நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிறேன்

ñ£î‹ Þ¼º¬ø

ñ‡E¡ õ÷«ñ ñ‚èœ õ÷‹

ÞòŸ¬è «õ÷£‡ M…ë£Q

«è£. ï‹ñ£›õ£˜ (1938-2013)

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் ! வரலாறு

நதி, தன் வரலாறு கூறும் கதததைப் போன்ேதுதான் நம் வாழ்க்தகயும். எங்பகா பிேந்து, எங்ககங்பகா வளர்ந்து, எங்பகா போய் முடிகிே தண்ணீரின் போக்தகப் போல இந்த வாழ்க்தக, சுற்றிச் சுழற்றுகிேது. கனவிலும் நிதனைாத ஊருக்கு நம்தமக் கிளம்ேச் க ால்கிேது. வதரேடத்திலும் ோர்த்திராத ஊரில், நம்தம வாழச் க ால்கிேது. திரும்பிப் ோர்க்கிே போகதல்லாம் வாழ்க்தகயின் வழித்தடங்கள் அழகிைச் சித்திரங்களாகவும், ஆச் ரிைப்ேடத்தக்க விசித்திரங்களாகவும் நமக்குள் விரிகின்ேன. புத்தன் என்ோல், எப்ேடி போதி மரத்தடியும், துக்கம் பநர்ந்த வீடும் தவிர்க்க முடிைாத நிதனவுகளாகத் ததலதூக்குகிேபதா... அததப்போலத்தான் நம் வழித்தடங்களும். 'எனது வாழ்க்தக’ என்கிே இரண்டு வார்த்ததகள், என்தன இழுத்துச் க ன்ே தூரம் அதிகம். என் நிதனவுகளின் வழிப்ேைணத்தில் உங்கதளயும் விரல் பிடித்து அதழத்துச் க ல்கிபேன். 1966... பகாவில்ேட்டி ேருத்தி ஆராய்ச்சி நிதலைம்... மாதாந்திர ஆய்வுக் கூட்டம்... ''க லதவக் கூட்டுகிே எந்த ஆராய்ச்சியும், வானம் ோர்த்த உழவர்க்குப் ேைன்ேடாது'' என்று சீேலாகப் பேசும் ேண்தண பமலாளர், அதற்கான காரணங்கதள விளக்கிப் பேசுகிோர்.

எல்பலாரும் ஆபமாதித்து ததல ஆட்டுகின்ேனர். ''அப்ேடிைானால், இந்த உண்தமதை ஆண்டு அறிக்தகயில் எழுத பவண்டும்; ஆராய்ச்சி முதேகள் மாற்ேப்ேடபவண்டும்'' என்று பமலும் அழுத்தம் ககாடுக்கிோர் பமலாளர்.

அந்த ஆதங்கத்ததப் ேலரும் ஒப்புக் ககாள்கிோர்கள். ஆனால், ஆண்டு அறிக்தகயில் அதத எழுதுவதற்கு மட்டும் ைாருபம இத ந்து ககாடுக்கவில்தல. ''பகாவில்ேட்டியில் என்ன க ய்ை பவண்டும் என்ேதத பகாவில்ேட்டியில் முடிவு க ய்ைவில்தல. பகாதவயில் முடிவு க ய்வார்கள்; அல்லது கடல்லியில் முடிவு க ய்வார்கள்; அல்லது அகமரிக்காவில் முடிவு க ய்வார்கள். 'நமது ஆராய்ச்சி ரியில்தல' என்று நாபம எழுதிவிட்டால், இந்த நிதலைத்தத மட்டும் இழுத்து மூடுவார்கள். நாம் எல்லாரும் விரிவாக்கப் ேணிைாளராக கவயிலில் அதலை பநரிடும்!'' என்ேதுதான் அதற்கான காரணமாக அங்கிருந்தவர்களால் முன் தவக்கப்ேடுகிேது. இந்த வார்த்ததகள், அந்த ேண்தண பமலாளதர மனதளவில் கநாறுக்கிப் போடுகிேது. 'எதற்காக இந்த பவதலதைச் க ய்கிபோம் என்கிே துளிைளவு அக்கதேகூட இல்லாமல், கவயிலில் ேைணிப்ேதற்கு ேைந்து, வாழ்நாள் முழுவதும் கோய்தைபை கட்டி அழப்போகின்ே அந்தக் கூட்டத்தில், நாமும் ஒருவனாக இருக்க பவண்டுமா? நம்முதடை நலனுக்காக என்தேக்கு மர ம் ஆகிபோபமா... அப்போதுதான் தீதமயின் தித யில் நாம் கால் தவக்கத் கதாடங்குகிபோம்' என்று மனதுக்குள் மருகுகிோர்! மறுநாள், தன்னுதடை பநரடி உைர்அதிகாரிைான மீனாட்சி முன்ோக போய் உட்காருகிோர் ேண்தண பமலாளர். எந்தச் சூழலிலும் முகம் சுளிக்காதவர் மீனாட்சி. ஆனால், அன்தேை தினம், 'நான் என் பவதலதை விடப்போகிபேன்' என்று ேண்தண பமலாளர் க ான்னதும்... அதிர்ச்சி அதடந்தவராக நிமிர்கிோர். ''கவளியில போய் என்ன க ய்வீங்க?''

''உேவினர்கள், நண்ேர்கள் நிலங்களில் பவதல க ய்பவன்'' ''உங்கள் அப்ோ க லவிபலபை ஆளாகிவிட்டீர்களா?''

''இல்தலயில்தல... எனது கல்விக்காக அரசு க லவிட்டிருக்கிேது. அதற்காக, உழவர்களுக்குக் பகடு க ய்யும் ேணிதைத் கதாடர பவண்டுமா?'' ''அப்ேடிச் க ால்லவில்தல. உங்களுதடை அறிவு, விரிந்து ேரந்த வட்டத்தில் பவதல க ய்ை பவண்டும் என்ேதுதான் என் கருத்து.'' ''அது எப்ேடி ாத்திைப்ேடும்?'’ ''அவ ரப்ேட்டு கதருவில் போய் நிற்காதீர்கள். வாய்ப்பு பதடிவரும், காத்திருங்கள்...'' அந்தப் ேண்தண பமலாளரின் பகாேத்ததயும் ஆதங்கத்ததயும் மீனாட்சியின் வார்த்ததகள் அதமதிப்ேடுத்துகின்ேன. மீனாட்சி க ான்ன வாய்ப்புக்காக பமலும் மூன்று ஆண்டுகள் காத்திருக்கிோர். 1969... மண்டல பவளாண் ஆராய்ச்சி நிதலைத்திலிருந்து விதடகேறும் அந்த ேண்தண பமலாளர், 'ேேதவயின் விடுததலக்குச் மமான விடுேடல்' என்று துள்ளித் திரிந்து கவளிபைறுகிோர். அந்த பமலாளர், நான்தான் என்ேது என் கநஞ்சுக்கு கநருக்கமான ேலருக்கும் கதரியும். ஆனால்...? -இன்னும் பேசுபவன்...

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !

அந்த பமலாளர், நான்தான் என்ேது என் நநஞ்சுக்கு நநருக்கமான ேலருக்கும் நதரியும். ஆனால்...? பகாவில்ேட்டி ேருத்தி ஆராய்ச்சி நிலலயத்தில் நான் கற்றுக் நகாண்டலவ எலவ... கண்டு நோங்கியலவ எலவ... பமலாளர் ேணிலய உதே லவத்தலவ எலவநயலவ? என்ேநதல்லாம், அவர்கள் அத்தலன பேருக்கும் நதரியாத சங்கதி! இந்தக் பகள்விகளுக்கு மட்டுமல்ல, இன்னும் ேற்ேல பகள்விகளுக்கு விலடலயத் நதரிந்து நகாள்ள... பகாவில்ேட்டியில் இன்னும் சில காலம் என்பனாடு உங்கலளக் லகபிடித்து அலைத்துச் நசன்பே ஆகபவண்டும். பகாவில்ேட்டியிலிருந்து சாத்தூர் நசல்லும் சாலலயில், நதாடர் வண்டி நிலலயத்தில் இருந்து மூன்று கல் நதாலலவில் அலமந்திருக்கும் பவளாண் மண்டல ஆராய்ச்சி நிலலயத்துக்கு, ஒராண்டு முன்பே விவசாய மாணவனாக நசன்றிருக்கிபேன். அண்ணாமலலப் ேல்கலலக்கைகத்தில் பவளாண் ேட்டம் ேயின்ேபோது, கல்விச் சுற்றுலாவாக இரண்டு நாட்கள், அந்த ஆராய்ச்சி நிலலயத்தில் தங்கி சுற்றிப் ோர்த்திருக்கிபேன். நாங்கள் நசன்றிருந்தபோது அங்பக கடுலமயான நவயில். 'இங்பக பவலல கிலடச்சா, அடுத்த நாபள லீவு போட்டுட்டு ஊருக்குப் போயிடணும்’ என நவயிலின் உக்கிரத்லத என்பனாடு வந்திருந்தவர்கள் கிண்டலாகப் பேசி சிரித்தார்கள். நானும் பசர்ந்பத சிரித்பதன். உச்சிநவயில் அந்தச் சிரிப்லே உள்வாங்கி லவத்திருந்தபதா என்னபவா... என்லன அப்ேடிபய நிலனவில் லவத்திருந்து, பகாவில்ேட்டியிபலபய எனக்கான பவலலக்கு வித்திட்டது. ேடிப்லே முடித்த லகபயாடு, 1963-ம் ஆண்டு நசப்டம்ேர் ஒன்ேதாம் பததி அங்பக பவலலயில் பசர்ந்பதன்! பகாவில்ேட்டி, ேருத்தி ஆராய்ச்சி நிலலயம், நவள்லளயர்களால் 1901ம் ஆண்டு ஆரம்பிக்கப்ேட்டது. ஐபராப்பியச் சந்லதயில் ேருத்திக்கு நல்ல மதிப்பு இருந்தது. ேருத்தி இலையின் நீளம், ஒரு அங்குலத்துக்கும் கூடுதலாக இருந்தால், விலலயும் கூடுதலாகக் கிலடக்கும். அதற்காகபவ நிறுவப்ேட்ட நிலலயம்தான் இது. ஆனால், 1950-க்குப் பிேகு புஞ்லச தானியப் ேயிர் அலனத்துக்குமான ஆராய்ச்சி நிலலயமாக இது பமம்ேடுத்தப்ேட்டுவிட்டது. நான் கருங்கண்ணி ேருத்தி ஆராய்ச்சிப் பிரிவில், துலண விஞ்ஞானி. நவளியூர் என்ோபல தங்குவதற்கும் சாப்பிடுவதற்கும் சரியான இடம் பதடுவதுதாபன முதல் பவலல. அந்த விதத்தில் எனக்கு நல்ல நகாடுப்பிலன. காளாம்ேட்டி சீனிவாசன் என்கிே கிலடத்தற்கு அரிய நண்ேர்... விடுதியில் தங்குவதற்கும், உணவகத்தில் கணக்கு லவப்ேதற்கும் உதவினார். ேருத்தி ஆராய்ச்சிப் பிரிவில் ேணியாற்றிய மூத்த விஞ்ஞானி டி.எஸ். ஆபரான், நோறுலமயும் திேலமயும் மிக்கவர். எல்லாருக்கும் முன்ோக நிலத்தில் நிற்ோர்; மற்ேவர்கள் நிைலுக்கு வந்த பின்பும் ேருத்திச் நசடிகபளாடு உேவாடிக்நகாண்டு இருப்ோர். நசடிகளின் மீதான சிபநகம் அவலர அந்தளவுக்கு பவலலயில் லயிக்க லவத்திருந்தது. அவரது லகயில் கட்டி இருக்கும் நவஸ்ட் இண்டீஸ் கடிகாரத்தின் பமல்புேக் கண்ணாடி, பகாலடயில் நவடித்துக் கிடக்கும்

ஏரிபோல சிலதந்துகிடக்கும். அந்தக் கடிகாரத்தின் நிலனவுகூட இன்னும் என்னுள் நீக்கமே நிலேந்திருக்கிேது. நம்முலடய ஆத்மார்த்தமான உலைப்பு எப்ேடிப்ேட்டதாக இருக்கபவண்டும் என்ேலதயும், ஆராய்ச்சி நுட்ேத்லதயும் எனக்குக் கற்பித்தவர் ஆபரான். ஆராய்ச்சி நிலலயத்தின் தலலலமயகம் அலமந்த ேண்லண, 15 ஏக்கர் நசம்மண் பூமி. அங்கு நீர்வசதி உண்டு. இேலவப் ேயிர் ஆராய்ச்சி (குறிப்ோக மிளகாய்) மட்டுபம இங்கு நலடநேற்ேது. முக்கியமான ஆராய்ச்சிகள், நேய்யும் மலைநீலர நம்பிபய இருந்தன. இதற்கான நிலம், கரிசல் மண் பூமி. அப்ேண்லண பமலும் மூன்று கல் வடக்கில் இருந்தது. மனமகிழ்ச்சிக்கு என்பே ஒரு மன்ேம் ஊருக்குள் இருந்தது. பவளாண் விஞ்ஞானிகளும் ேஞ்சாலலயில் ேணியாற்றும் ஊழியர்களும் மாலலயில் ஒன்று கூடும் இடம் அது. ேலவிதமான விலளயாட்டுகளும் அங்கு நடக்கும். தகவல் ேரிமாற்ேத்துக்கும் பகலிப் பேச்சுக்கும் குலேவு இருக்காது. இந்தக் கலகலப்புகளுக்கு நடுபவ ஒரு நாள்... மூத்த விஞ்ஞானி, ராபின்சன் ஒரு பகள்வி எழுப்பினார்.

''நான்கு ேருவங்கள் நதரியுமா?'' ''நதரியுபம! பகாலடக் காலம், குளிர் காலம், இலலயுதிர் காலம், வசந்த காலம்'' - இது எனது ேதில். ராபின்சன் நதாடர்ந்தார். ''அலத எல்லாம் மேந்துவிடு! பகாவில்ேட்டியில் மூன்று ேருவங்கள் மட்டுபம உண்டு! அலவ என்ன? ''ஹாட் (Hot), ஹாட்டர் (Hotter), ஹாட்டஸ்ட் (Hottest).. அதாவது... நவப்ேக் காலம், பகாலடக் காலம், கடும்பகாலடக் காலம்.''

பகாவில்ேட்டியின் நிலலலம இப்ேடித்தான் இருக்கும். சுற்றுவட்டாரத்தில் மலை நாட்கள் குலேவு. நேய்யும் மலையும் புரட்டாசி, ஐப்ேசி, கார்த்திலக மாதங்களில் நகாட்டித் தீர்த்துவிடும். மலைநீலர ஏரி, குளங்களில் பசமித்து காலத்லதக் கழிப்ோர்கள் மக்கள். நேண்களும், குைந்லதகளும் ேஞ்சாலலயிலும் தீப்நேட்டித் நதாழிலிலும் கடலல மிட்டாய் ஆலலகளிலும் பிலைப்புக்காகத் தஞ்சம் அலடந்திருப்ோர்கள். கடின வாழ்க்லகக்குக் கடன்ேட்டவர்கலளப் போல் இயங்கியது அவர்களுலடய ஒவ்நவாரு நாளும். ஒரு சில நாட்கள் மட்டுபம நேய்யும் மலைநீலரயும் உறிஞ்சி லவத்து நகாண்ட கரிசல் மண் பூமி, நம்நாட்டு ேருத்திக்குப் நோருத்தமானது. வேட்சி தாங்கவும் பூச்சிபநாய் தாக்குதலல எதிர்க்கவும் ேைகிப்போன ேருத்திலயத்தான் 'கருங்கண்ணிப் ேருத்தி’ என்ோர்கள். ஆடுகலள கிலட மறித்தும், மாட்டு எருலவ நிலத்தில் ேரப்பியும், கம்லேயும்... ேருத்திலயயும் மாற்றி மாற்றி ேயிர்நசய்தும் சிேப்ோன விலளச்சல் எடுக்கும் ேக்குவத்லத சமுதாயம் தலலமுலே தலலமுலேயாகக் லகமாற்றிக் நகாடுத்திருந்தது. இலதவிடப் நேரிதாகச் நசய்துவிடப் போவதாகத்தான் விஞ்ஞானிகள் அங்பக களம் இேங்கி இருந்தார்கள். ஆனால், அப்ேடி ஒன்றும் சாதித்து விடவில்லல என்ேதுதான் ேச்லசயான உண்லம.

இந்த உண்லமலய நீங்கள் உணர்ந்து நகாள்வதற்காக, ேண்லணயில் என்லனப் போல பவலலயில் இருந்தவர்களில் சிலரின் அறிவுப் ேரப்லே ஆராய்ச்சி நசய்தாபல போதும். அதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டாக... முக்கியமான ேணியில் இருந்த அந்த நேலர உங்களுக்குச் நசால்லலாம். நசய்தித்தாள்களில் 'எட்டு பகாள்கள் ஒன்றுகூடப் போகின்ேன... அதனால் பூமி அழியப் போகிேது!' என்கிே வதந்தி அந்த நாட்களில் ஏக பிரேலம். பூமி அழியப் போவதாக ஒரு நாலளக் குறிப்பிட்டு ஓராண்டு முன்ோகபவ அந்த வதந்தி ேரப்ேப்ேட்டிருந்தது. சரியாக அந்த நாளில் தன்லன மட்டும் காப்ோற்றிக் நகாள்ள அவர் முடிவு நசய்தார். விடுப்பு எடுத்துக் நகாண்டு, வீட்டுக்குள்பளபய அலடந்து கிடந்தார். கதவு உட்புேம் தாளிடப்ேட்டிருந்தது. மதியம் ஆனதும் சன்னல் வழியாகப் ேண்லணயாலள அலைத்துப் ேணம் நகாடுத்து உணவு வாங்கி வரச்நசால்லி சாப்பிட்டார். மறுநாள், காலலயில் நாங்கள் எல்பலாரும் அவர் கண்முன்பன நன்ோக நடமாடிக் நகாண்டிருந்தலத அதிர்ச்சிபயாடுதான் ோர்த்தார்- உலகம் அழியாமல் போனதில் அவருக்கு ஏக வருத்தம்! ஆராய்ச்சி நிலலயத்தில் அந்த விஞ்ஞானி நடத்திய இந்தக் கூத்லத, மற்ே விஞ்ஞானிகள் எல்லாம் ேலகாலமாக நசால்லிச் சிரிப்ேது உண்டு. பவளாண் துலேயில் இதுபோல ேல 'ஞானக்கூத்தர்கள்' உண்டு. இவர்கள் ேற்றிய நசய்திகபள... கரிசல்காட்டுப் ேண்லணயில், மக்களுக்குக் கலளப்பு நீக்கும் மருந்து! -இன்னும் பேசுபேன்

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !

வில்ேட்டி ஆராய்ச்சி நிலையத்தில் எனக்கு வாய்த்த நண்ேர்களில் இருவர் குறிப்பிடப்ேட பவண்டியவர்கள் க.சு.சுப்லேயா தாவரவியலில் அறிவாழம் உள்ளவர். இைக்கியப் ேரிமாற்ேத்தில் ஈடுோடு ககாண்டவர். சுப்லேயா குடும்ே நண்ேராகவும் ஆனார். நுண்ணறிவும், ஆற்ேலும், திேலமயும் உள்ளவர்கலள முடக்குவதற்கு... பமற்ேதவிகளில் இருந்தவர்கள் அயராது ோடுேடுவார்கள்; ேைவித வித்லதகலளயும் கட்டவிழ்த்து விடுவார்கள். இதிகாச காைம்கதாட்டு, இன்லேயக் காைம் வலர பமற்ேதவிக்காரர்களின் குணம் மாோது இருப்ேது ஆச்சரியம்தான்! பமற்ேதவிக்காரர்களின் கட்டுப்ோடுகள் பிடிக்காதவர்கள், ஒருகட்டத்தில் சலிப்ேலடந்து கவளிபயறுவார்கள். இப்ேடி கவளிபயறியவர்களில் க.சு.சுப்லேயாவும் ஒருவர். பின்னாளில் 'ஸ்பிக்' ரசாயன உரக் கம்கேனியின் துலணத் தலைவராக இருந்து ஓய்வு கேற்ே சுப்லேயாலவ, கதாலைக்காட்சி நிகழ்வு ஒன்றின்போது சமீேத்தில் ோர்த்பதன். உடல் நலிவுற்ே நிலையில் இருந்தார். இன்கனாரு நண்ேர்... 'ஸ்படார் காப்ோளர்' சங்கரன். மிக எளிலமயானவர். அதுபவ அவரது வலிலமயும்கூட! அவர் சினந்து நான் ோர்த்தபத இல்லை. விலதகள் விலளகோருட்கள், இடுகோருட்கள், கருவிகள் அலனத்தும் இவர் கோறுப்பில் இருந்தன. ஆதைால் எல்ைாலரயும் சந்திக்கும் அவசியம் இவருக்கு இருந்தது. பகாவில்ேட்டிலயச் பசர்ந்தவர். கவளி கசல்வாக்கும் உண்டு. யாராக இருந்தாலும், இவரிடம் ஏதாவது உதவி கேற்றிருப்ோர்கள். எட்டயபுரத்தில் ஆண்டுபதாறும் நலடகேறும் ோரதி விழா நிகழ்வுகளுக்கு என்லன அலழத்துச் கசன்ேவர்.

ோரதி விழாவின்போது நா.வானமாமலை, நல்ைக்கண்ணு, ோைதண்டாயுதம், குன்ேக்குடி அடிகளார், சாைமன் ோப்லேயா, கெயகாந்தன், கி.ராெநாராயணன், கு.அழகிரிசாமி

போன்ேவர்கபளாடு கநருக்கமாக இருக்கின்ே வாய்ப்பு கிலடத்தது. அதுபவ... ோரதியுடன் பமலும் கநருக்கத்லத ஏற்ேடுத்தியது. 'ோரத சமுதாயம், ஒப்பில்ைாத சமுதாயமாகவும்... உைகத்துக்கு ஒரு புதுலமயாகவும் விளங்க பவண்டும்' என்கிே உணர்ச்சித் தீ, அப்போதுதான் என்லனயும் ேற்றிக் ககாண்டது. 'பநர் ேடப் பேசு, லநயப் புலட’ என்கிே ோரதி கசால்லுக்கு இைக்கணமாக இருந்தவர்களில் ேருத்திப் பிரிவு விஞ்ஞானி ராெபகாோலின் தந்லதயும் ஒருவர். மாவட்ட அதிகாரியாக இருந்து ஓய்வு கேற்ேவர். இவர் பகாயில்களுக்குப் போவதில்லை. வீட்டிபைபய கடவுள் ேடங்கலள லவத்து வழிேடுேவர். அவர் ஒரு முலே கூறிய கசால், வாழ்நாள் முழுவதும் என்பனாடு ேயணிக்கிேது. ‘YIELDING TO INJUSTICE AND MISUSE OF POWER ARE NOTHING BUT MORAL PROSTITUTION.’ 'அநீதிக்கு விட்டுக் ககாடுப்ேதும், அதிகாரத்லதத் தவோகப் ேயன்ேடுத்துவதும், மனதளவில் விேசாரம் கசய்வலதத் தவிர பவறில்லை' வாழ்க்லகயின் இைக்கணத்லதச் கசான்ன வார்த்லதகள் இலவ. அதிகாரத்லதத் தவோகப் ேயன்ேடுத்தும் அநாகரிகங்கள் கேருகிவிட்ட இந்தக் காைகட்டத்தில், அந்த வார்த்லதகளின் சத்தியமான உண்லம கநஞ்லச அலேகிேது. பகாவில்ேட்டி வந்த ஆறு மாதத்தில் மூன்று நிகழ்வுகள் நடந்பதறின. ேண்லணக்குள்பளபய எனக்கு வீடு ஒதுக்கப்ேட்டுவிட்டது. திருமணம் முடித்து மலனவி சாவித்திரிலய அலழத்து வந்துவிட்படன். ேருத்தி ஆராய்ச்சிப் பிரிவில் இருந்த என்லன, 'பமைாளர்' ேதவி ககாடுத்து, கரிசல் காட்டுப் ேண்லணக்கு மாற்றி விட்டார்கள். உடனடியாக எனக்கு இருந்த கடலமகள் இரண்டு. ஒன்று, பவலியாக வளர்ந்திருந்த சீலமக் கருபவல் மரங்கலள பவபராடு கேயர்த்து அப்புேப்ேடுத்த பவண்டும். இரண்டு, 158 ஏக்கர் நிைத்துக்கும் முள்கம்பி பவலி போட பவண்டும்! சீமைக் கருவேல் வேலிமை அப்புறப்படுத்த வேண்டிை முடிவு எப்படி ேந்தது? 'பவலிபய ேயிலர பமய்ந்த கலத' என்ேதற்கு ஆதார சம்ேவம் அது. பவலியில் இருந்து 12 மீட்டர் தூரத்துக்குப் ேருத்திச் கசடி வளர்ச்சி குன்றி இருந்தது. பவலியில் இருந்து 1 மீட்டர் தூரம் தள்ளி 60 கசன்டி மீட்டர் அகைம் மற்றும் ஆழத்துக்குப் ேள்ளம் பதாண்டினார்கள். குறுக்கிட்ட சீலமக்கருபவல் பவர்கலள எல்ைாம் கவட்டி வீசினார்கள். அடுத்தப் ேருவத்தில் இருந்து ேருத்திச் கசடி நன்ோக வளர்ந்து பூத்துக் காய்த்தது. இந்த வளர்ச்சி மூன்று ஆண்டுகளுக்குத்தான். அதன் பிேகு, மீண்டும் ேருத்திச் கசடி வளர்ச்சி குன்றியது. நிைத்லத அகழ்ந்து ோர்த்த போது ஓர் உண்லம புரிந்தது. சீலமக் கருபவல் மரம்... தனது பவலர, கவட்டப்ேட்ட ேள்ளத்துக்குக் கீபழ அனுப்பியது. பிேகு, பவரானது பமல் எழுந்து நீண்டு ேயிலர பமய்ந்தது. சீலமக் கருபவல் பவரில் சுரக்கும் நச்சு, ேயிர்ச் கசடிகளின் சாரத்லதச் சப்பி எடுத்துவிடுகிேது. இந்த உண்லம கதரிந்த பிேபக பவலிக் கருபவல் மரங்கலள அப்புேப்ேடுத்தும் முடிவு எடுக்கப்ேட்டது. பவலிக்காக சீலமக்கருபவல் வளர்த்தது போைபவ... சிந்தலன மட்டத்தில் ஒரு நச்சுமரம் வளர்க்கப்ேட்டது. 'அகமரிக்காவில் நலடமுலேயில் உள்ள ஆராய்ச்சியும் நலடமுலேயும் இந்தியாவில் புகுத்தப்ேட்டால், இங்கு விலளச்சல் கேருகும், ேஞ்சம் அகலும்' என்ே பிலழயான

கருத்து அரசியல்வாதிகள் மற்றும் விஞ்ஞானிகளின் முழக்கமாக இருந்தது. இதற்பகற்ே ஆராய்ச்சிகளும் ேயிர் வலககளும் மாற்ேப்ேட்டன. பகாவில்ேட்டி வட்டார உழவர்கள் எலதப் ேயிரிட பவண்டும் என்ேலத கடல்லியில் முடிவு கசய்தார்கள். அகமரிக்க எண்கணய் கம்கேனி ராக்கேல்ைர் நிறுவனமும், இந்திய பவளாண் ஆராய்ச்சிக் கழகமும் லகபகாத்தேடி புதிய ஒட்டுரகச் பசாளம் (C.S.H), ஒட்டுரகக் கம்பு (HB) விலதகலள உண்டு ேண்ணி, பகாவில்ேட்டிக்கு அனுப்பினார்கள். அவற்றுக்கு ரசாயன உரங்கள், பூச்சிக்ககால்லி நஞ்சுகள், பூஞ்சணக் ககால்லி நஞ்சுகலளப் ேரிந்துலர கசய்தார்கள். நடப்பில் இருந்த விலதக்கும், கடல்லி இேக்குமதி கசய்த விலதக்கும் நிலேய பவறுோடு உண்டு. நடப்பில் இருந்தலவ... கோறுக்கு விலத முலேயில் தனித்பதர்வு (Pure Line Selection) கசய்யப்ேட்டலவ. நம் மூதாலதயர் சிை ஆயிரம் ஆண்டுகளாகக் கலடப்பிடித்த முலேதான் இந்த கோறுக்கு விலத முலே. விலளந்துள்ள ஒரு நிைத்தில் இேங்கி, நன்கு விலளந்துள்ள சிை கதிர்கலள மட்டும் தனியாக அறுவலட கசய்து, உைர்த்தி, மணிகலள உதிர்த்து பசமித்து லவத்து, தனி நிைத்தில் விலதப்ோர்கள். அதில் விலளயும் சிேந்த கதிர்கலள மீண்டும் ககாய்வார்கள்; பசமிப்ோர்கள். இப்ேடி மீண்டும் கசய்வதன் மூைம் கேறுவபத கோறுக்கு விலதகள். பகாவில்ேட்டி 2 கவள்லளச் பசாளம், பக.1 (பகாவில்ேட்டி) மிளகாய், பக.1 கம்பு, பக.2 ராகி எல்ைாம் இப்ேடித் பதர்வு கசய்யப்ேட்டலவபய. கடல்லி அனுப்பிய பசாளமும், கம்பும் அப்ேடிப்ேட்டலவ அல்ை. முற்றிலும் பவறுேட்ட இரண்டு கசடிகளின் மகரந்தத்லதயும் சூலையும் ஒட்டுக் கட்டித் தயாரிக்கப்ேட்டலவ.

கோறுக்கு விலதயில் இருந்து விலளந்தவற்றிலிருந்து திரும்ேத் திரும்ே விலத எடுக்கமுடியும். ஒட்டு விலதயில் அப்ேடி கசய்தால்... ேகுதி கசடிகளில் கதிர் வராது, அல்ைது கதிரில் மணி பிடிக்காது. ோரம்ேரிய விலதகலள விலதப்ேதற்கு என்று ஒரு ேருவம் உண்டு. ஒட்டு விலதகளுக்கு அத்தலகயக் கட்டுப்ோடு கிலடயாது. ோரம்ேரிய விலதக்கு ஆட்டு எரு, மாட்டு எரு, பிண்ணாக்கு போதுமானது. ஒட்டு விலதகளுக்கு ரசாயன உரம் பதலவ. ோரம்ேரிய விலதகள் உயர்ந்த தரம் உள்ளலவ. ஒட்டு விலதகள் கூடுதல் விலளச்சலுக்காகபவ உற்ேத்தி கசய்யப்ேட்டலவ. அலவ, 'அபமாக விலளச்சல் ரகங்கள்’ (High Yielding Varieties) என்று கேயர் சூட்டப்ேட்டலவ. ஆனால், வானம் ோர்த்த பூமியில்... அபமாக விலளச்சல் ரகங்கள் என்று ககாடுக்கப்ேட்ட பசாளமும், கம்பும் அபமாகமாக விலளயாதது மட்டும் அல்ை; அதனால் வந்த ேக்க விலளவுகளும் ோதகமாகபவ இருந்தன! -இன்னும் வபசுவேன்.

''நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்!''

வானம் பார்த்த க ாவில்பட்டி பூமியில்... அக ா விளைச்சல் ர ங் ள் (High Yielding Varieties) என்று க ாடுக் ப்பட்ட கசாைமும், ம்பும்... பக் விளைவு ளைகே அதி ா விளைவித்தன! சி.எஸ்.எச் (க ாஆர்டிகனட்டட் கசார் ம் ளைபிரீட்) கசாை வள க்கு, குட்ளடோன கசடி ள், நீண்ட திர் ள் உண்டு. ஆனால், திரில் இருந்து ணிளேப் பிரித்கதடுப்பது துன்பம் மிகுந்ததா இருந்தது. திர் ளைக் ைத்தில் பரப்பி, ாடு ளைப் பிளைத்துச் சுற்றவிடும்கபாது... தானிேம் தனிகே பிரிோ ல் உமியுடன் கசர்ந்கத விழுந்தது. தானிேம் கவள்ளைச் கசாைம் கபாலகவா... கசஞ்கசாைம் கபாலகவா... ருசிோ இல்ளல. ரசாேன உரம் கபாட்டு, பூச்சிக்க ால்லியும் கதளித்ததால் சக் வும் கசய்தது. உழவர் ள், பலமுளன ளிலும் துன்ப துேரங் ளுக்கு ஆைானார் ள். எச்.பி (ளைபிரீட் பஜ்ரா) ம்புப் பயிர்... குட்ளடோ வும் கிளைவிட்டும் புதர் கபாலவும் வைர்ந்தது. திர் வரும்கபாது பூஞ்ளச க ாய் தாக்கிேது... ரிப்பூட்ளட க ாய் வந்து தானிேம் ரிோகிக் க ாட்டிேது. உழவர் ள் கதாடர்ந்து, இழப்ளப சந்தித்தார் ள். இப்படி அளனத்திலும் கபரிழப்பு என்பது கதாடர் தாக்குதலா வடிகவடுத்தது ஒருபக் மிருக் ... பாரம்பரிே புஞ்ளச தானிே விளத ள் (கசாைம், ம்பு, வரகு, க ழ்வரகு, குதிளரவாலி, திளன, சாள , பனிவரகு) எல்லாம் க ாஞ்சம் க ாஞ்ச ா ளறந்து க ாண்டிருந்தன- றுபக் த்தில்.

க ாவில்பட்டி ஆராய்ச்சி நிளலேத்தில் ாதம் ஒருமுளற ஆய்வுக்குழுக் கூட்டம் (ரிசர்ச் வுன்சில்) கூடும். சாதளன ள் ற்றும் முன்கனற்றம் அலசப்படும். பண்ளை நிர்வாகிோ இருந்த ாரைத்தால், இருபதுக்கும் க ற்பட்ட விஞ்ஞானி ளின் ஆராய்ச்சி ளும் என்னுளடே விரல்முளனயில் இருந்தன. பண்ளைக்குள் வந்த உழவர் ளைக் கூட்டிச் கசன்று அளனத்ளதயும் விைக்கிகனன். ஆனாலும், எங் ைது ண்டுபிடிப்பு ள் பண்ளையின் கவலிக்கு கவளிகே கபா வில்ளல. ாரைத்ளதக் ண்டறிே னம் துடித்தது. அறுபது ஆண்டு ால ளழேைவு ள வசம் இருந்தது. எடுத்து க ளச மீது விரித்கதன். கூட்டிக் ழித்துப் பார்த்கதன். ஓர் உண்ள பளிச்சிட்டது. எல்லா வருடங் ளிலும் ளழ சீரா ப் கபய்வது இல்ளல. சராசரிோ ான்கு ஆண்டு ளில் ஓராண்டு வானம் கபாய்த்துவிடுகிறது. அது எந்த ஆண்டு என்று முன்கூட்டிகே ணிக் முடிோது என்பதால், அந்த ஆண்டு உழுவதும் விளதப்பதுக இழப்பாகிவிடும். அரசு, கசய்வது ஆராய்ச்சி. அது ' ளழ குளறவு’ அல்லது ' ாலத்தில் கபய்ேவில்ளல’ என்று எழுதி ைக்ள முடிப்பதற் ா கவ டத்தப்படும் ஆராய்ச்சி! அது கவற்றி கபற்றாலும்... கபறாவிட்டாலும் சம்பைம் வந்துவிடும் என் கபான்ற அதி ாரி ளுக்கு. ஆனால், வேல் ாட்டில் ஒவ்கவாரு உழவரும் தினம் தினம் டத்திக் க ாண்டிருப்பது... 'வாழ்வா, சாவா?' கபாராட்டம்! க ாவில்பட்டி பண்ளையில் ஏழு இளை ாங்க ேம் ாடு ள் இருந்தன. அளனத்ளதயும் முன்கூட்டிகே வாங்கி ளவத்து க ரத்தில் கவளல ளைச் கசய்து முடிப்கபாம்! ஆனால், எல்லா உழவர் ளுக்கும் இது சாத்திே ா...? பண்ளையில் டிராக்டர் ள், வா னங் ள், இேந்திரக் லப்ளப ள், மூட்ளட மூட்ளடோ உரங் ள், பூச்சிக்க ால்லி ள், கதளவோன அைவுக்கு கூலிோட் ள்... என்று எது க ட்டாலும் அந்த நிமிடக கிளடக்கும்! அடுத்தகவளை உைவுக்க வழியில்லாத உழவர் ளுக்க ல்லாம் இது சாத்திே ா? இங்க , ' ாகனாரு விவசாயி' என்று கசால்லிக் க ாள்ளும் கூட்டத்தில் 70, 80 சதவிகிதத்தினரின் நிளல... முளைத்த விளத, 'பிளழத்துக் க ாள்ளும்' என்கிற ம்பிக்ள வந்த பிறகு... ளனவி, அம் ா ஆகிகோரின் ழுத்தில் ாதில் இருக்கும் ள ளை அடகு ளவக்கும் அைவுக்குத்தான் இருக்கிறது பல ால ா ! அதன் பிறகுதான் சாகுபடி கசலவு ளைச் கசய்து க ாண்டிருக்கிறார் ள் விவசாயி ள்! 'வானம் பார்த்த பூமியில் நிச்சே ற்ற கவைாண்ள . ளழ குளறந்த ஆண்டு ளில், ரசாேன உரம் எதிர்விளைளவகே உண்டு பண்ணும். அதனால் பைச்கசலவு மிகுந்த இந்த சாகுபடி, உழவர் ளை எப்படிக் ாப்பாற்றும்?' என்று கோசித்துக் க ாண்டிருக்கும்கபாகத நிளனவளல ள் கசாந்த ஊர்ப்பக் ம் தாவிகோடி, சின்ன வேது ஞாப ங் ளைக் கீறிவிட்டன. ரிசல் ாட்டு க ாவில்பட்டி பூமிக்கும்... ாவிரி பாயும் கசாழ ண்டல பூமிக்கும் இளடகே எவ்வைவு கபரிே கவறுபாடு?! தூத்துக்குடி ாவட்டத்தில், க ாளடப் பருவத்தில் கவடித்துப் பிைக்கும் ரிசல் ண் பூமி, மீண்டும் பச்ளச கபார்த்திக் க ாள்வதற்கு வானத்ளதப் பார்த்துக் ாத்திருக் கவண்டும். ஆனால், ாவிரியின் தேவால்... கசாழ ண்டலம் முழுக் கவ பசுள தான் கபரும்பாலும்!

குடகு ளலயில் அருவிோய்ப் பிறந்து, டந்து வரும் பாளதயில் ளரயின் இரு ளர ளிலும் ா( ாடு) விரிந்து கிடந்ததால் ' ாவிரி' எனப் கபேர் கபற்றது. குளித்தளல வரும்கபாது அ ன்ற ாவிரிோய் விரிந்து, திருச்சிக்கு க ற்கில் இருபது ல் கதாளலவில் 'முக்க ாம்பு' எனும் இடத்தில் க ாள்ளிடம் ற்றும் ாவிரி என இரண்டா ப் பிரிந்து, திருவரங் த்ளதத் தீவா ச் சூழ்கிறது இந்த தி. திருச்சி ரின் வடஎல்ளலோ ப் பாயும் ாவிரி, அங்கிருந்து 16 கிகலா மீட்டரில் ( ல்லளையில்) மீண்டும் இரண்டா ப் பிரிகிறது. வடக்குப் பிரிவு ' ாவிரி’ எனவும், கதற்குப்பிரிவு 'கவண்ைாறு’ என்றும் அளழக் ப்படுகின்றன. ல்லளையில் இருந்து கிழக்க பன்னிரண்டு ல் கதாளலவில் ாவிரியின் கதன் ளரயில் இருந்து கதற்கு க ாக்கிப் பிரியும் பாளதயில் இரண்டு ல் கதாளலவில் இருக்கிறது, 'இைங் ாடு’. இங்கு வசித்து வந்த க ாவிந்தசாமி-அரங் ாேகி தம்பதிக்கு இரண்டு கபண் ற்றும் ான்கு ஆண் குழந்ளத ள். ஆறாவதா ப் பிறந்த ான், ' ம் ாழ்வார்’ என்று கபேர் சூட்டப்பட்கடன். 'விசா ட்சத்திரத்தில் பிறந்ததால் இப்கபேர் சூட்டப்பட்டது’ என்று பின்னாளில் அறிந்து க ாண்கடன். இைங் ாடு, ஆயிரம் தளலக் ட்டு ள் க ாண்ட கபரூர். கதற்குத்கதருவில் இருந்த ாட்டு ஓடு கவய்ந்த சுற்றுக் ட்டு வீட்டில்தான் ாங் ள் மூன்று (பங் ாளி) குடும்பங் ைா கூட்டா வாழ்ந்கதாம். கவளிப்புற வாயில் ளுக்கு ட்டும் தவு ள் இருந்தன. உள்பிரிவு ளுக்கு தவு ள் கிளடோது. கதற்குப் பார்த்த உேர ான திண்ளையுளடே அந்த வீட்டுக்கு முன்பா ஒரு பூவரச ரம். ளி ண்ைால் க ழு ப்பட்டிருந்த வீட்டின் தளரளே அன்றாடம் ாட்டுச் சாைத்ளதக் ளரத்து க ழுகுவார் ள். அ... ஆ... என்பளதகேல்லாம் அண்ைன், பாலகிருட்டிைன் ள ப்பிடித்து எழுதிக் ற்றுக் க ாடுத்தது இப்கபாதும் றக் வில்ளல. இப்படி ' றக் முடிோத' பட்டிேல் மி நீைம்... 'க ழிப்பால்' குடித்தது உட்பட! இன்னும் கபசுகவன்.

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்! ஆற்றில் நீர் வருவதற்கு முன்ோக, ஒரு நல்ல நாள் ோர்த்து சிறுவர், பேரியவர், நண்ேர், சுற்ேம் அனைவரும் கூடி நல்பலர் பூட்டுவார்கள். இளங்காடு, பவண்ணாற்றின் கினள வாய்க்கால் பதன்கனை அருபக இருந்த எங்கள் நிலத்திலும், இப்ேடி நல்பலர் பூட்டிைார்கள்! மாடுகனளக் குளிப்ோட்டி கலப்னே, நுகத்தடிக்கு சந்தைம், குங்குமம் பூசி இருந்தார்கள். புதிய பதங்காய் நார்க்கயிறு பகாண்டு ஏர் பூட்டிைார்கள். பதர்ச்சி பேற்ே ஐந்து பேர்... ஏர் பின்ைால் அதட்டிக் பகாண்பே நேந்தார்கள். மாடுகள் பவகமாக நேந்தை. காய்ந்து கிேந்த பூமி கட்டி முட்டியாகப் பேயர்ந்து விழுந்தது. நான்கு, ஐந்து விளா (சுற்று) வந்த பிேகு... ஏர்கள் நின்ேை. பமழி (னகப்பிடி) பிடித்திருந்தவர்கள், 'பமழிப்ோல் குடிக்கிேவங்கள்லாம் வாங்க' என்று சத்தம் பகாடுத்தார்கள். முதல் முனேயாக பமழி பிடிப்ேவர்கனளத்தான் இப்ேடி அனைப்ோர்கள். ''நம்னம, (நம்மாழ்வார் என்ேதன் சுருக்கமாம்) இப்ேடி ஓடி வா'' என்று முன்பைர்க்காைர் னகயனசத்துக் கூப்பிட்ோர். கட்டி முட்டிகளில் தட்டுத்தடுமாறி, ஏரின் பின்பை போய் நின்பேன்.

பமழி மீது வலது னகனய னவக்கச் பசான்ை ஏபைாட்டி, னகனய னவத்ததும் அவைது முைட்டுக் கைத்னத பமபல னவத்து பமழிபயாடு இறுகப் ேற்றி 'னை' என்று மாடுகனள அதட்டிைார். மாடு பவகத்துக்கு என்ைால் நேக்க முடியவில்னல... நிற்கவும் வழி இல்னல. எைக்குப் பின்ைாலும் ஒரு ஏர் வந்து பகாண்டிருந்தது. வலி ஒரு ேக்கம், ேயம் ஒரு ேக்கம் வருத்த, 'தத்தக்க, பித்தக்க’ என்று நேந்பதன். ஏர் ஒரு வனளயம் வந்து நின்ேபோது... னகனய விடுவித்தார். விைல்கனளப் ோர்த்பதன். சிவந்திருந்தை. கூேபவ எரிச்சலும் இருந்தது. எரிச்சனலத் தணிக்க, விைனல வாயில் னவத்து சப்பிபைன். ோர்த்தவர்கள், ''அபதா, நம்னம பமழிப்ோல் குடிக்கிோன்'' என்று பகலி பேசிச் சிரித்தார்கள். ஆற்றில் தண்ணீர் வரும் முன்ோக, வீட்டின் பின்புேம் பசமிக்கப்ேட்டிருந்த மாட்டு எருனவக் கட்னே வண்டியில் ஏற்றி வயல்களுக்குக் பகாண்டு பசர்ப்ோர்கள். குப்னே ஏற்றிய வண்டியில் ஏறி

சவாரி பசய்வபத தனி ஆைந்தம்தான். வயலில் எருனவ இேக்கிய பிேகு, வீடு திரும்பும்போது, சிறுவர்கனள முன்ைால் உட்காை னவத்து மாடுகளின் கயிறுகனளக் னகயில் பகாடுப்ோர்கள். வீடு திரும்பும்போது மாடு ோனதயில் நனேபோடுவதில் எந்தத் தனேயும் இருக்காது. ஆைாலும், அவற்னே பவகமாக ஓே னவப்ேது, பவகமாக நேக்கும் மாட்னேக் கட்டுப்ேடுத்துவது, திருப்ேங்களில் பசல்ல பவண்டிய ோனதனயத் தீர்மானிப்ேது, எதிர்வரும் வண்டிக்கு வழிவிட்டு ஒதுங்குவது... எைப்ேல வித்னதகனளக் கற்றுக் பகாடுத்தது, அந்த மாதிரியாை மாட்டு வண்டிப் ேயணம்தான். ஊருக்குத் பதன்பகாடியில், 'பிள்னள முழுங்கிக்குளம்’ இருந்தது. குளத்தில் நீர் நிைம்பி வழியும் சமயத்தில் இைண்டு மூன்று குைந்னதகள் தவறி விழுந்து இேந்து போைதால், இப்ேடியரு பேயர். பகானேயில் நீர் வற்றிய பிேகு குளத்தில் வண்ேனல எடுத்து வண்டியில் ஏற்றி வயலில் பசர்ப்ோர்கள். இேந்துபோை நண்டு, நத்னத, மீன், கிளிஞ்சல் அனைத்தும் காவிரித் தண்ணீர் பகாண்டு வந்து பசர்த்த வண்ேலுேன் பசர்ந்து, ேயிர் வளர்க்கும் உைமாகப் ேயன்ேட்ேை. ஆண்டுபதாறும் வண்ேல் அள்ளியதால் குளமும் ஆைம் குனேயாமல் இருந்தது. குளத்தில் வானள, விைால், பகண்னே, பகளுத்தி, விலாங்கு, ஆைா, குேனவ எைப் ேலவனக மீன்களும் இருக்கும். குளம் வற்றும் முன்ோக, குளத்னத இைண்டு, மூன்ோகப் பிரித்து, மண்பவட்டி பகாண்டு வைப்பு அனமப்ோர்கள். பிேகு, இனேப்பேட்டி பகாண்டு தண்ணீனை ஒரு ேக்கத்திலிருந்து மறுேக்கத்துக்கு ஏற்றுவார்கள். இனேப்பேட்டி பசமித்த நீனை ஒருவர் இேனவ மைம் பகாண்டு இன்னும் பகாஞ்சம் பமட்டுக்கு ஏற்றுவார். இேனவ மைம் மூலம் இனேத்துக் பகாட்ேப்ேடும் தண்ணீர், சிறு வாய்க்கால் மூலமாக ோத்திகளில் ோயும். பதன்னை மட்னேனயச் சீைாகச் சீவி, மட்ேப் ேலனகயாக்கி ோத்தினய சமப்ேடுத்தி வினதப்ோர்கள். இதுபோன்ே நிகழ்வு நேந்த ஒரு நாளில், என் சின்ைஞ்சிறு னககளில் பநல் வினதனயக் பகாட்டி ோத்தியில் வினதக்கச் பசான்ைார் அப்ோ. அன்று நாற்ேங்கால் வினதப்னேத் பதாேங்கி னவத்தபோது 'நம்னம’க்கு வயது நான்கு! தஞ்சாவூர் பேரிய பகாயினலச் சிறியதாகச் பசதுக்கியது போல் பதாற்ேம் பகாண்ே ஒரு சிவன் பகாயில், இளங்காட்டின் னமயப் ேகுதியில் அனமந்திருந்தது. நான் ேடித்த ேள்ளிக்கூேம், பகாயில் அருபக அனமந்திருந்தது. நான்காம் வகுப்பு ேடிக்கும்போது நனேபேற்ே மூன்று நிகழ்வுகள் முக்கியமாைனவ. முதல் நிகழ்வு ஒரு விேத்து. ேள்ளியில் மானல பநைத்தில் வைக்கம்போல் வினளயாட்டு மணி அடித்தது. மாணவர்கள் கனலத்து விேப்ேட்ே குளவிகள் போல அடித்துப் பிடித்துக் பகாண்டு பவளிபய ோய்ந்பதாம். உற்சாக மிகுதியில் முன்பை வந்து பகாண்டிருந்த மாடுகனள யாரும் கண்டு பகாள்ளவில்னல. -இன்னும் பேசுபேன்...

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் !

அச்சுறுத்தும் கூரானக் ககாம்புகப ாடு... 'மமசூர் பூரணி’ இன மாடு (அலிகார் இனம்) ஒன்று, சுண்ணாம்பு சாந்து அமரக்கும் கல் உரும ஒன்மே இழுத்தேடி, திமுதிமுகவன ஓடி வந்து ககாண்டிருந்தது. கண்ணிமமக்கும் பநரத்தில் அது என்மன கநட்டித் தள்ளியதில், இரண்டு ககாம்புகளுக்கு நடுவில் எனது கழுத்துப் ேகுதி சிக்கிக் ககாண்டது. அமதப் ோர்த்து அக்கம், ேக்கமிருந்த அத்தமன பேரும் ேதறித் துடித்தார்கள். ஆனால்... அப்ேடிபய, என்மன அபேக்காகத் தூக்கிச் கசன்ே மாடு, சிே அடி தூரம் தள்ளிச் கசன்று அழகாக என்மன இேக்கி மவத்துவிட்டு, தன் ோமதயில் நடக்க ஆரம்பித்தது. சிறு காயம்கூட ஏற்ேடவில்மே. என்ோலும்... மரணத்தின் விளிம்பு வமர போய் திரும்பிய கமததான். இன்றும் அந்த மாட்மட கருணாமூர்த்தியாக நிமனத்து வணங்குகிபேன். இரண்டாம் நிகழ்வு... முதல் சுதந்திர தினம். காமேயில் ேள்ளி வந்ததுபம, புத்தகப் மேமய அவரவர் இடத்தில் போட்டுவிட்டு, கவளியில் அணி வகுத்பதாம். பேரணியின் முகப்பில் ஊர் கேரியவர்கள் இருந்தார்கள். சட்மடயில் காேணா ககாடுத்து வாங்கியிருந்த பதசியக் ககாடிமயக் குத்தி இருந்பதாம். அமனவரும் மகமய உயர்த்தி, 'மகாத்மா காந்திக்கு பே', 'ேவஹர்ோல் பநருக்கு பே', 'பநதாஜி சுோஷ் சந்திர போஸுக்கு பே', 'ோரதியாருக்கு பே' 'கப்ேபோட்டியத் தமிழனுக்கு பே', 'வந்பத மாதரம்' என்று முழக்கமிட்படாம். அந்தப் பேரணிமய ஊபர வியந்து ோர்த்தது. மூன்ோவது முக்கிய நிகழ்வு, பதர்வு சம்ேந்தமானது. எங்களுக்கு வகுப்ோசிரியராக இருந்தவர், ராமசாமி. அவருக்கு 'கமாங்கு வாத்தியார்’ என்று கசல்ேப்கேயர் மவத்திருந்தார்கள், ஊர் மக்கள். மாணவர்கள், 'கநாங்கு வாத்தியார்’ என்று அமழப்போம். அவர், அமரயாண்டுத் பதர்வில், 'நால்வமகப் ேமடகள் யாமவ?’ என வினா எழுப்பி இருந்தார். அதற்கு, பகால் வீச்சு, கத்திக் குத்து, அரிவாள் கவட்டு, கல் எறிதல் என விமட எழுதியிருந்பதன்.

விமடத்தாள் திருத்திய வாத்தியார், என் அப்ோமவப் ோர்த்தபோது இமதச் கசால்லிக் காட்டிச் சிரித்திருக்கிோர். 'அப்ேடியா' என்ே என் தந்மதயிடம், 'வருத்தப்ேடாதீர்கள், மற்ே மாணவர்கள் அமதயும்கூட எழுதவில்மே' என்று ஆறுதல் கசான்னாராம். வீடு திரும்பிய அப்ோ, 'அவ்மவயார் ோட்டு நிமனவில் இல்மேயா...?' என்று பகட்டபோதுதான் ஆசிரியரின் எதிர்ோர்ப்பு புரிந்தது. 'ஆேமரத்தின் விமதயானது, சிறியகதாரு மீனின் சிமனயினும் சிறியது. ஆனால், அந்த சின்னஞ்சிறு விமத மும த்து, வ ர்ந்து, மரமாகியபோது மன்னவனுமடய பதர், யாமன, குதிமர, காோள் ஆகிய நால்வமகப் ேமடயும் நிற்க நிழல் தருகிேது என்று கசால்கிோர்

அவ்மவப் ோட்டி', என ஆசிரியர் கற்றுக் ககாடுத்த ோடம் மண்மடயில் மின்னல் கவட்டியது. அது முதோக 'அவ்மவயும் ோட்டும்' என் கநஞ்சில் நீங்கா இடம் பிடித்துக் ககாண்டார்கள். கிராமத்தில் விம யாட்டுக்குப் ேஞ்சபம இருக்காது. 'கண்ணாமூச்சி’ முதல் 'தாயக்கட்மட’ வமர ேேப்ேே விம யாட்டுகள் ேரவசம் ஊட்டின. அந்நிய ஆட்சியில் ஆள்பவாரின் மீதான எதிர்ப்மே எப்ேடி முன்பனார்கள் விம யாட்டாக்கினார்கள் என்ேமத, வ ர்ந்த பிேகு நிமனத்துப் ோர்க்க வியப்ோக இருக்கிேது. கண்ணாமூச்சி விம யாட்மடப் ோர்ப்போம். கவளிநாட்டில் இருந்து வந்தவர் துமர. அவருமடய மமனவி துமரச்சி. அவள் கவள்ம துமரச்சி. உள்நாட்டு ேமீன்தார் மமனவி காட்டு துமரச்சி. கண்கள் கட்டப்ேடும் காட்டு துமரச்சி ஓடியாடி, ேடாத ோடுேட்டு இன்கனாரு கேண்மணக் ககாண்டு வந்து ஒப்ேமடக்கிோள். அவள் கண்ணும் கட்டப்ேடுகிேது. ஒற்மேயா? கரட்மடயா? விம யாட்டில், 'திேமமயாக ஊதுேவன், கோதுச்கசல்வத்மத தனதாக்கிக் ககாள்கிோன்’ என்கிே கவள்ம யரின் சூது கவளிப்ேட்டது. ேல்ோங்குழி விம யாட்டில், அப்ோவிகள் நிேத்மத தரிசு போடுகிோர்கள். தாயக்கட்மடயில் மமே ஏறியவன் ோதுகாப்ோக இருக்கிோன் என்ேது புரிந்தபோது வியப்ோக இருந்தது. வ ர்ச்சி அமடயும்போது ேே விம யாட்டுகள் இமணந்து ககாண்டன. கிட்டிப்புள், குண்டு விம யாட்டு, ேம்ேரம், பிள்ம யார்ப் ேந்து, ேச்மசக்குதிமர, ேல்லிங்குத்து என எந்த விம யாட்மடயும் விட்டு மவத்ததில்மே. விம யாட்டில் ஈடுேடும்போது கேரும்ோலும் 'ராசப்ோ’ அணியில் இருக்கபவ விரும்புபவன். ராசப்ோ அவருமடய அம்மா, அப்ோமவப் போேபவ குண்டாக இருப்ோர். அதனால் அவருக்கு 'இட்லி ராசப்ோ' என்று கேயர் மவத்திருந்பதாம். குண்டு விம யாடும்போதும் சரி, பவலியில் உள் ஓணாமன அடிக்கும்போதும் சரி... இட்லி ராசப்ோவின் இேக்கு தப்ோது.

இ ங்காடு கதருக்களில் உப்புமண் மிகுதி. உடல் வியர்க்க விம யாடி, கதருப்புழுதியும் ேடியும்போது சுடமேப்கோடி பூசிய சிவனாகபவ வீடு திரும்புபவாம். அப்கோழுது எல்ோம் என் அக்காள் கமேம், 'என் அண்ணமனக் கண்டியாங்கே கமதயா எங்கப்ோ போய் வர்பே?'னு பகட்ோர். அப்போது எனக்கு அது புரியாது. அது ராமாயணக் கமத. ேரதன், அபயாத்தியில் இல்ோத சமயத்தில் ராமன் காட்டுக்குச் கசன்று விடுவார். நாடு திரும்பும் ேரதன், அல்லும்ேகலும் ராமமனத் பதடி, தமரயில் விழுந்து அழுது புரள்வார். அந்த சமயத்தில் எதிர்ேடுபவார் அமனவரிடமும், என் அண்ணமனக் கண்டியா?' என்று பகட்ோராம், ேரதன். அமதச் கசால்லித்தான் என்மனக் கிண்டேடிப்ோர், அக்கா. அந்த வுக்கு அவருக்கு ராமாயணம் அத்துேடி.

-இன்னும் பேசுபவன்...

வாழ்க்கைகை சூனிைமாக்கிை வணிைமைம் !

நம்நாட்டுக்குள் ஊடுருவி, ஆட்சிகைக் கைப்பற்றிை வவள்கைைர்ைள், தற்சார்பாை இருந்த நம் கிராமங்ைகைச் சிகதத்து, வபாருள் உற்பத்திகை வணிைமைம் ஆக்கினார்ைள். அப்படி இருந்தும்... வவள்கைைர்ைள் வவளியைறிை சமைத்தில்கூட வபரும்பாலான கிராமங்ைளில் தற்சார்பு நிலவிைது என்பயத உண்கம! என்னுகடை இைங்ைாடு கிராமத்தின் வதன்யைாடியில், ஒரு வீட்டில் வநசவாைர் குடும்பம் வசித்தது. அந்த வீட்டுப் கபைன் சானகிராமன் என்யனாடு படித்துக் வைாண்டிருந்தான். அந்தக் குடும்பம்தான் ஊரார் அகனவருக்கும் யவட்டி, யசகல வநய்து வைாடுத்து வந்தார்ைள். அதற்கு ஈடாை வநல்கலப் வபற்றுக் வைாள்வார்ைள். ஊருக்கு மத்தியில் அரகவ மில் ஒன்று இருக்கும். ஒவ்வவாருவரும் அவித்த வநல்கல அங்கு எடுத்துச் வசன்று அரிசிைாை அகரத்துக் வைாள்வார்ைள். அரகவக் கூலிக்கு வபரும்பாலும் தவிகடத்தான் வைாடுப்பார்ைள். மாடுைளுக்கு தவிடு யதகவப்படுபவர்ைள் மட்டும், ைாசு வைாடுத்து அகரத்துக் வைாள்வார்ைள். இைங்ைாட்டுக்குக் கிழக்கில் ஒரு கியலா மீட்டர் வதாகலவில் வரங்ைநாதபுரம். அங்கு ஒரு ைண்டிைார் இரட்கட மாடுைள் சுற்றி வரும் வசக்கு யபாட்டிருந்தார். யதங்ைாகை வவட்டி உலர்த்தி ைண்டிைாரிடம் வைாண்டு யபானால்... எண்வெய் ஆட்டித் தருவார். விவசாயிைளிடம் வநல்கலக் வைாடுத்து எள் வாங்குயவாம். அகதக் ைண்டிைாரிடம் வைாடுத்து, நல்வலண்வெய் வாங்கிச் யசமிப்யபாம். அதன் மூலமாைக் கிகடக்கும் எள் பிண்ொக்கை வாங்கி மாடுைளுக்குக் வைாடுப்யபாம். அகத சாப்பிடும் மாடுைளுக்கு வைாழுப்பு பிடிக்ைாது, ைறகவத் திறனும் கூடும். தமிழ் ைலாசாரத்தில் எள் எண்வெய்க்கு மட்டுயம 'நல்வலண்வெய்' என்கிற வபைருண்டு. 'கவத்திைருக்குக் வைாடுப்பகத வாணிைருக்குக் வைாடு' என்ற பழவமாழி நல்ªண்வெகைத்தான் சுட்டுகிறது.

ஊருக்குக் கிழக்கில், பிள்கை வாய்க்ைாலுக்குத் வதன்புறமாை யபய்ச்சிக் யைாயில்; அகதச் சுற்றி வபரிை வபரிை இலுப்கப மரங்ைள்; அதில் ஏைப்பட்ட வவைவால்ைள்... யைாயிகலயும், இலுப்கப மரங்ைகையும் இகெத்து, பல யபய் ைகதைகைச் வசால்வார்ைள். 'யபய், மனிதகரப் யபாலயவ இருக்கும். ைால் இருக்ைாது’ என்பார்ைள். அதனால், மரங்ைளுக்கு அடியில் இலுப்கபக் வைாட்கடைகைப் வபாறுக்ைப் யபாகும்யபாது ைண்ணில்பட்டவர்க்கு எல்லாம் ைால் இருக்கிறதா என்று பார்த்துக் வைாள்யவன். இக்வைாட்கடைகையும் ஆட்டி, எண்வெய் எடுத்து கவத்துக் வைாள்யவாம். இந்த எண்வெகைக் யைாயிலில் விைக்கு எரிக்ைப் பைன்படுத்துயவாம். இதில், இலுப்கபப் பிண்ொக்கு முக்கிைம் வாய்ந்தது. ஆண்ைள், சனிக்கிழகமயும் வபண்ைள் வவள்ளிக்கிழகமயும் தகல மற்றும் உடம்புக்கு நல்வலண்வெய் யதய்த்துக் குளிப்பார்ைள். உடயலாடும், முடியைாடும் ஒட்டிை எண்வெகை நீக்ை, இலுப்கபப் பிண்ொக்கைத்தான் அரப்புத் தூைாைப் பைன்படுத்துவார்ைள். இைங்ைாட்டுக்குத் வதற்யை இரண்டு கியலா மீட்டர் வதாகலவில் உஞ்சினி. ஊர் சிறிைதுதான்.... ஆனால், வைத்துக்குக் குகறவு இல்கல. அங்கு அம்சு குடும்பம் இருந்தது. அந்தக் குடும்பத்கதச்

யசர்ந்த அண்ென், தம்பிைள் மூவரும் யவைாண்கமயில் ஈடுபட்டார்ைள். அவர்ைள் ைரும்பு பயிர் வசய்து, அகத வவல்லமாை மாற்றுவார்ைள். மாடு சுற்றிக் ைரும்பு பிழியும் வசக்கு அவர்ைளிடம் இருந்தது. ஓராண்டுக்குத் யதகவைான வவல்லத்கத வாங்கி மண்பாகனயில் யபாட்டு, துணிைால் மூடி, யமயல ைளிமண்ொல் சீல் கவத்து, பரணில் யசமித்து கவத்துக் வைாள்யவாம். இனிப்புக்ைாை வவல்லத்கத மட்டும்தான் பைன்படுத்துயவாம். அப்யபாது வவள்கைச் சர்க்ைகர (ஜீனி) வழக்கில் கிகடைாது. ைாகலயில், தயிர் ஊற்றிை பகழை யசாகற, அச்சு வவல்லத்யதாடு சாப்பிடுயவாம். இைங்ைாட்டுக்கும் உஞ்சினிக்கும் வைாள்விகன வைாடுப்பிகன அதிைம் உண்டு. இரண்டு ஊருக்கும் யசர்த்து ஒயர ஒரு மருத்துவர். அவகர 'உஞ்சினி கவத்திைர்’ என்றுதான் அகழப்யபாம். இடுப்பில் யவட்டி; யதாளில் துண்டு; தகலயில் குடுமி; வநற்றியில் நாமம். இப்படி எளிை யதாற்றத்தில்தான் இருப்பார். கையில் ஒரு வபருங்ைாை டப்பா கவத்திருப்பார். அதில்தான் அகனத்து யநாய்ைளுக்ைான மருந்தும் இருக்கும். முடிதிருத்தும் வதாழிலாைர்ைைான பிச்கச, ைதிர்யவல் ஆகியைாரும் மருத்துவம் பார்ப்பார்ைள். இவர்ைள் அறுகவ சிகிச்கச வசய்வார்ைள். இவர்ைளின் தாய்மார்ைள், யபறுைால மருத்துவம் பார்ப்பார்ைள். மூங்கில் பட்கடயில் எண்வெய் துணிகைச் சுற்றிக் குெப்படுத்தும் எலும்பு முறிவு மருத்துவர்ைளிலும் ஊருக்கு ஒருவர் இருந்தார்ைள்.

இருதைம் ஆசாரிைார்தான் ஊருக்குத் யதகவைான மரச் சாமானங்ைகை வசய்து வைாடுப்பவர். வைால்லாசாரி மூக்ைன் இரும்புக் ைருவிைகைப் பழுது பார்த்துக் வைாடுப்பார். ைைத்தில் ைதிர் அடிக்கும்யபாது இவர்ைளுள் ைார் வந்தாலும்... ஒரு மரக்ைால் வநல் அவர்ைளுக்கு உண்டு. இப்படித் வதரிந்த வதாழிகல வசய்துவிட்டு, கைமாறாை உெவுப் வபாருள்ைகைப் வபற்றுக் வைாண்ட ைாரெத்தால்... வதாழிலுக்கு அப்பாற்பட்டு எல்லா சமூை நிைழ்வுைளிலும் அவர்ைளுக்குப் பங்கும் ஊதிைமும் இருந்தது. அந்தத் தற்சார்பு முகற வாழ்க்கை இைற்கையைாடு இகைந்தது. அகவ அழிந்து, அகனத்தும் வணிைமைமாகிப் யபானதன் விகைகவத்தான்... தற்யபாது அனுபவித்து வருகியறாம். ைாலடியில் கிடக்கும் மூலிகைைைால் குெமாகும் சிறிை யநாவுக்கும்கூட மருத்துவமகனக்கு ஓடி, ஆயிரக்ைெக்கில் வசலவழிக்கியறாம். அகனத்து யநாய்க்கும் அடிப்பகடைாை நிற்கும் ைாரணிைளில் ஒன்று, வவள்கைச் சர்க்ைகர. எண்வெயில் ைலப்படம், அரிசியில் ைலப்படம்... என ைலப்படத்கதச் சகித்து வாழ்வகதத்தான் இந்த வணிைமைமாக்ைப்பட்டுவிட்ட சமூைம் நமக்குக் ைற்றுத் தந்து வைாண்டிருக்கிறது!

அசுவிணியை விரட்டும் அடுப்புச் சாம்பல் ! எனக்கு ஐந்து வைதானபபாது, என் அம்மாயவ எலும்புருக்கி ப ாய் தாக்கிைது. 'ப ாய்க்கு, வீடும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்’ என்று முடிவு சசய்து, அடுத்தத் சதருவில் இருந்த அம்மாச்சி வீட்டுக்கு மாறிபனாம். அது, டுவில் வாசல் யவத்த ாட்டு ஒடு பவய்ந்த சுற்றுக்கட்டு வீடு. கூட்டுக் குடும்பமாகக் கீழ்ப்புறத்தில் மாமா தங்கப்பாவின் குடும்பம் வசித்தது. வீட்டின் சதன்புறத்தில் மாடு கட்டும் சதாழுவம் இருந்தது. பயிற்றம் சபாட்டு, உளுந்தம் சபாட்டு பசமிக்க, ஒரு பரணும் இருக்கும். வீட்டுக்குப் பின்புறம் பதாட்டம். என் அம்மா பிறந்தபபாபத, அவருயடை தாய் இறந்து பபானாராம். இறந்தவரின் அக்காவும் தங்யகயுபம... என் அம்மாயவ வளர்த்திருக்கிறார்கள். சபரிை அம்மாச்சிக்கு வற்றிை பதகம். அடிக்கடி முடியை மழித்துக் சகாள்வார். குட்யட யர முடியுடன்தான் அவயரப் பார்த்திருக்கிபறன். தயிர் கயடவது, காய்கறித் பதாட்டம் பபாடுவது, மாடுகயளப் பராமரிப்பது, ஊறுகாய் பபாடுவது, கரிவடம் தைாரிப்பது, வற்றல், வடகம் பபாடுவது, வியதகள் பசமிப்பது, வரட்டி தைாரிப்பது... என எப்பபாதுபம ஒைாது உயைத்த வண்ணம் இருப்பார். நீண்ட யர முடியுடன் இருக்கும் சின்ன அம்மாச்சிக்கு, இடுப்புக்கு பமல் உடம்பு முன் ப ாக்கி வயளந்து இருக்கும். நிமிர்ந்து நிற்கபவா, டக்கபவா முடிைாது. ஆணாதிக்கச் சமூகத்தின் முத்தியர சின்ன அம்மாச்சி. காமாட்சியின் வடிவம். தாத்தா பகாபக்காரராம். அவர், கைனியில் இருந்து வீடு திரும்பும்பபாது... பசாறு தைாராக இருக்க பவண்டுமாம். இல்லாது பபானால், 'உயலயில் பவகும் பசாறு என் குயலயில் பவகட்டும்’ என்று யகத்தடிைால் அம்மாச்சியை அடிப்பாராம். அப்படி ஒரு முயற அடித்த பபாதுதான் சின்ன அம்மாச்சியின் உடம்பு கூனிப் பபாய் விட்டது. அவர், பபரக்குைந்யதகளுக்குக் கயத சசால்வதில்தான் அதிக ப ரத்யதக் கழித்தார். சபரிை அம்மாச்சியின் மருத்துவக் குறிப்புகள் ல்ல பலன் தரத்தக்கயவ. தயலச்சுற்றல், தயலபாரம், பித்தம், வாந்தி அயனத்துக்கும் ஒபர மருந்தான பவப்பம் ஈர்க்குக் கசாைம், முக்கிைமான மருந்து. வீட்டில் ைாருக்காவது காய்ச்சல் வந்தால்... பவப்ப மரத்து இயலகயளப் பறித்து, இயலகயள அகற்றி, டு ஈர்க்யக மட்டும் யகைளவு எடுத்துக் சகாண்டு, றுக்கி ஒரு பாத்திரத்தில் இட்டு, நீர் ஊற்றி சகாதிக்க விடுவார். நீர் பாதிைாக வற்றிை பிறகு, இறக்கி வடிகட்டி, அந்தக் கசாைத்யதக் குடிக்கச் சசால்வார். அது கசப்பாக இருக்கும். அதற்காக பத்து அரிசிகயளக் சகாடுத்து சாப்பிடச் சசால்வார். ஒரு மணி ப ரத்தில், உடல் 'குப்’சபன்று விைர்த்து, காய்ச்சல் நின்றுவிடும்.

ஆடி மாதம் வந்தவுடன் பதாட்ட பவயல சதாடங்கும். எங்களுக்கு என்று ஒரு பதய்ந்த மண்சவட்டியும், காட்டுக் சகாடிகளால் பின்னப்பட்ட கூயடயும் இருந்தது. அதன் மூலம் இரண்டடி விட்டத்தில் ஓரடி ஆைத்துக்குக் குழி எடுத்து, மட்கிை எருயவக் சகாண்டு குழியை நிரப்புபவாம். மண்கலைத்தில், பரணில் பசமித்து யவத்த வியதகயள எடுத்துப் பிரித்து, ஒவ்சவாரு குழியிலும் மூன்று அவயர வியதகயளயும், மூன்று புடயல வியதகயளயும் ஊன்றுபவாம். ான்கு விரல்கயளக் சகாண்டு மண்யணக் கிளறி வியதகயள மூடுபவாம். அப்பபாது, 'கள்ளனுக்குப் பாதி... கறிக்குப் பாதி... உனக்குப் பாதி... எனக்குப் பாதி' என்கிற வசனக் கவியதயும் சசால்பவாம். பந்தலுக்குக் கால்களாக... வாதமடக்கி மரங்கயளயும், பந்தலில் பரப்புவதற்கு மூங்கில் மற்றும் மரக்கியளகயளயும் பைன்படுத்துபவாம். பந்தலில் காய் காய்த்துத் சதாங்கும்பபாது... அன்றாடம்

சயமைலுக்குக் சகாஞ்சம் பறிப்பபாம். வீட்டுக்கு வரும் விருந்தாளிகளுக்கும் பறித்துக் சகாடுப்பபாம். வழிப்பபாக்கர்கள் பறித்துப் பபாவார்கள். எதுவும் எங்களுக்குக் கவயல அளிப்பது இல்யல. அதற்குக் காரணம், எதுவும் சவளியில் இருந்து வரவில்யல. எங்கள் உயைப்பு, கால் யட தந்த எரு, முதல் பருவத்து வியதகள்... அவ்வளவுதான்! வியதத்பதர்வும், பசமிப்பும்கூட அம்மாச்சி சிறப்பாகச் சசய்வார். ன்கு வியளந்த சபரிை புடலங்காயின் மீது சவற்றியல பாக்கு எச்சியலத் துப்பி யவப்பார். அந்தக் காயை ைாரும் பறிக்க மாட்டார்கள். காய் பழுத்து சவடித்துக் சகாட்டும்பபாது வியதகயளப் சபாறுக்கி எடுத்து, மாட்டுச் சாணத்துடன் பசர்த்து, பந்தாக உருட்டிச் சுவற்றிபல அயறவார். அந்த வரட்டி ன்கு சவயிலில் காய்ந்து உலர்ந்த பின்பு, பரணில் பசமிப்பார். பாகல் வியதயும் இப்படிபை வரட்டியில் பசமிக்கப்படும். அவயர ச ற்று, பீர்க்கு பபான்றவற்யற உயடக்காமல் முழு ச ற்றாகச் பசமிப்பபாம். கீயர வியதகயளச் சாம்பலில் கலந்து யவப்பபாம். சவண்யட ச ற்று முழுவதும் சவடிக்கும் முன்பப பறித்து, ார் சகாண்டு கட்டி, சவடித்துச் சிதறாமல் பாதுகாப்பபாம். பயியரப் பாதுகாக்க, முள்பவலி மட்டும்தான். சயமைல் அடுப்பில் விறகும் வரட்டியும்தான் எறிந்து அடங்கின. அந்த அடுப்புச் சாம்பயலச் சசடிகள் மீது தூவிபனாம். அசுவிணி (இயலப்பபன்) முதலாகப் சபரும்பாலான பூச்சிகள் கட்டுப்பட்டன. கார்த்தியக மாதத்தில் ஊர்மந்யதயில் சுடயல சகாழுத்துவார்கள். பயன மரத்துப் பாயள, மட்யடகயளப் சபரும் குவிைலாகப் பபாட்டு முன்னிரவு ப ரத்தில் தீ யவப்பார்கள். முக்கால்வாசி எரிந்த மட்யடகயள இழுத்து வந்து அவயரப் பந்தல் பமல் சசருகுவார்கள். 'இதனால் பூச்சிகள் கட்டுப்படும்’ என்ற ம்பிக்யக இருந்தது. ானும் இயதச் சசய்திருக்கிபறன். இதற்குப் பிறகும் அவயரக்காய், கத்திரிக்காயில் புழுக்கள் வருவதுண்டு. சயமைல் அயறயில் றுக்கும்பபாது புழுயவயும், புழு தாக்கிை பகுதியையும் அப்புறப் பபாட்டு விடுவார்கள்... அவ்வளவுதான்! சவண்ணாற்றின் கியளைான, பிள்யள வாய்க்காலில் தண்ணீர் வந்தபபாதும்... நீர் நிர்வாகம் உைவர்கள் சயபயில்தான் இருந்தது. வாய்க்கால் வரப்புகயள உள்ளறுத்துக் சகாள்வதற்கு ஏலம் விடுவார்கள். ஏலத்தில் வந்த பணத்யதக் சகாண்டு... பாசன வாய்க்கால், வடிகால் வாய்க்கால்

தூர்வாரும் பணியை ஆண்டுபதாறும் சசய்து சகாள்வார்கள். சபாதுப்பணித்துயற கயடநியல ஊழிைர்கள் வழிைாக, சபாறிைாளர்கயள, 'கவனித்து’ வாய்க்காலில் தண்ணீர் வரும் ாட்கயளக் கூட்டிக் சகாள்வார்கள். முத்துச்சம்பா, கட்யடச்சம்பா, தங்கச்சம்பா, குரங்குச்சம்பா, சகாடி சவள்யள... எனப்பல ச ல் வயககள் இருந்தன. அயவ, மனிதர்களுக்கு ச ல்யலயும்... மாடுகளுக்கு யவக்பகாயலயும் வாரி வாரிக் சகாடுத்தன. வீடுகளில் சபரிை சபரிை யவக்பகால் பபார் கட்டி சபரிைளவில் மாடுகயள யவத்து பராமரித்தனர். மாட்டு எரு வைலுக்குப் பபாதுமானதாக இருந்தது. ஆனி மாதத்தில் ஆற்றில் நீர் வரும்பபாது, குறுகிைகால ச ற்பயிர் அறுவயடக்கு வரும். வைலில் நீர் நின்றதால், தாள் நியறை விட்டு அறுவயட சசய்வார்கள். தாயள மடக்கி உழுது பசறு அமுக்கிை பிறகு 5 அல்லது 6 மாத வைதுயடை ச ல் ாற்றுகயள டவு சசய்வார்கள். ச ல் அறுவயட சசய்வதற்கு ஒரு வாரம் முன்பாக, பாசிப்பைறு அல்லது உளுந்து வியதகயள வியதத்து விடுவார்கள். ச ல் அறுவயடயின் பபாது 2 இயலகளுடன் இருக்கும் உளுந்துச் சசடிகள் காலில் மிதிபட்டாலும், மீண்டும் வளர்ந்து விடும். உைவு, நீர்ப்பாசனம், கயள எடுத்தல்... என எந்த பவயலயுபம இல்லாமல், அயவ அறுவயடக்கு வந்து விடும். அவ்வளயவயும் குடும்பபம உண்டுவிட முடிைாது. அதனால் சபரும்பகுதியை விற்று பணத்பதயவயை நியறவு சசய்து சகாள்வார்கள். 'கட்டு களங்காணும்... கதிர் உைக்கு ச ல் காணும்’ என்ற மாதிரிைான பைசமாழிகள் எல்லாம் வைக்கில் இருந்தன. இருந்தும் என்ன? அரசு, ச ல்லுக்கு வியலக் கட்டுப்பாட்யட யவத்திருந்தது. எவ்வளவுதான் மயறத்து ஒளித்து யவத்திருந்தாலும்... அரசு அதிகாரிகள் பபாலீஸ் பாதுகாப்புடன் வந்து வீட்டு உபபைாகத்துக்குத் பதயவைான ச ல்யல மட்டும் விட்டுவிட்டு, மீதியை எடுத்துக் சகாண்டு பபாய் விடுவார்கள். விவசாயி கண்ணில் காண முடிைாத பண்டமாக இருந்தது... பணம் மட்டும்தான்!

