“என்னாடி நீயா சிரிக்கர” -விதி விளையாடல்

1

“என்னாடி நீ யா சிரிக்கர” -விதி விளையாடல் விதி விளையாடல்- முதல் பாகம் களத நாயகி, கமலம் பிறந்து வைர்ந்தது, பாண்டிச்சேரி புறநகர் பகுதி கிராமமான காராமணிகுப்பம். அப்பபாழுது நகர் வைர்ச்ேியில் இன்னும் பகடதா ேின்ன ஊர். ஒற்ளறத் பதரு பநடுகிலும் வட்டுக்கு ீ ஒரு மரம். பூவரேன், முருங்ளக, சவம்பு, புன்ளன என்று பலவித மரங்கள் தளைந்து வா¢ளே கட்டி மண் பாளதக்கு நிைல் பகாடுக்கும். வடுகளுக்குப் ீ பின்புறம் பதன்னந் சதாப்பு. அளத அடுத்து பநல்

வயல்கள். ஜப்பேி, கார்த்திளக மாதங்கைில் பகாட்டும் பருவமளை நீளர இயற்ளகயாக சதக்கி ளவக்க, ஊளர சுற்றி நாளலந்து குைங்கள். அளவ நிரம்பி நீர் வைிந்து ஓட, அவற்ளற இளணக்கும்

ேிற்சறாளடகள். இப்படி இயற்ளக அைகுக்கு குளறசவ இல்லாத அளமதியான ேின்ன கிராமம். விவோயம்தான் பபாதுவான பிளைப்பானாலும். பபரும்பாலான மக்கள் பிளைப்பு, பகாஞ்ேம்

பதாளலவில் இருந்த, ப்ரன்சுக்காரன் கட்டிய “சராடியர் மில்” என்ற பருத்தி துணி தயாரிக்கும்

ஆளலயில்தான். கமலத்தின் அப்பாவுக்கு அதில் “ளரட்டர்” சவளல. ேம்பைக் கணக்பகழுதும் சவளல.

பணக்கார வட்டு ீ அைகான பேவப்பு பபண், மளனவியாய் அளமந்தது ளவயாபு¡¢யின் அதிர்ஷ்டம் என்று சுற்றம் சபசும். பிள்ை பபற ஒரு தளடயும் இல்லாத கருப்பில்லா (பஞ்ேமில்லா) காலம். “ஆம்பை

புள்ைக்கி ஆேப்பட்டு”, அடுத்தடுத்து ஐந்து பபண் பிள்ளைகள். நடுவில் இறந்தளத சேர்த்தால் ஆறு.

அதில் கமலம் “ஆறாம் சபாறு” அவளை அடுத்து இரண்டு ஆண் பிள்ளைகள். அம்மா வைியாய் வந்த

ஐந்து காணி நில வருமானம், போந்த கல்லு வடு, ீ நல்ல ேம்பைம் என்று “சோத்துக்கு பகாளறயில்லா” குடும்பம். அம்மா நல்ல பேவப்பு, அைகு. அப்பா மாநிறம். அம்மாவின் அைகு பபண்களுக்பகல்லாம் வந்ததில் வியப்பில்ளல.

கமலத்துக்கு பிடித்த விளையாட்டுத் சதாைி எதிர் வட்டு, ீ ேிங்கப்பூரார் சபத்தி மங்கைம். அவள் தாத்தா ேிங்கப்பூரில் இருந்தவராம். கமலத்ளதவிட ஒன்சறா இரண்சடா வயது மூத்தவள். அக்கா அக்கா என்று கமலம் அவசைாடு ஒட்டிக் பகாண்டு விளையாடுவாள். சுங்கரக்காய், பாண்டி, பல்லாங்குைி, தாயம் என்று அவர்கள் விளையாடாத ஆட்டசம இல்ளல. அவர்கள் வட்டு ீ மாடியில் அல்லது அவர்கள் வட்டுக்குப் ீ பின்புறம் இருந்த பங்காைாக்காரர் சதாப்புக்குள், இருவரும் புகுந்து விட்டால், சநரம்

சபாவசத பதரியாது. அது ஒரு சவலியில்லா பபரிய பதன்னந் சதாப்பு. அதன் போந்தக்காரார் டவுனில். பதன்ளனமரத்தில் கள் இறக்க, ோணார்கள் காளலயும் மாளலயும் வந்து சபாகும் சநரம் தவிர, மற்ற

சநரம் ஊருக்சக அந்த சதாப்பு போந்தம். கிராமத்துப் பபண்களுக்கு இருட்டில், ஏன் பகலிலும் வயிற்றுக் கடுப்பபடுத்தால், ஒதுங்கி கைிக்க, பிள்ளைகள் சகாட்டிப் புள்ளு விளையாடவும், இைவட்டங்கள் புதர்

மளறவில் மளறந்து உட்கார்ந்து காசுக்கு ேீட்டாடவும் யாவருக்கும் வேதியான சதாப்பு. மங்கைத்துக்கும் கமலத்துக்கும் பகாஞ்ேம் ளதரியம் வந்தால், பநல் வயல் தாண்டி, அல்லியும் தாமளரயும் பூத்துத்

தளைக்கும் குைங்களுக்குப் சபாய், அங்கு மாடு சமய்க்கும் ேிறுவர்களை பகஞ்ேி தாமளர பா¢த்து வந்து அைகு பார்த்து விளையாடும் சுகசம தனி.

ஒரு நாள் மாளல நான்கு ஐந்து இருக்கும், சதாப்பில் சகாடு சபாட்டு பாண்டி ஆட்டம் ஆடினார்கள் கமலமும், மங்கைமும். ஆட்ட நடுவில் ஒன்னுக்கு முட்டிக்பகாள்ை, “சதா வரன்” என்று சபானாள் கமலம்.

“ஆட்டத்து நடுவுல சபாவக் கூடாது டீ” “அவேரமா வந்திட்ேி” என்று ஓடினாள். சதாப்பின் அடர்ந்த இடத்தில் பாவாளட வைித்து உட்கார்ந்து பபய்து விட்டு எழுந்தாள். தூரத்தில் பச்ளே சேளல கட்டிய “பபாம்பை ஒருத்தி சுத்து முத்தும் பாத்துட்டு” சபாவளத பார்த்தாள்.

2

“அய்ய அந்த எடத்தில பாம்புப் புத்து இருக்கு, ஒதுங்க அந்தப் பக்கமா ஏன் சபாவுது இந்தம்மா,

பதரியாதா அதுக்கு” என்று நிளனத்தவளுக்கு, பதன்ளன மரத்து மளறவில் இருந்து பவள்ளை சவட்டி ஆம்பை பவைி வந்தது பதரிந்தது. இந்த அம்மா சபானதும் இருவரும் கட்டிப் பிடித்துக் பகாண்டனர். அந்தாளு அந்தம்மா சேளலய பவலக்கிட்டு, “எைநி காய் மா¡¢ இருந்த மார புடிச்ேி கேக்கினான்”. “ேீ......” என்று பவட்கப் பட்டு கமலம் திரும்ப ஓடி வந்து விட்டாள். வந்ததும் அடக்க முடியாமல் ேிரிப்பு.

“என்னாடி நீயா ேிரிக்கர” என்று மங்கைம் சகட்டதும், சமலும் ேிரிப்பு. “போல்லிட்டு ேிரிடி” “அங்க பரண்டு சபரு கட்டிப் புடிச்ேிக்கிட்டு பட்டப் பகல்ல ேினிமா ஓட்றாங்க” “எங்க...” ளகளய நீட்டி காட்டினாள். “வா.......வா காட்டு” என்று மங்கைம் ளகளய பிடித்து இழுத்தாள். “அய்ய அேிங்கம். நா வல்ல” “ேீ வாடி” என்று இழுத்துப் சபானாள். இருவரும், ேத்தமில்லாமல் நடந்து சபாய் ஒரு மரத்தில் பின்னால் ஒைிந்து பார்த்தனர். கமலத்துக்கு

புரியவில்ளல. அந்தம்மா சேளலளய வைித்து சூத்ளத காட்டி குனிந்து ஒரு மரத்ளத கட்டிப் பிடித்துக் பகாண்டு இருக்க, அந்த ஆளு சவட்டிளய ஏத்தி இடுப்பில் கட்டி பகாண்டு, இடுப்ளப ஆட்டி ஆட்டி அந்தம்மா சூத்ளத இடித்துக் பகாண்டிருந்தான்.

நாயி, ஆடு மாடு இந்த மாரி ஏறி இடிக்கும் விளையாட்ளட பார்த்து இருக்கா கமலம், இதான் பமாத பமாசதா மனுஷங்க பவையாட்டு.

ஆட்டம் முடிந்து இருவரும் பிரிந்தனர். அந்தம்மா சேளலளய கீ ைிறக்கி நிமிர்ந்தாள். “சபாயிட்லாம் பாத்துடப் சபாறாங்க” என்று அவர்களும் திரும்பி ஓடி வந்து விட்டனர். “என்னாக்கா இது” “இது பதரியாது.......அதான் அப்பா அம்மா பவையாட்டு” “அவங்க அப்பா அம்மாவா” “ேீ முண்டம், அந்தம்மா வண்டிகாரு பகாட்டகாேி பபாண்டாட்டி, அந்தாளு நம்ப புஷ்பாசவாட அப்பா” “அப்சபா யாராசடா ஓனுன்னா ஆட்லாமா” “ஆமா நீ ஆடனதில்லயா”

3 “நானா.....இல்லசய.....நீ ஆடிறிக்கியா” “ஊங்.......எங்க பமட்ராஸ் அத்ளத ஊர்சலருந்து வந்திருக்காங்க இல்ல.......அவங்க ளபயன் பல்ராமு ளபயங்கிட்ட ஆடிறிக்சகன்”

“ேின்னப் ளபயன் கூடயா........ேீ.........” “பின்ன, பபரியவங்க கூடவா ஆடுவாங்க.......சும்மா பவைாட்டு தாண்டி........நல்லா இருக்கும்” “அக்கா..... எனக்கும் கத்துக் குடுக்கிறியா” “நாளைக்கு மத்யானம், பரண்டு மணிக்கா எல்லாரும் தூங்கற சநரம். எங்க வூட்டு பமத்ளதக்கு வந்துடு” மறுநாள், கமலம் முதல் பாடம் கற்றுக் பகாண்டாள். மங்கைம், கமலத்ளதயும் பலராமளனயும்

அளைத்துப் சபாய், அவள் வட்டு ீ மாடியில், சதாட்டத்து பக்க கட்ளட சுவர் மூளலயில், மற்றவர்

கண்ணுக்கு மளறவாக பதுங்கினாள். மங்கைம், முதலில் பாவாளட வைித்து சுருட்டி காளல விரித்து தளரயில் உட்கார்ந்தாள். ஜட்டி சபாடாத பலராமளன இழுத்து எதிரில் கால் நடுசவ உட்கார ளவத்துக் பகாண்டாள். இன்னும் முன்னுக்கு நகரந்து, பிஞ்ேி பவண்ளடக்காய் குஞ்ேிளய அவள் பவடிப்பில்

ளவத்து அழுத்திக் பகாண்டு அவளன கட்டிக் பகாண்டாள். ேற்று பபாறுத்து “நீ வாடி” என்று கமலத்ளத அளைத்தாள்.

“இதானா பவையாட்டு” என்று கமலமும் அசத சபால் பேய்து பார்த்தாள். நல்லாத்தான் இருக்கு,

பவடிப்பில் பவண்ளடக்காய் பட்ட பபாழுது. அதற்கு சமல் என்ன பேய்வபதன பதரியவில்ளல அந்த மூவருக்கும்.

அதற்குப் பின் கமலத்திற்கு, திருட்டுத்தனமாய் தன் அக்கா பேங்க மிைகாய் குஞ்ளே பிடித்து பிளேந்து

தட்டி விட்டால், விளடத்து நிற்பளத பார்க்க ஆளேயாய் இருந்தது. ேமயத்தில் யாருக்கும் பதரியாமல் வாயில் ளவத்து சூப்பவும் இஷ்டமானது.

பிள்ளைகள் ஐந்து வயதுக்கு சமல் ஆகியும் பள்ைிக்கூடம் அனுப்பாத குடும்பத்தில் கமலத்தின் குடும்பமும் ஒன்று. அதுவும் அவர்கள் வட்டில் ீ வரிளேயாய் ஐந்து பபண்கள்.

“இதுகை பள்ைிக்கூடம் அனுப்பி வாத்தியார் ேம்பைம், புஸ்தகம், ேிசலட்டு, பலபம், பலாட்டு

பலாஸ்க்குன்னு வாங்க யாருகிட்ட பணமிருக்கு. பபாட்டப் புள்ைங்க என்னா ஏடு படிச்ேி கிைிக்கப் சபாவுதுங்க” என்று பள்ைிக்கூடசம அனுப்பாமசல விட்டு விட்டனர். இந்த மாதிரி பல குடும்ப பிள்ளைகளுக்காகசவ ஆரம்பிக்கப் பட்டது தான் பேந்தமிழ் நூல்நிளலயம் என்ற இலவே

“ராப்பள்ைிக்கூடம்”. நாளலந்து தன்னார்வமுள்ை இளைஞர்கைால் ஆரம்பிக்கப்பட்ட நூல் நிளலயம், கால ஓட்டத்தில் இரவு பாடோளலயாக மாறியது. இரவு ஏழு மணியிலிருந்து ஒன்பது மணி வளர. ஒரு வட்ளட ீ ஒட்டிய ேந்ளத அளடத்து கூளர கட்டி, ராந்தல் விைக்கில் பள்ைி. பள்ைிப்படிப்பு அறியா

கமலத்ளத யாசரா புண்ணியவான் போல்லி அந்த இரவு பள்ைியில் சேர்த்து விட்டனர். அந்தப் பள்ைி வாத்தியார்கைில் ஒருவர் தான் மங்கைத்தின் அண்ணன். அந்த பள்ைியில் கமலத்தின் பபயர், பதிமூண்ணா (பதி மூன்று அணா (பதினாறு அணா ஒரு ரூபாய்). பிள்ளைகைின் ேிசலட்ளட

அளடயாைம் காண அவர்கள் பபயர் எழுதி ளவப்பார்கள். புதிதாக வாங்கிய கமலத்தின் பபயர் எழுதாத ேிசலட்டில் அதன் விளலளயப் பார்த்து அவர் பதிமூண்ணா என்று அவர் அளைக்க, பிள்ளைகள் எல்லாம் பகால்பலன்று ேிரித்து, அன்றிலிருந்து கமலத்தின் பபயர் பதிமூண்ணா ஆகி விட்டது.

மங்கைத்தின் அண்ணன் மூர்த்தி, அைகா பேவப்பா இருக்கும். கமலத்துக்கு பராம்ப பிடிக்கும். விடுமுளற நாட்கைில், மூர்த்தி அண்ணன் இரண்டு ளபயன்கள், கமலம் மூவருக்கும் தனியாக ட்யூஷன் பாடம். பாடம் அண்ணன் வட்டு ீ பமத்ளத அளறயில். வாத்தியார் அண்ணன் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து,

4 பிள்ளைகள் தளரயில். பாடம் நடத்தும் நடுவில், சவட்டிளய விலக்கிக் காட்டுவார், விளடத்த கம்பு

பதரியும் படி. பைக்கப்பட்ட ளபயன்கள் இருவரும் ேப்பிய பின் கமலமும் வாயில் ளவத்து ேப்புவாள்.

ேில நிமிஷந்தான், அப்புறம் பாடம் பதாடரும். இப்படி பதாடர்ந்தது ேில மாதங்கள் அந்த விளையாட்டு. ஏசனா காரணத்தினால், தனியான பாடம் நின்று சபானது, யாருக்கும் பதரிந்து சபானசதா என்னசவா. எட்டு வயதில், கமலத்தின் வட்டுக்கு ீ அருகில் அரசு ஆரம்பபள்ைி ஒன்று திறந்தார்கள். அப்பாவின்

நண்பரான அந்த பள்ைி வாத்தியார் கமலத்தின் படிப்பு ஆர்வமும் புத்திோலித்தனமும் கண்டு, பள்ைி

சேர்க்க வற்புறுத்தினார். அவர் புண்ணியத்தில் கமலமும் அவள் அக்கா பேண்பகமும் சேர்க்கப்பட்டனர். கமலம் ேந்சதாஷமாய் பள்ைி பேன்றாள். படிப்பிலும் தான் பகட்டி என்று சபர் வாங்கினாள்.

கமலத்தின் அம்மா காய்ச்ேல் என்று படுத்தவள் தான், ஒரு மாதமாகியும் எழுந்திருக்காமல்,

பன்னிபரண்டு வயதில் கமலத்ளத தவிக்க விட்டு சபாய் விட்டாள் இவ்வுலளக விட்டு. மூன்று

அக்காங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி விட்டது. வயசுக்கு வந்த களடேி அக்கா பேண்பகம், கமலம், இரண்டு தம்பிகள் தாய் ஆதரவற்று நின்றனர். அம்மா இருந்த பபாழுது, அவள் தான் பநல்லித்சதாப்பு

மார்க்பகட்டுக் சபாய் காய் கறி வாங்குவாள். இப்பபாழுது ேளமந்து விட்ட அக்கா பேண்பகம் சபாகக் கூடாது, அதனால் கமலம்தான் மார்க்பகட் சபாக ஆரம்பித்தாள். துணி துளவப்பது, பாத்திரம்

துலக்குவது என்று சமல் சவளலகள் எல்லாம் கமலத்துக்கு வந்தன. அக்காவுக்கு வட்டு ீ விலக்கு வரும் பபாழுது கமலம் ேளமயலும் பேய்ய ஆரம்பித்தாள். கமலம் ேளமயளல அப்பா சுளவத்து ோப்பிட்டு,

எந்த சவளலயானாலும் புத்திோலியா என்னா அைகா பேய்யறா, நீயும் இருக்கிசய மக்கு என்று அவள் அப்பா பேண்பகத்ளத திட்டாத நாள் இல்ளல.

கமலத்தின் அம்மா இறந்து முதல் திதி வந்து பத்து நாட்கள் இருக்கும். ேித்திளர மாதம் எட்டு சததி. கமலத்திற்கு பதிமூன்று வயது. விடியக் காளல பாவாளடயில் ரத்தத் களறளய பார்த்து பயந்து

அக்காவிடம் காட்ட, அவள் ேந்சதாஷமாய் அவளை கட்டிப் பிடித்து அவள் பூப்பளடந்து விட்டதாய் போல்லி தனியாக உட்கார ளவத்தாள். வள்ைியக்காவுக்கு பேய்தி சபானது. நான்கு வடு ீ தள்ைி

வேிக்கும், வள்ைியக்கா அவள் அம்மாவுக்கு பநருக்கமாய் இருந்தவள். பபரியக்கா சலாகம் வயது

இருக்கும். கமலத்துக்கு அவள் உறவு இல்ளலதான், ஆனால் அவள் தான் போந்த அக்காங்களைவிட ேின்ன வயேில் இருந்து கமலத்தின் சமல் பாேம் அக்களர. ஓடி வந்து பார்த்து ேந்சதாஷப்பட்டு,

கமலத்தின் உச்ேி சமாந்து முத்தமிட்டு திருஷ்டி கைித்தாள். அடுத்த கா¡¢யங்களை எடுத்துக் கட்டி

பேய்தாள். மற்ற அக்காக்களுக்கு பேய்தி சபாய், அன்று மாளல அண்ளட பக்கத்து பபண் பிள்ளைகள்

ஐந்து சபர், ேல்ல¨யில் சவப்பிளல நிரப்பி அளத அவள் தளல சமல் ளவத்து தண்ணர்ீ ஊற்றினார்கள். மூன்றாம் நாள் பந்தல் சபாட்டு, உறவினர்களை அளைந்து, கமலத்துக்கு சேளல கட்டி, அக்காங்கைின் நளக சபாட்டு புட்டு சுத்தும் ேடங்கு நடந்தது.

ேளமந்த பபண்களை பவைித்பதருவுக்கு அனுப்பும் பைக்கம் இல்ளல. வட்சடாடு ீ தான் அளடந்து கிடக்க சவண்டும். அதனால் கமலத்தின் பள்ைிப் படிப்பும் ேளமந்த அடுத்த நாசை தளட பட்டுப் சபானது. தீட்டு என்று அக்காக்கள் மாதம் ஒரு முளற தனியாக உட்கார்ந்து இருப்பார்கள். தீட்டு பாய்,

மனணக்கட்ளட தளலயணி, ோப்பிடும் தட்டு தனி என்று வட்டிலிருந்து ீ ஒதுக்கி ளவத்திருப்பார்கள்

மூன்று நாட்கள். தம்பிப் பேங்க பதா¢யாமல் அக்காளவ பதாட்டு விட்டாலும், அவன் துணிளய அை அை கைட்ட ளவத்து, அளத துளவக்க சவண்டும். அது தனக்கும் வந்து விட்டது என்று மட்டும் அப்பபாழுது புரிந்தது கமலத்துக்கு. ஆனா எதுக்கு பவடிப்பிலிருந்து ரத்தம் வருகிறது என்று

புரியவில்ளல. அவள் விளையாட்டுத் சதாைி மங்கைத்திடம் சகட்கவும் முடியாது. அவர்கள் குடும்பம் முழுதும் ேிங்கப்பூருக்கு பபயர்ந்து சபாய் விட்டது. அடுத்து, மாதா மாதம் வந்து அது பதாந்தரவு

பண்ணியது. பளைய பாவாளட துணி கிைித்து சகாமணம் சபால் கட்டிக் பகாண்டு மூன்று நான்கு நாட்கள் தனியா உட்கார்ந்து அவஸ்ளத தான். ஆனால் அந்த நாட்கைில் கட்டாய ஓய்வு, உட்கார்ந்த இடத்தில் ோப்பாடு என்பது ஒரு ஆறுதல்.

5 இந்த இரண்டு வருடத்தில், பகாஞ்ேம் உயரமாகவும் வைர்ந்து விட்டாள் கமலம். உடலும் பூேி

பமழுகினாப் சபால் ஆகி, முகத்தில் வனப்பு தானாக வந்து அமர்ந்து பகாண்டது. முகத்தில் பரு. மார்பு

காம்பு பகாப்பைம் சபால் உப்பி, பநல்லிகாய் ஆகி, பகாய்யாகாய் அைவுக்கு வைர்ந்து விட்டது. பதாளட நடு முக்சகாணத்தின் சமல் பூளன முடி வந்து, அது ேில மாதங்கைில் முளைத்து கறுத்த முடியாய்

மாறியது. அக்கிைிலும் நாளலந்து முடிகள். மாதங்கள் ஒடி வருடமானதும், பபாதுவாய் சூத்து குண்டி

குஞ்ேி என்ற போற்கள் சபாய், குடியானப் பபண்கைின் வாய் ேண்ளடயில், ேிதி கூதி புண்ளட பூலு ஓழு வார்த்ளதகள் அளடயாைம் கண்டு அர்த்தம் புரிந்தன.

கமலத்தின் அக்கா பேண்பகத்திற்கு வயது இருபதுக்கு சமல். அவளுக்சக இன்னும் கல்யாணம் கூடி வரவில்ளல. அதன் பிறகுதான் கமலத்திற்கு. நல்ல பருவம் பூத்துக் குலுங்கும் வயது. ஆண் துளண கிளடக்க இன்னும் எத்தளன வருடசமா, அதுவளர தன் ளகசய தனக்குதவி என்று மனதில் பதைிவு பிறந்து, கட்டுப்பாடு தைர்ந்தது. கவிழ்ந்து படுத்து, முளலளய பாயில் ளவத்து சதய்க்கப் பிடித்தது. தளலக்காணிளய பதாளடக்கு நடுவில் அழுந்த ளவத்துக் பகாள்ைப் பிடித்தது. முளல காம்பில், ேிதி (ேிதி - பதன்னாற்காடு மாவாட்ட வார்த்ளத என்று என் அனுமானம். அறிமுகமில்லா அன்பர்கள் கூதி என்று எடுத்துக்பகாள்ைவும். ேிதி, கூதி, புண்ளட இந்த மூன்று வார்த்ளதகளையும் பபண்ணுறுப்புக்கு தாரைமாய் மாற்றி மாற்றி வைக்கில் பயன் படித்தினாலும், எனக்குள்சை இப்படி ஒரு கற்பளன. ேிதி பவடிக்காத, கூதி - பவடித்த, புண்ளட - விரிந்த) நுளை வாயிலில் விரல் பட்டால், உடல் ேிலிர்க்கும் சுகம் பதரிந்தது. காம்பு நுனியிலும், பவடிப்பு வாயிலிலும் ஊரபலடுக்கும் பபாழுது, சதய்த்தும், விரல் ளவத்து விளையாடி சுகம் காணவும் வந்தது. அடுத்தபடி, ஒரு ளக விரலால் காம்ளப நசுக்கிக் பகாண்டு, அசத ேமயம் மற்ற ளக நடு விரளல பவடிப்பில் விட்டு சநாண்டவும் கற்றுக் பகாண்டாள். நடுவிரளல ேந்தில் முழுதும் விட்டு இழுத்தால் சுகமாய் இருக்கும். ேற்று பபாறுத்து ஜீரா சபால் விரலின் சமல் ஒட்டி வருவளத ேப்பினாலும் புைிப்பாய் சுகம்தான். ஒரு நாள் நடுவிரளல விட்டு விட்டு இழுத்து குத்தி, பருப்பு உதட்ளட பமாச்ளே பிதுக்குவது சபால் பிதிக்கி விளையாடிய பபாழுது ேற்று சநரம் பபாறுத்து உடல் முழுதும் உணர்ச்ேி பரவி ஆனந்தமாய் இருப்பது புரிந்தது. அதன் பின் அதுசவ நன்கு பைகிவிட்டது. இரவில் பக்கத்தில் படுக்கும் அக்கா தூங்கிய பின், ளகசவளல பைக்கமாய் ஆகி விட்டது. பருப்பு களடயும் மரத்திலான மத்து காம்ளப ளவத்து சதய்த்து குத்தி ஆட்டவும் கற்றுக் பகாண்டாள். ஆனால் மத்து காம்ளப விட்டு சநாண்டிய பின் ேிதி எரிந்ததில் அளத நிறுத்தி விட்டு ளக நடுவிரசல சபாதும் என்று திரும்பி விட்டாள். பபரிய அக்கா சலாகநாயகியும், அவள் அம்மாவுக்கு ேளைத்தவள் இல்ளலபயன இரண்டு வருஷத்திற்கு ஒன்பறன பபத்து எடுத்து வருகின்றாள். இதுவளர மூன்று குைந்ளதகள் வந்து விட்டன. இப்பபாழுது நான்காவதாக அக்கா முழுகாமல் இருக்கின்றாள். மூன்று குைந்ளதகளையும் ளவத்துக் பகாண்டு புள்ைத்தாச்ேிப் பபாண்ணு கஷ்டப் படறா என்ற பேய்தி வந்தது. அப்பா ஒரு முளற சபாய் அங்கு சபாய் பார்த்த பபாழுது, சவளலத் துளணக்கு கமலத்ளத அனுப்ப சலாகநாயகி பகஞ்ேி சகட்டுக் பகாண்டாள். கல்யாண வயசு கமலத்ளத அனுப்ப அப்பாவுக்கு தயக்கம்தான். அளர மனசதாடு கமலத்ளத அடுத்த முளற கூட்டி வந்தார். சதவராசு கமலத்த பாக்கர பார்ளவ நல்லாயில்ல என்று சதான்றியது. சவறு வைியில்லாமல் விட்டுச் பேன்றார். அவருக்கு மட்டும் அல்ல ேங்கடம், சலாகத்தின் மாமியார் பஞ்ேவர்ணத்தம்மாவுக்கும் தான். இந்த பவட குட்டிய பார்த்ததுசம அவளுக்குப் பிடிக்கவில்ளல. "நல்லா கண்ணு மூஞ்சோட படச்ேிட்டான்; அது பமாற (முளற) ஆம்பை இருக்கர வட்டுக்கு ீ ஆகாசத” என்று கவளல. அக்கா வடு ீ கரியமாணிக்கத்தில். கமலம் ஊருக்கு இருபது கிசலா மீ ட்டர் தூரந்தான். பஸ் வேதியில்லா

6 காலத்தில் அப்பா வடு ீ இருக்கும் காராமணிகுப்பத்திலிருந்து அதுசவ பபரிய தூரம். கரியமாணிக்கம் ேின்ன அைகான ஊர். பபருமாள் சகாயில், அளத ஒட்டிய பபரிய குைம். அருகில் அக்கா வடு. ீ பபரிய வட்டுமளனயில் ீ முன் பக்கம் மட்டும் கட்டிய ஓட்டு வடு. ீ கமலத்தின் வட்ளட ீ விட . பின் பக்கம் நிளறய பவற்று மண்ணும், மல்லிளகச் பேடிகள், வாளை மரங்கள், பகாய்யா பதன்ளன என்று சதாட்டமும் விோலமானது. சலாகம் அக்காவுக்கும் கமலத்துக்கும் பத்து பதிபனான்று வயது வித்தியாேம். அக்காவுக்கு கமலத்தின் சமல் ஆளேதான். அளதவிட அக்கா புருஷன் சதவராசு மாமாவுக்கு ஆளே. மாமாவுக்கு நாற்பது வயது இருக்கும். பக்கத்தில் ஒரு நூற்பு ஆளலயில் சவளல. நல்ல கட்டு மஸ்தான கருத்த உடம்பு. அவருக்கு, கமலம் வந்து வட்டில் ீ தங்கியதில் உள்ளுக்குள் கிளு கிளுப்பு. மூன்று பிள்ளை பபத்த சலாகநாயகிளய விட, பருவத்தில் உடல் வனப்சபாடு பூத்து நிற்கும் மச்ேினியின் அைகில் போக்கிப் சபானார். அதுவும் அல்லாமல், புள்ைத்தாச்ேி பபாண்டாட்டி அவளர நாளலந்து மாதமாய் பநருங்க விடுவதில்ளல ஓழுக்கு. ஆகசவ இரவில் ளகயாட்டிதான் கஞ்ேி என்று காலத்ளத கடத்தி வந்தார். இந்த ேமயத்தில் கமலம் வந்தது, தன் தாபத்ளத தீர்க்க வந்த காமசுந்தரியாகசவ அவளை நிளனத்து கற்பளனயில் ேல்லாபித்து மிதந்தார். தாவணி விலகிய பபாழுது ஜாக்பகட்ளட துருத்தி நிற்கும் ஒட்டு பேம்மாங்கனிளய பார்த்து மாமாவுக்கு அடியில் சூடாகும். கனி பைமாகி விட்டால், அடுத்தவன் ளகக்குப் சபாய் விடும். அதற்குள் ருேித்து விட ேந்தர்ப்பம் பாத்து காத்திருந்தார். மாமாவுக்கு, ஆளலயில் மூன்று ஷிப்ட் சவளல. வாரந்சதாரும் மாரி மாரி வரும். மூன்றாவது ஷிப்ட் என்றால் இரவு முழுதும் கண் முைித்து பகல் சவளலயில் தூக்கம். அது சபால் அன்று மூன்றாவது ஷிப்ட் பேய்து விட்டு வந்து, பகலில் அளறயில் தூங்கிக் பகாண்டிருந்தார். அக்காவும் அவள் மாமியாரும் ேளமயல் அளறயில். அவர்களுக்கு ஒத்தாளேயாய் கமலமும் அடுப்படியில் சவளலயாய் இருந்தாள். அளறயில் படுத்து தூங்கியிருந்த களடேி குைந்ளத, ேிணுங்கி அழுதது. "பகாைந்தய பாருடி..., அது எழுந்து அழுதுதுன்னா, ஒங்க மாமா முைிச்ேிட்டு ேத்தம் சபாடுவாரு, சபா சபா எழுந்து ேீக்ரம் சபாடி தூக்கிட்டு வந்துடு” என்று கமலத்ளத அவேரப் படுத்தினாள் அக்கா. படுக்ளக அளறக்குள் நுளைந்த கமலம் திடுக்கிட்டு நின்றாள். சவட்டி விலகிய மாமன் கம்பு எம்பி எம்பி தளலளய ஆட்டி நின்றது. திரும்பி, யாராவது பார்க்கின்றார்கைா என்று பார்த்து விட்டு, ேத்தம் சபாடாமல் அருகில் சபாய் பார்த்தாள். மனது திக் திக்பகன்றது. "பேங்க குஞ்ேி.......பச்ேமிைகா, பவண்டபிஞ்ேின்னா, இது மய்யக்கிைங்கு (மரவள்ைி)....... இம்மாம் பபருோயிடுமா.......பபரியவங்களுக்கு” என்று அதிேயமாய் பார்த்தாள். "பகாே பகாேன்னு கருப்பு மயிரு அத சுத்தி” ேற்று சநரம் பார்த்து விட்டு குைந்ளதளய அவேரமாய் தூக்கிக் பகாண்டு திரும்பி விட்டாள். மாமன் ோமாளன பார்த்ததில் இருந்து கமலத்தின் மனதில் ேபலம் உருவாகி விட்டது. மாமா கண்கள் அவளை துைாவும் பபாழுது, எதிர்பார்ளவ விடுத்தாள். மாமனுக்கு பச்ளே ஸிக்னல் கிளடத்த ளதரியத்தில், தற்பேயல் பதாடல் ஆரம்பமானது. ளக சதாள் என்று ஆரம்பித்து யாரும் பார்க்காத பபாழுது முளல வளர வந்தாகிவிட்டது. மாமா, பகல் ஷிப்ட் முடிந்து மாளல நாலு மணிக்கு வடு ீ வந்து, "பதாப்பர” (முழுதும்) நளனந்த காக்கி ேட்ளடகளை கைற்றி சதாட்டத்து பகாடியில் காயப் சபாட்டு விட்டு, துண்டு கட்டி சதாட்டத்து

7 கிணற்றடியில் குைிக்கும் வைக்கம். கிணற்றுக்கு மளறப்பு ட வடிவில் முன் பக்கம் ஆளுயர சுவர் மட்டும். கதவு கிளடயாது. கிணற்றின் பின்புறம் அடர்ந்த வாளை மரங்கள் தான் மளறப்பு. "இந்த கத்ரி பவய்யில் காலத்திலும், இந்த மனுஷனுக்கு சுடுதண்ணி சபாடனும்” என்று திட்டிக் பகாண்சட, வைக்கமாய் அக்காதான், சதாட்டத்து அடுப்பில் காய்ந்த பதன்ளனமட்ளட ஓளல ளவத்து சுடு நீர் சபாட்டு ளவத்திருப்பாள். மாமா வந்ததும், நீர் விைாவி, கூட இருந்து அவருக்கு முதுகு சதய்த்து குைித்து முடிக்கும் வளர இருப்பாள். அக்காவுக்கு பிரேவ பநருக்கத்தில் அவளுக்கு முடியவில்ளல என, கமலத்துக்கு வந்தது அப்படி சுடுதண்ணி சபாட்டு விலாவி தயார் பண்ணும் சவளல. எல்லாம் பண்ணி விட்டு வந்து விடுவாள். மாமா குைிக்கப் சபாவார். அன்றும் அப்படித்தான் அடுப்பிலிருந்து மண் பாளனயில் சுடும் நீளர தூக்கி வந்து, அண்டாவில் ஊற்றி, கிணற்று நீர் இழுத்து விலாவிக் பகாண்டு இருந்தாள். பின்புறமாய் மாமா வந்தது பதரியாது. அவள் சூத்தாம் பட்ளடயில் ளக பட்டதும் திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்து திரும்பினாள். மாமா வாயில் விரல் ளவத்து ளேளக பேய்தார். அவேரமாய் மார்ளப துைாவி ளக சபாட்டார். அவள் மிரண்டு சபாய் பின் பக்கம் பார்த்து விட்டு அவர் ளகளய பிடித்து முளல சமல் அைித்திக் பகாண்டாள். ஜாக்பகட்சடாடு காய் கேக்கப் பட்டது. ேில பநாடிகள்தான். இப்படி மாளலயில் ேந்தர்ப்பம் கிளடத்த பபாழுபதல்லாம், கேங்கின ஒட்டு மாங்கனிகள். கமலத்துக்கு, மாமன் முளல பிளேதல் சுகமாய் இருந்தது. அது அவேியமாய் சவண்டியும் இருந்தது. குைிக்க ஆரம்பிக்கும் முன் கமலம் எதிரில் இடுப்புத் துண்ளட கட்டி அவிழ்ப்பது சபால் திறந்து காட்டுவார். விலாங்கு சபால் பதாங்குவளத பார்க்க பவட்கமாகி ேட்படன விலகுவாள். அப்படி குைியல் பபாழுது விளையாட்டு ஆன பின், ேளமயல் அளற தனிளமயில் உட்கார்ந்து, சேளலக்குள் ளக விட்டு, ேந்தில் விரளல விட்டு சோதித்தால் மதன நீர் வடிந்திருக்கும். விரளல எடுத்து வாயில் சூப்பிக் பகாள்வாள். ஒரு ேனிக்கிைளம காளல பத்து மணி இருக்கும். மாமா, இரவு ஷிப்ட் முடித்து அளறயில் தூக்கத்தில். அக்காவும் மாமியும் ஆஸ்பத்திரிக்கு பேக்கப்புக்காக கிைம்பிப் சபாய் விட்டனர். பபரிய ளபயன் பள்ைிக்கூடத்தில். மூன்றாவது பபண் குைந்ளத அளறயில் தூக்கத்தில். இது பதரியாத மாமாவுக்கு முைிப்பு வந்தசதா இரண்டு மணி சநரம் கைித்து. எழுந்து, சலாகமும் அம்மாவும் ஆஸ்பத்திரிக்கு சபாயிருப்பளத பதரிந்து பகாண்டதும், அவருக்சக அவர் சமல் அடங்கா ஆத்ரம் வந்தது. "சே.. ேரியான ோன்ஸ் விட்டுட்சடாசம. இவ ஆஸ்பத்திரிக்கு சபாற பேய்தி முன்னசம பதரிஞ்ேிருந்தா கமலத்த ஒரு தீட்டு தீட்டியிருக்கலாசம” ஒன்னுக்குப் சபாக சதாட்டப் பக்கம் வந்தார். இரண்டாவது ளபயனக்கு எண்பணய் சதய்த்து குைிப்பாட்டிக் பகாண்டிருந்தாள் கமலம். குனிந்து தளல சதய்த்துக் பகாண்டிருந்தவைின் முளல கச்ேிதமாய் ேின்ன பகாப்பளர சதய்காய் அைவு பக்க வாட்டில் பதரிந்தது. அவர் ளக துரு துருத்தது. "இருக்கற நாைில ஏதாவது” என்று நப்பாளே. "ஊ ஹூ, பரண்டாவது பயல் பவனவு (விவரம்) பதரிஞ்ே பய, பாத்துட்டா வம்பு” என்று பபாசுக்பகன அடங்கிப் சபானது ஆளே. கிணற்றுக்கு அந்தப் பக்கமாய் சதாட்டத்தில் நின்று பேடிகள் சமல் ஒன்னுக்கு அடித்தார். மூத்ரம், காய்ந்த ேருகில் விழுந்த ேல ேலப்பு ேத்தம் சகட்டு கமலம் நிமிர்ந்தாள். மாமா சவட்டி தூக்கிப் பிடித்திருக்க, மூத்ரம் சமபலழுந்து வளைந்து விழுவளத பார்த்து நின்றாள். இருந்து விட்டு திரும்பியவர், கமலம் பார்த்து நிற்பளத பார்த்து அப்படிசய சவட்டிளய இறக்காமல், நுனியில் மிஞ்ேிய மூத்திரம் சபாக தண்ளட பிடித்து ஆட்டினார். சவட்டிளய பி¡¢த்து கட்டுவது சபால் அவிழ்த்துப் பிடித்து,

8 அப்படிசய அம்மணமாய் அவள் அருசக நடந்து வந்தார். ோமாளன சநருக்கு சநர் பவைிச்ேத்தில் நிதானமாய் இப்பபாழுதான் முழுோய் பார்க்கின்றாள். நல்ல கருப்பு ஒடம்பு. மாரு நல்லா அகலமா, முடிசய இல்லாம வை வைன்னு. அளத விட அட்ட கருப்பா ஒரு ரூபா அைவுல பாச்ேி, அது நடுவில குட்டி காம்பு. பதாப்ளப பகாஞ்ேமாய் பவைிய வந்து. அதனடியில் நாலங்குல நீட்டுக்கு பவலாங்கு மீ னாட்டம் கருப்பா பதாங்கி ஆடியது. "அய்ய......... பதாத்தா (அம்மாவின் தங்ளக) கண்ணு எரியுது” என்று கீ சை உட்கார்ந்த ளபயன் கத்த, காட்ேி தளடப்பட்டது. ளபயளன குைிப்பாட்டி தளல துவட்டி ேட்ளட சபாட்டானாதும், ேளமயல் கட்டில் உட்கார ளவத்து ோப்பாடு சபாட்டாள். அதுவளர காத்திருந்த மாமா, "கமலம் குடிக்க தண்ணி பகாண்டா” என்று அளறயிலிருந்து கூவினார். "சதா வந்துட்டன் மாமா” கமலம் ளகயில் நீசராடு அளறக்குப் சபானாள். கட்டிலில் உட்கார்ந்தபடி, நீளர எட்டி வாங்கி ளவத்து விட்டு, அவேரமாய் இருளகைாலும் அவள் இடுப்ளப கட்டி அளணத்தார். தளல அவள் மார்ளப முட்டியது. முகத்தால் முளலகளை சதய்த்தார். ஒரு ளக ஜாக்பகட்ளட தூக்கி விட்டது. பகாப்பளர முளல ளகக்கு அடக்கமாய். அதன் சமல், காம்பு புளடத்து விட்டது அதற்குள். வாயில் ளவத்து சூப்பினார். அவள் பல்ளல கடித்துக் பகாண்டு அவர் தளலமயிளர பிடித்து இழுத்தாள். அடுத்த முளலக்காம்பும் வாய்க்குள் வந்தது. நாக்கால் துைாவி ேப்ப, அவளுக்கு உச்ேி மயிர் தூக்கியது சபாலானது. "பதாத்தா (அம்மாவின் தங்ளக).......ோதம்” என்று ளபயன் குரல். ஓடினாள். "ேனியன்.......என் ளபயன் ரூபத்துல” என்று அவர் புலம்பல். ேற்று சநரம் பபாறுத்து ளேக்கிள் ரிக்ஷா ேத்தம். ஆஸ்பத்திரிக்குப் சபானவர்கள் திரும்பிவிட்டனர். அத்சதாடு முடிந்தது, இரண்டு நிமிட முளல ேப்பிய ஆட்டம். *** சலாகத்துக்கு பிரேவ நாள் பநருங்கி விட்டது. அந்த நாளுக்கு இரண்டு மாதமாய் காத்திருந்த மாமா திட்டம் சபாட்டார். ஆஸ்பத்ரியில் சேர்த்து பிரேவமாகி சலாகம் வடு ீ வர எப்படியும் நாளலந்து நாட்கைாகும். அவருளடய அம்மா மட்டும் தான் வட்டில் ீ இருப்பாள். அவள் தூங்கிய பின் சதாட்டத்துக்கு கமலத்ளத தள்ைிப் சபாய் பதம் பார்த்து விடலாம். "என்னா.... கமலம் ஓழுக்கு புதுப் பபாண்ணு, ஓக்கர விஷயபமல்லாம் பதரியாது. தாஜா பண்ணி காரியத்த இந்த நாளைந்து நாள்ல முடிச்ேிடனும்” என்று முடிவு பண்ணி ளவத்தார்.

