώκενυμβόοις φυσιολογία, της τοιαύτης οδύ παρεγγυώντων σιωεχές ενέργημα αν φυσιολογία ε τι τύτω μάλιτα έγγαληνιζόντων βίω ποιήσαιδί και τοιαύτία τινα επιτομία χθή τοιχείωσιν όλων δοξών. ωrώτον μύθ 5ν τα Ψποτεταγεδία τοις φθογγοις , ώ Ηρόδοτε, δε, ειληφέναμ, όπως αν τα δοξαζόμjυα ή άπορέμήμα έχωμjυ εις ο ανάγοντες , έτικείνεν, ο μη άκριτα πάντα ημίν εις άπειρον αποδεικνύωσιν, ή κενυς φθόγγως έχωμεν ανάγκη γδ το ωρώτον Gννόημα καθ' έκαστον φθόγγο βλέπειθαι. κ μη θεν αποδείξεως αγοσδείαθαι, ετερ έξομεν το ζητάμενον, ή ατο
ίμενον, και δοξαζόμενοι, έφ' ό, ανάξομεν, είπ.κατα τα αιθήσεις λ πάντα τηρείν, ε απλώς τις παράσας επιζολας, είπ διανόιας, ε, θ'
Ε έθ' οδήποτε των κριτηρίων... ομοίως 5 ε τα Ψσάρχοντα πάθη , όπως αν και το ωροσμένον, Φ το άδηλον έχωμεν οίς, σημειωσό μεθα... ταύτα 5 διαλαβόντας , σιιυοράν ήδη Gέι των αδήλων. Ι 82.
πρώτον μεν ότι καιδεν γίνεται οκ. τ8 μη όντος τσάν γδόκ παν τός έγίνετ' αν , τσερμάτων γε καιδεν ωροσδεόμύυον. ε ει έφ. θείρετο δε το αφανιζόμενον εις το μη ον , πάντα αν απολώλει
τα φράγματα, έκ όντων ή" είς α διελύετο. κι μία ε το πάν αει τοιύτον ή , διον νuύ, όξι, εκεί ποιξτόν εται. &θέν γάρ 6ξιν εις ο μεταβάλλει το δα' γδ το πάν έθέν όσιν , ο αν εισελθόν, εις αυτο τίω μεταβολία ποιήσαμπ. και εν τη κολώτη ώεκ φύ σεως το πάν όξί. σώματα μjυ γό ως έξιν, αυτή η αίσθησις έτσι
πάντων μαρτυρεί , καθ' ην αναγκαίο το άδηλοντώ λογισμώ τεκμαίρεώύζ, ώσσες προείπον το τυρόοθεν, εξ μή ήν ο κενόν κι χώ ραν , κι αναφή φύσιν όνομάζομύυ , έκ αν είχε τα σώματα ότg είη. &δεν δ' εκινείτο καθάπερ φαίνεται κινάμjυα... σ.3δ.α' δε ταύ
τα εθέν έπε επινοηθήναι δuύαται, ύτε ώειληπΊώς, έπε αναλόγως τοίς περιληπτοίς , ως καθ' όλας φύσεις λαμβανόμύια, ώ μη ως τα τύτων συμπτώματα, η συμβεβηκότα λεγόμγυα .. ήί σω
μάτων τα μήί όξι συγκρίσεις τα δε εξ ών αι συγκείσεις πε ποίηνταμ. ταύτα δέ όξιν άτομα ε αμετάβλητα, είτερ μη μέλ,
λει πάντα εις το αή ον φθαρήσεώΧ , αλλ' ίχύοντα Ψτσομύψει , Cν ταις διαλύσεσι ή) συγκρίτεων, πλήρη τήν φύσιν, όταν έκ .
έχοντα όπη ή, όπως διαλυθήσεται ώτε τας αρχάς ατόμως αναγ καίον είναι σωμάτων φύσεις, αλλά μία και το παν άπειρόν όξι
το ρδ πεπερασμjύον, άκρον έχει το δ' άκρον παρ. έτερόν τι
θεωρείται, ώστε έκ έχον, άκρον , τσέρας έκ, έχει... πέρας δε έκ έχον , άπειρον αν εξη, και και πεπερασμjύον... και μία και τώ πλήθε, ήδ σωμάτων , άτερόν όξιν το πάν, μμ : τω μεγέ
θε, τ8 κενά . είτε γδ το κενον άπειρον, τα δε σώματα ωρισμέ νας έδαμί, αν έμενε τα σώματα, αλλ' εφέρετο κ% το άπειρον κε: νόν διεσπαρμψύα , έκ έχοντα τα Ψσερείδοντα κι στέλλοντα κ. Ε. τας, ανακοτάς είπε το κενόν ίώ ωeισμένον, έκ αν είχε τα απει ρα σώματα ότι ενέτη - ωρός πε τέτοις τα άτομα ήf σωμάτων ή μετα, εξ ών ε αι συγκεάσεις γίνονΊαι , ε εις α διαλύονται,
απερίληπτά όαι ταις διαφοραίς ήJ. χημάτων περμειλημμύύων. δ. καθ' εκάτlω δε χημάτισιν απλώς άπειροί εισιν άτομοι, ταλς δε διαφοραίς έχ απλώς άπειροι, αλλά μόνον απειρία ληπτοί . άδε. " ... "
1 ..
ί;;;
Ε γο ένδοτέρω εις άπειρον ή τομή, τυγχάνει
183 επειδή αι ποιότητες
μεταβάλλονlαι, ει μέλλει τις μη «δ τοίς μεγέθεσιν απλώς εις άτερον αυτας έκβάλλειν κινύνταίοτε σμυεχώς αι άΊομοι. παρερ χομυόg δε ενδοτέρω η ισοταχώς αυτας κινεί το κενό , τίω ίξιν ομοίαν κι τη βαρυτάτη τον αιώνα. «ξ αι μύυ, εις μακράν απ' αλ λήλων διιστάμψυαι αι δε , αυτόν τον παλμόν ίχgσιν , όταν τύ - Μ.
\
ή«
Μ'
4
χωσι τlώ περιπλοκία κεκλιμένα, ή στεγαζόμνα ώρι -
/
«ν,
τ" πλέκ
τικών. ήΊε γδ τ8 κενό φύσις ή διορίζεσα εκάστην αυτήν τέτο πα
κτκευάζ". την Εξαίρετη, εχ διά
τε
όσα ποιά θα ήπ στερεότης,
ή Ψσάρχεσα αυταίς κ% συγκρισιν , τον ατοταλμον ποιεί , εφ οτόσον αν ή περμτσλοκή τίμι αποκατάστασιν εκ της συγκρύσεως
διδώ . αρχή 5 τέτων εκ έτιν , αιτίων ή ατόμων, έσών και τα κενέ. αή δε ποιότης τις πώει τας ατόμως έτί πλίω χήματΘ ε μεγέθες , ε βάρgς, το ό χρώμα σ δα: τίω θέσιν ή" α1ό μων αλλάττεταμ, παντε μέγεθος καικ έπι όλοι αυτάς. &δέποτε εν άτομος ώφθη αιοθήσει, αυτή δ' η φωνή τέτων πάντων μνημονάιο μένων τον ικανόν 1ύπον Ψφοβάλλει της ή" όντων φύσεως, επι
νοίας, αλλά μία ο κόσμοι άτσεροί είστ, είθ" όμοιοι τέτω, είΥ ανόμοιοι . αλ τε γδ άτομοι άπειροι και σαι , ως άρτι απεδείχθη, φέρονται κι πορρωτάτω και γδ κατηναλωνται αι τοιαύταμ άτομοι εξ και αν γένοιτοι κόσμΘ-, ή υφ’ ών αν πoιηθείη , έτ' εις ένα, έτ' εις πετερασμυήgς, έθ' όσοι διάφοροι τύποις , ώστε και δεν το εμπο
δίζον όξι ωρος τίμι απειρία ή) τοιύτων κόσμων , ώ μία και τύποι ομοιοχήμονες τοίς τερεμνίοις εισί λετστότησιν απέχοντες μακραν ή) φαινομύων έτε γδ απoτάσεις αδuυατ8πν Cν πj πε ειέχοντι γίνειδί τοιαύται, έτε ετσιτηδειότητες , τας κατεργασίας ή κοιλωμάτων δ λεπτοτήτων γίνεουζ, έπε απόρροια τίω εξής θέ σιν κι βάσιν διατηρέσαι , ήνπερ και αν τους τερεμνίοις είχον τά
Ήες δε τες τύπες είδωλα ωροσαγορώομίο. και μία ή ή δια Ίά κενυ φορά, κ% μηδεμίλυ απάντησιν ή αντικοψάντων γινομένη, πάν
μήκΘ περιληπτόν ο απερμνοήτω χρόνω σιωπλε : βραδύτητος γό κ. τάχες αντικοτη, ε έκ αντικοτη , ομοίωμα λαμβάνει και μία έδε άμα κ% τες δια λόγg θεωρητώς χρόνες κ% το φερό μόνον επί τες πλείgς τότgς αφικνείται , αδιανόητον γδ ο τέτο, σμυαφικνύμύυον Cν αίθητω χρόνω όθεν δήτσοτε τε απείρs ,
και αν περιλάβωμύο τίω φοράν τόπος έται αφιτάμενον αντικοπίω
όμοιο εται, καν μέχρι τοσέτκαι το τάχΦυ της φοράς με 4
-
" ,
" ,
"
οι "ι: -
Ι 84 Ε ανΊικοπτέον, χρήσιμο δή ε τέτο καταχεί το στοιχείον , είθ' ότι τα είδωλα ταίς λεττότησιν ανυτερβλήτοις κέχρήται, όθεν αντιμαρτυρεί ή φαινομυώων, ή ότι και ταχη ανυπέρβλητα έχει πάντα πόρον σύμμετρον έχοντα «ογος τω νπείρω αυτοι μηθεν αντικότπιν, ή ολίγα αντικότπιν . πολλαίς δε ε απείροις 4ύθεις αντικότπιν τι ωρός τε τέτοις ότι η γένεσις ήν ειδώλων αμα
νοήματι συμβαίνει
ε γδ ρώσις από της σωμάτων επιτολής συ
τοχή ή μειώσει δια τίω ανατλήρωσιν σώζεσα την ετι το στε ρεμίg θέσιν, ε τάξιν ή ατόμων, επί πολύν χρόνον, ει ε ενίο πε συγχεομένη Ψπάρχει ε συστάσεις ο, τι περιέχοντι όξεία, διά το μή δεν κ% βάθος το συμπλήρωμα γίνεύΙ: κι άλλοι δε τρόποι τινές γξυνητικοι ή" πιάτων φύσεων εισίν. 3θεν γδ Ίέτων "Ν)
«Λ
Α)
αντιμαρτυρεί ταϊς αιθήσεσιν , αν βλέπη τις τινα τρόπον τας , 9
/
W
εμειγειας , μια και
•
Δ'
«φ
W
Υ και
e/
τ, σιωηθείας, ατο ήί έξωθεν
Φ
Α"
φος ζμας
ανοίση. ε δε κ. νομίζειν , έπειτιόντος , τινος απο ή έξωθεν , τις μορφας οράν ημάς κι διανοείοθαμ. και γδ αν αποσφραγίσαμτο
τα έξω τlu εαυτών φύσιν, τ8 τε χρώματος ε ή μορφής είτε αέρος το μετ"ξύ ήμύ;) τε κακείνων , και δε δια ή ακτίνων, ή οίων δήποτε ρόυμάτων αφ' ημδυ ωρος εκείνα ω"δαγινομjύων , έτος ως τύτων τινών επεισιόντων ημίν απο f ωραγμάτων από χροών κι ομοιομόρφων, κ" το εναρμόττον μέγεθΘυ, εις ή όψιν ή η διά νοιλυ ωκέως ταις φοραίς χζωιθίων. ε.τα δια Ίαύτίω ή αιτίαν τί; ενος & σαυεχής ή φαντασίλυ αποδιδόντος, κι η συμπάθειλμ από
τύ Ψτοκειμώύς σώζοντος κ% πν εκείθεν σύμμετρον έπερεισμόν όκ ή κ% βάθΦ. Εν τω τερεμνίω ή ατόμων πλάσεως , ε ήν αναλάζωούυ φλυτασίαν , επιβλητικώς τη διανοία ή τοίς αιοθητη είοις, είτε μορφής, είτε συμβεβηκότων, μορφή όξιν αύτη τύ τε
ρεμνίκαι γινομήθη κ% το εξής πυκνωμα, η εγκατάλειμμα τ8 ειδώ λυ. το 5 ψώδΘ. & το δημαρτημώύον , ο τυ ωροσδοξαζομήρω άει όξιν επιμαρτυρηθήσειJζ. ετ' εκ επιμαρτυρεμήίκαι κ% ή ακί νητον c' ημίν αυτοίς σμυημιώύζα, τη φανταστική επιβολή, διά
ληψιν 5 εχέση καθ' ίω το ψώδΦυ γίνεται . ήπ γδ ομοιότης f φαντασμυή) οιονεί αν είκόνι λαμβανομήίων , ή καθ' ύπνgς γι
νομήίων, ή κατ' άλλας τινας επιβολας της διανοίας, ή ή" λοι των κομτηοίων, έκ αν ποτε Ψσήρχε τοίς δσί τε κι αληθέσι ωγο σαγορAυομβώοις, ει μη lώ τινα & ταύτα ωρός ο βάλλομόυ , το ό' διημαρτημόύον καικ αν Nπήρχεν , ει μη ελαμβάνομου ε άλλίαυ τινά κίνησιν c' ημίν αυτοίς σιιυημμύύluυ μήυ, διάληψιν 5 έχε «» Μ.
Φ
φ
η
Φ
/
ΟΤαζΡ , ".
Ε 185 σαν... εαν μψ, μή έτσιμαρτυρηθή , η αντιμαρτυρηθή , το ψ4ύδ9. γίνεται έαν 5' έπιμαρτυρηθή , ή μή αντιμαρτυρηθή , το αλη
θέ;.. ο ταύτία, εν σφόδρα γε δει τίω δόξαν κατέχειν, ίνα μή π τα κεμτήρια αναμρήται τα κ% τας ενεργείας , μήτε το διημαρ τημjύον ομοίως βεβαιέμψιον πάντα σιωταράΊτη . αλλά μία ώ α κύειν γίνεται πνώματός τινος φερομένg, από το φωνόντος , ή ή χέντος , ή ψοφέντος, ή οπωσδήποτε, ακgτικόν πάθος κατασκευ άζοντος , το 5' βoύμα τέτο είς ομοιομερείς διασσείρεται, άμα τι να διασώζοντας συμπάθειαν ωρος αλλήλgς ώ ενότητα ιδιότροπον διατείνgσαν ωρος το αποτείλαν, και τίω επαίωθησιν τίμι έπ' εκεί
νg_ως τα πολλά ποιόσλμ. ε 5 μήγε το έξωθεν μόνον ένδηλον «ε"δασκόυάζεσλυ άνά γδ αναφερομύύης τινος εκείθεν συμπαθείας,
έκ αν γ%ύοιτο ή πιμύτη επαίοθησις. Εκ αυτόν Sν δε νομίζειν τον αέρα Νασο της ωροϊεμjύης φωνής, ή δ ή ομογενών χηματίζειδί
πολλίω γδ ένδειαν έξει τέτο πάχων Ψσ' εκείνης , αλλ' Δυθύς τίω γινομύύlμ πληγluυ c' ημίν ότκν φωνία αφίωμyυ, τοιαύτίμ, έκ τινων όγκων ρόύματος π"Αυματώδες αποτελετικών ποιείιδί ή το πάθΘυ το ακgστικόν ημίν σ "δασκόυάζει, ώ μίμ ώ ή όσ μία νομιτέον, ώσσερ ε τίω ακοίμι, έκ άν ποτε πάθΦυ gθεν
εργάσαούζ, ει μη όγκοι τινές ήσλυ απο τ8 ωράγματος αποφε Ρόμύθοι , σύμμέjροι ωρός το τετο το αιωθητήρμον κινεν. οι μύο ποίοι , τεταραγμήίως ή αλλοτρίως οι ό ποίοι , αταράχως κι οι κείως έχοντες. κι μία ε τας ατόμες νομιστέον , μηδεμίδυ ποιό τητα ή φαινομήίων ωροσφέρειJζ, πλίω χήματος ώ βάρgς «εμε
γέθες, κι όσα εξανάγκης χήματος συμφυή όαι ποιότης γδ πά σα μεταβάλλει αι ό άτομοι, και δεν μεταβάλλgσιν. επειδήπερ αεί
τι Ψσομυός, Cν ταλς διαλύσεσι ή συγκρίσεων τερεόν ε αδιάλυ τον , ο τας μεταβολάς έκ εις το μη όν ποιήσεται , έδ' όκ τ8 μη όντος, αλλα κ% μεταθέσεις εκ πολλ5 τινών 5 ε ωροσόδες
«ε εφόδgς όθεν αναγκαίον τα μή μετατιθέμγια άφθαρτα έ), Φ τίμ τ8 μεταβάλλοντος φύσιν έκ έχοντα. όγκες 5 & χηματισ μυς ίδίκαις τέτο γδ ε αναγκαίον Ψτομύύειν. κ) γδ Cν τοίς παρ' ημίν μετασχηματιζομώύοις κ% την πωροαίρεσιν το χήμα cλυτάρ χον λαμβάνεται. αι δε ποιότητες άκ cύυπάρχgσαι Cν τω μετα βάλλoντι ώσσερ εκείνο καταλείπεται αλλ' εξ όλg τ8 σώματος
ατολλύμύυαμ. ικανά και τα Ψπολειπόμγια 1αύτα τας ή συγκεί σεων διαφοράς ποιών επειδήπερ Ψσολείπεθαί γέτινα αναγκαίον,
ώ εις το μη ον φθείρεώζ. αλλα μηδε αεί νομίζειν παν μέγεθος Αa
Ε9
Ε εν ταις ατίμοις Ψπάρχειν , ίνα μη τα φαινόμενα αντιμαρτυρή , ο δgλλαγα; 5' τινας μεγεθών ομιτέον εί) βέλτιον γάρ κg, Ι 86
τόπις πεσόντος κ" τα πάθη κg) τας αιωθήσεις γινόμύρα, απο δοθήσεται. πάν δε μέγεθΦυ Ψπάρχον, έπε χρήσιμόν όαι ωρός τις ή) ποιοτήτων διαφοράς, αφίχθαί τε αμέλει κι Φρος ημάς ορατας ατόμως ο θεωρείται γινόμύρον. έθ' όπως αν γένοιτο όρα τη άτομός όξιν ετσινοήσαμ. Φρος δε τέτοις και δε νομίζειν εν τω
ώεισμούω σώματι απείρg: όγκος έ) , έδ' οτηλικ"πών , ώτε και μόνον τlω εις άπειρον πμίω έτσι τέλαττον αφαιρετέον , ίνα μη τσάντα ασθενή ποιώμύυ , ε τα ίς ωέιλήψεσι ή) αθρόων εις το
μη όν αναγκαζώμεθα τα όντα θλίβονπς καταναλίσκειν , αλλά κ. τίω μετάβασιν μή νομιστέον γενέθΙ Cν τοίς ωρισμένοις είς άπειρον, μηδέ τέλαττον έτε γδ όπως επειδαν άπαξ τις επη ότι άπειροι όγκοι έν τινι Ψσάρχ8π , η οπηλίκοιέν όξι νοήσαι πώς τ' αν έli πετερασμένων τ8 το είη το μέγεθος. πηλίκοι γάρ τιιες, δήλον ως άπειροί είστ όγκοι . χaj καιτοι εξ ών όπηλίκοι άν ποτε ώσιν , άτσερον αν ώ το μέγεθος , άκρον τε έχοντες το Ψσοπερασμένον διαληττόν. ει μη κ, καθ' εαυτό θεωρητέον , έκ
ξτιμή και το εξής τέτg τοίξτον νοείν. ε έτω κ" το εξής εις το έμφροσθεν Ατσάρχεν κ% τοιέπον αφικνείωί τη έννοία. τόπ έλά, χιστον το εν τη αισθήσει δεί' καταιρείν , οτι επι πιετον έζι, οίον το τις μεταβάσεις έχον, έτε πάντη πάντως, ανόμοιον , αλλ έχον μύο τινα κοινότητα ή μεταβάντων... διάληψιν δε μερών έκ έχον αλλ' όπε δια τlω της κοινότητος ωροσεμφέρειαν όιηθώμύυ διαλήψεοθαί τι αυτό , το μεν επί τάδε, το δε επ' εκείνα , το
7σον ημίν δε προσπίπτεν. εξής τε θεωρεμεν ταύτα απο τις Φρώτ8 καταρχόμενοι ε καικ Cν τώ αυπ , έδεμέρεσι μερών α πτόμύυα, αλλά εν τη ιδιότητι τη εαυή) τα μεγέθη καταμετρύν
τκ τα πλείω πλείον, δ τα ελαττω έλαττον. ταύτη Ίή αναλο γία νομιστέον το εν τη αΉόμω ελάχιστον κεχρήσθαμ. μικρό
τητι γδ εκείνο δήλον ως διαφέροι τ8 κ? τίω αίσθησιν θεωρgμέ νg. αναλογία δε τη αυτή κεχρηαθαι , έπε, πες ε όΊι μέγεθ Θυ έχει ή άτομος κ" την ενταύθα αναλογίαν κατηγορήσαμεν , μι
κρόν τι μόνον, μακρόν εκβάλλοντες. έτι τε τα ελάχιτα κι αμι
γή τέρατα δε νομίζειν ήί μακρών το καταμέτρημα, εξ αύ" «ωρώτον τοίς μείζοσι και ελάττοπ φ"δασκό.άζοντα τη δια λό γων θεωρία επι ή) αοράτων ή γδ κοινότης ή Ψπάρχgσα αυ τοίς ωρος τα αμετάβολα , ικανή το μέχρι τότε σιωπλέσαι. συμ
Ε
187
συμφόρηστν δε οκ τέτων κίνησιν έχόντων, έχ διόν π γυέαύζ. ε μluυ κ' τε απείρg, ως μεν ανωτάτω ή κατωτάτω, και δε κατηγο ρείν. το άνω ή κάτω μέντοι π Ψπερ κεφαλής . όθεν αν το μεν εις άπειρον άγειν ον, μηδέποτε φανείαθαι τ8το ημίν , ή το υπό
κάτι τέ νοηθέντος εις άπειρον άμα άνω π έδ ε κάτω. ορές το αυτό τέτο γδ αδύνατον διανοηθήναι. ώστ' έτι μίλυ λαζείν φο εαν τίμι άνω νο8μένlω εις άπειρον, εμίδυ τlω κάτω αν, εμυ ριάκις ωρός τυς πόδας ή επάνω το παρ' ήμύγ) φερόμενο τgς υπέρ κεφαλής ήμδη) τότgς αφικνήται, ή επί τluυ κεφαλIω ήJ Ψσο
κάτω το παρ' ήμύ;) κάτω φερόμενον ή γδ όλη φορά, έθεν ήlloν
εκατέρα αντικειμένη επ' άπειρον νοείται . ε μluυ δ ισοταχείς αναγκαίον, τας ατόμες έ!) και όταν διά το κενό εισφέρονται, μηδε νός αντικόπτοντος , έτε γδ τα ζαρέα θάττον όισθήσεται ή μι κρών ε κέφων, ότλυ γε δει μηδέν απαντάν αυτοίς, έτε τα μι
κρά ή μεγάλων , πάντα πόρον σύμμετρον έχοντα , όταν μηθέν μηδε εκείνοις αντικόπτη, έθ' ή άνω , έθ' ή είς το τσλάγιον δια ή κρέσεων φορα, έθ' ή κάτω τ ιδίων βαρών. εφ' oπoσον γδ αν κατίσχη εκατέρων, επί τοσέτον άμα νοήματι τίω φοραν σχήσει",
έως αντικόψη η έξωθεν, ή οκ τό ιδίg βάρgς, προς τίμ τέ πλή.
ξεμπς δαύκμιν, αλλά μηδε ν? τις συγκρίσεις και θάττω είμα έτέρας ρηθήσεται ή) ατόμων, ισοταχώς έσών τώ έφ' ένα τόπον
φέρεώθί τας εν τοις άθροίσμασιν ατόμες , κ. κ; ελαχίστων συ νεχή χρόνον, ει μη εφ' ένα κ% τες λόγω θεωρητές χρόνgς, αλ λα πυκνον αντικόπτωσιν έως αν Ψσο τίω αίθησιν το σιωεχές
της φοράς γύηται το γδ ωροσδοξαζόμjυον ώύι τ8 αοράτg , ως άρα και οι δια λόγg θεωρητοι χρόνοι το σμυεχές της φοράς έξg σιν, έκ αληθές όξιν επι ή) πιάτων, επε τό γε θεωρύμβυον τσάν, ή κατ' επιβολίω λαμβανόμύρον τη διανοία, άληθές όξι . με τα ό' ταύτα δε σιuυοράν αναφέροντα έπί τας αιωθήσεις κι τα πάθη,
έτω γδή βεβαιοτάτη πίστις έταμ, ότι η ψυχή σώμά όξι λεπΊο μερες, παρ' όλον το άθροισμα παρετσαρμύύον . προσεμφερέτατον 5 τσέρματι θερμό τινα κράσιν έχοντι. και πήμύο , τέτω ωρο σεμφερές πή 5', τέτω. έτι 5 το μέρG πολλίω σ δολλαγία εληφoς τη λεπτομερεία κι αυτών τέτων. σύμπαθες ό τέτω μάλ λον κ τώ λοιπώ αθρόισματι. τgτο 5' πάν αι διωάμεις της ψυ
χής, δήλον ε τα πάθη ώ αι 4ύκινησία , και αι διανοήσεις, κι ών σερέμψυοι θνήσκομjυ. κ: μία ώ ότι έχει η ψυχή της αιωθήσεως
τίω πλείστην αιτίαν , δεν κατέχειν. έμίμι ειλήφε, αν ταύτίμ, Αa 2
εί
Ε
1 88
9
/2
το δε λοι
/
7"ώ
φ
Φ.
ει ετεγάζετό πως , ει μη μη Ψπό τό λοιπέ αθροίσματος Δυάσλμ τίμ' αιτίλυ ταύτίμ πόν, άθροισμα σ%φσκλη
-
ίιληφε κι μεπιληφε
' εκείνης και μυώτοι πάντων ών εκεί
αυτό τοιέτε συμπτώματος παρ' εκείνης υχης και μούτρι και "-- - το , 8κ εχει *
Ά ψ χης, ταμίτίω έ
"
νη κέκτηται. διο απαλλαγείσης •
φ
1
...:
ον εαυτώ
\
και
φ
ιν αλσUη αίσθη την δuύαμιν , αλλ' ιuυα, 9
και
κέκτητο
/
την
Υ
Ν."
σι και γαρ αυτο ίω αυτώ παρεσκέυαζε, δια της σμυτελεσ ετέρω οθη ρς άμα ισυγγεγενημόύω αυτό διωάμεως,αυπκ. Ετlαι δύνησιν σύμπτωμα αιοθη \
ΥΝ /
/
Ν υε", θείσηςευθύς περί αποπλ8ν αυτο διωάμεως 7ς... κ" ...τ. τlω ομώρητί ", ό συμ εαυτώ,, κ.Α απεδίδs κι συμ \ 7-1χον
'
Λ
διο δή κι έυτάργκσα ή ιο οη κι ενυπαρχ.
τ»,
ρ
έκείτω καθάπερ επον. Ε. μέρες απηλλαγμένgλυθέντος, αναμώθησία ψυχή, έδέπ άλλα τινός ίλ τ και στεγάζοντος είθ'αλλά όλ8, αν και ταύτη ξμυαπό γηται, δ γ. ίξύ τlω αίσθησιν , εκείνκαι έρgς Ε τίνος "τοί , εάν περ όξυ τή ατόμων πλήθ9 είπε Ά. ξ διαμένη το σιωπήoν απηλλαγν και όλ8 αθροίσ -"
γη
9"
!.. .
φ
}8
Υ
φ
ΟΤΟ
<>
"Φ
/
Μιλ κλ
Ν
.! » Α-Χ
Ν"
Λ
ιν. κ. μίμ κ, λυομένg τ8
"Υ
είς τίω της ψυχής
,r
ίτας διωάμεις ίρεται κι--, εκέτιο έχει τας αμjτας διωάμεις, υχή διατσείρεται εκ χε και γδ οιόν τε νοείν Σν κυί ματος, η ψυχή ' και δ' αλαθησινκι κέκτηται. αυ e
φύπ
γ
ν
τ-
καιδε κινείται, ώστ' και δ' αλοθησι
αιοθανόμενον,και τοκαι αλου"ανομενον
.
ί
/
Ν"
μη c τέτω τω συστήματι ταις κινήσεσι ταυ ώμενον, όIαν τεγάζοντα ώ περιέχοντα μη τοιαυτα η e' ταις χρωμ ά, ει ε" ταύτας τας κινήσεις. αλλά μία κι τόδε ειρης yυ y 8Ο" κ» . . οις γυν, χει, εξ ατόμων αυτlω συγκείου, λειοτάτων φ! κα έν άλλοις , κg) ατομ ύν ή) τ8 πυρός. κ το μέν ς·ρογγυλωτάτων πολλώ τινι διαφερgσών τε, τυρος, κ το λο "
"
Υ
ι
φ
"Ν)
"Ο
-
W
το άλογον αυτής λοιπό ιρ τε ή φόβων ίτης ο τώ ιςλοιπώ σώματι. 5 άς , δήλονπαρεσαθρε, έκ καιΝ -S3 τηςτο χαράς κ-
9)
1
και
3
/
/
γικονoν τω σώματι , ως δη
' όλLω τίω σύν
"Νυ
ίων της εγκατεχομyίων, συμ ύπνον τ: γενέθΙ ή ψυχής μερώνη διαφορκμένων, ή πας ολίω ετα τίω σύγ κεμσιν παρεασαρμύύων εγκατεχ; πέρμα αφ' όλων ή σωμάτων
ζ)
«Ο
φ
πιπτόντων τοίς έασαρμένοις. τό , τ, περμα
ίτlω ομι
lμι
φέρεώθαι γε δε ωρός κατλμοείνθ' λέγω κ" τίω αν. Ε εαυτόνό νοηθέντος κα "
Νb
Τρ
/
9
Ο!"Ο Οίχ ΤΟς γ
\
Α3
έ 7"!
ομ ατον, πλίω τ8 κενξ. το δε κενον, \
φ
/
ΤΟυ Χ.ά.
λια τε ονόματος, επί του,
τον δε καικ έτι νοήσαμ το ασωμ
ι!
-
κ:
Ν>
Υ
κ. Μ.
Ε (U-' Ν.
ιν μόνον δι' εαυτg κίνηση μ "έ) τίω
• " " ,
έτε ποιήσαμ, έτε παθείν διμύαταμ, άλλα
7ς σώμασι παρέχεται , ώσθ' οι λέγοντες απώματον :: όταέπε διαλα gθεν γδ αν έδύνατο ποιείν, ΆζζΡ Ε-" ε lώ τοιαύτη. νuυ δ ewαργως αμφοτερα Ε, τει Ά κδέι τίμι ψυχίω τα συμπτωματας ταυτα εν πα; Υή ΑΟ"
Ά. 2
"Ο
W
Φ
»
ν
fΦ
ρ
9
2.