ஜனநாயக எருமைகள்!

நான் பள்ளியில் படித்த காலத்தில், உயர்நிலலப் பள்ளியில் படிக்க, ஒரு மாணவன் ஆறு மாதங்களுக்கு ஒரு முலை ஏழு ரூபாய் கட்டணம் கட்ட வவண்டி இருந்தது. ஆனால், அந்தத் ததாலகவய அக்காலத்தில் உழவர் குடும்பங்களில் தபரும் சுலம தரும் ததாலகயாகவவ இருந்தது. அப்பணத்லதக் கட்டுவதற்வக படாதபாடு படுவார்கள். தாலூகா அலுவலகத்தில் விண்ணப்பித்தால், கட்டணத்லதப் பாதியாகக் குலைத்துக் தகாடுப்பார்கள். ஆனால், அதற்காக அந்த அலுவலகத்துக்கு நலடயாய் நடக்க வவண்டும். ஐந்தாம் வகுப்பில் வதறிய பிைகு, ஆைாம் வகுப்புக்கு அனுப்புவதில் என் அப்பாவுக்கு இஷ்டமில்லல. 'ஏற்தகனவவ மூன்று வபலை பள்ளிக்கு அனுப்பி விட்வடன். விவசாயத்துக்கு ஒருவன் இருக்க வவண்டும்’ என்பது அவைது வாதம். ''அண்ணதனல்வலாரும் படித்துவிட்டார்கள் நானும் படிப்வபன்'' என்று முலையிட்வடன். அலதயடுத்து, வமல்படிப்புக்கு அனுப்ப முடிவு தசய்தார்கள்.

அம்மாவிடம்

சர். சிவகாமி ஐயர் உயர்நிலலப் பள்ளி திருக்காட்டுப்பள்ளியில் இருந்தது. பிள்லையில்லாத உயர் நீதிமன்ை நீதிபதி ஒருவர், விடுதி வசதிகவைாடு கல்விக்கூடங்கலைக் கட்டி, பத்து லமல் சுற்று வட்டாைத்திலும் இருந்து மாணவர்கள் வந்து படித்து முன்வனை வழி தசய்திருந்தார்.

நான் நுலழவுத் வதர்வு எழுதி, ஆைாம் வகுப்பில் வசர்ந்தவபாது.... புதிய சூழ்நிலல உற்சாகமளிப்பதாக இருந்த அவதசமயத்தில், காச வநாய் முற்றிய நிலலயில் அம்மா இயற்லக எய்தி, வபைதிர்ச்சிக்கு ஆைாவனன்.

உயர்நிலலப் பள்ளியில் படிக்கிை காலத்தில் ஏணியாக இருந்து எனக்கு உதவிய ஆசிரியர்கலை நிலனவுகூைாமல் இருக்க முடியாது. ஆைாம் வகுப்பாசிரியர் வகாவிந்தைாசன், தவறு தசய்யும் மாணவர்கலை, 'தவறுந்தீதவட்டி’ என்று கடிந்து தகாள்வார். ஆனால், அன்வபாடும் கனிவவாடும் பாடம் தசால்லிக் தகாடுப்பார். பள்ளிக்கு தவளிவய சந்தித்தாலும் அன்வபாடு விசாரிப்பார். இந்தி ஆசிரியர் சுந்தவைசன், விலையாட்டாக கரும்பலலகயில் வகாடுகள் வலைந்து எழுத்துக்கலைப் வபாதிப்பார். ஆைாவது வகுப்பிவலவய நிலைய தசாற்கலை மனதுக்குள் பதிய லவத்த தபருலம அவருக்குரியது. 'உன் தபயதைன்ன..? என் தபயர் நமமாழ்வார்’ என்பது ததாடங்கி, 'என்னுலடய வதசம் பாைதம்’... என்பது வலை இன்னும் பல வாக்கியங்கள் எனது நிலனவில் உள்ைன. ஏழாவது வகுப்பு வரும்வபாது... தமிழகத்தில் இந்தி எதிர்ப்புப் வபாைாட்டம் வலுவலடந்திருந்தது. இந்தி படிப்பலத, எழுதுவலத நாங்களும் புைக்கணித்வதாம். அதற்காக இந்தி ஆசிரியர் சுந்தவைசன் வருத்தப்படவில்லல. பத்தாவது வகுப்பில் மாதிரிக் கணக்குகலை முன்னதாகவவ தயாரித்து, வாழ்க்லகயில் பயன்படுத்துபவற்றில் இருந்து எடுத்துக்காட்டுகலைப் பாடமாக்கி, கணக்குகலைப் புரிய லவத்தவர், சூரியநாைாயண சாஸ்திரி. ைசிக்கும்படியாக சிரிப்புகலை உதிர்த்து, வருத்தமில்லாமல் விஞ்ஞானத்லதப் வபாதித்தவர் வக.வக.எஸ். இவர் குள்ைமானவர், வகைைக்காைர். வவட்டி கட்டி நீைமாக சட்லட அணிந்து, சரிலகயுடன் கூடிய அங்கவஸ்திைத்லத மடிப்பு கலலயாமல் வதாளின் இரு பக்கங்களிலும் ததாங்க விட்டிருப்பார். விஷ்ணம்வபட்லட சுப்பிைமணியம் என்ை ஆசிரியலை 'வி.வி.எஸ்' என்று அலழப்வபாம். ஐந்து கிவலாமீட்டர் தூைத்தில் இருந்து லசக்கிளில் வரும் அவர்... திருக்காட்டுப்பள்ளியில் நுலழயும்வபாது... நடந்து தசல்லுகிை மாணவர்கள் ஓடத் ததாடங்குவார்கள். வி.வி.எஸ் அவர்களின் லசக்கிள் மணி வித்தியாசமாக ஒலிக்கும். கலடத்ததருவில் அந்த மணி ஒலிக்கிைது என்ைால், இன்னும் பத்து மணித்துளிகளில் பள்ளி ததாடங்கிவிடும் என்று அர்த்தம். அதுதான் மாணவர்களின் ஓட்டத்துக்குக் காைணம். அவ்வைவு கைாைாக வநைத்லதக் லகயாள்பவர். தமிழாசிரியர் சீதாைாமன், என்வனாடு இணக்கமாக இருந்தவர் அல்லர். இருந்தாலும், தமிழ்ப் பாடல்கலை இலசவயாடு பாடி, ததளிவாக விைக்கம் தசால்லி மனதில் இடம் பிடித்தார். நாடறிந்த தபரும்புலவர் வவ. வகாபாலன், பத்தாவது வகுப்பில் எனக்குத் தமிழாசிரியர். வதலவயில்லாமல் சாதி குறித்து தவைான கருத்துக்கலை தவளியிட்டதால்... அவரிடம் எனக்கு கருத்து வமாதல் வலுவலடந்தது. இருந்தாலும், இறுதியில் அவரிடமும் ஆட்வடாகிைாஃலப நீட்டிவனன். அவர் எழுதிய 'குன்று என நிமிர்ந்து நில்' என்ை பாைதியார் 'ஆத்திச்சூடி' இன்றும் என் நிலனவில் நிற்கிைது. என் தநஞ்சில் நிலைந்து நின்ைவர் தமிழாசிரியர் அைசப்பன். அண்ணன் இைங்வகாவுடன் வசர்ந்து பள்ளிக்கு தவளியிவலவய தவண்பா இலக்கணம் படித்திருந்வதன். ஆதலால், அைசப்பர் வகுப்பில் முன்மாதிரியாகத் திகழுகின்ை வாய்ப்பு கிலடத்தது. என்லனவிட வைர்ச்சியாக இருந்த மாணவர்கலைப் பார்த்து, 'நம்மாழ்வார் சிறியவன் என்று நிலனக்காதீர்கள். இலடவவலை வநைங்களில், அவனிடம் இலக்கணம் கற்றுக் தகாள்ளுங்கள்’ என்று அவர் மலைமுகமாகப் பாைாட்டியது எனக்கு ஊக்க மருந்தாக இருந்தது! மைக்க முடியாத இன்தனாரு ஆசிரியர் சந்தானம் ஐயங்கார், ஒன்பதாம் வகுப்பில் அவர் எனக்கு சமூக இயல் ஆசிரியர். வமலசலயயும், பலலகலயயும் இலணத்து தபாருத்தப்பட்ட இருக்லககள் அலவ ஒவ்தவான்றிலும் மூன்று மாணவர்கள் இருக்கலாம்.

ஆசிரியருக்கு முன்பு இருந்த இருக்லகயில், நடு இடம் என்னுலடயது. ஒரு நாள் எனக்கு முன்பு இருந்தவலன எழுப்பி, ''ஜனநாயகம் குறித்து ஆபிைகாம் லிங்கன் என்னடா தசான்னான்?'' என்று வகட்டார். மாணவன் பதில் தசால்ல முடியாமல் தலல குனிந்து நின்ைான். தசன்ை வாைம் ஆபிைகாம் லிங்கன் குறித்து சந்தானம் ஐயங்கார் பாடம் நடத்தி இருந்தார். ஆனால், அந்த அதமரிக்க ஜனாதிபதி தசான்னது நிலனவில் இல்லல. ஆசிரியர் என்லனச் சுட்டிக் காட்டி ''நீயாவது தசால்லுடா'' என்ைார். நானும் எழுந்து தலலக் கவிழ்ந்து நின்வைன். மூணாவது மாணவலன எழுப்பினார் அவனும் தலலக் கவிழ்ந்து நின்ைான். அடுத்து, ''விடுதி மாணவர் யாைாவது உண்டா?'' என்று வகட்டார். குறும்பு தசய்யும் இலைஞர்கலை... விடுதியில் வசர்த்து விடுவது உண்டு. அப்படி வந்தவன்தான் கிருஷ்ணமூர்த்தி. ''விடுதிக்குப் வபா ஒரு பக்தகட் நிலைய கழனித்தண்ணி (கழுநீர்) தகாண்டு வா... மூன்று எருலம மாடுகள் இங்வக நிற்கின்ைன'' என்று தசான்னார். ஆசிரியர் கட்டலைலய ஏற்று, கழனித்தண்ணி தகாண்டுவை வபாய்க் தகாண்டிருந்தான் கிருஷ்ணமூர்த்தி. 'இன்னும் என்ன அவமானம் காத்திருக்கிைவதா?' என்கிை நடுக்கம், என் உள்ைத்லத ஆக்கிைமித்தது.

சற்று வநைத்தில் ஆசிரியர் நடுக்கத்லதக் கலைவித்தார். முன் வரிலசயில் சுவலை ஒட்டி அமர்ந்திருந்த மாணவலன வநாக்கி ''தவளியில் வபாய் கிருஷ்ணமூர்த்திலய அலழத்து வா!'' என்ைார். சற்று வநைத்தில் இருவரும் உள்வை வந்தார்கள். ''இருக்லகயில் வபாய் அமருங்கள்'' என்று தசான்ன ஆசிரியர் பின்பு நிதானமாக தசான்னார், ''எருலமகைா நன்ைாகக் வகட்டுக் தகாள்ளுங்கள். ஆபிைகாம் லிங்கன்... 'தடமாக்ைசி இஸ் லப தி பீப்பிள்ஸ், பார் தி பீப்பிள்ஸ் அண்டு ஆஃப் தி பீப்பிள்ஸ்' என்று தசால்லியிருக்கிைார். எருலமகள், எருலமகளுக்காக, எருலமகலைக் தகாண்டு தசயல்படுத்துவது ஜனநாயகம்'' சந்தானம் ஐயங்கார் தசால்லித் தந்தது இன்று வலை மைக்கவவ இல்லல. -இன்னும் பேசுபேன்...

சிறுநீர்ப் பாசனத்தில் சசழித்த காய்கறிகள் ! வரலாறு அண்ணன் இளங்ககாவின் முயற்சியால்... விளளயாட்டுக் குழுக்களும் விளளயாட்டு மன்றங்களும் உருவாக்கப் பட்டுவிட்டன. கல்லூரியில் படிக்கின்ற காலத்திகலகய தளலசிறந்த ஆட்டக்காரராகவும், இலக்கியப் கபச்சாளராகவும் இளங்ககா விளங்கினார். இளங்காட்டில் மட்டுமல்லாது சுற்று வட்டாரத்து கிராமங்களிலும் இளளஞர்களுக்கு ஈர்ப்புச் சக்தியாக விளங்கினார். இரண்டு முளற செல்லிளயப் பற்றியும் பாரதிதாசளனப் பற்றியும் கபச்சு எழுதிக் சகாடுத்து எனக்கு கமளட ஏறும் வாய்ப்ளப உருவாக்கினார். கமளடக் கூச்சம் சதளிந்த நிளலயில்... பள்ளி ஆண்டு விழா நிகழ்வில் கலந்து சகாள்ள சபயர் சகாடுத்கதன். கபச்சுத் தளலப்பான 'மானுட உரிளம’ கட்டுளரளய அண்ணன் இளங்ககாவன்தான் தயாரித்துக் சகாடுத்தார். அகதாடு நில்லாமல்... என்ளன மனப்பாடம் சசய்து சகாள்ள வற்புறுத்தினார். அவர் நாற்காலியில் அமர்ந்து கபசுவதற்கு ஆளணயிட்டார். எந்த இடத்தில் அழுத்தம் சகாடுக்க கவண்டும், எந்த இடத்தில் நிறுத்த கவண்டும் எந்த இடத்தில் உணர்ச்சிளயக் கூட்ட கவண்டும் என்சறல்லாம் கற்பித்தார். திரும்பத் திரும்ப வீட்டிகலகய ஒத்திளகப் பார்த்துக் சகாண்கடாம். பள்ளியில் அந்த நாளும் வந்தது. கமளடக்கு நான் அளழக்கப்பட்கடன். ஆயிரம் மாணவர்கள் எதிகர அமர்ந்திருக்க... ஒரு வளகயான தயக்கம் தளல தூக்கியது. மூச்சு இழுத்துவிட்கடன். அண்ணன் சசால்லியிருந்தது கபால காளல அகற்றி ளவத்து நின்கறன். இடது ளகயால் ஒலி வாங்கிளயக் சகட்டியாகப் பிடித்கதன். ''விழாத் தளலவர் அவர்ககள, மரியாளதக்குரிய தளலளம ஆசிரியர் அவர்ககள, கற்றறிந்த ஆசிரியப் சபருமக்ககள என் உடன் பயிலும் இருபால் மாணவர்ககள... உங்கள் அளனவருக்கும் முதற்கண் வணக்கத்ளதத் சதரிவித்துக் சகாள்கிகறன்'' என்று சதாடங்கி, உள்வாங்கிய கபச்சு முழுவளதயும் ஒத்திளகப் பார்த்தளத விடவும் சிறப்பாகப் கபசி முடித்கதன். அண்ணன் சசால்லியளதப் கபால... இடது புறம் இருந்து வலது புறமாகவும், வலது புறம் இருந்து இடது புறமாகவும் அளசந்து சகாண்டிருந்தது தளல. வசனத்துக்கு ஏற்ப அளசந்து சகாண்டிருந்தது வலது ளக. விழிப்ப ாபர நிலல காண் ார் விலைப் ப ாபர அறுத்திடுவார். கலை காண்பைாறும் அழிப்ப ாபர அறஞ் செய்வார் ஆைல் ஆர்வம் செழிப்ப ாபர! இலைஞர்கபை! சைன்னாட்டு நன் மக்காள்! விழிமின்! எழுமின்! என்று கபசி முடித்த பின்பு... ஒலிசபருக்கிளயப் பிடித்திருந்த இடது ளக விடுதளல சபற்றது. திரும்பிகனன் தமிழாசிரியர் சீதாராமனின் ளக, என் கதாளளப் பிடித்து அழுத்தியது. ''நம்மாழ்வார் சிறப்பாக கபசினார்'' என்று வாய் நிளறய வாழ்த்தினார். அளரக்கால் சட்ளட அணிந்திருந்த என் இரண்டு கால்களும் வியர்ளவயால் நளனந்திருந்தது எனக்கு மட்டும்தான் சதரியும்! நாங்கள் அளனவரும் பள்ளி இறுதித் கதர்வில் கதர்ச்சி சபறுவது முயல் சகாம்பாகத்தான் இருந்தது. கிராமப்புற வாழ்க்ளக, தினமும் ஐந்து கிகலா மீட்டர் நளட, கூடாநட்பு, கவனச்

சிதறல்... என கதால்விக்கான காரணங்களள ஏராளமாகச் சசால்லலாம். சின்ன அண்ணன் திருகவங்கடம், இரண்டு முளற எழுதியும் கதாற்றுப் கபானார்.

அவர் கதர்வில் தவறியது, அப்பாவுக்குக் கவளல அளிக்கவில்ளல. அக்காலத்தில், வலிவலம் பகுதியில் (இன்று நாகப்பட்டினம் மாவட்டத்தின் பகுதி) காந்திகிராமம் இருந்தது. அங்கு அவளர அனுப்பி ஆறு மாதங்கள் பயிற்சி எடுக்க ளவத்தார், அப்பா. அவர் பயிற்சி முடிந்து திரும்பி வரும்கபாது, அவரது ளகவசம் நிளறய புதிய உத்திகள் இருந்தன. வந்த ளககயாடு, 'மாடுகளின் சாணத்ளத மட்டுகம கசமிக்கிகறாம். மூத்திரத்ளதக் கீகழ ஓட விடுகிகறாம். சாணத்ளத விடவும் மூத்திரத்தில்தான் சத்து அதிகம் உள்ளது’ என்று சசான்னார், அண்ணன் திருகவங்கடம். அப்பாவுக்கும் இது சரி என்று படவும், சகால்ளலப்புறம் கிடந்த ஒழுங்கற்ற கருங்கற்களளப் சபயர்த்து வந்து, சகாட்டில் தளரயில் சரிவாக இருக்குமாறு பதித்கதாம். வடகிழக்கு மூளலதான் தாழ்வானப் பகுதி. அங்கு ஒரு இரும்பு வாளிளய ளவத்து, மாடுகளின் மூத்திரத்ளத கசமிக்க ஆரம்பித்கதாம். தினமும் காளலயில் முதல் கவளலயாக, அந்த மூத்திரத்ளதக் குப்ளபக் குழியில் கசர்த்து விடுகவாம். 'மாட்டு மூத்திரத்ளதப் கபால மனித சிறுநீர் மற்றும் மலத்ளதயும் எருவாகப் பயன்படுத்தலாம்’ என்றும் அண்ணன் சசான்னதால், சகால்ளலப்புறத்தில் ஒரு பாளனளய ளவத்து அதில் எங்களது சிறுநீளரயும் கசமித்கதாம். காளல கநரத்தில் அப்பாளனக்குள் ஒரு வாளி தண்ணீளர கசர்த்து... தக்காளி, கத்திரிச்சசடிகளுக்கு ஊற்றிகனாம். அதன்பிறகு அந்தச் சசடிகளில் அதிகளவில் காய்கள் காய்த்தன. காய்கள் சபரிய அளவிலும் இருந்தன.

அண்ணன், நான் மற்றும் சில நண்பர்களுடன் கசர்ந்து வாய்க்கால் பாலத்தின் சதன்களரயில்... விழாக்காலங்களில் அடுப்பு சவட்டுவது கபால, ஒரு முழ அகலம், பத்து முழ நீளம், ஒன்றளர முழ ஆழத்தில் மூன்று குழிகள் எடுத்கதாம். அதில் அளனவளரயும் மலம் கழிக்கச் சசால்லி, கழித்த பிறகு சகாஞ்சம் மண்ளணத் தூவச் சசான்கனாம். அதனால் அந்தப்பகுதியில் சகட்ட வாளட குளறந்தது. இந்த கவளல ஊரில் அளனவரின் ஆதரளவயும் பாராட்ளடயும் எங்களுக்குப் சபற்றுக் சகாடுத்தது. அடுத்து, அண்ணன் கற்றுக் சகாடுத்தது, சநல் நடவு பற்றிய விெயங்களளத்தான்! 'வழக்கத்ளதப் கபால அதிக விளதகள் கதளவ இல்ளல; நாற்றங்காளல மட்டும் அதிக பரப்பில் அளமக்க கவண்டும். விளதக்க வடிகாலுடன் கூடிய கமட்டுப் பாத்திகள் அவசியம்’ என்று அவர் சசான்னார். அந்த சமயத்தில், குறுளவ அறுவளட முடிந்து 'தாளடி’ பருவம் சநருங்கிக் சகாண்டிருந்தது. அதிகலகய இந்த விெயங்களளச் சசயல்படுத்தி பார்த்து விடுவது என்று அவர் முடிவு சசய்தார். அவரது கயாசளனப்படி அளமத்த நாற்றங்காலில் குளறவான அளவு விளதகளள விளதத்தகபாது, கசற்றில் விளதகள் நன்கு கலந்து முளளத்து வந்தன. இருபத்தி ஐந்தாம் நாள் நாற்றுகளள பிடுங்கி ஒன்றளர ஏக்கர் நிலத்தில் நட்கடாம். ஒன்று அல்லது இரண்டு நாற்றுகளள மட்டும்தான் பிடுங்கி நட கவண்டும் என்று அண்ணன் திட்டவட்டமாகச் சசால்லி விட்டார். நாற்று நடும் சபண்கள் ஆரம்பத்தில் தயக்கம் காட்டினாலும், பிறகு புரிந்து சகாண்டனர். அந்த வயலில் சசழிப்பாக ஆளுயரத்துக்கு வளர்ந்திருந்த கட்ளடச் சம்பா பயிர், கபாகவார் வருகவார் அளனவளரயும் கவர்ந்தது. அதில், சளட சளடயாகக் கதிர்கள் தள்ளின. அறுத்து கதிர் அடிக்கும்கபாது, களத்தில் 'கண்டு முதல்’ பார்க்க உழவர்கள் கூடியிருந்தார்கள். அளனத்ளதயும் அடித்துத் தூற்றி அளரத்து முடித்தகபாது, அரிக்கன் விளக்கு சவளிச்சத்தில் ஒரு 'மா’வுக்கு இருபது திட்டம் என்று கணக்கு சசான்னார்கள். மூன்று 'மா’ சகாண்டது ஒரு ஏக்கர். ஒரு திட்டம் என்பது ஒரு கலம். அதாவது, அளர மூட்ளட (30 கிகலா). மாவுக்கு 20 திட்டம் சநல் என்றால்... மூன்று மா (ஏக்கர்) நிலத்துக்கு 60 திட்டம். அதாவது, (60ஜ்30 கிகலா) 1,800 கிகலா சநல். 60 கிகலா மூட்ளடயில் முப்பது மூட்ளட. 1955ம் ஆண்டில் ஒரு ஏக்கர் நிலத்தில் 1,800 கிகலா சநல் விளளவித்தது, சபரிய சாதளனகய! அண்ணன் திருகவங்கடம் கவளாண்ளமயில் காட்டிய தீவிரம், அப்பாவின் சுளமளயக் குளறத்தது. மூத்த அண்ணன்கள் இருவரும் வீட்டில் சகாண்டு வந்து குவித்த புத்தகங்களளப் படித்து முடித்கதன். அரசியல் ஆர்வம் துளிர்த்தது. அதிகளவில் சபாதுக்கூட்டங்களுக்குச் சசல்ல ஆரம்பித்கதன். அதனால் பள்ளிப் பாடங்களில் ஆர்வம் குளறய ஆரம்பித்தது. குறிப்பாக, ஆங்கிலப் பாடத்தில். பள்ளி இறுதித் கதர்வில் நானும் கதாற்றுப் கபாகனன். அடுத்த ஆண்டும் பளட எடுப்பது... என முடிவு சசய்கதன்.

வளர்ச்சியைக் க ொடுத்த வயளைங் ள்..! மீண்டும் பயைகைடுத்த நொன்... திருக் ொட்டுப்பள்ளி சர். சிவசொமி ஐைர் பள்ளியில் படிப்யபத் கதொைர்ந்ததன். அந்த ஆண்டில் மொட்டு வண்டியை விட்டுவிட்டு, யசக்கிளில் பைணிக் ஆரம்பித்ததன். அதனொல் எனக்கு படிக் கூடுதல் தநரம் கியைத்தது. த ொயில் திருவிழொக் யளயும் அரசிைல் கூட்ைங் யளயும் தவிர்த்ததன்! ஒரு நொள் இரவு உணவுக்குப்பின் நொன், ண்மூடி படுத்திருந்ததபொது... வீட்டுக்கு வந்திருந்த ஒருவர், 'இவன் படிக் ொமல் அதற்குள் படுத்து விட்ைொனொ?’ என்று அக் ொவிைம் த ட் , அவதளொ... 'அவன் ஜொத த்தில் அதி ம் படிப்பு இல்யை என்று இருக்கிறது' என்று கசொல்லி விட்ைொள். இந்த வொர்த்யத ள் எனக்குள் முள்யளப் தபொை யதத்தன. 'இந்த ஆண்டு, ததர்வில் எப்படியும் கவற்றி கபற்று, ல்லூரியில் தசர்ந்தத ஆ தவண்டும்’ என்று யவரொக்கிைம் க ொண்தைன். அதததபொை, நியறை மதிப்கபண் ளுைன் கவற்றியும் கபற்தறன். அடுத்ததொ , 'எந்தக் ல்லூரியில் தசர்வது?’ என்று த ள்வி வந்தது. அண்ணன் ள் திருச்சி ல்லூரியில் படித்தொர் ள். அதனொல், என்யன சிதம்பரம் ல்லூரிக்கு அனுப்ப முடிவு கசய்தொர் அப்பொ. இதற்கு ஒரு வலுவொன ொரணம் இருந்தது. எனக்கு மூன்று வைது ஆகும்தபொது சித்தப்பொ இறந்து தபொனொர். எங் ள் இரண்டு குடும்பங் ளுக்கும் கநடுங் ொைப் பய நீடிக் ... சித்தப்பொ ம ள் அம்புஜவல்லியின் திருமணத்யதைட்டி அந்த விரிசயை விைக் திட்ைமிட்ைொர் அப்பொ. சின்னம்மொ மங்ய வல்லியும் ஒப்புக்க ொண்ைொர் ள். மொப்பிள்யள சிவ. திருநொவுக் ரசு... அண்ணொமயைப் பல் யை ழ த்தில் தமிழ்ப் தபரொசிரிைர். இந்தப் பின்னணியில், நொன் தங்ய வீட்டில் தங்கி, அண்ணொமயைப் பல் யைக் ழ த்தில் படிப்பது என்று முடிவு கசய்ைப்பட்ைது!

என் ல்லூரிப் படிப்பு விஞ்ஞொனம் பற்றிைதொ இருக் தவண்டும் என்று பள்ளியில் படித்த ொைத்திதைதை அண்ணன் பொைகிருஷ்ணன் வலியுறுத்தி இருந்தொர். ஆனொல், அது நியறதவறவில்யை. மூன்றொவது பிரிவுதொன் எனக்கு ஒதுக் ப்பட்ைது. உை வரைொறு, கபொருளொதொரம், அரசிைல் மூன்றுக்கும் தனித்தனி தபரொசிரிைர் ள் வந்து பொைம் நைத்துவொர் ள். எங் ள் பிரிவில் இருந்த இருநூறு மொணவர் ளும், என்யனப் தபொைதவ விஞ்ஞொனப் பிரிவு கியைக் ொத தசொ த்தில் இருந்தனர்.

இயதப் புரிந்துக ொண்ை கபொருளொதொர விரிவுயரைொளர் ஆனந்தரொமன் ஒரு நொள் சொவ ொசமொ , எங் தளொடு தபச ஆரம்பித்தொர். 'பசங் ளொ, முதல் பிரிவு, இரண்ைொம் பிரிவுை இைம் கியைக் ைனுதொதன வயைைொ இருக்கீங் . நொன் ஒரு உண்யமயை கசொல்தறன் த ளுங் ... கபொறியிைல் படிக் றவங் , 'ஜி’ ஸ்த ல் மற்றும் அளக்கும் சங்கிலி கரண்யை மட்டும்தொன் கதரிஞ்சு கவச்சிருப்பொங் . அறிவிைல் படிக் றவங் , பியூகரட், பிப்கபட் மட்டும்தொன் கதரிஞ்சு கவச்சுருப்பொங் . ஆனொ... நீங் தொன் இந்த நொட்யைதை ஆளப்தபொறவங் ...'' என்று தபரொசிரிைர் கசொல்ைச் கசொல்ை... எங் ளுக்குள் உற்சொ ம் கபொங்கிைது. பல் யைக் ழ த்தில் தசர்ந்ததபொது... நொன் குள்ளமொ இருந்ததன். அயரக் ொல் சட்யையுைன்தொன் வகுப்புக்குப் தபொதவன். ஒரு நொள், உைரமொன மொணவன் ஒருவன், 'தம்பி நீ ல்லூரிக்கு வந்து விட்ைொய்... இனி இந்த உடுப்கபல்ைொம் சரிபட்டு வரொது. நொயளயில் இருந்து முழுக் ொல் சட்யை அணிந்து வர தவண்டும்’ என்றொன். அவன் த லியும் கிண்ைலுமொ கசொன்னயதக் த ட் தவ கவட் மொ இருந்தது. அன்று முதல் எனது உயையில் மொற்றம் புகுந்தது. வகுப்பில், விரிவுயரைொளர் ள் ஆங்கிைத்தில்தொன் தபசுவொர் ள். பொைங் ளுக்கு முயறைொன புத்த மும் கியைைொது. மற்ற மொணவர் தளொடு பகிர்ந்து க ொள்ளவும் முடிைவில்யை. அதி சிரமப்பட்தைொம். அந்த சமைத்தில், யமத்துனர் திருநொவுக் ரசுவுக்கு கநருக் மொ இருந்த, 'கபரும்புைவர்’ கவள்யள வொரணத்தின் ம ன் ள் கமய் ண்ைன், இளங்த ொ இருவரும் எனக்கு நண்பர் ள் ஆனொர் ள். வியளைொை கசன்ற சமைங் ளில், உைற்பயிற்சி ஆசிரிைர் சபொபதியுைன் கநருக் ம் ஏற்பட்ைது. நொன் குள்ளமொ இருந்ததொல், வியளைொட்டு ளில் ஈடுபை முடிைவில்யை. அது குயறைொ வும் எனக்குப் பைவில்யை. ஆனொல், அவர் உைற்பயிற்சி கசய்வதில் என்யன ஈடுபடுத்தினொர். கதொங்கும் யிறு ளில் இயணந்த வயளைங் யளத் தொவிப் பிடித்து, முன்னும் பின்னுமொ ொல் யள உயதத்து வியளைொடுவதில் எனக்கு உற்சொ ம் பிறந்தது. உைரமொ நைப்பட்டிருக்கும் ம்பு ளின் உச்சியில்,ஒரு விட்ைம் தபொைப்பட்டிருக்கும். அதன் மத்தியிலிருந்து இரு யிறு ள் கதொங் விைப்பட்டிருக்கும். அவற்றின் கீழ் முயனயில் இரண்டு இரும்பு வயளைங் ள் இயணந்திருக்கும். தயரயை உந்தித் தொவி, வயளைங் யளப் பிடித்து உைற்பயிற்சி கசய்ை தவண்டும். உைல் யள முன்னும் பின்னுமொ அயசத்து, ொல் ளொல் முன்னும் பின்னுமொ உயதத்து சுவர்க் டி ொரத்தில் கபண்டுைம் முன்னும் பின்னும் தபொய் வருவதுதபொல்... உைல் வியரப்பொ நீட்ைப்பட்ை நியையில் தபொய் வர தவண்டும். இப்பயிற்சி உைலில் கபரிை மொற்றத்யதக் க ொண்டு வந்தது. ல்லூரியில் நுயழயும்தபொது நொைடி ஒன்பது அங்குைமொ இருந்த நொன்... இரண்டு ஆண்டு ள் முடியும்தபொது ஐந்தடி நொையர அங்குைமொ வளர்ந்திருந்ததன். அண்ணொமயை பல் யைக் ழ ம் அந்த நொளில் 'கதன்னிந்திைொவின் ஆக்ஸ்தபொர்டு’ என்று அயழக் ப்பட்ைது. வளொ த்தில், தினமும் ஏதொவது ஒரு சிறப்பு நி ழ்ச்சி நைந்த வண்ணம் இருக்கும். ஆயிரம் ஏக் ர் நிைத்தில் பல் யைக் ழ ம் அயமந்திருந்த அந்தப் பகுதிக்த அண்ணொமயை ந ர் என்று கபைர். அதன் கிழக்கு எல்யையில் திருதவட் ளம் என்ற சிற்றூர் இருந்தது. புரொண

கபருயமமிக் ஊர். அவ்வூரின் குளக் யரயில்தொன் அரசிைல் கூட்ைங் ள் நைக்கும். அந்தப் தபச்சு ளின் ருத்து ளும் என்யன ஈர்த்தன. அவ்வளவு கபரிை இைம் எனக்கு அந்நிைமொ த் ததொன்றொமல் இருந்ததற்கு, தமலும் ஒரு சூழல் அயமந்தது. இளங் ொடு கிரொமத்தில் இருந்து ததர்ச்சி கபற்ற நொன், அண்ணொமயைக்குப் தபொகும்தபொது... கூைதவ வந்து இயணந்தவர் சன்னொசி முத்துக் ண்ணனுயைை மூத்த சத ொதரர் அழகிைமணவொளன். மி ச் சிறந்த மனிதர். என்னுயைை அண்ணன் இளங்த ொவனுக்கு மி வும் கநருக் னமொனவர். அவர் தமிழில் ஹொனர்ஸ் படித்துக் க ொண்டிருந்தொர். அவருயைை நண்பர் ள் பிச்யசக் ண்ணு, ொத்யதைன், கசல்ைப்பொ எல்ைொருதம எனக்கு நண்பர் ளொ வும் வழித்துயணைொ வும் மொறினொர் ள். இந்தக் குழு அன்று தமிழ்த்துயறத் தயைவரொ இருந்த அ. சிதம்பரநொதன் கசட்டிைொருக்கு அருமருந்தயனை மொணவர் ளொ ஆனொர் ள். இவர் ள் மூைமொ அன்று இருந்த மொணவர் தயைவர் ளுைன் கநருக் ம் ஏற்பட்ைது. திருநொவுக் ரசின் யமத்துனர் என்ற முயறயில் தமிழ்த்துயறயில் சுதந்திரமொ உைொ வருதவன். அந்த அலுவை த்தில் பணிபுரியும் அயனத்து விரிவுயரைொளர் ளின் அரவயணப்புக்கும் ஆளொதனன். அண்ணொமயைப் பல் யைக் ழ ம் மி ச் சிறந்த அறிவொளி யள மட்டும் உருவொக் வில்யை. அது அரசிைல் தயைவர் யளயும் உருவொக்கிைது. அவ்வப்கபொழுது தபொரொட்ைங் ள் கவடிப்பதும் உண்டு. இரண்ைொம் ஆண்டு ததர்வுக்கு முன்பு அப்படி ஒரு தபொரொட்ைம் கவடித்தது. இன்னும் தபசுதவன்..

இரண்டாம் படடயெடுப்பு ! நான் நம்மாழ்வார் பபசுகிபேன் !

1950-ம் ஆண்டுகளில் திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் விரரவாே வளர்ச்சி கண்டது. அந்த சமயத்தில், சி.என். அண்ணாதுரரயின் னேச்சும்... எழுத்தும் முக்கிய ஈர்ப்பு சக்திகளாக இருந்தே. அக்கட்சித் தரைவர்கள் ேைரின் மாறுேட்ட மமாழி, கரை, நாடகம், திரரக்கரத, வசேங்கள்... னோன்றரவ இரளஞர்கரளயும், மாணவர்கரளயும் அதிகம் ஈர்த்தே. அண்ணாமரை ேல்கரைக்கழகத்தில் அரசியல் சார்பு இல்ைாத மாணவர்கனள அதிகம். ஆோல், கட்சி சார்பு என்று வந்தால்... திராவிட முன்னேற்றக் கழக அரமப்புதான் மேரியது. இந்த அரமப்ரேச் னசர்ந்தவர்கள், ேல்கரைக்கழகத்தில் நடக்கும் ஏதாவது விழாவில், 'அண்ணாரவப் ேங்மகடுக்க ரவக்க னவண்டும்' என்ேதில், தீவிர ஆர்வம் காட்டிோர்கள். அதற்கு ேல்கரைக்கழக நிர்வாகம் சம்மதிக்கவில்ரை. அதோல், இருதரப்புக்கும் இரடயில் மநருப்பு கேன்று மகாண்னட இருந்தது. அப்னோது, ேல்கரைக்கழகம் திறந்தமவளி கரை அரங்கம் ஒன்ரற நிறுவியது. அதன் திறப்பு விழாவுக்காக நடேத்தில் மேயர் மேற்ற குமாரி கமைா, வாய்ப்ோட்டில் மேயர் மேற்ற 'சீர்காழி’ னகாவிந்தராசன், நாதசுவர னமரத 'காருகுறிச்சி’ அருணாச்சைம் னோன்னறாரர அரழத்த ேல்கரைக்கழக நிர்வாகம்... காங்கிரஸ் கட்சிரயச் னசர்ந்தவராே சி. சுப்பிரமணியத்ரதயும் அரழத்திருந்தது. இதன் காரணாக தி.மு.க. ஆதரவு மாணவர்களால், ஏதாவது கைகம் னநரைாம் என்று நிரேத்த நிர்வாகம், அரதத் தவிர்க்க சிை ஏற்ோடுகரளச் மசய்தது. ஆோல், அதுனவதான் கைகத்துக்கு வழிவகுக்கப் னோகின்றது என்ேரத நிர்வாகம் அறிந்திருக்கவில்ரை.

ஒரு மேௌர்ணமி நாளில் அந்த விழா அற்புதமாக நடந்தது. இறுதியில், னதசிய கீதம் ோடப்ேட்ட பிறகு கூட்டம் கரையத் மதாடங்கியது. நானும் வீட்டுக்குச் மசன்று தூங்கி விட்னடன். ஆோல்... அதன்பிறகு மேரியமதாரு கைவரம் நடந்து முடிந்த சங்கதி... மறுநாள் காரையில் எழுந்தனோதுதான் காதுகளுக்கு வந்து னசர்ந்தது. 'மமாத்த மாணவர்களும் விழா நடக்கும் இடத்துக்கு வந்தால்... பிரச்ரே ஏதும் வந்து விடும்' என்று, விடுதி மாணவர்களில் சாதுவாே மகாஞ்சம் னேருக்கு மட்டும்தான் விழாவுக்குச் மசல்ை அனுமதி அளித்திருக்கிறார்கள். ஆோல், மமாத்த மாணவர்களும் விழாவுக்குப் னோய் விட்டார்கள். அதோல், 'அனுமதி இல்ைாமல் மசன்றவர்கரள, விடுதிக்குள் அனுமதிக்கக் கூடாது' என்று முடிவு மசய்திருக்கிறார்கள். விழா முடிந்து அவர்கள் விடுதிக்கு வந்தனோது, இரும்புக் கதவுகரள சாத்தி ரவத்து, அனுமதிச் சீட்டு ரவத்திருந்தவர்கரள மட்டும் உள்னள விட்டிருக்கிறார்கள். இதில் தள்ளுமுள்ளு நடக்க, ஒரு மாணவனின் முதுகில் விடுதிக் காவைர் அடித்திருக்கிறார்.

அதில் ஆத்திரமரடந்த மாணவர்கள் இரும்புக் கதரவப் மேயர்த்து, காவைர்கரள அடித்துத் துரவத்திருக்கிறார்கள். வார்டன் அரற சூரறயாடப்ேட்டனதாடு.... கண்ணில் கண்ட மோருட்களுக்மகல்ைாம் தீரயயும் ரவத்துவிட்டேர். ேதறிப்னோே துரணனவந்தர், காவல்துரற கண்காணிப்ோளருக்கு தகவல் மகாடுக்க, ைாரியில் வந்து குவிந்த இரும்புத்மதாப்பி னோலீஸ்காரர்கள்... கண்ணில் கண்ட மாணவர்கள் அரேவரரயும் அடித்துத் துரவக்க... ேைருக்கும் ரக, கால் முறிந்து... மண்ரடகள் உரடந்து எே மாமேரும் மகாடூரம் அங்னக அரங்னகற்றப்ேட்டிருந்தது. 'துரணனவந்தரர சந்திக்க னவண்டும்' என்று னகாரிய முப்ேது மாணவர்களில், ேத்து னேரர மட்டும் ஓர் அரறக்குள் அரடத்துவிட்டு, மற்றவர்கரள மவளியில் அனுப்பி, உடேடியாக விடுமுரற அறிவித்தேர். 'விடுதி மாணவர்கள் உடேடியாக மவளினயற னவண்டும்' என்றும் அறிவிக்கப்ேட... அரேவரும் மேட்டிப் ேடுக்ரகயுடன் கிளம்பி விட்டேர். ரமத்துேர் வீட்டில் தங்கிப் ேடித்த நான், ஊர் திரும்ே னவண்டிய கட்டாயம் இல்ரை. ஆோல், தந்தி மூைம் தகவல் அறிந்த அண்ணன் இளங்னகா, தஞ்ரசயிலிருந்து வந்து என்ரே அரழத்துப் னோோர். இடமாற்றம்தான் என் மேநிரைரய மாற்றுவதற்கு ஒத்தாரசயாக இருந்தது. மதாடர்ந்து நடந்த னதர்வுகளில்... அரசியல், மோருளாதாரம், உைக வரைாறு ஆகிய ோடங்களில் மவற்றி மேறும் அளவுக்காே மதிப்மேண்கரள என்ோல் மேற முடியவில்ரை. மீண்டும் அந்தப் ோடங்கரளனய மேப்ோடம் மசய்து, னதர்வு எழுதி னமனை னோவதிலும் எேக்கு விருப்ேமில்ரை. இதற்கிரடயில் கல்வித்துரறயில் மாற்றம் ஏற்ேட்டது. இரண்டு ஆண்டு இரடநிரை வகுப்புக்குப் ேதிைாக, ஓர் ஆண்டு புகுமுக வகுப்பு புகுத்தப்ேட்டது. 'ஆண்டுகள் வீணாோலும் ேரவாயில்ரை, அறிவியரைக் கற்று முன்னுக்கு வருவது’ என்று முடிவு மசய்து... அண்ணனின் மசல்வாக்ரகப் ேயன்ேடுத்தி... தஞ்சாவூர் அருகில் இருந்த பூண்டி கரை, அறிவியல் கல்லூரியில் அறிவியல் பிரிவில் னசர்ந்னதன். அங்கு, சிை ேை நண்ேர்கள் வாய்த்தார்கள் என்ேரதத் தவிர, கல்லூரி வாழ்க்ரகயில் சிறப்ோகச் மசால்வதற்கு ஒன்றுமில்ரை. ஆோல், என் மநஞ்சில் ேதிந்த சிை ஆசிரியர்கரளப் ேற்றி மசால்ை னவண்டியது அவசியம். என்னிடம் எப்னோதும் ேரிவுடன் இருந்தவர், தமிழ்ப் னேராசிரியர் னகாதண்ட ோனி. அவர் னகாேப்ேட்னடா, வருத்தப்ேட்னடா நான் ோர்த்தனத கிரடயாது. எப்னோதும் அவர் முகத்தில் புன்சிரிப்பு தவழும். எங்களுக்கு ஆங்கிை ஆசிரியராக இருந்த சர்மா, மதளிந்த ஞாேத்துடன் கூடிய எளிரமயாேவர். கிராமப்புற நிரைரமரய நன்கு புரிந்தவராதைால், ோடத்ரத நல்ை தமிழிலும் விளக்கி நடத்துவார்.

உயிரியல் னேராசிரியராக இருந்த மசல்வகணேதி, அரேவரரயும் கவரும் விதத்தில் ோடம் நடத்துவார். அவர் வட்டங்கரளப் னோட்டு, அவற்ரற இரண்டிரண்டாகப் பிரித்து இயற்ரகப் ேகுப்ோய்வு மசய்து விளக்கியது (இரதப் ேற்றி அடுத்த இதழில் விளக்கமாக மசால்கினறன்)... இன்றளவும் என் மநஞ்சில் ேசுரமயாக நிற்கிறது. இன்றும் இயற்ரகரயப் ேகுப்ோய்வு மசய்யும்னோதும், பிறருக்கு விளக்கும்னோதும் இந்த முரறரயத்தான் நான் ரகயாளுகினறன். அடுத்தவர், னவதியியல் னேராசிரியர் மேரியசாமி. ஒரு நாள் விடுதி ேக்கம் வந்தவர்... மரழயில் மாட்டிக் மகாண்டார். உடனே, 'மசஸ்’ விரளயாடத் மதரிந்தவர் யானரனும் உண்டா..?’ என்று எங்களிடம் னகட்டார். 'நான் இருக்கினறன்' என்று கூறி காய்கரளயும் மசஸ் னோர்ரடயும் அவர் முன் காட்டினேன். இருவரும் அன்று சதுரங்கம் ஆடினோம். அதில் நான் மவற்றி மேறவும் மசய்னதன். அடுத்தநாள் வகுப்பில் அவர், 'னநற்ரறய திேம் நமது நண்ேர் நம்மாழ்வார், சதுரங்க ஆட்டத்தில் என்ரேத் னதாற்கடித்தார்’ என்று தயக்கமில்ைாமல் மசான்ேது... அவர்ோல் ஓர் ஈர்ப்ரே ஏற்ேடுத்தியது. 'எப்னோதும் புத்தகங்களுடன் நட்பு மகாள்ளுங்கள். அரவ தீங்கு ேயவாத நண்ேர்கள்..' என்று தன்னுரடய கரடசி வகுப்பில் அவர் மசான்ேது என்னுள் ோதிப்ரே ஏற்ேடுத்தியது. இதுனோன்ற ஆசிரியர்களுரடய கடிே உரழப்ோலும் என்னுரடய விடாமுயற்சியாலும் நிரறய மதிப்மேண்கரளப் மேற்று னதர்ச்சி மேற்று, இரண்டாவது தடரவயாக அண்ணாமரைப் ேல்கரைக்கழகம் னநாக்கிப் ேரடமயடுத்னதன்! ரமத்துேர் திருநாவுக்கரசு அவர்களின் மேருமுயற்சியால் னவளாண் கல்லூரியில் இடமும் கிரடத்தது. இம்முரற விடுதியில் தங்கினேன். நல்ை நண்ேர்களுக்குப் ேஞ்சமில்ரை. அனுேவங்களுக்கும்தான்! -இன்னும் பபசுபவன்..

சாயந்தரம் கைப் பிடிச்சு... சாமத்தில் ைருத்தரிச்சு...!' வரலாறு தஞ்சாவூர் மாவட்டம், பூண்டி ைல்லூரியில் படிக்கும்பபாது எங்ைளுகடய உயிரியல் பபராசிரியர் சசல்வைணபதி, பகுப்பாய்வு மூலம் பாடத்கத எளிதாை மனதில் பதிய கவப்பார்' என்று எழுதியிருந்பதன். 'இயற்கைப் பகுப்பாய்வு பற்றி சைாஞ்சம் விரிவாை எழுதினால் பலருக்கும் பயனுள்ளதாை இருக்குபம’ என்று 'பசுகம விைடன்' ஆசிரியர் குழுவினர் என்னிடம் பைட்டனர். எனபவ, இந்த இதழில் அகதப் பற்றிக் சைாஞ்சம் விரிவாைப் பார்ப்பபாம். 'நிலம், நீர், தீ, வளி, விசும்பு என ஐந்தும் ைலந்த மயக்ைம் இவ்வுலகு’ என்கிறது,

சதால்ைாப்பியம். அதாவது, நீங்ைளும் நானும் உட்பட இந்த உலைத்தில் உள்ள அகனத்தும் ஐந்து பூதங்ைளின் பசர்க்கையாகும். இகவ ஐந்தும் தனித்தனியாைவும் இருக்கின்றன. தனித்தனிபய பிரித்து அறிய முடியாதபடி மயங்கிய நிகலயிலும் ைாணப்படுகிறன்றன. இந்த ஐந்து பூதங்ைளுக்கும் உயிர் கிகடயாது. எனபவ இவற்கற 'உயிரில்லா இயற்கை’ என்கிபறாம். உயிர் இயக்ைத்தில் இரு சபரும் பிரிவுைகளப் பார்க்கிபறாம். ஒன்று விலங்கினம் மற்சறான்று சசடியினம். சசடி, சைாடி மரங்ைளிலும் இரண்டு சபரும் பிரிவுைள் உள்ளன. உலகின் சதாடக்ைக் ைாலத்தில் பதான்றி, நிகல சபற்றுவிட்ட சசடி வகைைளான பாசி, ைாளான் பபான்றகவ... பூத்து, ைாய்த்து விகத பிடிப்பதில்கல. ஆதலால், இவற்கற 'பூவா தாவரங்ைள்’ என்கிபறாம். வளர்ந்த நிகலயில் பூத்து, ைாய்த்து, ைனிந்து விகத தந்தும், தராமலும் உள்ள சசடி, சைாடி மரங்ைகள 'பூக்கும் தாவரங்ைள்’ என்கிற சபரும் பிரிவில் வகைப்படுத்துகிபறாம்.

இவற்றில் புல், பூண்டு, சசடி, சைாடி, புதர், குறு மரம், பரு மரம் என்று பல வகைைள் உண்டு. இந்த வகைைளிலும் இரண்டு சபரும் பிரிவுைகளக் ைாண முடிகிறது. மூன்று மாதம், ஆறு மாதம் அல்லது ஒரு வருடம் மட்டுபம வாழ்ந்து மகறந்து பபாகும் தாவரங்ைள்... முதல் வகை. எடுத்துக்ைாட்டாை நாம் பயிரிட்டு உண்ணுகின்ற பலவகை சசடி, சைாடிைளும் குறுகிய ைாலத்தில் பலன் தந்து மகறகின்றன. இரண்டாம் வகை சசடி, சைாடி மரங்ைள் பல்லாண்டு நிகலத்து நீடித்து வாழ்கின்றன. சில ஆயிரம் வருடங்ைள் வாழ்கிற மரங்ைகளப் பற்றிசயல்லாம் அறிகிபறாம். விலங்கினங்ைள், தாவரங்ைகளப் பபால உணவு உற்பத்தி சசய்வதில்கல. மாறாை, உயிர் வாழ தாவரங்ைகளச் சார்ந்து உள்ளன அல்லது தாவரங்ைகள உண்ணும் விலங்குைகளச் சார்ந்து உள்ளன. இவற்றிலும் இரண்டு சபரும் பிரிவுைள் உள்ளன. தவகள, பல்லி, பறகவ பபான்றகவ முட்கடயிட்டு குஞ்சு சபாரிக்கின்றன. எலி முதல் மனிதர் வகர பல உயிர்ைள் குட்டி பபாட்டு பால் சைாடுக்கின்றன. இப்படி குட்டி பபாட்டு பால் சைாடுப்பவற்றுக்கு முதுசைலும்பு உள்ளது. முதுசைலும்பு உள்ள விலங்குைளில் மனிதர்ைள் மற்ற விலங்குைளிலிருந்து பவறுபடுகின்றனர். மனிதர்ைகள, சிந்திக்ைக் கூடிய விலங்குைள் எனப் பிரிக்கிறார்ைள், விஞ்ஞானிைள். தமிழர்ைளது பழம்சபரும் ைாவியமான சதால்ைாப்பியம் உயிரினங்ைகள வகைப்படுத்தி இருக்கிறது. அதில், விலங்குைள் ஐந்து வகையாைப் பிரிக்ைப்படுகின்றன. சதாடு உணர்வு மட்டுபம உள்ள உயிரினங்ைகள 'ஓர் அறிவு உகடயன’ என்கிபறாம். சபரும்பாலும், மரம், சசடி, சைாடி வகைைள் இந்த வகைகயச் பசரும். இகவைளுக்கு இயக்ைம் கிகடயாது. ஈரறிவுகடய உயிரினங்ைளுக்குத் சதாடு உணர்பவாடு சுகவயறிதலும் உண்டு. மூவறிவுள்ள உயிரினங்ைள் சதாடுதல், சுகவத்தல் மற்றும் நுைரும் ஆற்றலுடன் விளங்குகின்றன. நான்ைறிவு உள்ளவற்றுக்கு சசவி புலன் வளர்ச்சி அகடந்துள்ளது. ஐந்தறிவுள்ளகவ கூர்கமயான பார்கவகயப் சபற்றுள்ளன (இந்தப் பார்கவகயப் சபறக் கூடிய ைண்ைள் உண்கமயான ைண்ைள் அல்ல. ைல்விபய உண்கமயான ைண்ைள் என்று வள்ளுவர் சசால்கிறார்). மனம் என்ற ஒன்று இருப்பதால், ஆறறிவு சபற்று விளங்கும் வாய்ப்பு மனிதருக்கு கிகடத்திருக்கிறது. மனிதருக்கு முந்கதய உயிரினமான மனிதக் குரங்கின் மண்கட ஓடு, 550 ைன சசன்டி மீட்டர் சைாள்ளளவு சைாண்டது. ஆனால், வயது வந்த மனிதருகடய மண்கடபயாடு 1,500 ைன சசன்டி மீட்டர் சைாள்ளளவு சைாண்டது. அதாவது, மனிதக் குரங்கின் மூகளகயப் பபால மூன்று மடங்கு அதிை சைாள்ளளவு சைாண்டது மனித மூகள. வயது வந்த மனிதர்ைளது மூகள, சராசரியாை ஆயிரத்து முன்னூறு கிராம் எகட உள்ளது. சிலருக்கு கூடலாம், குகறயலாம். இந்தியாவில் ஏறத்தாழ இரண்டு சதவிகிதம் மூகளத் திறன் மட்டுபம பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஆதலால்தான் 'அறிவிகன விரிவு சசய்’ என்றார்ைள், ஆன்பறார்ைள். அதற்கு, உயிரினங்ைள் பற்றிய அடிப்பகட பகுப்பாய்வு பதகவப்படுகிறது. இதுகுறித்து, இன்னும் சைாஞ்சம் பகுத்துப் பார்ப்பது இன்கறய வாழ்க்கைச் சூழலுக்கு, குறிப்பாை உழவியலுக்குப் சபாருத்தமாை அகமயும் என்று நிகனக்கிபறன். அதற்கு... கிராமத்துப் சபண் ஒருவர் என்னிடம் சதாடுத்த விடுைகதகயக் சைாஞ்சம் சதாட்டுப் பபசினால்... சரியாை இருக்கும். 'சாயந்தரம் கைப் பிடிச்சு... சாமத்தில் ைருத்தரிச்சு... விடியும்பபாது தாகயயும் பிள்களகயயும் பிரிச்சு விட்டாச்சு. அது என்ன?’

கடன்படா வேளாண்மைக்கு கலப்புப் பயிர் சாகுபடி..!

''சாயந்தரம் மகப் பிடித்து... சாைத்தில் கருத்தரித்து... விடியும்வபாது தாமயயும் பிள்மளமயயும் பிரிச்சு விட்டாச்சு. அது என்ன?'' என்று கிராைத்துப் பபண் வபாட்ட விடுகமதமயக் கடந்த இதழில் பசால்லியிருந்வதன். அதற்கான பதில் என்ன பதரியுைா? சாயங்காலம் ைாட்டு ைடியில் மகப் பிடித்து பால் கறப்வபாம். பாமலக் காய்ச்சி உமற வைார் கலப்வபாம். அது நள்ளிரவில் தயிராகிப் வபாய்விடும் அல்லோ. திரும்பவும், காமலயில் தயிமரக் கமடயும்வபாது வைாரும் பேண்பெயும் பிரிந்து விடும். இதுதான் அந்த விடுகமதக்கு அர்த்தம்! ஓர் இரவுக்குள் பாமல பேண்பெய், வைார் என்று ைாற்றியது யார்? அதுதான் பூோ தாேர இனத்தின் ஒரு கூறாகிய பூஞ்மச ேமக உயிரினங்கள். இமேதான், நீராகாரத்மத சுமே மிக்கதாக ைாற்றுகின்றன. வதாமச ைாமேப் புளிக்க மேக்கின்றன. ைற்ற உயிரினங்களின் உடல்களில் புகுந்து உடல் இயக்கத்மதச் பசழுமைப்படுத்தவும் வநாய் எதிர்ப்பாற்றமல ேளர்க்கவும் பசய்கின்றன. இந்த உயிரினங்கள் பசடிகளின் ேளர்ச்சியிலும் முக்கியப் பங்காற்றுகின்றன. பசடி, பகாடி, ைரங்கள் ஓர் அறிவு உள்ளமே என்று பார்த்வதாம். இமே, தங்களுமடய வதமேக்காக உெமேத் தயார் பசய்து பகாள்கின்றன. இந்த வேமலக்குப் பபயர் ஒளிச்வசர்க்மக. ஐசக் நியூட்டன் கண்டு பசான்ன விதிகளில், ஆற்றல் பற்றிய விதியும் ஒன்று. ஆற்றல் ஆக்கப்படுேதும் இல்மல. அழிக்கப்படுேதும் இல்மல. அது உருைாற்றம் அமடகிறது. சூரியனிலிருந்து புறப்படும்வபாது ஆற்றல் பேப்ப ேடிேத்தில் உள்ளது. விண்பேளியில் பயணிக்கும்வபாது... ஒளி ேடிேைாக ைாறுகிறது. ைனிதர்களின் மீது படும்வபாது மீண்டும் பேப்ப ேடிேைாக ைாறுகிறது. ஆனால், பச்மச இமலகள் மீது படும்வபாது, சர்க்கமரயாக ைாற்றப்படுகிறது. இதுவே பசடிகளில் நமடபபறும் ஒளிச்வசர்க்மக எனும் அற்புத நிகழ்வு. ஒளிச்வசர்க்மகயின்வபாது வேரின் ேழியாக நீர் எடுத்துக் பகாள்ளப்படுகிறது. காற்றிலிருந்து கரி எடுத்துக் பகாள்ளப்படுகிறது. இேற்றின் கூட்டுத் தயாரிப்பாக சூரிய ஒளி சர்க்கமரயாக ைாற்றப்படுகிறது. இப்படி உெவு தயாரிக்கும் சமையல் கூடைாக பச்மச இமல பசயல்படுகிறது. இமலயிலுள்ள பசுமைமய 'குவளாவராஃபில்’ என்கிவறாம். இந்த குவளாவராஃபில் உற்பத்தியில் மநட்ரஜன் என்ற காற்று முக்கியப் பங்காற்றுகிறது. நாம் உள்ோங்கி பேளிவிடும் சுோசக் காற்றில், 78% மநட்ரஜன் உள்ளது.

இந்தக் காற்மற, அவைானியாோக ைாற்றி, யூரியா தயாரிக்கப்படுகிறது. இந்த யூரியாமேக் கலந்து டி.ஏ.பி. தயாரிக்கப்படுகிறது. யூரியாவில் 46% மநட்ரஜன் உள்ளது. இத்தமகய யூரியாமேக் கடனுக்கு ோங்கிப் பயன்படுத்தும் உழேர்கள்தான்... கடமனத் திருப்பி அமடக்க முடியாைல் தற்பகாமல பசய்து பகாள்கிறார்கள். வேளாண் கல்லூரியில் கற்றுத் தரப்படும் பாடத்தில் யூரியா, சல்வபட், மநட்வரட் வபான்றமே 'உப்பு’ என்றுதான் அமழக்கப்படுகின்றன. விேசாயிகளிடம் இது 'உரம்’ என்று கற்பிக்கப்படுகிறது. 'நாம் ோழும் பூமிப் பந்து, மநட்ரஜன் கடலில்தான் மிதக்கிறது’ என்கிறார், ஒரு ரஷ்ய விஞ்ஞானி. 'வேமரச் சுற்றித்தான் மநட்ரஜன் இருக்கிறவத... நீ எதற்கு அங்வக மநட்ரஜமனக் பகாட்டுகிறாய்?’ எனக் வகட்கிறார், ஒரு அபைரிக்க விஞ்ஞானி.

நைது உழேர் சமூகம் ஒரு விடுகமதமயச் பசால்லி ேருகிறது. 'கண்டு பூ பூக்கும், காொைல் காய் காய்க்கும். அது என்ன?’ இந்த விடுகமதக்கு எந்த ஒரு உழேர் குடும்பத்து ைக்களும் உடனடியாக 'வேர்க்கடமல' என்று பதில் உமரப்பார்கள். வபருந்தில் அைர்ந்திருக்கும்வபாது ஒருேர் 'வேர்க்கடமல, வேர்க்கடமல' என்று கூவி விற்கிறார். வபருந்தில் அைர்ந்திருப்வபாரும், 'வேர்க்கடமல' என்வற அமழத்து, அேரிடம் கடமல ோங்குகிறார்கள். ஆனால், பைய்யாக அது வேரில் காய்க்கவில்மல. பூ கருவுற்ற பிறகு, சூலகம் கம்பி வபால் நீண்டு ேமளந்து ைண்ணுள் புகுந்து, கடமலயாக முதிர்ச்சியமடகிறது. இப்பபாழுது விடுகமதமய மீண்டும் ஒருமுமற பாருங்கள்... பூ நாைறிய ைலர்கிறது. பூவிலிருந்து ேரும் காய் நம் கண்ணில் இருந்து ைமறகிறது. கடமலச் பசடியினுமடய வேரில் உருண்மட உருண்மடயாக குமிழ்கள் இருப்பமதப் பார்த்திருப்பீர்கள். இந்தக் குமிழ்கள்... பசடிக்கு மநட்ரஜமன ேழங்குகின்றன. இந்தக் காற்மற, பசடியின் வேமர அண்டி ோழும் ஒரு பூஞ்செம் ேழங்குகிறது. இதுவபான்ற பசடிகளின் வேமர அண்டி ோழ்ந்து, பசடிகளுக்கு மநட்ரஜமன ஈர்த்து ேழங்குேதற்கு பன்னிரண்டாயிரம் பசடி, பகாடி, ைரங்கள் உள்ளன. இேற்றில் நாம் ேளர்க்கும் தாேரங்களும் உண்டு. தாவன ேளர்ந்து ைலரும் தாேரங்களும் உண்டு. அகத்தி, அேமர, துேமர, பைாச்மச, பயறு, உளுந்து, தட்மட, பகாள்ளு, கடமல, பசம்மப, குதிமரைசால், வேலிைசால், முயல்ைசால், பகாழுஞ்சி, அவுரி, தக்மகப் பூண்டு, செப்பு, நரிப்பயறு வபான்றமே இதில் அடங்கும். இமே பக்கத்தில் உள்ள தானியப் பயிர்களுக்கும் எண்பெய் வித்துப் பயிர்களுக்கும் உதவி புரிகின்றன. இதமன உெர்ந்திருந்த நைது மூதாமதயர்... கலப்புப் பயிர் சாகுபடி, பயிர் சுழற்சி முமறகமளக் மகயாண்டு, கடன் படா வேளாண்மைமயக் கமடபிடித்து ேந்தார்கள். இதுவே இயற்மக ேழி வேளாண்மை. -இன்னும் பேசுபேன்...

'செவன் 'ஓ’ க்ளாக் ஷார்ப்' வரலாறு

நான், மீண்டும் அண்ணாமலலப் பல்கலலக்கழகத்தில் செர்ந்தசபாதுதான் சவளாண் பட்டப் படிப்பு சதாடங்கப்பட்டிருந்தது. அந்த வகுப்பில் என்னுடன் செர்த்து 48 சபர். கல்லூரியில் நுலழயும்சபாது புகுமுக வகுப்பு இருந்ததுசபால... சதாழிற்கல்வியிலும் புகுமுக வகுப்பு இருந்தது. ஆங்கிலப் பாட வகுப்புக்கு மட்டும் சவளாண் கல்லூரி மாணவர்களும், சபாறியியற் கல்லூரி மாணவர்களும் இலணந்து உட்காருசவாம். சபாறியியல் படிக்கும் மாணவர்கள், ராொ வீட்டுப் பிள்லளசபால நடந்து சகாள்வார்கள். சவளாண் படிப்பு மாணவர்கள், சகாஞ்ெம் கூச்ெத்துடசேசய கலடசி இரண்டு வரிலெப் பலலககளில் அமருசவாம். ஆசிரியர், ஒருமுலை பாடத்லதச் சொல்லி முடித்து, 'பின்சபஞ்சுகளில் அமர்ந்து இருப்சபாருக்காகத் திரும்பவும் சொல்லுகிசைன்' என்று சொல்லும்சபாது... கூச்ெம் சவட்கமாக மாறும். எங்கலளக் கூனிக்குறுகச் செய்த இரண்டாவது அம்ெம்... வகுப்பலை குட்டிச் சுவர் மீது, மூங்கில் தட்டி சபாருத்தி கீற்றுக்கூலர சவய்ந்தக் சகாட்டடிகளில் வகுப்பு நலடசபற்ைது. கல்லூரிக்குச் சொந்தமாே சவளாண் பண்லண, மூன்று கல் சதாலலவில் இருந்தது. காலல ஏழு மணிக்சக பண்லணயில் இருக்க சவண்டும். வயிற்றுப் பசிசயாடு, இரண்டு மணி சநரம் உலழக்க சவண்டும். இசதல்லாம், உழவர்கள் படும்பாட்லட எங்களுக்கு உணர்த்தியது. ஆசிரியர்கள் கண்டிப்பாக நடந்து சகாள்வார்கள். கல்லூரி முதல்வர் ஜி. அரங்கொமி சநர்லமயாேவர். ஒழுக்கம், கட்டுப்பாட்லட எதிர்பார்ப்பவர். ஆதலால், ஆசிரியர்களும் காலம் தவைாலம, வகுப்புக்கு முன்தயாரிப்பு சபான்ைவற்றில் அக்கலை காட்டிோர்கள். உழவியல் ஆசிரியர் அழகப்பன், முதல் நாள் வகுப்பில் சொன்ே வாெகம், ஒரு சபான் வெேமாக... வாழ்நாள் முழுவதும் கூடசவ வந்துள்ளது. அது... 'செயலலத் திட்டமிடு... திட்டத்லதச் செயல்படுத்து’ என்பதுதான். மற்ைபடி, பண்லணயில் ஏழு மணி என்ைால்... ெரியாக ஏழு மணிக்கு வரிலெயில் நிற்க சவண்டும். அவர் அதலே, 'செவன் 'ஓ’ கிளாக் ஷார்ப்' (Seven ‘O’ clock sharp)என்று சொல்வார். சநரம் தவறுபவர்கள் தனி வரிலெயில் நிற்க சவண்டும். வருலகப் பதிசவடு நிரப்பும் முன்பு வந்தவர்கலள, உள்சள வரச்சொல்வார். அதற்கு பின்பு வந்தவர்கலள, திரும்பிப் சபாகச் சொல்வார். இதற்கு பயந்த மாணவர்கள், இரவு படுக்லகக்குப் சபாகும்சபாசத காக்கி அலரக்கால் ெட்லட அணிந்தபடி படுப்பார்கள். அப்சபாதுதான் எழுந்ததும் முகம் கழுவி, பண்லண சநாக்கி நடக்க வெதியாக இருக்கும். இரும்புக் கலப்லபலயப் பிரித்துப் பூட்டுவது முதல்... அறுவலட முடித்து பயிர்களில் தானியம் பிரிப்பது வலர அலேத்துப் பணிகளும் செய்து கற்ைது என் மேதுக்கு நிலைவாக இருந்தது. தஞ்ொவூர் மாவட்டத்தில் சநல், உளுந்து, பயறு எே மூன்று மட்டுசம அறிந்திருந்த எேக்கு... புஞ்லெப் பயிர்களும் சதாட்டக்கலலப் பயிர்களும் அறிமுகமாயிே. சிக்கலாே சவலல உழவு ஒன்றுதான். கலப்லபப் பூட்டத் சதரியாது என்பதால் அல்ல. கலப்லபயில் பூட்டப்படும் மாடுகள் சதாடர்பாே சிக்கல் அது. பண்லணயில் இருந்த உழவு மாடுகள், உம்பளாச்செரி இேத்லதச்

செர்ந்தலவ. இவற்றுக்குக் சகாம்பு கிலடயாது. கன்றுகளாக இருக்கும்சபாசத இரும்புக் கம்பிலய சநருப்பில் பழுக்கக் காய்ச்சி, சகாம்புக் குருத்லதத் தீய்த்து விடுவார்கள். உடம்பில் முகம், முதுகு, பின்கால்களில் சூடுசபாடவும் செய்வார்கள். செற்று நிலங்களில் சொர்வு இல்லாமல் உலழப்பதில் இவற்றுக்கு ஈடு இலண கிலடயாது. உடல் முழுவதும் கறுப்பு நிைமாகவும் சநற்றி, கால்கள், வால் குஞ்ெம் மட்டும் சவள்லள நிைமாகவும் காட்சி அளிக்கும் இவற்லை 'உம்மளச்செரி', 'உம்பளச்செரி', 'தஞ்ொவூர் சமாட்லட' என்சைல்லாம் சபயர் லவத்து அலழக்கிைார்கள். சகாம்பு இல்லாத இந்த சமாலழ மாடுகள், சவலல செய்ய விருப்பம் இல்லலயாோல்... நுகத்தடியிலிருந்து தலலலய உருவிக் சகாள்ளும். இந்தப் பழக்கம் உள்ள மாடுகலளயும் தட்டிக்சகாடுத்து, சவலல வாங்க முடிந்தால்... அவற்றுடன் உலழப்பது ஒரு சுகமாே அனுபவமாக இருக்கும். என்னுலடய ஏர் எப்சபாதும் சநராகசவ சென்ைது, எதிரில் ஓர் இலக்லகக் குறித்துக் சகாண்டு மாட்லடத் தட்டிக் சகாடுத்தால்... பலடக்கால் ஒரு சநர்க்சகாட்டில் அலமயும். பசுக்களில் சிந்தி இேமும், எருலமகளில் முர்ரா இேமும் இருந்தே. முர்ரா (சுருட்லடக் சகாம்பு எருலமகள்), குட்டி யாலேகள் சபான்று காட்சியளிக்கும். சபரிய காம்புகள் தடிப்பாேத் சதால், ஒரு சநரத்தில் எட்டு லிட்டர் பால் கைந்து முடிப்பதற்குள் லக சொர்ந்து விடும். ஆோலும், எருலம வளர்ப்பு லாபகரமாக அலமயவில்லல. காரணம், அது கைலவயில் இல்லாத காலம் நீளமாக உள்ளது. அந்த ெமயத்தில் பராமரிப்புச் செலவு அதிகமாக இருக்கும் என்பதுதான். சவளாண் கல்லூரி என்ைாலும், ஓய்வுசபற்ை கால்நலட மருத்துவர் ஒருவரும், எங்களுக்குப் சபராசிரியராக இருந்தார். அவர் சபயர், ராமநாதன். இளம் மாணவர்களிடம் சகலி, கிண்டல் லநயாண்டி அலேத்லதயும் ெகித்துக் சகாண்டு சிரிக்கவும் சிரிப்பூட்டவும் வல்லவர். சநாய்கள், மருந்துகள் பற்றியும் அவற்லை அலடயாளம் காண்பது பற்றியும் எளிதாக விளக்குவார். கால்களில் மருத்துவம் பார்க்க, மாட்லட எப்படிக் கீசழ தள்ளுவது, உள்ளுக்குள் மருந்லதத் தள்ள... நாக்லக எப்படி சவளிசய இழுப்பது என்பலவகூட கற்பிக்கப்பட்டே. ஒருநாள், ''கால்நலட சநாய்களின் சபயர்கள்... 'ஐட்டிஸ்' என்று முடியும்'' என்று சொன்ேவர்... ''உதாரணமாக... ஸ்டமக்¬கட்டிஸ், ஆர்த்தலரட்டிஸ் என்று சொன்ோர். சபாதுவாக, கால்நலடக் கல்லூரி மாணவர்கள், வகுப்பில் சபார் அடிக்கும் ஆசிரியர்களின் சபயருடன் 'ஐட்டிஸ்’ என்பலதச் செர்த்து அலழப்பார்கள். என் சபயர் நீளமாேது. அதோல் ஐட்டிஸ் செர்த்து அலழப்பது முடியாது'' என்று சதம்பாகக் குறிப்பிட்டார். உடசே, மாணவர் மத்தியில் இருந்து ஓர் உரத்தக் குரல்... 'ராமநாலதட்டிஸ்’!

பசியில்லா பாரதம் படைக்கும் பப்பாளி..! நான் நம்மாழ்வார் பபசுகிபேன் !