9 ஒரு புதன்கிைளம அதிகாளல அக்காவுக்கு மற்றுபமாரு பபண் குைந்ளத ஆஸ்பத்ரியில் பிரேவமாகியது. பரண்டு ஆணு பரண்டு பபண்ணு, நான்கு குைந்ளத சபாதும் என்று முடிவாகி, கர்ப்பத்தளட ஆபசரஷனும் பேய்ய சகட்டார்கள். அபதல்லாம் ஆபத்துடா தம்பி என்று பஞ்ேவர்ணத்தம்மா போல்லி விட, சதவராசு சவண்டாம் என்று கூறி விட்டார். அன்று மாளலசய எல்சலாரும் ஆஸ்பத்திரிக்குப் சபாய் குைந்ளதளய பார்த்தனர். எல்சலாரும் வார்டில் இருக்க, மாமா கமலத்துக்கு கண் ஜாளட பேய்து விட்டு பவைிசய வந்தார். ேற்று பபாறுத்து கமலமும் நழுவினாள். பக்கத்து வார்டிற்குள் நுளைந்து, கீ ழ் வராந்தாவில் பார்ளவயாைர் கூட்ட மத்தியில் கலந்து நின்றார். அவளரத் பதாடர்ந்த கமலமும் அருகில் சபாய் நின்றதும், "ராத்திரிக்கு வச்ேிக்கலாமா கமலம்” "என்னாத்த” "அய்ய பவையாட்டுக்கு இப்ப சநரமில்ல” "ேரின்னு போல்லு” என்றார் ளகளய பிடித்து. "ஊம்.......” என்றாள் தளல குனிந்து. "ஆனா....மாமி இருப்பாங்கசை ஊட்டுல” "அதிக்கின்னா.....அவங்க தூங்கிப் சபானாப்ரம், நா வந்து எழுப்பரன். எந்திரிச்ேி ேத்தம் சபாடாம சதாட்டப் பக்கமா வந்துடு” நிமிர்ந்து, அவன் கண்ளணசய உற்றுப் பார்த்து, "என்னா பேய்யப் சபாசறாம் மாமா” என்றாள் பகாஞ்ேலாய். அவருக்கு உடம்பு சூடானது. சுற்றும் முற்றும் பார்த்து, அங்கிருந்த கூட்டத்தின் சபச்சு இளரச்ேலில், யாருக்கு சகட்கப் சபாவுது என்று துணிந்து, "ஓக்கப் சபாசறாம்” என்றார் பகாஞ்ேம் உரக்கசவ. "எதில மாமா” "ஒன் ேிதில என் பூல உட்ட ஆட்டப் சபாசறன்” என்று அவள் கன்னத்ளத கிள்ைினார். "தூ........பவக்கங் பகட்ட நாயிங்க” என்று பக்கத்திலிருந்து குரல் வந்தது. இருவரும் திரும்பிப் பார்த்தனர், ஒரு கிைவி அவர்களை முளறத்தாள். அவ்வைவுதான் எடுத்தார்கள் ஓட்டம். அந்த வாரம் சதவராசுவுக்கு இரண்டாவது ஷிப்ட், இரவு பன்னிரண்டு மணிக்கு வடு ீ திரும்பி விடுவார். சலாகநாயகி ஆஸ்பத்ரியில், இந்த வாரம் ஓழுக்குத் சதாதான வாரந்தான். இன்னும் நாலு ராத்திரிக்கு மஜாதான். அன்று குைந்ளத பிறந்த காரணம் காட்டி ஒரு நாள் லீவு சபாட்டு இருந்தார்.

10

வைக்கம் சபால், எல்சலாருக்கும் ோப்பாடு ஆனதும், அளறயில் மாமா கட்டிலில் படுக்ளக. பவைி தாழ்வாரத்தில், மாமியார், அவளை அடுத்து மூன்று நஞ்ோன் குஞ்ோன்கள், களடேியில் கமலம். தாழ்வார சகாடியில் ேளமயல் கட்டு அருசக அவள் படுக்ளக. இரவு முழுதும் விைித்திருந்து காத்திருந்தவள் சதாைில் ளகபட்டதும், கண் திறந்து பார்த்தாள். இருட்டில் தடவிப் பார்த்ததும், மாமாதான். எழுந்து உட்கார்ந்தாள். அவர் எழுந்து சதாட்டப் பக்கம் சபான பின், ஒரு பத்து நிமிடம் கைித்து, அவளும் சபானாள். மனது திக் திக்பகன்றது. சதய்பிளற மூைி நிலவு கிைக்கு வானில் ஏற ஆரம்பித்து தன் பவைிச்ேத்ளத மங்க ளவத்து திருட்டுக்கு துளண சபானது. பின் பகுதி சதாட்டம் மூளலயில் கிணறு. அளத தாண்டிப் சபானாள். மங்கிய பவைிச்ேத்தில் பேடிகள் நடுசவ மாமா உட்கார்ந்து இருந்தது பதா¢ந்தது. ஒரு சபார்ளவ துணிளய விரித்துப் சபாட்டு அதன் சமல் உட்கார்ந்து காத்திருந்தார். கமலத்தின் ளகபிடித்து இழுத்து பக்கத்தில் உட்கார ளவத்தார். "எதுக்கு இம்மா நாைி” என்று கிசு கிசுத்தார். அவளும் அசத குரலில், "மாமி முைிச்ேி பரண்டு சபரும் ஒன்னாப் சபாறத பாத்துட்டா” "அதுவும் ேர்தான், புத்திோலி நீ” என்று தளலளய இழுத்து கன்னத்தில் அழுந்த முத்தம். இழுத்து அவள் முதுகு அவர் மார்பில் பட ோய்த்துக் பகாண்டு முன் பக்கம் ளக சபாட்டார். அவேர அவேரமாய் பல தடளவ கேக்கிய முளலகளை நிதானமாய் பதாட்டுத் தடவி ஜாக்பகட்சடாடு கேக்கினார். இருளக பகாண்டு ஜாக்பகட்ளட தூக்கி விட்டாள். காம்ளப சதடி விரலால் நசுக்கி நிமிட்டியதும் கமலத்துக்கு ேிவ்பவன்று உணர்ச்ேி ஏறியது. முளல சமல் ஆண் ளகசபாட்டு சநரடி கேக்கல். அவள் ளகயால் தாசன எவ்வைவுதான் கேக்கினாலும் இது சபால் சுகம் வருமா. முளலளய விடுத்து பாவாளடளய வைித்து பதாளடளய தடவி ளக ேிதி சமட்ளட தடவியதும், அவளுக்கு கூச்ேம் அடுத்து ேிலிர்ப்பு, சுகம். விரல் பவடிப்ளப சதடி வருடியதும் "உம்” என்று பநைிந்தாள். "ேப்பட்டா கமலம்” "எத” "ஒன் ேிதிய” "ேப்பரதா அங்க சபாயி” "ஆமாங் கமலம்' "அய்ய அேிங்கமா இருக்காதா... அங்கப் சபாயி வாய ளவக்க” "இல்லசய அதில சதனில்ல இருக்கு, எங்கமலத்சதாடது” என்று அவள் கன்னத்ளத முத்தமிட்டார்.

11

"சதனுக்கு முன்ன பால் ேப்பு மாமா,.....சமல மாரு ஊருது” கமலம், மாமாளவ முளல ேப்பி விட சகட்டதும், "அதிக்கின்னா” என்றார். அவள் ேரிந்து மடியில் படுத்தாள். பபரிய சதங்காய் மூடி இரண்ளட கவிழ்த்து ளவத்தது சபால் பகாப்பளர முளல இரண்டு. அதன் கூம்பில் திராட்ளே ஒட்டி ளவத்தது சபால் காம்பு. முளலயிரண்ளட இரு ளக ளவத்து மாமா மாவு பிளேய, அவள் அவர் கழுத்ளத கட்டிக்பகாண்டாள். "காம்ப நசுக்கு மாமா அதான் ஊருது” விரல் நடுசவ ளவத்து நசுக்கி உருட்டியதும் அவள் கால்கள் நீண்டு விளறத்தது. அப்படிசய தளல குனிந்து வாளய ளவத்து ேப்பியதும், ஊங்பகாட்ட ஆரம்பித்து விட்டாள். "காம்பு பமானய கடி மாமா” என்றதும், பல்லிடுக்கில் கடி பட்டது காம்பு, "உஸ் பமால்ல.....பமால்ல.......அவ்சைா அழுத்தமா இல்ல, வலிக்குது” என்று மாமாளவ சவளல வாங்கினாள். நன்றாக வரும் பபாழுசத நிறுத்தி விட்டு, "சபாதுமா கண்ணு, சதபனடுக்கப் சபாலாமா” என்று எட்டி பாவாளடளய வைித்தார். "இன்னும் பகாஞ்ேம் பமாளல ேப்பி இருக்கலாம், ேிதி ேப்பர்திசலசய மாமாவுக்கு கண்ணு” என்று நிளனத்து, "இரு இரு மாமா.......நா ஒன்னுக்கு சபாயிட்டு வந்துர்சரன்” எழுந்து சபாய் பாவாளடசயாடு வைித்து தள்ைி உட்கார்ந்து மூத்திரம் பகாட்டினாள். அந்த நிேப்த்த சவளையில் காய்ந்த ேருகில் பீச்ேிய ேத்தமும், ேிதி வாயில் வந்த பிஸ்பஸன்ற ேத்தமும் சகட்டு மாமாவுக்கு ஏறி விட்டது. சபய்ந்து விட்டு வந்தாள். சவட்டிளய அவிழ்த்து விட்டு அம்மணமாய் நின்று, ளகயால் பிடித்து கம்ளப ஆட்டிக் பகாண்டிருந்தார். அவள் அருகில் சபானதும், இடுப்பில் ளக ஊன்றி முன்னுக்குத் தள்ைி காட்டினார். விளடத்த கம்பு முன்சன வந்து குத்திட்டு நின்றது. ளகயால் தடவி பதாட்டுப் பார்த்தாள். அவள் மிருதுவான ளக பட்டதில் ளபயனுக்கு இன்னும் பதம்பு வந்தார்ப் சபால் நிமிர்ந்தான். ஆம்பை ோமானத்ளத பமாசதா பமாசதா பிடித்துப் பார்க்கிறாள். இருட்டில் பதைிவாய் பதா¢யவில்ளல. இரு ளகயால் பிடித்து இழுத்து உருவிப் பார்த்தாள். அம்மாடி எம்மா நீட்டு, தடியாட்டம். ேின்னப்பேங்க குஞ்ேிய பச்ே மிைகாய் ¨ேஸ்ல பார்த்தவளுக்கு அதன் பருமன் நீட்டு ஆச்ேரியமாய் இருந்தது. "இம்மாம் பபரிோ, நீட்டா இருக்கு மாமா”

12 "ஆமாண்டி கண்ணு, அதுவும் நீ மூத்ரம் சபயர ேத்தம் சகட்டுச்ோ, அதான் அதுக்கு சராேம் பபாத்துக்கிட்டு வந்து சபயாட்டம் ஆடுரான் பாரு” என்று பூளல பிடித்த அவள் ளக சமல் அவர் இருளகளயயும் சுற்றி ளவத்து, அவள் ளகசயாடு முன்னும் பின்னும் குலுக்கி ஆட்டி மகிழ்ந்தார். ளகயால் அழுத்திப் பார்த்தாள், வளைத்துப் பார்த்தாள். "கரும்பு துண்டாட்டம் என்னா பவறப்பா நிக்குது மாமா” "ஆமா ஆமா வாயில வச்ேிப்பாரு, தித்திக்கும்” "தூ.......மூத்ரம் சபாறத சபாயி வாயிலயா.....நா மாட்டன்” என்றாள் கமலம். "இல்ல இல்ல ேப்பிப் பாசரன்” என்று முன்னுக்கு இடுப்ளப தள்ைினார். "வாணாம் மாமா, உவ்வா வரும் எனக்கு” "ேரி ேரி உட்டுடு, நா ேப்பரன் பாரு ஒன்னித” என்று ேட்படன குத்துக் காலிட்டு உட்கார்ந்து சேளலளய பாவாளடசயாடு தூக்கினார். அவளும் ேட்படன குனிந்து சேளலளய வைித்து தூக்கிப் பிடித்தாள். அவர் அவேரமாய் முகத்ளத முக்சகாணத்தில் சதய்த்து ேிதிளய கவ்வினார். அவளுக்கு கூச்ேமாகி "அய்ய மாமா என்னா அவேரம்” என்று விலகினாள். "இரு இரு கண்ணு, பகாஞ்ேம் நல்லா கால அகட்டி ளவசயன்” என்றதும், அவளும் காளல நன்றாக அகலப்படுத்தி காட்டினாள். அன்னாந்து நாக்ளக நீட்டி கீ ைிறிருந்து சமலாய் நக்கலானார். நாக்கு ேிதி வாளய தீண்டியதும், அவளுக்கு கூச்ேம் தாைவில்ளல. "மாமா” என்று அவர் தளலமுடிளய பிடித்துக் பகாண்டாள். ேற்று நாைி நக்கிப் பார்த்தார். "ஊகூம் வாய்க்கு வாட்டமா ஆப்டமாட்டுது, நீ படுத்துக்க” என்றார். அவளும் கீ சை சபார்ளவ சமல் உட்கார்ந்து, படுத்து காளல நீட்டி சேளலளய வைித்தாள். மாமாவும் வந்து அவள் கால் நடுசவ உட்கார்ந்து முட்டி சபாட்டு, அவள் கால்களை விரித்து ளவத்து பாவாளடளய இன்னும் பின்னுக்குத் தள்ைினார். இரு ளககளையும் சூத்தாம் பட்ளடயில் ளக பகாடுத்து தூக்கிப் பிடித்து தளல குனிந்து, வாளய ேிதியில் ளவத்து ேப்ப ஆரம்பித்தார். ேிதி சமல் வாய் ளவத்ததும், "இவ அக்கா புண்ட, பபாந்சத பதரியாம கரடுபமாரடா மசுரு வைந்து பபாதராட்டம் இருக்கும். இது எைசு, முடி பஞ்ோட்டம் அைவா பமாைச்ேிருக்கு, பமலீசு ஒதடு தை தைன்னு எை நுங்காட்டம்” என்று அனுபவஸ்தருக்கு புரிந்து விட்டது. தாராைமாய் நாக்ளக நீட்டி பவகு சுவாரஸ்யமாய் நக்கலானார், புண்ளடப் பிரியர் சதவராசு நாய்க்கர். நாக்கின் நுனி ேிதி பருப்ளப சதடியது, அகப்படவில்ளல. "இன்னும் தடிக்கல, ேின்னதா தான் இருக்கு”. ேிதி முக்சகாணம் முழுதும் வாய்க்குள் உள் இழுத்து அடக்கி உறுஞ்ேினார். கமலத்துக்கு உச்ேி மயிளர தூக்குவது சபால் இருந்தது. ஆ ஆ என்று குரல் எழுந்தது. அடக்கினாள். இஷ்டத்துக்கு ேப்பினார். மூக்ளக ேிதி வாயில் நுளைத்து சமாப்பம் பிடித்தார். முகம் முழுதும் ேிதி வாயில் ளவத்து சதய்த்து

13 ேிதி பகாை பகாைப்ளப பூேிக் பகாண்டார். அப்படியும் ஆளே அடங்கவில்ளல. அைவுக்கு மீ றி ேப்பிட்டா, அவளுக்கு எரிச்லாயிடப் சபாவுதுன்னு நிறுத்தினார். தளலளய தூக்கி உட்கார்ந்தார். "ஏன் மாமா நிறுத்திட்டீங்க” என்று அவளும் எழுந்து உட்கார்ந்தாள். "சபாதும் கண்ணு ேப்பனது, அப்றம் ஒனக்கு எ¡¢யும். வா ஓத்துக்கலாம்” "அதுக்கு என்னா பேய்யனும் மாமா” "ஓக்க இன்னா பேய்வாங்கன்னு பதரியாது ?” "பின்ன எனக்பகன்னா பதரியும் மாமா.......முன்ன பின்ன ஏதாச்ேம் ஆம்பை கிட்ட..... ேீ சபா மாமா........ பவக்கமா இருக்கு போல்ல” பவட்கத்தில் பநைிந்தாள். "ஆமா ஆமா.......ஒனக்கு இதான் பமாசதா பமாசதா இல்லயாடி என் பேல்லசம” என்று கட்டி அளணத்துக் பகாண்டார். "ஆமா மாமா... நீதாசன பவவரமா போல்லிக்குக் குடுக்கனம்” "ஆமா ஆமாங் கண்ணு,...ஓக்கரதுன்னா.....” என்று ஆளேயாய் அவள் ேிதிளய தடவி, "என் பூல எடுத்து இதுக்குள்ைார ேந்துல உட்டுட்டு, முன்ன பின்ன இடுப்ப ஆட்டி ஆட்டி பூல உள்ை பவைிலன்னு இழுத்து மாவிடிக்கர மா¡¢ குத்தரது தான் ஓக்கரது” என்று காதில் ரகேியம் சபேினார். "என் ஓட்டக்குள்ைாற வா....... அபதப்படி மாமா, என் பவரலுகூட சபாவாது, ஒன்னிது கட்டயா தடியா ளமயக் பகைங்காட்டமா(மரவள்ைி).....எப்டிப் சபாவும்” "வச்ேி அழுத்தனா பபாத்துக்கிட்டு சபாயிடும்” "வலிக்குமா” "ஆமா பமாதல்ல வலிக்கும், ஆனா உட்டு ஆட்ட ஆட்ட ேந்சதாஷம் தாங்காது, அப்புறம் நீயா ஓனும்னு சகப்பப் பாரு” "என்னித நீ ேப்பரச்ே வந்தாப் சபாலவா” "அத விட ஜாஸ்தியா வரும் பாசரன்” "ேரி வலிக்காம உடனும்” என்று விசுக்பகன எழுந்து நின்று, பாவாளடசயாடு வைித்துக் பகாண்டு சூத்ளத காட்டி குனிந்தாள். "ஹக ஹகா, அப்டில்ல கமலம். படுத்துக்கனும்”

14

"ஓ அப்டியா, கடா ஆடு மாபடல்லாம் அப்டித்தாசன காலத் தூக்கிப் சபாட்டு பின்னால இருந்து சபாவும்” என்றாள். மனதுக்குள் "பமாசதா பமாசதா ஒரு வாட்டி சதாப்பில பாத்சதாசம அவங்களும் அப்படித்தாசன சபானாங்க” "அதுங்க சபாவும் பின்னால, நமக்பகதுக்கு........., நாம சபாறது முன்னால” என்று அவளை திருப்பினார். "நீ படுத்துக்கனம், நா ஒன் சமல படுத்துக்கர மாறி ளகய கால ஊணிக்கிட்டு பூல உட்டுக்கிட்டு குத்தர மாரி இழுத்து இழுத்து ஓக்கனம் அதான் படு சஜாரா இருக்கும், பாசரன்” என்று அவளை மல்லாக்க படுக்க ளவத்து காளல மடக்கினார். அவளும் பாவாளடளய பின்னுக்கு இழுத்து சபாட்டு விட்டு காளல விரித்தாள். மாமா, அவள் கால் நடுசவ முட்டி சபாட்டு இடுப்ளப தாழ்த்தினார். ஒரு ளகயால் தண்ளட பிடித்து வ¨ைத்து தாழ்த்தி ேிதி வாயில் ளவத்து அழுத்தி, பூல் முளனயில் வடிந்த பகாை பகாைப்ளப ேிதி வாயின் உதடு பருப்பில் பட பூேி சதய்த்தார். கமலத்துக்கு ேிவ்பவன ஏறியது. இது மாதிரி உணர்ச்ேிளய அவள் கண்டதில்ளல. கால்கள் தானாக சேர்ந்து அவர் பதாளடளய அழுத்திக் பகாண்டன. சதய்த்து விட்டு, ேிதி ேந்து சதடி நுளைக்கப் பார்த்தார். ேந்சத காணவில்ளல பூல் முளன வைிக்கி சமசல சபானது அல்லது கீ சை சபானது. உள்சை சபாகும் வைி காணாமல் தவித்தது. பின்னுக்கு வந்து முட்டியில் உட்கார்ந்து, ஆள் காட்டி விரலால், ேந்து சதடி நுளைத்தார். ேிதியின் அடிப் பக்கத்தில் தளரளய சநாக்கி இருந்தது ேந்து. விரளல விட்டதும் சமல் சநாக்கி சபானது. "இது வாட்டத்துக்கு ஆகாது” என்று அவள் பதாளடயிரண்ளடயும் பிடித்து நன்றாக விரித்து பின்னுக்குத் தள்ைி அவளை ளகயால் முட்டிளய பிடித்துக் பகாள்ைச் பேய்தார். ேிதி வாய் பிைந்தது. விரலால் ேந்ளத அளடயாைம் கண்டு இப்பபாழுது இடுப்ளப தாழ்த்தி பூளல பிடித்து ளவத்து இடுப்ளப முன்னுக்க தள்ைி முக்கினார். "ஊகும் நா விடுசவனா” என்று ேந்து மூடிக்பகாள்ை, பூல் மடங்கி வளைந்தது. பூலின் முளனத்சதால் விரிய பின்னுக்கு இழுத்து பாதி பமாட்டு பவைி வர ளவத்து, வை வைப்பான முளனளய ளவத்து அழுத்தியும் பயனில்ளல. என்ன பேய்தும் வைி விடவில்ளல. பின்னுக்கு ோய்ந்து சயாேித்தார். "ளக ளவக்காமசல சும்மா நட்ட பூலு பமானய சதாத்தமா இவ அக்கா புண்ட வாயில வச்ேி, அப்டி இப்பிடி இடுப்ப அேக்கி ஆட்டினா சபாதும், பூலு தானா ேந்து சதடிக்கிட்டு, முழுோ காணப் சபாயிடும். இவள்து........ ச

ாத்த சகாைி சூத்தாட்டம் பவரலு கூட சபாவாதுப் சபால”

என்று விரக்தியானது. "நாப்பது வயசு முக்கா பகைத்துக்கு, முத்தாத கன்னிப் பபாண்ணு சகக்குசதா, முட்டிக்சகாய்யா போவத்துல (சுவற்றில்)” என்று உள் மனது நக்கலடித்தது. "ளகக்பகட்டினது வாய்க்பகட்டாது சபால” "சயாவ் இல்ல இல்லய்யா... அதான் ஒன் வாய்க்பகட்டிடுச்சே, ஒம் பூலுக்குத்தான் எட்டாது சபால” விளறத்த தண்டு அதற்குள் தளல ோய ஆரம்பித்தது. என்னசமா சுலபமா உட்டு ஆட்டி ஆட்டி

15 ஓக்கலாம் என்று ஒசர குஷியாய் வந்தவருக்கு பபருத்த ஏமாற்றம், எரிச்ேல். "இவ அக்கா ேிதிய ேீல் ஒடச்ே சபாது நமக்கு வயசு இருவத்தஞ்ேி. நாப்பதுல... இப்பவும் அசத வராப்புல ீ புத்தம் புதுே கிைிக்கனும்னா ஆவுமா” என்று சோர்ந்து உட்கார்ந்து விட்டார். கமலமும் எழுந்து உட்கார்ந்து அவர் சதாைில் ளக ளவத்து, "ஏன் மாமா சபாவலயா” "ஆமாங்கண்ணு, பராம்பச் ேின்னதா இருக்கு ஒனக்கு ேந்து” "அதாங் நா அப்பசவ போன்னனில்ல மாமா, பவரல கூட உட முடியாதுன்னு. ம்ம்..... அப்ப நாம்ப ஓத்துக்க முடியாதா” என்றாள் ஏக்கமாய். "இரு இரு பாக்கலாம் கண்ணு, பகாஞ்ேம் அவேரப்படாம அழுத்தி உட்டுட்டா சபாயிடும் உள்ைார. உள்ைார மட்டும் சபாயிடுச்ேின்னா, அப்புறம் நமக்கு ஜாலின்னா ஜாலிதான்” "அப்ப வா மாமா படுத்துக்கரன் இன்சனாரு வாட்டி உள்ைார உட்டுப் பாசரன்” "இல்ல வாணாம் நீ படுத்தின்னா, ஒன் ேந்து வாட்டம் ேரியா வல்ல, நா ஒக்காந்துக்கரன் என் மடில நீ ஒக்கார்ர மாரி காட்டு, உட்டுப் பாக்கலாம்” மாமா காளல நீட்டி உட்கார்ந்து பகாள்ை, கமலம் பாவாளடளய வைித்து உட்காரப் சபானாள். "அந்த சேல பாவாடயத்தான் அவுத்துப் சபாசடன் கண்ணு” "அய்ய வாணாம் மாமா அப்பறம் ஆராச்சும் வந்துட்டா அவேரத்துல கட்டிக்க முடியாது” "இல்ல இல்ல இப்ப யாரு வரப்சபாறா, எங்கம்மாதாசன வந்தா வரும். அது இருட்டுக் குருடு. காலடி ேத்தம் சகட்டா நாம ஒைிஞ்ேிக்கலாம்” என்றதும், கமலம் சேளல அவிழ்த்து, பாவாளட சுருக்ளக பமல்ல இழுத்து விட்டு நழுவ விட்டாள். அம்மணமாய் நின்றவளை, ளககளை எட்டி அவள் பதாளடகளை கட்டிப்பிடித்து அவர் முகத்துக்கு சநராக பகாண்டு வந்தார். "என்னா அருமடி...பயங்கண்ணு ஒன்ேிதி உள்ைங்ளக அகலத்துக்கு கச்ேிதமா” என்று "ப்ச்” பேன்று முக்சகாணத்துக்கு முத்தம் ளவத்து, "அப்படிசய கால பகாஞ்ேம் விரிசயண்டி என் தங்கசம, ஒன்ேிதில இன்னம் பகாஞ்ேம் வாய் சபாட்டுக்கரன். சபாட்டாத்தான், தளல ோஞ்ேிக் பகடக்கரவன், எந்திரிச்சு நிப்பான்” கமலம் அவருக்கு இருபக்கமும் காளல ளவத்து ேிதிளய அவர் முகத்து சநராக பகாண்டு வந்தாள். அவர் ளகளய சூத்துக் பகாம்ளமயில் பகாடுத்து இழுத்து ளவத்து, தளல ோய்த்து ேிதி நக்க ஆரம்பித்தார். ேிதி உதட்ளட நாக்கு தீண்ட, கமலத்துக்கு அருளமயாய் இருந்தது. ஆஆஆ....என்று ேின்ன ேத்தமிட்டு கமலம் அவர் தளல மயிளர பிடித்து இழுத்தாள். தளல ோய்ந்த தண்டு விளறத்பதழுந்து தளலளய ஆட்டியது.

16 "சபாதுங்கண்ணு” என்று தளலளய பின்னுக்கு இழுத்து, அவள் இடுப்ளப பதாட்டு தாழ்த்தினார். கமலம் முட்டி மடக்கி அவர் சதாைில் ளகயூன்றி, பதாளட சமல் உட்காருவது சபால் தாழ்த்தினாள் உடம்ளப. "ஆமா ஆமா அப்டிசய வச்ேிக்க” என்று ஒருளகயால் அவள் இடுப்ளப பதாட்டு நிறுத்திவிட்டு, மற்ற ளகயால் விளறத்த பூல் தண்ளட பிடித்து சமல் வாட்டமாய் ேிதி வாயில் சதய்த்து சதாத்தமாய் ேந்து வாேலில் ளவத்து அழுத்தினார். "இப்ப அழுத்து” என்றதும் கமலம் இரு ளககைால் அவர் கழுத்தில் கட்டிக்பகாண்டு, காளல தளரயில் அழுந்த ஊன்றி கீ ழ் வாட்டமாய் அழுத்தினாள். பூல் மடங்கி வளைந்தது. அவர், அளத ஒரு ளகயால் தாங்கிப் பிடித்துக் பகாண்டு இன்பனாரு ளகயால் அவள் இடுப்ளப சுற்றி வளைத்து அழுத்தினார். "ஆங் ஆங் அப்பிடித்தான், இன்னும் இன்னும் பகாஞ்ேம்” என்று அழுத்த, பூல் முளனத்சதால் விலகி பின்னுக்குத் தள்ைிக் பகாண்டு தண்டின் தளல நுளைந்து விட்டது. இன்னும் பகாஞ்ேம் என்று அழுத்த பூல் மடிந்தசத தவிர ஏறவில்ளல. "சபாயிடுச்ோ உள்ைார” என்று குனிந்து பார்த்தாள். "இல்ல இல்ல” என்று அவருக்கு பவறுத்து விட்டது. அவளும் அவர் பதாளடயில் அழுந்த உட்காரந்து விட்டாள். "இந்த மாதிரியும் உள்ைாரப் சபாவலயா” "ஆமாங் கமலம். அது மட்டும் உள்ைார சபாயிட்டா எப்டி இருக்கும் பதா¢யுமா” என்றார் விேனத்சதாடு தளலயில் ளக ளவத்து விட்டார். "அதுக்கு எதுக்கு இம்மா கவல மாமா, பமாசதா பமாசதா வாட்டி பேய்யசறாம் இல்லயா, அப்டித்தான் கஷ்டப் படனும். முன்ன மா¡¢சய படுத்துக்கறன், வா களடேியா ஒரு தாட்டி நல்லா அழுத்தி உட்டுப்பாசரன்” என்று சோர்ந்து சபானவளர தட்டி உசுப்பினாள். "ஆமா ஆமா கமலம் என் கண்ணு” என்று அவளை இழுத்து கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, "பவடிஞ்ோ கூட பரவாயில்ல உள்ைார விட்டு ஓக்காம விடறதாவது” என்று சுறுசுறுப்பாய் எழுந்தார். களடேி முயற்ேி ஆரம்பமானது. படுத்தாள். இவர் உட்கார்ந்து, இடுப்ளப தாழ்த்தி பூளல பிடித்து ேிதி வாயில் சதய்த்து நுளைத்தார். பூல் மடங்கியது. "அடிங்ச

ாத்தா ஓட்ட பதறக்கமாட்டுது” என்று எரிச்ேலானது. "அவஸ்ளததான் சபா,

சும்மாவா... கன்னி கைிக்கரதின்னா, அதுவும் நம்ப சோணங்கிப் பூல வச்ேிட்டு” சகாபம் வந்து, தண்ளட பிடித்து ேிதி வாயில் முரட்டுத்தனமாய் சதய்த்தார், டப் டப்பபன்று அடித்தார். ளகயால் சவகமாய் குலுக்கினார். பூல் முழுதாய் விளறத்து நின்றது. ேிதி வாயில் ளவத்து அப்படி இப்படி அளேத்து ஆட்டி பகாஞ்ேம் ேிரமப்பட்டு முக்கி அழுத்தியதும் ஒரு வைியாய் பாதி நுளைந்தது. காளல பமல்ல நீட்டி ளவத்து முன் ளகயால் தளரயில் ஊன்றி ஓக்க முயற்ேித்தார். உள்சை முழுதும் சபாகமசல இடுப்ளப பகாஞ்ேமாய் முன்னும் பின்னும் ஆட்டி ேிதியில் குத்தினார். பாதி சபானதும் வைிக்கி பவைி வந்து, சமசல கீ சை என்று வைிக்கிப் சபானது.

17

தாைாத எரிச்ேலில், "ச

ாத்தா உள்ைாரப் சபாவலன்னா சபாவுது சபா” என்று அளத பற்றி

கவளலப்படாமல், பதாடர்ந்து குத்தினார். பூல் முளன பட்டு உராய்ந்து உராய்ந்து அதுவும் நன்றாகத்தான் இருந்தது அவருக்கு. கமலத்துக்கும் ேிதியின் முன் வாயில் இடி பட்டதில் சுகமாகசவ இருந்தது. அப்படிசய ேில நிமிஷம் குத்தினார். இந்த சுகத்தில் பூலும் நன்றாக விளறத்து விட்டது. அப்பபாழுது அவர் ேற்று நிதானித்து, நிறுத்தி ேிதி வாயில் அழுத்தி இருந்தால் முழுதும் சபாய் கூட இருக்கலாம். ஆனால் அவருக்கு அந்த நிதானம் எப்பசவா தவறிப் சபாய் விட்டது. பவைிசய ளவத்சத பதாடர்ந்து குத்தினார். ேற்று சநரத்தில் அவளர அறியாமசல உச்ேிக்கும் ஏறி விட்டார். பூல் துடிக்க ஆரம்பித்து அவர் கட்டுப்பாடில்லாமல் தம்பி பகாட்டிசய சபானான் பவைியில். "சே ச ச

ாத்தாை...ப

ாம்மாை.. அவேரக் குடுக்க அதுக்குள்ைார பவைிலசய ஊத்திடுச்ேி....... இம்........

ாத்தா இதுக்குத்தானா ேிதி இம்மாம் பாடு” என்று ஏமாற்றமாகி, அவர் ஆட்டம் க்சைாஸ்.

அவளுக்சகா ஒன்றும் புரியவிளலளல, திடீபரன குத்துவது நின்று சபானதில். "ஏன் மாமா நிறுத்திட்ட” என்று பமல்ல குரல் பகாடுத்தாள். "பகாட்டிடுச்ேிடீ” என்று மூச்ேி வாங்கி அவள் சமல் படுத்தார். "என்னா பகாட்டிடுச்ேி, எறும்பு கிறும்பா” என்றாள் பவகுைியாய். "அடிப்பபாண்சண” என்று அவருக்கு எ¡¢ச்ேல், "தண்ணி பகாட்டிடுச்ேி” "அப்பிடின்னா” "அய்சயா அய்சயா, இதுசவற ஒன்னு, பவவரம் புரியாத ேின்னப் பபாண்ணு” என்று நிளனத்து, "எம்பூல்ல தண்ணி வந்துடுச்ேி” என்றார் ேற்று எரிச்ேலாய். "புரியல மாமா” "போல்றன் இரு” என்று மூச்ேி வாங்கி பமல்ல எழுந்து புரண்டு அவள் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தார். அவளும் எழுந்து உட்கார்ந்தாள். முன்பு விளறத்து நின்ற பூல் தடி துவண்டு சுருங்கி காணமல் சபானது கண்டு ஆச்ேரியப்பட்டு, "என்னா மாமா காத்து சபான பலூனாட்டம் சபாச்ேி” என்றாள் ஏமாற்றத்சதாடு. "ஆமாண்டி அதுக்கு, சவல முடிஞ்ேி சபாச்ேில்ல அதான் சுருங்கிப் சபாயிடுச்சு” "என்னா பகாட்டிடுச்ேின்ன ?” "அதாவது.......ஓக்கரச்ேி....என் பூலு.....வந்து நல்லா பவறப்பா படம்பரு ஏறி.....கடேில துடிச்ேி துடிச்ேி

18 தண்ணிய வுட்டுடும்” "தண்ணியா.......” "ஆமா சதா பாரு” என்று அவள் காளல அகட்டி ளவத்து "ஒங் ேிதி வாய பதாட்டுப் பாசரன்....... அதான் தண்ணி” கமலம், கூதி வாளய விரலால் பதாட்டு எடுத்து, இரு விரலால் சதய்த்துப் பார்த்தாள் “ஆமா பகாை பகாைப்பா பிேின் மாரி இருக்கு இதா தண்ணி ? ” என்றாள். சதவராசு மாமா, “ஆமா ஆமா அதான். அது வந்து.......” என்று இழுத்தார், “எதுக்கு இந்த ேின்னப் பபாண்ணுகிட்ட புள்ை குடுக்கர்த பத்தி போல்லி பகாைப்பனும்.....அப்ரம் அது பயந்து ஓக்க வராட்டா” என்று மனதுக்குள் நிளனத்து மழுப்பி விட்டார். “அட அவ்சைாதானா ஓக்கரது.......என்னசமா தாை முடியாத ஜாலியா இருக்கும்ன்னு போன்ன” “ஆமா சபா....” என்று ேலித்து, “எனக்கு ேீக்கிரம் வந்துடுச்சே, ஒனக்கு வர்ரதுக்குள்ை” “எனக்கும் வருமா இந்த மாரி கஞ்ேத் தண்ணி” “இல்ல இல்ல ஒனக்கு தண்ணி வராது, எனக்குத்தான் வரும்.........தண்ணி வர்ர ேமயத்தில ஒடம்பபல்லாம் ேந்சதாஷம் பரவி அருளமயா இருக்கும். அசத மாரி ஒனக்கும் வரனும், ஒங்கூதி உள்ைார பூல விட்டு ஆட்டி ஆட்டி இழுத்து இழுத்து குத்தி ஓத்திருக்கனும். அப்ப ஒனக்கு அருளமயா இருக்கும். ப்ச் அதுக்குள்ைாரத்தான் மடப்பூலு அவேரப்பட்டு தண்ணி உட்டுடிச்ேி” “அப்டியா, ஏம் மாமா ேீக்ரம் வந்துடுச்ேி” “அதுக்கு ேந்சதாஷம் தாைல அதான் உட்டுட்ச்ேி, அடுத்தாட்டி பாரு பநதானமா பேஞ்ேி ஒன்னயும் போர்கத்துக்கு கூட்டிப் சபாசறன் பாரு” “அடுத்தாட்டின்னா.......எப்ப....பகாஞ்ே நாைிலயா” “இல்ல இல்ல நாளைக்குத்தான் இத்சதாட.......” “அய்ய சபா மாமா.......எனக்கு நம நமன்னு ஊருது கீ ை... இது நிக்காதா. பநருப்ல வாட்டன கத்திரிக்காயா பதாவண்டு சபாச்ேி” என்று ளகயால் படுத்திருந்தளத தடவினாள். “இன்னிக்கி அவ்சைாதான்...இனிசம எந்திருக்காது. நாளைக்குத்தான்” “நாைக்கி வளரக்குமா......எனக்கு ஓணும் மாமா......பகாஞ்ேம் வாய வச்ேி ேப்பியாவது உடன் மாமா” என்றாள் பகஞ்ேலாய்.