Υ
"
ιναγων τις πάθη κατόψεται κι τας αιοθήσεις 3, μνημ γίσματα αναγων. "ηθέ έπι τα ικανώς τοίς τόποις έμ ν4ύων ήf Cν αρχή ρη έτο' ή Θυ'καίως κι εξακεμβ8oJί βεβαίως από τ8των ε/8ακρι περμειλημμένα εις το κ μ ερΨ. απο τ έ Σ τα /
Υ
"
Υ
/
Ν
.'
-"
αλλά μίω ε τα σχήματα κι τα χρώματα ώ τα μεγέθη
ι
Ε.
Ε
189
βαρέα, ή ε όσα άλλα κατηγορείται σώματος , ως αν εις αυτοί
ζεβηκότα, η τάση , ή τοίς ορατοίς, ε κ% τluυ αίωθησιν αυτοίς γνωστοίς, έθ' ως καθ' εαυτάς είπ φύσεις δοξαστέον και γδ δυ νατόν έτσινοήσαμ τ8το. 8ε όλως ως καικ εισίν , ως έθ' έτερα τα ωροσυπάρχοντα τέτω ασώματα. 85' ως μόeμα τέτοις , αλλ' ως
το όλον σώμα , καθ' όλε μjυ τέτων πάντων τίω εαυτü φύσιν έχον αίδιον, έχ οιόν τ' εί) συμαεφορημήίον . ώσσερ όταν εξ αυ των ή) όγκων μείζον άθροισμα συστή, ήτοι τίύ ωρώτων, ή f τέ ολg μεγεθών, τ8 δέ τινΘ- ελαττόνων, αλλά μόνον ως λέ
γω εκ τέτων απάντων τίω εαυτά φύσιν έχον αίδιον, κι επιβολας μή, έχοντα ιδίας πάντα ταύτά 6ξι ε διαλήψεις συμα δ9κο λgθέντος δε το αθρόg & έδαμή αποσχιζομένg, αλλα κ% τluυ άθρόλp έννοιλμ Ίκαι σώματος κατηγορίαν ειλήφότος. ε μίω κι τοίς
σώμασι συμπίπτει πολλάκις κι έκ αίδιον οι δgκολgθεν, έτ' οί, πις αοραίτοις , ώ έτε ασώματα . ώτε δή κ? πλείστίω φοραν , τέτω τώ ονόματι χρώμύυοι, φανερά ποικίύν τα συμπτώματα , έπ τίω τε όλg φύσιν έχει, ο συλλαξόντες και 2 το αθρόον, σώ
μα ωροσαγορά ομου, έπε τίω ή" αίδίων . « δακολgθέντων, ών ανευ, σώμα και διματόν νοείαύζ. καϊ επιβολας δ' αν τινας πα
ρακολgθέντος τ8 αθρόg έκατα ωροσαγορόυθείη. αλλ' όπ δή πο π έκαστα συμβαίνοντα θεωρείται, εκ αίδίων ή συμπτωμάτων
φ δακολυθέντων κι έκ εξελατέον όκ τό όντος ταύτίω τίω ενάργειαν, ότι έκ έχει τίω τg όλ8 φύσιν ώ συμβαίνει , ο δή ε σώμα ωροσαγορώομόυ, έδε τίμ ή/ αίδίων ω δακολgθέντων, έδ' αδ καθ' αυτοι νομιστίον έδε γδ τύτο διανοητέον, ότ’ επί f αιδίων συμβεβηκότων αλλ' όπερ ε φαίνεται, συμπτώματα πάν
τα τα σώματα νομιστέον, και έκ αίδιον σ%gκολκθέντα. έδ' αυ φύσεως καθ' εαυτα τάγμα έχοντα , αλλ' ον τρότον αμυτη η αίσ
θησις τίω ιδιότητα ποιες θεωρείται, εμlω ε τό γειδή τοροσκα τανοήσαμ σφοδρώς τον γδ δη κόνον, και ζητητίον ώσσερ και τα λοι πά όσα C, Ψσοκειμένω ζητ8μjυ, ανάγοντες επί τας βλεπoμένας
παρ' ημίν αυτοίς ωγολήψεις, αλλ' αυτό το έναργημα καθ' ο Ιον πολυν, ή ολίγον χρόνο", αναφωνέμόυ συγγενικώς τέτο ωέιφέρον πς , αναλογισέον , ε έπε διαλέκτg, ως βελΊίκς μεταληττέον,
αλλ' αυταίς ταλς Ψωαρχέσαμς και αυτό χρηστίον. έτε άλλο τι καθ' εαυτό κατηγορητέον, ως τluυ αυτίω καισίαν έχοντος πώ ιδιώ
ματι τέτω και γδ τέτο ποιβσί τινες , αλλά μόνον ως συμπλέ
κομjυ το ίδιο τέτω ε ω"δαμετρύμύυ, μάλιστα επιλογιστέον και
Ε
Ι 9ο
γδ τέτο εκ αποδείξεως ωροσδείται, αλλ' επιλογισμό ότι ταϊς
Ε
ημέραις ή ταις συμπλέκομεν κ τοίς τέτων μέρεσιν. ωσάυ τως δε ώ τοις πάθεσι εταίς αληθείας, και κινήσεσι , κι τά σεσιν, ίδιόν τι σύμπτωμα ώει ταύτα πάλιν αυτό τέτο εννούντες
καθο χόνον ονομάζομεν. επί τετοίς ωγοειρημένοις, τες κόσμες δε, ε πάσαν σύγκρισιν πεπερασμένluυ , το ομοειδές τοις θεω ρεμένοις πυκνώς έχεσαν, νομίζειν γεγονένα από το ατείρg πάν των τύπων οκ συτροφών ιδίων αποκεκειμjύων, κ. μειζόνων κι έλα]
τόνων, και πάλιν διαλύειδί πάντα ,τα μύθα θάττον τα 5', βρα δύτερον. και τα μύυ Ψσο ή" τοιώνδε τα δε , Ψσο τώνδε πά
σχοντα . άδηλον &ν ως κι άφθαρτοι οι κόσμοι μεταβαλλόντων f ημερών, ε ή γή π αέe, έτoχείται. έτι 5 ε τυς κόσμυς έτε
εξανάγκης δει νομίζει, ρες αυτές,
έ;
μύθ,
ένα
χηματισμό, έχει αλλά ε διαφό
σφαιροειδείς,
και; δέ,
ωοδείς; «ε αλλοιoχήμο
νας άλλες και μύο τοι πάν χήμα έχειν έδε ζώα έ) αποκει αν αποδείξειεν έδεις , ως μύη τώ τoιάτω, ε έκ αν έμπεριελήφθη τα τοιαύτα ασέρματα , εξ ών θέντα από τ8 απείρg. έδε
Ά
ζώά τε εφυτα, ώ τα λοιπά πάντα θεωρύμψια σμυίσταται. cύν δε το τοιέτω έκ αν έδυνήθη ώσαμύτως δε η έντραφήναμ , τον αυ
τόν δε τρόπον κι επί γης νομιστέον , αλλά μίω Ψσοληπτέον κ; τίω φύσιν τσολλα ε παντοία Ψσο ή) αυτών ή ωραγμάτων δί δαχθήναί τε ε αναγκασθήναμ τον δε λoγισμoν τα Ψσο τάυ
της παρεγγυηθέντα , κι ύτερον επακριβέν ε ωροσεξευρίσκειν c, μψό τιπ θάττον C, δέ τισ βραδύτερον, ώ ο μέντισι, «δέμόδοις ε χρόνοις από ή" από το απείρg Cν δέ τισι κατ'
ελάττgς, όθεν ε τα ονόματα εξαρχής μη θέσει γυέαύζ, αλλ' αυτάς τας φύσεις ή ανθρώπων καθ' έκαστα έθνη ίδια παιχέ σας παθη ε ίδια λαμβανέσας φαντάσματα , ιδίως τον αέρα
έκπέμπειν, στελλόμyυον υφ' εκάστων ήJ παθών και ήδ φαντασ
μάτων,
ως
άν ποπ ε ή. ω"α τές τότε, ή εθνών διαφορά
εξη. ύπερον 5 κοινώς καθ' έκαστα έθνη τα ίδια τεθήναμ , ωρος
το τας δηλώσεις ήττον αμφιβόλgς γ%υέθαι αλλήλας ε σιωτο μωτέρως δηλ8μένας, τινα δε ε και σμυορώμενα ωράγματα εισφέ
ροντας τες σιιυειδότκς παρεγγυήσαι τινας φθόγγgς τgς αναγκασ θέντας αναφωνήσαι τες δε , το λογισμώ ελoμένες κ? τίω πλείστην αιτίαν, έτως έρμηνούσαμ. ώ μluυ c', τοις μετεωροις ,
φοράν και τροπluυ, και έκλειψιν, κι ανατολίω, ε δύσιν, ε τα σύ στοιχα τέτοις, μήτε λειτgργέντός τινος νομίζειν δε γενέθαι, %3)
Ε Ι 91 και διατάττοντος, η διατάξαντος, κι άμα τlω πάσαν μακαριότη
τα έχοντος, μετα αφθαρσίας και γό συμφωνεπ ωραγματεία και φροντίδες ε όργα ξ χάριτς μακαριότητι, αλλ' αιθενεία και φός ζω κι ωροσδεήσει ή πλησίον ταύτα γίνεται. μήτε αυ πύρ άμα
όντα σιμετρατευμένluυ τίω μακαριότητα κεκτημένα , κ? βέλησιν τας κινήσεις ταύτας λαμβάνειν, αλλά πάν το σέμνωμα τηρείν κ? πάντα ονόματα φερόμενα επί τας τοιαύτας έννοιας , έαν μήδ' Ψπεναντία εξ αυτών τώ σεμνώματι δόξα. ε δε μη τον μέ γιτον τάραχον, εν ταις ψυχαίς αυτη Ψσεναντιόπης ω"δασκευά σε όθεν 5 ε τας εξαρχής Cναπολήψεις ή συστρόφων τέ
των c', τή τ8 κόσμg συστάσε, δε, δοξάζειν κι η ανάγκίω τάυ τίω ε περίοδον σιωπελείαύΙ. κι μία κι ί. Ψσέρ ή/ κυεμωτάτων
αιτίαν εξακριβώσαι , φυσιολογίας έργον έ) δε νομίζειν, ε το μακάριον ο, τη «δει ή μετεώρων γνώσει , ο νταύθα πεπτωκένα ,
χqι ο π. τίνες φύσεις αι θεωρέμενα κ τα μετέωρα ταυτί, κι
όσα συγγενή «ορός ταξίς τέτo ακρίβειαν., έτι π και το πλεονα χώς ο πίς πιέπις Φ... ε το ενδεχομένας , και άλλως πώς έχειν αλλ' απλώς μη Φ Cν αφθάρτω δ μακαρία φύσει ήJ διάκρισιν υποβαλλόντων, ή τάραχον μηθέν. δ τέτο καταλαβείν
τη διανοία ζείν απλώς έ). το δ' ο, τη Ιστορία πεττωκος της δύσεως και ανατολής δ τροπής κι εκλείψεως , ε όσα συγγενή τέτοις , Τμηθεν έτι ωρος το μακαρίαν της γνώσεως σιιυπίνειν.
αλλ' ομοίως τες φόβες έχειν τες ταύτα κατιδόντας , τίνες δε αι φύσεις αγνούντας, και τίνες αι κυειώταται αιτία . κι ει μη νωροσήδησαν ταυτα τα χαλεπα ε πλεία. όταν το θάμβΘυ όκ τι τέτων ωροσκατανοήσεως, μή διμήσεται η λύσιν λαμβάνειν , κι ή ώει ή κυριωτάτων οικονομίαν. διό δη ώ πλείgς αιτίας
έυεισκομύυ τροπών, ώ δύσεων, η ανατολών, ώ εκλείψεων , και τοιέτων τροπών, ώσσερ κι ο τοίς κΆ μέρΘ- γινομένοις , ή και δε νομίζειν τίμι Ψπέρ τέτων χρείαν , ακeίβειαν μη απειληφέ
να , όση ωρος το ατάραχον ώ μακάeμον ήμύ;) σιωπίνει, ώστε θεωρώντας ποσαχώς παρ' ημίν το όμοιον γίνεται, αιτιολο γητέον Ψσέρ πε μετεώρων και παντός τ8 αδήλg καταφρονξντας ,
ή έδε μοναχώς έχον, ή γινόμενον γνωριζόντων , έτε το πλεονα χώς συμβαίνον τίω οκ ήJ αποστημάτων φαντασίαν «ε"δαδιδόν
των. έlι τε άγνούντων, και ο τσοίοις καικ έτιν αταρακτησαμ. αν εν οιόμεθα δώδίτσως Cνδεχόμενον αυτό γίνεοθαι , κι έφ' όιοις, ο
μοίως απαρακΐήσαι κύτο το ότι πλεοναχώς γίνεται γνωρίζοντες , -
(4) ΟΓ
Ε
Ι92
ώσσερκάν ότι ωδίπως γίνεται ειδώμύυ , αταρακτήσομύυ . επί 5' τέτοις άπασιν εκείνο δε κατανοείν , ότι τάραχΦυ ο κυριώτατος
ταϊς ανθρωτίνας ψυχαίς γίνεται εν τω ταύτα μακάριά τε δο ξάζειν ε άφθαρτα, κ. Ψπεναντίας έχει τέτοις βgλήσεις άμα ή χωράξεις, κι αιτίας, δ Cν τώ αιώνιόν τι δεινόν ε ωροσδοκάν κ; Ψποπτέυειν κ? τες μύθgς, είτε κ? ταύτlω τluυ αναιθησία ή εν τω τεθνάναι φοβεμένες, ώσσερ και σαν ε αυτές, και ο τω μη
δόξας τάυταις πάσχειν, αλλ' αλόγω γέ τιμ ω^αστάσει. όθεν μή' ορίζοντας το δεινον τluυ ίσlω ή η επιτεταγμύύlω ταραχίω λαμβάνειν τώ ε κι έδόξαζον ταύτα, η δε αταραξία , το τύτων πάντων απολελύαUζ, ε σιυεχή μνήμluυ έχεν
όλων ώ κυ
εμωτάτων. όθεν τοις πάσι ωροσεκτέον τοίς παράσι κατα μίύ το
κοινόν ταίς κοιναλς κ" 5' το ίδιον, ταϊς ιδίας , κι πάση τη παρύση καθ' έκαστον ή) κριτηρίων έναργεια. αν γδ τέτοις ωρο σέχωμjυ , το όθεν ο τάραχΦυ ε ο φόβος εγίνετο , εξαιΊιολο γήσοιδυ όρθώς ξαπολύσομύυ , Ψσέρ τε μετεώρων αιτιολογώντες, κι ήυ λοιπών ή) αεί παρεμπιπτόντων , ώ όσα φοβε τες λοι
πές έχάτως. Ίαυτά σοι, ώ' Ηρόδοτε, έτι κεφαλαιοδέστερα Ψσέρ τ' ή) όλων φύσεως επιτετμημjύα, ώτε αν γίύοιτο και τος ο λόγος δuυατος, κατεσχέθη μ% ακριβείας δίμαι. έαν μή ωρος άπαντα
βαδίση τις ήθ κ% μέρος ακεμβωμάτων, ασύγκριτον αυτόν ωρος τές λοιπές ανθρώπες αδρότητα λήψεωθΙ. κ γδ ε καθαραν αφ'
εαυτέ ποιήσει πολλα τοις, και μέρος εξακέμβεμόρις κ% τ όλίω «ωραγματίδυ ημίν. δ αυτα ταύτα οι μνήματι θέμενΘυ συνε χώς βοηθήσει. τοιαύτα γάρ όξιν, ώτε ε τgς κ% μέρος ήδη εξα κεμβέντας ικανώς, η ε τελείως εις τας τοιάυτας αναλύοντας επι
βολας, τας πλείστας ή ώύμόδων Ψπέρ της όλης φύσεως ποιείσ θαμ. όσα 5 μή παντελώς αυτών ή) αποτελ8μύύων εκ τύπων είσιν,
ή κ? ή άνευ φθόγγων τρόπον τίω άμα νοήμασι ώείoδoν ή" κυρίωτάτων, ωρος γαληνισμόν ποιένταμ. Και αυται μύο αι αυτό επιστολαί
αδέμ' 5 ή βιωτικών
αυτ8, τgτέστι τί χρή ημάς έκφεύγειν, Ίί δ' αιρείαύζ, έδέν τι λέξομήυ. πη μύο δια το άθεον κ, βλάσφημον αυτό, πή. δε ο δια τlώ άκαιρον ωέιττολογίλμ γέγονε 5 πολυγραφότατος ο Ε πίκερος, πάντας Ψσερβαλλόμύθος πλήθε, βιβλίων. ε γδ Ψσερ τές τετρακοσίες τόμος λέγεται γεγραφέναμ. έσχε δε εμα, θητας πολλές εσφόδρα έλλογίμως, και μάλιστα Μητρόδωρον τον Αθηναίον, ε Τιμοκρατίω, ε Σάνδία, τον Λαμψακηνον , ός έκ φ .*
/
α 7"β -
Ε
Ι93
ατέστη ατ' αυτό αφ' και τον άνδρα έγινω έως της αυτό τελ4 της :
κατέτρεψε τον βίον έτη βιώσας τοις εβδομήκοντ δύο οωρός α. και, σχολίμ'5 αυτ8 την διεδέξατο Μιτυληναίο "Ερμαχος ς. θ.
ΠΕΡΙ ΕΡΜΑΓΟΡoΥ. ψη
Pμαγόρας Αμφιπολίτης φιλόσοφος μαθητής Περσαίg. φέ 9
"Ο
Ν
-
"
ρονται αυτό διάλογοι, Μισοκύων , ή πεει ατυχημάτων περί σοφιτείας, ωρος τες Ακαδημαϊκές έκχυτον, έτι 5 ωοσκοπία. \
-
/
χ/
μr
/
--
ΠΕΡΙ ΕΠΙΧΑΊΡΜΟΥ.
"Π"Πίχαρμoς Κώος φιλόσοφος. Στος ήκκσε Πυθαγόρg. φέρε1αμ αυτ8 συγγράμματα φυσικά, γνωμολογικά, ε πολλά ια τεμκά. βιές 5 έτη ενενήκοντα, τον βίον κατέστρεψεν. -
-'
9
\
'
/
ΠΕΡΙ' ΕΠΑΜΙΝΩ"ΝΔΟΥ.
'ΤΟΓ Παμινώνδας , το γένος ή Θηβαίος φιλόσοφος κ; τρατηγός μέγιτος. τρατηγήσας Cν τω Λευκτρικώ πολέμω, μαθητής
γυόμύυος Φιλολάκαι το Πυθαγορείg. έτος πολεμιδή ενεγκρατέυετο πάυ, κι από βρωμάτων , ε αφροδισίων , και πάσης ήδυταθείας . διο ε μέγιτα κ% Λακεδαιμονίων έστησε τρόπαια. συγκρίνεται 5 τέτω Σκηπίων ο Ρωμαίων τρατηγός , όμοιος κ% Ίίω δίαιταν και το ήθΦυ. ήείσπυσε 5 ώ, αυτός ο πj ωρος Καρχηδόνα πο λέμω. oς οκ της νίκης το έθνgς ή επωνυμίαν έλαβε, ε εκλή
θη Σκησίων Αφρικανός κι γδ οι Καρχηδόνιοι, Αφρικανόι. ΠΕΡΙ
ΕΡΜΕΙΟΥ .
ΊΤΡμείας φιλόσοφος Αταρνάς, ( χώρα Μυσίας της ογος τω Ελλητσόντω ) άσκηθεί, παιδεία, παρ' Αειτοτέλες, έγρα ψε θαυμασίως πεει ψυχής ότι αθάνατος. ΠΕΡΙ' ΕΥΔΟ'ΞΟΥ.
-
"ΤΓΥδοξος Αιχίνg, Κνίδιος φιλόσοφος, ακυστης Πλάτωνος κι ήλικιώτης , ώς φησί Σωτίων ως 5 Καλλίμαχος c
πίς
πίναξι, Αρχύτα ε Φιλιτίωνος. έγραψε περί θεών, κ. κόσμg, ή" μετεωρολογgμjύων. έχε 5 κι ωρος ιατεμκίω θαυμασίως, ε ωρος γεωμετρία και αστρονομίαν Κυπερφυώς. έγραψέ τε πλεί σα τ8 είδες τέτk & οκταετηρίδα, έτι 5 δι' επών αστρονομίαν. εγε
Ε
Ι 94
έγένοντο δε αυτώ ώ θυγατέρες έτρείς, Ακτις, Φιλτις, Δελφίς,
τι πατεί σχεδόν παρόμοιοι. ε Α.
"
ΠΕΡΙ ΖΑΜΟ'ΛΞΙΔΟΞ ,
«γΖΑμολξις, Γετικός γόης. έτος τα τύ Πυθαγόρα ή μεμυη μήύΘ., κι ωρος αυτόν απηκεμβωμόύος είτα τορος Ίο οικείον έθνος τύς Γέτας επανελθών, ώ τοίς Αιγυπτίοις πολλα ωγοει πων, έθαυμάοθη , δ πιθανος" ήν νομοθετών όν και θανόντα τοις
θεοίς εναριθμήσι, ή ως θεόν ήδη σέζονται. τέτον Ηρόδοτος λέ γε, Γυθαγόρg δέλον γγυέωδί, ε τα ελευθερωθέντα κι πλάσαντα, απελθείν ε σωφρονεστέραν μαθόντα δίαιταν και Ελληνικίω, Ίας
φρώτες ή αστών συνάγει ε ευωχών λέγοντα ω: έτε αυτές, έπε οι συμπόται τεθνήξoιντο. o 5 Ιgλανός έν τινι ήJ αυτ8 λό
γων γράφει, ότι το ήθ Γετών έθνος ή" πώποτε μαχιμώτατον , διά πε τίω ανδρείαν, ε, διά τον Ζάμoλξιν δν τιμüσιν και γδατο θνήσκειν, αλλα μετοικίζεωJί νομίζοντες , ετοιμόπρον θνήσκεσιν , ή τις αποδημίας και σομύύκσιν . έστι δε κ. νόμΘυ Γετικός, επισ
φάζειδί. : γιωαίκα π' ανδοί θανόντι, ο κιθαρίζει όταν επικη
ρυκέυωνΊαι . Ηρόδοτος δε ε -τοξεύειν φησίν αυτές άνω τορος : βροντία, και η αστρατίω, απειλέντας πι θεώ. ΠΕΡΙ'.ΖΕΥΞΙ'ΠΠΗΣ.
-
κ? μύο Αλκμάνα, ή μήτηρ τύ Πριάμg εκαλείτο" ΖΕ: κ? 5 Ελλάνικoν, Τρυμώ. Στάμος δε c', τώ περλ Λέσβg «. Μ . "
/
/
.
/
\
φ
Υ
'
ΑΛ
φησί, Θόασαν ή Τούκρον, έδε Πριάμg, ως φησι Γορφύριθ. -
ΠΕΡΙ
ΤΟΥ ΔΙΟ'Σ.
Ευς και μόνον ο καθ' ιστορίαν Κρητικός βασιλάς, είδε μό
νον ο κ% μύθον πατήρ ανδρών τε θεών τε , αλλά ε ο κ%
αναγωγία αήρ κι αίθης, ε η ωρόνοια, κι η ψυχή τε παντός. ώ καθ' ιστορίαν μύο λέγεται ότι Ζευς , βασιλεύς ή Κρήτης ,
νομοθέτης Κρητών και άλλων Ελλήνων. έτος άρπάσας Ευρώπίω «Ο%
Ζ. Ι.95 οι Φοινίκης η θυγατέρα Αγήνορος, εις Κρήτίω ήγαγεν εξής : -
έσχε παίδας τέoσάρας, Μίνω, Ραδάμανθιμ , Αιακόν και Σαρπηδόνα . κ% δε μύθον , όκ Κρόνg λέγgπ γγυηθήναι ' αυτόν οι θεόλογοι ή Ελλήνων ε, γήυνηθέντα περισωθήναι τοιώσδε. ο Κρόνος τη Ρέα γjυόμύυΘυ σύνοικΘυ, άπερ έτικτεν αυτή παιδία, αυτός λαμβάνων κατέπινε . κι έτως έτί πολλών τέτg γγυομύύg, . άτεκνος έμενεν η Ρέα, όπ εν έγέννησε τον Δία , η Ρέα φοβg μύύη μήπως ε το βρέφος τ81ο καταποθεν απόλητα, λίθον μύυ σαργανώσασα δέδωκε π Κρόνω ως βρέφος : καταπιεν. τον δε Δία Ψσερέθετο c, τη Κρήτη , ε παρέστησε τι : βρεφε τέτω
τές Κορύβαντας είτες Κgρητας, όρχείωθαι ώ κροτείν κg, κτυ
πείν τα όπλα αυτών και γενέθα τινά ήχο, τον δuυάμύρο Ψπο βλέπειν και παρακράξιν τον έκ τ8 κλαυθμό 15 παιδίκαι ήχον , ίνα μη μαθων ο Κρόνθυ π8 κρύττεται το παιδίον, τόπο λαβών
κατατίη διο κι πατήρ μισότεκνg- λέγεται ο Κρόνος παιδίον δε κλαυθμυρίζόν ο Ζευς σ δ% τοίς ποιηταίς , οι 5 Κgρήτες λέγον ται οι μ3 ή Κοζυβάντων ταχθέντες, σίδα της Ρέας ορχείαύζ. δαίμονες δε και τοι οι Κορύβαντες. ώ- ενόπλιον δε όρχηστν καλέσι
τίω Γυρρίχιον. κτύπον γάρ τινα c., 1ας ατσίσιν έτοίgν ετοι , προς το υπερηχείαUΩ τον κλαυθμόν το παιδίκαι... ο δ Ζευς αυ ξηθείς ο μαθων, oli τοίξτός όξιν ο Κρόνος τεκνοφάγΘ- , ετα νίσταται αυτώ, κι αποσπά ατ' αυτό η βασιλείαν. κ; ποιεί έκ πεσείν ή αρχής τ Κρόνον ή ίδιον πατέρα, κ% μίμησιν αυτό oli ώ αυτός ο Κρόνος επανέστη τώ, ιδίω πατρι Ουρανώ . μή ζελό μύυος γδ γήυέιδί τω πατεί έτερον παίδα, λαζων δρέπανον, εξέτεμε τα αιδοία αυτό , - ε ρίπτει αυτα εις ή θάλατταν... αφρξ 5'
γυομένg, ως ληρέσιν, έγγυνήθη ή Αφροδίτη , ένθεν και Αφροδίτη ώνομάοθη όκ τ8 ατρό , ώ έτης έλαβε η βασιλείαν ο Κρόνος . έτος πίνιμ' εξοεμοθες λίσο το Διός, εις Ιταλίαν αφικνείτο κ;
Λατίνων βασιλ4ύς έγξύετο νόμκς θες αυτοίς , ε γεωργίαν δι δάξας, ον ε ως θεον αποθανόντα ετίμησαν, ως ή δημώδης ιτο eία
-
κdυ αυτόν γαρ. τον Δία τύρανιον όντα Κρητών "
".
•
θέλοντες
οι Ψπήκοοι θεραπέυειν, έμυθολόγκν ως εκ Κρόνκαι θεξ κ, Ρέας έχει τίωή γένεσιν καίτερ είδασιν άνθρωτoν είναι . . Πεει δε τ8 δια δίαιταν λιταραν Ίρέχειν τον Δία, λέγεται ότι ο Ζευς ατήλθεν εν τη Αιθιοπία επί άριστον ο οι Αιθίοπες -
ποιήσανπς, έκάλεσαν αυτόν και τες άλλες θέες σιω αυτώ . το 5'. Β.b.
2.-
αρι--
.
196 Ζ άριστον ή Αιθιόπων, ώ ή αιτία, άυτη όξιν, θυσία ή γυομjύη τώ Διί. τα 5 έπη είσι ταύτα, Ζευς γδές Ωκεανόν μετ' αμύμονας Αιθιοτήας Χθιζός έβη μετά δαίτα , Θεοί δ' άμα πάντες έποντο. Και άλλως , τινες ιστορικώς βελόιδυοι θερατέυειντέτο, λέγg σιν ότι ο Διοτσόλει, μέγιστόν 6άι Διός ιερον , αφ' και λαβόν πς Αιθίοπες Διός ξόανον, ε άλλων δαιμόνων σιω αυτώ, κατά τινα καιρό τεταγμένον ωέι οστέσι τα κ? τίω Λιβύlω , και πα νηγυρίζεσι παντελώς επί δώδεκα ημέρας και έπει και τοσέπι ταρ' αυτοίς οι θεόι. τέτο γυν φασιν ειδώς "Ομηρος , δια ώ τoιάτων εθών έμπειρος , ο κ. Αιγύπτιον γγυεαλογεσί τινες , πλάττει
ένταύθα δωδεκαήμερο,
αποδημίαν Διός εξ ίσΊορικής αφορμής,
εις το πλάσμα ελθών.
-
Λέγεται ό κ. Ζευς καταχθόνιος, ο "Αδης, ως έαν εποι τις, αήρ Ντόγειος, ει δε κ? παλαιά, ιτοελαν, ταμόν Ζηνος Ποσειδώνος ήν ιερόν ίδs το κοινόν όνομα Διος ε Γοσειδώνος ε"Λδκαι 5' Ζευς καταχθόνιος , ήγκαιν Ψαοχθόνιος , Περσεφόνη δε, άκοιτις αυτό. «., 1
γ.
/
ΧΑ
/
"
ώει' τινα, Καρικόν το
Ζευς , ήτοι το Ζήν , τίύ αδελφών. άλλως ο τ8 μύθκαι Γ"λέτων φ
/
θΦ
/
Φ.
ν.
Ενίοτε ό ο Ζευς ατλώς λέγεται πατήρ, δια το τι αέρος ζωο γόνον ενίοτε ό ', τσατήρ ανδρών τε θεών τε , ήτοι κηδεμων και μόνον τοιχείων κι άστρων ώ όλως ή) θειοτέρων , αλλά και αν δρών , τ8τέτιν ανθρώπων , ως από μέρες . άτο δε τίύ ανθρώ πων τ8 τιμιωτάτ8 γένgς , κι εις τα άλλα διαβαίνει το νόημα . ο δε μύθοςΤ πατέρα θεών και ανδρών, άλλως τον Δία φησί λέ «γ
γ
φ
Υ
/ ΟΝ
κ.
Χ/
"
φ
Υ
Α"
γων, όI κ? τες ομηρικές μύθgς ή άλλων δαιμόνων, οι μύο μό νων θνητών πατέρες λέγονται, ως Ποσειδών Κύκλωτος και "Ωlg, κι Εφιάλτg Αφροδίτη, Αινείκαι Θέτις, Αχιλλέως και άλλοι άλλων οι ό, μόνων αθανάτων, ως Κρόνος Διός, "Ηρας , "Αδε, Γ"οσειδώνος. Ζευς ό μόνος κι αθανάτων πατήρ διον Απόλλωνος ,
Ηφαίτg , "Αρεος και θνητών 5', οιον Σαρπηδώνος, Αιακύ, Μί νωος, Ηρακλέως , έκ ή Αλκμήνης, Περσέως, εκ ή Δανάης, ΚάτορΘυ ώ Γολυδ4ύκες, οκ ή Λήδας, Ιασίο; Θυ, οκ ή Ημέ
ρας, Ιασίονος ε Δαρδάνκαι, οκ ή Ηλέκτρας, Βιθυνό, όκ Θρά κης της ΤιτανίδΘ-, έ άλλων πλείτων, ως οι μύθοι. Περί του Διος πάντα γινομένου δια της γυναίκας. Λέγεται όπωέι τό Διός, ότι αετός μψη γγυόμύοΘυ δια μαγ γα
Ζ
197
-
γανείας τινος, ήρπασε τον Γανυμήδluυ, εραθείς αυτό φρός παι δερατίαν Φρυξ δε ο Γανυμήδης, ο δε μύθ Θυ έχει ότι ήρπασεν ο Ζευς τον Γανυμήδlμι, ίνα ποιήση αυτόν οινοχόον, όταν αριτο ποιήτοίς θεοίς, και πάλιν γοητεία τινι γέγονε χρυσός, ε Δα. νάη σιωεγ%ύετο. πάλιν ταύρος κι η Ευρώπluυ ήρτασε. κύκιος δε ''
/
*
--". - 4
Λ
/
»,
Υ.Λ.