வேளாண் கல்லூரியில், வ ாட்டக்கலைப் வேராசிரியராக ோய்த் ேர், சி.என். சம்ேந் ம். வ ாட்டத்ல ச் சுற்றி ேந் ேடிவய த ாழில்நுட்ேங்கலளச் தசால்லிக் தகாடுப்ேதில் அேருக்கு ஈடு, இலை கிலடயாது. அேவராடு இருந் நாட்களில் நடந் இரு சம்ேேங்கள் என் இ யத்தில் நீங்காது இடம் பிடித்திருக்கின்றன. மு ல் சம்ேேம்... ேப்ோளி மரம் ேற்றியது: ''ேப்ோளி வில கலளப் ேழத்திலிருந்து எடுத் துவம முலளக்கப் வோடவேண்டும். வில லய லேத்திருந்து வில த் ால்... முலளக்க அதிக நாட்கள் பிடிப்ேவ ாடு முலளப்புத் ன்லமயும் குலறோக இருக்கும். இருேது தேண் மரங்களுக்கு ஓர் ஆண் மரம் வ லே. ஆனால், எந் வில யிலிருந்து ஆண் மரம் ேரும்... எந் வில யிலிருந்து தேண் மரம் ேரும்... என்ேல வில லயப் ோர்த்து, கணிக்க முடியாது. ஆண் மரம் ஐந்து மா ங்களில் பூத்து விடுே ால், அல லேத்து கண்டுபிடித்து, சுைேமாகக் கலளந்துவிட முடியும். ஆண் மரத்தில் உள்ள மகரந் ம், தேண் மரத்திலுள்ள சூைகத்ல எட்ட குளவிகளும், ேண்டுகளும் ஏதென்டுகளாக தசயல்ேடுகின்றன. இரண்டு கிவைா மீட்டர் தூரத்திலிருந்துகூட மகரந் த்ல தேண் பூவுக்குக் தகாண்டு ேந்து வசர்க்கும் ஆற்றல் இேற்றுக்கு உண்டு. ஆ ைால், நம் வ ாட்டத்துக்குள்வளவய ஆண் மரம் இருக்க வேண்டும் என்ற அேசியம் இல்லை. ஆண் பூக்கள் அடிமரத்திலிருந்து காம்ோக நீண்டு தகாத் ாக மைர்கின்றன. தேண் பூ இலைக்கு ஒன்றாக அடிமரத்ல ஒட்டியேடி ேளர்கின்றன. ஒரு ேப்ோளி மரம் நன்றாகப் ேராமரிக்கப்ேட்டால் நமக்கு நிலறய உைவு ருகிறது. அேற்றில் முக்கியமானலே, லேட்டமின்-ஏ, லேட்டமின்-பி, மற்றும் லேட்டமின்-சி இந் மூன்றும் ேப்ோளி ேழத்தில் நிலறந்துள்ளன. மரத்தில் அதிக பிஞ்சுகள் இருக்கும்வோது, சிறுத்துப் வோன பிஞ்சுகலள உதிர்த்து விட்டால், மற்ற பிஞ்சுகள் தேரிய ேழங்களாக மாறும். ஒரு ேழம் இரண்டு கிவைா ேலர கூட இருக்கும். காலை உைவுக்கு ேப்ோளிப் ேழத்ல த் வ ர்வு தசய் ால், வநரம் மிச்சமாகும். அடுப்புப் ேற்ற லேக்கத் வ லேயில்லை. ோத்திரங்கள் கழுேத் வ லேயில்லை. ேப்ோளிப் ேழத்ல சிறு சிறு கூறுகளாக ேகுத்து அ ன் மீது எலுமிச்லச சாறு பிழிந்துவிட்டால்... அ ன் சுலே மாம்ேழத்ல யும் மிஞ்சும். ேப்ோளி நன்கு ேறட்சிலயத் ாங்கக் கூடிய மரம். ஏழு மா ங்களில் காய்க்கத் த ாடங்கி, ேத்து மா ங்களில் ேழம் ரக் கூடிய இம்மரத்தின் இலைகள், பூச்சிவிரட்டியாகவும் ேயன்ேடுகின்றன. ேப்ோளிக் காலய ேறுத்து கறி சலமக்கைாம். காயிலுள்ள ோலை ஒரு மரக்கத்தியால் அல்ைது மூங்கில் முள்ளால் கீறி எடுத்து லேத் ால், நாள்ேட்ட புண்கள் ஆறும். வ ாலைச் சீவி சல லய சிறுசிறு துண்டுகளாகச் தசதுக்கி புண்ணில் லேத்து துணியால் கட்டினால்... கால் வீங்கி தேடிப்பு ேந் புண்கள்கூட ஆறிவிடும். ஒரு துண்டு ேப்ோளிக் காலய, இலறச்சி சலமக்கும்வோது வசர்த் ால் இலறச்சி எளிதில் வேகும். ேப்ோளிப் ோல் சல லய இளக்குகிறது. ஆ ைால், முகத்தில் பூசக் கூடிய அழகு சா னங்களில் ேப்ோளிப் ோல் வசர்க்கப்ேடுகிறது. ஒவ்தோரு வீட்டிலும் இரண்டு, மூன்று ேப்ோளி மரங்கள் இருந் ால்... யாரும் ேசிவயாடு ேடுக்லகக்குப் வோகத் வ லேயில்லை. வநாய் எதிர்ப்புச் சக்தி இல்ைாமல் சாகவும்

வ லேயில்லை'' இப்ேடிதயல்ைாம் தசால்லிக் தகாண்வட ேந் வேராசிரியர் திடீதரன்று வேச்லச நிறுத்தி, ''ஏ ாேது சந்வ கம் இருக்கிற ா?'' என்றார். முந்திக் தகாண்டு எழுந் நான், ''ேப்ோளிப் ேழம் தின்றால், கருச்சில வு ஏற்ேடும் என்கிறார்கவள உண்லமயா..?'' என்வறன். ''ஆஹா! ஆஹா!'' என்று ோய் விட்டுச் சிரித் ேர், ''இனிப்ோன ேப்ோளிப் ேழத்ல உண்டு கருச்சில வு தசய்து தகாள்ள முடியுமானால்... ஒரு வ சம் குடும்ேக் கட்டுப்ோட்டுக்காக இவ்ேளவு ேைத்ல ச் தசைேழிக்குமா?'' என்று வகட்டார். என் முகத்தில் அசடு ேழிந் து. (ஆனாலும் வ டல் ஓயவில்லை. 'ேப்ோளிக் காலய, வில்லை வில்லையாக நறுக்கி, உைர்த்தி உண்டால் வேதியாகிறது. அல யட்டி கருச்சில வும் வநர்கிறது’ என்று பின்னாளில் மக்களிடமிருந்து த ரிந்து தகாண்வடன். அவ வோை, நான்லகந்து ேப்ோளி வில கலள தோடி தசய்து உண்டால், வேதியாகிறது. அப்தோழுதும் கருச்சில வு நிகழ்கிறது. கர்ப்ேத்தின் ஆரம்ே நாட்களிவைவய மக்கள் இந் முலறலயக் லகயாளுகிறார்கள்) வ ாட்டக்கலைப் வேராசிரியருடன் கைந்துஉலரயாடிய இரண்டாேது சம்ேேம், பூங்கா ேராமரிப்பு ேற்றியது. பூங்காக்களில் சவுக்கு மரங்கலளப் ேயிர் தசய்து... யாலன, மயில், ஒட்டகம், நாற்காலி வோன்ற ேடிேங்களில் எல்ைாம் அழகாக கத் ரித்து லேத்திருப்ேல ப் ோர்த்திருப்பீர்கள். இ ற்கு

'வடாப்வேரி ஒர்க்’ (ஜிஷீஜீவீணீக்ஷீஹ் கீஷீக்ஷீளீ) என்று தேயர். இல க் கற்றுத் வ ற வேண்டுதமன்று நிலனத்வ ன். அல வேராசிரியரிடமும் த ரிவித்வ ன். ''இந் வேலைக்கு மிகவும் தோறுலம வ லே. அது நிலறய வேலை ோங்கும். இளலமலய இ ற்கு ேலி தகாடுக்க வேண்டாம். அறுேது ேயது ாண்டி, ஓய்வுதேறும்வோது இந் வேலையில் இறங்கு'' என்று எச்சரித் ார். அேரின் கனிோன அணுகுமுலற எனக்கு வ ாட்டக்கலைத்துலறயில் ஆர்ேத்ல ேளர்த் து. அ னால், இறுதித் வ ர்வில் அந் ப் ோடத்தில் நிலறய மதிப்தேண் தேற்று, இரண்டாம் ேகுப்பில் வ ர்ச்சி தேறவும் முடிந் து. இரண்டாம் ேகுப்பில் வ றிய ால், விரிோக்கப் ேணிக்கு அனுப்ோமல் வநரடியாக ஆராய்ச்சி நிலையத்துக்கு என்லன அனுப்பினார்கள். வேராசிரியர் சி.என். சம்ேந் ம், பின்னர் வேளாண் கல்லூரி மு ல்ேராகவும் ே வி உயர்வு தேற்று, கல்லூரிக்குப் தேருலம வசர்த் ார் என்ேது குறிப்பிடத் க்கது. ோராட்டுே ற்கு இல்லைதயன்றாலும், ோதிப்புகலள ஏற்ேடுத்தியேர், ோண்டுரங்கன். திருக்காட்டுப்ேள்ளி உயர்நிலைப் ேள்ளியில் ேடித் வோது இேலரப் ோர்த்திருந்வ ன். வேளாண்லமலய சிறப்புப் ோடமாக எடுத்திருந் அண்ைன் திருவேங்கடத்துக்கு ஆசிரியராக இருந் ார். ேகுப்பு இல்ைா வநரத்தில் குப்லேவமட்டில் நின்றுதகாண்வடா... வகாழிக் குஞ்சுகவளாடு உறோடிக் தகாண்வடா இருப்ோர். அண்ைாமலைப் ேல்கலைக்கழகத்தில் மு ன்மு ைாக இேலரப் ோர்த் வோது அறிமுகம் தசய்து தகாண்வடன். அேர், களப்ேயிற்சியில் எங்களுடவன இருப்ோர். 'வசற்றில் வேலை தசய்யும்வோது வமல்சட்லட, கால் சட்லட எல்ைாம் வசறாக மாற வேண்டும்' என்ேது ோண்டுரங்கனின் அறிவிப்பு. ஆ ைால், வேலைலயத் ட்டிக் கழிக்கும் சிைர்... உலடலய வசறாக்கிக் தகாண்டு ஆசிரியரிடம் நல்ை தேயர் சம்ோதித்துக் தகாள்ேதும் உண்டு. ோண்டுரங்கன் மூன்றாமாண்டு நுண்ணுயிரியல் பிரிவில் இருந் ார். தநற்ேயிர் இலையில் ஏற்ேடும் புள்ளிவநாய் ஒன்லறப் புதி ாகக் கண்டுபிடித் ாக ஆய்வுக் கட்டுலர எழுதித் வ றிஇருந் ார். நான்காமாண்டு விரிோக்கத் துலறயில் துலறத் லைேராக ோண்டுரங்கன் உைா ேந் ார். இப்ேடி அேர், திடீர் திடீர் என வேறு வேறு துலறகளில் ாவி உயர்ந் து, சர்க்கஸ் விலளயாட்லடவிட வேடிக்லகயாக இருந் து. விரிோக்கத்துலறயில் வமல் ேடிப்புக்காக ஓர் ஆண்டு அதமரிக்கா தசன்றேர், ேதிவனாரு மா த்திவைவய நாடு திரும்பினார். 'ஏன்..?’ என்றவோது, 'அதமரிக்காவில் உைவு சரிப்ேடவில்லை’ என்று தசான்னார். ேதிவனாரு மா ம் உடலுக்கு ஒப்புக்தகாண்ட உைவு... ேன்னிரண்டாேது மா ம் மட்டும் ஒப்புக்தகாள்ளாமல் வோனல மாைேர்களால் புரிந்து தகாள்ள முடியவில்லை. மூன்றாேது ஆண்டில், வகாயம்புத்தூருக்குப் தேருலம வசர்த் விஞ்ஞானி ஜி.டி. நாயுடு, அண்ைாமலைப் ேல்கலைக்கழகத்துக்கு ேருலக ந் ார். அதுகுறித்து, அறிவிப்பு ந் ோண்டுரங்கன், ான் ஜி.டி. நாயுடு த ாழிற்கூடத்தில் வமாட்டார் த ாழில் ேயிற்சி தேற்றல ப் தேருலமயாகச் தசான்னார். ஜி.டி. நாயுடு எங்கள் கல்லூரிக்கு ேந் வோது ோண்டுரங்கன் மு ல் ேரிலசயில் இடம் பிடித்திருந் ார். ஆனால், ோண்டுரங்கன் ேற்றி நாயுடு தசான்னது ான், வேடிக்லகயான விஷயம். -இன்னும் பபசுபவன்...

ஜி.டி. நாயுடு... தமிழகம் கண்டுககாள்ளாமல் விட்ட விந்தத விஞ்ஞானி...

ஜி.டி. நாயுடு பேச ஆரம்பித்தார். ''இந்தியா கேரிய விவசாய நாடு. இங்கு விவசாயம் பின்தங்கியுள்ளது. விஞ்ஞானிகளாக ஆகப்போகும் நீங்கள் கதாண்டாற்ற நிதறய வாய்ப்புகள் உள்ளன. இபதா... என் முன்பன உட்கார்ந்து இருக்கிறாபன... ோண்டுரங்கன். இவதனப்போல் இருக்காதீர்கள். இவன், பவளாண் கல்லூரியில் ேடித்த காலத்தில், பகாதட விடுமுதறயில் என்னிடம் பமாட்டார் கதாழில் ேற்றி கற்றுக் ககாள்ள வந்தான். 'நீதான் பவளாண் கல்லூரியில் ேடிக்கிறாபய உனக்கு பமாட்டார் கதாழில் ேற்றிய கல்வி எதற்கு? இது இன்கனாருவனுக்குக் கிதடக்கிற வாய்ப்தேத் தடுத்ததாக ஆகாதா?’ என்று நான் இடங்ககாடுக்க மறுத்பதன். இவன் உடபன, கதாகுதி எம்.பி-தய அதழத்துக் ககாண்டு வந்தான். 'இனி நான் பவளாண் ேடிப்தே விட்டுவிடப் போகிபறன். பமாட்டார் கதாழிலில்தான் முற்றிலுமாக இறங்கப் போகிபறன்’ என்று கசால்லி என்னிடம் எப்ேடிபயா ேயிற்சியில் பசர்ந்து விட்டான். ஆனால், இப்போது பவளாண் ேட்டதாரியாக மாறி பவளாண் கல்லூரியில் வந்து அமர்ந்திருக்கிறான். இதுபோல அடுத்தவரது வாய்ப்தேப் ேறிப்ேதாக உங்கள் வாழ்க்தக அதமந்து விடக்கூடாது'' என்று நாயுடு பேசியதும், ேலரது ோர்தவ... அண்ணாமதலப் ேல்கதலக்கழக விரிவாக்கத்துதறத் ததலவர் ோண்டுரங்கன் ேக்கம் திரும்ே... அவர் அசடு வழிந்தார்.

கதாடர்ந்து பேசிய ஜி.டி. நாயுடு, ''விஞ்ஞானியாக பவண்டுமானால், விஞ்ஞான மனப்ோன்தம நமக்குத் பததவ. நம் நாட்டில் ஏராளமானப் கோருட்கள் உள்ளன. அவற்றின் ேயன்ோடுகதள நாம் அறிந்திருக்கவில்தல. இபதா என்னுடன் வந்திருக்கிற கெர்மன்காரதனப் ோருங்கள். இவபனாடு பசர்ந்து சுற்றுவதில் சங்கடம் உள்ளது. இவனுக்கு நமது கருபவல மரத்து விதததய அனுப்பித்தான் நான் ேணம் சம்ோதித்துக் ககாண்டிருக்கிபறன். அண்ணாமதலப் ேல்கதலக்கழக

வளாகத்தில் இந்த கருபவல மரம் ஏராளமாக நிற்கின்றன. கருபவல மரம் இல்லாத இடமாகப் ோர்த்து இவதன அதழத்துக் ககாண்டு வருகிபறன். 'இவ்வளவு மலிவாகக் கிதடக்கிற இந்த விதததய நமக்குக் ககாடுத்து நாயுடு நிதறய சம்ோதிக்கிறாபன’ என்று கவள்தளயன் நிதனத்துவிடக் கூடாது என்ேதற்காக கருபவல மரம் இல்லாத இடமாக அதழத்து வருகிபறன்'' என்று விகடமாகப் பேசியதில் கூட்டத்தில் சிரிப்பு அதல பமாதியது. ஜி.டி நாயுடு, தான் ஆராய்ச்சி மனப்ோன்தம உள்ளவர் என்ேதற்கு, ஓர் எடுத்துக்காட்தட முன் தவத்தார். அவர், ேலமுதற கவளிநாடு கசன்று வந்திருக்கிறார். அப்ேடி ஒரு முதற கசன்று வந்த கோழுது, பமதெயதறயில், ஒரு தகத் துப்ோக்கி இருந்திருக்கிறது. அதத பசாதித்துப் ோர்க்க எண்ணியவர், வீட்டின் ககால்தலப்புறத்தில் இருந்த ஒவ்கவாரு வாதழ மரத்ததயும் துப்ோக்கியால் சுட்டு துதளயிட்டு இருக்கிறார். பிறகு, ஒரு மரத்தின் துதளயில் ரசாயன உரம்; ஒரு மரத்தின் துதளயில் ரம்ேத் தூள்; ஒரு மரத்தின் துதளயில் களிமண்; ஒரு மரத்தின் துதளயில் மாட்டுச் சாணம் என தவத்து, அதனத்து மரங்களின் துதளகதளயும் அதடத்திருக்கிறார். அதன் பிறகு மரங்களின் வளர்ச்சிதய கண்காணித்து வந்திருக்கிறார். ஆனால், மரங்களின் வளர்ச்சி ேற்றிய முடிதவ அவர் யாரிடமும் கசால்லவில்தல.''விஞ்ஞானிகள், பகட்டு அறிேவர்களாக இருக்கக் கூடாது; பசாதித்து அறிேவர்களாக இருக்க பவண்டும்'' என்ேதுதான் அந்த விஞ்ஞானி ஜி.டி நாயுடுவின் கருத்து. மனிதர்களுதடய புரதத் பததவதயப் கேருமளவில் நிதறவு கசய்யும் துவதர, இந்தியாவில் மிக முக்கியமான உணவு. இது, கேரும்ோலும் மானாவாரியாகத்தான் விதளவிக்கப்ேடுகிறது. அதனால், மதழ தப்பும் காலங்களில் விதளச்சல் சரிந்துவிடும். அப்போது துவதர இறக்குமதி கசய்யப்ேடுவதால், அதன் விதல உயர்ந்து விடும். அதத பயாசித்துப் ோர்த்த ஜி.டி நாயுடு, ஒரு துவதர மரத்ததக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார். 'கசடியாக இருந்தால்தாபன மதழதய எதிர்ோர்த்து விததக்க பவண்டும். அதத மரமாக்கி விட்டால், மதழயில்லா விட்டால் விதளச்சல் குதறயும், மற்றேடி மரம் அழியாது’ என்ேது நாயுடுவின் கருத்து. ேல உழவர்களது நிலங்களில் வரப்பு ஓரங்களில் 'ஜி.டி. நாயுடு துவதர’ குடிபயறியிருந்தது. எங்கள் கல்லூரி மாணவர்கள் கல்விச்சுற்றுலா போயிருந்தபோது, பகாதவயில் ஜி.டி.நாயுடு விடுதியில் தங்குகிற வாய்ப்பு கிதடத்தது. அந்தத் கதாழில்கூடத்தின் வளாகம் முழுவதும் தூய்தம ேராமரிக்கப்ேட்டது. ேல இடங்களிலும் சுவர்களில் ேல அறிவிப்புகள் 'ேளிச்’ என கதன்ேட்டன. 'குப்தேத் கதாட்டி தவிர, ததரயில் குப்தேதயப் போடுேவர்கள் ஒரு வாரம் முழுவதும் வளாகம் முழுவததயும் சுத்தம் கசய்ய பவண்டும்’ என்ேது ஓர் அறிவிப்பு. அடுத்த அறிவிப்பு 'பி.ஏ. ேடிப்புக்கு நான்காண்டு காலம் எதற்காக? இளதமதயப் ேறிககாடுத்து, கேற்பறார் ேணத்ததச் கசலவழித்து, கல்லூரி கசல்ேவனுக்கு விடுமுதற எதற்காக? நான்காண்டு ேடிப்தே என்னால் ேதிகனட்டு மாதங்களில் கற்றுக் ககாடுக்க முடியும்’ என்ேது. 'எல்பலாருக்கும் கல்வி’ என்று அடிக்கடி பேசுேவர்கள் இந்தக் கருத்தத கவனிக்கத் தவறியது இந்தியாவின் துயரம் மிகுந்த அத்தியாயம் ஆகும்.

கேற்பறார்களுக்கான ஓர் அறிவிப்பும் இருந்தது. 'இந்த நாட்டில் இதளஞர்கதளக் ககடுப்ேதவ... சினிமா, ேத்திரிதககள், அரசியல், கேற்பறார்கள் ஆகிய நான்கும்தான்’ குழந்தத பிறப்ேதற்கு முன்னபர அயல்நாட்டுக்கு அனுப்ே கனவு காணும் கேற்பறார்களுக்கானது இந்த வாசகம். கதாழில்கூடத்தின் எந்த மூதலக்குப் போய் திரும்பினாலும், மூன்றடி நீளம் ஒன்றதற அடி அகலம் உள்ள ஒரு அட்தட கதன்ேடும். அதன் பமல் ேகுதியில் ஒரு பதய்ந்து போன கசருப்பு கட்டப்ேட்டிருக்கும். கசருப்பின் கீபழயுள்ள வசனம் இது. 'அவரவர் கசய்ய பவண்டிய பவதலதயச் கசய்ய பவண்டிய முதறயில் கசய்யாது போனால், இருேத்ததந்து ரூோய் அேராதமும், இதனால் ஒரு அடியும் கிதடக்கும்’ இது ோர்ப்போரின் மனதில் ஒரு ஒரு அதிர்தவ ஏற்ேடுத்தியது. ஒழுக்கம், கட்டுப்ோடு ேற்றிகயல்லாம் பேசுேவர்கள், இக்கருத்தாக்கத்தத சீர்தூக்கிப் ோர்ப்ேது நல்லது. அந்த விடுதியின் சதமயலதறயில் உதரயாடியபோது, ஓர் உண்தம கவளிப்ேட்டது. சதமயல் கூடத்தில் பவதல கசய்ேவர்கதள பவதலயில் பசர்க்கும்கோழுது எதட ோர்த்து குறித்துக் ககாண்டு, ஒவ்கவாரு வாரமும் கதாடர்ந்து எதட ோர்ப்ோர்களாம். எப்கோழுதாவது ஒருவரின் எதட கூடினால், அவதர உடபன வீட்டுக்கு அனுப்பி விடுவார்களாம். ஜி.டி. நாயுடுவின் மூதள இப்கோழுது ஓரளவு புரிந்திருக்கும் என்று கருதுகிபறன். ஜி.டி. நாயுடுவின் மூதளதய தமிழக அரசு ேயன்ேடுத்திக்ககாள்ள தவறிவிட்டதுதான் உண்தம. -இன்னும் பேசுபவன்...

என்னைப்பதம் பார்த்த, னைசூர் ைகாராஜா மைாதிரம்!

அண்ணாைனை பல்கனைக்கழகத்தில் சின்ைஞ்சிறு கூறுதான்... மேளாண் கல்லூரி. விரிந்துபட்ட அந்தப் பல்கனைக்கழகத்தின் பிற நிகழ்வுகளால் பாதிக்கப்படாத யாருமை இருக்க முடியாது. நான்கு தமிழ்ப் மபரறிஞர்கள் மேறுமேறு துனறத்தனைேர்களாகப் பணியாற்றிைார்கள். முனைேர் அ. சிதம்பரநாதனைத் தத.மபா. மீைாட்சிசுந்தரம் தமிழ்த் துனறத் தனைேராைார்.

என்றாலும், ைாணேன், துனறகளில் ததாடர்ந்து,

மகா. சுப்ரைணியப் பிள்னள, ஆராய்ச்சிப் பிரிவில் பணியாற்றிைார். 'தைாழிஞாயிறு' மதேமநய பாோணர், தைாழியியல் ஆய்வில் ஈடுபட்டிருந்தார். இதைால், தனித்தமிழ் மபசுேதற்காை பற்று என்னிடமும் ஒட்டிக் தகாண்டது. ேரைாற்றுத் துனறயில் நீைகண்ட சாஸ்திரி ைற்றும் மக.மக. பிள்னள ஆகிமயார் மபராசிரியர்களாகப் பணியாற்றிைார்கள். 'தாேரங்கள் இனசக்கு ஏற்ப உணர்ச்சி ேசப்படுகின்றை’ என்பனதக் கண்டுதசான்ை டி.என்.சிங், அக்காைத்தில் தாேரவியியல் துனறத் தனைேராக இருந்தார். அண்ணாைனை பல்கனைக்கழகம், தமிழுக்கு முக்கியத்துேம் தந்தது மபாைமே, தமிழ் இனசக்கும் முக்கியத்துேம் தகாடுத்து ேந்தது. மபராசிரியர் தண்டபாணி மதசிகர், நினறய தமிழினசக் கனைஞர்கனள உருோக்கி, தேளியில் அனுப்பிக் தகாண்டிருந்தார். எந்த ஒரு நிகழ்ோக இருந்தாலும், மூன்று தபண்கள் மைனட ஏறி, ஒமரகுரலில் திருக்குறளின் முதல் அதிகாரத்தின் பத்துப் பாடல்கனளயும் இனசமயாடு பாடி, அரங்கம் முழுேதிலும் அனைதினய நினை தகாள்ளச் தசய்ோர்கள்.

தசன்னை உயர் நீதிைன்ற நீதிபதியாக இருந்து ஓய்வுதபற்ற சுப்ரைணிய நாடார், துனணமேந்தராக இருந்த காைத்னத, அண்ணாைனை பல்கனைக்கழகத்தின் தபாற்காைம் எைைாம். அேர், நிர்ோகத் தரப்பிலிருந்து ைாணேர்களின் கருத்துக்கனளக் மகட்பதற்காக தனி ஏற்பாடு தசய்து தந்தது, அேருக்கும் ைாணேர்களுக்கும் இனடமயயாை தநருக்கத்னத அதிகப்படுத்தியது. 'ஸ்டடி கிளப்’

நிறுவி, ஒவ்தோரு ோரமும் ஞாயிற்றுக்கிழனை நூல் விைர்சைத்துக்கு ஏற்பாடு தசய்தார். ஒரு ைாணேனும் ஒரு ஆசிரியரும் ஆளுக்கு ஒரு புத்தகத்னதப் படித்துவிட்டு, ேந்து விைர்சிக்க மேண்டும். துனணமேந்தரின் பதவிக்காைம் மூன்றாண்டுகள். ஆைால், ஒன்றனர ஆண்டு காைத்திமைமய மநாய்ோய்பட்டு, சுப்ரைணிய நாடார் ைரணித்தது... ைாணேர்களின் மபாதாத காைம் என்றுதான் தசால்ைமேண்டும். பிறதுனறகளில் படித்த நல்ைேர்களின் ததாடர்பு எைக்கு ோய்த்தது. பழனி அரங்கசாமி, தஞ்சாவூர் ைாேட்டத்தில், என்னுனடய ஊருக்குப் பக்கத்து ஊர்க்காரர். புைேர் படிப்பு முடித்து, மைல்படிப்புக்காக, பல்கனைக்கழகத்தில் மசர்ந்திருந்தார். எைக்கு தநருக்கைாை நண்பராக விளங்கிய அேர், ஆங்கிைத்திலும் தமிழிலும் தன்னிகரற்றப் மபராசிரியராக உயர்ந்தார். பின்ைர், கல்லூரி முதல்ேராகப் பணியாற்றி ஓய்வு தபற்றார். இேனர தசம்தைாழி ைாநாட்டில் மீண்டும் சந்தித்மதன். இேனரப் மபாைமே மைற்படிப்புக்காக ேந்திருந்த இன்தைாருேர், கரந்னத தமிழ்க் கல்லூரிப் மபராசிரியர் ந. ராைநாதன். இேருக்கும் பாமேந்தர் பாரதிதாசனுக்கும் தநருக்கைாை உறவு இருந்தது. 'கவிஞரும் காதலும்’ என்ற தனைப்பில் ஒரு புத்தகம் எழுதியிருந்தார். புரட்சிக் கவிஞனரயும் பன்னிரு ஆழ்ோர்களில் ஒருேராை நம்ைாழ்ோனரயும் ஒப்பிட்டு எழுதப்பட்டிருந்த அந்தப் புத்தகம், பாரதிதாசனின் ஆழ்ந்தப் புைனைனய தேளிக்தகாண்டு ேருேதாக இருந்தது. மபராசிரியர் ராைநாதன் உணவுப்பிரியர். நாங்கள் உணவு விடுதியில் அடிக்கடி சந்திப்பது உண்டு. 'சித்தர்குடி ராைநாதன்’ என்று பைராலும் அறியப்பட்ட இேர், ோரக் கனடசியில் இனறச்சிக்கனடக்குப் மபாைால், ஆட்டின் ஒரு கானை முழுேதுைாக ோங்கி ேந்து சனைத்து, குடும்பத்துடன் உண்பது ேழக்கம். விடுதியில் தகாடுக்கும் ஒரு கரண்டி இனறச்சி இேருக்கு சலிப்னபமய உண்டு பண்ணும். அன்பர்கமளாடு கைந்து உனரயாடுேதில் அதிக ஆர்ேம் தகாண்டிருப்பார். ேகுப்பில், ைனட திறந்ததுமபாை... தங்கு தனடயில்ைாைல் மபசிக்தகாண்மட மபாோர். புைேர் சுோமிநாதனையும் அங்கு சந்தித்து நண்பராக்கி தகாண்டிருந்மதன். இேர் சித்தர்குடியில் ஒரு கல்வி நிறுேைத்னத நிறுவி ஆதரேற்றப் பிள்னளகளுக்கு மசனே தசய்து ேருகிறார். இளனைக் காைத்தில் என்மைாடு தநருக்கைாகப் பழகியேர் எத்திராஜ கண்ணன். இேர் ேரைாற்றுப் பட்டப் படிப்பில் மசர்ந்த காைத்தில் ஒன்றினணந்மதாம். என்னுடன் தநருக்கைாகப் பழகிய இன்தைாருப் புைேர்... நடைசிகாைணி. எந்தப் பாடனையும் இனச கூட்டிப் பாடுேதில் ேல்ைேர். நடைசிகாைணியின் தந்னதயும் சிறந்தப் பாடகர். இேர் குடும்பத்துக்மக 'பாட்டுக்காரர் குடும்பம்’ என்றுதான் தபயர். அன்னறய கிராைப்புறக் கூத்துகளில் மைனடயில் இரு கம்பங்கனள நட்டு, இரண்னடயும் இனணத்து ஒரு கயிறால் கட்டுோர்கள். கயிற்றில் மூன்று நான்கு பானைகனளக் கட்டி, பானைகளின் ோய், பாடுமோனரப் பார்த்து இருக்கும். அதில்தான் குரல் உயர்த்திப் பாடுோர்கள். நான் எந்த இயக்கத்திலும் உறுப்பிைராக இருந்தது கினடயாது. ஆைாலும், நிகழ்வுகளின் பாதிப்பு என்னையும் பாதித்தது. எஸ்.டி. மசாைசுந்தரம், பழ. தநடுைாறன் மபான்றேர்கள் அக்காைத்தில்தான் ைாணேர் தனைேர்களாகப் பரிணமித்திருந்தார்கள். அரசியல் தனைேர்கள் மபசும் தபாதுக்கூட்டங்கள் என்னையும் ஈர்த்துக் தகாண்டை. சர்.சி.பி. ராைசாமி ஐயர், எழுபத்து மூன்றாேது ேயதில் துனணமேந்தராகப் தபாறுப்மபற்று பல்கனைக்கழகத்துக்கு ைகுடைாக விளங்கிைார். அேரது ததாடக்க உனரயின்மபாது, 'எல்மைாரும் என்னை பிஷீஷ் ஷீறீபீ ணீக்ஷீமீ ஹ்ஷீu? என்று மகட்கிறார்கள். மி ணீனீ 73 ஹ்மீணீக்ஷீs ஹ்ஷீuஸீரீ’ என்று கூறியதும் அரங்கம் முழுேதும் சைசைத்தது.

ைாணேர் இயக்கம் மைலும் மைலும் ேலுப்தபற்றதால், 1962-ம் ஆண்டில் மபரறிஞர் அண்ணாதுனரனய பட்டைளிப்பு விழா ைண்டபத்தில் மபச அனழத்து ேந்துவிட்டார்கள். அண்ணாவின் மபச்சு யானரயும் சங்கடப்படுத்தாைல், நனகச்சுனே கைந்த சிறந்த இைக்கியப் மபச்சாக அனைந்தது. சர்.சி.பி. ராைசாமி ஐயனரக் குறிப்பிடும்மபாது, ''பை மேந்தர்களுக்குத் துனணயாக இருந்தேர்... இங்கு துனணமேந்தராக அைர்ந்து இருக்கிறார்'’ என்று கூறியதுமை பைத்தக் னகதட்டல் எழும்பியது. ''அரங்கத்துக்கு உள்மள நுனழயும் முன்பு, 'இன்று எனதப் பற்றி மபச இருக்கிறீர்கள்..?’ என்று துனண மேந்தர் மகட்டார். 'இன்னும் மயாசிக்கவில்னை’ என்று தசான்மைன். பக்கத்தில் உள்ள சீை நாட்னட 'மூங்கில் தினரநாடு’ என்று அனழக்கிறார்கள். அங்கு தனைேைாக இருக்கின்ற ைா.மச.துங், 'ஆயிரம் ைைர்கள் ைைரட்டும்’ என்கிறான். ஆைால், இங்கு இருப்பது என்ை? ஜைநாயக நாடு என்று தசால்ைப்படுகிற இந்தியாவில், 'அண்ணாதுனர எனதயாேது மபசி விடுோமைா?’ என்று கேனைப்படுகிறார்கள்'' -இப்படிதயல்ைாம் மபசிய மபாதிலும், அரசியல் முரண்பாடுகளுக்கு அப்பாற்பட்டதாக அண்ணாவின் அன்னறயப் மபச்சு இருந்தது. ''மசாறு சனைக்கிற தபண், மசாறு தேந்ததா என்று பார்க்க, ஒரு பருக்னகனயப் தபருவிரலுக்கும், சுட்டுவிரலுக்கும் இனடயில் னேத்து பிதுக்கி பார்த்துக் கண்டுபிடித்து விடுோர். இன்தைாருப் தபண், உனைமூடினய நீக்கியதும் தேளிப்படும் ஆவினய னேத்மத தசால்லி விடுோள். நான் தபாதுமைனடயில் மபசுேதற்கும், ைாணேர் ைத்தியில் மபசுேதற்கும் அத்தனகய ஒரு வித்தியாசம் நிைவுகிறது'' -அண்ணாவின் மபச்சுக்களில் உேனைநயம் துள்ளி வினளயாடியது! கல்வி அதிகாரத்தின் முதல் திருக்குறளாை, 'கற்க கசடற ’ ததாடங்கி, ஒரு ைணி மநரப் மபச்சும் கல்வி பற்றியதாகமே இருந்தது. இப்படிப் பைவித நிகழ்வுகளுக்கு ஊடாக என் பட்டப் படிப்பு முடிவுக்கு ேந்தது. ஒரு ேனகயாக இரண்டாம் ேகுப்பில் மதர்ச்சி தபற்மறன். 1964-ம் ஆண்டு பட்டைளிப்பு விழாவில்... என் ைனைவி ைற்றும் உறவிைர்கள் கண்டுகளிக்க பட்டம் ோங்கிமைன். அண்ணாைனை பல்கனைக்கழகத்தின் மேந்தர் பதவியில் அன்னறக்கு இருந்தேர்... முன்ைாள் னைசூர் ைகாராஜா, தஜய சாம்ராஜா உனடயார். நாடு சுதந்திரம் தபறும்ேனர... தேள்னளக்காரர்களுக்குத் துனணமபாைேர். இேரிடம் னக குலுக்கிப் பட்டத்னதப் தபற்றுக் தகாள்ளும் ோய்ப்பு எைக்குக் கினடத்தது. உனடயாரின் உருேம் மிகப்தபரியது. விரல்கள் பருைைாக இருந்தை. அேமராடு நான் னக குலுக்கியமபாது அேரது பருத்த மைாதிரம் என் விரல்கனள ேருத்தியனத நன்றாகமே உணர முடிந்தது! -இன்னும் மபசுமேன்...

அமைதி தூதர் ட ொமினிக்!

வேளொண் பட் தொரியொன பிறகு, க ொவில்பட்டி கேளொண் ைண் ல ஆரொய்ச்சி நிமலயத்தில் துமை விஞ்ஞொனியொ ப் பதவி ஏற்றது, அங்கு கிம த்த 'பிரைொதைொன' அனுபேங் ளொல் நொன் கேமலமய உதறிவிட்டு டேளிகயறியது... கபொன்றேற்மறத்தொன் இந்தத் டதொ ரின் ஆரம்பக் ட்டுமர ளொ உங் ள் முன் மேத்கதன். அந்த ஆரொய்ச்சி நிமலயத்திலிருந்து டேளிகயறியதும், நொன் கநரொ ச் டென்றது... திருடநல்கேலி ைொேட் ம், ளக் ொடு ஒன்றியம், பச்மெைமல அடிேொரத்தில் டபல்ஜியம் நொட்ம ச் கெர்ந்த த்கதொலிக் த் துறவி ஒருேரொல் அமைக் ப்பட்டிருந்த அமைதித் தீவு (Island Of Peace)என்ற டபயரிலொன இ த்துக்குத்தொன். அங்கு பணியொற்றிய டபல்ஜியம் நொட்டினர் சிலர், உள்ளூர் இமளஞர் மளச் கெர்த்துக் ட ொண்டு ேட் ொர ேளர்ச்சிப் பணி மளச் டெய்து ேந்தனர். அந்த அமைப்பின் திட் இயக்குநர், ஒரு குட்ம ொல்ெட்ம , அமர ம ச் ெட்ம யு ன்தொன் இருப்பொர். அேர், விடுமுமறயில் டெொந்த நொட்டுக்குச் டெல்ேதொல், என்மன கேளொண் விரிேொக் ப் பணிக்குத் கதர்வு டெய்ேதொ ச் டெொன்னொர். அகதொடு, 'அடுத்த ஐந்தொண்டு ளுக்கு ைட்டும்தொன் கேமல’ என்றும் டெொன்னொர். அதற்கு நொன் ெம்ைதம் டதரிவித்கதன். உ கன அேர், 'ஐந்தொண்டு முடிந்ததும் என்ன டெய்ேொய்?’ என்று க ட் ொர். நொன், 'ஆடுைொடு கைய்க் த் டதரியும். அதன் மூலம் என்மன ேனித்துக் ட ொள்கேன்’ என்கறன். திருக்குறுங்குடி ை த்துக்குச் டெொந்தைொன 40 ஏக் ர் தரிசு நிலத்மதக் குத்தம க்கு எடுத்திருந்தொர் ள். ளக் ொட்டிலிருந்து நொங்குகநரி டெல்லும் ெொமலமய ஒட்டி, இரண்டு கிகலொ மீட் ர் டதொமலவில் அந்த நிலம் இருந்தது. அங்குதொன் எங் ள் தமலமைய ம் டெயல்பட் து. டைொத்த நிலத்திலும் ஒகர ஒரு பமன ைரம்தொன் இருந்தது. என்னும ய நண்பர் ள், கிருஷ்ைன்க ொயில் டதருவில் ஒரு பமைய வீட்ம எனக்கு ேொ ம க்கு அைர்த்திக் ட ொடுத்தொர் ள். எனக் ொ ேைங் ப்பட்டிருந்த கைொட் ொர் மெக்கிமள ஓட்டிப் பைகிகனன்.

நவீன கேளொண் முமறமயப் பயன்படுத்தி பத்து இ ங் மளத் கதர்வு டெய்து 'ைொதிரி விளக் ம்’ ஏற்படுத்தும் டபொறுப்பு என்னி ம் ஒப்பம க் ப்பட் து. தமலமை நிமலயத் தி லில் ைரங் ள் ந குழி ள் எடுத்கதொம். பக் த்து ஊரொன ப மலயொர்குளம் ஊரொட்சித் தமலேர் டபருைொள்,

மி வும் நல்லேர். ப மலயொர் குளத்து ேண் மல எடுக் அனுைதி ட ொடுத்தொர். அமத எடுத்து ேந்து குழி ளில் நிரப்பி ன்று மள ந வு டெய்கதொம். அதற் ொ , அந்தப் பகுதியில் இருந்த ஆண் ளுக்கும் டபண் ளுக்கும் கேமலேொய்ப்பு அளிக் முடிந்தது. அமைதித் தீமே நிறுவிய த்கதொலிக் த் துறவியொர், அருள் தந்மத. ட ொமினிக்பியர் பற்றி சில விஷயங் ள் டெொல்லலொம் என்று நிமனக்கிகறன். இேர், துறவி ள் ேளொ த்தில் இருந்தபடி தொய்கெய் நலப் பணி மள ேனித்துக் ட ொண்டிருந்தகபொது, ஐக்கிய நொடு ள் அமைப்பின் டெயலர் இேமர ெந்தித்து, 'இன்டனொரு விரிேொனப் பணிக்கு உன்னும ய கெமே கதமே’ என்று டெொல்லிஇருக்கிறொர். அது, 1945-ம் ஆண்டு. இரண் ொேது உல ப் டபரும் கபொர் முடிவுக்கு ேந்திருந்த கநரம். நிமறய வீரர் ள், அனொமத ளொ ப் கபொர் மு ொம் ளிகலகய புழுேொ டநளிந்து ட ொண்டிருந்தொர் ள். அேர் ளில் உ ல் ஊனமுற்கறொரும் இருந்தனர். யுத்தம், அேர் ளது உ லில் ைட்டுைல்லொது, உள்ளத்திலும் ைொறொத ேடுக் மள ஏற்படுத்தியிருந்தது. அேர் ளது நல்ேொழ்வுப் பணிக் ொ த்தொன் ட ொமினிக்பியர் அமைக் ப்பட் ொர். அப்புதிய பணிக்கு தன்மன அர்பணித்துக் ட ொள்ள முடிடேடுத்த ட ொமினிக், மு ொம் ளில் இருந்த அமனேரது மு ேரிமயயும் ேொங்கிக் ட ொண்டு... நொட்டுக்குள் ேந்து பலமர ெந்தித்து கபொர் மு ொம் ளில் அேதிப்படும் வீரர் ளின் நல்ேொழ்வுக் ொ ஆற்ற கேண்டிய மை ள் பற்றி விளக்கினொர். அேர் ளி ம் வீரர் ளின் மு ேரிமயயும் ம ைொற்றினொர். ஒரு சில நொட் ளில், ஒவ்டேொரு பம வீரனுக்கும் ஒரு டிதம் ேந்து கெர்ந்தது. அதில் இருந்த முக்கியைொன ேெனம்... 'நீ அனொமத அல்ல, உனக்கு உதவுேதற் ொ நொன் ஒருேன் இருக்கிகறன்’ என்பதொ இருந்தது. அகதொடு, பலரி ம் நிதி திரட்டிய ட ொமினிக், ஊனமுற்ற வீரர் ளுக் ொன இல்லங் மளத் கதொற்றுவித்து, அேர் மளக் குடியைர்த்தினொர். ஆப்பிரிக் கதெத்தில் சில இ ங் மளத் கதர்வு டெய்து, பண்மை மள உருேொக்கி, ைற்ற வீரர் மளக் குடியைர்த்தினொர். இதற்குள் துறவியொர் உள்ளத்தில் டபரும் ைொறுதல் ஏற்பட்டிருந்தது. அங்கிமயக் ைற்றி அலைொரியில் மேத்தேர், ைதம், அரசியல், ஆண், டபண் கேறுபொடு ளுக்கு அப்பொல், ைனிதருக்கு கெமே டெய்ேதில் முமனப்பு ன் ஈடுப த் துேங்கினொர். ஆப்பிரிக் ொவில், பண்மைமய உருேொக்குேதில் இேகரொடு ஈடுபட்டிருந்தேர் ளில் இன்டனொருேர் வுள் நம்பிக்ம இல்லொதேர். ஆனொல், அது ட ொமினிக் ைனதில் எந்த உறுத்தமலயும் ஏற்படுத்தவில்மல. நொத்தி ரின் கெமே ைனப்பொன்மைமயப் பொரொட் கே டெய்தொர். ஆப்பிரிக் ொவில், இரண் ொேது பண்மைமய நிறுவி, வீரர் மளக் குடியைர்த்தியகபொது 1958-ம் ஆண்டில், உல ெைொதொனத்துக் ொன கநொபல் பரிசு இேருக்கு ேைங் ப்பட் து. 'உலகில் யொர் ஒருேர் ெக ொதரத்துேத்மதப் பரப்புேதற் ொ ப் பொடுபடுகிறொகரொ... அேருக்கு ெைொதொனப் பரிசு கபொய்ச்கெர கேண்டும்’ என்று ஆல்பர்ட் கநொபல் உயில் எழுதி மேத்திருந்தொர். 'அந்தப் பரிசு, ட ொமினிக் பியருக்கு ேைங் ப்பட் து மி ப்டபொருத்தம்’ என்று பத்திரிம ள் எழுதின.

கநொபல் பரிமெப் டபற்றுக்ட ொள்ளும் நி ழ்வில் லந்து ட ொள்ளச் டென்றேரி ம், 'ைனித உரிமைச் ெொெனத்துக்கும் உங் ள் சிந்தமனக்கும் கேறுபொடு உண் ொ?’ என்று க ட்டிருக்கிறொர் ள், அப்கபொது, ''ஓரி த்தில் கேறுபடுகிகறன்... 'ஐக்கிய நொடு ள் ெமப எழுதி மேத்துள்ள ைனித உரிமைச் ெொெனம், உல ைக் ள் அமனேரும் ெக ொதர ெக ொதரி மளப் கபொல ேொை கேண்டும்' என்கிறது. நொன், 'உல ைக் ள் ெக ொதர ெக ொதரி மளப் கபொல அல்ல, ெக ொதர ெக ொதரி ளொ கே ேொை கேண்டும்' என்கிகறன்'’ என்று பதில் டெொன்னொர், ட ொமினிக். அதற்குப்பிறகு, ஏழு இ ங் ளில் பண்மை மள நிறுவினொர். அதன் டதொ ர்ச்சியொ த்தொன், ளக் ொட்டில் 'அமைதித் தீவு' டதொ ங் ப்பட் து. ஆனொல், அேமர கநரில் பொர்க்கிற ேொய்ப்பு எனக்குக் கிம க் வில்மல. 1969-ம் ஆண்டு ஜனேரி ைொதம் 30-ம் கததி, துறவியொர் இயற்ம எய்தியிருந்தொர். அந்த ஆண்டு ைத்தியில்தொன், நொன் அந்த நிறுேனத்தில் பணிகயற்கறன். என் ம யில் ட ொமினிக்பியர் எழுதிய புத்த ம் ஒன்று ஒப்பம க் ப்பட் து. அதன் தமலப்பு, 'அமைதிமயக் ட்டி எழுப்புேது’(Building Peace)! -இன்னும் வேசுவேன்...

மனதைக் கிளறிய மதனவியின் கேள்வி? ஓவியம்: ஹரன் சகிப்புத் தன்மை இல்லாமைதான், ப ாருக்குக் காரணம் என் மத உணர்ந்த ட ாமினிக் பியர் (Dominique Pire)'என்மைப் ப ால் ைற்றவர் இல்மல’ என்ற உணர்வுதான் சகிப்புத் தன்மை இல்லாமைக்குக் காரணம் என் மதப் புரிந்து டகாண் ார். ஆைால், ஒவ்டவான்றும் பவறு டுவதுதாபை இயற்மக. அப் டியாைால், பவற்றுமையில் ஒற்றுமை காண் து எப் டி? பவறு டும் இரண்டு ந ர்கள் அல்லது இரண்டு குழுக்கள் அல்லது இரண்டு நாடுகள் ைைந்திறந்து உமரயா பவண்டும். இரண்டு ப ருபை ப சுபவாராகவும், பகட்ப ாராகவும் இருக்க பவண்டும். அப்ப ாதுதான் ைற்றவமரப் ற்றிப் புரிந்துடகாள்ள முடியும். ைைந்திறந்த உமரயா ல் ைட்டும்தான் ப ாமரத் தடுக்க முடியும். இந்த சிந்தமையில் விமளந்ததுதான் 'அமைதிமயக் கட்டி எழுப்புபவாம்’ (Building Peace) என்கிற புத்தகம். 'யாமரயும் ைாற்றலாகாது. உமரயா மல உருவாக்கு’ என்கிற இரண்டு சித்தாந்தங்கமள உள்ள க்கியதுதான் அந்தப் புத்தகம். ட ாமினிக் பியர், அமைதிக்காை ல்கமலக்கழகம் ஒன்மறயும் நிறுவிைார். இப் ல்கமலக்கழகம் உலடகங்கிலும் உள்ளவர்கள் அவ்வப்ப ாது கூடி உலக ந ப்புகமள ஆய்வு டசய்ய வாய்ப்ம ஏற் டுத்தி டகாடுத்தது. அமதத் டதா ர்ந்து, அவர் நிறுவியதுதான் அமைதித் தீவு. 1962-ம் ஆண்டு கிழக்கு ாகிஸ்தானில் (வங்க பதசம்) வீசிய புயலால் டவள்ளம் ட ருக்டகடுத்து... ல குதிகள் நீருக்குள் மூழ்கிப் ப ாயிை. 'உதவிக் கரம் நீட்டுங்கள்’ எை ட ாமினிக்மக அமழத்தார்கள். அங்கு டசன்ற பிறகு, 'ைக்கள் அமைதிமய இழப் தற்கு ப ார் ஒன்று ைட்டுபை காரணைாக இல்மல’ என்ற புரிதல் ட ாமினிக்குக்கு வந்தது. 'இவர்களுக்கு நிவாரணம் ைட்டும் ப ாதாது. வளர்ச்சித் திட் ங்கள் பதமவ’ என் மதயும் உணர்ந்தார். அப் டிப் ட் திட் ங்கள் டசயல் டுத்தப் ட் ால்தான் அமைதியாை சூழல் நிலவும் என்றும் நம்பிைார். அதுதான் 'அமைதித் தீவு’க்காை ட யர்க் காரணம்.

வணிகத்துக்காக ல நாடுகளில் குடிபயறிய ஐபராப்பியர்கள், அந்தந்த நாடுகமள அடிமைப் டுத்தியமதயும், அதைால் ப ாராட் ங்கள் டவடித்தமதயும் நிமைவில் நிறுத்திய ட ாமினிக், 'நாம் எந்த நாட்டிலும் தங்கிவி க் கூ ாது. ஒரு நாட்டுக்குள் அடிடயடுத்து மவக்கும்ப ாபத எப்ட ாழுது திரும் ப் ப ாகிபறாம் எை முடிவு டசய்து டகாள்ள பவண்டும். அதிக ட்சம் ஐந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு உள்ளூர் ைக்களி ம் ட ாறுப்ம ஒப் ம த்து விட்டு, நாடு திரும் பவண்டும்’ என்ற கருத்மத அவரு ன் இருந்தவர்களுக்கு ப ாதித்தார். அதன் டி கிழக்கு ாகிஸ்தானில் திட் ம் முடிவுக்கு வந்தவு ன், இரண் ாவது அமைதித் தீமவ அமைக்க அவர் பதர்ந்டதடுத்த நாடு, இந்தியா. இந்தியாவுக்கு வந்த அமைதித் தீவுத் திட் த்மத, தமிழகத்துக்குக் டகாண்டு வருவதில் சர்பவாதயத் தமலவர் டெகநாதன் முமைப் ாக இருந்தார். நாங்குபநரி குதியில் இருந்த நிலக்கிழார்கள், விபைா ாவின் பூமிதாை இயக்கத்துக்கு தாைம் டகாடுத்திருந்தார்கள்.

'அப் டி தாைைாகக் கிம த்த நிலங்களில் ட ாதுக் கிணறுகமள அமைத்து தண்ணீமரப் கிர்ந்தளித்து, நிலைற்ற ைக்கமள அங்பக குடிபயற்றலாம்’ என்ற எண்ணத்தில் நாங்குபநரிமய அடுத்திருந்த களக்காட்டுக்கு இத்திட் ம் டகாண்டு வரப் ட் து. அங்கு ஒரு மழய வீட்ம வா மகக்கு எடுத்து, அமதபய அலுவலகைாகவும் யன் டுத்திக் டகாண் பவன் கம்ஃ ர்ட்டெட் ரூட் தம் தியு ன் நானும் இமணந்து டகாண்ப ன். நான் முன்ப குறிப்பிட் து ப ால விடுமுமறக்காக பவன் கம்ஃ ர்ட் தம் தி ட ல்ஜியம் புறப் ட் ார்கள். சாமல அமைப் து, ைரங்கள் நடுவது, உழவர் நிலங்களில் ைாதிரி வயல்கள் அமைப் து ப ான்ற ணிகளில் நான் ஈடு ட்டிருந்பதன். கட் ங்கமள எழுப்புகிற ணி, ட ாறியாளர் ஆதம் அவர்களி ம் ஒப் ம க்கப் ட் து. ஆதமின் சபகாதரர்கள் எைக்குச் சிறந்த நண் ர்கள் ஆைார்கள். அவர்களது துணிக்கம (அக் ர் ஸ்ப ார்ஸ்) அந்த வட் ாரத்திபலபய ட யர் ட ற்ற ஒன்றாக விளங்கியது. ஆதமின் அப் ா, ஆரம் ப் ள்ளித் தமலமையாசிரியராக இருந்த 'நல்லாசிரியர்’ சம் ந்தம், விவசாய சங்கத் தமலவர் 'சிதம் ராபுரம்’ ந ராென், அவரும ய ைருைகன் கருணாகரன், மதயல்காரர்கள்... எை என்னும ய நட்பு வட் ாரம் விரிந்து டகாண்ப ப ாைது. ைருத்துவர் பகாவிந்தராென், பவளாண்துமற அலுவலர் வி.எஸ். அருணாச்சலம், கால்நம ைருத்துவர் ாக் ர். சங்கரலிங்கம் எல்பலாரும் என்னும ய குடும் நண் ர்களாகிப் ப ாைார்கள். கால்நம ைருத்துவர் சங்கரலிங்கத்தின் வீட்டில், ைாமல பநரத்தில் நாங்கள் கூடுவது வழக்கம். விடுமுமறக்குப் பிறகு திரும்பிய பவன் கம்ஃ ர்ட் தம் தி, அமைதித் தீவு வளாகத்துக்குள் பகரம், சதுரங்கம், ப பிள் ட ன்னிஸ், மகப் ந்து, தட்டுப் ந்து, ட ன்னிஸ் ப ான்ற விமளயாட்டுக்களுக்காை வசதிகமள ஏற் டுத்திைார்கள். இதைால் ஏராளைாை ப ர் உள்பள வரத் டதா ங்கியதால்... நட்பு வட் ம் இன்னும் விரிந்தது. அதைால், என்னும ய விரிவாக்கப் ணி பவமலகள் மிகவும் சுல ைாகிை. அமைதித் தீவுக்கு, ட ல்ஜியத்திலிருந்து வந்திருந்த ட ண் ைருத்துவர் பகபசாங், திருைணைாகாதவர். கண்டிப் ாைவர். ஏமழகளுக்கு உதவுவதில் அக்கமற டகாண் வர். ஒரு ஜீப்பில் ைருந்துகபளாடும் உதவியாளர்கபளாடும் கிராைங்களுக்குச் டசன்று பநாயாளிகளுக்கு ஒரு வாரத்துக்கு பவண்டிய ைருந்துகமளக் டகாடுத்துவிட்டு திரும்புவார். ஞாயிற்றுக்கிழமை தமலமை நிமலயத்தில் தங்கி ைருத்துவம் ார்ப் ார். டநடுநாள் ைருத்துவம் பதமவப் டும் பநாயாளிகமள தமலமை நிமலயம் வரச்டசால்லி அவர்கமளத் தங்க மவத்து தீவிர சிகிச்மசயளிப் ார். ப று காலத்துக்காக வரு வர்களும் உண்டு.

அங்கிருந்த இன்டைாருவர் ட ாறியாளர் ட் ன். நிலத்மதத் துமளக்கும் கருவிகள் இவர் ட ாறுப்பில் இருந்தது. பூமிதாைைாகக் கிம த்த ைமலயடிவார நிலங்களில் துமள ப ாட்டுக் டகாண்டிருந்தார். இவரும ய அப் ா களக்காட்டில் தங்க நமக தயாரிப் வர். கூச்ச சு ாவம் உம ய ட் ன், உ ன் ணியாற்று வரு பைா டவளியிலிருந்து வரும் நண் ர்களு பைா அதிகம் ழக ைாட் ார். விமளயாட்டுத் தி லுக்கும் வர ைாட் ார். முக்கியைாை விஷயம் என்ைடவன்றால்... நான், அரசுப் ணிமயத் துறந்து அமைதித் தீவுக்கு வந்து பசர்ந்தது, என் ைமைவி சாவித்திரிக்கு அப்ப ாது டதரியாது. டவளியூர் டசன்று அவள், திரும்பிய பிறகுதான் இமதச் டசான்பைன். அப்ப ாது, அவளி ம் பலசாகக் கலக்கம் எட்டிப் ார்த்தது. ஆைால், டகாஞ்ச நாட்களிபலபய சரியாகி விட் து. உ ன் ணியாற்று வர்கள் ைற்றும் நண் ர்களும ய குடும் உறவுகளால் அவள் டகாஞ்சம் திருப்தியம ந்தாலும்... ஒருநாள், 'நீங்கள் அரசு அதிகாரியாக இருந்ததால்தாபை உங்கமளக் மகப் பிடித்பதன். அரசுப் ணியில் பசரு வர்கள் பைபல பைபல ப ாகிறார்கள். நீங்கள் ஏன் அரசுப் ணிமயத் துறந்து கீழ் பநாக்கிப் யணிக்கிறீர்கள்..?’ என்று என்னி ம் பகட் ாள். 'ஞாைம் வந்தது விலகி வந்து விட்ப ன்’ என்று நான் தில் டசான்பைன். 'இந்த ஞாைம் திருைணத்துக்கு முன்ப வந்திருக்க பவண்டும்’ என்றாள் அவள். இதிலும் நியாயம் இருக்கிறதுதாபை?! -இன்னும் கேசுகேன்...

ஏமாற்றப்பட்ட வின ாபா பானே! ேரலாறு

அமைதித் தீவுப் பணிகளில் என்மை முழுமையாக ஈடுபடுத்திக் ககாண்ட பிறகு, வேளாண் துமறயில் களப்பணி பயிற்சி கபற்ற ஐந்து இமளஞர்கமளத் வேர்ந்கேடுத்வேன். வகாவில்பட்டி ஆராய்ச்சி நிமையத்தில் நான் பணியில் இருந்ேவபாது, களப்பணி பயிை ேருபேர்களுக்குத் ேகேல் பரிைாற்றத் திறமைமயக் கண்டறிய, சிை பயிற்சிகமள நடத்துவோம். அமே, இந்ே இமளஞர்களிடமும் கெயல்படுத்திப் பார்க்கத் திட்டமிட்வடன். ஒரு நாள் அமைேமரயும் அமறக்கு கேளிவய இருக்க கொல்லிவிட்டு, ஒவ்கோருேராக உள்வள அமைத்வேன். முேலில் ேந்ேேரிடம், பிசிராந்மேயார் ேயது பை ஆைாலும்... முடி நமரக்காதிருப்பேற்குக் காரணம் கொல்லும் ஒரு கவிமே குறித்து விளக்கிவைன். 'ைமைவி ைாண்புமடயேளாக இருக்கிறாள். ைக்கள் அறிவு நிரம்பியேர்களாக இருக்கிறார்கள். அறிவிற் சிறந்ே ஆன்வறார்கள் எைது ஊரில் இருக்கிறார்கள். அரென் தீமை கெய்யாது ஆளுகிறான். ஆேைால் எைக்கு ேயது முதிர்ந்தும் முடி நமரக்காதிருக்கிறது’ என்று அந்ேக் கவிமேயில் கூறப்பட்டிருக்கும். இரண்டாம் ைாணேமர அமைத்து, முேல் ைாணேர் மூைம் அவே கவிமேமயச் கொல்ை மேத்வேன். அடுத்ேடுத்து இப்படிச் கொல்ை மேத்ே பிறகு, கமடசி ைாணேரிடம், 'நீ வகட்டமே விளக்கிச் கொல்’ என்வறன். ''ஒரு அரென் இருந்ோன். அேனுக்கு ஒரு ைகன் இருந்ோன். அரெனுக்கு முடி நமரப்பேற்கு முன்பாக, ைகனுக்கு முடி நமரத்து விட்டது. காரணம் அேன் ேமையில் வேமைத் ேடவி விட்டான்’ என்று கொன்ைார். இேமைக் வகட்டு கூட்டவை 'ககால்’கைன்று நமகத்ேது.

இதுவபான்ற கபரும் பிமை நடோது இருப்பேற்காக, எைது களப்பணியாளர்கமள ோரத்தில் ஒரு நாள் என்வைாடு ேங்க மேத்துக் ககாண்வடன். வேளாண்மை பற்றிய அேர்களது அறிமேப் படிப்படியாக உயர்த்திவைன். களக்காடு ஒன்றியம் முழுேதும் எங்களுமடய பணி விரிேமடந்ேது. ைக்களிடத்தில் கெல்ோக்கு ேளர்ந்ேது. ைாதிரிப் பண்மணகளில் கிமடத்ே கேற்றி பற்றி, பை இடங்களில் வபெப்பட்டது. ேமைமையகத்தில் நிைம் திருத்துேது, ைரக்கன்றுகள் நடுேது, கிணறு கேட்டுேது, கநல்ேயல் ேயார் கெய்ேது எைப் பணிகள் கோடர்ந்ேை. காமை ஆறு ைணிக்குத் கோடங்குகிற பணி, இரவு 11 ைணி ேமர கூட (இமடயில் உணவுவேமள உண்டு) நீளும். ஆைாலும், எங்களுக்குச் வொர்வு ஏற்படவில்மை. காரணம், கபல்ஜியம்காரர் வைைதிகாரியாக நடந்து ககாள்ளாைல், குழுத் ேமைேராக இருந்து, முதுகில் ேட்டிக் ககாடுத்து வேமை ோங்கிைார்.

இப்படி பணி கோடர்ந்ே வபாதும் ஒரு குமற இருக்கவே கெய்ேது. ஆழ்துமளக் கிணறுகள் அமைக்கப்பட்ட இடங்களில் எதிர்பார்த்ே அளவு ேண்ணீர் கிமடக்கவில்மை. நியாய விமைக் கமடகளில் ைண்கணண்கணய் அளக்க மேத்திருக்கும் குேமளகளில் அளக்கும் அளவுக்குத்ோன் ேண்ணீர் ேந்ேது. விவைாபா பாவே ஏைாற்றப்பட்டது அப்வபாதுோன் எங்களுக்வக புரிந்ேது. 'உழுபேர் மகயில் நிைம் இருக்க வேண்டும்’ என்பது 1935-ம் ஆண்டிவைவய ஜேஹர்ைால் வநருவின் பிரொரைாக இருந்ேது. காந்தியும் இந்ே சிந்ேமையில் இருந்து வேறுபடவில்மை. 'நிைம் உழுபேர்களுக்குக் மகைாற்றப்பட வேண்டும். இல்ைாது வபாைால், ைக்கவள நிைத்மே எடுத்துக் ககாள்ோர்கள்’ என்று காந்தி கேளிப்பமடயாகப் வபசிைார். காங்கிரஸ் அமைத்ே ஒரு குழு, 'ஒரு குடும்பம் நிமறோக ோை, ஆறு ஏக்கர் நிைம் வபாதுைாைது’ என்ற முடிவுக்கு ேந்ேது. அேற்வகற்ப நிை உச்ெேரம்புச் ெட்டத்மே இயற்றுைாறு ைாநிைங்களுக்கு ைத்திய அரசு உத்ேரவிட்டது. ைாநிை அரசுகள் இப்படி ஒரு ெட்டத்மே சுைபைாகக் ககாண்டு ேந்து விடவில்மை. காரணம் ேரம்புக்கு மீறி நிைம் மேத்திருந்ேேர்கள், ைாநிை அரமெத் ோங்கும் தூண்களாக விளங்கிைார்கள். ைத்தியில் இருந்து ேந்ே பை கட்ட நிமைவூட்டல்களுக்குப் பிறகு, 1960-ம் ஆண்டுக்குப் பிறகு நிமறய ஓட்மட உமடெல்கவளாடு நிை உச்ெேரம்புச் ெட்டம் நிமறவேற்றப்பட்டது. 1967-ம் ஆண்டில் நடந்ே வேர்ேலின்வபாது அறிஞர் அண்ணா அேர்களுமடய வேர்ேல் முைக்கம் இதுோகத்ோன் இருந்ேது. 'காங்கிரஸ் அரசு ககாண்டு ேந்திருப்பது... உச்ெேரம்புச் ெட்டைல்ை, மிச்ெேரம்புச் ெட்டம்’ என்று வபசிைார். அந்ே இருபோண்டுகளில் கபாதுவுமடமைக் கட்சிகள் சும்ைாயிருக்கவில்மை. கபருைளவில் உைேர்கமளத் திரட்டி நிை மீட்சிப் வபாராட்டங்கமள நடத்திைார்கள். ஆளுங்கட்சியிைர் இேற்மற 'நிை பறி இயக்கம்’ என்று ேர்ணித்ோர்கள். இந்ே வநரத்தில்ோன் அஹிம்மெமய வபாதித்து ேந்ே விவைாபா பாவே அேர்கள் 'பூமி ோை’ சிந்ேமைமயக் மகயிகைடுத்ோர். ஒவ்கோரு பண்மணயாரும் விவைாபா பாவேமய அேர்களது பிள்மளகளில் ஒருேராகக் கருே வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக ஒரு பண்மணயாருக்கு மூன்று குைந்மேகள் இருந்ோல் விவைாபா பாவேமய நான்காேது குைந்மேயாகக் கருதி, ேைது நிைத்தில் நாலில் ஒரு பங்மக ோைைாக ககாடுக்க வேண்டும். இப்படி ஒரு வகாரிக்மகவயாடு குஜராத்தில் ேைது ஆசிரைத்திலிருந்து நமடபயணைாகப் புறப்பட்டு, கன்னியாகுைரி ேமர நடந்ோர். விவைாபா பாவேவுக்கு முன்பாக ஒரு குழு நடந்து ககாண்டிருக்கும். அேர்கள் ஊர் பணக்காரர்கமளச் ெந்தித்து பூமிமய ோைைாக எழுதி ோங்குோர்கள். ஒரு ஊரில் உள்ள பயிர் நிைங்களில் பாதிக்கு வைல் ோைைாக கிமடத்திருந்ோல், அமே 'கிராை ோைம்’ என்பார்கள். ஒரு ோலூகாவில் பாதிக்கு வைல் பூமிோைம் கிமடத்திருந்ோல் அமே 'ோலூகா ோைம்’ என்பார்கள். இந்ே ேமகயில்ோன் நாங்குவநரி, 'ோலூகா ோைம்’ என்றமைக்கப்பட்டது. நாங்குவநரி ோலூகாவில் பை இடங்களிலும் புல்கூட முமளக்காே கைாட்மட ைமைகள் இருந்ேை. இந்ே கைாட்மட ைமை அடிோரங்களில் ககட்டிப் பாமறகள் இருந்ேை. அந்ேப் பாமறகமள எவ்ேளவு துமளத்ோலும் நீருற்றுகவள காணப்படவில்மை. இந்ே இடங்கமளத்ோன் விவைாபா பாவேவுக்கு ோைைாக ேைங்கியிருந்ோர்கள் சிைர்.

ப ொங்கல் ன்னீரிலே...ஏழைகள் கண்ணீரிலே !

வின ோபோ போனேவின் பூமிதோ இயக்கத்துக்கு நோங்குனநரி தோலூகோவில் தோ ம் தரப்பட்ட நிலங்களில், 150 இடங்களில் துளையிட்டும் னபோதுமோ தண்ணீர் கிளடக்கவில்ளல. நிளலளம கேளல தருேதோக இருப்பளத அறிந்த அளமதித் தீவின் னமல்மட்ட நிர்ேோகம், ககோஞ்சம் தீவிரமோக னயோசித்தது. ஆழமோ பரிசீலள களுக்குப் பிறகு னேளல திட்டத்ளத மோற்றியளமத்தது. சிறு-குறு உழேர்களைத் னதர்வு கசய்து அேர்களுக்கு கடன் ககோடுத்து, புதுக்கிணறுகள் கேட்டி, ஆயில் இன்ஜின் கபோருத்துேது; ஆழம் குளறந்த கிணறுகளை ஆழப்படுத்துேது; கிணறு கேட்டும் முன்போகனே 35 அடி ஆழத்துக்குத் துளை னபோட்டு போர்த்து தண்ணீளர னசோதித்தறிேது... எ னதோல்விகளைத் தவிர்க்கும் திட்டங்கள் அடுக்கடுக்கோக ேகுக்கப்பட்ட . அப்படி கிணறுகள் னதோண்டும்னபோது அேர்களுக்கு னேைோண்ளமயில் அறிவுளர ேழங்குேது, விளைகபோருட்களை முளறயோ விளல கிளடக்கும் ேளர 'அளமதித் தீவு’ ேைோகத்தில் இருப்பு ளேப்பது என்கறல்லோம்கூட திட்டமிடப்பட்டது. அளமதித் தீவில் நோன் பணிக்குச் னசர்ந்தனபோது, அதன் இயக்குநர் னேன் கம்பர்ட் அேர்களிடம், 'அளமதித் தீவு எளதச் கசய்ய விளைகிறது?’ என்று னகட்னடன். 'எங்கள் சோமியோர் கடோமினிக் பியர், உங்களுளடய மகோத்மோ கோந்தி னபோலத்தோன். புழுதியிலும் புழுதியோக இருப்பேர்கள் னமனல ேர னேண்டும். அளதத்தோன் கசய்ய னேண்டும்’ என்று அேர் பதில் கசோன் ோர். அதுதோன் எ து ஆழமோ ஈடுபோட்டுக்குக் கோரணமோகவும் இருந்தது. ஆ ோல், கபோறுப்பிலிருந்த பட்டன், னதர்வு கசய்த பல உழேர்கள், மிகவும் ேசதி பளடத்தேர்கைோக இருந்தோர்கள். இளத னமலிடத்துக்கு நோன் னகோடிட்டுக் கோட்டியனபோது, 'எல்லோ கபோறுப்புகளையும் நீ சுமக்கோனத, னதோல்விகள் னநரும்னபோதும் எல்லோ பழிகளையும் உன் மீது சுமத்துேோர்கள்’ என்று கபோறுப்ளபத் தட்டிக் கழித்தோர்கள்.

எ க்கு இருந்த ஒனர ேோய்ப்பு, கிரோமத்தில் னமலும் இறங்கி... நிலமற்றேர்கள், சிறு-குறு விேசோயிகள் னபோன்றேர்களின் முன்ன ற்றத்துக்கு உளழப்பதுதோன். அப்படி நோன் னதர்வு கசய்த ஊர்களில் ஒன்று 'ேடகளர’. நோன் அங்கு னபோேதற்கு முன்போகனே திருமதி. னேன் கம்பர்ட் அங்கு னேளலளயத் கதோடங்கியிருந்தோர். அள த்துப் கபண்களுக்கும் கல்வி, ளதயல் பயிற்சி எ க் ககோடுத்து, 'அேர்களுளடய முன்ன ற்றத்தில் அேர்கைது பங்கு இருக்க னேண்டும்’ என்று னபோதிக்கப்பட்டது. அந்த ஊர் ஆண்களை அணுகி, 'உங்கள் ஊர் முன்ன ற்றத்துக்கோக கபல்ஜியத்திலிருந்து ேந்திருக்கும் நோன் உளழக்கினறன். உங்கள் கபண்களுக்கோக நீங்கள் ஏன் உளழக்கக் கூடோது?’ என்று னகள்வி எழுப்பி ோர். அேர்கள், 'என் கசய்ய னேண்டும்?’ என்று திருப்பிக் னகட்டோர்கள். 'இங்னகனய ஒரு ளதயல் இயந்திரத்ளத ளேக்கினறன். அதற்கு ஒரு அளற எழுப்ப னேண்டும். சுேர் ளேக்கும் கபோறுப்ளப நீங்கள் ஏற்றுக் ககோண்டோல் நிளல, சன் ல், கூளர னபோன்ற விளல ககோடுத்து ேோங்கும் கபோருட்களை நோன் தருகினறன்’ என்றவுடன், இளைஞர்கள் உட டியோகக் கைத்தில் இறங்கி

ஓர் அளறளய உருேோக்கி ோர்கள். கபண்கள் ஓய்வு கிளடத்த னநரத்தில் ேந்து தங்கி தங்களுளடய உளடகளைப் பழுது போர்க்கவும், புதியேற்ளறத் ளதத்துக் ககோள்ைவும் ேோய்ப்பு கிட்டும்படி, ஆண்கள் ளதயல் பயிற்சி பள்ளிகளில் நுளழேதில்ளல என்றும் உறுதி எடுத்தோர்கள். இதற்கோக ஊர் ஊரோக கசன்ற னேன் கம்பர்ட் அேர்களுக்கு, கமோழி கபயர்ப்போை ோக நோன் கசன்றனபோதுதோன் ேடகளர அறிமுகமோ து. அந்த ஊரில் விேசோயச் சங்கம் ேலுேோ தோக இருந்தது. நீைமோக ஒனர கதரு. ஒரு முள யில் கபோதுவுளடளமக் கட்சியின் ககோடி... மறுமுள யில் விேசோய சங்க ககோடி. மற்ற ஊர்களிலிருந்து னேறுபட்டிருந்த ேடகளர கிரோமம் என்ள யும் கேர்ந்தது. அேர்களிடம் கிரோமத்து ேரலோளறக் னகட்டறிந்னதன். தமிழ்நோகடங்கிலும் சில பணக்கோர மடங்கள், நிலங்களை உளடளமயோகக் ககோண்டிருக்கின்ற . ஆங்கோங்னக உள்ை உழேர்களிடம் நிலம் குத்தளகக்கு விடப்படுகிறது. நீர் ேசதி கசய்து ககோடுக்கப்படவில்ளல. உளடளம மடத்துக்குச் கசோந்தமோ தோல், எங்னகயும் யோரிடமும் அந்த நிலத்ளத அடகு ளேத்து உழேர்கைோல் பணம் கபறமுடியோது. மடம் கசோல்லோத எந்தப் பயிளரயும் விளைவிக்கக் கூடோது. இருக்கிற ஏரிளய அரசும் பழுது போர்க்கோது. எல்லோ கோலத்திலும் மடத்துக்கும் உழேர்க்கும் கதோடர்ந்து னமோதல்கள் இருந்து ேந்த . ேடகளர கிரோமத்திலிருந்து அம்போசமுத்திரம் நீதிமன்றத்துக்கு (35 கினலோ மீட்டர்) உழேர்கள் அடிக்கடி இழுத்தடிக்கப்பட்டு துன்புறுத்தப்பட்டோர்கள். அத ோனலனய விேசோயச் சங்கம் னமலும் னமலும் ேலுேோக இருந்தது. எங்கைோல்கூட அேர்களின் ேோழ்க்ளகளய உயர்த்த முடியோதபடி பல சக்திகள் அேர்களை கோலில் னபோட்டு மிதிப்பளத உணர்ந்தனபோது ம ம் கநோந்து னபோ து. இேர்களுக்கு ஏதோேது கசய்தோக னேண்டும் என்று முடிவு கசய்து, கபண்களைக் ககோண்டு, வீட்டுத் னதோட்டம் னபோடத் கதோடங்கின ோம். அது ககோஞ்சம் ககோஞ்சமோக விழிப்பு உணர்வு, கல்வி எ ேைர்ச்சியளடந்த னபோது... போட்டும், களதயும் எங்கள் ேோழ்க்ளகனயோடு பின்னிக் ககோண்டு விட்ட . ஒரு நோள், கபோத்தோன் இல்லோத கோல் சட்ளடளய முடிந்திருந்த ஒரு சிறுேன் ேந்தோன். ேயிறு குழி விழுந்திருந்தது. தளலமுடி எண்கணய் போர்த்து பல நோட்கள் ஆகியிருந்த . 'நன்றோகப் போடுேோன்’ என்று கசோன் ோர்கள். 'அ ந்த நம்பியோர்' என்று தன் கபயர் கசோன் அந்தச் சிறுேன் போடி ோன். 'பூஞ்சிட்டு கன் ங்கள்

கபோன்மணி தீபத்தில் போல் கபோங்கல் கபோங்குது பன்னீரினல! கபோங்கல் பிறந்தோலும் தீபம் எரிந்தோலும் ஏளழகள் ேோழ்ேது கண்ணீரினல! இந்த ஏளழகள் ேோழ்ேது கண்ணீரினல!' 'துலோபோரம்' திளரப்படத்தில் ேரும் அந்தப் போடளல அேன் போடி முடித்தனபோது... நோன் முற்றிலுமோக உருகிப் னபோயிருந்னதன். அப்படி உருகியேர்களில் சில இளைஞர்களும் உண்டு.

