1. Τα μέλη της ομάδας σηκώνονται όρθια και σχηματίζουν έναν κύκλο. Κάποιος μπαίνει στη μέση το κύκλου. Λέει το όνομά του και ταυτόχρονα κάνει μια κίνηση με το σώμα του που θα του βγει αυθόρμητα καθώς θα λέει φωναχτά το όνομά του. Η κίνηση δεν πρέπει να γίνει κατόπιν σκέψης. Τα μέλη του κύκλου επαναλαμβάνουν το όνομα και την κίνηση 5 φορές. Έπειτα, αυτός που βρισκόταν στο κέντρο του κύκλου, καλεί κάποιον άλλον να μπει και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία μέχρι να περάσουν όλοι από το κέντρο του κύκλου. Στο τέλος, κάθονται όλοι και ακολουθεί το μοίρασμα: Τι σημαίνει για σένα να είσαι στο κέντρο της προσοχής; Πως ένιωσες βλέποντας τους άλλους να σε μιμούνται; Τι άλλο είδες, σκέφτηκες, αισθάνθηκες;
2. Σε αυτή την άσκηση θα ανακαλύψουμε πόσο ασφαλής είναι ο ψυχισμός μας. Ζητείται από όλα τα μέλη της ομάδας να κλείσουν τα μάτια τους και να εστιαστούν για λίγο στην αναπνοή τους ώστε να χαλαρώσουν. Μπορεί να παίζει και κάποια χαλαρωτική μουσική προαιρετικά. Μετά από λίγη ώρα, ο συντονιστής, ζητάει από όλους να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους έναν χώρο στον οποίο θα αισθάνονται απόλυτη ασφάλεια. Η δημιουργία του χώρου γίνεται με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες. Τι περιέχει μέσα αυτός ο χώρος; Από τι είναι χτισμένος; Η άσκηση αυτή διαρκεί περίπου 15 λεπτά Στο τέλος, ο καθένας περιγράφει το χώρο του και πως αισθάνθηκε μέσα σε αυτόν. Πιθανόν να παρατηρήσετε ότι κάποιος/οι από την ομάδα δυσκολεύτηκαν περισσότερο από άλλους να δημιουργήσουν έναν τέτοιο χώρο. Όσο πιο ανασφαλής ο ψυχισμός, τόσο πιο δύσκολο το έργο της δημιουργίας ασφαλούς χώρου.
Tip: Όσο πιο κλειστός και μικρός ο χώρος, όσο πιο συμπαγές το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο, τόσο πιο ανασφαλές ενδέχεται να είναι το άτομο Εργαλείο: Από δω και πέρα ο καθένας, όταν αισθάνεται έντονη ανασφάλεια στη ζωή του, μπορεί να ανατρέχει σε αυτόν τον χώρο για να ανακόπτει την ορμή των αρνητικών συναισθημάτων και να σκεφτεί με διαύγεια. Αυτή είναι μια εξαιρετική άσκηση που μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο διαχείρισης του στρες. 3. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι με πολύ υλικό αυτογνωσίας! Κάποιος επιλέγει ένα από τα μέλη της ομάδας και του λέει τι γνωρίζει για αυτόν και τι φαντάζεται γι αυτόν. Είναι πολύ σημαντικό όταν μιλάει για αυτά που γνωρίζει να ξεκινάει την πρόταση: Γνωρίζω ότι…. Και αντίστοιχα, όταν μιλάει για αυτά που φαντάζεται να ξεκινάει την πρόταση: Φαντάζομαι ότι… Στο τέλος, ο άλλος μπορεί να κάνει κάποιες διευκρινήσεις ή διορθώσεις εάν το θέλει και επιλέγει κάποιον άλλον για να κάνει κι αυτός το ίδιο. Αυτό το καταπληκτικό παιχνίδι θα σας αφήσει άφωνους συνειδητοποιόντας πόσα λίγα πραγματικά ξέρετε για τον άλλον και πόσα πολλά φαντάζεστε. Και όλο αυτό συμβαίνει χωρίς να το συνειδητοποιείτε. Τις περισσότερες φορές, έχετε την απόλυτη πεποίθηση ότι γνωρίζετε κάτι το οποίο στην πραγματικότητα απλά το φαντάζεστε. Αυτή η άσκηση θα σας κάνει να συνειδητοποιήσετε πόσες πολλές προκαταλήψεις έχετε αλλά και πως προβάλλετε την δική σας πραγματικότητα επάνω στους άλλους. Εάν την κάνετε σωστά, αυτή θα γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα σας παιχνίδια!