»
Α
γενόμύθος, Λήδαν επόριώτεν. Σάβυρος 5 ήυόμύθος, η Αντιότίμ έφθειρε ε άλλα μυρία κακά έφραξε , πάντα γινόμύυΘυ δια φιληδονίαν ε λαγνείαν ο παρ' Έλλησιν εξοχώτατος θεός. Περλ του νεφεληγερέτoυ Διoς ωρος τίμ: "Ηραν. Έτι μύθ@- διαπλαοθες δια τοιαύτlω αιτίλυ ο Ζευς μάλ
λον χαρίζεται τοις Τρωπί, ώ ετσόιε ήττάουζ τες Έλληνας δια τlω ικετέιαν ή Θέτιδος ένεκεν τ8 Αχιλλέως , ίνα ζητήσωσι τον Αχιλλέα οι Έλληνες ήττώμύθοι. ή δε Ηρα έφρόντιζε ή) Ελ λήνων . φροντίζεσα δε βάλεται απατήσαι τον Δία τρος μίξιν αυτής. κ. μ3 τgτο , ύπνον αυτώ ωροτσοιεί, εκβακχέυκαισα προς αυτόν ίνα, καθόδοντος τ8 Διός, αβοήθητοι οι Τρώες γυόμύυοι, ηττηθώσιν Ψπο ή), Ελλήνων. ταύτα βελόυσαμjέη λαμβάνει τα
πορνικά καλλωτίσματα εκ τ8 κεστε ή Αφροδίτης. ο δε κετός μυθόύεται ότι καμψίoν τί όξιν c' ώ πάντα τα ωρος κάλλΘυ ώ ευμορφί"μ , εχάριτας, και λαμ ωρότητας ωροσώτσg εναπόκει τα είδη απατηλά. ε. τα κοσμησαμψίη άνεσι ωρος τον Δία. ε
κινεί αυτόν όκ τ8 πλάσματος τέτg, προς ήδονία', ε λαγνείαν. όκ γης δε ωέιέβαλεν αυτήν ,, ε τας ή) μύρων όύωδίας και γδ
φησιν ο μύθος , έβλάστησε βοτάνας, διον κρόκον, βόδα, λωτίν, ια, κείνα , κασία και κιννάμωμον, τάκτην, ε τα λοιπά ή γη ,
αρώματα έργα πιάυτης ωραξεως. Περί του έμπεσόντΘυ φόβου τω Διί. Τού
Αχιλλέω:
κατακράτος αριτόύοντος, φόβος έλαβε η Δία,
μήπως παρα το ειμαρμένον ο Αχιλλ4ύς πορθήση το "Ιλιον. τέτο φοβόμενΘυ , επιτρέπει τοίς θεοίς τον βgλόμενον ώ'βάλεται α πελθείν και βοηθήσαμ , ίνα οι μου πής Τρωσιν , οι δε τοις
"Ελλησι βοηθήσωστ. τέτων επιτραπέντων, ο μυ Ζευς , κ% τον μύθον, έβρόντησεν εκ τ8 καιρα και ο ό Ποσειδών σείει τlu θά λαοσαν ο ό "Αδης , σειοθέντων της θαλάοσης ε τό έρανέ, /
/
/
"Ο
φ
ν
φ
Λ
/
εφοβήθη, μήπως σειοθείσης ή γης , άναβρηξία γένηται ή) κα. ταχθονίων , ε δημοσιόν θή τι κατ' αυτόν.
-
ΓΙε
198,
Ζ'
Περί της συννώσεως ήl" όφρύων και συγκινήσεως ή" τριχών του Διός.
-
"Ομηρος εισφέρει τον Δία μί% τluυ ή Θέτιδος ικέτεία δει
Αχιλλέως και αοχόιδιο» κεκινηκότα αύio, τις οφρύς, επί τη Ψσoχέσε, σείσαντα δε τας τρίχας, έπι καταιώσει ή κεφαλής, .
τ8
η συγκινήσαντα όλον τον έρανόν, ή τειχών αυτ8 κινηθεισών .. αμβροσίας δε τας τείχας είπε ο Ποιητής, διον , ας έδεις βρο-τος διύαται έχειν..
ΙΙερί του Cν Κρήτη τάφου του Διός. Ο Ζευς λέγεται Cν Κρήτη , ως έιρηται , ε τραφήναι ε απο..
θανείν, κι έ) αυτό τον τάφον Cν ώ επιγέγραπτα κείου εκεί-σε τον Δία κι έ) έλεγχον τέτο κ% ή λεγόντων τον Δία μη
Ά αυτός
φ"Sgδες i ή δύσεως αρχ/ω τω : ιδίω υιέ Ερμή, πλόυτά ζήσας είκοσι και εκατόν έτη". κ. τελευ
ταφήναμ c Κρήτη , ε,
τών έκέλευσεν αποτεθήνα το εαυτό σώμα cίν Κρήτη τη νήσω
cύ, ώ επιγέγραπτα ενθάδε κείται θανών πήκος ο Ζεύς , μέ-μιήνται τ8 τάφg τέτg πλείστor Cν τοις ίδίοις συγγράμμασιν
ελέγχονlαι δε ωροσέτι ότι κg). άνθρωπος ήν ,, ε, τέθνηκε, χθi κείται εν Κρήτη . .
Ποσαχώς ο Ζεύς ήτοι περί ή) έπωνυμιών αυτού. . Μετα δε ταύτα, άλλως ο Ζευς : πατήρ λέγεται θεών ε. αν-θρώπων έδ , δια τlu τ8 κόσμg φύσιν αιτίαν γεγονέναι της τή-των Ψποστάσεως, ως οι πατέρες γγυνώσι τα τέκνα: . Νεφεληγερέτης δε, ε έeίγδgπος επωνόμασται, τώ. Ψπέρ ημάς : -
νέφη κι βροντας σιuίταύΙ, ώ, τες κεφαυτ8ς εκείθεν, και τας καταιγίδας ένσκήττειν. άλλως, ήδη τώ, τον έρανoν λελογχότι " θεώ
πάντας τες Ψπερ γlώ'' τόπες απονεμομένων, δια μύο τας αιγί-δας, ως δή απο το αίοτειν 5 τύ, ορμάν, το όνομα Αιγίοχος έ κλήθη, δι' άλλας ό ομοιοειδείς και ευεπιγνώστκς αιτίας, υέτιος, ώ επικάρπιος, ώ, καταβάτης , δ. ασπροπαίος, κ. Ικέσιος , ο κε--
ραύνιΘ- , κι ωροπάτορ, και παννύχιος και η λατεάριΘυ, κ. Κάοσιος, , κ πολυεχος, ο φίλιος , ει εφέστιος, κι έρισμάραγος , ήπι αήρ πολύηχΘυ, και όρκίΘυ, ώ ΚαπετώλιΦυ, κι απεροτητής, κι εται ρείος, ε, όμόγνιος, και άλλως δε πολλαχώς, κ% διαφόρές επιτοίας. . κ. σωτήρα, ε πολυέα, κι ομόγνιον, και ξένιον, ή κτήσιον, κι βέ λιαίον, κ, τροταιέχον, κι έλώθέgιον αυτόν προσαγοράίκαισιν , α-, πεσμλή ττων όσων ονομασιών αυΊώ τέτων καισών . έπει διατέτο'κεν
εις πάσαν διώαμιν Φ χέσιν, ο πάντων αίτιος ε επόπτης εσΊίr, ΨΤ7),
ΤΖ
-
Ι 99
εύπι δε εβρέθη ε της δίκης, πατήρ 5 ο γδ ο δαγαγω, εις τα οράγματα την κοινωνία ή ανθρώπων, ε παραγγείλας αυτοίς
μή αδικεί, αλλήλες, ξτός όξι, ο ή" Χαρίτων ενταύθα γάρ εί, σι, αι τ8 δανείζεώΧ ε ευεργετείν αρχαί . κι ή ορώνlων κ? τύ ιεχοντος ποιΨσών μεταβολάς σωτηρίες, ε ή' γινομένων επί της γής άλλων , ε ωνομασμένων από της φύσεως , δlός όξι πα ροχ4ύς. λέγεται δε Ψωό τινων ε αλάστωρ, κι παλαμναίος, τώ τές άλάστορας και παλαμναίες κολάζεν ή" μjo ωνομασμjύων ατο
το τα τοιαύτα αμαρτάνειν, εφ' όις 6ει αλαστήσαι ε στενάξαι ή δε απο τ8 τας παλάμας μιάσματος ανεκπλύτες ατσοτελέν.
Και ύψίζυγος, ο αφ' ύψgς τα κάτω κυβερνών , ε ατο ζυ
γών κυβερνητικών, ή ο άνωθεν ταλαντεύων , διον τα κ% ανθρώ. πες. διo λέγει "Ομηρος, ότι υπερθεν, ήγgν οκ θεό, νίκης πεί
ματα έχονται κι γίνεται τέτg αφορμή το γραφήναμ τον Δία μεταχειριζόμύυον τάλαντα , ως Gν ζυγοστατήματι, τέτο δε νοείν και πάνυ φιλόσιν οι παλαιοί , ζυγόν είδότες άρματος ή αμάξης. όθεν κι ζυγόδεσμον "Ομηρός φησιν ιμάντα τον ζυγόν φασι ή" ζώων ζευγνιώτα. ε.δότες δε δ ζυχα , και καθέδρας ερεοσόντων. οθεν, φασίν, ύψίζυγος, ο ύψι καθέδραν έχων, "ώ όμως οι μεθ' "Ομηρον όιδασι ζυγόν και επί ταθμ3 - και αυτοί ω%δα' το δύο άγειν ετυμολογικώς τας εκατέρωθεν δηλαδή πλάστιγγας , αφ' και ώ παροιμία το , ζυγό ωρός δίκία, άϋθέστερθυ. . .
Και ομολώϊος 5 ωροσηγορόύθη ο Θήβαις, άτσο Ομολωίας Φροφήτιδος της Ενυέως
ην ωροφήτιν εις Δελφές πεμφθηνα,
ως Αεατόδημος cύ, δ4 τέρω f Θηβαϊκών "Ιτρος 5 c τη δωδε κάτη ή σμυαγωγής, δια το παρ' Αιολόύσι, το ομονοητικόν , ώ ειρηνικόν, ομολον λέγεώΧ. έτι δε ε Ομολώΐα ο Θήζαμς. Και Σινωπίτης, ή από Σινωτίς όρκς Μέμφιδος ή ατο Σινώς
πης ή Ποντικής. φέρεται γδ το έτος λόγος, ότι βασιλε ή Αλεξανδρείας Πτολεμαίω τω Λάγκαι δαίμων τις επιφανείς έκέ λά σε πέμψαντα ναύν, κομίσαι αυτόν μή ωροσδηλώσας ε τό πον όθεν αυτόν ανακομίσεται. ο 5' πέμπει φέρεο Χ τηνάλλως :
ναύν όπη τύχη ώ ως ωροσέβαλε η ναυς τη Φωκίδι, λαβόντες
χρησμό, οι έμπλέοντες ασελθαν εί; Σινώτία και ο έιέγχαμ το πωροταχθέν, «ήνεγκαν εκείθεν το τό Σαράτιδος Διός άγαλμα . καντεύθεν Σινωτίτης Ζευς, ήτοι Σάρατις και φασι το άγαλμα τοις
ορώσιν άδηλον έ) οιας φύσεως ήν. οι δε άτο Σίνωτος ποταμό τον ΣινωπίΊην τέτoν Δία παράγgσιν.
Και .Κ. (ΑΑ
Ζ
2ΟΟ
Και Ερκάος, ώ βυμός εντός έρκΨς εν τη αυλή ίδρυτνι
τίν
2δ περίβολο έρκος έλεγοι: μετlώ δε η πολιτείας, δις ή Ζευς Έρκέζος. ερκείο δε, το ωδίφραγμα ή αιλής, ή ή τ8 δώματος στέγη . Σοφοκλής "Αίαντι πωριν αν δεθείς ωράς κίοια στέγης,
μάστιγι πρώτα φοινιχθείς θάνη κι μείλιχος , έυμείλικτος ών τοις εξ αδικίας μετατίθειξύοις έδε γδ αδιαλλάκτως έχει ωρος αυτές. δια τέτο κι ικεσίg Διός εισ βωμόι. Και πατρώος, ώτσερ ε ο Απόλλων, ο Αθήναις τιμώμενοι, ο Ζευς μύο, μ? i c., Αρκαδία , ή ως οι πλείας , μ? i dν -
Κρήτη ανατροφή", όπ πρώτον ταϊς Αθήναις επέτη, πατράσιν αυτων
«ξ
εφάνη 1οίς
οι τινες ταυτη τη «ωροσηγορία τετιμηκασιν αυ
τόν. Απόλλων δε, ότι Ερεχθέως θυγατέρα έγημε ή Κρέgταν, εξ ης εγγύετο ο "Ιων. ως ορόγονοι Sν αυτό, έτίμα, κι οι αρ
χοντες όπε εχειροτονίντο έκ γαρ τέ μη ειδέναι , ξένες αυτές ένόμιζον.
Οι δι, ότι τιμάται παρ' Αθηναίοις Ζευς πατζώος, ε Απόλ
λων, δια το οnώτε: \ποδέξαωί το θεώ εί: " χώραν, και θυ σίας σμυτελέσαι κατα φςήτρας, ο δήμs, , ε συγγενείας, μό νμς αλλήλων.
Και επάκρμος, ο έτι ή άκρων ή ορών ιδρυμyύος ορώντες βωμές αυτώ ίδρυον, ως επιπολύ,
επί γδ ή"
Και ομομαστιγίας χaj δέλιος, έπει δάλων όξιν έφορος
οι
δε δόλοι μάστιξιν Ψπόκεινται και πληγαίς , δια τέτο ομομα
τιγίας ήκεσεν. Και Δωδωναίος, ώστερ Ιλιάδος Π' Ζόύ ανα Δωδωναίε , -----
εν χωρίω ή! Υπερβορέων Ίη Δωδώνη τιμώμύμε , c' Θεσσρωτία, λέγεται γαρ ότι Δόυκαλίων, μ2 τον επ' αυτ8 γενόμενο κατα κλυσμόν, είς τlα "Ηπειρον έμαντεύετο Cν τη δρυί. τσελειάδος
δε αυτώ κησμόν δέσης, κατοικίζει τον τότoν, σμυαθροίσας Ίες κδέμλειφθέντας απο τ8 κατακλυσμό . ώ από το Διος ε Δω
δώνης μιάς ή" Ωκεανίδων, Δωδωνίω τίμι χώραν ωροσηγόρευσεν ως Θρασύβελος ε Ακετόδωρος ιτoρυσι. Και άλλως Δωδωναίος Ζ4ύς, ο ωέι Δωδώνlω εξέχ«σαν έχων
τιμluύ. κ. κ% τlu ποιητικίω ερμηνείαν, Δωδώνης μεδέων, ή Ελ λοπία κ% τες παλαιές εκαλείτο ωρότερον, την 5 Δωδώνluυ και δυσχείμερον λέγει ο Γοιητής , είδως τοιαύτην καισαν, ώει ην Γε
λασγοι το αδόμενο ίδρυσαν ιερον , κ? τες ταλαιές . όθεν και Πε
Ζ
2 ΟΙ
Πελασγικός ο αυτός. ιτέον ό ότι Δωδώνιμ, κατά τινας, ή μύο Θεοταλίας, ή 5'. Μολοοσίας, ής δ μεμνήθαι φασι τον Ποιητluυ, δια το και δυχείμερον αυΊίμι ισορεία Jί , ε τότε Διός δε ιερόν /
--
τν
"Ο
ι
εκείσε έ) , το κ? τίω μαντικίω φηγνόν
ην Σοφοκλής πολύ
γλωοσον & Τραχηνίαμς φησιν, ως πολύφωνον , δια ώ πολλοίς μαντευοιθύluυ. έτεροι δε αλληγορύντες την Δωδώνlu , την γluυ φα σι, «"δα το δώ δώσω , ως δοτείραν , ε ανησίδωραν , ε ζείδω μον. οι 5 αυτοί φυσιολογικώς άμα κι αναθετικώς φασι, Ζου άνα Δωδωναίε,
τgτές-ιν, αιθέeaε, κ. περίγειε τέτο μύυ δια το Δωδωναίε εκεί νο 5 , δια το άνα . κι ωέι μύο ή αυτ8 ωροσηγοριών αρκάντως
ωέι δε ή" παρεισαγομβίων αυτώ, απεικονισμάτων ταύτη έητέοι παρεισαγεσι τον Δίκτελείς άνδρός, ηλικία, έχοντα, έπει
έχει
έτε το παρηκμακος , έτε το ελλιπές έμφαίνεν, το δε κατηρτυκος οικείο δια τέτο κι τέλεια αυτώ θύgσι. το ό σκήπτρον, της δυ νατείας αυτό σύμβολόν ύει... πολλαχό 5 κι νίκίω κρατών πλάτ
τεταμ. ώει'ετι γδ πάντων, ώ. έδέν ήττάν αυτό δuύαται Ιερος δε
όρνις αυτό ο αετός λέγεται έ) , δια το οξύτατον τέτoν έ) ή" άλλων πτηνών.
Στέφεται δε έλαία, δια το αειθαλές , και λιπαρόν, ε πολύ χρητο ή δια την εμφέρειαν της ωρος τον έρανoν γλαυκότητος . λέγεται δε υπό τινων ε αλληγορικώτερόν πως «όει' αυτό τοις, τοτρόπως ώσσερ οι άνθρωποι από ψυχής διοικάμεθα, έτω χgj ο κόσμος ψυχluυ έχει την σιωέχgσαν αυτόν ώ αυτή καλείται
Ζεύς , πότερον διά το σώζεσα ε αιτία όσα τους ζώσι το ζην. Φ
δια τ8το βασιλεύειν ο Ζευς λέγεται ή) όλων ή ως αν και C,
ημίν η ψυχή και η φύσις ήμύ;) βασιλ4ύειν ρηθείη . Δία δ’ αυ τον καλέμψυ, ότι δι' αυτόν γίνεται κι σώζεται τα πάντα. σ'θα τισι δε ξΔευς λέγεται, τάχα από το δεύειν τlω γήν, ή με ταδιδόναμ τοίς ζώσι ζωτικής ικμάδος. δ ή γλυική πτώσις , απ Υ
Ν)
/
ry
/
63
"Ο
θΦ
ρ'
"
1
φ
αυτής όξι Διος, παρακειμώύη πως τη Δεύς. οικείν δε Cν τω έρα
νώ λέγεται, έπει εκεί το κυειώτατον μέρος ή το κόσμs ψυχής, ώ γδ α ημέτερα ψυχαί πύρ εισιν, ως οι πάλαι λέγκσιν. «
Α'
"Ο
/ «Υ
9
\
ρ
φ
/
φ
"γ
θ
\
φ *
Ακολ4θως δε τέτοις λέγεται, ώ ότι πάντ' εφoρά οφ ν . Διός , θαλμος, ε πάντ' επακέει. πώς γδ οιόν τέ όξι, δια πάντων διοι κgσαν δύναμιν, λανθάνειν τι ή c% τω κόσμω γινομύων 5 λαμ βάνεται δε ο Ζευς αλληγορικώς ώ αντί τι νοώς, δς ώ τας Μά τας , ήτοι τας γνώσεις γυνά ώ αντί τ8 νοος Ίκαι κΞάνθρωπον, Α'
w
-
"
\
1
φ
ρ
/
ρ
"Ο
θΝ3.
τ- ,
Ρ
r
\
και
"Ν3
Cc
Α
κ
9 *
.
",
.
'
Υ
Ο\
γ
λίζζ.
/
Ζ
2Ο2
καθωμίληται τοις πολλοίς ή τοιχειακώς , αντί παντός έρανίκαι
σώματος, κι ή' αυτ8 μερών ε ανli τ8 αέρος , ε τ8 νεφελώ δgς καταστήματος, κι όμβείg ηλίg
ωρος Ίέτοις 5 και αντί f
ατέρων ή πλανήτων και μία, αλλά ε αντί ή είμαριθύης κ% τgς Στωϊκός κι ωέι μjυ τέτων άλις. λέξομή 5 ε ώει τ8 γάμg Διός τε κ; "Ήρας.
-
-
Γερ του γάμου του Διός ε ή "Ήρας. Τον Δία μυθολογόσιν έτίζελάψει τη "Ηραμιγήνα, ότε αυ
τluυ ίδοι χωριοθείσαν ατσο ή" άλλων θεών βgλόμύθος δε αφα
νής γυέαύζ, ή μή οφθήνα, Ψσ' αυτής, η όψιν μεταβάλλει εις κόκκυγα, ώ καθέζεται εις όρG- , o ωρώτον μύυ Θρόναξ έκα λείτο, ύτερον δε, Κόκκυξ. i δε Δία χειμώνα ποιήσαι δεινόν τή ημέρα εκείνη, η δε "Ηραν πορόυομψήίω αφικέΟΙ Φρος το όρος, ώ καθέζεJί επ' αυτό, ότσg & ιερον μετέπειτα αυτής ίδρυτο Τε λέας "Ηρας επωνομαιθέν τίν δε κόκκυγα ριγώντα, ο τεφεμκότε
δια ή χειμώνα , καταπεταοθήναι κ; καθεαθήναι έτί τα γόνατκ
),
αυτής, η δε "Ηραν ιδέσλυ αυτόν, οικπήραμ κι περιβαλεν τη αμ
γ
πεχόνη τον δε Δία 4ύθέως μεταβαλείν ή όψιν, κι επιλαβέ0 ή "Ηρας ή δε η μίξιν παραιτgμύύης δια ι μητέρα αυτών Ρέαν , αυτόν Ψποσχέ0 γυναίκα ταύτην ποιήσαούζ και παρ' Αργείοις δε οι μέγιστοι ή Ελλήνων έτίμων ή θεόν , το δε άγαλμα ή "Ηρας C, τι ναώ καθήμενον Cν θρόνω, τη χειει είχε σκήπτρον, κι επ' αυτώ π σκήτστρω κόκκυξ. ΠΕΡΙ ΖΗΘΟΥ ΚΑΙ
ΑΜΦΙΟΝΟΣ.
ΖΕ: κ. Αμφίων, μυθ4ύονται ότι κιθάρα τας Θήβας ετείς χισαν κιθαρίζοντες γδ, αυτοί οι λίθοι αυτομάτως έτί το p
9
*"
Τα
/
\
φ
/
/
-
ΧΑ
"
9
9
\.
9
Μ
2
"
τείχθυ ανέβαινον. ή δε iτορία έχει έτος Ζήθος κι Αμφίων, Θηβαίοι το γένος , άeaτοι κιθαρωδοί έγ%ύοντο , και απεδείκrtuυτο. "Φ
''
y)
Μ
και
9,
μιθώ. αργύριον δε έκ είχον τότε οι άνθρωποι , έκέλευον Εν οι Α.
*Φ
ν
9.
-
κδέξ ή Αυ φίονα, κι ε τις ζάλοιτο ακυσα αυτών, ερχόμύθος εις
γάζετο επί το πίχος και μέντοι οι λίθοι ακροώμύιοι ίταντο. Αύ λόγως και ο μύθος προσανεπλάοθη, ότι λύρα το τείχος εκIίοθη. /
Τ»
φ
Αν
ΠΕΡΙ
/
ΖΗΤΟΥ
ΚΑΙ
""
κΟ
9
"
ΚΑΛΑ"1"ΔΟΣ.
ήΊης κ, Κάλαϊς υιοι Βορέg εξ Ωριθυίας ή
Ερεχθέως
7-7τι--
ρωτοι πλαττονται έχον δε ε αδελφlu) Κλεοπάτραν ήν τινα Φι: ευς έγημε. μ3 ταύτα 1οαίαν ή Δαρδάνg , ήτις απεχθώς έχ"
Ζ
2ο3
έχεσα ωρός τες ωρογόνgς, λέγω δε τες από Κλεοπάτρας υιάς, 9
φΝΟ
Ν)
φ
!- •
"
Υ
φ
και/
η
φ
Ρ
επειράτο τυφλώσαι αυτές οι δε και ότι ο πατήρ έτύφλωσεν αυτές,
διαζαλλέσης της μητρυιάς ωρος αυτόν, ΠΕΡΙ ΖΩΠΤΈΡΟΥ ΤΟΥ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΤ.
Δ"Ε ο
Περσών βασιλεύς , επολιόρκες ή Βαβυλώνα επί
χρόνον πολύν. κ δυασoρθήτg έσης αυτής , ή αχάλλοντΘ.
επί πολιuυ καιρον , Ζώπυρός τις ανδρείος ή ψυχία , ως έδειξε το πράγμα, ε εκ άδοξος παρα π. Κύρω , μηχανάται τοιόνδε", κόψας εαυτό ή ρίνα ώ τα ώτα , κι μάστιξιν εαυτόν ξάνας , δή θεν αυτομολεί «ορός τυς Βαβυλωνίες , ως δεινά πεποίθως παρά Τ: Κύρg. είΊα απελθών φροσποιείται 4ύνοείν τοίς Βαβυλωνίοις ,
σρατηγήσας υτσερ Βαβυλωνίων, κι ανελων πολλ8ς τ8 Δαρείg. συν θείς δε σμύθηαα μψ% τ8 Δαρείg ημέραν ωeισμ%ίμ Cν ή δε αυ τον ωροσβαλείν Cν τη Βαβυλώνι, Cν ταύτη πείθει τ8ς Βαβυ
λωνίgς λαβείν τας κλείς ή πυλών, είτα λαβών ήνοιξε και εισή γαγε τες Γέρσας κg, έτως εχερώθη η Βαβυλών. ΡΗΤΟΡΕΣ.
-
ΠΕΡΙ ΖΗΝΟΒΙΟΥ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ'.
Ηνόβιος σοφιτής, παιδAύσας Cν Ρώμη επί Αδριανό
έγρα
ψεν επιτομίω ή παροιμιών Διδύμs κ. Ταρβαίg C, βιβλίοις τρισί , μετάφρασιν Ελληνιτι ή Ιτοριών Σαλλgτίκαι το Ρωμαϊκό ιτορικό κι ήj καλ8μήίων αυτώ Βελών γγυεθλιακόν εις Αδρια
νόν Καίσαρα , κι άλλα.
-
"ν.
ΠΕΡΙ ΖΩΙ"ΛΟΥ .
-
ΖΕ
Αμφιπολίτης ( πόλις Μακεδονίας) ός επεκλήθη
Ομηρομάτιξ, ότι επέσκωπτεν "Ομηρο ... ρήτωρ ήν η φιλό σοφος έγραψε τινά γραμματικά κ% ή Ομήρg ποιήσεως λόγgς εννέα ιτορίαν έως ή Φιλίππg τελ4,της, βιβλία δέκα ώύι Αμφιπό.
λεως βιβλία τρία ή κ; Ισοκράτες τό ρήτορος, ή άλλα πλείτα. ΠΕΡΙ ΖΩΣΙ"ΜΟΤ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ".
Ζ", ΓαζαίΘυ , ή Ασκαλωνίτης , σοφιστής
κ% τε;
χιό,
νgς Ανατασίκαι έγραψε λέξιν ρητορικίμ κ? στοιχείον και Ψσόμνημα εις τον Δημοσθένlω κι εις Λυσίαν. Cc
2
ΓΡΑΜ
Ζ
2.Ο.4
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ'. ΠΕΡΙ ΖΗΝΟΔΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ".
ΗνόδοτΘυ Αλεξανδρούς γραμματικός
ο Cν άτε, κληθείς
προς τα «ασ'. Αειστάρχg αθετέμύυα τό Ποιητέ έγραψε κορος Πλάτωνα πεει θεών ώέλ της Ομηρικής σιωηθείας
λύ
σεις Ομηρικών απορρημάτων εις τίω Ησιόδg Θεογονίαν , και άλλα πολλά. ΠΕΡΙ' ΖΗΝ ΟΔΟ ΤΟΥ
ΤΟΥ
ΕΦΕΣΙΟΥ.
Ηνόδοτος, έτερΘυ γραμματικός ώ έποποιός ΕφέσΘυ 'μα
θητής Φιλητ8, επί Ππολεμαίg γεγονώς έγραψε ωέι' αυ θυποτάκτων, ε ανυποτάκτων. ΠΕΡΙ
ΖΩΝΑΙΟΥ .
7Ωrαίος , έγραψεν ερωτικας επιστολάς, ε ώει' τ8 σφαις% ζειν. φέρονται δε αυτό κι έτερα επιτολα αγροικικgί, και άλλα γραμματικά τε ε ρητορικά. ΠΕΡΙ ΖΗΝΩΝοΣ ΤoΥ ΕΛΕΑΤor ΦΙΛοΣοΦοr.
Ηνων Τελώταγόρκαι Ελεάτης φιλόσοφος ή έγγιζόντων Πυ ιθαγόρα και Δημοκρίτω κ% τ8ς χρόνgς . έτος πλέων, και "χειμώνος συμβάντος , κ ναυαγίg γγυομjύκαι , Αχαρίτως φέρων : έσομψίlω αύπ πενίλυ, ωγός η τύχίω έφθέγξατο ευγε , ώ' Τύχη, χάριτάς σοι ομολογώ, όΪι ή έμίμι καισίλμ άχρι τε τεμ βωήίκαι ώύχέτησας ως δηλονότι τινών ή οκ ή καισίας αυτό έμπε
φορlισμψύων τη νηϊ. καθελε ν ό θελήσας Νέαρχον, οι 5', Διο μέδοντα τον Ελέας τύραννον, εάλω. ή ερωτώμύθος υπ' αυτό , ί γλώτταν αυτό Cνδακών ε ατοπμών , ωροσέπτυσε πυ τυράννω κι c' όλμω βληθείς, σμυετρίβη πτιoσόμjυος. τέτίν φασιν 4ύρετluυ
"έ) διαλεκτικής, ως Εμπεδοκλέα ή ρητορικής καθα ε Αριτο τέλης έν τω Σοφιστή. έγραψεν έριδας , εξήγησιν ή' Εμπεδο κλέgς ωρος τες φιλοσόφ8ς ώει' φύσεως. ΠΕΡΙ ΖΗ"ΝΩΝΟΣ ΤΟΥ ΣΙΔΩΝΙΟΥ.
Η'νων Μουσαίg, Σιδώνιος, φιλόσοφος Σlωϊκός μαθητής Διο δώρg τ8 καλ8μύg Κρόνg, διδάσκαλος Ζήνωνος το Κιτιέως Υ/
"
Λ
Φ
Υ
ν
/
έγραψεν απολογίαν Ψσερ Σωκράτες, ε Σιδωνιακά. -
ΠΕ
Ζ
2Ο5
ΠΕΡΙ' ΖΗ"ΝΩΝΟΣ ΤΟΥ
ΤΑΡΣΕΩΣ.