அமைதித் தீமைக் காப்பாற்றிய ஓர் ஆயுதம் !

வடகரை கிராைத்தில் இருந்த பபதமில்லாத சமூக ைாழ்க்மக முமை, பலமரயும் கைரக் கூடியதாக இருந்தது. ைழக்கைாக கிராைங்களில் இருப்பது பபால் உழுபைார், உழுவித்து உண்பபார் என இரு பிரிவுகள் இல்லாைல், 'உழுது-விமதத்து-அறுைமை சசய்து உண்பபார்' என்கிை ஒபர பிரிவினர் ைட்டுபை இருந்தனர். இது, 'பதைல்’ (Search) என்ை அமைப்பிலிருந்து ைந்திருந்த இமைஞர்கமை சைகுைாகக் கைர்ந்தது! 'பதைல்’ அமைப்பின் இயக்குநர் ஜான் ஸ்ைான்லி, ஸ்காட்லாந்து நாட்டுக்காரர். அைர், 'ஆக்ஸ்ஃபபம்' (Oxfam) நிறுைனத்தின் சபங்களூர் மையத்தில் இயக்குநராக பணியாற்றியபபாது, 'ைக்கமை மையைாகக் சகாண்ை ைைர்ச்சியும், அதற்காகப் பணிபுரிைதற்கு தனிப்பட்ை பயிற்சியும் பதமைப்படுகிைது’ என்பமத உணர்ந்தார். பதவியிலிருந்து விலகி, 'பதைல்’ அமைப்மப உருைாக்கினார். கல்லூரிப் படிப்பில், சைற்றிசபைாத இமைஞர்கமைத் பதர்ந்சதடுத்து, அறிமுகப் பயிற்சிக்குப் பிைகு, பசமை நிறுைனங்களுக்கு அனுப்புைார்கள். மூன்று ைாதங்களுக்குப் பிைகு ஒன்றுகூடி அனுபைங்கமைப் பகிர்ந்து சகாள்ைார்கள். அப்படி முதன்முதலாக 'அமைதித் தீவு'க்கு ைந்த இமைஞர்... சி.டி.பஜாசப்! அமைதித் தீவின் பழக்க ைழக்கம் வித்தியாசைாக இருந்தது. அதன் இயக்குநர் ைான் கம்ஃபபார்ட், திருசநல்பைலிக்குப் புைப்படுைதாக இருந்தால், ைட்டுபை முழுக்கால் சட்மை அணிைார். கைக்காடு ைட்ைாரத்தில் இருக்கும்பபாது... முழங்காலுக்கு பைலாக ஓர் அமரக்கால் சட்மையும், பைலுக்கு ஓர் அமரக்மகச் சட்மையும் ைட்டுபை அணிந்திருப்பார். தன்னால் சசய்யக்கூடிய பணிக்கு, அடுத்தைமர அமழக்க ைாட்ைார். அபதசையம், அடுத்தைர் சசய்கின்ை பைமலயில் தானும் ஒரு மக சகாடுப்பார். ைாமலபைமைகளில் பிைபராடு பசர்ந்து விமையாட்டுகளில் பங்சகடுப்பார். என்மனவிை ஐந்து ையது மூத்தைர், என்ைாலும், அைமர அமனைருபை 'லீைர்’ என்பை அமழப்பபாம்! இந்தப் பபாக்கு 'அமைதித்’ தீவில் ஒரு குடும்ப உைமை ஏற்படுத்தியிருந்தது. இது, 'பதைல்’ அமைப்பில் இருந்து ைந்திருந்த பஜாசப்புக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.

ஊர் திரும்பிய பஜாசப், தன்மனயத்த ைற்ை இமைஞர்களுைன் இதுபற்றி கருத்துப் பரிைாை... அதிக இமைஞர்கள் அமைதித் தீவு பநாக்கி ைந்தார்கள். அதிசலாருைர்... திருச்சி, தண்ணீர்ப்பள்ளி பகுதிமயச் பசர்ந்த பக. பலாகநாதன். இைமையிபலபய தந்மதமய இழந்தைர். இைமரயும் ைைகமர கிராைம் கைர்ந்து சகாண்ைது. ைசதி ைாய்ப்பு குமைந்த குடும்பத்தினர் சைய்ைருத்தி பாடுபடுைமதக் கண்ை அைர், ைைகமர கிராைத்தில் சதாைர்ந்து தங்கி பணியாற்ை முடிவு சசய்தார். ஆனால், ஒரு சையம் தன்னுமைய ஊருக்கு அைர் சசன்ைபபாது, 'இைர் தண்ணீர்பள்ளிக்குத் பதமை' என்று சசால்லி, அங்கிருந்த அருள்தந்மத தக்க மைத்துக் சகாண்ைார்!

அடுத்தபடியாக ைைகமரக்கு ைந்து பசர்ந்த இமைஞர் சி. சுப்பிரைணியம், பலாகநாதன் விட்டுச் சசன்ை பணிகமைத் சதாைர்ந்தார். அைர் ஒரு நாள் சஜகன்னாதன் என்பைமர அமழத்து ைந்தார். கர்நாைக ைாநிலத்மதச் பசர்ந்த சஜகன்னாதன், பார்மையற்ைைர்களுக்குப் பாைம் சசால்லிக் சகாடுப்பைர். அைர், அமைதித் தீவு பற்றி பகள்விப்பட்டு, அமதப் பார்க்கும் ஆர்ைத்பதாடு கைக்காடு ைந்து பசர்ந்தார். ஒரு ைாரபை தங்கியிருந்த அைமரயும், ைைகமர கிராைம் கைர்ந்துவிட்ைது. சதாைர்ந்து, இங்பகபய நிரந்தரைாக அைர் பணியாற்ை முடிவு சசய்ததன் விமைைாக, அங்கு ைாமல பநரக் கல்வி ஆரம்பைானது. சஜகன்னாதனுமைய பள்ளி சாரா கல்வி முமை, முற்றிலும் வித்தியாசைானது. ஆண், சபண், இமைஞர், முதியைர் அமனைமரயும் ஒரு ைமையத்தில் உட்கார மைப்பார். ஒன்றிரண்டு பாைல்கமை எல்பலாரும் பாடுைார்கள். பிைகு, ஓர் எழுத்மதச் சசால்லச் சசால்ைார். அந்த எழுத்மத முதலாைதாகக் சகாண்டு சதாைங்கும் ைார்த்மதகமைச் சசால்லச் சசால்ைார். அதில் ஒரு ைார்த்மத, அன்மைய பாைத் தமலப்பாக ைாறும். எடுத்துக்காட்ைாக அரிசி, சாராயம், குடும்பம், கூட்டுைவு, கமை, நைவு, அறுைமை, உமழப்பு, இப்படி பதர்ந்சதடுக்கப்பட்ை தமலப்பில் ஒவ்சைாருைமரயும் பபச மைப்பார். இதன் மூலம் ஊரில் உள்ை அமனைருக்கும் ஒவ்சைான்மைப் பற்றிய அறிவு சைைட்ைத்மத எட்டும். ைாமலபநரக் கல்விமய ஒட்டி, கமலக்குழு ஒன்றும் உருைானது. சஜகன்னாதன் மகயிசலடுத்த அடுத்த நைைடிக்மக... சிறுபசமிப்பு. ஒவ்சைாரு குடும்பமும் ைாரத்துக்கு ஒரு ரூபாய் பசமிக்கும் ைழக்கத்மதக் சகாண்டு ைந்தார். அமதத் சதாைர்ந்து ஊருக்குள் ஒரு கமை திைக்கப்பட்ைது. இந்தக் கமை மிகப்சபரிய பைமல சசய்தது. இரண்டு இமைஞர்கள் மசக்கிள்களில் கைக்காடு ைமர சசன்று ஊருக்குத் பதமையானைற்மை சைாத்தைாக ைாங்கி ைந்தபபாது, சபாருள்கள் தரைானமையாகவும் ைலிைானமையாகவும் இருந்தன. இதற்கு முன்பு பக்கத்து ஊரில் இருந்த கமையில், ஓரைாக ஒதுங்கி நின்று, கால் கடுக்க காத்து நின்று... அதிகவிமல சகாடுத்து பண்ைங்கமை ைாங்கி ைந்த இழிவு நீங்கியதால், ைக்களிைம் ைகிழ்ச்சி சதாற்றிக் சகாண்ைது. ஆனால், கூட்டுமுயற்சியால் உருைான ஊர்க் கமை... ஒரு சதால்மலமயயும் சகாண்டு ைந்து பசர்த்தது. பக்கத்து ஊர்க் கமைக்காரரின் ைருைாய் இழப்பு, அைர் ைனதில் சபாைாமைமயயும் நயைஞ்சகத்மதயும் பதாற்றுவிக்க... ைைகமரயில் ஊருக்குத் தமலைராக இருந்த ஒருைருக்கு ஆமச ைார்த்மதகமைக் கூறி, ஊருக்குள் கலகத்மத ஏற்படுத்தினார். சபண்கள் பிரச்மன காரணைாக... ஊர்க்கூடி அந்தத் தமலைருக்கு தண்ைமன விதித்தது. அந்தக் பகாபத்திலிருந்த தமலைர், பக்கத்து ஊர் கமையருகில் ஒரு குடிமசமயப் பபாட்டுக் சகாண்டு, ைழியில் சந்தித்த சசாந்த ஊர்க்காரர்கமை ைம்புக்கு இழுத்தார். அது பைாதலாக ைலுத்து அடிதடி, காயம் என ைாறி, காைல்துமை ைமர பபானது. ைழக்குப் பதிைாகி, விசாரமணகள் எல்லாம் நீண்ைன. ஆனால், அத்தமனச் பசாதமனகமையும் ஒற்றுமை என்கிை ஒபர ஆயுதத்தால் தகர்த்சதறிந்த ைைகமர, தன்னுமைய தனித்தன்மைமய நிமலநாட்டிக் சகாண்ைது... கைந்த நூற்ைாண்டின் ஆச்சரியங்களில் ஒன்பை! -இன்னும் பேசுபவன்...

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் - வலிமம பேற்ே வடகமை ! 'பெகன்’ - ஜெகன்னாதனன இப்படித்தான் அந்த ஊர் மக்கள் அனைப்பார்கள். வடகனை கிைாமத்னத முன்னனற்றும் முயற்சியில் அவர் னமற்ஜகாண்டிருந்த பணி, ஊர் தனைப்பில் இருந்த ஏரி சீைனமப்பு. ஒரு ஜவள்ளத்தின்னபாது உனடப்ஜபடுத்து, வினளநிைங்களில் புகுந்து னேதப்படுத்தி ஊனைக் கடந்திருக்கிறது, மனை நீர். 'அனத யார் ேரி ஜேய்வது?’ என்ற எண்ணத்தினைனய சிை ஆண்டுகள் உருண்னடாடிவிட, அனதக் னகயிஜைடுத்தார், ஜெகன். 'ஒவ்ஜவாரு ஞாயிற்றுக்கிைனமயும் ஊரிலுள்ள அனனவரும் ஒன்றாகச் னேர்ந்து ஜபாது னவனை ஜேய்வது’ என அனனவரும் முடிஜவடுத்தனர். நானும் அதில் பங்கு ஜபற்னறன். ஏரியின் உட்பகுதியில் பள்ளம் னதாண்டி மண்னண எடுத்து, கனையில் இட்னடாம். ஏரியின் கனை உயர்ந்து, அடுத்த மனையினைனய ஏரி நினறந்தது. மக்களின் மனங்கள் மகிழ்ச்சியால் நினறந்தன. 'ஏரியில் மீன் குஞ்சு வாங்கிவிடனவண்டும்’ என களக்காடு வட்டாை வளர்ச்சி அலுவைகத்தில் மக்கள் விண்ணப்பித்தனர். ஆனால், ஜபாறுப்பில் இருந்த ஊழியர் மீன் குஞ்சுகனளக் ஜகாடுக்காமல் நாட்கனளக் கடத்திக் ஜகாண்டிருந்தார். ஜபாறுனமயிைந்த நினையில், நானும் ஓர் இனளஞனும் னமாட்டார் னேக்கிளில் மணிமுத்தாறு அனணக்குச் ஜேன்று, மீன் குஞ்சுகனள வாங்கி வந்து ஏரியில் விட்னடாம். குளத்தில் மீன்கள் ஜபருகின. தண்ணீர் இருந்ததால் நிைத்தில் ஜநற்பயிர்கள் வளர்ந்தன. ஊர் மக்களின் உணவில், அடிக்கடி மீன் இடம் ஜபற்றது. வாழ்க்னக சுகமாகப் னபாய்க் ஜகாண்டிருந்த நினையில், திடீஜைன ஓர் அதிர்ச்சி... 'குளத்தில் வளரும் மீன்கனள அைோங்கம் ஏைம் விட இருக்கிறது. இதற்காக வட்டாை வளர்ச்சி அலுவைகத்திலிருந்து ஒரு அதிகாரி வருவார்’ என்று னததி குறிக்கப்பட்ட தகவல் வந்தது!

'ஊைான் ஊைான் னதாட்டத்துை ஒருத்தன் னபாட்டான் ஜவள்ளரிக்கா... காசுக்கு ஜைண்டு விக்கச் ஜோல்லி காயிதம் னபாட்டான் ஜவள்ளக்காைன்' என்று ஆங்கினையர்களின் ஆட்சியின்னபாது, நம் மக்கள் பாடிய பாடல்தான் இப்னபாதும் ஜநஞ்னே அனறந்தது!

'என்ன ஜேய்வது?' என்று னயாசித்த ஊர் மக்கள்... ஒரு முடிஜவடுத்து, அனத ஜேயல்படுத்தியும் விட்டனர். இைவு னவனளகளில் குளத்தில் இருந்த ஜபரிய மீன்கனளஜயல்ைாம் பிடித்து... நண்பர்கள், உறவினர்கள் என்று அனனவருக்கும் ஜகாடுத்து விட்டனர். ஏைம் விடுவதற்காக குறிப்பிட்ட நாளில்... பக்கத்து ஊர்களில் இருந்ஜதல்ைாம் மக்கள் வந்திருந்தார்கள். அவர்களிடம், வடகனை மக்கள் 'இந்தக் குளக்கனை உனடப்ஜபடுத்தனபாது பழுது பார்க்க வட்டாை வளர்ச்சி அலுவைர் வைவில்னை. எந்தக் கூலியும் இல்ைாமல் நாங்களாக மண் சுமந்து ேரி ஜேய்னதாம். மீன் குஞ்சுகனளக்கூட கிைாம நை ஊழியர் வாங்கித் தைவில்னை. நாங்கனள மீன் குஞ்சு வாங்கி குளத்தில் விட்டிருக்கினறாம். இனத ஏைம் விடுவதற்கு வட்டாை வளர்ச்சி அலுவைகத்துக்கு எந்த விதத்தில் உரினம இருக்கிறது. ஜவளியூர்காைர்கள் ஏைம் எடுத்து ைாபம் ஈட்ட நினனப்பது முனறயா?’ என்று னகட்டனர்.

வடகனையின் ஒற்றுனம, வலினம, அண்னமக் காைத்தில் ஏற்பட்டுள்ள மாற்றம்... ஆகியவற்னற உணர்ந்த ஜவளியூர்காைர்கள் மறுப்பு ஜோல்ைாமல் ஜவளினயறினர். பிறகு, குளத்து மீன்கனள ஏைம் விட்டார், அதிகாரி. ஒன்றனை ரூபாயில் ஆைம்பித்து... அதிகபட்ேமாக ஏழு ரூபாய் ஐம்பது காசு வனை ஏைம் விடப்பட்டது. உள்ளூர் மக்கள் ோர்பாகனவ ஏைம் எடுக்கப்பட்டது. அதிகாரிக்கு னவனைப்பளுவும் குனறந்திருந்தது. ஊரில் நடந்னதறியுள்ள முன்னனற்றத்னத ஜவளியூர் மக்களுக்கு அறிவிக்கும் வனகயில், எழுத்தாளர்கள், னபச்ோளர்கள், பத்திரினகயாளர்கள் அனனவனையும் அனைத்து, வடகனை கிைாமத்தில் னம தினத்னதக் ஜகாண்டாட ஜெகன் ஏற்பாடு ஜேய்தார். குத்தனக நிைங்களில் குடினயறியுள்ள உைவுத்ஜதாழில் ஜேய்யும் மக்கள் ஜகாண்டாடும் னம தினக் ஜகாண்டாட்டம் இதுவாகத்தான் இருக்கும். எழுத்தாளரும் கல்வியாளருமான ஜபான்னீைனன... இந்தக் ஜகாண்டாட்டங்கள் ஈர்த்தன. ஊர் மக்கள் னேர்ந்து ஜெகனுக்கு திருமணம் ஜேய்து னவத்தனர். கிைாமத்தில் வினளந்த ஜபாருட்கனள ஒன்று னேர்த்து, தூைத்து ஊர்களுக்குக் ஜகாண்டு ஜேன்று விற்று, வாழ்க்னகத் தைத்னதயும் உயர்த்தினர் மக்கள். கிைாமத்து இனளஞர்கள் பைரின் ஜபயர்கள் இன்னும்கூட என்

மண்னடயில் அச்ோகியுள்ளன. சின்ன பால்ைாஜ், ஜபரிய பால்ைாஜ், இைண்டு சுப்னபயா, ஜபருமாள், அனந்த நம்பியார், பாைதண்டாயுதம், கருப்னபயா... னபான்றவர்கள் மறக்க முடியாதவர்கள்!

1979-ம் ஆண்டில் நான் களக்காட்னட விட்டு நகர்ந்த பிறகு, ஜகாஞ்ே நாட்களில் ஜெகனும் ஜவளினயற னவண்டி வந்தது. ஆனாலும் வடகனையின் வளர்ச்சி தனடயில்ைாமல் முன் னநாக்கிப் பாய்ந்தது. பதினனழு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு 'பாைம்பரிய வினதகனளக் காப்னபாம்’ என்கிற பயணம் னமற்ஜகாண்டனபாது... வடகனை மக்கள் னமள-தாளம், தானைதப்பட்னடனயாடு முக்கிய ோனைகளிலிருந்து ஊர் வனை எங்கனள அனைத்துச் ஜேன்று, ஊர் அனடந்திருக்கும் வளர்ச்சிகனளக் காட்டினார்கள். நனைத்த தாடி மீனேயுடன் இருந்தாலும், என்னன அனடயாளம் காண்பதில் அவர்களுக்கு சிக்கல் இருக்கவில்னை. 'எவ்வளவு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ேந்திக்கினறாம்!’ என்று ஒருவர் தன் வியப்னப வாய்விட்டு ஜவளிப்படுத்தினார். பக்கத்திலிருந்த ஒரு தாய், '17 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு’ என்றார். 'எப்படி ஜோல்கிறீர்கள்.?’ என்னறன். 'ஜோக்குப் னபயன் பிறந்திருந்தனபாது நீங்கள்தான் பாைன்னு னபர் ஜவச்சீங்க. இப்ப அவனுக்கு 17 வயோகுது’ என்று ஜோன்னார். நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஜநல்னை கருத்தைங்கத்துக்குச் ஜேன்றனபாது ஜபாது ஜதாண்டு ஜேய்துவரும் கருணாகைன் தனைனமயில் பாைாட்டுக் கூட்டம் ஏற்பாடாகியிருந்தது. மீண்டும் வடகனை னதாைர்கனளச் ேந்தித்து உறவாடுகிற வாய்ப்பு கினடத்தது. வடகனைனயப் னபான்னற என்னனக் கவர்ந்த மற்ஜறாரு ஊர்... கட்டனள! அந்த ஊருக்கு மிகப்ஜபரிய வைைாறு உண்டு. அந்த வைைாற்றின் பக்கம் என் கவனத்னத ஈர்த்தவர், வாத்தியார் ேண்முகம்! -இன்னும் னபசுனவன்...

''நம்மாழ்வார்தான் எங்க சாமி...'' நநகிழும் வடகரை மக்கள்

வடகரை கிைாமத்ரதப் பற்றி நதாடர்ந்து நான் சிலாகித்துச் நசான்ன விஷயங்கள், வாசகர்கரை ஆச்சர்யப்படுத்த... அந்த கிைாமத்ரதப் பற்றி பலரும் என்ரனத் நதாடர்பு நகாண்டு விசாரிக்க... 'இப்பபாது வடகரை எப்படி இருக்கிறது?' என்று பார்த்து வந்து நசால்லுங்கள் என்று 'பசுரம விகடன்' நிருபரிடம் (என்.சுவாமிநாதன்) பகட்டுக்நகாண்படன். ''திருநநல்பவலி மாவட்டம், கைக்காட்டிலிருந்து பசைன்மகாபதவி பபாற பாரதயில பத்மபநரினு ஒரு ஊரு வரும்ய்யா. அரத ஒட்டிபய பச்ரசயாறு ஓடும். அதுக்கு பமல ஒரு பாலம் இருக்கும். அந்தப் பாலத்துக்குப் பக்கத்துல கீழ இறங்கி, பமற்குப் பக்கமா பபானா... வடகரை'' என்று வழி நசால்லி அவரை அனுப்பி ரவத்பதன்! அங்பக நசன்ற நிருபர், ஆச்சரியத்தின் உச்சத்துக்குச் நசன்றுவிட்டார் என்பரத, திரும்பவந்து அரனத்ரதயும் அவர் விவரித்தபபாது என்னால் உணை முடிந்தது. அவருரடய அனுபவத்ரத இங்பக அப்படிபய பதிவிடுகிபறன்... அரமதியின் நசாரூபமாய் விவசாயம் நசய்து, தரல நிமிர்ந்து வாழுகிற மக்கரைக் நகாண்டிருக்கும் கம்பீைமான கிைாமமாக இருக்கிறது அந்த ஊர். கூட்டமாக நின்று நகாண்டிருந்தவர்களிடம், இந்தத் நதாடரில் நம்மாழ்வார் குறிப்பிட்டிருந்த நபர்களின் நபயர்கரைச் நசால்லி விசாரித்ததும், ''நீங்க இனி எங்க ஊரு விருந்தாளிங்க. ஏன்னா நம்மாழ்வார் பபரைச் நசால்லிட்டீங்கள்ல!'' என்று உற்சாகத் துள்ைல் பபாட்டனர், அந்த நவள்ைந்தி மனிதர்கள்.

ரகரைப் பிடிச்சு கத்துக் ககொடுத்தது அய்ைொதொன் ! ''நீங்க நசால்ற ஆளுங்கள்ல நபருமாளும், சுப்ரபயாவும் இறந்துட்டாங்க. அனந்த நம்பியாரும், இைண்டு சுப்ரபயாவும் இப்ப நவளியூர் பபாயிருக்காங்க. இபதா இவன்தான் சின்ன பால்ைாஜ். இவன் பாலதண்டாயுதம். நான் ைாமகிருஷ்ணன். நம்மாழ்வார் என்ரன 'நபரிய பால்ைாஜ்’னுதான் கூப்பிடுவாரு'' என்று அறிமுகப் படலத்ரத முடித்த நபரிய பால்ைாஜ் (ைாமகிருஷ்ணன்), நதாடர்ந்தார். ''அய்யா, அரமதித் தீவுல பவரல பார்த்தப்ப தினமும் எங்க ஊருக்கு வந்திடுவாங்க. இதுதான் விவசாயம்னு எங்க ரக புடிச்சு கத்துக் நகாடுத்த சாமிபய அவுங்கதான். அதுக்கு முன்ன வரை கண்டரத விரதச்சுட்டு இருந்பதாம். இந்தப் பயிரை இப்படி நவள்ைாரம நசஞ்சாத்தான் லாபம் கிரடக்கும்னு எங்க மக்களுக்குச் நசால்லிக் நகாடுத்து, எங்க மகிழ்ச்சியில முகம் மலந்தவரு.

அவர்தான் எங்களுக்கு பட்டுப்புழு வைர்ப்ரபயும் அறிமுகப்படுத்துனாரு. நதாடக்கத்தில், எங்களுக்கு பட்டுப்புழுனா என்னனுகூடத் நதரியாது. அது கடிக்கும்னு பயந்து சுணக்கமா இருந்பதாம். ஒரு நாள் எங்க ஊருக்கு வந்தவரு, 'நபரிய பால்ைாஜ், என் சட்ரட பாக்நகட்ல என்ன இருக்குனு பாரு?’னு பாக்நகட்டில் இருந்து ஒரு பட்டுப்புழுரவ எடுத்துக் காட்டுனாரு. மூணு மணி பநைமா என் பாக்நகட்ல இருக்கு. என்ரன கடிக்கவா நசஞ்சுச்சு. ரதரியமா இரத வைருங்க. இது ஒண்ணும் பண்ணாதுனு ஊக்கம் நகாடுத்தார். இன்னிக்கு எங்க கிைாமபம நபாருைாதாை ரீதியா இவ்வைவு முன்பனறியிருக்குனா... அதுக்குக் காைணம் அய்யாதான்'' என்றபபாது நபரிய பால்ைாஜின் கண்களில் ஆனந்தமாக வழிந்பதாடியது நீர்!

கூலி ஆட்களுக்கு கூட்டுப்பண்ரை ! அவரைத் நதாடர்ந்த சின்ன பால்ைாஜ், ''எங்க ஊருல எல்லாருபம கம்யூனிஸ்ட் கட்சிதான். இங்க மத்தக் கட்சிகளுக்பகா, சாதி அரமப்புகளுக்பகா இடம் கிரடயாது. அந்த பநைத்துலதான் அரமதித்தீவுக்கு நம்மாழ்வார் வந்தாங்க. எங்க கிைாமத்பதாட பழக்க வழக்கத்ரதப் பார்த்தவரு, எங்க கிைாமத்ரத தத்நதடுத்துக்கிட்டாரு. எங்க ஊருல பாலர் பள்ளி வர்றதுக்கு முயற்சி எடுத்ததும் அவர்தான். அது, வைரலனா கல்வி நிரலயில் எங்க கிைாமம் நைாம்ப பின்னாடி இருந்திருக்கும். அபதமாதிரி, ஒரு முதிபயார் பள்ளியும் நதாடங்கி நவச்சார். எங்க ஊருக்கு மத்தியில் கிணறு நவட்டி நவளிநாட்டு நிறுவனங்கபைாட ஒத்துரழப்பபாட கூட்டுப்பண்ரண இயக்கத்ரத அவர் நதாடங்கி நவச்சாரு. ஆம்பிரை, நபாம்பிரைனு எல்லாரும் அதுல பவரல பார்த்தாங்க. அதுக்கான இடத்ரத நம்மாழ்வாபை பதர்ந்நதடுத்து நதாழில்நுட்பங்கரையும் கத்துக் நகாடுத்தாரு. தினமும் அந்தப் பகுதியில் இருந்த ஒரு பாரற பமல நின்னு வகுப்பு எடுப்பாரு. கூட்டுப்பண்ரண இயக்கத்தின் நசயலாைர் நெகனும் எங்க ஊர்லபய தங்கியிருந்தாரு. நாங்க, அவங்க நைண்டு பபபைாட பசந்து பகல் பநைத்துல வயல்ல பவரல பார்ப்பபாம். வானம் இருட்டிட்டா... அவங்க நைண்டு பபரும் நபாது அறிவு, விவசாயம்னு நிரறய விசயங்கரைச் நசால்லிக் நகாடுக்க ஆைம்பிச்சுடுவாங்க.

அந்தக் காலத்துல நாங்க டி.வி, நசய்தித்தாரைநயல்லாம் பாத்தபத இல்ரல. ஆனா, ஊர்ல எல்லாருக்கும் அன்னன்னிக்கு நடக்குற நவளிமாநில விஷயங்கள் கூட நதரிஞ்சிருக்கும். அரத எங்களுக்குச் நசால்றது, நம்மாழ்வார்தான். நிலம் இல்லாத விவசாயிகளுக்கும், பவரல இல்லாமல் இருந்த விவசாயக் கூலியாட்களுக்கும் வாழ்வாதாைப் பிைச்ரனரயத் தீர்த்து ரவச்சபத, அந்தக் கூட்டுப்பண்ரணதான். அது மூலமாகக் கிரடச்ச பணத்ரத நவச்சுதான் கிைாமப் நபாருைாதாைத்ரத உயர்த்திபனாம்'' என்றவர், இன்நனாரு விஷயத்ரதயும் நிரனவு கூர்ந்தார். 'அய்யாவால எங்க வாழ்க்ரகயில வசந்தம் வீசிட்டு இருந்தப்ப அரமதித்தீவுல ஒரு பிைச்ரன. குடியைசு தினத்தன்னிக்கு ஒரு துப்பைவுத் நதாழிலாளிரயக் கூப்பிட்டு நகாடி ஏத்த நவச்சுட்டாரு அய்யா. இரதப் பிடிக்காத சில அதிகாரிக, அரத சாதீய பமாதலா தூண்டி விட்டுட்டாங்க. விவகாைம் நீதிமன்றம் வரைக்கும் பபாயிடுச்சு. அந்த பநைத்தில் நம்மாழ்வாருக்கு எங்க ஊர்க்காைங்க விடிய, விடிய காவலுக்கு நின்னு பாதுகாப்பு நகாடுத்பதாம். இப்பபா, அவரைப் பார்த்து பல வருஷம் ஓடிடுச்சு. திருநநல்பவலிப் பக்கம் வந்துருக்காருனு தகவல் நதரிஞ்சாபல, வண்டி கட்டி பபாய் பார்த்துடுபவாம்'' என்றார், சின்ன பால்ைாஜ் கண்களில் ஆவரலத் பதக்கியபடி! ''நான் கனைா வங்கியில் பவரல பார்த்து ஓய்வு நபற்றவன். இப்ப ெனசக்தி பத்திரிக்ரகயில் பமபனெைா இருக்பகன். எங்க ஊர்ல நான் டிகிரி முடிச்சுட்டு சுத்திட்டு இருந்தப்ப, எனக்கு பபாட்டித் பதர்வுக்கு வழிகாட்டியது நம்மாழ்வார்தான். தினமும் எங்க ஊருக்கு வருவாரு. மாரல பநைங்களில் வாலிபால், கபடினு எங்க கூட இருந்து விரையாடுவார். இன்னிக்கு உலகம் முழுசுக்கும் அவரைத் நதரிஞ்சிருந்தாலும் வடகரைரய மறக்காம இருக்கறதுதான் அவபைாட நபருந்தன்ரம'' என்று நநகிழ்ச்சியுடன் நசான்னார், அந்த ஊரைச் பசர்ந்த மகாலிங்கம். அரைபபசி வழிைொக வழிந்த ஆனந்தக் கண்ணீர் ! ஊர்க்காைர்கள் அரனவருபம என்ரனப் பற்றிய நிரனவுகளில் மூழ்கிப் பபாக... அங்கிருந்பத என்ரனத் நதாடர்பு நகாண்ட பசுரம நிருபர், நமாத்த விஷயத்ரதயும் பகிர்ந்து நகாண்டார். எனக்குள் உற்சாகம் மிகுதியாக... ''அவுங்ககிட்ட பபாரனக் நகாடுங்கய்யா'' என்று நசான்னதுதான் தாமதம்... நான், நீ என்று ஊரிலுள்ை பலரும் பபாட்டிப் பபாட்டுக் நகாண்டு என்னிடம் பபசித் தீர்த்தனர். ''அய்யா, நான் பாலா... பாலதண்டாயுதம் பபசுபதன். இந்தப் பபரை எனக்கு நீங்கதான் நவச்சீக. 'விமான விபத்துல காலமான கம்யூனிஸ்ட் தரலவபைாட பபர். அபதமாதிரி வீைமுள்ை

பபாைாளியா வானு நசான்னீக’னு எங்க அப்பா அடிக்கடி நசால்லுவாக'' என்றவரின் குைல் பமற்நகாண்டு பபச முடியாமல் நநகிழ்ச்சியால் உரடந்தது!

நம்பிக்ரக தந்த நல்ைகண்ணு !

வடகரை கிைாமம் முழுவதும் கம்யூனிசம் விரதக்கப்பட காைணமாக இருந்தவர் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மூத்தத் தரலவர்களில் ஒருவைான நல்லகண்ணு. இந்த கிைாம மக்கள் முன்பு விவசாயம் நசய்த நிலங்கள் அரனத்தும் திருவாடுதுரற ஆதீன மடத்துக்குச் நசாந்தமானரவ. அப்பபாது இவர்கைது உரழப்பில் நபரும் பகுதிரய வரியாக வசூலித்திருக்கிறார்கள் ஒரு பிரிவினர். அந்த பநைத்தில் கிைாமத்துக்கு வந்த நல்லகண்ணு, 'யாரும் யாருக்கும் அடிரமயல்ல. அரனவரும் சமம்’ என்று இந்த கிைாம மக்களுக்கு விழிப்பு உணர்ரவ ஊட்டியிருக்கிறார். அபத காலக்கட்டத்தில் நம்மாழ்வாரும் இந்த கிைாமத்துக்கு அறிமுகம் ஆகியிருக்கிறார்... அதன் பிறகு வடகரையின் முன்பனற்றம் உயை ஆைம்பித்திருக்கிறது. -இன்னும் பபசுபவன்.

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் உழைப்ழேச் சுரண்டிய மடம்... விழித்தெை ழவத்ெ பொைர்கள்..! வரலாறு மேற்குத் தொடர்ச்சி மழலச்சரிவில் அழமந்ெ அைகிய ஊர்... திருக்குறுங்குடி. இென் அருபக இருக்கிேது 'கட்டழை’ எனப்ேடும் கிராமம். கட்டழை கிராம மக்கள் குடியிருந்ெ ேகுதிழய உள்ைடக்கிய சாகுேடி நிலங்கள் முழுவதும் திருச்தசந்தூர் மடத்துக்குச் தசாந்ெமானழவ. அவற்ழே குத்ெழகக்குப் பேசி, ெலித் மக்கள் சாகுேடி தசய்து வந்ெனர். குத்ெழகத் தொழகழய ேணமாக மடம் வாங்காது. அறுவழடயின்போது மடத்தின் சார்பில் ஒருவழர அனுப்புவார்கள். அவருக்கு 'பேஸ்கார்’ என்று தேயர். அவர், மடத்துக்காக எடுத்துக் தகாண்டதுபோக, மீதி தநல்ொன் விவசாயிகளுக்கு. புரட்சி ேற்றிய சிந்ெழன, இழைஞர்கழைக் கவர்ந்து தகாண்டிருந்ெ பநரம் அது. ஆங்காங்பக இழைஞர்கள் ேடிப்ழேப் ோதியில் விட்டுவிட்டு கிராமங்களுக்குச் தசன்று மக்கழைத் ெட்டிதயழுப்பினார்கள். கட்டழை கிராமத்துக்கும் அப்ேடி ஓர் இழைஞர் வந்ொர். அவர்ொன், இன்ழேக்கு கட்சி எல்ழலகழைக் கடந்து, தேரும்ோலானவர்கைால் மதிக்கப்ேடுகிே இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் ெழலவர்களில் ஒருவரான நல்லக்கண்ணு! 'கல்லூரிக்கு போகிபேன்’ என்று வீட்டில் தசால்லிவிட்டு கட்டழை கிராமத்துக்கு வந்ொர். 'எந்ெ விவசாயி எவ்வைவு நிலம் உழுகிோர்... அவர் எவ்வைவு குத்ெழக தகாடுக்க பவண்டும்.?’ என்கிே விவரபம தெரியாெ மக்கழை, மடம் சுரண்டிக் தகாண்டிருந்ெழெக் கண்டு, கடும்பகாேம் அழடந்ொர். அந்ெ ஊரில் ஆசிரியராகப் ேணியாற்றிய சண்முகம் என்ே இழைஞழர சந்தித்து இழெப்ேற்றி விவாதித்ொர், நல்லக்கண்ணு. அழெத் தொடர்ந்து விவசாயிகழை சங்கமாக்கும் ேணியில் ஈடுேட்டார், சண்முகம். பிேகுொன் மக்களுக்கு உண்ழம எல்லாம் விைங்கிற்று. அவரவர் ேயிரிடுகிே நிலம் அைக்கப்ேட்டது. 'சட்டப்ேடி ஒவ்தவாரு உைவரும் மடத்துக்கு எவ்வைவு தநல் தகாடுக்கபவண்டும்?’ என்ேது கணக்கிடப்ேட்டது. இதெல்லாம் மடத்துக்குத் தெரியாது. அந்ெ வருடமும் வைக்கம்போல 'பேஸ்கார்' வந்து நின்ோர். அவரிடம், 'ஒவ்தவாரு விவசாயியும் எவ்வைவு நிலம் ேயிர் தசய்கிோர், எவ்வைவு தநல் அைக்க பவண்டும் என்கிே கணக்கு பவண்டும்’ என்று பகட்டார், சண்முகம். உடபன, பேஸ்காருக்கு கண் சிவந்ெது. ஆனாலும், பவறு வழியில்லாமல், ஒவ்தவாருவரும் அைக்க பவண்டிய தநல்லின் அைழவக் கணக்கிட்டு முடித்ொர்கள்.

முெல் ெடழவயாக ஒவ்தவாரு உைவர் வீட்டிலும் கணிசமான தநல் மீெமிருந்ெது. ஆனால், சண்முகத்தின் ஆசிரியர் பவழல ேறிபோனது. என்ோலும், 'வாத்தியார் சண்முகம்’ என்கிே அவருழடய தேயழர மட்டும் கழடசிவழர யாராலும் ேறிக்க முடியவில்ழல!

முெலில் குத்ெழகழய ஓர் ஒழுங்குக்குக் தகாண்டு வந்ெவர்கள், அடுத்ெக் கட்டமாக இன்தனாரு சுரண்டழலத் ெடுக்க நிழனத்ொர்கள். பேஸ்கார் முன்னிழலயில் தநல்ழல அைக்கப் ேயன்ேடுத்தும் மரக்கால், முத்திழரயிடப்ேட்ட மரக்கால் அல்ல. அது தோட்ழட மரக்கால். உரிய அைழவவிட கூடுெலாக தநல்ழல அைக்கும் வழகயில் ெந்திரமாக உருவாக்கப்ேட்ட மரக்கால். அெனால், 'அடுத்ெ ேருவத்தில் முத்திழர மரக்கால் தகாண்டு அைக்க பவண்டும்' என்று முடிவு தசய்ெனர். அந்ெபநரத்தில் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தநல்ழல மாவட்டச் தசயலாைராக இருந்ெ ோலெண்டாயுெமும் கட்டழை கிராமத்துக்கு வந்து, நல்லகண்ணுவுடன் இழணந்ொர். முத்திழர மரக்கால் தகாண்டு அைப்ேெற்கு பேஸ்கார் மறுத்ொல், அந்ெ தோட்ழட மரக்காழலப் ேறித்து உழடத்து விடுவது என்ே முடிவுடன் இருந்ொர்கள். அடுத்ெ போகத்தில் தநல் அைழவத் தொடங்கியபோது, 'குத்ெழக தநல் அைக்கிபோம். சட்டப்ேடியான முத்திழர மரக்கால் தகாண்டு வாருங்கள்’ என்று பேஸ்காரிடம் தசான்னார் சண்முகம். அழெக் பகட்டு பகாேமான பேஸ்கார், 'என்னடா உங்க ஊர் தநல்ழல திருடிக்கிட்டா போபேன்’ என்று ஆத்திரத்துடன் பகட்டவர், 'நீ அைடா உன் ோட்டுக்கு’ என்று தநல் அைப்ேவரிடம் தசான்னார். அென்ேடிபய அவரும் அைக்க ஆரம்பிக்க... நான்ழகந்து பேர் பசர்ந்து மரக்காழலப் பிடுங்கி, அடித்து தநாறுக்கினார்கள். பேஸ்கார் பகாேமாக தவளிபயறினார். திருக்குறுங்குடி தசன்ே பேஸ்கார், பமல்சாதிக்காரர்கழைத் திரட்டி நிழேய சாராயம் வாங்கிக் தகாடுத்து ஈட்டி, கம்புகளுடன் அனுப்பி ழவத்ொர். கூச்சலும், தகாழலதவறியுமாக கட்டழை கிராமத்துக்குள் புகுந்ெனர். வீடுகளில் இருந்ெ உைவர்கள் தவளிபயறி ஓட்டம் பிடிக்கத் ெயாரானார்கள். அழெப் ோர்த்ெ ோலெண்டாயுெம், 'எல்லாம் இங்க வா, உட்காரு எங்க ஓடுபே... ஓடுனா, உன் மழனவி, மக்கதைல்லாம் என்ன ஆவாங்க... போராடி, பசமிச்ச தநல் ேறிபோகும்... அயலான் அரிவாள், பகாடாரிபயாடு வரட்டும். உன் வீட்டு நாய் ஓடுொ? நீ சாப்பிட்ட எச்சிழலயில் இருக்கே மிச்சத்ழெத் தின்கிே நாய்க்கு அவ்வைவு வீரம் இருந்ொ, உனக்கு எவ்வைவு வீரம் இருக்கணும்?'' என்று உணர்ச்சிப்பூர்வமாகத் தூண்டிவிட்டார். ோலெண்டாயுெத்தின் பேச்சு.. 'சுருக்’தகன்று ழெக்கவும், வீட்டுக்குள் புகுந்து ழகயில் கிழடத்ெ ஆயுெங்கபைாடு தவளிபய வந்ெனர், விவசாயிகள். குடிபோழெயிலிருந்ெ அடியாட்களுக்குக் கூட்டத்ழெப் ோர்த்துபம போழெ தெளிந்துவிட்டது. 'இன்ழேக்கு நாள் சரியில்ழல, இன்தனாரு நாள் திரும்ேவும் வருபவாம்’ என்ேேடிபய ஓடி விட்டனர். இப்ேடியாக, உரிழமக்குப் போராடுவதில் முெல் அடிழய எடுத்து ழவத்ெது கட்டழை கிராமம். இென் தொடர் விழைவுகைாக அந்ெக் கட்டழை கிராமமும்... பொைர் நல்லகண்ணுவும் சந்தித்ெ பிரச்ழனகள் தசால்லில் வடிக்க முடியாெழவ. -இன்னும் மேசுமேன்...

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் கந்தசாமியும்... கண்துடைப்புக் குழுக்களும்!

அது, 1970-ம் ஆண்டுகளின் முன்ேகுதி. 'நிலச்சீர்திருத்தம் ேற்றி கலந்தாய்வு நைத்த அடமச்சர் ஒருவர் தடலடமயில் நாைாளுமன்ேக்குழு வருகிேது, மாவட்ை ஆட்சித் தடலவர் அலுவலகத்தில் கலந்தாய்வு நடைபேே உள்ளது’ என்கிே தகவல் வந்தது. அடமதித் தீவு இயக்குநர் திரு. வான்கம்ேர்ட்டும் நானும் பசன்றிருந்பதாம். எங்கள் கருத்துக்கடள முன்டவக்க அனுமதி கிடைத்தது. இருவரும், மைத்துக்குச் பசாந்தமான நிலங்கள் ேற்றிய விவரங்கடளச் பசான்பனாம். 'ேலப்ேல ஆண்டுகளாக உழுது ேயிரிட்டு வரும் உழவர்கள், நிலத்துக்கு உரியவர்களாக ஆக்கப்ேைவில்டல. உற்ேத்தி பேருகுவதற்காக கிணறு அடமத்தல், கருவிகள் போருத்துதல், குளம் பவட்டுதல், சாடல அடமத்தல், களம் அடமத்தல், மாடுகள் வழங்குதல்... என்று எடதயும் மைம் பசய்து பகாடுப்ேதில்டல. நிலம் மைத்துக்கு உடைடம என்ேதால், அதில் விவசாயம் பசய்யும் உழவர்கள் நிலத்டத அைமானம் டவத்து கைன் வாங்கி நிலத்டத பமம்ேடுத்திக் பகாள்ள முடியவில்டல. இதன் அடிப்ேடையில் சட்ைத் திருத்தங்கள் பகாண்டு வந்து அவற்டே நடைமுடேப்ேடுத்த பவண்டும்' என்று பகாரிக்டக டவத்பதாம். அடமச்சர் எங்களது கருத்டத ஆபமாதித்தார். அங்கு வந்திருந்த சட்ைமன்ே உறுப்பினர்களில் என்னுடைய அண்ணன் இளங்பகாவும் இருந்தார். அவர் எங்கடள வீரதீரமிக்க பதாழர் 'மணலி’ கந்தசாமியிைம் அறிமுகப்ேடுத்தினார். 'மணலி’ கந்தசாமி, தன் இளடமப்ேருவத்தில் திருவாரூர் மாவட்ைத்தில் ஜமீன்தார் ஒருவர் குவித்து டவத்திருந்த பநல்டல எடுத்து, ேஞ்சத்தில் வாடிய மக்களுக்கு விநிபயாகம் பசய்தவர். கந்தசாமிடய காவல்துடே பதைத் துவங்கியதும் தடலமடேவானார். ேல ஆண்டுகாலம் தடலமடேவாக இருந்து பசயல்ேட்ைவர். 1952-ம் ஆண்டு தடலமடேவாகபவ இருந்து சட்ைமன்ேத் பதர்தலில் பவற்றியும் பேற்ோர். இதற்கு நடுபவ... இவருடைய குடும்ேம் பசால்பலாண்ணா சித்திரவடதகளுக்கு ஆளானது. இந்த வரலாறு எனக்கு முன்பே பதரிந்திருந்ததால், அவருைன் மரியாடதயுைன் டககுலுக்கிபனன். அவர், 'நீங்கள் பசால்வடதபயல்லாம் நான் அறிபவன். நீங்கள் வந்து முன்டவத்த கருத்துக்கள் சரிபய. ஆனால், விடரவில் நல்லது நைக்கும் என நம்ோதீர்கள். இந்தக் குழு நாடு சுற்றி வருவது ஒரு கண்துடைப்புக்காகத்தான்'' என்று பசான்னார்.

இன்றுவடர அது சரியாகபவ இருந்து வருகிேது. ஏடழகளிைம் உள்ள நிலத்டதப் ேறித்து ேணக்காரர்களிைம் ஒப்ேடைப்ேது என்ே பகாள்டகடய மத்திய, மாநில அரசுகள் முழுமூச்சுைன் இன்ேளவும் பசயல்ேடுத்தி வருகின்ேன. இதில் ஒரு முன்பனற்ேம்... இப்போபதல்லாம் கார்ப்ேபரட் கம்பேனிகளுக்கு நிலங்கள் தாடர வார்க்கப்ேடுகின்ேன.

இது ஒருபுேமிருக்க... 'ேச்டசப் புரட்சி' உள்பள புகுந்து விடளயாைத் துவங்கியது... இன்பனாரு பகாடுடம. ோரம்ேரிய பநல் ரகங்கள் பிற்போக்கானடவ, ேழடமயானடவ என்று புேந்தள்ளி... குள்ள ரக பநல், கம்பு, பசாளம் ஆகியடவ புகுத்தப்ேட்ைன. அதனால், தீவனப்ேற்ோக்குடே ஏற்ேட்ைது. மாடுகள் மந்டத மந்டதயாக பகரளாவுக்கு அனுப்ேப்ேட்ைன. திருபநல்பவலி நாகர்பகாவில் சாடலயில் பேருமளவில் மாடுகள் பசல்லப்ேடுவடதக் காண பநர்ந்தது. அடமதித் தீவில் நைந்து பகாண்டிருந்த பவடலகடள, சீர்தூக்கிப் ோர்ப்ேதற்காக, பேல்ஜியம் நாட்டிலிருந்து தடலடம இயக்குநர் டூபராசூபசப் வந்தார். அவர் ராணுவத்திலிருந்து ஓய்வுபேற்ேவர். மிடுக்கான பதாற்ேம் பகாண்ைவர். அருள்தந்டத பைாமினிக் பியர் அவர்களுக்கு பநருக்கமாக இருந்தவர். அடனவரிைமும் எளிடமயாக ேழகக்கூடியவர். நாங்கள் எப்ேடி நைந்து பகாள்ள பவண்டும் என்ேடத அவர் நைத்திக் காட்டிய விதம் சிேப்ோக இருந்தது. அதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டு... ஆண்டு விழா! அதன் முடிவில் இரவு உணவு ேரிமாேப்ேட்ைது. அடேயில் போதிய இைவசதியில்டல. கீழ்தட்டுப் ேணியாளர்கள், 'நாங்கள் அடுத்த ேந்தியில் அமர்கிபோம்’ என ஒதுங்கி நின்ோர்கள். டூபராசூபசப் சாப்பிடுவதற்காக மத்தியில் ஓர் இடல மட்டும் ஒதுக்கப்ேட்டு இருந்தது. அவர் உள்பள வந்ததும், 'காவல்காரர்' சண்முகம் ேக்கத்தில்தான் உட்காருபவன் என வலியுறுத்தினார். இன்பனாரு இடல காலி பசய்ய பவண்டி வந்தது. நான் இைத்டத காலி பசய்து பவளிபய வந்து நின்பேன். அவருடைய எளிடமக்கும் மனித உேடவ உயர்த்திப் பிடிக்கும் ேண்புக்கும் எடுத்துக்காட்ைாக இடதச் பசால்வது போருத்தமாக இருக்கும். சாதாரண மக்கள் மத்தியில் என்ன கடல நிகழ்ச்சி நைக்கிேபதா, அபதபோன்ே ஒன்டே நைத்திப் ோர்க்க ஆடசப்ேட்ைார். குழாய்சட்டை போட்டிருந்த அவருக்காக ஒரு நாற்காலி ஏற்ோடு பசய்யப்ேட்ைது. நாற்காலிடய ஓரம் தள்ளிவிட்டு காலியாக இருந்த பூந்பதாட்டிடயக் கவிழ்த்து அதன்பமல் அமர்ந்து கடலநிகழ்ச்சிடய ரசித்துக் பகாண்டிருந்தார்.

என்டன நாற்காலியில் அமர்த்திவிட்டு, ஸ்டூலில் அமர்ந்து பகட்டுக்பகாண்டிருக்கும் ேண்ோளர் அவர். அவரிைம் கால்நடைகள் ேற்றி குறிப்பிட்பைன். 'நமது தடலடமயிைத்தில் இருக்கும் நாற்ேது ஏக்கர் நிலமும் பநடுங்காலமாக கால்நடை எருடவப் ோர்க்கவில்டல. தமிழ்நாட்டிலிருந்து நிடேய மாடுகள் இடேச்சிக்காக பகரளாவுக்கு கைத்தப்ேடுகின்ேன. அவற்றில் முப்ேது-நாற்ேது கால்நடைகடள வாங்கி வந்து ேண்டணயில் விட்ைால், அடவ புல்டலத் தின்று எருடவக் பகாடுக்கும். மரப்ேயிர்கள் பசழித்து வளரும். பநல் ேயிரில் நல்ல விடளச்சல் எடுக்கலாம். மண்ணில் ஈரப்பிடிப்பு அதிகமாகும். நீர்த்பதடவ குடேயும். இதில் பதர்ந்பதடுக்கப்ேட்ை கால்நடைகடள கிராமத்தில் வாழும் ஏடழ எளிய மக்களுக்கு விநிபயாகிக்கலாம்’ என்று பசான்பனன். ஆனால், டூபராசூபசப் 'நீ கால்நடை மருத்துவனா..?’ என்று என்டனக் பகட்க... அந்தக்பகள்வி என்டன நிடலகுத்திப் போகச் பசய்தது. பமடலநாடுகளில் ஒரு துடேடயச் பசர்ந்தவர்கள் மட்டுபம அது பதாைர்ோன ேணிகடளச் பசய்யபவண்டும் என்கிே எண்ணம் உண்டு. அடதத்தான் அவர் பிரதிேலித்திருக்கிோர் என்ேடத உணர்ந்து பமௌனமாபனன். 1974-ம் ஆண்டு, தமிழ்நாடு முழுவதும் வேட்சி ஏற்ேட்ைது. அடமதித் தீவு உதவியுைன் பவட்டிக் பகாடுக்கப்ேட்டிருந்த முப்ேது கிணறுகளில் தண்ணீர் இல்டல. 'காசா’ என்ே பதாண்டு நிறுவனத்டத அணுகிபனன். அதன் ேணியாளர்கள் எனக்கு நல்ல நண்ேர்கள். அவர்கள் ஆழப்ேடுத்த உதவியதில், 24 கிணறுகளில் தண்ணீர் கிடைத்தது. 1975-ம் ஆண்டு முதற்பகாண்பை பேல்ஜியம் நாட்டினர் அடமதித் தீடவ இந்திய நிறுவனமாக்கிவிட்டு பவளிபயறுவது ேற்றி சிந்தித்தார்கள். மருத்துவமடனடய யாரிைம் ஒப்ேடைப்ேது என்ேது முதலில் பகள்விக்குறியானது. புகழ்பேற்ே மருத்துவமடனகள் இடத எடுத்து நைத்த முன்வந்தார்கள். ஆனால், 'பநாயாளிகளிைம் ேணம் வசூலிப்போம்’ என்று பசான்னார்கள். அது ைாக்ைர் பகப ாவ் அம்டமயாருக்கு பிடிக்கவில்டல. 'இந்த நாட்டு ஏடழகளுக்கு மருத்துவ வசதி அளிக்கபவண்டியது பதசத்தின் கைடம’ என்று அவர் வாதிட்ைார். முடிவாக ோடளயங்பகாட்டை அரசு மருத்துவமடனயுைன் இடணத்துக்பகாள்வது என முடிவானது. மருத்துவர் பகப ாவ் பேல்ஜியத்துக்குத் திரும்பியது எல்பலார் கண்களிலும் நீடர வரவடழத்தது. அவர் திருமணமாகாதவர். வாரத்தில் ஐந்து நாட்களில் ஒரு நாடளக்கு ஒரு கிராமம் என உதவியாளருைன் பசன்று பநாயாளிகளுக்கு மருந்தளிப்ோர். நாள்ேட்ை சிகிச்டச அளிக்கப்ேை பவண்டியவர்கடள மருத்துவமடனக்கு அடழத்து வருவார். சனிக்கிழடமபதாறும் தடலடமயகத்தில் சிகிச்டசயளிப்ோர். எவருக்கும் முன்னுரிடம கிடையாது. எல்பலாரும் வரிடசயில் நின்று வரபவண்டும். அவர், ஒரு சம்ேவத்டதச் பசால்லி வாய்விட்டுச் சிரித்தார். ேணக்காரர்கள் தாம் ேணக்காரர் என்ேடத எல்லா இைத்திலும் காட்டிக்பகாள்வதில் பேருடமப்ேடுகிோர்கள். அப்ேடித்தான் சிகிச்டசக்கு வரும்போதுகூை கழுத்திலும் டககளிலும் காது மூக்கிலும் நடககள் அணிந்து வருகிோர்கள். அதுபோல் வந்த சிலரிைம், 'நீங்கள்தான் வசதியாக இருக்கிறீர்கபள மருந்டத காசு பகாடுத்து வாங்கிக்பகாள்ளக் கூைாதா.?’ என்று பகட்ைாராம்.

அடுத்த சனிக்கிழடம அவர்கள் நடககடளபயல்லாம் வீட்டிபலபய டவத்து விட்டு வந்தார்களாம். 'இந்திய நாட்டில் ேணக்காரர்கள், பிச்டசக்காரர்களாக இருப்ேது வியப்ேளிக்கிேது’ என்று பசால்லி சிரித்தார், பகப ாவ். மருத்துவமடனடய அரசிைம் ஒப்ேடைத்தது போலபவ, 'விவசாயிகள் கூட்டுேவு சங்கத்டத அரசுத் துடேபயாடு இடணத்து விடுவது’ என முடிவு பசய்தார்கள். அதுவும் நைந்பதறியது. 150 புதுக் கிணறுகள் பவட்டியிருந்பதாம். 150 ேடழய கிணறுகடள ஆழப்ேடுத்தி இருந்பதாம். எல்லா கிணறுகளிலும் மின்சார பமாட்ைார் அல்லது டீசல் இன்ஜின் போருத்தப்ேட்டிருந்தது. பமாத்தத்தில் முப்ேது லட்ச ரூோய்க்கு பமல் முதலீடு பசய்யப்ேட்டிருந்தது. அத்தடன நிலங்களுக்கும் பவளாண் ஆபலாசடன இலவசமாகக் கிடைத்து வந்தது. அப்போது அரசுத்துடேடயச் பசர்ந்த அதிகாரிகளுைன் அடமதித் தீவு போறியாளரும் பசர்ந்து கைன் வசூலுக்காக ஊர் ஊராக பசன்ோர்கள். 'கைன் தவடண கட்ை முடியவில்டலபயன்ோலும், நாங்கள் வந்துபோன பசலவுக்காவது ேணம் பகாடுங்கள்’ என உழவர்கடள நச்சரித்தார்கள். அதனால், உழவர்களுக்கும் அடமதித் தீவுக்கும் இடைபய விரிசல் ஏற்ேட்ைது. அடமதித் தீவு நிர்வாகம், தன்னிைம் இருக்கும் பவாளண் கருவிகடள, காசு பகாடுப்ேவர்களுக்கு மட்டும் வாைடகக்கு அனுப்பி டவத்தது. இதன் விடளவாக 'புழுதிக்கு அடியில் இருப்ேவர்கடள கடரபயற்றுவது’ என்ே பகாள்டக காற்றில் ேேக்கத் துவங்கியது. 'ேணியாளர்கடளயும் என்டனயும் இடணத்து ஒரு சங்கமாக்குங்கள்’ என்று பகட்பைன். எனது பகாள்டக பேல்ஜியத்தில் உள்ள தடலடம நிடலயத்தில் ேரிசீலடனக்கு உட்ேடுத்தப்ேட்ைது. முடிவாக, 'ேணியாளர்கள் தங்கள் ஊதியத்டதப் பேருக்குவதில்தான் அக்கடேயாக இருப்ோர்கள். ஆதலால் ேணியில் இல்லாதவர்கடளக் பகாண்டு ஒரு நிர்வாகக் குழுடவ ஏற்ேடுத்துவது’ என முடிவு பசய்தார்கள். 'நிர்வாகக்குழுவில் யார் யாடர பசர்க்கலாம்?’ என்று வான் கம்ேர்ட் பதடித்பதடி அடலந்தார். அதன் விடளவு... விேரீதமாக இருந்தது. -இன்னும் பேசுபேன்

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் சூது கவ்விய களக்காடு...வரபவற்பு ச ான்ன தர்மபுரி !

'ேணியில் இல்லாதவர்களைக் ககாண்டு நிர்வாகக் குழுளவ அளைக்க வவண்டும்' என்ற முடிவு கெய்யப்பட்டதால்... இரண்டு மூத்த வழக்கறிஞர்களும் ஒரு கபரிய பண்ளையாரும் நிர்வாகக் குழுவில் இளைக்கப்பட்டார்கள். ைற்ற அளைவரும் உறுப்பிைர்கள் என்று ைாற்றப்பட்டதால்... அளைவரும் கெயலிழந்து நின்றார்கள். அதில், ஊராட்சித் தளலவர் கபருைாள், வடகளர இளைஞர் சுப்ளபயா ஆகிவயாரும் அடக்கம். ெங்கம் தங்கள் கட்டுப்பாட்ளட மீறிப்வபாய் விடாதபடி விதிமுளறகளைத் தயாரித்துக் ககாண்டார்கள், அந்த வழக்கறிஞர்கள். தளலளைப் கபாறுப்பு... கபல்ஜியம் நாட்டு இயக்குநரிடமும் இருந்தது. பணியாைர்களின் பிரதிநிதியாக எைக்கு கெயலாைர் கபாறுப்பும் ஒப்பளடக்கப்பட்டிருந்தது. தந்ளத கடாமினிக் பியருளடய சிந்தளை மிகவும் உயர்வாைது. 'ஒரு நாட்டில் நுளழயும்வபாவத எப்வபாது கவளிவயறுகிவறாம் என்பளத முடிவு கெய்துககாள்ை வவண்டும்’ என்று வலியுறுத்திைார். அதன்படிவய அவர்கள் கவளிவயறிைார்கள். ஆைால், இந்தியர்கவை நாட்டு ைக்களுக்கு அந்நியைாகிப் வபாைது வருத்தத்துக்குரியது. ெந்தர்ப்பத்துக்காகக் காத்திருந்த கைக்காடு பகுதி தளலவர் ஒருவர், புதிய நிர்வாகத்துடன் ஒட்டிக் ககாண்டு விட்டார். அளைத்து வளக ஒழுங்கீைங்களுக்கும் அவர் கபயர் வபாைவர். 'அந்தத் தளலவர் உன் மீது கபாறாளை ககாண்டிருக்கிறார். உன்ளை ஒரு கம்யூனிஸ்ட் என்று என்னிடம் கொன்ைார். நான் ககாடுக்கும் ஊதியத்துக்கு காளல எட்டு ைணியிலிருந்து ைாளல 4 ைணி வளர நம்ைாழ்வார் வவளல கெய்கிறார். அதற்குப் பிறகு அவர் என்ை ஆைாலும், எைக்குக் கவளல இல்ளல என்று கொல்லியிருக்கிவறன். அவரிடம் எச்ெரிக்ளகயாக இரு. உைக்கு அவரால் ஆபத்து வரக்கூடும்’ என்று வான் கம்பர்ட் என்னிடம் முன்வப கொல்லியிருந்தார். அவரின் துல்லியைாைப் பார்ளவ, எைக்கு நிம்ைதிளயக் ககாடுத்தது.

புதிய கெயற்குழு வந்த பிறகு, உள்ளூர் தளலவர் தைது ெகுனித்தைத்ளத கவளிப்படுத்தத் கதாடங்கிைார். புதிய தளலளை, உள்ளூர் தளலவளரப் பளகத்துக் ககாள்ை வவண்டாம் என்று முணுமுணுக்கத் கதாடங்கியது. அவதாடு, 'கபல்ஜியம் குழுளவப் பற்றி இனி வபெக்கூடாது. நாங்கள் படியைக்கிவறாம், நாங்கள் கொன்ைபடிதான் கெயல்படவவண்டும்’ என்றும் கொல்லி எைக்கு எரிச்ெளல மூட்டிைார்கள். பணியாைர்களுக்கும் கெயற்குழுவுக்கும் இளடயில் கெப்பு வைர்ந்தது. கவளிநாட்டிலிருந்து தளலவர் வந்தவபாது ஒரு நாடகத்ளத நடத்தி திருப்பியனுப்பிைார்கள். கவளிநாட்டிலிருந்தபடி நிர்வாகத்ளத சீரளைக்க முடியாது என்று கதரிந்து ககாண்ட தளலளை, கென்ளை வந்து உயர் நீதிைன்ற வழக்கறிஞளரச் ெந்தித்தது.

தளலளைப் கபாறுப்புக்கு கநல்ளலளயச் வெர்ந்த கபரிய கதாழிலதிபளர அவர் பரிந்துளர கெய்தார். அதுவளர தளலவருக்கும், கெயற்குழு உறுப்பிைர்களுக்கும் இளடவய நடந்து வந்த யுத்தம்... வழக்காக ைாறி அம்பாெமுத்திரம் நீதிைன்றத்துக்கு அளலந்வதாம். வழக்ளக நடத்த விடாைல் வழக்கறிஞர்கள் வாய்தா வாங்கிக் ககாண்டிருந்தார்கள். வழக்கு கென்ளை உயர் நீதிைன்றத்துக்கு ைாறியது. அங்கும் இதுவவ கதாடர்ந்தது. இதற்கிளடயில் ளையத்தின் வங்கிக் கைக்கு முடக்கப்பட்டதால், பணியாைர் களுக்கு ஊதியம் ககாடுக்க முடியாைல் வபாைது. நாங்கள் கடன்பட்வடாம். 'அளைதித்தீவு'க்குச் கொந்தைாை துளைக்கும் கருவிகள், தளலவர் (ஆளல முதலாளி) வதாட்டத்தில் இயங்கிக் ககாண்டிருந்தை. 'எல்லாம் வல்லவர்' என்று கபயர் கபற்ற அவர், அளைதித்தீவு முழுவளதயும் தன் ஆதிக்கத்தின் கீழ் ககாண்டு வருவதற்காக விதிமுளறகளில் ைாற்றம் ககாண்டு வர முளைந்தார். 'வடகளர’ சுப்ளபயா கபயரில் வபாடப்பட்ட வழக்கு, அளதத் தடுத்து நிறுத்தியது.

கபல்ஜியம் நாட்டுத் தளலவர் அளைதித் தீவு வந்தவபாது, கைக்காடு ஒன்றியம் முழுவதும் இருந்து ஆயிரக்கைக்காை ைக்கள் திரண்டு, 'ஆளல முதலாளியிடம் ஒப்பளடக்க வவண்டாம்’ என்று வகட்டுக் ககாண்டார்கள். ஒரு ஏளழ விவொயியாை சுப்ளபயா எடுத்த முயற்சி காரைைாக, தான் வதாற்றுப் வபாைளத ஆளல முதலாளியால் தாங்கிக் ககாள்ைமுடியவில்ளல. என் தளலக்கும்... சுப்ளபயாவின் தளலக்கும் விளல ளவக்கப்பட்டது. நாங்கள் அளதப் கபரிதுபடுத்தவில்ளல. காரைம், கைக்காடு ஒன்றிய அைவில் நான் பலரும் அறிந்த பணியாைைாகியிருந்வதன். எனினும் நல்லாசிரியர் ெம்பந்தம், விவொயிகள் ெங்கத் தளலவர் நடராஜன், 'சிதம்பரப்பட்டி’ கருைாகரன், இளைஞரணித் தளலவர் முத்துகிருஷ்ைன், 'ைஞ்ெள்பட்டி’ ெண்முகவவல், காவல்துளற ஆய்வாைர் ைாயாண்டி பாரதி, வைவர் ைாடப்பன் ைற்றும் வடகளர ைக்கள் என்ளை நிழல் வபாலத் கதாடர்ந்து பாதுகாப்ளப உறுதி கெய்தார்கள். சிக்கல் உச்ெத்தில் இருந்தவபாது கல்வியாைர் கபான்னீலளை ெந்திக்க வநர்ந்தது. 'நிளலளை எப்படியிருக்கிறது?' என்று விொரித்தார். 'நம்ளைப் பற்றி நிளறய அவதூறுகளை வாரியிளறக்கிறார்கள்’ என்று கொன்வைன். 'நைது எதிரி நம்ளைப் பற்றி தவறாகப் வபசிைால்... நாம் ெரியாக இருக்கிவறாம் என்று கபாருள்’ என்று கொன்ைார் கபான்னீலன்!

அடுத்ததாக எஸ்.எஸ். தியாகராஜளை ெந்திக்க வநர்ந்தது. 'இதில் வருத்தப்படுவதற்கு ஒன்றுமில்ளல. ஒரு முதலாளித்துவ வதெத்தில், ஓர் ஒன்றியத்தில் ைட்டும் வொஷலிெத்ளதக் ககாண்டு வருவது ொத்தியமில்ளலதாவை!’ என்றார். அம்பாெமுத்திரம் களலக்கல்லூரி முதல்வளரச் ெந்தித்தவபாது, 'என்ை நம்ைாழ்வாவர! இங்கு அளலகிறீர்கள்?’ என்று வகட்டார். வழக்கறிஞர்கள், நீதிைன்றம் குறித்கதல்லாம் அவரிடம் வபசிவைன். 'இது அவர்கைது கதாழில், நீங்கள் எதற்கு வாழ்நாளை வீைாக்க வவண்டும். தூக்கிகயறிந்துவிட்டு வவறு வவளலகளைப் பாருங்கள்’ என்றார்! இந்த நண்பர்கள் எல்லாம் பாளையங்வகாட்ளடயில் நாட்டாரியல் இலக்கியத்தின் தந்ளத நா. வாைைாைளல தளலளையின் கீழ் கெயல்பட்ட ஆராய்ச்சிக்குழு உறுப்பிைர்கள். அது, தூத்துக்குடி விரிவுளரயாைர் சுப்பிரைணியம், ஆழ்வார்குறிச்சி வபராசிரியர் வதாத்தாத்ரி, நாகர்வகாவில் வபராசிரியர் கெந்தி, களடயம் எழுத்தாைர் வகாடங்கால் கிருஷ்ைன், ைவைான்ைணியம் பல்களலக்கழகப் வபராசிரியர் கதா.மு.பரைசிவம் எை வளையம் விரிந்து பரந்து கிடந்தது. ஆதலால், அளைதித்தீவில் ஏற்பட்ட சிக்கல்களை விைங்கிக் ககாள்ைவும்... அதிலிருந்து விலகிக் ககாள்ைவும் எைக்கு சிரைம் ஏதும் ஏற்படவில்ளல. இந்த வநரத்தில் ஸ்டான்லி முக்கட் என்பவளரச் ெந்திக்கும் வாய்ப்பு கிட்டியது. ஆக்ஸ்ஃபார்ம் (ளிஜ் யீணீக்ஷீனீ) கை இயக்குநராை அவர், அளைதித்தீவு நிலவரம் குறித்து வகட்டறிந்த பிறகு, 'என்ை எதிர்பார்க்கிறீர்கள்?’ என்று வகட்டார். 'ஏதாவது ஒரு வழக்கில் தீர்ப்பு வரும்வபாது நிளலளை சீரளடயலாம்’ என்வறன். 'கீழ் வகார்ட்டில் வதாற்றவர், வைல் வகார்ட் வபாவார்தாவை. அங்வக வதாற்றவர் அதற்கும் வைல் வகார்ட் வபாவார்தாவை. ஆதலால், நீதிைன்றம் தீர்வு தரமுடியாதுதாவை’ என்று வயாசிக்க ளவத்தார். 'என்ை கெய்யலாம்..?’ என்வறன். 'ைற்றவர்கள் உங்கள் வைல் வதளவயில்லாைல் நம்பிக்ளக ளவத்திருக்கிறார்கள். நீங்கள் இந்த இடத்ளதவிட்டு நகர்ந்தால்... பிரச்ளைளய பிரச்ளைவய பார்த்துக் ககாள்ளும்’ என்று புதுளையாை கருத்கதான்ளறச் கொன்ைார். 'எங்கு நகர்வது?’ என்வறன். 'தர்ைபுரி ைளலயில் மிகவும் துன்பப்பட்ட ைக்கள் வசிக்கிறார்கள். அங்கு உங்கள் உதவி வதளவப்படுகிறது’ என்றார். ஸ்டான்லி முக்கட் வயாெளைப்படி யாருக்கும் கதரிவிக்காைல்... தர்ைபுரி ைளலக்கு (தற்வபாளதய கிருஷ்ைகிரி ைாவட்டம்) நகர்வது என்று முடிவு கெய்வதன்! -இன்னும் பேசுபவன்..

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் மம்ேட்டியான் காட்டில் மக்கள் ேணி...!

1979-ம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 8-ம் தததி தருமபுரி மலைக்குப் புறப்பட்த ாம். ஸ் ான்லி முக்கட், தைண்ட் த ாவர் வண்டியில் எங்கலை அலைத்துச் சென்றார். என்னு ன் ஆஸ்வால்டு குவிண் ால், திம்மயன் தமலும் இருவர் பயணித்தனர். ஆஸ்வால்டு ஒரு சபாறியாைர். அவருக்கு செருக்கமானவர்கள், அவல 'ஆஸி’ என்று சுருக்கமாக அலைப்பார்கள். 'ஆஸி’க்கும் எனக்கும் அன்று ஏற்பட் ெட்பு இன்றும் சதா ர்கிறது. திம்மயன், முலற ொ ா கல்விப் பணியில் தன்லன ஈடுபடுத்திக் சகாண் ார். எப்சபாழுதும் சிரித்துக் சகாண்டும் சிரிக்க லவத்துக் சகாண்டும் இருப்பார். சகாஞ்ெ ொட்களில் அவர் எங்கலை விட்டுப் பிரிந்து சென்றார். ொங்கள் சென்ற இ த்லதப் பற்றி, இப்தபாது சகாஞ்ெம் விவரிக்க தவண்டும் என்று ஆலெப்படுகிதறன்... தமிழ்ொட்டுக்கும் கர்ொ க மாநிைத்துக்கும் இல ப்பட் ப் பகுதியில் ஓசூருக்கு சதற்தக இருக்கிறது ததன்கனிக்தகாட்ல . தபருந்து ெ த்துனர் முதல் சபாதுமக்கள் வல 'ச ங்கினி தகாட்ல ' என்தற அலைப்பது வைக்கம். ச ங்கினி தகாட்ல யிலிருந்து தமலும் 23 கி.மீ. சதற்தக பயணித்தால் 'அஞ்ெட்டி’. அங்கிருந்து தமற்தக 23 கி.மீ. காட்டுக்குள் ெ ந்தால் 'தமாட் ாகி’ கி ாமத்லத அல யைாம். அதிலிருந்து சதற்கு தொக்கி 25 கி.மீ ெ ந்தால் ஒகதனக்கல் அருவி. கர்ொ கா-தமிழ்ொடு எல்லையில் காவிரி பாயுமி ம் 'புலிக்குன்று’. இந்த இ த்லத 'பில்லிக்குண்டு’ என்று அலைக்கிறார்கள். இது, தமாட் ாகி கி ாமத்திலிருந்து 15 கி.மீ. சதாலைவில் உள்ைது.

'தமாட் ாகி’ கி ாமத்தில் சபய்கின்ற மலை, பில்லிக்குண்டுவில் காவிரியு ன் கைக்கிறது. கரிக்காக இந்த பகுதியில் இருந்த காடுகலை சவட்டி அழித்துக் சகாண்டிருந்தனர். அடுத்தடுத்து சபய்த மலையால் தமல்மண் அடித்து இழுத்துச் செல்ைப்பட்டு ஓல யில் கல ந்துவிடும். இருக்கும் எருலவ நிைத்தில் தெர்த்து, ஆனி மாதத்தில் உழுது ஆரியத்லத (தகழ்வ கு) விலதப்பார்கள். ஒரு பாகம் இல சவளியில் அவல (சமாச்லெ) விலதப்பார்கள். வைமில்ைாத நிைத்தில் தொைம், சகாள்ளு, ஆமணக்கு தபான்றலவ பயிரிடுவதுண்டு. சகால்லையின் ஓ த்தில் கடுகு, ஆமணக்கு தபான்றவற்லற விலதத்து லவப்பார்கள்.

ஆண்டு முழுவதும் இவர்கைது முக்கிய உணவு ஆரியக்களியும் அவல க் குைம்புதம. மலை சபய்தால் நிைத்லத ெம்பி ஊரில் தங்குவார்கள். மலை சபாய்த்தால் மூட்ல முடிச்சுக்களு ன் சபங்களூரு பக்கம் தபாய் கட் தவலைகள், ொலை தபாடும் தவலைகளில் காைம் கழிப்பார்கள். ஒவ்சவாரு ஊரிலும் பத்து முதல் ஐம்பது வீடுகள் வல இருந்தன. சவள்லையர்கள் ஆண் தபாது உள்ொட்டுப் பல ப் பிரிவு இங்தக இருந்தது. ஆதைால் இந்த வட் ா த்துக்கு 'ொட் ார்பாலையம்' என்று சபயர் சூட் ப்பட் து. தற்தபாது உள்தை இருப்பவர்களும் சவளிதய இருப்பவர்களும் 'ொட் ாபாலையம்’ என்தற அலைக்கிறார்கள். 16 ஊர்கள் தெர்ந்து ொட் ாபாலையம் ஊ ாட்சி அலமந்துள்ைது. ஊ ாட்சி ஒன்றிய அலுவைகம் 'தளி’யில் இருக்கிறது. இல ப்பட் தூ ம் 65 கி.மீ. அலனவருக்கும் புரியக்கூடிய சமாழியில் சொல்ை தவண்டுமானால்... மலையூர் மம்பட்டியான் காவல்துலறக்கு ஆட் ம் காட்டி தலைமலறவு வாழ்க்லக ெ த்தியது இந்தக் காட்டில்தான். எந்த ஊருக்குப் தபானாலும் 'மலையூர் மம்பட்டியான்' ொகெங்கள் குறித்து கலத சொல்வார்கள். ொட் ாபாலையத்தின் வைர்ச்சித் திட் ங்கள் அலனத்தும் ஊ ாட்சி ஒன்றியக் குறிப்தபடுகளிதைதய அ க்கமாகி இருந்தது. அலதத் தவி , தமாட் ாகி மற்றும் அலதச் சுற்றியுள்ை கி ாமங்களில் ஒருங்கிலணந்த கி ாம வைர்ச்சித் திட் ம் ஒன்று செயல்பட்டு வந்தது. அதன் இயக்குெர் ஃபி ான்சிஸ், மக்கள் வீடு கட்டிக் சகாள்வதற்கு ஒத்தாலெ செய்து சகாண்டிருந்தார். ாணுவத்திலிருந்து ஓய்வுசபற்ற கம்பவுண் ான அவர் (மக்கைால் ாக் ர் என்தற அலைக்கப்பட் ார்), மருத்துவ தெலவ செய்து சகாண்த , வறுலமப்பட் மக்களுக்கு வட்டிக்குக் சகாடுத்து வாங்கிக் சகாண்டிருந்தார். இவர் பக்கத்திலுள்ை தெசு ாெபு ம் என்ற ஊரில் சகாஞ்ெ காைம் மதக் க லமகலை நிலறதவற்றி வந்தார். சபரிய ொமியாத ாடு ெண்ல முற்றியதபாது சவளிதய வந்து தமாட் ாகி கி ாம முன்தனற்றத் திட் த்லத ஆ ம்பித்திருந்தார். அவர் நிதி தவண்டி அணுகியதபாது, ஆக்ஸ்ஃதபம் (ளிஜ்யீணீனீ) நிறுவனமும் அதன் கை இயக்குெர் ஸ் ான்லி முக்கட்டும் தயாசித்தனர். முடிவில், 'சகாஞ்ெம் நீல தெமிக்கவும், லகத்சதாழிலை தமம்படுத்திக் சகாள்ைவும் முடிந்தால், அது உண்லமயான வைர்ச்சித் திட் மாக அலமயும்' என்று ெம்பினார்கள். அதனால் என்லனயும் சபாறியாைர் 'ஆஸி’லயயும் அலைத்து வந்து, பணி செய்யப் தபாகும் பகுதிலய அறிமுகப்படுத்தினார்கள்.