19

“ஒழுவி அேிங்கமானத சபாய் ேப்பரதா” என்று நிளனத்து முகம் சகாணலாகி “இப்ப ஆவாது நாைி ஆயிடுச்ேி, யாராச்சும் வந்துட்டா வம்பு.....சபாலாம். நாளைக்கு இசத மாரி வச்ேிக்கலாம்” என்று போல்லி, எழுந்து சவட்டி சதடி எடுத்து கட்டிக் பகாண்டு பமல்ல இருட்டில் நடந்தார். “இன்னா இந்த மாமா, அப்ப இன்னாடான்னா நிக்கிட்டிருந்தவை புடிச்ேி இழுத்து கன்னுக்குட்டி முட்ராப்பல மூஞ்ேி பகாண்டாந்து வச்ேி சதய்ச்ேி நக்கி நக்கி ேப்பனாரு, பவடியற வரக்கும் ஓக்கலாம் அப்டி இப்டி இன்னு அைந்தாறு, இப்ப இன்னாடான்னா ஓடறாறு, ஒன்னும் புரியல்ல சபா” என்று, அவளும் எழுந்தாள். கிணற்றடியில் உட்கார்ந்து குவளையில் தண்ணி சமாந்து (பமாண்டு) கூதியில் அடித்து கழுவினாள். விரலால் தடவி விட்டாள். உதடுகள் தடித்திருப்பது சபால் பதரிந்தது. தடவத் தடவ இதமாய் இருந்தது ஊரலுக்கு. உதட்டு முளனளய பிடித்து இழுத்து நிமிட்டினாள். சுகமாய் இருந்தது. ேந்துக்குள் விரளல விட்டுப் பார்த்தாள். வை வைபவன உள்சை சபானது. ேந்துக்குள் விட்ட விரளல இழுத்து இழுத்து ஆட்டினாள், “இம்.....நல்லாத்தான் இருக்கு, இந்த மாமா உள்ைார விட்டு ஆட்டி இருந்தா நல்லா இருந்திருக்கும்” என்று எழுந்தாள். இருட்டில் ேத்தமின்றி நடந்து, அவள் படுக்ளகக்கு வந்தாள். “பாதில முடிஞ்ேிப் சபாச்ேி இன்ளனக்கு. வாய கூதில வச்ே ேப்பரச்ே வந்துது பாரு, தாை முடியல. அத விட பூல உட்டு ஓத்தா எப்டி இருந்திருக்கும். நாளைக்காவது உள்ைார விட்டு ஓப்பாரா” என்று படுத்தாள். தூக்கம்தான் வருவதாக இல்ளல, புரண்டாள்.

பாவம், அவளுக்குத் பதரியாது பக்கத்தில் இன்பனாருத்தியும் முைித்துக் பகாண்டு படுக்ளகயில் புரண்டது. அளர மணிக்கு முன் சதவராசு வந்து எழுப்பிய பபாழுது, கமலமும் கவனமாய் பூளன சபால் ேத்தசம இல்லாமல்தான் சதாட்டத்துக்கு நழுவினாள். ஆனால் அந்த வட்டு ீ எலிங்களுக்குத்தான் ேந்தர்ப்பம் புரிந்து ேத்தம் சபாடாமல் இருக்கத் பதரியவில்ளல. அங்சகயும் அதுகள் ேல்லாபத்துக்கு ஓடினசவா என்னசவா. அதனால் ேளமயல் கட்டு டப்பாக்கள் உருளுமா.... அந்த ேத்தம் சகட்டு மாமியார் கிைவி எழுவாைா..... எல்லாம் சபாறாத காலம் கமலத்துக்கு. விதி பேய்த ேதிசயா என்னசவா, அந்த எலிகள் மூலமாக, கிைவி முைித்துக் பகாண்டாள். “பாைாப்சபான எலிங்க பதால்ல தாைல, எலிசபான் வச்ோத்தான் தீரும்” என்று புரண்டு படுத்தாள். களலந்த தூக்கம் திரும்பவில்ளல. அடிவயிற்ளற மூத்திரம் முட்ட, சபய எழுந்தாள். இருட்டில் சுவற்ளறத் தடவி நடந்தாள். சதாட்டத்ளத பநருங்கிய பபாழுது சபச்ேிக் குரல். அளேயாமல் நின்று விட்டாள். பநாடியில் புரிந்து விட்டது அங்கு என்ன நடக்கிரபதன்று. “எல்லாம் பாைாய் சபாச்சே. எம் மவன் குடிய பகடுக்க வந்தாசை அவிோரி என்று ஆத்ரம். ஓடிப்சபாய் அவ மயிர பிடிச்ேி உளுக்கு உளுக்குன்னு உளுக்கிட்டு, கன்னத்தில நாலு அளற அளறய சவகம். ஆனா அவசைாட மகன் இல்ல மாட்டிக் கிட்டாசன, நிதானித்து ேத்தம் சபாடாமல் திரும்பி வந்து படுக்ளகயில் விழுந்தாள். பஞ்ேவர்ணத்தம்மாளுக்கு தன் பிள்ளை சதவராசு சமல் மதிப்பு அதிகம். அவள் பபற்றது நான்கும் ஆண் பிள்ளைகள். இரண்டு சபாய் விட்டது. சதவராசு பபரியவன். நல்ல பிள்ளை, நல்லா ேம்பாரிக்கிரான், பபாண்டாட்டி புள்ைங்கை நல்லா பாத்துக்கரான். ேின்னவனுக்கு அவ்வைவு சபாதாது, அவன்

20 ேம்பாத்தியமும் சபாதாது. அதனால், பபரியவனின் வட்சடாடு ீ வந்து தங்கி இருக்கின்றாள் கிைவி. “மருமவளும் நல்ல மாரிதான். நல்லபடியாத்தான் பாத்துக்கரா”, இப்படி நிம்மதியாய் இருந்த கிைவிக்கு, ஒரு மாதத்துக்கு முன், கமலம் வந்து சேர்ந்த பகாஞ்ே நாைிசலசய அவளை பவறுக்க ஆரம்பித்து விட்டாள். “நம்ப போல்லுக்கு மர்யாத தர்ரதில்ல, எதித்து சபேறது, நாம இட்ட சவலய பேய்யர்தில்ல. கண்ண மூஞ்ே காட்டிக்கிட்டு ஆம்பை எதிர நின்னு வாயாட்ரது” அவளுக்கு பகாஞ்ேமும் பிடிக்கவில்ளல. “எதுக்கு இது வந்து பதாளலஞ்ேிசதா ேனி”, என்று உள்ளுக்குள் ஆத்திரம். “மருமவ நாலா வாட்டியா உண்டாயிட்டா..... புள்ைத்தாச்ேி பபாண்ணுக்கு முடியல” இன்னு, இந்த குட்டிய கூப்பிடப் சபாவர்துக்கு முன்னசவ போன்னா மருமவ கிட்ட, “வாணான்டியம்மா....... நல்ல வயேில இருக்கரவ.......பமாற ஆம்பை இருக்கர வட்டில” ீ என்று சூேகமாய் போல்லிப் பார்த்தாள். சபச்சு எடுபடவில்ளல. “ஒரு எடத்தில கட்டிக் குடுக்கப் சபார பபாண்ணு......அவ எதுக்கு இங்க. நா இருக்கரசன பாத்துக்க, ஒனக்கு ஒத்தாளேக்கு சபாதாதா” என்று அழுத்தமாயும் போல்லிப் பார்த்தாள். மருமவத்தான் காதுல வாங்கிக்கல. “கிைவி பபனாத்தி (பிதற்றி) பகடக்கும்” ஆனா, சலாகம் படும் பாடு அதுக்கு என்னா பதரியும். அவ கஷ்டம் அவளுக்கு. புருஷனுக்கு சநரம் தவறாம சோறாக்கி, ஆளலக்கு ோப்பாடு கட்டி அனுப்பனும், பபரியவளன பள்ைிக்கூடம் அனுப்பனம், ேின்னவன சமக்கனம் (சமய்க்கனும்), அடுத்ததுக்கு பாலு, சோறுன்னு ஊட்டனம், களட கன்னி, பண்டம் பாத்திரம், துணி மணி இன்னு நாளு முச்சூடும் சவல ஒைியாது. அதுல இந்த தடவ ஒடம்பு என்னசவா பராம்ப படுத்துது. பின்ன, பரண்டு வருஷத்துக்கு ஒரு புள்ை பபத்தா என்னாவும் ஒடம்பு. தாை முடியல. என்னா பண்ணுவாள். அவ அப்பாகிட்ட அழுதாள். அவர் கமலத்ளத சவறு வைியில்லாமல் அனுப்பி ளவத்தார். ஒத்தாளேக்கு வந்தவ இப்டி அவ கட்டிலுக்சக பங்கு சபாட வருவான்னு பதரியுமா அவளுக்கு. சதாட்டத்தில் நடக்கும் அேிங்கம் அறிந்த பின் படுக்க முடியவில்ளல கிைவிக்கு. எழுந்து சுவற்றில் ோய்ந்து இருட்சடாடு இருட்டாய் உட்கார்ந்தாள். “பஞ்ே பநருப்ப சேத்து வச்ோ என்னாவும் இன்னு பதரியாதா நமக்கு. நாம போன்னத சகக்கல, இப்ப இன்னா ஆச்ேி, அவ தளலயிலத்தாசன இடி விழுந்து சபாச்ேி. எல்லாம் அந்த ேிறிக்கியால வந்த பவன. ஆம்பை இன்னா பண்ணுவான், எதிர்க்க வந்து தளுக்கி நிக்கர்தும், தாவணிய ேரியவுட்டுட்டு ஆம்பை கண்ணுல பட்டா என்னாவும். உழுந்துட்டான் ஆம்பை, அவ விரிச்ே முந்தானில” என்று புலம்பியது மனது. அடுத்து, மகன் சமல் அடங்கா சகாபம் பவடித்தது. “பவடச் ேிறிக்கி தளுக்கினா.........இந்த கூறு பகட்டவனுக்கு எங்க சபாச்ேி புத்தி. ஒம் பபாண்டாட்டி என்னாடா பதாத்தலா வத்தலா ?, தைஞ்ே மாமரமா பகாளல பகாளலயாத்தாசன நிக்கறா என்னாடா பகாற வச்ோ ஒனக்கு. ஒங்கூட படுக்ளகயில மாேந் தவறாம படுத்து எழுந்துத்தாசனடா நாலு புள்ை பபத்துக் குடுத்திருக்கா. இன்னும் இன்னா சவண்டிக் பகடக்கு ஒனக்கு. இந்த ஆம்பைங்க புத்திசய இப்டித்தான். பாதிக் பகைவனாப் சபானவனுக்கு,

21 பாதி வயேில ேின்னப் பபாண்ணு சகக்குசதா. ஒன்னு இருக்க இன்பனாரு ேந்து சதடிச்ேி பாரு அத..... இழுத்து வச்ேி அறுக்கனம்” என்று நற நறபவன்று பல்ளலக் கடித்தாள். ேற்று சநரம் பபாறுத்து ஆத்திரம் சோகமாய் மாறியது. பபத்த மனம் சபதலித்து, “சட தம்பி சதவராசு, இப்டி பகாைிந்தியாகிட்ட சோரம் சபாய்டீசயடா, நல்ல புள்ையாச்சேடா நீ........ஏண்டா இப்டி ஒழுக்கங் பகட்டுப் சபாச்ேி ஒம்புத்தி. ஒங்கப்பாரு இருந்த மதிப்பபன்னா........ பகப்சல மில்லுல பபரிய சமஸ்திரின்னா ஆல பதார (ஃப்ரன்ச்கார துளர) கூட வணக்கம் போல்லுவாசன....... என்ன ஒரு பகம்பீரம்...... அவுரு புள்ையாடா நீ......... நீ இப்டி தரங்பகட்டுடலாமாடா தம்பி........” என்று கைிவிரக்கமாகி அழுளகயாய் வந்தது. காலடி ேத்தம் சகட்டது. ேட்படன ேரிந்து படுக்ளகயில் நன்றாக படுத்து தூங்குவது சபால் பாோங்கு பண்ணினாள். சதாட்டத்திலிருந்து சதவராசு வந்து அளறக்குள் நுளைந்தான். பகாஞ்ே நாைி ஆகி, அந்த குடிபகடுத்தவளும் வந்து படுத்தாள். மீ தி இரளவ தூங்காமசல கைித்தாள் பஞ்ேவர்ணத்தம்மாள். விடிந்தது, “இந்த அேிங்கத்த சலாகத்துக்கிட்ட போல்லலாமா சவணாமா...... இப்ப சவணாம். பச்ே ஒடம்புக்காரி. வரட்டும் வட்டுக்கு. ீ அப்ரம் பாத்துக்குசவாம். வட்டுக்கு ீ வந்து பமாசதா சவல அண்ட வந்தப் பிோே பதாறத்திட்டுத்தான் மறு சவல. இப்சபா இன்னா பேய்றது. ருேி பாத்துட்டுதுங்க இல்ல...... இன்னு நாளலஞ்ேி ராத்திரி இருக்குசத, நாம அதுக்குள்ை பேய்ய சவண்டியது, இனியும் ஏமாறாம காவ காத்தாவனும். இந்தக் குட்டி ேளமஞ்ேி இருக்குசம அஞ்ோறு வருஷம். ேரியான பவடக்குட்டி. தீக்குச்ேி ஒரேனாப் சபால திக்குனு பத்திக்குசம. என்னாவும் அப்டி எதனா ஆச்ேின்னா குடும்ப மானம், கப்ப ஏறிடும்” என்று நிளனப்பு வந்ததும் போசரர் (சுரீர்) என்றது அவளுக்கு.

அடுத்த நான்கு பகலும் இரவுகளும் கண்ணில் விைக்பகண்ளண ஊத்திக் பகாண்டு காவல் காத்தாள் கிைவி. சதவராசு வட்டில் ீ இருக்கும் பபாழுது ஆஸ்பத்திரிக்சகா, பவைித்பதருசவா எங்குசம சபாவாமல் வட்டில் ீ அளடந்து கிடந்தாள். சதவராசும் கமலமும் தவித்தனர், சபேக் கூட முடியவில்ளல. இரண்டு நாட்கள் ஆனதும், இருவரும் கண் ஜாளடயில் சபேி யூகித்து விட்டனர், கிைவிக்கு அவர்கள் திருட்டுத்தனம் பதரிந்து சபானது என்று. ஐந்தாம் நாள் சலாகநாயகி வடு ீ திரும்பினாள் ளகயில் குைந்ளதயுடன். ஆலம் எடுத்து வரசவற்றதும் அளறயில் நுளைந்தாள். கமலத்துக்கு அக்காளவ சநரில் பார்க்கவும் அஞ்ேினாள். அக்கா கிட்ட கிைவி வத்தி வச்ேி பத்த வச்ேிட்டா, எந்த சநரமும் பவடிக்கலாம் என்று பதட்டமாய் இருந்தாள். அவள் சகாபத்ளத எப்படி ேமாைிப்பது என்று பயந்து நடுங்கினாள். சதவராசுக்கு இந்த அவமானத்ளத என்ன போல்லி ேமாைிப்பது என்று புரியவில்ளல. நாளலந்து நாட்கள் ஆகியும் அவர்கள் எதிர்பார்த்தது சபால் ஒன்றும் நடக்கவில்ளல. ஏைாங்காப்பு தீட்டு கைிக்கும் நாைில், சலாகநாயகியின் அப்பா வந்திருந்தார். குைந்ளதக்கு ஏசதா காப்பு பேய்து எடுத்து வந்திருந்தார். “காப்பபல்லாம் எதுக்குப்பா........ ஒங்களுக்கு பேலவு. பேஞ்ேபதல்லாம் சபாதாதா”

22 “அப்டி ஆகும்மாம்மா.......ஒங்கம்மா இருந்தான்னா பேய்வா இல்ல” ேடங்கு ஆனது. மறுநாள் அவர் ஊருக்கு கிைம்ப ஆயத்தமானார். “கமலத்ளதயும் கூட்டிப் சபாயிடுப்பா” என்றாள் சலாகநாயகி, “ஏம்மா.......பச்ேப் புள்ைய வச்ேிக்கிட்டு நீ எதுக்கும்மா அவதிப் படப் சபாற. கமலம் இன்னும் பகாஞ்ே நாளு இருந்துட்டு வரட்டுசம. ஒனக்கு ஒத்தாளேயா இருக்கும்” “இல்லப்பா........ அவ இங்க இருந்தது சபாதும். அங்க பேண்பகம் ஒங்களுக்கும் தம்பிங்களும் தனியா ேளமக்க கஷ்டப்படுவா....... கமலம் இங்க இருக்கக்கூடாது....... இனி அங்கத்தான் இருக்கனம், கல்யாணம் காட்ேின்னு வர வளரக்கும்” என்று தீர்மானமாய் போன்னாள். கமலம் அக்காளவ பார்த்தாள். அவள் கண்கள் சுட்படறித்து விடுவது சபால் இருந்தளத பார்த்து, அவளுக்கு ேந்சதகமில்லாமல் புரிந்து விட்டது. அக்காவுக்கு நம்ப விவகாரம் பதரிஞ்ேிம் மூடி மறச்ேிட்டா என்று. பகட்டிக்காரி. இத பவைில எடுத்தா அவ புருஷன் மானமும் சபாய்டும். அதான் இப்டி சபேறா. கத்தி ஆவேமா என்ன இழுத்துப் சபாட்டு அடிச்ேிருந்தான்னா அவ ஆத்ரம் தீந்து சபாயிருக்கும். அது இல்லாம இப்டி பமௌனமா என்ன பவைில அனுப்பறான்னா, ஆத்ரம் உள்ளுக்குள்ை பவஷமா எறங்கிடுச்ேின்னு அர்த்தம். எப்ப அத பவைில கக்குவாசைா பதரியாது. இன்னா பேய்வாசைா பதரியாது. பயம் கமலத்ளத கவ்வியது. சதவராசுக்கு, “அம்மாவுக்கு பதரிஞ்ேி சலாகத்துக்கிட்ட போல்லிட்டாங்கசைான்னு, நாமதான் சும்மா மனே சபாட்டு அலட்டிக்கிட்சடாம். பமாசதா நாள் அம்மா தூங்கிட்டது சபால. அப்பறமா, பநலமய புரிஞ்ேிகிட்டு, பஞ்ேயும் பநருப்பயும் பநருங்க விடக்கூடாதுன்னு காவ காத்துது சபால. நாமத்தான் பநைல பூதமாக்கிட்டு ஒரு வாரமா நம்ம தூக்கத்த பகடுத்துக்கிட்சடாம். நல்ல சவை ஒன்னும் ஆவல” என்று நிம்மதி ஆனான். “ஆனா கமலந்தான் நம்ப ளகயவுட்டு நழுவிப் சபாறா. பாக்கலாம், இனி ஒரு வாட்டி ேிக்காமலா சபாய்டுவா” கிைவிக்கு, “நாம, நடந்த திருட்ட போன்ன மாத்ரம், எழுந்து ருத்ர தாண்டவமாடி பவடிக்கப் சபாறான்னு பாத்தா. சும்மா வாங்கி உள்ளுக்கு முழுங்கிட்டாசை பவஷத்த, அந்த பேவபபருமானப் சபால” என்று ஆச்ேிரியம். இன்னும் சயாேளன பேய்ததில், “அவ பண்ணது புத்திோலித்தனந்தான்” என்று புரிந்தது. “ேண்ளட சபாட்டு விகாரமா ஆக்காம, அறக்குள்ைார வச்ேி உள்ளுக்குள்ை ேண்ட பிடிச்ேிருப்பாசைா. எல்லார் மத்திலும் எதுத்துக்கிட்டா, புருஷங்காரன் திரும்பிட்டான்னா.......... ஆம்பை நா..........நீ இன்னாடி பண்ணுவன்னு, அந்த ேிறுக்கிய பநரந்தரமா வச்ேிக்கிட்டான்னா. இப்ப அவன் பமல்லவும் முடியாம முழுங்கவும் முடியாம ஆக்கிட்டா. பகட்டிக்காரித்தான். மூடி நல்ல விதமா முடிச்ேிட்டா. நம்ம சதவராசோட குடும்ப வாழ்கயும் சேதமாவல, இந்த ேனிளயயும் வட்ட ீ விட்டு துரட்டிட்டா சபா, அதுசவ சபாதும். தளலக்கு வந்தது தலப்பாசயாட சபாச்ேி, அந்த கழுத்து மாரியாத்தாவுக்கு சகாடி புண்ணியம்” என்று நிம்மதியானது.

23 கமலம், அப்பா வட்டுக்குப் ீ சபாய்ச் சேர்ந்தாள். அப்பா இரண்டு மாதம் முன் ரிளடயர்ட். மூனு அக்காங்க கல்யாண பேலவுக்கு என்று பகாஞ்ே பகாஞ்ேமாய் நிலத்ளத விற்றாகி விட்டது. வடும் ீ அடமானம் ளவத்து, கடளன அளடக்க முடியாமல், களடேியில் போந்த வடும் ீ சபாய் இப்பபாழுது அவர்கள் வாடளக வட்டில். ீ மரேட்டத்தில் பமாத்த துணி சகாத்த ஈஸி சேளர வாேல் அருசக சபாட்டு கமலத்தின் அப்பா ளவயாபுரி நாய்க்கர் நாள் பூராவும் அளடந்து கிடந்தார். “அஞ்ேி பபாண்ண பபத்பதடுத்தா அரேன் கூட ஆண்டியாம், வாழ்க்ளகயில சபாண்டியாம்” என்ற பைபமாைி அவருக்கு மிகப் பபாருத்தம். கல்யாணம் ஆகாத அக்கா பேண்பகம், தம்பிங்க பரண்டு சபரு என்று அந்த ேின்ன வட்டில். ீ அக்கா வட்டிலாவது, ீ படுக்க தாழ்வாரம் கிளடத்தது, இங்கு கமலத்துக்கு அடுப்பங்களரயில் தான் அக்காவுடன். அக்காதான் ேளமயல், கமலத்துக்கு சமல் சவளலதான். ேளமந்து பபண் பவைித்பதருவு சபாகாமல் இருந்த வைக்கம், சவறு வைியில்லாமல் உளடந்து, கமலம் பநல்லித்சதாப்பு மார்க்பகட்டுக்கு சபாய் காய்கறி வாங்கி வர கட்டாயமானது. தண்ணி சேந்தி துணி பாத்திரம் என்று நாள் பூராவும் சவளல இருக்கும். அவளுக்கு சபச்சுத்துளண, ேினிமா சபாக இப்பபாழுது துளண நான்காவது வட்டில் ீ வேிக்கும் வள்ைியக்காதான். அவ்வப்சபாது, மாமாவுடன் நடத்திய ேல்லாபம் மனதில் சதான்றி ஒரு கிலு கிலுப்ளப ஏற்படுத்தும். ஆனால் அது இந்த மாதிரி அவமானத்தில் முடிந்து சபானதில் அவளுக்கு வருத்தம்தான். கல்யாணத்துக்கு முன்னசவ பகட்டுப் சபானது பற்றி மனது ேஞ்ேலம் அளடயும் பபாழுது, “ேர்தான் சபா... இன்னா நாளைக்சக நமக்கு கல்யாணம் ஆவராப்சபால. சும்மா ஓக்கரதுல இன்னாதான் இருக்குன்னு, பேய்த ேளமயளல பதாட்டு நக்கி ருேி பார்ப்பது சபால் பாத்தாச்ேி, விடு அத்சதாட இப்சபாளதக்கு” என்று தள்ைி விட்டு சவறு சவளல பார்ப்பாள். “இருந்த பநலம் சபாச்ேி, போந்த வடும் ீ சபாச்ேி. அப்பாவுக்கு வயோயிடுச்ேி, தம்பிங்க பரண்டு சபரும், எஸ்ஸஸ் எல்ஸி தாண்டல. சவலக்கி அனுச்ோச்ேி. ஒருத்தன் ஒர்க்ஷாப்புல, இன்பனாருத்தன் எலட்ரிஷ்யன். ஏசதா பகாஞ்ேம் ேம்பாதிச்ேி பகாண்டாறுவன். அதான் குடும்ப பநலம. இனி என்னாத்த வச்ேி பேண்பக அக்கா கல்யாணம்........ அதுக்கு சமல நம்ம கல்யாணம், நடக்குசமா என்னசமா” ரிளடயரான மனுஷன் என்ன பண்ணுவான் என்று பேண்பகத்துக்கு வந்த இடங்கள் பவட்டிப் சபாயின. களடேியில் ஏளை குடும்பத்தில் சபாஸ்ட் சமன் மாப்பிள்ளை என்று ஒரு ேம்பந்தம் வந்தது. பபண் வட்டார் ீ கல்யாண பேலவு ஏற்றால் முடிக்காலாம் என்று சபச்ேி. ரிளடயர் ஆன பபாழுது, ப்ராவிபடன்ட் பணம் பகாஞ்ேம் ளகக்கு வந்தது. அது சபாதாது கல்யாண பேலவுக்கு. அதிக வட்டியில் புசராசநாட்டில் ளகபயழுத்திட்டு கடன் வாங்கினார் ளவயா புரி. பேண்பகம் கல்யாணம் நடந்து, ஒரு வைியாய் அவள் “சபர்ந்தாள்” வட்ளட ீ விட்டு. “பேண்பக கல்யாண கடளன புள்ைங்க தளலயிலதான் பேமத்திட்டு சபாவப் சபாசறன்” என்று தளலளய பதாங்கப் சபாட்டு அப்பா உட்காரும் பபாழுது கமலத்துக்கு அவளர பார்த்து பரிதாபமாய் இருக்கும். “அப்ப என் கல்யாணம்........அதயும் தம்பிப் பேங்க தளலயில கட்டிட்டுப் சபாவப் சபாறீங்க” என்று மனதுள் நிளனத்து அவளும் சோர்ந்து சபாவாள். முடிவில்லா பாளத சபால் கமலம் வாழ்க்ளக நீண்டு ஓடியது. அன்றாட வட்டு ீ சவளலயில் கமலம்

24 உைன்று அலுத்துப் சபானாள். இருபத்திரண்டு வயளத தாண்டி விட்டது. அவளுக்கு கல்யாணம் என்ற சபச்ேிக்சக இடம் இல்ளல. பதினாறு தாண்டினால் பபண்ணுக்கு கல்யாண சபச்ேி. பதிபனட்டு என்றால் இன்னும் ஏன் கல்யாணம் இல்ளலயா என்ற சகள்வி. இருபளத தாண்டினால், இது முத்தினது பவல சபாகாது, என்று ேமூகம் சபேிய கால கட்டத்தில், கமலம் இருபத்திரண்டு ஆனதில், அவளுக்கு கல்யாண ஆகும் என்ற நம்பிக்ளகசய சபாய் விட்டது. ளதப் பபாங்கல் வந்தது. ஊருக்பகல்லாம் பண்டிளக, ஆனால் கமலத்துக்கு புதுத்துணி கூட இல்லாத பபாங்கல். கல்யாண கடன் குடும்பத்ளத பநருக்கியது. வட்டி குட்டி சபாட்டு தளலக்கு சமல் ஏறி, கடளன அளடக்க வைி பதரியாது விைி பிதுங்கினார் ளவயாபுரி. பபரும் பபாங்கலன்று காளல பதிசனாரு மணி இருக்கும். கமலம், மார்பகட்டில் காய் கறி, கரும்பு மஞ்ேள் பகாத்து வாங்கிக் பகாண்டு வடு ீ திரும்ப நடந்த பபாழுது, எதிரில் வந்தவர் அவளைப் பார்த்து குறுக்சக நின்றார். தளல நிமிராமல், வைி விட்டு விலகி நடந்தாள். அவர் மறுபடியும் எதிரில் வந்து நின்றார். நிமிர்ந்து பார்த்தாள். சபன்ட் ேட்ளட, சதாைில் பதாங்கிய நீண்ட ளப, யாரு இவரு வைி மறிக்க என்று ஊன்றிப் பார்த்தாள். “நல்லா இருக்கியா” என்றார். கமலத்துக்கு அவளர அளடயாைம் பதரியவில்ளல. “நீங்க.......” “என்னத் பதரியல” என்றதும், குரல் பரிச்ேயமாய் இருந்தது, ஆனால்.....கமலம் உற்று சநாக்கி, “நீங்க....... யாரு.......” “மறந்திட்டியா பதிமூன்னா” என்றதும், பைிச்பேன இருவரும் ேிரித்தனர். “ஆகா என்சனாட ோரா, ஒங்க தாடி மீ ே எல்லாம் பாத்து அளடயாைசம கண்டு புடிக்க முடியல” “பத்து வருஷமிருக்குமா ஒன்னப் பாத்து” என்றார். “சமலய இருக்கும். ஆமா.....எப்பிடி இருக்கீ ங்க” என்றாள் முகத்தில் மகிழ்ச்ேி பபாங்க. “வைில நின்னுட்டு எப்டிப் சபேறது, சபாவலாம் வா நடந்திட்சட” என்று அவள் ளகயில் இருந்து கரும்ளப வாங்கிக் பகாண்டு நடந்தார், அவள் ேிறு வயது சதாைி மங்கைத்சதாட அண்ணனான கிருஷ்ணமூர்த்தி ோரு. பளைய நிளனவு வந்து ேிரித்தாள். “எதுக்கு ேிரிக்கர” “நீங்க வச்ே பதிமூன்னா சபர பநனச்ேிட்சடன் ேிரிச்சேன்..... இம்மா வருஷமாயியும் நீங்க அந்த சபர மறக்கல” “ஒன் சபர மட்டுமா ஒன் அைகு முகத்தயும் தான். வைந்து என்னா அைகா ஆயிட்ட இப்ப”

25

அவளுக்கு பவட்கமாகி விட்டது. “நா இன்னா அைகான்னா. நீங்கத்தான் அைகு. ஒங்க ேிவப்பு அைகு முகத்த, இப்டி தாடி மீ ேயுமா பகடுத்து வச்ேிருக்கீ ங்க” “ஓ.......” என்று பவறுளமயாய் ஒரு ேிரிப்பு. “ேரி சபாவட்டும், எங்க... உங்க வட்டுல ீ யாளரயும் நா பாக்கல” “இப்ப நாங்க அங்க இல்ல, வட்ட ீ வித்துட்சடாம். இப்ப மாரியம்மன் பதருல குடியிருக்சகாம்” “சலாகநாயகி, பேல்வம், ஆனந்தி,........அப்ரம்.......” “எங்கக்கா சபருங்பகல்லாம் நிளனவிருக்கு. அக்காக்களுக்கு எல்லாம் கல்யாணம் ஆகி சபாய்டாங்க. ஆனந்தி அக்கா எறந்திடுச்ேி. இப்ப நான் அப்பா, தம்பிங்க பரண்டு சபரு மட்டும் தான்” “ஆனந்தி எறந்திடுச்ோ, எப்ப” “பமாசதா பிரேவத்தில எறந்திடுச்ேி” “ஓ... சலாகநாயகி நல்லா இருக்காைா” “பபரியக்காவுக்கு இப்ப நாலு பகாைந்த, அஞ்ோவது வைில” “ஓ... ஆமா ஆமா பராம்ப வருஷம் ஆச்ேி, நாங்க சபாயி இல்ல” “எப்ப வந்தீங்க ேிங்கப்பூரிலிருந்து” “ஒரு பத்து நாைாவுது” “பபரிய வடு..........அது.........” ீ “இன்னும் இருக்கு. ஒன்னும் விக்கல. அதுலதான் இப்ப நான் தங்கி இருக்சகன்” “அப்பா அம்மா, மங்கைம்........” “எல்லாரும் ேிங்கப்பூருல.......நா மட்டும் தனியா வந்சதன் இந்தியாவுக்கு........பபாங்கல் சபாது இங்க இருக்கனம் இன்னு வந்சதன்” “ஒங்க மளனவி.......புள்ைங்க......” “ஏது.....கல்யாணம் பண்ணாத்தாசன......”

26

“பண்ணிக்கலயா” “இல்ல” “ஏன்.......” “அபதல்லாம் பபரிய களத. சபாவட்டும். என்னா பபாங்கல் விருந்துக்கு வரலாமா” “ஓ தாராைமா வாங்கசைன்.......அருளமயா ேளமப்சபன் வந்து ோப்பிட்டீங்கன்னா அப்ரம் தினம் வந்திடுவங்க” ீ என்றாள் கல கலப்பாய் “அப்டியா வந்தாப் சபாச்ேி. ஒன்னப் பாத்ததும் பளைய நிளனபவல்லாம் வந்து ேந்சதாஷமா இருக்கு. அது சபாதும் இப்சபாளதக்கு. வாசயன் எங்க வட்டுக்கு. ீ நிளறய பளைய களத சபேலாம்” “அந்த பமத்த அளற இருக்கா........பாடம் நடத்துவங்கசை” ீ “இருக்கு இருக்கு நல்லாசவ இருக்கு” “பாடத்சதாட சவற என்னசமா நடக்குசம அங்க” என்றாள் குறும்பாய் ேிரித்து. அளதக் சகட்டதும் அவன் தளல குனிந்தது. “அபதல்லாமா இன்னும் ஞாபகம் வச்ேிருக்க” தளல நிமிராமல். “ஊம்.......” “அப்ப நீ பராம்ப ேின்னப் பபாண்ணு இல்ல” “ேின்னப் பபாண்ணுன்னா........மறந்து சபாவுமா.....ேின்ன வயேில நடக்கரதுதான் அைியாம மனேில தங்கிடும்” “அந்த ேின்ன வயேில ஒங்கிட்ட பேஞ்ேது தப்பு. அதுக்குத்தான் தண்டன அனுப்பவிக்கசராசனா என்னசவா” “என்னாச்ேி.......ஒங்களுக்கு” “அபதல்லாம் இப்ப எதுக்கு.......ஒன்னப் பாத்த ேந்சதாஷம் சபாய்டும்” “எப்ப வரட்டும் வட்டுக்கு” ீ “வாசயன் கரிநாளுக்கு (காணும் பபாங்கல்)”

27

“இன்னக்கி நீங்க வாங்கசைன், வந்து ோப்பாட்டுப் சபாங்கசைன்” “வாணாம் வாணம், இன்னிக்கி எங்க அத்ளத பளடச்ேி வச்ேி காத்திருப்பாங்க இன்னிக்கி வாணாம்” “அத்ளதயா.......” “ஆமா நாங்க ேிங்கப்பூருக்கு சபானப்ப வட்ட ீ பாத்துக்க அத்ளத குடும்பத்தத்தான் வச்ேிட்டுப் சபாசனாம். வா வட்டுக்கு ீ கரிநாளுக்கு, விவரமா சபேலாம். நா காத்திட்டு இருப்சபன், அவேியம் வருவல்ல” ீ “நிச்ேயமா.........” என்றாள் வாய் நிளறய ேி*த்து. கமலம் அவசைாட “ோளர” பார்த்து, சநருக்கு சநர் நின்று சபேிய உற்ோகத்தில் துள்ைளும் நளடயுமாய் வட்டுக்கு ீ வந்தாள். வட்டு ீ ோவி சபாட்டு திறந்தாள். காய் கறி ளப, கரும்ளப ஒரு பக்கமாய் சபாட்டு விட்டு, ேளமயல் கட்டு சுவற்றில் ோய்ந்து ேரிந்து உட்கார்ந்தாள். கண்ளண மூடி அவள் கனவுலத்துக்குப் பறந்தாள். ேினிமா கனவு ேீன் சபால், ோர் வானிலிருந்து மிதந்து வந்து தூங்கும் அவளை மலர் எ*ந்து நித்திளர களலத்தார். கண் விைித்து பார்த்தவளை கண் ேிமிட்டி அளைத்து ளக நீட்டியதும், அவள் எழுந்து அவர் ளக பிடித்து மிதந்து பறந்தாள். பல வருட நாயகளன இன்று சநரில் கண்டு சபேி விட்டாள். அவர், இவளுக்காக கல்யாணசம பண்ணாமல் காத்திருந்து, ேிங்கப்பூரிலிருந்து வந்து இறங்கி உள்ைார். அவர் வட்டுக்கு ீ வந்து பளைய களத சபே அளைப்புப் விடுத்துள்ைார். இன்னும் சவபறன்ன சவண்டும். கதவு தட்டப்பட்டு, கமலத்தின் கனவு களைந்தது. இந்த அப்பா வந்து கனளவ களைத்து விட்டார். எழுந்து சபாய் கதவு திறந்து விட்டாள். "எங்க பதாலஞ்ேி சபான, எம்மா நாைியா கதவ தட்றது” என்று சகாபமாய் குளடளய மடக்கி உள்சை நுளைந்தார். "உஸ் அப்பாடா தளலளய சுத்துசத, என்னா பவய்யில், தண்ணி பகாண்டா” என்று ேட்ளட கைற்றி ஈஸி சேரில் விழுந்தார். "ஒங்களுக்கு ஆகாசதப்பா, எதுக்கு இந்த பவய்யில் சநரத்தில பவைில சபாவனும்” "அந்த சோமசுந்தரத்த பாத்துட்டு வந்தன். இன்னம் பகாஞ்ேம் தவண சகட்டுட்டு வந்திருக்சகன். முழு கடனும் இல்லன்னாலும் ஆயிர ஆயிரமாவது அளடக்கச் போல்றான். இன்னும் ஒரு வாரத்தில ஆயிரத்த வக்கனும்னு பகடு வச்ேிட்டான். இன்னா பேய்சவன்னு புரியலமா” என்று புலம்பினார். பார்க்க பரிதாபமாய் இருந்தது. அவளுக்குள் ேற்று முன் இருந்த ேந்சதாஷம் பனித்துைி சபால் மளறந்தது. கமலம், மதிய ேளமயலில் ஈடு பட்டு அவேரமாய் ஓடி ஆடி எல்லா சவளலகளையும் முடித்து பபாங்கல் பளடயல் முடித்து ோப்பிட்டு, மூன்று மணிக்குத்தான் அவள் கற்பளன உலகில் மீ ண்டும் நுளைய சநரம் கிளடத்தது.

28

"என்னா கற்பளனடி ஒனக்கு. அவரு ஒன்னவிட பத்து பன்பனண்டு வயசு மூத்தவரா இருக்கலாம். பபரிய பணக்காரரு, நீயும் ஒன் குடும்பமும் இருக்கர பநலயில எதுக்கு இந்த பகல் கனவு” என்று மனது அளண சபாட்டும், அளத மீ றி அவள் கண் மூடி கற்பளன பகாடுத்த அற்ப ேந்சதாஷத்தில் கிடந்தாள். கரிநாள் காளல பத்து மணி இருக்கும். எல்சலாரும் புதுத்துணி உடுத்தி ளகயில் காசோடு கல கலபவன இருக்கும் நாள். கிைம்பினாள் மூர்த்தி ோர் வட்டுக்கு. ீ பத்து வருடத்துக்கு சமலிருக்கும் அந்த வட்டினுள் ீ கமலம் நுளைந்து. கமலத்தின் சதாைி மங்கைத்தின் தாத்தா கட்டிய பளைய காலத்து வடு. ீ பர்மா சதக்கு மரம் வந்து இறங்கியதாம் வடு ீ கட்டப்பட்ட பபாழுது, அந்த ஊர் மக்கள் பபருளமயாய் சபேிக் பகாள்வார்கள். மங்கைத்சதாடு, கமலம் அந்த வட்டின் ீ மூளல முடுக்பகல்லாம் சுதந்திரமாய் விளையாடி இருக்கின்றாள். வட்டின் ீ முகப்பில் சதக்கு மர ேித்துைி சவளலப்பாசடாடு கூடிய அருவுகால் (வாேற்படி). இடப்புரம் ேின்ன திண்ளண, வலப்புரம் திண்டு ளவத்து கட்டப்பட்ட பபரிய திண்ளண. நாளலந்து சபர் படுக்கலாம். அல்லது பத்து சபர் உட்கார்ந்து சபேலாம். வைக்கம் சபால் பதரு வாேல் கதவு திறந்து தான் இருந்ததது. கமலம் நுளைந்தாள். மிகவும் பைக்கப்பட்டவள் சபால் நுளைந்து கூடத்துக்கு வந்து விட்டாள். வரிளேயாய் அசத கண்ணாடி அலமாரிகள். ேிவப்பு அட்ளடயில் ளபன்டிங் பேய்த இராமாயண புத்தகங்கள். பஞ்ேினால் பேய்த அைகிய சேவல் சகாைி குஞ்ேிகள் குடும்பத் சதாடான பபாம்ளமகள். பல வித ேீன பீங்கான் பபாம்ளமகள். சுவற்றில் விக்சடரியா மகாராணியின் வண்ணம் மங்கிய படம். கூடத்தில் பதாங்கிய கண்ணாடி கூண்டுகள். அந்த காலத்தில் இரவில் விைக்கு ஏற்றுவார்கள் சபாலும். பளைய நிளனவுகைில் சதாய்ந்து இருந்தாள். "வாம்மா வா” என்று குரல் சகட்டு திரும்பினாள். மங்கைத்சதாட அத்ளத. பார்த்து இருக்கின்றாள். வயதாகி விட்டது. "மங்கைம் நல்லா இருக்காைா அத்ளத” "நல்லா இருக்காம்மா. தம்பி போன்னான் நீ வருசவன்னு. வா ஒக்காரு, நல்லா இருக்கியா ஒங்க அக்காங்பகல்லாம் நல்லா இருக்காலுவைா” "எல்லாம் நல்லா இருக்காங்க. பலராமன் நல்லா இருக்கானா” "ஓ... காசலஜ்ல படிக்கரான். நீ என்னா ோப்பிட்ற” "ஒன்னும் சவணாம்” "தம்பி மாடில ஒனக்காக காத்திருக்கான். சபா” வாேளல ஒட்டிய மாடிப் படி. பைக்கப்பட்ட படிகள், ஏறினாள். அசத சகாைி முட்ளட பவள்ளை ளவத்த சுவர்கள். வை வைப்பான சுவர்களை ஆளேயாய் பதாட்டுத் தடவினாள். மாடிப் படி கூண்டுக்கு அடுத்தது அளற. எல்லாம் அப்படிசய இருந்தது. அளறக்குள் நுளைந்ததும் ஆச்ேரியம், பளைய ோர் நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்தார். "எப்ப தாடி எடுத்தீங்க” என்று ஆச்ேரியப்பட்டுப் சபானாள்.