4. Η άσκηση που θα περιγράψουμε παρακάτω είναι πολύ μικρή αλλά είναι πολύ ουσιαστική για να γνωριστούν τα μέλη της ομάδας μεταξύ τους και να φανερωθεί ποιος είναι ο ρόλος που αναλαμβάνει ο καθένας όταν βρίσκεται σε ομάδες. Συνήθως κάποιος παίζει το θύμα, άλλος τον γόη, άλλος τον απόμακρο κ.ο.κ. Η άσκηση: 1)Κάθονται όλοι σε κύκλο. 2)Εάν δεν γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους, τότε συστήνονται με τα μικρά τους ονόματα. 3)Παίρνετε ένα μαξιλάρι 4) Ο συντονιστής πετάει πρώτος το μαξιλάρι σε κάποιον μέσα στον κύκλο λέγοντας φωναχτά και το όνομά του. 5) Ο δέκτης του μαξιλαριού, το πετάει με τη σειρά του σε κάποιον άλλον λέγοντας επίσης το όνομά του κ.ο.κ. Η άσκηση, ανάλογα με το μέγεθος της ομάδας μπορεί να διαρκέσει από 10 λεπτά μέχρι 30 λεπτά. Παρατηρήσεις αυτογνωσίας: 1) Παρατηρήστε πως πετάει ο καθένας το μαξιλάρι στον άλλον. Με ορμή, απαλά, βιαστικά; 2) Παρατηρήστε ποιος δέχτηκε τις λιγότερες φορές το μαξιλάρι και ποιος τις περισσότερες Μοίρασμα: Όταν λήξει το παιχνίδι, κλείνουν όλοι για ένα λεπτό τα μάτια τους. Όταν τα ανοίξουν, ο καθένας μοιράζεται στον κύκλο: Πως αισθάνθηκε με το παιχνίδι; Θα παρατηρήσετε ότι μέσα στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, το κάθε μέλος της ομάδας, υποσυνείδητα θα έχει αναλάβει έναν ρόλο. Κάποιος θα είναι το θύμα, πιθανόν αυτός που δέχτηκε τις λιγότερες φορές το μαξιλάρι, κάποιος θα είναι αρνητικός, άλλος θα είναι ενθουσιώδης κ.λ.π.
Είναι αυτοί οι ρόλοι που παίζουν γενικότερα στην κοινωνία και στη ζωή; 5. Στην ομάδα χωρίζονται όλοι σε ζευγάρια. Ο ένας λοιπόν παίζει τον τυφλό βάζοντας ένα μαντήλι στα μάτια του και ο άλλος θα παίξει τον μουγκό, οπότε δεν θα μιλάει. Ο μουγκός λοιπόν θα οδηγήσει τον τυφλό σε ένα περίπατο μέσα στον χώρο. Αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και σε εξωτερικό χώρο. Ο περίπατος διαρκεί περίπου 10 λεπτά, μετά το κάθε ζευγάρι αλλάζει ρόλους. Αυτή η άσκηση θα αναδείξει πολλά διαφορετικά θέματα Τα ερωτήματα που τίθενται είναι: 1) Πως νιώσατε όταν ήσασταν ο τυφλός; 2) Είχατε εμπιστοσύνη στον καθοδηγητή; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να έχετε εμπιστοσύνη ή αντίθετα τι σας δυσκόλεψε; Μιλήσατε στον καθοδηγητή σας; Του ζητήσατε κάτι; 3) Στο ρόλο του μουγκού, βρήκατε κάποιο τρόπο μη λεκτικής επικοινωνίας για να επικοινωνήσετε με τον τυφλό; Ακολουθούσατε τον δικό του ρυθμό ή τον δικό σας;