இயக்குெர் ஃபி ான்சிஸ் உ ன் சிை ஊர்களுக்கு அலைத்துச் சென்று காட்டினார்கள். இ ண்டு ஊர்களுக்கில யில் 5 கி.மீ சதாலைவு இருக்கும். தமடும் பள்ைமுமாக சீ லமக்கப்ப ாத பாலத, ெ ந்து செல்லும் மக்களுக்கு, அலுப்பூட்டுவதாக இருந்தது. அந்த தெ த்தில் ொடு முழுவதும் ஒரு வதந்தி ப வியிருந்தது. அசமரிக்கா, 'ஸ்லகைாப்’ என்ற செயற்லகக் தகாலை வான்சவளியில் சுற்றவிட்டிருந்தது. 'அது சொறுங்கி விைப்தபாகிறது. பூமி அழியப் தபாகிறது' என்ற வதந்தி செய்தித்தாள்கலை நி ப்பியிருந்தது. 'தமாட் ாகி’யில் இருந்தவர்கள் பூமியில் வாழ்க்லக முடியப் தபாகிறது என்ற முடிவுக்கு வந்தார்கள். ஒரு ொள் அந்தப் பகுதிலய காரில் சுற்றி வந்ததபாது, ஊருக்கு சவளிதய ஒரு காட்சிலயக் கண்த ாம். ெடுவில் இருந்த ொ ாயப் பாலனலய சுற்றி அமர்ந்தபடி ஆண்கள் தபாலததயற்றிக் சகாண்டிருந்தார்கள். பத்து ரூபாய் தொட்டின் சவள்லைப் பகுதியில் துலையிட்டு நூலைப் தபாட்டு இரு காதிலும் கட்டியிருந்தார்கள். பூமி அழிவதற்குள் குடித்துத் தீர்த்து விடுவது என்ற முடிவு ன் அவர்கள் இருந்தார்கள். எங்கலைப் பார்த்து ஒரு குடிகா ர், 'த ய், உைகதம அழியப் தபாகுது. எதுக்காக காருை ஏறி சுத்துறீங்க. எங்கதைா வந்து தெந்துக்குங்க’ என்றார். தமாட் ாகி மக்களுல ய கைாொ த்துக்கு இது ஓர் எடுத்துக்காட்டு மட்டுதம. மற்றபடி அம்மக்கலை அச்சுறுத்தும் சபரியெக்தி சுள்ளி சபாறுக்கப் தபாகும் சபண்களின் லகயிலுள்ை அரிவாலைப் பிடுங்கிக் சகாள்ளும் வன அதிகாரிகள்தாம். தமாட் ாகி மக்கள் 'லிங்காயத்’ பிரிலவச் தெர்ந்த கன்ன சமாழி தபசுபவர்கள். பள்ளிக்கூ ஆசிரியர் மாதம் ஒரு ொள் வந்து எல்ைாப் பிள்லைகளுக்கும் வருலகக் குறியிட்டு, ெக த்துக்குத் திரும்பி தன் மாதச் ெம்பைத்லதப் சபற்றுக் சகாள்வார். 'ஐ.டி.வி.பி.' (மிஞிக்ஷிறிமிஸீtமீரீக்ஷீணீtமீபீ க்ஷிவீறீறீணீரீமீ ஞிமீஸ்மீறீஷீஜீனீமீஸீt றிக்ஷீஷீழீமீநீt) எனும் இயக்கதம ஐந்து ஊர்களில் மாலை தெ த்தில் மாட்டுத் சதாழுவத்தில் 'அ’னா, 'ஆ’வனா சொல்லிக் சகாடுத்துக் சகாண்டிருந்தது. இத்தலகய அடிப்பல ஆய்லவ முடித்துக் சகாண்டு புறப்படும்தபாது, 'இங்கு வந்து தங்கி தவலை செய்யத் தயா ா?’ என்ற தகள்விலய ஸ் ான்லி முக்கட் எழுப்பினார். 'சொந்த ஊர்ப் பகுதிகளில் தபாய் பணி செய்வதுதான் எனது திட் ம். தற்காலிகமாக தவண்டுமானால், இ ண் ாண்டுகள் பணி செய்யத் தயார்’ என்று சொன்தனன். மற்ற இருவரும் தலையலெத்தார்கள். ஒரு வா ம் சென்ற பிறகு ஸ் ான்லி முக்கட் எங்கலை கர்ொ கப் பகுதிக்கு அலைத்துச் சென்றார். அங்கு ஒரு அருள்தந்லத ஓல களின் குறுக்தக சபரிய பாறாங்கற்கலைப் பு ட்டிப் தபாட்டு தண்ணீர் ததங்கி ததங்கி செல்வதற்கு வழி செய்திருந்தார். அதனால் ஓல யின் இருபுறமும் நிைத்தடி நீர் உயர்ந்திருந்தது. கிணறுகள் ததாண்டி ஏற்றம் இலறத்து உைவர்கள் பயிர் லவத்துக் சகாண்டிருந்தார்கள். எங்களுல ய பணியும் கிட் த்தட் இது தபான்றுதான் இருக்கப் தபாகிறசதன்று முடிவு செய்து தமாட் ாகிக்கு திரும்பிதனாம். -இன்னும் பேசுபவன்

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் ஓவியம்: ஹரன்

' ஓடி வருது ஒரு குருவி... ஓடி வளைக்குது மறு குருவி... மூக்கு சிவக்குது மூணாவது குருவி... முந்நூறு முட்ளையிடுது நாலாவது குருவி’ கிருஷ்ணகிரி மாவட்ைம், பமாட்ராகியில் எங்கள் வாழ்க்ளக முற்றிலும் பவறுேட்ைதாக இருந்தது. பேங்களூரிலிருந்து பேரியநாயகசாமி என்ே நண்ேரும் வந்து பசர்ந்து பகாண்ைார். ேண்ளணயாருளைய மாட்டுத்பதாழுவம் பவள்ளையடிக்கப்ேட்டு எங்களுக்கு அலுவலகமாக மாற்ேப்ேட்ைது. அதுதான் எங்களுக்குத் தங்குமிைமும்கூை! கூட்டு வாழ்க்ளக, கலந்துளரயாைலுக்கும் இளணந்து வைர்வதற்கும் துளணயாக அளமந்தது. பமாட்ராகி என்கிே பேயருக்கு ஒரு காரணம் இருந்தது. அந்த ஊர் மக்கள் சாகுேடி பசய்யும் முக்கியமான ேயிர் 'ஆரியம்’ என்று அவர்கைால் அளைக்கப்ேடும் பகழ்வரகு (ராகி). முன்பனாரு காலத்தில் பகாளையில் பேய்த மளையில், அறுவளை பசய்திருந்த ராகி ேயிர்களின் மூட்டிலிருந்து புதிய தளிர்கள் வைர்ந்து தானியம் விளைந்ததாம். இளதப் ோர்த்த மற்ே ஊர்காரர்கள் 'மூட்டு ராகி, மூட்டு ராகி’ என அளைத்திருக்கிோர்கள். இந்தப் பேயர், பின்னாளில் பமாட்டுராகியாகி, பிேகு பமாட்ராகி என்று ஆகிவிட்ைது. என்ளனப் போறுத்தவளரயில் பகழ்வரகு அறுவளை பசய்த வயலில், மறுதாம்பு ேயிர் எடுக்க முடியும் என்ேது புதிய தகவல். மிக்ஷிஞிறி இயக்குநர் பிரான்சிஸ், எங்களுக்கு உணவு சளமப்ேதற்காக, அவரது பசாந்த ஊரிலிருந்து ஓர் இளைஞளன அளைத்து வந்திருந்தார். இருேது வயபத ஆன அந்த இளைஞனின் முகம் நிளனவில் நன்ோகபவ ேதிவாகியுள்ைது. ஆனால், பேயர் நிளனவில் இல்ளல. இந்த வயதுக்குள், 22 சாமியார்களுக்கு அவர் சளமயல்காரராக ேணிபுரிந்திருக்கிோர். அவருைன் சளமயல் பவளலகளில் நாங்களும் கூைமாை உதவி பசய்பவாம். அப்போது அவர் கூறும் சாமியார் களதகள் பகட்ேதற்கு சுளவயாக இருக்கும். அந்த இளைஞன் சளமயல்காரனாக மட்டும் இல்லாமல், பமாட்ராகி பிள்ளைகளுக்கான முன்னிரவுப் ேள்ளி ஆசிரியராகவும் இருந்தார். போழுது சாய்ந்தவுைன் முகம், ளககால் கழுவி ேவுைர் பூசி, சிளகயலங்காரம் பசய்து, பூட்ஸ் மாட்டி கழுத்தில் ளை கட்டி ஊருக்குள் நுளைவளதப் ோர்க்கபவ ேயங்கரமாக இருக்கும். அளதப் ோர்த்து, 'இவன் என்னத்த பசால்லிக் பகாடுக்கப் போோன்’ என்ே ஐயம் எனக்குள் எழுந்தது. ஒரு நாள், நான் வகுப்பேடுக்கச் பசன்பேன். நான் நிளனத்தது மாதிரிபய நிளலளம பமாசமாக இருந்தது. உைபன, 'வாரத்தில் ஒரு நாள் உனக்கு ேதிலாக நான் வகுப்பேடுக்கிபேன்’ என சளமயல்காரனுைன் ஓர் ஒப்ேந்தம் பசய்து பகாண்பைன். ஒருநாள் விடுமுளே கிளைத்தது அவனுக்கும் மகிழ்ச்சிளய அளித்தது.

நான் வகுப்புக்குச் பசல்லும்போது ஒரு வித்தியாசமான நளைமுளேளயக் ளகயாள்பவன். முதலில் ஒரு குட்டிக்களத பசால்பவன். களத பசால்லிக் பகாண்பை அதில் வரும் முக்கியமான வார்த்ளதகளை கரும்ேலளகயில் எழுதுபவன். பிேகு, ஒரு குச்சிளய ளகயிபலடுத்து வார்த்ளதகளைத் பதாட்டுத்பதாட்டு களதளயத் திரும்ேவும் பசால்லுபவன். பிேகு, 'உங்களில் யார் இப்ேடிச் பசால்ல முடியும்’ என்று பகட்பேன். முன்வரும் மாணவரிைம் ளகயிலுள்ை குச்சிளய பகாடுப்பேன். அவரும் குச்சியால் வார்த்ளதகளைத் பதாட்டுத்பதாட்டு களதச் பசால்வார். இதனால், அடுத்த மாணவருக்கு தன்னம்பிக்ளக பிேக்கும். அவரும் களத பசால்வார். இதுபோல நான்கு, ஐந்து மாணவர்கள் திரும்ேத் திரும்ேக் களத பசால்லும்போது, எல்லா மாணவர்களுக்கும் களத போய் பசர்ந்திருக்கும். எழுத்துக்களும் அறிமுகமாகியிருக்கும்! இவ்வாோக பமாட்ராகி ஊர் பிள்ளைகளுைன் எனக்கு பநருக்கம் ஏற்ேட்ைது. அவர்களில் ஒரு ளேயன் மாளதயன். ஒரு நாள் மாளலப்போழுதில் மாளதயன் விைக்கு எடுத்துச் பசல்ல வந்தான். தனிச்சுற்றுக்கு மட்டும் என்று பவளிவந்த ேத்திரிளகயில் இரண்டு விடுகளதகள் இருந்தன. மாளதயனிைம் ''ஒரு விடுகளத போைவா?'' என்று பகட்பைன். ''போடு... ஆழ்வாரு'' என்ோன். எனது விடுகளத இதுதான், ''மனிதன் இேங்காத கிணத்துக்குள்பை மரம் இேங்கிக் கூத்தாடுது''. மாளதயன் தளலளயச் பசாறிந்தான். ''பதரியவில்ளல ஆழ்வாரு, விளை பசால்லு'' என்ோன். ''எனக்கும் பதரியாபத'' பசான்பனன்.

என்று

ேதில்

விைக்ளக எடுக்காமபலபய ஊருக்குள் ஓடி, ஐந்து நிமிைத்தில் திரும்பி வந்த மாளதயன், ''ஆழ்வாரு, இப்போ நான் ஒரு களத போடுபேன்'' என்ோன். ''போடு'' என்பேன். ''ஓடி வருது ஒரு குருவி, ஓடி வளைக்குது மறு குருவி, மூக்கு சிவக்குது மூணாவது குருவி, முந்நூறு முட்ளையிடுது நாலாவது குருவி'' என்ோன்.

இப்போது நான் தளலளய பசாறிந்து பகாண்டிருந்பதன். 'பதரியளலபய மாளதயா... களதளய விடிய ளவ'' என்று பகட்பைன். அதற்கு அவன், ''உனக்கு ஒரு மாதம் வாய்தா தருகிபேன்'' என்ோன். கிட்ைத்தட்ை பவளியுலகத் பதாைர்பே இல்லாத மம்ேட்டியான் காட்டில், 'வாய்தா’ என்கிே வார்த்ளதளயக் பகட்ைபோது எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அதிலும் இரவுப் ேள்ளியில் 'அ’ னா

'ஆ’ வன்னா ேடிக்கிே மாளதயன், ஒரு மாதமானாலும் என்னால் விளை காண முடியாது என்று தீர்மானித்தளதக் கண்டு வியப்ேளைந்பதன். இந்த நிகழ்வு எனக்பகாரு ோைம் பசால்லித் தந்தது. 'நாபம எல்லா அறிளவயும் பசமித்து வைங்கத் பதளவயில்ளல. அறிவு எங்கும் ேரவலாகக் கிைக்கிேது. அறிளவத் திரட்ைவும், சீரளமத்து பிேருக்கு வைங்கவும் கற்றுக்பகாண்ைால் போதுமானது’ என்கிே புரிதல் வந்தது. பமாட்ராகி கிராமத்தில் மக்கள் வாழ்க்ளக மிகவும் கடினமானது. மரங்கபைல்லாம் பவட்டி கரியாக்கி கீபை அனுப்ேப்ேட்டு விட்ை பிேகு, மளை குளேந்தது ஒரு புேமிருக்க, பேய்த மளையில் பமல்மண் அடித்துச் பசல்லப்ேட்டு விட்ைது. நிலம் கல்லும், கட்டியுமாக காணப்ேட்ைது. கற்களைப் போறுக்கி வரப்பு போல் ளவத்துவிட்டு, இருக்கிே மாட்டு எருளவ நிலத்தில் ேரப்பி, ஆனி மாதத்தில் உழுது விளதப்ேது அவர்கைது வைக்கம். பகழ்வரகு களியும், பமாச்ளசக் பகாட்ளை குைம்பும் அவர்கைது வைக்கமான உணவு. உணவு எடுத்துக்பகாண்டு, மாடுகபைாடு குைந்ளதகளும், பேரியவர்களுமாக காட்டுக்குச் பசல்வார்கள். போழுது சாயும்போது வீடு திரும்புவார்கள். ஓளைக் களரயிலுள்ை கிணற்றிலிருந்து தண்ணீர் பகாண்டு வருவார்கள். மாடு கன்றுகளை 'ேட்டி’யில் பசர்ப்ோர்கள். மீண்டும் ோட்டுப் ோடியேடிபய பகழ்வரளக மாவாகத் திரிப்ோர்கள். அடுப்ளே மூட்டி களியாகக் கிண்டுவார்கள். பிேகு, விைக்குக் கம்ேத்தின் கீபை வளையமாக உட்காருவார்கள். அப்போழுது ஆட்ைம், ோட்ைம், களத, தகவல் எல்லாம் பவளிப்ேடும். ேகல் பநரத்தில் பவளலயின் நிமித்தம் இருந்த களைப்பு, மாளல பநரக் களல நிகழ்ச்சியில் தீர்ந்து போகும். மாளதயன் அனுேவத்துக்குப் பிேகு, முன்னிரவு களலநிகழ்ச்சியில் விடுகளதளயயும் இளணத்பதன். அப்ேடித்தான் ஒரு நாள் 'அ’ னா 'ஆ’ வன்னா பதரியாத ஒரு பேண், விடுகளத ஒன்ளே எடுத்துவிட்ைாள். ''காய் ஆன பிேகு பூவாவது எது? ேைமான பிேகு காயாவது எது?'' இதற்கும் என்னிைத்தில் விளை இல்ளல. -இன்னும் பேசுபேன்..

அஞ்சட்டி மலையில் பிறந்த ஞானம்..! நம்மாழ்வார் ஓவியம்: ஹரன்

பள்ளிக்கூடம் பார்த்தறியாத அந்தப் பபண், 'காயான பிறகு பூவாவது எது? பழமான பிறகு காயாவது எது?’ என்று விடுகததகதை எடுத்துவிட, என்னிடத்தில் விதட இல்தை. ஆனால், நாங்கள் சிை கததகதைப் பபாட்டு, அவள் பதில் ப ால்ை முடியாது நின்றபபாது, அவளிடமிருந்து விதடதய வாங்கிபனாம். காயான பிறகு பூவாவது... பதங்காய். பழமான பிறகு காயாவது... எலுமிச் ம்பழம்! அடுப்படியில் பதங்காதய உதடத்து அரிவாள் மதனயில் சுரண்டும்பபாது, பதங்காய்ப்பூ வந்தது. கிராமங்கள், பட்டணத்து வியாபாரிகைால் சுரண்டப்பட்டு, ஏதுமற்ற நிதையில் இருப்பதத, விடுகததயின் இப்பகுதி விைக்குகிறது. பதங்காயில் பருப்பு, பகாட்டாங்குச்சி (சிரட்தட) என இரண்டு பாகங்கள் உண்டு. பருப்தபச் சுரண்டிய பின்னர், பகாட்டாங்குச்சிதான் மிச் ம். அதுபபாை, கிராமத்திலுள்ை அரிசி, ஆடு, மாடு, காய்கறி, பழம், நிைம், நீர், உதழப்பு என அதனத்ததயும் பட்டணம் உறிஞ்சிக் பகாள்ளும்பபாது, கிராமங்கள் பாதைகைாகின்றன! கததயின் இரண்டாவது பாகம் முக்கியமானது. எலுமிச் ம்பழத்தத அரிந்து, உப்பிட்டு பவயிலில் தவத்து எடுத்தால், ஊறுகாய். மனிதர்கள் இறந்தால், 'இயற்தக எய்தினார்’ எனச் ப ால்கிறார்கள். அதுபபாைபவ, மரத்திலிருந்து பிரிந்து விழுகிற பழமும், நான்தகந்து நாட்களில் இயற்தக எய்திவிடுகிறது. ஆனால், உப்பு இடப்பட்ட பழம் (ஊறுகாய்) ஆண்டு முழுக்க இருந்தாலும் அழிவதில்தை. 'அது ஏன்?’ என்கிற பகள்வி, இரவு முழுவதும் தூக்கத்ததக் பகடுத்தது. பூஞ் ணம், பாக்டீரியா பபான்ற நுண்ணுயிரிகள்தான் ஒரு பபாருதை சிததக்கின்றன. உப்பு, அந்த நுண்ணுயிரிகதைக் பகான்றுவிடுகிறது. மனிதன் இறக்கும்பபாது, நுண்ணுயிரிகள் ப யல்பட்டதால்தான் உடல்கள் இயற்தக எய்தின.

1984-ம் ஆண்டு மத்திய பிரபத ததைநகர் பபாபாலில் பூச்சிக்பகால்லி நஞ்சு உற்பத்தியான படங்க் பவடித்து, நகர் முழுவதும் பரவியது. அங்பக இறந்துபபான மாடுகள், சிததயாமல் பை மாதங்கள் அப்படிபய கிடந்ததத பத்திரிதககள் படம் பிடித்தன. கடபைார மணலில் உப்புதான் விதைகிறது. பயிர் விதைவதில்தை. 'உரத்தில் உப்பு கைந்தால் கடுதமயான தண்டதன கிதடக்கும்’ என்கிறது, இந்தியக் குற்றவியல் ட்டம். காரணம் உற்பத்தி ப ய்ய பவண்டிய நிைம் பயனற்றுப் பபாகிறது (உரத்தில் உப்தபக் கைந்தவர்கள் அல்ைது உரபமன்று தந்தவர்கள் தண்டிக்கப்பட்டார்கைா?)! அம்பமானியம்- ல்பபட், யூரியா, கால்சியம்-தநட்பரட், பபாட்டாஷ் இதவபயல்ைாபம உப்புகள்தான். இவற்தற உழவர்களிடம் உரம் என்று ப ால்லி விற்றார்கள். டி.ஏ.பி.-யில் (ஞிகிறி ஞிவீ ணீனீனீஷீஸீவீuனீ ஜீலீஷீsஜீலீணீtமீ) 16% தநட்பரட் உப்பு இருக்கிறது. இந்த உப்புகதை இடும்பபாது, மண்ணில் உள்ை உயிர்கள் மடிகின்றன. இதன்காரணமாக, மண்ணில் உயிர்கள் ப ய்ய பவண்டிய பவதைதய, யூரியா பபான்ற ர ாயனங்கள் ப ய்ய பவண்டியுள்ைது.

மீண்டும் மீண்டும் ர ாயன உரங்கதை வாங்கி, நிைத்தில் இடும் கட்டாயத்துக்குத் தள்ைப்படுகிறார்கள் உழவர்கள். நிைம், பமலும் பமலும் பகட்டித் தட்டிப் பபாகிறது. நிைத்தில் ஃப்யூரிடான், திம்பமட் பபான்ற நஞ்சுகதை இடும்பபாதும், கதைக்பகால்லி நஞ்சுகதை இடும்பபாதும்... மண், மைடாக்கப்படுகிறது. 'விஞ்ஞானம் என்கிற பபார்தவயில் நடக்கும் வியாபாரம், தாய் மண்தணச் ாகடிக்கிறது’ என்ற உண்தமதய அறிந்தபபாது, அஞ் ட்டி மதையில் எனக்கு ஞானம் பிறந்ததத உணர்ந்பதன். அதிலிருந்து மக்களுக்குச் ப ால்வதத நிறுத்திக் பகாண்டு, அவர்களிடமிருந்து கற்க முடிவு ப ய்து, இன்றும் பதாடர்கிபறன். இன்தறக்கு, இயற்தக வழி பவைாண்தமயில் இவ்வைவு பபரிய எழுச்சி ஏற்பட்டதற்கு, விடுகதத என்கிற பபயரில், எழுதப் படிக்கத் பதரியாத அந்தப் பபண், என் சிந்ததனயில் ஏற்படுத்திய மாற்றபம காரணம்.

அடுத்த சிை நாட்களில் ஒரு மாதை பநரத்தில் வீட்டுக்கு முன் இருந்த ஒரு பாதறயில் அமர்ந்திருந்பதன். அப்பபாது வந்த ஓர் இதைஞன், ''நாங்கள் மதழ வருமா... இல்தையாங்கறத பசுக்கதை பவச்ப பதரிஞ்சுக்குபவாம்!’' என்றான். ''எப்படி?’' என்ற என் பகள்விக்கு, ''காதையிை பசுதவக் குளிப்பாட்டி பமய்ச் லுக்கு அனுப்புபவாம். வீட்டுக்கு முன்ன ாணம் பதளிச்சு பகாைமிட்டு பவப்பபாம். ாயந்திரம் பசு திரும்பி வந்ததும், முற்றத்தில் நிறுத்தி பூத ப ய்து, பசுதவ வணங்கி, 'மாததயா, எங்களுக்கு மதழதயக் பகாடுக்கணும்’னு பவண்டிக்குபவாம். பசு பகாஞ் மா மூத்திரம் பபய்ஞ் ா, பகாதட மதழ பபய்யும். நிதறய மூத்திரம் பபஞ் ா பருவமதழ. மூத்திரம் பபய்யைனா, மதழ வராதுனு புரிஞ்சுக்குபவாம்'' என்று பதில் தந்தான். சுதவயான இந்தத் தகவதை, பபரியாவுடன் (பபரிய நாயக் ாமி) பகிர்ந்பதன். அவர் ஒரு பயா தனதய முன் தவத்தார். அதன்படி, பசுவிடம் மதழ பகட்பதத, நாடகமாக்கிபனாம். இரவு உணவுக்குப் பிறகு மக்கள் ஊர் மத்திக்கு வந்தார்கள். இரண்டு இதைஞர்கதை பதர்ந்பதடுத்பதாம். ஒருவன் குனிந்து பகாண்டான். இரண்டு தககதையும் காபதாடு ஒட்டி உயர்த்த, அது மாட்டுக் பகாம்பாகியது. இரண்டாவது இதைஞன் முன்னிருப்பவனின் இதடதயப் பற்றி ததைதயக் குனிந்து பகாண்டான். ஒரு தக பின் பக்கம் பதாங்கி, வாைாகியது. பமபை பபார்தவதயப்

பபாட்டுப் பபார்த்த... நாலுகால் பசு நடந்துவந்து, மக்கள் மத்தியில் நின்றது. நாடகமும் பதாடங்கியது. இரண்டு பபர், பசு முன்பாக விழுந்து கும்பிட்டு, 'மாததயா, எங்களுக்கு மதழதயக் பகாடுக்க பவண்டும்’ என்றனர். 'பமாட்ராகி கிராமத்தார்களுக்கு மதழதயக் பகாடுக்க மாட்படன்’ 'மாததயா, இப்படிச் ப ால்ைக் கூடாது. நீ மதழயக் பகாடுக்கணும். நாங்க உழுது ஆரியம் விததக்கணும். அது விதைஞ்சுதான் வயித்ததக் கழுவணும்...’ 'இந்த ஊர்க்காரர்கள் தப்பு ப ய்கிறீர்கள். சீட்டாடுகிறீர்கள். பபாண்டாட்டிதய அடிக்கிறீர்கள். அதனால், மதழ தரமாட்படன்.’

ாராயம்

குடிக்கிறீர்கள்.

'மாததயா, மதழ இல்ைாவிட்டால் பிதழப்பு கிதடயாது.’ 'மரங்கதை பவட்டிக் கரியாக்கி பணம் பண்ணுகிறீர்கள். உங்களுக்கு மதழ பகாடுக்க மாட்படன்.’ பார்தவயாைர்கள் சிைர் திடுபமன எழுந்பதாடி வந்து, விழுந்து கும்பிட்டு, 'இனி தப்பு ப ய்ய மாட்படாம். மன்னிச்சிடு மாததயா’ என்று மன்றாடியக் காட்சி, அதனவதரயும் ஆச் ர்ய த்துக்குள் ஆழ்த்தியது. ' ரி, காை மதழதயக் பகாடுக்கிபறன். ஆரியம், அவதரக் பகாட்தட தவத்து பிதழத்துக் பகாள்ளுங்கள்’ என்று பசு ஆசி வழங்க, கைகைப்பாக கதைந்தது கூட்டம். இதுபபான்ற நிகழ்ச்சிகளில் முன்னிதை வகித்துப் பங்பகற்றவர் சிவா என்ற வாலிபர். ஒரு கிபைா மீட்டர் பதாதைவில் அவருக்கு நிைம் இருந்தது. அது, இரண்டு யாதனகள் எதிபரதிபர படுத்தது பபாை பமடும் பள்ைமுமாக இருந்தது. இந்த நிைத்தத, மதழ நீர் ப மிப்பதற்கான மாதிரி பண்தணயாக்க முடிவு ப ய்பதாம். நிைத்திபை பகாட்டதக அதமத்பதாம். நிைத்தத மதைத் பதாட்ட ாகுபடிக்கு ப ய்வதுபபாை தட்டுத் தட்டாக மப்படுத்த பவண்டியிருந்தது. சிவாவின் தம்பி மாததயன், நிைத்தில் ப ாம்பல் படாமல் உதழக்கக் கூடியவர். மாததயனிடம் இரண்டு இதணப் பசுக்கள் இருந்தன. ஓர் இதண கைப்தபக்கு... மற்பறார் இதண, பூமிதயச் மப்படுத்தும் பைதகக்கு. மாததயன் ஏதரப் பிடித்திருப்பார். நான் மட்டப் பைதகதய பிடித்திருப்பபன். பதாடர்ந்து பவதைகள் நடந்ததால், நிைம் மாறிக் பகாண்டிருந்தது. அப்பபாது வழியில் பபான பபண்கள் பகட்டார்கள்'நீங்கள் மாததயன் வருவீர்கைா?’

நிைத்தில்

-இன்னும் பபசுபவன்...

மட்டும்தான்

உதழப்பீர்கைா...

எங்களுடன்

பவதைக்கு

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் ! அறியா நிலைக்குச் சென்ோல்தான் அறிய முடியும் !

மலைப்ேயிர்கள் ொகுேடிக்காக, மாடுகலைக் சகாண்டு நிைத்லத உழுது ெமப்ேடுத்திக் சகாண்டிருந்பதாம் நானும் மாலதயனும். இப்ேடிச் செய்வதால், மலை நீர் ேரவைாக நிைத்தினுள் இேங்குவதுடன், மண் அரிப்பும் தடுக்கப்ேடும். இந்த பவலையில் மும்முரமாக இருந்தபோதுதான்... ''நீங்கள் மாலதயன் நிைத்தில் மட்டும்தான் உலைப்பீர்கைா... எங்களுடன் பவலைக்கு வருவீர்கைா?'' என்று பகட்டார்கள், அந்த வழியாக வயல் பவலைக்குச் சென்ே சேண்கள். ''வருகிபேன், இன்று என்ன பவலைக்குப் போகிறீர்கள்?'' என்று பகட்படன். ''ஆரியம் (பகழ்வரகு) அறுவலடக்குப் போகிபோம்.'' ''என்னிடம் அரிவாள் இல்லைபய...'' ''நாங்கள் தருகிபோம்!'' அவர்களுடன் அறுவலட வயலுக்குச் சென்பேன். கங்காணி, லகயிலிருந்த பகாைால் ஒவ்சவாருவருக்கும் அறுவலட செய்ய பவண்டிய இடத்லதப் பிரித்துக் சகாடுத்தார். எனக்கு ஒரு கூறு கிலடத்தது. அது, நன்கு விலைந்திருந்த நிைம். என்னால் முடிந்த அைவு அறுத்பதன். இருந்தாலும், சேண்களுடன் போட்டி போட முடியவில்லை. நான் பின்தங்கிய போசதல்ைாம் ேக்கத்துக் கூறில் அறுவலட செய்த சேண் நான் ோக்கி லவத்திருந்த இடத்லதயும் அறுத்து உதவினார். இலடபவலை பநரத்தில் மக்கள் கம்ேங்கூழ் குடித்தபோது, எனக்கும் கூழ் கிலடத்தது. சமாச்லெக் சகாட்லட குைம்போடு ொப்பிட்ட கூழ், சுலவயாகபவ இருந்தது. அன்று உடல் வலி சகாஞ்ெம் வித்தியாெமாக இருந்தாலும், சோழுது கைகைப்ோகபவ சென்ேது.

சதாடர்ந்து அவர்களுடன் பவலைக்குச் செல்லும்போது, நிலேய கலதகலையும் தகவல்கலையும் ேரிமாறினார்கள். சகாஞ்ெ நாட்களிபைபய மலை ஆரம்பித்து விட்டதால், நாங்கள் அலமத்துக் சகாண்டிருந்த மாதிரி பதாட்டத்தில் பவலை அதிகமாகி விட்டது. அதனால், சவளிபவலைக்குப் போக முடியவில்லை. நிைத் தயாரிப்பின்போது ஒரு ெதுரத்தில் நான்கு சேரிய கற்கலைப் புரட்ட பவண்டியிருந்தது. கீபை மணல் ேரப்பு... அதன் மீதிருந்த கற்கபைா மிகப்சேரியலவ. கடப்ோலரதான் வலைந்தபத தவிர, கற்கலை நகர்த்த முடியவில்லை. இறுதியாக கல் உலடப்போரிடம் சோறுப்லே ஒப்ேலடக்க முடிவானபோது... சநடுபநரம் பேசிய பிேகும், 400 ரூோய்க்கு குலேவாக கூலிலயக் குலேத்துக் சகாள்ை அவர்கள் ெம்மதிக்கவில்லை. 'பிேகு ோர்த்துக் சகாள்ைைாம்' என்று கலைந்பதாம். காலையில் காட்டுக்குப் போனபோது மாலதயன் ஒரு பயாெலன சொன்னார். ஒவ்சவாரு கல்லுக்குப் ேக்கத்திலும் சேரிதாக ஒரு குழி பதாண்டி, ோோங்கல்லை ேள்ைத்தில் தள்ளி மூடி

விடுவது என்ேதுதான் அந்த பயாெலன. அப்ேடிபய செய்பதாம். மாலதயன் சொன்ன இந்த பயாெலன... 'அறிவு எங்கும் ேரவிக் கிடக்கிேது’ என்கிே சிந்தலனலய மீண்டும் வலுப்ேடுத்தியது. நாட்டார்ோலையம் ஊராட்சியில் அதிக ஓய்வு கிலடத்தது. அந்த நாட்களில் நான் ேடித்த மூன்று கட்டுலரகள் எனது சிந்தலனயில் சேரிய தாக்கத்லத ஏற்ேடுத்தின. அவற்றில் ஒன்று 'ேங்சகடுக்கும் கல்வியும் வைர்ச்சியும்'. அந்தக் கட்டுலர சொல்வது இதுதான்... ேடித்த ஒருவர், 'ெமூக பெலவ செய்யப் போகிபேன்’ என்று கிராமத்துக்குச் செல்கிோர். அவருக்கு உைகியல் அறிவு கிராமத்தாலரவிட ஒப்பீட்டைவில் கூடுதைாகபவ சதரியும். ஆனால், அந்த ஊர் நிைவரம் அங்கு வாழும் மக்களுக்குத்தான் கூடுதைாகத் சதரியும். அந்த வட்டாரத்தில் நிைவும் ெமூக உேவுகள் எப்ேடிப்ேட்டலவ; தட்ேசவப்ே நிலை என்ன; பவலைவாய்ப்புகள் எப்ேடி உள்ைன; கல்வித் தரம் எப்ேடிப்ேட்டது; காட்டு விைங்குகள் என்ன மாதிரி சதாந்தரவு தருகின்ேன? என்ேது போன்ே விவரங்கள், சவளியிலிருந்து போனவலரவிட, அங்பகபய வைர்ந்தவர்களுக்குத்தான் அதிகம் சதரியும். ஆதைால், பெலவ செய்யச் செல்ேவர் முதலில் உள்ளூர் நிலைலமலயக் கற்ேறியும் ேணியில் தன்லன ஈடுேடுத்திக் சகாள்ை பவண்டும். ஊலரப் ேற்றி கற்ேறிவது அவ்வைவு எளிதல்ை. ஒன்லே அறிய முற்ேடுேவர், முதலில் அறியா நிலைக்குச் செல்ை பவண்டும். முழுக்கால் ெட்லட, பமல் ெட்லட, லகயில் ஆங்கிைப் ேத்திரிலக, வாயில் ஆங்கிை வார்த்லதகள்... இவற்றுடன் ஊருக்குள் நுலையும்போபத ஒருவலர 'ொர்’ என்று மக்கள் அலடயாைம் கண்டுசகாள்கிோர்கள். அதற்கு பிேகு, 'காற்றும் பமகமும் மலையாக மாறுமா மாோதா..?’ என்ே பகள்விக்குக்கூட 'ொரி'டபம ேதிலை எதிர்ோர்க்கிோர்கள். ஆதைால், ஊர் நிலைலமலயக் கற்க முற்ேடுேவர், அறியா நிலைக்குப் போனால் மட்டும் போதாது. அவர்களில் ஒருவராக மாே பவண்டும்... என்று அந்தக் கட்டுலர சதள்ைத்சதளிவாகச் சொன்னது! மாலதயன் மற்றும் ஊர் மக்களுடன் இலணந்து, நிைத்தில் இேங்கி பவலை செய்ய ஆரம்பித்த பிேகு, 'முழுவதும் நான் கிராமத்தானாக மாறி விட்படன்’ என்று சொல்ை முடியவில்லை. என்லன 'ொர்’ என்பே இலைஞர்கள் அலைத்தார்கள். ஒரு நாள் மாலை இலைஞர்களுடன் பேச்லெ இப்ேடி ஆரம்பித்பதன். ''நமது ஊரில் 'ொர்’ இருக்கிோர்கைா?'' என்று பகட்படன். ''இல்லை அஞ்ெட்டியில்தான் போலீஸ் ஸ்படஷனில் ஒரு ொர் இருக்கிோர்'' என்று சொன்னார்கள். ''நான் அந்த போலீஸ்காரர் போைவா இருக்கிபேன்'' என்று பகட்படன். ''நீங்க சேரியவங்க. அதனாை உங்கலை 'ொர்' என்றுதான் கூப்பிடணும்'' என்ேனர். 'வால்கா சிந்து முதல் கங்லக வலர’ என்ே புத்தகத்தில் ராகுை ொங்கிருத்தியாயன் சொல்லியிருந்த நிகழ்லவ அவர்களுக்கு விவரித்பதன். ஒரு தலையாரி, குத்தலக விவொயி வீட்டுக்கு வருகிோன். வீட்டில் ஆடவன் இல்லை. 'நாலை ஜமீன்தார் ஊருக்கு வருகிோர், ோல் பவண்டும்' என்று தலையாரி பகட்கிோன். வீட்டுக்காரி, 'எங்கள் வீட்டில் மாடு ஏது... நாங்கள் எப்ேடி ோல் சகாடுக்க முடியும்?' என்று பகட்கிோள். கூலர பமலிருந்த அவலரக்காலயப் ேறிப்ேதற்கு தலையாரி தாவுகிோன். '’ஒபர ஒரு காய்தான் காய்த்திருக்கிேது. நாங்கள் அதில் ஒன்லேயாவது கறி செய்து

ொப்பிட பவண்டும். விட்டுவிட்டு போ’ என்று சகஞ்சுகிோள். அவள் குைந்லத சேற்றுக் சகாஞ்ெ நாள் மட்டுபம ஆகிேது. சவளுத்துப்போய் லநந்த உடம்பு. அலத கவனித்த தலையாரி 'ஜமீன்தாருக்கு ோல் சகாடுக்க முடியுமா முடியாதா?’ என்று பகட்டான். 'மாடு இல்லை என்று முன்பே சொன்பனபன’ என்று வீட்டுக்காரி ேதில் சொல்கிோள். 'வருகிபேன்’ என்று போனவன், இன்னும் ஒரு ஆளுடன் வருகிோன். வீட்டுக்காரிலய மரத்தடியில் கயிற்ோல் கட்டி, அவள் மார்பிலிருந்து ோல் கேந்து சகாண்டு செல்கிோர்கள். இந்தக் கலதலயச் சொல்லி, ''அவர்கள்தான் 'ொர்’ என்ே வார்த்லதலயப் ேயன்ேடுத்தியவர்கள். சவளிநாட்டிலிருந்து வந்த சவள்லையர்கள் சகாள்லை சகாண்டு போவதற்கு துலண நின்ேவர்களுக்கு 'ொர்’ ேட்டம் வைங்கப்ேட்டது. என்லனயும் 'ொர்’ என்று அலைப்பீர்கைா?'’ என்று பகட்படன். ''இலத முன்னாடிபய சொல்லியிருக்கக் கூடாதா?'' என்று பகட்டார்கள். ''நடந்து போனலதப் ேற்றி கவலைப்ேடக் கூடாது'' என்பேன். 'ஐயா என்று கூப்பிடைாமா?’ என்ோர்கள். ''இங்கிலீஸ் 'ொர்', தமிழில் 'ஐயா'தாபன. பிேகு எப்ேடி அலைப்ேது?'' என்று குைம்பினார்கள். ''எனக்கு அம்மா, அப்ோ லவத்த சேயர் நம்மாழ்வார். அப்ேடிபய அலைக்கைாம்'' என்பேன். மூச்சு திணறிய இலைஞர்கள், '’நீங்களும் நானும் ெமமாக முடியுமா?'' என்று பகட்டார்கள். ''உங்கள் ெட்லடலய எங்களுக்குக் சகாடுத்து விடுவீர்கைா?'' என்று பகட்டார்கள். அப்போபத கைற்றி மாட்டிபனன். ''லக கடிகாரத்லத மாற்றிக் சகாள்ைைாமா?'' என்று பகட்டார்கள். அலதயும் கைற்றி மாட்டிபனன். வீட்டிலிருந்த ெட்லடகலைசயல்ைாம் மாற்றிபனாம். அவர்களுலடய ெட்லட எனக்குப் சோருத்தமானதாக இல்லை. ெற்பே சிறியதாக இருந்ததால், ேனியபனாடு வாைப் ேைகிக் சகாண்படன். இப்சோழுது ேை நண்ேர்களும், இயல்ோகப் ேைகவும் பேெவும் முன்வந்தார்கள். சேரியநாயக ொமி, கிறிஸ்துவ அலமப்பில் குரு ேயிற்சிக்காக பெர்ந்திருந்தவர். சநருக்கடி காைகட்டத்தின் போது அரசியல் விழிப்பு உணர்ச்சிக்காக செயல்ேட்ட மாணவர் அலமப்பில் தீவிர ேங்காற்றியவர். மிகவும் சுைேமாக மக்களுடன் கைந்து ேைகுவது, அவருக்குக் லக வந்த கலை. ஞாயிற்றுக்கிைலமகளில் ேக்கத்திலிருந்த பெசுராெபுர ேங்குக்கு அலைத்துச் செல்வார். அங்கிருந்த இலைஞர் மன்ேத்துடன் வியர்த்துப் போகும் அைவுக்கு லகப்ேந்து விலையாட்டு நலடசேறும். ேங்குத் தந்லத லூர்துொமி இயல்ோகப் ேைகக்கூடியவர். நான், ஆசி, சேரியா மூவருக்கும் ெலமயல்காரர் நல்ை காலை உணவு சகாடுப்ோர். ஒரு நாள் ெலமயல்காரரின் காலை ோர்த்தபோது என் மனம் சநகிழ்ந்தது. கணுக்காலுக்கு கீபை சேரிதாக வீங்கிப் புண் சவடித்து நீர் வடிந்து சகாண்டிருந்தது. ''காலை இப்ேடி லவத்திருக்காபத. ேப்ோளிக் காயின் பதாலை எடுத்துவிட்டு, மாம்ேைத்லத செதுக்குவலதப் போல் செதுக்கி லவத்து கட்டு'' என்பேன். அடுத்த வாரம் சென்ேபோது ெலமயல்காரரின் கால் வீக்கம் குலேந்து, புண் ஆறி இருந்தது. ''நான் சொன்னலத செய்தாயா?'' என்று பகட்படன். ''செய்ததால்தான் பவலைக்கு வந்திருக்கிபேன்'' என்ோர். ஒரு சிகிச்லெலய நலடமுலேப்ேடுத்தி சவற்றி கண்டதில் எனக்கு மகிழ்ச்சி கிலடத்தது. பெசுராெபுரம் ேயணங்கள் அதிக நாள் நீடிக்கவில்லை. அதற்கும் ஓர் காரணம் இருந்தது. -இன்னும் பேசுபேன்..

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் ! 'சார்' என்று எதற்காக அழைக்க பவண்டும்?

பமாட்ராகியில் நாங்கள் சார்ந்திருந்த கிராம வளர்ச்சித் திட்டத்தில், ஊருக்கு இரண்டு இழளஞர்கழளத் பதர்ந்ததடுத்து விழிப்பு உணர்வுப் ேயிற்சி அளிப்ேது என முடிவு தசய்யப்ேட்டது. பசசுராசபுரம் கிராமத்தின் ேங்காக, இரண்டு இழளஞர்கழளத் பதர்வு தசய்வதற்காக நான் மற்றும் ஆசி (ஆஸ்வால்டு) இருவரும் புேப்ேட்படாம்! இங்பக ஆசிழயப் ேற்றி ஒரு சிறுகுறிப்ழேச் தசால்லியாக பவண்டும். கல்லூரிப் ேடிப்பு முடித்ததும், மதகுரு ேணிக்குச் தசன்ே ஆசி, ோதியிபேபய அழதவிடுத்து, திரும்பி வந்துவிட்டார். ேயிற்சிக் காேத்தில் கிராமப்புே பசழவக்காக தசன்ேபோது, ஒரு நாள் நல்ே மழை தோழிந்திருக்கிேது. இவரும், உடன் தசன்ேவரும் அந்த கிராமத்தில் உள்ள ஒரு வீட்டில் உணவருந்தி, அங்பகபய தங்கிவிட்டனர். தோழுது விடிந்து பதவாேயம் திரும்பியபோது, அங்பக நிர்வாகப் தோறுப்பிலிருந்த சாமியார், ''இரண்டு பேரும் ஏன் இரபவ திரும்ேவில்ழே. களதவாழுக்கத்தில் ஈடுேட்டீர்களா?'' என்று பகட்டிருக்கிோர். அழதயடுத்து இவர்கள் கூறிய எந்த விளக்கத்ழதயும் பகட்க அவர் தயாராக இல்ோத நிழேயில், 'இப்ேடிப்ேட்ட அழமப்பில் ஒரு சாமியாராக ஆக பவண்டாம்’ என்று தவளிபய வந்தவர்தான், ஆசி என்கிே ஆஸ்வால்டு! பசசுராசபுரம், பமாட்ராகியிலிருந்து மூன்று கிபோ மீட்டர் தூரம் கிைக்கில் இருக்கிேது. அது கிறிஸ்தவர்கள் வாழும் கிராமம். நாங்கள் அங்கு தசன்ேபோது, ேங்குத்தந்ழத லூர்துசாமி தவளியூர் தசன்றிருந்தார். இழளஞர்கழள அருகில் அழைத்து, உட்கார்ந்து பேச முடிவு தசய்பதாம். நானும் ஆசியும் உட்காருவதற்கு கயிற்றுக் கட்டில் தகாண்டு வந்து போட்டார்கள். அதில் உட்கார மறுத்து, மணலில் உட்கார்ந்பதாம். ேயிற்சி ேற்றி கேந்துழரயாடுவதற்கு மாோக, தேரியவர், சிறியவர் குறித்த விவாதம் ஆரம்பித்தது.

அந்தகிராமத்தினர், எங்கழள 'சார்’ என்று அழைப்ேழத மறுத்பதாம். 'பின் எப்ேடி அழைப்ேது?’ என்று இழளஞர்கள் குைம்பினார்கள். 'எங்கள் தேயழரச் தசால்லிக் கூப்பிடுங்கள்’ என்று உறுதியாகச் தசான்பனாம். உடபன ழதயல்காரர் ஆபராக்கியம், 'எங்கள் ேங்குத்தந்ழதழய, லூர்துசாமி என்று அழைக்கோமா?’ என்று பகட்டார். அந்த இழளஞர்களுக்கு ழதமூர் கழதழயச் தசான்பனன். ழதமூர், வட இந்தியாழவ ஆண்ட மன்னர்களில் முக்கியமானவர். ஆட்சிழயப் பிடிப்ேதற்கு முன்ோக மூன்று முழே பதால்விழய சந்தித்ததால், அவரது ேழட சிதறிப் போயிருந்தது. வடபமற்கு மூழேயில் ஒரு கிராமத்தில் பிச்ழசக்காரழனப் போே திரிந்து தகாண்டிருந்தார் ழதமூர். உணவுக்காக ஒரு வீட்டுக் கதழவத் தட்டியபோது கதழவத் திேந்த மூதாட்டி, உணவு தயாரித்து, உணவின் மீது குைம்ழே ஊற்றி, ழதமூருக்கு முன் ழவத்தாள். ேசிபயாடு இருந்த ழதமூர், ஐந்து விரழேயும் நடுச்பசாற்றில் திணித்தார். கஞ்சிபயாடு இருந்த உணவு தீயாகச் சுட்டது. ஒவ்தவாரு விரோக வாயில் ழவத்து சூப்பினார்.

அப்தோழுது உணவு தகாடுத்த மூதாட்டி... 'அந்த முட்டாள் ழதமூர் மாதிரி தசய்து விட்டாபய’ என்று தசால்ே... சட்தடன அதிர்ந்தாலும், பகாேத்ழத அவர் தவளிப்ேடுத்தவில்ழே. 'தாபய, அந்த ழதமூர் என்ன முட்டாள்தனம் தசய்தான்?’ எனக் பகட்டார். 'அழதப் பேச இது பநரமில்ழே. உணழவ, ஒரு ஓரத்திலிருந்து தகாஞ்சம் தகாஞ்சமாகத் தள்ளி, சிறுகச் சிறுக வாயிலிட்டு உண்’ என்ோள். ழதமூர் அப்ேடி தசய்தபோது உணவும் ஆறியது. ேசியும் ஆறியது. தனது தவறும் புரிந்தது. உணவிட்டவளுக்கு நன்றி கூறி தவளிபயறிய ழதமூர், ஓரத்தில் இருந்த ஊர்கழள தமள்ள ழகப்ேற்றி, ேழட ேேத்ழத அதிகரித்துக் தகாண்டு, இறுதிப் போரில் சுேேமாக தவன்று ஆட்சிழயப் பிடித்தார்.

பிேகு, தோழுதுபோக்காக பேசிக் தகாண்டிருந்தபோது ஒரு வீரன், 'மன்னரின் தவற்றிக்கு யார் காரணம்..?’ என்று ழதமூரிடம் பகட்டான். 'வடகிைக்கு மூழேயில் ஒரு கிராமம் உள்ளது. அங்கு ஒரு குடிழசயில் வசிக்கும் மூதாட்டிதான் காரணம்’ என்று தசான்னார். 'நாடு பிடிப்ேதில் மன்னருக்குக் கிட்டிய தவற்றிக்கு, மூதாட்டி எப்ேடி காரணமாக முடியும்?’ என்று போர் வீரன் சிரித்தான். அப்தோழுது ழதமூர் நடந்தவற்ழே விளக்கினார். ழதயல்காரர் ஆபராக்கியத்துக்கு இந்தக் கழதழயச் தசால்லி முடித்த பிேகு, நாட்டின் முன்னாள் மன்னராக இருந்தாலும், தன்ழன தேயர் தசால்லி அழைத்த மூதாட்டிக்கு, தண்டழன தகாடுக்கவில்ழே. மாோக, அவள் தசான்ன தவற்றி நுணுக்கத்ழதப் பின்ேற்றி தவற்றிவாழக சூடினார் ழதமூர். எனபவ, 'தேயர் தசால்லி அழைப்ேழத தவோக நிழனக்காமல், சாதாரணமாக எடுத்துக் தகாள்ேவர்கழள மட்டும் தேயழரச் தசால்லி அழையுங்கள்’ என்பேன். அழனவரும் சம்மதித்தனர். ேயிற்சிக்கு இரண்டு இழளஞர்கழளத் பதர்வு தசய்துவிட்டு, ஆசியும் நானும் ஊர் திரும்பிபனாம். அன்று மாழே ேங்குத்தந்ழத எங்கழளத் பதடி வந்தார். ஆசியும் அவரும் தவளியில் அமர்ந்தார்கள். உள்பள சட்னிக்கு தவங்காயம் உரித்தேடி காழத மட்டும் தவளியில் ழவத்திருந்பதன். அவர் பேச்சின் முன்ேகுதியிலிருந்து நான் புரிந்துதகாண்டது இதுதான் எல்ோ ேங்குகளிலும் தந்ழதக்கு பவண்டியவர், பவண்டாதவர் என இரண்டு குழுக்கள் இருக்கும். தேரும்ோலும் பகாதுழம, தமாச்ழசக் தகாட்ழட என்று அதிகம் சலுழக தேறுேவர்கள், ேங்குத்தந்ழதக்கு தநருக்கமாக இருப்ோர்கள். தவறுகழள விமர்சிப்ேவர்கள் விேகியிருப்ோர்கள். பசசுராசபுரம் ேங்கும் இதற்கு விதிவிேக்கல்ே. ேங்குத்தந்ழத ஊர் திரும்பியதும் ஓடிச்தசன்ே தாமஸ், 'ஃோதர் உங்கழள லூர்துசாமி என்ேழைக்க பவண்டும் என ஆபராக்கியசாமி தசால்கிோன்' என்று வத்தி ழவத்திருக்கிோன். பகாேமாகிவிட்ட ேங்குத்தந்ழத, 'ஆபராக்கியசாமிழய அழைத்து வா!' என்று உத்தரவிட்டார்.

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் ! ரத்தம் சிந்த வவத்த கேடி!

'ஃபாதர் உங்களை லூர்துசாமி என்றளைக்க வேண்டும் என ஆவ ாக்கியசாமி சசால்கிறான்' என்று தாமஸ் சசான்னளதக் வகட்டு, வகாபமாகிவிட்ட பங்குத்தந்ளத, 'ஆவ ாக்கியசாமிளய அளைத்து ோ!' என்று உத்த விட்டார். அதன்படிவய அேர் ேந்து நிற்க, 'நீ என்ளன சபயர் சசால்லி அளைக்க வேண்டுசமன்று சசான்னாயா?’ என்று வகட்டார் பங்குத்தந்ளத. 'இல்ளை சாமி, நான் அப்படிச் சசால்ைவில்ளை’ என்று ஆவ ாக்கியசாமி மறுத்தார். 'நீ சசால்லியிருப்பாயடா’ என்று பங்குத்தந்ளத குற்றம்சாட்ட... மறுத்த ஆவ ாக்கியசாமி... நடந்தளதசயல்ைாம் விேரித்த பிறகுதான், ேண்டிளய எடுத்துக் சகாண்டு, ஆசிளயப் பார்க்க ேந்தார் பங்குத்தந்ளத. ஆசிளயப் பார்த்து, 'நீங்கள்தான் சபயர் சசால்லி அளைக்கச் சசான்னீர்கைா?’ என்றார். அதற்கு ஆசி, 'உங்களை அளைக்கச் சசால்ைவில்ளை. என்ளனத்தான் அப்படி அளைக்க வேண்டும் என்று வகட்டுக் சகாண்வடன்’ என்று முகமைர்ச்சியுடனும், நிதானத்துடனும் வபசினார். பங்குத்தந்ளத, 'உங்களை 'சார்’ என்று அளைப்பதில் என்ன தேறு?’ என்று வகட்டார். 'அே ேருக்கு ஒரு சபயர் இருக்கும்வபாது அளதச் சசால்லி அளைப்பதில் என்ன தேறு?’ என்று ஆசி வகட்டார். இளதக் வகட்ட தந்ளத, 'டிக்ஷனரியில், சார் என்று வபாடப்பட்டுள்ைவத. டிக்ஷனரி தயாரித்தேன் முட்டாைா..?’ என்றார்.

'டிக்ஷனரி எந்தக் காைத்தில் தயாரிக்கப்பட்டது? மிகப்சபரிய பணக்கா ர்களுக்கு மட்டும்தான் கல்வி சபறவும், கல்வியில் புைளம சபறவும், ோய்ப்பு இருந்தது. அேர்கள், தங்களை மற்றேர்கள் 'சார்’ என்று அளைக்க வேண்டும் என்று விரும்பினார்கள். ஆதைால், அக ாதியில் 'சார்’ என்ற ோர்த்ளதளயப் புகுத்தினார்கள். நீங்களும் நானும் அளதவய பின்பற்ற வேண்டுமா?’ என்று வகட்டார், ஆசி. திணறிப்வபான பங்குத்தந்ளத, 'நான், பிஷப்ளப ளமக்வகல் என்று கூப்பிடைாமா?’ என்று வகட்டார். 'கூப்பிடுங்கவைன்’ என்று ஆசி பதில் சகாடுத்தார். பங்குத்தந்ளத, மனக்கைக்கத்வதாடு ஊர் திரும்பினார். ோதத்தில் ஆசி, சேற்றி சபற்றாலும்... நாங்கள் வசசு ாசபு ம் சசல்ேது அவதாடு நின்று வபானது. நிளனப்பது வபாைவே நடந்து விட்டால், ோழ்வில் துன்பங்கவை இருக்காது. ஆனால், அப்படிவய நடப்பதில்ளைதாவன. உகாதி விைா (சதலுங்கு ேருடப் பிறப்பு) வமாட் ாகி முழுேதும் உற்சாகமாகக் சகாண்டாடப்பட்டது. மாளையில் கபடி விளையாட்டு ஆ ம்பமானது. ஒரு குழுவில் என்ளன இளணத்துக் சகாண்டார்கள். ஆட்டம் கைகைப்பாகப் வபாய்க் சகாண்டிருந்த வபாது ஒரு விபத்து. நான் பாடிக்சகாண்வட வபாய், வகாட்ளட சதாட்டுத் திரும்பும்வபாது... சபரியய்யா எதிர் ேந்து மறித்தார். அேர் தளைளய என் சநஞ்சில் சகாடுக்க நிளனத்தார். அது மூக்கில் வமாதியதில், எனது இண்டி மூக்கு (சில் மூக்கு) உளடந்து த்தம் ேழிந்தது. ஆட்டம் பாதியில் களைந்தது. கி ாமத்தில் ேைக்கமாகச் சசய்ேதுவபாை காய்ந்த சாணிளயப் சபாடி சசய்து மூக்கிலிட்டார்கள். சகாஞ்ச வந த்தில் த்தம் ேழிேது குளறந்தது. பிறகு, சசருமல் ேந்தவபாது மறுபடியும் த்தம் சபருகியது. எங்களிடம் 'டாக்டர்' வேளை பார்த்தேர், ாணுேத்திலிருந்து திரும்பியிருந்த 'கம்பவுண்டர்’, அேர் இ ண்டு முளற ளகயில் ஊசி ஏற்றினார். த்தம் நின்றபாடில்ளை. மளனவியும், மகளும் அதிகமாகக் கேளைப்பட்டார்கள். ச க்கு ைாரியின் முகப்புக்கு வமற்பகுதியில் அமர்ந்து, சபன்னாக ம் ேழியாக தர்மபுரி ேந்து வசர்ந்வதாம். நண்பர் வீட்டில் ஓய்சேடுத்து, காளையில் அ சு மருத்துேமளனக்குச் சசன்வறாம். 'நான் கபடி விளையாடிவனன்’ என்பளத அங்கிருந்த மருத்துேர் நம்பவே இல்ளை. இடுப்பில் ளகலி, மார்பில் த்தம் வதாய்ந்த பனியன், பை நாட்கைாக மழிக்காத தாடி, எண்சணய் தடவி சீோத தளை, நாற்பது ேயதுக்கு வமல் ஆகிப் வபான உடம்பு... யார்தான் நம்புோர்கள் 'கபடி விளையாட்டில் விபத்து’ என்று! நளனந்த பஞ்சால் முகத்ளதத் துளடத்து விட்டார். பஞ்சின் உதவிவயாடு மூக்குக்கு சிகிச்ளச தந்தேர், ஊசிளயப் வபாட்டுவிட்டு சேளிவயறினார். அங்கிருந்த சூைலும் நாற்றமும் தும்மளை ே ேளைத்தது. உடவன த்தம் சபருக்சகடுத்தது. பிறகு, 'தஞ்சாவூருக்குத் தூக்குேளதத் தவி வேறு ேழியில்ளை’ என முடிவு சசய்தார்கள்.

என் சபரியப்பாவின் வப ன் ாளமயா, தஞ்சாவூரில் சிறந்த கண் மருத்துேர். என்ளனவிட மூன்று ேயது இளையேர். இைளமயில் நாங்கள் ஒன்றாக உண்டு, படித்து எழுந்தேர்கள். தஞ்சாவூர் மருத்துேமளனக்குப் வபாய் வசர்த்த வந த்தில் அேருளடய டாக்டர் நண்பரும் ேந்தார். மூக்கில் திணித்திருந்த பஞ்ளச சேளிவய எடுத்து, மருந்து வபாட்டு, ஊசியும் வபாட்டு படுக்க ளேத்தார். மறுநாள் காளை டாக்டர் பஞ்ளச எடுத்தவபாது, த்தம் சேளிவயறி அேர் சேள்ளைக் வகாட்ளட நளனத்தது. மறுபடியும் மருந்தில் நளனத்த பஞ்ளச எடுத்து மூக்கில் திணித்தார். மறுநாள் காளை ேள த்தம் நிற்காவிட்டால், 'அறுளே சிகிச்ளச சசய்ேது’ என முடிவு சசய்தார். என்ளனப் பார்க்க ேந்தேர்களில் இ ண்டு, மூன்று மருத்துேக் கல்லூரி மாணேர்கள் இருந்தார்கள். அேர்களில் ஒருேர் ாமநாதன். அேர், ' த்தம் உளறேதில் பி ச்ளன இருக்கைாம். அதனால், வேசறாருேர் த்தத்ளத ஏற்றிப் பார்க்கைாம்’ என்றார். கபடி விளையாட்டில் தளையால் என் மூக்கில் முட்டிய சபரியய்யாவின் த்தவம (ஓ குரூப்) எனக்கு ஒத்ததாக இருந்தது. வந ங்கடத்தாமல் த்தத்ளத எடுத்து, எனக்கு ஏற்றினார்கள். மூக்கிலிருந்த பஞ்ளச மறுநாள் சேளிவய எடுத்தவபாது த்தம் உளறந்திருந்தது. அறுளே சிகிச்ளசயிலிருந்து தப்பிவனன். இ ண்டு ோ ம் ஒய்வுக்குப் பின், வமாட் ாகி திரும்பிவனன். நிளறய வபர் ஆச்சரியமாகப் பார்த்தார்கள். மாளதயனுளடய அம்மா மட்டும் ஒரு வகாரிக்ளகளய ளேத்தார். ''உங்களுக்கு குணமாக வேண்டுசமன்று சாமியிடம் வேண்டிக் சகாண்வடன். அதற்கு ஒரு வகாழி அறுக்க வேண்டும். பத்து ரூபாய் பணம் சகாடுங்கள்'' என்று வகட்டார். உணர்வுகளின் சங்கமத்துக்கு முன்பு... பகுத்தறிவு இடம் விட்டு ஒதுங்கி நின்றது. பத்து ரூபாய் வநாட்ளட மடக்கி நீட்டிவனன். மாளதயனுளடய தாயின் உணர்வுக்கு நான் சசலுத்திய மரியாளத அது. வமாட் ாகி ோழ்க்ளக மீண்டும் சதாடர்ந்தது. கி ாமத்தில் சபய்யும் மளை நீர், அறுத்வதாடிகள் ேழியாகச் சசன்று புலிக்குன்று பகுதியில் காவிரியில் கைக்கிறது. 'இந்த நீர், உள்ளூர் மக்களுக்குப் பயன்பட்ட பிறகு, காவிரியில் கைக்க வேண்டும்’ என்று முடிவு சசய்வதாம். குறுகைாகச் சசன்ற ஓளடயின் குறுக்வக தடுப்பளண கட்டுேதில் ஆசி ஈடுபட்டார். அது சேற்றிக மாகவும் முடிந்தது. தண்ணீர் ஒரு 'பர்ைாங்’ தூ த்துக்கு வதங்கி நின்றது. இருபக்கங்களிலும் நிைத்தடி நீர்மட்டம் உயர்ந்தது. ஆங்காங்வக ஊற்று வதாண்டியவபாது... தண்ணீர் சதன்பட்டது. மக்கள் ஆ ோ ம் சசய்தார்கள். வதக்கத்தில் இருந்த நீரில் நீந்திக் குளித்தார்கள். மாடுகள் குடித்தன... குளித்தன. பக்கத்திலிருந்த ஆவ ாக்கியபு த்தில் சபரியசதாரு தடுப்பளண உட்பட வமலும் வமலும் அளணகளைக் கட்டியதும்... நிைத்தில் பசுளமயும், மக்கள் முகத்தில் புன்னளகயும் வமலிட்டன! -இன்னும் வபசுவேன்...

வினையாக மாறிய... வினை சேகரிப்பு..! ஓவியம்: ஹரன்

சமாட்ராகி மனைப்பகுதியில் காடுகள் அழிக்கப்பட்டைால், கைமனை காைத்தில் சமல்மண் அடித்துச் சேல்ைப்பட்டு விட்டது. மாடுகளின் ோணத்னை நிைத்தில் சகாட்டியைால், மட்டுசம சோளம், சகழ்வரகு, துவனர சபான்ற பயிர்கள் வினளந்ைை. மனைக் காைத்தில் மட்டுசம ோகுபடி என்பைால், உனைப்புக்காை வாய்ப்பு குனறசவ. மக்களுனடய வருவானய உயர்த்துவைற்கு இனளஞர் மன்றத்திைருடன் சபசிசைாம். அப்சபாது, மல்சபரி ோகுபடி பற்றி சபச்சு வந்ைது. சகானடயில் சவட்டாமல் விட்டுவிட்டால், மல்சபரி குச்சி காயாது. மனைக் காைம் வந்ைதும் குச்சினய சவட்டிவிட்டால், இனைகள் துளிர்க்க ஆரம்பிக்கும். பட்டுப்புழு வளர்ப்னபத் சைாடர முடியும். பட்டுக்கூனட விற்க, ைமிழ்நாட்டில் நல்ை ேந்னை இல்னை. கர்நாடகாைான் ேந்னை. ேந்னைசயல்ைாம் இருக்கட்டும்... பட்டுப்புழு வளர்க்க எங்கு பயிற்சி எடுப்பது என்று சயாசித்ைசபாது, 23 கிசைா மீட்டர் தூரத்தில், அஞ்ேட்டியில் பயிற்சி னமயம் இருப்பது சைரிந்ைது. ஆைால், பள்ளிப் படிப்பு முடித்ைவர்களுக்கு மட்டுசம பயிற்சி சகாடுப்பார்கள். சமாட்ராகியில் பள்ளிப் படிப்னப முடித்ைவர்கள் இல்னை. 'என்ை சேய்வது?’ எை சயாசித்ைபடிசய னமய அலுவைர்களிடம் சபசிசைன். ஒரு வழியாக இரண்டு இனளஞர்களுக்குப் பயிற்சி சகாடுக்க ஒப்புக் சகாண்டார்கள். அைன்படி, முனியன், காவிரி இருவரும் பயிற்சி சபற்றைர். உடைடியாக, எங்கள் இடத்தில் மல்சபரி குச்சிகனள நட்சடாம். இரண்டு மாைங்களுக்குப் பிறகு பட்டுப்புழு வளர்க்க ஆரம்பித்சைாம். காவிரியும், முனியனும் அவரவர் வீட்டிலும் பட்டுப்புழு வளர்ப்னப சைாடங்கியிருந்ைார்கள். அது நினறய இனளஞர்கனளயும் சபண்கனளயும் கவர்ந்ைது. 'இது எளிைாைது. நாமும் சேய்யக் கூடியது’ என்ற நம்பிக்னக அவர்கள் மத்தியில் பிறந்ைது. முனியனும், காவிரியும் சுறு சுறுப்பாக 32 சைாட்டங்களில் மல்சபரி குச்சினய நட்டு னவத்ைார்கள். இது சமள்ள பரவி, 1981-ம் ஆண்டில், 200 விவோயிகள் சைாட்டத்தில் பட்டுப்புழுக்கள் வளர்ந்து சகாண்டிருந்ைை. மனைகளில் இயல்பாகசவ மரங்கள் வளர்ந்து நிற்பதுண்டு. மரங்களிலிருந்து பைவனகயாை வருவாயினைப் சபற முடியும். ஆைால், மக்கள் ோகுபடி சேய்ை பகுதிகளில் மரங்கசள காணப்படவில்னை. நிைலுக்கு ஒதுங்குவைற்குகூட மரங்கள் இல்ைாதிருந்ைது. ''நாம் ஏன் மரம் வளர்க்கக் கூடாது..?'' என்ற சகள்வி எழுப்பிசைன். ''மாடுகள் தின்று விடும்'' என்றார்கள், அம்மக்கள்.

''மாடுகள் தின்ைாை மரங்கள் இல்னையா..?'' ''மனைசவம்பு மரம் ஒன்னறத்ைான் மாடுகள் தின்ைாது.'' ''மனைசவம்பு வினை எங்சக கினடக்கும்..?'' ''உயசர மஞ்சுமனையில் கினடக்கும்.'' மறுநாசள, கட்டுச்சோறு கட்டிக்சகாண்டு நான்கு இனளஞர்களுடன் மஞ்சுமனைக்குப் பயணப்பட்சடன். ஊனர சநருங்கியதும் மரங்கள் அடர்த்தியாக இருந்ைை. மனை சவம்பு மரங்கனள அனடயாளம் கண்டு, ஆங்கங்சக சகாட்டிக் கிடந்ை காய்கனளப் சபாறுக்கத் சைாடங்கிசைாம். சிறிது சநரத்தில், துப்பாக்கி ேகிைம் அந்ை ஊர் மக்கள் எங்கனளச் சுற்றி வனளத்து, ஊருக்கு மத்தியில் சகாண்டு சபாய் நிறுத்திைார்கள். எல்சைாரும் குடுமி னவத்திருந்ைார்கள். கீசை இருப்பவர்கள் பார்னவக்கு, அவர்கள் மிகவும் பின்ைங்கிய மக்கள். ஆைால், அவர்கள் ஊரில் அவர்களுக்குத்ைாசை பைம் அதிகம். அவர்கள் பார்னவயில், 'நாங்கள் பிள்னள பிடிக்க வந்ைவர்கள்’. 'ஏன் ஊருக்குள் வரவில்னை... ஏன் சோல்லிவிட்டு வரவில்னை' என்று அடுக்கடுக்காக சகள்விகள் சகட்டார்கள். எங்களுனடய பதில்கள் அவர்கனள திருப்திப்படுத்ைவில்னை. சிை திைங்களாக 'ைர்மபுரி மாவட்டத்தில் பிள்னள பிடித்துச் சேல்கிறார்கள்’ என்ற சேய்தி, அப்சபாதுைான் நினைவுக்கு வந்ைது. சயாசிக்காமல் வந்துவிட்டனை உணர்ந்து, ைனையில் அடித்துக் சகாண்சடன். ைர்மபுரியிலிருந்து மஞ்சுமனையில் குடிசயறி வாழ்ந்து சகாண்டிருந்ை ஒருவர் மட்டுசம ைமிழ் சபசிைார். ஊர் மக்களுக்கு மத்தியில் அவர் சமாழி சபயர்ப்பாளராக சேயல்பட்டார். 'நீங்கள் சேய்ைசைல்ைாம் ேரி, குைந்னைகள் மீது அக்கனற இருப்பதுைான் புத்திோலித்ைைம். நாங்கள் சோல்லிவிட்டு வந்திருக்க சவண்டும். பினைனயப் சபாறுத்துக் சகாள்ளுங்கள்’ என்சறன். சகாஞ்ேம் வயைாைவராகவும், ைாடி மீனேயுடன் இருந்ைைாலும், 'பிள்னள பிடிக்கும் குழுவுக்கு நான் ைான் ைனைவன்’ என்று திடமாக நம்பிைார் கள். என்சைாடு வந்ை இனளஞர்களிடம் ஒரு சபண்னணக் காட்டி, 'நீங்கள் சமாட்ராகி என்கிறீர்கசள. இந்ைப் சபண்ணுக்கு உங்கனள அனடயாளம் சைரியுமா?’ என்றைர். 'இந்ைப் சபண்ணின் ஊர் பஞ்ேல்துனண. இவனர நன்றாகத் சைரியும்’ என்று இனளஞர்கள் சோன்ைதும், அவள் பயந்து பின்வாங்கி, 'இவர்கனளத் சைரியாது’ என்று சோல்லி விட்டாள். இன்சைாரு இனளஞனைக் காட்டி, 'இவன் எங்கள் ஊரில் வந்து எங்கசளாடு ைங்கியிருக்கிறான். எங்கசளாடு பாயில் படுத்து உறங்கியிருக்கிறான்’ என்று சமாட்ராகி இனளஞர்கள் சோல்ை, அவனும், 'இவர்கனள எைக்குத் சைரியாது’ என்று சோல்லி விட்டான். நாங்கள் ைப்பிக்க ஒசரயரு மார்க்கம்ைான் இருந்ைது. திருசநல்சவலிக்காரர் ஒருவர், அந்ை ஊர் பள்ளியில் ஆசிரியராக சவனை பார்க்கிறார். ஆைால், அவர் சவளியூர் சபாயிருந்ைார். மானைைான் திரும்புவார், என்றைர். 'நாங்கள் ோயங்காைம் வனர இருக்கிசறாம். உங்கள் சமல் எந்ைக் குனறயுமில்னை’ என்று ஊர்க்காரர்களிடம் சோன்சைன். ஆைால், மறுபடியும் நம்பிக்னக ைளர்ந்து சபாவது சபால் ஒரு காரியம் நடந்ைது. -இன்னும் சபசுசவன்

ஓடையில் மிதந்து வந்த ஆபத்து..!

உதவியாளரின் உைல்நல பாதிப்பாலும், ஓய்வில்லாதப் பயணங்களாலும் சின்ன இடைவவளிக்குப் பிறகு, உங்களளாடு ளபசுகிளறன். என் வநஞ்சுக்கு வநருக்கமான ளதாழர்கள், வபாறுத்துக் வகாள்ள ளவண்டுகிளறன். ளமாட்ராகி பணியில் எங்களளாடு வந்து இடணந்து வகாண்ை இன்வனாருவர்... ஜான் பிரிட்ளைா. பண்டணப் பணிகள் வழக்கம் ளபால ளபாய்க் வகாண்டிருந்தன. ஒரு நாள் பகல் ஒரு மணிக்கு ளேசுராேபுரம் ளதவாலயத்தில் இருந்து ஒலிப்வபருக்கி மூலமாக... 'ஊரிளல வகாள்டள, வகாடல ஓடி வாங்க’ என அபயக்குரல் ளகட்ைது. நான், பிரிட்ளைா, வபரியநாயகோமி மூவரும் ஓடிளனாம். வகாஞ்ே ளநரத்திளலளய கூட்ைமாக மக்கள் திரண்டு விட்ைனர். வன இலாகா அதிகாரிகளும், அவர்களுைன் வந்த அடியாட்களும் சிடற பிடிக்கப்பட்டிருந்தார்கள். அது... 'ோர்’ விவகாரத்தில் அருள்தந்டத லூர்துோமியுைன் ஏற்பட்ை ளமாதலால், ளேசுராேபுரம் இடளஞர் மன்றத்துைன் எங்கள் வதாைர்பு அறுந்து கிைந்த ளநரம். அந்த இடளஞர்கள், மன்றத்துக்காக ஒரு குடிடே எழுப்ப திட்ைமிட்டிருக்கிறார்கள். அந்த ளநரம் வபய்த கனமடழயில், ஓடையில் மிதந்து வந்துள்ளது, எட்ைடி நீளமுள்ள ஒரு மரத்துண்டு. 'வகாட்ைடக அடமக்க பயன்படுளம’ என்று அடத கடர ளேர்த்திருக்கிறார்கள்.