29

"நீ தான் நல்லா இல்லன்னுட்டிசய.......நீ போன்னிசய பமாகத்த பகடுத்து வச்ேிருக்சகன்னு அதான் எடுத்துட்சடன்......வா ஒக்காரு” "ஓ நான் போன்ன வார்த்ளதக்காகவா.......” என்று ேந்சதாஷமாய் உட்கார்ந்தாள் எதிர் நாற்காலியில். "ஆமாம்.....எங்கம்மா, மங்கைம் எல்லாம் போல்லியிம் எடுக்கல. இன்னிக்கி எடுத்துட்சடன்” "இப்பத்தான் பளைய ோரா அைகா இருக்கீ ங்க. மங்கைத்தப்பத்தி போல்லுங்க, அவை பாத்து எத்ன வருஷமாச்ேி” "அவளுக்பகன்னா ஜம்முனு அப்பா பாத்த மாப்பிள்ைய கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டா. அவங்களும் வேதியானவங்க. அவளுக்கு ஒரு ளபயன் கூட இருக்கான்” "நீங்க இன்னா பண்ணங்க” ீ "சும்மா பவட்டியா சுத்தி வரன். அப்பா பணத்துல வாழ்ந்துட்டு இருக்சகன்.......அப்பா, பிஸினஸ பாத்துக்க எவ்ைசவா போல்லிப் பாத்துட்டாரு” "வந்து........” "கல்யாணம்தாசன........ ஏன் பண்ணிக்கலன்னுதாசன சகக்க வந்த.....ஒன்னப் சபால அைகான தமிழ் பபாண்ணு பகடச்ோ பண்ணிக்கலாம்” அவள் பவட்கப் பட்டு, "சும்மானாச்சும் என்னப் சபாயி அைகுன்னு போல்லிட்டு சும்மா இருங்க.......ஒங்க அைகுக்கு ேிங்கப்பூரில பகளடக்காமலா சபாய்ட்டா” "இம் பகடச்ோ........” "யாரு....” "ஒரு மலாய் பபாண்ணு........காதலிச்சு கல்யாணம் வளர சபாச்ேி” "அப்ரம்” "அப்ரந்தான் பதரிஞ்ேது அவ என்ன காதலிக்கல....... என் போத்தத்தான் காதலிச்ோன்னு. அத்சதாட சபாச்ேி என் காதலும் என் கல்யாணமும்” "சவற பபாண்ண பண்ணிக்கலயா” "இல்ல மனசு பவறுத்துப் சபாச்ேி பபாண்ணுங்கசை அப்டித்தான்னு”

30

"எல்லாளரயும் அப்டி ஒதுக்கிட முடியுமா இன்னா........எவசைா ஒருத்தி பண்ண தப்புக்கு” "இம்........ நல்ல சகள்விதான். ஆனா இன்பனாரு முளற நா ஏமாறத் தயாரா இல்ல” "அப்ப........ அப்பா அம்மா போல்ற பபாண்ணா கட்டிக்க சவண்டியது தாசன” "ஆமா அப்டி பேஞ்ேிருக்கலாம்........பண்ணிக்கல........கல்யாண வயசும் சபாச்ேி” "என்னா வயோயிடுச்ேி, மங்கைத்துக்கு இப்ப இருவத்திமூனு இருக்கும், ஒங்களுக்கு முப்பது இருக்குமா” "இல்ல......நா எங்கப்பாவுக்கு பமாசதா தாரத்து புள்ை, மங்கைம் எங்க ேின்னம்மா பபாண்ணு.......ஆச்ேி எனக்கு முப்பத்தி ஆறு” "அது ஒரு வயோ என்னா. ஒங்க அைகுக்கு நீ நானுன்னு வந்து நிப்பாங்க” "ஏசதது நீசய பபாண்ணு பாத்து கட்டி வச்ேிடுவ சபால இருக்சக......எங்க அம்மா அப்பா பதால்ல தாைாமத்தான் பகாஞ்ே நாளு நிம்மதியா இந்தியாவுக்கு வந்சதன்” என்று ேிரித்தார். "எங்கூட்டுல பபாண்ணுங்க ஸ்டாக் தீந்து சபாச்ேி. ஒரு பரண்டு மூனு வருஷத்துக்கு முன்ன வந்திருந்தா, எங்கக்காங்க ஒன்ன...ஒன்னுன்னா பரண்டக்கூட கட்டி வச்ேிட்டிருப்சபன்” என்று அவளும் ேி¡¢த்தாள். "ஒங்கக்கா சலாகநாயகி இருந்தா போல்லு, அடுத்த முகூர்த்தத்தில கட்டிடுசவன்” "ஓசகா அப்டியா, அம்மா ஆளேயா அக்கா சமல” "என்சனாட fபர்ஸ்ட் லவ் அவதான். அவதான் என் கண்ணுக்கு அைகு அப்ப. இப்ப இன்னாடான்னா அைகில அவை முழுங்கிட்ட நீ” அவளுக்கு ஒசர பவட்கம், ேந்சதாஷம் "சும்மா போல்றீங்க.....” "இல்ல இல்ல கமலம், நீ பராம்ப பராம்ப அைகு நிஜமாலுசம. ேரி ேரி என்னப்பத்தி சபேனது சபாதும் ஒன்னப்பத்தி போல்லு. சதவகி அத்ளத வயசுல எறந்திட்டாங்கைாசம” "ஆமா, எனக்கு அவ்சைாதான் அதிர்ஷ்டம், நா வயசுக்கு வர்ர முந்திசய அம்மா சபாய்டாங்க. பள்ைிப்படிப்பு ேளமஞ்ே அடுத்த நாசை நின்னுப் சபாச்ேி. அப்ரம் என்னா வட்டு ீ சவலக்காரிதான். இப்ப அப்பா தம்பிக்கு ேளமயக்காரி. எங்கக்காங்க நாலு சபருக்கு கல்யாணம் பண்ணி போத்பதல்லாம் சபாச்ேி. இப்ப வாடக வடு. ீ அப்பா ரிளடயர், தம்பிங்க ேம்பாதனல களடேி அக்கா கல்யாண கடளன அளடக்கலாம், எனக்கு கல்யாணமா பண்ண முடியுமா.......படிச்ேிருந்தாலும், நாசன ேம்பாரிச்சு நாசன பாத்து கட்டிக்கிட்டு இருப்சபன்” பமௌனம்.

31 ேற்று பபாறுத்து "சவற ஏதாவது சபேலாசம, கல்யாண களதளய எடுத்தா, நம்ப பரண்டு சபருக்குசம ேங்கடம் தான்” என்றாள் பமௌனத்ளத உளடத்து. "என்னா ேினிமா நடக்குது ஒங்க ஊர்ல........நம்ப ராஜா, கந்தன், ரத்னா, நியூசடான் டாக்கீ ஸ் எல்லாம் பாத்து பராம்ப வருஷமாச்ேி. வரியா ேினிமாவுக்குப் சபாவலாம்” "அம்மாடி.......இது இன்னா ஒங்க ேிங்கப்பூருன்னு பநனச்ேீங்கைா. ஒரு ஆம்பைக்கூட கல்யாணமாவத பபாண்ணு ேினிமாவுக்குப் சபாறதா. இப்ப....... மங்கைம் வட்டுக்குப் ீ சபாய் வரன்னு போல்லிட்டு வந்திருக்சகன்” "அப்ப ேரி எங்க அத்ளதளயயும் கூட்டிப்சபாலாம்” "அத்ளதயா.........அவுங்க எதுக்கு” என்று முகம் சுைித்தாள். "ஏன் நீ தாசன எங்கூட தனியா வரமாட்சடன்னு போன்ன” "ஊட்டுக்குத் பதரிஞ்ேி ஒங்க கூட தனியா சபாவ முடியாதுன்னுதாசன போன்சனன்” என்று ேிரித்தாள். "அடிக்கழுளதய” என்று அவனும் ேிரித்தார். "பாத்தியா.......எனக்குத்தான் பபாண்ணுங்க மனே புரிஞ்ேிக்கரதுல வக்குன்னு” ீ "பதரியுது பதரியுது, அத்ளத கூட ேினிமாக்கு சபாவலாமன்னும் சபாசத ோருக்கு சபாதாதுன்னு பதரிஞ்ேி சபாச்ேி” என்றாள் கல கலபவன்று ேிரித்து. "ஆை விடுங்கம்மா......இன்னிக்சக சபாலாமா.......வரியா” "அய்சயா அம்மாடி, இன்னிக்கு கரிநாள், நாயிங்க சபயிங்க ளகயில கூட காசு இருக்கும். அதுவும் பபாங்கல் ரிலீஸ் படங்கன்னா கூட்டம் அதிகமா இருக்கும்” "அப்ப ேினிமா சவண்டாம். பீச்ேிக்கு” "ஓ தாராைமா சபாவலாம். ஆனா இன்னிக்கு முடியாது” "ஏன்” "நாளைக்கின்னா, ேினிமாவுக்கு சபாறதா பபாய் போல்லிட்டு பீச்ேிக்குப் சபாவலாம்” "ேரி நாளைக்சக வச்ேிக்கலாம். பகாஞ்ேம் ேீக்ரம் பகைம்பினா, ஓட்டலுக்கு சபாய் டிபன் ோப்டிட்டு ேினிமா சபாவலாமா” "அய்சயா ஓட்டலா.......அபதல்லாம் வம்பு, யாராவது பாத்துட்டா மாட்டிக்குவன். நா ஓனுன்னா அளட

32 சுட்டு எடுத்தாசரன் ோப்பிடலாம்” "நல்ல ஐடியாத்தான்” "நீங்க இன்னா பண்றீங்க.......பநல்லித்சதாப்பு மார்க்பகட் பமாடக்குல (ேந்திப்பு) அன்னிக்கு நாம்ப ேந்திச்ே எடத்தில நாளைக்கு ஆறுமணிக்கா காத்திருங்க வந்துட்சரன்” அடுத்து என்ன சபசுவது என்று சயாேித்தாள், அது இப்ப வாணாம் நாளைக்கு பீச்ேில சபேலாம். "ஒங்க ேிங்கப்பூர் பத்தி போல்லுங்கசைன். பராம்ப அைகா இருக்கும் இன்னு போல்லுவாங்கசை” "ஆமா. அந்த ஊர பாத்தா, நம்ப ஊரு ஏன் முன்சனறசவ இல்ளலசயன்னு பராம்ப பராம்ப வருத்தமா இருக்கு” என்று ஆரம்பித்து ேிங்கப்பூரின் சுத்தம் ஒழுக்கம் முன்சனற்றம், நம்ப ஊர் குப்ளப, ோக்களட, வறுளம என்று ஒத்திட்டு குட்டி பிரேங்கசம நடத்திவிட்டார். அவளுக்கு அபதல்லாம் புரியவும் இல்ளல, அளத சகட்க இஷ்டமும் இல்ளல. அளத மாற்றி, ேிறு வயது ேம்பவங்கள், மனிதர்கள், அவள் அக்காக்கள், மங்கைம் என்று அளர மணிக்கு சமல் சபேி முடித்தனர். "ேரி வா கீ ை சபாவலாம். அத்ளத காத்திட்டு இருப்பாங்க” என்று கீ சை அளைத்துப் சபானார். அத்ளத எங்சகா பின் கட்டில் இருந்தார்கள். அவர்களை சதடிப் சபானார். அத்ளத தட்டில் ஏசதா இனிப்பு கார வளககளை எடுத்து வந்தாள். பலகாரம் ஒன்றும் சுளவயாய் இல்ளல. அடுத்து அவளுக்கு பபாங்கல் தாம்பூலம் பகாடுக்க ஒரு பபரிய தட்டில் பூ பைம் பவத்திளல பாக்கு ளவத்து எடுத்து வந்தாள் அத்ளத. மூர்த்தி, அளறக்குச் பேன்று, ஒரு பை பைபவன்ற ப்ஸாட்டிக் ளப எடுத்து வந்து அந்த தட்டில் ளவத்தார். கமலம் அத்ளத காலில் விைப் சபானாள். "நீயும் வந்து நில்லு மூர்த்தி, ேின்ன பபாண்ணுதாசன ஆேீர் வாதம் பண்ணு” என்றதும் அவரும் அத்ளதயுடன் சேர்ந்து நிற்க, கமலம் இருவர் காலில் விழுந்து வணங்கினாள், அவரும் சேர்ந்து பூ தூவி ஆேீர்வாதித்தார். "திறந்து பாரு, புடிச்ேிருக்கான்னு போல்லு, மங்கைம் ஒனக்காக அனுச்ோ” என்றதும், கமலம் திறந்து பார்த்தாள். அருளமயான ேிங்கப்பூர் சேளல. ரத்த ேிவப்பில் வை வைன்னு, அதில் பவள்ளை ஜரியில் பூ சவளலப்பாடும். பகாள்ளை அைகு. அதனுடன் இருந்த ேின்ன ளபளய திறந்தாள். நகப் பாலிஷ், உதட்டு ோயம், பேன்ட் பாட்டி, ேளட கிைிப் என்று நிளறய இருந்தன. கமலத்துக்கு தாை முடியாத ேந்சதாஷம். "நல்லா இருக்கா” "அருளம. அளத விட, மங்கைம் இன்னும் என்ளன மறக்கல இன்றதுதான் பராம்ப ேந்சதாஷம்”

33 எல்லாவற்ளறயும் ஒரு ோதாரண துணிப்ளபயில சபாட்டு பகாடுக்க. எடுத்துக் பகாண்டு விளட பபற்றாள். கமலம், மூர்த்தி ோசராடு சபேிவிட்டு வந்த மறுநாள் மூன்று மணி இருக்கும். கமலம், வள்ைியக்கா வட்டுக்குப் ீ சபானாள். அக்கா சதாட்டத்தில் மாவாட்டிக் பகாண்டிருந்தாள். சபாய் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள். “அக்கா ஒரு ஒதவி பண்ணனும்” “என்னாடி.......” “நா இப்ப ேினிமாவுக்குப் சபாசறன். ஒங்கூடத்தான் சபாசறன்னு வட்ல ீ போல்லப் சபாசறன். நீ பாட்டுக்கும் என்னத் சதடி வட்டுக்குப் ீ சபாய்டாத. ேரியா.......” “கரிநாளுக்கு மிக்கா (மறு) நாைா ?, கூட்டமா இருக்குசமாடி” “இல்லக்கா பாத்துக்கலாம்...” “என்னா...அப்டி அவேரமா. ரஜனி படம்ன்னா காத அறுத்துக்குவ........ என்ன உட்டுட்டு சபாற.. அப்ரம் எனக்கு யாரு பதாண குடுப்பா” “ஒங்கூடயும் இன்சனாரு வாட்டி பாத்தா சபாச்ேி” என்று எழுந்து நடந்தாள் அவேரமாய். “என்ன விட்டுட்டு புதுோ யாரு பதாண பகடச்ேிடுச்ேின்னு திடுக்குனு பகைம்பிட்ட” “தனியாத்தாங்கா” அவள் சபானதும், “இவ தனியா சபாவ மாட்டாசை என்னா வந்திச்ேி இன்னிக்கி இவளுக்கு” என்று புரியாமல் பதாடர்ந்து மாவாட்டினாள் வள்ைியக்கா. கமலம், வட்டிற்குப் ீ சபாய் அவேர அவேரமாய் சவளலகளை முடித்தாள். ஊற ளவத்த அரிேி, கடளல பருப்ளப அளறத்து அளட சுட்டு எடுத்தாள். இரவுக்கு சோறு வடித்தாள். அடுத்து அவேர குைியல். ளகக் கண்ணாடி ளவத்து தளல அலங்காரம். இருந்த பவுடர், ளம ளவத்து முக அலங்காரம். இருக்கும் சேளலகைில் நல்லதாக எடுத்து உடுத்தி கிைம்பினாள். சுட்டு எடுத்த பருப்பு அளடளய தாைில் சுற்றி ளப ஒன்றில் ளவத்து எடுத்துக் பகாண்டாள். போம்பில் தண்ணர்ீ டம்ைர் எடுத்துப் சபாய், ஈஸி சேரில் படுத்திருந்த அப்பா பக்கத்தில் ளவத்து, அவரிடம் போல்லிக் பகாண்டு கிைம்பி விட்டாள். மணி என்ன பவன்று பதரியாது. வட்டில் ீ “கடியாரம்” இல்ளல. பவைிச்ேத்ளதக் பகாண்டு சதாத்தமாய் பதரியும் அவளுக்கு, ஆறு இருக்கலாம் என்று. வட்டுக் ீ கதவு அருசக வந்ததும், ஜாக்பகட்டுக்குள் ளகளய விட்டு

34 எடுத்தாள் ோர் பகாடுத்த ேின்ன பேன்ட் பாட்டிளல. ஒரு போட்டு எடுத்து கழுத்து காசதாரம் பூேினாள். வாேளன ஜம்பமன்று தூக்கியது. பதருவில் அவேரமாய் நடந்தாள். பத்து நிமிடத்தில் போன்ன இடத்ளத அளடந்தாள். கிருஷ்ணமூர்த்தி காத்துக் பகாண்டுருந்தார். கழுத்து இல்லாத நீலக்கலர் பனியன், ஜீன்ஸ் சபன்டுக்கு பவைிசய. ஒரு பத்து வயது குளறத்துக் காட்டியது ஜீன்ஸ், பனியன். அருகில் வந்ததும் ேிரித்தாள். “மணி இன்னா, பராம்ப நாைி காத்து இருக்கீ ங்கைா” “இல்ல இல்ல இப்பத்தான் நானும் வந்சதன்” சேர்ந்து நடந்தனர். அவர் சவகத்துக்கு அவள் சவகமாய் நடக்க சவண்டி இருந்தது. பீச்ேிக்குப் சபாக ளேக்கிள் ரிக்க்ஷா பிடித்தனர். இரண்டு சபருக்கு ரிக்க்ஷா இடம் பநருக்கம் தான். ஒட்டி உட்காரசவ அவளுக்கு பவட்கம், கூச்ேம். கடற்களர சபாய் சேர்ந்து, டூப்சை ேிளலக்கு அருசக கடற்களர ோளலயில், தனி இடம் பார்த்து ேிபமன்ட் பபஞ்ேில் உட்கார்ந்தனர். கடலிருந்து வேிய ீ ளத மாத குைிர் காற்று உடளல இதமாய் வருடியது, ஆனால் அவள் கூத்தளலதான் பிடிக்கவில்ளல சபாலும், அளல கைித்தது. நிலவில்லா வானத்தில் நட்ேத்திர கூட்டங்கைின் அதிகாரம். அளட ோப்பிட்றீங்கைா என்று ளபயில் இருந்து பபாட்டலத்ளத பிரித்தாள். “என்ன அளட” “பருப்பு அளட” ஒன்ளற எடுத்து கடித்தான். அவனுக்கு பகாஞ்ேம் காரம். ஆனால் சுளவ அருளம. இன்பனான்று என்று சகட்டு ோப்பிட்டான். “அருளம...... நல்ல சடஸ்ட்” என்றதும் அவளுக்கு ேந்சதாஷம். “ஒனக்கு ேளமயல் நல்லா வரும்சபால” “ஆமா அத விட்டா சவற என்னா சவளல. அத பகாஞ்ேம் ேிரத்ளதயா கத்துட்டு பேஞ்ோ நல்லா வரப் சபாவுது” “பத்து நாைா எங்க அத்ளத ேளமயல், வாயில ளவக்க முடியல. அவங்களுக்கு ேளமயல் விட்டுப் சபாச்ேி. அவுங்க மருமவதான் இம்மா நாள் பாத்துப்பா, இப்ப அவுங்க ளபயன் பமட்ராஸ்ல சவளல சதடி சபாய்டான் குடும்பத்சதாட. அவுங்களும் சபாயிருப்பாங்க. நா வரன்னுட்டு எனக்காக இங்க தங்கி இருக்காங்க” “நீங்க எவ்வைவு நாள் தங்குவங்க” ீ “இன்னும் ஒரு மாேம்” “அப்ரம்”

35

“திரும்ப ேிங்கப்பூர்தான்” “அப்ரம் வரமாட்டீங்கைா” “ஏன் சவணுமின்னா வருசவன். எங்க பநலம் இருக்கு, அத விக்கனும், அதுக்குத்தான் இந்தியா வந்சதன்” “சபேலாமா” “சபேிட்டு தாசன இருக்சகாம்” “இல்ல என் மனே பதறந்து சபேலாமா” “அதுக்கின்னா சபசேன் என்னா தளட இப்சபா” “நடுவுல குறுக்க சபேக்கூடாது. அப்ரம் என் மனசு மூடிக்கும்” “ஹூம்ஹூம்.......அப்டி இன்னா சபேப் சபாசற” என்றார் புன்னளகசயாடு. “ஒங்க சமல ளபத்தியம் எனக்கு” அவர் ேட்படன திரும்பி உட்கார்ந்தார். அவள் வாயில் விரளல ளவத்து சபோதிருக்க ளேளக பேய்து பதாடர்ந்தாள். “ஒன்னுந் பதரியா ேின்னப் பபாண்ணா இருந்தப்ப நீங்க எங்கிட்ட விளையாடினது “பநனவு” பதரியா விளையாட்டுத்தான். ஆனா நான் வைந்து மங்கைத்சதாடு ஒங்க வட்டுக்கு ீ வந்து விளையாடிய பபாழுபதல்லாம் உங்கைப் பாத்தா ஒசர பவக்கமா சபாய்டும். ஓடி ஒைிந்து பகாள்சவன். நீங்க சபானப்பரம் திருட்டுத்தனமாய் பார்ப்சபன். வயசுக்கு வந்தப்பரம் ஒங்கைத்தான் பநனச்ேிக்குவன். பவக்கம் ஆளேயா மாரிப் சபாச்ேி. ஒங்கை சநர்ல பாக்கும் சபாபதல்லாம் மனசு பட படக்கும். நீங்க ேிங்கப்பூருக்கும் சபாய்ட்டீங்க, திரும்ப வரமாட்டீங்கன்னு பநனச்ேி மறந்திருந்சதன். இப்ப திரும்ப வந்து என் மனே கலச்ேிட்டீங்க. நாலு நாைா ஒங்க நிளனவாசவ எனக்கு தூக்கமில்ல” என்று நிறுத்தினாள். அவளைசய பார்த்து உட்கார்ந்திருந்தவர், ேற்று பபாறுத்து, “முடிச்ேிட்டியா, நா சபேட்டுமா” என்றதும் தளலளய ஆட்டினாள். “பரவாயில்ல கமலம். இந்த பருவத்தில எல்லா பபாண்ணுங்களுக்கும் வர்ரதுதான்” “எனக்கு வயசு இப்சபா இருவத்திரண்டு. நீங்க போல்ற அந்த பருவ வயே தாண்டி ஒங்க சமல ஆளே வருதுன்னா........” “அதுவும் தப்பில்ல. அத இவ்சைா பவைிப்பளடயா, ஒைிவு மளறவு இல்லாம நீ எங்கிட்ட மனே

36 பதறந்து சபேனது பாரு எனக்கு பராம்ப பராம்ப புடிச்ேிருக்கு. ஒங்க குடும்பத்துல பபண்கள் எல்லாருசம அைகு. நா போன்னாப்பல சலாகத்ளத லவ் பண்சணன். ேின்னப் பபண்ணா இருக்கும் சபாசத ஒன்னயும் எனக்கு பிடிக்கும். இப்ப பருவ வயேில போல்லசவ சவணாம். ஒங்க அக்காங்கள்லளய நீதான் பராம்ப அைகி. அதுல ேந்சதகம் இல்ல. இந்த அைகான வட்ட முகம், துரு துருன்னு பார்ளவ, ஆம்பைய கட்டி இழுக்கர உடம்பு, சபச்ேி கல கலன்னு கள்ைமில்லாம. நல்ல லக்ஷ்ணமான பபாண்ணு நீ” “என்ன புடிக்குதா........உண்ளமயா” “ஆமாம். நீ மட்டும் ஒங்க அக்கா சலாகநாயகி வயேில இருந்து, இப்படி எம்சமல ஆேப்பட்டு இருந்தா, எந்த தளடயும் மீ றி நிச்ேயம் ஒன்ன கல்யாணம் கட்டி இருப்சபன்” “நிஜமாலுமா” “ஊம் ஒங்கிட்ட எதுக்கு பபாய்” “அப்ப இன்னும் மனேில இருக்கர்த பவக்கமில்லாம ளதரியமா பகாட்டிடவா” “போல்சலன்” “நா ஒங்கை கல்யாணந்தான் கட்டிக்க முடியாது. ஆனா ஒங்க கூட ஒரு தடளவயாவது கலக்கனம்” இளத சகட்டதும் அவன் திடுக்கிட்டு அவள் சதாளை பதாட்டான். “என்னா போல்ற கமலம்” “ஆமா....... ஒங்க கூட கட்டில்ல ஒன்னா படுத்து..........சேரனும்” “இது கண்டிப்பா தப்பு கமலம் தப்பு. ேரியில்ல” “ஏன் அதில என்னா தப்பு. ஒங்களுக்கு அதிபலல்லாம் ஆே இல்லயா” “அதுல ஆே இல்லாத ஆம்பை யாரு இருக்கா கமலம். ஆனா நீ கல்யாணம் ஆவப் சபாற பபாண்ணு இல்லியா. ஒனக்கு கல்யாணம் ஆகரதுக்கு முன்ன இந்த மாரி உறவு வச்ேிக்கரது ேிக்கல் இல்லியா. அதுவும் நம்ம ஊர்ல, அது மகா தப்புன்னு ஊசர ஞாயம் சபசும் இன்னு பத*யாதா ஒனக்கு. விஷயம் பவைியாகி ஒருத்திக்கு பதரிஞ்ோ சபாச்ேி, காட்டுத்தீ சபால பரவி, பகட்டுப் சபானவன்னு பட்டம் கட்டி கால காலத்துக்கும் ஒன் வாழ்வ பாைடச்ேிடுவாங்கசை. அபதல்லாம் பநளனக்கலயா நீ. அதனால அது ஆவது. தப்பு கமலம்” “நீங்க போல்றது ோதாரண ேராோரி பபாண்ணுங்களுக்குப் பபாருந்தும். என் பநலமயப் பாருங்க. கல்யாணம்........அப்டி ஒரு பநனப்சப எனக்கு வந்ததில்ல. அஞ்ேி பபாண்ணுல களடேி பபாண்ணு. தம்பிங்க பரண்டு சபரு. ேின்னப் பேங்க. சபான கல்யாண கடசன சபாதும் எங்கை முழுக அடிக்க. வச்ேி

37 வாங்க ஒன்னும் போத்து இல்ளல. இந்த பநலளமயில எனக்கு எங்க கல்யாணம் ஆவப்சபாவுது. ஒன்னுமில்லாதவன் வட்டில ீ எவன் பபாண்ணு எடுப்பான். பநாண்டி, கூண், குருடு, பகைவன்னு வந்து நிப்பானுங்க. அப்டி ஆனாலும் இன்னும் எத்னி வருஷசமா. அதுவளரக்கும் என் ஒடம்ப கட்டிப் சபாட்டு ளவக்க முடியாது. எனக்கு இப்ப சவணும். யாருக்சகா இளரயாகப் சபாற இந்த ஒடம்ப, நா மனோர விரும்பர ோருக்கு பகாடுத்துட்டுப் சபாசறன்” அவர் சபேவில்ளல. திரும்பி கடளல பார்த்து அளமதியாய் உட்கார்ந்திருந்தார். கீ ழ் வானம் ேிவந்து, ேந்சராதயம் ஆரம்பம். ேற்று பபாறுத்து, “என்னா சபோம ஒக்காந்திருக்கீ ங்க. இந்தப் பபாண்ணு இன்னா ஒடம்ப விக்குதின்னா” “இல்ல கமலம் இல்ல, அப்டி ஒன்ன தாழ்வா ஒரு சபாதும் பநளனக்க மாட்சடன். நா பயப்படறது எல்லாம் ஒன் எதிர் காலத்த பாதிச்ேிடக் கூடாதுன்னுதான்” “அப்ப ஊருக்கு பயந்துதான் தயங்குறீங்க....... அது சபாதும் எனக்கு. நா ேின்னப் பபாண்ணு, ஏளைப் பபாண்ணு, சவற ஜாதிப் பபாண்ணு இன்னு என்ன நிராகரிக்க பநளறய காரணம் இருக்கு அபதல்லாம் இல்லன்னா எனக்கு பராம்ப ேந்சதாஷம்” “என்னா அப்டி எங்கிட்ட கண்டுட்ட கமலம். என்ன அவ்வைவு உயர்வா மனேில வச்ேிருக்கர. நா பராம்ப ோதாரணமானவன். வாழ்க்ளகய பவற்றிகரமா எடுத்து சபாவத் பதரியாதவன்” “மனசுன்னு ஒன்னு இருக்கு பாருங்க அது நல்லது பகட்டதுன்னு ஆராயாது. அது மூளைக்கான சவல. மனசு ஒருத்தர பாத்து பிடிச்ேிப் சபாச்ேின்னா அதுக்கு மறு வார்த்ளதசய இல்ல” “எனக்குத்தான் அதிர்ஷ்டம் இல்ல ஒன்ன மளனவியா அளடய” “அதுசவ தான் எனக்கும். நீங்க ேீக்ரம் பபாறந்துட்டீங்க நா சலட்டு. அதனாலத்தான் சகக்கரன், ஒங்க மளனவியா காலத்துக்கும் இல்லன்னாலும், ேில நாைாவது வாழ்ந்துட்டுப் சபாசறசன இன்னு” அவர் பமௌனம். அவளுக்கு சமலும் என்ன போல்வது என்று புரியாமல் பதிலுக்கு காத்திருந்தாள். ஆழ்ந்த ேிந்தளனயில் சநரம் ஓடியது. ேந்திரன் அடிவான சமக இருைில் விடுபட்டு, தங்கத் தட்டாய் பவைி வந்து உதயமானான். காணக் கிளடக்காத அருளமயான வான வண்ண ஓவியம். அது சபால் மூர்த்தியும் மன ேிக்கல் பதைிந்து, அவள் ளகளய பிடித்து, “ேரி கமலம். நல்லது. எனக்குப் புரியுது உன் தாபம். ஒத்துக்கரன் நீ ஆளே பட்டதுக்கு” “பநஜமாலுமா” என்று அவர் ளகளய இழுத்து தன் மார்பில் அளணத்துக் பகாண்டாள். அவர் எடுத்த அந்த முடிவின் ோரம் மனதில் இறங்க ேற்று சநரம் பிடித்தது இருவருக்கும்.

38 “நீசய போல்லு, எங்க வச்ேிக்கலாம் எப்ப வச்ேிக்கலாம் இன்னு” “எங்க ஆரம்பிச்ேிங்கசைா அந்த மாடி அளறயிலத்தான் எனக்கு சவணும்” “ஹூம்.......அத்ளத இருப்பாங்க........சயாேசன பண்ணனும். எப்ப நீ, எந்த சநரத்தில வரமுடியும்” “இந்த மாரித்தான். ேினிமா பாக்க சபாறதா பபாய் போல்லிட்டுத்தான். ஆறு மணிக்கா வட்ளட ீ விட்டா, பத்து மணிக்கு திரும்பிடனும்” “ேரி நான் சயாேளன பண்ணி விவரம் போல்சறன். அத்ளதய பமட்ராஸில் பகாண்டு விட்டு விட்டு வரனும். அப்ரம் தான் முடியும். நீ இன்னும் ஒரு இரண்டு மூன்று நாளு பபாறுத்துக்சகா. நான் விவரம் போல்சறன்” “வருஷமா இருந்சதன் இபதன்ன” “அப்ப ேரி, வா காலாற பகாஞ்ேம் நடந்திட்சட சபேலாம்” என்று எழுந்தார். அவர் ளக பிடித்து அவளும் சஜாடியாய் நடந்தாள். கடற்களர ோளல காந்தி ேிளல தாண்டி வடக்கு முளன பேக்ரட்சரட் வளர நடந்து திரும்பினர். தங்க நிலவு பவள்ைியானது. “மணி என்னாச்ேி இப்ப” “ஒன்பசத கால்” “அப்ப பகைம்பனா ே*யா இருக்கும்” பகாஞ்ே தூரம் நடந்து, ஒரு ளேக்கிள் ரிக்க்ஷா பிடித்து ஏறினர். ரிக்க்ஷா பநருக்கம் இப்பபாழுது அவர்களுக்கு சதளவயாய் இருந்தது. அவர் ளக அவள் முதுளக சுற்றி வளைத்து கட்டிக் பகாள்ை, அவள் அவர் சதாைில் ோய்ந்தாள். அந்த கால் மணி ரிக்க்ஷா பயணத்தில், அவள் கண்ளண மூடி கனவில் உலா வந்தாள். அவள் வட்டுக்கு ீ ேற்று முன்னசம இறங்கினர். பகாஞ்ே தூரம் நடந்து, “ஒன்ன அப்ரம் எப்சபா பாக்கரது” “பமாதல்ல ேந்திச்ேி மாரித்தான். பதிசனாரு மணிக்கா பநல்லித்சதாப்பு மார்க்பகட்டுக்கு தினம் வருசவன்” “ேரி பார்க்கலாம்” என்று பிரிந்தனர். அப்பாதான் கதளவ திறந்து விட்டு சபாய் படுத்தார். எல்சலாரும் படுத்தாகிவிட்டது. ோப்பிடவும் பிடிக்காமல் படுக்ளகக்கு சபாய் விழுந்தாள். கனவுலகுக்கு பறந்தாள். அவள் ோருக்கு தன்ளனசய பகாடுத்து விட்டாள், அவரும் ஒத்துக்பகாண்டார். சவபறன்ன சவண்டும். அடுத்த ஒவ்பவாரு நாளும், பதிசனாரு மணி அைவில் மார்க்பகட்டுப் சபாய் பதார்த்தம் வாங்கிய பின்,

39 காத்திருந்தாள். கண்கள் சதடும், அவளுளட ோர் வருவாரா என்று. வரவில்ளல. நாளைந்து நாட்கள் கைித்து ேந்சதகம் வந்து விட்டது. ஒரு சவசை தன் கட்டாயத்துக்கு அன்று ஒத்துக் பகாண்டாசரா என்னசவா. அதன் பின் சயாேித்து, முடிவ மாத்திக்கிட்டாரா. ஒரு வாரம், பத்து நாட்கள் என்று நாட்களை எண்ணினாள். ஏமாற்றத்தில் சோர்ந்து சபானாள். அப்படி ஏதும் இருந்தால் சநரில் போல்லிவிட்டுப் சபாயிருக்கலாசம என்று அவளுக்கு வருத்தம். நாளைந்து முளற அவர்கள் வட்டுக்சக ீ சதடிப் சபானாள். பூட்டிய கதவுதான் அவளை வரசவற்றது. ஒரு தகவல், ேின்ன பேய்தி, ஒன்றும் கிளடக்காமல் தவித்தாள் பதிசனழு நாட்கைாய்.