Ηνων Διοσκοείδα, Ταρσ4ύς ως δέ Ίινες, Σιδώνιος φιλόσο. φος μαθητής Χρυσίππg τg Ταρσέως φιλοσόφκ Στωϊκό. ΠΕΡΙ ΖΗΝΩΝοΣ ΤoΥ ΜΝΑΣΕ or.
Ηνων Μνασέg , Κιτιώς , ( πόλις Κύ ωρg ) φιλόσοφος θς ήρξε ή Στωϊκής αιρέσεως επεκλήθη δε κι αυτος Στωϊκός. -
Ν.)
φ
/
Υ
9
ρ
-
ΠΕΡΙ ΖΗΝΩΝΟΣ ΤΟΥ ΚΙΤΙΕΩΣ .
Ηνων έτερος Κιτιεύς , ε δε ρήτωρ τις ίδ , ή φιλόσοφος , άδηλον. έγραψε ώει τάσεως περί χημάτων Ψπόμνη μα εις Ξενοφώντα , εις Λυσίαν , εις Δημοωθένluυ , περί επι χειρημάτων. ΠΕΡΙ ΖΩΡΟΑΣΤΡΟΥ.
Ωροάστρης, Γερσομήδης, σοφος Cν τη αστρονομία, έγραψε περί φύσεως βιβλία τέοπαρα πεει λίθων τιμίων έν ατε Λ
φ
/
Ρ
εοσκοπικά αποτελεσματικά βιβλία ε . ΠΕΡΙ ΖΩΡΟΜΑ΄ΣΔΡΟΥ.
Ωρομάσδρης Χαλδαίος σοφός , έγραψε φυσικα και μαθη μάτικα .
:
-
ΠΕΡΙ ΖΩΣΙ"ΜΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟ'ΦΟΥ.
Ωσιμος Αλεξανδρεύς φιλόσοφος έγραψε χυμώτικα τορος
Θεοσεβhυ ή αδελφluύ έτι δε κ% τoιχείoν Cν βιβλίοις κή. Ψσογράφεται δε Ψπό τινων χειρόκμητα, κ. Πλάτωνος βίος. -
-
-
-ΣΑΕ
Η ΠΕΡΙ' "ΗΒΗΣ , η/
Βη, θυγάτηρ "Ηρας ε Διός ή ο Ηρακλής μ3 "
"
1
"
Φ.
Ν"
θάνατον
/
εις έρανόν ανελθων έγημjo, ως ληρύσιν ... ταύτίω πάλι,
ο μύθος Θεοίς φησί παρθένο ύσαν οινοχοών , αλληγορικώς δε γ)
Η η Ήβη Διος ε. "Ηζας λέγεται, δια το ακάματο και νει νεάζον 2οό
9
ν
"Ν"
9
/
φ/
σ%) τοιχείων, εις άπερ αλληγορείται "Ηρα κι Ζέυς. ΠΕΡΙ
ΗΕΤΙΩΝΟΣ .
Ετίων, ο πατης Ανδρομάχης "...
-
βασιλ4ύς Θήβης.
"
Κίλικες δε
Τυ
ηγ
οι τσερί τίω Θήβίω έλέγοντο ών ήρχεν Ηετίων, έτως απο τ8 αετξ ονομαζόμύιος. ΠΕΡΙ
ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩ Ν ΑΥΤΟΥ ΠΑΙ'ΔΩΝ .
" Ήλιος μυθέυεται έ) υιός ή Θείας, ήτις ε Λητώ λέγε ταμ, ώασερ κι η Σελήνη , τ8 5 Ηλίg παίδες γεγύνηνται παίδες καιτοι, Κέκαρφος, Τεναγής, Τριόπης, Ακτίς, Μακράς , ώ Φαέθων ο νεώτατος, ε αι καλέμενα Ηλιάδες κι άλλοι, ως c, τη παρύση καταγραφή , ή δε Φαέθοντα εκπεσόντα τύ πα τgώκαι ηλιακά άρματος μυθεύονται ώ τω Ηριδανώ ποταμώ έμ πεσόντα όπg γε κι αλ αυτό αδελφα Ηλιάδες νυκτός έκώκυ
σαν κg ή οφθαλμύ;) απέσταξαν δάκρυον ηλέκτρg είτα αλ γεροι γυόμύρα αποστάζεσι τό το έτο δάκρυον. Ιστίον 5' ότι ήλεκτρος, και το εκ χρυσ5 & αργύρκαι κράμα ην 9
"γν
/
αλλά τις λίθος χρυσοειδής εξ και ελαζαι γίνονται μαχαίραμς. έτι δε αχύρων έφελκυστική , ως ή μαγνήτις σιδήρκαι . τινες δε
ή παλαιών λέγκαισιν ότι και λίθος όξιν ο τοίύτος ηλεκτρος, αλλα δένδρg δάκρυον, πεπηγός είς σώμα λιθοειδές.
Λέγεται δε "Ηλιος, οιονεί δήλιός τις ών , και φανερός , και αφαιρέσει ήλιος ή αλιός τις ών, ως εξαλός , ήγκν θαλάοσης
ή γξύεσιν έχων. έτι δε όξυκίνητος ο ήλιος Ψπέρ τgς λοιπές ή" απλανών αστέρων και μύο ζπές ή έρανόν ο γδ έρανος είς νυχθή μερο διάστημα περιτρέφεται, τέτο ο ήλιος περιδινείται ενιαυτώ .
τοσζτον ο ήλιος τ8 καιρανκαι μύη βραδύπρος , Κρόνg 5' κι ή λοιπών ατέρων ταχύτερος Κρόνος μυ γδ τριάκοντα έτεσι περιοδέυει ί τέ ουρανό, ην έφlω νυκθημερίλυ περιτροφία'. Ζευς 5', έπσι ιβ' "Αρης, ήλιος, ως έφίω , ενιαυπ Αφροδίτη, μησί ιδ' Ερμής ,
ενιαυπ", ή μάλλον μησιν ή η δε σελήνη, ενί μόνω μηνί. ΠΕΡΙ" "ΗΡΑΣ.
" "Ηρα, είς βασιλείου, ανδρείκυ, ε αιθέρα μεταλαμβάνε
ται όθεν έήραία ζωή , η βασιλική. διo αδελφή ε γυ νή τε Διός παραδέδοται σμυήπται γδ Αίθύς αυτώ, ε κεκόλλη Τα ! »
Η Τα! »
αίροιξη
απο τ'
2ο7
γης, εκείνg αυτής επιβεβηκότος. ε γεγό
ναπν έπι της αυτής ν.4ύσεως
βυείσα γδ είς λεπτότητα ή καισία ,
τό, τε πυρ , ε τον αέρα υφίστησιν , έφ' ώ κι Ρέιμ τlω μητέρα
αυτών εμύθ4ύσέρτο έ), πατέρα δε η Κρόνον , ήτοι δια το ο, τε ταγμβόοις μέτρoις χρόνκαι γjυέΟζ ταύτα , ή δια το κ% σύγκρισιν κρατμόν ή ύλης , " είς τα τοιχεία διάκεμσιν αποτελείύζ ή όπερ πιθανώτερον , δια το την καύτα υφίσταούζ ή αέρα , ηνίκ' αν όκ πυρός εκινείΊο ή φύσις , επι το κραίνειν κι αποτελε?ν τα όντα. δοτείραν δε είδgς «δ πινυτότητος ή "Ηραν ο μύθος διδεν
ε: ή άλλως κρινότερον Αθηνά τοις πινυτοίς επιπταπί "Αρπμιν 3 μεγέθες τ8 και 2 γυναίκας, Αθηνάν 5
ή γιμναικείας εφιτάστ
τέχνας Αφροδίτlω ό, γάμοις. ε κι ετέρως "Ηρα γάμων έτι ταπίν λέγεται. μυθικώς ό’ "Ηρα ώ:τι "Αδης βάλλονται η.
"
-
«Φ
"Φ
rΦ
"3
φ
Α'
ή μύο ΑΥ.
ψ1
ο Γύλω συμμαχύσα τώ Νηλεί κΖ τ8 Ηρακλέgς , όπ ε ί Πύλον εκείνος επόρθησε φυγαδ4ύοντος , ή «ε άλλως τρεφομβύκαι παιδος ο Γερήνοις τι; Νέτορος , ο δε "Αδης, κάτω Ψσο γluυ ,
ότε ω δαχωρηθείς ο ρηθεάς Ηρακλής, Ψσο Πλάτωνος άνευ ασ πίδος κι σιδήρg χειρώσαώΧ, ει διός τέ όξι, τον Κέρβερον , αυτός τη μύο λεοντή ανΊι ατσίδος χρησάμύψΘ-, τοίς ό βέλεσί λιθί νας εναρμότας ακίδας, οποία πολλαχό ιτoρένταμ , τον κύνα κα τηγωνίσατο μ? δε ί νίκίμ , έναντιόμενον τον "Αδίω καπτύξά
σε, ε έτο ή Κέρβερον ανήγαγήυ. " Περί της Ηρας της εν τώ αιθέρι ώ ταϊς νεφέλαις κρεμαμένης σιδηροδέτg.
Η "Ηρα, ως πολλάκις ίσμψη, έζηλοτύπες τον Ηρακλέα. τέτον αυτόν μ3 το Ψποτρέφειν οκ ή Τροίας , όταν μ% ΤελαμώνΘ
επόρθησεν αυτlω, έλυμήνατο διαγόντων γδ αυτών, διετάραξεν ή "Ηρα η θάλαοσαν, ε έχεßμασεν αυ1luυ , ώ 13ς ανέμgς διήγει
ρεν, ε έτω το τg Ηρακλέgς σκάφος τη βία και τι κλύδωνι έχει μάζετο. μαγγανεία δέ τινι χρησαμψίη, ωροσελθείν επόιησε τον
ύπνον π. Διί, κι αφύπνωσεν αυτόν
ίνα μη έγρηγορών βοηθήση
π) Ηρακλεί χειμαζομήίω. μαθων 5 μ3 τον ύπνον ο Ζευς το κατασκόασμα ή "Ηρας, τιμωρείlαι αυτluυ έτος δύο άκμωνας
δήσας αυτής ώει' τgς πόδας , πεει δε τας χείρας πέδας αλύ τgς, έκρέμασεν αυτluυ όκ τ8 έρανκαι τιμωρών αυτluό.
ούτω μυθικώς χαριέσπρόν πω: ληρέσιν , ώασερ ή πεει τ8 γάμg αυτών ωροείρηται C, τώ τ8 Διός. ΙΙερλ
Η
2ο8
Γερ του ή "Ηρας Cν τώ "Αργε, ιδρύματος.
Τluυ "Ηραν πολιξχον οι Αργείοι αυτοίς ηγέντο και διά τέτα και πανήγυριν αυτή τεπαγιδύμ, ήγοί , ο β' ή εορτής τρόπος, άμα α ζοών, το χρώμα λόυκών από δε ή αμάξης έδε, ή ιέρειλυ Ε) ότι ό ήχειν άχρι το ναύ, το δε ιερον, έξω τ8 άτεος οπg αξ το αυτής είδωλο ίδρυτο ο ε ψαλίδα χαλκίμ ανεβάσταζεν απο μεταφοράς της κερέσης ψαλίδος τις τείχας , έκαθαρόν αποδεικνυόσης το σώμα , έπει ο άηρ καθαίρε , είς ον αλληγο
ρεται ή "Ηρα. "Ηκεν εν ποπ ο χρόνος φέρων i εορτluύ. ο δε νόμος απο ή" βοών ύκ όντων , έχώλευεν αλλ' ή ιέρεια ή άποείαν έσοφίσατο, /
τ.,
/
/
μητηρ καισα νεανισκων
/
δύο Βίτονος
/
«ξ
Κλεόβs ,
\
p
α;"Τ !
βοών Ν)
"Φ
τω
χήματι γυομύύων. έπει τοίνμυ το « δα' ή βοών, φ"δα ή παί δών έγένετο, στασα κ% το άγαλμα , μίθόν απήτε τ8 πόνg' κι έδωκεν, φασίν, ή θεός... ύπνg)- ήν ο αυτός , και το βίg. πέρας γγυόμjυος. ταύτα «"δα ή! Αργείων έθρυλλείτο. ΠΕΡΙ ΤΟΥΤ ΗΡΑΚΛΕΩΣ.
Ρακλής, υιος έργω μjυ Διός, λόγω δε Αμφιτρύωνος, οκ.
Φ
της Αλκμήνης, κ. Ετες μύθgς κι γδ ο Ζευς ομοιωθεις τώ Αμφιτρύωνι , σιωεγένετο τη Α'λκμήνη κι εγεννήθη ο Ηρα «υ
2
/
/
ΝΔ
φ
Ι
Α'
Ρ
φ
α
κλής ος ετες μεγάλες εκείνες άθλες διήνυσε περί ων λέ ξομjυ. απ' αυτό δε πολλοί γεγόνασιν, ών ωρώτος ε έκδοξος ο "Υλος εξ και κι οι ή) Λακεδαιμονίων βασιλείς, Ηρακλείδα, λέ γονται κ γδ και μόνον Δηιάνειραν , ε Μεγάραν, ως οι μύθοι», έγημjυ, αλλά ο Ομφάλην, ε ετέρας. μ3 θάνατον δε εις έρα νον ανελθών , η Διος ε Ηρας θυγατέρα Ηζη, έγημjυ ήν ο μύθ9 θεοίς φησιν παρθένο και σαν οινοχρείν. Γρώτον τοιγαρgν ο Ηρακλής άθλον κατορθώσατο, φονΑύσας
τον c., Νεμέα λέοντα, ως νεμόμύρον και αφανίζοντα τες C, "Αςγει τότσκαις Νεμέα δε, όρGυ cί, "Αργες. Δόύτερον , ανελων ή πεντηκοντακέφαλον "Υδραν. πεει δε της
"Υδρας μυθύεται, ότι θηρίον ή περί τ Λέρνίμ , έχον πεντή κοντα κεφαλάς τας δε κεφαλας
Έ) οφέων. ο θηρίον, έλθων ο
Ηρακλής, ατέκτεινε. τεμνομένης δε μιας κεφαλής, δύο ανΊ' αυ
της παρεφύοντο
ως γίνειJί επί το διπλάσιο εκατόν κεφαλάς
"Ιόλαος δε ο Ιφικλέας, αδελφιδές ών τώ Ηρακλεί, γνώς, τέτο ρ ) 2
"
2
2
έμηχανήσατο και πύρ έφερε , ε ί τεμνομψόίμ κεφαλιω ενεπίμ «ορα.
ι";
Η
2ο 9
τώρα. κθ) έτως ίχυσεν ανελεϊν ί. "Υδραν ο Ηρακλής . Ησίοδος 5' λέγει ταύτην γυνηθήναι όκ τ8 τόματος ή) Γιγάντων. ω%δα γυόμθιος δε εις Καλυδώνα, η Οινέως θυγατέρα Δηιάνειραν έμνη σπεύσατο ε διαπαλαίσας Ψπέρ ή" γάμων αυτής ωρος τον Α χελώον απεικαοθέντα ταύρω , περιέκλασε το έπρoν ή κεράτων , και την μύυ Δηιάνειραν γαμε το δε κέρας Αχελώος λαμβάνει , δυς αντί τότε το ή Αμαλθείας. Αμαλθεία 5 ή Αιμονία
θυγάτηρ , ή κέρας είχε ταύρg. τέτο 5, ως Φερεκύδης φησί, δύ καμι είχε, τοιαύτίω, ωτε ποτόν, ή βρωπόν, όπερ αν 4ύξαιτό τις, παρέχειν άπονον . τρατέυε δε Ηρακλής μ2 Καλυδωνίων , επί
Θεσπρωτός κι πόλιν έλων "Εφυραν, ής έβασίλόε Φύλας, Ατυό η Ίή τέτg θυγατεί σμυελθών , πατήρ Τλητολέμε γίνεται . μήίων δε τέτων, ώωχέμύθος ω θα Οινε , κονδύλω παίσας ,
ατέκτεινεν "Ευνομον τον Αρχιτέλgς παίδα , κ% χειρών διδόντα . συγγενής δε έτος Οινέως. δ ο μήυ πατήρ το παιδος , ακgσίκαι γυομψόκαι τ8 συμβεβηκότος, σιιυεγνωμόνει. Ηρακλής δε κ% τον νόμον, φυγήν Ψπομένειν ήθελε κι δή έγνω, ωρος Κήύκα εις Τραχίνα απιένα. άγων δε Δηϊανειραν, είς ποταμόν "Ευηιον ήλ
θεν ο, ώ καθεζόμύρος Νέσος ο ΚένταυρGυ, τες παρόντας διε πόρθμευε μιώθόν λέγχων σ'θα' Θεών ταύτίω ή τσορείλμ είλη φένα δια το δίκαμΘυ "). αυτός μου και Ηρακλής τον ποταμόν
διέβη. Δηλάνειραν δε μιωθον αιτηθείς, επέτρεψεν έσω κομίζειν ο δε, πορθμώων αυτluυ, επεχείρει βιάζεώΧ. ή δε ανακραγέσης αιθόμενΘυ, εξελθόντα Νέσον έτόξόυσεν εις ή καρδίαν. ο δε , μέλλων τελάιτάν , ( άφυκτα γδ τα βέλη το Ηρακλέgς, ως κε
χρισμόδα τώ ιώ ή "Υδρας ) ωροσκαλεσάμύυΘ- Δηιάνειραν, εί
πεν έχω μεν δια σε τελόυτώ , τέτο δέ σοι χαρίζομαι φιλίας έπιασάωί διμιάμβυον, το δε ήν, αγγείον πλήρες αίματος όκ τ8
αυτ8 τρώματος , απατήσας τόινuυ αυτlω δέδωκε λέγων , είπερ Ηρακλέα νοήσης ετέρας πόθω καταχεθέντα, έτίχρισον τέτο τοίς ίματίοις αυτ8, επωρος σε πάλιν αντιτρέψει ή πόθον . ή δε,
λαβέσα, έφύλαττε παρ' εαυτή. διεξιων δε Ηρακλής τίω Δρυόπων χώρα», ε, τροφής απορών, συν τω παιδί αυτό Ύλω, όιτερ επ' ώμων έβάσταζεν, άροτομώντα, λεγόμύρο Θεοδάμαντα, ευρεν, ε ήτήσατο αυτόν δεναμ αυτό άρτον , ο δε, εκ έδωκεν , αλλά και ύβεισε ή Ηρακλέα. ε.τα ο Ηρακλής ένα ήί αροτριώντων βοών λαβων, έσφαξε, και έθοινήθη , και ο υιός αυτό και αυτός. ε
εκλήθη δια τlω αιτίαν ταύτία Βgθόινας, επειδή όλο έθοι ΙΟ d
νήθη
Η νήθη τον βεν. ένθεν αυτώ γέγονεν , ο ωρος τες Δρύοπας πό 2 ΗΟ
λεμος. το γδ Θεοδάμαντος ανελθόντος είς ή πόλιν, κι είπόνΊος Α'
ως πολέμιος ήλθεν εις την χώραν ήμδυ, λέγων ώει τύ Ηρα κλέgς, εξήλθον κατ' αυτό και νενίκηκε πάντας ο Ηρακλής, αύθις εκείθεν Αιγιμίω βασιλε σμυεμάχησε Δωριέων Λαπίθα γδ πεει
γής όρων αφος αυτόν επολέμεν, Κορώνκαι τρατηγέντος ο δε, πολιος κύμύθος, επεκαλέσατο Ηρακλέα, βοηθον επί μέρει ή γής. βοη θήσας δ' Ηρακλής, απέκτεινε Κόρωνον μ? άλλων
ε την γην
άπασαν ελάιθέραν εποίησεν . απέκτεινε δε ε Αλλαγόραν μψ% f παίδων, βασιλέα Δρυόπων, ο Απόλλωνος τεμένει, Λατίθων σύμ,
μαχον. παεμόντα ό "Ιτωνα είς μονομαχία , ωγgκαλείτο αυτόν Κύκνος ο "Αρεος ε Πελοπίας συστάς δε, δ τ8 τον απέκτεινεν.
ως δε εις Ορχομόρον ήκεν, Αμύντορ ο βασιλάς έκ εξασε μεθ' όπλων αυτόν παριέναμ. κωλυόμjμος δε παρελθείν, κ; τέτον απέ χΤΕΙΨΕν.
"Υτερον δε ε Οιχαλίαν πορθήσανΊος, ή την Ευρύτg θυγα τέρα Ιόλιω καλήν δσαν άγοντος, ως ήκεσεν ή Δηιάνειρα ή Η ρακλέα αυτής κρατείοθαι τώ έρωτι, επεχείσασα το αίματι τ8 Κεντάυρg, όπερ λαβέσα ετήρες, τα Ηρακλέως ιμάτια, μα" θε
ράτοντος Λίχα Ίαύτα απέσταλκε. περι δε το Κήναιον Ευβοίας
όν ακρωτήριον θύων ο Ηρακλής Διι χαριτήρια , στολίζεται τον πεφαρμακώμjύον τέτον χιτώνα υφ' και δραστηρίω ε τσιρώδες κρα τηθείς τι κνισμώ πλόυτά, ωγώτον από ή πέτρας η Λίχαν ρί ψας, ε, ανελών . τα δε τόξα αυτό Ηρακλής π. Φιλοκτήτη κα τκλιμτσάνει, ως τ8 πατρός Φιλοκτήτ8 Ποίαντος τη τελάτη αυ τέ Ψσgργήσαντος . τα δε τίξα ταύτα ο Λυκόφρων φησί, ότι πα ρα Τόυταρg Σκήθκαι βgκόλs 18 Αμφιτρύωνος έχεν Ηρακλής , ότε
ΤΑίταρος και τοξ4ύειν τέτον εδίδαξεν. άλλοι δε "Ευρυτόν φασι δι δάξαι τέτον ή τοξικίω, ή Ραδάμανθυν τον Κρήτα, πατρώον τέ τον γλυόμύυον μετα γδ ή θάνατον Αμφιτρύωνος , Ραδάμανθυς ανελων ή ίδιον αδελφόν φυγων εκ Κρήτης, κι εις Ωκαλέα Βοιω 1ίας έλθων, γαμε: η Αλκμήνlμι, και Ηρακλε: διδάσκει η τοξικήν. Και άλλως , ε πεει της γεννήσεως αυτού , ε διατί τριέασερος ωροσηγορβύθη.
Ο Ηρακλής τομέασερΘυ πωγoσηγόρΑυθη , ότι Αμφιτρύων επί Τηλεβόας έτρατόυσεν , εκδικήσαμ θέλων τ8ς αδελφός της αυτέ
γιuυαμκός Αλκμήνης , κι ή πατέρα , όιτινες αυτές διεχειρίσαντο δι' αιτίλμ ποιήνδε Περσέως κ; Ανδρομάχης τέοσαρες έγένοντο παί δες
Η ..
*
**., -
Λ'
2 ΙΙ
Α
ρ
φ -
/
Ν.
»
δες Αλκαίος, Σθέμελος, Μήστωρ, κ. Ηλεκτρύων, ο της Αλκ μήνης πατήρ . Περσέως δε τεθιηκότος, κοινή ή βασιλείου έχον /
Τ.
ν
Ι
Λ
-
\
Υ
/
Α.
r3
ρ'
Φ
ο
τ».
ΝΥ
/
Ν
τ»
"Φ
Στοι Μήστορ®υ δε θυγάτηρ Ιτποθόη , ής και Ποσειδώνος ΙΙτε ρέλας τ8 δε, Τηλεβόας, δ Ταφος ατομο Sν τ8 Τάφg , ή νήσος Τάφος εκλήθη , μία εσα ή) Εχινάδων , ην ώκΨν απ' αμφοτέρων δε Τάφιοι και Τηλεβόαι εκλήθησου. έλθόντες και οι 18 η
φ
Υ
ν
"
9
/
p
/
τω
φ
" »»
Γπρέλg παίδες ήτgν ω^α τ8 Ηλεκτρύωνος τα της μάμμης αυτών Ιπποθόης χρήματα. ως δε ενέστη ο Ηλεκτρύων, αυτόν τε
οι Τηλεβόα, κι τgς υιες ανειλον κ, τες βος τύ Ηλεκτρύωνος εκείθεν απήλασαν. τραπύσαντος &ν επί τέlgς τύ Αμφιτρύωνος, ο Ζευς τρεις εταέρας εις μίλμ μεταβάλων, σμυεκάθόυδε τη Αλκ
μήνη
κ% δε ί αυτήν ετσέρλυ , κ. Αμφιτρύων πάλιν νοστήσας ,
καθώδεε τή γιωαμκί. ή δε διδύμgς παλδας γεννά, οκ μ%; Διός Ηρακλέα, όκ δε Αμφιτρύωνος Ιφικλέα , δια τ81ο δ τριέστερον αυτον καλέσιν. φασί δε ή Ηρακλέα Αχελώω μονομαχήσαμ το
ποταμώ , έπει Αχελώος μεταξύ ρέων Αιτωλών χgj Κκρήτων, πολλα της χώρας απετέμνετο, πότε μύο τέτοις , ποτέ δε εκείνοις «ωροτιθείς έφ' ώ ε νεϊκΘυ ήν εκατέροις . Ηρακλής δν έλθων ,
ώ ή ποταμόν περικλείσας , εις εν ρείθρον και μίλμ εκβολίμι απέ δωκε τους Αιτωλούς δ εαυτών γlώ , και την Οινέως Δηιάνειραν
έλαβεν είς μιώθατοδοσίαν . γήμας δε αυτluυ ο διάγων ο Κα λυδώνι φ"δα' τω Οινεί, c', συμτσοσίων Κύαθον, η Οινέως όινο "χόον, Αρχιτέλgς δε παίδα, πλήξας κονδύλω, ανελεν ότι αυτό τα ποδόνιπτρα ύδατα αγνοών επί ή χειρών επέχεεν. φώγων Sν ή φόνον, και σμυ τη γαμετη σπλλόμύνος, ανελεν c, Ευήνω ποταμώ τον Κένταυρον Νέσον , ως Αρχίλοχος ιστορεί. έπειτα «τοροίων έφερε ε "Υλον τον υιόν ξ έλθων εις την Δρυοπίδυ , ( λητρικόν δε το έθνος, ομορόν τοις Μηλιώσιν) τύ παιδός πει
νώντος, κι τ8 παιδαγωγό Δίχα απoλιμπανομήίκαι, σιωτυχων Ίώ Θειοδάμαντι, ήτείτο όλίγluυ τροφήν ο δε καικ εδίδω . όργιοθείς δε ο Ηρακλής, κι αποστάσας αυτό ένα ή) βοών , θύσας ευω
είτο. ο δε Θεοδάμας έλθών εις την f Δρυόπων πόλιν , εξή %υ αυτ&ς καθ' Ηρακλέκαις ώ εις τοσάυτην ανάγκία, κατέστη ο Ηρακλής, ως κι ή γιμιαίκα Δηιάνειραν καθοπλίσαμ ώστε οή κι
τρωθήναι φασι αυjην κ% τ μαζόν. τσεειγενόμύιος δε αυτών , και
ανελων η Θειοδάμαντα, ανεδέξατο τον τότε υιον"Υλαν και το πάν δε έθνος δια την ληστείαν μετώκησε ωέι Τραχίνα την Θεσ σαλικίω πόλιν, ώ "Οιτία το όρος ωρός τοις όροις της Φωκίδος, Dd
2
ία
Η ίνα τη πολλή ή ανθρώπων επιμιξία τ8 ληστρικό ήθgς από.. χωνται τέτων δε ε Καλλίμαχος μέμνητα, 2 ! 2.
Και άλλως πώει του Αχελώου , και του Ίής Αμαλθείας κέρατος , και της καύσεως αυτού. Αχελώος λέγεται ότι κλαοθες το αριτερόν κέρας υφ' Ηρα κλέgς, το της Αμαλθείας κέρας αντέδωκε, δι' και πάν αγαθόν.
έχορηγείτο τι χρήζοντι. τύτο δε οι ή9 μύθων θεραπόνται ωρος αλήθειαν συμβιβάζοντες, τοιυτόν τι φασίν αινίττεύΙ Ηρακλής Αυεργετείν ειδως τες oπoίποτε γής , ε τα ε τον ποταμόν τέτον μαθών τυλημμερώς ρέοντα, ο ταϊς καμπαίς πολλίω τής Αιτω λικής α: "δατεμνόμύυον, ξέτως αδικόντα , α "Sgχώμασι τισι χg)
διώρυξι, ε διοχετείας αυτόν έβιάσατο. κι ο "δατρέψας, ε βέξιν σωφρόνως ποιήσας , ανέψυξε τluυ γήν , και εις αγαθοποιόν ευ
χρησία, μετήγαγε , και το τις
εγχωρίοις έπαει προν κέιας τε ποταμό, την άτακτον καμπίω δηλαδή την, ως ειπείν, ατέραμνον
ώ σκληραν τοίς εκεί, είς μαλθακίω διον αντιπαρέστησε δεξιός τητα. ε ταύτά εισι τα κέρατα 13 Αχελώκαι , τό , τε βίαιο", το καταπονηθεν, κι το πλgτοποιον, το αντιδoθεν, δι' και κ. Ηρακλής
Δυεργέτης έγνωσται τας γάρ πι ή) ποτνμίων ρείθρων καμτας, κέρατα έκάλεν οι παλαιόι ε δια τύτο ταυροκεάνκαις κ. κερασφό ρες ετύπgν αυτές κι έτω μjύ τινες περι ή) κ? τον Αχελώον. "ΕΊεροι δε αυτον μjυ αφήκαν όποι βάλοιτο βέεν, το δε της Α
μαλθείας μόνον κέρας το 4ύδαιμον εν λόγω έθεντο κι το αυτόθι τέ μύθκαι νοσέν έκθεραπ4ύονπς, ιτoρυσι γραύν τluυ Αμάλθεια γενέρύζ κερδαλέαν, εμπορικίου, το πολύ ή εμπολής έντιθεσαν
κέζατι, ο δια τέτο Αμαλθείας κέρας έφημίζετο, πλgτοποιον κι βίωφελές. έπει δε ο Ηρακλής αφελόμύυος αυτο πλήρες τε έγ
κεμβύκαι κέρματος, ώ χρησάμβυος έζησε ωρός τρυφήν , λόγος έν τβύθεν διεδόθη ατείος, ως άρα τυ Ηρακλεί το " Αμαλθείας κέρας εκβλύζει πάν αγαθόν και το της μυθικής αγος της θρε ψαμένης τον Αιγίοχον Δία, αλλά το της ξηθείσης γραός, αλ λοι δε το της Αμαλθείας κέρας , δι' επερ έυ έχει τα κ% τον Ηρακλέα, το σκληρόν φασι της διαίτης εκείνg, ε τον τοτε καΐ". αρετήν βίον αινίττειUί, ότητίκα ημίγυμνος περμίων ε έκκαθαί ρων κακίας τlω γlώ , και μαλθακώς είχεν , αλλα σκληρόπρον. τοίς φαύλοις ωροσεφέρετο.
-
ΙΙερ) τής λεοντής.
Τίω λεοντή, ε γδ μόνίω τί λέοντος, όντερ απείλεν, έδέδυτο" ό τις
Η "-
Ρ
φ
Ν!