இடதத் வதரிந்து வகாண்டு பணம் பறிக்க நிடனத்த ஒரு வனக்காப்பாளர், இடளஞர்களிைம் தண்ைம் ளகட்டுள்ளார். 'அடத நாங்கள் வவட்ைவில்டல. ஆதலால் தண்ைம் வகாடுக்கத் ளதடவயில்டல’ என்று இடளஞர்கள் மறுத்துள்ளனர். விரக்தியுைன் வேன்ற வனக்காப்பாளர், அடுத்த ஊர்க்காரர் ஒருவரிைம் பணம் வபற்றுக்வகாண்டு மரத்துண்டை எடுத்துச் வேல்ல ஒப்புதல் தந்து விட்ைார். பக்கத்து ஊர்க்காரர் மரத்துண்டை ஏற்றிச் வேல்ல வந்தளபாது வாக்குவாதம் ஏற்பட்டுள்ளது. 'பக்கத்து ஊர்க்காரர்கடளப் படகக்க ளவண்ைாம்’ என்று இடளஞர்கள் வோன்னடதத் வதாைர்ந்து, மரத்டத எடுக்காமல் வேன்றுவிட்ைார் அந்த நபர். விவரம் அறிந்த வனக்காப்பாளர் ளமலிைத்தில் புகார் வேய்ததன் விடளவுதான் அன்டறயக் கலவரம். ஒரு ளரஞ்ேர், இரண்டு வனவர், நான்கு காப்பாளர், இருபது அடியாட்கள் என ஒரு லாரியில் வந்து, டகளயாடு வகாண்டு வந்த கரி மூட்டைடய கீளழ வகாட்டி... கண்ணில் பட்ை எல்ளலாடரயும் அடித்து 'மரத்டத எரித்துக் கரியாக்கியது யார்..?’ என்று ளகட்டு லாரியில் ஏற்றியிருக்கிறார்கள். அடதப் பார்த்த ஓர் இடளஞன்தான் ளதவாலயத்துக்குள் புகுந்து... 'வகாள்டள, வகாடல' என அலறியிருக்கிறான். பதறி ஓடிவந்த அடனவரும் லாரியில் வந்தவர்கடள மைக்கிப் பிடித்து சிடற டவத்தார்கள். 'அரசு அலுவலர்கடள சிடற டவப்பது அரோங்கத்தின் ளகாபத்டதத் தூண்டி விடும்’ என்படத உணர்ந்த வழிகாட்டிகள், 'ளேசுராேபுரத்துக்குள் புகுந்து, வழியில் வேன்றவடர எல்லாம் பிடித்து, அடித்து லாரியில் ஏற்றிய குற்றத்டத ஒப்புக் வகாள்கிளறாம்’ என்று எழுதி, அதிகாரிகடளக் டகயப்பமிைச் வோன்னார்கள். அதற்கு, அவர்கள் ேம்மதிக்கவில்டல. நிடலடம விபரீதமாக மாறி விைாமல் இருக்க, ளமலிைங்களுக்கு தந்தி வகாடுக்க ஏற்பாைானது. முதலடமச்ேர், வனத்துடற அடமச்ேர், தடலடமச் வேயலாளர், வனப் பாதுகாவலர், தருமபுரி மாவட்ை ஆட்சித்தடலவர்... என அடனவருக்கும் தந்தி வகாடுக்கப்பட்டு, 'வன அதிகாரிகள் பகல் வபாழுதில் ஊருக்குள் புகுந்து வவறியாட்ைம் நைத்தினர்’ என்ற உண்டம பதிவு வேய்யப்பட்டு விட்ைது. ஆனாலும், உயர் அதிகாரிகள் எந்த நைவடிக்டகயும் எடுக்கவில்டல. வபாழுது ளபாய்விட்ைதால், 'லாரி ேக்கரத்தில் உள்ள காற்டறப் பிடுங்கி விடுங்கள். அதிகாரிகளுக்கு இங்ளகளய ோப்பாடு ளபாடுளவாம் அவர்கள் விடிந்ததும் டகயப்பம் இட்டுவிட்டுச் வேல்லட்டும்’ என்று ஒலிப்வபருக்கியில் திரும்பத் திரும்ப அறிவிக்கப்பட்ைது. 'இரவு முழுவதும் காட்டுக்குள் இருப்பது ஆபத்தானது’ என்படத உணர்ந்த லாரியில் வந்த அதிகாரிகள், நாங்கள் வோன்னபடி, எழுதிக்வகாடுத்து, டகயப்பமிட்டு, தருமபுரி திரும்பினர். அடுத்த நாள் வந்த வேய்தி, எங்களுக்கு அதிர்ச்சிடய ஏற்படுத்தியது. திரும்பிச் வேன்றவர்கள், அவர்களது சீருடைடய கிழித்துக் வகாண்டு டக, கால்களில் கட்டு ளபாட்டுக் வகாண்டு, 'ளேசுராேபுரம் மக்கள் எங்கடள அடித்துக் காயப்படுத்தினார்கள்’ என்று காவல்துடறயில் புகார் வகாடுத்து இருந்தார்கள். 'இப்படியும் ஒரு பூேணிக்காடயச் ளோற்றில் மடறக்க முடியும்’ என்று அறிந்தளபாது நாங்கள் திடுக்கிட்ளைாம்.

ம ோட்ரோகியிலிருந்து தஞ்சோவூருக்கு..! ஓவியம்: ஹரன்

'மசசுரோசபுரம் கிரோ த்தில் வனத்துறை அதிகோரிகள் நடத்திய வன்முறை குறித்து, ோவட்ட ஆட்சித் தறைவரும், கன்சர்மவட்டரும் வந்து ப ோது விசோரறை நடத்த மவண்டும்’ என்ை எங்கள் மகோரிக்றகறய, ஆட்சியர் அைட்சியப் டுத்தினோர். 'என்னுறடய ணியோளறர அடிப் து... என்றனமய அடிப் து ம ோைத்தோன்’ என்று பவளிப் றடயோகப் ம சினோர். ஓசூர் நீதி ன்ைத்தில் வோய்தோ, வோய்தோ... என வழக்றக இழுத்தடித்துக் பகோண்டு இருந்தோர்கள். ஏறழ க்கள் 65 கிமைோ மீட்டர் தூரம் மவறைறய விட்டுவிட்டு, யைம் பசய்து திரும்புவமத ப ரிய தண்டறனயோக இருந்தது. ங்குத் தந்றதக்கு வழக்றக எடுத்து நடத்துவதில் ஆர்வம் இல்றை. ப ங்களூருவில் இருந்த 'இந்தியன் சமூக நிறுவனம்' அந்தப் ப ோறுப்ற ஏற்றுக்பகோண்டது. ஆனோலும், பிரச்றன முடியவில்றை. 'கிரோ த்து க்கள், முன்ப ல்ைோம் அடக்க ஒடுக்க ோகவும், ணிவுடனும் பசோன்னறதக் மகட்டு பகோண்டுதோன் இருந்தோர்கள். பவள்றளச் சட்றட ம ோட்டவர்கள் நோலு ம ர் வந்த பிைகுதோன் நிறைற தறைகீழோக ோறி விட்டது. எதற்பகடுத்தோலும் உரிற கறளப் ற்றி ம சுகிைோர்கள். வன அலுவைர் கறள எதிர்த்து, மகள்வி மகட்கிைோர்கள். இப்ப ோழுது அதிகோரிகளின் உறடறயக் கிழித்து, அடித்து, கோயப் டுத்தி இருக்கிைோர் கள்’ என்று கறதறய திறச திருப்பினோர்கள் அதிகோரிகள். இதும ோன்ை பிரச்றனகளோல்... ம ோட்ரோகி கிரோ த்றதவிட்டு பவளிமயை முடிவு பசய் மதோம். இந்த ச யத்தில், இரண்டு ஊர்களில் தடுப் றை கட்டியமதோடு, 32 மதோட்டங்களில் ல்ப ரி வளர்த்து ட்டுபுழு வளர்க்க றவத்திருந்தோர் ஆஸ்வோல்டு! இந்தியன் சமூக நிறுவனம் மூை ோக ப ரிய நோயகசோமி, ஜோன் பிரிட்மடோ என்ை இருவர் எங்களுக்கு அறிமுக ோனோர்கள். ஆஸ்வோல்டு, நோன், ற்ை இருவரு ோக இருந்த இந்த நோல்வர் குழு... 'தஞ்சோவூர் ோவட்டத்தில் ணி பசய்யைோம்’ என முடிபவடுத்து, ம ோட்ரோகி க்களிடம் பிரியோவிறட ப ற்றுப் புைப் ட்மடோம். முதலில், தஞ்சோவூர் ோவட்டம், பூதலூர் ஒன்றியம் பசன்று மவறைறயத் பதோடங்கினோர் ப ரிய நோயகசோமி. சமூகத்றத ஆய்வு பசய்வதில் அவர் தனிப் யிற்சி ப ற்ைவர். இங்மக திருச்சி-தஞ்சோவூர் பதோடர்வண்டிப் ோறதக்கு பதற்மக உள்ள குதியில் றழ குறைவு. சுருக்க ோகச் பசோன்னோல்... ோவட்டத்திமைமய வறுற ப் ட்ட க்கள் வோழும் குதி. இங்மக ணியோற்ை முடிவு பசய்த நோங்கள் பதோடர்பு பகோண்ட முதல் இறளஞர்... வளப் க்குடி, ஜீவோனந்தம். அரசியல் கட்சிகளின் பிரசோரத்தில் ங்குபகோண்ட அனு வம் பகோண்டவர். சிைந்த க டி வீரர்! ஜீவோனந்தம் மூை ோக க்கத்து ஊர் இறளஞர்கறளத் பதோடர்பு பகோண்மடோம். எந்த ஒரு ஊரிலும் இரண்டு ம ருக்கு ம ல் ஒன்று மசர்க்க முடியவில்றை. வளப் க்குடியில் ட்டும் ஐந்தோறு இறளஞர்கள் மதறினோர்கள். அந்த கிரோ த்றத தறைற யிட ோகக் பகோண்டு... கோலியோக இருந்த ஒரு வீட்றட அலுவைக ோக ோற்றி, இறளஞர்களுடன் கூடிப் ம சிமனோம். முன்மனற்ைம் சரியோன ோறதயில் பசல்ை, ஒரு நிறுவனம் மதறவபயன முடிவு பசய்மதோம். ' க்கள் சமகோதர, சமகோதரிகளோக வோழ்வதற்கு ஒரு தோய் வயிற்றில் பிைந்திருக்க மவண்டிய அவசியமில்றை’ என்கிை உண்ற றய உைர்த்தும் விதத்தில் எங்கள் நிறுவனத்துக்கு 'குடும் ம்’ என ப யர் சூட்டிமனோம்.

நிர்வோகப் ப ோறுப்ற முடிவு பசய்மதன்.

ற்ைவர்களிடம் ஒப் றடத்துவிட்டு, பின்னணியிலிருந்து வழி நடத்த

அரசு அலுவைகங்களுக்குச் பசன்று மவளோண் திட்டங் கள், கோல்நறடப் ரோ ரிப்பு ம ோன்ைவற்றை கற்று வர ஏற் ோடு பசய்மதோம். பவளியில் ம ோய் வருவதில் கிழ்ச்சியறடந்தோர்கள். கிறடத்த புதிய நண் ர்கறளப் ற்றி விரிவோகப் ம சினோர்கள். இந்தக் கோைகட்டத்தில்... கல்லூரியில் டித்து ட்டம் ப ற்று பவளிமயறிய இறளஞர்கள், மவறையில்ைோ திண்டோட்டத்தில் சிக்கியதோல்... ோநிைம் எங்கும் கிரோ முன்மனற்ைப் ணியில் தங்கறளத் தோங்கமள ஈடு டுத்திக் பகோண்டிருந்தனர். அன்னிய நோட்டு அைக்பகோறடறயப் ப ற்று, அற ப்புகள் ை உருவோகி பசயல் ட்டன. ை ப யர்களிலிருந்த சிறுசிறு குழுக்கள் ஒரு ம ரியக்கத்மதோடு தங்கறள ஈடு டுத்தி வந்தன. சமூகப் ப ோருளோதோர ோற்ைங்கள் வரோ ல், னித சமுதோயம் ம ம் டுவதற்கு வோய்ப்பு இல்றை. எனமவ, ோற்ைத்துக்கோன கருவிகளோக பசயல் ட மவண்டுப ன முடிவு பசய்மதோம். இந்த அற ப்புக்கு 'பசயல் ோட்டுக் குழுக்களின் கூட்டற ப்பு’ (Federation of Action Groups) என்று ப யர் சூட்டிமனோம். 1982-ம் ஆண்டில் இந்த அற ப்பில் பசயற்குழு உறுப்பினரோகத் மதர்வு பசய்யப் ட்டு... பிைகு, தறைற ப் ப ோறுப்புக்கும் வந்மதன். பசன்றன முதல் கன்னியோகு ரி வறர உறுப்பினர்கள் இருந்தோலும்... கூட்டற ப்பில் இருந்த குழுக்களின் எண்ணிக்றக இரு த்றதந்துக்கு ம ல் அதிகரிக்கவில்றை. ோநிைம் முழுவதும் முறைசோரோ கல்விப் ணி நறடமுறைக்கு வந்தது. முன்னிரவுப் ப ோழுதில் க்கறள ஒருங்கிறைத்து, 'ஒன்ைோகக் கற்ம ோம், எல்ைோரும் கற்ம ோம்’ என்ை ோணியில் கல்விறயக் பகோண்டு பசல்வதுதோன் முறைசோரோ கல்வி. பிமரசில் நோட்டுத் துைவி ' ோமைோ ஃப்மரபரோ’ கண்டு உைர்த்திய முறை இது. இறதச் சரியோகப் புரிந்து பகோள்ளோதவர்கள், ஏரோள ோக களத்தில் இருந்தோர்கள். ப ரிய அளவில் நிதி ப ற்ை சோதிய அற ப்புகளும், கிறிஸ்தவ நிறுவனங்களும் நிறைய இரு ோல் இறளஞர்கறள மவறைக்கு அ ர்த்தி, ோல் ோடு வளர்ப் து, பிளோஸ்டிக் கூறட முறடவது, கிரோ ங்களில் றகத்பதோழில் வளர்ப் து... ம ோன்ை ணிகறளமய ம ற்பகோண்டோர்கள். எங்கள் கூட்டற ப்பு, நோடு முழுவதும் உள்ள க்களுக்கு விழிப்பு உைர்றவ ஏற் டுத்துவதற்கோக களப் ணியோளர்களுக்குப் யிற்சி அளித்தது. இந்தக் கோைகட்டத்தில் ஒரு திருப் ம் ஏற் ட்டது. மூன்ைோம் அரங்க நோடகங்கள்... வழக்குக்கு வந்தன. ம ற்கு வங்க ோநிைத்தில் ோதல் சர்க்கோர் தறைற யில் ரவைோக்கப் ட்ட மூன்ைோம் அரங்க நோடகங்கள், தமிழக இறளஞர்கறளக் கவர்ந்ததில் வியப்பில்றை. பகோறடக்கோனல் றையில் பசயல் ட்ட 'பகட்ஸ்’ நிறுவனத்தின் தறைவர், சிவோ சோந்தகு ோர், இதில் முறனப் ோகச் பசயல் ட்டோர். துறரயில் இருந்து இைவச சட்ட உதவிக்கோக உச்ச நீதி ன்ை நீதி திகள் வி.ஆர். கிருஷ்ைய்யர், 'நீதியரசர்’ கவதி ம ோன்ைவர்களின் உதவிமயோடு 'மசோக்மகோ’ நிறுவனம் மிகச்சிைப் ோக பசயல் ட்டது. அதனுடன் தன்றன இறைத்துக் பகோண்ட ஃப்ரோன்சிஸ், மிகச்சிைந்த நோடகக் கறைஞரோகத் மதர்ச்சி ப ற்ைோர். 'குடும் ம்’ அற ப்ற ச் மசர்ந்த ஜோன் பிரிட்மடோ, ரோமஜந்திரன் இருவரும் துறரறயச் மசர்ந்த ம ரோசிரியர்கள். ரோ சோமியிடம் யிற்சி ப ற்ைவர்கள். பசயல் ோட்டுக் குழுக்களிடம் மூன்ைோம் அரங்க நோடகம் புகுந்தவுடன், குழுக்களின் பசயல் ோடு... புதிய ரி ோைத்றதத் பதோட்டது!

இயற்கை வேளாண்கைக்கு ேழிைாட்டிய, 'இம்கை அரசு'! ஓவியம்: ஹரன்

அரங்ை நாடைங்ைளுக்கு வைகட நாடைங்ைகளப் வ ால அதிைம் சைலவு பிடிக்ைவில்கல. வீதிைகளவய அரங்ைைாக்கிக் சைாண்டதால்... மூன்றாம் அரங்ை நாடைம், 'வீதி நாடைம்’ என்று அகைக்ைப் ட்டது. ஒப் கை வதகேயில்கல, ேைைைர்த்தா வதகேயில்கல, ஒலிப்ச ருக்கித் வதகேயில்கல, ச ரிய ைற் கை வதகேயில்கல... ைமூைத்தில் நடக்கிற ைம் ேங்ைகள அப் டி அப் டிவய நாடைைாக்குேதுதான், இதன் முக்கிய அம்ைம். வேட்டிகய ேரிந்து ைட்டி நடிைர்ைள் ைளம் இறங்குோர்ைள். ைக்ைளின் ைத்தியில் ேகளயைாை நின்று அரங்ைம் ஏற் டுத்திக் சைாள்ோர்ைள். ஒரு ைட்டியக்ைாரர் முன்ேந்து ேகளயைாைச் சுைன்று, ைக்ைளுக்கு முன்நின்று, 'நாங்ைள் உங்ைகளப் வ ான்றேர்ைள் எங்ைளது உடல், குரல், ைைம் மூன்கறயும் மூலதைைாக்கி நாடைத்கத நிைழ்த்துகிவறாம். அகைதி ைாத்து நாடைத்தில் ைேைம் சைலுத்தும் டி வைட்டுக் சைாள்கிவறாம்’ என்று சைால்லி அைர்ோர். நடிைர்ைள் ேகளயைாை ைக்ைகள வநாக்கி நிற் ார்ைள். ஒருேர், 'நீங்ைள் ார்க்ைப் வ ாகும் நாடைம்’ என்று ஆரம்பிப் ார். ைற்றேர்ைள் அகைேரும் நாடைத்தின் ச யகரக் குறிப்பிடுோர்ைள். நாடைத்தின் ச யர் 'குப்க த்சதாட்டி’ என்றால், லத்தக் குரலில் 'குப்க த்சதாட்டி, குப்க த்சதாட்டி, குப்க த் சதாட்டி’ என்று த்து வ ரும் குரல் சைாடுக்கும்வ ாது... சைய்தி எல்வலாகரயும் சைன்றகடயும். ார்கேயாளர்ைள் அகைதியாை உட்ைார்ோர்ைள். முதல் ைாட்சியில் நடிப் ேர்ைள் எழுந்து நிற் ார்ைள். ைற்றேர்ைள் தங்ைள் உடல்ைகள ேகளத்தும் ைடக்கியும் ைாட்சிைகள உருோக்குோர்ைள். ஒரு வீட்டின் முைப்பு, ஏர் ைாடு, கிணறு, குப்க த்சதாட்டி, ைாேல் நிகலயம் என்று எகத வேண்டுைாைாலும் உருோக்கிக் ைாட்ட முடியும். ாடல் ேரிைகள வைர்ந்வதா தனித்வதா ாடுோர்ைள். முக்கியம் என்று ட்ட ேரிைகளத் திரும் த் திரும் ப் ாடுோர்ைள். ேைைம் எப்வ ாதும் குகறோைவே இருக்கும். ச ரும் ாலும் வ சுேகத நிறுத்தி, ஓகையிவலா அல்லது கைகையிவலா உணர்த்த வேண்டியகத உணர்த்தி விடுோர்ைள். இதற்கு குகறந்தது ஒரு ோரம் யிற்சியும், யிற்சி இயக்குநர்ைளும் வதகே. யிற்சி முடிந்ததும் நடிைர்ைள் அகைேரும் நாடைம் ற்றி விைர்சிக்கும் டி வைட்டுக் சைாள்ோர்ைள். வீதி நாடைம் குறித்து, இதற்கு வைல் விேரிப் தற்கு, இங்வை இடம் வ ாதாது. வீதி நாடைங்ைகளப் வ ாலவே சிறு த்திரிகைைளும் ைமூைப் ணியாளர்ைளுக்கு கை சைாடுத்தை. கும் வைாணத்தில் இருந்து 'எழுச்சி’ என்ற இதழ் சேளியாைது. குடும் ம் அகைப்பு 'ஊற்று’ என்ற இதகை தட்டச்சில் திவு சைய்து சேளியிட்டது. திண்டுக்ைல்லிருந்து 'தடம்’, ைதுகரயிலிருந்து 'நிஜங்ைள்’ ஆகிய த்திரிகைைள் சேளிேந்தை. அகைத்துவை, ைமூைத்தில் நிைழும் முரண் ாடுைகள சேளிக்சைாண்டு ேந்தை. ஆங்ைாங்வை ைக்ைள் ஒன்று திரண்டு ஜைநாயை உரிகைைளுக்ைாை குரல் சைாடுக்ைத் சதாடங்கிைர். சிறந்த எழுத்தாளர்ைளும் ைவிஞர்ைளும் ாடைர்ைளும் உருோைார்ைள்.

இத்தகைய விஷயங்ைள், தமிழ்நாடு, வைரளா, ைர்நாடைா, ஆந்திரா, வைற்கு ேங்ைாளம் என்று ல ைாநிலங்ைளிலும் நடந்தை. 1983-ம் ஆண்டு ைத்திய அரசு திடீசரன்று விழித்துக் சைாண்டது வ ால் சையல் ட்டு, ைக்ைளுகடய விழிப்பு உணர்வு, அரசியல் எழுச்சியாை ைாறிவிடாைல் ார்த்துக் சைாண்டது. 'நடுேண் அரசின் ஒப்புதல் ச றாைல், யாரும் அந்நிய நாட்டு நிதியுதவி ச ற முடியாது. அரசு ைார்ந்த எந்த ஒரு அதிைாரியும் எந்த ஒரு நிறுேைத்தின் அலுேலைத்துக்குள்ளும் புகுந்து வைாதகையிடலாம்' என்சறல்லாம் ைட்டத்கதத் தீட்டியது. சுருங்ைச் சைால்ல வேண்டுவையாைால் எல்லா சையல் ாட்டுக் குழுக்ைகளயும் அரசு தைது விரிோக்ைப் ணியாளராை ைாற்றிக்சைாண்டு விட்டது. சையல் ாட்டுக் குழுக்ைளின் கூட்டகைப்பு, தைது ாகதகயத் திருத்தி அகைத்துக் சைாண்டது. அரைாங்ைத்தின் சையல் ாடுைகள விைர்சிப் தற்கு ைாற்றாை, 'ைருத்துேம், ைாடு ேளர்ப்பு, வேளாண்கை, ைல்வி, கிராைத்சதாழில் இப் டி ல துகறயிலும் ைமூைத்துக்கு இகைோை ைாற்று முகறைகள உருோக்குேது, கூட்டகைப்க க் ைகளத்து விடுேது’ என்று முடிசேடுத்வதாம். நான் வதர்ந்சதடுத்த துகற... இயற்கை வேளாண்கை! அது 1983-ம் ஆண்டு. அப்வ ாது தமிழ்நாடு இரண்டு வ ரிடர்ைகளச் ைந்தித்தது. வைாகடக் ைாலத்தில் ேறட்சி அதிைைாை இருந்தது. ைகைக் ைாலத்தில் சேள்ளம் அதிைைாை இருந்தது. ஒவர ஆண்டில் எதிர் எதிராை இரண்டு வ ரிடர்ைகள ைந்தித்வதாம். ேறட்சியால், கிராைத்து ைக்ைள் மூட்கட முடிச்சுைளுடன் பிகைப்புத் வதடி சேளியூர் சைல்ல ஆரம்பித்தைர். நிதி ேைங்கும் நிறுேைம் ஒன்றுடன் வைர்ந்து நான்கு ஊர்ைளில் குடிநீர் குளங்ைகள ஆைப் டுத்திவைாம். இகதச் சிறப் ாை சைய்ய வேண்டும் என் தற்ைாை ேட்டார ைகலக்குழுவிடம் ச ாறுப்க க் சைாடுத்து, ேறட்சி குறித்து ல ஊர்ைளிலும் நாடைம் வ ாட்வடாம். ைக்ைள் ைத்தியில் இருந்து, நிர்ோைக் குழுக்ைகள அகைத்வதாம். அேர்ைகளக் சைாண்வட ைருவிைள் ோங்கி ேரச் சைய்வதாம். 'எங்கு இகளஞர்ைள் முகைப் ாை இருக்கிறார்ைள்’ என்று ார்த்தவ ாது, நான்கு ஊர்ைள் நைது ைேைத்துக்கு ேந்தை. அந்த நான்கு ஊர்ைகளச் வைர்ந்த ைக்ைளும் தங்ைள் ஊரின் குடிநீர் குளங்ைகள ஆைப் டுத்திக் சைாண்டைர். ைகைக் ைாலம் ேந்தவ ாது குளங்ைளில் நீர் நிகறந்தது. ைக்ைள் உற்ைாைைகடந்தைர். ஆைால், மூன்வற மூன்று திைங்ைளில் ச ய்த ைகை, ஒருங்கிகணந்த தஞ்ைாவூர் ைாேட்டத்தில் (இன்கறய தஞ்ைாவூர் நாைப் ட்டிைம் ைற்றும் திருோரூர்) ேரலாறு ைாணாத சேள்ளத்கதத் வதாற்றுவித்தது. ாதிக்ைப் ட்ட ைக்ைள் ள்ளிக்கூடங்ைளிலும் திருைண ைண்ட ங்ைளிலும் குடிவயறிைார்ைள். சேள்ள வநரத்தில் ஒதுங்குேதற்ைாை ைட்டப் ட்ட ைண்ட ங்ைள் ைாலியாைவே கிடந்தை. ைக்ைளிடம், 'ஏன் சேள்ள நிோரணக் கூடங்ைளுக்குச் சைல்லவில்கல?’ என்று வைட்வடன். 'அந்தக் கூடங்ைளுக்கு வ ாகும் ேழியில் சேள்ளம் ாய்ந்து சைாண்டிருக்கிறது’ என்றைர். 'பிறகு எதற்ைாை அங்கு இந்தக் கூடங்ைகளக் ைட்டிைார்ைள்?’ என்று வைட்டதற்கு... 'அங்குதான் அரசு புறம்வ ாக்கு நிலம் இருந்தது’ என்றைர். ைக்ைள் ங்சைடுப்பு

இல்லாத நலத்திட்டங்ைள், ைக்ைளுக்கு உதோைல்தான் வ ாகும் என் தற்கு இதுவே சிறந்த எடுத்துக்ைாட்டு! சேள்ளம் ேடிேதற்கு ல நாட்ைள் ஆயிை. ஒன் து நாட்ைளுக்குப் பிறகு, நானும் நண் ர்ைளும் ஒரு ஊருக்குப் வ ாவைாம். ைார் ளவு தண்ணீரில் நடக்ை வேண்டியிருந்தது. ல நிலங்ைளில் ைாய்ந்து கிடந்த சநல் யிரின் மீது ைண் மூடிக் கிடந்தது. எங்கு வநாக்கிலும் ைண்ணீர் ேடிக்கும் உைேர்ைகளக் ைாண முடிந்தது. ஊகர விட்டு சேளிவய ேந்தவ ாது, தகல நகரத்து, வதால் சுருங்கிய மூதாட்டி ஒருேகரச் ைந்தித்வதாம். அவநைைாை அேருக்கு சதாண்ணூறு ேயது இருக்ைலாம். அந்த மூதாட்டி சைான்ைது இதுதான்'என்னுகடய ோழ்நாளில் இப் டி ஒரு சேள்ளத்கத இதற்கு முன்பு ைண்டதில்கல’ சதாடர்ந்து ைகை ச ய்ததால், ைக்ைள் ஊர் திரும்புேதற்கு அதிை நாள் பிடித்தது. அரசு சைாடுத்த சிறிதளவு சதாகைகயக் சைாண்டு ைக்ைள் ைாலத்கத ஓட்டிைர். தமிைைத்தில் சையல் ட்ட ல சதாண்டு நிறுேைங்ைளின் ைளப் ணியாளர்ைகள ேரேகைத்து, சேள்ள நிோரணப் ணிகய நம்ைால் சிறப் ாை சைய்ய முடிந்தது. 'ஒவர ஆண்டில் ேறட்சியும், சேள்ளமும் ஏன் ைாறி ைாறி ேருகிறது..?’ என்ற வைள்வி தமிழ்நாடு முழுேதும் விோதிக்ைப் ட்டது. ஆங்கிலத்தில், 'ஜிஷ்வீஸீ ஞிவீsணீstமீக்ஷீ’ என்று ேர்ணிக்ைப் ட்ட 'இரட்கடப் வ ரிடர்’ ேருேதற்ைாை ைாரணம் 'ைரம் இல்லாததுதான்’ என்ற தில் கிகடத்தது. ைரம் இல்கல. ஆதலால் சூரியன் பூமிகயத் தாக்கி, ேறட்சிகய உண்டு ண்ணுகிறது. ைரம் இல்கல, அதைால் ைகை ேழிந்து ஓடி, சேள்ளப்ச ருக்கை ஏற் டுத்துகிறது. அதைால், 'நிகறய ைரங்ைகள நட வேண்டும்’ என்ற சிந்தகை எங்ைள் சநஞ்ைத்தில் புகுந்தது. - இன்னும் வ சுவேன்

இயற்கைகய விகைத்ை வெளிநாட்டு நண்பர் ! நம்மாழ்ொர், ஓவியம்: ஹரன்

'முன்னேற்றம்’ என்ற பெயரில் ஒவ்ப ொரு ஆண்டும் பூமியில்... இலங்கைத் தீவின் ெரப்ெளவுக்கு சமமொே ெரப்ெளவில் ைொடுைள் அழிக்ைப்ெடுகின்றே. இதேொல் ெரு மகை த றிப் னெொகிறது. ப ள்ளமும், றட்சியும் அடுத்தடுத்து நிைழ்கின்றே. ஆேொலும், இதிலிருந்து இந்தியொ ெொடம் ைற்றுக் பைொண்டதொைத் பதரியவில்கல. ஆேொல், ெணக்ைொர நொடுைள் ெலவும் இகத உணர்ந்து... இந்தியொவிலிருக்கும் மொநிலங்ைளுக்கு நிதியுதவி பசய்ய முன் ந்தே. அப்ெடித்தொன் ஸ்வீடன் நொடு, தமிழ்நொட்டுடன் இகணந்து சமூை நலக்ைொடுைள் ளர்க்ை ஒப்ெந்தம் பசய்துபைொண்டது. னமற்ெடி ஒப்ெந்தத்தின் முதன்கமயொேக் குறிக்னைொள், 'பெொது இடங்ைளில் ைொடுைள் ளர்ப்ெதன் மூலம், கிரொமத்தின் னதக ைகளப் பூர்த்தி பசய் து’ என்ெதுதொன். இதற்ைொை, தமிழ்நொடு ேத்துகறக்கு 110 னைொடி ரூெொகய நன்பைொகடயொை அளித்தது ஸ்வீடன். ஆேொல், தமிழ்நொட்டில் பசயல்ெடுத்தப்ெட்ட சமூை நலக்ைொடுைள் திட்டத்தில், முதன்கமக் குறிக்னைொள் ை ேத்தில் பைொள்ளப்ெடொமல்... ஏரி, குளங்ைளில் ைருன ல மரங்ைள் நடப்ெட்டே. இதற்ைொே விகதைள் இறக்குமதி பசய்யப்ெட்டே. மரங்ைள் ளர்ந்து ைொய்க்ைத் பதொடங்கும்னெொது, அடினயொடு ப ட்டி விறைொைக் ைடத்தப்ெட்டே. அடுத்தெடியொை... ஆடு, மொடு னமயும் நிலங்ைளில் கதல மரங்ைள் நடப்ெட்டே. இந்த நிலங்ைளில் பெொதுமக்ைள் நுகை து தகட பசய்யப்ெட்டது. நொன்கு ஆண்டுைளுக்குப் பிறகு, ளர்ச்சியகடந்த கதல மரங்ைள் ப ட்டப்ெட்டு, ைொகித ஆகலைளுக்கு மூலப்பெொருளொை விற்ைப்ெட்டே. சமூைநலக் ைொடுைகள மதிப்பீடு பசய்த ர்ைள், இதில் 'சமூைமும் இல்கல. ைொடும் இல்கல. இகத, 'முள்ைம்பி ன லித் னதொப்புைள்’ என்று அகைப்ெனத பெொருத்தம்’ என்று விமர்சித்தேர். இச்பசய்தி ஸ்வீடன் நொட்டுப் ெத்திரிகைைளில் ப ளியொேது. முள்ைம்பி ன லிக்கு முன், ைொக்கிச் சீருகட அணிந்து துப்ெொக்கி சுமந்த ே ஊழியர் நகடெயிலும் ெடமும் ப ளியொேது. இது, சமூைநலக் ைொடுைள் திட்டத்தில் ஒரு பெரிய மொறுதகலக் னைொரியது.

இத்திட்டத்துக்கு ஆனலொசைரொை இருந்த ங்ைொளி நண்ெர் பெயர், ரத்தன் ரொய். அ ர் என்கேப் னெொன்ற பதொண்டு நிறு ேத்கதச் னசர்ந்த ெத்து நெர்ைகள அகைத்து, திட்டத்கத விளக்கி, ஒப்ெந்த ஆ ணத்கத எங்ைளிடம் ஒப்ெகடத்தொர். ஸ்வீடன் நொட்டுப் பிரதிநிதிைளுடன் ைலந்துகரயொடு தற்கும் ஏற்ெொடு பசய்தொர். 'ஸ்வீடன் நொடு, தமிழ்நொட்டின் ெரப்பில் மூன்றில் ஒரு ெங்னை உள்ள சிறியநொடு. நொங்ைள் இந்தியொவுக்கு அழுத்தம் பைொடுக்ை முடியொது. திட்டத்கத நகடமுகறப்ெடுத்து தில் எங்ைளுக்கு மே நிகறவு ஏற்ெடவில்கல. பதொண்டு நிறு ேங்ைள் முயற்சித்தொல், இத்திட்டத்தின் ெலன்ைகள மக்ைளுக்கு பைொண்டு பசல்ல முடியும்’ என்று அந்தப் பிரதிநிதிைள் எங்ைளிடம் கூறிேர். முடிவில், தமிழ்நொடு ேத்துகறயிேர், ஸ்வீடன் பிரதிநிதிைள், தமிழ்நொட்டுத் பதொண்டு நிறு ேங்ைகளச் னசர்ந்த ர்ைள் எே மூன்று பிரிவிேரும் ைலந்து னெசு தற்ைொே மூன்று நொள்

ைருத்துப்ெட்டகற ஏற்ெொடு பசய்யப்ெட்டது. அகதயட்டி ெல்ன று இடங்ைளில் பதொண்டு நிறு ேங்ைளின் ைளப்ெணியொளர்ைகள அகைத்து, சமூை நலக் ைொடுைள் திட்டம் ெற்றி விளக்ைம் அளிக்ைப்ெட்டது. அப்ெடி ஒரு கூட்டம், புதுச்னசரி எல்கலயில் உள்ள ஆனரொவில்லில் நகடபெற்றது. அப்னெொதுதொன் முதல்முகறயொை நொன் ஆனரொவில் பசன்னறன். அங்கு தங்கியிருந்த ைொந்திமதி, எேக்கு அறிமுைமொே ர். அ ரும், சமூை நலக்ைொடுைள் ைருத்தரங்கில் ெங்கு பெற்றிருந்தொர். அ ர்தொன், 'இங்கு ஒரு ர் இயற்கை ழி ன ளொண்கமகயச் சிறப்ெொைச் பசய்து பைொண்டு இருக்கிறொர்’ என்று பெர்ேொடு டி கிளொர்க் என்ெ கர அறிமுைம் பசய்து க த்தொர். பெர்ேொடு டி கிளொர்க், பெல்ஜியம் நொட்கடச் னசர்ந்த ர். 1965-ம் ஆண்டு ஆனரொவில் ந்து, அங்னைனய தங்கி விட்ட ர். ஆரம்ெ ைொலத்தில் தகலயில் நீர் சுமந்து பசன்று மரக்ைன்றுைகள ளர்த்த ர், பிறகு இயற்கை ழி ன ளொண்கம ஆரொய்ச்சியில் ஈடுெட்டொர். மதிய உணவு இகடன களயின்னெொது நொனும், பெர்ேொடும் கசக்கிள்ைளில் புறப்ெட்னடொம். என்கேவிட விகர ொை மிதித்தொர். ப யில் ைடுகமயொை இருந்தது. அ கரப் பின்பதொடர்ந்த நொன், ைகளத்துப் னெொனேன். திரும்பிப் ெொர்த்த ர், ண்டிகய நிறுத்தி இறங்கிேொர். நொனும் இறங்கினேன். 'ைகளத்துப் னெொேொயொ?’ என்று னைட்ட ர், 'மரக்குகட இல்லொததொல் பூமிகூட இப்ெடித்தொன் ைகளத்துப் னெொயிருக்கிறது’ என்றொர். மீண்டும் ண்டிைளில் ஏறி, பமது ொை மிதித்னதொம். அ ருகடய 3 ஏக்ைர் ெண்கண ந்தது. அப்ெண்கணயில், மண்கண உயர்த்தி ரப்பு னெொடப்ெட்டிருந்தது. ரப்பில் 3 கையொே பசடிைகள நட்டு, ன லி அகமக்ைப்ெட்டிருந்தது. ன லிக்குள்னள, ெொரம்ெரிய ரைமொே ொகைப்பூ சம்ெொ ரை பநல் ெயிர் பசய்திருந்தொர். பநற்ெயிரின் ஊனட, பைொள்ளுச்பசடிைள் ளர்ந்து நின்றே. ஜப்ெொனிய விஞ்ஞொனி மசொேொபு ஃபுனைொைொவின் 'ஒற்கற க க்னைொல் புரட்சி’ புத்தைத்கதப் ெடித்துவிட்டு, இப்ெடிச் பசய்திருந்தொர். மசொேொபு ஃபுனைொைொ, குனளொ ர் என்னும் உரச்பசடிகய பநல்லில் ஊடுெயிரொை ளர்த்திருந்தொர். குனளொ ருக்கு ெதிலொை பைொள்ளுச்பசடிகய ளர்த்திருந்தொர் பெர்ேொடு. இயற்கை ன ளொண்கம குறித்த முதல் ெொடம், இப்ெடித்தொன் எேக்கு நண்ெகர, பெர்ேொடு டி த்தில் நொன் ைண்டு பைொண்னடன்...

ொய்த்தது. பெறு தற்ைரிய

'இறுதிக் ைட்டுகர’ 'இயற்கை வி சொயப் னெொரொளி' எே ைடந்த நொற்ெதொண்டுைளொை லம் ந்த 'இயற்கை ன ளொண் விஞ்ஞொனி' னைொ. நம்மொழ் ொர், தன்னுகடய ொழ்க்கையில் நடந்த முக்கிய நிைழ்வுைகள, 'நொன் நம்மொழ் ொர் னெசுகினறன்' என்ற தகலப்பில், இங்னை ெதிவு பசய்து ந்தொர். ைடந்த இரண்டு ஆண்டுைளொை பதொடர்ந்து எழுதி ந்த நம்மொழ் ொர், இறுதியொை எழுதித் தந்த ைட்டுகர இங்னை இடம் பிடித்திருக்கிறது. நம்மொழ் ொருடன் ெைகிய ர்ைள், அ ருகடய ெசுகமப் ெயணத்தில் ெங்னைற்ற ர்ைள் என்று ெலரிடமும் னெசி, அ ருகடய ொழ்க்கைகய முழுகமயொைப் ெதிவு பசய்யும் முயற்சிகய னமற்பைொண்டுள்னளொம். -ஆசிரியர்

''நம்மாழ்வாருக்கு நன்றிக்கடன் செலுத்துங்கள்!'' படம்: எஸ். தேவராஜன் ஓவியம்: ஹரன்

'நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்...' என்ே தலைப்பில், இயற்லை பவளாண்லமபயாடு பேர்த்து, தன் வாழ்க்லைக் ைலதலயயும் எழுதி வந்தார் 'இயற்லை பவளாண் விஞ்ஞானி' பைா. நம்மாழ்வார். 39 அத்தியாயங்ைலள முடித்துக் கைாடுத்தபதாடு, மண்ணில் விலதயாகிவிட்டார். ஆனால், அவருலடய வாழ்க்லைலய முழுலமயாை வாேைர்ைளுக்குத் கதாகுத்து தரும் வலையில், அவர் விட்ட இடத்திலிருந்து கதாடங்கி, முடிந்தவலை அலனத்லதயும் பேைரித்துத் தை தீர்மானித்துள்பளாம். அந்த வலையில், நம்மாழ்வாருடன் கநருங்கிப் ேழகி, அவலைப் ேற்றி முழுதாை அறிந்து லவத்திருக்கும் சிைர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்ைாை பேசுகிபேன்' என்ே தலைப்பில், இனி இதழ்பதாறும் இங்பை பேசுவார்ைள். ''ேமூைக்ைாடுைள் வளர்ப்புத் திட்டம் ேம்ேந்தமாை ஒரு கூட்டம், புதுச்பேரி எல்லையில் உள்ள ஆபைாவில்லில் நலடகேற்ேது. அங்கு தங்கியிருந்த ைாந்திமதி, எனக்கு அறிமுைமானவர். அவர், 'இங்கு ஒருவர் இயற்லை வழி பவளாண்லமலயச் சிேப்ோைச் கேய்து கைாண்டு இருக்கிோர்’ என்று கேர்னாடு டி கிளார்க் என்ேவலை அறிமுைம் கேய்து லவத்தார். அங்பைதான் இயற்லை பவளாண்லம குறித்த முதல் ோடம், எனக்கு வாய்த்தது. கேறுவதற்ைரிய நண்ேலை, கேர்னாடு வடிவத்தில் நான் ைண்டுகைாண்படன்...'' என்று தன்னுலடய ைலடசி அத்தியாயத்தில் (39) அழுத்தமாைப் ேதிவு கேய்திருந்தார் நம்மாழ்வார். கேல்ஜியம் நாட்லடச் பேர்ந்தவர் இந்த கேர்னாடு. 1965-ம் ஆண்டு புதுச்பேரிக்கு அருகில் உள்ள ஆபைாவில் வந்து, அங்பைபய தங்கி விட்டவர். ஆைம்ேைாைங்ைளில் தலையில் நீர் சுமந்துச் கேன்று, ஆபைாவில் ேகுதியில் இவர் மைக்ைன்றுைலள வளர்த்து வந்தார். தற்போது, 'இயற்லை வழி பவளாண்லம' ஆைாய்ச்சியில் ஈடுேட்டு வருகிோர். நம்மாழ்வாருக்கும் தனக்கும் இலடயிைான நட்பு ேற்றி, கேர்னாடு இங்பை பேசுகிோர்... ''85-ம் ஆண்டு என்று நிலனக்கிபேன். அந்த மதிய பநைத்தில், மை நிழலில் நானும், நம்மாழ்வாரும் உலையாடியது, இன்ேளவும் நிலனவில் ேசுலமயாை உள்ளன. ைாைணம், மதிய பநைத்தில் லேக்கிளில் அலழத்துச் கேன்று, ஏைாளமானவர்ைளிடம் இப்ேடி பைள்விைலளக் பைட்டுள்பளன். ஆனால், அவர்ைளில் நம்மாழ்வார்தான் 'ேட்’கடன்று இயற்லைப் ோடத்லத தன்னுள் கிைகித்துக் கைாண்டவர். இந்தச் ேந்திப்புதான், பிற்ைாைத்தில் நாடு போற்றும் 'இயற்லை பவளாண் விஞ்ஞானி'லய உருவாக்கும் என்ேது எனக்குத் கதரியாது. என்லனவிட வயதில் மூத்தவர், என்ோலும் 'கேர்னாடுதான் என்னுலடய குரு’ என்று தன் வாழ்நாள் முழுக்ைச் கோல்லி வந்தார் நம்மாழ்வார். அதற்கு நான் தகுதியானவன் அல்ை என்ேது எனக்குத் கதரியும். இந்திய ைைாோைத்தில் தனக்கு வித்லத ைற்றுக்கைாடுத்தவலை நிலனவு கூர்வது ேழக்ைம். அலதத்தான் நம்மாழ்வாரும் கேய்தார்.

ஃபுபைாைா ோணியில்! ேரி, விஷயத்துக்கு வருபவாம். ைருத்துப்ேட்டலேயின் மதிய அமர்வில் இருவரும் ைைந்து கைாண்படாம். மாலை நான் புேப்ேடும்போது, என் ேண்லணலயப் ோர்க்ை நம்மாழ்வார் வந்தார்.

ஃபுபைாைாவின், உழவில்ைாத பவளாண்லமலய நான் போதலன கேய்து கைாண்டிருந்பதன். அதாவது, மக்ைாச்போளம், ைம்பு, கைாள்ளு... போன்ே தானியங்ைலள முதலில் விலதத்து, அவற்லே அறுவலட கேய்யும் முன்பு, ோைம்ேரிய கநல் விலதைலள வயலில் தூவிவிட பவண்டும். தானியங்ைளில் ைதிர்ைலள மட்டும் அறுவலட கேய்து, தட்லடைலள பவருடன் பிடுங்ை பவண்டும். தட்லடைலள இப்ேடி பவருடன் பிடுங்குவதால், ஏற்கைனபவ தூவியுள்ள, கநல் விலதைள் மண்ணுக்குள் மூடப்ேட்டு முலளவிடத் கதாடங்கும். தட்லடைலள நிைத்தின் மீது ேைப்பி லவத்தால், மட்கி உைமாகும். இலதத்தான் எனது ேண்லணயில் கேய்திருந்பதன். ஏற்கைனபவ, ஃபுபைாைாவின் 'ஒற்லே லவக்பைால் புைட்சி’ புத்தைத்லத நம்மாழ்வார் ேடித்திருந்தார். அதில் கோல்லியிருந்த விஷயங்ைலள நான் கேயல்ேடுத்தியிருந்தலதப் ோர்த்து ஆச்ேர்யப்ேட்டார். அலதப்ேற்றி என்னிடம் பைள்வி பமல் பைள்வி எழுப்பினார். என்னிடம் அப்போது, மாப்பிள்லளச் ேம்ோ, சீைைச்ேம்ோ, ைார்த்திலைச் ேம்ோ என்று... கிட்டத்தட்ட இருேத்லதந்துக்கும் பமற்ேட்ட தமிழ்நாட்டின் ோைம்ேரிய கநல் ைைங்ைள் இருந்தன. 1975-ம் ஆண்டு தமிழ்நாடு முழுக்ை கிைாமம், கிைாமமாை ேயணம் கேய்து விலதைலள பேைரித்திருந்பதன். வேட்சியான மாவட்டம் என்று கோல்லும், ைாமநாதபுைத்தில் நிலேய கநல் ைைங்ைள் கிலடத்திருந்தன. நம்மாழ்வார், அந்த கநல் விலதைலள லைைளில் எடுத்து ைண்ைளில் ஒற்றிக்கைாண்டார். ேசுலமப் புைட்சியின் விலளவால், ோைம்ேரிய ைைங்ைள் விவோயிைளிடம் இருந்து லைவிட்டு போன பநைம் அது. என்லனப் போன்ே ஒரு கவளிநாட்டுக்ைாைன், தமிழ்நாட்டின் ோைம்ேரிய விலதைலளப் ோதுைாத்து வருவது அவருக்கு ஆச்ேர்யமாை இருந்திருக்கும் என்று நிலனக்கிபேன். இைவு வலை இயற்லையின் அதிேயங்ைள், தமிழ்நாட்டு விவோயிைளின் விவோய ஞானம்... என்று எங்ைளது உலையாடல் நீண்டுகைாண்பட போனது. 'எப்போது தூங்கிபனாம்?’ என்று கதரியவில்லை.

மறுநாள், 'கேர்னாடு, நான் இன்னும் கதரிந்து கைாள்ள பவண்டியது, நிலேய உள்ளது. அடிக்ைடி வருபவன்...’ என்று கோல்லிவிட்டுச் கேன்ோர். ைமணர் ேரி... ோதாைண மனிதன் தவறு? அந்தக் ைாைைட்டத்தில் புதுக்பைாட்லட ேகுதியில், வேண்ட நிைத்தில் 'கைாழுஞ்சி’ என்ே ேண்லணலய குடும்ேம் கதாண்டு நிறுவனம் உருவாக்கியிருந்தது. அந்த அலமப்லே உருவாக்கியதில் நம்மாழ்வாருக்கு முக்கியப் ேங்கு உண்டு. கதாண்டு நிறுவனத்லதச் பேர்ந்தவர் ைலளயும், விவோயிைலளயும், அடிக்ைடி என் ேண்லணக்கு அலழத்து வருவார். இப்ேடியாை எங்ைளின் நட்பு வளர்ந்து கைாண்பட வந்தது. இந்திய அளவில் இயற்லை விவோயம் ேற்றி நடக்கும் ேை ைருத்தைங்குைளில் நான் ைைந்து கைாள்பவன். அந்த ேமயத்தில், புதுகடல்லியில் சுற்றுச்சூழல் ஆர்வைர் டாக்டர். வந்தனா சிவா, ஒரு ைருத்தைங்குக்கு ஏற்ோடு கேய்திருந்தார். அதற்கு நம்மாழ்வாலையும் அலழத்துச் கேன்பேன். அப்போது, இந்திய அளவில் உள்ள இயற்லை பவளாண்லம கேயல்ோட்டாளர்ைபளாடு நம்மாழ்வாருக்கு அறிமுைம் உருவானது. இயற்லை பவளாண்லம, இயற்லை உணவு... என்று ைருத்தைங்கில் ேை விஷயங்ைள் ேகிர்ந்து கைாள்ளப்ேட்டன. மாலையில், ைருத்தைங்கு நலடகேற்ே ஓட்டலுக்கு கவளியில் இருந்த புல்கவளியில் நண்ேர்ைளுடன் பேசிக் கைாண்டிருந்பதாம். ஒவ்கவாருவரும், தனக்குத் கதரிந்த விஷயங்ைலளப் ேகிர்ந்து கைாண்டனர். நம்மாழ்வார் முலே வந்தபோது, ேட்லடலயக் ைழற்றி, பவட்டிலய இழுத்து ைட்டிக் கைாண்டு, தலைகீழாை நின்று பயாைாேனம் கேய்தார். அங்கிருந்த நுனி நாக்கு ஆங்கிைம் பேசும் பமல்தட்டு வர்க்ைப் கேண்ைள், 'கோது இடத்தில் ேட்லட இல்ைாமல், பவட்டிலய கதாலட கதரிய ைட்டிக் கைாண்டிருக்ைைாமா?’ என்று பைட்டனர். 'திருவண்ணாமலையில் ைமண மைரிஷி, பைாவணம் ைட்டிக் கைாண்டிருந்தால், 'ோமி’ என்று லைகயடுத்துக் கும்பிடுவீர்ைள். ஒரு ோதாைண மனிதன், பயாைா கேய்வது அநாைரிைமா?’ என்று நம்மாழ்வார் பைட்டார். பைள்வி பைட்டவர்ைள், வாயலடத்துப் போயினர். விவோயம் ைற்ை வந்த விடுதலைப் புலி! இயற்லைலயப் ேற்றி யார் பேசினாலும், அவர்ைளுக்கு நம்மாழ்வார் நண்ேைாகி விடுவார். அப்ேடித்தான் ஒரு முலே நம்மாழ்வாரிடம், ஒருவர், 'இயற்லை பவளாண்லம ேற்றி கதரிந்து கைாள்ள பவண்டும்’ என்று பைட்டுள்ளார். 'என்னுலடய குரு கேர்னாடு, அற்புதமாை ைற்றுக் கைாடுப்ோர். அவலை போய் ோருங்ைள்’ என்று அனுப்பி லவத்து விட்டார். அந்த நேரும் என் ேண்லணக்கு வந்தார். மறுநாள் ைாலையில், போலீஸ் அதிைாரிைள் 'திபுதிபு’கவன என் ேண்லணக்கு வந்து, 'உங்ைள் ேண்லணயில் தங்கியுள்ள நேர், விடுதலைப்புலிைள் இயக்ைத்லதச் பேர்ந்தவர்’ என்று கோல்லி என்லன ைாவல் நிலையத்துக்கு அலழத்தனர். நம்மாழ்வாரிடம் பைட்டபோது, 'எனக்கு அவர் யார் என்று கதரியாது. இயற்லை விவோயம் என்று கோன்னார். அதனால்தான், அனுப்பிபனன்’ என்ோர். விோைலணயின் முடிவில் என்னுலடய ோஸ்போர்ட்லட முடக்கினர். ேண்லணலய விட்டு எங்கு கேன்ோலும், ைாவல் நிலையத்தில் அனுமதி கேே பவண்டிய நிலை இருந்தது. எனக்கும் விடுதலைப் புலிைள் இயக்ைத்துக்கும் கதாடர்பு இல்லை என்ேலத நிரூபித்த பிேகு, ேத்து ஆண்டுைள் ைழித்பத ோஸ்போர்ட் என் லைக்கு வந்தது. இலத ஓர் உதாைணத்துக் ைாைத்தான் கோல்கிபேன். அந்தளவுக்கு இயற்லை பமல் ைாதல் கைாண்டவர், நம்மாழ்வார்.

பிைஷ்க்குள்பள பேஸ்ட் இருக்கு! இந்திய மண்ணுக்குச் கோந்தமான பவம்பு ைாப்புரிலம வழக்கு கெர்மனியில் நலடகேற்ேது. பவம்பு ைாப்புரிலமலய மீட்ை, இந்தியாவில் இருந்து வந்தனா சிவா, நான், நம்மாழ்வார் போன்ேவர்ைள் கேன்போம். அவ்வழக்கில் நம்மாழ்வாரின் ேங்கு குறிப்பிடத்தக்ைது. அலத, நம்மாழ்வாரின் வார்த்லத ைளிபைபய கோன்னால்தான் சிேப்ோை இருக்கும். பைார்ட்டுக்கு கவளிய ேை நாட்டுக்ைாைனும் நின்னுகிட்டு இருக்ைான். நான் லைபயாட கைாண்டுபோன, பவப்ேங் குச்சிலய எடுத்து, சிறுோ உலடச்சி, வாயிை கவச்சி நல்ைா ைடிச்பேன். எல்ைாரும், என்லனபய ோக்கிோன். அதுை ஒருத்தன், 'என்ன ேண்ணிக்கிட்டு இருக்பை’னு பைட்டான். 'பிைஷ் ேண்பேன்’னு கோன்பனன். 'எது பிைஷ்?’னு பைட்டான். பவப்ேங்குச்சி முலனலயக் ைாட்டிபனன். 'எங்ை பேஸ்ட்?’னான். 'பிைஷ்குள்ளபய பேஸ்ட் இருக்கு. இதுை இருக்ைே ைேப்புச் ோறுதான் பேஸ்ட். எங்ை ோட்டன், முப்ோட்டன் எல்ைாம் இப்ேடித்தான் ேல் விளக்கினான்’னு கோன்பனன். பேய் அலேஞ்ே மாதிரி ஆயிட்டானுங்ை. பைார்ட்டுக்குள்ள, 'எங்ை ோட்டி, அம்லம போட்டா பவப்பிலை அலைச்சித்தான் பூசுவா. அம்லம ைாணாம போயிடும். எங்ை ஊரு விவோயிங்ை பவப்ேந்தலழலயயும், மாட்டுக் பைாமியத்லதயும் ைைந்துதான் பூச்சிவிைட்டியா கதளிக்கிோன். உங்ைளுக்கு பமரி மாதா மாதிரி, எங்ைளுக்கு மாரியாத்தா கோம்ேள கதய்வம். அவளுக்கு பவப்ேந் தலழயிைதான் மாலை போடுபவாம்’பனன். ேங்ைப்ோடல் கதாடங்கி, கூழ் வார்க்கும்போது ோடும் கும்மிப்ோட்டு வலை ோடி நடிச்சுக் ைாட்டிபனன். அப்புேம் என்ன? 'பவம்பு இந்தியாவின் கோத்து’னு பைார்ட் கோல்லிடுச்சு. - இலத ேை கூட்டங்ைளில் நம்மாழ்வார் கோல்லி யிருக்கிோர். தமிழ்நாட்டில் இயற்லை பவளாண்லம பவலைைள் பவைமாை நலடகேேத் கதாடங்கியபோது... இைவு, ேைல் ோைாது ஒற்லே ஆளாை, நாடு முழுக்ைச் சுற்றி வந்தார், நம்மாழ்வார். இறுதிவலை தனக்கு என்று தனி வாைனம் லவத்துக் கைாள்ளவில்லை. ேஸ்ஸில் தூங்கி, ைட்டணக் குளியல் அலேயில் குளித்துவிட்டு, நிைழ்ச்சியில் ைைந்து கைாள்வார். ைலட சியாை, ஆறு ஆண்டுைளுக்கு முன்பு அவலைப் ோர்த்பதன்'' என்ே கேர்னாடு, நீண்ட மவுனத்துக்குள் கேன்ோர். எங்கிருந்பதா, ஓடி வந்த மயில் ஒன்று, ைாய்ைறி வயலில் இேங்கி, பதாலை விரித்து நடனமாடியது. அருகில் இருந்த மைத்தில் குயில்ைள் கூவிக் கைாண்டிருந்தன. ''நம்மாழ்வார் கோல்லிவிட்டும், கேய்து விட்டும் போன விஷயங்ைள் ஏைாளம் உள்ளன. அவைது ேடத்துக்கு மாலை போட்டு, ைற்பூைம் ைாட்டி அவலை ைடவுளாக்கி விடாதீர்ைள். உண்லமயாைபவ, நம்மாழ்வார் மீது அன்பும், பநேமும் இருந்தால்... இயற்லை பவளாண்லமக்கு மாறுங்ைள். இந்த மண்ணுக்குச் கோந்தமான நாட்டு விலதைள், சிறுதானியம், ேயறு வலைைலளப் ோதுைாக்கும் பவலைலய கேய்யுங்ைள். ேசுலமலய பநசியுங்ைள். அதுதான், நம்மாழ்வாருக்கும், கேரும் ைருலணகைாண்ட இயற்லைக்கும் நாம் கேலுத்தும் நன்றி ைடன்..!'' என்று கோல்லி விலட கைாடுத்தார், 'என் குரு' என்று நம்மாழ்வாைால் விளிக்ைப் ேட்ட கேர்னார்டு! பேசுவார்ைள்

சி.ஐ.டி ப ோலீஸ் வைத்த மரக்கன்றுகள்! வி. கோந்திமதி ஓவியம்: ஹரன்

'நோன் நம்மோழ்ைோர் ப சுகிபேன்...' என்ே தவைப்பில், இயற்வக பைளோண்வமபயோடு பேர்த்து தன் ைோழ்க்வகக் கவதவயயும் எழுதி ைந்தோர், 'இயற்வக பைளோண் விஞ்ஞோனி' பகோ. நம்மோழ்ைோர். 39 அத்தியோயங்கவள முடித்துக் ககோடுத்தபதோடு, மண்ணில் விவதயோகி விட்டோர். அைருவடய ைோழ்க்வகவய முழுவமயோக ைோேர்களுக்குத் கதோகுத்துத் தரும் ைவகயில், அைர் விட்ட இடத்திலிருந்து கதோடங்கி, முடிந்த ைவர அவைத்வதயும் பேகரித்துத் தர தீர்மோனித் துள்பளோம். அந்த ைவகயில், நம்மோழ்ைோருடன் கநருங்கிப் ழகி, அைவரப் ற்றி முழுைதுமோக அறிந்து வைத்திருக்கும் சிைர்... 'நோன் நம்மோழ்ைோருக்கோக ப சுகிபேன்' என்ே தவைப்பில், இதழ்பதோறும் ப சுகிேோர்கள். இந்த இதழில் வி. கோந்திமதி ப சுகிேோர். திருைண்ணோமவை மோைட்டத்வதச் பேர்ந்த வி. கோந்திமதி, கேன்வை, புபை ப ோன்ே இடங்களில் கல்வி யின்று, தத்துைம்-ேமூகவியல் ேோர்ந்த துவேயில் முவைைர் ட்டம் க ற்ேைர். கிரோம மக்கள் மத்தியில் பேவை புரிய பைண்டும் என்கிே பநோக்கில், கதோண்டு நிறுைைப் ணிகளில் தன்வை இவணத்துக் ககோண்டு ணியோற்றி ைருகிேோர். தற்ப ோது, க ங்களூருவில் ைசித்து ைரும் கோந்திமதி, 'இயற்வக பைளோண் விஞ்ஞோனி’ பகோ. நம்மோழ்ைோர் ற்றி ப சுகிேோர்...

''கிரோமப்புே ைளர்ச்சி, சுற்றுச்சூழல், ேமூகக்கோடுகள்... என்று ணியோற்றிய பநரத்தில்தோன் நம்மோழ்ைோவரச் ேந்தித்பதன். ையதில் அைவரவிட இவளயைள் என்ேோலும், க யர் கேோல்லி அவழப் வதபய அைர் விரும்புைோர். அப் டித்தோன், ஆபரோவில்லில் நவடக ற்ே ேமூகக்கோடுகள் ைளர்ப்பு ேம் ந்தமோை கூட்டத்தின்ப ோது, இயற்வக பைளோண்வம ஆரோய்ச்சியில் ஈடு ட்டு ைந்த

க ர்ைோடு டி. கிளர்க் ற்றி ஆழ்ைோரிடம் கேோன்பைன். அதில் க ர்ைோடும் ங்பகற்ே தோல், உடைடியோக இருைவரயும் ேந்திக்க வைத்பதன். அந்த ேமயத்தில், கர்நோடக மோநிைம், தோர்ைோட் குதியில், ணிபுரிய எைக்கு அவழப்பு ைந்தது. 'கர்நோடக மோநிைத் தில் ணியோற்ே ப ோகிபேன்’ என்று ஆழ்ைோரிடம் கேோன்பைன். உடபை, 'கோந்திமதிக்கு, தமிழ் நோட்டிபைபய நிவேய பைவை இருக்கு. எங்கபளோட குடும் ம் அவமப்பில் பேர்ந்திடுங்க’ என்ேோர். அப்ப ோது, ஆழ்ைோர், ஆஸி... ப ோன்ேைர்கள் இவணந்து, தஞ்ேோவூரில் 'குடும் ம்’ என்ே க யரில் கதோண்டு நிறுைைத்வத நடத்தி ைந்தோர்கள். அதில் என்வையும் இவணத்துக் ககோண்படன். எங்களில் யோருக்கும், எந்தப் தவியும் கிவடயோது. எல்பைோரும் ேரி ேமம். எல்ைோைற்வேயும்விட, ேம் ளம் என்று எதுவும் கிவடயோது. தஞ்ேோவூரில், புதிதோகக் கட்டப் ட்டு ைந்த கட்டடத்தின் ஒரு குதியில்தோன் 'குடும் ம்' அலுைைகம் இயங்கியது. கைளியில் இருந்து ோர்த்தோல், அங்பக ஓர் அலுைைகம் இருப் தற்கோை அறிகுறிபய கதரியோது.

அந்தக் கோைகட்டத்தில் விைேோயப் ணிகளுக்கோக... குடும் ம் மற்றும் அபேோ ோ என்ே இரண்டு கதோண்டு நிறுைைங்கள்தோன் கேயல் ட்டு ைந்தை. அதைோல், நோங்கள் கேய்ய பைண்டிய பைவைகள் நிவேயபை இருந்தை. குடும் ம் அலுைைகத்தில் ைட்ட ைடிவில் அமர்ந்து ப ேத் கதோடங்கிைோல், ேோப் ோட்வடக்கூட மேந்து ப ச்சு நீண்டுககோண்பட ப ோகும். ேமூகக்கோடு ைளர்ப்புத் திட்டத்துக்கோை கூட்டம், தமிழ்நோடு முழுைதும் நவடக றும். அந்தக் கோைத்தில் கேல்ப ோன் ைேதி எல்ைோம் கிவடயோது. கேோல்ைப் ப ோைோல், குடும் ம் அலுைைகத்துக்கு கதோவைப சி இவணப்புக்கூட கிவடயோது. கூட்டம் ேம் ந்தமோக தந்தி மூைம்தோன் தகைல் ைரும். தந்திவயப் ோர்த்தவுடன், ஆழ்ைோரும், நோனும் புேப் ட்டு ஓடுபைோம். மூன்று, நோன்கு ப ருந்துகள் மோறி, மோறி கூட்டம் நடக்கும் இடத்துக்குப் ப ோய் பேருபைோம். யணத்தின்ப ோது நோங்கள் இருைரும் நிவேய விஷயங்கவளப் கிர்ந்து ககோள்பைோம். ஆழ்ைோர் சிேந்த ப ச்ேோளர். அைரிடம் எவதப் ற்றி பைண்டுமோைோலும் ப ேைோம். தைக்கு முன், நூற்றுக்கணக்கோபைோர் அமர்ந்திருந்தோலும் ேரி... இரண்பட இரண்டு ப ர் இருந்தோலும் ேரி... அழுத்தமோகப் ப சும் ழக்கம் ககோண்டைர், ஆழ்ைோர். ஒரு முவே, நோன் எங்பகோ கைளியில் கேன்றுவிட்டு வீட்டுக்குத் திரும்பி ைந்பதன். அங்பக, என்னுவடய தோயோர், ேபகோதரரின் இளையது மகன், ஐந்து ையதுகூட நிரம் ோத ஆஸியின் க ண் குழந்வத ஆகிபயோர் ைட்டைடிவில் உட்கோர்ந்திருந்தைர். அைர்களிடம் சுவமப் புரட்சி ற்றியும் பி.எல். 480 திட்டம் ற்றியும் சுைோரஸ்யமோகப் ப சிக் ககோண்டிருந்தோர், ஆழ்ைோர். குழந்வதகளிடமும் கூட, சுவமப் புரட்சியின் எதிர்விவளவுகவள திய வைக்கும் உத்பைகம் அைருக்கு இருந்தது. கதோண்டு நிறுைைங்கள் மூைம் நோட்டில் மோற்ேத்வத உருைோக்க முடியும் என்ே சிந்தவை ைளர்ந்த பநரம் அது. ஆைோல், அரசுக்கு எதிரோக கதோண்டு நிறுைைங்கள் கேயல் டுைதோக, எங்கள் ணிகள்

உளவுத்துவே மூைம் கண்கோணிக்கப் ட்டை. ககோள்ளும் டியோை அளவுக்கு நிதியுதவிகூட கண்கோணிக்கப் ட்படோம்.

இத்தவைக்கும், நோங்கள் க ே

கைளியில் வில்வை.

கேோல்லிக் ஆைோலும்,

ஒரு நோள், எங்கள் அலுைைகத்துக்கு ஒருைர் ைந்தோர். அைர் எங்களுக்கு மிகவும் புதியைர். யோர்... என்ை என்று ஏதும் புரியோமல் நோங்கள் அைவர உற்றுபநோக்க... ேட்கடன்று எழுந்த ஆழ்ைோர், 'ைோங்கய்யோ, நல்ை பநரத்துை ைந்தீங்க... எங்க அலுைைகத்வதச் சுத்தி மரம் நடைோம்னு கரோம் நோளோ ஆவேப் ட்படோம். உங்க மூைமோ அது நிவேபைேப் ப ோகுது’ என்று கேோல்லிவிட்டு, மரக்கன்றுகள், மண் கைட்டி, கடப் ோவர எடுத்து ைந்து, அந்த புதியைவர மரம் நடும் பைவைகளில் ஈடு டுத்திைோர். ஒவ்கைோரு மரக்கன்வேயும், வகயில் வைத்துக் ககோண்டு, அதன் ைன், மரம் நடுைதோல் என்ைவிதமோை ைன் கிவடக்கும் என்று ோடம் நடத்திக் ககோண்பட, அன்று மோவை ைவர மரக்கன்றுகவள நடவு கேய்ய வைத்தோர். பைவை முடிந்ததும் விறுவிறுகைன்று விவடக ற்றுச் கேன்ே அந்த ந ர், அதற்குப் பிேகு எங்கள் அலுைைகம் இருக்கும் குதி க்கம்கூட தவை வைத்துப் டுக்கவில்வை. அந்த ந ர், நோங்கள் என்ைவிதமோை ணிகவள கேய்து ககோண்டிருக்கிபேோம் என் வதக் கண்டறிைதற்கோக, மோறுபைடத்தில் ைந்த சி.ஐ.டி ப ோலீஸ்கோரர். இவத எடுத்ததுபம கண்டுபிடித்து விட்டதோல்தோன், அைவர மரம் நடும் பைவைகளுக்குப் யன் டுத்தியிருக்கிேோர் ஆழ்ைோர். இந்த விஷயத்வத, அந்த ந ர் அங்கிருந்து ப ோைபிேகு நம்மோழ்ைோர் கேோல்ை... அைருவடய புத்தி ேோதூர்யத்வதக் கண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்பதோம்! ேமூகக்கோடு ைளர்ப்புத் திட்டத்தில் ணியோற்றியப ோது, கோடு ைளர்ப்பு ற்றி நிவேய விஷயங்கவளக் கற்றுக் ககோண்படோம். 'ஒரு ைவக மரங்கவள மட்டுபம நடவு கேய்ைது க ோருத்தமோக இருக்கோது. ை ைவகயோை மரங்கவளயும் நடவு கேய்ைது மட்டுபம இயற்வகக்கு உகந்தது’ என் து, ஆழ்ைோர் உட் ட எங்கள் எல்பைோரின் கருத்து. ஆவகயோல், நோங்கள் திட்டமிட்டப் டி, ை ைவகயோை மரங்கவள ஊர் க ோது இடங்களில் நடவு கேய்யும் ணிவயத் கதோடங்கிபைோம். இதற்கோக புதுக்பகோட்வட மோைட்டத்வதத் பதர்வு கேய்பதோம். மவழவய மட்டுபம நம்பி இருந்த, அந்த மோைட்டத்தில் எங்களுக்கோை பைவைகள் நிவேயபை கோத்திருந்தை. ஆவகயோல், தஞ்ேோவூரில் இருந்து புதுக் பகோட்வட அருகில் உள்ள கீரனூர் குதிக்கு குடும் ம் அலுைைகம் குடிபயறியது. புதுக்பகோட்வடக்கு நோங்கள் மோறியதற்கு முக்கிய கோரணம்... மோைோைோரி குதி விைேோயிகளுக்கு யனுள்ள விஷயங்கவளச் கேய்ய பைண்டும் என் தற்கோகத்தோன். தமிழ்நோடு முழுக்க, அந்தக் கோைக்கட்டத்தில் வதை மரம் ைளர்ப்வ அரசு ஊக்கப் டுத்தியது. ஆைோல், ஆழ்ைோர் உட் ட எங்களுக்கு அதில் உடன் ோடு இல்வை. ஆழ்ைோருக்கு பைளோண்வம கல்வி பின்புைம் இருந்த டியோல், மோைோைோரி நிைத்துக்கு ஏற்ே மரப் யிர்கள் எதுகைல்ைோம் ைளர்க்கைோம் என் வத, டிப் றிவு மூைமும், ட்டறிவு ைழியோகவும் கேயல் டுத்தி ோர்க்கத் கதோடங்கிபைோம். அந்தப் ணிகள் இன்ேளவும், எங்களுக்கு மைநிவேவு அளிக்கின்ேை. அதற்கும் பமைோக, உள்ளூர் மக்களுக்கு இன்ேளவும் அவை உ பயோகமோக இருக்கின்ேை. எப் டி என்கிறீர்களோ...?'' ப சுைோர்கள்

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் வேண்ட நிலத்தில் உருவான க ாழுஞ்சி... வி. ாந்திமதி ஓவியம்: ஹரன் ேடம்: வீ. சிவக்குமார்

''நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்...'’ என்ே தலலப்பில், இயற்ல பவளாண்லமபயாடு பேர்த்து தன் வாழ்க்ல க் லதலயயும் எழுதி வந்த 'இயற்ல பவளாண் விஞ்ஞானி' ப ா. நம்மாழ்வார், 39 அத்தியாயங் லள முடித்துக் க ாடுத்தபதாடு, மண்ணில் விலதயாகி விட்டார். அவருலடய வாழ்க்ல லய முழுலமயா வாேர் ளுக்குத் கதாகுத் துத் தரும் வல யில், அவர் விட்ட இடத்திலிருந்து கதாடங்கி, முடிந்த வலர அலனத்லதயும் பே ரித்துத் தர தீர்மானித்துள்பளாம். அந்த வல யில், நம்மாழ்வாருடன் கநருங்கிப்ேழகி, அவலரப் ேற்றி முழுவதுமா அறிந்து லவத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக் ா பேசுகிபேன்' என்ே தலலப்பில், இதழ்பதாறும் பேசுகிோர் ள். டந்த இதழில் பேசிய ாந்திமதி, கதாடர்கிோர்.

''அந்த ேமயத்தில், தமிழ்நாடு முழுவதும் லதல மரம் வளர்ப்லே அரசு ஊக் ப்ேடுத்தி வந்தது. ஆனால், ஆழ்வார் (நம்மாழ்வார்) உள்ளிட்ட எங் ள் குழுவுக்கு அதில் உடன்ோடு இல்லல. புதுக்ப ாட்லட ேகுதி, சுதந்திரத்துக்கு முன்பு புதுக்ப ாட்லட ேமஸ்தானமா இருந்தது. அலத ஆண்ட மன்னர் ளுக்கு ாடு வளர்ப்பில் ஆர்வம் அதி ம். ஆல யால், புதுக்ப ாட்லடலயச் சுற்றி, ாடு லள உருவாக்கி லவத்திருந்தனர். பமலும், வேட்சியான மாவட்டம் என்ேதால், நிலத்தில் மலழ நீலர பேமித்து விவோயத்துக்குப் ேயன்ேடுத்துவார் ள். கிள்ளுக்ப ாட்லட ேகுதியில், குத்தல க்கு நிலம் பிடித்து, ேல வல யான மரக் ன்று லள நட்படாம். சிறிது ாலத்தில், நிலத்தின் உரிலமயாளர், 'எனது நிலத்தில் மரங் லள நடவு கேய்தீர் ள்’ என்று எதிர்ப்பு கதரிவித்தார். எப்போது ேணி கேய்தாலும், உள்ளூர் மக் ளுடன் இலைந்து கேய்வதுதான் எங் ள் ேழக் ம். இந்தச் சூழ்நிலலலய எங் ளுடன் ேணியாற்றிய சுற்றுப்புே கிராமத்து இலளஞர் ளிடம் கோன்பனாம். உடபன, 'ப ாயில் நிலத்திலும், கோது நிலத்திலும் நடலாம்’ என்ோர் ள். அதன்ேடி கோது இடங் ளில் நடத் கதாடங்கிபனாம். மானாவாரி இடமும் ம த்தான இடமா மாேணும்! அப்போது, 'உல ம் ாத்தன்ேட்டி அருகில் உள்ள அம்மன்குலே என்ே இடத்தில் கோது நிலம் நிலேய உள்ளது’ என்று ப ள்விப்ேட்படாம். அந்த இடத்தில் ஒரு ாலத்தில் நிலேய மரங் ள் இருந்திருக்கின்ேன. அங்ப பதவலத வழிோடு கேய்யும் ேழக் மும் இருந் துள்ளது. நாங் ள் மீண்டும் அங்கு மரக் ன்று லள நடவு கேய்யப் போகிபோம் என்ேதும்... சுற்றுவட்டார மக் ளும் ஒத்துலழத்தனர். கேரிய அளவில் மலழ நீலர பேமிக் குளமும் அங்கு இருந்ததால், விதம்விதமான மரக் ன்று லள நடவு கேய்பதாம். இப்போது, அந்த இடத்தில் மி ப்கேரிய ாடு உருவாகியுள்ளது. கவளிநாட்டினர்கூட வந்து ோர்த்துச் கேல்கிோர் ள். மரக் ன்று லள நடவு கேய்யும்போது லளப்பு கதரியாமல் இருக் , விடு லத, ோடல், தாலாட்டு... என்று அமர்க் ளப்ேடும். ஆழ்வாருக்கு, விடு லத என்ோல், க ாள்லளப் பிரியம். உள்ளூர் மக் ளிடம்,

விடு லத போடுவது, ேலழய ாலத்து விவோய முலே லளக் ப ட்ேது என்று ல லப்ோ பவ இருப்ோர்.