ஒரு நாள் மாளல, கமலத்தின் வட்டுக் ீ கதவு பலமாய் தட்டப்பட்டது. சபாய் திறந்தாள். வாட்ட ோட்டாமான ஆள் ஒருத்தன் நின்றிருந்தான். நின்ற சதாரளண நல்லதுக்கு வந்தவனாகத் பதரியவில்ளல. “ளவயாபுரி வடுதாசன” ீ “ஆமாம்” வாேற்படி நுளைந்து, வட்டுக்குள்சைசய ீ வந்து விட்டான். “யாரது” என்று கமலத்தின் அப்பா ஈஸி சேரிலிருந்து எழுந்து வந்தார். “யாரப்பா நீ.. என்னா சவணும்” “சோமசுந்தரம் அய்யா அனுச்ோறு” “நாந்தான் போல்லிட்டு வந்சதசனப்பா, இன்னும் ஒரு வாரத்தில ஏற்பாடு பண்சறன்னு” “நீ எத்தினி வாரந்தான் பகடு வப்ப. இன்னிக்கி ஒன்னு இல்லன்னு ளபேல் பண்ணிட்டு வர என்ன அனுச்ோறு” “இன்னாப்பா, மரியாளத இல்லாம சபேற” “இன்னாய்யா மரியாளத ஒனக்கு, வாங்கன கடன திருப்பிக் பகாடுக்காதவனுக்பகல்லாம்” கமலத்துக்கு பட படத்தது, நறுக்பகன நாலு வார்த்ளத போல்ல. “சபாப்பா பவைில” என்று கத்தினார் ளவயாபுரி. “சயாவ்......... வத வதன்னு பபத்துட்டு, கல்யாணம் பண்ண முடியாம கடன் வாங்குவங்க, ீ சகக்க வந்தா பவைில சபாவனுமா”

40 “ஏய் இன்னா போன்ன” என்று அவன் சமல் பாய்ந்தார். கமலம் வாயளடத்து நின்றாள். அவன் ஒரு எத்து தள்ைினான் அவளர. அவர் நிளல தடுமாறி பின்னால் விழுந்தார். “அப்பா” என்று கமலம் பதறி அவளர தாங்கினாள். “சயாவ் நாளை காளலல வருசவன், பணம் இல்லன்னா, ேட்டி பாபனல்லாம் பறக்கும்” என்று திரும்பி நடந்தான். அவர் உடல் நடுங்கியது, அவளர பிடித்து ஈஸி சேரில் படுக்க ளவத்து, தண்ணர்ீ எடுத்து வர ஓடினாள். கண்மூடி கிடந்தவரின் வாயில் நீளர ஊற்றினாள். நீர் பவைியில் வைிந்தது. அளேத்தாள் அளேயவில்ளல. தாளடளய பிடித்து உலுக்கினாள், மார்ளப தட்டினாள், கத்தினாள் கூவினாள். அவர் சபாசய சபாய் விட்டார். அக்கா தம்பிகளுக்பகல்லாம் பேய்தி சபாய் அடித்து ஓடி வந்து குவிந்தனர் குடும்பத்சதாடு. அழுது புரண்டனர். வள்ைியக்காதான் கிட்ட இருந்து பார்த்துக் பகாண்டாள். அண்ளட பக்கத்து மனிதர்கள் உதவிசயாடு அடக்கம் ஆனது. பத்து நாட்கள் பேன்று காரியம். சலாகநாயகி காரியம் நடந்த மறுநாள் கிைம்பி விட்டாள். தங்கி இருந்த நாட்கைில் அவள் கமலத்திடம் சபேசவ இல்ளல. அவளை ஏபறடுத்தும் பார்க்கவில்ளல. அவள் புருஷன் சதவராசு மாமா மட்டும், கமலத்ளத அவ்வப்பபாழுது பார்த்து இைித்தார். கமலம் எல்லார் மத்தியிலும் என்னா இது அேட்டுத்தனம் என்று அவளர தவிர்த்தாள். ஊரிலிருந்து வந்த பேல்லக்கா கிைம்பி விட்டது. மூன்றாவது அக்கா, பேண்பகம் மட்டும் உள்ளூர். கமலத்துக்கு துளணயாய் அவ்வப்சபாது வந்து தங்கி இருந்து விட்டுப் சபாவாள். தம்பிகளும் சவளலக்குப் சபான பின், வடு ீ பவறுளமயானது. காலியான அப்பாவின் ஈஸி சேளர பார்க்கும் பபாழுது அவளுக்கு துக்கம் அளடக்கும். கமலத்திற்கு, தன் துரதிஷ்டத்ளத நிளனத்து, வாழ்சவ பவறுத்தது. கல்யாணத்துக்கான ஒரு இளை நம்பிக்ளகயும் அற்று விழுந்தது அவள் அப்பா மளறந்ததில். தம்பிங்க ேின்னப் பேங்க. இனி அக்காங்களுக்கும் மாமாங்களுக்கும் என்னா அக்களர இருக்கப் சபாவுது. இதன் நடுவில், மாயா ஜாலம் சபால், சதான்றி மளறந்தது, கிருஷ்ணமூர்த்தி ோசராடு ஏற்பட்ட ேில நாள் ேந்சதாஷம். தன்னிடம் அவர் போல்லாமசல சபானாசர அதுதான் அவைால் தாை முடியவில்ளல. அந்த மார்க்பகட் பூவரே மரத்ளத பார்க்கும் சபாது, அவளர முதன் முதலில் ேந்தித்த நிளனவு வந்து, உதட்ளட பிதிக்கி பவறுளமயாய் சபான கனளவ நிளனத்து கேப்பாகும். வருடம் ஓடியது. இப்பபாழுது கமலத்திற்கு, எதிர்காலத்ளத பற்றிய நிளனசவ இன்றி, அன்றாட வட்டு ீ சவளலகைில் உைலுவது பைகிவிட்டது. கிருஷ்ணமூர்த்தி அவள் நிளனவிலிருந்து அகன்சற சபானார். அன்றும் அப்படித்தான், அந்த மரத்தின் நிைலில் நின்றிருந்தவளர அவள் கண் பார்த்தும், கவனம் வரவில்ளல. அவளரத் தாண்டி சபானபின், காதில் சகட்டது அவள் பபயர், திரும்பிப் பார்த்தாள். அவளுளடய ோசரதான். ஒரு புன்னளகசயாடு அவர் நின்றிருந்தார். ஒரு வருடத்திற்குப் பிறகு மூர்த்தி ோளர பார்ந்த அதிர்ச்ேி. கமலம், ேட்படன இரண்டு எட்டு நடந்து அவர் முன் நின்றாள். சபச்ேி வரவில்ளல. அவருக்காக காத்திருந்த ஏமாற்றம், என்பனன்னசவா சபே

41 சவண்டும், சகள்வி சகட்க சவண்டும். "எப்டி இருக்கர கமலம்” பதாண்ளட அளடத்தது. கண் கலங்கி விட்டது. ேற்று பபாறுத்து, நிமிர்ந்தாள், "ஏன் எங்கிட்ட போல்லாம சபான ீங்க” என்று சகாபம் கண்ணில் பதரிந்தது. "என்னாச்ேி ஒங்களுக்கு, ஒரு பேய்தி, ேின்ன தகவல், ஒன்னுமில்லாம என்ன தவிக்க விட்டுட்டு மறஞ்ேிட்டீங்க” "ோரி ோரி கமலம். ேந்தர்ப்பம் அப்படி ஆகிப்சபாச்ேி ஒங்கிட்ட போல்லிக்காமசல பகைம்ப சவண்டியதாச்ேி” "இப்ப.... எப்ப திரும்ப வந்தீங்க” "சநத்துத்தான்” "ேரி... இங்க... நின்னு சபேினது சபாதும். வட்டுக்கு ீ வாங்க சபாய் ஒக்காந்து சபேலாம்” "ஓ எஸ்... எங்க வட்டுக்சக ீ கூட சபாவலாம். அத்ளத இந்த தடளவ எங்கூட வரளல” "ஆமா எங்க வட்டுக்குக் ீ கூட சபாவலாம் அப்பா இல்ல” "பவைில சபாயிருக்காரா” "இல்ல எறந்துட்டாரு” "எப்ப கமலம்” என்று திடுக்கிட்டு, "வருஷம் ஆச்ேி.....நீங்க போல்லாம பகாள்ைாம ஊருக்சக கிைம்பிப் சபாய்டீங்கன்னு, மனசு ஒடிஞ்ேி சபாயி இருந்த சநரத்திலதான், அப்பாவும் என்ன தனியா தவிக்க விட்டுட்டுப் சபாய்டாறு” என்று தளல குனிந்தாள், பபால பபாலபவன கண்ணர், ீ மார்பில் போட்டு போட்டாய் ஈரமாக்கியது. "பராம்ப பராம்ப வருத்தமா இருக்கு கமலம். ஒங்கப்பா காலமானது” "எனக்கு இருந்த ஒசர துளணயும் சபாச்ேி. அவ்சைாதான் நா குடுத்து வச்ேது” "ேரி வட்டுக்குப் ீ சபாலாம்” என்று நடந்தனர். பகாஞ்ே தூரம் நடந்ததும், அவள் நின்று, "அத்ளத வல்லியா இந்த தடவ. அப்ப என் ோப்பாடுதான் இன்னிக்கி”

42

"இன்னிக்கு மட்டுமில்ல இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு, அத்ளத வர வளரக்கும்” "அப்டியா” என்று ஒசர ேந்சதாஷமானது அவளுக்கு. "அப்ப நீங்க பகாஞ்ேம் பவயிட் பண்ணுங்க, நா சபாயி நல்ல மீ னு வந்திருக்கான்னு பாத்து வாங்கிட்டு வந்துடசரன். அப்ரம் எங்க வட்டுக்சக ீ சபாயிடலாம்” "இல்ல நீ சபாய் ேளமயளல கவனி. நா டவுன்ல் சபங்க்குக்கு சபாய் டாலர பணமா மாத்திட்டு வந்திடசரன்” "ேீக்ரம் வந்துடுங்க, பநாடில ேளமச்ேிடுசவன்” "ஓசக” என்று கிைம்பினான். ேிட்படன பறந்தாள் கமலம். கமலத்ளத பிடிக்க முடியவில்ளல. வஞ்ேனம் வறுக்க, சுதும்பு குைம்புக்கு என்று வாங்கி எடுத்து ஓடினாள். ேில நிமிஷத்தில், மத்திரசகால் காட்டி மாற்றியது சபால் அவள் மனநிளல மாறி விட்டது. ேந்சதாஷம் தாங்க வில்ளல, ோர் திரும்பி வந்திருக்காரு என்று. அந்த பதட்டத்திலும், பதமாய் பார்த்து பார்த்து ேளமத்தாள். ேளமத்து முடித்து எல்லாவற்ளறயும் அடிக்கி ளவத்தாள். அவர் வர இன்னும் பகாஞ்ேம் சநரமிருந்தது. முகம் கழுவினாள். பபட்டியிலிருந்து துளவத்து மடித்து ளவத்த காட்டன் புடளவளய எடுத்தாள். பவள்ளையில் ளலட் ஆரஞ் கலரில் பூ சபாட்ட புடளவ, அதற்கு சமட்ோய் ஜாக்பகட். கட்டிய பளைய புடளவ ஒதுங்கியது. பகாஞ்ேமாய் எண்பணய் தடவி ேில மாதமாய் ேீவாத தளல முடிளய ேீவி ேிக்பகடுத்து ஜளட சபாட்டாள். நீண்ட ஜளட அடிவயிற்ளற பதாட்டது. கண்ணாடி பார்த்து ேிந்தூர பபாட்டிட்டாள். முகம் அைகாகத்தான் இருக்கு. தளலளய சவகமாக ஆட்டி ஜளடளய பின்னுக்குத் தள்ைினாள். கதளவ திறந்து ளவத்து தாழ்வாரத்தில் உட்கார்ந்து வாேளல பார்த்து காத்திருந்தாள். வந்து விட்டார், எழுந்து ஓடி வரசவற்றாள். அவர் உள்சை வந்ததும், கதளவ ோத்தி தாைிட்டாள். "இந்த வள்ைியக்கா ேந்தர்ப்பம் பதரியாம வந்துட்டா”. ோதரணமாய், வடுகைில் ீ கதளவ ோத்தி ளவக்கும் பைக்கம் இல்ளல. ளகயில் பகாண்டு வந்த ளபளய பகாடுத்தார். கனமாய் இருந்தது. பல விதமான பைங்கள். அங்கு இருந்த மர நாற்காலியில் உட்கார்ந்து வட்ளட ீ சநாட்டம் விட்டார். ேின்ன வடு ீ தான். மூன்று ளக தாழ்வாரம் ஓட்டு வடு. ீ சுத்தம், ஒழுங்கு, இருந்த ேில ோமான்களையும் கச்ேிதமாய் அைகாக ளவத்திருந்தாள். பபரும்பாலும் வடுகைில், ீ எல்லாம் சபாட்டது சபாட்ட இடத்திலும், குப்ளபயும் கூைமாய் வசட ீ அேிங்கமாய் ளவத்திருப்பார்கள். வருடத்திற்கு ஒரு முளற பபாங்கலுக்கு முன், வட்ளட ீ ஒட்டளட அடித்து, சுத்தம் பேய்தால் அதிகம். டம்ைரில் தண்ணி பகாண்டு வந்து பகாடுத்தாள். "அவர் உதட்ளட ளவத்து குடித்தார். கமலம் வட்டில் ீ எல்லாம் தண்ணளர ீ தூக்கித்தான் குடிப்பார்கள். அவர் எதிரில் தளரயில் உட்கார்ந்தாள்.

43 அவளை பார்த்து புன்னளக. அவளும். சபான வருடம் பார்த்ததிற்கு இப்பபாழுது இளைத்து காணப்பட்டாள். முக அழுகு குளறயவில்ளல. அைகான பபரிய கண்கள். அதன் சமல் வளைந்த புருவம். சுத்தமான பவள்ளை விைியில் கரு வட்டம். ளம தீட்டிய இளம. அவள் முகத்துக்கு பபாருத்தமான உதடு, பமல்லிய கீ ற்றுப் சபால். ேிரிக்கும் பபாழுது உள்ைிருக்கும் முத்துக்களை மளறக்காத தாராை உதடு. உதட்டின் சமல் கன்னத்ளத ஒட்டி ஒரு கருப்பு மச்ேம் கடுகு அைவில், அைளக சமலும் கூட்ட. அவனுளடய ஊடுறுவிய பார்ளவயில் அவளுக்கு பவட்கம் வந்து விட்டது. தளல கவிழ்ந்தது. பார்த்த ேில பநாடிகைில் அவள் மனதில் அவர் உருவமும் பதிவானது. நல்ல ேிவப்பு முகத்தில், கருத்த மீ ளே. அகன்ற பநற்றி, பின்னுக்கு அடங்கிய கண்கள். தளல முடி பகாஞ்ேம் உள்ளுக்கு வாங்க ஆரம்பித்து விட்டது. ோதாரண பமாட பமாடா பவள்ளை பருத்தி ேட்ளட, ஜீன்ஸ் சபன்ட். "போல்லுங்க என்னா அப்டி ேந்தர்ப்பம் எங்கிட்ட போல்லாம சபானதுக்கு” "ஆமாம் கமலம். நாம சபேி முடிவு பண்ண மறுநாள், பமட்ராஸ¤க்குப் சபாசனன். அத்ளதய விட்டுட்டு இரண்டு நாள்ல திரும்பி இருக்கனும். பாைாப் சபான ஜுரம் வந்துட்டுது. ஒரு வாரம் ஆகியும் உடல. அப்ரம் பாத்தா அது ளடபாய்டாம். ஜூரம் விட்டும் அத்ளத என்ன தனியா இங்க அனுப்ப தடுத்துட்டாங்க. அதுக்குள்ை என் விஸாவும் முடிஞ்ேி சபாச்ேி” "அப்டின்னா” "அதாவது நா இந்தியாவில தங்கர்துக்கு ஆன பபர்மிஷன்” "நீங்க.......ஒங்க போந்த ஊர்ல தங்கர்துக்குக்கூட பபர்மஷன் சவண்டுமா” "ஆமா அப்டித்தான். அத நீட்டிக்க அளலஞ்ேி, இருந்த பரண்டு மூனு நாளும் ஓடிப்சபாச்ேி. அதனால இங்க வரசவ முடியல. அப்டிசய பமட்ராஸிலிருந்து ப்சைன் ஏறிட்சடன்” "என்னா சவளலயா இப்ப திரும்பி வந்தீங்க” "ஒனக்காகத்தான் கமலம்” "அய்... சும்மா...” "இல்ல கமலம் உண்ளமயாத்தான். ஒரு பரண்டு மூனு மாேத்துல திரும்பத்தான் திட்டம் சபாட்சடன். ஆனால்.....” என்று தயங்கி, அப்பாவுக்கு உடல் நலம் பகட்டு, வியாபாரத்ளத கவனிக்க சவண்டியதாகி ஒரு வருடம் ஆயிட்டது இந்தியாவுக்கு திரும்பி வர” "பநஜமாலும், எனக்காகசவவா வந்தீங்க..” என்றாள் கண்கள் விரிய.

44 "ஆமாம் கமலம். ஒனக்கு வாக்கு பகாடுத்துட்டு, ஓடிப்சபாசனன் இன்னு நீ பநனச்ேிடக் கூடாது பாரு” "திரும்ப எப்ப பகைம்பனம்” "அடுத்த மாதம் பதிமூனாம் சததி ஏறக்குளறய ஒரு மாதம் இருக்கு நமக்கு” "நமக்குன்னா” "நாம ஒன்னா இருக்கனம் இன்னு, நீதான் சகட்டுக்கிட்டிசய.....” என்று இழுத்தார். அவள் முகத்தில் ேலனம் இல்ளல. எதிர்பார்த்து ஏமாந்தவளுக்கு இப்பபாழுது அதில் நாட்டமில்ளலசயா என்று அவருக்கு ேந்சதகம். "ஏன் கமலம் அதுல இஷ்டம் சபாயிடுச்ோ” "ஊகூம் அபதல்லாம் இல்ல. வருவங்க ீ வருவங்கன்னு ீ அந்த பதிசனழு நாளு... நான் தளரயில மீ னா துடிச்ே ஞாபகம் வந்தது. மனசு பவறுத்துப் சபாய் கிடந்சதன். நான் சகட்ட ேில நாள் ேந்சதாஷம் கூட கிளடக்கலசயன்னு” "புரியுது புரியுது கமலம். ஆனா என் தப்பு இல்ல அதுலன்னு நீ நம்பனம். ஏசதா சநரம். ேரி சபானது சபாகட்டும் இப்பத்தான் வந்திட்சடசன. நீசய போல்லு என்ளனக்கு எங்க வச்ேிக்கலாம் இன்னு” "சதா இன்னிக்சக, இப்பசவ கூட நா தயார்தான்” அவர் ேிரித்து, "அவ்சைா அவேரமா வாணாம். நல்ல நாள் பார்க்க வாணாமா” "நாம இன்னா ோந்தி முகூர்த்தமா பேய்யப் சபாசறாம் நல்ல நாள் பாக்க” "ஓ .. ஓ.. ஏன் பாத்தா இன்னா, அது கூட நல்ல ஐடியா தான். பேய்யலாசம. அப்டிக்கூடம் பேய்யலாசம” "ஆமா ஆமா, எனக்கின்னா பநஜத்தில கல்யாணமாயி ோந்தி முகூர்த்தமா நடக்கப் சபாவுது. எனக்கு நீங்க ோந்தி முகூர்த்தமா பண்ணி விட்டுடுங்க. நான் காலம் முழுதும் அளதசய பநனச்ேி வாழ்ந்துட்டுப் சபாய்டறன்” "அப்டில்லாம் சபோத கமலம். ஒனக்கு கல்யாணம் நடக்கனம், நடக்கும்” "எதுக்கு இப்ப அந்த சபச்ேி. நடக்குசதா இல்ளலசயா. ஒங்க கூட இருக்கனம் ேந்சதாஷமா, பகளடக்கர இந்த ேில நாள்ல. அது சபாதும் இப்சபாளதக்கு. நா காத்திருந்தது சபாதும். இன்னிக்சக இப்பசவ எனக்கு சவணும்” என்று ேட்படன நகர்ந்து அவர் மடியில் தளலளய ளவத்து விட்டாள். அவர் எதிர்பார்க்கவில்ளல. தயங்கி தளலளய தடவினார். "ேரி கமலம். இன்னிக்சக. ஆனா இங்க இல்ல. நீ சகட்ட மாதிரி எங்க வட்டு ீ பமத்ளத அளறயில”

45 "ோப்டிட்டு, ஒங்க வட்டுக்குப் ீ சபாய்டலாமா” "இல்ல முதல் இரவின்னா ராத்ரிலதாசன. ஏழு மணிக்கு சமலத்தான் நம்ப, முதலிரவு. இப்ப ோப்பிட்டுட்டு நாம களடத் பதருவுக்கு சபாசறாம், புடளவ வாங்க” "எனக்கா” என்று அவள் தளலளய தூக்கினாள். "இல்ல எனக்கு” என்று ேிரித்து அவள் தளல சமல் முத்தமிட்டார். "ஓ... இன்னிக்கு வைக்கமான பபாய்தான். நா ேினிமாவுக்குப் சபாவனுமா” "ஆமாம், அதுல ஒன்னும் ேிக்கல் இல்லசய” "ஹூ ஹூ அது ஒன்னுமில்ல, பபரியவன் ேீக்ரம் வந்துடுவான், அவங்கிட்ட ோவி குடுத்துட்டு பகைம்பிடலாம்” "ேரி....ோப்பிட்லாசம..... எனக்கு பேிக்குது” "சதா” என்று எழுந்தாள் உடசன. ேளமயலளறக்கு அடுத்த தாழ்வாரத்தில், பாய் சபாட்டு, அதன் முன் தளல வாளையிளல சபாட்டு பரிமாறியதும், "வாங்க” என்று ளக கழுவ போம்பில் நீர் பகாடுத்தாள். வாங்கி வாேல் மூளலயில் ளக கழுவி விட்டு வந்தார். அவள் பகாடுத்த சுத்தமான துண்டில் ளக துளடத்து வந்து உட்கார்ந்தார். வஞ்ேின மீ ன் வருவல், அவர் நாக்கில் ஜலம் ஊறியது. புட்டு எடுத்து வாயில் ளவத்தார். அருளம. அடுத்து, மீ ன் குைம்பு. ோதம் பிளேந்து ோப்பிட்டார். "ஆகா”. பக்கத்தில் இருந்து, சபாதும் சபாதும் என்ற தடுத்தும் பரிமாறினாள். ரேித்து ோப்பிட்டளத பார்த்து அவளுக்கு ஆனந்தம். முகம், தளலயில் சவர்ளவ, விேிறி எடுத்து வந்து பக்கத்தில் உட்கார்ந்து விேிறினாள். "இவ்சைா அருளமயா ேளமக்கிர. நாந்தான் குடுத்து வக்கல ஆயுசு முழுதும் ோப்பிட்டு ருேிக்க” "அசத வாேகந்தான் என்னிதும்” என்று பபருமூச்ேி விட்டாள். தட்டில் பைங்கள் நறுக்கி, எடுத்து வந்து ளவத்து விட்டு, அவள் உட்கார்ந்தாள் ோப்பிட. ஏசதா சபருக்குத்தான், உட்கார்ந்தது பதரியவில்ளல எழுந்து விட்டாள்.

கிைம்பினார்கள் களடத் பதருவுக்கு. அவளர முன்சன அனுப்பி விட்டு. பத்து நிமிஷம் கைித்து அவள் வடு ீ பூட்டி நடந்தாள். பமயின் சராட்டில் ேந்தித்து, ரிக்ஷா பிடித்தார்கள். களடத் பதருவிசலசய பபரிய ஜவுைிக்களட. அவள் அந்த மாதிரி களடங்களுக்பகல்லாம் சபானசத இல்ளல. அவளுக்கு கூச்ேமாய் இருந்தது. வரிளே வரிளேயாய் எத்தளன விதங்கள். எளத விடுவது எளத எடுப்பது என்று குைம்பிப் சபானாள். பட்டுப் புடளவகள், அடுத்து வட்டுக்கு ீ கட்டிக் பகாள்ை ஒரு நாளலந்து, இன்னும் ேில என்று வாங்கி குவித்தார். அவள் என்ன தான் தடுத்தும் சகட்கவில்ளல. அடுத்தது நளக களட.

46 "சவண்டாசம, புடளவகசை அதிகம். நளகங்களுக்கு சவற எதுக்கு உங்களுக்கு பபரிய பபரிய பேலவு” என்று எவ்வைசவா வாதாடினாள். "எங்க பாட்டன், எங்க அப்பா ேம்பாரிச்ே பணபமல்லாம் நாலு தளல முளறக்கு வரும். பணபமல்லாம் ஒரு பபாருட்சட இல்ளல கமலம். நீ சும்மா இரு” என்று அவளை அடக்கி விட்டு, அவளுக்கு கழுத்து பேயின், கம்மல், வளையல் என்று அவள் ேற்றும் எதிர்பாராத வளகயில் வாங்கினார். அடுத்து, என்னபவன்று சயாேித்த பபாழுது அவர் ளகளய பிடித்து கட்டாயமாய் தடுத்து விட்டாள். ரிக்ஷா பிடித்து வடு ீ திரும்பினார்கள். பதரு வந்ததும் அவள் இறங்கிக் பகாண்டாள். ளபகளை அவர் எடுத்துக் பகாள்ை, அவள் ளக வேி ீ நடந்தாள். "மணி” "நாலு” "அப்ப ஆறு மணிக்கு” இரவு ோப்பாட்டுக்கு சோறு வடித்தாள். அடுத்து குைியல். ோதாரண அலங்காரம். பேன்ட் பாட்டில் எடுத்து ஜாக்பகட்டில் மளறவில் ளவக்க மறக்கவில்ளல. தம்பி வரவுக்காக காத்திருந்து, போல்லி விட்டு கிைம்பி விட்டாள், ேினிமாவுக்கு. அடுத்த பதருவுக்குள் நுளைந்தாள். பதருவில் பதரிந்தவர் யாராவது பார்க்கும் முன், பபரிய வட்டுக்குள் ீ நுளைந்து விட அவேரமாய் குறட்டு படி ஏறினாள். கதவு ோத்தி இருந்தது. அருகில் சபாய் தள்ைிப் பார்த்தாள், திறக்க வில்ளல. கதவில் இருந்த கனமான பித்தளை ளகப்பிடிளய அளேத்து அளத ளவத்சத கதளவ தட்டிப் பார்த்தாள். திறக்கவில்ளல. ேீக்ரம் வந்து விட்சடாசமா என்று ேந்சதகம். அல்லது அவர் சதாட்டத்தில் குைியலில் இருக்காசரா பதரியவில்ளல. தவித்தாள். பதருவில் நடப்பவர் கண்ணில் படமால் இருக்க மளறவு இடம் சதடினாள். ேட்படன கதளவ ஒட்டிய பபரிய திண்ளணயில் ஏறினாள். திண்ளணயின் முடிவில் இருந்த மரத்தூண் மளறவில் சுவற்ளற ஒட்டி நின்றாள். அவளை அந்த பருத்த பர்மா மரத்தூண் ஏறக்குளறய மளறத்துக் பகாண்டது. வட்டின் ீ குறட்டு ோய்வுக் கூளரயும், திண்ளண உயரமும் பதருவிலிருந்து பார்ப்பவர் கண்கைில் இருந்து அவளுக்கு இன்னும் பாதுகாப்ளப பகாடுத்தது. பல தடளவ அந்த திண்ளணயில் போப்பு ளவத்து ஆடியது, கண்ணா மூச்ேி விளையாடியது நிளனவு வந்தது. கண்ணா மூச்ேிக்கி மளறவது சபால் இன்று நிஜமாலுசம மளறய சவண்டியளத நிளனத்து ேிரிப்பு வந்தது. நிமிஷம் ஓடியது, இன்னும் தனக்கு சநரம் வரவில்ளல என பபாறுளமயின்றி காத்திருந்தாள். அந்த ஒரு அளர மணி சநரத்தில் பத்து தடளவ கதளவ தட்டி விட்டு மீ ண்டும் திண்ளணயில் ஒைிந்தாள். ரிக்ஷா ஒன்று வந்து நின்று இறங்கினார். அவளுக்கு நிம்மதி மூச்சு வந்தது. ரிக்ஷா சபானதும், அவள் மளறவில் இருந்து பவைிப்பட்டாள். "எப்ப வந்த”

47 "அளர மணிக்கு முன்ன. எங்ளகயில இன்னா வாட்ோ இருக்கு. மணி பதரியாம ேீக்ரம் வந்துட்சடன்” பூட்டு திறந்து, கதளவ தாைிட்டு விட்டு உள்சை சபானார்கள். "ஒக்காறு. நா சபாயி குைிச்ேிட்டு வந்துடசரன். இபதல்லாம் வாங்கத்தான் சபாசனன்” என்று ளபளய பகாடுத்தார். வாங்கி திறந்து ஆராய்ந்தாள். "அட எதுக்கு இவ்வைவு மல்லிளகப்பூ. பைங்க. ஸ்வட்.. ீ ஓ ஓ ஓ நீங்க பநஜமாலுசம எனக்கு ோந்தி முகூர்த்தம் பேய்யப் சபாறீங்கைா... சபாச்ேிடா சபாச்ேி.... நா சும்மா ஒரு சபச்ேிக்கு போன்சனன்” என்று உட்கார்ந்து விட்டாள் பக்கத்தில் இருந்த பபஞ்ேின் சமல். "ஏன் கமலம். ஒனக்கு பிடிக்கலன்னா சவணாம்” "இல்ல இல்ல... பிடிக்காதுன்னு இல்ல....” என்று ஏசதா மனக் குைப்பத்தில் இருந்தாள். காத்திருந்தார். ேற்று பபாறுத்து, "நா இபதல்லாம் எடுத்திட்டு பமத்ளதக்குப் சபாசறன், நீங்க குைிச்ேிட்டு வாங்க ேீக்ரம்” "பட்டுப் புடளவங்க கூட அங்கத்தான் வச்ேிருக்சகன். ஒனக்கு பிடிச்ேதா கட்டிக்கிட்டு இரு” என்று அவர் சதாட்டத்துக்குப் சபானார். கமலம் மாடிப் படி ஏறினாள். இருட்டும் சவளை, மாடி அளறயின் விைக்ளக சபாட ஸ்விட்ளே சதடினாள். சுவற்றில் இருந்த ஒற்ளற ஸ்விட்ளே அழுத்திப் சபாட்டாள். அந்த காலத்து மாடல், பபரிய பித்தளை மூடி இட்டது, டங்பகன்ற பபரிய ேத்தத்சதாடு ஆன் ஆனது. கூளரயில் பாவமாய் பதாங்கிய தூேி படிந்த ஒன்ளற பல்பு ஒன்று அளறயில் மங்கிய மஞ்ேள் ஒைி பாச்ேியது. பபரிய விோலமான அளற நடுவில் இரட்ளட படுக்ளக கட்டில். உயரமானது. அதன் சமல் பவள்ளைத்துணி விரிப்பு, இரண்டு தளலயளணகள். உளரகள் இன்ளறக்குத்தான் மாற்றினாசரா என்னசவா சுத்தமாய் இருந்தது. கட்டிலுக்கு பக்கத்து சமளேயில், வாங்கி வந்த பட்டுப் புடளவகள், நளககள், பபட்டிகள் திறந்து அவளுக்காக காத்திருந்தன. ளபயில் இருந்த மல்லிச்ேரத்ளத எடுத்து கட்டிலின் மர ேட்டங்கைில் சுற்றிவிட்டு, பகாஞ்ேம் உதிரி எடுத்து படுக்ளகயில் தூவினாள். நிளறய ேினிமாக்கைில் பார்த்த அனுபவம். சமளே சமல் ளவத்திருந்த தட்டில் பைங்கள், இனிப்ளப எடுத்து ளவத்து அடுக்கினாள். கட்டியிருந்த புடளவளய அவிழ்த்து விட்டு, வாங்கியதில், பலமன் கலர் பச்ளே பார்டர் பட்டு சேளலளய எடுத்து அணிந்தாள். ஜாக்பகட்தான் பளையது, சமட்ச் இல்லாத மஞ்ேள் கலர். அளறயில் இருந்த ஆள் உயர நிளலக் கண்ணாடி முன் நின்று, முக அலங்காரம். சதளவயான அலங்கார பபாருட்கள் இருந்தன. எல்லாம் அவளுக்கு அறிமுகமில்லாத சமல் நாட்டு வளககள். தளல முடி அலங்காரமும் பேய்து முடித்து, தான் பகாண்டு வந்த பேன்ட் பதைித்து, மல்லிளக ேரம் சூடினாள். நளககள் அது அது அதன் இடத்தில் ஏறின. "ஆகா.....இது நானா” என்று அவள் கண்களைசய நம்ப முடியவில்ளல. இவ்வைவு தங்கத்ளத அவள் உடல் கண்டசத இல்ளல. கண்ணாடி முன் நின்று அைகு பார்த்தாள். கல்யாணக்களல வந்சத வந்து விட்டது. அவளுக்கு மனதில் ஒசர குைப்பம், அடுத்து சோர்வு. இது நாடகம், பபாய்யானது என்று மனது உறுத்திக் பகாண்சட இருந்தது. ஆனால், நாம் ஆளே பட்டவளர நிரந்தரமாய் அளடய முடியாவிட்டாலும். இந்த சநரம் அவர் எனக்கு போந்தமானவர். ேில நாட்கள் கணவர். அது சபாதும், அந்த நிளனவிசலசய காலத்ளத ஓட்டிவிடலாம் என்று தனக்குத்தாசன ேமாதானம் போல்லி காத்திருந்தாள்.

48 மூர்த்தி குைித்து விட்டு வர நாைி ஆனது. அலங்காரத்ளத முடித்த கமலம் அளறளய விட்டு பமாட்ளட மாடிக்கு வந்தாள். பவைிசய நன்கு இருட்டி விட்டது. கிைக்கு கீ ழ் வானத்தில், முக்கால் வட்ட நிலவு, பதன்ளன மர மட்ளடயின் உச்ேிசயாடு மளறந்து விளையாடியது. பமாட்ளட மாடியில் நடந்து பதரு பக்கம் வந்தாள். பளைய நிளனவுகள். அசதா... அந்த கட்ளட சுவற்று மூளலயில் தான், மங்கைமும், அவளும் சேர்ந்து பலராமசனாடு விளையாடிய அப்பா அம்மா ஆரம்ப விளையாட்டு. இன்ளறக்கு நிஜமான விளையாட்டு இசத பமத்ளதயில், அவள் ோசராடு. அடி வயிற்றிலிருந்து ஒரு இன்ப உணர்வு சமபலழுந்து ேிலிர்பானது. மனதில் குதூகலம். பின் பக்கம் காலடி ேத்தம் சகட்டு திரும்பினாள். அவர் பவள்ளை சவட்டி ேட்ளடயில் நடந்து வந்தார். அைகான கம்பீர நளட. அருகில் வந்து, "வா” என்று ளக பிடித்து பள்ைி அளறக்கு அளைத்து வந்தார். இதுசவ அவர் நம் கணவராய் இருந்தால்... ேற்று தள்ைி நின்று விைக்கு பவைிச்ேத்தில் பார்த்தார். பட்டுப் புடளவ நளககசைாடு, தளல நிளறய தளைய தளைய மல்லிச்ேரம் சதாைில் தவை, மிக மிக அைகாக இருந்தாள் கமலம். இவள் நம் மளனவியாய் இருந்தால்.... அவர் தன்ளன தளல முதல் கால் வளர பார்ப்பளத பார்த்து அவளுள் மின் காந்த அளலசபால் உடபலங்கும். "நல்லா இருக்சகனா” என்று முன்னும் பின்னும் திரும்பி காண்பித்தாள். "ஒன் அைகுக்கு என்னா குளறச்ேல். அலங்காரம் பண்ணாமசல நீ அைகு. இப்ப போல்லசவ சவணாம்” "நிஜமாலுமா, நிஜமாலுமா” என்று திருப்பித் திருப்பிக் சகட்டாள். "ஆமா ஆமா. அலங்காரம் பிரமாதம், எதுவுசம அைவு மீ றை” என்றதும் அவளுக்கு ேந்சதாஷம் தாைவில்ளல. "ஓ.... ஒன்ன மறந்து சபாச்ேி” என்று ேட்படன சபாய் அவர் சூட்சகளஸ திறந்து, எளதசயா சதடி எடுத்து வந்தார். அைகான கண்ணாடி சபான்ற பபட்டி. அளத திறந்ததும், ஒரு கல்லிளைத்த பேயிசனாடு உயர்ந்த வாட்ச். பார்த்ததும், அவள் கண்கள் விரிந்து, "அய்சயா என்னா அைகு” என்றாள். வாட்ளே பபட்டியிலிருந்து எடுத்து, அவள் இடது ளகளய தூக்கினார். அவள் ேட்படன அந்த ளக தங்க வளையளல கைற்றி வலதுக்கு மாற்றிவிட்டு காட்டினாள். ளகளய பிடித்து கட்டினார். "கழுத்துக்கு பதிலாய் ளகயில் கட்டுராசரா ோரு” அந்த ளகளய எடுத்து புறங்ளகயில் முத்தமிட்டார். அவள் ேட்படன குனிந்து அவர் காளல இரு ளககைால் பதாட்டு கண்ணில் ஒற்றினாள். அப்படிசய அவளை அள்ைி எடுத்து அளணத்தார். அவர் மார்பில் தளல ளவத்து கண் மூடினாள். தளல நிளறய சூடிய மல்லிளக மணம் அவர் நாேில் இதமாய் ஏறியது. அவள் ளககளும் அவளர ஆரத் தழுவி முகத்ளத அவர் மார்பில் புளதத்து கன்னத்ளத சதய்க்க, அவர் முகக்கட்ளட அவள் தளல உச்ேியில் அழுத்தியதில் பதரிந்தது அவளைவிட

49 நல்ல உயரம் என்று. அவர் கழுத்ளத பிடித்துக் பகாண்டு, தன் தளலளய உயர்த்த, அவர் முகத்ளத தாழ்த்தி, உதட்டில் முத்தமிட்டு, சகாளவ இதளை கவ்வி சுளவத்தார். இருவர் உடலும் சூடாகியது கலவி நாடகத்ளத ஆரம்பிக்க. அப்படிசய இரு ளகபகாண்டு அவளை "அலாக்காய்” தூக்கி, நகர்ந்து அந்த உயர கட்டிலில் படுக்க ளவத்தார். அவர் தளரயில் நின்றபடிசய அவள் பக்கமாய் ோய்ந்து தளலளய பமல்ல அவள் மார்பின் சமல் ோய்த்தார். அவள் அக்கிள் பக்கம் வந்த வியர்ளவ வாளட, அவர்கள் பூேிய பேன்ட்டிற்கு சபாட்டியாய் அவருக்கு ஒரு வித மயக்கத்ளத பகாடுத்தது. மார்பில் ளவத்த தளல அழுத்தியது, பஞ்சு பமத்ளத சமல் தளல ோய்த்தது சபால் இறங்கியது. தளலளய தூக்கியதும், அவர் ளகளய பிடித்து, குத்திட்ட மார்பின் சமல் ளவத்து அழுத்தினாள். ரப்பர் பந்ளத அழுத்துவது சபால் இருந்தது. அவைாக ஜாக்பகட் கீ ழ் ஊக்குகளை அவேரமாய் கைற்றி, தூக்கியதும் இருளகைாலும் அளணத்தாலும் அடங்காத பபரிய முளலகள் பவைி வந்தன. பற்றி பிளேந்தார். ளக பவற்று முளலயில் பட்டதும் அவள் உடல் ேிலிர்த்தது. காம்புகள் இரண்டும் புளடத்து நின்றன. விரலால் நசுக்கி உருட்டியதும், உடளல முறித்து அவர் கழுத்தில் ளக ளவத்து இழுத்தாள். புரிந்து பகாண்டு, இருளககைால் முளலளய பிடித்து அழுத்தி, புளடத்து சமபலழுந்த படர்ந்த பாச்ேி அதன் சமல் விளடத்த காம்ளப நாக்கால் தீண்டி சுற்றி வட்டமிட்டதும், அவள் "ஸ் ஸ்” என்று கண் மூடினாள். திடீபரன வாய் திறந்து கவ்வி ேப்பி காம்ளப கடித்தார். "ஆ ஆ” என்று பமல்லிய குரல். அவளுக்கு ேட்படன யாசரா உயரத்துக்கு தூக்கியது சபால் ஆனந்தம். வாயினுள் ளவத்து குதப்பி, பல்லால் முளலக்காம்ளப கடித்து, நாக்கால் இழுத்து சூப்பி சுளவத்து விளையாடியதும், அவளுக்கு தாை முடியாத உணர்ச்ேி ஏறியது. அவர் தளல முடிளய பகாத்தாக பிடித்துக் பகாண்டு தளலளய முளலசமல் அழுத்திப் பிடித்து, முனகலில் ஆரம்பித்து, "ஆங் ஊங்” என்று பபரிய ேத்தசம சபாட்டாள். அடுத்த முளலயும் கேக்கப் பட்டு, காம்பு வாய்க்குள் தள்ைப்பட்டு கடி பட்டது. "ஊம்...” என்று உடளல புரட்டி எடுத்து பநைிந்து, இரு ளககைால் அவர் முகத்ளத பிடித்து மார்ளப பக்கவாட்டில் குளுக்கி முளலகளை அழுந்த சதய்த்தாள். "என்னா அருளம... இந்த மாதிரி மாமாவுக்கு முளலகளுடன் விளையாடத் பதரியவில்ளலசய” என்று அவளுக்கு ஆனந்தசமா ஆனந்தம். பல நிமிடமாய் கண்ணாடி பார்த்து பார்த்து கட்டிய சேளல ேில பநாடிகைில் அவிழ்க்கப் பட்டு, உரிக்கப்பட்டது. உங்களுக்கும் என்ன இங்சக சவளல என்று பாவாளட, ஜாக்பகட் அளனத்தும் அகற்றப்பட்டன. முழு அம்மணமாய் படுத்தாள் மல்லாந்து. அவர் தள்ைி நின்று பார்த்தார். படுத்தும் தாைாத பகாங்ளககள், சகாபுர கலேம் சபால் குத்திட்டு நின்றன. ஒட்டிய இைம் அடி வயிறு தாழ்ந்து பணிந்ததில், உப்பிய முக்சகாணம் சமபலழுந்து முக்கியத்துவம் பபற்றது. ஆளடகள் விலகினால் என்ன, நானிருக்கின்சறன் என்று பமல்லிய கருத்த முடி, வாயிளல மூடி இயற்ளகயாய் மளறத்திருந்தது. அவேரமாய் அவரும் நின்றபடி சவட்டி, ேட்ளட, ஜட்டி களைந்து நிர்வாணமானார். கமலம் தளலளய திருப்பிப் பார்த்தாள். பதாளட நடுசவ விளறத்து நிற்கும், தன் பூட்ளட திறக்க வந்திருக்கும் மந்திரக் சகாளல கண் விரிய பார்த்து வியந்தாள். எழுந்து உட்கார்ந்து, ளகளய எட்டினாள். அவர் கிட்ட வந்ததும், அவர் இடுப்ளப பிடித்து இழுத்து, இரு ளககைால் தண்ளட ஆளேயாய் வருடி, பிடித்து உருவினாள். இருக்கமாய் பிடித்து அளேத்து, அைித்திப் பார்த்து இப்படி ஒரு வர்யமா, ீ வளலக்க முடியாத இரும்புத் தடியாட்டம் என்று ஆச்ேரியம் தாைவில்ளல. கீ ழ் சநாக்கி அைித்தினால் தண்டு அடிசயாடு தாழ்ந்து, விட்டதும் ஸ்பிரிங் ளவத்த ரப்பர் பபாம்ளம சபால் எழுந்து நின்று ஆடியது.