/
τω
<>
2 13
-
Φ
2/
Σ)
2"
όστις Cν Νεμέα τη χώρα ήν τ8 "Αργgς , ως είρηται, άτρωτος σιδήρω, κι ζολαίς παντοίας ον Ηρακλής συνθλάσας ή οικείας Μ'
χερσι, σκεπαστηρίω τό τέτg δέρματι έκέχρήτο, ως ένδοξον έρ γον πεποίηκώς. το τοίνιω της Αμαλθείας κέρας ήν , ή αμάλ θακος ωroς πόνες αντιτυπία τύ ήρωος. ΙΙώς νοητίον τlω τ8 Ηρακλέως πυράν. "Οτε μέντοι έμελέτησεν οικgρείν, ανατειθεις Ψσο γuυαμκος ,
δ σκιατραφέμύυος , χgi iμάτια ώειεβάλλετο θάλποντα , κι έκέ τι ωρος ψύχΦυ έγυμνάζετο, αλλ' έθάλφθη, ή Ψσεμαλάχθη «ωγός τρυφην άτοκλίνας , κατακαίει ο λόγος τον ήρωα , τluυ εκ της πεει.30λής θάλψιν εις πυραν αυτώ Ψσανάψας.
"Αλλος δέ τις λόγος Λιβυκόν τι χωeίον πάμφορον , έoικός βοος κέρατικ? το χήμα εκτίθεται, ή είς κτημα γuυαμκί τινι Αμαλθεία δίδωσιν όπερ δια το καρπά παντός εις πολλαπλά
σιον δοτικόν έδ , ο μύθ9- εις βόειο κέρας μεταλαβών , τα θρυλλέμ υα ώει αυτό παραδίδωσιν, ει δέ τι παρατήλαυσεν αγα θόν τ8 τοι:ίτg κέρατος ε ο Ηρακλής , ότε εις Λιβύlω απεδή. μησε, λέγοίlo αν έτω μετείναι τώ Ηρακλεί τ8 τοιέτκαι της Α μαλθείας κέρατος κι Ίαύτα μύυ εις τοσε τον ικανώς , ημάς τ8
κ% τον Αχελώον επι τα τοιαύτα διον σ"δασύραντος ρώματος , γν
W.
\
ν
και ο
Μ)
φ/
/
Α'
"..--
Μ
*
είπωμύυ δε και ωδεί τό ωρορρηθέντος "Υλα τίνα τρόπον αυτόν ο Ηρακλής απώλεσεν. Πεει της αρπαγής του "Υλα. -
« . "
Μετα της Αργές εις Κόλχgς, σιω Ιάσονι, πλέων ο Ηρακλής, έν Κίω τη πόλε, εξελθών, και πέμψας τον ερώιθυον αυ15 Υλαν ύδωρ άντλήσαι , ώειέμύθεν αυτόν. τ8 δε υδρόυομυόκαι Ψσο Νυμ
φών αρπαοθέντος, Ηρακλής πολύν χρόνον έζήπι, αλλ' και δεν ήνυ σεν. ύτερον δε Ψσό Ίινος αιθερίας φωνής ήκgσε , ποθείς τον και
παρόντα , χaj μάτluυ καλείς ο ε εις παροιμίαν ελήφθη , επί μάτια ωροσδοκώντων. Περί ή) ΣΊυμφαλίδων ορνίθων. Γερ δε ή" Στυμφαλίδων ορνίθων τάδε θρυλλείται εν Αρ καδία Στύμφαλος πόλις όξιν, όπg χθύ τις λίμνη Στυμφαλίς, καλυμώύη , έν η όρνιθές τινες πλάττονται σιδηρότπροι νήχειUί ή -
λαόν ένοχλ4ούμαι, αίτινες 1ες ωροσιόντας τοξού8ται, τοίς εαυ των πτερούς απέκτεινον. ταύτας καικ ήδύνατο απώτααUζ. Ηρακλής , ει μη κρόταλον χαλκόν ψόφον ποιέν εφόζησε. καλέσι δε αυτας 4
Υ
"Ο
..". Εν
Υ
ν
κJ
"Ν)
θ
Ν?
"
-
9
V
W
και ΙΙλωίδας, δια, το c', τη λίμνη νήχεώΧ. Μπασέας 5 τας Στυμ, -
Φιζ
Η
2Ι4
φαλίδας φησί θυγατέρας γυέωδί Στυμφάλg lινος ήρωος , κι "Ος
νιθΦυ γuυμμκος, ας ανελεί ή Ηρακλέα, ότι και ωροσεδέξαντο αυτόν, αλλ' εξέτισαν 1ες Μολίονας. ο 5' Φερεκύδης και γuυαϊκάς
φησιν, αλλ' όρνιθας έ) ε αναιρεθήνα Ψπό Ηρακλέως, πλατα γής δοθείσης αυτώ ωρος το κτυπείν ξεκφοβείν αυτάς τίω 5'
Στυμφαλίδα λίμνίω φασί, διαβερέθρων εκδοθείσαν ξηρανθήναι. ΙΙερι ή) Γηρυονείων βοών. Τα 5 περί της εις τας Γηρυόνκαι ζες αποδημίας αυτό έτως
έχει Ηρακλής άφικόμύθος ένεκα τέτας Γηρυόνgβές ελάσαμ, τσέρμα ή Αυτραφών βοών εις Ελλάδα οισόμύυος ή π Λίγυί κωλυθείς,
αφ' και κι οι Λίγυες επωνομάθησαν , ήυξατο τι πατεί Διι επα μύναμ. ώ γδ αυτόν πάν αμuυτήριον ζέλος , ως οι μύθοι , επέ
λιπεν ο δ' αναγαγών νεφέλίω, λίθgς άνωθεν ύσεν εξ ων «ε το λίθινον πέδον μεταξύ Μαοσαλίας κ. Ρηγένης, μεστον χειρο πληθών λίθων μυθέυεται. ώ έτως αφεθείς, εάς Ερύθεια απέ πλόυσε νήσον τ8 Γηρυόνg περί το Ατλαντικόν πέλαγος β8τρό
φον 8σαν ή αόικητον τοις άλλοις δια το εκεί και κακόξενον. μυθέυε τα 5 ο Γηρυόνης τεμκέφαλος κ. Ψσόττερος. Στησίχορος 5' κι εξ
χείρας φησίν έχειν αυτόν, κι εξ πόδας . αλλ' όμως ο πελώριος Ηρακλής εις αυτόν πλ4ύσας χαλκώ λέβητι , ως φησιν ο Ευ φοείων,
-
Χαλκείη ακάτω βgπληθέος εξ Ερυθείας.
ομόιως χgύ ο Εφέσιος Αλέξανδρος , Χαλκείω 5'. λέβητι μέγαν διενήξατο πόντον : αυτόν και η αυτό κύνα "Ορθον αδελφόν Κερβέρg αποκπίτας , τις
Γηρυονείες απήλασε βυς. τάχα δε ο μyυ ρηθείς λέβης , πλόικαι. είδος ήν, ώ' ώ ο ληστεικός λέμβος έoικε παρηχείαUί , κ" πα ρωνομασίαν τινά. το δε τέτg χάλκεον συγκρότησίν τινα χαλκεί δηλοί επ' αυτώ, ως είγε τυχόν χαλκέμβολο ή , ή παράσημα τινα, ως είκός , οκ τοιάυτης είχεν ύλη, περί τα κ% ωρύμναν ,
ή κ% ωpώραν. παραπλέων 5 τΩς τίτες Χαρύξοεώς π ε Σκύλ. λης μ% ήfβοών, απώλετεν αυτόθι τινας εξ αυτών , ε ανα
καθαίρε ή τόπον περί το Ρήγιόν τισ μηχαναίς , όθεν ώ έμυ θόύσαν το τίμι Σκύλλαν αυπν ανελεν. Φόρκυς 5, ήτοι η θάλασ
σά, ο τάυτης πατήρ, ή γδ θάλαoτα δυχερή ταύτη ετοίει, λαμ,
πάσιν αυτlu, πάλι απεζώωσεν, ή κινήσετ . ε χρόνοις πάλιν ή ύφ' Ηρακλέες ανακάθαρπ", ε το μηχάνημα, ή θάλαρτα χέα τα , μετέτρεψεν εις τ αρχαίαν διχέρεάν. -
'Ιπ
Η 2Ι5 Ιστίον 5 ότι ο Αρριανός δοξάζων ή Τύρμον Ηρακλέα τοις /
9.
κω
Ν)
φ
πεει τα Γάδειρα τόποις έπιφοιτήσαι, (σημειξνται γδ οι παλαιοί πολλές γυέαύζ. Ηρακλέας, ) λέγει , ότι κ% τον λογοτοιον Εκα ταίον, ο Γηρυόνης, εφ' όν ο Αργείος Ηρακλής Ψσ' Ευρυθέως εστάλη, έδέν τι ωροσήκε τη γή ή) Ιβήρων, ήγgν ύκ ή εξ 1
/
/
r,
9
2.
Γ.
9 Ν /
/
Τ)
".
"Η
-
ν
",
«Υ
Ν"
Ν
\
φ
-
"Ο
-
»
Ν"
/
'
β
ι
ν
-
9
ΤΝ-
\
»
9
Ιβηeίας , αλλα ή ήτείρg ή περι Αμορακίαν , βασιλ4ύς έγένες πο. και οκ ή ήπείρg τάυτης απήλασε ο Ηρακλής τας βές , έδε
τέτο φαύλον άθλον τιθέμίυος. δδα δε, φησίν, έγω κ εις τέτο έτι τluυ ήπειρον ταυτην ευβοτον, ε βές τρέφεσαν καλλίστας κι ταύτα μύο έτω.
-
Γερί του Κερβέρου.
-
Ρητέον δε και περί τυ προρρηθέντος "Ορθε αδελφό , λέγω δή τύ Κερβέρg. Κερβέρω τώ τό "Αδε κυνι» κυνος μύυ κεφαλας προ σάπτεσι τρείς , έραν 5 ωroσσλάττgσι δράκοντος , έτί δε νώτκαι
«ωροσφυείσας όφεων κεφαλας . τέτον νεκροφύλακα ο "Αδε φασί κατατεθήo Χ χαλκεόφωνον όντα , όν ο μεγαλόφρων Ηρακλής τα λεις Ψπό Ευρυθέως ανάξαμ, Φροσέχε π Αχέρωνι , ός ή ων "Αδg ποταμός . ίδων δε αχερωίδα , ι κ λόύκίω καλ8μύluυ , ε
εκ ή Αύφυΐας θαυμάσας το δένδρον , ετεφανώθη , ε ανήγαγεν άμα τω Κερβέρω ήν τινα και τώ ηλίω έδειξεν. ως άκαρτος 5 ή
Αχερωις, τό "Αδη ανάκειται διο ε ιτέα ε αίγειροι ι τ Περ σεφόνης πληρέσ λειμώνα. ανελκόμύυος δε ο χαλκεόφωνος κύων,
και λυττήσας , δεινον κ% τluυ Ποντικίuυ Ηράκλειαν έβαλε σίε
λον
ον δεξαμένη η γή αυτόθι βλάβος έφύτευσε το ακόνιτον.
όνομα δε δηλητηρίκαι φαρμάκε τότε όξι, ωγός ο άκ έτι κονίσα αύζ, κι όιον παλαιούζ, ε αντιπαλαμήσαιJζ. δια τύτο δε κι ακό νιτον λέγεται , οιονεί ακαταπάλαιστον. λέγgσι δε ε ότι το ακόνιτον πάλαμ μου ασινές ήν ύστερον ό κακόν τι γέγονε φάρ
μακον, δια τον ιόν, ος ή εχιδνών αποστάξας, αι ή τι; Κερβέ ρ" κεφαλής εκπεφύκασιν, έβλαψε ί πόαν. Τώ τάχα τις ατεί όμύυος ωρος τον μύθον, και τον Ηράκλειoν τύτον άθλον κάτω άλλων, έτι ό και τον μύθον , ερε μηδέν αγαθόν τον Ηρακλή ένταύθα καταγωγάξαώς και γδ τοσέτον ανθρώποις έ) πημα την Κέρβερον κάτω μένοντα , όσον άνω γγυόμύθον τότε γδ νεκροίς ένεκάθητο, ύς ε εκ έτι δής θανείν. άνω δ' φανες , ε το ακό νιτον εκφήνας , κακον μέγα τοίς έγ%ύετο. μ% ό την τ8
Ά
Κερβέρκ αναγωγία, εις Θήζας ελθών ο Ηρακλής , Λύκον Θη
βών βασιλεύοντα, και βιαζόμμoν Μεγάρα ή Κρέοντος μή θυγα, Τε
Η τίρα , γιωακα 5 Ηρακλέως, τοξ4ύσας ανελέ μανία δε συχέ 21 6
θείς, τή ή "Ηρας οργή, και τ ιδίδp γuυαίκα : Μεγάραν, ετες τέοσαρας αυτής παίδας, Ονίτην, Θηρέμαχον, Δημοκόοντα , τιξύ, σας, ανελεν. o 5 Γίνδαρος οκτώ λέγε τσαϊδας Μεγάρας ανε λε:ν Ηρακλέα. έπρoι δε, και δύο υιες Ιφικλέως τ8 αδελφό, σιμι τοίς τε Μεγάρας παμσί λέγgσιν ανελέν. περί δε ή) χρυσών μήλων ταύτα λέγεται "γμυαίκές τινες ήσαν Εσπερίδες καλέμύυα , δια το έτσέρας επιφαίνεJί , ή από τέ ς, τη Εσσεεία κατοικείν, Φόρκg ο Κητές θυγατέρες . ταύ ταις δε ήν μήλα χρυσά επί μηλέας, ην έφύλαοσε Δράκων, ο και Λάδων ονομαζόμύυος έφ' ά μήλα Ηρακλής έτρατεύσατο. τέτο δε -
κατά τινας, Αγκοίτας δε αν τείiω Λιβυκών φησί, μή μήλα έ), αλλά ωρόβατα κάλλιστα , α χρυσά ωνομάοθη έχειν δε Ιαύτα
ποιμένα άγριον, δε, δια το ανήμερον, δράκοντα έκάλgν. Φερεκύδης δε cί, δεκάτω, ή "Ηρας φησί γαμgμ}ύης π. Διί, ί γlώ αναδε
δωκένα, ο πό Ωκεανώ μήλα χρυσά, ή μηλέας χρυσέν καρπον
φερύσας φυλάττειν δε αυτα Δράκοντα τον Τύφωνος κι Εχίδης, έχοντα κεφαλας εκατον: (3) φωνας παντόιας κι ότι αι νύμφα, αι"Διός κ Θέμιδος οικεσαι Cν τσηλαίω ωρός τον Ηeιδανόν Ψσέ θεντο Ηρακλεί απορέντι , μαθεν ω δα' Νηρέως π8 αν είη ται "χρυσά μήλα, ως δε σμυελήφθη ο Νηρευς Ψπό Ηρακλέgς βία,
κορώτον μύη μεταμορφέμύυος εις ύδωρ ε πυρ , το δε τελ4ύταίον εις ή παλαμαν κατατάς μορφίμι, έδήλωσε ώει ή μήλων . πο
ρόυόμύμΘυ δε έτί τα μήλα ο Ηρακλής, ωρώτον μήυ αφικνείται εις Ταρτησόν εκείθεν δ' εις Λιβύluυ αφικόμενος, αναιρεί Ανταίον τον Ποσειδώνος, ύβελτία όντα
είτα αφικνείται επί Νείλον εις
Μέμφιν, αθ9' Βέσιειν τον Ποσειδώνος κι αυτόν π αναιρεί ξ τον παίδα Αφιδάμαντα, ε τον κήρυκα Χάλβην , και της οπάο
νας σ%Sμ' Ίώ βωμώ τε Διός, ένθα εξενοκτόνκν. εις Θήβας δ' εκείθεν πορόυθείς , , ε διά ή/ ορών εις ή έξω Λιβύlω , πολλά κ% τlω έρημον θηeία τοξ4ύων αναιρεί. καθήρας δε τluυ ΛιβύΙω, αφικνείται εις ή έξω κείύύluυ θάλαοσαν ώ λαβών δέπας χρυ σέν α'θα' ηλίg, διαβαίνει c' αυτώ εις Πέργluυ, διά π ή έξω
γής ε θαλάοσης ε δια τό Ωκεανό πλέων. Ηρακλής αποκτείνει τον του Προμηθέως ήταρ έοθίοντα αετόν.
Επελθών δε είς Γρομηθέα, ε όφθείς Ψσ' αυτό , οικπίρες ικετέυοντα ε τον αετον, ος αυτό το ήπαρ ήθιεν, αποκπίνε το ξέυ
Η
217
Ν
ξύτας προστετώμjιον
ν
Πιομηθεί. άντι δε τέτε Γρομηθάς,
τω
μη απιένα έπι τα μήλα «ποτίθεται έλθόντα δε ηδρος "Α τλαντα κελ4ύειν ενέγκαι αυτώ , ε αντί "Ατλαντος αυτόν ανέ χειν ή έρανόν, έως αν ενέγκη τα μήλα ω"δα ή) Εασερίδων. Ηρακλής επ' ώμων δέχεται τ ουρανόν. Ηρακλής δε ακύσας έρχεται ωρος "Ατλαντα, κι κελέυει αυ τον ενεγκεν τα μήλα ω%δα ή Εσσερίδων, τεία λαβόντα , διη νυσάμύνον τον άθλον. δύς δε "Ατλας επί τίύ ώμων Ηρακλεί η 9
Ν
Υ
Α'
\
Υ
\
Φ
Μ' Ν
/
2
ρ
"Φ
έρανόν , η έλθων ωρος τας Ετσεβίδας , δεξάμ%ιος παρ' αυτών Υ
ΑΟ
/
p
Υ
w
/
Υ
\
Νυ
J.
φ
τα μήλα, ελθών τε ωρός ή Ηρακλέα, τα μy) μήλα αυτός φη
σιν απόισε"ν Ευρυοθεί, τον δ' έρανoν έκέλευσεν εκείνον έχειν ανΊ'
αυτό, ο δε Ηρακλής υποχόμύθος, δόλω ανπτέθηκε τυ "Ατλαν
τι ή γδ είπών αυτώ ο Προμηθάς Ψποθέμενος κελ4ύσα δέξας \
γ
θ
"Μ
φ
Ν"
\
ν\
\
α
/
W
ιδί τον καιρανόν, έως και ασε ραν επί ή κεφαλίω ποιήσεταμ. ο δε καταθείς τα μήλα εις ή γήν, Ψσοδέχεται ή gρανόν. Ηρακλής δε λαβών τα μήλα , χαίρειν ειπων τώ "Ατλαντι, απέρχεται εις Μυκήνας παρ' Ευρυοθέα, ώ παρέχει αυτα τώ Ευρυοθεί, Μ 2 Ειδέναι δε χρή κι ότι τινές ταύτα τα ώει Ηρακλέgς , άπιτά /
φ
9
Χ
\
/
και
/
Α'
Α
\
9
\
γ
Ν.
Ν?
w
?
ΑΝ"
r
/
/
θ'
φασι ε μυθώδη, ή κολακείας αναπλάσματα πάντων γδ , φα σι, τα κ? τον δεσμον τί; Προμηθέως Ψσοθεμένων εν τώ αρ >
Α
ΝΟ
κτώω γ%υέαύζ Καυκάσω , οι Μακεδόνες κολακεία τή ωρος ή Α Α'
/
/
Ι
ry
Α
φ
ρ
/
ρ'
λέξανδρον, μετέθηκαν τώ λόγω ! Καύκασον εις τίω εώδυ, θά Ν)
γ•
ρ
2)
-
φ
λαοσαν, καλέσαντες Καύκασον όρη τινα εκεί Ινδικά ... οι δ' αυ τοι κόλακες και τι ασήλαμον ιερόν Cν Παροπαμισάδας τώ Α και
"
/
λεξάνδρω "Η δεικνύοντες, Προμηθέως δεσμωτήριον αυτό Ιταπέφαινον θέ , ντ
w
/
ρ
*, . .
Ν)
.
Λ
p
"Νά
κg) ή Ηρακλέα ελθείν εκεί έλεγον εις λύσιν τ8 Γρομηθέως , /
φ
φ
"Ν"
9
*Φ
"
"Φ
φ
εναγόμενοι ωρος τον λόγον , κι από το ιδείν αυτόθι βές έγκε r»
- "
«α'
/
"γ
καυμένας ρόπαλον , το τ8 Ηρακλέκαις ταράσημον , ώστε τέτω τώ λόγω έφ' εκατέρες τέρμονας γνής έλθεν τον Ηρακλέα , χθ) Τυ
γ
θΦ.
-
Υ
9
φ
είναι ε τον Αλέξανδρον δια τέτο κατά τες κόλακας καικ απεοι κότα τ8 Ηρακλέgξ δια το και αυτόν ομόιως εκείνοις αποδημήσαι. Λ
"Φ
-
φ
Φ
θ
"Ιτέον δε κ. τέτο ότι οι μυθογράφοι λέγgσι τόνδε ή τ8 Αμ /
"Φ
4
<>
Υ
φιτρύωνΘυ Ηρακλιώ , ε Τιωδάρεων ε Γλαύκον δις ζήσαμ και κο
φ
ν
Υ
«Μ
ν/
ρ/
ξ"
φ
αναβιώναμ. τινες δε ώ ή "Αισωτον. έτι δέ τινες καιτω καθ' ιστο
είλυ Φ αλληγοεάλυ τεί τ8 Ηρακλέκαις φάσκgσιν.! -λΗρακλής όξιν φ
9
Ν)
/
"
p.
•V
ρ
/
Α
φ
4
ο Cν τοίς όλοις λόγΘυ, καθ' όν η φύσις ιχυρα νι κραταιά όξιν, ανίκητος και απευγέννητος δσα, μεταδοτικός ίχύ9- , κι ή κ? •
Λ.
τω
φ
"
κυ
φ
θ
"
"
5'
η
«"
1
μέρος αλκής Ψσάρχων. ωνόμασται δε τάχα από το διατείνειν Εc
εις
Η
2 18 -
εις τας ήρωας , ως αυτό όντος τg κλείζειδί τες γυναίες ποιέν τος. ήρωας γδ εκάλεν οι παλαιοί, τες ανδρείες το σωματική ταις
ψυχαίς , ε κ 2 τέτο τζ θείκαι γένες μετέχειν δοκέντας, έδ' Ψπό - νεωτέρας ιστορίας επιταράΊτεώΙ δια γαρ αρετίω ήξιώθη π θεώ τοιάυτης ωροσηγορίας, Αλκμήνης και ΑμφιτρύωνΘ υιός ων. το δε δυσδιάκριτα γεγονέναι τα τε θεό ίδια, απο ήJ αέι τό ήρωος ιστορgμόων. τάχα δ' αν η λεοντή & το ρόπαλον , όκ της τσκ λαμάς θεολογίας επί τ8το μετενηνεγμένη .εξη , στρατηγόν γδ αυτόν γήυόμενον αγαθόν , ο πολλά μέρη ή γης μ? δάυάμεως
επελθόντα, έχ δόν τε γυμνον έδοξα δέκελήλυθένα ξύλω μό νω ωπλισμένον, αλλά τοις πισύνοις τ8 θεί, μψ' τον άπαθανα τισμόν Ψσο ή) 4'εργετ8μήύων κεκοσμήαδί - σύμβολον γδ εκά τερον είη ρώμης και γενναιότητος ο μεν γδ λέων, το γυναιότα τον ήJ θηείων όξί. το δε ρόπαλον, το καρτερώτα1ον ή όπλων.
κι τοξότης δ', αν ο θεός παρεισάγοιτο, κατά τε το πανταχε διί κνειούζ. κ% το έντονόν τι έχειν, ώ τluυ ή) βελών φοράν. τρα τηλάΊίω δ' εκ έυλογον , τέτοις όπλοις πεποιθότα εις τας πα ρατάξεις απαντάν. οικείως 5 παρέδοσαν αυτόν Κώοι , τη "Ηβη σιωοίκύντα , όλοχερέστερον τίω διάνοιλμ όντα , ως γδ νέων τι δράν έυjoνώτερα αι χείρες , έτω ψυχάς αμείνες ή γεραιτέρων πολύ. Απονούσι 5 τluυ παρ' Ομφάλη λατρείαν, εκείνω τσιθα
νωτέραν έ) ωροσήκειν, έμφαινόντων πάλιν δια τέls f παλαιών , ότι η τες ιχυροτάτες Ψσοτάττειν δε εαυτες τι λόγω , ε τα Ψσο τέτg ωροσταττομύυα ποιείν , ε κ θηλύτερόν τι κ? τίω θεωρίαν ετία λογικίω σκέψιν ωροσσίτστε ή ομφής ην έχ ετέgλυ αν δόξαμεν ομφαλε ωροσηγορηκέναμ. τες 5 δώδεκα άθλές ενδέχεται μόυ αναγαγείν καικ αλλoτείες έπι τον Ηρακλίου, ως κ;
Κλεάνθης επόιησεν. κ. περί μύο Ηρακλέως άλις ώει δε ή συγ γενών αυτώ ηρώων ως c, βραχε διαληψόμεθα. ΠΕΡΙ
ΤΩ Ν ΠΑΡΑΥ ΤΟΙΣ
Ε"ΛΛΗΣΙΝ
ΗΡΩ'ΩΝ .
Ρωας ή παλαιά σοφία γένος τι θείον έ) δοξάζει , μέ
.. δ/
ΛΟ
β
rΦ
1
9
σον θεών κι ανθρώπων, κ; τι μύο θείον φυλον εις θεές «Ο
φ
-
.. ι
22
&
ι'
"/
β
Ρ
διαιρείται ε δαίμονας οι 5 άνθρωποι , είς τε ήρωας , ε εις αυ το τέτο ανθρώπgς. ε Ψποξεζηκέναι μύθ φασι θεοίς δαίμονας , 4
φ
*2
ρ'
9
γ
«Α
/
/
"Ν"
ψ.
Ν
:
/
9
/
μ'
Ν"
ανθρώπ8ς δε ήρωσιν, 8ς κι όκ θείκαι ώ ανθρωπίνκαι σώματος φύ
να λέγgσι . διό και Ησίοδος ημιθέgς αυ1άς φησιν ή οκ θεάς όντας και θνητό ανδρος , οποίος ε Αχιλλ4ύς ο όκ Θέτιδος και 2/
W
ΑΦ
φ
9
Πη
Η 2 Ι9 ΙΊηλέως & Αινείας, ο εξ Αφροδίτης ε Αγχίσg. ή ανάπαλιν ότοίον ο Λυκόφρων Έκτορα σ δgδίδωσι , πατρός μύι Απόλλω νος, θνητής δε μηΊρός, έτω μήί τινες έτεροι ό σμυτομώπρον φρά
ζοντές φασιν άκρα μύο θεοί ε άνθρωποι
μέσον 5 γένΘυ άμ
φοίν , το ηρωϊκόν, θεοίς μύο Ψσοβεβηκός, ανθρώπων δε Ψσερ
κείμγιον , δια μετgσίαν αρεfής : αφ' ής & δοκύσι παρονομάζε αύζ. ώ δήλον , ως οι τοιωτοι από της αρετής βάλονται καλεί θα τες ήρωας, ανθρώτκς μύθ όντας ,- δια 5' το θείον ή αρετής ημιθέgς νομιώθέντας, άλλοι δε από τ8 έρωτος , τροπή τί; Ε εις, Η , παράγgσι Ίες ήρωας - ε τέΊκαι έπαινετ8 και ες κάλλος θείον ορώντος , ώ ανατεινομύκαι εις το άκρον έφετών , κι ή) κάτω μύυ
απάγοντος τον άνθρωπον, τκίς δε ανωτάτω θεαλς ωροσενέντος , ως έτο κληρέα Χημιθέg κλήσιν αυτόν
ή και άλλως, οκ μυθικ5
έρωτος ε εμπαθές. έρως γαρ κάλλgς αμυθήτg πολύς μυθικώς εκκαυθείς τα ανομοίως έχοντα γένη σμυτήξας , διον ωρός γά μον έμίξέν. άλλοι 5 από της έξας τες ήρωας είπον καλείύζ γή θεν γδ ήσαν, ε κ δι' αρετήν, ώσσερ έρανόθησαν, οι δε απο το
αέρΘ., ως δηλέτα ή έν τινι ή" σύ, Γορφυείω επιγραμμά, των , ο ν ώ κείται το
Σήμα μj, Cν πόντω κείται, πνώύμα δ' αήρ όδ' έχει. φησί δε ώ Ησίοδος . . . . . . . . . Ηέρα ρ εοσάμβυοι, πάντη φοιτώντας έτσ' αλλυ. Σ)
Ι
ήγgν ενδυθέντες αέρα, ως μύ το άριτον λυθήνα-τέ σώματος , μή κάτω απιόντες , αλλ' αν αέει όντες , ο γέρας έχοντες , το πανταχύ γής φοιτάν, και τα καί ανθρώπες επισκέπτεσθαι. πο τε δέ φασιν και εις το Ηλύσιον σμυαγελάζειδί ώει και λεκτίον. -
",
.
-
-
*
πΕΡr τor ΗΛrzror πΕΔror. : -
"
-: -
ΩΣτέι ο χριστιανικός λόγος Ψπογράφει τινά έ) παράδεισο, "" έπω κι Έλληνες Ψσογράφsσί τιναχώρον, οι καλεσίν Ηλύ
σιον. τινές δε λέγεσιν ιερόν ώει τον "Αδίω έ), οι δε φέι Αί γυττον, οι δε ωέι Λέσβον, οι δε το κεκεραμωμένων χωeίον, ή πεδίον, τα δε τοιαύτά έστιν άβατα , άτινα και Ενηλύσια κα
λείται, οι δε περί πg τα κατα δύσιν πέρατα της γης το Ηλύ
σιον έδ λέγεσιν , ο κ. νήσοι μακάρω σ δg τοί, όσπρον λέγε τα... νήσοι μύθ, ότι ωει την έξω θάλασσαν εισιν, ο εστι αύι αυτόν τον Ωκεανόν μακάρων 5, δια το τί τότε έυδαιμον και κακάομον, ο τοις πάσι τεθρύλλητα, λέγεται δε Ηλύσιον, Ε e-
2.
Τάζ"
Η
22ο
-
φ"θα το έλέυπαθί εκείσε τες αγαθόν τι βεβιωκότας ή παρα το λύσιν μή έχειν.
Ο 5 ΡαδάμΝυθυς λέγεται τlαι δικαστικίμ αξίμ έχειν, ώ τοις ο "Αδη δικάζειν και τυς μύο αξίες κολάσεως πέμπε"ν πα ρα τον Κωκυπν, ώ τον Πυεμφλεγέθοντα , τες, δε αγαθόν έργα σαμjύgς πέμτειν « δα' το Ηλύσιον.
-
Επει 5 κg ηρώων μνείαν εποιητάμην, λέξομαι, τον ή) φι λομέσων πόνον ανακgφιζομένη, και υιονεί θυμηδίας ένεκεν , τίνες ή πάλαι θρυλλgμένluυ τοίς ποιηταίς ήρωες εύζυγoν Αργώ, χά
ριν τέ χρυσομάλλα κωδίκαι, ές Κόλχας, ίδίας χερσι, ανήλασαν, Εστω 5 εν τοις άλλοις ογώπς ο μυσικώτατος Ορφεύς, ο «ε κιθαείζων, ευτόνως τες ήρωας εις το ερέοτειν παρεσκέυαζεν. παΣοΙ ΚΑΙ ΤΙΝΕΣ οι ΑΡΓοΝΑΤΤΑΙ "ΗΡΩΕΣ , ΚΑr. ΤΙ'ΝΩΝ , ΚΑΙ 2
ΠΟΘΕΝ .