அடுத்ததா , மரம் வளர்ப்பு ேற்றிய விழிப்பு உைர்வு உருவாக் , ஒடு ம்ேட்டி கிராமத்தின் வேண்ட நிலத்தில்... உயிர்ச்சூழல் ேண்லைலயத் கதாடங் த் திட்டமிட்படாம். 1990-ம் ஆண்டு நான், ஆழ்வார், ஆஸி மூன்று பேரும், எங் ளின் பேமிப்புப் ேைத்லத மூலதனமா க் க ாண்டு, முதல் ட்டமா ேத்து ஏக் ர் நிலத்லத வாங்கிபனாம். அதற்கு 'க ாழுஞ்சி உயிர்ச்சூழல் ேண்லை’ என்று கேயரிட்படாம். 'இந்தப் ேண்லை எப்போதும் வளமா இருக் ணும். க ாழுஞ்சிங்கிேது ேசுந்தாள் உரச்கேடி. ஒரு முலே விலதச்சிட்டா வளர்ந்துக்கிட்பட இருக்கும். அதுமாதிரி இந்த மானாவாரி நிலமும் ம த்தான இடமா மாேணும்’னு ஆழ்வார் கோல்வார்.

உயிர்ச்சூழல் விவோயம்! புதர்ச் கேடி ள் மட்டுபம வளர்ந்து கிடந்த, நிலத்தில், இன்று 60 வல யான மரங் ள் உள்ளன. ஆழ்வார் உள்ளிட்ட எங் ள் குழுவினரின் அர்ப்ேணிப்பு... இன்று, ேலருக்கும் வழி ாட்டும் ேயிற்சி லமயமா மாறி உள்ளது. க ாழுஞ்சி ேண்லைக்கு உலகின் ேல மூலல ளில் இருந்தும் ேயிற்சிக்கு வருகிோர் ள். இன்று 30 ஏக் ர் ேரப்ேளவில் விரிந்து கிடக்கிேது, ேண்லை. கதாடங்கிய புதிதில் ாடு வளர்ப்பு, இயற்ல விவோயம்... போன்ே ேயிற்சி லளக்

க ாடுத்பதாம். கதாண்டு நிறுவன ளப்ேணியாளர் ள், விவோயி ள் போன்ேவர் ள் ேயிற்சி எடுத்துக் க ாண்டனர். அடுத்தக் ட்டமா குடும்ேம் கதாண்டு நிறுவனமும், லீோ கநட்கவர்க், ஏ.எம்.இ. (கிரீக்ஷீவீநீuறீtuக்ஷீமீ, விணீஸீ ணீஸீபீ ணிநீஷீறீஷீரீஹ்) அலமப்பும் இலைந்து 'உயிர்ச்சூழல் விவோயம்’ என்ே ோன்றிதழ் ேயிற்சிலயத் கதாடங்கிபனாம். இயற்ல உரம், மண்புழுவின் ேயன்ோடு, மூலில ப் பூச்சிவிரட்டி... என கேலலவக் குலேத்து, வருமானத்லத அதி ரிக்கும் விஷயங் ளா விவோயி ளுக்குக் ற்றுக் க ாடுத்பதாம். தமிழ்நாட்டில் இந்தச் ோன்றிதழ் ேயிற்சிலய இயற்ல விவோயத்தின் முதல் லமல் ல் என்றும்கூட கோல்ல முடியும். கவறுமபன, ஏட்டுக் ல்வியா இல்லாமல் கேய்முலேப் ேயிற்சியுடன் இருந்தது. முதல் ட்டமா ோன்றிதழ் ேயிற்சிலய முடித்தவர் ளும், ேயிற்சி க ாடுத்தவர் ளும் தங் ளது அனுேவங் லளப் ேகிர்ந்து க ாண்டலத 'உயிர்ச்சூழல் விவோயம்’ என்ே தலலப்பில் புத்த மா கவளியிட்படாம். இயற்ல விவோயம் ேற்றி தமிழில் அனுேவப் ேகிர்வுடன், கவளிவந்த முதல் புத்த ம் அதுவா த்தான் இருக்கும் என்று நிலனக்கிபேன். அப்புத்த ம் இயற்ல விவோயத்தில் ஈடுேட விரும்புேவர் ளுக்கு அரிச்சுவடியா இருந்தது. ோன்றிதழ் ேயிற்சியிலும், புத்த உருவாக் த்திலும் ஆழ்வாரின் ல வண்ைம் தனித்துத் கதரியும். இன்று இயற்ல விவோயம் என்ோல், மரியாலதயா ப் ோர்க்கும் நிலல உருவாகி உள்ளது. ஆனால், நாங் ள் ேணிலயத் கதாடங்கிய ாலத்தில் அது மனநலம் ேரியில்லாதவர் ளின் பிதற்ேல் விஷயமா விமர்சிக் ப்ேட்டது. ஆனாலும், நாங் ள் எங் ள் ேசுலமப் ேயைத்லதத் கதாடர்ந்பதாம். அந்தப் ேயைம், ேயனுள்ள விஷயங் லள விலதத்துச் கேன்றுள்ளது என்ேலத நிலனக்கும்போது, கேருலமயா உள்ளது. ஒரு ட்டத்தில் ர்நாட மாநிலத்தில் கதாண்டு நிறுவன ேணி கேய்வதற் ா நான் தமிழ த்திலிருந்து கிளம்பிவிட்படன். ஆனால், ஆழ்வாரும், ஆஸியும், ேல நண்ேர் ளும் இயற்ல விவோயப் ேணி லளத் கதாடர்ந்தார் ள்'' என்று கநகிழ்ந்தார், ாந்திமதி. வேண்ட நிலத்தில் அலமந்த 'க ாழுஞ்சி' ேண்லைலய வளர்த்கதடுக் , தன் அளவில் நம்மாழ்வார் ஆற்றிய ேணி ள் அளவில்லாதலவ. அலதப் ேற்றி... அடுத்த இதழில்...பேசுவார் ள்

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் 'ஆழ்வார்கிட்ட ோடம் ேடிச்சவங்க,நாடு முழுக்க ேரவணும்!' ககாழிஞ்சியில் விளைந்த 30 பேர்!

'நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்...' என்ே தளைப்பில், இயற்ளக பவைாண்ளமபயாடு பசர்த்து, தன் வாழ்க்ளகக் களதளயயும் எழுதி வந்தார், 'இயற்ளக பவைாண் விஞ்ஞானி' பகா. நம்மாழ்வார். 39 அத்தியாயங்களை முடித்துக் ககாடுத்தபதாடு, மண்ணில் விளதயாகி விட்டார். அவருளடய வாழ்க்ளகளய முழுளமயாக வாசர்களுக்குத் கதாகுத்துத் தரும் வளகயில், அவர் விட்ட இடத்திலிருந்து கதாடங்கி, முடிந்தவளர அளைத்ளதயும் பசகரித்துத் தர தீர்மானித்துள்பைாம். அந்த வளகயில், நம்மாழ்வாருடன் கநருங்கிப் ேழகி, அவளரப் ேற்றி முழுவதுமாக அறிந்து ளவத்திருக்கும் சிைர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்காகப் பேசுகிபேன்' என்ே தளைப்பில், இதழ்பதாறும் பேசுகிோர்கள். இந்த இதழுக்காக புதுக்பகாட்ளட மாவட்டம், கீரனூர் அருகில் உள்ை ஒடுகம்ேட்டியில் கசயல்ேட்டு வரும் 'ககாழிஞ்சி உயிர்ச்சூழல் ேண்ளை’க்குச் கசன்போம். இந்தப் ேண்ளையில்தான், ஏழு ஆண்டுகள் 'இயற்ளக பவைாண்ளம’ தவத்ளத பமற்ககாண்டார், நம்மாழ்வார். சுற்றுப்புே வயல்கவளிகள் எல்ைாம் வேண்டு கிடந்தாலும், ககாழிஞ்சிப் ேண்ளை யில் மட்டும் கவப்ேம் தணிந்துதான் இருக்கிேது. ஓங்கி உயர்ந்த மரங்கள்தான் குளுளமக்கு காரைம். நுளழவாயிலில், 'குடும்ேம் அளமத்துள்ை புேச்சூழல் ேண்ளையும், ேயிற்சி ளமயமும் 1.1.90-ம் நாள் அடிக்கல் நாட்டப்ேட்டது. மாைாவாரிப் ேகுதியில் மக்களுக்கும், மண்ணுக்கும் ேயனுள்ை விவசாய முளேகளை பமற்ககாண்டுள்ை, விவசாயப் கேருங்குடி மக்களுக்கு இப்ேண்ளை அர்ப்ேைம்’ - என்கிே கல்கவட்டு நம்ளம வரபவற்கிேது. ஒரு காைத்தில் கரடு முரடாை நிைமாகக் கிடந்த இடத்தில் ேசுளமளய உருவாக்க, இரவு, ேகல் ோராது நம்மாழ்வாரும் அவரது நண்ேர்களும் உளழத்த உளழப்புதான், ேயிற்சிப் ேண்ளையாக உருமாறியுள்ைது.

''புதுக்பகாட்ளடயில் எைது அனுேவம் முக்கியமாைது. எளதகயல்ைாம் வீண் என்று கசால்கிோர்கபைா... அளதகயல்ைாம் ேயனுள்ைதாக ஆக்குவபத, என் ேணியாக இருந்தது. ேடிப்ளேப் ோதியில் விட்டவர்களுக்குப் ேயிற்சி ககாடுத்பதன். அவர்கள், இப்கோழுது அந்தப் ேண்ளைளய நிர்வகித்து வருகிோர்கள். ககாழிஞ்சிளய ஒரு முளே ேயிரிட்டுவிட்டால் அது அழிவபத இல்ளை. அதைால்தான், அந்தப் ேண்ளைக்கு 'ககாழிஞ்சி’ என்று கேயரிட்படாம்'' - ககாழிஞ்சிப் ேண்ளைளயப் ேற்றி நம்மாழ்வார் ஒரு முளே இப்ேடிச் கசான்ைார்.

நம்மாழ்வாருடன் ேை ஆண்டுகள், ககாழிஞ்சிப் ேண்ளையில் தங்கி இயற்ளக பவைாண்ளமப் ோடம் ேடித்த கசல்ைதுளர பேசுவளதக் பகட்போம். ''ககாழிஞ்சிப் ேண்ளைக்கு ஆரம்ேத்துை என்ளையும் பசர்த்து நாற்ேது ேசங்க ோடம் கத்துக்க வந்பதாம். அதுை ேத்து பேரு ோதியிபைபய போயிட்டாங்க. நாங்க முப்ேது பேரு மட்டும் ேை வருஷம் ேண்ளையிை தங்கிட்படாம். எங்க முப்ேது பேருக்குபம 16 வயசுக்கு கீழதான். நான் ேத்தாவது ஃகேயில், இன்னும் சிை பேரு ேள்ளிக்கூடம் ேக்கபம தளைகாட்டாத ஆளுங்க. ஆைா, எங்க அண்ைாச்சி (நம்மாழ்வார்) ேடிப்ளேவிட அறிவுக்குத்தான் முக்கியத்துவம் ககாடுத்தாரு. எப்ேவும், விளையாட்டும், பவடிக்ளகயுமாத் தான் இருக்கும். காளையிை அஞ்சு மணிக்ககல்ைாம் எழுந்துடுபவாம். அதுக்கு முன்ைபய அண்ைாச்சி எழுந்து, கசடி, ககாடிகளுக்கு தண்ணி ஊத்திக்கிட்டு இருப் ோரு. ஒரு முளே அண்ைாச்சிளயத் பதடி, பவைாண்ளமத் துளேயிை இருந்து அதிகாரிங்க வந்தாங்க. அவங்க 'நம்மாழ்வார் எங்க இருக்காரு?’னு ேசங்ககிட்ட, பகட்டாங்க. 'அபதா அந்த மரத்தடியிை இருப்ோரு, ோருங்க’னு ேசங்க கசால்லி அனுப்பிைாங்க. போை பவகத்துை, அதிகாரிங்க திரும்பி வந்துட்டாங்க. 'அங்க யாபரா ஒருத்தர், பவளை கசய்துகிட்டு இருக்காரு. நம்மாழ் வாளரக் காபைாபம?’னு பகட்டாங்க. ஏன்ைா, அளரக்கால் டவுசர், அழுக்காை சட்ளடபயாடத்தான் அண்ைாச்சிளயப் ேண்ளையிை ோர்க்க முடியும். அப்புேம் அவருதான் நம்மாழ்வார் அண்ைாச்சினு கசால்லி கூட்டிக்கிட்டுப் போபைாம்.

காளையிை, கேரும்ோலும் வாளழப்ேழமும், பதங்காயும்தான் சாப்பிடுபவாம். மதியாைம், கம்ேங்கூழ், பகழ்வரகுக்கூழ் குடிப்போம். ராத்திரி, கோட்டுக்கடளையும், கவல்ைமும் கைந்து சாப்பிடுபவாம். 'இதுதான் உடம்புக்கு சத்து’னு, விைக்கமா கசால்லுவாரு. ஆைாலும், இந்த சாப்ோடு ஒத்து வராம ேசங்க வீட்டுக்கு ஓடிப்போயிடுவாங்க. அதுக் காக யாளரயும் அண்ைாச்சி அதட்டி பேச மாட்டாங்க. 'கரடு முரடா கிடந்த இந்த நிைத்துை மரம் ளவச்சாத்தான் நிைம் வைமாகும். அதுவும் ேை வளக மரத்ளதயும், ேழ வளக மரங் களையும் நடணும்’னு கசால்வாரு. அளதத்தான் ககாழிஞ்சிப் ேண்ளையிை கசய்திருக்பகாம். 'இந்தப்ேகுதி மாைாவாரி ேகுதி, ேருவ மளழ கதாடங்குே பநரத்துை, மரக்கன்னு நடவு கசய்யணும். ஒரு விவசாயி நிைத்துை பதக்கு இருக்கணும், மா இருக்கணும், மாதுளை பவணும், எலுமிச்ளச வைர்க்கணும். நாம முகம் கழுவுே தண்ணியும், ளக கழுவுே தண்ணியும் கசடிக்கிட்ட போே மாதிரி அளமக்கணும்’னு கசால்லுவாரு. தான் தங்கி இருந்த 'தாடிக் குடில்’ ேக்கத்துை மரங்களை நட்டு, கசய்முளே விைக்கமாபவ இளதகயல் ைாம் கசய்து காட்டிைார். எப்ேவுபம கவறும் வார்த்ளதயாை ோடம் கசால்லிக் ககாடுக்க மாட்டாரு. எல்ைாம் பநரடி விைக்கம்தான்.

சிை வருஷம் கழிச்சி, ககாழிஞ்சியிை கத்துக்கிட்டளத, உங்க நிைத்துை கசய்யுங்கனு கசான்ைாரு. எப்ேடிபயா, வீட்டுை அடம் பிடிச்சி ஒரு ஏக்கர் நிைத்துை, அண்ைாச்சி கசான்ை மாதிரி, மரங்களை வைர்த்பதாம். முப்ேது பேரும், ஒவ்கவாருத்தர் வீட்டு நிைத்துை, ஒரு நாளைக்கு பவளை கசய்பவாம். மீதி பநரம் ககாழிஞ்சிப் ேண்ளையிைதான் இருப்போம்.

ஒரு கட்டத்துை, 'உங்களுக்குப் ோடம் முடிஞ்சிப் போச்சி, அவங்க, அவங்க தனியா போய் பவளை கசய்யுங்க’னு கசான்ைாரு. 'அண்ைாச்சி நாங்க போக மாட்படாம்’னு அடம் புடிச்பசாம். 'ஆழ்வார்கிட்ட ோடம் ேடிச்சவங்க, நாடு முழுக்க இயற்ளக விவசாயத்ளதக் கத்துக் ககாடுக்கணும். அது தான், எைக்கும் கேருளம, உங்களுக்கும் கேருளம’னு கசால்லிக் கட்டி அளைச்சி அனுப்பி ளவச்சாரு. இன்னிக்கு அந்த முப்ேது பேரும், இயற்ளக விவசாயத்துை வழிகாட்டக் கூடிய ஆட்கைா உருவாகியிருக் பகாம்...'' என்ோர் கசல்ைதுளர, கநகிழ்ச்சியுடன். பேசுவார்கள்

வீடுகள்பதாறும் சாப்ோடு! புதுக்பகாட்ளட மாவட்டத்தில் உள்ை கிள்ளுக் பகாட்ளட கிராமத்தில் குத்தளக நிைத்தில் மரம் வைர்ப்புப் ேணிளய குடும்ேம் அளமப்பு கதாடங்கிய பநரம் அது. குடும்ேம் கதாண்டு நிறுவைத்துக்கு கவளியில் இருந்து நிதி உதவி எதுவும் வரவில்ளை. அதைால், நம்மாழ்வார், ஆஸி... போன்ேவர்கள் கிள்ளுக்பகாட்ளட கிராமத்தில், நான்கு ஆண்டுகள் திைமும் ஒரு வீட்டில் சாப்பிட்டுள்ைார்கள். நம்மாழ்வார் உைவு அருந்திய வீடுகளுக்கு நாம் கசன்போம். ''அண்ைாச்சி மாதிரியாை ஆட்களைப் ோர்க்கபவ முடியாது. அப்போ, நாங்க குடிளச வீட்டுைதான் இருந்பதாம். கூழ், ேளழய பசாறுனு எளதக் ககாடுத்தாலும் அமிர்தம் மாதிரி சாப்பிடுவாரு. எங்க நிைத்துை, இயற்ளக விவசாயம் எப்ேடி கசய்யேது, மரம் வைர்க்கிேது?னு கசால்லிக் ககாடுப்ோரு. ஒரு முளே எைக்கு சரியாை காய்ச்சல், உடபை, பவம்பு ஈர்க்ளக ஒரு லிட்டர் தண்ணிை போட்டு, அளத அளர லிட்டரா சுண்ட காய்ச்சிக் ககாடுத்தாரு. உடபை காய்ச்சல் குைமாயிடுச்சி. இன்னிவளரக்கும், காய்ச்சல் வந்தால், அண்ைாச்சி கசான்ை ளவத்தியத்ளதத்தான் கசஞ்சுக்குபவன்'' என்கிோர், அற்புதபமரி.

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் 'இயற்கை விவசாயம் மட்டுமல்ல... இங்கிலீஸும்!'

'நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன்...' என்ே தலைப்பில், இயற்லை பவளாண்லமபயாடு பேர்த்து, தன் வாழ்க்லைக் ைலதலயயும் எழுதி வந்தார், 'இயற்லை பவளாண் விஞ்ஞானி' பைா. நம்மாழ்வார். 39 அத்தியாயங்ைலள முடித்துக் கைாடுத்தபதாடு, மண்ணில் விலதயாகி விட்டார். அவருலடய வாழ்க்லைலய முழுலமயாை வாேர்ைளுக்குத் கதாகுத்துத் தரும் வலையில், அவர் விட்ட இடத்திலிருந்து கதாடங்கி, முடிந்தவலை அலைத்லதயும் பேைரித்துத் தை தீர்மானித்துள்பளாம். அந்த வலையில், நம்மாழ்வாருடன் கநருங்கிப் ேழகி, அவலைப் ேற்றி முழுவதுமாை அறிந்து லவத்திருக்கும் சிைர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்ைாைப் பேசுகிபேன்' என்ே தலைப்பில், இதழ்பதாறும் பேசுகிோர்ைள். இந்த இதழில் பேசுேவர். புதுக்பைாட்லட மாவட்டம், கீைனூர், ஒடுைம்ேட்டி 'கைாழிஞ்சி உயிர்ச்சூழல் ேண்லை’ பமைாளர் ை. ைங்ைைாஜ். இந்தப் ேண்லையில்தான், ஏழு ஆண்டுைள் 'இயற்லை பவளாண்லம’ தவத்லத பமற்கைாண்டார், நம்மாழ்வார். அந்த ஏழு ஆண்டுைளும் ேண்லை பமைாளர் கோறுப்லே அவர் ஏற்றிருந்தார். இயற்லை விவோயத்லதப் ேைவைாக்ை பதோந்திரியாை மாறியபோது, ைங்ைைாஜிடம் கோறுப்லே ஒப்ேலடத்தார். இனி, ைங்ைைாஜ் பேசுவலதக் பைட்போம்.... ''அண்ைாச்சி (நம்மாழ்வார்), 'இலதச் கேய், அலதச் கேய்’னு யாலையும் எப்ேவும் அதட்டிப் பேேமாட்டார். ேண்லையிை என்ை பவலை கேய்யணும்னு நாங்ைதான் முடிவு கேய்பவாம். நாங்ை கேய்யுே பவலைலயத் தள்ளி நின்னு பவடிக்லைப் ோர்ப்ோரு. ஏதாவது, தப்பு நடந்தா பைாவிச்சிக்ைமாட்டாரு. 'நல்ைதுய்யா, தப்பு ேண்ணி, ேண்ணித்தான் நிலேய ைத்துக்ை முடியும்’னு கோல்லி, திரும்ேவும் அந்தத் தப்பு நடக்ைாம இருக்ை என்ை கேய்யணும்னு கோல்வாரு.

ேண்லை பவலைபயாடு, சுற்று வட்டாைத்துை இருக்கிே 11 ஊர் பைாயில் நிைத்துை மைங்ைள் வளர்க்குே பவலைலயயும் கேய்பதாம். அண்ைாச்சி, அந்த 11 இடத்துக்கும் திைமும் வந்து ோர்ப்ோரு. இயற்லைலயப் ேத்தி பேசுபோம். ோலைவைத்து எண்கைலய வாங்கித்தான் வண்டி ஓட்டணுமானு கோல்லி, குதிலை வண்டியிைதான் வருவார். அவர் வந்தா, அந்த இடபம ைைைைப்ோ மாறிடும். பைாயில் நிைத்துை ைாடு வளர்க்கும்போது, உள்ளூர் மக்ைளும் மைக்ைன்னு லவக்கிே பவலைலயச் கேய்வாங்ை. ோதிபநைம் பவலை, ோதிபநைம் ோடம்ங்கிேது அவபைாட கைாள்லை. 'ஊர் மக்ைபளாட பேர்ந்து பவலை கேய்யும்போது, நாம முதைாளி மாதிரி நடந்துக்ைக் கூடாது. அதைாை, அவங்ைள உற்ோைப்ேடுத்தணும்னு அடிக்ைடி கோல்லிக்கிட்பட இருப்ோர். இந்த பவலைய கேஞ்ோ, நமக்கு நல்ைது நடக்கும்னு நம்பிக்லை வை லவக்ைணும்னு’ கோல்வார். எப்ேவும், அண்ைாச்சி மட்டுபம பேேமாட்டார். சுத்தி இருக்ைேவங்ைலளயும் பேே கோல்வார். அப்ேடி ஒரு முலே பேசும்போதுதான், ஒரு கோண்ணு 'அடிக்ைாட்டுை, நடுமாட்டுை, நுனி வீட்டுை..’னு விடுைலத கோல்லிச்சி. இலதத்தான் வாழ்நாள் முழுக்ை, தான் போே இடங்ைள்ை எல்ைாம் கோல்லி வந்தாரு அண்ைாச்சி. 'ஊர், உைைகமல்ைாம் சுத்துை ஆளு நான். ஆைா,

புதுக்பைாட்லட மாவட்டத்துப் கோண்ணு கோன்ை விஷயம்தான் இயற்லை விவோயத்துை என்லை பவைம் எடுக்ை கவச்சிது'னு எங்ை மண்லையும், மக்ைலளயும் கேருலமப்ேடுத்துவார்.

ைாடு வளர்ப்பு, இயற்லை விவோயம் மட்டுமில்ைாம, ைாத்திரி பநைத்துை முலேோைா ேள்ளியும் நடத்திபைாம். அண்ைாச்சிதான் ேயிற்சி தருவார். அவர் கோல்லிக் கைாடுத்த நுட்ேத்லதப் ேயன்ேடுத்திைா... மூணு மாேத்துை தமிலழ எழுதப் ேடிக்ைத் கதரிஞ்சிக்ைைாம். ைாடு வளர்ப்பு பவலை கேய்யும்போது, கவளிநாட்டுை இருந்து, கவளிமாநிைத்துை இருந்கதல்ைாம் ஆட்ைள் வருவாங்ை. அவங்ை இங்கிலீஷ்ைதான் பேசுவாங்ை. ேண்லையிை இருந்த ஆட்ைள், அதிைேட்ேம் ேத்தாவதுதான் ேடிச்சிருக்பைாம். அதைாை, நமக்கு இங்கிலீஷ் கதரியலைபயனு வருத்தப்ேட்படாம். இலதக் பைள்விப்ேட்ட அண்ைாச்சி, ' அய்யா, தமிழ் கமாழி கதரிஞ்ேவன், எந்த கமாழிலயயும், சுைேமா ைத்துக்ைைாம். இன்னிக்பை, இங்கிலீஷ் ோடத்லத ஆைம்பிக்ைைாம்’னு கோல்லி வட்டமா உட்ைாை கவச்சி ோடம் நடத்த ஆைம்பிச்சிட்டார். 'இலைைா... லீஃப், ேம உயை வைப்புைா... ேண்டிங்க், ேண்லைக் குட்லடைா... ோண்ட்...' இப்ேடி நாங்ை அன்ோடம் ேயன்ேடுத்துே தமிழ் வார்த்லத ைலள இங்கிலீஷ்ை பேேக் ைத்துக் கைாடுத்தாரு. அதுதான், இப்ே ேண்லைக்கு வர்ே கவளிமாநிை, கவளிநாட்டு ஆட்ைபளாட நான் பேேேதுக்கு உதவி கேய்யுது.

என்லை ஒரு நாள் கூப்பிட்டு, 'உைக்கு ைால் ைாணி நிைம் தைப்போபோம். அதுை என்ை கேய்யைாம்னு சிைலதச் கோல்பவன். சிை பவலைைலள நீபய முடிவு ேண்ணி கேய்யணும்'னு

கோன்ைார். ைால் ைாணி நிைத்துை, உைவுப் ேயிர், ைால்நலடக்குத் தீவைம், ேழ மைம், ேைலை தர்ே மைம், ஆடு, மாடு வளர்ப்பு... எல்ைாம் கேய்யச் கோன் ைார். இத்தலைக்கும் அப்போ, இந்த இடம் கோட்டல் ைாடு. இலை, தலழைலளப் போட்டு, மண்லை வளமாக்கி பவலைலயத் கதாடங்கிபைாம். ைால் ைாணி நிைத்துை தட்லடப்ேயறு, கமாச்லே, ைாய்ைறி, கீலைனு தளதளனு வளர்ந்திருச்சி. ஒரு நாள் ைால் ைாணி பதாட்டத்துக்கு வந்த அண்ைாச்சி, ஒவ்கவாரு ேயிைா ோர்த்தார். 'இதைாை, என்ை நன்லம... இலத ஏன் இங்ை நடவு கேய்யணும்?'னு பைள்வி பைட்டுக்கிட்பட வந்தார். 'ைாய்ைறிலய வீட்டுத் பதலவக்குப் போை விலைக்குக் கைாடுக்ைைாம். கமாச்லே, தட்லடப்ேயறு வளரும்போது, ைாத்துை இருக்கிே தலழச் ேத்லத இழுத்து மண்லை வளப்ேடுத்தும், பைாழி முட்லட போடும், வயல்ை இருக்ைே பூச்சிைலளப் புடிச்சி தின்னும்'னு கோல்லிக் கிட்பட வந்பதன். அண்ைாச்சி, ேட்டுனு ைட்டிப்புடிச்சி, 'என்பைாட பவலை இங்ை முடிஞ்சிடுச்சிய்யா, இனி நீதான் கைாழிஞ்சிப் ேண்லைக்கு பமைாளர்’னு கோன்ைார்'' என்ேபோது... ைங்ைைாஜின் ைண்ைளில் நீர் கேருக்கைடுத்தது.

பேசுவார்ைள்

கனவில் வந்த மாமியாரும்... கனகாம்பர சாகுபடியும்! ஆஸ்வால்டு குவிண்டால் ஓவியம்: ஹரன்

'இயற்கக வவளாண் விஞ்ஞானி' வகா. நம்மாழ்வார், இயற்ககயுடன் கலந்துவிட்டார். அவருடன் நநருங்கிப்பழகி, அவகரப் பற்றி முழுவதுமாக அறிந்து கவத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்காகப் வபசுகிவேன்' என்ே தகலப்பில், அவருகடய வாழ்க்ககப் பாகத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்கள். ''தர்மபுரி, அஞ்நசட்டி மகலயில், என்னுடன் ஆஸி (ஆஸ்வால்டு குவிண்டால்) பணியாற்றினார். ஆஸி, ஒரு நபாறியாளர். இங்வக ஆஸிகயப் பற்றி ஒரு சிறு குறிப்கபச் நசால்லியாக வவண்டும். கல்லூரிப் படிப்பு முடித்ததும், மதகுரு பணிக்குச் நசன்ே ஆஸி, பாதியிவலவய அகதவிடுத்து, திரும்பி வந்துவிட்டார். பயிற்சிக் காலத்தில் கிராமப்புேச் வசகவக்காகச் நசன்ேவபாது, ஒரு நாள் நல்லமகழ நபாழிந்திருக்கிேது. இவரும், உடன் நசன்ேவரும் கிராமத்து வீடு ஒன்றில் உணவருந்தி, அங்வகவய தங்கிவிட்டனர். நபாழுது விடிந்து வதவாலயம் திரும்பியவபாது, நிர்வாகப் நபாறுப்பிலிருந்த சாமியார், 'இரண்டு வபரும் ஏன் இரவவ திரும்பவில்கல. களநவாழுக்கத்தில் ஈடுபட்டீர்களா?’ என்று வகட்டிருக்கிோர். இவர்கள் கூறிய எந்த விளக்கத்கதயும் வகட்க அவர் தயாராக இல்லாத நிகலயில், 'இப்படிப்பட்ட அகமப்பில் சாமியாராக ஆக வவண்டாம்’ என்று நவளிவய வந்தவர்தான், ஆஸி''

-இது, ஆஸி என்ேகழக்கப்படும் ஆஸ்வால்டு குவிண்டால் பற்றி நம்மாழ்வார், இந்தத் நதாடரில் ஏற்நகனவவ நகாடுத்திருந்த அறிமுக வரிகள். தற்வபாது, திருச்சியில் உள்ள 'குடும்பம்' நதாண்டு நிறுவனம், 'லீசா நநட்நவார்க்', புதுக்வகாட்கட 'நகாழுஞ்சிப் பண்கண' வபான்ேவற்கேத் தகலகமவயற்று நடத்தி வரும் ஆஸி, இங்வக நம்மாழ்வாருக்காகப் வபசுகிோர்... 1979-ம் ஆண்டு அஞ்நசட்டி மகலயில் அண்ணாச்சிகயச் (நம்மாழ்வார்) சந்தித்வதன். அது 1996ம் ஆண்டு முதல் 17 ஆண்டுகள் அண்ணாச்சியுடன் இகணந்து பணியாற்றிவனன். தமிழ்நாட்டில் இயற்கக விவசாயம் விகதவபாடும் பணியில், அவருடன் இகணந்து நகாண்வடன். 'ஆஸி, விவசாயம்ங்கிேது, ஒரு தகலமுகேக்கான வவகல இல்ல. நாம இப்வபா, நசய்ே வவகல, பல வருஷம் கழிச்சி நிச்சயம் பலன் நகாடுக்கும். அவதாட பலகன நாமவள அனுபவிக்கணும்னு நிகனக்கிேது சுயநலம்’ என்று அஞ்நசட்டியில் அவர் நசான்னது... பசுமரத்தாணி வபால மனதில் பதிந்துவிட்டது. வனத்துகேயினருக்கு லஞ்சம் நகாடுப்பதில் எழுந்த பிரச்கனயால் அஞ்நசட்டி மகலயில் இருந்து இேங்கி, தஞ்சாவூர் திரும்பியது; நகாழுஞ்சிப் பண்கணகய அண்ணாச்சியின், அயராத உகழப்பு மூலம் வளர்த்நதடுத்தது வகர நீங்கள் அறிந்ததுதான்.

அண்ணாச்சியிடம் இருந்த வாழ்வியல் அணுகுமுகே இன்கேய இகளஞர்கள் அறிந்து நகாள்ள வவண்டிய ஒன்று. தினமும் படுக்ககக்குச் நசல்லும் முன்பு, அன்று நடந்த விஷயங்கள் பற்றி விவரிப்பார். அன்கேய தினம், தான் கற்றுக்நகாண்ட புதிய விஷயத்கத சுகவயாகச் நசால்வார். வதகவப்பட்டால், அகதக் குறிப்நபடுத்துக் நகாள்வார். எங்ககளயும், இப்படி பகிர்ந்து நகாள்ளும்படி நசால்வார். 82-ம் ஆண்டு வாக்கில் தமிழகத்தில் கடுகமயான வேட்சி ஏற்பட்டவபாது, புதுக்வகாட்கட மாவட்டத்தில் பணி நசய்து வந்வதாம். வகாகடகயச் சமாளிப்பது எப்படி என்று விவசாயிகளிடம் கருத்துக் வகட்டு வந்வதாம். காரணம், வானியல், விவசாய விஞ்ஞானிககளவிட, விவசாயிகளின் அனுபவ அறிவுதான் நகடமுகேக்கு ஏற்ேது என்பது எங்களின் நம்பிக்கக. மாகல வநரத்தில் ஒரு கிராமத்துக் வகாயிலில் வட்டமாக உட்கார்ந்து வபசிக் நகாண்டிருந்த வபாது, ஒரு நபண், ''என் மாமியார், 'இந்த வருஷம் வேட்சியாக இருக்கும். அதனால, நநல்லு நட வவணாம். கனகாம்பரம் வபாடு. வீட்டுச் நசலவுக்கு வருமானம் நகாடுக்கும்’னு நசான்னாங்க. உடவன கனகாம்பரம்

நட்வடன். நகாஞ்சம் தண்ணியிவலவய நிகேய பூத்துக் குலுங்குது. பஞ்சம் இல்லாம, பணம் கிகடக்குது...'' என்ோர். ''அட, அற்புதம். இதுமாதிரித்தான் சூழ்நிகலக்குத் தக்கப்படி மாறிக்கணும்'' என்று அண்ணாச்சி பாராட்டினார். மூன்று நாட்கள் கழித்து, கனகாம்பரத் வதாட்டப் நபண்கணத் வதடிச் நசன்வோம். உற்சாகமாக வரவவற்ே அந்தப் நபண்ணிடம், ''உங்க மாமியாகரப் பார்க்கணுவம...?'' என்ோர் அண்ணாச்சி. ''மாமியாரா..? அவங்க இேந்து மூணு வருஷம் ஆவுது..!'' ''பிேநகப்படி அவங்க, கனகாம்பரம் நடவு நசய்யச் நசால்ல முடியும்?'' ''அதுவா, என் கனவுல வந்து நசான்னாங்க...!'' என்று நசால்லி, கனகாம்பரம் பறிக்கத் நதாடங்கினார். ''சரிம்மா வவராம்'' என்று நசால்லி, வவகமாக என்கனயும் அங்கிருந்து தள்ளிக்நகாண்டு வந்த அண்ணாச்சியிடம், ''ஏன் அண்ணாச்சி அவசரமா இழுத்துக்கிட்டு வந்தீங்க..?'' என்வேன். ''அந்தப் நபண் நகட்டிக்காரி. அவவளாட கனவுல மாமியார் வந்திருக்க மாட்டா. இவவள, இந்த வருஷம் தண்ணி குகேவா இருக்கு, கனகாம்பரம் வபாடலாம்னு முடிவு நசய்துட்டா. புருஷன்கிட்ட நசான்னா, 'நபாம்பகளக்கு என்ன நதரியும்?'னு விட்டிருப்பான். அதனால, மாமியர் கனவுல வந்து நசான்னாங்கனு நசான்னதுவம, அம்மா வமல இருக்கிே பாசத்துல கனகாம்பரம் சாகுபடி நசய்திருக்கான். வவகல வாங்குே ராஜதந்திர வித்கதகள், நம்ம ஊரு நபாண்ணுங்ககிட்ட ஏராளமா இருக்கு. அதுல ஒண்ணுதான் இது'' என்று நசால்லி வயிறு குலுங்கச் சிரித்தார் அண்ணாச்சி. புதுக்வகாட்கடயில் நாங்கள் உருவாக்கிய காடு பற்றியும்... ககடசி காலத்தில் பசுகம விகடன் பற்றி அண்ணாச்சி நசான்னவற்கேயும் உங்களிடம் கட்டாயம் பகிர்ந்வத ஆகவவண்டும்.

நம்மாழ்வாரின் மரண சாசனம்! ஆஸ்வால்டு குவிண்டால் ஓவியம்: ஹரன்

'இயற்கை வேளாண் விஞ்ஞானி' வைா. நம்மாழ்ோர், இயற்கையுடன் ைலந்துவிட்டார். அேருடன் நநருங்கிப்பழகி, அேகைப் பற்றி முழுேதுமாை அறிந்து கேத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்ோருக்ைாைப் வபசுகிவேன்' என்ே தகலப்பில், அேருகடய ோழ்க்கைப் பாகத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்ைள். 1979-96 ேகை 17 ஆண்டுைள் நம்மாழ்ோருடன் இகைந்து பணியாற்றிய அனுபேங்ைகள, ைடந்த இதழில் நம்மிடம் பகிர்ந்த 'ஆஸி' என்று சுருக்ைமாை அகழக்ைப்படும் ஆஸ்ோல்டு குவிண்டால் (திருச்சியிலிருக்கும் 'குடும்பம்' நதாண்டு நிறுேனம், 'லீசா நநட்நோர்க்', புதுக்வைாட்கட 'நைாழிஞ்சிப் பண்கை' வபான்ேேற்கேத் தகலகமவயற்று நடத்தி ேருபேர்), இந்த இதழிலும் நதாடர்கிோர்... ஆழ்ோர் (நம்மாழ்ோர்) அண்ைாச்சி, எப்வபாதுவம ஒரு வ ால்னா கப மாட்டியிருப்பார். அதில் விதவிதமான விகதைள் இருக்கும். நேளியூர்ைளுக்குச் நசல்லும்வபாது, அங்கு கிகடக்கும் விகதைகளச் வசைரித்து கபயில் கேத்துக்நைாள்ோர். நைாழிஞ்சிப் பண்கைக்கு ேந்ததும், அந்த விகதைகளப் பதமாைத் தூவிவிடுோர். சிலேற்கே குழி எடுத்து விகதப்பார்.

'மைம் ேளர்ப்புங்கிேது ஏவதா, பைம் நைாடுக்கிே விஷயம் மட்டுமல்ல. மைம் ேளரும்வபாது, மனசுக்குள்ள ஒரு தன்னம்பிக்கை உருோகும். நைாழிஞ்சிப் பண்கையில ேளர்ந்து நிக்கிே மைத்கதப் பார்க்கும்வபாது, மானாோரி நிலத்துல, இப்படிகூட மைம் ேளர்க்ைலாம்ங்கிே தன்னம்பிக்கை விேசாயிைளுக்கு ேரும். அதனாலதான், மை விகதைகளத் தூவி விடே வேகலகய தேம் மாதிரி நசய்வேன்...’ என்று அண்ைாச்சி அடிக்ைடி நசால்ோர். அேர் நசான்னது நூற்றுக்கு, நூறு உண்கம. நைாழிஞ்சிப் பண்கைக்கு ேரும் விேசாயிைள், நாமும் இயற்கை விேசாயத்தில் ந யிக்ை முடியும் என்கிே நம்பிக்கைவயாடுதான் வீடு திரும்புகிோர்ைள்.

எந்த வேகலகயச் நசய்தாலும், அகத நீண்ட ைால ைண்வைாட்டத்திலதான் பார்ப்பார் அண்ைாச்சி. நைாழிஞ்சிப் பண்கை முழுக்ை விதவிதமான மைங்ைகள நடவு நசய்யும் வேகலயில் இருந்வதாம். 'ஆஸி, நைாழிஞ்சிப் பண்கையில தப்பான ைல்விகயக் ைத்துக் நைாடுக்ைக்கூடாது. என்னதான், மனித முயற்சியில ஏக்ைர் ைைக்கில் ைாடு ேளர்த்தாலும்... அகை ஏக்ைர்ல இயற்கையான ைாட்கட உருோக்ைணும். பிற்ைாலத்தில் ேந்து பார்க்ைேேங்ைளுக்கு, 'மனுஷகனவிட, இயற்கைதான் உயர்ோனது'ங்ைே விஷயம் மண்கடக்குள் ஏேணும். அதனால, நான் தங்கியிருக்கிே தாடிக் குடில் பக்ைத்துல அகை ஏக்ைர் நிலத்துல எகதயுவம நசய்ய வேைாம். அங்வை ேளரும் மைம், நசடி, நைாடிங்ை மூலமா மாைேர்ைளும், விேசாயிைளும் பாடம் ைத்துக்குோங்ை' என்று நசான்னார். இன்கேக்கும் அந்த அகை ஏக்ைர் நிலத்தில் யாரும் ைால் கேப்பவத இல்கல. ஆனால், அந்த இடத்தில் விதம்விதமான மைங்ைளும், முயல், கீரி என்று பல்வேறு விலங்குைளும் சர்ேசாதாைைமாை நடமாடுகின்ேன. பண்கைக்கு ேரும் எல்வலாருவம அந்த இடத்கதப் பார்த்து ஆச்சர்யப்படத் தேறுேதில்கல.

அண்ைாச்சி இப்படி, சின்னச்சின்ன விஷயங்ைகள நுணுக்ைமாை நசய்ய ஆைம்பித்த பிேகு, நைாழிஞ்சிப் பண்கைக்குப் பயிற்சிக்கு ேந்த விேசாயிைள்தான், 'இயற்கை வேளாண் விஞ்ஞானி’ எனும் பட்டத்கத அேருக்குச் சூட்டினார்ைள். அதுதான், ைாலத்துக்கும் நிகலத்து நிற்கிேது. அேர் உருோக்கிய நைாழிஞ்சிப் பண்கை மாைேர்ைள், ஒரு ைட்டத்தில் பண்கைகய நிர்ேகிக்ை ஆைம்பித்தவபாது... மைம், நசடி, நைாடிைளும் வதாளுக்கு வமல ேளர்ந்து நின்ேன. 96-ம் ஆண்டு, 'ஆழ்ோருக்கு, நைாழிஞ்சிப் பண்கை மட்டும் நசாந்தம் கிகடயாது. நாடு முழுக்ை உள்ள விேசாயிைள் ஒவ்நோருத்தவைாட நிலமும் நசாந்தம். நான் வேகல நசய்யுே எல்கலகய விரிோக்குே வநைம் ேந்துடுச்சி’ என்ேபடி, வ ால்னா கபகய மாட்டிக்நைாண்டு புேப்பட்டார். அண்ைாச்சி இப்படி புேப்பட்டது மனதுக்கு ேருத்தமாை இருந்தது. என்ோலும், 'அேர் சரியான முடிகேத்தான் எடுப்பார்' என்று மனகதத் வதற்றிக் நைாண்வடாம். அந்தப் பிரிவு நடக்ைாமல், இருந்திருந்தால், நம்மாழ்ோர் எனும் இயற்கைப் வபாைாளியின் சரிதம், நைாழிஞ்சிப்

பண்கையுடன் முடிந்திருக்கும். ஆனால் ஊர், உலைம் எல்லாம் இன்கேக்கு இயற்கைகயப் பற்றி வபசுகிே அளவுக்கு பதியம்வபாட்டுச் நசன்றிருக்கிோர். இகத நிகனக்கும்வபாது நபருகமயாை இருக்கிேது. 'நைாழுஞ்சி பண்கை அருவையுள்ள, உலைன்ைாத்தான்பட்டி, கிள்ளுக்குளோய்ப்பட்டி கிைாமங்ைளுக்கு இகடயில் அம்மன்குகே என்ே இடத்தில் சுமார் 20 ஏக்ைர் அளவுள்ள வைாயில் நிலத்தில், மக்ைள் பங்ைளிப்புடன் ைாடு ேளர்ப்பு திட்டத்கத முதலில் உருோக்கிவனாம். நதாடர்ந்து, பல்வேறு ஊர்ைளில் உள்ள வைாயில் நிலங்ைளில், சுமார் 400 ஏக்ைர் ேகை மக்ைள் பங்வைற்புடன் இப்படிப்பட்ட ைாடுைகள உருோக்கிவனாம். இன்கேக்கு, இந்தக் ைாடுைளில் ேளர்ந்து நிற்கும் மைங்ைளின் மதிப்பு வைாடிக் ைைக்கில். 'மக்ைள் மனசு நேச்சா, எகதயும் உருோக்ைலாம்ங்கிேதுக்கு... இந்தக் ைாடுங்ைதான் உதாைைம். அதனால, அகத படம் புடிச்சி, ஊர், ஊருக்கு வபாட்டுக் ைாட்டணும்' என்று நீண்டைாலமாைவே நசால்லிக் நைாண்டிருந்தார் அண்ைாச்சி. ைடந்த ஆண்டின் இறுதியில், அேகை புதுக்வைாட்கடக்கு அகழத்து ேந்து இந்தக் ைாடுைள் பற்றிய நசய்திப் படம் எடுக்ை நிகனத்வதாம். ஆனால், மீத்வதன் எதிர்ப்பு வபாைாட்டங்ைளில் அேர் தீவிைமாை இருந்தததால், அேர் தங்கியிருந்த பட்டுக்வைாட்கடக்வை வபாய் படம் பிடித்வதாம். அது... 2013-ம் ஆண்டு, டிசம்பர் 6-ம் வததி. அதுதான் அண்ைாச்சிகய ைகடசியாை, நான் சந்தித்தது. அன்கேய தினம் மிைவும் உற்சாைமாை இருந்தார் அண்ைாச்சி. படப்பிடிப்புக்கு மிகுந்த ஒத்துகழப்புக் நைாடுத்தேர்... அன்கேய தினம் நசான்ன ோர்த்கதைகள 'மைை சாசனம்' என்றுதான் நசால்ல வேண்டும். ''ஆஸி, அடுத்தக்ைட்டமா, ஏற்நைனவே நசய்த மாதிரி பசுகம விைடவனாட இகைஞ்சி, ைளப்பயிற்சிகய ஆைம்பிக்ைப் வபாவேன். ஆழ்ோர் நசய்யுே வேகலகய, 'பசுகம விைடன்' நசய்துகிட்டு இருக்கு. அேங்ைவளாட கைவைாத்து நிகேய பயிற்சி நடத்தணும். பத்திரிகைவயாட நிறுத்தாம, பயிற்சி, பரிவசாதகன, அனுபேப் பகிர்வு, ஆேைப் படுத்துதல்னு இயக்ைம் வபால வேகல நசய்யுது பசுகம விைடன். நான் ஆகசப்பட்ட விஷயங்ைள் நடக்ை ஆைம்பிச்சிடுச்சி. மனசுக்கு திருப்தியா இருக்கு’ என்று நசான்னவபாது, அண்ைாச்சி முைம் ந ாலித்த அழகை ோர்த்கதைளால் நசால்ல முடியாது.

எந்த விஷயத்கதச் நசய்தாலும்... பயிற்சி, பரிவசாதகன, அனுபேப் பகிர்வு, ஆேைப் படுத்துதல் இந்த நான்கும் இகையும்வபாதுதான் முழுகமயான பலன் கிகடக்கும் என்பது ஆழ்ோவைாட சித்தாந்தம். அேருகடய ைாலத்துவலவய, அந்த சித்தாந்தம் நேற்றி நபற்றுக் நைாண்டிருப்பகத பசுகம விைடன் ோயிலாை பார்த்துவிட்டார். அந்த மகிழ்ச்சிகயத்தான், அன்கேய தினம் உற்சாைமான ோர்த்கதயில நேளிப்படுத்தினார்.

நிலக்கடலல கம்பளிப் புழுவுக்கு, நம்மாழ்வார் ச ான்ன தீர்வு! எஸ்.கணபதி ஓவியம்: ஹரன் 'இயற்லக வவளாண் விஞ்ஞானி' வகா. நம்மாழ்வார், இயற்லகயுடன் கலந்துவிட்டார். அவருடன் சநருங்கிப்பழகி, அவலரப் பற்றி முழுவதுமாக அறிந்து லவத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்காகப் வபசுகிவேன்' என்ே தலலப்பில், அவருலடய வாழ்க்லகப் பாலத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்கள். நம்மாழ்வார், புதுக்வகாட்லட மாவட்டம், சகாழிஞ்சிப் பண்லணயில் இருந்த காலகட்டத்தில், இரண்டு விவ ாயிகள் அவரது வழிகாட்டுதல்படி இயற்லக விவ ாயம் ச ய்யத் சதாடங்கினார்கள். அதில், வீரப்பட்டி கிராமத்திலிருக்கும் ' க்திப் பண்லண’யின் கணபதி இங்வக வபசுகிோர்... ''புல்லு, பூண்டுகூட வாடி வதங்குே சித்திலர மா ம் அது. பக்கத்துப் பண்லணயில வனத்துலே மூலம் உற்பத்தி ச ஞ் மரக் கன்னுங்க தண்ணி இல்லாம ச த்துக்கிட்டு இருந்திச்சு. சுற்று வட்டாரத்துல என்வனாட கிணத்துல ஓரளவு தண்ணி இருந்துச்சு. இலதக் வகள்விப்பட்டு, 'ச டிங்களுக்கு தண்ணி சகாடுத்துக் காப்பாத்துங்க'னு வனத்துலே அதிகாரிங்க சகஞ் ாத குலேயா வகட்டாங்க. என்வனாட ச ாந்தச் ச டிங்க மாதிரி தினமும், தண்ணிப் பாய்ச்சி, பாதுகாத்வதன். பருவ மலழ சதாடங்கின மயத்துல, ஏழாயிரம் ரூபாலய தண்ணிக்கான பணமா வனத்துலேக்காரங்க சகாண்டு வந்து சகாடுத்தாங்க. 'இயற்லகயா கிலடக்கிே தண்ணிலயத்தாவன சகாடுத்வதன். இதுக்கு எதுக்காக பணம்?'னு வகட்டதும்... அவங்களால நம்ப முடியல. இருபது வருஷக்கு முன்ன ஏழாயிரம் ரூபாய்ங்கிேது சபரிய சதாலக.

இந்த விஷயம், புதுக்வகாட்லட வனத்துலே உயர்அதிகாரிக்குப் வபாகவும்... அவரு கிளம்பிவந்து என்லனப் பார்த்துட்டு, 'விவ ாயம்ங்கிேது லாபம் தர்ே வவலல இல்லல. ஒருவிதமான வ லவனு உங்கலளப் பார்த்தபிேகு புரிஞ்சிக்கிட்வடன்'னு சநகிழ்ந்தவதாட... 'உங்கள மாதிரிவய இயற்லகலய வநசிக்கக் கூடிய ஆளுங்க, கிள்ளுக்வகாட்லடயில இருக்காங்க'னு ச ால்லிட்டுப் வபானாரு. இதுக்குப் பிேகு, கிள்ளுக்வகாட்லடக்குக் கிளம்பிப் வபாவனன். ஒரு மரத்தடியில டவு ர் வபாட்டுக்கிட்டு ஒருத்தர் உட்கார்ந் திருந்தாரு. வி ாரிச் ப்வபா, 'நம்மாழ் வார்'னு ச ான்னாங்க. அவலரப்பத்தி எதுவும் வகள்விப்பட்டிராத நான், அவர்கிட்ட என்லன அறிமுகப்படுத்திக்கிட்வடன். உடவன, சராம்ப நாள் பழகினது மாதிரி வப ஆரம்பிச் ாரு.

மணிக்கணக்கா வபசிக்கிட்டு இருந்வதாம். அந்த சநாடியில இருந்வத என்வனாட இயற்லக விவ ாயத்துக்கு அண்ணாச்சிதான் (நம்மாழ்வார்) குரு. ச ால்லாம, சகாள்ளாம அடுத்த வாரவம, என்வனாட பண்லணக்கு வந்தாரு அண்ணாச்சி. அப்வபா, எள்ளு வயல்ல கலளசயடுத்துக் கிட்டு இருந்வதாம். உடவன, எங்கவளாட வ ர்ந்து கலளசயடுக்க ஆரம்பச்சிட்டாரு. கூடவவ, 'எள், வ ாளம் மாதிரியான பயிருங்க, நிலத்துல இருந்து அதிகமா த்லத இழுக்கும். அதனால, அதுங்ககூட தட்லடப்பயிலரயும் கலந்து விலதச்சி விடணும். இந்தத் தட்லடப்பயறு காத்துல இருக்கிே தலழச் த்லத இழுத்து நிலத்லத வளப்படுத்தும், சபாறிவண்டு மாதிரியான நன்லம ச ய்யுே பூச்சிகள வயலுக்குக் கவர்ந்து இழுக்கும். இந்தப் சபாறி வண்டு எள்ளுச் ச டிலய தாக்குே பூச்சிலய தின்னுடும். தட்லடப்பயறு விலளஞ் தும் நாம ாப்பிடலாம். தட்லடப் பயறு வதால் ஆடு, மாடுகளுக்கு நல்ல தீவனம் 'னு ச ால்லி, வயல் சவளிலயவய பல்கலலக்கழகமாக்கி முதல் பாடத்லதச் ச ால்லிக் சகாடுத்தாரு. இன்னிக்கு, கம்பு, வ ாளம், வகழ்வரகு.... சிறுதானிய உணவு ாப்பிடே பழக்கம் நகரத்துலகூட அதிகரிச்சிருக்கு. இந்த சிறுதானியங்க மறுபடியும் தலழச்சி வளர, அண்ணாச்சிதான் ஆணி வவரா வவலல ச ஞ் ாரு. இருபது வரு த்துக்கு முன்ன கிராமத்துலகூட சிறுதானியத்லதச் ாப்பிடேலத வகவலமா பார்த்தாங்க. கம்பு, வகழ்வரகு... மூலம் விவ ாயிகளுக்கு என்ன நன்லம, அலத ாப்பிடேவங்களுக்கு என்ன நன்லமனு டீக்கலட, பஸ்னு எங்க வதாணுவதா, அங்சகல்லாம் வபசுவாரு அண்ணாச்சி.

என்வனாட நிலத்துல, இன்னிக்குவலரக்கும் கம்பு, வ ாளம்னு ஏதாவது ஒரு சிறுதானியத்லத விலதச்சிக்கிட்வட இருப்வபன். அதுக்கு காரணம் அண்ணாச்சிதான். 'கம்பு, வ ாளம்... மாதிரியான சிறுதானியங்களுக்கு தண்ணி வதலவயில்லல. மலழயிவலவய வளர்ந்து விலளச் ல் சகாடுக்கும். அடுத்து, பூச்சி-வநாய் தாக்காது. அதனால பூச்சிக்சகால்லி விஷத்லத வாங்க வவணாம். மாட்டு எருலவ, மட்க சவச்சு வபாட்டா வபாதும். ர ாயன உப்பு உரத்லதக் சகாட்ட வவணாம். ஆக, ஒரு விவ ாயி தன்கிட்ட இருக்கிே விலதலய, விலதச்சி.... பயிர் ச ய்தாவபாதும். பண்லணக்கு சவளியில இருந்து எந்தப் சபாருளும் உள்ள வரக்கூடாது. பண்லணயில இருந்துதான் விலளசபாருளுங்க ந்லதக்குப் வபாகணும்'னு சின்னப் ப ங்களுக்குகூட புரியுே மாதிரி ச ால்லுவாரு. ஒருமுலே ஊர் முழுக்க, நிலக்கடலலயில கம்புளிப் புழுத் தாக்குதல் இருந்துச்சி. டீ கலடயில் நின்னுகிட்டு இருந்தப்ப, சதரிஞ் விவ ாயி ஒருத்தர், 'ஊர் முழுக்க கம்பளிப் புழு விலளச் லல வவட்டு லவக்குது. எல்லா விவ ாயிகளும் வ ார்ந்து வபாய் இருக்காங்கவள'னு என்கிட்ட

வகட்டாரு. உடவன, 'அண்ணாச்சி ச ான்னபடி ச ய்வதன். என்வனாட நிலத்துல மட்டும் கம்புளிப் புழு எட்டிக்கூட பார்க்கல'னு ச ான்வனன். பக்கத்துல இருந்தவங்கள்லாம் 'அப்படி என்ன ச ான்னார் அண்ணாச்சி?'னு ஆர்வமா வகட்டாங்க. 'நிலக்கடலல, பிலிப்லபன்ஸ் நாட்டுல இருக்கிே, மணிலாங்கிே இடத்துல இருந்து நம்ம ஊருக்கு வந்துச்சி. அதனாலதான், சில பகுதியில இந்தக் கடலலலய, மணிலானு ச ால்ோங்க. சவளிநாட்டுக் கடலலலயப் வபாட்டு கம்பளிப் புழுத் தாக்குதலுக்கு ஆளாக வவணாம்'னு ச ான்னாரு அண்ணாச்சி.

'நிலக்கடலல இல்லலனா எப்படி சகாழம்பு தாளிக்கிேது. பலகாரம் ச ய்யேது?'னு வகட்வடன். 'நிலக்கடலல நம்ம ஊருக்கு வந்து நூறு, இருநூறு வருஷம்தான் இருக்கும். ஆனா, அதுக்கு முன்ன தமிழ்நாட்டுல இருந்தவங்க, சகாழம்பு சவச்சி ாப்பிட்டாங்கதாவன. விதவிதமா பலகாரம் ச ஞ்சி, அறுசுலவலய ருசி பார்த்தாங்கதாவன?'னு வகள்வி வகட்டாரு. 'ஆமாம், அண்ணாச்சினு ச ான்வனன். அப்படினா, இப்பவும் அவதமாதிரிவய ச ய்வவாம்'னு ச ான்னாரு. ஆமணக்கு விலதச்சி விட்டா, அதுல கம்புளிப் புழுத் தாக்குதல் இருக்காது. அந்த எண்சணலய எடுத்து, சகாழம்பு தாளிக்கலாம். அவதாட புண்ணாக்கு நல்ல இயற்லக உரம். பலகாரம் ச ய்ய, எள்லள விலதச்சி விடுய்யா. பலகாரம் ச ய்யேதுக்கு எள்லள ஆட்டினால், நல்சலண்சணய் கிலடக்கும். இதுக்கு ஏன் நல்சலண்சணய்னு வபரு வந்துச்சி சதரியுமா? இலத ாப்பிடேவங்களுக்கு எந்தக் சகடுதலும் வராது. அதனாலதான் அப்படி ஒரு நல்ல வபரு எடுத்திருக்குனு அண்ணாச்சி ச ான்னாரு'னு ச ால்லி முடிச்வ ன். சுத்தி வட்டமா நின்ன விவ ாயிங்க, 'அட இந்த ங்கதி சதரியாம நிலக்கடலலலயப் வபாட்டு கம்பளிப் புழுக்கிட்ட ஏமாந்துட்வடாம். அடுத்த முலே நாங்களும் ஆமணக்கும், எள்ளும் விலதக்கிவோம்'னு ச ான்னாங்க. அண்ணாச்சி எலதச் ச ால்லிக் சகாடுத்தாலும், இப்படி மத்த விவ ாயிங்களுக்கும் உடவன ச ால்லிடுவவன். என்வனாட தீவிரமான இயற்லக விவ ாய ஆர்வத்லதப் பார்த்துட்டு, இந்த மூணு ஏக்கர் பண்லணக்கு ' க்தி பண்லண'னு அண்ணாச்சி தான் வபரு சவச் ாரு. நான் ஒரு ாதாரண விவ ாயி. ஒரு குக்கிராமத்துல இருக்கிே என்லனத் வதடி பல்கலலக்கழக விஞ்ஞானிங்க, மாணவர்கள், சவளிநாட்டு விவ ாயிகள்னு இயற்லக நுட்பத்லதக் கத்துக்கிேதுக்கு வர்ோங்க. இந்த நிலலக்கு என்லன உயர சவச் து அண்ணாச்சிதான். எனக்குக் கிலடச் எல்லா புகழும் அண்ணாச்சிலயவய வ ரும்!'' கண்களில் சபருக்சகடுக்கும் நீலரத் துலடக் கிோர் கணபதி.

- வபசுவார்கள்

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் -39 இயற்கை அனுப்பிவவச்ச இகையற்ே மனுஷன்! 'மரம்’ தங்ைசாமி ஓவியம்: ஹரன்

'இயற்கை பவளாண் விஞ்ஞானி' பைா. நம்மாழ்வார், இயற்கையுடன் ைலந்துவிட்டார். அவருடன் வநருங்கிப்ேழகி, அவகரப் ேற்றி முழுவதுமாை அறிந்து கவத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்ைாைப் பேசுகிபேன்' என்ே தகலப்பில், அவருகடய வாழ்க்கைப் ோகத ேற்றி இதழ்பதாறும் பேசுகிோர்ைள். ''புதுக்பைாட்கட மாவட்டம், பசந்தன்குடியில் தங்ைசாமி வசிக்கிோர். அவர் மரம் வளர்க்ை ஆரம்பித்தபோது, என்கைப் ோர்க்ை வந்தார். முதலில் பதக்கு மரம் மட்டுபம வளர்த்து வந்தார். ஒரு வகை மரம் மட்டுபம வளர்த்துக் வைாண்டிருக்ைக் கூடாது. ேல வகை மரங்ைகள வளர்க்ை பவண்டும் என்ே நுட்ேத்கதச் வசால்லி, இயற்கை பவளாண்கமயில் ஈடுேட கவத்பதாம். ேத்து ஏக்ைரில் 173 வகையாை மரங் ைகள இப்போது வளர்க்கிோர். ஏர்க் ைலப்கேக் ைட்டுவதற்பை நிலத்தில் இடம் கிகடயாது. ஊரில் அவகர 'ைலப்கேக் ைட்டாத விவசாயி’ என்றுதான் வசால்கிோர்ைள். அந்த இடத்துக்கு 'ைற்ேைச் பசாகல’ என்று வேயர் கவத்துள்பளாம். அங்பை யார், போைாலும் ேசிபயாடு இருக்ை பவண்டியதில்கல. ஏதாவது ஒரு ேழம் ைாய்த்துக் வைாண்பட இருக்கிேது'' - இப்ேடி 'மரம்’ தங்ைசாமி ேற்றி நம்மாழ்வார் ஒரு முகே குறிப்பிட்டிருந்தார். தமிழ்நாட்டில் மரம் வளர்ப்பில் முன்பைாடியாை 'மரம்’ தங்ைசாமி, நம்மாழ்வார் ேற்றி பேசுகிோர்.... ''மரம் வளர்ப்புல தீவிரமா இருந்த நான், அடிக்ைடி விவசாயக் கூட்டங்ைளுக்குப் போபவன். இப்ேடி ஒரு கூட்டத்துல... 'மரம் வளர்ப்பு, இயற்கை விவசாயம்... ேத்திவயல்லாம் கிள்ளுக்பைாட்கடயில இருக்கிே குடும்ேம் அகமப்புல நிகேய ைத்துக் வைாடுக்கிோங்ை. அங்ை நம்மாழ்வாருனு ஒருத்தர் இருக்ைாரு. அவரு விவசாயத்கதப் ேத்தி பேச ஆரம்பிச்சா, நாள் முழுக்ைக் பைட்டுட்பட இருக்ைலாம்னு விவசாயிங்ை பேசிக்கிட்டாங்ை. மறுநாபள கிள்ளுக்பைாட்கடக்குக் கிளம்பிப் போபைன். 'குடும்ேம்’ ேண்கைகயச் பசர்ந்த நிகேய பேரு பவகல வசய்துட்டு இருந்தாங்ை. அதுல ஒருத்தர்கிட்ட போய், 'என் பேரு, தங்ைசாமி, பசந்தன்குடியில இருந்து வர்பேன். நம்மாழ்வாகரப் ோர்க்ைணும்'னு ைம்பீர

பதாரகையில பைட்படன். 'அங்ை பவகல வசஞ்சுக்கிட்டு இருக்கிேவங்கிட்ட பைளுங்ை’னு வசான்ைாரு. அவங்ைகிட்ட போய், 'இங்ை யாரு நம்மாழ்வாரு’னு பைட்படன். 'அபதா, அங்ை இருக்ைாபர அவருதான்னு’ வசான்ைாங்ை. சரியாை பைாவம் வந்துடுச்சு. ஏன்ைா, அவருகிட்டதான் யாரு நம்மாழ்வாருனு முதல்ல பைட்டபத! பவைபவைமா போய், 'ஏன் இப்ேடி அகலய விட்டீங்ைனு?' பைட்படன். 'முதல் சந்திப்பு மேக்ை முடியாத மாதிரி இருக்ைணும். அதைாலதான்’னு வசால்லி வயிறு குலுங்ை சிரிச்சாரு. ைள்ளம், ைேடம் இல்லாத குழந்கத மாதிரி ஆழ்வார் அண்ைாச்சி வதரிஞ்சாரு. என்பைாட ைகதகயப் வோறுகமயா பைட்டாரு. மரம் வளர்ப்புக்ைாை முக்கிய நுட்ேங்ைகள விளக்ைமா வசான்ைாரு. ஒரு நாள் என்பைாட ேண்கைக்கு வந்து ோர்த்தாரு. ேண்கைக்கு யாரு வந்தாலும், முதல்ல மரக்ைன்று நடவு வசய்யச் வசால்லுபவன். இந்த விஷயம் அண்ைாச்சிக்கு வராம்ேப் பிடிச்சிருந்துச்சி. 'தங்ைம் அண்ைன், மாதிரி விவசாயிங்ை இருந்துட்டா, விவசாயத்துல நஷ்டம் வராதுனு’ விவசாயிங்ை மத்தியில பேசுவாரு. இத்தகைக்கும், அவர் என்கைவிட, வயசுல வேரியவரு. ஆைா, நான் மரியாகதகய எதிர்ோர்க்குே ஆளு, வைாஞ்சம் அதட்டலா பேசுபவன். என் குைம் வதரிஞ்சி, தங்ைம் அண்ைனுதான் கூப்பிடுவாரு. ஒவ்வவாருத்தபராட குைத்துக்கும் தகுந்தேடி ேக்குவமாதான் பேசுவாரு. 'இனி, எந்தக் கூட்டத்துக்குப் போைாலும், மரக்ைன்கை நட்டு வவச்சுட்டுதான் பேச்கசத் வதாடங்ைணும்'னு ஒரு முகே பைட்டுக்கிட்படன். ைகடசி ைாலம் வகர யிலும் அகதச் வசய்தாரு. அண்ைாச்சி இயற்கைபயாட ைலந்துட்டாருங்கிே பசதி வந்ததும்... அழுகை ஒரு ேக்ைம் முட்டிக்கிட்டு வந்துது. ஆைாலும், அஞ்சி சந்தை மரக் ைன்கை, நட்டு வவச்சுட்டுத்தான் மைம்விட்டு அழுது தீர்த்பதன். அண்ைாச்சி இல்கலைா, இயற்கை விவசாயமும், மரம் வளர்ப்பும் தமிழ்நாட்டுல இந்த அளவுக்கு வளர்ந்திருக்ைாதுனு வசால்லிடலாம். இகதவயல்லாம் தாண்டி சிறுதானியம், ோரம்ேரிய விகதைள், எளிய வாழ்க்கை முகேனு விவசாயம் சம்ேந்தமாை விஷயங்ைளுக்கு விரிவாபவ அண்ைாச்சி பவகல வசய்திருக்ைாரு. ேல விஷயங்ைள் வவளியில வதரியல. அதுல ஒண்ணுதான் மாப்பிள்களச் சம்ோ வநல் ரைத்கத மீட்வடடுத்தது. இன்னிக்கு, மாப்பிள்களச் சம்ோ வநல் ரைத்கதப் ேத்தி ேரவலா பேசிக்கிோங்ை. 25 வருஷத்துக்கு முன்ை அந்த வநல் ரைம் புதுக்பைாட்கட மாவட்டத்துல அழியுே நிகலயில இருந்திச்சி. ஒருதடகவ வட்டமா உட்ைார்ந்து பேசிட்டு இருந்தப்ே... மாப்பிள்களச் சம்ோ ேத்தி பேச்சு வந்துச்சு. அந்த பேகரக்பைட்டதும், துள்ளி எழுந்தவரு... 'மாப்பிள்களச் சம்ோனு ஏன் பேரு வந்திச்சி?, இப்ே எங்ையாவது ேயிர் வசய்யோங்ைளா?'னு பைட்டாரு. மட்டங்ைால் ேகுதியில இன்னும் வரண்டு, ஒருத்தரு ேயிர் வசய்யோங்ைனு வசான்பைன். உடபை, ப ால்ைா கேகய மாட்டிக்கிட்டு கிளம்பிட்டாரு. ஒரு மாசம் ைழிச்சி, புதுக்பைாட்கட ேக்ைத்துல ஒரு கூட்டத்துல அண்ைாச்சி பேசிைப்ே... 'இங்ை மட்டங்ைால் ேகுதியில மாப்பிள்களச் சம்ோங்கிே ோரம்ேரிய ரைத்கதப் ேயிர் வசய்ோங்ை. அகதத் பதடிப்போைப்ே, அந்த ஊரு தகலவர் சாகுேடி வசய்துக்கிட்டு இருக்கிேதா வசான்ைாங்ை. அங்ை போய் ோர்த்பதன். வயல்ல, ஆளுக்கு பமல ேயிரு வளர்ந்து நின்னுச்சு. ோர்க்கிேதுக்கு

வராம்ே சந்பதாஷமா இருந்துச்சு. ஊர் மக்ைள்கிட்ட, மாப்பிள்களச் சம்ோனு ஏன் பேரு வந்திச்சுனு பைட்படன்.

ைல்யாைத்துக்குத் தயாரா இருக்கிே இளவட்ட ேசங்ை, பைாயிலுக்குப் ேக்ைத்துல இருக்கிே இளவட்டக் ைல்கலத் தூக்கி எறியணும். அந்தக் ைல்கலத் தூக்குேதுக்கு முன்ை மாப்பிள்களச் சம்ோ ேகழய பசாத்கதயும், நீராைாரத்கதயும் குடிச்சா... அத்தகை வதம்பு கிகடக்கும். இளவட்டக் ைல்கல அபலக்ைா தூக்கி போட்டுடலாம். இளவட்ட ேசங்ைள, மாப்பிள்களயாக்குேது இந்த சம்ோ வநல்லுதான். அதைாலதான் மாப்பிகளச் சம்ோனு வசான்ைாங்ை. கூடுதலா இன்வைாரு விஷயத்கதயும் வசால்லி ஆச்சர்யப்ேடுத்திைாங்ை. ஒரு தடகவ, மாப்பிள்களச் சம்ோகவ மாைாவாரியா விகதச்சிருக்ைாங்ை. ேயிரு நல்லா வளர்ந்திருக்கு. ைதிர் புடிக்கிே பநரத்துல மகழ வரல. சரி, மாட்டுக்கு கவக் பைாலாவது மிஞ்சும்னு ேயிகர அறுத்துக்கிட்டு வந்துட்டாங்ைளாம். அந்த வருஷம் சித்திகர மாசம், பைாகட மகழ நல்லா வேஞ்சிருக்கு. ஒரு வாரம் ைழிச்சி ோர்த்தா, ேயிர் அறுத்த ைட்கடயில இருந்து வநல்லு ைதிருங்ை வவளிய வந்திருக்கு. இப்ேடி வந்த வநல்கல அறுவகட வசய்தப்ே, ஏக்ைருக்கு மூணு மூட்கட கிகடச்சிருக்குனு வசான்ைாங்ை. ஆை, ோரம்ேரிய வநல் ரைத்கத நம்புைா, எந்த ைாலத்திலயும் நம்கமக் கைவிடாதுனு’ அண்ைாச்சி அழைா விளக்கிச் வசான்ைாரு. எந்த நல்ல விஷயம் வதரிஞ்சாலும், அகத அப்ேடிபய மத்தவங்ைகிட்ட ைடத்தி, அகத வசயல்ேடுத்தி கவக்கிே வித்கத அண்ைாச்சிகிட்ட அதிைமாபவ இருந்துச்சு. எைக்கு ைடவுள் நம்பிக்கை கிகடயாது. ஆைா, அண்ைாச்சிகயப் ோர்த்த பிேகு, 'நம்கமக் ைாப்ோத்தேதுக்கு இயற்கை இப்ேடிப்ேட்ட மனுஷங்ைகள உருவாக்கி அனுப்புது. இப்ேடி இயற்கை பதர்வு வசஞ்சி அனுப்புை மனுஷன்தான் அண்ைாச்சி'னு மைசுக்குள்ள பைாயில் ைட்டிக்கிட்படன்!''

'தீர்க்கதரிசி மாதிரி ச ான்னாரு!' 'அரியனூர்' செயச் ந்திரன் ஓவியம் : ஹரன் 'இயற்கக வேளாண் விஞ்ஞானி' வகா. நம்மாழ்ோர், இயற்ககயுடன் கலந்துவிட்டார். அேருடன் சநருங்கிப்பழகி, அேகரப் பற்றி முழுேதுமாக அறிந்து கேத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்ோருக்காகப் வபசுகிவேன்' என்ே தகலப்பில், அேருகடய ோழ்க்ககப் பாகத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்கள். புதுக்வகாட்கட மாேட்டம், சகாழிஞ்சிப் பண்கையில் இருந்து, 1996-ம் ஆண்டு சேளியில் கிளம்பிய நம்மாழ்ோர், காஞ்சிபுரம் மாேட்டம், ச ங்கல்பட்டு அருகில் உள்ள ேல்லம் என்ே இடத்தில் கிங்ஸிலீ என்பேர் நடத்தி ேந்த சதாண்டு நிறுேனத்தில், இயற்கக விே ாயப் பணிககள சதாடர ஆரம்பித்தார்.

''ச ங்கல்பட்டின் ேட எல்கல, ச ன்கனகயத் சதாட்டு நிற்கிேது. கிழக்கு எல்கலயில் ேங்கக்கடல் தழுவி நிற்கிேது. மகலகள் நிகேந்த நிலப்பகுதிதான் ச ங்கல்பட்டு ேட்டாரம். ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்வப, இப்பகுதிகய ஆண்ட பல்லே, வ ாழ மன்னர்கள், நிகேய ஏரிககள அகமத்து, கடலுக்குச் ச ல்லும் மகழநீகரச் வ மித்தார்கள். அதனால்தான், 'ஏரி மாேட்டம்’ என்று இதற்கு சிேப்புப் சபயர் ேந்தது. 1760-ம் ஆண்டு, 2,000 ஊர்களில் விகளந்த விகளச் ல் பற்றி ஆங்கிவலயர் எழுதி கேத்த குறிப்புகள் கிகடத்துள்ளன. இதன்படி, 'ஒரு ஏக்கருக்கான ரா ரி விகளச் ல் 25 குவின்டால்.... ேளமான நிலங்களாக இருந்தால், 36 குவின்டால்' என்று விகளந்திருக்கிேது'' என்று ச ங்கல்பட்டுப் பகுதிகயப் பற்றி சபருகமவயாடு குறிப்பிடுோர் நம்மாழ்ோர். அேர், ச ங்கல்பட்டுப் பகுதியில் பணி

ச ய்தவபாது, அேருடன் சதாடர்பில் இருந்தேர்களில் ஒருேர் 'அரியனூர்’ ஆர்.செயச் ந்திரன். இங்வக, தன்னுகடய அனுபேங்ககள செயச் ந்திரன் எடுத்து கேக்கிோர். ''நான், இயற்கக விே ாயம் ச ய்யத் சதாடங்கின வநரம் அது. அப்வபா, ச ய்தித்தாள்ல புதுச்வ ரியில் 'இயற்கக வேளாண் விஞ்ஞானி' வகா. நம்மாழ்ோர் கலந்துசகாள்ளும், கருத்தரங்குனு ச ய்தி பார்த்வதன். ஏற்சகனவே, அேகரப் பத்தி வகள்விப்பட்டிருந்வதன். இயற்கக விே ாயத்தில ந்வதகங்கள் இருந்ததால... அேர்கிட்ட, வகட்டுத் சதளியேதுக்காக புதுச்வ ரி புேப்பட்வடன். 300 ரூபாய் நுகழவுக் கட்டைமாக சேச்சிருந்தாங்க. அந்த மயத்துல அது, சபரிய சதாககயா இருந்தாலும், அகதக் சகாடுத்துட்டு, உள்வள வபாவனன். உைவு இகடவேகளயின்வபாது, நம்மாழ்ோர் அய்யாகேச் ந்திச்வ ன். சரண்டு ககககளயும் சிவனகமா பிடிச்சுக்கிட்டு, என்கனப் பத்தி வி ாரிச் ாரு. 'மதுராந்தகம் பக்கத்துல அரியனுரா... நம்ம பக்கத்துலதான் இருக்கீங்க. ஒருநாள் ச ங்கல்பட்டு ோங்க வபசுவோம்'னு ச ான்னாரு. மறுநாவள, அேர் இருந்த பண்கைக்குப் வபாவனன். சில மணி வநரத்துல, நான் வகள்விகயக் வகட்காமவல, அதற்கான பதிகல உகரயாடல் மூலமா சேளிப்படுத்தினாரு.