50 அப்படிசய பல முளற ளகயால் தட்டிப் பார்த்து அதனுடன் விளையாடினாள். "சதவராசு மாமாவுது இந்த மாதிரி விளறக்கவில்ளல, பகாஞ்ேம் வல வலன்னு இருக்கும்”. இரு ளககளை ஒன்றன் சமல் ஒன்றாக அடுக்கி ளவத்து தண்ளட பிடித்து அைபவடுப்பது சபால் பார்த்ததில் ஒரு அளரயடி நீைம் என்பளத உறுதி பேய்து, அம்மாடி.......எம்மா நீட்டு........ இது முழுதும் நம்ம ஓட்ளடயில் பேல்லுமா. காமநீர் பபருகி கூதி வாளய நே நேக்க ளவத்து ஊரல் எடுக்க ஆரம்பித்து விட்டது. அவர், கட்டிலில் ஏறி கட்டிப் பிடித்து படுக்ளகயில் தள்ைினார். கூடும் ோளர பாம்புகள் சபால் உடல்கள் தானாக பின்னிக் பகாண்டன, உதடுகள் ஒட்டிக் பகாண்டன. அந்த விோலமான கட்டிலில் புரண்டன ஓர் உடலாய். சவகம் ேற்று தணிந்ததும், அவர் பிரித்துக் பகாண்டு எழுந்தார். அவள் கால்கள் நடுசவ முட்டி சபாட்டு உட்கார்ந்தார். நீட்டி இருந்த அவள் கால்களை மடக்கி, பாதம் தளரயில் ஊன்ற நிறுத்தி ளவத்து கால்களை விலக்கியதும், கூதி வாய் உதடு விரிந்து அவளர பார்த்து ேிரித்து வரசவற்றது. (அதனால்தான் பவர்டிகல் ஸ்ளமல் என்றனசரா) புறங்ளகயால் கூதிளய ஆளேயாய் தடவியதும், அவள் உடல் ேிலிர்ப்பு, கூச்ேத்தில் பதாளட தானாக கூடியது. இடதுளக கட்ளட விரல் சுட்டி விரல்கைால் கூதி பவைி உதட்ளட விலக்கி ளவத்து, இன்பனாரு ளகயால் பூல் தண்ளட பிடித்து, முளனயில் தலும்பிய மதன நீளர தடவித் சதய்த்து, உள் வாேல் காப்பவர் இருவருக்கும், தளலளம (சயானி) லிங்கத்திற்கும் முதல் பூளே நடந்தது. வை வைப்பான பூல் முளன கூதி வாயில் பட்ட மாத்திரம் கமலம் உடல் முழுதும் மின் அளல பாய்ந்தது சபால் ேிலிர்த்தது. அளேந்து பகாடுத்து முனக ஆரம்பித்தாள். பூல் தண்ளட பின்னுக்கு இழுத்துப் பிடித்ததும், முளனத் சதால் விரிந்து வை வைபவன்ற ேிவந்த பூல் பமாட்டு பாதி பவைிப்பட்டது. அப்படிசய அளத கூதி வாயில் ளவத்து நுளைத்து அழுத்திய பபாழுது, முளன மட்டுசம உள் பேன்று நின்றது. இடுப்ளப முன்னுக்குத் தள்ைி பலம் கூட்டி தண்ளட அழுத்தியும் சபாகவில்ளல. இன்னும் அதிகம், 'ஆங்.........' என்று முனகல். "ஓசகா... இவள் கன்னி கைியாப் பபாண்ணு இல்ல, அதான் இவ்வைவு கஷ்டப் படுது” என்று எண்ணி, "வலிக்குதா கமலம்”, என்றார். 'இல்ல இல்ல” என்றாள் அவேரமாய். "நம்ப ேந்து ேிறுசுதான். அதான் மாமா தடியும் கஷ்டப் பட்டுது சபாவ. இவர்தும் சபாகாம சபாய்ட்டா” என்று பயம். வலிளய பபாறுத்துக் பகாண்டு பல்ளல கடித்துக் பகாண்டாள். பூளல ேந்தில் விட்டபடிசய, காளல நீட்டி முன் பக்கம் ளக ஊன்றி தண்டாலிட்டார். இடுப்ளப முன்னும் பின்னும் அளேத்து, ஆைமாக அழுத்தாமல் கூதி வாளய இடிக்கலானார். அலகு சபாலான தண்டு கூதிளய இடிக்கும் சுகம், கமலம் இதுவளர காணா சுகம். குத்தும் பபாபதல்லாம் அவள் இடுப்பும் முன்னுக்கு அளேத்து வாங்கி ஊங்....... ஊங்....... என்ற முனகல் ேத்தத்சதாடு அனுபவித்தாள். அவர் பகாஞ்ேம் சவகம் கூட்டி குத்தும் பபாழுது, ஒரு முளற பூல் ேற்று ஆைமாய் இறங்கி 'பபாத்துக் பகாண்டு' ேதக்பகன முழுதும் இறங்கி விட்டது. 'ஆஆ........ ' என்ற ேின்ன வரல். ீ கன்னித்திளர கிைிந்சதா என்னசவா. பூல் ஆைமாய் இறங்கிவிட்டளத உணர்ந்தார். அவர் சமடும் கூதி சமடும் பதாட்டு விட்டன. அவர் பயந்து, பூளல விட்டபடிசய எடுக்காமல் ஓப்பளத நிறுத்தினார். "என்னாச்ேி என்னாச்ேி கமலம். பராம்ப வலிச்ேிதா” "இல்ல இல்ல, நீங்க பேய்யிங்க பேய்யிங்க நிறுத்தாதீங்க... இம் இம்” என்று அவைாக இடுப்ளப சமலும்

51 கீ ழும் அளேத்து ஆட்டுவளதப் பார்த்து, அவரும் ஓளை பதாடர்ந்தார். இப்பபாழுது முழு பூலும் இஸ்க் இஸ்க் என்ற ேத்தத்சதாடு உள்சை பவைிசய என ஆடி அருளமயாய் ஓழ் நடந்தது. கூதிவாய் உதடு பருப்பில் தண்டு உராய்ந்து பகாண்சட கூதிப் புளையில் உள்சை நுளையும் பபாழுதும், ஆைத்தில் சபாய் இடிக்கும் பபாழுதும் அவளுக்கு அைவிட முடியாத உணர்ச்ேி அளல உடல் முழுதும் பரவியது. அவளை சதவளத ஒருவள் ளககைில் ஏந்தி, கிர்பரன பறந்து வானத்தின் சமல் பயணம் பேல்வது சபால் உணர்ந்தாள். தளல பக்கவாட்டில் ோய, கண்கள் போருக, பல்ளல கடித்து "அற்புதம் அற்புதம், இவ்சைா ஆனந்தமா அம்மாடி அம்மாடி” என்று அவளுக்கு பிரமிப்பு. "ஊம் ஊம்” என்று ஒவ்பவாரு குத்திற்கும் ஒரு படி என்று மளலசயறுவது சபால் இருந்தது அவளுக்கு. இதுவளர விலகாத கூதியின் தளேகள் அவர் முழு தண்ளடயும் இறுக்கமாக உருவி விட்டதில் எதிர்பார்த்தளத விட அவருக்கும் ேீக்கிரசம உணர்ச்ேி ஏறி, ஓைின் சவகம் அதிகரித்தது, குத்தின் பலமும் கூடியது. அவைால் தாங்க முடியவில்ளல. உணர்ச்ேியின் மளல ஏற்றத்தின் உச்ேிசயா இது என்று சதான்றும் அைவுக்கு அவள் உடல் முழுதும் முற்றிலும் புதுளமயான ஆனந்தப் பரவேம். "இதுதானா அந்த ஓழ் சுகம் ஆகா ஆகா” என்று ஆனந்த பவள்ைத்தில் மிதந்து திளைத்தாள். ளக கால்கள் விளறத்தன. இடுப்பு தானாக சமசல எழுந்து ஓைின் குத்ளத வாங்கியது. அவர் நிளலயும் அவளைப் சபாலசவ, சுகத்தின் உச்ேிளய அவரும் பதாட்டு விட்டார். களடேியாய் ஒரு ஆைமான பலமான குத்து, பூல் முளன அவள் கருப்ளப வாளய முட்டி நின்றது. "ஹ¥ம் ஹ¥ம்.......” என்று நீண்ட அடித்பதாண்ளட ஒலி எழுப்பி, அவள் ளகவிரல் நகம் அவர் முதுகில் பதிய "ஆமா ஆமா இதுதான் சபரானாந்தம்” என்று அவள் ஒவ்பவாரு நரம்பும் துடித்து, வான் உச்ேிளயத் பதாட்டாள். அவர் உடல் பின் பக்கம் வில்லாய் வளைந்து, அவருக்கு பவடித்துச் ேிதறியது சபால் பூல் துடி துடித்து விந்ளத கக்கியது. அவர் ஆட்டம் நின்றது. விளறத்த அவள் உடம்பும் துவண்டது. அவர் அப்படிசய அவள் மார்சமல் ோய்ந்து படுக்க, அவர் பாரத்தில் முளலகள் அழுந்தி பிதுங்கின. அவர் உடல் சவர்ளவ வடிந்து அவள் மார்ளபயும் நளனத்தது. ேில நிமிடங்கள் அளேவற்று கிடந்தனர். பின் அவர் புரண்டு அவள் பக்கத்தில் படுத்தார். மல்லாந்து படுத்தவள் புரண்டு அவளர கட்டிக் பகாண்டு கண் மூடினாள். "ஆகா ஆகா என்னா ஆனந்தம். இதுக்குத்தானா, இத்தளன வருஷமா காத்திருந்சதன். மாமாவுக்கு வைி விடாதது, என்னுளடய பிரியமான ோருக்காக காத்திருந்து, கதவு திறந்து வைி விட்டது சபாலும் இன்று. இது சபாதும், இது சபாதும்” என்று ஆனந்த பவள்ைத்தில் மிதந்து கிடந்தாள். ஓத்த களைப்பு கிருஷ்ணமூர்த்திளயயும், கமலத்ளதயும், போர்க்க பூமியில் தங்க ளவத்திருந்தது. கண் மூடி அளர தூக்கத்தில் கட்டிப் பிடித்து கிடந்தனர். அளத விட்டு விலகி வர அளர மணிக்கு சமல் ஆனது. அவர் தான் முதலில் எழுந்தார். எழுந்து தளரயிலிருந்த சவட்டி எடுத்து அணிந்து, கீ சை படி இறங்கிப் சபானார். அவளுக்கு இன்னும் எழுந்திருக்க மனமில்லாமல், புரண்டு படுத்தாள். இறங்கியவர், சதாட்டத்திற்குப் சபாய் ஒன்னுக்கு இருந்து விட்டு ளக கால் முகம் அலம்பி திரும்பினார். படுக்ளகயில் அவள் ஒரு காளல நீட்டி, ஒரு கால் மடித்து கவிழ்ந்து படுத்திருப்பளத பார்த்து ரேித்தார். கேங்கிய மல்லிச்ேரமும் களலந்த ஜளடயும் மட்டுசம அவள் அம்மண பின் அைளக மளறக்கப் சபாதுசமா. படுக்ளகயில் பிதுங்கி ஒரு பக்க முளல, பின் பக்க இளட வளைவு பநைிசவாடான கட்டைகு அவர் கண்ணுக்கு விருந்தானது.

52

"கமலத்தின் பின் அைகும், ேிற்பி பேதுக்கிய அைசகா” என்று வியந்தார். கட்டிலில் ஏறியதும் அவள் விைித்துக் பகாண்டாள். அப்படிசய நகர்ந்து அவர் மடி மீ து தளல ளவத்துக் பகாண்டாள். அவள் தளலளய தடவி குனிந்து பின் கழுத்தில் முத்தமிட்டார். அவர் ளக அவள் பூ உடளல தடவியது. பின் கழுத்தில் ஆரம்பித்து, முளல பிதுக்கம், முதுகு, வளைந்த இளட, இரண்டு தர்பூேணி, அதன் நடு பிைவு, வாளைத்தண்டு பதாளட என்று கீ ழ் வாட்டமாய் ளக ஓடியது. அந்த ஸ்பரிேம் தந்த சுகத்ளத அனுபவித்து, ேிணுங்கும் குளைந்ளத சபால் பநைிந்து அளேந்து எழுந்து உட்கார்ந்தாள். ளககளை தூக்கி நிறுத்தி, உடல் முறித்து திமிற் எடுத்தாள். மதர்த்து நின்றன இரண்டு முலாம்பை பகாழுத்த முளலகள். ோய்ந்து, அவர் கழுத்ளத பக்க வாட்டில் கட்டிக்பகாண்டாள். ஒரு முளல அவர் புஜத்தில் அைிந்தியது. அவர் காளத கடித்து விளையாடி, "ஒங்களுக்கு பராம்ப பராம்ப நன்றி” என்று கிசு கிசுத்தாள். "எதுக்கு” "போர்கத்துக்கு அளைச்ேிப் சபானதுக்கு” "அந்த போர்க வாேல் பகாஞ்ேத்தில திறக்கல. பராம்ப வலிச்ேிதா. பமாசதா பமாசதா உள்ைார சபாரச்ே, ேில சபருக்கு ரத்தம் கூட வருமாம்” "ஊம்...அப்டியா, எனக்கு சுருக்கின்னுச்சு அவ்சைாதான். ஆனா மத்த வலிமாரி இல்ல, இது ஆனந்த வலி, எத்ன தடவ ஓனுன்னா அனுபவிக்கலாம். இன்னிக்கி அனுபவிச்ேது எனக்கு ஓனும், தினம் தினம் ஓனும். நீங்க ஊருக்குப் சபாற வளரக்கும், ஒரு நாளும் தப்பாம ஓணும்” என்று அவர் கழுத்ளத கடித்தாள். "ஊம் பகாடுத்துட்டாப் சபாச்ேி” எழுந்து தளர இறங்கினாள். கூதி வாயில் ஒழுகல், பதாளடயில் வைிந்து பிேின் மாதிரி ஒட்டியது. துணி மணிகளை சதடி எடுத்தாள். பாவாளட, ஜாக்பகட்ளட மட்டும் உடுத்திக் பகாண்டு கீ சை சபானாள். அந்த பபரிய வடு ீ பவறிச்சோடி இருந்தது. பளைய நிளனவுகள், வடு ீ நிளறய ஜனங்கள் இருப்பார்கள். ேளமயல் கட்டில், சதாட்டத்தில் நிளறய சவளலக்காரர்கள். இந்த மாதிரி அளரகுளற ஆளடயில் இந்த இடத்தில் நடமாடுசவாம் என்று நிளனத்திருக்க மாட்டாள். ஒன்னுக்குப் சபாக சதாட்டக்கதவு திறந்து பார்த்தாள். இருட்டு. பூச்ேி பபாட்டு இருந்தால், அதனால் பாவாளட வைித்து, கிணற்றுப் பக்கத்திசலசய உட்கார்ந்து ஒன்னுக்குப் சபானாள். நீர் பமாண்டு பகாை பகாைப்ளப விரளல விட்டு கழுவினாள். விரல் பட்டதும் வாய் ேற்று எரிந்தது. பச்ேத்தண்ணர்ீ ஊற்ற சுகமாய் இருந்தது. மாடி ஏறி வந்து, அவள் கட்டி வந்த புடளவக்கு மாறினாள். அளறளய விட்டு பவைிசய பமாட்ளட மாடிக்கு வந்தனர். நிலவு வானத்தின் சமல் ஏறி, மாடி முழுதும் நல்ல பவைிச்ேமாகி விட்டது. பதருவிைக்குகளும் அளணக்கப் பட்டிருந்தன. ஊபரங்கும் மற்பறந்த ஒைியும் கலக்காத கண்ணுக்கு குளுளமயான நிலபவாைி மட்டும்.

53

"இங்க பாளய சபாட்டு ஒக்காரலாம்” என்று உள்சை சபானாள். பாய், விரிப்பு பைம் பலகாரம் யாவற்ளறயும் எடுத்துக் பகாண்டு அளற விைக்ளக அளணத்து வந்தனர். விரிப்பு சபாட்டு உட்கார்ந்து, பைங்களை நறுக்கி அவள் அடிக்கி ளவக்க, பைம், இனிப்பு, பலகாரங்களை ோப்பிட்டுக் பகாண்சட சபேினர். கமலம் தான் ஆரம்பித்தாள். "எதுக்கு எனக்காக நளக புடளவ இன்னு இன்னிக்கு இவ்..சைா பேலவு பேஞ்ேீங்க” "எல்லாம் காரணமாத்தான் கமலம்” "என்னா காரணம்” "ஒனக்குன்னு ஒரு கல்யாணம் ஆகனும்ன்னுதான். கல்யாண சபச்ேி வந்தப்சபா சகப்பாங்கில்ல, என்னா நளக சபாடறீங்க பபாண்ணுக்குன்னு. ஒரு பத்து பபௌன்னுன்னு போன்னா, நல்ல மாப்பிள்ளையா வரலாம் இல்ளலயா” "நிஜமா எம்சமல ஒங்களுக்கு இவ்சைா அக்களரயா” என்று அவளர கட்டி கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள் கமலம், “நிஜமா எம்சமல ஒங்களுக்கு இவ்சைா அக்களரயா” என்று சகட்டதும், அதற்கு மூர்த்தி, “ஆமாம் கமலம், நாந்தான் முன்னசம போன்சனசன. ஒன்ன எனக்கு புடிக்கும் இன்னு. நீ நல்ல பபாண்ணு, ஒன் அைகுக்கும், குணத்துக்கும் ஒன்ன கட்டிக்கப் சபாறவன் குடுத்து வச்ேவன்” “பகாணம் ேரி, என்ன அைகுன்னுதான் எல்லாம் போல்றாங்க... சும்மானாட்டம் அப்டி போல்றாங்கைா இன்னு ேந்சதகம் எனக்கு. நா மாநிரம், குள்ைம், ஒரு ஆம்பை கண்ணுக்கு அைகா அது, எனக்கு எப்பவும் ேந்சதகம் தான். நீங்கைாவது, தயவு பேஞ்ேி உண்ளமயா போல்லுங்க” “ஆமா கமலம் என்ன நம்பு. நீ உண்ளமயாலும் அைகுதான்” அவளுக்கு உச்ேி குைிர்ந்தது. “நிறத்துல ஒன்னும் நீ பகாளறச்ேலில்ல. குள்ைம் ஒசர குளறசய இல்ல. ஒன் முகம் களையான முகம். ஆம்பைங்கை வேீகரிக்கர முகம். அப்ரம் இப்பத்தான் முழுோ பாத்துட்சடசன, ஒடம்பு அைகு இருக்கு பாரு... ஒன் மாரு...” “பமாளலன்னு போல்லலாசம” என்றாள் பவட்கத்சதாடு. “இம்... ஆமா உன் முளல ஒன் ஒடம்புக்கு பகாஞ்ேம் பபரிசு தான். அதுதான் ஆம்பைங்களுக்கு தாராைமா இருக்கனம். இடுப்பு நல்லா ேிறுத்து, அடுத்து கீ ை பபருத்து, பாத்த ஒடசன பிடிச்ேிடும் கவலப்படாத, ஒன்ன கட்டிக்க கண்டிப்பா வருவாங்க” “ஒங்க நம்பிக்க எனக்கு இல்ல, சபாவட்டும்....அடுத்து எப்ப வச்ேிக்கலாம்”

54

“நீதான் தினம் சகட்டிசய, அத்ளத வரவளரக்கும் இந்த மாதிரிசய பேய்யலாசம” “இந்த சநரமா. நா தினமும் ேினிமா சபாவாவ முடியும்” “இல்ல, பகல் சவளையில மத்யானம் வச்ேிக்கலாம். நீ இன்னா பண்ற, காளலல ேளமச்ேி, ோப்பாட்ட சகரியர்ல எடுத்திட்டு இங்க வந்திட்ர. அப்ரம் ோயந்திரம் அஞ்ேி மணி வளரக்கும் நம்ப பகாண்டாந்தான்” “ஓ நல்லாத்தான் இருக்கு, ஆனா தினம் பகல் சவளலயில நா வர்த யாரும் பாத்துட்டா” “அப்டியா. அப்ப ஒன்னு பேய்யலாம். நீ பதரு பக்கமா வராம. சதாப்பு ேந்துல சபாற மாரி சபாயி, சதாப்புக்குள்ை நுளைஞ்ேி சவலி தாண்டி நம்ப வட்டுக்குள்ை ீ வந்துட்டா, சதாட்டக் கதவு வைியா வந்துடலாம்” “ஓ நல்ல சயாேளனதான்” அவர் பாய் படுக்ளகயில் ோய்ந்து படுத்தார். அவளும் பக்கத்தில் ஒட்டி உட்கார்ந்து படுத்தாள். ஒரு தளலயளணளய இருவரும் பகிர்ந்து படுத்தனர். அவள் ஒருக்கைித்து படுத்து அவர் திறந்த மார்பில் ளக சபாட்டு படுத்தாள். “ஆமாம்... இம்மா பேலவு பேஞ்ேிருக்கிரீங்க. எதுக்குன்னு ஒங்க அப்பா சகக்கமாட்டாரா” “இது ஒன்னும் பபரிேில்ல கமலம். நான் ஊருக்கு வந்து சபாற பேலவில இது பபரிசே இல்ல” “சபான தடளவசய ஒங்க பநலம் விக்கனம் இன்னு போன்ன ீங்கசை, என்னாச்ேி” இப்படி குடும்பக் களத, மற்ற பபாதுவான களதகளை சபேி மணி ஓடியது. ேந்திரனும் உச்ேிக்கு வந்து விட்டார். “ேரி அப்ப நான் பகைம்பரன்” என்று எழுந்து உட்கார்ந்து, “நாளைக்கு என்ன ோப்பாடு சவணும் பிடிச்ேதா போல்லுங்க” “நீ எது பேஞ்ோலும் நல்லா இருக்கும், இன்னிக்கி வச்ே மீ ன் குைம்பு சபால. ஆனா நாளைக்கு கவிச்ே வாணாம், பவள்ைிக்கிைளம நா ோப்ட மாட்சடன், மரகறி சபாதும்” “பகைம்பட்டுமா, நாளைக்கு பாக்கலாம்” “ஊம். இன்னும் ஒரு வாரம் நமக்குத்தான்” “அதுக்கப்புரம் பநனக்கசவ எனக்கு பயமா இருக்கு. இப்சபர் பட்ட ேந்சதாஷம் இருக்கு இதுலன்னு

55 பதரியாம இருந்துட்சடன் இவ்சைா நாைா. அப்ரம் அது பகளடக்காம என்னா பேய்யப் சபாசறன்னு பதரியல” “ஆமாம் கமலம். இப்ப, ஒங்கூட பநருங்கி பைகி, உடலால கடந்துட்டு, இன்னும் ேில நாள்ல பிரியப் சபாசறாம்ன்னா, நாம பரண்டு சபருசம படப்சபாசறாம் சவதளனய. அத தாங்க முடியுமா பதரியல” “ஆமாம் ஆமாம். ஆனா அதப்பத்தி இப்ப சபேி, இருக்கர ேில நாை நா வணடிக்க ீ சபாறதில்ல. எனக்கு பிரியமான ோசராட கூடி இருந்தாச்ேின்னா அது சபாதும் இப்சபாளதக்கு” என்று அவளர கட்டிக் பகாண்டாள். “மணி ஆகியிருக்கும். அப்பசவ ஒன்பது மணி ேங்கு சகட்டுது” என்று எழுந்தாள். மாடியிலிருந்து எல்லாவற்ளறயும் எடுத்து அளறக்கு வந்தனர். நிலபவாைிசய கேிந்து அளறயில் சபாதிய பவைிச்ேம் இருந்தது. விைக்ளக சபாடாமசல, பட்டுப் புடளவளய மடித்து, நளககளை கைற்றி அலமாரியில் பத்திரப் படுத்தினாள். மணி ஒன்பதளர. கிைம்பும் சநரமாகி விட்டது.

கமலத்தின் வாழ்க்ளகயில் அன்று ஒரு பபான்னான நாள். இதுவளர அளரயும் குளறயுமாய் மாமாவிடம் கற்றது. இன்று முழுதாய் ஓழ் இன்பத்ளத அனுபவித்து விட்டாள். “இவ்சைா போகத்த வச்ேிருக்காரு அதுல ோமி. அதான் புருஷன பபாண்டாட்டிங்க, அவங்க பின்னால சுத்தறாளுவ, சதடுறாளுவ, எையறாளுவ, ராத்ரி போகத்துக்குத்தானா இபதல்லாம்” இரவு படுக்ளகயில், கமலம் அன்ளறய நிகழ்ச்ேிகளை திரும்பத் திரும்ப நிளனத்து பநடுசநரம் படுக்ளகயில் விைிந்திருந்தாள். மறுநாள் காளல அவள் எழுந்திருக்க நிளனத்த சநரம் எப்பசவா ஓடிப்சபாய், அவள் ேின்னத்தம்பி சகாகுலன் எழுப்பிய பின்தான் எழுந்தாள். அவேர அவேரமாய் தம்பிங்களுக்கு டிபன் பேய்து பகாடுத்து அனுப்பிய பின், அன்ளறய பபாழுதுக்கான ேளமயளல எல்லாம் பேய்து முடித்தாள். அடுத்து குைியல். ேளமத்த யாவற்ளறயும் ஒரு பபரிய அடுக்கில் அடிக்கி ளவத்து கிைம்ப பத்து மணிக்கு சமல் ஆகி விட்டது. சபேி ளவத்தது சபால், சதாட்டப் பக்கமாய் வட்டில் ீ நுளைந்து, ேளமயல் கட்டில் பகாண்டு வந்த அடுக்ளக ளவத்து விட்டு, முன் கட்டுக்குப் சபானாள். முன் பக்கம் சபச்ேிக் குரல் சகட்டது. கிருஷ்ணமூர்த்தி யாருடசனா முன் பக்க தாழ்வாரத்தில் உட்கார்ந்து சபேிக் பகாண்டிருந்தார். கமலம் பின் கட்டு ேளமயல் அளற அருசக நின்று காத்திருந்தாள். “அப்சபா நா ஒங்க கூடசவ வந்துடசரன். பகாஞ்ேம் உட்கார்ந்திருங்க பத்து நிமிஷத்துல பகைம்பிடசரன்” என்று உள் கட்டுக்கு வந்தார். அங்கு ேளமயலளறயில் கமலம் நிற்பளத பார்த்து அருகில் வந்தார். வாயில் ளக ளவத்து, ரகேியமாய் சபேினார். “எப்ப வந்த கமலம்” “நா வந்து கா மணியாச்ேி. யாசராடசவா நீங்க சபேிட்டுருந்தது நல்ல சவளல சகட்டுச்ேி, அப்டிசய

56 இங்சகசய நின்னுட்சடன்” “நல்லதாப் சபாச்ேி. ேரி நா இப்ப பகாஞ்ேம் பவைில பகைம்பனம். எங்க பநலம் விக்கரது பத்தி ஒரு பார்ட்டி வந்திருக்காம். சபாய்ட்டு வந்துட்சரன்” “பராம்ப நாைி ஆவுமா. நா டிபன் பகாண்டாந்து இருக்சகன். ோப்பிட்டுப் சபாவலாசம” “ஆமாம் பேிக்கிது. சநத்சத ஒங்கிட்ட போல்லனம் இன்னு பநனச்சேன், பகல் ோப்பாடு மட்டும் இல்ல, டிபனும் பகாண்டு வர” அவள் ேிரித்து, “அது கூடத் பதரியாதா எனக்கு, போல்லனுமா” “ஓ...” என்று அவள் கன்னத்ளத தட்டி, “என்னா டிபன்” “பூரி கிைங்கு” வயிறு முட்ட ோப்பிட்டார். “இன்னிக்கி பாத்து, இந்த பார்ட்டி வரனுமா” என்றார் ேலிப்சபாடு. “பரவாயில்ல, அதுவும் முக்கியம் தாசன. நா இங்கசய காத்திருக்சகன்” “ஆமாம் கமலம், நீ இங்கசய இரு, நா கதவ பூட்டிட்டு சபாசறன்” ோப்பிட்டு ஆனதும், ளக கழுவினார். “வரட்டுமா” என்று அருகில் வந்தார். அவளை உற்றுப் பார்த்தார். “என்னா தூங்கலயா ராத்திரி, கண்ணு பேவந்திருக்கு” “ஆமா, எங்க தூக்கம் வந்திச்ேி, பகடச்ே ேந்சதாஷத்த பநனக்கசவ சநரம் சபாதலன்னு, மனசு தூக்கத்த பதாரத்திடுச்ேி” “ஓ... அம்மாம் ேந்சதாஷமா” என்று முகத்ளத அவள் முகத்தருசக பகாண்டு வந்தார். அவளும் நிமிர்ந்து காட்டினாள். அவள் முகத்ளத பிடித்து இதைில் அழுந்த முத்தமிட்டார். அவளும் அவளர கட்டி அளணத்து முளலளய அவர் மார்பில் அழுத்தினாள். அவர் ஒரு ளகயால் ஒரு பக்க முளலளய பிடித்து அழுத்தி பிளேந்தார். அவர் வாய் திறந்து அவள் நாக்ளக உள் வாங்கி ேப்பி விளையாட, அவள், ஒரு ளகயால் ஜாக்பகட்ளட தூக்கி விட்டாள். அவர் ேட்படன தளலளய தாழ்த்தி பவைிசய வந்த முளலக் காம்ளப கவ்வினார். அந்த சவகத்தில், அவளுக்கு ஆ என்று முனகல் வந்து விட்டது, அளத ளகளய வாயில் ளவத்து அழுத்தி கட்டுப் படுத்தினாள். புளடத்த காம்ளப கடித்து நாக்கால் துைாவி விளையாட அவள் அவர் தளல மயிளர பகாத்தாக பிடித்து இழுத்தாள். சபாதும் என்று தளலளய தூக்கினார். “வரட்டுமா...சபாய்ட்டு வந்து மீ திய கவனிக்கரன்” என்றார்.

57

“இல்ல இதுவும்” என்று அவேரமாய், இன்பனாரு முளலளயயும் தூக்கி விட்டதும், அளதயும் கவ்வி குதப்பினார். இன்னும் சபானால், திரும்ப முடியாது என்று அவளை விட்டு விலகினார். எச்ேில் பட்ட இருமுளல காம்புகளும் புளடத்து பை பைத்தன. அளத விட்டு விலக மனமில்லாமல் விலகினார். “வரன்” “ஊம் ேீக்ரம் வந்துட்னும்” என்று கால்களை எட்டி அவர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். தளல முடிளய சகாதி விட்டு ேரி பேய்து பகாண்டு அவேரமாய் மாடிக்குப் சபானார். கமலத்துக்கு அந்த ேில நிமிஷ விளையாட்டில் உடல் சூடாகி பட படத்து இருந்தது. அவர் பல் பட்ட முளல காம்ளப ஆளேயாய் தடவி விட்டு, ஜாக்பகட்ளட இழுத்து மூடினாள். அப்படிசய சுவற்றில் ோய்ந்து உட்கார்ந்து கண் மூடி இளைப்பாறினாள். ேற்று பபாறுத்து, ோர் வந்தவருடன் கிைம்பிவிட்டார். பவைிக் கதவு பூட்டும் ேத்தம் சகட்டது. அவளும் நாலு பூரி ோப்பிட்டு மூடி ளவத்து எழுந்தாள். அடுத்து, அவர் வரும் வளர என்ன பேய்வபதன புரியவில்ளல. சநற்றிரவு பதாளலத்த தூக்கத்ளத பிடித்து விடலாம் என்று மாடி ஏறினாள். அளறயில் எல்லாம் சபாட்டது சபாட்ட படி அலங்சகாலமாய் இருந்தது. கட்டில் சமல், பவள்ளை படுக்ளக விரிப்பில், நடுவில் திட்டாக களற. “சநத்து கட்டிலில் ஓத்த சபாது வைிந்த கஞ்ேி களறயாக்கிடுச்ேி” என்று யூகித்தாள். அந்த விரிப்ளப எடுத்து விட்டு, கட்டிளல சுத்தப் படுத்தி விட்டு, சவறு ஒன்ளற அலமாரியில் சதடி எடுத்து சபாட்டு அைகு பண்ணினாள். அளறளய பபருக்கி கூட்டி எல்லாவற்ளறயும் ஒழுங்கு படுத்தினாள். களற படிந்த விரிப்ளப எடுத்துக் பகாண்டு கீ சை சபாய் சோப்பு சபாட்டு, களறளய கேக்கி, துளவத்து காய ளவத்தாள். வட்ளட ீ தனியா கூடம் தாழ்வாரம் என்று சுற்றி வந்தாள். எவ்சைா பபரிய பணக்காரங்க வடு, ீ எவ்வைவு சபர் இருப்பாங்க. ேின்னப் பபண்ணாய் இருந்த பபாழுது மங்கைத்சதாடுதான் சபாவாள் வருவாள். தனியா வட்டில் ீ நுளைய கூச்ேமாய் இருக்கும். அந்த பபரிய வட்டில் ீ இப்படி தனியாக சுதந்திரமாய் ஒரு காலத்தில் சுற்றுசவாம், அந்த வட்டு ீ ோசராடு கட்டிலில் படுத்து ஓப்சபாம் என்று அவள் கனவிலும் எதிர் பார்த்திருக்க மாட்டாள். மாடிக்கு திரும்பினாள். அளற இப்பபாழுது பார்க்க பைிச்பேன இருந்தளத பார்த்து அவளுக்சக ேந்சதாஷம். கட்டிலுக்கு எதிரில் இருந்த ஆள் உயர நிளலக்கண்ணாடியில் அவள் உருவத்ளத பார்த்தாள். முதல் நாள், பட்டுப் புடளவயில் முழு உருவத்ளதயும் பார்த்தது. இன்று ோதாரண புட¨யிலும் அைகாகத்தான் இருக்சகாம். ோசர அவர் வாயல போல்லிட்டாசர என்று உள்ளுக்குள் மகிழ்ச்ேி. ோர் வரும் வளர படுக்கலாம் என்று கட்டிலில் ஏறி படுத்தாள். விோலமான பருத்தி பஞ்ேி பமத்து பமத்தன படுக்ளக, வை வைத்த விரிப்பு, கட்டாந்தளர பாய் படுக்ளகக்கு பைக்கப்பட்ட உடம்பு சுகம் கண்டது. உடளல முறித்து, உருண்டு புரண்டு காளல பரப்பி ளவத்து சுதந்திரமாய் படுத்தாள். உடல் ஆண்சுகம் சதடியது. ளக தானாக சேளலக்குள் நுளைந்து கூதி வாளய தடவியது. “சதா படுத்த கண்ணயர்ந்து எழுந்தாள் ோர் வந்து விடுவார்” என்று கண்மூடினாள். கிைக்கு சமற்கு பக்க சுவற்றில், கதவு இல்லாத ேன்னல்கள் ேற்று உயரத்தில். திருடர் பயசம இல்லாத காலத்தில் கட்டப்பட்டது. ேன்னல்களுக்கு கதவும் இல்ளல கம்பியும் இல்ளல. புழுக்கசம இல்லாத காற்சறாட்ட அளற. நிேப்தமான சூழ்நிளல, கண்ளண சுயற்றியது, ஒருக்கைித்துப் படுத்து தளலயளண

58 ஒன்ளற அளணத்து அடுத்த நிமிஷம் பறந்தாள் நித்திளர உலகுக்கு. அங்கும் அவள் ோர் ளகவிரித்து காத்திருந்திருந்தார் ேல்லாபிக்க. விைிப்பு வந்து கண் திறந்த பபாழுது அவளுக்குப் புரியவில்ளல “எங்க இருக்சகாம் நாம” என்று, திடுக்பகன பயந்து எழுந்து உட்கார்ந்தாள். முழு நிளனவு திரும்பியதும் உதட்டில் ஒரு புன்னளக, திரும்பவும் படுக்ளகயில் விழுந்து உடளல உருட்டி புரட்டி சோம்பல் முறித்தாள். உடல் மத மதபவன்று இருந்தது. நல்ல அருளமயான கனவு. ேிங்கப்பூரில் அவருடன் உல்லாேமாய் சுற்றித் திரிந்தது சபால். “ஓ கனவு... அதுவும் பகல் கனவு” என்று அவளுக்குள் சோகம். அந்த சோகத்ளத உடசன உதறி எறிந்து விட்டு கட்டிளல விட்டு இறங்கினாள். பவய்யில் தாை ஆரம்பித்து விட்டது, மணி மூன்றுக்கு சமல் இருக்கலாம், “பவகு சநரம் தூங்கி விட்சடாம். ோர் ஏன் இன்னும் வரவில்ளல”. பேித்தது. இருவரும் ோப்பிட ஆளே ஆளேயாய் ேளமத்தளத தனியாக உட்கார்ந்து பகாஞ்ேமாக ோப்பிட்டு எழுந்தாள். மாளல வளர அவர் வருவதாக இல்ளல. பபருத்த ஏமாற்றம். இன்னிக்கு அவ்சைாதான் சபால. எடுத்து வந்த ோப்பாட்ளட சவறு பாத்திரங்களுக்கு மாற்றி பத்திரப் படுத்தி விட்டு, காலி அடுக்ளக எடுத்துக் பகாண்டு சதாட்டக் கதவு திறந்து வட்ளட ீ விட்டு பவைிசயறினாள்.

மறுநாளும் முன் தினம் சபாலசவ ேளமத்து எடுத்துக் பகாண்டு சபானாள். இன்றாவது ோசராடு ஓக்க முடியுமா என்று எதிர்பார்ப்பில், வட்டின் ீ சதாட்டக் கதவு வைியாய் நுளைந்தாள். கிணற்றடியில் ஜட்டிசயாடு நின்று, தண்ணளர ீ அவசர கிணற்றிலிருந்து இழுத்து, வாைிளய அப்படிசய தளலயில் கவிழ்த்து குைித்துக் பகாண்டிருந்தார் ோர். நின்று பார்த்தாள் கமலம். அந்த காளல இைம் பவய்யிலில் தண்ணர்ீ பட்ட அவர் உடம்பு தங்கமாய் மின்னியது. மார்பில் இருந்த கருத்த முடி உடம்சபாடு ஒட்டிக் பகாண்டது. அகன்ற மார்பு, ளக, புஜம், கட்டு கட்டான ேளத ஏறி இறங்கும் அைகு, பவள்ளை ஜட்டி பிதுக்கம் யாவற்ளறயும் கண்டதும் அவள் உடலில் சலாோன ேிலிர்ப்பு. அவள் நின்று பார்ப்பளத, முகத்தில் வைிந்த நீளர ளகயால் வைித்து அவரும் பார்த்தார். உதட்டில் புன்னளக. அந்த இடத்திசலசய சகரியளர ளவத்து விட்டு, அருகில் சபானாள். புடளவ தளலப்ளப இழுத்து இடுப்பில் போறுகி, புடளவ கீ ழ் பகுதிளயயும் பதாளட பதரிய தூக்கி போறுகி விட்டு, “ஒத்துங்க, நா இழுக்கரன்” என்று அவர் ளகயிலிருந்து வாைிளய வாங்கி, தண்ணர்ீ இழுத்தாள். அவர் குத்துக் காலிட்டு மணக்கட்ளடயில் உட்கார்ந்து பகாள்ை, தண்ணளர ீ தளலயில் ஊற்றினாள். இரண்டு வாைி ஆனதும், பக்கத்தில் இருந்த சோப்பு டப்பாவில் பபரிய சோப்பு கட்டிளய எடுத்தாள். அவள் காணாத புதுவளக மணம். மூச்ளே இழுத்து முகர்ந்து ரேித்து விட்டு, அவர் முதுகில் சதய்த்து குைப்பி விட்டு, ளககைால் சதய்த்தாள். “எழுந்திருங்க” “இல்ல கமலம் சபாதும், நா சதய்ச்ேிக்கரன்”

59 “இல்ல நாந்தான் சதய்ப்சபன்” எழுந்து நின்றார். முன் பக்கம் மார்பில் சதய்க்க பநைிந்தார். பதாளட இடுப்பு என்ற ளக சபாக சமலும் பநைிந்தார். அவளுக்கு ேிரிப்பு. “என்னா ேின்னக் குைந்ளதயாட்டம்” என்று ஜட்டிக்குள்ளும் ளக சபானது. “அய்ய” என்று ளகளய பிடித்துக் பகாண்டார். அவள் விட வில்ளல, ஜட்டிளய ேட்படன இறக்கி விட்டாள். பூல் பவைி வந்து, பாதி உயரம் எழும்பி நின்று ஆடியது. ளககைால் பிடித்து இழுத்து அைபவடுத்து, ஆளேயாய் உருவினாள். சோப்ளப எடுத்து, இரு ளககைிலும் குளைத்து, நுளர வரவளைத்து, தண்டின் சமல் பூேி உருவினாள். ஜட்டிளய அவசர சமலும் இறக்கி, கால் வைிசய கைற்றி விட்டு, காளல நன்கு பரப்பி ளவத்து அகட்டினார். தண்டு சமல் சநாக்கி விளறத்து நீண்டது. சமலும் சோப்பு நுளரளய ளக நிளறய ஆக்கி எடுத்து, தண்டு, பதாங்கிய பகாட்ளட எல்லா வற்ளறயும் சோப்புக் ளகயால் பிளேந்து உருவி அவளர உசுப்பி விட்டாள். அவருக்கு சுகசமா சுகம், உணர்ச்ேி ஏறி “ஊம்” என்று தளலளய பின்னுக்குத் தள்ைி அவள் சதாளை பற்றி “கமலம் கமலம்” என்று முனகினார். தண்டு முழுதும் விளறத்து சமல் சநாக்கி பீரங்கி சபால் நின்றது. அவளுக்கு அந்த மாதிரியான விளறப்பு ஆச்ேரியமாய் இருந்தது, இப்டி இரும்பு துண்டு மாதிரியா ஆவுமா என்று. சமலும் சமலும் உருவ உருவ, அவருக்கு உணர்ச்ேி தாைமுடியாமல், “சபாதும் சபாதும் கமலம், வாணாம் இதுக்கு சமல” என்று விலகி, ேட்படன உட்கார்ந்தும் விட்டார், “சபாதும் தண்ணிய ஊத்து” வாைி தண்ணளர ீ ஊற்றினாள். சோப்பு சபாக குைித்து முடித்ததும், அவள் துண்டு எடுத்து முதுகு மார்பு, ோமான் எல்லாவற்ளறயும் துளடத்து துவட்டியதும், அவர் வாங்கி தளலளய துவட்டினார். அவர் துவட்டும் பபாழுது, தளல ஆட்டி பூல் சமலும் கீ ழும் ஆடியது அவளுக்கு சவடிக்ளகயாய் இருந்தது. விரளல சேர்த்து அதன் தளலயில் ஒன்று சபாட்டதும் ஸ்பிரிங் பபாம்ளம சபால் ஆடியது கண்டு சமலும் தட்டி விளையாடினாள். “உஸ் சபாதும் சபாதும்” என்று பேல்லமாய் அவள் ளகளய பிடித்து, விலகி நின்று தளல துவட்டி, துண்டு கட்டி களற ஏறினார். சவட்டிகட்டி பவற்று உடம்சபாடு வந்து மூர்த்தி உட்கார்ந்தார். “ஆப்பம் சுட்டாந்து இருக்சகன்” “ஆப்பமா... அபதல்லாமா... இப்பவும் சுடறாங்கைா. எனக்கு எப்பசவ மறந்து சபாச்ேி” உட்கார ளவத்து பரிமாறினாள். “ஆப்பம், சதங்காய் பால் அருளமயான காம்பிசனஷன்” என்று சுளவத்து ோப்பிட்டார்.