.
- ".
Ρφευς, Καλλιότης και Οιάγρs , οκ Θρακικής Πιμπληί δΘυ.
Ηρακλής, Αμφιτρύων Θυ κgη Αλκμήνης, Αργόθεν. Ατεείων , Κομήτg, εξ Απειρεσίας. ι"
ΠολύφημΘ., Ειλάτg, ακ Λαοίοσης . .
.
.
"Ιφικλος, μήτρως Ιάσονος, οκ Φυλάκης.
. τι
τ.
. Αδμητος, Φέρητος το Κρηθέως , οκ-Φερών. "Ερυτος, ε Αγχίων, υιοι Ερμό, εξ Αλότης. Αιθαλίδης, Φθιάδος Ευπολεμείας.
.
Κόρωνος, Καμνέως, οκ Γυρτώνος.
Μόψος, Αμπύκg & ΧλωρίδΘ- της Ορχομύρξ. "Αμπυκος, ΤυταρώνΘυ, οκ Τιτάρg. Ευρυδάμας, Κτιμένg, όκ ή Ξuυιάδος λίμνης, οκ Κτιμένης. Μενότιος , Ακτορθυ, εξ ΟπόεντΘ». Ευρυτίων, "Ιρs Ακτoρίδg. Ευρυβώτης, Τελέοντος.
.
Οίλεύς.
Κάνθ9-, Κανήθκαι Αβαντιάδg, ατ' Ευζοίας.
ΚλύτίΦ- ε"ΊφιτΘυ, Ευρύτg, εξ Οιχαλίας. Ηήλεύς , χa Τελαμών, Αιακό, εξ Αιγίνης.
-
ί
.
.
Φάληρθυ, Τελέσντος, Κεκροπίηθεν.
Τίφυς,
Αγνιάδης, όκ Σιφών ή Βοιωτίας. "Αργος, Αρετοείδης. Φλόι
Η
22Ι
Φλόιας, Διονύσg, Αραμθυρέηθεν. . . Ταλαος, κ. ΑgήίΘυ , ε ΛεωδόκΘυ, ΒίαντΘυ και Γυρξς Νη. -
ληίδΘυ, Αργόθεν. "Υλας , ΘειοδαμαντΘυ, τ8 ΔρύοπΘυ.
ΝάυπλίΘυ, Κλυτονήκαι τύ Ναυβολίδg, το Λέρνg, τύ Γρόιτg, τί; Ναυπλίg, τ8 ΓΡοσειδώνΘυ οκ της ΔαναίδΘυ.
"Ιδμων , ΑπόλλωΘ- οι 5 , Απόλλωνος και "Αβαντος 13 Αιολίδg.
-
Κάτωρ, ε Γολυδάίκης, Λήδας ή Διος, Σπάρτηθεν. Λυγκεύς, κι "Ιδας, Αφαρέως, Αρήνηθεν. ΙΙερικλύμενος, Νηλέως, Γυλόθεν.
Αμφιδάμας, ε Κηφόυς, Αλεξ τέ. Αφείδαντος, Αρκαδίηθεν. Αγκαλος , Λυκόργκαι το Αλεξ. Αυγέιας, Ηλίκαι οι 5, Φόρμητος οκ της Ικλέως Υρμίνης οι 5', Νυκτέως οι δε, Επόχs.
-
Ατέρμος ή Αμφίων, Υπερασίg τ8 Πέλλg, Πελλήνηθεν.
"Ευφημος , ο επί θαλάοσης θέων , Ποσειδώνος & Ευρώπης τ8 Τιτυξ , οκ Ταμνάρg.
Ά
Εργίνος, Ποσειδώνος, οκ Μιλήτg. Αγκαίος, Ποσειδώνος, εξ Ιμβρασίας. Μελέαγρος, Οινέως, όκ Καλυδώνος. Λαοκόων, αδελφός Οινέως : "Ιφικλος , Θεστίg , εκ Καλυδώνος.
ΙΙαλαιμόνιος, Λέρνg τg Ωλένg, oκ Καλυδώνος. "Ιφιτος, Ναυβόλg, Ορυτίδg, oκ Φωκίδος.
Α.
Ζήτης ε Κάλαϊς , Βορέκαι εξ Ορειθύιας Ερεχθέως οκ της Θράκης. ε άλλοι άλλοθεν. "Ακατος, Ρελίg.
Ιάσων, "Αισονος. ε Αλκιμέδης της Κλυμένης ή Μινυηίδος. Λεκτέον 5 ωρός τέτοις, ε ώει' ή την εύφημον συστησάντων
θήραν τε Καλυδωνίg συός . ών ωρώτη η γυναιοτάτη ε πάγχρυ σος Αταλάντη , ή και ωρώτη τώ βέλει το πεφρυαγμένg συός την κεφαλιuυ τρώσασα, διό και αντι γέρατος ο Μελέαγρος αυ
τίω εδωρήπατο ή τινα και έκαι φιλομηδή γάμο οι Έρωπς αυ τι παρεσκέυασαν.
.
οι
2 2 2:
Η
-
ΟΙ "ΗΡΩΕΣ ΟΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΔΩ"ΝΙΟΝ ΣΥΝ ΚΤΕΊΝΑΝΤΕΣ . "ΑΤΑΛΑ"ΝΤΗ.
ΦΛΥΕ"ΥΣ .
ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ.
"ΙΑΣΩ Ν . ΚΑ"ΣΤΩΡ. ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ.
-
ΤΕΛΑΜΩ Ν .. ΠΗΛΕΥ"Σ.
"ΑΔΜΗΤΟΣ. "ΙΟ'ΛΑΟΣ . ΕΥΡΥΤΙΩΝ -
ΠΥΡΙΘΟΟΣ.
ΕΧΙ'ΩΝ . ΛΕ'ΛΕΞ. ΠΑΝΟΠΕ"ΥΣ,
ΘΗΣΕ"ΥΣ .
ΔΥΓΚΕΥΣ. ΘΕΣΤΙΑ΄ΔΑΙ. ΛΕΥ'ΚΙΠΠΟΣ ..
"ΥΛ.ΑΣ.
"ΑΚΑ ΣΤΟΣ .. ΚΑΙΝΕΥ"Σ. "ΙΠΠΟ"ΘΟΟΣ.. ΔΡΥΑΣ.
"ΙΠΠΑΣΟΣ . ΝΕΣΤΩΡ.
ΦΟΙ"ΝΙΞ .
"ΙΠΠΟΚΟ'ΩΝ... ΑΓΚΑΙΟΣ . Μ Ο'ΨΟΣ.
-
ΜΕΝΟ'ΙΤΙΟΣ, "ΙΡΟΣ.
ΟΙΚΛΕΙΔΗΣ.. ν"
ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΗΦΑΙΣΤΟΥ.
ΤΟ Ηφατον οκ ή "Ηρας άνΑ, συζυγίας φασί γενέθί, τέla. γuυή η Αφροδίτη , ήν ο "Αρης έμοιχόζετο. ο δε "Ηφαμ σος στήσας πάγας, ευρίσκει η μοιχείλμ γυομύύlω ώ έκ ήλέη σεν αυτές είς παραδειγματισμόν αυτών, έως και εκάλεσε τες θεές κι εδημοσίευσε αυτές. κ, τότε οι θεοι ιδόντες πώς θριαμ
βευόμjυοι, Cν Ίαίς πάγαις κατεχόμύυοι ήσαν οι δύο, ό , τε μοι χος, ε η μοιχαλίς, πολυν επ' αυτές κατέχεον γέλωτα και τότε, λύεται ο "Αρης, μικρά λύτρα δες τώ Ηφαίτω. χωλον δε ο μύ θος λέγει την "Ηφαιστον διο ε αμφιγυής γύια γδ, τα μέλη.
σμuέβη δ’ αυτό η χωλεία δι' αιτίαν τοικύτίμ γυνηθεις γδς. έτώσιόν τι άχθος αρέρης εφάνη τή Ηρα, δια το ειδεχθές , και ακαλλες αυτ8, ώ κατηθαλωμθύoν τ8 ωγοσώπg ε βδελυχθείς Ψπ' αυτής μψ% τluυ γένεσιν ως βδέλυγμά τι απερρίφθη διό δ μητρόρριπτος λέγεται όπ ε έχωλάνθη. δ4 τέραν δε ωΡοσέτι ρί ψιν οι ποιηται διίχυρίζονται φασί γδ έριζομένoιν ποτε Διός π
& Ήρας Ψπέρ ή το Αχιλλέως αλεξήσεως, δια τ ικετείαν τής ΘέΊιδος, τον "Ήφαιτον αναφανήνα επίηρα φέροντα τύ Δι: Ψπέρ ή μητρός. ο τότε δεσμευθήναι ε τεταγήναι τι Διι όργιζομύύω κι εις η Λήμνο ριφθήνα καταφερόμύρο οκ τ8 έραξ δια μιας ημέ ρας.
Η 223 ρας. κλυτοτέχνία δε αυτον καλέσι, χαλκέα όντα η τέχνην, έπει δή το παλαιον ένδοξον είχον ή χαλκόυτικluύ, διό κι κατηθαλω μήίο ε κεκαπνισμώύον. oρoσέτι 5 κ; Θερσίτην Ολύμπιον, δια πιαύτην αιτίαν
ο "Ομηρος εισφέρει τινα Θερσίτίω ονόματι ,
χωλόν ε κυρτόν, ε στραβον, εμαδαρόν, ε ωροπετή ώ φη σιν, ότι και τος ήκολέθει τι τρατο τέδω, και δια το πολεμείν, αλ
λά δια το γελάωΧ. επε εν ο "Ηφαμτος χωλός ήν , ο κεκα πνισμjύος , χg) όλως παρόμοιος τώ Θερσίτη , ή) νεωτέρων τινές
έτως αυτον τοροσηγόρΑυσαν. Εν τη Λιτάρα δε ε Στρογγύλη , (οκ ή) Αιόλκαι 5 νήσων αυται, ) φασί τον "Ήφατον διατείβειν χαλκέυοντα διο κι πυρος βρόμον ακύεύζ κι ήχον σφοδρόν. Αγαθοκλής 5' ο τοίς υπομνή μασι ώει ή χαλκείων τύ Ηφαίτg λέγων , φησί κ% Σικελίου
δύο έ) νήσεις, ών ή μύθ καλείται Ιερα, ή 5 ΣΙρογγύλη αι τι νες ημέρας ε νυκτός πύρ αφιάσι , καλείται 5 ή μύο Αιόλg , ή 5' , Ηφαίτg έν ή πυρός ποταμός φησίν ανιέναι . χqι άλλοι 5' πολλοί εν αυτή τη Ιερά φασιν αυτον χαλκόψει ο 5' Καλλίας c, Λιπάρα, ο δ' αυτός ίς-ορεί cύ τω δεκάτω ή) ώει' Αγαθο Έ) υψηλόν εκεί , αφ' και κρατηρές εισι δύο ών /
γι'
φ
W
ρ
"Ο
9
9
Ν.
κυ
/
ρ
/
Τ
κλέα, «δ όροφον
ο έπρός όξι τlω περίμετρον Ίeιτάδα αφ' και πολύ φέρεται φέγ γΘυ, ώτε επί πολυν τόπον διήκειν τον φωτισμόν. έπειτα οκ τύ
χάσματος αναφέρονται διάπυροι λίθοι ατλατομεγέθεις . ε τη λικύτος βρόμΘυ γίνεται, καθ' ον καιρόν συμβαίνει εργάζειθαι τον "Ηφαιτον , ώτε επί πεντακόσια στάδια ακέεουζ τον ήχον. οι δε οκ τύ φυσήματος αναρριτστόμύυοι μύδροι διά τίμι εκπύρωσιν πάντοτε ιώδεις εισι, ώ διακεκαυμένοι ή όψιν κι η δύναμιν κα
θήλιον έχgσι. νύκτως μjo &ν πάντα τα ώει : εργασίαν τεθεί γινόμύυα καλώς όράται μεθ' ημέρλμ δε όκ ή κορυφής , όθεν ή φλοξανίησιν, ώσσερ νέφος Ψσερκείμύυον οράτα. . . ορος τέτοις 5' αλληγορύντες τα αυτό , έτω φασί δια τας πλείτας ή τεχνών,
ε.δια ή τέ πυρός ενέργειλυ αποδιδόθί τα εαυτέ έργα, ο ιό γδ αιθήρ, κι το διαυγές ε καθαρόν πυρ, Ζεύς όαι το δ' ον χρή
σε κι αερομιγές, "Ηφατος , από το ηφθαι ωνομασμένος όθεν και οκ Διός κ; "Ηρας έφασάν τινες αυτόν γενέρJ( άλλοι 5 μόνης
ή "Ηρας αι γδ φλόγες παχυμερέστερα πως είσαι , ως όκ μόνκαι τό αέρος διακαμομώύg ή Ψπόστασιν λαμβάνεσι. χωλός ό σ δ9
δέδοται, τάχα μύυ δια το παχείαν t ή ύλης πορείαν ποιεσθαι πίς έτσαξή, ομόιαν τάχα 5 ή από το μη φρο
εικά
ζ04 -
Η
24
βαίνει δίχα ξυλώδες τινος ώσανεβάκτρg. τινες 5 , δια το ί άνω κίνησί ή κάτω ωρός τροφίμ, άνετον ε ανώμαλον ποιείου , βραδυτέρας αυτής έσης , χωλόύειν αυτον έφασαν. βιφήνα 5' Ψπο τί; Διός εξ ιρανό είς γluυ λέγεται , δια το της ωρώτες ίσως /
"
γ
"Ω
/
»
/
/
"Ν"
αρχομβόνς χρήoJί πυελ, όκ κεραυνοβόλg καμοιθήκαι τέτ8 ώέιτυχείr, ηδέτω έτινόια τους πυcίοις επιτεσεν δμυαμ;ύες. γuυαίκα δ’ αυ τ8 η Αφροδίτlω έφασαν έ) , καθ' οιον λόγον και τ Χάριν, μίαν ως γδ χάριν φαιύυ έχειν τα τεχνικά έργα , έτω ε τίμι Αφροδίτlω τινα αυτοίς επιτρέχειν λέγομύυ ει μη «ορός ω-δα
τασιν , πολύ το πυρώδες έδ ο ταϊς ωγός τας μίξεις όρμας, πέπλαται τέτο . δεδηκένα δε μυθΔύονται τον "Αρη , μοιχ&ύονΊα ή γιωαλκα. ε γδ ο μύθος τ Sμ π Γοιητή όξι, παλαιότατος ών επειδή τή τ8 πυρός δuυάμε, ο σίδηρος κι ο χαλκός δαμά ζεται το 5' ή μοιχείας πλάσμα παείτησιν , ότι και πάνυ μύο πέφυκε κατάλληλον το μάχιμον κι βίαιον π. ίλαρώ ώ μειλι "χίω, καιδε κ? τον φυσικόν αδ' νόμον έπιπλέκεται αντιποιεμjύων
δέ πως ή μίξεως αυτών, καλόν εγγυναιότερον γ%ύνημα, τίω έξ αμφοίν αρμονίαν αποτελείν εξωθε. λέγεται δε "Ηφατος μαιώσα
αύζ τον Δία, ότε η Αθηνάν ώδινε διελων γδ αυτό η κεφαλήν, εκθoρείν εκείνlu ποιήσαμ , τώ γδ πυει ώ χρώνται αι τέχνα, συ νεργον ωρος ή απόδειξιν ή φυσικής ή ανθρώπων αγχινόιας χε νόμύθοι, ώσσερ κεκρυμμδύην αυτήν είς φώς προήγαγε τgς γδ ζη τgντάς τι, ε ωροσόυρέθη, κυεν αυτο, ώ ωδίνειν φαμέν.
Πεει αναθημάτων Ηφαίτου, Αφροδίτης τε, ε Αρτέμιδος, κ. Ατσόλλωνος, Ερμού τε κ. Ερώτων.
Το ή π4ύκης δένδρον τώ Ηφαίστω ανάκειται και μόνον ότι ευέξαπτον, αλλά και διά ή δάδα, ήτις απο τ8 δαίω, το καίω, πα ράγεται καθα κι οκ τ8 αίθεν , ο "Ηφαμτος . ή 5' τρίγλα τη Αρτέμιδι παρόσον η τείγλα μύθ, κ" ή Κίλικα ποιητίω , τει /
Α"
β)
/
Α
ΝΟ
"Φ
3/
Υ/
γόνοις γοναλς έπωνόμασται, τgλς γ%ονώσα τ8 έτgς κι "Αρτεμις, ταυτον δ' ειπείν σελήνη τριταία, μί% ή γ%ύνησιν σαφώς διεκφαί νεται. Ίή δ' αυτή Αρτέμιδι, ταυτον δ' ειπείν Εκάτη , μαμνίδα
θύεοθαί φασι, διά το δοκενμανιών αιτίλυ είναι τιτι , ως οιον είπεν τοϊς σεληνιαζομ;ύοις . ώ άλλοι δε ίχθύες ανάκεινται τισι, κ? οικειότητα διον Απόλλωνι μύο κίθαρΘ , ήτοι κιθάρα , επει
κιθαριτης εκείνος τερμάδεται Ερμή 5 ζόαξ, ως κήρυκι , δια ί βοήν παρ ήν κ. Βοώτης, κήρυκος όνομα Αφροδίτη 5, αφύη, ήτις ώ αφζίτης , δια το άμφω εξ αφρύ φύναι, τήν π αφύην φυσικός, χθλ
Η 225 και την δαίμονα φυσικώς . έτο κg λύκος Απόλλωνι ανάθημα δια τίω αμφιλύκία νύκτα και μεθ' ήν εκφαίνεται ο ήλιος. και Λ
β
w
9
φ
/
φ
φ
"
Α
"Ψ
Αυ
"
λαγως, Έρωσιν ανάθημα , δια το ταυτίν της κ% κλήσιν γειέ \
φ
Ν)
/
χ/
θ
Να
φ
ο
σεως. λαχώς τε γας απο τ8 λάει , και "Ερως από το οράν , "Α"
1
/
/
άπερ το βλέπειν μηνύεσιν.
Α
Θ Εάν δε
γίύεσιν, ή μάλλον Θεογονία, * και τες παλαιές,
και μοι δοκεί παρεάσαι, αλλ' ότι γε έν τι Θήτα στοιχείω καταντήσασα, αυτία γξαμματικώς έκτίθεμαι. ΠΕΡΙ
ΤΗΤΣ ΘΕΤΙΔΟΣ .
ΘΕ, Νηρηίς.
ταύτίμ όκ Πηλέως επτά παίδας άρρενας π κεν λέγεσι και τ8ς μύο εξ είς λέβητα ύδατος ζέοντα ειέ
βαλεν οι δε, ότι είς πυρ βαλλgσα ανελεν, βελομένη ειδέναι ε θνητόι είσιν. έτί δε τ8 Αχιλλέως έφωράθη ε έκωλύθη Ψπο Πηλέως εμβαλείν αυτόν είς λέβητα. Χείρωνος 5 βελαϊς ο Πη
λευς κατέχεν αυτlu , είς παντοίας μορφας μεταβάλλεσαν , και έμίγη αυτή c', είδε σητσίας, καίτοι ο γάμος ο Γύλω , κι οι Θεοι δώρα έθηκαν Ποσειδών, ίππgς, Ξανθόν κ. Βαλιόν . "Η φαιτος, μάχαιραν κι οι λοιποί, έτερα. γ)υνήσασα 5' η Θέτις ,
τον ωριν, κ% τον Απολλόδωρον, Λιγύρoν καλέμιον , ύτερον 5' Αχιλλέα μετακληθέντα , διά το δοθήναμ τω Χείρωνι , ε δίχα κοινής τροφής ανατρέφεούζ , έτσέρα μύη αυτόν εις πύρ έβαλε,
ημέρα δ' άχεις c, αμβροσία, ε ως αθανατίσαι τέτον ήθέλη σεν, ιδόντος δε τ8 Πηλέως η Θέτιν βάλλεσαν αυτόν εις πύρ, κι βοηθήσαντος, σιωέζη ταύτίω ωρός τας Νηρηίδας Ψποχωρήσαι, ο 5' Πηλής π. Χείρωνιτώ ίπποκενταύρω τον παιδα δέδωκε τρέ φειν. ε ταύτα μ%ύ φησιν ΑπολλόδωρGυ. Αγαμήτωρ 5 αφ' άρ
πασείας πυείδοον λέγει τον Αχιλλέα καλείαύζ, Cν τώ της Θέ τιδος επιθαλαμίω ετα τοιυτοτρόπως αυτον Αχιλλέα καλειδί, ως τέτο σαφώς έτιδηλώσειε παίδα . γνώ δ' όνομα θηκε πυρά, δοον, άλλα Αχιλλέα Γηλέυς κέκληκεν, έχίλος ενεκάμινκείμε
νον ένι κονίη σοδή, ενί τύρ απέμερσε χίλεος, άπ βίο, άτροσ Ε φί
Θ
22"
φάτως ετέρg. o 5 Ευριπίδης, άπαξ φησί μιγήναι Αχιλλέα τη "Ο
β)
/
Υ
«γ
β)
"ΝΩ
ΑΦ
Η
--
Θέτιδι έν τη σηπιαδι , ώ έτεροι σμύ αυτώ . Σοφοκλής 5' αν
Αχιλλέως ερασταίς φησίν , Ψσο Πηλέως λοιδορηθείσαν ή Θέ. φ
ΝΟ
/
2/
Α'
«y
φ
/
/
τιν, καταλιπείν αυτόν. άλλοι δέ φασιν ότι η Θέτις λαμβάνgσα
τές παϊδας άκ Γηλέως γινομήίες, περιέκκμε το θνητόν αυτών σώ μα, βελομύύη αυτες αθανάjκαις ποιείν , και πάντας έκαυτε , ε τον φ
Υ
φ
χθ
Ψ
1
Αχιλλέα &ν τεκέσα , έτσέθηκεν εις το πυρ , ο γνυς ο Γηλ4ύς
έβόηπεν ή δε λυπηθείσα έχωοίοθη. Στάφυλος δε Cν τρίτω f Φ
1
θΦ
χ/
θ
πώει' Θεοταλίαν, ίτορε: Χείρωνα σοφόν όντα, ώ ατρονομίας έμ 24"
\
"Ν)
ν\
πειρον, βελόμύυον πν Πηλέα ένδοξον ποιήσαι , μετκπέμψααθί τ ρ/
/
"Ν)
Α'
/
«Ψ
σy
Ακτορ(3- θυγατέρα τ8 Μυρμιδόνος , ε λόγgς διαασείραι , ότι κο
Φ
-
W
/
9
φ
Αυ
μέλλει γαμείν τlαι Θέτιν ο Γ"ηλάς, Διος διδόντος αυτώ οι δε θεοι, μετ' όμβρg & χειμώνος ήξεσιν εις τον γάμον. ταύτα φη μίσας παρετήρες τον χρόνον Cν ώ' υδάτων έμελλεν έσεωΧ επομ ζεία, επιβύματα έξαίσια , ε δίδωσι Ρηλε: Φιλομήλαν , και έτως επεκράτησε η φήμη , ότι η Θέτιν έγημε. Πίνδαρος δε λέ γει, Ποσειδώνα κι Απόλλωνα, και Δία, ώει το γάμε ή Θέ Υ
φ
χ/
θ9
"
«ν
Ρ
ρ
ρ
»Α
"y
/
Φ
Ψ
«Φ
4.
φ/
ρ/
\
φ
γν
/
/
τιδος έgίσαι κωλυθήναμ δε αυτές κατα τινας ή" ιτocμκών Ψπό Ετιμηθέως, κ? δε Αιχύλον, Ψπο Προμηθέως. φησ γδ, γη τε Φ
η
φ
Φ
/
/
ν
«Λ
/
ξετά γε παίδα φέρπρον πατρός . Απολλόδωρος δε Δία θ Πο δώνα μψ% μύ% τον γάμον νάμον τ' ή Θέτιδος ερίσα σειδώνα Θέτιδος έeίσαι
Θέτιν δε ως ως Ίραφεί έτιν δε Ιραφεί
σαν υφ' "Ημας , μη λέγειν Διι σμυελθείν όθεν οργιθέντα τον /
/
θ
Α
φφ
ΑΦ
-
Δία Θέτιδι , συζύξα αυτluυ τό Πηλεί. ΠΕΡΓ ΘΑΜΥΡΙΔΟΣ .
ΘΑ": ταϊς
ίύ Φιλάμμωνος & Αρσίg ή νύμφης , το γέ Ε, νο: Θράξ, ος έχεν αίχρον έρωτα, ωρώτος αρξαμύθος εράν αρρένων. έτος κάλλει πολλώ διενεγκων , ο κιθαρωδία ώει' με σικής έeίσας ταϊς Μέσαμς , σιωέθετο αν μύο κρείττων ώρεθή ,
πλησιάσαι πάσας , αν δε ήΊτηθή , στερηθήναι και αν εκείναι θέ λωσι. καθυπέρτερα δε αι Μέσαι γυόμύυαμ, ήf oμμάτων αυτόν, και της κιθαρωδίας, η τύ νε έτέρησαν. διο ή παροιμία κεκράτη
ταμ, Θάμυρις μαίνεται, επί ή) κ% σύνθεσύ ω δgλογα δοκέν των ωράΊτειν, ΠΕΡΙ ΘΕΡΣΙΤΟΥ.
ΘΕίμ
λέγει ή νεωτέρα τορία , αναιρεθήναμ Ψσο Αχιλ λέως κονδυλιώθέντα , όπηνίκα ή Αμαζόνα Πενθεσίλειαν εκεί
Θ
227
εκείνος ανελων, δικτον έχει επί τη κειμένη ο μύο λδ εθαύμασε το κάλλος κι ως καλίω άμα κι ανδρεία , ανδεμώτατος ε κάλ
λιτος ήλέει κειμένluυ , το όμοιον οικτιζόμύθος... ο δε πιθηκόμορ φος , ως ιστορείται, επί λαγνεία σκωπτει τον ήρωα . ο τόινιuυ
Αχιλλάυς γογγύλη χε"ει παίσας τον αίχίτον, τη καλή Γεν θεσιλεία συγκατακλίνεν.
-
ΠΕΡΙ ΘΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΕΙΡΙΘοσΣ.
ΘΕ
Γειρίθες, ο μύο Διός, ο δε Ποσειδώνος ων, εφά μιλλον εποιύντο την φράξιν. Θησ4ύς μjυ εν η Ελένης έ
- es - V
, «
-
.
•
"ΝΦ . .
.. .
τω .
Α'
•
ΝΔ
Ι
ρααθείς, σμυεργoν εαυτώ σον Πε"είθgν είχε. ο δε Γενείθες μ?
ταύτα η Περσεφόνluυ αρπάσαμ ζεληθείς , επόμjυον είχεν εαυτώ ή Θησέα, ώ δή δια Ταινάρg εις "Αδίω κατελθόντες , ή επί τι νος τόπg καθίσαντες, καικ έδύναντο εκείθεν αναστήναμ . ύστερον δε
Ηρακλής έπι τον Κέρζερον καπελθών , Θησέα μύυ δια το άκοντα κατελθείν ανέσωσε" Πειρίθgν δε, δια το ίδία ωροαιρέσει κατα
βήνα, είασεν. έτι δε τι; Θησέως ο "Αδg όντος , τρατούσαντες κ? ή Τροιζήνος οι Διόσκυροι. Αίθραν : Θησέως μητέρα αιχμά λωτον έλαβον . . . . . . Τι
-
θΦ.
-"
φ
-
/
-
-
Ρ.
Α'
-
*.Υ
/
/
9
-
-
Και άλλως περί το Θησέως λέγεσι μψ% το χαείταώδί αυτόν ή δημοκρατίαν τους Αθηναίοις, Λύκος τις συκοφαντήσας επόιη σεν εξοστρακιοθήναι ή ήρωα . ο δε «ε"δαγγυόμύισς είς Σκύρον, διήγε σ%δα' Λυκομήδε, τώ διμάστη ή νήσg , ος ζηλοτυπήσας , αναιρεί αυτόν δόλω. Αθηναίοι δε λιμώξαντες και κελάκθέντες εκ δικήσαμ τω Θησε , τον μύθ Λυκομήδη άνεϊλαν, τα δε οτά με ταστείλάμενοι, ο Θησείον οικοδομήσαντες, ισοθέgς έτω τιμας νέ
μsσι
διανομαι δε και ευωχία τοις Θησείοις γίνονται, ταίς δε
όγδόας τα Θησεία ήγετο,
ή πάσαν ί ημέραν επανηγύριζον, εις
τιμluυ τ8 ήρωος. εορτή αυτό επετελείτο, επειδή αυτός σιινήγαγε ή Αττικίω, ωγόπρον. ασοράδluυ κ; κ. κώμας οικισμjύluυ. ΠΕΡΙ ΘΕο"fΝΙΔΟΣ.
ΘΕ ή
ή παρ’ Αθηναίοις τυράννων" καθάπερ φασιν
*-" άλλοι τε ώ Ξενοφών εν δευτέρω Ελληνικών.
-
Και Θέογνις έτερος Μεγαρόυς, ή/ c' Σικελία Μεγάρων, γε γανως c' τη πεντηκοστή ενάτη Ολυμπιάδι. έγραψεν έλεγείαν εις της σωθέντας ή) Συρακυσίων. Εν τη πολιορκία , εγνώμας δι' ελεγείας ε"ξ έπη διχίλια. δε ε γνώμας
θετικό, έχει f
"
2.
7Τρί
Θ ε"δαινετικάς. ο Θέογνις, τραγωδοποιητής πάνυ ψυχρός , ός ε 228
*))
Χίω ελέγετο. έτι δε και ποιητής Μεγαρόυς, άλλος τις Θέογνις. ΠΕΡΙ ΘΡΑΣΥΒοΎΛοΥ.
-
Ρασύβουλος , εραστής ών ή δημοκρατίας, και αυθάδης , και δωροδόκος, δ κασερόπτης τ8 δήμs, ήβέλετο δι' αυτό πάντα φράττεώζ. βgλόμύοΘυ δε καταλύσαι τες τεμάκοντα, καταλα βων Φυλüυ τόπον τινά, κακείσε συμμάχες λαβών, κατέλυσε. κι
έπει αλαζονικόν έφθέγξατο, ήκεσε μη μνησικακήσα, ε έγένε το παροιμιακόν. Φυλή δε , δήμος της Αττικής , ώ οι ένοικόν τες , Φυλάσιοι. το δε «"δα τω Αerτοφάνε , ει συ Φυλία κα
τέλαβες, αντί τ8 ει επλέτησας, ε, μέγας γέγονας. Φυλή γδ , τότος έπω καλύμjυος.
ΦΙΛΟΣoφor. πΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΛΗ .. **.. "
Αλής ή επτα φιλοσόφων είς γέγονεν , Μιλήσιος , ως δ ε: Ηρόδοτος, Φοίνιξ γεγονώς ωρό Κρόισg . ωρώτος ξτος το σοφυ έχεν όνομα ε ωΡώτος, ή ψυχίω ετεν αθάνατον... ην. δε επί γεωμετεία διαβεβοημjύος, ωρώτός τε τα ώει έρανε εξ4ύρε .