பண்கைகயச் சுற்றி நடந்தபடிவய வபசிவனாம். விகடசபற்று கிளம்பின மயத்துல, 'சகாஞ் ம், நில்லுங்க'னு ச ான்னேர், உள்வள வபாய், இயற்கக விே ாயம் ம்பந்தமான அரிய புத்தகங்ககள எடுத்துக்கிட்டு ேந்து சகாடுத்தார். எனக்கு புத்தகம் படிக்கிேதுனா, தனிப்பிரியம். அகத என்வனாட வபச்சுல கேனிச்சு, எனக்கு புத்தகத்கதக் சகாடுத்த அேவராட நுட்பமான அறிவும், வதாழகமயும், திரும்பத்திரும்ப ச ங்கல்பட்டுக்கு பயைப்பட சேச்சுது. ஆரம்பத்துல, அேகர எப்படிக் கூப்பிடணும்கிேதுல தயக்கம் இருந்துச்சு. ' ார்’னு ச ான்னா, வகாவிச்சிக்குோரு. அண்ைாச்சினுதான் எல்லாரும் கூப்பிடுோங்க. நான் 'அய்யா'னு கூப்பிட ஆரம்பிச்வ ன். சுற்றுேட்டாரப் பகுதியில இயற்கக விே ாயம் பத்தி வப ேதுக்கு அய்யாகேக் கூப்பிடுோங்க. என்கனயும் ேரச்ச ால்லி ேற்புறுத்துோரு. காரைம், அப்வபா, இயற்கக விே ாயம் ச ய்யேேங்க சராம்ப குகேவு. கூட்டத்துக்கு நூறு வபரு ேருோங்கனு ச ால்ோங்க. ஆனா, அஞ்சி வபரு கூட இருக்கமாட்டாங்க. எனக்கு முகம் ோடிப்வபாகும். 'செயச் ந்திரன், இதுக்சகல்லாம், கேகலப்படக் கூடாது. நம்ம முன்ன அஞ்சி வபரு இருந்தாலும், ஆயிரம் வபர் இருக்கிேதா நிகனச்சு வபசுங்க. ஒரு காலத்துல, நாடு முழுக்க இயற்கக விே ாயத்துக்கு கூட்டம், கருத்தரங்குனு நடக்கும். அப்வபா, உங்கள, என்கனகூட... வமகடயில ஏத்தமாட்டாங்க. அப்பவும் வகாவிச்சுக்கக் கூடாது. நாம ேளர்த்த இயற்கக விே ாயம் இவ்ேளவு ேளர்ந்திருக்வகனு மகிழ்ச்சியா ஏத்துக்கணும்'னு அய்யா, தீர்க்கதரிசி மாதிரி ச ான்னாரு.

'சூரிய ஒளி, நம்ம தகலயில பட்டா, சூடாகுது. அவத ஒளி, பப்பாளி மரத்து இகலயில பட்டா, காய்காய்ச்சி, பழமாகுது'னு விே ாய விஞ்ஞானத்கத இவ்ேளவு எளிகமயா வபசுன முதல் ஆள் அய்யாதான்.

அய்யாக்கிட்டா, இயற்கக விே ாயம் பத்தி வகள்வி வகட்கணும்னா? நமக்கு நிகேய சதரிஞ்சிருக்கணும். ஒரு சில குறும்புக்காரங்க, கூட்டம் நடக்கும்வபாது, விதண்டாோதமா வகள்வி வகட்பாங்க. உடவன, அேங்கள பக்கத்துல கூப்பிட்டு, 'உனக்கு நிகேய சதரிஞ்சிருக்கு. இனி, இந்த மாதிரி கூட்டத்துக்கு ேந்து வநரத்கதச் ச லவு ச ய்ய வேைாம்'னு நாகரிகமா ச ால்லி சேளியில அனுப்பிடுோரு. ஒருமுகே, அய்யாவுக்கும் எனக்கும், ஒரு விஷயத்துல ோக்குோதம். அதாேது, ச ங்கல்பட்டுப் பகுதியில, குட்கடரக மாடுங்க உண்டு. 'இதுங்க, நல்ல உகழக்கும்திேன் இல்லாத மாடுங்க'னு அய்யா ச ான்னாரு. உடவன நான், ஆந்திரா மாநிலம், சித்தூர் மாேட்ட பகுதிகயச் வ ர்ந்த புங்கனூர் இங்கிருந்து, நூறு கமல் தூரத்துல இருக்கு. அந்த புங்கனூர் பகுதியில இருந்துதான், இந்த குட்கடரக மாடுங்க இங்க ேந்திருக்கு. அதனாலதான் புங்கனூர் குட்கட ரக மாடுகள் மாதிரி, இந்தப் பகுதி மாடுகளும் இருக்கு. பால் மூணு லிட்டர் சகாடுக்கும். இந்த மாடு நல்லா வேகல ச ய்யும்'னு ச ான்வனன். கேனமா வகட்டேரு, அடுத்த முகே ந்திக்கும்வபாது, ' ரியா ச ான்னீங்கய்யா... குட்கடரக மாடுகள கேனிச்சு பார்க்கும்வபாதுதான் அதுகவளாட பலம் சதரியுது'னு ச ான்னாரு. அவதாட விடல, அேர் கலந்துக்கிே கூட்டங்கள்ல குட்கட ரக மாட்டு இனத்கதப் பத்தி சபருகமயா வப வும் சதாடங்கினாரு. அது... 98-ம் ேருஷம்னு நிகனக்கிவேன். 'அே ரமா பார்க்கணும் ோங்க'னு அய்யாகிட்ட இருந்து ஒரு நாள் அகழப்பு ேந்துச்சு. ச ங்கல்பட்டுக்குப் வபாய் அேகரப் பார்த்வதன். தான் சேச்சிருந்த அத்தகன புத்தகங்ககளயும் அள்ளி என்கிட்ட சகாடுத்து, 'இது உங்க வீட்டுல இருக்கட்டும். நாகளக்கு காகலயில 9 மணிக்கு ோங்க'னு ச ான்னாரு. மறுநாள் 9 மணிக்குப் வபாவனன். எனக்கு முன்ன சரண்டு, மூணு வபரு அங்க இருந்தாங்க. 'டி.இ.டி.இ ரங்கநாதன், திருப்வபாரூர் வ ர்வமன், மாம்பாக்கம் வீரபத்திரன்'னு அேங்கள அறிமுகப்படுத்திட்டு, வொல்னா கபகய எடுத்து மாட்டிக்கிட்டு, ரி, ோங்க சேளியில வபாகலாம்னு கூப்பிட்டாரு. டீக்ககடயில ேந்து டீ குடிக்கும்வபாதுதான், 'நம்மாழ்ோருக்கு, நாடு முழுக்க ச ய்ய வேண்டிய வேகல நிகேய காத்துக்கிட்டிருக்கு. அதான் இந்த சதாண்டு நிறுேனத்து வேகலகய விட்டுட்வடன்'னு ச ான்னாரு (இந்தச் ம்பேத்துக்கு பிேகு, நம்மாழ்ோர் எந்த அகமப்பிலும் பணியாற்ேவில்கல என்பது குறிப்பிடத்தக்கது).

உடவன, 'எங்க வீட்டுக்கு ோங்கய்யா’னு கூப்பிட்வடன். நண்பர்கவளாட வ ர்ந்து வீட்டுக்கு ேந்தாரு. 'என்ன செயச் ந்திரன், நான் வேகலகய விட்டு ேந்ததுக்கு விருந்து சேச்சு ாப்பாடு வபாடுறீங்களா'னு கிண்டலா வகட்டாரு. 'அய்யா, இன்னிக்கு யுகாதி (சதலுங்கு ேருடப்பிேப்பு) அதுதான், வீட்டுல ாப்பாடு தடபுடலா இருக்கு'னு ச ான்வனன். ாப்பிட்டு முடிச் ககவயாட, 'இன்னிக்கு செயச் ந்திரன் வீட்டுல ாப்பிட்டிருக்வகாம். அதுக்கு தகுந்த வேகலகயச் ச ய்யணும்'னு ச ால்லிக்கிட்வட, வீட்டுத் வதாட்டத்துல வேகல ச ய்ய சதாடங்கினாரு அய்யா. அடுத்த நாள், காகலயில மூணு, நாலு விே ாயிங்க ேந்திருந்தாங்க. வகளம்பாக்கம் வநாக்கி அய்யா புேப்பட்டாரு...'' - வபசுோர்கள்

'அமுதக்கரைசல் எனும் அற்புதம், தமிழகம் வந்த கரத!' வரலாறு 'இயற்கை வவளாண் விஞ்ஞானி' வைா. நம்மாழ்வார், இயற்கையுடன் ைலந்துவிட்டார். அவருடன் நநருங்கிப் பழகி, அவகரப் பற்றி முழுவதுமாை அறிந்து கவத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்ைாைப் வபசுகிவேன்' என்ே தகலப்பில், அவருகடய வாழ்க்கைப் பாகத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்ைள். இந்த இதழில் 'டி.இ.டி.இ' ஆர். ரங்ைநாதன் வபசுகிோர்... நெங்ைல்பட்டு அருகில் உள்ள இயற்கை விவொயப் பண்கையில் இருந்து நவளிவயறின, அண்ைாச்சி (நம்மாழ்வார்) மதுராந்தைம் பக்ைத்தில் இருக்கும் ’அரியனூர்’ நெயச்ெந்திரன் வீட்டில் ஒரு நாள் தங்கினார். அடுத்த நாள் ைாகலயில், நானும், திருப்வபாரூர் ஊராட்சி ஒன்றிய தகலவர் வீரபத்திரன் உள்ளிட்ட சிலரும் வபாய், அவகர வைளம்பாக்ைத்துக்கு அகழத்து வந்வதாம். இயற்கை விவொயத்கத மக்ைவளாட மனசுல விகதக்ைேதுக்ைாை, விவொயிைவளாட அகழப்கப ஏத்துக்கிட்டு, வாழ்நாள் முழுக்ை பயைம் நெய்ேகதவய அண்ைாச்சி வழக்ைமாக்கிக்கிட்டது... இங்ை வந்த பிேகுதான். இதுக்ைான ஆரம்பப் புள்ளி, அந்தக் ைாகல வநரத்துலதான் விழுந்துச்சு. அண்ைாச்சி, நைாழிஞ்சிப் பண்கையில இருந்த ைாலத்திவலவய எனக்கு நல்ல பழக்ைம். நெங்ைல்பட்டு வந்த பிேகு அது இன்னும் வலுவாயிடுச்சு. என்கன, 'ரங்கு’னுதான் கூப்பிடுவாரு. வைளம்பாக்ைத்துக்கு எங்ைவளாட புேப்படும்வபாது, ரங்கு, இயற்கை விவொயத்கத, விவொயிைள்கிட்ட வெர்க்ை இனி வவைவவைமா வவகல நெய்யணும்’னு நொன்னாரு. அண்ைாச்சிவயாட வவைத்துக்கு நாங்ைளும் ஓடிவனாம்.

வைளம்பாக்ைத்துல எங்ை பண்கை இருக்கு. அதுலதான், மூடாக்கு, மண்புழு உரம், பூச்சிவிரட்டிநயல்லாம்... தயாரிச்சு ைாட்டுவாரு அண்ைாச்சி. ைாகலயில முழுக்ை பண்கையில வவகல நெய்வாரு, ராத்திரி வநரத்துல... ஊர், ஊரா இயற்கை விவொயப் பிரொரத்துக்கு கிளம்புவாரு. அப்வபா, நென்கன, புதுக் ைல்லூரியில வபராசிரியரா இருந்த 'மண்புழு’ விஞ்ஞானி சுல்தான் இஸ்மாயில், வீரபத்திரன்னு பகடயா கிளம்பிப் வபாவவாம். ஒவ்நவாருத்தரும் இயற்கை விவொயத்கதப் பத்தி வபசுவவாம், பாடுவவாம். ெமயத்துல நாடைம்கூட வபாட்டு நடிச்சிருக்வைாம். அண்ைாச்சி, குரல் எடுத்து பாடும்வபாது வைட்டுட்வட இருக்ைலாம். அவ்வளவு அருகமயா இருக்கும். இப்படித்தான் நெங்ைல்பட்டு சுற்றுவட்டாரப் பகுதியில ஊர்ஊரா பிரொரம் நெய்வதாம். ஒருதடகவ, இயற்கை விவொய விழிப்பு உைர்வுப் வபரணிகய கெக்கிள் மூலம் நடத்திவனாம். மதுராந்தைத்துல கெக்கிகள நிறுத்தி, கமக் புடிச்சு அண்ைாச்சி வபெ ஆரம்பிச்ொரு. ைகடத்நதருவுல இருக்கிேவங்ை கூடி நின்னு வவடிக்கை பார்க்கிோங்ை. நென்கனக்குப் வபாே அரசு பஸ்ல இருந்து இேங்கின ஒரு டிகரவர், ஓடிவந்து அண்ைாச்சி ைால்ல விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கிட்டு... ஓரமா நின்னாரு. பஸ்ல இருந்த பயணிங்ை... 'வயாவ், டிகரவர் உனக்கு என்ன கபத்தியம் புடிச்சுருக்ைா... வண்டிகய நிறுத்திட்டு வவடிக்கை பார்க்கிறீவய'னு ெத்தம் வபாடோங்ை. ஆமாம்யா, எனக்கு இயற்கை விவொயப் கபத்தியம் புடிச்சுருக்கு. இந்த மனுஷகன ெந்திக்ைணும்னு தவம் கிடந்வதன். அது இன்னிக்குத்தான் கூடி வந்திருக்கு. நீங்ைளும் அவர் நொல்ே நுட்பத்கதக் வைளுங்ைய்யா. என்வனாட வவகலவய வபானாலும், அய்யா வபசுேகத வைட்ைாம வரமாட்வடன்’னு டிகரவர் பதில் நொன்னார். அது, திருச்சி-நென்கன நநடுஞ்ொகலங்கிேதால வபாக்குவரத்து நநரிெல் ஏற்பட ஆரம்பிச்சுருச்சு. அந்த டிகரவகரக்

ைட்டிப்புடிச்சுகிட்ட அண்ைாச்சி, 'ைடகமகயச் நெய்யுங்ை... இயற்கை உங்ைகள வாழ கவக்கும்'னு அங்ை இருந்து உடனடியா அனுப்பி நவச்ொரு. அந்த டிகரவர், இப்ப மரம் வளர்ப்புல தீவிரமா இருக்கிே 'மரம்’ ைருைாநிதிதான்.

அண்ைாச்சிவயாட நவளிநாடுைளுக்குப் வபாயிருக்வைன். பிலிப்கபன்ஸ் நாட்டுல நடந்த இயற்கை விவொயப் பயிற்சிக்குப் வபாயிருந் வதாம். அண்ைாச்சிக்கு அதுதான் முதல் நவளிநாட்டுப் பயைம். ஆனா, பலமுகே நவளிநாட்டுக்குப் வபாயிட்டு வந்த மாதிரி, அவ்வளவு ைச்சித்தமா புேப்பட்டு வந்தாரு. பல நாடுைள்ல இருந்தும், பயிற்சிக்கு வந்திருந்தாங்ை. பயிற்சி வநரம் வபாை, மத்த வநரத்துல நம்ம தமிழ்நாட்டுல எப்படி இயற்கை விவொயத்கதப் பரப்புேதுங்ைேது பத்திதான் எங்ைகிட்ட வபசுவாரு. அந்தப் பயிற்சிக்கு நபண்ைளும், வந்திருந்தாங்ை. 'நம்ம ஊர்ப் பக்ைமும், இதுமாதிரி இயற்கை விவொயப் பயிற்சிக்கு நபாண்ணுங்ை வந்தா, இயற்கை விவொயத்கத அவங்ை கையில் குடுத்துடலாம். நபாண்ணுங்ை ஒரு விஷயத்கதக் கையில எடுத்துட்டா, இறுக்ைமா புடிச்சுக்குவாங்ை'னு நொன்னாரு. நவளிநாட்டுப் பயைம் முடிஞ்சு ஊருக்கு வந்த பிேகு, ஒரு நாள் நென்கனயில இருக்கிே அகிம்ொ பவுண்வடஷன் அகமப்புல இருந்து ஒரு தைவல். 'நென்கனயில் நவஜிவடரியன் ைாங்கிரஸ் மாநாடு நடக்ைப் வபாகுது. மைாராஷ்டிராவுல இருந்து ஸ்ரீபாத தவபால்ைர் வர்ோர். அவர், ஒரு நாள் முன்னதாவவ வர்ே மாதிரி பயைத் திட்டம் வபாட்டிருக்வைாம். நீங்ை அவகர நவச்சு இயற்கை

விவொயக் கூட்டம் நடத்தலாம்'னு நொன்னாங்ை. அண்ைாச்சிக்கிட்ட இந்தத் தைவகலச் நொன்னதும், 'ைைக்குப் வபராசிரியரா இருந்து, இயற்கை விவொய ஆராய்ச்சி நெய்யுே தவபால்ைர்தாவன, அவகரப் பத்தி வைள்விப்பட்டிருக்வைன். தாராளமா கூட்டம் நடத்தலாம் ரங்கு! அதுக்ைான ஏற்பாடுைகளப் பாருங்ை'னு முடுக்கிவிட்டாரு.

அது, 1998-ம் வருஷம், டிெம்பர் 30-ம் வததி, நெங்ைல்பட்டு, ஏழுமகலயான் ைல்யாை மண்டபத்துல ஏற்பாடு நெய்த கூட்டத்துக்கு, எதிர்பாராத கூட்டம். அந்தக் ைாலைட்டத்துல, இயற்கை விவொயக் கூட்டத்துக்ைாை மண்டபம் நிகேஞ்சு வழிஞ்ெது... நபரிய விஷயம். அண்ைாச்சியும், நாங்ைளும் வவகல நெய்ததுக்ைான பலகன அதுல பார்த்வதாம். தமிழ்நாட்டுல இன்னிக்கு பட்டித் நதாட்டிநயல்லாம் பரவியிருக்கிே அமுதக்ைகரெல் நுட்பத்கத, அந்த வமகடயிலதான் தவபால்ைர் விளக்ைமா நொன்னாரு. அதுக்கு முன்ன விவொயிைவள தயாரிக்குே மாதிரி எளிகமயான வளர்ச்சி ஊக்கி எதுவும் இங்ை இல்ல. 'இதுக்கு 'அமிர்தபானி’னு நபயர் நவச்சிருக்வைாம். ஒரு விவொயி ைண்டுப்புடிச்ெ நதாழில்நுட்பம் இது. இகதப் பயன்படுத்தினா நல்ல விகளச்ெல் கிகடக்குது'னு நொன்ன தவபால்ைர், தயாரிப்பு நுட்பத்கத விளக்ைமா நொன்னாரு.

அகத அப்படிவய உள்வாங்கிக்கிட்ட அண்ைாச்சி, 'இன்னிக்கு, தமிழ்நாட்டு இயற்கை விவொயத்துல முக்கியமான நாள். உங்ைகள ைடன் சுகமயில இருந்து மீட்டு எடுக்ை, ஒரு நதாழில்நுட்பம் கிகடச்சுடுச்சு. அதுக்கு இந்த நெங்ைல்பட்டு மண்ணுல நம்ம எல்லாருக்கும் புரியுே மாதிரி 'அமுதக்ைகரெல்’னு வபர் கவப்வபாம்'னு நொல்லி, அவத வமகடயிலவய நபயர் சூட்டினார்.

கூட்டம் முடிஞ்ெ கைவயாட வதாட்டத்துக்கு வந்து அமுதக்ைகரெல் ைகரக்குே வவகலயில அண்ைாச்சி இேங்கிட்டாரு. அகத பரிவொதகன நெய்து பார்த்தவர், அதுக்குப் பிேகு விவொயிைள பார்க்குேப்பநவல்லாம், 'அமுதக்ைகரெல் அற்புதம்ய்யா... ொைம், மாட்டு மூத்திரம், நவல்லம் இகத தண்ணியில ைலந்து 24 மணி வநரம் நவச்சிருந்து பயிருக்குத் நதளிக்ைலாம். தண்ணியில ைலந்துவிடலாம். இதனால நெடிங்ை நிகேய பூக்குது, நிகேய ைாய்க்குதுனு வபசிட்வட இருந்தார். அடுத்து வடமாநிலம் வபாை வாய்ப்பு கிகடச்ெப்வபா, தவபால்ைகர அவவராட வீட்டிவலவய வபாய் பார்த்தாரு அண்ைாச்சி. இந்த நட்பு தவபால்ைவராட இறுதிக்ைாலம் வகரயிலும் நீடிச்ெது. இன்னிக்கு தமிழ்நாட்டு விவொயிங்ை தகலயில நவச்சு, நைாண்டாடுே ஒற்கே நாற்று நடவு நுட்பமும் அண்ைாச்சி மூலமாத்தான் தமிழ்நாட்டுக்குள்ள வந்துச்சு. அகத, அடுத்த இதழ்ல நொல்வேன்''

நான் நம்மாழ்வார் பேசுகிபேன் ஒற்றே நாற்றுக்கு மறுவிறை! ஓவியம்: ஹரன் 'இயற்கை வேளாண் விஞ்ஞானி' வைா. நம்மாழ்ோர், இயற்கையுடன் ைலந்துவிட்டார். அேருடன் நநருங்கிப் பழகி, அேகைப் பற்றி முழுேதுமாை அறிந்து கேத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்ோருக்ைாைப் வபசுகிவேன்' என்ே தகலப்பில், அேருகடய ோழ்க்கைப் பாகத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்ைள். நம்மாழ்ோர், நெங்ைல்பட்டு அருகில் உள்ள இயற்கை விேொயப் பண்கையில் இருந்து நேளிவயறி, வைளம்பாக்ைம் பகுதியில், இயற்கை விேொயப் பணிைகளத் நதாடர்ந்து நெய்து ேந்தார். அப்வபாது, நம்மாழ்ோருடன் தனக்கு ஏற்பட்ட அனுபேங்ைகள இந்த இதழிலும் 'டி.இ.டி.இ' ஆர். ைங்ைநாதன் வபசுகிோர்... ஆகெப்பட்ட முன்னாள்... ஆத்திைப்பட்ட அண்ைாச்சி! ''வைளம்பாக்ைத்துல நம்மாழ்ோர் அண்ைாச்சி தங்கி இருந்தாலும், இயற்கை விேொயத்துக்ைாை நாடு முழுக்ை சுத்திக்கிட்வடதான் இருந்தாரு. ஒருமுகே நேளியூர் வபாயிட்டு ேந்தவுடவன, 'ைங்கு, நாம என்னதான், இயற்கை விேொயம் நல்லதுனு நொன்னாலும். அகத நகடமுகேயில ைாட்டுேதுக்கு மாதிரிப் பண்கை வேணும். அதுக்கு ஏற்பாடும் நெய்யலாம்தாவன’னு நொன்னாரு. அேர் ஆகெப்பட்டது வபாலவே, மாதிரிப் பண்கைகய உருோக்கிவனாம். ஊர்ல இருக்கும்வபாது, மாதிரிப் பண்கையிவலவயதான் இருப்பாரு. அமுதக்ைகைெல் தயாரிக்குே நுட்பம், அப்பதான் வேைமா பைவுச்சு. பண்கைக்கு யாரு ேந்தாலும், 'ொைம், மாட்டுச்சிறுநீர், நேல்லம் இது மூணும் வபாதும். விகளச்ெல் அதிைமா கிகடக்கும். விேொயி ைடனாளியாை மாட்டான்’னு விளக்ைமா நொல்லுோரு. பக்ைத்து, கிைாமத்துக் கூட்டங்ைளுக்குப் வபானா, 'மாதிரிப் பண்கைகய ேந்து பாருங்ைய்யா'னு கூப்பிடுோரு.

ஒரு நாள், ைர்நாடை மாநிலம், நபங்ைளூருல இருந்து வபான் ேந்துச்சு. 'நான் முன்னாள் மத்திய அகமச்ெர் வபசுவேன். மிஸ்டர் நம்மாழ்ோர் பத்தி வைள்விப்பட்வடன். அேர் எங்ை பண்கைக்கு ேந்து... விேொய ஆவலாெகன நொல்லணும்’னு அகழப்பு ேந்துச்சு. 'நபரிய மனுஷங்ை விேொயத்துப் பக்ைம் எட்டிப்பார்க்குேது நல்லதுதான்’னு அண்ைாச்சி நொல்ல, அடுத்த ோைவம அேரும் நானும் நபங்ைளூரு புேநைர் பகுதியில, ஏக்ைர் ைைக்குல பைவி கிடந்த, அந்தப் பண்கையில வபாய் நின்வனாம். பண்கை முழுக்ை சுத்திைாட்டின அந்த முன்னாள் அகமச்ெர்கிட்ட, 'அற்புதமான மண்ணு, பல ேகையான மைப்பயிர்ைகள ொகுபடி நெய்யலாம். இந்தப் பகுதி விேொயிைளுக்ைாை ஒரு இயற்கை விேொய மாதிரிப் பண்கைகயக்கூட உருோக்ைலாம்’னு நொன்னாரு அண்ைாச்சி. 'மிஸ்டர் நம்மாழ்ோர், எனக்கு ேயொயிடுச்சு. என்வனாட கபயன் குடிக்கு அடிகமயா இருக்ைான். அதனால, நைண்டு, மூணு ேருஷத்துல லட்ெக் ைைக்குல ேருமானம் ேர்ேமாதிரி நொல்லுங்ை. மைம் ேளர்ந்து, எப்வபா ேருமானம் கிகடக்குேது. மாதிரிப் பண்கையால எனக்கு என்ன

லாபம்?'னு அந்த முன்னாள் நொல்லி முடிக்கிேதுக்குள்ளவே, வேைமா எழுந்து நேளியில வபாயிட்டாரு அண்ைாச்சி. கூடவே ஓடிேந்த என்கிட்ட, 'ைங்கு, தான் நடுே மைத்துல இருந்து தன்வனாட ைாலத்துல பலகன அனுபவிக்ை முடியாதுனு நதரிஞ்சுதான் நம்ம, பாட்டன், முப்பாட்டன் எல்லாம் மைம் நட்டாங்ை. ஆனா, பைத்துக்ைாை மட்டும்தான் மைத்கத ேளர்ப்வபன்னு, யாைாேது நொன்னா, அந்த மனுஷவனாட நிழல்லகூட என்னால நிக்ை முடியாதுனு நொல்லிட்டார்'' என்று நிறுத்திய ைங்ைநாதன், அருகில் இருந்த நம்மாழ்ோரின் படத்தின் மீது பார்கேகய நைாஞ்ெம் பதித்தபடிவய நதாடர்ந்தார்.

ஒற்கே நாற்றுக்கு மறுவிகத வபாட்டேர்! ''ஒத்கத (ஒற்கே) நடவு... பட்டிநதாட்டிநயல்லாம் இப்ப பைவியிருக்கு. இதுக்கு மூலக்ைாைைம், அண்ைாச்சிதான். 2000-ம் ேருஷம், கிருஷ்ைகிரி மாேட்டம், ஓசூர் பகுதி கிைாமப்புே பள்ளிைள்ல, படிப்கப பாதியில விட்ட பெங்ைளுக்கு, டி.வி.எஸ் ைல்வி நிறுேனத்துல விேொயப் பாடம் உருோக்குே நபாறுப்புல அண்ைாச்சி இருந்தார். அந்த ெமயத்துலதான், மடைாஸ்ைர் தீவுல ஒத்கத நாத்து நடவு மூலமா, அதிை நநல் விகளச்ெல் கிகடச்ெது நதாடர் பான ைட்டுகை இருந்த இங்கிலீஷ் வபப்பர், அண்ைாச்சி கையில கிகடச்சிருக்கு. அகதப் படிச்ெவுடவன, ஒத்கத நாத்து நடவு வேகலகய அங்வைவய ஆைம்பிச்சுட்டாரு. தமிழ்நாட்டுல முதன்முதலா, ஒத்கத நாத்து நடவு நெஞ்ெது யாருனு நதரிஞ்ொ ஆச்ெர்யமா இருக்கும். டி.வி.எஸ். ைல்வி நிறுேனத்துல இருந்த, 15 ேயசுகூட நிைம்பாத பெங்ைதான்.... ஒத்கத நாத்கத நடவு பண்ணி, ஒத்கத நாத்துப் புைட்சிகயத் நதாடங்கி கேச்ொங்ை. அந்த விகளச்ெகலப் பார்க்ை, எங்ைகளயும் ஓசூருக்கு அண்ைாச்சி கூப் பிட்டாரு. 'நூறு ேருெத்துக்கு முன்னவய தமிழ்நாட்டுல ஒத்கத நாத்து நடவு முகே இருந்திருக்கு'னு அண்ைாச்சிவய பசுகம விைடன்ல எழுதியிருக்ைாரு. மறுபடியும், அந்த ஒத்கத நாத்து நுட்பம் இங்ை ேளர்ேதுக்கு அண்ைாச்சிவயாட பங்கு முக்கியமானது. ஆனா, ஒரு தடகேகூட, தன்வனாட முயற்சியிலதான், இந்த அளவுக்கு ஒத்கத நாத்து நதாழில்நுட்பம் ேளர்ந்திருக்குனு அண்ைாச்சி நொல்லிக்கிட்டது கிகடயாது. 'ஒத்கத நாத்கத 'அரியனூர்’ நெயச்ெந்திைன், முருைமங்ைலம் ெம்பந்தம் பிள்கள, ஆந்திைாவுல நாைைத்தினம் நாயுடுனு பல வபரு நட்டிருக்ைாங்ை. அேங்ைளுக்நைல்லாம் அதிைமான விகளச்ெல் கிகடச்சிருக்கு'னு விேொயிைகளத்தான் அண்ைாச்சி முன்னிகலப்படுத்தினாரு. அேர் எந்த கூட்டத்துல ைலந்துகிட்டாலும், தேோம ஒத்கத நாத்து நடவு பத்தின விஷயத்கத, விேொயிங்ை மனசுல விகதக்ை ஆைம்பிச்சுடுோரு. அதவனாட பலகனத்தான் நம்ம விேொயிங்ை அதிை விகளச்ெவலாட அறுேகட நெய்துக்கிட்டு இருக்ைாங்ை. ஈவைாட்டுக்கு இடம் மாறிய அண்ைாச்சி! ஒரு ைட்டத்துல அண்ைாச்சிக்கும், டி.வி.எஸ் ைல்வி நிறுேனத்துக்கும் இயற்கை விேொயப் புத்தைம் உருோக்குே விஷயத்துல ைருத்து வேறுபாடு உருோயிடுச்சு. அதனால, அங்கிருந்து ஈவைாடுக்குக் கிளம்பிட்டாரு அண்ைாச்சி. ஏற்நைனவே, ஈவைாடு மாேட்டத்துல இருந்த, அேச்ெலூர் நெல்ேத்வதாட, அண்ைாச்சிக்கு நட்பு இருந்திச்சு. அதனால, இயற்கை விேொய

வேகலகய அண்ைாச்சி, அங்கு இருந்து இன்னும் வேைமா நெய்ய ஆைம்பிச்ொரு'' என்று முடித்தார் ைங்ைநாதன். தந்கத நபரியார் ோழ்ந்த ஈவைாட்டு மண்ணில்... மீண்டும் ஒரு புைட்சி நேடிக்கிேது. ஆம்... இது இயற்கை விேொயப் புைட்சி. தாடி கேத்த உருேத்தில் மட்டுமல்ல, நைாண்ட நைாள்கையிலும்கூட நபரியாருக்கும், நம்மாழ் ோருக்கும் பலவித நபாருத்தங்ைள் உண்டு. மஞ்ெள் விகளயும் அந்த பூமியில், இயற்கை விேொயப் பணிைளுக்ைாை நம்மாழ்ோர் சுற்றிச்சுழன்ே நாட்ைள்... ஆைா!

'இயற்கை உங்ைகள ோழ கேக்கும்!' ''ஒருதடகே, நபாலம்பாக்ைம், முத்துமல்லா நைட்டியார் அேக்ைட்டகளவயாட இகைஞ்சு, இயற்கை விேொய விழிப்பு உைர்வுப் வபைணிகய, கெக்கிள் மூலம் நடத்திவனாம். மதுைாந்தைத்துல கெக்கிகள நிறுத்தி, கமக் புடிச்சு அண்ைாச்சி வபெ ஆைம்பிச்ொரு. ைகடத்நதருவுல இருக்கிேேங்ை கூடி நின்னு, வேடிக்கைப் பார்க்கிோங்ை. நென்கனக்குப் வபாே அைசு பஸ்ல இருந்து இேங்கின ஒரு டிகைேர், ஓடிேந்து அண்ைாச்சி ைால்ல விழுந்து ஆசீர்ோதம் ோங்கிட்டு... ஓைமா நின்னாரு. பஸ்ல இருந்த பயணிங்ை... 'வயாவ், டிகைேர் உனக்கு என்ன கபத்தியம் புடிச்சிருக்ைா...

ேண்டிகய நிறுத்திட்டு வேடிக்கைப் பார்க்கிறீவய'னு ெத்தம் வபாடோங்ை. ஆமாம்யா, எனக்கு இயற்கை விேொயப் கபத்தியம் புடிச்சிருக்கு. இந்த மனுஷகன ெந்திக்ைணும்னு தேம் கிடந்வதன். இேகைத் பாக்குே பாக்கியம் எப்வபா கிகடக்குவமானு இருந்வதன்... மண்கைக் ைாப்பாத்த ேந்த ொமி இது. நீங்ைளும் இந்த ொமி நொல்ே நுட்பத்கதக் வைளுங்ைய்யா. என்வனாட வேகலவய வபானாலும், அேரு வபசுேகத முழுொ வைட்டு முடிக்ைாம ேைமாட்வடன்’னு டிகைேர் பதில் நொன்னாரு. அது, திருச்சி-நென்கன நநடுஞ்ொகலங்கிேதால நைாஞ்ெ வநைத்துல வபாக்குேைத்து நநரிெல் ஏற்பட ஆைம்பிச்சிருச்சு. அந்த டிகைேகை பக்ைத்துல கூப்பிட்டு ைட்டிப்புடிச்சுகிட்ட அண்ைாச்சி, 'ைடகமகயச் நெய்யுங்ை... இயற்கை உங்ைகள ோழ கேக்கும்'னு ோழ்த்து நொல்லி உடனடியா அனுப்பி நேச்ொரு. அந்த டிகைேர் வேே யாருமில்ல... இப்ப மைம் ேளர்ப்புல தீவிைமா இருக்கிே 'மைம்’ ைருைாநிதிதான்.''

'மனுஷனையும் வாழனவக்கும் பஞ்சகவ்யா!’ வரலாறு ‘நசியனூர்’ மமாகைசுந்தரம்,

'இயற்னக மவளாண் விஞ்ஞானி’ மகா. நம்மாழ்வார், இயற்னகயுடன் கலந்து விட்டார். அவருடன் நநருங்கிப் பழகி, அவனரப் பற்றி முழுவதுமாக அறிந்து னவத்திருக்கும் சிலர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்காகப் மபசுகிமேன்’ என்ே தனலப்பில், அவருனடய வாழ்க்னகப் பானத பற்றி இதழ்மதாறும் மபசுகிோர்கள்.

ஓசூரில் டி.வி.எஸ். கல்வி நிறுவைம் நடத்திய கிராமப்புே மாணவர்களுக்காை பாடத்திட்டம் உருவாக்கும் பணியில் நம்மாழ்வார் ஈடுபட்டிருந்தார். இனடயில், சில கருத்து மவறுபாடுகள் காரணமாக, இங்கிருந்து நவளிமயறிய நம்மாழ்வார், தைக்கு ஏற்நகைமவ அறிமுகமாை ஈமராடு மாவட்டம், அேச்சலூரில் உள்ள நசல்வத்தின் பண்னணக்கு வந்துவிட்டார். 'அண்ணாச்சி’ என்மே இதுநாள்வனர அனழக்கப்பட்ட நம்மாழ்வானர, இங்மகதான் 'நம்மாழ்வார் அய்யா...’ என்று அனழக்க ஆரம்பித்தைர். மதாற்ேத்தில் ஈ.மவ.ரா. நபரியார் மபாலமவ தாடியுடன் இருந்தபடியால், நகாங்கு மண்டல விவசாயிகள் இப்படி அனழக்க ஆரம்பித்தைர். அவர்களின் விருந்மதாம்பலும், இயற்னக விவசாய ஆர்வமும் நம்மாழ்வானரச் சுற்றிச்சுழன்று ஆர்வத்துடன் பணியாற்ே னவத்தை. ''என்னைப் புதுசா பார்க்குேவங்க... உங்களுக்குச் நசாந்த ஊரு ஈமராடு பக்கமானு மகட்பாங்க. 'ஏன் இப்படி மகட்கிறீங்க?’னு நசான்ைா... 'எப்பவும், ஈமராடு மாவட்டத்னதச் சுத்திசுத்தி... வந்துகிட்டு இருக்கீங்கமள?’னு பதில் நசால்லுவாங்க. இதுவனரக்கும் நதாண்டு நிறுவைம், கல்வி நிறுவைம்னு அனமப்புக்குள்ள மவனல நசய்ய மவண்டிய நினல இருந்துச்சு. அங்க சில கட்டுப்பாடுகள் இருக்கும். ஆைா, ஈமராடு பகுதிக்கு வந்த பிேகுதான், எல்னல விரிஞ்சு இருக்கிேனத உணர முடியுது. இந்தப் பகுதி விவசாயிங்க நான் எனதச் நசான்ைாலும்... நுணுக்கமா

பிடிச்சு நசயல்படுத்தோங்க. ஈமராடு விவசாயிங்க இந்தியாவுல இருக்கிே விவசாயிங்களுக்கு, இயற்னக விவசாயப் பாடம் கத்துக் நகாடுக்கிோங்க'' இனத வாய்ப்பு கினடக்கும் மபாநதல்லாம் பதிவு நசய்து நகாண்மட இருப்பார். இதற்குக் காரணம்... இப்பகுதியில் நபருகிய இயற்னக விவசாய ஆர்வம்தான். ஈமராடு பகுதியில் தங்கியிருந்தால்... திைமும் ஒரு பண்னணயில் இயற்னக விவசாயப் பயிற்சி நடத்துவது, நம்மாழ்வாரின் வழக்கம். இதன் மூலமாக சாமான்ய விவசாயிகனளநயல்லாம் விவசாயக் கண்டுபிடிப்பாளர்களாக மாற்றிக் நகாண்டிருந்தார். இப்படி உருவாைவர்களில் ஒருவர் 'நசியனூர்’ மமாகைசுந்தரம்.

''நம்மாழ்வார் அய்யானவப் பத்தி, நினேய மகள்விப்பட்டிருக்மகன். ஆைா, மநர்ல பார்க்குே வாய்ப்பு கினடக்கல. அந்த வாய்ப்புக்கு காத்திருந்மதன். எைக்கு நதரிஞ்ச விஷயத்னத நவச்சு, இயற்னக விவசாயம் நசய்துகிட்டு இருந்த நான், இன்னும் நதளிவா கத்துக்கணும்கிே ஆனசயில அய்யாமவாட சந்திப்புக்காகக் காத்திருந்மதன். ஆைா, அந்த மனுஷன் என்மைாட வாழ்க்னகயில... இவ்வளவு மாற்ேத்னத உண்டு பண்ணுவார்னு சாமி சத்தியமா நதரியாது. 2000ம் வருஷத்துல அேச்சலூர் நசல்வம் பண்னணயில நடந்த இயற்னக விவசாயப் பயிற்சியிலதான் அய்யானவ முதன்முதலா பார்த்மதன். குழந்னதப் புள்னளக்கு விளக்குே மாதிரி, நதளிவா நசால்லிக் நகாடுத்தாரு. இந்தக் காலகட்டத்துலதான், 'நகாடுமுடி’ டாக்டர் நடராஜன் பயிர்களுக்கும் 'பஞ்ச கவ்யா’னவத் நதளிக்கலாம்கிேத கண்டுபிடிச்சு பரப்பிக்கிட்டிருந்தாரு. அய்யாவும்கூட, பஞ்சகவ்யா நதளிச்சா இடுப்நபாருள் நசலவு குனேயுது, பயிரும் மவகமா வளருதுனு விவசாயிகள் மத்தியில, மபச ஆரம்பிச்சாங்க. என் மதாட்டத்துப் பயிர்களுக்குத் நதளிச்சப்ப... அவ்வளவு அருனமயாை வினளச் சல். அய்யாகிட்ட நசால்லி, என்மைாட பண்னணக்கு வந்து பார்க்கணும்னு மகட்மடன். சிங்கம் (என்மைாட மீனசனய நவச்சு, என்னை சிங்கம்னுதான் அய்யா நசால்லுவாரு) கூப்பிட்டு வராம இருக்க முடியுமா?’னு நசான்ைவர், மறுநாமள வந்துட்டார். ஒண்ணனர ஏக்கர் நிலத்துல ஆடு, மாடு, மகாழினு ஒருங்கினணந்த பண்னண நவச்சுருக்கிேத பார்த்துட்டு, மரத்து நிழல்ல உட்கார்ந்து இயற்னகனய ரசிக்க ஆரம்பிச்சாரு. எைக்கு எனதயும் ஆராய்ச்சி பண்ணி பார்க்குே பழக்கம் உண்டு. பஞ்சகவ்யானவப் பயிருக்கு மட்டும்தான் நதளிக்கணுமா? மனுஷனும் குடிச்சா மநாய், நநாடி அண்டாமதனு மதாணுச்சு.

அதைால, மதால் வியாதி, தீராத மநாயில பாதிக்கப்பட்டவங்களுக்கு பஞ்சகவ்யாவுல அன்ைாசிப் பழச்சாறும், ஏலக்காயும் கலந்து இலவசமா நகாடுத்மதன். அய்யா வந்தப்ப நரண்டு, மூணு மபரு பஞ்சகவ்யா வாங்கி குடிச்சுட்டு இருந்தாங்க. அப்மபா, இனதக் குடிக்கிேதால, மதால் மநாய் குணமாை ஆள் ஒருத்தர், எைக்கு நன்றி நசான்ைாரு. அனத பார்த்தா அய்யா, 'சிங்கம், பஞ்சகவ்யா மனுஷனுக்கும் மவனல நசய்யுது. இன்னும் நினேய மபருக்கு இனதச் நசால்லணும். எனதயும் இலவசமா நகாடுத்தா மதிப்பு இருக்காது. குனேஞ்ச வினலக்கு நகாடு’னு நசால்லிட்டு தயாரிப்பு முனேனய ஆர்வமா மகட்டுக்கிட்டாரு. சில மாசம் கழிச்சு நதானலமபசியில கூப்பிட்ட அய்யா, 'சிங்கம், என்ைதான் ஏலக் காயும், அன்ைாசிப் பழமும் கலந்தாலும் அதுல ஒரு விதமாை வீச்சம் இருக்குது. அனத சரிபண்ணுய்யா’னு நசான்ைாரு. உடமை, சாராயம் காய்ச்சுே மாதிரி பஞ்சகவ்யானவக் காய்ச்சிமைன். அது சுத்தமாை தண்ணி மாதிரி, வீச்சம் இல்லாம நதளிவா இருந்துச்சு. முதல்ல அய்யாகிட்ட நகாடுக்க நினைச்மசன். அப்மபா, நாகப்பட்டிைம் மாவட்டம், பானலயூர்ல அய்யா தனலனமயில, இயற்னக விவசாயக் கூட்டம் நடந்துக்கிட்டு இருந்துச்சு. அங்மக மபாய் அய்யா னகயில பஞ்சகவ்யா மருந்னதக் குடுத்மதன். அமதாட மகத்துவத்னத அந்தக் கூட்டத்துல விளக்கமா நசான்ைாரு. வழக்கமா எந்தப் நபாருள் நகாடுத்தாலும், மத்தவங்களுக்குக் நகாடுத்துடுவாரு அய்யா. ஆைா, அந்த பஞ்சகவ்யா மகனை பத்திரமா னபயில நவச்சுக்கிட்டாரு. அடுத்த முனே ஈமராட்டுல பார்த்தப்ப... 'சிங்கம் அந்த பஞ்சகவ்யானவ நம்மாழ்வாமர குடிச்சிட்மடன். நல்ல மாற்ேம் நதரியுது’னு நசான்ைாரு. எைக்கு நராம்ப சந்மதாஷமா இருந்துச்சு. நதாடர்ந்து, அய்யாவுக்கு பஞ்சகவ்யா மருந்னதத் தயாரிச்சிக் நகாடுத்மதன். ஒரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்துக்குள்ள 7 லிட்டர் வனரக்கும் குடிச்சு முடிச்ச அய்யா, '30 வயசுல கண் கண்ணாடி மபாட்மடன். 65 வயசுல கழட்டி எறியுமேன். இதுக்குக் காரணம், நம்ம சிங்கம் நகாடுத்த பஞ்சகவ்யா நசய்த மவனலதான்’னு ஒரு கூட்டத்துல நசால்லிட்டு, என்னைக் கட்டி அனணச்சு வாழ்த்து நசான்ைாரு. அய்யானவப் பார்க்கேதுக்கு முன்ை வனரக்கும் முரடைாதான் இருந்மதன். நாலு மபரு மத்தியில எப்படி மபசணும்னுகூட நதரியாது. பள்ளிப் படிப்னபக்கூட முடிக்காத என்னை, பல கல்லூரிகள்ல மபச கூப்பிடாேங்க. இதுவனரயிலும் 20 விருது வாங்கியிருக்மகன். விமாைத்னத சினிமா படத்துல மட்டும்தான் பார்த்திருக்மகன். ஆைா, என்னை அந்த விமாைத்துல உட்கார நவச்சு, மமலசிய நாட்டுக்கு கூட்டிக்கிட்டுப் மபாைது அய்யாதான்.

சின்ைதா கனளநயடுக்கிே கருவினய உருவாக்கிைப்ப, இன்னும் எப்படிநயல்லாம் மமம்படுத்தலாம்னு மயாசனை நசான்ைாரு. 'நிலக்கடனலச் நசடியில இருந்து, கானயப் பிரிக்க சிறுசா ஒரு இயந்திரம் உருவாக்கிட்டு இருக்மகன். அனத உங்க முன்னினலயிலதான் எல்மலாருக்கும் அறிமுகப்படுத்தப்மபாமேன்’னு நசான்மைன். 'இந்த மாதிரி, சின்ைச்சின்ைக் கருவிங்கதான் நமக்குத் மதனவ. கண்டுபிடிப்பு நதாடரட்டும்’னு ஆசீர்வாதம் நசய்தாரு. அந்தக் கருவினய இப்மபா பயன்பாட்டுக்கு நகாண்டு வந்துட்மடன். ஒரு ஏக்கரில் பயிரிடப்பட்டுள்ள நிலக்கடனலச் நசடியில இருந்து... எட்டு மணி மநரத்துல கானயப் பிரிச்சு எடுத்துடலாம். 40 ஆள் நசய்ய மவண்டிய மவனலனய, இந்த சின்ைக் கருவி நசய்யுது. இதுக்காக பாராட்டு, பரிசுனு நகாடுத்துட்மட இருக்காங்க. என்னை மாதிரி சாதாரண விவசாயிகள் பலனரயும், இயற்னக விவசாய விஞ்ஞானிகளா மாத்திை குலநதய்வம் எங்க அய்யாதான்.'' வாை(க)த்னத மநாக்கிக் னககூப்புகிோர்! - பேசுவார்கள்

“தலைவர் நம்மாழ்வார்!” வரைாறு ஓவியம்: ஹரன் 'இயற்லை வவளாண் விஞ்ஞானி’ வைா. நம்மாழ்வார், இயற்லையுடன் ைைந்துவிட்டார். அவருடன் நநருங்கிப் பழகி, அவலரப் பற்றி முழுவதுமாை அறிந்து லவத்திருக்கும் சிைர்... 'நான் நம்மாழ்வாருக்ைாைப் வபசுகிவேன்’ என்ே தலைப்பில், அவருலடய வாழ்க்லைப் பாலத பற்றி இதழ்வதாறும் வபசுகிோர்ைள். 'நென்றிடுவீர் எட்டுத் திக்கும், ைலைச் நெல்வங்ைள்

யாவுங் நைாணர்ந்திங்கு வெர்ப்பீர்...’ என்று முண்டாசு ைவிஞன் பாடி லவத்தபடி, எட்டுத் திக்கும் பயணம் நெய்து, தமிழ்நாட்டு உழவர்ைளின் நபருலமைலளயும், இயற்லை விவொயத்தின் அருலமைலளயும் ஓயாமல் வபசினார் நம்மாழ்வார். அண்லட மாநிைங்ைளிலும், நவளிநாடுைளிலும் அவரின் ைாைடித்தடங்ைள், இன்று பைருக்கும் வழிைாட்டியாை உள்ளன. இன்லேய நதலுங்ைானா மாநிைத்தில் உள்ள வமடக் மாவட்டத்தில், டி.டி.எஸ் (Deccan Development Society) எனும் நதாண்டு நிறுவனம் உள்ளது. இந்த அலமப்பின் உதவிவயாடு சுற்றுவட்டார கிராமங்ைளில் ைம்பு, வைழ்வரகு என சிறுதானியங்ைலள விலளவித்து, இந்தப் பகுதி மக்ைள் மகிழ்ச்சியாை வாழ்ந்து வருகிோர்ைள். ஐ.நா ெலப வலர நென்று சுந்தர நதலுங்கில் சிறுதானியங்ைளின் நபருலமைலள, இந்த நபண் விவொயிைள் நொல்லி வருகிோர்ைள். இவர்ைளுக்கும் உந்து ெக்தியாை இருக்கிோர் நம்மாழ்வார் என்பதுதான் சிேப்பு.

நதாண்டு நிறுவனத்தின் இயக்குநர் பி.வி. ெதீஷ், ைர்நாடை மாநிைம், லமசூலரச் வெர்ந்தவர். பத்திரிலையாளராை இருந்தவர், ஒருைட்டத்தில் அலத உதறிவிட்டு, விவொயிைளுக்ைாை வாழ்ந்து வருகிோர். நம்மாழ்வார் பற்றி ெதீஷ் நொல்வலதக் வைட்வபாம். ''ஆங்கிைத்தில் 'லீடர்’ என்ே நொல்லுக்கு தமிழில் 'தலைவர்’ என்று நபாருள் என்பீர்ைள். ஆனால், லீடருக்கும் தலைவருக்கும் நிலேய வித்தியாெம் உள்ளது. இதுதான் திராவிட நமாழியான தமிழ் நமாழியின் சிேப்பு. தலைவர் என்ே நொல்லுக்கு தலைலம தாங்குவது மட்டுமல்ை, நல்ை நதாண்டனாைவும் ைளத்தில் இேங்கி வவலை நெய்ய வவண்டும். நம் ைாைத்தில் நல்ை தலைவர் எப்படி இருக்ை வவண்டும் என்பலத நெயல் மூைம் ைாட்டிச் நென்று விட்டார் தலைவர் நம்மாழ்வார். எங்ைள் நட்பு இருபது ஆண்டுைளுக்கும் வமைானது. இந்த அலமப்பில் உள்ள ஒவ்நவாரு விவொயி பற்றியும், தலைவருக்குத் நதரியும். நாங்ைள் நடத்தும் பயிற்சி, ைருத்தரங்கு என்று எதுவாை இருந்தாலும் தலைவர் ைட்டாயம் வபசுவார். எங்கு ெந்தித்தாலும், டி.டி.எஸ் வளர்ச்சி பற்றி அக்ைலேயாை விொரிப்பார். நாங்ைள் நெய்துவரும் சிறுதானிய பரவல் வவலைைலளப் பற்றி, டி.டி.எஸ் பற்றி நயல்ைாம் நதலுங்ைானாவுக்கு நவளியில், ஓங்கி ஒலித்த குரல் தலைவருலடயது.

பை ஆண்டுக்கு முன் நடந்த ெம்பவம் இது. நடல்லியில் உள்ள அரவிந்தர் ஆசிரமத் தில் நலடநபற்ே உயிர்ச்சூழல் குறித்த ைருத்தரங்குக்கு தலைவரும் வந்திருந்தார். அப்வபாது, 'ெதீஷ், கிராமத்தில் இருந்து மக்ைள் நைரத்லத வநாக்கி நெல்வது அதிைரித்து வருகிேது. அலதத் தடுக்கும் ெக்தி, சிறுதானியங்ைளுக்கு மட்டுவம உள்ளது. வேட்சியிலும், விலளச்ெல் நைாடுக்கும் சிறுதானியங்ைலள ொகுபடி நெய்யும் விவொயி நஷ்டப்படமாட்டான். எனவவ, இதற்ைாை ஏதாவது நெய்ய வவண்டுவம’ என்று நொன்னார். ஊர் வந்து வெர்ந்த பிேகு, தலைவர் நொன்ன விஷயங்ைலள நெயல்படுத்தத் நதாடங்கிவனாம். நாடு தழுவிய அளவில் சிறுதானிய வளர்ச்சிக்ைாை 'மில்ைட் நநட் ஒர்க் ஆஃப் இந்தியா’ (Millet Network of IndiaMINI) அலமப்லபத் நதாடங்கிவனாம். இலதத் நதாடங்குவதற்ைான விலதலய தலைவர்தான் என்னுள் விலதத்தார். அவர், தலைலமயில்தான் 2008-ம் ஆண்டு ஐதராபாத்தில் இந்த அலமப்பு நதாடங்ைப் பட்டது. நிலேய வபருக்குத் நதரியாத விஷயம், இந்த அலமப்பின் இலண நிறுவனர் தலைவர்தான். இலத எந்த இடத்திலும், தலைவர் நொல்லிக் நைாண்டதில்லை. இதுதான், நம் தலைவரின் தனிக் குணம். மத்திய அரசு நபாதுவிநிவயாைத் திட்டத்தில், சிறுதானியங்ைலளச் வெர்த்ததும், நாடு முழுக்ை சிறுதானிய உணவுைள் மீண்டும் புத்துயிர் நபே லவத்ததும் இந்த அலமப்பின் அரும்பணி. இந்த அலமப்பில் தமிழ்நாடு உட்பட நாடு முழுக்ை எங்ைளுடன் பை மாநிை விவொயிைள் நெயல்பட்டு வருகிோர்ைள். ஆப்பிரிக்ைா ைண்டத்திலும்கூட இந்த அலமப் பின் மூைம் சிறுதானியங்ைள் சிலிர்த்நதழுந்து வருகின்ேன. தமிழ்நாட்டில் இயற்லை விவொயம், சிறுதானியங்ைள் வபான்ேவற்லே மக்ைள் மத்தியில் நைாண்டு வெர்க்கும் பணியில், தலைவருடன் 'பசுலம விைடன்’ இதழும் லைவைாத்திருந்லத நான் அறிவவன். 'வானம் பார்த்த பூமி, வாழ லவத்த ொமி’ என்ே தலைப்பில் எங்ைளின் சிறுதானியப் பணிைலள பசுலம விைடன் நதாடராை நவளியிட்டு, புத்தைமாைவும் நைாண்டு வந்துள்ளது. அந்தப் புத்தைத்தில், 'உணவு உத்தரவாதத்துக்கு இந்தியா வில் நதரியும் ஒவர உதாரணம், இந்த சிறுதானிய கிராமங்ைள்தான்’ என்று எங்ைள் பணிக்கு தலைவர் பாராட்டு மடல் எழுதியுள்ளலத அறிந்தவபாது, நநகிழ்ந்துப் வபாவனன். தலைவர் நம்முடன் இல்லை என்பலத மனது ஏற்ை மறுக்கிேது. ஆம், மண்ணில் விலதக் ைப்பட்ட அவர், இயற்லையாைவவ மாறிவிட்டார். 'அடிக்ைாட்டிவை, நடு மாட்டிவை, நுனி வீட்டிவை’ என்ே தலைவரின் தாரை மந்திரச் நொல்லை, நான் திக்கி, திக்கி தமிழ் நமாழியில் நொல்வலதக் வைட்டு ரசித்துக் நைாண்டுதான் இருக்கிோர்.'

'இயற்கையின் த ோழன்’ வைரள மாநிைத்தில் இயற்லை விவொயம், சுற்றுச்சூழல்... பணிைலளச் நெய்து வரும் தணல் அலமப்லபச் வெர்ந்த, உஷா நம்மாழ்வார் பற்றி அனுபவங்ைலள விவரிக்கிோர்... ''அய்யா, இப்படித்தான் அவலர அலழப்வபாம். முதல் முலேயாை 2004ம் ஆண்டு, பனி நைாட்டும் டிெம்பர் மாதத்தில் அய்யாலவச் ெந்தித்வதன். எங்ைள் அலமப்பு பாரம்பரிய நநல்லைப் பாதுைாக்ை, ஏற்பாடு நெய்திருந்த முதல் ைருத்தரங்கில் பங்வைற்ைத்தான் அய்யா வந்திருந்தார். இந்தியா முழுவதும், பத்துக்கும் வமற்பட்ட மாநிைங்ைளிலிருந்து நநல் விவொயிைள் வந்திருந்தனர். பாரம்பரிய நநல்ைளின் நபருலமைலள அய்யா... அடுக்கிச் நொல்லும்வபாது, அதற்ைாை இன்னும் வவைமாை வவலை நெய்ய வவண்டும் என்ே வவைம் எல்வைாருக்கும் ஏற்பட்டது. வைரளாவில் நாங்ைள் நடத்தும் முக்கிய நிைழ்ச்சிைளில் அய்யாவின் பங்ைளிப்பு நிச்ெயம் இருக்கும். தமிழ் நமாழியில் மட்டுமல்ை... எளிலமயான ஆங்கிைத்திலும் அய்யா, அருலமயாைப் வபசுவார். தமிழ்நாட்டில் மலேந்து வபான நிலையில் இருந்த பாரம்பரிய நநல் ரைங்ைலள மீட்நடடுத்தத்தில் அய்யாவுக்கு தனியிடம் உண்டு. ஆண்டுவதாறும் தமிழ்நாட்டில் நலடநபறும் நநல் திருவிழா என்ே நிைழ்ச்சி நடத்துவதற்ைான விலதயும், அய்யாவால்தான் விலதக்ைப்பட்டது. வைரள மாநிைத்தில் விவொயிைள் மட்டுமல்ை... மாநிைத்தின் முன்னாள் வவளாண் துலே அலமச்ெரும் அய்யாவிடம் இயற்லை விவொய நுட்பங்ைலளக் ைற்றுக்நைாண்டுள்ளார். இனம், நமாழி, வதெம் ைடந்து இயங்கியவர் அய்யா. 'உைகில் எங்வைனும் நடக்கும் அநீதிக்கு எதிராை நீ குரல் நைாடுத்தால் நீயும் என் வதாழவன!’ என்று வெ குவவரா நொல்லியிருக்கிோர். அந்த வலையில், 'உைகில் எங்வைனும் இயற்லைக்கு ஆதரவாை நீ குரல் நைாடுத்தால் நீயும் என் வதாழவன!’ என்ே நைாள்லையில் வாழ்ந்துச் நென்றுள்ளார் நமது அய்யா.' - தேசுவோர்ைள்

‘‘புதுசு புதுசா முயற்சி பண்ணிக்கிட்டே இருக்கணும்” - சாவித்திரி நம்மாழ்வார் 'தங்கள் நல்வாழ்க்ககக்குத் துகையாய் இருந்தவர் நம்மாழ்வார்’ எனப் பல விவசாயிகள் நா தழுதழுக்கச் சசால்லும்டபாடத அவர்களின் முகத்திலிருந்தும் நன்றிகய சவளிப்படுத்துகிறது, கண்களில் வழியும் நீர். பலர் வாழ்க்ககக்குத் துகையாக இருந்த நம்மாழ்வாகைப் பற்றி அவருகேய வாழ்க்ககத் துகைவி சாவித்திரி நம்மாழ்வார், இங்டக பகிர்கிறார். ''எத்தகன மணிக்கு தூங்குவாரு... எத்தகன மணிக்கு சாப்பிடுவாருனு எகதயும் கைக்குப் டபாட்சேல்லாம் சசால்ல முடியாது. உகைப்பு... உகைப்பு... உகைப்புனு எந்த டநைமும் உகைப்புதான். அந்தளவுக்கு உயிர்மூச்சா விவசாயத்கத டநசிச்சாரு. எங்க சசாந்தக்காைங்க வீட்டுக் கல்யாைங்களுக்குப் டபாடனாம்னா, இவகைச் சுத்தி கூட்ேம் டசர்ந்துடும். இவர் வந்திருக்கார்னு சதரிஞ்சு, அந்தப் பகுதிகள்ல உள்ள விவசாயிகள் திைண்டுடுவாங்க. அந்த கல்யாை விைா, விவசாயக் கருத்தைங்கமாகடவ மாறிடும். புத்தகங்கள் படிக்கிறதும் வாழ்க்ககயில் முக்கியமான அங்கம்னு நிகனச்சவரு. சகாஞ்ச டநைம் ஓய்வு கிகேச்சாகூே புத்தகங்ககளக் ககயில் எடுத்துடுவாரு. எனக்கும் புத்தகம் படிக்குற பைக்கம் உண்டு. நான் நகக, புேகவ டகட்ோல் அகதசயல்லாம் சகாஞ்சம்கூே காதுல வாங்காத மனுசன், புத்தகங்கள் டகட்டுட்ோ உேடன வாங்கிக்கிட்டு வந்துடுவாரு. மண், மைம், சசடி, சகாடி, புத்தகங்கள் இகதத்தவிை, டவறு எதுலயுடம அவருக்கு ஆைம்பகாலங்கள்ல இருந்டத பற்றுதல் கிகேயாது. அவருக்கு சபண்கள் டமல நிகறய மதிப்பு உண்டு. நான் அகசவம் விரும்பிச் சாப்பிடுடவன். ஆனா, அவருக்கு சின்ன வயசுல இருந்டத அகசவம் சாப்பிடுற பைக்கம் கிகேயாது. அதனால, அகசவம் சகமக்காமடல இருந்டதன். 'எனக்காக நீ ஏன் உன் பைக்கத்கத மாத்திக்கணும்... நான் என்டனாே பைக்கத்கத மாத்திக்கிடறன்’னு சசால்லி அகசவம் சாப்பிே ஆைம்பிச்சாரு.

திருசநல்டவலி, களக்காட்டுல அவர் டவகல பார்த்தப்ப, பண்கையில உள்ள வீட்டிலதான் தங்கி இருந்டதாம். நான் ககேத்சதருவுக்கு வைணும்னா, பல கிடலாமீட்ேர் தூைம் வந்தாகணும். 'எந்த ஒரு காரியத்துக்குடம மற்றவர்கடளாே தயகவ எதிர்பார்த்து காத்திருக்கக் கூோது. அது வாழ்க்ககயில மிகப்சபரிய பின்னகேகவ ஏற்படுத்திடும்’னு சசால்லி, கசக்கிள் ஓட்ேக் கத்துக்சகாடுத்தாரு. திருக்காட்டுபள்ளி பக்கத்துல திருசசன்னம்பூண்டியில உள்ள எங்க நிலத்கத நாடன டநைடியா அங்க விவசாயம் சசய்துட்டிருந்டதன். எப்பவாவது டநைம் கிகேக்கும்டபாது அங்க வருவார். ஒரு தேகவ நான் சீைகச் சம்பா சாகுபடி சசஞ்சிருந்தப்ப, பூச்சித்தாக்குதல் அதிகமா இருந்துச்சு. அகதப் பார்த்துட்டு, 'எருக்கன் சசடிகய அங்கங்க நட்டு சவச்சா, பூச்சித்தாக்குதகலக் கட்டுப்படுத்திேலாம்’னு சசான்னாரு. அடதமாதிரி சசஞ்சதும் ககடமல பலன் கிகேச்சுச்சு. அடுத்த முகற சநல் சாகுபடி சசய்யுறப்ப, சகாள்ளிேம் ஆத்தங்ககையில் இருந்த நிகறய எருக்கன் சசடிககளக் சகாண்டு வந்து நிலத்துல டபாட்டு மிதிச்சு, அடியுைமாக்கி அதுக்கு பிறகு நேவு சசஞ்டசன். பூச்சி, டநாய்த் தாக்குதல் வந்த பிறகு சசய்றகதவிே, முன்னடய அடியுைமா டபாட்டுட்ோ, இன்னும் நல்லதுனுதான் அப்படி சசஞ்டசன். அதுக்கு அருகமயான பலன் கிகேச்சுது. டநாய், எதிர்ப்புச் சக்திகயக் சகாடுத்தடதாே, தகை உைமாகவும் பலன் சகாடுத்துச்சு எருக்கு. எல்லாரும் ஆச்சரியப்படுற அளவுக்கு அதிகமா தூர் கட்டி அடமாகமான விகளச்சகலக் சகாடுத்துச்சு. இகதப் பார்த்துட்டு அவர் சைாம்படவ பூரிச்சிப் டபாய், 'இப்படித்தான் புதுசு புதுசா முயற்சி பண்ணிக்கிட்டே இருக்கணும்’னு என்கன ஊக்கப்படுத்தினார். இடத டபாலத்தான் ககேசிவகைக்கும் ஊர், உலகத்கதயும் ஊக்கப்படுத்திட்டே இருந்தார்'' என்று சசால்லி சபருமூச்சசறிந்தார் சாவித்திரி நம்மாழ்வார்.

ஆழ்வாரும், அண்ைனும்! ''எங்க அண்ைன் பாலகிருஷ்ைன் சசால்லுவாரு...' நம்மாழ்வார், தான் கலந்து சகாள்ளும் கூட்ேங்களில் சபரும்பாலும் இப்படிக் குறிப்பிடுவதுண்டு.

நம்மாழ்வாரின் இதயத்தில் இேம்சபற்று இருந்தவர்களில் மிக முக்கியமானவர், அண்ைன் பாலகிருஷ்ைன். தற்டபாது, 88 வயதாகும் இவகை, தஞ்சாவூர் மாவட்ேம், திருக்காட்டுப்பள்ளி அருடக உள்ள பூர்வீக கிைாமமான இளங்காட்டில் சந்தித்டதாம். மிகவும் சன்னமான குைலில் டபசியவர், 'நானும், தம்பி ஆழ்வாரும் நண்பர்கள் டபாலதான் இருப்டபாம். ஆனாலும் எங்களுக்குள்ள மாறுபட்ே கருத்துக்கடளாடு விவாதங்கள் அனல் பறக்கும். சபரும்பாலும் ஆழ்வார்கிட்ே இருந்துதான் எதிர்க்டகள்விகள் கிளம்பும். பள்ளி மாைவைாக இருக்கும் டபாதிருந்டத ஆழ்வாடைாே சிந்தகன தனித்துவமாதான் இருக்கும். 'டகாழி எரு சைாம்ப நல்ல இயற்கக எரு’னு நான் சசால்லுடவன். 'அசதப்படி எல்லா டகாழிகடளாே எருவுடம இயற்கக எருவா இருக்க முடியும். ைசாயன உைங்கள் டபாட்டு வளர்ந்த தீவனத்கதச் சாப்பிட்ே டகாழிகடளாே கழிவுககள எல்லாம், ைசாயன உைம்னுதான் சசால்லணும்’னு ஆழ்வார் சசால்லுவாரு. என்கிட்ே இலக்கியப் பாேல்ககள எல்லாம் பாேச்சசால்லி டகட்பார். புைாைங்கள், இதிகாசங்கள் பத்திசயல்லாம் எேக்கு மேக்கா டகள்வி டகட்டு திைறடிப்பார். டகாவில்பட்டியில அைசு டவகலயில ஆழ்வார் இருந்தப்ப, நான் உத்திைப்பிைடதச மாநிலம் கான்பூர்ல கிைாம்ேன் கம்சபனியில இன்ஜினியைா இருந்டதன். அடிக்கடி கடிதம் எழுதிக்கிட்டே இருப்டபாம். 'பயிர்களுக்கு நீலப்பச்கசப் பாசி டபாட்ோல், நல்லா விகளச்சல் சகாடுக்கும்’னு சுப்ைமணிய அய்யங்கார்ங்றவரு, ஆங்கில நாடளட்டுல

கட்டுகை ஒண்ணு எழுதி இருந்தார். அப்ப அது புது விஷயமா பைபைப்பா டபசப்பட்டுச்சு. நான் ஆழ்வாருக்கு அகதப் பத்தி ஆர்வத்டதாடு கடிதம் எழுதிடனன். ஆச்சரியம்! அவரும் அடத விஷயத்கதப் பத்தி அப்படவ எனக்கு கடிதம் எழுதியிருந்தார். 82-ம் வருஷம், பணி ஓய்வுக்கு பிறகு, டநமம்ங்கற ஊர்ல 3 ஏக்கர் நிலம் வாங்கி, முழுகமயா மைங்ககள சாகுபடி சசஞ்டசன். 'இது திருட்டு டபாகாது. நாம தினமும் டபாயி பைாமரிக்க டவண்டியதும் இல்கல’னு சசான்டனன். பல கூட்ேங்கள்ல ஆழ்வார் இகத நிகனவு கூர்ந்திருக்கார்' என சமன்கமயாகப் புன்னககத்தார் பாலகிருஷ்ைன். நானும் நம்மாழ்வாரும்’ ஜனநாதன், திரைப்பட இயக்குநர்: 'என்டனாே பூர்விகம் தஞ்சாவூர் மாவட்ேமா இருந்தாலும், சசன்கனயிலடய வளர்ந்ததால விவசாயத்கதப் பத்தி எதுவும் சதரியாது. சில சந்திப்புகள் மூலமா எனக்குள்ள விவசாய அறிகவ, இயற்கக விவசாயம் பற்றிய சதளிகவப் புகட்டியது நம்மாழ்வார் ஐயாதான். அவர் சிறந்த டபாைாளி. அவருகூே இருந்த சந்தர்ப்பங்கள் குகறவா இருந்தாலும், கத்துகிட்ேது நிகறய. 'டபைாண்கம’ பேத்துல 'பாைம்பரிய சநல் சசத்தா, நான் சசத்த மாதிரி’னு ஒரு வசனம் சவச்சிருப்டபன். அவர் சவறுமடன நம்டமாே பைம்சபருகமகய மட்டும் டபசுறது கிகேயாது. அதிலுள்ள சிறந்த அறிகவப் பைப்பியிருக்காரு. மத்தவங்களுக்கு விஷயம் சதரிஞ்சிருந்தாலும், 'இவர் டபான்று எளிகமயா சசால்லியிருக்க முடியுமா’னு சதரியல. சதாேர்ந்து அவகைச் சந்திக்கணும், நிகறய விஷயங்கள் குறித்து டபசணும்னு நிகனச்சிட்டு இருந்டதன். இவ்டளா சீக்கிைம் இயற்ககயில கலப்பாருனு நிகனச்சிக் கூே பாக்கல. மத்த துகறகளுக்கு ஆட்கள் இருக்காங்க. விவசாயத்துக்கு யாரு இருக்காங்க?'

கு.சிவைாமன், சித்த மருத்துவர்: ''2001-ம் ஆண்டு வாக்கில் இயற்கக உைவுகள் சம்பந்தமா நேந்த கருத்தைங்கில்தான் ஐயாகவ சந்திச்டசன். அந்தக் கூட்ேத்துல திைாட்கச, கத்திரிக்காய் பத்தி ஐயா டபசினது இன்னிக்கும் நிகனவில் இருக்கு. 'சசாத்த கத்திரிக்காயா பாத்து வாங்கி சாப்பிடுங்க. ஏன்னா, பூச்சிக்சகால்லிகடளாே பாதிப்பு அந்தக் காய்லதான் குகறவா இருக்கும். புழு சாப்பிட்ே பகுதிகய நீக்கிட்டு, அந்தக் காகய சகமக்கலாம். திைாட்கசக்கு பூக்கிற பருவத்துக்கு பிறகு பூச்சிக்சகால்லித் சதளிக்கக்கூோதுனு சட்ேடம இருக்கு. ஆனா, அறுவகே சசய்றதுக்கு முந்தினநாள் வகைக்கும் மருந்து சதளிக்கிறாங்க’னு டபசினாரு. அந்த டபச்டச ஐயா டமல ஒரு மரியாகதகய ஏற்படுத்திச்சு. 'சமூகத்கத டநாய் பீடிச்சிருக்கு. உைம், பூச்சிக்சகால்லியால உைவுப் சபாருள்கள் பாைகேஞ்சு கிேக்கு. சித்த மருத்துவத்டதாே அடிப்பகேடய உைடவ மருந்துங்கறதுதான். அத வலியுறுத்துங்க’னு சசான்னாரு. நான், இப்டபா இந்தளவுக்கு சிறுதானியங்கள் பத்தி டபசுறதுக்கும் எழுதறதுக்கும் அவர் டபாட்ே விகததான் காைைம்.' ரைாகிணி, திரைப்பட நடிரை: ''பி.டி. சதாழில்நுட்பத்கத எதிர்த்து திருச்சியில் பாதுகாப் பான உைவுக்கான கூட்ேகமப்பு சார்பா ஒரு கூட்ேம் ஏற்பாடு சசஞ்சிருந்தாங்க. அதுலதான் நம்மாழ்வாகைச் சந்திச்டசன். அப்டபா, டவககவத்த சபாருட்ககளச் சாப்பிோமல், இயற்ககயாக விகளயும் சபாருட்ககள சாப்பிட்டு வர்றதா சசான்னாரு. 'ஏன் டவககவத்த உைவுப் சபாருள்ககள சாப்பிேக் கூோது’னு டகட்டேன். 'நமக்குத் டதகவயான சத்துக்கள் இயற்ககயான சபாருட்கள்ல கிகேக்கும்டபாது, எதுக்காக தனியா டவகசவச்சி சாப் பிேணும்’னு சசான்னார். 'சபண்கள்கிட்ே விவசாயம் இருந்தா, அவங்க பத்திைமா பாத்துப்பாங்க. அவங்ககிட்ே இருந்தாடல பாதுகாப்பான உைவு கிகேச்சிடும்’னு ஒரு தைம் டபசினாரு. இகதசயல்லாம் டகட்டு, இயற்கக விவசாயம் மீது ஆர்வம் வைடவ, 'நீங்க நேத்துற பயிற்சியில கலந்துக்கிடறன்’னு டகட்டேன். 'நீங்க இருக்கிற இேத்துடல சசய்ய டவண்டியது நிகறய இருக்கு. அத பண்ணுங்க’னு சசான்னார். அதன்பிறகு சசன்கனயில குப்கப டமலாண்கம சதாேர்பா சில பணிகள சசஞ்சிட்டு வர்டறன். பாதுகாப்பான உைவுக்கும் சதாேர்ந்து குைல் சகாடுத்துட்டு வர்டறன்.' ஊர்வசி, திரைப்பட நடிரை: 'அடிப்பகேயிடலடய ஆயுர்டவதம், இயற்கக உைவுகள் மீது ஆர்வம் சகாண்ே குடும்பத்துல இருந்து வந்ததால இயற்கக பத்தி யார் டபசினாலும் ஆர்வமா டகட்டபன். நம்மாழ்வாகை டநைடியா சந்திச்சது இல்ல; ஆனா அவருகேய கருத்துக்ககள நிகறயடவ டகள்விப்பட்டிருக்டகன். நம்மாழ்வார் மாதிரி இயற்கககய டநசிக்கிற மனிதர்கடளாே கருத்துக் ககள நகேமுகறயில் ககே பிடிக்கிறது குகறவாத்தான் இருக்கு. இப்ப, 100 வீடுகள் இருக்கிற இேத்துலகூே சர்வசாதாைைமா டபார்சவல் டபாட்டு நிலத்தடி நீகை உறிஞ்சுறாங்க. நாகளக்கு இசதல்லாம் என்ன மாதிரி யான பாதிப்புககள ஏற்படுத் தும்னு சதரியாது. இப்படி இயற்ககக்கு எதிைாடவ எல்லாத்கதயும் சசஞ்சுட்டு இருக்டகாம். இயற்ககயிடல சபரியளவுல மாற்றம் நிகழ்ந்தா தான் எல்லாடம மாறும் டபால''.