60 “இன்னிக்கு யாரும் வரமாட்டாங்க இல்ல சநத்தாட்டம். அநியாம சபாச்ேி ஒரு நாளு” “வர மாட்டாங்க. இன்னிக்கு, சநத்துக்கும் சேத்து டபுைா ஆட்டம் ஆடிட்டா சபாச்ேி” என்று ளகளய நீட்டி அவள் முளலளய பிடித்து விட்டார். “அப்ப இப்பசவ மதியம் ோப்பாட்டுக்கு முன்னசவ ஒரு வாட்டியா” “ஆமா ஆமா...முடிச்ேிடனும். நீ தான் குைிக்கும் சபாசத ஏத்தி விட்டுட்டீசய. “குத்திக்கிட்டு நிக்குது”

“இன்னுமா நிக்குது” என்று அவர் மடியில் ளகளவத்து, சவட்டிளய விலக்கினாள். ஆமாம் என்பது சபால் அது ஓணான் மாதிரி தளலளய ஆட்டியது. “ஆமாம், அப்ப நீங்க சபாங்க பமத்ளதக்கு முன்ன, நா இசதா வந்துட்சடன் ஏறக்கட்டிட்டு” என்றதும், அவர் எழுந்து ளக கழுவி சபானார். “வரும் சபாது, ஒரு பகாடத்தில தண்ணியும் குவளையும் பகாண்டாந்துடு, அங்சகசய கழுவிக்கலாம். அதுக்காக கீ ை வர சவண்டியதில்ல”

கிருஷ்ணமூர்த்தி மாடி அளறக்குப் சபாய் படுக்ளகயில் ோய்ந்து கண் மூடினார். வயிறு புளடக்க ோப்பிட்ட களைப்பு. அவளும் ோப்பிட்டு, பாத்திரங்களை கழுவி விட்டு, மற்றவற்ளற மூடி பத்திரப் படுத்தி விட்டு, அவேரமாய் மாடி ஏறினாள். அதற்குள் அவர் குட்டித் தூக்கத்தில் இருந்தளத பார்த்து, எழுப்ப மனமில்லாமல், தளரயில் ஒரு விரிப்ளப சபாட்டு படுத்தாள். விடியக் காளலயில் எழுந்து டிபன் ோப்பாடு என்று தயாரித்து ஓடி ஆடியதில் அவளுக்கும் களைப்பு. பகாஞ்ேம் ஆயாேமாய் இருக்க கண்ளண மூடினாள். ஒரு அளர மணி சநரம் பேன்றபின் அவளுக்கு முைிப்பு வந்து விட்டது. அவர் இன்னும் எழுந்திருக்க வில்ளல. மணி பதிபனான்ளற தாண்டிவிட்டது. இன்னும் சநரத்ளத வணாக்க ீ விரும்பாமல், எழுந்தாள். கண்ணாடி முன் நின்று, களைந்த தளலளய வாரி, பபாட்டிட்டு முக அலங்காரம் சுருக்கமாய் நடந்தது. அவருளடய வாேளன பேன்ட்ளடயும் கழுத்தில் பூேி, கண்ணாடியில் முன் பின் பார்த்து தன் அைகில் திருப்தி ஆனதும், கட்டிலில் ஏறினாள். அளேவு அவளன எழுப்பி விட, புரண்டு ஒருக்கைித்து படுத்து இடம் பகாடுத்தார் அவள் உட்கார. அவளர ஒட்டி உட்கார்ந்து ஒரு பக்க முளல அவர் மார்பில் பதிய அவர் சமல் ோய்ந்தாள். அவர் ஒரு ளகளய சுற்றி அளணத்தார். “தூக்கம் சபாட்டாச்ோ” “ஆமாம், ஒன் ஆப்பம் அவ்சைா சடஸ்ட் அைவு பதரியாம வயுறு முட்ட ோப்டுட்சடன், தூக்கம் கண்ண போைட்டிடுச்ேி” “ஆப்பத்தில பதன்னங் கள்ளு ஊத்தித் தாசன புைிக்க வச்ேி சுடசறாம், தூக்கம் வரும் தான்”

61

“ஓ அப்டியா” என்று எழுந்தார். “அதுவும் தூங்கிடுச்ோ” என்று அவர் சவட்டிளய விலக்கினாள். பூல் தளல ோய்த்து பதாளட சமல் படுத்து இருந்தது. அந்த நிளலயிலும் நீண்டுதான் இருந்தது. இடது ளக உள்ைங்ளகயில் எளட பார்ப்பது சபால் தூக்கி, வலது ளகயால் ஒரு அணிப்பிள்ளை முதுளக தடவிக் பகாடுப்பது சபால் தடவி விட்டாள். பதம்பு வந்தது சபால் புளடத்து தளல தூக்க ஆரம்பித்தது. ளகயால் தண்ளட பிடித்து இழுத்து உருவியதும் முழுதும் நிமிர்ந்து விட்டது. குனிந்து தண்டின் சமல் முத்தமிட்டு, “எனக்கு இத ேப்பனும்” என்றாள். “ஊம் அதுக்குன்னா பபர்மிஷன் சகட்டுக்கிட்டு, தாராைமா ேப்சபன்” “அதில்ல, நீங்க சேர்ல ஒக்காரனும் நா தளரயில ஒக்காத்து” “ஓசகா பளைய பநனப்சபா” என்று எழுந்து கட்டிளல விட்டு இறங்கினார். (முதல் பாகத்தில் தை விதி காரணமாய் விரிவாக போல்ல முடியாமல் சபான காட்ேி இப்பபாழுது) சவட்டிளய அவிழ்த்து, சேர் ஒன்ளற எடுத்துப் சபாட்டு உட்கார்ந்தார். பதாளட நடுசவ குத்திட்டு நின்று பகாண்டது. அவள் வந்து அவர் எதிரில் தளரயில் உட்கார்ந்தாள். “நீ அவுக்கலயா” “ஊகும், ஒசர பவைிச்ேம்...... வா..ணாம்” என்று பகாஞ்ேினாள். “அபதப்படி, நா பாக்க வாணாமா, அன்னிக்கி இந்த அளற பவைிச்ேம் சபாதல. இப்ப அவுத்துசடன். நா எல்லாத்தயும் பதைிவா பாக்கனம்” “உம்...” என்று தயங்கினாள். “வா கமலம், என்னா பவக்கம்” என்று முகக்கட்ளடளய பிடித்தார். “அவேியம் பாக்கனுமா” “ஆமா” எழுந்து நின்று, புடளவ தளலப்ளப நழுவ விட்டு, பமல்ல இடுப்ளப எக்கி ளகளய விட்டு புடளவ பகாசுவத்ளத பவைிசய எடுத்து அவிழ்த்தாள். ேிவப்பு உள் பாவாளட, மஞ்ேள் ஜாக்பகட்சடாடு இடுப்ளப ஒருபக்கம் ஒடித்து நின்றாள். பாடி ஏதும் சபாடாத பமல்லிய ஜாக்பகட். முளல காம்புகைின் கறுளம, விைிம்பு வடிவும் பதரிய முளலகள் முட்டி நின்றன. குண்டு முளலகள் ஜாக்கட்டுக்குள் அடங்க மறுத்து சமசல பிதிங்கி இருந்தன. ப்ரா சபாட்டால்

62 எவ்வைவு எடுப்பாய் இருக்கும். மார்ளப முன்னுக்குத் தள்ைி, “சபாதுமா” என்று சவண்டுபமன்சற சகட்க, “சபாதாது சபாதாது, எல்லாத்ளதயும்..... எதுக்கு அந்த மல்சகாவாவ அப்டி சபாட்டு நசுக்கி வச்ேிருக்க... அவுத்து உசடன் ப்fரியா” பமல்ல ஒவ்பவாரு ஊக்காய் கைற்றி, ஜாக்பகட்ளட உரித்தாள். ஜாக்பகட் சபாட்டிருந்த இடங்கள் மட்டும் உடளல விட நல்ல மாநிறத்தில். பபரிய முலாம்பைத்ளத ேரிபாதியாய் பவட்டி மார்பில் ஒட்டி ளவத்தது சபால். சகாைத்தின் ேரியான நடுவில் உப்பிய பாக்கு நிற வட்ட பாச்ேி, அதன் சமல் உட்கார்ந்த புளடத்த கரு நிற திராட்ளே காம்புகள். அருளம அருளம என அவர் பார்த்து ரேித்தார். “இப்ப சபாதுமா” “என் பேல்லசம உன்ன முை..ோ பாக்கனுசம” என்று பகஞ்ேினார். பாவாளட நாடா முடிச்ளே சதடி அவிழ்த்தாள். கால் வைிசய வைிந்து தளரளய பதாட்டது. அளத விட்டு விலகி நின்றாள். ஒடித்த இளட, அதன் பின் அகன்ற இடுப்பு, ேின்ன பதாப்புள் சுைி, ஒட்டிய வயிற்றின் கீ ழ் உப்பிய முக்சகாணம் கால்வாேி பதரிந்தது. அளத முழுதும் மளறத்த கருத்த இைம் சுருட்ளட முடி. ஒசர ேீராக இறங்கிய அைவான வாளைத் பதாளட. “சபாதுமா” என்று இடுப்ளப ஒரு பக்கம் ஒடித்து, அதன் சமல் ஒரு ளகளய ளவத்து, மறு ளகளய பதாங்க விட்டு அவள் நின்ற அைகு, அைகான பவங்கல அம்ம..ன்(ண) ேிளல வடிவு. எதிரில் சேரில் உட்கார்ந்திருந்த அவர், கண் பகாட்டாமல் பார்த்தார். அவளும் பார்த்தாள் கட்டில் எதிரிலிருந்த ஆள் உயர நிளலக் கண்ணாடியில். முதன் முதலில் முழு அம்மணத்ளத பார்க்கின்றாள். அப்படி கண்ணாடியில் அவள் கண்டசத இல்ளல. அவளுக்சக பவட்கம் பிடிங்கித் தின்றது. களுக்பகன ேிரித்து இருளககைாலும் முகத்ளத மூடி உடளல குறுக்கி குனிந்தாள். முலாம்பைம் மாங்கனியானது, இன்னும் அைகாய். இரு ளக நீட்டி அளைத்ததும், வந்து அளடக்கலம் ஆனாள். அவர் கால்கைால் அவள் பதாளடகளை இருத்தி அைித்திக் பகாண்டு, தளலளய முளலகள் நடுசவ ளவத்து சதய்த்தார். முளலளய பிடித்து காம்ளப அவர் வாயில் ளவத்து ஊட்டினாள். அவரும் இரு ளககைால் முளலளய பிடித்து அழுத்தி, காம்புப் பகுதி புளடத்து எழுந்தது. அளத நாவால் நக்கி, உதட்டால் கவ்வி சூப்பி சலோக கடிக்க அவள் ளக அவர் பின்தளல பிடித்து முளலசமல் அழுத்தியது. கவ்விய காம்ளப உள்ளுக்கு இழுத்து நாக்கு, அண்ணம் இளடயில் ளவத்து பால் ேப்புவது சபால் ேப்பினார். உணர்ச்ேி ஏறி கண் மூடி ஊம் என்று அனுபவித்தாள். அந்த முளல விடுத்து அடுத்தளத பற்றி, காம்பு மாற்றி ஆளே தீர ேப்பி, பற்கைால் கவ்வி குதப்பினார். ேப்பாத்தி மாவு பிளேவது சபால் பிளேந்து விளையாடி அவர் விளையாட்டில், அவள் அவள் உணர்ச்ேி தாைாமல், முனகல் ேத்தம். அவர் முகம் முளலகளை விடுத்து பதாப்புள், அடி வயிறு என்று குனிந்து பேன்று அவள் முக்சகாணத்ளத முத்தமிட்டார். கூதி சமட்டில் இதழ் பட்டதும் கூச்ேத்தில் பநைிந்து அவர் தளலளய பிடித்துக் பகாண்டாள். அவர் தளல தூக்கியதும், அவள்

63 ஆரம்பித்தாள். அவர் மார்பு பாச்ேிளய வாயில் ளவத்து ேப்ப அவருக்கு கூச்ேமானது. முகத்ளத அவர் மார்பு வயிறு என்று சதய்த்து அப்படிசய ேரிந்து மடியில் தளல ளவத்து பூளல முகத்தால் முட்டி சதய்த்துக் பகாண்டாள். தளரயில் “ேப்ைாங்சகால்” சபாட்டு உட்கார்ந்ததும், அவர் காளல அகட்டி ளவத்தார். சமல் சநாக்கி பீரங்கி சபால் நின்றது பூல். அதன் கீ சை இரண்டு உருண்ளடகள் சபால் பதாங்கி இருந்தன. ேின்னப் பேங்களுக்கு தண்ளட ஒட்டி சகாலிக்குண்டு சபால் இருப்பளத பார்த்து இருக்கின்றாள். இபதன்ன பதாங்குது என்று, முதலில் அளத கமலம் பதாட்டுப் பார்த்தாள். பகாை பகாை பவன்று இருந்த ேளதயின் உள்சை இரு விரலால் சோதித்ததில், இரண்டு பலாக் பகாட்ளடகளை ளபயில் சபாட்டது சபால் உள்சை ஆடின. விரலால் ஒரு பகாட்ளடளய அழுத்தியதும், “ஆ” என்று அவர் குரல். “அப்டி அழுத்தத் கூடாது கமலம், வலிக்கும்” “ஓ ஓ ேரி ேரி இல்ல” அப்ப இத அழுத்தினாக் கூட வலிக்குமா என்று பூல் தண்ளட பிடித்தாள். “இல்ல இல்ல அதுங்கூட எப்டி ஓனுன்னா பவளையாடலாம். கீ ை பகாட்ளடங்கை அைித்தினாத்தான் வலிக்கும்” என்றதும், அவள், பூலின் அடிவாரத்தில் ஒரு ளகயும் அதன் சமல் அடுக்காய் இன்பனாரு ளகளய ளவத்து அழுத்தமாய் பிடித்து உலுக்கி அளேத்தாள். இரும்பு அலவாங்சகாளல (கடப்பாளற) பிடிப்பது சபால் இருந்தது. அப்படிசய சமலும் கீ ழும் ஏத்தி இறக்க, பூலின் முளனத்சதால் விரிந்து சுருங்குவது அவளுக்கு புதுளமயானது. சதால் விரிந்து இறங்கியதும் ேிவந்த பூல் பமாட்டு பாதி பவைி வந்து, அதன் நுனியில் பகாைப்பாய் வடிந்தது. விரல் நுனியில் பதாட்டு எடுத்து இருவிரலால் தடவிப் பார்த்ததும், தன் கூதி ஜீரா சபாலசவ இருந்தது, அப்படிசய நாக்கில் ளவத்து சுளவத்தாள். “கழுவிட்டு வரவா” என்றார். “வாணாம் வாணாம் அப்டிசய ேப்பலாம்” என்று நாக்ளக நீட்டி துவாைி ஜீராளவ நாக்கால் நக்கி சுளவத்து நல்லா இருக்கு என்று அவளன பார்த்து தளலயாட்டினாள். உதட்ளட ளவத்து பமாட்ளட முத்தமிட்டு வாயில் நுளைத்து ேப்பினாள். அவருக்கு ஆனந்தமாய் ஆனது. இன்னும் வாய் திறந்து பாதி பூல் சபாக உள்சை விட்டு, உதட்ளட அைித்தி பிடித்து தளலளய பின்னுக்குத் இழுத்து ஊம்பினாள். ஆகா ஆகா என்று அவருக்கு உணரச்ேி ஏறியது. ஒவ்பவாரு தடளவயும் இன்னும் பகாஞ்ேம் பூல் வாயினுள் சபாய், முக்கால் தண்டு வளர சபாய் வந்தது. “ஆஆ ஹ¥ம் ஹ¥ம்... கமலம் கமலம்...... கமலம் கண்ணு” என்று அவள் தளலளய பிடித்துக் பகாண்டு அவர் முனகினார். உடலின் நரம்புகள் உச்ேிக்கு ஏறுவளத உணர்த்த, அதன் விபா£தத்ளத உணர்ந்து, அவர் ேட்படன அவள் தளலளய பிடித்து நிறுத்தினார். “சபாதும் சபாதும் கமலம் சபாதும், எனக்கு வந்திடும்” “என்னா வந்திடும்” “பேஞ்ேி முடிச்ேி களடேியா வருசம அது இப்பசவ வந்திட்டா அப்ரம் பேய்ய முடியாது”

64

“ஓ அப்டியா” என்று அவளும் ஊம்புவளத நிறுத்தி, வாளய உருவி விலகினாள். தளலளய பின்னுக்கு இழுத்து பூளல பார்த்தாள். அவள் எச்ேில் அவர் பூல் குை குைப்பு எல்லாம் சேர்த்து, ஜீராவில் முக்கிய பபரிய குலாப் ஜாமூனாய் இருந்தது அந்த விரால் மீ ன். அவள் சதாளை பிடித்து “வாடி என் கண்ணு” என்று பிடித்து தூக்கினார். அவள் எழுந்ததும், இழுத்து அவர் மடியில் உட்கார ளவத்து, அவள் முகத்ளத பிடித்து அவள் உதடு கன்னம் என்று ேரமாரியாய் முத்தமிட்டார். களடேியில் உதட்ளட கவ்வி சுளவத்தார். நாக்குகள் உறவாடின. அப்படிசய அவளை தூக்கி எழுந்து, நடந்து சபாய் கட்டிலில் படுக்க ளவத்தார். அவைாகசவ கால்களை தூக்கி மடக்கி விரித்து ளவத்து காத்திருந்தாள். அவரும் ஏறினார். அவள் கால் நடுசவ முட்டி சபாட்டு உட்கார்ந்து இடுப்ளப தாழ்த்தினார். பூல் தண்ளட பிடித்து, கூதி வாய் சதடி நுளைத்தார். தளும்பி நின்ற புளை இந்த தடளவ சுலபமாய் வைி விட்டது. சமலும் கீ ழும் அளேத்து அழுத்த ஏறக்குளறளய இறங்கி விட்டது. உள்சை நுளைத்த பூளல எடுக்காமல், கால்களை நீட்டி, பின்னுக்கு தள்ைி, ளகளய ஊன்றி ஓக்கும் வாட்டத்திற்கு உடம்ளப பகாண்டு வந்து இழுத்து குத்தி ஆரம்பித்தார் ஓளை. இடுப்ளப சமல் வாகாக வளைத்து, அடுத்து கீ ழ் வாட்டமாய் குத்தினார். பூல் முழுதும் இறங்கி முட்டியதும் அவள் ஆபவன்ற குரல். இழுத்து குத்த குத்த உள்சை பவைிசய என்று பூல் தண்டு சபாய் வர, அவளுக்கு தூக்கியது. பூல் கூதியுனுள் பல இடங்கைில் குத்தி அவளை திக்கு முக்காட ளவத்தது. “ஊம் ஊம்” என்று முனகி அவளும் சமல் வாட்டமாய் இடுப்ளப அளேக்கலானாள். அவள் ஆட்டம் அவளர ஏத்தி விட இன்னும் பலமாய் சவகமாய் குத்தி ஓத்தார். அவர் இடுப்ளப இரு ளககைால் பிடித்து அவர் குத்துக்கு தகுந்தார் சபால இவளும் இடுப்ளப தூக்கி இடிக்க ஓைின் உச்ேத்துக்கு இருவரும் ஏறினர். அவளுக்குத்தான் முதலில் வந்து விட்டது, “ஆய் ஊய்” என்று அவள் உரக்கசவ கத்தினாள். அவள் உச்ேிளய பதாட்டது பதரியாமல் சமலும் சமலும் சவகமாய் குத்திக் பகாண்டிருந்தார். ஒரு உச்ேிளய பதாட்டு ஓய்ந்தவள், இன்னும் ஓழ் பதாடர அவைாள் தாக்குப் பிடிக்க முடியாது திணறினாள். முதல் ஓைின் பபாழுது ஒரு தடளவதான் உச்ேி பதாட்டாள். இந்த தடளவ அடுத்த ேில நிமிஷங்கைில் இன்பனாரு சபரளல முன்பு வந்தளத விட உயரமாய் வந்து அவளை புரட்டிப் சபாட்டது, உடம்பு முழுதும் காந்த-அளல அளல அளலயாய் வந்து அவளை இன்பத்தில் மூழ்கடித்தது. அவர் முதுளக அவள் விரல் நகங்கள் பதிய அழுத்தினாள், பல்ளல இருக கடித்து தளலளய தாறுமாறாய் அளேத்து, “ஓ... ஓஓஓ” என்று உரக்க கத்தி அவளரசய தூக்கிவிட்டாள். அவரும் உணர்ச்ேியின் எல்ளலக்குப் சபாய், களடேி இடியாய் இடித்து உச்ேி பதாட்டு உடளல வில்லாய் வளைத்து கூதியின் ஆைத்தில் அழுத்த, பூல் துடித்து துடித்து விந்ளத கக்கியது. அவளும் அசத ேமயத்தில் உச்ேிளய பதாட்டு சோர்ந்து விைவும் ேரியாக இருந்தது. அப்படிசய அவர் ோய்ந்து “கமலம் கமலம்” என்று அடித் பதாண்ளடயில் கூவி விழுந்ததும், கட்டி அளணத்து கட்டிக் பகாண்டாள். ேில நிமிஷங்கள் அப்படிசய இருந்து விட்டு. அவர் எை ஆரம்பித்தார். “இருங்க இருங்க அப்படிசய” என்று அவளர அவேரமாய் இருத்தினாள். “என்னாச்ேி” என்று பதறினார். “ஒன்னுமில்ல, கஞ்ேி பவைில எல்லாம் பகாட்டி, படுக்ளகய வணாக்கிடுச்ேி ீ முன்ன, இருங்க” என்று

65 ளகளய துைாவி ஏதும் துணி கிளடக்குமா என்று தடவினாள். கிளடக்கவில்ளல. ேட்படன பக்கத்தில் கிடந்த தளலயளண உளரளய உருவி எடுத்து பதாளட பக்கத்தில் ளவத்துக் பகாண்டு அவளர பமல்ல பூளல உருவச் போன்னாள். அவர் உருவியதும் துணிளய ளவத்து கூதி வாளய மூடினாள். அவர் புரண்டு படுத்ததும், பதாளடளய இருக்கி துணிளய ளவத்து அழுத்தி பிடித்துக் பகாண்டு எழுந்து கட்டிளல விட்டு இறங்கினாள். காளல அகட்டி ளவத்து, துணிளய எடுத்தாள், பவள்ளை பிேின் கூதி வாயிலிருந்து வடிந்தது, அளத கீ சை ேிந்த விடாமல் துணியால் துளடத்து விட்டு, பாவாளட ஜாக்பகட் சதடி எடுத்து உடுத்தி புடளவளயயும் சுற்றிக்பகாண்டு, அளறளய விட்டு பவைிசய சபானாள். பமாட்ளட மாடியில் அளறளய ஒட்டிய மூளையில், மளை நீர் சபாக வைி இருந்தது. பகாண்டு வந்த குடத்து நீளர அங்கு எடுத்துப் சபாய் ளவத்து, புடளவளய வைித்து உட்கார்ந்தாள். குவளையில் நீர் பமாண்டு, கூதியில் அடித்து கழுவினாள். ேந்தில் விரளல விட்டு பகாை பகாைப்ளபயும் சுத்தமாய் கழுவி எழுந்தாள். குவளையில் நீர் பகாண்டு வந்து, ஒரு ேின்ன துண்ளட எடுத்து கட்டில் அருகில் சபானாள். பூல் தண்டு அவர் அடி வயிற்றின் சமல் மல்லாந்து படுத்து, மீ தி கஞ்ேிளய வடிய விட்டு இருந்தது. பூளல ளகயில் எடுத்தாள். அவர் கண் விைித்து பார்த்து மீ ண்டும் தூங்க ஆரம்பித்தார். ஈரத் துண்டால், கஞ்ேிளய துளடத்து சுத்தப் படுத்தினாள். ளகளய விட்டதும் துவண்டு பதாப்பபன விழுந்தது. இரும்புத்துண்டு, சவகளவத்த வள்ைிக் கிைங்காய் மாறி படுத்துக் கிடந்தது சவடிக்ளகதான். அவளும் கட்டிலில் ஏறி அவர் பக்கத்தில் ஒருக்கைித்து படுத்தாள். அவர் ளக தானாக வந்து அவள் சமல் சபாட்டு அளணத்தது. இருவரும் ஓத்த அேதி தீர தூங்கினர். அவள் கண் விைித்த பபாழுது, பவய்யில் சமற்கு ேன்னலுக்கு தாவி விட்டது. எழுந்து உட்கார்ந்தாள். அவரும் அளேந்து, விைித்தார். அவள் ோய்ந்து அவர் மார்பு சமல் தளலளய ளவத்தாள். அவள் தளலளய தடவி, “சநத்து பூரா காத்து பகடந்ததுக்கு, இன்னிக்கு ேரி கட்டியாச்ோ” “ஊம்... இன்னும் இல்ல... இன்பனாரு வாட்டின்னு நீங்க தாசன போன்ன ீங்க, அப்பத்தான் ஈடு ஆவும்” “ஓ..சநா, நம்பைால முடியாதப்பா இன்பனாரு வாட்டியா, இன்னிக்சக வா” “ஏன் முடியாதா” என்று தளலளய தூக்கி பூளல பார்த்தாள், அது இன்னும் உறக்கத்தில் பேவசனன்னு படுத்துக் கிடந்தது. ளகளய நீட்டி பதாட்டாள், இன்னும் துவண்டு தான் இருந்தது. “ஏன் எந்திரிக்காதா” “என்னா ஆட்டம் ஆடி இருக்கு, அதுக்கு புல் பரஸ்ட் சவணும். அதுவும் நீ ேப்பினது பாரு சஹா சஹா... என்னா மாரி இருந்திச்ேி பதரியுமா. அந்த சவகம்தான், அப்டி ஒரு சராஷம் வந்து பமாறட்டுத்தனமா குத்திசனன். ஒனக்கு வலிச்ேிதா” “வலியா” என்று ேிரித்தாள். “அது முந்தா சநத்து பகாஞ்ேமா இருந்திச்ேி, இன்னிக்கு சுத்தமா இல்ல, அதுவும் இன்னிக்கி ஒரு தாட்டி இல்ல, பல வாட்டி வந்து வந்து சபாச்ேி. அதனால, அது இன்னும் இன்னும் சவணும் இன்னு சகட்டுக்கிட்சட இருக்கு. என்னக் சகட்டா இன்னிக்கு பத்து வாட்டி கூட பேய்லாம் அதுக்கு”

66

“சபாச்ேிடா... அம்மா பரசமஸ்வரி, பமாதல்ல வயித்தப் பாரு அப்பரமா அதுக்கு கீ ை இருக்கரத பாக்கலாம்” “ஓ அதிக்கா பகாற, அதயும் கவனிச்ேிடலாம்” என்று எழுந்து இறங்கினாள். மூர்த்தியும் கமலமும், ோப்பிட உட்கார்ந்தனர். பிஞ்ேி கத்தரிக்காய் முருங்கக்காய் சபாட்ட எறா (இறால்) குைம்பு. "இந்த குைம்பு வச்ேதுக்காகசவ ஒன் ளகக்கு பத்து பவுன் காப்பு சபாடலாம்” என்று ரேித்து ோப்பிட்டார். "நீயும் ோப்பிடு கமலம், எதுக்கு காத்திருக்க” என்று போல்ல அவளும் சேர்ந்தாள். "நீங்க போன்னாப்பல, இன்னிக்கு பகாைம்புக்கு தனி ருேி வந்திருக்கு. அதுக்குக் கூட பதரியும் சபால, என் ோருக்குத்தான் ஸ்பபஷலா பேஞ்சேன்னு” ோப்பிட்டு முடித்து, மாடிக்குச் பேன்றனர். மணி இரண்சடகால், ஒரு குட்டி தூக்கம் சபாட்டா, நாலு மணிக்கா ஒரு ஆட்டம். அப்புரம் ஐந்துக்கு கிைம்பலாம் என்று கட்டிப் பிடித்து தூங்கினர். ஒரு அளர மணி தாண்டி இருக்காது, அவர்கள் திட்டத்துக்கு குறுக்கீ டு வந்து விட்டது. பதருக் கதவு பலமாய் தட்டும் ேத்தம் சகட்டு அவர் விைித்தார். எழுந்து அவேரமாய் பனியன் சபாட்டு கீ சை இறங்கினார். அவளும் விைித்து எழுந்தாள். கீ சை சபச்சுக் குரல். சநத்து வந்த அசத ஆள்தான் இன்னிக்கும் நம்ப ேந்சதாஷத்த பகடுக்க வந்தான் என்று அவளுக்கு அலுத்தது. மாடி ஏறி வந்தார். கட்டிலில் படுத்திருந்தவள் எழுந்து உட்கார்ந்தாள். பமல்லிய குரலில், "அவரு சபாய்ட்டாரா” "இல்ல கமலம், தரகர்தான் வந்திருக்காரு, நா சபாவனும், இனி நாளைக்குத்தான்” அவள் முகம் வாடி விட்டது. ஆனால், "அதிக்கின்னா சபாய்ட்டு வாங்க, முக்கியமான காரியந்தாசன” என்று போன்னாசல தவிர ஏமாற்றம் அவள் குரலில் பதரிந்து விட்டது. "ோரி கமலம்” என்று அருகில் வந்து, கட்டிப்பிடித்து அவேர முத்தமிட்டு விலகினார். "அப்ப நானும் பகைம்பரன். நாளைக்கு இசத மாரி வந்துடவா”

67 "ஆமாம் கமலம், வந்துடு” சவட்டி ேட்ளட மாற்றி கிைம்பினார். "ஹாங்... கமலம், நீ சபாகும் சபாது, புது பட்டுப் புடளவபயல்லாம் பகாஞ்ே பகாஞ்ேமா வட்டுக்கு ீ எடுத்துப் சபாயிடு” "நளகங்க” "நளகங்கை களடேியா எடுத்துக்கலாம்” மாடி இறங்கி கிைம்பி சபாய் விட்டார். மணி பார்த்தாள், இந்த கற்பளன உலளக விட்டு விலக இன்னும் நாைி இருக்கு என்று படுக்ளகயில் விழுந்து தளலயளண ஒன்ளற எடுத்து கட்டி குப்புர படுத்து கண்ளண மூடினாள். முற்பகல் நடந்த ஓழ் நாடகத்ளத மறுபடியும், மனதில் ஓட விட்டு ேந்சதாஷத்தில் படுத்துக் கிடந்தாள். "எம்மாம் பபரிய நீட்டு பூலு, ேப்பனா வாயில பாதிகூட சபாவல. நம்ப பவரல் பமாத்தம் கூட ேந்துல சபாவாது, இந்த தடிப்பூலு முழுோ சபாயி கூதிய கிைிக்கிரமாரி பமாறடா குத்சதா குத்துன்னு குத்துது. ஆனா அதுக்கு வலிக்கல, இன்னும் இன்னும் ஓனுன்னு விரிச்ேி கிட்டு ஆடுது. களடேியா வர்ர ேந்சதாஷமிருக்கு பாத்தியா, அப்பப்பா ஒடம்பபல்லாம் ஷாக் வச்ோப்சபால அப்டி ஒரு ேந்சதாஷம். அதுவும் இன்னிக்கு, ஒரு வாட்டியா... பல வாட்டி. இந்த பமாலக்காம்புங்க இப்டி பபாடச்ேி பாத்சத இல்ல, பல்லு வச்ேி கடிச்ேி அவுரு ேப்பரச்ே கிர்ருன்னு எப்டி ஏறுதுப்பா” இந்த நிளனவுகைின் விளைவு, கூதி நே நேக்க ஆரம்பித்து விட்டது. முளல காம்புகளும் புளடத்து ஊரபலடுத்தன. உடளல முறுக்கி படுக்ளகயில் புரண்டாள். சபாதவில்ளல, எழுந்து எல்லாவற்ளறயும் அவேரமாய் உருவி எரிந்தாள். அம்மணமாய் கட்டிலில் குப்புரப் படுத்து முளலகளை படுக்ளகயில் சதய்த்தாள். இன்னும் ஏறிக்பகாண்டது. பதாளட நடுசவ ஒரு தளலயளண எடுத்து அைித்தி ளவத்து, புரண்டாள் அடங்கவில்ளல. விரளல விட்டு சநாண்ட சவண்டும் சபால் ஆனது. எதுக்கு இப்ப, ோர் ேீக்ரம் திரும்பி வந்துட்டா என்று அடக்கி, படுத்து கண்ளண மூடினாள். எழுந்த பபாழுது, பபாழுது ோய்ந்து விட்டது. மூத்ரம் சபய சவண்டும் சபால் இருந்தது. அளற கதளவ திறந்து பமாட்ளட மாடிளய பார்த்தாள். அம்மணமாய் பமாட்ளட மாடிக்கு சபாக தயக்கம், அசத ேமயம் ஒரு கிலு கிலுப்பு, ளதரியமாய் பவைிசய வந்து, அளறளய ஒட்டிய மூளையில் உட்கார்ந்து மூத்திரம் பகாட்டினாள். ேட்படன ேின்ன வயது ேம்பவம் நிளனவுக்கு வந்து ேிரிப்பு வந்தது. மங்கைத்துடன் சேர்ந்து பலராமசனாடு அப்பா அம்மா விளையாடிய ேமயம். ஒன்னுக்கு வந்து விட்டது. மங்கைத்ளத சகட்டாள். இங்கசய சபஞ்ேிடுடி என்று பமாட்ளட மாடி பதரு பக்கத்து மூளையில் இருந்த மளை நீர் சபாக ளவத்திருந்த ஓட்ளடளய காட்டினாள். கமலம் உட்கார்ந்து சபய்ந்தாள். அது குைாய் வைியாய் ஓடி ேல ேலபவன முன் பக்க தாழ்வார கூளறயில் பகாட்டியது. அதன் சநசர பவய்யிலுக்கு இளைப்பாறி உட்கார்ந்திருந்த கிைங்கு விற்கும் கிைவியின் சமல் பட்டு, அவள் ேட்படன விலகி "என்னாதிது தண்ணி பகாட்டுது” என்று கத்தினாள். கமலத்துக்கும், மங்கைத்துக்கும் பயம். அடுத்து ேிரிப்பு, ஓடிசய சபாய் விட்டார்கள் அந்த இடத்ளத விட்டு. துணி உடுத்திக்பகாண்டு, கட்டிளல அளறளய சுத்தம் பேய்தாள். பட்டுப் புடளவகள் நான்ளக எடுத்து

68 ஒரு ளபயில் ளவத்து அடிக்கினாள். மீ தம் உள்ைளவ நாளைக்கு என்று இறங்கி வந்து, ேளமயல் அளறயில் ோப்பாட்டு அடுக்ளக எடுத்து, சதாட்டம் பக்கமாய் பவைிசயறினாள். வட்டுக்குப் ீ சபானதும் முதல் சவளலயாய், அவளுளடய டிரங்க பபட்டியில் பத்திரப் படுத்தினாள். அவற்ளற ஆளேயாய் தடவி, "இபதல்லாம் கட்டிக்க ேந்தர்ப்பம் வருமா” என்று ேந்சதகம். மூன்றாம் நாள் காளல, கடந்த இரண்டு தினம் சபாலசவ கமலம் கிைம்பும் ேமயம், கதவு தட்டப்பட்டது. அவேர அவேரமாய் ோப்பாட்டு அடுக்ளக எடுத்து மளறத்து ளவத்து விட்டு, சபாய் கதளவ திறந்தாள். ேிவ பூளஜயில் கரடி சபால், நின்றாள் வள்ைியக்கா. உள்சை நுளைந்து பகாண்சட, "என்னாடி கதவு ோத்தி இருந்தது” "குைிச்ேிட்டிருந்சதங்கா” "ஆமா... ஒன்னக் காசணாம், எங்க சபாயிட்ர. சநத்து காலல வந்சதன், முந்தா சநத்து வந்சதன்” என்று மிரட்டுவது சபால் சகட்டாள். இந்த நாளலந்து நாட்கள், அவள் சவறு உலகத்தில் இருக்கின்றாள் என்று கூறமுடியுமா, இல்ளல அவள் அனுபவிக்கும் ேந்சதாஷத்ளத போல்ல முடியுமா. இல்ல இந்த வள்ைியக்காகிட்ட மளறக்காம போல்லிட்லாமா என்று கூட துடித்தது. "அடிப் ளபத்தியக்காரி, என்னான்னுடி போல்லுவ..... கல்யாணமாவாத பபாண்ணு, ஒருத்தர்கிட்ட சபாயி ஓழ் வாங்கிட்டு வரன்னு போல்லுவியா. என்னா பவக்கங்பகட்ட சவலன்னு ஒன்ன காரித் துப்ப மாட்டாங்க” என்று அடக்கியது மனது. "இல்லக்கா, களடத் பதருவுக்குத்தான் சபாசனன்” "பரண்டு நாளுமா. ஏய் ரீல் சுத்தாசத” "இல்லக்கா” "ேரி சபாவட்டும், இன்னிக்கு ேினிமாவுக்குப் சபாலாமா. எங்கூட்டுக்காருக்கு பரண்டாம் பமாற (ஷிப்ட்) இந்த வாரம். திங்கைாச்ேி, பேவ்வாச்ேி, பரண்டு நாைா பபாங்கல் ரிலீஸ் நல்ல படபமல்லாம் வந்திருக்கு, சபாவலாம் சபாவலாம்ன்னு ஒன்ன வந்து பாத்தா நீ... பகடக்க மாட்டன்ற” ேினிமாவுக்கு வாணாம்ன்னா, இந்த அக்கா காரணம் சகட்டு பதாளலச்ேி எடுத்துடும். இப்சபாளதக்கு ேரி போல்லி ளவக்கலாம் என்று, "ேரிக்கா” என்றாள். "அப்ப ஆறு மணிக்கா வந்துடு என் வட்டுக்கு... ீ என்னா” என்று கிைம்பினாள். அவள் சபானபின், "இந்த அக்காவ எப்டி ஏமாத்தரது, இதுங் கூட இன்னிக்கு ேினிமாவா, நாலு நாள்