και μίω αλλα και άκρος μηχανικός ή τρατεύσαντος γδ Κροίσg αγός Κύρον, ώ μή διωαμένης ή τρατιάς αυτό διαβήνα τον "Αλιμ πο
ταμόν μέγιτον, τoιόνδέ τι, μηχανάται, ανώ ή τρατιά, ιων , τί; μre, τον ποταμόν ετέρωσε βεν, και πάντα, άλλα το ρείθρον αυτό •χιοθέν το μήυ εν εις η αρχαίαν πορείαν έχωρs, θάτερον δε Ψσ' Αγκάλης είχε, ή πρατιαν , κι έτως έπεραιώθησαν... έποίησε δε
ή εις δύο τομluυ, ίνα κι έτσανιόντες περαιωθήσωνταμ. φέρεται αμό, τέ αποφθέγματα πλείστα, έγραψε ώει μετεώρων ετικώς ώει ισημερίας ε εκλείψεως
δ άλλα πολλά.
.
. .. . . .
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΑΝΟΥΣ..
ΘΕάιο, Κρήoσα
φιλόσοφος , θυγάτηρ μjυ Πυθώνακτος , γαμε, τη δε Ί8 μεγάλ8 Πυθαγόρg. φέρεται αυτής Ψπομνήματα πολλά φιλόσοφα κι αποφθέγματα, ώ ποίημάτι δι' επων. έστι κι ετέρα Θεανώ Μετατσοντική, η Θκαιρία έγραψε πέρλι Γυθαγόρg, Γ"υθαγ. ρεία
Ξσα
πεει αρετής "Ιπποδάμω Θgeίω •. φ"Sgινέσεις γυ
ναικείας και αποφθέγματα Πυθαγορείων. ,
ΙΙΕ
Θ ΠΕΡΙ
229'
ΘΕΑΙΤΗΤΟΥ ΤΟΤΤΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥ..
Εαίτητος , Αθηναίος φιλόσοφος, κι εις το άκρον αστρολό γος , μαθητής Σωκράτες, εδίδαξεν ο Ηρακλεία. «ορώτος δε τα πέντε καλέμύθα στερεά έγραψε, γέγονε μψ% τα Πελοποννη ν
Α'
-
Α
-
ΔΥ
ΟΤΙζζΧ.ά. •
ΠΕΡΕ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΙΠΟΛΙΤΟΥ.
ΘΕόπιο", φιλόσοφος
Τριπολίτης. έγραψε Σφαεικά c' βι ζλίοις τεμσίν διαγραφάς οικιών έν βιβλίοις τρισίν, ήτοι
περί οικήσεων. Ψπόμνημα είς τα Θευδά κεφάλαια πεβί ημε.
ρών ε νυκτών Β' . Ψπόμνημα εις το Αρχιμήδες έφόδιον ή δι'
ετών εις το έαρ, ε έπρα διάφορα. ΠΕΡΙ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ .
Θεόφραστος
Μελάντκαι γναφέως, ακεστής Α'ριτοτέλgς. έγρα φ
/
θΝ"
! •
Φ
ψεν αναλυτικά ωροτέρων τεία αναλυτικών ι ! • υστέρων επτά αναλύσεις συλλογισμό) , αναλυτικών επιτομίμ ανηγμjύων•' τό 9
/
θ
Α-
-
"Α"
ρ
Α"
φ
r
β)
Υ
"Ν"
-
/
"
w-
πων περί λίθων περί φυτών περί μετάλλων περί όδμύγδ' τες καλ8μύύες χαρακτήρας και άλλα. -
ί
ΠΕΡΙ ΘΕΩΝοΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩ Ν "ΑΛΛΩΝ .
ΘΕω
2. Αλεξανδρεύς , φιλόσοφος. Στωϊκός επί Αυγήπε. έγραψεν Ψπόμνημα ή Απολλοδώρg φυσιολογικής εισαγω
γής περί τεχνών ρητορικών βιβλία τεία. Και έτερος Θέων Σμυρναίος φιλόσοφος. κ. Θέων Αντιοχός ή
ς, Δάφνη φιλόσοφος Στωϊκός, έγραψεν απολογίαν Σωκράτες. ε, αλλoς αγος τέτοις, ο όκ τύ Μεσείg ΑιγύπΊιος φιλόσοφος, σύγχρονος Πάτπω πω φιλοσόφω , κι αυτώ Αλεξανδρεί , αμφό τεροι έπι Θεοδοσίg τε ωρεσβυτέρg. έγραψε μαθηματικά , αειθ μητικά ώει' σημείων ή σκοπής όρνέων, και της ή" κοράκων φω νής τόεί της τ8 κυνος έπιτολής
αει' της Νείλg αναβάσεως εις
τον Πτολεμαίον ωρόχειρον κανόνα κι εις τον μικρόν αστρόλα βον Ψπόμνημα. " -
-
-
".
*
Θ
23ο
"ΡΗΤΟΡΕΣ. . ΠΕΡΙ" ΘΕΟΔΕΚΤΟΥ ΤΟΥ
ΡΗΤΟΡΙΚΟΥ".
Εοδέκτης, Αειστάνδρg Φασηλίτης άκ Λυκίας ρήτωρ, έγραψε: τέχνluυ ρητορικίω Cν μέτρω , ε άλλα τινα καταλογάδίω , «ε τραγωδίας ετράπη γδ κι έτι τραγωδίας. ακυστής Γλάτωνος, "Ισοκράτgς, Αειτοτέλυς . καιτος έχεν ε υιον Θεοδέκτlω ρήτορα. κι αυτόν , όστις έγραψεν έγκώμιον Αλεξάνδρg το Ηπειρώτ8 τoeικα Ψπομνήματα, νόμιμα βαρβαεικα , τέχνlω ρητορικίω cύν /
ζιζλίοις επτά ε άλλα τινα Ψωομνήματα .. ΠΕΡΙ ΘΕΟΔΩ"ΡΟΥ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ" .
Θεόδωζ. Βυζάντιος
σοφιστής ος Ψσο Πλάτωνος λογοδαί-*-" δαλΘυ εκλήθη. έγραψε κατα Θρασυβέλg κατα Ανδοκί-δg, κι άλλα τινά. ΠΕΡr ΘΕοΔΩΡor Τor- ΓΑΔΑΡΕοΣ.
ΘΕ,
Γαδαρόυς σοφιστής, από δόλων διδάσκαλος γεγονώς
Τιβερίκαι Καίσαρος έπι Αδεια. 3. έγραψε «δει ή ο φω ναΐς ζητ8μύίων βιβλία leία ωέα ιστορίας Α' ώει" θέσεως Α' περί διαλέκτων ομοιότητος ε αποδέιξεως Β' περί πολιτέιας Β' Η
\ .
Ο «
Α'
περί Κόιλης Συρίας Α'
Υ
/
ρ /
/
πεβλ. διωάμεως ρήτορος Α'.
ΠΕΡΙ' . ΘΕΟΚΡΙΤΟΥΤΟΥ
ΡΗΤΟΡΟΣ.
ΘΕκεί, Χίων,
έήτωρ μαθητής Μηjροδώςκαι το Ιποκρατικές έγραψε χρείας. φέρονlαι δε αυjs iτορίαι Λιβύης , κι έτι-στoλαι θαυμάσια και λόγοι πανηγυρικοί.. Α
ΠΕΡΙ ΘΕΟΠΟ'ΜΠΟΥ.
Θεόπομποί, Χίος ρήτορ, υιόςΔαματιστράτε, γεγοιώς κ". τgς χρονες της απαρχίας Αθηναίων επί της βγή, Ολυμπιάδος ,
ότε κ; "Εφορος Ισοκράτης ακgστής, άμα Εφόρω έγραψεν επιτο μlω ή Ηροδότκ ιστοριών ο δυσή βιβλίοις φιλικα ο βιβλίοις οβ' ελληνικάς ιτορίας . έπονται δε ταις Θκαικυδίδg κ. Ξενοφών
τος, και εισιν ο βιβλίοις ιά έχεσαι τα ατο τ8 Πελοποννη σιακυ πολέμ3 ε λοιτά. έγραψε δε χg έπρα πλείστα \
ΓΕ
Θ
23 Ι
ΠΕΡΙ' ΘΕΩΝΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΙΣΤΟΥ".
Εων, Αλεξανδρός σοφιστής, ός έχρημάτισεν Αίλιος. έγρα
ί
ψε τέχνίμ πεει ωρογυμνασμάτων Ψπόμνημα εις τον Ξε. νοφώντα εις τον Ισοκρατία, είς Δημοωθένluυ
ρητορικας Ψπο
θέσεις και ζητήματα περί σιωτάξεως λόγg ε άλλα. Και έπρoς σοφιστής Θέων ο Ουαλέεμος. φέρεται αυτό εις Αι δοκίδιω υπόμνημα. δ άλλος λόγων ρητορικών σοφιστής γεγο νως ατσο της ιεράς Μαρκέλλης τό γε ανέκαθεν , το δ' εξ Ψσο γείκαι πατρόθεν από Ραδικίg διδασκάλg έγραψε τέχνίω ρητο εικήν αρχαίαν είτoeίαν ε άλλα τινά - έτι κι άλλος Σιδώνιος,
σοφιστής ε αυτός , Γυμνασίg το σοφιτε παίς , παιδώσας κ? την πατρίδα, επί Κωνσταντίνg. ΠΕΡΙ' ΘΗΡΑΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΊΟΥ.
Ηραμένης Αθηναίος ρήτωρ, μαθητής Γροδίκκαι το Κείg , ός επεκαλείτο Κόθορνος, έγραψε μελέτας ρητορικάς και άλλα. "Ν"
φ
2"
φ
'
"υν
πΕΡΙ ΘΗΡΑΜΕΝorΣ Τor κEtor.
ΘΕ
Κείος σοφιστής , έγραψε μελετών ζιβλία τεία, περί ομοιώσεως λόγg περί εικόνων, ήτοι «ύσβολών πε « Το
φ
Υ
θύ
ψη
/
ελ χηματων ΠΕΡΙ
ΘΡΑΣΥΜΑ ΧΟΥ .
Ρασύμαχος Χαλκιδόνιος σοφιστής ο Βιθυνία. δ. τωρώτος τσερίοδον ο κώλον κατέδειξε και τον νuύ της ρητορικής τρό πον εισηγήσατος μαθητής Πλάτωνος τύ φιλοσόφs, κ. Ισοκράτες "θ
φ /
φι
-
η
/
τ8 ρήτορος, έγραψε συμβελ4τικός τέχνlω ρητοοικίω παίγνια, φ
1
φ
Α'
αφορμας ρητοβλκας.
ΙΙΟΙΗΤΑΙ'. ΠΕΡΙ ΘΑΛΗ"ΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ'.
Αλήτας Κρής, ή Ιλλυεμος λυρικός , γεγονως ωρο Ομή ρg, έγραψε μέλη. & έπρoς Κνώoσιος ραψωδός σμυέθηκε ποιήματά τινα μυθικά. /
-
ΠΕ
"Θ
232
ΠΕΡΙ' ΘΕΟΓΝΗΤΟΥ .
ΟΕ"
κωμικός. ή) δραμάτων αυτό Φάσμα , ή Φιλάρ "-Υ γυρος φιλοδέασοτος , Κένταυρος. ΠΕΡΓ ΘΕΟ'ΓΝΙΔΟΣ.
Εογνις, Μεγαρόυς οκ Σικελίας, έγραψε γνώμας έλεγείας εις έπη βώ ε ωρος Κύρνον τον αυτό ερώμύυον , γνωμολο γίαν δι' έλεγείων ή ετέρας Ψσοθηκάς παραινετικάς , πάντα έ πικώς, ο έτερος Θέογνις Ίραγωδοποιός. ΠΕΡΙ
"-
ΘΕΟΔΩΤΡΟΥ .
Εόδωρος ποιητής ος έγραψε διάφορα δι' έπών ε εις Κλεο πατραν δι' έπών.
-
ΠΕΡΙ ΘΕοΚΡΙΤoΥ.
Εόκριτος Γραξαγόρg ε Φιλίνιης Συρακέσιος , κ% δέ τινας , Κώος. έγραψε τα καλύμύυα βgκολικά έπη Δωείδι διαλέ
κτω. τινες 5 αναφέρεσιν εις αυτόν κ ταύτα, Προιτίδας, ελπί δας, ύμνες, ηρωίνας, επικήδεια μέλη , έλεγείας , κg ιάμβg:
επιγράμματα, πΕΡΙ ΘΕοπο Μπor.
Εόπομπος , Θεοδέκτg, Αθηναίος κωμικός, έδίδαξε δράματα "-" κό'. έτι δε της αρχαίας κωμωδίας κ.? Αειτοφάνίω . ΠΕΡΙ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ.
ΘΕφιλο:
κωμικός, ήν δραμάτων αυτό όξιν ιατρός Επίδαυ ρος , παγκράτεια, Βοιωτία, Προιτίδες, Νεοπτόλεμος. Α'
/
ΠΕΡΙ' ΘΕΣΠΙΔΟΣ.
ΘΕΞ, ,
Ικαρίg πόλεως Αττικής , τραγικός. εκκαδέκαπς από τ8 ωρώτκαι γυομύκαι τραγωδοποιξ επί γένες τ8 Σικυω εικαι τιθέμγιος ... και φρώτον μή χρισας το oroσωπο, ψιμμυθίω /
Α.
Μ)
1
ν'
1
/
/
έτραγώδησεν , ε τα ανδράχνη έσκέπασε cί, τω επιδείκνυαθαι , χαι μ% ταύτα εισήνεκε κ, τίμι ή) ωροσωπείων χρήσιν. δράματα ΝΟ
φ
/
Α)
αυτό, άθλα Πελίg, Φορβας , ιερείς, ήίθεοι, ί"ενθέυς. -
ΙΣΤΟ
Θ
-
233
ΙΣΤΟΡΙΚΟΊ.
-
ΠΕΡΙ ΘΕΜΙΣΤΟΓΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ".
Θέμιζί"
Συρακέσιος , έτοεικός, έγραψε Κύρg ανάβασιν,
κ. άλλα τινα ώει' της εαυτό πατείδΘυ. ΠΕΡΙ
ΘΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ".
ΘΕ Ιστορικός. /
έγραψε τες ή" ενδόξων βίες C, βιζλίοις Ν"
"
"
Τ.
1
πέντε Κορινθιακών c, βιβλίοις τεισί" ο δις ε περι κα τκστάσεως τύ Ιαθμικ5 αγώνΘυ. ΠΕΡΙ' ΘΟΥΚΥΔΙ'ΔΟΥ.
ΘΟυίζ
Ολόρκαι Αθηναίος, μαθητής Αντιφώντος, έγραψε τον Πελοποννησίων και Αθηναίων πόλεμον . ήκεσε 3 έτι
ποιίς τυγχάνων ε Ηροδότg.
ΥΙΕΡΗ' ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ.
"ΤΑνουάριος, άγαλμα τετράμορφο δια τας τέoσαρας τροπάς οι 5' πλάττgσιν αυτόν Cν τη δεξιά χε"ει κλείδα κατέχοντα, ως αςχίω το χρόνg ε ανοιξιν 18 ένιαυτό , ε θυρεόν . έπρoι 5'
τη δεξιά Τ', τη 5 αρμτερά ΞΕ, κατέχοντα, ώσσερ ή ενιαυτόν.
οθεν και ο Λογγίνος αιωνοαείο αυτόν ερμίω%ίσαι βιάζεται, ώτα νει αιώνος πατέρα. πΕΡΤ ΙΑΣΙΩΝο2.
"ΤΑσίων, κ% τον Ελλάνικoν, Διος υιός ε ημέρας παρ' ώ με τα τον κατακλυσμόν ευρέθη, φασί, ασέρματα. όθεν ή Δημή τηρ, κΖ τον μύθον, έφίλε, αυτόν, ως ο Ησιόδω δοκεί. και μί. γνυται καικ c θαλάμω, αλλα 8 cί, νειώ τεμπόλω ή ο αυτός
Ησίοδος εξαίρε αλεξιάρlω καλέσας, και παίδων Αίκηλήπειραν. και όκ της πιάυτης μίξεως ο Πλέτος γεννάται , ο ωραίος δηλαδή. ο 5 π. Ιασίων τύτω ενσκήψας κεραυνός είς τολιιυ αυχμόν Gέ νοεί
Η νοείται, ό, δια ολέθριος απέναντίας ήκε τοίς γεωργοίς όπ γέ νηταμ. το δ' όλον είπείν , έτει γεωργικώτατος ο Ιασίων , δόξαν 234
έχε Δήμητeu σιιυωκηκέτα , ε τον Πλάτον τεκείν καθ' Ησίο δου. δοκεί 5 ωροσφυώς κληθήναι Ιασίων , ω*δα το ίημι, δια
τίω τίύ στοείμων έσιν, ο όξι πέμψιν κ% της γης. ο 5' Αρρια νός ιστορεί , κι ότι Ιασίων αδελφός Αετίωνος ώ Δαρδάνg, πρό.
γονΘυ Γριάμg, οκ Δήμητρ(Φ- χθ' Κόρης, κάτοχος γγυόμύθος είς τε Σικελίδυ ήλθε, κι πολλίω αλλίω γlώ έπλανήθη, τα εκείνης
όργια δεικνύων. διό λόγον έχεν, ως Δημήτης αυτώ μίσγεται. ΠΕΡΙ ΤΩ Ν ΙΔΑΙ"ΩΝ ΔΑΚΤΥ"ΛΩΝ .
**
'ΤΔαίοι Δάκτυλοι Αγχιάλης Νύμφης λέγονται είναι. Προμα χίδας δε λέγει , ότι Νύμφη τις Αγχιάλη Οιαξίδος γής δραξαμύύη, ετόιησε τες Ιδαίες Δακτύλες , ώ ότι δια το βυήναι αυτές δια ή χειρών, Δάκτυλοι εκλήθησαν, οι δε τες Ιδαίες
Δακτύλες εξ ε πέντε φασίν έ) , ε τες μυθ δεξιές , άββενας και τές δε αεμς έρες, θηλείας. Φερεκύδης δε τες μύο δεξιές είκοσί
φησιν έ) τες 5 ευωνύμως, τεμάκοντα δύο . γόητές δε ήσαν και φαρμακείς κ. δημικαιργοί σιδήρκαι λέγονται πρώτοι, κι μεταλλείς . ωνομάοθησαν ό Ιδαίοι, από της μητρός "Ιδης οι μύυ αριστεροί ,
γόητες οι ό δεξιοί, αναλύοντες, οι δέ φασιν ότι Ιδαίοι εκλήθη σαν, επειδή c τη "1δη σιωτυχόντες Ίή "Ήρα έδεξιώσαντο τίμι θεόν κι ή) δακτύλων αυτής ήψαντο. Μνασέας 5 λέγει ότι
Δάκτυλοι λέγονται από Δακτύλκαι το πατρός κ Ιδαίοι και απο της μητρός "Ιδης. δε 5' είδέναι ότι Ιδαίοι , ώ Δάκτυλοι , και
Κερήπς, κι Κορύβαντες, οι αυτόι εισιν. ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΙΑΣ ΟΝΟΣ.
Υρω, ή Σαλμωνέως θυγάτηρ, έτεκε τυ Γοσειδώνι Νηλέα και
Πελίλυ. ε. τα γαμείται Κρηθεί τω Αιόλκαι παιδί και τίκτει αυπ Αίσονα, Φέρητα , ε Αμυθάονα . ή γίνεται οκ μύυ Αί σονος, Ιάσων οκ 5 Φέρητος, "Αδμητος όκ ό Αμυθάονος, Με
λάμπες. ε ο μύο Ιάσων, εκδίδοταμ Χείρωνι τρέφειJζ, ε τίω ιατρικLω μανθάνειν , Αίσονος τε πατρός τίω βασιλείου τω εαυ τ8 αδελφώ Γελία καταλιπόντος, άρχειν τε ώ κρατείν ή Θεοσα λίας κελ6ύσαντος , έως αν Ψποτραφή "Ιάσων από Χείρωνος. χρησ μον ό ή ειληφως φ θα το Ατόλλωνος ο Γελίας φυλάττειά ψ
φ
Α
Α'
φ
/
τον κπιόντα ωρος αυτόν μονοπέδιλον πθνήξειδί γδ δι **
Α
"τ, φ
Ο
Ι
235
δε Ιάσων αυξηθείς, έρχέ1αι ωρός τες αδελφές το πατρος, με θέξων ε αυτός της βασιλείας το πατρός , γυόμύθ9. 5. Εν τω Αναύρω ποταμώ, (έτι 5 έτος της Θεοσαλίας ) εβgλόμβυος πα ρελθείν , 4ύεάσκει επί της όχθης την "Ηραν γραλ όμοιωθείσαν , διαπεράσαι μύθ βgλομύύluυ, φοβ8μύύluυ 5, κι έτώσου . είτα τέτο "ΝΑ
".
"
9,
Μ.
«ο .
5/.
Α
'.
τ/
Φ
ΑΦ
γνες Ιάσων, λκβων έπι, ή" ώμων, διασώζει και β 1ο μέσον τέ ποταμό, το εν πέδιλον αποβάλλει τ8 πηλ8. είτα απέρχεται επί την πόλιν, μονοπέδιλος, ώ ευρίσκει πανήγυειν δημοσίαν , ώ θυ σίευ αγομένlμ τοις θεοίς σ δα' Γελίκαι... θεασάμύυος δε μονο πέδιλον τον Ιάσονα ο Γ"ελίας, αναμιμνήσκεται τ8 χρησμό . Δύ
λαβάμύοΘυ δε αυτόν ανελέν, αθλον αυτώ ωροπέταξε τοιέτον , είπων ότι, απελθών εις τίω Σκυθίλμ, το χρυσόμαλλον δέρας κό
μισον, κ λήψη τίω βασιλείαν τυ σε πατρός ... τέτα δε αγο σέταξεν, έχ ως τέ κωδίκαι τ8 χρυσ5 δεόμύθος , αλλ' οιόρύθος αυ τον εν τη αλλοδαπή αναιρεθήσειUζ. Ψπό τινος , ή Cν τη θαλάοση. ναυαγήσειν. ο δε Ιάσων πλ4ύσας δια της Αργές εις Κόλχες, και μετακομισάμύθος το χρυσον δέρας, επανήλθε, κι 1ίμι αποκειμέ νίω αυπί βασιλείου υπό το πατρός διεδέξατο τ8 ΙΙελίs φυγόντος. Τα δε περί το χρυσομάλλg δέρατος έτως έχει Αθάμας, υιός Αιόλg, αδελφός Κρηθέως , ως Απολλώνιός φήσιν ( αμ φω γδ Κρηθευς Αθάμας τ' έσαν Αιόλκαι ύιες , ) ποιεί έκ Νε
φέλης δύο παίδας, Φρίξον κ. Έλλίω, τελΑιτησάσης δε αυτής, γα με δευτέραν γuυαίκα τίω Ινώ, αύτη δε, ως μητρυια, επεβέλευε τοί; παισι , τοις εκ τη; «ογοπρας γμυαικός , ε φρύττεσα τα ασέρματα, παρείχε τοίς γεωργοίς ωρός ασόρον. οι δε, έασερον
μυο C, τη γή. ή δε γνή λαζεσα, καικ έφερε τες καρτσες της έτη σίες δια το πεφείχθα τον τσόρον. Αθάμας και ν, ως βασιλ4ύς , σμυαγαγών τ8ς μάντεις, ήρώτα αυτές , μαθείν βgλίμύσΘυ την αιτίαν της αφοείας, η δε Ινω πέμτε, ωρος αυτές, δώρα επαγ. γελλομύύη δώσειν, ε φήσειλμ ωρος Αθάμαντα, ως ει μη αναμ ρεθείη τα τέκνα τα εκ ή ωροτέρας γιωακός αυτό γεγονότα, Φeί, ξΘυ κ. Έλλη, εκ αν εκφύσειεν ή γήτες καρπές. πειθέντες δε /
Υ
τ».
-
Φ.
οι μάντεις λέγκαισι ταύτα Ψποτρέψαντες τώ Αθάμαντι, μελλόν των 5 ή) παίδων ή Νερέλης Φείξs και "Ελλης φονεύεJί, κεμος απήγγειλεν αυτοίς τον επηρτημώύον κίνδυνον. ε. τα επι τω νώτων
λαβών ενσεισιν εις θαλαοσαν κι ηχόμβωΘυ έφερεν αυτές , έλ θων 5 εις το Τρωϊκων πέλαγος
απoζάλλει η "ΕλλIυν όθεν ώ
απ' αυτής Ελλήτσονπς ωνομάοθη τον δε Φρίξον έτί η Σκυθίου χ"
-
Gg
2
οια
"
236 Ι διακομίζει . ένθα αυτος σφάζει μψί τον καμόν , ώ θύς, Φυξίω Διf , ότι εξέφυγε ή επιβgλίμι ή μητρυιάς . γαμε 5' Χαλκιό πίω ή θυγατέρα Αιήτg τ8 Σκυθών βασιλέως και ποιεί εξ αυ της τσαΐδας τέoσαρας, "Αργον, Κυτίοσωρον, Μέλανα, και Φρόντιν, κι έτως εκεί τελώτα.
"Ιάσονος γενεαλογία , και πώς απέκς το αυτό κληρο νομήσαι το χρυσόμαλλο δέρας.
-,
ΣΑΛΜΩΝΕΥΣ, ο τής Αχαμίας κι "Ηλιδος ζασιλάς, γυνά ΤΥΡΩ',
ήτις ωρώτο οκ Ροσειδώνος γγονά ΝΗΛΕ'Α ,
ΙΙΕΛΙ'ΑΝ.
γjυνήσασα 5 τ8ς δύο τέτgς παϊδας, ο δα' πίς Ενιπέως τύ τσ ταμό ρείθροις, κατέλιπε
τον μύη και ένα κύων, αφαιρεθέντων αυ
της ή τέκνων , παρέχgσα θηλή , έτρεφε τον ό έπρoν ίππος κ? το μέτωπον επάτησεν. επελθόντες και οι τποφορβοι , ανελό μύθοι τα παιδία έτρεφον και τον μύο , έπει όκ σιωδρομής αίμα τος επελιώθη, Γελίλυ ωνόαασλυ τον ό έπρον, επε, κύων κα τηλέησε, Νηλέα. ύπερον δ' ή Τυρώ
χαμείται
Κgηθεί τώ Αιό
λκ παιδί, και το ιπποτάδη εξ και γυνά "ΑΙΣΩΝΑ ,
εξ 8 "Ι Α'ΣΩΝ,
ΦΕΡΗΤΑ,
ΑΜΥΘ ΑΟΝΑ , εξ εξ και "ΑΔΜΗΤΟΣ. ΜΕΛΑΜΠΟΥΣ.
Η
λ
ζ οκ : Υψιπύλης ή Λημνίας, "ΕΥΝΕΩΣ, ή "ΕΥΗΝΟΣ.
ΑΘΑ'ΜΑΣ, υιός Αιόλg, αδελφός Κρηθέως τάτσπg ΙΑ'ΣΟ ΝΟΣ οκ της ΝΕΦΕΛΗΣ γήυνά ΦΡΙ"ΞΟΝ,
Ε"ΛΛΗΝ.
και χαι Χαλκιόπης
της Αιήτg ή' Σκυθών βασιλέως , η έγημjυ έκει σωθεις δια τέ χρυσομάλλg αρνος, "ΑΡΓΟΣ, ΚΥΤΙ'ΣΣΩΡΟΣ, ΜΕΛΑΣ, ΦΡΟΝΤΙΣ.
ώστε τον Ιάσονα δώτερον εξάδελφον τίς παισι το Φρίξα δύνα •Οζ καταειθμεία Χ. τέτg ένεκεν κι ως κληρονόμος το χρυσό δέρα
τος ήλθεν εις Κόλχυ, έθανον γδ οι υιοί Φρίξg εις : η Αλβανών πόλεμον, μη λιπόντες τσέρμα Αλβανοί δε, οι νευ
κίνφεν, ΙΙΕ
Ι
237
ΠΕΡΙ ΤΟΥ "ΙΔΟΥ.
"ΤΔας, Αφαρέως μύο υιός, αδελφός δε Λυγκέως ότος άρις-ος τοξότης υπάρχων, π. Απόλλωνι, κ? μύθον, αντικατέστη, αρ
πάζοντικ: έρωτα τlα Μάρτηοσαν τlώ αυτό γαμετην, εκ έθέ λεπαν ως ε ο Λυκόφρων ιτoρεί, ή φαίνεται μάθαμυθήτε κάλ
λες αίνιγμα έ) ο τέ Απόλλωνος ηλίg, εις τlω ηρωίδα Ίμύτluυ έρως, ως αξιοθέατο , έ οίον ήλιώδη το είδος , ε δια τέτο τω ηλίω ωρέπεσαν. «δέιάδεται δε όμως , άλλως το φίλανδρον της Μαρπήoσης , ήν ο μύθος λέγει πολλά τε κλαύσαμ, όπ Ψσο Α πόλλωνος ήρτάγη ώ αίρεσιν χύσαν ωροελέαθαι Απόλλωνος , ί
αυτή συγγηράσαντκ θνητον "Ιδαν ή δε θυγάτηρ Ευήνg τ8 γαμ βροκτόνg oς είς αρματηλασία τ8ς μνητήρας της θυγατρός προ καλέμή. Θυ , καθα κι ο Οινόμαος, ε π διεκφυγόντι αυτόν διώ κοντα, εις αεισείον διδΒς αυτήν
ετες λειπομλύgς , ο όξιν ήτ
τωμούκαις , καρατομύη) , και τας κεφαλας της οικίας απαμωρών εις εκφόβησιν δεινα επόιει. έπει δε ο "Ιδας Ψσερήλασεν αυτόν , αρ
πάσας τίω Μάρπηοπαν, ή εκείνος επιδιώξας, και κατέλαβε , κα τασφάττει μυτές ίππες, εαυτόν δε ρίπτει ες ή πείν μύθ Λυ
αόρμαν ποταμόν, απ' εκείνκαι δε, "Ευηνον. ΠΕΡΙ
ΤΟΥ"
ΊΔΜΩΝΟΣ.
"ΤΔμωνα Χαμαιλέων τον Θέσπορά φησι καλείoδί δι' εμπειρίας. Φερεκύδης δε την "Ιδμωνα Ασπείας της Κορώνg, ε Απόλ λωνός φησί γ%υέοθαμ τ8 δε , και Λαοθείας , Θέστορα τ8 δε, Κάλχαντα. ο δε Απολλώνιος, "Αβαντός φησιν συμμαρτυρεί δε
αυπ ε Ηρόδοτος, όν τινα κι Αιολίδluυ λέγει ότι Αιόλg τ8 "Ελληνος γίνεται ΚρηθAυς ε Αθάμας - Κρήθέως δε Αμυθάων κ; Αίσων Αμυθάονος δε, Μελάμπες τ8 δε "Αβας, 5 "Ιδμων. ΠΕΡΙ' ΙΛΑΟΝΟΣ.
"ΤΛάων, ήρως, Ποσειδώνος υιός αφ' και Αειστοφάνης cυ Τριφα λίτι , Ιλάονας έφη τες φάλητας μεταφέρων , ως Ψπερβάλ
λοντας τώ μεγέθει, ωσε, έλεγε Τιτύες, ή τινας πιέτες. άλ λοι δε θεον Πeματώδη φασίν.
ΙΙΕ
238
Ι ΠΕΡΙ" ΤΗΤΣ
ΠοΣΕΙΔΩΝ
ΙΝΟΥΣ.