69 முன்னத்தான் ேினிமா சபாறதா பபாய், இன்னிக்கும் ேினிமான்னா. அக்கா கூட நிஜமா எதுக்கு, அதுக்கு பதிலா பபாய் போன்னா, அவருகூட இன்சனாரு தாட்டி (தரம்) அருளமயா இருட்டினப்பரம் ஓத்துக்கலாசம” என்று சயாேளன ஓடியது. வள்ைியக்கா கண்ணில் மளறய ஒரு பத்து நிமிஷம் காத்திருந்து விட்டு அவேரமாய் வட்ளட ீ பூட்டி கிைம்பினாள். திருட்டுக்குப் சபாவது சபால், பதருளவ அக்கம் பக்கம் பார்த்து, அடுத்த பதருவுக்கு வந்து, சதாப்பில் நுளைந்து, சதாட்டப் பக்க கதவு வைியாய் நுளைந்த பின்தான் நிம்மது ஆனது. ஆனால் பாவம், அவளுக்குத் பதரியாது, வள்ைியக்கா இவளை சமாப்பம் பிடித்து, அவளை பின் பதாடர்ந்தாள் என்று. ோப்பாடு அடுக்கு எடுத்து சதாப்புக்குள் நுளைந்து, திருட்டுத்தனமாய், பபரிய வட்டு ீ சதாட்டக்கதவு வைியாய் சபாவளதயும் பார்த்து விட்டாள் வள்ைியக்கா. "அந்த வட்டு ீ தம்பி ேிங்கப்பூரிலிருந்து வந்துருக்கு. அதப் பாக்கத்தான் கமலம் சபாறாைா திருட்டுத்தனமா” என்று யூகிக்க அவளுக்கு கஷ்டமில்ளல. வட்டுக்குள் ீ நுளைந்தாள் கமலம். கீ சை அவர் இல்ளல. ோப்பாட்டு அடுக்ளக ேளமயலளறயில் ளவத்து, மாடிக்கு ஏறினாள். அவர், கண்ணாடி முன் நின்று, முக ஷவரம் பண்ணிக் பகாண்டிருந்தார். காலடி ேத்தம் சகட்டு, அவளை கண்ணாடி வைிசய பார்த்து, "வா கமலம்” என்று கூறி விட்டு பதாடர்ந்தார் சவளலளய. "நீங்கைாசவ ஷவரம் பேஞ்ேிகிறீங்க” என்று முகம் முழுதும் பவள்ளை சோப்பு பூேிய முகத்ளத பார்த்து, பக்கத்தில் வந்து சவடிக்ளக பார்த்தாள். "ஆமாம், பின்ன யாரு பேஞ்ேி விடுவா” "அம்பட்டன் தான் வடு ீ வடா ீ வருவான், அவன்தான் பேஞ்ேி விடுவான்” "இப்ப கூடமா அப்டி, என் ேின்ன வயிேில ோமிக்கண்ணுன்னு ஒருத்தன் இருப்பான். எனக்கு எங்கப்பாவுக்கு, திண்ளணயில ஒக்கார ளவத்து, முடி பவட்டுவான். பாவமாயிருக்கும் அவனப் பாக்க. ஞாயித்துக் பகைமல, அவன் பச்ேத்தண்ணி கூட குடிக்காம வடு ீ வடா ீ மாத்தி மாத்தி ஓடி சவல பண்றத பாத்தா பரிதாபமா இருக்கும்” "அவன் பேத்துட்டான். இப்ப ஷவரம் பன்ற ஷாப்பு கட வந்திட்டுது, அங்கப் சபாயித்தான் எங்கப்பால்லாம் பேய்துகிட்டு வருவாங்க” "வா கீ ை சபாவலாம். நா குைிச்ேிட்டு வந்திட்சரன்” "முதுகு சதய்க்க வரவா” "முதுகு மட்டும் சதய்ச்ோ சபாதும்பா, சவற எங்கயும் சபாவக்கூடாது” "ஏன் சபானா இன்னா”

70

"அபதல்லாம் கட்டில்ல வச்ேிக்கலாம்” "ேரி ேரி வாங்க சபாலாம்” குைியல் முடித்து, வந்து உட்கார்ந்தனர். அன்று, ஊத்தப்பம். "இன்னும் எத்னி ரகமான டிபனுங்க வச்ேிருக்க. தினம் ஒன்னா பகாண்டாந்து வர” "நல்லா இருக்கா இல்லியா அத போல்லுங்க” "ஒவ்பவாரு நாளும் அற்புதம் சபா. இந்த மாதிர பலகாரபமல்லாம் ோப்பிட்டு வருஷக் கணக்கா ஆச்ேி” அவளுக்கு உச்ேி குைிர்ந்தது. "ஓ மறந்து சபாச்ேி, சநத்து ஸ்வட் ீ வாங்கி வந்சதன்” என்று எழுந்தார். "எங்க இருக்கு போல்லுங்க நா எடுத்தாசரன்” "கூடத்து சமளேயில் ளவத்சதன்” என்றதும் சபாய் எடுத்து வந்து பிரித்தாள். அல்வா, குட்டி குட்டியாய் நீள் வாக்கில் குசைாப் ஜாமூன். "அய்யா... எனக்கு குசைாப் ஜாமூன் பராம்ப பிடிக்கும்” என்று ஒன்ளற ளகயால் எடுத்து வாயில் சபாட்டு, சுளவத்து, விரளலயும் சுத்தமாய் சூப்பினாள். "எங்க வாங்கன ீங்க” "காளரக்கால் ோயபு ஒருத்தர் நமக்கு பதரிஞ்ேவரு, டவுனல கட வச்ேிருப்பாரு, அந்த களடய சதடிப் சபாசனன் சநத்து, பத்து வருஷமாச்ேி அவர பாத்து, சபேிட்டு வாங்கி வந்சதன்” "காளரக்கால் அல்வா, குசைாப் ஜாமூனா அதான் அப்டி அருளமயா இருக்கு” "பவரல அப்டி சபாட்டு ேப்பர, அப்ப ஜீராவ என்னிதுல கூட தடவிடலாம் சபால” "ஓ ஓ நல்ல ஐடியாத்தான். பேய்யலாசம” என்று அவர் மடியில் ளக ளவத்தாள். அவருக்கு மடி முட்டு கட்ட ஆரம்பித்து விட்டது. "ேரி... சநத்து சபான காரியம், என்னாச்ேி” "எல்லாம் நல்லபடியா முடிந்துது. இன்னிக்கு மத்யானம் ரிஜிஸ்டர் ஆயிடும். ஒன்ன பாக்கத்தான், திரும்பவும் இந்தியாவுக்கு வந்சதன், ஆனா அப்டிசய பநலமும் நல்லபடியா வித்து ஒரு பபரிய காரியம் ஆச்ேி. எங்கப்பாவுக்கு நல்ல சேதி”

71

"நல்லது தான். அப்ப மத்யானம் நமக்கு இல்லியா” "ஆமாம் ஆமாம், சநத்து மாரி காளலசய முடிச்சுடனும். ேட்டு புட்டுன்னு ோப்டு எடுத்து வச்ேிட்டு வந்துடு” என்று ளக கழுவி மாடிக்குப் சபானார். கட்டிலில் கால் பதாங்கப் சபாட்டு உட்கார்ந்து காத்திருந்தார். குடத்து தண்ணளர ீ இடுப்பில் சுமந்து மாடி ஏறி வந்தாள். வளைந்த இடுப்பில் குடம், அது அழுந்தியதில், முளல பிதுக்கம் சமசல, அவள் நடந்து வந்தது அைகாக இருந்தது. குடத்ளத சுமப்பதற்காகசவ அந்த ஆண்டவன் பபண்களுக்கு இடுப்ளப பபரிதாக ளவத்தாசனா, என்று சதான்றியது அவருக்கு. குடத்ளத ளவத்து விட்டு, அவரருகில் வந்தாள். இழுத்து அவர் கால்கள் நடுசவ இருத்தி கட்டி அளணத்தார். "இன்னிக்கு இன்னா ஸ்பபஷல்” "இன்னிக்க நா ஒன்னிதுல குசைாப் ஜாமூன் தடவி ேப்பப் சபாசறன்” "நிஜமாலுமா. ஒங்கள்துல தடவி ேப்பச் போன்ன ீங்க” "நீ அப்ரம் ேப்பலாம்” "ஓ..., சூப்பரா இருக்கும்” "அதுக்கு முன்ன, ஷவரம் பண்ணப் சபாசறன்” "ஷவரமா, அதான் பண்ணிட்டீங்கசை” "எனக்கில்ல கமலம் ஒனக்கு” "எனக்பகதுக்கு ஷவரம்” என்று குைம்பினாள். "அய்சயா ஒனக்கின்னா ஒனக்கு... கீ ை” "ஹாஹ்ஹா... அங்கப் சபாயா, ேீ... அதுக்கு சபாயி ஷவரமா” என்று அவளுக்கு அடக்க முடியாமல் ேிரிப்பு வந்து விட்டது. "சபாயும் சபாயும அங்க ஷவரமா அம்மாடி...” என்று சமலும் ேிரிப்பு. "ஆமாம் ஒனக்கு முடி பகாே பகாேன்னு வைந்து, அருளமயானத மறச்ேிருக்கு. முடிய வைிச்ேிட்டு பமாட்ளடயா பாத்தா எப்டி இருக்கும். ஆகா... பாரு அப்டி பநனக்கும் சபாசத எனக்கு தூக்கிக்கிட்டு நிக்குது” என்று சவட்டிளய விலக்கி காட்டினார். டண் டண்பணன நின்று இருந்தது பூல். ஆளேயாய் அளத பிடித்து தடவி குனிந்து முத்தமிட்டாள்.

72

"வா அவுத்துட்டு வந்து கட்டில்ல ஏறி படு” "எல்லாத்ளதயுமா” "ஆமாம் ஆமா, ஒனக்கு சும்மா போல்லனுமா, எதுக்கு துணிமணிபயல்லாம்... வா எல்லாத்ளதயும் தான் அவுறு சநத்து மாரி” எல்லாவற்ளறயும் அவிழ்த்து விட்டு கட்டிலில் ஏறி படுத்தாள். காளல மடக்கி விரித்து ளவத்தாள். உள்ைங்ளக அைவு உப்பலான கூதி முக்சகாணத்ளத தடவினார். முடிளய இழுத்துப் பார்த்தார். சுருள் முடி, ஒரு அங்குைத்துக்கு நீண்டு வந்தது. ஒரு நியூஸ் சபப்பளர எடுத்து அவள் சூத்தாம் பட்ளடளய தூக்கி அதன் அடியில் சபப்பளர சபாட்டார். பிரஷ் எடுத்து, சோப்பு கப்பில் சுயற்றி எடுத்து, அவள் காளல நன்கு பரப்பி ளவத்தார். வாய் பிைந்தது கூதி. கூதி சமடு, இரு பக்க கூதி பவைி உதட்டில் பிரஷ்ளய ளவத்து சுைற்றி சோப்பு சபாட்டார். அவளுக்கு கூச்ேமாகி பநைிந்து ேிரித்தாள். சரஸரில் ப்சைடு சபாட்டு வைித்தார். "கூசுது கூசுது" என்று பநைிந்து ஆட, "ஆடாத கமலம் சும்மா இரு, அப்புறம் எங்காவது பட்டுடும்" என்று வைித்தார். பமன்ளமயான முடி வை வைபவன வந்து விட்டது. அவர் முரட்டுத் தாடிளய வைிக்கும் பபாழுது போர போரபவன்றிருக்கும். கூதி சமட்ளட வைிக்க, அய்யங்கார் சபக்கரியில் மதியம் மூன்று மணிக்கு சுட்டு அடுக்கும் பன் சபால கூதி சமடு உப்பலாக பகாஞ்ேம் பகாஞ்ேமாக பவைி வரலாயிற்று. கவட்டி பக்க மயிளர நீக்கியதும், கவட்டி கருத்திருந்தது பதரிந்தது. இரு விரல் பதித்து, கூதி உள் உதடு, பருப்ளப விலக்கிப் பிடித்து, இரு பக்க சமல் உதடுகைில் இருந்த மயிளர பமல்ல பமல்ல நீக்கினார். இப்பபாழுது முழு கூதியும் பதைிவானது. கவ்வி அப்சபாசத கடிக்க சவணுமாய் இருந்தது. கூதி பருப்பு ஒரு பட்டாணி ளேஸ்ஸில் துருத்தி நின்றது. இடது பக்க உள் உதடு ேற்று பபருத்து நீண்டிருந்தது. அரிப்புக்கு விரலால் நிமிட்டி இழுக்கும் பைக்கத்தினால் நீண்டிருக்குசமா பதரியாது. "ஆச்ேி, சபாய் கழுவிட்டு வா கமலம்" என்று அவள் பதாளடளய தட்டினார். எழுந்து உட்கார்ந்து முதல் முதலில் தன் ேிளரத்த கூதிளய குனிந்து பார்த்து, "என்னாது... இது ேின்ன பபாண்ணுங்க மாரி பமாட்டயா ஆயிடுச்சு" என்று ஆச்ேரியப் பட்டாள். கட்டிளல விட்டு இறங்கியதும், சபப்பரில் ேிதறிய மயிளர கூட்டி எடுத்து சபப்பசராடு சுருட்டு எடுத்து ஒரு மூளலயில் சபாட்டு விட்டு, பாவாளட எடுத்து உடளல மளறத்து அளறக்கு பவைியில் சபாய் உட்கார்ந்து கூதி கழுவினாள். அளறக்கு வந்து கண்ணாடி எதிரில் நின்று பார்த்தாள். அவரும் பக்கத்தில் வந்து, அவளை கண்ணாடி முன் நிறுத்தி அவள் பின்னால் முதுளக ஒட்டி நின்று பார்த்தார். அருளமயான முக்சகாண கூதி அப்பத்தப் சபால உப்பியிருக்க, பவடிப்பில் உதடு சலோக தளல நீட்டியிருந்தது. "நா இப்பத்தான் பமாசதா பமாசதா என்னித முழுோ இந்த மாரி பாக்கரன். ஒதடு இப்பிடி பவைில பதரியுது, பபரிோ கூட இருக்கு” என்றாள்.

73

"இப்ப பாரு இன்னும் பதைிவா” என்று கிருஷ்ணமூர்த்தி, கமலத்ளத பின்னுக்கு இழுத்து, தன் மார்பு மீ து ோய்த்து ளவத்து, இரு ளககளையும் அவள் அடித் பதாளடயில் முட்டுக் பகாடுத்து தூக்கினார். அவள் பின் பக்கம் அவர் கழுத்தில் ளக சகார்த்து தாங்கிக்பகாள்ை, அவளை முழுளமயாய் தூக்கிக் பகாண்டார். பதாளடகளை நன்கு விரித்து கண்ணாடிக்கு அருகில் காட்டியதும், புண்ளட வாளய பிைந்து ஆ என திறந்து, ேிவந்த ேந்து பதரிந்தது. கூதி உள் உதடும் பருப்பும் புழுத்தி பவைி வந்தன. "ஆங்... இப்டியா இருக்கு, ஒதபடல்லாம் வங்கிப் ீ சபானாப் பல” என்று பார்த்து வியந்தாள். "இப்சபா இன்னா பேய்யப் சபாசறாம் ?" என்று கமலம் சகட்க,

கிருஷ்ணமூர்த்தி, "இம்ம்ம்.... பதரியாத மாதிரி சகக்ற, எதுக்கு நா பேரச்ேன், நக்கத்தான்" கமலத்ளத கட்டிலில் ஏற்றி, கால்கள் கீ சை பதாங்க படுக்க ளவத்தார் மூர்த்தி. அவர் ஒரு நாற்காலி சபாட்டு அவள் கால் நடுசவ உட்கார்ந்து, அவள் சூத்தாம் பட்ளட கட்டில் விைிம்பில் வரும் வளர கால்களை இன்னும் இழுத்து, அப்படிசய பின்னுக்குத் தள்ைி முட்டிளய அவள் பிடித்துக் பகாள்ைச் பேய்தார். பதாளட இரண்டும் அழுத்த, கூதி முக்சகாணம் நீள் வாக்கில் புழுத்தி உப்பியது. கால்களை பகாஞ்ேம் அகட்டி ளவத்ததும், கூதி நன்கு விரிந்து பரந்து போர்க்க வாேல் திறந்து ளவத்தது சபால், அவர் முகத்துக்கு சநராக அப்பட்டமாய் திறந்து காட்டியது. “அந்த ஜாமூன் டப்பாளவ எடுத்து வந்தியா” “இல்ளலசய” “சதா அப்டிசய இரு, வந்துட்டன்” என்று மாடி இறங்கிப் சபானார். “கூதில வாய வச்ேி ேப்பப் சபாறாரா ோரு... எப்டி இருக்கும்” என்று கிளு கிளுப்சபாடு விரித்துப் பிடித்து காத்திருந்தாள் கமலம். எடுத்து வந்த ஜாமூன் டப்பாளவ கட்டில் பக்கத்தில் ளவத்து, ேின்ன கரண்டியால் ஜீராளவ எடுத்து, கூதி சமட்டில் விட்டார். அது வைிந்ததும், விரலால் பவைி உதடு உள் உதடு பருப்பு என்று தடவி பரப்ப, கூச்ேத்தில் அவள் பநைிந்தாள். ஜீரா பூேிக்பகாண்டு தை தைத்த கூதி வாய், அவளர வா வா என்று அளைத்தது. உதடுகளை பிடித்து நிமிட்டி, விரலால் வை வைத்த பருப்ளப மட்டும் தனித்துப் பிடித்து நசுக்கி, பமாச்ளே பிதுக்குவது சபால் பிதுக்க, அவள் “ஊம்” என்று பநைிந்து முனகி எட்டி அவர் தளலளய பிடித்தாள். விரல்ளகை ளவத்து இன்னும் விளையாடியதும், உடல் முறுக்கி திமிறியது. “ஆங் ஆங் ேப்பனம் அத” என்று அடித்பதாண்ளட ஒலி. தளலளய குனிந்து நாக்ளக நீட்டி நுனியால், பருப்ளப பதாட்டு சுயற்றி துைாவினார். “ஸ்.. ஸ்..” என்று ஏறியது கமலத்துக்கு. முழு நாக்ளக நீட்டி கீ ைிறிந்து சமலாக கூதி வாளய நக்க, ஊம் ஊம்..... என்ற ேத்தத்சதாடு முனக ஆரம்பித்தாள். பல முளற அப்படி நக்கி விட்டு, நாவால் பருப்ளப மட்டும் தனித்து எடுத்து பல்லுக்கு இளடசய ளவத்து

74 சலோக கடித்து விளையாடியதும், அவளுக்கு உச்ேி மயிளர தூக்கியது சபால் உணர்ச்ேி ஏறி, “ஆங் ஆங்” என்று உரக்க கத்த ஆரம்பித்தாள். அப்படிசய உதடு பருப்ளப ஒட்டு பமாத்தமாய் வாயினுள் இழுத்து உள்சை ளவத்து, நாக்கால் புரட்டி ேப்ப அவைால் தாை முடியாமல், உடல் சமபலழுந்து எட்டி அவர் தளல மயிளர பகாத்தாக பிடித்து “ஆய் ஊய்” என்று ேத்தமிட்டு, கூதி சமல் முகத்ளத ளவத்து அைித்தினாள். இப்படி இஷ்டத்துக்கு விளையாடி தளலளய அவர் பின்னுக்கு இழுத்ததும். “சபாதும் சபாதும் எனக்கு” என்று எழுந்து விட்டாள். அவரும் எழுந்து நின்றார். கும்பமன்று நின்றிருந்த முளலகளை தடவி, இரு முளலக் காம்புகளையும் பிடித்து இழுத்து, “இதுங்களுக்கு வாணாமா” என்றார். “ஆகா... ஆமா ஆமா நிச்ேயமா” என்று ளகளய பின்னுக்கு ளவத்து முட்டுக் பகாடுத்து, உடளல ோய்த்தாள். ஒரு கரண்டி ஜீராளவ எடுத்து முளலக் காம்புகள் இரண்டிலும் தடவினார். குனிந்து காம்ளப ேப்பி வாயில் இழுத்து ேப்ப, “ஹூம்” என்ற முனகல். ஒரு ளகயால் அவர் கழுத்ளத கட்டி அழுத்தினாள். அடுத்த காம்ளபயும் ேப்பியதும், இரண்டும் குட்டி பூல் சபால் விளடத்து நின்று பகாண்டன. அவற்ளற விரலால் வருட, அவள் ேட்படன அவர் முகத்ளத இரு ளககைாலும் பிடித்து இழுத்து, ஜீரா பூேிய அவர் வாய் உதட்ளட கவ்வி ேப்பினாள். நக்கி சுத்தமாக்கி உருஞ்ேினாள். ளக துைாவி பூளல பிடித்து, “நீங்க படுங்க, நா ேப்பனம்” என்று படுக்ளகயில் இடம் விட்டு உட்கார்ந்தாள். அவர் சவட்டிளய உருவி விட்டு, ஏறி மல்லாக்க படுத்தார். பூல் பேங்குத்தாய் நின்று கூளரளய பார்த்தது. நகரந்து அவர் பதாளடளய ஒட்டி உட்கார்ந்து, “எப்டி நிக்குது" என்று பூளல ஆளேயாய் தடவி விட்டு, ஜீராளவ ஒரு கரண்டி எடுத்து பூல் தளல சமல் விட்டதும் வைிந்து இறங்கியது. விரலால் தண்டின் நீை வாக்கில் பூேி பரப்பிவிட்டு, தளலளய தாழ்த்தி பக்கவாட்டில் ோய்த்து, நாக்ளக நீட்டி தண்ளட நக்கினாள். பூல் முளன சமல், உதட்ளட ளவத்து சூப்பி இழுத்தாள். ேின்னப் பிள்ளை ஐஸ் குச்ேிளய ேப்புவது சபால் ேப்பி, தளலளய எடுத்து மீ ண்டும் ேப்பி ேப்பி விளையாடினாள். கமலத்தின் வாய் பண்ணும் வித்ளத தந்த சுகத்ளத அனுபவித்து படுத்து ரேித்து பார்த்திருந்தார். ஒரு ளகளய தண்டின் அடிவாரத்தில் பகாடுத்து பிடித்து, வாய் திறந்து பூளல கவ்வி அழுந்த ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். பாதி பூல்தான் பேன்றது. பதாடர்ந்து ஊம்ப, அவருக்கு உணர்ச்ேி ஏறி “ஆமா ஆமா கமலம்” என்று எட்டி அவள் சதாளை பதாட்டார். அவள் இன்னும் தளலளய சமலும் கீ ழுமாய் சவக சவகமாய் ஊம்ப, அவரால் தாை முடியாமல் பாதி எழுந்து விட்டார். எட்டி முளல காம்ளப ஒன்ளற பற்றி திருக இருவருக்கும் சூடு பிடித்தது. இன்னும் பகாஞ்ேம் சபானால், தண்ணி கைன்று விடும் சபாலானாது. "சபாதும் கமலம், அப்புறம் வாயிசல தண்ணி வந்துடும்" என்று நிறுத்தினார். அவள் ஒதபடல்லாம் ஜீரா வைிந்சதாடியது. அவளை இழுத்து அவர் நாக்கால் நக்கி உதட்ளட கவ்வி ேப்ப, அவளும் ேப்பியபடிசய, அவர் பக்கத்தில் நீட்டி படுத்து கட்டிக் பகாண்டாள். கட்டிப் பிடித்து புரண்டார்கள் ேில நிமிஷம். உணர்ச்ேி பகாஞ்ேம் அடங்கியதும், பிரிந்து, “சபாயி எல்லாத்தயும் கழுவிடலாம், இல்லன்னா பிேி பிேின்னு ஒட்டும்” என்று எழுந்தார். அவளும் பின் பதாடர்ந்தாள். அம்மணமாகசவ இருவரும் அளறளய விட்டு பவைிசய வந்தனர். முதல் நாள் இரவு அவர் எதிசர சேளலளய அவிழ்க்கசவ அவ்வைவு கூச்ேப்பட்டவள், இன்று பட்டப் பகலில், பமாட்ளட மாடியில் திறந்த பவைியில் தயக்கமில்லாமல் அம்மணமாய் உலாவியது அவளுக்கு சவடிக்ளகயாய் இருந்தது.

75 அவளர நிற்க ளவத்து, குவளையில் நீர் பமாண்டு பூல் பகாட்ளட எல்லாவற்ளறயும் சேர்த்து கழுவிவிட்ட பிறகு, அவளும் உட்கார்ந்து கூதி கழுவினாள். ஓழுக்கு முன்னசம ஒன்னுக்கும் இருந்து விடுவதும் நல்லபதன மூத்திரமும் சபய்தாள். கட்டிலுக்கு வந்து, அவர் ஏறி உட்கார்ந்தார். அவள் என்னசவா சதடினாள். “என்னா சதடற” “ேின்னதா பளைய துணி ஏதும் இருக்கா” “எதுக்கு” “களடேில, தண்ணி வடிஞ்ேி படுக்ளகய களரயாக்கிடுதுல்ல, அத பதாளடக்க” அவர் எழுந்து வந்து அலமாரியிலிருந்து புது ளக டவல் ஒன்ளற எடுத்துக் பகாடுத்தார். புதிதாக சுத்தமானதாய் இருந்தளத சபாட்டு களரயாக்க இஷ்டமில்ளல. பரவாயில்ளல என்றதும், அளதசய படுக்ளகயில் ளகக்கு எட்டுமாறு ளவத்து விட்டு ஏறி படுத்தாள். “இல்ல கமலம் பமாதல்ல, நீ ஏறி பேய்யி, அப்ரமா நா ஏறிக்கரன், ஒனக்கு பரண்டு வாட்டி பேஞ்ேது சபால ஆவும்” “நானா அது எப்டி” “நா மல்லாந்து கட்லில்ல படுத்தா, நீ என் பதாளடயில ஒக்கார்ர மாதிரி ஒக்காந்து விட்டுக்கிட்டு சமல கீ ை சபாய் வரனும்” “ஓ அப்டிக் கூட பேய்லாமா” “ஊம் எத்தனசயா மாதிரி பேய்யலாம்” “ஆமாம்... ஒங்கை ஒன்னு சகட்டா... தப்பா பநனக்க மாட்டீங்கசை” “பதரியும் என்னா சகக்ரன்னு. இதுக்கு முன்ன இந்த மாதிரிபயல்லாம் பேஞ்ேி இருக்சகனா இன்னுதாசன. ஒங்கிட்ட எதுக்கு மளறக்கனம்” என்று ஏசதா போல்ல ஆரம்பித்து, “எதுக்கு இப்ப அதப் பத்தி சபேனம். அப்ரம் போல்லிக்கலாம்” என்று மனதில் நிளனத்து, மாற்றி, “இம் இம்... அந்த மசலயா பபாண்ணு கூட பல தடளவ ஆகி இருக்கு. அதுங்கிட்டத்தான் வித விதமா” “ஓ அப்டியா... நீங்க இதுல கூட நிஜமாலும் எனக்கு ோர் தான்” என்று அவர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். அவர் கட்டிலில் ஏறி மல்லாக்க படுத்து காளல நீட்டினார். வளையாத பேங்சகால் வானத்ளத பார்த்து நின்றது. “அம்மாடி பவளறச்ேி நிக்கரதப் பாருங்க” என்று ஆளேயாய் தடவி, ளகயால் பேல்லமாய் தட்டி

76 ஒரு சபாடு சபாட்டாள். தஞ்ோவூர் தளலயாட்டி பபாம்ளம சபால் ஆடி நின்றது. அவளும் கட்டிலில் ஏறினாள். “நீ எழுந்து நில்லு” அவர் பதாளட இருபக்கமும் கால்களை அகட்டி ளவத்து, நின்றாள். படுத்திருந்தவருக்கு அருளமயான வித்தியாே சகாணத்தில் அம்மண காட்ேி. முளலகள் கூம்பிய சகாைங்கைாய். ேிளரத்த கூதி அைகாய் பதாளட நடுசவ ேரிசகாண முக்சகாணமாய். அந்த அைளக பார்த்து ரேித்தவர் காதில் அவள் போன்னது விைவில்ளல. “ஊம்ம்... இப்ப இன்னா பேய்யனும்” என்றாள் ேற்று உரக்க. “ஊம்.. இப்ப... ஒக்காரு” தாழ்ந்து உட்கார்ந்தாள். ஒரு ளகளய அவள் இடுப்பில் ளவத்து, மறு ளகயால் பூல் தண்ளட பிடித்து கூதி வாய் சதடி ளவத்து, சமல் வாட்டமாய் அளேத்து அளேத்து நுளைத்தார். அவள் பமல்ல பமல்ல இன்னும் இடுப்ளப இறக்க, தண்ளட முழுங்கியது வை வைத்த துளை. காணமல் சபான அங்குேம், அடி வயிற்றில் முட்டி நின்றது. அவள் சூத்தாம் பட்ளட அவர் பதாளடயில் அழுந்த உட்கார்ந்தாள். இரு தர்பூேணிகைின் பநருக்கத்தில் எனக்கு இடம் இல்ளலயா என்று விளதகள் நசுங்கி, தப்பித்சதாம் பிளைத்சதாம் என கிளடத்த பிைவில், பிதிங்கி பதுங்கின. முழு தண்டும் கூதியில் போறுகி நிரப்பிய சுகத்ளத, தளலளய பின்னுக்கு ோய்த்து ளவத்து கண்மூடி அனுபவித்தாள் ேிறிது சநரம். “இப்ப அப்டிசய பகாஞ்ேமா சமல எழுந்து அப்ரம் கீ ை எறக்கனம்” என்று அவள் பதாளடளய தாங்கி தூக்கி விட்டார். அவளும் பாதத்ளத தளரயிலும், மார்பில் ளகளயயும் ஊன்றி, அவர் போன்னது சபால் சமபலழுந்து இறங்கினாள். தண்டு வை வைபவன்று ஏறி முட்டியது. ஆகா.. ஆகா.. அருளமயான அவள் இதுவளர கண்டிராத தன் இயக்கத்தில் வந்த சுகம். “ஆமா ஆமா அப்டித்தான்” என்று அவர் வைி காட்ட, அவள் ஆடினாள். நாளலந்து முளற ஆனதும், பூல் இறங்கி ஏறும் ஓழ் வாட்டத்ளத கற்றுக் பகாண்டாள். அடுத்து இன்னும் பகாஞ்ேம் சவகமாய் இடுப்ளப அளேத்து ஓக்க ஆரம்பித்தாள். “ஓசஹா சஹா... இதான் இதான் நான் சகட்ட ஓழ் சுகம் இதான்” என்று ஆனந்தம் பபாங்கியது அவளுக்கு. இடுப்ளப ஏற்றி இறக்கி ஆர்வமாய் குத்தினாள். சவகம் பிடித்து குத்தினதும் அவளுக்கு சூடி பிடித்து விட்டது. “இஸ் இஸ்” என்று உரலில் உலக்ளகளய ஓங்கிப் சபாட்டு மாவு இடிக்கும் பபண்கள் ேத்தமிடுவது சபால், மூச்ளே விட்டு விட்டு பிடித்து ஓத்தாள். அவள் சூத்து பகாம்ளமகள் அவர் பதாளடயில் பட்டு டப் டப்பபன்ற ேத்தம் அளறளய நிரப்பியது. முளலகள் இரண்டும் அவள் ஆட்டத்துக்கு குளுங்கி ஏறி இறங்கிய அைசக அைகு. அவர் இருளககைாலும் அவற்ளறப் பிடித்து தடவி, காம்புகளை திருகி முடுக்கி விட்டு அவளை இன்னும் சூசடற்றினார். ஆயிற்று ேீக்கிரசம அவளுக்கு ஏறிவிட்டது. இன்னும் சவகம் பிடித்து “ஊம் ஊம்” என்று குத்தினாள்.

77

“ஆங் ஆங்... ஊங் ஊங்” என்று தாராைமாய் ேத்தமிட்டு அவள் உச்ேிக்கு ஏற ஆரம்பித்து விட்டாள். இன்னும் பகாஞ்ேம் இன்னும் இன்னும் என்று பல்ளல கடித்து குத்தினாள். உடளல தாறுமாறாய் குளுக்கி அளேத்தாள். களடேியாய் இடுப்ளப இறக்கி, சூத்து அவர் பதாளடயில் பதித்து, பூல் போருகியபடிசய இடுப்ளப முன்னும் பின்னும் சவகமாக ஆட்டி உச்ேிளயத் பதாட்டாள். “ஓ......” என்று கத்தசலாடு அவள் உடல் பின்னுக்கு ோய அவர் ேட்படன அவளை ளககளை பிடித்து நிறுத்தினார். அவள் உடல் பின்னுக்கு வில்லாக வளைந்து, தளல பதாங்கி பக்கவாட்டில் ஆடியது. ேளட பின்னலும் எதிர்மளறயாய் தாறுமாறாய் ஆடியது. உடல் நடுங்கியது. இன்பத்தின் உச்ேி எல்ளலளய பதாட்டு ேில பநாடிகள் அங்கு தங்கினாள். இது அவள் தானாக உளைத்துப் பபற்ற இன்பம். அதில் இரட்டிப்பு ேந்சதாஷம். அடுத்து ேில விநாடிகைில் உடல் தைர்ந்தது. அப்படிசய முன்னுக்கு ோய்ந்து அவர் சமல், பவயிலில் துவண்ட கீ ளறத் தண்டாய் ோய்ந்தாள். அவர் அப்படிசய இழுத்து கட்டிக்பகாண்டார். முளலகள் மார்பில் பிதுங்கி பக்க வாட்டில் விலகின. தளல அவர் சதாள் கழுத்து பகுதியில் புளதந்தது. அவர் தளல ோய்த்து உச்ேியில் முத்தமிட்டார். மூச்ேி பகாஞ்ேம் ஆசுவாேம் ஆனதும், அவளை புரட்டி பக்கத்தில் படுக்க ளவத்து, “என்னா, பராம்ப ஆட்டசமா” அவள் தளல தூக்கி, “ஆமா ஆமா... நீங்க பேய்யறது ஒரு மாரி, இது சவற மாரி. எப்டி இருந்துச்ேி பதரியுமா எனக்கு..... எனக்கு எந்த எடத்தில உள்ைார பட்டா நல்லா இருக்குசமா அந்த எடத்தில ஒங்கள்து படர மாரி ஆட்டி குத்தரச்ே எப்டி இருக்கு பதரியுமா... எனக்கு நல்லா வர வளரக்கும் என் இஷ்டத்துக்கு ஆடிட்டு, வரும் பபாழுது நிறுத்தி நிதானிச்சு அனுபவிச்ேது இருக்கு பாருங்க, அதுல இது பராம்ப வித்யாேம். நல்லாசவ இருந்துச்ேி. களடேில என்னால தாை முடியாம சபாயிடுச்ேி”

“ஆமா ஆமா... நீ ஆடின ஆட்டத்த பாத்தாசல பதரிஞ்ேிசத. மத்த காரியத்தப் சபாலசவ நீ ேீக்ரம் இதயும் கத்துக்கிட்ட” என்று அவள் முகத்ளத பிடித்து உதட்டில் முத்தமிட்டார்.

“கத்துக் குடுக்கரது என்சனாட ோ..ரு இல்லயா. அப்ப கத்துக்கிரதுல என்னா கஷ்டம்” என்று சமலும் இருக்க கட்டி, திருப்பினாள் முத்தத்ளத.

அவளர அளணத்தபடிசய, ஒரு காளல அவர் பதாளட சமல், ளகளய மார்பின் சமல் சபாட்டு கண்மூடினாள். அவரும் கண்மூடி காத்திருந்தார். பகாடி மரமாய் நின்ற கம்பு பமல்ல பமல்ல தளல ோய்த்து படுத்தது.

கால் மணிக்குப் பிறகு, அவள் பமல்ல கண் திறந்து அளேந்து எழுந்து உட்கார்ந்தாள். அவரும் கண்

78 திறந்து பார்த்து,

“அடுத்த ஆட்டத்துக்கு தயாரா, இல்ல ஒனக்கு வலிக்குமா....நாளைக்கா வச்ேிக்கலாமா” என்றார். “ஹஹ்ஹா... இதுவா வலி, இதுமாரி பகளடக்குமா. எத்னி வாட்டி ஓனுன்னாலும் நாள் பூரா பேஞ்ேிக்கலாம். இப்ப ஒங்க பமாளற... வாங்க வாங்க நீங்க ஏறுங்க” என்று தடிளய பதாட்டாள். அது படுத்திருந்தளத பார்த்து, “என்னாச்ோ... அதுவும் தூங்கிடுச்ோ” என்றாள். “அதிக்கின்னா, ஒன் ளக பட்டா சபாதும் பாரு எழுந்து நின்னுக்குவான்” என்றதும், அவள் ளகயால் தண்ளட பிடித்து உலுக்கினாள். உள்ைங்ளகயில் ளவத்து விரலால் மூடி சமலும் கீ ழும் ஏத்தி உருவியதும், எழுந்து விட்டான் சராஷக்காரளனப் சபால. இன்னும் பகாஞ்ேம் ேிகிச்ளே, முழுதும் விளறத்து தளலயாட்டினான். “என் கண்ணு”, என்று குனிந்து பூல் முளனளய முத்தமிட்டு விட்டு, “வாங்க வாங்க” என்று படுத்தாள். எழுந்து கால் நடுசவ முட்டி சபாட்டார். கமலம் கால்களை மடக்கி அைவாக விரித்து ளவத்து வேதி பண்ணினாள். ஒரு ளகயால் முன் பக்கம் ஊன்றி மறு ளகயால் கம்ளப தாழ்த்தி கூதிவாயில் சதய்த்து ேந்து சதடி நுளைத்தார். ேற்று முன் நடந்த அவைின் ஓழ் ஆட்டத்தில் கூதி நீர் சுரந்து தளும்பிய ேந்தில் வை வைபவன கஷ்டசம இல்லாமல் தடி இறங்கி முட்டியது. “பதாளை” யில் மாட்டிய பிஸ்டன் உள்சை அப்படிசய இருக்க, அவர் தண்டால் எடுப்பது சபால் இரு ளகளய முன்சன ஊன்றி, கால் பாதம் மட்டும் கட்டிலில் பதிய உடளல வாட்டமாக நீட்டி ளவத்து ஆரம்பித்தார் ஓளை. இடுப்ளப சமலும் கீ ழும் ஆட்டி நிதானமாய் அளேக்க, எஞ்ேின் பிஸ்டன் சபால் புஸ்க் புஸ்க் ேத்தத்சதாடு உள்சை பவைிசய என சபாய் வந்தது. பூல் வாட்டம் ஓழுக்கு ேரியானதும், மடக்கிய கால்களை நீட்டினாள். அதனால் கூதிப் புளை ேற்று இருகி பூளல சமலும் கவ்வியதில், இருவருக்கும் உணர்ச்ேி ேீக்கிரம் ஏறியது. பூல் தண்டு அவள் கூதி உதட்ளட பருப்பு உராய்ந்து உராய்ந்து அவளுக்கு சபரின்பத்ளத பகாடுத்தது. ஓைின் சவகம் கூடி பலத்ளதயும் கூட்டி குத்தினார். குத்து இறங்கும் பபாழுது அவளும் தன் பங்குக்கு இடுப்ளப தூக்கி எதிர் பகாண்டு வாங்கினாள். இந்த மூன்றாவது முளற ஓைிசலசய அவர்களுக்கு, ஒருவர் அளேளவ மற்றவர் புரிந்து இளணந்து பேயல்பட இயல்பாய் வந்துவிட்டது. அவள் சமலும் கீ ழும் இடுப்ளப ஏற்றி இறக்கி ஓத்ததுக்கும், இவர் கடப்பாளர இடி இடித்து குத்துவதற்கும் எவ்வைவு வித்யாேம் என்று புரிந்தது அவளுக்கு.

முதல்

பாகம் முடிந்தது

“என்னாடி நீயா சிரிக்கர” -விதி விளையாடல்

Recommend Documents