έκ της Δαμνές τ8 Βήλg γήυνά ΑΓΗ"ΝΟΡΑ,
και ε Αργιόπης τε Νείλg ποταμό ΦΟΙ"ΝΙΞ, ΙΣΑΊΗ, ΜΕΛl'Α , ΚΑ'ΔΜΟΣ, και κι
ΕΥΡΩΠΗ..
-,
-
Αρμονίας , "ΙΝΩ, ΣΕΜΕΛΗ, ΑΓΑΥΗ, ΑΥΤΩΝΗ . .
"Ινώ, γuυή ήν Αθάμαντος, μ? i Νεφέλίω πώει' ης C, τώ πώει Αθάμαντος είρηται ήτις φέυγgσα μ!} τ8 παιδος αυτής
Παλαίμονος, τ8 ωρότερον Μελικέρτ8 λεγομύύς, δια το διώκειδί Ψσ' Αθάμαντος μανέντος, εις θάλαοσαν απέτστη εξεχύθη δε πεει Κόεμνθον Ψτο δελφίνος. Αμφίμαρχος δε κ. Δονακίνος ανελόμjυοι το σώμα , άγgσιν εις Κόρινθον. ο δε Σίσυφος αδελ
φος ών Αθάμαντος, βασιλόύων Κορίνθ8, αγώνα ώ θυσίαν επ' αυτοίς ετησίως εκέλ4ύσε γ%υέωJζ όθεν «εθεμς αυΊ&ς κεκλήκασι ώ Λόυκοθέαν ατο το ή θαλάοσης αφρξ, ή Ινω ωνόμασαν. κ. Βύνη , ή αυτή ο δα' Λυκόφρονι' οιον, Βύνης καταλέκτεια αυ δηέσσης. είρηται δε, ω δα' το εις βυθον δύνειν, βυθοδύνη και κ? συγκοπίω , δύνη , ή ω?δα' το δύνω, δύνη , ή καταδύσα εις θάλαοσαν, κι βύνη κ? τροπήν ή ω%δ.α' το βύω , το κολυμβώ ή
"θα το βύω, το κρύπτω , όπερ ε άμεινον οθεν και η αυτή ,
Βύνη...
-
-
ΠΕΡΙ
Ι'ΞΙΟΝΟΣ ,
ΤΞίων, κ? μύυ Ευαμτίδlω, Φλεγύκαι παίς ή κ? 5' Φερεκύ δίμ , Αίτωνος , ος γαμήσας Δίλμ τluυ Ηϊονέως, πολλά Ψσέχετο δώσειν έδνα. έλθόντος 5 έτί ταύτα το Ηϊονέως, ζά
ραθρον ποιήσας ο Ιξίων, ώ πυρακτώσας σκεπάζει αυτο λεπτοίς ξύλοις εκόνε, λεπτή εμπεσων 5 εις τέτο ο ΉίονΑς, ατσώλε
το λύοσα 5 τυ Ιξίorι cυ έπεσε δια τέτο κι έδεις ήθελε αυ πναγνίσαι έτε θεών, έτ' ανθρώπων ότι ορώτος εμφύλιον άν δρα απέκτεινεν. ελεήσας δν ο Ζούς αγγίζει αυτόν ώ αγνιώθεις ηράοθη ή "Ηρας, ο δε Ζευς νεφέλίω ομοιώσας "Ήρα παρακοιμίζε, «υτώ (3) ύστερον τσοιήσας τροχον τετράκνημον , και δεσμέυσας «ύτον τιμωρείται.
-
"Αλλως 5', έoικεν ο Ιξίων φαντασιοπκότος τις Έ) , και πραγ Κλιά
Ι
239
-
μάπη εφιέμβος, Ψσερ αυτόν όντων, οποίες πολλές ο. μακρος χρό νος ήνεγκε. διόπερ ο μύθος έραν αυτόν λέγει της "Ήρας , ύψgς τινός δηλαδή ηγεμονικό . και γδ οι παλαιοί και εις τοιυτόν τι, ως ειρηται, τίω "Ηρλμ εκλαμβάνεσί, ζωία ήραϊαν λέγοντες ή βα σιλικήν ής διεκπεσών ο Ηξίων έμίγη , φασι, τη νεφέλη, σκιά τινί δηλαδή κι φαντάσματι ή φιλεμύης υψηλής ζωής, δεδώλg \ - «"
ψι
"
φ
Α
0
/
"Φ
Υ.Λ.
το ποθεμύg ώ. απέτεκε Ιπποκενταύρgς , ανυτοστάτκς δηλονότι
έννοίας, ε ας κκ δίδε φύσις τελεσφορείν
έδέν γάρ 6άιν ο Ιπ
ποκένταυρGυ , ώασερ έδε ο τραγέλαφος. 'ΠΕΡΙ
ΙΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟ'Σ ΤΗΤΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ.
ΊΕ ,
Λάκων το γένος , ο πατήρ Γηνελότης , αδελφός ήν Τιωδάρεω το Λάκωνος , τέ ταίρος ή Ελένης δι ή οικίας
έκπεσόντες Ψσο Ιπποκόωντος, ήλθον εις Θέτιον Πλάρωνίων άρ οντα ε ί πέραν Αχελώκαι συγκατέκτήσαντο. ύτερον δε, Τιμι δάρεως μjυ ή Θετίκαι θυγατέρα Λήδαν λαβων , επανήλθεν αφ' ής
εγ%ύοντο αυτώ Ελένη ε οι Διόσκgροι
Ικάεμος δε επέμεινε, μέ
ρος, φασίν , έχων ή Ακαρνανίας ένθα και τεκνωσάμώΘυ Πηνε λόπιω όκ Πολυκάστης, π Οδυοτεί «ογος γάμον εξέδοτο. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΠΠΟΔΑΜΕΙΑΣ.
" ΤΠποδάμεια έτεκεν οκ τ8 Γέλοπος, Ατρέα, Θυέτην, ΓιΊθεία, /
"
"Ο
-
Αλκαθέν, Πλεκαθένlμ, Χρύσιππον οι δε, Ατρέα, Θυέτην, Αλκαθέν , "Ιππαλκον, Γιτθέα, Δίαντα, η Χρύστττον καις τι νας λαγέτας καλεί Πίνδαρος , ήγgν ηγεμόνας & Ιπποδάμεια, αγορά Cν Πειραιεί έτω καλ8μύύη , απο Ιπποδάμ και Μιλησίg αρ χιτέκτονος , τ8 οικοδομησαμjύκαι Αθηναίοις τον Πειραιά. y/
"Φ
Υ
φ
"Ο
"
"
Νυ
"ν
"
/
/
θ
Ρ
η
φ'
/
y
/
/
1
φ
ΑΦ
πΕΡΙ ΙπποΔΑΜor.
"ΙΙΙπόδαμος τον Γειραιά ωρώτος κ" τα Μηδικά σμυήγαγεν όπκ Α
/
φ
τ-
β)
"
Α
"
- "
Τυ
Ν.
κι κατώχει, κ, οικίαν είχεν, Ί; δ ζά δε ηνπερ ανήκε
δημοσία έ5
1
φ
Λ'
»
-
. ήν δε /
- Φ.
Αθηναίοις Ίίμιος διεξάλλετο δε έτι πολυφαγία . Αειτοφάνης φ
r
/
θ
"Λ
"Φ
Ν"
ο δε Ιππόδαμος έuυέστατος ών τη πόλει , καταλείζεται τοίς /
9
/
φ
"ο
W
"
/
δάκρυσιν, αναξίως ορών σε τα ή πόλεως καρπέμενον. ΠΕΡΙ
ΙΣΙΔΩΣ.
"Η Σις, δαίμονός όξιν όνομα τιμωιβύης σ δα Αιγυπτίοις. εκ τί; 7σον 5 γίνεται "Ισις ή αυτή γάρ όαι τη γή κι γδ ή γή -
ΧΑ
φ
ρ
-
"
"Ο
"Φ
φ
ι στη
"Ν"
Ι
2+Ο
ήτη έτί ε σφαιροειδής, άλλοι δε λέγgσιν, ότι αυτη όξίν ή Ιώ,
τέτg χάριν δια τ8 Ι γράφεται επειδή ω"δα το ιεωθα όξι & πολλά έπλανήθη ή Ιω μεταβληθείσα εις βgν , Ψσάγεται
δε το "Ισις, πώ κανόνι τ8 Βιθυνία ε γδ έχει το I Gν τη δ4, τέρα συλλαβή, ως "Ιεις. ΠΕΡΙ
ΙΣΤΙΑΙΑΣ .
"ΠΣτιαία, θυγάτηρ Υεμέως, αρχαία ήρωις, αφ' ής ή πόλις ωνό ματα Ιτιαία .. κείlαμ δε ή Ιτιαία Ψσο όρε, « θα τον Κά λαντα ποταμόν επί πέτρας υψηλής διό κ; Ωρεος έκλήθη, εκτά σε δηλαδή τ8 Ο εις Ω, δια το oρείες, φασίν, έ) τες ωροοι.
κήσαντας. δοκεί δε, φασι, κ; Ωcίων ενταύθα τραφείς, αφείναι το όνομα αυτή. οι 5' ανάπαλιν, ότι ε ο Ωcίων c'νταύθα τραφείς,
έτω λέγεται ονομαθήναι, ή 5 ε γυνή σοφή Αλεξανδρινή, κ? τον Γεωγράφον, Ισιαία ε Ετιαία. ΠΕΡΙ ΤΟΥ" "ΙΤΥΟΣ.
"ΙΤυς, υιός ή Τηρέως ε Πρόκνης ή εαυτί γαμετής Πανδίων γαρ, ο ή' Αθηναίων βασιλάς, Γρόκνluυ 1luυ εαυτό θυγα τέρα εις γάμον εκδίδωσι π Τηρεί Θρακών δuυατέυοντι. o 5 μύ%
τές γάμgς αφικνείΊαι ωρος Θράκluυ μ3 Γρόκνης , εξ ης έχει "Ιτυν. μ3 δε χρότον συχνον, πoθέσης ή άδελφίω Φιλομήλιμ, τ’ Πρόκνης ιδείν, ο Τηρους Αθήναζε απελθών, κ. λαζων καθ'
οδον, αυτήν διεκόρησε ο τίιο γλώτταν αυτής ατσέταμjυ, μή δή λα θεξη τα ωραχθέντα Γρόκνη. και μην αλλ' υφαίνεσκ, δια γραμ μάτων έδήλωσε το συμβάν. Ι"ρόκνη μjυ 5ν μαθυσα την συμφο
ραν, σφάξασα τον υιόν "Ιτιω, είς βρώσιν παρέθηκε π Τηρεί. ο δε γνές, έδίωκεν αυτας ξίφει, πέ π5 φθεγγόμύυος. Πρόκνη μήυ 5', κατα τινας , ως cυν τι του Πανδίoνος λεκθήσεται , Τηράς
ή βοώσα τι φόζω Φιλομήλα 5 ή "1τιμ θρηrύσα , "Ιτυ "Ιτυ
έλεεινώς, έφθέγγετο , τύ 5' Διός ελεύντος , ή μύο Φιλομήλα , είς αηδόνα, ή δε Πρόκνη , είς χελιδόνα μέ1αβληθείσα , έτι γε
μό) και Τηρεύς εί, έτοτα, ταύτα φθέγγεσθαι φαίνονται εκατος αξ? ΤΟΤΕ .
ΠΕΡΙ' ΤΗΤΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ.
"ΙΦιγένεια, κατά τινας, Νεοπτολέμε τί: Αχιλλέως μήτης υπήρ χεν μ? δε τίω επ' Ευείπε Ιφιγγυείας θυσίαν, ώς φησί Πίν δα
Η
24 Ι
δαρ@- Ιφιγένεια δε επ' Ευείπω σφαγείσα, παρέθετο, ώς τί νές φασιν, Αχιλλ4ύς τον παίδα Δηίδαμεία εν Σκύρω τη νήσω. Τρυφιόδωρ®υ 5 ε οι λοιποι πάντες Δηίδαμείας ή Λυκομήδες
θυγατρός και Αχιλλέως παίδα τον Νεοπτόλεμον ίσασί. φησί γό ο Τρυφιόδωρ®υ έτος ,
.
-
.
-
Υιος Αχιλλέως, ε έπαινής Δηίδαμείας. την 5 Ιφιγ%ύειαν κ. Στυς ακείζες τ%) ιπορικών, και γuυαίκα έχεν Αχιλλ4ύς, αλλά καταχεθέντων ή) ανέμων cί, πυ διάγειν τές "Ελληνας Cν Αυλίδι, πέμτκσιν εις Μυκήνίω αφελέαζί ωρος θυσίλυ ή Ιφιγένειλμ. έρoμένης δε της Κλυταιμνήστρας ή αυτής
μητρος, τίς ή χρεία αυτής , έφησαν Αχίλλει μέλλgσι σιωάψα αυτήν. οι 5 π) όντι λέγgσι, δι' Αχιλλέως ταμότιμ κoμιοθήναι ο Αυλίδι, ε δια το σύμφωνον το συμβάν ώει' τες ανέμες , έμελλον αυτlω θύειν, ότε άτο ή Ελλάδος απότλgς ή Ελλή
νων επί Τροίαν εγίνετο. C, τη Αυλίδι τοίκω ή Βοιωτίας, θυ
σίας λυομένης τη Αρτέμιδι, ε ή θυγατρός τε Αγαμέμνον(9. τ' Ιφιγγυείας, επιδοθείσης τυθήναι, ή "Αρτεμις ελεήσασα ή πας
θένο , αρπάζει μύο ταύτην και αποφέρει ω δα' τοις Ταύροις ώ, Σκυθία, ( έθνΘυ ό ώύa t Σκυθίαν οι Ταύροι ) έλαφον 5
αντί ή παρθένg φανήναι επόιησεν , ήντινα λαβόντες έθυσαν οι Έλληνες. κ. 5' Φαμόδημο ή ιτοεικόν, εις άρκτον μετέβαλε κ? 5 Νίκανδρον, εις ταυρον κ, κατ' άλλες είς γραών. αύτη εν ή Ιφιγξύεια δσα ο τοίς Ταμίροις, δια τη μη επιγνω.θήνα σ δα' ή επίξενgμύύων τίς όξιν , ετέτρεπε θύειν αυτές τη Αρτέμιδι. ύτερον δ' Ορέστης δεματάμjoΘ- Ψσο ή Εειννύων , κι έλθων «"θα Ίοίς Ταύροις , ε συλληφθείς ως ξένος επ' αναιρέσει , και
τογοσενεχθείς ως ιερεία τή άδελφή Ιφιγενεία , ετεγνώωθη δία Ίκαι ελεφαντίν" ώμs , και αφsίθη της θυσίας. έτος λοιπόν ο
Ορέστης , ώς φασιν , λαβών την ιδίαν αδελφίω , κομίζει πά λιν εις Ίluυ Ελλαδα.
Το δ' άληθές ωέι ή θυσίας έτως έχει ω"δ9στάσης ή Ιφι γγυείας τη θυσία, έμελλύσης θύειθαι, άρκτος, ή ταύρθυ , ή 2ζαύς , ή έλαφος , διέδραμε μέσg τε ή Ελλήνων τρα13 , κι Φροτάξει τ8 μάνπως , το διελθόν εκείνο αναιρείται. ή 5 Ιφι γίύεια σωθείσα, φ4ύγε, παρά Σκυθίαν, εν η πόλις ΑρτέμιδΘ λέγεται και ανήρε, πάντως τας Ελλήνων αφικνgμβόgς. τινες δε ί "Ιφιγξύεταν ταμίτιμ, ώσσερ και Δύρις, έκ Αγαμέμνονος θυγατί ρα λέγgσιν, αλλα Θησέως εξ Ελένης γυνηθείσαν άλλοι δε έκ Ηh
όκ
Ι όκ Κλυταιμνήτρας λέγgσι ή 1 φιγένειαν, αλλα οκ ή Χρυσηίδος, 242
και Αγαμέμνονος παίδες γίνονται, Χρύσης, ώ ή ρηθείσα Ιφι
γίύεια. μ3 δε την πόρθησιν Ιλίκαι, εν τω ή) Ελλήνων Απόλλω νι, Χρύσης μύυ Cν τη λεγομύύη Χρύσg πόλε, τι; Ευξείνκαι πλ4ύ
τά. τίμι δε Ιφιγένειαν τίω αυτέ αδελφήν Ταυροσκύθαμ αιχμα λωτίσαντες, ιέρειαν Αρτέμιδος, ήτοι σελήνης, επόιησαν. Εκ απει
κός δε το θυομένης της Ιφιγενείας διαδραμεν έλαφον, και ταύτην τες Έλληνας ανελεν, ε την κόρluυ εάσαμ. και γδ "1gλος Πέρκαν ρώμης αετός , έτως έσωσε σφαγιαζομjύης γδ αυτής , καταπτας από τ8 δημίg , ή ιερίως , αρπάζει δή το ξίφος , κι ωρός δά μαλιν επιρρίπτει πλησίον τ8 νεώ νεμομένluυ , ήν και έθυσίασαν αντ' αυτής.
-
-
-
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΚΑΡΙΟΥ, ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
ΑΜπελοτ
ΤΟ ΤΗ"Σ
ΛΑΒο"ΝΤΟΣ
κΛΗΜΑ ΚΑΙ ΦΤτΕrΣΑΝΤoΣ.
" δίνος λέγεται , ότι οι δα' τ8 Διονύσg έυρηται , διό και έφορον ή αμπέλ4 λέγεσιν αυτόν. έτος δν ο Διόνυσος έλ y/
-
τ-
Τ.
Λ. *
•
/
Λ
9
,
"
'
«
θων Αθήναζεν, Ικαρίω τινί περιτυχών , δέδωκεν αυτώ κλήμα "
"
r3
1"
-
,
γΡ
-
αμπέλg φυτεύσαι ώ έφύτευσε κι έγεώργησεν δίνον ' κι έπιε και κω
γ
θ
γ
"Ο
"
-
/
αυτός, κι δέδωκε ώ τοίς ποιμέσι πιεν. οι 5 ποιμόες μεθυοθέν
τες, διά το όκ ω"Sgδόξκαι ωrώτον, νομίσαντες φαρμαχθήνα, ω"δα' ν
"Ν"
Λ
/
φ
--
τέ Ικαείg, αποκτείνgσιν αυτίν. ή δε Ηειγόνη , ή τέτg θυγα τηρ, διά ή κυνος τ8 Ικαείκαι υλακής, γνύσα ότι απέθανεν, έποτ νιάτο ε ήχαλε. & καθως μυθέυκαισι, ταύτίω, φασίν, έλεήσαν τες οι θεοί δια το πάθος, μετέθηκαν αυτήν εις ή έρανόν, κι νιώ χΔ
0)
κ»
y
/
"
W
/
/
1
/
/
φ
-
όξιν Cν τοις άτροις η Ηeιγόνη, οι δέ φασι σ%ώα' Χίοις ωγώτοις γγυέαύζ πν μέλανα δινον οι 6 φυτέυειν ε θεραπ4ύειν αμπέλες μαθόντες είδα'. Οινοπίωνος Διονυσίg, το ε σιωοικίσαντος ή νή «Μ
Υ
/
/
φ
ΑΛ
"Ο
φ
"Φ
σον, τοίς άλλοις ανθρωποις μετέδωκαν, ΠΕΡΙ Τor κ" -α
'ΙΦΙ'ΚΛΟΥ . ν
«Ο
"
Φικλος , ιιος ή Φυλακg κ. Κλυμένης ή Μινυκαι τέτίν φασι δια τ ή ποδών αρετήν, ώ ανέμοις άμιλλάουζ και επ’ άκρων ανθεοίκων θέε"ν εμή κατακλάν αυτές. «Ο
Μ.Λ
Ρ
«
9
1
/
"Ο
φ
24
"
Ν)
®.
/
-
-
α"
ΠΕΡΙ
ΤΗΤΣ ΙΟΥΣ.
\
"Η Ω, Ινάχκαι θυγάτηρ ήν ήν τινα Ζευς οκ τζ "Αργgς ήρπασε \
/
νν
ι/
Μν
"
Ν"
Ν)
Υ
Υ
και φοβέμψΘ- η Ηρα ή έμτέ γιωαίκα, μετέβαλε η Ιω θΥς
ί
243 Ι εις βεν, καί ποτε μου εις λόυκή , ποτέ δεις μέλιμναν, πο
τι 5 εις ιάζεσαν ε έτως επλανάτο μετ' αυτής. ήλθεν και χαι ο Αιγύπτω πλανώμύρος μετ' αυτής . κι δια τέτο τίμώσιν οι Αιγύπτιοι την 1ω , ήτοι : "Ισίδα άυτη γδένομίαθη παρ' αυ τοίς διο επί τ8 αγάλματος αυτής πώει την κεφαλήν κέρατα βοος
έγγλύφεση, σημαίνοντες ή κόρης : εις βgν μεταβολήν. Φησί ε Αρριανός ώύι' το Βοτσόρg λέγων έτο ποιθμος ο κ. Χαλκη δόνα ε Βυζάντιον, ο ποτε Μύσιος, διότι Μυσοι αντιτέραν ώκgν ή Θράκης. ύτερον δε, Βότσορος, έτί τη συμφορά της Ιές, ήν κ% μήνιν Η"ρας οιστρωθείσαν , είς τες χώρες τότ8, αφικέαύΙ , «ε ταύτη διαπεραιώσαούζ οι μύθοι έποίησαν. λέγει δε ο αυτός κι ότι, κατά τινας, έκ από της ρηθείσης βοος ο ποιέτος Βόσπο ρος , αλλ' από Ίινος ετέρας ωτόματα, ήτις , φησί, Φξυγών επικεν μήίων , εκβάλλει αδεώς εις i θάλαοσαν , και περαμέlαι αβλαβώς ή κ? Χαλκηδόνα κι Βυζάνloν Βόσσορον. κι έτυ καθηγεμων εκεί νκαι γίνεται, κατά τινα θεοφορία", ήγgν μαντέιαν, ήτις διεκελέυείο βυν ηγεμόνα της οδό ποιήσαούζ ο ε τσοιήσαντες εκείνοι, διετε
ραιώσαντο ασφαλώς, και μνήμα, φησί, το τσόρg τύτg έστηκε βές χαλκή, υστέρω ποτέ χρόνω Ψπό Χαλκηδονίων ίδρυθείσα και τά χα όκ τάυτης χθύ τις έκει τόπος καλείται Δάμαλις, έως νιώ .
ο δε Έφορός φησιν , ήρπάθι ή Ιω. Ψσό Φοινίκων, και διακο μιωθήναι εις Αίγυπτον, ανθ' ής τον βασιλέα τW Αιγυπτίων
πέμψαι Ινάχω ταυρον. τετελ4'τηκότος δε εκείνg, πεειΐέναι αυτές
«ο"Sαδεικνύντας, καθό, ωρότερον καικ έγινωσκoν το ζώον. ή δε τό πον ωροσηγορόύαθαι, δι' και οι τον ταύρον έχοντες, έπλ4ύσαν τον
Βόσπορον; άλλοι δε τάλιν έτω φασι ώει' της ιές μη πιθανά τα 15 μύθι νομίζοντες. Ιω, βασιλέως ή Αργείων ή θυγάτηρ. τάυτη ό, άτο της πόλεως τιμήν έδωκαν, το, ιέρεια έb της Αρ. γείας "Ηρας. αυτη έγκυος γεγονυϊα, ο δείσασα ή πατέρα ή 1ες
πολίτας , έφυγεν όκ της πόλεως. οι δε Αργείοι κ" ζήτησιν εξιόνπς, ότε αν αύρoν συλλαμβάνοντες, οι δεσμοίς είχον. έλε γο δε , ότι ώτσερ, ζής οιτρήσασα , διαφ4ύγει εις "Αιγυπτoν
εθα αφικομύύη , τίκτει όθεν ο μύθος ανεπλάθη. τινες δε ώ δις κι ο Γοιητής, ώ υιον της 15ς τον "Ιασον διδασ βασιλέα
Ηελοτονήσε , διό και "Ιασον "Αργος αυτήν καλεί "ΌμηρGυ. ". -
-"
Ηh
2
ΙΙΕ
Ι
244 ..
-
ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΙΑΜΒΛΙ'ΧΟΥ.
'ΤΑμβλιχος ο φιλόσοφος, Χαλκίδος της Συρίας, μαθητής ΙΙορφυείκαι φιλοσόφ9 τ8 Γ"λωτίνκαι ακgτε , επί Κωνσταντίνg.
ζασιλέως. έγραψε διάφορα βιβλία φιλόσοφα. ΠΕΡΙ ΙΑΣΟΝΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.
:
"
"ΥΑσων Μενεκράτgς Νυοσαώς οκ πατρός, ατο δέμητρος, Ρό ...] [ διος φιλόσοφος, μαθητής ή θυγατριδες, ο διάδοχος της εν
Ρόδω διατριβής Ποσειδωνίg τ8 φιλοσόφ8. έγραψε βίες ενδόξων, ώ φιλοσόφων διαδοχας, ο βίον Ελλάδος c βιβλίοις δ' έγρα ψε ώ ώει Ρόδg.. ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΤΕΡοκΛΕorΣ.
" ΤΕροκλής, φιλόσοφος Αλεξανδρούς , έγραψε σύγγραμμα είς. τα χρυσά έπη ή Γυθαγορείων βιβλίων ώ ώει ωρονοίας, c, ετέροις βιβλίοις συχνούς ο δις φαίνεται ο ανήρ την μύ".
ζωή υψηλόφρων, τίω δε γνώσιν εκ ακριβής. ΠΕΡΙ ΊππΑΡΧΙΑΣ,
και
-
λ ".
"ΤΠπαρχία αδελφή Μητροκλέgς τε Κιωικέ, Μαρωνε τις φιλό
Ι σοφος, κιωική γιιυή Στράτητος τg κιμικ5, δς ήν Αθηναίος ,
Βρύσωνος μαθητής το Αχαμg, ή, ώς τινες , Διογένες . έγραψε φιλοσόφ2ς Ψποθέσεις , χθύ τινα επιχειρήματα ε ωροτάσεις ωρος,
Θεόδωρο τον επικληθέντα άθεον. ΠΕΡΙ ΙΠΠΑΡΧοΥ.
-
"ΥΓΙταρχος Νικαόυς φιλόσοφος επί ή Ψσάτων , έγραψε ωέι /
"Νυ
ρ
-
/
"Ο
ή) Αράτg φαινομύύων ώει' της ή), απλανών σμυτάξεως , ε το καταστηeμσμό , ώει' της κ% πλάτος μηνιαίας της σελήνης κινήσεως και εις τες αείτες. Και έπρος "Ιππαρχος Σταγειρίτης φιλόσοφος, Αριτοτέλκς γνώ, eμμος και συγγενής. έγραψε ώει τ8 τί το αρρεν ε θήλυ παρα «ο
κο
"
Φ/
"
Ν"
/
Λ
"Φ
μ'
"
/
Ν)
θεοίς, ε τίς ο γάμος , ώ άλλα τινά. "
«' φ φ
W
Ν3
-
ΠΕΡΙ ΙπποΒοΤoΥ.
Η Γπόβοτος φιλόσοφος, ο έφησεν εννέα αιρέσεις έ) ή φιλο Α"
στο Φίων,
ΙΙΕ
Ι ΓΙΕΡΙ
245
ΙΣΤΙΑΙΟΥ.
"ΙΣτιαίος, Σάμιος ή το ήθος, φιλόσοφος δε γυόμύιο, Δαρεί, τ8 Περσών ζασιλέως, έλήφθη Ψω' αυτg Cν Περσίδι. έκεί δε διαιτώμύυος, επεθύμει ιδείν τ έκείνκαι πατρίδα. μη απολυόμε
νος δε , γράφει τι ιδίω ανεψιώ πώ Αειταγόρα μελετάν απο τασίαν , ε πείθειν κgύ τινας ή) Ιώνων ατοτήναμ. γράφει δε
έτως λαβών πιτον οικέτην, ε τότ8 τ. κεφαλήν ξυμήτας, έγχα ράττει τη κεφαλή ο δηλώσαμ ήβάλετο , ε τα μέλανι έγκαυστώ
τία χάραξιν έγκαίει, ε αφίς ανενεγκεν τας τείχας, και μετα το κομάσαι αυτόν, αποπέμπει λέγων π) oικέτη πάλιν εκείσε γε νόμύυον αποξυρηθήκαμ , ίνα , αναγνώ Αρισταγόρας τα γράμματα. αναγνές τοίκω ο Αειταγόρας Ιτιαίκαι τα γράμματα, έμαθών , επόιησε η απόστασιν χεδόν πάντων τίύ Ιώνων. ετκ μανθάνει c', Γέρσας ο βασιλ4ύς, ώ: σύμβgλος γίνεται τώ Ιτιαίω, ως "Ελ ληνι, τί δε, ποιήσαι κι συμβαλεύεται ο δα' τ8 Ιστιαίκαι αυτόν πέμψαι εις ή Ασίαν, ως ικανόν όντα διαλύσαι τα ώύι ή απο
ς άσεως. έλθων και ο Ιστιαίος c' τη Ασία, ώ ως ύποπτος γε νόμύυος όλ8 τ8 ωράγματος ε"δα τ8 Αρταφέρνg το Ψπάρχg
Σαρδέων, ήκgσε ταυτα τέτο το Ψσόδημα έβραψε μjυ Ιστιαίος, επεδύσατο δε Αειταγόρας Ψσόδημα δε ί όλίω κατασκευήν έλεγε - ταύτα Ηρόδοτος c', τώ έκτω. ΠΕΡΙ' Ι'Α΄Σ ΟΝΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ".
'Η Ασων Αργείος , νεώτερος ΙΙλgτάρχg τ5 Χαιρωνέως. έγραψε
«δει ή Ελλάδος βιβλία δ'. έχει δε αρχαιολογία Ελλάδος, κ., τα άτο ή) Μηδικών τά τε κατ’ Αλέξανδρον έως ή τελάτης
αυτό, και τα μέχρι η Αθηναίων αλώσεως ή γυομόης Ψσο Αν τιπάτρg τg πατρoς Καοσάνδρg.
"
ΠΕΡΙ' "ΙΠΠΥΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ".
"Η Γπυς Ρηγίνος, ιστορικός γεγονως έπι ή Γερσικών ός ωρώ το: τας Σικελικας ωράξεις έγραψεν, ας ύτερον Μύης έτε τέμετο κτίσιν Ιταλίας Σικελών βιβλία έ , χρονικά εν βιζλίοις
έ, αρχαιολογικών τεία . έτος ωρώτος έγραψε παρωδίαν, κι χω είαμβον, κι άλλα. ΙΙΞ
246
Ι
Μ.
πΕrr "ΙΣΤΡor Τor ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ.
"ΤΣτρος , Μενάνδρg "1τρg Κυρηναίος συγγραφ4ύς , Καλλιμάχg δύλος κ γνώeμμος. "Ερμιππος δέ φησιν αυτον Γάφιον , Εν τώ δευτέρω ή) διατηρεψάντων ο παιδεία δέλων, έγραψε 5 πολ λα & καταλογάδluυ ε ποιητικώς. "ΙΑΤΡΟ1'. .
ΠΕΡΙ Τor- ΙπποκΡΑΤorΣ. κ.
"ΤΙΙποκράτης Κώος ιατρός, Ηρακλείδg υιός . γέγονε μαθητής ΝΟ
ν
Ψ
ΤΝω
Φ.
Α
"ΝΟ
Ν"
Ν.
/
πρώτον Ίκαι πατρος, ε τα Ηροδίκκαι τ8 Σηλυβομανέ , κ. Γοργίg
